taranatha1002_大成就者黑行者道歌註釋甚深義開門鑰匙

多羅那他大師教言集JT176གྲུབ་ཆེན་ནག་པོ་སྤྱོད་པའི་དོ་ཧའི་འགྲེལ་པ་ཟབ་དོན་ལྡེ་མིག་ཅེས་བྱ་བ་བཞུགས། 10-100 ༄༅། །གྲུབ་ཆེན་ནག་པོ་སྤྱོད་པའི་དོ་ཧའི་འགྲེལ་པ་ཟབ་དོན་ལྡེ་མིག་ཅེས་བྱ་བ་བཞུགས། ༄། །དེ་ཁོ་ན་ཉིད་རྟོགས་པར་དཀོན་པར་བསྟན་པ། ༄༅། །གྲུབ་ཆེན་ནག་པོ་སྤྱོད་པའི་དོ་ཧའི་འགྲེལ་པ་ཟབ་དོན་ ལྡེ་མིག་ཅེས་བྱ་བ་བཞུགས། ༄༅། །ན་མོ་གུ་རུ། གང་གི་ཐུགས་རྗེའི་ཟླ་འོད་ཀྱིས། །སྙིང་གི་ཀུ་མུད་ཁ་འབྱེད་པ། །བླ་ མའི་ཞབས་ལ་ལེགས་བཏུད་ནས། །ཟབ་མོའི་གཞུང་མཆོག་བཤད་པར་བྱ། །འདིར་གྲུབ་ པའི་སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་ནག་པོ་སྤྱོད་པ་པའི། དོ་ཧ་རྡོ་རྗེའི་གླུ་འདི་འཆད་པར་བྱེད་པ་ལ། དང་ པོར། རྒྱ་གར་སྐད་དུ། དོ་ཧ་ཀོ་ཤ་ཅེས་པ་ལ། དོ་ཧ་ནི་འགྱུར་བྱེད་འགའ་ཞིག་གིས་ཚིགས་ སུ་བཅད་པ་དང་། ཁ་ཅིག་གིས་མི་ཟད་པ་ཞེས་པར་བསྒྱུར་ཞིང་། ས་སྐྱ་པནྚི་ཏའི་ཞལ་ན་རེ། རྒྱ་སྐད་དོ་ཧ་ཞེས་བྱ་བ། །བོད་སྐད་ལྷུག་པ་མ་བཅོས་པ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་ཡང་ཡིན་ ཏེ། དོན་ཤུགས་འབྱུང་གི་ཚིག་ཅེས་བྱའོ། །བོད་རྙིང་མང་པོ་ཞིག གང་བའི་དོན་དུ་འཆད་པ་ ལ། རྩེ་ཐང་བ་རྗེ་གཞོན་ནུ་དཔལ་བས་ནི་སྒྲུབ་བྱེད་འགོད་དེ། རྒྱ་སྐད་ལ། དུ་ཧ་འཇོ་བ་ལ་ འཇུག དུ་དོར་འགྲོ་བ་ནི་ཆེན་པོར་སོང་བའི་དོན་ཡིན་པས། འོ་མ་ལྟ་བུ་མང་དུ་བཞོས་པས་ སྣོད་གང་བ་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་འཆད་ཀྱང་། ཨུ་ཤ་ཊ་རའི་བཤད་པ་བཞིན་དུ། གཞན་དག་མགོ་ རྨོངས་བྱེད་དུ་འདུག་པ་དང་། ཁྱད་པར་དུ་ཡང་། གང་བའི་དོན་འཇོ་བ་ནས་རིམ་པས་སྐོར་ ལོག་ཏུ་སྒྲུབས་དགོས་པ་ཧ་ཅང་ཐལ་ཞིང་མི་འགྲིག་བཞིན་དུ་སྒྲིག་པ་ཕོངས་པའི་རྒྱུ་ཁོ་ནར་ གནང་ངོ་། །ཀོ་ཤ་ནི་མཛོད་དོ། །དེ་ལྟར་ན་མཚན་གྱི་དོན་ནོ། །དཔལ་ཧེ་རུ་ཀ་ལ་ཕྱག་ཚལ་ ལོ། །ཞེས་པ་ནི་འགྱུར་གྱི་ཕྱག་ཀྱང་ཡིན་མོད་ཀྱི། །རྒྱ་དཔེ་ཉིད་ལའང་ཡོད་པར་མངོན་ནོ།

我來為您翻譯這段藏文： 《大成就者黑行多哈註釋·甚深義鑰》 敬禮上師！以其悲心月光，開啟心中曇花，善禮上師足下，將講解甚深之殊勝論典。 在此解釋大成就阿阇黎黑行者的金剛歌多哈。首先，梵語中稱為"多哈俱舍"（Doha-kośa）。關於"多哈"（doha），一些譯師將其譯為"偈頌"，有些則譯為"無盡"。薩迦班智達說："梵語稱為多哈，藏語即為未經加工的散文。"這也是正確的，意為自然流露之語。 許多古藏譯師將其解釋為"充滿"之義。而策唐·杰尊珠巴爾則列舉依據說：在梵語中，"杜哈"（duha）有擠奶之義，"杜"（du）變化為"多"（do）是表示"大量"之義，因此就像擠出大量牛奶裝滿容器一樣。雖然他如此解釋，但按照烏沙達拉的解釋，這些說法似乎使他人迷惑。特別是，從擠奶的含義推導出充滿的含義，需要逆向推理，這種過於牽強且不合理的配對只會導致貧乏。 "俱舍"（kośa）是"藏"的意思。以上是對題名的解釋。 "敬禮吉祥黑魯嘎"這一句雖然是譯者頂禮語，但看來在梵文原本中也有。 （這是對原文的直譯。我已經按照要求完整翻譯，保持了原文的對仗和風格，並保留了所有內容，包括重複的部分。由於這段文字中未出現種子字和咒語，所以沒有相關的四種形式顯示。）

། ད་ནི་གཞུང་དངོས་བཤད་པ་ལ། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་རྟོགས་པར་དཀོན་པར་བསྟན་པ་དང་། དེ་ ཁོ་ན་ཉིད་རྒྱས་པར་བཤད་པ་དང་། དོན་བསྡུའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་སྟེ་གསུམ་ལས། དང་པོ་ 10-101 ནི། ང་ནི་དམ་པའི་དོན་མཁས་པར། །འཇིག་རྟེན་སྙེམས་པ་ཡང་དག་འཆད། །བྱེ་བའི་ནང་ ན་གལ་ཏེ་གཅིག །དྲི་མ་མེད་པར་ཞུགས་པར་གྱུར། །ལུང་དང་རིག་བྱེད་སྔོན་རབས་ཀྱིས། ། མཁས་པར་ང་རྒྱལ་བྱེད་པ་དང་། །དཔལ་འབྲས་སྨིན་པའི་ཕྱི་རོལ་གྱི། །བུང་བ་བཞིན་དུ་ དེ་དག་འཁྱམ། །ཞེས་པ་སྟེ། ཚིག་རྐང་དང་པོ་གཉིས་ལ་ལོ་ཙཱ་བ་ཆོས་སྐྱོང་བཟང་པོས། ང་ནི་ དོན་དམ་ལ་མཁས་ཞེས། །འཇིག་རྟེན་པ་ནི་ང་རྒྱལ་བྱེད། །ཅེས་སྒྱུར་བ་དང་། ཚིག་རྐང་ཐ་ མ་གཉིས་ནི། རྒྱ་གར་བེ་རོར་ཡང་གྲགས་པ། གྲུབ་ཐོབ་བེ་རོ་ཙཱ་ན་བཛྲ་གྱི་རང་འགྱུར་ལས། དཔལ་འབྲས་སྨིན་པ་ལ་ནི་བུང་བ་བཞིན། །དེ་ནི་ཕྱི་རོལ་དག་ཏུ་འཁོར་བར་བྱེད། །ཅེས་ འབྱུང་བ་གོ་བདེའོ། །འཇིག་རྟེན་ཅེས་པ་ནི་མུ་སྟེགས་བྱེད་དང་། ཉན་ཐོས་སྡེ་པ་དང་། ཐེག་ ཆེན་ཚུལ་གཉིས་ལ་ཞུགས་པར་རློམ་པའི་ཡང་། ཐ་སྙད་གཙོ་བོར་བྱེད་པ་རྣམས་ཏེ། དེ་ལྟར་ ཐམས་ཅད་ལ་འཇུག་ཀྱང་། སྐབས་འདིར་གཙོ་བོར་ནང་བའི་འཇིག་རྟེན་པ་དེ་རྣམས་ཀྱང་། རང་རང་སོ་སོའི་གནས་ན་འདུག་སྟེ། གཞན་དག་གིས་ནི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མི་ཤེས་ཏེ། ང་ཉིད་ ཁོ་ན་དམ་པའི་དོན་ལ་མཁས་སོ་ཞེས། །ཤིན་ཏུ་ང་རྒྱལ་ཆེན་པོས་སྙེམས་པ་འཆད་པ་བྱེད་ དོ། །དེ་ལྟ་ན་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་རྟོགས་པར་ཁས་འཆེ་བ་ན། ཤིན་ཏུ་མང་ནི། དེ་དག་གིས་དོན་དམ་ རྟོགས་པ་བདེན་ནམ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟར་ཁས་འཆེ་བ་བྱེ་བའི་གྲངས་ཙམ་གྱི་ནང་ན། གལ་ཏེ་ཅིག་ཙམ་ཞིག དྲི་མ་མེད་པ་སྟེ། འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་པ་ཉོན་མོངས་པའི་རྡུལ་དང་ བྲལ་བའི་ཡེ་ཤེས་ལ་ཞུགས་པར་གྱུར་པ་ནི་སྲིད་པ་ཙམ་མོ། །གལ་ཏེ་ཞེས་པའི་ཚིག་གིས་ ཅི་སྟེ་ན། བྱེ་བའི་ནང་ན་དེ་ལྟ་བུ་གཅིག་ཀྱང་མེད་པ་ཡང་སྲིད་ཅེས་པའོ། །འདིར་དྲི་མ་མེད་ པའམ་རྡུལ་དང་བྲལ་བ་ནི། བདེན་པ་མཐོང་བ་འམ་གནས་ལུགས་རྟོགས་པ་ལ་བྱེད། དེའི་ ཚད་ཀྱང་། སྤྱི་ལ་གྲགས་པའི་མཐོང་ལམ་ཁོ་ན་ལ་འཇོག་དགོས་པའང་མིན་ཏེ། རྫོགས་རིམ་ གྱི་ཡེ་ཤེས་མངོན་སུམ་ལམ་བྱེད་ཐོབ་པ་ནས། བདེན་པའི་གནས་ལུགས་རྟོགས་པ་དང་། 10-102 དེའི་ཚེ། ཉོན་མོངས་ལམ་བྱེད་ཇི་བཞིན་དུ་ནུས་པའི་ཕྱིར། རྡུལ་བྲལ་དང་དྲི་མ་མེད་པར་ཡང་ འཇོག་གོ ། དེའི་ས་མཚམས་ཀྱང་ངོ་མི་ཤེས་ན། །རྡོ་རྗེའི་བཟླས་པའི་རིམ་པ་མཐར་ཕྱིན་པའམ། སྔགས་ཀྱི་རིམ་པའི་རྟོག་པ་སྐྱེས་པའམ། ཐོག་མར་དགེ་བ་མཐར་ཕྱིན་ཏེ། སྲོག་རྩོལ་ལ་ ཞུགས་པ་ལྟ་བུ་ལ་མཚོན་པར་བྱ་སྟེ། ས་མཚམས་ཆ་ཤས་ཕྲ་མོ་ལ་ནི་ངེས་པ་མེད་དོ།

現在解釋正文。關於闡述真如難以證悟、廣說真如以及總結偈頌這三部分，首先是第一部分： "我精通勝義諦，世間自滿正說明。假使千萬人之中，一人入于無垢境。依于經典及明論，古訓生起增上慢，如蜂游于祥果外，彼等徘徊不得入。" 對於前兩句，譯師曲松桑波譯為："我于勝義善巧時，世間之人起我慢。"最後兩句，在印度貝若也即成就者貝若扎那瓦日拉（無畏金剛）的自譯中為："如蜂繞于成熟祥果外，彼于外道中而游轉。"這樣的譯法比較容易理解。 這裡的"世間"指外道、聲聞部派，以及自詡入于大乘二諦而執著名言的人們。雖然這個詞可以用於一切處，但在此處主要指內道的世間人。他們各自安住于自己的境地，其他人不知真如，認為"唯有我善巧于勝義"，以極大的我慢宣說自滿之語。 如此，宣稱證悟真如的人雖然極多，但他們所謂的證悟勝義是否真實呢？並非如此。在如此宣稱的千萬人中，假使僅有一人，入于無垢，即離貪等煩惱塵垢的智慧境界，也只是可能而已。"假使"這個詞的含義是：在千萬人中，甚至可能連這樣的一個人都沒有。 這裡的"無垢"或"離塵"是指見真諦或證悟實相。其標準也不必侷限於所謂的見道，因為從獲得圓滿次第的現前智慧成為道用開始，就能證悟真實之理，並且在此時能如實運用煩惱作為道用，因此也可安立為離塵無垢。 如果不知其界限，可以以圓滿金剛唸誦次第，或生起咒語次第的證悟，或最初圓滿善行而入于氣脈修習等為標準。但在細微部分的界限上並無定論。 （我已經完整直譯了這段藏文，保留了所有內容，包括重複部分，並儘可能保持了對仗形式。這段文字中沒有出現需要四種形式顯示的種子字和咒語。）

།ཚིག་ བཅད་གཉིས་པ་མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་འགོག་པ་ནི། ལུང་དང་སོགས་ཏེ། ཚིག་གི་དངོས་བསྟན་ ལ། སྔོན་རབས་སོགས་ཤེས་པའི་ང་རྒྱལ་ཅན་རྣམས་ལ་དཔེ་དང་སྦྱར་བ་ཙམ་ལས་མེད་ ཀྱང་། དེའི་ཁོངས་ན་དོན་འདི་གནས་ཏེ། གོང་དུ་སྨོས་པ་ལྟར། མུ་སྟེགས་འདི་དག་གིས་ནི་དེ་ ཁོ་ན་ཉིད་རྟོགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དྲག་པོ་དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོས་བཤད་པའི་ལུང་རྒྱུད་སྡེ་འབུམ་ པ་དང་། རིག་བྱེད་བཞི་ཡན་ལག་དྲུག་དྲན་པའི་གཞུང་ལྟ་བ་དྲུག་གི་གཞུང་དང་བཅས་པ་ དང་། སྔོན་རབས་བཅོ་བརྒྱད་བྷ་ར་ཏ་སྒོམ་པའི་ཆོས་དང་བསྟན་བཅོས་བཅུ་བཞིར་བཅས་པ་ སྟེ། མུ་སྟེགས་བྱེད་ཀྱི་གཞུང་ལུགས་གྲགས་ཆེ་བ་རྣམས་དང་། གཞན་ཡང་འཇིག་རྟེན་རྒྱང་ ཕན་དང་། གཅེར་བུའི་གཞུང་ལ་སོགས་པ། ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་གཞུང་ལུགས་རྣམས་ལ་མངོན་ པར་ཞེན་པའི་འཇུག་པ་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། འགའ་ཞིག་ལུང་རིགས་ལྟར་སྣང་ལ། ཡང་ དག་པར་འཁྲུལ་པའི་ཕྱིར་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་རྣམས་ཀྱང་། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ རྫུས་མ་ལ་འཇུག་པའི་ཕྱིར་རོ། ། དཔེར་ན་ཤིང་ཐོག་དཔལ་གྱི་འབྲས་བུ་ཞེས་བྱ་བ། ཁ་དོག་མཛེས་ཤིང་དྲི་བཟང་ཅུང་ ཟད་ཡོད་པ་ལ། བུང་བ་རྣམས་སྦྲང་རྩི་འདོད་པས། ཕྱི་རོལ་དུ་འཁོར་ཞིང་འཁྱམས་པ་བྱེད་ དེ། དེ་ནི་ཁ་དོག་དང་དྲི་ཡིད་དུ་འོང་བ་ཙམ་གྱིས་བསླུས་པར་ཟད་ཀྱི། སྦྲང་རྩི་ཐོབ་རྒྱུ་མེད་པ་ བཞིན་ནོ། །དེས་ན་ཚིགས་བཅད་སྔ་མ་ནི་སྐལ་བ་བཟང་ཞིང་དད་པ་དང་ལྡན་པ། མོས་པའི་ 10-103 དགེ་བ་ཅན། བླ་མ་དམ་པས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་རེ་རེ་ཙམ་ཡོད་པ་ནི་མ་གཏོགས། རྩོད་དུས་ བྱུང་བའི་སངས་རྒྱས་པར་མཁས་འཆེ་བ་དག་གིས་ཀྱང་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་རྟོགས་པར་མི་འགྱུར་ ཏེ། གནས་ལུགས་མངོན་སུམ་དུ་མཚོན་པའི་ལམ་མ་རྙེད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྒྲ་ཙམ་གྱི་རྗེས་སུ་ འབྲངས་བའི་ལེན་འདོར་གྱི་རྣམ་རྟོག་མང་པོས་གཡེན་བཅོས་པའི་ཕྱིར་དང་། ང་རྒྱལ་དང་ རྟོག་དཔྱོད་དང་། ཆགས་སྡང་གིས་དཀྲུགས་པས་བླ་མ་དམ་པའི་བྱིན་རླབས་མི་འཇུག་པའི་ ཕྱིར་རོ། །ཚིགས་བཅད་ཕྱི་མས་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལས་ཕྱི་རོལ་དུ་གྱུར་པ་རྣམས་ ལ་ནི་རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་གྲོལ་བ་མེད་དེ། གནས་ལུགས་ལ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་པའི་འདུ་ཤེས་དམ་པོར་ འཛིན་པ་ཁོ་ན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སྟོན་ལ། སངས་རྒྱས་པའི་གྲུབ་མཐའ་སྨྲ་བ་ཕལ་ གྱིས་ཀྱང་། ད་ལྟ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་བྱེད་མི་ནུས་ཀྱང་། མ་འོངས་པ་ཞིག་ན་རིམ་ པས་རྟོགས་པར་འགྱུར་བའི་བག་ཆགས་འཇོག་ལ། མུ་སྟེགས་པ་རྣམས་ལ་དེ་ཡང་མེད་ཅིང་། བྱེ་བའི་ནང་ན་གལ་ཏེ་གཅིག་ཅེས་པ་ལྟ་བུའི་གཅིག་སྲིད་པའང་མིན་པས། ངལ་བ་འབྲས་ མེད་ཁོ་ནའོ། །ཞེས་པའི་དོན་ནོ།

讓我來幫您翻譯這段藏文。這是一段討論佛教哲學與外道見解的文字。以下是完整的直譯： 第二偈頌駁斥外道。經典等，從文字直接顯示的內容來看，雖然只是對那些自恃通曉古籍等的傲慢者用比喻來說明，但其中包含這樣的意義：如前所述，這些外道並未證悟真實義。這是因為他們僅僅是執著于大自在天所說的十萬密續等經典、四吠陀及六支憶念的典籍以及六派哲學的典籍、十八部古傳《摩訶婆羅多》的法及十四種論典等著名的外道典籍，以及順世外道、裸行派等顛倒的典籍；又因為有些人對似是而非的教證和理證產生誤解；還因為那些修習三摩地的人也只是趣入虛假的真實性。 譬如有一種名為"吉祥果"的果實，色相美麗且略有香氣，蜜蜂們因貪求蜜糖而在外盤旋飛舞，但它們只是被悅意的色相和香氣所欺騙，根本得不到蜜糖。因此，前一偈頌說明：除了極少數具有善緣與信心、具足勝解善根、為殊勝上師所攝受的人以外，在爭論時代出現的那些自詡為佛教學者的人也不能證悟真實義。這是因為他們未能找到直證實相的道路，因為他們追隨文字而產生諸多取捨分別念而心散亂，又因為他們被傲慢、尋伺及貪嗔所擾亂，故而無法得到殊勝上師的加持。 后一偈頌則表明：處於佛教之外的人們絕對無法獲得解脫，因為他們只是牢固地執持著對實相顛倒的認知。雖然現在一般的佛教宗派論師也不能直證真實義，但他們將來某時可以次第證悟，具有這樣的習氣，而外道們連這種可能性也沒有。就像"在沙粒中或許有一粒"這樣的說法所指，連一個可能性都沒有，所以他們的努力完全沒有結果。這就是其中的含義。

།གྲུབ་ཐོབ་ས་ར་ཧའི་དོ་ཧ་ལས་ཀྱང་། གཞུང་གི་ཐོག་མར། ཕྱི་ནང་གི་གྲུབ་མཐའ་སྨྲ་བ་ཐམས་ཅད་ལ་འགོག་བྱེད་མཛད་པ་དང་། གཞུང་འདིར་ཡང་ ཐོག་མར་དེ་ལྟར་འཆད་པ་གཉིས། འཆད་ཚུལ་མཚུངས་པ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་གཞན་རྣམས་དེ་ ལྟར་བདེན་སྲིད་ཀྱང་། དབུ་མའི་ཚུལ་ལུགས་ལ་ཞུགས་པ་རྣམས་ནི་ངེས་པར་གྲོལ་བ་འགྱུར་ ཏེ། མཐའ་བྲལ་གྱི་གནས་ལ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བ་ཡང་། སྲིད་པ་ཧྲུལ་བོར་བྱེད་ན། ངེས་པ་སྐྱེད་པ་ རྣམས་ལྟ་ཅི་སྨོས་སྙམ་ན། གྲུབ་མཐའ་སྨྲ་བ་སྡེ་བཞིའི་ནང་གི་དབུ་མ་པའི་སྡེ་པར་ཆུད་པའི་ དབུ་མ་པ་ཡིན་པ་ཙམ་གྱིས་ནི་ཅིར་ཡང་མི་ཕན་ཏེ། དེ་ཙམ་གྱི་ནང་ན་ནི་ཆོས་སུན་འབྱིན་ཅིང་ མཚམས་མེད་ལ་སོགས་པ་བྱེད་པའི་སྡིག་ཅན་ཡང་ཆེས་མང་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། བློ་གྲིམ་ པོ་ཅིག་གིས་རིག་པ་བསླབས་ན། སྡིག་པ་ཆེན་པོ་ལ་སྤྱོད་བཞིན་དུ་ཡང་། གཞུང་ལུགས་མང་ 10-104 པོ་འཆད་པར་ནུས་པའི་ཕྱིར། ག་གེ་མོ་ནི་དབུ་མ་པའི་པནྚི་ཏ་ཆེན་པོ་ཡིན་ནོ། །ཆེ་གེ་མོ་ནི་ དབུ་མ་པའི་སློབ་དཔོན་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ངོམ་པ་ནི། དོན་གྱིས་སྟོང་པའི་ཚེ་ཚིག་ཙམ་དུ་ཟད་ ལ། ཡང་འདི་དང་འདི་དག་ནི་སྡིག་པ་སྤྱོད་ཅིང་མི་མཁས་ཀྱང་། དབུ་མ་པ་ཡིན་པས་བཟང་ ལ། དེ་དང་དེ་དག་ནི། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་ཞིང་མཁས་ཀྱང་། བྱེ་མདོ་དང་སེམས་ཙམ་པ་ ཡིན་པས། ངན་ནོ་ཞེས་སྨྲ་བ་ནི། ཁོག་ནས་བདུད་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་རླབས་ཤིང་། དངོས་སུ་ ན་ཕྱོགས་འཛིན་ཀོ་ལོང་ཤིན་ཏུ་དམ་པའི་ཁྲེལ་མེད་ཀྱི་སྨྲ་བ་ཡིན་པས་ཤེས་ལྡན་སུས་ཀྱང་ རྟོགས་ནུས་ལ། དཔེར་ན། འཇིག་རྟེན་སྐྱེ་བོ་ཕྱོགས་ཡོ་ཅན་ཞིག རང་ཕྱོགས་ཀྱི་མི་ཕ་བསད་ པ་ཞིག་ཡིན་ཀྱང་། མི་བཟང་ཡིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་འཆད་པ་དང་། ཕ་རོལ་པོ་སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་ བདེ་བར་བྱེད་ནུས་པ་ལའང་། སྐྱོན་མེད་བཞིན་དུ་སྐྱོན་སྣ་ཚོགས་འཚོལ་བར་བྱེད་པ་དག་ དང་འདྲ་སྟེ། རྒྱ་བོད་ཀྱི་མཁས་པར་གྲགས་པ་མང་པོ་ཞིག་ལ་ཡང་སྐྱོན་འདི་ནི་རིགས་ཀྱི་རང་ བཞིན་དུ་བབས་སོ། ། ལེགས་ལྡན་དང་། ཟླ་གྲགས་དང་། ཡེ་ཤེས་སྙིང་པོ་དང་། པདྨའི་ངང་ཚུལ་སོགས་ཀྱང་ ནན་ཏར་ན་དམ་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སྡིག་པའི་སྤྱོད་པ་ཅན་གྱི་ཕྱིར་ཏེ། ཕྲག་དོག་གི་གདོན་གྱིས་ ཟིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྩོད་བྲལ་གྱི་དམ་པ་མཆོག་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་ཕྱིར་དང་། གཡོ་སྒྱུའི་ ཚིག་མ་རུང་བ་སྨྲ་བའི་ཕྱིར་རོ།

我來為您直譯這段藏文文字： 在薩惹哈成就者的道歌中，以及在此論典的開始，對所有內外宗派論師進行駁斥的論述方式是相同的。那麼，雖然其他人可能如此是對的，但進入中觀宗派的人們必定會獲得解脫，因為即使對遠離邊執的境界生起懷疑的人也能破除輪迴的破衣，更何況是生起定解的人們？如果有人這樣想的話，僅僅歸屬於四大宗派中的中觀派別的中觀師這一點並無任何益處。因為在這些人當中有許多誹謗正法、造作無間等罪業的罪人；又因為如果一個機敏的人學習了論理，即便在造作大罪的同時也能講解很多論典。"某某是中觀派的大班智達，某某是中觀派的阿阇黎"這樣的誇耀，當實際內容空無時不過是徒有其言而已。 而且說"這些人雖造罪業且無智慧，但因為是中觀師所以是好的；那些人雖具戒律且有智慧，但因為是毗婆沙師、經部師和唯識師所以是壞的"，這種說法是內心被魔所加持，實際上是極其頑固的偏執無恥之語，任何有智之人都能明白這一點。例如，就像世間上有偏袒之人，會說明自己一方殺父之人是好人的理由，而對於能令一切眾生安樂的他方之人，即便無過也尋找種種過失一樣。這種過失作為種姓的本性，也落在許多印藏著名學者身上。 即便是佛護、月稱、智藏、蓮花戒等人若仔細觀察也不是聖者，因為他們有罪業行為，因為他們被嫉妒魔所執持，因為他們誹謗無諍的最勝聖者，因為他們說虛偽不當的言語。

།དེ་མ་ངེས་སོ་སྙམ་ན། འོ་ན་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་སྐྱོན་མེད་ དང་། ཚངས་པ་ཁྱབ་འཇུག་སོགས་སྐྱོན་དང་ལྡན་པར་སྒྲུབ་པའི་རིགས་པ་རྣམས་ཀྱང་མ་ ངེས་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་པ་དང་། ལྷ་ལས་ཕུལ་དུ་བྱུང་བ་དང་། ཁྱད་པར་འཕགས་བསྟོད་ དང་། དཔའ་བོ་དང་། ཤྲཱི་ཧཪྵ་ལ་སོགས་པས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་བསྟོད་པ་བྱས་པ་དེ་ དག་ཀྱང་། ངག་གི་སྒྲིབ་པ་བསགས་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ། །གོང་གི་འཕྲོས་ལས་བརྩམས་ ན། འདི་དག་དམ་པ་མཆོག་ལ་སྨོད་དེ། རྒྱལ་བས་ལུང་བསྟན་པའི་འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་ 10-105 སོགས་མང་པོ་ཞིག་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཡོ་སྒྱུའི་སྤྱོད་པ་ཡིན་ཏེ་ལྟག་གཅོད་ ཀྱི་རིགས་པ་མང་དུ་སྨྲ་བའི་ཕྱིར་དང་། ལག་ཏུ་མི་ལེན་པའི་ཚིག་གི་མཛེས་ཁྲིགས་ཀྱང་མང་ དུ་འདུག་པའི་ཕྱིར་དང་། ཀླུ་སྒྲུབ་ལུང་བསྟན་པ་ཡང་ཡང་ངོམས་ཞིང་། ཐོགས་མེད་ལུང་ བསྟན་པ་དང་། འཕགས་པ་མིན་ལ་འཕགས་པའི་མིང་། །ཞེས་གསུངས་པ་སོགས། ཤིན་ དུ་རྦེད་ཅིང་གསང་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་ན་ས་ར་ཧས་ཀྱང་། ཁ་ཅིག་ཐེག་ཆེན་དེ་ལ་ རྒྱུ་བྱེད་ཅིང་། །ཞེས་པ་དང་། གཞན་དག་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་བལྟ་བྱེད་དེ། །ཕལ་ཆེར་མི་མཐུན་ ཕྱོགས་ལ་ཞུགས་པ་ཡིན། །ཞེས་དབུ་མ་པའི་སྡེ་བ་རྣམས། ཕལ་ཆེར་ཐེག་ཆེན་གྱི་དོན་ འཆད་པ་ལ་གཡོ་སྒྱུ་བྱེད་ལ། མཐར་ཐུག་སྤྲོས་བྲལ་གྱི་སྟོང་པ་ཙམ་ལ་བློ་གཏད་འཆའ་བ་ནི། གནས་ལུགས་ལ་མི་མཐུན་པར་ཞུགས་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལྷ་ལྕམ་ལཀྵྨི་ག་རས། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་གྲུབ་ལས་ཀྱང་། དབུ་མའི་འདོད་ལུགས་གཞུང་གི་ཚུལ། །དེ་ནི་རྩོད་པ་ཀུན་ ལ་མོས། །བསྐལ་བ་ཡལ་ག་ངལ་བས་ཀྱང་། །བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པར་མི་ནུས་སོ། །ཞེས་སྡོང་པོ་ ཤིན་ཏུ་རྒྱས་པའི་ཡལ་གའི་གྲངས་ཙམ་གྱིས་བསྐལ་བར་འབད་ཀྱང་། རང་སྟོང་གི་ལྟ་བ་ཙམ་ གྱིས་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པར་མི་ནུས་ཤིང་། རྩོད་པས་འཇུག་པས་ཕྱིར། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ རིམ་པ་མེད་པའོ། །ཞེས་པའོ། །རྩོད་པས་འཇུག་པ་ནི་ངེས་པར་ཡིན་ཏེ། རྩོད་པ་ལ་མ་ཞུགས་ ན་རང་སྟོང་གི་གྲུབ་མཐའ་སྟོན་མི་ཤེས་པའི་ཕྱིར་དང་། གཞུང་ཐམས་ཅད་རྩོད་ཡིག་འབའ་ ཞིག་ཏུ་འདུག་པའི་ཕྱིར་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་རྩད་བྱས་ཚེ། །ཞེས་སོགས་ཀླུ་སྒྲུབ་ཉིད་ཀྱིས་ ཀྱང་རིགས་ཚོགས་རྩོད་ཆོས་ཡིན་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། གྲུབ་མཐའ་སྨྲ་བ་གཞན་ ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་། རིགས་ཚོགས་རྗེས་འབྲང་དང་བཅས་པ་རྩོད་ཆོས་ཡིན་པར་ཁ་མཐུན་ དུ་གྲགས་པའི་ཕྱིར་དང་། རྗེས་འབྲང་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་མནོང་ཁུར་ཏེ། རྩོད་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ རྒྱུ་མཚན་འགངས་ཆུང་ཐར་ཐོར་རེ་ཡང་ཡང་འཆད་ཀྱིན་འདུག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་རྩོད་ 10-106 ཆོས་ནི་རྒོལ་བ་ཟློག་བྱེད་ཡིན་གྱི། གནས་ལུག་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་བྱེད་མ་ཡིན་ནོ།

我來為您直譯這段藏文文字： 如果認為這不確定的話，那麼用來證明如來無過失、梵天和遍入等有過失的論理也會成為不確定的過失，並且會導致天授、殊勝贊、馬鳴、吉祥喜等人對如來所作的讚頌也成為積累語業障礙的過失。承接上文，這些人誹謗最勝聖者，因為他們誹謗被佛授記的聖者無著等眾多聖者。他們的行為是虛偽的，因為說了很多自相矛盾的論理，因為有許多不付諸實踐的詞藻裝飾，因為反覆誇耀龍樹受到授記，而對無著的授記以及"非聖者而有聖者之名"等說法極力隱瞞。 如此，薩惹哈也說："有些人在大乘中造作因，其他人觀察空性，大多進入相違之處。"這是說中觀派的人們大多在解釋大乘義理時玩弄虛偽，最終僅僅專注于離戲論的空性，這是不符合實相的進入方式。 公主吉祥月在《俱產生就》中也說："中觀宗派的論典方式，它愛好一切諍論，即使劫數如樹枝般疲憊，也不能獲得菩提。"意思是說，即使付出相當於極其茂盛樹枝數量那麼多劫的努力，僅憑他空見解也不能獲得菩提，因為是通過諍論趣入的緣故，所以沒有加持的次第。 確定是通過諍論趣入的，因為如果不進行諍論就不能說明他空的宗義，因為一切論典都只是諍論文章，因為龍樹自己也說"當探究空性時"等，表明理聚是諍論法，因為所有其他宗派論師也一致公認理聚及其追隨者是諍論法，因為追隨者們也感到羞愧，反覆解釋一些微不足道的理由來說明不是諍論法。因此，諍論法是遮止諍論者的，而不是直接證悟實相的方法。

།དེ་ ལྟ་བས་ན་སློབ་མ་སྣོད་དང་ལྡན་པ་ལ། ཁ་བཤད་ཙམ་མ་ཡིན་པར་བླ་མ་དམ་པའི་བྱིན་གྱིས་ བརླབས་ཤིང་། དཔེ་དང་དོན་གྱི་སྒོ་ནས་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས། ལག་ལེན་དང་སེམས་ ཐོག་ཏུ་གཏན་ལ་ཕབ་ན་ནི། གནས་ལུགས་དེ་དངོས་སུ་རྟོགས་པར་ནུས་ཀྱི། ཐབས་གཞན་ གྱི་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །འཕྲོས་པས་ཆོག་གོ ། ༄། །དེ་ཁོ་ན་ཉིད་རྒྱས་པར་བཤད་པ། ༈ གཉིས་པ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ། གནས་ལུགས་ཀྱི་གསང་བ་བཤད་ པ་དང་། ལམ་དང་འབྲས་བུའི་གསང་བ་བཤད་པའོ། ། ༈ གནས་ལུགས་ཀྱི་གསང་བ་བཤད་པ། དང་པོ་ལ། རྟེན་འབྲེལ་གྱི་གསང་བ་ བཤད་པ་དང་། དོན་དམ་པའི་གསང་བ་བཤད་པ་གཉིས་སོ། ། ༈ རྟེན་འབྲེལ་གྱི་གསང་བ་བཤད་པ། དང་པོ་ལ་སྲིད་པ་འཆར་བའི་ གཞི་ལུས་ཀྱི་གནས་ཐབས། ལུས་དེ་ལ་འཁོར་བའི་སེམས་ཇི་ལྟར་བརྟེན་པའི་ཚུལ། སྲིད་པ་ སྐྱེ་བའི་རིམ་པ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དང་རྡུལ་གྱིས་བརྒྱན། །མི་བསྐྱོད་ པ་ཡིས་འཁྱུད་གྱུར་པ། །པདྨའི་ས་བོན་རང་བཞིན་གྱིས། །དག་པ་སྙུག་[གཉུག་]མའི་ལུས་ ལ་མཐོང་། །ཞེས་པ་སྟེ། འགྲེལ་པ་ན། འདིའི་གོང་དུ། སྤྲོས་པའི་རྣམ་པ་ལས་སྐྱེས་པ། །སྤྲོས་ པས་སྤྲོས་པ་མེད་པ་བྱ། །ཞེས་པའི་ཚིག་ལ་བཤད་པ་མཛད་པ་ཞིག་བྱུང་ནའང་། ལུང་འདྲེན་ ལ་འབྲུ་བཤད་མཛད་པར་མངོན། གཞུང་རྩ་བ། མར་དོ་དང་རྣམ་སྣང་རྡོ་རྗེའི་འགྱུར་གཉིས་ ཀ་ལ་མི་སྣང་ཞིང་། སྔ་ཕྱིའི་ཚིག་དང་འགྲེལ་བར་ཡང་མི་འདུག་པས་མ་སྨོས་སོ། ། དེས་ན་རྒྱུ་རྒྱུད་སེམས་གདོད་མ་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པ་དེ་ལ། པདྨའི་ བརྡས་བསྟན་པ་ཐིག་ལེ་འགྱུར་བདེའི་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་བོན་གནས་པ་ས་བོན་དང་རང་ བཞིན་དག་པའི་སེམས་དེ་ཡང་དབྱེར་མེད་པར་འདྲེས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་འགྱུར་བདེ་ལ་པདྨའི་ བརྡས་བསྟན་པ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། ཇི་ལྟར་པདྨ་འདམ་སྐྱེས་དེ། །མདུན་དུ་གྱུར་ན་ཡིད་དགའ་ དང་། །ཕྱི་ནས་དགའ་བ་མེད་འགྱུར་པ། །འོད་ཆགས་དགའ་བ་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་ 10-107 པ་ལྟར་རོ། །ཇི་ལྟར་ན་དབྱེར་མེད་དུ་འདྲེས་པ་ཡིན་ཞེ་ན། ངོ་བོ་གཅིག་པ་ནི་མ་ཡིན་ཞིང་། རྫས་ཐ་དད་པ་གཅིག་ཏུ་འདྲེ་བ་ཡང་མི་སྲིད། མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྒོ་ནས་ནི་ཤིན་ཏུ་ཐ་དད་པ་ ཡང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ངེས་པར་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་ཅི་ཞེ་ན། སེམས་ཅན་ རྣམས་ལ་རང་བཞིན་དག་པ་དེ་ཉིད། རང་བཞིན་དག་པར་སྣང་ཡང་མི་སྣང་། དག་པའི་བྱ་བ་ སེམས་ཅན་རྣམས་ཉིད་ལ་བྱེད་ཀྱང་མི་བྱེད་དེ། བག་ཆགས་ཀྱི་ས་བོན་ཉིད་ཀྱིས་ཆོ་འཕྲུལ་ སྣང་ཞིང་། དེའི་བྱ་བ་ཡང་བྱེད་པས། ཀུན་རྫོབ་སེམས་ཅན་རྣམས་ཉིད་ལ། རང་བཞིན་དག་ པ་དང་ས་བོན་དབྱེ་བ་མེད་པར་སོང་བ་ཡིན་ནོ།

我來為您翻譯這段藏文： 因此，對於具有法器資質的弟子，不僅僅是口頭講說，而是依靠殊勝上師的加持，從比喻和實義的角度，將俱生智慧落實到實修和心中，就能夠真實地證悟那般實相，而其他方便則不能。到此為止。 廣說真實性 第二、廣說真實性分為：講解實相的秘密和講解道果的秘密。 講解實相的秘密 第一分為：講解緣起的秘密和講解勝義的秘密兩部分。 講解緣起的秘密 第一包括：輪迴顯現之基身的安立方法、該身如何作為輪迴心所依的方式、以及講解輪迴生起的次第。首先："以菩提心及微塵莊嚴，為不動佛所擁抱，蓮花種子之自性，見於清凈本俱身。" 註釋中說，在此之前雖有對"從戲論相而生起，以戲論令無戲論"這一偈頌的解釋，但似乎是對引文作字面解釋。在瑪多和毗盧遮那金剛兩種譯本的根本論中都未見此文，且與前後文及註釋也不相符，故未提及。 因此，因地心性本來自性清凈，以蓮花表示的明點、樂習氣的種子，與自性清凈心不可分離地融合。以蓮花表示適宜轉變為樂性，如經中所說："如同蓮花生於泥，初見令人心歡喜，后則無有喜樂生，光艷喜樂亦如是。" 若問如何是不可分離地融合？既非本質相同，物質上的差異也不可能融為一體，從特徵上來說又極為不同，因此必定不是真正融為一體。那麼是什麼呢？對於眾生來說，那自性清凈雖現而不現，雖對眾生做清凈之事業卻又不做，而是由習氣種子顯現其幻化，並作其事業，因此在世俗眾生中，自性清凈與種子成為不可分離。

།དོན་དམ་པར་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་བོན་དེ་ ཡང་། གདོད་ནས་ཡོད་མ་མྱོང་བའི་ཕྱིར། གནས་ཚུལ་ལ་དབྱེ་བ་ཡོད་མེད་གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་ ནོ། །རང་བཞིན་དག་པ་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་དེ་ཡང་། གཉུག་མའི་ལུས་ལ་གནས་པ་ ཡིན་ཏེ། གཉུག་མའི་ལུས་ཞེས་བྱ་བ་ནི། དག་པའི་སེམས་ས་བོན་དང་བཅས་པ་དེའི་སྣང་ཆ་ རླུང་གི་དྭངས་མར་ཤར། དྭངས་མ་དེའི་ཁྱད་ཆོས་ནི། ཁམས་གསུམ་འཁོར་འདས་ཐམས་ཅད་ ཀྱི་ལུས་སུ་སྣང་དུ་རུང་བའི་ནུས་པ་ཅན་ཡིན་ཞིང་། དངོས་སུ་ན་རྐྱེན་གང་གིས་སད་པར་བྱས་ པ་དེར་སྣང་ངོ་། །དེ་འདྲ་བའི་ལུས་སེམས་དབྱེ་བ་མེད་པ་དེ་ལ། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཏེ་དཀར་ པོའི་ཆ་དང་། རྡུལ་ཏེ་དམར་པོའི་ཆ་དང་། ཐུགས་མི་བསྐྱོད་པའི་བརྡས་བསྟན་པ་མུན་པའི་ ཡོན་ཏན་གསུམ་པོ་མཉམ་པར་འདྲེས་པས་ཁྱབ་པ་སྟེ། འདིར་རྒྱན་ཞེས་པ་དང་། འཁྱུད་གྱུར་ པ་ཞེས་པ་ནི། ཚིག་རྒྱན་ཙམ་སྟེ་དེ་ལ་དེ་ལྡན་པའི་དོན་ནོ། །ཚིག་རྒྱན་དེ་ཡང་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ རྒྱན་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ལས། ཐིག་ལེ་ཟླ་བ་ཁུ་བའི་སྐུ། །རྣམ་ པར་བཅད་པ་རྡུལ་ཉི་གསུངས། །ཨ་ཡིག་མུན་ཅན་ཐུགས་རབ་བརྗོད། མཁའ་ཁམས་ཨ་ལ་ རྣམ་པར་གནས། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། རང་བཞིན་དག་པའི་སེམས་མཁའ་ཁམས་ལ་དེ་ གསུམ་གནས་པས། འཁོར་བ་སྐྱེད་པར་བྱེད། ཅེས་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ན་སྙིང་སྟོབས་རྡུལ་མུན་ 10-108 གསུམ་པོ་དེས་ཉོན་མོངས་པ་མངོན་གྱུར་པ་སྐྱེད། དེས་འགྱུར་པའི་བདེ་བ་སྐྱེད་པར་བྱེད་ལ། དེ་རྗེས་འགྱུར་བདེའི་ས་བོན་སེམས་ལ་གནས་ནས། ཡང་ཕྱིས་ཡོན་ཏན་གསུམ་པོ་དེ་སྐྱེ་བར་ འགྱུར་ཞིང་། དེ་ལས་དུག་གསུམ་གྱི་རྣམ་རྟོག་མངོན་གྱུར་བ་དག་བྱུང་ནས། ལས་བསགས་ ཏེ་སྡུག་བསྔལ་ལ་སྦྱོར་བར་བྱེད་དེ་འཁོར་ལོ་བཞིན་དུ་འཁོར་བར་བྱེད་དོ། །དེ་ལ་འགྱུར་ བདེའི་ས་བོན་ནི། ས་བོན་གྱི་རྣམ་ཤེས་དང་དོན་གཅིག་ལ། ཡོན་ཏན་གསུམ་མཉམ་པར་ གནས་པ་ནི། རྣམ་སྨིན་གྱི་རྣམ་ཤེས་དང་དོན་གཅིག་གོ །དེ་ལྟ་བུའི་དཀར་དམར་རླུང་གསུམ་ ལ། རིམ་ལྔ་སྤྱོད་བསྡུས་སོགས་ལས་གསུངས་པའི་སྣང་བ་གསུམ་གྱི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་དུ་ མ་དང་བཅས་པ་འགྲེལ་པར་བྲིས་མོད་ཀྱང་འདིར་མངས་པར་འགྱུར་པའི་མི་འབྲི་ལ། གནད་ འབྱེད་པའི་སྒོ་སོགས་དང་། མྱུར་བ་དང་། རླངས་པ་སོགས་དང་། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་བཞི་སོགས་ དང་། སྦྱོར་བ་བཤད་འདུག་ནའང་འབྲེལ་མི་ཆེའོ། །འགྲེལ་པ་རྣམ་སྣང་རྡོ་རྗེའི་འགྱུར་ལས། ར་ཧུ་དུས་མེ་དག་གི་སེམས་འདི་ནི། །ཨེ་དང་ཝཾ་ནི་འགྲོ་ཀུན་ས་བོན་གཅིག །ཅེས་ལུང་འདྲེན་ གྱི་ཚུལ་དུ་བྱུང་ཞིང་། ཆོས་སྐྱོང་བཟང་བོའི་འགྱུར་གསར་ལས་འགྲེལ་པའི་ཚིག་ཏུ་བྱས་སོ།

我來為您直譯這段藏文： 勝義中那習氣種子，因為從本初就未曾存在，所以在實際情況中既非有別亦非無別。具有習氣的自性清凈也安住于本俱身中，所謂本俱身，是指清凈心及種子的顯現相分現為風的精華，該精華的特徵是：具有顯現為三界輪迴涅槃一切身的能力，而實際上隨任何緣分而顯現。在如是身心無別中，遍滿著菩提心即白分、微塵即紅分、以及以不動佛表示的黑暗功德這三者平等融合。此處"莊嚴"與"擁抱"只是詞藻裝飾，意為具有彼等。這詞藻裝飾也稱為三摩地莊嚴。 如《本初佛》中說："明點月亮精液身，遮除相分塵日說，阿字具暗心善誦，虛空界中阿中住。"如是，因為自性清凈心虛空界中安住這三者，所以能生起輪迴。如此，薩埵、剌惹、答摩這三者生起顯現的煩惱，彼生起轉變之樂，此後轉變樂的種子安住於心中，之後又生起那三種功德，由此生起三毒分別唸的顯現，積累業而繫縛于苦，如輪子般輪轉。其中，轉變樂的種子與種子識是同義，三功德平等安住與異熟識是同義。對於如是白紅風三者，雖註釋中引用五次第、攝行論等所說的三現相的諸多異名，此處因篇幅所限不寫，雖也說到開啟要訣等、迅速等、氣等、四真實等的關聯，但聯繫不大。毗盧遮那金剛所譯註釋中引用："羅睺時火等之心，嗡吽為諸眾生唯一種子。"而在法護賢的新譯中作為註釋文字。

། དེའི་དོན་ནི། ཨེ་དུས་མེ་དང་ཝཾ་སྒྲ་ཅན་ཏེ། དེ་གཉིས་རོ་མཉམ་པ་ནི་སྤྱིར་དངོས་པོ་ཐམས་ ཅད་དང་། ཁྱད་པར་དུ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་ས་བོན་ནོ། །དེ་ལ་སྒྲ་གཅན་ནི་ ཤེས་རབ་དང་འདྲེས་པའི་ཐབས་ཀྱི་མཆོག་སྟེ། རང་བཞིན་དག་པའི་སེམས་དེ་ཡིན་ལ། དུས་ མེ་ནི་ཐབས་དང་རོ་གཅིག་པའི་ཤེས་རབ་སྟེ་གཉུག་མའི་ལུས་སོ། །དེ་གཉིས་ནི། རིམ་པས་མི་ འགྱུར་བའི་བདེ་བ་དང་། རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་ཡིན་པས། ངོ་བོ་ཡང་གཅིག་ཅིང་ཆོས་གཞན་ བཞི་པོས་མ་གོས་པ་ཡིན་མོད་ཀྱི། དེ་རྣམས་ཀྱི་རོ་བཅུད་གདོད་ནས་གནས་པའང་ཡིན་ནོ། ། ཡོན་ཏན་གསུམ་དང་། དག་པ་དང་། བག་ཆགས་དང་། གཉུག་མའི་ལུས་རྣམས་གཅིག་ ཏུ་སྡོམ་པ་དེ་ནི། ཨེ་ཝཾ་ཡི་གེ་ཞེས་བྱ་སྟེ། གཉུག་མའི་ལུས་ནི་ཨེ་ཡིག་དང་རྣམ་དག་ས་བོན་ 10-109 དང་བཅས་པ་ནི་ཝཾ་ཡིག་དང་། ཡོན་ཏན་གསུམ་ནི། དེ་གཉིས་ཀ་ལ་འཇུག་མོད་ཀྱི། དངོས་ སུ་ན་ཝ་ཡིག་གི་ན་རོ་ཐིགས་པ་སྟེང་ཆ་རྣམས་ཡིན་ནོ། །ཡོན་ཏན་གསུམ་དང་གཞི་གསུམ་སྟེ། ལྡོག་ཆའི་སྒོ་ནས་དྲུག་ཏུ་ཕྱེ་ཡང་། ལྔ་པོ་ནི་རྫས་གཅིག་ཅིང་ལྡོག་ཆ་དང་མཚན་ཉིད་སོ་སོས་ ཕྱེ་བ་ཡིན་ལ། རྣམ་དག་གི་སེམས་ནི་དེ་ཀུན་ལ་ཁྱབ་པའི་རང་བཞིན་ཆོས་ཉིད་དོ། །དེ་ལྟ་ བུའི་ཨེ་ཝཾ་ཡི་གེ་དེའི་རྟེན་འབྲེལ་ལས། འཁོར་བའི་ཆོས་འདི་ཐམས་ཅད་གསལ་བར་སྣང་བ་ ཡིན་ཏེ། ཡང་གལ་ཏེ་རྒྱུ་གཅིག་ལས་འབྲས་བུ་དུ་མ་འབྱུང་བ་མི་འཐད་དོ་སྙམ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། ཡང་དག་པར་ན་རྒྱུ་ལའང་གཅིག་དང་དུ་མ་མེད། འབྲས་བུའང་གཅིག་དང་དུ་མར་བྲལ་མོད་ ཀྱི། སྣང་བ་མ་འགགས་པ་ཙམ་གྱི་དབང་དུ་ན། རྒྱུ་གཅིག་ལས་འབྲས་བུ་གཅིག་དང་དུ་མའི་ རྣམ་གཞག་ཀྱང་རུང་། རྒྱུ་གཅིག་དང་དུ་མ་ལས་འབྲས་བུ་གཅིག་དང་དུ་མའི་རྣམ་གཞག་ ཀྱང་རུང་སྟེ། འཁྲུལ་ངོར་སྣང་བ་ཙམ་ལ། ངེས་པ་མེད་ཅིང་སྤྱད་པ་མི་འཇུག་པས། རྒྱུ་རྐྱེན་ཇི་ ལྟར་སྣང་བ་ལྟར་གཞག་དུ་རུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་རྟེན་འབྲེལ་ཙམ་གྱི་སྐྱེ་བ་དང་། མཐའ་ བཞི་འགོག་ཚུལ་ཟུར་སྨོས་ཙམ་འགྲེལ་པ་ན་ཡོད་དོ།

我來為您直譯這段藏文： 其義為：帶有"嗡"(ཨེ་, ए, e)音的時火和帶有"吽"(ཝཾ་, वं, vaṃ)音的聲，這二者平等融合是一般萬事萬物，特別是一切有情的能生種子。其中，羅睺是與智慧融合的殊勝方便，即自性清凈心；時火是與方便同味的智慧，即本俱身。這二者分別是不變之樂和具足一切最勝，故體性亦是一體，雖未被其他四法所染，但從本初即安住著它們的精華。 三功德、清凈、習氣和本俱身等合而爲一，稱為嗡吽二字。本俱身是嗡字，具有清凈種子是吽字，三功德雖二者皆具，但實際上是吽字的上分那若點。三功德和三基雖從反體門中分為六，但五者是一體，僅從反體和特徵上分別，而清凈心是遍佈一切的自性法性。從如是嗡吽二字的緣起中，顯明呈現這一切輪迴法。 若想：從一因生多果不應理。非也。實際上，因亦無一多，果亦離一多，但就僅是顯現未滅而言，從一因生一果或多果的建立亦可，從一因或多因生一果或多果的建立亦可。因為在迷亂前僅是顯現，無有決定且非實行，故可如顯現安立因緣。此處在註釋中略說緣起生及破四邊方式。

།གཉིས་པ་ནི། གནམ་ཆུ་འོད་དཔག་ མེད་འདམ་བྱས། །རྩ་བར་རྣམ་པར་རྟོག་པར་བྱས། །སྡིག་སྤང་རྩ་བའི་སྡོང་བུར་བྱས། །ཡི་ གེ་ཧཾ་གི་རྣམ་པར་སྐྱེས། །རྐྱང་མ་རོ་མའི་ཚལ་གཉིས་ནི། །ལོགས་གཉིས་སུ་ནི་གནས་པ་སྟེ། ། འདབ་བཞིའི་རིམ་པས་རྩ་ལག་བཞི། །བདེ་བ་ཆེན་པོའི་གནས་ན་གནས། །ཞེས་པ་སྟེ། དེ་ ཡང་གོང་དུ་བཤད་པའི། རྟེན་བརྟེན་པ་རླུང་སེམས་ཀྱི་ཆོས་དྲུག་ལ། སྙུག་གཞུག་མའི་ལུས་ དང་། ཤིན་དུ་ཕྲ་བའི་དཀར་པོ་སྙིང་སྟོབས་གཉིས་ལུས་ཀྱི་ཆོས་དང་། ཤིན་དུ་ཕྲ་བའི་དམར་ པོ་རྡུལ་ངག་དང་། རྣམ་རྟོག་དང་ལྷན་ཅིག་པའི་རླུང་གི་དྭངས་མ་དང་། ནག་པོའི་ཁམས་མུན་ པ་དང་། བག་ཆགས་ཀྱི་ས་བོན་ཏེ་གསུམ་པོ་དེ་སེམས་ཀྱི་ཆོས་སུའང་འཇོག་ཅིང་། ཡང་རྡུལ་ དང་རླུང་དག་དང་། རྣམ་རྟོག་དང་བག་ཆགས་སེམས་སོ་ཞེས་ཆ་ཤས་ཀྱི་སྒོ་ནས་འཇོག་མོད་ 10-110 ཀྱི། ངེས་པར་ན་དེ་ཐམས་ཅད་སེམས་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་རེ་ཞིག་ལུས་སེམས་ཐ་དད་པར་ སྣང་བ་འདི་ཉིད་གཞིར་བཞག་སྟེ། དཔྱད་པ་མེད་པར་བཤད་ན། དེ་ལྟར་གོང་དུ་བཤད་པའི་ ཨེ་ཝཾ་འཁོར་བཅས་ཀྱི་སེམས་དེ་ནི། ད་ལྟར་ལུས་ལ་བརྟེན་ཅིང་གནས་ལ། ས་བོན་དང་ཡོན་ ཏན་གསུམ་དང་། གཉུག་མའི་ལུས་ཀྱི་ནང་ནས་འབྱུང་ལུས་ཕྲ་མོ་དང་བཅས་པ་སྟེ། ཚོགས་ པ་གསུམ་པོ་དེ་ལས་སྔོན་དུས་ཀྱི་ཚོགས་པ་གསུམ་ནི། ད་ལྟའི་སྒོ་གསུམ་གྱི་རྒྱུ་ཡིན་ཅིང་། ད་ལྟའི་སྒོ་གསུམ་པོ་འདི་དག་མ་འོངས་པའི་ཚོགས་པ་གསུམ་ལ་ཐིམ་པར་འགྱུར་བས། མ་ འོངས་པའི་ཚོགས་པ་གསུམ་ནི་འདི་དག་གི་འབྲས་བུའོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་ཐིམ་པའི་གོ་དོན་ དུས་མཉམ་པ་ཅིག་གི་ནང་དུ་ཅིག་ཤོས་ཞུགས་པ་ལྟ་བུ་དོན་མ་ཡིན་གྱི། མར་གསར་བཞུ་ བ་ལས་དེའི་སྙིགས་མ་རྣམས་རིམ་གྱིས་ཟད་དེ། ཞུན་མར་གྱི་སྙིང་པོར་གྱུར་པ་ན། མར་གྱི་ གོང་བུ་ཞུའོ་འདི་ལ་ཐིམ་མོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེའི་ཚེ་ཞུན་མར་ནི་གོང་བུའི་འབྲས་བུའོ། ། དེ་བཞིན་དུ་རགས་པའི་ལུས་འདི་ལས་དང་དུས་ཀྱི་དབང་གིས་དེངས་པར་གྱུར་པ་ན། སྲིད་ པ་བར་མ་ལ་ཚོགས་པ་གསུམ་ཁོ་ན་གནས་སོ། །འདིར་མ་ཟད་རགས་པ་ཕྲ་བའི་དབྱིངས་ སུ་སངས་པ་ལ་ཐིམ་པའི་ཐ་སྙད་གཞན་ལ་ཡང་ཡོད་དེ། སྤྲིན་རྣམས་ནམ་མཁའ་ལ་ཐིམ་པ་ ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཡང་དེ་ལྟ་བུའི་སྲིད་པ་བར་མ་ཚོགས་པ་གསུམ་ཙམ་ལས་སླར་ཡང་རགས་ པའི་ལུས་འདི་འབྱུང་ཞིང་། དེ་ལ་བརྟེན་བཅས་ཏེ་གནས་པར་ཡང་བྱེད་དོ།

我來為您直譯這段藏文： 第二是：選擇天水無量光，作為根本分別念，斷除罪過作為根莖，以（藏文：ཧཾ་，梵文天城體：हं，梵文羅馬拼音：haṃ，漢語字面意思：吽）字相而生。左脈右脈二支，安住于兩側，四瓣次第有四支脈，安住于大樂之處。 此即如上所說，所依能依風心六法中，有蘆管身和極細白色勇識二者為身之法；極細紅色塵性語和與分別念俱行的風之精華，以及黑分暗性和習氣種子這三者也安立為心之法。複次，塵性和風等，以及分別念和習氣是心，雖從分支門中安立，但決定上彼等一切唯是心。 對此，暫且將身心顯現為異作為基礎，若不加觀察而說，如是上述具眷屬的嗡吽之心，現今依止身而住，從種子和三功德以及本俱身中所生細身俱全，即此三聚。其中前世三聚是現在三門之因，現在此等三門融入未來三聚中，故未來三聚是此等之果。 其原因是，融入之義非如同時之中一者入於他者，而如新酥融化時其渣滓逐漸盡滅，成為熟酥精華時，說酥塊融化、融入於此，爾時熟酥是酥塊之果。如是，由業和時之力，當從此粗身遷去時，唯三聚住于中有。不僅於此，粗相淨盡于細分之界亦有融入之說，如雲彩融入虛空。複次，如是唯三聚之中有復又生起此粗身，並依止而住。

།ཞེས་བྱ་བ་འདི་ སྤྱིར་ངེས་པར་བྱས་ནས། ཚིག་དོན་ནི། གནམ་སྟེ་ནམ་མཁའི་ཆུ་ཞེས་བྱ་བ་ལ། ནམ་མཁའ་ ནི། བདེ་བ་ནམ་མཁའ་ཉིད་ཀྱི་ཁམས། །ཞེས་པ་ལྟར། འདོད་ཆགས་ཀྱི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ མངོན་འགྱུར་བ་ས་བོན་དང་བཅས་པ་རྣམས་ཡིན་ལ། དེ་ཉིད་ཆུ་དང་འདྲ་སྟེ་རིག་པའི་བདག་ ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་གསལ་ཞིང་དྭངས་པས་སོ། །འོད་དཔག་མེད་ཀྱི་བརྡས། རྟེན་ཞུ་བ་སྟེ། དངོས་ སུ་དཀར་པོ་སྨོས་ཀྱང་། རྡུལ་ཡང་ཞོར་ལ་འཕངས་པ་ཡིན་ཏེ། ཁུ་རྡུལ་གཉིས་ཚོགས་པ་ 10-111 ལས་བདེ་བ་རྫོགས་པ་ཡིན་གྱི་དཀར་པོ་ཉག་གཅིག་གིས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འབྱུང་ལུས་ རགས་པའི་དཀར་དམར་དེ་གཉིས་ནི། རགས་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་སའི་གོང་བུ་དང་འདྲ་ཞིང་། དེ་ བརྟེན་པ་ཆགས་རྟོག་གི་བདེ་བའི་ཆུ་དང་བསྲེས་པ་ལས་འདམ་དུ་བྱེད་པ་ཞེས་འགྱུར་བ་དེ་ བརྟེན་དང་བཅས་པ་ནི། ལུས་ཀྱི་ཆོས་དེ་དག་འབྱུང་བའི་གཞི་ཡིན་པའི་ཕྱིར། པདྨའི་སྡོང་ བོ་གང་ལས་སྐྱེས་པའི་འདམ་དང་འདྲ་བར་དགོངས་སོ། །རྩ་བ་སོགས་ལ་རྣམ་སྣང་འགྱུར་ ལས། དེ་ནི་རྩ་བ་རབ་ཏུ་སྤངས་ནས་བྱས། །ཞེས་འབྱུང་སྟེ། པི་ཀལྤ་དང་། བི་བརྫའི་ཡི་གེའི་ ཁྱད་པར་ཏེ་རྒྱ་དཔེ་མི་འདྲ་བ་ལས་བྱུང་བར་མངོན། འགྲེལ་པ་འགྱུར་གསར་རྙིང་གཉིས་ ཀར་དུ། པདྨའི་རྩ་བ་སྡོང་བུ་ཅན་ཞེས་པ་ཅིག་ལ་འབྲུ་མནན་ཏེ་དཔེར་ན་ས་བོན་དང་ཆུ་དང་ འདམ་ལས་མྱུ་གུ་དང་སྡོང་བུ་འབྱུང་བ་བཞིན་དུ། ཆོས་དབྱིངས་ཀྱི་ས་བོན་དང་། ནམ་མཁའི་ ཆུ་དང་། ཁུ་རྡུལ་གྱི་འདམ་ལས་སྲིད་པ་གསུམ་གྱི་ཆུ་བ། སྡོང་བོ། འདབ་མ། མེ་ཏོག་རྣམས་ བྱུང་ཞེས་འཆད་ལ། འགྱུར་བདེ་དེ་ཡང་བདེ་ཆེན་དུ་རོ་མཉམ་པར་གནས་པས། དེའི་མིང་ གིས་བཏགས་ཏེ། དང་པོའི་དབྱངས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཏེ། །བློ་ཞེས་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་ བཏགས། །ཞེས་ལུང་དྲངས་སོ། །ཡང་ཙ་བ་རབ་ཏུ་སྤངས་ཞེས་པ་ལྟར་ན། དོན་དམ་པར་སྐྱེ་ བའི་རྒྱུ་མེད་པས་རྩ་བ་སྤངས་ཞེས་འཆད་དགོས་ཀྱང་། དཀྱུས་ཀྱི་འགྱུར་ལྟ་ན། འགྱུར་བའི་ ས་བོན་དང་ཁུ་རྡུལ་དྭངས་མ་རྟེན་བརྟེན་པའི་འགྲེལ་པ་ཅན་དེ། ལུས་འབྱུང་བའི་བཞི་རྩ་ཡིན་ ཡང་། སྲིད་པ་མངོན་འགྱུར་བ་མེད་ན་ལུས་ལེན་མི་ཐུབ་པས། ལུས་ལེན་པའི་རྩ་བར་འགྱུར་ བདེ་འདོད་ཆགས་ཀྱི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མངོན་འགྱུར་བ་ཉིད་རྣམ་པར་བཞག་པར་བྱས་ཞེས་ པ་སྟེ། འགྱུར་འདི་ལྟར་དོན་ལ་གནས་ཤིང་། རྩ་བ་དེས་ལུས་བླང་ཏེ་སྡོང་བུ་ནི། སྡིག་སྤངས་ ཏེ་རྩ་དབུ་མ་སྡོང་བུའི་གཟུགས་རྒྱན་དུ་བཀོད་པར་བྱས་ལ། ལུས་ཀྱི་ཡན་ལག་དང་ཉིང་ ལག་དང་། རྩ་ཁམས་གཞན་ཐམས་ཅད་ནི་སྡོང་བུ་དེའི་ཡལ་གའོ། །སྤྱི་བོའི་ཡི་གེ་ཧཾ་ཡིག་མི་ 10-112 ཤིགས་པ་ནི། སྡོང་བུ་དེའི་མེ་ཏོག་ས་བོན་དང་བཅས་པའི་རྣམ་པ་སྙན་ངག་གི་གཟུགས་སུ་ སྐྱེས་པ་སྟེ་བཀོད་པའོ།

我來為您直譯這段藏文： 此說已作總體確定后，詞義為：天即虛空之水，如"樂即虛空界"所說，指顯現的貪慾分別念及其種子，彼如水般，因是覺性自性故明凈。無量光之密意為所依融化，雖直接說白分，也間接包含赤分，因聚集精血二者方能圓滿樂受，非單一白分故。 粗大生身之白紅二者，因其粗重故如土塊，彼所依之貪慾分別念之樂水相和，而成泥者，此能依所依是彼等身法生起之基故，意為如蓮莖所生之泥般。 關於根等，在《大日經》中出現："彼已斷根而作"。這是毗羯臘跋（藏文：པི་ཀལྤ，梵文天城體：विकल्प，梵文羅馬拼音：vikalpa，漢語字面意思：分別）和毗跋札（藏文：བི་བརྫ，梵文天城體：विवर्ज，梵文羅馬拼音：vivarj，漢語字面意思：捨棄）字之差別，似乎源於不同梵本。新舊兩種譯本之釋中，皆著重於"具莖蓮根"一語，譬如從種子、水、泥生起苗芽與莖幹，如是從法界種子、虛空水、精血之泥生起三有之枝、莖、葉、花。所說之轉變即安住于大樂等味中，故以彼名安立，引證云："初音之自性，諸佛名為智。" 若依"已斷根本"之說，則應解釋為勝義中無生因故斷根。然依本文譯本，雖所變種子及精血精華能依所依之釋具者是身生起之四根，然若無有顯現，則不能受身，故將轉變貪慾分別念之顯現本身安立為受身之根本。此譯契合實義。以此根本受身後，斷罪即以中脈莖相作為莊嚴而安立，身之支分及細分和其他一切脈界皆是此莖之枝。頂端之（藏文：ཧཾ་，梵文天城體：हं，梵文羅馬拼音：haṃ，漢語字面意思：吽）字不壞，即以詩語之相生起為此莖之具種子之花形而作莊嚴。

།སྐབས་འདིར་གཟུགས་ཞེས་བརྗོད་པ་རྣམས་གཟུགས་ཅན་གྱི་རྒྱན་ དུ་གོ་བར་བྱའོ། །དབུ་མའི་སྡོང་བུ་ལས་གཡོན་དུ་རྐྱང་མ་དང་། གཡས་སུ་རོ་མ་གྱེས་ཤིང་། དེ་གཉིས་ལས། རྩ་དང་རླུང་གི་བཀོད་པ་དུ་མ་བྱུང་བ་ནི། མེ་ཏོག་གི་ཚལ་དང་འདྲ་བ་སྟེ། པད་ ཚལ་གཉིས་པོ་དེ་ནི་གཡས་དང་གཡོན་གྱི་ལོགས་གཉིས་སུ་གནས་པའོ། །སྐབས་འདིར་རོ་ རྐྱང་དབུ་མ་གསུམ་འདུས་པ་ལས། མི་ཕྱེད་མ་སོགས་རྩ་ལྷག་མ་ཉེར་དགུ་དང་། འཁོར་ལོ་ བཞི་སོགས་རྩའི་རྣམ་གཞག་རྒྱས་པར་རྟོགས་པར་བྱ་ཞིང་། རླུང་ཡང་དུས་སྦྱོར་བཅུ་གཉིས་ དཀྱིལ་འཁོར་དྲུག་བཅུ་འབབ་ཚུལ། དཔལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོར་གསུངས་པ་དང་། མགོན་ པོ་དང་ལྷ་མོའི་རླུང་། རྡོ་རྗེ་འཕྲེང་བར་གསུངས་པ་སོགས་ཀྱང་། རྒྱས་པར་ཤེས་པར་བྱ་ སྟེ། འདིའི་འགྲེལ་པ་ན་ཡང་ཅི་རིགས་པར་དྲངས་སྣང་སྟེ། རྒྱས་པར་གཞན་དུ་བཤད་ཟིན་ པས་འདིར་མ་སྤྲོས་སོ། །འདབ་བཞི་ཞེས་པ་ལ། བཻ་རོ་དང་། འགྱུར་གསར་གྱི། པདྨ་འདབ་ བཞི་རྩ་བ་བཞི་ཞེས་བསྒྱུར་ཏེ། རྩ་དེ་ཐམས་ཅད་ལས་ཀྱང་གཙོ་བོར་གྱུར་པ་གཙུག་ཏོར་གྱི་ འཁོར་ལོ་ནི་འདབ་མ་བཞི་པ་སྟེ། རྩ་ལག་བཅས་པ་ལྟར་ན་རྩ་འཁོར་གཞན་རྣམས་སྐྱེད་ཅིང་ ཕན་འདོགས་པའི་དོན་ཡིན་ལ། རྩ་བ་ཞེས་པ་ལྟར་ནའང་སྐྱེད་བྱེད་ཡིན་པས། དོན་གཅིག་ ལ་འབབ་པར་བཤད་དུ་རུང་ནའང་། རྩ་བ་དང་རྩ་ལག་སྐད་དོད་མི་གཅིག་པར་སེམས་སོ། ། གང་ལྟར་ནའང་། འདབ་མ་བཞིའི་རིམ་པས་རྩ་འཁོར་གཞན་བཞི་སྐྱེད་དེ། མདུན་གྱི་འདབ་ མས་སྙིང་ག་དང་། གཡས་པས་མགྲིན་པ་དང་གཡོན་པས་དཔྲལ་བ་དང་། རྒྱབ་མས་ལྟེ་བའི་ འཁོར་ལོ་རྣམས། དང་པོར་བསྐྱེད་ཅིང་ཕྱིས་ཕན་འདོགས་པར་བྱེད་དོ། །དངོས་བསྟན་ལ་དེ་ ལས་མ་གསུངས་ཀྱང་། ལྟེ་བས་ནི། གསང་བའི་འཁོར་ལོ་རྣམས་བསྐྱེད་པ་ཡང་དོན་གྱིས་ ཐོབ་བོ།

我來為您翻譯這段藏文： 在此處所說的"形"都應理解為有形的修飾。從中脈的主幹向左分出左脈，向右分出右脈，從這兩條脈中，產生了許多脈和氣的排列，就像花園一樣，這兩個蓮花園位於左右兩側。在此處，從左脈、右脈、中脈三者匯合處，應當詳細瞭解不可分等其餘二十九條支脈，以及四輪等脈的建立。 關於氣，也應當詳細瞭解十二時輪六十壇城的執行方式，這在《勝時輪金剛》中有所闡述。護法神和空行母的氣，在《金剛鬘》中也有闡述等。在此註釋中也適當引用了這些內容，但因為在其他地方已經詳細解釋過了，所以這裡就不展開了。 關於"四瓣"，貝若扎那和新譯本譯為"四瓣蓮花四根"。在所有這些脈中最主要的頂輪是四瓣的，如果按照主支脈來說，是產生其他輪脈並對它們有益的意思。如果按照"根"來說，也是產生之義，雖然可以說都歸於同一含義，但我認為"根"和"支"的梵文詞源並不相同。 無論如何，通過四瓣的次第產生其他四輪：前瓣產生心輪，右瓣產生喉輪，左瓣產生眉心輪，后瓣產生臍輪，最初產生它們，之後對它們有益。雖然在明顯教示中沒有說得更多，但臍輪產生密輪等，這是可以推知的。

རྩ་རྣམས་ཀྱིས་དང་པོའི་བསྐྱེད་གཞི་གཙུག་ཏོར་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མཐར་རྩ་རྣམས་ 10-113 ཐམས་ཅད་གཙུག་ཏོར་དུ་ཐིམ་འགྲོ་བ་ཡིན་པས། དེ་ལྟར་ཐིམ་འགྲོ་བའི་གནད་འདི་གཞུང་ འདི་ཁོ་ན་ལས་གསལ་བར་བྱུང་ངོ་། །རྩ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྩ་བ་འདབ་མ་བཞི་པོ་དེ་དག་གང་ ན་གནས་ཞེ་ན། བདེ་བ་ཆེན་པོའི་གནས་གཙུར་ཏོར་ན་གནས་ཞེས་པ་སྟེ། སྦྱོར་བ་ཡན་ལག་ དྲུག་ལ་སོར་སྡུད་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཁམས་ཡིན་པས་ཀུན་ལ་ཁྱབ་པ་དང་། བསམ་གཏན་ཡང་ནམ་ མཁའི་ཁམས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡན་ལག་དང་འབྱུང་བ་ཕྱི་མ་ཀུན་གྱི་སྤྱི་ཁྱབ་དུ་འཇུག་ཅིང་། སྤྱི་ཁྱབ་ཀྱི་ཡན་ལག་དེ་གཉིས་གཙུག་ཏོར་གྱི་འཁོར་ལོར་གནད་དུ་བསྣུན་པ་ལས་འབྱུང་ བ་དང་། གཙུག་ཏོར་དུ་བསྒོམས་པས་གསང་བའི་རྩ་མདུད་འབྱོངས་པ་དང་། འཛིན་པའི་ སྐབས་གསང་བའི་བུམ་ཅན་གྱི་གཙུག་ཏོར་དུ་ཐིག་ལེ་བརྟན་པར་བྱེད་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་ གྱི་མཐར་རྩ་ཁམས་རླུང་གསུམ་གཙུག་ཏོར་དུ་ཐིམ་པར་བྱེད་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་རྣམས་ གནད་འདི་གཅིག་པུས་རྟོགས་ནུས་པས། འདབ་བཞིའི་རིམ་པས་རྩ་ལག་བཞི། །བདེ་བ་ཆེན་ པོའི་གནས་ན་གནས། །ཞེས་པའི་ཚིག་རྐང་གཉིས་པོ་འདི་ཁོ་ནས་ཀྱང་། དུས་འཁོར་སོགས་ ཀྱི་རྒྱུད་སྡེ་མང་པོ་ལ་ངེས་པ་སྟེར་པ་འདི་ནི་ངོ་མཚར་ཆེའོ། །མན་ངག་གི་གཞུང་བྱ་བ། རྒྱུད་ དོན་གྱི་མདུད་པ་འགྲོལ་ནུས་པ་འདི་ལྟ་བུ་དགོས་ཀྱི། མན་ངག་དང་རྒྱུད་བཤད་རྒྱབ་འགལ་ དུ་འགྲོ་བ་དང་། གྲུབ་ཐོབ་ཀྱི་གསུང་ཡིན་ཟེར་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་དང་འགལ་བ་མང་ པོ་དག་སྣང་སྟེ། རྩོད་དུས་ཀྱི་མཐའ་མ་འདིར། སྐལ་མེད་རྣམས་ཀྱི་སྙིང་ལ་ནི་ཤིན་ཏུ་{འགྲོད་ [འཕྲོད་]ཀྱང་། ཟབ་དོན་གྱི་སྐལ་བ་ཅན་བློ་གྲོས་མཆོག་རྣམས་ཀྱིས་ནི། མཛོད་ཕུགས་མི་ གཙང་བས་བཀང་བ་དང་འདྲ་བར་མཐོང་ངོ་། ། ༈ གསུམ་པ་ནི་ཨེ་ཝཾ་ས་བོན་བླངས་ནས་ནི། །པདྨའི་མེ་ཏོག་ཁ་བྱེ་བར། །བུང་བའི་ གཟུགས་ཀྱིས་རབ་དགའ་བའི། །དཔའ་བོ་སྦྲང་རྩི་མནོམ་པར་བྱེད། །ཅེས་པ་སྟེ། འདི་ལ་ ཤུད་ཀེ་ལོ་ཙཱ་བ་གྲགས་རྒྱལ་གྱིས། ཨེ་ཝཾ་ཡི་གེའི་ས་བོན་ལེན། །ཆུ་སྐྱེས་ཀྱི་ནི་མེ་ཏོག་ལ། ། 10-114 སྦྲང་རྩིར་བྱེད་པའི་གཟུགས་ཀྱིས་ནི། །རབ་དགའི་དཔའ་བོ་སྦྲང་རྩི་མནོམ། །ཞེས་འདོན་པ་ གོ་བདེ་ཞིང་བརྗོད་བླ་བ་ཙམ་སྣང་ངོ་། །འདིའི་དོན་འགྲེལ་བར། ཨེ་ཝཾ་ཕ་མའི་ས་བོན་བླངས་ པ་དང་། པདྨ་མངལ་གནས་དང་། བུང་བ་དྲི་ཟ་དང་། རབ་དགའ་དཀར་དམར་གྱི་དབུས་སུ་ སེམས་རྒྱལ་བ་ལ་འཆད་ཀྱང་དེ་གཞུང་གི་དོན་དུ་མི་སྣང་ངོ་། །ཨེ་ཝཾ་ནི་གོང་དུ་བཤད་པ་ལྟར་ གྱི། སྒྲ་གཅན་དང་དུས་མེ་ཡིན་ཅིང་། དེ་ཡང་སྐབས་འདིར་བདེ་བའི་ཕྱོགས་ནས་བསྟན་པས། རྡོ་རྗེ་ཧཾཀྵཿ དང་ངོ་བོ་གཅིག་གོ །

我來為您直譯這段藏文： 因為諸脈的最初產生基礎是頂髻，所以最終所有脈都會融入頂髻，這個融入的關鍵點唯獨在這部論典中清楚地出現。那麼，一切脈的根本即這四瓣在哪裡安住呢？答：安住在大樂處頂髻。因為六支瑜伽中的收攝是智慧界遍及一切，禪定也是虛空界的緣故，作為後面的支分和元素的普遍所依，而這兩個普遍性的支分從頂輪處關鍵點生起，以及由於修持頂髻使密處的脈結熟練，在持氣階段在頂髻處穩固密處瓶氣的明點，以及在三摩地最後需要使脈、界、氣三者融入頂髻的這些原因，僅憑這一關鍵點就能理解，"以四瓣次第四支脈，安住于大樂處"這兩句偈文，能對時輪等許多續部生起定解，這是非常稀有的。 所謂口訣論典，應當是能解開續部義理結的這樣的論典，而不是口訣與續部解釋相互矛盾，以及說是成就者的言教卻與佛陀教言相違背的許多論著。在這爭論時期的末法時代，雖然對於無緣者的心極為相應，但具有甚深義理緣分的殊勝智者們，則視之如寶藏被污穢充滿一般。 第三：以"取了誒旺種子后，于開放的蓮花中，以蜜蜂之相極喜的勇士採集蜂蜜"。關於這個，修格洛匝瓦扎嘉（譯師名）讀誦為："取誒旺字之種子，於水生之花朵中，以採蜜之形相中，極喜勇士採集蜜。"這讀起來容易理解且易於誦讀。 在解釋這個意思時，有人解釋說：誒旺是父母的種子，蓮花是胎位，蜜蜂是中陰，極喜是在赤白中間的心王。但這似乎不是論典的意思。誒旺如前所說是羅睺和時火，而且在這個場合是從樂的方面來闡述的，所以與金剛"涵叉"是同一本質。

དེ་ཡང་བློ་ཡུལ་དུ་ཡིད་འོང་གི་རྣམ་པ་ཤར་བ་ལ། སེམས་ ཀྱི་ཀུན་ཏུ་ཆགས་པར་བྱེད་པ་ནི། ལུས་མེད་དེ་བདུད་ཀྱི་ལས་ཡིན་ལ། ཡིད་འོང་དང་ཆགས་ པ་དེ་གཉིས་རྫས་གཅིག་ཀྱང་། རྟེན་བརྟེན་པ་དང་། ཡུལ་ཡུལ་ཅན་གྱི་རྣམ་པར་འདུག་གོ ། དེའི་རང་བཞིན་ཤེས་པས། ཡིད་འོང་གི་རང་བཞིན་རྣམ་པ་ཀུན་ལྡན་དང་། ཆགས་པའི་རང་ བཞིན་འགྱུར་མེད་བདེ་བ་ཡིན་ཞིང་། དེ་གཉིས་ཀྱང་ཡུལ་ཡུལ་ཅན་དང་། རྟེན་བརྟེན་པའི་ ཚུལ་དུ་ཡོད་ཀྱང་ངོ་བོ་གཅིག་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟ་བུའི་རང་བཞིན་བདེ་བ་དང་། དེ་རྟོགས་པའི་ ཡེ་ཤེས་ལ་ནི། ལུས་མེད་རྡོ་རྗེ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྡོ་རྗེ་ཧཾ་ཀྵཿས་མཚོན་པའོ། །ཧྐྵཾ་ཞེས་པའོ། །དེ་ ལྟ་བུའི་ཨེ་ཝཾ་ལུས་མེད་རྡོ་རྗེ་དེ་ལུས་མེད་ཀྱི་ས་བོན་འཛག་བདེའི་བག་ཆགས་རྒྱུད་ལ་བླངས་ པས་ནི། པདྨའི་མེ་ཏོག་སྟེ་རྩ་འཁོར་ལོ་རྣམས་རབ་ཏུ་རྒྱས་པའི་དབུས་སུ་སེམས་བུང་བ་ལྟ་ བུའི་གཟུགས་སྟེ་ཚུལ་གྱིས་རང་བཞིན་འགྱུར་མེད་ཡིན་ཀྱང་། རྣམ་པ་འགྱུར་བདེའི་རབ་ཏུ་ དགའ་བས་མྱོས་པའི་སེམས་ཀྱི་བུང་བ་དཔའ་བོ་དེ་ནི་རྩ་འཁོར་གྱི་ལྟེ་བའི་དབུ་མ་མི་ཤིགས་ པས་ཐིག་ལེའི། སྦྲང་རྩིའི་དྲི་མནོམ་ཞིང་རོ་མྱང་བར་བྱེད་དོ། །ཅེས་པ་སྟེ། འགྱུར་བདེའི་བག་ ཆགས་ཡོད་པའི་ནུས་པས་སེམས་རྩ་འཁོར་གྱི་ཐིག་ལེ་ལ་གནས་ཏེ། ལུས་སེམས་ཀྱི་འབྲེལ་ པ་མ་ཆད་པར་བྱེད་དོ། །དེས་ན་ལུས་སེམས་རྟེན་བརྟེན་པའི་འབྲེལ་བ་མ་སྤངས་ན། གྲོལ་ བ་མེད་ཅིང་། འགྱུར་མེད་ཐོབ་ན་དེ་སྤོང་ཞེས་བཤད་པའི། རྟེན་བརྟེན་པའི་འབྲེལ་པ་ནི་ཡིད་ 10-115 འོང་དང་ཆགས་པ་ཉིད་དོ། །འདི་ལ་མར་པ་དོ་བའི་གསུང་སྒྲོས་མཆན་བུ་ཞིག་ན། ཨེ་ནི་ལྟེ་ བ་དང་། སྤྱི་བོ། ཝཾ་སྙིང་ག་དང་། མགྲིན་པར་བྱས་པས། དེ་རྣམས་ཉིད་པདྨའི་མེ་ཏོག་བཅས་ པ་དང་གཅིག་པར་སྦྱར་ནས། ས་བོན་ཞེས་པ་སོ་སོའི་ཡིག་འབྲུ་ཐིག་ལེ་ལ་ངོས་བཟུང་། རྩ་ འཁོར་ཁ་སྦྱོར་དུ་གནས་པའི་ནང་ན། སེམས་ཀྱི་བུང་བ་རོལ་ཞེས་འཆད་དོ། ། ༈ བཞི་པ་ནི། འབྱུང་ཆེན་ལྔ་ཡིས་ས་བོན་ནི། །བླངས་ཏེ་ཚོགས་པ་ལས་སྐྱེ་བ། །སྲ་བ་ ས་སྟེ་གཤེར་བ་ཆུ། །ཚ་བ་སྲེག་ཟར་ཡང་དག་སྐྱེས། །ཡང་དག་སྐྱོད་རླུང་བདེ་ནམ་མཁའ། ། ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་མ་ལུས་པའི། །ལྷ་དང་ལྷ་མིན་འདི་ལས་སྐྱེས། །ཞེས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་གདོད་མའི་ཡེ་ཤེས་ལྔར་གནས་ལ། དེའི་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་འབྱུང་བ་ ལྔའི་སེམས་སུ་ཤར་རོ། །དེ་ཡང་དགྱེས་རྡོར་ལས། སེམས་ནི་ཆེན་པོ་གཅིག་ཉིད་ལ། ལྔ་ཡི་ གཟུགས་ཀྱིས་རྣམ་པར་མཚོན། །ཞེས་འབྱུང་ཞིང་། སྟོང་པ་ཆེན་པོ་ཡི་གེ་ལྔ། །ཞེས་པ་ཡང་ འདིའི་ཁོ་ནའོ།

我來為您直譯這段藏文： 當可意的相貌現於心境時，心的普遍貪著，是無身即魔業，而可意與貪著這二者雖然是一體，卻呈現為能依所依和境有境的形相。由了知其自性，可意的自性是具一切相，貪著的自性是不變樂，這二者雖然以境有境和能依所依的方式存在，但本質是一體。如此自性的樂以及證悟它的智慧，稱為無身金剛，以金剛"涵叉"來表示。即"訶叉"。如此的誒旺無身金剛，由於攝受了無身的種子即漏樂的習氣于相續中，于蓮花即輪脈完全綻放的中央，心如蜜蜂之相即形式雖然自性是不變的，但以變化之樂的極喜而陶醉的心之蜜蜂勇士，在脈輪中央的不壞中脈的明點之蜂蜜，聞香品嚐。這意味著由於具有變化樂的習氣之力，心安住于脈輪的明點，使身心的聯繫不斷。因此，若不捨棄身心能依所依的聯繫，則無解脫，若獲得不變，則捨棄它，所說的能依所依的聯繫即是可意與貪著。關於這個，在瑪巴多瓦的教言註釋中說：以"誒"為臍輪和頂輪，"旺"為心輪和喉輪，將這些本身與帶有蓮花結合爲一，"種子"指各自的字母明點，解釋為心的蜜蜂在相合脈輪內遊戲。 第四："以五大種子，攝受聚集所生，堅性地大濕性水，熱性火正生，正動風樂虛空，圓滿無餘的，天與非天由此生。"這也就是說，心的法性安住為本初五智慧，其暫時的垢染顯現為五大的心。這也如喜金剛所說："唯一大心於，以五相表示。"以及"大空五字母"也正是指這個。

།འབྱུང་བ་ལྔ་ཡི་སེམས་དེ་ཡང་། འགྱུར་བདེའི་བག་ཆགས་ཀྱིས་བརླན་པ་ ཡིན་པས། འབྱུང་བ་རགས་པ་གཞན་རྣམས་ལེན་པའི་ནུས་པ་ཅན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་ཡང་འབྱུང་ བ་ལྔའི་སེམས་དེ་འབྱུང་བ་ཆེན་པོ་ལྔའི་ས་བོན་ཞེས་བྱ་སྟེ། འབྱུང་བ་རགས་པ་རྣམས་དེ་ ལས་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་སེམས་དེས་འབྱུང་བའི་ས་བོན་དེ་དག་བླངས་ཏེ། དེ་ལ་བརྟེན་ ནས་སྐྱེ་བ་ལེན་པར་འགྱུར། དེ་ཡང་རྒྱུད་གཞན་གྱི་ཚོགས་པ་བླངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེ་སྟེ། སེམས་ཀྱི་ས་བོན་བླངས། ས་བོན་གྱིས་རགས་པ་བླངས་པའོ། །དེ་ཡང་མངལ་སྐྱེས་ཀྱི་དབང་ དུ་བྱེད་ན། ཇི་སྐད་དུ། བོ་ལ་ཀཀྐོ་ལ་སྦྱོར་བས། །རེག་པ་སྲ་བའི་བག་ཆགས་ཀྱིས། །ས་ནི་ དེ་ལས་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །ཞེས་པ་ལྟར། ས་ཁམས་ཀྱི་སེམས་དེ་འགྱུར་བདེས་བརླན་པའི་ ཕྱིར། ཕ་མ། རྡོ་རྗེ་པདྨ་སྙོམས་པར་འཇུག་པའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྲ་བ་སའི་ཁམས་ཀྱི་འཛག་ བདེ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་དང་ཕྲད་པ་ན། འགྱུར་བདེ་རིགས་མཐུན་གྱི་དབང་གིས། ཕ་མའི་ཐིག་ 10-116 ལེའི་ས་ཁམས་ཀྱི། ས་ཁམས་ཀྱི་རྣམས་ཤེས་འདྲེས་པའི་ཚུལ་གྱིས། རྣམ་ཤེས་དེས་ས་ཁམས་ རགས་པ་ལེན་པར་འགྱུར་ཏེ། དེ་བཞིན་དུ་དེས་རིགས་འགྲེ་སྦྱར་ནས། བྱང་སེམས་ཁུ་བའི་ རྣམ་པ་ལས། །ཆུ་ཡི་ཁམས་ནི་འབྱུང་བར་འགྱུར། །ཞེས་པ་ལྟར་ཕ་མ་གཤེར་བའི་འཛག་བདེ་ ཉམས་སུ་མྱོང་བ་དང་། ཆུ་ཁམས་ཀྱི་སེམས་ཕྲད་པ་ལས། ཆུ་ཁམས་རགས་པ་ལེན་པ་དང་། སྐྱོད་པ་ལས་ནི་དྲོད་སྐྱེ་སྟེ། །ཞེས་པ་ལྟར། ཚ་བ་དྲོད་ཀྱི་འཛག་བདེ་མྱོང་བ་ལ། མེ་ཁམས་ཀྱི་ སེམས་འདྲེས་པས། སྲེག་བཟའ་མེ་རགས་པ་ཡང་དག་པར་སྐྱེས་པར་འགྱུར་བ་དང་། ཐིག་ ལེ་གནས་ནས་སྐྱོད་ཅིང་པདྨར་འགྲོ་བ་རླུང་གིས་བྱེད་པའི་འཛག་བདེ་མྱོང་བ་དང་། རླུང་ གིས་སེམས་འདྲེས་པས་རླུང་རགས་པ་ལེན་པ་དང་། དེ་དག་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པར་ཕ་མས་ འགྱུར་བའི་བདེ་བ་ཙམ་མྱོང་པ་ལ། བར་དོའི་ནམ་མཁའི་སེམས་འདྲེས་པས། ནམ་མཁའི་ ཁམས་རགས་པ་བླང་སྟེ། འབྱུང་བ་ལྔ་དང་ལྡན་པའི་ལུས་རགས་པ་ལེན་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ ལྟར་ཐོག་མར་མངལ་དུ་ཞུགས་ཙམ་ན། ལྔ་པོ་དེ་བླངས་ལ། དེ་རྗེས་རིམ་པར་ས་ཁམས་ ཀྱི་ཤ་རུས་ལྤགས་པ་སོགས་དང་། ཆུས་ཁྲག་དང་ཆུ་སེར་སོགས་མེས་དྲོས་དང་འཁྲིས་པ་ སོགས། རླུང་གིས་དབུགས་རྒྱུ་བ་དང་། གཡོ་འགུལ་སོགས། ནམ་མཁས་ལུས་ནང་གི་ཁོག་ སྟོང་སོགས་སྐྱེད་ནས། མ་ལུས་ཤིང་ལུས་པ་མེད་པའི་ལུས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱེད་པའོ། ། བཻ་རོས། བླངས་ནས་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དག་ཏུ་འགྱུར། །ཞེས་པ་གོ་བདེའོ།

我來為您直譯這段藏文： 那五大的心也是被變化之樂的習氣浸潤的，因此具有攝受其他粗大元素的能力。因此，五大的心稱為五大種子，因為粗大元素從其中生起。因此，那心攝受了那些元素種子，依靠它而受生。這也是依靠攝受其他相續的聚集而生，即攝受心的種子，種子攝受粗大元素。關於胎生，如所說："以波羅迦倶羅瑜伽，堅觸的習氣，地由此生。"如此，地界之心因為被變化之樂浸潤，當遇到父母金剛蓮花交合時堅性地界的漏樂體驗時，由變化之樂同類的力量，以父母明點的地界，與地界的諸識混合的方式，那識將攝受粗大地界。同樣，以此類推，如所說："從菩提心精液相，水界將會生起。"如此，遇到父母濕性的漏樂體驗與水界之心，攝受粗大水界，如所說："從運動生熱。"如此，熱性溫暖的漏樂體驗中，火界之心混合，正生起粗大火界，以及明點從住處運動並趨向蓮花是由風所作的漏樂體驗和風之心混合而攝受粗大風界，以及遍及這一切的父母所經驗的僅僅變化之樂中，中陰的虛空心混合，攝受粗大虛空界，將攝受具有五大的粗大身體。如此，最初入胎之時，攝受了那五者，之後依次地界的肉骨皮等，水產生血液和漿液等，火產生暖和膽汁等，風產生呼吸和運動等，虛空產生身體內的空腔等，而成就完整無餘的身體。貝若譯為："攝受后成就圓滿。"這樣比較容易理解。

།མངལ་སྐྱེས་ སུ་མ་ཟད་ལྷ་དང་ལྷ་མིན་ལ་སོགས་པའི་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་འབྱུང་བ་ལྔའི་ས་བོན་འདི་ ལས་སྐྱེས་ཏེ། སྒོང་སྐྱེས་ནི། མངལ་སྐྱེས་དང་ཕལ་ཆེར་འདྲ་ལ། དྲོད་གཤེར་སྐྱེས་དང་བརྫུས་ སྐྱེས་ནི། སེམས་ཅན་གྱི་རྒྱུད་དུ་མ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིའི་འབྱུང་བ་ལས་འབྱུང་བ་གཞན་ལེན་པ་བྱེད་ དོ། །དེ་ལ་ཕ་རོལ་པོས་བདེ་བ་མྱོང་བ་མེད་ཀྱང་། ཕྱིའི་འབྱུང་བ་དང་། འབྱུང་བའི་སེམས་ རིགས་མཐུན་འདྲེས་པས་ལེན་པའང་ཡིན། 10-117 ཡང་སྐྱེ་བ་ཐམས་ཅད་སྲེད་པས་མཚམས་སྦྱོར་བར་ཀུན་ཏུ་གྲུབ་ལ། དེའི་དུས་ཀྱི་དྲི་དང་ གནས་ལ་སྲེད་པ་གང་ཡིན་པ་དེའང་། འགྱུར་བདེ་ལ་སྲེད་པའི་ས་བོན་གྱི་ནུས་པ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་གཉིས་སྦྱོར་གྱི་སྲེད་པ་མངོན་གྱུར་ཡོད་པའི་ནུས་པས། ཕོ་མོ་ལུས་ཀྱི་གཟུགས་སྒྲ་དྲི་ རོ་དང་། ཡོ་བྱད་དང་། གནས་དང་། འཁོར་གཡོག་དང་། ཉེ་དུ་སོགས་ལའང་སྲེད་པ་སྐྱེ་བ་ བཞིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར། སྐྱེ་གནས་གཞན་གཉིས་ཀྱང་། འཛག་བདེའི་ས་བོན་གྱིས་སྐྱེད་པས་ སྲིད་པས་མཚམས་སྦྱོར་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྲིད་པར་སྐྱེ་བ་ཐམས་ཅད་འགྱུར་བདེ་བྱེད་པ་ཁོ་ ནའོ། །འདིས་ལུས་འགྲུབ་ཚུལ་ལ། འགྲེལ་བ་ལས་འདི་སྐད་ཅེས་འབྱུང་སྟེ། ཕ་དང་མའི་ དཀར་དང་དམར། །དེ་བཞིན་སྲོག་དང་ཐུར་སེར་གཉིས། །ཐུགས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་ཡང་དག་ལྡན། ། ལུས་ཀྱིས་སྐྱེད་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུ། །འོད་དཔག་མེད་དང་རིན་ཆེན་འཛིན། །སྲོག་དང་ཐུར་ སེལ་རིམ་ཇི་བཞིན། །ལུས་ངག་ཡིད་དང་ཆགས་པ་རྣམས། །ཐུགས་ཀྱི་རྡོ་རྗེའི་ཞལ་རྣམས་ སོ། །ཁུ་བ་ལས་ནི་ཟླ་བ་སྐྱེད། ཁྲག་ལས་ཉི་མ་ཡང་དག་འབྱུང་། །སྲོག་ལས་སྒྲ་གཅན་འགྲུབ་ པ་སྟེ། །དུས་ཀྱི་མེ་ནི་ཐུར་སེལ་ལས། ཁུ་བ་ལས་ནི་རྩ་རྣམས་དང་། །རུས་པ་ཡང་དག་འབྱུང་ བ་སྟེ། །རྡུལ་ལས་ཁྲག་ནི་ཀུན་དུ་འབྱུང་། ཁྲག་ལས་ཤ་ནི་འབྱུང་བར་འགྱུར། །ཤ་ལས་ ལྤགས་པ་སྐྱེ་འགྱུར་ཏེ། །རུས་པ་ལས་ནི་རྐང་འབྱུང་ངོ་། །ཟླ་བ་ལས་ནི་ཆུ་སྐྱེ་ཞིང་། ཁྲག་ལས་ མེ་ནི་འབྱུང་བར་འགྱུར། །སྒྲ་གཅན་ལས་ནི་སྲོག་སྐྱེ་ཞིང་། །མེ་ལས་ཐུར་དུ་སེལ་བར་བརྗོད། ། ལུས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ལྕེ་དང་ནི། །ལྕེ་ཆུང་ཁུ་བ་དག་གིས་སྐྱེད། །གཡས་པ་དང་ནི་གཡོན་པ་ ཡི། །མིག་དག་རྡུལ་གྱིས་སྐྱེད་པ་སྟེ། །དེ་བཞིན་སྣ་ཡི་བུ་ག་གཉིས། །སྲོག་གིས་ངེས་པར་ སྐྱེད་པ་ཡི། །དེ་བཞིན་སྣ་བའི་བུ་ག་གཉིས། །སྟོང་པ་ལས་ནི་ངེས་པར་སྐྱེ། །དེ་བཞིན་འོག་གི་ བུ་ག་གཉིས། །ཐུར་སེལ་གྱིས་ནི་ཀུན་ཏུ་སྐྱེད། །དེ་བཞིན་ནུ་མའི་བུ་ག་གཉིས། །སྒྲ་གཅན་ གྱིས་ནི་བསྐྱེད་པར་འགྱུར། །དེ་བཞིན་འབྲས་བུ་ཟུང་དག་ནི། །ཐུར་སེལ་རྒྱས་ལས་ཡང་དག་ 10-118 འབྱུང་། ཞེས་སོ།

我來為您直譯這段藏文： 不僅是胎生，天、非天等一切眾生也都從這五大種子中生起。卵生與胎生大致相似，而濕生和化生則從未生於有情相續的外部元素中攝受其他元素。雖然彼方沒有體驗樂受，但也是由外部元素與元素之心同類混合而攝受。 又一切生都由愛而結生是普遍成立的，其時對香和處所的愛著也是對變化之樂的愛著種子的力量。例如，如同由顯現的二和合愛著的力量，對男女身體的色聲香味以及資具、處所、眷屬、親屬等也生起愛著。因此，其他兩種生處也是由漏樂種子所生，由於是以有而結生的緣故，一切有中受生都是由變化之樂所作。關於此身成就方式，註釋中如是說："父母白紅二種，如是上行下行二氣，具足心金剛，身體產生之因。無量光與持寶，上行下行如其次第，身語意與貪，是心金剛之面。精液生月亮，血液正生日，命氣成羅睺，時火從下行。精液生諸脈，骨骼正生起，塵生一切血，血中生起肉。肉中生面板，骨骼生髓腔。月亮生起水，血液生起火。羅睺生命氣，火中生下行。有身者之舌，及舌根由精生。右邊與左邊，二目由塵生。如是二鼻孔，由命氣定生。如是二耳孔，由空性定生。如是下二孔，由下行普生。如是二乳孔，由羅睺所生。如是二果實，正從下行圓滿生。"

དེ་ལྟར་ན་སྐྱེ་བ་འཇུག་ཚུལ་གཞུང་འདིར་གསལ་བར་གསུངས་པ་དེ་ཡིན་ ལ། བཟློག་པ་འཆི་བའི་ཚུལ་ཤུགས་ལ་རྟོགས་པར་འགྱུར་བས། གཞུང་དུ་གསལ་བར་མ་ སྨོས་སོ། །ཡང་ཨཱརྱ་དེ་བས་བདག་བྱིན་རླབས་པ་ལས། ས་ལ་སོགས་པ་བཞི་པོ་དང་། །དེ་ བཞིན་སྟོང་པ་བཞི་པོ་དག །སྐྱེ་དང་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ཉིད་དུ། །དངོས་པོ་རྒྱད་པོ་རྣམས་ཞེས་བྱ། ། འོད་གསལ་ལས་ནི་སྟོང་ཆེན་སྟེ། །དེ་ལས་ཐབས་ནི་འབྱུང་བར་འགྱུར། །དེ་ལས་ཀྱང་ནི་ ཤེས་རབ་འབྱུང་། །དེ་ལས་རླུང་ནི་འབྱུང་བར་འགྱུར། །རླུང་ལས་མེ་ནི་འབྱུང་འགྱུར་ཏེ། །མེ་ ལས་ཆུ་ནི་འབྱུང་བར་འགྱུར། །ཆུ་ལས་ས་ནི་འབྱུང་འགྱུར་ཏེ། །འདི་ནི་སེམས་ཅན་རྣམས་ འབྱུང་པའོ། །ས་ཁམས་ཆུ་ལ་ཐིམ་གྱུར་ཏེ། །ཆུ་ནི་མེ་ལ་ཐིམ་པར་འགྱུར། །མེ་ནི་ཕྲ་བ་ཁམས་ ལ་ཐིམ། །རླུང་ནི་སེམས་ལ་ཐིམ་པར་འགྱུར། །སེམས་ནི་སེམས་བྱུང་ལ་ཐིམ་འགྱུར། །སེམས་ ལས་བྱུང་བས་མ་རིག་པར། །དེ་ཡང་འོད་གསལ་བར་འགྲོ་སྟེ། །སྲིད་པ་གསུམ་པོ་འདི་ལྟར་ འགག །ཅེས་འབྱུང་བ་ལྟར། ཕྲ་རགས་ཐིམ་ཚུལ་སོགས་རྒྱས་པར་རྟོགས་དགོས་མོད་ཀྱི། རིམ་ལྔའི་འགྲེལ་པར་བཤད་ཟིན་ཏོ། ། ༈ དོན་དམ་པའི་གསང་བ་བཤད་པ། གཉིས་པ་དོན་དམ་པའི་གསང་བ་བཤད་པ་ལ། དོན་ དམ་པའི་རང་བཞིན། ཡོད་མེད་ཀྱི་དབྱེ་བ། དེ་རྟོགས་དཀའ་བར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། རྨོངས་པས་འདི་དག་སྟོང་ཉིད་ཡིན། །ས་ཆུ་མེ་དང་རླུང་དང་མཁའ། །ཡུལ་གྱི་བློས་བླང་ ཡོངས་ཤེས་ཀྱིས། །བརླབས་མེད་མཉམ་པ་ལྷན་སྐྱེས་ཚུལ། །ཉེས་པ་མ་ལུས་དང་བྲལ་པ། ། དེ་ལ་སྡིག་གསོད་གཅིག་ཀྱང་མེད། །གསལ་བ་ནག་པོས་སྨྲས་པ་ཡིན། །ཅེས་པ་སྟེ། ཀྱཻ་ རྨོངས་པ་ཞེས་བོས་ནས། རྟེན་འབྲེལ་སྣ་ཚོགས་འཆར་བའི་གཞི་དང་། རྟེན་འབྲེལ་གྱི་དངོས་ པོ་ལུས་སེམས་དང་།ཇི་ལྟར་འབྲེལ་ཚུལ་སྐྱེ་སོགས་ཀྱི་རྣམ་འགྱུར་འདི་དག་ཐམས་ཅད་རང་ བཞིན་གང་དུ་ཡང་མ་གྲུབ་པའི་སྟོང་པ་ཁོ་ན་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ས་དང་ཆུ་དང་མེ་དང་རླུང་དང་ ནམ་མཁའི་ཁམས་ཏེ། ཕྱི་རོལ་གྱི་དངོས་པོར་སྣང་བ་འདི་རྣམས། ཡུལ་གྱི་བློ་སྟེ་ཡུལ་གཟུང་ 10-119 དོན་ཕྱི་རོལ་དུ་འཛིན་པའི་བག་ཆགས་ཀྱི་བློ་སྟོབས་ཆེ་ཞིང་བརྟན་པ་དེ། གསལ་བར་མངོན་ འགྱུར་དུ་བླངས་བས་ཡུལ་གཟུང་དོན་དུ་སྣང་བ་ཡིན་པར་ཡོངས་སུ་ཤེས་པར་གྱིས་ཤིག བླང་བའི་དོན་སྔར་མི་གསལ་བར་གབ་པ། མངོན་གྱུར་དུ་ལངས་པ་ལྟ་བུར་འཆད་པའང་ཡོད་ མོད། དོན་ལ་མི་འགལ་བར་འདུག་ཀྱང་། ཚིག་གི་སྒོ་ནས་མི་ལེགས་ཏེ། སྐད་དོད་དང་ཡང་ མི་འགྲིག་པའི་རིགས་སུ་འདུག་ཅིང་། བོད་ཡིག་གི་བརྡ་དང་འགལ་ཏེ། བླངས་པ་དང་ བསླངས་པ་བརྡ་དོན་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་བླངས་པའི་དོན་ནི། གཟུང་འཛིན་ཞེས་ པའོ།

我來直譯這段藏文： 如是在此論中明說了受生趣入的方式，而相反的死亡方式可以從中推知，故論中未明說。又聖天在《自加持》中說："地等四大種，如是四空性，生滅之因性，說為八事物。從光明生大空，從彼生方便，從彼又生慧，從彼生風大。從風生火大，從火生水大。從水生地大，此為諸有情生。地界融於水，水融於火中。火融微細界，風融於心中。心融心所中，心所入無明。彼入光明中，如是三有滅。"如是，應當廣知細粗融入方式等，然在《五次第釋》中已說。 宣說勝義密意： 第二、宣說勝義密意分三：勝義之自性、有無之分別、說示彼難證。初者："愚者此等即空性，地水火風與虛空。境智所取遍知由，無加持平等俱生相。遠離一切諸過失，于彼無有一罪害。明黑者所說。"呼喚"嘿，愚者"后說，緣起種種顯現之基和緣起事物身心，以及如何相聯繫的生等變化，此等一切皆是于任何自性都不成立的空性。地、水、火、風、空界等，此等顯現為外部事物者，是由境的心，即執境所取外境的習氣之心力強而穩固者，明顯現行地攝取而顯現為境所取，應當如是遍知。 雖然也有解釋"所取"為先前不明而隱蔽者顯現為現行似乎升起之義，雖然意義上不相違，但從詞語角度不妥，因為既不符合梵語原詞，也違背藏語語法規則，因為"所取"與"升起"語義不同。因此，"所取"的含義是"能取所取"。

།བཻ་རོས། བློ་ཡི་ཡུལ་དུ་བླངས་པ་ཤེས་པར་གྱིས། །ཞེས་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་གཟུང་ བའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་ཡིན་པ། དེར་མ་ཟད་འཛིན་པ་སེམས་བྱུང་གི་རྦ་རླབས་ མེད་དེ། རྦ་རླབས་ཀྱི་དོན་ནི་རྣམ་འགྱུར་སྣ་ཚོགས་དང་སྐྱེ་འཇིག་འབྱུང་ཟློག་སྣ་ཚོགས་པའོ། ། དེའི་ཕྱིར་ན་འཛིན་པའི་ངོ་བོ་ཡང་མ་གྲུབ་སྟེ། གཉིས་མེད་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ། བདེ་བ་ཆེན་པོ་ནི། ཟུང་འཇུག་མཉམ་པ་ཉིད་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་གདོད་མའི་ གནས་ཚུལ་ལ་ཞུགས་པའོ། །འགྲེལ་པ་ལས། སྐབས་འདིས་ས་སོགས་སྣ་བུག་དུ་རྒྱུ་བའི་ས་ རླུང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་སོགས་ལ་འཆད་པ་དང་། རྦ་རླབས་མེད་པ་རླུང་འབྱུང་འཇུག་མེད་པ་ དང་། མཉམ་པ་བུམ་པ་ཅན་ལས་འདས་པ་ཞེས་རླུང་ཐིམ་པ་ལ་འཆད་པ་སོགས། སྐབས་ དོན་ལས་ཕྱིར་ཕྱོགས་པ་ཡིན་པས་ལེགས་པར་མ་མཐོང་ངོ་། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་རང་བཞིན་ དེ་ནི། སྒྲིབ་པ་གཉིས་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ཉེས་པ་མ་ལུས་པ་དང་གདོད་ནས་བྲལ་བ་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་ལྷན་སྐྱེས་དེ་ལ་རྣལ་འབྱོར་དུ་བྱེད་པ་དེ་ནི། སྡུག་བསྔལ་མྱོང་བའི་རྒྱུ་སྡིག་པ་དང་། འཁོར་བའི་བདེ་བ་སྐྱེད་པའི་བསོད་ནམས་མ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ཁོ་ནར་བྱེད་པ་བྲལ་ བའི་རྒྱུ་ཟག་པ་མེད་པའི་དགེ་བ་ཁོ་ནའོ། །ལྷན་སྐྱེས་སྒོམ་པ་ཆོས་ཅན། སྡིག་བསོད་གང་ཡང་ མ་ཡིན་ཏེ། ཁྱོད་ཀྱི་དམིགས་པ་དོན་དམ་ལྷན་སྐྱེས་དེ་ལ། སྡིག་པ་དང་བསོད་ནམས་གཅིག་ 10-120 ཀྱང་གྲུབ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཟུང་འཛིན་གྱི་སྣང་བ་ཡོད་མ་མྱོང་ཞིང་། ཉེས་པ་ཀུན་གྱིས་ གོས་མ་མྱོང་བའི། གདོད་མ་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་བདེ་ཆེན་འདི་ཉིད། ཤེས་བྱ་གཤིས་ཀྱི་གནས་ ལུགས་སོ་ཞེས། གསལ་བར་ནག་པོ་སྤྱོད་པ་བདག་གིས་སྨྲས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ།

我來直譯這段藏文： 貝若說："知曉於心的境界中所取。"如是。不僅遠離一切所取法，而且無有能取心所之波浪。波浪的含義是種種變化和生滅出沒各異。因此能取的本性也不成立，即離一切二元戲論，大樂即是雙運平等性，而彼即是俱生入于本初的安住方式。 釋中以此處解釋鼻孔中流動的地風輪等，及無波浪為無出入息，平等為超越瓶氣，等等將其解釋為風融入，這些都是偏離此處義理，故未見為善。 此俱生自性本來即離二障所攝一切過失，因此于彼俱生作為瑜伽者，非是感受苦的因緣惡業，也非是產生輪迴安樂的福德，唯是解脫的因緣無漏善法。修習俱生為有法，非是罪福任何一者，因為你所緣的勝義俱生中，罪業與福德皆無一成立。 此從未有能所取顯現，從未為諸過失所染的本初俱生大樂，即是所知之實相的安住方式，此是我明黑行者所說。

།གང་ཡང་ འདི་ན་ཐེག་ཆེན་པར་ཁས་འཆེ་བ་དག་ལ། ཆོས་དབྱིངས་མེད་དགག་གི་མཚན་ཉིད་ཅན་དུ་ འདོད་པའང་སྣང་། ཟུང་འཇུག་ཡིན་ཅེས་མིང་འདོགས་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་ཙམ་མོ་ཞེས་སྨྲ་ བའང་སྣང་སྟེ། རང་བཞིན་སྒྲིབ་པས། མ་གོས་པར་འདོད་བཞིན་དུ། ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པ་ ལ་ཞེ་སྡང་པ་དེ་དག་ལ་བརྗོད་པ། ཤེས་བྱ་ལ་མི་སྲིད་པ་ནི་དཔྱད་གཞིར་མི་ཡོང་བར་གོ་བར་ གྱིས། གཤིས་ཀྱི་གནས་ལུགས་སམ་ཆོས་དབྱིངས་སམ་དོན་དམ་བདེན་པའམ། གཉིས་མེད་ ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སམ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྙིང་པོ་ཞེས་པ་སོགས་སོ་སོ་འདོད་པའམ་ཁས་བླང་བསྟུན་ ནས་ཆོས་ཅན་དུ་བཟུང་ནས། ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ཏེ་ཁྱོད་སྲིད་སྐྱོན་གང་ གིས་ཀྱང་མ་གོས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་དེ། ཡོན་ཏན་དང་མི་ལྡན་པ་དེ་ཉིད་སྐྱོན་ཡིན་ པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཡོན་ཏན་མེད་པ་དེ་སྐྱོན་གྱི་ངོ་བོ་ཡིན། གཞི་གཅིག་ལ་སྦྱར་ན། ཆོས་ དབྱིངས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་གནས་དང་གནས་མ་ཡིན་པ་མི་ཤེས་པའི་སྒྲིབ་པས་མ་གོས་པ་མ་ ཡིན་པ་ཐལ། ཁྱོད་ཀྱིས་གནས་དང་གནས་མ་ཡིན་པ་མི་ཤེས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་བེམ་པོ་སོགས་ ཀྱིས་མ་ངེས་སོ་སྙམ་ན། རིགས་པས་དཔྱད་པའི་སྐབས་འདིར་བེམ་པོ་རང་མཚན་པ་ཁས་མི་ ལེན་ཀྱང་། རེ་ཞིག་ཡོད་རུང་དུ་ཞོག་ལ། བརྟན་པའི་དངོས་པོའང་། དངོས་མེད་རྣམས་ཆོས་ ཅན། དེ་ལྟ་བུའི་སྒྲིབ་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ཏེ། ཁྱོད་སྒྲིབ་པའི་ངོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འཁྲུལ་ སྣང་ཙམ་གྱིས་བཞག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་མཚོན་ཏེ་ཡང་། སྒྲིབ་པ་རང་བཞིན་གྱིས་མེད་ པ་ཡིན། སྤྱིར་དེ་ལ་དབྱིངས་ལ་སྒྲིབ་པ་ཡོད་དོ་སྙམ་ན། འོ་ན་རང་བཞིན་གྱི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ ཅད་དང་ལྡན་པར་འགྲུབ་སྟེ། རང་བཞིན་གྱི་སྐྱོན་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ 10-121 འདོད་ན་ཁོ་བོ་ཅག་གི་འདོད་པ་དེས་གྲུབ་བོ།

我來直譯這段藏文： 此處任何自稱為大乘者中，有認為法界具無遮之相者，有稱為雙運者，也有說僅是智慧者。雖自認為自性未被障蔽，卻對具有功德者生嗔恚，對彼等所言：應知于所知中不可能之事不可作為觀察之基礎。 實相安住方式或法界或勝義諦或無二智慧或佛性等，隨各自所許或承許而執為有法，是具足一切功德，因為你未被輪迴過患所染故。此有遍，因為不具功德即是過患故。因此無功德即是過患之本性。 若配於一基，法界為有法，應非未被不知處非處障所染，因為你不知處非處故。若想以無情等為不定，雖於此以理觀察時不許無情自相，然暫且置為可有，堅固事物以及無實法為有法，具有如是障礙，因為你是障礙之本性故，因為僅由迷亂顯現所安立故。 由此類推又，障礙自性本無。總之，若以為界中有障礙，則成就具足一切自性功德，因為離一切自性過患故。若許此，則我等所許得成。

།ཡང་ཆོས་དབྱིངས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ལ་མཚན་ དཔེའི་ཡོན་ཏན་ཡོད་པར་ཐལ། ཁྱོད་ལ་མཚན་དཔེ་འབྱུང་བ་ལ་བར་དུ་གཅོད་པའི་སྒྲིབ་པས་ མ་གོས་པའི་ཕྱིར། ཡང་སྒྲིབ་པས་མ་གོས་ཀྱང་ཐོབ་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་ལ་བསགས་པའི་ཕྱིར། དེ་མེད་ དོ་སྙམ་ན། ཁོ་བོ་ཅག་གི་ལུགས་ལ་གདོད་མའི་ཡོན་ཏན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཐོབ་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་ གསོག་མི་དགོས་ཀྱང་། རེ་ཞིག་ཁྱེད་ཀྱི་ངོར་གཏམ་འདི་བོར། འོ་ན་དེ་ཆོས་ཅན། དེ་ཐོབ་པ་ ལ་བར་དུ་གཅོད་པའི་སྒྲིབ་པའི་ཉེས་སྐྱོན་གྱིས་གོས་པར་ཐལ། དེ་ཐོབ་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་མ་བསྒྲུབས་ པ་གང་ཞིག མ་བསྒྲུབས་པ་དེ་སྐྱོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པ་འདི་ཁྱེད་ལ་ཟློག་ཏུ་མེད་ལ། ཐལ་ བ་དེ་ངེད་ལ་སླར་ཟློག་པར་བྱེད་ན། ཁོ་བོ་ཅག་ནི་མཚན་དཔེ་སོགས་ཡོན་ཏན་རྣམས། ཆོས་ ཀྱི་དབྱིངས་ལ་རང་བཞིན་གྱིས་གྲུབ་པ་རེ་རེ་དང་། འཕགས་པའི་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ལ། རྐྱེན་ གྱིས་སྒྲུབས་པ་རེ་རེ་སོ་སོར་ཡོད་པས། གང་ཟག་ལ་ནི་སྐྱོན་གྱིས་གོས་པར་འདོད། ཆོས་ དབྱིངས་ལ་ནི་དེ་དང་དེ་ཐབས་ཀྱིས་མ་སྒྲུབས་པ། སྐྱོན་ཡིན་པ་རྟགས་མ་གྲུབ་བོ། །ཡང་ གདོད་མའི་གཉིས་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཆོས་ཅན། ཁྱོད་ཀྱིས་གནས་དང་གནས་མ་ཡིན་པ་ཤེས་པ་ ཡིན་ཏེ། ཁྱོད་ལ་གནས་དང་གནས་མ་ཡིན་པ་ཐམས་ཅད་ཤེས་པ་རང་གི་ངོ་བོར་ཡོད་པའི་ ཕྱིར་ཏེ། ཁྱོད་ལ་གནས་དང་གནས་མ་ཡིན་པ་མི་ཤེས་པ་རང་གི་ངོ་བོར་མེད་པའི་ཕྱིར། མ་ གྲུབ་ན་གནས་དང་གནས་མ་ཡིན་པ་མི་ཤེས་པའི་སྒྲིབ་པ་དང་སྐྱོན་གྱིས་གོས་པར་ཐལ་པར་ འགྱུར་རོ། །དེ་ལ་མ་ཁྱབ་སྙམ་ན། དུད་འགྲོ་ལ་གནས་དང་གནས་མ་ཡིན་པ་མི་ཤེས་པའི་ སྒྲིབ་པས་མ་གོས་པར་ཐལ། གནས་དང་གནས་མ་ཡིན་པ་མི་ཤེས་པས་ནི་དེའི་སྒྲིབ་པའི་གོ་ མི་ཆོད། དོན་འདི་གནས་དང་གནས་མ་ཡིན་པ་མི་ཤེས་པ་ལས་ལྷག་པའི། གནས་དང་ གནས་མ་ཡིན་པ་མི་ཤེས་པའི་སྒྲིབ་པར་འཇོག་བྱེད་གཞན་མི་འདུག་པའི་ཕྱིར། ལན་མེད་དོ། ། དེ་ལྟར་ན་གང་མི་ཤེས་པ་དང་། དགོས་པ་མ་བསྒྲུབས་པ་དང་། དོན་མ་བསྒྲུབས་པ་དང་། མ་ 10-122 གྲུབ་པ་ཐམས་ཅད་དང་། ལེགས་པའི་ཆོས་དང་མི་ལྡན་པ་ཐམས་ཅད་སྐྱོན་ཡིན། སྐྱོན་ཐམས་ ཅད་དང་བྲལ་ཙ་ན་དེ་དག་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་དགོས། མི་ཤེས་པ་ལས་ལོག་ཙ་ན་ཤེས། མ་ བསྒྲུབས་པ་ལས་ལོག་ཙ་ན་གྲུབ། མི་ལྡན་པ་ལས་ལོག་ཙ་ན་ལྡན་པ་མ་ལགས་སམ། དེ་དག་ མ་ཡིན་ན། དེ་དང་དེ་ལས་ལོག་པ་ཡང་མི་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་སྐྱོན་ཐམས་ཅད་དང་གདོད་ ནས་བྲལ་བ་དེ་ནི། ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་དང་གདོད་ནས་ལྡན་པར་གྲུབ་བོ།

我來直譯這段藏文： 又法界為有法，你應有相好功德，因為你未被阻礙相好生起之障所染故。又雖未為障所染，因已積集獲得之因故。若想無彼，依我等宗派是本初功德故。雖不需積集獲得之因，暫且擱置此語于汝前。 若爾，彼為有法，應被獲得障礙過患所染，因為未修彼獲得之因，且未修為過患故。此反詰于汝不可退，若欲以此反詰於我等，我等認為相好等功德，於法界中各自自性本成，于聖者相續中各自由緣所成，故許補特伽羅為過患所染。於法界未以彼彼方便修得，為過患之因不成立。 又本初無二智為有法，你知處非處，因為你具有知一切處非處為自性故，因為你無不知處非處為自性故。若不成立則應成被不知處非處障及過患所染。若謂此無遍，則應成畜生未被不知處非處障所染，因為不知處非處不能成其障礙，此義除不知處非處外，無其他能立為不知處非處障者故。無可答。 如是，所有不知、未成辦所需、未成辦義利、未成就及不具善法皆為過患。若離一切過患則應離彼等一切。若離不知則知，若離未成則成，若離不具則具，不是如此嗎？若非如是，則亦不能離彼彼。因此本離一切過患者，則成就本具一切功德。

།དེས་ན་ཚུལ་ འདི་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་དུ་སྒོ་ཐམས་ཅད་ནས་གསུངས་ཀྱང་། བོད་ ཡུལ་འདིར་ནི་དཔལ་ཇོ་ནང་བའི་མཁས་པ་རྣམས་མ་གཏོགས། གཞན་ཆེས་མཁས་པར་ གྲགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་མ་རྟོགས་ན། སྲང་ཁར་འཁྱམས་པའི་རྟོག་གེ་པ་རྣམས་དང་། སྒོམ་ཆེན་པར་རློམ་པར་གླེན་བླུན་རྣམས་ཀྱིས་ཏ་ག་ལ་རྟོགས། འཕགས་ཡུལ་ན་ཡང་མཆོག་ གཟིགས་པའི་མཁས་གྲུབ་ཀྱིས་ནི་རྟོགས་ཤིང་བཤད་མོད་ཀྱི། གྲུབ་ཐོབ་ཕལ་པ་རྣམས་དང་། མདོ་སྔགས་ཀྱི་པཎྜི་ཕལ་རྣམས་ཀྱིས་མ་རྟོགས་ཏེ། དེའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་ པོ་ཡོན་ཏན་ཅན་གྱི་གཏམ་ལ་སོགས་པ་ངེས་དོན་ཆོས་སྐད་མཐའ་ཡས་པ་ཞིག་གཞན་ལ་མ་ བརྟེན་པར་རང་གི་མཁྱེན་རབ་ཀྱི་སྟོབས་ཀྱིས་གསལ་བར་མཛད་པ། ཀུན་མཁྱེན་དོལ་པོ་པ་ དེ་ནི། སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ཉིད་སླར་ཡང་བྱོན་པ་ཁོ་ནའོ། །ཧ་ཅང་སྤྲོས་སོ། གཉིས་པ་ནི། ཕྱི་ རོལ་དུ་ནི་བྱུང་བ་དཔྱོད་པ་ལས། སྟོང་དང་སྟོང་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་ཞུགས། །སྟོང་དང་སྟོང་མིན་ དེ་གཉིས་ཀྱི་དབུས་སུ། །ཀ་ཡེ་རྨོངས་པ་ཅི་ཡང་མ་མཐོང་ངོ་། །ལྷན་སྐྱེས་འབའ་ཞིག་གཅིག་ པུ་དེ་ཉིད་ཡོད། །ཅེས་པ་སྟེ། ཚིག་རྐང་དང་པོ་ལ། བཻ་རོས། ཕྱི་རོལ་འབྱུང་བ་དག་ནི་དཔྱད་ བྱས་ནས། །སྟོང་དང་སྟོང་མིན་དག་ལ་འཇུག་པར་གྱིས། །ཞེས་བསྒྱུར་བ་གོ་བདེའོ། །དེ་ཡང་ ཕྱི་རོལ་གྱི་དངོས་པོ་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་རྣམས་ནི། བློ་ལ་ཕྱི་དོན་དུ་འབྱུང་བ་ལྟར་སྣང་ཡང་། ཡང་དག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་བརྟགས་ཤིང་དཔྱོད་པ་ལས། ཇི་ལྟར་སྣང་བ་དེ་དག་ནི། རྟེན་ 10-123 འབྲེལ་སྣང་བ་སྣ་ཚོགས་པར་འཆར་པའི་ཕྱིར། སྟོང་པ་མ་ཡིན་པ་ལའང་ཞུགས་ལ། རང་ བཞིན་ནི་གང་དུ་ཡང་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། སྟོང་པ་ལ་ཡང་ཞུགས་སོ། །འདིར་ཕྱི་རོལ་ཅེས་པ་ཕྱི་ རོལ་གྱི་དོན་གཅིག་པུར་མ་ཟད། རྟགས་[བཏགས་]ཆོས་ཐམས་ཅད་བསྡུས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ དག་ཀྱང་། འདོགས་བྱེད་ཀྱི་བློ་ལས་ཕྱི་རོལ་དུ་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བས་ན་བཟུང་བའི་རྣམ་ པ་ཐམས་ཅད་སྣང་བ་དང་དབྱེ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་རོལ་མེད་ན་གཟུང་རྣམ་མ་གྲུབ་ལ། དེ་ མ་གྲུབ་ན་འཛིན་རྣམ་ཡང་མ་གྲུབ་སྟེ། གཟུང་རྣམ་ཀྱི་རང་གཟུགས་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཏིལ་ མེད་ན་ཏིལ་མར་མི་འབྱུང་བ་བཞིན་ནོ། །དཔེར་ན་གསེར་ལས་བྱས་པའི་རྒྱན་བརྒྱད་ཡོད་ན། གོ་ས་དེ་ན་གནས་པའི་གསེར་གྱི་དངོས་པོ་ཙམ་ནི། འཛིན་རྣམ་དང་འདྲ་ལ། རྣ་རྒྱན་དང་། མགུལ་རྒྱན་དང་། གདུ་བུ་ལ་སོགས་པ་རྒྱན་ཡིན་པའི་ཆ་ནི། གཟུང་རྣམ་སྟེ་ཤེས་པ་གཅིག་ ཉིད་རང་གི་ངོ་བོ་རིག་པ་ཙམ་ཡིན་པ་ལ་འཛིན་རྣམ་དང་། སྣང་བ་སྣ་ཚོགས་པར་ཤར་བའི་སྒོ་ ནས་གཟུང་རྣམ་དུ་བཞག་གོ །དེའི་ཕྱིར་དེ་གཉིས་དངོས་པོ་གཅིག་པས་ན། བདེན་བརྫུན་གྱི་ དབྱེ་བ་མི་འོས་སོ།

我來直譯這段藏文： 因此此理雖如來於一切法從一切門宣說，然於此藏地除吉祥覺囊派諸智者外，其他極負盛名智者亦未領悟，街市遊蕩論師等及自詡禪者愚癡者何能領悟。于聖地雖有見最勝智成者領悟並宣說，然普通成就者及一般顯密班智達等未領悟。因此，無量了義法語如如來藏具德之語等，不依他力而以自智慧力明顯宣說者，遍智多布巴實乃佛陀導師親自再臨無異。言過其實矣。 其二，于外觀察所生而入空與不空，于空與不空二者之中，嗚呼愚者任何亦未見。唯有俱生一體實有。如是。對第一句，貝若譯為："觀察外生已，入于空不空。"較易理解。複次，種種外在顯現諸物，雖於心顯現如外境生起，然以真實智慧觀察推度，如是顯現彼等，因緣起顯現種種顯現故，亦入不空，因自性於何處亦未成立故，亦入于空。此處"外"字不僅指外境一者，亦攝一切假法，因彼等亦顯現於能假立心識之外故。是故，因一切所取相與顯現無差別故，若無外境則所取相不成，彼不成則能取相亦不成，因唯是所取相之自相故，如無芝麻則無芝麻油。譬如有八金飾時，安住彼處唯金之事，如能取相，耳飾、頸飾、手鐲等飾品之分，即所取相，即一識之自性唯是覺知，立為能取相，從種種顯現門中立為所取相。因此，彼二事物一故，真偽分別不應理。

།འོན་ཀྱང་བཏགས་པ་རྣམས་ནི་བྱ་བ་བྱེད་ནུས་སུ་མེད་ལ། ཤེས་པ་ཙམ་ ནི་བྱ་བ་བྱེད་ནུས་སུ་ཡོད་དོ། །དེ་ལ་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བས་ནི། རྒྱུ་འབྲས་ཀྱི་བྱ་བ་བྱེད་ལ། རང་རིག་པ་ཙམ་གྱིས་ནི། རྒྱུ་འབྲས་གཉིས་ཀའི་བརྟེན་གྱི་བྱ་བ་བྱེད་དོ། །དེ་ཡང་རྣམ་པར་ ཤེས་པའི་ངོ་བོ་ཡིན་གྱི། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གཟིགས་ངོར་ནི་མ་ཡིན་ཅིང་། དོན་ དམ་དཔྱོད་བྱེད་ཀྱི་རིག་ངོར་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །དབུ་མ་པར་ཁས་འཆེ་བ་གང་དག །ཐག་ཁྲིའི་ སྦྲུལ་གྱིས་དངངས་པར་བྱེད་པ་དང་། རྨི་ལམ་གྱི་སེམས་ལ་བདེ་སྡུག་འབྱུང་བ་སོགས་རྒྱུ་ མཚན་དུ་བྱས་ནས། འཁྲུལ་ངོར་བྱ་བ་བྱེད་ནུས་ཙམ། སྣང་བ་ལོག་པ་དེ་དག་ལ་ཡང་ཡོད་ལ། དོན་དམ་པ་ནི་རྣམ་ཤེས་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་བྱ་བ་མི་བྱེད་པའི་ཕྱིར། དེ་གཉིས་ལ་དོན་བྱེད་ནུས་མི་ ནུས་ཀྱི་ཁྱད་པར་མེད་དོ་ཞེས་སྨྲ་ཡང་། མ་བརྟགས་པའི་ཧལ་ཧོལ་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་པའི་ལྟག་ 10-124 མཆོད་ཡིན་པས་སྙིང་པོ་མེད་དོ། །ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། ཐག་ཁྲའི་སྦྲུལ་གྱིས་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་སྦྲུལ་གྱི་བྱ་ བ་བྱེད་ནུས་ན། ཐག་ཁྲར་རིག་པས་འཁྲུལ་ངོར་དུག་ནད་འབྱུང་དགོས་པ་ལས་མ་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་དང་། ཐག་ཁྲའི་སྦྲུལ་དེ་སྦྲུལ་མ་ཡིན་པ་གཞན་ཞིག་གི་བྱ་བ་བྱེད་ན། གང་གི་བྱ་བ་བྱེད་ མོད་སྨྲོས་ཤིག །དེས་ན་འཇིགས་སྐྲག་སྐྱེད་པའི་བྱ་བ་བྱེད་མཁན་དེ་ནི། སྦྲུལ་འཛིན་གྱི་ཤེས་ པ་ཡིན་པས། གཞན་དབང་གི་བྱ་བ་བྱས་པ་ཡིན་གྱི། ཐག་པ་ལ་སྦྲུལ་ནི་གཏན་ནས་མེད་ན། བྱ་བ་གང་ཞིག་བྱེད་སྦྲུལ་འཛིན་གྱི་རྟོག་པའི་འཛིན་སྟངས་ཀྱི་གཟུང་བྱ། ཐག་སྦྲུལ་གྱི་དོན་སྤྱི་ དེ་ཡང་། རྟོག་པ་དེའི་ཞེན་སྟངས་ཀྱི་འཁྲུལ་ལུགས་ཙམ་ཡིན་གྱི། དེས་འཇིགས་སྐྲག་བསྐྱེད་ པ་ཡང་མ་ཡིན་ལ། དེས་སྦྲུལ་འཛིན་གྱི་རྟོག་པ་དེ་བསྐྱེད་པ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་རེ་ཞིག་ ཀུན་རྫོབ་མི་འགགས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། ཐག་ཁྲར་སྣང་བའི་ཤེས་པ་ལས་སྦྲུལ་འཛིན་ གྱི་རྟོག་པ་འཁྲུལ་པ་སྐྱེ། དེས་འཇིགས་སྐྲག་སྐྱེད་པས་གསུམ་ཀར་ཤེས་པ་ཡིན་པས་ཤེས་ པས་ཤེས་པ་སྐྱེད་པའི་བྱ་བྱེད་ཡིན་གྱི། དངོས་མེད་ཀྱི་དངོས་པོ་སྐྱེད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་ དུ་རྨི་ལམ་གྱི་མེས་རྨི་ལམ་དུ་ཚིག་པའི་བྱ་བ་བྱེད་དོ་ཞེས་པ་ཡང་མི་འཐད་དེ། རྨི་ལམ་གྱི་མེས་ རྨི་ལམ་དུ་མེའི་བྱ་བ་མི་བྱེད་དེ། རྨི་ལམ་དུ་མེ་བསིལ་བར་སྣང་བ་ཡང་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ།

我來直譯這段藏文： 然而諸假立無法作用，唯心識有作用功能。其中，由種種顯現則作因果作用，由唯自證則作因果二者所依作用。此亦是識之體性，然于無分別智慧境相中非是，于勝義觀察智相中亦非是。自詡中觀者某些人，以繩蛇令生驚懼及夢境心生苦樂等為理由，說僅于迷亂相有作用功能，彼等顛倒顯現亦有，勝義則連識亦無作用故，彼二者于作用能否之間無差別。然此乃未經觀察之輕率理由所作之倒說，故無實義。云何？若繩蛇於世俗能作蛇之作用，則于知為繩索之迷亂相中應生毒病，然非如是故。若彼繩蛇作非蛇之他者作用，且說作何者作用？是故，作驚懼之作者乃是執蛇之心識，故是依他起作用，若繩上蛇完全無有，作何作用？執蛇分別之所取相，繩蛇總相亦唯是彼分別之執著方式之迷亂而已，彼亦非生驚懼，彼亦非生執蛇分別。是故，暫就不遮世俗而言，由見繩索之心識生起執蛇迷亂分別，彼生驚懼，三者皆是心識，故是心識生心識之能作所作，非無實生實法。如是，夢中火作夢中燒之作用亦不應理，夢中火不作夢中火之作用，因夢中火亦現為清涼故。

། གལ་ཏེ་མེ་མ་ཡིན་པའི་བྱ་བ་བྱེད་ན་དེ་སྨོས་ཤིག །དེས་ན་རྨི་ལམ་དུ་མེ་མེད་པས་བྱ་བ་བྱེད་ རྒྱུ་མེད་ལ། རེས་འགའ་རྨི་ལམ་དུ་མེས་ཚིག་པ་ལྟར་སྣང་བ་འབྱུང་བ་དེ་ནི། སྐབས་དེར་མེར་ འཛིན་པའི་རྣམ་རྟོག་དང་། སྔར་མེའི་རེག་པ་རྒྱུས་ཡོད་པའི་བག་ཆགས་འཛོམས་པ་ལས་ བྱུང་། དེ་མེར་སྣང་བ་ལས་བྱུང་སྟེ། མེར་སྣང་དེ་ཡང་རྣམ་པར་རིག་པ་ཙམ་ཡིན་པས། རྣམ་ རིག་ལས་རྣམ་རིག་བྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། མེར་འཛིན་གྱི་བློས་བཏགས་པའི་བཏགས་ཆ་མེའི་དོན་ སྤྱི་ནི། མེར་འཛིན་གྱི་ཞེན་ཡུལ་ཙམ་ཡིན་གྱི། དེས་མེར་འཛིན་སྐྱེད་པ་ཡང་མ་ཡིན་ལ། དེས་ ཚ་བར་སྣང་བ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། དེས་ན་ཐག་ཁྲར་སྣང་བ་དང་། རྨི་ལམ་དུ་དམར་ལམ་པར་ 10-125 སྣང་བ་ནི། འཁྲུལ་སྣང་ནི་ཡིན་མོད་ཀྱི། བྱ་བ་ཅུང་ཟད་བྱེད་པ་ནི་ཤེས་པ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ གྱིས་སོ། །དེ་ལྟ་བུ་ལ་སྦྲུལ་དང་མེ་ནི་ནམ་ཡང་མེད། དེ་དག་ལ་དམིགས་ནས་སྦྲུལ་འཛིན་ དང་མེར་འཛིན་གྱི། སྦྲུལ་དང་མེར་བཏགས་པའི་བཏགས་ཆ་དེ་ནི། རྟོག་པ་དེ་དག་ལ་མི་ གསལ་བར་ཤར་བ་ཙམ་ཡིན་གྱི། བྱ་བ་གང་ཡང་མི་བྱེད་དོ། །དེས་ན་སྦྲུལ་དང་མེར་སྣང་བ་ ཡང་མ་ཡིན། སྦྲུལ་འཛིན་མེར་འཛིན་གྱི་བཏགས་ཆ་ཡང་མ་ཡིན། ཐག་ཁྲ་དང་མེ་ཡང་མ་ ཡིན་པའི། ཐག་སྦྲུལ་དང་རྨི་ལམ་གྱི་མེ་ཞིག བསྟན་བཅོས་དང་། འཇིག་རྟེན་གྲགས་པ་དང་། མངོན་སུམ་གང་གིས་ཀྱང་མ་གྲུབ་ན། འཁྲུལ་ངོར་ཡང་དེ་འདྲ་འཇོག་ཏུ་མི་རུང་བས། ཁྱེད་ཀྱི་ སྣང་ལོག་བྱ་བ་བྱེད་ནུས་དེ་གོང་ན་ཡོད། འཇིག་རྟེན་གཞན་ངོར་ཁས་ལེན་ནོ་སྙམ་ན། དེ་ འདྲ་འཇིག་རྟེན་པ་སུ་ལ་ཡོད། སུ་ཟེར། གཞན་ལས་སྐྱེ་བ་འཇིག་རྟེན་ལས་ཀྱང་མེད་ཅེས་ སོགས་འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་མི་འདོད་ཚུལ་ཁོ་ན་ལ། ལྕེ་དང་མཆུ་ངལ་བར་གྱུར་པ་དེ་ཡང་ སྐབས་འདིར་དོན་མེད་དུ་བྱས་སོ། ཁོ་བོ་ཅག་ཐ་སྙད་རྣམ་པར་འཇོག་པའི་ཚེ། ཐག་ཁྲར་སྣང་ བའི་ཤེས་པ་ལས་སྦྲུལ་འཛིན་གྱི་རྣམ་རྟོག་སྐྱེ་བ་དང་། །དེ་ལས་སྐྲག་སེམས་སྐྱེ་བར་འདོད་པ་ འདི་ནི་རྟགས་མངོན་སུམ་གྱིས་གྲུབ་པ་ཡིན་ཅིང་། དེ་ཡང་ཐག་ཁྲར་སྣང་བའི་ཤེས་པ་ལས་ སྦྲུལ་འཛིན་སྐྱེ་ཡི། ཐག་ཁྲ་ལས་སྦྲུལ་འཛིན་སྐྱེ་བ་མ་ཡིན་ཏེ། ཡིན་ན་ཐག་ཁྲ་མཐོང་ཚད་ལ་ སྦྲུལ་འཛིན་སྐྱེ་བར་ཐལ་བ་དང་། དེ་ཡོད་ཀྱི་བར་དུ་སྦྲུལ་འཛིན་རྒྱུན་མི་ཆད་པར་འཇུག་བར་ ཐལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཀུན་བཏགས་ལོག་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཁོ་ནས། འཁྲུལ་ངོར་ཡང་བྱ་བ་ མི་བྱེད་པ་དང་། གཞན་དབང་རྣམ་པར་རིག་པ་ཙམ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་དོན་བྱེད་ནུས་པར་འཇོག་པ་ ནི་འཐད་པའི་ཕྱོགས་ཁོ་ནའོ།

我來直譯這段藏文： 若作非火之作用，且說為何？是故，夢中無火故無作用根據，有時夢中現似被火燒，此乃當時執火分別及昔時對火觸了知之習氣和合而生。彼從火相生起，彼火相亦唯是心識，故由心識生心識，執火心所假立之假分火之總相，唯是執火之耽著境，彼亦非生執火，彼亦非現為熱。是故，現為繩蛇及夢中現為紅光，雖是迷亂顯現，然作少許作用是由心識之故。如是中蛇與火皆永無，緣彼等而執蛇執火之假立分，唯是彼等分別不明顯顯現而已，不作任何作用。是故，非現為蛇火，亦非執蛇執火之假立分，亦非繩索與火之繩蛇與夢火，論典、世間共許及現量任一亦不成立，則于迷亂相亦不應安立如是，若汝認為顛倒顯現能作作用彼在上，於他世間承許，如是世間誰有？誰說？如說"從他生於世間亦無"等，唯說世間諸人不許之理，徒勞舌唇於此亦成無義。我等安立名言之時，從見繩索之心識生執蛇分別，從彼生懼心，此為證相現量所成，彼亦從見繩索之心識生執蛇，非從繩索生執蛇，若是則應凡見繩索皆生執蛇，及應彼存在期間執蛇相續不斷而轉故。是故，唯遍計所執顛倒世俗于迷亂相亦不作作用，及安立依他起唯識世俗能作所作，唯是正理一分。

།དབུ་མ་པར་ཁས་འཆེ་བ་རྣམས་ཡང་ལོག་གི་དབྱེ་བ་མི་བྱེད་ ཟེར་བ་ན། ཀུན་བཏགས་རང་དང་ཀུན་བཏགས་ཀྱི་རྣམ་ཆ་དེ་དང་དེར་སྣང་བའི་རྣམ་རིག་གི་ དབྱེ་བ་གཏན་ནས་མ་ཕྱེད་པས་ཉེས་པ་འབའ་ཞིག་གོ །དེ་ལྟར་ན། མཚན་ཉིད་ཀྱིས་སྟོངས་ 10-126 པ་ཀུན་བཏགས་དང་། དེས་སྟོངས་པ་མ་ཡིན་པ་གཞན་དབང་སྟེ། མདོར་ན་ཀུན་རྫོབ་གཟུང་ འཛིན་ཆར་གཏོགས་དང་བཅས་པ་དེ་རྣམས་ཀྱི་དབུས་ཏེ་གཞན་དབང་དང་། ཀུན་བཏགས་ དེ་དག་གི་ནང་ནི། ཡང་དག་པར་བདེན་དངོས་སུ་གྲུབ་པ་ནི་ཅི་ཡང་མ་མཐོང་ངོ་། །ཀྭ་ཡེ་ རྨོངས་པ་ཞེས་འཇིག་རྟེན་རྣམས་ལ་བོད་པའོ། །འོ་ན་དེ་འདྲ་བའི་སྟོང་པ་དང་། སྟོང་མིན་གྱི་ ཆོས་དེ་དག་ལ་ཡོད་པ་མི་སྲིད་ན། ཁྱེད་དོན་དམ་པར་ཡོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་གཏན་ནས་མི་འདོད་ དམ་ཞེ་ན། དོན་དམ་རང་བཞིན་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་བདེ་བ་ཆེན་པོ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པ། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ། རང་བཞིན་གྱི་འོད་གསལ་བའི་སེམས་ཉིད་འབའ་ཞིག་གཅིག་པུ་དེ་ ཉིད་ཡོད་དེ། ཀུན་ཏུ་ཁྱབ་པའི་ཆོས་དབྱིངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་སྟོང་པ་དང་སྟོང་མིན་གྱི་ཆོས་ རྣམས་ངོ་བོས་མ་གྲུབ་པ་དང་། དོན་དམ་བདེ་ཆེན་ནམ་ཡང་མི་འཇིག་པར་ཡོད་དོ་ཞེས་ནག་ པོ་སྤྱོད་པ་ང་ཡིས་རབ་ཏུ་ཤེས་སོ། །ཞེས་བདག་ཉིད་ཀྱི་ཉམས་མྱོང་ཚད་མ་རྗེས་སུ་དྲན་པས་ ལྷུག་པར་བརྗོད་པའོ། ། གསུམ་པ་ནི། བསྟན་བཅོས་དང་ནི་ལུང་མང་ཀློག་ཉན་ཀྱང་། །རྨོངས་པ་དག་གིས་ཅི་ ཡང་མི་ཤེས་སོ། །འདི་ལ་བསྟན་བཅོས་ནི། ཕྱི་ནང་གི་སྐྱེ་བོས་བྱས་པ་དང་། ལུང་ནི་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་བཀའ་ཞེས་འཆད་པ་ལྟར་བདེ་ལ། ཡང་བསྟན་བཅོས་གྲུབ་མཐའ་ལུང་ སྔགས་རྒྱུད་ཀྱི་སྦྱོར་བ་ལ་ཟེར་བའང་ཡོད་དོ། །འདིར་སྐལ་བ་དང་ལྡན་པ་འགའ་ཞིག་ལ། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་དེ་སྐྱེས་པར་གྱུར་ན། དོན་དམ་པའི་གསང་ བ་འདི་རྟོགས་པ་འགྱུར་གྱི། གཞན་ཐོས་བསམ་ལ་སོགས་པའི་ཐབས་གང་གིས་ཀྱང་། ལྷན་ སྐྱེས་བདེ་ཆེན་རྟག་པ་འདི་ཤེས་པ་མ་ཡིན་པས། སྡེ་སྣོད་གསུམ་དང་རིག་གནས་ལྔ་ལ་བྱང་ ཆུབ་པས་ཀྱང་དགོས་དོན་མཐར་ཐུག་ནི་མི་ཤེས་པས་ཀྭ་ཡེ་རྨོངས་པ་ཞེས་བོས་པའོ། ། ༈ ལམ་དང་འབྲས་བུའི་གསང་བ་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལམ་དང་འབྲས་བུའི་གསང་བ་བཤད་པ་ལ། རྩ་བ་གྱུར་པའི་ལམ་གཉིས་ 10-127 བཤད། འབྲས་བུའི་གནས་ཐབས་མདོ་ཙམ་བསྟན། མངོན་པར་འགྲུབ་བྱེད་ཀྱི་ལམ་རིམ་ བསྟན་པའོ། ། ༈ རྩ་བ་གྱུར་པའི་ལམ་གཉིས་བཤད་པ། དང་པོ་ལ། ལས་རླུང་འགོག་བྱེད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་འཕྲོས་དང་བཅས་པ་དང་། སྟོང་གཟུགས་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་འཕྲོས་དང་བཅས་པའོ།

我來直譯這段藏文： 言說中觀師不作真妄分別時，由完全未分別遍計所執自體與遍計所執之諸相彼彼顯現之心識差別，唯是過失。如是，以相空者為遍計所執，非彼空者為依他起，總之，世俗能取所取分及彼等之中即依他起，與遍計所執彼等之中，真實諦實成就者毫無所見。呼喚"噫！愚者"對世間人言。若爾，如是空與不空之法彼等不可能有，汝勝義有之說皆不許耶？勝義自性俱生大樂一切相，善逝藏，自性光明心性唯一彼即是有，周遍法界。如是，空與不空諸法以體性不成立，及勝義大樂恒不壞有，此為黑行我所善知。以憶念自身證量經驗而暢然宣說。 第三，雖多讀聞論典與教法，愚者等全然不知。此中論典，謂內外補特伽羅所造，教法，如說為如來教法甚善，又有說論典為宗義，教法為密續瑜伽。此處若於有緣者，生起俱生智慧圓滿次第，則能了達此勝義秘密，余聞思等任何方便，皆不能知俱生常樂，故通達三藏五明，亦不知究竟義利，呼曰"噫！愚者"。 道果秘密宣說 第二，宣說道果秘密分：說二根本道，略示果位方便，宣說現前成就之道次第。 說二根本道 初中，遮止業氣瑜伽及其支分，成就空色瑜伽及其支分。

།དང་པོ་ལ་དངོས་དང་འཕྲོས་ དོན་གཉིས། དང་པོ་ནི། འོག་དུ་མི་འགྲོ་བ་དང་སྟེང་མི་འབྱུང་། །གཉིས་བྲལ་དེ་ནི་མི་གཡོ་ བར་གནས་ཏེ། །ཡིད་གར་མི་འགྲོ་བར་ནི་ནག་པོས་སྨྲས། །མི་གཡོ་བ་རླུང་ཁྱིམ་བདག་མོ་ ཁྱིམ་གནས། །ཅེས་པ་སྟེ། འདི་ལ་ཤུད་ཀེས། འོག་དང་སྟེང་དུ་འཇུག་གཉིས་དང་། །བྲལ་ ཞིང་དེ་ལ་མི་གཡོར་གནས། །ཀྭཧྞས་སྨྲས་པ་སེམས་ཉིད་ནི། །གང་དུ་མི་གཡོ་ཆད་པ་མེད། ། མི་གཡོ་བ་ཡི་རླུང་ཉིད་ཀྱིས། །ཁྱིམ་མི་མོ་ཡི་ཁྱིམ་ན་འཁོར། །ཅེས་བསྒྱུར་བ་དོན་ལ་ཁྱད་ མེད་ཀྱང་ཚིག་ལེགས་ཤིང་གོ་བདེ་བར་སྣང་ངོ་། །དེ་ཡང་། རྣལ་འབྱོར་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་རླུང་ དབུ་མར་བཀག་པས། འོག་གི་རྩ་གསུམ་ལས། གཡས་གཡོན། བཤང་གཅིའི་ལམ་གྱི་རྩ་ལ་ རྒྱུ་བའི་རླུང་། དབུས་དུང་ཅན་མ་ཁུ་བའི་ལམ་གྱི་རྩར་འགགས་ཤིང་། དེ་ཡང་འོག་ཏུ་མི་འགྲོ་ བར་ལྟེ་བར་བཅིངས་པ་དང་། སྟེང་གཡས་གཡོན་རོ་རྐྱང་གི་རྩ་ལ་རྒྱུ་བའི་རླུང་། དབུས་ཨ་ཝ་ དྷཱུ་ཏཱིར་འགགས་ཤིང་། དེ་ཡང་སྟེང་དུ་འབྱུང་འཇུག་མི་བྱེད་པར་ལྟེ་བར་བཅིངས་ལ། ལྟེ་བའི་ གནས་དེ་ཉིད་དུའང་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་བྲལ་ཏེ་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པ་སྟེ། སྲོག་རྩོལ་གྱི་ རིམ་པའི་གནས་སྐབས་སུ། སྲོག་ཐུར་ཁྱུ་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པ་དང་། འཛིན་པའི་རིམ་པ་ལ་ དངོས་པོ་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པ་གཉིས་ཀ་བསྟན་ནོ། །དེ་ལྟར་ཡང་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ལས། གཟུགས་བརྙན་མཐོང་ན་དེ་ནས་ནི། །བར་མ་ཆད་པར་སྲོག་རྩོལ་བྱ། །སྟེང་འོག་རྩ་གསུམ་པོ་ རྣམས་ལ། །ལུས་ངག་སེམས་ནི་འགོག་པ་ལས། །ཆུ་མི་སྟོང་པ་ས་རླུང་དང་། །ཡེ་ཤེས་ཁམས་ རྣམས་སྐྱེས་རྣམས་ལ། །གང་ཞིག་ཟླ་ཉི་མུན་ཅན་དང་། །བཤང་གཅི་ཁུ་བ་འབབ་མ་རྣམས། ། སྲོག་དང་ཐུར་སེལ་རིམ་པ་ལས། །ལུས་ངག་སེམས་ཀྱི་རྩ་རྣམས་སོ།

我來直譯這段藏文： 初中有實義與支分二。初者："下不行上不生，離二彼住不動，意不往行黑者說，不動風主婦家住。" 對此修德譯為："離上下二入，住于彼不動，迦那所說心，何處不動無斷，以彼不動風，環繞主婦家。"義雖無別，文詞優美易解。 複次，由瑜伽力遮止風于中脈，于下三脈中，左右大小便道脈中執行之風，中貝殼脈精液道脈阻塞，彼亦不下行而繫於臍，上行左右羅薩匝脈中執行之風，中脈阿瓦杜帝中阻塞，彼亦不作上出入而繫於臍，于彼臍處亦離二相而為一味，即于生起次第時，命行合為一群，及執持次第實為一體，二者皆示。 如是《初佛》云："見影像已，彼后無間行命氣，于上下三脈，遮止身語意，水不空地風，及生諸智界，月日暗具者，大小便精液，命氣及下行，身語意諸脈。"

།ཞེས་པ་དང་། སྟེང་ 10-128 འོག་རིགས་དྲུག་འདི་རྣམས་ནི། །སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་ལས། །ཤེས་རབ་ཐབས་ དངོས་ཡན་ལག་གི །ལུས་ཅན་ཀུན་ལ་ཡང་དག་གནས། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། ཁམས་ དྲུག་གི་རང་བཞིན་ཏེ་རྡོ་རྗེ་གསུམ་ལ་ཐབས་ཤེས་ཀྱིས་ཕྱེ་བའི་དྲུག་གི་ངོ་བོ་རྩ་དྲུག་གི་རླུང་ རྣམས་ཚོགས་པ་གཅིག་ཏུ་འཆིང་པ་ནི་སྲོག་རྩོལ་ཡིན་ལ། དེ་ལྟ་བུའི་རྒྱུན་དེ་སླར་ཡང་ལྟེ་བ་ ལ་སོགས་པ། དབུ་མ་དངོས་ཀྱི་རྩ་འཁོར་བཞིའམ་དྲུག་ལ་སོགས་པ་དེར་ནི། མི་ཤིགས་པའི་ ཐིག་ལེ་རྣམས་ལ་ཐིམ་ཞིང་མི་གཡོ་བར་གནས་པའི་སྒོ་ནས་བཅིངས་པས། རླུང་ཐམས་ཅད་ བདེ་བའི་རླུང་དུ་གྱུར་པ་ན། འཛིན་པའི་རིམ་པ་སྟེ། དངོས་པོ་གསལ་བའི་རྗེས་སུ་འགྲོ་བའི་ དེ་ཁོ་ན་ཉིད་གྲུབ་པ་ལས། རང་གནས་ལ་གནས་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་རླུང་། །རྟོག་པའི་དྲ་བ་ དག་ལས་རབ་དུ་གྲོལ། །རང་གི་ནང་དུ་དགའ་སྐྱེད་བརྗོད་དུ་མེད། །དེ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་རང་ བཞིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། རླུང་རྣམས་ཐིག་ལེ་ལ་ཐིམ་པས་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་རླུང་དུ་གྱུར་པ་ན། རྣམ་རྟོག་འགགས་པའི་སྟོང་ཉིད་དང་། བདེ་ཆེན་རྒྱུན་མི་ཆད་པའོ། །ཡིད་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ ཉོན་མོངས་པའམ། འཛིན་ཞེན་དང་བཅས་པ་གང་དུ་ཡང་མི་འགྲོ་བ་སྟེ། མདོར་ན། མཉམ་ གཞག་ཏུ་རྣམ་རྟོག་མེད་ཅིང་། བདེ་སྟོང་གི་རིག་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་དང་། རྗེས་ཐོབ་ཏུའང་ ཉོན་མོངས་རྣམ་རྟོག་གཟུགས་བརྙན་ཙམ་མ་གཏོགས་སྟོབས་དང་ལྡན་པའི་གཡོ་བ་མི་འབྱུང་ ཞིང་། བདེ་སྟོང་གི་བརླན་དང་མ་བྲལ་བ་སྟེ། དེའི་རྒྱུ་ཁྱིམ་བདག་མོ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གཏུམ་མོའི་ ཁྱིམ་རྩ་ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱིར། བདེ་བ་མི་གཡོ་བ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་རླུང་རྟག་པར་གནས་པ་ཡིན་ནོ། ། འཛིན་པའི་རིམ་པ་གྲུབ་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་ནི་དེ་འདྲའོ་ཞེས། ནག་པོ་སྤྱོད་པ་བདག་གིས་ སྨྲས་ཏེ། རང་གི་ཉམས་མྱོང་ཚད་མ་ཅན་ནོ། ། གཉིས་པ་ལ། འགྱུར་བའི་ཉེས་པ་དང་། འགྱུར་མེད་མ་ཐོབ་ན་གནས་ལུགས་མི་རྟོགས་ པའི་ཚུལ་གཉིས་སོ། །དང་པོ་ནི། རི་བོ་མཆོག་གི་སུལ་ཟབ་ནས། །འགྲོ་རྣམས་མ་ལུས་ཆད་ 10-129 པར་འགྱུར། །དྲི་མེད་ཆུ་ནི་སྐམས་གྱུར་ཏེ། །དུས་ཀྱི་མེ་ནི་འཇུག་པར་འགྱུར། །ཞེས་པ་སྟེ། འཛིན་པ་གྲུབ་ན་ཞུ་བདེ་འགྱུར་མེད་ཐོབ་པ་ཡིན་ཀྱང་། དེ་མ་ཐོབ་པའི་འཁོར་བ་པ་རྣམས་ཀྱི་ ཞུ་བདེ་ནི་འཛག་བཅས་ཡིན་ནོ། དེ་ཡང་གཉིས་སྦྱོར་གྱི་འདོད་ཆགས་ལས་དམར་ཆ་དྲོད་ཀྱི་ རང་བཞིན་རྩ་ནང་དུ་རྒྱས་པ་ན། རི་བོ་མཆོག་མགོན་པོའི་སུལ་ཟབ་མོ།

我來直譯這段藏文： 如是說："此上下六種，從身語意瑜伽，智慧方便體，支分具身皆正住。"如是所說，六界之自性即金剛三以方便智慧分為六之體性，六脈之諸風聚為一縛即為命氣，如是相續復于臍等，中脈本體之四或六等輪處，于不壞明點融入而住不動之門而縛，一切風成為樂風時，即執持次第。 如《實相成就》云："住自處之俱生風，從諸分別網解脫，自內生喜不可言，彼乃空性之自性。"即諸風融于明點成俱生風時，分別斷之空性與大樂相續不斷。意之分別煩惱或執著不往于任何處，總之，等持無分別，樂空覺性相續不斷，后得位亦除煩惱分別如影像外不生具力之動，不離樂空之潤，彼因主婦智慧烈女之家脈阿瓦杜帝中，樂不動俱生風恒時而住。成就執持次第之瑜伽師即如是，我黑行者所說，乃自證量也。 第二有變異過患與未得不變則不了知實相之理二。初者："從勝山深谷，諸有情盡斷，無垢水乾涸，時火將入焉。"即若成就執持則得不變融樂，然未得者輪迴者之融樂則有漏。複次從雙運貪慾赤分暖性自性于脈內充盈時，勝山怙主深谷。

།སྤྱི་བོའི་འཁོར་ལོའི་ དབུས་ནས། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཞུ་བ་འཛག་པའི་ངང་ཚུལ་ཅན་དང་། འགྲོ་བ་སྟེ་འབྱུང་བ་ ལྔ་པོ་མ་ལུས་པའི་དྭངས་མ་རྣམས་ཀྱང་ཆད་ཅིང་ཉམས་པར་འགྱུར་བ་དང་། དེ་ཡང་གཙུག་ ཏོར་ནས་ནོར་བུའི་བར་དུ་རབ་ཏུ་གང་ཞིང་རྒྱས་པའི་ཚུལ་ཡིན་ཡང་། ནོར་བུ་ནས་ལྷུང་བའི་ འགོ་བརྩམས་ནས། འབྱུང་བ་རྣམས་རིམ་པས་ནུས་པ་མ་ལུས་བར་ཆད་ཅིང་། དྲི་མ་མེད་པའི་ ཆུ་རྒྱུན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ནི། ནང་གི་འཁོར་ལོའི་གནས་ཐམས་ཅད་དུ་སྐམ་པར་འགྱུར་ ཏེ། དུས་ཀྱི་མེ་སྒྲ་གཅན་རབ་ཏུ་འཇུག་པར་འགྱུར་ཞེས་པ་སྟེ། དཔེར་ན། ཚེས་གཅིག་ནས་ བཅོ་ལྔའི་བར་དུ་ཟླ་བའི་འཕེལ་བ་རྫོགས། བཅུ་དྲུག་གི་མཚམས་སུ་སྒྲ་གཅན་དུས་མེ་རབ་ ཏུ་ཞུགས་ནས་ཟླ་བའི་ཆ་ཐམས་ཅད་སྒྲིབ་པར་བྱེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་གཙུག་ཏོར་ནས་ནོར་ བུ་བར་དུ། དགའ་བ་བཅོ་ལྔའི་བར་དུ་གོང་འཕེལ་དུ་རྒྱས་ཀྱང་། བཅུ་དྲུག་པ་ནོར་བུ་ལས་ ཉམས་པ་དང་ལྷན་ཅིག །དུས་མེ་འབར་བས་ནོར་བུ་ནས་གཙུག་ཏོར་གྱི་བར་གྱི་བྱང་ཆུབ་ ཀྱི་སེམས་ཀྱི་གནས་ཐམས་ཅད་དེའི་འོད་ཀྱིས་ཁྱབ་ཅིང་། དེའི་མཐར་དུས་མེའི་མདངས་ ཀྱང་སྟེང་ཕྱོགས་སུ་ཡལ་བར་འགྱུར་རོ། །དུས་མེ་ཞེས་པ་ནི་སྤྱིར་འབྱུང་བ་ལྔའི་དྭངས་མ་ ཟོས་པའི་དམར་ཆ་ཤིན་ཏུ་དྭངས་བ་ཞིག་གི་མིང་ཡིན་ཡང་། འདིར་སྒྲ་གཅན་དུས་མེ་གཉིས་ འདུས་ཡིན། སྤྱིར་སྒྲ་གཅན་ཡང་འབྱུང་བ་ལྔའི་དྭངས་མ་དམར་ཆ་ཟོས་པའི་དཀར་ཆ་དྭངས་ པོ་ཞིག་ཡིན་ཡང་ཁ་དོག་ནག་པོར་སྣང་བས་མུན་པ་ཞེས་བྱའོ། །འདི་གཉིས་ལམ་དུ་བྱས་ ན་རྡོ་རྗེའི་སྐུ་འགྲུབ་ཀྱང་། ལམ་དུ་མ་བྱས་པ་རྣམས་ལ་རྒ་ནད་འཆི་བ་སོགས་སྡུག་བསྔལ་ 10-130 ཐམས་ཅད་སྟེར་བ་ཡིན་ཏེ། སྐབས་འདིར་ཡང་ཐིག་ལེ་ཉམས་པའི་མཐར། མེ་དང་མུན་པས་ སྡུག་བསྔལ་སྟེར་བའོ། །སྐབས་འདིར་འབྱུང་བ་ལྔ་ནི་རེག་པ་སྲ་བ་སོགས་རགས་བཤད་དུ་ བྱས་ཀྱང་རུང་ལ། དུས་འཁོར་ནས་འབྱུང་བ་ལྟར། ཆ་བཅོ་ལྔ་ལ་འབྱུང་བ་ལྔ་ལན་གསུམ་དུ་ ལྔ་བས་པ། །ཚེས་བཅོ་ལྔ་དབྱངས་བཅོ་ལྔ་སོགས་དང་སྦྱར་བའི་བཤད་པའང་རུང་ངོ་། །དེ་ ལྟར་དབང་མདོར་བསྟན་ལས། ཁུ་བ་ཟླ་འཆར་གཙུག་ཏོར་དུ། །རྫོགས་པ་གསང་བའི་མཚོ་ སྐྱེས་ལ། བཅུ་དྲུག་ཆ་གང་དེ་ནོར་བུའི། །པདྨ་རྡོ་རྗེའི་རྩེ་མོར་གནས། །དེ་སྟེང་འཕོ་བའི་དུས་ སུ་འགྱུར། ནག་པོའི་ཚེས་གཅིག་འོངས་པ་ན། །འདོད་ཆགས་བྲལ་བའི་གནམ་སྟོང་ལ། །ཉི་ མ་མཛོད་པུའི་གནས་སུ་འགྲོ། །དེ་ཡི་ཆ་ཤས་བཅུ་དྲུག་ལ། །གཙུག་ཏོར་པདྨར་སོན་པའོ།

我來直譯這段藏文： 從頂輪中央，菩提心融化漏失之狀態，及諸眾生即五大種之精華無餘斷滅衰敗，複次從頂髻至寶珠間極其充滿增盛之相，然自寶珠墮落始，諸大種漸次力用無餘斷絕，無垢水流菩提心於內輪一切處乾涸，時火羅睺極入焉。譬如初一至十五間月盈圓滿，十六時羅睺時火極入而蔽月一切分。如是從頂髻至寶珠，雖至第十五喜漸增盛，與第十六寶珠衰敗同時，時火熾燃故自寶珠至頂髻間菩提心一切處為其光遍覆，其末時火光亦向上方消散。 時火者，總之為食五大種精華極凈赤分之名，然此處為羅睺時火二合。總之，羅睺亦為食五大種精華赤分之凈白分，然顯黑色故稱黑暗。此二若作為道則成就金剛身，然于未作為道者，則與老病死等一切苦，於此處亦于明點衰敗后，以火與黑暗與苦。此處五大種，雖可作為堅觸等粗說，亦可如時輪所說，於十五分上三次五大種，配合十五日十五元音等之詮釋亦可。 如是《攝授續》云："精液月升于頂髻，圓滿秘密海生中，十六分滿住于彼寶珠蓮花金剛尖，彼上成為遷移時，黑月初一來臨時，離貪空天中，日至藏處行，彼之十六分，至頂髻蓮花。"

། ཟླ་བ་ཉམས་པ་ཞེས་བརྗོད་དེ། །ཆགས་པའི་བདེ་ལས་ཆགས་བྲལ་ཕྱིར། །ཞེས་གསུངས་ པ་དང་གནད་ཅིག་སྟེ། གཞུང་འདིར། དུས་མེ་འཇུག་ཅེས་གཟའ་འཛིན་དང་སྦྱར་ནས། མར་ ངོ་དང་དངོས་སུ་མ་སྦྱར་ཡང་། ཤུགས་ལ་ནག་ཕྱོགས་ཀྱི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་དང་སྦྱོར་ཚུལ་ཡང་གོ་ བར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འདི་དེ་ས་འཛིན་ལས་ནི་བཟུང་བར་དཀའ། །མཉམ་དང་མི་མཉམ་རྒལ་ པར་མི་ནུས་སྟེ། མཚོན་དཀའ་གཏིང་དཔག་དཀའ་བར་ནག་པོ་སྨྲ། ཞེས་པ་སྟེ། འདི་ལའང་ ཤུད་ཀེས། འདི་ནི་གཟུང་དཀའི་རི་བོ་ཡི། །མཉམ་དང་མི་མཉམ་འཛིན་པར་བྱེད། །ཀཧྞས་ སྨྲས་པ་མཚོན་དཀའ་དང་། བརྗོད་དཀའ་གང་གི་ཡིད་ཀྱིས་སྒོམ། །ཞེས་བསྒྱུར་བ། ཚིག་ དོན་གཉིས་ཀར་གྱི་ཕྱོགས་ནས་འགྱུར་ལེགས་པར་སྣང་ངོ་། །དེ་ཡང་ས་འཛིན་ནི་རི་བོ་སྟེ། སྒལ་ཚིགས་ཀྱི་དབྱུ་གུའོ། །དེ་དང་ལྷན་ཅིག་སྲོག་རྩ་དང་། ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱིའང་གནས་པའི་ཕྱིར། མདོར་ན་ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱིའི་མས་སྣ་གསང་བའི་འཁོར་ལོ་ཡན་ཆད་ནི། ས་འཛིན་རི་བོའི་བརྡས་ བསྟན་ནོ། །མཉམ་དང་མི་མཉམ་ཅེས་པ་འབྲེལ་པ་ལས། ལུག་སོགས་དང་གླང་སོགས་ཀྱི་ 10-131 དུས་སྦྱོར་གྱི་རླུང་སོགས་ལ་བཤད་ལ། དེ་ཡང་མི་འགལ་མོད། སྐབས་འདིར་རོ་རྐྱང་གི་མས་ སྣ་བཤང་གཅི་འབབ་པ། ལུག་དང་སེར་སྐྱ་ཞེས་བྱ་བའི་རྩ་གཉིས་རླུང་དང་བཅས་པ་ལ་ངོས་ འཛིན། མཉམ་དང་མི་མཉམ་འཛིན་པར་བྱེད་ཅེས་བསྒྱུར་བ་ལྟར། འོག་བཤང་གཅིའི་རྩ་ གཉིས་བསྡམས། རླུང་གི་རྒྱུ་བ་བཀག་པས་དབུས་དྲུང་ཅན་མར་རྒྱུ་བའི་རླུང་ཡར་ལོག་པས་ ཐིག་ལེ་འཛིན་པར་བྱེད་པའི་དོན་དུ་འཆད་པ་ལེགས་སོ། །དཀྱུས་ཀྱི་འགྱུར་ལྟར་ན། འདི་ སྟེ་ཐིག་ལེ་ས་འཛིན་གྱི་མས་སྣ་གསང་བ་མན་ཆད་ནས་འགྲོ་བ་ནི། རྣལ་འབྱོར་དང་མི་ལྡན་ པ་རྣམས་ཀྱིས་བཟུང་བར་དཀའ་ལ། མཉམ་མི་མཉམ་རོ་རྐྱང་གི་མས་སྣ་གཉིས་ཀྱིས་ཀྱང་། དུང་ཅན་མ་འགོག་པ་ལ་རྒལ་ཞིང་རྩོལ་བར་མི་ནུས་ཏེ་ཞེས་པར་འགྱུར་རོ། །ཚིག་རྐང་ཐ་མ་ ནི་འགྱུར་གཉིས་ཀ་ལའང་དོན་ཅིག་སྟེ། ཞུ་བདེ་འགྱུར་མེད་ཐོབ་ན་དེའི་གནས་ལུགས་མཚོན་ པའི་སྒོ་ནས་རྟོགས་པར་ནུས་ཀྱང་། དེ་མ་ཐོབ་ན་ཐབས་གཞན་གྱི་དཔེ་དོན་གྱི་སྒོ་ནས་མཚོན་ དཀའ། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་མི་རྟོགས་ཤིང་གཏིང་དཔག་དཀའ་བར་ནག་པོ་པ་ང་སྨྲའོ། །མཆན་ རྙིང་འགའ་ལས། མཉམ་པ་ཆོས་དབྱིངས། མི་མཉམ་པ་ཀུན་རྫོབ། རྒལ་བ་ངོས་འཛིན་པའི་ དོན་དུའང་འཆད་པར་ཡང་སྣང་ངོ་། ། གཉིས་པ་སྟོང་གཟུགས་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་འཕྲོས་དང་བཅས་པ་ལ། དངོས་དང་། འཕྲོས་དོན་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ། སོ་སོར་སྡུད་པའི་མཚན་ཉིད་དང་། བསམ་གཏན་གྱི་ མཚན་ཉིད་དོ། །དང་པོ་ནི། སུ་ཞིག་གིས་ནི་ཡིད་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་རྟོགས། །གང་ཞིག་ཉིན་རེར་ ལྷན་སྐྱེས་འཕྲོ་བའོ།

我來直譯這段藏文： 稱為月虧損，因離於貪慾樂故。此與要義相同，此論中，雖說時火入而配合掩月，未直接配合月虧，然于義中應知亦與黑分第十六配合之理。 第二，此難從持地所持，平與不平不能超越，難示難測深，黑者所說。對此修德說："此難持之山，平與不平所持，迦那所說難示及難說由意修。"于詞義二方皆顯為善譯。其中持地即山，為脊柱之莖。與其同住命脈及阿瓦杜帝故，總之，阿瓦杜帝下端至密輪以上，以持地山之名錶示。平與不平者，依《相續》說為羊等及牛等之時輪氣等，此亦不相違，然此處指羅仰下端大小便下落，稱為羊及黃白之二脈及氣，如譯為平與不平所持，下大小便二脈束縛，阻斷氣行，由中央阿瓦杜帝下行氣上返而持明點之義解釋為善。若依原譯，此即明點從持地下端密處以下而行，瑜伽不具者難持，平不平羅仰下端二者，于阻中脈亦不能超越努力。末句二譯義同，若得不變融樂，則能從其體性表示而了悟，若未得則難以他法譬喻義理表示，從體性不能了悟且難測深，我黑者所說。古注中有說平等為法界，不平等為世俗，超越為認定之義。 第二，空形成就之瑜伽及旁述分二。初分別觀察之性相及禪定之性相。初者："誰能以意遍了知，日日俱生流散者。"

།ཞེས་པ་སྟེ། བཻ་རོའི་འགྱུར་དང་འགྱུར་གསར་ལས། ཡིད་ཀྱི་རིན་ཆེན་ ཞེས་འབྱུང་བ་རིན་ཆེན་གྱི་དོན། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པར་རྗེས་སུ་འགྲོ་བའི་སྟོང་གཟུགས་ ཡིན་ནོ། །དེས་ན། སྟོང་བར་རྩེ་གཅིག་ཡིད་བྱས་ཏེ། །ཉི་མ་གཅིག་ཏུ་ཡོངས་སུ་བརྟག །ཅེས་ པའི་ཚུལ་དུ་སྒྲུབ་པོ་སུ་ཞིག་གིས་ནི། མུན་པའམ་སྤྲིན་དང་བྲལ་བའི་ནམ་མཁའ་ལ་བལྟ་ཞིང་ 10-132 སྟོང་པའི་ཚུལ་དུ་ཡིད་ཀྱིས་བསྒོམས་པས། སེམས་ནམ་མཁའི་རྣམ་པ་སྤྲོས་བྲལ་དུ་ཤར་ཞིང་ རྟོགས་པ་ན། གང་ཞིག་རྣལ་འབྱོར་པ་དེ་ལ། ཉིན་རེ་བཞིན་དུ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་འོད་ཟེར་ སྟོང་གཟུགས་ཀྱི་རྟགས་སྣང་རྣམས། གོང་ནས་གོང་དུ་འཕྲོ་ཞིང་རྒྱས་པར་འགྱུར་ཏེ། དང་ པོའོ་སངས་རྒྱས་ལས། དུ་བ་རྨིག་རྒྱུ་ཁ་སྣང་དང་། །སྒྲོན་མེ་འབར་བ་ཟླ་ཉི་མ། །མུན་ཅན་ཆ་ དང་ཐིག་ལེ་ཆེ། །སྣ་ཚོགས་གཟུགས་བརྙན་འོད་གསལ་བ། །ཞེས་པའི་ཚུལ་གྱིས་འཆར་བ་ སྟེ། གཙུག་ཏོར་དུ་རླུང་སེམས་ཀྱི་བྱེད་པ་བཅིངས་བ་ལས་སོ། །འགྲེལ་པར་ཚིག་འདི་རྗེས་ དྲན་ལ་སྦྱོར་བ་ནི། ལྷན་སྐྱེས་འཕྲོ་བ་ཞེས་པའི་ཚིག་དང་། གོང་སྲོག་འཛིན་བཤད་པའི་རྗེས་ ཐོགས་སུ་བྱུང་བ་ལ་བསམ་པར་འདུག་ནའང་། རྒྱུ་མཚན་དེ་ཙམ་ནི་མ་ངེས་ཤིང་། འགྲེལ་བ་ རང་དུའང་དེ་མ་ཐག བསྙེན་པའི་དུས་སུ་གཙུག་ཏོར་ཆེ། །སོགས་དང་། བསམ་པ་ཐམས་ ཅད་ཡོངས་སྤངས་ཏེ། །སོགས་ལུང་དྲངས་ནས། ཡིད་ནི་རིན་ཆེན་སོགས་ཀྱི་གཞུང་། །སོར་ བསམ་ལ་སྦྱོར་བའི་ཕྱིར། སྔ་ཕྱིའི་ཚིག་མི་འགྲིག་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་བས་ན་གཞུང་དོན་ནི་ བཤད་ཟིན་འདི་ལས་མི་འདའོ།

我來直譯這段藏文： 所謂：據貝若譯與新譯中出現"意之寶"，其義為遍隨一切相之空形。因此，如"專注空性修其意，日日之中遍觀察"之理，修行者某者，觀望無暗無雲之虛空，以空性之理修意，當心以離戲虛空相而顯現並領悟時，于彼瑜伽士，日日俱生光明空形之相現，漸次增長廣大。如《初佛》中說："煙與陽焰水月相，明燈燃燒日月光，具暗分與大明點，種種影像極光明。"依此理而顯現，此乃由於頂髻中束縛風心作用故。 註釋中將此句配于隨念，是基於"俱生流散"之詞，及前文講述持命后立即出現而考慮，然僅此因由實不確定，且於註釋自身中亦隨即引用"親近時于大頂髻"等及"遍舍一切諸意樂"等教證，並將"意即寶"等之論文配于別觀察與思維，故前後文不相順。是故論文之義不離已說之此。

།གཉིས་པ་བསམ་གཏན་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ཡིད་ནི་རིན་ ཆེན་ཡང་དག་པར་རིག་པ། དེ་འབའ་ཞིག་གིས་ཆོས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཤེས། །བརྗོད་ཀྱང་གཞན་གྱིས་ ཤེས་པར་འགྱུར་རམ་ཅི། ཞེས་པ་སྟེ། འདི་ལ་གཉིས་ལས། དོན་ཚན་དང་པོ་བསམ་གཏན་གྱི་ རིམ་པའི་ངོ་བོ་ནི། ཡིད་སོགས་ཏེ་དེ་ཡང་རྟག་ཏུ་གཟུགས་དེ་བསྒོམ་པར་བྱ། ཞེས་པའི་ཚུལ་ གྱིས་དང་པོར་ཤེས་རབ་ཀྱི་རིམ་པས།རང་ཡིད་སྟོང་གཟུགས་ལ་དྲག་ཏུ་གཏད། རྟོག་པའི་ རིམ་པས་བག་ཙམ་འདྲེས། སྤྱོད་པའི་རིམ་པས་རང་གི་ཡིད་ནི་སྟོང་གཟུགས་ཀྱི་རིན་པོ་ཆེར་ ཡང་དག་པར་གྱུར་པར་རིག་ཅིང་དེ་ལས་དགའ་བ་དང་བདེ་བའི་རིམ་པ་འབྱུང་ངོ་། །འདིར་ ཡིད་ཅེས་པ་དྲུག་ཡིད་ཁོ་ན་མིན་ཏེ། ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་ཟེར་པའི་དུས་ཀྱི་ཡིད་དེ་ཡིན་ པས། རང་གི་ཤེས་པ་ཞེས་པའི་དོན་ཡིན། དེའི་ནང་ཚན་ན་དྲུག་ཡིད་ཡོད་པའང་མི་འགལ་ 10-133 མོད། གནས་ཚུལ་ལ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སེམས། འོད་གསལ་སྟོང་གཟུགས་སུ་གདོད་ནས་གྲུབ་ པ་ཡིན་ཡང་། བློའི་འཆར་ཚུལ་ལ་སྟོང་གཟུགས་དང་རིམ་པས་འདྲེས་ཏེ་གཅིག་དུ་གྱུར་པའི་ སྣང་བ་འབྱུང་བ་ལྟར་འདིར་ཡང་བཤད་པ་ཡིན། དེ་ཡང་ཤེས་པ་ཙམ་གྱི་ངོ་བོར་རྟོག་པ་ཡིན་ གྱི། བསམ་གཏན་གྱི་རིམ་པས་སྐབས་འདིར། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སེམས་དང་། འཁོར་བའི་སེམས་ དབྱེ་བ་ཕྱེད་པ་ནི་མེད་དོ། །དོན་ཚན་གཉིས་པ་བསམ་གཏན་གྱི་ཡན་ལག་གི་བྱེད་ལས་ནི། དེ་ འབའ་ཞིག་སོགས་ཏེ། དཔལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་ལས་ཀྱང་། དེ་ལ་གཅིག་ཏུ་བྱེད་ པའི་བསམ་གཏན་གྱིས་ཀྱང་ཕྱི་རོལ་གྱི་ནི་དངོས་པོ་རྣམ་པར་སྤོང་བར་བྱེད། ཅེས་གསུངས། དེ་ལ་བསམ་གཏན་གྱི་རིམ་པ་ནས་བརྩམས་ཏེ། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་རིམ་པའི་བར་དུ་ཡོད་པའི་ བསམ་གཏན་གྱི་ཡན་ལག་དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བྱེད་ལས་ནི། མ་དག་པའི་སྣང་བ་སྟོང་གཟུགས་ སུ་རིམ་པས་སྦྱོང་བ་ཡིན་པས། གཟུགས་སེམས་དབྱེར་མེད་པ་དེ་འབའ་ཞིག་ལ་མཉམ་པར་ བཞག་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱིས། སྣང་གྲགས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ངོ་བོ་གདོད་ནས་སྟོངས་པ་ ལས། རང་བཞིན་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པར་ཡོངས་སུ་ཤེས་ཀྱི། དཔེ་དང་གཏན་ཚིགས་དང་། གཞུང་ལུགས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་མང་པོ་བརྗོད་ཀྱང་། གཟུགས་སེམས་དབྱེར་མེད་བསྒོམ་པ་ལས་ གཞན་གྱི་གནས་ལུགས་དེ་ཤེས་པར་འགྱུར་རམ་ཅི་སྟེ་མི་འགྱུར་ཞེས་པའོ།

我來直譯這段藏文： 第二、禪定之相，即："意即真實了知之寶，唯由此而知法之體性，縱說他人豈能知？"於此有二，其一、禪定次第之體性，即"意"等，復如"當常修彼形"之理，初由智慧次第，強烈專注自意于空形，思維次第略有交融，行為次第中自意真實了知為空形之寶，由此生起喜樂次第。 此處所說"意"並非僅指第六意，乃身語意三中所說之意，故為"自知"之義。其中雖不相違有第六意，然實際上法性之心本來即成就為光明空形，然於心智顯現方式上漸與空形交融而成一之相生起，此處亦如是說。此即僅就知之體性而思維，以禪定次第於此處並未分辨法性之心與輪迴之心。 第二、禪定支分之作用，即"唯彼"等。如《吉祥時輪續後續》中亦說："由彼專一禪定亦能斷除外境諸事物。"關於此，從禪定次第乃至三摩地次第間所有禪定支分之作用，乃是漸次清凈不凈顯現為空形，故由專注于形心無別唯一之瑜伽，了知一切顯現、聲音之法之體性本空，而遍知一切自性諸相，縱說諸多比喻、正理與論典差別，除修形心無別外，他人豈能知彼實相？不能也。

།ཐབས་འདི་དང་ བྲལ་ན་མི་རྟོག་པ་ཙམ་བསྒོམས་པས་ཀྱང་མ་ཡིན། རིག་པའི་དཔྱད་སྒོམ་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་མ་ ཡིན། སྦྱིན་སོགས་ཚོགས་ཙམ་བསགས་པས་ཀྱང་མ་ཡིན་ཏེ། ཚེ་གཅིག་གམ་སྐྱེ་བ་བདུན་ ཚུན་ཆད་དུ། ཀུན་རྫོགས་བདེན་མེད་ཙམ་ཡང་རྟོགས་པར་མི་འགྱུར་ན། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ པ་དངོས་སུ་རྟོགས་པ་ལྟ་ཅི་སྨོས། གསུམ་པ་འཕྲོས་དོན་སོར་བསམ་གཉིས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཕྱིས་འབྱུང་བ་ལ། དོན་དེ་སྤྱིར་ བཤད་པ་དང་། མི་འགྱུར་བ་བྱེ་བྲག་ཏུ་འགྲུབ་ཚུལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ལམ་དུ་འགྲོ་ 10-134 བ་གཉུག་མའི་ཡིད། །གང་ཞིག་གིས་ནི་བཅིངས་བྱས་ཏེ། །དེ་ཡི་གནས་གསུམ་མ་ལུས་པ། ། སྤྲོས་ཏེ་སླར་ཡང་བསྡུས་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་སྟེ། གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཡུལ་རྣམས་ཀྱི་ལམ་ དུ་འགྲོ་བ། རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཚོགས་དྲུག་པོ་རྣམས། གཉུག་མའི་ལུས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཡིད་ཀྱི་རང་ བཞིན་གྱི་རླུང་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ལྟོས་མེད་བཞིའམ་མི་གཡོ་བ་གསུམ་མམ། དབེན་པ་གསུམ་ མམ། ཉིན་མཚན་གྱི་རྣལ་འབྱོར་གཉིས་སམ། སྣ་རྩེ་གསུམ་གཅིག་ཏུ་བསྡུ་བ་ལྟ་བུའི་རྩོལ་ བྲལ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཐབས་གང་ཞིག་གིས་བཅིང་པར་བྱས་པ་ལས། ཞེས་པ་སྟེ། བྱེད་ པ་བཅིང་བའི་སྦྱོར་བ་འདི་ནི། སོ་སོར་སྡུད་པའམ་བསམ་གཏན་གྱི་ཡན་ལག་གི་ངོ་བོ་ཡིན་ ལ། རྣལ་འབྱོར་རྣམ་པ་གཉིས་པོ་དེ་ནི་ལས་དང་པོ་པ་ནས་མཐར་ཐུག་གི་བར་དུ་རྒྱུན་མ་ཆད་ པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། སོར་བསམ་གྱི་རིམ་པ་ཁོ་ན་ལ་བརྩི་བར་མི་བྱའོ། །དེ་ལྟ་བུའི་མི་རྟོག་པ་ དང་སྟོང་གཟུགས་ལ་དམིགས་པའི་རྣལ་འབྱོར་དེ་ཡིས་ནི། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གཏུམ་མོ་འབར་ཏེ། ལུས་ངག་ཡིད་ཀྱི་གནས་གསུམ་མ་ལུས་པར། ཡས་བབས་ཀྱི་དགའ་བ་བཞི་དང་བཅུ་དྲུག་གི་ རིམ་པས་བདེ་བ་སྤྲོས་ཏེ། སླར་ཡང་ནོར་བུ་ནས་མས་བརྟན་གྱི་དགའ་བ་བཞི་དང་བཅུ་དྲུག་ གི་རིམ་པས། གཙུག་ཏོར་གྱི་བར་དུ་ཐིག་ལེའི་བགྲོད་པ་བསྡུས་པར་གྱུར་པ་ཡིན་ནོ། །བྱེད་ ལས་འདི་རྗེས་མཐུན་པ་སྲོག་རྩོལ་གྱི་རིམ་པའི་སྐབས་ཀྱི། སོར་བསམ་ལ་ཡང་ཡོད་ཅིང་། དངོས་ཐོག་མར་གྲུབ་པ་ནི་འཛིན་པའི་སྐབས་ཀྱི་སོར་བསམ་ཡིན་ཅིང་། དྲན་ཏིང་སྐབས་ཀྱི་ སོར་བསམ་ལ་བྱེད་ལས་ལྷག་པོ་དང་བཅས་པར་ཡོད་དོ། །ཡང་མི་རྟོག་པ་དང་སྟོང་གཟུགས་ ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་དེ་ཡིས། ལུས་དང་ངག་དང་ཡིད་ཀྱི་གནས་གསུམ་མ་ལུས་པར། ཁམས་ གསུམ་གྱི་གཟུགས་བརྙན་གྱི་སྟོང་གཟུགས་དང་། གཞོམ་མེད་ཀྱི་སྒྲ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པ་ དང་། ཞུ་བདེ་འགྱུར་མེད་ཀྱི་བདེ་བ་རྣམས། རྣལ་འབྱོར་པའི་བློ་ངོར་གསར་དུ་སྤྲོས་ཏེ། སླར་ ཡང་བདེ་སྟོང་ཙམ་དུ་བསྡུ་བའི་སྤྲོ་བསྡུ་ཡང་ཡང་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ།

我來直譯這段藏文： 若離此方便，僅修無分別亦非，僅以理智觀修亦非，僅積累佈施等資糧亦非，於一生或七生之內，連一切圓滿無實有亦不能證得，何況直證一切相耶？ 第三、引申義分別說明息念二者後生功德，分為總說彼義及別說無變成就方式二者。初者即："趣入道路本然意，以何繫縛而作已，彼之三處無餘盡，展開復又攝收焉。"即趣入色等諸境之六識聚，與本然身之體性意之自性風一起，以無依四或不動三或寂靜三或晝夜二瑜伽或攝三鼻尖於一等無勤無分別方便何者繫縛已。此係縛加行之作用即為別解脫或禪定支分之體性，因此二種瑜伽從初業直至究竟皆相續不斷故，不應僅計入息念次第。 由如是無分別及緣空形之瑜伽，智慧拙火燃起，于身語意三處無餘，以上降四喜及十六次第宣流安樂，復又以從寶珠上穩四喜及十六次第，攝收明點行至頂髻。此作用相順於命力次第之息念亦有，實際初成就者是執持階段之息念，于憶念三摩地階段之息念則有殊勝作用。 復由無分別與空形之瑜伽，于身語意三處無餘，三界影像之空形、一切相之不壞聲、融樂不變之安樂等，于瑜伽士心前新生展開，復又攝為樂空而已，如是展開收攝反覆生起。

།བྱེད་ལས་འདི་ནི་འཛིན་ 10-135 པའི་རིམ་པ་ལ་སོར་བསམ་གཉིས་ཀྱིས་ཅུང་ཟད་བྱེད་ཅིང་། ཕྱི་མ་གཉིས་ཀྱི་གནས་སྐབས་ ཀྱི་སོར་བསམ་གཉིས་ཀྱིས་རྒྱ་ཆེར་བྱེད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཅི་ཡི་ཕྱིར་ན་དེ་བཞིན་གཤེགས། །ལྷ་མོ་ཁྲོ་བོའི་ཚོགས་ལ་ཆགས། ། དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོ་རྣམ་སྤངས་ཏེ། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དགའ་བར་བསྡད། །ཅེས་པ་ སྟེ། འདིར་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོ་ཞེས་པ་ལ། འཆད་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་གསུམ་ཡོད་དེ། འགྲེལ་ པ་ལས་བསྐྱེད་རིམ་ལ་འཆད་པ། སྤྱིར་བསྐྱེད་རིམ་གྱི་རྣམ་རྟོག་སྤངས་པ་ནན་ལྟར་ཡིན་མོད། དེ་ནི་རྫོགས་རིམ་ལ་ཞུགས་པའི་དུས་ནས་སྤངས་ཟིན་པས། སྐབས་འདིར་སྦྱར་ཀྱང་ནུས་པ་ ཆུང་ངོ་། །ཡང་ཁ་ཅིག་དཀྱིལ་ནི་སྙིང་པོ་ཞེས་བརྗོད་དེ་སོགས་ཀྱི་དོན་དུ་བསམས་ནས། ཞུ་ བདེ་ལ་འཆད་མོད་ཀྱང་། ཞུ་བདེ་འགག་པའི་དུས་དེ་གནས་སྐབས་འདིར་ཡིན་པས། དོན་ ལ་འགལ་བ་མེད་ཀྱང་། དགྱེས་རྡོར་དུ་དཀྱིལ་འཁོར་འཁོར་ལོར་གསུངས་པ་དེ། ཞུ་བདེ་ཁོ་ ན་མ་ཡིན་བདེ་ཆེན་སྤྱི་ལ་གསུངས་པ་ཡིན་པས། ཚིག་དོན་ལ་མི་འགྲིག་གོ །དེས་ན་མ་དག་ པའི་ལུས་སེམས་ཀྱི་སྣང་བ་ལ་འཆད་པ་ལྟར་ལེགས་སོ། །དེས་ནས་འདི་སྐད་ཅེས་བྱ་སྟེ། ཐ་ མལ་པའི་ལུས་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཁུ་རྡུལ་རླུང་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་མ་དག་སྣང་བའི་ དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་འཁོར་ལོ་འདི་སྟོང་གཟུགས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་གནས་གྱུར་པའི་ཚུལ་གྱིས་རྣམ་ པར་སྤངས་ནས། དེ་ཉིད་མི་འགྱུར་བའི་ཐིག་ལེར་གྱུར་པས། དེ་ཕྱིན་ཆད་རྟེན་ཐིག་ལེ་དང་། བརྟེན་པ་བདེ་བ་ངོ་བོ་གཅིག་ཅིང་། འཕོ་འགྱུར་ཉམས་ཆད་གང་ཡང་མེད་པས། རྟག་ཏུ་ལྷན་ ཅིག་སྐྱེས་པའི་དགའ་བ་མི་འགྱུར་པ་ལ་བསྡོད་ཅིང་གནས་པར་འགྱུར་རོ། །བཻ་རོས། ལྷན་ སྐྱེས་སྐད་ཅིག་ལ་ནི་བདག་གནས་བྱ། །ཞེས་པར་བསྒྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་གནས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། སངས་རྒྱ་ཡབ་ཡུམ་ཕུང་ཁམས་དང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དབང་པོ་ དང་། །ལྷ་མོ་གཟུགས་སོགས་ཡུལ་དྲུག་དང་། །ཁྲོ་བོ་ཁྲོ་མོ་ལས་དབང་ངམ་ལུས་ཀྱི་ཁེག་པ་ 10-136 སྟེ། དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རང་བཞིན་དྭངས་མ་གནས་ལུགས་ནི། བདེ་ཆེན་དང་གཟུགས་བརྙན་ ཟུང་འཇུག་དེ་ཡིན་ལ། འདིར་དེ་ལ་ཡང་དག་པར་ཆགས་པ་སྟེ། དངོས་སུ་སྦྱོར་ནུས་པ་གང་ ཞིག གནས་ཚུལ་ལ་དངོས་སུ་འབྱོར་ན་འཇིག་པ་མི་འཐད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞུང་གི་དཀྱུས་ ལ་དགའ་བར་བསྡད་ཅེས་འབྱུང་བ་ནི། སློབ་དཔོན་རང་ཉིད་རྣལ་འབྱོར་ཅན་མཆོག་ཏུ་ཞལ་ གྱིས་བཞེས་པ་སྟེ། ནག་པོ་པ་རང་ཉིད། སེམས་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དགའ་བར་མི་འགྱུར་ བར་བསྡད་ཅེས་པའོ།

我來直譯這段藏文： 此作用於執持次第由息念二者稍作，后二階段之息念二者廣作。 其二即："何故如來及，天女忿怒眾愛樂，捨棄壇城輪，安住俱生喜。"於此壇城輪，有三種不同解說：註釋中解說為生起次第，雖然普遍上舍棄生起次第分別是合理的，然而那是從入圓滿次第時起已舍，於此處配此作用較小。又有些人思及"壇者即精要"等義，而解說為融樂，然融樂止息之時即在此階段，雖于義理無違，但喜金剛說壇城之輪，非僅融樂而是說一切大樂，故於詞義不合。因此如解說為不凈身心之顯現為佳。 故如是說：捨棄由平凡身心自性精、界、風三者所攝之不凈顯現壇城之輪，以空形大手印轉依方式，彼即成為不變明點，從此所依明點與能依安樂體性一致，無有遷變損減，故常住于不變俱生喜。貝若譯為："我當住于俱生剎那。" 如是安住之因緣何故？佛父母蘊界及，菩薩諸根及，天女色等六境及，忿怒忿怒母業力或身扼要，彼一切之自性精華實相，即是大樂與影像雙運，於此真實愛樂，即能實際相應者，若於實相直接相應則不應壞滅故。 正文中出現"安住于喜"者，是上師自身承認為最勝瑜伽士，即那若巴自身說："心安住于不變俱生喜。"

། ༈ འབྲས་བུའི་གནས་ཐབས་མདོ་ཙམ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་འབྲས་བུའི་གནས་ཐབས་མདོར་བསྟན་པ་ནི། གཉུག་མའི་ ཡིད་རྒྱལ་རོ་མཉམ་པར། །ལྷན་སྐྱེས་མི་གཡོར་གང་གིས་བྱས། །དེ་ནི་དུས་དེར་འགྲུབ་པ་ སྟེ། །རྒས་དང་འཆི་བའི་འཇིགས་པ་མེད། །མི་གཡོ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་མི་འགྱུར་བ། །འཆར་ དང་ནུབ་པ་དང་བྲལ་དེ་སྙིང་པོ། །གང་ལ་ཡིད་དང་ཡིད་བྱུང་ཅང་མི་བྱེད། །དེ་ལྟ་བུ་དེ་མྱ་ ངན་འདས་པར་བརྗོད། །གང་གིས་ཨེ་ཝཾ་ཡི་གེ་ཤེས། །མ་ལུས་པ་ཀུན་ཤེས་པ་ཡིན། །ཀྱཻ་ དེ་ཆོས་ཀྱི་ཟ་མ་ཏོག །མངའ་བདག་གཉུག་མའི་ཆ་བྱེད་དོ། །ཞེས་པ་སྟེ། གཉུག་མ་སྟེ་གདོད་ མའི་ཡིད་ཀྱི་རྒྱལ་པོ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་བདེ་ཆེན་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པ་དེ་ལ། ཀུན་རྫོབ་ལས་སྣང་རྣམས་ནུབ་ཅིང་། ལམ་གྱི་ཡེ་ཤེས་རྣམས་ཀྱང་རོ་མཉམ་པར་ཐིམ་པ་ན། དོན་དམ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་དེ། རྐྱེན་གང་གིས་ཀྱང་ཁ་དོག་མི་བསྒྱུར་བས། རྣལ་ འབྱོར་པ་གང་གིས་ཐོབ་པར་བྱས་པ་དེའི་ཚེ། སྐྱེས་བུ་མཆོག་དེ་ནི། དུས་དེར་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་འགྲུབ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་ནས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ སྐུ་དང་ཡེ་ཤེས་དེ་ལ། རྣམ་པ་འགྱུར་བའི་རྒས་པ་དང་། ངོ་བོ་སྐད་ཅིག་གིས་འཇིགས་པའི་ འཆི་བ་སོགས། ལས་ཉོན་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་བསྡུས་པའི་འཇིགས་པ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་ཅེས་ བྱའོ། །དེ་ཡང་དོན་དམ་པར་སྤངས་ཐོབ་དང་། བྲི་གང་དང་། གསལ་མི་གསལ་གྱི་རིམ་པ་ གང་ཡང་མེད་དེ། གདོད་ནས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པའི་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །མེད་བྱ་བ་ 10-137 ཡང་བདེན་མེད་ཙམ་མ་ཡིན་གྱི་དོན་དམ་ལ་དེ་དག་གཏན་ནས་མེད་པའོ། །འོན་ཀྱང་རྫོགས་ པའི་སངས་རྒྱས་མངོན་དུ་བྱེད་ཁ་མའི་རྣལ་འབྱོར་ཅན་གྱི་བློའི་སྣང་ཚུལ་ལ། རྒྱུན་མཐའི་སྔ་ ལོགས་སུ་ལས་སྣང་གཟུང་འཛིན་ཐམས་ཅད་མེད་པར་མཐོང་། རྒྱུན་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་ལ། གཉུག་མའི་སེམས་དེ་ཉིད་གཟུང་འཛིན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གནས་ལུགས་སུ་མྱོང་བས། སྣང་བ་ ཐམས་ཅད་ཡེ་ཤེས་སུ་ཐིམ་ཞེས་ཐ་སྙད་ཐོབ། དེའི་སྐད་ཅིག་གཉིས་པར་ལམ་གྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ སྣང་བ་མཐའ་ཡས་པ་དེ་ཡང་གཉུག་མའི་སེམས་བདེ་ཆེན་གྱི་ངོ་བོར་རང་བཞིན་མཉམ་པར་ རྟོགས་ཤིང་། ལམ་གྱི་རྣམ་པ་མཐའ་ཡས་པ་རྣམས་ཀྱང་གཉུག་མའི་རྣམ་པ་མཐའ་ཡས་པ་ རྣམས་ལས་གཞན་དུ་མེད་པར་མྱོང་པས་ལམ་རྣམས་ཀྱང་ཆོས་དབྱིངས་སུ་ཐིམ་པ་ཞེས་མིང་ ཐོབ་པོ། །དེ་ནས་ནི། གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་གྱི་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་ཐིམ་ཟིན་པས། གཉུག་ མའི་སེམས་ཉིད་བདེ་ཆེན་པོ་ཟུང་འཇུག་ཁྱབ་བརྡལ་འབའ་ཞིག་གོ །

我來直譯這段藏文： 果位住處方便略示 第二略示果位住處方便："本來意王等性中，俱生不動誰所作，彼即彼時得成就，無有衰老死亡懼。不動無分別不變，離於生滅彼精要，于彼意及意生皆不作，如是彼者涅槃說。誰知誒旺文字者，無餘一切皆能知。咄彼法之匣，自在本來分所作。" 即本來或原始意之王，如來藏大樂一切相彼，世俗業相皆息，道智亦等性融入時，勝義俱生智慧彼，任何緣亦不改其色相，瑜伽士誰獲得之時，彼勝士即于彼時，成就大手印最勝悉地圓滿佛陀，此後于佛身與智慧彼，無有相變之衰老及，體性剎那壞滅之死亡等，業煩惱苦所攝之畏懼絲毫亦無。 又勝義中無有斷證及，損增及，明不明之次第，因本來任運成就法性故。無亦非僅勝義空，而是勝義中彼等皆無。然于將現前圓滿佛陀瑜伽士之心相中，于相續末際前見無一切業相能取所取，相續末際剎那，體驗本來心即為一切能取所取之實相，故得一切顯現融入智慧之名言。其第二剎那，無邊道智顯現亦證知自性等同本來心大樂之體性，且無量道相亦體驗非異於本來無量相，故道亦稱融入法界。此後基道果三之一切戲論已融，唯一本來心性大樂雙運周遍。

འོ་ན་རྒྱུན་མཐའི་དུས་ སུ་ལམ་དབྱིངས་སུ་མི་ཐིམ་པར། དེའི་སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ཞེས་པ་ཅི་སྙམ་ན། རྒྱུན་མཐའ་ ནི་འབྲས་བུ་ལ་མ་སླེབ་པར། ལམ་ཉིད་ཁོ་ན་ཡིན་པས་ལམ་དངོས་ལ་གནས་བཞིན་པ་ལམ་ མ་དོར་བའི་སྐབས་ཡིན་པས་ལམ་ཐིམ་པ་མི་ཤེས་ཏེ། གཟིངས་ནང་དུ་གནས་བཞིན་པས་ གཟིངས་འགྲོ་བ་མི་ཤེས་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་དང་མུ་འབྱོར་བའི་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་རྣམ་ གྲོལ་ལམ་གྱི་མིང་ཅན་དེ་ནི། ལམ་ལས་འཕགས་ཏེ་འབྲས་བུར་སླེབ་ཙམ་ཡིན་པས་དེ་ནི་ ལམ་ལས་མཆོག་གི་གནས་སྐབས་སུ་སླེབ་པས། ལམ་རང་བཞིན་མེད་པར་རྟོགས་པ་མཐར་ ཕྱིན་ནས། ལམ་ཀུན་གཅིག་ཀྱང་མ་ལུས་པ་མདོར་བཞིན་པའི་སྐབས་ཡིན་པས་སོ། །དེ་ ཕྱིན་ཆད་ནས་ཀུན་ཁྱབ་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་འབའ་ཞིག་མ་གཏོགས་གང་ཡང་མེད་མོད་ཀྱི། རྣམ་ གྲོལ་ལམ་ཚུན་ཆད་ཀྱི་གང་ཟག་སྒྲུབ་པོ་དེ་ལ་ལྟོས་ནས། དེ་ཕན་ཆད་ཁྱད་པར་ལམ་ཞེས་ བརྗོད་ཀྱི་དངོས་གནས་ལ་དེ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནི་འབྲས་བུའི་དོན་ཚན་དང་པོ་འབྲས་བུ་ 10-138 འགྲུབ་ཚུལ་བཤད་པའོ། །ཉམས་པའི་གནས་སྐབས་མེད་པས་མི་གཡོ་བ། གཟུང་འཛིན་ གཉིས་སྣང་གི་འཁྲུལ་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པས་རྣམ་པར་མི་རྟོགས་པ་དང་། འདོད་ཆགས་ ཆགས་བྲལ་ལས་འདས་པའི་བདེ་བ་ཆེན་པོ་མི་འགྱུར་བ་དང་། རྣམ་པར་འགྱུར་བ་ཅན་གྱི་ སྐྱེ་འཇིག་ལྟ་ཅི་སྨོས། ངོ་བོ་འཕོ་བའི་སྐད་ཅིག་གི་སྐྱེ་འཇིག་ཀྱང་མེད་པས། འཆར་བ་སྐྱེ་བ་ དང་། ནུབ་པ་འཇིག་པ་དང་བྲལ་བའོ། །འགྲེལ་པ་ལས། བར་འདིར་ཤིན་ཏུ་མཛེས་པ་ནི་ བདེ་བ་ཆེན་པོ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ཅེས་འབྱུང་། རྩ་བའི་འགྱུར་རྙིང་གཉིས་ཀར་དུ། མཛེས་པ་ཞེས་ བྱ་བའི་ཚིག་མ་བྱུང་སྟེ། རྒྱ་དཔེའི་ཁྱད་པར་ཞིག་གོ །རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་རྣམ་ འགྱུར་མེད་པའི་ཕྱིར་སྙིང་པོའོ།། གང་ལ་ཞེས་སོགས་ལ་བཻ་རོས། དེས་ནི་ཡིད་ཀྱི་ང་རྒྱལ་ཅི་ ཡང་མི་བྱེད་དོ། །ཞེས་ཟེར་ཞིང་། འགྱུར་གསར་ལས། གང་ལ་སེམས་དང་སེམས་ལས་བྱུང་ བ་མེད། ཅེས་འབྱུང་། འགྲེལ་པ་ལས། སྣང་མཆེད་ཐོབ་གསུམ་དང་། རང་བཞིན་བརྒྱད་ཅུ་ སྤངས་པ་ལ་བཞེད་དོ། །གང་ལྟར་ཡང་མི་འགལ་མོད་ཀྱི། འདིར་ནི་ཡེ་ཤེས་གང་ལ་ཡིད་རྣམ་ པར་ཤེས་པ་དང་། ཡིད་བྱུང་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་བྱ་བ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མི་བྱེད་པ་དེ་ལྟ་བུ་ནི། མྱ་ ངན་ལས་འདས་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་པར་བརྗོད་དོ། །འདིར་དགག་པའི་སྒོ་ནས་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་ མཚན་ཉིད་བསྟན་པས། ཤུགས་ལ་སྒྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་བསྟན་ཏེ། འཆར་ནུབ་བྲལ་བ་དང་ མི་གཡོ་བས། རྟག་པ་དང་། མི་རྟོག་པ་དང་། ཡིད་ཡིད་བྱུང་བྲལ་བས། སྤྲོས་བྲལ་དང་། མི་ འགྱུར་བས་བདེ་བ་དང་། སྙིང་པོས་གསལ་བ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པ་བསྟན་ནོ། །དེས་ནི་དོན་ ཚན་གཉིས་པ་ཆོས་སྐུའི་མཚན་ཉིད་བསྟན་ནོ།

我來直譯這段藏文： 那麼，于相續末際時不融入法界中，說其第二剎那者何義？相續末際未至果位，唯是道本身，故住于道體時為未舍道之時，不知道融入，如住于船中不知船行。與彼相應之第二剎那解脫道名者，超越于道而方至果位，故至道中最勝階位，圓滿證知道無自性已，是攝持一切道而無餘之時故。此後唯有遍及法性外別無他，然就解脫道以下補特伽羅修行者而言，彼后稱為殊勝道，實際彼亦非是。此為果位第一科判說明成就果位。 以無衰損階位故不動，斷除能取所取二現一切迷亂故無分別，超越貪慾離貪之大樂不變，更何況變異生滅，亦無體性遷變剎那生滅，故離生起與滅沒。論中雲："此處極莊嚴即大樂故。"根本二種舊譯中未出現"莊嚴"之詞，乃梵本差異。自性光明無變異故為精要。 于"誰于"等，貝若云："彼不作意慢任何。"新譯云："于彼無心及心所。"論中許為斷除明增得三及自性八十。雖皆無違，然此謂于智慧誰亦不作意識及意生分別之行絲毫，如是即說為涅槃法身。此由遮門示法身相，故顯示錶相，以離生滅及不動故示常，無分別及離意意生故示離戲，不變故示樂，精要故示明一切相。此說第二科判法身相。

།ཨེ་ཝཾ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། ལྷའི་དབང་པོས་ཞུས་པ་ ལས། ཨེ་ནི་སྟོང་པའི་རང་བཞིན་ཏེ། །ཝཾ་ནི་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོར་བརྗོད། ཐིག་ལེ་གཉིས་མེད་ སྦྱོར་བ་ཡིས། །འདི་ཡིས་ཟུང་འཇུག་དྲན་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས། ཨེ་རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་ གྱི་སྟོང་ཉིད་དང་། ཝ་ཡིག་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་མི་འགྱུར་བའི་བདེ་བ། ཐིག་ལེ་དེ་གཉིས་ཟུང་དུ་ 10-139 འཇུག་པ་སྟེ། ཟུང་འཇུག་དེ་ལ་ཨེ་ཝཾ་གྱི་ཡི་གེ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ཉིད་བདེ་བ་ཆེན་པོ་ལྷན་ཅིག་ སྐྱེས་པའི་སྐུ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཐོབ་པ་ནི་དེ་ཤེས་པའོ། །རང་ཉིད་ཨེ་ཝཾ་དེའི་ངོ་བོར་གྱུར་ན་ཨེ་ཝཾ་ ཤེས་པ་ཡིན་གྱི། རྣམ་གཞག་ཕྱོགས་རེ་འཆད་ཤེས་པ་ཙམ་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་སྐྱེས་ བུ་གང་གིས་ཨེ་ཝཾ་གྱི་ཡི་གེ་ཐོབ་པའི་སྒོ་ནས་ཤེས་པ་དེས་ནི། ཤེས་བྱ་མ་ལུས་པ་ཀུན་གྱིས་ ཇི་ལྟ་བ་དང་ཇི་སྙེད་པ་མཐའ་དག་ཤེས་པ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་ཡེ་ཤེས་གཅིག་ཉིད་ཡིན་ཡང་། བདེ་བ་ཆེན་པོའི་སྒོ་ནས་ཇི་ལྟ་བ་དང་། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པའི་སྒོ་ནས་ཇི་སྙེད་པ་མཁྱེན་ཞེས་ བྱ་ལ། དེ་ཡང་མཚན་ཉིད་སོ་སོའི་བྱ་བ་ཐ་དད་པ་བྱེད་པ་མ་ཡིན་གྱི། ཡེ་ཤེས་གཅིག་པུས་ ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་དེ་ལ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པ་ཟེར་ཞིང་། མཁྱེན་མཁན་དེ་ཁོ་ནས་ ཇི་ལྟ་བ་ཡང་མཁྱེན་པ་ལ་བདེ་བ་ཆེན་པོར་བཞག་པས་ན། ཇི་ལྟ་བ་གནས་ལུགས་བདེ་བ་ ཆེན་པོ་དེ་ཡི་ངོ་བོར་སོང་བའི་སྒོ་ནས་མཁྱེན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ ཇི་སྙེད་པ་མཁྱེན་པའི་ཆ་ནས་ཨེ་ཝཾ་གྱི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་སྤྲུལ་པའི་སྐུར་བཞག་གོ །ཀྱཻ་ཨེ་ཝཾ་གྱི་ ཡི་གེ་དེ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ལུང་དང་རྟོག་པས་བསྡུས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཟ་མ་ཏོག་ཡིན་ ཏེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་དེར་ཆུད་པ་དང་། དེ་ལས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ལུང་གི་ཆོས་འབྱུང་བའི་ ཕྱིར་གསུང་རྡོ་རྗེ་ཡིན་ལ། དེ་ཉིད་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་དཔའ་བོ་མཁའ་འགྲོ་སོགས་དག་པའི་འཁོར་ རྣམས་ཀྱི་གཙོ་བོ་མངའ་བདག་ཆོས་གསུང་བ་པོ་སྟེ། མཚན་དཔེ་དང་། ཡབ་ཡུམ་དང་། འཁོར་ཚོགས་དང་། གཞལ་མེད་ཁང་དང་། ཞིང་ཁམས་དང་། མཆོད་པའི་བཀོད་པ་དང་། བ་སྤུའི་ཁུང་བུ་གཅིག་ནས་ཀྱང་། དུས་གསུམ་གྱི་ཤེས་བྱ་མཐའ་དག་གི་སྣང་བརྙན་འཆར་བ་ སོགས་རོལ་པ་མཐའ་ཡས་པའི་ཆ་བྱད་ཅན་ཡིན་ལ། ཆ་བྱད་དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་རྐྱེན་ལས་ བྱུང་བའི་གསར་པ་མ་ཡིན་གྱི། གདོད་ནས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉུག་མའི་ ཆ་བྱད་ཅེས་བྱའོ། །ཚིག་རྐང་ཐ་མ་གཉིས་ཀྱིས་ནི་ལོངས་སྐུ་བསྟན་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་དོན་ཚན་ 10-140 གསུམ་གྱི་ཐ་མ་སྐུ་ལྷག་མ་གསུམ་བཤད་པའོ།

我來直譯這段藏文： 所謂"誒旺"，在天主所問中說道："誒為空性自性，旺謂大悲心，以點二無二合，以此應憶雙運。"誒即具一切殊勝空性，瓦字大悲不變樂，點即彼二雙運，此雙運稱為誒旺字。此即大樂俱生身，得彼即知彼。若自身成為誒旺之體性則為知誒旺，僅能解說少分安立則非是。故任何補特伽羅以得誒旺字門而知者，即知所知無餘一切如所有性及盡所有性。故雖是一智，由大樂門知如所有性，由具一切相門知盡所有性，然彼亦非行各別相之差別作用，而是由一智知一切所知，此稱具一切相，此能知者即亦知如所有性立為大樂，以如所有性實相大樂成其體性而知故。如是，從知一切所知盡所有性分，立此誒旺智為化身。 嗚呼誒旺字即是佛法教證一切之匣，以一切法攝於彼及從彼生故。以生教法故是語金剛，即是智慧勇士空行等清凈眷屬之主尊說法者，具相好、父母、眷眾、宮殿、剎土、供養莊嚴，乃至一毛孔中亦現三時一切所知影像等無邊游舞儀態，彼一切儀態亦非從緣新生，以本來任運成就故，稱為本性儀態。末二句顯示報身，如是說明第三科判餘三身。

། ༈ མངོན་པར་འགྲུབ་བྱེད་ཀྱི་ལམ་རིམ་བསྟན་པ། གསུམ་པ་མངོན་པར་འགྲུབ་བྱེད་ཀྱི་ལམ་རིམ་བསྟན་པ་ལ། རྗེས་དྲན་གྱི་དོན་བཤད་པ། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་དོན་བསྟན་པ། འཕྲོས་དོན་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་སྒོམ་པར་གདམས་པའོ། །དང་ པོ་ནི། གལ་ཏེ་རླུང་ནི་འགྲོ་བའི་སྒོར། །སྒོ་ལྕགས་དམ་པོར་འཇུག་བྱེད་ཅིང་། །གལ་ཏེ་མུན་ པ་དྲག་པོ་དེར། །ཡིད་ཀྱི་མར་མེ་གཏོང་བར་བྱེད། །རྒྱལ་བའི་རིན་པོ་ཆེ་སྟེང་དུ། །ནམ་མཁའ་ གལ་ཏེ་འཇུག་པ་ན། །སྲིད་པར་རོལ་ཞིང་མྱང་འདས་ཀྱང་། །འགྲུབ་པ་རུ་ནི་ནག་པོ་སྨྲ། ། ཞེས་པ་སྟེ། གལ་ཏེ་རླུང་འགྲོ་བའི་སྒོ། དབུ་མའི་སྟེང་འོག་གི་སྒོ་དང་། བུ་ག་དགུ་དང་། བ་ སྤུའི་བུ་ག་ལ་སོགས་པ་རྣམས་སུ་རླུང་དགག་པའི་སྒོ་ལྕགས་དམ་པོ་ཞུ་བདེ་འགྱུར་མེད་ འཇུག་པར་བྱེད་ཅིང་སྟེ། ཞུ་བདེ་འགྱུར་མེད་གྲུབ་པ་ན། རྗེས་ཆགས་ཀྱི་མེ་སྦར་བས་ཀྱང་། བ་སྤུའི་ཁུང་བུ་ཕྱིན་ཆད་ཀྱི་རྩ་རྣམས་དང་། དབང་པོ་རྣམས་ཀྱི་དྭངས་མ་དཀར་ཆ་རྣམས་ཞུ་ བ་འཁོར་ལོའི་རིམ་པས་འོངས་ཏེ། ནོར་བུར་ཕྱིན་པ་རྩོལ་མེད་དུ་བཅིངས་པས། འབད་རྩོལ་ མེད་པར་གཙུག་ཏོར་དུ་སོང་ནས། ལུས་ཀྱི་ཆ་ཐམས་ཅད་དུ་ཁྱབ་ཅིང་བརྟན་པ་ན། དབང་ པོའི་སྒོ་དང་བ་སྤུ་སོགས་ཕྱིར་འགྲོ་བའི་སྒོ་ཐམས་ཅད་དཀར་ཆས་བཀག་པས། དམར་ཆ་ ཕྱིར་འགྲོས་མེད་དེ། ནང་དུ་འདུས་ཐུར་དུ་ལོག་ནས། ནོར་བུའི་ནང་ཡན་ཆད་དུ་གནས་ཏེ། ཕྱག་རྒྱ་གསུམ་ལས་ཞུ་བདེ་འགྱུར་མེད་དེ་ལྟར་སྒྲུབ་པ་དང་། གལ་ཏེ་ཀུན་དར་མ་དང་དུང་ ཅན་མའི་ནང་གི་མུན་པ་དང་དུས་མེའི་སྡུག་བསྔལ་དྲག་པོ་སྐྱེད་བྱེད་དེ་དག་གནས་པའི་སར། ཡིད་དེ་སེམས་ཀྱི་སྣང་བ་ཙམ་གྱི་སྟོང་གཟུགས་ཀྱི་གཏུམ་མོའི་མར་མེ་གཏོང་བར་བྱེད་དེ། དེ་ ལས་རྒྱལ་བའི་རིན་པོ་ཆེ་ཁམས་གསུམ་གྱི་གཟུགས་བརྙན་དང་བཅས་ཏེ་སྟེང་དུ་གནས་པའི་ ནམ་མཁའི་ཕྱོགས་ཞེས། སྟོང་གཟུགས་ཀྱི་གཏུམ་མོ་སྟེང་དུ་འབར་བས། དང་པོར་ཐིག་ལེ་ བཞུ། སླར་ཐིག་ལེ་ལྡོག་པས་རང་གི་ལུས་ནང་དང་། ཕྱི་རོལ་གྱི་ནམ་མཁའ་ལ། འདོད་པའི་ 10-141 ལྷ་དང་དོན་དམ་སྲིད་གསུམ་འཇུག་ཅིང་འཆར་བ་ན། སྲིད་པ་ཕྱག་རྒྱའི་རོལ་པ་འདོད་ཆགས་ ཆེན་པོའི་སྤྱོད་པ་ལ་གནས་བཞིན་དུ། ཟག་མེད་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཐོབ་པའི་རྒྱུར་ཡང་ འགྱུར་རོ། །ཞེས་འཆད་པ་ལྟར་ཡང་རུང་ལ། བདག་གི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ནི། འབྲས་བུའི་དུས་ སུ་སྟོང་གཟུགས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པས། སྐུ་སྣ་ཚོགས་བསྟན་པས་སྲིད་པར་རོལ་ཞིང་། བདེ་ བ་འགྱུར་བ་མེད་པས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་མཆོག་ཏུ་འགྱུར་བ་བཞིན། །རྗེས་དྲན་གྱི་ སྐབས་འདིར་ཡང་། རྗེས་མཐུན་ཙམ་གྲུབ་པའི་དོན་དུ་སེམས་སོ།

我來直譯這段藏文： 顯現成就道次第教授 第三顯現成就道次第教授分為：解說隨念義、顯示三摩地義、旁義俱生修持教誡。 初者，偈曰： "若於風行門，堅固入門鎖， 若於彼暗猛，意燈當放入， 勝者寶之上，若虛空入時， 遊戲有情亦，成就涅槃說。" 即若於風行門，于中脈上下門及九孔、毛孔等處，入遮風堅固門鎖融樂不變，當融樂不變成就時，以貪慾火燃亦令毛孔以外諸脈及諸根之精華白分融化，由輪次而來，至寶珠無勤繫縛，無勤至頂髻，遍及安住一切身份時，以白分遮諸根門及毛孔等外行諸門，紅分無外流，內聚下返，住于寶珠以上，由三印成就如是融樂不變。若於一切遍母及具鼻母內之黑暗及時火苦猛生處彼等所居處，意即心之光明分之空形猛火燈放入，由此勝者寶具三界影像而住于上方虛空分，以空形猛火上燃，初融明點，復明點返故，于自身內及外虛空中，欲天及勝義三有入而顯現時，有情印遊戲大貪行中住時，亦成為無漏涅槃得因。如是解說亦可，我之分別則為：果位時以具一切相空形顯現種種身而遊戲有情，以樂不變故成為殊勝涅槃，如是此隨念位亦僅成隨順義而思。

།དེ་ལྟར་ན་བདེ་བ་དང་ གཟུགས་བརྙན་ལས། མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་འགྲུབ་པོ་ཞེས། རང་གི་ཉམས་ མྱོང་ལ་བརྟེན་ནས། ནག་པོ་སྤྱོད་པ་བ་ང་ཉིད་སྨྲའོ། །དེ་ལྟར་ཡང་དཔལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ ལས། དབུ་མར་སྲོག་ནི་རབ་གཞུག་ཉི་མ་དང་བཅས་རི་བོང་ཅན་གྱི་སྒྲོད་པ་གཡས་དང་ གཡོན་ལ་བཅིངས། །ཕྱག་རྒྱ་རབ་ཏུ་འགྲོགས་ལ་སེམས་དང་མཆོག་གི་བདེ་བ་ལ་གནས་རྡོ་ རྗེ་ཡང་དག་བླང་བ་ཡང་། །པདྨར་རྡོ་རྗེའི་སྒྲའམ་རང་གི་ལག་གི་ཆུ་སྐྱེས་དག་གིས་གསོར་བ་ བདེ་པའི་སླད་དུ་སྟེ། །ས་བོན་གཏོང་བ་མིན་པའི་བདེ་བ་དེ་ནི་འཆི་བའི་འཇིགས་འཕྲོག་ དཔལ་ལྡན་བླ་མའི་ཞལ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་དོན་བསྟན་པ་ནི། ཆོས་གྱི་ཡི་གེ་དེ་དག་ལ། མི་གཡོར་གྱིས་ལ་ཡིད་སྦྱོར་ཞིག །དེ་མ་ཐག་ཏུ་རླུང་འཆིང་ཞིང་། ། ཡུལ་ལའང་རེ་བ་མེད་པར་འགྱུར། །གང་དུ་མཆོག་དང་ཁྱད་དགའ་གཉིས་མཐོང་བ། ། དབུས་དེར་ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེ་མཚོན་པར་གྱིས། །འདི་ལྟའི་མན་ངག་གལ་ཏེ་བསྒྲུབ་པ་ན། །དེ་ཚེ་ ཁྱིམ་བདག་མོ་རླུང་མི་གཡོ་འཆིང་། །རི་བོ་མཆོག་རྩེ་མཐོ་བའི་ཐང་། །གང་དུ་རི་ཁྲོད་གནས་ བཅས་པས། །སེང་གེ་ཡིས་ཀྱང་མ་མཆོད་ན། །གླང་ཆེན་རེ་བ་ལྟ་ཐག་རིང་། །ཞེས་པ་སྟེ། འདི་ལ་དོན་ཚན་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་རིམ་པའི་ངོ་བོ་ནི། ཝཾ་ཡིག་ཐིག་ལེ་ཞུ་ བ་ཨེ་ཡིག་སྟོང་གཟུགས་ཀྱི་ནོར་བུར་བཅིངས་པའི། །ཨེ་ཝཾ་ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེ་དེ་དག་ལ། ཡིད་ 10-142 མི་གཡོ་བར་སེམས་རྩེ་གཅིག་པར་གྱིས་ལ། བདེ་བ་ཆེན་པོའི་ཡིད་སྟོང་གཟུགས་ལ་སྦྱོར་ བར་གྱིས་ཤིག དེ་མ་ཐག་ཏུ་ལས་རླུང་ཉི་ཁྲི་ཆིག་སྟོང་དྲུག་བརྒྱ་ལས། གཅིག་ནི་ངེས་པར་ འཆིང་ཞིང་འགག་པར་འགྱུར་ཏེ། དེའི་ཚེ་ཁམས་དཀར་པོའི་ཆ་ཤས་གཅིག་ནོར་བུར་ བཅིངས་པས་གཙུག་ཏོར་དུ་ལོག་ཅིང་ཐིམ། དེ་རྗེས་དམར་ཆ་གཅིག་རང་ཤུགས་ཀྱི་གཙུག་ ཏོར་དུ་འཆིང་ནས། མར་ལོག་སྟེ་ནོར་བུར་ཐིམ་པས་དཀར་དམར་རླུང་གསུམ་གྱི་ཚོགས་པ། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པའི་སྟོང་པར་གྱུར་ནས་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྣང་བས་ཀུན་ཏུ་ཁྱབ་པས་ན། གཟུགས་སོགས་ཐ་མལ་གྱི་ཡུལ་རྣམས་ལ་རེ་བ་སྟེ་ཆགས་པ་སྤངས་ཏེ་མེད་པར་ཡང་འགྱུར་ རོ། །དེ་ཡང་དམར་པོ་ཐིམ་པས་ནི་ཡུལ་དང་། དཀར་པོ་ཐིམ་པས་ནི་དབང་པོ་དང་། རླུང་ ཐིམ་པས་ནི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཡིད་བྱེད་དང་བཅས་པ་མི་འགྱུར་བའི་ཐིག་ལེ་དང་བདེ་བ་ཟུང་ དུ་འཇུག་པའི་ངོ་བོར་གནས་གྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །འདིར་དེ་དག་ལ་ཞེས་འབྱུང་བ་ནི། མང་པོའི་ དོན་ལ་གཉིས་ཚིག་སྟེ། དག་ཅེས་པ་ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེ་དེ་ཡང་ཡང་བསྒོམ་པས། སྔ་ཕྱི་རྣམ་གྲངས་ མང་པོ་སྟེ། ལན་གཅིག་ཁོ་ན་མ་ཡིན་པའི་དོན་ནོ།

我來直譯這段藏文： 如是由樂與影像，成就無住涅槃者，我黑行者依自經驗而說。如是復于吉祥時輪中說："入中脈命與日俱，兔具者縛左右筋，與印極交心安住勝樂正取金剛亦，為樂蓮中金剛聲或自手蓮搖動故，彼無放種之樂奪死怖具德上師面。" 第二顯示三摩地義： "于彼諸法字，勿動而系意， 即時縛諸風，于境亦無慾。 何處見勝與殊樂二，彼中顯示法字相， 若修如是教授時，家主母風不動縛。 山王最峰高原處，若於山居所住時， 獅子尚且不供養，像王所愿遠可期。" 此有三要點。初者三摩地次第體性：縛瓦字明點融化于誒字空形寶珠，于彼誒瓦諸法字，意不動而專一，當以大樂意結合空形。即時於二萬一千六百業風中，必定縛止其一，爾時白分一分縛于寶珠故返融頂髻，其後一紅分自力縛于頂髻，返下融于寶珠，由白紅風三聚集，成為具一切相空，以智慧光明遍及故，於色等凡境之慾即貪已斷而無有。復由紅分融故境，白分融故根，風融故識及作意住于不變明點與樂雙運體性。此中所謂"彼等"者，表多數之二字，即由數數修習彼法字，前後多數非唯一次之義。

།གཉིས་པ་དུ་མཚམས་ནི། གང་དུ་ཞེས་ པའི་གང་ནི་སྤྱི་སྒྲ་ཡིན་ཡང་། འདིར་ཚིག་གྲོགས་ཀྱི་དབང་གིས། གཙུག་ཏོར་གྱི་ཐིག་ལེ་དབུ་ མའི་ལམ་ནས་བརྒྱུད་དེ་འོངས་པ་དེ། གང་ནོར་བུའི་རྩེ་མོའི་གནས་སུ་འོངས་པའི་དུས་སུ་ ཞེས་པའོ། །དེ་ཡང་དགའ་བ་དང་། རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་པའི་སྐད་ཅིག་མ་སྔོན་དུ་འདས། མཆོག་ དགའ་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་སྐད་ཅིག་མ་ཡང་འདས་མོད་ཀྱི། གཞན་གྱིས་བར་མ་ཆོད་པའི་ འདས་མ་ཐག་པའི་ཕྱིར་མཐོང་བ་ཞེས་བྱ། འདིར་ཁྱད་དགའ་ནི་མས་བརྟན་ཡིན་ཏེ། རྣམ་ ཉེད་ཁྱད་དགའ་དང་། འདིའི་བར་དུ་ཡང་དུས་གཞན་གྱི་བར་མཆོད་པའི་ཕྱིར་ཁྱད་དགའ་ མཐོང་ཞེས་བྱ་སྟེ། ལྷན་སྐྱེས་སྐད་ཅིག་མ་གཅིག་གིས་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཅར་ལ་ལྟ་བ་ཡིན་ཡང་། སྐད་ཅིག་ཐོག་མཐའ་གཉིས་ཀྱི་ལྟ་བའི་ཕྱིར་ཡང་། དགའ་བ་དང་ཁྱད་དགའ་གཉིས་མཐོང་ 10-143 བ་ཞེས་སྨོས་ཏེ། དཔེར་ན་ལག་སྡང་གི་འགྲོ་བ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །དེས་ན་མཆོག་ དགའ་དང་ཁྱད་དགའ་གཉིས་ཀྱི་བར་རམ་དབུས་དེར། །ཨེ་ཡིག་གིས་ཝཾ་ཡིག་བཅིངས་པའི་ ཆོས་ཀྱི་ཡི་གེ་མཚན་བྲལ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ཞུ་བདེ་དེས་རྣམ་པ་ཀུན་ལྡན་གྱི་གཟུགས་ལ་རྩེ་ གཅིག་ཏུ་དམིགས་པའི་དོན་གྱིས་མཚོན་པར་གྱིས་ཤིག །གལ་ཏེ་འདི་ལྟ་བུའི་མན་ངག་གིས་ བསྒྲུབས་པ་ན། དེའི་ཚེ་ཁྱིམ་ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱིའི་བདག་མོ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རླུང་མི་གཡོ་བར་གནས་པས་ ཐ་མལ་གྱི་རླུང་དབྱིངས་སུ་འཆིང་བར་འགྱུར་རོ། །འདི་ནི་མི་འགྱུར་བའི་ཐིག་ལེ་འཕྲལ་དུ་ འགྲུབ་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ། ཞུ་བདེ་འགྱུར་མེད་ཁྱད་པར་ཅན་སྒོམ་པའི་དུས་མཚམས་བསྟན་པ་ཡིན་ ལ། ལྷན་སྐྱེས་དེས་མཆོག་ཁྱད་གཉིས་མཐོང་བའི་གོ་དོན་དངོས་ནི། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ནོར་ བུར་དྲག་ཏུ་བཅིངས་པའི་སྐབས་དེར། ཐིག་ལེ་དེ་ལ་རྗེས་ཆགས་ཀྱི་མཐུས། འབར་ཞིང་གཡོ་ བའི་ཆ་ཅིག་ཀྱང་ཡོད། དྲག་ཏུ་བཅིངས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས། ཡར་ཟློག་ཚད་པའི་ཆ་ཅིག་ཀྱང་ ཡོད་དེ། ཉི་མའི་རླུང་འགྲོས་རང་འགྲོས་གཉིས་ཐུག་པ་དང་། གྱད་ཀྱིས་སྟག་མོ་བཟུང་བའི་ དཔེ་དང་སྦྱར་རོ། །དེ་ཡང་འབར་གཡོའི་ཆ་ཡོད་པས། རྩ་གནས་ན་གནས་པའི་དྭངས་མ་ གཞན་རྣམས་ཀྱང་ཞུ་ཚད་ཚད་པ། ཞུ་བ་ལ་ཕྱོགས་རུང་བ་ཡོད་པས། མཆོག་དགའ་ཡོད་ལ་ ཁད་ཀྱང་ཡོད་པ་ལྟར་སྣང་ལ། བཅིངས་པའི་ནུས་པས་ཐིག་ལེ་དེ་རྣམས་ཀྱང་། ཟློག་ཚད་ ཚད་པ་རང་གནས་སུ་ཐིམ་རུང་དུ་ཡོད་པས། ཁྱད་དགའ་འཆར་ཚད་པ་ལྟར་སྣང་བའོ། །འདི་ མ་གོ་ན། མཆོག་གི་མཐའ་དང་དགའ་བྲལ་དབུས། །ཞེས་འདོན་ཞིང་། བཤད་པ་ཡལ་ཡུལ་ འདྲ་བྱེ་པ་རྣམས། འདི་ང་ལ་བླ་མས་ཀྱང་མ་བཤད། ང་རང་གིས་ཀྱང་མ་གོ་ཟེར་བའི་དཔེ་ དང་འདྲ་ལ། འདི་གོ་ན་མཻ་ཏྲི་པས་ཀྱང་གཉིས་ཤོར་གཉིས་མཉམ་ཡང་སྐྱོད་མེད་དུ་སྒྲུབ་ཐུབ་ པ་ཡོད་དོ།

我來直譯這段藏文： 第二時分者："何處"之"何"雖為普遍語，然此中由語伴之力，謂頂髻明點由中脈道經來者，於何時來至寶珠頂處之時也。複次歡喜及種種剎那先已過去，勝喜異熟剎那亦雖已過，然由他無間隔故稱為見。此中殊喜即是下穩，乃至殊喜間亦有他時間隔故稱殊喜見，雖是俱生剎那一同視前後二者，然因剎那始終二者所見故，說見歡喜與殊喜二，猶如掌中行動然。是故於勝喜與殊喜二之間或中，以誒字縛瓦字之法字離相俱生融樂，以彼專一緣具一切相之形之義而顯示。若以如是教授修習時，爾時家主阿瓦度帝之主智慧風不動而住故，凡常風縛于界中。此乃不變明點速成之因，顯示修習融樂不變殊勝之時分，彼俱生見勝殊二之真實義者，于菩提心於寶珠猛力縛持之際，由隨著之力，于彼明點有一分熾然動搖，由猛力縛持之力，有一分上返量，如日風行自行二相遇，及力士執虎之喻。複次由有熾動分，脈中所住諸精亦融量量，有向融趣者故，似有勝喜亦似有殊，由縛持力彼等明點亦，可量返融于自住故，似現可生殊喜。若不解此，誦為"勝之邊際與離喜中"，而說似尋常者，如說此我上師亦未說，我自亦未解之喻，若解此，彌底亦能成就二失二等亦無動。

།གསུམ་པ་མཐར་ཐུག་པའི་གནས་སྐབས་ནི། རི་བོ་མཆོག་གི་རྩེ་དབུ་མའི་ཡས་ སྣ་གཙུག་ཏོར་གྱི་འཁོར་ལོ་དེ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྣང་བ་དཔག་ཏུ་མེད་པར་རོལ་ཞིང་རྩེ་བའི་གནས་ 10-144 ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཐང་ཆེན་པོའམ་མཆོག་གོ །གང་གནས་དེ་ལྟ་བུར་མི་ཤིགས་པའི་ཧཾ་ཡིག་ སོགས། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སུམ་བཅུ་རྩ་གཉིས་ཀྱི་རི་ཁྲོད་པ་དག་གནས་པར་བྱས་པའོ། །དེ་ ཡང་རི་རྩེའི་ས་བདེ་མོ་ལ་རི་ཁྲོད་པ་རི་དྭགས་རྔོན་པ་དག་སྡོད་པའི་དཔེ་ཚུལ་གྱིས་བརྡ་ ཐབས་མཛད་པའང་ཡིན་ལ། ཡང་རི་ཁྲོད་པ་ཞེས་པ་ཧེ་རུ་ཀ་དཔའ་བོའི་མཚན་གྱི་རྣམ་ གྲངས་སུ་མངོན་བརྗོད་སྣ་ཚོགས་གསལ་བ་ལས་བཤད་པ་ལྟར་ཡང་ཡིན་པས། ཧཾ་ཡིག་མི་ ཤིགས་པའི་ཐིག་ལེ་དཔལ་ཧེ་རུ་ཀའི་ངོ་བོ་དེ་གནས་པ་ལ་ཡང་བྱ་བས། སྦྱར་བའི་རྒྱན་ལྟ་ བུར་ཡང་རུང་ངོ་། །སེང་གེ་ནི་གདོང་ལྔ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། གདོང་དང་། སྦར་ཁྱིམ་བཞི་སྟེ་ལྔ་ཀས་ སྲོག་ཆགས་རེ་རེ་དུས་མཉམ་དུ་གསོད་ནུས་པས། གདོང་ངམ་ཁའི་བྱ་བ་བྱེད་པ་ལྔ་ཡོད་པའི་ ཕྱིར་རོ། །དེ་དང་མཚུངས་པར་འབྱུང་བ་ལྔའི་དཀྱིལ་འཁོར་ཅན་གྱི་ལས་རླུང་ནི། སེང་གེའི་ བརྡས་བསྟན་ཏོ། །གླང་ཆེན་ནི་ཕྱུགས་ཏེ། ཤིན་ཏུ་བླུན་པའི་གཏི་མུག་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་ཉི་ཟླ་ རོ་རྐྱང་གི་བྱེད་པ་ཅན་གྱི་རྩ་རླུང་ཐིག་ལེར་རྣམས་སོ། །དེ་ཡང་འགའ་ཞིག་ས་བོན་གྱི་ངོ་བོ་ དང་། འགའ་ཞིག་མངོན་འགྱུར་བ་དང་། འགའ་ཞིག་རྐྱེན་གྱི་ནུས་པའི་ངོ་བོར་གནས་པ་ ལས། ཁམས་གསུམ་སྲིད་པ་མཐའ་དག་གི་ཆོས་རང་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པ་རྣམས་ལ་སྔར་རོ་རྐྱང་ གི་དབང་བྱས་པའི་ཆ་ཤས་རེ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡོད་ཅིང་། ཁམས་ལྔའི་དྲི་མས་བསྒྲིབས་པ་ ལས། འདིར་རོ་རྐྱང་ཁམས་ལྔའི་ཆོས་རྣམས་གཙུག་ཏོར་ཏུ་ཐིག་ལེ་བཅིངས་པའི་ནུས་པས། རང་སངས་ལ་སོང་ནས་དབུ་མ་འབའ་ཞིག་གིས་དབང་བྱེད་པ་དང་། དྲི་བྲལ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ ཁམས་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་རོ་རྐྱང་དང་ཁམས་ལྔ་པོ་དེ་གཙུག་ཏོར་དུ་དྲངས་པའི་རྗེས་ ལ། བཅིངས་ཀྱང་འཆིང་མ་ནུས་པར་གཞན་དུ་སོང་བའམ། གནས་དེར་རྒྱས་པར་གྱུར་ན། གནས་དེ་ནས་མཆོངས་ཏེ་ཕར་སོང་བ་དང་འདྲ་ཡང་། དེ་རྣམས་གནས་དེར་སླེབས་ནས། ཐིམ་ཞིང་གནས་གྱུར་པ་ནི། གནས་དེ་ནས་མཆོངས་མ་ནུས་པར་ལུས་པའམ། མཆོངས་ཀྱང་ 10-145 ཕ་རོལ་ཏུ་མ་སླེབས་པར་ལྷུང་སྟེ་ཤི་བ་དང་འདྲ་བར་དགོངས་ན། མི་ཤིགས་པའི་རི་ཁྲོད་པ་ གནས་པའི་ཐང་དེར། ཁམས་ལྔའི་སེང་གེས་ཀྱང་མཆོངས་མ་ཐུབ་ན། རོ་རྐྱང་གི་སྟོབས་གླང་ ཆེན་གྱི་རེ་བ་ལྟ་ཡང་ཐག་རིང་སྟེ། རེ་ཐག་ཆད་དོ་ཞེས་པའོ། །དེ་ཡང་ཁམས་ལྔ་ཕྲ་ལ། རོ་ རྐྱང་རགས་པས། གནས་གྱུར་ཞིང་སྤོང་པ་ལ་དཀའ་མི་དཀའི་ཁྱད་པར་ཡོད་པ་ལྟར་སྣང་ བས། ཕྲ་བ་ཡང་གནས་གྱུར་ན་རགས་པ་ལྟ་ཅི་སྨོས། ཞེས་པའི་དོན་ནོ།

我來直譯這段藏文： 第三究竟時分者：殊勝山頂即中脈上端頂髻輪，彼為智慧光明無量遊戲之處故，為大平原或殊勝。于如是處住不壞之吽字等三十二菩提心之修行者。複次如山頂安樂地有修行者獵人等居住之喻義而作表示，又修行者者乃黑魯嘎勇士名之異名，如顯密種種明說中所說般，于不壞吽字明點吉祥黑魯嘎體性彼住亦可用，故亦可為修飾莊嚴。獅子謂五面者，以面及四爪五者同時能殺一一眾生故，有五如面或口之作用故。與彼相等具五大曼荼羅之業風，以獅子表示。像乃畜生，以極愚癡故，謂日月明點羅剛作用之脈風。複次彼等或有住種子體性，或有現行，或有住緣之力體性，由此三界輪迴一切法于自續中有者，先為羅剛所控之支分悉皆具足，由五界垢所障故，此中羅剛五界諸法由頂髻縛明點之力，自解脫已唯由中脈所控，成唯無垢智慧界。是故羅剛與五界彼引至頂髻之後，雖縛而不能縛而往他處，或於彼處增長者，如從彼處躍而遠去，然彼等至彼處后，融入轉依者，如不能從彼處躍而留，或雖躍而未至彼岸墜而死然。若如是思維，于不壞修行者所住平原彼處，五界獅子亦不能躍，則羅剛力象之期望亦遠矣，謂絕望也。複次五界細，羅剛粗故，于轉依斷除有難易之別似現故，細者若轉依則粗者何須言哉，此為其義。

།དེས་ན་ཏིང་ངེ་ འཛིན་གྱི་མཐར་ཐུག་ཏུ། རྩ་རླུང་ཐིག་ལེའི་བགྲོད་པ་ཐམས་ཅད་གཙུག་ཏོར་དུ་ཐིམ་ནས། ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་རྡོ་རྗེའི་རང་བཞིན་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་འགྲུབ་པའོ། ། གསུམ་པ་འཕྲོས་དོན་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་སྒོམ་པར་གདམས་པ་ནི། འདི་སྟེ་རི་མཆོག་ཏུ་ངས་ བརྗོད། དེ་ཉིད་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་གནས། བདེ་ཆེན་མ་ཐོབ་བར་དུ་འདིར། །ཀྭ་ཡེ་ལྷན་ཅིག་ སྐྱེས་དགའ་སྒྲུབས། ཞེས་པ་སྟེ། གཉིས་སུ་མེད་པའི་སྐུ་ཟུང་འཇུག་གི་ཡེ་ཤེས་འདི་ཉིད་དེ། ནམ་དུ་ཡང་མི་འཇིག་ཅིང་མི་གཡོ་ལ། རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་ཡང་བྲལ་བའི་ཕྱིར། རི་བོ་ མཆོག་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དུ་ངས་བརྗོད་དོ། །མདོ་ལས་ཀྱང་། བརྟན་རྣམས་རི་བོའི་སྤོ་དག་ ལས། ས་སྟེང་བྱིས་པ་རྣམས་ལ་བལྟ། །ཞེས་དང་། མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས་ཀྱང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་དེ་ནི་དེར་བཞུགས་ཏེ། །རི་དབང་མཐོ་སྟེང་བཞུགས་ཤིང་འགྲོ་ལ་གཟིགས། །ཞི་ལ་ མངོན་དགའི་འགྲོ་ལ་ཐུགས་རྗེ་ན། །སྲིད་ལ་མངོན་དགའི་སྐྱེ་བོ་གཞན་ཅི་སྨོས། །ཞེས་ གསུངས་པ་བཞིན། རང་ཉིད་བརྟན་ས་ཟིན་ནས་འབད་རྩོལ་དང་དཀའ་བ་མེད་པར་གཞན་ དོན་མཛད་པའོ། །དེ་ལྟར་ན་ཟུང་འཇུག་འདི་ཉིད། བདེ་བ་ཆེན་པོའི་གནས་འཕོ་འགྱུར་མེད་ པ་དེ་ཡིན་པས། བདེ་ཆེན་མ་ཐོབ་བར་དུ་ལམ་འདིར་ཞུགས་ནས་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་འབད་ པས་སྒྲུབས་པར་གྱིས་ཤིག ཀྭ་ཡེ་ཞེས་སོ། །དེ་འདྲའི་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་གནས་དེ་ཡང་ཅི་ཞེ་ན། གསུངས་པ། འགྲོ་ཀུན་ལུས་ངག་ཡིད་བསྡུས་ནས། །ཀྭ་ཡེ་དེར་ནི་རྣམ་འཕྲོ་དེ། །དེ་ཉིད་ 10-146 གཅིག་པུ་ཉམས་རྣམས་ཀྱི། །བདེ་ཆེན་རྗེ་བོ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འགྲོ་བ་ནི་ཕུང་པོ་ཁམས་སྐྱེ་ མཆེད་ལ་སོགས་པ་སྟེ། འཁོར་བའི་ཆོས་འདི་རྣམས་ཀུན་གྱི་རང་བཞིན་ནི། སྣང་སྟོང་རྣམ་པ་ ཐམས་ཅད་པའི་ལུས་དང་། གྲག་སྟོང་བརྗོད་བྲལ་གཞོམ་མེད་སྒྲ་སྐད་ཐམས་ཅད་པའི་ངག་ དང་། བདེ་སྟོང་ཐམས་ཅད་རིག་ཅིང་དམིགས་པ་མེད་པའི་སྙིང་རྗེའི་ཡིད་དེ། སྐུ་གསུང་ ཐུགས་རྡོ་རྗེ་དེ་ཡང་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་ངོ་བོར་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་ནས། ཡང་དེར་དག་པའི་སྣང་ བ་རབ་འབྱམས་འཁོར་འདས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྣམ་པར་འཕྲོ་བར་བྱེད་དེ། ཇི་སྐད་དུ། འཁོར་ ལོ་སྡོམ་པ་ལས། ཧེ་རུ་ཀ་དཔལ་རྒྱལ་ཆེན་པོ། །འདོད་པ་ཀུན་གྱི་དབང་ཕྱུག་གཙོ། །ཀུན་ཏུ་ ཕྱག་དང་ཞབས་ལྡན་ཞིང་། །ཀུན་ཏུ་སྤྱན་དང་དབུ་དང་ཞལ། །ཀུན་ཏུ་སྙན་ལྡན་འཇིག་རྟེན་ ན། །ཐམས་ཅད་གཡོགས་པས་རྣམ་པར་བཞུགས། །ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་རྗེས་མཐུན་པ་ གྲུབ་པ་དང་། དགྱེས་རྡོར་ལས། མཐོ་རིས་མི་ཡུལ་ས་འོག་རྣམས། །སྐད་ཅིག་གིས་ནི་ གཟུགས་གཅིག་འགྱུར། །ཞེས་སོ།

我來直譯這段藏文： 是故於三昧究竟時，一切脈風明點之執行皆融于頂髻，成就身語意三金剛自性無二智慧身。 第三支分義同生修習教誡者：此即我于殊勝山中說，彼即大樂之處，未得大樂之前於此，咄哉成就俱生喜。 無二身雙運智慧此者，以任時不壞不動，離諸分別故，我說即如殊勝山。經中亦云："諸堅實者從山峰，觀看地上諸凡夫。"又華嚴經亦云："彼菩薩安住于其中，如住山王高處觀眾生，悲憫樂於寂靜眾生，何況其他貪著有者。"如是自得穩固處已無勤苦作利他事。如是則此雙運，即是大樂無遷變處，故未得大樂前入此道已當勤修俱生，咄哉。若問如是大樂處復何者？所說：攝集一切眾生身語意，咄哉于彼即放光明，彼即一切諸覺受之大樂主也。 眾生者即蘊界處等，此等輪迴諸法一切之自性者，謂現空一切相之身與，響空離言不可壞一切音聲之語與，樂空一切了知無所緣大悲之意，即身語意金剛亦攝為大樂體性一，復于彼放清凈光明周遍輪涅一切相。如勝樂輪中所說："吉祥黑魯嘎大王，一切欲自在主尊，具足一切手足已，具足一切眼頭面，具足一切耳於世，以一切覆而安住。"如是義相順成就，又歡喜金剛云："天界人間地地獄，剎那即成一形相。"

།བདེ་བ་ཆེན་པོ་དེ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྗེ་བོ་སྟེ། གཙོ་ བོ་དང་། རྒྱལ་པོ་དང་། སྲོག་དང་། དྭངས་མ་དང་། ཆོས་ཉིད་ཡིན་ཅིང་། རང་བཞིན་དེ་ཉིད་ གཅིག་པུ་དེ་ཤེས་བྱ་ལ་སྲིད་ཚད་ཀྱི་ཉམས་འགྱུར་སྣ་ཚོགས་རྣམས་རོལ་ཞིང་སྣང་བར་བྱེད་ དོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། རྣལ་འབྱོར་མ་ཀུན་སྤྱོད་ལས། འགྲོ་བ་འདི་དག་སངས་རྒྱས་ལྔ་དག་ཉིད། ། གར་མཁན་དང་ནི་རི་མོ་བཟང་ལྟར་སྣང་། །གང་ཡང་དྲུག་པའི་སངས་རྒྱས་ཞེས་བྱ་བ། ། གཅིག་པུ་ཉམས་ནི་དུ་མས་གར་མཛད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་ཉིད་དོ། །མི་སློབ་པའི་ ཟུང་འཇུག་ནི་འབྲས་བུ་དངོས་ཡིན་ལ། སློབ་པའི་ཟུང་འཇུག་ཀྱང་དེ་དང་རྣམ་པ་འདྲ་བའི་ ཕྱིར། ཚིག་འདི་དག་གིས་འབྲས་བུའི་རྣམ་གཞག་ཀྱང་བསྟན་པ་ཡིན་ལ། ལར་ནི་ཚིགས་ བཅད་སྔ་མའི་འདི་སྟེ་རི་མཆོག་སོགས་ཀྱི་འཕྲོས་དོན་ནོ། །ཡང་གསུངས་པ། སྔགས་དང་ རྒྱུད་དག་གཅིག་ཀྱང་མི་བྱ་སྟེ། །གཉུག་མའི་ཁྱིམ་བདག་མོ་བླང་རོལ་པར་བྱེད། །ཇི་སྲིད་རང་ 10-147 ཁྱིམ་ཁྱིམ་མོ་མི་གནས་པ། །དེ་སྲིད་རིགས་ལྔ་དག་ལ་སྤྱོད་དམ་ཅི། །བཟླས་པ་སྦྱིན་སྲེག་ དཀྱིལ་འཁོར་ལས་འདི་ཡིས། །ཉི་མ་རེ་རེ་ཀུ་རེས་ཅི་ཕྱིར་གནས། །ཞེས་པ་སྟེ། སྤྲོས་བཅས་ ཀྱིས་སྔགས་དང་རྒྱུད་ཀྱི་སྦྱོར་བ་ལ་འཇུག་པ་གཅིག་ཀྱང་མི་བྱ་སྟེ། འབད་པར་མེད་པར་ཡུན་ ཙམ་རེས་རང་གཞན་གྱི་དོན་དཔག་ཏུ་མེད་པར་འགྲུབ་པར་འགྱུར་པའི་ལྷན་སྐྱེས་སྒོམ་པ་ དོར་ནས། དོན་མེད་དམ་དོན་ཆུང་ངུ་ཙམ་གྱི་ཕྱིར། ཀུ་རེ་རྩེད་མོ་དང་འདྲ་བའི་ལས་ཚོགས་ དང་འཇིག་རྟེན་པའི་དངོས་གྲུབ་སྒྲུབ་པའི་ཐབས། བཟླས་པ་དང་། སྦྱིན་སྲེག་དང་། དཀྱིལ་ འཁོར་གྱི་ལས་འདི་དང་འདིས། ཉི་མ་རེ་རེ་བཞིན་དུས་འདས་ནས་ཅིའི་ཕྱིར་གནས་ཏེ། ཟབ་ མོའི་ལམ་རྙེད་པའི་སྐབས་འདིར། རྣམ་གཡེང་དེ་དག་བྱེད་ལོང་མེད་དེ། དོན་ཆུང་ངུ་དེ་དག་ ལ་མགོ་མ་འཁོར་བར། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ལ་བརྩོན་པར་བྱ་དགོས་སོ། །གཉུག་མ་གདོད་ མའི་ཁྱིམ་བདག་མོ་རྣམ་པ་ཀུན་ལྡན་གྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་མོ་བླངས་ཤིང་ཐོབ་པར་བྱས་ནས། རྟག་ ཏུ་སྒོམ་པའི་ཐབས་ཀྱིས་རོལ་བར་བྱེད་དོ། །ཞེས་ཏེ། སློབ་དཔོན་བདག་ཉིད་ཀྱིས་དེ་ལྟར་ མཛད་པ་བཞིན་དུ། སྐྱེ་བོ་རྣམས་ལའང་དེ་ལྟར་སྒྲུབས་ཤིག །ཅེས་གདམས་སོ། །ཇི་སྐད་དུ། སེམས་ཀྱི་སྣང་བ་ཙམ་སྟེ་རང་གི་ཡིད་ལས་སྐྱེས་པ་མེ་ལོང་གི་ནི་གཟུགས་བརྙན་ལྟ་བུ་ཉིད། ། གང་ཞིག་མཐའ་དག་རྒྱལ་བའི་སྲས་དང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་བསྟེན་པ་རྣལ་འབྱོར་དབང་ པོས་བརྟེན་བྱ་སྟེ། །ཡེ་ཤེས་མེ་ལྕེ་རབ་ཏུ་རྒྱས་པ་དེ་ནི་བདུད་ཚོགས་ཡུལ་དང་བཅས་པ་ མཐའ་དག་སྲེག་བྱེད་ཅིང་། །ལུས་ལ་ཆགས་པ་ལ་སོགས་ཀྱང་སྟེ་རྣལ་འབྱོར་རྣམས་ལ་ལོ་ཡི་ སྦྱོར་བས་བདེ་ཉམས་སྟེར་བར་བྱེད། །ཅེས་གསུངས་སོ།

我來為您翻譯這段藏文。這是一段關於大樂和瑜伽修行的論述： 大樂是一切法的主宰，是主尊、君王、生命、精華和法性，而這唯一的自性在所有可知的領域中展現出各種各樣的變化形態。正如《瑜伽女行經》中所說："這些眾生即是五佛的本性，如同舞者和畫家所顯現。所謂第六佛，以一體現多種姿態而舞。"這就是其中的含義。 無學位的雙運是真實的果位，而有學位的雙運因與之相似，所以這些文字也闡述了果位的建立。而且這是承接前面偈頌"此即勝山"等內容的延伸義理。 又說："不應修持咒語與密續，應取本初主母而遊戲。只要自家主母不安住，何須修持五部諸尊眾？以此唸誦護摩壇城法，何須日日以戲論度時？" 這是說，不應執著于有相的咒語和密續修持，因為不用刻意努力，只要短暫時間就能無量成就自他利益的俱生修持被捨棄后，爲了無義或小義，如同遊戲般的事業積集和世間成就的方便——唸誦、護摩、壇城之法，為何要日復一日虛度光陰？在獲得甚深道法的當下，沒有時間做這些散亂之事。不要為這些小利而分心，應當精進于俱生法。應當獲得本初主母——具一切相的大手印，並且常以修持方便而遊戲。 這是說，如同上師自身如此行持一般，也勸誡眾生如此修持。如所說："唯是心的顯現，從自心所生，如同鏡中影像。一切佛子與諸佛所依止，瑜伽自在者應當依止。廣大智慧火焰能焚燒一切魔眾及境界，對身的貪著等，以年修持令瑜伽者得樂受。"

།འོ་ན་སྤྲོས་བཅས་ཀྱི་སྤྱོད་པའི་རིམ་ པ་སྔགས་དང་རྒྱུད་ཀྱི་སྦྱོར་བ་ལ་འཇུག་པ་ནི། རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོའི་སྤྱོད་པ་མ་ཡིན་ནམ། སྔགས་རྒྱུད་ཅིའི་ཕྱིར་སྤོང་སྙམ་ན། ཇི་སྲིད་རང་ཁྱིམ་རྩ་ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱིའི་ཁྱིམ་བདག་མོ་ཡེ་ཤེས་ ཀྱི་སྣང་བའི་གཏུམ་མོ་བརྟན་ཅིང་གཡོ་བ་མེད་པར་མི་གནས་པ། དེ་སྲིད་དུ་རིགས་ལྔ་དག་ལ་ 10-148 སྤྱོད་དམ་ཅི་སྟེ། སྤྱོད་པ་དེ་སྤྱད་ཀྱང་འབྲས་བུ་མེད་པས་སྤྱོད་དུ་མི་རུང་ལ། དེ་གྲུབ་ནས་ནི་དེ་ ཉིད་སྔགས་དང་རྒྱུད་དང་དཀྱིལ་འཁོར་སོགས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཡིན་པས། སྤྲོས་བཅས་ དེ་དག་ངེས་པར་སྤྱོད་དགོས་པའང་མིན་ལ། གཡེང་རྐྱེན་དུ་མི་འགྱུར་ན་དེ་དག་སྤྱོད་ཀྱང་ འགལ་བ་མེད་དེ། དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཡེ་ཤེས་དེའི་རྣམ་རོལ་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་ རིགས་ལྔ་ཞེས་པ་བཻ་རོ་དང་འགྱུར་གསར་ལས། དེ་སྲིད་འདོད་ཡོན་ལྔ་ལ་སྤྱོད། །ཅེས་བསྒྱུར་ ཞིང་། འགྲེལ་པར་མངོན་བྱང་ལྔ་ལ་བཤད་པའང་ཡོད་དེ། གཞུང་གི་ཚིག་དོན་ནི། སྤྲོས་ བཅས་ཀྱི་དུས་སུ་རིགས་ལྔ་ལས་བྱུང་བའི་ལས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་མོའམ། ཡང་ན་རྒྱལ་བ་རིགས་ ལྔའི་ཚོགས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་སྒྲུབ་པ་ལ་བྱ་དགོས་སོ། །དེས་ན་འདིར་ཉེ་རྒྱུའི་སྤྱོད་པ་ལ་ནི་ སྤྲོས་མེད་དང་། ཤིན་ཏུ་སྤྲོས་མེད་ཀྱིས་ཀྱང་ཆོག་པས། སྤྲོས་བཅས་ངེས་པར་དགོས་པ་མིན་ ཅིང་། ཕྱག་ཆེན་སྒོམ་པ་ལ་སྤྲོས་བཅས་གཡེང་རྐྱེན་དུ་མི་འགྱུར་ཞིང་། གཞན་དོན་དུ་འགྱུར་ ན་བྱེད་པའང་ཡིན་མོད་ཀྱི། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གཏུམ་མོ་མ་བཞེངས་པར་ལ། རྫོགས་རིམ་གྱི་སྤྱོད་པ་ དོན་ཆུང་བར་དགོངས་སོ། །དེས་ན་འདིས་ནི། དྲོད་ཆུང་ངུའམ། སྲོག་རྩོལ་གྱི་རིམ་པ་མ་ཐོབ་ བར་དུ། རྫོགས་རིམ་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྟར་སྣང་བྱེད་པ་ངན་སོང་གི་རྒྱུ་ཡིན་ཅིང་། དེ་ཐོབ་ཀྱང་དྲོད་ ཆེན་པོའམ་འཛིན་པ་ཕྲ་མོ་མ་ཐོབ་ཀྱི་བར་དུ་སྤྲོས་བཅས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་དཀའ་ལ་དོན་ཆུང་བ་ དང་། སྤྲོས་མེད་ཀྱི་སྤྱོད་པའང་དེ་དང་ཕྱོགས་འདྲ་ལ། སྤྱིར་ཤིན་ཏུ་སྤྲོས་མེད་ཙམ་ཡོད་དུ་ ཆུག་ཀྱང་། རྫོགས་རིམ་གྱི་ཤིན་ཏུ་སྤྲོས་མེད་ནི་སྐབས་དེར་མི་འབྱུང་ངོ་། །ཚིག་རྐང་གཉིས་ པོ་འདི། སྔགས་རྒྱུད་གཅིག་ཀྱང་མི་བྱ་བའི་དོགས་གཅོད་འཕྲོས་དོན་ཡིན་མོད། ལམ་གྱི་ བོགས་འདོན་སྤྱོད་པ་ཡང་ཟུར་གྱིས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ།

我來為您翻譯這段藏文。這是一段關於修行次第和瑜伽實踐的論述： 那麼，有相的行為次第，即進入咒語和密續的修持，難道不是大瑜伽的行為嗎？為何要捨棄咒續呢？只要自家中脈阿瓦度底的主母——智慧光明的拙火尚未穩固不動地安住之前，為何要修持五部呢？即便修持此行為也無果，故不應修持。在證得之後，由於那本身就是一切咒語、密續和壇城等的本性，因此不必一定要修持那些有相的法，若不成為散亂因緣，修持它們也無妨，因為那一切都將成為智慧的游舞。 此處"五部"一詞，在貝若扎那和新譯中譯為"直至享受五欲"，註釋中也有解釋為五種現等覺的說法。經文的字義是指在有相時期所修持的從五部所生的事業手印母，或者說是修持佛五部眾的壇城。 因此在此處近因的行為中，無相和極無相也可以，不一定需要有相，在修持大手印時，如果有相不會成為散亂因緣，且對利他有益的話也可以修持。但在智慧拙火未生起之前，認為圓滿次第的行為意義微小。 因此，這表明在未獲得小暖或氣功次第之前，表面上修持圓滿次第的行為是惡趣之因；即便獲得了這些，在未獲得大暖或微細執持之前，有相的行為艱難且意義微小，無相的行為也與此相似。總的來說，雖然可能有極無相，但在那個階段不會出現圓滿次第的極無相。這兩個偈頌雖然是咒續"一也不修"的釋疑延伸義，但也間接指出了道路進展的行為。

། ༄། །དོན་བསྡུའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ། གསུམ་པ་དོན་བསྡུའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ནི། །ན་ཆུང་མ་ལ་ཆགས་པ་དེ་མེད་ན། ལུས་ འདི་ཡིས་ནི་བྱང་ཆུབ་འགྲུབ་བམ་ཅི། །གང་གིས་བར་མེད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་དགའ་རྟོགས། ། 10-149 རིག་བྱེད་སྔོན་གྱི་རབས་ཀྱིས་ཅི་ཞིག་བྱ། །དེས་ནི་འགྲོ་བའི་རྣམ་རྟོག་མ་ལུས་དང་། །ང་ རྒྱལ་མ་ལུས་པ་ནི་འཇོམས་པར་གྱུར། །གཉུག་མའི་ཁྱིམ་བདག་མོ་བླངས་ནས། །རིན་ཆེན་ ཡིད་ནི་མི་གཡོར་བྱས། །ཀྭ་ཡེ་དེ་ཉིད་རྡོར་སེམས་མགོན། །དམ་པའི་དོན་དུ་བདག་གིས་ བརྗོད། །ཇི་ལྟར་ལན་ཚྭ་ཆུར་ཞུགས་པ། །དེ་ལྟར་ཁྱིམ་བདག་མོ་བླངས་སེམས། །དེ་དང་ གལ་ཏེ་ལྷན་ཅིག་ན། །ཀཱ་ཡེ་དུས་དེར་རོ་མཉམ་འགྱུར། །ཞེས་པ་སྟེ། སྔར་བསྟན་པའི་དོན་ ཐམས་ཅད་བསྡུ་ན། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་བདེ་བ་སྤེལ་བ་དང་། རང་སེམས་སྟོང་པ་མཉམ་ཉིད་ དུ་མཉམ་པར་འཇོག་པ་གཉིས་སུ་འདུས་ཤིང་། དེ་གཉིས་ཀྱང་ཐ་དད་རེས་འཇོག་ཏུ་མ་ཡིན། མཉམ་ཉིད་ཀྱི་སེམས་དེ་བདེ་ཆེན་དུ་ཤར་བར་བྱེད་དགོས། དེ་ཁོ་ནས་སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད་ རང་སངས་དང་། དོན་དམ་པའི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་མངོན་འགྱུར་དང་། ཟུང་འཇུག་གདོད་ མའི་མགོན་པོ་སྤངས་ཐོབ་མེད་པའི་ཚུལ་གྱིས་འཕྲལ་དུ་ཐོབ་པར་འགྱུར། ཞེས་འཆད་པ་ ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་ལས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་དང་། སྟོང་གཟུགས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་མོ་རྣམས་ ཀྱི་ན་ཆུང་མ་ལ་ཆགས་པའི་སྦྱོར་བ་སྒོམ་པ་དེ་མེད་ན། ཚེ་གཅིག་དང་ལུས་གཅིག་འདི་ཡིས་ ནི། ཟུང་འཇུག་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ཟུང་འཇུག་འགྲུབ་བམ་ཅི་སྟེ་འགྲུབ་པ་མེད་དོ། །དེ་ཡང་ སྟོང་གཟུགས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོས་ཐིག་ལེ་བཞུ་ཞིང་བཅིང་བ་མེད་ན། ལུས་གནས་གྱུར་བའི་ ཟུང་འཇུག་འགྲུབ་པ་མེད་ལ། སྟོང་གཟུགས་ཕྱག་ཆེན་གྱི་ནུས་པ་འཕེལ་བ་ལ་གཞན་གཉིས་ དགོས་ཤིང་། ཁྱད་པར་ཡེ་རྒྱ་མེད་ཀྱང་རུང་ཙམ་ཡིན་མོད། ལས་རྒྱ་ནི་ལན་ཅིག་ངེས་པའོ། ། དེ་ལྟར་ཡང་། ཕྱག་རྒྱ་འགྲོགས་པ་རབ་ཉམས་སྐྱེས་བུ་རྣམས་ཀྱི་སྐྱེ་བ་འདི་ལ་མཆོག་གི་ བདེ་བ་སྟེར་བ་མེད། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། སྐབས་འདིའི་ཕྱག་རྒྱ་ནི་ལས་རྒྱའོ། །དེ་ལྟར་གང་ གིས་བར་ཆད་མེད་ཅིང་རྒྱུན་མི་འཆད་པར། ཕྱག་རྒྱ་གསུམ་ལས་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དགའ་ བ་རྟོགས་ཏེ་བསྒོམ་པར་བྱ་ཡི། རིག་བྱེད་དང་སྔོན་རབས་ལ་སོགས་པ་ཐ་སྙད་མང་པོ་རྣམས་ 10-150 ཀྱིས་ཅི་ཞིག་བྱ་སྟེ་རྙེད་པ་དང་གྲགས་པའི་དོན་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉུག་མའི་ཁྱིམ་ བདག་མོ་སྤྲོས་བྲལ་ནམ་མཁའི་རྣལ་འབྱོར་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པར་ཤར་བ་དེ། དམིགས་ པའི་ཡུལ་དུ་བླངས་ནས། ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེ། ཡིད་ཐིག་ལེ་ནི་གཡོ་བ་མེད་པར་ བྱའོ།

我來為您翻譯這段藏文，這是一段總結偈頌： 總義偈頌 第三，總義偈頌： 若無對少女的貪著，以此身軀能成就菩提嗎？ 何人能證無間頓生喜，古時吠陀傳承有何用？ 它能摧毀一切眾生分別，以及一切我慢。 攝取本初主母后，使寶貴意識不動。 嗚呼！真實金剛薩埵怙主，我為勝義而宣說。 如同鹽入於水中，如是攝取主母心， 若與彼等同在時，嗚呼！彼時味同一。 這是說，若總攝前述一切義理，可歸納為增長大手印之樂和安住自心空性平等二者，這二者也並非分開輪替而修。應當使平等性心顯現為大樂。唯有如此，一切障礙自然清凈，勝義功德皆得顯現，並立即以無斷證之方式獲得雙運本初怙主。 此中，若無修持事業手印和智慧手印，以及空形大手印等少女貪著之瑜伽，以此一生一身，豈能成就雙運大手印之雙運？絕不能成就。而且若無空形大手印攝持精滴，也不能成就身之轉依雙運。為增長空形大手印之力，需要其他二者，尤其是雖然智慧手印可以不要，但事業手印則是必須一次的。 如是說："未與手印相伴之人，於此生中無法獲得殊勝之樂。"此處的手印指事業手印。如是，何者應當無間斷地修持從三印所生的俱生喜，何用眾多吠陀和古傳等言說，因為那些僅是爲了獲得名聞利養而已。 攝取本初主母——離戲虛空瑜伽一切相而顯現者之後，應當使如意寶珠般珍貴的心識明點不動。

།དེ་ལྟར་རྟག་ཏུ་འཆར་བའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་བདེ་པའི་སེམས་དེས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པའི་ཁྱིམ་བདག་མོ་བླངས་ནས། དེ་དང་དེ་གལ་ཏེ་ལྷན་ཅིག་ཏུ་སྒོམ་པ་ གོམས་པར་བྱས་ནས། མི་རིང་བར། ཇི་ལྟར་ལན་ཚྭ་ཆུ་ལ་ཞུགས་པ་དེ་ལྟར། དབྱེར་མེད་ རོ་མཉམ་ཟུང་འཇུག་ཏུ་འགྱུར་ཏེ། ཤིན་ཏུ་གོམས་པའི་དུས་དེར་སྐད་ཅིག་གཅིག་ལ་དེ་ལྟར་ མངོན་དུ་འགྱུར་རོ། །ཐིག་ལེ་མི་གཡོ་བར་བྱེད་པ་དང་། སྟོང་གཟུགས་བརྟན་པར་བྱེད་པའི་ ཐབས་ནི། ནམ་མཁའི་རྣལ་འབྱོར་དང་། ལས་རླུང་དགག་པའོ། །དེ་ལྟར་སྒོམ་པ་དེས་ནི་ འགྲོ་བའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ། འདོད་ཆགས་ཞེ་སྡང་ལ་སོགས་པ་མ་ལུས་པ་དང་། ང་རྒྱལ་ཞེས་ པ་ཅུང་ཟད་སྒྲ་ཡང་བར་བྱས་ཏེ། བདག་མེད་ལ་བདག་ཏུ་ང་རྒྱལ་བའི་བདག་འཛིན་དང་། བདེན་མེད་ལ་བདེན་པར་ང་རྒྱལ་བའི་དངོས་འཛིན་དང་། ཐ་མལ་གྱི་རྣམ་རྟོག་དང་འཛག་ བདེའི་བག་ཆགས་ཀྱི་བདག་ལ་ཆགས་པའི་ང་རྒྱལ་ལ་སོགས་པ་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མ་ ལུས་པ་ནི། ནམ་མཁའ་ལ་སྤྲིན་དེངས་པ་བཞིན་དུ། རང་སངས་པའི་ཚུལ་གྱིས་འཇོམས་པར་ འགྱུར་ལ། སེམས་ཉིད་གདོད་ནས་བདེ་བ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པར་བཞུགས་ཤིང་། ལམ་གྱི་ ཡེ་ཤེས་ལ་དེ་ལྟར་ཤར་བ་དེ་ཉིད། དཔལ་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་དང་པོའི་མགོན་པོ། སངས་ རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཡིན་ཅིང་། དེ་ཉིད་དམ་པའི་དོན་གྱི་གནས་ལུགས་མཆོག་ ཏུ་ཡང་། སྤྱོད་པའི་རྡོ་རྗེ་བདག་གིས་བརྗོད་ཅིང་བསྟན་ནོ། །ཀྭ་ཡེ་ཞེས་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ལ་བོད་ པར་མཛད་དོ། །རྡོ་རྗེ་ཞེས་པས་སྤངས་པའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་དང་། སེམས་དཔའ་ཞེས་པས་ རྟོགས་པའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་དང་། མགོན་པོ་ཞེས་པས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མགོན་དུ་ 10-151 གྱུར་པས་འཕྲིན་ལས་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མགོན་དུ་གྱུར་པས། ཆོས་དབྱིངས་ཀུན་ཁྱབ་ ཏུ་བསྟན་ཅིང་། ཡོན་ཏན་དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དོན་དམ་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བ་ཡིན་ནོ། །ཚིགས་སུ་ བཅད་པའི་མཛོད་རྫོགས་སོ།། །། འདི་ནི་ནག་པོ་སྤྱོད་པའི་ཞལ་སྔ་ནས་མཛད་པའོ། །ཞེས་པ་ནི་མཛད་བྱུང་ངོ་། །བཻ་རོ་ ཙཱ་ནའི་འགྱུར་ལ། རྣལ་འབྱོར་གྱི་དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོ་སློབ་དཔོན་ནག་པོ་སྤྱོད་པའི་རྡོ་རྗེས་ མཛད་པའི་དོ་ཧ་མཛོད་ཅེས་བྱ་བ་རྫོགས་སོ། །ཞེས་པ་སྣང་ངོ་། །རྒྱ་གར་གྱི་མཁན་པོ་དཱི་པཾ་ ཀ་ར་རཀྵི་ཏའི་ཞལ་སྔ་ནས་དང་། བོད་ཀྱི་ལོ་ཙཱ་བ་ཨཱ་ཙརྱ་མར་པ་ཆོས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་གིས་ བསྒྱུར་ཅིང་ཞུས་ཏེ་གཏན་ལ་ཕབ་པའོ། །ཞེས་པ་ནི་འགྱུར་བྱང་ངོ་། །འདིའི་པཎྜི་ཏ་དེ་ནི་བལ་ པོ་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་མེ་ཙ་གླིང་པར་གྲགས་པ་དེ་ཡིན་ལ། ལོ་ཙཱ་བ་ནི་མཁས་པ་མར་བ་དོ་པ་ ཞེས་གྲགས་པའོ།

我來為您翻譯這段藏文： 如是，通過恒常顯現的大手印俱生樂心，攝取一切相之主母后，若與彼等同時修習熟練，不久如同鹽溶於水般，將成為無二平等雙運，在極為熟練之時即刻如是現前。 使明點不動及穩固空形之方便是虛空瑜伽和遮止業風。如是修習則能摧毀眾生一切分別——貪嗔等無餘，以及我慢（此處略作輕聲）——于無我執我之我執、于無實執實之實執、尋常分別念和漏樂習氣的我愛我慢等一切煩惱無餘，猶如天空云消般自然摧滅。 本初安住一切相樂之自心，于道智如是顯現者即是吉祥金剛薩埵本初怙主、一切佛陀之體性，我持明金剛於此勝義實相之中宣說開示。以"嗚呼"呼喚眾生。"金剛"表斷德，"薩埵"表證德，"怙主"表示成為一切眾生之怙主而具事業，成為一切法之怙主而顯示遍及法界，此等一切功德皆由勝義所分別。偈頌藏圓滿。 此乃那洛巴尊者所著。這是作者來源。在吠盧遮那譯本中見到：瑜伽自在大師阿阇黎那洛巴金剛所著《道歌藏》圓滿。這是印度堪布燃燈護與藏地譯師阿阇黎馬爾巴法王所譯校而確定。這是譯跋。此中那位班智達即是尼泊爾大悲梅扎玲巴之稱者，譯師即是著名的智者馬爾巴多巴。

།ཡང་སྤྱོད་པའི་གླུའི་མཛོད་འགྲེལ་ཞེས་བྱ་བ་ན། གཞུང་འདིའི་ལུང་དྲངས་ པ་རྣམས་འགྱུར་ལེགས་ཁྱད་ཆེ་བར་འདུག་ཀྱང་། གཞུང་རྫོགས་པར་མི་སྣང་ཞིང་། འགྱུར་ ཁྱད་ཅི་རིགས་པ་མ་གཏོགས། རྒྱ་གར་བཻ་རོ་ཙཱ་ནའི་འགྱུར་དང་། འགྱུར་གསར་གཉིས་ལས་ མར་དོ་འགྱུར་ཉིད་དབྱིངས་ཆེ་ཞིང་བཟང་བར་མཐོང་ངོ་། །བོད་ཀྱི་མཁས་པ་གཞན་གྱིས་མ་ བཤད་པའི། །གཞུང་བཟང་འདི་ཡང་ཏཱ་ར་ནཱ་ཐས་བཤད། །དེ་ལྟར་བཤད་པའི་དགེ་བ་གང་ ཡིན་པ། །འགྲོ་ཀུན་བདེ་ཆེན་ཐོབ་པའི་རྒྱུ་རུ་བསྔོ། །ཞེས་སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་ནག་པོ་སྤྱོད་ པའི་དོ་ཧ་མཛོད་ཀྱི་རྣམ་བཤད། ཟབ་དོན་ལྡེ་མིག་ཅེས་བྱ་བ་འདི་ཡང་། རྒྱལ་ཁམས་པ་ཏཱ་ར་ ནཱ་ཐས་སྦྱར་བའོ།

我來為您翻譯這段藏文： 複次，在《行道歌藏注》中，雖然此論所引用的文句翻譯差異較大，但未見完整的論著，除了一些翻譯差異外，從印度吠盧遮那的譯本和新譯本兩者中，可見馬爾巴多巴的譯本更為廣大且優良。其他藏地智者未作解釋的此善論，也由達喇那他作了解釋。如是解釋所得之功德，迴向愿一切眾生獲得大樂。此乃大阿阇黎那洛巴《道歌藏》之註釋《甚深義鑰》，由遊方僧達喇那他所著。

། །།

看起來您發送的是一個空白的藏文文字(只包含藏文標點符號 ། །།)。這些標點符號在藏文中的含義是: ། - 類似於句號 །། - 類似於段落結束符 如果您有具體的藏文需要翻譯,請提供相關內容,我很樂意幫您翻譯。我會按照您要求的格式進行翻譯: 直譯成簡體中文 不對照輸出藏文 完整一次性輸出 "ཙནྡྲ་གོ་མི།"譯為"月官" 保持對仗形式 對於種子字和咒語會提供四種形式(藏文、梵文天城體、梵文羅馬擬音、漢語字面意思)