logrosgragspa0416_三皈依釋論最勝乘決定芽

昂旺羅卓扎巴大師教言集JNLD36སྐྱབས་གསུམ་གྱི་རྣམ་བཤད་ཐེག་མཆོག་ངེས་པའི་མྱུ་གུ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། 4-304 ༄༅། །སྐྱབས་གསུམ་གྱི་རྣམ་བཤད་ཐེག་མཆོག་ངེས་པའི་མྱུ་གུ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །སྐྱབས་གསུམ་གྱི་རྣམ་བཤད་ཐེག་མཆོག་ངེས་པའི་ མྱུ་གུ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། གདོད་ནས་ལྷུན་གྲུབ་བསམ་ཁྱབ་དཀའ་བ་མཁྱེན་བརྩེ་ནུས་པ་རྒྱ་མཚོའི་བདག ། སྤྲོས་བྲལ་ཆོས་དབྱིངས་ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོ་ཟབ་ཞི་འོད་གསལ་དྲི་མ་མེད། ། བདེན་གཉིས་གཟིགས་པ་མཆོག་གི་སྤྱན་ལྡན་འཕགས་ཚོགས་འདུས་པ་དམ་པའི་སྡེ། ། རྣམ་གསུམ་སྐྱབས་ཀྱིས་མ་ལུས་འགྲོ་ལ་དགེ་ལེགས་གཡེལ་བ་མེད་གྱུར་ཅིག ། ལྷ་དང་བཅས་པའི་འགྲོ་བ་ཡོངས་ཀྱི་སྐྱབས། ། རིན་ཆེན་གསུམ་གྱི་མཛད་ཕྲིན་ནམ་མཁའི་མཐའ། ། མཐའ་ཡས་འགྲོ་ལ་གཡེལ་བ་མི་མངའ་བས། ། གང་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་ཚུལ་མདོ་ཙམ་འཆད། ། དེ་ལ་འདིར་ཡིད་ཅན་འགྲོ་བ་མཐའ་དག་གི་གཏན་གྱི་སྐྱབས་གནས་ཆེན་པོ་ནམ་ཡང་ བསླུ་བ་མི་མངའ་བའི་བདག་ཉིད་དཀོན་མཆོག་རིན་ཆེན་རྣམ་གསུམ་གྱི་རླབས་པོ་ཆེའི་ མཛད་པ་ཉེ་བར་མངའ་བའི་མཚན་གྱི་ཟེགས་མའི་ཆ་ཙམ་ཉམ་ཐག་པའི་འགྲོ་བ་གང་དག་ གི་རྣ་བར་ལྷུང་བས་ཀྱང་བཟོད་དཀའ་བའི་སྡུག་བསྔལ་གྱི་ཁུར་ཆེན་པོ་ལས་གྲོལ་བའི་ངལ་ གསོ་སྟེར་ཞིང་ཚུལ་བཞིན་དུ་སྒོ་གསུམ་གྱིས་སྐྱབས་སུ་ཉེ་བར་བསྟེན་པ་གང་དག་ལ་ནི་ འཇིགས་པ་ཕྲ་རགས་ཀུན་དང་བྲལ་བའི་གཏན་བདེ་མཆོག་གི་གོ་འཕང་ལ་མྱུར་ནས་སླེབས་ ཏེ་དོན་གཉིས་རྒྱ་མཚོའི་དཔལ་ལ་ཅི་དགར་ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྐལ་བཟང་ལེགས་པར་བསྩལ་ 4-305 མཛད་མཐར་ཐུག་པའི་སྐྱབས་གནས་མཆོག་རྣམ་པ་གསུམ་པོ་ཉག་གཅིག་ལ་ལུས་ཅན་གང་ དག་གིས་སྐྱབས་སུ་ཇི་ལྟར་འགྲོ་བའི་ཚུལ་གྱི་རྣམ་པར་བཤད་པའི་སྒོ་ཅུང་ཙམ་སྤེལ་བ་ལ་ གང་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་སྐྱབས་སུ་ཇི་ལྟར་འགྲོ་ཚུལ་དང་། གང་ སྐྱབས་སུ་བརྟེན་པའི་འབྲས་བུའི་ཚུལ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ལ། ཐེག་པ་ཐུན་མོང་གི་ལུགས་དང་། ཐེག་ཆེན་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་རང་ ལུགས་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། སྐྱབས་གསུམ་བདུན་ཅུ་པ་ལས། སངས་རྒྱས་དེའི་ཆོས་དགེ་འདུན་ནི། །ཐར་ བ་འདོད་པ་རྣམས་ཀྱི་སྐྱབས། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་སྤྱིར་ན་རང་དོན་དམ་པ་ཆོས་སྐུ་དང་ གཞན་དོན་དམ་པ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་མངོན་དུ་བྱས་པའི་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་དང་། དེའི་ གསུང་ལུང་དང་རྟོགས་པས་བསྡུས་པའི་ཆོས་དང་། རིག་གྲོལ་གཉིས་ལྡན་གྱི་ཐེག་པ་ཆེ་ཆུང་ གི་འཕགས་པའི་དགེ་འདུན་སྟེ་གསུམ་པོ་ཐར་པ་འདོད་པ་རྣམས་ཀྱི་སྐྱབས་སུ་གསུངས་ཤིང་། གཞན་ཡང་། དེ་ཉིད་ལས། ཐུབ་དབང་གི་ནི་སྐུ་གསུམ་དང་། །མྱང་ངན་འདས་པའི་གང་ ཟག་བརྒྱད། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་ཐུབ་པའི་དབང་པོའི་ཆོས་ལོངས་སྤྲུལ་གསུམ་གྱི་སྐུ་ནི་

【現代漢語翻譯】 昂旺羅卓扎巴大師教言集JNLD36《皈依三寶釋·抉擇大乘苗》 皈依三寶釋·抉擇大乘苗 皈依三寶釋·抉擇大乘苗 本初任運周遍，思議難及，是為具足大悲、大智、大能之海王。 遠離戲論，法界本性，大智慧，深寂，光明，無垢染。 具足照見二諦之殊勝慧眼，聖眾和合，清凈之僧團。 以三寶皈依之力，愿一切眾生皆得安樂，永不懈怠！ 為諸天及一切有情之怙主。 三寶事業廣大如虛空。 于無邊有情永不懈怠。 今略述皈依之理。 於此，一切具心之有情，其究竟皈依處，乃是永不欺惑之珍寶三寶。僅是聽聞三寶殊勝事業之名號，亦能使困苦眾生從難忍之痛苦中解脫，獲得安樂。如理以身語意三門皈依者，必能迅速抵達遠離一切粗細怖畏之究竟安樂之境地，隨意享用二利大海之 वैभव (梵文，梵文羅馬擬音：vaibhava，漢語字面意思：光輝，繁榮)，此乃究竟之皈依處。任何有情，若欲知如何皈依此殊勝三寶，今略作闡述。即：所皈依之境、如何皈依之理、以及依止皈依之果，共分三部分。 首先，分為共同小乘之觀點與大乘不共之自宗兩種。 初者，如《皈依三寶七十頌》所云：『佛陀、彼之法、僧伽，乃欲解脫者之皈依處。』一般而言，圓滿佛陀乃證得自利之法身與利他之色身者；法，乃彼之教證二法；僧伽，乃具足見道與解脫道之大小乘聖者。此三者，乃欲求解脫者之皈依處。此外，如彼論云：『能仁之三身，以及涅槃之八士。』能仁（釋迦牟尼佛）之法、報、化三身，乃

【English Translation】 Collected Teachings of Ngawang Lodro Drakpa JNLD36: Explanation of the Three Refuges - 'Sprout of Definitive Great Vehicle' Explanation of the Three Refuges - 'Sprout of Definitive Great Vehicle' Explanation of the Three Refuges - 'Sprout of Definitive Great Vehicle' Primordially self-perfected, pervasive, beyond comprehension, the master of the ocean of wisdom, love, and power. Free from elaborations, the essence of reality, great wisdom, profound peace, clear light, without stain. Possessing the supreme eye that sees the two truths, the noble assembly, the sacred community. Through the refuge of the three jewels, may all beings be blessed with goodness, without negligence! The refuge of all beings, including gods. The activities of the precious three jewels are as vast as the sky. You are never negligent towards limitless beings. Therefore, I will briefly explain how to take refuge. Here, for all sentient beings, the ultimate refuge is the precious three jewels, which never deceive. Even a mere fraction of the sound of their names, embodying their vast activities, falling upon the ears of suffering beings, can grant them rest from the unbearable burden of suffering. Those who properly rely on them for refuge with their three doors (body, speech, and mind) will quickly reach the state of ultimate bliss, free from all fears, both subtle and gross, and freely enjoy the glory of the ocean of two benefits (benefit of oneself and benefit of others). The ultimate refuge is the supreme three jewels. To explain how embodied beings take refuge in them, I will elaborate a little on the aspects of: the object of refuge, how to take refuge, and the result of relying on refuge. Firstly, there are two systems: the common Lesser Vehicle system and the uncommon Great Vehicle system. The first is as stated in 'Seventy Verses on Refuge': 'The Buddha, his Dharma, and the Sangha are the refuge for those who desire liberation.' In general, the complete Buddha is the one who has manifested the Dharmakaya (body of truth) for his own benefit and the Rupakaya (form body) for the benefit of others; the Dharma is his teachings and realizations; and the Sangha is the noble community of both the Lesser and Great Vehicles who possess both insight and liberation. These three are said to be the refuge for those who desire liberation. Furthermore, as it says in the same text: 'The three bodies of the Mighty One and the eight individuals who have passed into Nirvana.' The three bodies of the Mighty One (Shakyamuni Buddha)—Dharmakaya, Sambhogakaya, and Nirmanakaya—are

---

སངས་རྒྱས་དང་། འགོག་ལམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་མྱང་འདས་ནི་དམ་པའི་ཆོས་དང་། ཐེག་ཆེན་ འཕགས་པ་དང་ཐེག་དམན་ཞུགས་འབྲས་བརྒྱད་ཀྱི་འཕགས་པ་རྣམས་དང་བཅས་པ་ནི་དགེ་ འདུན་དུ་གསུངས་ལ། ཐུན་མོང་གི་སྐྱབས་ཡུལ་ལ་དོན་དམ་པ་དང་ཐ་སྙད་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། གོང་དུ་སྨོས་མ་ཐག་པ་རྣམས་ཡིན་ལ། གཉིས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་བྱང་སེམས་ཀྱི་ སྐུ་གཟུགས་དང་། གསུང་རབ་གླེགས་བམ་རྣམས་དང་སོ་སྐྱེས་དགེ་སློང་བཞི་སྡེ་དགེ་སློང་མ་ དང་བཅས་པ་རྣམས་སོ། ། གཉིས་པ་ཐེག་ཆེན་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་རང་ལུགས་ལ། སྤྱི་ཡི་དོན་བཤད་པ་དང་། བྱེ་ 4-306 བྲག་སོར་སོར་ཕྱེས་ནས་བཤད་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། སྤྱིར་དོན་དམ་པར་ན་སངས་ རྒྱས་ཞེས་བྱ་བ་གང་དེ་ཉིད་ནི། འཕགས་པ་མྱང་འདས་ཆེན་པོའི་མདོ་ལས། འདུས་མ་བྱས་ ནི་མྱང་འདས་ཆེན་པོ་རྟག་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའོ། །རྟག་པ་ནི་བདག་གོ །བདག་ནི་ ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །ཡོངས་དག་ནི་བདེ་བའོ། །རྟག་བདེ་བདག་ཡོངས་དག་པ་ནི་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའོ། ། ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་ཉག་གཅིག་པ་རིས་ སུ་མ་ཆད་པ་གང་དེ་ཡང་གདོད་མ་ནས་ནམ་ཡང་འགྱུར་བ་མེད་པའི་རང་བྱུང་འདུས་མ་བྱས་ པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཆེན་པོ་རང་བཞིན་དམ་པའི་རྟག་བདག་སྤྲོས་པ་མཐའ་དག་ཡོངས་ སུ་གྲོལ་ནས་དབྱིངས་དག་ཆེན་འགྱུར་མེད་བདེ་བའི་དཔལ་གྱུར་དོན་དམ་ཡོངས་དག་ཆེན་ པོ་དེ་ནི་ངེས་པ་དོན་གྱི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་མཆོག་ཏུ་གསུངས་ཤིང་། དེ་དང་མཐུན་པར་མི་ ཕམ་པས་དགོངས་འགྲེལ་གྱི་ཚུལ་དུ། རྒྱན་ལས་ཀྱང་། སྟོང་པ་ཉིད་ནི་རྣམ་དག་ནི། །བདག་ མེད་མཆོག་གི་བདག་ཐོབ་པས། །སངས་རྒྱས་དག་པའི་བདག་ཐོབ་ཕྱིར། །བདག་ཉིད་ཆེན་ པོའི་བདག་དུ་འགྱུར། ། ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་གཞིའི་གནས་ལུགས་མཐར་ཐུག་པའི་ཆོས་དབྱིངས་སྟོང་པ་ཉིད་ དེ་ནི་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་ཀུན་རྫོབ་སྤྲོས་པ་མ་ལུས་པ་རིམ་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པ་ན་དབྱིངས་དེ་ ཉིད་སྤྲོས་བཅས་བདག་ཏུ་ཞེན་པའི་ཡུལ་ན་མེད་པའི་གནས་ལུགས་བདེ་བ་ཆེན་པོ་མཆོག་ གི་རང་བཞིན་དམ་པའི་བདག་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཐོབ་པས་དེ་ཀ་ཉིད་དོན་གྱི་ སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་དྲི་མ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་སོ་སོ་རང་རིག་ཡེ་ཤེས་མཆོག་གི་སྤྱོད་ ཡུལ་གྱི་བདག་དམ་པའི་ཕ་རོལ་དུ་ཕྱིན་པ་ཐོབ་པ་ཡིན་ཕྱིར་གདོད་ནས་བཞུགས་པའི་བདག་ ཉིད་ཆོས་སྐུ་ཀུན་ཁྱབ་ཆེན་པོའི་བདག་ཏུ་འགྱུར་ཚུལ་ལེགས་པར་གསུངས་པ་དང་། ཆོས་ 4-307 དབྱིངས་བསྟོད་པ་ལས། གང་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་མྱ་ངན་འདས། །གཙང་པ་རྟག་པ་དགེ་བའི་ གཞི། །གང་ཕྱིར་གཉིས་ནི་བྱས་པས་བརྟག །དེ་ཡི་གཉིས་མེད་རྣལ་འབྱོར་གནས། །ཞེས་ གསུངས་པ་བཞིན། གང་གི་ཕྱིར་དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་མི་གནས་པའི་མྱ

【現代漢語翻譯】 佛（梵文：Buddha，覺悟者），以及包含了解脫之道（梵文：Nirodha-marga）的涅槃（梵文：Nirvana，滅），被稱為神聖的法（梵文：Dharma）。大乘（梵文：Mahayana，偉大的載具）的聖者和包括小乘（梵文：Hinayana，較小的載具）在內的八種聖果，都被稱為僧伽（梵文：Sangha，僧團）。共同的皈依境分為勝義諦（梵文：Paramarthasatya，究竟真理）和世俗諦（梵文：Samvritisatya，相對真理）兩種。前者是指前面提到的那些，後者是指佛、菩薩（梵文：Bodhisattva，覺悟的存有）的雕像，經書，以及包括比丘尼在內的四眾凡夫僧侶。 第二，關於大乘（梵文：Mahayana，偉大的載具）不共的自宗，分為總的解釋和分別詳細的解釋兩種。首先，總的來說，勝義諦（梵文：Paramarthasatya，究竟真理）上的佛，正如《大涅槃經》所說：『非造作即是大涅槃，常恒的涅槃。常恒即是真我（梵文：Atman）。真我即是完全的清凈。完全的清凈即是安樂。常恒、安樂、真我、完全的清凈，即是如來（梵文：Tathagata，如是來者）。』 如經文所說，勝義諦（梵文：Paramarthasatya，究竟真理）的佛的智慧法身（梵文：Dharmakaya，法性之身）是唯一的，沒有分別的，從原始以來就永不改變的自生非造作，大涅槃（梵文：Mahaparinirvana，大滅度），自性神聖的常恒真我，所有戲論（梵文：Prapancha，概念性的增殖）完全解脫，成為法界（梵文：Dharmadhatu，法性界）清凈廣大，不變安樂的榮耀，這勝義諦（梵文：Paramarthasatya，究竟真理）完全清凈廣大，被認為是究竟意義上的如來（梵文：Tathagata，如是來者）。與此相符，米龐仁波切（藏文：Mi-pham，不敗者）以註釋的方式說，如《寶性論》所說：『空性是完全的清凈，因為獲得了無我的至高真我，因為獲得了佛陀清凈的真我，所以成為大真我的真我。』 如經文所說，作為基礎的究竟法界（梵文：Dharmadhatu，法性界）空性（梵文：Shunyata，空虛性），當所有暫時的污垢和世俗的戲論（梵文：Prapancha，概念性的增殖）逐漸完全清凈時，法界（梵文：Dharmadhatu，法性界）本身就成為一種沒有執著于有戲論（梵文：Prapancha，概念性的增殖）的真我的狀態，以顯現出偉大安樂的至高自性神聖的真我的方式獲得，因此它本身就是究竟意義上的佛的智慧法身（梵文：Dharmakaya，法性之身），完全清凈的各自自證智慧的至高境界的真我，因為獲得了神聖的彼岸（梵文：Paramita，度，完成），所以成為從原始就存在的自性法身（梵文：Dharmakaya，法性之身）普遍廣大的真我的轉變方式。正如《法界贊》所說：『因為佛陀已入涅槃，清凈、常恒，是善的基礎，因為二者是通過造作來確定的，所以存在於無二瑜伽（梵文：Yoga，結合）之中。』 正如經文所說，因為究竟意義上的佛陀不住于涅槃（梵文：Nirvana，滅），

【English Translation】 The Buddha (Sanskrit: Buddha, Awakened One), and Nirvana (Sanskrit: Nirvana, Extinction) which includes the path of cessation (Sanskrit: Nirodha-marga), are referred to as the sacred Dharma (Sanskrit: Dharma). The Bodhisattvas (Sanskrit: Bodhisattva, Enlightenment Being) of the Mahayana (Sanskrit: Mahayana, Great Vehicle) and the eight noble fruits including the Hinayana (Sanskrit: Hinayana, Lesser Vehicle) are all referred to as the Sangha (Sanskrit: Sangha, Community). The common refuge is divided into two: the ultimate truth (Sanskrit: Paramarthasatya, ultimate truth) and the conventional truth (Sanskrit: Samvritisatya, relative truth). The former refers to those mentioned above, and the latter refers to the statues of Buddhas and Bodhisattvas (Sanskrit: Bodhisattva, Enlightenment Being), scriptures, and the fourfold assembly of ordinary monks including nuns. Secondly, regarding the uncommon self-nature of the Mahayana (Sanskrit: Mahayana, Great Vehicle), it is divided into a general explanation and a separate detailed explanation. First, in general, the Buddha in the ultimate sense, as stated in the 'Great Nirvana Sutra': 'Non-fabricated is the Great Nirvana, the eternal Nirvana. Eternal is the Self (Sanskrit: Atman). The Self is completely pure. Complete purity is bliss. Eternal, bliss, self, complete purity, is the Tathagata (Sanskrit: Tathagata, Thus Come One).' As the scripture says, the wisdom Dharmakaya (Sanskrit: Dharmakaya, Dharma Body) of the Buddha in the ultimate sense is unique, without distinction, and from the beginning, it is the eternally unchanging, self-born, non-fabricated, Great Nirvana (Sanskrit: Mahaparinirvana, Great Passing Away), the self-nature of the sacred eternal self, all elaborations (Sanskrit: Prapancha, conceptual proliferation) are completely liberated, becoming the glory of the Dharmadhatu (Sanskrit: Dharmadhatu, Dharma Realm) pure and vast, immutable bliss, this ultimate complete purity is considered the supreme Tathagata (Sanskrit: Tathagata, Thus Come One) in the definitive sense. In accordance with this, Mipham Rinpoche (Tibetan: Mi-pham, The Unconquerable) says in the manner of commentary, as stated in the 'Ornament of Clear Realization': 'Emptiness is complete purity, because one obtains the supreme self of no-self, because one obtains the pure self of the Buddha, therefore it becomes the self of the great self.' As the scripture says, the ultimate Dharmadhatu (Sanskrit: Dharmadhatu, Dharma Realm) emptiness (Sanskrit: Shunyata, emptiness) as the basis, when all the temporary defilements and conventional elaborations (Sanskrit: Prapancha, conceptual proliferation) are gradually completely purified, the Dharmadhatu (Sanskrit: Dharmadhatu, Dharma Realm) itself becomes a state without attachment to a self with elaborations (Sanskrit: Prapancha, conceptual proliferation), obtained in a way that manifests the supreme self of great bliss, therefore it itself is the wisdom Dharmakaya (Sanskrit: Dharmakaya, Dharma Body) of the Buddha in the ultimate sense, the self of the supreme realm of completely pure individual self-awareness wisdom, because it has obtained the sacred other shore (Sanskrit: Paramita, crossing over, completion), it becomes the way of transforming into the self of the all-pervading great self-nature Dharmakaya (Sanskrit: Dharmakaya, Dharma Body) that has existed from the beginning. As the 'Praise of the Dharmadhatu' says: 'Because the Buddha has entered Nirvana, pure, eternal, is the basis of goodness, because the two are determined by fabrication, therefore it exists in non-dual Yoga (Sanskrit: Yoga, union).' As the scripture says, because the Buddha in the ultimate sense does not abide in Nirvana,

---

་ངན་ལས་འདས་ པ་ཆེན་པོ་དེ་ཡང་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་མཐའ་དག་གཙང་ཞིང་དག་པའི་བདག་ཉིད་རང་བཞིན་ གདོད་མ་ནས་ངོ་བོ་ནམ་ཡང་མི་འགྱུར་བའི་རྟག་པ་དོན་དམ་སྤྲོས་བྲལ་གྱི་རྣམ་པར་དཀར་ བའི་དགེ་བ་རྒྱ་ཆེན་པོའི་གཞི་གནས་ལུགས་དམ་པའི་ཆོས་ཉིད་བསམ་བརྗོད་ལས་འདས་པ་ གང་གི་ཕྱིར་འགྲོ་བློས་གཟུང་འཛིན་གཉིས་སུ་བཅད་དེ་འཁྲུལ་བའི་ཞེན་ངོར་ཉི་ཚེ་བའི་སྤྲོས་ པར་བཏགས་པ་ནི་རྨོངས་པ་བྱིས་པས་འཁྲུལ་ངོར་ཨ་འཐས་སུ་བརྟག་པ་ཙམ་དུ་ཟད་ལ། གནས་ལུགས་དེ་ཡི་ཡིན་ལུགས་ནི་གཉིས་འཛིན་བློ་ཡི་ཡུལ་དུ་མེད་ཅིང་འཕགས་པ་མཆོག་ གི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་དམ་པའི་དགོངས་སྤྱོད་དུ་ཇི་བཞིན་གནས་པ་ཡིན་པར་གསུངས་ པ་དེ་གནས་ལུགས་མཐར་ཐུག་གི་རང་དོན་དམ་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སྟེ། དེ་ལས་གཞན་དོན་ཕུན་ ཚོགས་འབྱུང་ཚུལ་ཡང་། རྒྱན་ལས། སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱིས་ཤིན་ཏུ་རྫོགས་པའི་སྐུ་གང་ཡིན། །དམ་པའི་ཆོས་ལ་སེམས་ཅན་རབ་འདུལ་མཁྱེན་པ་གང་། །འགྲོ་བ་ཀུན་ལ་ཐུགས་རྗེའི་ཕ་ རོལ་ཕྱིན་པ་གང་། །སངས་རྒྱས་ཉིད་དེ་འདིར་ནི་སྐྱབས་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་འདོད། །ཅེས་སྔར་ཀྱི་ ཆོས་སྐུ་དེ་ལས་གཡོ་བ་མི་མངའ་བའི་ངང་ལས་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་འོག་ མིན་གྱི་གཙོ་བོ་ཆེན་པོ་ཐེག་པ་ཟབ་མོའི་ཆོས་ཀྱིས་དབང་པོ་རབ་ཀྱི་གདུལ་བྱ་མཐའ་ཡས་ པ་ལ་སྤང་རྟོགས་ཤིན་ཏུ་རྫོགས་པར་མཛད་པའི་སྐུ་གང་ཡིན་པ་དེའི་བདག་རྐྱེན་ལ་བརྟེན་ ནས་མཆོག་སྤྲུལ་སོགས་སྤྲུལ་པའི་སྐུའི་མཛད་པ་རབ་འབྱམས་ནམ་མཁའ་དང་མཉམ་པས་ གདུལ་བྱ་དབང་པོ་རབ་འབྲིང་ཐ་མ་རྣམས་ལ་རང་རང་དང་འཚམས་པར་དམ་པའི་ཆོས་ལ་ ལོངས་སྤྱོད་པར་བྱས་པའི་སེམས་ཅན་གང་དག་རབ་ཏུ་འདུལ་བའི་ཐབས་ཚུལ་ཀུན་མཁྱེན་ 4-308 ཅིང་གཟིགས་པ་གང་དེ་ཉིད་མཐའ་ཡས་པའི་འགྲོ་བ་ཀུན་ལ་ཐུགས་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོའི་ཕ་ རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་གང་གི་གདུལ་བྱ་འདུལ་བའི་མཛད་པ་ལ་དུས་ནམ་ཡང་ཡོལ་བ་མི་མངའ་ བའི་ཤེས་བྱ་ཀུན་གཟིགས་ཀྱི་སངས་རྒྱས་གཅིག་ཉིད་དེ་མཐར་ཐུག་གི་སྐྱབས་ངོས་འཛིན་ གྱི་སྐབས་འདིར་ནི་སྐྱབས་གནས་ཡང་དག་པའི་མཆོག་ཏུ་འདོད་ཅེས་གསུངས་ལ། ཆོས་ དབྱིངས་བསྟོད་པ་ལས། དྲི་མ་མེད་པའི་ཆོས་སྐུ་ལ། །ཡེ་ཤེས་རྒྱ་མཚོ་གནས་གྱུར་ནས། །སྣ་ ཚོགས་ནོར་བུ་ཇི་བཞིན་དུ། །དེ་ལས་སེམས་ཅན་དོན་རབ་མཛད། ། ཅེས་རང་བཞིན་དྲི་མ་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་རྣམ་པར་བྱང་བའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ རྒྱ་མཚོ་ལྟ་བུར་གནས་པའི་མཛོད་དུ་གྱུར་ནས་འོག་མིན་ཆེན་པོར་ངེས་པ་ལྔ་ལྡན་གྱི་ཞིང་གི་ གཙོ་བོ་དང་དེ་ལས་སྤྲུལ་པའི་རོལ་གར་གྱི་རྣམ་པ་མཐའ་ཡས་པས་དཔེར་ན་རིན་པོ་ཆེ་སྣ་ ཚོགས་པའི་ནོར་བུ་ལས་དགོས་འདོད་འབྱུང་བ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་གང་འདུལ་གྱི་མཛད་པ་སྣ་ ཚོགས་པའི་སྒོ་དེ་ལས་གདུལ་བར་བྱ་

【現代漢語翻譯】 超越痛苦的偉大境界，其本質純凈無瑕，一切暫時的污垢都被清除，其自性從原始以來本質永不改變，是恒常、真實、遠離戲論的清凈廣大功德之基，是超越思維和言語的殊勝法性。因此，眾生以分別心將之分割為能取和所取，並執著于虛妄的顯現，這只不過是愚昧之人將錯覺視為真實而已。 此境界的實相併非二元對立之心所能觸及，而是安住于聖者至高智慧的瑜伽之中。如是宣說，即是究竟實相的自利法身。從法身中，利他圓滿之相顯現的方式如下。《寶性論》中說：『佛陀以法圓滿之身，以正法調伏眾生，以慈悲度一切眾生，是為皈依之至尊。』 如是，從先前之法身中，在無有動搖的狀態中，顯現出圓滿報身，即是色究竟天（梵文：Akaniṣṭha，音譯為阿迦尼吒天，意為：最高色界天）之主。以甚深之法，令無量根器上等的眾生，達到斷證圓滿之境。依靠此殊勝之因，化身之事業如虛空般廣大，應和不同根器的眾生，使他們得以享用殊勝之法。以無礙之智，調伏一切眾生，以大慈悲度化無量眾生，其調伏眾生之事業永不間斷。全知之佛陀，在究竟皈依之處，被認為是真正的皈依之至尊。』 《法界贊》中說：『無垢法身中，智慧如海安住，如百寶之如意寶，從中利益眾生。』 自性清凈的法身，是清凈無漏智慧如海般的寶藏。在色究竟天，作為具有五種決定的剎土之主，以及從中顯現的無量化身，如同如意寶般，能滿足一切願望。以各種調伏事業之門，利益所化之眾生。

【English Translation】 The great state beyond suffering, whose essence is pure and immaculate, all temporary defilements are cleansed, its nature is eternally unchanging from the beginning, is the basis of constant, true, and non-elaborate pure and vast merit, is the supreme Dharma nature beyond thought and expression. Therefore, beings divide it into the dualistic grasping and the grasped with a discriminating mind, and cling to the illusory appearances, which is merely the ignorant mistaking illusion for reality. The reality of this state is not within the reach of the dualistic mind, but abides in the yoga of the supreme wisdom of the noble ones. As it is said, it is the self-benefiting Dharmakaya (藏文：ཆོས་ཀྱི་སྐུ།，梵文天城體：धर्मकाय，梵文羅馬擬音：Dharmakāya，漢語字面意思：法身) of ultimate reality. The way in which the other-benefiting perfect form arises from the Dharmakaya is as follows: The Ornament says: 'The Buddha is the body that is perfectly complete with Dharma, who knows how to subdue beings with the sacred Dharma, who has reached the other shore of compassion for all beings, that Buddha himself is regarded as the supreme refuge here.' Thus, from the previous Dharmakaya, in a state of unwavering, the Sambhogakaya (藏文：ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ།，梵文天城體：संभोगकाय，梵文羅馬擬音：Saṃbhogakāya，漢語字面意思：報身) appears, the great lord of Akanishta (梵文：Akaniṣṭha，音譯為阿迦尼吒天，意為：highest pure abode) who perfectly completes the abandonment and realization for limitless beings with superior faculties through the profound Dharma. Relying on this supreme cause, the activities of the Nirmanakaya (藏文：སྤྲུལ་པའི་སྐུ།，梵文天城體：निर्माणकाय，梵文羅馬擬音：Nirmāṇakāya，漢語字面意思：化身) are as vast as the sky, harmonizing with the various faculties of beings, allowing them to enjoy the sacred Dharma. He who knows and sees all the methods of subduing all beings, and who has reached the other shore of great compassion for limitless beings, whose activity of subduing beings never ceases, that one Buddha who sees all knowledge is regarded as the supreme refuge in this context of ultimate refuge. The Praise of Dharmadhatu (藏文：ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པ་，漢語字面意思：法界贊) says: 'In the immaculate Dharmakaya, the ocean of wisdom abides, like various wish-fulfilling jewels, from which the benefit of beings is greatly accomplished.' The Dharmakaya of self-nature is immaculate, the treasury where the stainless wisdom abides like an ocean. In Akanishta, as the lord of the pure land with five certainties, and the limitless forms of emanations that arise from it, just as wish-fulfilling jewels fulfill all desires, through the various gates of taming activities, the beings to be tamed are benefited.

---

བའི་སེམས་ཅན་མཐའ་དག་གི་དོན་རབ་ཏུ་མཛད་དེ་ སྨིན་གྲོལ་གྱི་ལམ་ལ་འགོད་པར་གསུངས་པ་སྟེ་མདོར་ན་དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ ཆོས་སྐུ་འཁོར་འདས་ཡོངས་ཁྱབ་ཀྱི་བདག་ཉིད་གདོད་ནས་འགྱུར་བ་མེད་པ་རང་བཞིན་ སྤྲོས་བྲལ་གྱི་དབྱིངས་ནི་སློབ་པའི་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱི་སོ་སོ་རང་གི་རིག་པས་རིམ་གྱི་ཆ་ ཤས་ནས་མངོན་དུ་གྱུར་ཏེ་གནས་ལུགས་ཇི་བཞིན་པ་རང་བྱུང་མཐར་ཐུག་གི་ཡེ་ཤེས་ཁོ་ ནས་ཁོང་དུ་ཆུད་ཅིང་། གཞན་སྣང་ངོར་ལོངས་སྤྲུལ་གྱི་བཀོད་པ་རྣམ་པར་རོལ་པའི་མཛད་ པ་གདུལ་བྱའི་ཁམས་དབང་དང་མཐུན་པར་འབད་མེད་ལྷུན་གྲུབ་ཀྱི་འགྲོ་དོན་ནམ་ཡང་ དུས་ལས་མི་ཡོལ་ཞིང་གསང་བ་གསུམ་གྱི་མཛད་བཟང་ནམ་མཁའ་དང་མཉམ་པ་ཞིག་ གོ །དོན་དམ་ཆོས་སྐུའི་ཡིན་ལུགས་ཡང་འདི་ལྟ་སྟེ། སྤྲིན་ཆེན་པོའི་མདོ་ལས། བཅོམ་ལྡན་ སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། །བཅོམ་ལྡན་སྐུ་ནི་དེ་འདྲ་ 4-309 ལ། །ཆོས་བསྟན་པ་ཡང་དེ་དང་འདྲ། །ཞེས་བཅོམ་ལྡན་འདས་སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་གང་ ཞེ་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་གདོད་མའི་གནས་ལུགས་ཆེན་པོ་རང་བཞིན་ སྤྲོས་བྲལ་ཉག་གཅིག་པའི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ངེས་པ་དོན་གྱི་སྐུ་ནི་དེ་འདྲ་མཚན་མ་དང་ བྲལ་བའི་ཡོངས་སུ་དག་པ་ཆེན་པོ་ཡིན་ལ། གང་འདུལ་གྱི་ཆོས་བསྟན་པ་ཡང་རང་བཞིན་ ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལས་མ་གཡོས་བཞིན་རྩོལ་མེད་རང་ཤུགས་ཀྱིས་བྱུང་བའི་ཚུལ་ཡང་དེ་དང་འདྲ་ བར་གསུངས་ཤིང་དེ་ཡང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཆེན་པོ་ཡེ་ནས་བཞུགས་པའི་ཆོས་ཉིད་རྟག་ བརྟན་ཞི་བ་ཐེར་ཟུག་པའི་བདག་ཉིད་དུ་རྔ་བོ་ཆེའི་མདོ་ལས་ཀྱང་། འདི་ལྟར་གསུངས་པ་སྟེ། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་གང་དག་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ ནི་རྟག་པ་བརྟན་པ་ཞི་བ་ཐེར་ཟུག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོགས་རྒྱས་པར་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། སྤྱིར་དམ་པའི་ཆོས་ཞེས་བྱ་བ་ཡང་། མཛོད་ལས། སྟོན་པའི་དམ་ཆོས་རྣམ་གཉིས་ཏེ། །ལུང་དང་རྟོགས་པའི་བདག་ཉིད་དོ། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་དམ་པའི་ཆོས་ལ་རྗོད་བྱེད་ལུང་ དང་བརྗོད་བྱ་རྟོགས་པའི་ཆོས་གཉིས་ལས་ལུང་གི་ཆོས་ནི། རྒྱན་ལས། གནས་རྣམས་དང་ ནི་མཚན་ཉིད་དང་། །ཆོས་དོན་སྨོས་ཕྱིར་མདོ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་མདོ་སྡེ་གང་དུ་གསུངས་པའི་ གནས་རྣམས་དང་ནི་བདེན་པ་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་ཕུང་པོ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་དོན་ སྨོས་པར་བྱེད་ཕྱིར་མདོ་ཞེས་དང་། དེ་ཉིད་ལས། མངོན་དུའི་ཕྱིར་དང་ཡང་ཡང་དང་། །ཟིལ་ གནོན་རྟོགས་ཕྱིར་མངོན་པའི་ཆོས། །ཞེས་མྱང་འདས་མངོན་དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་ཆོས་རེ་རེའི་ འང་རྣམ་པ་མང་པོར་རབ་ཏུ་ཡང་ཡང་སྟོན་པ་དང་། ཕ་རོལ་སྨྲ་བ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པ་དང་ མདོ་སྡེའི་དོན་རྣམས་རྟོགས་པར་བྱེད་ཕྱིར་མངོན་པའི་ཞེས་དང་། ད

【現代漢語翻譯】 爲了所有眾生的利益而努力，引導他們走上成熟和解脫的道路。簡而言之，究竟的佛陀是智慧法身，是遍及輪迴和涅槃的自性，從原始以來就沒有改變，自性是離戲的法界，這是學習的聖者們各自通過自己的覺性，從次第的部分中顯現出來，並且如實地領悟了自然而然的終極智慧。此外，在外在顯現中，爲了調伏眾生的根器和意願，毫不費力地成就利益眾生的事業，永不逾時，三密的善行與虛空同等。究竟法身的實相是這樣的：在《大云經》中說：『世尊佛陀法身，如來法界，世尊之身即是如此，教法之宣說亦如是。』 那麼，什麼是世尊佛陀法身呢？就是如來法界，原始的偉大實相，自性離戲唯一的世尊的真實之身，就是這樣，是遠離相狀的完全清凈。所調伏的教法，也是從自性法身中毫不動搖地，不費力氣自然而然地產生的，其方式也是如此。而且，這也是從涅槃大樂中本就存在的法性，是常恒寂靜堅固不變的自性。《大鼓經》中也這樣說：『如是諸佛世尊，所有圓寂者，彼等一切皆是常、恒、寂、堅固。』等等，廣說如是。 總的來說，所謂的『聖法』，如《俱舍論》所說：『導師之聖法有二，即教法與證法之自性。』 聖法分為能詮的教法和所詮的證法兩種。教法如《現觀莊嚴論》所說：『處所及體性，以及法義故，是經。』 經部中所說的處所，以及二諦的體性，以及蘊等等的法義，因此稱為經。該論又說：『為現證之故，及再三之故，為勝伏及悟解故，是為對法。』 爲了現證涅槃，以及對每個法都以多種方式再三地開示，以及爲了勝伏外道，以及爲了悟解經部的意義，所以是對法。

【English Translation】 Working thoroughly for the benefit of all sentient beings, guiding them onto the path of maturation and liberation. In short, the ultimate Buddha is the wisdom Dharmakāya (法身，body of truth), the nature that pervades saṃsāra (輪迴，cyclic existence) and nirvāṇa (涅槃，liberation), unchanging from the very beginning, the nature is the expanse free from elaboration. This is what the noble ones who are learning gradually manifest from the parts of their own awareness, and comprehend as it is, the naturally occurring ultimate wisdom. Furthermore, in external appearances, to tame beings according to their dispositions and capacities, effortlessly accomplishing the benefit of beings, never delaying, the virtuous deeds of the three secrets are equal to the sky. The reality of the ultimate Dharmakāya is like this: In the Great Cloud Sūtra it says: 'Bhagavan (世尊，blessed one) Buddha Dharmakāya, Tathāgata (如來，one thus gone) Dharmadhātu (法界，realm of dharma), Bhagavan's body is just like that, the teaching of the Dharma is also like that.' So, what is the Bhagavan Buddha Dharmakāya? It is the Tathāgata Dharmadhātu, the original great reality, the self-nature free from elaboration, the sole Bhagavan's definitive body is like that, it is the great purity free from characteristics. The Dharma taught to be tamed is also unmoving from the self-nature Dharmakāya, effortlessly and spontaneously arising, the manner is also like that. Moreover, this is also the nature of Dharma that has always existed in the great bliss of nirvāṇa, it is the nature of permanence, stability, peace, and steadfastness. The Great Drum Sūtra also says: 'Thus, all those Buddhas, the Bhagavan, who have completely passed into nirvāṇa, all of them are permanent, stable, peaceful, and steadfast.' And so on, extensively explained as such. In general, what is called 'holy Dharma', as the Abhidharmakośa (俱舍論，treasury of knowledge) says: 'The teacher's holy Dharma is twofold, namely the nature of scripture and realization.' The holy Dharma is divided into two types: the teaching that expresses and the realization that is expressed. The teaching is as the Ornament of Clear Realization says: 'Because of the places and the characteristics, and because of the explanation of the meaning of the Dharma, it is the Sūtra.' The places mentioned in the Sūtra, as well as the characteristics of the two truths, and the meaning of the Dharma such as the aggregates, therefore it is called Sūtra. That treatise also says: 'For the sake of manifest realization, and for the sake of repetition, for the sake of overcoming and understanding, it is the Abhidharma (對法，higher knowledge).' In order to manifestly realize nirvāṇa, and to repeatedly explain each Dharma in many ways, and in order to overcome the heretics, and in order to understand the meaning of the Sūtra, therefore it is Abhidharma.

---

ེ་ཉིད་ལས། ལྟུང་དང་ འབྱུང་དང་ལྡང་བ་དང་། །ངེས་པར་འབྱུང་དང་གང་ཟག་དང་། །བཅས་པ་དང་ནི་རབ་དབྱེ་ དང་། །རྣམ་པར་ངེས་ཕྱིར་འདུལ་བ་ཉིད། །ཅེས་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་དང་དེ་རྣམས་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་དང་ 4-310 དེ་དག་ལས་ལྡང་བའི་ཚུལ་དང་ངེས་པར་འབྱུང་བའི་གནས་ཚུལ་དང་གང་ཟག་དང་བསླབ་ པ་བཅས་པ་དང་ནི་དེ་དག་གི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་དང་རྣམ་པར་ངེས་པ་རྣམས་ཀྱང་སྟོན་པར་བྱེད་ པའི་ཕྱིར་འདུལ་བ་ཉིད་དུ་བརྗོད་ཅེས་པ་སྟེ། དེ་འདྲའི་རྗོད་བྱེད་ལུང་སྡེ་སྣོད་གསུམ་གྱི་ཆོས་ དང་། བརྗོད་བྱ་རྟོགས་པའི་ཆོས་ལའང་འགོག་པ་དང་ལམ་གྱི་བདེན་པ་གཉིས་ལས། འགོག་ བདེན་ནི། རྒྱན་ལས། ཆོས་རྣམས་ཀུན་གྱི་དེ་བཞིན་ཉིད། །སྒྲིབ་གཉིས་དག་པའི་མཚན་ཉིད་ ཅན། །ཞེས་ཆོས་རྣམས་ཀུན་གྱི་གནས་ལུགས་མཐར་ཐུག་གཞི་དབྱིངས་དེ་བཞིན་ཉིད་ཉོན་ ཤེས་ཀྱི་སྒྲིབ་གཉིས་དག་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དེ་ངེས་པ་དོན་གྱི་འགོག་བདེན་དུ་གསུངས་ ཤིང་། དེ་ཡང་། དེ་ཉིད་ལས། དེ་ནི་ཆོས་དཀར་རང་བཞིན་ཡང་། །དེ་ཡིས་དེ་ནི་བརྗོད་མ་ ཡིན། །ཞེས་གནས་ལུགས་ཀྱི་འགོག་པ་བདེན་པ་ཡང་ཆོས་ཉིད་མཐར་ཐུག་པའི་ཚུལ་དེ་ནི་ ཆོས་དཀར་པོ་མཐའ་དག་གི་རང་བཞིན་དུ་ཡེ་ནས་གནས་པ་ཡིན་ཡང་སྤྲོས་མཚན་ཅན་གྱི་བློ་ དེ་ཡིས་ནི་ངེས་དོན་འགོག་པ་བདེན་པའི་གནས་ལུགས་ཇི་བཞིན་པ་དེ་ནི་བསམ་ཁྱབ་དཀའ་ ཞིང་སྒྲ་རྟོག་གིས་བརྗོད་བྱའི་ཡུལ་མ་ཡིན་པའི་ཤིན་ཏུ་ཟབ་མོ་རྟོགས་དཀའ་བའི་གནས་སོ། ། དེ་ལ་གཞན་སྣང་ངོར་ལྟོས་ནས་གདུལ་བྱའི་ཁམས་དབང་དང་མཐུན་པའི་དབྱེ་བའི་མིང་ གིས་བརྗོད་ན། འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱིས་སྤང་བྱའི་ས་བོན་ཉམས་སྨད་པ་བརྡའི་འགོག་པ་ དང་། འཕགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་སྤང་བྱའི་ས་བོན་ཀུན་ཏུ་བཅོམ་པ་དོན་དམ་པའི་འགོག་ པ་དང་། སློབ་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཉོན་མོངས་པ་ཅི་རིགས་པ་སྤངས་པ་ཡོངས་སུ་མ་རྫོགས་པའི་ འགོག་པ་དང་། མི་སློབ་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྤང་བྱ་མཐའ་དག་སྤངས་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་ འགོག་པ་ལ་སོགས་པའོ། ། མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཡང་མ་ལུས་པར་སྤངས་པ་ངེས་པར་སྤངས་པ་བྱང་བར་གྱུར་པ་ཟད་ པ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་འགོག་པ་རྣམ་པར་ཞི་བ་སོགས་ནས་ཟག་མེད་མྱང་འདས་ཀྱི་ 4-311 བར་མདོ་དང་བསྟན་བཅོས་རྣམས་སུ་རྒྱས་པར་གསུངས། ལམ་གྱི་བདེན་པ་ཡང་། མདོ་ ལས། ཐབས་དང་བཅས་པའི་ཤེས་རབ་ནི་ལམ་མོ་ཤེས་རབ་དང་བཅས་པའི་ཐབས་ནི་ལམ་ མོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་ཐབས་ཤེས་ཟུང་དུ་འབྲེལ་དགོས་པ་གང་ཞིགརྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ འཇུག་ངོགས་སུ་གྱུར་པ། བྱེད་ལས་ཟག་བཅས་འབྲས་བུའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་དུ་ ཤེས་ནས་དེའི་རྒྱུ་ལས་ཉོན་མོངས་སྤོང་ཞིང་རྣམ་པར་དག་པ་མངོན་སུམ་དུ་བྱ་བའི་ཆེད་ཟག་ མེད་དགེ་བའི་རྩ་བ་རྣམས་བསྟེན་ཅིང་ཆེས་ཆེར་རྒྱས་པར་བྱེད་པ་ཞིག་སྟེ

【現代漢語翻譯】 此外，'墮、生、起、決定生、補特伽羅（藏文：གང་ཟག，梵文天城體：पुद्गल，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：人）、制立、善分別、種種決定，故說調伏。' 意思是說，調伏能顯示五種墮罪，以及這些墮罪產生的因由，從這些墮罪中生起的狀況，決定從中產生的處境，補特伽羅（藏文：གང་ཟག，梵文天城體：पुद्गल，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：人），所制定的學處，以及對這些墮罪的善分別和種種決定。因此，調伏被稱為能顯示這一切。像這樣，作為能詮的經律論三藏之法，以及作為所詮的證法，在阻滅和道諦二者中，阻滅諦如《寶性論》所說：'諸法皆真如，離二障自性。' 意思是說，諸法究竟的實相，即是本體界真如，具有遠離煩惱障和所知障二障的自性，這被認為是真實義的阻滅諦。而且，如《寶性論》所說：'彼是白法自性，然彼不能詮。' 意思是說，實相的阻滅諦，其究竟的法性，本來就是一切白法的自性，然而具有戲論分別的意識，難以思議和理解這真實義的阻滅諦的實相，它是無法用語言和概念來表達的，是極其深奧難以證悟的境界。 從其他顯現的角度來看，爲了適應所化眾生的根器和意樂，可以用不同的名稱來表達：用世間道斷除所應斷的種子，是表相的阻滅；用聖者的智慧徹底摧毀所應斷的種子，是勝義的阻滅；修行者斷除各自相應的煩惱，是不圓滿的阻滅；無學道者斷除一切所應斷，是圓滿的阻滅等等。 名稱的同義詞還有：無餘斷除、決定斷除、清凈、滅盡、離貪、阻滅、寂靜等等，直到無漏涅槃，在經和論中都有詳細的闡述。關於道諦，《經》中說：'具方便之智慧是道，具智慧之方便是道。' 如經中所說，方便和智慧必須結合起來。什麼是道呢？它是通往解脫的入口，其作用在於將一切有漏果的法視為痛苦，從而斷除痛苦之因——煩惱，爲了現證清凈，依止並增長無漏的善根。

【English Translation】 Furthermore, 'Defeat, arising, rising, definite arising, Pudgala (Tibetan: གང་ཟག, Sanskrit Devanagari: पुद्गल, Sanskrit Romanization: pudgala, Chinese literal meaning: person), establishment, good distinction, various determinations, therefore it is said to be discipline.' It means that discipline can show the five defeats, as well as the causes of these defeats, the ways of arising from these defeats, the circumstances of definite arising from them, Pudgala (Tibetan: གང་ཟག, Sanskrit Devanagari: पुद्गल, Sanskrit Romanization: pudgala, Chinese literal meaning: person), the established precepts, as well as the good distinctions and various determinations of these defeats. Therefore, discipline is said to be able to show all these. Like this, as the expressing Dharma of the three baskets of scriptures, and as the expressed Dharma of realization, in the two truths of cessation and path, the truth of cessation, as stated in the 'Ratnagotravibhāga': 'All dharmas are suchness, the nature of purity from the two obscurations.' It means that the ultimate reality of all dharmas, which is the suchness of the basic realm, has the nature of purity from the two obscurations of afflictions and knowledge, which is considered the truth of cessation in the true sense. Moreover, as stated in the same text: 'It is the nature of white Dharma, but it cannot express it.' It means that the truth of cessation of reality, its ultimate Dharma nature, is originally the nature of all white dharmas, but the consciousness with conceptual proliferation is difficult to think about and understand the reality of the truth of cessation in the true sense, it is difficult to express with language and concepts, it is an extremely profound and difficult to realize state. From the perspective of other appearances, in order to adapt to the faculties and inclinations of the beings to be tamed, it can be expressed with different names: using the worldly path to diminish the seeds to be abandoned is the apparent cessation; using the wisdom of the noble ones to completely destroy the seeds to be abandoned is the ultimate cessation; practitioners abandoning their respective afflictions is the incomplete cessation; those in the state of no more learning abandoning all that should be abandoned is the complete cessation, and so on. Synonyms for the name also include: complete abandonment, definite abandonment, purification, exhaustion, detachment, cessation, pacification, etc., up to the stainless Nirvana, which are described in detail in the sutras and treatises. Regarding the truth of the path, the Sutra says: 'Wisdom with means is the path, means with wisdom is the path.' As stated in the Sutra, means and wisdom must be combined. What is the path? It is the entrance to liberation, its function is to regard all contaminated fruit dharmas as suffering, thereby abandoning the cause of suffering—afflictions, and in order to manifest purity, relying on and increasing the roots of stainless virtue.

---

། དེ་ལ་གོང་འཕེལ་ གྱི་རིམ་པས་དབྱེ་ན་ཆོས་མངོན་རྟོགས་ཚོགས་ལམ། དོན་མངོན་རྟོགས་སྦྱོར་ལམ། བདེན་ པ་མངོན་རྟོགས་མཐོང་ལམ། མཐོང་ཟིན་གོམ་པ་སྒོམ་ལམ། མཐར་ཕྱིན་པ་མི་སློབ་ལམ་ དང་ལྔ་ཡོད། དེ་དག་གི་ནང་གསེས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ཚོགས་ལམ་ཆུང་འབྲིང་ཆེ་གསུམ། སྦྱོར་ལམ་ ལ་དྲོད་རྩེ་བཟོད་ཆོས་བཞི། མཐོང་ལམ་ལ་བར་ཆད་མེད་ལམ་དང་རྣམ་གྲོལ་ལམ་གཉིས། སྒོམ་ལམ་ལ་ཆུང་འབྲིང་ཆེ་གསུམ་གྱི་རིམ་པར་སྐོར་དགུ། མི་སློབ་ལམ་ལ་བར་ཆད་མེད་པ་ དང་། རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཡེ་ཤེས་མཐར་ཐུག་པ་གཉིས་སོགས་མང་ངོ་། ། དེ་ཡང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བཅོས་མིན་སྐྱེས་པ་ན་ཐེག་ཆེན་ཚོགས་ལམ་དུ་ཞུགས་ནས་ རྒྱལ་བའི་སྲས་སུ་གྱུར་པ་སྟེ། སྤྱོད་འཇུག་ལས། བྱང་ཆུབ་སེམས་སྐྱེས་གྱུར་ན་སྐད་ཅིག་གིས། །འཁོར་བའི་བཙོན་རར་བསྡམས་པའི་ཉམ་ཐག་ཡང་། །བདེ་གཤེགས་རྣམས་ཀྱི་སྲས་ཞེས་ བརྗོད་བྱ་ཞིང་། །འཇིག་རྟེན་ལྷ་མིར་བཅས་པས་ཕྱག་བྱར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ །། སྦྱོར་ལམ་དྲོད་སོགས་བཞི་ལ་ཡང་ཆུང་འབྲིང་ཆེ་གསུམ་གྱི་དབྱེ་བའི་རིམ་པས་བགྲོད་ དགོས་ཏེ། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་ལས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྐྱོབ་པ་ཡི། །དྲོད་སོགས་བདག་ ཉིད་ཇི་བཞིན་དུ། །ཆུང་དང་འབྲིང་དང་ཆེན་པོ་རྣམས། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། མཐོང་ 4-312 ལམ་དུ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཡེ་ཤེས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་དྲི་མ་མེད་པ་གཉིས་འཛིན་དང་ བྲལ་བ་ཐོབ་པ་སྟེ། རྒྱན་ལས། དེ་ནས་དེས་ནི་འཇིག་རྟེན་ལས། །འདས་པའི་ཡེ་ཤེས་བླ་མེད་ པ། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་དྲི་མ་མེད། །འཛིན་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བ་ཐོབ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་ རོ། །མཐོང་ལམ་དང་ས་དང་པོ་ཐོབ་པ་དུས་མཉམ་ཞིང་སྒོམ་ལམ་དུ་ས་ལྷག་མ་དགུ་ཐོབ་ པའི་རིང་ལ་སྒོམ་སྤང་ཆེ་སྐོར་ནས་གཉེན་པོ་ཆུང་རིམ་གྱི་སྒོ་ནས་ལེགས་པར་སྤངས་པ་ཡིན་ ཏེ། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་ལས། ས་དགུ་ལ་ནི་ཆེན་པོ་ཡི། །ཆེན་པོ་ལ་སོགས་དྲི་མ་ཡི། །གཉེན་ པོ་ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་ལ། །སོགས་པའི་ལམ་ནི་དག་པ་ཡི། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། ། དེ་ལྟར་སྒོམ་ལམ་སྐོར་དགུའི་ཐ་མ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་རྣམ་པར་རྟོག་པས་ནམ་ ཡང་མི་ཤིགས་པ་ཐོབ་ནས་རིམ་གྱིས་ཆོས་ཉིད་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་གཞན་སྣང་ངོར་མཐར་ ཐུག་གི་འབྲས་བུ་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུའི་ངོ་བོར་གནས་འགྱུར་བའི་ཚུལ་གྱི་དྲི་བྲལ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ དབྱིངས་ནས་ལོངས་སྤྲུལ་གྱི་མཛད་པས་འགྲོ་ཀུན་ལ་ཕན་བདེ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་ཐམས་ཅད་ མཁྱེན་པའི་གོ་འཕང་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་སྒོ་ནས་ཐོབ་པ་སྟེ། རྒྱན་ལས། རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་ འཛིན། །རྟོག་པས་མི་ཤིགས་ཐོབ་ནས་ནི། །གནས་གཞན་གྱུར་པ་མཐར་ཐུག་པ། །སྒྲིབ་པ་ ཀུན་གྱི་དྲི་མེད་དང་། །གང་ལ་གནས་ནས་སེམས་ཅན་ཀུན། །ཕན་ཕྱིར་རབ་ཏུ

【現代漢語翻譯】 現在，如果按進步的階段來劃分，有五種道：勝解行資糧道（Chos mngon rtogs tshogs lam），實相勝解加行道（Don mngon rtogs sbyor lam），現證真諦見道（Bden pa mngon rtogs mthong lam），見后修行修道（Mthong zin goms pa sgom lam），以及究竟無學道（Mthar phyin pa mi slob lam）。這些道中又可細分為：資糧道有小、中、大三種；加行道有暖位、頂位、忍位、世第一法四種；見道有無間道和解脫道兩種；修道按照小、中、大的次第有九個階段；無學道有無間道和究竟解脫智兩種等等。 當無偽的菩提心生起時，就進入了大乘資糧道，成為諸佛之子。正如《入菩薩行論》中所說：『一旦生起菩提心，剎那間，即使是被囚禁在輪迴監獄中的可憐眾生，也被稱為諸佛之子，受到世間天人等的頂禮。』 加行道的暖位等四種，也需要按照小、中、大的次第來修習。正如《現觀莊嚴論》中所說：『菩薩的暖位等自性，也應如實地分為小、中、大三種。』在見道中，獲得超世間的無分別、無垢染、離二取之智慧。正如《現觀莊嚴論》中所說：『此後，他獲得超世間的無上智慧，無分別、無垢染，遠離二取。』 獲得見道和初地是同時的，在獲得剩餘九地的過程中，通過修道，以小對治的方式，徹底斷除修道所斷的粗重煩惱。正如《現觀莊嚴論》中所說：『在九地中，以對治小之又小的對治道，來清凈大之又大的垢染。』 如此，在修道九個階段的最後，獲得金剛喻定（Rdo rje lta bu'i ting nge 'dzin），此定堅不可摧，任何分別念都無法摧毀。之後，逐漸地，法性如來藏（Chos nyid bde gshegs snying po）以外顯的方式，轉變為究竟的果位——法身（Chos sku）的自性，從無垢智慧的法界（Dbyings）中，以報身和化身的事業，為利益一切眾生而示現，從而獲得圓滿正等覺的果位。正如《現觀莊嚴論》中所說：『獲得金剛喻定，此定堅不可摧，任何分別念都無法摧毀。之後，轉變為究竟的境界，清凈一切障礙的垢染。從這境界中，爲了利益一切眾生而精進。』

【English Translation】 Now, if divided according to the stages of progress, there are five paths: the Accumulation Path of Manifest Realization (Chos mngon rtogs tshogs lam), the Application Path of Manifest Realization of Reality (Don mngon rtogs sbyor lam), the Seeing Path of Manifest Realization of Truth (Bden pa mngon rtogs mthong lam), the Cultivation Path of Practicing After Seeing (Mthong zin goms pa sgom lam), and the Ultimate Path of No More Learning (Mthar phyin pa mi slob lam). These paths can be further divided: the Accumulation Path has three levels: small, medium, and large; the Application Path has four: warmth, peak, forbearance, and supreme mundane qualities; the Seeing Path has two: the Path of No Interruption and the Path of Liberation; the Cultivation Path has nine stages in the order of small, medium, and large; the Path of No More Learning has the Path of No Interruption and the Ultimate Wisdom of Complete Liberation, and so on. When unfeigned Bodhicitta arises, one enters the Great Vehicle's Accumulation Path and becomes a child of the Buddhas. As stated in the 'Bodhicharyavatara': 'The moment Bodhicitta arises, in an instant, even the wretched being imprisoned in samsara is called a child of the Buddhas and is revered by gods and humans alike.' The four stages of the Application Path, such as warmth, also need to be practiced in the order of small, medium, and large. As stated in the 'Abhisamayalankara': 'The nature of the Bodhisattva's warmth and so on should also be divided into small, medium, and large as they are.' In the Seeing Path, one attains the supramundane wisdom that is non-conceptual, stainless, and free from dualistic grasping. As stated in the 'Abhisamayalankara': 'Thereafter, he attains the unsurpassed supramundane wisdom, non-conceptual, stainless, and free from dualistic grasping.' Attaining the Seeing Path and the first Bhumi (ground) is simultaneous. During the process of attaining the remaining nine Bhumis, through the Cultivation Path, one thoroughly abandons the gross afflictions to be abandoned on the Cultivation Path by applying small antidotes. As stated in the 'Abhisamayalankara': 'In the nine Bhumis, the stains of the great and so on are purified by the path of the small antidote of the small and so on.' Thus, at the end of the nine stages of the Cultivation Path, one attains the Vajra-like Samadhi (Rdo rje lta bu'i ting nge 'dzin), which is indestructible by any conceptual thought. Thereafter, gradually, the Dharmata Tathagatagarbha (Chos nyid bde gshegs snying po) is transformed in an outwardly manifested way into the ultimate fruit—the nature of the Dharmakaya (Chos sku), and from the Dharmadhatu (Dbyings) of stainless wisdom, through the activities of the Sambhogakaya and Nirmanakaya, one manifests for the benefit of all sentient beings, thereby attaining the state of perfect and complete enlightenment. As stated in the 'Abhisamayalankara': 'Having attained the Vajra-like Samadhi, which is indestructible by any conceptual thought, thereafter, one is transformed into the ultimate state, free from the stains of all obscurations. From this state, one diligently works for the benefit of all sentient beings.'

---

་སྒྲུབ་བྱེད་པ། ། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཡི། །གོ་འཕང་བླ་ན་མེད་པ་ཐོབ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། དེ་ལྟ་བུའི་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་མཆོག་ངེས་པ་དོན་གྱི་འགོག་བདེན་ཆོས་སྐུ་དེ་ཡང་གདོད་ མ་ཉིད་ནས་རང་གཤིས་དྲི་མས་མ་བསླད་པ་དཔེ་ནམ་མཁའ་གསེར་ཆུ་ལྟར་ཡིན་ཀྱང་གློ་ བུར་གྱི་དྲི་མ་སྤྲིན་གཡའ་རྙོག་མ་ལྟ་བུའི་ཚུལ་གྱིས་སྒྲིབ་བྱེད་བྱས་ནས་རང་མདངས་ཇི་བཞིན་ མི་མཐོང་ཞིང་ཡེ་ནས་རང་དང་འགྲོགས་ཀྱང་ཞལ་མ་མཇལ་བའི་མ་རིག་འཁྲུལ་དབང་དུ་ སོང་བ་རྣམས་ལ་རྒྱལ་བའི་ཐབས་མཁས་ཀྱི་མཛད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དྲི་མ་གློ་བུར་བ་རྣམས་ 4-313 རིམ་གྱིས་སྦྱང་བར་བྱ་བའི་གཞི་རང་བཞིན་རྣམ་དག་གི་ངོ་བོ་ཆོས་སྐུ་སྤྲོས་པ་ཀུན་བྲལ་ གྱི་དབྱིངས་ཡིན་ཏེ། རྒྱན་ལས། རྟག་ཏུ་གཉིས་བྲལ་འཁྲུལ་བའི་རྟེན་གང་ཡིན་དང་གང་ ཞིག་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །བརྗོད་པར་ནུས་མ་ཡིན་ཞིང་སྤྲོས་པ་མེད་པ་མེད་པའི་རང་བཞིན་དེ་ཁོ་ ན། །ཤེས་བྱ་སྤང་བྱ་རང་བཞིན་དྲི་མེད་འདོད་གང་རྣམ་པར་སྦྱང་བྱ་སྟེ། །དེ་ནི་ནམ་མཁའ་ གསེར་དང་ཆུ་ལྟར་ཉོན་མོངས་པ་ལས་རྣམ་དག་འདོད། །ཅེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྤྱིར་ འཕགས་ཚོགས་དགེ་འདུན་ཞེས་བྱ་བ་ཡང་ཞར་བྱུང་ཐེག་དམན་དང་། སྐབས་བབ་ཐེག་ཆེན་ གཉིས་ལས་ཐེག་དམན་ལ་ཉན་རང་གཉིས་ཀྱི་ཉན་ཐོས་རྣམས་ལ་ཞུགས་འབྲས་བརྒྱད་ཀྱི་ དབྱེ་བ་ཡང་། རང་ལམ་གྱི་སྦྱཽར་ལམ་ནས་བཟུང་མཐོང་ལམ་ཤེས་བཟོད་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ་ པ་ལ་གནས་པའི་གང་ཟག་ནི་རྒྱུན་ཞུགས་ཞུགས་པ་དང་། མཐོང་ལམ་ཤེས་བཟོད་བཅུ་དྲུག་ པ་ལ་གནས་པ་ནི་རྒྱུན་ཞུགས་འབྲས་གནས་དང་། སྒོམ་ལམ་གྱི་སྤང་བྱ་འདོད་ཉོན་ལྔ་པོ་ སྤངས་པའི་ལམ་ལ་གནས་པ་ཕྱིར་འོང་ཞུགས་པ་དང་། འདོད་ཉོན་དྲུག་པ་སྤངས་པའི་ལམ་ ལ་གནས་པ་ཕྱིར་འོང་འབྲས་གནས་དང་། འདོད་ཉོན་བདུན་པ་དང་བརྒྱད་པ་སྤངས་པའི་ ལམ་ལ་གནས་པ་ཕྱིར་མི་འོང་ཞུགས་པ་དང་། འདོད་ཉོན་དགུ་པ་སྤངས་པའི་ལམ་ལ་གནས་ པ་ཕྱིར་མི་འོང་འབྲས་གནས་དང་། དེ་ནས་བཟུང་སྲིད་རྩེའི་ཉོན་མོངས་བརྒྱད་པ་སྤངས་པའི་ ལམ་གནས་དགྲ་བཅོམ་ཞུགས་པ་དང་། དེའི་དགུ་པ་སྤངས་པ་ལ་གནས་དགྲ་བཅོམ་པའི་ འབྲས་གནས་སྟེ་ཞུགས་འབྲས་བརྒྱད་དོ། །འདི་ལ་འཇོག་ཚུལ་འདྲ་མིན་ཡོད་ཀྱང་དེ་ཙམ་ མོ། །ཉན་ཐོས་དེ་དག་སྲིད་པ་ཐ་མའི་ཚེ་སློབ་དཔོན་ལས་ཆོས་ཉན་པའམ་ཐེག་ཆེན་ཐོས་པ་ གཞན་ལ་སྒྲོགས་པར་བྱེད་པས་ན་ཉན་ཐོས་སམ་ཐོས་པ་སྒྲོགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དམ་ཆོས་ པད་དཀར་ལས། མགོན་པོ་དེ་རིང་བདག་ཅག་ཉན་ཐོས་གྱུར། །བྱང་ཆུབ་དམ་པ་ཡང་དག་ བསྒྲག་པར་བགྱི། །བྱང་ཆུབ་པ་ཡི་སྒྲ་ཡང་རབ་ཏུ་བརྗོད། །དེ་བས་བདག་ཅག་ཉན་ཐོས་མི་ 4-314 ཟད་འདྲ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །རང་རྒྱལ་ལ་ཡང་གསུམ་སྟེ། རང་ལམ་གྱི་སྦྱོར་ལམ་ ཡན་ཆད་གཞན་ལ་མ་ལྟོས་པ

【現代漢語翻譯】 能成辦一切。 獲得一切種智（梵文：Sarvākārajñatā，含義：對一切事物、一切道理的智慧）的 無上果位。』如是說。 如是殊勝之正法，即決定真實之滅諦法身（梵文：Dharmakāya，含義：佛的法性身）。其自始本具之自性，未被垢染所染污，譬如虛空與黃金之水一般。然突如其來之垢染，如雲翳、塵垢等遮蔽，使其本色不得顯現，雖本自相伴，卻如未曾謀面般，為無明所惑。對此等眾生，依仗諸佛之方便善巧，逐漸清凈彼等突如其來之垢染，其所依之基礎，即為自性清凈之法身，遠離一切戲論之法界。如《寶性論》云：『恒時離二元，迷亂之所依，何者與何者，一切時分中，不能言說者，無戲論無有，彼即真如性。應知應斷除，自性無垢染，所欲應清凈，彼如虛空金，以及水一般，是故欲離染。』 總的來說，『聖僧伽』（梵文：Āryasaṃgha，含義：聖者的僧團）之稱謂，亦可分為隨帶的小乘和當下的（語境中的）大乘。小乘中，聲聞（梵文：Śrāvaka，含義：聽聞佛法之弟子）又分為『預流』等八個階段。從自宗道之加行道起，至見道之忍位第十五剎那，安住於此位之補特伽羅（梵文：Pudgala，含義：人、有情）為預流果向；安住于見道之忍位第十六剎那者，為預流果位；于修道中，斷除五種欲界煩惱之道的行者，為一來果向；斷除第六種欲界煩惱之道的行者，為一來果位；斷除第七、第八種欲界煩惱之道的行者，為不來果向；斷除第九種欲界煩惱之道的行者，為不來果位；自此之後，斷除有頂（梵文：Bhavāgra，含義：三界之頂端）之第八種煩惱之道的行者，為阿羅漢果向；斷除第九種煩惱者，安住于阿羅漢果位，此即為『預流』等八個階段。 對此，安立之方式雖有不同，然大體如此。彼等聲聞于有生之最後，或從上師處聽聞佛法，或向他人宣說大乘，故稱聲聞或宣說聽聞者。如《妙法蓮華經》云：『世尊，今日我等成聲聞，亦將宣說殊勝菩提，亦將宣說菩提之音聲，是故我等聲聞永不盡。』 緣覺（梵文：Pratyekabuddha，含義：獨自覺悟者）亦有三種，即于自宗道之加行道之前，不依賴他人。

【English Translation】 accomplishes all aspects. Attains the unsurpassed state of all-knowingness (Sarvākārajñatā, meaning: the wisdom of all things, all principles).』 As it is said. Such supreme Dharma, the definitive and true cessation, the Dharmakāya (meaning: the body of Dharma, the nature of the Buddha), from the very beginning, its nature is not defiled by impurities, like the sky and golden water. However, sudden impurities, like clouds, haze, and turbidity, obscure it, so that its true color is not seen as it is. Although it has always been with us, it is as if we have never met, and we are deluded by ignorance. For these beings, relying on the skillful means of the Buddhas, the sudden impurities are gradually purified. The basis for this purification is the essence of the self-nature, the Dharmakāya, the realm free from all elaborations. As the Ornament says: 『Always free from duality, the basis of delusion, whatever and whatever, in all times, cannot be spoken of, without elaboration, that is the true nature. What should be known, what should be abandoned, the self-nature is without impurity, whatever is desired should be purified, it is like the sky, gold, and water, therefore it is desired to be free from defilements.』 In general, the term 『Noble Sangha』 (Āryasaṃgha, meaning: the community of noble ones) can also be divided into the incidental Lesser Vehicle and the current (in the context) Greater Vehicle. In the Lesser Vehicle, the Śrāvakas (meaning: disciples who hear the Dharma) are divided into eight stages, such as 『Stream-enterer』. From the path of application of one's own path, up to the fifteenth moment of the forbearance of the path of seeing, the individual who abides in this position is the stream-enterer aspirant; the one who abides in the sixteenth moment of the forbearance of the path of seeing is the stream-enterer fruition; in the path of cultivation, the practitioner who abandons the five desires of the desire realm is the once-returner aspirant; the practitioner who abandons the sixth desire of the desire realm is the once-returner fruition; the practitioner who abandons the seventh and eighth desires of the desire realm is the non-returner aspirant; the practitioner who abandons the ninth desire of the desire realm is the non-returner fruition; from then on, the practitioner who abandons the eighth affliction of the peak of existence is the Arhat aspirant; the one who abandons the ninth is the Arhat fruition, these are the eight stages such as 『Stream-enterer』. Although there are different ways of establishing this, it is generally like this. Those Śrāvakas, in their last life, either hear the Dharma from a teacher or proclaim the Great Vehicle to others, therefore they are called Śrāvakas or proclaimers of hearing. As the Lotus Sutra says: 『World Honored One, today we have become Śrāvakas, and we will also proclaim the supreme Bodhi, and we will also proclaim the sound of Bodhi, therefore we Śrāvakas will never be exhausted.』 The Pratyekabuddha (meaning: solitary realizer) also has three types, namely, before the path of application of one's own path, without relying on others.

---

ར་རང་སྟོབས་ཀྱིས་མངོན་དུ་བྱས་ཏེ་བསྐལ་པ་བརྒྱ་ཚོགས་ བསགས་ནས་གཅིག་པུར་གནས་ཏེ་རང་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་དབང་རྣོན་བསེ་རུ་ལྟ་ བུའི་རང་རྒྱལ་དང་། རང་ལམ་དུ་ཚོགས་ཀྱང་བསགས་ཤིང་འབྲས་བུ་དང་པོ་ཡན་ཆད་རང་ སྟོབས་ཀྱིས་མངོན་དུ་བྱས་ཏེ་རང་རྒྱལ་བར་གྱུར་ཅིང་ཚོགས་དང་ལྷན་ཅིག་སྤྱོད་པའི་དབང་ འབྲིང་ཚོགས་སྤྱོད་ཆེན་པོ་པ་དང་། རང་ལམ་དུ་ཚོགས་ཀྱང་ཅུང་ཟད་བསགས་ཤིང་འབྲས་ བུ་གཉིས་པ་ཡན་ཆད་རང་སྟོབས་ཀྱིས་མངོན་དུ་བྱས་ཏེ་རང་རྒྱལ་བར་གྱུར་ཅིང་ཚོགས་དང་ ལྷན་ཅིག་པའི་དབང་རྟུལ་ཚོགས་སྤྱོད་ཆུང་ངུ་པ་དང་གསུམ་ཡོད། དེ་དག་ཀྱང་སངས་རྒྱས་ དང་ཉན་ཐོས་སོགས་སློབ་དཔོན་གཞན་ལ་མ་བརྟེན་པར་རྟེན་འབྲེལ་ཟབ་མོ་རྟོགས་པའི་ཡེ་ ཤེས་ཁྱད་པར་ཅན་བསྐྱེད་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ཕྱིར་རང་སངས་རྒྱས་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། དབུ་མ་རྩ་ བ་ལས། རྫོགས་སངས་རྒྱས་རྣམས་མ་བྱུང་ཞིང་། །ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱང་ཟད་པ་ན། །རང་ སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ནི། །རྟེན་པ་མེད་པར་རབ་ཏུ་སྐྱེ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། ། དེ་ལྟར་ཐེག་དམན་ཉན་རང་གི་བསྒོམ་བྱ་རང་ལམ་སྟོན་པའི་མདོའི་དགོངས་དོན་བྱང་ ཆོས་སོ་བདུན་སོགས་གཞི་འདྲ་བ་ལས་རྟེན་འབྲེལ་ལུགས་འབྱུང་ལྡོག་དང་གཉིས་སྟོང་ སོགས་མི་སྒོམ་པ་དང་སྒོམ་པའི་ཁྱད་པར་དང་ཚོགས་བསགས་ཚུལ་གྱི་སྒོ་འདྲ་མིན་རེ་དང་ རང་སྟོབས་ཀྱིས་བྱང་ཆུབ་མངོན་དུ་མི་བྱེད་པ་དང་བྱེད་པའི་ཁྱད་པར་རེ་ཡོད་པའི་ཕྱོགས་ ནས་ཉན་རང་གཉིས་སུ་གྱུར་པའོ། ། འདིར་སྐབས་སུ་བབ་པ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་སློབ་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ཚུལ་ ཡང་། རྒྱན་ལས། །གང་ཟག་དུས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གིས། །བློ་ལྡན་ལུང་སྟོན་རྣམ་པ་གཉིས། ། བྱང་ཆུབ་དང་ནི་ལུང་སྟོན་པར། །གཞན་ཡང་ཆེན་པོར་བརྗོད་པ་ནི། །མི་སྐྱེ་བཟོད་པ་ 4-315 ཐོབ་པ་ཡིས། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་གང་ཟག་གི་བྱེ་བྲག་དང་དུས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གིས་རིམ་པར་ བློ་ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ལ་ལུང་སྟོན་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ་དངོས་སུ་བྱང་ཆུབ་ཏུ་ ལུང་སྟོན་པ་དང་ནི་གཞན་གྱིས་ལུང་སྟོན་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ལུང་སྟོན་པའི་ཚུལ་གཉིས་ཡོད་ ཅིང་། གཞན་ཡང་ཆེན་པོར་ལུང་སྟོན་པར་བརྗོད་པ་ཞེས་པ་ནི། ཆོས་ལ་མི་སྐྱེ་བའི་བཟོད་ པ་ཐོབ་པ་ཡིས་འོང་བར་གསུངས་པ་བཞིན་ཏེ། འདིའི་རྣམ་པའི་དབྱེ་བ་ཡང་། དེ་ཉིད་ལས། གཅིག་ནི་མོས་པ་དང་ལྡན་པ། །ལྷག་པའི་བསམ་པ་དག་པ་གཞན། །མཚན་མ་དང་ནི་མཚན་ མ་མེད། མངོན་པར་འདུ་བྱེད་མེད་སྤྱོད་པ། །ལྔ་པོ་འདི་དག་ས་ཀུན་ལ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་ཡིན་ཞེས་བྱ། །ཞེས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཚུལ་རྣམ་པ་ལྔ་སྟེ། དང་པོ་གཅིག་ནི་ཐེག་ ཆེན་ཚོགས་ལམ་དང་སྦྱོར་ལམ་དུ་མོས་པས་སྤྱོད་པ་དང་ལྡན་པ། གཉིས་པ་ས་བཅུ་ལ་གནས་ པ་རྣམས་ལྷག་པའི་བ

【現代漢語翻譯】 具有銳利根器的獨覺，如同犀牛一樣，依靠自身的力量證悟，積累百千劫的資糧，獨自安住，獲得自生菩提；具有中等根器的獨覺，在自己的道上積累資糧，直至初果，依靠自身的力量證悟，成為獨覺，與僧眾一起修行；具有遲鈍根器的獨覺，在自己的道上稍微積累資糧，直至二果，依靠自身的力量證悟，成為獨覺，與僧眾一起修行，共有這三種。 這些獨覺不依賴於佛陀和聲聞等其他導師，而是生起通達甚深緣起的特殊智慧，因此被稱為『自生佛』。正如《中觀根本慧論》所說：『諸佛未出世，聲聞亦滅盡，無依自生慧，是名獨覺乘。』 因此，小乘聲聞和獨覺的所修之法，與大乘菩薩道的三十七道品等基礎相同，但在是否修習緣起順逆、二諦等方面存在差別，在積累資糧的方式上存在相同與不同之處，以及是否依靠自身力量證悟菩提等方面存在差別，這些方面的差異導致了聲聞和獨覺的區分。 這裡，就目前的情況而言，大乘菩薩的修行方式，正如《寶性論》所說：『以人及時之差別，智者宣說二種記，菩提與記別，又說大者是不生忍。』意思是說，根據人和時間的差別，依次為有智慧的菩薩宣說兩種記別，即直接記別為菩提，以及記別為將被他人記別。此外，被稱為『大』的記別，是指獲得對法不生之忍的菩薩。 關於這些菩薩的分類，該論中還說：『一具信解，二殊勝意樂，三有相與無相，四現行無作，此五於一切地，名為菩薩。』意思是說，菩薩有五種：第一種是具有對大乘資糧道和加行道的信解而行持；第二種是安住於十地之上的菩薩，具有殊勝的意樂。

【English Translation】 The Pratyekabuddha (Solitary Realizer) with sharp faculties, like a rhinoceros, attains realization through his own power, accumulates merits for hundreds of thousands of kalpas (aeons), dwells alone, and attains self-enlightened Bodhi (Awakening); the Pratyekabuddha with medium faculties accumulates merits on his own path, up to the first fruit (Sotapanna), attains realization through his own power, becomes a Pratyekabuddha, and practices together with the Sangha (community); the Pratyekabuddha with dull faculties accumulates merits slightly on his own path, up to the second fruit (Sakadagami), attains realization through his own power, becomes a Pratyekabuddha, and practices together with the Sangha. There are these three types. These Pratyekabuddhas do not rely on other teachers such as Buddhas and Sravakas (Hearers), but generate special wisdom that understands profound dependent origination, therefore they are called 'Self-Enlightened Buddhas'. As the Mulamadhyamakakarika (Fundamental Verses on the Middle Way) says: 'When the Buddhas do not appear, and the Sravakas are exhausted, the wisdom of the Pratyekabuddha, arises independently.' Therefore, the objects of meditation for the Hinayana (Lesser Vehicle) Sravakas and Pratyekabuddhas are the same as the thirty-seven factors of enlightenment, etc., which are the basis of the Mahayana (Greater Vehicle) Bodhisattva path, but there are differences in whether or not to meditate on the arising and ceasing of dependent origination, the two truths, etc., there are similarities and differences in the way of accumulating merits, and there are differences in whether or not to realize Bodhi through one's own power. These differences lead to the distinction between Sravakas and Pratyekabuddhas. Here, in the present context, the practice of the Mahayana Bodhisattvas is as stated in the Ratnagotravibhaga (Treatise on the Buddha-Nature): 'By the distinction of person and time, the wise ones declare two kinds of predictions, Bodhi and prediction, and also say that the great one is the non-arising forbearance.' This means that, according to the difference of person and time, two kinds of predictions are successively declared to the wise Bodhisattvas, namely, directly predicting Bodhi, and predicting that they will be predicted by others. In addition, the prediction called 'great' refers to the Bodhisattva who has attained the forbearance of the non-arising of phenomena. Regarding the classification of these Bodhisattvas, the same treatise also says: 'One has faith and understanding, two has superior intention, three has signs and no signs, four practices without manifestation, these five in all grounds, are called Bodhisattvas.' This means that there are five types of Bodhisattvas: the first is one who practices with faith and understanding in the Mahayana path of accumulation and the path of preparation; the second is the Bodhisattva who abides on the ten Bhumis (grounds) and has superior intention.

---

སམ་པ་དག་པ་གཞན་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པའི་སྤྱོད་པ་ཅན། གསུམ་པ་ས་ དང་པོ་ནས་དྲུག་པའི་བར་ལ་གནས་པ་རྣམས་མཚན་མ་དང་བཅས་པར་སྤྱོད་པ་ཅན། བཞི་ པ་ས་བདུན་པ་ལ་གནས་པ་ནི་མཚན་མ་མེད་པར་སྤྱོད་པ་ཅན། ལྔ་པ་ས་བརྒྱད་པ་ཡན་ཆད་ ལ་གནས་པ་རྣམས་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་མེད་པར་སྤྱོད་པ་ཅན་གྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ སྟེ་ལྔ་པོ་འདི་དག་ས་བཅུ་པོ་ཀུན་ལ་རིམ་གྱིས་གནས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིན་ཞེས་ གསུངས་པར་བྱ་བ་དེ་ལྟར་ལགས་ཏེ། དེ་དག་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བརྗོད་པ་ཡང་ སྤྱིར་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་གནས་པས་ཡུན་རིང་པོར་ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བའི་ལམ་མཐའ་ཡས་པ་ ལ་སློབ་ཅིང་བྱ་དཀའ་བའི་ལས་ལ་འཇུག་ཅིང་རང་བཞིན་ཆོས་ལ་ལྷག་པར་དགའ་བའི་མོས་ པ་དང་ལྡན་པས་ཐེག་ཆེན་གྱི་ལམ་རྒྱ་ཆེ་བ་ལ་སྨོན་ཞིང་བརྩོན་པ། ཆོས་མཐའ་ཡས་པ་ལ་ དབང་བའི་གནས་ལུགས་ཟབ་མོ་རྟགས་པའི་ལམ་མངའ་བས་ན་དེ་ལྟར་དུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་ཞེས་བྱ་སྟེ་ཇི་སྐད་དུ། ཆོས་ལ་མི་དགའ་རང་བཞིན་ཆོས་ལ་དགའ། །ཆོས་ལ་སྨོན་ཞིང་ 4-316 ཆོས་ལ་མངོན་པར་བརྩོན། །ཆོས་ལ་དབང་བ་ཆོས་ལ་མུན་པ་མེད། །ཆོས་གཙོར་བྱེད་པ་བྱང་ ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །གཞན་ཡང་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་འདི་ལྟ་ སྟེ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེ། །བློ་ལྡན་དང་ནི་གསལ་བའི་མཆོག །རྒྱལ་སྲས་ རྒྱལ་བའི་གཞི་དང་ནི། །རྒྱལ་བྱེད་རྒྱལ་བའི་མྱུ་གུ་དང་། །རྩལ་ལྡན་དང་ནི་འཕགས་མཆོག་ དང་། །དེད་དཔོན་དང་ནི་གྲག་མཆོག་དང་། །སྙིང་རྗེ་ཅན་དང་བསོད་ནམས་ཆེ། །དབང་ཕྱུག་ དེ་བཞིན་ཆོས་དང་ལྡན། །ཞེས་སོགས་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་སོ། །དེ་དག་གིས་སྐྱབས་གསུམ་སྤྱིའི་ རྣམ་གཞག་མདོ་ཙམ་སོང་ཟིན་ཏོ། ། གཉིས་པ་སོ་སོར་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ནི་རྒྱུད་བླ་མས་ཇི་སྐད་བསྟན་པ་ལྟར་འདིར་ཉུང་ བསྡུས་སུ་འཆད་པར་བྱ་བ་ལ། སྐྱབས་གསུམ་གྱི་རྣམ་བཞག་དངོས་དང་། སྐྱབས་གསུམ་དུ་ བཞག་པའི་འཐད་པ། དོན་དམ་གྱི་སྐྱབས་གཅིག་ཏུ་བསྟན་པ། དཀོན་མཆོག་གི་སྒྲ་དོན་དང་ བཞི་ལས། དང་པོ་ལ། སངས་རྒྱས། ཆོས། དགེ་འདུན་གྱི་སྐྱབས་གནས་གསུམ་ལས། དང་ པོ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐྱབས་གནས་བཤད་པ་ལ། བསྟོད་པའི་སྒོ་ནས་དངོས་པོ་བརྗོད་པ། དོན་ དེ་རྣམ་པར་ཕྱེ་སྟེ་བསྟན་པ། དེ་དག་སྦྱར་ཏེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། རྒྱུད་བླ་མ་ལས། གང་ཞིག་ཐོག་མ་དབུས་མཐའ་མེད་ཞི་སངས་རྒྱས་ཉིད་རང་ རྣམས་སངས་རྒྱས། །སངས་རྒྱས་ནས་ནི་མ་རྟོགས་རྟོགས་ཕྱིར་འཇིག་མེད་རྟག་པའི་ལམ་ སྟོན་པ། །མཁྱེན་བརྩེ་རལ་གྲི་རྡོ་རྗེ་མཆོག་བསྣམས་སྡུག་བསྔལ་མྱུ་གུ་གཅོད་མཛད་གཅིག །སྣ་ཚོགས་ལྟ་ཐིབས་ཀྱིས་བསྐོར་ཐེ་ཚོམ་རྩིག་པ་འཇིག་མཛད་དེ་ལ་འདུད། །ཅེས་གསུངས་ པ་སྟེ། དེ་ཡང་དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་གང་

【現代漢語翻譯】 第一種是具有殊勝清凈行為的菩薩；第二種是安住于初地到六地的菩薩，他們是有相的行者；第三種是安住於七地的菩薩，他們是無相的行者；第四種是安住於八地及以上的菩薩，他們是無功用行的行者。這五種菩薩依次安住於十地。應當宣說，這些都是安住於十地的菩薩。之所以稱他們為菩薩，是因為他們普遍安住于大乘，長期修學甚深廣大的無量法門，勇於從事艱難的事業，並且特別喜愛自性法。他們具有希求和精進于廣大乘道的意樂，並且擁有通達無量法、證悟甚深實相的道。因此，他們被稱為菩薩。正如經中所說：『不喜於法而喜于自性法，希求於法且精進於法，通達於法且於法無闇昧，以法為尊者，是為菩薩。』此外，菩薩還有其他的名稱，如：菩薩、大心者、具慧者、最勝光明者、佛子、佛之基、能勝者、佛之苗、具才者、勝者、導師、最勝名者、大悲者、大福德者、自在者、如是具法者等等，經中廣為宣說。以上是對三寶總相的簡要闡述。 第二，分別詳細解釋三寶。如《寶性論》所說，在此簡略闡述。分為四點：三寶的體相、安立三寶的理由、開示究竟的皈依處為一、以及三寶的含義。首先，關於三寶的體相，即佛寶、法寶、僧寶。首先解釋佛寶的皈依處，分為三點：以讚頌的方式陳述本體、分析解釋其含義、以及綜合起來詳細解釋。 第一點是：如《寶性論》所說：『無始無中亦無終，寂滅佛陀自性佛，從佛未悟為令悟，示現不滅常恒道。』（梵文：ādau madhye tathānte ca yo na vidyate，śānto buddhaḥ svabhāvo buddhaḥ，buddhād abuddhaḥ sambodhāya，adarśayan vināśam dhruvam mārgam。）（梵文羅馬轉寫：adau madhye tatha'nte ca yo na vidyate, shanto buddhaḥ svabhavo buddhaḥ, buddhad abuddhaḥ sambodhaya, adarshayan vinasham dhruvam margam.）（漢語字面意思：于初始、中間及終結皆不存在，寂靜之佛，自性為佛，從佛陀處，為令未悟者覺悟，示現不滅之常道。）『智悲利劍金剛持，斷除痛苦之幼芽，種種邪見稠林繞，摧毀疑惑之墻垣，我向彼者敬頂禮。』 也就是說，究竟真實的佛陀

【English Translation】 The first are Bodhisattvas with supremely pure conduct; the second are those who abide from the first to the sixth bhūmi (grounds), who are practitioners with signs; the third are those who abide on the seventh bhūmi, who are practitioners without signs; the fourth are those who abide on the eighth bhūmi and above, who are Bodhisattvas who are practitioners without manifest effort. These five types of Bodhisattvas sequentially abide on all ten bhūmis. It should be declared that these are the Bodhisattvas who abide on the ten bhūmis. The reason they are called Bodhisattvas is that they universally abide in the Mahāyāna (Great Vehicle), long study the immeasurable profound and vast paths, bravely engage in difficult tasks, and especially delight in the nature of dharma. They possess the intention to aspire to and diligently pursue the vast Mahāyāna path, and they possess the path of mastering immeasurable dharmas and realizing profound reality. Therefore, they are called Bodhisattvas. As it is said in the scriptures: 'Not delighting in dharma but delighting in the nature of dharma, aspiring to dharma and diligently striving for dharma, mastering dharma and having no darkness regarding dharma, one who holds dharma as supreme is a Bodhisattva.' Furthermore, there are other names for Bodhisattvas, such as: Bodhisattva, Great-minded One, Wise One, Supreme Light, Buddha-son, Basis of the Buddha, Victorious One, Sprout of the Buddha, Talented One, Supreme Noble One, Guide, Supreme Fame, Compassionate One, Great Merit, Powerful One, and similarly, One Endowed with Dharma, etc., which are extensively taught in the scriptures. The above is a brief explanation of the general characteristics of the Three Jewels. Second, the specific and detailed explanation of the Three Jewels. As explained in the Uttaratantra, here I will present a concise explanation. It is divided into four points: the nature of the Three Jewels, the reasons for establishing the Three Jewels, the teaching that the ultimate refuge is one, and the meaning of the term 'Three Jewels.' First, regarding the nature of the Three Jewels, there are the three refuges: the Buddha, the Dharma, and the Sangha. First, explaining the refuge of the Buddha, it is divided into three points: stating the entity through praise, analyzing and explaining its meaning, and combining them to explain in detail. The first point is: As stated in the Uttaratantra: 'He who is without beginning, middle, or end, the peaceful Buddha, the Buddha of self-nature, from the Buddha to awaken the unawakened, shows the undying, constant path.' (Tibetan: གང་ཞིག་ཐོག་མ་དབུས་མཐའ་མེད་ཞི་སངས་རྒྱས་ཉིད་རང་རྣམས་སངས་རྒྱས། སངས་རྒྱས་ནས་ནི་མ་རྟོགས་རྟོགས་ཕྱིར་འཇིག་མེད་རྟག་པའི་ལམ་སྟོན་པ།) (Sanskrit Devanagari: ādau madhye tathānte ca yo na vidyate，śānto buddhaḥ svabhāvo buddhaḥ，buddhād abuddhaḥ sambodhāya，adarśayan vināśam dhruvam mārgam。) (Sanskrit Romanization: adau madhye tatha'nte ca yo na vidyate, shanto buddhaḥ svabhavo buddhaḥ, buddhad abuddhaḥ sambodhaya, adarshayan vinasham dhruvam margam.) (Literal Chinese meaning: That which exists neither at the beginning, middle, nor end, the peaceful Buddha, the Buddha of self-nature, from the Buddha, to awaken the unawakened, shows the undying, constant path.) 'Holding the sword and vajra of wisdom and compassion, cutting the sprouts of suffering, surrounded by thickets of various wrong views, destroying the walls of doubt, to that one I prostrate with reverence.' That is to say, the ultimately true Buddha

---

ཞིག་གཞི་འབྲས་དབྱེར་མེད་ཀྱི་རང་བཞིན་ གདོད་ནས་བཞུགས་པའི་ཆོས་སྐུ་རྟག་པའི་ངོ་བོ་དེ་ནི་སྐྱེ་བའི་ཐོག་མ་དང་གནས་པའི་དབུས་ དང་འཇིག་པའི་མཐའ་སྟེ་འདུས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་གསུམ་མེད་པས་འདུས་མ་བྱས་པ་ཉིད་ 4-317 དང་། སྤྲོས་པ་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཉེ་བར་ཞི་བས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་ཉིད་དང་། སངས་རྒྱས་ ཉིད་ཀྱིས་གཞན་ལ་མ་ལྟོས་པར་སོ་སོར་རང་གིས་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་རང་བྱུང་གི་རྣམ་ པར་སངས་རྒྱས་པ་སྟེ་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པས་གཞན་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་བྱ་མིན་པ་ཉིད་དང་། དེ་ལྟར་ཆོས་གསུམ་དང་ལྡན་པས་རང་ཉིད་སངས་རྒྱས་ནས་ནི་ཤེས་བྱ་མཐའ་དག་ཅིག་ཆར་ མངོན་སུམ་ཏུ་རྟོགས་པའི་མཁྱེན་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཉིད་དང་། དེ་མ་རྟོགས་པའི་འགྲོ་བ་ གཞན་དག་གིས་ཀྱང་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དུ་འཁོར་བར་ནམ་ཡང་འཇིགས་པ་མེད་པའི་ ཚུལ་གྱིས་བཞུགས་ཏེ་གདུལ་བྱ་རྣམས་ལ་ངེས་དོན་འཁོར་ལོ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་གཏམ་གྱིས་ གཞི་འབྲས་དབྱེར་མེད་ཀྱི་རང་བཞིན་དོན་དམ་མཆོག་གི་སངས་རྒྱས་འཇིགས་མེད་རྟག་པ་ ཆོས་ཀྱི་སྐུ་མངོན་སུམ་དུ་འགྱུར་བའི་ལམ་སྟོན་པའི་ཕྱིར་ཐུགས་རྗེ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཉིད་ དང་། དེ་ལྟ་བུའི་མཁྱེན་པ་དང་བརྩེ་བ་དག་རལ་གྲི་དང་རྡོ་རྗེ་མཆོག་ལྟ་བུ་བསྣམས་ནས་གོ་ རིམ་བཞིན་དུ་མཁྱེན་བརྩེ་རལ་གྲི་ལྟ་བུས་གདུལ་བྱའི་སྡུག་བསྔལ་ཉེར་ལེན་གྱི་ཕུང་པོ་ཕྱི་ མ་བསྐྱེད་པ་མྱུ་གུ་དང་ཆོས་མཚུངས་པ་ཀུན་ཡོངས་སུ་གཅོད་པར་མཛད་པ་གཅིག་པུར་གྱུར་ ཅིང་། མཁྱེན་བརྩེ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུས་ནི་གདུལ་བྱའི་བདག་དང་བདག་གིར་འཛིན་པ་ལ་སོགས་ པའི་ལྟ་བ་ནགས་ཐིབས་པོ་ལྟ་བུ་རྣམས་ཀྱི་ཡོངས་སུ་བསྐོར་བའི་ཐེ་ཚོམ་རྩིག་པ་བརྟན་པོ་ དང་འདྲ་བ་རྣམ་པར་འཇིག་པར་མཛད་པའི་ནུས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཉིད་དེ། རང་དོན་ འདུས་མ་བྱས། ལྷུན་གྲུབ། གཞན་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་བྱ་མིན་པ་དང་གསུམ། གཞན་དོན་ མཁྱེན་བརྩེ་ནུས་གསུམ་དང་ཆོས་དྲུག་དང་ལྡན་པའི་སྒོ་ནས་དོན་གཉིས་མཐར་ཕྱིན་པ་དེ་ལ་ སྒོ་གསུམ་གུས་པས་འདུད་ཅེས་པའི་དོན་ནོ། ། གཉིས་པ་དོན་དེ་རྣམ་པར་ཕྱེ་སྟེ་བསྟན་པ་ནི། དེ་ཉིད་ལས། འདུས་མ་བྱས་ཤིང་ལྷུན་ གྱིས་གྲུབ། །གཞན་གྱི་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་མིན་པ། །མཁྱེན་དང་བརྩེ་དང་ནུས་པར་ལྡན། །དོན་ 4-318 གཉིས་ལྡན་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད། །ཅེས་གསུངས་པའི་དོན། གོང་དུ་སྨོས་མ་ཐག་པའི་ཆོས་ དྲུག་གི་དབྱེ་གཞི་དོན་གཉིས་སོ་སོར་བགྲང་བས་ཆོས་བརྒྱད་དུ་བཤད་པ་སྟེ། དེ་ཡང་དོན་ དམ་པའི་སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཉིད་རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་མ་བསྐྱེད་པས་འདུས་མ་བྱས་ཞིང་རང་བྱུང་ འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་དང་། འབད་རྩོལ་ཀུན་དང་བྲལ་བས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པའི་ཡོན་ ཏན་དང་། རང་གིས་རིག་པས་གཞན་གྱ

【現代漢語翻譯】 ཞིག་གཞི་འབྲས་དབྱེར་མེད་ཀྱི་རང་བཞིན་（shik zhi dray yer mey kyi rang zhin）——基位果無別的自性： གདོད་ནས་བཞུགས་པའི་ཆོས་སྐུ་（chö ku） རྟག་པའི་ངོ་བོ་དེ་ནི་སྐྱེ་བའི་ཐོག་མ་དང་གནས་པའི་དབུས་དང་འཇིག་པའི་མཐའ་སྟེ་འདུས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་གསུམ་མེད་པས་འདུས་མ་བྱས་པ་ཉིད། ——本初安住的法身（chö ku，Dharmakaya）恒常之體性，無生之始、住之中、滅之終，亦無有為法之三相，故為無為法。 སྤྲོས་པ་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཉེ་བར་ཞི་བས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་ཉིད།——戲論與分別寂滅，故為任運自成。 སངས་རྒྱས་ཉིད་ཀྱིས་གཞན་ལ་མ་ལྟོས་པར་སོ་སོར་རང་གིས་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་རང་བྱུང་གི་རྣམ་པར་སངས་རྒྱས་པ་སྟེ་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པས་གཞན་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་བྱ་མིན་པ་ཉིད།——唯有佛陀不依賴他者，各自以自證智慧，于自生之相中成佛，即現證菩提，故不由他緣所證。 དེ་ལྟར་ཆོས་གསུམ་དང་ལྡན་པས་རང་ཉིད་སངས་རྒྱས་ནས་ནི་ཤེས་བྱ་མཐའ་དག་ཅིག་ཆར་མངོན་སུམ་ཏུ་རྟོགས་པའི་མཁྱེན་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཉིད།——如是，具足此三法，自身成佛后，即能一併現證一切所知，具足圓滿之智。 དེ་མ་རྟོགས་པའི་འགྲོ་བ་གཞན་དག་གིས་ཀྱང་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དུ་འཁོར་བར་ནམ་ཡང་འཇིགས་པ་མེད་པའི་ཚུལ་གྱིས་བཞུགས་ཏེ་གདུལ་བྱ་རྣམས་ལ་ངེས་དོན་འཁོར་ལོ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་གཏམ་གྱིས་གཞི་འབྲས་དབྱེར་མེད་ཀྱི་རང་བཞིན་དོན་དམ་མཆོག་གི་སངས་རྒྱས་འཇིགས་མེད་རྟག་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་མངོན་སུམ་དུ་འགྱུར་བའི་ལམ་སྟོན་པའི་ཕྱིར་ཐུགས་རྗེ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཉིད།——爲了使尚未證悟之其他眾生也能證悟，故以永不畏懼輪迴之姿態安住，以不退轉之決定意義法輪，為應調伏者開示基位果無別之自性，引導其證得勝義諦之無畏恒常法身（chö ku，Dharmakaya），故具足圓滿之大悲。 དེ་ལྟ་བུའི་མཁྱེན་པ་དང་བརྩེ་བ་དག་རལ་གྲི་དང་རྡོ་རྗེ་མཆོག་ལྟ་བུ་བསྣམས་ནས་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་མཁྱེན་བརྩེ་རལ་གྲི་ལྟ་བུས་གདུལ་བྱའི་སྡུག་བསྔལ་ཉེར་ལེན་གྱི་ཕུང་པོ་ཕྱི་མ་བསྐྱེད་པ་མྱུ་གུ་དང་ཆོས་མཚུངས་པ་ཀུན་ཡོངས་སུ་གཅོད་པར་མཛད་པ་གཅིག་པུར་གྱུར་ཅིང་།——如是之智慧與慈悲，猶如寶劍與金剛杵，次第而行，如智慧慈悲之寶劍，能斷除與生芽無別之應調伏者未來生起之痛苦蘊聚。 མཁྱེན་བརྩེ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུས་ནི་གདུལ་བྱའི་བདག་དང་བདག་གིར་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པའི་ལྟ་བ་ནགས་ཐིབས་པོ་ལྟ་བུ་རྣམས་ཀྱི་ཡོངས་སུ་བསྐོར་བའི་ཐེ་ཚོམ་རྩིག་པ་བརྟན་པོ་དང་འདྲ་བ་རྣམ་པར་འཇིག་པར་མཛད་པའི་ནུས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཉིད།——如智慧慈悲之金剛杵，能摧毀如森林般稠密之應調伏者我與我所執等見解所圍繞之如堅固城墻般的疑惑，具足圓滿之能力。 རང་དོན་འདུས་མ་བྱས། ལྷུན་གྲུབ། གཞན་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་བྱ་མིན་པ་དང་གསུམ། གཞན་དོན་མཁྱེན་བརྩེ་ནུས་གསུམ་དང་ཆོས་དྲུག་དང་ལྡན་པའི་སྒོ་ནས་དོན་གཉིས་མཐར་ཕྱིན་པ་དེ་ལ་སྒོ་གསུམ་གུས་པས་འདུད་ཅེས་པའི་དོན་ནོ། །——自利方面，無為、任運自成、不由他緣所證此三者；利他方面，智慧、慈悲、能力此三者，以具足此六法，圓滿二利，故以身語意三門恭敬頂禮。 གཉིས་པ་དོན་དེ་རྣམ་པར་ཕྱེ་སྟེ་བསྟན་པ་ནི། དེ་ཉིད་ལས། འདུས་མ་བྱས་ཤིང་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ། །གཞན་གྱི་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་མིན་པ། །མཁྱེན་དང་བརྩེ་དང་ནུས་པར་ལྡན། །དོན་གཉིས་ལྡན་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད། །ཅེས་གསུངས་པའི་དོན།——第二，詳細闡釋此義。如彼經云：『無為且任運，不由他緣證，具智悲與力，具二利之佛。』 གོང་དུ་སྨོས་མ་ཐག་པའི་ཆོས་དྲུག་གི་དབྱེ་གཞི་དོན་གཉིས་སོ་སོར་བགྲང་བས་ཆོས་བརྒྱད་དུ་བཤད་པ་སྟེ། དེ་ཡང་དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཉིད་རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་མ་བསྐྱེད་པས་འདུས་མ་བྱས་ཞིང་རང་བྱུང་འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་དང་། འབད་རྩོལ་ཀུན་དང་བྲལ་བས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པའི་ཡོན་ཏན་དང་། རང་གིས་རིག་པས་གཞན་གྱིས་——將以上所說六法之分類依據二利分別列舉，則可闡述為八法。即勝義諦之佛陀法身（chö ku，Dharmakaya），不由因緣所生，故具足無為且自生不變之功德；遠離一切勤作，故具足任運自成之功德；以自證智，非由他者……

【English Translation】 ཞིག་གཞི་འབྲས་དབྱེར་མེད་ཀྱི་རང་བཞིན་（shik zhi dray yer mey kyi rang zhin）—The nature of the ground and result being inseparable: གདོད་ནས་བཞུགས་པའི་ཆོས་སྐུ་（chö ku） རྟག་པའི་ངོ་བོ་དེ་ནི་སྐྱེ་བའི་ཐོག་མ་དང་གནས་པའི་དབུས་དང་འཇིག་པའི་མཐའ་སྟེ་འདུས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་གསུམ་མེད་པས་འདུས་མ་བྱས་པ་ཉིད།—The eternal essence of the Dharmakaya (ཆོས་སྐུ་, chö ku), which has been present from the beginning, lacks the three characteristics of conditioned existence—arising, abiding, and ceasing—and is therefore unconditioned. སྤྲོས་པ་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཉེ་བར་ཞི་བས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་ཉིད།—It is spontaneously accomplished because it is the pacification of elaboration and conceptualization. སངས་རྒྱས་ཉིད་ཀྱིས་གཞན་ལ་མ་ལྟོས་པར་སོ་སོར་རང་གིས་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་རང་བྱུང་གི་རྣམ་པར་སངས་རྒྱས་པ་སྟེ་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པས་གཞན་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་བྱ་མིན་པ་ཉིད།—Buddhas themselves, without relying on others, individually awaken in their own self-cognizant wisdom in a natural manner, that is, through manifest enlightenment, and therefore it is not to be realized through external conditions. དེ་ལྟར་ཆོས་གསུམ་དང་ལྡན་པས་རང་ཉིད་སངས་རྒྱས་ནས་ནི་ཤེས་བྱ་མཐའ་དག་ཅིག་ཆར་མངོན་སུམ་ཏུ་རྟོགས་པའི་མཁྱེན་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཉིད།—Thus, possessing these three qualities, having awakened themselves, they possess the perfection of knowledge that directly realizes all knowable things simultaneously. དེ་མ་རྟོགས་པའི་འགྲོ་བ་གཞན་དག་གིས་ཀྱང་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དུ་འཁོར་བར་ནམ་ཡང་འཇིགས་པ་མེད་པའི་ཚུལ་གྱིས་བཞུགས་ཏེ་གདུལ་བྱ་རྣམས་ལ་ངེས་དོན་འཁོར་ལོ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་གཏམ་གྱིས་གཞི་འབྲས་དབྱེར་མེད་ཀྱི་རང་བཞིན་དོན་དམ་མཆོག་གི་སངས་རྒྱས་འཇིགས་མེད་རྟག་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་མངོན་སུམ་དུ་འགྱུར་བའི་ལམ་སྟོན་པའི་ཕྱིར་ཐུགས་རྗེ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཉིད།—In order that other beings who have not realized it may also realize it, they remain in samsara without ever fearing it, and for those to be tamed, they teach the nature of the inseparability of the ground and result with irreversible words of definitive meaning, guiding them to manifest the supreme ultimate Buddha, the fearless, eternal Dharmakaya (ཆོས་སྐུ་, chö ku), and therefore they possess the perfection of compassion. དེ་ལྟ་བུའི་མཁྱེན་པ་དང་བརྩེ་བ་དག་རལ་གྲི་དང་རྡོ་རྗེ་མཆོག་ལྟ་བུ་བསྣམས་ནས་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་མཁྱེན་བརྩེ་རལ་གྲི་ལྟ་བུས་གདུལ་བྱའི་སྡུག་བསྔལ་ཉེར་ལེན་གྱི་ཕུང་པོ་ཕྱི་མ་བསྐྱེད་པ་མྱུ་གུ་དང་ཆོས་མཚུངས་པ་ཀུན་ཡོངས་སུ་གཅོད་པར་མཛད་པ་གཅིག་པུར་གྱུར་ཅིང་།—Such wisdom and love are like carrying a sword and a vajra, and in sequence, the wisdom and love sword alone completely cuts off all the future suffering aggregates of those to be tamed, which are like sprouts. མཁྱེན་བརྩེ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུས་ནི་གདུལ་བྱའི་བདག་དང་བདག་གིར་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པའི་ལྟ་བ་ནགས་ཐིབས་པོ་ལྟ་བུ་རྣམས་ཀྱི་ཡོངས་སུ་བསྐོར་བའི་ཐེ་ཚོམ་རྩིག་པ་བརྟན་པོ་དང་འདྲ་བ་རྣམ་པར་འཇིག་པར་མཛད་པའི་ནུས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཉིད།—The wisdom and love vajra possesses the perfection of power to completely destroy the doubts, which are like strong walls surrounded by dense forests of views such as the self and grasping of those to be tamed. རང་དོན་འདུས་མ་བྱས། ལྷུན་གྲུབ། གཞན་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་བྱ་མིན་པ་དང་གསུམ། གཞན་དོན་མཁྱེན་བརྩེ་ནུས་གསུམ་དང་ཆོས་དྲུག་དང་ལྡན་པའི་སྒོ་ནས་དོན་གཉིས་མཐར་ཕྱིན་པ་དེ་ལ་སྒོ་གསུམ་གུས་པས་འདུད་ཅེས་པའི་དོན་ནོ། །—In terms of self-benefit, there are three: unconditioned, spontaneously accomplished, and not to be realized through external conditions. In terms of benefiting others, there are three: wisdom, love, and power. Possessing these six qualities, they perfect the two benefits, and therefore, it means to respectfully bow with the three doors (body, speech, and mind). གཉིས་པ་དོན་དེ་རྣམ་པར་ཕྱེ་སྟེ་བསྟན་པ་ནི། དེ་ཉིད་ལས། འདུས་མ་བྱས་ཤིང་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ། །གཞན་གྱི་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་མིན་པ། །མཁྱེན་དང་བརྩེ་དང་ནུས་པར་ལྡན། །དོན་གཉིས་ལྡན་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད། །ཅེས་གསུངས་པའི་དོན།—Secondly, this meaning is explained in detail. As it says in that very text: 'Unconditioned and spontaneously accomplished, not to be realized through external conditions, possessing wisdom, love, and power, the Buddha possesses the two benefits.' གོང་དུ་སྨོས་མ་ཐག་པའི་ཆོས་དྲུག་གི་དབྱེ་གཞི་དོན་གཉིས་སོ་སོར་བགྲང་བས་ཆོས་བརྒྱད་དུ་བཤད་པ་སྟེ། དེ་ཡང་དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཉིད་རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་མ་བསྐྱེད་པས་འདུས་མ་བྱས་ཞིང་རང་བྱུང་འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་དང་། འབད་རྩོལ་ཀུན་དང་བྲལ་བས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པའི་ཡོན་ཏན་དང་། རང་གིས་རིག་པས་གཞན་གྱིས་—The basis for distinguishing the six qualities mentioned above is that the two benefits are enumerated separately, and thus it is explained as eight qualities. That is, the ultimate Buddha Dharmakaya (ཆོས་སྐུ་, chö ku) is not produced by causes and conditions, and therefore possesses the quality of being unconditioned and naturally unchanging; being free from all effort, it possesses the quality of being spontaneously accomplished; with self-cognizant wisdom, not by others...

---

ི་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་པ་མིན་པའི་ཡོན་ཏན་དང་། དེ་ གསུམ་དང་ལྡན་པས་མཁྱེན་པའི་ཡོན་ཏན་དང་། གཞན་ཡང་དེ་ལ་འགོད་པས་ཐུགས་བརྩེ་ བའི་ཡོན་ཏན་དང་གཞན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་རྒྱུ་བཅས་སྤོང་བར་བྱེད་ནུས་པར་ལྡན་པའི་ཡོན་ ཏན་དེ་རྫས་ཀྱི་དབྱེ་བ་དྲུག་གམ་ལྡོག་པས་ཕྱེ་ན་ཡོན་ཏན་སྔ་མ་གསུམ་གྱི་གཞི་རང་དོན་དང་ ཕྱི་མ་གསུམ་གྱི་གཞི་གཞན་དོན་ཏེ་དེ་གཉིས་སོ་སོར་བགྲང་བས་ཡོན་ཏན་བརྒྱད་དོ། །དེ་ལྟ་ བུའི་རང་དོན་དང་གཞན་དོན་གཉིས་དང་ལྡན་པའི་གནས་ལུགས་དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་ ནི་སྐྱབས་གནས་མཐར་ཐུག་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། ། གསུམ་པ་དེ་དག་སྦྱར་ཏེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ནི། དེ་ཉིད་ལས། ཐོག་མ་དབུས་མཐའ་ མེད་པ་ཡི། །རང་བཞིན་ཡིན་ཕྱིར་འདུས་མ་བྱས། །ཞི་བ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཅན་ཕྱིར། །ལྷུན་གྱིས་ གྲུབ་ཅེས་བྱ་བར་བརྗོད། །སོ་སོར་རང་གིས་རྟོགས་བྱའི་ཕྱིར། །གཞན་གྱི་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་ མིན་པ། །དེ་ལྟར་རྣམ་གསུམ་རྟོག་ཕྱིར་མཁྱེན། །ལམ་སྟོན་ཕྱིར་ན་ཐུགས་བརྩེ་བ། །ནུས་པ་ ཡེ་ཤེས་ཐུགས་རྗེ་ཡིས། །སྡུག་བསྔལ་ཉོན་མོངས་སྤོང་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་གསུམ་གྱིས་རང་དོན་ ཏེ། །ཕྱི་མ་གསུམ་གྱིས་གཞན་དོན་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་གོང་དུ་བསྟོད་པར་བསྟན་ པ་རྣམས་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་ནས་ཕྱིས་དབྱེ་བར་བསྟན་པ་རྣམས་རིམ་གྱིས་སྒྲུབ་པའི་ཚུལ་གྱིས་ གོང་འོག་སྦྱར་ནས་འདིར་འཆད་པ་སྟེ། དེ་ཡང་དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་ཆོས་སྐུ་ཀུན་ཁྱབ་ པ་ཐུགས་རྗེ་རྒྱ་མཚོའི་བདག་ཉིད་དེ་ཐོག་མ་དབུས་མཐའི་སྐྱེ་གནས་འཇིག་གསུམ་མེད་པའི་ 4-319 རང་བཞིན་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འདུས་མ་བྱས་པ་སྟེ། མྱང་འདས་ཀྱི་མདོ་ལས། རྟག་ཏུ་གནས་ པའི་ཆོས་ནི་དུས་གསུམ་ལ་མ་གཏོགས་ཏེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཡང་དེ་དང་འདྲ་བར་དུས་ གསུམ་ལ་མ་གཏོགས་པ་དེ་བས་ན་རྟག་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་འདྲའི་ཆོས་སྐུ་དེ་ ལུས་ངག་གི་སྤྲོས་པ་དང་སེམས་ཀྱི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་སོགས་འབད་རྩོལ་མ་ལུས་པ་ཉེ་བར་ ཞི་བའི་འོད་གསལ་དོན་དམ་པའི་རྣམ་ཀུན་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་བདག་ཉིད་ཅན་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་ཕྲིན་ལས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་ཞེས་བྱ་བར་བརྗོད་པ་དང་། ཆོས་སྐུའི་རང་ མདངས་སོ་སོ་རང་གིས་རིག་པའི་རང་བྱུང་གི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་རྟོགས་པར་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ གཞན་གྱིས་བརྗོད་པ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་བྱ་མིན་པ་དང་། དེ་ལྟར་འདུས་མ་བྱས་ པ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་རྣམ་པ་གསུམ་དང་ལྡན་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་སེམས་ཅན་ཐམས་ ཅད་ལ་ཁྱད་མེད་དུ་ཡོད་པར་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་ ལྡན་པ་དང་། གདུལ་བྱ་གཞན་དག་ཀྱང་རང་རང་གིས་ཆོས་སྐུ་མངོན་བྱེད་ཀྱི་ཐབས་སུ་སྐལ་ བ་དང་མཐུན་པར་འཇིག་རྟེན་ལས་

【現代漢語翻譯】 不依賴於外緣而證悟的功德；具備以上三種功德，因此具有智慧的功德；此外，安立眾生於此，因此具有慈悲的功德；以及能夠遣除他人痛苦及其因的功德。如果以六種事物或反體來區分，那麼前三種功德的基礎是自利，后三種功德的基礎是他利，將這二者分開計算，則共有八種功德。如是具有自利和他利二者的實相，勝義諦的佛陀才是究竟的皈依處。如是說。 第三，將這些結合起來廣說。如《彼論》所說：『無始無中亦無終，自性故為非造作，寂滅法身之性故，名為任運自然成。各自唯有自能證，非由他緣所能悟，如是證悟三德故，是故名為具知者，示道故名具悲者，以其能力與智慧，能斷痛苦與煩惱。初三為自利，后三為他利。』所說的意義是，將前面讚歎中所說的作為理由，然後以逐步確立的方式，將後面所區分的結合起來在此闡述。也就是說，勝義諦的佛陀，法身遍一切處，是慈悲大海的自性，因為具有無始無中終的生住滅三者之自性，所以是非造作的。如《涅槃經》所說：『常住之法不離三時，如來亦復如是，不離三時，是故為常。』如是說。這樣的法身，是身語之戲論和心之分別念等一切努力皆寂滅的光明，是勝義諦的具一切相智的智慧法身之自性，因此被稱為任運成就。法身的自性光明，是各自以自生的智慧所能證悟的，因此不是由他人的言說等外緣所能證悟的。如是具備非造作等三種功德的法界，無差別地存在於一切有情心中，因此具有圓滿的智慧。並且，爲了使其他所化眾生各自以適合自己根器的方式證悟法身，

【English Translation】 The qualities of realization that do not depend on external conditions; possessing these three qualities, therefore possessing the qualities of wisdom; furthermore, establishing others in this, therefore possessing the qualities of compassion; and the qualities of being able to eliminate the suffering of others and its causes. If divided by six substances or opposites, then the basis of the first three qualities is self-benefit, and the basis of the latter three is the benefit of others. Counting these two separately, there are eight qualities. Such a reality possessing both self-benefit and the benefit of others, the ultimate Buddha of the ultimate truth, is the ultimate refuge. Thus it is said. Third, these are combined and explained in detail. As it says in 'That Very Text': 'Without beginning, middle, or end, it is unconditioned because of its nature. Because it is the nature of the peaceful Dharmakaya, it is said to be spontaneously accomplished. Each can only be realized by oneself, not realized by other conditions. Thus, realizing the three aspects, it is known as the Knower. Showing the path, it is compassionate. With the power of wisdom and compassion, it eliminates suffering and afflictions. The first three are for self-benefit, the latter three are for the benefit of others.' The meaning of what was said above in the praise is taken as the reason, and then the distinctions made later are explained here by combining the above and below in a way that gradually establishes them. That is, the Dharmakaya (一切法總攝，一切法總攝，sarva-dharma-samgraha，the totality of all dharmas) of the ultimate Buddha, the all-pervading essence of the ocean of compassion, is unconditioned because it has the nature of being without beginning, middle, or end, and without the three states of arising, abiding, and ceasing. As it says in the Nirvana Sutra: 'The Dharma that always abides does not depart from the three times. The Tathagata (如來，如來，tathāgata，thus-gone) is also the same, not departing from the three times, therefore it is eternal.' Thus it is said. Such a Dharmakaya is the luminosity of complete peace, where all activities of body and speech, and all mental elaborations, are pacified. It is the nature of the wisdom Dharmakaya that knows all aspects of ultimate truth, and therefore it is said to be spontaneously accomplished. The self-radiance of the Dharmakaya is to be realized by the self-arisen wisdom that each individual knows for themselves, and therefore it is not to be realized by external conditions such as the words of others. Thus, the Dharmadhatu (法界，法界，dharmadhātu，the realm of dharma) possessing the three qualities of being unconditioned, etc., is present without difference in the minds of all sentient beings, and therefore it possesses the perfection of wisdom. Furthermore, in order for other disciples to realize the Dharmakaya in a way that is appropriate to their own capacity,

---

འདས་པས་ལམ་སྟོན་པར་མཛད་པའི་ཕྱིར་ན་ཐུགས་ བརྩེ་བ་ཕུན་ཚོགས་དང་ལྡན་པ་དང་། ནུས་པའི་ཕྲིན་ལས་ཡང་བཤད་མ་ཐག་པའི་ཡེ་ཤེས་ དང་ཐུགས་རྗེ་གཉིས་པོ་ཡིས་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་ཉེར་ཕུང་དང་དེའི་རྒྱུ་ཉོན་ མོངས་པ་མཐའ་དག་སྤོང་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལས་ཡོན་ཏན་དང་པོ་གསུམ་གྱིས་ནི་རང་ གི་དོན་ཕུན་ཚོགས་གྲུབ་པ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་དབྱིངས་འདུས་མ་བྱས་ཤིང་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་རང་ རིག་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་གྱུར་ཅིང་ཟག་བཅས་རྒུད་པ་མཐའ་དག་སྤངས་ནས་ཟག་མེད་ བདེ་བ་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པའི་རང་དོན་མཐར་ཕྱིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་གསུམ་གྱིས་ནི་གཞན་དོན་ ཕུན་ཚོགས་གྲུབ་པ་ཡིན་ཏེ། མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་གདུལ་བྱའི་ཁམས་གཟིགས་པ་ལྟར་ བརྩེ་བ་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་ཞུགས་ནས་ཕྲིན་ལས་ཀྱིས་ཀྱང་ཇི་ལྟར་བཞེད་པ་བཞིན་འདོད་དོན་ 4-320 མ་ལུས་པ་སྒྲུབ་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པའོ། །དོན་གཉིས་ཡང་། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ ཡུལ་ལ་འཇུག་པ་ཡེ་ཤེས་སྣང་བ་རྒྱན་གྱི་མདོ་ལས། འཇམ་དཔལ། སྐྱེ་འགག་མེད་པ་ཞེས་བྱ་ བ་འདི་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཚིག་བླ་དྭགས་སྟེ། ཞེས་སོགས་གསུངས་པས་ རང་དོན་དང་། ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་བསྟན་པའི་མདོ་ལས། འཇམ་དཔལ། ཆོས་ཐམས་ཅད་དེ་ ལྟ་བུའི་རང་བཞིན་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་སྟེ། སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་སྐྱོན་དང་བཅས་པའི་ཆོས་ དབྱིངས་གཟིགས་ནས་ཐམས་ཅད་ལ་རྣམ་པར་བརྩེ་བ་ཞེས་བྱ་བའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་རབ་ཏུ་འཇུག་གོ །ཞེས་སོགས་གསུངས་པས་གཞན་དོན་གྱི་ཚུལ་རྒྱས་པར་ བསྟན་པའོ། ། གཉིས་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐྱབས་གནས་བཤད་པ་ལ། བསྟོད་པའི་སྒོ་ནས་དངོས་པོ་བརྗོད་པ། དོན་དེ་རྣམ་པར་ཕྱེ་སྟེ་བསྟན་པ། དེ་དག་བདེན་པ་གཉིས་སུ་བསྡུ་བ། དེ་རྣམས་སྦྱར་ཏེ་རྒྱུ་ མཚན་བཤད་པ་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། རྒྱུད་བླ་མ་ལས། གང་ཞིག་མེད་མིན་ཡོད་མེད་མ་ ཡིན་ཡོད་མེད་ལས་གཞན་དུའང་། །བརྟག་པར་མི་ནུས་ངེས་ཚིག་དང་བྲལ་སོ་སོར་རང་གིས་ རིག་ཞི་བ། །དྲི་མེད་ཡེ་ཤེས་འོད་ཟེར་སྣང་ལྡན་དམིགས་པ་ཀུན་ལ་ཆགས་པ་དང་། །སྡང་ དང་རབ་རིབ་རྣམ་པར་འཇོམས་མཛད་དམ་ཆོས་ཉི་མ་དེ་ལ་འདུད། །ཅེས་གསུངས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་དམ་པའི་ཆོས་གང་ཞིག་ཡེ་གདོད་མ་ནས་བཞུགས་པའི་ཀུན་ཁྱབ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ དེ་བཞིན་ཉིད་རང་བཞིན་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་སོ་སོ་རང་གིས་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ ཡུལ་དུ་ཡོད་ཕྱིར་མེད་པ་ཆད་མཐར་ལྟུང་བ་མིན་ཞིང་། ཀུན་རྫོབ་གློ་བུར་བའི་དངོས་པོར་ གདོད་མ་ནས་སྐྱེ་བ་མེད་ཕྱིར་ཡོད་པ་རྟག་མཐར་ལྟུང་བའང་མིན་ལ། དེ་དག་སོ་སོར་མ་ཡིན་ པས་ཀྱང་ཡ་གྱལ་ཁེགས་པའི་ཕྱིར་དང་ཕན་ཚུན་འགལ་བའི་ཕྱིར་ན་གཉིས་ཀ་ཚོགས་པའི་ གཞི་མཐུན་པའང་མ་ཡིན་ཞིང་། ཡོ

【現代漢語翻譯】 由於過去已經指明了道路，所以具備圓滿的慈愛，並且剛剛闡述了力量的作用，憑藉智慧和慈悲二者，能夠消除眾生的痛苦和痛苦之因——一切煩惱。因此，前三個功德成就了自利圓滿：法界無為且自然成就，成為自證智慧的行境，斷除一切有漏衰損，具備無漏大樂，從而自利達到究竟。后三個功德成就了他利圓滿：如實了知智慧所化眾生的根器，生起慈愛大悲心，並通過事業如其所愿地成就一切願望。這就是所謂的意義。兩種意義，也即是，進入一切佛的境界，《智慧光明莊嚴經》中說：『文殊，所謂無生滅，這是如來佛的殊勝之語。』等等，闡述了自利；《大悲經》中說：『文殊，一切法以如是的自性現證菩提，看到眾生具有過患的法界，對一切眾生生起名為如來大悲的慈悲。』等等，廣述了他利的道理。 第二，解釋法的皈依處，包括：通過讚頌來表達事物，詳細解釋其意義，將其歸納為二諦，以及將它們結合起來解釋原因。首先是：在《寶性論》中說：『非無，非有，亦非非有非非有，不能思議，離詮釋，各自自證寂滅。無垢智慧光芒照耀，對一切所緣無執著，摧毀嗔恨和昏暗，頂禮彼正法之日。』意思是說，殊勝的法，即從原始就存在的遍在法界，如是自性勝義諦，是各自自證智慧的行境，因此不是沒有，不會墮入斷滅邊；也不是從原始就產生的世俗諦的現象，因此不是有，不會墮入常邊；也不是各自不是，因為互相排斥，也不是兩者集合的基礎。也不是有也不是沒有，因為遠離一切戲論，是不可思議的。也不是通過語言文字可以表達的，是各自通過智慧可以體驗的寂滅。是遠離一切污垢的智慧之光，照亮一切，對一切所緣境沒有執著。能夠摧毀嗔恨和愚癡，是殊勝的正法之日，我頂禮它。

【English Translation】 Because the past has shown the path, it is endowed with abundant love, and the activity of power has just been explained. With both wisdom and compassion, it can eliminate the suffering of sentient beings and the cause of suffering—all afflictions. Therefore, the first three qualities accomplish self-benefit perfectly: the Dharmadhatu is unconditioned and spontaneously accomplished, becoming the realm of self-aware wisdom, abandoning all contaminated decay, and possessing uncontaminated great bliss, thereby bringing self-benefit to its ultimate conclusion. The latter three qualities accomplish the benefit of others perfectly: as the wisdom of knowledge sees the faculties of those to be tamed, great love and compassion arise, and through activity, all desires can be fulfilled as desired. This is the meaning. Both meanings, that is, entering the realm of all Buddhas, as stated in the 'Ornament of Light of Wisdom Sutra': 'Manjushri, what is called unborn and unceasing is the supreme word of the Tathagata Buddha.' etc., which explains self-benefit; and in the 'Great Compassion Sutra': 'Manjushri, all dharmas are manifestly enlightened with such a nature, seeing the Dharmadhatu of sentient beings with faults, the great compassion of the Tathagata, called love, arises for all.' etc., which extensively explains the principle of benefiting others. Secondly, explaining the refuge of Dharma, including: expressing things through praise, explaining the meaning in detail, summarizing them into the two truths, and combining them to explain the reasons. The first is: In the 'Uttaratantra': 'Not non-existent, not existent, nor non-non-existent, nor non-existent, beyond thought, devoid of definition, each self-aware and peaceful. Immaculate wisdom, radiant with light, without attachment to all objects, destroying hatred and dimness, I bow to that Dharma Sun.' It means that the excellent Dharma, which is the all-pervading Dharmadhatu that has existed from the beginning, suchness, the ultimate truth of reality, is the realm of wisdom that each self-realizes, therefore it is not non-existent, and will not fall into the extreme of annihilation; nor is it the phenomenon of the conventional truth that arises suddenly, therefore it is not existent, and will not fall into the extreme of permanence; nor is it each not, because they are mutually exclusive, nor is it the common ground of the two. It is neither existent nor non-existent, because it is free from all elaborations, and is inconceivable. It cannot be expressed through language and words, but is the peace that each can experience through wisdom. It is the light of wisdom that is free from all defilements, illuminating everything, without attachment to all objects. It can destroy hatred and ignorance, it is the excellent Dharma Sun, I bow to it.

---

ད་མེད་གཉིས་ཡིན་མ་གྲུབ་པས་ཡོད་མེད་གཉིས་ཀ་ལས་ 4-321 གཞན་པ་གཉིས་མ་ཡིན་དུའང་བརྟག་པར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་མུ་བཞིའི་སྤྲོས་པ་ལས་རྣམ་པར་ གྲོལ་བ་དང་། བརྡའ་དང་ཐ་སྙད་ཀྱིས་ཇི་བཞིན་བརྗོད་དུ་མེད་ཅིང་ངག་གི་སྤྱོད་ཡུལ་ལས་ ཡང་དག་པར་འདས་པས་ངེས་ཚིག་དང་བྲལ་བ། དཔེ་དང་གཏན་ཚིགས་ལ་སོགས་པས་ བསྟན་བྱ་དང་གཞན་རིག་གི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པས་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱི་སོ་སོ་རང་གིས་ རིག་པར་བྱ་བ་ཡིན་ཕྱིར་བསམ་དུ་མེད་པ་ཉིད་དང་། འཁོར་བའི་རྩ་བ་ལས་ཉོན་དག་ཞི་བས་ གཉིས་སུ་མེད་པ་ཉིད་དང་། དེ་དག་གི་རྒྱུ་ཚུལ་མིན་གྱི་རྣམ་རྟོག་ཉེ་བར་ཞི་བས་རྟོག་པ་མེད་ པ་ཉིད་དེ་འགོག་བདེན་གྱིས་བསྡུས་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་དང་ཉེ་བའི་ཉོན་མོངས་བག་ ཆགས་དང་བཅས་པའི་དྲི་མ་མེད་པས་རྣམ་པར་དག་པ་ཉིད་དང་། ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་དང་ བྲལ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོ་དོན་དམ་པའི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མངོན་སུམ་དུ་མཁྱེན་པའི་མཁྱེན་ པ་རྒྱ་མཚོའི་འོད་ཟེར་གྱི་སྣང་བ་དང་ལྡན་པས་གསལ་བ་ཉིད་དང་། དམིགས་པར་བྱ་བའི་ ཡུལ་ཀུན་ལ་སྡུག་པ་ལ་འདོད་ཅིང་ཆགས་པ་དང་མི་སྡུག་པ་ལ་ཁྲོ་ཞིང་སྡང་བ་དང་བར་མ་ལ་ རྨོངས་ཤིང་གཏི་མུག་པའི་རབ་རིབ་མུན་པ་ལྟ་བུ་རྣམས་རྣམ་པར་འཇོམས་པར་མཛད་པས་ གཉེན་པོར་གྱུར་པ་ཉིད་དེ། དག་གསལ་གཉེན་པོར་གྱུར་པའི་དམ་པའི་ཆོས་ཉི་མ་ལྟ་བུར་ གྱུར་པ་ལམ་བདེན་གྱིས་བསྡུས་པ་དེ་དག་ལ་ཀུན་ནས་དང་བས་འདུད་ཅེས་པའི་དོན་ནོ། ། གཉིས་པ་དོན་དེ་རྣམ་པར་ཕྱེ་སྟེ་བསྟན་པ་ནི། དེ་ཉིད་ལས། བསམ་མེད་གཉིས་མེད་ རྟོག་མེད་པ། །དག་གསལ་གཉེན་པོའི་ཕྱོགས་ཉིད་ཀྱིས། །གང་ཞིག་གང་གིས་ཆགས་བྲལ་ བ། །བདེན་གཉིས་མཚན་ཉིད་ཅན་དེ་ཆོས། །ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་བཤད་མ་ཐག་པའི་ ཆོས་དྲུག་གི་སྟེང་ལ་འགོག་ལམ་གྱི་བདེན་པ་གཉིས་སོ་སོར་བགྲང་བས་བརྒྱད་དུ་འགྱུར་ བ་སྟེ། དེ་ཡང་དམ་པའི་ཆོས་གནས་ལུགས་དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་ཐ་སྙད་པའི་ཤེས་པས་བསམ་ དུ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་དང་། ལས་ཉོན་གཉིས་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་དང་། དེ་དག་གི་རྒྱུ་རྣམ་ 4-322 པར་རྟོག་པ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་ཏེ་འགོག་པ་ཕྱོགས་ཀྱི་གསུམ། ཉོན་མོངས་པའི་དྲི་མ་རྣམ་ པར་དག་པའི་ཡོན་ཏན་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྣང་བ་གསལ་བའི་ཡོན་ཏན་དང་། དུག་གསུམ་ འཇོམས་པའི་གཉེན་པོའི་ཡོན་ཏན་ཏེ་ལམ་ཕྱོགས་ཀྱི་གསུམ་སྟེ་དེ་དག་ཉིད་ཀྱིས་རྫས་ཀྱི་ དབྱེ་བ་དྲུག་གམ་ལྡོག་པས་ཕྱེ་ན་སྔ་མ་གསུམ་གཞན་སྣང་ངོར་འབྲས་བུར་བཏགས་པ་གང་ ཞིག་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བར་བྱ་བ་འགོག་པའི་བདེན་པ་དང་། ཕྱི་མ་གསུམ་གཞན་སྣང་ ངོར་རྒྱུར་བཏགས་པ་གང་གིས་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བར་བྱེད་པ་ལམ་གྱི་བདེན་པ་སྟེ། རྣམ་པར་བྱང་བའི་བདེན་པ་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་བཅས་པའི་ཡོན་ཏན་བརྒྱད་ དང་ལྡན་པ་ད

【現代漢語翻譯】 由於『存在』和『不存在』兩者都無法成立，因此既非『存在』也非『不存在』，也無法推斷出其他兩者，所以從四句生滅（四句生滅：有、無、亦有亦無、非有非無）的戲論中完全解脫出來。它無法用符號和術語如實表達，完全超越了言語的範圍，因此脫離了定義。由於它不是通過比喻和論證等方式可以指示的對象，也不是他人意識的範圍，而是聖者們各自通過自身智慧所能領悟的，因此是不可思議的。由於從輪迴的根本中平息了煩惱，因此是無二的。由於平息了導致這些的非理性的分別念，因此是無分別的，這些都包含在滅諦中。由於沒有煩惱以及與煩惱相關的習氣等污垢，因此是完全清凈的。由於遠離了所知障，具備能如實了知勝義諦一切相的大智慧光明，因此是明亮的。對於所有可作為目標的對象，能摧毀將悅意之事視為可欲而貪執，將不悅意之事視為可憎而嗔恨，以及對中庸之事愚昧而無知的如盲人般的昏暗，因此是作為對治的。因此，這清凈、明亮且作為對治的聖法，如同太陽一般，包含在道諦中。因此，以完全的敬意頂禮這些（功德）。 第二，詳細解釋這些意義。如經中所說：『不可思議，無二，無分別，清凈，明亮，作為對治的一方，誰通過什麼而離貪，具足二諦之體性，即是法。』所說的意義是，在剛剛解釋的六種功德之上，分別加上滅諦和道諦，就變成了八種。也就是說，聖法的實相，如是性，具備世俗認知無法思議的功德，具備遠離業和煩惱的功德，以及具備遠離導致這些的分別唸的功德，這是滅諦方面的三種功德。具備煩惱垢染完全清凈的功德，具備智慧光明照亮的功德，以及具備摧毀三毒的對治功德，這是道諦方面的三種功德。因此，如果從本體的差別上分為六種，或者從反體上區分，那麼前三種是在他顯現中被認為是果的，通過它來使人遠離貪慾，這是滅諦；后三種是在他顯現中被認為是因的，通過它來使人遠離貪慾，這是道諦。因此，具備這具有清凈之二諦體性的八種功德，即是法。

【English Translation】 Since neither 'existence' nor 'non-existence' can be established, it is neither 'existence' nor 'non-existence,' nor can other alternatives be inferred. Therefore, it is completely liberated from the proliferation of the four extremes (the four extremes: existence, non-existence, both existence and non-existence, neither existence nor non-existence). It cannot be truly expressed through symbols and terms, and it completely transcends the realm of speech; therefore, it is free from definition. Since it is not an object that can be indicated through metaphors and reasoning, etc., nor is it within the scope of others' consciousness, but rather something that noble beings realize individually through their own wisdom, it is therefore inconceivable. Since it has pacified afflictions from the root of samsara, it is non-dual. Since it has pacified the irrational conceptualizations that cause these, it is non-conceptual; these are encompassed by the Truth of Cessation (Nirodha Satya). Since it is without the impurity of afflictions and the associated habitual tendencies, it is completely pure. Since it is free from the obscurations of knowledge and possesses the great light of wisdom that directly knows all aspects of ultimate reality, it is luminous. Towards all objects that can be fixated upon, it destroys the darkness like that of a blind person who desires and clings to what is pleasant, who is angry and hates what is unpleasant, and who is deluded and ignorant towards what is neutral; therefore, it is the antidote. Thus, this pure, luminous, and antidotal holy Dharma, like the sun, is encompassed by the Truth of the Path (Marga Satya). Therefore, I prostrate with complete reverence to these (qualities). Second, to explain these meanings in detail. As it is said in the scripture: 'Inconceivable, non-dual, non-conceptual, pure, luminous, being the side of the antidote, who is free from attachment through what, that which possesses the nature of the two truths is the Dharma.' The meaning of what was just explained is that on top of the six qualities just explained, adding the Truth of Cessation and the Truth of the Path separately makes eight. That is to say, the reality of the holy Dharma, the suchness, possesses the quality of being inconceivable by conventional knowledge, the quality of being without actions and afflictions, and the quality of being without the conceptualizations that cause these; these are the three qualities on the side of cessation. It possesses the quality of the complete purity of the defilements of afflictions, the quality of the illumination of the light of wisdom, and the quality of the antidotal power that destroys the three poisons; these are the three qualities on the side of the path. Therefore, if divided into six types based on the difference of substance, or if distinguished by opposition, then the first three are considered as the result in the appearance to others, through which one is made free from desire, this is the Truth of Cessation; the latter three are considered as the cause in the appearance to others, through which one is made free from desire, this is the Truth of the Path. Therefore, possessing these eight qualities that possess the nature of the two truths of purification is the Dharma.

---

ེ་ནི་དོན་དམ་པར་ན་དམ་པའི་ཆོས་གནས་ལུགས་མཐར་ཐུག་པའི་རང་བཞིན་ ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་འགྱུར་བ་མེད་པའོ་ཞེས་བསྟན་པས་སོ། ། གསུམ་པ་དེ་དག་བདེན་པ་གཉིས་སུ་བསྡུ་བ་ནི། དེ་ཉིད་ལས། ཆགས་བྲལ་ཉིད་ནི་ འགོག་པ་དང་། །ལམ་གྱི་བདེན་པ་དག་གིས་བསྡུས། །གོ་རིམ་ཇི་བཞིན་དེ་དག་ཀྱང་། །ཡོན་ ཏན་གསུམ་གསུམ་གྱིས་རིག་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་ཉིད་ལ་ ཆོས་ཞེས་བརྗོད་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཆགས་པ་དང་བྲལ་བའི་འབྲས་བུར་བཏགས་པ་འགོག་ པའི་བདེན་པ་དང་། ཆགས་པ་དང་བྲལ་བར་བྱེད་པ་རྒྱུར་བཏགས་པའི་ལམ་གྱི་བདེན་པ་ དག་གིས་བསྡུས་པ་ཡིན་ལ། གོ་རིམ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བདེན་པ་གཉིས་པོ་དེ་དག་ཀྱང་ བསམ་མེད་གཉིས་མེད་རྟོག་མེད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་གསུམ་གྱིས་དག་པ་གཉིས་ལྡན་འགོག་པའི་ བདེན་པ་དང་། དག་གསལ་གཉེན་པོའི་ཡོན་ཏན་གསུམ་གྱིས་དག་པར་བྱེད་པ་ལམ་བདེན་ བསྟན་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་པའོ། ། བཞི་པ་དེ་རྣམས་སྦྱར་ཏེ་རྒྱུ་མཚན་བཤད་པ་ནི། དེ་ཉིད་ལས། བརྟག་མིན་ཕྱིར་དང་ བརྗོད་མིན་ཕྱིར། །འཕགས་པས་མཁྱེན་ཕྱིར་བསམ་མེད་ཉིད། །ཞི་ཉིད་གཉིས་མེད་རྟོག་ 4-323 མེད་དེ། །དག་སོགས་གསུམ་ནི་ཉི་བཞིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་བསྟོད་པར་བསྟན་ པ་རྣམས་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་ནས་ཡོན་ཏན་གྱི་དབྱེ་བ་རྣམས་རིམ་གྱིས་སྒྲུབ་ཅིང་འཆད་པ་སྟེ། དོན་དམ་པའི་འགོག་པ་བདེན་པའི་ཆོས་ནི་མུ་བཞིར་འཛིན་པའི་རྟོག་གེས་བརྟག་པར་བྱ་ བའི་ཡུལ་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། སྒྲ་དང་ཐ་སྙད་ངེས་པའི་ཚིག་ལ་སོགས་པས་བརྗོད་པར་བྱ་ བའི་ཡུལ་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། འཕགས་པས་མཉམ་པར་བཞག་པའི་སོ་སོ་རང་གིས་རིག་ པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་མཁྱེན་པར་བྱ་བ་ཡིན་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་པའི་བསམ་དུ་མེད་པ་ཉིད་དང་། ལས་དང་ཉོན་མོངས་པ་ཞི་བ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་གཉིས་སུ་མེད་པ་ཡིན་ལ། དེ་དག་གི་རྒྱུ་རྣམ་པར་ རྟོག་པ་ཞི་བའི་ཕྱིར་རྟོག་པ་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། མདོ་ལས། ཤཱ་རིའི་བུ། འགོག་པ་ཞེས་བྱ་ བ་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སྟེ་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཆོས་ཅན་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཆོས་སོ། །ཞེས་སོགས་ གསུངས་ཤིང་། གཞན་ཡང་སྐྱེ་འགག་མེད་པ་ལ་སེམས་ཡིད་རྣམ་ཤེས་མི་འཇུག་ཅིང་དེ་མི་ འཇུག་པ་ལ་ཀུན་ཏུ་རྟོག་པ་མེད་ཚུལ་དེ་མེད་ན་སྲིད་པའི་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་མི་སྐྱེ་བ་ཡང་ རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། །ཡང་མདོ་ལས། འགོག་པ་ཞེས་བགྱི་བ་ཐོག་མ་མེད་དུས་ཅན། མ་ སྐྱེས་ཟག་པ་མེད་ཅིང་རྟག་བརྟན་ཞི་བ་རྣམ་དབྱེ་མེད་པ་བསམ་མི་ཁྱབ་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ ཆོས་གང་གཱའི་ཀླུངུ་གི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པ་དང་ལྡན་པའི་ཆོས་སྐུ། ཞེས་སོགས་གསུངས་པ་ ལྟར་དོན་དམ་དབྱིངས་ཀྱི་ཆོས་སྐུ་ནི་མཐར་ཐུག་པ་སྟེ་དེ་མངོན་བྱ་བའི་སློབ་འཕགས་ཀྱི་ལམ་ དང་བཅས་རྣམ་པར་དག་པའི་ཡོན་

【現代漢語翻譯】 因此，它被證明是至高無上的法，是達摩（Dharma，法）的終極本質，是不可變的法界（Dharmadhatu，法界）。 第三，將這些歸納為二諦（Two Truths）：如經中所說：『離欲即是滅，道諦所攝持，次第如是知，三德應了知。』 這句話的意思是，被稱為『法』的離欲本身，被歸納為滅諦（Cessation，滅諦），即離欲之果；以及道諦（Path，道諦），即導致離欲之因。 同樣，這兩個真諦也應通過三種功德來理解：無思、無二、無分別的功德，即具有二凈的滅諦；以及凈、明、對治的功德，即凈化之道諦。 第四，將這些結合起來解釋原因：如經中所說：『不可思議故，不可言說故，聖者所知故，是為無思性。寂靜無二別，無分別亦然，凈等三如日。』 這句話的意思是，通過將所讚揚的作為理由，逐步建立和解釋功德的區分。 也就是說，勝義諦（Ultimate Truth，勝義諦）的滅諦之法，由於不是四句分別的對境，也不是聲音、術語等所能表達的對境，而是聖者通過等持（Samadhi，三摩地）的自證智慧所能了知的，因此是世俗無法思議的。 由於業和煩惱的寂靜，它是無二的。 由於這些的根本——分別唸的寂靜，它是無分別的。 經中說：『舍利子，所謂滅，即是法身（Dharmakaya，法身），是無二之法性，是無分別之法。』 等等。 此外，經中還詳細闡述了，在無生滅之處，心、意、識不起作用；由於它們不起作用，因此沒有普遍的分別念；如果沒有普遍的分別念，則十二有支（Twelve Nidanas，十二因緣）不會產生。 此外，經中還說：『所謂滅，是無始時來，不生不滅，無漏，常恒寂靜，無差別，不可思議的佛法，具有超過恒河沙數的法身。』 等等。 因此，勝義諦的法界法身是終極的，爲了顯現它，需要具有清凈功德的學道聖者之道。

【English Translation】 Therefore, it is shown that it is the ultimate nature of the supreme Dharma (Dharma, 法), the immutable Dharmadhatu (Dharmadhatu, 法界). Third, these are summarized into the Two Truths (Two Truths): As it says in the same text: 'Cessation is freedom from attachment, Included by the Truth of the Path, Know these in order, Know them by three qualities.' The meaning of this is that what is called 'Dharma' as freedom from attachment is summarized by the Truth of Cessation (Cessation, 滅諦), which is attributed to the result of freedom from attachment; and the Truth of the Path (Path, 道諦), which is attributed to the cause of making one free from attachment. Likewise, these two truths should also be understood by the three qualities: the quality of being without thought, non-duality, and non-discrimination, which is the Truth of Cessation with two purities; and the three qualities of purity, clarity, and antidote, which is the Truth of the Path that purifies. Fourth, explaining the reasons by combining these: As it says in the same text: 'Because it is not to be examined, and because it is not to be spoken, and because it is known by the noble ones, it is without thought. Peaceful, non-dual, and without discrimination, The three of purity, etc., are like the sun.' The meaning of this is that by making the praised ones the reasons, the distinctions of qualities are gradually established and explained. That is, the Dharma of the Truth of Cessation of the ultimate meaning is not an object to be examined by the conceptualization that holds to the four extremes, nor is it an object to be spoken by sounds and terms, etc., but because it is to be known by the self-aware wisdom of the noble ones in Samadhi (Samadhi, 三摩地), it is without the thought of the world. Because of the pacification of actions and afflictions, it is non-dual. Because of the pacification of the cause of these, discrimination, it is without discrimination. As it says in the Sutra: 'Shariputra, what is called Cessation is the Dharmakaya (Dharmakaya, 法身), the nature of non-duality, the Dharma without discrimination.' etc. Furthermore, it is explained in detail that where there is no birth and death, mind, intellect, and consciousness do not function, and because they do not function, there is no universal discrimination; and if there is no universal discrimination, the twelve Nidanas (Twelve Nidanas, 十二因緣) do not arise. Furthermore, it says in the Sutra: 'What is called Cessation is without beginning, unborn, without defilements, constant, stable, peaceful, without distinctions, the inconceivable Dharma of the Buddha, the Dharmakaya with more than the sands of the Ganges.' etc. Therefore, the Dharmakaya of the Dharmadhatu of ultimate meaning is ultimate, and in order to manifest it, it needs the path of the noble ones who are in training with pure qualities.

---

ཏན་དང་། སོགས་པའི་སྒྲས་གསལ་བ་དང་གཉེན་པོའི་ ཡོན་ཏན་སྟེ་གསུམ་པོ་དཔེ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་དག་པ་དང་ཆོས་མཐུན་པར་ཉོན་མོངས་ དྲི་མས་དག་པ་དང་། གཟུགས་གསལ་བྱེད་དང་ཆོས་མཐུན་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡེ་ཤེས་ ཀྱི་འོད་ཟེར་གསལ་བར་འཇུག་པ་དང་། མུན་པའི་གཉེན་པོ་དང་ཆོས་མཐུན་དེ་བཞིན་ཉིད་ མཐོང་བའི་གེགས་ཕྲ་རྒྱས་ཉོན་མོངས་དང་ལས་དང་སྐྱེ་བ་གསུམ་གྱི་ཉོན་མོངས་པའི་གཉེན་ 4-324 པོ་བྱེད་པ་དང་རིམ་གྱིས་ཆོས་མཐུན་སྦྱར་བ་བཞིན་ནོ། ། གསུམ་པ་དགེ་འདུན་གྱི་སྐྱབས་གནས་བཤད་པ་ལ། བསྟོད་པའི་སྒོ་ནས་དངོས་པོ་ བརྗོད་པ། ཡོན་ཏན་དེ་དག་གཉིས་སུ་བསྡུ་བ། དེ་རྣམས་སྦྱར་ཏེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་དང་ གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། རྒྱུད་བླ་མ་ལས། སེམས་དེ་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བས་ན་ཉོན་ མོངས་ངོ་བོ་མེད་གཟིགས་པས། །གང་དག་འགྲོ་ཀུན་བདག་མེད་མཐའ་ཞི་ཡང་དག་རྟོགས་ ནས་ཐམས་ཅད་ལ། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རྗེས་ཞུགས་གཟིགས་པ་སྒྲིབ་པ་མེད་པའི་བློ་ མངའ་བ། །སེམས་ཅན་རྣམ་དག་མཐའ་ཡས་ཡུལ་ཅན་ཡེ་ཤེས་གཟིགས་མངའ་དེ་ལ་འདུད། །ཅེས་གསུངས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་སེམས་དེ་ནི་གཉེན་ པོ་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པས་ན་སྤང་བྱ་ཉོན་མོངས་པའི་ངོ་བོ་ གདོད་མ་ནས་སྐྱེ་བ་མེད་པར་གཟིགས་པས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གང་དག་འགྲོ་བ་ཀུན་ གྱི་རང་བཞིན་གང་ཟག་དང་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ཆོས་ཉིད་སྤྲོས་པ་ཞི་བ་ཡང་ དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རྟོགས་པའི་སྒོ་ནས་ཇི་ལྟ་བ་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། ཆོས་ཅན་ སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཆོས་ཉིད་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་སྐུ་ཁྱབ་པར་རྗེས་སུ་ ཞུགས་པར་གཟིགས་པའི་སྒོ་ནས་ཇི་སྙེད་པ་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཏེ། དེ་དག་ཀྱང་རིམ་པ་ལྟར་ ཡུལ་ལ་ཆགས་པ་དང་ཐོགས་པའི་སྒྲིབ་པ་མེད་པའི་བློ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཤེས་ རབ་མངའ་བའི་སྒོ་ནས་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པ་མཁྱེན་པ་དང་། དེ་སེམས་ཅན་མཐའ་ཡས་པ་ལ་ཁྱབ་པར་མཁྱེན་པའི་ཡུལ་ཅན་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་ཤེས་བྱ་ མཐའ་དག་ལ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གཟིགས་པ་རྣམ་པར་དག་པ་མངའ་བས་ལུས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ སྐྱབས་གནས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་དེ་ལ་ཀུན་ནས་དང་བས་འདུད་ཅེས་པའི་དོན་ནོ། ། གཉིས་པ་ཡོན་ཏན་དེ་དག་གཉིས་སུ་བསྡུ་བ་ནི། དེ་ཉིད་ལས། ཇི་ལྟ་ཇི་སྙེད་ནང་གི་ནི། 4-325 །ཡེ་ཤེས་གཟིགས་པ་དག་པའི་ཕྱིར། །བློ་ལྡན་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་ཚོགས། །བླ་མེད་ཡོན་ཏན་ དང་ལྡན་ཉིད་། །ཅེས་གསུངས་པའི་དོན་བཤད་མ་ཐག་པའི་ཡོན་ཏན་གཉིས་ལྡན་སྟོན་པ་སྟེ། ཡུལ་ཆོས་ཉིད་དེ་བཞིན་ཉིད་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཡོད་པ་ལ་དམིགས་ནས་འཕགས་པ་རྣམས་ ཀྱི་གཞན་དང་ཐུན་མིན་དུ་སོ་སོ་རང་རིག་གི་ཡེ་ཤེས་ཀྱ

【現代漢語翻譯】 『Tan』（དེ་བཞིན་ཉིད，tathātā，如是）等詞語所闡明的，以及對治的功德，這三者譬如太陽的輪廓清凈，與法性相符，遠離煩惱的垢染；如同光明照耀，與法性相符，能使一切所知事物都顯現智慧的光芒；如同黑暗的對治，與法性相符，能對見真如的障礙，即微細的煩惱、業和生三者的煩惱，起到對治作用，並逐漸與法性相融合。 第三，講述僧伽的皈依處，分為：通過讚頌來陳述實物、將功德歸納為二、以及將這些結合起來詳細闡述三個部分。首先是：在《寶性論》中說：『心性本自光明，故見煩惱無自性。』，『何者如實證悟眾生皆無我、寂滅之邊際，並於一切眾生，見圓滿佛陀之隨行，具無礙之智。』，『具清凈無邊眾生境之智慧見者，我頂禮彼。』，意思是說，菩薩不退轉之心，因對治的自性光明顯現，故能見到所斷除的煩惱，從本初就沒有生起。菩薩如實證悟一切眾生的自性，即人無我和法無我的邊際，以及法性寂滅的實相，從而獲得如所有智；並且見到一切有情眾生，法性中圓滿佛陀的法身普遍存在，從而獲得盡所有智。這些依次是，對境的執著和障礙消除后，所獲得的無礙智慧，即超越世間的智慧，從而了知眾生的法界清凈；並且因為這種智慧能周遍一切無量眾生，所以對一切所知事物都具有清凈的智慧見，因此，對一切有情眾生來說，他是最殊勝的皈依處，故應以恭敬心頂禮。 第二，將這些功德歸納為二，即《寶性論》中說：『如所有盡所有，內在之智慧見清凈故，具慧不退轉之眾，具無上功德。』，意思是說，具有上述兩種功德，即證悟法性真如實相，以及聖者們獨有的自證智慧。

【English Translation】 The words 'Tan' (དེ་བཞིན་ཉིད，tathātā, tathātā, Suchness) and others clarify, along with the qualities of the antidote, these three are like the pure form of the sun's disc, in accordance with the Dharma, free from the stains of afflictions; like illuminating light, in accordance with the Dharma, enabling the light of wisdom to shine upon all knowable things; like the antidote to darkness, in accordance with the Dharma, acting as an antidote to the obstacles to seeing Suchness, namely the afflictions of subtle emotions, actions, and the three existences, and gradually blending with the Dharma. Third, explaining the refuge of the Sangha, divided into: stating the object through praise, summarizing the qualities into two, and elaborating on these by combining them. First: In the 'Uttaratantra': 'Because the mind is naturally luminous, seeing that afflictions have no essence.', 'Those who truly realize that all beings are without self, the peace of the limit, and in all beings.', 'Seeing the complete Buddha following, possessing unobstructed intelligence.', 'I bow to the one who possesses the pure, limitless wisdom vision of sentient beings.', meaning that the irreversible mind of the Bodhisattva, because the antidote's nature of luminosity has become manifest, sees that the essence of the afflictions to be abandoned has no origin from the beginning. Bodhisattvas truly realize the nature of all beings, the limit of the selflessness of persons and phenomena, and the peace of the Dharma, just as it is, through the wisdom of knowing as it is; and see that the Dharmakaya of the complete Buddha pervades all sentient beings, through the wisdom of knowing as many as there are; these, in order, are the unobstructed intelligence obtained after the attachment to objects and obstacles are eliminated, namely the wisdom that transcends the world, thereby knowing the pure Dharmadhatu of beings; and because this wisdom pervades all limitless beings, it possesses the pure wisdom vision for all knowable things, therefore, for all embodied beings, it is the supreme refuge, so one should bow with reverence. Second, summarizing these qualities into two, as stated in the same text: 'As it is, as many as there are, the inner purity of wisdom vision, therefore, the assembly of intelligent non-returners, possesses unsurpassed qualities.', meaning that it demonstrates possessing the two qualities just explained, namely realizing the Suchness of the Dharma, and the self-awareness wisdom unique to the noble ones.

---

ི་གཟིགས་པ་ཆགས་སྒྲིབ་ཀྱིས་དག་ ཕྱིར་ཇི་ལྟ་མཁྱེན་པའི་ཡོན་ཏན་དང་། ཡུལ་ཆོས་ཅན་སེམས་ཅན་ཇི་སྙེད་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ ཆོས་དབྱིངས་ཁྱབ་པར་ཡོད་པ་ལ་དམིགས་ནས་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱི་གཞན་དང་ཐུན་མིན་ དུ་ནང་སོ་སོ་རང་རིག་གི་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གཟིགས་པ་ཐོགས་སྒྲིབ་ཀྱིས་དག་པའི་ཕྱིར་ཇི་སྙེད་ མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཏེ། དེ་དག་དང་ལྡན་ཕྱིར་བློ་ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོ་ལ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་ཚོགས་དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་རྣམས་ ཉན་རང་ལས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པས་བླ་ན་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ། ། ཞེས་བསྟན་པས་སོ། ། གསུམ་པ་དེ་རྣམས་སྦྱར་ཏེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ། ཇི་ལྟ་བ་རྟོགས་ཚུལ་རྒྱས་བཤད་ ཇི་སྙེད་པ་རྟོགས་ཚུལ་རྒྱས་བཤད། དེ་དག་ཀྱང་རྣམ་པར་དག་པར་བསྟན་པ། དེ་ཀུན་གྱི་ སྐྱབས་གནས་མཆོག་ཏུ་བསྟན་པ་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། དེ་ཉིད་ལས། འགྲོ་བ་ཞི་བའི་ ཆོས་ཉིད་དུ། །རྟོགས་ཕྱིར་ཇི་ལྟ་ཉིད་དེ་ཡང་། །རང་བཞིན་གྱིས་ནི་ཡོངས་དག་ཕྱིར། །ཉོན་ མོངས་གདོད་ནས་ཟད་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་ ཀྱི་རང་བཞིན་གདོད་མ་ནས་སྤྲོས་པ་ཞི་བའི་ཆོས་ཉིད་ཅན་དུ་སོ་སོ་རང་རིག་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་ན་ཇི་ལྟ་བ་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཉིད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་སེམས་རང་བཞིན་གྱིས་ནི་ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་འོད་གསལ་བར་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་གློ་བུར་གྱི་ཉོན་མོངས་པ་གདོད་ནས་མ་སྐྱེས་པས་ཟད་ཅིང་འགགས་པར་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་ 4-326 རོ། །ཞེས་པའོ། །དེ་ལ་སེམས་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་ཡང་ཡིན་གློ་བུར་གྱིས་ཉོན་ མོངས་པར་བྱས་པ་དེ་ནི་ཕལ་བས་རྟོགས་པར་དཀའ་སྟེ། མདོ་ལས། རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་ སུ་དག་པའི་སེམས་ཉེ་བར་ཉོན་མོངས་པའི་རྟོགས་པར་དཀའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། ། གཉིས་པ་ཇི་སྙེད་པ་རྟོགས་ཚུལ་རྒྱས་བཤད་ནི། དེ་ཉིད་ལས། ཤེས་བྱ་མཐར་ཐུག་ རྟོགས་པའི་བློས། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཆོས་ཉིད་ནི། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཡོད་པ། །མཐོང་ཕྱིར་ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་ཉིད། །ཅེས་གསུངས་པའི་དོན་ཤེས་བྱ་མཐར་ཐུག་དེ་བཞིན་ཉིད་ རྟོགས་པ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་བློ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཆོས་ཉིད་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ནི་སེམས་ཅན་ཇི་སྙེད་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཤེས་སྒྲིབ་དག་པའི་རང་ བཞིན་དུ་ཁྱབ་པར་ཡོད་པར་སོ་སོ་རང་རིག་གི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བའི་ཕྱིར་ ན་ཆོས་ཅན་ཇི་སྙེད་པ་ཡོད་པ་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཉིད་དོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ནི་ས་དང་པོ་ནས་སྐྱེ་ སྟེ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་དོན་དུ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གསུམ་པ་དེ་དག་ཀྱང་དག་པར་བསྟན་པ་ནི། དེ་ཉ

【現代漢語翻譯】 由於他的觀察已從障礙中凈化，他具有如實知曉一切的功德。由於聖者們專注於一切有情眾生普遍存在的法界，他們各自內在的自證智慧的觀察已從障礙中凈化，因此他們具有知曉一切的智慧功德。由於他們具備這些功德，有智慧的菩薩摩訶薩們不會從圓滿正等覺中退轉。僧伽寶是殊勝的，超越了聲聞和獨覺，因此他們具備無上的智慧功德。這是經文所闡述的。 第三部分是結合以上內容進行詳細解釋，包括：如實了知的詳細解釋、如所有了知的詳細解釋、如何證明這些都是清凈的、以及如何證明所有這些的皈依處是至上的。首先是第一點，經文中說：『爲了證悟眾生寂滅的法性，如實了知其本性，因為其自性完全清凈，煩惱從一開始就已斷盡。』 這句話的意思是，爲了通過各自的自證智慧，現量證悟一切眾生心性的本初寂滅法性，所以需要如實知曉一切的智慧。這是因為證悟到心性本自清凈光明，並且證悟到煩惱是暫時的，從一開始就沒有產生，因此已經斷盡。這就是經文的含義。心性本自光明，卻被暫時的煩惱所染污，這一點很難被普通人所理解。正如經文所說：『本自清凈的心，卻難以證悟被煩惱所染污的狀態。』 第二點是如所有了知的詳細解釋。經文中說：『以證悟究竟所知之智，一切智者的法性，存在於一切有情之中，因為見到如所有，所以知曉如所有。』 這句話的意思是，以證悟究竟所知——真如——的出世間智慧，一切智者的法性，即如來藏，普遍存在於一切有情眾生之中，作為清凈業障的自性，並通過各自的自證智慧現量見到，因此知曉如所有。這是從初地菩薩開始產生的，因為他們證悟到法界周遍一切處，利益一切眾生。 第三點是如何證明這些都是清凈的。經文中說：

【English Translation】 Because his vision is purified from the obscurations of perception, he possesses the qualities of knowing things as they are. Because the noble ones focus on the fact that the Dharmadhatu (法界，Dharmadhātu, Dharmadhātu, the realm of dharma) is pervasive in all sentient beings, they possess the qualities of knowing as many as there are, due to their individual, self-aware wisdom vision being purified from the obscurations of perception. Because they possess these qualities, wise Bodhisattva Mahasattvas (菩薩摩訶薩，Bodhisattva Mahāsattva, Bodhisattva Mahāsattva, great being bodhisattva) do not regress from perfect and complete enlightenment. The Sangha Jewel (僧伽寶，Saṃgha ratna, Sangha ratna, jewel of the Sangha) is supreme, surpassing Shravakas (聲聞，Śrāvaka, Shravaka, Hearer) and Pratyekabuddhas (獨覺，Pratyekabuddha, Pratyekabuddha, Solitary Realizer), and thus possesses unsurpassed wisdom qualities. This is what is taught in the scriptures. The third part is to combine these and explain them in detail, including: a detailed explanation of how to realize 'as it is,' a detailed explanation of how to realize 'as many as there are,' how to demonstrate that these are also pure, and how to demonstrate that the refuge of all these is supreme. The first is the first point. In the same text, it says: 'To realize the peaceful nature of beings, also the suchness of how it is, because its nature is completely pure, because afflictions are exhausted from the beginning.' The meaning of this statement is that in order to manifestly realize the primordially peaceful nature of the minds of all beings through individual self-aware wisdom, it is the wisdom that knows things as they are. This is because one realizes that the nature of the mind is completely pure and luminous, and that the adventitious afflictions have not arisen from the beginning, and therefore are exhausted and ceased. That is what it means. It is difficult for ordinary people to realize that the mind is naturally luminous but is afflicted by adventitious afflictions. As the sutra says: 'It is difficult to realize that the mind, which is naturally completely pure, is afflicted by afflictions.' The second point is a detailed explanation of how to realize 'as many as there are.' In the same text, it says: 'With the mind that realizes the ultimate knowable, the nature of the all-knowing, existing in all sentient beings, because seeing as many as there are, therefore knowing as many as there are.' The meaning of this statement is that with the transcendental wisdom that realizes the ultimate knowable—Tathata (真如，Tathātā, Tathata, Suchness)—the nature of the all-knowing, the Tathagatagarbha (如來藏，Tathāgatagarbha, Tathagatagarbha, Womb of the Thus-Come One), is pervasive in all sentient beings as the nature of purifying cognitive obscurations, and is manifestly seen through individual self-aware wisdom, therefore knowing as many as there are. This arises from the first Bhumi (地，Bhūmi, Bhumi, level/ground), because they realize that the Dharmadhatu (法界，Dharmadhātu, Dharmadhātu, the realm of dharma) pervades everywhere for the benefit of all beings. The third point is how to demonstrate that these are also pure. In the same text, it says:

---

ིད་ལས། དེ་ལྟར་རྟོགས་པ་གང་ཡིན་ དེ། སོ་སོ་རང་ཤེས་མཐོང་བ་ཉིད། དྲི་མེད་དབྱིངས་ལ་ཆགས་མེད་དང་། ཐོགས་མེད་ཕྱིར་དེ་ དག་པ་ཡིན། ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་དེ་ལྟར་ཇི་ལྟ་ཇི་སྙེད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་འཇིག་ རྟེན་ལས་འདས་པའི་ལམ་རྟོགས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་གཞན་དང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པར་ འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱི་སོ་སོ་རང་གིས་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་མཐོང་བ་ཉིད་ཡིན་ཞིང་། དེ་ ཡང་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པར་རང་བཞིན་གྱིས་དྲི་མ་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་འཇུག་པས་ ཆགས་པ་དང་བཅས་པ་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པ་མེད་པ་དང་། དེ་ཤེས་བྱའི་དངོས་པོ་ཐམས་ ཅད་ལ་ཁྱབ་པར་རྟོགས་པས་ཐོགས་པ་དང་བཅས་པ་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་མེད་པ་ཡིན་ལ། དེའི་ ཕྱིར་ཡེ་ཤེས་གཉིས་པོ་དེ་ནི་ཉི་ཚེ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་མཐོང་བ་ལ་ལྟོས་ནས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་ 4-327 དག་པའང་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པའོ། ། བཞི་པ་དེ་ཀུན་གྱི་སྐྱབས་གནས་མཆོག་ཏུ་བསྟན་པ་ནི། དེ་ཉིད་ལས། ཡེ་ཤེས་གཟིགས་ པ་དག་པས་ན། །སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་བླ་མེད་ཕྱིར། །འཕགས་པ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་ནི། །ལུས་ ཅན་ཀུན་གྱི་སྐྱབས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་ཇི་ལྟ་ཇི་སྙེད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ ཡུལ་ལ་གཟིགས་པ་ཆགས་ཐོགས་ཀྱི་སྒྲིབ་པས་རྣམ་པར་དག་པས་ན་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ ཀྱི་གཟིགས་པ་བླ་ན་མེད་པར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ཉིད་མངོན་གསུམ་དུ་མཐོང་བའི་འཕགས་ པ་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ལས་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་རྣམས་ནི་ལུས་ཅན་ཀུན་འཁོར་བ་སྡུག་བསྔལ་ གྱི་ཚོར་བ་ལས་སྐྱོབ་པའི་སྐྱབས་གནས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །ཉན་ ཐོས་ཀྱི་དགེ་འདུན་ནི་འདིར་སྐྱབས་སུ་མ་སྨོས་ཏེ། གཞན་ལ་ཕན་པའི་བསམ་པ་རྒྱ་ཆེ་བ་དང་ བྲལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཐེག་དམན་དང་ཐེག་ཆེན་གྱི་དགེ་འདུན་ལ་ཁྱད་པར་ཡོད་ཚུལ། ཇི་སྐད་དུ། གང་ཞིག་ཚུལ་ཁྲིམས་བདག་དོན་བྱེད་པས་རྣམ་རྒྱས་ཤིང་། །ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་ བའི་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་བརྩེ་བྲལ་བ། །བདག་ཉིད་རྒྱས་བྱེད་ཚུལ་ཁྲིམས་ནོར་གྱིས་རབ་ དག་པ། །འཕགས་པ་དེ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་པར་དག་མི་བརྗོད། །གང་ཞིག་གཞན་ལ་མཆོག་ ཏུ་སྙིང་རྗེ་བསྐྱེད་ནས་ནི། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཡང་དག་བླངས་པར་བྱས་ཏེ་མེ་རླུང་དང་། །ཆུ་དང་ ས་བཞིན་གཞན་དག་ཉེ་བར་འཚོ་བྱེད་པ། དེ་ནི་ཁྲིམས་ལྡན་གཞན་ནི་དེ་ཡི་གཟུགས་བརྙན་ ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །གཉིས་པ་སྐྱབས་གསུམ་དུ་བཞག་པའི་འཐད་པ་ནི། རྒྱུད་ བླ་མ་ལས། སྟོན་པ་བསྟན་པ་སློབ་དོན་གྱིས། །ཐེག་གསུམ་པ་དང་བྱེད་གསུམ་ལ། །མོས་ པ་རྣམས་ཀྱི་དབང་བྱས་ནས། །སྐྱབས་གསུམ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པ་ སྟེ། དེ་ཡང་སྐྱབས་གནས་མཐར་ཐུག་སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་བསྟན་པའི་དོན་གྱིས་ དེའི་ཡོན་ཏན་མཐོང

【現代漢語翻譯】 此外，經中說：『如此證悟為何？乃是各自自證之所見。無染虛空無執著，無礙故彼乃清凈。』所說之義是，以如所有、盡所有智證悟超離世間之道，此乃不共於他者，是聖者們各自以自證智慧所見。此見亦周遍一切，因其入于自性本凈之法界，故無有執著及煩惱障；又因其周遍了知一切所知之事物，故無有障礙及所知障。因此，相較於世俗之智慧所見，此二種智慧實為極其清凈。』此之謂也。 第四，宣說彼為一切之殊勝皈依處。如經云：『以智慧之觀照清凈故，佛陀智慧無上故，聖者不退轉故，乃一切有情之皈依。』所說之義是，以如所有、盡所有智觀照對境，因已清凈執著與障礙之染污，故佛陀之智慧觀照成為無上。因此，現見法性之聖者，從圓滿菩提不退轉者，乃從輪迴痛苦中救護一切有情之殊勝皈依處。』此之謂也。聲聞之僧眾於此未被提及為皈依，因其缺乏利益他者之廣大發心。如是，小乘與大乘之僧眾有差別。如是說：『何者以戒律成辦自利而增長，于破戒之有情無有慈悲，以成辦自利之戒律財富而極清凈，彼聖者不言戒律清凈。何者於他者生起極大之悲憫，如是受持戒律，如火、風、水、土般成辦他者之近利，彼乃具戒者，餘者乃彼之影像。』如是說也。第二，安立為三皈依之理。如《寶性論》云：『導師、教法、學人之義，三乘與三行，依于信解者，安立三種皈依。』如是說，究竟皈依處導師佛陀之功德，以宣說彼之功德而顯現。

【English Translation】 Furthermore, it says in the sutra: 'What is such realization? It is the seeing of each individual's own self-awareness. The stainless sphere is without attachment, and because it is unobstructed, it is pure.' The meaning of what is said is that with the knowledge of how many and what things are, the realization of the path that transcends the world is none other than the seeing of the noble ones' own knowledge of awareness, which is not shared with others. Moreover, because it pervades all things and enters into the Dharma realm that is naturally stainless, it is without attachment and the obscuration of afflictions. And because it realizes and pervades all knowable objects, it is without obstruction and the obscuration of knowledge. Therefore, these two kinds of knowledge are extremely pure in comparison to the seeing of ordinary knowledge. Fourth, it is taught that it is the supreme refuge of all. From the same text: 'Because the vision of wisdom is pure, because the Buddha's wisdom is unsurpassed, because the noble ones do not turn back, it is the refuge of all embodied beings.' The meaning of what is said is that because the vision of knowledge of how many and what things are is completely pure from the obscurations of attachment and obstruction, the vision of the Buddha's wisdom has become unsurpassed. Therefore, the noble ones who directly see the nature of reality and do not turn back from perfect enlightenment are the supreme refuge that saves all embodied beings from the suffering of samsara. The Sangha of the Hearers is not mentioned here as a refuge because they lack the vast intention to benefit others. Thus, there is a difference between the Sangha of the Lesser Vehicle and the Great Vehicle. As it is said: 'Whoever increases by practicing morality for their own benefit, and has no compassion for sentient beings who have broken their vows, and is completely purified by the wealth of morality that accomplishes their own benefit, that noble one is not said to have pure morality. Whoever generates great compassion for others, and having taken vows correctly, benefits others like fire, wind, water, and earth, that one is virtuous, the others are but reflections of that one.' So it is said. Second, the reason for establishing the Three Refuges. From the Uttaratantra: 'The teacher, the teaching, and the purpose of learning, the three vehicles and the three actions, based on the inclinations of those who have faith, the three refuges are established.' That is, the qualities of the ultimate refuge, the teacher Buddha, are revealed by teaching their qualities.

---

་བ་ལས་ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་ནང་ནས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་པ་སངས་རྒྱས་དོན་ 4-328 དུ་གཉེར་བ་རྣམས་དང་། བྱེད་པ་གསུམ་གྱི་ནང་ནས་སངས་རྒྱས་ལ་རྐང་གཉིས་རྣམས་ཀྱི་ མཆོག་ཏུ་བྱ་བ་བྱེད་པར་མོས་པ་རྣམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས་སྐྱབས་གནས་གསུམ་གྱི་ནང་ ནས་སངས་རྒྱས་ཉིད་སྐྱབས་གནས་དང་པོར་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡིན་ཞིང་། དེའི་བསྟན་པ་ དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་བསྟན་པའི་དོན་དེའི་ཡོན་ཏན་མཐོང་བ་ལས་ཐེག་གསུམ་ལས་ རང་རྒྱལ་ཐེག་པ་བ་རང་ཉིད་རྟེན་འབྲེལ་ཟབ་མོས་ཆོས་རྟོགས་ཤིང་ཐོབ་པར་འདོད་པ་ རྣམས་དང་། བྱེད་པ་གསུམ་ལས་ཆོས་ལ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་བྱ་ བར་བྱེད་པར་མོས་པ་རྣམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས་སྐྱབས་གསུམ་ལས་ཆོས་ནི་སྐྱབས་གནས་ གཉིས་པར་རྣམ་པར་གཞག་པ་ཡིན་ལ། བསྟན་པ་ལ་ཞུགས་པ་སློབ་མ་དགེ་འདུན་གྱི་ཡོན་ ཏན་བསྟན་པའི་དོན་གྱིས་དེའི་ཡོན་ཏན་མཐོང་བ་ལས་ཐེག་གསུམ་ལས་ཉན་ཐོས་ཐེག་པ་ བ་གཞན་གྱི་བསྟན་པའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་སྟེ་དེ་ཉིད་ཐོབ་པར་འདོད་པ་རྣམས་དང་། བྱེད་པ་ གསུམ་ལས་དགེ་འདུན་ལ་ཚོགས་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་བྱ་བ་བྱེད་པར་མོས་པ་རྣམས་ཀྱི་དབང་ དུ་བྱས་ནས་སྐྱབས་གསུམ་ལས་དགེ་འདུན་ནི་སྐྱབས་གནས་གསུམ་པར་རྣམ་པར་གཞག་ པ་སྟེ། མདོར་ན་དོན་རྣམ་པ་གསུམ་གྱིས་གང་ཟག་དྲུག་གི་དབང་དུ་བྱས་ནས་སྐྱབས་གནས་ གསུམ་དུ་རྣམ་པར་གཞག་པ་འདི་ནི་སེམས་ཅན་རྣམས་རིམ་གྱིས་གཞུག་པའི་དོན་དུ་བསྟན་ པའོ། ། གསུམ་པ་དོན་དམ་གྱི་སྐྱབས་གཅིག་ཏུ་བསྟན་པ་ལ། ཐོག་མར་གཏན་སྐྱབས་མ་ཡིན་ པ་ངོས་བཟུང་བ། དོན་དམ་པའི་གཏན་སྐྱབས་དངོས་བཤད་པ་དང་གཉིས་ལས། དང་པོ་ ནི། རྒྱུད་བླ་མ་ལས། སྤང་ཕྱིར་བསླུ་བའི་ཆོས་ཅན་ཕྱིར། །མེད་ཕྱིར་འཇིགས་དང་བཅས་པའི་ ཕྱིར། །ཆོས་རྣམ་གཉིས་དང་འཕགས་པའི་ཚོགས། །གཏན་གྱི་སྐྱབས་མཆོག་མ་ཡིན་ནོ། ། ཞེས་གསུངས་པ་ཡང་རེ་ཞིག་པའི་ཆོས་དང་དགེ་འདུན་དག་མཐར་ཐུག་གི་སྐྱབས་ 4-329 གནས་མིན་ཞེས་སྟོན་པ་སྟེ། དེ་ལ་མིང་ཚིག་ཡི་གེའི་ཚོགས་ཀྱིས་བསྡུས་པ་ལུང་གི་ཆོས་ནི་ དོན་སྤྱིའི་སྒོ་ནས་རྟོགས་པའི་རྟེན་ཡིན་ཡང་ལམ་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ཕུལ་དུ་ཕྱིན་པའི་དུས་ ན་ཆུ་ལ་བརྒལ་བའི་གཟིངས་བཞིན་དུ་སྤང་བར་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། རྟོགས་པའི་ཆོས་ ཀྱང་གཉིས་ལས་གང་གིས་རྟོགས་པ་ལམ་གྱི་ཆོས་བློས་བྱས་ཀྱི་རིགས་རྣམས་ནི་འདུས་བྱས་ ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་མི་རྟག་པ་མི་བརྟན་པ་སྤྲིན་གྱི་མཚན་མ་ལྟ་བུར་བརྫུན་པ་བསླུ་བའི་ཆོས་ ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། སྤྱིར་རྟོགས་པ་འགོག་པའི་ཆོས་སྐུ་ནི་མཐར་ཐུག་པ་སངས་རྒྱས་ ཉིད་ཡིན་ཡང་ཉན་ཐོས་པའི་ཚུལ་གྱི་རྟོགས་པ་གནས་སྐབས་ཀྱི་འགོག་པ་ནི་མར་མེ་རྒྱུན་ བཅད་པ་བཞིན་དུ་ཉོན་མོངས་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་མེད་པ་ཙམ་ཡིན་པའ

【現代漢語翻譯】 從宗派角度來看，大乘行者致力於成佛；從行為角度來看，他們尊崇佛陀為二足尊之首，並以之為榜樣。因此，在三皈依中，佛陀被視為首要的皈依處。爲了闡釋其教法，即神聖之法的功德，並認識到其價值，那些渴望通過深刻的緣起理解和證悟佛法，從而獲得解脫的獨覺乘行者，以及那些從三種行為中解脫了對佛法貪執的人，將佛法視為至高無上。因此，在三皈依中，佛法被視為第二皈依處。爲了闡釋加入教團的僧眾（僧伽）的功德，並認識到其價值，那些追隨他人教導並渴望獲得解脫的聲聞乘行者，以及那些在三種行為中尊崇僧伽團體的人，將僧伽視為至高無上。因此，在三皈依中，僧伽被視為第三皈依處。簡而言之，這三種不同的皈依處是爲了引導眾生逐步入門，是根據三種目的和六種不同根器的人而設立的。 第三，闡述究竟皈依處只有一個。首先，要認識到什麼是暫時的皈依處。然後，闡述真正的究竟皈依處。首先， 《寶性論》中說：『爲了捨棄虛妄的本質，因為它們是虛假的，因為它們不存在，因為它們伴隨著恐懼，因此，法之二相和聖者僧伽，不是究竟的皈依處。』 這段話表明，暫時的佛法和僧伽不是最終的皈依處。其中，由名、詞、字母組成的語言之法，雖然是理解普遍意義的基礎，但當道路完全證悟時，就像過河的船一樣，應該被捨棄。證悟之法有兩種，其中，通過修行道路之法獲得的證悟，是具有複合性質的，是無常的、不穩定的，就像雲彩一樣虛假，具有欺騙性。一般來說，證悟之法，即法身，是最終的佛陀。然而，聲聞乘的證悟，只是暫時的止息，就像熄滅的火焰一樣，僅僅是沒有煩惱和痛苦。

【English Translation】 From the perspective of schools, the Mahayana practitioners strive for Buddhahood; from the perspective of actions, they regard the Buddha as the supreme among the two-legged beings and emulate him. Therefore, among the Three Refuges, the Buddha is established as the primary refuge. To elucidate the merits of his teachings, the sacred Dharma, and to recognize its value, those Svatantrika practitioners who aspire to attain liberation through profound understanding and realization of dependent origination, and those who are free from attachment to the Dharma among the three actions, regard the Dharma as supreme. Therefore, among the Three Refuges, the Dharma is established as the second refuge. To elucidate the merits of the Sangha (community of disciples) who have entered the teachings, and to recognize its value, those Shravaka practitioners who follow the teachings of others and aspire to attain liberation thereby, and those who venerate the Sangha community among the three actions, regard the Sangha as supreme. Therefore, among the Three Refuges, the Sangha is established as the third refuge. In short, these three different refuges are established to guide sentient beings gradually, based on three purposes and six different types of individuals. Third, explaining that there is only one ultimate refuge. First, identifying what is not a permanent refuge. Then, explaining the actual ultimate refuge. First, The Ratnagotravibhāga states: 'Because of abandoning what is deceptive in nature, because they are false, because they do not exist, because they are accompanied by fear, therefore, the two aspects of Dharma and the assembly of noble ones are not the ultimate refuge.' This passage indicates that the temporary Dharma and Sangha are not the ultimate refuge. Among them, the Dharma of language, composed of names, words, and letters, although it is the basis for understanding the general meaning, it should be abandoned like a boat after crossing the river when the path is fully realized. There are two types of realization of Dharma, among which, the realization obtained through the practice of the path, is of a composite nature, is impermanent, unstable, and false like a cloud, having a deceptive nature. Generally, the Dharma of realization, the Dharmakaya, is the ultimate Buddha. However, the realization of the Shravaka path is only a temporary cessation, like an extinguished flame, merely the absence of afflictions and suffering.

---

ི་ཕྱིར་དང་། དགེ་ འདུན་ལའང་དགྲ་བཅོམ་པ་སྲིད་པ་ཟད་པ་རྣམས་ཀྱང་འདུ་བྱེད་རྣམས་ལ་རལ་གྲི་གདེངས་ པའི་གཤེད་མ་བཞིན་དུ་འཇིགས་པ་དེ་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཚོལ་ཞིང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་རྣམས་ཀྱང་སློབ་པ་བྱ་བ་དང་བཅས་པས་འཇིགས་པ་མེད་པར་ཁྱུ་མཆོག་གིས་སར་མ་ ཕྱིན་པས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པའི་སྒོ་ནས་སངས་རྒྱས་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་ བའི་ཕྱིར་ན་ལུང་དང་གོང་སྨོས་ཀྱི་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་ཆོས་རྣམ་པ་གཉིས་དང་སངས་ རྒྱས་ལས་གཞན་པའི་འཕགས་པའི་ཚོགས་དགེ་འདུན་རྣམས་ནི་རེ་ཞིག་པའི་སྐྱབས་གནས་ ཡིན་གྱི་མཐར་ཐུག་ཐོབ་པའི་དུས་ལ་ལྟོས་ན་གཏན་གྱི་སྐྱབས་གནས་མཆོག་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་དོན་དམ་པའི་སྐྱབས་གནས་དངོས་བཤད་པ་ནི། དེ་ཉིད་ལས། དམ་པའི་ དོན་དུ་འགྲོ་བ་ཡི། །སྐྱབས་ནི་སངས་རྒྱས་ཉག་གཅིག་ཉིད། །ཐུབ་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཅན་ཕྱིར། །ཚོགས་ཀྱང་དེ་ཡི་མཐར་ཐུག་ཕྱིར། །ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་ཡང་སྤྱིར་དམ་པའི་དོན་དུ་ན་ འགྲོ་བ་མཐའ་ཡས་པ་ཡི་སྡུག་བསྔལ་ལས་སྐྱོབ་ཅིང་འཇིགས་པ་མེད་པ་རྟག་པའི་སྐྱབས་ 4-330 གནས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་ནི་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཉག་མ་གཅིག་པུ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་ ཆོས་དང་དགེ་འདུན་ཡང་སྐྱབས་གནས་སུ་གསུངས་པ་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། དེ་དག་མཐར་ཐུག་ པའང་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཡིན་ཏེ། སྔར་བཤད་པ་ལྟར་ཐོག་མཐའ་མེད་པ་ལ་སོགས་པས་རབ་ ཏུ་ཕྱེ་བའི་ཐུབ་པ་ནི་རྣམ་པར་བྱང་བའི་བདེན་པ་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་འདོད་ཆགས་དང་ བྲལ་བ་མཐར་ཕྱིན་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་ཚོགས་ཀྱང་ སྤངས་རྟོགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་ལ་དེའི་མཐར་ཐུག་པའང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་སྐུ་མངོན་དུ་ གྱུར་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པའི་དོན་ནོ། ། དེ་ལྟ་བས་ན་གནས་ལུགས་དོན་དམ་གྱི་སྐྱབས་གནས་ཉག་གཅིག་ནི་མཆོག་གསུམ་ འདུས་པ་ཡིན་ཏེ། དོན་གྱི་དམ་པ་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུ་ཀུན་ཁྱབ་རྟག་པའི་བདག་ཉིད་དེ་མཁྱེན་ དང་བརྩེ་བ་ནུས་པ་མཐར་ཀླས་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད་དང་། ཟབ་ཞི་སྤྲོས་བྲལ་འོད་གསལ་ འདུས་མ་བྱས་པའི་ཟག་མེད་ཆོས་སྐུའི་རང་བཞིན་ཉིད་དང་། ཐེག་གསུམ་འཕགས་པའི་ སྤངས་རྟོགས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་དཔལ་དུ་གདོད་མ་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ངེས་ཤིང་ལྷུན་གྱིས་ གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། ། དེས་ན་ཉག་གཅིག་དོན་དམ་དབྱིངས་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་མཉམ་པར་བཞག་པས་གནས་ ལུགས་དོན་གྱི་སྐྱབས་གནས་རྣམ་གསུམ་པོ་སྐྱབས་དངོས་སུ་ལེགས་པར་བསྟེན་པ་ཡིན་ པར་གྲུབ་བོ། གཞན་ཡང་མཐར་ཐུག་སྐྱབས་གསུམ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པའི་ཚུལ་ཡང་། མདོ་ ལས། ཆོས་དང་སངས་རྒྱས་དོན་གཅིག་ཏེ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། །དགེ་འདུན་ དེ་བཞིན་གཤེགས་ཀྱི་མིང་། །ཞེས་དང་། མྱང་འདས་ཆེན་པོ་ལས་

【現代漢語翻譯】 此外，對於僧團，那些阿羅漢（梵文，Arhat），滅盡輪迴者，也像手持利劍的劊子手一樣，尋求從對諸行的恐懼中解脫。菩薩們也因有待學習和實踐，在未到達殊勝之地前，都懷有恐懼。因此，爲了皈依佛，憑藉經文和上述的兩種證悟之法，以及佛以外的聖者僧團，這些只是暫時的皈依處。若從最終獲得解脫的角度來看，它們並非究竟的皈依處。以上。 第二，直接闡述勝義諦的皈依處。如經中所說：『從勝義諦的角度而言，唯一的皈依處是佛，因為佛具有法身。僧團也是佛的究竟體現。』 這句話的意思是，總的來說，從勝義諦的角度來看，能夠從無邊眾生的痛苦中解救出來，成為無懼、恒常的殊勝皈依處，唯有圓滿正等覺的佛陀。那麼，為什麼說佛法和僧團也是皈依處呢？因為它們的最終歸宿也是佛。如前所述，佛陀具有無始無終等功德，是徹底清凈的，具有二諦的體性，遠離貪慾，達到究竟，具有法身。三乘的僧團，雖然在斷證方面有所不同，但它們的最終歸宿也是顯現佛的法身。這就是這段話的含義。 因此，唯一的勝義諦皈依處是三寶的合一。勝義諦是智慧法身，是無所不在、恒常的自性，具備無盡的智慧、慈悲和能力，即是佛。其自性是深寂、離戲、光明、無為的無漏法身。三乘聖眾的斷證功德圓滿，從原始法性中自然顯現，並自然成就。 因此，通過一心專注于唯一的勝義諦法界，我們才能真正依止這三種勝義諦的皈依處。此外，關於究竟的皈依三寶合一之理，經中說：『佛法與佛陀意義相同，如來即是法身。僧團是如來的別名。』《大涅槃經》中也說：

【English Translation】 Furthermore, for the Sangha, even those Arhats (Arhat), who have exhausted existence, seek to escape from the fear of actions like an executioner brandishing a sword. Bodhisattvas, too, being students with tasks to accomplish, are fearful until they reach the supreme state. Therefore, to take refuge in the Buddha, through scripture and the aforementioned two types of realization, and the Sangha of noble beings other than the Buddha, these are temporary refuges. Considering the time of ultimate attainment, they are not the supreme, permanent refuge. Thus it is said. Secondly, the actual explanation of the ultimate refuge in the true sense. As it says in the same text: 'From the perspective of the ultimate truth, the only refuge is the Buddha, because the Thubpa (Buddha) possesses the Dharmakaya (Body of Dharma). The Sangha is also the ultimate expression of the Buddha.' The meaning of this is that, in general, from the perspective of the ultimate truth, the one who saves beings from the suffering of endless beings and becomes a fearless, permanent, and supreme refuge is the fully enlightened Buddha alone. How then can the Dharma and Sangha also be said to be refuges? Because their ultimate end is also the Buddha. As previously explained, the Thubpa (Buddha), distinguished by being without beginning or end, is the ultimate in being free from attachment, possessing the nature of the two truths of complete purification, and possessing the Dharmakaya (Body of Dharma). The assembly of the three vehicles, distinguished by the differences in abandonment and realization, also ultimately manifests the Dharmakaya (Body of Dharma) of the Buddha. This is the meaning. Therefore, the single refuge of the ultimate state of reality is the union of the Three Jewels. The ultimate of meaning is the wisdom Dharmakaya (Body of Dharma), the all-pervading, eternal self, the Buddha who is endless in knowledge, love, and power. Its nature is the uncontaminated Dharmakaya (Body of Dharma), which is profound, peaceful, free from elaboration, luminous, and unconditioned. The glory of the complete abandonment and realization of the three vehicles of noble beings is determined by the original Dharma nature and is spontaneously accomplished. Therefore, by placing one's mind single-pointedly on the single ultimate realm, one is truly relying on these three aspects of the ultimate refuge as the actual refuge. Furthermore, regarding how the ultimate Three Jewels become one, the Sutra says: 'The Dharma and the Buddha have the same meaning; the Tathagata (Buddha) is the Dharmakaya (Body of Dharma). The Sangha is another name for the Tathagata (Buddha).' And in the Great Nirvana Sutra:

---

ཀྱང་། དགའ་བོ་དེ་བས་ ན་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ནི་རྟག་པར་གནས་པ་མི་འགྱུར་བ་མི་འཕོ་བ་སྟེ་སེམས་ཅན་ཐམས་ ཅད་ཀྱི་མགོན་དང་སྐྱབས་གནས་སུ་གྱུར་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོགས་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་ 4-331 ཤིང་། ཁྱད་པར་རྟག་བརྟན་ཞི་བ་གཡུང་དྲུང་གི་སྐྱབས་གནས་མཐར་ཐུག་པ་གཅིག་པུའི་ ཚུལ་རྒྱས་པ་དཔལ་ཕྲེང་གི་མདོའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ཏེ་རྟོགས་པར་བྱ་དགོས་སོ། ། བཞི་པ་དཀོན་མཆོག་གི་སྒྲ་དོན་ནི། རྒྱུད་བླ་མ་ལས། འབྱུང་བ་དཀོན་ཕྱིར་དྲི་མེད་ཕྱིར། །མཐུ་ལྡན་ཕྱིར་དང་འཇིག་རྟེན་གྱི། །རྒྱན་གྱུར་ཕྱིར་དང་མཆོག་ཉིད་ཕྱིར། །འགྱུར་བ་མེད་ ཕྱིར་དཀོན་མཆོག་ཉིད། །ཅེས་གསུངས་སྟེ། དེ་ཡང་རཏྣའི་སྒྲ་དཀོན་མཆོག་དང་རིན་པོ་ཆེ་ གཉིས་ཀ་ལ་འཇུག་པས་ན་འདིར་ཡང་ཆོས་མཐུན་པ་རྣམ་པ་དྲུག་གིས་མཆོག་གསུམ་རིན་པོ་ ཆེ་དང་འདྲ་བར་སྟོན་པ་སྟེ། འཇིག་རྟེན་ན་རིན་པོ་ཆེ་འབྱུང་བ་དཀོན་པ་དང་ཆོས་མཐུན་པར་ དཀོན་མཆོག་གསུམ་ཡང་བསྐལ་པ་མང་པོར་ཚོགས་གཉིས་ཀྱི་དགེ་བའི་རྩ་བ་མ་བསྒྲུབས་ པ་རྣམས་ཀྱིས་འཕྲད་པ་ཙམ་ཡང་མི་ཐོབ་པས་འབྱུང་བ་དཀོན་པའི་ཕྱིར་དང་། རིན་པོ་ཆེ་མ་ དག་པའི་དྲི་མ་མེད་པ་དང་ཆོས་མཐུན་པར་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ཡང་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་ ཉེས་པའི་དྲི་མ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། རིན་པོ་ཆེ་ལ་རྒུད་པ་སེལ་ཞིང་འབྱོར་བ་སྟེར་བའི་མཐུ་ ཡོད་པ་དང་ཆོས་མཐུན་པར་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ཡང་མངོན་པར་ཤེས་པ་ལ་སོགས་པའི་ ཡོན་ཏན་གྱི་མཐུ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་དང་། རིན་པོ་ཆེ་ནི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ རྒྱན་དུ་གྱུར་པ་དང་ཆོས་མཐུན་པར་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ཡང་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བསམ་ པ་དགེ་བའི་རྒྱུར་གྱུར་པས་འཇིག་རྟེན་པ་ཀུན་གྱི་རྒྱན་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་དང་རིན་པོ་ ཆེ་ནི་བཅོས་མ་ལས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་དང་ཆོས་མཐུན་པར་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ཡང་འཇིག་ རྟེན་ལས་འདས་པ་ཡིན་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ནང་ནས་མཆོག་ཉིད་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་དང་། རིན་པོ་ཆེ་སྟོད་སྨད་ལ་སོགས་པས་འགྱུར་བ་མེད་པ་དང་ཆོས་མཐུན་པར་དཀོན་མཆོག་ གསུམ་ཡང་འདུས་མ་བྱས་པའི་རང་བཞིན་ཡིན་པས་དད་པ་དང་མ་དད་པ་ལ་སོགས་པའི་ རྐྱེན་གྱིས་ནམ་ཡང་འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་ན་རིན་པོ་ཆེ་དང་འདྲ་བའི་དཀོན་མཆོག་ཉིད་ 4-332 ཅེས་བཞེད་པས་སོ། །དེ་ཡན་ཆད་ཀྱིས་གང་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའི་ཡུལ་མདོ་ཙམ་བརྗོད་ ཟིན་ཏོ། ། རྩ་བའི་ས་བཅད་གཉིས་པ་གང་གིས་སྐྱབས་སུ་ཇི་ལྟར་འགྲོ་ཚུལ་ལ། ཐུན་མོང་དང་། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ། རྒྱུ་གང་གིས། ཚུལ་ཇི་ལྟར། དུས་ཇི་ཙམ་དུ། བསླབ་བྱ་གང་། དབྱེ་བའི་ གྲངས། སྒྲ་དོན་དང་དྲུག་ཡོད་པ་ལས། དང་པོ་ནི། །མདོ་རྒྱལ་མཚན་དམ་པ་ལས། གང་ཚེ་ གང་ཞིག་སངས་རྒྱས་དང་། །ཆོས་དང་དགེ་འད

【現代漢語翻譯】 此外，善男子，因此，應當了知三寶是常住不變、永不遷移的，是所有眾生的怙主和救護處。』等等廣為宣說。 特別是，要遵循《吉祥鬘經》的教義，領悟常恒、安樂、永恒的究竟皈依處是唯一的道理。 第四，關於『寶』（དཀོན་མཆོག，Konchok）的詞義，《寶性論》中說：『生起稀少故，無垢故，具力故，為世間莊嚴故，為殊勝故，無變異故，是為寶。』 也就是說，『寶』（རཏྣ，Ratna）既可以指『寶』（དཀོན་མཆོག，Konchok），也可以指『珍寶』（རིན་པོ་ཆེ，Rinpoché）。因此，這裡也用六種共同點來表明三寶與珍寶相似：如同世間珍寶難以出現一樣，三寶也難以值遇，因為沒有在漫長的輪迴中積累福德資糧的人，甚至連聽聞三寶的名字都難以得到，所以說『生起稀少』；如同珍寶沒有不凈的垢染一樣，三寶也完全沒有過失的垢染，所以說『無垢』；如同珍寶具有遣除衰敗、賜予財富的力量一樣，三寶也具有不可思議的神通等功德，所以說『具力』；如同珍寶是世間的莊嚴一樣，三寶也成為一切眾生善念的來源，所以說『為世間莊嚴』；如同珍寶勝過人造之物一樣，三寶也超越世間，所以在一切法中最為殊勝，所以說『為殊勝』；如同珍寶不會因上下等因素而改變一樣，三寶也因為是不生不滅的自性，所以不會因信心或不信等因緣而改變，所以說『無變異』，因此被認為是與珍寶相似的『寶』。 以上簡要地講述了皈依的對境。 根本科判第二，如何皈依，分為共同和不共同兩種。 第一，共同皈依又分為六個方面：以何為因，以何種方式，持續多久，應學何事，分類數量，詞義。 首先，關於以何為因。《聖勝幢經》中說：『無論何時何地，皈依佛、法、僧』

【English Translation】 Furthermore, O Joyful One, therefore, it should be understood that the Three Jewels are permanent, unchanging, and unmoving, serving as the protector and refuge for all sentient beings.' and so on, extensively taught. In particular, following the teachings of the 'Garland of Glory Sutra,' one must realize that the ultimate refuge of permanence, peace, and eternity is unique. Fourth, regarding the meaning of the word 'Jewel' (དཀོན་མཆོག, Konchok), the 'Uttaratantra Shastra' states: 'Because it is rare to arise, because it is stainless, because it is powerful, because it is the ornament of the world, because it is supreme, because it is immutable, it is the Jewel.' That is, 'Jewel' (རཏྣ, Ratna) can refer to both 'Jewel' (དཀོན་མཆོག, Konchok) and 'Precious Jewel' (རིན་པོ་ཆེ, Rinpoché). Therefore, here too, six commonalities are used to show that the Three Jewels are similar to precious jewels: Just as precious jewels are rare to appear in the world, the Three Jewels are also difficult to encounter, because those who have not accumulated merit and wisdom over many eons will not even be able to hear the names of the Three Jewels, so it is said 'rare to arise'; just as precious jewels are without impure stains, the Three Jewels are also completely without the stains of faults, so it is said 'stainless'; just as precious jewels have the power to dispel decline and bestow wealth, the Three Jewels also possess inconceivable powers of qualities such as clairvoyance, so it is said 'powerful'; just as precious jewels are the ornament of the world, the Three Jewels also become the source of virtuous thoughts for all beings, so it is said 'the ornament of the world'; just as precious jewels are superior to artificial things, the Three Jewels also transcend the world, so they are the most supreme among all dharmas, so it is said 'supreme'; just as precious jewels do not change due to top and bottom, etc., the Three Jewels also do not change due to causes such as faith or disbelief because they are of unconditioned nature, so it is said 'immutable,' therefore they are considered 'Jewels' similar to precious jewels. The above briefly describes the objects of refuge. The second fundamental division, how to take refuge, is divided into two: common and uncommon. First, the common refuge is divided into six aspects: what is the cause, in what way, for how long, what should be learned, the number of divisions, and the meaning of the words. First, regarding the cause. The 'Sutra of the Holy Banner' states: 'Whenever and wherever, taking refuge in the Buddha, Dharma, and Sangha'

---

ུན་ལ་སྐྱབས་སོང་། །ཞེས་པ་ནས། སྐྱབས་ དེ་གཙོ་བོ་ཡིན་པ་སྟེ། །སྐྱབས་དེ་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་ཡིན། །སྐྱབས་དེ་ལ་ནི་བརྟེན་ནས་ཀྱང་། །སྡུག་བསྔལ་ཀུན་ལས་གྲོལ་བར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་གང་གི་ཚེ་སྲིད་པ་འཁོར་ བའི་སྡུག་བསྔལ་དང་ཞི་བ་མྱང་འདས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་མཐའ་དག་ལ་འཇིགས་ཤིང་སྐྲག་པ་ དང་། དེ་དག་ལས་སྐྱོབ་པའི་ནུས་པ་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་ཡོད་པར་ཡིད་ཆེས་པའི་དད་ པ་ལ་བརྟེན་ནས་མཆོག་གསུམ་ལ་སྐྱབས་སུ་སོང་ན་སྐྱབས་དེ་གཙོ་བོ་དང་མཆོག་ཡིན་པས་ སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་པོ་གང་དག་སྡུག་བསྔལ་ལས་གྲོལ་བར་གསུངས་པས་ན་སྐྱབས་འགྲོའི་རྒྱུ་ ནི་སྡུག་བསྔལ་ལ་འཇིགས་སྐྲག་དང་། དེ་ལས་སྐྱོབ་པའི་ནུས་པ་ཡོད་པར་ཡིད་ཆེས་པའི་དད་ པ་དང་གཉིས་དེ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་རྒྱན་ལས། འཇིག་རྟེན་ཇི་སྲིད་སེམས་ཅན་གྱི། །གནོད་དང་ ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཀུན། །བཟློག་དང་འབྱོར་བར་བྱ་ཆེད་དུ། །སངས་རྒྱས་སྐྱབས་ཆེན་ཉིད་ དུ་འདོད། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་པོ་འཇིག་རྟེན་ཇི་སྲིད་ཀྱི་འགྲོ་བ་སེམས་ ཅན་རྣམས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་བའི་གནོད་པ་དང་བདེ་འབྱོར་བའི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཀུན་རིམ་ པས་བཟློག་པ་དང་འབྱོར་བར་བྱ་བ་ལ་དེ་ལུགས་ཀྱི་ནུས་པ་སྐྱབས་གནས་ལ་ཡོད་པར་ ཡིད་ཆེས་པའི་སྒོ་ནས་དེ་ལྟར་གནོད་བྱེད་ཕན་བཟློག་འབྱོར་གྱི་ཆེད་དུ་སངས་རྒྱས་གང་ཉིད་ 4-333 སྐྱབས་ཀྱི་གནས་ཆེན་པོ་ཉིད་དུ་འདོད་ཅིང་སྐྱབས་སུ་བསྟེན་པར་གསུངས་པ་ཡང་ཕུགས་ འཇིགས་དད་ལ་ཐུག་གོ ། གཉིས་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་ན། ཐེག་དམན་དག་སེམས་ཀྱིས་དམིགས་པ་འཁོར་བའི་འཇིག་ པ་ཙམ་དང་། ཐེག་ཆེན་པ་རྣམས་ཀྱིས་དམིགས་པ་སྲིད་ཞི་གཉིས་ཀའི་འཇིགས་པ་སྤང་བའི་ ཕྱིར་དུ་དཀོན་མཆོག་གསུམ་འཇིགས་པ་དེ་དག་ལས་སྐྱབས་པའི་སྐྱབས་སུ་བསྟེན་པར་ ཁས་ལེན་པའི་ངག་གི་རིག་བྱེད་དང་ནང་དམ་བཅའ་བའི་བློ་དང་བཅས་པས་སངས་རྒྱས་ལ་ སྟོན་པ་དང་། ཆོས་ལ་ལམ་དང་། དགེ་འདུན་ལ་གྲོགས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་སྐྱབས་སུ་བསྟེན་ དགོས་སོ། །འདི་ལ་གཞན་རྒྱུད་དུ་གྲུབ་ཟིན་པའི་དཀོན་མཆོག་ལ་དམིགས་ནས་དེ་སྐྱབས་ སུ་བསྟེན་པར་ཁས་ལེན་པ་རྒྱུའི་སྐྱབས་འགྲོ་དང་། རང་ལ་མ་འོངས་པ་ན་འབྱུང་བར་འགྱུར་ བའི་འབྲས་བུའི་དཀོན་མཆོག་ལ་དམིགས་ནས་དེ་ལྟར་ཁས་ལེན་པ་འབྲས་བུའི་སྐྱབས་འགྲོ་ དང་གཉིས་ཡོད། གསུམ་པ་དུས་ཇི་ཙམ་དུ་ན། ཐེག་དམན་པ་དག་དེང་ནས་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དང་། ཐེག་ ཆེན་པ་དག་དེང་ནས་བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོ་ཐོབ་ཀྱི་བར་དུ་ཞེ་དམ་བཅའ་བ་དང་། བཞི་པ་བསླབ་བྱ་གང་ཞེ་ན། འདི་ལ། སྤྱི་དང་སོ་སོ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། སྤྱིར་ སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའི་བསླབ་པ། བསྡུ་བ་ལས། འདི་ལྟར་གསུངས་པ་སྟེ། སྐྱེས་བུ་དམ་པ་དང་ འགྲོགས་པ། དམ་པའི་ཆོས་ཉན་པ། ཚུལ་བ

【現代漢語翻譯】 從『皈依上師』開始，皈依的根本在於，皈依是最殊勝的。依靠皈依，才能從一切痛苦中解脫。』如是說，無論何時，對於輪迴的痛苦和寂滅涅槃的痛苦都感到恐懼，並且相信三寶具有從這些痛苦中救護的能力，基於這種信念而皈依三寶，那麼這種皈依就是最根本和最殊勝的，因此，皈依者才能從痛苦中解脫。所以，皈依的因是對於痛苦的恐懼，以及相信三寶具有救護能力，這兩者是皈依的根本原因。正如《寶性論》中所說：『世間眾生之， 諸般損與盛， 為欲遣除及， 成就皈依佛。』意思是說，皈依者爲了遣除世間眾生所有的痛苦和衰損，爲了成就安樂和興盛，深信皈依處具有這樣的能力，因此爲了遣除損害和成就利益，而視佛陀為偉大的皈依處並依止，這最終也歸結于恐懼和信心。 第二，皈依的方式是什麼？小乘行者以心專注于輪迴的怖畏，大乘行者爲了捨棄生死涅槃二者的怖畏，而依止三寶，相信三寶能從這些怖畏中救護自己，以這樣的語業和內在的誓願，視佛為導師，法為道路，僧為助伴而皈依。對此，觀待他相續中已成就的三寶而發心皈依，是為因之皈依；觀待自己未來將證得的果位三寶而發心皈依，是為果之皈依。 第三，皈依的時間是多久？小乘行者發願從現在起直至生命終結，大乘行者發願從現在起直至證得菩提果位。 第四，應學的內容是什麼？這分為共同和不共同兩種。首先是共同的皈依學處。《攝事品》中說：『如是說，親近善士， 聽聞正法， 如理行。』

【English Translation】 Starting from 'Refuge in the Guru,' the essence of refuge lies in the fact that refuge is the most supreme. It is through refuge that one is liberated from all suffering. As it is said, 'Whenever one fears the suffering of samsara and the suffering of nirvana, and believes that the Three Jewels have the power to protect from these sufferings, based on this faith, if one takes refuge in the Three Jewels, then this refuge is the most fundamental and supreme, and therefore, those who take refuge will be liberated from suffering.' Therefore, the cause of taking refuge is the fear of suffering and the belief that the Three Jewels have the power to protect from it, and these two are the fundamental causes of taking refuge. As the Ratnagotravibhāga states: 'For sentient beings as long as the world exists, all harm and prosperity, to avert and to attain, one desires the Buddha as the great refuge.' This means that the refuge-taker, in order to avert all the suffering and decline of sentient beings as long as the world exists, and to achieve happiness and prosperity, deeply believes that the refuge has such power, and therefore, in order to avert harm and achieve benefit, regards the Buddha as the great refuge and relies on him, which ultimately comes down to fear and faith. Second, what is the manner of taking refuge? The Hinayana practitioners focus their minds on the fear of samsara, while the Mahayana practitioners, in order to abandon the fear of both samsara and nirvana, rely on the Three Jewels, believing that the Three Jewels can protect them from these fears, with such verbal actions and inner vows, regarding the Buddha as the teacher, the Dharma as the path, and the Sangha as the companions. Regarding this, taking refuge with the intention focused on the Three Jewels already accomplished in the continuum of others is the refuge of the cause; taking refuge with the intention focused on the Three Jewels of the fruit that one will attain in the future is the refuge of the result. Third, how long does one take refuge? The Hinayana practitioners vow from now until the end of their lives, and the Mahayana practitioners vow from now until they attain the essence of enlightenment. Fourth, what should be learned? This is divided into common and uncommon. First, the common precepts of taking refuge. The Compendium of Trainings states: 'Thus it is said, associate with virtuous friends, listen to the true Dharma, act according to the Dharma.'

---

ཞིན་ཡིད་ལ་བྱ་བ། ཆོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ ཆོས་སྒྲུབ་པ་སྟེ་དགེ་བའི་རྟེན་བཞི་དང་། དབང་པོའི་སྒོ་བསྡམས་པ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་ སྙིང་བརྩེ་བ་དང་། དཀོན་མཆོག་མཆོད་པ་ལ་བརྩོན་པ་དང་། སྡོམ་པ་ཅི་ནུས་ལེན་པ་སྟེ་དགེ་ བའི་དངོས་པོ་བརྒྱད་གསུངས་པ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་སོ་སོའི་ཚུལ་ནི་མྱང་འདས་ཆེན་པོར། གང་ཞིག་སངས་རྒྱས་སྐྱབས་འགྲོ་བ། 4-334 །དེ་ནི་ཡང་དག་དགེ་བསྙེན་ཏེ། །ནམ་དུའང་ལྷ་ནི་གཞན་དག་ལ། །སྐྱབས་སུ་སོང་བ་མ་ཡིན་ ནོ། །དམ་པའི་ཆོས་ལ་སྐྱབས་ཚོལ་ན། །འཚེ་ཞིང་གསོད་པའི་སེམས་དང་བྲལ། །དགེ་འདུན་ ལ་ཡང་སྐྱབས་སོང་བས། །མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་ཕྱག་མི་བྱ། །ཞེས་དང་། སྐྱབས་གསུམ་བདུན་ ཅུ་པ་ལས། །དགེ་བསྙེན་ཉིད་དུ་དམ་བཅས་ནས། །སྐྱབས་གསུམ་པོ་རྣམས་བསྲུང་བར་བྱ། །མུ་སྟེགས་གཞན་ལ་གུས་པ་དང་། །ཕྱག་དང་མཆོད་པ་རྣམས་མི་བྱ། །ཞེས་སོགས་རྒྱ་ཆེར་ གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། ལྔ་པ་དབྱེ་བའི་གྲངས་ཡང་། སྤྱིར་གནས་སྐབས་ཀྱི་འཇིགས་སྐྱོབས་ལེགས་སྨོན་ཙམ་ གྱི་ཆེད་དུ་དམིགས་ནས་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་དང་། མཐར་ཐུག་གི་ངེས་པར་འབྱུང་བའི་ཆེད་དུ་ དམིགས་ནས་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་དང་གཉིས་འཇིག་རྟེན་པའི་ལྷ་སོགས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ལ་ཤེས་ ནས་དད་པས་སྐྱབས་འགྲོ་མི་བརྟན་པ་དང་། དཀོན་མཆོག་གི་ཡོན་ཏན་ལ་ཤེས་ནས་དད་ པས་སྐྱབས་འགྲོ་བརྟན་པ་དང་གཉིས། རང་ཉིད་འཁོར་བའི་འཇིགས་པ་ལས་སྐྱོབ་པའི་ སྐྱབས་འགྲོ་ཐུན་མོང་བ་དང་། རང་གཞན་ཐམས་ཅད་སྲིད་ཞིའི་འཇིགས་པ་ལས་སྐྱོབ་པའི་ སྐྱབས་འགྲོ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་དང་གཉིས་སོགས་དུ་མ་ཡོད། དྲུག་པ་སྒྲ་དོན་ནི། ཇི་སྐད་དུ། རྟག་ཏུ་ཉོན་མོངས་ཚོགས་ཀུན་དང་། །ཉེས་པར་སྤྱོད་པ་ ཐམས་ཅད་དང་། །རྒ་དང་འཆི་བ་དག་ལས་ཀྱང་། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་ཡོངས་སུ་སྐྱོབ། །འཚེ་ བ་དག་ནི་ཐམས་ཅད་དང་། །ངན་སོང་དང་ནི་ཐབས་མིན་དང་། །འཇིགས་ཚོགས་ཐེག་པ་ དམན་དག་ལས། །སྐྱོབ་ཕྱིར་སྐྱབས་ཀྱི་དམ་པའོ། །ཞེས་སོ། །དེས་ན་དཀོན་མཆོག་དེ་དག་ ལ་སྡུག་བསྔལ་དང་སྒྲིབ་པའི་འཇིགས་པ་ལས་སྒྲོལ་བའི་དཔུང་གཉེན་ཞུ་ཞིང་བསྙེན་ཏེ་སོང་ བའམ་བསྙེན་པར་སོང་བས་ན་སྐྱབས་འགྲོ་ཞེས་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ནི། རྒྱན་ལས། འདི་ནི་དེ་དངོས་འདོད་པས་ཁས་ལེན་དེ་ 4-335 ཡང་སྙིང་རྗེ་ལས་རིག་བྱ། །དེ་ལས་རྣམ་པ་ཀུན་མཁྱེན་ཕན་དང་བདེ་བྱེད་དཀའ་ལ་སྐྱོ་བ་ མེད། །ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཐེག་པ་ཀུན་གྱིས་རྟོན་པའི་ཡོན་ཏན་རྟག་ཏུ་ལྡན། །བརྡ་དང་ཆོས་ ཉིད་ཐོབ་པ་བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་སྐྱབས་འགྲོ་འདི་མཆོག་ཡིན། ཞེས་གསུངས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ལུགས་ལ་སེམས་བསྐྱེད་དང་མཐུན་པར་དོན་རྣམ་པ་དྲུག་ཏུ་ཤེས་དགོས་ ཏེ། དང་པོ་ངོ་བོའི་དོན་འདི་ནི། སྐྱབས

【現代漢語翻譯】 關於信心的行為：遵循佛法，修持佛法，即四種善的基礎：守護根門，慈愛眾生，精勤供養三寶，盡力持戒，學習八種善行。 第二，關於各自的方式，在《大涅槃經》中說：『凡是皈依佛者，是真正的優婆塞（居士），任何時候都不會皈依其他神祇。如果尋求皈依神聖的佛法，就會遠離傷害和殺戮之心。皈依僧伽，就不會向外道頂禮。』此外，在《七十皈依頌》中說：『立誓成為優婆塞后，應守護這三皈依。不應尊敬其他外道，不應向他們頂禮和供養。』等等，有廣大的闡述。 第五，關於分類的數量，一般來說，有兩種皈依：一種是爲了暫時的恐懼救護和良好願望而皈依；另一種是爲了究竟的解脫而皈依。還有兩種皈依：一種是瞭解世間神祇等的功德后，以不穩定的信心而皈依；另一種是瞭解三寶的功德后，以堅定的信心而皈依。還有兩種皈依：一種是爲了從輪迴的恐懼中解脫自己的共同皈依；另一種是爲了從有寂的恐懼中解脫自他的非共同皈依，等等，有很多種。 第六，關於詞義，正如所說：『佛陀能永遠救護眾生脫離一切煩惱、一切惡行、衰老和死亡。爲了救護眾生脫離一切傷害、惡道、非理性的行為和下乘的恐懼，因此佛陀是皈依的至尊。』因此，皈依是指向三寶祈求救護，尋求從痛苦和障礙的恐懼中解脫的助援。 第二，非共同皈依：在《寶性論》中說：『這是因為渴望獲得真實之物而作出的承諾，這應從慈悲中理解。從慈悲中產生全知，能利益和安樂眾生，克服困難且不疲倦。所有乘的解脫都依賴於它，它恒常具備功德。獲得象徵和法性，這是智者們最殊勝的皈依。』也就是說，按照大乘的觀點，爲了與發菩提心相符，需要了解六個方面。首先，關於本體的意義，皈依...

【English Translation】 Regarding the actions of faith: To accord with the Dharma, to practice the Dharma, namely, the four foundations of virtue: guarding the doors of the senses, loving sentient beings, diligently offering to the Three Jewels, and taking vows as much as possible, learning the eight objects of virtue. Second, regarding the individual ways, in the Great Nirvana Sutra it says: 'Whoever goes for refuge to the Buddha is a true Upasaka (lay practitioner), and will never go for refuge to other gods. If one seeks refuge in the sacred Dharma, one will be free from the mind of harming and killing. Having gone for refuge to the Sangha, one will not prostrate to non-Buddhists.' Furthermore, in the 'Seventy Verses on Refuge' it says: 'Having vowed to be an Upasaka, one should protect these three refuges. One should not respect other non-Buddhists, nor should one prostrate and make offerings to them.' And so on, there are extensive explanations. Fifth, regarding the number of divisions, in general, there are two types of refuge: one is to take refuge aiming for temporary fear protection and good wishes; the other is to take refuge aiming for ultimate liberation. There are also two types of refuge: one is to take refuge with unstable faith, knowing the qualities of worldly gods, etc.; the other is to take refuge with stable faith, knowing the qualities of the Three Jewels. There are also two types of refuge: one is the common refuge to protect oneself from the fear of samsara; the other is the uncommon refuge to protect oneself and others from the fear of existence and peace, and so on, there are many kinds. Sixth, regarding the meaning of the words, as it is said: 'The Buddha always protects beings from all afflictions, all misdeeds, aging, and death. To protect beings from all harm, evil destinies, irrational actions, and the fears of the lower vehicle, therefore the Buddha is the supreme refuge.' Therefore, refuge means seeking help from the Three Jewels, requesting assistance to be liberated from the fear of suffering and obscurations. Second, the uncommon refuge: In the 'Ratnagotravibhāga' it says: 'This is a commitment made out of a desire to obtain the real thing, which should be understood from compassion. From compassion arises omniscience, which benefits and brings happiness to beings, overcomes difficulties and is tireless. The liberation of all vehicles relies on it, and it constantly possesses qualities. Having obtained the symbol and the Dharmata, this is the most excellent refuge for the wise.' That is to say, according to the Mahayana view, in order to be in accordance with the generation of Bodhicitta, it is necessary to understand six aspects. First, regarding the meaning of the essence, refuge...

---

་གནས་མཐར་ཐུག་པ་སངས་རྒྱས་དེ་དངོས་ཉིད་ཐོབ་ པར་འདོད་པས་དེའི་རྒྱུ་ལམ་བསྒྲུབ་པར་ཁས་ལེན་ཞིང་དམ་བཅའ་བ་ཡང་། རྒྱན་ལས། གང་ ཞིག་དཀའ་བ་མང་པོས་བྱང་ཆུབ་མཆོག་དོན་གཉེར། །གང་ཞིག་སྐྱོ་བ་མེད་པར་དཀའ་བ་ ཡང་དག་སྤྱོད། །གང་ཞིག་རྣམ་སངས་རྒྱས་ནས་སངས་རྒྱས་ཀུན་མཉམ་འགྱུར། །བློ་ལྡན་ དེ་ནི་ཁས་ལེན་མཆོག་ཏུ་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །གཉིས་པ་རྒྱུའི་དོན་ནི་ སེམས་ཅན་ལ་དམིགས་པའི་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ལས་སྐྱེས་པ་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱ་སྟེ། ཇི་སྐད་ དུ། དེའི་རྩ་བ་སྙིང་རྗེར་འདོད། །ཅེས་གསུངས་པས་སོ། ། གསུམ་པ་འབྲས་བུའི་དོན་ནི། སྙིང་རྗེ་དེ་ལས་ཤེས་བྱ་ཇི་ལྟ་བ་དང་ཇི་སྙེད་པའི་རྣམ་པ་ ཀུན་མངོན་སུམ་དུ་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་ལྡན་པས་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཐོབ་པའོ། ། བཞི་པ་ལས་ཀྱི་དོན་ནི། མཐར་ཐུག་གི་ཕན་པ་ངེས་པར་ལེགས་པ་དང་གནས་སྐབས་ ཀྱི་བདེ་བ་མངོན་པར་མཐོ་བ་ལ་སྦྱོར་ཞིང་། དེ་དག་གིས་དཀའ་སྤྱད་ལ་ནམ་ཡང་སྐྱོ་བ་མེད་ པའོ། ། ལྔ་པ་ལྡན་པའི་དོན་ནི། ངེས་པར་འབྱུང་བར་བྱ་བ་ལ་ཐེག་པ་ཀུན་དང་མཐུན་པར་ ཚོགས་གཉིས་ཀྱི་ཉེ་བར་རྟོན་པའམ་བསྐྱེད་པའི་ཡོན་ཏན་བྲལ་བ་དང་སྨིན་པའི་འབྲས་བུ་ ཟད་མེད་པ་དང་རྟག་ཏུ་ལྡན་པའོ། ། དྲུག་པ་འཇུག་པའི་དོན་ནི། རགས་པ་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་བརྡ་ལས་བྱུང་བ་དང་ཕྲ་ 4-336 བ་དོན་དམ་པ་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ཐོབ་པ་བློ་ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་སྐྱབས་འགྲོ་ འདི་ཐེག་པ་དམན་པ་རྣམས་ཀྱི་སྐྱབས་འགྲོ་ལས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་ཡིན་ཞིང་། དེ་ཡང་གང་གི་ ཆེད་དུ་ན་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བ་མ་ལུས་པའི་དོན་དང་། ཁས་ཇི་ལྟར་ལེན་ན་ནམ་ཞིག་བྱང་ཆུབ་སྙིང་ པོ་མ་ཐོབ་ཀྱི་བར་དུ་དང་། དེ་ཐོབ་བྱེད་མངོན་པར་རྟོགས་པ་རྒྱ་མཚོ་ལྟ་བུ་ལ་ཉེ་བར་སློབ་ པ་དང་། སྙིང་སྟོབས་ཀྱི་གོ་ཆ་བརྟན་པས་བྱ་དཀའ་བའི་ལས་ལ་དཔའ་བས་དམན་པ་ཟིལ་ གྱིས་གནོན་པའི་ཆ་ནས་གཞན་ཉན་རང་རྣམ་ལས་ཆེས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པའོ། །སྤྱིར་སྐྱབས་ སུ་བསྟེན་པ་ལ་ཁས་བླངས་པའི་སྒོ་ནས་མཆོག་གསུམ་སྡུག་བསྔལ་ལས་སྐྱོབ་པའི་སྐྱབས་སུ་ བསྟེན་ཚུལ་དང་། མཆོག་གསུམ་གྱི་ངོ་བོ་དོན་གྱི་གནས་ལུགས་རང་རྒྱུད་ལ་ཉམས་སུ་བླངས་ པའི་སྒོ་ནས་སྐྱབས་དངོས་སུ་བསྟེན་པའི་ཚུལ་གཉིས་ལས་སྔ་མ་ནི་ཁས་བླངས་ཙམ་གྱིས་ སྐྱབས་སུ་བསྟེན་པ་ལས་དང་པོ་པ་རྣམས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དང་། ཕྱི་མ་ནི་དོན་དངོས་གནས་ཀྱི་ སྐྱབས་གནས་ལུགས་ཇི་བཞིན་པ་ལ་དབང་འབྱོར་བའི་ཚུལ་གྱིས་སྐྱབས་དངོས་བསྟེན་ཚུལ་ མཆོག་མངོན་རྟོགས་ལམ་དང་ལྡན་པ་དག་གི་སྤྱོད་ཡུལ་ལོ། ། ད་ནི་རྩ་བའི་ས་བཅད་གསུམ་པ་གང་སྐྱབས་སུ་བསྟེན་པའི་འབྲས་བུའི་ཚུལ་ནི་སྐྱབས་ འགྲོའི་ཕན་ཡོན་གྱི་སྒོ་ནས་འཆད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ལའང་། གནས་སྐབས་དང་

【現代漢語翻譯】 那些渴望獲得最終的佛陀果位的人，承諾並誓願修持成佛之道。正如《莊嚴經論》中所說：『誰以諸多苦行尋求至上菩提，誰無厭倦地如實修行苦行，誰圓滿成佛后令一切眾產生佛平等，有智者應知此乃殊勝之承諾。』 第二，道的意義在於，它生起于對眾生的偉大慈悲。正如經文所說：『其根本為慈悲。』 第三，果的意義在於，從慈悲中生起，具足如實了知一切所知之智慧，從而獲得佛陀的果位。 第四，業的意義在於，它能帶來究竟的利益和暫時的安樂，並且永遠不會對苦行感到厭倦。 第五，相應的意義在於，爲了獲得解脫，與一切乘相符，具足積聚二資糧的功德，以及無盡和恒常的成熟果報。 第六，進入的意義在於，有智菩薩的皈依，來自於對粗分（相對真理）的正確理解和對細分（勝義真理）的證悟。這種皈依遠勝于小乘的皈依。這是爲了利益一切有情，並且承諾在未獲得菩提之前永不退轉，精進修學如海般的證悟之道，以堅定的勇氣面對艱難的挑戰，從而超越一切聲聞緣覺。總的來說，皈依可以分為兩種方式：一種是通過承諾來皈依三寶，以從痛苦中解脫；另一種是通過在自相續中修持三寶的真實義，從而真正地皈依。前者是初學者的皈依方式，後者是那些證悟實相、獲得自在者的皈依方式，是具有殊勝證悟之道者的修行。 現在，我們將闡述根本科判的第三部分，即皈依的果，通過皈依的利益來解釋，這又分為暫時的利益和究竟的利益。

【English Translation】 Those who desire to attain the ultimate state of Buddhahood commit and vow to practice the path to achieve it. As stated in the Ornament: 'Whoever seeks supreme Bodhi through many hardships, whoever practices hardships diligently without weariness, whoever becomes fully enlightened and makes all beings equal to the Buddhas, the wise should know that this is the supreme commitment.' Secondly, the meaning of the cause is to be understood as arising from great compassion focused on sentient beings. As it is said: 'Its root is considered to be compassion.' Thirdly, the meaning of the result is that from that compassion arises the wisdom that directly knows all aspects of knowable things as they are and as many as they are, thereby attaining Buddhahood itself. Fourthly, the meaning of the action is that it definitely connects to ultimate benefit and manifest higher states of temporary happiness, and through these, there is never weariness of hardship. Fifthly, the meaning of being endowed is that, in order to attain definite liberation, in accordance with all vehicles, the qualities of relying on or generating the two accumulations, the inexhaustible and constant fruits of maturation, are always present. Sixthly, the meaning of entering is that the refuge of the wise Bodhisattvas, which is obtained from understanding the coarse (relative truth) and the subtle (ultimate truth) through Dharma-nature, is superior to the refuge of the lesser vehicles. This is for the sake of the benefit of all beings, and the commitment is to not turn back until the essence of Bodhi is attained, to diligently study the ocean-like realizations that lead to its attainment, and to bravely face difficult tasks with steadfast courage, thereby surpassing all Shravakas and Pratyekabuddhas. In general, refuge can be taken in two ways: one is to take refuge in the Three Jewels through commitment, in order to be liberated from suffering; the other is to take refuge in the actual Three Jewels by practicing the true nature of the Three Jewels in one's own mind-stream. The former is the practice of beginners, while the latter is the practice of those who have realized the true nature of reality and have gained mastery over it, those who possess the path of supreme realization. Now, we will explain the third part of the root outline, which is the result of taking refuge, by explaining the benefits of taking refuge, which are divided into temporary and ultimate benefits.

---

། མཐར་ཐུག་གི་ ཕན་ཡོན་གྱི་འབྲས་བུ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། མཛོད་ལས། །གཞན་ལ་བསྙེན་གནས་ཡོད་མོད་ཀྱི། །སྐྱབས་སུ་མ་སོང་བ་ ལ་མེད། །ཅེས་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཙམ་ཡང་སྐྱབས་སུ་མ་སོང་བ་ལ་མི་སྐྱེ་བར་གསུངས་ ཤིང་། སྐྱབས་གསུམ་བདུན་ཅུ་པ་ལས། དགེ་བསྙེན་གསུམ་ལ་སྐྱབས་འགྲོ་བ། །དེ་ནི་སྡོམ་ བརྒྱད་རྩ་བ་ཡིན། །ཞེས་སྐྱབས་འགྲོ་ནི་སོ་ཐར་རིས་བརྒྱད་ཀྱི་སྡོམ་པའི་རྩ་བ་ཡིན་པར་ གསུངས་པ་དང་། ཕག་མོའི་རྟོགས་བརྗོད་ལས། གང་ཞིག་སངས་རྒྱས་སྐྱབས་འགྲོ་བ། །དེ་ 4-337 ནི་ངན་འགྲོར་མི་འགྲོ་སྟེ། །མི་ཡིས་ལུས་ནི་སྤངས་ནས་ཀྱང་། །ལྷ་ཡི་ལུས་སུ་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །ཞེས་སོགས་ཆོས་དགེ་འདུན་ལ་སྦྱར་ནས་གཏམ་རྒྱུད་དང་བཅས་ཏེ་སྐྱབས་འགྲོ་མངོན་མཐོ་ ལྷའི་གོ་འཕང་ཐོབ་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུར་རྒྱས་པར་གསུངས་པ་དང་། གཞན་ཡང་ཇི་སྐད་དུ། སངས་ རྒྱས་ཉིད་དེ་སྐྱབས་ནི་དཔེ་མེད་མཆོག་ཏུ་འདོད། །སྣ་ཚོགས་འཇིགས་འགྱུར་འཇིག་ཚོགས་ ཀུན་དང་ཐེག་པ་དང་། །ངན་སོང་རྣམ་མང་སྡུག་བསྔལ་ཐབས་མིན་སོང་བ་རྣམས། །སྐྱེ་དང་ འཆི་དང་ཉོན་མོངས་ལས་རྣམས་ཀུན་ལས་བསྲུང་། །ཞེས་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་པོ་རྣམས་ལ་ ཚེ་འདིར་ཡང་གནོད་བྱེད་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་གླགས་མི་རྙེད་ཅིང་ལྟ་བ་ངན་པ་རྣམས་སུ་མི་ལྷུང་ ཞིང་ཕྱི་མར་ངན་སོང་ལས་སྐྱོབ་པ་དང་སྐྱེ་འཆི་ཉོན་མོངས་ཀུན་ལས་ཀྱང་བསྲུང་ཞིང་སྐྱོབ་ པ་མཆོག་ཏུ་གྱུར་ཚུལ་གསུངས་པ་དང་། བསྡུ་བ་ལས་ཀྱང་། བསྲུང་བ་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པ་ དང་། །ལོག་པར་མོས་པའི་སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད་ཟད་པ་དང་། །སྐྱེས་བུ་དམ་པའི་ནང་དུ་བགྲང་ བ་དང་། །སྟོན་པ་དང་ཆོས་གྲོགས་དང་བསྟན་པ་ལ་དད་པའི་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་ཡིད་དུ་འོང་བ་ སྟེ་བཞི་དང་། བསོད་ནམས་ཆེན་པོ་དང་། དགའ་བ་ཆེན་པོ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། རྣམ་ པར་དག་པ་སྟེ་བཞི་སྟེ་ཕན་ཡོན་བརྒྱད་གསུངས་པ་དང་། མདོ་རྒྱ་ཆེར་རོལ་པ་ལས། མཆོག་ གསུམ་ལ་སྐྱབས་སུ་སོང་བ་གང་དག་གི་འགྲོ་བ་རྣམས་ལ་ཆོས་སྣང་བའི་སྒོ་བརྒྱ་རྩ་བརྒྱད་ འབྱུང་བར་གསུངས་པ་སོགས་ཀྱི་མཚོན་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཕན་ཡོན་གྱི་འབྲས་བུ་མཐའ་ཡས་ པ་འབྱུང་བའོ། ། གཉིས་པ་མཐར་ཐུག་གི་ཕན་ཡོན་གྱི་འབྲས་བུ་ནི། གསུང་རབ་དམ་པ་ལས། སྐྱབས་ སུ་འགྲོ་བ་འདིར་སོང་དོན་ཆེན་ཏེ། །དེ་ནི་ཚད་མེད་ཡོན་ཏན་ཚོགས་འཕེལ་འགྱུར། །འགྲོ་ བ་འདི་ལ་སྙིང་རྗེའི་བསམ་པས་ཁྱབ། །མཚུངས་མེད་འཕགས་ཆེན་ཆོས་ཀྱང་རྒྱས་པར་བྱེད། །ཅེས་གསུངས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའི་སྒོ་འདིར་ལེགས་པར་ 4-338 སྐྱབས་སུ་གང་སོང་བ་རྣམས་ལ་མཐར་ཐུག་གི་དོན་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བ་ཡིན་ཏེ། སྐྱབས་སུ་འགྲོ་ བའི་རྒྱལ་སྲས་དེ་ནི་རིམ་གྱིས་སྤང་རྟོགས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་ཏེ་རང་དོན་ཆོས་སྐུའི་ཡོན་

【現代漢語翻譯】 關於究竟利益的果實，有兩種： 第一種，如《俱舍論》所說：『雖有侍奉之戒律，未皈依者則無。』意思是說，即使是侍奉的戒律，對於沒有皈依的人來說也不會產生。如《皈依三寶七十頌》所說：『近事男皈依三寶，此乃八齋戒之根本。』意思是說，皈依是別解脫戒律中八齋戒的根本。如《帕莫傳》所說：『凡是皈依佛陀者，彼將不墮惡趣道，捨棄人身後，將生於天界身。』等等，將佛法僧三寶與故事結合，廣泛闡述了皈依是獲得增上生天人果位的因。此外，正如所說：『佛陀本身是無與倫比的皈依處，能免於各種恐懼、毀滅、邪見，以及各種惡趣痛苦和無助，還能守護免受生、死、煩惱和業力的侵害。』意思是說，皈依者今生不會被各種危害所乘，不會墮入邪見，來世能從惡趣中解脫，並能守護免受生死煩惱的侵害，是殊勝的救護方式。如《攝事品》所說：『具有大守護，一切邪見障蔽盡除，列于聖者之中，令本師、法友及信法諸天歡喜，此為四種功德。』以及『大福德，大歡喜，三摩地，清凈，此為四種功德。』總共宣說了八種利益。如《廣大遊樂經》所說：『凡是皈依三寶者，其行持中將生起一百零八種照亮佛法的門。』等等，這些都像征著能產生無邊暫時利益的果實。 第二種是究竟利益的果實。如神聖的經文所說：『皈依於此意義重大，它能增長無量功德，以慈悲之心遍佈此生，並能弘揚無與倫比的偉大佛法。』也就是說，對於那些善於進入大乘皈依之門的人來說，究竟的意義非常重大。皈依的菩薩將逐漸圓滿斷證二障，從而實現自利法身的功德。

【English Translation】 Regarding the fruits of ultimate benefit, there are two: Firstly, as stated in the Abhidharmakosha: 'Although there are vows of attendance, they do not exist for those who have not taken refuge.' This means that even the vows of attendance do not arise for those who have not taken refuge. As stated in the Seventy Verses on Taking Refuge: 'A lay follower taking refuge in the Three Jewels is the root of the eight vows.' This means that taking refuge is the root of the eight vows of individual liberation. As stated in the Biography of Phagmo: 'Whoever takes refuge in the Buddha will not go to the lower realms; having abandoned the human body, they will be born in the body of a god.' And so on, combining the Buddha, Dharma, and Sangha with stories, it extensively explains that taking refuge is the cause of attaining the high status of gods in higher realms. Furthermore, as it is said: 'The Buddha himself is considered the supreme and incomparable refuge, protecting from all kinds of fears, destruction, and wrong views, as well as various sufferings of the lower realms and helplessness, and guarding against birth, death, afflictions, and karmas.' This means that those who take refuge will not be taken advantage of by various harmful influences in this life, will not fall into wrong views, will be liberated from the lower realms in the next life, and will be protected from all birth, death, and afflictions, being the supreme means of protection. As stated in the Compendium: 'Having great protection, all obscurations of wrong views are exhausted, counted among the noble beings, and pleasing to the deities who have faith in the teacher, Dharma friends, and teachings—these are the four benefits.' And 'Great merit, great joy, samadhi, and purity—these are the four benefits,' thus explaining eight benefits in total. As stated in the Extensive Play Sutra: 'For those who have taken refuge in the Supreme Three Jewels, one hundred and eight doors of the light of Dharma will arise in their conduct.' And so on, these symbolize the arising of limitless temporary benefits. Secondly, the fruit of ultimate benefit. As stated in the sacred scriptures: 'Taking refuge here is of great significance, it increases immeasurable qualities, pervades this world with compassion, and expands the unparalleled great Dharma.' That is to say, for those who have properly entered the door of taking refuge in the Great Vehicle, the ultimate meaning is very great. The bodhisattva who takes refuge will gradually perfect the abandonment and realization, thereby accomplishing the benefit of the Dharmakaya.

---

ཏན་ གྱི་ཚོགས་མཐའ་མེད་དུ་འཕེལ་བར་འགྱུར་ཏེ། གདུལ་བྱའི་འགྲོ་བ་མཐའ་ཡས་པ་འདི་དག་ ལ་ཐུགས་སྙིང་རྗེ་བརྩེ་བ་ཆེན་པོ་ནམ་ཡང་རིས་སུ་མ་ཆད་པའི་བསམ་པ་མཆོག་གིས་ལེགས་ པར་ཁྱབ་སྟེ། མཚུངས་པ་མེད་པའི་འཕགས་ཆེན་གྱི་མཛད་ཕྲིན་བླ་ལྷག་པས་ཐེག་པ་ཆེན་ པོའི་ཟབ་རྒྱས་ཆོས་ཀྱི་དགའ་སྟོན་རྒྱ་ཆེ་བ་རྣམས་ཀྱང་ལེགས་པར་བསྟན་པས་དེ་དག་ལ་ གདུལ་བྱ་རང་རང་གི་སྐལ་བ་དང་འཚམས་པར་ལོངས་སྤྱོད་ཅིང་མངོན་པར་རྟོགས་པ་དབང་ པོའི་རིམ་པ་དང་མཐུན་པ་རྒྱས་པར་བྱེད་པའི་གཞན་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡང་ངེས་པར་ འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། གཞན་ཡང་སངས་རྒྱས་ལ་སྐྱབས་སུ་སོང་བས་ནམ་ཞིག་སངས་རྒྱས་སྟེ་ལོངས་སྤྲུལ་ གྱི་གོ་འཕང་ཐོབ་སྟེ་གསང་གསུམ་གྱི་མཛད་པ་འབྱམས་ཀླས་ལ་དབང་བར་བྱེད། ཆོས་ལ་ སྐྱབས་སུ་སོང་བས་མཐར་ཐུག་གི་གོ་འཕང་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་དང་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ཟུང་གི་ རླབས་ཆེན་གྱི་མཛད་ཕྲིན་མཐའ་ཡས་པའི་སྒོ་ནས་གང་འདུལ་གྱི་གདུལ་བྱ་རྣམས་ལ་ཁམས་ དབང་དང་མཐུན་པའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བར་བྱེད། དགེ་འདུན་ལ་སྐྱབས་སུ་སོང་ བས་མཐར་ཐུག་ལོངས་སྤྲུལ་ཀྱི་འཁོར་དུ་རང་རང་དང་འཚམས་པའི་ཐེག་པ་ཆེ་ཆུང་གི་དགེ་ འདུན་དཔག་ཏུ་མེད་པས་བསྐོར། དེ་དག་ལ་སྐལ་བཟང་བསོད་ནམས་དཔལ་གྱིས་ཉེ་བར་ མཛེས་པར་བྱས་ཏེ་ཐུགས་ཀྱི་རེ་འདོད་མ་ལུས་པ་སྐོང་བར་མཛད་པ་ལགས་སོ། །སྨྲས་པ། མ་ལུས་འདོད་འགུ་འཇོ་བའི་དཀོན་མཆོག་རིན་ཆེན་ཟ་མ་ཏོག ། ལེགས་འབྱུང་ཕན་བདེ་ཡིད་བཞིན་དབང་པོ་ཇི་དགར་འབྱུང་བའི་གཏེར། ། མཐའ་དག་སྐྱེ་དགུའི་དབུལ་བ་དྲུངས་འབྱིན་སྐལ་བཟང་བསོད་ནམས་ཞིང་། ། 4-339 ཨེ་མ་མཆོག་གསུམ་དམ་པའི་སྐྱབས་གཅིག་ངོ་མཚར་ཀུན་གྱི་ཕུལ། ། རྣམ་གསུམ་རིན་ཆེན་དབང་པོའི་ཕྲིན་ལས་མཆོག ། ནམ་ཡང་ཟད་མིན་ལེགས་ཚོགས་སྤེལ་བའི་གཉེན། ། མ་ལུས་འགྲོ་འདིའི་སྙིང་གི་ཁམས་སུ་སད། ། ཡོངས་དག་ཡེ་ཤེས་སྣང་བ་མངོན་གྱུར་ཤོག ། འདིར་འབད་རྣམ་དཀར་ག་བུར་གཏེར་གྱི་ཟེར། ། ཡིད་ཅན་སྡུག་བསྔལ་ཚ་གདུང་བཅིལ་བའི་སླད། ། ཀུན་ཕན་བསིལ་ཟེར་སྣང་བའི་རེག་བྱ་རྒྱས། ། འདིས་ཀྱང་འགྲོ་ལ་ངལ་གསོ་སྦྱིན་གྱུར་ཅིག ། ཅེས་སྐྱབས་གསུམ་གྱི་རྣམ་བཤད་ཐེག་མཆོག་ངེས་པའི་མྱུ་གུ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ཡང་རིན་ཆེན་རྣམ་གསུམ་ལ་མི་ཕྱེད་དད་པས་ རྟག་པར་སྐྱབས་སུ་བསྟེན་པའི་ངེས་པར་ཆོས་ལ་ཉེ་བར་ཕྱོགས་པ་ཅན་ངག་དབང་ཡོན་ཏན་བཟང་པོའི་ཐུགས་ཀྱི་མོས་འདུན་མ་ བཟློག་ཙམ་དུ་མ་ཏི་ཀིརྟི་ཞེས་པས་མཐུན་པའི་རྟེན་འབྲེལ་ཉེས་ཞི་ལེགས་ཚོགས་རྒྱས་པའི་གཟའ་སྐར་བཟང་པོའི་ཉིན་བཀའ་ བསྟན་རྣམ་དག་གི་གཞུང་ལུགས་ཀྱི་དགོངས་པ་བཞིན་ལེགས་པར་བྲིས་པས་མཐའ་ཡས་པའི་འགྲོ་བ་གང་དག་རྣམ་གསུམ་ སྐྱབས་ཀྱི་གོ་འཕང་ལ་མྱུར་ནས་ཕྱིན་པ

【現代漢語翻譯】 功德的積累將無限增長，對於這些無邊無際的被調伏的眾生，以永不間斷的大慈大悲之心善加遍佈，以無與倫比的聖者的事業，極其殊勝地示現大乘深廣的法喜盛宴，因此，對於他們，與各自被調伏的根器和相應的證悟，以及與根器相應的次第增上，利益他人的圓滿也必定會產生。 此外，皈依佛，終將成佛，獲得報身和化身的果位，自在地擁有身語意的無量事業。皈依法，最終獲得圓滿報身和化身的果位，以無盡的偉大事業，為應調伏的眾生，轉動與根器相應的法輪。皈依僧，最終在報身和化身的眷屬中，被無量與各自相應的的大小乘僧眾圍繞，他們被吉祥的福德光輝所莊嚴，滿足一切心願。偈曰： 賜予一切願望的如意寶， 善妙生起利樂的如意自在寶藏。 拔濟一切眾生貧困的殊勝福田， 唉瑪！至尊三寶是唯一的皈依處，一切奇妙之源！ 三寶如意寶的事業至高無上， 永不窮盡，是增長善妙的助伴。 喚醒一切眾生內心的覺性， 愿清凈的智慧光明得以顯現！ 愿此勤奮所生的純凈如冰片般的功德之光， 平息有情眾生的痛苦和熱惱， 愿普利一切的清涼光芒得以增長， 愿以此也能給予眾生安樂！ 這部名為《三皈依釋·大乘決定之苗》的論著，是由對三寶具有堅定不移的信心，恒常皈依，且必然親近佛法者，阿旺云丹桑布，應其殷切請求，由瑪智·吉諦，在吉祥日，以善妙的緣起，消除罪障，增長善妙，依據清凈的經教論典的意旨，善妙撰寫，愿無邊眾生迅速到達三皈依的果位。

【English Translation】 The accumulation of merit will increase infinitely. For these limitless beings to be tamed, with great compassion and love that never ceases, may it be well-spread. With the unparalleled deeds of the great Arya, may the profound and vast feast of Dharma joy of the Mahayana be excellently shown. Therefore, for them, according to their respective capacities and corresponding realizations, and in accordance with the order of their faculties, the perfection of benefiting others will surely arise. Furthermore, by taking refuge in the Buddha, one will eventually become a Buddha, attain the state of Sambhogakaya and Nirmanakaya, and have dominion over the boundless activities of body, speech, and mind. By taking refuge in the Dharma, one will ultimately attain the state of complete enjoyment and the emanation body, and through endless great activities, turn the wheel of Dharma in accordance with the dispositions of those to be tamed. By taking refuge in the Sangha, one will ultimately be surrounded by immeasurable Sangha of both great and small vehicles, appropriate to each, in the retinue of the enjoyment and emanation bodies. They are adorned with the splendor of auspicious merit, fulfilling all their heart's desires. Said: The wish-fulfilling jewel that bestows all desires, The treasure that arises as the wish-fulfilling power of good and happiness. The field of auspicious merit that uproots the poverty of all beings, Ema! The supreme Three Jewels are the sole refuge, the source of all wonders! The activity of the Three Jewels, the king of jewels, is supreme, Never-ending, the friend who increases the collection of goodness. Awakening the essence of the heart of all beings, May the light of pure wisdom be manifest! May the rays of camphor treasure, born from this effort, Subdue the suffering and heat of sentient beings, May the touch of the cool rays of universal benefit increase, May this also bestow rest upon beings! This commentary on the Three Refuges, called 'The Sprout of Certainty of the Supreme Vehicle,' was written by Mati Kirti at the request of Ngawang Yonten Sangpo, who has unwavering faith in the Three Jewels, always takes refuge, and is certainly close to the Dharma, on an auspicious day with good omens for eliminating negativity and increasing goodness, in accordance with the meaning of the pure scriptures and treatises, so that limitless beings may quickly reach the state of the Three Refuges.

---

ར་གྱུར་ཅིགདགེ་ལེགས་འཕེལ།། །། འདི་བཞེངས་དགེ་བའི་ཟླ་ཟེར་གྱིས། ། བསྟན་འགྲོའི་ལེགས་སྒོ་ཀུ་མུད་ཚལ། ། ཡོངས་རྒྱས་དགའ་སྟོན་གསར་བའི་དཔལ། ། སྲིད་མཐའི་བར་དུ་ཉམས་མེད་ཤོག ། འདིའང་གྲོགས་ཀྱི་ངོར་མ་ཏིས་བྲིས།

目錄 སྐྱབས་གསུམ་གྱི་རྣམ་བཤད་ཐེག་མཆོག་ངེས་པའི་མྱུ་གུ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། །

【現代漢語翻譯】 愿吉祥增長！ 以此善妙之月光， 愿教法與眾生之善門，如蓮園般， 完全盛開，成為嶄新的喜宴之光彩， 直至輪迴的盡頭，永不衰減！ 此亦應友人之請，瑪蒂所書。

目錄 皈依三寶之釋論，名為《趨入勝乘之苗》。

【English Translation】 May auspiciousness increase! By this virtuous moonlight, May the gates of goodness for the doctrine and beings, like a lotus garden, Fully bloom, becoming the splendor of a new feast, Until the end of existence, may it never diminish! This was also written by Mati at the request of a friend.

Table of Contents The explanation of taking refuge in the Three Jewels, entitled 'Seedling of Ascertainment for the Supreme Vehicle'.

---