logrosgragspa0506_定義所定義及類聚說明略述
昂旺羅卓扎巴大師教言集JNLD49མཚན་མཚོན་དང་རིགས་ཚོགས་བརྗོད་པའི་རྣམ་གཞག་ཉུང་བསྡུས། 5-319 ༄༅། །མཚན་མཚོན་དང་རིགས་ཚོགས་བརྗོད་པའི་རྣམ་གཞག་ཉུང་བསྡུས། ༄༅། །མཚན་མཚོན་དང་རིགས་ཚོགས་བརྗོད་པའི་ རྣམ་གཞག་ཉུང་བསྡུས། ༄༅། །ཤེས་བྱའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ན་མཚོན་བྱ་མ་ཡིན་པས་ཁྱབ། མཚོན་བྱ་ཡིན་ན་ ཤེས་བྱའི་མཚན་ཉིད་མ་ཡིན་པས་ཁྱབ། ཤེས་བྱའི་རྫས་ཡོད་ཆོས་གསུམ་ཚང་བ་ཡིན་ན་ མཚན་ཉིད་ཡིན་པས་ཁྱབ། ཤེས་བྱ་ཡིན་ན་ཤེས་བྱའི་རྫས་ཡོད་ཆོས་གསུམ་ཚང་བ་ཡིན་པས་ མ་ཁྱབ། མ་ཡིན་པས་ཀྱང་མ་ཁྱབ། གཞི་གྲུབ་ན་ཤེས་བྱ་དང་འགལ་བ་མ་ཡིན་པས་ཁྱབ། གཞི་གྲུབ་ན་བུམ་པ་དང་འགལ་བ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་མ་ཡིན་པས་ཀྱང་མ་ཁྱབ། ཀ་བུམ་ གཉིས་མ་ཡིན་པ་ལས་ལོག་པ་ཡིན་ན་མེད་པ་ཡིན་པས་ཁྱབ། མཚོན་བྱ་ཡིན་ན་རྟག་པ་ཡིན་ པས་མ་ཁྱབ། མ་ཡིན་པས་ཀྱང་མ་ཁྱབ། མཚན་ཉིད་ཡིན་ནའང་དེ་དང་འདྲ། མཚན་མཚོན་ གྱི་ཁྱབ་པ་སྒོ་བརྒྱད་པོ་འགྲིགས་པ་ཡིན་ན་མཚན་མཚོན་ཡང་དག་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། མ་ ཡིན་པས་ཀྱང་མ་ཁྱབ། མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྤྱི་སྐྱོན་གསུམ་དང་བྲལ་ན་མཚན་ཉིད་ཡང་དག་ཡིན་ པས་མ་ཁྱབ། མ་ཡིན་པས་ཀྱང་མ་ཁྱབ། སྐབས་གཅིག་གི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ན་སྐབས་དེའི་ མཚན་གཞི་མ་ཡིན་པས་ཁྱབ། མཚོན་བྱའང་དེ་དང་འདྲ། སྐབས་གཅིག་གི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ ན་སྐབས་གཞན་གྱི་མཚན་གཞི་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། མ་ཡིན་པས་ཀྱང་མ་ཁྱབ། མཚན་ཉིད་ ཡིན་ན་འདུས་བྱས་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། མ་ཡིན་པས་ཀྱང་མ་ཁྱབ། གཞི་གྲུབ་ཡིན་ན་རང་ལས་ གཞན་པ་ཁྱོད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། མ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། རྟག་པ་ཡིན་ན་མཚོན་ 5-320 བྱ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། མ་ཡིན་པས་ཀྱང་མ་ཁྱབ། མཚན་ཉིད་ཡིན་ན་རང་གི་མཚོན་བྱ་དེ་ཐོག་ མར་གོ་བར་བྱེད་ཐུབ་པས་མ་ཁྱབ། མི་ཐུབ་པས་ཀྱང་མ་ཁྱབ། ཚད་མས་དམིགས་པ་ཡིན་ན་ སྐད་ཅིག་མ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་མ་ཡིན་པས་ཀྱང་མ་ཁྱབ་བོ། །ཡོད་པ་ཡིན་ན་ཤེས་བྱའི་དོན་ ལྡོག་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། མ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། ཡོད་པ་ཡིན་ན་ཤེས་བྱའི་ལྡོག་པ་ཡིན་པས་མ་ ཁྱབ་མ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། ཡོད་པ་ཡིན་ན་བློའི་ཡུལ་དུ་བྱ་རུང་གི་རང་ལྡོག་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། མ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། དེས་ཀུན་ལ་འགྲེས། ཡིན་ཁྱབ་མཉམ་ཡིན་ན་མཚན་མཚོན་ཡིན་པས་ མ་ཁྱབ། མ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། ངོ་བོ་གཅིག་ན་མཚན་མཚོན་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། མ་ཡིན་པས་ མ་ཁྱབ། ངོ་བོ་གཅིག་ན་འགལ་བ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། མ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། ཡིན་པ་མི་སྲིད་ ན་ཡོད་པ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། མ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། སྐད་ཅིག་མ་མ་ཡིན་པ་ཡིན་པ་ཡིན་ན་ ཡོད་པ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་མ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། རྫས་ཡོད་ཆོས་གསུམ་ཚང་ན་གཞི་གྲུབ་ཀྱི་ མཚན་ཉིད་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་མ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། བཏགས་ཡོད་ཆོས་གསུམ་ཚང་ན་ཚད་ མས་དམིགས་པའི་མཚོན་བྱ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་མ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། དེས་འགྲེས།
【現代漢語翻譯】 昂旺·羅卓扎巴大師教言集JNLD49：名稱與所詮及類別集合的簡要論述 名稱與所詮及類別集合的簡要論述 如果是有知之自性，則必定不是所詮。如果是所詮，則必定不是有知之自性。如果具備有知之實有法三者，則必定是自性。如果是有知，則不一定具備有知之實有法三者，也不一定不具備。如果基成立，則必定與有知不相違。如果基成立，則不一定是與瓶子相違，也不一定不相違。如果從非柱子和瓶子兩者中返回，則必定是無。如果是所詮，則不一定是常法，也不一定非常法。即使是自性，也與此相同。如果名稱與所詮的八種周遍關係成立，則不一定是正確的名稱與所詮，也不一定不正確。如果遠離自性的三種共同過失，則不一定是正確的自性，也不一定不正確。如果是一個場合的自性，則必定不是該場合的基。所詮也與此相同。如果是一個場合的自性，則不一定是其他場合的基，也不一定不是。如果是自性，則不一定是有為法，也不一定不是。如果基成立，則不一定是與你不同的自性，也不一定不是。如果是常法，則不一定是所詮， 也不一定不是。如果是自性，則不一定能首先理解自己的所詮，也不一定不能。如果是量所緣境，則不一定是剎那，也不一定不是。如果存在，則不一定是有知的義反體，也不一定不是。如果存在，則不一定是有知的反體，也不一定不是。如果存在，則不一定是能成為心識對境的自反體，也不一定不是。由此可以類推所有情況。如果是周遍相等，則不一定是名稱與所詮，也不一定不是。如果本體是一，則不一定是名稱與所詮，也不一定不是。如果本體是一，則不一定是相違，也不一定不是。如果不可能存在，則不一定存在，也不一定不存在。如果不是剎那，則不一定存在，也不一定不存在。如果具備實有法三者，則不一定是基成立的自性，也不一定不是。如果具備假有法三者，則不一定是量所緣境的所詮，也不一定不是。由此可以類推。
【English Translation】 Collected Teachings of Ngawang Lodro Drakpa JNLD49: A Concise Treatise on the Expression of Names, Referents, and Categories A Concise Treatise on the Expression of Names, Referents, and Categories If it is the nature of knowable, it is necessarily not the signified. If it is the signified, it is necessarily not the nature of knowable. If it possesses the three qualities of knowable substance, it is necessarily the nature. If it is knowable, it is not necessarily possessing the three qualities of knowable substance, nor is it necessarily not possessing them. If the base is established, it necessarily does not contradict the knowable. If the base is established, it is not necessarily contradictory to a pot, nor is it necessarily not contradictory. If it is the opposite of being neither a pillar nor a pot, it is necessarily non-existent. If it is the signified, it is not necessarily permanent, nor is it necessarily not permanent. Even if it is the nature, it is the same as this. If the eight pervasions of name and signified are established, it is not necessarily a correct name and signified, nor is it necessarily not correct. If it is free from the three common faults of nature, it is not necessarily a correct nature, nor is it necessarily not correct. If it is the nature of one occasion, it necessarily is not the basis of that occasion. The signified is also the same as this. If it is the nature of one occasion, it is not necessarily the basis of another occasion, nor is it necessarily not. If it is the nature, it is not necessarily compounded, nor is it necessarily not. If the base is established, it is not necessarily your nature different from yourself, nor is it necessarily not. If it is permanent, it is not necessarily the signified, nor is it necessarily not. If it is the nature, it is not necessarily able to understand its signified at first, nor is it necessarily not able to. If it is perceived by valid cognition, it is not necessarily momentary, nor is it necessarily not. If it exists, it is not necessarily the object of knowable, nor is it necessarily not. If it exists, it is not necessarily the negation of knowable, nor is it necessarily not. If it exists, it is not necessarily the self-negation that can be an object of mind, nor is it necessarily not. This applies to all. If it is equally pervasive, it is not necessarily name and signified, nor is it necessarily not. If the essence is one, it is not necessarily name and signified, nor is it necessarily not. If the essence is one, it is not necessarily contradictory, nor is it necessarily not. If it is impossible to exist, it is not necessarily existent, nor is it necessarily not. If it is not momentary, it is not necessarily existent, nor is it necessarily not. If it possesses the three qualities of substance, it is not necessarily the nature of established base, nor is it necessarily not. If it possesses the three qualities of imputation, it is not necessarily the signified perceived by valid cognition, nor is it necessarily not. This applies to all.
མཚོན་བྱ་ ཡིན་ན་དངོས་པོ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་མ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། མཚན་ཉིད་ཡང་དེ་དང་འདྲ། དངོས་ པོ་ཡིན་ན་མཚན་ཉིད་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། མིན་པས་མ་ཁྱབ། མཚོན་བྱ་དེ་དང་འདྲ། དངོས་ པོའི་དོན་ལྡོག་དང་བདག་ཉིད་གཅིག་ན་དངོས་པོའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་མིན་པས་ མ་ཁྱབ། དངོས་པོའི་རང་ལྡོག་དང་ངོ་བོ་གཅིག་ན་རྟག་པ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་མིན་པས་མ་ ཁྱབ། བུམ་པ་དང་འགལ་བ་མ་ཡིན་ན་དེ་སྤྱིར་འགལ་བ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་མིན་པས་མ་ཁྱབ། བུམ་པ་དང་འབྲེལ་ན་དེ་སྤྱིར་མཚོན་བྱ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། མིན་པས་མ་ཁྱབ། བདག་མེད་པ་ ཡིན་ན་རང་གི་ངོ་བོ་གཞི་གྲུབ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ། མིན་པས་མ་ཁྱབ། ཆོས་ཡིན་ན་མཚན་ཉིད་ འདུས་བྱས་ཁོ་ན་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་མིན་པས་མ་ཁྱབ། བུམ་པ་ཡིན་ན་བུམ་པའི་ལྡོག་པ་ཡིན་ 5-321 པས་མ་ཁྱབ། མ་ཡིན་པས་ཀྱང་མ་ཁྱབ་བོ། ། ༄༅། །ཤེས་བྱ་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དེ་རིགས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་ཁོ་ན་ཡིན། ༡ ཀ་བུམ་ གཉིས་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་དེ་ཚོགས་བརྗོད་ཀྱི་སྒྲ་ཁོ་ན་ཡིན། ༢ བུམ་པ་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲ་ དེ་རིགས་བརྗོད་ཚོགས་བརྗོད་གཉིས་ཀ་ཡིན་པའི་སྒྲ་ཡིན། ༣ བུམ་པའི་ལྡོག་པ་ཞེས་བརྗོད་ པའི་སྒྲ་དེ་རིགས་བརྗོད་ཚོགས་བརྗོད་གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་པའི་སྒྲ་ཡིན། ཚེ་ཤིན་ཏུ་རིང་བས་ཚེ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་གཅིག གཟུགས་མཛེས་པས་གཟུགས་ ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་གཉིས། རིགས་མཐོ་བས་རིགས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་གསུམ། ལོངས་སྤྱོད་ཆེ་བས་དབང་ཕྱུག་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་བཞི། ཚིག་བཙུན་པས་ཚིག་ཕུན་སུམ་ ཚོགས་པ་དང་ལྔ། དབང་ཆེ་བས་དབང་ཐང་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་དྲུག སྐྱེས་པའི་དབང་ པོ་ལྡན་པས་ཕོའི་རིགས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་བདུན་དེ་ཡིན། འདི་ལ་བརྒྱད་དུ་བྱས་ན་དེ་ རྣམས་ཀྱི་སྟེང་དུ་སྟོབས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་བརྒྱད་དོ། ། ༄༅། །སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་གཉིས་ནི། མིག་གི་སྐྱེ་མཆེད། རྣ་བའི་སྐྱེ་མཆེད། སྣའི་སྐྱེ་མཆེད། ལྕེའི་སྐྱེ་མཆེད། ལུས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད། ཡིད་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དང་དྲུག གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ གཟུགས་ཀྱི་མིག་ཤེས་སྐྱེ་ན་མིག་དབང་།སྒྲའི་སྐྱེ་མཆེད། དྲིའི་སྐྱེ་མཆེད། རོའི་སྐྱེ་མཆེད། རེག་བྱའི་སྐྱེ་མཆེད། ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དང་དྲུག་སྟེ་བཅུ་གཉིས་པོ་ཡིན། སྔ་མ་དྲུག་ནི་ཤེས་ པ་རྣམས་སྐྱེ་ཞིང་ཡུལ་ལ་མཆེད་པའི་སྒོ་ཡིན་པས་དེ་ལྟར་བརྗོད་པ་དང་། ཕྱི་མ་དྲུག་ནི་རང་ འཛིན་ཤེས་པ་རང་རང་གི་རྣམ་ལྡན་དུ་སྐྱེ་བའི་སྒོ་ཡིན་པས་དེ་ལྟར་བརྗོད་དོ། །ཁམས་བཅོ་ བརྒྱད་ནི། མིག་ནས་ཡིད་ཀྱི་བར་དྲུག་དང་། གཟུགས་ནས་ཆོས་ཀྱི་བར་དྲུག་དང་། མིག་གི་ རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནས་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་བར་དྲུག་སྟེ་བཅོ་བརྒྱད་པོ་དེ་ཡིན། དེ་དག་ ནི། རང་རང་གི་རིགས་མི་འདྲ་བ་རེ་རེ་འཛིན་པའི་ཆ
【現代漢語翻譯】 所詮（mTsHon-bya，被表達的事物）： 如果是事物，是否周遍于存在或不存在？性質也與此相同。如果是事物，是否周遍于具有性質或不具有性質？所詮與此相同。如果事物的意義、反體和自性相同，是否周遍于具有事物的性質或不具有事物的性質？如果事物的自反體和本體相同，是否周遍于恒常或不恒常？如果與瓶子不相違，是否周遍于普遍相違或不普遍相違？如果與瓶子相關聯，是否周遍于普遍所詮或不普遍所詮？如果無我，是否周遍于自性成立或不自性成立？如果是法，是否周遍于僅僅是具有性質的組合或不具有性質的組合？如果是瓶子，是否周遍于瓶子的反體？或者也不周遍於不是瓶子的反體。 被稱為『知識』的聲音，僅僅是類別表達的聲音。1. 被稱為『柱子和瓶子』的聲音，僅僅是集合表達的聲音。2. 被稱為『瓶子』的聲音，是類別表達和集合表達二者的聲音。3. 被稱為『瓶子的反體』的聲音，不是類別表達和集合表達二者的聲音。 壽命極長是壽命圓滿。容貌美麗是容貌圓滿。出身高貴是種姓圓滿。受用廣大是財富圓滿。言辭莊重是言辭圓滿。權力強大是權勢圓滿。具有男根是男族圓滿。如果將此分為八種，那麼在這些之上加上力量圓滿，就是第八種。 十二處是：眼處、耳處、鼻處、舌處、身處、意處這六處；色處（gzugs-kyi skye-mChed，色之生處，form element），如果由色產生眼識，則是眼根；聲處、香處、味處、觸處、法處這六處，總共十二處。前六處是諸識產生並向外境延伸的門，所以這樣稱呼。后六處是各自執持的識在各自的相狀中產生的門，所以這樣稱呼。十八界是：從眼到意六界，從色到法六界，從眼識到意識六界，總共十八界。這些是各自執持不同種類的處所。
【English Translation】 Expressed (mTsHon-bya, that which is expressed): If it is a thing, is it pervaded by existence or non-existence? The nature is also the same. If it is a thing, is it pervaded by having a nature or not having a nature? The expressed is the same as this. If the meaning, counter-entity, and self-nature of a thing are the same, is it pervaded by having the nature of a thing or not having the nature of a thing? If the self-counter-entity and essence of a thing are the same, is it pervaded by being permanent or not permanent? If it is not contradictory to a pot, is it pervaded by being universally contradictory or not universally contradictory? If it is related to a pot, is it pervaded by being a universal expressed or not a universal expressed? If it is selfless, is it pervaded by being established by its own nature or not established by its own nature? If it is a dharma, is it pervaded by being merely an aggregation with nature or not an aggregation with nature? If it is a pot, is it pervaded by the counter-entity of a pot? Or is it also not pervaded by not being the counter-entity of a pot. The sound called 'knowledge' is merely a sound expressing category. 1. The sound called 'pillar and pot' is merely a sound expressing collection. 2. The sound called 'pot' is a sound that is both a category expression and a collection expression. 3. The sound called 'the counter-entity of a pot' is a sound that is neither a category expression nor a collection expression. Extremely long life is perfection of life. Beautiful appearance is perfection of appearance. Noble birth is perfection of lineage. Vast enjoyment is perfection of wealth. Dignified speech is perfection of speech. Great power is perfection of authority. Having male organs is perfection of the male race. If this is divided into eight, then on top of these, adding perfection of strength is the eighth. The twelve sources are: the eye source, the ear source, the nose source, the tongue source, the body source, and the mind source; the form source (gzugs-kyi skye-mChed, source of form, form element), if eye consciousness arises from form, then it is the eye faculty; the sound source, the smell source, the taste source, the touch source, and the dharma source, totaling twelve sources. The first six are the doors through which consciousnesses arise and extend to external objects, so they are called that. The latter six are the doors through which self-grasping consciousnesses arise in their respective aspects, so they are called that. The eighteen realms are: the six realms from eye to mind, the six realms from form to dharma, and the six realms from eye consciousness to mind consciousness, totaling eighteen realms. These are the places where each grasps its own different kind.
་ནས་ཁམས་སུ་བཞག་ནི་རེད། ཡིད་ཀྱི་ 5-322 སྐྱེ་མཆེད་ནི་ཡིད་ཤེས་གཙོ་སེམས་དེ་འཇུག་ཤེས་ལྔ་ཡུལ་ལ་མཆེད་པའི་སྒོ་ཡིན་པ་དེ་རེད། ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ནི་ཡིད་ཤེས་སྐྱེ་བའི་ཡུལ་ཐམས་ཅད་དེ་ཡིན། ཡིད་ཀྱི་ཁམས་ནི་ཡིད་ཤེས་ གཙོ་སེམས་དེ་ཡིད་ཡིན་པའི་ཆའི་རང་གི་རིགས་འཛིན་པ་དེ་ཡིན། ཆོས་ཀྱི་ཁམས་ནི་ཡིད་ ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་རྣམས་ཀྱི་རང་རང་གི་རིགས་མི་འདྲ་བ་འཛིན་པ་དེ་ཡིན། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ ཤེས་པའི་ཁམས་ནི། ཡིད་ཤེས་གཙོ་སེམས་དེ་རྣམ་ཤེས་ཡིན་པའི་ཆའི་རང་གི་རིགས་འཛིན་ པ་དེ་ཡིན། ཚོགས་དྲུག་གི་གཙོ་སེམས་རྣམས་ཀྱིས་རང་རང་ལ་བརྟེན་ནས་ཡིད་ཤེས་ཕྱི་མ་ ཡུལ་ལ་སྐྱེ་བའི་སྒོ་བྱེད་པ་ཡིན། ཆོས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་ནི། ལྡན་མིན་དང་ཤེས་པ་རྣམས་རང་རང་ འཛིན་པའི་ཡིད་ཤེས་ཁོ་ན་སྐྱེ་བའི་ཡུལ་གྱི་སྒོ་ཡིན། ཡིད་ཀྱི་ཁམས་ནི་ཚོགས་དྲུག་གི་གཙོ་ སེམས་རྣམས་ཡིད་ཤེས་ཕྱི་མ་ཡུལ་འཛིན་ནུས་སུ་བསྐྱེད་པའི་རིགས་ཅན་གྱི་ཁམས་ཡིན། ཆོས་ཁམས་ནི། སྤྱིར་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཡིད་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་རིགས་ཅན་གྱི་ཁམས་ ཡིན། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཁམས་ནི། ཡེ་ཤེས་གཙོ་སེམས་དེ་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་དོན་གྱི་ངོ་ བོ་ཁྱོན་མ་ཙམ་དེ་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་རིགས་འཛིན་པའི་ཁམས་ཡིན། ༄༅། །ཉན་ཐོས་ཐེག་ཆུང་། རང་རྒྱལ་ཐེག་འབྲིང་། བྱང་སེམས་ཐེག་ཆེན། དེ་གསུམ་ རེ་རེ་ལ། ཚོགས་ལམ་སྦྱོར་ལམ་མཐོང་ལམ་སྒོམ་ལམ། མི་སློབ་ལམ་ལྔ་རེ་ཡོད། ཉན་རང་ གཉིས་ཀྱི་མི་སློབ་ལམ་ཐོབ་པ་ན་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པ་རེད། བྱང་སེམས་ཀྱི་མི་སློབ་ལམ་ སངས་རྒྱས་ཀྱི་གོ་འཕང་རེད། རང་རང་གི་ཚོགས་སྦྱོར་གཉིས་སོ་སྐྱེས་ལམ་དང་མཐོང་སྒོམ་ གཉིས་འཕགས་ལམ་རེད། ཚོགས་ལམ་ཆུང་འབྲིང་ཆེ་གསུམ་སྦྱོར་ལམ་ལ་དྲོད་རྩེ་བཟོད་ ཆོས་བཞི་མཐོང་ལམ་བར་ཆད་མེད་ལམ་དང་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཁྱད་པར་ལམ་གསུམ། སྒོམ་ ལམ་ལ་སྐོར་དགུ་དེ་རེ་རེ་ལ་བར་ཆད་མེད་ལམ་དང་རྣམ་གྲོལ་ལམ་ཁྱད་པར་ལམ་གསུམ་ རེ་ཡོད། ཚོགས་སྦྱོར་དུ་ལམ་ཡོད་ཀྱང་ལམ་བདེན་མེད། འགོག་བདེན་ནི་མཐོང་ལམ་པ་ 5-323 ཡན་ཆད་ཀྱི་ཐུགས་རྒྱུད་ལ་རང་རང་གི་ངོས་སྐལ་གྱི་སྤང་བྱ་ཅི་རིགས་སྤངས་ཆའི་དབྱིངས་ དེ་རྣམས་ཡིན། ལམ་བདེན་ནི་མཐོང་ལམ་པ་ཡན་ཆད་ཀྱིས་བདག་མེད་གཉིས་པོ་ཅི་རིགས་ མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་རྣམས་ཡིན། ཇི་ལྟ་བ་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། སངས་ རྒྱས་འཕགས་པའི་འཁོར་འདས་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ཟབ་མོ་སྟོང་ པ་ཉིད་མཐའ་དག་མངོན་སུམ་གཟིགས་པའི་མཁྱེན་པ་དེ་ཡིན། ཇི་སྙེད་པ་གཟིགས་པའི་ ཡེ་ཤེས་ནི། སངས་རྒྱས་འཕགས་པའི་སྟོང་ཉིད་མ་གཏོགས་པའི་འཁོར་འདས་ཀྱིས་བསྡུས་ པའི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཆོས་མཐའ་དག་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཡིན་སངས་རྒྱས་
【現代漢語翻譯】 從界安立。意處是意意識，即五種了知對境之門。法處是意意識生起的所有對境。意界是意意識，即意之自性所依。法界是意意識之對境各自不同之自性所依。意之識界是意意識，即識之自性所依。六識之主識各自依賴，成為意意識向外生起之門。法處是與心不相應行和識各自執持的唯一意意識生起之對境之門。意界是六識之主識，是能生起意意識執持外境之界。法界是總的來說，一切法成為意意識之對境的界。意之識界是智慧主識，是法之義的總相，是識之自性所依之界。 聲聞小乘，獨覺中乘，菩薩大乘，這三者各自有資糧道、加行道、見道、修道、無學道五道。聲聞和獨覺二者的無學道獲得時，就獲得了阿羅漢果位。菩薩的無學道是佛的果位。各自的資糧道和加行道是凡夫道，見道和修道是聖道。資糧道有小、中、大三種，加行道有暖位、頂位、忍位、世第一法四種，見道有無間道、解脫道、殊勝道三種。修道有九次第，每一次第都有無間道、解脫道、殊勝道三種。資糧道和加行道有道，但沒有道諦。滅諦是見道以上者心中，各自斷除所應斷之分的法性。道諦是見道以上者現量證悟的各種人無我和法無我之智慧。如所有智是佛陀和聖者現量照見輪迴和涅槃所攝的一切法之甚深法性空性之智慧。如量智是佛陀和聖者了知除了空性之外的輪迴和涅槃所攝的一切世俗法之智慧。
【English Translation】 Established from the realm. The mental sphere (意處) is mental consciousness (意意識), which is the door through which the five consciousnesses cognize objects. The dharma sphere (法處) is all the objects upon which mental consciousness arises. The mental realm (意界) is mental consciousness, which is the basis of the nature of mind itself. The dharma realm (法界) is the basis of the distinct natures of the objects of mental consciousness. The realm of mental consciousness (意之識界) is mental consciousness, which is the basis of the nature of consciousness itself. The principal consciousnesses of the six consciousnesses each depend on themselves, becoming the door through which subsequent mental consciousness arises outwardly towards objects. The dharma sphere (法處) is the door of the sole mental consciousness that arises, holding onto non-associated formations and consciousnesses individually. The mental realm (意界) is the realm of the lineage that generates the principal consciousnesses of the six consciousnesses, capable of holding onto external objects with subsequent mental consciousness. The dharma realm (法界) is, in general, the realm where all dharmas become objects of mental consciousness. The realm of mental consciousness (意之識界) is the wisdom principal consciousness, which is the realm that holds the lineage of the aspect of consciousness, the totality of the essence of the meaning of dharmas. The Hearer's Lesser Vehicle (聲聞小乘), the Solitary Realizer's Middle Vehicle (獨覺中乘), and the Bodhisattva's Great Vehicle (菩薩大乘). Each of these three has five paths: the Path of Accumulation (資糧道), the Path of Preparation (加行道), the Path of Seeing (見道), the Path of Meditation (修道), and the Path of No More Learning (無學道). When the Path of No More Learning is attained by both Hearers and Solitary Realizers, the state of Arhat (阿羅漢) is attained. The Path of No More Learning for Bodhisattvas is the state of Buddhahood (佛). The Paths of Accumulation and Preparation for each are the paths of ordinary beings, while the Paths of Seeing and Meditation are the paths of the noble ones. The Path of Accumulation has three levels: small, medium, and large. The Path of Preparation has four stages: warmth (暖位), peak (頂位), forbearance (忍位), and supreme mundane qualities (世第一法). The Path of Seeing has three paths: the Path of Uninterruptedness (無間道), the Path of Liberation (解脫道), and the Path of Distinction (殊勝道). The Path of Meditation has nine stages, and each stage has three paths: the Path of Uninterruptedness, the Path of Liberation, and the Path of Distinction. Although there are paths in the Paths of Accumulation and Preparation, there is no Truth of the Path (道諦). The Truth of Cessation (滅諦) is the suchness of the abandonment of whatever is to be abandoned by those on or above the Path of Seeing. The Truth of the Path is the wisdom of those on or above the Path of Seeing, who directly realize the two kinds of selflessness (人無我 and 法無我). The wisdom that knows things as they are (如所有智) is the knowledge of the Buddhas and noble ones who directly see all the profound emptiness (空性) of the nature of all phenomena included in samsara and nirvana. The wisdom that knows things as many as they are (如量智) is the wisdom of the Buddhas and noble ones who know all the conventional phenomena included in samsara and nirvana, except for emptiness.
ཀྱི་སྐུ་ནི་ཐུགས་སྐུ་ དབྱེར་མེད་པའི་མངོན་སུམ་དུ་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་དེ་རེད། ཡོན་ཏན་ནི་ལོངས་སྐུ་དང་སྤྲུལ་ སྐུའི་མཚན་དཔེས་བརྒྱན་པའི་གཟུགས་སྐུ་ལྟ་བུ་དེ་རེད། གསུང་ནི་ཐུགས་གསུང་དབྱེར་མེད་ པའི་ཡན་ལག་དྲུག་ཅུའི་དབྱངས་སྒྲ་སྐད་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པ་དེ་རེད། ཐུགས་ནི་ཤེས་བྱ་ མཐའ་དག་ཅིག་ཆར༴ མིག་གི་གོ་སར་དབྱིབས་ཟར་མའི་མེ་ཏོག་ལྟ་བུའི་རྡུལ་རྫས་དྭངས་ པ་ཡོད་རྒྱུ་དེ་མིག་དབང་རེད། རྣ་བའི་གོ་སར་གྲོ་ག་གཅུས་ནས་བཅད་པ་ལྟ་བུའི་རྡུལ་རྫས་ དྭངས་པ་ཡོད་རྒྱུ་དེ་རྣ་དབང་རེད། སྣའི་གོ་སར་ཟངས་ཁབ་ཉིས་གཤིབ་ལྟ་བུའི་རྡུལ་རྫས་ དྭངས་པ་ཡོད་རྒྱུ་དེ་རྣ་དབང་རེད། ལྕེའི་གོ་སར་ཟླ་ཕྱེད་ཉིས་གཤིབ་བར་རྟ་རྔའི་ཁྱོན་ཙམ་ མ་རེག་པའི་རྡུལ་རྫས་དྭངས་པ་ཡོད་རྒྱུ་དེ་ལྕེ་དབང་རེད། ལུས་ཀྱི་གོ་སར་ལུས་དབྱིབས་ དང་མཐུན་པའི་རྡུལ་རྫས་དྭངས་པ་སྐྲ་སེན་སོགས་ལ་མ་ཁྱབ་ཀྱང་ལུས་ཀྱི་ཁོག་ལ་ཁྱབ་པར་ གནས་པ་དེ་ལུས་དབང་རེད། འདི་རྣམས་སོ་སྐྱེས་མིག་གིས་མཐོང་མི་ནུས། མིག་ཤེས་ཀྱིས་གཟུང་བྱ་གཟུགས་རེད། རྣ་ཤེས་ཀྱིས་གཟུང་བྱ་སྒྲ་རེད། སྣ་ཤེས་ཀྱིས་ གཟུང་བྱ་དྲི་རེད། ལྕེ་ཤེས་ཀྱིས་གཟུང་བྱ་རོ་རེད། ལུས་ཤེས་ཀྱིས་གཟུང་བྱ་རེག་བྱ་རེད། སྤྱིར་ཤེས་པ་ལ་མིག་ཤེས་རྣ་ཤེས་སྣ་ཤེས་ལྕེ་ཤེས་ལུས་ཤེས་ཡིད་ཤེས་དང་དྲུག་ཡོད། དེ་རེ་ 5-324 རེ་ལ་གཙོ་སེམས་ཀུན་འགྲོ་ལྔ་རེ་རེ་ཡོད་དེའི་ནང་གི་གཙོ་སེམས་ཀུན་འགྲོ་ལྔའི་ངོས་འཛིན་ ལུགས་ནི། སྔོ་འཛིན་མིག་ཤེས་ལྟ་བུ་ཞིག་ཡིན་ན། དེས་སྔོན་པོ་ཁྱོན་མའི་ངོ་བོ་དེ་རང་སྟོབས་ ཀྱིས་མཐོང་འདུག་མཁན་ཞིག་ཡོད་པ་དེ་སྔོ་འཛིན་གཙོ་སེམས་རེད། སྔོན་པོའི་ཡིན་ལུགས་ རང་སྟོབས་ཀྱིས་གཞན་དང་མི་ནོར་བར་འདུག་པ་དེ་སྔོ་འཛིན་འདུ་ཤེས་རེད། སྔོན་པོ་བདེ་ སྡུག་བར་མ་གང་རུང་དུ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་མྱོང་བ་དེ་སྔོ་འཛིན་ཚོར་བ་རེད། སྔོན་པོ་དེ་མི་ འབོར་བར་རང་སྟོབས་ཀྱིས་བཟུང་འདུག་པ་དེ་སྔོ་འཛིན་སེམས་པ་རེད། སྔོན་པོ་ལ་ཤེས་པ་ རང་སྟོབས་ཀྱིས་འཕྲད་པར་བྱེད་པ་དེ་སྔོ་འཛིན་རེག་པ་རེད། སྔོན་པོ་ལ་སྒོས་སུ་ཤེས་པ་རང་ སྟོབས་ཀྱིས་གཏོད་པར་བྱེད་པ་དེ་སྔོ་འཛིན་ཡིད་བྱེད་རེད། དཔེར་ན་གཟུགས་ཡག་པ་(བར་ མ། མི་མཛེས་པ་)ལ་ལྟ་དུས་དེ་མིག་ལམ་དུ་བདེ་(སྡུག་བསྔལ་གྱི། བཏང་སྙོམས་ཀྱི་)མོའི་སྣང་བ་མྱོང་རྒྱུ་དེ་ ཚོར་བདེ་(ཚོར་བ་བཏང་སྙོམས། ཚོར་བ་སྡུག་བསྔལ་)རེད། དེའི་སྐབས་ཀྱི་མིག་དབང་ནི་རྟེན་རེད། སྣང་ ཤེས་བདེ་མོ་(སྡུག་བསྔལ། བཏང་སྙོམས་)དང་མཉམ་དུ་གཙོ་སེམས་འདུ་ཤེས་སོགས་ནི་མཚུངས་ ལྡན་རེད། ཡུལ་ལ་གཟུགས་ཡག་པ་(མི་མཛེས་པ། བར་མ་)དེ་ཡུལ་རེད། དེ་བཞིན་དུ་གཟུགས་ མི་མཛེས་པ་དང་། བར་མ་གཉིས་ལ་ཚོར་བ་
【現代漢語翻譯】 身是意身，是不可分割的明智證悟。功德是報身和化身，如同以相好莊嚴的色身。語是意語不可分割的六十支梵音。意是同時知曉一切所知。 眼根是眼睛位置上，如鋯石花朵般的清凈微塵。耳根是耳朵位置上，如捲曲切割的麥粒般的清凈微塵。鼻根是鼻孔位置上，如兩根銅針並排般的清凈微塵。舌根是舌頭位置上，如半月並排，不觸及馬尾寬度的清凈微塵。身根是身體位置上，與身體形狀相符的清凈微塵，不遍及毛髮指甲等，但遍佈身體內部。這些凡夫俗眼無法看見。 眼識所取之境是色。耳識所取之境是聲。鼻識所取之境是香。舌識所取之境是味。身識所取之境是觸。 總的來說，識有眼識、耳識、鼻識、舌識、身識和意識六種。每一種識都有五個俱生心所，下面是關於如何識別這五個俱生心所的方法：例如，當眼識認知藍色時，能夠憑藉自身力量直接看到藍色本質的心識，就是認知藍色的主要心識。能夠憑藉自身力量，不與他物混淆地識別出藍色本質的心識，就是認知藍色的分別心。能夠憑藉自身力量，體驗到藍色是快樂、痛苦或中性的感受的心識，就是認知藍色的感受。能夠憑藉自身力量，不忘失地抓住藍色本質的心識，就是認知藍色的作意。能夠憑藉自身力量，使心識直接接觸到藍色本質的心識，就是認知藍色的觸。能夠憑藉自身力量，特別地將心識指向藍色本質的心識，就是認知藍色的注意。 例如，當觀看美麗的（中等的，不美麗的）事物時，在眼中體驗到快樂（痛苦的，平靜的）感覺，這就是快樂的感受（平靜的感受，痛苦的感受）。此時，眼根是所依。與快樂的（痛苦的，平靜的）顯現和合的主要心識、分別心等是相應法。對境是美麗的（不美麗的，中等的）事物。同樣，對於不美麗的事物和中等的事物也有相應的感受。
【English Translation】 The Body is the Mind Body, which is the direct realization of indivisible wisdom. The qualities are the Enjoyment Body and the Emanation Body, like the Form Body adorned with marks and signs. Speech is the indivisible Mind Speech, the sixty-branch Brahma sound. Mind is simultaneously knowing all knowable things. The eye faculty is the pure subtle particles in the location of the eye, like a zircon flower. The ear faculty is the pure subtle particles in the location of the ear, like a rolled and cut barley grain. The nose faculty is the pure subtle particles in the location of the nose, like two copper needles placed side by side. The tongue faculty is the pure subtle particles in the location of the tongue, like two half-moons placed side by side, not touching the width of a horse's tail. The body faculty is the pure subtle particles in the location of the body, conforming to the shape of the body, not pervading the hair and nails, but pervading the inside of the body. These cannot be seen by ordinary eyes. The object apprehended by eye consciousness is form. The object apprehended by ear consciousness is sound. The object apprehended by nose consciousness is smell. The object apprehended by tongue consciousness is taste. The object apprehended by body consciousness is touch. In general, there are six types of consciousness: eye consciousness, ear consciousness, nose consciousness, tongue consciousness, body consciousness, and mind consciousness. Each of these consciousnesses has five accompanying mental factors. Here is how to identify these five accompanying mental factors: For example, when eye consciousness cognizes blue, the mind that can directly see the essence of blue by its own power is the primary mind that cognizes blue. The mind that can, by its own power, recognize the essence of blue without confusing it with anything else is the perception that cognizes blue. The mind that can, by its own power, experience blue as a feeling of happiness, pain, or neutrality is the feeling that cognizes blue. The mind that can, by its own power, grasp the essence of blue without forgetting it is the intention that cognizes blue. The mind that can, by its own power, bring consciousness into direct contact with the essence of blue is the contact that cognizes blue. The mind that can, by its own power, specifically direct consciousness towards the essence of blue is the attention that cognizes blue. For example, when looking at something beautiful (medium, not beautiful), experiencing a feeling of pleasure (painful, neutral) in the eye is a pleasant feeling (neutral feeling, painful feeling). At this time, the eye faculty is the basis. The primary mind, perception, etc., that are in conjunction with the pleasant (painful, neutral) appearance are the associated factors. The object is the beautiful (not beautiful, medium) thing. Similarly, there are corresponding feelings for not beautiful and medium things.
སྡུག་བསྔལ་དང་བཏང་སྙོམས་གཉིས་རེ། དེ་རེ་ རེ་ལ་རྟེན་མཚུངས་ལྡན་ཡུལ་རེ་ཡོད་པ་ཡིན། ད་ལྟ་རང་གི་སེམས་འདི་བདེ་རུང་འདྲ། སྡུག་ རུང་འདྲ། བར་མ་བདེ་སྡུག་གང་ཡང་མ་ཡིན་རུང་འདྲ། ཆགས་སྡང་རྨོངས་པ་ལེ་ལོ་སོགས་ དང་མ་འདྲེས་པར་ཡང་དག་པ་ཁོ་ན་ཞིག་མི་ཡོང་ཕྱོགས་ནས་བདེ་སྡུག་སོགས་སྣང་བ་གང་ ཤར་ཐམས་ཅད་ཟག་པ་ཉོན་མོངས་པ་དང་བཅས་པ་ཞིག་རེད་ཟེར་ནི་རེད། རང་རྒྱུད་ལ་ ཉོན་མོངས་པ་ཡོད་ཕན་ཆད་སེམས་འདི་ཇེ་ངན་དུ་སོང་ནས་མར་མར་ཐུར་ཐུར་དུ་ཟག་འགྲོ་ བྱེད་ཅིག་ཡིན་པས་ན་ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཟག་པ་ཟེར་ནི་རེད། ས་འོག་ན་དམྱལ་ བ་ཡི་དྭགས་དུད་འགྲོ་ཡོད། ས་སྟེང་ན་མི་ཐམས་ཅད་ཡོད། དེ་ནས་ཡར་ཡར་གྱི་ལྷ་ཐམས་ 5-325 ཅད་ཡོད། དེ་ཡང་འོག་ནས་ཡར་ལ་བརྩིས་ན། འདོད་ལྷ་རིགས་དྲུག་ནི་རྒྱལ་ཆེན་རིགས་ བཞི། སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ། འཐབ་བྲལ། དགའ་ལྡན་འཕྲུལ་དགའ། གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་ རྣམས་ཡོད། གཟུགས་ཁམས་གནས་རིགས་བཅུ་བདུན་ནི། འོག་ནས་ཡར་ལ་བསམ་གཏན་ དང་པོའི་གནས་གསུམ་ནི། ཚངས་རིས། ཚངས་འདུན། ཚངས་ཆེན། གཉིས་པའི་གནས་ གསུམ་ནི། འོད་ཆུང་། ཚད་མེད་འོད། འོད་གསལ། གསུམ་པའི་གནས་གསུམ་ནི། དགེ་ཆུང་། ཚད་མེད་དགེ དགེ་རྒྱས། བཞི་པའི་གནས་གསུམ་ནི། སྤྲིན་མེད་འོད། བསོད་ནམས་སྐྱེས། འབྲས་བུ་ཆེ་བ། འཕགས་པའི་གནས་ལྔ་ནི། མི་ཆེ་བ། མི་གདུང་བ། གྱ་ནོམ་སྣང་། ཤིན་ཏུ་ མཐོང་། འོག་མིན་རྣམས་ཡོད་པ་ཡིན། དེའི་སྟེང་ན་གཟུགས་མེད་སྐྱེ་མཆེད་མུ་བཞི་ནི། ནམ་ མཁའ་མཐའ་ཡས། རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས། ཅི་ཡང་མེད་པ། ཡོད་མིན་མེད་མིན་ནམ་སྲིད་ རྩེ་དང་བཞི་ཡོད་པ་ཡིན། འདི་ན་རང་བདག་ལ་དབང་རྒྱུས་རྒྱུ་རྫས་ཐམས་ཅད་མི་ཚད་ཡུལ་ ཤོག་ས་ཆ་ཚུན་ཆད་ལ་བརྟེན་ནས་ཆགས་སྡང་སོགས་ཉོན་མོངས་པ་རེ་སྐྱེ་བའི་མཐུན་རྐྱེན་ དུ་འགྲོ་བའི་སྒོ་ནས་ཞར་ཞོར་ལ་སེམས་ཐོག་ཏུ་ཉོན་མོངས་པ་མང་པོ་ལ་གོམས་ཆ་སོང་ནས་ ལས་ངན་བསགས་པས་ཚེ་ཕྱི་མར་རང་ལ་སྡུག་ཆེན་པོ་མ་མྱོང་བའི་ཐབས་མེད་པ་ཞིག་ལ་ བསྐོར་བཞག་པས་ན་རྒྱུ་རྫས་འདི་དག་གིས་རང་ལ་སྡུག་བསྔལ་བསྐྱེད་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ ཟེར་ནི་རེད།
目錄 མཚན་མཚོན་དང་རིགས་ཚོགས་བརྗོད་པའི་རྣམ་གཞག་ཉུང་བསྡུས།
【現代漢語翻譯】 痛苦和舍受（藏文：བཏང་སྙོམས་，梵文：upekṣā，羅馬轉寫：upekṣā，漢語字面意思：捨棄），這兩者各自都有相應的所緣境。現在，自己的心可能是快樂的，可能是痛苦的，也可能是不苦不樂的。無論生起何種感受，快樂、痛苦等等，都與煩惱、愚癡、懈怠等混雜在一起，不可能完全純凈，因此，所有顯現的感受都被稱為是有漏（藏文：ཟག་པ་，梵文：āsrava，羅馬轉寫：asrava，漢語字面意思：滲漏）和煩惱的。據說，只要內心有煩惱，心就會變得越來越糟，不斷地向下沉淪，所以所有的煩惱都被稱為有漏。地下有地獄、餓鬼、畜生道。地上有人。然後是所有的天神。如果從下往上數，欲界六天分別是四大天王、三十三天、夜摩天、兜率天、樂變化天、他化自在天。色界十七天分別是：從下往上數，初禪三天是梵眾天、梵輔天、大梵天。二禪三天是少光天、無量光天、極光凈天。三禪三天是少凈天、無量凈天、遍凈天。四禪三天是無雲天、福生天、廣果天。五凈居天是不煩天、無熱天、善現天、善見天、色究竟天。在這些之上是無色界四處：空無邊處、識無邊處、無所有處、非想非非想處。 在這裡，因為對自己的財產、權力、物質，甚至土地等等的執著，會成為生起貪嗔等煩惱的助緣，逐漸地，內心習慣了眾多的煩惱，造作惡業，導致來世無可避免地要遭受巨大的痛苦。因此，據說這些財物會給自己帶來痛苦。
【English Translation】 Suffering and equanimity (Tibetan: བཏང་སྙོམས་, Sanskrit: upekṣā, Roman transliteration: upekṣā, literal meaning: abandonment), each of these has its corresponding object of focus. Now, one's own mind may be happy, may be painful, or may be neither happy nor painful. Whatever feeling arises, happiness, pain, etc., is mixed with afflictions, ignorance, laziness, etc., and cannot be completely pure. Therefore, all manifested feelings are said to be tainted (Tibetan: ཟག་པ་, Sanskrit: āsrava, Roman transliteration: asrava, literal meaning: leakage) and afflicted. It is said that as long as there are afflictions in one's mind, the mind will become worse and worse, constantly sinking downwards, so all afflictions are called tainted. Underground are the hells, hungry ghosts, and animal realms. On the ground are all humans. Then there are all the gods. Counting from the bottom up, the six desire realms are the Four Great Kings, the Thirty-three, Yama, Tushita, Nirmāṇarati, and Paranirmita-vaśavartin. The seventeen realms of the form realm are: counting from the bottom up, the three realms of the first dhyāna are Brahma-pāriṣadya, Brahma-purohita, and Mahābrahmā. The three realms of the second dhyāna are Parīttābha, Apramāṇābha, and Ābhāsvara. The three realms of the third dhyāna are Parīttaśubha, Apramāṇaśubha, and Śubhakṛtsna. The three realms of the fourth dhyāna are Anabhraka, Puṇyaprasava, and Bṛhatphala. The five pure abodes are Avṛha, Atapa, Sudṛśa, Sudarśana, and Akaniṣṭha. Above these are the four formless realms: Ākāśānantyāyatana, Vijñānānantyāyatana, Ākiñcanyāyatana, and Naivasaṃjñānāsaṃjñāyatana. Here, because attachment to one's own property, power, material possessions, and even land, etc., becomes a contributing factor to the arising of afflictions such as greed and hatred, gradually, the mind becomes accustomed to many afflictions, creating negative karma, leading to the inevitable suffering of great pain in the next life. Therefore, it is said that these possessions cause suffering to oneself.