taranatha0112_教言寶鬘

多羅那他大師教言集JT12ཞལ་གདམས་རིན་ཆེན་འཕྲེང་བ་བཞུགས། 1-605 ༄༅། །ཞལ་གདམས་རིན་ཆེན་འཕྲེང་བ་བཞུགས། ཀྱཻ། སློབ་དཔོན་དུ་རང་གི་སེམས་འདི་བཟང་། །ལམ་སྣ་རུ་བླ་མ་རྗེ་འདི་བཟང་། །ལྟ་བ་ རུ་གང་ཤར་ངོས་འཛིན་བཟང་། །སྒོམ་པ་རུ་མ་བཅོས་སོ་མ་བཟང་། །ངན་པའི་སྤྱོད་པ་འདི་ འགོས་རེ་སླ། །ཁྲེལ་མེད་ཀྱི་གྲོགས་འདི་བློ་བྲིད་མཁས། །དུས་ངན་གྱི་མི་འདི་འཆར་ཁ་རྒོད། ། ཚེ་འདིའི་སྣང་བ་འདི་འབྲིད་རེ་རྐྱེན། །འདོད་ཡོན་དང་ཞེན་ཆགས་འདི་འདྲིས་ཁ་ཡང་། ། རིག་པ་རྣམ་རྟོག་འདི་ཅོལ་རེ་ཆུང་། །རང་འདོད་ཀྱི་བཏགས་པ་འདི་མ་ཚོར་རམ། །གཡང་ སར་ལྟུང་བ་འདི་མ་ཚོར་རམ། །འཁོར་བར་འཁྱམས་པ་འདི་མ་ཚོར་རམ། །ད་རེས་ལམ་སྣ་ 1-606 ཅིག་མ་ཟིན་ན། །གཏན་གྱི་རྡོག་སྣ་གཅིག་འདྲེད་དེ་མཆི། །ཆོས་བྱེད་དགོས་སྙམ་ཀྱང་རེ་བ་ ལུས། །ཚེ་ལོང་མེད་འདི་དོན་མེད་ཀྱིས་ངང་དུ་འདས། །དུས་ད་རེས་མདོ་མེད་གཅིག་མི་ འབྱུང་ངམ། །རང་འདོད་ཀྱི་ལྕགས་སུ་བཅུག་ནས་ཀྱང་། །སྡུག་བསྔལ་སྣ་དགུ་འབྱུང་བ་ ཉམས་རེ་ང་། །ལག་ལེན་མེད་པའི་བཤད་པ་དེ། །ཆ་མེད་རྒྱུས་གཏམ་སྒྲོག་པ་འདྲ། །དགོས་ དུས་ཕན་པ་མི་གདའ་འོ། །ཉམས་མྱོང་མེད་པའི་གདམས་ངག་དེ། །ཤོག་རིལ་དཔེ་རིལ་གྱི་ ཁུར་པོ་ཡིན། །ཡི་གེ་ཙམ་ལ་ལུས་ཏེ་མཆི། །ཐག་{གྲོད་[ཆོད་]མེད་པའི་ཉམས་རྩལ་དེ། ། སྤྲེའུ་ཤིང་ཁར་རྩེ་བ་དང་འདྲ། །ཟར་ཟིར་མང་ལ་དོན་གོ་ཆུང་། །རང་ངོ་ཤེས་པའི་རྣམ་རྟོག་ དེ། །རྫིང་བུར་རྡེའུ་སྐྱུར་པ་འདྲ། །ཡལ་ཡོལ་མེད་ཀྱང་རང་བཞིན་གྱི་དང་། །སེམས་ལ་མི་ ཕན་པའི་བཤད་རླབས་འདི། །ཁ་སྦྱང་མཁས་པའི་འཕྱོན་མ་དང་འདྲ། །ཟེར་ཚོད་དང་ལག་ ལེན་འཇོལ་ནས་ཐལ། །མི་རྟག་འཁོར་བའི་གནས་ཚུལ་ལ། །ཡིད་བརྟན་བྱེད་པ་ཚོ་དང་ འཁྲུལ། །དེ་བས་རྨི་ལམ་གྱི་རྒྱ་ཡིས་ཐོབ། །ལུས་མི་བརྟན་མྱུར་དུ་འཇིག་འཇིག་འདྲ། །ཤ་ རུས་ཀྱི་ཕུང་པོ་འདི་འགྱེས་འགྱེས་འདྲ། །ཁ་སྣའི་དབུགས་འདི་འཆད་འཆད་འདྲ། །མངའ་ རིགས་དང་ཕྱོགས་རིས་འདི་འཁྲུལ་འཁྲུལ་འདྲ། །ཕ་ཚན་དང་སྡེ་ཚན་འདིས་སླུ་སླུ་འདྲ། ། གཉེན་འབྲེལ་གྱི་གདུང་སེམས་འདི་འཇིག་འཇིག་འདྲ། །འཁོར་གཡོག་འདི་ཀུན་དང་ འབྲལ་འབྲལ་འདྲ། །སྡུག་བསྔལ་ན་ཚའི་ཚད་འདི་འཇིག་འཇིག་འདྲ། །རྣག་ཁྲག་གི་རྐྱལ་བུ་ འདི་རལ་རལ་འདྲ། །ཤ་ཁྲག་གི་སྤེའུ་འདི་འགྱེལ་འགྱེལ་འདྲ། །རྨ་ཤུ་བའི་མཁར་འདི་འཇིག་ འཇིག་འདྲ། །སྦྲང་མ་ཀུན་སྦྲང་རྩི་གསོག་གསོག་ནས། །དབྱར་སོས་ཀྱི་ཟླ་{ས་[བ་]དྲུག་ཀྱང་ ཐལ། །སྐད་ཅིག་གཅིག་ལ་གཞན་གྱིས་འདོན། །བུ་གསག་ལ་མ་དགའ་སྒྲུབ་པ་གྱིས། །ཕྱི་མ་ ངན་སོང་གི་འཐེན་ཐག་དང་། །ཚེ་འདིར་ཡང་ཡིད་བརྟན་མ་མཆིས་པས། །ཐ་མལ་གྱི་གཉེན་ ལ་གཏད་པ་མེད། །

我將為您翻譯這段藏文文獻。這是多羅那他大師的教言集中的《珍貴教言串》：珍貴教言串啊！作為上師，自心如此善妙！在道路上，上師尊如此善妙！在見地上，認知顯現如此善妙！在修行上，不造作自然如此善妙！惡劣行為如此容易染上，無恥的友伴如此善於誘惑，濁世的人們如此狂野，今生的顯現如此令人迷惑。欲樂與貪執如此熟悉，心識分別如此散亂，自我執著的標籤難道沒有察覺嗎？墮入深淵難道沒有察覺嗎？輪迴流轉難道沒有察覺嗎？此時若不把握正道，永恒的根基將徹底失去。雖想修法卻只剩期望，無常短暫的人生在無義中消逝。此時豈不會突然降臨？被自我慾望的鐵索束縛，各種痛苦生起真是可憐。無實修的言說，如同不懂裝懂的閑談，需要時毫無益處。無經驗的教言，只是紙張經書的重擔，僅停留在文字層面。無決斷的修行境界，如同猴子在樹上嬉戲，紛亂繁多而領悟甚少。已認知的分別念，如同向池中投石，雖無遮掩卻自然澄凈。對心無益的言論，如同能言善辯的妓女，說得做得相差甚遠。對無常輪迴的實相，寄予希望者皆已迷惑，不過如夢幻泡影。身體無常如即將毀壞，血肉之軀如即將分離，口鼻呼吸如即將斷絕。權勢與偏袒如即將迷亂，親族與部落如即將欺騙，親眷的思念如即將破滅。隨從眷屬皆將別離，痛苦疾病之量將消逝，膿血之囊將破裂，血肉之軀將倒塌，瘡疤之城將毀壞。蜜蜂們積聚蜂蜜，春夏六月也已過去，剎那之間被他人取走。孩子啊，不要貪戀積累而要修行！來世惡趣的牽引繩索，今生亦無可依靠，世俗親眷不足託付。

།ཐ་མལ་གྱི་གཉེན་ ལ་གཏད་པ་མེད། །བུ་གཉེན་གྱི་གཙོ་བོར་བླ་མ་བསྟེན། །ཐབས་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་བཏུལ་ཀྱང་ 1-607 ཐུལ་བར་དཀའ། །དགྲ་བཏུལ་བས་རང་ཉིད་དམྱལ་བར་ལྷུང་། །བླུན་པོ་ཀུན་མདུན་མའི་ འཆུག་ལུགས་ལ། །དགྲ་ཕྱི་ནས་མ་འདུལ་རང་སེམས་ཐུལ། །དུས་གསུམ་གྱི་རྒྱལ་བའི་ གཤེགས་ཤུལ་དེ། རྩེ་གཅིག་ཏུ་སྒོམ་པ་ཡིན་ལགས་ཀྱང་། །མི་འདི་ཀུན་ཐ་སྙད་ལ་དགའ་ དགའ་འདྲ། །བུ་ཐ་སྙད་ལ་མ་དགའ་རྩེ་གཅིག་བསྒོམས། །དོན་ནི་རྩེ་གཅིག་ཏུ་སྒོམས་ན་ཆེ། ། གདམས་ངག་ཀུན་གྱི་གཙོ་བོ་དེ། །ཞེན་མེད་དང་བྱ་བཏང་འདི་ལགས་མོད་ཀྱང་། །མི་འདི་ ཀུན་ཟང་ཟིང་ལ་དགའ་དགའ་འདྲ། །བུ་ཟང་ཟིང་ལ་མ་དགའ་ཆོས་ལ་འབུངས། །སོ་མ་རང་ དགར་སྐྱོང་བ་འདི། །ཆོས་ཀུན་གྱི་དགོངས་པ་ཡིན་ལགས་ཀྱང་། །དམིགས་བཅས་ལ་མི་འདི་ དགའ་དགའ་འདྲ། །སེམས་བཅུར་ཐག་མ་གཏོང་རང་དགར་ཞོག །ནན་ཏན་གྱིས་གཏན་ལ་ དབབ་རྒྱུ་སྟེ། །རང་གི་སེམས་ཉིད་ཡིན་པ་ལ། །ཁ་ཕྱིར་ལྟ་ལ་དགའ་བ་འདི་ཡ་རེ་ཆ། །རང་ངོ་ ལ་ལྟོས་དང་སྐལ་ལྡན་གྱི་བུ། །ཚེ་གཅིག་གི་སངས་རྒྱས་འགྲུབ་པ་སྟེ། །གསང་སྔགས་ཀྱི་ཟབ་ ལམ་ཡིན་ལགས་ཀྱང་། །འདི་ཀུན་གྱི་བློར་མི་ཤོང་བ་གདའ། །བུ་ཟབ་མོའི་ཆོས་ལ་དག་སྣང་ སྦྱོངས། །འཁོར་འདས་ངོ་བོ་རོ་གཅིག་འདི། །སྤྲོས་དང་བྲལ་བ་གཅིག་ཡིན་པ་ལ། །བློ་བྱས་ སྒོམ་པ་ནི་རྒོད་རེ་བྲོ། །བུ་གཅེར་མཐོང་ངོ་ཤེས་ཕྱོགས་མེད་དུ་སྐྱོངས། །ཡིད་ཆེས་ཀྱི་དད་པ་ སྐྱོན་མེད་འདི། །གདམས་ངག་ཟབ་མོའི་སྣོད་ཡིན་ཀྱང་། །རང་བློས་རྒྱས་བཀབ་ཀྱི་ཕོ་ཚོད་ འདི་འཁྲུལ། །བུ་དད་པ་ངོ་ལྐོག་མེད་པར་སྦྱོངས། །མི་རྟག་འཆི་བ་བསམ་པ་འདི། །ཆོས་ཀྱི་ སྐུལ་མར་གདའ་བ་ལ། །འདི་ཀུན་གྱི་རྣ་བར་མི་སྙན་པ་གདའ། །སྙན་པ་ལ་མ་སེམས་དོན་ལ་ ལྟོས། །ཆོས་ཉམས་སུ་བླང་བའི་འབྲས་བུ་དེ། །རང་སེམས་ཐུལ་བ་གཅིག་དགོས་པ་ལ། ། ཆོས་ཕྱིར་དུ་འཐབ་མོ་འོང་བ་ཞིག་གདའ། །ཆོས་དང་སེམས་སུ་འདྲེ་བ་གཅིག་འཚལ། །ཐོས་ པ་བྱས་པའི་འབྲས་བུ་དེ། །ཉམས་སུ་ལེན་པ་ཅིག་ཡིན་པ་ལ། །སྡེ་རིགས་ཀྱི་རུ་དཔོན་ཅིག་ དོན་དུ་གཉེར། །བུ་ཁ་དྲག་ལ་མ་དགའ་ཉམས་སུ་ལོང་། །གདམས་ངག་དཔེ་རིས་ཀྱི་ཚིག་ 1-608 ཙམ་གྱི། །ཉམས་མྱོང་མེད་པར་སློབ་མར་འཁྲིད། །ལོང་བས་ལོང་ཁྲིད་བྱེད་པ་མ་ལགས་ སམ། །དཔེ་རིས་ལ་མ་ལྟ་བསྒོམ་པ་ཅིག་འཚལ། །ཀུ་རེ་དང་ཀྱལ་ཀའི་ཕྱིར་དུ་ཡང་། །སྡིག་ པ་རྔམ་པོ་ཆེ་གསོག་པ་མཐོང་། །བཟང་འཛིན་གྱི་རློམ་སེམས་ཆེ་བ་ཡང་། །ཆོས་ཀྱི་ཐ་མ་སྡིག་ ལ་སྐྱེལ། །ཆོས་མི་ནུས་ཟེར་ནས་སྐྱུར་སྐྱུར་བ། །ད་རེས་མི་ཁོམ་འདུག་ཅེས་བཞག་བཞག་པ། ། ལོང་ཡོད་དོ་སྙམ་ནས་དོར་དོར་བ། །ང་གཞོན་ནུ་ཡིན་སྙམ་ཁེངས་ཁེངས་པ། །བདེན་མི་ བདེན་ཐེ་ཚོམ་ཟོས་ཟོས་པ། །

我將繼續翻譯這段文獻：孩子啊，應以上師為親眷之首。雖用種種方法降伏卻難以調服，降伏敵人反使自身墮入地獄。愚者們對前程的迷失，不要降伏外敵而應調伏自心。三世諸佛的足跡，雖是一心專注修持，眾人卻似喜好言詞。孩子啊，莫貪言詞而專一修持。若能專一修持實為重要。一切教言之根本，雖是無執著和放下，眾人卻似貪戀財物。孩子啊，莫貪財物而精進修法。自然隨意安住，雖是一切法之密意，眾人卻似喜好有所緣。心莫放逸而隨意安住。應當認真決斷，雖是自心本性，向外攀緣可嘆！具緣之子啊，觀照自性。雖是一產生佛，密咒深道所在，這些人卻似難以領悟。孩子啊，對深法修習清凈觀。輪涅本性一味，雖是離戲一體，造作修持真可笑。孩子啊，直視本性無偏地修持。具信無垢之信心，雖是甚深教言之法器，自以為是的判斷卻已迷亂。孩子啊，修習無表裡之信心。思維無常死亡，雖是修法之動力，眾人卻似不愛聽聞。莫重悅耳而應觀實義。修持佛法之果，雖需調伏自心，卻似為法而起爭執。應使法與心相融合。聞法之果，雖是實修，卻為部族首領而追求。孩子啊，莫貪高位而應實修。僅憑教言文字，無有經驗而攝受弟子，豈非盲人引導盲人？莫觀文字而應修持。即便爲了戲謔玩笑，也見積累大罪。善慢自得之心，也使正法墮入罪業。說修法無力而放棄，說現在無暇而擱置，認為有閑暇而拋棄，自恃年輕而傲慢，對真偽生疑而遲疑。

བདེན་མི་ བདེན་ཐེ་ཚོམ་ཟོས་ཟོས་པ། །འཆོར་རང་མཐོང་སྐྱེས་ནས་བོར་བོར་བ། །ཕྱིས་བྱེད་དགོས་ སྙམ་ནས་ལུས་ལུས་པ། །ང་གཞན་དབང་ཐལ་ཞེས་ཟེར་ཟེར་བ། །ཐང་ཆད་པར་འདུག་ཅེས་ ཉལ་ཉལ་བ། །རྗེ་མཚན་ལྡན་བླ་མ་བརྗེད་བརྗེད་པ། །རྒྱུད་ཡིད་གཉིས་ཀྱི་ཚེར་མས་གང་ གང་བ། །རྟག་མི་ཐུབ་པའི་གསར་འགྲོགས་བྱེད་བྱེད་པ། །ལྐོག་མི་ཐུབ་ཚུལ་འཆོས་བྱེད་བྱེད་ པ། །སྡིག་ཤེས་བཞིན་ཁྱད་དུ་གསོད་གསོད་པ། །ཆོས་བརྒྱད་ཀྱི་གྲྭ་ཟུར་རྒྱས་རྒྱས་པ། །མཚན་ ལྡན་གྱི་བླ་མ་མཇལ་དུས་སུ། །ཡིད་གཉིས་དང་ལོག་རྟོག་བྱེད་བྱེད་པ། །ཟབ་དོན་གྱི་ཆོས་ དང་མཇལ་བ་ལ། །གཡེངས་མའི་ལམ་ལ་ལུས་ལུས་པ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་ཉམས་ལེན་དུ་ བྱེད་རྒྱུ་ལ། །ཐེག་པ་ལ་བཟང་ངན་འབྱེད་འབྱེད་པ། །ཆོས་ལ་ཕྱོགས་རིགས་སུ་སྤྱོད་སྤྱོད་པ། ། ད་བླ་མའི་འཁྲུལ་བ་མི་རྟོག་འཚལ། །གཞན་རྒྱུད་ལ་ཕོ་ཚོད་མི་རྒྱག་འཚལ། །རང་གི་ཡོན་ ཏན་ལ་མི་རློམ་ཞིང་། །གཞན་གྱི་སྐྱོན་ལ་ཡང་མ་རྟོག་ཅིག །ང་རྒྱལ་གྱི་རི་རྩེ་མ་འགྲིམ་ཅིག ། སྙེམས་བྱེད་ཀྱི་ཞགས་པས་མ་འཆིང་ཞིག །ཆོས་བརྒྱད་ཀྱི་སྨིག་རྒྱུ་འདིས་སླུ་སླུ་འདྲ། །འདོད་ ཡོན་འདམ་ལ་མ་བྱིང་ཞིག །ཁ་ལྟའི་གཡང་ལ་འཆོར་ཉེན་གདོག །ལས་འབྲས་ཁྱད་དུ་མ་ གསོད་ཅིག །སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ཡུད་ཙམ་ལ། །ལོང་ཡོད་ཀྱི་སྐབས་ཅིག་མེད་མེད་འདྲ། ། མཚན་ལྡན་གྱི་བླ་མ་རིན་ཆེན་འདི། །ཨུ་དུམྦ་ར་ལྟར་དཀོན་པོ་ཅིག་ལགས། །དང་བ་ཁམས་ གསོ་ནུས་པ་གཅིག་འཚལ། །ཚེ་འདི་ཡི་ཁེངས་གྲགས་ལ་སྤྱོད་མཁན་ནམ། །ཟོག་རྒན་གཅིག་ 1-609 དང་འཕྲད་ཉེན་གདོག །སེམས་གཉུག་མ་དོན་གྱི་འདུག་ལུགས་ལ། །ལྟ་རྒྱུ་མེད་ཀྱང་བྱར་ ཅིག་འཚལ། །དམིགས་པ་མེད་པའི་སྙིང་རྗེ་ལ། །ཕྱོགས་རིས་མེད་པ་གལ་རེ་ཆེ། །གཞི་རང་ བཞིན་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་དེ། །སྐྱེ་མེད་དུ་རྟོགས་ན་ཆོས་སྐུ་ཡིན། །བློ་བྱས་སུ་ཤོར་ན་གོལ་བ་ ཡིན། །རྐྱེན་གྱི་འཆར་སྒོ་སྣ་ཚོགས་འདི། །སྤྲུལ་སྐུ་ལགས་པས་རང་སར་ཞོག །ཐོབ་བྱ་རུ་ བཟང་འཛིན་མ་བྱེད་ཅིག །གདོད་མའི་རང་བཞིན་ཟུང་འཇུག་དེ། །གཞི་རང་སེམས་ལོངས་ སྤྱོད་རྫོགས་པ་ཡིན། །རྐྱེན་གྱིས་མ་བཅོས་སོ་མར་ཞོག །སྣང་སེམས་དབྱེར་མེད་དུ་མ་ཤར་ ན། །བདེ་གསལ་མི་རྟོག་སྐྱོང་བདེ་ཡང་། །འཁོར་བའི་སྒྲུབ་ཐབས་ཅིག་ལགས་པས་ཕན་མི་ གདའ། །ལོངས་སྤྱོད་རྣམ་གཡེངས་ཀྱི་རླུང་པོ་ཡིན། །མངའ་རིས་ཀུན་འཇའ་ཚོན་གྱི་རི་མོ་ ཡིན། །རང་གཞན་ཞེས་བཙལ་པས་མ་རྙེད་ན། །འགྲོ་དོན་རང་གང་ལ་གང་གིས་བྱེད། །དེ་ ཙམ་ན་སྙིང་རྗེའི་གཞན་དོན་ཡོང་། །སྤུ་གྲི་ལ་སྦྲང་རྩི་ཆགས་པ་བཞིན། །བདེ་སྐྱིད་ལ་ཆགས་ ཞེན་མི་འཚལ་ལོ།

對真偽生疑而遲疑，見到衰敗而拋棄，想著以後再做而拖延，說是身不由己而推脫，說是疲憊而躺臥，忘記具相上師，心被疑惑之刺充滿，總是結交靠不住的新友，總是虛偽地示現不能，明知是罪業卻輕視，八法俗務日益增長，面見具相上師時，卻生疑惑邪見，遇到甚深法義時，卻滯留于散亂之道，於一切法應當實修，卻分別乘法高下，修法卻有門戶之見。今當不思上師過失，不妄測他人根器，不執著自己功德，也莫觀察他人過失。莫攀登傲慢之峰，莫為我慢繩索所縛，八法如幻似能欺惑，莫沉溺欲樂泥淖，恐墮入炫耀深淵，莫輕視因果！佛陀教法剎那間，似無閑暇時機。具相上師珍寶，如優曇缽羅花般稀有。應具足凈信之力，今生追求名聞利養者，恐遇老練騙子。心性本初實相中，雖無可觀仍當觀照。無緣大悲中，無偏私極重要。本然自性任運基，若證無生即法身，若落造作即迷失。種種緣起顯現，是化身故隨其安住。莫執著所得為善。本初自性雙運，本心即圓滿報身，不為緣所改而任其自然。若現象與心性未顯無別，雖修持樂明無念，亦是輪迴修法故無益。受用即散亂之風，一切境界如彩虹圖畫，若尋自他而不得，利他事業由誰向誰作？彼時悲心利他自生，如劍上沾蜜，不應貪著安樂。

།དུས་རེ་ཞིག་མི་ཚེ་འདི་ལ་ཡང་། །རང་བས་གཞོན་པ་ཡང་ཇི་ཙམ་ཞིག་ཤི། མཉམ་པ་དང་རྒན་པ་ཡང་ཇི་ཙམ་རང་འདས། །དེ་ཡང་ཡང་ཐུགས་བསམ་མཛད་པ་ཞུ། ། ཉོན་མོངས་དང་རྣམ་རྟོག་ཅི་བྱུང་ཡང་། །སེམས་ལ་བལྟ་བ་འདི་ཁེ་རེ་ཆེ། །རྣམ་རྟོག་དང་ སྡིག་པ་རང་རླག་ལ་འགྲོ། །ལྟ་བ་དང་སྒོམ་པ་ཡེངས་ཐུབ་དགོས། །སྤྱོད་པ་ལ་སོ་ཐུབ་ངོ་ལྐོག་ མེད། །གདམས་ངག་ལ་རང་བྱན་ཆུད་པ་ཞུ། །ཆོས་ཁ་ཕྱིར་དང་ཚིག་ཕྱིར་མ་འབྲང་ཅིག །མོ་ རྩིས་ཀྱི་འགྲོ་དོན་མ་སྐྱོང་ཅིག །ཕྱོགས་གཟུང་གི་ཕན་འདོག་མ་བྱེད་ཅིག །ཉོན་མོངས་རང་ ཡན་ལ་མ་གཏོང་ཅིག །ཞེ་འདོད་ཀྱི་འཕྲིན་ལས་མ་སྐྱོང་ཅིག །མིག་མཐོང་གི་མངོན་ཤེས་མི་ འཚལ་ལོ། །མཉམ་རྗེས་མེད་པར་སྒོམས་ཤིག་ཨང་། །བདུད་ཀྱི་ཞགས་པས་ག་ལ་ཟིན། །ང་ བཟང་གི་མཐོ་གནོན་མི་བྱ་ཞིང་། །སྙིང་རྗེ་ལ་ཁག་གཏང་གི་ཞེན་ཆགས་སྡང་། །ཟུར་མགོ་མ་ རགས་གང་དགའ་ཐོང་། །ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ཚུལ་འཆོས་ནོར་ཉེན་གདའ། །ཤུགས་འབྱུང་གི་ 1-610 སྤྱོད་པ་ངོ་མཚར་ཆེ། །འགྲོ་སྡོད་བྱ་བྲེལ་ཅི་བྱུང་ཡང་། །ཡེངས་པ་མེད་ན་སྒོམ་ཆེན་ཡིན། ། སྤྲོས་བྲལ་གྱི་ལྟ་བ་བཤད་ཙ་ན། །ལྟ་བ་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་ལགས། །ནམ་མཁའ་མཐའ་དབུས་ མེད་པ་ཡིན། །འཁོར་བ་མྱང་འདས་རང་བཞིན་མེད། །གཉིས་ཀར་འཁྲུལ་བའི་ཆོས་སུ་སྣང་། ། སྤང་བླང་མེད་པའི་དོན་གཅིག་རྟོགས། །ཞེན་མེད་ཀྱི་སྒོམ་པ་བཤད་ཙ་ན། །སེམས་དང་སྣང་ བ་རྣམ་རྟོག་གསུམ། །ཆུ་ལ་ཆུ་བཞག་བཞིན་དུ་ཐལ། །མཉམ་རྗེས་རོ་གཅིག་དམིགས་གཏད་ བྲལ། །ལྟ་ཉུལ་རྩོལ་བ་མི་དགོས་སོ། །མན་ངག་གི་རྒྱལ་པོ་དྲན་པ་ཡིན། །སྤྱོད་པ་ཤུགས་ འབྱུང་བཤད་ཙམ་ན། །འཛིན་ཞེན་མེད་པ་གུ་རེ་ཡངས། །ཕྱོགས་མེད་དུ་སྤྱོད་པ་ཉམས་རེ་ དགའ། །ངོ་ལྐོག་མེད་པས་འཚང་རེ་ཆུང་། །བུ་ཆུང་བཞིན་དུ་ལྷུག་པར་བཞག །བཟའ་གཏད་ དང་བྲལ་བ་སྨྱོན་པ་འདྲ། །བླང་དོར་མེད་པའི་གནས་ལུགས་རྟོགས། །ལས་བྱས་ཀྱང་བྱར་ མེད་ངང་དུ་གདའ། །བསགས་ཀྱང་སོགས་པར་མི་གདའ་འོ། །འབྲས་བུ་ལྷུན་གྲུབ་བཤད་ ཙམ་ན། །བཟོ་བཅོས་མེད་པའི་རང་སེམས་འདི། །དུས་གསུམ་རྒྱལ་བའི་དགོངས་པར་ གདའ། །བཅོས་མའི་སངས་རྒྱས་འཁྲུལ་པ་ཡིན། །སངས་རྒྱས་ལ་རེ་དོགས་མི་འཚལ་ལོ།

我來翻譯這段文獻：有時在這一生中，比自己年輕的有多少已死，同輩與年長的又有多少已逝。請您對此反覆思量。無論生起何種煩惱和妄念，觀察心性此事大有益處。妄念與罪業自行消亡，見解與禪修當能不散亂，行為要守護無表裡之分，祈請教言自然通達。莫隨於表面佛法與詞句，莫依卜算度化眾生，莫做偏袒之利益，莫放縱煩惱自行，莫修私慾事業，不求眼見神通。當修無有正行與后得！魔之繩索豈能縛？不以我善而壓他，悲心中生仇恨執著嗔，隨意放任不謹慎。戒律與偽裝易混淆，任運而行甚稀有。行住匆忙無論何事起，若無散亂即是大修行者。當說離戲見解時，見解如虛空，虛空無邊無中，輪迴涅槃無自性，二者顯為迷亂法，證悟無取捨之一義。當說無執著禪修時，心、顯像、妄念三者，如水注水而融入，正行后得一味離所緣，不需觀察勤作。教授之王即正念，當說任運而行時，無執著故多舒坦，無偏向而行甚悅意，無表裡故少擁擠，如嬰兒般自然安住，離所依如瘋人般，證悟無取捨實相，雖造業亦住無作性中，雖積累亦無所積。當說任運果位時，無造作之自心，即是三世佛之密意，造作之佛是迷亂，于佛陀莫生希懼。

། བླ་མ་ཆོས་སྐུར་མ་མཐོང་བའི། །མོས་གུས་དེ་ཕྱོགས་ཞེན་ཟང་མ་ལགས། །སྙིང་རྗེ་མེད་པའི་ སྟོང་རྐྱང་དེ། །ཆད་ལྟ་ཟང་མ་ཅིག་མ་ལགས་སམ། །སེམས་ཅན་ལ་གནོད་ཀྱང་མི་འཛེམ་ པའི། །བཙུན་ཚུགས་དེ་ཚུལ་འཆོས་མ་ལགས་སམ། །ཉེ་རིང་མེད་པ་མ་བྱུང་ན། །ཕན་སེམས་ བྱེད་པ་འདོད་ཞེན་ཡིན། །ཟས་གོས་ལ་ཞེན་པ་ཇེ་རྒྱས་ལ། །འཛིན་ཆགས་མེད་ཅེས་མ་ཟེར་ ཅིག །རྒྱུ་འབྲས་ལས་ལ་མི་འཛེམ་ན། །ཐོས་སྒོམ་ཀུན་ཆུ་ལ་ཕོ་བ་ལགས། །སེམས་ཆོས་སུ་ སོང་བ་ཞིག་མ་བྱུང་ན། །མན་ངག་ཀུན་ཚིག་ཕྱིར་ལུས་པ་ལགས། །དམ་པ་ལ་སྐུར་བ་ འདེབས་སྣང་ན། །ཕྲག་དོག་གི་གདོན་གྱིས་ཟིན་པ་ཡིན། །རྣམ་རྟོག་ཆུ་བུར་དུ་ཤེས་ཙ་ན། ། རང་གྲོལ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་ཟེར་བ་ཡིན། །སེམས་བཅས་བཅོས་མ་བྱེད་མ་སླད་པར། །གསལ་ 1-611 སིང་ངེ་ཡེ་རེ་ཝལ་ལེ་བ། །ཧྲིག་གེ་ཞོག་དང་གསལ་གྱིས་ཡོང་། །རྩོལ་བ་སྐྱེད་དང་སྒྲིམ་པར་ ཞུ། །སེམས་ཇེ་དྭངས་འཕྲོ་ཚུལ་བྱེ་ཐུང་བྱེད། །སྒོམ་ཁོ་ན་ལ་འདོད་པ་སྐྱོ་བར་གདའ། །རིག་ པ་འདི་གང་ལ་ཡང་མ་རེག་པར། །རྟེན་མེད་དུ་ཞོག་དང་རྣལ་འབྱོར་པ། །ཕྱི་ཤུན་པ་བཤུས་པ་ བཞིན་དུ་སོང་། །ངོ་བོ་མ་རྙེད་པ་རྙེད་རྒྱུ་ཞིག་དེ་ན་གདའ། །ངོ་མ་ཤེས་པ་ཤེས་རྒྱུ་ཞིག་དེ་ན་ གདའ། །སེམས་སྤྲོ་ལ་དྭངས་པའི་དུས་ཤིག་གདའ། །དེ་ཉམས་མྱོང་གི་དང་པོ་མ་ལགས་ སམ། །སེམས་སྣང་བ་ལ་བཏང་ཡང་མི་འགྲོ་ན། །ཉམས་མྱོང་གཉིས་པ་ཤར་བ་ལགས། ། འཕྲལ་སྣང་བ་དུ་མ་ཤར་ན་ཡང་། །དབྱིངས་གདོད་མའི་སེམས་སུ་རོ་གཅིག་པ། །དེ་ཡང་རྨི་ ལམ་ལྟ་བུར་མྱོང་། །རེས་འཕྲོ་བ་ཙུག་བྱེད་ཀྱང་རིག་སྟོང་གི་ངང་། །ངོ་བོ་ལྷན་གྱིས་བཞག་ཙ་ ན། །རྣམ་རྟོག་ཀུན་གར་སོང་ཆ་མེད་དུ་ཐལ། །དེ་མྱོང་བའི་རིམ་པ་གསུམ་པ་ལགས། །ཕྱི་ སྣང་བའི་འཆར་སྒོ་ཇི་སྙེད་དང་། །ནང་ཉོན་མོངས་རྣམ་རྟོག་ཤར་ཙམ་ན། །རིག་པ་དང་སྟོང་ པ་འཕྲོད་པ་འདིས། །རང་སྟོང་ཉིད་དུ་རྗེན་ནེ་འཆར། །དེ་ཀ་ལ་ངོ་ཤེས་རྒྱུན་ཆད་མེད། ། མཉམ་རྗེས་མེད་པའི་རྣལ་འབྱོར་ཟེར། །རྩ་བྲལ་དུ་ཤེས་པ་མ་ལགས་སམ། །སྨྲ་བསམ་ བརྗོད་མེད་དང་བློ་འདས་དང་། །རང་རིག་རང་གསལ་ཞེས་ཟེར་ན་ཡང་། །གོ་བ་དང་ཉམས་ ཀྱི་སྒྲོག་གིས་བཅིངས། །སེམས་རོ་དང་འདྲ་ན་སྒོམ་ཆེན་མིན། །སེམས་པ་མེད་ཀྱང་ངོ་ཤེས་ ཅན། །ནམ་མཁའ་ལྟ་བུར་དཔངས་མཐོ་ལ། །ས་གཞི་ལྟར་མི་གཡོ་རྒྱ་རེ་ཆེ། །མར་མེ་ལྟར་ གསལ་ལ་ཤེལ་ལྟར་དེངས། །ཆུ་ལྟར་ངང་གིས་དྭངས་པ་ལ། །སྒོམ་དུས་རེ་དོགས་མེད་པ་ དང་། །ཐུན་མཚམས་སུ་ཧད་དེ་ལུང་མ་བསྟན། །བརྩོན་འགྲུས་དྲག་པོ་ཅིག་སྐྱེད་པ་ཞུ། ། འཇིག་རྟེན་ཆོས་ཀྱི་ཞེན་པ་ལྡོག །སྤྲོས་པ་རིག་པའི་ཆོ་འཕྲུལ་དུ་གདའ། །རིག་པ་གསལ་ སྟོང་རྗེན་ནེ་བ། །བཏང་སྙོམས་སུ་མ་ལུས་པ་དར་ཞིག་སྐྱེད། །

未見上師為法身的敬信只是偏執而已。無悲心的單空性，豈非斷見而已？即使害眾生亦不避的僧人行為豈非偽裝？若無親疏平等心，利他之心是貪執。對飲食衣物貪執漸增時，莫說無執著。若不謹慎因果業力，聞思修皆付諸東流。若心未轉為法，一切教授僅成空言。若見誹謗聖者，是為嫉妒魔所纏。當知妄念如水泡，此謂自解脫瑜伽。心莫造作污染，明朗清澈自然安住，輕鬆安住自然明顯。當生精進當勤勉。心漸清凈散亂漸少，唯修禪定令人厭倦。此覺性不著一物，無依而住瑜伽士，如剝去外皮，未得本性中有可得，未識本面中有可識。心喜悅清凈之時，此非第一體驗耶？心縱放于顯相亦不散，此為第二體驗現。雖暫時顯現諸多境相，本界原始心性一味，如夢般體驗。有時散亂亦住覺空境界，本性自然安住時，諸妄念無蹤無跡消融，此為第三體驗次第。外顯現門戶無量及內煩惱妄念才生時，由覺性與空性相契，自空性赤裸顯現。於此認知相續不斷，謂無正行后得瑜伽，豈非離根本而了知？雖說離言思及超心境，自覺自明等詞，仍為理解與體驗所束縛。心若如尸非大修行者。雖無思慮而有認知，如虛空般高遠，如大地般穩固廣大，如燈般明亮如水晶般透明，如水般自然清凈。修時無有希懼，間隔時不落無記，祈請生起猛烈精進。世間法執轉變，戲論為覺性幻化，覺性明空赤裸，莫留于捨棄平等，當速修持！

བཏང་སྙོམས་སུ་མ་ལུས་པ་དར་ཞིག་སྐྱེད། །ཆོས་རང་སར་དག་པ་ལ་ངེས་ ཤེས་སྐྱེད། །རྣམ་རྟོག་ལ་གཉེན་པོ་མི་དགོས་པར། །རང་སྟོངས་སུ་འགྲོ་བའི་ངེས་ཤེས་སྐྱེད། ། 1-612 རྟོག་དཔྱོད་ཀུན་ཟད་ཅིང་སིམ་མེར་གདའ། །ནང་དུ་བལྟས་ན་སིང་ངེ་བ། །ཕྱི་རུ་བལྟས་ན་ ཡུལ་ལེ་བ། །དོན་སྤྱི་དང་མ་འདྲེས་ཉམས་སུ་ལོང་། །ཕྲག་དོག་དང་ཆགས་སྡང་རང་དགར་ དག །རྣམ་རྟོག་དང་ཉམས་དང་རྟོགས་པ་གསུམ། །དབྱེར་མེད་དུ་ངོ་ཤེས་ནམ་མཁའ་འདྲ། ། ཅི་ཡང་མ་ཡིན་འདུ་འབྲལ་མེད། །ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་གྲ་མ་ཆག །མ་བསྣན་མ་ཁྲི་ཟུར་མ་ ཉམས། །ཐམས་ཅད་སེམས་ཀྱི་རང་སྩལ་ལ། །བཅོས་མ་སྒོམ་ཚད་འཁྲུལ་པ་ཡིན། །སྟོང་ཉིད་ ཀྱི་ངོ་བོ་སྒོམ་དུ་མེད། །ཉམས་མྱོང་གི་རྩི་ལ་མ་ཞེན་ཞིག །འོན་ཀྱང་བྱང་སེམས་དང་འབྲལ་ བ་མེད། །མི་གུས་པ་ཡོང་ལ་རེ་བ་དང་། །བརྙས་པ་བྱས་ན་མི་དགའ་བ། །བསྟོད་ན་དགའ་ལ་ སྨད་ན་སྡུག །རྨི་ལམ་གྱི་བདེ་བ་ལ་ཞེན་པ་འདི། །རྙེད་བཀུར་དོན་གཉེར་དུ་གདའ་བས་ན། ། སྐྱེ་བོ་ཕལ་པ་དང་ཁྱད་ཅི་གདོག །སྒོམ་ཆེན་གྱི་དྲི་ཡང་མི་གདའོ། །ཀུན་རྫོབ་དང་དོན་དམ་ ལ་ཉེ་རིང་མེད། །སྟོང་པ་དེ་སྒྲུབ་ཀྱང་མི་དགོས་ལ། །སྣང་བ་ལ་བཀག་བྱ་མི་འཚལ་ལོ། །རིག་ པས་དཔྱད་པའི་སྟོང་ཉིད་དེ། །བཟང་ཡང་དོན་སྤྱིའི་རྒྱ་རུ་ཆུད། །དམིགས་བཅས་ཀྱི་རྣམ་ གཞག་མང་ལགས་ཀྱང་། །རྣམ་རྟོག་ལ་ཡང་ལ་ཡང་སིངས་ཡིན། །མི་ཆང་གིས་བཟི་བའི་ ཉམས་བཞིན་ནམ། །གཞོན་ནུ་མ་ཡི་བདེ་བ་དེ། །མྱོང་མ་ཐག་ཏུ་ཡལ་བ་བཞིན། །ཐག་ཆོད་ མེད་པའི་བདེ་གསལ་དེ། །ན་བུན་བཞིན་དུ་སྙིང་པོ་མེད། །འགྱུར་མེད་ཀྱི་བརྟན་ས་ཅིག་ཟིན་ པ་འཚལ། །འཕྲལ་གོ་ཆོད་ལས་སྣ་ཟིན་ན་ཡང་། གྲྭ་རོགས་དང་འཁོར་འདབས་ཀྱི་ཆགས་ སྡང་གིས། །རང་གཞན་ཀུན་ངན་པར་སྐྱུར་ཉེན་གདའ། །བུ་ལོན་དང་འཚོ་འཚིས་མི་འཚལ་ ལ། །འཁོར་འདབས་སྤངས་ལ་རི་ཁྲོད་འགྲིམས། །སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ཡང་མྱུར་དུ་ འཇིག །མི་ཚེ་འདི་ཡང་གློ་བུར་བ། །གློག་དང་ཟིལ་བ་བཞིན་ཤེས་པ་ཞིག་འཚལ། །བྱ་སྙམ་ འདི་ཀུན་ལ་ཡོད་མོད་ཀྱང་། །ཚད་ཚད་ཀྱི་ངང་ལ་མི་ཚེ་ལུས། །ཆོས་ཕྱིར་དཀའ་བ་སྤྱོད་ནུས་ ན། །ལྟོ་རྒྱབ་ཀུན་ཞོར་ལ་འོང་བ་ཞིག་གདའ། །རང་གི་དམ་ཚིག་མ་ཉམས་ན། །མཐུན་རྐྱེན་ 1-613 མཁའ་འགྲོས་སྒྲུབ་པ་ཞིག་གདའ། །ལོང་མེད་ཀྱི་བསམ་པས་ཀུན་བསླངས་ནས། །ཡེངས་ མེད་ཀྱི་སྒྲུབ་པ་གལ་རེ་ཆེ། །ཚུལ་བཞིན་དུ་བསྒྲུབས་ན་གདམས་ངག་ཡིན། ཁ་ལྟར་ཤོར་ན་ ཀུ་རེ་མཛོད། །ཅེས་པའང་རྒྱལ་ཁམས་པ་ཏཱ་ར་ནཱ་ཐས་སློབ་མ་འགའ་ཞིག་ལ་གདམས་པ་སྟེ་ གཡོ་རུ་གོང་དཀར་དུའོ།

於法自性清凈生定解。于妄念不需對治，自然空寂生定解。分別思維盡皆止息安詳。內觀則明朗，外觀則清晰，勿與總相混雜而體驗。嫉妒與貪嗔自然清凈。妄念、體驗與證悟三者，無別而認知如虛空，非為一物亦無聚散。平常覺知不受損，不增不減不失偏。一切皆為心之本然，造作修持皆為迷亂。空性本體不可修，莫執著體驗之味。然不離菩提心。希望他人恭敬，受輕視則不悅，贊則喜貶則憂。執著夢中安樂，追求名利所得，與凡夫有何異？修行者之氣味亦無。世俗諦與勝義諦無遠近，空性不須修證，顯相不須遮止。以理智觀察之空性，雖善仍落總相範疇。雖有諸多有緣安立，卻是妄念反覆熏習。如醉酒人之體驗，如少女之安樂，才經歷即消逝。無定準之樂明，如霧般無實質。應得不變之穩固處。雖暫時領悟修行要領，因道友與眷屬之貪嗔，恐致自他墮入惡趣。不需債務與謀生，遠離眷屬遊山林。佛陀教法亦速滅，此生亦為無常，應知如電如露。雖人人皆有此想，卻在猶豫中度此生。若能為法行苦行，衣食自然隨之來。若自誓言不失壞，空行助緣自成就。以無暇之心發起，專注修持最重要。如法修持即教授，隨口而說成戲論。此乃遊方者達那那他，對某些弟子之教誨，作于雍如貢嘎。

། །།

目錄 ཞལ་གདམས་རིན་ཆེན་འཕྲེང་བ་བཞུགས།

讓我為您翻譯： [空行] 口訣寶鬘錄