taranatha1818_達隆夏仲答覆

多羅那他大師教言集JT377སྟག་ལུང་ཞབས་དྲུང་གི་གསུང་ལན་བཞུགས། 18-409 ༄༅། །སྟག་ལུང་ཞབས་དྲུང་གི་གསུང་ལན་བཞུགས། ༄༅། །སྟག་ལུང་ཞབས་དྲུང་གི་གསུང་ལན་བཞུགས། ༄༅། །ༀ་སྭཱ་སྟི། གསུང་ཕེབས་པའི་དྲི་བ་དང་པོ། རང་ལུགས་ཀུན་མཁྱེན་ཆེན་པོའི་ བཞེད་པ་ལ། དུས་ཞབས་པ་ཆེན་པོས་རིགས་ལྡན་གང་ལ་དུས་འཁོར་གསན་པར་བརྗེད། ཅེས་ཕེབས་པ་ལ། སྤྱིར་བོད་ཡུལ་འདིར་གྲགས་ཆེ་བ་ལ། ཤམྦྷ་ལའི་ཆོས་རྒྱལ་རིགས་ལྡན་ ཐམས་ཅད། སྐུ་ཚེའི་ཚད་ལོ་བརྒྱ་ཕྲག་རེ་རེ་ཡིན་ཅེས་ཟེར་ཞིང་། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་རང་རང་ གི་བློས་དཔྱད་པའི་གཏན་ཚིགས་འདོད་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་དུ་མ་རང་ཞིག་བྱུང་། དེ་ཡང་ཤོང་ལོ་ དང་ཐང་སྟོན་མན་ཆད་འདི་ལ་བྱུང་། སྔོན་གྱི་གྱི་ཇོ་དང་རྭ་འབྲོ་ཙ་མི་སོགས་ཀྱི་སྐབས་དཔྱད་ པ་ཆེར་མེད། གཏན་ཚིགས་མི་འདྲ་བ་ལ་བརྟེན་ནས། རྒྱ་གར་དུ་དུས་འཁོར་གྱི་རྒྱུད་སྤྱན་ འདྲེན་པ་པོ་རྣམས་ཀྱིས་རིགས་ལྡན་གང་ལ་ཐུག་འདོད་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་སྣ་ཚོགས་བྱུང་པ་དེར་ འདུག རང་ལུགས་ལ་ཆོས་རྒྱལ་རིགས་ལྡན་རྣམས་མི་ལོ་བརྒྱ་ཕྲག་རེ་རེ་བཞུགས་བྱ་བ་དེ་ ཡང་། སྐུ་ཚེ་ཧྲིལ་པོའི་ཚད་མ་ཡིན། སེང་གེའི་ཁྲི་ལ་བཞུགས་ཏེ། ཆོས་སྟོན་པའི་ཚད་ཡིན། དོན་ལ་གདན་ས་མཛད་པའི་ལོ་གྲངས་སུ་གདའ། རིགས་ལྡན་རྒྱ་མཚོ་རྣམ་རྒྱལ་དང་རྒྱལ་ དཀའ་གཉིས་མ་གཏོགས། གཞན་ཐམས་ཅད་ཁྲི་ཐོག་ཏུ་ལོ་བརྒྱ་ཕྲག་བཞུགས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ པས། རགས་པའི་སྐད་དུ་རིགས་ལྡན་རྣམས་ལོ་བརྒྱར་ཆོས་སྟོན་ཅེས་པའང་མི་འགལ་ཏེ། ཤས་ཆེ་བ་བརྗོད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དཔེར་ན་ཚེ་ལོ་བརྒྱ་པའི་ཚེ་སངས་རྒྱས་འབྱོན་ཞེས་ པ་ཡང་། དེ་སྐབས་ཀྱི་མི་ཚེ་ལོ་བརྒྱ་ལས་རིང་བ་ཡང་ཡོད། ཐུང་བ་ཡང་ཡོད་མོད་ཀྱི། ཕལ་ ཆེ་བའི་ཚེ་ཚད་ལོ་བརྒྱ་ཡིན་པ་ལ་བསམས་པ་བཞིན་དང་། ཚོགས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཁལ་རེ་ བཀྱེའོ་ཞེས་ཟེར་ན། འགའ་ཞིག་ལ་ཉིས་མགོ་གསུམ་མགོ་བྱུང་ཡང་ཕལ་ཆེར་ལ་བསམས་ 18-410 པ་ཡིན་པས་མི་འགལ་བ་བཞིན་ནོ།

我來為您翻譯這段藏文文獻： 塔龍夏仲的回覆書 頂禮！關於第一個提問：按照我們自宗全知者的觀點，時輪大師是從哪位持明聽聞時輪金剛的？ 對此回覆如下：一般而言，在我們西藏地區廣為流傳的說法是，香巴拉的所有持明法王的壽命都是一百年。基於這種說法，各人依據自己的理解提出了很多不同的論證方式。這種情況從雄洛和唐東以來就已經出現。在更早的覺沃、熱卓、查米等時期並沒有太多考證。 由於論證方式的不同，在印度請法時輪續部的人們對於應該拜見哪位持明也產生了各種不同的看法。按照我們的傳統，所謂法王持明們各住世一百年，這並非指全部壽命的長度，而是指坐獅子座說法的時間，實際上是指主持法座的年數。除了持明嘉措南嘉和嘉嘎這兩位之外，其他所有持明都在法座上住世整整一百年。 因此，籠統地說持明們說法一百年也並不矛盾，因為這是描述大多數情況。就像說"人壽百歲時佛陀出世"，雖然當時也有人壽命超過百歲的，也有不足百歲的，但因為大多數人壽命為百歲而這樣說。又比如說"對所有團體都徵收一克（糧食）"，雖然有些地方徵收兩三克，但因為是針對大多數情況而說的，所以並不矛盾。

།དེ་ལ་རིགས་ལྡན་རྒྱ་མཚོ་རྣམ་རྒྱལ་གྱིས་ལོ་བརྒྱ་དང་ བརྒྱད་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཆོས་བསྟན། དེ་རྗེས་རྒྱལ་དཀས་ཉིས་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་ཆོས་བསྟན། དེ་གཉིས་སྡོམས་པ་ལ་མེ་མཁའ་རྒྱ་མཚོ་སྟེ། ལོ་བཞི་བརྒྱ་དང་གསུམ་སོང་། དེ་ཡང་ཀུན་ མཁྱེན་ཆེན་པོ་ནས་སྐུ་ཚེའི་སྟོད་ལ་རྭ་འབྲོ་རྣམས་ཀྱི་གསུང་འཕྲོས་སྐྱར་བ་ལས་རང་བཞེད་ གསལ་ཁ་མ་མཛད། སྐུ་ཚེའི་སྨད་ལ་རྒྱུད་འགྲེལ་གྱི་དགོངས་པ་དཔྱད་པ་མཐར་ཕྱིན་པའི་ རང་བཞེད་ལ་འདི་ལྟར་མཛད། དེའི་དབང་དུ་བྱས་ན། རིགས་ལྡན་རྒྱལ་དཀས་ཆོས་བསྟན་ པའི་འཇུག་གི་ཆ་ལ། དུས་འཁོར་ཞབས་པ་ཆེན་པོས་གསན། ལོ་གྲངས་ཇི་ཙམ་བསྟེན་གྱི་ ངེས་པ་མེད་དེ། རྒྱལ་དཀའི་གདན་སའི་དུས་རྫོགས་མཚམས་ལ་ཐུག་གི་བར་ཤམྦྷ་ལར་ བཞུགས། མེ་མཁའ་རྒྱ་མཚོའི་ལོ་རྫོགས་མཚམས་དེ་ནས་རབ་བྱུང་གི་ལོ་ཤར་བའི་ནང་དུ། སློབ་དཔོན་དུས་འཁོར་ཞབས་འཇམ་པའི་རྡོ་རྗེས། འཕགས་ཡུལ་དུ་དུས་འཁོར་གྱི་རྒྱུད་སྤྱན་ དྲངས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་འདི་ཙམ་ཞིག་ཡིད་བརྟན་ཐུབ་པར་འདུག་ལགས། ༈ ལམ་འབྲས་ལུགས་སྲོལ་བཅོ་བརྒྱད་ལས་བཅུ་གཉིས་སུ་བསྡུ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་ཡིན་ གསུང་པ་ལ། གྱི་ཇོ། འབྲོམ་ཞང་སྟོན། ཞ་མ། ཀོ་བྲག་པ། མང་ལམ་པ། ཆ་གན་པ་ག་ ཤི། ཀུན་སྤངས་ཆེན་པོ། དབང་རྒྱལ་བ། ས་སྐྱ་བ། ཁམས་ལུགས། ལྕེ་སྒོམ་ལུགས་ཏེ་བཅུ་ གཉིས་པོར་འདུས། ཡང་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞིར་དབྱེ་བ་གང་ཡིན་ཕེབས་པའང་དངོས་སུ་བཅོ་བརྒྱད་ ལས་ལོགས་སུ་མེད། ཞ་མ་ཕོ་བརྒྱུད་ལ་སློབ་བརྒྱུད་སྲས་བརྒྱུད་གཉིས་ཡོད་པའི། སློབ་ བརྒྱུད་ལ་སེ་སྒོམ་གྲགས་རྒྱལ་ལུགས་དང་། རྗེ་མལ་གྲོ་བའི་ལུགས་གཉིས་བྱུང་། སྲས་ བརྒྱུད་ལ་གཅིག སློབ་བརྒྱུད་ལ་གཉིས་ཏེ། གསུམ་བྱུང་བའི་གཅིག་བཅོ་བརྒྱད་ཀྱི་དཀྱུས་ལ་ བཅུག ལྷག་མ་གཉིས་དང་། མོ་བརྒྱུད་ལ་སྨོན་དཀར་བའི་ལུགས་དང་། སྟོན་ཆུང་ལུགས་ དང་། དབོན་པོ་ཤེས་ཚུལ་གྱི་ལུགས་ཏེ་གསུམ་ཡོད་པ་ལས། དང་པོ་བཅོ་བརྒྱད་ཀྱི་དཀྱུས་སུ་ 18-411 བགྲོང་། ཕྱི་མ་གཉིས་པོ་བསྣན་པས་བཞི། སེ་སྟོན་ཀུན་རིག་གི་སློབ་མ་ཞ་མ་ལྕམ་སྲིང་དང་། ཞང་སྟོན་སྐུ་མཆེད་བཅོ་བརྒྱད་ཀྱི་དཀྱུས་ལ་ཡོད། སློབ་མ་གཞན་ལ་གནང་བ་ལ། སྒོམ་ པ་བྱང་ཡེ་དང་། གྲུབ་ཐོབ་ཉི་ཕུག་པ་ལ་གནང་བ་རྣམས། མན་ངག་ཐ་མར་ཐོབ་པ། ཞེས་ གྲགས་པ་ལ་ཉི་ཕུག་པ་ནས་བརྒྱུད་པ་མེད། སྒོམ་པ་བྱང་ཡེ་ལུགས་ཏེ་ལྔ། དེ་ནས་རྗེ་བཙུན་ གྲགས་པའི་མནལ་ལམ་དུ་ས་ཆེན་གྱིས་གནང་བ་བརྡ་དོན་གསལ་བ་སྟེ་དྲུག་གོ །བཅོ་བརྒྱད་ ལ་དེ་རྣམས་བསྣན་པས་ཉེར་བཞིའོ།

我來為您翻譯這段內容： 其中，持明嘉措南嘉宣法一百八十二年。之後嘉嘎宣法二百二十一年。這兩者合計爲"火空海"，即經過四百零三年。關於這一點，從全知者早期只是重述惹卓等人的說法，未明確表達自己的觀點。到晚年，在徹底思考續部及其註釋的意趣后，他這樣確立了自己的觀點。按此而言，時輪大師是在持明嘉嘎宣法的最後階段聽法的。至於跟隨學習的具體年數則無法確定，他一直在香巴拉住留到嘉嘎法座時期結束。從"火空海"年數結束時起，在新的紀年開始之內，大師時輪足金剛杵在聖地迎請了時輪續。這些資訊應該是可靠的。 關於道果十八傳承如何歸納為十二傳承的問題，是這樣的：覺沃、仲香東、夏瑪、擴札巴、芒藍巴、恰甘巴嘎西、貢邦欽波、旺嘉瓦、薩迦巴、康傳、杰貢傳，這十二傳承包含了（其他傳承）。 至於您問到的二十四分支是什麼，實際上並沒有超出這十八傳承。夏瑪男傳有學傳和子傳兩支：學傳中產生了色貢扎嘉傳和杰瑪卓瓦傳兩支；子傳有一支，學傳有兩支，共三支，其中一支已列入十八傳承序列。餘下兩支，加上女傳中的門嘎瓦傳、東瓊傳和溫波希策傳三支中，第一支已計入十八傳承序列，后兩支加入（新的計數），成為四支。 色東根日的弟子夏瑪姐弟和香東昆仲已在十八傳承序列中。其他得到傳授的，有貢巴江耶和成就者尼普巴所獲傳承，被稱為"后得教授"，但尼普巴的傳承已經斷絕。貢巴江耶傳承則是第五支。此後，尊者扎巴在夢中從薩欽處獲得的表義明解傳承是第六支。把這些加到十八傳承上，就成了二十四傳承。

།ཡང་ལམ་འབྲས་རང་རེའི་བརྒྱུད་པ་འདི་ལ། ངོར་ རྫོང་དུ་གྲགས་པ་གཉིས་ཀ་ཚང་ཚུལ་ཇི་ལྟར་ཡིན་ཕེབས་པ་ལ། སྤྱིར་ལམ་འབྲས་ས་ལུགས་ ཉེ་བརྒྱུད་རིང་བརྒྱུད་གཅིག་ཏུ་གྲགས་པ་འདི་ལ། ཆོས་རྗེ་བླ་མ་ཡན་ཆད་དུ་ལྟ་ཅི་སྨོས། དེ་ རྗེས་ཀྱང་གཟུངས་ཀྱི་དཔའ་བ་དང་། དགེ་ལེགས་བཟང་པོ་དང་། བཟང་པོ་རྒྱལ་མཚན་པ་ སྟེ། རྫོང་པ་རྣམས་དང་། རི་ཁྲོད་པ་བློ་བརྟན། དེའི་སློབ་མ་འགྲོ་མགོན་དཔལ་ལྡན་ཚུལ་ ཁྲིམས་པ་དང་། ཤར་པ་ཡེ་ཤེས་རྒྱལ་མཚན་དང་། བུདྡྷ་ཤྲཱི་བ་ཤར་བ་པ་དང་། ནམ་ཟ་བྲག་ ཕུག་པའི་སློབ་མ་རྣམས་ཀྱི་དུས་ན་ཡང་ཕྱག་ལེན་མི་འདྲ་བ་ཡེ་མེད། ས་པཎ་ཡན་ཆད་འཁྲིད་ འཆད་པའང་གླེགས་བམ་གྱི་ནང་ནས་འཛུབ་ཚུགས་སུ་བཏུས་ཏེ་འཆད། དེ་རྗེས་ཚོགས་སྒོམ་ པས་འཁྲིད་ཡིག་མཛད། དེའི་སློབ་མ་ཉན་ཆེན་པ་དང་། གཉག་སྙིང་པོ་རྒྱལ་མཚན་གྱིས་ ཀྱང་འཁྲིད་ཡིག་རེ་བརྩམས། བར་སྐབས་དེར་ཞལ་ཤེས་དང་མ་བྲལ་བའི་ངོས་ནས་ཁྲིད་ ཡིག་དེ་དག་ལ་ཡང་བརྟེན་ཏེ་འཆད། ཆོས་རྗེ་བླ་མས་ཀྱང་འཁྲིད་ཡིག་གི་རྩོམ་གཞི་དེ་རྣམས་ ལ་མཛད། གླེགས་བམ་ཉིད་དང་ཡང་བཏུན་ཏེ། ཞལ་ཤེས་ལག་ལེན་གྱིས་བརྒྱན་པ་འདི་ མཛད། དེ་རྗེས་ནས་ངོར་དགོན་གསར་མ་ཐེབས་ཀྱི་བར་ལ། ས་སྐྱ་བ་ཐམས་ཅད་འཁྲིད་ ཡིག་འདི་ཀའི་སྟེང་ནས་བྱེད་པ་འདུག ངོར་བཏབ་པ་ནས་གཟུང་སྟེ། ཕྱག་ལེན་མི་འདྲ་བ་ རེ་མཛད། སྣང་གསུམ་ལྟ་ཁྲིད་བསྐྱེད་རིམ་རྣམས་ལ་དམིགས་པ་མི་འདྲ་བ་དུ་མ་རེ་ཡང་བྱུང་ 18-412 ངོ་། །དེ་ལ་སྐབས་འདིར་ངོར་ལུགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ན། རྗེ་ངོར་པ་མུས་ཆེན་དཀོན་མཆོག་ རྒྱལ་མཚན། བདག་ཆེན་བློ་གྲོས་རྒྱལ་མཚན། བྱང་སེམས་ཀུན་དགའ་མཆོག་གྲུབ། དེ་ལ་རྗེ་ གྲོལ་མཆོག་གིས་ལམ་འབྲས་ཀྱི་དབང་བྱིན་རླབས་འཁྲིད་མན་ངག་ལུང་བཀའ་ཐམས་ཅད་ མཐའ་རྒྱས་སུ་ལན་བཞི་གསན། བརྒྱུད་པའི་གཙོ་བོ་ཡང་འདི་ལ་མཛད། ཡང་རྗེ་ངོར་པ་པཎ་ ཆེན་ཤཱཀ་མཆོག རིན་པོ་ཆེ་གཞོན་ནུ་ཆོས་གྲུབ་པ་རྗེ་གྲོལ་མཆོག་སྟེ་སྔ་མའི་{འོག་[འགོ་] ནས་བརྒྱུད་པ་འདི་གཙོ་བོར་ཡང་མཛད། གཞན་ཡང་ངོར་ཆེན། དབོན་པོ་ཀུན་དགའ་དབང་ ཕྱུག་པ། གློ་བོ་མཁན་ཆེན་རྗེ་བཙུན། ཡང་ངོར་ཆེན་གོ་བོ་རབ་འབྱམས་པ་བསོད་ནམས་སེང་ གེ། ངོར་པ་ལྷ་མཆོག་སེང་གེ། རྗེ་བཙུན་རྣམས་བརྒྱུད་བྱང་ཆོག་གོ །

我來為您翻譯這段內容： 關於在我們的道果傳承中，諾爾與宗杜兩者如何俱全的問題，是這樣的：一般來說，這個被稱為道果薩迦近傳遠傳合一的傳承，在法王上師以前就不用說了。在那之後，也包括尊勝勇士、德勒桑波、桑波嘉參等宗巴們，以及日楚巴洛丹、其弟子卓貢華丹楚記巴、夏巴耶謝嘉參、布達西瓦夏瓦巴、南扎札普巴的弟子們時期，在修法上也完全沒有不同之處。薩班以前講授引導時，也是從經典中逐位元組選來講解。此後，措貢巴著寫了引導文。他的弟子年欽巴和雅寧波嘉參也各自撰寫了引導文。在那段期間，基於未離口傳的立場，依據這些引導文來講授。法王上師也是以這些引導文為寫作基礎，並與經典本身相對照，裝飾以口傳修法而作此（引導文）。此後直到諾爾新寺建立之前，所有薩迦派人都是依照這一引導文來修持。從建立諾爾寺開始，在修法上出現了一些差異。在三現觀引導、生起次第等方面也出現了許多不同的觀修方法。 關於這一點，在此若依諾爾派而言，尊者諾爾巴穆欽貢卻嘉參、達欽洛珠嘉參、覺僧貢嘎卻珠，其中覺卓卻從覺卓卻那裡四次詳細聽受了道果的灌頂、加持、引導、口訣傳承等一切教法。他也將這一系統作為傳承的主要部分。另外，尊者諾爾巴班欽夏卻、仁波切雍努卻珠、尊者覺卓卻，即從前面開始傳下來的這一系統也被作為主要傳承。此外還有諾爾欽、溫波貢嘎旺秋巴、洛沃堪欽杰尊、又有諾爾欽果沃然江巴索南僧格、諾爾巴拉卻僧格、杰尊等人的傳承次第。

ངོར་ལུགས་བརྒྱུད་པ་མི་ འདྲ་བ་བཞི་འདུས། རྫོང་ལུགས་དང་ཕྱོགས་མཐུན་ཐེག་ཆེན་ལུགས་ལ། དཔལ་ལྡན་བླ་མ་ དམ་པ་བསོད་ནམས་རྒྱལ་མཚན། ས་བཟང་མ་ཏི་པཎ་ཆེན། ཐེག་ཆེན་ཆོས་རྗེ། ལྕང་ལུང་པ་ གཞོན་ནུ་ཆོས་གྲུབ། པཎ་ཆེན་ཤཱཀ་མཆོག རྗེ་གཞོན་ནུ་ཆོས་གྲུབ་པའི་དྲུང་དུ་རྗེ་བཙུན་གྱིས་ གསན་པ་དང་། དེ་རྣམས་ཐམས་ཅད་ངེད་ཀྱི་བླ་མ་རྗེ་བཙུན་རྡོ་རིང་བ་རྟིང་མ་དོན་གྱི་སླད་དུ་ མཚན་ནས་སྨོས་ཏེ། རྗེ་ཀུན་དགའ་རྒྱལ་མཚན་པའི་དྲུང་དུ་བདག་གིས་མནོས་པ་དང་། རྫོང་ ལུགས་དངོས་ལ། ཆོས་རྗེ་བླ་མ། གཟུངས་ཀྱི་དཔའ་བ། རྒྱལ་མཚན་དཀོན་མཆོག་པ། མུས་ སྲད་པ་རྡོ་རྗེ་རྒྱལ་མཚན། དེ་ལ་དཀོན་མཆོག་དཔལ་པ་དང་། ཤེས་རིན་པ་གཉིས་དེ་གཉིས་ ཀ་ལ་པཎ་ཆེན་ལྷ་དབང་པ། རྗེ་ནམ་མཁའ་རིན་ཆེན། རྗེ་བཙུན་བྲག་སྟོད་པའི་དྲུང་དུ། རྒྱུ་ ལམ་གྱི་དབང་དང་འཁྲིད་ཐོབ། ཡང་ཐེག་ཆེན་པ། བྲག་ཐོག་པ། རྡོ་རྗེ་གདན་པ། རིག་པའི་ གློག་འཕྲེང་། རྒྱ་སྟོན་བྱང་དབང་། ཡང་ན་མུས་སྲད་པ་རྡོ་རྗེ་རྒྱལ་མཚན། བྱམས་པ་ཆོས་ དཔལ་འབྱོར། རྒྱ་སྟོན་བྱང་དབང་། དེ་ནས་ཤཱཀྱ་ཀུན་དགའ། རྗེ་ཡེ་ཤེས་དབང་པོའི་དྲུང་དུ་ ཡབ་ཡུམ་གྱི་རྒྱུ་དབང་ལམ་དབང་འཁྲིད་ཀྱི་སྙིང་པོ་ཙམ་ཞུས་སོ། །རྫོང་པ་རང་དང་ཐེག་ཆེན་ 18-413 ལུགས་ལ་བརྟེན་པ་རྒྱུད་ལུགས་བཞི། དེ་དག་ནི་ངོར་རྫོང་གཉིས་ཀ་འདུས་ཚུལ་ལགས་སོ།

我來為您翻譯這段內容： 諾爾派傳承有四種不同系統彙集。在與宗派相近的大乘派系統中，有吉祥至尊上師索南嘉參、薩桑瑪諦班欽、大乘法王、章隆巴雍努卻珠、班欽夏卻、尊者雍努卻珠處，杰尊聽受；這些全部（傳承），我的上師杰尊多仁巴（爲了後來的緣故而從名號提及）貢嘎嘉參尊處，我得以領受。在真正的宗派系統中，有法王上師、尊勝勇士、嘉參貢卻巴、穆色巴多杰嘉參，從他那裡有貢卻華巴和謝仁巴二人，這二人都從班欽拉旺巴處（傳承），尊者南卡仁欽、杰尊扎托巴尊處，獲得因道灌頂和引導。另外還有大乘巴、扎托巴、多杰丹巴、仁波切絡創、嘉頓向旺，或者是穆色巴多杰嘉參、強巴卻華覺、嘉頓向旺，然後是釋迦貢嘎，在尊者耶謝旺波尊處，僅請求了父母（續）的因灌頂、道灌頂、引導的精要。依據宗巴自身和大乘派的傳承有四種系統。這些就是諾爾與宗二者彙集的情況。

། ཡང་ད་ལྟར་ལམ་འབྲས་བྱེད་པ་འདི་ལ། བརྒྱུད་པ་ལུགས་སྲོལ་བཅོ་བརྒྱད་ལས་ཇི་ཙམ་ ཞིག་ཚང་བ་ཡིན་གསུང་པ་ནི་ས་ལུགས་ཀྱི་བརྒྱུད་པ་ཉེ་རིང་གཉིས་གཞིར་བཅས། ཞ་མ་ཕོ་ བརྒྱུད་མོ་བརྒྱུད་གཉིས་འདྲེས། ཀོ་བྲག་པ་ཇོ་ནང་ལུགས་ཕག་གྲུ་ལུགས་རྣམས་ལ་འཁྲིད་ གདམས་ངག་ཅི་རིགས་དང་། ཐམས་ཅད་ལ་ལུང་རྒྱུན་ཆ་ཚང་ཙམ་ཡོད་པས། ལུགས་སྲོལ་ བརྒྱད་འགྲེས་པར་བྱེད། ཆ་ག་ན་ལུགས་བླ་མ་བརྒྱུད་པའི་རྣམ་ཐར་གྱི་ལུང་ཙམ་ཡོད། རང་ ལུགས་འདིར་ངོར་རྫོང་ལུགས་དང་། སློབ་བཤད་དེ་གསུམ་པོ་ལ་གཅིག་ཏུ་ངེས་པར་ལྟོས་མི་ དགོས་པའི་ངེས་གནས་ཀྱང་ཅི་ཕེབས་པ། སློབ་བཤད་མར་གྲགས་པ་འདི་བརྒྱུད་པ་གོང་དུ་ སྨོས་པའི་ངོར་ལུགས་དང་བདག་ཆེན་བློ་གྲོས་པ་ལ་ཐུག་པར་བྱེད། དེ་ལ་རྡོ་རིང་ཀུན་སྤངས་ པ་དང་། མཚར་ཆེན་གྱིས་ཞུས་ཟེར། ལག་ལེན་ངོར་ལུགས་སྤྱི་དང་མཐུན། འཁྲིད་ལ་ཤིན་ ཏུ་ཁྱད་ཆེ། སྒྱུ་ལུས་རྨི་ལམ་འོད་གསལ་སོགས་ཀྱི་དམིགས་པ་ཡང་སྟོན་པར་འདུག མཚར་ བའི་སློབ་མ་འགའ་ཞིག་གིས། སྣང་གསུམ་གྱི་སྐབས་སུ་དབུ་མ་ཐལ་འགྱུར་བའི་ལྟ་ཁྲིད་ ཡོངས་རྫོགས་བཅུག་པའང་འདུག གང་ལྟར་ནའང་སློབ་བཤད་མ་ངོར་ལུགས་སུ་ཀ་འདུས་ པར་འདོད། ངོར་ལུགས་སྤྱི་འདི་ལའང་གསར་རྙིང་གཉིས་ཡོད། དཀོན་མཆོག་ལྷུན་གྲུབ་ ཀྱི་འདི་གསར་ཤོས་ཡིན་ལགས། རང་རེའི་བརྒྱུད་པའི་ལུགས་གཅིག་ལ་གོང་དུ་སྨོས་པ་དེ་ འདུས་པ། ཆོས་རྗེ་བླ་མ་དམ་པ་ལ་ཉ་དབོན་གྱིས་གསན། ཡང་གངས་ཁྲོད་པ་ལ་བླ་ཆེན་ རྡོ་རྗེ་རིན་ཆེན་གྱིས་གསན། དེ་གཉིས་ཀ་ལ་གྲུབ་ཆེན་ཀུན་བློས་གསན། ཡང་བླ་མ་དམ་པ་ ལ་མཁན་རིན་ཆེན་རྒྱལ་མཚན་གྱིས་གསན། དེ་དང་གྲུབ་ཆེན་ཀུན་བློ་གཉིས་ཀ་ལ་འཇམ་ དབྱངས་དཀོན་མཆོག་བཟང་པོས་གསན། དེ་ལ་བདག་ཆེན་བློ་གྲོས་པ། དེ་ལ་ཀུན་དགའ་ མཆོག་གྲུབ། དེ་ལ་རྗེ་བཙུན་གྲོལ་མཆོག་གིས་གསན་པ་ཡིན་པས་བརྒྱུད་པ་འདི་ངོར་རྫོང་ 18-414 གཉིས་ཀ་ལ་མི་ཐེ། ལག་ལེན་ནི་རྫོང་ལུགས་དང་མཐུན་ཤས་ཆེའོ།

我來為您翻譯這段內容： 現在對於修持道果的這些人，在十八個傳承系統中有多少完整的呢？這是以薩迦派近遠兩種傳承為基礎，夏瑪男傳、女傳二者混合，以及科札巴、覺囊派、帕竹派等的引導教授隨宜而行，對於所有這些都有完整的傳承脈絡，因此分為八個傳統。查嘎那派僅有上師傳承傳記的教言。在我們自己的傳統中，諾爾派、宗派以及教講這三者，不需要一定依賴的確定之處也隨緣而來。這個所謂的教講派，其傳承上接前述諾爾派和大師洛珠巴。據說這是多仁貢邦巴和察欽請求的。修法與諾爾派總體相合，但在引導上有很大差異。也教授幻身、夢境、光明等的觀修。察巴的一些弟子，在三現時加入了中觀應成派的見地引導的全部內容。總之認為教講派都已融入諾爾派中。這個普遍的諾爾派也有新舊兩種。貢卻倫珠的這個是最新的。我們傳承的一個系統中包含上述內容：法王上師至尊由涅溫聽受，另外崗卓巴由大師多杰仁欽聽受，這兩位都由大成就者根洛聽受，又有堪仁欽嘉參從至尊上師處聽受，蔣揚貢卻桑波從他和大成就者根洛二人處聽受，大師洛珠巴從他處聽受，貢嘎卻珠從他處聽受，杰尊卓卻從他處聽受，因此這個傳承不涉及諾爾和宗兩者。修法則與宗派傳統更為相近。

།རྫོང་པ་རྣམས་ཐོག་མ་ རང་ནས་རྒྱུ་དབང་བསྐུར། ངོར་པ་སྣང་གསུམ་དང་རྒྱུད་གསུམ་གྱི་བར་དུ་རྒྱུ་དབང་བསྐུར། འདི་ལག་ལེན་མི་འདྲ་བ་ཆེ་ཤོས་སུ་འདུག དེ་ལ་བརྟེན་ནས་འཁྲིད་ཀྱི་སྔོན་འགྲོའི་དམིགས་ པ་སོགས་ལ་མི་འདྲ་བ་མང་དུ་བྱུང་ནའང་རང་ལུགས་ལ་དབང་བསྐུར་མཚམས་རང་རྒྱུད་ གསུམ་གྱི་སྔོན་དུ་བསྐུར་ཕྱིན། གང་དུ་བསྐུར་ཀྱང་འདྲ། འཁྲིད་ཀྱི་སྔོན་འགྲོའི་དམིགས་པ་ སོགས་ལ་ཁྱད་མེད། ཡིག་བརྒྱ་མཎྜལ་ཡན་ལག་ལྔ་སྦྱོངས་རང་ཡི་དམ་དུ་དྲན་ཙམ་པ་སོགས་ ལ། དབང་བསྐུར་སྔོན་དུ་སོང་ནའང་བཟང་མོད། མ་སོང་ན་ཡང་སྐྱོན་ཡེ་མེད་དེ། སློབ་ དཔོན་ལ་གསང་སྒྲོགས་ཀྱང་མི་འབྱུང་། སློབ་མ་སྒོམ་པ་ལ་མི་དབང་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། ལྷ་ སྒོམ་སྔགས་བཟླས་དེ་ཙམ་ནི་མ་ཎིའི་སྒོམ་བཟླས་ཀྱིས་རིག་པ་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། རླུང་ ཙམ་བཟུང་ནས་ལུས་སྦྱོང་ཕྲན་བུ་བྱེད་པ་འདི་ཉ་པ་དང་། མུ་ཏིག་གསོད་མཁན་སོགས་དང་ ཡང་ཐུན་མོང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་འཁྲིད་ཡིག་ཆོས་རྗེ་བླ་མ་ཡན་ཆད་ཀྱི་རྙིང་པ་རྣམས་ དང་མ་མཐུན་ན་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་བ་སྲིད། གསར་པ་རྣམས་དང་མ་མཐུན་པ་ནི་ཡོན་ཏན་ཡིན་ གྱི་སྐྱོན་མ་ཡིན་ནོ། །གཞན་ཡང་རྒྱ་གར་གྱི་ཡུལ་ནས་གྲུབ་ཐོབ་ཤིང་རྟའི་སྲོལ་འབྱེད་རྩ་བ་ཐ་ དད་པས་སོ་སོར་བཀྲལ་བའི་ལུགས་ཐ་དད་པ་རྣམས་མ་འདྲེས་པ་གཙང་མར་བྱུང་ན་ལེགས་ མོད་ཀྱང་། ངོར་རྫོང་སོགས་སོ་སོར་འབྱེད་པ་ནི། བོད་རང་དུའང་ཕྱིས་འབྱུང་རང་བྱུང་བ་ ཡིན་པས། འདི་རྣམས་ཀྱི་སོ་སོའི་མི་འདྲ་བའི་ཁྱད་ཆོས་རྣམས་སོ་སོར་མ་འདྲེས་པ་དགོས་ པ་མ་ཡིན་ཏེ། འཐད་ན་གཉིས་ཀ་ནས་ཀྱང་བླང་དུ་རུང་། མི་འཐད་ན་གཉིས་ཀ་སྤངས་པས་ ཀྱང་ཆོག་སྟེ། བོད་ཀྱི་དགེ་བཤེས་ཕལ་བའི་རྣམ་རྟོག་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ།

我來為您翻譯這段內容： 宗派從一開始就授予因灌頂，諾爾派在三現和三續之間授予因灌頂。這是最大的修法差異。雖然由此在引導前行的觀修等方面產生了許多不同，但在我們的傳統中，只要在三續之前授予灌頂，無論在何處授予都一樣。在引導前行的觀修等方面沒有差異。對於百字明、曼荼羅、五支凈修、僅僅憶念本尊等，雖然先得灌頂較好，但即使沒有得到也完全無過失，因為對上師也不會泄露密法，對弟子修行也沒有限制，因為修本尊誦咒語這些與唸誦觀想六字大明咒的道理相同，而且僅僅持氣做些少許身體練習，這也是與漁夫和採珠人等共同的。因此，如果與法王上師以上諸位的古老引導文不相符可能成為過失，但與新的引導文不相符則是功德而非過失。此外，從印度地方開始，成就者們開創車乘傳統，由於根本不同而分別解釋的不同傳統，如果能夠清凈不混雜地出現當然很好，但諾爾派、宗派等的分別，即使在藏地也是後來才出現的，因此這些各自不同的特點不需要分別不混雜，如果合理可以從兩邊都採用，如果不合理兩邊都可以捨棄，因為這僅僅是藏地一般格西的分別念而已。

།ངོར་རྫོང་ལག་ ལེན་མི་འདྲ་བ་བྱུང་ནས་ད་དུང་ལོ་ཉིས་བརྒྱ་མ་ལོན། ཕྱེད་ཉིས་བརྒྱ་ལྷག་ཙམ་གྱི་སྐབས་ན་ ཡོད། སློབ་བཤད་མར་གྲགས་པ་བྱུང་ནས་བརྒྱ་ཡང་མ་ལོན། བདུན་ཅུའི་སྐོར་ལ་ཡོད། དེའི་ 18-415 ནང་ཚན་འགའ་ཞིག་བྱུང་ནས་ལོ་བཞི་བཅུ་ཙམ་ལས་མི་འགྲོ་བའང་ལགས། ལམ་འབྲས་ས་ ལུགས་ལ་ལན་ཅིག་ཞུགས་ནས། གླེགས་བམ་ཡིག་སྣ་དྲུག་ཅུའི་ལུགས་སྐྱོང་དགོས་པ་ཡིན་ གྱི། ཕྱིས་ཀྱི་གང་ཟག་འགའི་རྟོག་པའི་རི་མོ་ལ་ཆེ་ཐང་དུ་འབད་དོན་མི་འདུག ཡང་ལམ་ འབྲས་གླེགས་བམ་ལ་ཡང་དབང་པོ་རབ་འབྲིང་ཐ་གསུམ་གྱི་འཁྲིད་ཡིག་ཟེར་བ་ཡིག་ཆུང་དེ་ ལ་ངོར་རྫོང་གཉིས་ལ་མི་འདྲ་བ་འདུག འཁྲུལ་གཞི་དེ་རིགས་བདུད་ལས་སུ་འདུག་ནའང་། རང་རེ་ཚིག་སྣ་རིང་ཞིང་རྒྱས་པ་དེ་དག་པར་བྱེད་ལགས། བླ་མ་དམ་པའི་འཁྲིད་ཡིག་འདི་ གླེགས་བམ་རང་དང་མཐུན་ངེས་ལགས་ཤིང་། རྩོམ་པ་པོ་གང་ཟག་གི་དབང་དུ་བྱས་ནའང་། མཁས་བཙུན་བཟང་གསུམ་གྱི་ཡོན་ཏན་འགྲན་ཟླ་མེད་ཅིང་། གོང་མ་ལྔ་ལས་ཀྱང་མི་ཞན་པ་ ཡིན། དགེ་བཤེས་ཕལ་པ་མ་ཡིན་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ཡིན་པར་འདུག་པས། རང་རེ་ཁོང་གི་འཁྲིད་ ཡིག་ལ་རྩིས་པོ་ཆེར་བྱེད་པ་ཡིན་ལགས། ཞུས་དག དགེ་ལེགས་འཕེལ། བཀྲ་ཤིས།

目錄 སྟག་ལུང་ཞབས་དྲུང་གི་གསུང་ལན་བཞུགས།

我來為您翻譯這段內容： 諾爾派和宗派的修法出現差異至今還不到二百年，在大約二百五十多年前存在。從講解傳承出名至今還不到一百年，在七十年左右。其中一些修法從出現到現在也只有四十年左右。一旦進入道果薩迦傳承，就需要遵循六十種經函的傳統，對於後來一些人的分別繪畫沒有必要過分努力。另外在道果經函中，所謂上、中、下三種根器的引導文，那些小文獻在諾爾派和宗派之間有所不同。雖然這類混淆的根源可能是魔業，但我們那些冗長而廣大的文字都需要清凈。這位至尊上師的引導文確實與經函本身相符，就作者個人而言，也是在智慧、戒律、善良三方面具有無與倫比的功德，且不遜色於五位前輩。他不是普通的格西而是化身，因此我們對他的引導文非常重視。校對完畢。愿善增上。吉祥。 目錄 德隆夏仲的回信

我來為您將這個藏文目錄翻譯成中文： 目錄 德隆夏仲回函 註：德隆(སྟག་ལུང)是寺院名稱，夏仲(ཞབས་དྲུང)是尊稱，意為"尊貴的"或"至尊的"。གསུང་ལན意為"回函/答覆"，བཞུགས是敬語動詞，表示"在此"或"存在"。