taranatha1817_格西帕丹夏迦丹增問答要點解明

多羅那他大師教言集JT376དགེ་བཤེས་དཔལ་ལྡན་ཤཱཀྱ་བསྟན་འཛིན་གྱིས་དྲི་ལན་གནད་ཀྱི་གསལ་བྱེད་བཞུགས། 18-361 ༄༅། །དགེ་བཤེས་དཔལ་ལྡན་ཤཱཀྱ་བསྟན་འཛིན་གྱིས་དྲི་ལན་གནད་ཀྱི་གསལ་བྱེད་བཞུགས། ༄། །དྲི་བ་དང་པོ། ༄༅། །དགེ་བཤེས་དཔལ་ལྡན་ཤཱཀྱ་བསྟན་འཛིན་གྱིས་དྲི་ལན་གནད་ ཀྱི་གསལ་བྱེད་བཞུགས། ༄༅། །ༀ་སྭཱ་སྟི། འགྲོ་བའི་བློ་མུན་སེལ་མཛད་པ། །འཇམ་དབྱངས་ཞབས་ཀྱི་པདྨོར་ འདུད། །དོགས་སེལ་དྲི་བའི་འཕྲེང་བ་ལ། །རང་དང་རྗེས་མཐུན་ལན་ཙམ་བརྗོད། །དྲི་ བ་དང་པོ། དཔལ་ཀྱཻ་རྡོ་རྗེའི་དབང་གི་སྔགས་སྡོམ་ཐོབ་ལ་མ་ཉམས་པའི་གང་ཟག་གིས། འཁོར་ལོ་བདེ་མཆོག་ལྟ་བུའི་དབང་ཐོབ་པའི་ཚེ། སྔགས་སྡོམ་གསར་དུ་ཐོབ་རྒྱུ་ཇི་ལྟར་ཡོད། ཅེས་པ་སྟེ། འདི་ལ་བརྗོད་པ། དེའི་ཚེ་གསར་ཐོབ་ནི་ཡོད་དེ། སྔར་བླ་མེད་ཀྱི་སྡོམ་ལྡན་ལ། སློབ་དཔོན་གྱིས་དབང་བསྐུར་བྱས་སམ། སྡོམ་ལྡན་རང་ཉིད་ཀྱིས་དབང་བླངས་ཀྱང་རུང་ སྟེ། སྔར་གྱི་སྔགས་སྡོམ་གྱི་རྒྱུན་དེ་ཉིད་དབང་བསྐུར་རེ་རེ་ཐོབ་པ་ལ་བརྟེན་ནས། ལྷག་པར་ འཕེལ་ཞིང་རྒྱས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ན། ཅི་ཙམ་འཕེལ་བའི་ཆ་དེ། དེ་དང་དེ་ལས་གསར་ དུ་ཐོབ་པར་འགྱུར་ལ། འཕེལ་བ་དེ་ཡང་རྒྱུན་མི་ཆད་པར་འཇུག་གོ །འོན་ཀྱང་གང་ཐོབ་བྱ་ དབང་གི་ངོ་བོ་རིགས་མཐུན་ཕྱིན་ཆད་དུ། སྡོམ་པར་རིགས་མི་འདྲ་མེད་ཅིང་། དབང་ཕྱི་མ་ ཕྱི་མ་ཐོབ་པ་རྣམས་ལ་ཡང་། སྔ་མའི་སྡོམ་པའི་རྒྱུན་དེ་ཉིད་{བཟང་[བཟུང་]ཞིང་རྒྱ་ཆེ་བར་ སོང་བ་མ་གཏོགས། སྡོམ་པ་རིགས་འདྲ་ཞིང་། ངོ་བོ་ཐ་དད་པ་འཇུག་པའང་མེད་པས། སྡོམ་ པ་དངོས་གཞི་ཡོངས་རྫོགས་གསར་ཐོབ་ནི་མེད་དོ། །སྐབས་འདིར་འདི་ལྟར་ཤེས་དགོས་ ཏེ། དབང་དང་པོ་དེ་ལ་མ་སྨིན་པ་སྨིན་པར་བྱེད་པ་ཞེས་བྱ་ཞིང་། ཕྱི་མ་རྣམས་ལ་ཡང་རང་ རང་གི་ངོ་སྐལ་གྱི་སྔར་མ་སྨིན་པ་སྨིན་པར་བྱས་པའི་ཆ་ཤས་རེ་ཡོད་མོད་ཀྱང་། སྨིན་ཚུལ་ དེ་ཙམ་ཞིག་ནི་སངས་རྒྱས་མ་ཐོབ་ཀྱི་བར་དུ་རྟག་ཏུ་འབྱུང་བས། ཕྱི་མ་རྣམས་ལ་མ་སྨིན་པ་ 18-362 སྨིན་པར་བྱེད་པའི་ཐ་སྙད་མི་སྦྱོར་རོ།

我來為您翻譯這段藏文： 《格西華丹釋迦丹增問答要義明解》 頂禮！為眾生驅除心中黑暗的文殊足下蓮花前我敬禮！對於提出的疑問串，我將根據自己的理解做出簡要回答。 第一個問題：已獲得吉祥喜金剛灌頂的密乘戒且未破戒的人，在獲得如勝樂輪等灌頂時，如何重新獲得密乘戒？ 對此回答：此時確實有新獲得之處。對於先前已有無上密乘戒的人來說，無論是上師為其灌頂，還是具戒者自己接受灌頂，基於獲得每一次灌頂，先前的密乘戒之相續會更加增長廣大。因此，增長的那部分就是從各自灌頂中新獲得的，而且這種增長會不間斷地持續。 然而，只要所獲得的灌頂本質屬於同類，戒體就不會有不同類別，對於獲得後續灌頂的人來說，也只是先前戒體的相續變得更加殊勝廣大而已，並不會出現本質相同而體性不同的戒體，因此並不存在完整戒體的重新獲得。 在這裡需要明白：第一次灌頂稱為"使未成熟者成熟"，雖然後續灌頂中也各自具有使其對應的未成熟部分成熟的成分，但這種成熟方式會一直持續到成佛為止，因此對後續灌頂不使用"使未成熟者成熟"這一說法。 （註：這裡的咒語"ༀ་སྭཱ་སྟི།"翻譯為： 藏文：ༀ་སྭཱ་སྟི། 梵文天城體：ॐ स्वस्ति 梵文羅馬拼音：oṃ svasti 漢語字面意思：嗡 吉祥）

།ཡང་སམ་པུ་ཊའི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་ནས། རིག་པའི་དབང་གི་ སྐབས་སུ་གོས་ཀྱི་དབང་ཞེས་པ་ལྷག་པོར་གསུངས་པ་དང་། མི་གཡོ་བ་བླ་མེད་ལས་རལ་གྲི་ ཞགས་པའི་དབང་སོགས་བཤད་པ་དང་། དུས་འཁོར་ལས་དར་དཔྱངས་ཀྱི་དབང་ལོགས་ སུ་གསུངས་ཤིང་། ཆུ་དབང་སོགས་གཞན་རྣམས་ཀྱང་། སྦྱང་གཞི་སྦྱོང་བྱེད་སྤྱི་དང་མི་འདྲ་ བར་གསུངས་པ་རྣམས་ལ་ཡང་། ཕན་ཚུན་གཅིག་གིས་གཅིག་དོད་ཐུབ་པ་ཡིན་པས། ཆོ་ གའི་རྣམ་གྲངས་མི་འདྲ་བ་ཙམ་དང་། རྒྱས་བསྡུས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཙམ་མ་གཏོགས། གཙོ་བོའི་ དོན་ལ་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། དེ་དག་སོ་སོ་ལས་ཐོབ་པའི་སྡོམ་པ་རྣམས་ཀྱང་ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་ འགྱུར་བར་ཤེས་པར་བྱ་ཞིང་། དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་རང་ལུགས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་གྱི་དབང་ ལ་ནི། སྡོམ་པའི་རིམ་པ་གསར་འཐོབ་ཡོད་པར་ཤེས་དགོས་ཏེ། སློབ་དཔོན་ཆེན་པོའི་གནས་ འཐོབ་པར་བྱེད་པའི་དབང་ཡིན་པར་ཡང་ཡང་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་དབང་དེ་ནི་མ་ ཐོབ་ཀྱང་། དབང་བཅུ་གཅིག་པོ་ཐོབ་པའི་སློབ་དཔོན་གྱིས། སློབ་མ་ལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་ དབང་བསྐུར་བ་དང་རྒྱུད་བཤད་པའི་ཚེ། དབང་དང་རྒྱུད་བཤད་རྣམ་དག་གི་གོ་མི་ཆོད་པ་ ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དབང་བཞི་པའི་བར་གྱི་མཐར་ཐུག་པའི་དབང་རྒྱུན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ན། རྒྱུད་ སྡེ་གཞན་གྱི་རིགས་འགྲེར་རུང་བས་སོ། །འོན་ཀྱང་རྒྱུད་དེ་ཉིད་ཀྱི་ལུགས་ལ། དེ་བཞིན་ གཤེགས་པས་བཀག་པ་ལས་འདས་པའི་ཉེས་པ་དང་། སློབ་དཔོན་གྱིས་བཀས་མ་གནང་ བའི་ཉེས་པ་གཉིས་སློབ་དཔོན་རང་ལ་འབྱུང་ཞིང་། དབང་དེ་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུན་ཆད་པ་དང་། དེ་ ཆད་པས་རྒྱུད་སྡེ་དེའི་དབང་ཡོངས་སུ་མ་རྫོགས་པའི་ཉེས་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཀྱཻ་ རྡོ་རྗེའི་དབང་ཁོ་ན་ཐོབ་པས་འདུས་པ་དང་བདེ་མཆོག་ལ་སོགས་པ་ཡང་སྒོམ་དུ་རུང་བ་ཙམ་ ནི་ཡིན་ཅིང་། འོན་ཀྱང་སོ་སོའི་བཀའ་མ་ཐོབ་ན། སློབ་དཔོན་གྱི་བཀས་མ་གནང་བའི་ཉེས་ པ་ཡོད་པས་བྱིན་རླབས་ཀྱི་སྒོ་ཆུང་བ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་དཀྱིལ་འཁོར་གཅིག་ཏུ་དབང་ཐོབ་པ་ 18-363 ཁོ་ནས་སྔགས་སྡོམ་དང་ལྡན་པ་དེ་ལ། སློབ་དཔོན་གྱིས་འདི་སྒོམས་ཤིག་ཅེས་པའི་ཚིག་ཙམ་ གྱིས་སྒྲུབ་ཐབས་མན་ངག་གཞན་ཐམས་ཅད་ལ་གནང་བ་བྱིན་པས་ཆོག་གམ་སྙམ་ན། དེ་ ལྟར་མི་ཆོག་སྟེ། དེ་ལྟ་བུའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དེ་ལའང་། སངས་རྒྱས་ནས་སློབ་དཔོན་གྱི་བར་ དུ་གནང་བ་སྦྱིན་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པར་དགོས་ལ། གནང་བ་སྟེར་ཚུལ་ནི་མ་ངེས་ཏེ། ཆོ་གའི་ ཚུལ་གྱིས་སྟེར་བ་དང་། ལུང་འབོགས་པ་དང་། གླེགས་བམ་བཀླག་པ་ལ་སོགས་པས་ཀྱང་ རུང་མོད། དེ་ཡང་ལག་ལེན་གྱི་རྒྱུན་མ་ཆད་པའི་སྲོལ་དེ་ཉིད་བཟང་བ་ཡིན་ནོ།

我來為您翻譯這段文字： 另外，在三昧耶續後續部分中，在智慧灌頂時額外提到"衣服灌頂"，在不動佛無上續中講述了寶劍、套索等灌頂，在時輪金剛中單獨宣說了幡幟灌頂，以及水灌頂等其他灌頂也都說明了與一般所凈基和能凈法不同的內容。對於這些灌頂來說，由於它們彼此之間可以互相替代，除了儀軌的不同形式以及詳略的差異之外，在主要含義上是一致的，因此應當瞭解從這些不同灌頂中獲得的戒體本質上是相同的。 而對於時輪金剛自宗的金剛上師灌頂，則需要知道確實存在獲得新的戒體次第，因為經中反覆說明這是獲得大阿阇黎地位的灌頂。因此，即使沒有獲得這個灌頂，已獲得十一灌頂的上師為弟子灌頂時輪金剛頂或講解續部時，並非不能完成清凈的灌頂和續部講解，這是因為具有直至第四灌頂的究竟灌頂相續，所以可以類推適用於其他續部。 然而，按照該續部的傳統，上師自身會有違背如來禁令的過失和未經上師許可的過失兩種，並且會導致該灌頂的傳承中斷，因中斷而造成該續部灌頂不圓滿的過失。同樣地，僅獲得喜金剛灌頂者雖然也可以修習集會和勝樂等本尊，但如果沒有獲得各自的傳承，就會有未經上師許可的過失，加持力也會較小。 那麼，僅僅通過在一個壇城中獲得灌頂而具有密乘戒的人，是否可以僅憑上師"你修習這個吧"的話語，就獲得所有其他修法竅訣的許可呢？不可以這樣做。因為給予這樣的許可也需要從佛陀直至上師之間的許可傳承不間斷。至於給予許可的方式則不確定，通過儀軌形式給予、傳授口訣、閱讀經典等都可以，但其中以實修傳承不間斷的傳統最為殊勝。

།དེས་ན། ཐེག་པ་བླ་ན་མེད་པའི་དབང་བསྐུར་བ་རྫོགས་པ་གཅིག་ཐོབ་པ་ཕྱིན་ཆད། དཀྱིལ་འཁོར་ དེ་ཉིད་དམ་དཀྱིལ་འཁོར་གཞན་གྱི་ཡང་རུང་སྟེ། དབང་བསྐུར་བ་ཅི་ཙམ་མང་བ་དེ་ཙམ་ བཟང་ལ། ཡང་སོ་སོ་མཐའ་དག་ལ་དབང་བསྐུར་ཁོ་ན་ཐོབ་མི་དགོས་པར། ཐ་དད་ཀྱི་བྱིན་ བརླབས་དང་རྗེས་གནང་སོགས་ཐོབ་པས་ཀྱང་དེ་དང་དེ་སྒོམ་དུ་རུང་ཞིང་། ཅི་ནས་ཀྱང་སློབ་ དཔོན་ལ་བཀའ་དེ་འདྲ་བ་རེ་ནི་ཐོབ་པར་བྱེད་པ་ལག་ལེན་རྣམ་དག་གི་རྒྱུན་ལ་འབྱུང་བའི་ རྒྱུ་མཚན་དེ་ལྟར་ཡིན་ནོ།། །། ༄། །དྲི་བ་གཉིས་པ། དྲི་བ་གཉིས་པ། དབང་གསུམ་པའི་ཡེ་ཤེས་ལས་གཞན་པའི། དབང་བཞི་པའི་ཡེ་ཤེས་ ཇི་ལྟར་ཡོད། ཅེས་པ་སྟེ། དེ་ལ་བརྗོད་པ། རེ་ཞིག་དབང་བཞི་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། དབང་གསུམ་ པའི་ཡེ་ཤེས་ལས་ངོ་བོ་ཤིན་ཏུ་ཐ་དད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་དམ་འཆའ་དགོས། དེའི་དོན་ཅུང་ཟད་ ཙམ་བརྗོད་ན། སྤྱིར་འཕགས་པའི་ཡུལ་གྱི་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་འགངས་ཆེན་པོ་རྣམས་ལ་ཡང་ བཞེད་པ་མི་འདྲ་བ་དུ་མ་ཡོད་པར་ཡང་བཤད། མི་འདྲ་བ་ཅི་རིགས་པ་སོ་སོས་མཛད་པའི་ གསུང་རབ་རྣམས་ལ་དངོས་སུ་ཡང་སྣང་། དེ་ལ་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་རྒྱུད་གཞུང་མང་པོ་ལ་ མཁས་ཤིང་། ནུས་མཐུ་དང་བྱིན་རླབས་ཀྱི་གཟི་བྱིན་ཆེན་པོ་མངའ་བ་རྣམས་ལ་རྒྱ་གར་གྱི་ ཡུལ་དུ་སློབ་དཔོན་ཆེན་པོར་བརྩི་བ་འདུག ངོ་མཚར་ཡང་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བ་ལགས་མོད། འོན་ 18-364 ཀྱང་དེ་ཙམ་གྱིས་རྫོགས་རིམ་གྱི་ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་རྟོགས་པའི་ཁྱབ་པ་རང་ཡང་མེད་ཅིང་། དེ་རྟོགས་སུ་ཆུག་ཀྱང་གདུལ་བྱའི་བློ་ངོ་ལ་ལྟོས་ནས་དྲང་དོན་ཙམ་གསུང་བ་ཡང་སྲིད། ངེས་ དོན་ཉིད་གསུང་དུ་ཆུག་ཀྱང་། དེ་ངོ་སྤྲོད་པའི་ཐབས་མི་འདྲ་བ་སྣ་ཚོགས་འབྱུང་སྲིད་པས། ལུགས་ཐ་དད་པ་དེ་རྣམས་ལའང་གཅིག་ཏུ་ཚད་ལྡན་ནོ་ཞེ་བཞག་པར་དཀའ་མོད། མཐའ་ གཅིག་ཏུ་ནོར་རོ་ཞེས་ཀྱང་དགག་པར་དཀའ་བས། རེ་ཞིག་བཏང་སྙོམས་སུ་བཞག་ཅིང་། མཆོག་ཏུ་ཚད་ལྡན་དུ་གྱུར་པ་སེམས་འགྲེལ་སྐོར་གསུམ་ཡིན་ལ། གཞན་ཡང་བྲམ་ཟེ་ཆེན་ པོའི་དོ་ཧ་དང་། རིམ་ལྔ། ཞལ་ལུང་སོགས་ཀྱི་དགོངས་པ་དང་བསྟུན་ན། བཞི་པའི་ཡེ་ཤེས་ ནི། དོན་དམ་པའི་ཡེ་ཤེས་རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ཡིན་ལ། གསུམ་པའི་ཡེ་ཤེས་ ནི། ཞུ་བདེ་ལྷན་སྐྱེས་ཀུན་རྫོབ་དཔེའི་ཡེ་ཤེས་སོ། །དེ་ཡང་སེམས་འགྲེལ་སྐོར་གསུམ་ནས། རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་གྱི་སྟོང་གཟུགས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དང་། མི་འགྱུར་བའི་བདེ་བ་ཟུང་དུ་ འཇུག་པ་ལ་བཞི་པ་མཚན་ཉིད་པར་བཤད་པ་དང་། བྲམ་ཟེ་ཆེན་པོས་ཀྱང་། གྲོགས་དག་ ཟབ་མོ་དང་ནི་རྒྱ་ཆེ་བ་གཞན་མེད་བདག་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་དགའ་བཞི་པའི་ དུས། །གཉུག་མ་ཉམས་སུ་མྱོང་བས་ཤེས། །ཞེས་དང་། དེ་ལྟར་ཡིན་ཏེ་དེ་ནི་མ་ཡིན་ནོ།

我將為您翻譯這段藏文： 因此，自從獲得一次圓滿的無上乘灌頂之後，無論是在同一壇城還是其他壇城，獲得的灌頂越多越好。同時，也不必對每一個都獲得灌頂，通過獲得個別的加持和許可等也可以修習那些法門，但一定要從上師那裡獲得這樣的許可，這就是清凈實修傳承中出現這種做法的原因。 第二個問題： 第二個問題是："除了第三灌頂的智慧之外，第四灌頂的智慧是如何存在的？"對此回答：首先必須確定，第四灌頂的智慧與第三灌頂的智慧在本質上是完全不同的。簡要解釋其含義：一般來說，據說印度諸大持明者之間也有許多不同的見解，在他們各自撰寫的論著中也直接可見這些差異。其中，精通許多續部經典、具有大威力和加持光明的金剛上師們在印度被視為大阿阇黎。這雖然非常稀有殊勝，但僅憑這些並不一定能證悟圓滿次第的究竟密意，即使證悟了，也可能會考慮所化機的根基而只說方便之義。即便宣說了究竟密意，指示方法也可能有各種不同，因此這些不同的傳統很難說哪一個完全正確，也很難說完全錯誤，所以暫且存而不論。 最具權威性的是《心續三釋》，此外還有大婆羅門的道歌、《五次第》、《口訣》等的密意相合，其中第四灌頂的智慧就是所謂的勝義智慧自性俱生，而第三灌頂的智慧是融化之樂俱生世俗比喻智慧。而且，《心續三釋》中說明具足一切殊勝相的空形大手印與不變之樂雙運才是真正的第四灌頂。大婆羅門也說："朋友們，除了自性之外別無甚深與廣大。第四灌頂時的俱生喜悅，通過體驗本性而了知。雖是如此卻又不是。"

། ཞེས་སོགས་དང་། གཞན་ཡང་མང་དུ་གསུངས་ཤིང་། རིམ་ལྔ་སྤྱོད་བསྡུས་སོགས་ཀྱི་ དགོངས་པའང་། བཞི་པ་མཚན་ཉིད་པ་ནི། སྒྱུ་ལུས་འོད་གསལ་ཟུང་འཇུག་ལ་བཞེད་ཅིང་། ཞལ་ལུང་གྲོལ་ཐིག་གཉིས་ལས་ཀྱང་། ཟབ་གསལ་དབྱེར་མེད་ལ་འཆད་ལ། སྦྱོར་བ་བདུན་ པའི་གཞུང་རྗེས་འབྲང་དང་བཅས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་། བཞི་པའི་ཡེ་ཤེས་ཁ་སྦྱོར་ཡན་ལག་ བདུན་དུ་བཤད་པས། དེ་རྣམས་དགོངས་པ་གཅིག་སྟེ། རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་གྱི་སྟོང་ གཟུགས་དང་། སྒྱུ་ལུས་དང་། གསལ་བ་དང་། ཁ་སྦྱོར་དང་བཅས་པའི་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་ པ་རྣམས་དོན་གཅིག་ཅིང་། མི་འགྱུར་བདེ་ཆེན་དང་། འོད་གསལ་དང་། ཟབ་པ་དང་། རང་ 18-365 བཞིན་མེད་པ་དང་བཅས་པའི་བདེ་བའི་ཡན་ལག་རྣམས་དོན་གཅིག་པས་སོ། །དེས་ན་ དབང་བཞི་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོ་ནི། བཅོས་མ་མ་ཡིན་པའི་བདེ་བ་དང་། སྟོང་པ་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་གསུམ་ཟུང་དུ་འཇུག་པ་གཅིག་ཡིན་ལ། དེའི་ཁྱད་པར་ཡང་། བདེ་བ་ནི་སེམས་ ཉིད་བདེ་བ་དང་། དེའི་རྟེན་ཐིག་ལེ་འགྱུར་བ་མེད་པ་གཉིས་ཡིན་ཅིང་། དེ་ཡང་ཇི་སྲིད་རྡུལ་ ཕྲ་རབ་ཀྱི་ཚོགས་པར་སྣང་བ་ཡོད་ཕྱིན་ཆད་མི་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་པས། དེ་འགགས་ནས་ཡེ་ ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པ་ན། མི་འགྱུར་བའི་བདེ་བར་འཇོག་ཅིང་། བདེ་བ་ཆེན་པོར་ལྷག་པར་ རིགས་པ་ཡོད་ཀྱང་། གཟུང་འཛིན་གཉིས་སྣང་འགགས་པ་ནི་དེའི་སྟོང་པ་ཡིན་ལ། བདེ་བ་ དེ་ཉིད་དག་པ་ལྷའི་དཀྱིལ་འཁོར་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་འཁོར་འདས་ཀྱི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ དང་མཚུངས་པའི་སྣང་ཆར་འཆར་བ་ནི་དཀྱིལ་འཁོར་ཡིན་ནོ། །དེ་ནི་རྫོགས་པའི་རིམ་པའི་ རྣལ་འབྱོར་ལས་འཐོབ་པར་འགྱུར་ཞིང་། ཐོབ་ཚུལ་ཡང་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་དམ། རང་ བཞིན་བདེ་སྟོང་གསལ་བ་ཟུང་དུ་འཇུག་པར་གནས་པ་དེ་ལམ་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་དྲི་མ་བསལ་ ནས་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་གདོད་ནས་ལྷུན་རྫོགས་སུ་གྲུབ་པ་ལ། དྲི་མ་ཙམ་ བསལ་བར་འདོད་པ་དང་། དང་པོ་རིགས་སམ་ས་བོན་གྱི་ཚུལ་དུ་གནས་པ། ཕྱིས་དྲི་མའང་ བསལ་ཞིང་། ངོ་བོའང་འཕེལ་རྒྱས་སུ་འདོད་པ་ནི། རང་རང་གི་གྲུབ་མཐའི་དབང་ལས་གང་ ལ་སྦྱར་ཀྱང་འགྲིག་ལ། སྤྱིར་དེ་གཉིས་ཇི་ལྟར་འཐད་ལོགས་སུ་གཏན་ལ་དབབས་དགོས་ མོད། འདིར་སྐབས་ཀྱི་དོན་མ་ཡིན་པས་བཞག་གོ །ལས་དང་པོ་པ་ལ་བཞི་པའི་དབང་བསྐུར་ བ་ནི། དེ་དུས་བཞི་པའི་ཡེ་ཤེས་མི་སྐྱེ་ཡང་། དེའི་ལམ་ཉན་པ་དང་། སྒོམ་དུ་རུང་བར་བྱེད་ ཅིང་། ཕྱིས་ཡེ་ཤེས་དེ་སྐྱེ་བའི་རྟེན་འབྲེལ་བསྒྲིག་བྱེད་ཡིན་པས། ཚིག་དབང་བསྐུར་བ་ཞེས་ བྱ་བའི་བརྡར་གཞག་པ་ཡིན་ནོ།

我將為您翻譯這段藏文： 如此等等。此外還有很多論述，而且《五次第》、《瑜伽集要》等的密意也認為真正的第四灌頂是幻身、光明、雙運；《口訣》和《解脫滴》二者也解釋為深明無別；《七支瑜伽》的正文及其隨行論著也將第四灌頂智慧解釋為七支雙運，這些密意都是一致的。具足一切殊勝相的空形和幻身、光明、雙運等圓滿受用身是同義，而不變大樂和光明、深奧、無自性等樂的支分也是同義。 因此，第四灌頂智慧的本質是非造作的樂、空以及三壇城的雙運合一。其特點是：樂即心性之樂和其所依不變明點二者；而且只要還有微塵聚合的顯現就不是不變，當這些消失而轉為智慧的本質時，便安立為不變之樂。雖然也可以特別稱為大樂，但能取所取二現的息滅是其空性，而那樂本身顯現為清凈天壇城為主的輪涅一切相等同的顯分，就是壇城。 這是通過圓滿次第瑜伽而獲得的，獲得的方式是：心的法性或自性樂空明雙運本來安住，通過道的力量清除垢染而顯現。關於這一點，有人主張是本來圓滿具足而僅僅清除垢染，也有人主張最初以種性或種子的方式安住，之後既清除垢染又使本質增長圓滿，這取決於各自宗派的見解，無論採用哪種說法都可以。一般而言，這兩種觀點如何合理需要另行抉擇，但這不是此處討論的內容，所以擱置不談。 對初學者授予第四灌頂時，雖然當時不會生起第四灌頂的智慧，但這使他們能夠聽聞和修習其道，併爲日後生起那智慧創造因緣，因此只是安立為"詞句灌頂"的名相。

།གསུམ་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་ནི། འདོད་ཚུལ་མི་འདྲ་བར་ཆེ་བ་ མེད་མོད་ཀྱི། ངོ་བོ་ནི། ལས་སམ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ལ་བརྟེན་པ་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 18-366 ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གྱི་བྱ་རྩོལ་དང་རྒྱུ་རྐྱེན་ཚོགས་པ་ལས། བྱུང་བའི་གློ་བུར་བའི་ཤེས་པ་ ཡིན་ནོ། །དེས་ན་འཇིག་མེད་འབྱུང་གནས་སྦས་པའི་ཞལ་སྔ་ནས། གསུམ་པ་ཤེས་རབ་ཡེ་ ཤེས་དེ་ཉིད་བཞི་པའི་མྱུ་གུར་གྱུར་པ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡང་། དེ་སྒོམ་པས་བཞི་བ་འཐོབ་པར་ འགྱུར་བ་ཙམ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ན་སྔ་མ་རྣམས་དང་མཐུན་པས་ལེགས་ལ། གསུམ་པའི་ རིགས་རྒྱུན་དེ་ཉིད་བཞི་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་དགོངས་ན་ནི་ངེས་དོན་གྱི་གྲུབ་མཐའ་མིན་ནོ། ། དེ་བཞིན་དུ་ལམ་རྡོ་རྗེའི་རྦ་རླབས་ཞེས་གྲགས་པ་ཡང་། བཞི་པ་རྟོགས་པའི་རྒྱུ་ཐུན་མོང་མ་ ཡིན་པ་ལ་བཞི་པའི་ལམ་དུ་བརྟགས་པ་ཡིན་ན་ལེགས་པོར་འགྱུར་ཞིང་། བོད་སྒོམ་ཕལ་ཆེ་ བ་གནས་ལུགས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོར་གྲགས་པ་བཞི་པའི་ཡེ་ཤེས་སུ་འདོད་པ་ནི། བཞི་པའི་ མཚན་ཉིད་ཀྱི་ཟུར་གྱི་སྟོང་པའི་རིགས་ཙམ་དུ་འགྲོ་བ་སྲིད་ཀྱང་། བཞི་པའི་བདེ་བ་དང་ གསལ་བ་མ་ཚང་བས་བཞི་པ་དངོས་སུ་ནི་མི་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་སྟོང་པ་དེ་དང་གཏུམ་མོའམ་ ལས་རྒྱའི་བདེ་བ་དང་། སྒོམ་བཟླས་ཀྱི་ལྷ་སྐུ་རྣམས་ཀྱང་རིག་པ་སྐད་ཅིག་མ་གཅིག་ལ་དུས་ མཉམ་དུ་ཚོགས་ན་བཞི་པར་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། དེ་དག་བཞི་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བརྒྱུད་ པའི་རྒྱུ་ཚོགས་སུ་ནི་ཅིས་ཀྱང་འགྱུར་བའི་སྐབས་ཡོད་མོད། བསྐྱེད་རིམ་{ཕྱི་[གྱི་]ལྟས་དོན་ དམ་གྱི་ལྷ་སྐུའི་གོ་མི་ཆོད་ཅིང་། ལས་རྒྱའི་བདེ་བ་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་ཕྱག་ཆེན་གྱི་བདེ་བའི་གོ་མི་ ཆོད་དོ། །དེས་ན་གང་དག་སེམས་གསལ་ལ་ངོས་བཟུང་མེད་པ་བཞག་ཐབས་བདེ་བ་ཙམ་ ཞིག་འདུག་པ་ལ། རྒྱུད་སྡེ་ནས་བཤད་པའི་མི་འགྱུར་བའི་བདེ་བ་ཡིན་དུ་རེ་སྟེ། རིག་པ་སྐད་ ཅིག་སྔ་ཕྱི་གང་ལ་ཡང་རྣམ་པ་མི་འདྲ་བ་མེད་པས་མི་འགྱུར་བ་དང་། གནས་པའམ་འགྱུ་བ་ གང་ལ་ཡང་བྱ་ཐབས་བདེ་བས། བདེ་བའོ་སྙམ་དུ་བསམ་ཞིང་། ཅི་ཡང་མ་ཡིན་པའི་སེམས་ ཀྱི་སྣང་ཆ། སྣང་བ་ཐམས་ཅད་ལ་འཆར་རུང་ཙམ་འདི་ཀ་རྒྱུད་སྡེ་ནས་བཤད་པའི་སྟོང་ གཟུགས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཡིན་དུ་རེ་སྟེ། རང་བཞིན་ཅིར་ཡང་མ་གྲུབ་པས་སྟོང་པ། སྣང་བ་ 18-367 ཅིར་ཡང་འཆར་བས་རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་གྱི་གཟུགས་སོ་ཞེས་སེམས་པ་དེ་དག་ནི། མདོ་ སྔགས་ཐུན་མོང་གི་ལྟ་བའི་གནས་ལ་ངེས་ཤེས་མ་ནོར་བ་ཙམ་ཡིན་དུ་ཆུག་ཀྱང་། བཞི་པར་ འདོད་པ་དེ་ནི། རྒྱུད་སྡེའི་ངེས་གསང་ལས་ཤིན་ཏུ་ཕྱིར་ཕྱོགས་པ་ཡིན་ཅིང་། དེ་དང་དེས་དེ་ དག་གི་གོ་ཆོད་པ་ཡང་མ་ཡིན་པས་གནས་ལུགས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཙམ་བཞི་པར་མི་འགྱུར་རོ།

我將為您完整直譯這段藏文： 對於第三灌頂智慧，雖然沒有太大的見解差異，但其本質是：由於主要依於事業印或智慧印，所以是由身語意三者的造作和因緣聚集而生起的暫時意識。因此，不壞生處密稱："第三智慧般若即是第四之芽"這句話，如果僅僅是指通過修習第三灌頂而獲得第四灌頂的意思，則與前面諸說相符而妥當；但如果認為第三灌頂的種性相續本身會轉變成第四灌頂，那就不是了義的宗旨。 同樣，所謂的"道金剛波浪"，如果是將其理解為證悟第四灌頂的不共因而假立為第四灌頂道，那是合理的；而藏地大多數修行者認為所謂的實相大手印就是第四灌頂智慧，雖然可能達到第四灌頂特徵中空性的某種層次，但因為缺少第四灌頂的樂和明，所以不會成為真正的第四灌頂。那麼，如果將那空性與拙火或事業印的樂，以及修誦的本尊身都在一剎那的覺知中同時具足，難道不會成為第四灌頂嗎？雖然這些確實有可能成為第四灌頂智慧的間接因緣聚集，但生起次第的外相無法等同勝義的本尊身，僅僅事業印的樂也無法等同大手印的樂。 因此，有些人認為心明朗而無所執著，安住輕鬆的某種樂，便期望這就是續部所說的不變之樂，認為前後剎那的覺知沒有不同相故為不變，安住或動搖皆輕安故為樂；又認為心的這種無所是的顯分，僅僅能顯現一切相的這個就是續部所說的空形大手印，想著由於自性無所成立故為空，由於顯現無所不現故為具足一切殊勝相之形。這些見解即便只是對顯密共同見地的無誤確信，但認為這就是第四灌頂，卻是完全背離了續部的究竟密意，而且這些也無法等同於那些境界，所以僅僅實相大手印不會成為第四灌頂。

། དེས་ན་སྒོམ་ཆེན་པ་བྱིངས་དམངས་ཀྱི་འདོད་པ་ལྟར། ལྟ་བ་ཙམ་ལ་བཞི་པར་འདོད་པ་དེ་ ཡང་མིན། སྔོན་གྱི་སྔགས་པ་འགའ་ཞིག་འདོད་པ་ལྟར། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེ་བའི་ཁྱད་པར་ གཅིག་ཙམ་མམ། དེ་ལ་མི་རྟོག་པའམ། སྟོང་ཉིད་མོས་སྒོམ་ཙམ་གྱིས་རྒྱས་འདེབས་བྱེད་པ་ ལ་བཞི་པ་དངོས་སུ་འདོད་པ་དེ་ཡང་མིན། བོད་ཕྱིས་བྱུང་འགའ་ཞིག་འདོད་པ་ལྟར་ཀུན་ རྫོབ་ཀྱི་བདེ་བ་དང་། རྗེས་དཔག་གིས་རྟོགས་པའི་སྟོང་ཉིད་དང་། འབྱུང་ལུས་ཀྱི་ལྷ་སྐུ་ གསུམ་ངོ་བོ་ཐ་དད་དུས་གཅིག་ཏུ་འཛོམ་པ་ཞིག་ལ་འདོད་པ་ལྟར་ནི་ག་ལ་ཞིག་སྟེ། མདོར་ ན་གོང་དུ་བསྟན་ཟིན་ཀྱང་སླར་ཡང་གསལ་བར་བརྗོད་པ་ནི། རྫོགས་རིམ་སྣ་ཚོགས་པའི་ རྐྱེན་གྱིས་རླུང་སེམས་དབུ་མར་འགགས་པའི་ཞུ་བདེ་ཁྱད་པར་ཅན་ཐོབ། དེ་ནས་དེ་རིང་དུ་ གོམས་པས་གཏུམ་མོ་འབར་བ་དང་སེམས་ཉིད་དབྱེར་མེད་དུ་འདྲེས་པས། དེ་ཉིད་སྒྱུ་ལུས་ ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་རམ། རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་གྱི་སྟོང་གཟུགས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱ་བ་དེར་ མངོན་དུ་འགྱུར། དེ་དང་མཉམ་པར་སྦྱར་བའི་རྗེས་ཆགས་ཀྱི་རྐྱེན་ཞིག་ལས། ཐོག་མར་ འཛག་མེད་ཀྱི་ཞུ་བདེ་རེ་འབྱུང་ཞིང་། ཞུ་བདེའི་རྟེན་ཐིག་ལེ་རེ་ཡོད་པ་དེ་ཡང་། ཞུ་བདེ་ཤར་ བའི་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་དེར། འབྱུང་ལུས་སུ་སྣང་བ་དག་སྟེ། གོང་དུ་བཤད་པའི་སྟོང་ གཟུགས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དེར་གྱུར་པ་ན། བརྟེན་པ་སེམས་བདེ་བ་དེ་ཡང་མི་འགྱུར་བའི་བདེ་ བ་ཞེས་བྱ་བར་གྱུར་ཅིང་། དེས་ན་བཞི་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གསལ་བ་དང་བདེ་བ་དེ་འདྲ་ཞིག་ ཡིན་ལ། དེའི་དུས་ན་ལུས་ཐིག་ལེ་ལ་སོགས་པ་གནས་གྱུར་གྱི་སྟོང་གཟུགས་དེ་ཡང་སེམས་ 18-368 ཉིད་བདེ་བ་དེ་དང་ངོ་བོ་གཅིག་པ་ནི། སྐུ་དང་ཡེ་ཤེས་ཟུང་འཇུག་གི་ཆར་གཏོགས་པ་ཡིན་ན། དེ་ལྟ་བུའི་ཟུང་འཇུག་དེ་ཡང་ཡེ་ཤེས་ཁོ་ན་ཡིན་པས། གཟུང་འཛིན་གྱིས་བསྡུས་པ་དངོས་ གནས་ལ་ཡང་མ་ཡིན་ཞིང་། ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་རང་ལའང་གཟུང་འཛིན་མི་སྣང་བའི་ཕྱིར། དེ་ ཉིད་སྟོང་པ་ཡང་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ན། བདེ་སྟོང་གསལ་བ་གསུམ་ངོ་བོ་གཅིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ དེ་ནི་བཞི་པ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ཅིང་། སེམས་འགྲེལ་སྐོར་ཁོ་ནའི་ཆོས་སྐད་ལྟར་ན། འདི་ལ་ དོན་དམ་པའི་དབང་བཞི་པ་དང་། བཞི་པ་ཆེན་པོ་དང་། དོན་དམ་པའི་ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་ དང་། ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། དོན་ལ་དབང་བཞིའི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་བཞི་པ་ དེ་ཡིན་ལ། གཞན་འཇིག་རྟེན་པའི་དབང་བཞི་པ་ཞེས་བྱ་བ་གསུམ་པའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་ པ་ཞིག་ཀྱང་བཤད་དོ།

我將為您完整直譯這段藏文： 因此，既不是像一般大修行者們所認為的僅僅見地就是第四灌頂，也不是像一些古代密咒師所認為的僅僅是某種世俗樂的特殊狀態，或者對此無分別，或者僅以空性勝解修習來印持而認為是真正的第四灌頂。更不可能如某些後期藏地修行者所認為的世俗樂、比量所悟空性、與物質身的本尊身這三者本質各異而同時聚合。 總之，雖然上面已經說明，但爲了更清楚地重述：由各種圓滿次第的緣起，使風心止於中脈而獲得殊勝的融樂，然後長期串習，使拙火燃燒與心性無二融合，由此現前所謂的幻身壇城或具一切殊勝相的空形大手印。由與此等持雙運的貪慾緣起，最初生起不漏的融樂，而融樂所依的明點，在融樂生起的第二剎那中，清凈顯現為物質身，當轉變為前述的空形大手印時，所依的心之樂也成為所謂的不變之樂。因此，第四灌頂智慧的明與樂就是這樣的，此時身體明點等轉依的空形也與心性之樂本質為一，這是屬於身智雙運的部分。 既然如此的雙運也唯是智慧，在實相中也不為能取所取所攝，而且在智慧自身中也不顯現能取所取，所以它也是空性。如此，樂、空、明三者本質為一的智慧即是真實的第四灌頂。按照唯心釋論的法語，這被稱為勝義第四灌頂、大第四灌頂、勝義般若智慧、大般若智慧，實際上就是由四灌頂相對分出的第四灌頂，此外還說有一種屬於第三灌頂範疇的世間第四灌頂。

།གཞན་ཡང་ཡེ་ཤེས་འདི་ནི་ཆེས་ཕྲ་ཞིང་། །ཞེས་པའི་སྐབས་སུ་ དབང་གསུམ་པའི་ཡེ་ཤེས་འདི་ནི་ཞེས་དམ་པ་སྔ་མ་མང་པོས་བཤད་ཅིང་ཕྱིས་དེའི་དོན་ལ་ དཔྱད་པ་མེད་པར་ཁས་ལེན་པ་སྣང་ངོ་། །སྔ་མ་རྣམས་ཀྱི་དགོངས་པ་དཔེ་ལ་སྦྱར་བའི་ བཤད་པ་སྟེ། བཞི་པའི་དཔེ་གསུམ་པ་ཡིན་པ་ལ་དགོངས་ནས་ཅུང་ཟད་ཕྲ་བ་དང་། རྡུལ་ དང་ཅུང་ཟད་བྲལ་བ་སོགས་དཔེར་བྱས་ནས། དོན་བཞི་པ་མཚོན་པ་ཡིན་ན་མི་འགལ་མོད། ཕྱིས་ཀྱི་འདོད་པ་ལྟར་ན། ཤིན་ཏུ་ཕྲ་བ་སོགས་མ་ཡིན་པས་མི་འཐད་དོ། །ཚིག་དོན་ནི་འདི་ ཡིན་ཏེ། གདོད་མའི་ཡེ་ཤེས་ལམ་གྱིས་གསལ་པར་བྱས་པའི་ལྷན་སྐྱེས་འདི་ནི་སྒྲ་རྟོག་ལས་ འདས་ཤིང་རང་རིག་ཁོ་ནས་ཉམས་སུ་མྱོང་བྱ་ཡིན་པས་ཆེས་ཕྲ་བ་མ་རིག་པ་སོགས་རྣམ་ རྟོག་གི་རྡུལ་དང་བྲལ། འདི་སྒོམས་ན་ཐར་པ་སྟེར་ཞིང་བདེ་བ་མྱོང་བས་ཞི་བ་ཉིད་དེ། མི་ འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ། སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་ནམ་མཁའ་དང་མཚུངས་པ། རང་ གིས་རང་ཉིད་མཚོན་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཁྱོད་ཀྱི་ཕ་ནི་ཁྱོད་ཉིད་དོ། །ཞེས་པ་སྟེ། འདིར་དཀྱིལ་ དང་སྙིང་པོ་ནི་འགྱུར་གྱི་ཁྱད་པར་ཏེ་མཎྜ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ལས་སོ། །དེས་ན། གོང་དུ་བཤད་ 18-369 པའི་མི་འགྱུར་བའི་བདེ་བ་ལའང་རྫོགས་མ་རྫོགས་ཀྱི་དབྱེ་བ་དུ་མ་ཡོད་ཅིང་། གཞན་ཡང་ མཐའ་གཅོད་མང་པོ་{སྤྲོས་[དགོས་]པ་ཞིག་ཡོད་ནའང་རེ་ཞིག་དེ་ཙམ་མོ། ། ༄། །དྲི་བ་གསུམ་པ། དྲི་བ་གསུམ་པ། ཡང་གསེར་ཐུར་དུ་རྒྱུད་སྡེ་འོག་མ་གསུམ་ལ་བླ་མེད་ཀྱིས་རྒྱས་བཀབ་ ནས། དབང་བཞི་རིམ་གཉིས་རུང་བར་བཤད་ན། དེ་འདྲའི་དབང་རྒྱུན་ནམ། དབང་ཆོག་ ཚད་ལྡན་བླ་མ་གོང་མས་སྦྱར་བ་ཇི་ལྟར་ཡོད། ཅེས་པ་སྟེ། འདི་ལ་བརྗོད་པ། འདི་ནི་གཙོ་ བོར་དོན་ཐོབ་ལ་འབྱུང་ཞིང་། དེ་ལྟར་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་། རྒྱུད་སྡེ་འོག་མ་གསུམ་ནས་ བཤད་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་རམ་སྒྲུབ་ཐབས་ཕྲ་མོའི་རིགས་ཀྱི་ལྷ་དང་སྔགས་ལ་རྣལ་འབྱོར་ བླ་མེད་ནས་བཤད་པའི་དང་པོ་སྟོང་ཉིད་བྱང་ཆུབ་སྟེ། ཞེས་པ་ལ་སོགས་པའི་ལྷའི་རྣལ་ འབྱོར་ཐུན་མོང་བའི་ཆིངས་སྦྱར་བ། རྒྱ་གཞུང་ཚད་ལྡན་མཐའ་ཡས་པ་ཞིག་འདུག་པ་ཐུན་ མོང་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་དེ་ཡང་བླ་མེད་ཁོ་ནའི་ལུགས་ཡིན་པས། དེ་སྦྱར་དུ་རུང་ ཕྱིན། མཆོག་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་ཆིངས་བསྙེན་སྒྲུབ་ཡན་ལག་བཞི་སོགས་བསྐྱེད་རིམ་གྱི་ཆིངས་ ཀྱང་སྦྱོར་དུ་རུང་དགོས་ཤིང་། དེ་རུང་ཕྱིན་ཆད་རྫོགས་རིམ་ཀྱང་རུང་དགོས་ཏེ། བསྐྱེད་རིམ་ གྱི་ཡན་ལག་རེ་རེས་ཀྱང་རྫོགས་རིམ་གྱི་སྨིན་བྱེད་ཁྱད་པར་ཅན་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རིམ་པ་ གཉིས་ཡོད་པས་དབང་བཞི་ཡང་ཡོད་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ།

我將為您完整直譯這段藏文： 另外，關於"此智慧極其微細"這一段，許多早期大德解釋為第三灌頂的智慧，而後來的人似乎未加考察就接受了這種說法。早期大德們的意趣是以比喻來解釋，考慮到第四灌頂的比喻是第三灌頂，所以用稍微微細、稍離塵垢等作為比喻來表示第四灌頂的實義，這樣理解是無妨的。但按照後來的觀點，並非極其微細等，因此不合理。 文義是這樣的：本初智慧經由道而明顯的俱生智，因超越言說分別且唯由自證而體驗，故極其微細；遠離無明等分別塵垢；修此能得解脫並體驗安樂故為寂靜；因不變故為金剛心要；因離戲論故如虛空；因需自己表徵自身，故"你的父親就是你自己"。這裡的壇城與心要是翻譯的差異，源自梵文"mandala"一詞。因此，前面所說的不變之樂也有多種圓滿與未圓滿的差別，雖然還有許多其他要決擇的內容，暫且說到這裡。 第三個問題 第三個問題：又，《金針》中說下三部續由無上續攝持而可以有四灌頂和二次第，那麼這樣的灌頂傳承或具量上師所造的合格灌頂儀軌是如何存在的？對此回答：這主要是就義而言，其原因是：對於下三部續所說的壇城或屬於微細修法類的本尊和咒語，配以無上瑜伽續中所說的"首先是空性菩提"等共同本尊瑜伽的規則，有無數具量印度典籍。由於這共同成就本尊的瑜伽唯是無上續的傳統，所以只要可以配合，則成就殊勝的規則如四分修法等生起次第的規則也應當可以配合，既然這些可以配合，圓滿次第也應當可以配合，因為生起次第的每一分支都能作為圓滿次第的特殊成熟因。由於有二次第，所以也必須有四灌頂。

།གཞན་ཡང་། སློབ་དཔོན་པཱ་ར་ ཧེ་ཏས་མཛད་པའི་པདྨའི་ཕྱག་གི་སྒྲུབ་ཐབས་ལྟ་བུ་ཡང་། བྱ་རྒྱུད་ཀྱི་ལྷ་སྔགས་ལ། བླ་མེད་ ཀྱི་བསྐྱེད་རིམ་གྱི་ཆིངས་སྦྱར་ཞིང་། བླ་མེད་དང་བསྟུན་ནས་ཁ་སྦྱོར་གྱི་སྐུར་མཛད་པ་སོགས་ གཞན་ཡང་ཅི་རིགས་སྣང་བས་དེ་དག་ལ་དབང་ཡང་བཞི་རྫོགས་སུ་བསྐུར་དགོས་ལ། བྱ་ རྒྱུད་ནས་བཤད་པའི་ལྷ་སྔགས་ཀྱི་སྒྲུབ་ཐབས་ལ། ཕྲ་ཐིག་སོགས་ཀྱི་རྫོགས་རིམ་ཐན་ཐུན་ སྦྱར་བ་ཡང་མང་དུ་སྣང་བས། རྒྱུད་གཞུང་གི་ཁུངས་ཀྱང་ཡོད་ཅིང་། བོད་ཀྱི་གྲུབ་ཐོབ་གོང་ མའི་མན་ངག་ནི་ཤིན་ཏུ་ཡང་མང་ངོ་། །ད་དུང་འདིའི་འཕྲོས་དྲི་ལན་བཞི་པར་འབྱུང་ངོ་།། །། 18-370 ༄། །དྲི་བ་བཞི་པ། དྲི་བ་བཞི་པ་ནི། རྡོ་རྗེ་འཕྲེང་བ་ལྟ་བུ་དཀྱིལ་ཆོག་གཅིག་གིས་རྒྱུད་སྡེ་ཐ་དད་མང་པོ་ལ། འཇུག་པ་ལ། དེང་སང་ཕྱག་ལེན་དག་པའི་ཕྱོགས་ལ། རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་མན་ཆད་ལ་རྒྱུད་སྡེ་ རང་རང་དང་བསྟུན་ནས་ཆོ་ག་ལ་འདོར་ལེན་མཛད་ཀྱིན་འདུག་པ་ཇི་ལྟར་ཡིན། །ཞེས་པ་ སྟེ། འདི་ལ་བརྗོད་པ། དེ་ཡང་དང་པོར་ཆོ་ག་གཅིག་གིས་རྒྱུད་སྡེ་མང་པོ་ལ་འཇུག་པ་ཞེས་ པའི་སྐབས་འདིར། འདི་ལྟར་གོ་དགོས་ཏེ། བླ་མེད་ལྟ་བུ་རྒྱུད་རིགས་མཐུན་པ་ལ་ནི། ཆོ་ ག་གཅིག་གིས་ཀྱང་ཆོག་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡང་ཆོ་གའི་བབས་གཅིག་ཁོ་ན་ལས། དམིགས་ གསལ་ཤིན་ཏུ་མི་འདྲ་བ་རྒྱུད་ཉིད་ནས་གསལ་པོར་ཐོན་པ་རྣམས། རྒྱུད་དེ་དང་དེའི་དཀྱིལ་ འཁོར་གྱི་ཆོ་ག་ལ་སོ་སོར་སྦྱོར་བ་ཙམ་མཛད་པ་ནི། འཕགས་ཡུལ་གྱི་ཆེན་པོ་ཕལ་ཆེར་ཞིག་ གི་ལུགས་ཡིན་ཅིང་། དེ་ནི་ཆེས་བཟང་ལ། མི་འདྲ་བའི་དམིགས་གསལ་ཡོད་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་ དཀྱིལ་འཁོར་ལ་ཡང་། གསང་བ་སྤྱིའི་ཆོ་ག་ཁོ་ན་ལས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་སྣེ་བསྒྱུར་བ་ མེད་ཀྱང་། སྤྱིའི་ཆོ་ག་དེ་རྣམ་དག་ཡིན་ཕྱིན་ཆད། དཀྱིལ་འཁོར་ཐ་དད་པ་དེ་དང་དེའི་ཆོ་ག་ ཡང་རྣམ་པར་དག་པར་འགྱུར་ཞིང་། སོ་སོའི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཆོ་ག་དེས་ཀྱང་དམིགས་ གསལ་མེད་པ་གཞན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་བརྟེན་ནས་དབང་བསྐུར་དུ་རུང་བའང་ཡིན་ ནོ། །དེ་ཡང་དུས་འཁོར་དང་མི་གཡོ་བ་བླ་མེད་ལྟ་བུ་ནས། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཆོ་གའང་ གསལ་བར་གསུངས་ལ། གཞན་རྣམས་ཕལ་ཆེར་ཆོ་གའི་ངོ་བོ་གཅིག་པར་དགོངས་ཏེ། དེ་ ཡང་གསང་འདུས་རྡོ་རྗེ་འཕྲེང་བ་ལས། ཆོ་ག་ཉི་ཤུ་ཆ་ཚང་བར་གསུངས་པ། རྒྱུད་ཚིག་དངོས་ བསྟན་ལ། དབང་ཆོག་གསལ་ཤོས་དང་རྒྱས་ཤོས་རང་ལ་སྣང་ཞིང་། སྡོམ་འབྱུང་ནས་ཆོ་ གའི་གོ་རིམ་དང་། རྣམ་གྲངས་རྣམས་སྡོམས་ཀྱི་ཚུལ་དུ་གསལ་བར་གསུངས། ཁ་སྦྱོར་ཕྱི་མ་ ལས་ཀྱང་དེ་དང་མཚུངས། རྡོ་རྗེ་གུར་ནས་དབང་གི་དངོས་གཞིའི་ཆོ་གའི་ཚིག་དང་། གདན་ བཞི་ནས་འཇུག་པའི་རིམ་པ་རྣམས་ཚང་རུང་ཙམ་དུ་གསུངས།

我將為您完整直譯這段藏文： 另外，如同阿阇黎帕拉黑達所造的蓮手修法，是將事續的本尊咒語配以無上續生起次第的規則，並依據無上續而作為雙運身等，其他類似的情況也有所見，因此對這些也需圓滿授予四灌頂。將事續所說的本尊咒語修法配以細滴等圓滿次第片段的情況也多有所見，既有續典依據，藏地上師成就者的口訣更是極其豐富。這個話題的延續將在第四個問答中出現。 第四個問題 第四個問題是：像《金剛鬘》這樣一個壇城儀軌適用於多個不同續部的情況，在當今清凈傳承一方，對於瑜伽續以下諸續，都依照各自續部而對儀軌作取捨，這是如何的緣故？對此回答：關於最初所說一個儀軌適用於多個續部這一點，應當這樣理解：對於無上續這樣的同類續，用一個儀軌也是可以的。也就是說，雖然只用一個儀軌程式，但對於續典中明確指出極不相同的特殊處，分別配入該續部壇城的儀軌，這是印度大德們大多數的傳統，這是最好的。即使對於有不同特點的續部壇城，雖然沒有改變共同秘密儀軌之外的不共特點，但只要這個共同儀軌清凈，則不同壇城各自的儀軌也將清凈，而且以各自的不共儀軌依託其他無特殊規定的壇城授灌頂也是可以的。這樣，像時輪和不動佛無上續等明說不共儀軌，其他大多數則認為儀軌本質相同。這也就是說，密集《金剛鬘》中圓滿宣說二十種儀軌，在續文直接顯示中，我見到的灌頂儀軌是最明晰和最廣大的。《三昧耶源續》以總攝方式明說儀軌次第和類別，后《雙運續》也與此相同。《金剛帳續》說灌頂正行儀軌文句，《四座續》說入壇次第等皆說得較為完整。

གདན་ བཞི་ནས་འཇུག་པའི་རིམ་པ་རྣམས་ཚང་རུང་ཙམ་དུ་གསུངས། ལྷག་མ་རྒྱུད་ཕལ་ཆེར་ལས་ 18-371 ཆ་ཤས་ཆ་ཤས་ཙམ་ལས་མ་གསུངས་ཏེ། དེས་ན་སྔོན་གྱི་སློབ་དཔོན་རྣམས་ཀྱིས། དེ་དག་ ལས་ཇི་ལྟར་འོས་པ་དང་། དེའི་སྟེང་དུ་དེ་ཉིད་བསྡུས་པ་དང་། གསང་བ་སྤྱི་རྒྱུད་དང་། རྣམ་ སྣང་མངོན་བྱང་སོགས་ཀྱིས་ཁ་བསྐང་ནས། རང་རང་སོ་སོའི་མན་ངག་དང་མཐུན་པར་ དཀྱིལ་ཆོག་མཛད་པར་སྣང་ཞིང་། དེ་ཡང་དཔེར་ན་ཀླུ་བྱང་གིས་མཛད་པའི་དཀྱིལ་ཆོག་ཉི་ ཤུ་པ་དང་། མར་མེ་མཛད་བཟང་པོས་མཛད་པའི་བཞི་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་པ་ཡང་གསང་འདུས་རྩ་ བཤད་ཀྱི་རྒྱུད་ཁོ་ན་ལ་བརྟེན་པ་ཡང་མ་ཡིན་ལ། དེའི་སྟེང་དུ་སྤྱི་རྒྱུད་ཙམ་ལ་བརྟེན་པ་ཁོ་ ན་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། བླ་མེད་ཕ་མའི་རྒྱུད་སྣ་ཚོགས་ནས་བསྡུས་པ་ཡིན་པས། བླ་མེད་ཉིད་ཀྱི་ གསང་བའི་སྤྱིའི་ཆོ་ག་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འོན་ཀྱང་སློབ་དཔོན་དེ་དག་རང་འདུས་པ་ལ་གཙོ་བོར་ མཛད་པའམ། གཞན་གྱིས་བསྐུལ་བ་སོགས་ལས། ཆོ་ག་དེ་དཀྱིལ་འཁོར་གང་ལ་སྦྱར་ཀྱང་ རུང་བའི་སྦྱོར་ཚུལ་ཤེས་པའི་ཕྱིར་དུ་དཔེར་བརྗོད་པའི་ཚུལ་གྱིས། གསང་བ་འདུས་པའི་ དཀྱིལ་འཁོར་ལ་སྦྱོར་བར་མཛད་པས། གསང་འདུས་ཀྱི་དཀྱིལ་ཆོག་ཅེས་གྲགས་པ་ཡིན་ ཅིང་། དོན་དུ་ནི་ཀླུ་བྱང་གི་རྗེས་སུ་འབྲང་ཞིང་། དེའི་གདམས་ངག་བརྒྱུད་པ་ཅན་ཡིན་ན། བདེ་མཆོག་ལ་སོགས་པའི་དབང་བསྐུར་བྱེད་ཀྱང་། ཆོ་གའི་ཆིངས་དཀྱིལ་ཆོག་ཉི་ཤུ་པ་ལྟར་ བྱེད་དགོས་ཤིང་། མར་མེ་མཛད་བཟང་པོའི་རྗེས་སུ་འབྲང་ན། དཀྱིལ་འཁོར་ཐམས་ཅད་ལ་ བཞི་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་པ་ལྟར་སྦྱོར་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ། ལངྒའི་དཀྱིལ་ཆོག་དགུ་བརྒྱ་པ་དང་། མི་ཐུབ་ཟླ་བའི་བཟང་པོ་ཡོངས་བཟུང་སོགས་འཕགས་ཡུལ་དུ་སྔ་རབས་བྱུང་བའི་དཀྱིལ་ ཆོག་ཕལ་ཆེ་བ་ཞིག་དེ་འདྲའི་རིགས་ཡིན་ལ། ཕྱིས་སྔོན་གྱི་སློབ་དཔོན་གཅིག་ཁོ་ནའི་མན་ ངག་ལས་རྒྱུད་སྡེ་མང་པོའི་དབང་རྒྱུན་མ་ཐོབ་པ་རྣམས། རྒྱུད་སྡེ་སོ་སོ་ལ་སློབ་དཔོན་ཐ་དད་ ཀྱི་མན་ངག་ལ་བརྟེན་ནས་དབང་བསྐུར་བ་སོ་སོ་ཞེས་པ་ལ་བརྟེན་ཏེ། ལུགས་མི་འདྲ་བ་སྣ་ ཚོགས་པར་གྱུར་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་སེམས་འགྲེལ་གྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་ལྟར་ན། དུས་ 18-372 ཀྱི་འཁོར་ལོའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ཆོ་གའི་ཆིངས་ཀྱིས། འདུས་པ་ལ་སོགས་པར་དབང་བསྐུར་ ཞིང་། དེས་མཚོན་ནས་གཞན་དང་གཞན་ཡང་འབྱུང་བར་འགྱུར་ཏེ། རྡོ་རྗེ་ཕག་མོའི་དཀྱིལ་ འཁོར་གྱི་ཆོ་ག་ཁྱབ་འཇུག་སྦས་པས་མཛད་པ་བཞིན་ནོ།

我將為您完整直譯這段藏文： 《四座續》說入壇次第等較為完整。其餘大多數續典中僅說片段內容。因此，古代諸阿阇黎依據這些適宜之處，並以《攝真實經》、《普密續》、《大日經》等補充，按照各自的口訣造作壇城儀軌。例如，龍樹所造的《二十儀軌》和燃燈賢所造的《四百五十儀軌》，既非僅僅依據密集根本續和釋續，也非僅僅依據普續，而是從無上父母續諸多經典彙集而成，故是無上續自身的普密儀軌。然而，因為這些阿阇黎自己主要修習密集，或因他人請求等緣故，爲了說明此儀軌可用於任何壇城的運用方法，以舉例方式將其配用於密集壇城，因此而聞名為密集壇城儀軌。實際上，如果是追隨龍樹且具有其教授傳承者，即便授予勝樂等灌頂，也需按照《二十儀軌》的儀軌規則進行；如果追隨燃燈賢，則對一切壇城都按照《四百五十儀軌》配用。同樣，朗迦的《九百壇城儀軌》和不能勝月賢的《普攝》等，印度早期出現的大多數壇城儀軌都是這類。後來那些未從古代某一阿阇黎的口訣得到諸多續部灌頂傳承的人們，依據"各個續部依各自阿阇黎的口訣分別授予灌頂"之說，而形成各種不同的傳統。同樣，如果按照《心釋》的追隨者，則以時輪壇城儀軌規則授予密集等灌頂，以此類推還有其他情況出現，如毗濕奴笈多所造的金剛亥母壇城儀軌。

།འདི་དག་གི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་། འདུས་པ་རྩ་བཤད་ཀྱི་རྒྱུད་ཁོ་ན་ལས་བཏུས་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ཆོ་ག་ཞིག་ཡོད་ན། འདུས་ པ་ཁོ་ན་ལ་སྦྱོར་བ་དང་། སྡོམ་པ་རྩ་བཤད་ཁོ་ན་ལས་བཏུས་པའི་ཆོ་ག་ཞིག་ཡོད་ན་ཡང་། དེ་ ཉིད་ཁོ་{ན་ལ་[ནས་]སྦྱོར་ཞིང་གཞན་ལ་མི་སྦྱོར་བ་འཐད་འཐད་འདྲ་ནའང་། རྒྱུད་སྡེ་རིགས་ མི་འདྲ་བ་སྣ་ཚོགས་ནས་བསྡུས་པའི་ཆོ་ག་མཉམ་པོ་ལ། དཀྱིལ་འཁོར་ཐ་དད་ལ་མ་འདྲེས་ པར་སྦྱོར་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཕགས་ཡུལ་གྱི་སློབ་དཔོན་གཅིག་གི་ མན་ངག་རྒྱུན་མ་འཆུགས་པར་བྱུང་བའི་བོད་རྙིང་པ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་ཡོད་དེ། ཕམ་ཏིང་ པའི་མན་ངག་འཛིན་པ་རྣམས་འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ་དང་གཤིན་རྗེ་གཤེད་ཀྱི་ཆོ་ག་ཡང་། ཆོ་གའི་ {ཁྲི་གཏང་[ཁྲིགས་]གཅིག་གི་སྟེང་ནས་བྱེད་པ་ལྟ་བུའོ། །འོང་ཀྱང་ད་ལྟ་མན་ངག་སོ་སོ་བའི་ རྒྱུན་མ་ཆད་པའི་ལག་ལེན་ཐོབ་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་དེ་དེའི་ལུགས་མ་འདྲེས་པར་བྱས་ན། བྱིན་ བརླབས་ཀྱི་བཀའ་བབས་བཟང་བ་ཡིན་ནོ། །འདི་དག་དངོས་ལན་མ་ཡིན་ཀྱང་། ད་ལྟ་ཕལ་ {ཆེར་}གྱི་བློ་ལ་འཕྲེང་བ་ལ་སོགས་པ་འདི་ཀུན་ནི་གསང་བ་སྤྱིའི་ཆོ་ག་ཡིན་ལ། དཀྱིལ་ཆོག་ ཉི་ཤུ་པ་ལ་སོགས་པ་འདི་རྣམས་ནི་སྒོས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཡིན་གྱི། དཀྱིལ་འཁོར་མང་པོ་ལ་མི་འཇུག་ གོ་སྙམ་པའི། བྱེ་བྲག་མེད་པ་ལ་བྱེ་བྲག་ཏུ་འཛིན་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ལྡོག་པའི་ཕྱིར་ཡིན་ ནོ། །དངོས་ཀྱི་ལན་ནི། འཕྲེང་བ་ལས། དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ཆོ་ག་གཅིག་ཁོ་ན་གསུངས་ཤིང་། རྒྱུད་སྡེའི་རིམ་པའི་འདོར་ལེན་གྱི་གསལ་ཀ་ཡང་མི་སྣང་བ་དང་། རྫོགས་འཕྲེང་དང་། རྡོ་རྗེ་ འཕྲེང་བ་ཉིད་ཀྱི་ཐིག་གི་སྐབས་དང་རྡུལ་ཚོན་བྲི་བའི་སྐབས་རྣམས་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་གོ་རིམ་ གཅིག་པར་ཡོད་ཀྱང་། རིམ་པ་དེ་དག་དཀྱིལ་འཁོར་བྲི་བ་སོགས་ལ་མཐུན་སྡེབས་ཀྱི་གོ་ 18-373 རིམ་མ་གཏོགས། རྒྱུད་སྡེ་བཞིའི་དཀྱིལ་འཁོར་སྡེ་ཚན་སོ་སོར་མཛད་པ་ཡང་མི་སྣང་ཞིང་། རྡོར་དབྱིངས་ལ་སོགས་པ་འདི་དག་ལ་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་ ལ་སོགས་པ་རྒྱུད་སྡེ་སོ་སོའི་མིང་གསལ་མཛད་པ་ཡང་ཡེ་མི་སྣང་། སློབ་མ་དབང་བསྐུར་གྱི་ སྐབས་སུ་མ་ཟད་དཀྱིལ་འཁོར་སྒྲུབ་པ་དང་། མཆོད་གཏོར་སོགས་གནས་སྐབས་ཇི་ལྟ་བུ་ ཞིག་ལ་ཡང་དབྱེ་བ་ཡེ་མ་མཛད་པས། འཕྲེང་བ་མཁན་པོའི་བཞེད་པ་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱང་བླ་ མེད་ཀྱི་ལུགས་སུ་གསལ་བས། བུམ་དབང་ནི་ངེས་པར་བླ་མེད་ཀྱི་ལུགས་སུ་བསྐུར་ན་བདེ་ ཞིང་། སྤྱིར་འདིའི་ལུགས་ལ་དབང་གོང་མ་ཡང་བྱེད་པ་ཉིད་ལེགས་སོ།

我將為您完整直譯這段藏文： 這些的原因是：如果有一個僅從密集根本續和釋續中摘錄的壇城儀軌，僅用於密集，或者如果有一個僅從三昧耶根本續和釋續中摘錄的儀軌，也僅用於該續而不用於其他，雖然這似乎合理，但對於從各種不同類別的續部彙集而成的相同儀軌，沒有理由必須不混雜地用於不同的壇城。印度阿阇黎一人的口訣傳承未斷的藏地古派中也是如此，如帕亭巴的口訣持有者們，對勝樂輪和閻魔敵的儀軌也是在同一儀軌規則基礎上進行。然而，現在獲得各別口訣傳承未斷實修的人們，如果按照各自傳統不混雜地修持，加持力的傳承會更好。雖然這些不是實際答覆，但因為現在大多數人心中認為《鬘論》等這些都是普密儀軌，而《二十儀軌》等這些是特殊儀軌，不適用于多個壇城，爲了遣除這種于無差別中執著差別的分別念。實際的答覆是：《鬘論》中只說一種壇城儀軌，也看不到續部次第取捨的說明，雖然《圓滿鬘》和《金剛鬘》本身在畫線處和畫粉壇處的壇城次第相同，但這些次第除了是畫壇等的配合次第外，也看不到將續部四類的壇城分成各自部類，對這些金剛界等也完全看不到說"這是瑜伽續的壇城"等標明各續部名稱。不僅在為弟子灌頂時，在修持壇城和供養施食等任何情況下都完全未作區分，所以《鬘論》作者的意趣明顯都是無上續的傳統，因此灌頂一定按照無上續的傳統授予會好，而且一般按此傳統也應當進行上位灌頂。

།འཕྲེང་བ་ལ་བོད་ ཀྱི་ལག་ལེན་རྒྱུད་སྡེའི་དབྱེ་བ་བྱེད་ཚུལ་འདི་ནི་རིག་པས་ཀྱང་མི་འཐད་པར་སྣང་སྟེ། རྣལ་ འབྱོར་རྒྱུད་ཀྱི་སྐབས་རིག་པའི་དབང་ལྔ་སོགས་ལ་ཆོ་གའི་ཆིངས་ཐམས་ཅད་བླ་མེད་ཡིན་པ་ ལ། རིགས་ལྔ་ལ་སོགས་པའི་ལྷའི་རྣམ་པ་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ལྟར་བྱས་པས། རྒྱུད་སྡེ་གཉིས་ པོ་གང་གི་ཡང་ཆོ་གར་མ་གཏོགས་པའི་སྐྱོན་དང་། རྒྱུད་སྡེ་གོང་མའི་རྒྱུད་ཚིག་གིས་རིག་ པའི་དབང་ལྔ་བསྐུར་བས་སྤྱོད་རྒྱུད་ཀྱི་དབང་གི་གོ་མི་ཆོད་པ་དང་། སྤྱོད་རྒྱུད་ཀྱི་དབང་ལྔ་ ལ་རྒྱལ་བ་རིགས་ལྔའི་ལྷ་བསྐྱེད་པ་མི་འཐད་པ་དང་། རིགས་ལྔ་དེ་འདྲ་བསྐྱེད་པ་འཕྲེང་བའི་ དངོས་ཤུགས་གང་ལ་ཡང་མེད་པ་དང་། བྱ་རྒྱུད་ཀྱི་སྐབས་ཆུ་ཅོད་ཀྱི་དབང་ལ། སྤྱོད་རྒྱུད་ཀྱི་ སྐབས་ལ་བརྗོད་པའི་སྐྱོན་རྣམས་འཇུག་གི་སྟེང་དུ། རྒྱལ་བ་རིགས་ལྔའི་ནང་ནས་གཉིས་ ཀྱི་དབང་ཡོད་ལ། གསུམ་གྱི་དབང་མི་བྱེད་པས་རང་བཟོའི་དངོས་རྟགས་ཆེན་པོ་བསྟན་པ་ དང་། ཅི་སྟེ་སློབ་མ་དང་དབང་རྫས་ལྷར་མི་བསྐྱེད་ན། འཕྲེང་བ་དང་དངོས་སུ་འགལ་བའི་ ཆུ་དང་ཅོད་པན་གྱི་དབང་ཆོག་གིས་དབང་བསྐུར་བ་འཕྲེང་བའི་ལུགས་སུ་མི་འགྱུར་བ་དང་། དེ་གསུམ་ཀའི་སྐབས་སུ་དཀྱིལ་འཁོར་སྒྲུབ་པ་དང་། གཏོར་མ་བྱིན་རླབས་སོགས་ཀྱང་རང་ བློས་དཔྱད་ནས་གསར་དུ་རྩོམ་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། ས་ཆོག་ལ་སོགས་པ་ཆོ་གའི་ཡན་ 18-374 ལག་གཞན་ཐམས་ཅད་བླ་མེད་ཀྱི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཆོ་གས་སྒྲུབས་ཕྱིན་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ ག་དེ་དག་ལ། བླ་མེད་ཀྱི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་རྣམས་བྱེད་དུ་མི་རུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་མེད་པའི་ ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཆུ་ཅོད་ཀྱི་དབང་ཡིན་པ་ཙམ་གྱིས་བྱ་རྒྱུད་ལུགས་ཀྱི་དབང་དུ་མི་འགྱུར། བྱ་ རྒྱུད་ལུགས་སུ་བྱེད་ན། བྱ་རྒྱུད་རང་ཉིད་ནས་བཤད་པའི་ཆུ་དང་ཅོད་པན་གྱི་དབང་དགོས་ ཏེ། དེ་བཞིན་དུ་གཞན་རྣམས་ལའང་རིགས་འགྲེའོ། །ཡེ་ཤེས་ཐིག་ལེའི་རྒྱུད་ལས་རྒྱུད་ལྔའི་ དབང་གི་རྣམ་གྲངས་གསུངས་པ་རྣམས་ནི། སོ་སོའི་རྩ་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་། དངོས་གྲུབ་ གཉིས་ཀ་སྒྲུབ་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ཆོ་ག་རྒྱས་ཤོས་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། གཞན་དུ་ན་ ཉི་ཚེ་ཙམ་གྱིས་ཆོག་པའང་ཡོད་དེ། བྱ་རྒྱུད་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ཕྲ་མོ་མང་པོ་ལའང་རིག་སྔགས་ ཀྱི་དབང་བསྐུར་བ་ཞེས་བྱ་བ། བུམ་ཆུ་ཁོ་ནའི་དབང་བསྐུར་གྱིས་ཆོག་པ་དང་། བླ་མེད་ལ་ ཡང་སློབ་མའི་སྐལ་བ་དང་འཚམས་པར་རིམ་པ་སྣ་ཚོགས་པ་དང་། ཁྱད་པར་སངས་རྒྱས་ ཐོད་པའི་རྒྱུད་ལས་དུག་གསོ་བའི་སྐབས་ན། ཆུ་དབང་བསྡུས་པ་ཙམ་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་མང་ དུ་ཡོད་པ་ཡང་ཤེས་པར་བྱའོ།

我將為您完整直譯這段藏文： 對於《鬘論》中藏地實修傳統對續部的區分方式，從理論上看似乎也不合理，因為在瑜伽續中，對於五種明灌等所有儀軌結構都是無上續的做法，而將五部等佛尊的形相按照瑜伽續的方式做，就有不屬於這兩種續部任何一種儀軌的過失；以上續部的續文授予五種明灌，就不能滿足事續灌頂的要求；在事續的五種灌頂中建立五方佛的本尊生起不合理；而且在《鬘論》的明說和暗示中都沒有生起這樣的五部尊；在事續部分的水冠灌頂中，除了適用於事續部分所說的過失之外，還表現出在五方佛中有兩尊的灌頂而不做三尊灌頂這一極大的隨意創造跡象；如果不將弟子和灌頂物品觀想為本尊，就會與《鬘論》直接相違，用水灌和寶冠灌的儀軌授予灌頂就不會成為《鬘論》的傳統；在這三者的場合中，修持壇城和加持施食等也需要自己思維後重新撰寫；因為在地基儀軌等其他一切儀軌支分都用無上續的不共儀軌完成之後，對於那些正行儀軌，沒有理由不能做無上續的不共法。因此，僅僅是水冠灌頂並不會成為事續傳統的灌頂，如果要按照事續傳統做，就需要事續本身所說的水灌和寶冠灌頂，同樣其他也都類推。《智慧明點續》中所說的五續灌頂的種類，是針對各自的根本壇城和成就兩者的修持而言，考慮的是最廣的儀軌，否則也有僅需區域性的情況，如在事續的許多小壇城中也稱為明咒灌頂的僅以寶瓶水灌頂即可，在無上續中也有根據弟子根機而有的各種次第，特別是在《佛頂續》治毒的場合中，只說簡略的水灌等很多情況，也應當了知。

།དེས་ན། རྒྱུད་སྡེ་འོག་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་དབང་བཞི་ཡོད་ པའི་དབང་ཆོག་ཚད་ལྡན་དང་། དབང་རྒྱུན་ནི་དེ་ལྟ་བུ་ཡིན་པར་སྣང་ངོ་།། །། ༄། །དྲི་བ་ལྔ་པ། དྲི་བ་ལྔ་པ་ནི། སྡོམ་གསུམ་རབ་དབྱེ་ལས། ཨིནྡྲ་བྷཱུ་ཏིས་སྤྲོས་བཅས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་མཛད་ ཅེས་པ་ལ། ཊཱི་ཀ་རྣམས་སུ་སྤྲོས་བཅས་བཏགས་པ་བར་བཤད་པ་དང་། བྷུ་སུ་ཀུ་དེར་སྤྲོས་ མེད་དུ་བཤད་ཅིང་། གཞན་ལས་ཤིན་ཏུ་སྤྲོས་མེད་དུ་བཤད་པ་དང་། དེ་གཉིས་སྤྲོས་བཅས་ དང་སྤྲོས་མེད་མ་ཡིན་ན། རབ་དབྱེའི་གཞུང་དུ་སྤྱོད་པ་གཉིས་ཀྱི་མཚན་གཞི་ཡིན་ངེས་ཤེས་ པ་འཛིན་རྒྱུ་ཡོད་བཞིན་དུ། མ་ཡིན་པ་ཞིག་བཟུང་བ་ལ་དགོས་པ་ཅི། ཞེས་པ་སྟེ། འདི་ ལ་བརྗོད་པ། སྤྱིར་ནི་འདི་དང་འདིའི་རིགས་འོག་ནའང་ཅུང་ཟད་སྣང་བ་ལ། ལན་བརྗོད་ པ་ནི། དུས་ཀྱི་ཐ་མ་འདི་ལྟ་བུར་ཅུང་ཟད་བྱ་དཀའ་བ་ཞིག་སྟེ། དྲི་ལན་གྱི་ཡི་གེ་རིམ་པས་ 18-375 འཕྱན་པ་ན། གཞུང་འདིའི་ཕྱོགས་འཛིན་དད་པའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་འགའ་ཞིག་ཁོང་འཁྲུག་ པར་འགྱུར་བའི་ཉེས་པ་དང་གཞུང་འདི་ལ་སྡང་བ་རྣམས་ཕལ་ཆེར་རྒྱུད་སྡེ་ལ་མི་འགྲིགས་པའི་ ཕྱིར། སྔན་ཆད་གླན་ཀ་འཚོལ་བའི་གོ་སྐབས་མ་རྙེད་པ། ཕྱིས་གོ་སྐབས་རྙེད་པར་འགྱུར་ བའི་གནས་ཡོད་པས་སོ། །འོན་ཀྱང་འདི་དག་ལ་གསོང་པོར་སྨྲ་བར་བྱ་སྟེ། འདི་ལ་གཉིས། གཞུང་མཛད་པ་པོའི་དགོངས་པ་བརྗོད་པ་དང་། འཐད་པའི་ཕྱོགས་བཞག་པའོ། །དང་པོ་ ནི། རིག་པ་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་ཡང་རྒྱུད་སྡེའི་དབྱེ་བས་གཉིས་ཏེ། བླ་མེད་སྤྱི་ཙམ་ ནས་བཤད་པ་དང་ཁྱད་པར་ཅན་གྱིའོ།

我將為您完整直譯這段藏文： 因此，下續部壇城有四種灌頂的標準儀軌和灌頂傳承看來就是如此。 第五個問題 第五個問題是：在《三戒論辨別》中說"因陀羅菩提行持有相行"，對此在諸註釋中解釋有相是假立的，而在《布蘇庫》中解釋為無相，在其他論著中解釋為極無相，如果這兩者不是有相和無相，那麼在《辨別論》正文中明明有兩種行為的確定對象可執取，卻執取了非是的對象有何必要？ 對此回答：一般而言，這類問題在後文中也略有出現。對此作答在這樣的末法時期稍有困難，因為如果依次寫出問答文字，會有持此論典立場而隨信者生嗔恨的過失，而且憎恨此論典者大多與續部不相應，因此以前未尋得挑剔機會，而以後可能會找到機會。然而對此應當正直地說明，這裡分二：闡述造論者的意趣和建立合理的觀點。第一，明咒律儀的行為也由續部分類而有二：無上續通說和特殊的。

།དང་པོ་ནི་ཕ་རྒྱུད་ཐུན་མོང་སྟེ། སྤྱོད་བསྡུས་སྒྲོན་མེ་ ལས་བཤད་པའི་སྤྱོད་པ་གསུམ་པོ་དེ་ཕ་རྒྱུད་རང་ལུགས་ཀྱི། དེ་གསུམ་སོ་སོ་ཡིན་པ་སྨོས་མ་ དགོས་ཀྱང་། བླ་མེད་ཀྱི་རྒྱུད་ནས་བཤད་པའི་སྤྱོད་པ་ཐམས་ཅད་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་ན། སྤྱོད་བསྡུས་ནས་བཤད་པའི་སྤྲོས་བཅས་སྤྲོས་མེད་དེ་གཉིས་ཀ་ཆོ་ག་དང་བྱ་བ་རྒྱས་བསྡུས་ ཀྱི་ཁྱད་པར་ཙམ་མ་གཏོགས། ཚོགས་ཀྱི་ཁང་པར་ལྷའི་ཆས་སུ་ཞུགས་ནས། དངོས་ཀྱི་རིག་ མ་དང་བཅས་ཏེ། ཚོགས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལ་རྟག་ཏུ་སྤྱོད་པར་མཐུན་པས། སྤྱི་ལྡོག་ནས་སྤྲོས་ བཅས་སུ་འདུ་ལ། དེའི་ཤིན་ཏུ་སྤྲོས་མེད་བྷུ་སུ་ཀུ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ནི་ཕྱིའི་སྤྲོས་པ་གཞན་སྤངས་ ཀྱང་། ཁ་ཟས་ཀྱི་ཡོན་བདག་སྒྲུབ་ཅིང་། སྙིང་ཁ་ནས་སྤྲུལ་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རིག་མ་དགོས་ པའི་ཕྱིར། བསྐྱེད་རིམ་གྱི་ཕྱོགས་ལ་བརྟེན་པ་ལྟར་སྣང་བས། སྤྲོས་མེད་ཙམ་དུ་འཇོག་ཅེས་ དགོངས་པ་དང་། བདེ་དགྱེས་ནས་འབྱུང་བའི་སྤྱོད་པ་གསུམ། ཁྱད་པར་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་ སྤྱོད་པ་ཡུལ་ཆེན་རྣམས་སུ་རྒྱུ་བ་འདི་ནི། བླ་མེད་ཀྱི་རྒྱུད་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ལུགས་ཏེ། འདོད་ ཡོན་སྣ་ཚོགས་དང་བདེ་སྡུག་ཐམས་ཅད་རོ་མཉམ་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། ཤིན་ཏུ་སྤྲོས་མེད་དེ་ སྤྱོད་པའི་མཆོག་ཡིན་ཅིང་། བིརྺ་ཊ་བི། ལཱུ་དྲིལ་ནག་གསུམ། ཏེ་ལོ། ནཱ་རོ་སོགས་གྲུབ་ཐོབ་ ཕལ་མོ་ཆེས་འདི་མཛད་དོ་སྙམ་དུ་དགོངས་ནས་གཞུང་དུ་ཡང་བཀོད་པ་ཡིན་ནོ། །འགྲེལ་ 18-376 པས་སྤྲོས་བཅས་བཏགས་པ་བར་འཆད་པ་ནི། ཨིནྡྲ་བྷཱུ་ཏིའི་དེ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྣམ་རོལ་ཡིན་ པས་སྤྲོས་བཅས་སུ་མི་འཐད་སྙམ་དུ་བསམས་པ་ཡིན་ཀྱང་། འདིར་ནི་ཆོ་ག་དང་། བྱ་བ་མང་ ཉུང་ལ་སྤྲོས་པ་ཆེ་ཆུང་དུ་བཞག་པ་ཡིན་པས། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྣམ་རོལ་ཡིན་ཀྱང་སྤྲོས་བཅས་ ཡིན་པ་མི་འགལ་ཞིང་། རབ་དབྱེ་མཛད་པའི་བཞེད་པའང་། ཨིནྡྲ་བྷཱུ་ཏིས་སྤྱོད་གཞན་མ་ མཛད་ཅེས་པ་མིན་གྱི། སྤྲོས་བཅས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་དངོས་དེ་ལན་གཅིག་ངེས་པར་མཛད་པ་ཡིན་ པར་བཞེད་དོ། །བྷུ་སུ་ཀུའི་སྤྱོད་པ་ཡང་སྤྱི་ལྡོག་ནས་སྤྲོས་མེད་ཀྱི་སྤྱོད་པ་ཙམ་ཡིན་ཀྱང་། ཕ་ རྒྱུད་རང་རྐང་གི་ལུགས་ལ་ཤིན་ཏུ་སྤྲོས་མེད་དུ་འཇོག་པའང་མི་འགལ་བར་དགོངས་ཤིང་། བླ་མ་གོང་མ་འདི་རྣམས་ཀྱི་བཞེད་ཚུལ་ལ། བསྐྱེད་རྫོགས་སྤྱོད་གསུམ་གྱི་སྐབས་ཐམས་ ཅད་དུ། ཕ་རྒྱུད་ལས་བདེ་དགྱེས་སོགས་མཆོག་ཏུ་འགྱུར་ཚུལ་གྱི་མཐོ་དམན་རེ་བཞེད་པར་ སྣང་ངོ་། །དེས་ན་བཞེད་པ་འདི་ལ་ཡང་ནང་འགལ་ནི་མེད་དོ།

我將為您完整直譯這段藏文： 第一是父續共同的，在《行為攝集明燈》中所說的三種行為是父續自宗的，不用說這三者各自，但是如果將無上續中所說的一切行為歸納為一類，《行為攝集》中所說的有相和無相這兩者，除了儀軌和行為廣略的差別之外，都是在聚會殿中入于天尊裝束，與實際的明妃在一起，經常行持聚輪，因此從總的方面歸為有相。其極無相稱為布蘇庫的那個雖然捨棄了其他外在的繁飾，但因為需要尋求飲食施主和從心間化現的智慧明妃，似乎依止生起次第的方面，所以安立為僅是無相，如此意趣。而《喜金剛》中所說的三種行為，特別是普賢行在大聖地中游歷，這是無上續特殊的傳統，因為使種種欲塵和一切苦樂平等一味，故是極無相即行為之最勝，認為毗日巴、魯德日拉黑三尊、帝洛、那若等大多數成就者都如此行持，因此在論中也如此安立。 註釋中解釋有相是假立的，是認為因陀羅菩提的那個是智慧的游舞故不應是有相，但在這裡是依儀軌和行為的多少安立為大小繁飾，所以雖是智慧游舞也不相違於是有相，而《辨別論》作者的意趣也不是說因陀羅菩提未行持其他行為，而是認為他必定一次行持了真實的有相行。布蘇庫的行為雖然從總的方面僅是無相行，但在父續自宗的傳統中安立為極無相也不相違，如此意趣。而這些上師們的認許方式，在生起次第、圓滿次第和行為三者的一切場合中，似乎都認為父續不如《喜金剛》等殊勝的高下差別。因此這種認許也沒有內在矛盾。

།གཉིས་པ་ནི། མ་རྒྱུད་རྣམས་ ལས་ཞིང་གི་རྣལ་འབྱོར་མ་རྣམས་ཀྱི་འདུ་བ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། གནས་ཆེན་རྣམས་སུ་རྒྱུ་བར་ གསུངས་པ་སོགས་རྒྱུད་ཀྱི་བསྟན་ཚུལ་རྒྱ་ཆེ་ཆུང་ཅུང་ཟད་ཡོད་ཀྱང་། སྤྱོད་པ་རང་གི་ངོ་བོ་ ནི། སྤྱོད་བསྡུས་ལས་གསུངས་པའི་སྤྱོད་པ་གསུམ་དུ། མ་རྒྱུད་ལས་བཤད་པའི་ཀུན་འདར། ཀུན་བཟང་། ཕྱོགས་ལས་རྣམ་རྒྱལ་གསུམ་ཡང་འདུས་ཤིང་། དེ་གསུམ་དུ་སྤྱོད་བསྡུས་ཀྱི་དེ་ གསུམ་ཡང་འདུས་པས། དབྱེ་སྒོ་མི་འདྲ་བ་ཙམ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དང་། བྷུ་སུ་ཀུ་ཤིན་ཏུ་སྤྲོས་ མེད་ཁོ་ནར་ལུང་རིགས་གཉིས་ཀས་འཐད་ཅིང་། སྤྱོད་པ་གསུམ་གྱི་མཚན་ཉིད་སྤྱི་ལྡོག་ནས་ རྒྱུད་གཞུང་རྣམས་དང་བསྟུན་ནས་སྨྲས་ན་ལེགས་ཀྱི། ཨིནྡྲ་བྷཱུ་ཏི་དང་གྲུབ་ཐོབ་རྣམས་ཀྱིས་ སྤྱོད་པ་གང་ཞིག་མཛད་པ་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་བོ་ཞེས་ཁོ་བོ་སྨྲའོ། །འདི་ལ་ད་དུང་མཐའ་ གཅོད་དགོས་པ་ཡོད་དོ།། །། ༄། །དྲི་བ་དྲུག་པ། དྲི་བ་དྲུག་པ་ནི། བུམ་དབང་གིས་ཚོགས་ལམ་ཆེན་པོ་ཙམ་བགྲོད་པ་དང་། ཡང་ས་དྲུག་ 18-377 པའི་བརྒྱད་པ་མན་ཆད་བགྲོད་པར་བཤད་པ་དང་། ཡང་བསྐྱེད་རིམ་འཇིག་རྟེན་པའི་དངོས་ གྲུབ་ཁོ་ན་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་གསུངས་པ་རྣམས་མི་འགལ་བའི་ཚུལ་ཅི་ཡིན། ཞེས་པ་སྟེ། འདི་ལ་ བརྗོད་པ། ཚོགས་ལམ་ཆེན་པོ་ཙམ་བགྲོད་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་པའི་དངོས་གྲུབ་ཁོ་ན་སྒྲུབ་ བྱེད་དུ་གསུངས་པ་གནད་གཅིག་སྟེ། བསྐྱེད་རིམ་ལ་བརྟེན་ནས་འཇིག་རྟེན་པའི་དངོས་གྲུབ་ ཆེན་པོ་ཐོབ་པ་རྣམས་ཚོགས་ལམ་ཆེན་པོ་ཐོབ་པའི་གང་ཟག་ཡིན་པས་སོ། །བསྐྱེད་རིམ་ འཇིག་རྟེན་པའི་དངོས་གྲུབ་ཁོ་ནའི་སྒྲུབ་བྱེད་དུ། དུས་འཁོར་ལས་བཤད་པ་ན། བསྐྱེད་ རིམ་གྱི་དངོས་འབྲས་ཇི་ལྟར་མཐར་ཐུག་ཀྱང་། གཟུགས་ཁམས་ལས་མི་འདའ་བ་དང་། མཆོག་གི་རྒྱུ་མིན་པར་གསུངས་པ་ཡང་། དངོས་རྒྱུ་ཡང་མིན་ཞིང་། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་ ཡང་མིན་པས། དེ་མེད་པར་ཡང་མཆོག་འགྲུབ་པ་སྲིད་པའི་དོན་ནོ།

我將為您完整直譯這段藏文： 第二是，在母續中雖然說爲了獲得聖境瑜伽女的聚會而在大聖地中游歷等，續部的教授方式略有廣略之別，但行為的本質，母續所說的普震、普賢、勝方三者也包含在《行為攝集》所說的三種行為中，而《行為攝集》的三者也包含在那三者中，因此只是分類方式不同而已。而且布蘇庫確實是極無相，這點通過教證和理證兩者都可成立，如果依據續部論典並從總的方面來說三種行為的性相則很好，但因陀羅菩提和諸成就者所行持的是何種行為是不可思議的，這是我所言。關於這一點還需要進一步確定。 第六問： 第六個問題是：寶瓶灌頂僅越過大資糧道，又說越過第六地和第八地以下，又說生起次第只是成就世間成就的方便，這些說法如何不相違？對此回答：越過大資糧道和說是成就世間成就的方便這是同一要點，因為依靠生起次第獲得大世間成就的那些人是獲得大資糧道的補特伽羅。在時輪中說生起次第僅是世間成就的方便時，也說即使生起次第的直接果位達到極限，也不超出色界，且不是殊勝因，這是說它既不是直接因，也不是不共因，所以沒有它也可能成就殊勝的意思。

།འདི་ན་འདོད་ཚུལ་སྣ་ ཚོགས་པ་ཞིག་ཡོད་ཀྱང་། ཁོ་བོ་རང་ལུགས་ཀྱི་འདོད་པ་རྣམས་ནི། གྲུབ་ཐོབ་ཞི་བའི་ཞབས་ ཀྱི་བཞེད་པ་དང་བསྟུན་པ་ཡིན་ཅིང་། བཞེད་པ་དེ་ཡང་བླ་མེད་ཀྱི་རྒྱུད་སྡེ་སྣ་ཚོགས་དགོངས་ པ་གཅིག་ཏུ་སྒྲིལ་ཞིང་། རིམ་ལྔ། ཞལ་ལུང་། དཔྱིད་ཐིག དྲི་མེད་འོད་སོགས་ཀྱི་དོན་གྱི་ སྙིང་པོ་བསྡུས་པར་སྣང་བས། ལུགས་འདི་ནི་སྐྱོན་བྲལ་ཡོན་ཏན་ཀུན་ལྡན་ཡིན་ལ། སྔར་གྱི་ རྣམས་ལ་སྣ་ཚོགས་ཞིག་སྣང་བ། མཐའ་དག་རང་ལུགས་སུ་མི་འདོད་ཅིང་། འདིར་ཡང་བུམ་ དབང་ལ་ས་དྲུག་བརྒྱད་སྦྱོར་བ་ནི་ངེད་ཀྱི་གྲུབ་མཐའ་ལ་ནི་མི་འདོད། འོན་ཀྱང་བུམ་དབང་ གིས་ས་དྲུག་བགྲོད་པའི་དོན་ནི། ས་དྲུག་བུམ་དབང་གི་གྲུབ་མཐའ་ཡིན་ཞིང་། གྲུབ་མཐའི་ དོན་ནི་གྲུབ་འབྲས་ཡིན་ཀྱང་། འབྲས་བུ་ཞེས་བརྗོད་ན་མཐར་ཐུག་དང་ནོར་གྱིས་དོགས་ པ་ཡིན་པས། གནས་སྐབས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ལས་ཕར་རིང་དུ་བརྒལ། མཐར་ཐུག་གི་འབྲས་ བུར་མ་སླེབ་པའི་བར་སྐབས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ལ་ཟེར་བ་ཡིན་པས། སྔོན་བསྐྱེད་རིམ་བསྒོམས་ པ་ལས་བརྒྱུད་ཅིང་བརྟེན་པའི་དགེ་ཚོགས་ཀྱི་ཕན་ཡོན་ཐམས་ཅད། ས་དྲུག་པོ་དེ་ལ་རྩོལ་ 18-378 མེད་དུ་འཆད་པའི་དོན་ནོ། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་བསྐྱེད་རིམ་གྱིས་དེ་ཐོབ་པ་མིན་ཏེ། འབྲས་བུ་སྤྲུལ་ སྐུ་བཞིན་ནོ། །རིམ་ལྔ་ལས། དང་པོའི་རིམ་པའི་སྦྱོར་བ་ཡིས། །ས་བརྒྱད་པ་ནི་འཐོབ་པར་ འགྱུར། །སྣང་བ་གསུམ་པོ་མཐོང་བ་དང་། །ས་བཅུ་པ་ལ་རབ་ཏུ་གནས། །ཞེས་པ་དང་། སྤྱོད་ བསྡུས་ལས་ཀྱང་དེ་མཐུན་དུ་གསུངས་པ་ནི། བསྐྱེད་རིམ་པ་དང་སེམས་དབེན་པའི་གང་ཟག་ དེ། ཉམས་རྟོགས་དེ་ཉིད་ལ་གནས་པའི་རང་དུས་དེ་ན། མདོ་ལུགས་ཀྱི་ས་བརྒྱད་པ་དང་། བཅུ་པ་ཙམ་པོ་ལ་གནས་པ་རྣམས་དང་། སངས་རྒྱས་འཐོབ་པ་ལ་ཐག་ཉེ་རིང་འདྲ་བའི་དོན་ ཏེ། འདི་ཙམ་ཞིག་ནི་རང་ལུགས་ལ་ཁས་ལེན་ནོ།

我將為您完整直譯這段藏文： 雖然這裡有各種各樣的觀點，但我自宗的諸觀點是依據成就者寂足的意趣，而且那意趣也是將無上續部各種密意融為一體，並且顯為攝集《五次第》、《口授》、《春滴》、《無垢光》等的精要義，因此此宗派是離過具德的。雖然前面諸說顯現各種觀點，全部不承許為自宗，在此也不承許我們的宗規將寶瓶灌頂配第六地和第八地。然而寶瓶灌頂越過第六地的意思是，第六地是寶瓶灌頂的宗規，雖然宗規的意思是果位，但如果說是果位則恐怕會與究竟果位混淆，所以是指超過暫時果位而未達究竟果位的中間果位，因此是指先前修習生起次第所生起依靠的一切善聚的功德，在那六地中無勤解說的意思。即便如此，生起次第也不能獲得彼果，如果位化身一樣。 《五次第》中說："由初次第瑜伽力，將獲得第八地，見到三種顯現已，安住第十地。"《行為攝集》中也如是隨順說，這是指生起次第者和心離戲者這些補特伽羅，在安住彼等證悟的當時，與經典宗派的第八地和第十地等安住者們，在獲得佛果的遠近程度相似的意思，這些才是自宗所承許的。

། །། ༄། །དྲི་བ་བདུན་པ། དྲི་བ་བདུན་པ། མདོ་ལམ་ཁོ་ནས་སངས་རྒྱས་མི་ཐོབ་པའི་དོན། དེ་ལས་ཁ་སྦྱོར་ཡན་ ལག་བདུན་ལྡན་གྱི་སྐུ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་ཐབས་མ་གསུངས་པ་ལ་ཐུག་པ་འདྲ་ན། མདོ་ཁོ་ནས་ས་ དང་པོ་ཡང་ཇི་ལྟར་འཐོབ། ཞེས་པ་དང་། དེ་ལས་འཕྲོས་པ། ༄། །དྲི་བ་བརྒྱད་པ། དྲི་བ་བརྒྱད་པ་ནི། མདོ་ལམ་ཁོ་ནས་ས་དང་པོ་ཐོབ་ན། ཡན་ལག་བདུན་གྱི་སྐུ་རྗེས་ མཐུན་པ་ཞིག་ཀྱང་འཐོབ་དགོས་པ་འདྲ་ན་ཇི་ལྟར་ཡིན། །ཞེས་པ་དང་། དེ་གཉིས་ལས་ འཕྲོས་པ། ༄། །དྲི་བ་དགུ་པ། དྲི་བ་དགུ་པ་ནི། མདོ་ལམ་ཁོ་ནས་རླུང་སེམས་ཙམ་གྱི་ལྷ་སྐུ་མི་འགྲུབ་པ་འདྲ་ན། སྦྱོར་ ལམ་རྩེ་མོ་ཡང་ཇི་ལྟར་འཐོབ། །ཞེས་པ་དང་དེ་གསུམ་ཀ་ལས་འཕྲོས་པ། ༄། །དྲི་བ་བཅུ་པ། དྲི་བ་བཅུ་པ་ནི། མདོ་སྔགས་ཀྱི་ལམ་ཐད་སོའི་བྱང་སེམས་རྣམས་ལ། སྤངས་རྟོགས་ ཀྱི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཁྱད་པར་རང་ནི་མེད་ལགས་སམ། ཞེས་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་དྲི་བ་བཞི་པོ་འདི་ རྣམས་ལ་བརྗོད་པ། མདོ་ལམ་ཁོ་ནས་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་སུ་བགྲོད་མི་ནུས་པའི་རྒྱུ་ མཚན་དེ་ལྟར་ཡང་ཡིན་མོད་ཀྱི། འདི་སྐད་ཅེས་བྱ་སྟེ། སྤང་བྱ་གནས་སྐབས་བཞིའི་བག་ ཆགས་ཕྲ་བ་རབ་ཀྱི་མཐར་ཐུག་པ་དེ་སྤོང་མི་ཐུབ་པ་དང་། འཐོབ་བྱ་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་སྐུ་ 18-379 བསྒྲུབ་པའི་ཐབས་མེད་པས་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་གི་གོ་དོན་ཡང་གནས་སྐབས་བཞིའི་བག་ ཆགས་ཕྲ་རབ་དང་། སྣང་བ་གསུམ་གྱི་སྒྲིབ་པ་ཕྲ་མོ་དང་། འཕོ་བའི་བག་ཆགས་ཕྲ་མོ་དང་། འགྱུར་བའི་བག་ཆགས་ཕྲ་མོ་དང་། བཞི་པ་ཆགས་རྟོག་གི་བག་ཆགས་ཕྲ་མོ་རྣམས་དོན་ གཅིག {ངོ་བོ་[དངོས་པོ་]ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གྱི་གཟུང་འཛིན་གཉིས་སྣང་ཕྲ་མོ་ཡིན་ཅིང་། དེ་ཉིད་འཛག་བདེའི་བག་ཆགས་ཀྱང་ཡིན་པས། འདི་ཆགས་ཆེན་གྱི་ལམ་གྱིས་སྤོང་དགོས་ པ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་རང་གི་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་ལ་གཉིས་སྣང་མ་ཟད་ཀྱི་བར་དུ། ཕྱི་སྣང་ བའི་གཉིས་སྣང་རབ་འབྱམས་ཀྱང་ཟད་པར་མི་འགྱུར་ཞིང་། དེ་ཟད་ན་དེ་ཡང་མ་ལུས་པ་ སྤོང་བར་འགྱུར་ཏེ། ཇི་ལྟར་མར་མེ་མ་ཟད་ཀྱི་བར་དུ། དེའི་འོད་ཀྱང་རྒྱུན་མི་འཆད་ལ། དེ་ འགགས་ན་དེ་ཡང་འགག་པ་བཞིན་ནོ། །དེས་ན། ས་བཅུ་རྒྱུན་མཐའི་སྔ་ལོག་ཡན་ཆད་དུ། དཀར་དམར་རླུང་གསུམ་གྱི་སྣང་བ་ཡོད་ཅིང་། དེ་གསུམ་ལ་ཆ་མཉམ་དུ་འཇུག་པའི་སེམས་ ཀྱང་ཡོད་པས། དེ་རྣམས་གཉིས་སྣང་གི་རང་བཞིན་ཅན་ཡིན་ལ། འོན་ཀྱང་ས་བཅུ་པ་དེ་ལ། དེ་རྣམས་བེམ་ཆོས་སུ་སྣང་བ་ནི་མེད་ཅིང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཙམ་དུ་རིག་པ་ཡིན་ཀྱང་། ཤེས་ པ་ཉིད་གཟུང་འཛིན་གཉིས་སྣང་ཅན་དུ་ཤར་བ་ཡིན་ནོ།

我將為您完整直譯這段藏文： 問題七。 第七個問題：僅依靠顯宗道不能獲得佛果的意思，似乎歸結于其中未說具七支雙運身的成就方法，那麼僅依顯宗如何獲得初地？以及由此引申出： 第八個問題。 第八個問題：如果僅依顯宗道獲得初地，似乎也應該獲得相似的七支身，這是如何？以及由這兩個引申出： 第九個問題。 第九個問題：如果僅依顯宗道似乎不能成就氣心的天身，那麼如何獲得加行道頂位？以及由這三個引申出： 第十個問題。 第十個問題：顯密二道各自的菩薩們，在斷證功德的殊勝上是否真的沒有差別？這樣，對這四個問題回答： 雖然僅依顯宗道不能趨至圓滿佛果的原因確實如此，但是這樣說：因為不能斷除所斷四種狀態的最極細微習氣，且無獲得所得大樂身的方法。其中的含義是：四種狀態的極細習氣、三種顯現的細微障、遷變的細微習氣、轉變的細微習氣、第四貪著分別的細微習氣等是一義。本性是身語意三的能取所取二現的細微，而且也是漏樂的習氣，這必須由大貪道來斷除，而且在身語意三的二現未盡之間，外境顯現的二現廣大也不會盡，當其盡時彼也會全部斷除，如同燈火未盡之間，其光也不斷，當其滅時彼也滅一樣。因此，在十地金剛喻定之前，都有白紅風三種顯現，以及平等趨入彼三者的心，這些是具有二現的自性，然而在第十地中，雖然彼等不顯為物質法，雖然僅了知為識，但識自身顯現為具有能取所取二現。

།དེ་ལས་རྟེན་ཁུ་བ་ནི་ལུས་དང་། རྡུལ་ནི་ངག་དང་། རླུང་ནི་སེམས་ཀྱིས་གཉིས་སྣང་བསྐྱེད་པའི་ཆོས་ཡིན་ལ། དེ་རྣམས་ལ་རོ་ གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པའི་ཡིད་ནི། འཛག་བདེའི་གཉིས་སྣང་གི་ཆ་ཤས་ཅན་ཏེ། དེ་ཡང་རླུང་གི་ གཡོ་བ་ཕྲ་མོས་ཁྲག་གི་ཆ་ཡང་འབར་བ་ཕྲ་མོའི་རང་བཞིན་ཅན་ནོ། །དེས་ཁུ་བའི་ཆ་ཡང་ ཞུ་བ་ཕྲ་མོའི་རང་བཞིན་ཅན་ཤར་བ་དེ། སེམས་ཡིད་དེས་ཞུ་བདེར་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ཆ་ ཤས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་སེམས་ཀྱི་སྣང་བ་ཙམ་གྱི། ཁུ་རྡུལ་རླུང་གསུམ་རྫས་དང་ ངོ་བོ་གཅིག་ཀྱང་། རྣལ་འབྱོར་པའི་སེམས་ལ་ཐ་དད་དུ་སྣང་བའི་འཁྲུལ་བ་ཅན་དེ་ནི་ཁམས་ འགྱུར་བའི་བག་ཆགས་ཕྲ་མོ་ཡིན་ལ། དེ་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་སེམས་ཡིད་དེ་ཡང་ཆགས་སྲེད་ 18-380 ཀྱི་བག་ཆགས་ཕྲ་མོ་ཅན་ཡིན་པས། དེ་སྦྱོང་བར་བྱེད་པ་ཡང་། དུས་དེར་འདོད་ཆགས་ཆེན་ པོའི་ལམ་གྱིས་དབང་བསྐུར་བ་ཡིན་ཏེ། དེར་ཡང་དབང་གསུམ་པ་དང་བཞི་པའི་རྗེས་ཆགས་ ཀྱི་རྐྱེན་གྱིས་རླུང་བསྐྱོད་པས་གཏུམ་མོ་དམར་ཆ་འབར་བར་བྱེད་ལ། དེས་དཀར་ཆ་ཞུ་བའི་ ཡས་བབས་ཀྱི་དགའ་བའི་ཐ་མར། མས་བརྟན་གྱི་ཚེ་དཀར་དམར་རོ་གཅིག་པར་གྱུར་པ་ལ། དམར་ཆས་དབང་བྱས་པ་ཞེས་མིང་དུ་བཏགས་ཤིང་། མས་བརྟན་དེ་ཉིད་ཀྱི་མཐར། དཀར་ པོ་གཙུག་ཏོར་ཏུ་ཐིམ་ཞིང་། དམར་པོ་ནོར་བུར་ཐིམ་པས། དེའི་སྐད་ཅིག་གཉིས་པར་རླུང་ ཡང་འགག་སྟེ། དེ་ལྟར་ཁུ་རྡུལ་རླུང་གསུམ་འགགས་པས། དེ་གསུམ་གྱི་འགྱུར་བ་ཉམས་ སུ་མྱོང་བའི་ཤེས་པའི་རིགས་རྒྱུན་ཡང་ཆད་པས། སེམས་ཉིད་མི་འགྱུར་བའི་བདེ་བ་ཁོ་ནར་ གྱུར་པ་དེ་ལ་ནི་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་སྐུ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཡན་ལག་བདུན་གྱི་ནང་གི་བདེ་ཆེན་གྱི་ཡན་ ལག་ཡིན་ལ། ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་རྣམ་པ་མེད་ཙམ་མ་ཡིན་ཏེ་སྔར་གྱི་རྒྱུན་ལས་མཚན་ དཔེ་རྫོགས་པ་དང་། ཁ་སྦྱོར་གྱི་སྐུ་རབ་འབྱམས་ཞིང་དང་མཆོད་པར་བཅས་པ་ཡང་འབྱུང་ བ་ནི་སྐུ་རྡོ་རྗེ་དང་། བདེ་ཆེན་དེ་ཉིད་གཞོམ་མེད་གསུང་གི་སྒྲ་དབྱངས་སྒྲ་ཐམས་ཅད་པའི་ ཚུལ་དུ་འཆར་བ་ནི་གསུང་རྡོ་རྗེ་དང་། བདེ་བའི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཁོ་ནས་ཇི་ལྟ་བ་དང་ཇི་སྙེད་པའི་ ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣམ་པར་མི་རྟོག་བཞིན་དུ་མཁྱེན་པ་ནི་ཐུགས་རྡོ་རྗེ་དང་། བདེ་ཆེན་དེ་ཉིད་ ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ་ཡིན་ལ། རྡོ་རྗེ་བཞི་པོ་དེ་ཉིད་རིམ་པ་བཞིན་དུ་ཁུ་རྡུལ་རླུང་ཡིད་བཞི་དག་པའི་ འབྲས་བུ་ཡིན་ཞིང་། སྐུ་བཞི་ཡང་ཡིན་ནོ།

我將為您完整直譯這段藏文： 其中，依處精液是身體的，紅分是語的，風是心的二現生起之法，與彼等融為一味的意是具有漏樂二現的部分，這也是由細微風動使血分成為細微燃燒自性。由此使精液分成為細微融化自性而顯現，是因為心意有體驗融化之樂的部分。如此，雖然心的顯現僅是精液、紅分、風三者在實質和本性上是一，但在瑜伽士心中顯現為相異的這種迷亂是界轉變的細微習氣，而體驗它的心意也具有貪著渴愛的細微習氣，所以凈化它也是在此時由大貪道灌頂，其中也由第三灌頂和第四灌頂的隨貪緣使風動而使拙火紅分燃燒，由此融化白分的下降喜的最後，在下住時白紅成為一味，以紅分主導而假立名稱，在下住的終點，白色融入頂髻，紅色融入寶珠，在其第二剎那風也息滅，如此精液、紅分、風三者息滅，由此三者的轉變體驗的心相續也斷，唯成為心性不變的大樂，這稱為大樂身，是七支中大樂支，而此智慧的本性不僅是無相，從前相續中也生起圓滿相好及具雙運身、剎土和供養的廣大，這是身金剛，而大樂自身顯現為不可摧滅語音的一切音聲之相是語金剛，唯以此樂智無分別地了知如所有和盡所有一切法是意金剛，此大樂自身是智慧金剛，這四金剛依次是精液、紅分、風、意四者清凈的果，也是四身。

།འགྱུར་བདེ་འཁོར་བའི་རྩ་བར་གསུངས་པ་ཡང་། འགྱུར་བདེ་དངོས་ནི་མ་དག་པའི་འཁོར་བ་སྟེ། རིགས་དྲུག་ཏུ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ལ། འགྱུར་ བདེའི་བག་ཆགས་ཞེས་བྱ་བ་གོང་དུ་དེ་ལྟར་བཤད་པ་དེ་ནི། ས་བཅུ་སོ་སོ་ལ་གནས་པའི་ འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱི། རྣམ་བྱང་གི་འཁོར་བའི་རྒྱུ་དངོས་ཡིན་ཅིང་། རིགས་དྲུག་གི་སེམས་ ཅན་འཁོར་བ་པ་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུ་ལ་ཡང་བག་ཆགས་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་འགྱུར་བདེ་དངོས་སྐྱེ་བའི་ 18-381 ཕྱིར། འཁོར་བ་དངོས་ཀྱི་བརྒྱུད་པའི་རྒྱུ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །གཞན་ཡང་ཚོར་བ་བདེ་ བ་ནི་དཀར་པོའི་འགྱུར་བ་དང་། སྡུག་བསྔལ་ནི་དམར་པོའི་འགྱུར་བ་དང་། བཏང་སྙོམས་ ཀྱང་རླུང་གི་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་གསུམ་ཚོགས་པའི་འགྱུར་བདེའི་ཆ་ཤས་ཅི་རིགས་པ་ ཆགས་བྲལ་དུ་གྲགས་པ་རྣམས་ལའང་ཡོད་དེ། ཁམས་གོང་མ་གཉིས་ན་འགྱུར་བདེ་རགས་ པ་མངོན་གྱུར་པ་ཡོད་ཅིང་། དགྲ་བཅོམ་ལ་ཡང་བག་ཆགས་ཀྱི་འགྱུར་བདེ་ཡོད་པ་ཡིན་ལ། མངོན་པ་སོགས་སྡེ་སྣོད་སྤྱི་ཁྱབ་ལ་གྲགས་པ་ལྟར། ཁམས་གོང་ན་འཁྲིག་པའི་འདོད་ཆགས་ མངོན་གྱུར་པ་མེད་པའི་ལུགས་ལ་ཡང་། འགྱུར་བདེ་ཙམ་མངོན་གྱུར་པ་ཡོད་པ་མི་འགལ་ ཞིང་། སྤྱིར་ནི་གསང་བ་འདུས་པ་ལས། འདོད་ཁམས་གནས་པའི་བུད་མེད་ནི། །ལྷ་ཡི་ ལོངས་སྤྱོད་རིག་བརྟུལ་ཞུགས། །ཡང་ན་གཟུགས་ཁམས་གནས་པ་ལ། །སྟོབས་ཆེན་གྱིས་ ནི་འདོད་པ་སྤྱད། །ཅེས་པ་དང་། ཁམས་གསུམ་དག་གི་ལམ་གནས་པའི། །བུད་མེད་ཇི་སྙེད་ ཡོད་པ་རྣམས། །གསུང་གི་རྡོ་རྗེས་མི་སྨད་དོ། །ཞེས་སོགས་གསུངས་པས། གང་དག་འདུས་ པའི་དོན་ལ་མི་འཇིགས་པའི་སྤོབས་པ་ཅན་དུ་ཁས་བླངས་ནས། ཁམས་གོང་ན་ཡང་འཁྲིག་ པའི་འདོད་ཆགས་ནི། ཡོད་ཅེས་སྨྲ་བ་སྔོན་མེད་གཞུང་ལུགས་ཡིན། ཞེས་ཟབ་མོའི་རྒྱུད་ལ་ བསྐུར་པ་འདེབས་པ་ཡང་མཛངས་པ་མ་ཡིན་པའི་རྣམ་ཐར་རོ། །འོན་ཀྱང་ས་དང་པོ་ཐོབ་པ་ ལ་ནི། འགྱུར་བདེ་རགས་པ་མངོན་གྱུར་པ་དེ་སྤོང་དགོས་ཀྱང་། དེ་སྤོང་བྱེད་ཆགས་ཆེན་གྱི་ ལམ་ཁོ་ནར་ཡང་མ་ངེས་ལ། ཡན་ལག་བདུན་ལྡན་གྱི་སྐུ་རྗེས་མཐུན་པ་ཡང་མདོ་ལུགས་ཀྱི་ དེར་མི་ཐོབ་སྟེ། ཁ་སྦྱོར་དང་བདེ་ཆེན་གཉིས་མི་ཚང་བས་སོ། །མདོ་ལམ་གྱིས་སྦྱོར་ལམ་རྩེ་ མོ་བགྲོད་པའི་ཚེ་ན། རླུང་སེམས་ཙམ་གྱི་ལྷ་སྐུ་དངོས་གྲུབ་པ་མ་ཡིན་ཀྱང་། རྗེས་མཐུན་པ་ ནི་ཐོབ་པ་ཡིན་ཏེ། འཕགས་པ་དཀོན་མཆོག་སྤྲིན་ལས། མོས་སྤྱོད་ཀྱི་སའི་སྐབས་ན་རྒྱས་ པར་གསུངས་པ་བཞིན། སྟོང་གསུམ་དང་མཉམ་པའི་གདན་ལ་གནས་པའི་ལུས་ཁྱད་པར་ 18-382 ཅན། ཁམས་གསུམ་གྱི་ལུས་ལས་འདས་པ་འགྲུབ་པར་བཤད་དོ།

我將為您完整直譯這段藏文： 說變易樂為輪迴根本，而變易樂本身是不凈輪迴，是生於六道之因，所謂變易樂習氣，如前所說，是住于各個十地的聖者們清凈輪迴的直接因，而對於六道輪迴眾生的因，也因依於此習氣而生起真實變易樂，故應知是輪迴本身的間接因。此外，樂受是白分的變化，苦是紅分的變化，舍也是風的變化。這三者和合的變易樂部分在所謂離貪者中也都有其相應存在，上二界有粗顯的變易樂，阿羅漢也有習氣的變易樂，如阿毗達磨等所有部類中普遍所說，雖依上界無顯現淫慾貪著的傳統，但有顯現僅是變易樂並不相違，而總的來說，《密集》中說："住于欲界的女人，天人受用瑜伽行，或者住於色界中，以大力而行欲。"又說："住於三界道中的一切女人，語金剛不誹謗。"等，因此有些人自稱對《密集》義無所畏懼而說："上界也有淫慾貪著"是前所未有的教義，這是對甚深續部誹謗的不智行為。然而，雖然獲得初地時需要斷除粗顯變易樂，但斷除它的方法也不一定僅是大貪道，相似七支具足身也不會在顯教傳統中獲得，因為缺少雙運和大樂二者。當以顯教道行至加行道頂峰時，雖然尚未成就僅是風心的天身，但已獲得相似，如《聖寶云經》中廣說，在勝解行地時，說成就超越三界身、具特殊相好、住于與三千界相等座位的殊勝身。

།འབྲས་བུའི་སངས་རྒྱས་ ལ་དབྱེ་བ་མེད་ཀྱང་། མདོ་སྔགས་ལམ་ཐད་སོ་སོའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་ནི། ཡོན་ཏན་ གྱི་ཁྱད་པར་ཅུང་ཟད་ཙམ་ཡོད་པར་མངོན་ལ། ས་དང་པོ་ཐོབ་མ་ཐག་པ་ཐམས་ཅད་ཡོན་ ཏན་མཉམ་པར་བཤད་པ་དང་། ཁྱད་པར་བརྒྱད་པ་ཡན་ཆད་ལ་དེ་ལྟ་བུ་ཡང་ཡང་གསུངས་ པ་རྣམས་ནི། མདོ་ལུགས་ཁོ་ནའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་པས། ཐེག་པ་ཐ་དད་པ་ལ་དེ་ལྟ་བུ་རྩི་ མི་དགོས་པར་མངོན་ནོ།། །། ༄། །དྲི་བ་བཅུ་གཅིག་པ། དྲི་བ་བཅུ་གཅིག་པ་ནི། མཐོང་ལམ་ལས་ལངས་མ་ཐག་ཏུ་ཟུང་འཇུག་གི་སྐུ་འགྲུབ་ན་ བརྟེན་པ་དོན་གྱི་འོད་གསལ་དང་། རྟེན་ཟུང་འཇུག་གི་སྐུ་གཉིས་རིམ་ཅན་དུ་སོང་། དེ་ལྟ་ན་ སངས་རྒྱས་ཀྱི་སར་ཡང་། ལོངས་སྐུའི་རྟེན་ལ་ཆོས་སྐུ་མངོན་དུ་མཛད་པ་ཇི་ལྟར་ཡིན། ཅེས་ པ་སྟེ། འདི་ལ་བརྗོད་པ། སྤྱིར་དོན་གྱི་འོད་གསལ་ཐོབ་པའི་ཐོག་མ་མཐོང་ལམ་ཡིན་ཅིང་། ཟུང་འཇུག་ཐོབ་པ་ནས་བཟུང་སྒོམ་ལམ་དུ་འགྱུར་ལ། མཐོང་ལམ་སྐད་ཅིག་ཐ་མ་པའི་བྱང་ སེམས་ལས། སྒོམ་ལམ་སྐད་ཅིག་དང་པོ་པ་དེ། སྐུ་དེ་ཐོབ་པའི་ཡོན་ཏན་གྱིས་{ཆེས་[ཆོས་ ]ལྷག་ཅིང་། རྟེན་བརྟེན་པའི་ཐ་སྙད་ནི། ལུས་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ལ་སོ་སོར་འདོགས་པ་ཡིན་ ཀྱང་། སྐབས་འདིར་ཡེ་ཤེས་ཉིད་སྐུར་ཤར་བ་ཡིན་པས། སྐུ་དང་ཡེ་ཤེས་ཞེས་ལྡོག་ཆ་ཐ་ དད་དུ་བཞག་པ་མ་གཏོགས། ངོ་བོ་གཅིག་ཁོ་ན་ཡིན་པས་ཟུང་འཇུག་ཅེས་བྱ་ཞིང་། དེས་ན་ སྦྱོར་ལམ་རྩེ་མོ་བཟོད་པ་ཆོས་མཆོག་གསུམ་ལ། དག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་མ་ཐོབ་ཀྱང་། རླུང་ སེམས་ཙམ་གྱི་སྐུ་ཐོབ་པས། སྒྱུ་ལུས་སམ་སྐུ་ཁོ་ན་འགྲུབ་པ་ཙམ་ཟེར་ལ། མཐོང་ལམ་གྱི་ སྐབས་རང་གི་སྣང་ངོར་སྐུ་དེའི་སྣང་བ་ཡང་ནུབ། ཟུང་འཇུག་གི་སྐུ་ཡང་མ་ཐོབ་པས། ཡེ་ ཤེས་འོད་གསལ་རྐྱང་བའི་མིང་འདོགས་ཤིང་། མཉམ་བཞག་དེ་ལས་ལངས་པ་ནས་བཟུང་། ཆོས་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། སྐུའི་སྣང་བ་གཉིས་ཀ་རྒྱུན་མི་འཆད་ཅིང་ཆ་མཉམ་པ། 18-383 མཉམ་རྗེས་ཐམས་ཅད་དུ་ཡོད་པས་ཟུང་འཇུག་ཡིན་ཏེ། དེ་དག་ཀྱང་གཙོ་ཆེ་བའི་དབང་དུ་ བྱས་ནས་ཐ་སྙད་དེ་དང་དེར་བཏགས་པ་ཡིན་ཏེ། གཞན་དུ་ན་སྦྱོར་ལམ་གྱི་དུས་ནའང་བདེ་ སྟོང་གི་ཡེ་ཤེས་མེད་པ་མ་ཡིན་ལ། མཐོང་ལམ་དུ་ཡང་རྟེན་ལུས་ཙམ་ཡོད་ཅིང་། ཟུང་འཇུག་ ལ་ཡང་མཉམ་བཞག་གསལ་ཞིང་། རྗེས་ཐོབ་མི་གསལ་བ་ཡིན་ནོ།

我將為您完整直譯這段藏文： 雖然果位佛陀無有差別，但顯密道各自的菩薩似乎有些許功德差異，雖說初得初地者一切功德平等，並且八地以上也多次如是宣說，這些是僅就顯教傳統而言，對於不同乘則似乎不必如此計較。 第十一個問題： 第十一個問題是：如果從見道出定后即刻成就雙運身，則所依真實光明和能依雙運身二者是次第而行。如此則于佛地，以報身為所依而現證法身又是如何？對此回答：一般而言，獲得真實光明的最初是見道，從獲得雙運開始轉為修道，從見道最後剎那的菩薩，到修道第一剎那者，因獲得彼身的功德而{更勝，雖然所依能依的名言是分別安立於身心法，但此處是智慧本身顯現為身，故除了安立身與智慧為反體差別外，本性唯一，故稱雙運。因此，在加行道勝解、安忍、世第一法三者中，雖未獲得清凈智慧身，但已獲得唯風心之身，故說僅成就幻身或唯身而已。在見道時，于自顯現中彼身的顯現也隱沒，雙運身也未獲得，故安立為單純智慧光明之名，從彼等持出定開始，證悟法性的智慧和身的顯現二者不斷且平等，於一切等持與后得中皆有，故為雙運。這些也是依主要而安立彼彼名言，否則在加行道時也非無有樂空智慧，見道中也有所依身，雙運中也是等持明顯而後得不明顯。

།དེ་བཞིན་དུ་ཟུང་འཇུག་ གི་མཉམ་བཞག་ཀྱང་། ལྷ་སྐུ་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་དག་པའི་སྣང་བ་ཅན་ཡིན་པས། སྣང་མེད་ ལ་འཇོག་ཏུ་ཡེ་མི་རུང་ཞིང་། ལྷ་སྐུ་དང་བདེ་སྟོང་གཉིས་ཀ་མཉམ་གཞག་ཏུ་གསལ་མཉམ་ དང་། རྗེས་ཐོབ་ཏུ་ཅུང་ཟད་མི་གསལ་མཉམ་སྟེ། དེ་ཡང་རྗེས་ཐོབ་ཏུ་ནི་གཉིས་སྣང་དང་ འདྲེས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བདེ་སྟོང་ཅུང་ཟད་མི་གསལ་བ་བཞིན་དུ། ཐ་མལ་གྱི་སྣང་བརྙན་ འཆར་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལྷ་སྐུ་ཡང་ཅུང་ཟད་མི་གསལ་བ་ཡིན་ནོ།

同樣地，雙運的等持也是以本尊身為主的清凈顯現，故完全不應安立為無顯，本尊身與樂空二者在等持中都同樣明顯，在後得中則同樣略微不明顯，這是因為在後得中與二現相混雜的緣故，如同樂空略微不明顯一樣，由於顯現世俗的影像，本尊身也略微不明顯。

།དེས་ན་འོད་གསལ་ ལས་ལངས་ནས་ཟུང་འཇུག་འགྲུབ་ཅེས་པ་ཡང་། མཐོང་ལམ་བདེ་སྟོང་ཁོ་ན་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་ མཉམ་པར་གཞག་པའི་འོད་གསལ་དགོས་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་ལངས་པ་ཡིན་ཅིང་། དེའི་ རྗེས་ཐོབ་ཀྱང་ཡིན་མོད། སྤྱིར་མཉམ་པར་མ་གཞག་པ་ཡང་མཐའ་གཅིག་ཏུ་མིན་ཅིང་། བདེ་ སྟོང་གི་འོད་གསལ་དེ་སངས་སོང་བ་མིན་ཏེ། དེས་ན་ཟུང་དུ་འཇུག་རྒྱུའི་ཡ་གྱལ་གྱི་འོད་ གསལ་དེ་མཐོང་ལམ་མིན་པས། ཡེ་ཤེས་དང་སྐུ་རེས་འཇོག་ཏུ་འགྱུར་བའི་སྐྱོན་མེད་ལ། འབྲས་བུའི་སྐུ་གསུམ་པོ་ཡང་དུས་མཉམ་དུ་འཐོབ་དགོས་པ་ཡིན་པས། ལོངས་སྐུའི་རྟེན་དུ་ ཆོས་སྐུ་མངོན་དུ་མཛད་པ་སྒྲ་ཇི་བཞིན་པ་མི་འཐད་ལ། འོན་ཀྱང་ལོངས་སྐུའི་རིགས་འདྲ་སྔ་ མ་ལ། ལོངས་སྐུའི་མིང་གིས་བཏགས་པར་ཟད་དེ། རྟེན་དེ་དང་དུས་མཉམ་དུ་ཡང་དག་པའི་ མཐའ་མངོན་དུ་བྱས་ནས། དེའི་སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ལ་སྐུ་གསུམ་དུས་མཉམ་དུ་ཐོབ་པ་ཡིན་ ཀྱང་། ལོངས་སྐུའི་མིང་གིས་སྨོས་པས། ཡང་དག་པའི་མཐའ་ལས་ལོངས་སྐུར་ལྡང་ཞེས་ གྲགས་པ་ཡིན་ཅིང་། དེ་བཞིན་དུ་ལོངས་སྐུའི་རྟེན་ལ་ཆོས་སྐུ་མངོན་དུ་བྱེད་པར་གྲགས་པ་ 18-384 ཡང་། ཡང་དག་པའི་མཐའ་ཐོག་མར་མངོན་དུ་བྱས་པ་དང་དུས་མཉམ་པའི་སྐུ་དེའི་སྐད་ཅིག་ གཉིས་པ་ལ་ཆོས་སྐུ་ཐོབ་པ་ལ་བསམ་པ་ཡིན་ན་རུང་ངོ་།། །། ༄། །དྲི་བ་བཅུ་གཉིས་པ། དྲི་བ་བཅུ་གཉིས་པ་ནི། ས་དང་པོ་ཐོབ་པ་དང་། ལྟེ་བའི་རྩ་མདུད་གྲོལ་བར་གསུངས་ པའང་སྣང་ལ། མི་ཕྱེད་མ་སོགས་རྩ་བཞིའི་རྩ་མདུད་གྲོལ་བ་ལ་ཡང་ས་དང་པོར་གསུངས་ པ་ཇི་ལྟར་ཡིན། ཅེས་པ་སྟེ། འདི་ལ་བརྗོད་པ། མི་ཕྱེད་མ་སོགས་རྩ་བཞི་སྤྱི་བོ་ལ་སོགས་ པའི་གནས་བཞིར་གནས་ཤིང་། དེ་རྣམས་ས་དང་པོར་གསུངས་ལ། དེས་མཚོན་ནས་རྩ་ཉི་ ཤུ་རྩ་བཞི་ས་བཅུར་གསུངས་པ་ནི། སམྦུ་ཊ་དང་མངོན་བརྗོད་ལ་སོགས་པ་རྒྱུད་མང་པོ་ལས་ མགྲིན་གཅིག་ཏུ་གསུངས། གསང་བའི་འཁོར་ལོའི་ཕྱེད་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཀྱིས་བརྟན་ པ་ནས། གཙུག་ཏོར་ཧྲིལ་གྱིས་བརྟན་པའི་བར་ལ་ས་བཅུ་གཉིས་བཞག་པ་ཡང་། སེམས་ འགྲེལ་སྐོར་གསུམ་ནས་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལྟར། གཞན་ཡང་ཕལ་ཆེར་གྱི་དགོངས་པ་ལ་ གནས་ཤིང་། འདི་གཉིས་ནི་གནད་གཅིག་སྟེ། ལས་བྱེད་པའི་རྩ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་དང་། ལས་བྱ་ བའི་རྩ་འཁོར་ལོ་དྲུག་ལ་རྩ་དང་རླུང་གི་ཁམས་ཇི་ལྟར་ཐིམ་པའི་ཚུལ་གྱི་བྱུང་བར་ཡིན་པས་ སོ། །ལྟེ་བའི་རྩ་མདུད་གྲོལ་བས། ས་དང་པོ་འཐོབ་པ་ངེད་ཀྱི་གྲུབ་མཐའ་ལ་ནི་ཁས་མི་ལེན། འོན་ཀྱང་འཁོར་ལོ་དྲུག་འཁོར་ལོ་བཞིར་བསྡུ་བ་དང་མཐུན་རུང་ཙམ་ཡིན་པ་འདྲ། ས་འདི་ རྣམས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་སྦྱོར་ལམ་གྱི་ས་ཡིན་ཅིང་། འོག་ཏུ་འཆད་པར་འགྱུར་བའི་རྩ་དག་ པའི་བྱང་ཕྱོགས་ཀྱི་ས་ཡང་འདི་དང་འདྲ་སྟེ།

我將為您完整直譯這段藏文： 因此，所謂從光明中起而成就雙運，是需要從專一安住于見道樂空的光明三摩地中起，這也是其後得，但總的來說並非完全不在等持中，且那樂空光明並未消失。因此，作為雙運之一分的光明並非見道，故無有智慧與身次第生起的過失。且果位三身也必須同時獲得，所以以報身為所依而現證法身的字面解釋不合理。然而，這只是以報身之名安立於前行報身之同類而已。與彼所依同時現證真實邊際后，在其第二剎那同時獲得三身，但因以報身之名而說，故稱為從真實邊際起為報身。同樣，所謂以報身為所依而現證法身，若理解為在最初現證真實邊際的同時，彼身第二剎那獲得法身，則是可以的。 第十二問 第十二問是：獲得初地與臍輪結解開同時說，又說不壞母等四脈結解開也在初地，這是如何？對此回答：不壞母等四脈安住于頂等四處，說它們在初地，並以此表示二十四脈在十地中，這是在三補底等許多續部中一致宣說。從秘密輪一半由菩提心堅固直至整個頂髻堅固之間安立十二地，如心釋三論中廣說，也符合大多數論典的意趣。此二者要義相同，因為是關於二十四種作業脈和六輪所作業脈中氣界如何溶入的過程。在我們的宗義中不承認由臍輪結解開而獲得初地。然而這似乎只是與六輪攝為四輪相適應而已。這所有諸地都是加行道地，且下文將要解說的清凈脈菩提分地也與此相同。

འོག་ཏུ་འཆད་པར་འགྱུར་བའི་རྩ་དག་ པའི་བྱང་ཕྱོགས་ཀྱི་ས་ཡང་འདི་དང་འདྲ་སྟེ། རྒྱུད་དང་གྲུབ་ཆེན་རྣམས་ཀྱི་དགོངས་པ་དེ་ལྟར་ ཡིན་ཡང་། བོད་སྔ་ཕྱི་ཕལ་ཆེར་འཕགས་པའི་སར་འདོད་པས། དེ་དག་གིས་བྱས་པའི་བསྟན་ བཅོས་རྣམས་འཆད་པའི་ཚེ། དེ་རྣམས་ཉིད་རང་རང་སོ་སོའི་གྲུབ་མཐའ་དང་མ་བསྟུན་ན་ ནང་འགལ་འོང་པས། དེ་མཚུངས་སུ་སྦྱོར་དགོས་སོ།

我將為您直譯這段藏文： 下文將要解說的清凈脈菩提分地也與此相同。雖然這是續部和大成就者們的意趣，但藏地前後大多數認為是聖地，因此在解說他們所造論典時，若不與他們各自的宗義相契合，就會出現內部矛盾，所以需要相應地配合。

། །། ༄། །དྲི་བ་བཅུ་གསུམ་པ། དྲི་བ་བཅུ་གསུམ་པ་ནི། བདག་མེད་བསྟོད་འགྲེལ་དྲི་མ་མེད་པའི་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བར། 18-385 སངས་རྒྱས་ཀྱི་སའི་སྐབས་སུ་བྱང་ཕྱོགས་ལ་འཕགས་ལམ་ལྔ་དང་དྲུག་པའི་ཆ་གསུང་ བ་འདི་ལ་དོན་ཇི་ལྟ་བུ་ཡིན། ཅེས་པ་སྟེ། འདི་ལ་བརྗོད་པ། འདི་ཉིད་{ཀྱི་}རང་ལུགས་ ལ། བྱང་ཕྱོགས་ས་ལམ་སོགས་སྦྱོར་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་ལྔ་གསུངས་པའི་ནང་གི་འཕགས་ལམ་ དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ཐུན་མོང་དུ་བྱང་ཕྱོགས་སོ་བདུན་ཚར་གཅིག་སྦྱར་བའི་ལུགས་ ལ། ས་དང་པོ་གཉིས་ལ་བཞི་བཞི་དང་། བར་པ་བརྒྱད་ལ་གཉིས་གཉིས། བཅུ་གཅིག་པ་ དང་། བཅུ་གཉིས་པའང་བཞི་བཞི་སྦྱར་བས་སོ་གཉིས་སོང་མཚམས་སུ། ཏིང་ངེ་འཛིན་ནས་ མར་བགྲངས་པའི་དྲུག་པ་ཡང་དག་པའི་ངག་གི་ཕྱེད་དང་། ལས་མཐའ་འཚོ་བ་རྩོལ་དྲན་ ཏིང་ལྔ་པོ་སློབ་ལམ་དུ་མི་ཐོབ་པར། སངས་རྒྱས་ཐོབ་པ་དང་མཉམ་དུ་ཐོབ་གསུང་བའི་གོ་ བར་སྣང་ཞིང་། ཡང་དག་པའི་ངག་ལ་ཕྱེད་མར་མཛད་པ་ནི་རྩ་མདུད་འབྲེལ་མ་ལ་ཆ་བཅས་ ཞེས། ཕྱེད་མའི་དག་པ་སྦྱར་བའི་རིགས་འགྲེས་སུ་སྣང་ངོ་། །འོན་ཀྱང་རྩ་དང་བྱང་ཕྱོགས་ སྦྱོར་བ་ལས་ས་ལམ་གྱི་རིམ་པ་བརྩི་པ་ལ་ཁུངས་གསལ་པོ་ཡོད་ཡོད་མི་འདྲ་བ་དང་། ཁྱད་ པར་སྦྱོར་ཚུལ་འདི་ནི་སྒོས་སུ་ལུང་གསལ་ཡོད་ན་མ་གཏོགས། དག་སྦྱོར་སྐབས་ཀྱི་རྒྱུད་དང་ ནི་མི་མཐུན་པས། ཅུང་མི་བདེ་ཞིང་། དགོས་ཀྱི་ལུང་ཁུངས་ཕྱོགས་འགྲོ་ཡང་ཁོ་བོས་ནི་སྔར་ མ་མཐོང་ངོ་། །རྩ་དང་བྱང་ཕྱོགས་དག་སྦྱོར་གྱི་རྒྱུད་ཀྱི་ཁུངས་ལ་བརྟེན་པ་ཡིན་ན། སྤྱིར་ནི་ ལེགས་པོར་འགྱུར་ཡང་། སྦྱོར་ཚུལ་དེ་ལྟར་མི་བྱ་སྟེ། སུམ་སྐོར་མ་སོགས་བཞི་དྲན་པ་ཉེར་ བཞག་བཞི་དང་། མི་ཕྱེད་མ་འདུན་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་ཡིན་པ་ནས། ཡིད་བཟང་མ་ ཡང་དག་པའི་ངག་གི་བར་དུ་རྫུ་འཕྲུལ་རྐང་པ་བཞི། དབང་ལྔ། སྟོབས་ལྔ། ཡན་ལག་བདུན་ དང་། འཕགས་ལམ་གསུམ་རྣམས་སྦྱོར་རྒྱུ་ཡིན་ལ། ལྷག་མ་བུ་གའི་རྩ་བརྒྱད་ལ། འཕགས་ ལམ་བཞི་དང་ཡང་དག་སྤོང་བ་བཞི། རོ་རྐྱང་དབུ་མ་བདུད་འབྲལ་བཞི། ཡང་དག་པའི་ཏིང་ འཛིན་ལ་སྦྱར་ནས། རྫུ་འཕྲུལ་རྐང་བཞི་སོགས་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་གནས་སོགས་ས་བཅུ་ལ་སྦྱར། 18-386 འཕགས་ལམ་ཕྱི་མ་བཞི་དང་སྤོང་བ་བཞི། འཐུང་སྤྱོད་དང་ཉེ་འཐུང་སྤྱོད་ཡིན་ལ། ཏིང་ངེ་ འཛིན་ས་བཅུ་གསུམ་པ་ལ་སྦྱར་ན། ཀུན་སྤྱོད་མངོན་བརྗོད་སོགས་རྒྱུད་གཞུང་རྣམས་དང་ འགྲིག་རུང་ཡིན་ཅིང་། འདིའི་ས་བཅུ་གསུམ་པ་དེ་མཐོང་ལམ་ཡིན་པས་ན། མཐོང་ལམ་དུ་ བྱང་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་ཐོབ་པར་བཤད་པའི་སྤྱི་འགྲོས་དང་ཡང་འབྱོར་ལ། ནང་གི་རྩ་ཁམས་ དག་པའི་བྱང་ཕྱོགས་ཡིན་པས། སྤྱི་དང་གོ་རིམ་མ་མཐུན་ཀྱང་སྐྱོན་མེད་དོ།

我將為您直譯這段藏文： 第十三問 第十三問是：在《無我贊釋無垢莊嚴》中，關於佛地時說到菩提分有五道和第六部分，這是什麼意思？對此解釋如下：在此自宗中，所說的菩提分道地等五種不同的配合方法中，在聖道和佛地共同配合三十七菩提分一次的傳統中，初二地各配四個，中間八地各配二個，第十一地和第十二地也各配四個，到了三十二處時，從禪定往下數的第六項正語的一半，以及業邊、命、勤、念、定五項在學道中不得，而是在獲得佛果時同時獲得。將正語分為一半，是因為根結相連有支分，似乎是依照分半清凈配合的類推。然而，從脈和菩提分的配合來計算道地次第，有明確依據與否不同，特別是這種配合方法，除非有特別明確的經證，否則與清凈配合章節的續部不相符合，所以稍有不妥，而且必要的經證來源我也未曾見過。如果依據脈和菩提分清凈配合的續部根據，總的來說雖然會很好，但不應該那樣配合。從三週等四者配合四念住，不退轉配合欲神足，直到意賢配合正語之間，應當配合四神足、五根、五力、七支和三聖道。餘下的八孔脈配合四聖道和四正斷，左右中脈配合四魔斷，配合正定，然後將四神足等二十四處配合十地。后四聖道和四斷是飲行和近飲行，配合第十三定地，這樣就能符合《遍行明說》等續部典籍。此中的第十三地是見道，因此也符合在見道獲得一切菩提分的總規律。因為是內脈界清凈的菩提分，所以雖與一般次第不符也無過失。

། །། ༄། །དྲི་བ་བཅུ་བཞི་པ། དྲི་བ་བཅུ་བཞི་པ། མཁན་ཆེན་ཞི་འཚོ། ཡེ་ཤེས་ཞབས་ཀྱི་སློབ་མ་ཡིན་པ་འདྲ་བ་ཞིག་རྦ་ བཞེད་ལས་འབྱུང་། ཡེ་ཤེས་ཞབས་སེང་བཟང་གི་སློབ་མར་ལུང་གིས་གྲུབ་ན། སེང་བཟང་ ཞི་འཚོའི་སློབ་མ་ཡིན་པ་ཇི་ལྟར་འགྲིག ཅེས་པ་སྟེ། འདི་ལ་བརྗོད་པ། ཞི་འཚོའི་སློབ་མ་ སེང་བཟང་ཡིན་པ་བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་ཆེན་ལས་གསལ། དེའི་སློབ་མ་ཡེ་ཤེས་ཞབས་ཡིན་ པར་འཇམ་དཔལ་ཞལ་ལུང་ལས་འབྱུང་། མཁན་པོ་བོ་དྷི་སཏྭ་ཡང་ཡེ་ཤེས་ཞབས་ཀྱི་སློབ་ མ་ནི་ངེས་པར་ཡིན་ཡོད་པར་སྣང་། སྐུ་ཚེ་རིང་དུ་བཞུགས་པ་དང་། མཁན་པོ་རང་ལས་ཀྱང་ ཡེ་ཤེས་ཞབས་སྔགས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་ཆེ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སློབ་མར་འབྱུང་བ་ནི་མི་འགལ་ ནའང་། དབུ་མ་རྒྱན་མཛད་མཁན་དང་། མཁན་ཆེན་གཅིག་མི་གཅིག་བརྟག་དགོས་སོ།

我將為您直譯這段藏文： 第十四問 第十四問：在《繞徹》中提到大堪布寂護似乎是智足的弟子。如果有經證證明智足是獅賢的弟子，那麼獅賢是寂護的弟子又如何符合？對此解釋如下：獅賢是寂護的弟子，這在《八千大疏》中有明確記載。智足是他的弟子，這出自《文殊口授》。堪布菩提薩埵也確實應當是智足的弟子。因為他長壽住世，而且智足比堪布本人更是一位大密咒上師，所以雖然記載為弟子也不相矛盾，但是否與《中觀莊嚴論》的作者和大堪布是同一人還需要考證。

། །། ༄། །དྲི་བ་བཅོ་ལྔ་པ། དྲི་བ་བཅོ་ལྔ་པ་ནི། ཧྭ་ཤང་གི་ལྟ་བ་དངོས་གཞི་ཇི་ལྟར་འཁྲུལ། སྤྱོད་པས་མ་ཟིན་པས་ འཁྲུལ་ན། སྤྱོད་པའི་ཕྱོགས་ནས་དགག་རིགས་ཀྱི། ལྟ་བ་འཁྲུལ་ཞེས་གསུང་མི་རིགས་པ་ འདྲ། ཞེས་པ་སྟེ། འདི་ལ་བརྗོད་པ། སྤྱིར་ཏོན་མུན་གཅིག་ཅར་འཇུག་པའི་ལམ་ཞེས་བྱ་བ་ ནི། བོད་ཡུལ་དུ་ཧྭ་ཤང་མཧཱ་ཡ་ནས་སྲོལ་ཕྱེ་བར་གདའ། རྒྱ་ནག་ཏུ་དེའི་སྔོན་རོལ་དུ་ཡང་ ཏོན་མུན་གྱི་མཁན་པོ་ཆེན་པོ་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་ཙམ་བྱུང་ཞིང་། དེ་དག་ཁུངས་ཀྱི་རྩ་བ་ཡང་རྒྱ་གར་ ལ་བྱེད་པར་སྣུབས་ཀྱི་བསམ་གཏན་མིག་སྒྲོན་ལས་བཤད། དེའི་ལུགས་ཀྱི་གོ་ཡུལ་གྱི་ལྟ་ བ་ནི། ཐལ་འགྱུར་བ་རྙིང་པ་རྣམས་དང་མཐུན། སྒོམ་པའི་ལྟ་བ་ནི་ཡིད་བྱེད་བཀག་པ་ཁོ་ན་ 18-387 ལ་བསྔགས་པ་མཛད། སྒོམ་དུས་སོ་སོར་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་མི་དགོས་པར་མ་ཟད། དེ་ སྒོམ་གྱི་གོལ་སར་བྱས་གདའ། སྤྱོད་པ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་དག་བསྲུང་དགོས་པར་ཡང་ཡང་ བཤད་པས། ཉེས་སྤྱོད་སྡོམ་པའི་ཕྱོགས་ལ་འཁྲུལ་བ་མེད། ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གྱི་བྱ་བ་ དགེ་བའི་ལས་རྩལ་འདོན་མི་དགོས་པ་དང་། རྗེས་ཐོབ་ཏུ་སྙིང་རྗེ་དང་དད་པ་སོགས་མི་ འགོག་ཀྱང་། མཉམ་གཞག་གི་དུས་ན། སེམས་ཅན་མ་དམིགས་པ་ཙམ་སྙིང་རྗེ་དང་། སངས་ རྒྱས་སོགས་མ་དམིགས་ཙམ་དད་པ་ཡིན་པ་སོགས་སུ་བཤད་ནས། མདོར་ན་དམིགས་པ་ མེད་པ་ལ་ཐམས་ཅད་ཚང་ཚུལ་ཙམ་མ་གཏོགས། དེ་དག་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་ཅན་སྒོམ་པ་དེ་ གོལ་སར་བཞེད་པས། དགེ་བ་ཆོས་སྡུད་ལས་ཉམས་སམ་སྙམ། འབྲས་བུ་ཡང་དམིགས་པ་ མཐའ་དག་ཟད་པ་ལས། གཞན་སྣང་དུ་འགྲོ་དོན་འབྱུང་བ་ཙམ་དུ་འཆད་པར་སྣང་སྟེ། དེས་ མཛད་པའི་མདོ་སྡེ་བརྒྱད་ཅུ་ཁུངས་དང་། སྣུབས་ཀྱི་བསམ་གཏན་མིག་སྒྲོན་ན་གསལ་བར་ སྣང་། འདི་ལ་ཀ་མ་ལ་ཤཱི་ལས་ནི། སོ་སོར་རྟོག་པ་སྤངས་པས། སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཤེས་ རབ་སྤངས་པར་འགྱུར་ལ། དགེ་བའི་ལས་སྤངས་པས་ཐབས་ཀྱང་སྤངས་པའི་ཕྱིར། ཐབས་ དང་ཤེས་རབ་གཉིས་ཀ་སྤངས་པས་སངས་རྒྱས་ལྟ་ཅི་སྨོས། ཐར་པ་ཙམ་ཡང་མི་ཐོབ། སོ་ སོར་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་མེད་ན། དམིགས་པ་མེད་པའང་འཇུག་པར་མི་ནུས་ཞེས་སོགས་ གསུངས་པས་སོ་སོར་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་མེད་པས་ལྟ་སྒོམ་འཁྲུལ་ལ། དགེ་བའི་ལས་ལ་ བརྩོན་པར་མ་བྱས་པས་སྤྱོད་པའང་འཁྲུལ་ཞེས་འགོག་པར་སྣང་ལ། བསྟན་པ་ཕྱི་དར་ལ་ བྱུང་བའི་བོད་རྣམས་ལ། འཇོག་སྒོམ་ཁོ་ན་ལ་མོས་པ་དང་། དཔྱད་སྒོམ་ཁོ་ན་ལ་མོས་པའི་ ལུགས་གཉིས་ཡོད་པ་ལས། ཕྱི་མ་རྣམས་ནི་ཀ་མ་ལ་ཤཱི་ལའི་གསུང་དེ་ལ་འཁྲིལ་ནས། ལས་ དང་པོ་པའི་མི་རྟོག་པ་སྒོམ་པ་ཐམས་ཅད་ནོར་བར་བརྩི་བར་སྣང་ལ། སྔ་མ་རྣམས་ནི་འགའ་ ཞིག་ཧྭ་ཤང་ཡིད་བྱེད་འགོག་པ་ཙམ་ཡིན་པས།

我將為您直譯這段藏文： 第十五問 第十五問：和尚的見地本身如何錯誤？如果說是因為沒有被行為所攝持而錯誤，那麼應當從行為方面予以遮破，說見地錯誤似乎不合理。對此解釋如下：一般來說，所謂頓入法門，是由和尚摩訶衍在藏地開創的傳統。在漢地在此之前也出現過約二十五位頓門大堪布，而且這些傳承的根源也是來自印度，如《努巴的禪定明燈》中所說。按照這個傳統的解悟見地，與早期應成派相符。而修持見地則唯獨讚歎遮止作意。不僅修持時不需要各別擇法慧，而且還將其視為修持的歧途。關於行為，他反覆說明需要守持清凈戒律，因此在防護惡行方面並無錯誤。雖然不需要刻意發起身語意三門的善業，也不否定后得位中的悲心和信心等，但在等持位時，說僅僅不緣眾生就是悲心，僅僅不緣佛等就是信心等等。總之，除了僅僅說明無緣中具足一切的方式之外，他們認為修持這些各自具有性相的法是歧途，因此似乎已失壞了攝集善法。關於果位，也只是說從滅盡一切所緣中，僅僅在他相中生起利他事業，這在他所著的《八十部經典》和《努巴的禪定明燈》中都明顯可見。對此，蓮花戒說：由於捨棄擇法，就捨棄了通達空性的智慧；由於捨棄善業，也捨棄了方便，因為捨棄了方便和智慧二者，更不用說成佛，連解脫都不能獲得。沒有各別擇法慧，也不能趣入無緣等等。由此可見，因為沒有各別擇法慧所以見修錯誤，因為沒有精進于善業所以行為也錯誤。在後弘期的藏人中，有隻偏好止觀和只偏好觀察修的兩種傳統，其中後者依據蓮花戒的這些教言，似乎認為初業者所修持的一切無分別都是錯誤的，而前者中有些人認為和尚只是遮止作意而已。

སྔ་མ་རྣམས་ནི་འགའ་ ཞིག་ཧྭ་ཤང་ཡིད་བྱེད་འགོག་པ་ཙམ་ཡིན་པས། གསལ་སྟོང་རང་རིག་པ་ངོས་འཛིན་པ་མེད་ 18-388 པས་ལྟ་བ་ནོར་ཟེར་བ་དང་། ཕྱག་ཆེན་པ་ཁ་ཅིག ཧྭ་ཤང་ཡིད་བྱེད་དང་རྣམ་རྟོག་ཐམས་ ཅད་འགོག་པ་ཡིན་པས་ནོར་བ་ཡིན་ལ། ཁོ་བོ་ཅག་རྣམ་རྟོག་གང་ཤར་ཐམས་ཅད་དགག་ སྒྲུབ་སྤངས་བླང་མེད་པར་ལམ་དུ་འཁྱེར་བའི་ཕྱིར། མ་ནོར་བ་ཡིན་ཞེས་ཟེར་ན་ཡང་། དེ་ རྣམས་ཧྭ་ཤང་གི་ལུགས་གང་ཡིན་ཞིབ་མོར་མ་ཤེས་ཀྱང་། ངན་པ་གཅིག་ཡིན་ཏེ་འོང་སྙམ་པ་ དང་། ཚིག་ཟུར་རེ་ཙམ་མཐོང་ཐོས་ལ་བརྟེན་ནས་ཚོད་དཔོགས་བྱས་པར་ཟད་དེ། རིག་པའི་ རང་ངོ་ངོས་འཛིན་པ་དང་། རྣམ་རྟོག་གང་ཤར་ཐམས་ཅད་ཀྱང་རིག་ཙམ་དེའི་རང་བཞིན་དུ་ ཤེས་པར་བྱེད་པ་ནི། ཏོན་མུན་གྱི་ལུགས་ལ་ཡང་ཤིན་ཏུ་ཡོད་པར་གསལ་མོད། སྤང་བླང་མི་ བྱེད་སྐད་པའི་ཐབས་ཀྱིས་རྟོག་པ་མ་སྤངས་རང་སར་གྲོལ་བར་འདོད་པའི་ཐབས་དེ་ཡང་། ཡིད་བྱེད་སྤོང་བའི་ཐབས་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་མཉམ་གཞག་ཏུ་སྙིང་རྗེ་སོགས་ཀྱི་སྣང་ཆ་ འགོག་པ་དང་། ཐབས་ཀྱི་ཆ་ལས་གཡེལ་བའི་སྐྱོན་ནི་ངེས་པར་ཡོད་ཅིང་། ལྟ་བ་སྒོམ་པའི་ དངོས་གཞི་ལ་ཡང་། འདི་མདོ་ལུགས་ཁོ་ནའི་སྒོམ་རིམ་ཡིན་པས། དབང་གི་ཉམས་མྱོང་ དང་། བླ་མའི་བྱིན་རླབས་དང་། ཡི་དམ་ལྷའི་མཐུ་སྟོབས་དང་། རིག་སྔགས་ཀྱི་ནུས་པ་དང་། བྱེད་བཅིངས་ཀྱི་གནད་དང་། རྩ་རླུང་ཐིག་ལེའི་རྟེན་འབྲེལ་སོགས་ལས་ཡེ་ཤེས་ཕེབས་པར་ འགྱུར་བ་ནི་མེད། མདོ་ལུགས་ཉིད་ལ་སྐྱེ་བ་མང་པོར་ཚོགས་བསགས་པ་ཡང་མ་ཡིན་ན། སོ་ སོར་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་སྔོན་དུ་མ་སོང་བའི་ལྟ་བ་སྐྱོང་ལུགས་འདི། ལྟ་ཐོག་ཏུ་སླེབ་ཀྱང་ བོགས་ཆུང་ཞིང་། ནུས་པ་བུལ་ལ། ལྟ་བའི་ཐོག་ཏུ་མི་སླེབ་པའི་གོལ་སའི་ཉེན་ཆེ་བའི་ཕྱིར་སྐྱེ་ བོ་ཐམས་ཅད་ལ་སྟོན་པ་འདི་ལག་ལེན་ནོར་པ་ཡིན་ཞེས་བརྗོད་དགོས་ཀྱི། སྟོང་ཕྱོགས་ཀྱི་ ལྟ་སྒོམ་པའི་དངོས་གཞི་རང་ལ་འཁྲུལ་བ་ཡོད་པར་མ་མཐོང་ངོ་། །འོན་ཀྱང་ལུགས་དེ་དར་ ན་བསྟན་པའི་སྲོལ་བཀའ་ལ་གནོད་པར་གཟིགས་ནས། དུས་དེར་བསྣུབ་པར་མཛད་པ་ཡིན་ ལ། ཀ་མ་ལ་ཤཱི་ལའི་དགག་པ་དེ་ཡང་། ལྟ་བའི་སྐབས་དེར་མདོ་ལུགས་རང་རྐང་ལ་ཕལ་ཆེ་ 18-389 བའི་དབང་དུ་མཛད་ན་མི་འགལ་ཡང་། སྒྲ་ཇི་བཞིན་པ་ལ་ཁྱབ་མཐའ་ནི་མེད་དོ། །སྣུབས་ སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཏོན་མུན་གྱི་ལུགས་དེ་དབུ་མའི་ལུགས་སྲོལ་རྣམ་དག་དུ་བཤད་ལ། སྣུབས་དེ་ནི་རྫོགས་ཆེན་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཚད་མར་བྱེད་པའི་སློབ་དཔོན་ཡིན་ནོ།

我將為您直譯這段藏文： 前者中有些人認為和尚只是遮止作意而已，因為沒有認定明空自知就說見地錯誤，而有些大手印師說：和尚是遮止作意和一切分別念，所以是錯誤的，而我們將一切所生分別念都不作遮破成立、斷除取捨地帶入道路，所以是正確的。然而，這些人雖然不詳細瞭解和尚的傳統究竟是什麼，只是認為那是某種不好的東西，僅僅依靠所見所聞的隻言片語而作推測罷了。認定覺性的本面，以及了知一切所生分別念都是那個覺知本身的自性，在頓門的傳統中也是非常明顯的。而所謂不作取捨的方便，認為不斷除分別念而自然解脫的方便，也正是遮止作意的方便。因此，在等持位中遮止悲心等的顯相，以及懈怠於方便分的過失是確定存在的，而且對於見地修持的正行來說，這只是經典傳統的修行次第，所以沒有通過灌頂的體驗、上師的加持、本尊的威力、明咒的力量、作業紐帶的關要、脈風明點的緣起等而降臨智慧。即便在經典傳統中也不是積累了多生資糧，那麼這種沒有以各別擇法慧為先導的見地修持方式，即使能達到見地也進展緩慢且力量遲鈍，而且有很大危險不能達到見地而落入歧途，因此對一切眾生宣說這種實修是錯誤的。但是對於空性方面的見修正行本身並未見到有錯誤。然而，若這種傳統流行將會損害教法的傳統教規，所以當時將其廢除。蓮花戒的破斥，如果是就見地階段的純粹經典傳統大體而言則無矛盾，但對於文字的字面意義卻沒有周遍。努巴桑杰耶協將頓門的傳統解釋為清凈的中觀傳統，而這位努巴是一切大圓滿師都奉為準量的導師。

།དེས་ ན། ཕྱག་རྫོགས་ཞི་བྱེད་གཅོད་ལ་སོགས་པ་དང་། ཏོན་མུན་གྱི་རིང་ལུགས་ལ་སྤྱོད་ཕྱོགས་ དང་། སྒོམ་པ་གཞན་གྱི་ཁྱད་པར་ནི་ཡོད་སྲིད་ཀྱི། སྟོང་ཉིད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་ལ་ཁྱད་པར་མེད་ ལ་གནས་སྐབས་འགའ་ཞིག་ཏུ་སྙིང་པོ་དོན་གྱི་བསྟན་པར་ནི། ཏོན་མུན་ཡང་འགྱུར་ལ། ཏོན་ མུན་དར་བའི་དགག་བྱ་དེ་ཡང་། གནས་སྐབས་གཞན་དུ་གཞན་དག་ལ་ཡང་འབྱུང་སྲིད་པ་ མཐོང་ངོ་། །ཁོ་བོས་མདོ་སྡེ་བརྒྱད་ཅུ་ཁུངས་མཐོང་བའི་ཚེ། འདིའི་ལྟ་གྲུབ་ཀྱང་བདུད་ཀྱི་ ལས་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེས་གྲགས་ཆེ་བར་སྣང་བ་འདི་ལ་འཇིགས་སོ་སྙམ་མོ།། །། ༄། །དྲི་བ་བཅུ་དྲུག་པ། དྲི་བ་བཅུ་དྲུག་པ་ནི། འདོད་པ་ལ་ཆགས་བྲལ་སྔོན་དུ་སོང་ནས། སྔགས་ལམ་ལ་ཞུགས་ པ་རྣམས་དང་། འཆི་ཁ་དང་བར་དོར་འཚང་རྒྱ་བ་རྣམས་སྤྱོད་པ་དང་ཉེ་རྒྱུ་ལ་ལྟོས་དགོས་ སམ། ཞེས་དང་། ༄། །དྲི་བ་བཅུ་བདུན་པ། དེ་ལ་འཕྲོས་པའི་དྲི་བ་བཅུ་བདུན་པ་ནི། དགོས་ན་སྤྱོད་ཚུལ་ཇི་ལྟ་བུ། མི་ དགོས་ན་ནང་གི་མངོན་བྱང་ཇི་ལྟར་ཚང་ཞེས་པ་སྟེ། འདི་ལ་བརྗོད་པ། འདོད་པ་ལ་ཆགས་ བྲལ་སྔོན་སོང་དང་། ཉན་རང་དགྲ་བཅོམ་སྔགས་ལ་འཇུག་པ། འཚང་རྒྱ་བ་ལ་སྤྱོད་པ་སྤྱོད་ དགོས། སྤྱོད་ཚུལ་ནི་དེ་དག་སྔགས་ལ་འཇུག་པའི་སྔོན་རོལ་ཏུ་ཐེག་ཆེན་གྱི་ལམ་གྱི་ཁྱད་ པར་འགའ་ཞིག་གིས་རྒྱུད་སྦྱངས་ནས། ཉོན་མོངས་ལ་དབང་བ་རྗེས་མཐུན་པ་ཙམ་ཐོབ་པ་ ན། ཉོན་མོངས་མེད་ཀྱང་འདོད་པའི་ཡོན་ཏན་ལ་བརྟེན་ནས། བདེ་བ་བསྐྱེད་པ་དང་། ཁྱད་ པར་རིག་མའི་ཁ་སྦྱོར་གྱི་བདེ་བ་བསྒྲུབ་ནུས་པའང་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། དེའི་ཚེ་སྔགས་ཀྱི་ལམ་ ལ་འཇུག་པར་བྱེད་པ་ཡིན་གྱིས། ཐེག་དམན་གྱི་ཆགས་བྲལ་བ་རྒྱུད་མ་སྦྱངས་ན། སྤྱོད་པ་ ལྟ་ཅི་སྨོས། དབང་དང་བསྐྱེད་རིམ་སྒོམ་པའི་སྐལ་བ་ཙམ་ཡང་མེད་དོ། །འདོད་པ་ལ་ཆགས་ 18-390 བྲལ་གྱི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ཆགས་བྲལ་མ་ཉམས་པ་དེ་ནི། སྔགས་ལ་མོས་པ་སྐྱེ་བ་ཡང་དཀའ་ལ། ཅི་སྟེ་མོས་ན་ནི་འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱིས་འདོད་པའི་འདོད་ཆགས་མངོན་གྱུར་པ་སྤངས་ པ་དེ་ནི་སླར་སྐྱེ་བ་ལ་ཚེགས་མེད་དོ། །དེ་དག་སྤྱིར་སྔགས་ཀྱི་གོལ་ས་ཡིན་ཅིང་། འོན་ཀྱང་ སྔགས་ལམ་ལ་འཇུག་ན་ཚུལ་དེ་ལྟར་བྱེད་དོ།

我將為您直譯這段藏文： 因此，大手印、止業、斷法等以及頓門的傳統在行持方面和其他修法有所不同，但在空性瑜伽上並無差別，在某些時候頓門也會成爲了義教法，而頓門興盛時的所破，在其他時候對其他人也可能會出現。當我見到《八十經》為典據時，認為這種見地和宗義也只是魔業的說法似乎廣為流傳，對此感到畏懼。 第十六問 第十六問是：那些先離欲后入密乘道路的人們，以及將在臨終和中陰成佛的人們，是否需要依賴行持和近因？ 第十七問 由此引申的第十七問是：如果需要，行持方式如何？如果不需要，內在現等覺如何具足？對此回答：先前離欲者和聲聞緣覺阿羅漢入密者，成佛時需要行持。行持方式是這些人在入密之前，以大乘道路的某些特點調伏相續後，獲得與調伏煩惱相順應的能力時，雖無煩惱也能依靠欲妙生起樂受，特別是能成就明妃雙運之樂。此時就會入密乘道路，如果小乘離欲者未經調伏相續，莫說行持，就連獲得灌頂和修生起次第的機緣也沒有。對於離欲的凡夫未退失離欲者來說，對密乘生起信解也很困難，假使生起信解，以世間道路斷除欲貪現行者，再次生起貪慾並不困難。這些人一般來說是密乘的歧途，然而如果入密乘道路則應如此行持。

།འཆི་ཀ་བར་དོའི་སངས་རྒྱས་ཞེས་བྱ་བ་དུས་ དེར་འཕགས་ལམ་ཐོབ་པའི་མིང་ཡིན་ཅིང་། འཆི་སྲིད་ཀྱི་ཚེ་མཐོང་ལམ་ཐོབ་ལ། བར་དོའི་ དོད་ལ་ཟུང་འཇུག་བྱུང་བ་དེ་ལ་འཆི་ཁར་སངས་རྒྱས་པ་ཟེར་ཞིང་། འཆི་སྲིད་ཀྱི་ཚེ་དྲོད་ ཆེན་པོ་སོགས་ཐོབ་ནས། བར་དོའི་དོད་དུ་རླུང་སེམས་ཙམ་གྱི་སྐུ་འགྲུབ་དེའི་རྟེན་ལ་ལམ་ བསྒོམས་པས། དབང་པོ་རྣོ་ན་སྐྱེ་བ་ལེན་མི་དགོས་པར་བར་དོ་ཉིད་དུ་འཕགས་ལམ་འཐོབ་ པ་ཡང་ཡོད། ཡང་འཆི་ཁར་སྐུ་དེ་ཐོབ་པ་རྣམས་འཆི་སེམས་ཀྱིས་བཟོད་པ་ཙམ་བགྲོད་ནས། བར་དོར་ངེས་པར་ཟུང་འཇུག་འཐོབ་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་དག་ལ་བར་དོར་འཚང་རྒྱ་བ་ཞེས་ཟེར་ ཏེ། འདི་དག་ལ་སྐབས་དེ་ཉིད་དུ་ནི་སྤྱོད་པ་དང་ཉེ་རྒྱུ་མི་དགོས་ལ། དེ་ནས་ས་རྣམས་རིམ་ པར་བགྲོད་ནས་འཚང་རྒྱ་བ་ལ་ནི་སྤྱོད་པ་དང་ཉེ་རྒྱུ་ངེས་པར་དགོས་ཏེ། དེ་དག་བསམ་གྱིས་ མི་ཁྱབ་པའི་སྤྱོད་པ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་ཟུང་འཇུག་འགྲུབ་པ་རྣམས་དང་ཁྱད་ མེད་དོ། །དེའི་ཕྱིར་མངོན་བྱང་ལྔ་འབྱུང་བ་ལ་དགའ་བའི་གནས་མེད་དོ། །སྤྱིར་ནི་འཕགས་ ཆེན་ཉོན་མོངས་ཤིན་ཏུ་ཟད་པ་རྣམས་ལའང་། གོང་དུ་བཤད་པའི་གནས་སྐབས་བཞིའི་བག་ ཆགས་དེ་མ་ཟད་པས། སྤྱོད་པ་དང་ཉེ་རྒྱུ་དགོས་ཀྱང་དགོས་ལ་ནུས་པའང་ཡིན་ནོ།། །། ༄། །དྲི་བ་བཅོ་བརྒྱད་པ། དྲི་བ་བཅོ་བརྒྱད་པ་ནི། རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་སྐུ་ཡིན་པས། །ཡེ་ཤེས་ལྔ་ལ་འཐད་པ་ ཡིན། །ཞེས་པར། སྤོས་ཁང་པས་ནི་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ཀྱི་རིགས་ལྔའི་སྐུ་མདོག་ཕྱག་རྒྱ་རྣམས། སྦྱང་གཞི་ཕུང་པོ་ལྔ་པོ་སྦྱང་བར་གསུངས། དེ་ལྟར་ན་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་དུ་ཡང་བསྐྱེད་རིམ་ འཇོག་རུང་བར་འགྱུར་རམ་གཞན་ཡང་། དེས་ན་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་མན་ཆད། སྣང་བ་ལྷ་རུ་ 18-391 གསུངས་པ་མེད། གསུང་བ་དང་འགལ་གྱིས་དོགས་པ་ཇི་ལྟར་ཡིན། ཅེས་པའོ། །འདི་ལ་ བརྗོད་པ། དེ་ལ་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་མན་ཆད་དུ། སྲིད་པ་སྐྱེ་འཆིའི་རིམ་པ་དང་མཐུན་པའི། ལྷའི་ རྣལ་འབྱོར་གྱི་དམིགས་པ་བསྒོམས་པས། རྣམ་པར་དག་པར་བྱེད་ཚུལ་གྱི་སྦྱང་བྱ་སྦྱོང་བྱེད་ སྦྱོར་ཚུལ་ནི་མེད་ངེས་ལ། དེ་མེད་པའི་ཕྱིར། སྦྱངས་འབྲས་དང་མཐུན་པའི་སྒོམ་ཚུལ་ཙམ་ ཡོད་ཀྱང་། བསྐྱེད་རིམ་དངོས་སུ་མི་འགྱུར། དེས་ན་བླ་མེད་གྱི་དག་དྲན་དང་ཚུལ་མཚུངས་ པ་ཕུང་པོ་ལྔ་དག་པ་མཚོན་བྱེད་ཙམ་དུ་སྦྱོར་ན་ནི་ཁུངས་ཡོད་ན་མི་འགལ་ཏེ། རིགས་ལྔ་ཡེ་ ཤེས་ལྔ་མཚོན་བྱེད་ཡིན་པ་འདིར་ཡང་བཞེད་ལ། ཡེ་ཤེས་བཞི་རྣམ་ཤེས་བརྒྱད་གནས་གྱུར་ ཡིན་པ་ཡོ་ག་འདིར་ཡང་ཡང་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ།

我來直譯這段藏文： 所謂臨終中陰佛，是指在那個時候獲得聖道的名稱。在臨死時獲得見道，在中陰時生起雙運，這稱為臨終成佛。在臨死時獲得大暖相等后，在中陰時成就唯有氣心之身，依此為依託修持道路，如果根器敏銳，則不需要轉生，在中陰時就能獲得聖道。又有些在臨終獲得此身的人們，僅僅以臨終心趨入忍位，必定在中陰獲得雙運，這些稱為中陰成佛。這些人在當時不需要行持和近因，之後次第趨入諸地而成佛者則必定需要行持和近因，因為他們是不可思議的行者，與此產生就雙運者無異。因此，現等覺五支生起時沒有可喜之處。一般來說，即使是煩惱極盡的大聖者，由於前述四種情況的習氣未盡，既需要行持和近因，也有此能力。 第十八問 第十八問是：關於"因為是緣起身，故於五智合理"這句話，香宮巴說瑜伽續五部尊身色手印等是清凈五蘊之所依。如此，在瑜伽續中是否也可以安立生起次第？此外，因此瑜伽續以下諸續中未說顯相為本尊，對此言教有所牴觸的疑慮如何？對此回答：在瑜伽續以下諸續中，確實沒有與輪迴生死次第相順應的本尊瑜伽所緣修法的清凈方式中所凈能凈的結合方式，因為沒有這個，所以雖然有與清凈果相順應的修法，但不會成為真正的生起次第。因此，如果僅僅作為象徵五蘊清凈的方式，與無上續的凈念相類似地結合，如果有典據就不相違，因為此處也承許五部是五智的象徵，而且在這瑜伽續中也多次說明四智是八識之轉依的緣故。

།འོན་ཀྱང་སྣང་བ་ལྷ་ཞེས་པ་ལ། ཕྱིས་ཀྱི་ མང་པོ་འདོད་པ་ལྟར། ད་ལྟའི་གཟུགས་ཕུང་འདི་ཀའི་སྟེང་གི་སྐྱོན་དང་དྲི་མ་གཞན་ཞིག་དག་ ནས། གཟུགས་ཕུང་འདི་ཀའི་རིགས་རྒྱུད་རྣམ་སྣང་དུ་འགྲོ་བར་འདོད་པ་སོགས་ནི་བླ་མེད་ ལ་ཡང་མི་འཐད་ལ། འདིར་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་ལྷར་སྒོམ་པར་གསུངས་པའང་མེད་པས། དེ་ལའང་དགོངས་ཤིང་། རང་རྒྱུད་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་རྣམ་ཤེས་བརྒྱད་སོགས་ལམ་བསྒོམས་ པས་རྣམ་པར་དག་པའི་ཚེ། དག་པ་གཉིས་ལྡན་གྱི་ཆོས་ཉིད་རྣམས། རྒྱལ་བ་རིགས་བཞི་ ཡིན་པར་བཤད་ཀྱང་། དྲི་བཅས་ཀྱི་སྐབས་གདོད་མ་ལ་རིགས་བཞི་རང་ཆས་སུ་ཡོད་པར་ རྒྱུད་འདིར་གསལ་བར་མ་གསུངས་པས། སྣང་བ་ཐམས་ཅད་ལྷ་སྐུར་སྒོམ་པའི་རྣམ་བཞག་ མི་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ།། །། ༄། །དྲི་བ་བཅུ་དགུ་པ། དྲི་བ་བཅུ་དགུ་པ་ནི། ཡང་ཉན་རང་ལ་སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པ་ཡོད་པའི་ཤེས་བྱེད་དུ། ཇི་ ལྟར་མདུད་པའི་བྱེ་བྲག་གིས། །ཞེས་སོགས་གཞུང་དུ་འདྲེན་པར་མཛད། དེ་ལྟར་ན་ཉན་རང་ གིས་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་པར་བྱེད་དགོས་འདྲ་ཞིང་། དེ་ཙམ་རུང་དུ་ཆུག་ཀྱང་། གཞུང་ དེས་དེ་ལྟར་བསྟན་ན། མདོ་སྡེ་རྒྱན་གྱི་ལུགས་ལ། ཉན་རང་གིས་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་ 18-392 པ་ཡོད་པར་ཐལ་བ་འདྲའོ། །ཞེས་པ་སྟེ། འདི་ལ་བརྗོད་པ། སྡོམ་གསུམ་རབ་དབྱེ་མཛད་པོ་ ཉིད་སློབ་དཔོན་ཟླ་གྲགས་ཀྱི་བཞེད་པ་ལ་ཐུགས་རྩིས་ཆེ་བས། ཉན་རང་ལ་ཆོས་ཀྱི་བདག་ མེད་རྟོགས་པ་ཡོད་པར་བཞེད་སྲིད། འོན་ཀྱང་འདི་རང་ལ་མ་ངེས་ལ། རྣམ་ཐར་སྒོ་གསུམ་ གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཉན་རང་ལའང་ཡོད་པ་དང་། མདོ་ཆེན་པོ་སྟོང་པ་ཉིད་སོགས་སྟོང་ཉིད་ཀྱི་ ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་ཐེག་དམན་ལ་ཡང་མང་དུ་འབྱུང་ཞིང་། འོན་ཀྱང་དེ་དག་གི་དངོས་བསྟན་ ཕལ་ཆེ་བ་ནི། དངོས་པོ་རྣམས་རྒྱུ་རྐྱེན་སྣ་ཚོགས་པའི་རྟེན་འབྲེལ་ལས་འབྱུང་བས། བྱེད་པོ་ ལ་སོགས་པས་སྟོང་པ་དང་། རགས་པ་དང་། རྒྱུན་དུ་སྣང་བ་རྣམས་འཁྲུལ་བ་ཙམ་དུ་སྟོན་ ཅིང་། ཆོས་གང་ལ་ཡང་ང་བདག་གི་དངོས་པོས་སྟོང་པ་ཙམ་ཁོ་ནར་སྣང་མོད། དེ་ཙམ་རྟོགས་ པ་ལ་ཡང་སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཐ་སྙད་འཇུག་ཏུ་ནི་རུང་སྟེ། གང་ཟག་གི་བདག་མེད་རྟོགས་ པ་ལ། བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཐ་སྙད་ཐོབ་པ་བཞིན་ནོ།

我來直譯這段藏文： 然而，對於"顯相為本尊"這一說法，如同後來許多人所認為的，認為現在這個色蘊本身上的過失和垢染清凈后，這個色蘊的種類轉為毗盧遮那等觀點，即使在無上續中也不合理，而且此處也未說修持一切顯相為本尊，也是考慮到這一點。雖然說到自相續所攝的八識等通過修道清凈時，具有二清凈之法性即是四部佛，但在有垢位時本初具有四部種性這一點，在此續中並未明確宣說，因此不會出現修持一切顯相為佛身的安立。 第十九問 第十九問是：又為證明聲聞緣覺有通達空性，在論中引用"如同結的差別"等文句。如此，似乎聲聞緣覺應當通達法無我，即使認可到這種程度，如果該論文這樣顯示，在《經莊嚴論》的觀點中，似乎會導致聲聞緣覺有通達法無我的過失。對此回答：《三戒差別論》作者本人對阿阇黎月稱的觀點極為重視，因此可能認為聲聞緣覺有通達法無我。然而，這一點對我來說並不確定，而且聲聞緣覺也有三解脫門等三摩地，在《大空性經》等經典中對聲聞乘也多次出現空性法門，然而這些經典的大多數直接顯示，是說諸法從種種因緣緣起而生，故空無作者等，以及粗相和恒常顯現僅是迷亂，一切法僅僅是空無我執實體而已。對於僅僅通達這些，也可以安立空性通達的名言，如同通達人無我可以獲得通達無我的名言一樣。

།འོན་ཀྱང་སྐབས་འདིར་ནི་ཐབས་ དང་བྲལ་བས། སྟོང་ཉིད་ཙམ་རྟོགས་ཀྱང་། ཤེས་བྱ་མཐའ་དག་མཁྱེན་པའི་སངས་རྒྱས་མི་ འཐོབ། ཡོན་ཏན་མཐའ་དག་མ་ཐོབ་ན་སེམས་གྲོལ་བ་གཅིག་པུས་མི་ཆོག་སྟེ། ཐེག་དམན་ དུ་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་སྙམ་པ་ཐུགས་ལ་བཞག་ནས། རྣམ་སྣང་མངོན་བྱང་གི་ལུང་སོགས་མང་དུ་ འདྲེན་པར་མཛད་པ་ལས། མངོན་བྱང་གི་ལུང་གིས་གནས་ཚུལ་ལ་ཞུགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཙམ་ དང་། བསླབ་གསུམ་ཆ་ཚང་བ་ཙམ་ཉན་ཐོས་ལའང་ཡོད་པས། དེ་ཙམ་གྱིས་ཐེག་ཆེན་གྱི་ ལམ་རྫོགས་པར་མི་འགྱུར་བའི་དོན་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ཡེ་ཤེས་མི་གསལ་བ་དང་། ཡོན་ཏན་ མ་རྫོགས་པ་སོགས་ལུང་གཞན་དང་གཞན་གྱིས་བསྒྲུབས་ནས། སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པ་ཙམ་ དུ་མཚུངས་ཀྱང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་དེ་རྟོགས་ཚུལ་ལ། ཁྱད་ཆེན་པོ་ཡོད་པ་ཙམ་གྱི་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་ མདོ་སྡེ་རྒྱན་གྱི་ལུང་དེ་དྲངས་པར་སྣང་ཞིང་། སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་དྲངས་པ་མིན་ པས། མདོ་རྒྱན་གྱི་ལུགས་ལ། ཐེག་དམན་པས་བདག་མེད་གཉིས་རྟོགས་ཡོད་པར་འདོད་ 18-393 དགོས་པར་ཐལ་བར་མི་འགྱུར་ཞིང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་སྟོང་ཉིད་གཅིག་པུ་ལྟ་བུ་ཞིག་ ཤུགས་ལ་བྱུང་ཀྱང་དེར་མི་འགྱུར་ཏེ། དེ་སྐད་དུ་ཡང་། ཆོས་དང་བདག་མེད་གྲོལ་བ་རྣམས། ། མཚུངས་སྤྱིར་རིགས་ནི་ཐ་དད་ཕྱིར། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་འདྲ་སྟེ། རྒྱལ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ ཡུལ་མཐའ་དག་ལ། ཉན་རང་གི་ཡེ་ཤེས་འཇུག་པ་མ་ཡིན་ཀྱང་། ཉན་རང་གི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ སྤྱོད་ཡུལ་ཐམས་ཅད་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་མཉམ་པར་འཇུག་ཅིང་། ཡེ་ཤེས་འཇུག་ཚུལ་ ཡང་། སངས་རྒྱས་ལ་ཅི་ཙམ་མངའ་བ་རྣམས་ཐམས་ཅད་དེ་དག་ལ་མེད་ཀྱང་། དེ་དག་ལ་ཅི་ ཙམ་ཡོད་པ་ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་ལ་མངའ་བས། ཉན་རང་གཉིས་ལ་ཅི་ཙམ་ཡོད་པའི་ཡེ་ ཤེས་དེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་དང་མཚུངས་ཤིང་། དེའི་ཡུལ་ཡང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དེ་དང་ གཅིག་གོ །དེས་ན་འདི་སྐབས་ཀྱི་དོན་གྱི་སྙིང་པོ་ནི། དཀར་པོ་ཆིག་ཐུབ་འགོག་པའི་དོན་གྱི་ འཕྲོས་ཏེ། སོ་སོར་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་དཔྱད་པ་ཡང་མེད། གསང་སྔགས་སྨིན་གྲོལ་ གྱི་ལམ་ཡང་སྤངས། གཞན་ཡང་སྦྱིན་སོགས་ཐབས་ཀྱི་ཆ་རྣམས་ལ། དགོས་པ་འགའ་ཞིག་ གི་དབང་ལས། རེས་འགའ་གུས་པ་ལྟར་བྱེད་ཀྱང་། དོན་གྱི་ཞེ་ནས་རྩིས་ཆུང་ཞིང་། ཆོས་སྤྱོད་ བཅུའི་རིམ་པ་ལ་ཕལ་ཆེར་གཡེལ་བར་སྣང་བས། ཁྱེད་རྣམས་སྒོམ་པའི་ཕྱག་ཆེན་དེ། སྟོང་ ཕྱོགས་ཀྱི་སྒོམ་ཚུལ་ཁོ་ནའི་ངོས་ནས་རྣམ་དག་གཅིག་ཡིན་སྲིད་དུ་ཆུག་ཀྱང་། འཕེན་པའམ། ཐབས་ཀྱི་རྒྱུ་ཚོགས་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར། ཐེག་ཆེན་འཕགས་པའི་ཡེ་ཤེས་རང་གཞན་གྱི་དོན་ མཐའ་དག་སྒྲུབ་པར་ནུས་པའི་ཡོན་ཏན་དུ་མས་རྣམ་པར་བཀྲ་བ་དེ་འཐོབ་པར་མི་འགྱུར་རོ།

我來直譯這段藏文： 然而在此處由於遠離方便，雖通達空性，也不能獲得遍知一切所知的佛果。如果未獲得一切功德，僅憑心得解脫是不夠的，因為會墮入小乘，考慮到這一點，廣引《大毗盧遮那成佛經》等諸多教證。從《成佛經》的教證來看，僅僅是契入實相的智慧和具足三學，聲聞也具有，僅憑這些不能圓滿大乘道的含義。同樣，以其他教證證明智慧不明晰和功德不圓滿等，雖然在通達空性方面相同，但智慧通達的方式有很大差別，似乎僅僅是爲了證明這一點而引用《經莊嚴論》的教證，並非是爲了證明通達空性而引用。因此不會導致在《經莊嚴論》的觀點中必須承認小乘通達二無我的過失。 雖然在智慧的境界中似乎間接產生了單一的空性，也不會導致這樣的過失。如說："法與無我解脫者，雖同遍，種性各異故。"這就像雖然聲聞緣覺的智慧不能趣入佛智的一切境界，但佛智平等趣入聲聞緣覺智慧的一切境界。而且關於智慧趣入的方式，雖然佛所具有的一切，他們都不具足，但他們所具有的一切，佛都具足，因此聲聞緣覺二者所具有的智慧，與佛智相同，其境界也與佛的境界是一致的。 因此，此處的核心意義是，承續遮遣單修的含義，既無以擇慧觀察，又捨棄密咒成熟解脫道，此外對於佈施等方便分，雖然基於某些需要而時而表現出恭敬，但實際內心輕視，對十法行的次第大多懈怠。因此，你們所修的大手印，即使承認僅從空性一面的修法來說是清凈的，但由於遠離發願或方便資糧，所以不能獲得大乘聖者的智慧——以種種功德莊嚴、能成辦自他一切利益的果位。

། ཞེས་བརྗོད་པ་ན། དེས་ཀྱང་འདི་སྐད་ཅེས། སྟོང་ཉིད་འདི་ཀ་རིང་དུ་གོམས་པ་ལས། ཡོན་ ཏན་དེ་དག་ངང་གིས་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བས། ཡོན་ཏན་གྱི་རྒྱུ་ཚོགས་གཞན་དེ་དག་ཅི་རིགས་པ་ སྒྲུབ་པའང་མི་འགལ་མོད་ཀྱི། ངེས་པར་བསྟེན་དགོས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཟེར་ན། དེ་ ལྟར་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། མཚན་འཛིན་ལས་གྲོལ་བ་དང་། སྣ་ཚོགས་པའི་ཡོན་ཏན་འགྲུབ་པ་ 18-394 ཡང་རྒྱུའི་རབ་དབྱེ་ཐ་དད་ལས་འབྱུང་བས། སྟོང་ཉིད་སྒོམ་པ་ཙམ་ཉོན་མོངས་དང་མཚན་ འཛིན་ལས་གྲོལ་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ཀྱང་། ཐབས་དང་བྲལ་ན་གཞན་དོན་སྒྲུབ་ནུས་པའི་ཡོན་ཏན་ མི་འགྲུབ་སྟེ། ཐབས་རྒྱ་ཆེ་ཆུང་ལས། ཡོན་ཏན་རྒྱ་ཆེ་ཆུང་འབྱུང་བས་སོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། དེ་ བཞིན་འཕེན་པའི་དབང་གིས་ནི། །གྲོལ་བའི་ཡེ་ཤེས་བཀྲ་མི་བཀྲ། །ཞེས་པའི་ལུང་ལས་ སོ། །ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་ནོ། །གཞན་ཡང་། སྤྱིར་ནི་ཉན་རང་ལ་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་རྟོགས་པ་ མེད་པ་ཉིད་ལུང་རིགས་རྣམ་དག་གིས་གྲུབ་སྟེ། ཡོད་པར་འདོད་པ་རྣམས་ཀྱི་ཁུངས་སུ་འདྲེན་ པའི་ལུང་རྣམས་དེའི་ཁུངས་སུ་མི་འགྱུར་ཞིང་། རིགས་པ་རྣམས་ཀྱང་མ་ངེས་ལ། དེ་ལ་ལྡོག་ ཕྱོགས་གནོད་བྱེད་ཀྱི་ལུང་དང་རིགས་པ་ཡང་མང་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ།། །། ༄། །དྲི་བ་ཉི་ཤུ་པ། དྲི་བ་ཉི་ཤུ་པ་ནི། རྫོགས་རིམ་པའི་དྲོད་དང་སྔགས་བླ་མེད་ཀྱི་སྦྱོར་ལམ་དྲོད་ལ་ཁྱད་ ཡོད་དམ་མེད། ཅེས་པ་སྟེ། འདི་ལ་བརྗོད་པ། ཁོ་བོའི་རང་ལུགས་ལ་ནི་ཁྱད་མེད་དེ། ལམ་ ལྔ་བསྟན་པ་ཞེས་བྱ་བའི་གཞུང་དང་། དེའི་དོན་བསྡུས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བའི་ཕྱིར་རྫོགས་ རིམ་པའི་དྲོད་གསུམ་དང་། སྦྱོར་ལམ་དྲོད་གསུམ་རིམ་ཅན་དུ་སྦྱོར་ཞིང་། དྲོད་ཆུང་ངུ་ནི་ལམ་ གྱི་སྣང་བའི་ཡེ་ཤེས་དང་ལམ་གྱི་དགའ་བ། འབྲིང་པོ་ནི་ལམ་གྱི་མཆེད་པ་དང་མཆོག་དགའ། ཆེན་པོ་ནི་ལམ་གྱི་ཐོབ་པ་རིགས་གཉིས་དང་། དགའ་བ་ཕྱི་མ་གཉིས་ཀྱི་རྟོགས་པའོ། །ལྗོན་ ཤིང་ལ་སོགས་པའི་དགོངས་པ་ནི། དྲོད་ཆུང་ངུ་སྦྱོར་ལམ་དྲོད་ཀྱི་སྦྱོར་བ་དང་། འབྲིང་པོ་ སྦྱོར་ལམ་དྲོད་དངོས་དང་། ཆེན་པོ་སྦྱོར་ལམ་དྲོད་ཀྱི་རྗེས་ཡིན་པས། རྩེ་མོ་སོགས་ལ་ངོས་ འཛིན་མཛད་ཅིང་། དེ་གསུམ་སྦྱོར་མཐོང་སྒོམ་གསུམ་གྱི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེ་བའི་སྔ་ལྟས་ཡིན་པ་ དང་། རྫོགས་རིམ་པའི་དྲོད་ལ་སྦྱོར་ལམ་དྲོད་ཀྱི་ཁྱབ་མཐའ་མི་འཆའ་ཡང་། དེའི་ཆུང་འབྲིང་ གཉིས་དང་གཅིག་པ་ལ་དགོངས་ནས་དེ་གཉིས་གཅིག་པའི་ཐ་སྙད་ཀྱང་མཛད་དེ། ལུགས་ འདི་ཡང་རྒྱུད་གཞུང་གི་དོན་དང་མཐུན་ཤས་ཆེ་བ་རེ་ལེགས་སུ་སྣང་བས། རྣམ་གྲངས་སུ་ 18-395 ཁས་བླང་བར་བྱའོ།

我來直譯這段藏文： 當如此說時，他也這樣說道：長期熟習這個空性，那些功德會自然生起，因此雖然修持其他那些適量的功德資糧也不相違，但並非一定要依止。如果這樣說，這也是不對的。因為從執相中解脫和成就各種功德也是從不同因的差別而生，雖然僅僅修空性是從煩惱和執相中解脫的因，但若離開方便，則不能成就利他的功德，因為從方便的廣大或狹小，會生起廣大或狹小的功德。如此，經中說："如是由發願力，解脫智或莊嚴或不莊嚴。"這就是其含義。 此外，一般而言，聲聞緣覺沒有通達法無我，這已由清凈的教證和理證所成立。那些主張有的人所引用的教證不能成為其依據，理證也不確定，並且對此有許多相違的教證和理證故。 二十問 二十問是：圓滿次第的暖相和無上密咒加行道暖相有無差別？對此回答：在我的自宗中無差別。因為隨順《宣說五道》論及其攝義，將圓滿次第的三種暖相和加行道三種暖相依次配合。小暖相是道之光明智慧和道之喜，中等是道之增長和勝喜，大暖相是道之獲得二種和后二種喜的證悟。 《樹》等的密意是：小暖相是加行道暖相之加行，中等是加行道暖相之正行，大暖相是加行道暖相之後得，因此安立為頂等，這三者是加行、見道、修道三智生起的前兆。雖然不下圓滿次第暖相為加行道暖相的周遍結論，但考慮到其小中二者是一致的，也作了二者為一的表述。這種觀點似乎更契合密續論典的含義，所以應當作為一種解釋來承許。

། །། ༄། །དྲི་བ་ཉེར་གཅིག་པ། དྲི་བ་ཉེར་གཅིག་པ་ནི། སྤྱོད་པའི་སྐབས་ཀྱི་བརྟན་པ་ཐོབ་པ་དང་། བརྟན་པ་ཆེན་པོ་ ཐོབ་པ་ཞེས་པ་གཉིས་ཀྱི། ཁྱད་པར་འཇོག་བྱེད་ཇི་ལྟ་བུ་དགོས། ཞེས་པ་སྟེ། འདི་ལ་བརྗོད་ པ། དང་པོ་རང་གི་ཁྱིམ་དུ་སྒོམ། །བརྟན་པ་ཐོབ་ནས་དུར་ཁྲོད་སོགས། །བརྟན་པ་ཆེན་ པོ་ཐོབ་ནས་ནི། །ཞེས་པའི་གཞུང་ལ་འདྲི་བ་ཡིན་ན་ནི། རིམ་པ་གཉིས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་བརྟན་ ཅིང་། ཕྱིའི་རྐྱེན་ཕན་གནོད་བདེ་སྡུག་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས། ཉམས་མྱོང་མི་འགྲིབ་པར་འཕེལ་ པའི་གྲོགས་བྱེད་པ་ཙམ་ལ་བརྟན་པ་ཐོབ་པ་ཞེས་བྱ། དེ་ནས་ཀུན་འདར་གསངས་ཏེ་སྤྱོད་པ་ སོགས་བྱེད་དུ་རུང་། དེའི་སྟེང་དུ་དངོས་གྲུབ་དང་ནུས་པའི་ཁྱད་པར་མང་པོ་ཐོབ་ནས་གཞན་ དོན་ཚར་གཅོད་རྗེས་འཛིན་ལ་རང་དབང་ཐོབ་པ་དེའི་ཚེ་བརྟན་པ་ཆེན་པོ་ཐོབ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ ཡིན་ཏེ། དེ་ནས་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྤྱོད་པ་ཁྱད་པར་ཅན་སྤྱོད་པ་ཡིན་ནོ། །ཡང་སྤྱི་ལྡོག་ནས་ འདྲི་བ་ཡིན་ན། གང་ཟག་རྣམ་པ་བཞིའི་ནང་གི་ཡེ་ཤེས་ལ་དབང་བའི་གང་ཟག་ལ། བརྟན་ པ་ཐོབ་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་ལ་ཆེས་དབང་བའི་གང་ཟག་ལ། བརྟན་པ་ཆེན་པོ་ཐོབ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ ཡིན་པས། བརྟན་པ་ཐོབ་པ་དང་། བརྟན་པ་ཆེན་པོ་ཐོབ་པའི་དམ་ཚིག་རྣམས་ཀྱང་། དེ་དག་ ལ་རྩི་བ་ཡིན་ནོ།

我來直譯這段藏文： 二十一問 二十一問是：行為階段所說的"獲得穩固"和"獲得大穩固"這兩者的差別如何安立？對此回答：如果是針對"最初在自家中修，獲得穩固后至尸陀林等，獲得大穩固后"這段論文的提問，那麼二次第的智慧穩固，且外緣的利害苦樂種種，都能使體驗不減反增作為助緣，僅此稱為獲得穩固。此後可以隱秘地行持等。在此基礎上，獲得眾多悉地和能力的殊勝，于利他的摧伏攝受獲得自在，此時稱為獲得大穩固，此後行持殊勝的普賢行為。 若是從總體上提問，則在四種補特伽羅中，對於智慧得自在的補特伽羅，稱為獲得穩固；對於智慧最得自在的補特伽羅，稱為獲得大穩固。因此，獲得穩固和獲得大穩固的誓言也都依據這些來判定。

། །། ༄། །དྲི་བ་ཉེར་གཉིས་པ། དྲི་བ་ཉེར་གཉིས་པ་ནི། བོ་དོང་པཎ་ཆེན་གྱི་བཞེད་པ་ལ། རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ཀྱི་སྐབས་ འགའ་ཞིག་ཏུ་གཉིས་སྦྱོར་གྱི་ཆགས་པ་ལམ་དུ་བྱེད་པ་ཡོད་པ་ལྟར་བུར་སྣང་ནའང་། སྤྱི་ཁྱབ་ ཏུ་འདོད་ཆགས་རིགས་བཞི་དང་། རྒྱུད་སྡེ་བཞི་སྦྱོར་བའི་ཆོས་སྐད་དང་ནི་མི་འགྲིག་པ་འདྲ། ཇི་ལྟར་འཐད་ཅེས་པ་སྟེ། འདི་ལ་བརྗོད་པ། སྤྱིར་སློབ་དཔོན་ཀུན་དགའ་སྙིང་པོས་སྒྱུ་འཕྲུལ་ དྲྭ་བ་ཡོ་གར་བཀྲལ་བ་དང་། རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ་རྒྱན་གྱི་རྒྱུད་དང་། གསང་བ་བརྒྱན་བཀོད་དང་། གསང་བ་ནོར་བུ་ཐིག་ལེ་སྟེ་རྒྱུད་གསུམ་པོ་འདི་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ཡིན་པར་བོད་ལ་གྲགས་པ་ 18-396 དང་། རྡོ་རྗེ་སྙིང་རྒྱན་གྱི་འགྲེལ་པར་བཞི་པ་བཤེས་གཉེན་ཞེས་བྱ་བས་མཛད་པ་དེར་ཡང་ཡོ་ གར་བཀྲལ་སྣང་བ་དང་། རྒྱུད་རྗེས་མ་གསུམ་པོ་དེ་ཆོས་རྗེ་ས་པཎ་གྱིས་བསྒྱུར་ཞིང་། རྡོ་རྗེ་ སྙིང་རྒྱན་གྱི་འགྱུར་འཕྲོ་ལུས་པ་སྤང་ལོས་འགྱུར་བས་བས་ཤིང་། རྒྱུད་དེའི་འགྲེལ་པ་ཡང་བུ་ སྟོན་ཆེན་པོས་བསྒྱུར་བ་ཡིན་ལ། རྒྱུད་གསུམ་པོའི་འགྱུར་བྱང་ན་ཡང་ཡོ་གའི་རྒྱུད་ཡིན་པར་ བཤད་དེ་ལྟར་དཔྱད་པ་མེད་པར་བོད་ལ་གྲགས་ཆེ་བ་དང་བསྟུན་ཏེ། མཁས་པ་འགའ་ཞིག་ ཡོ་གའི་མ་རྒྱུད་དུ་བཞེད་པའང་སྣང་། བོ་དོང་པ་ནི་རྒྱུད་སྡེ་བཞིའི་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ལའང་ནང་ ཚན་དུ་ཕྱེ་ན། རྣལ་འབྱོར་དང་། རྗེས་སུ་རྣལ་འབྱོར་དང་ཤིན་ཏུ་རྣལ་འབྱོར་དང་། རྣལ་འབྱོར་ ཆེན་པོའི་རྒྱུད་དེ་བཞིའོ། །དང་པོ་ནི། དེ་ཉིད་བསྡུས་པ་དང་། དཔལ་མཆོག་དང་པོ་སོགས་ དང་། གཉིས་པ་ནི། སྒྱུ་འཕྲུལ་དྲྭ་བ་དང་། གསུམ་པ་ནི། སྙིང་རྒྱན་གསང་རྒྱན་གཉིས་དང་། བཞི་པ་ནི་ནོར་ཐིག་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུང་ཞིང་། དེའི་ཕྱི་མ་གསུམ་ལ། ཡིད་ཀྱིས་བསྒོམས་པའི་ རིག་མ་ལ་བསྟེན་ནས་གཉིས་སྦྱོར་གྱི་བདེ་བ་ལམ་བྱེད་ཙམ་ནི། དམིགས་པ་ལ་གསལ་སྣང་ སྐྱེས་པའི་གང་ཟག་ལ་ཡོད་པར་བཞེད་ཅིང་། དངོས་གྲུབ་སྒྲུབ་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་བརྟན་པ་ ཆེར་ཐོབ་པའི་གང་ཟག་གིས་དངོས་ཀྱི་རིག་མ་ལ་བརྟེན་པ་ཡང་ཡོད་དོ་ཞེས་བཞེད་དོ།

我來直譯這段藏文： 二十二問 二十二問是：在布頓班欽的見解中，瑜伽續某些部分似有以二和合的貪慾作為道用的情況，但這似乎與普遍將四種貪慾和四續部相配的教法用語不相符。如何合理？對此回答：一般而言，阿阇黎惹那古扎將幻化網釋為瑜伽，以及金剛心莊嚴續、秘密莊嚴安立續和秘密寶珠明點這三續在藏地盛傳為瑜伽續，而且在金剛心莊嚴續的註釋中也由名為第四善知識者所造，其中也釋為瑜伽，並且后三續由法王薩迦班智達翻譯，金剛心莊嚴續的未完成部分由班洛翻譯，該續的註釋也由布頓大師翻譯，三續的譯跋中也說明是瑜伽續。如此未加詳察而隨順藏地廣泛流傳，有些學者也主張為瑜伽母續。 布頓則認為四續部中的瑜伽續若分內類，則有瑜伽續、隨瑜伽續、勝瑜伽續和大瑜伽續四種。第一是《攝真實續》和《勝初續》等，第二是《幻化網續》，第三是《心莊嚴》和《秘密莊嚴》二續，第四是《寶明點續》。他說后三者對於生起明顯所緣的補特伽羅，僅有依靠意想明妃而以二和合之樂作為道用，並且主張獲得大穩固的補特伽羅為成就悉地支分也可依靠實際明妃。

།འོན་ ཀྱང་འཐད་པའི་ཕྱོགས་ནི། གསང་འདུས་ཀྱི་བཤད་རྒྱུད་རྡོ་རྗེ་སྙིང་རྒྱན་ལས། དེ་ནས་ཡང་ དག་བཤད་བྱ་བ། །འདོད་ཆགས་ཐབས་ཆེན་པོ་ཡི་རྒྱུད། །གང་གིས་ལེགས་པར་ཤེས་ན་ནི། ། ཚེ་འདིར་དངོས་གྲུབ་སྦྱིན་པར་བཤད། །གསང་བ་འདུས་པ་སྟོང་ཕྲག་གཅིག །རྡོ་རྗེ་འཕྲེང་ བ་འབུམ་ཕྲག་གསུམ། །ཞེས་སོགས་མང་དུ་གསུངས་པའི་སྐབས་ན། སྣང་མཛད་སྒྱུ་འཕྲུལ་ སྟོང་དང་བརྒྱ། །རྡོ་རྗེ་གསང་རྒྱན་སྟོང་ཕྲག་གཅིག །ཅེས་པ་དང་། རྡོ་རྗེ་སྙིང་རྒྱན་སྟོང་ཕྲག་ ལྔ། །ཞེས་པ་དང་། ནོར་བུ་གསང་ཐིག་འབུམ་ཕྲག་གཅིག །ཅེས་གསུངས་ཤིང་ཐམས་ཅད་ ཀྱི་འཇུག་ན། འདི་ནི་གཉིས་གཉིས་འཁྱུད་པ་ཡི། །རྒྱུད་ཀྱི་དབྱེ་བ་བསྟན་པ་ཡིན། །ཅེས་ 18-397 གསུངས་ཏེ། གསང་འདུས་སོགས་དང་རྒྱུད་སྡེ་མཐོ་དམན་འདྲ་བར་བསྟན་པ་དང་། ཚེ་འདི་ ཁོ་ན་ལ་དངོས་གྲུབ་སྟེར་བ་དང་། ཐབས་རྒྱུད་ཆེན་པོ་ཡིན་པར་བཤད་པ་དང་། འདོད་ཆགས་ རིགས་བཞིའི་ནང་གི་གཉིས་སྦྱོར་གཙོ་བོར་ལམ་བྱེད་ཡིན་པར་བཤད་པས། རྒྱུད་དེ་རྣམས་ ནི་རྒྱུད་སྡེ་བཞིའི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ཚེ་ངེས་པར་བླ་མེད་ཡིན་དགོས་ལ། དེ་དག་ལས་སྒྱུ་དྲྭ་ནི། ལྷ་ སྔགས་སོགས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་གསང་འདུས་དང་མཐུན་ཤས་ཆེ་ཞིང་། དེའི་ཕྱིར་བོད་ཕལ་ ཆེར་ཡང་བླ་མེད་དུ་འདོད་ལ། ཀུན་སྙིང་གིས་ཡོ་གར་བཀྲལ་ཡང་དེ་ཙམ་གྱིས་དེར་མི་འགྱུར་ ཏེ། གསང་འདུས་བཞིན་ནོ། །རྒྱུད་འདིར་ཕྱིའི་དེ་ཉིད་གཙོ་བོར་སྟོན་པས། ལག་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ འཆིང་བ་མང་དུ་གསུང་མོད། དེ་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་བླ་མེད་མིན་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། གདན་བཞི་ བཞིན་ནོ། །སྙིང་རྒྱན་སོགས་སུ་ལྷ་སྔགས་ཀྱི་རིམ་པ་དཔལ་མཆོག་སོགས་དང་མཐུན་ཤས་ ཆེ་ཡང་རྒྱུ་མཚན་སྔ་མ་རྣམས་ཀྱིས་བླ་མེད་ཡིན་པ་མི་འགལ་ཞིང་། རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ཀྱི་རང་ ལམ་ལ་ཡང་། དེ་ཉིད་བསྡུས་པ་སོགས་ཀྱི་ཚིག་ཟུར་མང་པོ་ལས། ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་སོགས་ ཀྱི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ལ་གནས་བཞིན་དུ། འདོད་པའི་ལོངས་སྤྱོད་སྤྱི་དང་ཁྱད་པར་རྣམས་བསྟེན་ ཡང་ཉེས་པས་གོས་པར་མི་འགྱུར་བ་སོགས་མང་དུ་གསུངས་པས། རྣལ་འབྱོར་ལ་དབང་ བ་རྣམས་ལ་གཉིས་སྦྱོར་བསྟེན་ཀྱང་ཉེས་པས་གོས་པར་མི་འགྱུར་བ་ནི་ཡིན་ལ། དེ་ཉིད་ ལམ་གྱི་ཡན་ལག་ཏུ་བསྟན་པ་ཡང་སྲིད་མོད་ཀྱི། རྒྱུད་འདིའི་འདོད་ཆགས་ལམ་བྱེད་ཀྱི་གཙོ་ བོ་ལག་བཅང་ཕན་ཆོད་ཉིད་ཡིན་པས། གཉིས་སྦྱོར་གཙོ་བོར་སྟོན་པ་མིན་པ་གཅིག་ངེས་ པར་དགོས་སོ། །དེས་ན་སྙིང་རྒྱན་སོགས་གསུམ་ངོ་བོ་བླ་མེད་དུ་བསྡུ་བ་ཡིན་ཀྱང་། རྒྱུད་སྡེ་ གཉིས་པོའི་མཚམས་སྦྱོར་བ་ཙམ་ཡིན་པར་མངོན་ཞིང་། དཔེར་ན། ངན་སོང་སྦྱོང་རྒྱུད་རྣལ་ འབྱོར་རྒྱུད་དང་མཐུན་ཤས་ཆེ་བའི་སྤྱོད་རྒྱུད་ཡིན་པ་བཞིན་ནོ།

我來直譯這段藏文： 然而合理之處是：在《密集》的釋續《金剛心莊嚴》中說："此後當善說，貪慾大方便續，若能善知此，說於此生賜悉地。密集續一千，金剛鬘三十萬。"等多處說明時，說道："普光幻化千百，金剛秘莊一千，"以及"金剛心莊五千，"以及"寶珠秘明點十萬，"並且在所有的結尾處說："此乃二二相擁，續部分類所示。" 這表明與密集等續部高低相同，僅於此生賜予悉地，說是大方便續，說是四種貪慾中以二和合為主要道用，因此這些續部在四續部對比分類時必定應屬無上部。其中幻網續的本尊咒語等一切與密集相似度較大，因此大多數藏人也認為是無上部。雖然惹那古扎釋為瑜伽部，但僅此並不能成為瑜伽續，如同密集續一樣。此續主要顯示外真實，雖多說結手印，但僅此也不會成為非無上部，如同四座續一樣。 雖然在心莊嚴等中本尊咒語次第與勝初等相似度較大，但由前述諸因而為無上部並不相違。且在瑜伽續自道中，也從《攝真實續》等多處文句中多說，安住于本尊瑜伽等真實性時，雖依止普遍與特殊欲受用亦不為過失所染等。瑜伽自在者雖依二和合亦不為過失所染是如此，雖可能說此即是道之支分，但此續貪慾道用之主要是從擁抱開始，因此必定需要一個不以二和合為主要所說。因此，雖然心莊嚴等三續本質歸屬無上部，但顯然僅是兩種續部的銜接而已，例如，如同遍凈惡趣續是與瑜伽續相似度較大的行續一樣。

།སྐབས་འདིར་ངེས་པར་ རྟོགས་དགོས་པ་ལ། བདག་ཉིད་ལྷའི་བསྙེན་པ་དང་ལྡན་པའི་ལམ་སྟོན་ཕྱིན་ཆད་དུ། འདོད་ 18-398 པའི་ཡོན་ཏན་སྤྱི་ཙམ་ལ་ཅི་དགར་སྤྱད་པས་ཀྱང་ཉེས་པས་མི་གོས་ཤིང་། བསོད་ནམས་ཀྱི་ རྒྱུར་འགྱུར་བར་སྟོན་པ་ནི་ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཆོས་ཉིད་ཡིན་ལ། སྤྱིར་ན་གསང་སྔགས་རྒྱུད་ སྡེ་བཞི་ཅར་དུ། འདོད་ཡོན་ལམ་བྱེད་དང་། ཆགས་པ་ལམ་བྱེད་དང་། ཁྱད་པར་གྱིས་ཀྱང་ རིག་མའི་འདོད་ཆགས་ལམ་བྱེད་གསུངས་པ་ཡིན་པས། སྔགས་རྒྱུད་སྡེ་བཞི་ཅར་ལ་ཆགས་ ལམ་ཞེས་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན་བྱ་བའི་རྒྱུད་དུ། མདུན་བསྐྱེད་ཀྱི་ལྷ་ ལྟ་བའི་རྗེས་ཆགས་ཀྱི་རྣམ་པ་ཅན་ལ་སྒྲུབ་པ་པོས་ཡིད་ཀྱིས་དམིགས་པའི་རིག་མའི་རྗེས་ ཆགས་ཙམ་ལམ་དུ་བྱེད་པ་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་སྒྲུབ་པའི་ལམ་དུ་ངེས་པར་གསུངས་པ་ཡིན་ ཅིང་ལས་ཚོགས་དང་ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་སྒྲུབ་པ་ཙམ་ལ་ནི། དེ་ལྟ་བུའི་རྗེས་ཆགས་མི་ དགོས་པས། བྱ་རྒྱུད་ཀྱི་དངོས་གྲུབ་སྒྲུབ་ཚུལ་མཐའ་དག་ལ་ནི་དགོས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །གཞན་ ཡང་སྒྲུབ་པ་པོའི་སེམས་སྦྱང་བའི་ཕྱིར་མི་ཡུལ་གྱི་འདོད་པའི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་ཅི་དགར་སྤྱོད་ པ་བཀག་ཀྱང་ལྷའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟན་པ་ཐོབ་ནས། རིག་སྔགས་ཀྱི་ནུས་པ་ཡང་གྲུབ་ པ་ན། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ལ་དམིགས་པའི་ཏིང་འཛིན་ནི་བརྟན་པོར་འགྱུར་རོ། །དེའི་ཚེ་ལྷ་རྫས་ ཀྱི་འདོད་ཡོན་ལྔ་དང་། ཏིང་འཛིན་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་འདོད་པའི་ལོངས་ སྤྱོད་མཐའ་ཡས་པ་འབྱུང་ཞིང་། དེ་དག་ལ་མངོན་པར་ཆགས་པ་ལམ་དུ་བྱེད་དོ། །དཀའ་ ཐུབ་དང་གཙང་སྦྲ་བཤད་པ་ནི། གནས་སྐབས་དེ་ལྟ་བུ་མ་ཐོབ་པའི་ལས་དང་པོ་པའི་སྐབས་ སུ། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ལྷའི་འཁོར་དུ་གཏོགས་པ་འཇིག་རྟེན་པའི་ལྷ་གཙང་{རིས་རྣམས་[སྦྲས་ རྟག་ཏུ་]མགུ་བར་བྱ་བའི་དོན་ཡིན་གྱིས། ལམ་གྱི་ངོས་གཞིའི་ཆ་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ཡང་མིན་ ཅིང་། དམིགས་གསལ་འགའ་ཞིག་ཏུ་གཏན་ནས་མི་དགོས་པ་ཡང་ཡོད་དེ། །ཁྲོ་བོ་སྟོབས་ པོ་ཆེ་སྒྲུབ་པ་དང་། སྲིན་པོ་ལ་སོགས་པ་འཇིག་རྟེན་པའི་ལྷ་འཆོལ་པ་འགའ་ཞིག་ལ་ཡང་ངོ་། ། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་{སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་གཟུགས་སོགས་ལ།[དོན་དུ་འགྱུར་རུང་ལ་དགོངས་པས།] 18-399 ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ལམ་དུ་ནི་ངེས་པར་ཆགས་པ་དང་བྲལ་བར་བྱེད་ལ། འདིར་ནི་ངེས་པར་ ཆགས་པར་བྱས་ཏེ། དེ་ལམ་དུ་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །བྱ་རྒྱུད་དུ་འབྱུང་བ་འདི་དག་ནི། རྒྱུད་སྡེ་ གོང་མ་གསུམ་གྱི་ལམ་ལ་ཡར་ལྡན་དུ་ཡོད་ཅིང་། དེས་གཞན་ཡང་རིགས་འགྲེའོ།

我來直譯這段藏文： 在此處必須確切了知：從示現具有自身本尊近修之道以後，即便隨意受用一般欲妙，也不為過失所染，且成為福德之因，這必然出現是法性。總之在密咒四續部中，皆說欲妙道用、貪慾道用，特別也說明妃貪慾道用，因此對密咒四續部總說為貪道。 若問其如何，則在事續中，觀想對面所生本尊的愛樂相后，修行者以意所緣明妃的愛樂僅作為道用，明確說為成就殊勝悉地之道，而僅為成就事業和共同悉地則不需如此愛樂，因此對事續一切成就悉地方式皆非必要。 複次，為凈化修行者心而禁止隨意享用人間欲樂，但獲得本尊等持穩固后，且成就明咒力時，緣真實性的等持即成堅固。爾時，產生天物五欲妙和等持境界的色等無邊欲樂受用，以對彼等明顯貪著作為道用。 所說苦行與凈行，是在未得如是境界的初業階段中，為令屬於智慧本尊眷屬的世間天眾凈居天常生歡喜之義，並非是道之根本支分所需，且在某些特例中完全不需要，如修成大力忿怒尊及羅剎等某些放蕩世間天時也是如此。 對於等持境界的色等，在波羅蜜多道中必須離貪，而此處則必須生貪，以此作為道用。事續中出現的這些，在上三續部的道中遞增具足，由此類推其他。

།སྤྱོད་རྒྱུད་ དུ་ནི་ཕལ་ཆེར་དེ་ཉིད་དང་འདྲ་བ་ལས། བདག་བསྐྱེད་ལྷའི་རྣལ་འབྱོར་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་ ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་གྲོགས་སུ་འགྱུར་ན། ལས་དང་པོ་པས་ཀྱང་གཟུགས་སྒྲ་སོགས་མིའི་འདོད་ ཡོན་ལ་ཡང་བཀག་བྱ་ཆུང་ཞིང་། ལྷ་ཡབ་ཡུམ་རྒོད་པའི་བདེ་བ་ལམ་བྱེད་ནི། མདུན་བསྐྱེད་ ལ་དམིགས་པ་མ་ཟད། བདག་བསྐྱེད་ལ་བརྟེན་ནས་ཀྱང་ཡོད་པས་སྔ་མ་ལས་ཆེས་ཁྱད་ ཞུགས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ། རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་དུ། མདུན་བསྐྱེད་ཀྱི་ལྷ་ལ་དམིགས་པའི་ རྗེས་ཆགས་གཙོ་མི་ཆེ་ཞིང་བདག་བསྐྱེད་ལ་ལྟ་སྒོམ་གཉིས་ཡན་ལག་ཏུ་ཡོད་ཅིང་། འཁྱུད་པ་ དང་ལག་བཅང་གཉིས་ཀྱི་ཆགས་པ་ལམ་བྱེད་ནི། གཙོ་བོར་ཡིད་ཀྱི་རིག་མ་ལ་བསྟེན་ནས་ སྒྲུབ་པ་ཡིན་ཅིང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་སེམས་བརྟན་པ་ཐོབ་ནས་ནི་དེ་གཉིས་དངོས་ཀྱི་རིག་ མས་ཀྱང་སྒྲུབ་པར་བྱེད་དོ། །དེ་དག་ནི་རྒྱུད་སྡེ་འདི་ཉིད་ཀྱི་རང་ལུགས་ལ་ངེས་པར་སྒྲུབ་ དགོས་ལ། གཉིས་སྦྱོར་ནི་ཅུང་ཟད་ལམ་དུ་འགྱུར་བ་སྲིད་ཀྱང་ངེས་པར་དགོས་པ་མ་ཡིན་ ཅིང་། གཙོ་བོར་བསྟན་པ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །བླ་མེད་ལ་ནི་གྲགས་ཆེ་བས་རྒྱས་པར་བཤད་ མི་དགོས་ཀྱང་བསྐྱེད་རིམ་གྱི་སྐབས་སུ་དངོས་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རིག་མའི་ཆགས་པ་ལམ་དུ་ བྱེད་པ་ཙམ་ཡིན་ལ། རྫོགས་རིམ་གྱི་རྗེས་ཆགས་ནི། རླུང་སེམས་དབུ་མའི་ཐིག་ལེར་ཐིམ་ པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། མི་འགྱུར་བའི་བདེ་བ་སྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་དུ་ཡིན་ལ། བསྐྱེད་རིམ་པ་ སྤྱོད་པ་དང་འབྲེལ་ན། ལྷ་མཉེས་པའི་དོན་དང་། རྫོགས་རིམ་པ་སྤྱོད་པ་དང་འབྲེལ་ན། བདེ་ སྡུག་སོགས་གཉིས་སྣང་ཅན་གྱི་ཡུལ་ཐམས་ཅད་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་བདེ་བར་བསྲེ་བའི་ཕྱིར་ཡིན་ ཏེ། དེ་ལྟར་སོ་སོར་ངེས་ཤིང་དབང་དུས་ཀྱི་རྗེས་ཆགས་ནི་དེ་དག་ལས་མ་ངེས་པ་ཅི་རིགས་ 18-400 པར་སྦྱར་རོ།

我來直譯這段藏文： 在行續中大多與前相同，由於具有自生本尊瑜伽，作為等持助伴時，即使初業者對色聲等人之慾妙也少有禁制，而本尊父母歡喜之樂作為道用，不僅緣對面所生，也依自生而有，故較前者更為殊勝。 如是在瑜伽續中，對面所生本尊之愛樂非主要，自生具有觀修二支，而擁抱與牽手二種貪慾作為道用，主要依意明妃而修，獲得等持心穩固后則以彼二實際明妃亦作修持。此等於此續部自宗必須修持，而雙運雖可能稍作道用但非必要，也非主要所說。 無上續廣為人知故不需詳說，然于生起次第時以實際和智慧明妃之貪慾作為道用而已，圓滿次第之愛樂則為令風心融入中脈明點及成就不變樂故，生起次第者若與行為相聯則為令本尊歡喜之義，圓滿次第者若與行為相聯則為令樂苦等一切二現境界與俱生樂融合故。如是各別決定，灌頂時之愛樂則于彼等隨宜配合。

། །། ༄། །དྲི་བ་ཉེར་གསུམ་པ། དྲི་བ་ཉེར་གསུམ་པ་ནི། ཐེག་དམན་གྱི་སྡེ་སྣོད་ལས། རྒྱལ་བུ་དོན་གྲུབ་ཀྱི་རྟེན་ལ་སངས་ རྒྱས་པར་བཤད་པ་དྲང་དོན་དང་། ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མདོ་སྡེར། དཔག་ཏུ་མེད་པའི་སྔོན་རོལ་ ནས་སངས་རྒྱས་ཟིན་པར་བཤད་པ་ངེས་དོན་ཡིན་པར་གྲགས་ནའང་། མི་གཡོ་བ་བླ་མེད་ཀྱི་ རྒྱུད་ལས་ཕོ་བྲང་དུ། བཙུན་མོའི་འཁོར་དང་ལྷན་ཅིག་ཉེ་རྒྱུའི་རིམ་པས་སངས་རྒྱས་ཐོབ་ པར་གསུངས་ན། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ཐེག་པ་ལས། གསང་སྔགས་བླ་མེད་ཀྱི་ལུང་དབང་ བཙན་པར་བྱ་དགོས་འདྲ་ན། རྒྱལ་བུ་དོན་གྲུབ་ཀྱི་རྟེན་ལ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་གོ་འཕང་གསར་ དུ་ཐོབ་པར་མི་འགྱུར་རམ་ཞེས་པ་སྟེ། དེ་ལ་བརྗོད་པ། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐེག་པ་ལས། རྒྱལ་བུ་ དོན་གྲུབ་བདུད་བཏུལ་ཟིན་པའི་དུས་ཡན་ཆོད་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ཡིན་པ་རྡོ་རྗེའི་གདན་དུ་སངས་ རྒྱས་གསར་དུ་བརྙེས་པར་བཤད་པ་དང་། དེར་མ་ཟད་རྒྱ་ཆེ་རོལ་པ་སོགས་ཐེག་ཆེན་གྱི་མདོ་ སྡེར་ཡང་། ས་བཅུ་བརྙེས་པའི་འཕགས་པར་བཤད་པ་ཙམ་མ་གཏོགས་རྒྱལ་བུ་དོན་གྲུབ་ཀྱི་ རྟེན་ལ། རྡོ་རྗེའི་གདན་དུ་སངས་རྒྱས་གསར་ཐོབ་ཡིན་པ་སོགས་ཐེག་དམན་དང་འདྲ་བ་ནི་ དྲང་དོན་ཡིན་ལ། མདོ་སྡེ་གཞན་མང་པོར། ཐོག་མ་མེད་པའི་དུས་ཀྱི་སྔོན་རོལ་ནས་སངས་ རྒྱས་པ་ཡིན་པར་བཤད་པ་ནི་ངེས་དོན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པར་ཡང་སྣ་ཚོགས་ གསུངས་ཏེ། འཇམ་དཔལ་རྩ་རྒྱུད་ལས། རྒྱ་ཆེ་རོལ་པ་སོགས་དང་མཐུན་པར་གསུངས་ ཤིང་། བྱ་སྤྱོད་གཞན་ལས་ཀྱང་དེ་དང་མཐུན་པ་དང་། ཐོག་མ་མེད་པའི་དུས་ཅན་དུ་བཤད་ པ་དང་། རྣམ་སྣང་གི་ཞིང་ཁམས་གཞི་དང་སྙིང་པོ་མེ་ཏོག་གིས་བརྒྱན་པར་སངས་རྒྱས་ནས། ཞིང་འདིར་འཚང་རྒྱ་བའི་ཚུལ་བསྟན་པ་སོགས་སྣ་ཚོགས་སྣང་ཞིང་། དེ་ཉིད་བསྡུས་པ་ སོགས་ཀྱི་དངོས་བསྟན་ལ་ཡང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དོན་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པ་ཡིད་ཀྱི་ ལུས་ཅན་ས་བཅུའི་མཐར་ཕྱིན་པ་དེ། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ལམ་ཁོ་ནས་སངས་རྒྱ་བར་བཞེད་ 18-401 པ་ལ། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་བསྐུལ་ནས། སྔགས་ཀྱི་ལམ་ལ་བཅུག་སྟེ། མངོན་བྱང་ལྔའི་ གདམས་ངག་བསྟན་ཏེ། སངས་རྒྱས་པར་བཤད་ལ། འདིའི་རྒྱུན་མཐའི་སྔ་ལོགས་ཀྱི་ཏིང་ངེ་ འཛིན་མདོ་ལམ་དེ་ཡང་། ཐེག་དམན་དང་ཆོས་སྐད་གོ་བསྟུན་ནས། བསམ་གཏན་བཞི་པའི་ རབ་མཐའ་ཡིན་པར་བཤད་དོ།

我來直譯這段藏文： 第二十三問題 第二十三問題是：小乘經藏中說在太子悉達多身上成佛是權說，而大乘經中說在無量劫之前已經成佛是了義，雖如是廣為人知，然在不動佛無上續中說于王宮中與妃眷一起依近修次第獲得佛果，若是如此，似應以密咒無上續之教證為主，則在太子悉達多身上新得佛位，不是嗎？ 對此回答：聲聞乘中說太子悉達多降魔之前仍是凡夫，于金剛座新獲得佛果。不僅如此，在大遊戲等大乘經中也僅說是獲得十地聖者而已，除此之外，于太子悉達多身在金剛座新得佛果等與小乘相同者是權說，而在其他眾多經中說從無始時前已成佛是了義。 如是在密咒乘中也有諸多說法：文殊根本續中與大遊戲等相順而說，其他事行續中也有與此相順者，也有說是無始時者，也有說在毗盧遮那佛剎土基與心藏以花嚴飾中成佛后，於此剎示現成佛等種種說法。 在攝真實等顯說中也說：具意身、圓滿十地的一切義成就菩薩，認為唯依波羅蜜多道而成佛，諸佛勸請后，令入密咒道，傳授五現等正覺教誡而成佛。此中關於最後邊際定之前的等持，也與小乘用語相順，說是第四禪究竟。

།བླ་མེད་ལ་ཡང་། རིམ་ལྔ་དང་གྲོལ་ཐིག་སོགས་ལས། དེ་ ཉིད་བསྡུས་པ་ནས་གསུངས་པ་དང་མཐུན་རུང་ལས། ཉེ་རྒྱུའི་དབང་བསྐུར་ཏེ། མངོན་པར་ བྱང་ཆུབ་པའི་རིམ་པས་ཕྱི་ནང་གི་མངོན་བྱང་གཉིས་ལ་བརྟེན་ནས་སངས་རྒྱས་བརྙེས་པར་ བཤད་དེ། དེ་དག་ཀྱང་འོ་སྐོལ་གྱི་སྟོན་པ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་སྦྱར་བ་ནི། དྲང་དོན་གྱི་ དབང་དུ་བྱས་ལ། སྤྱིར་རིམ་པ་དེ་ལྟ་བུའི་སངས་རྒྱས་གསར་དུ་ཐོབ་པ་ཡོད་མེད་ལ་དཔྱོད་ན་ ནི། དེ་དག་ལས་ཅི་རིགས་པ་ནི་ཡོད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་མི་གཡོ་བ་བླ་མེད་ཀྱི་རྒྱུད་ལས་ཁྱིམ་དུ་ བཞུགས་པའི་ཚེ། ཉེ་རྒྱུའི་སྤྱོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སངས་རྒྱས་བརྙེས་པ་ཡིན་ཀྱང་ཆགས་བྲལ་ གྱི་གདུལ་བྱ་འདུལ་བའི་ཕྱིར་རབ་ཏུ་བྱུང་ནས་སངས་རྒྱས་བརྙེས་པར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། ། ཞེས་བཤད་པ་དང་། སྒྲོལ་མ་འབྱུང་བའི་རྒྱུད་ལས་ཀྱང་། ཁྱིམ་དུ་བཞུགས་པའི་སྤྲོས་བཅས་ ཀྱི་སྤྱོད་པ་དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་ནས་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་རྣམས་དང་ལྷན་ཅིག་གཤེགས་པའི་ཚེ། ཞིང་ རྣམས་སུ་ཀུན་འདར་གྱི་སྤྱོད་པ་དང་ནཻ་རཉྫ་ནའི་འགྲམ་དུ་ལོ་དྲུག་ཤིན་ཏུ་སྤྲོས་མེད་དང་། འོ་ ཐུག་གསོལ་བ་ཕན་ཆད་ནས་ཉེ་རྒྱུའི་སྤྱོད་པར་བཤད་པའང་ཡོད་པས་དེ་འདྲའི་རིགས་ རྣམས་ཀྱང་། སྤྱིར་མཐར་ཐུག་གི་འབྲས་བུ་སྒྲུབ་པ་ལ་བླ་ན་མེད་པའི་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པའི་ ལམ་དགོས་སོ། །གང་ཟག་གཅིག་གསར་དུ་སངས་རྒྱ་བའི་ཚེ་འདི་ལྟ་བུ་ཞིག་སྤྱོད་དགོས་སོ་ ཞེས་སྟོན་པའང་ཡིན་ལ། འོ་སྐོལ་གྱི་སྟོན་པ་ཉིད་ལ་སྦྱར་ན། དེ་ཡང་ཚུལ་སྟོན་ཡིན་ནོ། །དེས་ ན་འདི་སྐད་ཅེས་བྱ་སྟེ། རེ་ཞིག་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐེག་པ་ནས། སྔགས་བླ་མེད་ཀྱི་བར་ལ། འོ་སྐོལ་ གྱི་སྟོན་པ་མངོན་པར་སངས་རྒྱས་ཚུལ་ཡང་མི་འདྲ་བ་མང་ཞིང་། གང་ཟག་གཅིག་མངོན་ 18-402 པར་རྫོགས་པར་འཚང་རྒྱ་བའི་ཚུལ་ལ་ཡང་། འཆད་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་མང་ན། དེ་དག་ཕལ་ ཆེར་བ་ནི་ཚུལ་སྟོན་དང་། དྲང་དོན་ཡིན་ལ། མི་འདྲ་བ་དུ་མ་འབྱུང་བ་ནི་སེམས་ཅན་སོ་སོའི་ སྣང་ངོ་དང་བསྟུན་པ་ཡིན་ནོ།

我來直譯這段藏文： 在無上續中，五次第和解脫滴等雖與攝真實所說相順，但說依近因灌頂，以現前菩提次第依止內外二種現等覺而獲得佛果。這些若應用於我等導師世尊，是從權說的角度而言。若總的考察是否有如是次第新得佛果者，其中某些是有的。 如是在不動佛無上續中說：住於家中時依近因行而獲得佛果，但為調伏離欲根機而示現出家后成佛。度母根源續中也說：在家時有具戲論行，出家后與遊方僧眾同行時于諸剎土有遍震行，于尼連禪河岸六年極無戲論行，享用乳糜之後為近因行。由有如是諸類，故總的究竟果位成就需要無上密咒乘道。既是顯示某一補特伽羅新成佛時應當如是修行，若應用於我等導師自身，那也是示現方便。 因此如是說：暫且從聲聞乘到無上密咒之間，我等導師現前成佛方式也有諸多不同，對於一個補特伽羅現前圓滿成佛的方式，也有諸多不同說法。其中大多是示現方便和權說，出現諸多不同是隨順各別有情的見解。

།དེ་ལ་ཐེག་དམན་གྱི་ཆེད་དུ་བྱ་བའི་གདུལ་བྱ་རྣམས་ལ་ནི། བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོར་གཤེགས་པ་ཡན་ཆོད་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་དང་། དེ་ནས་རྡོ་རྗེའི་གདན་དུ་ཐེག་ དམན་རང་དུ་བཤད་པའི་ལམ་བསྒོམས་པས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་གོ་འཕང་བརྙེས་པར་མཐོང་ ཞིང་། ཐེག་ཆེན་མདོ་ལུགས་ཀྱི་ཆེད་དུ་བྱ་བའི་གདུལ་བྱ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱི་སྣང་ངོར། སོ་ སོ་སྐྱེ་བོའི་ས་སྤངས་ནས་ནི། བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གཉིས་ལོན་ཀྱང་། བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོར་ གཤེགས་ཀྱི་བར་ནི་སངས་རྒྱས་མ་ཡིན་པར་སྣང་ཞིང་། དགའ་ལྡན་དུ་གནས་པ་སྐྱེ་བ་གཅིག་ གིས་ཐོགས་པ་དང་། རྒྱལ་བུ་དོན་གྲུབ་ཀྱང་སྲིད་པ་ཐ་མ་པ་དང་འདྲ་བའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔར་སྣང་ཞིང་། དེ་ནས་རྡོ་རྗེའི་གདན་དུ་མདོ་ལམ་ལ་བརྟེན་ནས་མངོན་པར་རྫོགས་པར་ སངས་རྒྱས་པར་མཐོང་བ་ཡིན་ལ། འོག་མིན་གྱི་ཞིང་ཁམས་བལྟ་བར་མི་ནུས་པའི་བྱང་ཆུབ་ སེམས་དཔའ་འཕགས་པ་མདོ་ལམ་པས་ཀྱང་རང་ཉིད་ཀྱིས་མཐོང་ཚུལ་དེ་ཀ་དང་ཕྱོགས་ མཚུངས་ལ། འོན་ཀྱང་ཞིང་མཐའ་ཡས་པ་ན་གཅིག་ཅར་དེ་ལྟ་བུའི་མཛད་པ་སྟོན་པ་དང་། མ་ ངེས་པའི་སྤྲུལ་པ་སྣ་ཚོགས་པ་སྟོན་པ་ཡང་ཤེས་སོ། །སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ གསང་བ་འོག་ཏུ་འཆད་པར་ནི། སྡེ་སྣོད་ཀྱི་ཆོས་ལ་དམིགས་པའི་ཚུལ་དང་། དད་པའི་སྟོབས་ ཀྱིས་ཤེས་པ་ཡིན་གྱི། རང་གི་མཐོང་ཚུལ་གྱིས་ཤེས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྔགས་ཀྱི་ ཆེད་དུ་བྱ་བའི་གདུལ་བྱ་རྣམས་ལ་ཡང་སར་ཏེ། བྱ་སྤྱོད་ཀྱི་ཆེད་དུ་བྱ་བའི་གདུལ་བྱ་སོ་སོ་སྐྱེ་ བོ་ལ་ཕལ་ཆེར་མདོ་དང་འདྲ་ལ། རྣལ་འབྱོར་གྱི་རྒྱུད་ཀྱི་ཆེད་དུ་བྱ་བའི་གདུལ་བྱ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ ལ། དེ་ཉིད་བསྡུས་པ་ནས་བཤད་པ་ལྟར་དང་། བླ་མེད་ཀྱི་ཆེད་དུ་བྱ་བའི་གདུལ་བྱ་ལའང་། རིམ་ལྔ་ཞལ་ལུང་སོགས་ལས་བཤད་པ་དང་། གཏུམ་པོ་ཁྲོ་བོའི་རྒྱུད་དང་། སྒྲོལ་མ་འབྱུང་བ་ 18-403 སོགས་ལས་བཤད་པ་ལྟར་ཅི་རིགས་པར་སྣང་བ་ཡིན་ཏེ། གདུལ་བྱ་དེ་དང་དེའི་སྣང་དོན་དེ་ ལྟར་སྣང་ཞིང་སྣང་བ་ལྟར་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་དོན་བྱེད་ནུས་པ་ཡིན་པས། གསུང་རབ་དེ་དང་དེ་ བཞིན་དུ་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ།

我來直譯這段藏文： 對於小乘所化根機眾生，從趣往菩提樹下之前都是凡夫，之後于金剛座修習小乘自宗所說的道而獲得佛位。在大乘經典道所化凡夫根機的見解中，從捨棄凡夫地起，雖經二無數劫，直至趣往菩提樹下期間顯現為非佛，住于兜率天時為一生補處，太子悉達多亦顯現如同最後有者般的菩薩，之後于金剛座依經典之道而現前圓滿成佛。 色究竟剎土不能見到的聖者經典道菩薩，其自身所見方式也與此相同。然而也知曉于無邊剎土中同時示現如是佛事，以及示現種種不定化身。對於下文所說佛陀不共秘密，是通過緣念三藏法及信力而了知，並非通過自身所見方式而了知。 如是對於密咒所化根機眾生也可類推：對事續與行續所化凡夫根機大多與經典相同；對於瑜伽續所化凡夫根機，如《攝真實經》中所說；對於無上續所化根機，則如《五次第口訣》等所說，以及《忿怒金剛續》與《度母根本續》等所說之任何相應顯現。因為彼彼所化根機如是顯現其義，且如其所現能作世俗諦中的實際作用，故經典如是宣說。

།ངེས་པའི་དོན་དུ་ནི་འོ་སྐོལ་གྱི་སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་པའི་དུས་ གང་ཡིན་ངོས་འཛིན་པ་དཀའ་ཡང་། སྤྱིར་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་འཚང་རྒྱ་ལུགས་གཅིག་ ཅིང་། དེ་ཡང་འདི་ལྟར་ཡིན་ཏེ། ཚོགས་སྦྱོར་གྱི་ལམ་ལ་གནས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ རྣམས་མ་དག་པའི་ཞིང་འདི་རྣམས་སུ་འགྲོ་བ་རིགས་དྲུག་རྣམས་དང་སྣང་བ་ཐུན་མོང་དུ་ སྤྱོད་པ་ཤས་ཆེ་ལ། ས་དང་པོ་ནས་བདུན་པའི་བར་དུ་ནི། བདེ་བ་ཅན་དང་མངོན་དགའ་ལ་ སོགས་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་དགེ་བའི་རྩ་བ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྨོན་ལམ་ འཛོམ་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཞིང་ཁམས་དེ་རྣམས་སུ་གཙོ་བོར་སྤྱོད་ཅིང་། མ་དག་པའི་ཞིང་འདི་ རྣམས་སུའང་སྣང་བ་གཞན་དུ་གྱུར་པའི་ཚུལ་གྱིས་འོང་ཞིང་། སྨོན་ལམ་གྱི་ལུས་ཡོངས་སུ་ བླངས་ནས་སྤྱོད་པར་ནི་བྱེད་དོ། །བརྒྱད་པ་དང་། དགུ་པ་ལ་གཙོ་བོར་འོག་མིན་དང་རྗེས་སུ་ མཐུན་པའི་ཞིང་ཁམས་སུ་འཇུག་ཅིང་། གོང་དུ་བཤད་པའི་དག་པའི་ཞིང་ཁམས་དེ་ཐམས་ ཅད་དུ་ཏིང་འཛིན་གྱི་སྐྱེ་བས་སྤྱོད་ཅིང་རང་སྣང་ལ་ནི་མ་དག་པའི་ཞིང་འདི་མི་སྣང་བས་ འདིར་སྤྱོད་རྒྱུ་མེད་མོད། གདུལ་བྱ་གཞན་སྣང་ལ། སྨོན་ལམ་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་ཞིང་འདི་རྣམས་ སུ་འགྲོ་བའི་དོན་བྱེད་དོ། །ས་བཅུ་པ་ཡང་ཕལ་ཆེར་དེ་དང་འདྲ་བ་ལས། རང་སྣང་ལ་ནི་འོག་ མིན་གྱི་ཞིང་ཁོ་ནར་སྤྱོད་པར་བྱེད་ལ། དག་པ་དང་མ་དག་པའི་ཞིང་ཁམས་གཞན་དེ་གཉིས་ སུ། གཞན་སྣང་སྨོན་ལམ་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་འགྲོ་བའི་དོན་ལ་འཇུག་པ་ཡིན་ནོ།

讓我直譯這段藏文： 然而對於了義，雖然很難確認我等導師成佛的具體時間，但總的來說一切佛陀成就菩提的方式是相同的。也就是說，住于資糧道和加行道的菩薩們在這些不凈剎土中多與六道眾生共同顯現；從初地至七地期間，主要行於極樂世界和妙喜世界等由菩薩們的善根和佛陀願力所成就的剎土中，在這些不凈剎土中也以轉變顯現的方式而來，並以願力所成之身而行持。 第八地和第九地主要趣入色究竟及與之相順應的剎土中，於前述一切清凈剎土中以三昧所生身而行持，在自顯中已不顯現此不凈剎土故無需於此行持，但為利益所化眾生，以願力之力在這些剎土中行持利生事業。第十地也大多與此相同，但在自顯中唯於色究竟剎土中行持，而於其他清凈與不凈二種剎土中，以他顯願力之力趣入利益眾生的事業。

།རྒྱུ་མཚན་དེའི་ ཕྱིར་ན། དངོས་སུ་སངས་རྒྱ་བའི་ཚུལ་ཡིན་ཕྱིན་ཆད། འོག་མིན་གྱི་ཞིང་ཁམས་དེར། ས་ བཅུའི་ཐ་མར་རྒྱུན་མཐའི་ཡེ་ཤེས་བསྐྱེད་ནས། དེའི་སྐད་ཅིག་གཉིས་པར་སྐུ་གསུམ་ཡེ་ཤེས་ ལྔ་ལྡན་གྱི་སངས་རྒྱས་སུ་འགྱུར་ཞིང་། འོག་མིན་གྱི་ཞིང་ཁམས་དེ་ལའང་སྔར་ས་བཅུ་བའི་ 18-404 དུས་ན་གཉིས་སྣང་ཕྲ་མོ་ཞིག་གིས་གཡོགས་ཤིང་ཁྱབ་པ་དེ། དུས་དེར་སངས་ནས་གཉིས་ མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཁོ་ན་སྣང་ངོ་། །དེ་ནས་སྨོན་ལམ་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་ཕྱོགས་བཅུའི་ཞིང་ཁམས་ མཐའ་ཡས་པ་རྣམས་སུ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཛད་པ་ཐམས་ཅད་འབྱུང་བ་ཡིན་པས། སངས་ རྒྱས་པ་ཕན་ཆད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྲུལ་པ་ལས་བྱུང་བ་ངེས་པ་ཞིག་ཡིན་ན། དགའ་ལྡན་ན་ བཞུགས་པ་ནས་བརྩམས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཛད་པ་ཁོ་ནར་ངེས་ལ། ཡང་དག་པ་གཅིག་ཏུ་ན། ས་བཅུའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱང་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་འདུལ་བ་ལ་སངས་རྒྱས་སུ་ སྤྲུལ་ནས་མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་སྟོན་པར་བཤད་པས། དེ་འདྲའི་རིགས་ཡིན་ན་ནི་མཛད་པ་ བཅུ་གཉིས་གར་ཡང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་མཛད་པ་ཡིན་པར་འགྱུར་བ་འདྲའོ་སྙམས་པ་ དཔྱོད་ལྡན་ལ་འབྱུང་སྲིད་ནའང་། འདི་ཡང་མཐར་གཏུགས་པ་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བྱིན་རླབས་ ཀྱི་སྟོབས་ཁོ་ནས་བྱེད་པ་ཡིན་པས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཛད་པ་ཉིད་ཡིན་ཅིང་། སྤྱིར་ན་བདུད་ བཏུལ་བ་ཡན་ཆད་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་། མཛད་པ་ཕྱི་མ་གསུམ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཛད་ པར་བྱེད་པ་ཚུལ་སྟོན་ལ་དེ་ལྟར་ཡིན་ཞེས་བརྗོད་དགོས་ཀྱི། མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཕྲུགས་ གཅིག་གི་དངོས་གནས་ལ་དབྱེ་བ་དེ་འདྲ་མི་སྲིད་དོ། །སངས་རྒྱས་ཐོབ་ཚུལ་ངེས་དོན་འདི་ནི། མདོ་སྔགས་གཉིས་ཀར་གྱི་ཐུན་མོང་ཡིན་པས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་ཁས་བླང་བྱ་ཡིན་ལ། སྔགས་ཀྱི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ནི། རྒྱུན་མཐའ་ལས་ཉེ་རྒྱུའི་དབང་བསྐུར་བ་ལ་བརྟེན་ནས། སྐྱེ་བ་དང་སྐུ་ཡང་ཡན་ལག་བདུན་ལྡན་ཡིན་པ་དང་། སྤང་བྱ་ཡང་འགྱུར་བདེའི་བག་ཆགས་ ཕྲ་མོ་སྤངས་པ་དང་། འཁོར་དང་ཞིང་ཁམས་ཀྱང་ཟབ་མོའི་དཀྱིལ་འཁོར་ཡིན་པར་འཆད་པ་ རྣམས་གཞན་མེད་ཅིང་། དེ་དག་དངོས་པོའི་གནས་ཚུལ་ལ་ཡང་ཞུགས་པ་ཡིན་ནོ།

我來將這段藏文直譯成簡體中文： 因為這個緣故，一旦是真實成佛的方式，在色究竟剎土中，于第十地最後生起金剛喻定智慧，在其第二剎那成為具足五智三身的佛陀。對於那個色究竟剎土，先前在第十地時被微細二現所覆蓋遍滿的情況，在那時得以清凈，唯現無二智慧。此後以願力之力於十方無邊剎土中，顯現一切佛陀事業，因此成佛以後確定是從佛陀化現而來的話，則從住兜率天開始即唯是佛陀事業。然而真實而言，經中說十地菩薩也為調伏眾生而化現成佛示現十二事業，因此有見識者可能會想：如果是那樣的情況，則十二事業無論在何處都將成為菩薩事業。但這一點究竟來說，由於唯依佛陀加持力而行，故即是佛陀事業。總的來說，調伏魔軍以前是菩薩事業，后三種事業是佛陀事業，依顯示方式而言是如此，應當如此解說，而在十二事業的一組中實際上不可能有這樣的區分。這個成佛方式的了義是顯密二者共通的，因此在一切方面都應當承許。密乘不共的是：依靠金剛喻定近因灌頂，出生和身也是具足七支，所斷也是斷除微細樂轉習氣，眷屬和剎土也說是甚深壇城，除此之外別無他法，而且這些也契合事物的實際情況。

།དེས་ན། དངོས་གནས་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་འཛམ་བུའི་གླིང་འདིར་སངས་རྒྱས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་ནི། ལྷས་བྱིན་གྱི་རྨི་ལམ་གྱི་རིའི་རྩེ་མོར་མཆོད་བཞིན་གཉིད་སད་པ་རྣམས་ཁང་བཟང་འདེབས་ 18-405 པར་བྱེད་དོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་མཚུངས་ཤིང་། མདོར་ན་མ་དག་པའི་སྣང་བ་འདི་རྣམས་དངོས་ གནས་ལ་ཡོད་མ་མྱོང་བའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས། བག་ཆགས་ཤིན་ཏུ་སྲབས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་དག་པ་བ་ལ་ཡང་མི་སྣང་ན། རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ལ་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས། ཡོད་ པ་ཡང་མ་ཡིན་ཞིང་སྣང་བ་ཡང་མེད་པ་དེར་སུ་ཞིག་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་འགྱུར། གཞན་ ཡང་འདི་རྣམས་དང་འབྲེལ་བ་འདི་ལྟར་གོ་དགོས་ཏེ། འོག་མིན་སྟུག་པོ་བཀོད་པའི་ཞིང་ལ་ ཡང་། རྗེས་མཐུན་པ་ས་བརྒྱད་དགུ་ལ་སྣང་བ་དང་། ཅུང་ཟད་བསྒྲིབས་པའི་ཞིང་ཁམས་ས་ བཅུ་པ་ལ་སྣང་བ་དང་། ཤིན་ཏུ་དག་པའི་ཞིང་ཁམས་སངས་རྒྱས་ཁོ་ན་ལ་སྣང་བ་སྟེ། དངོས་ བཏགས་མ་ཕྱེ་ན་གསུམ་ཡོད་ལ། དེ་གསུམ་ལ་རིམ་པར་བཏགས་པ་བ་དང་། ཙམ་པོ་དང་། ཁྱད་པར་ཅན་གསུམ་དུ་བརྡའ་སྦྱར་ན་རུང་ངོ་། །དེ་ལ་ལོངས་སྐུའི་ཞིང་ཁམས་ཞེས་བྱ་ཞིང་། ལང་གཤེགས་ལས་གསུངས་པའི། གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་ཀྱི་འོག་མིན་དུ། །འདོད་ཆགས་བྲལ་ ཁྱོད་འཚང་རྒྱའོ། །ཞེས་གཟུགས་ཁམས་ཡིན་པ་དང་། གཙང་མའི་གནས་དག་སྤངས་པ་ཡི། ། འོག་མིན་གནས་མཆོག་ཉམས་དགའ་བར། །ཞེས་གནས་གཙང་མའི་འོག་མིན་མ་ཡིན་པར་ ཡང་བཤད་པ་ལྷའི་བུ་དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོའི་གནས་དེ་ཡིན་ལ། དེར་འཚང་རྒྱ་ཚུལ་བཤད་པ་ འདི་ཡང་། བོད་སྔ་ཕྱི་ཕལ་ཆེར་དང་། རྒྱ་གར་གྱི་པཎྜི་ཏ་མང་པོ་དང་། ད་ལྟར་ཐམས་ཅད་ འོག་མིན་སྟུག་པོ་བཀོད་པར་ལོངས་སྐུ་སངས་རྒྱ་ཚུལ་ཡིན་སྙམ་པ་ཆབས་གཅིག་ཏུ་སྣང་ མོད། འདི་ཡང་མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུ་སྟོན་ཚུལ་གཅིག་ཡིན་ཏེ། དེ་འདྲ་བའི་འོག་མིན་དེ་ཡང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མོས་སྤྱོད་ཤས་ཆེ་བ་རྣམས་དང་། མ་དག་པའི་ས་ལ་གནས་པའི་ འཕགས་པ་འགའ་ཞིག་གི་ཐུན་མོང་གི་དགེ་བའི་ལས་ཀྱིས་སྒྲུབ་པ་ཡིན་ཅིང་། དེས་ན་གནས་ དེར་སྣང་ཚུལ་གྱི་མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུ་འཚང་རྒྱ་བའི་ཚུལ་སྟོན་པ་ནི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ རྣམས་ལ་སྣང་ཞིང་གདུལ་བྱ་ཐུན་མོང་བ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་སྤྱི་མཐུན་ལ་སྟོན་པའི། འཛམ་གླིང་བྱེ་ 18-406 བ་ཕྲག་བརྒྱར་མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱ་འབྱུང་བ་ནི་དངོས་སུ་འོག་མིན་གྱི་སྤྲུལ་ སྐུ་དེས་སྤྲུལ་པ་ཡིན་ཅིང་། དེ་སྤྲུལ་པ་སྟོན་པ་པོ་ཡིན་པས། མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུ་རྩ་བ་ནི། འོག་ མིན་དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོའི་གནས་ན་བཞུགས་པ་དེ་ཡིན་ལ། གཞན་རྣམས་ནི་དེའི་ཡན་ལག་ ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ་ཞིང་། དེ་བཞིན་དུ་སྟོང་གསུམ་ཐམས་ཅད་ལ་རིགས་འགྲེའོ།

我來將這段藏文直譯成簡體中文： 因此，實際上說如來在這贍部洲成佛，就如同提婆達多夢中在山頂上供養后醒來的人們在建造宮殿一樣。簡言之，由於這些不凈顯現實際上從未存在的緣故，即便是習氣極其微薄的清凈菩薩也不見，更何況圓滿佛陀。在既不存在也不顯現的地方，誰能獲得佛果？ 此外，與這些相關的應當如此理解：對於色究竟密嚴剎土，有相似顯現於第八第九地，稍有障蔽的剎土顯現於第十地，極其清凈的剎土唯顯現於佛陀，若不分實假則有三種。若對這三種依次配上假立、一般、殊勝三種名稱是可以的。其中稱為報身剎土，而楞伽經中說："於色界之色究竟，離欲尊將成正覺。"說是色界，又說："超越凈居天處所，色究竟勝處悅意。"說明不是凈居天的色究竟，而是大自在天子的處所。對於在此成佛的方式，雖然西藏前後大多數人和許多印度班智達，以及現在所有人似乎一致認為是在色究竟密嚴成報身佛的方式，但這也是顯示殊勝化身的一種方式。那樣的色究竟也是由偏重勝解行的菩薩們和住于不凈地的某些聖者們共同善業所成就，因此在彼處顯示殊勝化身成佛的方式是顯現於諸菩薩並示現於共同所化凡夫大眾的。于百俱胝贍部洲示現百俱胝十二事業，實際是由色究竟化身所化現，因為他是化現的示現者，所以殊勝化身的根本是住在大自在天處所的色究竟者，其他都應當知道是他的支分，如是類推於一切三千世界。

།གཞན་ ཡང་ཕལ་བོ་ཆེ་ནས། ལེའུ་དགུ་བཅུ་ཙམ་དུ་ཤིན་ཏུ་རྒྱས་པར་བཤད་པའི་གཞི་དང་སྙིང་པོ་མེ་ ཏོག་གི་རྒྱན་གྱིས་བརྒྱན་པའི་ཞིང་ཁམས་ཀྱང་སངས་རྒྱས་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་སྤྲུལ་སྐུའི་ ཞིང་ཁམས་ཡིན་གྱི། འོག་མིན་སྟུག་པོ་བཀོད་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། རྒྱ་དང་ཚད་ཡོངས་སུ་ངེས་པ་ དང་། སངས་རྒྱས་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་ཀྱིས་ཞིང་ཁམས་དེ་གསར་དུ་བསྒྲུབ་པ་ཡིན་པར་ བཤད་པའི་ཕྱིར། བདེ་བ་ཅན་བཞིན་ནོ། །སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་ལས། བདེ་བ་ཅན་དང་། རྣམ་ སྣང་གི་ཞིང་ཁམས་སོགས་མང་པོ་ཞིག་ཨེ་ཝཾ་དང་གཅིག་པར་བཤད་ནས། དོན་གྱི་འོག་མིན་ ཆེན་པོར་བཤད་པ་དང་། ལང་གཤེགས་ལས་ཀྱང་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་བདེ་བ་ཅན་ནས་ འབྱུང་བར་བཤད་པ་སོགས་ནི། ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་གི་དབང་དུ་བྱས་ནས་གསུངས་པ་རྡོ་ རྗེའི་ཞིང་ཁམས་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ཏེ། འདི་ལ་ད་དུང་གཞན་ཡང་ཟབ་མོ་མང་པོ་བཤད་དུ་ ཡོད་དོ། གཞན་ཡང་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལས། གཙང་མའི་གནས་ལ་སོགས་པར་བཅོམ་ལྡན་ གང་ཞིག་རྣམ་པར་བཞུགས་པ་ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱི་སླད་དུ་སྟེ། ཞེས་གསུངས་པའི་གཙང་ གནས་ནི་འོག་མིན་དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོའི་གནས་དེ་ཡིན་ལ། མདོ་ལས་དེ་གཙང་གནས་མིན་ པར་གསུངས་པ་ནི། ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྡེ་སྣོད་ལས་གསུངས་པའི་གཙང་མའི་གནས་ལྔ་པོ་དེ་ རྣམས་མིན་པ་ལ་དགོངས་པས། སྤྱིར་གཙང་གནས་ཡིན་པ་མི་འགལ་ལོ། །དཀྱིལ་འཁོར་ ཞུགས་ཅིང་དབང་བསྐུར་ན། །གཙང་མའི་གནས་སུ་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པའང་ འདི་ཉིད་ཁོ་ན་ཡིན། འོ་ན་དེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཁོ་ནའི་སྤྱོད་ཡུལ་ཡིན་པས། ཉན་ཐོས་ 18-407 ཀྱི་དོན་ཞེས་པ་དང་འགལ་སྙམ་ན། སྤྲུལ་གཞི་དངོས་ཀྱི་འཁོར་ལ་བསམས་པ་ཡིན་མོད་ཀྱི། ཐེག་ཆེན་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་གདུལ་བྱ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་དང་། མ་དག་ས་བདུན་གྱི་འཕགས་པ་ འདུལ་བ་ཙམ་ལ་སྟོང་གསུམ་དུ་མི་གཏོགས་པའི་དག་པའི་ཞིང་རང་དབང་ཅན་མངོན་དགའ་ ལ་སོགས་པར་མི་འཁྲུགས་པ་ལ་སོགས་པ་སངས་རྒྱས་བཞུགས་པ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ཞིག་ ཡོད་པས། དེ་རྣམས་ཀྱིས་གཙོ་བོར་འདུལ་བས། དེ་ཙམ་གྱི་དོན་དུ་འདི་དགོས་པ་མ་ཡིན་གྱི། འདི་ནི་ཉན་ཐོས་ལ་སོགས་པ་ཐུན་མོང་གི་གདུལ་བྱ་རྣམས་ལ་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བའི་ མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུ་རྣམས་སྤྲུལ་པའི་གཞི་ཡིན་པས། དེ་ལྟར་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ།

我來將這段藏文完整直譯成簡體中文： 又從《華嚴經》約九十品中廣說的基礎和精要以妙花莊嚴的剎土也是毗盧遮那佛化身剎土，而非色究竟密嚴，因為說明了其廣量周遍決定，且說是毗盧遮那佛新建此剎土的緣故，如極樂世界。密乘中說極樂世界和毗盧遮那剎土等許多都與雙運相同，解釋為真實色究竟大界，楞伽經中也說一切佛從極樂世界出現等，這是依究竟了義而說，是指金剛剎土。關於這方面還有許多甚深之處可說。 又從時輪中說："諸佛為聲聞故，住于凈居等處。"所說的凈居即是大自在天的色究竟處，經中說彼非凈居處是針對聲聞藏所說的五凈居天而言，故總的來說是凈居處並不相違。如說："入壇城得灌頂，將生於凈居處。"也正是指此處。若想：既然此處唯是菩薩的境界，怎麼說是為聲聞之義呢？雖是就實際化現根本的眷屬而言，但對於不共大乘所化的凡夫和不凈七地的聖者攝受而言，在不屬三千世界的清凈自在剎土現喜等處，有無量安住的不動佛等，因為他們主要攝受彼等，故不需要僅為此等目的而有此處。此處是作為向聲聞等共同所化轉法輪的諸殊勝化身之化現根本，故如是而說。

།སྤྱིར་དག་ པའི་ཞིང་སྤྲུལ་སྐུའི་ཞིང་ཁམས་སུ་གྱུར་པ་འདི་ཀུན་ཀྱང་ཐེག་ཆེན་ཁོ་ནའི་ཁྱད་ཆོས་ཡིན་པ་ ལས། བདེ་བ་ཅན་ལ་སོགས་པ་འདི་ཀུན་ནི་ཁམས་གསུམ་ལ་མི་གཏོགས་པའི་དག་ཞིང་རང་ དབང་ཅན་ཡིན་པ་དང་། བྱང་སེམས་འཕགས་པ་གཙོ་ཆེ་བའི་དགེ་བའི་མཐུ་ལས་གྲུབ་པ་ ཡིན་ལ། འོག་མིན་དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོའི་གནས་དེ་ནི་གཟུགས་ཁམས་སུ་གཏོགས་པར་ བཤད་པ་དང་། ལང་གཤེགས་ཉིད་ལས། ལྷ་ཡི་ཕོ་བྲང་འོག་མིན་པའོ། །ཞེས་ལྷ་གནས་ སུའང་བཤད་པས། མ་དག་པའི་ཞིང་ལ་བརྟེན་པས། དག་ཞིང་བཏགས་པ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་གཉིས་ལའང་མཆོག་དམན་ཅུང་ཟད་ཡོད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པར་ཡང་འོག་ མིན་དེར་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དང་། འཛམ་གླིང་དུ་སྤྲུལ་པའི་སྐུར་སྟོན་པ་དང་། གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་པའི་རི་རབ་ཀྱི་རྩེ་མོ་སོགས་འདོད་པའི་ཁམས་ཀྱི་ལྷའི་གནས་སུ་ལྷའི་ཐུབ་ པའི་ཚུལ་དུ། རང་དབང་ཅན་གྱི་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་བསྟན་ཚུལ་གཞན་ཞིག་ཀྱང་རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ་ སོགས་ལས་འབྱུང་བས། སྤྱིར་ན་མཆོག་གི་སྤྲུལ་པ་ལ་ཡང་མཐའ་གཅིག་ཏུ་མ་ངེས་པ་སྣ་ ཚོགས་པ་ཡོད་པར་ཤེས་དགོས་སོ། །དེ་ཕྱིར་རྒྱལ་ཚབ་བྱམས་པས་ཀྱང་། སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་ པ་དཔག་མེད་པ། །སྤྲུལ་པའི་སྐུར་ནི་འདོད་པ་སྟེ། །ཞེས་ངེས་བཟུང་ཕྱོགས་གཅིག་པ་མ་ 18-408 མཛད་པར་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་རང་བཞིན་ཅན་དང་། རྒྱུ་ནི་ཡོངས་སུ་སྨིན་གྱུར་ནས། ། གང་དང་གང་ལ་གང་དང་ནི། །གང་ཚེ་བྱ་བ་ཕན་གྱུར་པ། །དེ་དང་དེ་ལ་དེར་སྣང་ངོ་། །ཞེས་ དང་། གང་གི་སྲིད་པ་ཇི་སྲིད་པར། །འགྲོ་ལ་ཕན་པ་སྣ་ཚོགས་དག །ཅེས་སོགས་ཤིན་ཏུ་སྒྲ་ ཡང་པར་མཛད་པ་ཡིན་ནོ། ། འདིར་སྨྲས་པ། རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཟབ་དོན་འཇུག་ངོགས་ནི། །རྟོག་གེས་ནམ་ཡང་བགྲོད་ བྱ་མ་ཡིན་ཞིང་། །མན་ངག་ཡིན་ཞེས་རྫུ་ཟོབ་དེས་ཀྱང་མིན། །གྲུབ་པའི་མན་ངག་ལག་ལེན་ ཡོད་ན་ཤེས། །མཐའ་དག་འབྲི་བར་མི་སྤོབས་ཤིང་། །ཀུན་ཏུ་འཁྲུལ་བ་མེད་པའང་མིན། ། འོན་ཀྱང་འདི་ཙམ་མ་ནོར་སྙམ། །གོ་བདེའི་ཕྱིར་དུ་ཞིབ་མོར་བྲིས། །འདི་ལས་ཡེ་ཤེས་ འབར་བ་ཡིས། །ཉེས་ཚོགས་ཚང་ཚིང་ཀུན་བསྲེགས་ནས། །འགྲོ་བ་རྣམས་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱི། ། མ་རིག་མུན་པའང་སེལ་བར་ཤོག ། ཅེས་པ་འདི་ནི་ཆོས་གྲྭ་ཆེན་པོ་གསེར་མདོག་ཅན་ནས། སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་དཔལ་ལྡན་ ཤཱཀྱ་བསྟན་མཛིན་གྱིས། དོགས་གཅོད་ཀྱི་དྲི་བ་བསྐུར་བའི་ལན། རྒྱལ་ཁམས་པ་ཏཱ་ར་ནཱ་ ཐས་སྨྲས་པའོ།

我來將這段藏文完整直譯成簡體中文： 總之，這一切成為清凈剎土化身剎土者，唯是大乘的特徵，其中極樂等這一切是不屬於三界的自在清凈剎土，是由聖者菩薩為主的善業力所成就。而大自在天的色究竟處，說是屬於色界，且《楞伽經》中也說："天之宮殿色究竟。"說是天處，因為依止不凈剎土，是假立的清凈剎土，故二者也有些許勝劣。 如是在密乘中，也有在色究竟處轉法輪，在瞻部洲示現化身，以及非此二者而在須彌山頂等欲界天處以天中聖者之相示現自在化身的其他方式，這些在《金剛空行》等中出現。故應知總的來說，殊勝化身也有種種不一定的情況。因此，佛子彌勒也說："無量佛所化，許為化身相。"未作一向決定，而是不可思議自性。又說："因已圓滿已，于彼彼眾生，何時作利益，于彼彼顯現。"又說："若於有情住，盡其所住時，種種利益事。"等等，極為明顯地宣說。 此處所說：金剛乘深義之門，非是尋思所行境，亦非偽裝為教授，若有成就教授實修則知。不敢盡書一切，亦非全無錯謬，然思此許無誤，為易解故詳書。愿以此智慧光明，焚盡一切過失叢林，並遣除一切眾生無明黑暗。 此乃從大法院金色寺，持教典者吉祥釋迦丹增所發詢問之答覆，遊方者達那那他所說。

། །།མངྒ་ལཾ་བི་སྟཱ་ར་ཀུ་རུ།

這是一個咒語，我將按照要求以四種形式顯示： (藏文：མངྒ་ལཾ་བི་སྟཱ་ར་ཀུ་རུ། , 梵文天城體：मङ्गलं विस्तार कुरु , 梵文羅馬拼音：maṅgalaṃ vistāra kuru , 漢語字面意思：愿吉祥廣大)