taranatha1813_大乘修心七要引導文

多羅那他大師教言集JT372ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བློ་སྦྱོང་དོན་བདུན་གྱི་ཁྲིད་ཡིག་བཞུགས། 18-294 ༄༅། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བློ་སྦྱོང་དོན་བདུན་གྱི་ཁྲིད་ཡིག་བཞུགས། ༄། །དང་པོ། སྔོན་འགྲོ་རྟེན་གྱི་ཆོས་བསྟན་པ། ༄༅། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བློ་སྦྱོང་དོན་བདུན་གྱི་ ཁྲིད་ཡིག་བཞུགས། ༄༅། །ༀ་སྭཱ་སྟི། བླ་མ་དམ་པའི་ཞབས་ཀྱི་པདྨོ་ལ་གུས་པས་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །འདིར་ དཔལ་ལྡན་ཨ་ཏི་ཤའི་བཀའ་བརྒྱུད་དྲི་མ་མེད་པ་རྣམས་ཀྱི་ཐུགས་དམ་གྱི་མཐིལ་ནི། བདག་ གཞན་བརྗེ་བའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ལགས་ཏེ། སྤྱིར་རྒྱལ་བ་འབྲོམ་གྱི་བཀའ་བརྒྱུད་རྣམས་ ལ། སྔགས་དང་ཅུང་ཟད་འབྲེལ་བའི་གདམས་ངག་དང་། མདོ་ལུགས་རང་རྐང་གི་གདམས་ ངག་བརྗོད་ཀྱིས་མི་ལངས་བ་ཞིག་བཞུགས་ཤིང་། དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ལྟ་བ་ ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པ་དང་ཡང་འབྲེལ་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་ལུགས་འདི་ནི་ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ སེམས་ཀྱི་བཀའ་བབས་ཤས་ཆེ་བས། བཀའ་བརྒྱུད་འཛིན་པའི་སྐྱེས་ཆེན་དམ་པ་དཔག་ ཏུ་མེད་པ་བྱོན་པ་རྣམས་ཀྱང་། བདག་གཞན་བརྗེ་བའི་རྣམ་ཐར་ཁོ་ན་ཁུལ་དུ་བྱུང་བ་ཡིན། བཀའ་བབས་ཀྱི་མན་ངག་བསྟན་པ་ལ་ཕྱག་སྲོལ་མི་འདྲ་བ་ཇི་སྙེད་ཅིག་བཞུགས་པ་ལས། འདི་བྱ་འཆད་ཀ་བ་ཆེན་པོའི་བཞེད་པས་དོན་བདུན་གྱི་གཞུང་སྲོལ་ལགས། དེ་ལ་སྔོན་འགྲོ་ རྟེན་གྱི་ཆོས་བསྟན་པ་དང་གཅིག དངོས་གཞི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྦྱང་བ་དང་གཉིས། རྐྱེན་ ངན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་དུ་བསྒྱུར་པ་དང་གསུམ། ཚེ་གཅིག་གི་ཉམས་ལེན་དྲིལ་ཏེ་བསྟན་པ་ དང་བཞི། བློ་འབྱོངས་པའི་ཚད་དང་ལྔ། བློ་སྦྱོང་གི་དམ་ཚིག་དང་དྲུག བློ་སྦྱོང་གི་བསླབ་བྱ་ དང་བདུན་ནོ།

我來幫您翻譯這段藏文。這是多羅那他大師的《大乘修心七要教授》： 大乘修心七要教授 第一、宣說前行所依之法 大乘修心七要教授 嗡薩瓦斯帝！恭敬頂禮至尊上師蓮足。此處，光輝聖者阿底峽傳承無垢諸師的心要即是自他相換之菩提心。總的來說，勝者仲敦巴的傳承中有與密乘略有關聯的教授，以及純粹顯宗的教授不計其數，雖然這些都與無倒空性見相關，然而此法脈偏重於世俗菩提心的傳承，因此無量持教傳承的大德聖者們，也都專注于自他相換的行持。 在諸多不同的傳承教授傳統中，此為大善知識恰卡瓦的七要教法傳統。其中包括：一、宣說前行所依之法；二、正行修習菩提心；三、將違緣轉為菩提道；四、總攝一生修持而說；五、修心之量；六、修心誓言；七、修心學處。 這裡，對於種咒"ༀ་སྭཱ་སྟི"的四種形式解釋如下： (藏文：ༀ་སྭཱ་སྟི) (梵文天城體：ॐ स्वस्ति) (梵文羅馬拼音：oṃ svasti) (漢語字面意思：吉祥如意) 請問您是否需要繼續翻譯其他部分？

། དང་པོ་ནི། ཐོག་མར་སྔོན་འགྲོ་དག་ལ་བསླབ། །ཅེས་གསུངས་པས། རང་གི་སྤྱི་ བོར་རྩ་བའི་བླ་མ་བསྒོམ་སྟེ། དེ་ཉིད་བརྒྱུད་པ་ཀུན་འདུས་ཀྱི་ངོ་བོར་བསམ། མོས་གུས་དུང་ 18-295 བ་དང་བཅས་པས། བླ་མ་ཡང་དག་པ་ཡོངས་ཀྱི་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་ཆེན་པོས་བདག་ ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་གསོལ། བྱམས་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཁྱད་པར་ཅན་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་ བར་མཛད་དུ་གསོལ། ཞེས་གསོལ་བ་ཡང་ཡང་བཏབ་པས་བླ་མ་དེ་ཉིད་རང་གི་སྤྱི་བོ་ནས་ ཞུགས། སྙིང་འོད་ཀྱི་གུར་ཁང་སྒོང་སྐོགས་ཁ་གྱེན་བསྟན་ལྟ་བུར་བཞུགས་པར་བསམ་ལ། མོས་གུས་དུང་བ་ཞིག་བྱ། དེ་ནི་བླ་མའི་རྣལ་འབྱོར་ཏེ། འོག་གི་དམིགས་པ་གང་སྒོམ་པ་དང་ ཐུན་གྱི་སྔོན་དུ་འདི་ངེས་པར་བྱ། སྔོན་འགྲོའི་དམིགས་པ་དངོས་ནི། དལ་འབྱོར་རྙེད་དཀའ། འཆི་བ་མི་རྟག་པ། འཁོར་ བའི་ཉེས་དམིགས། ལས་རྒྱུ་འབྲས་བསམ་པ་རྣམས་ལགས་པས། འཁྲིད་གསར་པ་ཡིན་ན། བསྟན་རིམ་བཞིན་དུ་དམིགས་པའི་རྣམ་གྲངས་ཤིན་ཏུ་མང་པ་དང་བཅས། ཞིབ་མོར་དཔྱད་ ནས་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་སྐྱེས་སུ་སྒོམ་དུ་འཇུག་པ་ལགས། རྗེས་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་རང་བྱན་ཆུད་ པ་ལགས་ན་སླར་ཅུང་ཟད་གསལ་འདེབས་ཀྱི་ཚུལ་དུ། དེ་ཐམས་ཅད་དམིགས་པ་གཅིག་ ཏུ་དྲིལ་ན། ཡང་ཡང་མི་རྙེད་པའི་མི་ལུས་ཁྱད་པར་ཅན་ད་རེས་རྙེད་པ་ལས། ཅི་ནས་ཀྱང་ ཆོས་ཉམས་སུ་ལེན་དགོས་པ་འདུག དེ་ཡང་ནམ་འཆི་ཆ་མེད་པས་ད་ལྟ་ཉིད་དུ་ཆོས་རང་ བྱེད། འཆི་བའི་ཚེ་ཟས་ནོར་ལོངས་སྤྱོད་དགྲ་གཉེན་གནས་ལུས་དབང་ཐང་སོགས་གང་ཡང་ རྗེས་སུ་མི་འབྲང་། ཕན་གནོད་སྤུ་ཙམ་ཡང་མེད། ཚེ་འདི་ལྟས་ཀྱི་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་གང་ ལེགས་བྱུང་ལེགས་ལ་ཐོང་ཅིས་ཀྱང་དགོས་པ་མེད། དགེ་སྡིག་གཉིས་པོ་ནི་ངེས་པར་རྗེས་ སུ་འབྲང་། སྡིག་པ་བྱས་ཟིན་པ་སྐྱུར་དབང་ནི་མེད། དགེ་བ་རང་གིས་མ་བྱས་པ་ཁྱེར་རྒྱུ་ནི་ མེད། ལས་ཀྱི་དབང་གིས་འགྲོ་བ་རིགས་དྲུག་གང་དུ་སྐྱེས་ཀྱང་། སྡུག་བསྔལ་འབའ་ཞིག་མ་ གཏོགས་པ་སྐྱེད་མེད། ངན་སོང་གསུམ་དུ་སྐྱེས་ན་ཅི་ཙུག་བྱེད། མི་སྐྱེ་བའི་གདེང་ནི་གཅིག་ ཀྱང་མེད། ད་ཡོངས་སྡིག་པ་སྲོག་ལ་བབ་ཀྱང་མི་བྱེད། དགེ་བ་ལ་ནན་ཏན་དུ་བསྒྲུབ་སྙམ་པ་ 18-296 ལ་ཡང་ཡང་སྦྱོང་བ་ཡིན། ཐུན་མཇུག་ཏུ་ཡན་ལག་བདུན་པ་ཅི་འགྲུབ་བྱ། ཐུན་མཚམས་སུ་ དམིགས་པའི་དོན་ལག་ལེན་ལ་གདབ་པའོ། །གོང་འོག་ཐམས་ཅད་དུ་འདི་ཉིད་ལག་ལེན་ལ་ ཐེབས་པ་གལ་ཆེའོ། ། ༄། །གཉིས་པ། དངོས་གཞི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྦྱང་བ། གཉིས་པ་དངོས་གཞི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་སྦྱང་བ་ལ། ཞར་བྱུང་དོན་དམ་བྱང་ སེམས་སྒོམ་པ་དང་། གཙོ་བོ་ཀུན་རྫོབ་བྱང་སེམས་བསྒོམ་པ་གཉིས་སོ།

我來�完整翻譯這段內容： 第一：如說"首先當學習諸前行"。于自頂上觀想根本上師，思維其為諸傳承總集之體性。以懇切敬信祈請：愿一切真實善知識大德加持於我，祈願于相續中生起殊勝慈悲菩提心。如是反覆祈請，觀想上師從頂門入內，安住於心間光明帳幕中，如倒置蛋殼。以此生起敬信之念。此即上師瑜伽，于下文任何觀修及每次修法之前，皆當如是行持。 前行正修所緣為：暇滿難得、死亡無常、輪迴過患、業因果思維等。若為初次引導，則應依次宣說極其廣大的所緣內容，細緻觀察后令其生起相續而修。若后已熟練于禪定，則以略作提示的方式，將彼等所有所緣攝為一體：思維今得此殊勝難得人身，必須修持正法。又因死期無定，故當即刻修法。臨終時飲食財富受用、親敵、住處、身體、權勢等任何一切皆不隨行，絲毫無益無損。現世一切所見事物，任其好壞皆應放下，毫無必要。唯善惡二業定隨其後，已造之惡無法拋棄，未造之善無法攜帶。隨業力所生六道中任處，除純苦之外別無所得。若生三惡趣將如何應對？無有絲毫不生之把握。從今以後，縱遇命難亦不造惡，當勤修善法，如是反覆修習。座末當盡力行持七支供。座間則于所緣義付諸實修。上下一切皆當切要落實于實修。 第二、正行修習菩提心 第二正行修習二種菩提心中，分為：旁述修習勝義菩提心與主要修習世俗菩提心二者。

།དང་པོ་ནི། ཆོས་ ཀུན་རྨི་ལམ་ལྟ་བུར་བསམ། །མ་སྐྱེས་རིག་པའི་གཤིས་ལ་དཔྱད། །གཉེན་པོ་ཉིད་ ཀྱང་རང་སར་གྲོལ། །ངོ་བོ་ཀུན་གཞིའི་ངང་ལ་བཞག །ཅེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱི་ དྲིལ་དོན་ནི། སྔོན་འགྲོ་དང་རྗེས་སྔར་ལྟར་ལས། དངོས་གཞི་དམིགས་པ་ནི་ཕྱི་ནང་དུ་སྣང་ བའི་དངོས་པོ་འདི་དག་ཐམས་ཅད། སྣང་བ་ལྟར་བདེན་བདེན་འདྲ་བར་འདུག་ཀྱང་རང་གི་ སེམས་ཀྱི་འཁྲུལ་སྣང་ཡིན། དོན་ལ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་གྲུབ་པ་མེད་པས་རྨི་ལམ་དང་འདྲ་ཞེས་ འདུན་པ་ཅུང་ཟད་སྦྱངས་ལ། སླར་རང་སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ལ་ཅེར་གྱིས་བལྟས་ཤིང་། བཙལ་བ་ ན་ཁ་དོག་དབྱིབས་སོགས་ངོ་བོ་གང་དུའང་མ་གྲུབ་པ་ལ། སེམས་ཀྱང་སྐྱེ་མེད་བདེན་མེད་ དུ་ཐག་བཅད་ནས། སྙིང་པོ་བདེན་མེད་ཀྱི་འདུན་པ་ཁོ་རང་གི་ངོ་བོ་ལ་བལྟས་པས་གཏད་ མེད་དུ་ཡལ་བ་དེ་ཀའི་ངང་དུ་ལྷོད་ཀྱིས་སློད་ལ་བཞག་གོ །དེ་ཉིད་ཡང་ཡང་དུ་བསྒོམ་པར་ བྱ་ཞིང་། ཐུན་མཚམས་སྒྱུ་མའི་སྐྱེས་བུར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པས། ཐུན་མཚམས་སྤྱོད་ ལམ་ཅི་བྱེད་ཀྱང་། སྣང་བ་ཅི་ཤར་དེ་ལ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་མེད་བཞིན་དུ་སྣང་བར་ཐག་བཅད་པའི་ འདུན་པ་རྒྱུན་ཆགས་སུ་བསྐྱང་ངོ་། ། གཉིས་པ་ཀུན་རྫོབ་བྱང་སེམས་ལ། སྔོན་འགྲོ་དངོས་གཞི་རྗེས་གསུམ་ལས། དང་པོ་ ནི། བྱམས་སྙིང་རྗེ་སྒོམ་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་དང་པོ་སྐྱེ་བླ་བ་ལ་སྒོམ་པ་ནི། དྲིན་ཆེ་ཞིང་ཉེ་བའི་ ཕ་མ་མཛའ་བཤེས་སོགས་དང་། སྡུག་བསྔལ་ཆེ་བ་ངན་སོང་གསུམ་དང་། གཞན་ཡང་སྡུག་ 18-297 བསྔལ་སྣ་ཚོགས་མྱོང་བའི་མི་ལ་སོགས་པ་དང་། སྡིག་པ་ཆེ་བ་ཚེ་འདིར་དཔལ་འབྱོར་དབང་ ཐང་སོགས་ཡོད་སྲིད་ཀྱང་། སྡིག་པ་རྔམ་པོ་བྱས་པས་ཤི་མ་ཐག་དམྱལ་བར་སྐྱེ་ངེས་རྣམས་ ལ་ཐོག་མར་བསྒོམ། དེ་ནས་སྐྱེ་དཀའ་བ་གནོད་བྱེད་དགྲ་དང་གདོན་རྣམས་ལ་བསྒོམ། དེ་ ནས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་བསྒོམ། དེ་ཡང་དང་པོར་རང་གི་ཚེ་འདི་དང་དངོས་ཀྱི་མས་ ཇི་ལྟར་ཕན་གདགས་པ་བསམ། དེ་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཕ་མར་མ་གྱུར་པ་ གཅིག་ཀྱང་མེད་པས། དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དེ་ལྟར་ཕན་འདོགས་པ་ཤ་སྟག་ཡིན། དེ་ཡང་སྐྱེ་ བ་གཅིག་ཁོ་ན་མ་ཡིན་གྱི། སྐྱེ་བ་གྲངས་མེད་པའི་ཕ་མ་འབའ་ཞིག་ཡིན་པས། འདི་རྣམས་ བདེ་བ་དང་སྐྱིད་པ་ཞིག་བྱ་དགོས། ད་ལྟ་མི་འདོད་བཞིན་དུ་སྡུག་བསྔལ་སྣ་ཚོགས་མྱོང་ བར་མ་ཟད། སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྒྱུ་རྔམ་པོ་ཆེ་ལ་འཇུག་པ་འདི་རྣམས་སྙིང་རེ་རྗེ། བདག་གི་ཕ་ མ་སྡུག་བསྔལ་མྱོང་བ་འདི་ཀུན་ཅི་ཙུག་རང་བྱ། ཞེས་སེམས་ཅན་སྡུག་བསྔལ་མྱོང་བ་ལ་མི་ བཟོད་པའི་སེམས་གང་དྲག་ཅི་དྲག་གི་ཚུལ་དུ་བྱའོ།

我來完整翻譯這段內容： 第一為：諸法如夢想，觀察無生性，對治自處解，體性安住于阿賴耶境界中。如是所說之要義為：前行與結行如前，正行所緣為：此等內外顯現之一切諸物，雖似真實顯現，然實為自心之迷亂顯現。實際上毫無成立，故如夢境。略作修習勝解后，複次直視自心之本性，若尋求則色形等任何體性皆不成立，決定心亦無生無實，觀察無實之勝解自體，則無所緣而消融，于彼境界中松然安住。如是當反覆修習。 如說："座間應作幻化身"，故於座間一切行為中，對任何顯現皆決定為如幻化般無實顯現，應持續修此勝解。 第二世俗菩提心中分前行、正行、結行三者。初者為修習慈悲，其中先從易生起處修習：于大恩近親父母親友等，及大苦三惡趣等，複次于受種種苦之人等，以及大罪者——今世雖有財富權勢等，然因造作重大惡業死後必定轉生地獄者，最初修習。其次於難生起處——加害怨敵鬼魅等修習。然後於一切有情修習。初時思維此生親母如何饒益，如是一切有情無一未曾為父母，彼等皆如是饒益。且非僅一世，乃無數世之父母，故應令彼等安樂歡喜。今不僅違愿受諸苦，且趣入重大苦因，甚為悲憫。我之父母受苦，此等當如何是好？如是對有情受苦生起難忍之心，當盡己所能。

། གཉིས་པ་དངོས་གཞི་ནི། གཏོང་ལེན་གཉིས་པོ་སྤེལ་མར་སྦྱངས། །དེ་ཉིད་རླུང་ ལ་སྐྱོན་ཏེ་བྱ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། སྔ་མ་བཞིན་དུ་བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེ་བསྒོམ་སྟེ། སྙིང་ རྗེའོ་ཟེར་ནས་བཞག་པས་མ་ཕན། འདི་དག་གི་སྡིག་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་བདག་གིས་བླངས། བདག་གི་བདེ་བ་དང་དགེ་བ་འདི་རྣམས་ལ་སྦྱིན་སྙམ་པ་བྱས་ལ། དབུགས་ནང་དུ་རྔུབ་པ་ དང་བསྟུན་ནས། དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྡིག་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་བདག་ལ་སྨིན། དབུགས་ཕྱིར་ འགྲོ་བ་དང་བསྟུན་ནས་བདག་གི་བདེ་དགེ་ཅི་ཡོད་པ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་རེ་རེ་བྱུང་ བར་བསམ། དེ་ལྟར་བྱུང་བ་ལ་དགའ་བ་ཡང་བསྒོམ་སྟེ་དམིགས་སྐོར་གཅིག ཡང་སྔ་མ་ བཞིན་ནས་རླུང་ནང་དུ་རྔུབ་པ་དང་བསྟུན། དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྡིག་སྡུག་ཐམས་ཅད་ཀོ་བ་ སྐྱི་གྲིས་བཞར་བ་བཞིན་དུ་ནག་འུབ་ཀྱིས་བྱུང་སྣ་སྒོ་ནས་ཞུགས་ཏེ་རང་གི་སྙིང་གར་ཐིམ། 18-298 དབུགས་ཕྱིར་འགྲོ་བ་ན། རང་གི་བདེ་བ་དང་དགེ་བ་ཐམས་ཅད་ཟླ་བ་ལྟ་བུའི་རྣམ་པས་སྣ་ སྒོ་ནས་དཀར་ལམ་གྱིས་སོང་། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཕོག དེ་རྣམས་དེ་ཉིད་དུ་སངས་ རྒྱས་ཐོབ་པར་བསམ། དེ་ལ་དགའ་བ་ཡང་བསྒོམ། དེ་ལྟར་དབུགས་ཕྱིར་འགྲོ་ནང་འགྲོ་ ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱང་བར་བྱའོ།། །། ༄། །གསུམ་པ། རྐྱེན་ངན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་དུ་བསྒྱུར་པ། གསུམ་པ་རྗེས་ཐུན་མཚམས་ཀྱི་ཉམས་ལེན་ལ། ཡུལ་གསུམ་དུས་གསུམ་དགེ་ རྩ་གསུམ། །སྤྱོད་ལམ་ཀུན་ཏུ་ཚིག་གིས་སྦྱངས། །ལེན་པའི་ཐོག་མ་རང་ནས་ བརྩམས། །ཞེས་གསུངས་པས། ཡུལ་དགའ་བ་དང་ཡིད་དུ་འོང་བ་ལ་ཞེན་ཆགས། གནོད་ པ་བྱེད་པ་དང་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་ལ་སྡང་སེམས། བར་མ་ལ་ཅི་ཡང་མི་གསལ་བའི་རྨོངས་ བའི་སེམས་རྣམས་འབྱུང་བས། དེ་དག་ནམ་བྱུང་ཙ་ན་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཉོན་མོངས་ པ་དུག་གསུམ་ཐམས་ཅད། བདག་གི་འདི་ལ་འདུས་པར་གྱུར་ཅིག དེ་རྣམས་ཉོན་མོངས་པ་ དང་བྲལ་བར་གྱུར་ཅིག དེ་རྣམས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་ཀྱི་གོ་བདག་གི་འདིས་ཆོད་པར་གྱུར་ཅིག་ སྙམ་དུ་བསམ་པས། དུག་གསུམ་དགེ་རྩར་འགྱུར་བའོ། །དུས་ཐམས་ཅད་དུ། བདག་ལ་ དེ་དག་སྡིག་སྨིན་ཞིང་། །བདག་དགེ་མ་ལུས་དེར་སྨིན་ཤོག །ཅེས་པ་དང་། ཁེ་དང་རྒྱལ་ཁ་ ཐམས་ཅད་ཇོ་བོ་སེམས་ཅན་པ་རྣམས་ལ་འབུལ་ལོ། །གྱོང་དང་བུབ་ཁ་ཐམས་ཅད་བདག་ གིས་བླང་བར་བགྱིའོ།

我來完整翻譯這段內容： 第二正行：如說："輪修施與受二者，復于氣中而修習。"如前修習慈悲，然僅說'悲心'而安住並無益處。思維'愿我取彼等之罪業與痛苦，愿將我之安樂與善業施予彼等'。隨順入息時，彼等一切罪業與痛苦皆於我成熟；隨順出息時，思維我之一切安樂善業，悉皆生起於一切有情。並修習對此生起之歡喜，此為一輪觀修。 複次如前，隨順入息，彼等一切罪業苦難，如刀刮皮般，黑壓壓從鼻孔入，融入自心。出息時，自身一切安樂善業如月光般，從鼻孔白亮亮而出，觸及一切有情，思維彼等當下證得佛果。亦修習對此歡喜。如是當於一切出入息中修習。 第三：將逆緣轉為菩提道 第三座間時分之修持：如說："三境三時三善根，一切行為以言修，取受始從自身起。"由於對可意悅意境生貪著，對加害及不悅意境生嗔心，對中性境生起迷惑心，故彼等生起時，當思維'愿一切有情之三毒煩惱，悉集於我此心，愿彼等遠離煩惱，愿以我此心斷除彼等之煩惱'，如是三毒轉為善根。 一切時中皆如是：'愿彼等罪業於我成熟，愿我善業無餘成熟于彼等。'又如是：'一切利益與勝利，悉供養予諸主尊有情，一切損失與失敗，我願承受。'

།ཞེས་ཡང་ཡང་བརྗོད་ཅིང་ཡིད་ལ་བསམ། གཞན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་ ལེན་པའི་སྔོན་དུ། རང་ལ་སྐྱེ་བ་གཞན་དུ་འབྱུང་འགྱུར་གྱི་སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་ད་ལྟ་སྨིན་ པར་བསམ། གསུམ་པ་རྐྱེན་ངན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་དུ་བསྒྱུར་བ་ནི། སྣོད་བཅུད་སྡིག་པས་གང་ བའི་ཚེ། །རྐྱེན་ངན་བྱང་ཆུབ་ལམ་དུ་བསྒྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། རྐྱེན་ངན་ཐོག་ ཏུ་བབ་པའི་ཚེ། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་དུ་བསྒྱུར་དགོས་པ་ཡིན་པས། དེ་ཡང་ད་ལྟ་ནས་སྦྱངས་ 18-299 དགོས་ཏེ། དེ་ལ་གསུམ། ཀུན་རྫོབ་བྱང་སེམས་ལ་བརྟེན་པ་དང་། དོན་དམ་བྱང་སེམས་ལ་ བརྟེན་པ་དང་། སྦྱོང་བ་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་བརྟེན་པ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། ལེ་ལན་ ཐམས་ཅད་གཅིག་ལ་གདའ། །ཀུན་ལ་བཀའ་དྲིན་ཆེ་བར་བསྒོམ། །རང་ལ་གཞན་ གྱིས་གནོད་པ་བྱེད་པ་དང་། ལུས་ལ་ན་ཚ་སེམས་ལ་སྡུག་བསྔལ། རང་ཕྱོགས་གྱི་སྡེ་གྲོང་ ཞིག་ཉམས། གྲོགས་ཀྱིས་བསླུས་པ་མི་འདོད་པ་ཅི་བྱུང་ན་ཡང་། འདི་ལྟར་གནོད་པ་བྱས་ སྙམ་པའི་འཁོན་འཛིན་དང་། གཞན་ལ་འདིས་ལན་ཞེས་མི་བསམ་པར། རང་ལ་བསམ་སྟེ་ བདག་གཅེས་འཛིན་འདིས་ལས་ངན་བསགས་པས་ལན་པ་ཡིན། རང་སྡུག་རང་གིས་ཉོས་པ་ ཡིན། ད་བདག་གཅེས་འཛིན་འདི་ཅི་རླག་ལ་གཏོང་། གནོད་བྱེད་འདི་རྣམས་བདག་གི་སྡིག་ སྒྲིབ་སྦྱོང་མཁན་ཡིན་པས་ཤིན་ཏུ་བཀའ་དྲིན་ཆེ་སྙམ་དུ་ཡང་ཡང་བསྒོམ། གཉིས་པ་ནི། འཁྲུལ་སྣང་སྐུ་བཞིར་ལྟ་བ་ཡིན། །སྟོང་ཉིད་བསྲུང་བ་བླ་ན་མེད། ། ཅེས་ཏེ། སྤྱིར་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་དང་དགོས་རྐྱེན་ངན་ཅི་བྱུང་བ་དེ་ལ། འདི་སྣང་ཡང་བདེན་ པར་གྲུབ་པ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་སྙམ་པ། སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་གང་ལ་བརྟགས་ཀྱང་། ངོས་བཟུང་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་རང་བཞིན་དུ་ཤེས་ནས། སྣང་ཙམ་དེ་ལ་ཅི་ཡང་མ་ ཡིན་པའི་མི་རྟོག་པར་བཞག དེ་ཡང་སྟོང་པ་ཆོས་སྐུ། གསལ་བ་སྤྲུལ་སྐུ། ཟུང་འཇུག་ལོངས་ སྐུ། དབྱེར་མེད་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུའོ། ། གསུམ་པ་ནི། སྦྱོར་བ་བཞི་ལྡན་ཐབས་ཀྱི་མཆོག །འཕྲལ་ལ་གང་ཐུག་སྒོམ་དུ་ སྦྱར། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ལ་སྦྱོར་བ་བཞི་ལྡན་ནི། ཚོགས་བསགས་པའི་སྦྱོར་བ། སྡིག་ པ་བཤགས་པའི་སྦྱོར་པ། ལྷ་འདྲེ་ལ་གཏོར་མ་སྦྱིན་པ། མཁའ་འགྲོ་ཆོས་སྐྱོང་ལ་མཆོད་ གཏོར་འབུལ་བའོ།

我來完整翻譯這段內容： 如是反覆誦說並思維。在取受他人痛苦之前，當思維自己在其他生中將要生起的一切痛苦現在即刻成熟。 第三將逆緣轉為菩提道：如說："器情罪業充滿時，將逆緣轉菩提道。"如是當逆緣降臨時，應當轉為菩提道，故從現在即需修習。此分三：依世俗菩提心、依勝義菩提心、依特殊修習。 初者，如說："一切過患歸一處，思維對眾恩德大。"當他人加害於自身，或身患疾病心生痛苦，或己方部落毀壞，或被友人欺騙，乃至任何不悅事生起時，不應思維'此人如此害我'而生怨恨，亦不應想'以此報復他人'，而應觀察自身：由此我執積累惡業而得果報，自苦乃是自己購買而得。今當盡力摧毀此我執，當反覆修習'此等加害者是清凈我罪障者，故極具恩德'之念。 二者，如說："視幻相為四身，護持空性無上尊。"總之，於一切顯現及任何逆緣生起時，思維'雖有此顯現，然毫無真實成立'。觀察生住滅三時，了知離一切所執之自性，于彼顯現上安住無念離戲。又彼即是：空性法身、明現化身、雙運報身、無別自性身。 三者，如說："具足四種加行勝方便，當下遇何修所用。"其中四加行為：積資加行、懺罪加行、施食于神鬼、供朵瑪于空行護法。

།དེ་ཡང་འདི་ལྟར་བསྒོམ་སྟེ། བདག་སྡུག་བསྔལ་མི་འདོད་ཅིང་བདེ་ བ་འདོད་ན། དེ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་འོང་བ་འདི་ཚོགས་བསོགས་ཤིག སྡིག་པ་སྦྱོངས་ཤིག་ཅེས་ 18-300 པའི་བརྡར་འདུག་པས་ད་དེ་ལྟར་བྱ་དགོས་སྙམ་ནས། ཡན་ལག་བདུན་པ་དང་ཁྱད་པར་ དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་མཆོད་བསྟོད་རྒྱ་ཆེར་བྱ། སྡིག་པ་བཤགས་བསྡམས་དྲག་ཏུ་བྱ། ཐུན་ མཚམས་ཐམས་ཅད་དུ་ཟང་ཟིང་ཡོ་བྱད་བླ་མ་དང་དགེ་འདུན་ལ་འབུལ་བ། སྐུ་གཟུགས་ལྷ་ ཁང་གླེགས་བམ་ལ་སོགས་པ་བཞེངས་པ་དགེ་བའི་རྐྱེན་འབའ་ཞིག་ཏུ་འགྲོ་བར་བྱ། སྡིག་ བཤགས་ཀྱི་དོན་དུ་མདོ་འདོན་པ་གཟུངས་བཟླ་བ་སཱཙྪ་གདབ་པ། ཕྱག་དང་བསྐོར་བ་ སོགས་ལ་འབད། གནོད་བྱེད་རྣམས་ལ་དམིགས་ནས་གཏོར་མ་སྦྱིན་ཏེ། ཁྱེད་ཀྱིས་སྔར་ བདག་གི་ལན་ཆགས་འཇལ་དུ་འོངས། བུ་ལོན་ཁྱེར་བར་བྱེད་པ་ཤིན་ཏུ་བཀའ་དྲིན་ཆེ། ད་ དུང་བདག་བརླག་པར་མཛད་དུ་གསོལ། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་མི་འདོད་ པ། ནད་བྱུར་ཆགས་ཉམ་ང་ཐམས་ཅད་ང་ལ་སྤུང་དུ་གསོལ། སེམས་ཅན་རྣམས་སྡུག་བསྔལ་ དང་བྲལ་བར་མཛོད་ཅིག་ཅེས་བྱ། ཆོས་སྐྱོང་ལ་མཆོད་གཏོར་ཕུལ་ནས་ཀྱང་ཚེ་འདིའི་བདེ་ སྐྱིད་གསོལ་བ་མི་འདེབས། བདག་ན་བ་ལེགས་ན་ན་བར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་གསོལ། ཤི་བ་ ལེགས་ན་ཤི་བར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་གསོལ། སོས་པ་ལེགས་ན་སོས་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ ཏུ་གསོལ། ཞེས་སོགས་རེ་དོགས་འགོག་པའི་གསོལ་འདེབས་བྱའོ། །འཕྲལ་བྱ་བ་ཅི་བྱེད་ ཀྱང་ཐམས་ཅད་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་པའི་དོན་དུ་བྱེད་སྙམ་པ་དང་། དགེ་བ་ལ་སོགས་པའི་ རང་གི་བྱ་བ་ལེགས་པ་ཀུན་ལ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་འདི་བས་ཀྱང་ཆེས་ལྷག་པའི་ཆོས་ཀྱི་ བྱ་བ་ལ་འཇུག་པར་གྱུར་ཅིག་སྙམ་པ་དང་། གལ་ཏེ་བྱ་བ་ངན་པ་ལ་དབང་མེད་འཇུག་དགོས་ བྱུང་བའམ་རྣམ་རྟོག་ངན་པ་བྱུང་ན། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བྱ་བ་དང་སེམས་ངན་པ་ ཐམས་ཅད་བདག་གི་འདི་ལ་འདུས་པར་གྱུར་ཅིག་སྙམ་པ་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་བྱ། ཟ་ཉལ་ འཆག་པ་སོགས་བཏང་སྙོམས་ཀྱི་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། གཞན་དོན་གྱི་སེམས་ཉག་གཅིག་ གིས་བྱའོ།

我來完整翻譯這段內容： 如是修習：若我不欲痛苦而欲安樂，則其顛倒而來，此乃積累資糧、凈除罪業之表徵，故當如是而行。思維后，應廣行七支及特別對三寶作供養讚歎，猛勵懺悔防護罪業。於一切座間以資具財物供養上師僧眾，建立佛像、寺廟、經函等唯作善緣。為懺悔罪業而誦經、唸咒、作印塔，努力禮拜、繞塔等。觀想加害者而施食，言："汝等昔來償還我之債務，取走債務極具恩德。祈請繼續摧毀我執。祈請積聚一切有情不欲之苦、病痛、貧乏、衰敗於我，令諸有情離苦。" 獻供護法時亦不祈求此生安樂，而祈："若生病為善，祈加持我生病；若死亡為善，祈加持我死亡；若痊癒為善，祈加持我痊癒。"等如是作息除希懼之祈請。 任何當下所作，皆思為利益有情而作。於一切善業等自己之善妙行為，愿一切有情趨入較此更勝之法行。若不得不無力趨入惡行，或生惡念時，應由衷思維：愿一切有情之惡行與惡念皆集於我此處。飲食、臥息、行走等一切無記之行，亦唯以利他之心而作。

། 18-301 ༄། །བཞི་པ། ཚེ་གཅིག་གི་ཉམས་ལེན་དྲིལ་ཏེ་བསྟན་པ། བཞི་པ་ཚེ་གཅིག་གི་ཉམས་ལེན་དྲིལ་ཏེ་བསྟན་པ་ལ། མན་ངག་སྙིང་པོ་མདོར་ བསྡུས་པས། །སྟོབས་ལྔ་དག་དང་སྦྱར་བར་བྱ། །ཐེག་ཆེན་འཕོ་བའི་གདམས་ངག་ ནི། །སྟོབས་ལྔ་འདི་ཡིན་སྤྱོད་ལམ་གཅེས། །དེ་ལ་སྟོབས་ལྔ་ནི། འཕེན་པའི་སྟོབས། གོམས་པའི་སྟོབས། དཀར་པོའི་ས་བོན་གྱི་སྟོབས། སུན་འབྱིན་པའི་སྟོབས། སྨོན་ལམ་གྱི་ སྟོབས་རྣམས་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡང་འཕེན་པ། དུས་འདི་ནས་བཟུང་སྟེ་སངས་རྒྱས་མ་ཐོབ་བར་ དང་། ཁྱད་པར་མ་ཤི་བའི་བར་དུ་དང་། ཡང་དགོས་དེ་རིང་ལྟ་བུ་ཅིག་ལ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ དང་གཏན་ནས་མ་བྲལ་བར་བྱ། ཞེས་དྲག་ཏུ་བསམ། གོམས་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ གཉིས་དྲག་ཏུ་སྦྱོང་བའོ། །དཀར་པོའི་ས་བོན་ནི། ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་དགེ་སྦྱོར་དང་དགེ་ བའི་ལས་ལ་ཆོག་ཚོད་མི་བྱེད་པར་ཅི་འགྲུབ་འགྲུབ་སྒྲུབ་པའོ། །སུན་འབྱིན་པ་ནི། དེ་ཡང་ བདག་འཛིན་འདི་ཅིས་ཀྱང་ཐུལ་བ་ཞིག་བྱ། སྔར་ཡང་འཁོར་བར་འཁྱམས་ཤིང་སྡུག་བསྔལ་ མྱོང་བ་འདི་ཁོ་ནས་ལན། ད་ཡང་འདི་དང་འགྲོགས་ན་སྐྱིད་མེད། ད་རེས་འདི་ཅི་བརླག་ཅིག་ བྱ་སྙམ་དུ་འདུན་པ་ཡང་ཡང་གཏོང་པའོ། །སྨོན་ལམ་ནི། སྤྱིར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་འཁོར་ བ་ནས་འདྲེན་པ་དང་། དགོས་སུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་མི་བརྗེད་པའི་རྒྱུར་དགེ་བ་ཐམས་ཅད་ བསྔོ་ཞིང་སྨོན་ལམ་འདེབས་པའོ། །འཕོ་བ་ནི། དང་པོར་ཡོ་བྱད་ཐམས་ཅད་ཞེན་ཆགས་ མེད་པར། རང་ཕན་ཡོན་འདི་རང་ཆེ་སྙམ་པའི་ཡིད་ཆེས་ཡོད་པའི་སར་དགེ་བ་གཏོང་པ། དཀར་པོའི་ས་བོན་གྱི་སྟོབས་དང་། དེ་སྐྱེ་བ་ཐམས་ཅད་དུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྒོམ་པའི་རྒྱུར་ སྨོན་ལམ་འདེབས་པ་སྨོན་ལམ་གྱི་སྟོབས་དང་། སུན་འབྱིན་པའི་སྟོབས་གོང་བཞིན་གསལ་ བཏབ། འཆི་ཁ་བར་དོ་སྐྱེ་བ་ཐམས་ཅད་དུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་དང་མ་བྲལ་བ་བྱེད་ སྙམ་པ་འཕེན་པའི་སྟོབས་དང་། སྤྱོད་ལམ་ལུས་གནད་ཆོས་བདུན་ནམ། དེ་མ་ནུས་ན་གློ་ གཡས་ཕབ། སྣ་བུག་གཡས་བཀག་ལ། སྔོན་སྒོམ་པའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་སྦྱོང་བ་ 18-302 ནི་གོམས་པའི་སྟོབས་སོ། །འདིར་འགྲོན་བུ་མ་ཉམས་པ་མེས་བསྲེགས་པའི་ཐལ་བ་དང་། རྡོ་ ཁབ་ལེན་གྱི་ཕྱེ་མ་སྦྲང་སྨྱོན་ལ་སྦྱར་བ་སྤྱི་བོར་བྱུགས་པ་རྫས་ཀྱི་འཕོ་བའི་མན་ངག་ཡིན་ནོ།

我來完整翻譯這段內容： 第四、總攝一生修持而示 第四總攝一生修持而示：以精要心要略攝，當與五力相配。大乘遷識之教授，即此五力最為要。 其五力為：發願力、串習力、白善種子力、厭患力、祈願力。 其中發願力：從此時起乃至未得佛果之間，特別是未死之間，乃至於今日，永不離開菩提心，如是猛勵思維。 串習力：猛力修習二種菩提心。 白善種子力：身語意三門之善行及善業不知足，盡力實修。 厭患力：務必降伏此我執。以往輪迴流轉受苦皆因此故，今若與此相伴亦無安樂，今當設法摧毀此執，如是反覆發起希求。 祈願力：總為引導一切有情出離輪迴，尤其將一切善根迴向並祈願作為不忘失菩提心之因。 遷識：首先於一切資具無貪執，以深信此功德廣大之心於善處行善，此為白善種子力；為於一切生中修習菩提心而發願，此為祈願力；如前明觀厭患力；思維臨終、中陰及一切生世不離二種菩提心，此為發願力；威儀具七支坐法，若不能則右脅而臥，塞右鼻孔，修習先前所修二種菩提心，此為串習力。 此處，以火焚未損之小麥成灰，及磁石粉與瘋蜂蜜調合涂頂，此為物質遷識之教授。

། ༄། །ལྔ་པ། བློ་འབྱོངས་པའི་ཚད། ལྔ་པ་བློ་འབྱོངས་པའི་ཚད་ནི། ཆོས་ཀུན་དགོངས་པ་གཅིག་ཏུ་འདུས། །ཞེས་ཆོས་ ཐམས་ཅད་ཀྱི་དགོངས་པ་བདག་འཛིན་འདུལ་བར་འདུས་པས་བློ་སྦྱོང་སྒོམ་བཞིན་བདག་ གཅེས་འཛིན་ཇེ་ཆུང་དུ་འགྲོ་བ་དགོས། དཔང་པོ་གཉིས་ཀྱི་གཙོ་བོ་བཟུང་། །ཞེས་ རང་བློ་དྲང་པོ་ཞིག་གིས་རང་ལ་མ་ཁྲེལ་བ་ཅིག་དགོས། ཡིད་བདེ་འབའ་ཞིག་རྒྱུན་དུ་ བསྟེན། །ཞེས་རྐྱེན་ངན་སྡུག་བསྔལ་ཅི་བྱུང་ཡང་། དེ་ལ་འཇིགས་སྐྲག་དང་ཡི་མུག་ནི་ནམ་ ཡང་མི་སྐྱེ་བར། དགེ་སྦྱོར་གྱི་གྲོགས་སུ་འགྲོ་བས། མི་འདོད་པ་བྱུང་བ་སོགས་ཀྱིས་ཡིད་མི་ བདེ་བ་མེད་པའོ། །ཡེངས་ཀྱང་ཐུབ་ན་འབྱོངས་པ་ཡིན། །ཞེས་ཆེད་གཏད་གཉེན་པོས་ མ་བཏུལ། དྲན་པས་མ་བཟུང་ན་ཡང་དགྲ་གཉེན་བདེ་སྡུག་གནོད་བྱེད་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྟེང་ དུ། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་རྩོལ་མེད་དུ་ལྷན་ལྷན་སྐྱེའོ། །བཞི་པོ་འདི་དག་ནི་བློ་སྦྱོང་ གནད་དུ་སོང་བའི་ཚད་དེ། འདི་རྣམས་ཡོད་ཀྱང་ཕྱིས་སྒོམ་མི་དགོས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། ། ༄། །དྲུག་པ། བློ་སྦྱོང་གི་དམ་ཚིག དྲུག་པ་བློ་སྦྱོང་གི་དམ་ཚིག་ལ། སྤྱི་དོན་གསུམ་ལ་རྟག་ཏུ་བསླབ། །ཅེས་པ་ནི། བློ་ སྦྱོང་ཁས་བླངས་དང་མ་འགལ་བ་སྟེ། སྡོམ་གསུམ་ཉེས་ལྟུང་གི་དྲི་མས་མ་གོས་པ་དང་། ཐོ་ ཅོར་མ་ཤོར་བ་སྟེ། རང་ལ་བདག་གཅེས་འཛིན་མེད་པར་གཞན་གྱིས་གོར་རེ་བའི་ཤིང་ གཉན་གཅོད་པ། ཆུ་མིག་དཀྲུགས་པ། ལྷ་རྟེན་སྒྱེལ་བ། མཛེ་སྤྲང་དང་འགྲོགས་པ་སོགས་ སྤངས་ཏེ། རྣམ་ཐར་གཙང་བར་བྱེད་པ་དང་ཕྱོགས་རེར་མ་སོང་བ་སྟེ། དགྲ་གཉེན་ཕྱོགས་ རེ་ལ་བློ་སྦྱོང་བའམ། གདོན་གྱི་གནོད་པ་བཟོད་ལ་ད་ལྟའི་གནོད་པ་མི་བཟོད་པ་དང་། དགྲ་ གཉེན་བཟོད་ཀྱང་སྡུག་བསྔལ་མི་བཟོད་པ་དང་། དེ་ཀུན་བཟོད་ཀྱང་སྐྱིད་ཐོག་ཏུ་ཆོས་འཆོར་ 18-303 བ་སོགས་ཕྱོགས་རེ་བ་མ་ཡིན་པར། བདེ་སྡུག་རྐྱེན་བཟང་ངན་སོགས་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱོང་ བའོ། །འདུན་པ་བསྒྱུར་ལ་རང་སར་བཞག །ཅེས་སྔར་རང་གཅེས་གཞན་མི་གཅེས་ པའི་འདུན་པ་དེ་བསྒྱུར་ལ་རང་ཐེད་ལ་འབོར་ཏེ། དེ་ཡང་། མངོན་ཚན་མེད་པར་རང་ སོར་འཇོག །ཡན་ལག་ཉམས་པ་བརྗོད་མི་བྱ། །ཞེས་གཞན་གྱི་སྐྱོན་མི་བརྗོད། གཞན་ ཕྱོགས་གང་ཡང་མི་བསམ་མོ། །ཞེས་གཞན་སུ་ལའང་སྐྱོན་ཞིག་འདུག་པ་མཐོང་ན། ང་རང་ སྣང་བ་མ་དག་པ་ཡིན་ཁོང་ལ་དེ་ལྟ་བུ་ཨེ་ཡོད་མི་ཤེས་རང་སྣང་མ་དག་པས། སྟོན་པ་བཅོམ་ ལྡན་འདས་ཀྱང་སྐྱོན་ཅན་ཞིག་ཏུ་ལྟ་བ་ཇི་སྙེད་ཅིག་བྱུང་བ་དང་འདྲ་སྙམ། རང་སེམས་སྐྱོན་ ཅན་ཚར་བཅད་པར་བྱའོ།

我來完整翻譯這兩段內容： 第五、修心圓熟之量度 第五修心圓熟之量度：諸法證悟歸一義，即一切法之證悟歸於降伏我執，故修心時我愛執應漸漸減少。持守二種主要見證，即以正直之心對自己無有羞愧。恒常安住唯一樂心，即遇惡緣痛苦皆不生怖畏失望，轉為修行助緣，不因不悅等生起不樂。縱散亂亦能為熟練，即雖未以刻意對治降伏，未以正念攝持，于怨親苦樂加害等一切上，二種菩提心自然任運而生。此四即是修心要領圓熟之量度，然具此等亦非無需繼續修習。 第六、修心之誓言 第六修心之誓言：當恒時修學三總義，即不違修心之誓願：不為三戒過失垢染，不失正軌，即於己無我愛執，不砍神木、不污水源、不移神像、不與麻風乞者為伴等，保持行為清凈，不偏一方，即不僅于怨親一方修心，或能忍鬼魔害而不能忍現前損害，或能忍怨親而不能忍痛苦，或能忍此等而於順境退失正法等偏一方，應于苦樂善惡等一切緣上修習。轉變意樂安住自處，即轉變先前愛己不愛他之意樂而安住自處。又云：無有表示安自然，不說支分諸過失，即不說他人過失。任何他方皆不思，即見任何人有過失時，應思我是不清凈顯現，彼是否確有此等不知，因自顯不清凈，如同有若干見佛世尊亦為有過者一般，當降伏自心有過之分。

།ཉོན་མོངས་གང་ཆེ་སྔོན་ལ་སྦྱངས། །ཞེས་རང་རྒྱུད་ལ་ བརྟགས་ནས་ཉོན་མོངས་པ་གང་ཆེ་བ་དེའི་སྟེང་དུ་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྤུངས་དགོས། འབྲས་ བུ་རེ་བ་ཐམས་ཅད་སྤངས། །ཞེས་བློ་སྦྱོང་བསྒོམས་པས་ལྷ་འདྲེ་སོགས་དབང་དུ་འདུ་ལ་ རེ་བའམ། རང་སྐྱེས་བུ་དམ་པར་གོ་བ་ལ་རེ་ནས། གནོད་ལན་དུ་ཕན་བྱེད་པ་ལ་སོགས་མགོ་ བསྐོར་ཡིན་པས་སྤངས། དུག་ཅན་གྱི་ཟས་སྤངས་ཞེས་པས་ནི། རང་གཅེས་འཛིན་དང་དངོས་ པོ་བདེན་འཛིན་གྱིས་ཀུན་ནས་བསླངས་པའི་དགེ་སྦྱོར་ནི། དུག་ཅན་ཡིན་པས་འཛིན་པ་ སྤངས་པའི་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་ཤེས་པར་བྱའོ། །གཞུང་བཟང་མ་བརྟེན་ཞེས་པ་གཞན་གྱིས་གནོད་ པ་བྱས་པ་ལ་འཁོན་དུ་འཛིན་པ་མི་བྱ། ཤགས་ངན་མ་རྒོད་ཅེས་པ་ནི། གཞན་སྐྱོན་གྱི་མཚང་ ནས་མི་འབྲུ་བའོ། །འཕྲང་མ་སྒུག་ཅེས། གཞན་གྱིས་གནོད་པ་བྱས་ནས་ལོ་མང་པོ་སོང་ཡང་ མ་བརྗེད་པར་གནོད་ལན་འཁྱོལ་དུས་གནོད་པ་སྐྱེལ་བར་མི་བྱ། གནད་ལ་མི་དབབ་ཅེས་པ། མིའི་མཚང་འབྲུ་བ་དང་ཚིག་རྩུབ་བྱེད་པ་དང་། མི་མ་ཡིན་གྱི་སྲོག་སྔགས་བཟླ་བ་སོགས། གཞན་སེམས་ལ་ཟུག་རྔུ་བསྐྱེད་པའི་ཚིག་མི་བརྗོད། མཛོ་ཁལ་གླང་ལ་མི་འབྱོ་ཞེས། གཞན་ ལ་ཁག་ངན་བསྐུར་བ་དང་། རང་ལ་བབ་པའི་དཀའ་བའི་བྱ་བ་རྣམས་གཡོ་ཐབས་ཀྱིས་ 18-304 གཞན་ལ་བསྒྱུར་བར་མི་བྱ། ལྷ་བདུད་དུ་མི་དབབ་ཅེས་པ། བློ་སྦྱོང་བསྒོམས་ནས་རང་རྒྱུད་ རེངས་ན་ལྷ་བདུད་དུ་བབས་པ་དང་འདྲ་བས། ཆོས་ཅི་ཙམ་སྒོམ་གྱིན་རང་རྒྱུད་ཇེ་ཐུལ་དུ་ འགྲོ་བར་བྱའོ། །ལྟོ་ལོག་མི་བྱ་ཞེས་པ། ནད་ཞི་བ་གདོན་ཞི་བ་རྐྱེན་ངན་བཟློག་ལ་རེ་ནས་བློ་ སྦྱོང་བྱེད་ན། གཏོ་བཅོས་བོན་གྱེར་དང་འདྲ་བས་སྙེམས་འཁྲིགས་རེ་དོགས་སྤངས་ཏེ་བསྒོམ། སྐྱིད་ཀྱི་ཡན་ལག་ཏུ་སྡུག་མ་ཚོལ་ཞེས་པ་ནི། ཡོན་བདག་ལ་ན་ཚ་ཤི་ཆད་བྱུང་ན་ཚོགས་ གསོག་ཡོང་། གྲྭ་རོགས་གྲོགས་མཆེད་ཤི་ན་དཔེ་ཆ་ལྷ་རྟེན་སོགས་འོང་། རང་དང་མཉམ་པ་ ཤི་ན་ང་གཅིག་པུ་ལ་བསོད་ནམས་འོང་། དགྲ་ཤི་ན་འཚེང་སྙམ་པ་དང་། མདོར་ན་རང་སྐྱིད་ པའི་ཕྱིར་དུ་གཞན་ལ་སྡུག་བསྔལ་དང་མི་འདོད་པ་ཡོང་དུ་རེ་བ་དེ་སྤོང་བའོ། ། ༄། །བདུན་པ། བློ་སྦྱོང་གི་བསླབ་བྱ། བདུན་པ་བློ་སྦྱོང་གི་བསླབ་བྱ་ནི། རྣལ་འབྱོར་ཐམས་ཅད་གཅིག་གིས་བྱ། །ཞེས་ ཟས་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར། གོས་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར། ཉལ་བའི་རྣལ་འབྱོར། འདུག་པའི་རྣལ་འབྱོར་ སོགས་ཐམས་ཅད་གཞན་ལ་ཕན་པའི་སེམས་འབའ་ཞིག་གིས་བྱའོ།

我來完整翻譯這段內容： 煩惱何者大先凈，即觀察自相續，於何者煩惱最大處積聚一切法。斷除一切求果愿，即修習修心而期望降伏神鬼等，或因期望自成聖者而行損害之報恩等皆為欺詐故當斷除。斷除毒食，即由我愛執和實執所發起之善行，因其有毒，應知如幻而斷除執著。不依善規，即他人作害不應懷恨。不笑惡氣，即不揭他人過失之短處。不候隘口，即他人作害雖經多年不忘，待機報復時不應作害。不擊要害，即不挖人隱私、說粗語及持誦非人咒等，不說令他人心生刺痛之語。不移牦牛過載于牛，即不將惡名加於他人，不以詭計將自己應做之難事轉嫁他人。 不降天入魔，即修心后若自相續僵硬則如同天入魔，故修習任何法時自相續應漸漸調伏。不求反果，即為愈病、息鬼、遣除惡緣而修心，則如同尋求治療的苯教儀式，應斷除傲慢、希望、憂慮而修習。莫求樂支上尋苦，即施主遭遇病痛死亡時可積資，同修道友去世時可得經書佛像等，與己同輩死時想著唯我得福德，敵人死時心生歡喜，總之，為自樂故而期望他人遭受痛苦不悅之事，應當斷除。 第七、修心教誡 第七修心教誡：一切瑜伽由一做，即飲食瑜伽、衣服瑜伽、臥息瑜伽、安坐瑜伽等一切皆以唯一利他之心而行。

།ལོག་གནོན་ཐམས་ ཅད་གཅིག་གིས་བྱ། །ཞེས་ཉམས་ལེན་བྱས་དུས་ནད་མང་བ་དང་། གནོད་པ་ཁ་ཟུག་པ་ དང་། མི་ཁ་སྡང་བ་དང་། སྒོམ་གྱིན་ཉོན་མོངས་ཆེ་རུ་འགྲོ་བ་འདྲ་བ་བྱུང་ན་སྒོམ་ལོག་ཡིན་ཏེ། དེ་ཐམས་ཅད་ལ་ལོག་གནོན་ནི། མི་འདོད་པ་འདིའི་སྟེང་དུ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མི་ འདོད་པ་སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་འདུས་པར་གྱུར་ཅིག་སྙམ་དུ། བདག་གཞན་བརྗེ་བའི་ལོག་ གནོན་ཁོ་ན་བྱའོ། །ཐོག་མཐའ་གཉིས་ལ་བྱ་བ་གཉིས། །ཞེས་སྔ་དྲོ་དེ་རིང་ཉེས་ལྟུང་གི་ དྲི་མས་མ་གོས་པ་བྱ་སྙམ་པའི་འདུན་པ་ཤུགས་དྲག་སྦྱངས། སྲོད་ལ་དེའི་ཉིན་གོས་མ་གོས་ བལྟས་ཏེ། ཉེས་ལྟུང་མ་བྱུང་ན་དགའ་བ་བསྒོམ། བྱུང་ན་བཤགས་བསྡམས་བྱ། ཉིན་པར་ ཡང་དྲན་གསོས་ཡང་ཡང་བྱའོ། །གཉིས་པོ་གང་བྱུང་བཟོད་པར་བྱ། །ཞེས་སྡུག་བསྔལ་ མི་འདོད་པ་ཉམས་དམའ་བ་གང་བྱུང་ནའང་། སྔོན་གྱི་ལས་ཀྱི་མཐུར་བསམ་སྟེ་ཞེ་འཁང་ 18-305 དང་སེམས་སྡུག་མི་བྱ། གཞན་གྱི་སྡིག་སྡུག་ཐམས་ཅད་བླངས། སྡིག་སྒྲིབ་སྦྱང་བའི་ཐབས་ ལ་འབད་པར་བྱ་སྟེ། སྡུག་བསྔལ་བཟོད་པ་དང་། བདེ་སྐྱིད་འབྱོར་བའི་ཚེ། བག་མེད་དང་ བཏང་སྙོམས་མི་བྱ་བར་ནོར་དགེ་ཕྱོགས་སུ་བཏང་། དབང་ཐང་དགེ་བར་བསྒྱུར། སེམས་ ཅན་ཐམས་ཅད་བདེ་སྐྱིད་དང་ལྡན་པར་སྨོན་ལམ་བཏབ་པས་སྐྱིད་པ་བཟོད་པར་བྱའོ། ། གཉིས་པོ་སྲོག་དང་བསྡོས་ནས་བསྲུང་། །ཞེས་ཆོས་སྤྱིའི་བསླབ་བྱ་ཐམས་ཅད་དང་། བློ་སྦྱོངས་དགོས་ཀྱི་བསླབ་བྱ། ཅི་བྱེད་རང་དོན་གྱི་རྣམ་རྟོག་གི་འཁྲི་བ་མ་ཞུགས་པར་བྱེད་པ་ གཉིས་ལས་མ་འདས་པར་བསྲུང་བའོ། །དཀའ་བ་གསུམ་ལ་བསླབ་པར་བྱ། །ཞེས་ཉོན་ མོངས་དང་པོར་ངོ་ཤེས་དཀའ་བས། སྐྱེས་མ་ཐག་ཉོན་མོངས་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ། བར་དུ་ བཟློག་དཀའ་བས། དེ་མ་ཐག་འཕྲལ་དུ་སྤོང་། མཐར་རྒྱུན་གཅོད་དཀའ་བ་ལ། ཕྱིན་ཆད་ འདི་ལྟ་བུ་གཏན་ནས་མི་འབྱུང་བ་བྱ་སྙམ་པའི་ཞེ་བཅད་དམ་པོ་བྱའོ།

我來完整翻譯這段內容： 一切逆壓由一做，即修習時若生多病、損害頻發、人言可畏，及修習時煩惱漸增等情況，此乃修行顛倒，對這一切的逆壓即：愿我這些不悅之上集聚一切眾生的不悅與痛苦，唯一行持自他相換的逆壓。始終二時行二事，即早晨發起今日不為罪過垢染的強烈意樂，傍晚觀察當日染污與否，若無罪過則修歡喜，若有則懺悔防護，白天也應多加憶念。二者隨生皆當忍，即遇痛苦、不悅、低落任何情況，當思惟往昔業力，不生嗔恨與憂苦。取他一切罪苦，精進凈除罪障方便，即忍受痛苦，安樂富裕時不放逸與捨棄，將財富用於善途，轉權勢為善行，發願一切眾生具足安樂，如是忍受安樂。 二者繫命而守護，即一切共同教法教誡與修心應行教誡，任何所作不令自利分別念繫縛二者，不離此而守護。當學三種難，即煩惱初難識知，故生起即當知是煩惱；中難遮止，故立即當下斷除；后難斷相續，故當立堅決誓願此後永不生起如是煩惱。

།རྒྱུའི་གཙོ་བོ་རྣམ་ གསུམ་བླངས། །ཞེས་བླ་མ་དམ་པ་དང་མཇལ་བ། རང་རྒྱུད་ལས་སུ་རུང་བ། ཟས་གོས་ མཐུན་རྐྱེན་འཛོམ་པ་སྟེ། དགེ་སྦྱོར་སྐྱེ་བའི་རྒྱུའི་གཙོ་བོ་གསུམ་པོ་དེ་རང་ལ་ཚང་ན། སེམས་ ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དེ་དང་ལྡན་པར་སྨོན་ལམ་བཏབ། མ་ཚང་ན་གང་མ་ཚང་བ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ སྟེང་དུ། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དེ་གསུམ་མ་ཚང་བ་ཐམས་ཅད་སྤུངས་ནས། དེ་རྣམས་དེ་ གསུམ་དང་ལྡན་པར་གྱུར་ཅིག་ཅེས་སྨོན་ལམ་བཏབ། ཉམས་པ་མེད་པ་རྣམ་གསུམ་ བསྒོམ། །ཞེས་བླ་མ་ལ་མོས་གུས་ཉམས་པ་མེད་པ། བློ་སྦྱོང་སྒོམ་པ་ལ་སྤྲོ་བ་ཉམས་པ་མེད་ པ། སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་བསླབ་བྱ་ཉམས་པ་མེད་པ་རྣམས་ལ་སློབ། འབྲལ་མེད་གསུམ་ དང་ལྡན་པར་བྱ། །ཞེས་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་དུས་རྟག་ཏུ་དགེ་བ་དང་མ་བྲལ་བར་བྱ། ཡུལ་ལ་ཕྱོགས་མེད་དག་ཏུ་སྦྱངས། །ཁྱབ་དང་གཏིང་འབྱོངས་ཀུན་ལ་གཅེས། ། ཞེས་ཡུལ་སེམས་ཅན་རྣམས་དང་འབྱུང་བ་བཞི་སོགས་བཟང་ངན་ཐམས་ཅད་ལ་བློས་ཁྱབ་ 18-306 པར་བྱ་ཞིང་། དེ་ཡང་ཁ་ཙམ་ཚིག་ཙམ་མིན་པར་བློས་གཏིང་ནས་འབྱོངས་པར་བྱའོ། ། བཀོལ་པ་རྣམས་ལ་རྟག་ཏུ་བསྒོམ། །ཞེས་བློ་སྦྱོང་དཀའ་བའི་ཡུལ་ནི་སྡང་བའི་དགྲ། གནོད་པའི་བགེགས། ཁྱད་པར་རང་གིས་ཕན་བཏགས་པའི་ལན་དུ་གནོད་པ་བྱེད་པའི་ལོག་ སྒྲུབ་མཁན་རྣམས་ལ་གཙོ་བོར་བློ་སྦྱོང་བར་བྱའོ། །རྐྱེན་གཞན་གང་ལའང་ལྟོས་མི་བྱ། ། ཞེས་ཁམས་བཟང་ངན་དང་། ལོངས་སྤྱོད་དཀོན་མོད་དང་། མི་ཁ་བྱམས་མི་བྱམས་སོགས་ གང་ལའང་ཁྱད་མེད་པར་བློ་སྦྱོང་བ་སྟེ། གཞན་ལ་རག་མ་ལས་པའོ། །ད་རེས་གཙོ་བོ་ ཉམས་སུ་བླངས། །ཞེས་ད་རེས་ཚེ་འདི་ལས་ཕྱི་མའི་དོན་གཙོ་ཆེ་དེ་ཡང་འཁོར་བ་ལས་ཐར་ བ་གཙོ་ཆེ། རང་དོན་པས་གཞན་དོན་གཙོ་ཆེ་བཤད་པ་བས་སྒྲུབ་པ་གཙོ། དེ་ཡང་མཁས་པ་ པཎྜི་ཏིའི་ལུང་རིགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དཔྱོད་པ་བས། བླ་མའི་མན་ངག་ལ་ཕུར་ཚུགས་སུ་བསྒོམ་པ་ གཙོ། གོ་ལོག་མི་བྱ་ཞེས། ཆོས་སྒྲུབ་པའི་སྡུག་བསྔལ་མི་བཟོད་པར། དགྲ་འདུལ་གཉེན་ སྐྱོང་བའི་བཟོད་པ་སྒོམ་པ་བཟོད་པ་གོ་ལོག ཆོས་རྣམ་དག་བྱེད་པ་ལ་འདུན་པ་མི་བྱེད་པར་ ཚེ་འདིའི་དཔལ་འབྱོར་ལ་འདུན་པ་བྱེད་པ་འདུན་པ་གོ་ལོག ཐོས་བསམ་སྒོམ་གསུམ་གྱི་སྒོ་ ནས་ཆོས་སྤྱོད་ཀྱི་རོ་མི་མྱོང་བར། ཟང་ཟིང་ལོངས་སྦྱོད་ཀྱི་རོ་མྱང་བ་རོ་མྱང་གོ་ལོག སྡིག་པ་ བྱེད་པ་ལ་སྙིང་རྗེ་མི་བྱེད་པར། ཆོས་ཕྱིར་དཀའ་ཐུབ་བྱེད་པ་ལ་སྙིང་རྗེ་བྱེད་པ་སྙིང་རྗེ་གོ་ ལོག རང་ལ་ལྟོས་པའི་མི་ཆོས་ལ་མི་སྦྱོར་བར། ཚེ་འདིའི་ཆེ་ཐབས་ལ་སྦྱོར་བ་གཉེར་སེམས་ གོ་ལོག འཁོར་འདས་ཀྱི་བདེ་སྐྱིད་དང་དགེ་བ་བྱེད་པ་ལ་དགའ་བ་མི་བསྒོམ་པར། དགྲ་ལ་ སྡུག་བསྔལ་བྱུང་བ་ལ་དགའ་བ་སྒོམ་པ་ནི་རྗེས་སུ་ཡི་རང་གོ་ལོག་སྟེ་དྲུག་པོ་དེ་སྤང་པར་ བྱའོ།

我來完整翻譯這段內容： 取三種主因，即遇見殊勝上師、自相續堪能、飲食衣物順緣具足，這是生起善行的三種主要因緣。若自身具足，則發願一切眾生亦具此等；若不具足，則于所缺之上，積聚一切眾生之此三不具足者，愿彼等具足此三而發願。修三無退失，即對上師信心無有退失、修心歡喜無有退失、三律儀教誡無有退失等而學習。具足三不離，即身語意三者恒時不離善行。 于境無偏遍凈修，普及及深熟皆珍惜，即于眾生及地水火風等一切善惡境遍及其心，且非僅言辭表面，應令心意深入純熟。恒時修習被役使者，即修心難行境是嗔恨之敵、為害之魔，特別是對於報恩以害、行持顛倒者為主而修心。不觀待任何他緣，即無論體性好壞、受用匱乏、人言慈否等任何情況皆平等修心，不依賴他人。 今次修持為主要，即此時此生較來世之義為重要，其中出離輪迴更為重要，利他較自利更為重要，實修較講說更為重要，其中較之智者班智達以教理觀察，以上師教言專一修持更為重要。莫行顛倒即：不能忍受修法苦而修忍受降敵護親之忍為忍辱顛倒，不希求清凈正法而希求今生財富為希求顛倒，不以聞思修三門品嚐法味而品嚐財物受用之味為品味顛倒，不對造罪者生悲而對為法行苦行者生悲為悲心顛倒，不勤行依己之人法而勤行今生顯達之法為精進心顛倒，不對輪涅安樂與善行修歡喜而對敵人遭苦修歡喜為隨喜顛倒，應斷除此六者。

།རེས་འཇོག་མི་བྱ། ཞེས་པ་ནི། ཆོས་ལ་ངེས་ཤེས་མ་སྐྱེས་པས། རེས་བྱེད་རེས་འགའ་ མི་བྱེད་པ་བློ་སྣ་མང་པ་དེ་སྤངས། དོལ་ཆོད་དུ་སྦྱང་། ཞེས་རྣམ་གཡེང་དང་མ་འབྲེལ་བར་བློ་ སྦྱོང་ཉིད་ལ་བློ་ལངས་ཀྱིས་བསྒྱུར་ལ་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་སྦྱོང་། རྟོག་དཔྱོད་གཉིས་ཀྱིས་ 18-307 ཐར་བར་བྱ། །ཞེས་རང་རྒྱུད་ལ་ཉོན་མོངས་སྐྱེ་བའི་ཡུལ་ཡིད་ལ་བྱས་ཏེ། དྲག་ཏུ་སྐྱེ་མི་སྐྱེ་ བརྟག་སྐྱེ་ན་གཉེན་པོ་དྲག་ཏུ་བསྒོམ། ཡང་བདག་གཅེས་འཛིན་ཅི་འདྲ་འདུག་བལྟ། གལ་ཏེ་ མེད་པ་ལྟར་འདུག་ན་ཆགས་སྡང་གི་ཡུལ་ཞིག་བསམས་ནས། ཡང་གཅེས་འཛིན་སྐྱེ་བར་ འདུག་ན། བདག་གཞན་བརྗེ་བའི་གཉེན་པོས་དེ་མ་ཐག་སྤོང་། ཡུས་མ་སྒོམ། ཞེས་ཕ་རོལ་ ལ་རང་གི་དྲིན་ཡོད་པ་དང་། རང་གི་ཆོས་ཉམས་སུ་བླངས་པ་རང་དོན་ཡིན་པས། དེ་ཀུན་གྱི་ ཡུས་གཞན་ལ་མི་འཚོང་བའོ། །ཀུན་སློང་མ་སྡོམ་ཞེས་པ། གཞན་ཕྱོགས་ལ་ཕྲག་དོག་མི་བྱ། གཞན་གྱིས་རང་ལ་གནོད་པའམ། དམའ་ཕབ་སོགས་བྱས་པ་ལ། སེམས་རྒྱུད་འཁྲུགས་པས་ དེའི་ལན་བྱེད་པ་སོགས་སྤངས། ཡུད་ཙམ་མི་བྱ་ཞེས་ཅུང་ཟད་ཙམ་ལ་དགའ་མི་དགའི་རྣམ་ འགྱུར་མི་སྟོན། འོར་ཆེ་མ་འདོད། ཅེས་རང་གི་ཆོས་ཉམས་སུ་བླངས་པ་དང་། དགེ་བའི་ལས་ བྱས་པ་ལ་སྙན་གྲགས་ཡོང་དུ་རེ་བ་སྤང་བའོ། །སྙིགས་མ་ལྔ་པོ་བདོ་བ་ནི། །བྱང་ཆུབ་ ལམ་དུ་བསྒྱུར་བ་ཡིན། །གདམས་ངག་བདུད་རྩིའི་སྙིང་པོ་འདི། །གསེར་གླིང་པ་ ནས་བརྒྱུད་པ་ཡིན། །ཅེས་ཀྱང་གསུངས་སོ།

我來完整翻譯這段內容： 莫行間斷，即由於對法未生定解，時而行持時而不行持的多變之心應當斷除。專一修習，即不與散亂相連，以修心自身之志趣轉變而一向修習。以二觀察而獲解脫，即于自相續生起煩惱之境加以思維，觀察是否猛烈生起，若生則猛烈修習對治。複次觀察我執如何存在，若似無有則思維一個貪嗔之境，若再生我執，則以自他相換對治立即斷除。 莫修怨訴，即對他人雖有自己的恩惠，以及自己修法是為自利，故不向他人訴說此等怨訴。莫束心意，即不嫉妒他方，他人對己造害或貶低等，因心續煩亂而報復等應當斷除。莫為暫時，即對少許不示現歡喜不歡之相。莫求高譽，即對自己修法以及所作善業莫望得到美名。 五濁轉為菩提道，此教言甘露精華，是從金洲傳承而來。如是所說。

།འདི་སྐབས་སུ། ཇོ་བོ་གསེར་གླིང་པའི་ གསུང་གིས། རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་འབུར་འཇོམས་ཏེ། །གཉེན་པོ་ཐམས་ཅད་བཅོམ་བརྡེག་ ཡིན། །འདུན་མ་ཐམས་ཅད་ཆིག་འདྲིལ་ཏེ། །ལས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཆིག་ཆོད་ཡིན། །གཉེན་ པོ་རྣམ་བྱང་གི་ཆོས་བཞི་སྟེ། །མཐའ་འཁོབ་འདུལ་ན་དགོས་པ་ཡིན། །འཁོར་ངན་ལོག་སྒྲུབ་ བཟོད་པ་ལ། །སྙིགས་མའི་དུས་སུ་མཁོ་བ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། རྟོག་པ་སྐྱེས་ཙམ་ཉིད་ ནས། སྟོང་ཉིད་དུ་འབུར་འཇོམས་བྱ། ཉོན་མོངས་སྐྱེས་མ་ཐག་ཏུ་གཉེན་པོས་ཐོག་རྫིས་བྱ། འདུན་མ་ཐམས་ཅད་བདག་འཛིན་ཅི་བརླག་དང་སེམས་ལ་ཅི་ཕན་དུ་སྒྲིལ། ལམ་ཆིག་ཆོད་ དེ། ས་ལམ་རྩི་རྒྱུ་མེད། བདག་འཛིན་རྣམས་བརླག་ནས་སངས་རྒྱས་པ་ཡིན། རྐྱེན་ངན་དགེ་ བའི་བཤེས་གཉེན་ཡིན། །འདྲེ་གདོན་རྒྱལ་བའི་སྤྲུལ་བ་ཡིན། །ན་ཚ་སྡིག་སྒྲིབ་ཀྱི་ཕྱགས་ 18-308 ཤིང་ཡིན། །སྡུག་བསྔལ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ཡོ་ལང་ཡིན། །ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་ཀྱི་ཆོས་བཞི་སྟེ། ། མཐའ་འཁོབ་སོགས་གོང་དང་འདྲ། མི་འདོད་པའི་རྐྱེན་བྱུང་ན་དགེ་བསྐུལ་ཡོང་། གདོན་ ཞུད་བྱུང་ན་ཚོགས་གསོགས་དང་ཐུགས་དམ་འཕེལ། ན་ཚ་བྱུང་ན་སྡིག་སྒྲིབ་འདག །སྡུག་ བསྔལ་རང་བཞིན་སྟོང་པ་ཉིད། །ཆོས་ཉིད་ཡིན་པས་ཉམས་སུ་བླངས་ཆོག །དེ་ཀུན་བྱུང་ན་ བྱུང་གི་བཟང་། །ཞེས་ཉམས་སུ་བླངས། སྐྱིད་ཀྱི་གཉའ་གནོན་ཆེན་པོ་ཡིན། །སྡིག་གི་འཇུག་ སྡུད་ཆེན་པོ་ཡིན། །མི་མཁོ་ཤོས་ལ་འདོད་ཐོག་ཡིན། །ལྟས་ངན་གཡང་དུ་ལེན་པ་ཡིན། ། གཉེན་པོ་ལོག་གནོན་གྱི་ཆོས་བཞི་སྟེ། །མཐའ་འཁོབ་སོགས་གོང་བཞིན། སྐྱིད་སྐྱིད་འདྲ་ན། ཆོས་མིན་གྱི་བྱ་བ་སྣ་ཚོགས་བྱེད་འདོད་ནས་འོང་བས། སྐྱིད་པའི་ངོ་བོ་ལ་བལྟས་ན་སྐྱིད་པ་ དངོས་པོར་གྲུབ་པ་མེད། སྐྱིད་པར་སྣང་བ་ཙམ་དེ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱིན། རང་ཚོ་ ཐུབ་པར་བྱས་པས་གཉའ་གནོན་ཡིན། ཅུང་ཟད་གཅིག་སྡུག་ན་ཡི་མུག་ག་ཆད་པར་འདུག དེ་ལ་སྡུག་པར་སྣང་བ་རྨི་ལམ་སྒྱུ་མ་དང་འདྲ། བཙལ་བས་མ་རྙེད། སྣང་བ་དེའི་སྟེང་དུ་ སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མི་འདོད་པ་ཐམས་ཅད་སྤུངས། སྡུག་བྱ་སྡུག་བྱེད་སྟོངས་པས་ མཇུག་སྡུད་ཆེན་པོ་ཡིན། ལྟས་ངན་དང་ཆོ་འཕྲུལ་བྱུང་ན། རྣམ་རྟོག་སྣ་ཚོགས་འཆར་ཏེ། དེ་ ལ་འདི་ཁ་དགོས་རྒྱུ་ཡིན། བདག་གཅེས་འཛིན་འདིའི་སྟེང་དུ་ལྟས་ངན་ཐམས་ཅད་སྤུངས་ ཤིག་སྙམ་པ་བྱེད་ཅིང་། སྙེམས་འཁྲིགས་མ་ཞུགས་པར་བྱས་ལ་བཞག མི་མཁོ་བ་ཐམས་ ཅད་ཐོག་ཏུ་བབ་ན། བདག་གཅེས་འཛིན་ཁྱོད་ལ་འདི་རང་འཁོ་བ་ཡིན། འདི་བརླག་ཏུ་ཆུག་ ཅིག་སྙམ་ལ་བློ་བདེ་འབོལ་གྱིས་བཞག གཞན་ཡང་འདི་གཅིག་པུ་འདུག་ན་སྐྱོ་རོགས་ཡིན། ལས་ངན་དབང་གི་སེམས་ལྷོང་བྱུང་། ནང་དུ་བསྡད་ན་ཕྱིར་འགྲོ་སྙིང་འདོད། རི་ལ་བསྡད་ན་ ཀླུང་ལ་འབབ་སྙིང་འདོད།

我來完整直譯這段內容： 此時，金洲上師說道： 一切分別念悉皆摧毀，一切對治皆為猛烈擊打。 一切意願皆作總合一，一切諸業皆為一決斷。 對治清凈法有四種，于邊地調伏實為需要。 于惡眷屬反修之忍辱，于濁世時中實為所需。 如是所說，即從分別念剛生起時，即摧毀為空性。煩惱剛生起時即以對治猛力制服。一切意願總合于摧毀我執與利益心。一道決斷，無須計算地道。摧毀我執即是成佛。 逆緣是善知識，魔鬼是佛之化現，疾病是業障之掃帚，痛苦是法性之震動。一切煩惱法有四種，邊地等如前所說。若遇不欲之緣則激發善行，若遇魔障則積資糧與增上修持，若遇疾病則清凈業障，痛苦自性即是空性，因是法性故可修持。此等若生則生為善，如是修持。 是樂之大壓制，是罪之大結集，于最無用處應所欲，是將惡兆轉為吉祥。對治反制之法有四種，邊地等如前。若似安樂，則會生起想做種種非法之事，若觀樂之本性則無實有安樂，僅是顯現為樂，將此佈施予一切眾生。我等能忍故為壓制。稍有痛苦則生絕望無助，於此所顯痛苦如夢如幻，尋求不得，於此顯現之上積集一切眾生之不欲。苦與能苦皆空故為大結集。 若生惡兆與幻變，則顯現種種分別念，於此應如是對治。思維於此我執之上集聚一切惡兆，不令傲慢入心而安住。若一切無用之事降臨，則想："我執啊，這正是你所需要的，讓它毀壞吧"，而安詳安住。複次，若僅有此一事則是厭煩之伴，因惡業力故心生不安，若住于內則欲往外行，若住于山則欲下於谷。

རི་ལ་བསྡད་ན་ ཀླུང་ལ་འབབ་སྙིང་འདོད། ཀླུང་དུ་ཕྱིན་ན་རི་ཁྲོད་དྲན་པ་སོགས་འབྱུང་སྟེ། སེམས་དཔའི་ རིམ་པ་ལས། ཡང་ཡང་སྡོད་ས་རང་སྤོ་ཞིང་། །ཤེས་པ་མི་དགའ་སྐྱོ་བ་ན། །རང་ལ་གཤགས་ 18-309 འདེབས་འདི་ལྟར་བྱ། །ཁྱོད་ཀྱི་གཤིས་ལུགས་འདི་འདྲ་ན། །གནས་མལ་འདི་ཡང་ཡང་རབ་ ཡིན། །བློ་སེམས་འདི་ཀུན་བདེ་མོ་ཡིན། །གཞན་དུ་ཁྱེད་ཀྱིས་སྡུག་སྲན་འདིས། །དམྱལ་བར་ མ་སྐྱེས་ཁར་རྗེ་ཆེ། །བཙོ་བསྲེག་མ་མྱོང་ཁར་རྗེ་ཆེ། །ཞེས་སོགས་དང་། གཞན་ཡང་འཇིགས་ པ་རབ་བསམས་ཏེ། །བདག་ལ་ཁྲེལ་བརྡས་ཆེན་པོ་བྱ། །ལྟོ་ལ་གྱོང་བསྐུར་དཀའ་ཐུབ་བྱ། ། གོས་ལ་གྱོང་བསྐུར་དམན་ཆ་བླངས། །བདེ་སྡུག་ཁྱད་བསད་གཉེན་པོ་བསྒོམ། །ན་ན་ནད་ གཡོག་ཡིན་ཏེ། ན་ཚ་བྱུང་ན་ནད་གཡོག་ལ་འཁང་། དེ་ལ་འདི་ལས་དྲག་པ་ཞིག་བྱེད་ཐང་བ་ ལ། འདི་ལ་ང་དྲིན་ཆེ་བ་ཡིན་ཏེ་སྙམ་ཡུས་པའི་དུས་སུ། ན་བ་འདི་བདག་ཏུ་བཟུང་བས་ལན་ པ་ཡིན། གཞན་སུས་ཀྱང་མ་ལན། ནད་གཡོག་དང་སྨན་གྱིས་ཕན་ན་ལྟ། སྔར་འདི་མ་བྱས་ ཞེས་བྱ་བ་མེད། ད་ཡོངས་གཅེས་འཛིན་ཅན་ཁྱོད་ལ་འདི་ལྟར་བྱུང་བ་སྙིང་ཚིམ་ཞེས་བཞག་ པས་བློ་བདེ་འབོལ་གྱིས་འགྲོ། བདག་ནི་སྐྱོན་གྱི་རྩ་བ་སྟེ། །རྒྱངས་ཀྱིས་སྐྱུར་བའི་ཆོས་ཅིག་ ཡིན། །གཞན་ནི་ཡོན་ཏན་གྱི་འབྱུང་ཁུངས་ཏེ། །ཅངས་ཏེ་ལེན་པའི་ཆོས་ཅིག་ཡིན། །གཉེན་ པོ་མཇུག་སྡུད་ཀྱི་ཆོས་གཉིས་ཏེ། །མཐའ་འཁོབ་འདུལ་ན་དགོས་པ་ཡིན། །འཁོར་ངན་ལོག་ སྒྲུབ་བཟོད་པ་ལ། །སྙིགས་མའི་དུས་སུ་དགོས་པ་ཡིན། །རང་སྐྱོན་རྒྱངས་ཀྱིས་སྐྱུར་བ་དང་། ། གཞན་དོན་ལ་ཅངས་ཀྱིས་འཇུས་པ་གཉིས་སུ་བློ་སྦྱོང་ཐམས་ཅད་འདུས་པ་ཡིན་ནོ། །ལོག་ ཅེར་ལོག་ལ་ཅེར་ཅེར་ལྟོས། །ཤིག་གེ་ཤིག་ལ་འབོལ་ལེ་ཞོག །དེས་ནི་མི་འཆིང་གྲོལ་བར་ འདོད། །རྣམ་རྟོག་གང་ཤར་དེ་ལ་སེམས་ཕྱིར་ཡེངས་སུ་སོང་བ་འདི། ནང་དུ་ལོག་ཅེར་ལོག ངོ་བོ་ལ་ཅེར་གྱིས་ལྟོས། དེ་ཁའི་ངོ་བོ་ལ་ཤིགས་ཀྱིས་ཤིགས་ལ་ལྷོད་ཀྱིས་བཞག །དེ་ལྟར་ན་ ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བློ་སྦྱོང་གི་གདམས་ངག་ཇོ་བོའི་བཀའ་བརྒྱུད་ཡིན་ངེས་ཁྲིད་ཚུལ་མཐའ་ཡས་ པ་ཞིག་བཞུགས་ནའང་། དོན་བདུན་གྱི་གཞུང་ཤིང་འདིར་ཉམས་ལེན་ཐམས་ཅད་འདུ་བ་ ཡིན། ཞེས་པ་འདི་ཡང་རྒྱལ་ཁམས་པ་ཏཱ་ར་ནཱ་ཐས་རྗེ་བཙུན་བླ་མ་དམ་པ་དོན་གྱི་སླད་དུ་ 18-310 མཚན་ནས་སྨོས་དེ། རྗེ་བཙུན་དཔལ་སྟག་ལུང་པ་ཆེན་པོ་དུས་གསུམ་སངས་རྒྱས་ཐམས་ ཅད་ཀྱི་ངོ་བོ།

我來完整直譯這段內容： 若住于山則欲下於谷，若至谷中則想起山間等事。如《菩薩次第》中說： 屢屢變換住所時，心生不喜生厭時，當如是自作責備：你的習性若如此，此處住所實甚好，此等心意皆安樂。以汝於他處受苦忍耐，幸未生於地獄中，幸未經歷煮燒等。 又復深思諸大怖，當對自己作大羞辱，于食受損行苦行，于衣受損取劣品，修持輕視苦樂對治。 若生病時則為看護病人，生病時責備看護，想到本可做得比這更好，此時想到：於此我應感恩，以執我故得此報，非他人所致。看護與藥物若能有益則觀之，無所謂未曾如此做過，今當想："執著者啊，如此發生於你真令人欣慰"而安住，則心意自然安詳。 我是過患之根本，當遠遠拋棄之法，他是功德之源泉，當緊緊執取之法。對治結集之法有二，于邊地調伏實為需要，于惡眷屬反修之忍辱，于濁世時中實為所需。遠遠拋棄自過與緊緊執取利他二者，一切修心皆攝於此。 直視其直而觀看，鬆緩其松而安置，由此欲得解脫不縛。凡是分別念生起時心向外散亂，應向內直視，直觀其本性，于其本性鬆緩鬆緩而輕安安置。 如是大乘修心教授確定為上師傳承，雖有無量引導方式，然一切修持皆攝於此七要之根本。此亦為遍游者達喇那他，為至尊至聖上師義故而言其名號，至尊吉祥札魯巴大士，三世一切佛陀之本體。

རྗེ་ངག་དབང་ཀུན་དགའ་ལེགས་གྲུབ་བཀྲ་ཤིས་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་ པོའི་ཞབས་ཀྱི་བློ་སྦྱོང་གི་ཁྲིད་ཡིག་བསྙེལ་བྱང་། འདུས་ལ་མ་ཚང་པ་མེད་པ་ཞིག་ཡི་གེའི་ ལམ་དུ་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བཀའ་སྩལ་སྤྱི་བོས་ནོད་ནས་སྙིང་པོའི་དོན་ཙམ་བཀོད་པ་སྟེ། རང་ལོ་ ཉེར་དྲུག་ཐ་སྐར་གྱི་ཟླ་བའི་ཚེས་བཅུ་གཅིག་ལ་གནས་མཆོག་རྣམ་རྒྱལ་རབ་བརྟན་དུའོ། །ཡི་ གེ་པ་ནི་ཀུན་དགའ་དར་རྒྱས་སོ། །བཀྲ་ཤིས། ཞུས་དག འདིར་སྨྲས་པ། རྗེ་བཙུན་མར་མེ་མཛད་དཔལ་ནས་བརྒྱུད་པའི། །བདག་གཞན་བརྗེ་ བའི་བློ་སྦྱོང་བྱེད་པའི་ཐབས། །དོན་བདུན་གྲངས་སུ་ངེས་པའི་མན་ངག་འདི། །རྒྱ་བོད་ མཁས་པའི་ཉམས་ལེན་གནད་ཀྱི་མཐིལ། །ཡོངས་སུ་གྲགས་པའི་ལེགས་པ་འདི་དག་གི ། འགྲེལ་པ་འཇམ་མགོན་ཀུན་དགའ་སྙིང་པོ་ཡིས། །མཛད་པའི་གཞུང་འདིའི་མི་ཟད་ཆོས་ སྦྱིན་འདི། །ཚུལ་ཁྲིམས་བཟང་པོས་བསྐྲུན་པའི་དགེ་བ་ཡིས། །མ་རྒན་འགྲོ་བ་སེམས་ཅན་ ཐམས་ཅད་ཀྱི། །རྒྱུད་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་མཆོག་སྐྱེས་གྱུར་ཅིག །པུཎྱེ་ཤྲཱིས་བྲིས་པའོ།

我來完整直譯這段內容： 至尊阿旺貢嘎勒珠札西嘉參華桑波足下修心引導文備忘錄。蒙受頭頂敕令"請以文字方式撰寫一部完整無缺的彙集"，故記錄其心要之義。於己年二十六歲大白月十一日，在至勝南嘉拉登寺作成。書記為貢嘎達杰。吉祥。校對完畢。 此處所言：從至尊燃燈吉祥傳承而來，修習自他相換修心之方便，此七要數決定之口訣，乃是漢藏智者修持之精要。此等廣為人知之善法，文殊怙主貢嘎寧波所造之此論，愿以此無盡法施，由持戒賢所創造之善業，使一切如母有情眾生心相續中生起殊勝菩提心。由普尼西所書。 （註：最後的"པུཎྱེ་ཤྲཱིས"是梵藏混合詞，其中： 藏文：པུཎྱེ་ཤྲཱིས 梵文天城體：पुण्यश्री 梵文羅馬拼音：Puṇyaśrī 漢語字面意思：福德吉祥）

། །།

鑑於您發送的文字只包含藏文標點符號 ། །། (which are shad, nyis shad, and another shad marks)，這些在藏文中是句讀標點符號，翻譯成中文就是"。。。"（句號）。 人類: 這些是用於語言學術用途，請您將藏文完整直譯成簡體中文，藏文不要對照輸出，請一併一次性完整輸出（請您不要只翻譯一部分再另外詢問是否繼續翻譯,不要分段翻譯，遇到ཙནྡྲ་གོ་མི།請翻譯成 月官），不要意譯縮略省略，如果檔案中有重複的部分也照譯不要省略，遇到原文是對仗詩歌體時譯文也請儘量對仗; 如遇種子字和咒語，請一定在原句中以（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）四種形式各自排在一起連續顯示： འདི་ལྟར། དཀོན་མཆོག་གསུམ་དང་། ཁྱད་པར་དུ་ཡང་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྣོད་དུ་རུང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། རྒྱན་དྲུག་མཆོག་གཉིས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཆེད་དུ་བྱ་བ་དང་། མཉམ་མེད་རི་བོ་དགའ་ལྡན་པ། །མི་འཕམ་འཇམ་པའི་དབྱངས་རྗེས་སུ། །མཁས་གྲུབ་གངས་རིའི་ཁྲོད་འདི་རུ། །སྙན་བརྒྱུད་གདམས་པའི་སྲོལ་ཕྱེ་བ། །ཟླ་བ་གྲགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཞབས། །ཐོགས་མེད་དབྱིག་གཉེན་ཕྱོགས་ཀྱི་གླང་། །ཆོས་གྲགས་ཤཱཀྱ་བློ་སོགས་ཀྱི། །བཀའ་དྲིན་དྲན་པའི་གསོལ་འདེབས་ནི། །བདེ་བར་གཤེགས་པའི་གསུང་རབ་པདྨ་དཀར་པོའི་མཛོད། །ཐར་འདོད་བློ་གསལ་དམ་པ་རྣམས་ཀྱི་འཇུག་པའི་སྒོ། །གང་ཞིག་དབུས་འགྱུར་རྒྱ་མཚོ་ལས་བཟླས་རིན་ཆེན་སྤུངས། །འཇིག་རྟེན་རབ་རིབ་མུན་གསལ་འདྲེན་པའི་འོད་དཀར་ཅན། །བྱེད་པའི་རྒྱལ་པོ་གང་དེས་དམ་པའི་ཆོས། ། དྲི་མེད་འོད་ཀྱི་ཕྲེང་བ་ཡོངས་འཕྲོ་འདིས། །འཇིག་རྟེན་མ་རིག་མུན་སེལ་བདེ་བའི་ལམ། །ཕྱེ་སྟེ་དགེ་ལེགས་ཀུན་གྱི་བཅུད་ཐོབ་ཤོག ། །།