taranatha24025_四字燈論.g2.0f
多羅那他大師教言集JT519ཡི་གེ་བཞིའི་སྒྲོན་མ་བཞུགས་སོ།། 24-137 ༄༅། །ཡི་གེ་བཞིའི་སྒྲོན་མ་བཞུགས་སོ།། ༄། །རྣལ་འབྱོར་ལ་བརྟེན་པ་བཞིའི་དམིགས་རིམ། ༄༅། །ཡི་གེ་བཞིའི་སྒྲོན་མ་བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །ༀསྭཱསྟིཔྲཛྙཱབྷྱཱཿ སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི་གསང་བ་ཅན། །ཡེ་ཤེས་གསུམ་གྱི་ཕ་མཐར་ གཤེགས། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་དངོས། །འཇམ་དབྱངས་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། ། གང་གི་གསུང་གི་འོད་ཟེར་ཆ་ཤས་ཙམ། །གདུལ་བྱའི་སྙིང་ལ་ཤར་བ་ཁོ་ནས་ཀྱང་། །སྒྲིབ་ པའི་སྨག་རུམ་ཡུད་ཀྱིས་འགོག་པ་ཅན། །དེ་འདྲ་ལེན་པ་གང་ཡིན་ངོ་མཚར་རྨད། ། འདིར་འཕགས་པ་སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་ཕྱུག་གི་ཞལ་གྱི་བདུད་རྩི། དཔལ་རྣལ་ འབྱོར་དབང་ཕྱུག་དྭོཀནྟིའི་ཞབས་ཀྱི་མན་ངག སེམས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱའི་སྙིང་པོ། ཁཌྒཔཱད་ཡི་ གདམས་པ། ཛམཱརིབཛྲ་བར་སྙན་རྒྱུད། དེ་ནས་ༀཀཱརབཛྲ། ཛྙཱནམིཏྲ། ཤནྟིགུཔྟ། བུདྡྷགུཔྟནཱཐཱ་ རྣམས་ལས་རྒྱུད་ནས་ཡི་གེ་བཞི་པའི་གདམ་པ་འདི། ཕྱོགས་འདིར་བདག་གི་ཐོས་པའི་སྐལ་ བ་ཙམ་དུ་གྱུར་ཅིང་། འདི་རྒྱུད་སྡེ་གང་གི་རྫོགས་རིམ་ཡིན་མི་གསལ་ཡང་། གཙོ་ཆེར། རྒྱུད་ ཀྱི་རྒྱལ་པོ་འདུས་པ་དང་མཐུན་ནོ། །དེ་ཡང་མདོ་ཙམ་སྨོས་ན། ཧསཨཏ་ཡི་གེ་བཞི་པོ་ཧ་ཡིག་ གིས་རླུང་རགས་པ་ཕྲ་བ་ལ་བསྡུད། སེམས་མི་ཤིགས་པ་ལ་འདུ། ས་ཡིག་གིས་གཏུམ་མོ་ སྦར་བས་རླུང་དབུ་མར་བརྟན། དཔེའི་འོད་གསལ་གྱི་རིང་རྒྱུ་ཡེ་ཤེས་གསུམ་མངོན་དུ་བྱེད། ཨ་ཡིག་གིས་དེ་སྟོང་པར་བསྡུས་པས་དཔེའི་འོད་གསལ་གྱི་དངོས་རྒྱུ། རྣམ་མེད་ཅིག་གཙོ་ བོར་མངོན་དུ་བྱེད། རླུང་ཨ་བ་དྷཱུ་ཏིར་དེངས། ཏ་ཡིག་གིས་ལྷན་སྐྱེས་ལས་དཀྱིལ་འཁོར་སྤྲོ་ བ་དང་། ལུགས་ལྡོག་གི་དགའ་བའི་མཐར་ཐིག་ལེའི་སྤྲོ་བསྡུས་ལོངས་སྐུ་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་ བསྒྲུབས་ནས་ཐིག་ལེ་བཞི་སྦྱོང་བའོ། །ཡི་གེ་བཞི་པོ་འདིའི་ལམ་ཡང་། ཆགས་ཅན་རིགས་ 24-138 ཀྱི་ལྷ་མོ་ལ་བརྟེན་པ་དང་། རྟོག་ཅན་རྣལ་འབྱོར་ལ་བརྟེན་པ་གཉིས་གཉིས་ཏེ། དང་པོ་ལ་ ཐིག་ལེ་དང་། ལྷ་(ཆགས་)མོའི་ལུས་ལ་བརྟེན་པ། གཉིས་པ་ལ། སྔགས་དང་ཕྱག་(ཆགས་)རྒྱ། གསུམ་པ་ལ། སྔགས་དང་ཡེ་(ཆགས་)ཤེས། བཞི་པ་ལ་ཕྱག་(ཆགས་)རྒྱ་དང་རྣལ་འབྱོར་ཏེ་རྩ་ བའི་གྲངས་བརྒྱད་དོ།
這是四字明燈。 四字明燈 四種所依瑜伽之次第 四字明燈 嗡 斯瓦斯諦 般若（藏文：ༀ，梵文天城體：ओम्，梵文羅馬擬音：Om，漢語字面意思：嗡）！諸佛之密藏， 已至三智之彼岸， 一切種智之本體， 敬禮妙音上師足。 尊口語光之一縷， 僅于可調伏者心， 生起之剎那， 便能遮止昏暗障， 如是攝取甚稀奇。 此處觀世音自在尊之甘露妙語，吉祥自在瑜伽母之足下口訣，心之手印之精要，卡章巴之教言，匝瑪日金剛之耳傳，繼而嗡（藏文：ༀ，梵文天城體：ओम्，梵文羅馬擬音：Om，漢語字面意思：嗡）金剛，智友，寂護，佛護等諸師相傳之四字訣竅。於此方，我僅得聞少分，雖此為何續部之圓滿次第未明，然多與集密續王相合。略而言之，哈薩阿塔四字，哈字將粗風攝入細微，攝入不壞之心。薩字以拙火燃起，風入中脈而穩固，譬喻光明之遠因，現前三智。阿字將其攝入空性，譬喻光明之近因，主要現前無相。風入阿瓦都帝脈，塔字由俱生輪之開展，及順逆之喜樂至極，明點之開展收攝，成就隨順報身，修持四明點。此四字之道，亦有貪慾種姓所依之明妃，與具分別瑜伽所依之瑜伽士二種，前者所依為明點與明妃之身，後者所依為明咒與手印，三者所依為明咒與智慧，四者所依為手印與瑜伽，根本之數為八。
། དེ་ལ་དང་པོར། རྣལ་འབྱོར་ལ་བརྟེན་པ་བཞིའི་དམིགས་རིམ་ནི། འདི་ལྟར་ཧ་ཡིག་ གི་སྒོམ་དོན་ཏེ། སྟོང་ཉིད་དམིགས་མེད་ཀྱི་ངང་ནས་སྐད་ཅིག་གིས་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག དམར་སྔོ་དཀར་བའི་ཞལ་གསུམ་ཕྱག་དྲུག་གི་དང་པོ་གཉིས་འཁྱུད་རྒྱ། ལྷག་མ། གཡས་ གཉིས་པདྨ། རལ་གྲི། གཡོན་གཉིས། རིན་ཆེན། འཁོར་ལོ་འཛིན་པ། རྡོ་རྗེའི་དཀྱིལ་ཀྲུང་ ཅན་རིན་པོ་ཆེའི་རྒྱན་དང་དར་གྱི་ཤམ་ཐབས་འཕྱར་བ། མཚན་དཔེས་སྤྲས་ཤིང་། རལ་པའི་ ཟུར་ཕུད་ཅན། འོད་ཟེར་སྣ་ཚོགས་ཀུན་ནས་འཕྲོ་བ། རང་འོད་ཀྱི་ཡུམ་དང་སྦྱོར་བ། ཡང་ན། ཕྱག་གཉིས་པད་མའི་སྡོང་པོ་དང་། དྲིལ་བུ་འཛིན་ཅིང་། ཞལ་གཅིག་པ་ཁྱད་པར་གཞན་འདྲ་ བ། དེའི་རྩ་ཨབདྷཱུཏིའི་སྙིང་ཁའི་གནས་ན། ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་རྩ་འདབ་བརྒྱད་ཁུ་ཁྲག་འདྲེས་ པ་ལས་གྲུབ་པ་པད་མ་དམར་པོ་འདབ་བརྒྱད་སར་པ། ཤིན་ཏུ་དྭངས་པའི་ཆུ་མཚོ་ལས་ཕྱུང་ མ་ཐག་པ་ལྟར་ཆུ་ཟིལ་གཡོ་བའི་མདོག་དབྱིབས་ལྟ་བུ་ཟེའུ་འབྲུ་དམར་སེར་གྱིས་གཡོགས་ པའི་ནང་ན་ཨཱཿདམར་པོ་འོད་འཕྲོ་བ། དེ་ནས་རླུང་ལན་གསུམ་ཕྱིར་བསལ། ཨཱཿཡི་འོད་ ཀྱིས་འགྲོ་བའི་དྲི་མ་སྦྱངས། བྱང་ཆུབ་ལ་བཀོད། སངས་རྒྱས་སྲས་དང་བཅས་པ་དང་ལྷན་ ཅིག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་འོད་ཟེར་གྱི་རྣམ་པར་སྤྱན་དྲངས། སྟེང་འོག་གི་རླུང་ཁ་སྦྱར་བཟུང་ བས། སླར་འདུས་བ་སྤུའི་བུ་ག་ནས་ཞུགས། ཨཱཿལ་ཐིམ། ཞུ་བ་ལས་ཐིག་ལེ་ཡུངས་འབྲུ་ ཙམ་ཁ་དོག་སྣ་ཚོགས་འོད་ཟེར་མཐའ་ཡས་པ་འཆར་བ་ཞིག་བསམ། མི་བདེ་ན་རླུང་དལ་ བུས་གཏོང་། ཡང་རན་པར་བརྔུབས་ནས་འཛིན། དེ་ལྟར་རླུང་འབྱུང་བའི་ཚེ་འོད་འཕྲོས་སྦྱང་། 24-139 བརྔུབ་པའི་ཚེ་སླར་འདུས་ཐིག་ལེ་ལ་ཐིམ་པ་སྔར་ལྟར་འབད་པར་བྱའོ།
那麼首先，依託四種瑜伽的次第是這樣的：哈字的禪修意義是，在空性無緣的狀態中，剎那間觀想自在世間尊（觀世音），具有紅、藍、白三面六臂，前兩隻手相擁，其餘的，右邊兩隻手持蓮花和寶劍，左邊兩隻手持珍寶和法輪，具有金剛跏趺坐姿勢，佩戴珍寶飾品，懸掛絲綢裙裾，以妙相莊嚴，具有髮髻，各種光芒四射，與自身光明的佛母相擁。或者，兩隻手持蓮花莖和鈴鐺，一面容貌與其他特徵相同。其根脈在阿瓦都帝脈的心間位置，在由精血混合而成的八瓣法輪上，紅色蓮花八瓣盛開，如同從非常清澈的湖水中剛取出一般，水珠搖曳的顏色形狀，在被紅黃色花蕊覆蓋的內部，有紅色的阿（藏文：ཨཱཿ，梵文天城體：आः，梵文羅馬擬音：āḥ，漢語字面意思：阿）字放射光芒。然後，將氣息呼出三次，阿（藏文：ཨཱཿ，梵文天城體：आः，梵文羅馬擬音：āḥ，漢語字面意思：阿）字的光芒凈化眾生的污垢，用於菩提。與佛陀及其眷屬一同迎請菩提心以光芒的形式降臨。將上下氣息結合並屏住，再次從毛孔進入，融入阿（藏文：ཨཱཿ，梵文天城體：आः，梵文羅馬擬音：āḥ，漢語字面意思：阿）字。觀想從融化中，出現芥子大小、顏色各異、光芒無量的明點。如果不適，則緩慢呼氣。再次適度吸氣並屏住。這樣，在呼氣時，光芒四射並凈化；在吸氣時，再次聚集並融入明點，應如前努力。
།འདི་ལ་གོམས་ པས། རྣམ་རྟོག་མེད་བཞིན་དུ། ལྷ་སྐུ་ཐིག་ལེ་སོགས་ཀྱི་གསལ་སྣང་བརྟན་པ་དང་། རླུང་ མཉམ་རྒྱུར་ངེས་པ་ཅན་དུ་འབྱུང་། དེ་ནས་ས་ཡིག་གི་དོན་ནི། ཨཱཿཞུ་བའི་ཐིག་ལེ་སྒོམ་པ་ ཡན་སྔ་མ་བཞིན་ལ། ལྟེ་བར་རྡུལ་གྱི་ཐིག་ལེ་ཉུང་འབྲུ་ལྟར་ཕྲ་བ། རེག་བྱ་ཆེས་ཚ་བ། དམར་ ཞིང་འཚེར་བ་སྒོམ། དེ་ནས་རླུང་རོ་བསལ། རླུང་ལྟེ་བར་ཁ་སྦྱར། ལྟེ་བའི་གཏུམ་མོའི་ཐིག་ལེ་ ལས་མེ་ལྕེ་ཟེར་མ་དབུ་མའི་ནང་ནས་ཡར་འཕྲོས། སྙིང་ཁའི་ཐིག་ལེ་ལ་བསྣུན་པས། དཀར་ པོའི་ཆ་རྣམས་སུ་ཞུ། ཐིག་ལེ་ཀུནྡའི་ངོ་བོ་འོད་ཟེར་དཀར་པོའི་རྒྱུན་གྱི་ཕྲེང་བ་བབས། གཏུམ་ མོ་ལ་ཐིམ། དེ་ལྟར་འབར་འཛག་གཉིས་ཀའི་ཚེ། ཐིག་ལེ་གཉིས་ཀ་ལས་ཀྱང་འོད་ཟེར་སྣ་ལྔ་ འཕྲོས། དབུ་མ། རང་ལུས། སྣོད་བཅུད་ཐམས་ཅད་རིམ་གྱིས་ཁྱབ། ཐམས་ཅད་ཞུ། སླར་ རིམ་གྱིས་འདུས། ཐིག་ལེ་གཉིས་ལ་ཐིམ། འདི་ལ་གོམས་པས། མཐོང་ཉམས་ཟླ་འོད། ལུས་ ཉམས་བདེ་བ། སེམས་ཉམས་གསལ་ཞིང་རྟོག་པ་མེད་པ་འབྱུང་། དེ་ནས་དེ་དང་འདྲ་བ་ ལས། དམར་ཆ་ཞུ། ཁམས་དམར་པོ་འོད་དམར་པོའི་རྣམ་པར་གཏུམ་མོ་ལ་ཐིམ། འདི་ལས། མཐོང་ཉམས་ཉི་འོད། ལུས་ཉམས་བདེ་བ་མི་བཟོད་པ། སེམས་ཉམས་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་ མ་གཡོས་བཞིན་དུ་དགའ་ཁྲོ་ཚིམ་པ་འདོད་པ་སོགས་སྣ་ཚོགས་པའོ། །དེ་ནས་ཡང་འདྲ་བ་ ལས། རླུང་ཁ་དོག་ལྔ་པ་རང་ཉིད་ཞུ། འོད་ཟེར་སྣ་ལྔའི་རྣམ་པ་ལྟེ་བར་ཐིམ་པར་སྒོམ་པས། མཐོང་ཉམས་ཅི་ཡང་མི་སྣང་། ལུས་ཉམས་བདེ་བ་ཆེས་པས་རེག་བྱ་མི་ཚོར། སེམས་ཉམས་ སྟོང་ཉིད་རིག་ཙམ་བརྒྱལ་བ་ལྟ་བུ་འཆར་རོ། །འདིར་ཧ་ཡིག་ལ་རླུང་ཕྱིར་འགྲོ་ཚེ་སྤྲོ། ནང་དུ་ འོང་ཚེ་བསྡུ་ལ། ས་ཡིག་གིས་སྐབས་འདིར། རླུང་འཛིན་ཐང་རེ་ལའང་སྤྲོ་བསྡུ་མང་པོར་བྱ་ བ་ཉིད་ལེགས་པས། སེམས་ཤུགས་ཆད་པ་བཞིན་གྱུར་ན། ངལ་བསོ་བ་ཐིག་ལེ་ལ་སེམས་ འཛིན་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་དེ་ལ་གོམས་པས། དམིགས་པའི་གཞི་སྔ་མ་ལྟ་བུ་བསྒོམས་ 24-140 ནས། ཐིག་ལེ་གཉིས་ཀྱི་འབར་འཛག་དང་དེ་ནས་འོད་ཟེར་སྤྲོས། ཁམས་གསུམ་འོད་དུ་ཞུ། རང་ལ་ཐིམ། དེ་ཨབདྷཱུཏི་ལ། དེ་གཏུམ་མོ་ལ། དེ་དང་། སྙིང་ཁའི་ཐིག་ལེ་རོ་གཅིག་འདྲེས། དེ་ཡང་ཇེ་དྭངས་ཇེ་དྭངས་ལ་སྟོང་པར་སྦྱངས་ནས་མཉམ་པར་བཞག དེ་ལྟར་ཡང་ཡང་ གོམས་པས། མཐོང་ཉམས། སྟོང་གཟུགས་སྣ་ཚོགས་ལུས་ཉམས་བདེ་ལ་ཞེན་པ་མེད་པ། སེམས་ཉམས་བདེ་བའི་ངང་ལས། གསལ་བ་སྙིང་རྗེ། མཉམ་པ་ཉིད་སོགས་འཛིན་སྟངས་སྣ་ ཚོགས་པ་འབྱུང་། སྐབས་འདིར་སེམས་འཛིན་སྟངས་རྣམ་པ་ཐ་དད་པ་དེ་དག་ལྷ་སྐུར་སྒོམ་ པས་བོགས་འབྱིན་པར་འགྱུར། དེ་ཉིད་མཐའ་ནས་དབུས་སུ་ཡལ་བར་སྒོམ་པ་ཡང་ཡང་ བྱའོ།
།此若串習故，無念之中，神像明點等之顯現穩固，且風定於中脈。 彼后，薩字之義：修持阿（藏文：ཨཱཿ，梵文天城體：आः，梵文羅馬擬音：āḥ，漢語字面意思：阿）字所化之明點，如前。于臍間觀想微細如芥子的明點，觸感極熱，紅而閃耀。 其後，排除濁氣，風與臍相合。臍間拙火之明點，火焰光芒自中脈向上升騰，觸碰心間之明點，融入白色部分。明點昆達之自性，白色光芒之流如串珠般降下，融入拙火。如是于燃滴二者之時，二明點皆放射五色光芒，中脈、自身、內外一切次第遍佈，一切消融，複次第收攝，融入二明點。此若串習故，見相如月光，身相安樂，心相清明且無念。 其後，與彼相似，紅色部分消融，紅色界化為紅色光芒之相，融入拙火。由此，見相如日光，身相安樂不可忍受，心相於定中不動搖，然生喜怒滿足慾望等種種。 其後，又與彼相似，五色風自身消融，觀想五色光芒之相融入臍間，見相一無所見，身相極樂故不覺觸，心相空性僅為覺知，如昏厥般顯現。 此處，哈字于風外出時舒展，于內入時收攝。薩字於此時，于每次持風時，亦宜多次舒展收攝，若心力衰竭，則休息，心住于明點。 其後，若串習彼，則觀想如前之所緣境，二明點之燃滴，及其後之光芒放射，三界消融于光中，融入自身。彼入于阿瓦都帝脈，彼入于拙火，彼與心間之明點融為一體。彼亦愈發清澈，愈發清澈，于空性中修習，而入于平等。如是再三串習，見相，空色種種，身相無有對安樂之執著，心相於安樂之境中，顯現光明、慈悲、平等性等種種執持方式。 此時，以種種不同之心之執持方式，觀想為神像，則能增益。彼亦應反覆修習，從邊緣向中心消融。
།དེ་རྣམས་ལ་གོམས་ནས། ཏ་ཡིག་གི་དོན་སྒོམ་པ་ལ། ཞུ་བདེ་ལྷན་སྐྱེས་ལས། དཔེའི་ དོན་དམ་བདེན་པ་སྒྲུབ་པ་དང་། ལུགས་ལྡོག་གི་མཐར་རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་ལས་བདེ་བ་ ཆེན་པོའི་ལྷ་སྐུ་སྒྲུབ་པ་དང་། དེའི་ཡེ་ཤེས་བརྟན་རྒྱས་སུ་བྱས་པས་གཉུག་མའི་སྐུ་བསྒྲུབ་པ་ དང་། ཞིང་སྦྱོང་བ་སྟེ་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། རང་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་ཡབ་ཡུམ་དུ་གསལ་ བའི་སྤྱི་བོ་ནས་ནོར་བུའི་བར་དུ་ཨབདྷཱུཏི་ཤིན་ཏུ་ཕྲ་ཞིང་འོད་འཕྲོ་བ་གསལ་གདབ། དེ་ནས། ཡབ་ཡུམ་རྗེས་སུ་ཆགས་པས་སྙོམས་པར་ཞུགས་པས། རྩའི་གནས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རླུང་དང་ ཐིག་ལེ་ཞུ། དབུ་མའི་ལམ་བརྒྱུད། གསང་བ་བདེ་སྐྱོང་གི་འཁོར་ལོར་བྱོན། ཐམས་ཅད་ཀྱི་ དྭངས་མའི་དྭངས་མ་ཟིལ་པའི་ཐིགས་པ་ལྟ་བུ། རྡོ་རྗེའི་ལམ་ནས་ནོར་བུའི་རྩེ་མོར་འཐོན་ པ་ཐིག་ལེ་ཉུང་ཀར་སྦོམ་པོའི་ཚད་ཙམ་འོད་ཟེར་དཔག་མེད་འཕྲོ་བ། ཕྱེད་ཡུམ་གྱི་དབུ་མའི་ མས་སྣ་དང་། ཕྱེད་ཡབ་ཀྱི་རྡོ་རྗེའི་བུ་གར་ཆུད་པ་ལ་སེམས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་བཞག དེ་ལ་སེམས་ བརྟན་ན། ཐིག་ལེ་ལས་འོད་འཕྲོས་སྣོད་བཅུད་ཐམས་ཅད་ཁེངས། སངས་རྒྱས་བྱང་སེམས་ དང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བདེ་བ། རྟེན་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀུནྡ་དང་བཅས་པ་འོད་ཟེར་གྱི་ རྣམ་པར་བྱུང་། སླར་འདུས། ཐིག་ལེ་ལ་ཐིམ། དེ་ལྟར་ཡང་ཡང་སྒོམ། (༡)ཡང་གཞན་འདྲ་ 24-141 བ་ལ། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་འོད་ཟེར་གྱི་རྣམ་པར་བྱས་སླར་བསྡུའོ།
།若串習彼等，則于修持「塔」字之義時，有四種修法，即由俱生歡喜入手： 一、 證悟譬喻之究竟真諦； 二、 于順逆之盡頭，由自性俱生入手，成就大樂之天神身像； 三、 穩固增長彼之智慧，成就本有之身； 四、 凈治剎土。 初者，觀想自身為自在世間之怙主父母雙尊，于頂輪至寶珠間，觀想極細且光芒四射之阿瓦都帝脈。 其後，父母雙尊隨之交合，入于等至，融化所有脈輪之風與明點，經由中脈，抵達秘密安樂之輪。 所有精華中之精華，如露珠般，自金剛道而出，于寶珠之頂端，顯現如芥子般粗細之明點，放射無量光芒。 一半沒入佛母中脈之下端，一半沒入佛父金剛之孔道，心專注於此。 若心能安住於此，則明點放射光芒，充滿一切器情世間。 所有佛陀、菩薩及眾生之安樂，皆化為光芒之相，連同所依之菩提心昆達，再次聚集，融入明點。如是反覆修習。 （一）又，于其他相似之修法中，所有佛陀皆化為光芒之相，再次收攝。
།(༢)ཡང་དེ་དང་འདྲ་ བ་ལ། སྣོད་བཅུད་མཐའ་ནས་བསྡུས་ནས་མཉམ་པར་བཞག (༣)འདི་གསུམ་བདེ་བ་དང་། བྱིན་རླབས་འཇུག་པ་དང་། བདེ་སྟོང་སྦྱོར་བ་ལ་རིམ་པ་བཞིན་རྒྱ་ཆེར་བསྔགས་པས། སྔ་ ཕྱིའི་གོ་རིམ་འདི་བཞིན་སྒོམ་པ་ལེགས་པ་ཉིད་ཡིན་ལ། འདི་ལ་ཤིན་ཏུ་གོམས་པས། ལུས་ སེམས་གཉི་གའི་བདེ་བ་རོ་ཅིག་པའི་རང་གཟུགས་ལ་སྤྲོ་བའི་ཚེ་ལྷ་སྐུ་དང་འོད་ཀྱི་ནམ་ མཁའ་ཁྱབ་པ་དང་། བསྡུ་བའི་ཚེ། ཐིག་ལེའི་གསལ་སྣང་དང་། ཐིག་ལེའི་ནང་དུ་ལྷ་སྐུ་དང་ དཀྱིལ་འཁོར་རབ་འབྱམས་སོགས་སྟོང་གཟུགས་མཐོང་། ཡུལ་ཕལ་ཆེར་ནུབ་ཅིང་། བདེ་ བས་བརྒྱལ་བ་དང་། མིག་འཛུམ་རེ་ལའང་སྤྲོ་བསྡུ་ལན་དཔག་མེད་ནུས་པ་སོགས་འབྱུང་ སྟེ། དེ་ལ་ཐིག་ལེའི་འོད་ཀྱིས་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་ཐིག་ལེ་དང་། དེ་ཡང་བསྡུས་ནས་བདེ་བའི་ ངོ་བོ་ཙམ་ལ་འཛིན་མེད་དུ་བཞག འདི་ལ་གོམས་པས། མཐོང་ཉམས་རྩོལ་མེད་དུ་སྤྲོ་བསྡུ་ དངོས་སུ་འབྱུང་། སེམས་ཉམས་རྣམ་མེད་དང་བདེ་བ་ཟུང་སྦྱོར་འབྱུང་ལ། གཉིས་པ་ནི། དེ་ བརྟན་ནས། ལྟེ་བར་ཐིག་ལེ་བསྒོམས་པས་ལྷན་སྐྱེས། དེ་ནས་སྙིང་ཁར་ཁྱད་དགའ། དེ་ནས་ མགྲིན་པར་མཆོག་དགའ། དེ་ནས་སྤྱི་བོར་དགའ་བ། དེ་རྣམས་ལ་དམིགས་པ་ནི། ཞུ་བདེའི་ ཐིག་ལེ་དེ་གྱེན་དུ་དྲངས། ལྟེ་བ་ལ་སོགས་པའི་གནས་བཞི་པོ་དེ་དག་ཏུ་ཐིག་ལེ་བཀོད་ནས། སྔར་བཞིན་སྤྲོ་བསྡུའི་ཚུལ་གསུམ་པོ་དག་བྱའོ།
།(༢)又，于其他相似之修法中，將所有器情世間從邊際收攝，置於平等性中。(༣)此三者，即對於安樂、加持入注、以及樂空雙運，次第廣大地讚頌。如是前後次第修習甚佳。若對此極度串習，則于身心二者之安樂生起同一感受之自性時，天神身像與光明遍佈虛空；于收攝時，則見明點之光明，以及明點內之天神身像與無量壇城等空性之顯現。多數對境隱沒，因安樂而昏厥，甚至於眨眼間，亦能生起無數次之舒放與收攝。如是，彼時，明點之光芒照亮一切顯現，一切皆為明點，且又收攝，于安樂之自性中無執而住。若對此串習，則見解與體驗無需勤作而自然生起舒放與收攝。心之體驗則生起無分別與樂空雙運。 第二，穩固之後，于臍間觀想明點，生起俱生喜（藏文：ལྷན་སྐྱེས，梵文天城體：सहज，梵文羅馬擬音：sahaja，漢語字面意思：俱生）。其後，於心間生起殊勝喜（藏文：ཁྱད་དགའ，梵文天城體：विशिष्टानन्द，梵文羅馬擬音：viśiṣṭānanda，漢語字面意思：殊勝喜）。其後，于喉間生起最勝喜（藏文：མཆོག་དགའ，梵文天城體：परमानन्द，梵文羅馬擬音：paramānanda，漢語字面意思：最勝喜）。其後，于頂輪生起俱生喜（藏文：དགའ་བ，梵文天城體：आनन्द，梵文羅馬擬音：ānanda，漢語字面意思：喜）。對於彼等之專注，乃是將融樂之明點向上提引，于臍間等四處安置明點，如前一般進行舒放與收攝之三種方式。
།ལྔ་པོ་འདི་རྣམས་ལ་གོམས་པས། རིམ་པ་ ཇི་ལྟ་བར། འཁོར་ལོ་རྩ་ཁམས་རླུང་རྣམས་ཀྱི་དྭངས་མ་ལྷ་སྐུའི་རྣམ་པར་དངོས་སུ་སྣང་། དེ་ ནས་ཡང་། སྣ་སྒོར་ཐིག་ལེ་སྔ་མ་ལྟར་ལ་སྤྲོ་བསྡུ་བྱས་པས། རླུང་སེམས་ཀྱི་འགྲོ་འོང་ཐམས་ ཅད་ལྷ་སྐུར་སྒྱུར་བ་ཡིན། གསུམ་པ་ནི། མཉམ་གཞག་གི་ཚེ་ལྷ་སྐུ་ཙམ་ལ་སེམས་གཞག་ཅིང་ སེམས་ཀྱི་འགྲོ་འོང་ཕྲ་མོ་ལ་རྡོར་བཟླས་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་གཟུགས་སོགས་སྣང་བ་ལ་སེམས་ གནས་པའི་ཚེ་ༀ་སྣང་བ་ནུབ་པའི་ཚེ་ཨཱཿ སེམས་གཡོ་མེད་དུ་གནས་པའི་ཚེ་ཧཱུཾ་གི་གདངས་ 24-142 བདེ་བའི་སྒྲ་དང་བསྲེས་ནས་སྒོམ། འདིས་སེམས་ཀྱི་འགྲོ་འོང་ཐམས་ཅད་སྟོང་ཉིད་ལ་འཇུག རྗེས་ཐོབ་ཀྱི་ཚེ། རླུང་སེམས་གཉིས་ཀའི་འགྲོ་འོང་ལ་རྡོར་བཟླས་བྱས་པས། སྐད་ཅིག་ གཅིག་ལ་སྟོང་པ་ལས་རགས་པའི་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱེད་པའི་ལྷ་སྐུར་ལྡང་ཞིང་། ཡང་སྟོང་ པ་ལ་འཇུག་ནུས་ན། བཞི་པ་ནི། རླུང་སེམས་ཀྱི་ཐིག་ལེ་དེ། གཟུགས་སྒྲ་དྲི་སོགས་གང་སྣང་གི་སྟེང་དུ་སྒོམ་ ནས་མཉམ་པར་བཞག་པས། མ་དག་པའི་སྣང་བ་འགགས་ཏེ། དག་པའི་སྣོད་བཅུད་དུ་ འགྱུར། འདི་ལ་རིང་དུ་གོམས་པས། རིམ་བཞིན་ས་བཅུ་བགྲོད་ནས། འོད་ཀྱི་རིག་མ་དང་ སྦྱར་བས་འབྱུང་ལུས་སྟོང་པར་འགགས་ཤིང་། བདེ་བ་དང་། རླུང་ཙམ་ལས་གྲུབ་པས་ཡེ་ ཤེས་ཀྱི་ལུས། ཁམས་ལྔའམ་ཀུནྡ་དྭངས་མའི་དྭངས་མ་ཤིན་ཏུ་ཕྲ་བ་ཙམ་ལས་གྲུབ་པའི་ལུས་ སུ་འགྱུར། དེ་ནས་རང་འོད་ཀྱི་རིག་མ་ལ་བརྟེན་ནས། ལུགས་འབྱུང་གི་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་ཚེ་ཆོས་ སྐུ་དང་། ལུགས་ལྡོག་གི་ཚེ་ལོངས་སྐུར་ལྡང་བས། ཚུལ་དེ་ལྟར་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་མཆོག་གི་ དངོས་གྲུབ་ལ་སྦྱོར་བ་ནི། སེམས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱའི་ཕྱོགས་ཅིག་གོ ། ཟུང་འཇུག་ལྷན་སྐྱེས་རྒྱལ་བའི་རྒྱལ་སྲིད་མཆོག །རིན་ཆེན་ཡན་ལག་བདུན་གྱི་མངའ་ བདག་ནི། །དབང་ཕྱུག་བརྒྱད་ཀྱི་ལང་ཚོའི་རྩེར་སོན་ནས། །ཁ་སྦྱོར་རོལ་བའི་དགའ་སྟོན་ཆེ་ ལ་སྤྱོད། །གོ་འཕང་མཆོག་དེ་བརྙེས་པ་གང་གི་ཞབས། །བདག་གི་སྤྱི་བོར་ནམ་ཡང་ངེས་པར་ གྱུར། །ལམ་བཟང་རིན་ཆེན་འདིས་ཀྱང་འགྲོ་རྣམས་ལ། །ཟུང་འཇུག་འོད་བརྒྱ་འགྱེད་པ་ཉིད་ དུ་ཤོག ། སྨྲས་པ། འཇུག་ངོགས་བདེ་བ་ཉིད་དུའང་ཉམ་ཆུང་དག །རྡེག་འཆོས་ཇི་བཞིན་རྨོངས་ རྣམས་འདི་ན་དེ། །རྒྱུད་སྡེ་རྣམས་དང་འཐུན་པར་བྱོས་ཤིག་ཅེས། །བདག་ནི་དེ་སྐད་རིང་དུ་ སྒྲོགས་པར་བྱེད། ། 24-143 ༄། །རིགས་ཀྱི་ལྷ་མོ་ལ་བརྟེན་པའི་ལམ་ཕྱོགས་ཙམ་སྨོས་པ། ད་ནི་རིགས་ཀྱི་ལྷ་མོ་ལ་བརྟེན་པའི་ལམ་ཕྱོགས་ཙམ་སྨོས་ན། དམིགས་པ་དངོས་རྣམས་ ཕལ་ཆེར་སྔ་མ་ལྟར་ལ། ཡན་ལག་གི་ཁྱད་པར་འགའ་ཞིག་ཡོད་པ་མདོ་ཙམ་བརྗོད་པར་ བྱའོ།
五者，於此等修法熟習之後，次第如何？則輪、脈、風之精華為天神身像之形態真實顯現。此後，又如先前一般，于鼻孔作明點之舒放與收攝，則風心之所有執行皆轉化為天神身像。 三者，于等持之時，僅將心專注于天神身像，並於心之微細執行中作金剛唸誦。彼亦於心安住於色等顯現之時，唸誦嗡；于顯現隱沒之時，唸誦啊；於心無動搖而安住之時，將吽之音聲與安樂之聲混合而修。以此，心之所有執行皆融入空性。于出定時，于風心二者之執行中作金剛唸誦，則能於一剎那間，從空性中升起與粗糙之身相異之天神身像，且又能融入空性。 四者，將風心之明點，於色聲香味等任何顯現之上觀修而入于等持，則不凈之顯現止息，轉為清凈之器情世間。對此長久串習，則次第經歷十地，與光明之覺受結合，則由五大所成之身於空性中止息，由安樂與風所成之身為智慧之身，由五界或昆達（藏文：ཀུནྡ་，梵文天城體：कुन्द，梵文羅馬擬音：kunda，漢語字面意思：昆達）之精華為極細微之身。此後，依靠自光之覺受，于順生之俱生之時為法身，于逆生之時為報身，如是，將此方式與大手印之殊勝成就結合，乃是心之手印之一部分。 雙運俱生勝王之王政，珍寶七支之主宰，八自在之青春達于頂峰，享用交合嬉戲之盛宴。獲得此殊勝果位者之足，愿我之頭頂恒常頂戴。愿此珍妙善道，亦令眾生，散發雙運之百道光明。 如是說：于趨入之初，安樂亦微弱者，如擊打調整般，愚昧者於此如此。與諸續部相應行持，我如是長久宣說。 ༄། །略說依于種姓佛母之道。 今略說依于種姓佛母之道，目標等大多如前，僅于支分上有少許差別，略述如下。
། དེ་ལ་དང་པོ། ཧ་ཡིག་གི་དོན་ནི་རིགས་ཀྱི་ལྷ་མོ་མི་མོ་པདྨ་ཅན་ནམ། གླུ་དབྱངས་མཁན་ ལ་སོགས་པ། སེམས་བསྐྱེད་ཅིང་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་དབང་བསྐུར་བ་དམ་ཚིག་དང་ལྡན་ཞིང་། རིམ་པ་དང་པོ་བསྐྱེད་རིམ་ལ་བསླབས་པ་ཞིག་ལ་སྒྲུབ་ཅིང་། ས་ཡིག་དང་ཨཱཿཡིག་ལ་ཡང་དེ་ བཞིན་དང་། ཏ་ཡིག་གི་ཚེ། ལྷ་དང་རིག་འཛིན་ལྷ་མིན་སོགས་ལས་བྱུང་བ་དང་། རྡོར་བཟླས་ ཡན་ཆད་དུ། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ལྷ་མོ་རྣམས་སྔགས་ལ། དང་པོ་གཉིས་གཅིག་ཏུ་མ་ངེས་སོ། །དེའང་ འདི་ལྟར། སྔར་བཤད་པ་ལྟར་ཟླ་བ་ཕྱེད་དམ། ཟླ་གཅིག་ཏུ་བསླབས་ནས། རང་དང་རིགས་ ཀྱི་ལྷ་མོ་གཉིས་ཀའི་སྐྱེ་མཆེད་རྡོ་རྗེ་གསུམ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས། དཽ་ལ་ཞེས་པས། ཨཱལིངྒ་ དང་ཙུམྦྷ་དང་། ཙཱ་ཤ་ཀ་དང་། ཨོཋདཱད་དང་། ཙཱལི་ཀ་རྣམས་ཀྱིས་རཽམོཋའི་བདེ་བ་དང་སྙིང་ ཁའི་ཐིག་ལེ་རོ་གཅིག་ཏུ་བྱས་པ་ལ་སེམས་བཟུང་བདེ་བ་གཡོ་བ་ན། ཐིག་ལེ་སྤྲོ། མྱོང་ཙམ་ ན་བསྡུའོ། །ཐིགས་པའི་ཟིལ་པ་ཅུང་ཟད་འཕོ་བ་ལྟ་ན། ཧྲཱིཿ ཞེས་ལན་བདུན་དང་། སྨིན་ མཚམས་སུ་སྤྱན་དམར་པོ་འབྱེད་འཛུམ་བྱེད་པ་ལ་དམིགས་པས་བཟུང་། གདེང་ཅན་ཚངས་དང་ཚངས་པའི་རླུང་། །གདེངས་ཅན་ཡུལ་དུ་དྲང་བར་བྱ། །ལན་ གསུམ་སྤྲུག་པས་མི་འཕོའོ། །ས་ཡིག་ནི། དེ་མཐར་ཕྱིན་ནས། གཏུམ་མོ་ཁྲག་གི་ཐིག་ལེ་རྡོ་ རྗེའི་དབུས་ན་བསམས་ནས། མཁའ་གསང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ། བཛྲཀམལསཉྫོག་ཙམ་ ལ་གནས་པས་ལས་ཀྱི་གཏུམ་མོ་སྦར་ཞིང་། སྤྲོ་བསྡུ་སོགས་སྔ་མ་ལྟར་སྒོམ་པས། སྔ་མ་དང་ ཆ་འདྲ་བའི་ཉམས་འབྱུང་ཞིང་། འོན་ཀྱང་ཞུ་བདེ་ལ་ཅུང་ཟད་ཁྱད་པར་ཡོད་དོ། །ཨཿཡིག་གི་ དོན་ནི། མཱཋནཡོག་ཡིས་ལྟེ་བའི་ཐིག་ལེའི་འོད་ཀྱིས་རང་ལ་ཐིམ། དེ་ནས་བདེ་བའི་ཉམས་ 24-144 དང་འོད་ཟེར་གཅིག་ཏུ་སྲེས། སླར་ཡང་བསྡུས་ནས། བདེ་བའི་ངོ་བོ་ཙམ་ལ་དམིགས་མེད་ དུ་བཞག ཏ་ཡིག་གི་སྐབས་སུ། དངོས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཁྱད་པར་མ་རྟོགས་ཕལ་ཆེར་འདྲ་ལ། ཨ་ཡི་སྐབས་འཕོ་མེད་དུ་འཛིན་པ་སྦྱོར་བ་ལ་འབད་དགོས་ཤིང་། ཏ་ཡི་གི་སྐབས་འདིར་དེ་ ལྟ་བུའི་རྩོལ་བ་མི་དགོས་སོ། །འདི་དག་རྣམས་སུ་སྤྲོ་བསྡུ་སོགས་ཏིང་འཛིན་དང་དགའ་བའི་ སྐད་ཅིག་མ་ཉི་ཤུ་སྦྱོར་བ་ཕྱག་རྒྱ་དང་སྤྲད་པས་དངོས་སུ་མངོན་དུ་བྱེད་པ་ན། སྐད་ཅིག་མ་ རྣམས་ངོས་ཟིན་ངེས་བྱས་ལ་སྤྲོ་བསྡུ་དང་སྦྱོར་བའི་གནད་སོ་སོ་མ་འཆུགས་པར་བྱའོ། །ཞེས་ པ་ནི། ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ཕྱག་རྒྱའི་ཁྱད་པར་ཕྱེད་པའི་ཕྱིར་མདོ་ཙམ་སྨོས་ཀྱི། མི་མཁོ་བའི་ ཕྱིར་མ་སྤྲོས་སོ།
那麼首先，哈字（ཧ་ཡིག་）的含義是種姓佛母，即具有蓮花的女性，或者歌唱者等等，生起菩提心並在壇城中接受灌頂，具有誓言，且已經學習了第一階段的生起次第的人才能修持。薩字（ས་ཡིག་）和阿字（ཨཱཿཡིག་）也是如此。至於達字（ཏ་ཡིག་），則是由天神和持明、非天等所生。在金剛唸誦之前，智慧的佛母們在咒語中，前兩者並不一定合一。 具體來說，就像之前所說的那樣，學習半個月或者一個月后，將自己和種姓佛母二者的生殖器，即金剛三處加持后，以「 दौ」（梵文天城體：दौ，梵文羅馬擬音：dau）字開始，進行擁抱（梵文天城體：आलिङ्ग，梵文羅馬擬音：ālinga）和親吻（梵文天城體：चुम्बा，梵文羅馬擬音：cumba），以及「चाशक」（梵文天城體：चाशक，梵文羅馬擬音：cāśaka）和「ओठदाद」（梵文天城體：ओठदाद，梵文羅馬擬音：oṭhadāda）以及「चालिक」（梵文天城體：चालिक，梵文羅馬擬音：cālika），將唇舌的安樂和心間的明點融為一體，當心專注於此，安樂搖動時，就舒放明點；稍微體驗時，就收攝明點。當明點的水滴稍微移動時，唸誦七遍「ཧྲཱིཿ」（藏文：ཧྲཱིཿ，梵文天城體：ह्रीः，梵文羅馬擬音：hrīḥ，漢語字面意思：種子字），專注于眉間，眼睛時而睜開時而閉合。 「具髻梵天與梵天之風，具髻引至彼方境地，三次抖動不移動。」薩字（ས་ཡིག་）是，在那之後，觀想拙火血的明點位於金剛的中央，加持空行母的秘密處，僅僅停留在「वज्रकमलसञ्जोग」（藏文未知，梵文天城體：वज्रकमलसञ्जोग，梵文羅馬擬音：vajrakamalasañjoga，漢語字面意思：金剛蓮花結合）的狀態，點燃事業的拙火，像之前一樣修習舒放和收攝等，就會產生與之前相似的體驗，但融化安樂方面稍微有些不同。 阿字（ཨཿཡིག་）的含義是，以「माठनयोग」（藏文未知，梵文天城體：माठनयोग，梵文羅馬擬音：māṭhanayoga）的方式，將臍輪明點的光芒融入自身，然後將安樂的體驗和光芒融為一體，再次收攝，僅僅專注于安樂的自性，無所執著地安住。在達字（ཏ་ཡིག་）的情況下，對於真實和智慧的差別沒有認識，大多相似，但在阿字（ཨ་ཡི་）的情況下，需要努力修習安住于不動的結合。在達字（ཏ་ཡི་གི་）的情況下，不需要那樣的努力。 在這些修法中，將舒放和收攝等，與定和喜樂的二十個剎那與手印結合，從而真實顯現時，需要確定認識每一個剎那，並且舒放和收攝以及結合的要點，不要出現任何錯誤。 之所以這樣說，是爲了區分定和手印的差別，所以只是簡單地提一下，因為不需要，所以沒有詳細闡述。
།འདི་ལྟ་བུའི་ཆགས་གྲོལ་གྱི་དབྱེ་བ་དང་། མཚན་ཉིད་ནི་འདུས་པ་བདེ་ དགྱེས་སོགས་རྒྱུད་སྡེ་རྣམས་ཀྱི་དགོངས་པར་ཆེས་གསལ་ཞིང་། དབྱེ་བ་དང་མཚན་ཉིད་ འདི་དག་དེང་སང་གངས་ཅན་གྱི་མན་ངག་སྨྲ་བ་དག་དང་། རྒྱུད་སྡེ་ལ་རིང་དུ་མ་སྦྱངས་པའི་ མཁས་རློམ་རྣམས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་གྱུར་པ་ཞིག་གོ ། མཐོང་ཐོས་མང་པོའི་ཁུར་གྱིས་རབ་ངལ་བའི། །ཆེར་རློམ་གླང་ཆེན་གང་དག་ངེས་དོན་ གྱི། །ཨམྲའི་ཚལ་དུའང་རྟོག་གེ་ཧ་ལའི་ཕྲེང་། །ཤིང་སྐམ་འཆའ་བར་བྱེད་འདི་མྱ་ངན་འོས། ། ངེས་དོན་ཟབ་མོ་མཐོ་རིས་དལ་འགྲོའི་རྒྱུན། །ལེགས་བཤད་རླབས་ཕྲེང་གཡོ་བའི་བདུད་ རྩི་དེ། །རྡོ་རྗེ་འཆང་དབང་ཞལ་གྱི་འབབ་སྟེགས་ལས། །ཨཱ་ཧོ་ཉམས་པ་མེད་པར་ཕྱོགས་ འདིར་སོན། ། ཞེས་པ་ཡང་ཏཱ་ར་ནཱ་ཐས་སྨྲས་པ་སྟེ། འདི་ནི་ཡི་གེ་བཞི་པའི་མན་ངག་ཉིད་གཞིར་བཞག ཆགས་གྲོལ་གྱི་དབྱེ་བ་དང་། མེད་མི་རུང་གི་མ་ཚང་ཁ་སྐོང་དགོས་པ་རྣམས་སེམས་ཀྱི་ཕྱག་ རྒྱ་ལས་བླངས་ཏེ་མ་བུ་བསྡེབས་ནས་ཤིན་ཏུ་ཉུང་ངུ་ལ་མོས་པ་རྗེས་སུ་བཟུང་བའི་ཕྱིར་བྱས་ པ་སྟེ། གོ་དོན་གལ་ཆེ་བ་རྣམས་ནི་མདོར་བསྡུས་ཙམ་རྣམ་པར་བཤད་པར་འབྲི་བར་འདོད་ 24-145 དོ། །རང་ལོ་བཅུ་དགུ་པ་ལ་བྲིས་པའོ།
像這樣的舒放與收攝的差別和特徵，在喜樂等續部中非常清楚地闡述了其意圖。然而，這些差別和特徵，如今卻未被雪域（指西藏）那些自詡精通口訣之人，以及那些對續部未深入研習的自命不凡者所理解和運用。 那些因見聞繁多而疲憊不堪，自以為是的巨象們，即使身處領悟真諦的芒果園中，也只會將思辨的毒藥，像枯木一樣緊抓不放，這真是令人惋惜。 那深奧的真諦，如同天界緩流的江河，那善說之語，如同波濤般涌動的甘露，正是從金剛持尊者的口中流淌而出，啊！它未曾衰減，傳向四方。 這是多羅那他所說。這實際上是以四字口訣為基礎，舒放與收攝的差別，以及不可或缺的補充，都是從意念手印中提取，母子結合，爲了迎合那些對極少數內容感興趣的人而作。重要的意義，將以簡要的方式進行解釋和記錄。寫於十九歲。
། །། དགེ་ལེགས་འཕེལ།། མངྒ་ལཾ།། (མ་དཔེ་འབྲས་གནས་བཅུའི་དཔེ་རྙིང་། ཕྱི་མ། ༧༥༡ ཡིན།)
吉祥增盛！吉祥圓滿！ （母本為果芒寺十部古籍之一。末頁。751。） 那些喜樂等續部中，舒放與收攝的差別特徵， 如今雪域口訣自詡者，未解續部深研自命者。 見聞繁多疲憊自是象，領悟真諦芒果毒思辨。 天界緩流江河深奧諦，波濤涌動甘露善說語。 金剛持尊口中流淌出，未曾衰減傳向四方處。 此乃多羅那他所說。 實則四字口訣為基礎，舒放收攝差別不可缺。 意念手印提取母子合，迎合極少數人感興趣。 重要意義簡要釋記錄，十九歲時書寫此篇幅。