taranatha1806_他空中觀莊嚴論

多羅那他大師教言集JT365གཞན་སྟོང་དབུ་མའི་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། 18-97 ༄༅། །གཞན་སྟོང་དབུ་མའི་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ།། ༄། །རྒྱལ་བའི་བཀའ་ཚད་མའི་ལུང་དུ་བསྟན་པ། ༄༅། །གཞན་སྟོང་དབུ་མའི་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །ༀ་སྭཱ་སྟི། ན་མོ་བུདྡྷ་ཡ། གང་གི་ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེའི་མེ་ལྕེ་ཡིས། །བདག་ཏུ་ལྟ་བའི་ རི་དང་ནགས་བཅོམ་སྟེ། །རྣམ་ཤེས་བདུན་གནས་ས་འོག་འཇིག་རྟེན་སྐྱོང་། །ལྷ་ཡི་ལྷར་ གྱུར་རྒྱལ་བའི་དབང་པོར་འདུད། །གང་དེའི་བསྟན་པ་གནས་སྐབས་ཐ་དད་ཚུལ། །ཐམས་ ཅད་ཆོས་ཉིད་འདི་ལ་འབབ་ཚུལ་སྟོན། །འོན་ཀྱང་བྱིས་པ་མི་མཐུན་རྩོད་གྱུར་ལ། །ཡང་ དག་རིགས་པའི་གདམས་ངག་སྦྱིན་པར་བྱ། །གངས་ཅན་འདི་ན་མུ་སྟེགས་གྲུབ་མཐའ་དང་། ། ཉན་ཐོས་ཚུལ་ལུགས་གཙོ་བོར་འཛིན་པ་མེད། །དེ་དེའི་བག་ཆགས་སད་རྣམས་ཐེག་མཆོག་ གི །གཞུང་དོན་ལོག་པར་འགྲེལ་འདི་བཟློག་པར་བྱ། །འཕགས་ཡུལ་མཁས་རྣམས་རྒྱལ་ བས་གསུང་ཕྱིན་ཆད། །ལུང་དེ་ཚད་མ་ཉིད་དུ་ཁས་ལེན་ཏེ། །རིགས་པ་ཉེས་པ་ཟད་པ་རྫུན་ གྱི་ཚིག །མི་གསུང་ཞེས་འདོད་དེ་ཕྱིར་ཉན་ཐོས་པ། །ཐེག་ཆེན་རྒྱལ་བའི་བཀའ་མིན་ཞེས་ ཟེར་ཞིང་། །བཀའ་རུ་གྲུབ་ན་དེ་ཡང་ཁས་ལེན་པས། །ཐེག་ཆེན་བཀའ་སྒྲུབ་བསྟན་འཆོས་ རྣམས་ལས་མཛད། །བོད་རྣམས་རང་འདོད་དང་མཚུངས་ལུང་འགའ་ཞིག །འདོད་ཀྱི་གཞན་ ཀུན་ཐམས་ཅད་དྲང་དོན་ཏེ། །འགྲོ་ལ་ཕན་དོན་ཡིན་པས་ངོ་མཚར་མོད། །ངོ་བོ་དོན་ལ་ མི་གནས་རྫུན་དུ་འདོད། །འདི་ལྟར་འདོད་ལ་ཚད་མའི་ལུང་མི་འགྲུབ། །ཉེས་པ་ཀུན་ཟད་ རྒྱལ་བ་རྫུན་གསུང་ན། །ཕྱོགས་རེ་སྤངས་པའི་སློབ་པ་འཕགས་རྣམས་དང་། །ཉེས་ཀུན་དང་ བཅས་སོ་སྐྱེ་སྨོས་ཅི་དགོས། །རྫུན་དང་བཅས་པ་སྐྱེས་བུ་ཚད་མ་མིན། །དོན་གྱིས་སངས་ རྒྱས་ཚད་མ་མིན་འདོད་པའི། །ནང་པའི་གྲུབ་མཐའ་སྨྲ་བ་དེས་ཅི་རུང་། །ཞེས་པ་ནི་རྒྱལ་ བའི་བཀའ་ཚད་མའི་ལུང་དུ་བསྟན་པའོ།། །། 18-98 ༄། །འཁོར་ལོ་རིམ་པ་གསུམ་གྱི་སྟོན་ཚུལ་ལ་ཡང་དཔྱད་པ། བོད་རྣམས་ཕལ་ཆེར་འཁོར་ལོ་རིམ་གསུམ་ཡང་། །དང་པོར་ཆོས་ཀུན་བདེན་གྲུབ་ བསྟན་ཕྱིར་རྫུན། །བར་པ་སྟོང་ཉིད་བསྟན་པས་ངེས་དོན་ཏེ། །ཕྱི་མར་ཡོད་པ་བསྟན་ཕྱིར་དྲང་ དོན་ལོ།

我來為您翻譯這段藏文文獻: 《他空中觀莊嚴論》 頂禮佛陀!以智慧金剛火焰,摧毀我見山林,護持七識地下世界,成為天中之天的勝者主尊前我頂禮。 彼尊教法雖現不同階段,皆示一切法性趣入之理。然為愚者爭論不和者,當以正理教言開示。 在此雪域,無主要奉持外道宗義與聲聞派規律者。應遮除彼等習氣所生者對大乘教義的錯誤詮釋。 聖地諸智者認為,凡佛所說即是量,承許彼教即為正量。以理證知滅盡過失者不說妄語,故聲聞派說大乘非佛說。若證成是佛說則彼等亦承許,故造論著證成大乘是佛說。 藏人唯依己意,認可某些契合己見的經教,認為其餘一切皆是權說。雖說是為利益眾生而稀有,但認為實相上不住于真實乃是虛妄。如此承許則不能成立為量教。若無過失的佛陀說妄語,何況僅斷一分的學道聖者,更何況具一切過失的凡夫。具虛妄者非量士夫,實際上是承許佛陀非量,此內道論師有何相應? 以上是關於佛語量教的開示。 三轉法輪說法方式的考察: 藏人大多認為三轉法輪中:初轉為說一切法實有故是權,中轉說空性故是了義,後轉說有故是權。 [註:這是一段關於佛教哲學的重要論著,主要討論了佛教教義的詮釋問題,特別是關於三轉法輪的理解。文中強調了佛語作為正量的重要性,並批評了某些錯誤的理解方式。]

།སྤྱིར་ནི་དྲང་དོན་ཐམས་ཅད་རྫུན་ཚིག་མིན། །གནས་ལུགས་མཆོག་ལ་འདྲེན་པའི་ ལམ་སྟེགས་ལ། །ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་སྟོན་པ་དྲང་དོན་དང་། །དོན་དམ་དངོས་པོའི་གནས་ ལུགས་སྟོན་པ་ལ། །ངེས་པའི་དོན་དུ་གསུངས་ཤིང་མཁས་རྣམས་འདོད། །ཆོས་དེ་གསུངས་ པའི་དགོས་པ་བསྟན་པ་ཀུན། །དྲང་དོན་ཡིན་པར་འདོད་མོད་དམ་ཆོས་ཀུན། །གདུལ་བྱའི་ དོན་ཕྱིར་དྲང་དོན་ཉིད་དུ་འགྱུར། །ཀླུ་སྒྲུབ་དང་ནི་ཐོགས་མེད་སྐུ་མཆེད་ཀྱིས། །འཁོར་ལོ་ རྣམ་གསུམ་དགོངས་པ་གཅིག་ཏུ་བསྒྲུབས། །འཁོར་ལོ་དང་པོར་ཀུན་རྫོབ་གསུངས་པ་ཡང་། ། ཇི་ལྟར་སྣང་བ་དེ་ལ་དེ་ལྟར་གསུངས། །གནས་ལུགས་དཔྱད་པའི་དོན་ལ་བདེན་གྲུབ་ཏུ། ། བསྟན་པ་མེད་པས་དེ་ལ་རྫུན་ཚིག་མེད། །བར་བར་འཁོར་འདས་ཆོས་ཀུན་བཀག་པ་ཡང་། ། ཀུན་རྫོབ་ཀུན་ཏེ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་སོགས། །ཡོད་མེད་གང་ཡང་མ་གསུངས་དཔྱད་པ་ མེད། །དེ་ཕྱིར་དེ་གཉིས་ཐ་མ་དོན་མི་འགལ། །འོན་ཀྱང་དང་པོར་ཀུན་རྫོབ་གཙོ་བོར་བསྟན། ། བར་དུ་ངེས་དོན་ཕྱེད་ཙམ་ཐ་མར་ནི། །ངེས་དོན་དོན་དམ་རྫོགས་པར་བསྟན་པ་ཡིན། །ནད་ པའི་སྨན་དང་ཡི་གེ་སློབ་པའི་དཔེའི། །དགོངས་དོན་འདི་ཡིན་གཞན་ལ་འགལ་བ་ཡོད། ། དང་པོར་ཆོས་ཀུན་ཚུགས་ཐུབ་ཡིན་ནོ་ཞེས། །སྟོན་ན་ཀ་ཏྱ་ཡ་ནའི་གདམས་ངག་གི །མདོ་སྡེ་ སོགས་དང་ནང་འགལ་ཡོད་པར་འགྱུར། །བར་བར་དོན་དམ་དབྱིངས་སོགས་འགོག་ན་ནི། ། བྱམས་ཞུས་སོགས་དང་ནང་འགལ་ཡོད་པར་འགྱུར། །ཞེས་པ་ནི་འཁོར་ལོ་རིམ་པ་གསུམ་ གྱི་སྟོན་ཚུལ་ལ་ཡང་དཔྱད་པའོ།། །། ༄། །དྲང་ངེས་ལས་བརྩམས་ཏེ་རྣམ་པར་དཔྱད་པ། གཞན་ཡང་ཆོས་ཉིད་མི་འགྱུར་བའི་ལེའུར་ཇི་སྐད་དུ། རབ་འབྱོར་འདི་ལྟར་ཆོས་ཐམས་ ཅད་ནི་སྤྲུལ་པ་སྟེ། དེ་ལ་ལ་ལ་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྤྲུལ་པའོ། །ལ་ལ་ནི་རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྲུལ་ 18-99 པའོ། །ལ་ལ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྲུལ་པའོ། །ལ་ལ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྤྲུལ་ པའོ། །ལ་ལ་ནི་ཉོན་མོངས་པའི་སྤྲུལ་པའོ། །ལ་ལ་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྤྲུལ་པའོ། །རབ་འབྱོར་རྣམ་ གྲངས་དེས་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་སྤྲུལ་པ་ལྟ་བུ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་དང་། གསོལ་པ། གང་མ་ སྤྲུལ་པའི་ཆོས་དེ་གང་ལགས། བཀའ་སྩལ་པ། རབ་འབྱོར་གང་ལ་སྐྱེ་བ་མེད་པ་དང་། འགག་ པ་མེད་པ་དེ་ནི་མ་སྤྲུལ་པའོ། །གསོལ་བ། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་གང་ལགས། རབ་འབྱོར་དེ་ ནི་མི་བསླུ་བའི་ཆོས་ཅན་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་སྟེ། ཆོས་དེ་ནི་མ་སྤྲུལ་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་མདོ་ གསུམ་དུ་མཐུན་པར་གསུངས་སོ། །འདིས་ནི་བདེན་གཉིས་ཡོད་མཉམ་དང་མེད་མཉམ་དུ་ འདོད་པ་བསལ་བའོ།

我來為您完整翻譯這段文獻: 總的來說一切權說並非妄語,是引導至最勝實相的階梯。說示世俗諦為權說,顯示勝義實相的道理爲了義,諸智者如是承許。雖說開示彼法之必要性皆是權說,但若如此,一切正法因為是為所化眾生而說故都將成為權說。 龍樹與無著兄弟證成三轉法輪意趣一致。初轉法輪所說世俗,是如其所顯而如是宣說。于觀察實相之義中,未說實有成立,故於此無妄語。中轉遮遣輪迴涅槃一切法,皆是世俗,對如來藏等有無皆未宣說,無有觀察。是故后二者義理不相違。 然而初轉主要開示世俗,中轉了義顯半,最後則圓滿開示了義勝義。以病人之藥與學習文字之喻,此為密意,其他則有相違。若說初轉顯示一切法自立,則與迦旃延教誡等經有內部相違。若說中轉否定勝義法界等,則與彌勒請問等經有內部相違。 這是對三轉法輪說法方式的考察。 關於權實的考察: 複次,如《法性不變品》中所說:"須菩提,如是一切法皆是化現。其中有的是聲聞的化現,有的是緣覺的化現,有的是菩薩的化現,有的是如來的化現,有的是煩惱的化現,有的是正法的化現。須菩提,由此理趣,一切法皆如幻化。" 白言:"何為非化現法?" 告曰:"須菩提,無生無滅者即是非化現。" 白言:"世尊,其為何者?" "須菩提,彼即不欺誑法性涅槃,此法即是非化現。"三經如是一致宣說。此遮除二諦等同有與等同無之見。

།འོ་ན་སྟོང་པ་བདེ་བར་གཤེགས་པས་བསྟན་པ་ལྟར། ངེས་དོན་མདོ་ སྡེ་དག་གི་བྱེ་བྲག་ཤེས། །གང་ལས་སེམས་ཅན་གང་ཟག་སྐྱེས་བུར་བསྟན། །ཆོས་དེ་ཐམས་ ཅད་དྲང་བའི་དོན་དུ་ཤེས། །ཞེས་པ་འདི་མི་འདོད་དམ་ཞེ་ན། ངེས་པར་འདོད་དོ། །འཁོར་ལོ་ ཐ་མར་སྙིང་པོ་བསྟན་པ་ཡང་། །སྟོང་པར་སྟོན་གྱི་སྤྲོས་པར་མི་འཆད་ལ། །དམ་པའི་བདག་ སོགས་གང་ཟག་ཏུ་མི་སྟོན། །འདི་དང་བསྟུན་ནའང་ཐ་མ་མཆོག་ཏུ་ཤེས། །དབང་ཕྱུག་ སོགས་ཀྱང་འཕགས་པར་བཤད་མོད་ཀྱི། །སྟོན་པར་མི་རུང་དེ་ཚིག་ཚད་མི་བྱ། །ཅི་ཕྱིར་ཞེ་ ན་དཀོན་མཆོག་ལས་གཞན་དུ། །བསྟན་ཕྱིར་ཐར་འདོད་རྣམས་ཀྱིས་དོར་བྱ་ཡིན། །འདི་ན་ རྒྱལ་གསུང་ཚད་མ་མིན་པ་དང་། །སློབ་དཔོན་འགའ་ཞིག་ཚད་མར་འདོད་པ་ཡོད། །དེ་དག་ མུ་སྟེགས་རྣམས་དང་བློ་གྲོས་མཚུངས། །འཕགས་པ་ཡིན་པས་སྐྱོན་དེ་མེད་སྙམ་ན། །དབང་ ཕྱུག་སོགས་ལའང་རིགས་པ་དེ་མཚུངས་སོ། །སངས་རྒྱས་ལས་ལྷག་འདོད་ཕྱིར་ནང་པ་མིན། ། དེ་ཚིག་རྒྱལ་བའི་གསུང་ལས་ལྷག་པའི་ཕྱིར། །སྐྱེས་བུའང་དེ་ཉིད་མཆོག་ཏུ་ཅིས་མི་འགྱུར། ། དེ་དག་རྟོན་པ་བཞི་ཡང་ལོག་པར་སྨྲ། །ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ནི་ཡོད་པས་ཡོད་པར་འདོད། །ཀུན་ རྫོབ་ཏུ་ནི་མེད་ནའང་མེད་པར་འདོད། །དོན་དམ་དུ་ནི་མེད་ཀྱང་ཡོད་པར་འདོད། །དོན་དམ་ 18-100 མི་རྟོན་ཀུན་རྫོབ་ལ་རྟོན་ནོ། །རྣམ་ཤེས་ངོ་བོར་ཡོད་ན་ཡོད་པར་འདོད། །རྣམ་ཤེས་ངོ་བོར་ མེད་ན་མེད་གོ་གཅོད། །ཡེ་ཤེས་སྣང་ངོར་མེད་ཀྱང་ཡོད་ཅེས་ཟེར། །ཡེ་ཤེས་སྤངས་ནས་རྣམ་ ཤེས་ཙམ་ལ་རྟོན། །རྒྱལ་བས་གསུངས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཕལ་ཆེར་རྫུན། །དགོངས་འགྲེལ་ ཚད་ལྡན་ཐམས་ཅད་བདེན་ནོ་ལོ། །རྩ་བ་རྫུན་ན་དགོངས་འབྲེལ་བདེན་མི་སྲིད། །ཆོས་ནི་ སྤོང་ཞིང་གང་ཟག་རྣམས་ལ་རྟོན། །དགག་པ་གཉིས་ཀྱི་རྣལ་མར་གོ་བ་སོགས། །རྟོག་གེ་བ་ བཞིན་ཚིག་ལ་རྟོན་པའང་ཡོད། །རང་སྟོང་སྨྲ་བ་ཕྱིས་བྱུང་ཕལ་ཆེར་ནི། །རྟོན་པ་བཞི་ལས་ རིང་དུ་བྱོལ་བ་ཡིན། །རྒྱལ་བའི་བཀའ་ལས་རྟོན་པ་བཞི་པོ་བསྔགས། །ཞེས་པ་ནི་དྲང་ངེས་ ལས་བརྩམས་ཏེ་རྣམ་པར་དཔྱད་པའོ།

我來為您完整直譯這段文獻: 若問:"那麼,如同如來所說空性那樣,通達了義經典之差異。凡是顯示眾生、補特伽羅、士夫之法,當知彼等一切皆為權說。"對此豈不認可?確實認可。 後轉法輪顯示心要,是顯示空性而非廣說戲論,不說勝我等為補特伽羅。依此也知後轉最勝。雖說自在天等也是聖者,但不應視為導師,其言不應視為量。為何?因為顯示三寶之外故,求解脫者應當捨棄。 此處有說佛語非量,而某些論師是量。彼等與外道智慧相同。若想因是聖者故無此過失,則對自在天等亦當如是推理。因執著勝過佛故非內教徒。其言勝過佛語故,彼補特伽羅何不成為最勝? 彼等錯說四依:世俗中有故執為有,世俗中無亦執為無,勝義中雖無亦執為有。不依勝義而依世俗。 分別識體性中有則執為有,分別識體性中無則決定為無,雖于智慧顯現中無亦說為有。捨棄智慧唯依分別識。 說佛所說諸法大多虛妄,一切具量釋論皆為真實。若根本虛妄,則釋論不可能真實。舍法而依補特伽羅。 如同論師般執著文字,有人將二重否定理解為肯定等。後起大多數說自空者,遠離四依。佛陀教法中讚歎四依。 這是關於權實的考察。

། །། ༄། །འཁོར་ལོ་རིམ་གསུམ་གྱི་དྲང་ངེས་ལས་བརྩམས་ཏེ་ཕྱི་མ་མཆོག་ཏུ་བསྒྲུབས་པ། སྐབས་ཀྱི་དོན་ལ་སླར་ཡང་བརྗོད་པར་བྱ། །བར་བ་ངེས་དོན་ཕྱི་མ་དྲང་དོན་དུ། །སྟོན་ བྱེད་མདོ་སྡེ་གསལ་པོ་གང་ནའང་མེད། །བར་བ་དྲང་དོན་ཕྱི་མ་ངེས་དོན་དུ། །དགོངས་པ་ ངེས་འགྲེལ་མྱང་འདས་ཆེན་པོ་དང་། །སོར་འཕྲེང་སོགས་ཀྱི་མདོ་ལས་གསལ་བར་བཤད། ། ལང་ཀར་གཤེགས་པར་སྙིང་པོ་དྲང་དོན་དུ། །གསུངས་པར་འདོད་པ་རི་བོང་ཅལ་དང་ མཚུངས། །མུ་སྟེགས་བདག་དང་མཚུངས་སམ་ཞུས་པ་ལ། །སྟོང་ཉིད་ཡིན་ཕྱིར་མཚུངས་པ་ མིན་ཞེས་གསུངས། །སྟོང་ཉིད་ཐམས་ཅད་བདེན་མེད་མེད་དགག་ལ། །འདོད་པ་རང་སྟོང་ སྨྲ་བའི་བློ་སྐྱོན་ཡིན། །དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་སྟོང་ཉིད་ཡེ་ཤེས་དེ། །མེད་དགག་སྟོང་ཉིད་བེམ་ སྟོང་ཀུན་རྫོབ་བོ། །ཁ་ཅིག་ཕུང་པོ་རྣམ་དཔྱད་སྟོང་ཉིད་ནི། །ཆོས་ཀུན་མེད་པར་འདོད་པ་ ཡིན་ནོ་ལོ། །དེ་ཉིད་རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་སྒྲུབ་ཐབས་སུ། །དེ་མ་ཐག་ཏུ་གསུངས་དང་འགའ་ བར་འགྱུར། །རྣམ་དཔྱད་རིགས་པས་དཔྱད་པའི་སྟོང་ཉིད་དེ། །དེ་ཉིད་ཐབས་སུ་འགྱུར་ལ་ དགོངས་པ་ཡིན། །འཇུག་པ་སོགས་སུ་དྲང་དོན་དུ་བཀྲལ་ཡང་། །རྒྱལ་བས་ངེས་པའི་དོན་ དུ་བཀྲལ་བའི་ཕྱིར། །ཆོས་འཁོར་ཕྱི་མ་ངེས་པའི་དོན་དུ་གྲུབ། །བར་བའི་གླེང་གཞི་དང་ 18-101 པོར་མཐུན་པ་མང་། །ཐ་མའི་གླེང་གཞི་སྔགས་དང་མཐུན་པ་མང་། དེ་དེའི་ཕྱིར་ཡང་ཕྱི་མ་ མཆོག་ཏུ་གྲུབ། །དྲང་དོན་ཡིན་ན་ཟབ་པར་ག་ལ་འགྱུར། །ཁྱད་པར་ཐ་མ་དྲང་དོན་ཡིན་ གསུངས་པའང་། །དྲང་དོན་ཡིན་ན་ཧ་ཅང་ཐལ་བར་འགྱུར། །ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་བསྟན་ པའི་རྗེས་སུ་ཡང་། །གདུལ་བྱ་དྲང་བའི་དོན་ལ་བཀྲི་བ་ནི། །དྲང་ངེས་སྟོན་པའི་གོ་རིམ་ཤིན་ ཏུ་འཁྲུགས། །གང་ཟག་གཅིག་ལ་སྟོན་པའི་རིམ་མིན་ན། །བདག་ཏུ་རྟོག་པར་གྱུར་ན་མི་རུང་ བའི། །རྣམ་པར་དཔྱད་པ་འཐད་ལྡན་མིན་པར་འགྱུར། །མྱང་འདས་གཟུང་དབང་གིས་ཞུས་ མདོ་ལ་སོགས། །ཀུན་ཏུའང་གང་ཟག་བཀྲི་བའི་ཚུལ་ལ་སྦྱར། །འོ་མའི་སྨན་གྱི་དཔེ་དང་ ནོར་བུའི་དཔེ། །གཅིག་ཉིད་སེམས་ཀྱི་དྲི་མ་སྦྱོང་ཚུལ་ལོ།

我來為您完整直譯這段文獻: 三轉法輪之權實抉擇而成立後轉最勝 再次闡述此處之義:無任何經典明確顯示中轉是了義而後轉為權說。涅槃大經、寶鬘經等經中明確宣說中轉為權說而後轉爲了義。 認為《楞伽經》說心性為權說者,如同兔角般荒謬。對於"是否與外道之我相同"的提問,因是空性故說非相同。 執著一切空性為無有實相之無遮,是說自空者之心識過失。如是,彼真如之空性智慧,是無遮空性、無情空性、世俗諦。 有人說蘊體觀察空性即是認為諸法皆無。此說與緊接著宣說彼為具一切殊勝相之修法方便相違。觀察理智所觀察之空性,是意指彼成為方便。 雖在《入中論》等中解釋為權說,因佛陀解釋爲了義故,成立後轉法輪爲了義。中轉之緣起多與初轉相順,後轉之緣起多與密續相順。亦因此故成立後轉最勝。 若是權說,豈能甚深?尤其說後轉是權說者,若是權說則成太過。于顯示究竟了義之後,又引導所化眾生趣入權說,則顯示權實之次第極為紊亂。 若非對一補特伽羅之顯示次第,則對執我者不應理之觀察將成不合理。《涅槃經》、《勝鬘經》等,一切皆應用於引導補特伽羅之方式。乳藥之喻與寶珠之喻,皆是清凈心垢之一種方式。

།མྱང་འདས་ཆེན་པོར་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ བརྒྱད་གསུངས། ཁྱད་པར་རྒྱལ་བའི་སྐུ་ནི་གཙང་བ་དང་། །སངས་རྒྱས་ཞིང་སོགས་བདེ་དང་ དོན་དམ་དབྱིངས། །རྟག་དང་སེམས་ཉིད་དམ་པའི་བདག་ཡིན་པས། །ཤ་ཁྲག་ལུས་དང་ སྡུག་བསྔལ་བདེན་པ་དང་། །སྐད་ཅིག་ཆ་བཅས་རང་བཞིན་བདེན་མེད་དུ། །རྟོག་ན་ལོག་ལྟ་ ཕྱིན་ཅི་ལོག་བཞིར་གསུངས། །འཁོར་ལོ་དང་པོ་འཇིག་རྟེན་པ་དང་མཐུན། །བར་བར་ཀུན་ རྫོབ་རང་བཞིན་མེད་པ་དང་། །རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་ཡོན་ཏན་བགྲང་ཡས་སོགས། །མང་པོས་ ཉན་ཐོས་ལུགས་ལས་ཆེས་ལྷག་མོད། །ཕལ་ཆེར་ཐེག་དམན་མདོ་དང་མཐུན་ཤས་ཆེ། །ཐ་ མར་རང་བཞིན་མེད་ཚུལ་བར་དང་མཚུངས། །གཞན་དུ་ནམ་ཡང་ཡོད་པར་མ་གསུངས་པའི། ། ཁྱད་ཆོས་མང་པོས་འདིར་ནི་ཡོད་པར་བསྟན། །ཆོས་ལྔ་རང་བཞིན་གསུམ་དང་རྣམ་ཤེས་ བརྒྱད། །ཐེག་ཆེན་ཐུན་མོང་མིན་པའི་ཆོས་སྐད་རྣམས། །འཁོར་ལོ་ཐ་མའི་མདོ་སྡེར་ཤིན་ ཏུ་རྒྱས། །བར་བར་མི་གསལ་བར་བར་བསྡུས་ཏེ་གསུངས། །དང་པོ་དྲང་དོན་ཐ་མའང་དྲང་ དོན་ཅན། །ཡིན་ན་དེ་གཉིས་མཐུན་ཤས་ཆེ་དགོས་ན། །དང་པོ་ཐ་མ་སྟོན་ཚུལ་ཆེས་མི་འདྲ།། ཞེས་པ་ནི་འཁོར་ལོ་རིམ་གསུམ་གྱི་དྲང་ངེས་ལས་བརྩམས་ཏེ་ཕྱི་མ་མཆོག་ཏུ་བསྒྲུབས་པའོ།

我來為您完整直譯這段文獻: 大涅槃經中說八種顛倒。尤其佛陀身體是清凈,佛剎等是安樂,勝義法界是常住,心性是殊勝我故,若執血肉之身、苦諦、剎那有分、自性為實無,說為四種顛倒見。 初轉法輪與世間相順。中轉說諸世俗無自性,以及佛及佛子功德無量等,雖較聲聞教義殊勝許多,然多分與小乘經典相順。後轉說無自性之理與中轉相同,然此處顯示其他處從未宣說之諸多特性。 五法、三自性、八識等大乘不共法語,於後轉法輪經典中極為廣說。中轉不明顯者,于中轉略說。 若初轉是權說而後轉亦具權說,則此二者應多有相順,然初轉與後轉顯示方式極不相同。 此即依三轉法輪之權實而成立後轉最勝。

། །། 18-102 ༄། །དབུ་སེམས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ལས་བརྩམས་ཏེ། གཞན་སྟོང་དབུ་མར་བསྒྲུབས་པ། འཁོར་ལོ་རྣམ་གསུམ་དགོངས་པའི་གནད་གཅིག་ཀྱང་། །ཉན་ཐོས་རྣམས་དང་རང་སྟོང་ སྨྲ་བ་དང་། །སེམས་ཙམ་པ་དང་གཞན་སྟོང་སྨྲ་བ་རྣམས། །འདོད་ཚུལ་ཐ་དད་ཁྱད་པར་ཤིན་ ཏུ་ཆེ། །ཞི་འཚོ་གྲོལ་སྡེ་རྗེས་འབྲང་བཅས་པ་ལས། །གཞན་པའི་རང་སྟོང་སྨྲ་རྣམས་ཀུན་ རྫོབ་ནི། །ཉན་ཐོས་སྡེ་གཉིས་པོ་དང་མཐུན་པར་སྨྲ། །སེམས་ཙམ་གཞན་སྟོང་ཀུན་རྫོབ་རྣམ་ གཞག་མཐུན། །རང་སྟོང་སྨྲ་བ་ཉན་ཐོས་དང་མཐུན་ལ། །གཞན་སྟོང་སྨྲ་བ་སེམས་ཙམ་དང་ མཐུན་མང་། །དེ་དག་ཉན་ཐོས་པ་དང་སེམས་ཙམ་མིན། །ལང་ཀར་གཤེགས་མདོར་སེམས་ ཙམ་ལས་འདས་གསུངས། །སེམས་ཙམ་ལྟ་བ་རྣམ་ཤེས་བདེན་གྲུབ་ཡིན། །ཆོས་དབྱིངས་ རྣམ་ཤེས་མིན་ཕྱིར་འདི་མི་མཚུངས། །མཐར་ཐུག་ཐེག་གསུམ་རྒྱན་དུ་མ་བཤད་མོད། །ཐེག་ གཅིག་ཐེག་གསུམ་རིགས་ཆད་ཡོད་མེད་དང་། །མཚན་ཉིད་གསུམ་དང་བདེན་གཉིས་འདོད་ མི་འདོད། དེ་དག་སེམས་ཙམ་དབུ་མའི་ཁྱད་པར་མིན། །གྲུབ་མཐའ་བཞི་ཀས་བདེན་གཉིས་ རྣམ་གཞག་བྱས། །མཚན་ཉིད་གསུམ་པོ་ཤེར་ཕྱིན་ལས་ཀྱང་བསྟན། །འཕགས་པས་བྱང་ ཆུབ་སེམས་འགྲེལ་དུ་ཡང་གསུངས། །གནས་སྐབས་རིགས་ཆད་ཀྱང་ནི་མདོ་དེར་བཤད། ། འགྲོ་ཀུན་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཅན་གསུངས་ཕྱིར། །མཐར་ཐུག་རིགས་ཆད་མདོ་སྡེ་རྒྱན་ ནའང་བཀག །མཐར་ཐུག་ཕྱིར་ན་ཐེག་གཅིག་ཉིད་ཅེས་གསུངས། །གནས་སྐབས་ཐེག་ གསུམ་རང་སྟོང་སྨྲ་བའང་འདོད། །བྱམས་ཞུས་ལེ་འུར་ཡང་ནི་དེ་མཐུན་གསུངས། །ཀུན་རྫོབ་ སེམས་ཙམ་རང་སྟོང་སྨྲ་བ་འགའ། །འདོད་ཕྱིར་བླུན་པོའི་རྣམ་དབྱེས་ཅི་ཞིག་བྱ། །རྒྱལ་བས་ སེམས་ཙམ་ལས་འདས་མ་འདས་དང་། །འཇམ་དབྱངས་ཀྱིས་གསུངས་འཇམ་དཔལ་ཞལ་ ལུང་དང་། །དེ་བཞིན་འཕགས་པ་ལྷ་དང་ཛེ་ཏཱ་རི། །སྤྱན་རས་གཟིགས་ཀྱིས་མཛད་པའི་རྒྱུད་ འགྲེལ་དུ། །གསུངས་པ་རྣམས་ནི་རྣམ་གཞག་གཅིག་ཏུ་འབབ། །གཟུང་འཛིན་སྣང་བ་ཅན་ 18-103 གྱི་རྣམ་ཤེས་དེ། །ངོ་བོ་གཟུང་འཛིན་ལས་གྲོལ་བདེན་གྲུབ་དང་། །དོན་དམ་དང་ནི་དེ་བཞིན་ ཉིད་འདོད་ཅིང་། །གཟུང་དང་འཛིན་པའི་རྣམ་པ་བདེན་གྲུབ་སྟེ། །དེ་ལ་སྣང་བའི་གཟུང་ འཛིན་བདེན་མེད་ལོ།

我來為您完整直譯這段文獻: 以中觀與唯識的區分為基礎,成立他空中觀 三轉法輪雖具一致密意,然聲聞眾、說自空者、唯識宗及說他空者,所許方式差異極大。 除寂護、解脫軍及其隨行者外,其他說自空者主張世俗諦與二部聲聞相順。唯識與他空世俗安立相順。說自空者與聲聞相順,說他空者多與唯識相順。然彼等非聲聞派與唯識派,《楞伽經》中說超越唯識。 唯識見解是識真實成立,法界非識故此不同。雖未說究竟三乘為莊嚴,然一乘、三乘、種性斷絕有無,三性及二諦承許與否,彼等非唯識與中觀差別。四宗皆作二諦安立,三性亦于般若經中宣說,聖者于《菩提心釋》中亦說。暫時種性斷絕亦于彼經中說。 因說一切眾生具如來藏故,《經莊嚴論》中亦遮究竟種性斷絕。因究竟故說即是一乘。暫時三乘說自空者亦許。《彌勒問品》中亦說與此相順。 世俗唯識一些說自空者亦許,故愚者分別有何用?佛說超越與未超越唯識,文殊所說《文殊口授》,如是聖天與勝敵,觀自在所造續釋中所說,皆歸於一種安立。 具能取所取顯現之識,體性離能取所取真實成立,及許為勝義、真如,能取所取相真實成立,于彼顯現之能取所取無實。

།འདི་དག་སེམས་ཙམ་པ་ཡི་གྲུབ་མཐར་བཤད། །དོན་ལ་སེམས་ཙམ་ དུ་གྲུབ་དངོས་པོ་རྣམས། །འདོད་ན་སེམས་ཙམ་པ་ཡིན་གཞན་ཅི་ཞིག །དངོས་རྣམས་ལོག་ སྣང་སེམས་སུའང་བདེན་མེད་པས། །སེམས་ཙམ་ལས་ནི་ཅི་ཡི་ཕྱིར་མ་འདས། །རྣམ་ཤེས་ རྣམ་པ་བདེན་མེད་རྟོགས་པ་ན། །ཀུན་རྫོབ་སྣང་བ་མེད་ཕྱིར་དབུ་མར་གསུངས། །དོན་དམ་ སྣང་བ་ཡོད་ཕྱིར་དེ་མིན་ན། །འཕགས་པའི་མཉམ་གཞག་ཡེ་ཤེས་དེ་དག་ཀྱང་། །དབུ་མ་ རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་མིན་པར་འགྱུར། །ཞེས་པ་ནི་དབུ་སེམས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ལས་བརྩམས་ཏེ། གཞན་སྟོང་དབུ་མར་བསྒྲུབས་པའོ།། །། ༄། །སྲོལ་འབྱེད་དང་། གཞུང་ལུགས་དང་། གྲུབ་མཐའི་ཁུངས་ཆེ་ཆུང་དང་། ཕྱིས་ཀྱི་བོད་རྣམས་ལ་དཔྱད་པ་སྟེ། དེ་དག་ནི་ལུང་གི་སྒྲུབ་པ་ལས་འཕྲོས་པ་གོ་བདེ་བར་བརྗོད་པ། རང་སྟོང་སྨྲ་རྣམས་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི། །ལུང་ཙམ་ཁས་ལེན་པར་ནི་མཐུན་མོད་ ཀྱང་། །ཁ་ཅིག་ཕྱི་དོན་འདོད་ལ་ཁ་ཅིག་འགོག །ཁ་ཅིག་རང་རིག་འདོད་ལ་ཁ་ཅིག་འགོག ། འགའ་ཞིག་རྣམ་ཤེས་བརྒྱད་འདོད་ལ་ལ་འགོག །ཐེག་དམན་པས་ཀྱང་བདག་མེད་གཉིས་ རྟོགས་དང་། །མ་རྟོགས་ལ་སོགས་རྩ་བའི་གྲུབ་མཐའ་ཀུན། །རང་བཟོའི་དབང་གིས་ཐ་དད་ རྣམ་པར་འཁྲུགས། །ཆོས་ཀུན་བདེན་མེད་ཙམ་དུ་མཐུན་མོད་ཀྱང་། །ཤིང་རྟའི་སྲོལ་འབྱེད་ འདི་ཡི་རྗེས་འབྲང་ཞེས། །བློ་གཏད་མེད་པར་རང་བློའི་ལམ་དུ་འདྲེན། །རང་སྟོང་སྨྲ་ལ་རང་ རྐང་ཚུགས་པ་ཡི། །ཐེག་ཆེན་མངོན་པ་དང་ནི་འདུལ་བ་དང་། །མདོ་སྡེའི་དགོས་འགྲེལ་རྒྱས་ པ་མེད་པའི་ཕྱིར། །ལྟ་བ་ཁོ་ན་ལོགས་སུ་དཔྱད་བྱས་ནས། །སྡེ་སྣོད་གསུམ་གྱི་གཞུང་ལུགས་ འཆད་པའི་ཚེ། །ལ་ལ་བྱེ་སྨྲ་ཁ་ཅིག་མདོ་སྡེ་བ། །ཁ་ཅིག་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པའི་གཞུང་ལུགས་ ལེན། །གཞན་སྟོང་སྨྲ་རྣམས་བྱམས་པའི་ཆོས་ལྔ་དང་། །ཐོགས་མེད་མཆེད་ཀྱི་གཞུང་ལུགས་ རྒྱ་མཚོར་འཇུག །དེ་ཕྱིར་རྩ་བའི་གྲུབ་མཐའ་མི་མཐུན་མེད། །ཐེག་ཆེན་སྡེ་སྣོད་འགྲེལ་པའི་ 18-104 གཞུང་ཀུན་ལ། །རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་གཞུང་གཞན་དྲང་མི་འཇོག་པས། །རི་བོར་མ་རབས་བརྒྱ་ ཕྲག་དུ་མས་ཀྱང་། །འཁོར་ལོས་སྒྱུར་རྒྱལ་ཟིལ་གྱིས་མི་ནོན་བཞིན། །རང་སྟོང་གཞུང་གིས་ འདི་དག་ཟིལ་མི་ནོན། །ཁ་ཅིག་མདོ་སྡེ་གདུལ་བྱ་སྣ་ཚོགས་ལ། །དགོངས་པས་གསུངས་ ཕྱིར་བསྟན་འཆོས་དབང་བཙན་ལོ།

我來為您完整直譯這段文獻: 此等說于唯識宗宗義。若許諸事物成立唯心,則為唯識宗有何異?諸事物為邪現,於心亦無實,故何故不超唯識?當證識相無實時,因無世俗顯現故說為中觀。若因有勝義顯現故非彼,則聖者等持智慧,亦應非證中觀之智慧。 此為從中觀與唯識之區分闡述成立他空中觀。 開創傳統者、教法及宗義來源大小與後期藏人之考察,此等乃從教證闡述易解而言: 說自空者雖同許僅承許聖龍樹教法,然有些許外境,有些遮遣;有些許自證,有些遮遣;有些許八識,有些遮遣。小乘亦證二無我與未證等一切根本宗義,隨自意而異成亂。雖同許諸法唯無實,稱此開創車軌隨行者,無所依止而隨自意引導。 因說自空者無獨立之大乘阿毗達磨、律藏及廣大經部要義解釋,故唯別觀見解,講說三藏教法時,或取毗婆沙宗,或取經部宗,或取瑜伽行派教法。說他空者入彌勒五法及無著兄弟教法大海。故無根本宗義不順。於一切大乘三藏釋論,不立瑜伽行教法為他義,故百千惡劣如山,亦不能勝伏轉輪王,自空教法不能勝伏此等。有謂經典因隨所化差別而說故,論著為主要。

།གོང་དུ་བཀག་མོད་གལ་ཏེ་བདེན་སྲིད་ནའང་། །རྒྱལ་ བའི་དགོངས་འགྲེལ་བྱམས་པ་ལས་ལྷག་པ། །ཕྱོགས་བཅུའི་འཇིག་རྟེན་ཁམས་ཀུན་བཙལ་ ཀྱང་མེད། །འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཚད་མར་སྒྲུབ་པའི་ཕྱིར། །ཟླ་བས་ལང་ཀར་གཤེགས་མདོའི་ ལུང་བསྟན་དྲངས། །དཀར་པོ་རྣམ་པར་འཆར་བའི་ཊཱི་ཀ་རུ། །རིགས་ཚོགས་གཞན་སྟོང་ཚུལ་ དུ་བཀྲལ་ཞེས་གྲགས། །ག་ལས་འཇིགས་མེད་སོགས་ཀྱང་མཐུན་ཤས་ཆེ། །བཞི་བརྒྱ་པ་ནི་ གནས་བརྟན་ཆོས་སྐྱོང་གིས། །རྣམ་རིག་དབུ་མར་བཀྲལ་ཞེས་ཟླ་གྲགས་གསུངས། །དེ་ཕྱིར་ འཕགས་པ་ཡབ་སྲས་གཞུང་འདི་དག །རང་སྟོང་སྟོན་པར་ཅུང་ཟད་ཉེ་མོད་ཀྱང་། །འདི་དག་ བསྒྲུབ་བྱ་ཡིན་གྱི་སྒྲུབ་བྱེད་མིན། །ཟླ་གྲགས་ཕྱོགས་ཀྱི་གླང་པོའི་ཕྱིས་བྱུང་ཞིང་། །འཕགས་ པའི་དངོས་སློབ་རྣམས་ལ་གྲུབ་མཐའ་ནི། །ཐ་དད་འབྱུང་དོན་མེད་པས་ཐལ་རང་གི །རྩོད་པ་ ཕྱིས་བྱུང་ཡིན་ཕྱིར་དཔང་པོ་མིན། །ཁྱད་པར་བསྟོད་ཚོགས་རྣམས་དང་རིམ་ལྔ་དང་། །བྱང་ ཆུབ་སེམས་འགྲེལ་སོགས་སུ་གཞན་སྟོང་བསྟན། །དེ་ཕྱིར་ཀླུ་སྒྲུབ་དགོངས་པ་གཉིས་ཀས་ ལེན། །ཀླུ་སྒྲུབ་ཐོགས་མེད་གྲུབ་མཐའ་མཚུངས་སོ་ཞེས། །རིན་ཆེན་འབྱུང་གནས་ཞི་བས་ གསལ་བར་བཤད། །ཞི་འཚོ་སོགས་ཀྱང་འདི་དང་ཕྱོགས་མཐུན་གསུངས། །འགའ་ཞིག་ རང་རིག་འགོག་པ་ལྟར་ན་ནི། །སོ་སོ་རང་རིག་ཐེག་པ་གསལ་བ་དང་། །རང་སྟོང་ཕལ་ ཆེར་ཐལ་རང་རྩོད་པས་འཇུག །རྟོག་གེའི་སྤྱོད་ཡུལ་མིན་ཞེས་འདི་མི་འཐད། །ཆོས་ལྔ་རང་ བཞིན་གསུམ་སོགས་མི་བཞེད་ན། །བླ་མེད་ཐེག་ཆེན་འཆད་ཅེས་མི་རུང་བས། །ལུང་བསྟན་ ལྟར་ནའང་གཞན་སྟོང་བཞེད་པར་འཐད། །གལ་ཏེ་རང་སྟོང་ཁོ་ན་བཞེད་སྲིད་ཀྱང་། །མི་ 18-105 ཕམ་མགོན་པོས་གཞན་དུ་བཀྲལ་བའི་ཕྱིར། །དགོངས་འགྲེལ་མཁན་པོ་ལུགས་འདི་ལྷག་པ་ ཡིན། །ཀླུ་སྒྲུབ་ཉིད་ཀྱི་ཡི་དམ་ཡིན་ཕྱིར་དང་། །ཐེག་ཆེན་པ་ཀུན་རྒྱལ་བར་འདོད་ཕྱིར་དང་། ། གསང་སྔགས་རྒྱུད་ལས་དཀྱིལ་འཁོར་གཙོ་བོར་བསྟན། །མདོ་སྡེ་ཕལ་ཆེར་དུ་ཡང་བསྟན་ པ་དང་། །སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི་ཉེ་བའི་སྲས་གྱུར་དང་། །ཚུལ་སྟོན་ལ་ཡང་ས་བཅུའི་དབང་ ཕྱུག་ཡིན། །ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱང་རྒྱལ་ཚབ་ཡིན་པར་འདོད། །ཀླུ་སྒྲུབ་མིར་གྱུར་ས་ནི་དང་པོ་ བརྙེས། །རྒྱལ་བའི་དྲུང་ན་མི་ཡི་སྐྱེ་བོར་བསྟན། །ཁུངས་ཀྱང་མ་འོངས་ལུང་བསྟན་ཙམ་ཡིན་ ཞིང་། །ཉན་ཐོས་པ་རྣམས་རྟོག་གེ་འཆལ་བ་ཟེར། །དགོངས་འགྲེལ་མཁན་པོ་བཟང་ངན་ ལེགས་དཔྱོད་ཅིག །གསང་སྔགས་ལ་བརྟེན་སངས་རྒྱས་བརྙེས་སྲིད་མོད། །དམ་པའི་དོན་དུ་ མི་ཕམ་མགོན་པོ་ཡང་། །བསྐལ་པ་ཚད་མེད་སྔོན་ནས་མངོན་བྱང་ཆུབ། །ཁ་ཅིག་བྱམས་པས་ གཞན་སྟོང་བཤད་མོད་ཀྱི། །འཇམ་པའི་དབྱངས་ཀྱིས་རང་སྟོང་གསུངས་སོ་ལོ།

我來為您完整直譯這段文獻: 雖上已遮遣,然若實可能,勝過佛意趣解釋彌勒者,縱遍尋十方世界亦無有。為成立聖龍樹為量故,月稱引朗伽經授記。于白光明疏中,傳說解釋理聚為他空之理。《無畏論》等亦多分相順。月稱說四百論由上座法護釋為唯識中觀。是故聖者父子此等論著,雖略近顯示自空,然此等是所立而非能立。月稱後於陳那出世,于聖者親傳弟子等之宗義,無有異生之義故,應成自續之爭論為後起故非為證。特於贊集等及五次第及菩提心釋等中說他空。是故龍樹意趣二者皆取。寶源寂說明龍樹與無著宗義相同。寂護等亦說此相順分。 若如有些遮遣自證,則違背各別自證乘明顯,及自空大分入應成自續爭論。說非分別所行境不應理。若不許五法三自性等,說無上大乘不應理故,依授記亦應許他空。縱若唯許自空可能,因無垢怙主別釋故,釋義大師此宗殊勝。因是龍樹本尊故,及一切大乘許為佛故,及密咒續中說為壇城主尊,及多數經中亦說,及成一切佛近子,于示道亦為十地自在,聲聞等亦許為教王。龍樹成人得初地,于佛前示為人身。來源亦僅是未來授記,聲聞等謂分別邪亂。當善觀釋義大師優劣。依密咒可能得佛,然勝義中無垢怙主亦于無量劫前現等覺。有謂雖彌勒說他空,文殊說自空云。

།འཇམ་ དབྱངས་ཀྱིས་མཛད་དེ་གཞུང་གང་ན་ཡོད། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཟབ་ལམ་སྟོན་པ་ཡི། །ཞལ་ ལུང་དང་ནི་འཇམ་དཔལ་གྲགས་པ་ཡི། །ལྟ་འདོད་མདོར་བསྟན་ལས་ནི་གཞན་སྟོང་གསལ། ། གཞན་ནི་ད་ལྟ་མ་དམིགས་རྫུན་གྱིས་ཅི། །རང་གི་ལུགས་ལ་ཁུངས་གསལ་མེད་བཞིན་དུ། ། གཞན་གྱི་གཞུང་མཆོག་རྣམས་ལ་བསྐུར་འདེབས་པ། །ཕྱོགས་འཛིན་གདོན་གྱིས་བསླད་ པ་མ་ཡིན་ནམ། །འགའ་ཞིག་བྱམས་ཆོས་རང་སྟོང་ཡིན་ཟེར་བ། །རང་གི་འཁོར་ནང་དབང་ ཆེའི་ཚིག་ཏུ་ཟད། །རྒྱ་བོད་ཕལ་ཆེར་དེ་མི་འདོད་པས་བླ། །བོད་རྣམས་ཐོག་ཐ་རང་སྟོང་ཡིན་ ཟེར་བ། །གཞུང་གཅིག་ཉིད་ལ་གྲུབ་མཐའ་གཉིས་ཡོད་སྐྱོན། །ཁྱད་པར་རང་རང་གཞུང་དང་ དངོས་སུ་འགལ། །ཐོགས་མེད་རྒྱལ་བས་དྲང་ངེས་འབྱེད་པ་ཡི། །དགོངས་འགྲེལ་མཆོག་ ཏུ་ལུང་བསྟན་གསལ་བར་བཞུགས། །གཞན་ཡང་དབྱིག་གཉེན་ཕྱོགས་ཀྱི་གླང་པོ་དང་། ། ཆོས་གྲགས་རིན་ཆེན་འབྱུང་གནས་ཞི་བ་སོགས། །རྒྱལ་བ་ཉིད་ཀྱིས་མཆོག་ཏུ་ལུང་བསྟན་ 18-106 ལ། །ཡེ་ཤེས་སྙིང་པོ་དང་ནི་སངས་རྒྱས་བསྐྱངས། །ལེགས་ལྡན་ཟླ་གྲགས་འཕགས་སེང་ལ་ སོགས་པ། །མདོ་རྒྱུད་གང་ནས་ལུང་བསྟན་བཤད་པར་མཛོད། །དབྱིག་གཉེན་སོགས་ལ་ ཡེ་ཤེས་སྙིང་པོ་ཡིས། །ཤིང་རྟ་ཆེར་བསྒྲགས་དཔལ་ལྡན་ཟླ་བས་ཀྱང་། །མང་དུ་ཐོས་ཤིང་ མཁས་པར་དག་པ་སྦྱིན། །མིར་སྐྱེས་དགོངས་འགྲེལ་མཁན་པོ་དགོས་ན་ནི། །རྒྱལ་བས་ ལུང་བསྟན་དེ་རྣམས་གཞན་སྟོང་སྨྲ། །གཞན་དེ་རྣམས་ཀྱང་དམ་པ་མཆོག་ཡིན་མོད། །ལུང་ བསྟན་བརྙེས་པ་རྣམས་དང་འགྲན་མི་ནུས། །དཔེར་ན་ཟླ་བས་ལང་ཀར་གཤེགས་མདོ་ ལ། །བརྟེན་ནས་སེམས་ཙམ་དགོངས་པ་ཅན་དུ་བཤད། །དབྱིག་གཉེན་གྱིས་ནི་དགོངས་པ་ ངེས་འགྲེལ་ལ། །བརྟེན་ནས་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་རྣམ་གསུམ་ལ། །དགོངས་ནས་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་ བསྟན་ཅེས་བཀྲལ། །མདོ་ཡི་ལུང་དང་རིགས་པ་མཚུངས་མཉམ་ལ། །མཁས་མཆོག་དབྱིག་ གཉེན་ཞབས་ཀྱི་ལུང་རིགས་བཙན། །འཛམ་གླིང་རྒྱན་དྲུག་དང་མཚུངས་མཁས་པ་གཞན། ། འཕགས་པའི་ཡུལ་དུ་བསྟན་འཆོས་བྱེད་པོ་སུ། །རང་སྟོང་གཞུང་ལུགས་ཚད་མ་མཆོག་ཡིན་ དང་། །ཁྱད་པར་ཐལ་འགྱུར་སྨྲ་བ་མཆོག་ཡིན་ཀྱང་། །ས་བོན་ཐམས་ཅད་པ་ཡི་ཀུན་གཞི་ ནི། །བཀག་མོད་ཀུན་གཞིའི་ངོ་བོ་བཀག་པ་མེད། །རིག་བྱ་རིག་བྱེད་གསལ་བྱ་གསལ་བྱེད་ དང་། །དྲན་མྱོང་ནུས་པ་རང་རིག་ལ་བལྟོས་པ། །བཀག་གིས་རང་རིག་ཙམ་ཞིག་བཀག་པ་ མེད། །གཞན་དབང་བདེན་གྲུབ་བཀག་མོད་ཡོངས་གྲུབ་མིན། །རང་སེམས་རང་བཞིན་འོད་ གསལ་རྒྱུན་མི་འཆད། །འདི་འདྲ་དབུ་མའི་གཞུང་ལས་བཀག་པ་མེད། །ཁྱད་པར་ཀུན་གཞི་ ཡེ་ཤེས་མ་བཤད་པས། །ཡོད་མེད་གང་ཡང་དེར་ལུང་མ་བསྟན་ནོ།

我來為您完整直譯這段文獻: 文殊所造在何論中?于宣說金剛乘深道之口訣及文殊稱之見欲略說中明顯他空。其他今未見妄語何為?于自宗無明確來源,而誹謗他殊勝論著,豈非為偏執魔所染?有謂彌勒法為自空者,僅是自眷屬中權威之語。印藏多數不許此為善。西藏等始終謂是自空者,一論有二宗義之過。特與各自論著直接相違。無著由佛宣說了義不了義之《解深密經》明顯安住為殊勝釋義。 復有世親、陳那、法稱、寶源寂等由佛親授記為殊勝。智藏及佛護、清辨、月稱、聖解等於何經續中說有授記請說?世親等由智藏稱大車,吉祥月稱亦多聞善巧清凈。若需人生釋義大師者,彼等蒙佛授記說他空。雖彼等亦是殊勝聖者,然不能與得授記者相競。 譬如月稱依朗伽經說是唯心意趣。世親依解深密經,依三無自性而釋說無自性。經典文義及理相等,然智者勝主世親足之教理更為有力。與六莊嚴相等智者,于聖域造論者誰?雖自空論軌為勝量,特應成論師為勝,雖遮一切種子阿賴耶,然未遮阿賴耶體性。 所知能知、所明能明及憶受功能依自證,雖遮然未遮僅自證。雖遮依他起實成然非圓成,自心自性光明相續不斷。如是未于中觀論中遮遣。特未說阿賴耶智,故於有無皆未記別。

།མཚན་དཔེ་ཅན་གྱི་སྙིང་ པོ་དྲང་དོན་དུ། །འདོད་ཀྱི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཙམ་མ་བཀག །ཅེས་པ་ནི་སྲོལ་འབྱེད་དང་། གཞུང་ལུགས་དང་། གྲུབ་མཐའི་ཁུངས་ཆེ་ཆུང་དང་། ཕྱིས་ཀྱི་བོད་རྣམས་ལ་དཔྱད་པ་སྟེ། དེ་ དག་ནི་ལུང་གི་སྒྲུབ་པ་ལས་འཕྲོས་པ་གོ་བདེ་བར་བརྗོད་པའོ།། །། 18-107 ༄། །གཞན་སྟོང་མུ་སྟེགས་དང་འདྲ་བའི་རྩོད་པ་སྤངས་པ། ཡང་འགའ་ཞིག་གཞན་སྟོང་གི་ལུགས་ནི། མུ་སྟེགས་གྲངས་ཅན་དང་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ ལྟ་བ་འཁྲུལ་པའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །སེམས་ཙམ་ཡིན་ན་མུ་སྟེགས་ལུགས་སུ་འགལ། །མངོན་པ་ མཛོད་སོགས་ལེགས་བཤད་ཆེན་པོར་རློམ། །ཐེག་ཆེན་གཞུང་ལུགས་མུ་སྟེགས་དང་མཚུངས་ འདོད། །ཕྲག་དོག་གདོན་གྱིས་ཟིན་པའི་སྨྱོན་གཏམ་ཡིན། །ཀུན་མཚུངས་ན་ནི་མུ་སྟེགས་ ལུགས་ཡིན་ཕྱིར། །གྲུབ་མཐའ་བཞི་ཡི་རྣམ་གཞག་མེད་པར་འགྱུར། །ཕྱོགས་རེ་འདྲ་བས་དེ་ དེར་འགྱུར་ན་ནི། །ཉན་ཐོས་སྡེ་གཉིས་བྱེ་བྲག་པ་དང་མཚུངས། །རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པ་གྲངས་ ཅན་དང་མཚུངས་མོད། །གཅེར་བུ་སྤྱོད་པའང་དགེ་སློང་རྣམས་དང་མཚུངས། །སྙིང་རྗེ་སྒོམ་ པའང་མུ་སྟེགས་ལུགས་སུ་འགྱུར། །གསང་སྔགས་སྤྱོད་པ་དབང་ཕྱུག་པ་དང་མཚུངས། །ཁྱབ་ འཇུག་གི་ཞིག་ལྔ་པ་ལས་ཀྱང་། མིང་ཙམ་ལས་ནི་རབ་འདས་ཤིང་། །དངོས་དང་དངོས་མེད་ རྣམ་པར་སྤངས། །དབྱུང་དང་བསྡུ་ལས་ངེས་གྲོལ་བ། །དེ་ནི་ནོར་ལྷའི་བུ་ཞེས་བྱ། །དངོས་ ལ་དངོས་ཉིད་ཡོད་མ་ཡིན། །དངོས་མེད་ལའང་དངོས་ཉིད་མེད། །དངོས་དང་དངོས་མེད་ རྣམ་གྲོལ་བར། །གང་གིས་ཤེས་དེ་དེ་ཉིད་རིག །ཅེས་པ་དང་། དབང་ཕྱུག་གི་མཛེས་པ་སྦྱར་ བ་ལས་ཀྱང་། བུ་གཅིག་ཚངས་པ་མཆོག་ཏུ་བདེན། །རིག་པའི་དབང་ཕྱུག་མུ་མཐའ་ཡས། ། འབའ་ཞིག་ཡོད་པ་ཉིད་སྨྲ་བ། །དེ་ཡང་ཞགས་པར་རབ་ཏུ་བརྗོད། །ཅེས་འབྱུང་བས། འདི་ དག་དང་རང་སྟོང་སྨྲ་བ་ཡང་ཅུང་ཟད་གཅིག་མ་གཏོགས་པ་ལྟ་བ་ཆེས་མཐུན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་ བྱེ་བྲག་མེད་དོ། །མུ་སྟེགས་ཀྱི་ལུང་འདི་ནི་དབུ་མ་རྒྱན་གྱི་རང་འགྲེལ་དུ་དྲངས་སོ། །ཁོ་ བོས་ལྷ་ཁྱབ་འཇུག་གི་མཚན་སྟོང་དང་། སྙིང་པོའི་གླུ་ཆེ་ཆུང་དང་། ལེགས་ལྡན་གྱི་གླུ་དང་ སྲིད་སྒྲུབ་ཀྱི་གླུ་དང་། དབང་ཕྱུག་གི་སམ་བ་ད་ཞེས་པ་དང་། གྲངས་ཅན་པའི་གཞུང་ཅི་ རིགས་པ་བྲམ་ཟེའི་པཎྜི་ཏ་འགའ་ལས་ཐོས་མོད་ཀྱི། གྲངས་ཅན་རྣམ་རྫུན་གཉིས་པོ་ཕྱོགས་ མཐུན་ལས། །བརྡ་ཆད་ཙམ་ཡང་ཕལ་ཆེར་མི་མཐུན་ནོ།

我來為您完整直譯這段藏文: 具相好者為權義理,許然僅未遮如來藏。此乃開創者、論軌及宗義源大小,及後期藏人之觀察,彼等乃從教證引申而述易解者。 破斥他空與外道相似之諍論 復有謂他空宗與數論外道相似故為邪見。若是唯識則與外道宗相違,阿毗達磨俱舍等自詡大善說,大乘論軌許同外道,是嫉妒魔所執之狂言。若悉相同則因是外道宗,應無四宗義之建立。若由少分相似即成彼者,則聲聞二部同於勝論,瑜伽行派同於數論,裸行者亦同于比丘眾,修慈悲亦成外道宗,密咒行同于濕婆派。 毗濕奴第五品中亦云:"超越唯名已,永離有無相,解脫出入定,是為財天子。有中無有性,無中亦無性,解脫有與無,知此即知實。" 又于濕婆莊嚴論中亦云:"一子梵天最為真,智慧自在無邊際,唯說一有性,彼亦說為繩。" 此等與自空宗除少許外見解極為相順,是故無差別。此外道教典引于《中觀莊嚴論》自釋中。我從某些婆羅門班智達處聞毗濕奴千名、大小心要歌、善賢歌、成事歌及濕婆三昧等,及數論派諸論,然數論唯識二者除相似處外,乃至名相亦多不相順。

།བརྡ་ཆད་འགའ་ཞིག་སྔགས་ 18-108 གཞུང་རྣམས་དང་མཐུན། །ཁྱབ་འཇུག་གཞུང་ནི་ཐལ་འགྱུར་པ་དང་མཐུན། །དབང་ཕྱུག་པ་ ཡང་རང་རྒྱུད་པ་བཞིན་སྒྲོགས། །བྱེད་པོར་སྨྲ་བ་དེ་དེའི་ཁྱད་ཆོས་ཡིན། །གཉིས་ན་ཕྱོགས་ མཚུངས་ཙམ་ཞིག་མཉམ་པོ་ལ། །མུ་སྟེགས་གྲུབ་མཐའི་མཆོག་གྱུར་གྲངས་ཅན་དུ། །གྲགས་ ཕྱིར་སངས་རྒྱས་པའི་ཡང་འདི་མཆོག་གོ །འགའ་ཞིག་ཡོད་སྨྲས་འཆིང་བར་འདོད་པ་དང་། ། ཡོངས་གྲུབ་ཡོད་སྨྲས་འཆིང་བར་འདོད་པ་གཉིས། །རྒྱ་བོད་མ་གཏོགས་ཁྱད་པར་ཅི་འདུག་ ལྟོས། །སྲས་བཅས་རྒྱལ་བའི་ལུང་དང་བསྟུན་ན་ནི། །གཞན་སྟོང་འཐད་ཀྱི་རང་སྟོང་དེ་ལྟར་ མིན། །ཁ་ཅིག་ལུང་ལ་ངེས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། །ད་ལྟ་རིགས་པས་གྲུབ་པ་དགོས་སོ་ལོ། །ལུང་ རིགས་གཉིས་ཀ་མེད་པའི་རང་ལུགས་འཇོག །རིགས་པས་གྲུབ་པ་ཤིན་ཏུ་དགོས་མོད་ཀྱི། ། ཟབ་མོའི་གནས་ལུགས་ཚད་མའི་ལུང་གིས་སྒྲུབ། །གྲངས་མེད་གསུམ་སྒོམ་མཐོང་བའི་ལུང་ རྫུན་ན། །སོ་སྐྱེ་མནོ་བསམ་ཅི་ཕྱིར་ཚད་མ་ཡིན། །གཞན་ཡང་ཤིན་ཏུ་ལྐོག་གྱུར་ལ་ལུང་ཚད་ མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བསམ་དགོས་སོ། ཞེས་པ་ནི་གཞན་སྟོང་མུ་སྟེགས་དང་འདྲ་བའི་ རྩོད་པ་སྤངས་པའོ།། །། ༄། །ཆོས་ཀུན་སྟོང་ཉིད་རང་སྟོང་ཁོ་ན་དང་འགལ་བར་བསྟན་པ། གཅིག་དང་དུ་མར་མ་གྲུབ་རྣམ་དཔྱད་པ། །འདི་དག་འདུས་བྱས་ཆོས་ལ་འཇུག་འགྱུར་ གྱི། །འདུས་མ་བྱས་ཆོས་གཅིག་མིན་དུ་མ་མིན། །ནམ་མཁའ་ལ་སོགས་དབྱེ་བ་དེས་མི་ [འཇུག{འཇིག} །འོན་ཀྱང་འཁྲུལ་བློས་བརྟགས་པ་ཙམ་ཉིད་ལས། །ངོ་བོ་ཅི་ཡང་མེད་ ཕྱིར་དེ་མེད་ཡིན། །ཁྱོད་ལུགས་ཆོས་ཉིད་མེད་པར་དགག་པའི་ཕྱིར། །ཅི་ཡང་མེད་ཕྱིར་དེ་ ལ་འགྱུར་བ་མེད། །ཕྱོགས་དང་དུས་ཀྱི་ཆ་ཤས་རྣམ་དབྱེ་བ། །ཡོད་ན་དེ་ལ་མི་འགྱུར་མི་སྲིད་ དེ། །ཕྱོགས་ཡོད་དབང་ཤེས་ཡུལ་མིན་མེད་པ་དང་། །དུས་ནི་འདས་སོགས་དུས་གསུམ་ཕྱིར་ འགྱུར་བཅས། །སྐྱེ་སོགས་བཀག་པས་ཆོས་དབྱིངས་འདི་མི་ཁེགས། །ཡེ་ཤེས་འདི་ཡང་སྐྱེ་ མེད་འགག་མེད་ཡིན། །འཕགས་པའི་དབུ་མའི་གཞུང་ལུགས་ཆེ་ཆུང་དུ། །རྒྱུ་རྐྱེན་དང་ནི་ 18-109 འགྲོ་འོང་མཚན་མཚོན་དང་། །སྔོན་དང་ཕྱི་མཐའ་རྒྱུ་འབྲས་རྟེན་འབྲེལ་སོགས། །རིགས་པའི་ དཔྱད་པ་མཐའ་ཡས་དེ་ཀུན་ཡང་། །ཀུན་རྫོབ་ཁོ་ན་ལ་འཇུག་གཞན་ལ་མིན། །རྒྱུ་སོགས་དེ་ དག་ཀུན་རྫོབ་ཁོ་ནའི་ཕྱིར། །ཆོས་ཉིད་དུ་འགྱུར་ཆོས་ཅན་ལ་མི་ལྟོས། །ཐ་སྙད་ཆོས་ཅན་ལ་ ལྟོས་རང་ངོས་མེད། །ཆོས་ཉིད་རང་ངོས་རྣམ་པར་གཞག་འཇོག་གི །རྒྱུ་འབྲས་ལྟོས་གྲུབ་ མེད་ཕྱིར་རྟེན་འབྲེལ་མིན། །ཞེས་པ་ནི་རང་སྟོང་གི་རིགས་པ་ལས་གྲོལ་བར་བསྟན་པའོ།

我來為您完整直譯這段藏文: 某些術語與密續諸論相順,毗濕奴論與應成派相順,濕婆派亦如自續派宣說,言有作者是其特徵。二者唯在相似處平等,因數論派為外道宗義最勝而聞名,故此亦為佛教中最勝。有者謂有說者許為繫縛,及謂圓成實有說者許為繫縛二者,除漢藏外有何差別且看。若依佛及佛子教典,則他空應理而自空不然。有謂由於教典無定故,現今須由理證成立。立無教理二者之自宗,雖極須理證成立,然以量教成立甚深實相。若三無數劫修見之教為偽,則凡夫思維何故是量?複次極隱蔽事教典為量故,應當如是思維。此乃破斥他空與外道相似之諍論。 顯示諸法空性唯自空相違 一多不成之觀察,此等入于有為法,無為法非一非多,虛空等分別彼不入。然唯由迷亂心所執,無有自性故是無,汝宗法性為無遮故,以無所有故彼無變異。方分時分諸差別,若有則于彼不變無有是處,有方分非根識境無,時則過等三時故具變異。遮遣生等不能遮此法界,此智慧亦是無生無滅。于聖者中觀大小論軌中,因緣及去來、能相所相、前後邊際、因果緣起等,無邊理證觀察彼等,唯入世俗不入於他。因等彼等唯世俗故,成為法性不待法相,名言法相所待無自體,法性自體安立能立,無因果所待故非緣起。此乃顯示解脫于自空之理證。

། །། ཆོས་ཀུན་སྟོང་པ་གཞན་སྟོང་ལུགས་ཉིད་ཡིན། །ཆོས་ཀུན་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་གཞན་སྟོང་ ལུགས། །རང་སྟོང་སྨྲ་ལ་གསལ་ཆ་དང་སྣང་ཆ། །སྟོང་བར་མི་འདོད་ཕྱིར་ན་ཚིག་ཙམ་ལེན། ། བུམ་སོགས་སྣང་བ་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་ན། ཁྱེད་ཀྱི་ལུགས་ལ་དོན་དམ་བདེན་པར་འགྱུར། ། སྟོང་ཉིད་མིན་ན་ཆོས་ཀུན་སྟོང་པར་འགལ། །གཞན་སྟོང་པ་རྣམས་སྟོང་ཉིད་རྣམ་གསུམ་ དང་། །ངོ་བོ་ཉིད་མེད་རྣམ་པ་གསུམ་འདོད་ཅིང་། །དེ་དེ་དོན་དམ་ཁོ་ནར་མི་འདོད་པས། ། ནང་འགལ་མེད་ཅིང་གྲུབ་མཐའ་ཁྱད་འཕགས་བྱུང་། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ནི་སྟོང་ཆ་དོན་དམ་མིན། ། དོན་དམ་གྱི་ཡང་སྣང་ཆ་ཀུན་རྫོབ་མིན། །ཞེས་པ་ནི་ཆོས་ཀུན་སྟོང་ཉིད་རང་སྟོང་ཁོ་ན་དང་ འགལ་བར་བསྟན་པའོ།

我來為您完整直譯這段藏文: 諸法空性乃是他空宗,諸法無自性是他空宗,自空論者對於明分與顯現分,不許為空故僅取語言。若瓶等顯現是空性,則依汝宗成勝義諦,若非空性則諸法空性相違。諸他空者許三種空性,及許三種無自性,彼彼不唯許為勝義,故無相違且宗義殊勝。世俗之空分非勝義,勝義之顯現分非世俗。此乃顯示諸法空性唯自空相違。

། །། ༄། །རང་སྟོང་དབུ་མ་མཐར་ཐུག་ཏུ་འདོད་པ་དགག་པ། རང་སྟོང་སེམས་ཙམ་ལས་ནི་འདས་པའི་ཕྱིར། །དབུ་མ་ཡིན་མོད་དབུ་མའི་མཐར་ཐུག་ མིན། །སྟོང་ཉིད་ཙམ་ཡིན་སྟོང་ཉིད་མཐར་ཐུག་མིན། །ངེས་དོན་ཡིན་ཡང་ངེས་དོན་མཐར་ ཐུག་མིན། །རྒྱུ་མཚན་རང་སྟོང་སྨྲ་རྣམས་དབུ་མ་ཡང་། །མཐར་ཐུག་ཁས་མི་ལེན་ཕྱིར་དབུ་ མ་ཅི། །རང་སྟོང་གཞུང་ལ་དཔྱད་ཚེ་དབུ་མ་མེད། །གཞན་སྟོང་པ་ནི་དཔྱད་ཀྱང་དབུ་མར་ འདོད། །རང་འདོད་མཐར་ཐུག་དབུ་མ་མི་འདོད་པའི། །དབུ་མ་ཆེན་པོ་དེ་འདྲ་མཚར་གྱི་ མེད། །དེ་ཡང་ཡོད་ན་སེམས་ཙམ་མི་འདོད་པའི། །སེམས་ཙམ་པ་དང་ཐེག་དམན་མདོ་སྡེའི་ ཚོགས། །མི་འདོད་མདོ་སྡེ་པ་དང་བྱེ་སྨྲ་ཡང་། །བྱེ་བྲག་བཤད་པ་མི་ལེན་ཡོད་དམ་ཅི། །ཀུན་ 18-110 ཏུ་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པ་མ་ཡིན་ནམ། །རང་སྟོང་ལུགས་ལ་སྟོང་ཉིད་ཡོད་མི་སྲིད། །དོན་དམ་ དུ་ནི་མེད་ཕྱིར་མཐར་ཐུག་མིན། །མེད་དགག་ཙམ་ལ་མཐར་ཐུག་མ་ཐུག་དང་། །དབྱིངས་ དང་དབྱིངས་མིན་ལ་སོགས་མེད་པའི་ཕྱིར། །དོན་དམ་དབྱིངས་ཞེས་བྱ་བའང་སྲིད་མིན་ འགྱུར། །ཡང་ན་སྟོང་ཉིད་དང་ནི་དོན་དམ་དབྱིངས། །ཀུན་རྫོབ་ཉིད་དུ་ཅི་ཡི་ཕྱིར་མི་འགྱུར། ། རྟོག་ངོའི་ཡུལ་དང་མཐོང་བ་རྫུན་པའི་ཡུལ། །དཔྱད་ངོར་མེད་དང་བདེན་མེད་ཀུན་རྫོབ་ ཏུ། །འཇོག་བྱེད་མིན་ན་ཀུན་རྫོབ་གང་གིས་འཇོག །ཡིན་ན་དོན་དམ་དབྱིངས་ནི་བདེན་ པར་འགྱུར། །ཀུན་རྫོབ་མིན་པས་བདེན་ཡོད་དཔྱད་ངོར་ཡོད། །ཡོངས་གྲུབ་འདོད་ཕྱིར་དབུ་ མ་མིན་ན་ནི། །སྤྲོས་བྲལ་འདོད་པའང་དབུ་མ་མིན་པར་འགྱུར། །བདེན་འདོད་མི་འདོད་ ཁྱད་པར་ཡོད་ཅེ་ན། །མཚན་མ་སྤྲོས་པའི་བདེན་པར་ངེད་མི་འདོད། །སྤྲོས་པས་དབེན་པའི་ བདེན་ཚུལ་འདི་ལྟ་བུ། །རང་སྟོང་སྨྲ་བས་ཕྱོགས་ཀྱང་མ་གོ་ན། །དེ་ལ་དགག་པ་ནམ་ཡང་ བྱས་པ་མེད། །བདེན་གྲུབ་འགོག་ཚད་སྤྲོས་པའི་བདེན་འགོག་སྟེ། །ཀུན་རྫོབ་འགོག་པའི་ རིགས་པ་འདིར་སྦྱར་ཕྱིར། །དེ་ནི་ངེད་ཀྱི་ལུགས་ལའང་འདོད་པ་སྟེ། །ཡོངས་གྲུབ་དེ་ལ་ སྤྲོས་པའི་བདེན་པ་མེད། །སྤྲོས་པའི་བདེན་པ་ཡོད་ན་ཀུན་རྫོབ་སྟེ། །དོན་དམ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་ ཅེས་བཤད་དོ། །ཉན་ཐོས་པ་རྣམས་ཐེག་གསུམ་སྤངས་པ་གཅིག །ཅེས་འདོད་ཐལ་འགྱུར་ བ་ཡང་དེ་རྗེས་འབྲང་། །རྒྱུ་མཚན་བདག་མེད་གཉིས་རྟོགས་མཚུངས་ཕྱིར་རོ།

我來為您完整直譯這段藏文,這是一篇關於破斥認為自空中觀為究竟的論述: 破斥認為自空中觀為究竟 因超越自空唯識故,雖是中觀非究竟中觀,唯是空性非究竟空性,雖是了義非究竟了義。緣由自空論者雖中觀,不許究竟故何為中觀?觀察自空論典時無中觀,他空者雖經觀察仍許為中觀。自許不許究竟中觀的,如此大中觀實為稀有。若有此等,則應有不許唯識的唯識師,及小乘經部眾,不許經部之經部師,及不許毗婆沙之毗婆沙師,豈非處處理由相同耶?自空宗中不可能有空性,以勝義中無故非究竟。于唯無遮有無究竟,以及界與非界等皆無故,所謂勝義界亦不可能。或者空性以及勝義界,為何不成世俗?分別心境及見虛妄境,觀察時無及無諦實若非安立世俗之因,則以何立世俗?若是則勝義界成諦實,以非世俗故有諦實可觀察。許圓成實故若非中觀,則許離戲亦應非中觀。若謂有許不許諦實之差別,我等不許相之戲論諦實。如此離戲論之諦實理,自空論者連少許亦未了知,則于彼從未作破斥。破除諦實即破除戲論諦實,以此處運用破世俗之理故。此於我等宗中亦許,彼圓成實無戲論諦實。若有戲論諦實即世俗,故說勝義無自性。聲聞諸師許三乘同一斷證,應成派亦隨順彼義,因為通達二無我相同之故。

།འདི་ལ་ངོ་བོ་ ཉིད་སྐུ་ཉན་རང་ལ། །ཡོད་པར་ཐལ་བ་བཟློག་མེད་འཇུག་པར་འགྱུར། །ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་དང་ མཚུངས་དེ་མིན་པ། །སྲིད་ན་སྐུ་གསུམ་གཞན་ལའང་རིགས་པ་མཚུངས། །སངས་རྒྱས་དང་ མཉམ་སངས་རྒྱས་མིན་པ་སོགས། །ཧ་ཅང་ཐལ་བ་མང་པོ་འཇུག་པར་འགྱུར། །འདི་ཡང་ ཐེག་དམན་གྲུབ་མཐའ་འདྲེས་པའི་སྐྱོན། །ཤེས་སྒྲིབ་ཀྱི་ནི་སྤངས་པས་ཁྱད་ཅེ་ན། །འདི་ཡང་ སྤངས་པའི་ཁྱད་པར་ཉིད་བསྟན་གྱིས། །ངོ་བོ་དབྱེ་བ་མེད་ཕྱིར་ཟློག་མི་ནུས། །སྟོན་པ་ཐམས་ 18-111 ཅད་སྨོན་ལམ་དབང་གིས་ཡིན། །ཡེ་ཤེས་སྣང་མེད་འདོད་པས་ལྷག་མེད་དང་། །ཁྱད་པར་ མེད་ཕྱིར་ཆོས་སྐུར་མཚུངས་པར་འགྱུར། །དམན་པས་ཆོས་ཀུན་བདག་མེད་གཉིས་རྟོགས་ ན། །ཆོས་སྐུ་མཐོང་ཕྱིར་དེ་ནི་ཐེག་དམན་གྱི། །འཕགས་པ་རྣམས་དང་ཐུན་མོང་འབྲས་བུར་ འགྱུར། །བུམ་ལ་ཀ་བ་མེད་ཙམ་ཀ་བ་ལ། །བུམ་མེད་ཙམ་ནི་དབྱེ་བ་ཡོད་མིན་པས། །མེད་ དགག་ཙམ་གྱི་སྤངས་པ་ཀུན་གཅིག་འགྱུར། །ཀུན་གཞི་མེད་ཕྱིར་ས་བོན་འཇོག་གནས་ མེད། །སེམས་དང་སེམས་བྱུང་བེམ་པོའི་ཆོས་འགགས་ཕྱིར། །ཐེག་གསུམ་ལྷག་མེད་ཅི་ ཕྱིར་མཚུངས་མི་འགྱུར། །མེད་དགག་ཙམ་ལ་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པའང་ཅི། །ལུང་གསལ་མེད་ ཅིང་གཞན་ལ་ལུང་གསལ་ཡོད། །དེ་ཕྱིར་ཐེག་དམན་འཕགས་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད། །ཆོས་ བདག་མེད་པར་རྟོགས་ཞེས་འདི་མི་འཐད། །རྫས་དང་བརྟགས་ཡོད་ཀུན་རྟོག་རྒྱས་པ་སྟེ། ། དེ་མ་རྟོགས་ན་ཆོས་ཀུན་རྟོགས་པར་འགལ། །གསལ་མིན་ཞེ་ན་མངོན་སུམ་ལ་མི་འཐད། ། རྒྱུ་མཚན་མ་ཤེས་ཕྱིར་ན་དེ་མ་རྟོགས། །རྟོགས་པ་ཁྱད་ཞུགས་ཙམ་གྱིས་དབྱེར་མི་ནུས། །ཕྱི་ དོན་འདོད་དང་རྣམ་ཤེས་དྲུག་ངེས་དང་། །ཀུན་གཞི་འགོག་དང་རང་རིག་འགོག་པ་དང་། ། ཉན་རང་སྐྱབས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་འདོད་པ་སོགས། །རང་སྟོང་པ་ལ་ཐེག་དམན་གྲུབ་མཐའ་འདྲེས། ། ཞེས་པ་ནི་རང་སྟོང་དབུ་མ་མཐར་ཐུག་ཏུ་འདོད་པ་དགག་པའོ།

我來為您完整直譯這段藏文: 對此,將導致無法遮止聲聞緣覺有法身之過。若可能有與法身不等之事,則于其他三身亦當理同。與佛平等而非佛等,將引生諸多太過。此亦是小乘宗見混雜之過。若謂以所斷智障差別,此亦當說斷除差別,以無體性差別故不能遮止。一切導師皆由願力所成,許無智慧顯現故與無餘涅槃,無差別故將等同法身。若小乘通達一切法二無我,以見法身故彼將成小乘,聖者共同果。瓶無柱僅是柱無瓶僅是,無有差別故,唯無遮之斷除皆成一。以無阿賴耶故無種子所依處,心與心所及物質法滅故,三乘無餘涅槃何故不等同?于唯無遮所知障亦何在?經教不明而他有明教。是故聲聞緣覺聖者通達,一切法無法我之說不應理。實有與假有遍計廣大,若不通達彼則違背通達一切法。若謂不明顯則于現量不應理。以不知理由故未通達彼。僅以證悟差別入則不能分。許外境及定六識,及破阿賴耶及破自證,以及許聲聞緣覺為皈依境等,自空派混雜小乘宗見。 此為破斥認為自空中觀為究竟。

། །། ༄། །རང་སྟོང་སྨྲ་བ་འགའ་ཞིག་གིས་གྲུབ་མཐའ་དཔྱད་ཅིང་། དེ་ཉིད་ཀྱི་རིགས་པས་གཞན་སྟོང་དུ་བསྒྲུབས་པ། གལ་ཏེ་རང་སྟོང་ལུགས་ཀྱི་སྤྲོས་བྲལ་དེ། །མེད་དགག་ཕྱིར་ན་སུས་ཀྱང་མྱོང་མི་སྲིད། ། དངོས་མེད་མྱོང་བ་གང་དུའང་ཡོད་མ་ཡིན། །རྟོག་པས་དོན་སྤྱི་ཡུལ་དུ་བྱེད་པ་ཡི། །སེལ་ངོ་ ཙམ་ལ་རྟོགས་པར་འདོགས་ན་ཐོགས། །དེ་འདྲ་འཁྲུལ་བ་ཡིན་ཕྱིར་དོན་མི་རྟོགས། །སྤྲོས་ བྲལ་དེ་འདྲ་བདེན་ན་བདེན་གྲུབ་སྟེ། །མིན་ན་ཀུན་རྫོབ་རྣམས་དང་བདེན་མེད་མཉམ། ། རྒྱལ་སོགས་ཡེ་ཤེས་མཆོག་ལ་སྤྲོས་བྲལ་དེ། །སྣང་ན་དེ་ངོར་ཡོད་ཕྱིར་དེ་བདེན་འགྱུར། ། མི་སྣང་ན་ནི་ཀུན་རྫོབ་དོན་དམ་གཉིས། །འཕགས་པའི་གཟིགས་ངོར་མེད་པ་མཉམ་པོར་ 18-112 འགྱུར། །ཡེ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་བ་ཡིས་མེད་གཟིགས་ཕྱིར། །སྤྲོས་བྲལ་འཁྲུལ་འགྱུར་དེས་ན་ འཁྲུལ་བར་མཉམ། །དེ་ནི་ཀུན་རྫོབ་དོན་དམ་དབྱེ་མི་ནུས། །ཀུན་ཏུ་མཚུངས་ཤིང་གཉིས་ ན་དོན་དམ་ལས། །ཀུན་རྫོབ་དངོས་ལ་ཞུགས་ཤིང་བཟང་བར་འགྱུར། །ཡང་དག་དོན་དུ་ མེད་མཉམ་ཀུན་རྫོབ་ནི། །འཁྲུལ་ངོར་དོན་བྱེད་དོན་དམ་དེ་ཡང་མིན། །ད་ནི་ཁྱེད་ཅག་ཀུན་ རྫོབ་ཚད་མས་གྲུབ། །དོན་དམ་མེད་ངེས་ཡིན་ཞེས་འདོད་ལ་རག །ངོ་ཚའི་ལྟ་བ་འདི་འདྲ་ སྨད་པར་འོས། །འཇིག་རྟེན་མ་བརྟགས་ངོར་ནི་དངོས་ཀུན་ཡོད། །དཔྱད་ངོར་མེད་ཅེས་བྱ་བ་ འདི་དཔྱད་བྱ། །ཀུན་རྫོབ་དོན་དམ་དུ་མེད་ཀུན་རྫོབ་ཏུ། །ཡོད་ཅེས་བྱ་བ་འདི་ནི་དཔྱད་ངོ་སྟེ། ། འཇིག་རྟེན་ཀུན་རྫོབ་དོན་དམ་དབྱེ་བ་མེད། ཁྱེད་ལུགས་ལྟར་ན་ཀུན་རྫོབ་དོན་དམ་ཡོད། ། དེ་གཉིས་བདེན་གཉིས་གང་དུའང་མེད་འདོད་དགོས། །སྣང་བ་ཀུན་རྫོབ་དེ་ཡིས་སྟོང་པ་ ནི། །དོན་དམ་ཡིན་ལ་ཀུན་རྫོབ་སྣང་མི་འགགས། །ངེས་ངོར་བདེན་འཛིན་སྤངས་ཕྱིར་ མཐའ་གཉིས་སྤངས། །ཞེ་ན་དོན་དམ་སྣང་བ་ཁྱོད་མི་འདོད། །མཉམ་བཞག་ངོར་ནི་སྣང་བ་ དེ་མེད་ཕྱིར། །མེད་མཐར་འགྱུར་བས་དེ་ཕྱིར་དབུ་མ་མིན། །བདེན་གཉིས་ཀུན་རྫོབ་དོན་ དམ་སྐབས་ཀུན་ཏུ། །ཡོད་མཉམ་མེད་མཉམ་མཚུངས་པ་ཡིན་ཞེས་ཟེར། །དོན་དམ་དུ་ཡོད་ མི་སྲིད་ཀུན་རྫོབ་ཏུ། །ཐམས་ཅད་ཡོད་ཅེས་བྱ་བ་འདི་ཉིད་འགལ། །དོན་དམ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ ནི་ཡོད་པའི་ཕྱིར། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱང་དེར་ཡོད་འགྱུར་ཀུན་མཚུངས་ཕྱིར། །དོན་དམ་ཀུན་རྫོབ་ ཏུ་ནི་ཡོད་གྱུར་ན། །དོན་དམ་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་པར་ཐལ་འགྱུར་ཏེ། །མི་རུ་ཡོད་པའི་འགྲོ་བ་མི་ ཡིན་བཞིན། །གཞན་ཡང་དོན་དམ་དོན་དམ་པར་གྲུབ་དགོས། །མིན་ན་གྲུབ་ཕྱིར་ཀུན་རྫོབ་ ཏུ་གྲུབ་འགྱུར། །ཡང་ན་དོན་དམ་གཞི་མ་གྲུབ་པར་ཐལ། །དེ་ཕྱིར་དོན་དམ་དམ་པའི་དོན་དུ་ གྲུབ། །དོན་དམ་འཁྲུལ་ངོར་སྣང་བས་དེར་ཡོད་ན། །དོན་དམ་རྟོགས་པའི་ཤེས་པ་འཁྲུལ་བ་ དང་། །

我來為您完整直譯這段藏文: 自空論者考察宗見並以其理證成他空。 若謂因自空宗離戲,為無遮故任誰亦不可能經驗,無有處有非事經驗。若許唯于分別作意義總為境,遮除面安立為證悟則可矣。如是乃迷亂故不能證義。若彼離戲為諦實則成諦實,若非則與諸世俗同爲無諦。勝智等智慧中彼離戲,若顯現則于彼面有故成彼諦。若不顯現則世俗勝義二,于聖者見面等同成無。以無錯亂智慧見為無故,離戲成錯亂故等同錯亂。彼不能分世俗勝義。一切等同而二則較勝義,世俗事入而成善。真實義中等同無有世俗,于迷亂面作用勝義亦非彼。今汝等許世俗量成,勝義決定無,端賴此說。如是知恥見當受訶責。於世間未觀察面一切事有,于觀察面無,此當觀察。世俗勝義中無,世俗中有,此乃觀察面,世間世俗勝義無分。依汝宗則世俗勝義有,應許彼二於二諦任一中亦無。現相世俗由彼空性,是為勝義而世俗顯不滅。若謂于決定面斷除執實故離二邊,則汝不許勝義顯現。以等持面彼顯無故,成無邊故是故非中觀。二諦世俗勝義一切處,等有等無相同也。勝義中不可能有,世俗中一切有,此說相違。以勝義於世俗中有故,世俗亦應于彼有以一切等同故。若勝義於世俗中有,則應成勝義是世俗,如於人中有之眾生為人然。複次勝義應成勝義中成立,若非則以成立故應成世俗中成立。或者應成勝義無有所依。是故勝義成立為勝義。若勝義于迷亂面顯現故於彼有,則勝義證知亦應迷亂。

དོན་དམ་རྟོགས་པའི་ཤེས་པ་འཁྲུལ་བ་ དང་། །འཁྲུལ་བས་སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པར་ཐལ་བར་འགྱུར། །ཕྱིས་ཀྱི་དབུ་མའི་འདོད་པ་འདི་ 18-113 ལྟར་ན། །ཀུན་རྫོབ་ཡོད་ཕྱིར་ཡེ་ཤེས་འཁྲུལ་བར་འགྱུར། །མཉམ་གཞག་འཁྲུལ་ན་རྗེས་ ཐོབ་ལྟ་ཅི་སྨོས། །ཡེ་ཤེས་དེ་ངོར་ཀུན་རྫོབ་སྣང་ན་ནི། །ཀུན་རྫོབ་བདེན་འགྱུར་གལ་ཏེ་སྣང་ ན་ཡང་། །བདེན་སྣང་མེད་ཟེར་ཀུན་རྫོབ་མེད་སྣང་བ། །ཀུན་རྫོབ་སྣང་བ་མིན་ཞིང་ཀུན་རྫོབ་ ཡོད། །ཡེ་ཤེས་ལ་ནི་མེད་པར་སྣང་ཕྱིར་འཁྲུལ། །དེ་ངོར་ཡོད་སྣང་ན་ནི་དེ་བདེན་འགྱུར། ། རྒྱུ་མཚན་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་ཡུལ་ཡིན་ཕྱིར། །བཀག་པ་འགོག་པ་སྒྲུབ་པར་འདོད་པ་ཡི། །རང་ སྟོང་པ་ལ་འདི་སྐད་བརྗོད་པར་བྱ། །ཆོས་ཉིད་བདེན་མེད་དེ་ནི་གལ་ཏེ་བདེན། །གཞན་སྟོང་ སྨྲ་བ་རྣམས་དང་ཅིས་མི་མཚུངས། །དེ་མི་བདེན་ན་དགག་པའི་ཚིག་གཉིས་ཀྱིས། །རྣལ་མར་ གོ་ཕྱིར་བདེན་ཡོད་ཁོ་ནར་འགྱུར། །དོན་དམ་དུ་མེད་དཔྱད་ངོར་མེད་སོགས་མཚུངས། །ཞེས་ པ་ནི་རང་སྟོང་སྨྲ་བ་འགའ་ཞིག་གིས་གྲུབ་མཐའ་དཔྱད་ཅིང་། དེ་ཉིད་ཀྱི་རིགས་པས་གཞན་ སྟོང་དུ་བསྒྲུབས་པའོ།། །། ༄། །རང་ལུགས་ཀྱི་འཐད་པ་ཅུང་ཟད་ཉེ་བར་བསྟན་པ། ཆོས་ཉིད་འགྱུར་བ་མེད་ཕྱིར་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། །སེམ་ཅན་རྣམས་ལ་ངེས་པར་ཡོད་པར་ འགྱུར། །དང་པོར་ཆོས་སྐུ་མིན་པ་ཕྱིས་དེར་འགྱུར། །དེ་ནི་ངོ་བོ་འགྱུར་བཅས་ཁོ་ན་ཡིན། ། འདུས་བྱས་ནམ་ཡང་མི་གནས་དེ་ཕྱིར་མེད། །དེ་བཞིན་ཉིད་འདི་ངེས་པར་འདུས་མ་བྱས། ། དངོས་པོ་དངོས་མེད་ལས་འདས་ཤེས་པ་ཡིན། །འགོག་བྱེད་མེད་དང་མ་འཁྲུལ་ཡེ་ཤེས་ ཀྱི། །གཟིགས་ངོ་ཡིན་ཕྱིར་འཁྲུལ་ཡང་མ་འཁྲུལ་བས། །དོན་དམ་དབྱིངས་ནི་བདེན་པར་ གྲུབ་པ་ཡིན། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ནི་ཤེས་པ་བསླུ་བའི་ཆོས། །བེམས་པོ་དང་ནི་དངོས་མེད་མྱོང་བྱ་ མིན། །དེ་ཕྱིར་དབྱིངས་དེ་ཤེས་པ་དོན་དམ་ཡིན། །དབྱིངས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་དགེ་བ་སྟེ། ། དོན་དམ་དགེ་བ་ཡིན་ཕྱིར་དགེ་བའི་མཆོག །ཀུན་རྫོབ་དགེ་བ་དགེ་བ་ཉིད་ཡིན་ན། །དོན་ དམ་དགེ་བ་ཅི་ཕྱིར་དགེ་བ་མིན། །དེ་སྐད་དུ་རྒྱན་སྟུག་པོའི་མདོ་ལས་ཀྱང་། ས་རྣམས་སྣ་ ཚོགས་ཀུན་གྱི་གཞི། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དགེ་བའང་དེ། །ཀུན་གཞི་དེ་ལ་སྙིང་པོའི་སྒྲས། ། 18-114 སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་སྟོན་པར་མཛོད། །ཅེས་གསུངས་ལ། ཆོས་མངོན་པ་ལས། དོན་ དམ་པའི་དགེ་བ་གང་ཞེ་ན། དེ་བཞིན་ཉིད་དོ། །ཞེས་བཤད་དོ།

讓我為您完整直譯這段藏文: 勝義證知亦應迷亂。由迷亂故應成證悟空性。若依後期中觀所許如是,以世俗有故智慧成迷亂。等持若迷亂則何況后得。若於彼智慧面顯現世俗,則世俗成諦實,若雖顯現,而言無諦實顯現,世俗無而顯現。非世俗顯現而世俗有。于智慧顯為無故迷亂。若於彼面顯為有則彼成諦實。以因緣無顛倒境故。于許遮破遮破為成立之自空者當如是說。若法性無諦實彼若諦實,與諸他空論者有何不同?若彼不諦實則以二遮詞,以正解故唯成有諦。勝義中無、觀察面無等相同。 此乃自空論者考察宗見並以其理證成他空。 略示自宗正理 以法性無變故法身,于諸有情定當有。先非法身後成彼,彼唯是有變異體。有為永不住故無。此如是性定無為。超離事物無事物智。以無能破及無錯亂智慧,見面故雖迷亂由無錯亂,勝義界成就諦實。世俗智乃欺誑法,非所經驗物質及無事。是故彼界是勝義智。界之如是性是善,以是勝義善故善中勝。若世俗善即是善性,何故勝義善非善?如是《嚴密經》亦云:"種種諸地基,善逝藏亦彼,彼一切所依,諸佛以藏聲,為作開示也。"《對法》中說:"何為勝義善?謂如是性。"

།འདིས་ནི་ཀུན་གཞི་ཡེ་ཤེས་ བསྟན་པ་སྟེ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ཕྱིར་ཡེ་ཤེས་ཁོ་ན་དང་། །དགེ་བར་བཤད་པས་ཀུན་གཞི་རྣམ་ ཤེས་མིན། །ཀུན་གཞི་དང་ནི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོར་བསྟན། །མངོན་པར་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་ བྱང་ཆུབ་ཀྱི། །རྒྱུར་གསུངས་འདུས་མ་བྱས་སུའང་བཤད་པའི་ཕྱིར། །དོན་དམ་འགོག་པའི་ བདེན་པ་བདེན་གཅིག་པུ། །དངོས་མེད་མིན་ཞིང་ཀུན་རྫོབ་ལས་འདས་པའོ། །གཞན་སྟོང་ འདི་ནི་གཅིག་གིས་ཅིག་ཤོས་སྟོང་། །དེ་ཕྱིར་སྟོང་ཉིད་ཐ་ཤལ་ཡིན་སྙམ་ན། །མདོ་ལས་སྟོང་ ཉིད་རྣམ་པ་བདུན་དུ་གསུངས། །མཚན་ཉིད་སྟོང་དང་དངོས་པོའི་རང་བཞིན་སྟོང་། །སྲིད་ པའི་སྟོང་ཉིད་མི་སྲིད་སྟོང་ཉིད་དང་། །བརྗོད་དུ་མེད་པའི་སྟོང་ཉིད་ཞེས་པ་དང་། །འཕགས་ པའི་ཡེ་ཤེས་དོན་དམ་སྟོང་ཆེན་དང་། །གཅིག་གིས་གཅིག་སྟོང་སྟོང་པ་བདུན་པའོ། །དངོས་ རྣམས་རང་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་དང་། །དངོས་རྣམས་རང་བཞིན་སྐྱེ་བས་སྟོང་པ་དང་། ། ཕུང་པོ་བདག་གིས་སྟོང་དང་ཕུང་པོ་སོགས། །མྱང་འདས་ཀྱིས་སྟོང་ཀུན་བརྟགས་ངོ་བོས་ སྟོང་། །དོན་དམ་ཡེ་ཤེས་ལྟ་ཉེས་བག་ཆགས་ཀྱིས། །སྟོང་དང་དངོས་པོ་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་ ནི། །གཅིག་གཅིག་སྟོང་པ་རྣམས་ལ་རིམ་བཞིན་བཤད། །དྲུག་པ་མཆོག་སྟེ་བདུན་པ་ཐ་ མ་ཡིན། །གང་ཟག་བདག་མེད་རྟག་ཏུ་གཞན་སྟོང་སྟེ། །འོན་ཀྱང་ཐ་ཤལ་སྟོང་ཉིད་མིན་ པ་བཞིན། །དེ་བཞིན་ཉིད་དང་ཆོས་སྐུ་ལམ་བདེན་གསུམ། །དོན་དམ་ཞེས་བཤད་འགྱུར་ མེད་ཡོངས་གྲུབ་ནི། །འདུས་མ་བྱས་དང་དོན་དམ་བདེན་པ་ཡིན། །ཤེར་ཕྱིན་ལྔ་བརྒྱ་པར་ ཡང་སྟོང་ཉིད་གསུམ། །མཚན་ཉིད་གསུམ་ཡང་གསུངས་ཕྱིར་ཡིད་ཆེས་བྱ། །ཞེས་པ་ནི་རང་ ལུགས་ཀྱི་འཐད་པ་ཅུང་ཟད་ཉེ་བར་བསྟན་པའོ།། །། འདིར་ནི་གཞན་སྟོང་སྤྱི་ལ་རྒོལ་བ་དག །ལུང་རིགས་དང་བཅས་དྲང་པོས་རྣམ་པར་ 18-115 དཔྱད། །གཞན་དུ་ཞིབ་མོར་དཔྱད་པ་ཇི་སྙེད་དང་། །རང་ལུགས་རྣམས་ནི་གཞུང་དུ་ཤེས་ པར་བྱ། །གཅིག་དང་དུ་བྲལ་རིགས་པའི་རྩ་བ་ཡང་། །འདུས་བྱས་གནས་པ་མེད་པ་ལ་ཐུག་ པས། །དེ་དང་བདག་འགོག་ཅི་རིགས་རྒྱན་ན་གསལ། །ཉི་ཤུ་པ་རུ་ཕྱི་དོན་འགོག་པ་བསྟན། ། རང་ལུགས་དབུས་མཐའ་རྣམ་འབྱེད་གཙོར་གྱུར་པའི། །རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་གཞུང་ཀུན་ན་ གསལ་བར་བཞུགས། །རིགས་པ་རྒྱས་པ་བསྟན་འཆོས་རྒྱས་པར་གསལ། །འདི་ཀུན་དབུ་ མའི་གཞུང་ལུགས་ཟླ་མེད་པའོ།

我來為您直譯這段藏文: 此說阿賴耶智慧,以是如是性故唯智慧,由說為善故非阿賴耶識。說為阿賴耶及如來藏。于對法中說彼如是性,為菩提因亦說無為故。勝義滅諦唯一諦實,非無事物且超世俗。若謂此他空一由一空,故空性低劣。經中說空性有七種:相空及事物自性空,有空及無有空性和,所謂不可言空性,聖智勝義大空及,一由一空為第七空。諸事相共總別相空及,諸事自性生起空,蘊由我空及蘊等,涅槃所空遍計體空。勝義智慧見過習氣,所空及事各別相,一一相空依次而說。第六最勝第七最末。補特伽羅無我恒他空,然如非是低劣空性,如是性及法身道諦三,說為勝義無變遍成,是無為及勝義諦。般若五百中亦說三空,亦說三相故當深信。此為略示自宗正理。 此中於普遍他空諸論難者,以教理正直作詳察。其他細緻觀察若干及,自宗諸義當於論中知。一多離性理之根本,亦歸結于有為無住,故於彼與破我隨理《莊嚴論》明。《二十論》中說破外境。自宗以《辨中邊論》為主,瑜伽行論中皆明顯住。廣理于大論中明顯。此等皆為中觀論典無與倫比。

།མཁས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཡང་ཡང་བཤད་མོད་ཀྱང་། །གཞུང་ ལུགས་ཆེན་པོའི་ནང་དུ་འཐོར་བས་ན། །ཉེར་མཁོ་གོ་བར་སླ་བ་འགའ་ཞིག་བཤད། །རིགས་ པ་གསར་བ་དུ་མའང་རྣམ་པར་སྤེལ། །ཐེག་པ་ཆེ་ཚུལ་ཐུན་མོང་མིན་པ་འདི། །སེམས་ཙམ་ ཡིན་འདོད་གྲགས་ངན་སྤང་ཕྱིར་དང་། །ཁྱད་པར་ལུང་ཙམ་སྐྱབས་གྱུར་ཡིན་ཟེར་བ། །དེ་ དག་འཇོམས་པའི་རིགས་པ་འདི་ཉིད་སྦྱར། །ད་དུང་དཔྱད་པ་ཕྲ་མོ་གྲངས་མེད་པ། །སྤྲོ་ བར་ནུས་མོད་འགྲོ་བས་རྟོགས་དཀར་འགྱུར། །གལ་ཏེ་གཞན་ལ་ཕན་ཐོགས་ནུས་མེད་ ན། །དགོས་པ་དང་བྲལ་དེ་ཕྱིར་འདིར་མ་བྲིས། །འདི་བཤད་དགེ་བས་མཐའ་ཡས་སེམས་ ཅན་རྣམས། །ཐེག་མཆོག་དམ་པའི་ཆོས་འདིར་ཡོངས་ཞུགས་ཏེ། །ཀུན་མཁྱེན་རྒྱལ་བའི་གོ་ འཕང་མྱུར་ཐོབ་ཅིང་། །ཟག་མེད་ཆོས་ཀྱི་དགའ་བ་ལ་སྤྱོད་ཤོག །ཅེས་པ་གཞན་སྟོང་དབུ་ མའི་རྒྱན་ཞེས་པའི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ། རྒྱལ་ཁམས་པ་ཏཱ་ར་ནཱ་ཐས་བཀོད་པ་སྟེ། རང་ལོ་ སུམ་ཅུ་པ་ལ་ཇོ་ནང་གི་རི་ཁྲོད་དུའོ།། །།དགེ་ལེགས་འཕེལ། ཚིགས་བཅད་གསར་པ་བརྒྱ་ ང་བདུན་ཡོད་དོ།

我來為您直譯這段藏文: 雖諸智者再三宣說,然于大論典中分散,故說一些易解所需。亦廣大發展諸多新理。此大乘道不共法,為除唯識所執惡名及,尤其謂僅依教言,為破除彼等此理用。雖能展開無數細察,然眾生難解故不為。若於他人無益能,無義故此處未寫。以此所說善愿無邊眾生,於此勝乘正法普入已,速證遍知佛位已,享受無漏法樂愿。 此《他空中觀莊嚴論》偈頌,由遊方者達羅那他撰著,於己年三十時于覺囊山寺作。愿善妙增上。新偈頌共一百五十七首。

།མངྒ་ལཾ། ཞུས་དག

我來翻譯這段藏文: 吉祥!校對完畢。 註:མངྒ་ལཾ། 是梵文音譯詞,對應的四種形式為: (མངྒ་ལཾ།, मङ्गलम्, maṅgalam, 吉祥)