tshalminpa0206_律法甘露精華

擦蒙巴·頌囊菘博大師教言集JTSZ11འདུལ་བ་བདུད་རྩིའི་ཉིང་ཁུ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས། 2-234 ༄༅། །འདུལ་བ་བདུད་རྩིའི་ཉིང་ཁུ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས། ༄༅། །འདུལ་བ་བདུད་རྩིའི་ཉིང་ཁུ་ཞེས་བྱ་བ་ བཞུགས། ༄༅། །འདུལ་བ་བདུད་རྩིའི་ཉིང་ཁུ་ཞེས་བྱ་བ། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ ལོ། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ལྷ་ཡི་ལྷར་གྱུར་པ། །ཐུབ་དབང་འགྲོ་བའི་གཙོ་ལ་ཕྱག་བཙལ་ ནས། །འདུལ་བ་བདུད་རྩིའི་ཉིང་ཁུ་འདིར་བླངས་ཏེ། །བསླབ་པར་འདོད་ལ་ལེགས་བཤད་ དགའ་སྟོན་བྱ། ། དེ་ཡང་འདིར་ངེས་པར་འབྱུང་བ་སོ་ཐར་གྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས། སྡོམ་པ་ མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་ཐབས། ཐོབ་པ་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་པའི་ཚུལ། ཉམས་ན་ཕྱིར་ བཅོས་ཐབས་དང་གསུམ་ལས། ༄། །སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་ཐབས། དང་པོ་ལ། སྔོན་གྱི་ཆོ་ག་དང་། ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་ཞེས་པ་སྡོམ་པ་བསྒྲུབ་ལུགས་གཉིས་ ལས། དང་པོ་ནི། འདུལ་བ་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ལས། འདྲེན་པ་རང་རྒྱལ་རང་བྱུང་གིའོ། །འཕགས་པ་ཀོའུ་དི་ནྱ་སོགས། །ལྔ་སྡེ་རྣམས་ནི་ངེས་པ་ལས། །གང་ཞིག་སློབ་མ་བཟང་སྡེ་ རྣམས། །ཐམས་ཅད་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བས་ཐོབ། །ཕོ་ཉ་ཡིས་ནི་ཆོས་སྦྱིན་མ། །ཚུར་ཤོག་དགེ་ སློང་ཞེས་བྱས་ཀྱང་། །སྟོན་པར་ཁས་བླངས་པ་ལས་ནི། །དགེ་སློང་འོད་སྲུང་བདག་ཉིད་ཆེ། །དྲི་བ་མཉེས་པ་ཉིད་ཀྱིས་ནི། །སློབ་མ་ལེགས་སྦྱིན་དེ་བཞིན་ནོ། །དབུས་དང་མཐའ་འཁོབ་ པ་དག་ལ། །བསྙེན་རྫོགས་ཡང་དག་བསྟན་པ་ནི། །བཅུ་དང་ལྔ་ཡི་ཚོགས་ཀྱིས་སམ། །དེ་ 2-235 བས་ལྷག་པས་ཀྱང་ནི་རུང་། །དེ་བཞིན་འཁོར་ཚོགས་བཅས་པ་ཡི། །གོའུ་ཏ་མ་ལྕི་ཆོས་ཀྱིས། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །དེ་ལ་སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ནས་ལོ་དྲུག་གི་བར་དུ་སྔོན་ཆོག་ཉིད་མཛད་ལ། དྲུག་ནས་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་གནང་ངོ་། །ཚུར་ཤོག་ནི་མྱ་ངན་ལས་འདའ་ཁར་ཡང་མཛད་ཅིང་། ཕྲིན་ནི་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་ལ་ཡང་རུང་བར་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་ལ། གླེང་གཞི་ནི། མཁན་སློབ་མེད་པར་གསོལ་བཞིའི་ལས་ ཀྱིས་རབ་བྱུང་བསྙེན་རྫོགས་བྱས་པས་སློབ་མཁན་མེད་པས་ལེགས་པར་མ་སྦྱངས་ཤིང་། སྤྱོད་ལམ་རྒོད་བག་ཅན་དུ་གྱུར། ཁྱིམ་པ་མ་དད། མུ་སྟེགས་ཅན་འཕྱ་བར་གྱུར་ལ། དགེ་སློང་ འགའ་ཞིག་ནད་གཡོག་མེད་པར་ཤི་བའི་སྐབས་དེ་གསོལ་བས་མཁན་སློབ་དང་བཅས་པས་ རབ་བྱུང་བསྙེན་རྫོགས་རིམ་ཅན་དུ་བསྒྲུབ་པའི་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་འདི་གནང་བས་ཆོ་ག་དེས་ བསྒྲུབ་པའི་སྡོམ་པ་ནི། མཛོད་ལས། སོ་སོ་ཐར་ཞེས་བྱ་རྣམ་བརྒྱད། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར། (དགེ་ཚུལ་གྱི་བསླབ་པ་བཅུའི་སྟེང་ནས་གསེར་དངུལ་ལེན་སྤོང་གཉིས་འཕྲི། གར་སོགས་ཕྲེང་སོགས་གཅིག་ཏུ་བྱས་པའི་) སྤང་བྱ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཉིན་ཞག་གཅིག་ཏུ་བསྲུང་བ། བསྙེན་གནས་དང་དགེ་བསྙེན་གཉིས་ ཁྱིམ

【現代漢語翻譯】 擦蒙巴·索南堅贊大師教言集JTSZ11《律藏甘露精華》 《律藏甘露精華》 《律藏甘露精華》。頂禮一切智者！頂禮成為天中之天的，能仁（釋迦牟尼佛）！頂禮眾生之主！在此擷取律藏甘露精華，為 желающие學習者奉上善說盛宴。 在此，主要以別解脫戒為中心，分為未得戒者如何得戒，已得戒者如何守護不失，以及失戒后如何恢復三個方面。 未得戒者如何得戒。 首先，分為過去的儀軌和現在的儀軌兩種得戒方式。過去的方式，如《律本事》中所說：『引導者、獨覺、自然覺悟者，以及聖者憍陳如等五比丘，皆因皈依而得戒。信使傳法，說「來，比丘」，或承認導師，如大迦葉尊者。提問使滿意，如善施。在中部和邊遠地區，完整傳授比丘戒，需要十人或五人僧團，或更多。』如是，具足僧團的喬達摩（釋迦牟尼佛）以重法（指戒律）傳授。 因此，從釋迦牟尼佛成佛到六年間，都採用過去的儀軌，六年之後才開始採用現在的儀軌。世尊在涅槃之際也使用了『來』的方式，並且開許書信也可以用於現在的儀軌。 第二，現在的儀軌。緣起是：有些人在沒有親教師和軌範師的情況下，通過羯磨受了比丘戒，因為沒有老師，所以沒有好好學習，行為粗野放蕩，在家眾不喜，外道譏諷。有些比丘在無人照料的情況下去世。因此，世尊制定了現在的儀軌，通過羯磨，由親教師和軌範師依次授予出家戒和比丘戒。通過此儀軌獲得的戒律，如《俱舍論》所說：『別解脫戒有八種。』 （在沙彌十戒的基礎上，去掉不捉金銀，合歌舞等為一），即守護八支齋戒，一日一夜。近事男和近事女兩種居士戒。

【English Translation】 Collected Teachings of Tsemonpa Sonam Tsünpo JTSZ11: The Essence of Nectar of the Vinaya The Essence of Nectar of the Vinaya The Essence of Nectar of the Vinaya. Homage to the All-Knowing One! Homage to the Thubwang (Shakyamuni Buddha), who became the god of gods! Homage to the Lord of beings! Here, I extract the essence of the nectar of the Vinaya, and offer a feast of good words to those who wish to learn. Here, focusing on the Pratimoksha vows, we will discuss three aspects: how those who have not received the vows can receive them, how those who have received them can protect them from being lost, and how to restore them after they have been lost. How those who have not received the vows can receive them. First, there are two ways to receive the vows: the past ritual and the present ritual. The past ritual, as stated in the Vinaya: 'The guide, the solitary conqueror, the self-arisen one, and the five disciples such as the venerable Kaundinya, all obtained the vows through refuge. The messenger gave the Dharma, saying "Come, Bhikshu," or acknowledged the teacher, like the great Kashyapa. Satisfaction through questioning, like Sudinna. In the central and remote regions, the complete ordination is taught by a Sangha of ten or five, or more.' Thus, Gautama (Shakyamuni Buddha) with a Sangha taught with heavy Dharma (referring to the precepts). Therefore, from the Buddha's enlightenment to six years, the past ritual was used, and after six years, the present ritual was given. The Buddha also used the 'Come' method at the time of Nirvana, and allowed letters to be used for the present ritual as well. Second, the present ritual. The origin is: some people received novice and full ordination through karma without preceptors or teachers. Because they had no teachers, they did not study well, and their behavior was rough and unrestrained, which displeased the householders and was ridiculed by the heretics. Some monks died without care. Therefore, the Buddha established the present ritual, through which the preceptor and teacher sequentially grant the vows of ordination and full ordination through karma. The vows obtained through this ritual, as stated in the Abhidharmakosha: 'There are eight types of Pratimoksha vows.' (Based on the ten novice precepts, removing not accepting gold and silver, and combining singing, dancing, etc. into one), that is, guarding the eight precepts for one day and one night. The two types of lay vows are Upasaka and Upasika.

་པའི་སྡོམ་པ། དགེ་བསྙེན་ལ་(དབྱེ་ན་བརྒྱད་) (གསུམ་པ་སྐྱབས་སུ་སོང་ཞིང་དེའི་བསླབ་བྱ་ལ་སློབ་པ་) སྐྱབས་འགྲོའི་དགེ་བསྙེན། (དེའི་སྟེང་དུ་སྲོག་གཅོད་ལྟ་བུ་གཅིག་སྤོང་)སྣ་གཅིག་སྤོང་བ། སྣ་འགའ་ (དེའི་སྟེང་མ་བྱིན་ལེན་སྤོང་)སྤོང་བ། ཕལ་ཆེར་(དེའི་སྟེང་འདོད་ལོག་སྤོང་)སྤོང་བ། མཐའ་དག་(དེའི་སྟེང་དུ་ རྫུན་སྤོང་)སྤྱོད་པ། ཡོངས་སུ་(དེའི་སྟེང་དུ་ཆང་སྤོང་)རྫོགས་པ། ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་(དེའི་སྟེང་མི་ཚངས་སྤྱོད་སྤོང་ )དགེ་བསྙེན། ཡན་ལག་བརྒྱད་ཇི་སྲི ད་འཚོའི་བར་བསྲུང་བ་གོ་མིའི་དགེ་བསྙེན་དང་བརྒྱད་ ལ། ཕ་མ་གཉིས་གཉིས་སོ། །རབ་བྱུང་ལ་སྤང་བྱ་བཅུ་(རྩ་བ་བཞི་ཡན་ལག་དྲུག་དང་བཅས་)ཇི་སྲི ད་ འཚོའི་བར་བསྲུང་བའི་དགེ་ཚུལ་ཕ་མའི་སྡོམ་པ་གཉིས། དགེ་ཚུལ་མས་བཅུ་གཉིས་(དགེ་ཚུལ་ སྡོམ་པའི་སྟེང་དུ་ཆོས་དྲུག་དང་། རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ཆོས་དྲུག་དང་། བཅུ་གཉིས་མནན་པ་དགེ་སློབ་མ།)སྤོང་བྱེད་ཀྱི་དགེ་ 2-236 སློབ་མའི་བསླབ་པ་ལོ་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་བསྲུང་བའི་སྡོམ་པ་དང་། སོ་ཐར་གྱི་སྤང་བྱ་མཐའ་ དག་སྤོང་བར་ཁས་བླངས་ནས་བསྲུང་དགོས་པ་དགེ་སློང་ཕ་(ཉིས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་རྩ་གསུམ་ཆ་ལག་དང་ བཅས་བསྲུང་བ་)མའི་(ཕམ་པ་བརྒྱད་ལྷག་མ་ཉི་ཤུ་སྤང་ལྟུང་སོ་གསུམ་འབའ་ཞིག་བརྒྱ་བརྒྱད་ཅུ། སོར་བཤགས་བཅུ་གཅིག་ ཉེས་བྱས་བརྒྱ་དང་བཅུ་གཉིས་ཏེ་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་ཆ་ལག་དང་བཅས་པ་བསྲུང་བ་དགེ་སློང་། དེའི་སྟེང་རྫུན་སོགས་ )སྡོམ་པ་གཉིས་ཏེ། མིང་གི་སྒོ་ནས་བརྒྱད། རྫས་སུ་རྣམ་པ་བཞི་ཡིན་ཏེ། དགེ་སློང་། དགེ་ ཚུལ། དགེ་བསྙེན། བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྟེ་བཞི་ཡིན་ཏེ། མཚན་ལས་མིང་ནི་འཕོ་བའི་ ཕྱིར། དགེ་སློང་ཕ་མཚན་གྱུར་ན་དགེ་སློང་མ་ཞེས་མིང་འཕོ། དགེ་ཚུལ་མ་དང་དགེ་སློབ་མ་ མཚན་གྱུར་ན། དགེ་ཚུལ་ཞེས་མིང་འཕོའི། དོན་སྡོམ་པ་མི་འཕོ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་དག་ཀྱང་ ཐར་པ་ཐོབ་འདོད་ཀྱིས་ཀུན་ནས་བསླངས་ཏེ་སོ་སོའི་བསླབ་བྱ་མ་ཉམས་པར་བསྲུངས་པས་ མཐོ་རིས་དང་ཐར་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་སྟེ། ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ལས། རབ་བསྔགས་ནོར་ནི་ ཕུན་ཚོགས་ཤིང་། །ལྷ་ཡི་ཁང་བཟང་དམ་པར་སྐྱེ། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ངེས་འབྱུང་འཐོབ། །ཚུལ་ཁྲིམས་འདི་ནི་འབྲས་བུ་ཆེ། །ཞེས་པས་སོ། །དེ་དག་ལས་ཀྱང་གཙོ་བོ་བསྙེན་རྫོགས་ ཀྱི་སྡོམ་པ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་མཁན་སློབ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དང་། ཡུལ་དབུས་དང་ མཐའ་འཁོབ་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གིས། བཅུ་དང་ལྔ་ཡན་ཆད་དུ་ལོངས་པ། མི་འདུག་པར་འགྲེང་བ་ མ་ཡིན་པ་ལ་སོགས་པའི་ཁ་སྐོང་གི་ཆོས་དང་ལྡན་པ་མ་འདུས་པ་དང་འདུས་པ་ཕྱིར་ལྡོག་གི་ མི་མཐུན་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བའི་དགེ་འདུན་དང་བཅས་པས་བསྒྲུབ་བྱ་བར་ཆད་ཀྱིས་དག་ པ་ལ་ཆོ་ག་རྣམ་པ

【現代漢語翻譯】 居士戒（分為八種）（第三種是皈依，其學處是學習）： 皈依居士（在此基礎上，放棄殺生等一條）一條戒。 幾條戒（在此基礎上，放棄不予取）放棄。 大多數（在此基礎上，放棄邪淫）放棄。 全部（在此基礎上，放棄妄語）奉行。 完全（在此基礎上，放棄飲酒）圓滿。 梵行（在此基礎上，放棄非梵行）居士。 八支齋戒，終身守護，稱為八關齋戒。 沙彌戒有十條（包括四根本和六支分），終身守護的沙彌（男）和沙彌尼（女）戒。 式叉摩那尼有十二條（在沙彌戒的基礎上，加上六隨法和六隨順法，十二條禁戒稱為式叉摩那尼）。守護式叉摩那尼戒兩年。 比丘（男）（守護二百五十三條，包括支分）和比丘尼（女）（守護三百六十四條，包括八根本罪、二十僧殘、三十捨墮、一百八十單墮、十一向彼悔、一百一十二惡作，以及所有支分）的戒律，承諾放棄所有別解脫戒的應捨棄之處並加以守護。 以上從名稱上說是八種，從實體上說是四種：比丘、沙彌、居士、八關齋戒。因為名稱會改變，比丘（男）如果改變性別，則稱為比丘尼，名稱改變。沙彌尼和式叉摩那尼如果改變性別，則稱為沙彌，名稱改變。但戒律的意義不會改變。這些都是因為想要獲得解脫而發起，各自守護自己的學處而不違犯，因此成為獲得善趣和解脫之因。如《集句》中所說：『殊勝讚歎之財物，天界宮殿中誕生，獲得禪定與出離，此戒律乃大果報。』 其中最主要的是具足戒。而具足戒的獲得，需要具足戒師和阿阇黎，並且根據地域（中央和邊地）的差別，需要十位或五位以上的僧眾。需要具足不站立等補充條件，並且遠離不具足和具足後退還兩種不合規的情況，以及具足清凈無障的僧眾，才能如法受持。

【English Translation】 The vows of a Upāsaka (lay follower) (divided into eight categories) (The third is taking refuge, and its discipline is learning): Refuge-taking Upāsaka (on top of that, abandoning one thing like killing) one vow. Several vows (on top of that, abandoning taking what is not given) abandoning. Mostly (on top of that, abandoning sexual misconduct) abandoning. Completely (on top of that, abandoning lying) practicing. Entirely (on top of that, abandoning alcohol) completing. Brahmacharya (celibate) (on top of that, abandoning non-celibate conduct) Upāsaka. The eight-limbed vow, guarding for as long as life lasts, is called the eight precepts. The Śrāmaṇera (novice monk) has ten vows (including the four root vows and six branches), the vows of Śrāmaṇera (male) and Śrāmaṇerī (female) to be guarded for as long as life lasts. The Śikṣamāṇā (probationary nun) has twelve (on top of the Śrāmaṇera vows, adding six dharmas and six concordant dharmas, the twelve suppressed are the Śikṣamāṇā). Guarding the Śikṣamāṇā's precepts for two years. The Bhikṣu (monk) (guarding two hundred and fifty-three, including parts) and Bhikṣuṇī (nun) (guarding three hundred and sixty-four, including eight defeats, twenty remainders, thirty expulsions, one hundred and eighty singles, eleven confessions, one hundred and twelve misdeeds, and all parts) vows, promising to abandon all that should be abandoned in the Prātimokṣa and guarding them. From the perspective of names, there are eight; in substance, there are four types: Bhikṣu, Śrāmaṇera, Upāsaka, and the vows of retreat, which are four. Because names change, if a Bhikṣu (male) changes gender, the name changes to Bhikṣuṇī. If a Śrāmaṇerī and Śikṣamāṇā change gender, the name changes to Śrāmaṇera. However, the meaning of the vows does not change. All these are initiated with the desire to attain liberation, and by guarding their respective disciplines without violation, they become the cause of attaining higher realms and liberation. As stated in the 'Collected Verses': 'Excellent praised wealth is abundant, Born in the divine palace, Attaining Samādhi and renunciation, This discipline is a great fruit.' Among these, the most important is the full ordination vow. And the attainment of full ordination requires qualified preceptors and teachers, and depending on the region (central and border areas), it requires ten or five or more monks. It requires fulfilling supplementary conditions such as not standing, and being free from the two non-compliance situations of not being complete and retreating after being complete, and having a Sangha that is pure and without obstacles, so that it can be properly received.

ར་དག་པ་གསོལ་བཞིའི་ལས་བྱས་ཤིང་ཆགས་པའོ། །དེ་ལ་མཁན་པོ་ལ། རབ་བྱུང་དང་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་མཁན་པོ་གཉིས་སོ། །སློབ་དཔོན་ལ། དགེ་ཚུལ་གྱི། གསང་ སྟེ། ལས་ཀྱི། གནས་ཀྱི། ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་དང་ལྔའོ། །ཡུལ་དབུས་དང་མཐའ་འཁོབ་ ཀྱི་བྱེ་བྲག་ནི། ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ལས། ལི་ཁ་ར་ན་ཚང་ཚིང་ནགས། །ལི་ཁར་ཤིང་འཕེལ་ 2-237 ཤར་ཕྱོགས་ཉིད། །ཨུ་ཤི་ར་ཞེས་བརྗོད་པ་ཡི། །རི་བོ་མུན་པ་ཅན་ནི་བྱང་། །ཀ་བ་ཉེ་བའི་ཀ་ བ་ཡི། །གྲོང་ཁྱེར་ནུབ་ན་གནས་པ་ཡིན། །གྲོང་ཁྱེར་འདམ་བུ་ཅན་གྱི་དྲུང་། ཆུ་ཀླུང་འདམ་བུ་ ཅན་ཞེས་བྱ། །ལྷོ་ཡིན་འདི་དག་བར་གྱི་ནང་། །ཡུལ་དབུས་སུ་ནི་ཤེས་བྱ་སྟེ། །ཕྱི་རོལ་མཐའ་ འཁོབ་ཅེས་བྱར་ནི། །མཐའ་ཡས་མཁྱེན་པས་གསུངས་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། ། བར་ཆད་ལ། སྐྱེ་བའི་བར་ཆད། གནས་པའི་བར་ཆད། ཁྱད་པར་དུ་འགྲོ་བའི་བར་ ཆད། མཛེས་པའི་བར་ཆད་དང་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། (ངན་སོང་གསུམ་)སྒྲ་མི་སྙན་པ། མི་མ་ ཡིན། མི་མིན་མིར་སྤྲུལ་བ་རྣམས་རྣམ་སྨིན་གྱི་སྒྲིབ་པ་ཅན་དང་། མཚམས་མེད་ལྔ་བྱས་པ། རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ། མུ་སྟེགས་ཅན་དང་མུ་སྟེགས་ཅན་ཞུགས་པ། དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་ པ། སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་པ་རྣམས་ལས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་ཅན་དང་། ཟ་མ། མ་ནིང་། བླང་དོར་གཏན་ མི་ཤེས་པའི་གླེན་ལྐུག་དང་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ལ་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པར་ཤེས་པའམ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་ བ་རྣམས་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་དོ། ། གཉིས་པ་གནས་པའི་བར་ཆད་ནི། ཕ་མ་དང་རྒྱལ་པོས་མ་གནང་པ་དང་། བྲན་དང་བུ་ ལོན་ཅན་ནོ། །གསུམ་པ་ཁྱད་པར་དུ་འགྲོ་བའི་བར་ཆད་ཅན་ནི། མཛེ་དང་། འབྲས་དང་། ཕོལ་མིག་ལ་སོགས་ཀྱི་ནད་ཀྱི་རིགས་ཅན་རྣམས་སོ། །བཞི་པ་ལ། རིགས་ལ་སྐྱོན་ཆགས་པ། ལྷམ་མཁན། གདོལ་པ། གཡུང་པོ་སོགས་དང་། ལུས་ལ་སྐྱོན་ཆགས་པ། ལག་རྡུམ་རྐང་རྡུམ་ ལྟ་བུ། དབྱིབས་ལ་སྐྱོན་ཆགས་པ་དང་སྐྲ་སེར་དང་སེར་སྐྱ་སོགས་མདོག་ལ་སྐྱོན་ཆགས་པ་ མཛེས་པའི་བར་ཆད་དོ། ། ༄། །ཐོབ་པ་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་པའི་ཚུལ། གཉིས་པ་ཐོབ་པ་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་ཚུལ་ལ། རང་གི་བསམ་པ་རྣམ་པར་དག་པས། གང་ཟག་གཞན་ལ་བརྟེན་ནས། མི་མཐུན་ཕྱོགས་ངོ་ཤེས་པས། བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་ པས། བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་བརྟེན་པས་བསྲུང་བ་དང་ལྔའོ། ། 2-238 ༈ རང་གི་བསམ་པ་རྣམ་པར་དག་པས་བསྲུང་བ། དང་པོ་ནི། རང་གི་ངོ་ཚ་ཁྲེལ་ཡོད་ཀྱི་བསམ་པས་བླང་དོར་མ་ནོར་བར་བྱེད་ཅིང་གཟོབ་ པ་ལྷུར་ལེན་པའོ། ། ༈ གང་ཟག་གཞན་ལ་བརྟེན་ནས་བསྲུང་བ། གཉིས་པ་ནི་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་བསྟེན་ནས་འཇུག་ལྡོག་མ་ནོར་བར་བྱེད་ པ་སྟེ། དེ་ལ་གནས་ཀྱི་བླ་མ་བསྟེན་པའི་དགོས་པ་ནི། བྱ་བ་དང་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་ཤེས་པ་དང་། ངོ་ཚ་ཁྲེལ་ཡོད་ཀྱི་བསམ་པ་བསྐྱེད་པ་དང

【現代漢語翻譯】 受持清凈四業而生。其中，堪布（Khenpo，親教師）有出家堪布和圓具堪布兩種。阿阇黎（Slob dpon，導師）有五種：沙彌阿阇黎、秘密阿阇黎、羯磨阿阇黎、處所阿阇黎和誦經阿阇黎。關於中央區域和邊地的區別，在《律本事》中說：『李卡拉那茂盛林，李卡樹生長於東方。名為烏希拉之山，黑暗山位於北方。卡瓦附近的卡瓦城，位於西方。蓮花城附近，有蓮花河。南方即在此間，中央區域應知曉。外為邊地，無邊智者所說。』如是說。 障礙有四種：生之障礙、住之障礙、殊勝之障礙、美觀之障礙。第一種，（三惡趣）聲音不悅耳者、非人、化為非人之人，這些是有異熟果的遮障者；造作五無間罪者、以盜竊為生者、外道和加入外道者、詆譭比丘尼者、先前出家者，這些是有業的遮障者；太監、兩性人、對於應取應舍完全不知的愚笨者、未滿二十歲者，或者認為未滿二十歲或對此懷疑者，是生的障礙。 第二種，住的障礙是父母和國王不允許者，以及奴隸和負債者。第三種，殊勝的障礙是麻風病、腫瘤、鬥雞眼等疾病患者。第四種，種姓上有缺陷，如鞋匠、賤民、鐵匠等；身體上有缺陷，如手短、腳短等；形狀上有缺陷，頭髮是黃色或黃白色等顏色上有缺陷，是美觀的障礙。 守護不失已得之法的方式： 第二，守護不失已得之法的方式有五種：以自己的清凈意樂、依靠他人、認識不順之品、完全修習學處、依靠安樂住之因。 以自己的清凈意樂守護： 第一，以自己的知慚有愧之心，不錯誤地取捨，並且努力謹慎。 依靠他人守護： 第二，依靠殊勝的處所上師，不錯誤地進退。因此，依靠處所上師的必要是：知曉應作和不應作之事，生起知慚有愧之心。

【English Translation】 It arises from performing the four pure actions. Among them, the Khenpo (Khenpo, Preceptor) has two types: the ordination Khenpo and the full ordination Khenpo. The Acharya (Slob dpon, Teacher) has five types: the novice Acharya, the secret Acharya, the Karma Acharya, the place Acharya, and the Sutra Acharya. Regarding the difference between the central region and the border region, it is said in the Vinaya Sutra: 'The lush forest of Likarana, the Likar tree grows in the east. The mountain called Ushira, the dark mountain is located in the north. The city of Kava near Kava, is located in the west. Near the lotus city, there is the lotus river. The south is in between these, the central region should be known. The outside is the border region, as spoken by the boundless wise one.' Thus it is said. There are four types of obstacles: the obstacle of birth, the obstacle of dwelling, the obstacle of excellence, and the obstacle of beauty. The first, (the three lower realms) those with unpleasant voices, non-humans, those who transform into non-humans, these are those with the obscuration of the ripening result; those who commit the five heinous crimes, those who live by stealing, those who are heretics and those who join heretics, those who slander nuns, those who were previously ordained, these are those with the obscuration of karma; eunuchs, hermaphrodites, fools who do not know what to take and what to abandon, those who are not yet twenty years old, or those who think they are not yet twenty years old or doubt it, are the obstacles of birth. The second, the obstacle of dwelling is those who are not allowed by parents and kings, and slaves and debtors. The third, the obstacle of excellence is those with diseases such as leprosy, tumors, and crossed eyes. The fourth, those with defects in their lineage, such as shoemakers, outcasts, blacksmiths, etc.; those with defects in their body, such as short arms, short legs, etc.; those with defects in their shape, and those with defects in their color, such as yellow or yellowish hair, are the obstacles of beauty. The way to protect what has been attained from being lost: Second, there are five ways to protect what has been attained from being lost: with one's own pure intention, relying on others, recognizing unfavorable qualities, fully practicing the precepts, and relying on the cause of peaceful dwelling. Protecting with one's own pure intention: First, with one's own sense of shame and embarrassment, one does not mistakenly take or abandon, and strives to be careful. Protecting by relying on others: Second, relying on a special place lama, one does not mistakenly advance or retreat. Therefore, the necessity of relying on a place lama is: to know what should be done and what should not be done, and to generate a sense of shame and embarrassment.

་། གནས་མེད་དུ་གནས་པའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་པའོ། །གནས་ཀྱི་བླ་མར་འོས་པ་ནི། སུམ་བརྒྱ་པ་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་ལྡན་ཞིང་འདུལ་བའི་ཆོ་ག་ ཤེས། །ནད་པ་སྙིང་བརྩེ་འཁོར་ནི་དག་པ་དང་། །ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་ཕན་འདོགས་བརྩོན་པ་ དང་། །དུས་སུ་འདོམས་པ་དེ་ལྟར་བླ་མར་བསྔགས། །ཤེས་པ་ལྟར། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ བར་མ་ཆད་པར་ལོ་བཅུ་ལོན་ཞིང་ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པ། འདུལ་བའི་སྡེ་སྣོད་ཤེས་པ། རང་ དང་ལྟ་བ་དང་མཚན་མཐུན་པ། སྨྱོ་འཁྲུགས་ཚོར་བས་གཟིར་བ་མ་ཡིན་པ། ལུས་དང་[ས་{ ཤེས་པ་}རང་བཞིན་དུ་གནས་པ། སྙིང་རྗེ་དང་བཟོད་པ་དང་ལྡན་པ། འཁོར་རྣམས་བསླབ་ པ་ལ་གུས་ཤིང་སྤྱོད་ལམ་དག་པ། ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གིས་ཕན་འདོགས་པ་སྟེ། བཅུ་གསུམ་ གྱི། དང་པོ་གཉིས་བརྟན་པའི་ཡན་ལག གསུམ་པ་མཁས་པའི། ཕྱི་མ་རྣམས་ཕན་འདོགས་ ཀྱི་ཡན་ལག་གོ།མཁན་པོ་དེ་ཉིད་གནས་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས། མཁན་པོ་ལ་ གནས་གསར་དུ་འཆའ་མི་དགོས་ཤིང་། མཁན་པོ་མེད་ན་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དུ་མ་ཡོད་ ན་གང་ལ་མོས་པ་ལ་གནས་བཅའོ། །གནས་པ་སློབ་མ་ནི། དེ་ཉིད་ལས། སློབ་དཔོན་ལ་གུས་ ཚུལ་ཁྲིམས་ཡོངས་དག་དང་། །བསམ་གཏན་དང་ནི་འདོན་ལ་རྟག་བརྩོན་དང་། །གྲི མས་ ཤིང་དུལ་ལ་བཟོད་དང་ལྡན་པ་ནི། །སྡོམ་བརྩོན་གནས་པའི་ཆོས་ལྡན་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་ པ་ལྟར་ཆོས་དགུ་དང་ལྡན་པའོ། ། གནས་བརྟེན་ཚུལ་ནི། གཉིས་ཀས་ཕན་ཚུན་དྲི་ཞིང་བརྟགས་ནས་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་ 2-239 པར་ཤེས་ན་བླ་མས་སྐབས་དབྱེ་ཞིང་། སློབ་མས་ཕྱག་བྱས་ནས་ལག་པ་གཉིས་ཀྱིས་རྐང་ མཐིལ་གཉིས་ལ་བཅངས་ནས་སོ། །ཞེས་པ་ལྟར། སློབ་མས་བླ་མའི་རྐང་མཐིལ་ལ་བཅངས་ ནས། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། བཙུན་པ་ལ་གནས་ འཆའ་བར་གསོལ་ན། བཙུན་པས་བདག་ལ་གནས་བཅའ་བར་སྩོལ་ཅིག བདག་བཙུན་པ་ ལ་གནས་བཅའ་ཞིང་མཆིས་སོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་དང་། ཐབས་ལེགས་བརྗོད་དོ། །དེ་ནས་ ལྷན་ཅིག་ཉལ་ནས་ཞག་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བའི་ཚེ། སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་རོ། །སྔར་ སློབ་དཔོན་ཡིན་ན། བཙུན་པ་ཞེས་པ་སློབ་དཔོན་ཞེས་པར་འདོན་པ་སྤོ། བྱ་བ་ཞུ་ཚུལ་ནི། གནས་པས་གནས་ལ་མ་ཞུས་པར་བྱ་བ་མི་བྱའོ། །འོན་ཀྱང་ཆོས་དང་མི་ལྡན་པ་ནི་མི་ཞུ་ཞིང་ མི་གནང་ལ། གཞན་ཡང་དམིགས་བསལ་ལ། བཤང་གཅི། སོ་ཤིང་འདོར་བ། གཙུག་ལག་ ཁང་དང་། དེའི་ཉེ་འཁོར་གྱི་མཆོད་རྟེན་ལ་ཕྱག་བྱ་བ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་ནས་འདོམ་ བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་ཚུན་ཆད་དུ་འཆག་པ་འབའ་ཞིག་ལ་འགྲོ་བ་ལྟ་བུ་དང་། ཆུ་བཏུང་པ་སོ་བཀྲུ་ བ་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པའི་གོས་ཀྱི་རྡུལ་སྤྲུག་པ་སོགས་ཞུ་མི་དགོས་ཤིང་། རྫོགས་ནས་ ལོ་ལྔ་ལོན་ཞིང་སོ་ཐར་རྒྱས་པར་ཐོན་ནས་ལྗོངས་རྒྱུ་བའི་དུས་སུ་མ་ཞུས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་ དོ། །གནས་ཚོལ་དུས་མ་

【現代漢語翻譯】 如此便不會產生無處安身的過失。 堪為依止處（གནས།）的上師，如《三百頌》（Sūtra in Three Hundred Verses）所說：『具足戒律且知曉調伏之儀軌，慈悲病人，眷屬清凈，精勤于佛法與利養之助益，適時訓誡，如是之人被贊為上師。』如所知般，受具足戒后不間斷地滿十年且戒律清凈，通曉調伏藏（Vinaya Piṭaka），與自己見解和品行一致，不被癲狂錯亂所困擾，身心安住于本性，具有慈悲和忍耐，眷屬們恭敬學修且行為端正，以佛法和利養來幫助他人。十三條中，前兩條是穩固的支分，第三條是精通的支分，後面的是助益的支分。』堪布（Khenpo，戒師）即是依止處。』因此，對於堪布無需另擇依止處，若無堪布，則在眾多具足功德者中，對誰有信心就依誰為依止處。作為依止處的弟子，如經中所說：『恭敬上師，戒律圓滿清凈，恒常精進于禪定與誦讀，嚴謹、調順且具足忍耐，應知此人是精進持戒且具足依止處之法者。』如是，需具足九種功德。 依止之方式：雙方互相詢問考察，若知具足功德，則上師開許，弟子行禮后，雙手握住上師雙足之足心，如是。如是，弟子握住上師足心后說：『尊者請垂聽，弟子名為某某，祈請于尊者處依止。』尊者應說：『我允許你依止。』弟子應說：『我依止於尊者。』如是三次，並說善妙之語。之後，一同就寢，待到次日黎明，即成為上師。若之前已是上師，則將『尊者』改為『上師』。行事之方式：作為依止者，未經依止處允許，不得行事。然而，不合佛法之事，不需稟告，亦不會被允許。此外，特殊情況如：大小便、丟棄牙木、朝拜寺廟及其周邊的佛塔，以及在寺廟周圍四十九個弓（འདོམ།）的範圍內行走，以及喝水、漱口、抖掉符合戒律的衣服上的灰塵等，無需稟告。受具足戒后滿五年，且精通別解脫戒（Prātimokṣa），到了遊方之時，即使不稟告也沒有過失。尋找依止處之時……

【English Translation】 Thus, the fault of having no place to dwell will not arise. One who is worthy to be a spiritual guide (གནས།, place of dwelling), as stated in the Sūtra in Three Hundred Verses: 'Possessing discipline and knowing the rituals of taming, compassionate to the sick, with pure retinue, diligent in benefiting Dharma and material things, admonishing at the right time, such a one is praised as a spiritual guide.' As it is known, having taken full ordination and continuously for ten years, being pure in discipline, knowing the Vinaya Piṭaka, being in harmony with oneself in view and conduct, not being afflicted by madness or confusion, with body and mind abiding in their natural state, possessing compassion and patience, with the retinue respecting the teachings and being pure in conduct, benefiting others with Dharma and material things. Among the thirteen, the first two are branches of stability, the third is a branch of expertise, and the latter are branches of benefit.' The Khenpo (preceptor) is the place of dwelling itself.' Therefore, there is no need to newly choose a place of dwelling for the Khenpo, and if there is no Khenpo, then among many who possess the qualities, one should choose as a place of dwelling whomever one has faith in. The disciple who is a dweller, as it says in the same text: 'Respectful to the teacher, with completely pure discipline, constantly diligent in meditation and recitation, strict, gentle, and possessing patience, one should know that such a one is diligent in vows and possesses the Dharma of dwelling.' Thus, one must possess nine qualities. The manner of relying on a place of dwelling: Both should inquire and examine each other, and if it is known that they possess the qualities, then the teacher should grant permission, and the disciple should prostrate and hold the soles of the teacher's feet with both hands, like this. Thus, the disciple holds the soles of the teacher's feet and says: 'Venerable one, please listen. I, named so-and-so, request to dwell with the Venerable one.' The Venerable one should say: 'I grant you to dwell with me.' The disciple should say: 'I dwell with the Venerable one.' Repeat this three times, and speak words of auspiciousness. Then, sleeping together, when the dawn of the next day breaks, one becomes a teacher. If one was already a teacher, then the word 'Venerable one' should be changed to 'Teacher.' The manner of requesting to do things: One who dwells should not do anything without asking the place of dwelling. However, things that are not in accordance with the Dharma do not need to be asked and will not be permitted. Furthermore, in special cases, such as: defecating and urinating, discarding toothpicks, prostrating to the temple and the stupas around it, and walking within forty-nine cubits (འདོམ།) of the temple, and drinking water, rinsing the mouth, shaking off the dust from clothes that are in accordance with discipline, etc., do not need to be asked. Having taken full ordination and completed five years, and being well-versed in the Prātimokṣa, when the time comes to travel, there is no fault even if one does not ask. When searching for a place of dwelling...

རྙེད་ན་ཞག་ལྔའི་བར་དང་། གློ་བུར་བས་ངལ་བསོ་བའི་བར་ཉི་མ་ གཅིག་གཉིས་དང་། གནས་པ་ཆད་པས་བཅད་པའི་བར་དང་། གནས་བཅས་ན་བར་ཆད་ ཆེན་པོར་འགྱུར་བའི་དུས་སུ་གནས་མ་བཅས་པའི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གནས་བཅས་པ་འཇིག་ པའི་རྒྱུ་ནི། གཉི་ག་ལ་མི་ལྟོས་པའི་བློ་བྱུང་པ་དང་། མཚན་གྱུར་པ་དང་། སྡོམ་པ་དང་མི་ལྡན་ པར་གྱུར་ན་འཇིག་གོ། ༈ མི་མཐུན་ཕྱོགས་ངོ་ཤེས་པས་བསྲུང་བ། གསུམ་པ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ངོ་ཤེས་པས་བསྲུང་བ་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ནས་གསུངས་པ་ དང་། ལུང་གཞི་ནས་གསུངས་པ་གཉིས་སོ། ། 2-240 ༈ ལུང་རྣམ་འབྱེད་ནས་གསུངས་པ། (རྣམ་འབྱེད་ལས་)དང་པོ་ལ་ལྟུང་པ་སྡེ་ལྔ་ལས། ༈ ཕམ་པའི་སྡེ། དང་པོ་(སྡོམ་པ་གཅོད་པར་བྱེད་པོ་)ཕམ་པའི་ སྡེ་ནི། སྡོམ་ལ། མི་ཚངས་སྤྱོད་དང་རྐུ་བ་དང་། །མི་ལ་གསད་པར་མི་བྱ་བ། །བརྫུན་དུ་སྨྲ་ དང་བཅས་པ་ཡི། །ཆོས་བཞི་འདིར་ནི་གསུངས་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་(འདོད་ཆགས་ཀྱིས་བསྐྱེད་ པ་གཉིས། ཞེ་སྔང་གིས་བསྐྱེད་པ་གཅིག གཏི་མུག་གིས་བསྐྱེད་པ་གཅིག་སྟེ་)བཞི་ལས། ༈ མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་ཕམ་པ། དང་པོ་མི་ཚངས་པར་ སྤྱོད་པའི་ཕམ་པ་ལ། གླེང་གཞི་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཐུགས་སུ་ཆུད་ ནས་དགུང་ལོ་བཅུ་གསུམ་པ་ལ་བབ་པའི་ཚེ་ཡུལ་སྤོང་བྱེད་དུ་བཟང་བྱིན་གྱིས་སྔར་གྱི་ཁྱིམ་ ཐབ་དང་ལོག་པར་ཞུགས་པ་ལས་བསླབ་པ་འཆའ་བའི་ཕན་ཡོན་བཅུ་གཟིགས་ནས་བསླབ་ པ་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་གཞིའི་(རྒྱུ་ཚོགས་ཡན་ལག་རྩི་བ་ནི། གཞི་བསམ་སྦྱོར་བ་མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་གོ།དང་པོ་ ལ་རྟེན་དང་ཡུལ་གཉིས་ཀ་ལས། དང་པོ་རྟེན་ནི།)ཡན་ལག་སྡོམ་པ་ཐོབ་ལ་མ་ཉམས་པའམ། ཉམས་ཀྱང་ བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལྟ་བུས་གསོར་རུང་པ་དང་། ལས་དང་པོ་པ་མ་ཡིན་པའི་དགེ་སློང་གིས། མི་ དང་མི་མ་ཡིན་པ་དང་། སྐྱེས་པ་དང་། བུད་མེད་དང་། མ་ནིང་དང་། རང་གཞན་གང་རུང་གི་ ཁའམ། བཤང་ལམ་མམ། མོའི་དབང་པོ་སྟེ། རྨའི་སྒོ་གསུམ་གང་རུང་། ནད་ལ་སོགས་པས་ ནང་མ་ཉམས་པར་རང་གི་དབང་པོ་མ་ཉམས་པས། (བསམ་པ་ལ་གཉིས་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་ ལམ་དང་། ཡན་ལག་སྤྲད་པའམ་རེག་པ་བདག་གིར་བྱེད་འདོད་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ།། སྦྱོར་བ་བསམ་པའི་དོན་ལ་དེ་ལྟར་བརྩོན་ པའོ།། མཐར་ཐུག་དེའི་ཡན་ལག་ནི་)བཅུག་རེག་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་པར་བྱས་ན་དངོས་གཞིའོ། །དགེ་ཚུལ་ལ་ནི་ཕམ་པ་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་བྱས་སོ། །མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་འདོད་ཀྱིས་བགྲོད་ བྱ་ལ་ནོམ་ཉུག་བྱེད་པ་ནས་རོ་མ་མྱོང་གི་བར་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོའོ། །འཁྲིག་པའི་བསམ་པས་ ལུས་ཀྱི་བུ་ག་གཞན་དང་། (རྣའི་བུ་ག་སོགས་རྙིང་པ་མཚོན་གྱིས་བཅད་པ་སོགས་གསར་བ་)ལམ་མ་ཡིན་པ་ ལམ་དུ་འདུ་ཤེས་པ་དང་། རྨའི་ནང་ནད་སོགས་ཀྱིས་ཉམས་པ་དང་། བརྟེན་བྱའི་ལུས

【現代漢語翻譯】 如果（比丘）安住處損壞，允許停留五天；如果遇到突發事件，允許休息一兩天；如果安住處被中斷，允許在中斷期間停留；如果已經指定了安住處，但在可能導致重大障礙的情況下，未指定安住處則沒有過失。導致已指定安住處被破壞的原因是：出現不依賴於兩者的想法，戒律名稱改變，或者不再持有戒律，安住處就會被破壞。 認識不和諧的方面並加以保護。 第三，認識不和諧的方面並加以保護：這在《律分別》（Vinaya-vibhaṅga）和《律藏根本》（Vinaya-vastu）中都有闡述。 《律分別》中的闡述： （《律分別》中說）首先，關於五類墮罪： 關於波羅夷罪（Pārājika，斷頭罪）： 第一，關於波羅夷罪（斷頭罪）：關於戒律，如經文所說：『不凈行、偷盜、殺人、妄語，這四種法即是波羅夷。』（由貪慾引起的兩種，由嗔恨引起的一種，由愚癡引起的一種）共有四種。 關於不凈行的波羅夷罪： 首先，關於不凈行的波羅夷罪：故事的起因是，世尊證悟無漏智慧后，十三歲時，在商彌國，善施比丘與之前的妻子發生了關係。世尊因此看到了受持戒律的十種利益，從而制定了戒律。其根本（構成要素、分支、最終結果是：根本、意樂、行為、最終結果。首先，根本包括所依和對象。首先，所依是：）要素是：比丘已獲得戒律且未失壞，或即使失壞也能通過授戒等方式恢復；不是初犯的比丘，與人或非人，男性、女性或雙性人，自己或他人的口、肛門或女性生殖器，即三個傷口中的任何一個，在內部未因疾病等原因受損，且自己的性器官未受損的情況下，（意樂包括兩種：意識不混亂，以及持續的動機和意願。行為是努力實現意樂。最終結果的要素是：）進行插入、接觸並體驗到快樂，這就是根本。對於沙彌來說，這是類似於波羅夷罪的罪行。如果想要進行不凈行，從觸控應該進入的部位到未體驗到快感為止，都是粗重的行為。如果以性交的想法，進入身體的其他孔洞（例如，耳朵的孔洞，或用刀切割的新孔洞等），或者將非道視為道，或者內部因疾病等原因受損，或者所依賴的身體

【English Translation】 If the dwelling is ruined, it is allowed to stay for five days; if there is a sudden event, it is allowed to rest for one or two days; if the dwelling is interrupted, it is allowed to stay during the interruption; if a dwelling has been designated, but not designating a dwelling at a time when it may cause great obstacles is not an offense. The causes of the destruction of a designated dwelling are: the arising of a thought that does not depend on both, the change of the name of the precepts, or no longer holding the precepts, the dwelling will be destroyed. Protecting by Recognizing Discordant Aspects. Third, protecting by recognizing discordant aspects: this is explained in the Vinaya-vibhaṅga and the Vinaya-vastu. Explanation from the Vinaya-vibhaṅga: (From the Vinaya-vibhaṅga) First, regarding the five classes of offenses: About the Pārājika (Defeat) Class: First, regarding the Pārājika (Defeat) Class: Regarding the precepts, as the text says: 'Unchaste conduct, stealing, killing, and lying, these four dharmas are Pārājika.' (Two caused by desire, one caused by hatred, one caused by ignorance) There are four in total. About the Pārājika of Unchaste Conduct: First, regarding the Pārājika of unchaste conduct: The origin of the story is that when the Blessed One attained the stainless wisdom and was thirteen years old, in the country of Śrāvastī, Bhadraka Bhikṣu had intercourse with his former wife. The Blessed One therefore saw the ten benefits of upholding the precepts and thus established the precepts. Its fundamental (constituent elements, branches, and ultimate results are: fundamental, intention, action, and ultimate result. First, the fundamental includes the basis and the object. First, the basis is:) element is: a Bhikṣu who has obtained the precepts and has not lost them, or even if lost, can be restored by giving precepts, etc.; a Bhikṣu who is not a first-time offender, with a human or non-human, male, female, or hermaphrodite, his own or another's mouth, anus, or female genitalia, i.e., any of the three wounds, without internal damage due to illness, etc., and with his own sexual organ undamaged, (the intention includes two: consciousness is not confused, and the continuous motivation and intention. The action is striving to achieve the intention. The element of the ultimate result is:) performing insertion, touching, and experiencing pleasure, this is the fundamental. For a Śrāmaṇera, this is an offense similar to Pārājika. If one wants to engage in unchaste conduct, from touching the part that should be entered to not experiencing pleasure, it is a gross action. If with the intention of intercourse, entering other orifices of the body (e.g., the orifices of the ears, or new ones cut with a knife, etc.), or regarding a non-path as a path, or if the inside is damaged due to illness, etc., or the body on which one relies

་ཕྱེད་ མར་གཤགས་པ་སྦྱར་བའི་མཚམས་སྦྱོར་བ་མངོན་པ་དང་། མགོ་བཅད་པ་ལྟ་བུའི་ལུས་མ་ 2-241 ཚང་པའི་ཁ་ལྟ་བུ་དང་། ཚང་ཡང་ཆེ་ཆུང་མི་འཚམས་པས་སྤྲད་དུ་མི་རུང་པ་དང་། ཕག་ལ་ སོགས་པའི་ལུས་བཙོས་པའི་སྒོ་གསུམ་དང་། ཁའི་སོའི་ཕྱི་དང་། ཤིང་དང་རྡོ་བ་སོགས་ལ་ སེམས་ཅན་གྱི་གཟུགས་བྱས་པ་མི་མ་ཡིན་གྱི་མཐུས་ལམ་གྱི་རྣམ་པ་ཙམ་དོད་པ་དང་། མ་ ནིང་མོ་སྦུབས་མེད་པ་དང་། ནང་དུ་མ་ཆུད་པ་དང་། ཆུད་པའི་ཕྱིར་རྨ་ཉེད་པ་དང་། སྒོ་གསུམ་ གྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་རེག་པ་ཙམ་བྱེད་པ་དང་། ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་ཉམས་པ་ འཇུད་པ་དང་། ལས་སུ་མི་རུང་པ་འཇུད་པ་དང་། ལྟབ་པ་དང་། མི་རེག་པར་འཇུད་པ་དང་། བརྟེན་བྱ་རྟེན་བྱེད་གཉིས་གང་རུང་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་དང་། གཉིས་ཀ་ཐ་དད་དུ་ བྱས་པ་དང་། གཞན་གྱི་གཉིས་ཀ་ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པ་སྦྱོར་བ་དང་། གཞན་གྱི་མཐུས་བཙལ་ བ་ན་རོ་མ་མྱོང་ཞིང་ཡིད་གཡོ་བ་ཙམ་དང་། སྐྲག་པ་དང་། ངོ་ཚ་བས་རོ་མ་མྱོང་པ་དང་། བརྟེན་པའི་ཕྱིར་གཞན་ལ་ཁས་བླངས་པ་དང་། བརྟེན་པའི་ཕྱིར་གཞན་ལ་སྒོ་བ་ལ་སོགས་པ་ རྣམས་སྦོམ་པོའོ། ། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ནི། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་འདོད་པས་ཁྲི་ལས་ལྡང་བ་སོགས་ནས་བགྲོད་ བྱ་ལ་ནོམ་ཉུག་མི་བྱེད་ཀྱི་བར་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་ཡང་ཡིད་ལ་འགྱུས་ནས་ལུས་ངག་ཏུ་མ་ཐོན་ པར་བསྡམ་བྱའི་ཉེས་བྱས། ལུས་ངག་ཏུ་ཐོན་ནས་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ལ། ཐ་ ན་ཆགས་སེམས་ཀྱིས་བུད་མེད་ཀྱི་ཡུལ་ལ་མིག་གིས་ལྟ་བ་ཙམ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། ། བསླབ་བྱ་ནི། སྒོ་བཅད་ཅིང་བསྐོར་བ་དང་། དགེ་སློང་གིས་བསྲུངས་པ་དང་། ཤམ་ ཐབས་ཀྱི་མཐའ་མ་བཅིངས་པར་ཉིན་མོ་གཉིད་ལོག་པ་དང་། བུད་མེད་ཀྱིས་འབྲིད་པར་ འགྱུར་བའི་གནས་སུ་འགྲོ་བ་དང་། མི་མ་ཡིན་གྱིས་འཁྲིག་པ་བསྟེན་དུ་འཇུག་པ་སོགས་བར་ ཆད་འབྱུང་པའི་གནས་སུ་གནས་པ་དང་། ཁྱིའི་མདུན་དུ་གཅི་བ་དང་། ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་ འཛིན་པའི་འཇིགས་པ་ཡོད་པའི་ཆུ་ཀླུང་ལ་སྒྲེན་མོར་བརྒལ་བ་དང་། དྲན་ཤེས་བཞིན་དང་ 2-242 མི་ལྡན་པར་གྲུ་བརྒལ་བ་དང་། བ་ལང་གི་ནང་དུ་འགྲོ་བ་དང་། ཁྲོན་པ་བརྟག་པ་དང་། གྲོང་ དུ་འགྲོ་བ་དང་། ཕོ་མོ་མ་བརྟགས་པར་རབ་ཏུ་བྱུང་པ་བྱེད་པ་དང་། གཅིག་པུར་བླ་ཁབ་མེད་ པར་མཚན་མོ་ཡང་བློས་ཕབ་སྟེ་ཉལ་བ་སོགས་བསླབ་པ་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱོར་བ་ལྷོད་པར་མི་ བྱ་སྟེ། བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། ། རྐུ་བ་དང་ཞེས་པ་ལ། ༈ མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཕམ་པ། གཉིས་པ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཕམ་(ཕྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་ཆགས་)པ་ལ། གླེང་ གཞི་ནི། སྟོན་པ་འོད་མའི་ཚལ་ན་བཞུགས་པའི་ཚེ། རྫ་མཁན་ལས་རབ་ཏུ་བྱུང་པ་དགེ་སློང་ ནོར་ཅན་གྱིས། རྒྱལ་པོའི་ཁབ་རལ་བ་དང་གྲུམ་པ་འཆོས་པའི་ཤིང་རྒྱལ་པོས་མ་གནང་ བཞིན་དུ་བླ

【現代漢語翻譯】 半分のものをくっつけるように接合部を明らかにするようなもの、頭を切り落としたような不完全な體の一部、完全であっても大きさが不適切で提供できないもの、豚などの煮込んだ體の三つの門、口の歯の外側、木や石などで作った動物の形が、人間ならざるものの力によって道のような外観だけを呈するもの、男でも女でもないものが女性器の空洞を持たないもの、內部に入らないもの、入ったために傷を負うもの、三つの門の外側で手足の形に觸れるだけのもの、手足の形が損なわれたものを入れるもの、性行為に適さないものを入れるもの、折りたたむもの、觸れずに挿入するもの、依存する対象と依存される対象のいずれかを體から分離したもの、両方を分離したもの、他者の両方を分離しないものを結合するもの、他者の力によって求められた際に快楽を経験せず、心が揺れるだけのもの、恐怖や恥ずかしさによって快楽を経験しないもの、依存するために他者に誓約するもの、依存するために他者に門などを提供するものは、いずれも重い罪である。 性行為の結合とは、不浄な行いをしたいという思いから、寢床から起き上がるなどして、性交の対象に近づくまでの間の罪を指す。それは心の中で思い描くだけで、體や言葉に出さなければ、抑制すべき罪となる。體や言葉に出してしまえば、告白すべき罪となる。ひいては、性慾の心で女性の姿をただ目で見るだけでも罪となる。 守るべきこととは、門を閉ざし、囲いを設けること、比丘によって守られること、下著の端を結ばずに晝寢をすること、女性によって誘惑されるような場所へ行くこと、人間ならざるものによって性行為をさせられるなど、障害が起こるような場所に留まること、犬の前で小便をすること、手足の形を損なう危険がある川を裸で渡ること、注意や意識を欠いた狀態で船を渡ること、牛舎の中へ入ること、井戸を調べること、村へ行くこと、男性か女性かを確かめずに得度させること、一人で寢室もなく、夜も安易に寢ることなど、守るべきことすべてにおいて緩みがあってはならない。もしそうすれば、罪となる。 「盜み」とは、 他者の所有物を盜むことによる敗北について。 二つ目は、他者の所有物を盜むことによる敗北（外部の富に執著すること）について。その根拠は、釈迦が光の園にいたとき、陶工から出家した比丘ノルチェンが、王宮の壁や柱を修理するための木材を、王の許可を得ずに持ち去ったことである。

【English Translation】 Manifesting the joining of something halved and attached, like a headless, incomplete body part, or something complete but of unsuitable size and thus unofferable, or the three gates of a boiled body of a pig or the like, or the outside of the teeth of the mouth, or an animal form made of wood or stone, etc., that only resembles a path due to the power of non-humans, or a hermaphrodite without a female cavity, or something that doesn't enter inside, or something that causes injury upon entering, or merely touching the form of a limb outside the three gates, or inserting a damaged limb, or inserting something unfit for intercourse, or folding, or inserting without touching, or separating either the dependent or the depended-upon from the body, or separating both, or joining what others have not separated, or merely experiencing a trembling of the mind without experiencing pleasure when sought by the power of others, or not experiencing pleasure due to fear or shame, or vowing to another for the sake of dependence, or offering gates, etc., to another for the sake of dependence are all grave offenses. The joining of intercourse refers to the offenses from rising from the bed with the desire to engage in impure conduct up to approaching the object of intercourse. If it is merely conceived in the mind and not expressed in body or speech, it becomes an offense to be restrained. If it is expressed in body or speech, it becomes an offense to be confessed. Even merely looking with lustful thoughts at the form of a woman is an offense. What should be practiced is closing and surrounding the gate, being protected by a bhikshu, sleeping during the day without tying the end of the lower garment, going to a place where one might be seduced by a woman, staying in a place where obstacles might occur, such as being made to engage in intercourse by non-humans, urinating in front of a dog, crossing a river naked where there is a danger of damaging a limb, crossing a boat without mindfulness and awareness, entering a cowshed, inspecting a well, going to a village, ordaining without examining whether one is male or female, and sleeping alone without a room and easily at night. One should not be lax in all these practices. If one does, it is an offense. Regarding 'stealing,' Regarding the defeat by taking what is not given. The second is about defeat by taking what is not given (attachment to external wealth). The basis is that when the Teacher was residing in the Grove of Light, the bhikshu Norchen, who had become ordained from a potter, took wood for repairing the walls and pillars of the royal palace without the king's permission.

ངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་པའོ། །དེ་ཡང་གཞི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་ དང་ནོར་མི་གཅིག་པའི་མིའི་རྒྱུད་ཀྱིས་བདག་ཏུ་བཟུང་པའི་རྫས་བདག་པོས་མ་བྱིན་པ་རིན་ ཐང་ཚང་བ། འདུ་ཤེས་མིས་བདག་ཏུ་བཟུང་བ་ལ་བཟུང་བར་ཤེས་བཞིན་དུ། ཀུན་སློང་ རྐུ་སེམས་ཀྱིས་རང་ངམ། གཞན་བསྐོས་པའམ། ཉིས་བརྒྱུད་སུམ་བརྒྱུད་དུ་མངགས་པའི་ སྒོ་ནས་མཐུ་དང་འཇབ་བུ་སོགས་ཀྱིས་བདག་གིར་བྱེད་ཅིང་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའི་ཚེ་ཕམ་པར་ འགྱུར་རོ། །སྤྱིར་རྫས་བདག་ཙམ་ལ་དབྱེ་ན། ཕ་ནོར་བུ་དབང་པ་ལྟ་བུ་རིགས་རྒྱུད་ཀྱི་བདག་ པོ། ཤོ་གམ་རྒྱལ་པོ་དབང་པ་ལྟ་བུ། ཡུལ་ཆོས་ཀྱི་བདག་པོ། རི་དྭགས་ལིངས་པ་དབང་པ་ ལྟ་བུ། བསམ་སྦྱོར་གྱི་བདག་པོ། དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་དགེ་འདུན་དབང་པ་ལྟ་བུ། དེ་བཞིན་ གཤེགས་པས་བཀའ་སྩལ་གྱི་བདག་པོ། རྐུ་བྱའི་དངོས་པོ་ལ་ཡུལ་དེར་རིན་ཐང་ཚང་བ། དུས་དེར་བརྐུ་བྱ་རྐུ་བྱེད་གཉིས་ཀ་ལ་ལྟོས་ནས་རིན་ཐང་ཚང་བ། མིས་བདག་ཏུ་བཟུང་བ་ ཡིན་པ་གཡོས་སུ་བྱས་པའི་ཟས་དང་། དུར་ཁྲོད་ཀྱི་རྫས་ལྟ་བུ་དམན་པ་མིན་པའོ། །རིན་ཐང་ ཚང་བ་ནི། ཀར་ཤ་པ་ན་བཞི་ཆ་སྟེ། [བསླབ་པ་འཆའ་དུས་ཀར་ཤ་པ་ན་གཅིག་ལ་མ་ཤ་ཀ་ ཉི་ཤུར་བྱེད་པས། དེའི་བཞི་ཆ་མ་ཤ་ལྔ་བརྐུས་ན་ཕམ་པར་བྱས། འགྲེལ་པ་རྩོམ་དུས་མ་ཤ་ 2-243 ཀ་བཅུ་དྲུག་དུ་བྱེད་པས། བཞི་ལ་ཕམ་པ། སྔོན་བོད་དུ་ཆོས་བསྒྱུར་དུས། (བསམ་ཡས་ཀྱི་རྡོའི་) དངུལ་ཞོ་གཅིག་གི་བརྒྱད་ཆ་ལ་ཕམ་པར་གསུངས་ཞེས་གསུངས་སོ།།]བསླབ་པ་འཆའ་དུས་ ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ན་མགྲོན་བུ་བཞི་བརྒྱའི་རིན་དུ་ལོངས་པའོ། ། མཐར་ཐུག་ནི། རྫས་འདི་བདག་དབང་ངོ་སྙམ་དུ་གྲུབ་བློ་སྐྱེས་པ་ན་དངོས་གཞིའོ། །སྦྱོར་བ་རྫས་ལ་ནོམ་ཉུག་བྱེད་པ་སོགས་ནས་མཐར་ཐུག་མ་གྲུབ་ཀྱི་བར་སྦྱོར་སྦོམ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་འདམ་སྟེ་བཟང་པོ་རྐུ་བའི་ཕྱིར་ནོམ་ཉུག་བྱེད་པ་དང་། ཆས་ཀྱིས་བྲིད་ནས་རྟ་སོགས་ དཀྲི ་བ། གྲུར་ཞུགས་ཏེ་འདི་རྐུའོ་སྙམ་པ་དང་། འདི་ལ་འདི་ལྟར་རྐུའོ་སྙམ་ནས་ལུས་འགྱུར་ བ་དང་། རྐུ་བའི་ཕྱིར་གོམ་པ་དབྲི་བ་དང་བསྣན་པ་སོགས་ཀྱིས་བདག་པོས་མི་སྣང་བའི་སར་ ཕྱིན་པ་དང་། གཏམས་པ་བརྙས་པ་བསྐྱིས་པ་ལ་བསྙོན་པ་དང་། དེ་དག་མི་སྦྱིན་པར་སེམས་ པའི་དུས་དང་། རྐུ་སེམས་ཀྱིས་གཏམས་པ་རྐུ་བའི་སྔ་རོལ་ཏུ་བརྣོགས་པ་དང་། སྤོས་ནས་ བསྙོན་པ་དང་། ཤགས་ཀྱིས་རྐུ་ན་བླའི་གྲར་རྒྱལ་བའི་སྐབས་དང་། བློན་པོའི་གྲར་ཤགས་ རྒྱལ་ནས་ཕ་རོལ་པོས་སྦྱོར་བ་བཏང་པའི་སྐབས་དང་། རྒྱན་ལ་དོར་བྱས་ནས་རྒྱལ་བར་མ་ གྱུར་ཙམ་དང་། རང་གི་ལོ་ལེགས་པ་དང་། གཞན་གྱི་ཉེས་པར་བྱ་བར་འདུན་པས་གཞན་གྱི་ ཞིང་ལ་ཆུ་གཏོང་པའམ་འགོག་པས་ཉེས་སུ་བཅུག་ནས་རང་གི་ལེགས་པའི་ཐབས་བྱས་པ། ཤས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་རྐུན་པོ

【現代漢語翻譯】 是基於此而制定的。也就是說，一個具備根本戒的比丘，偷盜了不屬於自己且被他人所擁有的財物，且價值達到標準，明知該物為他人所有，並以盜竊之心，親自或通過指派他人，甚至通過二傳手、三傳手等方式，使用武力或欺騙等手段據爲己有，且生起據爲己有的想法時，即構成墮罪（藏文：ཕམ་པར་འགྱུར，字面意思：失敗，此處指喪失比丘資格）。 一般來說，僅從財物所有者的角度來區分，有如父親的財產由兒子繼承般的血統所有者；如國王管理領土般的地域所有者；如野生動物棲息地般的環境所有者；如夏季的收穫歸僧團所有般的共同約定俗成所有者；以及如來佛所宣講的教法的所有者。對於被盜的物品，需要考慮在該地是否值一定的價值，在那個時候，對於小偷和被偷者雙方來說，是否都值一定的價值。被他人擁有的物品，如已準備好的食物，以及墓地的物品等，都不能價值太低。價值達到標準是指，四分之一的喀爾沙巴納（藏文：ཀར་ཤ་པ་ན，梵文天城體：कर्षपण, 梵文羅馬擬音：karṣāpaṇa，漢語字面意思：古印度貨幣單位）。[在受戒時，一個喀爾沙巴納等於二十個瑪沙卡（藏文：མ་ཤ་ཀ，梵文天城體：माषक, 梵文羅馬擬音：māṣaka，漢語字面意思：豆），因此偷盜五個瑪沙卡即構成墮罪。在撰寫註釋時，一個瑪沙卡等於十六個，因此偷盜四個即構成墮罪。早期在西藏翻譯佛經時，據說（桑耶寺的石碑上）記載偷盜八分之一的銀勺即構成墮罪。]如果按照受戒時的情況來算，價值相當於四百個客人的飯錢。 最終，當產生『這件東西是我的』的想法時，即構成根本罪。從開始觸碰財物等行為到最終產生據爲己有的想法之間的過程，都屬於加行罪。例如，爲了偷盜上等的青稞而進行偽裝，用財物引誘並套取馬匹等，登上船隻後心想『我要偷這個』，或者心想『我要這樣偷這個』而改變身體姿勢，爲了偷盜而邁步或增加步伐等，走到主人看不到的地方，隱瞞、輕蔑、借貸后抵賴，以及在不想歸還的時候，以盜竊之心在偷盜之前進行偽裝，轉移物品后抵賴，在打賭中如果小偷在智者面前獲勝，或者在官員面前打賭獲勝后對方放棄追究，以及在賭博中尚未獲勝之前，或者希望自己獲得好處而讓別人遭受損失，引水或阻止他人田地裡的水流，使他人遭受損失從而讓自己獲利，爲了獲得份額而成為小偷等。

【English Translation】 It is established based on this. That is, a Bhikshu (藏文：དགེ་སློང་，梵文天城體：भिक्षु, 梵文羅馬擬音：bhikṣu，漢語字面意思：比丘) who possesses the root vows, steals property that does not belong to him and is owned by another person, and whose value meets the standard, knowingly knowing that the object is owned by another person, and with the intention of stealing, either personally or through the assignment of others, or even through second-hand or third-hand means, using force or deception to take possession of it, and when the thought of taking possession arises, he will be defeated (藏文：ཕམ་པར་འགྱུར，字面意思：defeated, here refers to the loss of Bhikshu qualification). Generally speaking, distinguishing only from the perspective of the owner of the property, there are lineage owners like a father's property being inherited by a son; regional owners like a king managing territory; environmental owners like a wildlife habitat; common conventional owners like the summer harvest belonging to the Sangha (藏文：དགེ་འདུན，梵文天城體：संघ, 梵文羅馬擬音：saṃgha，漢語字面意思：僧團); and owners of the teachings proclaimed by the Tathagata (藏文：དེ་བཞིན་གཤེགས་པ，梵文天城體：तथागत, 梵文羅馬擬音：tathāgata，漢語字面意思：如來). For the stolen items, it is necessary to consider whether it is worth a certain value in that place, and at that time, whether it is worth a certain value for both the thief and the stolen. Items owned by others, such as prepared food, and items in the cemetery, etc., should not be too low in value. Meeting the standard of value means one-quarter of a Karshapana (藏文：ཀར་ཤ་པ་ན，梵文天城體：कर्षपण, 梵文羅馬擬音：karṣāpaṇa，漢語字面意思：ancient Indian currency unit). [At the time of taking vows, one Karshapana is equal to twenty Mashakas (藏文：མ་ཤ་ཀ，梵文天城體：माषक, 梵文羅馬擬音：māṣaka，漢語字面意思：bean), so stealing five Mashakas constitutes a defeat. When writing commentaries, one Mashaka is equal to sixteen, so stealing four constitutes a defeat. In the early days of translating Buddhist scriptures in Tibet, it is said that (the stone tablet of Samye Temple) recorded that stealing one-eighth of a silver spoon constitutes a defeat.] If calculated according to the situation at the time of taking vows, the value is equivalent to the meal expenses of four hundred guests. Ultimately, when the thought 'this thing is mine' arises, the root sin is constituted. The process from the beginning of touching the property to the final thought of taking possession belongs to the preparatory sin. For example, disguising oneself to steal superior barley, luring and obtaining horses with property, boarding a ship and thinking 'I will steal this', or thinking 'I will steal this like this' and changing body posture, taking steps or increasing steps to steal, going to a place where the owner cannot see, concealing, despising, borrowing and denying, and at the time of not wanting to return, disguising oneself before stealing with the intention of stealing, transferring items and denying, if the thief wins in front of wise men in gambling, or if the other party gives up the pursuit after winning a bet in front of officials, and before winning in gambling, or hoping to benefit oneself and cause others to suffer losses, diverting water or preventing water flow in other people's fields, causing others to suffer losses to benefit oneself, becoming a thief to obtain a share, etc.

་ལ་ལམ་རྒྱུས་བསྒོ་བར་བྱེད་པ་ཙམ་དང་། རྟ་དང་བ་ལང་སོགས་ ཀྱི་སྒྱིད་པ་གཅོད་པ་དང་། རྐུ་སེམས་ཀྱིས་ཤོ་གམ་དངོས་སུ་ནམ་མཁའ་ལ་འདྲལ་བ་སོགས་ སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོའོ། །རིན་ཐང་མ་ཚང་པ་དང་། བདག་པོ་མེད་པའི་གཏེར་དང་། རང་གི་ཡིན་ པ་དང་། འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་ཕྱིར་འདུ་ཤེས་པ་དང་། གཞན་གྱིས་གཞན་ལ་བསྐུར་བ་གཉི་གས་ བདག་གིར་མ་བྱས་པ་དང་། ལྷག་མེད་མྱང་འདས་ཀྱི་སྐོར་དང་། དུར་ཁྲོད་པའི་རྫས་དང་། སྒྲ་མི་སྙན་པའི་ནོར་དང་། གསང་སྔགས་སོགས་ཀྱིས་འབུལ་དུ་བཅུག་པ་དང་། གཞན་དོན་ 2-244 དུ་རྐུ་བ་དང་གཞན་གྱི་རྫས་ཆུད་གསན་པ་དང་། འབྲས་བུའི་ཀུན་དགའ་ར་བ་སོགས་སྔགས་ སོགས་ཀྱིས་སྐེམ་པ་དང་། ལོ་ཐོག་སེར་བས་ཆུད་གསོན་པ་དང་། བརྙས་པ་བསྲི ་བ་མེད་པར་ ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་། བདག་པོ་མེད་ཀྱང་ཡོད་པར་འདུ་ཤེས་པས་རྐུ་བ་སོགས་ལ་སྦོམ་པོའོ། ། སྦོམ་པོ་ནི་གཉིས་ཏེ། མིང་དུ་ཆགས་པའི་སྒྲ་དང་། ཡོན་ཏན་གྱི་སྒྲའི་སྦོམ་པོའོ། །དང་པོ་ ནི། ཕམ་ལྷག་གི་ཆར་གཏོགས་པའི་ཉེས་པ་དངོས་གཞིར་མ་ཆོག་ཅིང་ལྟུང་བ་ལྕི་བས་སྦོམ་ པོར་བཅས་པ། དབྱེ་ན་བདག་པོ་མེད་པའི་གཏེར་རྐུ་བ་ལྟ་བུ་དངོས་སྦོམ་གཞན་དོན་དུ་རྐུ་བ་ ལྟ་བུ་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོ། དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པའི་སྔོན་འགྲོའི་སྦོམ་པོ་ལྟ་བུ་སྦྱོར་ སྦོམ། གསོད་སེམས་མེད་པར་དོང་དུ་འཇུག་པ་དང་། སྒོ་གླེགས་ཀྱིས་འཚིར་བ་ལ་སོགས་ པས་ཉོན་མོངས་པར་བྱེད་པ་ལྟ་བུ་སྦྱོར་བའི་རྣམ་པའི་སྤོམ་པོ་དང་བཞིའོ། ། གཉིས་པ་ཡོན་ཏན་སྒྲའི་སྦོམ་པོ་ནི། ཉེས་པ་མང་པོ་ཚོགས་པ་ལ་ཟེར་བའི་ལུགས་སམ། མིའི་ཡན་ལག་གཅོད་པ་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཡང་ན་སྦོམ་པོའི་དབྱེ་བ་བཞི་བཞི་ སྟེ། ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ལས། ཕས་ཕམ་པས་ནི་ཀུན་བསླངས་པའི། །སྦོམ་པོ་རྣམ་པ་བཞི་ ཡིན་ནོ། །སྐྲག་པར་མི་བྱེད་ལྕི་བ་སྟེ། །གཞན་གྱིས་དེ་ལ་འབད་པ་ཡིས། །བཟློག་ཀྱང་མི་ཉན་ རབ་ལྕིར་ཤེས། །གཞན་ལ་ཁྲེལ་ཡོད་སྤང་པ་སྟེ། །རང་ཉིད་ངོ་ཚས་ཤིན་ཏུ་སྤང་། །བསམ་ པའི་དབྱེ་བས་འགྱུར་བ་ཡིན། །དེ་བཞིན་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཡིས། །ཀུན་བསླང་སྦོམ་པོ་རྣམ་ པ་བཞི། །ཞེས་སོ། ། སྦྱོར་བའི་ལྟུང་བ་ནི། རྐུ་སེམས་སྐྱེས་ནས་ལུས་ངག་ཏུ་མ་ཐོན་པའི་བར་བསྡམ་བྱའི་ཉེས་ བྱས། ལུས་ངག་ཏུ་ཐོན་པ་ནས་ནོམ་ཉུག་སོགས། སྦྱོར་བ་དངོས་ལ་ཐུག་པའི་བར་བཤགས་ བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། །གོམ་པ་ཕྲི་ནས་རྐུ་བ་ལ། མི་སྣང་བར་མ་གྱུར་པར་གོམ་པ་རེ་ལ་ཉེས་ བྱས་རེ། རྐུ་བའི་ཕྱིར་གྲུ་ཕུར་པ་ལས་བཀྲོལ་བ་ཙམ་དང་། མཆོད་པའི་དོན་ཙམ་དུ་སངས་ 2-245 རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གདུང་སོགས་རྐུས་པ་དང་། གྲངས་དང་རྩིས་ལ་དོར་བྱེད་པ་དང་། མཚན་མ་ཕྱིས་ པ་དང་། བསྣན་པ་དང་། མཚན་མ་གནས་གཞན་དུ་བཞག་པ་དང་།

【現代漢語翻譯】 僅僅是引導進入歧途，砍斷馬和牛等的後腿，以及懷著盜竊的心思，實際上在空中撒播賭具等，都是屬於行為上的粗罪。價值不完整的財物，無主的寶藏，認為是自己的東西，爲了其他眾生而拿取，他人委託給另一個人但自己沒有接受，涅槃寂滅之物，墓地的物品，發出難聽聲音的財物，通過秘密真言等方式讓人供奉的物品，爲了他人而盜取，浪費他人的財物，用咒語等方式使果樹園等枯萎，冰雹摧毀莊稼，毫不吝惜地享用，明明無主卻認為有主而盜取等，都屬於粗罪。 粗罪有兩種：名相上的粗罪和功德上的粗罪。第一種，屬於墮罪範疇的罪過，本身並不構成根本墮罪，但由於罪行嚴重而被視為粗罪。如果進行分類，例如盜取無主的寶藏是實際的粗罪，爲了他人而盜取是實際行為的粗罪，產生實際行為的前行粗罪是行為粗罪，沒有殺害的心思卻將人推入坑中，或者用門板夾住等方式使人痛苦，是行為方式上的粗罪，共有四種。 第二種是功德上的粗罪，指的是聚集了很多罪過的情況，或者像割斷人的肢體被認為是粗罪一樣。或者，粗罪有四種分類，如偈頌所說：『因失敗而生起的，粗罪有四種。不害怕是重罪，他人努力阻止，也不聽從是極重罪。對他人感到羞愧而捨棄，自己因羞愧而徹底捨棄，因想法的差異而改變。同樣，僧殘罪，生起的粗罪有四種。』 行為上的墮罪是：從產生盜竊的心思到沒有實際付諸行動之間的罪過，屬於應懺悔的輕罪。從付諸行動到接觸到財物等實際行為之間的罪過，屬於應懺悔的輕罪。減少步數去盜竊，在沒有消失的情況下，每走一步就產生一個輕罪。僅僅是爲了盜竊而解開船的纜繩，或者僅僅是爲了供奉而盜取佛陀的舍利等，以及在數量和計算上作弊，擦掉標記，增加數量，或者將標記放在其他地方等。

【English Translation】 Merely guiding someone onto a wrong path, severing the tendons of horses and cattle, and scattering gambling tools in the sky with thieving intent are all gross offenses in terms of action. Items of incomplete value, ownerless treasures, considering something as one's own, taking something for the sake of other beings, items entrusted to another but not received by oneself, objects related to complete nirvana, items from cemeteries, properties that produce unpleasant sounds, items offered through secret mantras, stealing for the sake of others, wasting others' property, causing orchards to wither with mantras, hail destroying crops, consuming without thrift, and stealing by considering something ownerless as owned are all gross offenses. There are two types of gross offenses: gross offenses in name and gross offenses in merit. The first type includes offenses that fall under the category of defeat (pham lhag), which do not constitute a root downfall but are considered gross due to their severity. If categorized, stealing ownerless treasures is an actual gross offense, stealing for the sake of others is a gross offense of actual action, the preliminary gross offense that generates actual action is a gross offense of action, and causing suffering without the intent to kill by pushing someone into a pit or squeezing them with a door panel is a gross offense in the manner of action, totaling four types. The second type, gross offense in merit, refers to situations where many offenses accumulate, or like severing a person's limbs being considered a gross offense. Alternatively, there are four types of gross offenses, as stated in the verse: 'Arising from defeat, there are four types of gross offenses. Not being afraid is a heavy offense, not listening even when others try to stop you is an extremely heavy offense. Abandoning out of shame for others, completely abandoning out of one's own shame, changing due to differences in thought. Similarly, the remaining offenses (sanghavesesa), the arising gross offenses are of four types.' Offenses of action are: from the arising of thieving intent to not actually carrying it out, the transgression is a minor offense to be confessed. From carrying it out to touching the property, the transgression is a minor offense to be confessed. When stealing by reducing steps, each step taken without disappearing constitutes a minor offense. Merely untying a boat's rope for the purpose of stealing, or stealing relics of the Buddha for the mere purpose of offering, and cheating in quantity and calculation, erasing marks, adding quantities, or placing marks in other places, etc.

མི་དབང་པ་དབང་པར་ སྒྲོག་པ་དང་། གཞན་གྱིས་ལོང་ཅིག་ཅེས་མ་བསྒོ་བར་སློང་བ་དང་། གཞན་ལ་ཤོ་གམ་དང་ གྲུ་རྫས་སོགས་མི་སྟེར་བའི་ཐབས་དང་། ལམ་གཞན་སྟོན་པ་དང་། རྔོན་པས་ཟིན་པའི་རི་ དྭགས་སྙིང་བརྩེ་ཙམ་གྱིས་གཏོང་བ་སོགས་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། ། བསླབ་བྱ་ནི། གཞན་གྱི་སྤྱོད་པ་གཏོལ་བ་དང་། ཡིད་གཅུགས་ཀྱི་གནས་མ་ཡིན་པ་ལ་ ཡིད་གཅུགས་སུ་བྱེད་པ་དང་། ལག་སྤོད་དང་བསོད་ནམས་ཀྱི་བློས་མ་ཡིན་པ་གླ་རྔན་ཙམ་ གྱི་ཆེད་དུ་གཞན་གྱི་ལས་བྱེད་པ། རྐུ་སེམས་མེད་ཀྱང་གཞན་གྱི་རྫས་ལྷུང་པ་བླངས་པ་ཡུན་ རིང་དུ་བསྲེལ་བ། བདག་པོ་མ་ཤེས་པར་རྫས་ཏེ་དགེ་བསྐོས་པ་ལ་མ་གཏད་པ་སོགས་དང་། ནད་པས་མ་གནང་པར་སྨན་བླངས་པ། རང་དབང་ཡང་གཞན་གྱིས་བདག་ཏུ་བཟུང་བའི་ ནོར་དེས་མ་གནང་པར་བདག་གིར་བྱས་པ། རྐུན་པོས་ཁྱེར་པའི་ཆོས་གོས་སོགས་རང་གི་ བློས་མ་བཏང་ཡང་། ཆོས་བཤད་པའམ་རིན་མ་བྱིན་པར་ནན་གྱིས་བླངས་པ་དང་། འགྲོན་ དུ་མ་བོས་པར་ཟས་ཟ་བ། གཞན་གྱིས་བོར་བ་ལེན་པའི་ཚེ། གཞན་གྱིས་བདག་ཏུ་བཟུང་མ་ བཟུང་མ་བརྟགས་པར་བླངས་པ། མ་རྨས་པའི་རོ་ལས་གོས་ལེན་པ། བྱ་ཚང་བཤིག་པ། ཆོམ་ རྐུན་པར་མ་གྲགས་པས་ཕུལ་བ་བླངས་པ། གྲགས་པ་ལས་བླངས་པ་ཡང་ཁ་དོག་བསྒྱུར་བ་ སོགས་མ་བྱས་པ་གནད་ལ་བསྒྲེ་བ། རྔོན་པས་གཙེས་པའི་རི་དྭགས་གནས་ཁང་དུ་ཞུགས་པ་ ཤི་བའི་ཤ་རྔོན་པ་བ་ལ་མི་སྦྱིན་པ་སོགས་མི་བྱ་སྟེ། བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། ། འདིར་རྐུ་བ་ལ་མུ་དྲུག་སྟེ། མཐུས་འཕྲོག་པ་ལྟ་བུ་ནན་ཁུགས། གླ་རྔན་སོགས་མི་སྟེར་བ་ རྔན་འཐེན། མ་ཚོར་བར་རྐུ་བ་རྒྱུ་ཐབས། སྐྱིན་པ་མི་སྟེར་བར་ཕྱིར་གསབ་པ། བཅོལ་བ་ནི་ མི་སྟེར་བར་གཏམས་པ། མཆོད་པའི་ཕྱིར་རམ་མ་ཕྱི་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཆོས་རྐུ་བ་དང་དྲུག་གོ།སྔ་ 2-246 མ་རྣམས་ལ་རིན་ཐང་ཚང་ན་ཕམ་པའོ། ། ༈ སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པ། གསུམ་པ། མི་ལ་བསད་པར་མི་བྱ་བ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་སྟོན་པ་སྤོང་བྱེད་ཆུ་ཀླུང་ཡིད་འོང་ ལྷས་བྱིན་གྱི་འགྲམ་སྒྲོན་ཤིང་གི་ཚལ་ན་བཞུགས་པའི་ཚེ། དགེ་སློང་རྣམས་ལ་མི་སྡུག་པ་ སྒོམས་ཤིག ཅེས་བཀའ་སྩལ་པས། དེ་དག་གིས་བསྒོམས་པས་ལུས་ཀྱི་སྒྱིད་ལུག་ནས། རི་ དྭགས་བཟློག་དགེ་སློང་སྦེད་ལ་མཚོན་བྱིན་ནས། སྲོག་དང་ཕྲལ་དུ་བཅུག་སྟེ། དེས་དེ་དག་ བསད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ལ་གཞི་རང་ལས་གཞན་པའི་མིའམ་མིར་ཆགས་པ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། (ཀུན་སློང་)ཕན་སེམས་ཡིན་ཡང་རུང་སྟེ། གསོད་པར་འདོད་པས་ ཀུན་ནས་བླངས་ནས་སྦྱོར་བ་དུག་མཚོན་མཐུ་ལ་སོགས་པ་འཆི་བའི་ཐབས། ཐ་ན། རྗེས་སུ་ སྦྱོར་བ་ཆུང་ངུ་ཡན་ཆད་ཀྱི་སྒོ་ནས་དེའི་ཚེའམ་གཞན་གྱི་ཚེ་གསོད་པ་པོ་རང་ཤི་བའི་སྔ་རོལ་ དུ་ཤི་ན་དངོས་གཞིའོ། ། སྦྱོར་བ་ནི། གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་བརྩམས་པ་

【現代漢語翻譯】 對有權勢者阿諛奉承，不勸請他人『給我一點』而直接索要，不向他人提供賭具或船隻等物品的方法，指引錯誤的道路，以及僅僅出於憐憫之心而放走被獵人捕獲的動物等，都屬於輕罪。 應受譴責的行為包括：揭露他人的行為，對不應產生愛慕之情的事物產生愛慕，並非出於慷慨或行善的目的，而僅僅爲了報酬而為他人工作，即使沒有偷盜的意圖，但拾取他人遺失的物品后長期佔有，在不知道失主的情況下，不將拾取的物品交給寺院管理人員等；未經病人允許拿走藥物；即使是自己的財物，但被他人視為己有，未經允許而佔爲己有；盜賊拿走的法衣等物品，即使自己不願意放棄，但在沒有講經說法或支付報酬的情況下強行索要；未經邀請而食用食物；在拾取他人遺失物品時，不辨別是否有人認領就直接拿走；從沒有受傷的屍體上拿走衣服；破壞鳥巢；接受尚未被認為是盜賊的人的供養；即使接受了被認為是盜賊的人的供養，也沒有改變顏色等就直接使用；獵人追捕的動物逃入住所后死亡，不將肉交給獵人等，這些都是不應做的，做了即犯輕罪。 此處偷盜有六種情況：如以武力搶奪屬於強取；不支付報酬等屬於拖欠；在不知情的情況下偷盜屬於欺騙；不償還債務而私自抵消；委託保管的物品不歸還屬於侵吞；爲了供養或作為資本而偷盜財物，以上是六種情況。對於前幾種情況，如果價值足夠，則構成墮罪。 關於殺生的墮罪： 第三，對於不應殺害的人進行殺害。事情的起因是，導師（釋迦牟尼佛）住在舍衛城祇樹給孤獨園（Jetavana Anathapindika's Monastery），當時世尊開示比丘們修不凈觀，由於長時間的修不凈觀，比丘們對身體感到厭惡，於是他們賄賂獵人，讓他殺死自己。獵人遵照比丘們的請求，殺死了他們。因此佛陀制定了戒律。 這裡的『所依』是指除了自己以外的人或其他有情眾生，在意識沒有錯亂，即使是出於善意的情況下，如果想要殺死對方，併爲此採取行動，使用毒藥、武器或咒語等致死的手段，哪怕只是很小的後續行為，導致對方在當時或之後死亡，並且殺人者在受害者死亡之前就已死亡，就構成根本罪。 『加行』是指開始實施殺害的行為。

【English Translation】 Flattering those in power, asking without prompting 'give me something,' not providing gambling tools or boats, showing the wrong path, and releasing animals caught by hunters out of mere compassion are all minor offenses. Reprehensible behaviors include: exposing others' actions, developing attachment to things that should not be desired, working for others solely for reward rather than out of generosity or merit, taking lost items without the intention of stealing but keeping them for a long time, not entrusting found items to the monastery administrator without knowing the owner; taking medicine without the patient's permission; claiming ownership of one's own property that others consider theirs without permission; forcibly taking robes or other items taken by thieves without offering teachings or payment, even if unwilling to give them up; eating food without being invited; taking lost items without checking if someone claims them; taking clothes from uninjured corpses; destroying bird nests; accepting offerings from those not known as thieves; and using offerings from known thieves without changing their appearance. Not giving the meat of an animal hunted by a hunter that dies in one's dwelling to the hunter is also prohibited, and doing so constitutes a minor offense. Here, there are six types of stealing: forcibly seizing is robbery; not paying wages is withholding; stealing without being noticed is deception; offsetting debts without repayment; not returning entrusted items is embezzlement; and stealing for offerings or as capital. For the former cases, if the value is sufficient, it constitutes a defeat. Regarding the defeat of taking life: Third, killing someone who should not be killed. The origin of the story is that the Teacher (Shakyamuni Buddha) was residing in Jetavana Anathapindika's Monastery in Shravasti. At that time, the World Honored One instructed the monks to contemplate impurity. Because of the long contemplation of impurity, the monks felt disgusted with their bodies, so they bribed a hunter to kill them. The hunter complied with the monks' requests and killed them. Therefore, the Buddha established the precept. Here, 'basis' refers to a person or other sentient being other than oneself, with undistorted consciousness, even if with good intentions, if one intends to kill the other person and takes action to do so, using poison, weapons, or spells as means of death, even if it is only a small subsequent action, causing the other person to die at that time or later, and the killer dies before the victim, it constitutes a fundamental offense. 'Preparatory action' refers to initiating the act of killing.

ནས། སྲོག་དང་བྲལ་བའི་འདུན་རོལ་ཚུན་ ཆད་ལ་ཉེས་པ་སྦོམ་པོའོ། །དེ་ཡང་དུད་འགྲོ་ལས་གཞན་པའི་མི་མ་ཡིན་བསད་པ། རང་ཉིད་ གསོད་པ། མ་དང་མངལ་ན་གནས་པ་གཉིས་ལས། མ་བསམས་པར་དེ་ཤི་བ། དེ་བཞིན་དུ་ ལྷས་བྱིན་བསད་བསམ་པ་ལས་ནོར་ནས་མཆོད་སྦྱིན་བསད་པ་ལྟ་བུ། གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་ བརྩམས་ནས་མ་ཤི་གོང་དུ་འདུན་པ་ལོག་པ། གསོད་སེམས་མེད་པར་མིའི་ཡན་ལག་གཅོད་ པ། མི་ཡོད་པར་ཤེས་པའམ་དོགས་བཞིན་ནགས་མེས་གཏོང་པ། སྐྲ་ཅན་འཚོང་པ། རྐུན་ པོ་སོགས་རྒྱལ་པོའི་གྲར་འབུལ་བ། ཁོ་བོ་འཆིར་འོང་ངོ་ཟེར་བ་ལ་ཡིད་མ་ཆེས་པས་སྐྱོད་པ་ སོགས་བྱེད་པ། ནད་པ་ཤི་སླའོ་ཞེས་གཡོག་མི་བྱེད་པ། ནད་པ་ལ་སྨན་དང་ཟས་མི་འཕྲོད་ པ་སྦྱིན་པ། འབྲས་མ་སྨིན་པ་བཏོལ་བ། གཞན་དོང་དུ་འཇུག་པ། སྒོ་གླེགས་ཀྱིས་འཚིར་བ། ཐག་པས་འཆིང་བ་སོགས་ཀྱིས་སྡུག་བསྔལ་བར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའོ། ། 2-247 སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ནི། གསོད་སེམས་སྐྱེས་པ་ནས། ལུས་ངག་ཏུ་མ་ཐོན་གྱི་བར་བསྡམ་ བྱའི་ཉེས་བྱས། ཐོན་ནས་སྦྱོར་བ་ལ་ཐུག་གི་བར་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། ། བསླབ་བྱ་ནི། ནད་པ་ལ་ཤི་ནའང་མཐོ་རིས་ཐོབ་པ་སོགས་ཀྱི་འཆི་བའི་སེམས་དང་ མཐུན་པའི་གཏམ་མི་སྨྲ་བ། ནད་གཡོག་ཤེས་པ་ཡོད་བཞིན་མི་ཤེས་པ་འཇོག་པ། དུག་དང་ མཚོན་སོགས་ནད་པའི་དྲུང་དུ་འཇོག་པ། ནད་པ་འཆི་བའི་ཐབས་སྒྲུབ་པ། ནད་གཡོག་གིས་ མ་བཟློག་པ། རྫས་ཀྱི་ཕྱིར་གཞན་འཆི་བར་འདོད་པ། བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་བྱེད་པ་ལ་ཡི་རང་བ། སྨན་སོགས་ཤེས་པ་ལ་མ་དྲིས་པར་སྦྱིན་པ། ཁུར་ལྕི་བ་འདེགས་པའི་གྲོགས་བྱེད་པ། སོ་ཕག་ སོགས་འཕང་བ། དགེ་སློང་ངལ་བ་ཕུལ་བ། དེའི་གྲོགས་མི་བྱེད་པ། མ་བརྟགས་པར་གསད་ བྱ་སྟོན་པ་སོགས་དང་། ཤེས་བཞིན་མེད་པར་གསང་སྔགས་ཀྱི་ཐལ་ལྕག་བྱེད་པ། ཐོགས་ པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་བསྣུན་པ། རྡོ་སོགས་སྒྲིལ་བ། ཕྱོགས་ཉུང་ངུས་ལྕི་བ་འདེགས་པ། སྤྱི་བོ་ ཚུགས་སུ་འགྲོ་བ། ལེགས་པར་མ་བསླབས་པར་སྨན་སྤྱད་སོགས་བྱེད་པ། མཚོན་འཕང་བ་ ལ་བསྒོ་བ། ནད་པ་མི་ནུས་པ་ལམ་དུ་འཁྲིད་པ་སོགས་མི་བྱ་སྟེ། བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། ། ༈ བརྫུན་དུ་སྨྲ་བའི་ཕམ་པ། བཞི་པ་བརྫུན་དུ་སྨྲ་དང་བཅས་པ་ལ། གླེང་གཞི་ནི། སྟོན་པ་ཡངས་པ་ཅན་གྱི་སྤྲེའུའི་ རྫིང་འགྲམ་ན་བཞུགས་པའི་ཚེ་ཉ་བ་ལས་རབ་ཏུ་བྱུང་པ་ལྔ་བརྒྱ་མི་ཆོས་བླ་མའི་ཡོན་ཏན་ བསྒྲགས་ཏེ་བསོད་སྙོམས་བླངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། ། དེ་ལ་གཞིའི་ཡན་ལག་སྨྲ་བའི་ཡུལ་ནི། རང་མ་ཡིན་པའི་མི་སྨྲ་ཤེས་དོན་གོ་ཤེས་པ་ རང་བཞིན་དུ་གནས་པ། མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ། གཟུགས་གཞན་དུ་བསྒྱུར་བ་དང་། མི་སྣང་པར་བྱས་པ་མ་ཡིན་པའོ། །གང་སྨྲ་བའི་དངོས་ པོ་ནི། འདོད་པ་ལས་འདས་པ། བསམ་གཏན་དང་

【現代漢語翻譯】 此外，即使是導致死亡的娛樂活動也是重罪。也就是說，殺害家畜以外的非人生物，自殺，或者母親在不知情的情況下因墮胎而死亡，或者像誤以為是天授（Devadatta）而殺害了祭祀品一樣。開始殺戮行為但在死亡前改變主意，無意中切斷人的肢體，在知道或懷疑有人存在的情況下放火燒森林，販賣毛髮，將小偷等交給國王，不相信他說他要死了而採取行動等，認為病人容易死亡而不提供護理，給病人提供不合適的藥物和食物，採摘未成熟的果實，將他人推入坑中，用門夾住，用繩子捆綁等造成痛苦，都是重罪。 行為的預備階段是，從產生殺戮的想法到身體和語言沒有表達出來之間的行為，是應懺悔的罪行。一旦表達出來並開始行動，直到完成，就是應懺悔的罪行。 應避免的行為包括：不要對病人說諸如死亡可以讓他們獲得更高的境界之類的話語來迎合他們的死亡心態；明明知道如何護理病人卻裝作不知道；將毒藥和武器等放在病人附近；採取加速病人死亡的方法；護理人員不阻止這些行為；爲了物質利益而希望他人死亡；贊同不當行為；在沒有諮詢專家的情況下給予藥物等；幫助抬起重物；扔磚頭等；給僧侶增加負擔；不幫助他們；在沒有核實的情況下指出要殺害的對象等；以及在不知情的情況下使用秘密咒語的手印；爲了消除障礙而推搡；滾動石頭等；用少量東西抬起重物；讓頭頂倒立；在沒有充分學習的情況下使用藥物等；指示投擲武器；在病人無法承受的情況下帶他們上路等。如果做了這些事情，就會犯下罪行。 關於妄語的失敗（Pārājika）： 第四條是關於妄語。事件的起因是，當導師（釋迦牟尼佛）住在廣嚴城的猴子池塘邊時，五百名從漁夫轉為僧侶的人宣揚自己擁有超人的精神力量，並以此為依據接受供養，因此制定了這條戒律。 關於此事的要素，說話的對象是：不是自己的人，能夠理解所說的話，能夠理解含義，自然存在，不是雙性人或雌雄同體——具備這五個特徵。所改變的形態，以及使其隱形都不是。

【English Translation】 Furthermore, even entertainment that leads to death is a grave offense. That is, killing non-human beings other than livestock, committing suicide, or the mother dying unintentionally due to an abortion, or like mistakenly killing a sacrificial offering thinking it was Devadatta. Starting an act of killing but changing one's mind before death, unintentionally cutting off a person's limb, setting fire to a forest knowing or suspecting that someone is present, selling hair, handing over thieves etc. to the king, not believing someone who says they are going to die and taking action etc., thinking that a patient is likely to die and not providing care, giving a patient unsuitable medicine and food, picking unripe fruit, pushing others into a pit, pinching with a door, causing suffering by binding with a rope etc., are all grave offenses. The preparatory stage of an action is, from the arising of the thought of killing until it is not expressed in body and speech, is an offense to be confessed. Once it is expressed and action is taken, until it is completed, it is an offense to be confessed. Actions to be avoided include: not speaking words that cater to the dying mind of a patient, such as saying that death can allow them to attain a higher realm; pretending not to know how to care for a patient when one knows; placing poison and weapons etc. near a patient; taking methods to hasten the death of a patient; caregivers not preventing these actions; wishing for the death of others for material gain; approving of improper actions; giving medicine etc. without consulting an expert; helping to lift heavy loads; throwing bricks etc.; adding burdens to monks; not helping them; pointing out the object to be killed without verifying etc.; and unknowingly using mudras of secret mantras; pushing for the sake of removing obstacles; rolling stones etc.; lifting heavy objects with a small amount; making the crown of the head go upside down; using medicine etc. without proper learning; instructing to throw weapons; leading a patient on a path when they are unable to do so etc. If these things are done, offenses are committed. On the Pārājika of False Speech: The fourth is about false speech. The origin of the event is that when the Teacher (Shakyamuni Buddha) was residing near the monkey pond in Vaishali, five hundred monks who had converted from fishermen proclaimed that they possessed superhuman spiritual powers and accepted offerings based on this, therefore this precept was established. Regarding the elements of this matter, the object of speech is: a person who is not oneself, who is able to understand what is said, who is able to understand the meaning, who exists naturally, who is not a hermaphrodite or an androgynous being—possessing these five characteristics. The changed form, and making it invisible are not.

པོ་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བར་གྱི་འཇིག་ རྟེན་དང་འཇིན་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཡོན་ཏན་གང་རུང་ཡིན་པའོ། །དེ་ཡང་། ལྷ་སོགས་ཕན་ 2-248 ཚུན་མཐོང་ཐོས་སོགས་དང་། ཐོབ་བྱའི་ཡོན་ཏན། མི་རྟག་པའི་འདུ་ཤེས་སོགས་ཉི་ཤུ་དང་། བསམ་གཏན་བཞི། ཚད་མེད་བཞི། གཟུགས་མེད་བཞི། འབྲས་བུ་བཞི། མངོན་ཤེས་དྲུག ཟད་པར་ཟིལ་གནོན་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་སོ། །སྨྲ་བ་པོའི་གང་ཟག་ནི། ཐོབ་པར་ སྨྲས་པའི་མི་ཆོས་བླ་མ་དེ་དང་མི་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་གིས། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་ རང་ཉིད་མི་ཆོས་བླ་མ་དང་ལྡན་པར་སྨྲ་འདོད་དམ། གཞན་གྱིས་སྨྲས་པ་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ ནས་ཚིག་གིས་དང་དུ་ལེན་འདོད་རྒྱུན་ཆགས་པ། སྦྱོར་བ་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱི་མི་ཆོས་ བླ་མ་མ་ཐོབ་པ་ལ་ཐོབ་པར་སྨྲ་བའམ། གཞན་གྱིས་སྨྲས་པ་ཚིག་དང་དུ་ལེན་པ་རྩོམ་པའོ། །ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་ནི། ངག་ཡིན་པ། རང་གི་ཡིན་པ། བདག་ཉིད་དང་འབྲེལ་བ། མ་ ནོར་བ། གསལ་པོར་སྨྲས་པའོ། །དེ་ཡང་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ཏེ་བདག་ཉིད་མི་ཆོས་བླ་མ་དང་ ལྡན་པར་སྨྲ་བའི་ཕྱིར། སྦྱོར་བ་བརྩམས་པ་ནས། དངོས་གཞི་ལ་ཐུག་གི་བར་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་ པོའོ། །དེ་ཡང་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ནས། མི་ཆོས་བླ་མའི་ཡོན་ཏན་རང་ལ་ཡོད་པར་གོ་འདོད་ པའི་བསམ་པས་གཞན་ལ་སྦྱོར་ཞིང་སྟོན་པ་དང་གཞོགས་སྨོས་བྱེད་པ་སོགས་དང་། རྡུལ་ ཁྲོད་ཀྱི་ཤ་ཟ་མཐོང་ཞེས་དང་། འདོད་སེམས་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ཐོས་བསམ་གྱི་ཤེས་རབ་ ཀྱིས་ཉོན་མོངས་མགོ་ནོན་པ་ཙམ་བདག་ལ་ཡོད། ཞེས་དང་། མི་ཆོས་བླ་མ་སྨྲ་འདོད་ཀྱིས་ ཤིང་ཐོག་ལྟ་བུ་བཟུང་ནས་འབྲས་བུ་ཐོབ་པོ་ཞེས་དང་། རྒྱུན་ཞུགས་སོགས་སྨྲ་འདོད་ནོར་ ནས་ཕྱིར་འོང་ཐོབ་པོ་ཞེས་སྨྲས་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཁྱོད་དགྲ་བཅོམ་སོགས་ཡིན་ནོ་ཟེར་བ་ལ་ ཅང་མི་སྨྲ་བས་དང་དུ་ལེན་པ་དང་། ཁྱོད་དགྲ་བཅོམ་ཡིན་ན་བདག་གི་བསོད་སྙོམས་ལོང་ ཞིག་ཅེས་ཟེར་བ་ལ་ཅང་མི་སྨྲ་བས་དང་དུ་ལེན་པའོ། །སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ནི། མི་ཆོས་བླ་མ་ སྨྲ་འདོད་ནས་ལུས་ངག་ཏུ་མ་ཐོན་པའི་བར་བསྡམ་བྱ། ཐོན་ནས་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། །བསླབ་བྱ་ནི། མ་བསམས་པར་ལུང་བསྟན་པར་མི་བྱའོ། ། 2-249 ༈ དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་སྡེ། གཉིས་པ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་སྡེ་ནི། སྡོམ་ལ། ཁུ་བ་འཛིན་དང་འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་ བཀུར་སྨྱན། །ཁང་པ་ཁང་ཆེན་དང་ནི་གཞི་མེད་དང་། །བག་ཙམ་དགེ་འདུན་དབྱེན་དང་དེར་ རྗེས་ཕྱོགས། །ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་དང་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་བཅུ་གསུམ་ལས། ༈ ཁུ་བ་འབྱིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ། ཁུ་བ་ཞེས་པ་འབྱིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལ། གླེང་གཞི་ནི། སྟོན་པ་མཉན་ཡོད་ན་ བཞུགས་པའི་ཚེ་འཆར་ཀ་འདོད་ཆགས་ཀྱིས་དཀྲི ས་པ་ན། རང་གི་ཡན་ལག་ལས་ཁུ་བ་ཕྱུང་ པ་ལས་བཅས་སོ

【現代漢語翻譯】 從凡夫到佛陀之間的世間和出世間的任何功德。也就是，諸如天人等互相之間的見聞等，以及所要獲得的功德，無常的觀念等二十種，四禪定，四無量，四無色定，四果，六神通，以及滅盡定和勝伏定等功德。說話者如果是沒有獲得所說的殊勝人法（指超凡的禪定、神通等證悟境界）的比丘，如果意識沒有錯亂，並且動機是想說自己具有殊勝人法，或者想通過改變意識來接受別人所說的話，並且持續不斷，那麼這就是在沒有獲得具備五種特徵的殊勝人法的情況下，聲稱自己已經獲得，或者是在纂改別人所說的話。具備五種特徵的語言是：是語言，是自己的，與自身相關，沒有錯誤，清楚地說出。也就是，爲了改變意識，聲稱自己具有殊勝人法，從開始準備到真正實施之間的大致過程。也就是，改變意識后，想要讓別人認為自己具有殊勝人法的功德，因此去接近和展示給別人，進行讚美等行為。例如，說『我看到了灰塵中的食肉者』，或者說『我擁有被貪慾所控制的聞思智慧，僅僅能壓制煩惱』，或者爲了想說自己具有殊勝人法，拿著水果說『我獲得了果實』，或者想說自己獲得了入流果等，卻錯誤地說自己獲得了不還果等。或者當別人說『你是阿羅漢』等時，不作任何迴應，表示預設；或者當別人說『如果你是阿羅漢，請接受我的供養』時，不作任何迴應，表示預設。準備的過程是：從想要說自己具有殊勝人法到還沒有通過身語表達出來之前，都要加以控制。一旦表達出來，就要懺悔所犯的錯誤。應該遵守的戒律是：不要在沒有思考的情況下進行預言。 第二部分是僧殘罪。關於僧殘罪的分類，戒律中說：『遺精、摩觸語、媒嫁事、建屋、大屋、無根謗、略謗、破僧、隨破僧、壞家行、違諫語。』總共有十三種。第一種是遺精的僧殘罪。 關於遺精的僧殘罪。事件的起因是：當佛陀住在舍衛城時，阿迦由於貪慾的驅使，從自己的身體中排出了精液，因此制定了這條戒律。

【English Translation】 Any qualities, mundane or supramundane, from an ordinary being to a Buddha. That is, things like mutual seeing and hearing among gods, the qualities to be attained, the twenty aspects of impermanence, the four dhyanas, the four immeasurables, the four formless absorptions, the four fruits, the six superknowledges, and the qualities of cessation and subjugation, etc. The speaker is a monk who has not attained the superior human qualities (extraordinary states of meditative absorption, supernormal powers, etc.) that he claims to have. If his consciousness is not confused, and his motivation is to say that he possesses superior human qualities, or if he wants to accept what others say by changing his consciousness, and does so continuously, then this is claiming to have attained what he has not attained, namely, superior human qualities with five characteristics, or fabricating what others say. The five characteristics of speech are: it is speech, it is one's own, it is related to oneself, it is not mistaken, and it is clearly spoken. That is, in order to change consciousness and claim to possess superior human qualities, the general process from the beginning of preparation to the actual implementation. That is, after changing consciousness, wanting others to think that one possesses the qualities of superior human qualities, therefore approaching and showing them to others, engaging in praise, etc. For example, saying 'I saw the flesh-eater in the dust,' or 'I possess the wisdom of hearing and thinking that is controlled by desire, which can only suppress afflictions,' or wanting to say that one possesses superior human qualities, holding a fruit and saying 'I have obtained the fruit,' or wanting to say that one has attained the stream-entry fruit, but mistakenly saying that one has attained the non-returner fruit, etc. Or when others say 'You are an Arhat,' etc., not responding at all, indicating agreement; or when others say 'If you are an Arhat, please accept my alms,' not responding at all, indicating agreement. The preparation process is: from wanting to say that one possesses superior human qualities to before it is expressed through body and speech, one must restrain oneself. Once it is expressed, one must confess the committed offense. The precept to be followed is: do not make predictions without thinking. The second part is the Sanghavasesa offenses. Regarding the classification of Sanghavasesa offenses, the Vinaya says: 'Emission of semen, touching and speaking, matchmaking, building a house, a large house, unfounded accusation, slight accusation, splitting the Sangha, following the splitting of the Sangha, corrupting families, and disobedient speech.' There are thirteen in total. The first is the Sanghavasesa offense of emitting semen. Regarding the Sanghavasesa offense of emitting semen. The origin of the event is: when the Buddha was residing in Sravasti, Ajata, driven by desire, emitted semen from his own body, and therefore this precept was established.

། །གཞིའི་ཡན་ལག་ནི། རང་གི་ཁུ་བ་དང་པོའི་གནས་ནས་མ་འཕོས་པ་ དབྱུང་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་རང་གི་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་ལ་རེག་ཅིང་བརྩལ་བས་དང་པོའི་ གནས་ནས་འཕོས་པའོ། །སྦྱོར་བ་དབྱུང་པའི་ཕྱིར་སྦྱོར་བ་བརྩམས་པ་ནས་དངོས་གཞི་ལ་ ཐུག་པའི་བར་སྦོམ་པོའོ། །བདེ་བ་དང་། རིག་སྔགས་དང་། ས་བོན་དང་། སྨན་དང་། བརྟག་ པའི་ཕྱིར་ཕྱུང་བ་ཐམས་ཅད་ལྷག་མའོ། །སྦུབས་སུ་འོངས་པ་དང་། གཞན་གྱི་ཁུ་བ་ཕྱུང་བ་ དང་། ཆགས་སེམས་དང་ལྡན་པས་གཞལ་བའི་ཕྱིར་དབང་པོ་ལ་རེག་པ་དང་། སྦྱོར་བ་མེད་ པར་ཕྱུང་བ་ལ་རོ་མྱང་བ་དང་། ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་ཉེད་པ་དང་། འཚིར་བ་དང་། དེ་ལས་ སུ་རུང་བ་ལ་ནོམ་པ་དང་། སྨན་གྱིས་འབྱིན་པ་དང་། ལ་བ་དང་འཕྱིང་བ་སོགས་སེམས་ཅན་ དུ་བགྲང་བ་མ་ཡིན་པས་འབྱིན་པ་དང་། རང་གི་དབང་པོ་རྨ་འཚིར་བ། མོ་དབང་འཚིར་བ། དེར་མཐེ་བོ་འཇུག་པ། ཚུལ་མིན་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ཙམ་ལས་ཕྱུང་བ། དབང་པོ་འཛིན་པ་ཙམ་ ལས་ཕྱུང་བ་སྦོམ་པོའོ། ། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ནི། དབྱུང་བའི་སེམས་སྐྱེས་པ་ནས་ལུས་ངག་ཏུ་མ་ཐོན་པའི་བར་ བསྡམ་བྱ། ཐོན་ནས་སྦྱོར་བ་དངོས་ལ་ཐུག་གི་བར་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཆགས་ སེམས་ཙམ་གྱིས་རྒྱུན་དང་རྫི ་ཕྱོགས་སུ་གཏོད་པ་ལྟ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །བརླ་དང་གོས་སོགས་ ཀྱིས་རེག་པ་དང་གཡན་པ་ཕྲུགས་པ་ལྟ་བུས་མ་བསམས་པར་རེག་པ་དང་། བུད་མེད་ཀྱི་སྒྲ་ 2-250 ཐོས་པ་ལྟ་བུས་བབ་ཅོལ་དུ་ལྷུང་པ་དང་། དབྱུང་འདོད་མེད་པར་འཛག་སྣོད་ལ་དྲུད་པ་དང་། སྔོན་གྱི་ཆུང་མས་འཁྱུད་པ་དང་། བུད་མེད་ཀྱིས་གཟུང་བ་ལ་བབ་ཅོལ་དུ་ལྷུང་བ་ལ་རོ་མ་ མྱངས་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། ༈ འཛིན་པ་རེག་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ། གཉིས་པ་འཛིན་དང་ཞེས་པ་རེག་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལ། གླེང་གཞི་ནི། སྟོན་པ་ མཉན་ཡོད་ན་བཞུགས་པའི་ཚེ། འཆར་ཀས་རྒྱལ་བྱེད་ཚལ་སྐོར་བའི་བུད་མེད་ཀྱི་ལུས་ཀྱི་ རེག་པ་བདག་གིར་བྱས་པ་ལས་བཅས་སོ། །དེ་ལ་དངོས་གཞི་ནི། ཡུལ་བུད་མེད་ལུས་རྟེན་ རུང་མ་ཉམས་པ། ཐ་མལ་དུ་གནས་པའི་ལུས་དངོས་སམ། སྐྲ་འམ་དེ་དང་འབྲེལ་བའི་སྐྲ་ མཐུད་ལྟ་བུ་ལ་དགེ་སློང་རང་གི་ལུས་དངོས་མ་ཉམས་པས། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཆགས་ སེམས་ཀྱིས་རེག་པའི་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་འདོད་ཀྱིས་རེག་པའམ། ཡུལ་གྱིས་ཚུར་རེག་པ་ དང་དུ་ལེན་འདོད་ཀྱིས་མཐར་ཐུག་རེག་པ་ཉམས་སུ་མྱོང་པ་རྫོགས་པའོ། །དགེ་སློང་གིས་ བུད་མེད་རྟེན་རུང་ལ་ནོམ་ཉུག་སྤྲོད་འཛིན་འདྲེན་འཁྱུད་བྱས་པ་དང་། བརྟེན་བྱས་ཚུར་བྱས་ པ་དང་དུ་བླངས་པ་རྣམས་ལ་ཁྱད་པར་མེད་དོ། ། སྦྱོར་བའི་ལྟུང་བ་ནི། སྦྱོར་བ་བརྩམས་པ་ནས་དངོས་གཞི་ལ་ཐུག་གི་བར་སྦོམ་པོའོ། །དེ་ ཡང་རྟེན་དུ་མི་རུང་བའི་བུད་མེད་དང་། རྟེན་རུང་གི་སྐྱེས་པ་དང་། མཚན་མེ

【現代漢語翻譯】 基礎支分：自己的精液未從最初的位置移動，因欲排出的意念而觸控並作用於自己的肢體，導致精液從最初的位置移動。加行：爲了排出而開始加行，從開始到觸及正行之間為粗罪。爲了快樂、明咒（vidyā-mantra）、種子字（bīja）、藥物和觀察而排出的一切都屬於剩餘罪。進入（女性的）陰道、排出他人的精液、因貪慾而觸控（女性的）性器官，以及無加行而排出並體驗快感、揉捏肢體、擠壓、對可能發生性行為的情況感到高興、用藥物排出，以及因非有情眾生（如水蛭和苔蘚）而排出，以及自己或女性的性器官受傷、將拇指放入（女性的陰道）、僅以不如理作意而排出、僅因握住性器官而排出，這些都屬於粗罪。 加行的加行：從生起排出的念頭到未形諸身語之間應作防護。從形諸身語到觸及實際性行為之間，屬於懺悔罪。僅因貪慾而將（精液）射向墻壁或污物堆等處，屬於懺悔罪。因大腿或衣物等接觸而摩擦，或因瘙癢而抓撓等無意接觸，以及聽到女性的聲音等偶然情況，或無排出意願而在容器上摩擦，或被以前的妻子擁抱，或被女性抓住而偶然發生性行為，若未體驗快感，則無墮罪。 增益戒的僧殘： 第二，『執持』是指增益戒的僧殘。緣起：世尊在舍衛城時，因阿阇迦（Ācāraka）比丘觸控了在祇陀林（Jetavana）遊蕩的女性的身體，並佔爲己有而制定此戒。正行：地點是女性的身體，必須是可作為性行為對象的、未受損的、處於正常狀態的真實身體，或是頭髮或與頭髮相關的假髮等。比丘自己的身體未受損，意識清晰且無錯亂，因貪慾而希望體驗觸控的快樂而觸控，或因希望接受對方的觸控而最終體驗到觸控的快樂，即為圓滿。比丘對可作為性行為對象的女性進行親吻、愛撫、遞送、接受、引導、擁抱、依靠、主動或被動等行為，都沒有區別。 加行的墮罪：從開始加行到觸及正行之間為粗罪。此外，與不可作為性行為對象的女性、可作為性行為對象的男性以及無性生殖器者發生性行為等。

【English Translation】 The foundational element: The semen has not moved from its initial position, and due to the intention to ejaculate, one touches and manipulates one's own genitals, causing the semen to move from its initial position. Preparatory action: Starting the preparatory action with the intention to ejaculate, from the beginning until reaching the actual act, is a grave offense. Everything ejaculated for the sake of pleasure, vidyā-mantra (vidyā-mantra), bīja (bīja), medicine, and observation is a residual offense. Entering a vagina, ejaculating another's semen, touching the genitals out of desire, ejaculating without preparatory action and experiencing pleasure, kneading the genitals, squeezing, being pleased about a situation where sexual activity is possible, ejaculating with medicine, and ejaculating due to non-sentient beings (such as leeches and moss), and injuring one's own or a woman's genitals, inserting a thumb into (a woman's vagina), ejaculating merely through inappropriate attention, ejaculating merely by holding the genitals are all grave offenses. The preparatory action of the preparatory action: From the arising of the thought to ejaculate until it manifests in body and speech, one should restrain oneself. From manifesting in body and speech until reaching the actual act, it is an offense to be confessed. Merely out of desire, directing (semen) towards a wall or a pile of filth, etc., is an offense to be confessed. Unintentional contact such as rubbing due to contact with thighs or clothing, or scratching due to itching, and accidental situations such as hearing a woman's voice, or rubbing against a container without the intention to ejaculate, or being embraced by a former wife, or accidentally engaging in sexual activity when grabbed by a woman, if one does not experience pleasure, there is no downfall. The Sangha residue of holding and touching: Secondly, 'holding' refers to the Sangha residue of touching. Origin: When the Teacher was residing in Sravasti (Śrāvastī), the rule was established because the monk Ācāraka appropriated the touch of the body of a woman wandering in Jetavana (Jetavana). The actual matter: The object is a woman's body, which must be a real body that is suitable for sexual activity, undamaged, and in a normal state, or hair or hair extensions related to it. The monk's own body is undamaged, his consciousness is clear and not confused, and he touches with the desire to experience the pleasure of touch out of desire, or ultimately experiences the pleasure of touch because he wants to receive the other's touch, is complete. There is no difference between a monk kissing, caressing, delivering, receiving, guiding, embracing, relying on, acting actively or passively towards a woman who is suitable for sexual activity. The offense of the preparatory action: From starting the preparatory action until reaching the actual act is a grave offense. Furthermore, engaging in sexual activity with a woman who is not suitable for sexual activity, a man who is suitable for sexual activity, and someone without genitals, etc.

ད་པའི་མ་ནིང་ དང་དུད་འགྲོ་ལས་གཞན་པའི་སྤྲུལ་པ་མོ་དང་། བུད་མེད་ཀྱི་གོས་སྲབ་པོས་བར་དུ་ཆོད་པ་ ལ་རེག་པ་དང་། འཇམ་པ་དྲོ་བ་སྙི་བའི་བསམ་པས་བུད་མེད་ལ་རེག་པ་དང་། ཟས་དང་ས་ ལ་སོགས་པ་མོའི་དབང་པོར་འཛུད་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལ་སྦོམ་པོའོ། ། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ནི། ཀུན་སློང་འགྱུས་ནས་ལུས་ངག་ཏུ་མ་ཐོན་པའི་བར་བསྡམ་བྱ། ཐོན་ནས་སྦྱོར་བ་ལ་ཐུག་གི་བར་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་ཡང་བུད་མེད་ལུས་ཉམས་ པ་དང་། སྐྱེས་པ་དང་། སྤྲུལ་པ་མོ་དང་། མ་ནིང་ལུས་ཉམས་པ་དང་། རྒོད་བག་གིས་རྐང་པ་ 2-251 ལ་སོགས་པས་བུད་མེད་ལ་འཕུལ་བ་དང་། དེའི་སྟན་ལ་འདུག་པ་དང་། བུད་མེད་འགྱེལ་བ་ ལྡང་ནུས་བཞིན་དུ་སློང་བ་སོགས་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། ། བསླབ་བྱ་ནི། ཆགས་སེམས་མེད་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་དང་བུད་མེད་ལ། དགོས་མེད་དུ་རེག་ པར་མི་བྱ། བུད་མེད་ཆུར་ལྷུང་ནས་ཉམ་ཐག་པ་ལ་མ་སྲིང་གི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས། ལག་པའམ་སྐྲ་ ནས་བཟུང་སྟེ་བསྒྲལ་བར་བྱ་ཞིང་། འཚོ་བའི་ཐབས་བྱའོ། །ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི་སེམས་དག་ པས་སྙིང་བརྩེ་བས་བུད་མེད་ཀྱིས་འཁྱུད་པ་དང་། བུད་མེད་ཀྱི་དགེ་སློང་ལ་འཕུལ་བ་སྟན་ ལ་འདུག་པ། འགྱེལ་བ། སློང་བ། མི་འདོད་བཞིན་དུ་བུད་མེད་ཀྱིས་བཟུང་བ། མས་འཁྱུད་ པ། སྔོན་ཁྱིམ་པའི་དུས་ཀྱི་བུ་མོ་པང་ན་འདུག་པ། བུད་མེད་འཁྲུལ་པ་མོ་དབང་མེད་དུ་སྟེང་ དུ་འགྱེལ་བ་རྣམས་ལ་རེག་པ་བདག་གིར་མ་བྱས་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། ༈ འཁྲིག་ཚིག་གི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ། གསུམ་པ་འཁྲིག་ཚིག་ཅེས་པ་ལ། གླེང་གཞི་ནི། སྟོན་པ་མཉན་ཡོད་ན་བཞུགས་པའི་ ཚེ། འཆར་ཀས་རྒྱལ་བྱེད་ཚལ་བསྐོར་བའི་བུད་མེད་ལ་ཚོགས་པར་དབྱུང་དུ་མི་རུང་པའི་ འཁྲིག་ཚིག་སྨྲས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དངོས་གཞི་ནི། ཡུལ་བུད་མེད་ལུས་རྟེན་རུང་ ཐ་མལ་དུ་གནས་པ། རྫུ་འཕྲུལ་ཅན་མ་ཡིན་པ། སྨྲ་ཤེས་དོན་གོ་བ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་ གནས་པ་ལ་དགེ་སློང་གིས་བརྗོད་བྱའི་དོན་ཡུལ་དུས་དེར་འཁྲིག་པའི་དངོས་མིང་དུ་གསལ་ པོར་གྲགས་པ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་བས་ཀུན་སློང་སྨྲ་བའི་བདེ་བ་མྱོང་འདོད་ཀྱི་འདུན་པས་ ཆགས་སེམས་ཀྱིས་རང་གིས་སྨྲ་བའམ་བུད་མེད་ཀྱིས་སྨྲས་པ་དང་དུ་ལེན་འདོད་ཀྱིས་སྨྲས་ པ་ཡུལ་གྱིས་དོན་གོ་ན་དངོས་གཞིའོ། ། སྦྱོར་བའི་ལྟུང་བ་ནི། འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བའི་ཕྱིར་སྦྱོར་བ་བརྩམས་པ་ནས་དངོས་གཞི་ལ་ ཐུག་གི་བར་སྦྱོར་བའོ། །དེ་ཡང་བུད་མེད་རྫུ་འཕྲུལ་ཅན་དང་། ལེགས་ཉེས་མི་གོ་བའི་སྐྱེས་ པ་དང་བུད་མེད་ལ་སྨྲས་པ་དང་། འཁྲིག་པ་དངོས་སུ་མ་སྨྲས་པར། དེ་དང་འབྲེལ་པའི་དོན་ 2-252 ཁྱོད་ཀྱི་རྨའི་སྒོ་ལེགས་པར་དོད་དོ། །ཞེས་སོགས་བསྔགས་པ་དང་། ལེགས་པར་དོད་པ་མ་ ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྔགས་པ་མ་ཡིན་པ་སོགས་དང་། མ

【現代漢語翻譯】 此外，觸控變性人、動物以外的化身女性，或者隔著薄薄的女性衣物觸控，或者以柔軟、溫暖、舒適的想法觸控女性，或者將食物、泥土等插入女性的性器官等，都屬於粗罪。 結合的預備行為是：在動機產生到尚未形諸身語之前進行控制。一旦形諸身語，直到發生性行為之前，都屬於懺悔的罪行。具體來說，包括女性身體衰弱、男性、化身女性、變性人身體衰弱，以及因放蕩而用腳等推搡女性，坐在她的座位上，以及在女性跌倒時，在她有能力站起來的情況下不去扶起等等，都屬於罪行。 應學之處是：即使沒有貪慾，也不應無故觸控比丘尼和女性。如果女性落入水中，生命垂危，應以視作姐妹的想法，抓住她的手或頭發來救助，並設法維持她的生命。沒有墮落的情況是：以清凈的心和慈悲心擁抱女性，或者女性推搡比丘，坐在座位上，跌倒，扶起，在不情願的情況下被女性抓住，母親擁抱，以前在家時讓女兒坐在腿上，化身女性在無意識中跌倒在身上，如果這些觸控沒有佔有慾，則沒有墮落。 性語的僧殘 第三個是性語。緣起是：世尊住在舍衛城時，迦留陀夷比丘對在祇陀林遊玩的女性說了不適合在僧團中說的話，因此制定了此戒。正行是：對象是身體健全、處於正常狀態的女性，不是具有神通者，能夠說話並理解意義，意識處於自然狀態。比丘所說的內容，在當時當地是明確指稱性行為的名稱。在意識沒有錯亂的情況下，以想要體驗性快感的貪慾，自己說出或者想要接受女性所說的話而說出，如果對方理解了意思，就是正行。 結合的墮落是：爲了說性語而開始的預備行為，直到正行發生為止，都屬於預備行為。具體來說，對具有神通的女性，以及不能理解好壞的男性和女性說，或者沒有直接說出性行為，而是說出與之相關的事情，例如『你的傷口癒合得很好』等讚美之詞，或者『沒有癒合好』等不讚美之詞，以及...

【English Translation】 Furthermore, touching a hermaphrodite, a female emanation other than an animal, or touching through thin women's clothing, or touching a woman with thoughts of softness, warmth, and comfort, or inserting food, earth, etc., into a woman's sexual organ, etc., are all gross offenses. The preparatory actions for union are: restraining oneself from the arising of motivation until it manifests in body and speech. Once it has manifested, until the act of union occurs, it is an offense to be confessed. Specifically, this includes a woman's body being weakened, a man, a female emanation, a hermaphrodite's body being weakened, and pushing a woman with the foot, etc., due to licentiousness, sitting on her seat, and when a woman falls, not helping her up when she is able to rise, etc., are all offenses. What should be learned is: even without desire, one should not unnecessarily touch a bhikshuni or a woman. If a woman falls into the water and is in distress, one should rescue her by grasping her hand or hair with the thought of her being a sister, and one should try to sustain her life. There is no downfall when: with a pure heart and compassion, embracing a woman, or a woman pushing a bhikshu, sitting on a seat, falling, helping up, being held by a woman against one's will, a mother embracing, a daughter sitting on one's lap from one's former life as a householder, a female emanation falling on one without control, if these touches are without possessiveness, there is no downfall. Sanghavasesa concerning sexual speech The third is sexual speech. The origin is: when the Teacher was dwelling in Sravasti, the bhikshu Kalodayin spoke words to women who were wandering in Jeta Grove that were not suitable to be spoken in the Sangha, and therefore this precept was established. The actual basis is: the object is a woman who is physically sound and in a normal state, not one with magical powers, able to speak and understand meaning, and whose consciousness is in a natural state. The content spoken by the bhikshu is a name that clearly refers to the act of sexual intercourse in that time and place. Without confusion of consciousness, with the desire to experience the pleasure of sexual desire, speaking oneself or speaking with the desire to accept what the woman has said, if the object understands the meaning, it is the actual basis. The downfall of combination is: the preparatory actions begun for the purpose of speaking sexual speech, up to the occurrence of the actual basis, are all preparatory actions. Specifically, speaking to a woman with magical powers, and to men and women who cannot understand good and bad, or not directly speaking of sexual intercourse, but speaking of things related to it, such as praising 'Your wound has healed well,' or not praising 'It has not healed well,' and...

ཛེས་པ་ཡིན་ནོ། །སྡིག་ཅན་ཡིན་ནོ་ ཞེས་སོགས་དང་། འཁྲིག་པ་ལ་བསམས་ནས་སྲུ་ཁོ་བོ་ལ་ནས་སྦྱིན་ཅིག ཅེས་སོགས་དང་། དེར་འགལ་དུམ་ཆུག་ཅིག་ཅེས་དང་། ཆགས་སེམས་མེད་ཀྱང་གོམས་པའི་དབང་གིས་རང་ བཞིན་གྱིས་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲས་པ་རྣམས་ལ་སྦོམ་པོའོ། ། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ནི། སྨྲ་འདོད་ནས་ལུས་ངག་ཏུ་མ་ཐོན་པའི་བར་བསྡམ་བྱ། ཐོན་ནས་ སྦྱོར་བ་ལ་ཐུག་པའི་བར་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། །འཁྲིག་པ་སྨྲ་འདོད་མེད་པར་དོན་ གཞན་ལ་བསམས་པས་ལྗོངས་ཀྱི་ངེས་པའི་ཚིག་དང་། མིང་གི་ཆ་འདྲ་བ་ཙམ་སྨྲས་པ་ལ་ལྟུང་ བ་མེད་དོ། །བསླབ་བྱ་ནི། ཡུལ་དུས་གནས་སྐབས་ཐམས་ཅད་དུ་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བ་སོགས་ ལྟུང་པའི་སྒོར་གྱུར་པ་ཐམས་ཅད་ལ་བག་དང་ལྡན་པས་སེམས་བསྲུང་བ་ལ་བརྩོན་པར་བྱའོ། ། ༈ བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ། བཞི་པ་བསྙེན་བཀུར་ཅེས་པ་ལ་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་གླེང་ གཞི་ནི། སྟོན་པ་རྒྱལ་བྱེད་ཚལ་ན་བཞུགས་པའི་ཚེ། འཆར་ཀས་རྒྱལ་བྱེད་ཚལ་བསྐོར་བའི་ བུད་མེད་ལ་ང་ལྟ་བུ་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་ལ་འཁྲིག་པས་བསྙེན་བཀུར་བྱས་ན་བསྙེན་ བཀུར་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སྨྲས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ལ་སྨྲ་བའི་ཡུལ་ འཁྲིག་ཚིག་གི་སྐབས་སུ་བསྟན་པ་བཞིན་གྱི་བུད་མེད་ལ་དངོས་པོ་འཁྲིག་པས། བདག་ལ་ བསྙེན་བཀུར་གྱིས་ཤིག ཅེས་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་བསྔགས་པ་དེའི་བདེ་ བ་མྱོང་འདོད་པས། སྦྱོར་བ་བདག་ལྟ་བུའི་དགེ་སློང་ལ་འཁྲིག་པས་བསྙེན་བཀུར་བྱས་ན་ བསྙེན་བཀུར་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་རང་གིས་སྨྲས་པའམ། ཡུལ་གྱིས་སྨྲས་པ་རང་ གིས་ཕྱིར་སྨྲས་པས་མཐར་ཐུག་དོན་གོ་ན་དངོས་གཞིའོ། ། 2-253 སྦྱོར་བའི་ལྟུང་བ་ནི། དེ་སྐད་སྨྲ་བའི་སྦྱོར་བ་བརྩམས་ནས་དངོས་གཞི་ལ་ཐུག་པའི་བར་ སྦོམ་པོའོ། །དེ་ཡང་བདག་དང་འཁྲིག་པ་ཞེས་གཉིས་ཀ་ལ་མ་སྦྱར་བར་གང་རུང་གཅིག་སྦྱར་ ཏེ་སྨྲས་པ་དང་། ཡུལ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མོ་དང་། དུད་འགྲོ་ལས་གཞན་པའི་མི་མ་ཡིན་ མོ་དང་། སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་བསམ་པ་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པ་ལ་སྨྲས་ན་སྦོམ་པོའོ། ། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ནི། སྨྲ་འདོད་ནས་ལུས་ངག་ཏུ་མ་ཐོན་པའི་བར་བསྡམ་བྱ། ཐོན་ནས་ སྦྱོར་བ་ལ་ཐུག་གི་བར་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་ལ་བདག་དང་འཁྲིག་པ་གང་ཡང་མ་ སྦྱར་བར་ཡིད་ཀྱིས་འཁྲིག་པ་ལ་བསམས་ནས། བསྙེན་བཀུར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་སོགས་སྨྲས་ ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་བདག་དང་འཁྲིག་པ་ལ་བསམས་ནས་བསྙེན་བཀུར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་ སོགས་སྨྲས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། ། ༈ སྨྱན་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ། ལྔ་པ་སྨྱན་ཞེས་པ་ལ། སྨྱན་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་གླེང་གཞི་ནི། སྟོན་པ་མཉན་ ཡོད་ན་བཞུགས་པའི

【現代漢語翻譯】 說『我是貞潔者』、『我是罪人』等等；或者想著性行為說『給我一些大麥』等等； 或者說『在那裡放一塊石頭』等等；即使沒有貪慾，只是因為習慣而自然地說出淫穢之語，這些都是粗罪。 結合的行為是：從想要說，到沒有通過身語表達出來之前，都要約束。表達出來之後，到發生性行為之前，都是懺悔的惡作。 如果不想說淫穢之語，只是想著其他事情，說了與地名發音相似的詞語，或者只是名字的一部分相似，就沒有墮落。 教誨是：在任何時間、地點、情況下，對於說淫穢之語等一切導致墮落的事情，都要保持警惕，努力守護自己的心。 第四個是關於恭敬讚歎的僧殘： 恭敬讚歎的僧殘的緣起是：當導師住在祇陀林時，阿遮迦對圍繞祇陀林的婦女說：『像我這樣具有戒律的人，如果用性行為來恭敬，那就是最好的恭敬。』基於此而制定了戒律。 對此，說話的對象如淫穢之語的情況中所說，用性行為來恭敬具有戒律的婦女，沒有錯誤的認知，動機是想要體驗讚歎帶來的快樂，行為是自己說：『像我這樣的比丘，如果用性行為來恭敬，那就是最好的恭敬。』或者對像說，自己重複說，最終理解了含義，這就是正行。 墮落的行為是：開始了說這些話的行為，到發生正行之前，都是粗罪。也就是說，沒有將『我和性行為』兩者都結合起來說，只是結合了其中一個來說；或者對具有神通的女子，或者對非畜生的人非人女子，或者對男女的想法不穩定的對象說，都是粗罪。 結合的行為是：從想要說，到沒有通過身語表達出來之前，都要約束。表達出來之後，到發生性行為之前，都是懺悔的惡作。 對此，沒有將『我和性行為』兩者都結合起來，只是心裡想著性行為，說『請恭敬我』等等，都是惡作。對此，想著『我和性行為』，說『請恭敬我』等等，都是惡作。 第五個是關於做媒的僧殘： 關於做媒，做媒的僧殘的緣起是：導師住在舍衛城...

【English Translation】 Saying 'I am virtuous,' 'I am sinful,' etc.; or thinking about sexual intercourse and saying 'Give me some barley,' etc.; Or saying 'Put a stone there,' etc.; even without lust, but naturally uttering obscene words out of habit, these are all gross offenses. The act of combination is: from wanting to speak, until it is not expressed through body and speech, restrain yourself. After it is expressed, until sexual intercourse occurs, it is an act of wrongdoing to be confessed. If there is no desire to speak obscene words, but thinking about other things, saying words that sound similar to place names, or only a part of the name is similar, there is no transgression. The teaching is: at all times, places, and circumstances, be vigilant about all things that lead to transgression, such as speaking obscene words, and strive to guard your mind. The fourth is about the Sanghavasesa of veneration and praise: The origin of the Sanghavasesa of veneration and praise is: when the Teacher was staying in Jeta Grove, Acharya said to the women surrounding Jeta Grove: 'If someone like me, who is virtuous, is venerated with sexual intercourse, that is the best of veneration.' Based on this, the precept was established. Regarding this, the object of speech, as mentioned in the case of obscene words, is to venerate a virtuous woman with sexual intercourse, without mistaken perception, the motivation is to experience the pleasure of praise, the action is to say oneself: 'If a monk like me is venerated with sexual intercourse, that is the best of veneration.' Or the object says it, and oneself repeats it, and finally understands the meaning, this is the main action. The offense of the act is: starting the act of saying these words, until the actual action occurs, it is a gross offense. That is, without combining both 'me and sexual intercourse' in the statement, but only combining one of them; or speaking to a woman with magical powers, or to a non-human female other than an animal, or to an object whose thoughts about men and women are unstable, it is a gross offense. The act of combination is: from wanting to speak, until it is not expressed through body and speech, restrain yourself. After it is expressed, until sexual intercourse occurs, it is an act of wrongdoing to be confessed. Regarding this, without combining either 'me or sexual intercourse,' but only thinking about sexual intercourse in the mind, saying 'Please venerate me,' etc., are all misdeeds. Regarding this, thinking about 'me and sexual intercourse,' saying 'Please venerate me,' etc., are all misdeeds. The fifth is about acting as a matchmaker Sanghavasesa: Regarding matchmaking, the origin of the Sanghavasesa of matchmaking is: the Teacher was staying in Shravasti...

་ཚེ། དྲུག་སྡེས་སྨྱན་བྱས་པས། མུ་སྟེགས་དག་ཁྱིམ་པ་དང་ཁྱད་པར་ཅི་ ཡོད། སུ་ཞིག་བསོད་སྙོམས་སྦྱིན་པར་བྱེད་ཅེས་འཕྱ་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་ དགེ་སློང་གིས་རང་ལས་གཞན་པའི་སྐྱེས་པ། བུད་མེད་སྤྲད་དུ་མི་རུང་པ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་ འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་མི་མཐུན་པ་མཐུན་པར་བསྒྲུབ་པའི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་ཕྲིན་གསུམ་ གྱི་སྒོ་ནས། མཐར་ཐུག་སྤྲད་བྱ་གཉིས་ཀྱི་དབང་པོ་གཉིས་ཕྲད་པ་ན་དངོས་གཞིའོ། །འཕྲིན་ བྱ་ཡུལ་སྤྲད་བྱ་གཉིས་སམ། དེ་གཉིས་ལ་དབང་བྱེད་པའི་ཕྲ་མ་སོགས་སོ། །སྦྱོར་བ་རང་ངམ་ རང་གིས་དངོས་སུ་བཀོས་པས་སྨྱན་བྱེད་པའི་སྦྱོར་བ་བརྩམས་པ་ནས་དངོས་གཞི་ལ་ཐུག་གི་ བར་སྦོམ་པོའོ། །དེ་ཡང་། སྨད་འཚོང་མ་དང་སྤྲད་པ་དང་། ལན་གསུམ་ཚུན་ཆད་ཞུགས་པ་ སྤྲད་པ་དང་། དང་སམ་འདུས་པ། ཟས་གོས་ཀྱིས་འཚོ་བ། ཁ་དུམ་པ། ཐང་འགའ་ཕྲད་པ་ སྟེ་ཆུང་མ་ཐ་མ་བཞི་དང་སྐྱེས་པ་འཐབ་པ་ཙམ་ན་སྤྲད་པ། ཆུ་ཚིགས་ཀྱིས་སྦྱིན་པ། རིན་ཆས་ 2-254 ཉོས་པ། བཙན་ཕྲོགས་སུ་ཐོབ་པ་སྟེ། ཆུང་མ་དང་པོ་གསུམ་ཆུང་མ་མ་ཡིན་པར་བསྒྲགས་ པ་དང་། དྲིལ་བསྒྲགས་པ། སྤྲད་པ་རྣམས་ལ་ལྷག་མ། དང་པོ་གསུམ་སྐྱེས་པ་དང་དུམ་པ་ བཅད་པ་དང་། རྡེའུ་གསུམ་གཏོར་བ་དང་། ཆོ་ག་བཏང་པ་རྣམས་བསྡུམས་ནས་ཕྲད་པ་དང་། མངལ་ན་གནས་པ་དང་རབ་ཏུ་བྱུང་པ་དང་། བུ་བུ་མོ་མེད་པ་དང་། ཟ་མ་མ་ནིང་ལྟ་བུ་བརྟེན་ པའི་ནུས་པ་མེད་པ་དང་། རིན་གྱིས་ཉོས་པ་དང་། ལན་བཞིར་ཞུགས་པ་ལྟ་བུ་མཐུན་ཟིན་ པ་དང་། རང་གི་སྨྱན་བྱེད་པ་དང་། དུས་བཏབ་པ་སྟོན་པ་དང་། འཐབ་བཀྲོལ་གྱིས་འཕྲོག་ ཏུ་འཇུག་པ་དང་། བུད་མེད་ཆེ་གེ་མོ་ཞིག་ཉོས་ཅིག་ཟེར་བ་དང་། བུ་མོ་བྱིན་ཟིན་དོར་བྱ་ སྟེ། མ་བྱིན་པར་སྤྲད་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་མཆོད་སྟོན་གྱི་དོན་དང་། རང་ལ་ཟན་སྦྱོར་བ་ ལ་སོགས་པའི་དོན་དུ་སྨྱན་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཕྲིན་མནོས་པ། ཕྲིན་ཕར་བསྐྱལ་ཚུར་བསྐྱལ་ རྣམས་ལ་སྦོམ་པོ་རེ་རེའོ། ། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ནི། །ཕྲིན་བྱེད་འདོད་ནས་ལུས་ངག་ཏུ་མ་ཐོན་པའི་བར་བསྡམ་བྱ། ཐོན་ནས་དངོས་གཞི་ལ་ཐུག་གི་བར་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་ཡང་ཆུ་ཚིགས་ཀྱིས་ སྦྱིན་པ་སོགས་ཆུང་མ་དང་པོ་གསུམ་སྐྱེས་པ་དང་འཐབས་པ་ཙམ་དང་། འཐབས་པའི་འོག་ ཏུ་བསྡུམས་བྱེད་པ་དང་། བུད་མེད་ཉོས་ཅིག་ཟེར་བ་ཙམ་དང་། བུད་མེད་རྙེད་མོད་ཟེར་བ་ ཙམ་དང་། དུད་འགྲོའི་སྨྱན་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། ། ༈ ཁང་པ་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ། དྲུག་པ་ཁང་པ་ཞེས་པ་ལ། ཁང་པ་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་གླེང་གཞི་ནི། སྟོན་པ་ ཀོའུ་ཤམ་བྷི ་གདངས་ཅན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བ་ན་བཞུགས་པའི་ཚེ། དྲུག་སྡེས་ཡོ་བྱད་བྲམ་ཟེ་ འཇུངས་(དེ་སེར་སྣ་ཅན་ཟེར་)པ་ཞིག་ལ་བླངས། ས་གཞི་

【現代漢語翻譯】 如果六群比丘作為中間人，那麼和外道在家有什麼區別？誰會佈施食物呢？』因為受到這樣的嘲笑，所以制定了這條戒律。也就是說，比丘對於除了自己以外的男人或女人，沒有錯誤的認知，並且以不符合（正法）的動機，想要促成（性行為），通過三種行為（身語意）的方式，最終當要交付的雙方的性器官接觸時，才是正行。所傳遞的資訊的對象是交付者雙方，或者對這雙方有支配權的媒人等。行為本身，或者自己親自安排的，從開始作為中間人促成（性行為）的行為，到最終的正行之間，都是粗罪。 也就是說，與妓女發生關係，或者參與三次以內的（賣淫）行為，或者（男女）聚集在一起，依靠食物和衣服生活，或者（夫妻）口角，或者偶爾相遇，這四種情況下的妻子都不是真正的妻子；以及男人僅僅是爭吵，或者用鐘錶計時佈施，或者用財物購買，或者通過暴力搶奪而得到的（妻子）。前三種（非真正的妻子）被宣告為非妻子，以及宣佈（離婚），或者（夫妻）斷絕關係，或者扔三顆石子，或者舉行儀式（解除婚姻關係）后又和好，或者（女子）懷孕，或者出家，或者沒有子女，或者像陰陽人一樣沒有生育能力，或者用錢購買的，或者參與四次（賣淫）行為等已經達成一致的情況，或者自己作為中間人，或者指定時間，或者通過爭鬥解決來搶奪（女子），或者說『買那個女人』，或者說『已經給出的女兒應該放棄』，或者在沒有給出的情況下交付（女兒），或者爲了僧團的供養，或者爲了給自己準備食物等目的而作為中間人，都是粗罪。接受資訊，或者傳遞資訊，每次都是粗罪。 行為的行為是：想要傳遞資訊，但在身體和語言上沒有表達出來之前，是應懺悔的罪行。表達出來后，到正行之間，是應懺悔的罪行。也就是說，用鐘錶計時佈施等，或者前三種（非真正的妻子）僅僅是和男人爭吵，或者爭吵後進行調解，或者僅僅是說『買那個女人』，或者僅僅是說『找到那個女人』，或者為動物做媒，都是應懺悔的罪行。 建造房屋的僧殘 第六個是關於房屋的，建造房屋的僧殘的緣起是：當導師釋迦牟尼佛住在拘睒彌（ कौशाम्बी，kauśāmbī，拘睒彌城）的Gadangcan（གདངས་ཅན།）的寺院時，六群比丘從吝嗇的婆羅門Yobyé（ཡོ་བྱད།，物品）那裡拿走了東西。（據說他很吝嗇）土地

【English Translation】 If the group of six monks act as intermediaries, what is the difference between them and the lay followers of other religions? Who will give alms?』 Because of such ridicule, this precept was established. That is to say, a monk, with regard to a man or woman other than himself, does not have a mistaken perception, and with a motivation that does not conform to (the Dharma), wants to facilitate (sexual intercourse), through three kinds of actions (body, speech, and mind), ultimately when the sexual organs of the two parties to be delivered come into contact, that is the actual act. The object of the message being conveyed is the delivering parties, or the matchmakers who have control over these parties, etc. The action itself, or personally arranged by oneself, from the beginning of the action of acting as an intermediary to facilitate (sexual intercourse), to the actual act, is a grave offense. That is to say, having relations with a prostitute, or participating in (prostitution) activities up to three times, or (men and women) gathering together, living on food and clothing, or (husband and wife) quarreling, or occasionally meeting, the wives in these four situations are not real wives; and the man is merely arguing, or giving alms by timing with a clock, or buying with property, or obtaining (a wife) through violent robbery. The first three (not real wives) are declared not wives, and declaring (divorce), or (husband and wife) breaking off relations, or throwing three stones, or holding a ceremony (to dissolve the marriage) and then reconciling, or (the woman) being pregnant, or becoming a monk, or having no children, or being infertile like a hermaphrodite, or being bought with money, or participating in (prostitution) activities four times, etc., where an agreement has been reached, or oneself acting as an intermediary, or specifying a time, or seizing (a woman) through fighting to resolve (a dispute), or saying 『buy that woman』, or saying 『the daughter who has already been given should be abandoned』, or delivering (a daughter) without giving her, or acting as an intermediary for the purpose of offering to the Sangha, or for the purpose of preparing food for oneself, are all grave offenses. Receiving a message, or transmitting a message, each is a grave offense. The action of the action is: wanting to transmit a message, but before it is expressed in body and speech, it is an offense to be confessed. After it is expressed, up to the actual act, it is an offense to be confessed. That is to say, giving alms by timing with a clock, etc., or the first three (not real wives) merely arguing with a man, or mediating after arguing, or merely saying 『buy that woman』, or merely saying 『find that woman』, or acting as a matchmaker for animals, are all offenses to be confessed. Sanghadisesa concerning building a house The sixth is about houses, the origin of the Sanghadisesa concerning building a house is: when the teacher Shakyamuni Buddha was residing in the Gadangcan (གདངས་ཅན།) monastery in Kausambi ( कौशाम्बी，kauśāmbī，The City of Kausambi), the group of six monks took things from the miserly Brahmin Yobyé (ཡོ་བྱད།，Utensils). (It is said that he was miserly.) The land

རྒྱལ་པོ་ལ་བླངས་ནས་ཁང་པ་བརྩིགས་ པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེའང་རང་ངམ་གཞན་བསྐོས་པས་གཞི་ས་གཞི་དང་ཡོ་བྱད་ གཞན་ལས་བཙལ་བ། སྲོག་ཆགས་ཕྲ་མོ་དང་བཅས་པས་གཞི་མི་རུང་བ་དང་། གཞན་དང་ 2-255 རྩོད་པ་དང་བཅས་པ་དང་མི་བརྟན་པས་བརྩམ་དུ་མི་རུང་བ་སྟེ། གསུམ་དང་ལྡན་པས་གཞི་ མ་དག་པ་དང་། དགེ་འདུན་ལས་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་དང་། ཚད་ལས་ལྷག་པ་དང་། ཕལ་ ཆེར་བསྐོར་ཞིང་སྟེང་གཡོགས་པ། གང་ཟག་གཅིག་གི་དོན་དུ་གྲུབ་པ་ན་དངོས་གཞིའོ། །ཚད་ ནི་ཆུང་མཐའ་སྤྱོད་ལམ་བཞི་(སྟེ་ལུས་མ་བཏུད་པར་འགྲེང་ནུས་པ། རྒྱར་དཀྱིལ་ཀྲུང་བཅས་ཏེ་འདུག་ནུས་པར་ཉལ་ ནས་རྐང་པ་རྐྱང་ནུས་པ། གོམ་པ་ཐ་མལ་པ་གསུམ་འདོར་ནུས་པའོ།།)ཤོང་བ་ནས་ཆེ་ཚད་མི་འབྲིང་པོའི་སྲི ད་དུ་ ཁྲུ་བཅོ་བརྒྱད། ཞེང་དུ་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ཁང་པའི་ཚད་དོ། ། སྦྱོར་བ་ནི། ཁང་པ་རྩིག་པར་བརྩམས་པ་ནས་དངོས་གཞི་ལ་ཐུག་པའི་བར་སྦོམ་པོའོ། །ཡན་ལག་དེ་དག་ལས་གང་རུང་གཅིག་མ་ཚང་པ་དང་། ངོས་བསྐོར་ཞིང་ཐོག་མ་སྐལ་བ་ དང་། དཀོན་མཆོག་གི་དོན་མ་ཡིན་པར་གང་ཟག་གཉིས་གསུམ་གྱི་དོན་དུ་བྱས་ན་སྦོམ་པོའོ། ། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ནི། ཁང་པ་བྱེད་འདོད་ཀྱི་བློ་སྐྱེས་པ་ནས། ལུས་ངག་ཏུ་མ་ཐོན་པའི་ བར་བསྡམ་བྱ། ཐོན་ནས་སྦྱོར་བ་ལ་ཐུག་གི་བར་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་ལ་བཙལ་ བ་དང་ཚད་ལས་ལྷག་པ་གཉིས་མ་ཚང་ན། མ་དག་པ་དང་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་ལ་ཉེས་བྱས་ སོ། །བསླབ་བྱ་ནི། ས་གཞི་དང་ཡོ་བྱད་མ་བཙལ་ཅིང་། གཞི་དག་པར་ཁང་པ་བྱེད་ན། དགེ་ འདུན་ལ་གནང་བ་གསོལ་དགོས་ཤིང་། དགེ་འདུན་གྱིས་ཀྱང་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སམ་བསྐོས་ པས་གཞི་དག་མ་དག་བརྟགས་ནས་དག་ན་གནང་པ་སྦྱིན་ཞིང་། གནང་པ་དང་མི་འགལ་ བར་བྱའོ། །ཁང་པ་གཞན་གྱིས་བྱས་པ་རྙེད་པ་དང་། བྱས་ཟིན་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་། རྙིང་ པ་འཆོས་ཤིང་བྱི་དོར་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། ༈ ཁང་ཆེན་གྱི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ། བདུན་པ་ཁང་ཆེན་དང་ཞེས་པ་ལ། ཁང་ཆེན་གྱི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་གླེང་གཞི་ནི། གོང་ དང་མཐུན་ལ། དེ་ཡང་ཁང་ཆེན་རྩིག་པའི་ས་གཞི་གོང་དུ་བསྟན་པ་ལྟར་གྱི་མ་དག་པ་གསུམ་ 2-256 དང་ལྡན་པ། དགེ་འདུན་ལ་གནང་པ་མ་ཐོབ་པ། ཡོ་བྱད་བཙལ་བའམ་མ་བཙལ་བ་གང་ཡང་ རུང་པས་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་ཁྱིམ་པའམ་རབ་བྱུང་གང་ཟག་བཞིར་ལོངས་པ་ ཡན་ཆད་ཀྱི་དོན་དུ་རྩིག་པ་དགོས་ཤིང་། སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་ནི་ཁང་པའི་སྐབས་བཞིན་ ནོ། །ཁང་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་བརྩལ་བ་དང་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ ཤིང་། ཁང་ཆེན་ལ་བརྩལ་མ་བརྩལ་འདྲ་ཞིང་ཚད་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཚད་ལས་ལྷག་པའི་ ལྟུང་པ་མེད་དོ། །སྦྱོར་བའི་ལྟུང་པ་ནི། ཁང་ཆེན་གྱི་སྦྱོར་བ་བརྩམས་པ་ནས། དངོས་གཞི་ལ་ ཐུག་གི

【現代漢語翻譯】 是依靠國王的允許而建造房屋而制定的。無論是自己還是他人指定，從其他地方尋找地基和材料，以及包含微小生物的地基是不允許的。與他人爭執和不穩定的地基也不允許開始建造。具備這三種情況的地基是不清凈的。沒有獲得僧團的允許，超過了規定的尺寸，大部分被佔用和覆蓋，以及爲了一個人的利益而完成，這些都是實際情況。尺寸方面，最小的尺寸是能夠容納四種行為（即身體不彎曲能夠站立，能夠以跏趺坐姿坐下，能夠躺下並伸直腿，能夠邁出三個普通步伐）。最大的尺寸是不超過普通人身高的十八肘，寬度為十一肘半，這是房屋的尺寸。 建造過程是：從開始建造房屋到完成實際建造的過程。如果這些組成部分中的任何一個不完整，或者表面被佔用且沒有屋頂，或者不是爲了三寶而是爲了兩三個人的利益而建造，那麼這就是建造過程。 建造過程的準備階段是：從產生建造房屋的想法到身體和語言沒有表達出來的階段，這需要懺悔。一旦表達出來並進入建造過程，就需要懺悔所犯的錯誤。如果缺少尋找地基和材料以及超過規定尺寸這兩點，那麼不清凈和沒有獲得允許也需要懺悔。應該學習的是：如果不尋找地基和材料，並且爲了使地基清凈而建造房屋，那麼需要請求僧團的允許。僧團也應該由全體或指定的人來檢查地基是否清凈，如果清凈就給予允許，並且不應該違背允許。如果找到他人建造的房屋，或者使用已經建造好的房屋，或者修理和清潔舊房屋，就沒有墮落。 第七個是關於大房屋的僧殘罪。關於大房屋的僧殘罪的起因與之前相同。也就是說，建造大房屋的地基具備之前提到的三種不清凈的情況，沒有獲得僧團的允許，無論是否尋找材料，都不能對概念產生混淆。發心是爲了四人或更多人的利益而建造。建造過程和最終完成與房屋的情況相同。建造房屋的僧殘罪需要尋找材料和超過規定尺寸作為條件，而建造大房屋則不需要尋找材料，並且沒有規定尺寸，因此沒有超過規定尺寸的墮落。建造過程的墮落是：從開始建造大房屋到完成實際建造的過程。

【English Translation】 It is established based on obtaining permission from the king to build a house. Whether by oneself or appointed by others, seeking a foundation and materials from elsewhere, and a foundation that includes tiny creatures is not permissible. A foundation with disputes and instability is also not permissible to begin construction. A foundation with these three conditions is impure. Not obtaining permission from the Sangha, exceeding the prescribed dimensions, mostly occupied and covered, and completed for the benefit of one person, these are the actual circumstances. Regarding dimensions, the smallest size is capable of accommodating four actions (i.e., being able to stand without bending the body, being able to sit in a lotus position, being able to lie down and stretch the legs, being able to take three ordinary steps). The largest size is no more than eighteen cubits in height for an average person, and eleven and a half cubits in width, which is the size of a house. The construction process is: from the beginning of building a house to reaching the actual construction. If any of these components are incomplete, or the surface is occupied and there is no roof, or it is not built for the sake of the Three Jewels but for the benefit of two or three people, then this is the construction process. The preparatory stage of the construction process is: from the arising of the idea to build a house to the stage where it has not been expressed in body and speech, this requires confession. Once it is expressed and enters the construction process, it is necessary to confess the mistakes made. If the two points of seeking a foundation and materials and exceeding the prescribed dimensions are missing, then impurity and not obtaining permission also require confession. What should be learned is: if one does not seek a foundation and materials, and in order to purify the foundation, one builds a house, then it is necessary to request permission from the Sangha. The Sangha should also, by all or by those designated, examine whether the foundation is pure, and if it is pure, grant permission, and one should not violate the permission. If one finds a house built by others, or uses a house that has already been built, or repairs and cleans an old house, there is no downfall. The seventh is about the Sanghavasesa concerning large houses. The basis for discussing the Sanghavasesa of large houses is the same as before. That is, the foundation for building a large house possesses the three impure conditions mentioned earlier, has not obtained permission from the Sangha, and whether or not materials are sought, there should be no confusion about the concept. The intention is to build for the benefit of four or more people. The construction process and final completion are the same as in the case of houses. The Sanghavasesa of building a house requires seeking materials and exceeding the prescribed dimensions as conditions, while building a large house does not require seeking materials, and there are no prescribed dimensions, so there is no downfall for exceeding the prescribed dimensions. The downfall of the construction process is: from the beginning of building a large house to reaching the actual construction.

་བར་སྦོམ་པོའོ། །གཞི་མ་དག་པ་གསུམ་དང་། མ་བརྟན་པ་རྣམས་གང་རུང་རེ་རེ་ཚང་ ན་མཐར་སྦོམ་པོའོ། །བསྐོར་ཞིང་སྟེང་མ་གཡོགས་པ་དང་། བདག་པོ་གཉིས་སམ་གསུམ་གྱི་ དོན་དུ་བྱས་པ་རྣམས་ལ་སྦོམ་པོའོ། ། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་གོང་བཞིན་ནོ། །བསླབ་བྱ་ནི། ས་གཞི་དང་ཡོ་བྱད་བརྩལ་མ་བརྩལ་ གང་ཡང་རུང་བས་ཁང་ཆེན་རྩིག་པའི་ཚེ་དགེ་འདུན་ལ་གནང་བ་གསོལ་བ་དང་། དགེ་འདུན་ གྱིས་གནང་བ་བྱིན་པ་སོགས་ཁང་པའི་སྐབས་བཞིན་ནོ། ། ༈ གཞི་མེད་ཀྱི་སྐུར་འདེབས་ཀྱི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ། བརྒྱད་པ་གཞི་མེད་དང་ཞེས་པ་ལ། གཞི་མེད་ཀྱི་སྐུར་འདེབས་ཀྱི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ ལ། གླེང་གཞི་ནི། སྟོན་པ་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ན་བཞུགས་པའི་ཚེ། འཕགས་པ་གྱད་བུ་ནོར་གནས་ མལ་འགོད་པའི་མཆོག་ཏུ་ལུང་བསྟན་ཞིང་། གནས་མལ་འགོད་པའི་ཚེ་མཛའ་བོ་དང་ས་ལ་ སྐྱེས་གཉིས་ཀྱིས་མཛའ་བོའི་སྲིང་མོ་མཛའ་མོ་སྟོན་པའི་སྤྱན་སྔར་གྱད་བུ་ནོར་ལ་མི་ཚངས་ སྤྱོད་ཀྱི་ཕམ་པས་སྐུར་པ་འདེབས་སུ་བཅུག་ནས། དེ་གཉིས་ཀྱིས་ཀྱང་དེ་བཞིན་ཏེ། སྲི ང་ མོས་ཇི་སྐད་གསོལ་པ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་གསོལ་བ་ན། མཛའ་མོ་རང་གིས་ཁས་བླངས་པས་ བསྙིལ་ཅིག་ཅེས་བཀའ་སྩལ། གཉིས་པོ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་འདི་བཅས་སོ། །དེ་ལ་དགེ་ སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་མ་ཉམས་པའམ་ཉམས་ཀྱང་ཉམས་པར་མ་གྲགས་པ་ཡར་བཅད་ལ་ 2-257 སྐུར་པ་གདབ་བྱའི་དངོས་པོ་ཕམ་པའི་སྒོ་ནས་མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་གྱི་གཞི་མེད་བཞིན་ དུ་སྨྲ་བའི་ཡུལ་སྨྲ་ཤེས་དོན་གོ་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ། མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་ པ་མིན་པ། གཟུགས་གཞན་དུ་བསྒྱུར་བ་དང་མི་སྣང་བར་བྱས་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་ འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་གདབ་བྱའི་ཡུལ་དེ་ཉམས་པར་འདུན་པས་སྐུར་འདེབས་ཀྱི་ཚིག་ གསལ་པོར་སྨྲས་ཤིང་ཕ་རོལ་པོས་གོ་བའོ། །སྦྱོར་བའི་ལྟུང་བ་ནི། གཞི་མེད་པར་ཕམ་པས་ སྐུར་པ་འདེབས་པའི་སྦྱོར་བ་བརྩམས་ནས་མཐར་མ་ཐུག་གི་བར་སྦོམ་པོའོ། །དེ་ཡང་སྐུར་པ་ གདབ་བྱའི་མིང་མ་སྨོས་པར་སྐུར་པ་འདེབས་པ་དང་། སྤྲིང་ཡིག་སོགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དང་། མི་ བསྟེན་པས་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་པ་དང་། དགེ་འདུན་ དབྱེན་གྱིས་སྐུར་པ་བཏབ་ན་སྦོམ་པའོ། །སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ། སྐུར་པ་འདེབས་འདོད་ཀྱི་བློ་ བྱུང་བ་ནས་ལུས་ངག་ཏུ་མ་ཐོན་པའི་བར་བསྡམ་བྱ། ཐོན་ནས་སྦྱོར་བ་ལ་ཐུག་གི་བར་དུ་ བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། ། ༈ བག་ཙམ་གྱི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ། དགུ་པ་བག་ཙམ་ཞེས་པ་ལ། བག་ཙམ་གྱི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་གླེང་གཞི་ནི། སྟོན་པ་ རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ན་བཞུགས་པའི་ཚེ། གྱད་བུ་ནོར་རྫི ང་བུ་རྡོ་བརྩིགས་ཅན་གྱི་འགྲམ་ན་དགེ་ སློང་མ་ཨུཏྤལའི་མདོག་ལ་ཆོས་སྟོན་པའི་ཚེ། མཛའ་བོ་དང་ས་ལ་སྐྱེས་གཉིས་ཕྱ

【現代漢語翻譯】 如果（僧人）圍繞著（房屋）並在上面覆蓋，或者為兩個或三個主人建造，則犯僧殘罪。 結合的結合方式如前所述。應學之處：無論是否已經開始建造地基和用具，在建造大房屋時，應請求僧團允許，僧團給予允許等，都應按照建造房屋的情況處理。 關於無根據誹謗的僧殘罪。 第八條，關於『無根據』。關於無根據誹謗的僧殘罪。 緣起：當導師住在王舍城時，聖者迦陀布那瓦（Gyadbu Nor，富增）被授記為安置住所中的第一人。在安置住所時，朋友和薩拉迦（Sala Skya，地上生）兩人讓朋友的姐妹米扎莫（Mdzamo，友女）在導師面前誹謗迦陀布那瓦犯了斷絕梵行的罪過。這兩人也同樣做了，就像他們的姐妹所請求的那樣。當米扎莫自己承認時，導師說：『讓她離開。』因此，對這兩人制定了此僧殘罪。因此，比丘如果誹謗一位未破戒或雖破戒但未公開的比丘尼，以失敗罪為依據，通過見、聞、疑三種方式，無根據地指責她，而對方是能說話、能理解意義、自然存在的，不是陰陽人或雙性人，沒有改變外形或隱身，對比丘尼的認知沒有錯誤，並且以想要對方破戒的意圖，清晰地說出誹謗之語，且對方能夠理解。 結合的墮罪：開始進行無根據地以失敗罪誹謗的結合行為，直到最終完成，都犯僧殘罪。也就是說，沒有說出被誹謗者的名字就進行誹謗，或者通過信件等方式，或者不依靠（他人），或者以惡意從如來身上取血，或者以分裂僧團的方式進行誹謗，都犯僧殘罪。結合的結合：從產生誹謗的意願開始，直到沒有通過身語表達出來為止，都犯懺悔罪。一旦表達出來，直到結合完成，都犯應懺罪。 關於少量（住所）的僧殘罪。 第九條，關於『少量』。關於少量（住所）的僧殘罪的緣起：當導師住在王舍城時，迦陀布那瓦在蓮花色比丘尼（Utpal，烏 উৎপল，utpala，青蓮花）於一個石砌水池邊說法時，朋友和薩拉迦兩人來了。

【English Translation】 If (a monk) surrounds (a dwelling) and covers it on top, or builds it for two or three owners, it is a saṃghāvaśeṣa. The combination of joining is as before. What should be learned: Whether or not the foundation and implements have been started, when building a large house, one should request permission from the saṃgha, and the saṃgha should grant permission, etc., all should be handled according to the circumstances of building a house. Concerning the saṃghāvaśeṣa of unfounded accusation. The eighth, concerning 'unfounded'. Concerning the saṃghāvaśeṣa of unfounded accusation. The origin: When the Teacher was dwelling in Rājagṛha, the venerable Gyadbu Nor (迦陀布那瓦) was prophesied to be the foremost in arranging dwelling places. When arranging dwelling places, two friends, Friend and Salaskya (薩拉迦), had Friend's sister, Mdzamo (米扎莫), accuse Gyadbu Nor before the Teacher of the pārājika of unchaste conduct. The two of them did likewise, as their sister had requested. When Mdzamo herself confessed, the Teacher said, 'Let her leave.' Therefore, this saṃghāvaśeṣa was enacted for these two. Therefore, if a bhikṣu accuses a bhikṣuṇī who has not broken her vows or who has broken them but it is not known, based on a pārājika, through the three ways of seeing, hearing, and suspecting, groundlessly accuses her, and the other is able to speak, able to understand the meaning, naturally existing, not a hermaphrodite or bisexual, has not changed form or become invisible, the perception of the bhikṣuṇī is not mistaken, and with the intention of wanting the other to break her vows, clearly speaks the words of accusation, and the other is able to understand. The downfall of combination: Starting the act of combining to accuse groundlessly with a pārājika, until the end, is a saṃghāvaśeṣa. That is to say, accusing without mentioning the name of the accused, or through letters, etc., or without relying on (others), or drawing blood from the Tathāgata with malice, or accusing by dividing the saṃgha, is a saṃghāvaśeṣa. The combination of joining: From the arising of the intention to accuse, until it has not come out through body and speech, it is a prāyaścittika. Once it has come out, until the combination is complete, it is a śaikṣa. Concerning the saṃghāvaśeṣa of a small amount (of dwelling). The ninth, concerning 'a small amount'. The origin of the saṃghāvaśeṣa of a small amount (of dwelling): When the Teacher was dwelling in Rājagṛha, when Gyadbu Nor was teaching the Dharma to the bhikṣuṇī Utpala (蓮花色比丘尼，烏 उत्पल，utpala，青蓮花) by a stone-walled pond, the two friends, Friend and Salaskya, came.

ག་དར་ཁྲོད་ ཀྱི་གོས་བཀྲུས་ནས་སྐེམ་པ་དང་། རི་དྭགས་ཕོ་མོ་གཉིས་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་མཐོང་ནས་ དེ་གཉིས་ཀྱིས་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་གྱད་བུ་ནོར་དང་ཨུཏྤལའི་མདོག་དང་། མི་ཚངས་པར་ སྤྱོད་པ་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་སྐུར་པ་བཏབ་པ་ལ་བཅས་སོ། །དེ་ལ་སྐུར་འདེབས་ཀྱི་གཞི་དང་། བསམ་པ་དང་། མཐར་ཐུག གཞི་མེད་དང་འདྲ་ལ། སྦྱོར་བ་ཡུལ་དགེ་སློང་འདི་དང་། བུད་ མེད་འདི་དང་། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་མཐོང་ཞེས་སོགས་བྱེད་པ་པོ་དང་བྱ་བ་མ་སྦྱར་བར་ སྐུར་པ་འདེབས་པར་བརྩམས་པའོ། །འདི་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། སྐུར་འདེབས་གཞིར་བྱས་ 2-258 པ་ལ་བྱེད་པ་པོ་དང་བྱ་བ་སྦྱར་ཏེ་གསལ་བར་སྨྲས་པ་དང་། མ་སྦྱར་བར་མི་གསལ་བར་སྨྲས་ པའི་ཁྱད་པར་རོ། །སྦྱོར་བ་དང་། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ནི་གོང་བཞིན་ནོ། ། ༈ དགེ་འདུན་དབྱེན་གྱི་ལྷག་མ། བཅུ་པ་དབྱེན་དང་ཞེས་པ་ལ། དགེ་འདུན་དབྱེན་གྱི་ལྷག་མའི་གླེང་གཞི་ནི། སྟོན་པ་འོད་ མའི་ཚལ་ན་བཞུགས་པའི་ཚེ། ལྷས་བྱིན་གྱིས་དགེ་འདུན་དབྱེ་བར་ནུས་ཏེ། དེ་ལ་གྲོགས་ དགེ་སློང་བཞི་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྷས་བྱིན་གྱིས་ཐོས་ནས། དབྱེན་བྱ་བར་ ནུས་སོ་སྙམ་ནས་དགེ་འདུན་དབྱེན་ལ་ཞུགས་ཤིང་། འཁོར་བཞི་པོས་ཀྱང་དེའི་གྲོགས་བྱས་ པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ལ་དང་པོ་བཞིའི་ཡན་ལག་ལ། གནས་མཚམས་ནང་ཡིན་ པ། དུས་བསྟན་པ་ལ་སྐྱོན་བྱུང་པའི་དུས་ཡིན་པ། འབྱེད་པ་པོ་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པའི་དགེ་ སློང་གིས་དངོས་པོས་ཆོས་མ་ཡིན་གྱི་ལྟ་བས་དགེ་སློང་རང་མ་གཏོགས་པ་དབྱེ་བར་བྱ་བའི་ དགེ་སློང་ཕན་ཚུན་བཞི་བཞི་ཡན་ཆད་དུ་ལོངས་པ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་དགེ་ འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་ལ་ཞུགས་པ། དགེ་འདུན་གྱིས་གཞམས་སྒོ་སོགས་ཀྱིས་ཟློག་ཀྱང་ སྦྱོར་བས་དེ་མི་གཏོང་པར་བསྒྲུབ་ན་མཐར་ཐུག་བརྗོད་པ་གསུམ་པའི་མཐའ་ལ་མ་བཏང་ན་ དངོས་གཞིའོ། ། སྦྱོར་བའི་ལྟུང་པ་ནི། དབྱེན་ལ་ཞུགས་པ་ན་གཞམས་སྒོས་ཟློག དེ་ལ་མི་གཏོང་ན་དགེ་ འདུན་གྱིས་གསོལ་བ་དང་། བརྗོད་པ་དང་པོ་དང་གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་མ་རྫོགས་ཙམ་གྱི་ བར་རྣམས་ལ་སྦོམ་པོ་རེའོ། །བརྗོད་པ་གསུམ་པའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་ མའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་དབྱེན་བྱེད་པ་ལ་ཞུགས་པ་ནས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་མ་རྫོགས་གོང་ཡན་ ཆད་ལ་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ། གཞན་གྱི་འཁོར་འདྲེན་པའང་སྦོམ་པོའོ། །སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ནི། དབྱེ་འདོད་ཀྱི་བློ་སྐྱེས་པ་ནས་ལུས་ངག་ཏུ་མ་ཐོན་པའི་བར་བསྡམ་བྱ། ཐོན་པ་ནས་སྦྱོར་བ་ ལ་ཐུག་གི་བར་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། ། 2-259 ༈ དབྱེན་གྱི་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ། བཅུ་གཅིག་པ་དེ་རྗེས་ཕྱོགས་ཞེས་པ་ལ། དབྱེན་གྱི་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པའི་དགེ་འདུན་ ལྷག་མའ

【現代漢語翻譯】 在樹林里洗完衣服晾曬，看到雌雄動物行淫，於是他們誹謗比丘們，說他們擁有吉布諾爾（藏文），烏特帕拉（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：青蓮花）的顏色，並看到他們行淫。這是戒律的起因。對於這種誹謗，其基礎、意圖和最終結果與無根誹謗相似。行為是針對這位比丘、這位婦女，並說『我看到他們行淫』等等，在沒有將行為者和行為聯繫起來的情況下，就開始誹謗。這兩者的區別在於，誹謗是基於明確地說明行為者和行為，或者不明確地說明。行為和行為的行為與上述相同。 第十條『分裂』，關於僧團分裂的殘餘罪，其緣起是：當導師釋迦牟尼佛住在光明園林時，提婆達多（梵文：Devadatta）能夠分裂僧團，因為他有四位朋友。提婆達多聽到后，心想他能夠分裂僧團，於是開始分裂僧團，並依靠四位隨從的幫助，因此制定了戒律。其中，前四條分支包括：處在同一區域內；時間是宣佈的時間出現問題時；分裂者是適合補充的僧侶；以非法的觀點，除了自己之外，分裂應該被分裂的僧侶，彼此達到或超過四位；意識沒有錯亂，動機是分裂僧團；即使僧團通過勸誡等方式阻止，行為者也不放棄，堅持進行，直到第三次勸誡結束時仍不放棄，這才是根本罪。 行為的墮落是：當開始分裂時，受到勸誡的阻止，如果不放棄，僧團會進行勸告，在第一次、第二次和第三次勸誡未完成之前，每次都是粗罪。如果在第三次勸誡結束時仍不放棄，則是僧殘罪。行為是從開始分裂到第三次勸誡未完成之前，都是行為的粗罪。引誘他人加入也是粗罪。行為的行為是：從產生分裂的意願到未付諸身語之前，應進行防護。從付諸行動到達到行為的程度，是應懺悔的輕罪。 第十一條『隨順分裂者』，關於隨順分裂者的僧殘罪。

【English Translation】 After washing and drying clothes in the woods, they saw male and female animals engaging in impure conduct, and they slandered the monks, saying that they possessed the color of Gyadbu Nor (Tibetan), Utpala (Tibetan, Devanagari, Roman transliteration, literal meaning: blue lotus), and saw them engaging in impure conduct. This is the origin of the precept. For this slander, its basis, intention, and ultimate result are similar to baseless slander. The action is directed at this monk, this woman, and saying 'I saw them engaging in impure conduct,' etc., without linking the actor and the action, they begin to slander. The difference between these two is that slander is based on clearly stating the actor and the action, or not clearly stating it. The action and the action of the action are the same as above. The tenth 'Division,' regarding the remaining offense of division of the Sangha, its origin is: When the teacher Shakyamuni Buddha was residing in the Light Garden, Devadatta (Sanskrit: Devadatta) was able to divide the Sangha because he had four friends. When Devadatta heard this, he thought he was able to divide the Sangha, so he began to divide the Sangha, and relying on the help of four followers, the precept was established. Among them, the first four branches include: being in the same area; the time is when there is a problem with the announced time; the divider is a monk suitable for supplementing; with an illegal view, except for oneself, dividing the monks who should be divided, reaching or exceeding four each; the consciousness is not confused, the motivation is to divide the Sangha; even if the Sangha prevents it by admonition, etc., the actor does not give up, insists on proceeding, and if he does not give up until the end of the third admonition, this is the fundamental offense. The downfall of the action is: when starting to divide, being prevented by admonition, if not giving up, the Sangha will advise, before the first, second, and third admonitions are completed, each time is a gross offense. If one does not give up at the end of the third admonition, it is a Sanghavasesa offense. The action is from starting to divide until before the third admonition is completed, all are gross offenses of the action. Enticing others to join is also a gross offense. The action of the action is: from generating the intention to divide until before it is put into body and speech, one should protect oneself. From putting it into action to reaching the level of action, it is a minor offense that should be confessed. The eleventh 'Following the Divider,' regarding the Sanghavasesa offense of following the divider.

ི་གླེང་གཞི་ནི། ཀོ་ཀ་ལི་ཀ་ལ་སོགས་པ་ལྷས་བྱིན་གྱི་འཁོར་དགེ་སློང་བཞིས་ལྷས་ བྱིན་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་ལ་ཞུགས་པའི་གྲོགས་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་། ལྷས་བྱིན་ལྟ་བུ་དབྱེན་ལ་ཞུགས་པ་ན་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་དབྱེན་གྱི་གྲོགས་ བྱེད་འདོད་པས་སྦྱོར་བ་དབྱེན་གྱི་གྲོགས་ལ་ཞུགས་པ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་གཞམས་སྒོ་དང་ གསོལ་བཞིས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་ན་མཐར་ཐུག་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་རྫོགས་པའི་ཚེ་ལྷག་ མའོ། །སྦྱོར་བ་དང་། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ནི་དབྱེན་བཞིན་ནོ། །འདིར་དགེ་འདུན་དབྱེན་དང་། དབྱེན་གྱི་མཚམས་མེད་དང་། དབྱེན་གྱི་ལྷག་མ་གསུམ་ལ་ཁྱད་པར་ཡོད་དེ། དགེ་འདུན་ དབྱེན་ངོ་བོ་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་ཞིང་། དགེ་འདུན་ཕན་ཚུན་ལ་ལྡན་པ་ཡིན་ ཏེ། མཛོད་ལས། དགེ་འདུན་དབྱེན་ནི་མི་འཕྲོད་པ། །རིང་བཞིན་ལྡན་པ་མ་ཡིན་ཆོས། །ཉོན་ མོངས་ཅན་མིན་ལུང་བསྟན་མིན། །དེ་ཡང་དགེ་འདུན་ཡང་དག་ལྡན། །ཞེས་གསུངས། དབྱེན་ གྱི་མཚམས་མེད་ནི། མནར་མེད་དུ་འཕེན་པའི་མི་དགེ་བ་ཡིན་ཞིང་། དབྱེན་གྱི་ལྷག་མ་ནི། བཅས་པ་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་ཡིན་ལ་དེ་གཉིས་བྱེད་པ་པོ་ལ་ལྡན་པ་ཡིན་ཏེ། དེའི། བྱ་བ་ཁ་ན་མ་ཐོ་རྫུན། །དེ་དང་བྱེད་པོར་ཡང་དག་ལྡན། །ཞེས་གསུང་ངོ་། །ལས་དང་པོ་ པ་ལའང་འབྱུང་མི་འབྱུང་གི་ཁྱད་པར་ཡོད་དེ། ལྷས་བྱིན་གྱིས་དགེ་འདུན་ཕྱེ་བས་དབྱེན་དང་ དབྱེན་གྱི་མཚམས་མེད་བྱུང་བར་འཁོར་ལོའི་དབྱེན་གྱི་གླེང་གཞི་ལས་གསུངས་ཤིང་། དབྱེན་ གྱི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ནི་མི་འབྱུང་སྟེ། མ་བཅས་པ་ཉིད་ལའོ་ཞེས་གསུངས། དགེ་སློང་མ་ལ་ དབྱེན་གྱི་ལྷག་མ་དང་ལས་ཀྱི་དབྱེན་འབྱུང་ཡང་། འཁོར་ལོའི་དབྱེན་དང་དབྱེན་གྱི་མཚམས་ མེད་མི་འབྱུང་སྟེ། དེ་གཉིས་བྱེད་པ་པོ་ལ་དགེ་སློང་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཤིང་། མཛོད་འགྲེལ་ ལས། དགེ་སློང་མ་ལ་སོགས་པས་ཀྱང་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས། དགེ་འདུན་དབྱེན་དང་ 2-260 དབྱེན་གྱི་མཚམས་མེད་གཉིས་དགེ་འདུན་ཕྱེ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཤིང་། གཞམས་སྒོ་ སོགས་ཀྱིས་བཟློག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས། དབྱེན་གྱི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་གཞམས་སྒོ་ སོགས་ཀྱིས་བཟློག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཤིང་། དགེ་འདུན་ཕྱེད་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ ཏེ། ཕྱེད་ཟིན་ན་བཟློག་པ་མི་འཆགས་ཤིང་། ཕྱེ་ནས་བསྡུམས་བྱེད་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །དེས་ ན་དབྱེན་དང་དབྱེན་གྱི་མཚམས་མེད་ཀྱི་མཐར་ཐུག་ནི་དགེ་འདུན་ཕྱེ་བ་ཡིན་ལ། དབྱེན་གྱི་ ལྷག་མའི་མཐར་ཐུག་ནི། བརྗོད་པ་གསུམ་པའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་ན་དངོས་གཞིའོ། །འབྱེད་ པ་པོ་གང་ཟག་ཀྱང་དབྱེན་དང་། དབྱེན་གྱི་མཚམས་མེད་བསྐྱེད་པ་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་ པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། དབྱེན་གྱི་ལྷག་མ་

【現代漢語翻譯】 此事的緣起是：因為拘迦離迦（Kokālika，人名）等四位脅比丘（Devadatta，人名）的眷屬比丘幫助脅比丘加入僧團的分裂，所以制定了此戒。 也就是說，當脅比丘這樣加入分裂時，如果認知沒有錯亂，並且具有想要幫助分裂的意願，那麼加入分裂的行動，即使僧團通過勸誡和三次勸說來阻止，也不放棄，最終在第三次勸說結束時，就會構成殘餘罪。 行動和行動的行動與分裂相同。這裡，僧團分裂、分裂的無間罪和分裂的殘餘罪三者之間有區別：僧團分裂的自性是不相應行，是無記法，並且與僧團相互關聯。如《俱舍論》中所說：『僧團分裂是不和合，如刺般存在，不是法，不是煩惱，是無記法，它與真實的僧團相關聯。』 分裂的無間罪是會導致墮入無間地獄的不善業，分裂的殘餘罪是超過戒律的根本墮罪，這兩者都與行為者相關聯。如經中所說：『行為是應呵責的虛妄，它與行為者真實相關聯。』 對於初學者來說，也有發生與不發生的區別。脅比丘分裂僧團，因此產生了分裂和分裂的無間罪，這在《轉法輪分裂事》中有所說明。分裂的僧團殘餘罪不會發生，因為沒有制定此戒。對於比丘尼來說，會發生分裂的殘餘罪和羯磨的分裂，但不會發生《轉法輪分裂事》和分裂的無間罪，因為這二者的行為者需要是比丘。如《俱舍論釋》中所說：『比丘尼等也不會發生。』 僧團分裂和分裂的無間罪都需要以分裂僧團作為支分，不需要以勸誡等阻止作為支分。生起分裂的殘餘罪需要以勸誡等阻止作為支分，不需要以分裂僧團作為支分，因為一旦分裂完成，阻止就無效了，必須在分裂後進行和解。 因此，分裂和分裂的無間罪的最終結果是分裂僧團，而分裂的殘餘罪的最終結果是：在三次勸說結束時不放棄，就會構成根本罪。製造分裂者也需要作為能夠完成分裂和分裂的無間罪的業的補充支分，以及分裂的殘餘罪。

【English Translation】 The basis of this is: Because four monks of Devadatta's (Devadatta, name of a person) retinue, such as Kokālika (Kokālika, name of a person), helped Devadatta join the schism of the Sangha, this precept was established. That is to say, when Devadatta joins the schism in this way, if the perception is not confused, and he has the intention to help the schism, then the act of joining the schism, even if the Sangha tries to stop it through admonition and three admonitions, he does not give up, and finally at the end of the third admonition, it will constitute a Saṃghāvaśeṣa (residual) offense. The action and the action of the action are the same as the schism. Here, there is a difference between the Sangha schism, the Anantariya-karma (karma of immediate retribution) of schism, and the Saṃghāvaśeṣa of schism: The nature of the Sangha schism is non-associated formations, which is indeterminate, and is related to the Sangha mutually. As stated in the Abhidharmakośabhāṣya: 'Sangha schism is disharmony, like a thorn, not Dharma, not affliction, is indeterminate, and it is related to the real Sangha.' The Anantariya-karma of schism is the unwholesome karma that leads to falling into Avīci hell, and the Saṃghāvaśeṣa of schism is the root downfall that exceeds the precepts, and both of these are related to the actor. As stated in the sutra: 'The action is a blameworthy falsehood, it is truly related to the actor.' For beginners, there is also a difference between what happens and what does not happen. Devadatta split the Sangha, thus producing schism and the Anantariya-karma of schism, which is explained in the 'Discourse on the Schism of the Wheel'. The Saṃghāvaśeṣa of the Sangha schism does not occur, because this precept has not been established. For Bhikṣuṇīs (female monks), the Saṃghāvaśeṣa of schism and the karma of schism can occur, but the 'Discourse on the Schism of the Wheel' and the Anantariya-karma of schism do not occur, because the actor of these two needs to be a Bhikṣu (male monk). As stated in the Abhidharmakośabhāṣya commentary: 'Bhikṣuṇīs etc. will also not occur.' Sangha schism and the Anantariya-karma of schism both require splitting the Sangha as a limb, and do not require admonition etc. to stop it as a limb. Generating the Saṃghāvaśeṣa of schism requires admonition etc. to stop it as a limb, and does not require splitting the Sangha as a limb, because once the split is completed, the stopping is ineffective, and reconciliation must be carried out after the split. Therefore, the ultimate result of schism and the Anantariya-karma of schism is splitting the Sangha, and the ultimate result of the Saṃghāvaśeṣa of schism is: not giving up at the end of the three admonitions, it will constitute a root offense. The one who creates the schism also needs to be a supplementary limb that is suitable for completing the karma of schism and the Anantariya-karma of schism, as well as the Saṃghāvaśeṣa of schism.

བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་ཡང་འབྱུང་བར་གསུངས་ པས། དེས་ན། གསུམ་པོ་ལ་ཁྱད་པར་ཡོད་དོ། ། ༈ ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ། བཅུ་གཉིས་པ་ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་དང་ཞེས་པ་ལ། ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་ མའི་གླེངགཞི་ནི། གཉན་ཡོད་དུ་ནམ་སོ་དང་འགྲོ་མགྱོགས་ཀྱིས་ཁྱིམ་སུན་ཕྱུང་སྟེ། དགེ་ འདུན་གྱིས་བསྐྲད་པ་ན་དགེ་འདུན་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་དེ་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་པ་ལས་ བཅས་སོ། །རྟེན་དགེ་སློང་རང་གིས་རང་གི་ཉེས་པ་བརྟེན་པའམ། གཞན་གྱིས་ཉེས་པ་ བསྒྲགས་ཏེ་ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པ་ན། ཡུལ་རང་བསྐྲོད་པར་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་ པ་ལ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་སྐུར་པ་འདེབས་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་ དགེ་འདུན་འདི་དག་ནི་འདུན་པ་དང་། ཞེ་སྡང་དང་གཏི་མུག་དང་། འཇིགས་པས་འགྲོ་བའོ། །ཞེས་སྐུར་པ་འདེབས་པ་ལ་གཞམས་སྒོ་སོགས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་པར་བསྒྲུབ་ན་ བརྗོད་པ་གསུམ་པ་རྫོགས་པའི་ཚེ་ལྷག་མའོ། །སྦྱོར་བ་དང་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ནི་གོང་བཞིན་ ནོ། ། ༈ བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ། བཅུ་གསུམ་པ་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའོ་ཞེས་པ་ལ། བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་དགེ་འདུན་ 2-261 ལྷག་མའི་གླེང་གཞི་ནི། ཀོའུ་ཤམ་བྷི ་གདངས་ཅན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བ་ན་བཞུགས་པའི་ ཚེ། འདུན་པས་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་ཚིག་སྨྲས་པའི་ཚེ་བཅས་པའོ། །དེ་ཡང་། དགེ་སློང་ ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་བ། ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱིས་གླེང་པ་ན། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་ སློང་གླེང་བ་འགོག་འདོད་པའི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་ཁྱེད་ཅག་དགེ་ཡང་རུང་སྡིག་ཀྱང་རུང་ བདག་ལ་ཅི་ཡང་མ་སྨྲ་ཞིག་ཅེས་གླེང་བ་འགོག་པ་ལ། དགེ་འདུན་གྱིས་གཞམས་སྒོ་སོགས་ ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་ན་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་རྫོགས་པ་ན་ལྷག་མའོ། །ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་ དང་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བ་གཉིས་ཀྱི་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་དང་། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་ནི་ དབྱེན་གྱི་སྐབས་སུ་བཤད་པའི་རིགས་པས་ཤེས་སོ། །བསྒོས་གྱུར་གྱི་ལྟུང་བ་བཞི་པོ་འདི་ལ། དབྱེན་དང་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པ་གཉིས་ལ་འཇུག་པ་ཙམ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཁྱིམ་སུམ་འབྱིན་པ་ ལ་བསྐྲད་པ་ནན་དུར་མ་བྱས་པ་དང་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བ་ལ་གླེང་དྲན་མ་བྱས་གོང་ཉེས་བྱས། ཚིག་འཇམ་པོས་གཞམས་ཏེ་སྒོ་བ་དང་། གསོལ་བ་དང་བརྗོད་པ་གཉིས་དང་། གསུམ་པ་ མ་རྫོགས་གོང་རྣམས་སུ་སྦོམ་པོ་རེ་རེ། གསུམ་པ་རྫོགས་ནས་མི་གཏོང་ན་ལྷག་མ་སྟེ། ལྟུང་ བ་དྲུག་དྲུག་གོ།བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། གཞམས་ཏེ་སྒོ་བས་བཟློག་པ་ན། མི་གཏོང་པའི་ སྦོམ་པོ་ནི་སྤང་བ་ཡིན་ལ། ཞེས་གསུངས་པས། གཞམས་སྒོ་ལ་སྦོམ་པོར་གསུངས་ལ། ཚིག་ ལེའུར་བྱས་པ་ལས། གཞམས་ཏེ་བསྒོས་ཀྱང་མི་གཏོང་ན། །ཉེས་བྱས་ཉིད་དུ་རྣམ་

【現代漢語翻譯】 據說，即使是給予教誨也會發生這種情況，因此，這三者之間是有區別的。 ༈ 驅逐僧團的僧殘 第十二條，『驅逐』，關於驅逐僧團的僧殘的緣起是：在瞻波城，難陀和速行驅逐了僧團，僧團驅逐了他們，他們指責僧團，並且不放棄指責，因此制定了此戒。 所依是比丘自己承認自己的過錯，或者他人宣告其過錯而被驅逐時，對於要將他驅逐出境的具相僧團，如果認知沒有錯亂，並且動機是想要指責，那麼這些僧團就是出於貪慾、嗔恨、愚癡和恐懼而行事。 如果通過勸誡等方式阻止他指責，但他仍然不放棄，直到第三次陳述結束時，就構成僧殘。行為和行為的行為與上述相同。 ༈ 令人不悅的僧團僧殘 第十三條，『令人不悅』，關於令人不悅的僧團僧殘的緣起是：當住在高賞彌城的吉祥園時，因為有人說了令人不悅的話而制定了此戒。 也就是，當比丘犯了墮罪，以增上的戒律來責備他時，如果認知沒有錯亂，並且動機是想要阻止責備，那麼行為就是：『你們無論對錯，都不要對我說話』，以此來阻止責備。 如果僧團通過勸誡等方式阻止他，但他仍然不放棄，直到第三次陳述結束時，就構成僧殘。驅逐和令人不悅這兩者的粗罪的行為，以及行為的行為的惡作，可以通過在破僧時的道理來理解。 對於這四個擯棄罪，只要涉及破僧和隨順破僧，就構成惡作。對於驅逐，如果在沒有嚴厲驅逐之前，以及對於令人不悅，在沒有憶念責備之前，就構成惡作。 如果用溫和的言語勸誡，在勸誡的開端，以及第一次和第二次陳述，以及第三次陳述未結束之前，都構成粗罪。第三次陳述結束后仍然不放棄，就構成僧殘，也就是六個墮罪。 在第五十品中說：『如果勸誡阻止，不放棄的粗罪是捨墮。』因此，勸誡被認為是粗罪。在《詞句》中說：『如果勸誡也不放棄，就是惡作。』

【English Translation】 It is said that this also occurs when giving instructions, therefore, there is a difference between the three. ༈ The Saṃghāvaśeṣa of Causing Disrepute to a Household The twelfth, 'Causing Disrepute,' the origin of the Saṃghāvaśeṣa of causing disrepute to a household is: In Campā, Nanda and Speed-go caused disrepute to a household, and when the Saṃgha expelled them, they blamed the Saṃgha and did not give up the blame, therefore this precept was established. The basis is when a bhikṣu himself admits his own fault, or when others proclaim his fault and he is expelled, for a qualified Saṃgha that is to expel him from the country, if the perception is not confused, and the motivation is the intention to blame, then these Saṃghas are acting out of desire, hatred, delusion, and fear. If he is prevented from blaming by means of admonishments, etc., but he still does not give up, when the third statement is completed, it is a Saṃghāvaśeṣa. The action and the action of the action are the same as above. ༈ The Saṃghāvaśeṣa of Displeasing the Saṃgha The thirteenth, 'Displeasing,' the origin of the Saṃghāvaśeṣa of displeasing the Saṃgha is: When residing in the Ghosita Park in Kauśāmbī, this precept was established when someone spoke displeasing words. That is, when a bhikṣu commits an offense, and he is reproached with higher discipline, if the perception is not confused, and the motivation is the intention to prevent the reproach, then the action is: 'Whether you are right or wrong, do not speak to me,' thus preventing the reproach. If the Saṃgha prevents him by means of admonishments, etc., but he still does not give up, when the third statement is completed, it is a Saṃghāvaśeṣa. The gross offense of the action of causing disrepute and displeasing, and the misdeed of the action of the action, can be understood by the reasoning explained in the context of schism. For these four expulsion offenses, as soon as one engages in schism and following schism, it is a misdeed. For expulsion, if it is before a severe expulsion is made, and for displeasing, if it is before the reproach is recalled, it is a misdeed. If one admonishes with gentle words, at the beginning of the admonishment, and the first and second statements, and before the third statement is completed, each constitutes a gross offense. If one does not give up after the third statement is completed, it is a Saṃghāvaśeṣa, that is, six offenses. In the fiftieth fascicle, it says: 'If one prevents admonishment, the gross offense of not giving up is a Nissaggiya.' Therefore, admonishment is considered a gross offense. In the 'Words and Phrases,' it says: 'If one does not give up even when admonished, it is a misdeed.'

པར་བཞག །ཅེས་གསུངས་སོ། ། མ་ངེས་པའི་སྡེ་ལ། སྡོམ་ལ། དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་འདུག་པའོ། །ཞེས་མ་ངེས་པའི་སྡེ་ གཉིས་གསུངས་པའི། གླེང་གཞི་ནི། སྟོན་པ་མཉན་ཡོད་ན་བཞུགས་པའི་ཚེ། འཆར་ཀ་དང་ དགེ་སློང་མ་སྦེད་པ་གནས་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་པར་པུས་མོ་སྤྲད་དེ་ཆོས་སྟོན་པ། དགེ་ བསྙེན་མ་ས་ག་མས་མཐོང་ནས། འདི་དག་མ་དད་པས་མཐོང་ན་མི་རུང་ངོ་སྙམ་ནས་སྟོན་པ་ 2-262 ལ་གསོལ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་དབེན་པ་སྐྱབས་དང་བཅས་པར་དགེ་སློང་ ཕོ་མོ་པུས་མོ་སྤྲད་དེ་ཆོས་སྟོན་པ་ནི། ཕམ་ལྷག་གང་རུང་ནི་འབྱུང་ལ། ཕམ་པར་ཡང་མ་ངེས་ ལྷག་མར་ཡང་མ་ངེས་པས་མ་ངེས་པའོ། །ཡང་ཤི་རི་ཤ་དང་། གསོ་སྦྱོང་འཕགས་གཉིས་ དབེན་པ་སྐྱབས་དང་བཅས་པར་ཕན་ཚུན་ཐ་དད་དུ་བསྡད་ནས་ཆོས་སྟོན་པ། ལེགས་སྐྱེས་ མས་མཐོང་ནས་མ་དད་པས་མཐོང་ན་མི་ལེགས་སོ་སྙམ་ཏེ། སྟོན་པ་ལ་གསོལ་བ་ལ་བརྟེན་ ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་དབེན་པ་སྐྱབས་དང་བཅས་པར། དགེ་སློང་ཕོ་མོ་ཕན་ཚུན་ཐ་དད་ དུ་བསྡད་དེ་ཆོས་སྟོན་པ་ནི། ལྟུང་བྱེད། སོ་སོར་བཤགས་པ། ཉེས་བྱས་དང་གསུམ་པོ་གང་ རུང་ནི་འབྱུང་ལ། ལྟུང་བྱེད་ཁོ་ན་འབྱུང་བར་ཡང་མ་ངེས། སོ་སོར་བཤགས་པ་ཁོ་ན་འབྱུང་ བར་ཡང་མ་ངེས། ཉེས་བྱས་ཁོ་ན་འབྱུང་བར་ཡང་མ་ངེས་པས་མ་ངེས་པའོ། ། ༈ ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྡེ། གསུམ་པ་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྡེ་ལ། ཞག་གི་ཆད་པའི་ལས་དང་འབྲེལ་བ་སྤང་ལྟུང་དང་། བཤགས་པ་ཙམ་དང་འབྲེལ་པ་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པའི་སྡེ་གཉིས་ལས། ༈ ཞག་གི་ཆད་པའི་ལས་དང་འབྲེལ་བ་སྤང་ལྟུང་གི་སྡེ། བཅུ་ཚན་དང་པོ། དང་པོ་ལ། བཅུ་ཚན་གསུམ་གྱི་བཅུ་ཚན་དང་པོ་ནི། སྡོམ་ལ། འཆང་བ་འབྲལ་བ་འཇོག་ པ་དང་། །འཁྲུར་འཇུག་པ་དང་ལེན་པ་དང་། །སློང་དང་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་བཅས། །རིན་ཐང་སོ་སོར་སྐུར་བའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་བཅུ་ལས། ༈ འཆང་བའི་སྤང་བ། དང་པོ་འཆང་བ་ཞེས་པ་ལ། འཆང་ བའི་སྤང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོས། ཆོས་གོས་ལྷག་པ་མང་པོ་བཅངས་ པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །གཞི་གང་འཆང་བའི་དངོས་པོ་ནི། གོས་རུང་བ་ཚད་དང་ལྡན་ པ། རང་གི་ཡིན་པ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ། བརླབས་ཀྱང་ཤན་གྱིས་གོས་པ། སྟན་སྲ་བརྐྱང་ མ་བཏིང་པའི་དགེ་སློང་གིས་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་རང་དོན་དུ་འཆང་བར་འདོད་ པས་སྦྱོར་བ་རང་སྟོབས་སམ་ཤན་སྟོབས་གང་རུང་གིས་ཞག་བཅུར་བཅངས་ནས་མཐར་ ཐུག་བཅུ་འདས་བཅུ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བའི་ཚེ་འཆང་བའི་སྤང་བ་འབྱུང་ངོ་། །གཞན་ 2-263 ལ་ཞེ་ཐག་པ་ནས་བསྔོས་པ་དང་། ལྷག་པ་དང་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ དང་། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ཆགས་ལ་ལྟུང་བ་འདི་མི་འབྱུང་ངོ་། །ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་རླབས་ནི། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བད

【現代漢語翻譯】 如是說。 于不定聚中，有守護之住處。如是不定聚二事之緣起為：世尊住于舍衛城時，迦羅和比丘尼貝達于寂靜守護處，以膝觸地而說法。優婆夷娑伽摩見此，心想：『若不信者見之，則不應理。』遂稟白世尊而制戒。即于寂靜守護處，比丘和比丘尼以膝觸地而說法，或犯波羅夷罪，或犯僧殘罪，然不定犯波羅夷罪，亦不定犯僧殘罪，故為不定聚。 又，尸梨沙和受齋戒的二位比丘尼，于寂靜守護處，互相遠離而說法。勒迦室利瑪見此，心想：『若不信者見之，則不應理。』遂稟白世尊而制戒。即于寂靜守護處，比丘和比丘尼互相遠離而說法，或犯墮罪、悔過罪或惡作罪，然不定犯墮罪，亦不定犯悔過罪，亦不定犯惡作罪，故為不定聚。 第三、墮罪聚 第三墮罪聚包括：與留宿罪相關的捨墮，以及僅與懺悔相關的單墮聚兩部分。 第一、與留宿罪相關的捨墮聚。初品 初品包括三個十事，初十事為：『持衣、離衣、置衣，使人浣衣、取衣、乞衣，織師乞衣、求染色、求縫製，以及異價求衣。』共十事。 第一、持衣捨墮 第一、持衣之緣起為：眾多比丘持有過多的衣物，因此而制戒。所持之物為：如法且合乎尺寸之衣物，屬於自己且未經加持，或雖經加持但已損壞。未鋪設坐具的比丘，在意識清楚且欲為自己積蓄之動機下，以自力或他力，將衣物留宿十日，至第十一日破曉時，則犯持衣捨墮。若至誠佈施與他人，或加持為剩餘之物或必需品，或鋪設坐具，則不犯此罪。加持剩餘之物為：『諸位長老請聽，我的……』

【English Translation】 Thus spoke. In the uncertain section, there is a secluded, protected dwelling. The basis for the two uncertain sections is as follows: When the Teacher was dwelling in Sravasti, Caraka and the bhikkhuni Bedha, in a secluded, protected place, taught the Dharma on their knees. The female lay disciple Saga Ma saw this and thought, 'It is not right for those without faith to see this,' and based on her request to the Teacher, the rule was established. That is, in a secluded, protected place, when a bhikkhu and bhikkhuni teach the Dharma on their knees, either a parajika or a sanghadisesa may occur. However, it is not certain that a parajika will occur, nor is it certain that a sanghadisesa will occur, hence it is uncertain. Also, Siri Sa and two bhikkhunis observing the Uposatha, in a secluded, protected place, sat separately and taught the Dharma. Lekha Sri Ma saw this and thought, 'It is not good for those without faith to see this,' and based on her request to the Teacher, the rule was established. That is, in a secluded, protected place, when a bhikkhu and bhikkhuni sit separately and teach the Dharma, any of the following may occur: a patayantika, a confession, or a misdeed. However, it is not certain that only a patayantika will occur, nor is it certain that only a confession will occur, nor is it certain that only a misdeed will occur, hence it is uncertain. Third, the Section on Offences Entailing Expiation The third section, the Section on Offences Entailing Expiation, includes two categories: those related to forfeiture and expiation involving a period of probation, and those related solely to expiation involving only confession. First, the Section on Forfeiture and Expiation Related to a Period of Probation: First Set of Ten The first set includes three sets of ten, the first set of ten being: 'Holding, separating, placing, causing to wash, taking, begging, begging from weavers, asking for dyeing, asking for sewing, and individually requesting value.' Thus, there are ten. First, Forfeiture for Holding First, regarding 'holding,' the basis for the forfeiture for holding is: Many bhikkhus held onto many extra robes, and based on this, the rule was established. The object of holding is: a robe that is suitable and of the proper size, belonging to oneself and not blessed, or even if blessed, it is damaged. A bhikkhu who has not spread out a firm seat, with a clear mind and the intention to accumulate for oneself, through one's own power or another's power, holds onto it for ten days, and finally, when the dawn of the eleventh day arrives, the forfeiture for holding occurs. If one sincerely dedicates it to another, or blesses it as a surplus item or a necessity, or spreads out a firm seat, this offense will not occur. The blessing of a surplus item is: 'Venerable ones, please listen, my...'

ག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཆོས་གོས་ལྷག་པ་ རུང་བ་མ་བགྱིས་པ་རུང་བ་བགྱི་བར་འོས་པ་འདི་མཁན་པོའི་ལགས་པར་རུང་བར་བགྱིའོ། །མཁན་པོ་ལ་ཡིད་བརྟན་ཏེ་བཅང་བར་བགྱིའོ། །རྐྱེན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བགྱིའོ། །ཞེས་ ལན་གསུམ་མོ། །སློབ་དཔོན་ཞེས་སོགས་གཞན་ལ་སྤོའོ། །མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་རླབས་ ནི། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་གོས་འདི་བདག་ དང་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་རྣམས་ཀྱི་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་སུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པོ་ ཞེས་ལན་གསུམ་མོ། །དེ་གཉིས་ལྷུང་བཟེད་ལྷག་པ་ཡང་མཚུངས་སོ། །ཤན་ལ་དབྱེ་ན། མུ་ བཞི་སྟེ། ཞག་ཤན་ཡིན་ལ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པའི་ཤན་མ་ཡིན་པ་དང་། བྱིན་གྱིས་མ་ བརླབས་པའི་ཤན་ཡིན་ལ་ཞག་ཤན་མ་ཡིན་པ་དང་། གཉིས་ཀ་ཡིན་པ་དང་། གཉིས་ཀ་མ་ ཡིན་པའི་ཤན་ནོ། ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་བརླབས་པས་བརླབས་པ་ལ་བརྡེག་པའི་ཤན་ནི་ཞག་ བདུན་པའི་སྨན་བུ་རམ་ལྟ་བུ་ཚེས་གཅིག་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཚེས་གཉིས་ལ་རིགས་འདྲ་ ཕྱི་མ་གཅིག་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་བཅངས་ན། སྔ་མས་ཞག་བདུན་འདས་པ་ན་ཕྱི་མས་ བདུན་མ་ལོན་ཀྱང་ལོན་པའི་དོད་བྱས་ནས་གཉིས་ཀ་ལ་བརྟེན་པའི་ལྟུང་བ་འབྱུང་བ་ལྟ་བུའོ། ། གཉིས་པ་ལ་བརླབས་པས་མ་བརླབས་པ་ལ་བརྡེག་པའི་ཤན་ནི། འཆང་བ་གཉིས་ཀྱི་ སྐབས་སུ་ཚེས་གཅིག་ལ་གོས་སམ་ལྷུང་བཟེད་གཅིག་རྙེད། ཚེས་བརྒྱད་ལྟ་བུ་ལ་གཞན་ གཅིག་རྙེད་དེ་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀ་མ་བརླབས་པར་བཅངས་ན་སྔར་རྙེད་དེས་ཞག་བཅུ་འདས་པ་ 2-264 ན་ཕྱི་མས་ཞག་བཅུ་མ་ལོན་ཀྱང་ལོན་པའི་དོད་བྱས་ནས་གཉིས་ཀ་ལ་ལྟུང་པ་འབྱུང་བ་ལྟ་ བུའོ། །ལྟུང་བ་འདི་སྨན་ལ་མེད་དེ། ཕྱི་མ་མེད་གོང་དུ་སྔ་མ་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་ཟིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། མུ་གཉིས་པ་ནི། ཚེས་གཅིག་ལ་སྨན་ནམ་གོས་སམ། ལྷུང་བཟེད་གཉིས་རྙེད་པ་ལས་ གཅིག་བརླབས་གཅིག་མ་བརླབས་པར་རང་རང་གིས་ཞག་དུས་འདས་པར་བཅངས་ན་མ་ བརླབས་པ་དེས་བརླབས་པ་ལ་ཤན་གྱིས་གོས་ནས་ལྟུང་བ་གཉིས་འབྱུང་བ་ལྟ་བུའོ། །འདི་ མ་བརླབས་པའི་ཤན་ཡིན་གྱི་ཞག་ཤན་མིན་ནོ། ། མུ་གསུམ་པ་ནི། ཚེས་གཅིག་ལ་གོས་སམ་ལྷུང་བཟེད་གཅིག་རྙེད། དེ་མ་བརླབས། ཚེས་ གཉིས་ལ་ཕྱི་མ་གཅིག་རྙེད་དེ་བརླབས་ན་སྔ་མས་ཞག་བཅུ་ལོན་པ་ན་ཕྱི་མས་བརླབས་པས་ ཞག་བཅུ་མ་ལོན་ཡང་ལོན་པའི་དོད་བྱས་ནས་ཤན་གྱིས་གོས་པས་མ་བརླབས་པའི་དང་ཞག་ ཤན་གཉིས་ཀ་ཡིན་པ་ལྟ་བུའོ། །འདི་སྨན་ལ་མེད་དེ། སྔ་མ་བྱིན་ལེན་བྱས་ན་ལྟུང་བ་བྱུང་ ཟིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། མུ་བཞི་པ་ནི། སྤང་ལྟུང་སུམ་ཅུ་ལས་གང་རུང་གི་ལྟུང་བ་བྱུང་སྟེ། མ་བཤགས་པའི་བར་ ལ་གོས་ལ་སོགས་པ་རུང་བ་ཚད་ལྡན་ཞིག་རྙེད་ན་སྔ་མའི་ཤན་གྱིས་ཕྱི་མ་ཡང་ཕྱིར་བཅོས་ བྱེད་པའི་ཚ

【現代漢語翻譯】 然後，比丘應說：『我，名為某某的比丘，未作凈施之衣，應作凈施，現在對堪布作凈施。』 『我對堪布生起信心，將持有此衣。』 『我將如法行事。』 如此重複三次。 『學友』等詞語也應向其他人說。 加持所需物品的儀軌： 『諸位僧眾，請聽。我，名為某某的比丘，將此衣加持為我與梵行者共同使用的所需物品。』 如此重複三次。 以上兩種情況，缽的加持也相同。 關於『沾染』的區分，有四種情況：有宿夜沾染但沒有加持沾染；有加持沾染但沒有宿夜沾染；既有宿夜沾染又有加持沾染；既沒有宿夜沾染也沒有加持沾染。 第一種情況又分為兩種：第一種，以加持沾染沾染加持物，例如七日藥，如紅糖，初一日加持，初二日又加持一個同類的新藥並持有，如果前藥過了七日，后藥未滿七日，也算作已滿，因此會因依賴二者而犯墮罪。 第二種，以加持物沾染非加持物，例如在持有二物的情況下，初一日得到一件衣或缽，第八日得到另一件，如果前後二者都未加持而持有，那麼先得到的過了十日，后得到的未滿十日，也算作已滿，因此會因二者而犯墮罪。這種墮罪不適用于藥，因為在得到后藥之前，先得到的已經犯墮罪了。 第二種情況是：初一日得到兩種藥、衣或缽，其中一個加持，一個未加持，各自經過宿夜持有，那麼未加持的會因沾染加持物而犯兩種墮罪。這是加持沾染，而非宿夜沾染。 第三種情況是：初一日得到一件衣或缽，未加持；初二日得到另一件並加持，如果先得到的過了十日，后得到的因加持而未滿十日也算作已滿，因此因沾染而既有未加持的沾染，也有宿夜沾染。這種情況不適用于藥，因為如果先得到的被取走，就已經犯墮罪了。 第四種情況是：如果犯了三十種捨墮中的任何一種墮罪，在未懺悔之前，得到一件如法的衣等，那麼先前的沾染也會使后得之物變質。

【English Translation】 Then, the Bhikshu should say: 'I, a Bhikshu named so-and-so, have not made the remaining cloth a pure offering, I should make it a pure offering, and now I make it a pure offering to the Upadhyaya (Khenpo, Abbot)'. 'I will have faith in the Upadhyaya and will hold this cloth'. 'I will act according to the Dharma'. Repeat this three times. The words 'fellow student' etc. should also be said to others. The ritual of blessing the necessary items: 'Venerable Sangha, please listen. I, a Bhikshu named so-and-so, bless this cloth as a necessary item for me and those who practice Brahmacharya (Tshangs pa, pure conduct) together'. Repeat this three times. The blessing of the bowl is the same as above. Regarding the distinction of 'staining', there are four situations: there is overnight staining but no blessing staining; there is blessing staining but no overnight staining; there is both overnight staining and blessing staining; there is neither overnight staining nor blessing staining. The first situation is further divided into two types: The first type is staining a blessed object with a blessing stain, such as a seven-day medicine, like brown sugar. If it is blessed on the first day, and another similar new medicine is blessed and held on the second day, if the previous medicine has passed seven days, even if the latter medicine has not reached seven days, it is considered as having reached it, and therefore one will commit a downfall by relying on both. The second type is staining an unblessed object with a blessed object, for example, when holding two objects, one cloth or bowl is obtained on the first day, and another is obtained on the eighth day. If both the former and latter are held without being blessed, then if the one obtained earlier has passed ten days, even if the latter one has not reached ten days, it is considered as having reached it, and therefore one will commit a downfall because of the two. This downfall does not apply to medicine, because the earlier one has already committed a downfall before the latter one is obtained. The second situation is: on the first day, two medicines, cloths, or bowls are obtained, one of which is blessed and the other is not. If each is held for overnight, then the unblessed one will commit two types of downfalls by being stained by the blessed one. This is blessing staining, not overnight staining. The third situation is: on the first day, one cloth or bowl is obtained, which is not blessed; on the second day, another one is obtained and blessed. If the former one has passed ten days, the latter one, because of being blessed, even if it has not reached ten days, is considered as having reached it, therefore there is both the staining of the unblessed and the overnight staining. This situation does not apply to medicine, because if the earlier one is taken away, a downfall has already been committed. The fourth situation is: if any of the thirty downfalls of abandonment has been committed, if a lawful cloth etc. is obtained before confessing, then the previous staining will also corrupt the later obtained object.

ེ་སྤོང་དགོས་པའོ། །མུ་སྔ་མ་གསུམ་ནི་ལྟུང་བའི་ཤན་ཡིན་ལ་ཐ་མ་ནི་སྤང་ཙམ་གྱི་ ཤན་ཡིན་ནོ། ། ༈ འབྲལ་བའི་ལྟུང་བ། གཉིས་པ་འབྲལ་བ་ཞེས་པ། འབྲལ་བའི་ལྟུང་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་ པོ་དག་གིས་རང་གི་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་བྲལ་བར་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རང་གི་ཆོས་གོས་གསུམ་གང་ཡང་རུང་བ་ཚད་ལྡན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ པ་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པའི་དགོན་པ་པ་ལས་གཞན་པའི་རྟེན་གང་ཟག སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ 2-265 ཆགས་དང་། སྣམ་སྦྱར་ལ་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་མ་ཐོབ་པས། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ ཀུན་སློང་འབྲལ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པ་དང་ལྡན་པས། སྦྱོར་བ་ཆོས་གོས་བཞག་པའི་གནས་ཉེ་ འཁོར་དང་བཅས་པ་ལས་ཕྱི་རོལ་ཏུ་མཚན་མོ་འདས་ནས་མཐར་ཐུག་ཞག་ཕྱི་མའི་སྐྱ་རེངས་ དང་པོ་ཤར་བ་ན་འབྲལ་བའི་སྤང་བའོ། །ཆོས་གོས་ཐ་ཚད་ལས་ཆུང་པ་དང་། རུང་བ་མ་ཡིན་ པ་དང་། རྒྱུའི་བྱིན་བརླབས་ཅན་རྣམས་དང་བྲལ་བ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །བསླབ་བྱ་ལ། གདིང་ བ་ཉི་མ་དེ་རིང་ལ་ཕྱིར་ལྡོག་བསམ་པ་མེད་པར་མི་བཞག དེ་ལྟར་བསམས་ཏེ་སོང་བ་ལས་ ཟློག་མ་ནུས་ན། གཞན་ལ་གཡར་ཞིང་། མ་རྙེད་ན་བླ་གོས་བཞི་ལྟེབ་ཏུ་བྱས་པའི་སྟེང་དུ་ ཡུན་རིང་དུ་མི་ཉལ་བར་བྱ། སྣམ་སྦྱར་ནི། བཞག་པའི་གནས་སུ་བརླག་པའི་ཉེས་མེད་ཅིང་། འཁྱེར་བའི་སར་ཉེས་ཡོད་ན་བཞག་པར་བྱ། དེ་ལས་ཟློག་ན་འཁྱེར་བར་བྱ། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ བ་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་ཐོབ་ན། མ་ཁྱེར་ཡང་ཉེས་མེད་ཅིང་། ཉི་མ་དེ་ཉིད་ལ་ཕྱིར་ ཟློག་བསམ་ནས་སོང་བ་ལ་ཟློག་མ་ནུས་ན་དེའི་བྱིན་བརླབས་ཕྱུང་སྟེ། ཁྱིམ་པའི་གོས་ཡན་ ཆད་གང་རུང་ལ་བྱིན་གྱིས་རླབས་པ་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ ཞེས་བགྱི་བའི་ཆོས་གོས་འདི། སྣམ་སྦྱར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པོ། །ལན་གསུམ་དང་། ཐབས་ ལེགས་བྱའོ། །བླ་གོས་མཐང་གོས་ལ་ཡང་མཚུངས་ཏེ་འདོན་པ་བསྒྱུར་རོ། །ཡུལ་མེད་ན་རང་ གིས་ཀྱང་རུང་ངོ་། ། ༈ འཇོག་པའི་སྤང་བ། གསུམ་པ་འཇོག་པ་དང་ཞེས་པ་ལ། ཟླ་འཇོག་གི་སྤང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། མཉན་ཡོད་ དུ་དགེ་སློང་མང་པོས་གོས་སྔོན་པོ་གཅིག་རྙེད་ནས་འདི་འདྲ་གཅིག་རྙེད་ན་གོས་བྱའོ་སྙམ་ སྟེ་འཇོག་གོ།དེ་བཞིན་དུ་སེར་པོ་དང་དམར་པོ་ལ་ཡང་བྱེད་ནས། བྱ་བ་མང་པོས་འཕྱ་བར་ གྱུར་པ་དེ་དག་གསོལ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ལ་བརྟེན་ནས་སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་ཞིང་ ཆོས་གོས་གསུམ་གང་རུང་མེད་པའི་དགེ་སློང་གིས་འཇོག་པའི་དངོས་པོ་ནི། གོས་སུ་བྱར་ 2-266 རུང་བ། ཁྲུ་གང་དུ་ལོངས་ཤིང་། འཁོར་གསུམ་མི་ཁེབས་པ། ཁ་སྐོང་ལ་རེ་བ་དང་བཅས་པ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའམ་མ་བརླབས་པའི་ཤན་གྱིས་གོས་པ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་ སློང་རང་དོན་དུ་ཞག་སུམ་ཅུར་འཆང་འ

【現代漢語翻譯】 需要放棄。前三個是墮落的根本，最後一個只是放棄的根本。 第二，『分離』，關於分離的墮落的起因是：許多比丘因為自己的法衣被加持后又分離而制定。也就是說，自己的三件法衣中任何一件，在符合標準的加持后，除了有恐懼的寺院之外，對於其他任何支持者，如果沒有得到不與臥具分離的允許，在意識沒有錯亂，且具有想要分離的意願的情況下，行為是將法衣放置的地方及其周圍以外的地方過夜，最終在第二天早晨的第一縷陽光升起時，就構成了分離的放棄。小於法衣尺寸，不合適的，以及具有加持的材料分離，都會構成惡作。關於應該學習的：不要將臥具放在今天，想著不返回。如果這樣想了，但無法返回，就借給別人。如果找不到，就不要長時間睡在四層袈裟上。關於僧裙：放在原地沒有丟失的過失，如果帶走有過失，就放在原地。如果相反，就帶走。如果得到不與臥具分離的允許，即使不帶走也沒有過失。如果想著當天返回，但無法返回，就取出其加持，然後加持任何在家人的衣服等。尊者請聽：我，名為[某某]，將此法衣加持為僧裙。重複三次，並採取適當的方法。上衣和下裙也一樣，只是改變唸誦的內容。如果沒有人，自己也可以做。 第三，『儲存』，關於儲存的放棄的起因是：在舍衛城，許多比丘得到一件藍色布料，心想如果再得到一件這樣的布料，就做成衣服，於是儲存起來。同樣，對於黃色和紅色也這樣做，因為做的事情太多而受到指責，因此在祈請後製定。因此，沒有鋪設臥具，也沒有任何三件法衣的比丘，儲存的物品是：可以做成衣服的，長度足夠一肘，不能覆蓋三個關節，希望得到補充，無論是否加持，意識沒有錯亂，且具有爲了自己而儲存三十天的意願。

【English Translation】 needs to be abandoned. The first three are the root of downfall, and the last one is just the root of abandonment. Second, 'Separation,' the origin of the downfall of separation is: many bhikshus (monks) were established because their Dharma robes were blessed and then separated. That is to say, any of the three Dharma robes of one's own, after being blessed in accordance with the standard, except for monasteries with fear, for any other supporter, without obtaining permission not to be separated from the bedding, if the consciousness is not confused, and with the intention of wanting to separate, the action is to spend the night outside the place where the Dharma robe is placed and its surroundings, and finally when the first ray of sunlight rises on the morning of the next day, it constitutes the abandonment of separation. Smaller than the size of the Dharma robe, unsuitable, and separation from materials with blessings will constitute misdeeds. Regarding what should be learned: do not put the bedding today, thinking of not returning. If you think so, but cannot return, lend it to others. If you can't find it, don't sleep on the four-layered kasaya for a long time. Regarding the Samghati (monk's skirt): there is no fault in losing it in the place where it is placed, and if there is a fault in taking it, it should be placed there. If the opposite, take it. If you get permission not to be separated from the bedding, there is no fault even if you don't take it. If you think of returning on the same day, but cannot return, take out its blessing, and then bless any clothes of householders, etc. Venerable, please listen: I, named [so and so], bless this Dharma robe as a Samghati. Repeat three times and take appropriate methods. The upper robe and lower skirt are the same, just change the content of the recitation. If there is no one, you can do it yourself. Third, 'Storing,' the origin of the abandonment of storing is: In Shravasti, many bhikshus obtained a piece of blue cloth, thinking that if they obtained another piece of such cloth, they would make clothes, so they stored it. Similarly, they did the same for yellow and red, and were criticized for doing too many things, so they were established after requesting. Therefore, a bhikshu who has not laid out bedding and does not have any of the three Dharma robes, the object of storage is: something that can be made into clothes, long enough to be an elbow, cannot cover three joints, hoping to be supplemented, whether blessed or not, the consciousness is not confused, and with the intention of storing for thirty days for oneself.

དོད་པས་སྦྱོར་བ་དེ་ལྟར་བཅངས་པས་མཐར་ཐུག་ ཞག་སུམ་ཅུ་འདས་ཏེ་སོ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བའི་ཚེ་སྤང་བའོ། །ཁྲུ་གང་བས་ཆུང་པ་ དང་། རྒྱུ་མི་རུང་བ་དང་། གཞན་དོན་དུ་དང་། དཀར་པོ་མིན་པའི་མདོག་སོགས་མི་མཐུན་ པ་དང་། གདོང་ཕྱིས་ཆུ་ཚགས་སོགས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཟླ་བར་བཞག་ན་ཉེས་བྱས་ སོ། །བསླབ་བྱ་ལ། སྣམ་སྦྱར་དང་གདིང་བ་གཉིས་རྒྱུ་གསར་པ་ལ་མཐའ་ཉིས་རིམ་དུ་བྱ། བླ་གོས་མཐང་གོས་གཉིས་ལ་མཐའ་ཆིག་ཀྱང་ཟླ་བ་བཞིའི་དུས་ཚིགས་སུ་གཅད་པ་ལ་ནི་ དེ་དག་ཉིས་འགྱུར་དུ་བྱ་ཞིང་། ལྷག་པ་མི་སྦྱར། སྣམ་སྦྱར་གྱི་སྣམ་ཕྲན་དགུ་ཡར་བཅད་ཉི་ ཤུ་རྩ་ལྔ་མར་བཅད་དེ་ཟུང་མི་བྱ། སྣམ་ཕྲན་དགུ་པ་བཅུ་གཅིག་པ་བཅུ་གསུམ་པ་གསུམ་ལ་ གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་པ་བྱ། སྣམ་ཕྲན་བཅོ་ལྔ་པ། བཅུ་བདུན་པ། བཅུ་དགུ་པ་གསུམ་ལ་ གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་བཞི་པ་བྱ། སྣམ་ཕྲན་ཉེར་གཅིག་པ། ཉེར་གསུམ་པ། ཉེར་ལྔ་པ་གསུམ་ ལ་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་ལྔ་མ་བྱ། གླེགས་བུ་དང་གླེགས་བུ་ཕྱེད་མ་མཉམ་དུ་མི་སྒྲིག་པར་ཕན་ ཚུན་བསྣོལ་མར་བྱ། གླེགས་བུ་རྣམས་ཚད་མཉམ་པ་དང་། གླེགས་བུ་ཕྱེད་མ་རྣམས་ཀྱང་ ཚད་མཉམ་དུ་བྱ། ཚལ་བུ་རྣམས་ཀྱི་ཁ་དབུས་ནས་གཡས་གཡོན་དུ་བལྟ་བར་བྱ། མཐའ་ སྐོར་དང་ཚལ་བུའི་ཚད་རབ་སོར་བཞི། འབྲིང་སོར་ཕྱེད་དང་གསུམ། ཐ་མ་སོར་གཉིས་སམ། མཐེབ་སོར་གང་པ་བྱ་ཞིང་། སྣམ་སྦྱར་དང་བླ་གོས་ཀྱི་ཆེ་ཚད། སྲི ད་དུ་ཁྲུ་ལྔ་དང་ཞེང་དུ་ཁྲུ་ གསུམ། ཆུང་ཚད། སྲི ད་དུ་ཕྱེད་དང་ལྔ་དང་། ཞེང་དུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་པ། འབྲིང་ཚད་ལ་དེ་ དག་གི་བར་དུ་བྱ་ཞིང་། མཐང་གོས་ནི་དོ་དང་བཞི་ཡང་ཡིན་ལ་དོ་དང་ལྔ་ཡང་ཡིན་ནོ། །སྣམ་ ཕྲན་གླེགས་བུ་བྱེད་ན་བླ་གོས་ལ་སྣམ་ཕྲན་བདུན་དང་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་པ། མཐང་ 2-267 གོས་ལ་སྣམ་ཕྲན་ལྔ་དང་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་པ་བྱའོ། །དེ་གཉིས་ལ་སྣམ་ཕྲན་གླེགས་ བུ་དགོས་པར་ངེས་པ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། འདུལ་བ་ཚིག་(འགྲེལ་ཆེན་དུ་མ་མོ་ལས་ཉེ་བར་མཁོན་གྱིས་ཞུས་པ་ ལས། བཅོས་ལྡན་འདས་ཀྱིས་སྣམ་སྦྱར་ནི་ངེས་པར་དྲས་ཏེ་བྱའོ།། བླ་གོས་དང་མཐང་གོས་ནི་ངེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་དང་། དེ་ངེས་ དོན་ཡིན་པར་ཡང་།)ལེའུར་བྱས་པ་ལས། སྣམ་སྦྱར་ངེས་པར་དྲས་ཏེ་བྱ། །གཞན་ནི་མ་ངེས་གང་ གི་ཕྱིར། །འདོད་ཆུང་རང་གི་ཆོས་གོས་ཀྱི། །ལས་ཀྱིས་སྐྱོ་བར་འགྱུར་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དང་། མདོར་ཡང་། སྣམ་སྦྱར་མ་ཡིན་པ་དག་ལ་དྲས་ཏེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་ངེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་ སོ། །ལུས་སྦོམ་པས་མཐང་གོས་ཀྱིས་མ་ཡོགས་ན། རལ་གུ་དཔུང་ཆད་བྱ་བའམ། བི་ལས། ཆོས་གོས་ཚད་བཞིན་བྱས་ཀྱང་སྦོམ་སྟེ། ཆོས་གོས་ཀྱི་ཁ་གཉིས་མི་འདུས་ཤིང་མི་ཡོགས་ན་ སྣ་གཉིས་སྒྲོ་གུས་གདགས་ཤིང་སྤྲད་པའམ་བཙེམ་ཞེ

【現代漢語翻譯】 因此，以這種方式保持，最終 三十天過去後，在第三十一天的黎明時分，就放棄了。如果比一肘還小， 或者是不合適的材料，或者是爲了他人，或者是顏色不是白色等不一致的情況， 以及洗臉水等未經加持就放置一個月，就會犯戒。 關於戒律：僧裙和坐墊兩種新的材料，邊緣要做兩層。 上衣和下裙兩種，邊緣做一層，但在四個月的季節里，要將這些做成雙層， 不要再新增。僧裙的小塊布料，上面剪九塊，下面剪二十五塊，不要成雙。 第九塊、第十一塊、第十三塊這三塊小布料，要做成二分之一和三分之一的方格。 第十五塊、第十七塊、第十九塊這三塊小布料，要做成二分之一和四分之一的方格。 第二十一塊、第二十三塊、第二十五塊這三塊小布料，要做成二分之一和五分之一的方格。 方格和二分之一方格不要並排排列，要交錯排列。 所有方格的尺寸要相等，所有二分之一方格的尺寸也要相等。 所有鑲邊的開口要從中間向左右看。 邊緣和鑲邊的尺寸，最好是四指寬，中等是三指半寬，最差是兩指寬， 或者是一個拇指寬。僧裙和上衣的尺寸， 長度為五肘，寬度為三肘。最小的尺寸， 長度為五肘半，寬度為三肘半。中等尺寸介於兩者之間。 下裙可以是四肘或五肘。 如果要做小塊布料的方格，上衣要做七塊小布料和二分之一和三分之一的方格， 下裙要做五塊小布料和二分之一和二分之一的方格。 但這兩種衣服不一定需要小塊布料的方格，因為《律藏》的詞句（在《大疏》中，瑪莫向涅瓦爾·昆詢問， 世尊說：『僧裙必須裁剪製作。上衣和下裙則不一定。』這也是確定的意思。） 在章節中說：僧裙必須裁剪製作，其他則不一定，因為渴望少欲，自己的法衣，會因為工作而感到疲憊。 總而言之，對於不是僧裙的衣服，不一定需要裁剪後加持。 如果因為身體肥胖而無法完全遮蓋下裙，可以做成缺臂的短褂，或者比拉斯。 即使法衣的尺寸合適，但如果太胖，法衣的兩邊無法合攏且無法遮蓋， 可以在兩邊縫上鉤子並連線或縫合。

【English Translation】 Therefore, by holding in this way, ultimately, After thirty days have passed, at the dawn of the thirty-first day, it is abandoned. If it is smaller than one cubit, Or is unsuitable material, or is for others, or the color is not white, etc., are inconsistent, And if face washing water, etc., is placed for a month without being blessed, it is a transgression. Regarding precepts: For both the snam sbyar (僧裙) and the gding ba (坐墊), the new material should have two layers of edges. For both the upper garment and the lower skirt, one layer of edge is sufficient, but in the four-month season, these should be doubled, And no more should be added. For the small pieces of cloth of the snam sbyar, cut nine pieces on the top and twenty-five pieces on the bottom, and do not make them in pairs. For the ninth, eleventh, and thirteenth small pieces of cloth, make half and one-third squares. For the fifteenth, seventeenth, and nineteenth small pieces of cloth, make half and one-fourth squares. For the twenty-first, twenty-third, and twenty-fifth small pieces of cloth, make half and one-fifth squares. Do not arrange the squares and half squares together, but alternate them. All the squares should be of equal size, and all the half squares should also be of equal size. The openings of all the tshal bu (鑲邊) should be viewed from the center to the left and right. The size of the edge and the tshal bu should be four fingers wide at best, three and a half fingers wide in the middle, and two fingers wide at worst, Or one thumb width. The size of the snam sbyar and the upper garment is, Five cubits in length and three cubits in width. The smallest size is, Five and a half cubits in length and three and a half cubits in width. The medium size is between these. The lower skirt can be either four or five do (肘). If you want to make squares of small pieces of cloth, the upper garment should have seven small pieces of cloth and half and one-third squares, And the lower skirt should have five small pieces of cloth and half and one-half squares. But it is not necessarily required that these two garments have squares of small pieces of cloth, because the words of the Vinaya (律藏) (In the Great Commentary, Mamo asked Nyewar Khon, The Blessed One said: 'The snam sbyar must be cut and made. The upper garment and the lower skirt are not necessarily so.' And that is also the definite meaning.) In the chapter, it says: The snam sbyar must be cut and made. Others are not definite, because of the desire for few possessions, one's own Dharma garment, will become weary from work. In short, for garments that are not snam sbyar, it is not necessary to bless them after cutting. If the lower skirt cannot be completely covered due to obesity, a short jacket with missing arms can be made, or bilas. Even if the size of the Dharma garment is appropriate, but if it is too fat, the two sides of the Dharma garment cannot meet and cannot cover, Hooks can be attached and connected or sewn on both sides.

ས་སོ། །ཁྲུ་ལ། རྡུལ་ཁྲུ། ལག་ཁྲུ། ལུས་ ཁྲུ་དང་གསུམ་མོ། །སྣམ་སྦྱར་གྱི་སྣོད་གཏོར་བུ་ནི་ཚད་སྲིད་དུ་ཁྲུ་གསུམ་དང་། ཞེང་དུ་ཁྲུ་ཕྱེད་ དང་གསུམ། གཉིས་ལྟེབ་ཏུ་བྱས་ནས་བཙེམ་ཞིང་། དབུས་སུ་ཁ་གཏོད། ཁ་རྒྱུན་བུ་གུ་ཅན་ལ་ ཐིག་གུས་བརྒྱུད་པ་བྱ། ༈ འཁྲུར་འཇུག་པའི་སྤང་བ། བཞི་པ་འཁྲུར་འཇུག་པ་དང་ཞེས་པ་ལ། འཁྲུར་འཇུག་པའི་སྤང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། འཕགས་པ་འཆར་ཀས་དགེ་སློང་མ་སྦེད་མ་ལ་གོས་འཁྲུར་བཅུག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་ སོ། །དེ་ལ་དགེ་སློང་གིས་ཡུལ་དགེ་སློང་མ་བདུན་རྒྱུད་(རྒྱ་ཆེ་འགྲེལ་ལས། ཕའི་མ་དང་དེའི་མ་དང་ཞེས་ སོགས་བདུན་གྱི་བར་དང་། དེ་བཞིན་མའི་མ་དང་། དེའི་ཡང་མ་དང་ཞེས་སོགས་)ཚུན་ཆད་ཀྱི་ཉེ་དུ་མིན་པ་ལ་ དངོས་པོས་ཆོས་གོས་གསུམ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་གདིང་བ་དག་ལས་གང་རུང་འདུ་ ཤེས་མ་འཁྲུལ་བའམ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བཞིན་དུ་ཀུན་སློང་རང་དོན་དུ་འཁྲུར་འཇུག་འདོད་པའི་ བསམ་པས། སྦྱོར་བ་མངོན་སུམ་དུ་འཁྲུར་འཇུག་གམ་འཚེད་དུ་འཇུག་གམ། འཆག་ཏུ་ འཇུག་པས་མཐར་ཐུག་གོས་ཀྱི་ཕྱོགས་གཅིག་ཆུར་བཅུག་པ་ཙམ་ན་སྤང་བའོ། །དྲེའུ་རྔོག་ 2-268 དང་། སྔས་དང་སྟན་དང་དགེ་འདུན་གྱི་རྣམས་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །བསླབ་བྱ་ནི། དགེ་འདུན་ གྱི་ཁྲིམས་སུ་བཅའ་བ་བསྲུང་བར་བྱ། གློ་བུར་འོངས་པས་ཀྱང་དྲིས་ནས་མི་འགལ་བར་བྱ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀའ་དང་འགལ་བའི་དགེ་འདུན་གྱི་ཁྲིམས་མ་བསྲུངས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། ༈ ལེན་པའི་སྤང་བ། ལྔ་པ་ལེན་པ་དང་ཞེས་པ་ལ། ལེན་པའི་སྤང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། འཕགས་པ་ཉེར་དགས་ དགེ་སློང་མ་ཨུཏྤལའི་མདོག་ཅན་ལ་གོས་བླངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ལ། རྟེན་ ཡུལ་གོང་དང་འདྲ་ཞིང་། དངོས་པོ་གོས་སམ། དེས་མཚོན་པའི་ལྷུང་བཟེད་རུང་བ་ཚད་དང་ ལྡན་པ། སྦྱོར་བ་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་བླངས་ཏེ་མཐར་ཐུག་ལག་ཏུ་ཐོབ་ན་སྤང་བའོ། ། ༈ སློང་བར་མི་རིགས་པའི་སྤང་བ། དྲུག་པ་སློང་དང་ཞེས་པ་ལ། སློང་བར་མི་རིགས་པའི་སྤང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་དགས་ ཁྱིམ་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་གོས་བླངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ལ་རྟེན་དགེ་སློང་རང་ གི་གོས་ཚང་མར་ཡོད་པས་ཡུལ་ཁྱིམ་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ། དངོས་པོ་གོས་རུང་བ་ཚད་ལྡན། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་སློང་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་ བླངས་ཏེ་མཐར་ཐུག་ལག་ཏུ་ཐོབ་ན་སྤང་བའོ། ། ༈ སློང་བར་རིགས་པའི་སྤང་བ། བདུན་པ་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་བཅས་ཞེས་པ་ལ། སློང་བར་རིགས་པའི་སྤང་ བའི་གླེང་གཞི་ནི། ཕྲེང་བ་ཅན་པའི་དགེ་སློང་བཞི་བཅུ་ཆོམ་རྐུན་པས་བཅོམ་པ་ན། དྲུག་སྡེས་ ཁྱིམ་པ་ལ་གོས་སློང་པའི་གྲོགས་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །རྟེན་དགེ་སློང་ཆོས་གོས་ ཚང་མ

【現代漢語翻譯】 地面的量度：屈盧（khru la），塵屈（rdul khru），手屈（lag khru），身屈（lus khru），共三種。 用縫合的布製成的容器，尺寸為長度三屈盧，寬度二分之一屈盧加三指。將其對摺縫合，中間開口，開口處用帶孔的線縫製。 第四，關於使之洗滌（'khrur 'jug pa）的捨棄： 關於使之洗滌的捨棄之緣起： 聖者查嘎（'char kas）因讓比丘尼洗衣服而制定此戒。 對此，比丘對比丘尼，直到七代非親屬（廣釋中說：父親的母親和她的母親等等七代，以及母親的母親和她的外祖母等等），在沒有混淆或懷疑的情況下，以自利的發心，通過實際讓她洗滌、煮或浸泡，最終只要衣服的一部分浸入水中，即構成捨棄罪。對於騾子的毛、枕頭、墊子和僧團的物品，則犯輕罪。 應守持僧團的戒律。即使是突然來臨的情況，也應詢問，不要違犯。如果僧團的戒律與佛陀的教導相違背，即使不遵守也沒有罪過。 第五，關於接受（len pa）的捨棄： 關於接受的捨棄之緣起： 聖者涅達（nyer dags）因從蓮花色比丘尼處接受衣服而制定此戒。 對此，所依的對象與前相同。物品是衣服或代表衣服的缽，必須是合適的尺寸。通過語言表達接受，最終拿到手中，即構成捨棄罪。 第六，關於不應索取（slong bar mi rigs pa）的捨棄： 關於不應索取的捨棄之緣起： 涅達（nyer dags）因向非親屬的在家居士索取衣服而制定此戒。 對此，所依是比丘自己擁有所有衣服。對象是非親屬的在家居士。物品是合適的衣服。在沒有混淆的情況下，以想要索取的發心，通過語言表達索取，最終拿到手中，即構成捨棄罪。 第七，關於可以索取（slong bar rigs pa）的捨棄： 關於可以索取的捨棄之緣起： 當花鬘者（phreng ba can pa）的四十位比丘被盜賊搶劫時，六群比丘幫助他們向在家居士索取衣服，因此制定此戒。 所依是比丘的所有法衣都丟失。

【English Translation】 Measurements of the ground: Khru la, Rdul Khru, Lag Khru, Lus Khru, totaling three types. A container made of sewn cloth, measuring three Khru in length and one-half Khru plus three fingers in width. It is folded in half and sewn, with an opening in the middle, the opening sewn with a thread with holes. Fourth, regarding the relinquishment of causing to wash ('khrur 'jug pa): The basis for the relinquishment of causing to wash: The venerable Chargak ('char kas) established this precept because he had a Bhikshuni wash clothes. In this case, a Bhikshu, towards a Bhikshuni who is not a relative up to seven generations (the extensive commentary says: the father's mother and her mother, etc., up to seven generations, and likewise the mother's mother and her grandmother, etc.), without confusion or doubt, with the intention of self-benefit, through actually causing her to wash, cook, or soak, ultimately, as soon as one side of the garment is immersed in water, it constitutes a relinquishment. For mule hair, pillows, cushions, and items belonging to the Sangha, a minor offense is committed. The precepts of the Sangha should be upheld. Even in sudden situations, one should inquire and avoid transgressions. If the Sangha's precepts contradict the Buddha's teachings, there is no fault in not upholding them. Fifth, regarding the relinquishment of accepting (len pa): The basis for the relinquishment of accepting: The venerable Nyerdak (nyer dags) established this precept because he accepted clothes from the Bhikshuni Utpalavarna. In this case, the object of reliance is the same as before. The item is clothing or a bowl representing clothing, which must be of appropriate size. Through verbal expression of acceptance, ultimately obtaining it in hand, it constitutes a relinquishment. Sixth, regarding the relinquishment of what should not be requested (slong bar mi rigs pa): The basis for the relinquishment of what should not be requested: Nyerdak (nyer dags) established this precept because he requested clothes from a layperson who was not a relative. In this case, the basis is that the Bhikshu himself has all his clothes. The object is a layperson who is not a relative. The item is suitable clothing. Without confusion, with the intention of wanting to request, through verbal expression of the request, ultimately obtaining it in hand, it constitutes a relinquishment. Seventh, regarding the relinquishment of what can be requested (slong bar rigs pa): The basis for the relinquishment of what can be requested: When forty Bhikshus of Phrengwa Chenpa (phreng ba can pa) were robbed by thieves, the Six Groups of Bhikshus helped them request clothes from laypersons, and therefore this precept was established. The basis is that all the Dharma robes of the Bhikshu are lost.

ར་ཡོད་པས་ཡུལ་ཁྱིམ་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་དངོས་པོ་ཁྱིམ་པའམ་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ གོས་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་ལྷག་པ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་སློང་འདོད་ཀྱི་ བསམ་པས་སྦྱོར་བ་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་བླངས་ཏེ་མཐར་ཐུག་ཐོབ་པ་ན་སྤང་བའོ། །རང་ ལ་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་གང་མེད་པས་དེ་སློང་བར་རིགས་ཀྱི་ལྷག་པོ་བླངས་ན་ལྟུང་བར་ 2-269 འགྱུར་རོ། ། ༈ ལྤགས་པ་སློང་བའི་སྤང་བ། བརྒྱད་པ་རིན་ཐང་ཞེས་པ་ལ། ལྤགས་པ་སློང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་དགས་ཁྱིམ་ བདག་བཟའ་མི་གཉིས་ཀྱིས་རས་ཡུག་གཅིག་འབུལ་བར་བསྔོས་ཤིང་། དངོས་སུ་འབུལ་ བར་མ་སྨྲས་པར་བླངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །རྟེན་དགེ་སློང་སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་པས་ ཡུལ་ཁྱིམ་པ་ཉེ་དུ་མིན་པ་ལ། རང་ལ་བསྔོས་པའི་གོས་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་ རང་ལ་བསྔོས་པར་ཤེས་པ་དངོས་སུ་འབུལ་ལོང་མེད་པར། སྔ་ཚོམས་སུ་སློང་འདོད་པས། སྦྱོར་བ་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་བླངས་ཏེ། མཐར་ཐུག་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཐོབ་ན་སྤང་བའོ། ། ༈ སོ་སོ་ནས་ལྤགས་པ་སློང་བའི་སྤང་བ། དགུ་པ་སོ་སོར་ཞེས་པ་ལ། སོ་སོ་ནས་ལྤགས་པ་སློང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་དགས་ ཁྱིམ་བདག་བཟའ་མི་གཉིས་ཀྱིས་ལྐོག་ཏུ་རས་ཡུག་རེ་འབུལ་བར་བསྔོས་པ་ཡང་དང་ཡང་དུ་ བདས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །ལྟུང་བ་རྣམ་གཞག་ནི་གོང་བཞིན་ནོ། ། ༈ སྐུར་བའི་སྤང་བ། བཅུ་པ་སྐུར་པའོ་ཞེས་པ་ལ། སྐུར་བའི་སྤང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་དགས་བྲམ་ཟེ་ དབྱར་ཚུལ་གྱིས་ཕོ་ཉ་བ་ལ་གོས་ཀྱི་རྒྱུ་སྐུར་བ་སྤོས་འཚོང་ཞིག་ལ་གཏད་པ་ཚུལ་དང་མི་ མཐུན་པར་དྲག་ཏུ་བླངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ཡུལ་ཞལ་ཏ་བ་ ལ་དངོས་པོ་ཁྱིམ་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པས་བསྐུར་བའི་གོས་ཀྱི་རིན་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་ སློང་སློང་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་བསྐུལ་བསྡད་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་བླངས་ཏེ། མཐར་ ཐུག་ཐོབ་ན་སྤང་བའོ། །དགེ་སློང་ལ་སྦྱིན་བདག་གིས་ཆོས་གོས་ཀྱི་རིན་བསྐུར་བའི་ཕོ་ཉ་ བས་དགེ་སློང་གིས་བསྟན་པའི་ཞལ་ཏ་བ་དགེ་བསྙེན་ལྟ་བུ་ལ་གཏད་ནས་དེས་ཆོས་གོས་ བསྒྲུབ་ཏུ་བཅུག་པ་དུས་སུ་མ་བྱུང་ན་ལན་གསུམ་དུ་བསྐུལ། དེ་ལ་མ་བྱུང་ན་ལན་གསུམ་དུ་ བསྡད། དེ་ལའང་མ་བྱུང་ན་སྦྱིན་བདག་ལ་སྦྲན་ནས། སྦྱིན་བདག་གི་སེམས་བསྡུ་བར་ཁས་ ལེན་ན་བླང་ཞིང་། མི་ལེན་ན་མི་བླང་ངོ་། ། 2-270 ༈ བཅུ་ཚན་གཉིས་པ། བཅུ་ཚན་གཉིས་པ་ནི། སྡོམ་ལ། སྲི ན་བལ་འབའ་ཞིག་ཆ་གཉིས་དང་། །དྲུག་དང་མཐོ་ གང་ལམ་དང་ནི། །འཁྲུ་བ་དག་ནི་གསེར་དངུལ་དང་། །མངོན་ཚན་ཅན་དང་ཉོ་ཚོང་ངོ་། །ཞེས་པ་ལ། དེ་ལ་དང་པོ། སྲི ན་བལ་དང་། བལ་ནག་པོ་འབའ་ཞིག་དང་། ཆ་གཉིས་བསྲེ་བ་ གསུམ་གྱི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་རབ་

【現代漢語翻譯】 如果存在，對於非親屬的在家眾，如果獲得了衣物，包括上衣、下裙或剩餘的布料，在意識清晰且動機純正的情況下，通過言語表達索取，最終獲得，則犯捨墮罪。如果自己沒有維持生計的衣物，索取超出所需的布料，則會犯墮罪。 第八，關於索取皮革的捨墮罪。 索取皮革的緣起是：一位名叫尼雅達的施主夫婦發願供養一塊布料，但沒有明確說明要供養，因此制定了此戒。如果比丘沒有鋪設床具，對於非親屬的在家眾，在意識清晰且動機是知道這是為自己發願的衣物，但實際上還沒有供養，只是想提前索取，通過言語表達索取，最終因此獲得，則犯捨墮罪。 第九，關於分別索取皮革的捨墮罪。 分別索取皮革的緣起是：尼雅達施主夫婦私下發愿各自供養一塊布料，但被反覆催促，因此制定了此戒。墮罪的構成方式與上述相同。 第十，關於派遣使者索取的捨墮罪。 派遣使者索取的緣起是：尼雅達婆羅門在夏季將衣物交給一位信使，讓他交給一位香料商人，但信使以不合理的方式強行索取，因此制定了此戒。如果比丘向一位施主（非親屬的在家眾）索取派遣使者送來的衣物價值，在意識清晰且動機是想要索取的情況下，通過六種催促方式（超過六次）索取，最終獲得，則犯捨墮罪。如果施主委託信使將購買法衣的錢交給比丘，信使將錢交給比丘指定的代理人（如優婆塞），然後由代理人去購買法衣，如果代理人沒有及時完成，可以催促三次；如果催促后仍未完成，可以等待三次；如果等待后仍未完成，可以告知施主，如果施主同意承擔責任，則可以接受；如果不同意，則不接受。 第二組十事 第二組十事的總結是：『細毛、羊毛僅兩種，混合、六指、高量器，道路、洗滌、金銀，自稱殊勝及貿易。』 首先，關於細毛、羊毛和僅用黑色羊毛，以及混合兩種羊毛這三種情況的緣起是：比丘們……

【English Translation】 If it exists, for a layperson who is not a relative, if one obtains items such as robes, including upper garments, lower skirts, or leftover cloth, with clear awareness and a pure motivation, by requesting through verbal expression, and ultimately obtains it, it is a Nissaggiya Pacittiya offense. If one does not have robes for sustenance, obtaining more cloth than needed would result in an offense. Eighth, concerning the Nissaggiya Pacittiya offense of requesting leather. The origin of requesting leather is: A householder couple named Niyada vowed to offer a piece of cloth, but did not explicitly state that they would offer it, so this precept was established. If a bhikkhu has not spread out bedding, for a layperson who is not a relative, with clear awareness that the robe was vowed for oneself, but has not actually been offered yet, wanting to request it in advance, by requesting through verbal expression, and ultimately obtains it as a result, it is a Nissaggiya Pacittiya offense. Ninth, concerning the Nissaggiya Pacittiya offense of requesting leather separately. The origin of requesting leather separately is: The Niyada householder couple secretly vowed to offer a piece of cloth each, but were repeatedly urged, so this precept was established. The structure of the offense is the same as above. Tenth, concerning the Nissaggiya Pacittiya offense of sending a messenger. The origin of sending a messenger is: The Niyada Brahmin, during the summer, entrusted a cloth to a messenger to be delivered to a spice merchant, but the messenger forcefully demanded it in an unreasonable manner, so this precept was established. If a bhikkhu requests the value of a robe sent by a messenger from a donor (a layperson who is not a relative), with clear awareness and the motivation of wanting to request it, by requesting more than six times through the six methods of urging, and ultimately obtains it, it is a Nissaggiya Pacittiya offense. If a donor entrusts the money for purchasing robes to a messenger for a bhikkhu, and the messenger entrusts it to a designated agent of the bhikkhu (such as an Upasaka), and then the agent is instructed to purchase the robes, if it is not completed in time, one can urge three times. If it is still not completed after urging, one can wait three times. If it is still not completed after waiting, one can inform the donor, and if the donor agrees to take responsibility, one can accept it; if not, one should not accept it. The Second Set of Ten The summary of the second set of ten is: 'Fine wool, sheep's wool only two kinds, mixed, six fingers, high measure, road, washing, gold and silver, claiming superiority and trade.' First, concerning the origin of fine wool, sheep's wool, and only black sheep's wool, and mixing the two kinds of wool: The bhikkhus...

ཏུ་མང་པོ་དག་གིས། དེ་དག་ལ་རིམ་བཞིན་རྩོལ་བས་ བསྒྲུབ་སྟེ་སྟན་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་དངོས་པོ་ཡུལ་ དུས་དེར་དཀོན་པའི་སྲི ན་བལ་དང་། རང་བཞིན་གྱི་བལ་ནག་པོ་དང་། ཆ་གཉིས་བསྲེས་ཏེ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་སྟན་བྱེད་འདོད་ཀྱིས་ཀུན་ནས་བླངས་ཏེ་སྦྱོར་བ་རང་ངམ་ གཞན་བསྐོས་པས། མཐར་ཐུག་སྲི ན་བལ་ལ་སོགས་དེ་དག་བཀྲམ་པ་ཙམ་ན་སྤང་བའོ། ། བཞི་པ་དྲུག་དང་ཞེས་པ་ལ། ལོ་དྲུག་གི་ནང་དུ་སྟན་གཉིས་པ་བྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ ནི། དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོ་དག་གིས་ལོ་དྲུག་གི་ནང་དུ་སྟན་མང་པོ་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་དངོས་པོ་ལོ་དྲུག་གི་ནང་དུ་སྟན་གཉིས་པ་འདུ་ཤེས་ མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་སྟན་གསར་པ་བྱེད་འདོད་ཀྱིས་སྦྱོར་བ་ལོ་དྲུག་གི་ནང་དུ་སྟན་ གཉིས་པ་བྱས་ནས། མཐར་ཐུག་ཟིན་པ་ན་སྤང་བའོ། ། ལྔ་པ་མཐོ་གང་ཞེས་པ་ལ། མཐོ་གང་གི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོ་དག་གིས་ གདིང་བ་རྙིང་པ་ལྟོས་མེད་དུ་རང་དགར་བོར་ནས། གདིང་པ་གསར་པ་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ ནས་བཅས་སོ། །རྟེན་དགེ་སློང་གིས་རང་དབང་པའི་གདིང་པ་གསར་པ་ལ། གདིང་པ་རྙིང་པ་ བཅོས་རུང་བ་ཚུན་ཆད་ལས་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་མཐོ་གང་གིས་མ་གླན་པར། འདུ་ཤེས་ མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་རང་དགར་སྤྱོད་འདོད་པས་མཐར་ཐུག་ལོངས་སྤྱོད་རྙིང་པར་གྱུར་པ་ ན་སྤང་བའོ། ། དྲུག་པ་ལམ་དང་ནི་ཞེས་པ་ལ། བལ་འཁུར་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེའི་འཆར་ཀ་མ་ 2-271 གཏོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་བལ་གྱི་ཁུར་ཆེན་པོ་འཁུར་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་ རྟེན་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོ་བལ་གྱི་ཁུར་རང་གི་ཡིན་པ། ངོ་མ་སྤོས་པར་ཁུར་པོ་ལོངས་པ་ལ་ རྒྱང་གྲགས་གཅིག་ལས་འདས་པ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་རང་དགར་དུ་སྦྱོར་བ་ བལ་གྱི་ཁུར་ཁྱེར་ནས་ཁུར་ཁྱེར་བ་གཞན་མེད་ན་དཔག་ཚད་གསུམ་ཚུན་ཆད་ལ་ལྟུང་པ་མེད་ དེ། དེ་ནས་བརྩམས་ཏེ་རྒྱང་གྲགས་གཅིག་གི་མཐར་ཕྱིན་པའམ། ཁུར་ཁྱེར་བ་ཡོད་ན་དང་པོ་ ནས་བརྩམས་ཏེ་རྒྱང་གྲགས་རེ་རེའི་མཐར་ལྟུང་བ་རེ་རེ་དེའི་ཕྱེད་རེ་རེར་ཉེས་བྱས་རེ་རེའོ། །མངོན་ཤེས་ཀྱི་རྫུ་འཕྲུལ་ལས་གཞན་པས་ནམ་མཁའ་ལ་བལ་ཁྱེར་ཏེ་འགྲོ་བ་དང་། དུད་ འགྲོ་ལ་སོགས་སུ་སྤྲུལ་ནས་བལ་ཁྱེར་ཏེ་འགྲོ་བ་ཉེས་བྱས་སོ། །བསླབ་བྱ་ནི། ཁྱིམ་པའི་ཁུར་ ཕྱེད་ལས་ལྷག་པ་མི་འཁུར་རོ། །ཞྭ་དང་ལྷམ་སྒྲོ་གུ་ཅན་དང་། སྟོད་སྐོར་ནང་ཚངས་ཅན་དང་། སྐ་རགས་ཙམ་གྱི་དོན་དུ་བལ་ཁྱེར་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །རྒྱང་གྲགས་རྩོམ་པ་ལ་རྡུལ་ཕྲ་ རབ་དྲུག་ལ་རྡུལ་ཕྲན་ཕྲ་མོ་གཅིག དེ་བཞིན་དུ་ཆུ་ལྕགས་རི་བོང་ལུག་གླང་ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་ སྲོ་མ་དང་ཤིག་ནས་སོར་ཚིགས་རྣམས

【現代漢語翻譯】 因此，許多比丘依靠逐步努力來製作和使用坐墊。依據是，當比丘在特定地點和時間發現稀有的細羊毛、天然黑羊毛，並將兩者混合時，只要意識不混亂，並且出於製作坐墊的意願而接受，無論是自己製作還是委託他人制作，最終只要將細羊毛等鋪開，就構成墮罪。 第四個關於六年的條目，六年內製作第二個坐墊的起因是：許多比丘在六年內製作了許多坐墊，因此制定了此戒律。依據是，當比丘在六年內想要製作第二個坐墊時，只要意識不混亂，並且出於製作新坐墊的意願，在六年內製作了第二個坐墊，最終完成時，就構成墮罪。 第五個關於一拃（mtho gang）的條目，一拃的起因是：許多比丘隨意丟棄舊坐墊，製作新坐墊，因此制定了此戒律。依據是，比丘對於自己的新坐墊，即使舊坐墊還可以修補，如果沒有用如來的一拃來縫補，只要意識不混亂，並且出於隨意使用的意願，最終使用到舊的程度，就構成墮罪。 第六個關於道路的條目，搬運羊毛的起因是：六群比丘（drug sde）以外的人搬運大量的羊毛，因此制定了此戒律。依據是，比丘搬運屬於自己的羊毛，在沒有真正搬走的情況下，如果搬運的距離超過一俱盧舍（Krosha，རྒྱང་གྲགས་，梵文：krośa，梵文羅馬轉寫：krosha，漢語字面意思：叫喚聲），只要意識不混亂，並且出於隨意使用的意願，搬運羊毛，如果沒有其他人幫忙搬運，那麼在三Yojana（dpag tshad，དཔག་ཚད་，梵文：yojana，梵文羅馬轉寫：yojana，漢語字面意思：由軛的範圍）之內沒有墮罪；從那之後，直到一俱盧舍的盡頭，或者有其他人幫忙搬運，那麼從一開始，每過一俱盧舍就犯一次墮罪，每次墮罪的一半是輕罪。除了通過神通力在空中搬運羊毛，或者變化成動物等搬運羊毛之外，都是輕罪。教導是：不要搬運超過在家居士一半的負擔。對於帽子、帶羽毛的鞋子、有內襯的上衣和僅僅爲了腰帶而搬運羊毛，沒有罪過。計算俱盧舍的方法是：六個極微塵（rdul phra rab）等於一個微塵（rdul phran phra mo）。同樣，水、鐵、兔子、綿羊、牛、陽光的微塵、虱子和指節等。

【English Translation】 Therefore, many monks, relying on gradually striving to make and use cushions, established this rule. The basis is that when a monk finds rare fine wool, natural black wool in a specific place and time, and mixes the two, as long as the consciousness is not confused, and with the intention of making a cushion, accepts it, whether making it himself or commissioning others to make it, ultimately, as soon as the fine wool, etc., is spread out, it constitutes an offense. The fourth item regarding six years, the reason for making a second cushion within six years is: many monks made many cushions within six years, therefore this precept was established. The basis is that when a monk wants to make a second cushion within six years, as long as the consciousness is not confused, and with the intention of making a new cushion, makes a second cushion within six years, ultimately, when it is completed, it constitutes an offense. The fifth item regarding a span (mtho gang), the reason for a span is: many monks discarded old cushions at will and made new cushions, therefore this precept was established. The basis is that for a monk's own new cushion, even if the old cushion can be repaired, if it is not mended with the Tathagata's span, as long as the consciousness is not confused, and with the intention of using it at will, ultimately, when it becomes old, it constitutes an offense. The sixth item regarding the road, the reason for carrying wool is: those other than the group of six monks (drug sde) carried large loads of wool, therefore this precept was established. The basis is that a monk carries his own wool, and if the distance carried exceeds one Krosha (རྒྱང་གྲགས་, Sanskrit: krośa, Romanized Sanskrit: krosha, literal meaning: a call), without actually moving it away, as long as the consciousness is not confused, and with the intention of using it at will, carrying the wool, if there is no one else to help carry it, then there is no offense within three Yojana (dpag tshad, དཔག་ཚད་, Sanskrit: yojana, Romanized Sanskrit: yojana, literal meaning: range of a yoke); from then on, until the end of one Krosha, or if there is someone else to help carry it, then from the beginning, for each Krosha passed, there is one offense, and half of each offense is a minor offense. Carrying wool in the sky by means of clairvoyance, or transforming into animals, etc., to carry wool, are minor offenses. The teaching is: do not carry more than half the burden of a householder. There is no offense for carrying wool for hats, feathered shoes, lined jackets, and just for belts. The method of calculating a Krosha is: six extremely small dust particles (rdul phra rab) equal one small dust particle (rdul phran phra mo). Similarly, water, iron, rabbit, sheep, cow, dust of sunlight, lice, and knuckles, etc.

་སྔ་མ་དྲུག་ལ་ཕྱི་མ་རེ། སོར་བཞི་དྲུག་ལ་ཁྲུ་གང་། ཁྲུ་ བཞི་ལ་གཞུ་གང་། དེ་ལྔ་བརྒྱ་ལ་རྒྱང་གྲགས། དེ་བརྒྱད་ལ་དཔག་ཚད་གཅིག་གོ།འདིར་ དྲུག་འགྱུར། མངོན་པར་བདུན་འགྱུར། དུས་འཁོར་དུ་བརྒྱད་གྱུར་དུ་གསུངས་པ་རྣམས་ གདུལ་བྱའི་བསམ་པ་ལ་ལྟོས་ནས་གསུངས་པ་ཡིན་གྱི་དོན་ལ་འགལ་བ་མེད་དེ། ཕྱི་རོལ་གྱི་ དོན་བདེན་པར་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། ། བདུན་པ་འཁྲུ་བ་དང་ཞེས་པ་ལ། བལ་རྨེལ་དུ་འཇུག་པའི་གླེང་གཞི་ནི། འཆར་ཀས་སྐྱེ་ དགུའི་བདག་མོ་སོགས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་བལ་རྨེལ་དུ་བཅུག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་ སོ། །རང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཆོས་གོས་ཞེས་པའི་དོད་དུ་ལུག་གི་བལ་འཁྲུར་འཇུག་ གམ་འཚེད་དུ་འཇུག་གམ། འཆག་ཅེས་པ་རྨེལ་དུ་འཇུག་ཅེས་འདོན་པ་བསྒྱུར་ཏེ། ལྟུང་བའི་ 2-272 ཡན་ལག་འཁྲུར་འཇུག་གི་སྐབས་བཞིན་ནོ། ། བརྒྱད་པ་གསེར་དངུལ་དང་ཞེས་པ་ལ། རིན་པོ་ཆེ་བདག་གིར་བྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ ནི། དྲུག་སྡེ་དག་རང་གི་ལག་གིས་གསེར་དངུལ་སོགས་ལེན་ཅིང་། འཇོག་པར་བྱེད་ནས་མུ་ སྟེགས་ཅན་དག་འདི་དག་ཁྱིམ་པ་དང་ཁྱད་པར་ཅི་ཡོད་ཅེས་འཕྱ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་ སོ། །དེ་ལ་རྟེན་དགེ་སློང་རུང་བ་གསུམ་གང་དང་ཡང་མི་ལྡན་པས། དངོས་པོ་གསེར་དངུལ་ སོགས་རིན་པོ་ཆེ་ཡིན་པ། ཉོ་ཚོང་ལ་སོགས་པའི་ཐ་སྙད་གདགས་སུ་རུང་བ། རང་གི་ཡིན་པ། ལག་པས་སླེབ་པའི་མངོན་སུམ་དུ་གནས་པ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་རང་དོན་ དུ་རང་དགར་རེག་གམ། རེག་ཏུ་འཇུག་འདོད་པས་སྦྱོར་བ་རང་ངམ་གཞན་མངོན་སུམ་དུ་ བསྐོས་ཏེ། འདི་ལོངས་ཤིག འདི་ཞོག་ཅིག ཅེས་སོགས་ཀྱིས་མཐར་ཐུག་རེག་པ་རྫོགས་ པ་ན་སྤང་བའོ། །ལུས་དང་འབྲེལ་པའི་དབྱུག་པ་ལ་སོགས་པས་རེག་པ་ལ་ཡང་ཁྱད་པར་ མེད་དོ། །ཕ་ཚད་ན་འདུག་པ་དང་རིན་པོ་ཆེ་ཡིན་ཡང་གས་པ་ཆག་པ་ཚིག་པ་ལ་སོགས་པ་ རིན་ཐང་ཉམས་ཏེ་ཉོ་ཚོང་གི་ཐ་སྙད་གདགས་སུ་མི་རུང་བར་གྱུར་པ་དང་། ས་རྡོ་སོགས་རིན་ པོ་ཆེའི་རྣམ་པར་བཅོས་པ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞ་ཉེ་ཟངས་ལྕགས་སོགས་རིན་པོ་ཆེ་མ་བཅོས་ པ་ལ་ཉེས་པ་མེད། བསླབ་བྱ་ནི་སྟོན་པས་{མ}གནང་པའི་ཁབ་དང་རྒྱབ་ལ་སོགས་པ་རིན་ པོ་ཆེའི་ཤན་བསྲེ་བར་མི་བྱ། ར་གན་ཟངས་འཁར་བ་ཤིང་གི་ལྷུང་བཟེད་བདག་གིར་མི་བྱ་ གལ་ཏེ་བྱེད་དགོས་བྱུང་ན་སྨན་ཕོར་གྱི་བློས་སྤྱད་དོ། །ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་པ་ ལ་གཉིས་ཏེ། ལྕགས་ལས་བྱས་པ་དང་ས་ལས་བྱས་པའོ། །རིན་པོ་ཆེའི་རུང་བ་གསུམ་སྦྱིན་ བདག་བདག་པོ་ཡིན་སྙམ་དུ་རང་གི་བསམ་པས་མོས་སུ་གཞུག་པ་དང་། ཞལ་ཏའམ་གཉེར་ ཁ་བྱེད་པའི་དགེ་བསྙེན་ལྟ་བུ་ཕྱིས་རང་གི་ཆོས་གོས་ཉོ་བ་ལྟ་བུའི་བར་དུ་བདག་པོ་ཉིད་དུ་ ཁས་ལེན་དུ་འཇུག་པ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། བསྙེན་པར་མ་

【現代漢語翻譯】 前六個是后一個，四指六指為一肘，四肘為一弓，五百弓為一呼喊距離，八呼喊距離為一瑜繕那（梵文：Yojana，距離單位）。這裡說是六倍，顯宗說是七倍，時輪金剛中說是八倍，這些都是根據所化眾生的想法而說的，實際上並沒有矛盾，因為外境的實有並不成立。 第七，關於『洗滌』，引入羊毛洗滌的緣起是：喬答彌（梵文：Gautami，女性名）讓眾生之母等比丘尼們洗滌羊毛，因此制定了戒律。是否允許用自己加持過的法衣來代替洗滌或煮羊毛？『འཆག་（藏文）』意為洗滌，應理解為洗滌墮罪的支分的情況。 第八，關於『金銀』，擁有珍寶的緣起是：六群比丘自己用手拿取金銀等，並放置，於是外道們譏諷說：『這些人與在家有什麼區別？』因此制定了戒律。對此，由於沒有具備三種如法的比丘，物品是金銀等珍寶，可以進行買賣等交易，是自己的，用手可以觸及的顯現存在，沒有錯亂的認知，動機是爲了自己隨意觸控或想要觸控，行為是自己或他人顯現地指派：『拿這個！放這個！』等等，最終完成觸控時，則犯捨墮罪。用與身體相連的棍子等觸控也沒有區別。放在灰塵中，即使是珍寶，但如果破損、斷裂、燒燬等，價值降低，不能進行買賣交易，以及將泥土等偽裝成珍寶，則犯惡作罪。鉛、銅、鐵等未加工的珍寶沒有罪過。戒律是：世尊允許的針和背等不要摻雜珍寶。不要擁有銅杖和木製缽，如果必須擁有，則用作藥缽。可以加持的缽有兩種：鐵製的和泥制的。三種如法的珍寶是：施主認為自己是主人而隨自己的意願接受，以及作為管家或執事的居士，直到以後自己購買法衣為止，都允許承認是主人，以及加持，即沒有受過近圓戒。

【English Translation】 The former six are the latter one. Six times four fingers is one cubit. Four cubits is one bow. Five hundred bows is a shouting distance. Eight shouting distances is one Yojana (Sanskrit: Yojana, unit of distance). Here it is said to be six times, in Exoteric Buddhism it is said to be seven times, and in the Kalachakra it is said to be eight times. These are said according to the thoughts of the beings to be tamed, and there is actually no contradiction, because the external reality is not established. Seventh, regarding 'washing', the reason for introducing wool washing is: Gautami (Sanskrit: Gautami, female name) had the nuns, such as the mother of beings, wash wool, and therefore the precepts were established. Is it permissible to use one's own blessed Dharma garment to replace washing or boiling wool? 'འཆག་ (Tibetan)' means washing, and should be understood as in the case of washing the limbs of a downfall. Eighth, regarding 'gold and silver', the reason for possessing precious things is: the six groups of monks themselves took gold and silver etc. with their own hands and placed them, so the heretics ridiculed them saying, 'What is the difference between these people and householders?' Therefore the precepts were established. In this regard, since there are no three kinds of lawful monks, the objects are precious things such as gold and silver, transactions such as buying and selling can be carried out, it is one's own, the manifest existence that can be touched by hand, there is no mistaken cognition, the motivation is to touch or want to touch at will for oneself, the action is to manifestly appoint oneself or another: 'Take this! Put this!' etc., and when the final touch is completed, one commits a Nissaggiya Pacittiya offense. There is no difference in touching with a stick etc. connected to the body. If it is placed in the dust, even if it is a precious thing, but if it is broken, cracked, burned, etc., the value is reduced and it cannot be traded, and if soil etc. is disguised as a precious thing, one commits a Dukkhata offense. There is no offense for unprocessed precious things such as lead, copper, and iron. The precepts are: do not mix the needles and backs etc. allowed by the Buddha {མ} with precious things. Do not possess copper staffs and wooden bowls, and if you must possess them, use them as medicine bowls. There are two kinds of bowls that can be blessed: those made of iron and those made of clay. The three kinds of lawful precious things are: the donor thinks that he is the owner and accepts it according to his own wishes, and the householder who acts as a steward or attendant is allowed to acknowledge that he is the owner until he buys his own Dharma garment later, and the blessing, that is, he has not received full ordination.

རྫོགས་པ་ཞིག་ལ་ཟུར་ 2-273 གྱིས་བསྒོས་ཏེ་མདུན་དུ་འཇོག་ཏུ་བཅུག་ནས། རྟེན་ཡུལ་གཉིས་ཀ་འགྲེང་སྟེ་མི་རེག་པར་ ལག་པ་བསྐྱང་སྟེ་འཛིན་པའི་ཚུལ་དུ་བྱས་ནས་བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་ སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་དངོས་པོ་རུང་བ་མ་ལགས་པ་འདི་རྙེད་དེ་བདག་དགེ་སློང་མིང་ འདི་ཞེས་བགྱི་བས་དངོས་པོ་རུང་བ་མ་ལགས་པ་འདི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པོ། །དངོས་པོ་རུང་ བ་མ་ལགས་པ་འདི་དངོས་པོ་རུང་བར་བསྒྲུབ་པར་བགྱིའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་དང་ཐབས་ ལེགས་བྱའོ། །མེའི་དོན་དུ་མེ་ཤེལ་དང་། ཆུའི་དོན་དུ་ཆུ་ཤེལ་དང་། བཟའ་བཏུང་གི་དོན་དུ་ ཕུལ་བའི་ཀར་ཤ་པ་ན་དང་། ལམ་རྒྱགས་སུ་རིན་པོ་ཆེ་ཁྱེར་བ་ལྟ་བུ་རྣམས་ལ་བྱིན་བརླབས་ དེ་ལྟར་བྱས་ཏེ་བཅང་དུ་རུང་ངོ་། ། དགུ་པ་མངོན་ཚན་ཅན་དང་ཞེས་པའི། མངོན་ཚན་ཅན་གྱི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་ཀར་ ཤ་པ་ན་ལ་སོགས་པའི་འབུན་སྐྱེད་བྱས་པས་མུ་སྟེགས་རྣམས་ཁྱིམ་པ་རྣམས་དང་ཁྱད་པར་ མེད་དོ། །ཞེས་འཕྱ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྐྱེན་ཁྱད་པར་ཅན་དང་མི་ལྡན་ པའི་དགེ་སློང་གིས་ཡུལ་ཁྱིམ་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་རང་དང་ནོར་མི་གཅིག་པ་ལ་དངོས་པོ་རིན་ པོ་ཆེའམ་འབྲུ་ལ་སོགས་པའི་ནོར་རང་དབང་པ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་རང་དོན་ དུ་སྐྱེད་ཀྱི་ཁེ་འདོད་པས་སྦྱོར་བ་འབུན་སྐྱེད་བྱེད་པ་ལ་ཞུགས་ཏེ། མཐར་ཐུག་སྐྱེད་ཐོབ་པ་ ན་སྤང་བའོ། །ཡུལ་ཁྱིམ་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་འབུན་སྐྱེད་བྱེད་པ་དང་གཞན་དོན་དང་། གཞན་ ལ་བཅོལ་བ་དང་། སྤྲིང་ཡིག་སོགས་ཀྱིས་སྐྱེད་དེ། སྐྱེད་ཐོབ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །བསླབ་བྱ་ནི། དཀོན་མཆོག་གི་དོན་དུ་དགེ་བསྙེན་བསྐོས་ཏེ་གཏའ་ཉིས་རི་བླངས་ཏེ་དཔང་པོ་ལོ་ཟླ་ཉི་མ་ གནས་བརྟན་དགེ་བསྐོས་ལེན་པ་པོ་རྫས་སྐྱེད་དཔང་པོ་དང་བཅས་པའི་ཡི་གེ་རྒྱས་བཏབ་པ་ བྱས་ཏེ། དགེ་སློང་གཞན་ཡང་རྒྱུས་ཤེས་སུ་བཅུག་ནས། དཀོན་མཆོག་གི་རྫས་དཀོན་མཆོག་ གི་དོན་དུ་བསྐྱེད་དུ་བཅུག་ཅིང་། བསྐྱེད་ཀྱིས་དཀོན་མཆོག་མཆོད་པ་སོགས་བྱའོ། ། 2-274 བཅུ་པ་ཉོ་ཚོང་ངོ་ཞེས་པའི། ཉོ་ཚོང་བྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེ་དག་ལྗོངས་ལོ་ལེགས་ གྲོང་ཁྱེར་ཉེས་པའི་ཚེ་ན་ལྗོངས་ནས་གྲོང་ཁྱེར་དུ་ལེན། ལྡོག་པའི་ཚེ་ན་གྲོང་ཁྱེར་ནས་ལྗོངས་ སུ་གཏོང་། རིན་ཆེ་བའི་ཚེ་ན་འཚོང་། ཆུང་པའི་ཚེ་ན་ཉོ་བར་བྱེད་པས་མུ་སྟེགས་རྣམས་ཁྱིམ་ པ་དང་བྱེ་བྲག་ཅི་ཡོད་ཅེས་འཕྱ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་སྔོན་གྱི་བུ་ལོན་ ཆགས་པས་ཉོ་ཚོང་མ་བྱས་ན་བུ་ལོན་མི་ཁེར་ཞིང་། བུ་ལོན་མ་ཁེར་ན་ཡང་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་ཁྱད་པར་ཅན་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། འདི་རྟེན་གོང་མ་ལ་ ཡང་མཚུངས་སོ། །དངོས་པོ་འབྲུ་དང་གོས་ལ་སོགས་པ

【現代漢語翻譯】 將一件圓滿之物指定出來，放置於面前，使依託之物與所依之物皆豎立，雙手伸展保持不接觸的狀態，做持物之姿。然後稟告僧眾：『請諸位僧眾垂聽，我，比丘（名字），獲得了這件不合規之物，請諸位比丘（名字）加持這件不合規之物。』『我將使這件不合規之物變為合規之物。』如此重複三次，並善用方便之法。對於火，使用火鏡；對於水，使用水鏡；對於食物，獻上卡爾沙巴納（貨幣單位）；對於路上的乾糧，攜帶珍寶等，都可以如此加持后持有。 第九，關於『具有明顯特徵者』。『具有明顯特徵者』的緣起是：六群比丘通過卡爾沙巴納等進行牟利，被譏諷為與外道、在家眾無異，因此佛陀制定了戒律。具體而言，不具備特殊因緣的比丘，對於非親屬的在家眾，且其財產與自己不相同者，對比丘自己擁有的珍寶或穀物等財產，在意識清楚、動機為自己牟利、貪圖利益的情況下，參與牟利活動，最終獲得利益，則犯捨墮罪。如果對非親屬的在家眾進行牟利，或為他人利益，或委託他人，或通過書信等方式牟利，獲得利益，則犯惡作罪。戒律方面，爲了供養三寶，可以指定居士，收取雙倍抵押品，並詳細記錄證人、年月、日期、地點、常住、管理人、收取者、財物、利息、證人等資訊，並加蓋印章。同時，讓其他比丘知曉此事，將三寶的財物用於供養三寶，並將收益用於供養三寶等。 第十，關於『買賣』。進行買賣的緣起是：六群比丘在豐收的地方購買，在歉收的城市出售；反之，在城市購買，在豐收的地方出售。在價格高的時候賣出，在價格低的時候買入，因此被譏諷為與外道、在家眾有何區別，因此佛陀制定了戒律。具體而言，如果因為先前欠債，不進行買賣就無法償還債務，不償還債務又會犯不與取罪等，在不具備這些特殊因緣的情況下（這種情況也適用於上述情況），對於穀物、衣物等財物…

【English Translation】 Designate a complete object, place it in front, and have both the support and the supported stand upright, extending the hands without touching, in a gesture of holding. Then inform the Sangha: 'Venerable Sangha, please listen, I, the Bhikshu (name), have obtained this non-permissible object, please venerable Bhikshu (name) bless this non-permissible object.' 'I will transform this non-permissible object into a permissible object.' Repeat this three times and use skillful means. For fire, use a fire mirror; for water, use a water mirror; for food, offer Karshapanas (currency unit); for provisions on the road, carry jewels, etc., all of which can be blessed and carried in this way. Ninth, regarding 'One with Obvious Characteristics.' The origin of 'One with Obvious Characteristics' is: the Six Groups of monks were making profits through Karshapanas and other means, and were ridiculed as being no different from heretics and householders, therefore the Buddha established the precepts. Specifically, a Bhikshu who does not possess special circumstances, to a householder who is not a relative, and whose property is not the same as his own, regarding the Bhikshu's own property such as jewels or grains, with clear consciousness, motivated by self-interest, and desiring profit, engages in profit-making activities, and ultimately obtains profit, commits a Nissaggiya Pacittiya offense. If making profit from a non-relative householder, or for the benefit of others, or entrusting others, or making profit through letters, and obtaining profit, commits a Dukkata offense. Regarding precepts, for the sake of offering to the Three Jewels, a lay devotee can be appointed, double collateral can be collected, and detailed records of witnesses, year, month, date, location, residence, manager, collector, property, interest, witnesses, etc., should be made and sealed. At the same time, let other Bhikshus know about this matter, and the property of the Three Jewels should be used for offering to the Three Jewels, and the proceeds should be used for offering to the Three Jewels, etc. Tenth, regarding 'Trading.' The origin of trading is: the Six Groups of monks bought in places with good harvests and sold in cities with poor harvests; conversely, they bought in cities and sold in places with good harvests. They sold when prices were high and bought when prices were low, and were ridiculed as being no different from heretics and householders, therefore the Buddha established the precepts. Specifically, if because of previous debts, one cannot repay the debts without trading, and not repaying the debts would lead to committing the offense of taking what is not given, etc., in the absence of these special circumstances (this situation also applies to the above situation), regarding property such as grains, clothing, etc...

་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་ རང་དོན་དུ་རང་དགར་ཉོ་ཚོང་བྱེད་འདོད་པས། སྦྱོར་བ་མོད་པའི་ཚེ་ཉོ་ཞིང་། དཀོན་པའི་ཚེ་ འཚོང་པའི་སྒོ་ནས་མཐར་ཐུག་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཁེ་བོགས་གྲུབ་པའི་ཚེ་སྤང་བའོ། །བསླབ་བྱ་ ནི། དགེ་འདུན་གྱི་བཤོས་ཀྱི་ཕྱིར། འབྲུ་རིན་གྱིས་ཉོ་བར་བྱ། ཁྱིམ་པའི་ཉོ་ཚོང་བར་དུ་ལག་ མི་འཇུག རང་གི་ཆོས་གོས་ཁྱིམ་པ་ལ་ཉོར་གཞུག ཁྱིམ་པ་མེད་ན་རང་གིས་རྫས་ཀྱི་རིན་ ཐང་རི་ཚོད་དྲང་པོར་བཅད་ནས་རིན་འདི་ཙམ་བྱེད་ཅེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དཀོན་མཆོག་ གི་དོན་མ་གཏོགས་པ་གཞན་དོན་དུ་ཡང་ཟོང་ལ་མི་རྩེག འདི་མི་བདེན་ན་ཁྱོད་ལ་ཞ་འདི་ སྦྱིན་ནོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་གཏའ་མི་གཞུག དགེ་འདུན་གྱི་དོན་དུ་ཡང་རྒན་རབས་ལ་མ་ཞུས་པར་ བསྐྱེད་མི་གཏོང་། འབྲུ་སོགས་སྲོག་ཆགས་ཡོད་པ་མི་བཙོང་བ་སོགས་ལ་བསླབ་ཅིང་། དེ་ རྣམས་ལས་འགལ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །མངོན་ཚན་ཅན་དང་ཉོ་ཚོང་གཉིས་ཀྱི་ལྟུང་བ་བཤགས་ པ་ལ། དེ་གཉིས་ཀྱི་བསྐྱེད་ཀྱི་ཆ་གཏན་སྤང་དགོས་སོ། ། ༈ བཅུ་ཚན་གསུམ་པ། གསུམ་པ་བཅུ་ཚན་ཐ་མ་ནི། སྡོམ་ལ། ལྷུང་བཟེད་གཉིས་དང་ཐ་ག་གཉིས། །བྱིན་འཕྲོག་ སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དང་། །དགོན་པ་པ་དང་རས་ཆེན་དང་། །བསྔོས་པ་དང་ནི་སོག་འཇོག་གོ།དེ་ ལ་དང་པོ་ལྷུང་བཟེད་གཉིས་ཞེས་པ། ལྷུང་བཟེད་ལྷག་པོ་འཆང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་ 2-275 ལྷུང་བཟེད་མང་པོ་བཅངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །གཉིས་པ་ལྷུང་བཟེད་ལྷག་པོ་ཚོལ་ བའི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་དགས་རང་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཡོད་བཞིན་དུ། །མཉན་ཡོད་དུ་ཁྱིམ་བདག་ གཅིག་ལ་ལྷུང་བཟེད་བླངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ལྷུང་བཟེད་ལྷག་པོ་ འཆང་བའི་སྤང་བ་ནི། རྟེན་དགེ་སློང་གིས་དངོས་པོ་རྒྱུ་དང་ཁ་དོག་སོགས་རུང་ཞིང་། མཐེ་ བོ་ལྟོ་གང་གི་ལྷག་མར་ཕུལ་དགུ་ཤོང་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་ལྷུང་བཟེད་ལྷག་པོ། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་སོགས་ཀྱི་རུང་བ་མ་བྱས་པ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་རང་ དོན་དུ་རྒྱུན་དུ་འཆང་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བས་ཞག་བཅུ་བཅངས་ཏེ། མཐར་ཐུག་ ཞག་བཅུ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བའི་ཚེ་སྤང་བའོ། །གཞན་ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་རྣམས་ གོས་ཞག་བཅུར་འཆང་བའི་སྤང་བ་བཞིན་སྦྱར་རོ། ། གཉིས་པ་ཚོལ་བའི་སྤང་བ་ལ། རྟེན་ལྷུང་བཟེད་རུང་བ་ཚད་ལྡན་ཡོད་པའི་དགེ་སློང་ གིས། ཡུལ་ཁྱིམ་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ། དངོས་པོ་ལྷུང་བཟེད་རུང་བ་ཚད་ལྡན་འདུ་ཤེས་མ་ འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་རང་དོན་དུ་སློང་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་སློང་བ་ལ་ཞུགས་ཏེ། མཐར་ཐུག་ལག་ཏུ་ཐོབ་ཅིང་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པ་ན་སྤང་བའོ། །ལྷུང་བཟེད་མེད་ཀྱང་ཡོད་པའི་ བསམ་པས་སློང་བ་དང་། ཡོད་བཞིན་དུ་[རང་བཞིན་{རིན་}གྱིས་ཉོ་བ

【現代漢語翻譯】 不混淆認知，發心 想要爲了自己的利益隨意買賣，所以在多的時候買入，少的時候 通過出售的方式，最終因為這個原因而獲得利潤的時候放棄。教誨 爲了僧團的齋飯，用糧食的價格購買。不要讓在家人插手買賣 讓在家人購買自己的法衣。如果沒有在家人，自己要公正地衡量物品的 價值，然後說這個價格是多少。除了爲了三寶的事情以外，不要爲了其他事情囤積貨物。像『如果這個不真實，就把這個墊子給你』這樣的話不要抵押。即使是爲了僧團的事情，也要不經過長老的允許不要放貸。教導不要出售有生命的糧食等。如果違反了這些，就是墮落。對於具有明顯特徵的物品和買賣兩者的墮落懺悔時，必須完全放棄這兩者所產生的利潤。 第三組 第三個十條是最後一個十條。總結：缽有兩個，織布機有兩個，奪取給予，季節，小，寺院，粗布，奉獻，儲存。其中第一個『缽有兩個』，持有剩餘的缽的起因是：六群比丘因為持有過多的缽而制定。 第二個，尋找剩餘的缽的起因是：具壽在自己有缽的情況下，在舍衛城向一位施主索要缽而制定。其中第一個，持有剩餘的缽的放棄是：作為所依的比丘，物品的材質和顏色等是允許的，拇指可以放入一滿缽的剩餘食物，最多能裝九升的剩餘缽。沒有做成剩餘的用具加持等允許的事情，不混淆認知，發心是爲了自己的利益，想要一直持有的想法，通過行為持有十天，最終在第十一天黎明升起的時候放棄。其他墮落的支分都像持有十天衣服的放棄一樣結合。 第二個，尋找的放棄是：作為所依的具有合格缽的比丘，對於非親屬的在家人，物品是合格的缽，不混淆認知，發心是爲了自己的利益想要乞討的想法，開始乞討的行為，最終得到手中並且產生得到的想法時，就放棄。即使沒有缽也認為有而乞討，或者即使有缽也[用{價格}購買

【English Translation】 Without confusing perception, with the motivation of wanting to freely buy and sell for one's own benefit, buying when there is plenty, and when there is little, selling in order to ultimately profit from it. The precept is: For the sake of the Sangha's meals, buy grain at the price of grain. Do not let laypeople interfere in buying and selling. Have laypeople buy your own Dharma robes. If there are no laypeople, you yourself should fairly measure the value of the goods, and then say this is the price. Except for the sake of the Three Jewels, do not hoard goods for other purposes. Do not give pledges like, 'If this is not true, I will give you this cushion.' Even for the sake of the Sangha, do not lend without consulting the elders. Teach not to sell living grains, etc. If you violate these, it is a downfall. When confessing the downfall of items with obvious characteristics and buying and selling, you must completely abandon the profits generated by both. The Third Set of Ten The third set of ten is the last set of ten. Summary: Two bowls, two looms, taking back what was given, season, small, monastery, coarse cloth, dedication, storage. The first of these, 'Two bowls,' the basis for holding extra bowls is: The Group of Six Bhikshus were holding too many bowls, and based on that, it was established. The second, the basis for seeking extra bowls is: Venerable One, even though he had a bowl, in Shravasti, he took a bowl from a householder, and based on that, it was established. The first of these, the abandonment of holding extra bowls is: The object of reliance is a Bhikshu, the material and color of the object are permissible, the thumb can fit into the leftover of a full bowl, up to a bowl that can hold nine liters. Without making it permissible by blessing it as an extra utensil, etc., without confusing perception, with the motivation of wanting to always hold it for one's own benefit, holding it for ten days through action, ultimately abandoning it when the dawn of the eleventh day rises. The other branches of downfall are combined like the abandonment of holding clothes for ten days. The second, the abandonment of seeking is: The object of reliance is a Bhikshu who has a qualified bowl, to a layperson who is not a relative, the object is a qualified bowl, without confusing perception, with the motivation of wanting to beg for one's own benefit, engaging in the act of begging, ultimately obtaining it in hand and generating the thought of having obtained it, then abandoning it. Even if there is no bowl, thinking that there is and begging, or even if there is a bowl, [buying with {price}

་དང་། མེད་ན་རིན་ ཡོད་བཞིན་དུ་སློང་བ་དང་། བཟང་པོ་འདོད་པས་བརྗེ་བ་རྣམས་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །ལྷན་པ་ བཞི་མན་ཆད་གླན་པའམ། བླན་དུ་རུང་བ་ལ་བྱིན་བརླབས་འཆགས་ཤིང་། ལྔ་པ་ཡན་ཆད་ ལ་མི་འཆགས་སོ། །བསླབ་བྱ་ལ། ལྷུང་བཟེད་སོགས་ཡོད་བྱད་ལ་ཧ་ཅང་མི་ཆགས། ལྷག་ པར་ཆགས་པའི་དངོས་པོ་མི་བཅང་། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་དངོས་དང་། རིན་ཡང་མེད་ན་བླང་ དུ་རུང་། ལྷུང་བཟེད་ཚོལ་བའི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་འཆོས་པའི་ཚེ་ལྷག་པ་གཅིག་དགེ་འདུན་ལ་ བྲིམ་པས་བསྙིགས་པར་བྱ། ལྷག་པོ་དུ་མ་ཡོད་ན་གཞན་རྣམས་ནང་པའི་རབ་བྱུང་གཞན་ལ་ 2-276 གཏན་དུ་སྤང་བར་བྱའོ། ། གསུམ་པ་ཐ་ག་གཉིས་ཞེས་པ་ལ། འཐག་ཏུ་འཇུག་པ་དང་། འཐག་པ་བསྐྱེད་པའི་ སྤང་བ་གཉིས་ཀྱི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་དགས་ཡུགས་ས་མོ་ལྔ་བརྒྱ་ལས་དོག་པ་རྙེད་པ་ཐགས་ མཁན་སྤྱི་གཅེར་ལ་འཐག་ཏུ་བཅུག་ནས། གླ་མ་བྱིན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་ཤིང་། གཉིས་ པའི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་དགས་ཐ་ག་བ་ལ་སྦྱིན་བདག་གིས་བསྔོས་པ་ལས་ལྷག་པའི་ཁོ་ལག་ ཆེ་བ་དང་། འབྲས་བཟང་པར་འཐག་ཏུ་བཅུག་སྟེ། བླངས་ཏེ་གླ་རྔན་མ་བྱིན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ བཅས་སོ། །དེ་ཡང་དང་པོ་ནི། རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ཐ་ག་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ། དངོས་པོ་གོས་ཀྱི་ རྒྱུ་རུང་བ་ཚད་ལྡན་རང་གི་ཡིན་པ། འདུ་ཤེས་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་མ་ཡིན་པར་ཤེས་བཞིན་དུ། ཀུན་སློང་རང་དོན་དུ་འཐག་ཏུ་འཇུག་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ རྔན་པ་མ་བྱིན་པར་འཐག་ཏུ་བཅུག་སྟེ། མཐར་ཐུག་ཐོབ་ཅིང་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པ་ན་སྤང་བའོ། ། བཞི་པ་འཐག་པ་བསྐྱེད་པའི་སྤང་བ་ལ། འཐག་པ་སྐྱེད་པའི་དངོས་པོ་ནི། སྦྱིན་བདག་ གིས་རང་ལ་བསྔོས་པའི་དོག་པ་རུང་བ་ཚད་ལྡན་ལས་ལྷག་པ་སྦྱིན་བདག་ལས་བླངས་ཏེ་ འཐག་ཏུ་བཅུག་ན་སྤང་བ་སྟེ། ཡན་ལག་གཞན་གོང་བཞིན་ནོ། ། ལྔ་པ་བྱིན་འཕྲོག་ཅེས་པ་ལ། བྱིན་འཕྲོག་གི་གླེང་གཞི་ནི། དགའ་བོས། དགེ་སློང་ཆོས་ ལ་ཆོས་གོས་བྱིན་པ་སླར་འཕྲོག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ ཡུལ་དགེ་སློང་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ལ་དངོས་པོ་རང་གིས་བྱིན་པའི་ཆོས་གོས་འདུ་ཤེས་མ་ འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་རང་ངམ་གཞན་གྱི་དོན་ཏུ་འཕྲོག་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བས་ རང་ངམ་གཞན་བསྐོས་པ་དག་གིས་ཕྲོགས་ཏེ་མཐར་ཐུག་བྲལ་བར་བྱ་བའི་དགེ་སློང་གི་ལུས་ ལས་ཆོས་གོས་དེ་བྲལ་བ་ན་སྤང་བའོ། །སྦྱོར་བ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །གོས་མི་རུང་བ་དང་། ཚད་ ལས་ཆུང་བ་ཕྲོགས་པ་དང་། མངོན་སུམ་དུ་མ་བསྐོས་པར་བརྒྱུད་ནས་བསྐོས་ཏེ་འཕྲོག་ཏུ་ 2-277 བཅུག་པ་དང་། རེ་ཞིག་ལ་ཕྲོགས་ལ་སླར་བྱིན་ནོ་སྙམ་པས་ཕྲོགས་པ་རྣམས་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །གནོད་པ་དང་མི་ཕན་པ་འབྱུང་བ་ལ་གེགས་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཕན་སེམས་ཀྱིས་རེ་ཞིག་ཕྲོགས

【現代漢語翻譯】 如果（物品）不存在，那麼（給）予價值；如果明明存在卻索要，以及爲了好的東西而交換，這些都屬於惡作劇。縫補四塊以下的布片，或者可以縫補的布片，會產生加持；五塊及以上則不會產生加持。關於應學之處：對於缽等現有的東西不要過於執著。尤其不要持有會產生執著的物品。如果生活用品既沒有實物也沒有價值，可以接受。如果爲了彌補尋找缽的過失，應該將多餘的一個分發給僧團，使其破舊。如果有多餘的，應該將其他的永久地佈施給其他的佛教出家人。 第三，關於兩種紡織（的戒條）：關於使人紡織和產生紡織的兩種捨墮，其緣起是：在拘睒彌，五百個寡婦從一塊布料中獲得了利益，她們讓一個裸體的紡織工匠紡織，因為沒有支付工錢而制定了戒律。第二個的緣起是：在拘睒彌，一個施主供養了一塊布料給紡織工，（紡織工）要求用更好的材料和更好的稻米來紡織，拿走（材料和稻米）后沒有支付工錢，因此制定了戒律。其中，第一種情況是：作為所依的比丘，紡織工不是親屬，物品是合格的布料，尺寸合適，是自己的，認知上明知對方不是親屬。動機是爲了自己的利益而想要使人紡織。行為上，自己或派人沒有支付工錢就讓人紡織，最終獲得（布料）併產生獲得之想，即構成捨墮。 第四，關於產生紡織的捨墮：產生紡織的物品是：從施主那裡獲得供養的合格的布料，尺寸合適，（比丘）從施主那裡拿走多餘的（材料），讓人紡織，即構成捨墮。其他支分如前所述。 第五，關於奪取（已施之物）：關於奪取（已施之物）的緣起是：阿難（Ananda，佛陀十大弟子之一）因為比丘將衣服施捨出去后又奪回而制定了戒律。具體來說，作為所依的比丘，對象是具有戒律的比丘，物品是自己施捨的袈裟，認知上沒有錯誤，動機是爲了自己或他人的利益而想要奪回。行為上，自己或派人奪走，最終使袈裟與接受施捨的比丘的身體分離，即構成捨墮。行為上屬於惡作劇。奪取不合格的衣服，或者尺寸過小的衣服，或者沒有明確指定而通過間接方式讓人奪取，以及暫時奪取後心想之後再給回，這些都屬於惡作劇。爲了阻止損害和不利的發生，出於善意而暫時奪取。

【English Translation】 If (the item) does not exist, then (give) its value; if it clearly exists but is demanded, and exchanging for something good, these are all misdeeds. Sewing patches of less than four pieces, or patches that can be sewn, will generate blessings; five or more will not generate blessings. Regarding what should be learned: do not be too attached to existing things like alms bowls. Especially do not hold onto things that generate attachment. If living necessities have neither the actual item nor value, it is permissible to accept them. If to atone for the fault of seeking an alms bowl, one should distribute the extra one to the Sangha (community of monks), making it worn out. If there are many extras, one should permanently give the others to other Buddhist renunciates. Third, regarding the two weaving (rules): The basis for the two Saṅghādisesa (a type of monastic offense) concerning causing weaving and generating weaving is: In Kosambi, five hundred widows benefited from a piece of cloth, and they had a naked weaver weave it, and the rule was established because the wages were not paid. The basis for the second is: In Kosambi, a donor dedicated cloth to a weaver, (the weaver) requested to weave with better materials and better rice, took (the materials and rice) and did not pay the wages, thus the rule was established. Among them, the first case is: As the basis, the Bhikṣu (monk) is not a relative of the weaver, the item is qualified cloth, the size is appropriate, it is his own, and the cognition is clear that the other person is not a relative. The motivation is the thought of wanting to have someone weave for his own benefit. The action is that he himself or someone he appoints has the weaving done without paying wages, and finally obtains (the cloth) and the thought of obtaining arises, then it constitutes a Saṅghādisesa. Fourth, regarding the Saṅghādisesa of generating weaving: The item that generates weaving is: qualified cloth offered to oneself by the donor, the size is appropriate, (the Bhikṣu) takes the excess (material) from the donor and has it woven, which constitutes a Saṅghādisesa. The other limbs are as mentioned above. Fifth, regarding taking back (what has been given): The basis for taking back (what has been given) is: Ananda (one of the Buddha's ten great disciples) established the rule because a Bhikṣu took back the robes he had given away. Specifically, as the basis, the Bhikṣu, the object is a Bhikṣu who possesses discipline, the item is the Kasaya (monk's robe) he himself gave away, the cognition is not mistaken, the motivation is the desire to take it back for his own or others' benefit. The action is that he himself or someone he appoints takes it away, and finally the Kasaya is separated from the body of the Bhikṣu who received the offering, which constitutes a Saṅghādisesa. The action is a misdeed. Taking back unqualified clothes, or clothes that are too small, or having someone take them back through indirect means without explicit appointment, and temporarily taking them back with the thought of giving them back later, these are all misdeeds. To prevent harm and disadvantage from occurring, temporarily taking it back out of good intentions.

་པ་ ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། དྲུག་པ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དང་ཞེས་པ་ལ། གཏད་པ་ལས་བྱུང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་ རབ་ཏུ་མང་པོས་དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་དབྱར་གྱི་ནང་ལོགས་སུ་བདག་གིར་བྱས་པ་དང་། དགག་ དབྱེ་ཐོན་ནས་ཀྱང་མ་བགོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཀྱང་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དབྱར་གནས་ པའི་དགེ་སློང་གིས། དངོས་པོ་དབྱར་ཁས་ལེན་པ་ལས་བྱུང་པའི་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་རུང་བ་ཚད་ ལྡན་དུས་དབྱར་ཁས་བླངས་ནས། དགག་དབྱེ་མ་བྱས་པའི་གོང་དུ་རྐྱེན་དབང་མ་གཏོགས་ པར་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་དབྱར་ནང་དུ་བདག་གིར་བྱེད་འདོད་པ་དང་། དབྱར་ ནང་དུ་རང་དགར་བགོད་པ་འདོད་པ་དང་། དགག་དབྱེ་ཐོན་པའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་མ་བགོས་པ་ དང་། སྦྱོར་བ་དེ་དང་དེ་ལྟར་བྱེད་པས་སྔ་མ་གཉིས་དགག་དབྱེའི་ནང་དུ་བདག་གིར་བྱས་ པ་དང་། བགོས་པ་དང་། ཕྱི་མ་སྦྱིན་བདག་གི་ཚིག་གིས་དབང་མེད་ན་སྦེད་པ་མ་བསྐོས་ པར་དུས་དེ་དང་དེ་ལས་འདས་ན་རིམ་བཞིན། དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་བདག་གིར་བྱེད་སྔས་དང་། བགོད་སྔས་དང་བགོད་འཕྱིས་ཀྱི་སྤང་བར་འགྱུར་རོ། ། བདུན་པ་དགོན་པ་དང་ཞེས་པ་ལ། དགོན་པ་པའི་འབྲལ་སྤང་གི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་ བསམ་བཞིན་དུ་ཞག་བདུན་དུ་རང་གི་གནས་དང་ཆོས་གོས་ཀྱི་གནས་གང་དུའང་མ་བསྡད་ པར་འབྲལ་བར་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་སྣམ་སྦྱར་དང་མི་འབྲལ་ བའི་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་པའི་དགེ་སློང་གིས་དངོས་པོ་རང་གི་ཆོས་ གོས་དངོས་ཀྱི་བྱིན་བརླབས་ཅན་དགོན་པར་འཇིགས་པའི་དབང་གིས་སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་གྲོང་དུ་ འཇིགས་པ་དང་མ་བྲལ་གྱི་བར་དུ་བཞག་ཏུ་རུང་པ་ལ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་ 2-278 རང་དགར་ཞག་དྲུག་ཏུ་འབྲལ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་མེད་པར་རང་ གི་གནས་དང་སྣམ་སྦྱར་བཞག་པའི་གནས་གཉིས་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ལས་གཞན་དུ་ གནས་པས་མཐར་ཐུག་ཞག་དྲུག་འདས་ཏེ་བདུན་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བའི་ཚེ་སྤང་བའོ། ། བརྒྱད་པ་རས་ཆེན་དང་ཞེས་པ་ལ། རས་ཆེན་བཙལ་སྔས། བཞག་འཕྱིས་པའི་སྤང་ བའི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོས་དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་བཙལ་སྔས་པ་དང་བཞག་ འཕྱིས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དབྱར་གནས་དང་འབྲེལ་པའི་དགེ་སློང་ གིས་དངོས་པོ་རས་ཆེན་རུང་བ་ཚད་ལྡན་ཆར་ཆུ་སྐྱབས་ནུས་ཟླ་བ་བཞིར་སྤྱོད་པའི་རྙིང་པ་མ་ ཡིན་པ། བཙལ་བའི་དུས་དབྱར་ཁས་ལེན་པའི་སྔ་རོལ་ཟླ་བ་གཅིག་གི་ནང་དུ་བཙལ་རུང་ ཞིང་། འཇོག་པའི་དུས་དགག་དབྱེ་ཐོན་ནས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཀྱི་བར་དུ་བཞག་ཏུ་རུང་པ་ལ་འདུ་ ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་རང་དོན་དུ་དབྱར་ཁས་ལེན་པའི་ཟླ་གཅིག་གི་གོང་དུ་ཚོལ་ འདོད་དང་། དགག་དབྱེ་གྲོལ་ནས་ཟླ་ཕྱེད་ཀྱི་འོག་ཏུ་ཡང་རས་

【現代漢語翻譯】 沒有過失。 第六，關於『季末小月』：起因是眾多比丘將雨季的所得據爲己有，在雨季期間，並且在羯磨結束后也沒有分配。因此制定了此戒。即，依靠安居的比丘，對於因接受雨季承諾而獲得的衣物，在如法、合格的時間內接受雨季承諾后，在羯磨結束前，除非因特殊情況，否則在沒有錯誤認知且意圖在雨季期間據爲己有，並希望在雨季期間隨意分配，以及羯磨結束后當天沒有分配，並且行為如是，則前兩者在羯磨期間據爲己有並分配，後者若非施主強迫，則在未隱瞞、未指定的情況下，超過該時間，則依次成為雨季所得據爲己有之罪、分配之罪和延遲分配之罪。 第七，關於『寺院』：起因是六群比丘故意在七天內離開自己的住所和袈裟的住所，因此制定了此戒。即，對於未獲得不離三衣許可，且未鋪設堅硬臥具的比丘，對於自己的袈裟，因寺院的恐懼，允許在村落的使用範圍內放置，直到恐懼消除。在沒有錯誤認知且意圖隨意離開六天的情況下，在沒有障礙的情況下，離開自己的住所和放置袈裟的住所及其附近，最終超過六天，在第七天黎明時，則犯捨墮罪。 第八，關於『大布』：起因是眾多比丘過早尋找和延遲放置雨季的大布，因此制定此戒。即，與安居相關的比丘，對於如法、合格的大布，能夠遮風擋雨，可使用四個月，不是舊的。尋找的時間是在接受雨季承諾前一個月內可以尋找，放置的時間是在羯磨結束後半個月內可以放置。在沒有錯誤認知且意圖為自己尋找的情況下，在接受雨季承諾前一個月之前尋找，以及羯磨結束後半個月之後仍然是布。

【English Translation】 There is no fault. Sixth, regarding 'small month at the end of the season': The origin is that many monks took possession of the gains of the rainy season during the rainy season, and also because they did not distribute them after the karmic act (羯磨,羯磨,karma,羯磨). Therefore, this precept was established. That is, a monk relying on the rainy season dwelling, regarding the gains of clothing arising from accepting the rainy season commitment, after accepting the rainy season commitment in a proper and qualified time, before the end of the karmic act, unless due to special circumstances, without mistaken perception and with the intention of taking possession during the rainy season, and wishing to distribute freely during the rainy season, and not distributing on the day after the karmic act, and acting in this way, the former two are considered to have taken possession and distributed during the karmic act, and the latter, if not forced by the donor, if concealed without designation, and exceeding that time, then respectively become offenses of taking possession of the rainy season gains, offenses of distribution, and offenses of delayed distribution. Seventh, regarding 'monastery': The origin of the abandonment of separation from the monastery is that the group of six monks deliberately left their dwelling and the dwelling of their robes for seven days, and therefore this precept was established. That is, for a monk who has not received permission to be inseparable from the three robes and has not spread a firm bedding, regarding his own robes, which are blessed objects, it is permissible to place them in the village within the scope of use due to fear of the monastery, until the fear is eliminated. Without mistaken perception and with the intention of freely leaving for six days, without any obstacles, leaving his own dwelling and the dwelling where the robes are placed, along with their surroundings, and ultimately exceeding six days, when the dawn of the seventh day rises, he commits an offense of abandonment. Eighth, regarding 'large cloth': The origin of the abandonment of prematurely seeking and delaying the placement of the large cloth for the rainy season is that many monks prematurely sought and delayed the placement of the large cloth for the rainy season, and therefore this precept was established. That is, for a monk related to the rainy season dwelling, regarding a large cloth that is proper and qualified, capable of sheltering from wind and rain, usable for four months, and not old. The time for seeking is within one month before accepting the rainy season commitment, and the time for placing is within half a month after the end of the karmic act. Without mistaken perception and with the intention of seeking for oneself, seeking before one month before accepting the rainy season commitment, and still being cloth after half a month after the end of the karmic act.

ཆེན་སྦེད་པ་མ་བསྐོས་པར་ འཇོག་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་དེ་ལྟར་བྱེད་ཅིང་། མཐར་ཐུག་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཁས་ལེན་ གྱི་ཟླ་གཅིག་གི་གོང་དུ་བཙལ་ནས་རྙེད་པ་ན་བཙལ་སྔས་ཀྱི་སྤང་བ། དགག་དབྱེ་གྲོལ་ནས་ སྦེད་པ་མ་བསྐོས་པར་ཟླ་ཕྱེད་ལས་ལྷག་པར་བཅངས་པས་བཞག་འཕྱིས་ཀྱི་སྤང་བ་བསྐྱེད་ དོ། ། དགུ་པ་བསྔོས་པ་དང་ནི་ཞེས་པ་ལ། བསྔོས་བསྒྱུར་གྱི་སྤང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་ དགས་ཁྱིམ་བདག་གིས་དགེ་འདུན་ལ་བསྔོས་པའི་གོས་རང་ལ་བསྒྱུར་བ་ལ་བརྟེན་ནས་ བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་པ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པས་དགེ་འདུན་ནམ་ གང་ཟག་གཞན་ལ་བསྔོས་པའི་གོས་སམ་ལྷུང་བཟེད་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་རྐུ་ སེམས་མེད་ཀྱང་རང་ལ་བསྒྱུར་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་ང་ལ་ཕུལ་ཅིག ཅེས་བརྗོད་ 2-279 པས། མཐར་ཐུག་དེ་ཐོབ་པ་ན་སྤང་བའོ། །གང་ཟག་གཞན་ལ་བསྔོས་པ་གཞན་ལ་བསྒྱུར་པ་ ལྟ་བུ་དང་། དགེ་འདུན་གཞན་ལ་བསྔོས་པ་གཞན་ལ་བསྒྱུར་བ་ལྟ་བུ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་ གི་ཀ་བ་ལ་བསྔོས་པ་གདུང་ལ་བསྒྱུར་བ་ལྟ་བུ་དང་། མཆོད་རྟེན་གྱི་བང་རིམ་ལ་བསྔོས་པ་ བུམ་པ་ལ་བསྒྱུར་བ་ལྟ་བུ་དང་། དུད་འགྲོ་གཞན་ལ་བསྔོས་པ་གཞན་ལ་བསྒྱུར་བ་ལྟ་བུ་དང་། རང་གིས་གཞན་ལ་ཡིད་ཀྱིས་བསྔོས་པ་མི་སྦྱིན་པ་ལྟ་བུ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །ལྷག་མ་ཟ་བའི་ དུད་འགྲོ་བཙལ་ཏེ། མ་རྙེད་ན་གཞན་ལ་བྱིན་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། བཅུ་པ་སོག་འཇོག་གོ་ཞེས་པ་ལ། སོག་འཇོག་གི་སྤང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། པི་ལིང་ཏ་ པའི་ལྷན་ཅིག་གནས་པས་བྱིན་ལེན་བྱས་པའི་ཟས་མང་པོ་སོག་འཇོག་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་ནད་པ་མ་ཡིན་པས་དངོས་པོ་ལྷའི་བདུད་རྩི་དང་སྣར་ བླུགས་པ་ཙམ་ལས་གཞན་པ་དགེ་སློང་གིས་བརྟེན་རུང་གི་སྨན་བཞི་འམ་གང་རུང་བྱིན་ལེན་ བྱས་པ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་ཕྱིས་ལོངས་སྤྱོད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་རང་ རང་གི་སོག་འཇོག་དུས་ལས་འདས་པ་སྟེ། ཕྱིའི་དུས་སྨན་བཞི་པོ་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ཉི་མ་ཕྱེད་ ཡན་ཆད་དུ་བསྟེན་དུ་རུང་ཞིང་། ཕྱེད་ཡོལ་ནས་བྱིན་ལེན་མ་བཤིག་པར་བཅངས་ན་སོག་ འཇོག་གོ།སོ་སོའི་དུས་བུ་རམ་ལྟ་བུ་ཞག་བདུན་པའི་སྨན་བདུན་པར་བྱིན་གྱི་བརླབས་པ། སླར་ཡང་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པའམ། བྱིན་ལེན་མ་བཤིག་པར་ཞག་བདུན་ལས་འདས་ཏེ་ མཐར་ཐུག་བརྒྱད་པའི་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་བ་དང་། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་ལྟུང་བ་སྨན་བཞི་ པོ་གང་རུང་ལས་སྦྱར་བ། ཕྱི་དྲོ་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ཉི་མ་མ་ནུབ་པར་བསྟེན་དུ་རུང་ཞིང་། དེ་ ནས་བྱིན་ལེན་མ་བཤིག་པར་བཅངས་ན་ཉིན་མཚན་གྱི་དུས་མཚམས་ལས་འདས་ཏེ་མཐར་ ཐུག་མཚན་མོའི་ཐུན་ཚོད་དང་པོ་ཤར་བའི་ཚེ་སྤང་བའོ། ། ༈ བཤགས་པ་ཙམ་དང་འབྲེལ་པ་

【現代漢語翻譯】 不預先安排隱藏，而是以想要放置的心態去做，最終，因為這個原因，在承諾的一個月前尋找並找到，產生了尋找過久的墮罪。如果取消了限制，並且不預先安排隱藏，持有超過半個月，則產生了放置過久的墮罪。 第九，關於『奉獻』：奉獻轉變的墮罪的起因是：因為尼連達居士將奉獻給僧團的衣服轉為己用而制定。也就是，作為依據的比丘，對於具有特徵的在家人，將奉獻給僧團或個人的衣服或缽，在認知沒有錯亂，動機沒有偷盜之心的情況下，以想要轉為己用的心態，說：『請供養給我。』最終獲得時，即是墮罪。如同將奉獻給他人之物轉給他人，將奉獻給其他僧團之物轉給他人，將奉獻給寺廟柱子之物轉為屋樑，將奉獻給佛塔臺階之物轉為瓶子，將奉獻給其他旁生之物轉給他人，自己以意念奉獻給他人卻不給予，這些都會犯下惡作罪。尋找剩餘食物的旁生，如果找不到，給予他人也沒有罪過。 第十，關於『儲存』：儲存的墮罪的起因是：因為與毗陵伽婆蹉一同居住的人儲存了許多接受佈施的食物而制定。也就是，作為依據的比丘，不是病人，除了物品如同天界的甘露和鼻孔滴入之物外，其他比丘可以使用的四種藥物或任何一種，在認知沒有錯亂，動機是之後想要享用的心態下，各自儲存超過了時間限制。外在的時間是，接受佈施的四種藥物，在半天之內可以使用，超過半天，如果沒有取消佈施，持有即是儲存。各自的時間，如同紅糖之類的七日藥，加持了七日，再次沒有加持或沒有取消佈施，超過七日，最終第八日的第一道曙光升起時，以及可以食用的墮罪，由四種藥物中的任何一種混合而成。下午接受佈施，在太陽下山之前可以使用，之後如果沒有取消佈施，持有超過了晝夜的時間界限，最終夜晚的第一個時段開始時，即是墮罪。 僅僅懺悔和相關

【English Translation】 Without pre-arranging concealment, but acting with the intention of wanting to place it, and ultimately, because of that reason, searching and finding it a month before the commitment, it generates the offense of searching too long. If the restriction is lifted, and without pre-arranging concealment, holding it for more than half a month, it generates the offense of delaying placement. Ninth, regarding 'Dedication': The basis for the offense of dedicating and transforming is: it was established because the householder Niryatag transformed the clothes dedicated to the Sangha for his own use. That is, the Bhikshu (monk) based on the condition, to a householder who has the characteristics, regarding clothes or a bowl dedicated to the Sangha or another individual, without confusion in perception and without the intention of stealing, but with the intention of transforming it for his own use, says: 'Please offer it to me.' When that is ultimately obtained, it is an offense. Like transforming something dedicated to another person to another person, transforming something dedicated to another Sangha to another person, transforming something dedicated to a temple pillar to a beam, transforming something dedicated to a stupa tier to a vase, transforming something dedicated to another animal to another person, and mentally dedicating something to another person but not giving it, these will incur a misdeed. Searching for animals that eat leftovers, if not found, there is no offense in giving it to others. Tenth, regarding 'Storing': The basis for the offense of storing is: it was established because those who lived with Pilingata kept a lot of food that was given as alms. That is, the Bhikshu (monk) based on the condition, not being sick, except for things like the nectar of the gods and things dripped into the nostrils, the four medicines or any one of them that a Bhikshu can rely on, without confusion in perception and with the intention of enjoying it later, each storing beyond the time limit. The external time is that the four medicines given as alms can be used within half a day. If it is held beyond half a day without canceling the alms, it is storing. The respective times, like jaggery, a seven-day medicine blessed for seven days, and then not blessed again or without canceling the alms, exceeding seven days, and ultimately when the first light of the eighth day rises, and the offense that can be eaten, mixed from any of the four medicines. If alms are given in the afternoon, it can be used before sunset. If it is held from then on without canceling the alms, exceeding the time limit of day and night, and ultimately when the first watch of the night begins, it is an offense. Just repentance and related

ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པའི་སྡེ། བཅུ་ཚན་དང་པོ། གཉིས་པ་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པའི་སྡེ་ལ་བཅུ་ཚན་དགུ་ལས། དང་པོ་ནི། སྡོམ་ལ། རྫུན་ 2-280 སྐྱོན་དགེ་སློང་ཕྲ་མ་དང་། །སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་དང་སྟོན་པ་དང་། །འདོན་དང་གནས་ངན་ལེན་ དང་ཆོས། །བཤེས་ངོར་བྱེད་དང་ཁྱད་དུ་གསོད། །ཅེས་པའོ། ། དེ་ལ་དང་པོ་རྫུན་ཞེས་པ་ལ་རྫུན་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་གླེང་གཞི་ནི། ཤཱཀྱ་ལག་བརྒྱུད་ ཀྱིས་རང་རྩོད་པ་མི་བྱེད་པར་ཤེས་བཞིན་དུ། ལྷོ་ལམ་ནས་འོངས་པའི་བྲམ་ཟེ་དང་རྩོད་པར་ ཡང་ཡང་ཁས་བླངས་ནས། རྩོད་པ་མ་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་བཅས་ ལྡན་དགེ་སློང་གིས་གོང་དུ་བསྟན་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་རྫུན་དང་། ལྷག་མར་འགྱུར་ བའི་རྫུན་དང་། ཤེས་བཞིན་དུ་ཆོས་མ་ཡིན་པ་ཆོས་དང་། ཆོས་ཆོས་མིན་པར་སྟོན་པ་སྦོམ་ པོར་འགྱུར་བའི་རྫུན་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ། ཅི་འདི་ལ་ཁྱེད་ཡོངས་སུ་དག་གམ། ཞེས་ལན་ གསུམ་དུ་དྲིས་པ་ན། ཅང་མི་སྨྲ་བས་འདའ་བར་བྱེད་པ་ལྟ་བུ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའི་རྫུན་ དང་། འོག་ནས་འབྱུང་པ་ལྟར་དགེ་འདུན་ལྷག་མས་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་རྫུན་ རྣམས་ལས་གཞན་པའི་ཤེས་བཞིན་གྱི་རྫུན། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་སྨྲ་འདོད་ཀྱི་ བསམ་པས་སྦྱོར་བ་རང་གིས་སྨྲས་ཏེ་མཐར་ཐུག་ཉན་པ་པོས་བརྡ་འཕྲོད་ཅིང་དོན་གོ་བ་ན་ ལྟུང་བའོ། །བསླབ་བྱ་ནི། དཀོན་མཆོག་སོགས་ལ་མནའ་དོར་བར་མི་བྱའོ། ། གཉིས་པ་སྐྱོན་ཅེས་པ་ལ། སྐྱོན་སྨྲ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་དགེ་སློང་མང་པོའི་སྐྱོན་ ནས་བརྗོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ཡུལ་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་ པོ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་སྐྱོན་གདགས་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་ཡུལ་ དུས་དེར་སྐྱོན་དུ་གྲགས་པ། ཚིག་འཇམ་རྩུབ་གང་གིས་སྨྲས་ཀྱང་རུང་། མཐར་ཐུག་དོན་གོ་ ན་ལྟུང་བའོ། །སྐྱོན་དེ་འདོན་པར་འདོད་པའི་ཕན་སེམས་ཀྱིས་སྨྲས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། གསུམ་པ་དགེ་སློང་ཕྲ་མ་དང་ཞེས་པ་ལ། ཕྲ་མ་བྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་དགེ་ སློང་མཐུན་པ་རྣམས་ཕྲ་མ་བྱས་ཏེ་ཕྱེ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་ 2-281 གིས་ཡུལ་དགེ་སློང་མཐུན་པ་དག་ལ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་སྨྲ་འདོད་ཀྱི་ བསམ་པས་སྦྱོར་བ་མིང་ནས་སྨོས་ཏེ་ཕྲ་མའི་ཚིག་སྨྲས་པས། མཐར་ཐུག་དོན་གོ་ན་ལྟུང་བའོ། ། བཞི་པ་སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་དང་ཞེས་པ་ལ། སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས། དགེ་སློང་དག་གི་རྩོད་པ་དགེ་འདུན་གྱིས་ཆོས་ཕྱོགས་སུ་ཞི་བར་བྱས་པ་སླར་ཡང་སྐྱོ་སྔོགས་ བྱས་ཏེ་རྩོད་དུ་བཅུག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་རྩོད་པའི་རྒྱུས་ཤེས་ཤིང་ཞ

【現代漢語翻譯】 墮罪品，第一組 第二，墮罪品有九組，第一組是：總義，妄語，比丘誹謗，挑撥離間，翻舊案，展示，索取，惡性勸導，差別供養。 首先，關於『妄語』，妄語墮罪的緣起是：釋迦族後裔不願參與辯論，但明知故犯，多次答應與從南方來的婆羅門辯論，卻又不辯論，因此制定此戒。 此外，具戒比丘，對於前面所說的導致他勝處的妄語，導致僧殘的妄語，以及明知故犯地將非法說成法，將法說成非法，這種導致粗罪的妄語，以及在布薩時，三次詢問『你們清凈嗎？』，卻不作聲而敷衍了事，這種導致惡作的妄語，以及如後文所述，僧眾以罪名指責的墮罪妄語之外，其他明知故犯的妄語，在認知沒有錯亂，動機是想說的意念下，自己說出，最終聽者理解其含義，即犯墮罪。應學處是：不應以三寶等起誓。 第二，關於『誹謗』，誹謗的緣起是：六群比丘宣揚眾多比丘的過失，因此制定此戒。此外，作為所依的比丘，對於作為對境的其他比丘，在認知沒有錯亂，動機是想揭露過失的意念下，以當時當地被認為是過失的言辭，無論是委婉還是粗暴的語言說出，最終對方理解其含義，即犯墮罪。如果出於想揭露過失的利他心而說，則無罪。 第三，關於『比丘挑撥離間』，挑撥離間的緣起是：六群比丘挑撥和合的比丘，使之分裂，因此制定此戒。此外，作為所依的比丘，對於作為對境的和合比丘們，在認知沒有錯亂，動機是想說的意念下，指名道姓地說挑撥離間的話，最終對方理解其含義，即犯墮罪。 第四，關於『翻舊案』，翻舊案的緣起是：六群比丘，對於僧眾已經以佛法平息的爭端，再次翻舊案，使之爭吵，因此制定此戒。此外，作為所依的知曉爭端緣由者

【English Translation】 The Section on Offenses Entailing Expiation Alone, First Set Second, the section on offenses entailing expiation alone has nine sets. The first is: Summary: Lying, a fault-finding monk, tale-bearing, stirring up strife, displaying, requesting, and special offerings. First, regarding 'lying,' the origin of the offense of lying is: The Sakya descendants were unwilling to engage in debate, but knowingly and repeatedly agreed to debate with Brahmins who came from the south, but did not debate, hence this precept was established. Furthermore, a monk with vows, regarding the lies that lead to defeat mentioned above, the lies that lead to remaining, and knowingly teaching what is not Dharma as Dharma, and Dharma as not Dharma, which is a lie that leads to a gross offense, and during the Uposatha, when asked three times, 'Are you pure in this?', remaining silent and evading, which is a lie that leads to a misdeed, and other than the lies of accusing by the Sangha of offenses entailing expiation as described below, a knowing lie, with no confusion in perception, and with the intention of speaking, uttering the words himself, and ultimately the listener understanding the meaning, is an offense. The precept to be learned is: One should not swear by the Three Jewels, etc. Second, regarding 'fault-finding,' the origin of fault-finding is: The Six Groups spoke of the faults of many monks, hence this precept was established. Furthermore, a monk as the basis, towards another monk as the object, with no confusion in perception, and with the intention of pointing out faults, uttering words, whether gentle or harsh, that are considered faults in that place and time, and ultimately the other person understanding the meaning, is an offense. If it is spoken with the intention of benefiting by revealing the fault, there is no offense. Third, regarding 'a tale-bearing monk,' the origin of tale-bearing is: The Six Groups caused discord among harmonious monks, causing them to split, hence this precept was established. Furthermore, a monk as the basis, towards harmonious monks as the object, with no confusion in perception, and with the intention of speaking, uttering tale-bearing words, mentioning names, and ultimately the other person understanding the meaning, is an offense. Fourth, regarding 'stirring up strife,' the origin of stirring up strife is: The Six Groups, regarding disputes that had been peacefully resolved by the Sangha according to the Dharma, stirred up the old cases again, causing them to quarrel, hence this precept was established. Furthermore, a monk as the basis, knowing the cause of the dispute

ི་ བྱེད་ལ་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཡུལ་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་དག་གིས་ཆོས་ཀྱི་རྩོད་པ་བཞི་ པོ་གང་རུང་དགེ་འདུན་གྱིས་ཆོས་ཕྱོགས་སུ་ཞི་བར་བྱས་པ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་ སློང་རྩོད་པ་དཀྲུག་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་ཁྱེད་ཀྱི་རྩོད་པ་དེ་ལེགས་པར་ཞི་བར་བྱས་ པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོགས་སྐྱོ་སྔོགས་ཀྱི་ཚིག་བརྗོད་པས་མཐར་ཐུག་ཡུལ་གྱིས་དོན་གོ་ན་ ལྟུང་བའོ། །ཞི་བྱེད་ལ་མི་གཏོགས་པ་དང་། ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་ཞི་བར་བྱས་པ་ལ་སྐྱོ་ སྔོགས་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། ། ལྔ་པ་སྟོན་པ་དང་། ཞེས་པ་ལ། ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཆོས་སྟོན་པའི་གླེང་གཞི་ནི། འཆར་ ཀས་ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཆོས་བསྟན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་། རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ ཡུལ་བུད་མེད་ཁྱིམ་པ་མོ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལུས་རྟེན་རུང་སྨྲ་ཤེས་དོན་གོ་རྫུ་འཕྲུལ་ཅན་དང་། མཁས་པའི་རང་བཞིན་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་ཆོས་སྟོན་ འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་གནས་གཅིག་ཏུ་ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པར་བཀའ་ལ་གཏོགས་ པའི་ཆོས་ཚིག་ལྔའམ་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་སྟོན་ན། མཐར་ཐུག་དོན་གོ་བ་ན་ལྟུང་བའོ། །བུད་ མེད་མཁས་པས་ཆོས་དྲིས་པ་སོགས་དང་། དུས་ཁྲིམས་འབོགས་པ་དང་ཡོན་བཤད་པ་དག་ ལ་ལྟུང་བ་འདི་མེད་དོ། ། 2-282 དྲུག་པ་འདོན་དང་ཞེས་པ་ལ། འདོན་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་ པ་རྣམས་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ཆོས་འདོན་པའི་ཅ་ཅོ་ཆེན་པོ་བསྒྲགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་འདོན་པའི་དངོས་པོ་སྟོན་བྱེད་དུ་གྱུར་པའི་ཆོས་དང་ཡི་གེ་གང་ རུང་། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་རང་དགར་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་། གཅིག་ ཆར་རམ་མཇུག་ཐོགས་སུ་སྦྱོར་བ་མི་འདོད་བཞིན་དུ་གྲུབ་པ་མ་གཏོགས་པར་བསྙེན་པར་ མ་རྫོགས་པ་དང་གཅིག་ཆར་རམ་མཇུག་ཐོགས་སུ་འདོན་པས། མཐར་ཐུག་དོན་གོ་ན་ལྟུང་ བའོ། ། བདུན་པ་གནས་ངན་ལེན་དང་ཞེས་པ་ལ། གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་ཁྱིམ་པ་རྣམས་ཀྱི་དྲུང་དུ་དགེ་སློང་འདི་དག་གིས་ལྟུང་བ་འདི་དང་འདི་ལྟ་བུ་བྱས་ སོ་ཞེས་སྨྲས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་ཁྱིམ་པ་མ་དད་པ་བཟློག་པའི་ཕྱིར་ གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པར་མ་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་གིས། བརྗོད་པའི་ཡུལ་བྱུང་བ་དང་ བཅས་པའི་མཚན་ཉིད་མི་ཤེས་པའི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་གང་ཟག་ལ་འདུ་ཤེས་མ་ འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོ་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པའི་གནས་ ངན་ལེན་བརྗོད་འདོད་པས་སྦྱོར་བ་ཕམ་ལྷག་གང་རུང་གི་གནས་ངན་ལེན་སྨྲས་པས་མཐར་ ཐུག་དོན་གོ་ན་ལྟུང་བའོ། །ཁྱིམ་པའི་དད་པ་སུན་འབྱིན་པའི་དགེ་སློང་འཕྲལ་བ་དང་། དགེ་ སློང་ལ་དགའ་བ་ལྟ

【現代漢語翻譯】 如果屬於調解方的比丘，在其他比丘的地區，僧團已平息了任何四種與法相關的爭端，並且在意識清晰、動機是想要平息爭端的情況下，如果他說出『你沒有很好地平息爭端』等令人沮喪的話語，最終對方理解了意思，則犯墮罪。如果不屬於調解方，或者平息了非法方面的爭端，而說出令人沮喪的話語，則犯惡作罪。 第五，關於『開示』。開示的緣起是：Charka（人名）因為向在家人婦女說法而被制定戒律。具體來說，如果比丘向非親屬的在家人婦女，且不具備身體健全、能說話、理解意義、有神通和智慧等條件的人，在意識清晰、動機是想要說法的情況下，在同一地點沒有其他持戒同伴的情況下，說了超過五六個詞的與佛經相關的內容，最終對方理解了意思，則犯墮罪。如果是有智慧的婦女提問，或者在授戒儀式上，或者在講解供養時，則不犯此墮罪。 第六，關於『唸誦』。唸誦的緣起是：六群比丘與未受具足戒者一起大聲唸誦佛經。具體來說，如果比丘唸誦任何作為教導工具的佛法或文字，在意識清晰、動機是隨心所欲的情況下，與未受具足戒者一起唸誦，無論是同時還是緊隨其後，除非是不情願地完成，否則與未受具足戒者一起唸誦，最終對方理解了意思，則犯墮罪。 第七，關於『揭露罪行』。揭露罪行的緣起是：六群比丘在在家人面前說『這些比丘犯了這樣的罪行』。具體來說，如果未被授權揭露罪行的比丘，爲了阻止在家人失去信心，向不瞭解罪行性質的未受具足戒者揭露罪行，並且意識清晰、動機是想要揭露罪行，且罪行是可恢復受具足戒的比丘所犯，說了任何波羅夷罪或僧殘罪，最終對方理解了意思，則犯墮罪。如果是爲了破壞在家人信心的比丘，或者對比丘感到高興的人...

【English Translation】 If a Bhikshu (monk) who belongs to the mediators, in the area of other Bhikshus, the Sangha (community) has pacified any of the four disputes related to the Dharma (teachings), and with clear consciousness and the motivation of wanting to pacify the dispute, if he utters discouraging words such as 'You have not pacified the dispute well,' and ultimately the other party understands the meaning, he commits a Dukkritta (wrongdoing). If he does not belong to the mediators, or has pacified a dispute in an illegal aspect, and utters discouraging words, he commits a Dukkrita. Fifth, regarding 'Teaching'. The origin of teaching is: Charka (name) was the reason for establishing the precepts because he taught the Dharma to laywomen. Specifically, if a Bhikshu teaches a laywoman who is not a relative, and does not possess the qualities of being physically sound, able to speak, understand meaning, have supernatural powers, and wisdom, with clear consciousness and the motivation of wanting to teach the Dharma, in the same place without other companions who hold the precepts, he speaks more than five or six words related to the Sutras (scriptures), and ultimately the other party understands the meaning, he commits a Dukkritta. If a wise woman asks questions, or during an ordination ceremony, or when explaining offerings, this Dukkritta is not committed. Sixth, regarding 'Recitation'. The origin of recitation is: The group of six Bhikshus loudly recited the Dharma together with those who had not received full ordination. Specifically, if a Bhikshu recites any Dharma or text that serves as a teaching tool, with clear consciousness and the motivation of doing as he pleases, reciting together with those who have not received full ordination, whether simultaneously or immediately following, unless it is completed unwillingly, reciting together with those who have not received full ordination, and ultimately the other party understands the meaning, he commits a Dukkritta. Seventh, regarding 'Revealing Offenses'. The origin of revealing offenses is: The group of six Bhikshus said in front of laypeople, 'These Bhikshus have committed such and such offenses.' Specifically, if a Bhikshu who is not authorized to reveal offenses, in order to prevent laypeople from losing faith, reveals offenses to those who have not received full ordination and do not understand the nature of the offenses, and with clear consciousness and the motivation of wanting to reveal offenses, and the offense is committed by a Bhikshu who is eligible to restore full ordination, he speaks of any Parajika (defeat) or Sanghavasesa (formal meeting) offense, and ultimately the other party understands the meaning, he commits a Dukkritta. If it is a Bhikshu who destroys the faith of laypeople, or someone who is pleased with the Bhikshu...

་བུས་ཁྱིམ་པའི་དད་པ་སུན་ཕྱུང་བ་ཟློག་པའི་ཕྱིར། གནས་ངན་ལེན་ བརྗོད་པ་བསྐོ་ཞིང་བརྗོད་པ་མི་སྤྲོ་ན་གསོལ་བའི་ལས་བྱ་བར་གསུངས་སོ། ། བརྒྱད་པ་ཆོས་ཞེས་པ་ལ། མི་ཆོས་བླ་མ་བདེན་པར་སྨྲ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། ཉ་བ་ལས་ རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལྔ་བརྒྱས་རྒྱུན་ཞུགས་སོགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཐོབ་ནས། སྨྲ་ཡུལ་མིན་པའི་དྲུང་དུ་ ཐོབ་པོ་ཞེས་སྨྲས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ཡུལ་མ་རྫོགས་པ་ 2-283 དང་བདེན་པ་མ་མཐོང་བ་ལ་དངོས་པོ་རང་གིས་ཐོབ་པའི་སྒོམ་བྱུང་གི་ཡོན་ཏན་འདུ་ཤེས་མ་ འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་དེ་སྨྲ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་རང་གིས་ཐོབ་པའི་ཆོས་བླ་མ་འདུ་ ཤེས་མ་བསྒྱུར་བར་སྨྲས་ཏེ་མཐར་ཐུག་དོན་གོ་ན་ལྟུང་བའོ། ། དགུ་པ་བཤེས་ངོར་བྱེད་དང་ཞེས་པ་ལ། བཤེས་ངོར་བྱེད་དོ་ཞེས་སྐུར་བ་འདེབས་པའི་ གླེང་གཞི་ནི། མཛའ་བོ་དང་ས་ལ་སྐྱེས་གཉིས་ཀྱིས། དགེ་འདུན་གྱིས་གྱད་བུ་ནོར་ལ་གོས་ ངོས་འགྲོན་དང་བཅས་ཏེ་བྱིན་ནོ་ཞེས་སྐུར་བ་བཏབ་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་ རྟེན་དགེ་སློང་སྔར་རྙེད་པ་དེ་ཡུལ་ལ་བསྔོ་བ་ལ་དད་པ་ཕུལ་བས་ཡུལ་དགེ་འདུན་ལ་དངོས་ པོ་ཟས་ལས་གཞན་པའི་རྙེད་པ་ཕལ་ཆེར་རུང་བ་ཚད་དང་ལྡན་པ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ ཀུན་སློང་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ཏེ་སྐུར་བ་འདེབས་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་རྙེད་པ་སྦྱིན་པར་ མི་རིགས་པ་ལ་བསྔོས་སོ་ཞེས་སྨྲས་ཏེ་མཐར་ཐུག་དོན་གོ་ན་ལྟུང་བའོ། ། བཅུ་པ་ཁྱད་དུ་གསོད་ཅེས་པ་ལ། ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་འདུལ་ བར་གཏོགས་པའི་བསླབ་པ་ཁྱད་དུ་བསད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་ སློང་གིས་ཡུལ་དགེ་སློང་དག་ལ་གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་སུ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་ ཁྱད་དུ་གསོད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་བསླབ་པ་འདི་ལྟ་བུ་འདོན་པས་ཅི་བྱ། ཞེས་ཁྱད་ དུ་གསོད་པའི་ཚིག་སྨྲས་ཏེ་མཐར་ཐུག་དོན་གོ་ནའོ། ། ༈ བཅུ་ཚན་གཉིས་པ། བཅུ་ཚན་གཉིས་པ་ནི། སྡོམ་ལ། ས་བོན་འཕྱ་བ་བསྒོ་བ་དང་། །ཁྲི་དང་གདིང་དང་སྐྲོད་ པ་དང་། །ཕྱིས་གནོན་འབྱུང་དང་འདེབས་པ་དང་། །རིམ་པ་གཉིས་སུ་རྩིག་པའོ། །ཞེས་པ་ ལ། དང་པོ་ས་བོན་ཞེས་པ་ལ། ས་བོན་དང་སྐྱེ་བ་འཇིག་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་ས་ བོན་ལྔ་པོ་དག་རང་གིས་འཇིག་ཅིང་གཞན་འཇིག་ཏུ་བཅུག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་གང་ཉམས་པར་བྱ་བའི་དངོས་པོ་ནས་ལ་སོགས་པའི་ས་བོན་གང་ 2-284 རུང་ངམ། མྱུ་གུ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱེ་བ་གང་རུང་མ་ཉམས་པ་རུང་བ་མ་བྱས་པ། རང་གི་ངོ་བོ་ རྫོགས་པ་ལ་འདུ་ཤེས་ས་བོན་དང་སྐྱེ་བ་མ་ཉམས་པ་ལ་དེར་འདུ་ཤེས་པའམ། ཡིད་གཉིས་ ཟ་བས་ཀུན་སློང་དེ་དག་ཉམས་པར་བྱེད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས།

【現代漢語翻譯】 爲了阻止比丘尼破壞在家信徒的信心，規定如果比丘尼不樂意說出自己的罪行，就應該請求幫助。 第八條關於法的戒律，源於比丘尼宣稱自己證得了更高的境界。事件起因是五百位從漁夫出家的比丘尼獲得了預流果等果位，然後在不該說的地方說了『我證得了』。因此制定了這條戒律。其具體情況是，作為依據的比丘尼，對於自己尚未圓滿的境界和尚未證悟的真諦，沒有如實認知自己通過修行獲得的功德，並且以想要炫耀的心態，沒有改變自己證得殊勝之法的想法，最終說出了自己所證得的境界，如果她理解了其中的含義，就犯了墮罪。 第九條關於爲了朋友的戒律，源於指責比丘尼爲了朋友而行事。事件起因是朋友和薩拉迦（地生）兩位比丘尼指責僧團將財物、衣服等物品給予了迦陀布那（巨富）。因此制定了這條戒律。其具體情況是，作為依據的比丘尼，將先前獲得的財物奉獻給僧團，由於信徒的供養，僧團獲得了食物以外的大部分財物，這些財物在量上是充足的。比丘尼沒有如實認知，而是以想要指責的心態，改變了自己的想法，最終說出了不應該奉獻的財物被奉獻了，如果她理解了其中的含義，就犯了墮罪。 第十條關於輕視的戒律，源於六群比丘尼輕視屬於律藏的學處。因此制定了這條戒律。其具體情況是，作為依據的比丘尼，在布薩時，對比丘尼們沒有如實認知，而是以想要輕視的心態，說出『唸誦這樣的學處有什麼用？』這樣輕視的話語，如果她理解了其中的含義，就犯了墮罪。 第二組十條戒律： 總攝偈：種子、誹謗、勸告，床、墊、驅趕，之後壓制、發生、播種，兩次建造。 第一條關於種子的戒律，源於破壞種子和生長。事件起因是六群比丘尼親自破壞或教唆他人破壞五種種子。因此制定了這條戒律。其具體情況是，作為依據的比丘尼，對於應該破壞的物體，無論是稻穀等種子，還是幼苗等生長物，沒有破壞，也沒有允許破壞。對於其完整的本體，如實認知是種子和生長物，或者猶豫不決，以想要破壞的心態。

【English Translation】 To prevent nuns from undermining the faith of lay believers, it is stated that if a nun is unwilling to confess her offenses, she should seek assistance. The eighth precept regarding the Dharma arises from nuns claiming to have attained higher states. The incident began when five hundred nuns who had ordained from being fishermen attained the fruits of Stream-entry and other attainments, and then declared 'I have attained' in an inappropriate setting. Thus, this precept was established. Specifically, the nun in question, regarding her incomplete attainments and unperceived truths, did not accurately recognize the merits she had gained through practice, and with the intention of boasting, did not alter her thought of having attained superior Dharma, ultimately speaking of the state she had attained. If she understood the meaning of this, she would commit a downfall. The ninth precept regarding acting for friends arises from accusations that nuns were acting for their friends. The incident began when friends and Sālaka (earth-born) nuns accused the Sangha of giving goods, robes, and other items to Gadabuṇa (wealthy). Thus, this precept was established. Specifically, the nun in question, having dedicated previously acquired goods to the Sangha, due to the offerings of believers, the Sangha received most of the possessions other than food, which were sufficient in quantity. The nun did not accurately recognize this, but with the intention of accusing, changed her mind, ultimately stating that the possessions that should not have been dedicated were dedicated. If she understood the meaning of this, she would commit a downfall. The tenth precept regarding disparaging arises from the Six Groups of nuns disparaging the training rules belonging to the Vinaya. Thus, this precept was established. Specifically, the nun in question, during the Uposatha, did not accurately recognize the other nuns, but with the intention of disparaging, said, 'What is the use of reciting such training rules?' thus speaking disparagingly. If she understood the meaning of this, she would commit a downfall. The second set of ten precepts: Summary verse: Seeds, slander, exhortation, bed, mat, expulsion, then suppression, occurrence, sowing, building in two stages. The first precept regarding seeds arises from the destruction of seeds and growth. The incident began when the Six Groups of nuns personally destroyed or instigated others to destroy the five types of seeds. Thus, this precept was established. Specifically, the nun in question, regarding the object that should be destroyed, whether it be seeds such as rice, or growths such as sprouts, did not destroy them, nor did she allow them to be destroyed. Regarding its complete essence, accurately recognizing it as a seed or growth, or hesitating, with the intention of wanting to destroy them.

སྦྱོར་བ་རང་རྩྭས་བཅིངས་ པ་ལྟ་བུའི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་ཞིང་། རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་མིན་པར་རང་ངམ་གཞན་བསྐོས་པས་ མངོན་སུམ་དུ་ཉམས་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་ཉམས་པར་གྱུར་པ་ན་ལྟུང་བའོ། །སྦྱོར་ བ་གཅིག་གིས་འབྲུ་མང་པོ་ཉམས་པར་བྱེད་པའམ། རྩྭ་རྔ་བ་ལྟ་བུ་ཉེས་བྱས་ཤིག་བསྐྱེད་ ཅིང་། དངོས་གཞི་ཉམས་པར་བྱེད་པའི་གྲངས་དེ་སྙེད་ཀྱི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་དོ། །ཤིང་ སྡོང་ལྟ་བུ་ལ་བསྣུན་པའི་གྲངས་དེ་སྙེད་ཀྱི་ཉེས་བྱས་རེ་རེ་བསྐྱེད་ཅིང་། ཆོད་པ་ན་དངོས་གཞི་ གཅིག་གོ།ཤིང་ལྟ་བུ་གཅིག་ནས་བཏོན་ནས་གཅིག་ཏུ་བསྐྱེད་པ་དང་། ཉ་ཕྱིས་དང་ཉ་ཚང་ ཆུ་ནས་བཏོན་པ་ན་དངོས་གཞིའོ། །ས་འབུས་པ་སྟེ། ཕ་བ་དགོ་དགོ་དང་། ཤ་མོ་དང་། ཤ་ བལ་དང་། གོས་དང་སྣོད་དང་ཟས་ལ་སོགས་པ་ལ་ཆགས་པའི་བརླམ་དང་། མེ་ཏོག་ཁ་བྱེ་ བ་དང་། འདབ་མ་སྐྱ་བོ་དང་། ཤིང་ལ་སོགས་པའི་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཤུན་པ་དང་། བར་ཤུན་སྲབ་ མོ་གཉིས་སྙིང་པོ་ལས་ཅུང་ཟད་བྱེ་བ་དང་། སྟར་ཁ་ལ་སོགས་པའི་འབྲས་བུ་སྨིན་པ་སྡོང་བུ་ ལས་འབྲལ་བར་བྱས་པ་རྣམས་དང་། སྐྱེ་བ་ལ་སོགས་པ་ལྐོག་ཏུ་ཉམས་པར་བྱེད་དུ་བཅུག་ པ་དང་། སྟར་ཁ་དང་ཁམ་བུ་ལ་སོགས་པའི་ཚི་གུ་མ་བཅོམ་པར་རིལ་མིད་བྱེད་པ་དང་། ཤིང་ ལྗོན་པ་དང་། ལོ་ཐོག་དང་། རྩྭ་ལ་སོགས་པ་འདི་དག་གཅད་པར་གྱུར་ན་ལེགས་སོ་ཞེས་ཟེར་ བ་རྣམས་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །ཉམས་པར་འདུན་པའི་བློ་མེད་པར་འཆག་པ་ལ་སོགས་པའི་ དབང་གིས་རྩྭ་ལ་སོགས་པ་ཉམས་པར་གྱུར་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །མི་རུང་བ་ལས་ལོག་པའི་ རུང་བ་ལ་དབྱེ་ན། མེས་རེག་པ་དང་། སེན་མོ་དང་ནེ་ཙོ་དང་མཚོན་ལ་སོགས་པས་རྨ་བྱུང་པ་ དང་། རྒུན་འབྲུམ་ལྟ་བུ་རྙིངས་པ་དང་། ལ་ཕུག་ལྟ་བུ་རྩ་བ་ནས་ཕྱུང་བ་དང་། སྲན་མ་ལྟ་བུ་ 2-285 ཕྱེད་ཚལ་དུ་དཀྲུམ་པ་དང་། སྐྱེས་བུའི་རྩོལ་བས་སེར་ཀ་གས་པ་དང་། ཤིང་སོགས་བཅད་ པ་ལྟ་བུ་རུང་བའོ། །བླངས་པས་བདུགས་པས་ཀྱང་མེ་རུང་གི་གོ་ཆོད་ཅིང་ནས་ཕུང་ལྟ་བུའི་ ཕྱོགས་གཅིག་ཙམ་ལ་མེས་རེག་པས་མེ་རུང་གི་གོ་མི་ཆོད་ཅིང་། ཕྱོགས་གཉིས་སམ་གསུམ་ དུ་མེས་རེག་ན་ཕུང་པོ་དེ་རིལ་པོ་ལ་རུང་བ་བྱས་པར་འགྱུར་རོ། །མེ་མ་གཏོགས་པ་རུང་བ་ སྔ་མ་དེ་དག་བྱར་རུང་ཞིང་། རུང་ཁང་མ་ཡིན་པར་ཡང་རུང་བ་འཆགས་སོ། །བུ་རམ་སོགས་ ཞག་བདུན་པའི་སྨན་དང་། ག་བུར་སོགས་འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བའི་སྨན་དང་། དྲོ་འཇམ་ སོགས་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་རྣམས་ལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་ཕྱི་དྲོའི་དུས་སུ་ཆུ་གྲང་མོས་ གཏོར་ནས་ལོངས་སྤྱོད་དུ་མི་རུང་བ་དང་དུས་རུང་དང་། ཁོལ་བའི་གནས་སྐབས་དག་ལ་ནི། རུང་ཆུ་བྱ་བར་མི་བཞེད་དོ། ། གཉིས་པ་འཕྱ་བ་ཞེས་པ་ལ། འཕྱ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་གླེང་གཞི་ནི། མཛའ་བོ་དང་ས་ལས་ སྐྱེས་གཉི

【現代漢語翻譯】 如果破壞行為類似於用自己的草繩捆綁（自己），則不構成墮落的因緣。不是通過神通，而是通過自己或他人指使，公開地開始破壞，最終導致徹底破壞時，才構成墮落。一次破壞行為可以破壞許多穀物，或者像割草一樣，產生一個輕微的罪行，併產生與所破壞的本體數量相等的墮落。像撞擊樹木一樣，產生與撞擊次數相等的輕微罪行，砍斷時則構成一個本體的墮落。像從一棵樹上移植到另一棵樹上，或者從水中取出魚或魚巢時，則構成本體的墮落。還有像土地被翻動，如採摘pha ba dgo dgo（一種植物），蘑菇，shya bal（一種植物），以及對衣服、器皿和食物等產生執著的污垢，花朵開放，花瓣變灰，樹木等外皮，兩層薄薄的內皮稍微從樹心分離，以及摘取成熟的李子等果實，或者秘密地讓人破壞幼苗等，或者不嚼碎李子和桃子等的果核就吞下，或者說『砍伐樹木、莊稼和草等是好的』，這些都屬於輕微罪行。如果不是因為想要破壞的意圖，而是因為行走等原因導致草等被破壞，則不構成墮落。從不合適的轉變為合適的區分是：用火接觸，用指甲、鸚鵡和武器等造成傷口，像葡萄一樣腐爛，像蘿蔔一樣從根部拔起，像豆類一樣在半熟時碾碎，或者因為人的努力而使冰雹破裂，以及像砍伐樹木等，這些都是合適的。用火焰燻蒸也可以起到使之合適的作用，但如果像谷堆一樣只用火接觸一面，則不能使之合適，如果用火接觸兩面或三面，則整個谷堆都會變得合適。除了火以外，之前提到的那些使之合適的方法都可以使用，即使不是在合適的房間里也可以使之合適。對於紅糖等七日藥，以及樟腦等可以維持生命的藥物，以及溫暖的食物等可以在規定時間內食用的食物，如果沒有完成近圓戒，在下午用冷水潑灑后就不能食用了，這與時間不合適的情況相同。在沸騰的情況下，不認為是合適的飲用水。 第二，關於『嘲諷』。嘲諷的墮落之事的起因是：朋友和因土地而生的二者。

【English Translation】 If the act of destruction is like binding (oneself) with one's own grass rope, it does not constitute the cause of downfall. Not through magical powers, but through one's own or another's instigation, openly initiating destruction, ultimately leading to complete destruction, then it constitutes a downfall. A single act of destruction can destroy many grains, or like mowing grass, it generates a minor offense, and generates as many downfalls as the number of entities destroyed. Like striking trees, it generates as many minor offenses as the number of strikes, and cutting it down constitutes a downfall of one entity. Like transplanting from one tree to another, or taking fish or fish nests from the water, it constitutes a downfall of the entity. Also, like turning over the soil, such as picking pha ba dgo dgo (a plant), mushrooms, shya bal (a plant), and the dirt that clings to clothes, utensils, and food, etc., flowers blooming, petals turning gray, the outer bark of trees, etc., two thin inner barks slightly separated from the heartwood, and picking ripe plums and other fruits, or secretly having seedlings, etc., destroyed, or swallowing plums and peaches, etc., without chewing the pits, or saying 'It is good to cut down trees, crops, and grass, etc.,' these are all minor offenses. If it is not because of the intention to destroy, but because of walking, etc., causing grass, etc., to be destroyed, it does not constitute a downfall. The distinction between turning the unsuitable into the suitable is: touching with fire, causing wounds with nails, parrots, and weapons, etc., rotting like grapes, pulling out from the roots like radishes, crushing like beans when half-cooked, or hail breaking due to human effort, and like cutting down trees, etc., these are suitable. Fumigating with fire can also serve to make it suitable, but if only one side is touched with fire like a grain pile, it cannot make it suitable, if two or three sides are touched with fire, then the entire pile will become suitable. Other than fire, those methods mentioned earlier to make it suitable can be used, and it can be made suitable even if it is not in a suitable room. For brown sugar and other seven-day medicines, and camphor and other medicines that can sustain life, and warm foods and other foods that can be eaten within a specified time, if the Upavasatha vow has not been completed, it cannot be eaten after being sprinkled with cold water in the afternoon, which is the same as being unsuitable in time. In boiling situations, it is not considered suitable drinking water. Secondly, regarding 'mockery'. The basis for the downfall of mockery is: friends and those born from the earth.

ས་ཀྱིས་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོས་པའི་གང་ཟག་ལ་འཕྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་ སོ། །དེ་ཡང་རྟེན། དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་དམན་པའི་གྲངས་ སུ་བགྲངས་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཡུལ། ལུང་ལས། གནས་ཁང་ཟས་ལ་བསྐོ་བ་གཉིས། །ཐུག་ པ་བག་ཆོས་འདྲིམ་པ་གཉིས། །ཕྲན་ཚེགས་འདྲིམ་པར་བྱེད་པ་དང་། །སྣོད་སྤྱད་འདྲུབ་དང་ གོས་ཀྱི་གཉིས། །དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་སྦེད་དང་འགེད། །མངག་གཞུག་པ་དང་མཛེས་ཆོས་ ཏེ། །གང་ཟག་བཅུ་དང་གཉིས་པོ་དག །སྟོན་པས་ཡང་དག་བཤད་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་གྱི་ གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་པོ་བསྐོས་པའམ་མ་བསྐོས་ཀྱང་རུང་ལ། བསྐོས་པ་བག་ཡངས་སུ་བྱས་ པ་ལ་ཡང་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་འཕྱ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ཏེ། སྦྱོར་བ་བདག་ཉིད་དང་འབྲེལ་བའི་དོན་གྱིས། ཡུལ་དེས་ཐོས་པར་མིང་ནས་སྨོས་ཏེ་གསལ་ པོར་འཕྱ་བའམ། མིང་ནས་མ་སྨོས་པར་ཁ་ཅིག་དག་ལ་འདི་ལྟར་བྱེད་དོ་ཞེས་ཟུར་གྱིས་ 2-286 གཞོགས་འཕྱས་བྱེད་ཀྱང་རུང་། མཐར་ཐུག་དོན་གོ་བ་ན་ལྟུང་བའོ། །བསླབ་བྱ་ནི། གླེང་བ་ ཅུང་ཟད་ཙམ་ཡང་དང་ཡང་དུ་མི་ལེན་པ་ལ། དངོས་སུ་མི་གླེང་། རང་དང་ཞེ་འགྲས་པ་རང་ གི་ལས་སུ་དངོས་སུ་མི་བསྐོའོ། ། གསུམ་པ་བསྒོ་བ་དང་ཞེས་པ་ལ། བསྒོ་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པའི་གླེང་གཞི་ནི། འདུན་པས་ དགེ་འདུན་གྱི་ལྟུང་བ་གླེངས་པ་ལ། བསྒོ་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ ཡང་རྟེན་གཞན་གྱི་སྲོག་སྐྱབས་པ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་གིས་དགེ་ སློང་ཕ་རོལ་པོས་རང་ལ་ཆོས་མཐུན་གྱིས་བསྒོ་བ་དང་དྲིས་པ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་རྣ་ལ་གཟོན་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་ལན་ལོག་འདེབས་པའི་ཚིག་སྨྲ་བར་ བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་ཡུལ་གྱིས་དོན་གོ་བ་ན་ལྟུང་བའོ། །ལན་ཅང་མི་སྨྲ་བ་དང་མི་དྲན་ནོ་ ཟེར་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །བསད་བྱ་མཐོང་ངམ་ཞེས་འདྲི་བ་ལ། རེ་ཞིག་མེ་ལྡེ་ཞིག་ཅེས་སོགས་ དང་། [དོན་དམ་པར་{དེ་ཚོར་}བསད་བྱ་མ་མཐོང་ངོ་ཞེས་སྨྲས་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །བསླབ་ བྱ་ནི། ཆེ་གཞི་བྱ་དགོས་པའི་ས་རུ་མི་བསྡད་ཅིང་། དགོས་ནའང་གནོད་པར་མི་བྱེད་པར་དམ་ འཆར་འཇུག་གོ། བཞི་པ་ཁྲི་དང་ཞེས་པ་ལ། གནས་མལ་གྱི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་རབ་ ཏུ་མང་པོས་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་བླ་གབ་མེད་པར་བཞག་པས་ཕན་ཕུན་གསུམ་གྱིས་ ཉམས་པར་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་གྱི་ གནས་མལ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་ནས་བླ་གབ་མེད་པར་བཞག་པ་རང་གིས་མ་བསྡུས་པའམ་ གཞན་སྡུད་དུ་མ་བཅུག་པར་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་རང་དགར་འདུག་པའམ་ འགྲོ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་དེ་ལྟར་བཞག་ནས་དེ་ཉིད་དུ་འདུག་པའམ་འགྲོ་བར་ བརྩ

【現代漢語翻譯】 第三個根本墮罪是基於對僧團所指派之人的誹謗而制定的。其所依是：比丘因僧團以純粹羯磨所指派的職位低下，而誹謗其所管轄的事務。律中說：『住所、食物二指派，湯、餅、法衣二分發，瑣事分發者，器物縫補與衣二事，夏布藏匿與鋪設，差使往來與裝飾等，此十二人，世尊如實說。』如是，無論指派與否這十二種人，即使認為指派之人可以隨意對待，心識也未錯亂，以誹謗之意為動機，通過與自身相關的行為，讓對方聽到，或指名道姓地公開誹謗，或不指名道姓地諷刺某些人的行為。最終對方理解其意，則犯墮罪。應學之處是：對於任何細微的議論都不要再三提起，不要直接議論。不要直接指派與自己有矛盾的人擔任自己的職務。 第三個根本墮罪是關於訓誡。訓誡，即刺耳的言論，是基於僧眾談論僧團的墮落之處，而訓誡令人不悅而制定的。其所依是：不具備救護他人生命等因緣的比丘，對於其他比丘如法地訓誡和提問，心識沒有錯亂，以令人不悅為動機，開始說出反駁之語，最終對方理解其意，則犯墮罪。完全不回答或說不記得，則犯惡作罪。如果被問到『見到該殺之人了嗎？』，回答『暫時給我火鐮』等等，如果（實際上）說『沒有見到該殺之人』，則不犯墮罪。應學之處是：不要住在需要處理重大事務的地方，如果需要，也要承諾不造成損害。 第四個根本墮罪是關於床座。關於床座的墮罪之起因是：眾多比丘未經允許放置僧團的床座，導致三個方面（利益）受損。其所依是：比丘使用僧團的床座后，未經允許放置，自己不收拾或不讓別人收拾，心識沒有錯亂，以隨意居住或離開為動機，就這樣放置后，打算繼續住下去或離開。

【English Translation】 The third root downfall is established based on slandering someone appointed by the Sangha. The basis for this is: a Bhikshu slanders the affairs under the jurisdiction of a Bhikshu who is ranked lower due to being appointed by the Sangha through a pure Karma. The Vinaya states: 'Two appointments for residence and food, two distributions of soup and cakes, and robes, one who distributes trivial matters, two for mending utensils and robes, concealing and spreading the large summer cloth, sending messages back and forth, and decorations, these twelve people, the Thus-Gone One has truly spoken.' Thus, whether these twelve people are appointed or not, even if one thinks that the appointed person can be treated casually, without confusion in mind, with the intention of slandering, through actions related to oneself, letting the other person hear, either by openly slandering by name, or by indirectly mocking the actions of certain people without naming them. Ultimately, if the other person understands the meaning, one commits a downfall. What should be learned is: do not repeatedly bring up any trivial discussions, do not directly discuss. Do not directly appoint someone who is in conflict with oneself to one's own position. The third root downfall concerns admonishment. Admonishment, which is harsh speech, is established based on the Sangha discussing the downfalls of the Sangha, and the admonishment being unpleasant. The basis for this is: a Bhikshu who does not possess the causes such as saving the lives of others, when another Bhikshu admonishes and questions him in accordance with the Dharma, without confusion in mind, with the intention of being unpleasant, begins to speak words of rebuttal, and ultimately the other person understands the meaning, one commits a downfall. If one does not answer at all or says one does not remember, one commits a Dukata offense. If asked 'Did you see the person to be killed?', answering 'Give me a flint for a moment' etc., if (actually) saying 'I did not see the person to be killed', one does not commit a downfall. What should be learned is: do not live in a place where major affairs need to be handled, and if necessary, promise not to cause harm. The fourth root downfall concerns seats and beds. The cause for the downfall regarding seats and beds is: many Bhikshus placing the Sangha's seats and beds without permission, causing damage in three aspects (benefits). The basis for this is: a Bhikshu using the Sangha's seats and beds, placing them without permission, not cleaning them up oneself or not having others clean them up, without confusion in mind, with the intention of residing or leaving as one pleases, placing them in this way, intending to continue residing there or to leave.

མས་ཏེ་མཐར་ཐུག་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཕན་ཕུན་དུ་གྱུར་རམ་མ་གྱུར་ཀྱང་གནས་མལ་ནས་ 2-287 འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་འདས་པར་ཕྱིན་ན་ལྟུང་བའོ། །ངག་གི་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །ཕན་ཕུན་ནི་ གསུམ་སྟེ། རླུང་གིས་ཟློག་པ་དང་། ཆར་པས་རིམ་པ་གཞན་སླེབས་པ་དང་། སྲི ན་ལ་སོགས་ པས་ཀྱང་ངོ་། ། ལྔ་པ་གདིང་དང་ཞེས་པའི། གདིང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་གླེང་གཞི་ནི། ལྷོ་ལམ་ནས་འོངས་ པའི་དགེ་སློང་གིས་རྩྭ་ལ་སོགས་པའི་གདིང་བ། བཏིང་བ་མ་བསྡུས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་ སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་གནས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་སྲོག་ཆགས་ཕྲ་མོ་སྐྱེ་བའི་སར་རྩྭ་ དང་ལོ་མ་ལ་སོགས་པའི་གདིང་བ་བཏིང་བ་དེ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་དེ་དག་རང་ དགར་འདོར་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་རང་དེར་འདུག་པའམ། གཞན་དུ་འགྲོ་བའི་ཚེ། རང་ངམ་བསྐོས་པས་མ་བསྡུས་པར་མཐར་ཐུག་ཕན་ཕུན་དུ་གྱུར་པའམ། འདོམ་བཞི་བཅུ་ རྩ་དགུ་ལས་འདས་པར་ཕྱིན་ན་ལྟུང་བའོ། །བསླབ་བྱ་ནི། དགོན་པར་རྩྭ་དང་ལོ་མ་བཏིང་ བ་དོར་བའམ་སྟེང་འོག་བསྒྱུར་བར་བྱ། ཁྱིམ་གཞན་དུ་བཏིང་པའི་ཚེ་དོར་བར་བྱ། དེ་ཡང་ ཁྱིམ་བདག་ལ་མ་དྲིས་པར་མི་དོར། ལྕི་བ་དང་ཤིང་སོགས་སྲོག་ཆགས་སྐྱེ་བའི་སར་མི་བཞག འཆག་པར་བཏིང་བ་དང་གོས་སོགས་སྐམ་པའི་ཕྱིར་བཏིང་བ་དོར་བར་བྱ་ཞིང་མ་བྱས་ན་ ཉེས་བྱས་སོ། ། དྲུག་པ་སྐྲོད་པ་དང་ཞེས་པ་ལ། སྐྲོད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། འཆར་ཀས་དགེ་སློང་གཅིག་ གཙུག་ལག་ཁང་ནས་བསྐྲད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་གནས་ གཙུག་ལག་ཁང་ནས་ཡུལ་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་རང་ དགར་བསྐྲོད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་ཡུལ་དེ་ལ་གནོད་པ་བསལ་བའམ། དགེ་འདུན་ འཁྲུག་པ་ཞི་བའི་དོན་ལ་སོགས་པ་མ་ཡིན་པར་རང་ངམ་གཞན་དངོས་སུ་བསྐོས་པས་སྐྲོད་ པར་བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་གཙུག་ལག་ཁང་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ལས་ 2-288 འདས་ན་ལྟུང་བའོ། །གང་ཟག་གི་གཙུག་ལག་ཁང་དང་ཁྱིམ་པའི་གནས་ནས་སྐྲོད་པ་དང་། བཞད་གད་ཙམ་གྱིས་སྐྲོད་པ་དང་། ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་མ་འདས་ཙམ་དུ་སྐྲོད་པ་ལ་ཉེས་ བྱས་སོ། །མ་རྫོགས་པ་དང་། མཚན་དང་ལྟ་བ་མི་མཐུན་པ་དང་། མི་མ་ཡིན་པ་བསྐྲད་པ་ རྣམས་ལ་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོའོ། ། བདུན་པ་ཕྱིས་གནོན་ཞེས་པ་ལ་ཕྱིས་གནོན་ཞེས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། འཆར་ཀས་ལུས་ སྦོམ་ལ་རགས་པས་དགེ་སློང་གཞན་མནན་ཅིང་བཙིར་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་ རྟེན་དགེ་སློང་གིས་གནས་དགེ་འདུན་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་དགེ་སློང་སྔར་ཞུགས་པ་ལ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་མཐོ་འཚམ་པར་འདུན་པས། སྦྱོར་བ་ན་བ་དང་འཇིགས་ པའི་དབང་མ་གཏོགས་པར་ལུས་ངག་གང་ཡང་རུང་བས་ཕྱིས་གནོན་བྱེད་པར་བརྩམས་ཏེ། མ

【現代漢語翻譯】 如果因為最終的原因而變成或沒有變成損耗，從住所算起，超過四十九個『棟』（藏族長度單位，一棟約等於一臂展）就會犯墮罪。這是語言上的過失。損耗有三種：被風吹倒，被雨水沖刷，以及被霜凍等侵蝕。 第五，關於『鋪設』。鋪設的墮罪基礎是：從南方來的比丘，因為沒有收拾草等鋪設物而制定了戒律。具體情況是，作為依據的比丘在精舍里，在容易滋生小動物的地方鋪設了草和樹葉等，意識沒有錯亂，動機是隨意丟棄的想法，行為是停留在那裡或離開時，自己或派人沒有收拾，最終導致損耗，或者超過四十九個『棟』，就會犯墮罪。戒律是：在寺院裡，要丟棄或翻動鋪設的草和樹葉。在別人家裡鋪設時，要丟棄。但是，不詢問主人就不能丟棄。不要把沉重的東西和木頭等放在容易滋生動物的地方。爲了行走而鋪設的，以及爲了晾曬衣服等而鋪設的，都要丟棄，否則就會犯過失。 第六，關於『驅趕』。驅趕的緣起是：『恰嘎』（人名）將一位比丘從精舍驅趕出去，因此制定了戒律。具體情況是，作為依據的比丘，在精舍里，針對其他地方來的比丘，意識沒有錯亂，動機是隨意驅趕的想法，行為是爲了消除對該地方的損害，或者爲了平息僧團的爭端等以外的原因，自己或直接派人開始驅趕，最終因為這個原因，超過了包括精舍在內的周邊範圍，就會犯墮罪。從個人的精舍和在家人的住所驅趕，或者只是開玩笑地驅趕，或者驅趕的範圍沒有超過周邊，都會犯過失。驅趕未受具足戒者，以及與自己持不同戒律和見解者，以及非人，都會犯輕微的過失。 第七，關於『推擠』。推擠的緣起是：『恰嘎』因為身體肥胖粗壯，推擠和壓迫其他比丘，因此制定了戒律。具體情況是，作為依據的比丘，在僧團的精舍里，對於先進入的比丘，意識沒有錯亂，動機是想要高人一等，行為不是因為生病或恐懼的原因，而是用身體或語言開始推擠，

【English Translation】 If, due to the ultimate cause, it becomes or does not become dilapidated, going beyond forty-nine 'doms' (Tibetan unit of length, approximately one arm span) from the dwelling constitutes an offense. This is a verbal transgression. Dilapidation occurs in three ways: being overturned by wind, being washed away by rain, and being eroded by frost, etc. Fifth, regarding 'spreading'. The basis for the offense of spreading is: a monk coming from the south, due to not collecting the spread of grass, etc., the precept was established. Specifically, the monk as the basis, in the monastery, in a place where small creatures easily breed, spread grass and leaves, etc., without mistaken awareness, with the intention of discarding them at will, the action being staying there or leaving, without collecting them himself or having someone else collect them, ultimately leading to dilapidation, or going beyond forty-nine 'doms', constitutes an offense. The precept is: in the monastery, the spread grass and leaves should be discarded or turned over. When spreading in another's house, it should be discarded. However, it should not be discarded without asking the owner. Heavy objects and wood, etc., should not be left in places where creatures breed. Spreading for walking and spreading for drying clothes, etc., should be discarded, otherwise, it constitutes a transgression. Sixth, regarding 'expelling'. The origin of expelling is: 'Charka' expelled a monk from the monastery, hence the precept was established. Specifically, the monk as the basis, in the monastery, targeting a monk from another place, without mistaken awareness, with the intention of expelling at will, the action being to eliminate harm to that place, or for reasons other than pacifying disputes in the Sangha, starting to expel himself or directly having someone else expel, ultimately because of this reason, going beyond the surrounding area including the monastery, constitutes an offense. Expelling from an individual's monastery and a householder's residence, or expelling merely as a joke, or expelling to an extent that does not exceed the surrounding area, constitutes a transgression. Expelling those who are not fully ordained, and those who hold different precepts and views, and non-humans, constitutes a minor transgression. Seventh, regarding 'pushing'. The origin of pushing is: 'Charka', because of his fat and stout body, pushed and pressed other monks, hence the precept was established. Specifically, the monk as the basis, in the Sangha's monastery, towards a monk who entered earlier, without mistaken awareness, with the intention of being superior, the action being not due to illness or fear, but starting to push with either body or speech,

ཐར་ཐུག་གནོད་པས་ཟིལ་གྱིས་མནན་པ་ན་ལྟུང་བའོ། ། བརྒྱད་པ་འབྱུང་དང་ཞེས་པ། རྩ་བ་འབྱུང་པའི་གླེང་གཞི་ནི། འཆར་ཀས་དགེ་འདུན་གྱི་ གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྟེང་ནས། ཁྲི་རྐང་རྣོན་པོས་མནན་ཏེ་ཐོག་རྡོལ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་ སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་གནས་དགེ་འདུན་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྟེང་གི་ཐོག་རྡོལ་ བའི་ཉེན་དང་བཅས་པ་ལ་ཁྲིའམ་ཁྲིའུའི་རྩ་བ་རྣོན་པོ་ཕུར་བུ་ལྟ་བུ་བཀན་པའམ་རྐང་རྟེན་ མ་བཅུག་པར་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་རང་དགར་འདུག་འདོད་པའི་བསམ་པས་ སྦྱོར་བ་དེ་ལ་འདུག་པ་སོགས་བྱེད་པར་བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་འདུག་པའམ་ཉལ་བའི་བྱ་བ་ རྫོགས་པ་ན་ལྟུང་བའོ། ། དགུ་པ་འདེབས་པ་དང་ཞེས་པ་ལ། འདེབས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། འདུན་པས་གཞན་ དོན་དུ་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་ རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ཆུ་དང་རྩྭ་དང་ཤིང་ལ་སོགས་པ་ལ་སྲོག་ཆགས་མིག་ལམ་དུ་སྣང་བཞིན་ 2-289 དུ་འདུ་ཤེས་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལ་བཅས་པར་ཤེས་བཞིན་དུ་ཀུན་སློང་རང་དོན་མ་ ཡིན་པར་ལོངས་སྤྱོད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ལོངས་སྤྱོད་པར་ བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་སྲོག་ཆགས་ཇི་སྙེད་ཤི་བ་དེ་སྙེད་ཀྱི་ལྟུང་བའོ། ། བཅུ་པ་རིམ་པ་གཉིས་སུ་རྩིག་པའོ་ཞེས་པ་ལ། རིམ་པ་ལྷག་པར་རྩིག་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས། བྲམ་ཟེ་འཇུངས་པ་གཅིག་ལ་ཡོ་བྱད་བླངས། རྒྱལ་པོ་ལ་ས་གཞི་བླངས་ཏེ། རྩོམ་ པ་མྱུར་པོས་གཙུག་ལག་ཁང་བརྩིགས་པ་དེ་ཞིག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་ དགེ་སློང་གི་སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་གཙུག་ལག་ཁང་རྩིག་པའི་ཉི་མ་དེ་ཉིད་དམ། ཉི་མ་གཞན་ལ་ཡང་འཇིམ་པ་མེད་པར་ཕ་གུ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིགས། ཆུ་ ཁུང་མ་བཏོད། བརྐོས་ཏེ་རྨང་མ་བཙུགས། སྒོ་ཆ་གོང་མ་མ་བཅུག་པ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ ཞིང་། ཀུན་སློང་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་རྩིག་འདོད་པའི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་སྦྱིན་ བདག་རིངས་པའི་རྐྱེན་མེད་པར་རང་ངམ་བསྐོས་པས་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པ། རྩིག་ པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་རིམ་པ་ལྷག་ཅིང་། མྱུར་དུ་འཇིག་པའི་ཉེན་དང་བཅས་པས་ན་ ལྟུང་བའོ། ། ༈ བཅུ་ཚན་གསུམ་པ། བཅུ་ཚན་གསུམ་པ་ནི། སྡོམ་ལ། མ་བསྐོས་ཉི་མ་ནུབ་པ་དང་། །ཟས་དང་ཆོས་གོས་ གཉིས་དག་དང་། །དོན་མཐུན་གྲུ་དང་དབེན་པ་གཉིས། །དགེ་སློང་མ་ཡིས་སྦྱོར་བཅུག་པའོ། །དེ་ལ་དང་པོ། མ་བསྐོས་ཞེས་པ་ལ། མ་བསྐོས་པར་སྟོན་པའི་ལྟུང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་ སྡེས། དགེ་འདུན་གྱིས་མ་བསྐོས་པར་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་བསྟན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་ སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་མི་ཆོས་བླ་མའི་མཐུ་དང་མི་ལྡན་ཞིང་། དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་གསོལ་བ་ མ་བཏབ་པའ

【現代漢語翻譯】 如果最終被損害所壓倒，就會墮落。 第八，『出現』等：根本戒『出現』的緣起是，Charka（人名）從僧團的寺廟上方，用尖銳的床腳壓迫，導致屋頂破裂而制定。 也就是說，所依比丘，對於處所僧團的寺廟上方屋頂破裂的危險，以及制定了用床或小床的尖銳根部像木樁一樣支撐，或者不放腳凳，在沒有錯誤認知，以及隨心所欲想要坐的意圖下，開始進行坐等行為，最終完成坐或臥的行為時，就會墮落。 第九，『灌溉』等：灌溉的緣起是，敦巴（人名）爲了他人，享用包含生物的水而制定。 也就是說，所依比丘，對於水、草、樹等，在眼睛能看到生物的情況下，認知到包含生物，並且明知故犯，在不是爲了自己，而是想要享用的意圖下，自己或派人開始享用，最終因為這個原因，有多少生物死亡，就有多少墮落。 第十，『建造兩層』等：建造多餘層數的緣起是，六群比丘，向一個吝嗇的婆羅門索取用具，向國王索取土地，然後迅速建造寺廟，因為寺廟倒塌而制定。 也就是說，所依比丘，在建造能容納四種行為的寺廟的那一天，或者在其他日子裡，在沒有泥的情況下，建造超過三層的磚墻。沒有挖水孔，沒有挖掘地基，沒有安裝上部門，在沒有錯誤認知的情況下，以及想要建造超過三層的意圖下，在沒有施主阻礙的情況下，自己或派人開始建造超過三層，最終層數過多，並且有迅速倒塌的危險，因此會墮落。 第三組十事 第三組十事是：總結為：『未經請求日落時，食物和兩件法衣，意合之舟和兩處僻靜，比丘尼使之結合。』 首先，『未經請求』等：未經請求而宣講的墮落緣起是，六群比丘，未經僧團請求，向比丘尼說法而制定。 也就是說，所依之人不具備殊勝的法力，也沒有請求比丘尼說法。

【English Translation】 If ultimately overwhelmed by harm, one falls. Eighth, 'arising' etc.: The basis of the root precept 'arising' is that Charka (name of a person) pressed down from above the Sangha's temple with sharp bed legs, causing the roof to crack, and it was enacted. That is to say, the dependent bhikshu, regarding the danger of the roof cracking above the Sangha's temple, and having enacted supporting with the sharp root of a bed or small bed like a stake, or not placing a footstool, without mistaken cognition, and with the intention of wanting to sit as one pleases, begins to perform actions such as sitting, and ultimately when completing the act of sitting or lying down, one falls. Ninth, 'irrigation' etc.: The basis of irrigation is that Dunpa (name of a person), for the sake of others, enjoyed water containing living beings, and it was enacted. That is to say, the dependent bhikshu, regarding water, grass, trees, etc., while living beings are visible to the eye, recognizing that it contains living beings, and knowingly, not for oneself, but with the intention of wanting to enjoy, begins to enjoy oneself or sends someone to enjoy, and ultimately because of this reason, as many living beings die, that many falls occur. Tenth, 'building two levels' etc.: The basis of building extra levels is that the Six Groups of bhikshus, took utensils from a stingy Brahmin, took land from the king, and then quickly built a temple, and it was enacted because the temple collapsed. That is to say, the dependent bhikshu, on the day of building a temple that can accommodate four behaviors, or on other days, without mud, builds brick walls more than three levels high. Without digging water holes, without digging foundations, without installing upper departments, without mistaken cognition, and with the intention of wanting to build more than three levels, without the hindrance of the patron, oneself or sends someone to begin building more than three levels, and ultimately the number of levels is excessive, and there is a danger of rapid collapse, therefore one falls. Third set of ten matters The third set of ten matters is: summarized as: 'Without request, when the sun sets, food and two robes, harmonious boat and two secluded places, a bhikshuni causes to combine.' First, 'without request' etc.: The cause of the fall of preaching without request is that the Six Groups of bhikshus, without being requested by the Sangha, preached the Dharma to a bhikshuni, and it was enacted. That is to say, the dependent person does not possess the power of a superior Dharma, nor has requested the bhikshuni to preach.

མ། མ་བསྐོས་པའམ། བསྐོས་ཀྱང་མཚན་ཉིད་དང་མི་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་གིས་ འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་ 2-290 བསྟན་པ་དམ་པའི་ཆོས་སྟོན་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་དོན་གོ་བ་ན་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ཉི་མ་ནུབ་པ་དང་ཞེས་པ་ལ། ཉི་མ་ནུབ་ཀྱི་བར་དུ་ཆོས་བསྟན་པའི་གླེང་གཞི་ ནི། དགེ་སློང་དགའ་བྱེད། དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་བསྐོས་པ་དེས་ཉི་མ་ནུབ་ནས་ཀྱང་ཆོས་ བསྟན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས། ཡུལ་དགེ་སློང་མའི་སྟོན་ པར་བསྐོས་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་ལ་ཉི་མ་ནུབ་ཀྱི་བར་དུ་ཆོས་སྟོན་ན། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ ཀུན་སློང་ཉི་མ་ནུབ་ནས་ཀྱང་ཆོས་བསྟན་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་ཡང་དེ་ལྟར་བྱེད་ན་ མཐར་ཐུག་དོན་གོ་བ་ན་དངོས་གཞིའོ། ། གསུམ་པ་ཟས་དང་ཞེས་པ་ལ། ཟས་ཅུང་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་ཆོས་སྟོན་པའི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་ དགས་འཕགས་པ་དགའ་བྱེད་ལ་ཟས་ཅུང་ཟད་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་ཆོས་སྟོན་ཏོ་ཞེས་སྐུར་བ་བཏབ་ པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་ཟས་གོས་ཀྱི་ ཕྱིར་ཆོས་སྟོན་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ཏེ་ཀུན་སློང་སྐུར་བ་གདབ་འདོད་ཀྱི་བསམ་ པས། སྦྱོར་བ་ཟས་ཅུང་ཟད་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་ཆོས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་མིང་ནས་སྨོས་ཏེ་སྐུར་བ་ འདེབས་པར་བརྩམས་ནས་མཐར་ཐུག་དོན་གོ་བ་ན་ལྟུང་བའོ། ། ཆོས་གོས་གཉིས་དག་དང་ཞེས་པ་ལ། བཞི་པ་གོས་བྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། འཆར་ ཀས་དགེ་སློང་མ་སྦེད་མའི་སྣམ་སྦྱར་གྱི་བཟོ་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་ དགེ་སློང་གིས་ཡུལ་དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མིན་པའི་གོས་ཀྱི་བཟོ་བྱེད་པ་ན། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ ཞིང་། ཀུན་སློང་རང་དགར་བཟོ་བྱེད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་དེ་ལྟ་བུའི་བཟོ་བྱེད་པར་ བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་བཟོ་རྫོགས་པ་ན་ལྟུང་བའོ། ། ལྔ་པ་གོས་བྱིན་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དེ་ཡང་ཚོང་དཔོན་ལས་རབ་ཏུ་བྱུང་པའི་དགེ་སློང་ གིས། རང་གི་སྔར་གྱི་ཁྱིམ་བདག་མ་རབ་ཏུ་བྱུང་པ་ལ་ཆོས་གོས་བྱིན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་ 2-291 སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་ལ་གོས་འབུལ་བའམ་ཕོངས་པ་ལ་ སྦྱིན་པ་སོགས་མ་གཏོགས་པར་ཡུལ་དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མིན་པ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ ཀུན་སློང་མཛའ་ངོ་དང་། བཤེས་ངོ་ཙམ་གྱིས་སྟེར་འདོད་པའི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་དེ་ལྟར་ སྟེར་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་ཡུལ་གྱིས་གོས་ཐོབ་པ་ན་ལྟུང་བའོ། ། དོན་མཐུན་གྲུ་དང་ཞེས་པ་ལ། དྲུག་པ་དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་མགྲོན་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ དང་། བདུན་པ་དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་གྲུར་འཇུག་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་དགེ་སློང་ མ་བཅུ་གཉི

【現代漢語翻譯】 瑪（Ma，種子字，梵文：अ，羅馬轉寫：a，無義）。如果一位未被指派，或者即使被指派但沒有資格的比丘， 在沒有混淆認知的情況下，以想向比丘尼說法的心態，開始講述 神聖的佛法，最終對方理解了意義，這就是根本罪。 第二，關於『太陽落山』等，說法至太陽落山的情況是： 一位被指派為比丘尼導師的比丘，名叫嘎覺（dga' byed，喜樂），因為他即使在太陽落山後仍然說法，所以制定了這條戒律。 也就是說，作為依據的比丘，即使被指派為比丘尼的導師，如果對比丘尼說法至太陽落山， 在沒有混淆認知的情況下，以想在太陽落山後仍然說法的心態，並採取相應的行動， 最終對方理解了意義，這就是根本罪。 第三，關於『食物』等，因為少量食物而說法的情況是： 涅達（nyer dags）指責聖者嘎覺（dga' byed，喜樂）爲了少量食物而說法，因此制定了這條戒律。 也就是說，作為依據的比丘，如果對比丘認為對方不是爲了食物衣服而說法，但改變認知，以想指責的心態， 開始指責說：『爲了少量食物而說法！』，最終對方理解了指責，就犯了墮罪。 關於『兩件法衣』等，第四，製作衣服的情況是： 恰嘎（'char kas）為比丘尼貝瑪（sbed ma）製作僧裙，因此制定了這條戒律。 也就是說，作為依據的比丘，如果為非親屬的比丘尼製作衣服， 在沒有混淆認知的情況下，以想隨意製作的心態，開始製作這樣的衣服， 最終完成製作，就犯了墮罪。 第五，給予衣服的情況是： 一位從商人出家的比丘， 將法衣給予了他以前出家的妻子，因此制定了這條戒律。 也就是說，作為依據的比丘，除了向比丘尼僧團供養衣服或佈施給貧困者等情況外，如果對非親屬的比丘尼， 在沒有混淆認知的情況下，僅僅以友誼或熟人的情面，想給予衣服的心態， 開始給予這樣的衣服，最終對方獲得了衣服，就犯了墮罪。 關於『同船』等，第六，與比丘尼一同前往旅途， 第七，與比丘尼一同乘船的情況是：六群比丘與十二位比丘尼

【English Translation】 Ma (Ma, seed syllable, Sanskrit: अ, Roman transliteration: a, meaninglessness). If a monk who has not been appointed, or even if appointed but not qualified, without confusing the perception, with the intention of teaching the Dharma to a Bhikshuni, begins to teach the sacred Dharma, and ultimately the other person understands the meaning, this is the root offense. Second, regarding 'sunset' etc., the case of teaching Dharma until sunset is: A monk named Gagye (dga' byed, Joyful) who was appointed as a teacher for Bhikshunis, because he continued to teach even after sunset, this rule was established. That is, the monk as the basis, even if appointed as a teacher for Bhikshunis, if he teaches Dharma to a Bhikshuni until sunset, without confusing the perception, with the intention of continuing to teach even after sunset, and takes corresponding actions, ultimately the other person understands the meaning, this is the root offense. Third, regarding 'food' etc., the case of teaching Dharma for a small amount of food is: Nyer Dag (nyer dags) accused the venerable Gagye (dga' byed, Joyful) of teaching Dharma for a small amount of food, therefore this rule was established. That is, the monk as the basis, if he perceives that the other monk is not teaching Dharma for food and clothing, but changes the perception, with the intention of accusing, begins to accuse, saying: 'Teaching Dharma for a small amount of food!', and ultimately the other person understands the accusation, he commits a Patita offense. Regarding 'two robes' etc., fourth, the case of making robes is: Chaga ('char kas) made a Sanghati (monk's robe) for the Bhikshuni Bema (sbed ma), therefore this rule was established. That is, the monk as the basis, if he makes clothes for a Bhikshuni who is not a relative, without confusing the perception, with the intention of making them arbitrarily, begins to make such clothes, ultimately completing the making, he commits a Patita offense. Fifth, the case of giving robes is: A monk who ordained from a merchant's family, gave a Dharma robe to his former wife who had ordained, therefore this rule was established. That is, the monk as the basis, except for offering robes to the Bhikshuni Sangha or giving to the poor, if to a Bhikshuni who is not a relative, without confusing the perception, merely with the intention of giving out of friendship or acquaintance, begins to give such clothes, and ultimately the other person obtains the clothes, he commits a Patita offense. Regarding 'same boat' etc., sixth, traveling with a Bhikshuni on a journey, seventh, the case of boarding a boat with a Bhikshuni: the group of six monks with twelve Bhikshunis

ས་སྡེ་དང་ལྷན་ཅིག་མགྲོན་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བསླབ་པ་བཅས་ཤིང་། ཡང་དྲུག་སྡེས་བཅུ་གཉིས་སྡེ་དང་ལྷན་ཅིག་ཆུ་ལ་གྲུར་ཞུགས་ཏེ། རྒྱུན་དང་རྒྱུན་ལས་ཟློག་ པར་འགྲོ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ན་བ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་ མེད་པར་དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མིན་པ་དང་། སའི་ལམ་ལ་རྒྱང་གྲགས་ལས་འདས་པར་འགྲོ་བ་ དང་། ཆུ་ལ་བརྟེན་པའི་ལམ་ལ་ཐད་ཀར་ཕ་རོལ་དུ་འགྲོ་བ་དང་། གྲུར་ཞུགས་པ་ན་ཡོ་བ་ དང་གཏིབས་ཆད་པ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་མེད་པར་ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པར་རྒྱུན་ནམ་རྒྱུན་ ལས་ཟློག་པར་རྒྱང་གྲགས་ལས་འདས་པར་འགྲོ་བ་གཉིས་ཀ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་ལྷན་ཅིག་འགྲོ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་རྒྱང་གྲགས་ལས་འདས་པར་འགྲོ་བ་ བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་རྒྱང་གྲགས་རེ་རེ་འདས་པ་ན་ལྟུང་བ་རེ་རེ། རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་ཕྱེད་ན་ ཉེས་བྱས་རེ་རེའོ། ། དབེན་པ་གཉིས་ཞེས་པ་ལ། བརྒྱད་པ་དབེན་པར་འདུག་པ་དང་། དགུ་པ་དབེན་པར་ འགྲེང་པ་གཉིས་ཀྱི་གླེང་གཞིར་ནི། འཆར་ཀས་སྦེད་མ་ཁྱིམ་པ་མོར་ཡོད་པའི་ཚེ། གནས་ དབེན་པ་སྐྱབས་དང་བཅས་པར་འདུག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དང་པོ་བཅས་ཤིང་། གཉིས་པ་ འགྲེང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། སྦེད་མ་རབ་ཏུ་བྱུང་ནས། དགེ་བསྐོས་བྱེད་ན་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ 2-292 བསོད་སྙོམས་ལ་སོང་པའི་རྗེས་སུ། ཕྱགས་དར་བྱེད་པར་འཆར་ཀ་བྱུང་པ་དང་ཕྱག་བཙལ་ ཕྱགས་མ་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བཞག་ནས་གཉིས་ཀ་འགྲེང་སྟེ་ཆོས་བསྟན། སྔོན་གྱི་གཏམ་གླེང་ བ་དགེ་སློང་མ་ནད་པ་གཅིག་གིས་ཐོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་དབེན་པར་ འདུག་པ་ནི། རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ཡུལ་བུད་མེད་ཉེ་དུ་མིན་པ་དང་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་པར་ འདོམ་གང་གི་བར་དུ་འདུག་པ་དང་། ཕྱི་མ་འགྲེང་བའི་ལྟུང་བ་ནི། དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མིན་ པ་དང་། ལྷན་ཅིག་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་པར། བར་འདོམ་གང་ཙམ་དུ་གཉིས་ཀ་འགྲེང་བ་ སྟེ། ལྟུང་བ་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་རང་དགར་བུད་མེད་ལྷན་ ཅིག་འདུག་པ་དང་། འགྲེང་བར་འདོད་པའི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པར་དེ་ ལྟར་བྱེད་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་སྔ་མ་ལ་ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀ་འདུག་པ་དང་། ཕྱི་མ་ལ་ གཉིས་ཀ་འགྲེང་བའི་སྤྱོད་ལམ་རྫོགས་པ་ན་ལྟུང་བའོ། ། བཅུ་པ་དགེ་སློང་མ་ཡིས་སྦྱོར་བཅུག་པའོ་ཞེས་པ་ལ། སྦྱོར་བཅུག་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་བཅུ་གཉིས་སྡེ་ལ་སྦྱིན་བདག་རང་ལ་ཟས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ཟོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མིན་པར་སྦྱིན་བདག་ཁྱིམ་པ་ལ་ རང་ཐོས་བསམ་སྒྲུབ་པ་སོགས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་དང་མི་ལྡན་པ་ལ་ལྡན་ནོ་ཞེས་རྫུན་གྱི་སྒོ་ནས་ དུས་རུང་གི་ཟས་སྦྱོར་

【現代漢語翻譯】 因此，六群比丘因與十二群比丘一同在旅途中同行而制定戒律。 此外，六群比丘因與十二群比丘一同乘船過河，爲了阻止（比丘）與（比丘所為之事）相違背的行為而制定戒律。也就是說，如果比丘在沒有生病等原因的情況下，與非親屬的比丘尼，在陸地上超過一由旬的距離同行，或者在水路上直接到達對岸，或者在乘船時沒有傾覆或沉沒等意外，在沒有其他持戒同伴的情況下，爲了阻止（比丘）與（比丘所為之事）相違背的行為，在超過一由旬的距離同行，並且對比丘尼沒有錯誤的認知，以想要一同前往的意願為動機，開始實施超過一由旬的行動，最終每超過一由旬的距離，就犯一次墮罪；每超過半由旬的距離，就犯一次惡作罪。 關於『兩種獨處』，第八種是獨坐，第九種是獨站。關於獨坐的緣起是：當迦留陀夷（Kāludāyin，黑光）與舍衛城的施主之妻私通時，因獨處於有遮蔽的僻靜處而制定了第一條戒律。關於獨站的緣起是：舍衛城的施主之妻出家后，擔任僧職。比丘尼們去乞食后，迦留陀夷本應打掃衛生，但他卻放下掃帚和禮拜墊，兩人一同站立說法，談論過去的事情，被一位生病的比丘尼聽到后而制定了戒律。也就是說，關於獨坐的墮罪是：比丘與非親屬的婦女在有遮蔽的僻靜處，相距一箭道之內同坐；關於獨站的墮罪是：與非親屬的比丘尼，一同在有遮蔽的僻靜處，相距一箭道左右同站。對於這兩種墮罪，比丘都沒有錯誤的認知，以想要與婦女一同獨處和站立的意願為動機，在沒有其他持戒同伴的情況下開始實施，最終前者是比丘與婦女同坐，後者是比丘與比丘尼同站的行為完成時，即犯墮罪。 關於第十條『比丘尼安排食物』，其緣起是：六群比丘讓十二群比丘接受施主親自準備的食物，並食用，因此制定了戒律。也就是說，比丘向非親屬的比丘尼，以虛假的言辭向施主（居士）宣揚自己不具備的聞、思、修等功德，並安排在合適的時機供養食物。

【English Translation】 Therefore, the Six Groups of monks established precepts based on traveling together with the Twelve Groups on a journey. Furthermore, the Six Groups, together with the Twelve Groups, boarded a boat to cross a river, establishing precepts to prevent actions contrary to the conduct of monks. That is, if a monk, without reasons such as illness, travels with a non-relative nun, exceeding one yojana (unit of distance) on land, or directly crosses to the other side on a water route, or if there are no accidents such as capsizing or sinking while boarding a boat, and without the company of other precept-holding companions, travels more than one yojana to prevent actions contrary to the conduct of monks, and without mistaken perception of the nun, with the intention of traveling together, initiates actions exceeding one yojana, ultimately incurring a downfall (pārājika) for each yojana exceeded; incurring a minor offense (duṣkṛta) for each half yojana exceeded. Regarding the 'Two Seclusions,' the eighth is sitting in seclusion, and the ninth is standing in seclusion. The origin of the discussion on sitting in seclusion is: when Kālodāyin was having an affair with the wife of a householder in Śrāvastī, the first precept was established due to sitting in a secluded place with shelter. The origin of the discussion on standing in seclusion is: after the wife of the householder in Śrāvastī became a nun and was assigned to duties, after the nuns had gone for alms, Kālodāyin was supposed to sweep, but he put down the broom and prayer mat, and the two of them stood together teaching the Dharma, discussing past events, which was heard by a sick nun, and the precept was established. That is, the downfall for sitting in seclusion is: a monk and a non-relative woman sitting together within one arrow-shot distance in a secluded place with shelter; the downfall for standing in seclusion is: a monk and a non-relative nun standing together in a secluded place with shelter, at a distance of about one arrow-shot. For both of these downfalls, the monk has no mistaken perception, with the intention of wanting to be alone with the woman and to stand, initiates actions without other precept-holding companions, and ultimately the former is when the monk and the woman are sitting together, and the latter is when the monk and the nun are standing together, the completion of the action constitutes a downfall. Regarding the tenth, 'Nun arranges food,' the origin is: the Six Groups of monks had the Twelve Groups accept food prepared by the householder himself and consumed it, therefore the precept was established. That is, a monk, to a non-relative nun, falsely praises to a householder (layperson) that he possesses qualities of hearing, thinking, and meditating that he does not possess, and arranges for food to be offered at an appropriate time.

དུ་བཅུག་པ་དེ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་བའམ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བས་ཀུན་སློང་ དགེ་སློང་མས་ཡང་དག་པ་མིན་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་སྒོ་ནས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ཟ་འདོད་པའི་ བསམ་པས། སྦྱོར་བ་ཟ་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་མགུལ་དུ་མིད་པ་ན་ལྟུང་བའོ། ། ༈ བཅུ་ཚན་བཞི་པ། བཅུ་ཚན་བཞི་པ་ནི། སྡོམ་ལ། ཡང་ཡང་དང་ནི་འདུག་གནས་གཅིག །ཕྱེ་དང་བཅའ་དང་ སྟོབས་པ་དང་། །འདུས་དང་དུས་མིན་སོག་འཇོག་དང་། །ཁ་ནས་མིད་དང་བསོད་པ་ཉིད། །ཅེས་པ་བཅུ་ལས། དང་པོ་ཡང་ཡང་ཟ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་ཉི་མ་གཅིག་ལ་ཟས་ 2-293 ཡང་ཡང་བླངས་ཏེ། ཟོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་ན་བ་དང་། དགེ་འདུན་ དང་མཆོད་རྟེན་གྱི་དོན་དུ་ཕྱགས་དར་རེ་ལྡེ་ཙམ་གྱི་ལས་བྱས་པ་དང་། དཔག་ཚད་ཕྱེད་དུ་ ཕྱིན་པ་མིན་ཞིང་སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་བས་དུས་ཉི་མ་གཅིག་ལ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་གཉིས་ཀྱི་ ཕྱི་མ་ལ། ཁྲུ་གང་དུ་ལོངས་པའི་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་མེད་པར། བཟའ་བ་ལྔ་དང་བཅའ་བ་ལྔའི་ ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་དུས་རུང་གི་ཟས་ཚད་དུ་ལོངས་པ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་ ཟས་གཉིས་པ་ཟ་འདོད་པའི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་མུ་གེའི་དུས་མིན་པར་ཟ་བར་བརྩམས་ཏེ་ མཐར་ཐུག་མགུལ་དུ་མིད་པ་ན་ལྟུང་བའོ། །བསླབ་བྱ་ནི། མགྲོན་དུ་བོས་པ་ལ་ལྔ་ཚོམས་སུ་ མི་འཇུག་པ་དང་རང་གི་འཁོར་ལ་བརྟགས་ཏེ་སྤྱོད་ལམ་མི་མཛེས་ན་འཆོས་པ་དང་གློ་བུར་དུ་ འོངས་པ་ལ་གནས་བརྟན་གྱིས་དེ་ལྟར་བྱའོ། །དགོས་མེད་དུ་གྱ་ཚོམ་དུ་རང་གི་ཟས་བཅད་ པར་མི་བྱའོ། ། གཉིས་པ་འདུག་གནས་གཅིག་ཅེས་པ་ལ། འདུག་གནས་སུ་ཟ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་ སྡེས་མུ་སྟེགས་བྱེད་ཀྱི་འདུག་གནས་སུ་འདུག་ནས་ཟས་གཉིས་པ་ཕན་ཆད་ཟོས་པ་ལ་བརྟེན་ ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་། རྟེན་དགེ་སློང་མི་ན་བས་གནས་མུ་སྟེགས་ཅན་ཤ་སྟག་གི་འདུག་ གནས་སུ་མུ་སྟེགས་བྱེད་ཀྱི་སྦྱིན་བདག་ཉེ་དུ་མིན་པས་ཅི་བདེར་མ་བསྟབས་བཞིན་དུ་འདུ་ ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་འདུག་གནས་སུ་ཞག་ལོན་པའི་ཟས་ཟ་འདོད་པའི་བསམ་པས་ སྦྱོར་བ་ཟས་གཉིས་པ་ཟ་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་མགུལ་དུ་མིད་པ་ན་ལྟུང་བའོ། ། གསུམ་པ་ཕྱེ་དང་ཞེས་པ་ལ། ལྷུང་བཟེད་དོ་གསུམ་ཙམ་ལས་ལྷག་པར་ལེན་པའི་གླེང་ གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་སྦྱིན་བདག་གཅིག་ལ་བསོད་སྙོམས་ལྷུང་བཟེད་དོ་གསུམ་ལས་ལྷག་པ་ རེ་བླངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་སྦྱིན་བདག་ཁྱིམ་པ་རང་ ལ་ཟས་སྟོབ་ཅིང་ཅི་བདེར་སྟོབས་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་དུས་རུང་གི་ཟས་ལས་སུ་བྱས་པ། ལྷུང་ 2-294 བཟེད་ཆེ་ཚད་གང་དང་ཆུང་ཚད་གང་ངམ་འབྲིང་ཚད་དོའམ། ཆུང་ཚད་གསུམ་སྟེ་བྲེ་ཕྱེད་དང་ ལྔ་བླང་དུ་རུང་ལ། དེ་ལས་ལྷག་པ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་རང་དགར་བླངས་ཏེ་ གཞན་དུ་ཟ་འདོད་པའ

【現代漢語翻譯】 如果比丘尼在沒有迷惑或懷疑的情況下，以不正當的品質勸誘他人，並以想吃的意念開始吃，最終吞嚥到喉嚨里，就會犯墮罪。 第四組 第四組包括以下十條：'再三、同住處，粉和食物，強力與聚集，非時食和儲藏，口中吞嚥和乞討。' 第一條是關於再三吃的起因：六群比丘因為一天內多次取食而制定了戒律。這是因為依賴施主，爲了僧團和佛塔的事務而做一些掃地之類的工作，或者沒有走到一半的路程，也沒有鋪設堅硬的座位，在一天之內被邀請兩次的后一次，沒有得到價值一庫魯沙（khru gang du longs pa）的布匹，對於屬於五種食物和五種佐料的適時食物，在沒有迷惑並且意念想要吃第二份食物的情況下，在非饑荒時期開始吃，最終吞嚥到喉嚨里，就會犯墮罪。應該學習的是：不要讓被邀請的人進入五眾（lnga tshoms），要根據自己的眷屬來調整行為，如果行為不端莊就要改正，對於突然到來的人，常住者應該這樣做。不要無緣無故地隨意限制自己的食物。 第二條是關於同住處：在同一個住處吃的起因是：六群比丘住在外道的住處，吃了第二份食物等，因此制定了戒律。這是因為，沒有生病的比丘尼住在完全是外道徒的住處，沒有像對待外道施主親屬那樣隨意，在沒有迷惑並且意念想要吃隔夜食物的情況下，開始吃第二份食物，最終吞嚥到喉嚨里，就會犯墮罪。 第三條是關於粉：拿取超過三個缽盂的食物的起因是：六群比丘向一個施主乞討了超過三個缽盂的食物，因此制定了戒律。這是因為，比丘讓施主自己提供食物，而不是隨意提供，而是提供適時的食物。缽盂的大小、中等或小，小的是半bre（bre phyed）和五個，允許拿取。如果超過這個量，在沒有迷惑並且意念想要隨意拿取到別處吃的情況下

【English Translation】 If a Bhikshuni, without confusion or doubt, induces another with improper qualities, and with the intention of wanting to eat, begins to eat, ultimately swallowing into the throat, she commits a Patayantika. The Fourth Group The fourth group consists of these ten: 'Again and again, same dwelling, flour and food, strength and gathering, unseasonable and storing, swallowing from the mouth and begging.' The first is about the origin of eating again and again: The Six Groups took food again and again in one day, and based on that, the rule was established. This is because, relying on a donor, doing work such as sweeping for the sake of the Sangha and stupas, or not having gone halfway, and not having laid out a hard seat, for the latter of two invitations in one day, without having the gain of cloth worth one krusa, for timely food belonging to the five kinds of food and five kinds of condiments, without confusion and with the intention of wanting to eat a second meal, starting to eat in a non-famine time, ultimately swallowing into the throat, one commits a Patayantika. What should be learned is: do not let the invited person enter the five assemblies, and adjust behavior according to one's own retinue, and if the behavior is not proper, correct it, and for those who come suddenly, the resident monks should do so. Do not unnecessarily and arbitrarily restrict one's own food. The second is about the same dwelling: The origin of eating in the same dwelling is: The Six Groups stayed in the dwelling of the Tirthikas, and ate a second meal, etc., and therefore the rule was established. This is because, a non-sick Bhikshuni stays in a dwelling that is entirely of Tirthikas, not being treated as freely as a relative of a Tirthika donor, without confusion and with the intention of wanting to eat food that has been left overnight in the dwelling, starting to eat a second meal, ultimately swallowing into the throat, one commits a Patayantika. The third is about flour: The origin of taking more than three bowls of food is: The Six Groups begged more than three bowls of food from one donor, and therefore the rule was established. This is because, the Bhikshu lets the donor provide food himself, and not provide it arbitrarily, but provide timely food. The size of the bowl, whether large, medium, or small, the small size is half a bre and five, which is allowed to be taken. If it exceeds this amount, without confusion and with the intention of wanting to take it arbitrarily to eat elsewhere

ི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་གཞན་དུ་ཁྱེར་ནས་ཟ་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ ཐུག་མགུལ་དུ་མིད་པ་ན་ལྟུང་བའོ། །གཞན་ལྷག་པ་ལེན་དུ་བཅུག་པ་དང་། སྨན་གཞན་ གསུམ་ལྷག་པ་བླངས་ཏེ་ཟོས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །གནས་དེ་ཉིད་དུ་ལྷག་པ་ཟོས་པ་དང་། ལས་ སུ་མ་བྱས་པ་མནོས་ཏེ། ཟོས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། བཞི་པ་བཅའ་དང་ཞེས་པ་ལ། སྟན་གཅིག་པའི་ཟས་ཀྱི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་རང་གི་ ཟས་སྤང་ནས་ཡང་ཟོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་ནད་པ་མ་ཡིན་ པས་བཟའ་བ་དང་བཅའ་བའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་དུས་རུང་གི་ཟས་ཐུག་པ་དང་སྐྱོ་མ་མ་ ཡིན་པ་དེ་རིང་ད་མི་ཟའོ་སྙམ་པའི་སྤངས་པ་རྫོགས་པ་ལྷག་པོར་མ་བྱས་པའི་འདུ་ཤེས་མ་ འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་སྤངས་པས་རྫོགས་པ་ལྷག་པོར་མ་བྱས་པ་ཟ་འདོད་པའི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་མུ་གེའི་དུས་མ་ཡིན་པ་ན་དེ་དག་ཟ་བར་བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་མགུལ་དུ་མིད་པ་ ན་ལྟུང་བའོ། །སྨན་གཞན་གསུམ་དང་ཁ་གཟར་བཙུགས་པ་གྱེན་དུ་འགྲེང་དུ་མི་བཏུབ་ པའི་ཐུག་པ་དང་། སོར་མོ་ལྔ་བཞག་པའི་རྗེས་མི་མངོན་པའི་སྐྱོ་མའམ་ཐུག་པ་སོགས་དུས་ རུང་གི་བཏུང་བ་ཐམས་ཅད་ལ་སྤང་ཟའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་སྟེ། ལྟུང་བ་ནི་དུས་ཐམས་ཅད་ དུའོ། །ཞེས་པའི་ཊི་ཀར་མུ་གེ་དང་ལོ་ལེགས་པའི་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་ཐུག་པ་དང་སྐྱོ་མ་ ལ་སོགས་པའི་བཏུང་བ་ནི། སྤངས་ནས་ཟ་བ་དང་། ཡང་ཡང་ཟ་བའི་སྐབས་སུ་གནང་བའོ། །ཞེས་པས་སོ། །སྤངས་པ་ཟ་ན་ལྷག་པོར་བྱ་དགོས་པས། བྱིན་ལེན་བྱས་ལག་ཏུ་བཟུང་། ལྷག་པོར་འཚལ་བའི་ཡུལ་དགེ་སློང་གནས་མ་བཏང་པའི་མདུན་དུ་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ། ཆོ་ ག་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འཚལ་མ་ 2-295 འཚལ་ལགས་ཏེ་སྤངས་ཤིང་འཚལ་བར་བགྱིས་པ་ལས། བཟའ་བ་དང་བཅའ་བ་རྙེད་ནས་ འཚལ་བར་འཚལ་ན་བཙུན་པས་ལྷག་པོར་བགྱིས་ཏེ། བདག་ལ་སྩལ་ཏུ་གསོལ་ཞེས་གསོལ་ བ་ལན་གཅིག་གདབ་པོ། །དེ་ནས་ཡུལ་དེས་ཟས་དེ་ལག་ཏུ་བཟུང་ནས། དེས་ཟས་མ་སྤངས་ ན་ཁམ་གཉིས་སམ་གསུམ་ཙམ་ཟ་ཞིང་། ཟས་སྤངས་པ་ཡིན་ན་ཟ་མི་དགོས། དེ་ནས་ཁྱོད་ ཀྱིར་གྱུར་གྱིས་བཞུད་ཅིག ཅེས་སམ། ཅི་བདེར་གསོལ་ཅིག ཅེས་སྨྲས་ཏེ། ཟ་བ་པོ་ལ་ གཏད་ནས་བཟར་རུང་ངོ་། །ཟས་བརྩམས་པས་ལྡང་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་པའི་དོན། ཟས་ འདི་བཟའ་སྙམ་ནས་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ་ཟ་བའི་འཕྲོ་མ་རྫོགས་ལ། ལྷག་མ་ཕྱིས་ཟ་བའི་བར་ ལངས་ན་བརྩམས་ལྡང་ངོ་། ། ལྔ་པ་སྟོབས་པ་དང་ཞེས་པ་ལ། སྤངས་པ་སྟོབས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། རྒན་ཞུགས་གཅིག་ གིས་སློབ་དཔོན་གྱིས་ཟས་སྤངས་པ་ལྷག་པོར་བྱ་དགོས་མ་བྱས་པར་ཤེས་བཞིན་དུ་སློབ་ དཔོན་ལ་དྲངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་མུ་གེའི་དུས་མ་ཡིན་པར་རྟེན་དགེ་སློང་ གིས་དུས་རུང་གི་ཟས་རུང་བ་ཚད་

【現代漢語翻譯】 如果（比丘）以貪慾之心，改變取食的方式，開始食用，最終吞嚥到喉嚨時，就會犯墮罪。此外，如果允許他人取剩餘食物，或者自己取食超過三種剩餘藥物，也會犯輕罪。在同一地點食用剩餘食物，或者接受未經允許的食物並食用，則不犯墮罪。 第四，關於『制』（bca'）的規定，即關於一起用餐的規定：六群比丘放棄自己的食物又重新食用，因此佛陀制定了此戒律。具體來說，如果一位比丘不是病人，並且可以食用屬於『食』和『制』範圍內的食物，如非粥類的適時食物，他想『今天我不吃這些』，這種放棄並非完全放棄，沒有錯誤的認知，動機是放棄，但並非完全放棄，而是想吃。如果他以貪慾之心，在非饑荒時期開始食用這些食物，最終吞嚥到喉嚨時，就會犯墮罪。對於超過三種藥物、傾斜放置的碗、無法豎立的粥，以及放置五指后看不見的粥或其他所有適時的飲料，都不會犯放棄后食用的罪過，因為墮罪是在任何時候都會發生的。 在註釋中說，無論饑荒時期還是豐收時期，粥等飲料，在放棄后食用或再次食用時，都是允許的。如果食用已放棄的食物，則必須進行『剩餘』儀式：接受給予，拿在手中，在一位未離開座位的比丘面前蹲下，作為『剩餘』儀式的對象。儀軌如下：『尊者請聽，我，比丘某某，想要（འཚལ，梵文：icchati，想要）……』（重複三次），因為我放棄並想要，如果通過食用和『制』獲得，我想要食用，請尊者為我做『剩餘』，並賜予我。』這樣祈求一次。然後，接受者將食物拿在手中。如果他沒有放棄食物，就吃兩三口；如果他放棄了食物，則不必吃。然後說：『給你了，請享用吧！』或者說：『請隨意享用吧！』然後交給食用者，就可以食用了。開始食用后，不要起身。』意思是說，如果心想『我要吃這個食物』，接受給予並開始食用，但在未吃完之前，如果起身，就是『開始起身』。 第五，關於『強力』（stobs pa）的規定，即關於放棄食物的強力規定：一位老侍者知道導師放棄了食物，但沒有做『剩餘』儀式，仍然供養給導師，因此佛陀制定了此戒律。具體來說，在非饑荒時期，一位比丘放棄了適時的食物。

【English Translation】 If (a monk) with a mind of greed, changes the way of taking food and starts to eat, he will commit a downfall when he finally swallows it into his throat. Furthermore, if he allows others to take the remaining food, or if he himself takes more than three remaining medicines and eats them, he will commit a minor offense. Eating the remaining food in the same place, or accepting food that has not been allowed and eating it, there is no downfall. Fourth, regarding the rule of 'establishment' (bca'), that is, regarding the rule of eating together: the Six Groups of monks abandoned their own food and ate it again, so the Buddha established this precept. Specifically, if a monk is not sick, and can eat food that belongs to the category of 'food' and 'establishment', such as timely food other than porridge, he thinks 'Today I will not eat these', this abandonment is not a complete abandonment, there is no wrong perception, the motivation is abandonment, but it is not a complete abandonment, but he wants to eat. If he, with a mind of greed, starts to eat these foods in a non-famine time, he will commit a downfall when he finally swallows it into his throat. For more than three kinds of medicine, a tilted bowl, porridge that cannot be erected, and porridge or all timely drinks that are invisible after placing five fingers, there will be no offense of eating after abandoning, because the downfall occurs at all times. In the commentary, it says that whether in times of famine or times of good harvest, drinks such as porridge are allowed when abandoning and eating, or eating again and again. If you eat abandoned food, you must perform the 'remaining' ritual: accept the giving, hold it in your hand, and squat in front of a monk who has not left his seat, as the object of the 'remaining' ritual. The ritual is as follows: 'Venerable one, please listen, I, the monk so-and-so, want (འཚལ, Sanskrit: icchati, desire)...' (repeat three times), because I abandon and want, if obtained through eating and 'establishment', I want to eat, please venerable one, do 'remaining' for me, and give it to me.' Pray once like this. Then, the receiver takes the food in his hand. If he has not abandoned the food, he eats two or three mouthfuls; if he has abandoned the food, he does not have to eat. Then he says: 'It's yours, please enjoy it!' Or say: 'Please enjoy it as you like!' Then hand it over to the eater, and it can be eaten. After starting to eat, do not get up.' It means that if you think 'I want to eat this food', accept the giving and start eating, but if you get up before finishing eating, it is 'starting to get up'. Fifth, regarding the rule of 'strength' (stobs pa), that is, regarding the strong rule of abandoning food: an old attendant knew that the teacher had abandoned the food, but did not do the 'remaining' ritual, and still offered it to the teacher, so the Buddha established this precept. Specifically, in a non-famine time, a monk abandoned timely food.

ལྡན་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་ཟས་སྤངས་པ་ ལྷག་པོར་མ་བྱས་པར་སྟོབས་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་ལྷག་པོར་བྱས་སོ་ཞེས་སྟོབས་ པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་ཡུལ་དགེ་སློང་གིས་ཟོས་པ་ན་སྟོབས་པ་པོ་ལ་ལྟུང་བའོ། །དགེ་ སློང་ལ་ཆང་སྟེར་བ་དང་། མི་ན་བ་ལ་དུས་རུང་གི་ཟས་ཕྱི་དྲོ་ཟར་འཇུག་པ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། ། དྲུག་པ་འདུས་དང་ཞེས་པ་ལ། འདུས་ཤིང་ཟ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། ལྷས་བྱིན་གྱིས་དགེ་ འདུན་གྱི་ཟས་སྤྱི་སྤུངས་བྱས་པ་ལས་བླངས་ཏེ་དགེ་འདུན་ལས་ལོགས་སུ་དགེ་སློང་མང་ པོ་དང་ལྷན་ཅིག་འདུས་ཤིང་ཟོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ འདུས་པ་ཆེན་པོའི་དུས་མ་ཡིན་པར་མཚམས་ནང་གཅིག་དུ་དགེ་འདུན་སྤྱི་ལས་ལོགས་སུ་ དགེ་སློང་གསུམ་ཡན་ཆད་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་དུས་རུང་གི་ཟས་ཚད་ལྡན་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ 2-296 ཞིང་ཀུན་སློང་འདུས་ཤིང་ཟ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་གཅིག་ཆར་ཟ་བར་བརྩམས་ཏེ་ མཐར་ཐུག་མགུལ་དུ་མིད་པ་ན་ལྟུང་བའོ། །ལྟུང་བ་འདི་ཡང་ཡང་ཟ་བའི་སྐབས་བཞིན་གྱི་ན་ བ་དང་ལས་བྱས་པ་དང་། ལམ་དུ་ཞུགས་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་ལ་མི་འབྱུང་ངོ་། ། བདུན་པ་དུས་མིན་ཞེས་པ་ལ། དུས་མིན་པར་ཟ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། གཞོན་ནུ་བཅུ་བདུན་ སྡེས་ཉི་མ་ཕྱེད་ཡོལ་ནས་དུས་རུང་གི་ཟས་ཟོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་ དགེ་སློང་གིས་ན་བ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་མེད་པར་དུས་རུང་གི་ཟས་རང་གི་གླིང་གི་ཉི་མ་ཕྱེད་ ཡོལ་ནས་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་མ་ཤར་བར་ལ་འདུ་ཤེས་ཤེས་བཞིན་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བས་ཀུན་སློང་ཟ་ འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་ན་བ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་མེད་པར་ཟ་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ ཐུག་ཟོས་པ་ན་ཁམ་རེ་ལ་ལྟུང་བ་རེའོ། ། བརྒྱད་པ་སོག་འཇོག་ཅེས་པ་ལ། སོག་འཇོག་བྱས་པ་ཟ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་ ནག་པོ་བསོད་སྙོམས་ལ་འཇུག་པ་ན། འབྲས་ཆན་གཤེར་བ་རྙེད་ན་ལྷུང་བཟེད་ཀྱིས་ལེན། སྐམ་པོ་རྙེད་ན་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་སྣོད་ཀྱིས་ལེན་ཅིང་། གཤེར་བ་ནི་ཟ་སྐམ་པོ་བཞག་སྟེ། ཡུལ་ ངན་བྱུང་པའི་ཚེ་ཟ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ན་བ་ལ་སོགས་ པའི་རྐྱེན་མེད་པར་སྨན་བཞི་པོ་གང་རུང་བྱིན་ལེན་བྱས་ནས་སོག་འཇོག་བྱས་ཤིང་མ་ཞིག་པ་ འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་རང་དགར་ཟ་འདོད་པའི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་མུ་གེའི་དུས་ མིན་པར་ཟ་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་མགུལ་དུ་མིད་པ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །སོག་འཇོག་ ལས་འཕྲོས་པ་ལག་ཉ། མཚམས་བཙོས། ཞག་ལོན། དགེ་སློང་གིས་བཙོས་པ་བཞིའི་དང་ པོ་ལག་ཉ་ནི། དགེ་སློང་མི་ན་བས་ངལ་བ་དང་བརྗེད་པ་དང་ཆུད་འཛའ་བའི་རྐྱེན་མེད་པར་ མྱུར་དུ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཟས་སམ། འབྲས་བུ་ལ་སོགས་པ་ལ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཆེད་མ་ཡིན་པར་

【現代漢語翻譯】 如果（比丘）沒有錯誤的認知，並且沒有爲了增強力量而放棄食物的意願，而是以想要增強力量的想法而過度努力，最終當比丘吃下這些食物時，施力者就會犯戒。如果給比丘酒，或者允許未生病的人在下午吃合時宜的食物，則會犯下惡作。 第六，關於『聚集』。聚集和一起進食的起因是：提婆達多從僧團的公共食物堆中取出食物，然後與許多比丘一起，脫離僧團而聚集進食，因此佛陀制定了戒律。也就是說，比丘在非大型集會時，在同一個區域內，脫離僧團，與三個或三個以上的比丘一起，在沒有錯誤的認知，並且想要聚集進食的意願下，開始一起進食合時宜的食物，最終吞嚥下去，就會犯戒。這種罪過在反覆進食、生病、工作、趕路或鋪設床鋪時不會發生。 第七，關於『非時』。非時進食的起因是：十七個年輕人團體在中午之後進食合時宜的食物，因此佛陀制定了戒律。也就是說，比丘在沒有生病等原因的情況下，在自己所在地區的太陽過午之後，到第一道曙光出現之前，在知情且沒有疑惑的情況下，以想要進食的意願，開始在沒有生病等原因的情況下進食合時宜的食物，每吃一口就會犯一次戒。 第八，關於『儲存』。儲存食物後進食的起因是：黑比丘在乞食時，如果得到濕的米飯，就用缽來接；如果得到乾的米飯，就用缽的容器來接。他把濕的米飯吃掉，把乾的米飯儲存起來，以便在發生饑荒時食用，因此佛陀制定了戒律。也就是說，比丘在沒有生病等原因的情況下，通過接受或給予四種藥物中的任何一種來儲存食物，並且沒有變質，在沒有錯誤的認知，並且想要隨意進食的意願下，開始在非饑荒時期進食，最終吞嚥下去，就會犯下墮罪。從儲存食物延伸出來的有：生肉、隔夜菜、隔夜酥油和比丘自己煮的食物。首先是生肉：未生病的比丘在沒有疲勞、遺忘或疏忽的情況下，爲了快速食用食物或水果等，而不是爲了接受或給予的目的，而觸碰或移動它們，就會犯下惡作。

【English Translation】 If (a monk) has no mistaken perception and no intention to abandon food for the sake of strength, but exerts excessive effort with the thought of wanting to increase strength, ultimately, when a monk eats this food, the one who exerted the effort commits an offense. Giving alcohol to a monk or allowing a non-sick person to eat timely food in the afternoon constitutes a misdeed. Sixth, regarding 'gathering'. The cause of gathering and eating together is: Devadatta took food from the Sangha's public food pile, and then gathered and ate with many monks, separate from the Sangha, therefore the Buddha established the precept. That is, a monk, not during a large gathering, within the same boundary, separate from the Sangha, with three or more monks, without mistaken perception, and with the intention of wanting to gather and eat, begins to eat timely food all at once, and ultimately swallows it, commits an offense. This offense does not occur in cases of repeated eating, illness, work, traveling, or laying out a bed. Seventh, regarding 'untimely'. The cause of eating at an untimely hour is: a group of seventeen young people ate timely food after noon, therefore the Buddha established the precept. That is, a monk, without reasons such as illness, after noon in his own region, until the first light of dawn appears, knowingly and without doubt, with the intention of wanting to eat, begins to eat timely food without reasons such as illness, and each mouthful results in an offense. Eighth, regarding 'storing'. The cause of eating stored food is: when the black monk went begging for alms, if he found wet rice, he would take it with his bowl; if he found dry rice, he would take it with his bowl's container. He would eat the wet rice and store the dry rice, in order to eat it in times of famine, therefore the Buddha established the precept. That is, a monk, without reasons such as illness, having accepted or given any of the four medicines, stores food that has not spoiled, without mistaken perception, and with the intention of wanting to eat at will, begins to eat during a non-famine period, and ultimately swallows it, commits a downfall. Extending from storing food are: raw meat, overnight food, overnight ghee, and food cooked by the monk himself. First is raw meat: a non-sick monk, without fatigue, forgetfulness, or negligence, touches or moves food or fruits, etc., for the purpose of quick consumption, not for the purpose of accepting or giving, commits a misdeed.

རེག་ན་ལག་ཉར་འགྱུར་རོ། །ཐོག་ཤས་ནོད་པ་དང་། སྣོད་དུ་བྲུབ་པའི་ཆེད་དུ་རེག་པ་ལྟ་བུ་ 2-297 ལ་ལག་ཉ་མི་འབྱུང་ངོ་། ། གཉིས་པ་མཚམས་བཙོས་ནི། ཁྱིམ་པ་དང་མི་ལྡན་ཞིང་། རུང་ཁང་མིན་པའི་དགེ་སློང་ རང་དབང་བའི་མཚམས་དངོས་སམ། དེའི་ཉེ་འཁོར་གྱི་ནང་དུ་ཟས་སམ་འབྲུ་ལ་སོགས་པ་ རྗེན་པ་བཙོས་པ་ལས་འགྱུར་རོ། །གསུམ་པ་ཞག་ལོན་ནི། བཞག་པའི་གནས་དང་འཇོག་ པའི་དངོས་པོ་ཕལ་ཆེ་བ་མཚམས་བཙོས་དང་འདྲ་ལ། ཞག་ལོན་ལ་རྗེན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་ དགོས་སོ། །དེ་ལྟར་ཞག་གཅིག་འདས་པ་ན་ཞག་ལོན་དུ་འགྱུར་རོ། །བཞི་པ་ནི་དགེ་སློང་ གིས་བཙོས་པ་ནི། རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ན་བ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་མེད་པར་མྱུར་དུ་ལོངས་སྤྱོད་ པའི་ཟས་དང་འབྲུ་ལ་སོགས་པ་རྗེན་པ་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་ནང་གང་དུ་བཙོས་ཀྱང་དེར་འགྱུར་རོ། །བཞི་པོ་དེ་ནད་ལ་ཕན་པ་ལྟ་བུའམ་མུ་གེའི་དུས་མིན་པར་དགེ་སློང་གིས་ཟོས་ན་ཉེས་བྱས། གཞན་ཡང་ཁ་དྲི་མ་ཅན་གྱིས་ཟ་བ་དང་། སྐྱོགས་ཀྱིས་སྐོམ་འཐུང་བ་དང་། ཚ་ཆུ་དང་འགྱུར་ བྱེད་ཀྱི་ཆུ་རང་གི་བྱ་བ་བྱེད་ནུས་དང་། གཟུགས་བརྙན་མི་སྣང་བའི་རྙོག་ཆུ་འཐུང་བ་དང་། སོག་འཇོག་སོགས་ཀྱིས་གོས་པའི་ཟས་ཕྲ་མོ་རྣམས་ཟ་བ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། ། དགུ་པ་ཁ་ནས་མིད་དང་ཞེས་པ་ལ། བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་ཟ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་ སྡེས་ཟས་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་ཟོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་ གིས་གནས་བྱང་སྒྲ་མི་སྙན་མ་ཡིན་པར་ནད་ལ་ཕན་པ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་མེད་པར་སྨན་ བཞི་གང་རུང་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་ པར་ཟ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་དེ་ལྟར་ཟ་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་མིད་པ་ན་ལྟུང་ བའོ། །བྱིན་ལེན་ནི་བླང་བའི་ཡུལ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་དང་། དགེ་ཚུལ་མར་ བཅད་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་སྦྱིན་འདོད་ལྡན་པ་མི་མ་ཡིན་ཡན་ཆད་ཟས་གྱེན་དུ་འདེགས་ ནུས་པ་ཁྲུ་གང་ལས་མཐོ་བར་གནས་པ་མིན་པས་ཐོབ་པའི་ཕྱོགས་དང་མདུན་དྲང་པོ་ནས་ 2-298 མཚམས་གཞན་གྱིས་བར་མ་ཆོད་པར་གནས་པས་ལེན་པ་པོ་དགེ་སློང་མ་ཡར་བཅད་བསླབ་ པ་གསོ་རུང་དང་ལྡན་པ་ལ། རྫས་སྨན་བཞི་པོ་གང་རུང་སྔར་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་དྲངས་པའོ། །ཐོབ་པའི་ཕྱོགས་ན་གནས་པའི་དམིགས་བསལ་ནི། སྤྲེའུ་ཤིང་གི་ཡལ་ག་ལ་གནས་པས་ ཤིང་ཐོག་བྱིན་པ་ལྟ་བུ་ལ་ཐོབ་ཏུ་རུང་ལ། དགེ་སློང་མ་དང་དགེ་སློང་ནི་ཕན་ཚུན་བྱིན་ལེན་ རུང་ལ། བསླབ་པ་བྱིན་པས་ནི་དགེ་སློང་གཞན་ལ་བྱིན་ལེན་སྟོབས་ན་ཡང་ཐོབ་ལ། བསླབ་ པ་བྱིན་པས་མ་རྫོགས་པ་ལ་བླངས་ན་ཡང་ཐོབ་པོ། །མི་མ་ཡིན་ལས་ཐོབ་ཏུ་རུང་བ་སྤྲེའུ་ལས་ ཐོབ་པར་གསུངས་པས་མཚོན་ནོ། །མཚམས་གཞན་ལ་ནམ་མཁའ་མེ་ཆུ་རགས་པ་མཚམས་ གཞན་དང་བ

【現代漢語翻譯】 觸犯則生手持之罪。如為開始取用或裝入容器而觸碰，則不生手持之罪。 第二，煮食邊界：若比丘身處非在家狀態，且不在僧房內，于其自身管轄的真實邊界內或附近，煮食未經烹飪的食物或穀物等，則犯戒。第三，過夜：放置地點和所放物品大多與煮食邊界相似，但過夜無需未經烹飪之物。如此，過了一夜即為過夜。第四，比丘煮食：若比丘無病等緣由，迅速享用未經烹飪的食物或穀物等，無論在邊界內外煮食，皆犯戒。若非為治病或饑荒時期，比丘食用這四種食物，則犯輕罪。此外，用臟口吃東西、用勺子喝飲料、飲用失去功效的熱水和變質水、飲用渾濁到看不見倒影的水、食用沾染灰塵等物的細小食物，皆犯輕罪。 第九，口中吞嚥：關於未經給予而食用的起因是，六群比丘未經給予而食用食物，因此制定此戒。即，若比丘在無病等緣由，且非於不悅耳之處，對四種藥物中的任何一種，在意識清楚且動機是想吃未經給予之物的情況下，開始食用，最終吞嚥時，則犯墮罪。給予是指，給予的對象是已受學戒者、比丘尼、沙彌尼，以及未受具足戒者，只要他們有給予的意願，甚至非人，只要他們能將食物舉過一肘高，且不在獲得之處的對面，沒有其他邊界阻隔，接受者是已受比丘尼戒且能恢復學戒者，給予未經給予的四種藥物。若在獲得之處，例如猴子在樹枝上，給予樹上的果實，則可以獲得。比丘尼和比丘可以互相給予。已受學戒者可以給予其他比丘，即使給予未受具足戒者，也能獲得。非人中，以猴子為例說明可以獲得。其他邊界是指天空、火、水、墻壁等。

【English Translation】 Touching results in the offense of holding. However, touching for the purpose of initiating consumption or placing into a container does not incur the offense of holding. Second, cooking within the boundary: If a Bhikshu (monk) is not in a lay state and is not within a monastery, cooking uncooked food or grains, etc., within or near his own jurisdiction's actual boundary, he commits an offense. Third, keeping overnight: The place of storage and the items stored are mostly similar to cooking within the boundary, but keeping overnight does not require uncooked items. Thus, passing one night constitutes keeping overnight. Fourth, cooking by a Bhikshu: If a Bhikshu, without reasons such as illness, quickly consumes uncooked food or grains, etc., whether cooked inside or outside the boundary, he commits an offense. If a Bhikshu consumes these four types of food not for healing or during a famine, he commits a minor offense. Furthermore, eating with a dirty mouth, drinking beverages with a spoon, drinking hot water and altered water that have lost their effectiveness, drinking turbid water where reflections are not visible, and eating small foods covered with dust, etc., all incur minor offenses. Ninth, swallowing from the mouth: The reason for eating without being given is that the group of six Bhikshus ate food without being given, hence this precept was established. That is, if a Bhikshu, without reasons such as illness and not in an unpleasant place, with clear awareness and the intention to eat something not given, starts to consume any of the four medicines without it being given, he commits a Patita (fallen) offense upon swallowing. Giving means that the object of giving is one who has received the precepts, a Bhikshuni (nun), a Shramanerika (novice nun), and those who have not received full ordination, as long as they have the intention to give, even non-humans, as long as they can lift the food above one cubit high, and are not located opposite the place of obtaining, without other boundaries intervening. The receiver is a Bhikshuni who has received the Bhikshuni precepts and is able to restore the precepts, giving the four medicines that have not been given before. If located at the place of obtaining, such as a monkey on a tree branch giving fruit from the tree, it can be obtained. Bhikshunis and Bhikshus can give to each other. One who has received the precepts can give to other Bhikshus, and even if giving to one who has not received full ordination, it can be obtained. Among non-humans, the example of a monkey illustrates that it can be obtained. Other boundaries refer to the sky, fire, water, walls, etc.

ཞི་ལ་མནན་པའམ་འབྲེལ་བར་མ་བྱས་ན་མི་འཐོབ་པོ། །བྱིན་ལེན་ལ་དབྱེ་ ན་ལྔ་སྟེ། ལུས་ཀྱིས་ལུས་སུ་ལེན་པ། ལུས་དང་འབྲེལ་བས་ལུས་དང་འབྲེལ་བར་ལེན་པ། ལུས་ཀྱིས་ལུས་དང་འབྲེལ་བར་ལེན་པ། ལུས་དང་འབྲེལ་བས་ལུས་སུ་ལེན་པ། བཞག་པའི་ བྱིན་ལེན་དང་ལྔའོ། །བཞག་པའི་བྱིན་ལེན་ནི། ཡུལ་གྱིས་མི་སྨད་པར་བྱ་བས་ཟས་འདྲེན་ ན་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་སྟེང་དུ་ཞོག་ཅིག ཅེས་བསྟན་ཏེ་བཞག་པ་ཡང་བྱིན་ལེན་དུ་འགྱུར་རོ། །བྱིན་ལེན་འཇིག་པ་ལ་རྒྱུ་དགུ་སྟེ། ཞོ་ལས་མར་དུ་གྱུར་པ་ལྟ་བུ་དངོས་པོ་གཞན་དུ་གྱུར་པ་ དང་། ས་བོན་ལས་མྱུ་གུ་བྱུང་པ་ལྟ་བུ་སྐྱེ་བ་གཞན་དུ་གྱུར་པ་དང་། བདག་ཉིད་དགེ་སློང་མིན་ པར་གྱུར་པ་དང་། དེ་མ་རྫོགས་པས་ཕྲོགས་པ་དང་། མ་རྫོགས་པ་ལ་བསྔོས་པ་དང་། ལག་ པས་ལེན་མི་ནུས་པར་འདྲིལ་བ་དང་། ནམ་མཁའ་ལ་ལག་པས་མི་སར་འཕངས་པ་དང་། རང་གིས་མ་བཟུང་བར་མ་རྫོགས་པས་རེག་པ་དང་། ལྟུང་བ་བྱུང་ནས་སྤངས་པའོ། ། བཅུ་པ་བསོད་པ་ཉིད་ཅེས་པ་ལ། བསོད་པ་སློང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་སྦྱིན་ བདག་མི་འདོད་བཞིན་དུ་ཟས་བསོད་པ་བླངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་ དགེ་སློང་ན་བ་མ་ཡིན་པས་དངོས་པོ་འོ་མ་དང་ཞོ་ལ་སོགས་པ་ཡུལ་དུས་དེར་བསོད་པར་ 2-299 གྲགས་པ་ཁྱིམ་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པས་ཅི་བདེར་མ་སྟབས་པ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་ སློང་བླངས་ཏེ་ཟ་འདོད་པས་སྦྱོར་བ་དེ་ལྟར་བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་མིད་པ་ན་ལྟུང་བའོ། ། ༈ བཅུ་ཚན་ལྔ་པ། བཅུ་ཚན་ལྔ་པ་ནི། སྡོམ་ལ། སྲོག་ཆགས་བཅས་དང་ཉལ་སར་འདུག །འགྲེང་དང་ གཅེར་བུ་དམག་དང་ནི། །ཞག་གཉིས་བཤམ་དཀྲུགས་འགྲོ་བ་དང་། །བརྡེག་དང་གཟས་ དང་གནས་ངན་ལེན། །ཞེས་པའི་དང་པོ་སྲོག་ཆགས་བཅས་དང་ཞེས་པ་ལ། ཆུ་སྲོག་ཆགས་ དང་བཅས་པ་ལ་སྤྱོད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། འདུན་པས་རང་དོན་དུ་ཆུ་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་ པ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་རང་དོན་དུ་སྲོག་ ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་ལ་ཁྲུས་དང་བཏུང་བ་སོགས་ལུས་ཀྱི་ཆེད་དང་། ཆོས་གོས་ལྷུང་ བཟེད་སོགས་ཡོ་བྱད་ཀྱི་ཆེད་དུ་ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་། སྲོག་ཆགས་ཅན་གྱི་ཆུ་འབབ་པ་འགོག་ པ་དང་། གཞན་དུ་བསྒྱུར་བ་དང་། རྩྭ་དང་ཤིང་སོགས་གཅོད་པ་དང་མེར་འཇུག་པ་ལ་སོགས་ པ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པར་ཤེས་བཞིན་དུ་སྦྱོར་བ་ རང་ངམ་བསྐོས་པས་ལོངས་སྤྱོད་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་སྲོག་ཆགས་ཇི་སྙེད་ཤི་བ་དེ་ སྙེད་ཀྱི་ལྟུང་བའོ། །བསླབ་བྱ་ནི་ཆུ་ཚགས་མེད་པར་ལྗོངས་རྒྱུར་མི་འགྲོ་བ་སོགས་སོ། །ཆུ་ ཚགས་ལ་དབྱེ་ན་ལྔ་སྟེ། དཔྱང་ཚགས་དང་། བུམ་ཚགས་གཅེའུ་ཅན་དང་། གྲུ་གསུམ་ཚགས་ དང་། རིལ་བ་ཞབས་ཚགས་ཅན་དང་། བསལ་ཚགས

【現代漢語翻譯】 如果不經過按壓或接觸，就無法獲得（食物）。佈施接受可分為五種：身體對身體的接受，通過接觸身體對身體的接受，身體對接觸身體的接受，通過接觸身體對身體的接受，以及放置的佈施接受，這五種。放置的佈施接受是指：如果因為地方不適合而需要轉移食物，那麼就指示說『放在壇城上』，這樣放置也變成了佈施接受。 佈施接受的破壞有九個原因：比如酸奶變成黃油，物品變成了其他東西；比如種子長成幼苗，產生了其他的生命；自己不再是比丘尼；在未完成時被奪走；供養給未完成者；無法用手拿取而滾動；用手扔向天空；在自己未拿取時，被未完成者觸碰；以及產生墮落後放棄。第十個是關於『功德本身』。發起功德乞討的緣起是：六群比丘在施主不願意的情況下接受了食物乞討，因此制定了戒律。其依據是，比丘不是病人，物品是牛奶和酸奶等，地點和時間是當時被稱為乞討的地方，不是親戚的在家眾沒有準備好，沒有錯誤的認知，動機是想要拿取並食用，行為是那樣開始，最終吞嚥時就會墮落。 第五組：第五組的總結是：『與生物共處，以及在床上休息。站立、裸體、戰爭和兩天。展示、擾亂、行走和毆打、威脅和惡劣的處境。』首先是關於『與生物共處』。使用與生物共處的水的緣起是：有慾望的人爲了自己的利益而使用與生物共處的水，因此制定了戒律。其依據是，比丘爲了自己的利益，使用有生物的水洗澡、飲用等爲了身體，以及爲了袈裟、缽等用具；阻止有生物的水流動；改變水流方向；以及砍伐草和樹木等並放火焚燒等，沒有錯誤的認知，動機是明知有生物，行為是自己或派人使用，最終有多少生物死亡，就有多少墮落。應學習的是，沒有濾水器就不要去遊歷等。濾水器可分為五種：懸掛式濾水器、帶壺嘴的瓶式濾水器、三角形濾水器、帶圓形底座的濾水器和簡易濾水器。

【English Translation】 It is not obtained without pressing or touching. Giving and receiving can be divided into five types: receiving body to body, receiving body to body through contact, receiving body to contact body, receiving through contact body to body, and placing the giving and receiving, these five. Placing the giving and receiving is: if food needs to be transferred because the place is not suitable, then it is instructed to 'place it on the mandala', so placing also becomes giving and receiving. There are nine reasons for the destruction of giving and receiving: such as yogurt turning into butter, the object turning into something else; such as a seed growing into a sprout, producing another life; oneself no longer being a Bhikshuni; being taken away when not completed; offering to the uncompleted; being unable to pick up with hands and rolling; throwing into the sky with hands; being touched by the uncompleted when oneself has not taken it; and abandoning after a downfall occurs. The tenth is about 'merit itself'. The origin of initiating merit begging is: the six groups of monks took food begging against the wishes of the patrons, therefore the precepts were established. The basis is that the monk is not sick, the objects are milk and yogurt, etc., the place and time are the place known as begging at that time, the householders who are not relatives are not prepared, there is no mistaken perception, the motivation is to want to take and eat, the action is started like that, and finally there is a downfall when swallowing. The fifth set: The summary of the fifth set is: 'Living with creatures, and resting in bed. Standing, naked, war, and two days. Displaying, disturbing, walking, and beating, threatening, and bad situations.' The first is about 'living with creatures'. The origin of using water with creatures is: people with desire use water with creatures for their own benefit, therefore the precepts were established. The basis is that the monk uses water with creatures for his own benefit, such as bathing and drinking for the body, and for robes, bowls, and other utensils; stopping the flow of water with creatures; changing the direction of the water flow; and cutting grass and trees, etc., and setting them on fire, etc., without mistaken perception, the motivation is knowing that there are creatures, the action is using it himself or sending someone to use it, and finally, as many creatures die, there are as many downfalls. What should be learned is not to travel without a water filter, etc. Water filters can be divided into five types: hanging filter, bottle filter with spout, triangular filter, round bottom filter, and simple filter.

་དང་ལྔའོ། །ཆུ་རུང་བ་ལྔ་སྟེ་དགེ་འདུན་ དང་། གང་ཟག་དང་། ཆུ་ཚགས་དང་། ཆུ་རུང་བ་དང་། ཆུ་བརྟགས་ཏེ་རུང་བའོ། ། གཉིས་པ་ཉལ་སར་འདུག་ཅེས་པ་ལ། ཉལ་པོ་བྱེད་པར་ཤོམ་པའི་ཁྱིམ་ན་འདུག་པའི་ གླེང་གཞི་ནི། འཆར་ཀས་ཉལ་པོ་བྱེད་པར་ཤོམ་པ་ལ་གེགས་བྱ་བའི་ཕྱིར་མངོན་སུམ་དུ་ བརྣག་སྟེ་འདུག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་ དང་མི་ལྡན་བཞིན་དུ། སྐྱེས་པ་བུད་མེད་ཁྱིམ་པ་སྤྲོད་པ་ལ་ཞུགས་པའམ་ཕྱོགས་པ་ལ་འདུ་ 2-300 ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་དེ་དག་དང་གནས་གཅིག་ཏུ་སྦྱོར་བ་མངོན་སུམ་དུ་བརྣག་སྟེ་ འདུག་པར་བསམས་ནས། མཐར་ཐུག་དེ་དག་གིས་ཚོར་བར་འདུག་པ་ན་ལྟུང་བའོ། ། གསུམ་པ་འགྲེང་དང་ཞེས་སོགས་ལ། ཉལ་པོ་བྱེད་པར་ཤོམ་པའི་ཁྱིམ་ན་འགྲེང་བའི་ གླེང་གཞི་ནི། འཆར་ཀས་ཉལ་པོ་བྱེད་པར་ཤོམ་པའི་ཁྱིམ་ན་འགྲེང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་ སོ། །དེ་ཡང་ཁྱིམ་དེར་ཤེས་བཞིན་དུ་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་པར་འགྲེང་སྟེ་འདུག་པ་སྟེ། རྟེན་ ལ་སོགས་པ་གོང་བཞིན་ནོ། ། བཞི་པ་གཅེར་བུ་ཞེས་པ་ལ། གཅེར་བུ་ལ་ཟས་བྱིན་པའི་གླེང་གཞི་ནི། ཀུན་དགའ་བོས་ གཅེར་བུ་མ་རྒན་གཞོན་ལ་ཟས་བྱིན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་ གིས། མུ་སྟེགས་གཅེར་བུ་ཕོ་མོ་གང་རུང་ཉེ་དུའམ་ནད་པའམ་དགེ་བ་ལ་སྦྱར་བའི་དོན་མ་ ཡིན་པར་དུས་རུང་གི་ཟས་རང་དང་དེ་གཉིས་ཀས་ཟ་རུང་བ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་ སློང་རང་དགར་སྦྱིན་འདོད་པས་སྦྱོར་བ་རང་གི་ལག་གིས་སྟེར་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་ དེ་ཐོབ་པ་ན་ལྟུང་བའོ། ། ལྔ་པ་དམག་དང་ནི་ཞེས་པ་ལ། དམག་ལ་ལྟ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་རྒྱལ་པོ་ གསལ་རྒྱལ་གྱི་དམག་རི་བྲག་པ་གཞོམ་པའི་ཕྱིར་འགྲོ་བ་ན་གསུས་པོ་ཆེའི་དཔུང་ལྟར་ འདོང་ཟེར་ནས་ལམ་ཀར་དོང་སྟེ། འཁོད་ནས་དམག་ལ་དམད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་པའི་དམག་མཚན་ཉིད་དང་ ལྡན་པ་འཐབ་པའམ་འཐབ་པའི་ཆས་སུ་ཞུགས་པ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་ལྟ་ འདོད་པའི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པས་བཀུག་པ་མ་ཡིན་པར་རང་གི་གནས་ ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་འདས་ནས་ལྟ་བར་བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་མཐོང་བ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། 2-301 དྲུག་པ་ཞག་གཉིས་ཞེས་པ་ལ། དམག་གི་ནང་ན་གནས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་ རྒྱལ་པོ་གསལ་རྒྱལ་གྱི་ཕྲུ་མ་བཏབ་སྟེ་འདུག་པའི་ནང་དུ་ཉིན་མཚན་གཉིས་ལས་ལྷག་པར་ འདུག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དང་ཡུལ་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །གནས་དམག་གི་ ནང་དུ་དགོས་པ་དང་མི་ལྡན་པར་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་དམག་གི་ནང་དུ་གནས་ འདོད་པའི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་ཞག་གཉིས་ལས་འདས་པ

【現代漢語翻譯】 還有五種允許的水：僧團、個人、濾水器、允許的水和檢查后允許的水。 第二，關於『坐在睡覺的地方』，坐在準備睡覺的房子里的起因是：因為擔心有人妨礙睡覺的準備，所以公開地坐在那裡，因此制定了戒律。也就是說，比丘在沒有障礙的情況下，如果知道男女在家眾正在交合或聚集，並且沒有混淆，心裡想著要和他們待在一起，公開地坐在那裡，最終讓他們感覺到自己的存在，就會犯墮罪。 第三，關於『站立』等，站在準備睡覺的房子里的起因是：因為有人站在準備睡覺的房子里，因此制定了戒律。也就是說，明知故犯地站在那個房子里，有隱蔽的地方和庇護，其餘的都和前面一樣。 第四，關於『赤身裸體』，給予裸體者食物的起因是：因為尊者根嘎沃（Kungawo，阿難尊者）給予裸體的老少食物，因此制定了戒律。也就是說，比丘給外道裸體者，無論男女，不是因為親屬、病人或爲了行善，而是給予可以在適當時間食用的食物，並且自己和他們都可以食用，沒有混淆，心裡想著隨意佈施，開始用自己的手給予，最終他們得到食物，就會犯墮罪。 第五，關於『軍隊』，觀看軍隊的起因是：六群比丘在光明國王（Gyalpo Salgyal）攻打石山的軍隊行進時，說要像大腹王的軍隊一樣前進，然後在路邊挖坑，坐在那裡貶低軍隊，因此制定了戒律。也就是說，沒有障礙的比丘，如果知道在家人組成的軍隊正在戰鬥或準備戰鬥，並且沒有混淆，心裡想著觀看，但不是被國王等人邀請，而是自己離開住所附近去觀看，最終看到，就會犯墮罪。 第六，關於『兩夜』，住在軍隊里的起因是：六群比丘住在光明國王的營地裡，超過了兩夜，因此制定了戒律。也就是說，所依據的對象和地點與前面相同。住在軍隊里，如果沒有必要，並且沒有混淆，心裡想著住在軍隊里，超過了兩夜。

【English Translation】 And five allowable waters: the Sangha (community), the individual, the water strainer, allowable water, and water that is checked and allowed. Second, regarding 'sitting in a sleeping place,' the reason for sitting in a house preparing for sleep is: because of the concern that someone might hinder the preparation for sleep, one sits there openly, and thus the precept was established. That is, a Bhikshu (monk), without impediments, if he knows that men and women householders are engaging in or gathering for intercourse, and without confusion, thinking of being with them, openly sits there joining them in one place, and ultimately they feel his presence, he commits a downfall. Third, regarding 'standing' etc., the reason for standing in a house preparing for sleep is: because someone stood in a house preparing for sleep, the precept was established. That is, knowingly standing in that house, with a secluded and sheltered place, the basis etc. are as before. Fourth, regarding 'naked,' the reason for giving food to the naked is: because Venerable Kungawo (Ananda) gave food to naked old and young, the precept was established. That is, a Bhikshu (monk) gives to naked heretics, male or female, not because of relatives, sickness, or for the sake of virtue, but gives food that can be eaten at an appropriate time, and both he and they can eat it, without confusion, thinking of giving freely, he begins to give it with his own hand, and ultimately they receive the food, he commits a downfall. Fifth, regarding 'army,' the reason for watching the army is: when the six groups of monks were going to King Salgyal's army to destroy the rocky mountain, they said they would go like the army of the Great Belly King, and then dug a pit on the road, sat there and disparaged the army, and thus the precept was established. That is, a Bhikshu (monk) without impediments, if he knows that a householder's army is fighting or preparing to fight, and without confusion, thinking of watching, but not being invited by the king etc., he leaves his residence and goes to watch, and ultimately sees, he commits a downfall. Sixth, regarding 'two nights,' the reason for staying in the army is: the six groups of monks stayed in King Salgyal's camp for more than two nights, and thus the precept was established. That is, the basis and place are the same as before. Staying in the army, without necessity, and without confusion, thinking of staying in the army, exceeding two nights.

ར་གནས་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ ཐུག་མཚན་མོ་གཉིས་པ་འདས་ནས་ཕྱི་མའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ན་ལྟུང་བའོ། ། བདུན་པ་བཤམ་དཀྲུགས་ཞེས་པ་ལ། དཔུང་གི་ཡན་ལག་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་གླེང་གཞི་ ནི། དྲུག་སྡེས་རྒྱལ་པོའི་དམག་རུ་བཤམས་པ་དཀྲུགས་པ་ལ་སོགས་པ་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་ཡུལ་གོང་བཞིན་ནོ། །འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་དཔུང་ གི་ཡན་ལག་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་འདོད་པས་སྦྱོར་བ་རེག་པའམ་དཀྲུགས་པར་བརྩམས་ ཏེ། མཐར་ཐུག་རེག་པའམ་གཡུལ་བཤམས་པ་དཀྲུགས་པ་ལ་སོགས་པའི་བྱ་བ་རྫོགས་པ་ ན་ལྟུང་བའོ། །སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་འཐབ་པ་དང་། གླང་པོ་སོགས་འཐབ་པ་དང་འཐབ་ཏུ་ འཇུག་པ་དང་། ལྟ་བ་རྣམས་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། ། བརྒྱད་པ་བརྡེག་དང་ཞེས་པ་ལ། བརྡེག་པའི་གླེང་གཞི་ནི། འཆར་ཀས་གཞོན་ནུ་བཅུ་ བདུན་སྡེའི་ལུས་ལ་ཁུ་ཚུར་ལ་སོགས་པས་བསྣུན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་ རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ཡུལ་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་ལ་ཕན་པའི་དོན་མ་ཡིན་པར་ལུས་སམ་དེས་ འཕངས་པའམ། དེ་དང་འབྲེལ་བའི་དབྱུག་པ་སོགས་སམ་ཡུངས་དཀར་ཙམ་ཡང་འདུ་ཤེས་ མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་རྙོག་པ་ཅན་གྱི་སེམས་ཀྱིས་སྦྱོར་བ་བརྡེག་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ ཐུག་ཕོག་པ་ན་བརྡེག་སྤྱད་རེ་རེ་ལ་ལྟུང་བ་རེ་རེའོ། །མ་ཕོག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །རང་གི་ལུས་ དང་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་བརྡེག་ནའང་ཉེས་བྱས་སོ། ། 2-302 དགུ་པ་གཟས་དང་ཞེས་པ་ལ། བརྡེག་པར་གཟས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། འཆར་ཀས་གཞོན་ ནུ་བཅུ་བདུན་སྡེའི་ལུས་ལ་བརྡེག་ཚུལ་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་བརྡེག་པ་ ཞེས་པའི་གནས་སུ་བརྡེག་པར་གཟས་པ་ཞེས་པ་བཅུག ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་སྔ་མ་བཞིན་ ལ། གཟས་པའི་དོན་ནི་བརྡེག་ཚུལ་བྱེད་པའོ། ། བཅུ་པ་གནས་ངན་ལེན་ཞེས་པ་ལ། གནས་ངན་ལེན་འཆབ་པའི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་ དགས་དགེ་སློང་གཞན་གྱི་ལྟུང་བ་བཅབས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་ སློང་གིས་ཡུལ་དགེ་སློང་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་ཀྱི་ཕམ་ལྷག་གི་ལྟུང་བ་འདུ་ཤེས་མ་ འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་བདེ་བ་ལ་མི་རེག་པ་དང་། དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་དང་སྲོག་དང་ཚངས་སྤྱོད་ ཀྱི་བར་ཆད་དང་། དགེ་འདུན་འཁྲུག་ཏུ་དོགས་པའི་དབང་མ་གཏོགས་པར་འཆབ་འདོད་ཀྱི་ བསམ་པས་སྦྱོར་བ་དེ་ལྟར་འཆབ་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་མཚན་མོ་འདས་པ་ན་ལྟུང་ བའོ། །ཕམ་ལྷག་ལས་གཞན་པའི་རང་གཞན་གྱི་ཉེས་པ་བཅབས་པས་ཉེས་བྱས་སོ། ། ༈ བཅུ་ཚན་དྲུག་པ། བཅུ་ཚན་དྲུག་པ་ནི། སྡོམ་ལ། བདེ་དང་མེ་དང་འདུན་པ་དང་། །བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་ ཆོས་དང་སྨྲ། །དགེ་ཚུལ་ཁ་དོག་བསྒྱུར་བ་དང་། །རིན་པོ་ཆེ་དང་ཚ་བའི་དུས། །ཞེས་པའི་དང་ པོ་བདེ་དང་ཞེས་པ་ལ། ཟན་གཅོད་དུ་འཇུག་པའི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་དགས་དགེ་སློང་ཆོ

【現代漢語翻譯】 如果他致力於此，最終在第二個夜晚過去，黎明到來時，他就會墮落。 第七個是'擾亂部署'，關於體驗軍隊一部分的事件是：由於六群比丘擾亂了國王的軍隊部署等行為而制定。地點與之前相同。如果他沒有混淆認知，並且意圖體驗軍隊的一部分，他開始接觸或擾亂，最終完成接觸或擾亂軍隊部署等行為，他就會墮落。男人和女人打架，大象等打架，或者讓他們打架，對於這些觀點，他會犯下輕罪。 第八個是'毆打'，關於毆打的事件是：迦羅迦用拳頭等擊打十七群年輕人的身體而制定。地點是比丘不爲了利益而毆打其他比丘的身體，或者他投擲的東西，或者與此相關的棍子等，甚至像芥菜籽那麼小的東西，如果他沒有混淆認知，並且懷著惡意的心，他開始毆打，最終擊中，每次擊打都會導致墮落。如果沒有擊中，他會犯下輕罪。如果他毆打自己的身體或非生物，他也會犯下輕罪。 第九個是'威脅'，關於威脅毆打的事件是：迦羅迦做出了要毆打十七群年輕人的姿勢而制定。也就是說，在'毆打'的地方，加入了'威脅毆打'。所有細節都與之前相同，威脅的含義是做出毆打的姿勢。 第十個是'隱瞞罪行'，關於隱瞞罪行的事件是：尼達隱瞞了其他比丘的罪行而制定。地點是比丘隱瞞其他比丘的墮落，直到可以恢復戒律的波羅夷罪或僧殘罪，如果他沒有混淆認知，並且不是因為不觸及快樂，或者爲了避免修行者的行為、生命或梵行的障礙，或者避免僧團分裂的疑慮，而是懷著隱瞞的意圖，他開始隱瞞，最終夜晚過去，他就會墮落。如果他隱瞞了波羅夷罪或僧殘罪以外的自己或他人的罪行，他會犯下輕罪。 第六組十事： 第六組十事是：戒律，快樂，火，慾望，未受具足戒者，法，說，沙彌，顏色改變，珍寶和炎熱的季節。第一個是'快樂'，關於允許吃食物的事件是：尼達允許比丘吃食物。

【English Translation】 If he is engaged in this, ultimately after the second night has passed and the dawn has broken, he falls. The seventh is called 'Disrupting Deployment,' the incident regarding experiencing a part of the army is: It was established because the Six Groups of monks disrupted the king's army deployment, etc. The location is the same as before. If he does not confuse his perception, and with the intention of experiencing a part of the army, he begins to touch or disrupt, ultimately completing the act of touching or disrupting the army deployment, etc., he falls. Men and women fighting, elephants, etc., fighting, or causing them to fight, for these views, he commits a minor offense. The eighth is 'Beating,' the incident regarding beating is: It was established because Charka struck the bodies of the Seventeen Groups of youths with fists, etc. The location is a monk not for the benefit of striking the body of another monk, or what he throws, or a stick, etc., related to it, or even something as small as a mustard seed, if he does not confuse his perception, and with a malicious mind, he begins to beat, ultimately hitting, each strike results in a fall. If he does not hit, he commits a minor offense. If he beats his own body or a non-sentient being, he also commits a minor offense. The ninth is 'Threatening,' the incident regarding threatening to beat is: It was established because Charka made a gesture of beating the bodies of the Seventeen Groups of youths. That is, in the place of 'beating,' 'threatening to beat' is added. All the details are the same as before, the meaning of threatening is making a gesture of beating. The tenth is 'Concealing Offenses,' the incident regarding concealing offenses is: It was established because Nirdag concealed the offenses of other monks. The location is a monk concealing the Parajika or Sanghavasesa offenses of other monks, up to the point where the precepts can be restored, if he does not confuse his perception, and not because of not touching happiness, or to avoid obstacles to the conduct of a renunciate, life, or pure conduct, or to avoid doubts of the Sangha splitting, but with the intention of concealing, he begins to conceal in that way, ultimately the night passes, he falls. If he conceals offenses of himself or others other than Parajika or Sanghavasesa, he commits a minor offense. The Sixth Set of Ten: The sixth set of ten are: Precepts, pleasure, fire, desire, one not fully ordained, Dharma, speaking, novice monk, color change, precious jewels, and the hot season. The first is 'Pleasure,' the incident regarding allowing food to be eaten is: Nirdag allowed monks to eat food.

ས་ ཀྱི་ཟན་བཅད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ཡུལ་ཟན་བཅད་པས་ ཕན་པའི་ནད་པ་མིན་པའི་དགེ་སློང་ལ་སྦྱིན་བདག་གིས་དུས་རུང་གི་ཟས་རུང་བ་ཚད་ལྡན་ འདྲེན་པར་བསྔོས་པ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་ཟས་སྤྱད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་ སྦྱོར་བ་ཟན་གཅོད་པའི་ཚིག་སྨྲ་བར་བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་ཡུལ་གྱི་ཟན་ཆོད་ནས་ཉི་མ་ ཡོལ་བ་ན་ལྟུང་བའོ། །སྨན་གཞན་གསུམ་གཅོད་དུ་འཇུག་པ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། ། གཉིས་པ་མེ་དང་ཞེས་པ་ལ། མེ་ལ་རེག་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་མེ་ལ་རྩེ་བར་བྱས་ 2-303 པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་དཀོན་མཆོག་དང་ཚངས་པ་མཚུངས་ པར་སྤྱོད་པ་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ལྡན་གྱི་དོན་དང་། ལྷུང་བཟེད་དང་ཚོན་གྱི་ལས་ལ་སོགས་ལ་དུས་ བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་མ་གཏོགས་པ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་མེ་ལ་རེག་འདོད་ཀྱི་ བསམ་པས་སྦྱོར་བ་རང་ངམ་གཞན་ལ་མངོན་སུམ་དུ་བསྐོས་ཏེ། མཐར་ཐུག་མེ་ལ་རེག་པ་ དང་སྤར་བ་དང་གསོད་པ་སོགས་བྱེད་པ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །བསླབ་བྱ་ནི་སེང་གེ་སོགས་སྲོག་ ཆགས་གཏུམ་པོ་ལ་རེག་པར་མི་བྱའོ། །དུས་དྲན་ནི། དཀོན་མཆོག་མཆོད་པ་སོགས་ཆོས་ ལྡན་གྱི་བྱ་བའི་ཆེད་དུ་མེ་ལ་རེག་དགོས་ན་དུས་འདིའི་ཚེ་སྟོན་པས་གནང་ངོ་། །སྙམ་པ་མེ་ལ་ རེག་པའི་བྱ་བ་རྫོགས་ཀྱི་བར་དུ་ཡིད་ལ་བྱའོ། ། གསུམ་པ་འདུན་པ་དང་ཞེས་པ་ལ། འདུན་པ་ཕྱིར་བསྒྱུར་གྱི་གླེང་གཞི་ནི། དགའ་བོས་ དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ལ་འདུན་པ་ཕུལ་ནས་སླར་འདུན་པ་ཕྱིར་འོན་ཅིག་ཅེས་འདུན་པ་ཕྱིར་ བསྒྱུར་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་གྱི་ཆོས་ལྡན་གྱི་ ལས་མཚན་ཉིད་པ་ལ་རང་གིས་འདུན་པ་ཕུལ་བ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་ འདུན་པ་ཕྱིར་བསྒྱུར་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་བདག་འདུན་པ་མི་འབུལ་གྱི་ཕྱིར་འོན་ ཅིག་ཅེས་པའི་ཚིག་སྨྲ་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་དོན་གོ་བ་ན་ལྟུང་བའོ། ། བཞི་པ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་ཞེས་པ་ལ། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་ བའི་གླེང་གཞི་ནི། རྒན་ཞུགས་གཅིག་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཁྱིམ་པ་སོགས་ལྷན་ཅིག་ ཉལ་བའི་རྨི་ལམ་ན། སྔོན་གྱི་ཆུང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་རྨིས་ནས་ཚིག་ཅི་དང་ཅི་རྟོལ་བ་ ཁྱིམ་པས་ཐོས་ནས་མ་དད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་ན་བ་དང་ནད་གཡོག་ མ་ཡིན་པའི་དགེ་སློང་གིས། དགེ་སློང་སྡིག་ཅན་ཉེ་བར་གནས་པ་དང་། དགེ་ཚུལ་ལམ་གྱིས་ དུབ་པ་སོགས་ཀྱི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པར་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་རང་དགར་མ་ 2-304 རྫོགས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་མཚམས་གཞན་གྱིས་བར་མ་ཆོད་ པར་འདོམ་ཕྱེད་དང་དགུའི་ནང་རོལ་གྱི་གནས་གཅིག་ཏུ་ནུབ་གསུམ་

【現代漢語翻譯】 基於不施捨食物而制定此戒律。具體而言，一位比丘因為不施捨食物而犯戒，即一位施主爲了幫助一位生病的比丘，準備了符合時宜的食物，並打算供養一位並非生病的比丘，而這位比丘對此認知沒有錯誤，並且以想要享用食物的意圖，開始說出斷絕食物的言語，最終斷絕了該地區的食物，一旦太陽落山，即構成墮落。如果讓其他三種藥物也被斷絕，則犯下惡作。 第二條，關於火。觸碰火的緣起是，六群比丘玩火而制定此戒律。具體而言，一位比丘，除了爲了供養三寶和梵天等同修的法事，以及爲了缽和顏料等工作而進行加持之外，如果對比丘對火的認知沒有錯誤，並且以想要觸碰火的意圖，親自或指使他人去觸碰火，最終觸碰、點燃或熄滅火等行為，則構成墮落。戒律是，不應觸碰獅子等兇猛的生物。時間提醒是，如果爲了供養三寶等法事需要觸碰火，那麼世尊允許在此時觸碰。在觸碰火的行為結束之前，都應謹記在心。 第三條，關於意願。撤回意願的緣起是，嘎瓦比丘在僧團的事務中提交了意願，之後又撤回意願說『請撤回我的意願』，因此制定此戒律。具體而言，一位比丘對於僧團合法的事務，自己已經提交了意願，對此認知沒有錯誤，並且以想要撤回意願的意圖，開始說出『我不提交意願，請撤回』的言語，最終對方理解了其意，即構成墮落。 第四條，關於未受具足戒者。與未受具足戒者同睡的緣起是，一位年長的沙彌與未受具足戒者、在家眾等同睡，在夢中，夢見與之前的妻子同睡，說了一些不雅之語，被在家眾聽到后，導致他們失去信心，因此制定此戒律。具體而言，一位並非生病或需要照顧的比丘，與一位有罪的比丘、沙彌，或者沒有因疲憊等原因，對比丘的認知沒有錯誤，並且以想要與未受具足戒者同睡的意圖，在沒有其他間隔的情況下，在七肘半的範圍內，一起度過三個夜晚。

【English Translation】 This precept was established based on the act of cutting off food. Specifically, a bhikshu (monk) commits an offense by cutting off food when a donor intends to offer suitable food at the right time to a bhikshu who is not ill, while the bhikshu correctly understands this intention but, with the intention of consuming the food, begins to speak words that cut off the food supply to the area. Ultimately, if the food supply to the area is cut off and the sun sets, it constitutes a patita (fall). Causing the other three medicines to be cut off results in a dushkrita (misdeed). Secondly, regarding fire. The origin of touching fire is that the group of six bhikshus played with fire, leading to the establishment of this precept. Specifically, a bhikshu, except when consecrating for the sake of religious activities such as offerings to the Three Jewels and Brahma (creator god), or for tasks such as working with the alms bowl and dyes, if the bhikshu's perception of the fire is not mistaken, and with the intention of touching the fire, either personally or instructing others to do so, ultimately touches, ignites, or extinguishes the fire, it constitutes a patita (fall). The precept is that one should not touch fierce creatures such as lions. The reminder is that if it is necessary to touch fire for religious activities such as offerings to the Three Jewels, the Buddha allows it at this time. One should keep in mind until the act of touching the fire is completed. Thirdly, regarding intention. The origin of retracting intention is that Gawa Bhikshu submitted his intention for the affairs of the Sangha (monastic community), and then retracted his intention, saying, 'Please retract my intention,' thus leading to the establishment of this precept. Specifically, a bhikshu who has submitted his intention for a legitimate affair of the Sangha, with correct perception, and with the intention of retracting his intention, begins to speak the words, 'I will not submit my intention, please retract it,' and ultimately the meaning is understood, it constitutes a patita (fall). Fourthly, regarding one who is not fully ordained. The origin of sleeping with one who is not fully ordained is that an elderly shramanera (novice monk) slept with one who was not fully ordained, a householder, etc. In a dream, he dreamed of sleeping with his former wife and uttered inappropriate words, which were heard by the householder, causing them to lose faith, thus leading to the establishment of this precept. Specifically, a bhikshu who is not ill or in need of care, with a sinful bhikshu, a shramanera, or without being tired, etc., with correct perception, and with the intention of sleeping with one who is not fully ordained, without any other separation, spends three nights in one place within seven and a half doms (cubits).

བཏུད་མར་རང་དང་མ་ རྫོགས་པ་གཉིས་ཀ་ཉལ་ཞིང་གཉིད་ལོག་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་སྤྱོད་ལམ་དེས་ནུབ་ གསུམ་པའི་མཚན་མོ་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་འདས་པ་ན་ལྟུང་བའོ། །བསླབ་བྱ་ནི། ཟླ་བ་དང་ཉི་ མའི་སྣང་བ་ལས་གཞན་པའི་མར་མེ་དང་རིན་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པའི་སྣང་བ་དང་བཅས་པའི་ གནས་སུ་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པར་ཉལ་ན་མཚན་མོ་འདས་པའི་ཚེ་ཉེས་བྱས་སོ། ། ལྔ་པ་ཆོས་དང་ཞེས་པ་ལ། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་འཆི་ལྟས་ ཀྱིས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བར་དུ་གཅོད་པའི་ཆོས་སུ་གསུངས་པ་གང་དག་ཡིན་པ་དེ་དག་ བསྟེན་ཡང་བར་དུ་གཅོད་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་བསྟན་པ་ནི་བདག་ གིས་ཤེས་སོ། །ཞེས་སྐུར་བ་བཏབ་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ ཆང་འཐུང་པ་ལྟ་བུ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་མཐོ་རིས་དང་ཐར་པའི་བར་ཆད་དུ་གསུངས་པ་ དེ་དག་བསྟེན་ཡང་བར་ཆད་དུ་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་བར་རློམ་ཞིང་ཀུན་སློང་ སྐུར་བ་གདབ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་སྐུར་བ་འདེབས་པ་ལ་ཞུགས་པའི་ཚེ། དགེ་ འདུན་གྱིས་གཞམས་སྒོ་དང་། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་ཟློག་ཀྱང་མཐར་ཐུག་བརྗོད་པ་ གསུམ་པའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་ན་ལྟུང་བའོ། ། དྲུག་པ་སྨྲ་ཞེས་པ་ལ། སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་ཀྱི་གླེང་གཞི་ནི། སྡིག་ལྟ་ཅན་འཆི་ལྟས་ གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ཉེར་དགའ་ཅན་སོང་ནས་ངུས་པས་ཅིའི་ཕྱིར་ངུ་། གནས་ནས་ཕྱུང་ངོ་སྡོད་ ལ་བཟོད་པ་གསོལ་ཅིག་ཅེས་གཏམ་འདྲེ་ཞིང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས། སྡིག་ལྟ་ཅན་བཟོད་པ་མ་གསོལ་བ་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་ནས་ ཕྱུང་བ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་གནས་དབྱུང་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་གཏམ་འདྲེ་བ་ 2-305 དང་ཉལ་འདོད་སོགས་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་ན་བ་དང་ཆོས་ལྡན་གྱི་དོན་མ་གཏོགས་པར་ དེ་དང་ལྷན་ཅིག་གཏམ་འདྲེ་བ་སོགས་བྱེད་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ གཏམ་འདྲེ་བ་སོགས་བྱེད་པ་དང་ཉལ་བ་སོགས་བྱས་ནས་མཚན་མོ་དེའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་ འདས་ན་ལྟུང་བའོ། ། བདུན་པ་དགེ་ཚུལ་ཞེས་པ་ལ། བསྙིལ་བ་སྡུད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་དགས་དགེ་ཚུལ་ སྡིག་ལྟ་ཅན། ཚེར་མ་དང་ཚེར་མ་ཆེན་པོ་གཉིས་སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བར་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་ ནས་བསྙིལ་བ་བསྡུས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་ཚུལ་ སྡིག་ལྟ་ཅན་བཟོད་པ་མ་གསོལ་བ་ན་བ་དང་གདུལ་བ་ལ་སོགས་པའི་དོན་མིན་པར་འདུ་ ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་བསྙིལ་བ་སྡུད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་གཉིས་ཀ་ལྷན་ ཅིག་གཏམ་འདྲེ་བ་དང་ཉལ་བ་སོགས་བྱེད་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ དེ་ལྟར་བྱས་ནས་དེའི་མཚན་མོ་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་འདས་པ་ན་ལྟུང་བའོ།

【現代漢語翻譯】 此外，如果比丘自己和他人都沒有完全醒來，就開始睡覺，最終在第三個夜晚結束前的最後一刻犯下墮罪。教導是：如果在沒有月亮和太陽的光亮，只有蠟燭和寶石等光亮的地方睡覺，並且沒有其他原因，那麼在夜晚結束時就會犯下墮罪。 第五，關於『法』：不放棄邪見的起因是：比丘認為世尊所說的那些會阻礙修行的法，即使去實踐也不會有阻礙，因為他認為自己已經瞭解了世尊所說的法。因此制定了戒律。例如，比丘喝酒，他認為世尊說這會阻礙天界和解脫，但他認為即使去實踐也不會有阻礙，他沒有錯誤的理解，並且懷著想要誹謗的心，開始誹謗。即使僧團通過責備和四羯磨來阻止他，但最終如果不放棄這三種說法，就會犯下墮罪。 第六，關於『說』：放棄追隨者的起因是：一個有邪見的人被逐出僧團后，他的朋友尼爾加（Nyerga）去哭泣，問他為什麼哭泣，他說他被逐出了僧團，請求他原諒並留下來。因此制定了戒律。例如，比丘認為一個沒有請求原諒的有邪見的人被逐出僧團，他沒有錯誤的理解，並且懷著想要與被驅逐者交談和睡覺等的想法，除了生病和爲了符合佛法的事情外，開始與他交談等。最終，如果與他交談和睡覺等，並且那個夜晚的最後一刻沒有過去，就會犯下墮罪。 第七，關於『沙彌』：接納被驅逐者的起因是：尼爾加接納了沙彌策瑪（Tsherma）和策瑪欽波（Tsherma Chenpo）這兩個不放棄邪見而被逐出僧團的人，因此制定了戒律。例如，比丘接納了沒有請求原諒的有邪見的沙彌，除非是爲了生病和調伏等原因，他沒有錯誤的理解，並且懷著想要接納被驅逐者的想法，開始與他們交談和睡覺等。最終，如果與他們那樣做了，並且那個夜晚的最後一刻沒有過去，就會犯下墮罪。

【English Translation】 Furthermore, if both the Bhikshu himself and another are not fully awake and begin to sleep, ultimately committing a Parajika offense before the final moment of the third night passes. The precept is: If one sleeps in a place without the light of the moon and sun, but with the light of candles and jewels, etc., and without other reasons, one commits an offense when the night ends. Fifth, regarding 'Dharma': The reason for not abandoning wrong views is: The Bhikshu thinks that those Dharmas which the Blessed One said would obstruct practice, even if practiced, would not be an obstruction, because he thinks he knows the Dharma taught by the Blessed One. Therefore, the precept was established. For example, if a Bhikshu drinks alcohol, he thinks that the Blessed One said this would obstruct heaven and liberation, but he thinks that even if he practices it, it will not be an obstruction. He does not have a mistaken understanding, and with the intention of wanting to slander, he begins to slander. Even if the Sangha tries to stop him through rebuke and the four karmas, ultimately, if he does not abandon these three statements, he commits a Parajika offense. Sixth, regarding 'Speaking': The reason for abandoning followers is: After a person with wrong views was expelled from the monastery, his friend Nyerga went to cry and asked him why he was crying. He said he had been expelled from the monastery, and asked him to forgive him and stay. Therefore, the precept was established. For example, a Bhikshu thinks that a person with wrong views who has not asked for forgiveness has been expelled from the monastery. He does not have a mistaken understanding, and with the intention of wanting to talk and sleep with the expelled person, etc., except for illness and for things in accordance with the Dharma, he begins to talk to him, etc. Ultimately, if he talks and sleeps with him, etc., and the final moment of that night has not passed, he commits a Parajika offense. Seventh, regarding 'Shramanera': The reason for accepting the expelled is: Nyerga accepted the Shramaneras Tsherma and Tsherma Chenpo, who did not abandon their wrong views and were expelled from the monastery. Therefore, the precept was established. For example, a Bhikshu accepts a Shramanera with wrong views who has not asked for forgiveness, unless it is for reasons such as illness and taming. He does not have a mistaken understanding, and with the intention of wanting to accept the expelled, he begins to talk and sleep with them, etc. Ultimately, if he does so with them, and the final moment of that night has not passed, he commits a Parajika offense.

། བརྒྱད་པ་ཁ་དོག་བསྒྱུར་བ་དང་ཞེས་པ་ལ། ཁ་མ་བསྒྱུར་བའི་གོས་གྱོན་པའི་གླེང་གཞི་ ནི། དྲུག་སྡེས་ཁ་དོག་མ་བསྒྱུར་བའི་གོས་གྱོན་ནས་གར་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ཆུ་ཚགས་མ་གཏོགས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཁ་གཡོགས་ཙམ་གྱི་གོས་ དཀར་པོ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་ཁ་མ་བསྒྱུར་བའི་གོས་དཀར་པོ་ལོངས་སྤྱོད་ འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་དེ་ལྟར་ལོངས་སྤྱོད་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་ལོངས་སྤྱོད་ པ་ན་ལྟུང་བའོ། །བསླབ་བྱ་ནི། ཚོན་ཆེན་བརྒྱད་ཀྱིས་ཁ་བསྒྱུར་བའི་གོས་ལོངས་སྤྱོད་པ་ལ་ ཉེས་བྱས་སོ། ཚོན་ཆེན་བརྒྱད་ནི་སུམ་བརྒྱ་པ་ལས། མཚལ་དང་དེ་བཞིན་རྒྱ་སྐྱེགས་བཙོད་ རྣམས་དང་། །གུར་གུམ་དང་ནི་ཐང་ཤིང་ལི་ཁྲི་དང་། །རྨ་ཤིང་ལེབ་རྒན་རྩི་རྣམས་མི་རུང་སྟེ། །བརྒྱད་པོ་ཚོན་ཆེན་ཡིན་པས་བཀག་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། ། 2-306 དགུ་པ་རིན་པོ་ཆེ་དང་ཞེས་པ་ལ། ལོངས་པ་གཞིར་གཏོགས་ཀྱི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་ རིན་པོ་ཆེ་དང་མཚོན་ཆ་དང་། རོལ་མོ་རྣམས་ལ་བག་མེད་པར་ལོངས་སྤྱོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ཆུད་འཛའ་བའི་རྐྱེན་མེད་ཅིང་། སྦྱིན་བདག་བསོད་ ནམས་འདོད་པས་བསྟབས་པའམ་མི་མ་ཡིན་གྱི་གནས་སུ་བསོད་ནམས་ལས་གྲུབ་པ་ལྟ་བུ་ མ་ཡིན་པ་རང་མི་དབང་བའི་རིན་པོ་ཆེའམ། རིན་པོ་ཆེར་སྨོས་པ་རོལ་མོར་སྤྱད་པའི་ལག་ ཆའམ། གཡུལ་དུ་སྤྱད་པའི་མཚོན་ཆ་དགོས་པ་བསྒྲུབ་ནུས་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་རྒོད་བག་གིས་རེག་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་རང་ངམ་དངོས་སུ་བསྐོས་པས་ མངོན་སུམ་དུ་རེག་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་རེག་པ་ན་ལྟུང་བའོ། ། བཅུ་པ་ཚ་བའི་དུས་ཞེས་པ་ལ། ཁྲུས་བྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་དུས་མིན་དུ་ ཁྲུས་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་ཁྲུས་ཀྱིས་ཕན་པའི་ནད་པ་དང་། དཀོན་ མཆོག་གི་ཕྱིར་དུ་ཕྱག་དར་རེ་ལྡེ་ཙམ་མམ་དཀྱིལ་འཁོར་བ་མལ་ཙམ་གྱི་ལས་བྱས་པ་དང་ ལམ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དུ་ཕྱིན་པ་མ་ཡིན་པའི་དགེ་སློང་གིས་དུས་ཟླ་བ་ལྔ་པའི་ཚེས་གཅིག་ ནས་བདུན་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་མ་གཏོགས་པ་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པས་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ ཞིང་། ཀུན་སློང་རང་དགར་ཁྲུས་བྱེད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཀྱི་ནང་དུ་ ཁྲུས་བྱེད་པར་བསམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་དུས་མ་ཡིན་པར་ལུས་རིལ་པོ་ཁྲུས་བྱེད་ན་ལྟུང་བའོ། །ལུས་ལ་ཆར་ཐིགས་པ་གཉིས་ཡན་ཆད་ཕོག་པའམ། རླུང་གིས་གོས་ཀྱི་གྲ་བསྐྱོད་པ་ཡན་ ཆད་ལ་ལྟུང་བ་འདི་མེད་དོ། །ཆང་མ་གཏོགས་པ་བཅས་རྐྱང་ཐམས་ཅད་ལ་རྐྱེན་དབང་གིས་ གནང་བའི་སྐབས་ཡོད་པ་རྣམས་སུ་གནང་བའི་དུས་དྲན་པར་བྱའོ། །ཆར་གྱིས་ཕོག་ན་ཁྲུས་ བྱ་བར་གནང་བས་ཆེད་དཀར་ཆར་གྱིས་ཕོ

【現代漢語翻譯】 第八，關於『改變顏色』等，未改變顏色的衣服的緣起是：六群比丘穿著未改變顏色的衣服嬉戲，因此制定了此戒。 具體情況是，一位比丘，除了濾水器外，只用白色布料做缽蓋，沒有錯亂想，以想要享用未改變顏色的白色衣服的動機而行事，開始享用，最終完全享用時，便犯墮罪。 學處是：享用用八種大色染過的衣服，犯惡作罪。八種大色在《三百頌》中說：『硃砂以及雄黃、藍靛等，藏紅花以及茜草、鉛丹和，茜草老葉、紫膠皆不許，此八大色因遮止故。』 第九，關於『珍寶』等，以享用為基礎的緣起是：六群比丘對珍寶、武器和樂器等不加節制地享用，因此制定了此戒。 具體情況是，一位比丘，沒有遇到貶值的因緣，也不是施主因想要培福而供養，也不是在非人之處由福德所生，而是對不由自主的珍寶，或者提到珍寶，對用於樂器的工具，或者用於戰爭的武器，認為能夠滿足需要，沒有錯亂想，以放逸的想要觸控的動機而行事，自己或者通過指派他人，直接開始觸控，最終完全觸控時，便犯墮罪。 第十，關於『熱季』等，洗澡的緣起是：六群比丘在非時洗澡，因此制定了此戒。 具體情況是，一位比丘，不是洗澡有益的病人，也不是爲了佛事而稍微撣拂或繪製壇城，也不是走了半由旬的路程，在五月一日到七月十五日之外，沒有其他因緣，沒有錯亂想，以隨意想要洗澡的動機而行事，想著在半個月內洗澡，最終在非時洗全身，便犯墮罪。 身上滴落兩滴以上的雨水，或者風吹動衣服的邊緣等，不犯此墮罪。除了酒以外，所有其他事物，在因緣允許的情況下，都要記住允許的時間。如果被雨淋濕允許洗澡，所以不要故意被雨淋。

【English Translation】 Eighth, regarding 'changing colors,' etc., the origin of wearing clothes without changed colors is: the Six Groups of monks wore clothes without changed colors and frolicked, therefore this precept was established. Specifically, a monk, except for water filters, only uses white cloth as a bowl cover, without mistaken thoughts, with the motivation of wanting to enjoy white clothes without changed colors, and begins to enjoy them, ultimately committing a downfall when fully enjoying them. The precept is: enjoying clothes dyed with the eight major colors is an offense of wrong-doing. The eight major colors are mentioned in the 'Three Hundred Verses': 'Vermillion, orpiment, indigo as well, Saffron, madder, minium, Old madder leaves, and lac, are all forbidden, These eight major colors are prohibited.' Ninth, regarding 'jewels,' etc., the origin based on enjoyment is: the Six Groups of monks immoderately enjoyed jewels, weapons, and musical instruments, therefore this precept was established. Specifically, a monk, without the cause of devaluation, nor offered by a patron wanting to accumulate merit, nor born from merit in a non-human place, but regarding jewels not under his control, or mentioning jewels, tools used for musical instruments, or weapons used in war, thinking they can fulfill needs, without mistaken thoughts, with the wanton motivation of wanting to touch, acting by himself or through assigning others, directly beginning to touch, ultimately committing a downfall when fully touching. Tenth, regarding 'the hot season,' etc., the origin of bathing is: the Six Groups of monks bathed at the wrong time, therefore this precept was established. Specifically, a monk, not a patient for whom bathing is beneficial, nor slightly dusting or drawing a mandala for the sake of Buddhist activities, nor having traveled half a yojana, outside of the period from the first day of the fifth month to the fifteenth day of the seventh month, without other causes, without mistaken thoughts, with the motivation of wanting to bathe at will, thinking of bathing within half a month, ultimately committing a downfall when washing the whole body at the wrong time. Having two or more drops of rain fall on the body, or the wind moving the edge of the clothes, etc., does not constitute this downfall. Except for alcohol, for all other things, in cases where permission is granted due to circumstances, one should remember the time of permission. If one is wet by rain, bathing is allowed, so do not deliberately get wet by rain.

ག་པར་བྱས་ཏེ་ཁྲུས་བྱེད་པ་ལྟ་བུ་མི་བྱའོ། །ཁྲུས་ ཀྱི་ཆེད་མིན་པར་ཆུ་བརྒལ་དགོས་དང་། བརྒྱལ་བ་ལ་ཆུ་རྒྱབ་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། 2-307 ༈ བཅུ་ཚན་བདུན་པ། བཅུ་ཚན་བདུན་པ་ནི། སྡོམ་ལ། དུད་འགྲོ་འགྱོད་པ་སོར་མོ་དང་། །རྩེ་དང་ལྷན་ཅིག་ སྔངས་བྱེད་དང་། །སྦེད་དང་གདེང་མེད་གཞི་མེད་དང་། །སྐྱེས་པ་མེད་པར་ལམ་འགྲོ་བའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་དུད་འགྲོ་གསོད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། འཆར་ཀས་བྱ་རོག་བསད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་དུད་འགྲོར་གཏོགས་པའི་སྲོག་ཆགས་འདུ་ཤེས་མ་ འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་གསོད་སེམས་ཀྱིས་སྦྱོར་བ་རང་ངམ་བསྐོས་པས་གསོད་པར་བརྩམས་ ཏེ་མཐར་ཐུག་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཤི་ན། ཇི་སྙེད་ཤི་བ་དེ་སྙེད་ཀྱི་ལྟུང་བ་རེ་རེའོ། །གསོད་སེམས་ མེད་ཀྱང་དུད་འགྲོའི་ཡན་ལག་གཅོད་པ་དང་། བརྡེག་པ། འཚོང་བ། འཚིར་འདོད་པ་དུད་ འགྲོའི་གཟུགས་བྱས་ཏེ་འཇིག་པ་སོགས་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། ། གཉིས་པ་འགྱོད་པ་ཅེས་པ་ལ། འགྱོད་པ་སྐྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། འཆར་ཀས་གཞོན་ནུ་ བཅུ་བདུན་སྡེ་ལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་ཤིང་ཕམ་པ་བྱུང་ངོ་ཞེས་འགྱོད་པ་སྐྱེད་པ་ལ་བརྟེན་ ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ ཀུན་སློང་ཡིད་མི་བདེ་བ་བསྐྱེད་པའི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་བཞད་གད་ཡན་ཆད་ཀྱིས་ཁྱོད་ལ་ སྡོམ་པ་མ་སྐྱེས་སོ་ཞེས་སམ། སྐྱེས་ཀྱང་ཕམ་པ་བྱུང་ངོ་ཞེ་སོགས་ཀྱིས་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པའི་ ཚིག་སྨྲ་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་དོན་གོ་བ་ན་ལྟུང་བའོ། །དགེ་ཚུལ་སོགས་ལ་ཉེས་བྱས་ སོ། ། གསུམ་པ་སོར་མོ་དང་ཞེས་པ་ལ། ག་ག་ཚིལ་བྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། གཞོན་ནུ་བཅུ་ བདུན་སྡེའི་བཅུ་དྲུག་གིས་གཞོན་ནུ་ཆོས་ལ་སྐྱི་གཡའ་བའི་གནས་རྣམས་སུ་ག་ག་ཚིལ་བྱས་ པས་རླུང་གྱེན་དུ་འཆུགས་ཏེ་ཤི་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་ལ་སྐྱི་གཡའ་བའི་གནས་རྣམས་སུ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་ སྐྱི་གཡའ་བར་བྱ་བའི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་རེག་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་རེག་ནས་སྐྱི་ 2-308 གཡའ་བར་བྱས་པ་ན་ལྟུང་བའོ། ། བཞི་པ་རྩེ་དང་ཞེས་པ་ལ། ཆུ་ལ་རྩེ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། གཞོན་ནུ་བཅུ་བདུན་སྡེས་ཆུ་ལ་ རྩེ་བ་རྒྱལ་པོ་གསལ་རྒྱལ་གྱིས་མཐོང་ནས་མ་དད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་ དགེ་སློང་གིས། འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ཆུ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་རྒོད་བག་ གིས་དགའ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་པར་བྱས་པའི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་རང་ངམ་བསྐོས་པས་རྩེ་བར་ བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་ལྟེ་བ་ནུབ་པའི་ཚད་དུ་ཆུར་ཞུགས་ཏེ་རྩེ་བ་ན་ལྟུང་བའོ། ། ལྔ་པ་ལྷན་ཅིག་ཅེས་པ་ལ། བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བའི་གླེང་གཞི

【現代漢語翻譯】 不應像洗澡那樣做。如果不是爲了洗澡，需要過河，那麼在過河時濺起水花是沒有罪過的。 第七組 第七組的總結：牲畜、後悔、手指、嬉戲、一起、驚嚇、隱藏、無信、無根據，以及沒有男性同行走在路上。 首先，關於殺害牲畜的起因是：因為阿阇梨迦殺了一隻烏鴉而制定了戒律。具體來說，如果比丘對比丘所殺的對象是牲畜沒有錯誤的認知，並且以殺害的意圖，親自或指使他人開始殺害，最終導致其死亡，那麼死了多少牲畜，就有多少次墮落。即使沒有殺害的意圖，砍斷牲畜的肢體、毆打、出售、想要榨取等，以及做出摧毀牲畜形象的行為，都有罪過。 第二，關於『後悔』：引起後悔的起因是：阿阘梨迦讓十七個年輕人對他們沒有受具足戒並且犯了墮罪而感到後悔，因此制定了戒律。具體來說，如果比丘對比丘沒有錯誤的認知，並且以引起不悅的意圖，通過嘲笑等方式說『你沒有受戒』，或者說『即使受了戒也犯了墮罪』等，開始說引起後悔的話，最終對方理解了意思，那麼就犯了墮落。對比丘等則有罪過。 第三，關於『手指』：引起性刺激的起因是：十七個年輕人中的十六個在令年輕人對佛法感到厭惡的地方進行性刺激，導致他氣逆而死，因此制定了戒律。具體來說，如果比丘對比丘在令其感到厭惡的地方沒有錯誤的認知，並且以引起性刺激的意圖開始觸控，最終觸控並引起了性刺激，那麼就犯了墮落。 第四，關於『嬉戲』：在水中嬉戲的起因是：十七個年輕人在水中嬉戲被國王光明王看到后，國王失去了信心，因此制定了戒律。具體來說，如果比丘對世俗所說的水沒有錯誤的認知，並且以放縱的意圖體驗快樂，親自或指使他人開始嬉戲，最終進入到肚臍沒入水中的程度並嬉戲，那麼就犯了墮落。 第五，關於『一起』：與女性同睡的起因

【English Translation】 One should not do things like taking a bath. If it is necessary to cross the water not for the sake of bathing, there is no fault in splashing water while crossing. Section Seven The summary of Section Seven: Animals, regret, fingers, playing, together, fright, hiding, lack of faith, unfounded, and walking on the road without a male companion. Firstly, the reason for killing animals is: the rule was established because Acharyaka killed a crow. Specifically, if a Bhikshu has no mistaken perception of the animal he is killing, and with the intention of killing, personally or through instruction, begins to kill, and ultimately causes its death, then for every animal that dies, there is a downfall. Even without the intention to kill, cutting off the limbs of animals, beating, selling, wanting to squeeze, and making actions that destroy the form of animals, there are transgressions. Secondly, regarding 'regret': The reason for causing regret is: Acharyaka caused seventeen young men to regret that they had not received full ordination and had committed a Parajika offense, therefore the rule was established. Specifically, if a Bhikshu has no mistaken perception of another Bhikshu, and with the intention of causing displeasure, through laughter or other means, says 'You have not received ordination,' or 'Even if you have received ordination, you have committed a Parajika offense,' and begins to speak words that cause regret, ultimately when the meaning is understood, there is a downfall. There are transgressions for Shramaneras, etc. Thirdly, regarding 'fingers': The reason for causing sexual arousal is: Sixteen of the seventeen young men caused sexual arousal in places that made the young man disgusted with the Dharma, causing him to die from upward-moving wind, therefore the rule was established. Specifically, if a Bhikshu has no mistaken perception of another Bhikshu in places that cause disgust, and with the intention of causing sexual arousal, begins to touch, and ultimately touches and causes sexual arousal, then there is a downfall. Fourthly, regarding 'playing': The reason for playing in the water is: The seventeen young men playing in the water were seen by King Mingwang, and the king lost faith, therefore the rule was established. Specifically, if a Bhikshu has no mistaken perception of what the world calls water, and with the intention of experiencing joy through frivolity, personally or through instruction, begins to play, and ultimately enters the water to the extent that the navel is submerged and plays, then there is a downfall. Fifthly, regarding 'together': The reason for sleeping with a woman

་ནི། མ་འགགས་ པས་ཁྱེའུ་སྤྱི་རྟོལ་ཅན་གྱི་མ་ལ་གནས་གཡར་ཏེ། དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་ བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལུས་རྟེན་རུང་དང་གནས་ གཅིག་ཏུ་བར་དུ་མཚམས་ཆོད་ན་འདོམ་གང་གི་ནང་དང་མ་ཆོད་ན་འདོམ་དགུའི་ནང་དུ་འདུ་ ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་གཉིས་ཀ་ཉལ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་ཁྲིམས་གྲོགས་ མེད་པར་གཉིས་ཀ་ཉལ་ནས་གཉིད་ལོག་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་མཚན་མོ་མཐའི་ སྐད་ཅིག་མ་རྫོགས་པ་ན་ལྟུང་བའོ། ། དྲུག་པ་སྔངས་བྱེད་ཅེས་པ་ལ། སྔངས་པར་བྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། འཆར་ཀས་གཞོན་ ནུ་བཅུ་བདུན་སྡེ་འཇིག་ཤིང་སྔངས་པར་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་ སློང་གིས་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་ལ་འཇིགས་པའི་རྒྱུ་ཡིད་དུ་མི་འོང་པའི་གཟུགས་དང་སྒྲ་དང་ དྲི་དང་རེག་བྱ་ལྟ་བུ་དང་། ཡི་དྭགས་དང་ཤ་ཟ་ལ་སོགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ ཞིང་ཀུན་སློང་སྔངས་པར་བྱེད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་བཞད་གད་ཡན་ཆོད་ཀྱིས་ འཇིགས་པ་སྟོན་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་སྔངས་སྐྲག་སྐྱེས་པ་ན་ལྟུང་བའོ། །ཡིད་དུ་ འོང་བས་སྔངས་པར་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །འཁོར་བ་ལ་སྐྱོ་བ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་དམྱལ་བ་ལ་ 2-309 སོགས་པའི་གཏམ་བརྗོད་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། བདུན་པ་སྦེད་དང་ཞེས་པ་ལ། སྦེད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་གཞོན་ནུ་བཅུ་བདུན་ སྡེའི་ཆོས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པ་སྦས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་ དགེ་སློང་གིས་རབ་བྱུང་སྡེ་ལྔའི་ལྷུང་བཟེད་ཆོས་གོས་སོགས་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཆུད་འཛའ་བ་ སོགས་ཀྱི་རྐྱེན་མེད་པར་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་རྐུ་སེམས་དང་ཕན་འདོད་ལས་ གཞན་པས་སྦྱོར་བ་རང་ངམ་བསྐོས་པས་སྦེད་པར་བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་སྦས་ཟིན་པ་ན་ ལྟུང་བའོ། །ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་མིན་པ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། ། བརྒྱད་པ་གདེང་མེད་ཅེས་པ་ལ། གདེང་མེད་པར་སྤྱོད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་དགས་ དགེ་སློང་གཞན་གྱི་ཆོས་གོས་བཅོལ་བ་སྲི་བ་མེད་པར་ལོངས་སྤྱད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་ སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གཞན་རང་དང་ནོར་མི་གཅིག་པ་ལ་བྱིན་པ། འདུ་ ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་རྐུ་སེམས་དང་མི་ལྡན་ཡང་དེས་གནང་བའི་གདེང་མེད་བཞིན་ དུ་ཅི་དགར་ལོངས་སྤྱོད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་དེ་ལྟར་ལོངས་སྤྱོད་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་ལོངས་སྤྱོད་པ་ན་ལྟུང་བའོ། །ལོངས་སྤྱོད་པས་དགའ་བར་འགྱུར་ན་ལྟུང་བ་མེད་ དོ། ། དགུ་པ་གཞི་མེད་ཅེས་པ་ལ། སྐུར་བ་འདེབས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། མཛའ་བོ་དང་ས་ལས་ སྐྱེས་གཉིས་ཀྱིས་གྱད་བུ་ནོར་ལ་གཞི་མེད་པར་དགེ་འདུན་ལྷག་མས་སྐུར་བ་བཏབ་པ་ལ་ བརྟེན་ནས་བཅས་སོ།

【現代漢語翻譯】 因此，由於沒有阻礙，（比丘）借住在一個有辨別力的男孩的母親那裡，並與她同睡，因此制定了此戒律。也就是說，如果比丘與非親屬的婦女，身體可以依靠，在同一個地方，中間有阻隔（如墻壁），在相隔一尋的範圍內；如果沒有阻隔，在相隔九尋的範圍內，在意識沒有錯亂，並且動機是兩人都想睡覺的情況下，在沒有法律同伴的情況下，兩人都躺下並開始睡覺，最終在夜晚的最後一刻結束時，就會犯墮罪。 第六，『使驚恐』是指：使人驚恐的緣起是，迦葉波的十七個年輕人被摧毀並被嚇壞，因此制定了此戒律。也就是說，如果比丘以令人不快的形象、聲音、氣味、觸覺等，或者以食肉鬼、夜叉等的形象，使其他比丘產生恐懼，在意識沒有錯亂，並且動機是想使人驚恐的情況下，通過包括笑聲在內的行為來展示恐怖，最終當對方產生驚恐時，就會犯墮罪。如果以令人愉悅的事物使人驚恐，則犯惡作罪。爲了使人厭離輪迴，講述地獄等的故事，則沒有罪過。 第七，『隱藏』是指：隱藏的緣起是，六群比丘隱藏了迦葉波的十七個年輕人的袈裟和缽等物品，因此制定了此戒律。也就是說，如果比丘在沒有因生活必需品被損壞等原因的情況下，隱藏了五類出家人的缽、袈裟等生活用具，在意識沒有錯亂，並且動機不是偷盜或幫助的情況下，通過自己或指使他人來隱藏，最終當隱藏完成時，就會犯墮罪。如果對非佛教徒的出家人這樣做，則犯惡作罪。 第八，『無信任』是指：無信任地使用的緣起是，近授（比丘名）使用了其他比丘委託給他的袈裟，而沒有歸還，因此制定了此戒律。也就是說，如果比丘使用了其他比丘給予的，與自己財物不同的物品，在意識沒有錯亂，並且動機不是偷盜，但沒有得到對方的允許，就隨意使用，最終當使用時，就會犯墮罪。如果使用后對方感到高興，則沒有罪過。 第九，『無根據』是指：誹謗的緣起是，善友和薩拉生（兩人名）無根據地指責功德賢（比丘名）犯了僧殘罪，因此制定了此戒律。

【English Translation】 Therefore, due to the absence of obstruction, (a monk) borrowed lodging from the mother of a discerning boy and slept with her, hence this precept was established. That is, if a monk and a woman who is not a relative, whose body can be relied upon, are in the same place, with a barrier in between (such as a wall), within a range of one fathom; if there is no barrier, within a range of nine fathoms, with no confusion of consciousness, and with the motivation that both want to sleep, without a legal companion, both lie down and begin to sleep, ultimately when the last moment of the night ends, a downfall is committed. Sixth, 'To cause terror' refers to: The origin of causing terror is that the seventeen youths of Kashyapa were destroyed and frightened, hence this precept was established. That is, if a monk causes fear to another monk with unpleasant sights, sounds, smells, touches, etc., or in the form of flesh-eating ghosts, yakshas, etc., with no confusion of consciousness, and with the motivation of wanting to cause terror, by showing terror through actions including laughter, ultimately when the other person experiences terror, a downfall is committed. If one causes terror with pleasant things, a misdeed is committed. To inspire weariness of samsara, there is no fault in telling stories of hell, etc. Seventh, 'Hiding' refers to: The origin of hiding is that the group of six monks hid the robes and bowls, etc., of the seventeen youths of Kashyapa, hence this precept was established. That is, if a monk hides the bowls, robes, etc., of the five classes of ordained persons without any reason such as damage to necessities, with no confusion of consciousness, and with a motivation other than stealing or helping, by hiding himself or instructing others, ultimately when the hiding is completed, a downfall is committed. If this is done to a non-Buddhist renunciate, a misdeed is committed. Eighth, 'Without trust' refers to: The origin of using without trust is that Nera-dag (a monk's name) used the robes entrusted to him by another monk without returning them, hence this precept was established. That is, if a monk uses items given by another monk that are different from his own property, with no confusion of consciousness, and with no motivation of stealing, but without the other person's permission, uses them as he pleases, ultimately when he uses them, a downfall is committed. If the other person is happy with the use, there is no fault. Ninth, 'Without basis' refers to: The origin of slander is that Good Friend and Sala-born (two names) groundlessly accused Gya-bu Nor (a monk's name) of committing a Sanghavasesa offense, hence this precept was established.

།དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་ལ་མཐོང་ཐོས་དོགས་ པའི་གཞི་མེད་པར་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་ཉམས་པར་འདུན་པས་འདུ་ཤེས་ བསྒྱུར་ཏེ་སྐུར་བ་འདེབས་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་མིང་ནས་སྨོས་ཏེ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ བྱུང་ངོ་ཞེས་སྐུར་བ་འདེབས་པར་བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་དོན་གོ་བ་ན་ལྟུང་བའོ། ། 2-310 བཅུ་པ་སྐྱེས་པ་མེད་པར་ལམ་འགྲོ་བ་ཞེས་པ་ལ། བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ལམ་དུ་འགྲོ་ བའི་གླེང་གཞི་ནི། རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ནས་མཉན་ཡོད་དུ་འགྲོ་བའི་དགེ་སློང་གཅིག་བུད་མེད་ དང་ལྷན་ཅིག་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ ལུས་རྟེན་རུང་ཐ་མལ་པ་ཉེ་དུ་མིན་པ་དང་། ལྷན་ཅིག་ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པར་རྒྱང་གྲགས་ ལས་འདས་པར་ལམ་ལ་འགྲོ་བ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་ལྷན་ཅིག་ལམ་དུ་འགྲོ་ འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་དེ་ལྟར་བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་རྒྱང་གྲགས་འདས་པ་ན་ལྟུང་ བའོ། །རྒྱང་གྲགས་རེ་རེ་ལ་ལྟུང་བ་རེ་རེའི་དེའི་ཕྱེད་རེ་རེ་ལ་ཉེས་བྱས་རེ་རེའོ། །བུད་མེད་ ཀྱིས་ལམ་གྱི་སེལ་བྱེད་པ་དང་ལམ་ནོར་བ་སྟོན་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། ༈ བཅུ་ཚན་བརྒྱད་པ། བཅུ་ཚན་བརྒྱད་པ་ནི། སྡོམ་ལ། རྐུ་དང་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་དང་། །རྐོ་དང་མགྲོན་དང་བསླབ་ པ་དང་། །འཐབ་དང་མི་སྨྲ་འགྲོ་བ་དང་། །མ་གུས་ཆང་འཐུང་དུས་མིན་པའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ རྐུ་དང་ཞེས་པ་ལ། རྐུན་མ་དང་ལྷན་ཅིག་ལམ་དུ་འགྲོ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ནས་ མཉན་ཡོད་དུ་འགྲོ་བའི་དགེ་སློང་གིས་རྐུན་མ་དང་ལྷན་ཅིག་ལམ་དུ་ཕྱིན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ཆོམ་རྐུན་དང་ལྷན་ཅིག་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་ སློང་རང་དགར་ལྷན་ཅིག་འགྲོ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་དེ་ལྟར་འགྲོ་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་རྒྱང་གྲགས་རེ་རེ་འདས་པ་ན་ལྟུང་བ་རེ་རེ། དེའི་ཕྱེད་རེ་རེ་ཉེས་བྱས་རེ་རེའོ། །རྐུ་ ཐབས་སུ་གནས་པ་སོགས་དང་ལྷན་ཅིག་འགྲོ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། ། གཉིས་པ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་དང་ཞེས་པ་ལ། ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་བྱེད་ པའི་གླེང་གཞི་ནི། མོའུ་འགལ་གྱི་བུས། ཉེ་བར་འཁོར་ལ་སོགས་པའི་བཅུ་བདུན་སྡེས་ བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱས་པས། ཐོ་རངས་བཀྲེས་ནས་ངུ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ ཡང་རྟེན་བསྒྲུབ་བྱའི་མཁན་པོ་བྱེད་པས་བསྒྲུབ་བྱ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འདོད་པ་སྐྱེས་ 2-311 ནས་མངལ་ཤོལ་རྩིས་ཀྱང་། ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པའམ། ཐེ་ཚོམ་ཟ་བས་ཀུན་སློང་ རང་དགར་མཁན་པོ་བྱེད་འདོད་པས། སྦྱོར་བ་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ ཐུག་བརྗོད་པ་གསུམ་པའི་ངོ་བརྗོད་རྫོགས་ནས་བྱེད་པ་བརྗོད་པའི་མགོ་རྩོམ་པའི་ཚེ་མཁན་ པོ་ལ་ལྟུ

【現代漢語翻譯】 此外，一位比丘（dge slong，僧人）毫無根據地指責另一位比丘，認為他有違規行為，並且沒有混淆認知，而是出於想要貶低對方的意圖，改變認知，懷著想要誹謗的意圖，指名道姓地開始指責，說僧團犯了剩餘罪。如果最終對方理解了指控的內容，那麼就會犯下墮罪。 第十條，與無男子同行。關於與婦女同行的事件起因是：一位比丘從王舍城前往舍衛城，因為與一位婦女同行而制定了此戒律。具體情況是，如果一位比丘與一位身體健全、非親屬的普通婦女同行，並且沒有其他持戒同伴，在超過呼喊範圍之外的道路上行走，沒有混淆認知，而是出於想要一同前往的意圖，開始這樣做，最終超過了呼喊範圍，就會犯下墮罪。每超過一個呼喊範圍，就會犯下一個墮罪；每超過一半的呼喊範圍，就會犯下一個惡作劇。如果婦女指路或糾正行進方向，則沒有罪過。 第八組 第八組的總結是：盜竊、未滿二十歲、挖掘、訪客、學習、爭鬥、不語、行走、不敬、飲酒、非時。首先是盜竊，關於與盜賊同行的事件起因是：一位比丘從王舍城前往舍衛城，因為與盜賊同行而制定了此戒律。具體情況是，如果一位比丘與盜賊同行，沒有混淆認知，而是出於想要自由自在地同行的意圖，開始這樣做，每超過一個呼喊範圍，就會犯下一個墮罪；每超過一半的呼喊範圍，就會犯下一個惡作劇。如果與從事盜竊行為的人同行，則會犯下惡作劇。 第二條，與未滿二十歲者。關於為未滿二十歲者授具足戒的事件起因是：目犍連之子（mou 'gal gyi bu）的十七人團體為近圓（nye bar 'khor，優波離）等人授具足戒，導致他們在黎明時因飢餓而哭泣，因此制定了此戒律。具體情況是，如果作為受戒者的親教師，想要為受戒者授具足戒，即使計算了胎齡，如果認知到或懷疑受戒者未滿二十歲，出於想要自由自在地擔任親教師的意圖，開始授具足戒，最終在第三次陳述完畢開始羯磨時，親教師會犯下墮罪。

【English Translation】 Furthermore, if a Bhikshu (dge slong, monk) groundlessly accuses another Bhikshu of misconduct, without confusing perception, but with the intention of disparaging him, alters his perception, and with the intention of slandering, begins to accuse him by name, saying that the Sangha has committed a Sanghavasesa offense. If the accused ultimately understands the content of the accusation, then a Patayantika offense is committed. The tenth, traveling without a man. The origin of the incident regarding traveling with a woman is: a Bhikshu traveling from Rajagriha to Sravasti, and this precept was established because of traveling with a woman. Specifically, if a Bhikshu travels with a healthy, ordinary woman who is not a relative, and without another monastic companion, on a road beyond shouting distance, without confusing perception, but with the intention of traveling together, begins to do so, and ultimately exceeds the shouting distance, a Patayantika offense is committed. For each shouting distance exceeded, a Patayantika offense is committed; for each half shouting distance exceeded, a Dukkata offense is committed. If the woman gives directions or corrects the direction of travel, there is no offense. The Eighth Section The summary of the eighth section is: stealing, under twenty, digging, guests, learning, fighting, not speaking, walking, disrespect, drinking alcohol, unseasonal. The first is stealing, the origin of the incident regarding traveling with a thief is: a Bhikshu traveling from Rajagriha to Sravasti, and this precept was established because of traveling with a thief. Specifically, if a Bhikshu travels with a thief, without confusing perception, but with the intention of traveling freely together, begins to do so, for each shouting distance exceeded, a Patayantika offense is committed; for each half shouting distance exceeded, a Dukkata offense is committed. If traveling with someone engaged in theft, a Dukkata offense is committed. The second, with one under twenty. The origin of the incident regarding conferring full ordination on one under twenty is: the group of seventeen of Maudgalyayana's son (mou 'gal gyi bu) conferred full ordination on Upali (nye bar 'khor) and others, causing them to cry from hunger at dawn, therefore this precept was established. Specifically, if as the preceptor of the ordinand, wanting to confer full ordination on the ordinand, even if calculating the gestational age, if perceiving or doubting that the ordinand is under twenty, with the intention of freely acting as preceptor, begins to confer ordination, ultimately when the third statement is completed and beginning the Karma, the preceptor commits a Patayantika offense.

ང་བྱེད། སློན་དཔོན་དང་དགེ་འདུན་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །མངལ་ཤོལ་དང་བཅས་ཏེ་ ཉི་ཤུ་མ་ལོན་ཡང་བསྒྲུབ་བྱ་རང་ཉིད་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་ན། སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་གཞན་མེད་ ཅིང་། སྐྱེ་བའི་རྐྱེན་གཞན་ཚོགས་ན་བསམ་པའི་སྒོ་ནས་ནར་སོན་པ་ཡིན་པས་བསྙེན་རྫོགས་ འཆགས་ཤིང་། དེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་རྗེས་ལ་མངལ་ཤོལ་དང་བཅས་ཀྱང་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་ གོང་དུ་ལེན་དུས་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པར་འདུག་སྙམ་དུ་འདུ་ཤེས་ན་དེའི་ཚེ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་ པ་འཇིག་སྟེ། དེ་དུས་ལུས་དང་བསམ་པ་གང་ཡང་ནར་མ་སོན་པས་སྡོམ་པའི་རྟེན་ཉམས་ པའི་ཕྱིར། མ་ལོན་ཡང་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཆགས་ནས། མངལ་ཤོལ་ དང་བཅས་པས་ཉི་ཤུ་ལོན་ནས་ལེན་དུས་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པར་འདུག་སྙམ་དུ་ཤེས་ཀྱང་སྡོམ་པ་ མི་འཇིག་སྟེ། སྐྱེས་ཤིང་གཏོང་རྒྱུ་གཞན་མ་བྱུང་ན་ལུས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ནར་སོན་པས་སྡོམ་པའི་ རྟེན་ཡིན་པས་སོ། །སྐྱེས་ནས་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་ཡང་མངལ་ཤོལ་དང་བཅས་པས་ཉི་ཤུ་ལོན་ན་ བསྙེན་རྫོགས་ཆགས་(སློབ་དཔོན་ཤཱཀྱ་འོད་ཀྱིས་འོད་ལྡན་དུ་ལུང་དྲངས་པ་ལས། དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རྩ་བའི་བྱེ་བྲག་ཏུ་ བཤད་པ་ལས། འཕགས་པ་ཉེར་སྦས་ཀྱིས། མེར་མེར་པོ་བསད་ན་མཐར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། མངལ་ཚུན་ཆད་ལོ་ ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་རུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ནི་མེར་མེར་པོ་ཚུན་ཆད་མིར་བདོག་ཞེས་དགོངས་ པ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་གསུངས་པས་མངལ་ཤོལ་རྩིས་པའི་ལོ་ཉི་ཤུ་པ་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གསུངས་སོ།།)ལ། མཁན་ སློབ་དགེ་འདུན་ལ་ཉེས་པ་བསྐྱེད་དོ། །ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ལ་མ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་ཀྱང་ལུས་ཀྱི་ སྒོ་ནས་སྡོམ་པའི་རྟེན་དུ་རུང་བས་སྡོམ་པ་སྐྱེའོ། །དགེ་ཚུལ་ཡང་ལོ་དྲུག་ལོན་ན་མངལ་ཤོལ་ དང་བཅས་པས་བདུན་དུ་འགྱུར་བས་སྐྱེ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །མངལ་ཤོལ་རྩིས་ཀྱང་བདུན་མ་ 2-312 ལོན་ན་མི་(མངལ་ཤོལ་རྩི་བ་འདི་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པའི་གནས་སུ་མི་རྩིའོ་)སྐྱེའོ། ། གསུམ་པ་རྐོ་དང་ཞེས་པ་ལ། ས་རྐོ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་སྲ་ཞིང་འཐས་པའི་ས་ བརྐོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་ན་བ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་ མེད་པར་འཇིག་རྟེན་ན་གྲགས་པའི་ས་འཐས་པར་གནས་པ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་ སློང་རང་དགར་རྐོ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་རང་ངམ་གཞན་བསྐོས་པས་མངོན་སུམ་དུ་ རྐོ་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་སོར་བཞི་ཡན་ཆད་བརྐོས་ན་ལྟུང་བའོ། །ས་ཉམས་པ་དང་ བྱེ་མ་སོགས་ཉེས་བྱས་སོ། ། བཞི་པ་མགྲོན་དང་ཞེས་པ་ལ། མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ལས་རིང་དུ་འདུག་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་སྦྱིན་བདག་གིས་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ལས་དུས་རིང་བར་སྦྱིན་བདག་གི་ཁྱིམ་དུ་འདུག་ སྟེ་བཟའ་བ་དང་བཅའ་བ་བླངས་ཏེ་ཟོས་

【現代漢語翻譯】 我造作（ང་བྱེད།），對堪布（སློན་དཔོན་，teacher, master）和僧團（དགེ་འདུན་，Saṃgha）犯了罪過（ཉེས་བྱས་སོ།）。如果包括胎齡（མངལ་ཤོལ་དང་བཅས་ཏེ་），未滿二十歲（ཉི་ཤུ་མ་ལོན་），但認為自己已滿二十歲（བསྒྲུབ་བྱ་རང་ཉིད་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་ན།），且沒有其他出生的障礙（སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་གཞན་མེད་ཅིང་།），並且具備了其他出生的條件（སྐྱེ་བའི་རྐྱེན་གཞན་ཚོགས་ན།），那麼從心理上來說就是成熟的（བསམ་པའི་སྒོ་ནས་ནར་སོན་པ་ཡིན་པས།），可以受比丘戒（བསྙེན་རྫོགས་འཆགས་ཤིང་།）。 在受比丘戒之後（དེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་རྗེས་ལ།），即使包括胎齡（མངལ་ཤོལ་དང་བཅས་ཀྱང་），在未滿二十歲之前受戒時（ཉི་ཤུ་མ་ལོན་གོང་དུ་ལེན་དུས།），如果認為自己未滿二十歲（ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པར་འདུག་སྙམ་དུ་འདུ་ཤེས་ན།），那麼此時比丘戒的戒體就會毀壞（དེའི་ཚེ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་འཇིག་སྟེ།），因為此時身心都沒有成熟（དེ་དུས་ལུས་དང་བསམ་པ་གང་ཡང་ནར་མ་སོན་པས།），戒體的所依已經喪失（སྡོམ་པའི་རྟེན་ཉམས་པའི་ཕྱིར།）。 如果未滿二十歲但認為已滿二十歲而受比丘戒（མ་ལོན་ཡང་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཆགས་ནས།），即使包括胎齡（མངལ་ཤོལ་དང་བཅས་པས།），在滿二十歲之後受戒時（ཉི་ཤུ་ལོན་ནས་ལེན་དུས།），如果認為自己未滿二十歲（ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པར་འདུག་སྙམ་དུ་ཤེས་ཀྱང་），戒體也不會毀壞（སྡོམ་པ་མི་འཇིག་སྟེ།），如果已經出生且沒有其他捨棄的因緣（སྐྱེས་ཤིང་གཏོང་རྒྱུ་གཞན་མ་བྱུང་ན།），那麼從身體上來說就是成熟的（ལུས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ནར་སོན་པས།），是戒體的所依（སྡོམ་པའི་རྟེན་ཡིན་པས་སོ།）。 出生后未滿二十歲（སྐྱེས་ནས་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་ཡང་།），即使包括胎齡（མངལ་ཤོལ་དང་བཅས་པས།），如果已滿二十歲（ཉི་ཤུ་ལོན་ན།），則可以受比丘戒（བསྙེན་རྫོགས་ཆགས་），（堪布釋迦光（སློབ་དཔོན་ཤཱཀྱ་འོད་）在《光明論》（འོད་ལྡན་）中引用說：因此在根本的差別中說，聖者近護（འཕགས་པ་ཉེར་སྦས་ཀྱིས།）說：『如果殺死嬰兒，最終會墮落。』還說：『包括胎齡在內滿二十歲，可以受比丘戒。』這是指包括嬰兒在內都算作人。），對堪布、阿阇黎和僧團犯了罪過（མཁན་སློབ་དགེ་འདུན་ལ་ཉེས་པ་བསྐྱེད་དོ།）。 如果已滿二十歲但認為未滿二十歲（ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ལ་མ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་ཀྱང་།），從身體上來說可以作為戒體的所依（ལུས་ཀྱི་སྒོ་ནས་སྡོམ་པའི་རྟེན་དུ་རུང་བས།），所以戒體可以生起（སྡོམ་པ་སྐྱེའོ།）。沙彌（དགེ་ཚུལ་）如果滿六歲（ལོ་དྲུག་ལོན་ན།），包括胎齡就變成七歲（མངལ་ཤོལ་དང་བཅས་པས་བདུན་དུ་འགྱུར་བས།），可以生起，但犯了罪過（སྐྱེ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ།）。即使計算胎齡（མངལ་ཤོལ་རྩིས་ཀྱང་།），如果未滿七歲（བདུན་མ་ལོན་ན།），則不能生起（མི་སྐྱེའོ།）。（計算胎齡不被認為是受比丘戒的條件。） 第三，關於挖掘（རྐོ་དང་ཞེས་པ་ལ།）：挖掘土地的緣起是，六群比丘（དྲུག་སྡེས་）挖掘堅硬而粘稠的土地（སྲ་ཞིང་འཐས་པའི་ས་བརྐོས་པ་），因此制定了戒律（བརྟེན་ནས་བཅས་སོ།）。也就是說，作為所依的比丘（རྟེན་དགེ་སློང་གིས།）在沒有生病等原因的情況下（ན་བ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་མེད་པར།），清楚地知道這是世間所說的粘稠土地（འཇིག་རྟེན་ན་གྲགས་པའི་ས་འཐས་པར་གནས་པ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་།），動機是隨意挖掘的意願（ཀུན་སློང་རང་དགར་རྐོ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས།），行為是自己或他人挖掘（སྦྱོར་བ་རང་ངམ་གཞན་བསྐོས་པས།），開始明顯地挖掘（མངོན་སུམ་དུ་རྐོ་བར་བརྩམས་ཏེ།），最終挖掘超過四指寬（སོར་བཞི་ཡན་ཆད་བརྐོས་ན།），就會犯墮罪（ལྟུང་བའོ།）。破壞土地和沙子等會犯輕罪（ས་ཉམས་པ་དང་བྱེ་མ་སོགས་ཉེས་བྱས་སོ།）。 第四，關於做客（མགྲོན་དང་ཞེས་པ་ལ།）：做客逗留過久的緣起是，六群比丘應施主邀請做客（དྲུག་སྡེས་སྦྱིན་བདག་གིས་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ལས།），在施主家逗留過久（དུས་རིང་བར་སྦྱིན་བདག་གི་ཁྱིམ་དུ་འདུག་སྟེ།），拿取食物和用品食用（བཟའ་བ་དང་བཅའ་བ་བླངས་ཏེ་ཟོས་）。

【English Translation】 I commit (ང་བྱེད།), I have transgressed against the Upadhyaya (སློན་དཔོན་, teacher, master) and the Sangha (དགེ་འདུན་, Saṃgha) (ཉེས་བྱས་སོ།). If, including the gestation period (མངལ་ཤོལ་དང་བཅས་ཏེ་), one is not yet twenty years old (ཉི་ཤུ་མ་ལོན་), but considers oneself to be twenty years old (བསྒྲུབ་བྱ་རང་ཉིད་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་ན།), and there are no other obstacles to birth (སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་གཞན་མེད་ཅིང་།), and other conditions for birth are met (སྐྱེ་བའི་རྐྱེན་གཞན་ཚོགས་ན།), then one is considered mentally mature (བསམ་པའི་སྒོ་ནས་ནར་སོན་པ་ཡིན་པས།), and ordination can occur (བསྙེན་རྫོགས་འཆགས་ཤིང་།). After taking ordination (དེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་རྗེས་ལ།), even if including the gestation period (མངལ་ཤོལ་དང་བཅས་ཀྱང་), when taking ordination before the age of twenty (ཉི་ཤུ་མ་ལོན་གོང་དུ་ལེན་དུས།), if one thinks that one is not yet twenty years old (ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པར་འདུག་སྙམ་དུ་འདུ་ཤེས་ན།), then at that time the vows of ordination will be destroyed (དེའི་ཚེ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་འཇིག་སྟེ།), because at that time neither body nor mind is mature (དེ་དུས་ལུས་དང་བསམ་པ་གང་ཡང་ནར་མ་སོན་པས།), and the basis of the vows is lost (སྡོམ་པའི་རྟེན་ཉམས་པའི་ཕྱིར།). If one is not yet twenty years old but thinks that one is twenty years old and takes ordination (མ་ལོན་ཡང་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཆགས་ནས།), even if including the gestation period (མངལ་ཤོལ་དང་བཅས་པས།), when taking ordination after the age of twenty (ཉི་ཤུ་ལོན་ནས་ལེན་དུས།), if one knows that one is not yet twenty years old (ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པར་འདུག་སྙམ་དུ་ཤེས་ཀྱང་), the vows will not be destroyed (སྡོམ་པ་མི་འཇིག་སྟེ།), if one has already been born and there are no other reasons for abandoning them (སྐྱེས་ཤིང་གཏོང་རྒྱུ་གཞན་མ་བྱུང་ན།), then one is physically mature (ལུས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ནར་སོན་པས།), and is the basis of the vows (སྡོམ་པའི་རྟེན་ཡིན་པས་སོ།). If one is born and not yet twenty years old (སྐྱེས་ནས་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་ཡང་།), even if including the gestation period (མངལ་ཤོལ་དང་བཅས་པས།), if one is twenty years old (ཉི་ཤུ་ལོན་ན།), then ordination can occur (བསྙེན་རྫོགས་ཆགས་), (The Upadhyaya Shakya Light (སློབ་དཔོན་ཤཱཀྱ་འོད་) quoted in the 'Light Treatise' (འོད་ལྡན་): Therefore, in the fundamental differences it is said that the Noble Near-Hidden (འཕགས་པ་ཉེར་སྦས་ཀྱིས།) said: 'If you kill an infant, you will eventually fall.' It is also said: 'Including the gestation period, at the age of twenty, one can take ordination.' This means that even infants are considered human.), one has transgressed against the Upadhyaya, Acharya, and Sangha (མཁན་སློབ་དགེ་འདུན་ལ་ཉེས་པ་བསྐྱེད་དོ།). If one is twenty years old but thinks that one is not twenty years old (ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ལ་མ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་ཀྱང་།), one can be the basis of the vows physically (ལུས་ཀྱི་སྒོ་ནས་སྡོམ་པའི་རྟེན་དུ་རུང་བས།), so the vows can arise (སྡོམ་པ་སྐྱེའོ།). If a novice (དགེ་ཚུལ་) is six years old (ལོ་དྲུག་ལོན་ན།), including the gestation period, he becomes seven years old (མངལ་ཤོལ་དང་བཅས་པས་བདུན་དུ་འགྱུར་བས།), he can arise, but has transgressed (སྐྱེ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ།). Even if the gestation period is counted (མངལ་ཤོལ་རྩིས་ཀྱང་།), if he is not yet seven years old (བདུན་མ་ལོན་ན།), he cannot arise (མི་སྐྱེའོ།). (Counting the gestation period is not considered a condition for taking ordination.) Third, regarding digging (རྐོ་དང་ཞེས་པ་ལ།): The origin of digging the earth is that the Six Groups of Monks (དྲུག་སྡེས་) dug hard and sticky earth (སྲ་ཞིང་འཐས་པའི་ས་བརྐོས་པ་), therefore the precepts were established (བརྟེན་ནས་བཅས་སོ།). That is, the monk who is the basis (རྟེན་དགེ་སློང་གིས།), without reasons such as illness (ན་བ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་མེད་པར།), clearly knows that this is the sticky earth known in the world (འཇིག་རྟེན་ན་གྲགས་པའི་ས་འཐས་པར་གནས་པ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་།), the motivation is the desire to dig at will (ཀུན་སློང་རང་དགར་རྐོ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས།), the action is digging by oneself or others (སྦྱོར་བ་རང་ངམ་གཞན་བསྐོས་པས།), and begins to dig obviously (མངོན་སུམ་དུ་རྐོ་བར་བརྩམས་ཏེ།), and finally digs more than four fingers wide (སོར་བཞི་ཡན་ཆད་བརྐོས་ན།), he will commit a downfall (ལྟུང་བའོ།). Damaging the earth and sand will commit minor offenses (ས་ཉམས་པ་དང་བྱེ་མ་སོགས་ཉེས་བྱས་སོ།). Fourth, regarding being a guest (མགྲོན་དང་ཞེས་པ་ལ།): The origin of staying too long as a guest is that the Six Groups of Monks were invited as guests by the patrons (དྲུག་སྡེས་སྦྱིན་བདག་གིས་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ལས།), stayed too long in the patrons' homes (དུས་རིང་བར་སྦྱིན་བདག་གི་ཁྱིམ་དུ་འདུག་སྟེ།), and took food and supplies to eat (བཟའ་བ་དང་བཅའ་བ་བླངས་ཏེ་ཟོས་).

པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་ ན་བ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པས་སྦྱིན་བདག་གིས་དུས་ཇི་ཙམ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ལ་ འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ན་རིང་དུ་འདུག་སྟེ་ཟ་འདོད་པའི་བསམ་ པས་སྦྱོར་བ་སྦྱིན་བདག་གིས་དུས་ཇི་ཙམ་བཞུགས་འདོད་པ་བཞུགས་ཤིག་ཅེས་པ་ལྟ་བུ་ མེད་པར་ཟླ་བ་བཞིར་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ལྟ་བུ་ལ། དེ་རྫོགས་པའི་འོག་ཏུ་ཡང་འདུག་ནས་ཟ་ བར་བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་མགུལ་དུ་མིད་པ་ན་ལྟུང་བའོ། །དུས་ཚིགས་དེ་འདས་པ་ན་སླར་ ཡང་སྦྱིན་བདག་གིས་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ན་འདུག་སྟེ་ཟོས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། ལྔ་པ་བསླབ་པ་དང་ཞེས་པ་ལ། བསླབ་པ་ལ་ཉེ་བར་འཇོག་པ་སྤོང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་དགེ་སློང་གིས་འདུལ་བའི་བསླབ་བྱ་འདི་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ན། ཁྱོད་ཀྱིས་བསྟན་པ་འདི་ལ་མི་སློབ་པོ་ཞེས་ཁྱད་དུ་བསད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས། དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོས་འདུལ་བར་གཏོགས་པའི་རང་གི་བསླབ་པ་ 2-313 ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་བརྗོད་པ་ན། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ ཏེ། བསླབ་པ་ལ་མི་སློབ་པའི་ཚིག་སྨྲ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་བསླབ་པ་ཉེ་བར་འཇོག་ པ་པོ་ལ། ཁྱོད་ཀྱིས་མི་ཤེས་པས་གཞན་ཤེས་པ་ལ་འདྲིའི་བར་དུ་བསླབ་པ་འདི་ལ་མི་སློབ་ པོ་ཞེས། གང་ཟག་ལ་མི་ཤེས་པ་དང་། བསླབ་པ་ལ་མི་སློབ་པའི་ཚིག་སྨྲ་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་དོན་གོ་བ་ན་ལྟུང་བའོ། ། དྲུག་པ་འཐབ་དང་ཞེས་པ་ལ། ཉན་རྣ་ལས་གྱུར་པའི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་དགས་དགེ་ སློང་གྲོས་བྱེད་པ་ལ་ཉན་ཏེ་རྩོད་པ་དཀྲུགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་ སློང་གིས་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་རྩོད་ཟླར་གྱུར་པ་དག་རྩོད་པ་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བའི་ རྩོད་པ་བྱེད་པ་ལ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་ནོར་པ་དང་རྩོད་པ་ཞི་འདོད་མ་ཡིན་ པར་རྩོད་པ་དཀྲུག་པའི་ཆེད་དུ་ཉན་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་ཉན་པའི་ཕྱིར་རྣ་བ་གཏོད་ པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་དོན་གོ་བ་ན་ལྟུང་བའོ། །དོན་མ་གོ་བར་ཐོས་པ་ཙམ་ལ་ཉེས་ བྱས་སོ། །དོན་གཞན་ལ་སོང་བ་ན་གཞན་གྲོས་བྱེད་པར་ཤེས་ན་སེ་གོལ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲ་ བྱ། འཐབ་བཅུག་དང་འཐབ་མོ་ལ་ལྟ་བ་སོགས་ལའང་ཉེས་བྱས་སོ། ། བདུན་པ་མི་སྨྲ་འགྲོ་བ་དང་ཞེས་པ་ལ། མི་སྨྲ་བར་འགྲོ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དགའ་བོས་ ཉེར་དགའ་གནས་དབྱུང་བྱེད་པའི་ལས་ལ་དང་པོ་འདུས་ནས་ཕྱིས་ཐོས་པའི་ཉེ་འཁོར་ལས་ འདས་པར་སོང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་དགེ་ འདུན་གྱི་ནང་དུ་གསོལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་ལ་འདུས་པ། གསོལ་བ་ཙམ་མ་བྱས་པ་ལས་ ཀྱི་གནས་དེ་ནས་དགེ་སློང་འཁོད་པ་ལ་

【現代漢語翻譯】 因此制定了戒律。也就是，依據比丘（Dge slong，佛教僧侶）生病等因緣，施主（sbyin bdag，檀越）邀請的時間沒有錯亂的認知，並且動機是受邀而來，想要久住並貪圖食物的想法，施主沒有說『想住多久就住多久』之類的話，比如被邀請住四個月。在期限結束后，仍然繼續住下去並開始吃東西，最終吞嚥下去時，就犯了墮罪。如果期限已過，施主再次邀請，繼續住下去並吃東西，就沒有罪過。 第五，『學習』，關於阻止學習的起因是：六群比丘說『應該學習比丘的律藏』時，因為輕蔑地說『你不學習這個教法嗎？』而制定了戒律。也就是，依據比丘，當其他比丘說『應該學習屬於律藏的學習』時，沒有錯亂的認知，並且動機是改變認知，想要說不學習的言語，對於阻止學習者，『你不懂，去問懂的人』，對於不學習的人，開始說不學習的言語，最終理解意義時，就犯了墮罪。 第六，『爭鬥』，關於由聽聞引起的起因是：賢護（nyer dags）偷聽比丘們討論，並挑起爭端，因此制定了戒律。也就是，依據比丘，當其他比丘成為爭論的對手，進行四種爭論中的任何一種時，沒有錯亂的認知，並且動機不是爲了平息爭端，而是爲了挑起爭端而想要偷聽的想法。開始傾聽，最終理解意義時，就犯了墮罪。如果只是聽到而沒有理解意義，就犯了惡作罪。如果理解了其他意義，知道其他人在討論，就應該發出響指等聲音。參與爭鬥和觀看爭鬥等也犯了惡作罪。 第七，『不語離去』，關於不語離去的起因是：喜（dga' bo）在賢護被驅逐出僧團的羯磨（las，佛教儀式）中，最初參與，後來聽到訊息后，離開了羯磨舉行的區域，因此制定了戒律。也就是，依據適合補充人數的比丘，在僧團中參與祈請等羯磨，在沒有完成祈請等羯磨時，從羯磨舉行的地點，比丘們所坐的位置上

【English Translation】 Therefore, the precepts were established. That is, based on the conditions of a monk (Dge slong, Buddhist monk) being sick, etc., the donor (sbyin bdag, benefactor) has no mistaken perception of the time he was invited, and the motivation is to be invited, wanting to stay long and greedy for food. The donor did not say something like 'Stay as long as you want.' For example, being invited to stay for four months. After the expiration, he continues to stay and starts eating, and finally when he swallows it, he commits a downfall. If the time has passed and the donor invites again, there is no fault in continuing to stay and eat. Fifth, 'Learning,' the reason for preventing learning is: When the Six Groups of monks said, 'One should learn the Vinaya Pitaka of the monks,' the precepts were established because they contemptuously said, 'Don't you learn this teaching?' That is, according to the monk, when other monks say, 'One should learn the learning that belongs to the Vinaya Pitaka,' there is no mistaken perception, and the motivation is to change the perception, wanting to say words of not learning. To the one who prevents learning, 'You don't understand, ask someone who understands.' To the one who doesn't learn, he starts to say words of not learning, and when he finally understands the meaning, he commits a downfall. Sixth, 'Quarrel,' the reason for the quarrel caused by hearing is: The Joyful One (nyer dags) eavesdropped on the monks' discussion and provoked disputes, so the precepts were established. That is, according to the monk, when other monks become opponents in the dispute and engage in any of the four disputes, there is no mistaken perception, and the motivation is not to calm the dispute, but to provoke the dispute and want to eavesdrop. He starts listening, and when he finally understands the meaning, he commits a downfall. If he only hears without understanding the meaning, he commits a misdeed. If he understands other meanings and knows that others are discussing, he should make sounds such as snapping his fingers. Participating in fights and watching fights also commits a misdeed. Seventh, 'Leaving without speaking,' the reason for leaving without speaking is: The Joyful One (dga' bo) initially participated in the Karma (las, Buddhist ritual) of the expulsion of the Joyful One (nyer dga) from the Sangha, and later, after hearing the news, left the area where the Karma was held, so the precepts were established. That is, according to the monk who is suitable to supplement the number of people, he participates in the Karma such as solicitation in the Sangha. When the Karma such as solicitation is not completed, from the place where the Karma is held, from the position where the monks are sitting

མ་སྨྲས་པར་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་མ་ སྨྲས་པར་འགྲོ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་འགྲོ་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་ལས་ཐོས་ པའི་ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་པར་ཕྱིན་ན་ལྟུང་བའོ། ། 2-314 བརྒྱད་པ་མ་གུས་ཞེས་པ་ལ། མ་གུས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། གླང་ཆེན་ལྷས་ཀྱི་བདག་པོའི་ བུ་ནག་པོས་དགེ་འདུན་གྱིས་འདི་ནི་ཆོས་འདི་ནི་འདུལ་བའོ་ཞེས་སོགས་སྨྲས་པ་ན་མ་གུས་ པར་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་སྟོན་པ་དང་དགེ་འདུན་ དང་ཞལ་ཏ་པས་ཆོས་ལྡན་གྱི་བཀའ་བསྒོ་བ་རང་གིས་བསྒྲུབ་ནུས་པ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ ཞིང་ཀུན་སློང་དེ་དང་འགལ་བར་བྱེད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་བཤད་ཀྱིས་སྦྱང་བ་མ་ བྱས་པར་འགལ་བ་བྱེད་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་འགལ་བའི་བྱ་བ་རྫོགས་པ་ན་ལྟུང་ བའོ། །མཁན་སློབ་རྒྱལ་པོ་དགྲ་བཅོམ་གནས་བརྟན་རྣམས་ཀྱིས་བཀའ་བཅག་ན་ཉེས་བྱས་ སོ། ། དགུ་པ་ཆང་འཐུང་ཞེས་པ་ལ། མྱོས་འགྱུར་འཐུང་པའི་གླེང་གཞི་ནི། འཕགས་པ་ལེགས་ འོངས་ཀྱིས་ཀླུ་གདུག་པ་ཅན་བཏུལ་བའི་ཚེ། རྒྱལ་པོ་གསལ་རྒྱལ་གྱི་གླང་པོ་ཆེའི་ཆང་གི་ གཉེར་པས་ཆང་དྲངས་པ་འཐུངས་ཏེ་མྱོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རབ་ཏུ་བྱུང་ པས་ཕབས་བཏབ་པའི་འབྲས་བུའི་ཆང་དང་ཕབས་མ་བཏབ་པའི་རྒུན་ཆང་ལ་སོགས་པ་ བཅོས་པའི་ཆང་དངོས་སམ་སྦང་མ་དང་ཚིགས་མ་སོགས་མྱོས་པའི་ནུས་པ་ཅན་ལ་འདུ་ཤེས་ མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་འཐུང་བ་དང་སྦང་མ་སོགས་ཟ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་དེ་ ལྟར་ལོངས་སྤྱོད་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་མགུལ་དུ་མིད་པ་ན། དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བྱེད། དགེ་ཚུལ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །ཕབས་ཀྱི་ཆང་བུ་དང་ཆང་གི་དྲི་རོ་བྲོ་བའི་ཐུག་པ་དང་། རྩབ་མོ་ སོགས་མྱོས་པར་མི་བྱེད་ཙམ་དང་། སྦྲང་རྩི་ལྟ་བུ་མྱོས་པར་ནུས་པ་དང་། མི་ན་བས་མི་མིད་ པར་ཁ་བཤལ་བ་དང་ལུས་ལ་སྐུད་པ་སོགས་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ནད་པས་མི་མིད་པར་ ཁར་སྲེལ་བ་ཙམ་དང་ལུས་ལ་སྐུད་པ་ཙམ་ལ་ཉེས་པ་མེད་ཅིང་། མགུལ་དུ་མིད་པ་ནི་ནད་པ་ ལའང་མ་གནང་ངོ་། །ཆང་བསྐོལ་བས་ཉེས་པ་མེད་པར་གསུངས་པ་ནི། བསྐོལ་བས་ཆང་གི་ 2-315 རོ་ནུས་མེད་པ་ལ་དགོངས་སོ། ། བཅུ་པ་དུས་མིན་པའོ། །ཞེས་པ་ལ། དུས་མིན་པར་འགྲོ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། འཆར་ཀས་ ཕྱི་དྲོ་ཚོགས་ཅན་མའི་གྲོང་ལ་སོགས་པར་རྒྱུས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་སྲ་ བརྐྱང་མ་བཏིང་ཞིང་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་གིས་གནས་ན་འཁོད་པའི་ རབ་ཏུ་བྱུང་པ་ལ་མ་སྨྲས་པར་རབ་ཏུ་བྱུང་པའི་གནས་ནས་ཁྱིམ་པའི་གནས་སུ་ཉི་མ་ཕྱེད་ ནས་སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་བའི་དུས་སུ་འདུ་ཤེས་དུས་མིན་པ་ལ་མིན་པར་ཤེས་པའམ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་ བས་ཀུན་སློང་འཁོད་པ་ལ་མ་སྨྲས་པར་རང་དགར་དུས་མིན་དུ་འགྲོ་

【現代漢語翻譯】 如果未告知他人，並且沒有錯誤的認知，只是因為想要離開的想法而開始行動，最終一旦離開了寺院的範圍，就犯了墮罪。 第八條，關於不敬。不敬的緣起是：象廄主的兒子黑天對僧團說：『這是法，這是律』等等，因為他的不敬而制定了戒律。也就是說，比丘對比丘，導師對僧團，以及執事對符合佛法的教誨，在自己能夠完成的情況下，沒有錯誤的認知，並且因為想要違背的想法而開始行動，在沒有懺悔的情況下就開始違背，最終一旦完成違背的行為，就犯了墮罪。堪布（Khenpo，住持），阿阇黎（Acharya，導師），國王，阿羅漢（Arhat，已證悟者），長老（Sthavira，上座）如果違背教令，則犯輕罪。 第九條，關於飲酒。飲用醉人飲料的緣起是：聖者善來（Arya Bhadra）降伏惡龍時，明王（King of Light）的象夫供奉酒，他喝醉了，因此制定了戒律。也就是說，出家人對於發酵過的水果酒和未發酵的葡萄酒等，以及摻雜過的酒或酒糟等具有致醉效果的飲料，沒有錯誤的認知，並且因為想要飲用或食用酒糟等的想法而開始享用，最終一旦吞下，比丘犯墮罪，沙彌犯輕罪。發酵的酒麴和帶有酒味的湯，以及酒糟等不會致醉的食物，以及蜂蜜等具有致醉效果的食物，如果不是因為生病而不吞嚥，只是漱口或塗抹身體，則犯輕罪。如果病人不吞嚥，只是含在嘴裡或塗抹身體，則沒有罪過。但是，即使是病人，也不允許吞嚥。據說煮過的酒沒有罪過，這是指煮過之後酒的味道和效力都消失了。 第十條，關於非時行。非時行的緣起是：遮迦（Charka）在下午去妓女村等地方遊蕩，因此制定了戒律。也就是說，如果寺院堅固，沒有鋪設床褥，也沒有障礙的比丘，在寺院居住的出家人，沒有告知其他出家人，從出家人的住所到在家人住所，在中午之後到黎明之前的時間裡，認知到這是非時，或者對此有所懷疑，因為想要離開的想法，在沒有告知的情況下，擅自在非時離開。

【English Translation】 If one leaves without informing others, and without mistaken perception, simply because of the thought of wanting to leave, and ultimately goes beyond the vicinity of the monastery, one commits a downfall. The eighth, regarding disrespect. The origin of disrespect is: the elephant stable owner's son, Krishna, said to the Sangha, 'This is Dharma, this is Vinaya,' etc., and because of his disrespect, the precept was established. That is to say, if a Bhikshu (monk) to a Bhikshu, a teacher to the Sangha, and a steward to the Dharma-abiding teachings, with the understanding that they are capable of accomplishing it themselves, without mistaken perception, and with the thought of wanting to contradict it, begins to act, and begins to contradict without confession, ultimately, once the act of contradiction is completed, one commits a downfall. Khenpo (Abbot), Acharya (Teacher), King, Arhat (Enlightened One), Sthavira (Elder) if they break the command, they commit a minor offense. The ninth, regarding drinking alcohol. The origin of drinking intoxicating beverages is: when Arya Bhadra subdued the evil Naga, the elephant keeper of King of Light offered alcohol, and he became intoxicated, therefore the precept was established. That is to say, for a renunciant, regarding fermented fruit wine and unfermented grape wine, etc., and adulterated wine or dregs, etc., which have the power to intoxicate, without mistaken perception, and with the thought of wanting to drink or eat dregs, etc., begins to enjoy it, ultimately, once it is swallowed, a Bhikshu commits a downfall, a Shramanera (novice monk) commits a minor offense. Fermented yeast and soup with the smell of alcohol, and dregs, etc., that do not intoxicate, and honey, etc., that have the power to intoxicate, if not swallowed because of illness, but only gargled or applied to the body, one commits a minor offense. If a sick person does not swallow, but only holds it in the mouth or applies it to the body, there is no offense. However, even for a sick person, swallowing is not allowed. It is said that boiled alcohol has no offense, this refers to when the taste and potency of the alcohol have disappeared after boiling. The tenth, regarding unseasonable conduct. The origin of unseasonable conduct is: Charka wandered around the village of prostitutes, etc., in the afternoon, therefore the precept was established. That is to say, if the monastery is secure, without bedding spread, and a Bhikshu without obstacles, a renunciant residing in the monastery, without informing other renunciants, from the residence of a renunciant to the residence of a householder, from noon until before dawn, with the perception that it is unseasonable, or with doubt about it, because of the thought of wanting to leave, leaves at an unseasonable time without informing.

འདོད་པས་སྦྱོར་བ་དེ་ ལྟར་འགྲོ་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་རང་གི་གནས་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་ པ་ནས་འདས་པ་ན་ལྟུང་བའོ། ། ༈ བཅུ་ཚན་དགུ་པ། བཅུ་ཚན་དགུ་པ་ནི། སྡོམ་ལ། ཟས་བཅས་སྐྱ་རེངས་ད་གདོད་དང་། །ཁབ་རལ་དང་ནི་ ཁྲི་རྐང་དང་། །བརྡལ་དང་གདིང་དང་གཡན་པ་དང་། །རས་ཆེན་བདེ་གཤེགས་ཆོས་གོས་སོ། །དང་པོ་ཟས་བཅས་ཞེས་པ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་ཉེར་དགའི་སྦྱིན་བདག་གིས། དགེ་འདུན་ལ་ གདུགས་ཚོད་འདྲེན་པ་ན་ཁོ་བོ་མ་འོང་པར་མ་འདྲེན་ཅིག་ཅེས་བསྒོ་ནས་སྔ་དྲོ་གྲོང་རྒྱུ་པས་ གདུགས་ཚོད་ཡོལ་བ་དང་ངོ་ཚ་ནས་ཕྱི་དྲོ་གསོ་སྦྱོང་ལ་མ་འོངས་པ་ན་ཉེར་དགས། སྔ་དྲོ་ཟང་ ཟིང་དང་ཕྱི་དྲོ་ཆོས་ཀྱི་ཆེད་དུ་མཐོ་བརྩམས་སོ་ཞེས་འཕྱ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །སྔ་དྲོ་ གྲོང་རྒྱུ་དང་ཕྱི་དྲོ་གྲོང་རྒྱུ་གཉིས་ལས། །དང་པོ་ནི། རྟེན་དགེ་སློང་དེའི་ཚིག་གིས་དགེ་འདུན་ སྦྱིན་བདག་ཁྱིམ་པ་ཡིན་པའི་ཁྱིམ་དུ་ཟས་ལ་སྤྱན་དྲངས་པ་ན་སྦྱིན་བདག་ལ་དུས་ལས་མ་ ཡོལ་བར་བྲིམས་ཤིག་ཅེས་མ་བསྒོ་བར་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་གྲོང་དུ་རྒྱུ་འདོད་ པའི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་བཞིན་དུ་དེ་ལྟར་འགྲོ་བར་བརྩམས་ ཏེ། མཐར་ཐུག་གྲོང་གསུམ་ལ་སོགས་པར་རྒྱུས་པ་ན་ལྟུང་བའོ། །གཉིས་པ་ཕྱི་དྲོ་གྲོང་རྒྱུ་བ་ 2-316 ནི་ཉི་མ་ཕྱེད་ནས་སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་བར་ཁྱིམ་བཞི་ལ་སོགས་པར་འགྲོ་ན་དགེ་སློང་འཁོད་པ་ ལ་སྨྲས་ཀྱང་ལྟུང་བའོ། ། གཉིས་པ་སྐྱ་རེངས་ཞེས་པ་ལ། རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་ནུབ་མོ་འགྲོ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་ དགས་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དང་བཙུན་མོའི་གནས་སུ་མཚན་མོ་འགྲོ་ཞིང་འདུག་པ་ལ་བརྟེན་ ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པ་དང་། རྒྱལ་པོ་སོགས་ཀྱིས་ཆོས་ ལྡན་གྱི་དོན་ལ་བོས་པ་དང་། དགོས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་དང་མི་ལྡན་པར་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དང་ བཙུན་མོའི་གནས་སུ་ཉི་མ་དམར་ཐག་ཆོད་ནས་སང་སྐྱ་རེངས་ཐ་མ་མ་ཤར་གྱི་བར་ལ་དེར་ འདུ་ཤེས་པའམ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བས་ཀུན་སློང་རྒྱལ་པོའམ་བཙུན་མོའི་གནས་སུ་མཚན་མོ་ འགྲོ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་དེ་ལྟར་འགྲོ་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་གནས་དེའི་སྒོ་ བཅད་ནས་གཏན་པའི་གནས་དང་མ་བཅད་ན་གཏན་པ་གཉིས་འགྱུར་འདས་པར་སླེབས་པ་ ན་ལྟུང་བའོ། ། གསུམ་པ་ད་གདོད་ཅེས་པ་ལ། བསླབ་པའི་གཞིའི་དངོས་པོ་ལ་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་གླེང་ གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་གནས་བརྟན་གྱིས་སོ་སོ་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པའི་ཚེ་གུས་པར་མི་ཉན་ པར་ཆོས་འདི་ཡང་མདོའི་ནང་དུ་འདུས་པར་བདག་གིས་ད་གདོད་ཤེས་སོ། །ཞེས་བསླབ་པ་ ཁྱད་དུ་གསོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །རྟེན་སོ་ཐར་གྱི་མདོ་ལན་གཉིས་ཡན་ཆད་ཐོས་ ཤིང་། དོན་གོ་བའི་དགེ་སློང་གིས་གས

【現代漢語翻譯】 如果因貪慾而開始行動，最終因此而離開自己的住所及其附近的地方，就會墮落。 第九組 第九組的戒律包括：食物、黎明、縫衣針、剪刀、床腳、墊子、褥子、靠墊、大塊布料、善逝（如來）的法衣。 首先，關於『食物』：起因是，涅爾嘎（喜樂）的施主邀請僧眾接受供養，並囑咐不要在自己沒來之前就開始。結果，一位比丘早上托缽乞食回來，因為錯過了供養而感到羞愧，下午就沒有參加布薩。涅爾嘎因此嘲笑他：『早上爲了世俗，下午爲了佛法而擡高身價。』因此制定了這條戒律。有兩種情況：早上托缽乞食和下午托缽乞食。 第一種情況：如果一位比丘因為施主邀請僧眾到他家接受食物供養，沒有囑咐施主及時供養，並且沒有錯誤的認知，以想要托缽乞食的意願開始行動，在沒有障礙的情況下，最終在三個村莊等地遊蕩，就會墮落。 第二種情況：下午托缽乞食，從中午到黎明前，在四個家庭等地遊蕩，即使對比丘說話也會墮落。 第二，關於『黎明』：起因是，涅爾嘎晚上去王宮。涅爾嘎晚上去王宮和妃子的住所，因此制定了這條戒律。在沒有障礙的情況下，國王等人因為佛法事務召喚，或者沒有特殊需要的情況下，從太陽完全落下到第二天黎明前，對比丘來說，如果認為自己在那裡，或者猶豫不決，以想要晚上去國王或妃子住所的意願開始行動，最終住所的門關閉，如果不是永久的住所，或者沒有關閉，兩次改變主意後到達那裡，就會墮落。 第三，關於『現在才知道』：起因是，六群比丘在一位長老背誦別解脫經時，不恭敬聽聞，說：『我現在才知道這部經也包含在經藏中。』因此制定了這條戒律。如果一位比丘聽過兩次以上的別解脫經，並且理解其含義，恭敬地聽聞...

【English Translation】 If, driven by desire, one initiates actions in that manner, ultimately leading to the abandonment of one's dwelling and its vicinity, one falls. Ninth Section The ninth section includes: food, dawn, needle, scissors, bed leg, mat, mattress, cushion, large cloth, Sugata's (Tathagata's) Dharma robe. Firstly, regarding 'food': The origin is that the benefactor of Nyergawa (Joyful) invited the Sangha to receive offerings, instructing not to begin until he arrived. As a result, a monk, having gone for alms in the morning, felt ashamed for missing the offering and did not attend the Uposatha in the afternoon. Nyergawa thus mocked him: 'Raising his status in the morning for worldly matters and in the afternoon for Dharma.' Hence, this precept was established. There are two situations: going for alms in the morning and going for alms in the afternoon. The first situation: If a monk, due to the words of that monk, the Sangha being invited to the house of a benefactor who is a householder for food, without instructing the benefactor to offer it in a timely manner, and without mistaken perception, with the intention of wanting to go for alms, initiates actions in that manner without obstacles, ultimately wandering in three villages, etc., one falls. The second situation: Going for alms in the afternoon, from noon until before dawn, wandering in four families, etc., even speaking to a monk who is seated, one falls. Secondly, regarding 'dawn': The origin is that Nyergawa went to the royal palace at night. Nyergawa going to the royal palace and the residence of the queen at night, hence this precept was established. Without obstacles, the king, etc., calling for Dharma matters, or without special needs, from the sun completely setting until the last dawn of the next day, for a monk, if one thinks one is there, or hesitates, with the intention of wanting to go to the residence of the king or queen at night, initiates actions in that manner, ultimately the door of the residence being closed, if it is not a permanent residence, or not being closed, arriving there after changing one's mind twice, one falls. Thirdly, regarding 'now I know': The origin is that the group of six monks, when an elder was reciting the Pratimoksha Sutra, did not listen respectfully, saying: 'Now I know that this Dharma is also included in the Sutra Pitaka.' Hence, this precept was established. If a monk has heard the Pratimoksha Sutra more than twice and understands its meaning, listening respectfully...

ོ་སྦྱོང་གི་དུས་སུ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་ བཞད་གད་ཡན་ཆད་ཀྱིས་མདོའི་དོན་ལ་ས་རྐོ་བ་སོགས་ལྟུང་བར་འགྱུར་བ་ད་གདོད་ཤེས་ སོ་ཞེས་བསླབ་པ་ཁྱད་དུ་བསད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་དེ་ལྟར་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་ ཚིག་སྨྲ་བར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་འདུལ་བར་གཏོགས་པའི་བསླབ་པ་ཁྱད་དུ་བསད་པ་ ན་ལྟུང་བའོ། །མདོ་སྡེ་སོགས་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། ། 2-317 བཞི་པ་ཁབ་རལ་དང་ནི་ཞེས་པ་ལ། ཁབ་རལ་འཆོས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་མང་ པོ་དག་གིས་རུས་པ་དང་། བ་སོ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཁབ་རལ་རང་གིས་འཆོས་ཤིང་། གཞན་ བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་བ་སོ་དང་། རུས་པ་ དང་། རིན་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པ་ཡུལ་དུས་དེར་དཀོན་ཞིང་རིན་ཆེ་བར་གྱུར་པའི་རྒྱུ་ལ་འདུ་ ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་ཁབ་རལ་བྱེད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་རང་ངམ་བསྐོས་ པས་མཐར་ཐུག་ཁབ་རལ་ཟིན་པ་ན་ལྟུང་བའོ། །འདིའི་ལྟུང་བ་བཤགས་པའི་ཚེ་བཅག་ནས་ བཤགས་དགོས་ཤིང་། བཤགས་ཡུལ་གྱིས་བཅག་གམ་ཞེས་མ་དྲིས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། ། ལྔ་པ་ཁྲི་རྐང་དང་ཞེས་པ་ལ། ཁྲི་རྐང་འཆོས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་ཁྲི་རྐང་ཚད་ ལས་ལྷག་པ་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་གྱི་ ཁྲིའུ་འམ་ཁྲིའུའི་རྐང་པ་བུ་གར་གཞུག་པ་མན་ཆད་ཁྲུ་གང་ཚད་ཡིན་ལ། དེ་ལས་ལྷག་པར་ འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་དེ་བྱེད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ དེ་བྱེད་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་ལྷག་པོ་ཟིན་པ་ན་ལྟུང་བའོ། །གང་ཟག་གི་བྱེད་པ་དང་ མལ་ཆེ་མཐོ་ལ་འདུག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཁྲི་རྐང་དང་གདིང་བ་གཡན་དགབ་རས་ཆེན་བཞི་ ཚད་ལས་ལྷག་པའི་ལྟུང་བ་བཤགས་པའི་ཚེ། ལྷག་པོ་བཅད་ནས་བཤགས་དགོས་ཤིང་། བཤགས་ཡུལ་གྱིས་བཅད་དམ་ཞེས་མ་དྲིས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། ། དྲུག་པ་བརྡལ་དང་ཞེས་པ་ལ། ཤིང་བལ་གྱིས་གོས་པར་བྱས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་ སློང་མང་པོ་དག་གིས་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་ཤིང་བལ་གྱིས་གོས་པར་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་ཤིང་བལ་གྱིས་གོས་ པར་བྱས་པ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་དེ་ལྟར་བྱེད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་ རང་ངམ་བསྐོས་པས་བྱེད་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་ཤིང་བལ་ 2-318 གྱིས་གོས་པར་བྱས་པ་ན་ལྟུང་བའོ། །གང་ཟག་གི་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །འདིའི་ལྟུང་བ་བཤགས་ པའི་ཚེ་རས་བལ་བསྡུས་ནས་བཤགས་དགོས་ཤིང་། བཤགས་ཡུལ་གྱིས་བསྡུས་སམ་ཞེས་ མ་དྲིས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། ། བདུན་པ་གདིང་དང་། བརྒྱད་པ་གཡན་པ་དང་། དགུ་པ་རས་ཆེན་དང་ཞེས་པ་ལ་འདི་ གསུམ་གྱི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་མང་པོ་དག་གིས་གད

【現代漢語翻譯】 在學習期間，如果認知沒有錯亂，並且動機是出於戲謔，甚至因此觸犯了戒律，比如挖掘經典的意義等，現在才知道通過學習來避免這些過失。如果想要輕視所學，並因此說出輕視之語，最終輕視了屬於毗奈耶（Vinaya，戒律）的學習，就會犯下墮罪。對於經藏等，則會犯下惡作罪。 第四，關於『針筒和』（zhi bu ral dang ni zhe pa la）等。製作針筒的緣起是：許多比丘自己用骨頭和象牙等製作針筒，或者讓別人製作，因此制定了這條戒律。具體來說，如果比丘認為象牙、骨頭和寶石等在當地當時是稀有且珍貴的材料，認知沒有錯亂，並且動機是想要製作針筒，通過自己或指使他人，最終完成了針筒的製作，就會犯下墮罪。懺悔此墮罪時，需要將其破壞后懺悔。如果懺悔者沒有詢問是否已經破壞，則會犯下惡作罪。 第五，關於『床腳和』（khri rkang dang ni zhe pa la）等。製作床腳的緣起是：六群比丘製作的床腳超過了規定的尺寸，因此制定了這條戒律。具體來說，如果比丘認為僧團的床或床腳的榫頭以下的部分，其高度為一肘（khru gang，約合45釐米），認知沒有錯亂，並且動機是想要超過這個尺寸，通過自己或指使他人，開始製作，最終超過了規定的尺寸，就會犯下墮罪。如果坐在過高或過大的座位上，則會犯下惡作罪。懺悔床腳、坐墊、鑲邊和大幅布這四種超過規定尺寸的墮罪時，需要將多餘的部分截斷後懺悔。如果懺悔者沒有詢問是否已經截斷，則會犯下惡作罪。 第六，關於『填充』（bral dang zhe pa la）等。用木棉裝飾住所的緣起是：許多比丘用木棉裝飾僧團的住所，因此制定了這條戒律。具體來說，如果比丘認為用木棉裝飾僧團的住所，認知沒有錯亂，並且動機是想要這樣做，通過自己或指使他人，開始製作，最終用木棉裝飾了僧團的住所，就會犯下墮罪。如果是裝飾個人的住所，則會犯下惡作罪。懺悔此墮罪時，需要將棉花收集起來后懺悔。如果懺悔者沒有詢問是否已經收集，則會犯下惡作罪。 第七，關於『坐墊』（gding dang），第八，關於『鑲邊』（gyan pa dang），第九，關於『大幅布』（ras chen dang）等。這三者的緣起是：許多比丘製作了過大的坐墊等。

【English Translation】 During the time of learning, if the perception is not confused, and the motivation is out of jest, even to the point of violating the precepts, such as undermining the meaning of the scriptures, it is only now understood that one can avoid these transgressions through learning. If one desires to belittle what is learned, and thus utters words of belittlement, ultimately belittling the learning that pertains to the Vinaya (discipline), one will commit a downfall. Regarding the Sutras (scriptures) and so on, one will commit an offense of wrong-doing. Fourth, regarding 'Needle case and' (zhi bu ral dang ni zhe pa la) and so on. The origin of making needle cases is: many monks themselves made needle cases from bones and ivory, etc., or had others make them, and therefore this precept was established. Specifically, if a monk considers ivory, bones, and gems, etc., to be rare and precious materials in that place and time, the perception is not confused, and the motivation is the desire to make a needle case, through oneself or by instructing others, and ultimately completes the making of the needle case, one will commit a downfall. When confessing this downfall, it is necessary to destroy it before confessing. If the confessor does not ask whether it has been destroyed, one will commit an offense of wrong-doing. Fifth, regarding 'Bed leg and' (khri rkang dang ni zhe pa la) and so on. The origin of making bed legs is: the Six Groups of monks made bed legs that exceeded the prescribed size, and therefore this precept was established. Specifically, if a monk considers the part of the Sangha's bed or bed leg below the tenon to be one cubit (khru gang, approximately 45 centimeters) in height, the perception is not confused, and the motivation is the desire to exceed this size, through oneself or by instructing others, and begins to make it, and ultimately exceeds the prescribed size, one will commit a downfall. If one sits on a seat that is too high or too large, one will commit an offense of wrong-doing. When confessing the downfall of bed legs, cushions, edgings, and large cloths that exceed the prescribed size, it is necessary to cut off the excess before confessing. If the confessor does not ask whether it has been cut off, one will commit an offense of wrong-doing. Sixth, regarding 'Padding' (bral dang zhe pa la) and so on. The origin of decorating dwellings with kapok is: many monks decorated the Sangha's dwellings with kapok, and therefore this precept was established. Specifically, if a monk considers decorating the Sangha's dwelling with kapok, the perception is not confused, and the motivation is the desire to do so, through oneself or by instructing others, and begins to make it, and ultimately decorates the Sangha's dwelling with kapok, one will commit a downfall. If it is decorating a personal dwelling, one will commit an offense of wrong-doing. When confessing this downfall, it is necessary to collect the cotton before confessing. If the confessor does not ask whether it has been collected, one will commit an offense of wrong-doing. Seventh, regarding 'Cushion' (gding dang), eighth, regarding 'Edging' (gyan pa dang), ninth, regarding 'Large cloth' (ras chen dang) and so on. The origin of these three is: many monks made cushions that were too large, etc.

ིང་བ་དང་། གཡན་དགབ་དང་། རས་ ཆེན་གསུམ་ཚད་ལས་ལྷག་པར་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ལ་གདིང་བའི་ཚད་སྲི ད་ དུ་ཁྲུ་གསུམ། ཞེང་དུ་ཁྲུ་དོ་དང་སོར་དྲུག སྲི ད་དུ་མི་ཆོག་ན་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་དོ་མན་ཆད་བསྐྱེད་ དོ། །གཡན་དགབ་ཀྱི་ཚད་སྲི ད་དུ་ཁྲུ་དྲུག ཞེང་དུ་ཁྲུ་གསུམ་མོ། །རས་ཆེན་གྱི་ཚད། སྲི ད་ དུ་ཁྲུ་དགུ ཞེང་དུ་ཁྲུ་གསུམ་དང་སོར་བཅོ་བརྒྱད་དོ། །འདིའི་ཁྲུ་རྡུལ་ཁྲུ་ཡིན་པས། ལོ་བདུན་ ལོན་པའི་དགེ་ཚུལ་དང་། ལུས་ཚད་དུ་ལོངས་པའི་དགེ་སློང་གཉིས་གདིང་བ་ཚད་མཉམ་ པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་གདིང་བ། གཡན་དགབ། རས་ཆེན་རྣམས་ ལྷག་པ་ལ་ལྷག་པར་ཤེས་ཤིང་། ཀུན་སློང་ལྷག་པར་བྱེད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས། སྦྱོར་བ་རང་ ངམ། བསྐོས་པས་དེ་ལྟར་བྱེད་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་ལྷག་པོ་ཟིན་པ་ན་ལྟུང་བའོ། ། བཅུ་པ་བདེ་གཤེགས་ཆོས་གོས་སོ་ཞེས་པ་ལ། བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ ཚད་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་དགས་སྟོན་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚད་དང་ མཉམ་པའི་ཆོས་གོས་བྱས་ཏེ་གྱོན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་སྟོན་པའི་བླ་གོས་ དང་སྣམ་སྦྱར་གྱི་ཚད་ནི་སྲི ད་དུ་སྟོན་པ་རང་གི་ཁྲུ་ལྔ་དང་། ཞེང་དུ་ཁྲུ་གསུམ་མོ། །སྟོན་པའི་ ཁྲུ་རེ་ལ་མི་འབྲིང་པོའི་ཁྲུ་གསུམ་ཡིན་པས་སྟོན་པའི་ཆོས་གོས་གཅིག་ལ་མི་འབྲིང་པོའི་ཆོས་ གོས་དགུ་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས་སྟོན་པའི་སྐུ་ལུས་ཙམ་མེད་པར། དེའི་ཆོས་ གོས་ཀྱི་ཚད་ཙམ་མམ་ཚད་དེ་ལས་ལྷག་པར་འདུ་ཤེས་ཤིང་ཀུན་སློང་དེ་ལྟར་བྱེད་འདོད་ཀྱི་ 2-319 བསམ་པས། སྦྱོར་བ་རང་ངམ་བརྐོས་པས་དེ་ལྟར་བྱེད་པར་བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་བདེ་ བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚད་ཙམ་མམ། དེ་བས་ལྷག་པ་ཟིན་པ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། ༈ སོ་སོར་བཤགས་པའི་སྡེ། སྡེ་ཚན་བཞི་པ་སོ་སོར་བཤགས་པའི་སྡེ་ནི། སྡོམ་ལ། གྲོང་དང་ཁྱིམ་གཞན་ཉིད་དང་ནི། །བསླབ་པ་དང་ནི་དགོན་པ་སྟེ། །སངས་རྒྱས་ཕན་པར་གསུངས་པ་ཡིས། །སོ་སོར་བཤགས་ པར་བྱ་བར་གསུངས། །ཞེས་པ་ལ་དང་པོ། གྲོང་དང་ཞེས་པ་ལ། དགེ་སློང་མ་ལ་ཟས་ལེན་ པའི་སོ་སོར་བཤགས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། ཉེར་དགས་དགེ་སློང་མ་ཨུཏྤལའི་མདོག་ལ་གྲོང་དུ་ ཟས་བླངས་ཏེ་ཟོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་རྟེན་དགེ་སློང་གིས། དགེ་སློང་མ་ཉེ་ དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་མ་ཡིན་པར་ཤེས་བཞིན་དུ་ཀུན་སློང་རང་དོན་དུ་དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ ལ་ཟས་བླངས་ཏེ་ཟ་འདོད་པའི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་རང་དང་དགེ་སློང་མ་གཉིས་ཀ་གྲོང་ངམ་ ལམ་པོ་ཆེ་ན་འདུག་སྟེ་དེས་དེ་ལ་ཟས་བླངས་ནས་ཟ་བར་བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་ནམ་ཟོས་ པ་ན་སོ་སོར་བཤགས་པ་དང་པོའོ། ། གཉིས་པ་ཁྱིམ་གཞན་ཉིད་དང་ནི་ཞེས་པ་ལ

【現代漢語翻譯】 是依靠超過了坐墊、補衣布和大幅布的尺寸而制定的。其中，坐墊的尺寸是長度三肘，寬度二肘零六指。如果長度不夠，可以增加到二肘半以下。補衣布的尺寸是長度六肘，寬度三肘。大幅布的尺寸是長度九肘，寬度三肘十八指。這裡的肘是灰塵肘，所以七歲的沙彌和身高足夠的比丘，要知道坐墊的尺寸是相同的。也就是說，依靠比丘的坐墊、補衣布、大幅布，知道是多餘的，並且以想要增加的意圖，自己或者通過指派開始這樣做，最終完成多餘的部分，就會犯墮罪。 第十，如來法衣，是指超過了如來法衣尺寸的墮罪的起因，是因為做了和尼乾子（Nigaṇṭha，古印度耆那教派）導師的法衣尺寸一樣的法衣並穿上而制定的。其中，導師的袈裟和僧伽梨（saṃghāṭī，梵，梵文羅馬擬音：saṃghāṭī，漢語字面意思：疊衣）的尺寸是長度如來自己的五肘，寬度三肘。如來的一肘相當於普通人的三肘，所以一件如來的法衣相當於普通人的九件法衣。也就是說，依靠比丘沒有如來那樣的身體，卻認為法衣的尺寸一樣或者超過了那個尺寸，並且以想要那樣做的意圖，自己或者通過指派開始這樣做，最終完成和如來法衣尺寸一樣或者超過那個尺寸的法衣，就會犯墮罪。 第四部分，各各懺悔罪 第四部分是各各懺悔罪。總的來說：『村落和別的家，學習和寺院，佛陀爲了利益而說，應當各各懺悔。』第一，村落，是指比丘尼乞食的各各懺悔罪的起因，是因為比丘尼烏 উৎপަލའི་མདོག་（梵文：Utpalavarṇa，梵文羅馬擬音：Utpalavarṇa，漢語字面意思：蓮花色）在村落里乞食並食用而制定的。也就是說，依靠比丘，明知比丘尼不是親屬，卻以爲了自己，想要比丘尼不是親屬而乞食食用的意圖，自己和比丘尼都在村落或者大道上，讓她乞食並食用，最終一旦食用，就是第一個各各懺悔罪。 第二，別的家

【English Translation】 It was established based on exceeding the measurements of the sitting mat, patching cloth, and large cloth. Among them, the measurement of the sitting mat is three cubits in length and two cubits and six fingers in width. If the length is not enough, it can be increased to half a cubit and two less. The measurement of the patching cloth is six cubits in length and three cubits in width. The measurement of the large cloth is nine cubits in length and three cubits and eighteen fingers in width. Since the cubit here is a dust cubit, both a seven-year-old novice monk and a fully grown monk should know that the measurements of the sitting mat are the same. That is, relying on the sitting mat, patching cloth, and large cloth of a monk, knowing that they are excessive, and with the intention of wanting to make them excessive, either doing it himself or commissioning someone to start doing so, and ultimately completing the excess, one commits a downfall. The tenth, the Sugata's robes, refers to the basis for the downfall of exceeding the measurements of the Sugata's robes, which was established because of making and wearing robes that were the same size as the robes of the Nigaṇṭha (Nigaṇṭha, ancient Indian Jain sect) teacher. Among them, the measurements of the teacher's upper robe and saṃghāṭī (saṃghāṭī, saṃghāṭī, outer robe) are five cubits in length and three cubits in width according to the Sugata's own cubit. Since one cubit of the Sugata is equivalent to three cubits of an average person, one robe of the Sugata is equivalent to nine robes of an average person. That is, relying on a monk not having the body of the Sugata, but perceiving that the measurements of the robes are the same or exceed those measurements, and with the intention of wanting to do so, either doing it himself or commissioning someone to start doing so, and ultimately completing robes that are the same size as the Sugata's robes or exceed them, one commits a downfall. Section of Confession Separately The fourth section is the Section of Confession Separately. In summary: 'Villages and other homes, learning and monasteries, the Buddha spoke for benefit, it is said that one should confess separately.' First, villages, refers to the basis for the confession separately of a nun begging for food, which was established because the nun Utpalavarṇa (梵文：Utpalavarṇa，Utpalavarṇa，Lotus Color) begged for food and ate it in a village. That is, relying on a monk, knowingly that a nun is not a relative, but with the intention of wanting to beg for food for himself, and with the intention of wanting a nun who is not a relative to beg for food and eat it, both he and the nun are in a village or on a main road, and he starts to have her beg for food and eat it, and ultimately, once she eats it, it is the first confession separately. Second, other homes

། གྲལ་རིམ་དུ་མ་ཕེབས་པར་འབྲིམ་དུ་ འཇུག་པ་མ་བཟློགས་པར་ཟ་བའི་སོ་སོར་བཤགས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས། དགེ་ འདུན་ལ་གདུགས་ཚོད་འདྲེན་པ་ལ་བཅུ་གཉིས་སྡེ་མོས་ངོས་འགྲོན་བྱས་ཏེ་སྦྱིན་དུ་འཇུག་ པ་མ་བཟློགས་པར་ཟོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་སྦྱིན་བདག་ཁྱིམ་པས་དགེ་ འདུན་གདུགས་ཚོད་ཀྱི་ཕྱིར་སྤྱན་དྲངས་པ་ན་དགེ་སློང་མས་བསྒོ་ཤམ་གྱི་ངོས་འགྲོན་བྱས་ པ་ལ་བརྟེན་ནས་དགེ་སློང་རང་ངམ་ཟས་གཅིག་པའི་དགེ་སློང་གིས་སྲིང་མོ་ཁྱོད་དགེ་སློང་ རྣམས་ཟས་ཟོས་ཀྱི་བར་དུ་རེ་ཞིག་སྡོད་ཅིག་ཅེས་མ་བསྒོ་བ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་ སློང་རང་དགར་[བསྒོ་ཤམ་[བསྐོ་བཤམ་]བྱས་པ་ཟ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་ཟ་བར་ 2-320 བརྩམས་ཏེ། མཐར་ཐུག་མགུལ་དུ་མིད་པ་ན་སོ་སོར་བཤགས་པ་གཉིས་པའོ། ། གསུམ་པ་བསླབ་པ་དང་ནི་ཞེས་པ་ལ། བསླབ་པ་དྲལ་ཏེ་ཁྱིམ་དུ་འཇུག་པའི་སོ་སོར་ བཤགས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་ཁྱིམ་བདག་སེང་གེས་དགེ་འདུན་ལ་གདུགས་ཚོད་ བསྟབས་པ་ན་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱིས་ཕོངས་པར་གྱུར་པ་ལ་ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པའི་ ཁྱིམ་ནས་བཟའ་བ་བླངས་ཏེ་ཟོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་ བཅས་པ་ལ་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཟས་མི་བླང་པའི་ཁྲིམས་ཀྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པས་ བསྡམས་པའི་ཁྱིམ་དུ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་ཁྱིམ་དེ་ནས་ཟས་བླངས་ཏེ་ཟ་འདོད་ ཀྱི་བསམ་པས་སྦྱོར་བ་དེ་ལྟར་ཟ་བར་བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་མགུལ་དུ་མིད་པ་ན་སོ་སོར་ བཤགས་པ་གསུམ་པའོ། ། བཞི་པ་དགོན་པ་སྟེ་ཞེས་པ་ལ། ནགས་བརྟག་པ་ལས་གྱུར་པའི་སོ་སོར་བཤགས་པའི་ གླེང་གཞི་ནི། དྲུག་སྡེས་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པའི་གནས་སུ་ནགས་ཉུལ་བར་བསྐོས་པ་ ལས་ནགས་མ་ཉུལ་བར་ཟས་ཟོས་ཏེ། ཤཱཀྱ་བའི་སྐྱེས་པ་བུད་མེད་དག་དགག་དབྱེ་ལ་འོང་ ཆོས་མཉན་པ་དང་སང་བསོད་སྙོམས་འདྲེན་པའི་ཆེད་དུ་ནང་པར་སྔ་བར་ཤིང་རྟ་བཟའ་ བཅས་བཀང་སྟེ་འོངས་པ་ལ་ཆོམ་རྐུན་པས་བཅོམ་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་སོ། །དེ་ཡང་ རྟེན་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱིས་ནགས་ཉུལ་བར་བསྐོས་པ་ན་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པའི་ ནགས་མ་ཉུལ་བར་ཁྱིམ་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པའི་ཟས་བླངས་ནས་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་ སློང་ནགས་མ་ཉུལ་བར་ཤེས་བཞིན་དུ་སྦྱོར་བ་ཟས་ཟ་བར་བརྩམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་མགུལ་ དུ་མིད་པ་ན་སོ་སོར་བཤགས་པ་བཞི་པའོ། ། ༈ བསླབ་བྱ་ཉེས་བྱས་ཀྱི་སྡེ། སྡེ་ཚན་ལྔ་པ་བསླབ་བྱ་ཉེས་བྱས་ཀྱི་སྡེ་ལ་དགུ་ལས། དང་པོ་གོས་ཀྱི་སྡེ་ལ། ཤམ་ཐབས་ ལ་ཡང་རྣམ་བདུན་ནི། ཤམ་ཐབས་པུས་གོང་ཡན་དུ་ཧ་ཅང་རྩེངས་པ་དང་། ལོང་བུར་སླེབས་ 2-321 པའི་འཇོལ་བ་དང་། གྲྭ་གླང་པོའི་སྣ་ལྟར་ནར་བ་དང་། ལྟེ་བའི་སྟེང་དུ་མགོ་ལྟེབ་པ་དང་། སྐེ་ རགས

【現代漢語翻譯】 關於未按順序接受邀請而個別懺悔的起因：六群比丘（含義：一群不守戒律的比丘）因十二群比丘同意為僧團提供食物，導致接受邀請的行為無法阻止而制定此戒律。事情是這樣的，當施主在家中邀請僧團接受食物時，比丘尼（含義：女性出家人）同意提供食物，因此，比丘自己或與他一起用餐的比丘沒有告知那位姐妹：『你暫時留在這裡，直到比丘們用完餐。』在沒有錯誤認知且動機是自願的情況下，擅自安排食物，並以想吃東西的想法開始準備食物，最終吞嚥到喉嚨里，這是第二個個別懺悔。 第三個是關於『學處與』等。關於違犯學處進入俗家的個別懺悔的起因：當居士（含義：在家修行的人）辛哈（含義：獅子）為僧團提供食物時，由於生活貧困，他接受了在家居士的戒律，並從家中拿取食物食用，因此制定此戒律。事情是這樣的，屬於已制定學處的比丘，對於不接受食物的戒律，在受此戒律約束的家中，沒有錯誤認知，並且動機是從那家拿取食物，以想吃東西的想法開始準備食物，最終吞嚥到喉嚨里，這是第三個個別懺悔。 第四個是關於『寺院』等。關於因森林觀察而產生的個別懺悔的起因：六群比丘被派往危險的地方進行森林巡邏，但他們沒有巡邏森林就吃了食物。由於釋迦族的男女爲了進行區分、聽法以及第二天乞食，早上很早帶著裝滿食物的車子前來，結果被強盜搶劫，因此制定此戒律。事情是這樣的，當僧團的比丘被派去巡邏森林時，在沒有巡邏危險的森林的情況下，從非親屬的居士那裡拿取食物，在沒有錯誤認知且動機是明知沒有巡邏森林的情況下，開始準備食物，最終吞嚥到喉嚨里，這是第四個個別懺悔。 第五部分是關於應學罪的章節，共有九條。第一條是關於衣服的章節，其中關於下裙有七種情況：下裙太短，只到膝蓋以上；太長，拖到腳踝；像大象的鼻子一樣長；頂部摺疊到肚臍以上；以及腰帶。

【English Translation】 The basis for individual confession regarding accepting invitations out of order: The group of six monks (meaning: a group of monks who do not keep the precepts) made an agreement with the group of twelve to offer food to the Sangha (meaning: the monastic community), leading to the enactment of this precept because the act of accepting the invitation could not be prevented. The matter is as follows: When a householder (meaning: a lay practitioner) invited the Sangha to accept food, a Bhikshuni (meaning: a female monastic) agreed to provide the food. Therefore, the Bhikshu (meaning: a male monastic) himself or a Bhikshu who eats with him did not inform that sister: 'You stay here for a while until the Bhikshus finish eating.' Without misperception and with a voluntary motivation, she arranged the food arbitrarily and began preparing the food with the intention of eating it, finally swallowing it into her throat. This is the second individual confession. The third is about 'the precepts and'. The basis for individual confession regarding violating the precepts and entering the laity: When the householder (meaning: a lay practitioner) Singha (meaning: Lion) offered food to the Sangha, due to being impoverished, he accepted the precepts of a householder and took food from his home to eat, thus enacting this precept. The matter is as follows: A Bhikshu belonging to the established precepts, regarding the precept of not accepting food, in a house bound by this precept, without misperception, and with the motivation of taking food from that house, began preparing the food with the intention of eating it, finally swallowing it into his throat. This is the third individual confession. The fourth is about 'the monastery' etc. The basis for individual confession arising from forest observation: The group of six monks were sent to patrol the forest in a dangerous place, but they ate food without patrolling the forest. Because men and women of the Shakya clan came early in the morning with carts full of food to make distinctions, listen to the Dharma (meaning: the teachings of the Buddha), and beg for alms the next day, they were robbed by bandits, thus enacting this precept. The matter is as follows: When a Bhikshu of the Sangha was sent to patrol the forest, without patrolling the dangerous forest, he took food from laypeople who were not relatives, without misperception, and with the motivation of knowingly not patrolling the forest, he began preparing the food, finally swallowing it into his throat. This is the fourth individual confession. The fifth section is about the section on offenses to be learned, which has nine articles. The first article is about clothing, in which there are seven situations regarding the lower garment: the lower garment is too short, only reaching above the knees; too long, dragging to the ankles; as long as an elephant's trunk; the top folded above the navel; and the waistband.

་ཀྱི་བར་དུ་མངོན་པའི་ཕུར་མ་ལྟ་བུ་དང་། སྦྲུལ་མགོའི་གདེངས་ཀ་ལྟར་ཕྱིར་ཕྱུང་བ་ མིན་པར་ཟླུམ་པོར་བསྒོ་བའོ། །སྟོད་གཡོགས་ལ་ཡང་རྣམ་གསུམ་ནི། རྩེངས་པ་དང་འཇོལ་ བ་དང་བྲལ་བའི་ཟླུམ་པོར་བསྒོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ཁྱིམ་དུ་འགྲོ་བའི་སྡེ་ནི། ཤིན་ཏུ་བསྡམས་ལ་སོགས་པ་ལྔ་ནི། ཆོས་གོས་ ལེགས་པོར་བགོས་པ་དང་། སྒྲ་བསྐྱུང་པ་དང་། མིག་མི་གཡོ་བར་གཉའ་ཤིང་གང་ཙམ་དུ་ བལྟ་བས་ཤིན་ཏུ་བསྡམས་པ་སྟེ་ཁྱིམ་གཞན་དུ་འགྲོ་བའོ། །མགོ་གཡོགས་ལ་སོགས་རྣམ་ པ་ལྔ་ནི། མགོ་གོས་ཀྱི་མི་གཡོག གོས་མི་བརྫེ། གོས་དཔུང་པ་གཉིས་སུ་མི་གཟར། ལག་ པ་གཡས་གཡོན་བསྣོལ་ཏེ་གཉའ་གོང་དུ་མི་བསྣོལ། མ་བསྣོལ་བར་ལྟག་པར་མི་བསྣོལ། མཆོང་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པ་ལྔ་ནི་རྐྱེན་ལ་མ་ལྟོས་པར་མི་མཆོང་། རྐང་པ་མི་བརྐྱང་། རྐང་པ་ མཉམ་དུ་མི་སྤོ། བྲང་བ་བརྐྱང་པ་བཙུགས་ཏེ་མི་འགྲོ། གྲུ་བརྒྱངས་མི་བྱ། ལུས་ལ་སོགས་པ་ རྣམ་པ་ལྔ་ནི། མགོ་མི་བསྒྱུར། ལུས་གཅུས་ཏེ་མི་འགྲོ། ལག་པ་མི་སྤྲུག གཉིས་ཕྲག་པ་སྤྲད་ དེ་མི་འགྲོ། གཉིས་ལག་པ་མི་སྦྲེལ། གསུམ་པ་ཁྱིམ་དུ་འདུག་པའི་སྡེ་ལ། འདུག་པར་བྱ་བ་དགུ་དག་ནི། ཁྱིམ་དུ་སྟན་ལ་མ་ བསྒོ་བ་དང་མ་བརྟགས་པར་མི་འདུག ལུས་ལྗིད་ཀྱིས་ཕབ་སྟེ་མི་འདུག རྐང་པ་བརྐྱང་སྟེ་ མི་བསྣོལ། བརླའི་སྟེང་དུ་བརླ་མི་བཞག ལོང་བུའི་སྟེང་དུ་ལོང་བུ་མི་བཞག རྐང་པ་ཁྲིའི་ འོག་ཏུ་མི་དགུག རྐང་པ་མི་གདང་། འདོམས་མི་སྣང་བར་བྱའོ། །དེའི་བསླབ་བྱ་ནི། ལག་ པ་མགྲི ན་པ་ལ་མི་བརྟེན། སྟན་ཕྲག་པ་ལ་མི་འཁུར་རོ། ། བཞི་པ་ཟས་སློང་པའི་སྡེ་ཚན་ལ། བྱིན་ལེན་བྱ་བ་བརྒྱད་རྣམས་སོ། །ཞེས་པ་ནི། ལྷུང་ བཟེད་ཀྱི་མུ་དང་ཁ་ད་ཆད་དུ་ཟས་མི་བླང་། ཚོད་མ་དང་འབྲས་ཆན་མཉམ་དུ་མི་བླང་། གྲལ་ 2-322 རིམ་བཞིན་དུ་བླང་། ལྷུང་བཟེད་ལ་ལྟ་ཞིང་བླང་། ཟས་མ་འོངས་པར་ལྷུང་བཟེད་མི་བཟེད། ཚོད་མ་འདོད་པའི་ཕྱིར་འབྲས་ཆན་གྱིས་ཚོད་མ་མི་དགབ། ཟས་ཀྱི་སྟེང་དུ་ལྷུང་བཟེད་མི་ བཟེད། སྐྱོན་དེ་རྣམས་དང་བྲལ་བས་ཟས་ལེགས་པར་བླང་ངོ་། ། ལྔ་པ་ཟས་ཟ་བའི་སྡེ་ཚན་ལ། ཟས་ལ་ལེགས་པར་བྱ་བ་དྲུག་ནི། ཁམ་ཧ་ཅང་ཆུང་བ་ དང་། ཁམ་ཧ་ཅང་ཆེ་བ་མ་ཡིན་པ་དང་། རན་པར་བཟའ། ཁམ་མ་བཟས་པར་ཁ་མི་གདང་། ཁ་ཁམ་གྱིས་བཀང་སྟེ་མི་སྨྲ། ལེགས་པར་ཟས་བཟའ་བར་བྱའོ། །ཙུག་ཙུག་ལ་སོགས་རྣམ་ པ་ལྔ་ནི། ཟས་ཟ་བའི་ཚེ་ཙུག་ཙུག ཅག་ཅག ཧུ་ཧུ། ཕུ་ཕུ་མི་བྱ། ལྕེ་ཡང་ཡང་ཉུག་ནས་ མི་ཟའོ། །འབྲུ་ནས་ཐ་དད་བྱེད་པ་ལྔ་ནི། འབྲུ་རེ་རེ་ནས་མི་ཟ། ཟས་ལ་འཕྱས་མི་གདགས། མཁུར་མི་སྤོ། རྐན་མི་གཏོག ཁམ་འཕྲོར་མི་གཅོད། ལག་པ་ལྡག་ལ་སོགས་པ་ལྔ་ནི། ལག་ པ་མི་ལྡག ལྷུང་བཟེད་མི་འབྱོག ལག་པ་མི་སྤྲུག ལྷུང་བཟེད་མི་བསྐྱམ། མཆོད་

【現代漢語翻譯】 像兩物之間顯現的橛子，或者像蛇頭上的帽狀物一樣伸出，而不是圓圓地彎曲。 對於上衣也有三種情況：圓圓地彎曲，沒有褶皺和搖擺。 第二，進入家宅的規矩：極其約束等五事，即： 好好地穿著法衣，降低聲音，眼睛不亂看，像牛軛一樣看著前方，這是極其約束，即進入他人家宅的規矩。 遮頭等五事，即：不遮蓋頭部，不捲起衣服，不將衣服搭在雙肩上，左右手不交叉放在頸前，不交叉放在後頸。 跳躍等五事，即：不依賴外緣而跳躍，不伸開腿，不併攏腳步，不挺胸抬頭走路，不做彎曲手臂的動作。 身體等五事，即：不轉頭，不扭動身體走路，不甩手，不與他人並肩走路，不拉著手。 第三，在家中坐的規矩，有九件事要做： 在家中，未經整理或檢查的墊子不坐，身體不重重地坐下，不伸開腿或交叉腿，大腿上不放大腿，小腿上不放小腿，不將腳放在床下，不張開腿，不要露出隱私部位。 關於這些的教導是：手不靠在喉嚨上，墊子不扛在肩上。 第四，關於乞食的規矩，有八件事要做： 即：不要用缽的邊緣或口來接食物，不要同時接蔬菜和米飯，按順序接，看著缽接，食物沒來之前不要舉起缽，爲了要蔬菜不要用米飯蓋住蔬菜，不要在食物上舉起缽，遠離這些過失，好好地接食物。 第五，關於吃飯的規矩，有六件事要做好： 不要吃太小或太大的食物，要適量地吃，沒吃完之前不要張嘴，嘴裡塞滿食物時不要說話，要好好地吃飯。 嘖嘖等五事，即：吃飯的時候不要發出嘖嘖、嚼嚼、呼呼、噗噗的聲音，不要反覆舔舌頭。 區分穀物等五事，即：不要一顆一顆地吃穀物，不要嘲笑食物，不要鼓起腮幫子，不要摩擦上顎，不要咬斷食物。 舔手等五事，即：不要舔手，不要擦拭缽，不要甩手，不要搖晃缽，不要...

【English Translation】 Like a peg appearing between two objects, or protruding like the hood on a snake's head, not rounded and bent. For the upper garment, there are also three situations: rounded and bent, without wrinkles or swaying. Second, the rules for entering a house: five things such as being extremely restrained, namely: Wearing the Dharma robes properly, lowering the voice, not looking around with the eyes, looking straight ahead like a yoke, this is being extremely restrained, i.e., the rules for entering another's house. Five things such as covering the head, namely: not covering the head with the garment, not rolling up the garment, not draping the garment over both shoulders, not crossing the left and right hands in front of the neck, not crossing them behind the neck. Five things such as jumping, namely: not jumping without relying on external conditions, not stretching out the legs, not bringing the feet together, not walking with the chest and head held high, not making bending arm movements. Five things such as the body, namely: not turning the head, not walking with the body twisted, not shaking the hands, not walking shoulder to shoulder with others, not holding hands. Third, the rules for sitting in the house, there are nine things to do: In the house, do not sit on a cushion that has not been arranged or inspected, do not sit down heavily, do not stretch out the legs or cross the legs, do not put the thigh on top of the thigh, do not put the calf on top of the calf, do not put the feet under the bed, do not spread the legs apart, do not expose private parts. The teachings about these are: do not lean the hand on the throat, do not carry the cushion on the shoulder. Fourth, regarding the rules for begging for food, there are eight things to do: Namely: do not use the edge or mouth of the bowl to receive food, do not receive vegetables and rice together, receive in order, look at the bowl while receiving, do not raise the bowl before the food comes, do not cover the vegetables with rice in order to get vegetables, do not raise the bowl over the food, stay away from these faults, and receive food properly. Fifth, regarding the rules for eating, there are six things to do well: Do not eat food that is too small or too large, eat in moderation, do not open the mouth before finishing eating, do not speak with the mouth full of food, eat properly. Five things such as 'tsuk tsuk', namely: do not make 'tsuk tsuk', 'chak chak', 'hu hu', 'phu phu' sounds while eating, do not repeatedly lick the tongue. Five things such as distinguishing grains, namely: do not eat grains one by one, do not mock the food, do not puff out the cheeks, do not rub the palate, do not bite off food. Five things such as licking the hands, namely: do not lick the hands, do not wipe the bowl, do not shake the hands, do not shake the bowl, do not...

རྟེན་ལྟ་ བུའི་གཟུགས་བྱས་ཏེ་མི་གཞོམ་མོ། ། དྲུག་པ་ལྷུང་བཟེད་དུ་སྤྱད་པའི་སྡེ་ཚན་ལ། འཕྱ་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པ་བཞི་ནི། དྲུང་ན་ འདུག་པའི་དགེ་སློང་གིས་ལྷུང་བཟེད་ལ་འཕྱ་བའི་ཕྱིར་མི་ལྟ། ལག་པ་འབགས་པས་ཆུ་སྣོད་ ལ་མི་བཟུང་། དྲུང་ན་འདུག་པའི་དགེ་སློང་ལ་ཟས་དང་འབགས་པའི་ཆུས་མི་གཏོར། ཁྱིམ་ བདག་ལ་མ་དྲིས་པར་འབགས་ཆུ་མི་དབོའོ། །ལྷུང་བཟེད་ལ་ཡང་རྣམ་པ་བཅུ་ནི། ལྷུང་ བཟེད་དུ་ཟས་ལྷག་མ་བླུག་སྟེ་མི་དོར། ལྷུང་བཟེད་གཙང་མར་གཙུག་ལག་གི་ཚིགས་སུ་ བཅད་དེ་ཆུ་སྦྱིན། འོག་ཞི་མེད་པ། གད་ཁ། གཡང་ས། དཀན་གཟར་ཆེན་པོར་ལྷུང་བཟེད་ མི་བཞག འགྲེང་སྟེ་ལྷུང་བཟེད་མི་བཀྲུ། དེས་འབབ་ཆུའི་རྒྱུན་ལས་ཟློག་སྟེ་མི་བཅུ། ལམ་ གྱི་བཞི་མདོར་མི་བཞག་གོ། བདུན་པ་ཆོས་བསྟན་པའི་སྡེ་ལ། འགྲེང་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པ་ལྔ་ནི། ཉན་པ་པོ་མི་ན་བར་ 2-323 འདུག་པ། ཉལ་བ། སྟན་མཐོན་པོ། སྟན་བཟང་པོ་ལ་འདུག་པ། མདུན་དུ་འགྲོ་བ་ལམ་ནས་ འགྲོ་བ་ལ་མི་འཆད་པའོ། །རིམ་པ་བཞིན་དུ་འགྲེང་བ། འདུག་པ་སྟན་དམའ་བ། སྟན་ངན་ པ་ལ་འདུག་པ། ཕྱི་ནས་ལམ་གྱི་འགྲམ་ནས་འགྲོ་ཞིང་ཆོས་མི་བཤད་དོ། །མགོ་གཡོགས་ ལ་སོགས་རྣམ་པ་ལྔ་ནི། ཉན་པ་པོ་མི་ན་བར་མགོ་གཡོགས་པ། གོས་བརྫེས་པ། གཟར་བ། ལག་པ་ལྟག་གོང་དུ་བསྣོལ་བ་ལ་ཆོས་མི་བཤད་དོ། །དོ་ཀེར་ཅན་ལ་སོགས་པ་ལྔ་ནི། ཉན་ པ་པོ་མི་ན་བར། དོ་ཀེར་ཅན། ཞྭ་གྱོན་པ། ཅོད་པན་ཅན། ཕྲེང་བ་ཅན། གོས་སོགས་ཀྱིས་ དཀྲི ས་པ་ལ་ཆོས་མི་བཤད་དོ། །གླང་ཆེན་ལ་སོགས་བཞོན་པ་ལྔ་ནི། ཉན་པ་པོ་མི་ན་བར། གླང་པོ་ཆེ་དང་། རྟ་ཞོན་པ་དང་། ཁྱོགས་དང་བཞོན་པའི་སྟེང་ན་འདུག་པ་དང་། མཆིལ་ལྷམ་ གྱོན་པ་ལ་ཆོས་མི་བཤད། དོ། །ལག་ན་འཁར་བ་ལ་སོགས་པ་དྲུག་ནི། ཉན་པ་པོ་མི་ན་བར་ ལག་ན་འཁར་བ་དང་། གདུགས། མཚོན། རལ་གྲི ། དགྲ་སྟ་ཐོགས་པ། གོ་ཆ་གྱོན་པ་ལ་ཆོས་ མི་བཤད་དོ། ། བརྒྱད་པ་བསྒྲུབ་པའི་སྡེ་ལ། ན་བ་རྣམ་པ་བཞི་རྣམས་སོ་ནི། འགྲེང་སྟེ་དང་། ཆུའི་ནང་དུ་ དང་རྩ་སྔོན་གྱི་ཕྱོགས་སུ་བཤང་གཅི་མི་བྱ། མི་དོར། མཆིལ་མ། སྐྱུགས་པ། རླུག་པ་རྣམས་ དེ་དག་ཏུ་མི་དོར་རོ། ། དགུ་པ་རྒྱུ་བའི་བསླབ་པ་ནི། གནོད་པ་མེད་ན། ཤིང་ལ་མི་གང་ཙམ་ལས་མཐོར་མི་ འཛེག་པ་ལ་བསླབ་པར་བྱ་སྟེ། དེ་རྣམས་ལས་འདས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །( དེ་ལྟར་ཉེས་བྱས་ བརྒྱ་དང་བཅུ་གཉིས་རྫོགས་སོ།།)བསླབ་པ་དེ་རྣམས་ནི། དགེ་སློང་གི་ཁྲིམས་ཉིས་བརྒྱ་ ལྔ་བཅུ་རྩ་གསུམ་པོ་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་ནི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ངོ་ཤེས་པའི་སྒོ་ནས་བསྲུང་པའི་ ཐབས་སོ། ། ༈ ལུང་གཞི་ནས་གསུངས་པ། གཉིས་པ་ལུང་གཞི་ནས་གསུངས་པའི་བསླབ་བྱ་རགས་པ་ནི། གོང་འོག་ཏུ་ཅི་རིགས་ 2-324 པར་དགོད་དོ། །ལུང་ལས། རབ་བྱུང་གསོ་སྦ

【現代漢語翻譯】 猶如依靠的形象，不可摧毀。 第六，關於使用缽的類別：有四種行為不應做，例如輕蔑：侍者不應爲了輕蔑缽而觀看；手臟時不應拿水器；不應用食物和髒水潑灑侍者；未經施主允許，不應傾倒髒水。 關於缽，還有十種行為不應做：不應將剩餘食物倒入缽中丟棄；不應用乾淨的缽盛裝偈頌之水；不應將缽放在無支撐處、垃圾堆、懸崖邊、陡坡上；不應站立著洗缽；不應阻止或放入流水中；不應放在道路的十字路口。 第七，關於說法之類別：有五種行為不應做，例如站立：不應為未生病而坐著、躺著、坐在高座上、坐在好座上、走在前面或走在路上的人說法。應按照次第，為站立者坐著說法，為坐在高座上者坐在矮座上說法，為坐在好座上者坐在壞座上說法，不應走在外面或路邊說法。有五種行為不應做，例如矇頭：不應為未生病而矇頭、裹衣、纏繞、雙手交叉於後腦勺的人說法。有五種行為不應做，例如戴飾品：不應為未生病而戴飾品、戴帽子、戴髮髻、戴念珠、用衣服等纏繞的人說法。有五種行為不應做，例如騎乘：不應為未生病而騎在大象、馬、車輛上的人，以及穿著鞋子的人說法。 有六種行為不應做，例如手持枴杖：不應為未生病而手持枴杖、傘、武器、刀劍、戰斧、穿著盔甲的人說法。 第八，關於修持之類別：有四種不應做的事情：不應站立著，不應在水中，不應在草地旁大小便；不應將痰、嘔吐物、唾液等丟棄在這些地方。 第九，關於行走的學處：如果沒有危害，應學習不要爬超過一個人高的樹。如果違越這些，則犯墮罪。（如此，一百一十二條墮罪圓滿。）這些學處是比丘二百五十三條戒律。這些是通過認識不順之品而守護的方法。 出自律藏原文： 第二，出自律藏原文的粗略學處：根據情況上下安排。律藏中說：『出家受具足戒…』

【English Translation】 Having made the form of reliance, it is indestructible. Sixth, regarding the category of using the alms bowl: There are four actions that should not be done, such as contempt: The attendant should not look at the alms bowl with contempt; one should not hold the water vessel with dirty hands; one should not sprinkle food and dirty water on the attendant; one should not pour out dirty water without asking the householder. Regarding the alms bowl, there are also ten actions that should not be done: One should not pour leftover food into the alms bowl and discard it; one should not use a clean alms bowl to give water with verses; one should not place the alms bowl in a place without support, a garbage heap, the edge of a cliff, or a steep slope; one should not wash the alms bowl while standing; one should not block or put it in the flowing water; one should not place it at a crossroads. Seventh, regarding the category of teaching the Dharma: There are five actions that should not be done, such as standing: One should not teach the Dharma to those who are not sick but are sitting, lying down, sitting on a high seat, sitting on a good seat, walking in front, or walking on the road. One should teach the Dharma in order, sitting down for those who are standing, sitting on a low seat for those who are sitting on a high seat, sitting on a bad seat for those who are sitting on a good seat, and one should not teach the Dharma while walking outside or on the side of the road. There are five actions that should not be done, such as covering the head: One should not teach the Dharma to those who are not sick but are covering their heads, wrapping their clothes, wrapping themselves up, or crossing their hands behind their heads. There are five actions that should not be done, such as wearing ornaments: One should not teach the Dharma to those who are not sick but are wearing ornaments, wearing hats, wearing hair buns, wearing rosaries, or wrapping themselves with clothes, etc. There are five actions that should not be done, such as riding: One should not teach the Dharma to those who are not sick but are riding on elephants, horses, vehicles, or wearing shoes. There are six actions that should not be done, such as holding a cane: One should not teach the Dharma to those who are not sick but are holding a cane, umbrella, weapon, sword, battle-axe, or wearing armor. Eighth, regarding the category of practice: There are four things that should not be done: One should not urinate or defecate while standing, in the water, or near the grass; one should not discard phlegm, vomit, saliva, etc., in these places. Ninth, regarding the precepts of walking: If there is no harm, one should learn not to climb trees higher than the height of a person. If one transgresses these, one commits a Dukata offense. (Thus, the one hundred and twelve Dukata offenses are complete.) These precepts are the 253 vows of a Bhikshu. These are the methods of guarding by recognizing the opposing factors. Said from the Root Text of the Vinaya: Second, the rough precepts spoken from the Root Text of the Vinaya: Arrange them appropriately above and below. In the Vinaya it says: 'Ordained and fully ordained...'

ྱོང་གཞི་དང་ནི། །དགག་དབྱེ་དབྱར་དང་ཀོ་ ལྤགས་དང་། །སྨན་དང་གོས་དང་སྲ་བརྐྱང་དང་། །ཀོའུ་ཤམ་བྷི ་དང་ལས་ཀྱི་གཞི། །དམར་ སེར་ཅན་དང་གང་ཟག་དང་། །སྤོ་དང་གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་དང་། །གནས་མལ་དང་ནི་རྩོད་པ་ དང་། །དགེ་འདུན་དབྱེན་རྣམས་བསྡུས་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པའི་རབ་བྱུང་གཞི་ནི་དང་ པོར་བཤད་ལ། ཡོངས་སྦྱོང་ལ་སོགས་པ་སྟོན་པ་ནི། ༈ བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་པས་བསྲུང་བ། བཞི་པ་བསླབ་པ་ཡོངས་སྦྱོང་གི་གཞི་ལ་གསུམ་སྟེ། གསོ་སྦྱོང་དང་། དབྱར་གནས་དང་། དགག་དབྱེའི་སྒོ་ནས་བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའོ། ། དང་པོ་ ༈ གསོ་སྦྱོང་གི་སྒོ་ནས་བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བ། གསོ་སྦྱོང་གི་སྒོ་ནས་བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། སྟོན་པ་རྒྱལ་ པོའི་ཁབ་ཀྱི་འོད་མའི་ཚལ་ན་བཞུགས་པའི་ཚེ། དགེ་བསྙེན་མང་པོས་སྟོན་པ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ དུ་སོང་བ་ན། བདག་ཅག་སྔས་ཀྱིས་མུ་སྟེགས་ཅན་བལྟའོ། །ཟེར་ནས་སོང་པ་དང་། མུ་ སྟེགས་དག་བདག་ཅག་འབའ་ཞིག་ལ་གསོ་སྦྱོང་ཡོད་དམ། དགེ་སློང་ལའང་ཡོད། བདག་ ཅག་ལ་ཡོད་ཀྱི་དེ་དག་ལ་མེད་དོ་ཟེར་བ་ཐོས་ནས། དགེ་བསྙེན་དེ་དག་སྟོན་པའི་སྤྱན་སྔར་ སོང་སྟེ། དགེ་སློང་ལ་ཡང་དེ་བཅའ་བར་གསོལ་ཞེས་ཞུས་པས་གནང་ནས་དགེ་སློང་དག་ དེང་ཕྱིན་ཆད་འདུག་པ་དང་བྱ་བ་དང་གསོ་སྦྱོང་ལ་དྲོན་བྱ་བར་རྗེས་སུ་གནང་ངོ་། །ཞེས་སོ། །དེ་ལ་གསོ་སྦྱོང་གི་དོན་ནི། ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས། གསོ་སྦྱོང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བསླབ་པ་གསུམ་པོ་ དག་གསོ་ཞིང་སྦྱོང་བར་བྱེད་པ་སྟེ། དེ་ཡང་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་དང་། ཞི་ གནས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ངོ་། །ཞེས་པ་ལྟར་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། ཀར་ཤ་ལས་མཐུན་ པའི་གསོ་སྦྱོང་ནི་རྣམ་པ་ལྔ་སྟེ། བཅུ་བཞི་པ་དང་། བཅོ་ལྔ་པ་དང་། བཀྲ་ཤིས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ དང་། གནོད་པ་བྱུང་པའི་གསོ་སྦྱོང་དང་། སྡུམ་པའི་གསོ་སྦྱོང་ངོ་། །ཞེས་སོ། །དེ་ལ་བཅུ་བཞི་ པ་དང་། བཅོ་ལྔ་པ་གཉིས་འོག་ཏུ་སྟོན་ལ། བཀྲ་ཤིས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ནི། ཧུ་ལུ་ཧུ་ལུ་ཡི་རང་ 2-325 དང་། །ཀུན་སྤྱད་སྣོད་དང་ལན་ཚྭ་དང་། །ལམ་དང་སོར་གཉིས་དཀྲུག་དང་གདིང་། །གསེར་ གྱི་རུང་བ་བྱས་པ་ནི། །འདི་ལ་རུང་མིན་གཞི་བཅུ་ཡིན། །ཞེས་པའི་མི་རུང་བའི་གཞི་བཅུ་ལྟ་ བུ་སེལ་བ་དང་། རབ་གནས་སོགས་བཀྲ་ཤིས་པའི་དུས་དང་། གནོད་པ་བྱུང་དུས་ཀྱི་གསོ་ སྦྱོང་ནི་ནད་ཡམས་སོགས་ཞི་བའི་ཆེད་དང་། སྡུམ་པའི་གསོ་སྦྱོང་ནི་དགེ་འདུན་དབྱེ་ན་སྡུམ་ པ་སོགས་ཀྱི་ཚེ་བྱ་ཞིང་། ལས་བྱེད་པའི་ཚེ་ན་ཡང་དེང་དགེ་འདུན་གྱི་བཀྲ་ཤིས་པའི་གསོ་ སྦྱོང་ལགས་ལ། ཞེས་སོགས་བརྗོད་དོ། ། དང་པོ་བཅོ་ལྔ་པ་ནི། ཡར་ངོའི་ཉ་བཅུ་གཉིས་དང་། ཁྲུམས་ཀྱི་ཟླ་བ་སྟེ། ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་ པའི་གནམ་ས

【現代漢語翻譯】 『樹根與。區分夏安和樹皮與。藥物和衣服與硬拉伸與。憍賞彌（Kauśāmbī，古印度城市）和業之基。紅黃色者和人與。球和布薩塔（poṣadha，增長善法）的建立與。住所和爭論與。僧伽分裂這些被總結。』如是所說，首先解釋了出家的基礎。接下來展示了完全訓練等： 因此，通過完全訓練來守護。 第四，完全訓練的基礎有三：布薩塔（poṣadha，增長善法），雨安居，以及通過區分來完全訓練。 第一 通過布薩塔（poṣadha，增長善法）來完全訓練。 通過布薩塔（poṣadha，增長善法）來完全訓練的緣起是：當導師釋迦牟尼佛住在王舍城（Rājagṛha）的竹林精舍（Veṇuvana）時，許多居士前去向導師頂禮。他們說：『我們去拜訪外道。』當他們去的時候，外道們說：『難道只有我們有布薩塔（poṣadha，增長善法）嗎？比丘也有。我們有，他們沒有。』聽到這些后，居士們來到導師面前，請求說：『請允許比丘們也這樣做。』導師允許后，比丘們從今以後被允許居住、行動和進行布薩塔（poṣadha，增長善法）。』 關於布薩塔（poṣadha，增長善法）的意義，《業百法》（Karmaśata）中說：『布薩塔（poṣadha，增長善法）的意思是滋養和訓練三種學處，這有兩種方式：和諧的布薩塔（poṣadha，增長善法）和寂止的布薩塔（poṣadha，增長善法）。』 如上所述，有兩種。第一種有五種。《業百法》（Karmaśata）中說：『和諧的布薩塔（poṣadha，增長善法）有五種：十四日，十五日，吉祥的布薩塔（poṣadha，增長善法），災難發生的布薩塔（poṣadha，增長善法），和合的布薩塔（poṣadha，增長善法）。』 其中，十四日和十五日將在後面解釋。吉祥的布薩塔（poṣadha，增長善法）是消除如『呼嚕呼嚕的自我。器皿和鹽與道路和雙指攪拌與墊子。黃金的允許是。對於這個，有十個不允許的基礎。』這樣的十個不允許的基礎，以及在加持等吉祥的時刻。災難發生時的布薩塔（poṣadha，增長善法）是爲了平息疾病等。和合的布薩塔（poṣadha，增長善法）是在僧伽分裂時進行和合等，在進行羯磨時也會說：『現在是僧伽的吉祥布薩塔（poṣadha，增長善法）。』 首先是十五日：上弦月的十二日和浴月，即藏曆八月的星空。

【English Translation】 'Roots and. Distinguishing summer peace and bark and. Medicines and clothes and hard stretching and. Kauśāmbī (ancient Indian city) and the basis of karma. Reddish-yellow ones and people and. Ball and Posadha (poṣadha, increasing good dharma) establishment and. Residence and debate and. Sangha divisions these are summarized.' As it is said, the basis of ordination is explained first. Next, showing complete training and so on: Therefore, protect by completely training. Fourth, the basis of complete training has three: Posadha (poṣadha, increasing good dharma), summer retreat, and completely training through distinction. First Completely training through Posadha (poṣadha, increasing good dharma). The basis for discussing complete training through Posadha (poṣadha, increasing good dharma) is: When the teacher Shakyamuni Buddha was residing in the Bamboo Grove Monastery (Veṇuvana) in Rājagṛha, many lay practitioners went to pay homage to the teacher. They said, 'We are going to visit the heretics.' When they went, the heretics said, 'Do only we have Posadha (poṣadha, increasing good dharma)? Monks also have it. We have it, they don't.' After hearing this, the lay practitioners came before the teacher and requested, 'Please allow the monks to do this as well.' After the teacher allowed it, the monks were henceforth allowed to reside, act, and engage in Posadha (poṣadha, increasing good dharma).' Regarding the meaning of Posadha (poṣadha, increasing good dharma), the Karmaśata says: 'Posadha (poṣadha, increasing good dharma) means to nourish and train in the three trainings, and there are two ways to do this: harmonious Posadha (poṣadha, increasing good dharma) and peaceful Posadha (poṣadha, increasing good dharma).' As mentioned above, there are two types. The first type has five. The Karmaśata says: 'Harmonious Posadha (poṣadha, increasing good dharma) has five types: the fourteenth day, the fifteenth day, auspicious Posadha (poṣadha, increasing good dharma), Posadha (poṣadha, increasing good dharma) when disasters occur, and harmonious Posadha (poṣadha, increasing good dharma).' Among them, the fourteenth and fifteenth days will be explained later. Auspicious Posadha (poṣadha, increasing good dharma) is for eliminating the ten impermissible bases such as 'Hulu Hulu's self. Utensils and salt and roads and two-finger stirring and cushions. Gold is allowed. For this, there are ten impermissible bases.' and at auspicious times such as consecration. Posadha (poṣadha, increasing good dharma) when disasters occur is for pacifying diseases and so on. Harmonious Posadha (poṣadha, increasing good dharma) is performed when the Sangha is divided to reconcile, and when performing karma, it is also said: 'Now is the auspicious Posadha (poṣadha, increasing good dharma) of the Sangha.' First is the fifteenth day: the twelfth day of the waxing moon and the bathing month, which is the starry sky of the eighth month in the Tibetan calendar.

ྟོང་དང་། དེ་བཞིན་དུ། བཅུ་པ། བཅུ་གཉིས་པ། གཉིས་པ། བཞི་པ་དྲུག་པ་ རྣམས་ཀྱི་གནམ་སྟོང་རྣམས་ལ། བཅོ་ལྔ་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་བཅོ་བརྒྱད་དོ། །ཟླ་བ་དགུ་པ་སོགས་ ཁ་ཡར་བ་རྣམས་ཀྱི་གནམ་སྟོང་ལ་མི་ཐུབ་པས་ཉེར་དགུ་ལ་བྱ་སྟེ། དེ་ལྟར་བཅུ་བཞི་པ་དྲུག་ སྟེ། ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ལ་སྡིག་པ་དག་པའི་ཆེད་དུ་གསོ་སྦྱོང་བྱ་སྟེ། འདུལ་བ་ཚིག་ལེའུར་བྱས་ པ་ལས། གསོ་སྦྱོང་ཟླ་ཕྱེད་རེ་རེ་ཡི། །སྡིག་རྣམས་ཡོངས་སུ་དག་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་ ཡར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་ལུགས་ལ་དབྱར་དགུན་འབྲིང་ཐུབ། སྟོན་དཔྱིད་འབྲིང་མི་ཐུབ་པ་ཡིན་ ཏེ། ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་དང་། འདུལ་བ་ཀུན་ལས་བཏུས་པ་ལས། དབྱར་ཟླ་གསུམ། དགུན་ ཟླ་གསུམ་གྱི་ནི། ར་བ་དང་ཐ་ཆུང་མར་གྱི་ངོ་བཅོ་ལྔ་ནི། མི་ཐུབ་པས་ར་བ་དང་། ཐ་ཆུང་གི་ གནམ་སྟོང་གཉིས་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཚེས་བཅུ་ བཞི་ཞེས་བྱ་བའི་ཟླ་བ་ནི། དཔྱིད་ཟླ་འབྲིང་པོ་དང་། དབྱར་ཟླ་ར་བ་དང་། དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་ དང་། སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོ་དང་། དགུན་ཟླ་ར་བ་དང་། དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དྲུག་ཤི་བའི་ཚེ་བཅུ་ བཞིའི་གསོ་སྦྱོང་དུ་བྱའོ། །ཞེས་པས་སོ། །སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གྱིས། དགུན་དང་དཔྱིད་ དང་དབྱར་རྣམས་ཀྱི། །ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་འདས་ནས། །ཟླ་བ་ཕྱེད་ནི་ལུས་པ་ན། །མཁས་ 2-326 པས་ཞག་མི་ཐུབ་པ་དོར། །ཞེས་པ་ལྟར། དགུན་སྟོད་ཀྱི། དགུན་སྨད་ཀྱི་དཔྱིད་ཀྱི་སོ་ཀའི། དབྱར་གྱི། སྟོན་གྱི་དུས་ཟླ་བ་གཉིས་གཉིས་ཀྱི། ཕྱེད་དང་གཉིས་འདས་ཤིང་། ཕྱེད་ལུས་པ་ ན། ཞག་མི་ཐུབ་རེ་རེ་འབྱུང་པས་དེ་དུས་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་ཡིན། འདུལ་བའི་ཚིག་ལེའུར་ བྱས་པ་ལས། ཁ་བ་སོ་ག་དབྱར་རྣམས་ཀྱི། །ཟླ་བ་གཉིས་དང་བཞི་ཡི་ནི། །མར་ངོ་ལ་ནི་ བཅུ་བཞི་པའི། །གསོ་སྦྱོང་སྡོམ་བརྩོན་དག་གིས་བྱ། །ས་ག་དང་ནི་ཆུ་སྟོད་དང་། །དེ་བཞིན་ ཁྲུམས་སྨད་སྨིན་དྲུག་དང་། །རྒྱལ་དང་དབོ་ཞེས་བྱ་བ་ཉིད། །དྲུག་པོའི་མར་ངོ་བཅུ་བཞིར་ བརྗོད། །ཅེས་དང་། ལོ་དྲི་བ། ཐུབ་པ་དགོངས་རྒྱན་ལས། དགུན་ཟླ་འབྲིང་པོ་དང་། དཔྱིད་ ཟླ་ར་བ་དང་། དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་དང་། དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོ་དང་། སྟོན་ཟླ་ར་བ་དང་། སྟོན་ཟླ་ ཐ་ཆུང་རྣམས་ཀྱི་མར་ངོའི་གསོ་སྦྱོང་ནི་བཅུ་བཞི་པའོ། །ཞེས། དབྱར་དགུན་འབྲིང་མི་ཐུབ་ པར་བཤད་པ་ནི་མར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ཅིང་དེ་གཉིས་དོན་གཅིག་གོ།ཟླ་ བ་དེ་དག་ལ་ཤོལ་བྱུང་ན། གསོ་སྦྱོང་ཐུབ་པའི་ཟླ་བ་ལ་བྱུང་ན། དེ་ཡང་ཐུབ་པ། མི་ཐུབ་པའི་ ཟླ་བ་ལ་བྱུང་ན། དེ་ཡང་མི་ཐུབ་པའོ། །ཤོལ་ནི་ལན་གཅིག་བྱུང་པའི་རྗེས་ནས། ཟླ་བ་སུམ་ ཅུ་པོ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཤོལ་འབྱུང་པས་དེ་ལུགས་བཞིན་ཤེས་པར་བྱའོ། །ད

【現代漢語翻譯】 對於初十、十二、初二、初四、初六等日期的虧缺日，則在十五日進行（布薩）。如此共有十八天。九月等向上計數的月份，由於虧缺日無法避免，因此在二十九日進行（布薩）。如此共有十四天和六天。在每個月的半月時，爲了凈化罪業，應進行布薩。如《律本事》中所說：『布薩在每月半月時，爲了完全凈化罪業。』 此外，按照上弦月先行的規則，夏季、冬季的中間月份可以避免虧缺日，而秋季、春季的中間月份則無法避免。如《事百一》和《律聚》中所說：『夏季三個月、冬季三個月的十五日，由於無法避免初一和月末的虧缺，因此初一和月末的虧缺日兩次布薩都在十四日進行。』又如《釋小》中所說：『所謂十四日，是指春季中間月、夏季初月、夏季末月、秋季中間月、冬季初月、冬季末月這六個月份，在這些月份的十四日進行布薩。』這是（根據上述經文）所說。 導師世親說：『冬季、春季和夏季的月份，經過二個半月后，當剩下半個月時，智者應捨棄無法避免的虧缺日。』因此，冬季初月、冬季末月、春季初月、夏季月、秋季月，這每個月兩個月的二個半月過去，剩下半個月時，會出現無法避免的虧缺日，因此此時的布薩在十四日進行。《律本事》中說：『雪季、春季、夏季的二月和四月，精進持戒者應在上弦月的十四日進行布薩。薩嘎月、曲水月、以及年末月、氐宿月、嘉月和達波月，這六個月份的上弦月十四日進行布薩。』又如《歲問》和《能仁意莊嚴》中所說：『冬季中間月、春季初月、春季末月、夏季中間月、秋季初月、秋季末月的上弦月布薩都在十四日進行。』 之所以說夏季、冬季的中間月份無法避免虧缺日，是以上弦月先行的規則為前提，這兩者意義相同。如果這些月份出現閏月，如果在可以避免虧缺日的月份出現，那麼就可以避免；如果在無法避免虧缺日的月份出現，那麼也無法避免。閏月是指在一次出現之後，三十天的月份過了二個半月，就會出現閏月，應按此規律理解。

【English Translation】 For the missing days of the tenth, twelfth, second, fourth, and sixth days, the Posadha (布薩) is performed on the fifteenth day. Thus, there are fifteen days. Similarly, there are eighteen days. For months like September, which count upwards, the Posadha is performed on the twenty-ninth day because missing days are unavoidable. Thus, there are fourteen days and six days. In each half-month, the Posadha should be performed to purify sins. As stated in the Vinaya Verses: 'The Posadha is performed every half-month to completely purify sins.' Furthermore, according to the rule of the waxing moon preceding, the middle months of summer and winter can avoid missing days, while the middle months of autumn and spring cannot. As stated in the Karma Shatavarga (事百一) and the Vinaya Samgraha (律聚): 'For the fifteenth day of the three months of summer and the three months of winter, because it is impossible to avoid the missing days of the first and last days of the month, the two Posadhas on the first and last days are performed on the fourteenth day.' Also, as stated in the Commentary on the Minor Texts: 'The fourteenth day refers to the middle month of spring, the first month of summer, the last month of summer, the middle month of autumn, the first month of winter, and the last month of winter. When these six months die, the Posadha is performed on the fourteenth day.' This is what is said (according to the above scriptures). The teacher Vasubandhu (世親) said: 'For the months of winter, spring, and summer, after two and a half months have passed, when half a month remains, the wise should abandon the unavoidable missing day.' Therefore, for the first month of winter, the last month of winter, the first month of spring, the month of summer, and the month of autumn, when two and a half months of each month have passed and half a month remains, an unavoidable missing day will occur. Therefore, the Posadha at this time is performed on the fourteenth day. The Vinaya Verses state: 'For the second and fourth months of the snowy season, spring, and summer, diligent practitioners should perform the Posadha on the fourteenth day of the waxing moon. Saga (薩嘎) month, Chushui (曲水) month, as well as the year-end month, Jyeshtha (氐宿) month, Jya (嘉) month, and Dabo (達波) month, the fourteenth day of the waxing moon of these six months is spoken of.' Also, as stated in the Year Question and the Ornament of the Intent of the Capable One: 'The Posadha of the waxing moon of the middle month of winter, the first month of spring, the last month of spring, the middle month of summer, the first month of autumn, and the last month of autumn are all performed on the fourteenth day.' The reason for saying that the middle months of summer and winter cannot avoid missing days is based on the premise of the waxing moon preceding, and the two have the same meaning. If an intercalary month occurs in these months, if it occurs in a month that can avoid missing days, then it can be avoided; if it occurs in a month that cannot avoid missing days, then it cannot be avoided. An intercalary month refers to when a thirty-day month occurs once, and after two and a half months, an intercalary month will occur, which should be understood according to this rule.

ེ་དག་ངོས་ འཛིན་པ་ལ་ཡང་ལོ་འགོ་ངོ་ཤེས་དགོས་པས། ༈ ལོ་འགོ་ངོས་འཛིན་ལུགས་ལ། ཉ་ཚེས་དབྱུགས་པ་གང་ཡིན་པ། །དེ་ནི་སྟོན་ཟླ་ཐ་ ཆུང་ཡིན། །ཞེས་དགུ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་། དེ་ལོ་འགོར་བྱེད་པ་མང་ཡང་། ལུང་དེ་ཁུངས་མ་མིན་ལ། མདོ་སྡེ་ཉི་མའི་སྙིང་པོར། ཟླ་གྲངས་ཉ་ཚེས་ཐ་སྐར་ཡིན། །སྟོན་ཟླ་ འབྲི་པོའི་ངོ་ལ་ནི། །ལོ་སྐོར་བདག་གིས་བརྗོད་པར་བྱ། །ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་བཤད་པ་ཡིན། །ཞེས་ཉ་ལ་ཐ་སྐར་བྱུང་པས་སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོ་ཡིན་ལ། ཉ་དེས་ལོ་སྐོར་རྫོགས་ནས་ཚེས་བཅུ་ དྲུག་ནས་ལོ་འགོ་འཛིན་པའི་ལུགས་ནི། དྲང་སྲོང་རྔ་བོང་གི་ལུགས་དེ་དུས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས། 2-327 དེ་ནས་ད་བར་ཟླ་བ་གཅིག་དང་ཞག་བཅུ་གཉིས་བཅུ་གསུམ་གྱིས་ཉི་མ་བཟློག་པ་སྔར་སོང་ ཞེས་བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེས་གསུངས། དེ་ལྟར་ཐ་སྐར་གྱི་ཉ་བའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་ནས་ལོ་འགོ་འཛིན་ པའི་ལུགས་དང་། སྨིན་དྲུག་གི་ཉ་བའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་ནས་ལོ་འགོ་འཛིན་པའི་ལུགས་གཅིག་དང་། མཛོད་ལས། དབྱར་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་པ་ཡི། །ཐ་མའི་ཚེས་དགུ་ནས་མཚན་རིང་། །དགུན་ རྣམས་ཀྱི་ནི་བཞི་པ་ལ། །ཐུང་ངུ་འགྱུར་རོ་ཉིན་མོ་ཟློག །ཞེས་དང་། དེའི་འགྲེལ་བཤད་དུ། དབྱར་གྱི་ཟླ་བ་ནི་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉ་ནས་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉའི་བར་བཞི་ཡིན་ལ་ཟླ་བ་ ཐམས་ཅད་ཀྱང་མར་གྱི་ངོ་སྔ་སྟེ་དེ་ལ་སྟོན་ཟླ་ར་བ་ཡར་གྱི་ངོའི་ཚེས་དགུ་ནས་མཚན་མོ་རིང་ བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པས། མར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་སྟོན་ཟླ་ར་བ་དགུན་རྣམས་ཀྱི་ནི་ བཞི་པ་ཞེས། དགུན་ཉི་དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་ལ་ཟློག་པར་གསུངས་པ་དིང་སང་གི་ཉི་མ་ཟློག་ མཚམས་དང་འགྲི ག་པས། དེ་ལུགས་ཀྱི་ཁྲུམས་ཀྱི་ཉ་བའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་ནས་ལོ་འགོ་འཛིན་པར་ འདོད་པའི་ལུགས་དང་གསུམ་ལས། ཐ་སྐར་གྱི་ཉ་བའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་ནས་འཛིན་པ་དེ་ཕྱེད་ འདས་དང་། གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་ཅུང་ཟད་མི་འགྲི ག་པའི་སྐྱོན་ཡོད་ལ། སྨིན་དྲུག་གི་ཕྱི་དེ་ ཉིན་ནས་འཛིན་པ་ནི་དབྱར་སྔ་ཕྱིའི་དགག་དབྱེ་གཡུལ་ཐོན་ནས་བྱ་དགོས་པ་དང་། ཆུའི་ རླབས་བྲི་ཞིང་། ཤིང་ལོའི་འདབ་མ་སེར་པོར་གྱུར་ཀྱང་། དྲུག་སྡེའི་དགག་དབྱེ་མ་བྱས་སོ། །ཞེས་འཕྱ་བའི་གཞིར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུང་ཞིང་། རས་ཆེན་དགག་དབྱེ་ཐོན་ནས་ཟླ་བ་ ཕྱེད་བཅངས་པ་དགོས་མེད་དུ་འགྱུར། ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ལུགས་གསུམ་ལས་ཕྱི་མ་འདི་ རིགས་པར་སེམས་སོ། །ཁ་ཅིག དབྱར་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་པ་ཡི། །ཞེས་པ་དང་། དགུན་རྣམས་ ཀྱི་ནི་བཞི་པ་ལ། །ཞེས་པ་སྟོན་དཔྱིད་ཉིན་མཚན་མཉམ་པ་སྟོན་པར་འདོད་པའང་མི་འཐད་ དེ། དབྱར་ཟླ་གཉིས་པ་ཞེས་པ་མར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་སྟོན་ཟླ་ར་བ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་སྟོན་ཟླ་ར་ བའི་ཡར་ངོ་ཚེས་བརྒྱད་ལ་ཉིན་མོ་ཡུད་ཙམ་བཅོ་བརྒྱད་མཚན་མ

【現代漢語翻譯】 那麼，爲了確定年初，也需要認識年初的起始。 關於如何確定年初的起始：『凡是虧相日（藏曆每月初一）出現的地方，就是秋末月。』雖然很多人以九月十六日作為秋末月，並以此作為年初，但這個說法沒有依據。在《日藏經》中說：『月數虧相尾宿現，秋月中旬之面貌，我將講述年輪之規律，即十二個月的說法。』因為虧相日出現在尾宿，所以是秋月中旬。以該虧相日結束一年，並從十六日開始確定年初的方法，是順應長爪梵天（Drangsrong Ngawong）的傳統。布頓仁波切說，從那時到現在，太陽已經提前了一個月零十二三天。因此，從尾宿虧相日之後的第二天開始確定年初的方法；以及從昴星虧相日之後的第二天開始確定年初的方法；還有《俱舍論》中說：『夏季第二個月的最後第九天，夜晚變長。冬季的第四個月，白晝變短。』以及對此的解釋中說：『夏季的月份，即從夏月中旬月的虧相日到秋末月的虧相日之間有四個月，所有的月份都是從虧相日的上半月開始，因此從秋初月的上半月初九開始，夜晚變長。』由此可知，上半月提前的秋初月是冬季的第四個月，這意味著冬至和春分是相反的。由於這與現在的冬至點相符，因此有人認為從該月的虧相日之後的第二天開始確定年初。這三種方法中，從尾宿虧相日之後的第二天開始確定年初的方法已經過時，而且與齋戒日的十四日略有不符。從昴星虧相日之後的第二天開始確定年初的方法，需要區分早晚的夏季，並且即使水波消退，樹葉變黃，也沒有進行六部的區分，這成爲了嘲笑的理由。』而且，如果區分了Rachen，那麼持有半個月就沒有必要了。因此，在這三種方法中，我認為最後一種方法是合理的。有些人認為『夏季第二個月』和『冬季的第四個月』指的是春秋分，晝夜平分，這也是不合理的。因為『夏季第二個月』指的是上半月提前的秋初月，因此在秋初月的上半月初八，白晝只有十八剎那（yud tsam bco brgyad）的時間。

【English Translation】 So, in order to determine the beginning of the year, it is also necessary to recognize the start of the year. Regarding how to determine the start of the year: 'Wherever the waning crescent (the first day of the lunar month) appears, that is the last month of autumn.' Although many people take the sixteenth day of the ninth month as the last month of autumn and use this as the beginning of the year, this statement has no basis. In the Sutra 'Heart of the Sun,' it says: 'The number of months, the waning crescent, and the last star appear, the face of the middle of autumn, I will tell the rules of the year cycle, which is the saying of twelve months.' Because the waning crescent appears in the last star, it is the middle of autumn. The method of ending the year with that waning crescent and determining the beginning of the year from the sixteenth day is in accordance with the tradition of Drangsrong Ngawong. Buton Rinpoche said that from then until now, the sun has advanced by one month and twelve or thirteen days. Therefore, the method of determining the beginning of the year from the day after the waning crescent of the last star; and the method of determining the beginning of the year from the day after the waning crescent of Pleiades; and in the Abhidharmakosha it says: 'On the last ninth day of the second month of summer, the night becomes longer. In the fourth month of winter, the day becomes shorter.' And in the explanation of this, it says: 'The months of summer, that is, there are four months from the waning crescent of the middle month of summer to the waning crescent of the last month of autumn, and all the months start from the first half of the waning crescent, so from the ninth day of the first half of the first month of autumn, the night becomes longer.' From this, it can be seen that the first month of autumn, which is ahead of the first half of the month, is the fourth month of winter, which means that the winter solstice and the spring equinox are opposite. Since this coincides with the current winter solstice point, some people think that the beginning of the year is determined from the day after the waning crescent of that month. Among these three methods, the method of determining the beginning of the year from the day after the waning crescent of the last star is outdated, and it is slightly inconsistent with the fourteenth day of the fasting day. The method of determining the beginning of the year from the day after the waning crescent of Pleiades requires distinguishing between the early and late summer, and even if the water waves recede and the leaves turn yellow, the six divisions have not been made, which has become a reason for ridicule.' Moreover, if Rachen is distinguished, then holding half a month becomes unnecessary. Therefore, among these three methods, I think the last method is reasonable. Some people think that 'the second month of summer' and 'the fourth month of winter' refer to the spring and autumn equinoxes, when day and night are equal, which is also unreasonable. Because 'the second month of summer' refers to the first month of autumn, which is ahead of the first half of the month, so on the eighth day of the first half of the first month of autumn, the day is only eighteen moments (yud tsam bco brgyad) long.

ོ་ཡུད་ཙམ་བཅུ་གཉིས་སུ་ 2-328 གསུངས་ཏེ། གདགས་པར། སྟོན་ཟླ་ར་བའི་ཡར་གྱི་ངོའི་ཚེས་བརྒྱད་ལ་ཉིན་མོ་ནི་ཡུད་ཙམ་ བཅོ་བརྒྱད་ལ། མཚན་མོ་ནི་ཡུད་ཙམ་བཅུ་གཉིས་སུ་བཤད་པས་སོ། །གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ནི་ མཚམས་ཆེན་བཅད་ན་དེར་བྱ། མཚམས་ཆེ་ཆུང་གཉིས་ཀ་བཅད་ན་ཆུང་བ་ནས་ཐོན་ནས་ཆེ་ བར་བྱ་ཆུང་བ་ནི་བཅད་ན་གསོ་སྦྱོང་སོགས་ལས་ཐམས་ཅད་དེར་བྱ། རྩིག་པས་སྐོར་ན་དེ་ ཉིད་མཚམས་ཡིན་ཏེ། ཀར་མ་ཤ་ཏམ་ལས། ལས་ལ་རྩིག་པས་སྐོར་བ་ཡིན་ན། རྩིག་པ་ མཚམས་ཡིན་ལ། རྩིག་པས་མ་སྐོར་ན་ཝ་ཁ་ནས་ཆུ་འཛག་པ་གང་དུ་འབབ་པ་ཚུན་ཆད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གནས་དེར་དགེ་འདུན་རྣམས་ལས་ལ་མ་འདུས་གོང་དུ་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་ མ་ཡིན་པ་རྣམས་མཐོལ་བ་དང་བཤགས་པ་དང་། ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་རྣམས་ བྱས་ནས་འདུ་དགོས་པས། དགེ་སློང་དག་པའམ་ལྟུང་བ་མི་མཐུན་པ་ཡོད་ཀྱང་བཤགས་ ཡུལ་རུང་བས། དང་པོར་ལྟུང་བ་མཐོལ་བསམ་པས་ཕྱག་བྱ། ཙོག་པུར་ཐལ་མོ་སྦྱར་ནས། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་དགེ་སློང་ གི་བསླབ་པ་ལས་འགལ་བ། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བཅུ་གསུམ་དང་། ལྟུང་བྱེད་ལས་སྤང་བའི་ ལྟུང་བ་སུམ་ཅུ་དང་། ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་དགུ་བཅུ་དང་། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་ བཞི་དང་། བསླབ་བྱའི་ཆོས་མང་པོ་ལས་འགལ་བའི་ཉེས་བྱས་བརྒྱ་དང་བཅུ་གཉིས་པོ་དེ་ དག་གི་དངོས་གཞི་གང་བྱུང་པ་དང་། ཕམ་ལྷག་གི་སྡེ་ཚན་དང་། གཞི་བཅུ་བདུན་དུ་གཏོགས་ པའི་སྦོམ་པོ་དང་། ཉེས་བྱས་ལྕི་ཡང་གང་བྱུང་བ་དང་། ལྟུང་བྱེད་དང་སོ་སོར་བཤགས་པའི་ སྡེ་ཚན་དུ་གཏོགས་པའི་ཉེས་བྱས་ལྕི་ཡང་གང་བྱུང་བ་དང་། ཉེས་ལྟུང་དེ་དག་ཡུན་ཇི་སྲི ད་དུ་ བཅབས་པ་དང་། ཡུལ་ཡོད་བཞིན་དུ་མ་བཤགས་པའི་ཉེས་ལྟུང་གང་བྱུང་བ་དེ་དག་དག་ པའི་མཐའ་ཚུན་ཆད་ནས་བཟུང་སྟེ། གནོང་ཞིང་འགྱོད་པས་མཐོལ་ལོ། །མི་འཆབ་པོ། མཐོལ་ན་བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་འགྱུར་གྱིས། མ་མཐོལ་ན་དེ་ལྟར་མི་འགྱུར་ 2-329 བ་ལགས་སོ། །ལན་གཅིག་གོ།ཐབས་ལེགས་བརྗོད། དེ་ནས་འཆབ་ཉེས་བཤགས་ཏེ། དགེ་ འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ། དགེ་ སློང་གི་བསླབ་པ་ལས་འགལ་བའི་ཉེས་པ་གང་བྱུང་བ་དེ་དག་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་བཅབས་པ་ དང་། ཡུལ་ཡོད་བཞིན་མ་བཤགས་པའི་ཉེས་པ་གཞིས་བསྡུས་པ་གང་བྱུང་བ་དེ་དག་དག་ པའི་མཐའ་ཚུན་ཆད་ནས་བཟུང་སྟེ། གནོང་ཞིང་འགྱོད་པས་བཤགས་སོ། །བཤགས་ན་ བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་འགྱུར་གྱིས། མ་བཤགས་ན་དེ་ལྟར་མི་འགྱུར་བ་ ལགས་སོ། །ལན་གསུམ་བཟླ་མཐོང་སྡོམ་ཐབས་ལེགས་བརྗོད། དེ་ནས་ཉེས་པ་དངོས་ བཤགས་ཏེ། ཚིག་མཐོལ་བ་དང་འདྲ་བ་ལས་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བའི་སྡེ་ཚན་དུ་

【現代漢語翻譯】 宣說。在《俱舍論》中說，印度歷八月上半月的初八，白天是十八『由匝』（藏文：ཡུད་ཙམ།，時間單位），夜晚是十二『由匝』。持戒之處，如果劃定了大界，就在那裡進行。如果劃定了大小二界，就從小界出來到大界。如果劃定了小界，所有持戒等活動都在那裡進行。如果用墻圍起來，那墻本身就是界限。《業成就經》中說：『如果工作場所被墻圍起來，墻就是界限。如果沒有被墻圍起來，那麼從水滴滴落的地方直到盡頭都是。』在那裡，僧眾在未集合工作之前，需要坦白和懺悔非共同的墮罪，並進行共同的加持，然後才能集合。因此，即使是清凈的比丘或有不同墮罪的比丘，懺悔之處也是可以的。首先，想著要坦白墮罪，行禮。蹲下，合掌，稟告僧眾尊者們：『我，名為某某的比丘，違犯了比丘的戒律，包括十三種僧殘罪，三十種捨墮罪，九十種單墮罪，四種悔過罪，以及眾多違犯學處的惡作罪。對於所犯的根本罪，以及僧殘罪的類別，以及屬於十七事根本罪的粗罪，以及所犯的輕重惡作罪，以及屬於墮罪和悔過罪類別的輕重惡作罪，以及隱瞞這些罪行的時間長短，以及明知有罪而不懺悔的罪行，從清凈的邊緣開始，我懷著慚愧和後悔的心情坦白。我不隱瞞。坦白了，我才能安樂。不坦白，就不能這樣。』說一遍。說『方法很好』。然後懺悔隱瞞的罪過，稟告僧眾尊者們：『我，名為某某的比丘，違犯了比丘的戒律，對於所犯的罪行隱瞞的時間長短，以及明知有罪而不懺悔的罪行，從清凈的邊緣開始，我懷著慚愧和後悔的心情懺悔。懺悔了，我才能安樂。不懺悔，就不能這樣。』重複三遍，說『見解約束，方法很好』。然後懺悔實際的罪過，用與坦白罪行相似的語句，只是在悔過罪的類別中…… Declare. In the 《Abhidharmakośabhāṣya》, it is said that on the eighth day of the first half of the eighth month of the Indian calendar, the daytime is eighteen 'yud tsam' (藏文：ཡུད་ཙམ།, unit of time), and the night is twelve 'yud tsam'. The place for holding the Posadha, if a large boundary is demarcated, it is carried out there. If both large and small boundaries are demarcated, one should come out from the small boundary to the large boundary. If a small boundary is demarcated, all activities such as holding the Posadha are carried out there. If it is surrounded by a wall, the wall itself is the boundary. The 《Karma Shatam》 says: 'If the workplace is surrounded by a wall, the wall is the boundary. If it is not surrounded by a wall, then from where the water drips to the end is the boundary.' There, before the Sangha gathers for work, they need to confess and repent of non-common offenses, and perform common blessings before gathering. Therefore, even if it is a pure Bhikshu or a Bhikshu with different offenses, the place of repentance is permissible. First, thinking of confessing the offenses, pay homage. Squat down, join palms, and report to the venerable Sangha: 'I, a Bhikshu named so-and-so, have violated the precepts of a Bhikshu, including thirteen Sanghavasesa offenses, thirty Nissaggiya Pacittiya offenses, ninety Pacittiya offenses, four Patidesaniya offenses, and numerous Dukkata offenses of violating the training rules. For the root offense committed, and the category of Sanghavasesa offenses, and the gross offenses belonging to the seventeen root offenses, and the light and heavy Dukkata offenses committed, and the light and heavy Dukkata offenses belonging to the category of Pacittiya and Patidesaniya offenses, and the length of time these offenses were concealed, and the offenses of not confessing knowing there was an offense, starting from the edge of purity, I confess with shame and regret. I do not conceal. If I confess, I will be able to abide in peace. If I do not confess, it will not be so.' Say it once. Say 'The method is good'. Then repent of the concealed offenses, and report to the venerable Sangha: 'I, a Bhikshu named so-and-so, have violated the precepts of a Bhikshu, for the length of time the offenses committed were concealed, and the offenses of not confessing knowing there was an offense, starting from the edge of purity, I repent with shame and regret. If I repent, I will be able to abide in peace. If I do not repent, it will not be so.' Repeat three times, saying 'View restraint, the method is good'. Then confess the actual offenses, using statements similar to confessing offenses, only in the category of Patidesaniya offenses...'

【English Translation】 Declared. In the 《Abhidharmakośabhāṣya》, it is said that on the eighth day of the first half of the eighth month of the Indian calendar, the daytime is eighteen 'yud tsam' (藏文：ཡུད་ཙམ།, unit of time), and the night is twelve 'yud tsam'. The place for holding the Posadha, if a large boundary is demarcated, it is carried out there. If both large and small boundaries are demarcated, one should come out from the small boundary to the large boundary. If a small boundary is demarcated, all activities such as holding the Posadha are carried out there. If it is surrounded by a wall, the wall itself is the boundary. The 《Karma Shatam》 says: 'If the workplace is surrounded by a wall, the wall is the boundary. If it is not surrounded by a wall, then from where the water drips to the end is the boundary.' There, before the Sangha gathers for work, they need to confess and repent of non-common offenses, and perform common blessings before gathering. Therefore, even if it is a pure Bhikshu or a Bhikshu with different offenses, the place of repentance is permissible. First, thinking of confessing the offenses, pay homage. Squat down, join palms, and report to the venerable Sangha: 'I, a Bhikshu named so-and-so, have violated the precepts of a Bhikshu, including thirteen Sanghavasesa offenses, thirty Nissaggiya Pacittiya offenses, ninety Pacittiya offenses, four Patidesaniya offenses, and numerous Dukkata offenses of violating the training rules. For the root offense committed, and the category of Sanghavasesa offenses, and the gross offenses belonging to the seventeen root offenses, and the light and heavy Dukkata offenses committed, and the light and heavy Dukkata offenses belonging to the category of Pacittiya and Patidesaniya offenses, and the length of time these offenses were concealed, and the offenses of not confessing knowing there was an offense, starting from the edge of purity, I confess with shame and regret. I do not conceal. If I confess, I will be able to abide in peace. If I do not confess, it will not be so.' Say it once. Say 'The method is good'. Then repent of the concealed offenses, and report to the venerable Sangha: 'I, a Bhikshu named so-and-so, have violated the precepts of a Bhikshu, for the length of time the offenses committed were concealed, and the offenses of not confessing knowing there was an offense, starting from the edge of purity, I repent with shame and regret. If I repent, I will be able to abide in peace. If I do not repent, it will not be so.' Repeat three times, saying 'View restraint, the method is good'. Then confess the actual offenses, using statements similar to confessing offenses, only in the category of Patidesaniya offenses...'

གཏོགས་པའི་ཉེས་བྱས་ལྕི་ཡང་གང་བྱུང་བ་ཞེས་པ་ནས་གནོང་ཞིང་འགྱོད་པས་བཤགས་སོ། །བཤགས་ན་ནི་བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་འགྱུར་གྱིས། མ་བཤགས་ན་དེ་ལྟར་ མི་འགྱུར་བ་ལགས་སོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་སྟེ། མཐོང་སྡོམ་དང་ཐབས་ལེགས་བརྗོད་དོ། །བསྡམ་པ་ནི། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་དགེ་སློང་གི་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་པོ་དེ་དག་ གི་ཀུན་ནས་སློང་བ་དང་། སེམས་བསྐྱེད་པ་དང་། ཡི་རང་བ་དང་། དྲན་ཤེས་བཞིན་བག་ཡོད་ ཉམས་ཤིང་མི་སྡོམ་པ་དང་། ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་ལ་སོགས་པ། མདོར་ན་ཡིད་ཀྱི་ཉེས་པ་སྔར་ གང་སྤྱད་པ་ཐམས་ཅད་གནོང་ངོ་འགྱོད་དོ། །དེང་ཕྱིན་ཆད་དུས་ནམ་ཡང་མི་ཉམས་པར་ བསྲུང་ཞིང་བསྡམ་པར་བྱའོ། །སྙམ་དུ་བསམ་ཞིང་། དེ་ནས་ལས་དེ་མ་གྲུབ་བར་དུ་ཉེས་ལྟུང་ གིས་མ་གོས་པར་བྱའོ། །ལྷག་མ་སྦོམ་པོ་སྤང་ལྟུང་རྣམས་གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་གྱིས་ བཤགས་པས་འདག་ཀྱང་། གཞན་གྱིས་ཆད་ལས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བཤགས་དགོས་པ་མ་གྲུབ་ པར་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་ལ་འདུ་ན། ལྟུང་བ་དེ་ཐུན་མོང་བ་མ་ཡིན་ཞིང་བཤགས་པས་ཀྱང་མི་ འདག་པས། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བྱིན་བརླབས་གལ་ཆེ་བས་དགེ་འདུན་ནམ་གང་ཟག་ལ་ 2-330 རྒན་ན་ཕྱག་བྱ། ཙོག་པུར་འདུག་ལ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ། ཕམ་པའི་སྡེ་ཚན་ལས་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་སྦོམ་པོ་འདི་བྱུང་སྟེ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་ བགྱི་བས་དེང་ལྟུང་བ་དེ་དགེ་འདུན་གྱིའམ། ཚེ་དང་ལྡན་པའི་མདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ། གསོ་སྦྱོང་བགྱིའོ། །སང་ནང་པར་ལྟུང་བ་དེ་ཆོས་བཞིན་དུ་སླར་བགྱིའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་ དང་། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཕམ་པའི་སྡེ་ཚན་ལས་རིགས་འདིའི་སྦོམ་པོ། ཞེས་ སམ། ལྷག་མའི་སྡེ་ཚན་ལས་དངོས་གཞི་འདི་ཞེས་སམ། དེའི་སྦོམ་པོ་ཞེས་པའམ། ལྟུང་བྱེད་ ཀྱི་སྡེ་ཚན་ལས། སྤང་ལྟུང་འདི་ཞེས་སམ། གཞིས་བསྡུས་པའི་སྦོམ་པོ་འདི་བྱུང་སྟེ་ཞེས་འདོན་ པ་སྤོ་ཞིང་། དེ་རིགས་མང་པོ་ཡོད་ན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མིང་རིགས་འདི་བྱུང་སྟེ། ཞེས་བརྗོད། ལས་གཞན་ཡིན་ན། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ཕྲིས་བགྱིའོ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ། འདོན་པ་བསྒྱུར་ རོ། །ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་དགེ་འདུན་གྱི་གསོལ་བའི་ལས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པོ། །དེ་ནས་ གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་དེར་གཎྜི་བརྡུངས་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་འདུས་མཆིལ་ལྷམ་ཕུད་སྣམ་ སྦྱར་གྱོན། རྒྱུན་བཤགས་གསུམ་པ་བཏོན་ནས། སྤྱི་བཤགས་བྱེད་པར་སྤྲོ་ནའང་བྱས་ནས། དགེ་འདུན་རྣམས་ཟིང་ཕྱག་བྱས་ཏེ། དགེ་སློང་གཅིག་གིས་གནས་བརྟན་པ་ཐུགས་བརྩེ་བ་ ཅན་ཐུགས་བརྩེ་བས་ཉེ་བར་དགོངས་ལ་བདག་ཅག་དགེ་འདུན་འདིར་འདུས་པ་རྣམས་ལ་ ཆོས་བསྒྲགས་ཀྱི་མདོ་དང་། སོ་སོ་ཐར་པའི་མདོ་བཀས་གནང་བར་ཞུ། ཞེས་ཞུ། གནས་ བརྟན་གྱིས་ཆོས་བསྒྲ

【現代漢語翻譯】 從屬於所犯的輕重罪行，心懷慚愧和後悔地懺悔。如果懺悔，我將安住于快樂之中；如果不懺悔，就不會這樣。'這樣回答三次，陳述見罪和善巧方便。 約束是：'我，比丘，名為……，對比丘的五種墮落之源，無論是發起、生起念頭、隨喜、失念、不防護、不改正等等，總之，對於過去所犯的一切意業罪過，我都感到慚愧和後悔。從今以後，無論何時，我都將守護和約束，永不懈怠。'心中這樣想，在事情完成之前，不要再被罪過沾染。對於剩餘的粗罪和捨墮罪，雖然可以通過特殊之人的懺悔來消除，但如果其他人通過懲罰的方式懺悔尚未完成，而將其算作補充行為，那麼這種墮落就不是共同的，即使懺悔也無法消除。因此，非共同的加持非常重要，所以要向僧團或年長者頂禮，蹲下並稟告：'我，名為……，在波羅夷罪類別中犯了未施與而取的大罪。我，比丘，名為……，現在要在僧團或具壽麵前接受加持，進行布薩。明天早上，我將如法地再次犯下此罪。'這樣說三次，並採取善巧方便。同樣，在波羅夷罪類別中，說'犯了此類大罪'，或者在僧殘罪類別中，說'犯了此根本罪'，或者'犯了此大罪'，或者在墮罪類別中，說'犯了此捨墮罪'，或者說'犯了此總攝的大罪'，替換著說。如果有多種罪行，就說'犯了所有這些罪行'。如果是其他行為，比如'通過具足戒的比丘來做'等等，就改變說法。共同的墮落要通過僧團的祈請羯磨來加持。然後，在布薩的地方敲擊犍稚，所有僧眾聚集，脫掉鞋子，穿上僧伽梨。唸誦第三遍《律儀懺悔》，如果願意也可以進行共同懺悔。然後，僧眾互相頂禮，一位比丘說：'請慈悲的長老垂念，爲了我們這些聚集在此的僧眾，請開示《法句經》和《別解脫經》。'這樣祈請。長老開示佛法。

【English Translation】 Confessing with shame and regret for whatever heavy or light offenses have occurred. 'If I confess, I will abide in happiness; if I do not confess, it will not be so.' Answer three times, stating the recognition of the offense and skillful means. The restraint is: 'I, a bhikshu named..., feel ashamed and regretful for all the offenses of mind committed in the past, whether initiating, generating thoughts, rejoicing, being unmindful, not guarding, not correcting, etc., regarding the five sources of downfall for a bhikshu. From now on, I will guard and restrain myself at all times, never being negligent.' Thinking this in your heart, do not be tainted by offenses until the matter is completed. For the remaining gross offenses and expiable offenses, although they can be eliminated through the confession of a special person, if others confess through punishment and it is not completed, and it is counted as a supplementary action, then this downfall is not common, and even confession cannot eliminate it. Therefore, uncommon blessings are very important, so prostrate to the Sangha or elders, squat down and report: 'I, named..., have committed the grave offense of taking what was not given from the category of Parajika offenses. I, a bhikshu named..., now want to receive blessings from the Sangha or the venerable ones and perform the Uposatha. Tomorrow morning, I will commit this offense again according to the Dharma.' Say this three times and take skillful means. Similarly, in the category of Parajika offenses, say 'committed such a grave offense,' or in the category of Sanghavasesa offenses, say 'committed this root offense,' or 'committed this grave offense,' or in the category of Patayantika offenses, say 'committed this expiable offense,' or say 'committed this comprehensive grave offense,' changing the wording. If there are many offenses, say 'committed all these offenses.' If it is another action, such as 'to be done by a fully ordained bhikshu,' etc., change the wording. Common offenses should be blessed by the Sangha's request karma. Then, at the place of Uposatha, strike the Ghandi, all the Sangha gather, take off shoes, wear the Sanghati. Recite the third 'Pratimoksha Confession', and if willing, perform a common confession. Then, the Sangha prostrates to each other, and one bhikshu says: 'Please, compassionate elders, be mindful with compassion, and for us Sangha gathered here, please grant the recitation of the Dharmapada Sutra and the Pratimoksha Sutra.' Request this. The elder expounds the Dharma.

གས་ཀྱི་མདོ་དང་། སོ་སོ་ཐར་པའི་མདོའི་གླེང་གཞི་ཙམ་ཞིག་གདོན་ པར་བགྱི། ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ལ་ཕྱག་བགྱིའོ། །ཞེས་བརྗོད་ལ་ཐམས་ཅད་ ཀྱིས། ཁམས་གསུམ་པའི་འགྲོ་ཀུན་གྱི། །ཞེས་སོགས་དང་། སྟོབས་བཅུ་ཏིང་འཛིན་ཡེ་ཤེས་ མཆེ་བ་ཅན། །ཞེས་སོགས་ཀྱི་བསྟོད་པ་འདོན་ཞིང་ཕྱག་བྱས་ནས་འདུག་སྟེ། སྤྱོད་ལམ་ བསྟུན་ཐལ་མོ་བསྣོལ། གནས་བརྟན་གྱིས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གསོ་སྦྱོང་བྱའོ། །ཟླ་བ་ 2-331 ཕྱེད་ཕྱེད་ཀྱི་བཅོ་ལྔ་ལའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་ཕྱག་ལེན་དུ་བགྱིད་པ་ལ། སྦྱོར་དངོས་རྗེས་ གསུམ་ལས། སྦྱོར་བ་ལ་ཡང་། གཎྜི་བརྡུང་བ། དགེ་འདུན་བསྡུ་བ། དྲིས་པའི་ཚིག་གི་ལན་ གདབ་པ། སྟན་སྟབས་མི་ཉམས་པར་བྱ་བ་རྣམས་སྔོན་དུ་སོང་ནས་ཆོས་འཆད་ཉན་ཉམས་ སུ་མྱོང་བ། ཆོས་བསྒྲགས་ཀྱི་མདོ་ལ་བགྱིད་པ་ཕྱག་ལེན་དུ་གདའ་བས་གསན་པར་ཞུ། ཞེས་ བརྗོད་ལ་ཆོས་བསྒྲགས་ཀྱི་མདོ་དང་། དུས་བཟང་གི་མདོའི་དོད་དུ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཡང་དག་ པར་ལྡན་པའི་མདོ་གདོན་ནོ། །སུམ་བརྒྱ་པ་ལས། གལ་ཏེ་མངོན་སུམ་གསུངས་པ་མེད་གྱུར་ ཀྱང་། །དགག་དབྱེ་གསུངས་ཕྱིར་འདིར་ནི་གསོ་སྦྱོང་ཡོད། །ཅེས་གསུངས་པས། དགེ་ཚུལ་ རྣམས་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ། གསོ་སྦྱོང་གི་ཚིག་ལན་གསུམ་བཟླས། ཐབས་ལེགས་བྱས་ནས། ཐོས་པའི་ཉེ་འཁོར་ལས་ལོགས་སུ་བཀར་རོ། །མཚམས་ནང་གི་དགེ་སློང་ན་བ་དང་དབང་ མེད་དང་སྲོག་དང་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་བ་སོགས་རྐྱེན་དབང་གིས་ལས་ལ་འདུ་ བར་མ་ནུས་ན་འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་འབུལ་དགོས་པས། དགེ་འདུན་གྱིས་འདུན་དག་ ལེན་པ་ལ་བསྐོ་བར་འོས་པའི་དགེ་སློང་གཅིག་ནས་གསུམ་བཞི་ལ་སོགས་ཡུལ་ཇི་སྙེད་པའི་ མིང་བརྗོད་ནུས་པ་བསྐོས་ཏེ། དེ་དག་གིས་ཡུལ་གྱི་ཐད་དུ་ཕྱིན་ནས། འདུན་དག་འབུལ་དུ་ བཅུག་སྟེ། སོ་སོར་འབུལ་ནའང་། སྔར་གྱི་ཚིག་བཞིན་དུ་འབུལ་ཞིང་། འདུན་དག་གཅིག་ ཆར་ལེན་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཡོངས་སུ་དག་གམ། འདུན་པ་ཕུལ་ ལམ་ཞེས་དྲི། འདུན་དག་འབུལ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །དེ་ནས་རྗེས་ཟློས་བྱེད་དུ་བཅུག་སྟེ། ཚེ་ གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ལ། བདག་དགེ་སློང་བྲོ་འཚལ་བ། སྡུག་བསྔལ་བ། བྲོ་ཚབས་ཆེ་བ། མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་གསོ་སྦྱོང་ཡང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ ཏེ། བདག་དགེ་སློང་བྲོ་འཚལ་བ། སྡུག་བསྔལ་བ། བྲོ་ཚབས་ཆེ་བ། མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ ཆོས་ཀྱི་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཡོངས་སུ་དག་གོ་ཞེས་བདག་མཆིའོ། །དགེ་འདུན་ཆོས་ 2-332 བཞིན་དུ་མཛད་པ་ལ་འདུན་པ་འབུལ་ལོ། །བདག་གི་གསོ་སྦྱོང་ཡང་ཡོངས་སུ་དག་གོ། །འདུན་པ་དང་ཡོངས་སུ་དག་པ་ཡང་བརྗོད་དོ། །བརྗོད་པ་ཡང་རིག་པར་བགྱིད་དོ། །ཞེས་ ལན་གསུམ་བཟླས། དེ་ནས་ལེན་པ་པོ་མཚམས་

【現代漢語翻譯】 現在我將宣讀《律經》和《別解脫經》的開場白。大家一起向導師釋迦牟尼佛頂禮！唸誦『三界眾生』等頌詞，以及『具足十力、禪定、智慧、利牙』等讚頌，頂禮后就座。行為舉止要合乎規矩，雙手合掌。住持說：『世尊開示，應行布薩（梵文：Uposatha，齋戒，近住），于每月初八、十五進行。』按照世尊的教導，我們現在開始進行。分為前行、正行、後行三個部分。前行包括敲犍稚（召集僧眾的法器），集合僧眾，回答問題，保持坐墊平整等。在這些準備工作完成後，進行講經說法和修持體驗。按照《宣說正法經》的儀軌進行，請大家仔細聽聞。唸誦《宣說正法經》和《良時經》時，要以《具足清凈戒律經》代替。三百頌中說：『即使沒有明確宣說，但因有破立之分，故此處有布薩。』因此，比丘們應蹲坐，三次重複布薩的誓詞，並善巧地將聽法者隔開。如果結界內的比丘因生病、無力、生命危險或梵行障礙等原因無法參加羯磨（梵文：Karma，業，行為），則需要獻上意樂和清凈。因此，僧團應指定一位到三四位，或更多，能夠說出地方名稱的比丘，讓他們前往那些地方，讓無法前來的比丘獻上意樂和清凈。可以分別獻上，也可以按照之前的儀軌一起獻上。如果一起接受意樂和清凈，則詢問：『諸位長老，是否已完全清凈障礙之法？是否已獻上意樂？』回答說：『已獻上意樂。』然後讓他們重複：『祈請長壽。今日是僧團的第十五次布薩，我是比丘，名為某某，痛苦，非常痛苦。』『我也是比丘，名為某某，痛苦，非常痛苦，已完全清凈障礙之法。』『我獻上意樂，僧團如法行事。我的布薩也已完全清凈。』意樂和清凈都已陳述，並且已經理解。』三次重複這些話。然後，接受者離開結界。 Now I will recite the introduction to the Vinaya Sutra and the Pratimoksha Sutra. Everyone, let us prostrate to the teacher, the Buddha Shakyamuni! Recite the verses such as 'All beings in the three realms,' and the praises such as 'Possessing the ten powers, samadhi, wisdom, and sharp teeth,' prostrate and then be seated. Conduct yourselves properly and fold your palms. The abbot says: 'The Blessed One has taught that the Uposatha (梵文：Uposatha，齋戒，近住) should be observed on the fifteenth of each half-month.' According to the Buddha's teachings, we will now begin. It is divided into three parts: preliminary, main, and concluding. The preliminary part includes striking the Ghandi (a musical instrument to gather the Sangha), gathering the Sangha, answering questions, and ensuring the cushions are in order. After these preparations are completed, we will engage in the teaching and learning of the Dharma and experience practice. We will follow the ritual of the Dharma Announcement Sutra, so please listen carefully. When reciting the Dharma Announcement Sutra and the Auspicious Time Sutra, we will replace them with the Sutra of Perfect Morality. The Three Hundred Verses says: 'Even if it is not explicitly stated, because there is division between what is to be rejected and what is to be established, there is Uposatha here.' Therefore, the monks should squat, repeat the vows of the Uposatha three times, and skillfully separate the listeners. If a monk within the boundary is unable to participate in the Karma (梵文：Karma，業，行為) due to illness, weakness, danger to life, or obstacles to pure conduct, they must offer their intention and purification. Therefore, the Sangha should appoint one to three or four monks, or more, who can speak the names of the places, and have them go to those places and have the monks who cannot come offer their intention and purification. They can be offered separately or together according to the previous ritual. If the intention and purification are accepted together, then ask: 'Venerable ones, have you completely purified the obstacles? Have you offered your intention?' Answer: 'We have offered our intention.' Then have them repeat: 'I pray for long life. Today is the fifteenth Uposatha of the Sangha. I am a monk, named so-and-so, suffering, very suffering.' 'I am also a monk, named so-and-so, suffering, very suffering, and have completely purified the obstacles.' 'I offer my intention, and the Sangha acts according to the Dharma. My Uposatha is also completely purified.' The intention and purification have been stated and understood.' Repeat these words three times. Then, the receiver leaves the boundary.

【English Translation】 Now I will recite the introduction to the Vinaya Sutra and the Pratimoksha Sutra. Everyone, let us prostrate to the teacher, the Buddha Shakyamuni! Recite the verses such as 'All beings in the three realms,' and the praises such as 'Possessing the ten powers, samadhi, wisdom, and sharp teeth,' prostrate and then be seated. Conduct yourselves properly and fold your palms. The abbot says: 'The Blessed One has taught that the Uposatha should be observed on the fifteenth of each half-month.' According to the Buddha's teachings, we will now begin. It is divided into three parts: preliminary, main, and concluding. The preliminary part includes striking the Ghandi (a musical instrument to gather the Sangha), gathering the Sangha, answering questions, and ensuring the cushions are in order. After these preparations are completed, we will engage in the teaching and learning of the Dharma and experience practice. We will follow the ritual of the Dharma Announcement Sutra, so please listen carefully. When reciting the Dharma Announcement Sutra and the Auspicious Time Sutra, we will replace them with the Sutra of Perfect Morality. The Three Hundred Verses says: 'Even if it is not explicitly stated, because there is division between what is to be rejected and what is to be established, there is Uposatha here.' Therefore, the monks should squat, repeat the vows of the Uposatha three times, and skillfully separate the listeners. If a monk within the boundary is unable to participate in the Karma due to illness, weakness, danger to life, or obstacles to pure conduct, they must offer their intention and purification. Therefore, the Sangha should appoint one to three or four monks, or more, who can speak the names of the places, and have them go to those places and have the monks who cannot come offer their intention and purification. They can be offered separately or together according to the previous ritual. If the intention and purification are accepted together, then ask: 'Venerable ones, have you completely purified the obstacles? Have you offered your intention?' Answer: 'We have offered our intention.' Then have them repeat: 'I pray for long life. Today is the fifteenth Uposatha of the Sangha. I am a monk, named so-and-so, suffering, very suffering.' 'I am also a monk, named so-and-so, suffering, very suffering, and have completely purified the obstacles.' 'I offer my intention, and the Sangha acts according to the Dharma. My Uposatha is also completely purified.' The intention and purification have been stated and understood.' Repeat these words three times. Then, the receiver leaves the boundary.

ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་མི་འགྲོ། མཆོང་རྒྱུག་མི་བྱེད། དྲན་ཤེས་བཞིན་དང་ལྡན་པས། དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་འོངས་ཏེ། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་ དགོངས་སུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ལ། གནས་ག་གེ་མོ་ཞིག་ ན་དགེ་སློང་བྲོ་འཚལ་བ་སྡུག་བསྔལ་བ་བྲོ་ཚབས་ཆེ་བ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་གསོ་སྦྱོང་ ཡང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ་གནས་ག་གེ་མོ་ཞིག་ན་དགེ་སློང་བྲོ་འཚལ་བ་སྡུག་བསྔལ་བ་བྲོ་ ཚབས་ཆེ་བ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དེ་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཡོངས་སུ་དག་གོ་ཞེས་ཁོ་ན་ ཉིད་མཆིའོ། །དགེ་འདུན་ཆོས་བཞིན་དུ་མཛད་པ་ལ་འདུན་པ་འབུལ་ལོ། །དེའི་གསོ་སྦྱོང་ ཡང་ཡོངས་སུ་དག་གོ། །འདུན་པ་དང་ཡོངས་སུ་དག་པ་ཡང་བརྗོད་དོ། །བརྗོད་པ་ཡང་རིག་ པར་བགྱིད་དོ། །ཞེས་ལན་གཅིག་བརྗོད། གང་ཟག་ལ་ཡིན་ན་ལན་གསུམ་མོ། །བྲོ་འཚལ་བ་ སོགས་དབང་མེད་པ་ཞེས་སོགས་དང་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ཞེས་པ། བཅུ་བཞི་པ་ཞེས་སམ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ཕྲིས་ཞེས་སོགས་སྐབས་དང་སྦྱར་རོ། །དེ་ནས་གོང་དུ་བཤད་པའི་ ལྟུང་བ་མཐོལ་བ་བཤགས་པ། བསྡམ་པ། ཐུན་མོང་མིན་པ་བཤགས་མ་ནུས་པ་རྣམས་བྱིན་ གྱིས་བརླབས་པ་རྣམས་ལས་ལ་མ་འདུས་གོང་དུ་མ་གྲུབ་པ་ན་འདིར་བྱ། དེ་རྣམས་ཇི་བཞིན་ མ་གྲུབ་ན། མཐོལ་བ་སྔོན་དུ་སོང་ནས་བཤགས་པ་ནི། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་ དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། དུས་འདིའི་ནང་དུ་ཇི་ལྟར་ཡོངས་སུ་བསྒྲགས་པའི་གཞི་ འདི་དག་ལས་ལྟུང་བ་མང་པོ་ཚད་མ་མཆིས་པ་བྱུང་བ་དང་། ཉེས་པ་ཚད་མ་མཆིས་པ་བྱུང་པ་ དང་། སོ་སོ་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་དང་འདུལ་བ་ལས་འདས་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད། བདག་དགེ་ སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་བཙུན་པའི་མདུན་དུ་ལྟུང་བ་མང་པོ་དེ་དག་དང་། ཉེས་པ་ཚད་ 2-333 མ་མཆིས་པ་དེ་དག་དང་། སོ་སོ་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་དང་། འདུལ་བ་ལས་འདས་པ་དེ་དག་ ཐམས་ཅད། དག་པའི་མཐའ་ནས་བཟུང་ནས་གང་རིགས་མཐུན་པ་དེ་དག་ནི་བྱིན་གྱིས་ བརླབ་པར་བགྱིའོ། །གང་རིགས་མི་མཐུན་པ་དེ་དག་ནི་ངེས་པར་བགྱིས་ནས་བཤགས་པར་ བགྱིའོ། །རབ་ཏུ་བསྟན་པར་བགྱིའོ། །མི་འཆབ་པར་བགྱིའོ། །བཤགས་པ་དང་རབ་ཏུ་བསྟན་ པ་ཉིད་ཀྱིས། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། ལྟུང་བ་མང་པོ་བྱུང་པ་དེ་དག་དང་། ཉེས་པ་ཚད་མ་མཆིས་པ་བྱུང་བ་དེ་དག་དང་། སོ་སོ་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་དང་། འདུལ་བ་ལས་ ཤིན་ཏུ་འདས་པའི་ལྟུང་བའི་སྦྱོར་བ་དང་། དངོས་གཞི་དང་། མཇུག་ཏུ་བྱུང་བའི་ཉེས་བྱས་ དཔག་ཏུ་མ་མཆིས་པ་དང་ལྡན་པའི་ལྟུང་བ་སོ་སོ་བ་རྣམས་ལས་མཐོལ་ཞིང་བཤགས་ན་ བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་འགྱུར་གྱི། མ་མཐོལ་མ་བཤགས་ན་དེ་ལྟར་མ་ ལགས་སོ། །ལན་གསུམ་དང་། མཐོང་སྡོམ་ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །དེ་ནས་ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་ བརླབ་པ་ནི

【現代漢語翻譯】 不往外跑，不跳躍奔跑。 具有正念和覺知，來到僧團中，向僧團的僧侶們稟告：『諸位長老請聽，今天僧團舉行第十五次布薩。在某處，一位比丘因犯戒而痛苦，非常難受，名叫某某，他的布薩也是第十五次。在某處，這位比丘因犯戒而痛苦，非常難受，名叫某某，他已經完全清凈了障礙之法。』就只有這些。僧團希望如法行事，獻上意願。他的布薩也完全清凈了。意願和完全清凈也已宣說。宣說也已理解。』這樣說一次，如果是對個人，則說三次。犯戒等是無自主的，等等。第十五次布薩，或者說是第十四次，或者說是受過具足戒的比丘所說，等等，應根據情況調整。 然後，對於之前所說的懺悔罪過、遮止、共同與非共同的未懺悔之事，如果在加持之前尚未完成，則在此進行。如果這些尚未如實完成，則先進行懺悔。『諸位長老請聽，我，比丘某某，在此期間，從這些已完全宣佈的基礎罪中，犯下了許多罪過，出現了許多過失，違犯了別解脫戒和律藏。我，比丘某某，在諸位長老面前，懺悔這些罪過，這些過失，以及違犯別解脫戒和律藏的所有行為。從清凈的邊緣開始，凡是適合的，都將進行加持。凡是不適合的，都將確定並懺悔。』 『我將如實坦白，不隱瞞。通過懺悔和如實坦白，我，比丘某某，從所犯下的眾多罪過，所出現的眾多過失，以及違犯別解脫戒和律藏的嚴重罪行，以及由預備行為、正行和結尾所產生的無量罪過中解脫出來，如果懺悔，我將安住在安樂之中；如果不懺悔，則不然。』說三次，並善巧地進行見道之道的修習。然後是加持罪過。 （藏文：ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་མི་འགྲོ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：不往外跑） （藏文：མཆོང་རྒྱུག་མི་བྱེད།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：不跳躍奔跑） （藏文：དྲན་ཤེས་བཞིན་དང་ལྡན་པས།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：具有正念和覺知） （藏文：དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་འོངས་ཏེ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：來到僧團中） （藏文：དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་དགོངས་སུ་གསོལ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：向僧團的僧侶們稟告） （藏文：དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ལ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：今天僧團舉行第十五次布薩） （藏文：གནས་ག་གེ་མོ་ཞིག་ན་དགེ་སློང་བྲོ་འཚལ་བ་སྡུག་བསྔལ་བ་བྲོ་ཚབས་ཆེ་བ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་གསོ་སྦྱོང་ཡང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ་གནས་ག་གེ་མོ་ཞིག་ན་དགེ་སློང་བྲོ་འཚལ་བ་སྡུག་བསྔལ་བ་བྲོ་ཚབས་ཆེ་བ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་དེ་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཡོངས་སུ་དག་གོ་ཞེས་ཁོ་ན་ཉིད་མཆིའོ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：在某處，一位比丘因犯戒而痛苦，非常難受，名叫某某，他的布薩也是第十五次。在某處，這位比丘因犯戒而痛苦，非常難受，名叫某某，他已經完全清凈了障礙之法） （藏文：དགེ་འདུན་ཆོས་བཞིན་དུ་མཛད་པ་ལ་འདུན་པ་འབུལ་ལོ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：僧團希望如法行事，獻上意願） （藏文：དེའི་གསོ་སྦྱོང་ཡང་ཡོངས་སུ་དག་གོ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：他的布薩也完全清凈了） （藏文：འདུན་པ་དང་ཡོངས་སུ་དག་པ་ཡང་བརྗོད་དོ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：意願和完全清凈也已宣說） （藏文：བརྗོད་པ་ཡང་རིག་པར་བགྱིད་དོ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：宣說也已理解） （藏文：བྲོ་འཚལ་བ་སོགས་དབང་མེད་པ་ཞེས་སོགས་དང་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ཞེས་པ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：犯戒等是無自主的，等等。第十五次布薩） （藏文：བཅུ་བཞི་པ་ཞེས་སམ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：或者說是第十四次） （藏文：བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ཕྲིས་ཞེས་སོགས་སྐབས་དང་སྦྱར་རོ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：或者說是受過具足戒的比丘所說，等等，應根據情況調整） （藏文：དེ་ནས་གོང་དུ་བཤད་པའི་ལྟུང་བ་མཐོལ་བ་བཤགས་པ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：然後，對於之前所說的懺悔罪過） （藏文：བསྡམ་པ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：遮止） （藏文：ཐུན་མོང་མིན་པ་བཤགས་མ་ནུས་པ་རྣམས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་རྣམས་ལས་ལ་མ་འདུས་གོང་དུ་མ་གྲུབ་པ་ན་འདིར་བྱ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：共同與非共同的未懺悔之事，如果在加持之前尚未完成，則在此進行） （藏文：དེ་རྣམས་ཇི་བཞིན་མ་གྲུབ་ན།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：如果這些尚未如實完成） （藏文：མཐོལ་བ་སྔོན་དུ་སོང་ནས་བཤགས་པ་ནི།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：則先進行懺悔） （藏文：བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：諸位長老請聽） （藏文：བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：我，比丘某某） （藏文：དུས་འདིའི་ནང་དུ་ཇི་ལྟར་ཡོངས་སུ་བསྒྲགས་པའི་གཞི་འདི་དག་ལས་ལྟུང་བ་མང་པོ་ཚད་མ་མཆིས་པ་བྱུང་བ་དང་།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：在此期間，從這些已完全宣佈的基礎罪中，犯下了許多罪過） （藏文：ཉེས་པ་ཚད་མ་མཆིས་པ་བྱུང་པ་དང་།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：出現了許多過失） （藏文：སོ་སོ་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་དང་འདུལ་བ་ལས་འདས་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：違犯了別解脫戒和律藏） （藏文：བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་བཙུན་པའི་མདུན་དུ་ལྟུང་བ་མང་པོ་དེ་དག་དང་།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：我，比丘某某，在諸位長老面前，懺悔這些罪過） （藏文：ཉེས་པ་ཚད་མ་མཆིས་པ་དེ་དག་དང་།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：這些過失） （藏文：སོ་སོ་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་དང་། འདུལ་བ་ལས་འདས་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：以及違犯別解脫戒和律藏的所有行為） （藏文：དག་པའི་མཐའ་ནས་བཟུང་ནས་གང་རིགས་མཐུན་པ་དེ་དག་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བགྱིའོ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：從清凈的邊緣開始，凡是適合的，都將進行加持） （藏文：གང་རིགས་མི་མཐུན་པ་དེ་དག་ནི་ངེས་པར་བགྱིས་ནས་བཤགས་པར་བགྱིའོ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：凡是不適合的，都將確定並懺悔） （藏文：རབ་ཏུ་བསྟན་པར་བགྱིའོ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：我將如實坦白） （藏文：མི་འཆབ་པར་བགྱིའོ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：不隱瞞） （藏文：བཤགས་པ་དང་རབ་ཏུ་བསྟན་པ་ཉིད་ཀྱིས།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：通過懺悔和如實坦白） （藏文：བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：我，比丘某某） （藏文：ལྟུང་བ་མང་པོ་བྱུང་པ་དེ་དག་དང་།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：從所犯下的眾多罪過） （藏文：ཉེས་པ་ཚད་མ་མཆིས་པ་བྱུང་བ་དེ་དག་དང་།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：所出現的眾多過失） （藏文：སོ་སོ་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་དང་། འདུལ་བ་ལས་ཤིན་ཏུ་འདས་པའི་ལྟུང་བའི་སྦྱོར་བ་དང་། དངོས་གཞི་དང་། མཇུག་ཏུ་བྱུང་བའི་ཉེས་བྱས་དཔག་ཏུ་མ་མཆིས་པ་དང་ལྡན་པའི་ལྟུང་བ་སོ་སོ་བ་རྣམས་ལས་མཐོལ་ཞིང་བཤགས་ན་བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་འགྱུར་གྱི། མ་མཐོལ་མ་བཤགས་ན་དེ་ལྟར་མ་ལགས་སོ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：以及違犯別解脫戒和律藏的嚴重罪行，以及由預備行為、正行和結尾所產生的無量罪過中解脫出來，如果懺悔，我將安住在安樂之中；如果不懺悔，則不然） （藏文：ལན་གསུམ་དང་། མཐོང་སྡོམ་ཐབས་ལེགས་བྱའོ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：說三次，並善巧地進行見道之道的修習） （藏文：དེ་ནས་ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：然後是加持罪過）

【English Translation】 Do not run outside, do not jump and run. With mindfulness and awareness, come to the Sangha (community of monks), and inform the monks of the Sangha: 'Venerable elders, please listen, today the Sangha is holding the fifteenth Uposatha (bi-weekly observance). In a certain place, a Bhikshu (monk) is suffering due to transgression, is very distressed, named so-and-so, and his Uposatha is also the fifteenth. In a certain place, this Bhikshu is suffering due to transgression, is very distressed, named so-and-so, and he has completely purified the obstructing Dharmas (teachings).』 That's all. The Sangha wishes to act according to the Dharma, offering its intention. His Uposatha is also completely purified. The intention and complete purification have also been declared. The declaration has also been understood.』 Say this once, and if it is to an individual, say it three times. Transgression, etc., is involuntary, etc. The fifteenth Uposatha, or the fourteenth, or what is said by a Bhikshu who has received full ordination, etc., should be adjusted according to the situation. Then, regarding the confession of sins, the prohibition, the common and uncommon unconfessed matters mentioned earlier, if they have not been completed before the blessing, then do them here. If these have not been completed as they are, then first confess. 'Venerable elders, please listen, I, Bhikshu so-and-so, during this time, from these foundational sins that have been fully announced, have committed many sins, many faults have occurred, and all those violations of the Pratimoksha (code of monastic discipline) and the Vinaya (monastic rules). I, Bhikshu so-and-so, in front of the venerable elders, confess these many sins, these many faults, and all the actions that violate the Pratimoksha and the Vinaya. Starting from the edge of purity, whatever is suitable will be blessed.』 『Whatever is unsuitable will be determined and confessed. I will confess truthfully, without concealing. Through confession and truthful confession, I, Bhikshu so-and-so, am freed from the many sins committed, the many faults that have occurred, and the serious transgressions of the Pratimoksha and the Vinaya, and the immeasurable faults arising from the preparatory actions, the main actions, and the concluding actions. If I confess, I will abide in happiness; if I do not confess, it will not be so.』 Say it three times, and skillfully practice the path of seeing. Then bless the sins.

། དགེ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ལ། བདག་ཅག་ དགེ་སྦྱོང་ཐམས་ཅད་ནི་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པར་གྱུར་ན། གང་གི་མདུན་དུ་ལྟུང་བ་དེ་དག་ འཆགས་པར་བགྱིད་པ་བདག་ཅག་ལས་དགེ་སློང་འགའ་ཞིག་གནས་གཞན་དུ་མཆིས་ལ། དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ་ལྟུང་བ་དེ་དག་ཆོས་བཞིན་དུ་སླར་བགྱིད་པར་སྤྲོ་བའི་དགེ་སློང་ནི་སུ་ ཡང་མ་མཆིས་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་ གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དེང་དགེ་འདུན་གྱིས་ལྟུང་བ་དེ་དག་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་གསོ་ སྦྱོང་མཛད་ལ། སླད་ཀྱིས་ལྟུང་བ་དེ་དག་ཆོས་བཞིན་དུ་སླར་བགྱིའོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །དེ་ནས་ལས་ཀྱི་མཚམས་བུ་ཆུང་གཅོད་ན། གདིང་བ་བཞི་བཅུ་ཤོང་བ་ཡར་བཅད། དཔག་ ཚད་གཉིས་ཚུན་ཆད་གང་འོས་ལ་མཚན་མ་བརྟན་པོ་ཡོད་པའམ། བཙུགས་ནས་དེ་དགེ་ འདུན་ལ་གོ་བར་བྱས་ནས། ལས་མཁན་གྱིས། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། 2-334 འདི་ལྟ་སྟེ། གནས་འདི་ན་དགེ་སློང་གནས་པ་དང་། གཉུག་མར་གནས་པ་རྣམས་ཀྱི་མཚམས་ བུ་ཆུང་གི་ཕྱོགས་བཞིའི་མཚན་མ་བརྟན་པོ་བརྗོད་པ། ཤར་ཕྱོགས་སུ་ནི་སེང་ལྡེང་གི་ཕུར་བུ་ བཏབ་པ་ལགས། ལྷོ་ཕྱོགས་སུ་ནི་སྲད་བུ་བྲེས་པ་ལགས། ནུབ་ཕྱོགས་སུ་ནི་རྡོ་རྗེ་བཞག་པ་ ལགས། བྱང་ཕྱོགས་སུ་ནི་སྲོལ་གཏོད་པ་བརྟན་པོ་ལགས་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་མཚན་ མ་འདི་རྣམས་ཀྱི་ནང་དུ། འདི་ལྟ་སྟེ། གནས་བསྡུ་བ་དང་། དགེ་སློང་རྣམས་བདེ་བ་ལ་རེག་ པར་གནས་པར་བགྱི་བའི་སླད་དུ་མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་ཅིང་། དཀྱིལ་འཁོར་པར་བློ་མཐུན་ པར་མཛད་དོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །བརྗོད་པ་ལ་ཐུགས་གཏད་པར་ཞུ། དགེ་གསོལ། འདི་ ལྟ་སྟེ། གནས་འདི་ན་དགེ་སློང་གནས་པ་དང་གཉུག་མར་གནས་པ་རྣམས་ཀྱི། མཚམས་བུ་ ཆུང་གི་ཕྱོགས་བཞིའི་མཚན་མ་བརྟན་པོ་བརྗོད་པ། ཤར་ཕྱོགས་སུ་ནི་སེང་ལྡེང་གི་ཕུར་བུ་ བཏབ་པ་ལགས། ལྷོ་ཕྱོགས་སུ་ནི་སྲད་བུ་བྲེས་པ་ལགས། ནུབ་ཕྱོགས་སུ་ནི་རྡོ་རྗེ་བཞག་པ་ ལགས། བྱང་ཕྱོགས་སུ་ནི་སྲོལ་གཏོད་པ་བརྟན་པོ་ལགས་ཏེ། དེའི་སླད་དུ། དགེ་འདུན་གྱི་ མཚན་མ་འདི་རྣམས་ཀྱི་ནང་དུ། འདི་ལྟ་སྟེ། གནས་བསྡུ་བ་དང་། དགེ་སློང་རྣམས་བདེ་བ་ལ་ རེག་པར་གནས་པར་བགྱི་བའི་སླད་དུ། མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་ཅིང་དཀྱིལ་འཁོར་པར་བློ་ མཐུན་པར་མཛད་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག མཚན་མ་འདི་རྣམས་ཀྱི་ནང་དུ་འདི་ལྟ་སྟེ། གནས་བསྡུ་བ་དང་དགེ་སློང་རྣམས་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་བགྱི་བའི་སླད་དུ། མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་ཅིང་དཀྱིལ་འཁོར་པར་བློ་མཐུན་པར་མཛད་པར་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ ཅང་མ་གསུང་ཞིག གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤི

【現代漢語翻譯】 祈願吉祥！今天僧團舉行第十五次布薩。如果我們所有修行者都犯了戒，但我們中沒有比丘在場可以懺悔，也沒有比丘願意如法地恢復戒律。如果僧團認為時機成熟且允許，請僧團允許，今天僧團加持這些罪過並舉行布薩，以後再如法地恢復這些罪過。這是祈願。 然後，如果切割小界，則向上切割能容納四十張坐墊的範圍。在兩逾繕那（梵文：Yojana，一種長度單位）之內，選擇一個有牢固標記的地方，或者豎立標記，讓僧團知曉。然後，執事說：『請各位尊者僧團聽好！』 『就像這樣，在這個地方，常住的比丘們，小界的四個方向的牢固標記是：東方豎立了楝樹樁，南方編織了繩索，西方放置了金剛，北方牢固地建立了界限。如果僧團認為時機成熟且允許，請僧團允許，僧團在這個標記內，爲了聚集住所，爲了比丘們能夠安樂地居住，切割小界，並一致同意。』這是祈願。請注意聽取。 祈願吉祥！就像這樣，在這個地方，常住的比丘們，小界的四個方向的牢固標記是：東方豎立了楝樹樁，南方編織了繩索，西方放置了金剛，北方牢固地建立了界限。因此，僧團在這個標記內，爲了聚集住所，爲了比丘們能夠安樂地居住，切割小界，並一致同意。如果哪位尊者認可在這個標記內，爲了聚集住所，爲了比丘們能夠安樂地居住，切割小界並一致同意，請保持沉默。誰不認可，請說出來。

【English Translation】 May it be auspicious! Today is the fifteenth Posadha (梵文：Uposatha，布薩) of the Sangha (梵文：Saṃgha，僧團). If all of us practitioners have transgressed, but there are no monks among us to whom we can confess these transgressions, and no monks are willing to restore the precepts according to the Dharma (梵文：Dharma，佛法). If the Sangha deems it timely and permissible, may the Sangha allow it, and today the Sangha blesses these transgressions and performs the Posadha, and later restores these transgressions according to the Dharma. This is the request. Then, if cutting a small boundary, cut upwards to a space that can accommodate forty cushions. Within two Yojanas (梵文：Yojana，A unit of distance), choose a place with a firm mark, or erect a mark, so that the Sangha knows. Then, the worker says: 'Please listen, venerable Sangha!' 'Like this, in this place, the permanent monks, the firm marks of the four directions of the small boundary are: In the east, a neem stake has been erected; in the south, a rope has been woven; in the west, a vajra (梵文：Vajra，金剛) has been placed; in the north, a firm boundary has been established. If the Sangha deems it timely and permissible, may the Sangha allow it, and within these marks, the Sangha, in order to gather dwellings, in order for the monks to dwell in comfort, cuts a small boundary and agrees unanimously. 'This is the request. Please pay attention to the statement. May it be auspicious! Like this, in this place, the permanent monks, the firm marks of the four directions of the small boundary are: In the east, a neem stake has been erected; in the south, a rope has been woven; in the west, a vajra has been placed; in the north, a firm boundary has been established. Therefore, within these marks of the Sangha, in order to gather dwellings, in order for the monks to dwell in comfort, a small boundary is cut and agreed upon unanimously. If any of the venerable ones approve of cutting a small boundary and agreeing unanimously within these marks, in order to gather dwellings and for the monks to dwell in comfort, let them remain silent. Those who do not approve, please speak up.'

ག མཇུག་སྡུད་ནི། དགེ་ འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་གནང་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་མཚན་མ་འདི་རྣམས་ཀྱི་ནང་དུ་འདི་ལྟ་སྟེ། གནས་བསྡུ་བ་དང་། དགེ་སློང་རྣམས་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་བགྱི་བའི་སླད་དུ། 2-335 མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་ཅིང་དཀྱིལ་འཁོར་པར་བློ་མཐུན་པར་མཛད་ལགས་ཏེ། འདི་ལྟར་ཅི་ ཡང་མི་གསུང་བས་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ། །ཕུར་བུ་སོགས་སྨོས་པ་ནི། གླེང་གཞིའི་དབང་ གིས་དཔེ་ཙམ་སྟེ། ཕྱོགས་བཞིའི་མཚན་མ་གང་ཡོད་བརྗོད་དོ། །གནས་ཀྱི་བློ་མཐུན་ལ་ ཐུགས་གཏད་པར་ཞུ། དགེ་འདུན་གསོལ། གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི། དགེ་འདུན་གྱི་ གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་པར་བཞེད་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་ བཟོད་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་ཐམས་ཅད་ གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་ བཅས་པ་འདི། དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་པར་བགྱིའོ། །འདི་ནི་གསོལ་ བའོ། །བརྗོད་པ་ནི། དགེ་འདུན་གསོལ། གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི། དགེ་འདུན་གྱི་ གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་པར་བགྱི་སྟེ། [དེའི་སླད་དུ། དགེ་འདུན་གྱི་གནས་ཐམས་ ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་ འདི་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་པར་བགྱི་སྟེ།] དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་ གྱིས་གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་ འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་པར་ བགྱི་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་ གི་གནས་སུ་བློ་མཐུན་པར་བགྱི་བར་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་གསུང་ཞིག གང་དག་མི་ བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་པ་ནི། དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་ 2-336 གནང་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་ མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་ གནས་སུ་བློ་མཐུན་པར་བགྱིས་ལགས་ཏེ། འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་བར་དེ་དེ་བཞིན་དུ་ འཛིན་ཏོ། །ཞེས་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱའོ། །གྲུབ་པ་བགྱིས་པ་ ལགས་པ་གསུམ། སྐབས་སུ་གང་བབ་བརྗེ། གྲུབ་པ་ནི། བསྐལ་པ་ཆགས་པའི་ཚེ་རང་གྲུབ་ པ། བགྱིས་པ་ནི་སྐྱེས་བུས་བྱས་ནས་ཟིན་པ། ལགས་པ་ནི་བྱེད་འཕྲོའོ།

【現代漢語翻譯】 結尾是：僧團認可並允許在這些僧團的標誌中，如此這般：爲了聚集住所，爲了比丘們安樂地居住， 劃定小界限，並一致同意作為壇城。如此這般，無人出聲，即視為預設。提到橛等，只是根據話題作為例子，說明任何一方的標誌。請關注住所的一致性。祈請僧團。所有住所都已完成、已做或正在進行，包括內部界限和外部一箭之地的範圍。如果僧團同意將其作為僧團誦戒的場所，如果僧團認為時機成熟並允許，請僧團允許。僧團已完成、已做或正在進行所有住所，包括內部界限和外部一箭之地的範圍。將其作為僧團誦戒的場所。這是祈請。陳述是：祈請僧團。所有住所都已完成、已做或正在進行，包括內部界限和外部一箭之地的範圍。將其作為僧團誦戒的場所。[為此，僧團已完成、已做或正在進行所有住所，包括內部界限和外部一箭之地的範圍。將其作為僧團誦戒的場所。]為此，如果僧團同意將所有已完成、已做或正在進行的住所，包括內部界限和外部一箭之地的範圍，作為僧團誦戒的場所，那麼諸位尊者，誰同意將所有已完成、已做或正在進行的住所，包括內部界限和外部一箭之地的範圍，作為僧團誦戒的場所，請保持沉默。誰不同意，請說出來。羯磨的結尾是：僧團認可並 允許，僧團已完成、已做或正在進行所有住所，包括內部界限和外部一箭之地的範圍，已同意將其作為僧團誦戒的場所。如此這般，無人出聲，即視為預設。如是，應同意兩次祈請的羯磨場所。已完成、已做、正在進行這三種說法，應根據情況替換使用。已完成是指：劫初形成時自然形成的。已做是指：由人完成的。正在進行是指：正在做的。

【English Translation】 The conclusion is: The Sangha approves and allows within these signs of the Sangha, in this way: In order to gather the dwelling places, in order for the monks to dwell in comfort, to demarcate the small boundaries, and to agree unanimously as a mandala. In this way, no one speaks, and it is taken as such. Mentioning pegs etc., is just an example according to the topic, stating whatever signs of the four directions there are. Please focus on the unanimity of the dwelling place. Request the Sangha. All dwelling places are completed, done, or being done, including the inner boundaries and the outer vicinity of one arrow-shot's distance. If the Sangha agrees to make this the place for the Sangha's recitation of vows, if the Sangha deems it timely and allows, may the Sangha allow. The Sangha has completed, done, or is doing all the dwelling places, including the inner boundaries and the outer vicinity of one arrow-shot's distance. To make this the place for the Sangha's recitation of vows. This is the request. The statement is: Request the Sangha. All dwelling places are completed, done, or being done, including the inner boundaries and the outer vicinity of one arrow-shot's distance. To make this the place for the Sangha's recitation of vows. [For this, the Sangha has completed, done, or is doing all the dwelling places, including the inner boundaries and the outer vicinity of one arrow-shot's distance. To make this the place for the Sangha's recitation of vows.] For this, if the Sangha agrees to make all the completed, done, or being done dwelling places, including the inner boundaries and the outer vicinity of one arrow-shot's distance, the place for the Sangha's recitation of vows, then those venerable ones who agree to make all the completed, done, or being done dwelling places, including the inner boundaries and the outer vicinity of one arrow-shot's distance, the place for the Sangha's recitation of vows, let them remain silent. Those who do not agree, let them speak. The conclusion of the karma is: The Sangha approves and allows, the Sangha has completed, done, or is doing all the dwelling places, including the inner boundaries and the outer vicinity of one arrow-shot's distance, has agreed to make this the place for the Sangha's recitation of vows. In this way, no one speaks, and it is taken as such. Thus, one should agree to the place of karma for the two requests. Completed, done, being done, these three. Replace whichever is appropriate in the context. Completed means: naturally formed at the time of the formation of the kalpa. Done means: finished by someone. Being done means: in the process of being done.

། གསོ་སྦྱོང་གི་དངོས་གཞི་ལ། གསོ་སྦྱོང་དངོས་དང་། དམིགས་བསལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། སོ་སོ་ཐར་པ་ལ་སྟོན་པའི་འདུ་ཤེས། རང་ལ་དགེ་སློང་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་ཡུན་ རིང་དུ་གནས་པའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་འདོན་ཅིང་ཉན་ནོ། །འདོན་པ་ལ། དིང་སང་གླེང་གཞི་ཙམ་ འདོན་པ་ལ་ཕྱག་ལེན་མཛད་ནས། ཕམ་པར་འགྱུར་བ་མར་བཅད་ཐོས་པ་བསྒྲགས་པ་མཛད་ དོ། །འདོན་པ་པོ་གནས་བརྟན་གྱིས་སམ། གཉིས་པ་གསུམ་པའམ། མི་ཐོན་ན་རེས་ཀྱིས་ འདོན་ཅིང་། ཚིག་གཅིག་ཀྱང་མ་འཁྲུལ་བར་བློ་ལ་ཐོན་པས་འདོན་ལ། སྡུགས་ན་གཞན་ གྱིས་འདོན་ནོ། །འདོན་པ་ལྔ་སྟེ། ཀར་ཤ་ལས། སོ་སོ་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པ་ལྔ་པོ། གླེང་ གཞི་འདོན་པ་དང་། ཕམ་པར་འགྱུར་བ་གདོན་པ་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་གདོན་པ་དང་། མ་ངེས་པ་གདོན་པ་དང་། རིལ་གྱིས་གདོན་པ་དག་འདོན་པར་བྱའོ། །ཞེས་དང་། མདོ་རྩར། གླེང་གཞི་གདོན་པ་དང་གསོལ་བ་ནི། ཚིག་ཏུ་བརྗོད་པ་ཉིད་ཀྱིས་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །ལྷག་མ་ནི་ཐོས་པ་བསྒྲགས་པས་ཀྱང་ངོ་། །བརྩམས་པའི་སྡེ་ཚན་ནི་རྫོགས་པ་བྱ་དགོས་སོ། །བཞི་པ་ལ་རེག་ན་རིལ་གྱིས་སོ། །ཞེས་པ་དང་། འགྲོན་པ་མི་སྡོད་ན་འགྲོ་བཞིན་དུ་བྱའོ། །སྒྲ་ མི་འདོད་ན་མདོར་བསྡུ་བས་སོ། །དེ་ཙམ་ཡང་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པོ། །ཞེས་པས། དམིགས་ བསལ་ནི། རྐྱེན་དབང་གིས་ལམ་དུ་ཡིད་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའམ། གནས་གཅིག་ན་ 2-337 གཅིག་ལས་མེད་ན་འདུག་ལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་ལ། བདག་དགེ་ སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་གསོ་སྦྱོང་ཡང་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ ཞེས་བགྱི་བ་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཡོངས་སུ་དག་གོ།ཞེས་ཀྱང་བདག་སྨྲ། བདག་ཡོངས་ སུ་དག་པར་ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་གཟུང་དུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་ཚུལ་ ཁྲིམས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། དེང་གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པོ། །གང་གི་ཚེ་དགེ་འདུན་ཚོགས་པ་རྙེད་པ་དེའི་ཚེ། དགེ་འདུན་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་གསོ་སྦྱོང་རྒྱ་ ཆེར་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱ་ཞིང་། སོ་སོ་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པ་འདོན་པར་བྱའོ། །ཞེས་ལན་ གསུམ་བརྗོད་ཅིང་ཡིད་ལ་བསམ་མོ། །དགེ་སློང་གཉིས་དང་གསུམ་ཡོད་ན། ཕན་ཚུན་བཙུན་ པ་དགོང་སུ་གསོལ། ཞེས་པ་སྔོན་དུ་བཏང་། མཇུག་ཏུ་ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །དེ་ཙམ་ཡང་མ་ གྲུབ་ན་ཐུབ་པའི་སྔོན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་། ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་རྒྱུ་ལས་བྱུང་། །ཞེས་སོགས་ཤོ་ ལོ་ཀ་ཕྱེད་དང་བཞི་པོ་ཙམ་ཀའང་འདོན་ནོ། ། ༈ དབྱར་གནས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བ། གཉིས་པ་དབྱར་གནས་ཀྱི་གླེང་གཞི་ནི། སྟོན་པ་མཉན་ཡོད་རྒྱལ་བྱེད་ཚལ་ན་བཞུགས་ པའི་ཚེ། དགེ་སློང་དག་དབྱར་ཡང་ལྗོངས་རྒྱུ་བ་ལས་མུ་སྟེགས་ཅན་རྣ

{ "translations": [ "關於安居作法之正行，分為安居正行和特殊情況兩種。首先是安居正行：", "以別解脫戒為根本，以對上師的敬重之心，以及爲了佛法長久住世的願望而誦讀和聽聞。在誦讀方面，現在通常只誦讀開端語，然後宣讀四根本罪。誦讀者應為上座比丘，若無上座，則由第二或第三位比丘誦讀，若仍無人，則輪流誦讀。誦讀時要字字清楚，不可出錯，若實在無法誦讀，則由他人代勞。誦讀共有五種方式：如《迦葉品》所說：『誦別解脫經有五種方式：誦開端語，誦四根本罪，誦十三僧殘，誦二不定法，以及完整地誦讀。』《根本律》中也說：『誦開端語和祈願，僅以言語表達即可完成。僧殘罪則通過聽聞宣讀即可。開始的章節必須完整誦讀完畢。若觸及第四條，則需完整誦讀。』若有客人來訪，不能停止誦讀，則可邊走邊誦讀。若不願出聲，則可簡略誦讀。若連這都做不到，則以意念加持。", "特殊情況是指：因特殊原因在路上以意念加持，或在一個地方只有一人的情況下安居。現在是僧眾安居的第十五天，我也是名為某某的比丘安居的第十五天，我名為某某的比丘已清凈了一切障礙之法。』如此自語，並祈願：『愿諸天神護佑我完全清凈。我名為某某的比丘，爲了圓滿戒蘊，今日以意念加持安居。』當僧眾集會時，應與僧眾一起廣行安居，並誦讀別解脫經三遍，同時意念觀想。若只有兩三位比丘，則應先說：『諸位尊者，請安樂。』最後要善巧方便。若連這都無法做到，則可誦讀如來往昔安居時的偈頌：『諸法皆從因緣生。』等四句半偈。" "第二，關於安居的開端語：佛陀住在舍衛城祇樹給孤獨園時，比丘們在夏季遊方，踐踏莊稼，" ], "english_translations": [ "The actual practice of Posadha (Uposatha, 布薩) includes the actual Posadha and special circumstances. The first is:", "With the understanding of the Pratimoksha (別解脫戒) as the foundation, one recites and listens with respect for the teacher and the wish for the long-lasting existence of the Buddha's teachings. Regarding recitation, nowadays, only the introduction is usually recited, followed by the declaration of the four root downfalls (Parajika, 四根本罪). The reciter should be a senior Bhikshu (比丘), or if there isn't one, the second or third Bhikshu. If there is still no one, then they take turns reciting. When reciting, each word must be clear and without error. If one really cannot recite, then someone else will do it. There are five ways of reciting: As stated in the Kashyapa Chapter: 'There are five ways of reciting the Pratimoksha Sutra: reciting the introduction, reciting the four root downfalls, reciting the Sanghavasesa (僧殘罪), reciting the two uncertain Dharmas (不定法), and reciting completely.' The Root Vinaya (根本律) also says: 'Reciting the introduction and making prayers can be accomplished merely by verbal expression. Sanghavasesa can also be done by listening to the declaration. The beginning chapters must be completely recited. If touching the fourth, then it must be recited completely.' If guests come and one cannot stop reciting, then one can recite while walking. If one does not wish to make a sound, then one can recite briefly. If even that cannot be done, then one blesses with the mind.", "Special circumstances refer to: blessing with the mind on the road due to special reasons, or observing Posadha in a place where there is only one person. Today is the fifteenth day of the Sangha's Posadha, and it is also the fifteenth day of my Posadha as a Bhikshu named so-and-so. I, a Bhikshu named so-and-so, have purified all obstructing Dharmas.' Thus, one speaks to oneself and prays: 'May the gods protect me completely purified. I, a Bhikshu named so-and-so, in order to perfect the aggregate of morality (戒蘊), today bless the Posadha with my mind.' When the Sangha gathers, one should practice the extensive Posadha together with the Sangha, and recite the Pratimoksha Sutra three times, while contemplating in the mind. If there are only two or three Bhikshus, then one should first say: 'Venerable ones, please be at ease.' In the end, one should be skillful. If even that cannot be done, then one can recite the verses from the Buddha's past Posadha: 'All Dharmas arise from causes.' and so on, just four and a half verses.", "Secondly, regarding the introduction to the summer retreat (Varshavasa, 雨安居): When the Buddha was residing in Jeta Grove in Shravasti (舍衛城), the Bhikshus were traveling during the summer, trampling on crops," ] }

མས་ཤེས་ལྡན་དག་རེ་ ཞིག་ཁུག་རྟ་ཡང་དབྱར་ཟླ་བ་བཞི། རང་གི་ཚང་དུ་ཞུམ་ཞུམ་པོར་བསྐུམས་ནས་འདུག་ན། དགེ་སློང་མགོ་རེག་དག་ནི་ཁས་ལེན་པ་ཙམ་ཡང་མི་ཤེས་པས་འདི་དག་ལ་བསོད་སྙོམས་ སྦྱིན་པར་སེམས་པ་ལྟ་བུ་ཞིག་ཡོད་ཅེས་སྨོད་ཅིང་ཁ་ཟེར་བའི་སྐབས་དེ་དགེ་སློང་རྣམས་ ཀྱིས་གསོལ་བ་དང་། བཀའ་སྩལ་པ། དེ་ལྟ་བས་ན་རྗེས་སུ་གནང་ངོ་དགེ་སློང་གིས་དབྱར་ གནས་པར་དམ་བཅའ་བར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། མདོར་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་ བར་བྱའོ། །ཟླ་བ་གསུམ་དུའོ། །ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལའོ། །དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་ པར་བགྱིའོ། །དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉའི་འོ། །ཞེས་གསུངས་པས། དབྱར་སྔ་མ་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་ 2-338 པོའི་ཉ་ལ་སྦྱོར་བ་ཚུལ་འཇུག་དང་། དེའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་མར་གྱི་ཚེས་གཅིག་ ལ་ཁས་ལེན་བྱ། དབྱར་ཕྱི་མ་དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཉ་ལ་སྦྱོར་བ། དེའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་སྟོན་ཟླ་ར་ བའི་མར་གྱི་ཚེས་གཅིག་ལ་ཁས་ལེན་བྱའོ། །དེ་ཡང་མཛོད་འགྲེལ་བཤད་དང་བཅས་པའི་ རྗེས་སུ་འབྲངས་ཏེ། དགུན་ཉི་མར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་ངོ་ལ་ཟློག་པར་གསུངས་ པ་དེ། བཅུ་གཅིག་པའི་མར་ངོ་ནས་བཅུ་གཉིས་པའི་ཉའི་བར་ལ་འབྱུང་བས་དེ་དཔྱིད་ཟླ་ ར་བ་ཡིན་ལ། དེ་ལྟར་རྩིས་པའི་ཧོར་ཟླ་བཞི་པའི་ཉས་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོ་རྫོགས་ཤིང་། དེ་ ཉིན་དབྱར་སྔ་མའི་སྦྱོར་བ་བྱའོ། །འོ་ན། འདུལ་བ་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ལས། གྲོ་བཞིན་ཟླ་ བའི་ཚེས་གཅིག་ནས། །སྔ་མའི་དབྱར་དེ་གཙོ་བོ་ཡིན། །དེ་ཉིད་ཁྲུམས་སྟོད་ཟླ་བ་ཡི། །ཚེ་ གཅིག་ཅེས་ནི་ཕྱི་མར་གྲགས། །ཅེས་གསུངས་པ་དང་འགལ། ཞེ་ན། དེ་ནི་ཉ་ལ་སྐར་མ་ དབོ་བྱུང་བ་དཔྱིད་ཟླ་ར་བར་བྱེད། དེའི་ངོ་ལ་དགུན་ཉི་ལྡོག་པའི་དུས་སྔ་མའི་དབང་དུ་བྱས་ པ་ཡིན་ཅིང་། དིང་སང་ཉ་ལ་སྐར་མ་དབོ་བབ་པའི་ཚེའི་ཟླ་བ་ལ་དགུན་ཉི་དང་པོ་ལྡོག་པ་ མི་སྲི ད་ཅིང་། དང་པོ་དྲང་སྲོང་རྔ་བོང་གིས་དུས། དབོའི་ཟླ་བ་ལ་ཉི་མ་ལྡོག་པ་ཡོད་པར་ཉི་ མའི་སྙིང་པོར་གསུངས་ལ། མཆུ་ནི་ཟླ་བ་རབ་རྫོགས་བྱེད། །དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་རང་བཞིན་ ཡང་། །མཐར་གྱིས་ཀྱང་ནི་བརྗོད་པར་བྱ། །ལྷོ་ཡི་ཕྱོགས་སུ་ཕྱིན་ནས་ཀྱང་། །ཉི་མ་ཡོངས་ སུ་འཁོར་བར་བྱེད། །མཚན་མོ་བཅོ་བརྒྱད་ཤེས་པར་གྱིས། །ཉིན་པར་ཡང་ནི་བཅུ་གཉིས་ ཡིན། །རྒྱལ་ཡང་མཚན་མོ་འཐོབ་པར་བྱེད། །ཉི་མའི་མདུན་ན་མོན་གྲེ་ཡིན། །ཞེས་དང་། ཟླ་ གྲངས་ཚེས་གཅིག་ལྔ་ལ་དབོ། །འདིར་ནི་དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་ཡི། །རང་བཞིན་ཡང་ནི་བརྗོད་པར་ བྱ། །བྱང་ཕྱོགས་སུ་ནི་ཁ་བལྟས་ནས། །ཉི་མ་ཡོངས་སུ་འཁོར་བར་བྱེད། །ཅེས་གསུང་པས་ སོ། །གནས་ནི་མཚམས་ཀྱི་ནང་ཡིན་པ་དང་། བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་ཡོད་ཅིང་གཙུག་ ལག་ཁང་ལ་སོགས་པ་མཛེས་ཤིང་ཡིད

【現代漢語翻譯】 那些有智慧的人啊，就像旱獺一樣，在四月的春天裡，蜷縮在自己的巢穴里。 那些自稱是比丘的人，甚至連承諾都不知道，還誹謗說：『這些人有佈施乞食的想法』。當比丘們祈請並被告知時，他們說：『就這樣做吧，比丘們應該發誓安居。』總之，應該承諾安居三個月，從十六日開始，在仲春之月的最後一天進行。在季春之月進行。』 因此，早期的安居從仲春之月的最後一天開始，之後在季春之月的初一承諾。晚期的安居從季春之月的最後一天開始，之後在初秋之月的初一承諾。這也遵循了《俱舍論》及其註釋，其中說：『冬至時，春季首月開始逆轉。』 這發生在十一月的初一到十二月的最後一天之間，這就是春季的首月。按照這種計算，藏曆四月的最後一天是仲春之月的結束，那天應該進行早期安居的準備。 那麼，《律本事》中說：『從氐宿月的第一天開始，早期的安居是最重要的。同一天是室宿月的初一，被稱為晚期。』這是否矛盾呢？ 答：那是因為當氐宿星出現在雙魚座時，春季的首月就開始了。冬至的時間是根據早期的計算。現在，當氐宿星出現在雙魚座時，冬至不可能發生。最初，賢者勒那布扎（梵文：Ratnabhadra）在《太陽之精華》中說，氐宿月是太陽逆轉的月份。滿月是觜宿月，季冬之月也是如此。逐漸地，太陽向南方執行，夜晚有十八個小時，白天有十二個小時。國王也獲得了夜晚。在太陽面前是蒙格雷。 並且說：『月數的第一天和第五天是氐宿月，這裡是春季的首月。』太陽向北方執行。 安居之處應該在邊界之內，有安樂的條件，寺廟等應該美麗而令人愉快。

【English Translation】 Those who are wise, like marmots, curl up in their nests in the fourth month of spring. Those who claim to be monks, who do not even know how to make a commitment, slander, saying, 'These people have the idea of giving alms.' When the monks requested and were told, they said, 'So be it, monks should vow to stay in retreat.' In short, one should promise to stay in retreat for three months, starting from the sixteenth day, on the last day of the middle spring month. It is done in the last month of spring.' Therefore, the early retreat starts on the last day of the middle spring month, and the promise is made on the first day of the last spring month. The late retreat starts on the last day of the last spring month, and the promise is made on the first day of the early autumn month. This also follows the Abhidharmakosha and its commentaries, which say: 'At the winter solstice, the first month of spring begins to reverse.' This occurs between the first day of November and the last day of December, which is the first month of spring. According to this calculation, the last day of the Tibetan fourth month is the end of the middle spring month, and the preparation for the early retreat should be made on that day. Then, the Vinayavastu says: 'From the first day of the Jyeshtha month, the early retreat is the most important. The same day is the first day of the Ashadha month, which is called the late retreat.' Is this a contradiction? Answer: That is because when the Nakshatra Krittika appears in Pisces, the first month of spring begins. The time of the winter solstice is based on the earlier calculations. Now, when the Nakshatra Krittika appears in Pisces, the winter solstice cannot occur. Initially, the sage Ratnabhadra said in the Essence of the Sun that the Krittika month is the month when the sun reverses. The full moon is the Mrigashirsha month, and so is the last winter month. Gradually, the sun moves south, and the night has eighteen hours and the day has twelve hours. The king also obtains the night. In front of the sun is Mongre. And it says: 'The first and fifth days of the month are the Krittika month, here is the first month of spring.' The sun moves north. The place of retreat should be within the boundary, with conditions for comfort, and the temples, etc., should be beautiful and pleasant.

་དུ་འོང་བ་གཡོགས་དང་བཅས་པར་སྔ་མ་དབྱར་ཟླ་ 2-339 འབྲིང་པོའི་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལ་གསོ་སྦྱོང་བྱས་ནས་ཁྲིམས་སུ་བཅའ་བ་དང་། ཚུལ་ཤིང་འབྲིམ་ པ་དང་། གནས་མལ་སྟོབ་པ་སོགས་བྱས་ཏེ། ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་སྟེང་གཡོགས་དང་བཅས་ པར་དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ་ཙོག་ཙོག་པོར་འདུག་སྟེ། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་ དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། ནང་མཚམས་དང་བཅས་པའི་གནས་འདིར། གནས་རལ་ བ་དང་གྲུམ་པ་ལ་སོགས་པ་བཅོས་པའི་སླད་དུ། སྦྱིན་བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཞལ་ ཏ་བ་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་དང་། སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་གྲོང་ཁྱེར་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་དང་། བྲོ་གཡོག་ པ་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་དབྱར་སྔ་མ་ཟླ་བ་གསུམ་དུ་གནས་པར་ཁས་བླང་ངོ་། །བདག་དབྱར་འདི་ན་མཆིས་ཤིང་བདག་གི་དབྱར་གྱི་གནས་ནི་འདི་ལགས་སོ། །ཞེས་ལན་ གསུམ་དང་། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །དབྱར་ཕྱི་མ་དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཉ་ལ་སྦྱོར་བ། དེའི་བཅུ་ དྲུག་ལ་ཁས་ལེན་བྱ་ཞིང་། དབྱར་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གསུམ་དུ་ཞེས་འདོན་པ་བསྒྱུར་རོ། །ཡུལ་མེད་ ན་བསམ་པས་འགྲུབ་ཅིང་། དམ་བཅས་པས་ཀྱང་གནས་པར་འགྱུར་ལ། ཉེས་བྱས་ཙམ་ བསྐྱེད་དོ། །དབྱར་ནང་དུ་ཆོས་ལྡན་གྱི་བྱ་བ་ལ། མཚམས་ཀྱི་ཕྱིར་འགྲོ་དགོས་ན། དབྱར་བྱིན་ གྱིས་བརླབ་པ་ནི། མཚམས་ནང་དུ་དགེ་འདུན་ཆོས་དགུ་ལྡན་གྱི་དྲུང་དུ། ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ། བཙུན་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ནང་མཚམས་དང་བཅས་པའི་གནས་འདིར། དབྱར་སྔ་མའམ་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གསུམ་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ལས། བདག་མིང་འདི་ཞེས་ བགྱི་བ་ཆོས་ལྡན་གྱི་བྱ་བ་ཞིག་གི་སླད་དུ་དགུང་བདུན་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་མཆི་བ་དང་། དེ་ཚུན་ཆད་སླར་མཆི་བར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པོ། །བདག་དབྱར་འདི་ན་གནས་མཆི་ཞིང་ བདག་གི་དབྱར་གྱི་གནས་ནི་འདི་ལགས་སོ། །ཞེས་གསུམ་དང་ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །གལ་ ཏེ་ཞག་བདུན་ཕན་ཆོད་བཞི་བཅུ་ཚུན་ལ། ཕྱི་རོལ་ཏུ་འགྲོ་དགོས་བྱུང་ན་ཞག་བཞི་བཅུའི་ གནང་བ་གསོལ་ཏེ། དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་ཡིན་ན་སྤྲོ་བ་དྲིས་ཤིང་དེས་སྤྲོ་ཞེས་བྱའོ། །རང་དོན་ 2-340 ཡིན་ན་དྲི་མི་དགོས་སོ། །གསོལ་བ་གདབ་པ་ནི། དགེ་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ ནང་མཚམས་དང་བཅས་པའི་གནས་འདིར་དབྱར་སྔ་མའམ་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གསུམ་གནས་པར་ ཁས་བླངས་ཏེ། བདག་དབྱར་འདི་ན་མཆིས་ཤིང་། བདག་གི་དབྱར་གྱི་གནས་འདི་ལགས་པ་ ལས། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ། ཞག་བཞི་བཅུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ། དགེ་འདུན་ནམ་ ཆོས་ལྡན་གྱི་ཆེད་ལ་མཚམས་ཀྱི་སླད་རོལ་ཏུ་མཆི་བ་དང་། དེ་ཚུན་ཆད་ཀྱིས་སླར་མཆི་བར་ སྤྲོ་ན། ཐུགས་བརྩེ་བ་ཅན་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཐུགས་བརྩེ་བའི་སླད་དུ། བདག་ མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་སྩལ་དུ་གསོལ་ཞེས་ག

【現代漢語翻譯】 當僧人接受供養並準備安居時，應在夏季中旬（藏曆五月）十五日舉行結夏儀式，制定戒律，分發木杖，安排住所等。十六日，僧人應接受供養，然後恭敬地坐在僧眾面前，稟告：『尊敬的僧眾，請聽我說。我，比丘（梵文：bhikṣu，比丘），法名（某某），在此處（包括界線內的住所），爲了修繕破損或倒塌的住所，依靠施主（某某）、侍者（某某）、居住的城市（某某）和僕人（某某），發願在此安居三個月。我在此安居，此地即是我的安居處。』如此重複三次，並妥善安排一切。 若為后安居，則應在夏季末月（藏曆六月）的最後一天進行準備，並在十六日發願。發願時，將『前安居三個月』改為『后安居三個月』。若無實際地點，則以意念觀想即可。即使僅作發願，也算安居，但會產生輕微的過失。 若在安居期間，因佛法事務需要外出，則需進行結夏加持。在界線內，于具備九種功德的僧眾面前，恭敬地坐下，稟告：『尊敬的僧眾，請聽我說。我，法名（某某），在此處（包括界線內的住所），發願進行前安居或后安居三個月。現在，我，法名（某某），因某項佛法事務，需要離開界線七日，並在七日內返回，為此請求加持。我在此安居，此地即是我的安居處。』如此重複三次，並妥善安排一切。 若必須外出超過七日，但在四十日之內，則需請求四十日的許可。若為僧眾之事，則需徵求僧眾的同意，僧眾應表示同意。若為個人事務，則無需徵求同意。請求許可時，應稟告：『尊敬的僧眾，請聽我說。我，法名（某某），在此處（包括界線內的住所），發願進行前安居或后安居三個月。我在此安居，此地即是我的安居處。現在，我，法名（某某），請求加持四十日，爲了僧眾或佛法事務，需要離開界線，並在四十日內返回，若僧眾慈悲應允，懇請慈悲的僧眾們，爲了慈悲我（某某），賜予我四十日的許可。』

【English Translation】 When monks receive offerings and prepare to enter the rainy season retreat, they should perform the gso sbyong (ritual of confession and purification) on the fifteenth day of the middle summer month (the fifth month of the Tibetan calendar), establish rules, distribute wooden staffs, arrange accommodations, and so on. On the sixteenth day, the monks should receive offerings and then sit respectfully in front of the Sangha, reporting: 'Venerable Sangha, please listen to me. I, the bhikṣu (monk), named (so-and-so), in this place (including the residence within the boundary), in order to repair damaged or collapsed residences, relying on the patron (so-and-so), the attendant (so-and-so), the city of residence (so-and-so), and the servant (so-and-so), vow to stay here for three months. I am staying here, and this place is my rainy season retreat place.' Repeat this three times and arrange everything properly. If it is a later rainy season retreat, preparations should be made on the last day of the last summer month (the sixth month of the Tibetan calendar), and the vow should be made on the sixteenth day. When making the vow, change 'three months of the earlier rainy season retreat' to 'three months of the later rainy season retreat'. If there is no actual location, it can be accomplished by mental visualization. Even if only a vow is made, it counts as a rainy season retreat, but a slight fault will arise. If, during the rainy season retreat, it is necessary to go out for Dharma affairs, then a rainy season blessing must be performed. Within the boundary, in front of the Sangha possessing nine qualities, sit respectfully and report: 'Venerable Sangha, please listen to me. I, named (so-and-so), in this place (including the residence within the boundary), having vowed to stay for three months of the earlier or later rainy season retreat, now I, named (so-and-so), need to leave the boundary for seven days for a certain Dharma affair, and will return within seven days, for this I request a blessing. I am staying here, and this place is my rainy season retreat place.' Repeat this three times and arrange everything properly. If it is necessary to go out for more than seven days, but within forty days, then a forty-day permission must be requested. If it is for the affairs of the Sangha, the consent of the Sangha must be obtained, and the Sangha should indicate their agreement. If it is for personal affairs, consent is not required. When requesting permission, report: 'Venerable Sangha, please listen to me. I, named (so-and-so), in this place (including the residence within the boundary), having vowed to stay for three months of the earlier or later rainy season retreat. I am staying here, and this place is my rainy season retreat place. Now, I, named (so-and-so), request a blessing for forty days, needing to leave the boundary for the sake of the Sangha or Dharma affairs, and will return within forty days, if the compassionate Sangha agrees, I humbly request the compassionate Sangha to grant me, (so-and-so), forty days of permission.'

སོལ་བ་ལན་ གསུམ་བཏབ་ནས། ལས་བྱེད་པས་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་སྤྱོད་ལམ་བསྟུན་ནས་གསོལ་ བའི་ལས་ལ་ཐུགས་གཏད་པར་ཞུ། བྱས་ལ། དགེ་གསོལ། དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ འདི། ནང་མཚམས་དང་བཅས་པའི་གནས་འདིར་དབྱར་སྔ་མའམ་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གསུམ་གནས་ པར་ཁས་བླངས་ཏེ། འདི་དབྱར་འདི་ན་མཆི་ཞིང་། འདིའི་དབྱར་གྱི་གནས་འདི་ལགས་པ་ ལས། མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་དགེ་འདུན་ནམ་ཆོས་ལྡན་གྱི་ཆེད་ལ་མཚམས་ཀྱི་སླད་རོལ་ཏུ་མཆི་ བ་དང་། དེ་ཚུན་ཆད་ཀྱིས་སླར་མཆི་བར་དགེ་འདུན་ལ་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་གསོལ་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་ དང་། འདི་དབྱར་འདི་ན་མཆི་ཞིང་། འདིའི་དབྱར་གྱི་གནས་འདི་ལགས་པ་ལས། དགེ་འདུན་ ནམ་ཆོས་ལྡན་གྱི་ཆེད་ལ་མཚམས་ཀྱི་སླད་རོལ་ཏུ་མཆི་བ་དང་། དེ་ཚུན་ཆད་ཀྱིས་སླར་མཆི་ བར། མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ། དགེ་འདུན་གྱིས་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་སྩོལ་ཏོ། །འདི་ ནི་གསོལ་བའོ། །བརྗོད་པའི་ལས་ལ་ཐུགས་གཏད་པར་ཞུ་བྱས་ལ། དགེ་གསོལ་ནས། དགེ་ འདུན་ལ་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་ཞེས་པའི་བར་གྱི་ཚིག་གོང་བཞིན་ལ། སྩོལ་ཏེ་དེའི་སླད་ དུ། འདི་དབྱར་འདི་ན་མཆི་ཞིང་། འདིའི་དབྱར་གྱི་གནས་འདི་ལགས་པ་ལས། དགེ་འདུན་ 2-341 ནམ་ཆོས་ལྡན་གྱི་ཆེད་ལ། མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་མཆིས་པ་དང་། དེ་ཚུན་ཆད་ཀྱིས་སླར་མཆི་ བར་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་སྩོལ་ན། མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་ ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་སྩལ་བར། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་ གསུང་ཞིག གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་ གནང་ན་དགེ་འདུན་གྱིས། མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ། ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་སྩལ་ལགས་ ཏེ། འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་བས་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ། །ཞེས་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་ སྦྱིན་ནོ། །དེ་གཉིས་ཆར་ལ་ཡུལ་མེད་ན་བསམ་པས་ཀྱང་འགྲུབ་གསུང་ངོ་། ། ༈ དགག་དབྱེའི་སྒོ་ནས་བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བ། གསུམ་པ་དགག་དབྱེའི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོས་རི་བྲག་གཅིག་ཏུ་ཅི་ ཡང་མི་སྨྲ་བའི་ཡི་དམ་ཡང་དག་པར་བླངས་ཏེ། དབྱར་ཟླ་བ་གསུམ་གནས་ཏེ། སྟོན་པའི་ དྲུང་དུ་ཕྱག་འཚལ་དུ་འོང་པ་ན་སྟོན་པས་དབྱར་གང་དུ་གནས། གྲོགས་སུ་དང་འགྲོགས། བདེ་བར་རྒྱུས་སམ། ཞེས་བཀའ་སྩལ་པ་ལས། སྔར་གྱི་ལོ་རྒྱུས་ཞུས་པས། མི་སྨྲ་བའི་ཡི་ དམ་བཅའ་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་པ་དང་། མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་གྱིས་དབྱར་གནས་པའི་ དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བགྱིའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཆོ་ག་ལ་གསུམ་ལས། སྦྱོར་བའི་ཆོ་ ག་ནི། དགག་དབྱེ་འབྱུང་པའི་ཞག་བདུན་ནས་ཟླ་ཕྱེད་ཀྱི་བར་གང་རུང་ལ་འཁོན་ཡོད་ན་ བཟོད་གསོལ་དང་

【現代漢語翻譯】 索瓦蘭（Solwa Lan） 三次祈請后，執事者請所有僧眾遵循儀軌，專注于祈請之事。 然後，祈請。比丘（Bhikshu）名為[某某]，承諾在此處所，包括內界（nang mtshams），安住三個月，無論是初夏還是晚夏。我在此處安住，此乃我的夏季安住之所。爲了僧團或具法者（chos ldan）的利益，我[某某]請求僧團允許我離開邊界，並在此期間返回，給予四十天的許可。如果僧團認為時機成熟且允許，請僧團給予許可。我在此處安住，此乃我的夏季安住之所。爲了僧團或具法者的利益，我請求僧團允許我離開邊界，並在此期間返回，給予[某某]四十天的許可。這是祈請。 請執事者專注于宣告之事。祈請后，如前所述，重複至『給予僧團四十天的許可』。然後，爲了這個目的，我在此處安住，此乃我的夏季安住之所。爲了僧團或具法者的利益，我[某某]離開邊界，並在此期間返回，請求給予[某某]四十天的許可。凡是容忍給予[某某]四十天許可的尊者，請保持沉默。凡是不容忍者，請發言。如果僧團容忍並允許，僧團就給予[某某]四十天的許可。因為大家都保持沉默，所以就視為同意。就這樣給予四十天的許可。 據說，如果兩者都沒有處所，也可以通過意念來完成。 學習通過懺悔來完全訓練自己。 第三，關於懺悔的基礎是：許多比丘在山洞中發誓保持完全的沉默，安住三個月。當他們去拜見導師（ston pa）時，導師問他們：『你們在哪裡安住？和誰一起？過得愉快嗎？』當他們講述了之前的經歷后，導師說：『不應該發誓保持沉默。』還說：『對於通過見、聞、疑來安住的僧團，應該進行懺悔。』 儀軌分為三個部分。首先是準備儀軌：在懺悔發生的前七天到半個月之間的任何時間，如果存在衝突，則請求寬恕和容忍。

【English Translation】 Solwa Lan After three requests, the officiant asks all the Sangha (community of monks) to follow the procedure and focus on the request. Then, make the request. The Bhikshu (monk) named [so and so] promises to stay in this place, including the inner boundary (nang mtshams), for three months, either early or late summer. I am staying here, this is my summer dwelling place. For the benefit of the Sangha or the Dharma holder (chos ldan), I [so and so] request the Sangha to allow me to leave the boundary and return during this time, granting forty days of permission. If the Sangha considers it timely and allows it, please grant permission. I am staying here, this is my summer dwelling place. For the benefit of the Sangha or the Dharma holder, I request the Sangha to allow me to leave the boundary and return during this time, granting [so and so] forty days of permission. This is the request. Please have the officiant focus on the matter of proclamation. After the request, as before, repeat up to 'granting the Sangha forty days of permission'. Then, for that purpose, I am staying here, this is my summer dwelling place. For the benefit of the Sangha or the Dharma holder, I [so and so] am leaving the boundary and returning during this time, requesting forty days of permission for [so and so]. Those venerable ones who tolerate granting forty days of permission to [so and so], please remain silent. Those who do not tolerate it, please speak. If the Sangha tolerates and allows it, the Sangha grants forty days of permission to [so and so]. Since everyone remains silent, it is taken as agreement. Thus, forty days of permission are granted. It is said that if there is no place for both, it can also be accomplished through thought. Training oneself completely through the gate of confession. Third, the basis for confession is: many Bhikshus took a vow of complete silence in a mountain cave, staying for three months. When they went to pay homage to the Teacher (ston pa), the Teacher asked them: 'Where did you stay? With whom? Did you have a good time?' When they told the previous story, the Teacher said: 'One should not take a vow of silence.' It was also said: 'For the Sangha who stay through seeing, hearing, and doubting, confession should be done.' The ritual is divided into three parts. First is the preparatory ritual: at any time from seven days to half a month before the confession occurs, if there is conflict, then request forgiveness and tolerance.

གཙུག་ལག་ཁང་བརྒྱན་པ་སོགས་བྱས་ལ། ཉའི་ཉིན་པར་རྩྭ་དུར་བ་སྟ་ གོན་བྱ། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་འདུས་ནས་ཕྱག་ཟིང་པོར་བྱས་ལ་འགྲེང་སྟེ་འདུད་པ་དང་ བཅས་པས་དབྱར་གྱི་ནང་དུ་ཐུགས་དང་འགལ་བ་ཐམས་ཅད་བཟོད་པར་གསོལ་ལོ། །ཞེས་ བྱས་ལ་འདུག་སྟེ། རྒྱུན་བཤགས་ནས་ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་དག་གི་མདོ་འདོན་པ་ཡན་ཆད་གསོ་ སྦྱོང་བཞིན་བྱས་པའི་རྗེས་སུ། དགེ་ཚུལ་རྣམས་བཀར་ཏེ། འདུན་དག་ལེན་དགོས་ཡོད་ན་ ལེན་པ་དང་། ལྟུང་བ་བཤགས་བསྡམ་བྱིན་བརླབས་རྣམས་དང་། ལས་མཚམས་གཅོད་པ་ 2-342 {མ་}གྲུབ་ན་གསོ་སྦྱོང་གི་སྐབས་བཞིན་བྱ། གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱས་ལ། དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་ ནི་ལས་བྱེད་པས་དགེ་སློང་དགག་དབྱེ་བྱེད་པར་བསྐོ་བར་འོས་པ་ལ་སྤྲོ་བ་དྲིས་ཏེ། གསོལ་ བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐོ་བའི་ལས་བྱས་ནས་དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་ཕྱིར། གསོལ་བའི་ ལས་བྱས་པའི་རྗེས་ལ་བསྐོས་པས་རྒན་རིམ་གྱིས་རྩྭ་དུར་བར་བྲིམ་མོ། །དེ་ནས་དགེ་སློང་ གཞན་རྣམས་གསུམ་གསུམ་མན་ཆད་ཀྱིས། བསྐོས་པ་དེ་རྒན་ན་ཕྱག་བྱས། ཙོག་པུར་འདུག་ སྟེ། ཡུལ་དང་བྱེད་པ་པོའི་ལག་པས་རྩ་བཟུང་། རྐང་པས་ཀྱང་ཅུང་ཟད་མནན་ཏེ། དགག་ དབྱེའི་ཆོ་ག་ལན་གསུམ་བརྗོད་དོ། །གནོད་པ་འབྱུང་བ་སོགས་ཀྱི་དོགས་པ་ཡོད་ན་གཉིས་ སམ་གཅིག་བརྗོད་པས་ཀྱང་འགྲུབ་པོ། །བསྐོས་པ་ཟླ་ཡོད་ན་ཕན་ཚུན་བྱེད། མེད་ན་གྲལ་ ན་གནས་པ་ལ་གོ་བར་བྱའོ། །དེ་ནས་རྩྭ་ཆུན་བགྲངས་ཏེ། དགེ་སློང་འདི་སྙེད་ཀྱིས་དགག་ དབྱེ་མཛད་དོ། །ཤིན་ཏུ་དགག་དབྱེ་མཛད་དོ། །ཞེས་གོ་བར་བྱས་ནས། གཞན་རྣམས་ཀྱིས་ ཀྱང་ལེགས་པར་དགག་དབྱེ་མཛད་དོ། །ཤིན་ཏུ་དགག་དབྱེ་མཛད་དོ། །ཞེས་བརྗོད། དེ་ནས་ བསྐོས་པས་ནད་པ་སོགས། དགག་དབྱེ་ལེན་དགོས་ཀྱི་སར་ཕྱིན་ཏེ། ལེན་པ་པོ་ལ་ཡུལ་གྱིས་ རྒན་ན་ཕྱག་བྱ། མདུན་དུ་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ། དགེ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱིས་དགག་ དབྱེ་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ལ། བདག་དགེ་སློང་བྲོ་འཚལ་བ། སྡུག་བསྔལ་བ། བྲོ་ཚབས་ཆེ་བ། མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཡང་དགག་དབྱེ་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ། བདག་དགེ་སློང་བྲོ་འཚལ་བ། སྡུག་བསྔལ་བ། བྲོ་ཚབས་ཆེ་བ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་བདག་ལ། ལྟུང་བ་མཐོང་བ་དང་ཐོས་ པ་དང་། དོགས་པའི་གནས་གསུམ་གྱིས་དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བགྱིད་ དོ། །དགག་དབྱེ་ཡང་བརྗོད་དོ། །བརྗོད་པ་ཡང་རིག་པར་བགྱིད་དོ། །ལན་གསུམ་བཟླས། ལེན་པས་བག་བསྡམས་ནས་ཕྱིར་འོངས་ཏེ་འགྲེངས་བས་དགེ་འདུན་ལ་དགོངས་གསོལ་ བྱས་ལ། ཚིག་གཞན་རྣམས་གོང་དང་འདྲ་ལ། བདག་ཞེས་པ་གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་གནས་སུ། 2-343 གནས་ག་གེ་མོ་ཞིག་ན། ཞེས་པ་བཞུག བདག་ཅེས་པ་ཕྱི་མ་དོར་ནས་ལན་གསུམ་བརྗོད་ དོ། །རྫས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་ནི་ཆོ་ག་ལས་འབྱུང་བ་བཞིན་ནོ། །དེ་ན་དགེ་སླ

【現代漢語翻譯】 裝飾寺廟等，在齋戒日準備草墊。所有僧眾聚集，大聲誦經，站立並頂禮，祈求寬恕夏季期間所有不悅之事。如此行事後坐下，從日常懺悔到誦讀《戒律清凈經》，如常進行布薩。之後，遣散沙彌，如有需要，接受清凈，懺悔罪過，給予加持，以及若未能完成結夏安居，則如布薩時一樣處理。大家意見一致后，正式儀式由羯磨阿阇黎詢問適合委任為羯磨者的比丘是否樂意，通過祈請和兩次羯磨任命羯磨者，以便進行羯磨。在祈請羯磨之後，被任命者按資歷分發草墊。然後，其他比丘以三人或更少為一組，若被任命者年長，則向其頂禮，蹲坐，用手抓住草，腳也稍微踩住，唸誦三次羯磨的儀式。如有發生損害等情況的擔憂，唸誦兩次或一次也可以。若被任命者有同伴，則互相進行羯磨。若沒有，則由在座者代替。然後清點草束，告知大家：『有這麼多比丘進行了羯磨。』『已經進行了羯磨。』之後，其他人也說：『很好地進行了羯磨。』『已經進行了羯磨。』之後，被任命者前往需要接受羯磨的病人等處，若接受者年長，則向其頂禮，在其面前蹲坐，祈請道：『尊者，今天是僧眾進行十五日羯磨的日子，我，比丘某某，痛苦，非常痛苦，名為某某，也進行十五日羯磨，我，比丘某某，痛苦，非常痛苦，名為某某，對於我，以所見、所聞和疑惑這三種情況，向結夏安居的僧眾進行羯磨。』也念誦羯磨。也念誦所知。重複三次。接受者謹慎地返回，站立並向僧眾稟告，其他詞句與之前相同，只是將前兩次的『我』替換為『在某某處』，最後一次的『我』則省略，重複三次。實物的羯磨如儀式中所述。那時，比丘…… གཙུག་ལག་ཁང་བརྒྱན་པ་སོགས་བྱས་ལ། ཉའི་ཉིན་པར་རྩྭ་དུར་བ་སྟ་ གོན་བྱ། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་འདུས་ནས་ཕྱག་ཟིང་པོར་བྱས་ལ་འགྲེང་སྟེ་འདུད་པ་དང་ བཅས་པས་དབྱར་གྱི་ནང་དུ་ཐུགས་དང་འགལ་བ་ཐམས་ཅད་བཟོད་པར་གསོལ་ལོ། །ཞེས་ བྱས་ལ་འདུག་སྟེ། རྒྱུན་བཤགས་ནས་ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་དག་གི་མདོ་འདོན་པ་ཡན་ཆད་གསོ་ སྦྱོང་བཞིན་བྱས་པའི་རྗེས་སུ། དགེ་ཚུལ་རྣམས་བཀར་ཏེ། འདུན་དག་ལེན་དགོས་ཡོད་ན་ ལེན་པ་དང་། ལྟུང་བ་བཤགས་བསྡམ་བྱིན་བརླབས་རྣམས་དང་། ལས་མཚམས་གཅོད་པ་ 2-342 {མ་}གྲུབ་ན་གསོ་སྦྱོང་གི་སྐབས་བཞིན་བྱ། གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱས་ལ། དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་ ནི་ལས་བྱེད་པས་དགེ་སློང་དགག་དབྱེ་བྱེད་པར་བསྐོ་བར་འོས་པ་ལ་སྤྲོ་བ་དྲིས་ཏེ། གསོལ་ བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐོ་བའི་ལས་བྱས་ནས་དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་ཕྱིར། གསོལ་བའི་ ལས་བྱས་པའི་རྗེས་ལ་བསྐོས་པས་རྒན་རིམ་གྱིས་རྩྭ་དུར་བར་བྲིམ་མོ། །དེ་ནས་དགེ་སློང་ གཞན་རྣམས་གསུམ་གསུམ་མན་ཆད་ཀྱིས། བསྐོས་པ་དེ་རྒན་ན་ཕྱག་བྱས། ཙོག་པུར་འདུག་ སྟེ། ཡུལ་དང་བྱེད་པ་པོའི་ལག་པས་རྩ་བཟུང་། རྐང་པས་ཀྱང་ཅུང་ཟད་མནན་ཏེ། དགག་ དབྱེའི་ཆོ་ག་ལན་གསུམ་བརྗོད་དོ། །གནོད་པ་འབྱུང་བ་སོགས་ཀྱི་དོགས་པ་ཡོད་ན་གཉིས་ སམ་གཅིག་བརྗོད་པས་ཀྱང་འགྲུབ་པོ། །བསྐོས་པ་ཟླ་ཡོད་ན་ཕན་ཚུན་བྱེད། མེད་ན་གྲལ་ ན་གནས་པ་ལ་གོ་བར་བྱའོ། །དེ་ནས་རྩྭ་ཆུན་བགྲངས་ཏེ། དགེ་སློང་འདི་སྙེད་ཀྱིས་དགག་ དབྱེ་མཛད་དོ། །ཤིན་ཏུ་དགག་དབྱེ་མཛད་དོ། །ཞེས་གོ་བར་བྱས་ནས། གཞན་རྣམས་ཀྱིས་ ཀྱང་ལེགས་པར་དགག་དབྱེ་མཛད་དོ། །ཤིན་ཏུ་དགག་དབྱེ་མཛད་དོ། །ཞེས་བརྗོད། དེ་ནས་ བསྐོས་པས་ནད་པ་སོགས། དགག་དབྱེ་ལེན་དགོས་ཀྱི་སར་ཕྱིན་ཏེ། ལེན་པ་པོ་ལ་ཡུལ་གྱིས་ རྒན་ན་ཕྱག་བྱ། མདུན་དུ་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ། དགེ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱིས་དགག་ དབྱེ་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ལ། བདག་དགེ་སློང་བྲོ་འཚལ་བ། སྡུག་བསྔལ་བ། བྲོ་ཚབས་ཆེ་བ། མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཡང་དགག་དབྱེ་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ཏེ། བདག་དགེ་སློང་བྲོ་འཚལ་བ། སྡུག་བསྔལ་བ། བྲོ་ཚབས་ཆེ་བ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་བདག་ལ། ལྟུང་བ་མཐོང་བ་དང་ཐོས་ པ་དང་། དོགས་པའི་གནས་གསུམ་གྱིས་དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བགྱིད་ དོ། །དགག་དབྱེ་ཡང་བརྗོད་དོ། །བརྗོད་པ་ཡང་རིག་པར་བགྱིད་དོ། །ལན་གསུམ་བཟླས། ལེན་པས་བག་བསྡམས་ནས་ཕྱིར་འོངས་ཏེ་འགྲེངས་བས་དགེ་འདུན་ལ་དགོངས་གསོལ་ བྱས་ལ། ཚིག་གཞན་རྣམས་གོང་དང་འདྲ་ལ། བདག་ཞེས་པ་གོང་མ་གཉིས་ཀྱི་གནས་སུ། 2-343 གནས་ག་གེ་མོ་ཞིག་ན། ཞེས་པ་བཞུག བདག་ཅེས་པ་ཕྱི་མ་དོར་ནས་ལན་གསུམ་བརྗོད་ དོ། །རྫས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་ནི་ཆོ་ག་ལས་འབྱུང་བ་བཞིན་ནོ། །དེ་ན་དགེ་སློང་

【English Translation】 Having decorated the monastery and so on, prepare grass mats on the day of the fast. All the Sangha (community of monks) gather, chant loudly, stand and prostrate, and ask for forgiveness for all unpleasant things during the summer. After doing this, sit down and, from the daily confession to reciting the Sutra of Pure Morality, perform the Posadha (bi-monthly confessional ceremony) as usual. Afterwards, dismiss the novices, and if there is a need to receive purification, receive it, confess transgressions, give blessings, and if the summer retreat is not completed, handle it as in the Posadha. After everyone agrees on the location, the actual ritual is that the Karma Acharya (teacher of actions) asks the Bhikshus (monks) who are suitable to be appointed as Karma-doers if they are willing, and appoints the Karma-doer through a motion and two acts, in order to perform the Karma. After the motion is made, the appointed one distributes the grass mats according to seniority. Then, the other Bhikshus, in groups of three or less, if the appointed one is older, prostrate to him, squat down, hold the grass with their hands, and also slightly press down with their feet, and recite the Karma ritual three times. If there is concern about harm occurring, reciting it twice or once is also sufficient. If the appointed one has a companion, they perform the Karma for each other. If not, it is understood that those present will do it. Then, count the bundles of grass and inform everyone: 'So many Bhikshus have performed the Karma.' 'The Karma has been performed.' Afterwards, the others also say: 'The Karma has been performed well.' 'The Karma has been performed.' Then, the appointed one goes to the sick and others who need to receive the Karma, and if the receiver is older, prostrates to him, squats down in front of him, and requests: 'Venerable, today is the day the Sangha performs the fifteenth Karma, I, Bhikshu so-and-so, suffering, greatly suffering, named so-and-so, also perform the fifteenth Karma, I, Bhikshu so-and-so, suffering, greatly suffering, named so-and-so, for me, with the three situations of what is seen, heard, and suspected, I perform the Karma to the Sangha in summer retreat.' Also recite the Karma. Also recite what is known. Repeat three times. The receiver carefully returns, stands and informs the Sangha, the other words are the same as before, except that the first two 'I's are replaced with 'at such-and-such place', and the last 'I' is omitted, and repeat three times. The Karma of objects is as it appears in the ritual. Then, the Bhikshu... Having adorned the monastery, etc., prepare the grass mats on the day of the fast. All the Sangha gather, chant loudly, stand and prostrate, and ask for forgiveness for all unpleasant things during the summer. After doing this, sit down and, from the daily confession to reciting the Sutra of Pure Morality, perform the Posadha as usual. Afterwards, dismiss the novices, and if there is a need to receive purification, receive it, confess transgressions, give blessings, and if the summer retreat is not completed, handle it as in the Posadha. After everyone agrees on the location, the actual ritual is that the Karma Acharya asks the Bhikshus who are suitable to be appointed as Karma-doers if they are willing, and appoints the Karma-doer through a motion and two acts, in order to perform the Karma. After the motion is made, the appointed one distributes the grass mats according to seniority. Then, the other Bhikshus, in groups of three or less, if the appointed one is older, prostrate to him, squat down, hold the grass with their hands, and also slightly press down with their feet, and recite the Karma ritual three times. If there is concern about harm occurring, reciting it twice or once is also sufficient. If the appointed one has a companion, they perform the Karma for each other. If not, it is understood that those present will do it. Then, count the bundles of grass and inform everyone: 'So many Bhikshus have performed the Karma.' 'The Karma has been performed.' Afterwards, the others also say: 'The Karma has been performed well.' 'The Karma has been performed.' Then, the appointed one goes to the sick and others who need to receive the Karma, and if the receiver is older, prostrates to him, squats down in front of him, and requests: 'Venerable, today is the day the Sangha performs the fifteenth Karma, I, Bhikshu so-and-so, suffering, greatly suffering, named so-and-so, also perform the fifteenth Karma, I, Bhikshu so-and-so, suffering, greatly suffering, named so-and-so, for me, with the three situations of what is seen, heard, and suspected, I perform the Karma to the Sangha in summer retreat.' Also recite the Karma. Also recite what is known. Repeat three times. The receiver carefully returns, stands and informs the Sangha, the other words are the same as before, except that the first two 'I's are replaced with 'at such-and-such place', and the last 'I' is omitted, and repeat three times. The Karma of objects is as it appears in the ritual. Then, the Bhikshu...

ོང་བཞི་ལས་མེད་ ན་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་བསྐོར་མི་རུང་པས་མི་བསྐོ་བར། གསོལ་བའི་ལས་དང་དགག་དབྱེ་ དངོས་གཞི་གོང་བཞིན་བྱ། དེ་མན་ཆད་དགག་དབྱེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་སྟེ། ཕན་ཚུན་བཙུན་ པ་དགོངས་སུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་གྱི་དགག་དབྱེ་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་ལ། བདག་དགེ་སློང་ མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཡང་དགག་དབྱེ་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་ཏེ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་ བགྱི་བས། དགག་དབྱེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པོ། །གང་གི་ཚེ་དགེ་འདུན་ཚོགས་པ་རྙེད་པ་དེའི་ཚེ། བདག་ལ་མཐོང་བ་དང་ཐོས་པ་དང་དོགས་པའི་གནས་གསུམ་གྱིས་དབྱར་གནས་པའི་དགེ་ འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བྱའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད་རེས་བྱ། གཅིག་པུ་ཡིན་ན། དངོས་ལན་ གསུམ་བརྗོད། སྦྱོར་འཇུག་གཉིས་མི་དགོས། དགག་དབྱེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའོ། །ཚོགས་ཀྱི་ དགག་དབྱེ་ནི། ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་མ་སོང་གོང་ངམ། ཉ་སྟོང་མིན་པའི་དུས་སུ་འཇིགས་ པ་སོགས་ཀྱི་རྐྱེན་གྱིས་གློ་བུར་དུ་དགེ་འདུན་འགྱེས་དགོས་པ་བྱུང་ན་དགེ་སློང་རྣམས་ཕན་ ཚུན་གཅིག་ལ་གཅིག་རྒན་ན་ཕྱག་བྱས་ནས། བཙུན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། དེང་དགེ་འདུན་ གྱི་དགག་དབྱེ་བཅུ་བཞི་པའམ་བཅོ་ལྔ་པ་ལགས་ལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཡང་ དགག་དབྱེ་(བཅུ་བཞི་པའམ་བཅོ་ལྔ་པ་)ལགས་ན། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་བདག་ལ་ མཐོང་བ་དང་ཐོས་པ་དང་དོགས་པའི་གནས་གསུམ་གྱིས་དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་ ཚོགས་པའི་དགག་དབྱེ་བགྱིད་ཀྱིས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ཀྱིས་བདག་ལ་རྗེས་སུ་གདམས་སུ་ གསོལ། མན་ཆད་གཞན་དང་འདྲ་སྟེ། ལན་གསུམ་མོ། །དགེ་འདུན་ཀུན་མི་འགྱེས་ཀྱང་དགེ་ སློང་གང་རུང་རྐྱེན་དབང་གིས་འགྲོ་དགོས་ནའང་འདི་བྱར་རུང་ངོ་། །དགག་དབྱེ་བྱས་ན་གསོ་ སྦྱོང་ཡང་དེས་འགྲུབ་སྟེ། མདོར། དགག་དབྱེ་བྱས་ན་འདི་མི་འགྲུབ་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། 2-344 །སྤྱིར་བཏང་དུ་དབྱར་སྔ་ཕྱི་གང་རུང་ཟླ་བ་གསུམ་དུ་དབྱར་གནས་པའི་སྟོན་འབྲིང་གི་ཉའམ། སྟོན་ཐའི་ཉ་ལ་དགག་དབྱེ་བྱ་ཞིང་། དམིགས་བསལ་དུ་རྐྱེན་དབང་གིས་གསོ་སྦྱོང་གཉིས་ སམ་གསུམ་ཐལ་ནས་ཉ་ཤི་གང་རུང་ལ་དགག་དབྱེ་བྱར་རུང་སྟེ། མདོར་གལ་ཏེ་གནས་པར་ ཁས་བླངས་པ་དག་གིས་དགེ་སློང་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་དག་འོང་བ་ཐོས་པར་གྱུར་ན། གལ་ ཏེ་གསོ་སྦྱོང་གཉིས་སམ་གསུམ་ཐལ་བར་གྱུར་ན། དགག་དབྱེ་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །དགག་དབྱེ་ བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། ཚོགས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་ལ་སོགས་པ་ལ་དམིགས་བསལ་ལོ། ། ༈ བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་བརྟེན་པས་བསྲུང་བ། ལྔ་པ་བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་བརྟེན་པའི་སྒོ་ནས་བསྲུང་བ་ལ་གསུམ་སྟེ། གོས་དང་ སྨན་དང་གནས་མལ་བརྟེན་པའོ། ། ༈ གོས་བརྟེན་པ། དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། བག་ཡངས་དང་འབྲེལ་བ་སྲ་བརྐྱང་། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་འབྲེལ་ བ་

【現代漢語翻譯】 沒有其他選擇，因此無需進行否決。祈請和否決的正文如前所述。從那以後，否決被加持，互相尊敬。今天僧團的否決是第十五次，我的比丘（梵文：bhikṣu，比丘）名字是某某的否決也是第十五次，我比丘名字是某某，否決被加持。當僧團集會時，我將以所見、所聞和所疑的三種方式，對安居的僧團進行否決。重複三次。如果只有一個人，則直接回答三次，不需要準備和進入。否決被加持。僧團的否決是：在半個月過去之前，或在非月虧之時，如果因恐懼等原因突然需要僧團離開，比丘們互相行禮，尊敬地說：『請諸位尊敬的，今天僧團的否決是第十四次或第十五次，我的名字是某某的否決也是（第十四次或第十五次），我的名字是某某，我以所見、所聞和所疑的三種方式，對安居的僧團進行集體的否決，請諸位有生命者跟隨我。』其餘與之前相同，重複三次。即使僧團沒有全部離開，但如果有比丘因緣故需要離開，也可以這樣做。如果進行了否決，也就完成了布薩，簡而言之，如果進行了否決，就不會不完成。』 一般來說，在早晚三個月的雨季安居之後，在秋季中旬或秋末進行否決。特殊情況下，如果因緣故錯過了兩次或三次布薩，可以在任何月虧之日進行否決。簡而言之，如果承諾安居的人聽到有比丘發生爭執，或者錯過了兩次或三次布薩，就應該進行否決。否決被加持，以及僧團的否決等等，都是特殊情況。 依靠安樂住的因緣來守護 第五個是依靠安樂住的因緣來守護，有三種：依靠衣服、藥物和住所。 依靠衣服 第一個有三種：與放逸相關、堅固的伸展和與生活用具相關。

【English Translation】 There is no other option, so there is no need to veto. The main text of the request and veto is as before. From then on, the veto is blessed, and they respect each other. Today's Sangha's veto is the fifteenth, and my Bhikshu (藏文：དགེ་སློང་，梵文天城體：भिक्षु，梵文羅馬擬音：bhikṣu，漢語字面意思：乞士) whose name is so-and-so's veto is also the fifteenth, I Bhikshu whose name is so-and-so, the veto is blessed. When the Sangha gathers, I will veto the Sangha in retreat in three ways: what I have seen, heard, and suspected. Repeat three times. If there is only one person, answer directly three times, no preparation or entry is required. The veto is blessed. The Sangha's veto is: before half a month has passed, or at a time other than the waning moon, if the Sangha suddenly needs to leave due to fear or other reasons, the Bhikshus bow to each other and respectfully say: 'Please, venerable ones, today's Sangha's veto is the fourteenth or fifteenth, and my name is so-and-so's veto is also (the fourteenth or fifteenth), my name is so-and-so, I collectively veto the Sangha in retreat in three ways: what I have seen, heard, and suspected, please all living beings follow me.' The rest is the same as before, repeat three times. Even if the Sangha has not all left, but if a Bhikshu needs to leave due to circumstances, this can also be done. If a veto is carried out, the Posadha is also completed, in short, if a veto is carried out, it will not be incomplete.' Generally, the veto is carried out in mid-autumn or late autumn after the early or late three-month rainy season retreat. In special cases, if two or three Posadhas are missed due to circumstances, the veto can be carried out on any waning moon. In short, if those who have promised to retreat hear that Bhikshus are arguing, or if two or three Posadhas are missed, a veto should be carried out. The veto is blessed, and the Sangha's veto, etc., are special cases. Guarding by relying on the causes of peaceful dwelling The fifth is guarding by relying on the causes of peaceful dwelling, there are three: relying on clothing, medicine, and lodging. Relying on clothing The first has three: related to carelessness, firm stretching, and related to living utensils.

གོས། དམིགས་བསལ་དང་འབྲེལ་བ་ཀོ་ལྤགས་ཀྱི་གཞིའི་དང་པོ་ནི། སྲ་བརྐྱང་ཞེས་ཀྱང་ བྱ། བརྟན་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱ་བ་དེ་འདིང་པའི་གནས་ནི། དབྱར་ཁས་བླངས་པའམ་འདིང་ཁར་ མཚམས་གཅིག་ཏུ་བྱས་པར་དུས་དགག་དབྱེ་ཐོན་པའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་ཡུན་སྤྱིར་ བཏང་དུ་ཟླ་བ་ལྔར་འདིང་པ་པོ་དགེ་སློང་སྡོམ་ལྡན་ཤེས་པ་དང་ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ། ཆོས་གཞན་པ་མིན་པ། མཚམས་ནང་ན་གནས་པ། དབྱར་སྔ་མར་ཁས་བླངས་ནས་མ་རལ་ བས། འདིང་པའི་དངོས་པོ་དབྱར་སྔ་མའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་ཞིང་། དགག་དབྱེའི་གོང་དུ་གྲུབ་པ། འདིང་པའི་ཉིན་ཡན་ལ་བཟོ་གྲུབ་པ། དགེ་འདུན་གྱི་ཡིན་པ་ཆོས་གོས་གསུམ་མམ། གསུམ་ ཕྲུགས་དུ་མ་རུང་བ་ཚད་ལྡན། འདིང་པའི་ཆོ་ག་སྦྱོར་དངོས་རྗེས་གསུམ་ལས། དང་པོ་ལ། དགེ་སློང་རྣམས་རང་རང་གི་ཆོས་གོས་བྱིན་བརླབས་ཕྱུང་སྟེ། དགེ་འདུན་གྱིས་ཆོས་གོས་ འདི་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་སྲ་བརྐྱང་དུ་འདིང་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ཚོགས་པར་སྨོས་པ་དང་། བློ་མཐུན་པ་དང་། བྱེད་པ་པོ་གསོལ་གཉིས་ཀྱིས་བསྐོ་བ་དང་། གསོལ་བ་བྱས་ནས་དེ་ལ་ 2-345 གཏད། དེས་ཀྱང་གདིང་བར་འགྱུར་རོ་འདིང་ངོ་བཏིང་ངོ་སྙམ་དུ་བསམ་པ་གསུམ་ཚོགས་ པ་ལ་ཚེ་དང་ལྡན་པ་བདག་སྲ་བརྐྱང་འདིང་པར་འགྱུར་གྱི་ཞེས་སོགས་བརྗོད། ཆོས་གོས་ རྣམས་བཀྲུ་བ་དྲུབ་པ་ཁ་བསྒྱུར་བའི་ལས་གསུམ་བྱས་ནས་འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་ པར་བྱའོ། །དངོས་གཞི་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་དེས་སྲ་བརྐྱང་འདིང་པའི་སྔགས་ལན་གསུམ་ བརྗོད་དོ། །རྗེས་དེས་དགེ་སློང་རེ་རེའི་མདུན་དུ་འདུག་སྟེ་བཏིང་ངོ་ཞེས་ལན་གསུམ་གསུམ་ གོ་བར་བྱའོ། །སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་ནི་སྲ་བརྐྱང་གིས་མཚམས་གཞན་དུ་ཕྱིན་པ་དང་། བསྐོས་ པའི་དགེ་སློང་མཚམས་གཞན་དུ་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་དང་། མཚམས་དེར་གཏོགས་པའི་དགེ་ འདུན་ཐམས་ཅད་མཚམས་ཁོངས་སུ་མ་གཏོགས་པ་ཆད་པ་སོགས་རང་འཇུག་བྲལ་དང་། ལས་ཀྱི་ཆོ་གས་བྱིན་བརླབས་ཕྱུང་བ་བཅོས་མས་དབྱུང་བ་གཉིས་སོ། །བཏིང་བའི་ཕན་ཡོན་ ནི། འཆང་བྲལ་འཇོག་གསུམ་གྱི་ཉེས་པ་ཁེགས་པ་དང་། ཡང་ཡང་ཟ་བ་དང་འདུས་ཤིང་ཟ་ བ་དང་། མ་སྨྲས་པར་གྲོང་དུ་འགྲོ་བ་དང་། གོས་སློང་བ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་ལ་འདིང་པ་ལ་ གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་ཡུལ་གཞན་ན་འདུག་ཀྱང་སྲ་བརྐྱང་དང་འབྲེལ་བའི་རྙེད་པ་ཐུན་མོང་ དུ་དབང་བ་སོགས་སོ། ། གཉིས་པ་གོས་གཞི་དངོས་ལ་བཅུ་སྟེ། གོས་སྒྲུབ་ལུགས། དབྱེ་བ། སོ་སོའི་མཚན་ཉིད། བྱིན་བརླབས་ཀྱི་ཆོ་ག བྱིན་བརླབས་འཇིག་པའི་རྒྱུ། བཅང་བའི་བསམ་པ། ལོངས་སྤྱོད་ པའི་གང་ཟག ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཆོ་ག དགོས་པ། མཇུག་ཏུ་ཇི་ལྟར་བྱ་བའོ། །དང་པོ་ལ། དྲ་ བ། དྲུབ་པ། བཀྲུ་བ། ཁ་བསྒྱུར་ཚུལ་རྣམས་གཞུང་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ལ། འཚོ་བའི། མ

【現代漢語翻譯】 衣。關於例外的皮革基礎的第一件事是：堅展，也稱為堅固，放置它的位置是：夏季承諾或放置處，在某個地方完成時間區分之後，在十六號，通常持續五個月，放置者是具有戒律和智慧的比丘，並且安住于自性之地，不是其他法，安住在結界內，在早先承諾的夏季沒有損壞，放置的物品來自早期的夏季，並在區分之前完成，在放置的當天完成製作，屬於僧團的三法衣，或者不超過三件套，符合標準。放置的儀式分為準備、正行和結行三個部分。第一部分是：比丘們各自取出自己的加持過的法衣，然後在集會上說：『僧團的這件法衣將用於僧團的堅展。』，並且意見一致，由勝任者通過兩次祈請來任命，祈請之後交付給他。他也應該想著『將會放置，正在放置，已經放置』，這三者聚集在一起，然後說：『具壽，我將放置堅展。』等等。法衣要經過清洗、縫補、染色這三個工序，然後在集會時進行後續處理。正行是：被任命的比丘唸誦三次放置堅展的咒語。結行是：他坐在每個比丘面前，讓他們聽到三次『已經放置』。解除堅展的情況是：堅展離開了結界，被任命的比丘在其他結界升起了太陽，屬於該結界的所有僧團成員沒有包括在該結界內，或者斷絕了關係等等，失去了自主權，以及通過儀軌加持過的和人為解除的兩種情況。放置的利益是：避免了持有、分離和放置這三種過失，並且沒有再次吃東西、聚集在一起吃東西、沒有告知就去村莊、乞求衣服的過失，即使屬於放置的比丘住在其他地方，也有權共同獲得與堅展相關的利益等等。 第二，關於衣物的基礎有十個方面：製作衣物的方法、分類、各自的特徵、加持的儀式、加持失效的原因、持有的意念、受用的對象、受用的儀式、必要性、以及最後如何做。第一，關於編織、縫補、清洗、染色的方法都如經文所述。 第二，分類包括：維持生命的、

【English Translation】 Cloth. The first thing about the leather base of the exception is: the firm extension, also known as the firm, the place to put it is: the summer commitment or the place to put it, after the time distinction is completed in one place, on the sixteenth, usually lasts for five months, the person who puts it is a Bhikshu with discipline and wisdom, and abides in the nature of self, not other Dharma, abides in the boundary, in the early promised summer without damage, the object to be placed comes from the early summer and is completed before the distinction, completed on the day of placement, belongs to the Sangha's three Dharma robes, or no more than three sets, meets the standard. The placement ceremony is divided into three parts: preparation, main practice, and conclusion. The first part is: the Bhikshus take out their blessed Dharma robes, and then say in the assembly: 'This Dharma robe of the Sangha will be used for the Sangha's firm extension.', and agree, and appoint a competent person through two requests, and after the request, hand it over to him. He should also think 'will be placed, is being placed, has been placed', these three gather together, and then say: 'Venerable, I will place the firm extension.' and so on. The Dharma robes should be washed, mended, and dyed, and then follow-up processing should be carried out at the assembly. The main practice is: the appointed Bhikshu recites the mantra of placing the firm extension three times. The conclusion is: he sits in front of each Bhikshu and lets them hear 'has been placed' three times. The situation of lifting the firm extension is: the firm extension leaves the boundary, the appointed Bhikshu rises the sun in other boundaries, all the Sangha members belonging to that boundary are not included in that boundary, or sever the relationship, etc., lose their autonomy, and the two situations of being blessed through rituals and being artificially lifted. The benefits of placing are: avoiding the three faults of holding, separating, and placing, and there is no fault of eating again, eating together, going to the village without informing, begging for clothes, even if the Bhikshu belonging to the placement lives in other places, he has the right to jointly obtain the benefits related to the firm extension, etc. Second, there are ten aspects to the foundation of clothing: the method of making clothes, classification, respective characteristics, the ritual of blessing, the reasons for the blessing to fail, the intention of holding, the object of enjoyment, the ritual of enjoyment, the necessity, and how to do it at the end. First, the methods of weaving, mending, washing, and dyeing are as described in the scriptures. Second, the classification includes: sustaining life,

ཁོ་བའི། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་དང་གསུམ་མོ། །དང་པོ་ ལ། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་དངོས་དང་། ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་གཉིས་ཀྱི། དང་པོ་ལ་བཅུ་གསུམ་སྟེ། སྣམ་ སྦྱར། བླ་གོས། མཐང་གོས། ཤམ་ཐབས། ཤམ་ཐབས་ཀྱི་གཟན། རྔུལ་གཟན། རྔུལ་གཟན་ 2-346 གྱི་གཟན། གདོང་ཕྱིས། རྣག་གཟན། གཡན་པ་དགབ་པ། སྐྲ་བཟེད། གདིང་བ། དབྱར་གྱི་ གོས་རས་ཆེན་ནོ། །གཉིས་པ། ཡོད་བྱད་ཀྱི་གོས་ནི་སྟན་ལ་སོགས་པའོ། ། གསུམ་པ། སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་ལ་གསུམ་ལས། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ནི། རྒྱུ་རུང་བ་རས་ བལ་སོགས་ཧ་ཅང་རྒྱུ་ངན་པ་མིན་པ་དང་། དཔག་བསམ་ཤིང་ལས་བྱུང་པ་སོགས་ཧ་ཅང་ རྒྱུ་བཟང་བ་མིན་པ། སྲི ན་བལ་དང་དར་སོགས་རྒྱུ་རུང་བ་བདུན་པོ་རྣམས་ལས་གྲུབ་པ། ཁ་ དོག་ངུར་སྨྲིག་དང་། སྔོན་པོ་དང་བཙག་གིས་བསྒྱུར་བ། དབྱིབས་སྤུ་ཅན་དང་། ལུག་རུ་ འཁྱིལ་པ་ལྟ་བུ་སོགས་མིན་པ་མ་བཀག་ཅིང་གནང་བའོ། །ཚད་ཆོས་གོས་གསུམ་དང་ཤམ་ ཐབས་ཀྱི་ཚད་འབྲལ་སྤང་གི་སྐབས་སུ་བཤད་ཟིན། ཤམ་ཐབས་ཀྱི་གཟན་ནི་ཤམ་ཐབས་ དང་མཉམ་ལ། གདོང་ཕྱིས་ཁྲུ་གང་པ། རྣག་གཟན་བླ་གོས་དང་མཉམ། གཡན་དགབ་སྲི ད་ དུ་ཁྲུ་དྲུག་དང་། ཞེང་དུ་ཁྲུ་གསུམ་མོ། །སྐྲ་བཟེད། ཞེང་དུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཁྲུ་ལ། །སྲི ད་དུ་ཁྲུ་ ནི་གསུམ་ཡིན་ནོ། །རྔུལ་གཟན་དང་། རྔུལ་གཟན་གྱི་གཟན་བླ་གོས་དང་མཉམ་ལ། གདིང་ བ་སྲི ད་དུ་ཁྲུ་གསུམ། ཞེང་དུ་ཁྲུ་དོ་སོར་དྲུག རས་ཆེན་སྲིད་དུ་ཁྲུ་དགུ ཞེང་དུ་ཁྲུ་གསུམ་དང་ སོར་བཅོ་བརྒྱད་དོ། །འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ནི། རེ་རེ་གནང་གི་གཉིས་པ་མ་གནང་ཞིང་། སོ་སོར་ རང་མིང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་སོ། ། གཉིས་པ་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ནི། ཚད་ཁྲུ་གང་ཡར་བཅད་ཡིན་པ་དང་། མ་ངེས་པ་དང་། རང་གཞན་ཐུན་མོང་གི་མིང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་པའོ། །ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ནི། བྱིན་ གྱིས་བརླབ་བྱ་གཉིས་ལས་ལྷག་པ་གཞན་ཁོ་ནའི་མིང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་པའམ། གཞན་ལ་ཡིད་བརྟན་ཏེ་བཅང་པའོ། ། བཞི་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཆོ་ག་ནི་བཞི་ལས། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ ནི། དགེ་སློང་ཆོས་ལྔ་ལྡན་གྱི་མདུན་དུ་ལྷམ་ཕུད་རྒན་ན་ཕྱག་བྱས་ལ་འགྲེང་སྟེ། གཉིས་ཀས་ 2-347 ལག་པས་སྣམ་སྦྱར་བཟུང་སྟེ། བཙུན་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཆོས་ གོས་བགྱིས་ལགས་པ་རུང་བ་སྤྱད་པར་འོས་པ་འདི་ཆོས་གོས་སྣམ་སྦྱར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ པོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་དང་། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །རྐྱེན་དབང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ན། དགོངས་གསོལ་ཡན་འདྲ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཆོས་གོས་འདི་ཆོས་གོས་ སྣམ་སྦྱར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པོ། ཞེས་པ་གསུམ་དང་། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །བླ་གོས་སོགས་ འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་གཞན་རྣམས་ཀྱང་བྱིན་བརླབས་དེ་གཉི

【現代漢語翻譯】 關於必需品，有三種：必需品、備用品和額外品。 第一種，必需品，包括生活必需品和衣物兩種。其中，生活必需品有十三種：僧裙、上衣、下裙、圍裙、拭汗巾、拭汗巾的圍裙、面巾、膿巾、止癢布、剃刀、坐墊和夏季的粗布衣服。 第二種，衣物，包括墊子等。 第三種，關於各自的特徵，有三種。生活必需品是指：材質適中的棉、羊毛等，不是非常差的材質，也不是如意樹所產等非常好的材質，而是由絲、羊毛等七種材質適中的材料製成。顏色是赭紅色、藍色和土黃色。形狀不是帶毛的，也不是像羊角一樣彎曲的，沒有禁止也沒有允許。 尺寸方面，三種法衣和圍裙的尺寸已經在離衣罪中說明。圍裙與下裙相同。面巾長一肘。膿巾與上衣相同。止癢布長六肘，寬三肘。剃刀寬二又二分之一肘，長三肘。拭汗巾和拭汗巾的圍裙與上衣相同。坐墊長三肘，寬二肘六指。粗布衣服長九肘，寬三肘十八指。生活必需品，每樣只允許一件，不允許有第二件，並且必須用各自的名稱來加持。 第二種，備用品，尺寸是一肘向上截斷，不確定，必須用自己和他人共同的名字來加持。 額外品，對於兩種需要加持的物品，超過的部分必須用其他人的名字來加持，或者信任他人而持有。 第四種，加持的儀式有四種。加持生活必需品是：在具足五種功德的比丘面前，脫鞋，向長者行禮後站立。兩人用手拿著僧裙，說：『尊者，請聽。我，比丘，名為某某，此法衣已製成，適合使用，現在加持此法衣為僧裙。』如此重複三次，並妥善處理。如果因緣不具足而加持，則『請原諒』等同前。『我，比丘，名為某某，現在加持此法衣為僧裙。』如此重複三次，並妥善處理。上衣等其他生活必需品的加持方法也相同。

【English Translation】 Regarding necessities, there are three: necessities, provisions, and extras. The first, necessities, includes both living necessities and clothing. Among them, living necessities include thirteen items: saṃghāṭī (僧裙), uttarāsaṅga (上衣), antarvāsa (下裙), apron, sweat wipe, apron for the sweat wipe, face towel, pus wipe, itch cloth, razor, cushion, and summer coarse cloth clothes. The second, clothing, includes cushions and the like. The third, regarding their respective characteristics, there are three. Living necessities refer to: materials of moderate quality such as cotton and wool, not very poor materials, nor very good materials such as those produced by the wish-fulfilling tree, but made of seven materials of moderate quality such as silk and wool. The colors are ochre, blue, and yellowish-brown. The shapes are not furry, nor curved like a sheep's horn, neither prohibited nor allowed. In terms of size, the sizes of the three dharma robes and the apron have already been explained in the section on Nissaggiya Pācittiya. The apron is the same as the lower garment. The face towel is one cubit long. The pus wipe is the same as the upper garment. The itch cloth is six cubits long and three cubits wide. The razor is two and a half cubits wide and three cubits long. The sweat wipe and the apron for the sweat wipe are the same as the upper garment. The cushion is three cubits long and two cubits six fingers wide. The coarse cloth clothes are nine cubits long and three cubits eighteen fingers wide. For living necessities, only one of each is allowed, a second one is not allowed, and each must be blessed with its own name. The second, provisions, the size is one cubit cut upwards, uncertain, and must be blessed with the common name of oneself and others. Extras, for the two items that need to be blessed, the excess must be blessed with the name of another person only, or held in trust by another person. The fourth, the blessing ceremony has four types. Blessing living necessities is: in front of a bhikkhu (比丘) who possesses five qualities, take off shoes, bow to the elder and stand. The two hold the saṃghāṭī (僧裙) with their hands and say: 'Venerable ones, please listen. I, the bhikkhu (比丘), named so-and-so, this dharma robe has been made, is suitable for use, now bless this dharma robe as a saṃghāṭī (僧裙).' Repeat this three times and handle it properly. If blessing due to circumstances, then 'Please forgive' etc. is the same as before. 'I, the bhikkhu (比丘), named so-and-so, now bless this dharma robe as a saṃghāṭī (僧裙).' Repeat this three times and handle it properly. The blessing methods for the uttarāsaṅga (上衣) and other living necessities are the same.

ས་ཀ་ལ་སྣམ་སྦྱར་ཞེས་པའི་ཐད་དུ་ བླ་གོས་ཞེས་སོགས་འདོན་པ་བསྒྱུར་རོ། །ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་སྟན་སོགས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ན། དགོངས་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་གོས་འདི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་སྟན་དུ་བྱིན་གྱིས་ བརླབ་པོ། །ཞེས་སོ། །སྐ་རགས་སོགས་ལའང་འདོན་པ་བསྒྱུར་རོ། །ཡང་ན་སྦྱིན་བདག་ལ་ ཡིད་བརྟན་ཏེ་བཅང་པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་བརླབས་ནི། དགོངས་གསོལ། གོས་འདི་བདག་དང་ ཚངས་པར་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པའི་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་སུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པོ། །ཞེས་པ་ གསུམ་དང་། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། ། གསུམ་པ་ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་བརླབས་ནི། ཆོས་གོས་ལྷག་པོ་ཡོད་ན། དགོངས་ གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་གོས་ལྷག་པ་རུང་བར་མ་བགྱིས་པ་རུང་ བར་བགྱི་བར་འོས་པ་འདི་མཁན་པོའི་ལགས་པར་རུང་བར་བགྱིའོ། །མཁན་པོ་ལ་ཡིད་ བརྟན་ཏེ་བཅང་བར་བགྱིའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས། ཐབས་ལེགས་སོ། །ཡང་ན་དགེ་ སློང་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ལ་ཡིད་བརྟན་པར་བྱའོ། ། ལྔ་པ་བྱིན་བརླབས་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། དགེ་སློང་ལས་ཉམས་པ་དང་། སྤངས་པ་དང་། བསྔོས་པ་དང་། ཕྲོགས་པ་དང་། བརླག་པ་དང་། ཕྱུང་པ་དང་། ཡིད་བརྟན་པ་ནི། ཤི་བ་ལ་ཤི་ 2-348 བར་ཤེས་པས་འཇིག་གོ། དྲུག་པ་བཅང་བའི་བསམ་པ་ནི། སྣམ་སྦྱར་ནི་མུ་སྟེགས་དང་མ་རྫོགས་པ་ལས་ཁྱད་ པར་དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་བཅང་སྙམ་པ་དང་། བླ་གོས་མཐང་གོས་ནི་སྟོད་སྨད་གཅེར་བུ་སྤང་སྙམ་ པའི་བསམ་པ་དང་། ཡོ་བྱད་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་པས་ཉེན་པའི་བསམ་པས་བཅང་བར་བྱའོ། །མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ནི། དཀོན་མཆོག་མཆོད་པའམ། ཆོས་ཕྱིར་ལུས་གསོ་བའི་དོན་དུ་སྙམ་པ་ དང་། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ནི། གོས་གཉིས་པ་ལྟ་བུ་མཁན་པོ་སོགས་གཞན་གྱི་ཡིན་བསམ་པའི་ བསམ་པས་བཅང་ངོ་། །ཁྲུ་གང་དུ་མ་ལོངས་པའི་ཕྲན་ཚེགས་ཐམས་ཅད་ལ་སེམས་ཀྱིས་ བརྟག་པར་བྱའོ། ། བདུན་པ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་གང་ཟག་ནི། སྤྱིར་རབ་ཏུ་བྱུང་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པས་ བཅང་ཞིང་སྣམ་སྦྱར་ནི་དགེ་སློང་གིས་སོ། ། བརྒྱད་པ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཆོ་ག་ནི། ཆུད་ཟ་བ་དང་མ་གུས་པ་དང་། སྟོད་གཡོགས་སྨད་ དུ་བསྒོ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། རྟགས་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་ལ་སོགས་པ་སྤངས་ཏེ་བཅང་བར་ བྱའོ། ། དགུ་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་དགོས་པ་ནི། དངོས་སུ་གོས་ལྷག་པོ་བཅངས་པའི་ལྟུང་ བ་མི་འབྱུང་ཞིང་བརྒྱུད་ནས་མངོན་ཞེན་དང་བྲལ་བའི་ཕན་ཡོན་འབྱུང་ངོ་། ། བཅུ་པ་མཇུག་ཏུ་ཇི་ལྟར་སྒྲུབ་པ་ནི། རྙིངས་ཤིང་ཟད་ན་ལྷན་པས་བླན་པ་དང་ཟུངས་ གདབ་པ་དང་། རལ་ན་བཙེམ་པ་ལ་སོགས་པས་བཅོས་པར་བྱའོ། །བཅོས་སུ་མི་རུང་བར་ གྱུར་ནས་སྦྱིན་བདག་གི་བསོད་ནམས་སྤེལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཆེད་དུ། ས་དང་ལྕི་བ་སོགས་ དང་བསྲེས་ནས་གཙུ

【現代漢語翻譯】 關於稱為『ས་ཀ་ལ་སྣམ་སྦྱར་』（Sakala Snamsbyar，袈裟）之處，翻譯誦讀『བླ་གོས་』（Blagos，上衣）等。如果加持衣物坐墊等： 祈請垂聽。我名為[某某]的這件衣服，加持成為衣物坐墊。如此說。腰帶等也翻譯誦讀。或者對施主心生信任而持有。 第二，加持所需之物：祈請垂聽。這件衣服，爲了我與梵行者共同使用，加持成為所需之物的衣服。唸誦三遍，善用方法。 第三，加持剩餘之物：如果有多餘的法衣，祈請垂聽。我，比丘名為[某某]的這件多餘的衣服，未允許的使其允許，應允許的使其允許，將此獻給堪布。對堪布心生信任而持有。唸誦三遍。善用方法。或者對比丘三法具足者心生信任。 第五，加持失效之因：比丘退失、捨棄、佈施、被奪、遺失、取出、信任，以及死亡，因知曉死亡而失效。 第六，持有的想法：袈裟是爲了區別于外道和不圓滿者而持有的想法；上衣和下裙是爲了捨棄赤裸上身和下身的想法；一切用具都是因為無常而感到危險的想法而持有。所需之物是爲了供養三寶，或者爲了佛法而滋養身體的想法而持有。剩餘之物，如第二件衣服，是認為屬於堪布等他人的想法而持有。對於不足一肘長的所有細小之物，都要用心去觀察。 第七，受用者：一般來說，出家人以具足戒律而持有，袈裟是比丘所持有的。 第八，受用之儀軌：避免浪費、不恭敬、上衣下穿等，以及改變標誌等，應避免這些而持有。 第九，加持之必要：直接來說，不會發生持有剩餘衣服的墮落，間接來說，會產生遠離顯現執著的利益。 第十，結尾如何做：如果陳舊破損，用補丁修補，縫合加固，如果撕裂，就縫補等進行修繕。如果無法修補，爲了增長施主的福德等，與土和重物等混合，用於建造寺廟等。

【English Translation】 Regarding what is called 'ས་ཀ་ལ་སྣམ་སྦྱར་' (Sakala Snamsbyar, Kasaya), translate and recite 'བླ་གོས་' (Blagos, Upper Garment) etc. If blessing clothes, cushions, etc.: Please listen. This garment of mine, named [so and so], bless it to be a garment cushion. Thus it is said. Also translate and recite for belts etc. Or have faith in the benefactor and hold it. Second, blessing the necessary items: Please listen. This garment, for my use in common with those practicing pure conduct, bless it to be a garment for necessary items. Recite three times, use good methods. Third, blessing the remaining items: If there are extra Dharma robes, please listen. I, a Bhikshu named [so and so], this extra robe, make the unpermitted permitted, make the permissible permissible, offer this to the Abbot. Have faith in the Abbot and hold it. Recite three times. Use good methods. Or have faith in a Bhikshu who possesses the three Dharmas. Fifth, the cause of the destruction of the blessing: A Bhikshu who has declined, abandoned, donated, been robbed, lost, taken out, trusted, and death, it is destroyed by knowing death. Sixth, the intention of holding: The Kasaya is held with the intention of distinguishing it from heretics and the unfulfilled; the upper and lower garments are held with the intention of abandoning nakedness of the upper and lower body; all utensils are held with the intention of being endangered by impermanence. Necessary items are held with the intention of offering to the Three Jewels, or nourishing the body for the sake of the Dharma. Remaining items, such as a second garment, are held with the intention of thinking that they belong to the Abbot etc. For all small items less than one cubit in length, one should examine them with the mind. Seventh, the person who enjoys: Generally, renunciants hold it with complete discipline, and the Kasaya is held by Bhikshus. Eighth, the ritual of enjoyment: Avoid wastefulness, disrespect, wearing the upper garment as the lower garment, etc., and changing the signs, etc., one should avoid these and hold it. Ninth, the necessity of blessing: Directly speaking, the downfall of holding extra clothes will not occur, and indirectly, the benefit of being free from manifest attachment will arise. Tenth, how to accomplish at the end: If it is old and worn out, repair it with patches and reinforce it by sewing, if it is torn, repair it by sewing etc. If it cannot be repaired, in order to increase the merit of the benefactor etc., mix it with earth and heavy objects etc., and use it to build temples etc.

ག་ལག་ཁང་ངམ་མཆོད་རྟེན་གྱི་སེར་ཁ་ལ་གླན་པ་ལྟ་བུ་བྱའོ། ། གསུམ་པ་ཀོ་ལྤགས་ཀྱི་གཞིའི་དབུས་དང་མཐའ་འཁོབ་ཀྱི་དབྱེ་བ་ནི་རབ་བྱུང་གཞིར་ 2-349 བཤད་ཟིན་ལ། མཐའ་འཁོབ་ཏུ་མཆིལ་ལྷམ་དང་ཀོ་ལྤགས་བརྟེན་དུ་རུང་ཞིང་། དེའི་ཁྱད་ པར་ཁྲ་བོ་དང་གསེར་སོགས་ཀྱིས་སྤྲས་པ་དང་། སྒྲ་སྒྲོག་པའི་མཆིལ་ལྷམ་མི་རུང་ཞིང་། གླང་ པོ་ཆེ་དང་སྟག་སེང་གེ་རྟ་བོང་སོགས་ཀྱི་ཀོ་ལྤགས་མི་རུང་ངོ་། ། ༈ སྨན་བརྟེན་པ། གཉིས་པ་བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་སྨན་ལ་སྨན་དངོས་གང་ཟག་གང་གིས་ལོངས་སྤྱོད་ པ། རུང་ཁང་ཇི་ལྟར་ཤེས་བྱ་བ་དང་གསུམ་གྱི་དང་པོ་སྨན་དངོས་ལ་བདུན། དབྱེ་བ། ངོ་བོ། མཚན་ཉིད། མིང་འདོགས་པའི་རྒྱུ། དགོས་པ། བསྟེན་ཚུལ། བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཚུལ་ལོ། །དང་ པོ་ལ། དུས་སུ་རུང་བ་དང་། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་དང་། ཞག་བདུན་པ་དང་། འཚོ་བའི་བར་དུ་ བཅང་བའོ། ། གཉིས་པ་ལ། དུས་རུང་ནི། བཟའ་བ་ལྔ་དང་བཅའ་བ་ལྔ་སོགས་སྐྱ་རེངས་ཤར་ནས་ གུང་ཚིགས་ཚུན་ཆད་བསྟེན་དུ་རུང་བའོ། །ཐུན་ཚོད་རུང་བ་ནི། ཙེ་ཙ་དང་། ཆུ་ཤིང་གི་འབྲས་ བུ། རྒྱ་ཤུག ཨ་ཤྭ་ཐ། ཨུ་དུམ་ཝ་ར། བ་རུ་ཤ་ཀ རྒུན་ཆུ། འབྲ་གོའི་བཏུང་བ་སོགས་དང་། བཅོས་པའི་ཚ་དང་། འབྲུའི་ཚ། ཞོ་ཁ་ཆུ། དར་བའི་དངས་མ། རྩབ་མོ་རོང་ཆུས་བཏབ་པ། ཚགས་ཀྱིས་བཙགས་པ། ཤིན་ཏུ་སླ་བ། བཞིན་སྣང་བ། འདམ་བུ་ཉག་མའི་མདོག་ལྟ་བུའི་ བཏུང་བ། དེ་རྣམས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བཏུང་དུ་རུང་ཞིང་། བྱིན་ གྱིས་བརླབས་པ་ནི་ནད་པས་བཏུང་བར་བྱའོ། །རྒྱུ་དུས་རུང་ཡིན་ན། དེ་སྔ་དྲོ་ནས་མཚན་ མོའི་ཐུན་དང་པོ་དམར་ཐག་ཆོད་ཀྱི་བར་དུ་བསྟེན་དུ་རུང་ངོ་། །ཞག་བདུན་པ་ནི། ཞུན་མར་ དང་། འབྲུ་མར་དང་། སྦྲང་རྩི་དང་། བུ་རམ་གྱི་དབུ་བ་ལྟ་བུ། མར་དཀར་ཞག་བདུན་པ་ཡིན་ མིན་དུ་འདོད་ལུགས་གཉིས་སོ། །དེ་དག་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ཐམས་ ཅད་ཀྱིས་བསྟེན་དུ་རུང་ཞིང་། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནད་པ་དང་། ལམ་དུ་ཞུགས་པ། དགེ་ བསྐོས། ལག་གི་བླ་རྣམས་ཀྱིས་བསྟེན་དུ་རུང་ལ། གཞན་གྱིས་མི་རུང་ངོ་། །ཞག་བདུན་པ་ 2-350 དང་། འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་པ་ལས་བྱུང་པའི་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་ དུས་ཐམས་ཅད་དུ་རུང་ཞིང་། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་དུས་ནི་རྒྱུ་དང་མཚུངས་སོ། །འཚོ་བའི་ བར་དུ་བཅང་བ་ནི། རྩ་བ་དང་སྡོང་བུ་དང་མེ་ཏོག་དང་འདབ་མ་དང་འབྲས་བུའི་སྨན་ཏེ། ཨར་བར་སྐྱུར་གསུམ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཚ་བ་ལྔ་དང་འགྱུར་བྱེད་ལྔ་ལ་སོགས་པའོ། ། གསུམ་པ་ལ། དུས་རུང་གི་མཚན་ཉིད་བཀྲེས་པ་སེལ་བ་གཙོ་བོར་གྱུར་ཅིང་སྤྱིར་བཏང་ དུ་ཕྱི་དྲོ་མི་རུང་པའོ། །ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་མཚན་ཉིད་རབ་བྱུང་ལ་གནང་ཞིང་། སྐོམ་པ་ སེལ་

【現代漢語翻譯】 或者像在房屋或佛塔的黃色部分塗抹一樣。 第三，皮革基底的中心和邊緣的區別，在比丘（梵文：bhikṣu，比丘）的戒律中已經解釋過了。邊緣部分可以穿鞋子和使用皮革製品。特別之處在於，用彩色和黃金等裝飾的，以及發出聲音的鞋子是不允許的。像、虎、獅、馬、驢等動物的皮革也是不允許的。 關於依賴藥物： 第二，爲了安樂而依賴的藥物，藥物本身以及由誰來使用，以及如何知道是否允許使用，分為三個方面。首先是關於藥物本身，分為七個方面：分類、本質、特徵、命名的原因、必要性、使用方法和加持方法。第一方面又分為：允許在特定時間使用、允許在特定劑量使用、允許存放七天、允許儲存到生命結束。 第二方面：允許在特定時間使用的，如五種食物和五種飲料等，從黎明到中午都可以使用。允許在特定劑量使用的，如策策（一種飲料）、水果、喬松、菩提樹、榕樹、巴魯沙卡（梵文：Parushaka，一種植物）、葡萄汁、稻米飲料等，以及加熱過的水、穀物水、酸奶水、乳清、用粗米水浸泡的、過濾過的、非常稀的、看起來像水一樣的、像蘆葦顏色的飲料。這些未經加持的，所有人都可以飲用；經過加持的，則應該由病人飲用。如果是允許在特定時間使用的，那麼從早上到晚上第一個時段完全黑暗之前都可以使用。允許存放七天的，如酥油、油、蜂蜜和紅糖泡沫等。關於白油是否屬於允許存放七天的物品，有兩種觀點。這些未經加持的，任何時候任何人都可以使用；經過加持的，則病人、旅行者、管理者和侍者可以使用，其他人則不允許使用。允許存放七天的和允許儲存到生命結束的物品中，屬於允許在特定劑量使用的，未經加持的任何時候都可以使用；經過加持的使用時間與前者相同。允許儲存到生命結束的，如根、莖、花、葉和果實的藥物，包括三種味道（酸、咸、澀）等，以及五種熱性和五種轉化劑等。 第三方面：允許在特定時間使用的特點是主要用於消除飢餓，通常下午是不允許使用的。允許在特定劑量使用的特點是允許比丘使用，可以消除口渴。

【English Translation】 Or like applying it to the yellow part of a house or stupa. Third, the distinction between the center and the periphery of a leather base has already been explained in the Vinaya (monastic discipline) for monks (Sanskrit: bhikṣu). Shoes and leather goods are allowed in the periphery. The distinction is that shoes decorated with colors and gold, etc., and those that make noise are not allowed. Leather from elephants, tigers, lions, horses, donkeys, etc., is also not allowed. Regarding relying on medicine: Second, regarding medicine as a condition for well-being, what medicine itself is, who uses it, and how to know what is permissible, there are three aspects. First, regarding the medicine itself, there are seven aspects: classification, essence, characteristics, the reason for naming, necessity, how to use it, and how to bless it. The first aspect is further divided into: being permissible at a certain time, being permissible in a certain dose, being kept for seven days, and being kept until the end of life. Second aspect: What is permissible at a certain time is that the five foods and five drinks, etc., are permissible from dawn until noon. What is permissible in a certain dose is that tse-tsa (a drink), fruits, Chinese juniper, Ashvattha (Bodhi tree), Udumbara (fig tree), Parushaka (Sanskrit: Parushaka, a plant), grape juice, rice drink, etc., and heated water, grain water, yogurt water, whey, soaked in coarse rice water, filtered, very thin, looking like water, drinks like the color of reed. All of these, if not blessed, can be drunk by everyone; if blessed, they should be drunk by the sick. If it is permissible at a certain time, then it is permissible from morning until the first watch of the night until it is completely dark. What is permissible for seven days is like ghee, oil, honey, and brown sugar foam, etc. There are two views on whether white butter is permissible for seven days or not. These, if not blessed, can be used by anyone at any time; if blessed, they can be used by the sick, travelers, administrators, and attendants, but not by others. Among what is permissible for seven days and what is kept until the end of life, what is permissible in a certain dose, if not blessed, is permissible at all times; the time for blessing is the same as before. What is kept until the end of life is medicine from roots, stems, flowers, leaves, and fruits, including the three tastes (sour, salty, and astringent), etc., and the five heat properties and five transforming agents, etc. Third aspect: The characteristic of what is permissible at a certain time is that it is mainly for relieving hunger, and generally it is not permissible in the afternoon. The characteristic of what is permissible in a certain dose is that it is permissible for monks and can relieve thirst.

བ་ལ་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་བཏུང་བའོ། །ཞག་བདུན་པའི་མཚན་ཉིད་བཀྲེས་པ་དང་ནད་ སེལ་བ་ལ་གཙོ་བོར་གྱུར་ཅིང་། བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་ན་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་རུང་ཞིང་། ཞག་ བདུན་ལས་འདས་པར་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པའོ། །འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བའི་མཚན་ཉིད། ནད་སེལ་བ་ལ་གཙོ་བོར་གྱུར་ཅིང་། ནད་ཞི་བའི་མཐའ་ཚུན་ཆད་དུ་བཅང་དུ་རུང་བའོ། ། བཞི་པ་ནི། སྔ་དྲོའི་དུས་ཁོ་ནར་རུང་བས་དུས་རུང་། ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐར་རུང་བས་ཐུན་ ཚོད་དུ་རུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་ཞག་བདུན་ཁོ་ནར་རུང་བས་ཞག་བདུན་པ། [ནད་སོས་ ཀྱི་བར་དུ་རུང་བས་ཞག་བདུན་པ།] ནད་སོས་ཀྱི་བར་དུ་རུང་བས་འཚོའི་བར་དུ་བཅང་བའོ། ། ལྔ་པ་དགོས་པ་ནི། བཀྲེས་པ་སེལ་བ་སོགས་གོང་བཞིན་ནོ། །དྲུག་པ་ནི། མིག་སྨན་ དང་དོམ་ལྤགས་སོགས་ལུས་ཀྱིས་བསྟེན་པ་དང་། དུས་རུང་དུས་མིན་པར་ཡང་བསྟེན་པ་ དང་། དུས་མིན་པར་རུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་མཐའ་ཚུན་ཆད་དུ་བསྟེན་པ་ལ་སོགས་ པའོ། །མི་ན་བས་དུས་རུང་དུས་དེ་ཉིད་དུ་བསྟེན་པ་དང་། དུས་མིན་པར་རུང་བ་བྱིན་གྱིས་མ་ བརླབས་པ་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་བསྟེན་དུ་རུང་ངོ་། ། བདུན་པ། སྨན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཚུལ་ནི། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་ལ་སྔ་དྲོ་རུང་ཆུ་གཏོར། 2-351 བྱིན་ལེན་བྱས་ནས་ཡུལ་དང་གཉིས་ཀ་འགྲེང་སྟེ། ལག་པ་གཡོན་དུ་བཞག གཡས་པས་ བཀབ་ནས་དགོངས་གསོལ། བདག་མི་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་སྨན་འདི་ བདག་དང་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་རྣམས་ཀྱི་བགྱི་བར་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བར་བྱིན་གྱིས་ བརླབ་པོ། །ཞེས་པ་གསུམ་དང་། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །ཞག་བདུན་པ་དང་འཚོ་བའི་བར་དུ་ བཅང་པ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ལྷག་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ན་དགོངས་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ ཞེས་བགྱི་བའི་སྨན་ལྷག་པ་རུང་བ་མ་བགྱིས་པ་རུང་བར་བགྱི་བར་འོས་པ་འདི་མཁན་པོའི་ ལགས་པར་རུང་བར་བགྱིའོ། །མཁན་པོ་ལ་ཡིད་བརྟན་ཏེ་བཅང་བར་བགྱིའོ། །རྐྱེན་ཇི་ལྟ་བ་ བཞིན་དུ་བཅང་བར་བགྱིའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་དང་། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །བྱིན་བརླབས་ དབྱུང་བ་ནི། དགོངས་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་སྨན་འདི་གང་གི་ཚེ་ཐུན་ཚོད་ དུ་རུང་བར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལ། དེ་ལྟ་བས་ན་དངོས་པོ་དེ་ཉིད་སླར་དབྱུང་བར་བགྱིའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །གཞན་གྱི་ཡིན་ན་ནི་མིང་བརྗེའོ། །ལྷག་པའི་དབྱུང་ བ་ནི། དགོངས་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་སྨན་ལྷག་པ་འདི་གང་གི་ཚེ། མཁན་ པོའི་ལགས་པར་རུང་བར་བགྱིས་པ་ལས། དེ་ལྟ་བས་ན་དངོས་པོ་དེ་ཉིད་སླར་དབྱུང་བར་ བགྱིའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་དང་། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །བྱིན་བརླབས་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། བྱིན་ ལེན་ཞིག་པ་དང་། རོ་འགྱུར་བ། ཆོ་གས་ཕྱུང་བ་དང་། རང་རང་གི་དུས་འདས་

【現代漢語翻譯】 飲料以巴拉（藏語：བ་ལ།，一種草藥）為主。七日藥的特點主要在於消除飢餓和疾病，未經加持則任何時候都可以服用，超過七日則不應加持。終身持有的特點主要在於治療疾病，直到疾病痊癒都可以持有。 第四種是：時藥，只能在早上服用；分時藥，只能在規定的時間服用；七日藥，加持后只能服用七日；[病癒藥，直到疾病痊癒都可以服用；] 終身持有藥，直到疾病痊癒都可以持有。 第五個必要條件是：消除飢餓等，與上述相同。 第六種是：眼藥和熊皮等身體使用的物品，以及無論是否為服用時段都可以使用的物品，以及非服用時段可以使用的加持過的物品等等。沒有生病時，在可以服用時段服用，非服用時段可以使用的未經加持的物品，任何時候都可以使用。 第七，藥物加持的方法是：對於分時藥，早上灑水，接受加持后，施者和受者都站立，將藥物放在左手上，用右手蓋住，然後祈禱：『我，名為[某某]之人，將此分時藥加持為與我和梵天（梵語：Brahma，宇宙的創造者）平等之人所用的分時藥。』唸誦三遍，並妥善進行。七日藥和終身持有藥也同樣如此。如果要加持剩餘的藥物，則祈禱：『我，名為[某某]之人，將此剩餘的藥物，原本不適合服用，現在使其適合服用，並使其適合上師（藏語：མཁན་པོ།）服用。』信任上師並持有此藥，根據情況持有此藥。唸誦三遍，並妥善進行。解除加持的方法是：祈禱：『我，名為[某某]之人，在何時將此藥物加持為分時藥，因此，現在將此物收回。』唸誦三遍，並妥善進行。如果是他人的藥物，則更改其姓名。解除剩餘藥物的加持是：祈禱：『我，名為[某某]之人，在何時將此剩餘的藥物使其適合上師服用，因此，現在將此物收回。』唸誦三遍，並妥善進行。 加持失效的原因是：加持物損壞、變質、被儀式移除以及超過各自的時限。

【English Translation】 The drink is mainly Bala (Tibetan: བ་ལ།, a kind of herb). The characteristic of the seven-day medicine is mainly to eliminate hunger and disease. If it is not blessed, it can be taken at any time, and it should not be blessed after seven days. The characteristic of lifelong possession is mainly to treat diseases, and it can be held until the disease is cured. The fourth is: time medicine, which can only be taken in the morning; time-sharing medicine, which can only be taken at the prescribed time; seven-day medicine, which can only be taken for seven days after being blessed; [disease-curing medicine, which can be taken until the disease is cured;] lifelong possession medicine, which can be held until the disease is cured. The fifth necessary condition is: to eliminate hunger, etc., which is the same as above. The sixth is: eye medicine and bear skin and other items used by the body, as well as items that can be used regardless of whether it is the time to take them, and blessed items that can be used outside of the time to take them, and so on. When not sick, take it during the time when it can be taken, and unblessed items that can be used outside of the time when it can be taken can be used at any time. Seventh, the method of blessing medicine is: for time-sharing medicine, sprinkle water in the morning, and after receiving the blessing, both the giver and the receiver stand, put the medicine on the left hand, cover it with the right hand, and then pray: 'I, a person named [so-and-so], bless this time-sharing medicine as a time-sharing medicine for those who are equal to me and Brahma (Sanskrit: Brahma, the creator of the universe).' Recite it three times and do it properly. The same is true for seven-day medicine and lifelong possession medicine. If you want to bless the remaining medicine, then pray: 'I, a person named [so-and-so], make this remaining medicine, which was originally not suitable for taking, now suitable for taking, and make it suitable for the master (Tibetan: མཁན་པོ།) to take.' Trust the master and hold this medicine, and hold this medicine according to the situation. Recite it three times and do it properly. The method of removing the blessing is: pray: 'I, a person named [so-and-so], when did I bless this medicine as a time-sharing medicine, therefore, now I will take this thing back.' Recite it three times and do it properly. If it is someone else's medicine, then change their name. The removal of the blessing of the remaining medicine is: pray: 'I, a person named [so-and-so], when did I make this remaining medicine suitable for the master to take, therefore, now I will take this thing back.' Recite it three times and do it properly. The reasons for the blessing to fail are: the blessed object is damaged, deteriorated, removed by the ritual, and exceeds its respective time limit.

པའོ། ། གཉིས་པ་གང་ཟག་གང་གིས་ལོངས་སྤྱོད་པ་ནི། སྤྱིར་བཏང་དུ་རབ་བྱུང་ཚུལ་ཁྲིམས་ རྣམ་དག་དང་ལྡན་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་བསམ་པ་ཅན་གྱིས་བཅང་ཞིང་། དམིགས་ བསལ། ཕ་མ་དང་སློང་བ་སོགས་ལ་སྦྱིན་ནོ། །སྨན་གྱི་སྣོད་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ ནི། ཡུལ་དང་གཉིས་ཀ་འགྲེང་སྟེ། གཉིས་ཀའི་ལག་པ་གཡོན་པར་ལྷུང་བཟེད་བཞག ལག་ པ་གཡས་པ་གཉིས་ཀ་སྟེང་ནས་བཀབ་ནས། བཙུན་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ 2-352 ཞེས་བགྱི་བའི་ལྷུང་བཟེད། ཟས་ལ་སྤྱད་པར་འོས་པ་དྲང་སྲོང་གི་སྣོད་འདི་བླང་བའི་སྣོད་དུ་ བྱིན་གྱིས་བརླབ་པོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །ལྷུང་བཟེད་མཁོ་བའི་ ཡོ་བྱད་དང་། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ནི་གོས་དང་འདྲའོ། །དབྱུང་པ་ནི་ལག་ པ་གཡས་པས་ཁ་ནས་བཀབ་པ་བཏང་སྟེ། ཁ་ནས་བཟུང་ལ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་ དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བའི་ལྷུང་བཟེད་ཟས་ལ་སྤྱད་པར་འོས་པ་དྲང་སྲོང་གི་སྣོད་འདི་ བསླང་བའི་སྣོད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལས། རྐྱེན་དེ་ལྟ་བས་ན། དངོས་པོ་དེ་སླར་དབྱུང་ པར་བགྱིའོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་བཟླས། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། ། གསུམ་པ་སྨན་བཞག་པའི་གནས་རུང་ཁང་བྱིན་བརླབས་ལ། གནས་སྒོ་ཁང་ལ་སོགས་ པ་ཀུན་ལ་མཁོ་བ་དང་། ཤིང་དྲུང་དང་གླང་པོ་ཆེའི་ར་བ་སོགས་མིན་པ། རང་ངམ་རང་དང་ འདྲ་བའི་གནས་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་ཤིང་བླ་གབ་ཅན་སྲ་བ། སྔར་རུང་ཁང་དུ་བྱིན་གྱིས་མ་ བརླབས་པར་རྟེན་དགེ་འདུན་ནམ། ལག་གི་བླ་ལ་སོགས་པའི་གང་ཟག་གི་དོན་དུ་བྱིན་གྱིས་ བརླབ་པ་ལ་བཞི་སྟེ། རྡོ་བཏེག་པའི་མཐའ་ལས་བྱུང་པ་ནི། དང་པོ་སོ་ཕག་འགྲེམས་པའི་ དུས་སུ་ལག་གི་བླས་སམ་གྲོགས་དང་བཅས་པས་འདུག་པའི་སྤྱོད་ལམ་གྱིས། གཞི་འདི་ནི་ དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་འགྱུར་བའོ། །སྙམ་དུ་སེམས་བསྐྱེད་པར་བྱ་ཞིང་ཚིག་ཏུའང་ བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཕྱིས་ལས་གསར་པ་དང་བཅས་པའི་དུས་སུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། དུས་ དེར་དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོ་དག་གིས་འདུག་ལ། ཅིག་ཆར་དུ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག གཞི་ འདི་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་འགྱུར་བར་སེམས་བསྡུས་ཤིག ཅེས་བརྗོད་པར་ བྱའོ། །དགེ་སློང་གནས་པ་དང་མ་བྲལ་བའི་དུས་སུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། ལས་མཁན་གྱིས། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་འདུག་ཅིང་། མཐུན་པར་གྱུར་ནས། དགེ་གསོལ། གནས་ཐམས་ ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་ 2-353 གང་དང་བཅས་པ་འདི། དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་བློ་མཐུན་པར་མཛད་ན། གལ་ཏེ་ དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ། ནང་མཚམས་དང་། ཕྱི་རོལ་ཉེ་ འཁོར་འ

【現代漢語翻譯】 第二，誰來享用呢？一般來說，應由持守清凈戒律、具有涅槃之心的出家人持有。特殊情況下，可以佈施給父母和乞討者等。加持藥缽的方法是：將缽和持缽者都站立，將缽放在持缽者的左手上，雙手蓋在缽上，然後祈請僧眾：『我，比丘，名為（某某），加持此缽，使之成為適合飲食的、正直者的容器，成為乞食的器具。』如此重複三次。要善用方法。加持缽的所需物品和剩餘物品，與加持衣服的方法相同。取出缽的方法是：用右手鬆開蓋在缽上的手，從口部拿起缽，並稟告：『我，比丘，名為（某某），從此缽中取出先前加持為適合飲食的、正直者的容器，成為乞食器具的物品。』如此重複三次。要善用方法。 第三，加持放置藥物的房間。所有房間，包括住所的門等都需要加持。但樹下和大象的圍欄等處則不適合。選擇自己或與自己相似的地方，周圍環境良好，有遮蓋物，堅固。在未曾加持為藥房的地方，爲了僧團或工匠等人的利益而進行加持，有四種方式：從奠基開始：首先，在鋪設磚塊時，由工匠或其同伴以安住的姿態，心中想著：『愿此地成為僧團的如法房間。』心中這樣想，口中也要這樣說。之後，在新建或修繕時進行加持：當時，許多比丘聚集在一起，同時說：『諸位尊者，請集中意念，愿此地成為僧團的如法房間。』在比丘安住且未離開時進行加持：由工匠說：『請所有僧團聚集，和合一致，祈請僧眾。所有住所已經完成或正在進行中，或已經完成，包括內部邊界和外部周圍一箭之地的範圍。如果僧團一致同意將其作為僧團的如法房間，如果僧團認為時機成熟且允許，請僧團允許。所有住所已經完成或正在進行中，或已經完成，包括內部邊界和外部周圍一』

【English Translation】 Secondly, who should use it? Generally, it should be held by a fully ordained monk who possesses pure moral discipline and has the mind of Nirvana. Specifically, it can be given to parents and beggars, etc. The method of blessing the medicine bowl is: both the place and the person should stand upright. Place the bowl in the left hand of both. Cover both with the right hand from above. Request the monks: 'I, the monk, named (so and so), bless this bowl, making it a suitable vessel for food, a vessel for the upright, a vessel for begging.' Repeat this three times. Use skillful means. Blessing the necessary items for the bowl and the remaining items is similar to blessing clothes. To remove it, release the hand covering the mouth with the right hand, hold it from the mouth, and inform: 'I, the monk, named (so and so), remove from this bowl the items previously blessed as a suitable vessel for food, a vessel for the upright, a vessel for begging.' Repeat this three times. Use skillful means. Thirdly, blessing the suitable room for placing medicine. All rooms, including the doors of the residence, etc., need to be blessed. However, places under trees and elephant enclosures, etc., are not suitable. Choose a place that is similar to oneself or oneself, with a good surrounding environment, covered, and solid. In a place that has not been blessed as a pharmacy, blessing for the benefit of the Sangha or craftsmen, etc., has four ways: Starting from the foundation: First, when laying bricks, the craftsman or his companions, in a state of dwelling, think in their hearts: 'May this place become a lawful room for the Sangha.' Think this in your heart and say it in your mouth. Later, blessing during new construction or renovation: At that time, many monks gather together and say at the same time: 'Venerable ones, please concentrate your minds, may this place become a lawful room for the Sangha.' Blessing while the monks are dwelling and have not left: The craftsman says: 'Please gather all the Sangha, be harmonious and united, and request the Sangha. All residences have been completed or are in progress, or have been completed, including the inner boundary and the outer surroundings within a bow's shot. If the Sangha unanimously agrees to make it a lawful room for the Sangha, if the Sangha deems the time ripe and allows it, please allow the Sangha. All residences have been completed or are in progress, or have been completed, including the inner boundary and the outer surroundings.'

དོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི། དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་བློ་མཐུན་པར་མཛད་ དོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། །གནས་ཐམས་ ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་ བཅས་པ་འདི། དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་བློ་མཐུན་པར་མཛད་དེ། དེའི་སླད་དུ་དགེ་ འདུན་གྱིས་གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་ རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི། དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་བློ་མཐུན་ པར་བགྱི་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་ རུང་བའི་ཁང་པར་བློ་མཐུན་པར་མཛད་པ་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་གསུང་ཞིག གང་ དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་གནང་ནས། དགེ་ འདུན་གྱི་གནས་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པའམ། བགྱིས་པའམ། ལགས་པ་ནང་མཚམས་དང་ཕྱིར་ རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་བློ་མཐུན་པར་ བགྱི་ལགས་ཏེ། འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་བས་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ། །ཞེས་བརྗོད་དོ། །གྲུབ་ པ། བགྱིས་པ། ལགས་པ་གསུམ་པོ། སྐབས་སུ་གང་བབ་བརྗོད་ཀྱི། གསུམ་ཀ་བརྗོད་པ་མ་ ཡིན་ནོ། །གང་ཟག་གིས་ཀྱང་གཅིག་པུའམ་གྲོགས་དང་བཅས་པས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་ སྟེ། འདུག་ལ་འདི་སྐད་ཅེས། བདག་ནི་བསླབ་པ་རྣམས་ལ་མི་གུས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཇི་ལྟར་ སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་མཁྱེན་པ་དང་ལྡན་པ་གཟིགས་པ་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ 2-354 རུང་བའི་ཁང་པ་དང་། ཟས་ཀྱི་ཁང་པར་སྤྱོད་པ་ན། མཁྱེན་ཅིང་གཟིགས་པ་དང་ལྡན་པ་དེ་ ལྟ་བུ་འདི་བདག་གི་ཕྱིར་ཉེ་བར་འཇོག་གོ།དེ་བདག་གི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་རྗེས་སུ་འཛིན་ པར་གྱུར་ཅིག་ཅེས་སེམས་བསྐྱེད་པར་བྱ་ཞིང་། ཚིག་ཏུ་ཡང་བརྗོད་པར་བྱའོ། །རེ་ཞིག་ཤེས་ པ་ཆུང་ངུས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཡིན་ཟེར་རོ། །བདག་ནི་བསླབ་པ་རྣམས་ལ་མི་གུས་པ་ མིན་ནོ། །འཇུག་པ་ཞན་པ་རང་དབང་མེད་པ་རྣམས་ཀྱི་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་དང་། བསླབ་པ་ རྗེས་སུ་བསྲུང་བའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཇི་ཙམ་དུ་གཞི་རུང་བ་གང་ཅུང་ ཟད་བཅས་སོ། །བདག་ནི་རང་དབང་མེད་པ་སྟེ། ཇི་ལྟར་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ མཁྱེན་པ་དང་ལྡན་པ། གཟིགས་པ་དང་ལྡན་པ་དག་གིས་རུང་བའི་ཁང་པ་དང་། ཟས་ཀྱི་ ཁང་པར་ཡོངས་སུ་སྤྱད་ན། མཁྱེན་ཅིང་གཟིགས་པ་དང་ལྡན་པ་འདི་བདག་གི་ཕྱིར་དྲན་པ་ ཉེ་བར་འཇོག་གོ། །བདག་གི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་རྗེས་སུ་འཛིན་པར་གྱུར་ཅིག ཅེས་སེམས་ བསྐྱེད་པར་བྱ་ཞིང་ཚིག་ཏུ་ཡང་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། འདི་འཇུག་པ་ཞན་པས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ པའོ། །གནས་པའི་ཕྱིར་འོངས་

【現代漢語翻譯】 將包括一拃（measure of distance）在內的此地，一致同意作為僧團可用的房屋。 這是祈請。請各位尊者僧眾垂聽。 此地，無論已建成、已完成或已存在，包括內外邊界及周圍一拃之地，一致同意作為僧團可用的房屋。為此，如果僧團認為將此地，無論已建成、已完成或已存在，包括內外邊界及周圍一拃之地，作為僧團可用的房屋是合適的，那麼贊同的尊者請保持沉默；不贊同的尊者請發言。 僧團已贊同並允許，將此地，無論已建成、已完成或已存在，包括內外邊界及周圍一拃之地，作為僧團可用的房屋。因此，保持沉默即表示認可。如是說。 已建成、已完成、已存在這三種說法，根據具體情況選擇使用，不必全部都說。 個人或與同伴一起，可以進行加持，坐下來說：『我不是不尊重戒律之人。如同諸佛世尊，具有智慧和眼力者，使用可用的房屋和食物的房屋時，具有智慧和眼力者會為我安排。愿其成為我梵行的支援。』應如是發心，並用語言表達出來。暫時稱之為以小知加持。 『我不是不尊重戒律之人。爲了隨順那些能力較弱、不自由者，以及爲了守護戒律，世尊制定了多少可行的基礎，我也會稍作遵循。我不是自由的。如同諸佛世尊，具有智慧和眼力者，使用可用的房屋和食物的房屋時，具有智慧和眼力者會為我安排唸誦。愿其成為我梵行的支援。』應如是發心，並用語言表達出來。這被稱為以能力較弱者加持。爲了居住而來。

【English Translation】 This place, including a span (measure of distance), is unanimously agreed upon as a dwelling suitable for the Sangha. This is a request. May the venerable Sangha listen. This place, whether it is built, completed, or existing, including the inner and outer boundaries and the surrounding span, is unanimously agreed upon as a dwelling suitable for the Sangha. Therefore, if the Sangha deems it appropriate to designate this place, whether it is built, completed, or existing, including the inner and outer boundaries and the surrounding span, as a dwelling suitable for the Sangha, then those venerable ones who agree, please remain silent; those who disagree, please speak. The Sangha has agreed and permitted that this place, whether it is built, completed, or existing, including the inner and outer boundaries and the surrounding span, be designated as a dwelling suitable for the Sangha. Therefore, remaining silent indicates consent. Thus it is said. The three terms 'built,' 'completed,' and 'existing' are used according to the specific situation; it is not necessary to say all three. An individual, or with a companion, may perform the blessing, sitting down and saying: 'I am not one who disrespects the precepts. Just as the Buddhas, the Bhagavat, those with wisdom and sight, use suitable dwellings and food houses, so too, those with wisdom and sight will arrange this for me. May it become a support for my Brahmacharya.' One should generate this thought and also express it in words. For the time being, it is called blessing with limited knowledge. 'I am not one who disrespects the precepts. In order to comply with those who are weak and unfree, and in order to protect the precepts, however much the Bhagavat has established a feasible basis, I will follow a little. I am not free. Just as the Buddhas, the Bhagavat, those with wisdom and sight, fully use suitable dwellings and food houses, so too, those with wisdom and sight will arrange mindfulness for me. May it become a support for my Brahmacharya.' One should generate this thought and also express it in words. This is called blessing by the weak. Coming for the sake of dwelling.

པས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། ཇི་སྙེད་ཀྱིས་ཕྱིན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ ངལ་གསོ་བ་དང་རྫས་བཞག་པ་ལ་སོགས་མ་བྱས་པར་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་འདུག་ལ། ཚེ་དང་ ལྡན་པ་དག་གཞི་འདི་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་འགྱུར་བའོ། །ཞེས་གཅིག་ཆར་ ཚིག་མཐུན་པས་ཀྱང་བརྗོད་པར་བྱའོ། །འདི་དག་ནི་རུང་བའི་ཁང་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ པའོ། །ཞེས་བརྗོད་དོ། །དེ་དག་ཐམས་ཅད་ནི་ལས་ལ་རག་ལས་ཤིང་། ལས་ལ་རྣམ་པ་མང་ ཡང་ཕྱི་རབས་ཀྱི་གང་ཟག་རྣམས་ལ་ཉེ་བར་མཁོ་བའི་ལས་རྣམས་བསྡུས་ན་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་ སྟེ། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། བཙུན་པ་ལས་དག་ཏུ་མཆིས། ཉེ་བ་འཁོར་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་གོ །བཙུན་པ་ལས་དུ་དག་གིས་ལས་ཐམས་ཅད་བསྡུས། ཉེ་བ་འཁོར་གསུམ་གྱིས་ཏེ། གསུམ་ གང་ཞེ་ན། གསོལ་བའི་ལས་དང་། གསོལ་བ་གཉིས་ཀྱི་ལས་དང་། གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ 2-355 ལས་སོ། །བཙུན་པ་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་པོ་དེ་དག་ལ་གསོལ་བའི་ལས་དག་ནི་དུ། གསོལ་བ་ དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་དག་ནི་དུ། གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་དག་ནི་དུ་མཆིས། བཀའ་སྩལ་པ། ཉེ་བ་འཁོར་གསོལ་བའི་ལས་ནི་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞིའོ། །གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་ནི་བཞི་བཅུ་ རྩ་བདུན་ནོ། །གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ནི་སུམ་ཅུ་ཞེས་གསུངས་པ་རྣམས་ཏེ། རྒྱས་པར་མ་ སྤྲོས་སོ། ། ༄། །ཉམས་ན་ཕྱིར་བཅོས་ཐབས། གསུམ་པ་ཉམས་ན་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཐབས་ལ། ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པ་དང་། རྩོད་པ་ ཕྱིར་བཅོས་པ་གཉིས་ལས། ༈ ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པ། དང་པོ་ལ། རང་མི་སྤྲོ་ན་ནན་ཏུར་གྱི་སྒོ་ནས་ཕྱིར་བཅོས་པ་དང་། སྤྲོ་ན་མཐོལ་བཤགས་སོགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཕྱིར་བཅོས་པ་དང་གཉིས་ཀྱི། དང་པོ་ལ་སྤྱིར་དགེ་སློང་ཕ་མའི་དབང་དུ་བྱས་ན། བསྡིགས། སྨད། བསྐྲད་པ། ཕྱིར་ འགྱེད་བཞི། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་བདུན། གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་དང་། དགག་དབྱེ་བཞག་པ་ དང་བཅུ་གསུམ་ཡིན་ལ། གནས་ཕྱུང་བདུན་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་ན། ནན་ཏུར་བདུན་ཡིན་ནོ། །བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་ཡང་དེ་དང་འདྲའོ། །དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་ལ་སྨད་པ་མ་གཏོགས་པ་བཅུ་ གཉིས་ཡིན་ཏེ། གནས་ཕྱུང་དང་སྙིལ་བ་དོན་གཅིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁྱིམ་པ་ལ་ལྷུང་བཟེད་ ཁ་དབུབ་ཁོ་ན་དང་། སྤྱིར་ནན་ཏུར་བཅོ་ལྔ། གནས་དབྱུང་བདུན་ནི། མ་མཐོང་བ་གནས་ ནས་དབྱུང་བ་དང་། ཕྱིར་མི་འཆོས་པ། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ། འཐབ་ཁྲོལ་བྱེད་པ། རྣམ་པར་ གཏན་ལ་འབེབས་པ་ལས་གྱུར་པ། ཉེ་བར་མ་ཞི་བ། འཐབ་ཁྲོལ་གྱི་རྒྱུ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ། དགེ་སློང་མ་དང་འདྲིས་ཤིང་གནས་པ་དབྱུང་བའོ། །དེ་ལ་བསྡིགས་པ་ནན་ཏུར་ནི། འཐབ་ ཁྲོལ་བྱེད་པ་ལ་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྡིགས་ཤིང་། དེས་ཀྱང་མ་ཐུལ་ན། གནས་ནས་ འབྱིན་པས་བསྡིགས་པའོ། །སྨད་པ་ནི་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་མི་མཆོས་པར་རྒྱུན་དུ་བྱེད་པ་ ལ་གཉེན་པོ་ཆུང་བའི་སྒོ་ནས་སྨད་པའོ། །བས

【現代漢語翻譯】 加持的方式是：所有到達的人，不休息，不放下東西等等，都坐下。諸位具壽，這個地方將變成僧團適宜的房屋。』要用一致的聲音一起說。這些是加持為適宜房屋的方式。』這樣說。 所有這些都依賴於羯磨（梵文：karma，行為，業力），羯磨有很多種，但爲了後世的人們方便，如果總結一下，總共有一百零一種羯磨。如《事源論》所說：『比丘羯磨有多少？近事眷屬一百零一。』比丘以多少羯磨來概括所有羯磨？以三種近事眷屬來概括。三種是什麼呢？白四羯磨，白二羯磨，單白羯磨。 那麼，比丘的一百零一種羯磨中，單白羯磨有多少？白二羯磨有多少？白四羯磨有多少呢？佛陀開示說：『近事眷屬，單白羯磨有二十四種，白二羯磨有四十七種，白四羯磨有三十種。』這裡就不詳細展開了。 如果戒律損壞，補救的方法： 第三部分，如果戒律損壞，補救的方法包括：補救墮罪和補救諍事兩種。 補救墮罪： 第一部分，如果不願意，通過強制的方式進行補救；如果願意，通過發露懺悔等方式進行補救，分為兩種。 第一種情況，總的來說，以比丘父母的角度來看，有恐嚇、呵責、驅擯、擯出四種，逐出住處七種，停止說戒和停止安居十三種。如果將逐出住處七種歸為一種，就是七種強制措施。給予學處也與此相同。對於沙彌父母來說，除了呵責之外，有十二種，因為逐出住處和驅擯意義相同。對於在家眾來說，只有覆缽。總的來說，有十五種強制措施，七種逐出住處：不見擯、不悛擯、惡見不捨擯、作斗諍擯、從壞轉擯、不和合擯、斗諍因緣擯、與比丘尼交通住處擯。其中，恐嚇的強制措施是：對於作斗諍者，以白四羯磨進行恐嚇，如果仍然無法調伏，就用逐出住處來恐嚇。呵責是對於屢犯僧殘罪而不懺悔者，以較輕的懲罰進行呵責。

【English Translation】 The way of blessing is: all those who have arrived, without resting, without putting down things, etc., all sit down. Venerable ones, this place will become a suitable house for the Sangha.』 It should be said together in unison. These are the ways of blessing as a suitable house.』 Thus it is said. All of these depend on karma. There are many kinds of karma, but for the convenience of later generations, if summarized, there are a total of one hundred and one karmas. As stated in the Root of Discourse: 『How many karmas are there for a bhikshu? One hundred and one close relatives.』 How many karmas does a bhikshu use to summarize all karmas? It is summarized by three kinds of close relatives: single white karma, white two karma, and white four karma. Then, among the one hundred and one karmas of a bhikshu, how many single white karmas are there? How many white two karmas are there? How many white four karmas are there? The Buddha taught: 『Close relatives, there are twenty-four single white karmas, forty-seven white two karmas, and thirty white four karmas.』 Here, it will not be elaborated in detail. If the precepts are broken, the method of remedy: The third part, if the precepts are broken, the methods of remedy include: remedying transgressions and remedying disputes. Remedying transgressions: The first part, if unwilling, remedy through compulsory means; if willing, remedy through confession and so on, divided into two types. The first case, generally speaking, from the perspective of a bhikshu's parents, there are four types of intimidation, rebuke, expulsion, and banishment, seven types of eviction from residence, and thirteen types of suspension of recitation of precepts and suspension of the rainy season retreat. If the seven types of eviction from residence are combined into one, there are seven compulsory measures. Giving precepts is also the same. For a shramanera's parents, there are twelve types excluding rebuke, because eviction from residence and expulsion have the same meaning. For laypeople, there is only overturning the bowl. In general, there are fifteen compulsory measures and seven types of eviction from residence: unseen expulsion, unrepentant expulsion, evil view unabandoned expulsion, quarrelsome expulsion, expulsion from turning bad, non-harmonious expulsion, expulsion due to quarrelsome causes, and expulsion for associating and residing with bhikshunis. Among them, the compulsory measure of intimidation is: for those who make quarrels, intimidate them with white four karma, and if they still cannot be subdued, intimidate them with eviction from residence. Rebuke is for those who repeatedly commit sanghavasesa offenses without repenting, rebuke them with a lighter punishment.

ྐྲད་པ་ནི། ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པ་དེ་སུན་འབྱིན་ 2-356 པའི་གནས་དེ་ལས་བསྐྲད་པའོ། །ཕྱིར་འགྱེད་ནི་ཁྱིམ་པ་སོགས་ལ་བརྙས་ཐབས་བྱེད་པ་ལ་ འཛའ་བཅུགས་ཀྱི་དངོས་པོས་སྦྱངས་པའི་སྒོ་ནས་ཕྱིར་འགྱེད་པའོ། །གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་ ནི། གདམ་ངག་བཞག་པས་མ་ཐུལ་བ་ལ། དེ་དགེ་འདུན་དང་ལྷན་ཅིག་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་དུ་མི་ འཇུག་པའོ། །དགག་དབྱེ་བཞག་པ་ནི། གསོ་སྦྱོང་བཞག་པས་མ་ཐུལ་ན་དེ་དགེ་འདུན་དང་ ལྷན་ཅིག་དགག་དབྱེ་བྱེད་དུ་མི་འཇུག་པའོ། །ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་ནི། ཁྱིམ་པས་རབ་བྱུང་ ལ་གཤེ་སྐུར་འདེབས་ན་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་གི་ལས་བྱས་ཏེ། དེ་རབ་བྱུང་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་ དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་བྱེད་པ་སྤངས་པའོ། །ནན་ཏུར་བྱེད་པ་པོ་ནི་དགེ་འདུན་མཚན་ ཉིད་པས་བྱ་ཞིང་། དུས་ནི་དབྱར་ནང་དང་། གཞན་གྱིས་སེམས་གཡེངས་པའི་དུས་མ་ཡིན་ པའི་དུས་སུའོ། །ཚུལ་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་ལ། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་གྱི་དང་པོ་ནི། འདུལ་བའི་ སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་། གླེང་བ་པོ་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོས་པས་ལྟུང་བ་གླེང་དྲན་བྱའོ། །དངོས་གཞི་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བྱ་ཞིང་མཇུག་ལས་ཀྱིས་མཇུག་སྡུད་པ་དང་། འདི་ཉིད་ དུ་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པར་གྱིས་ཤིག་དགེ་འདུན་གྱིས་ཁྱོད་བག་ཡངས་སུ་བྱེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བརྗོད་དོ། ། གཉིས་པ་སྤྲོ་ན་མཐོལ་བཤགས་སོགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཕྱིར་བཅོས་པ་ལ། ལྷག་མེད་འཆབ་ མེད་ལ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་དང་། ལྷག་མེད་འཆབ་བཅས་ལ་བཤགས་པའི་ཚུལ་དང་། ལྷག་མ་ ཅན་གྱི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པ་གསུམ་གྱི། དང་པོ་ནི། བསླབ་པ་མ་ཕུལ་བར་ཕམ་པ་བཞི་གང་རུང་བྱུང་ནས་ཡེ་མ་བཅབས་པའམ། ཞག་དེའི་ཕྱི་མའི་སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་གོང་དུ་མཐོལ་ཡུལ་ཐ་སྙད་ལྔ་ལྡན་ལ་མཐོལ་ན་བསླབ་པ་ སྦྱིན་པར་གསུངས་པས། དེ་གནོང་འགྱོད་དྲག་པོ་དང་བཅས་པས་དགེ་འདུན་གྱི་དྲུང་དུ་ཕྱིན་ ནས་རྗེས་སུ་བཟུང་བར་ཞུས་ཏེ། དགེ་འདུན་གྱི་ལས་བྱེད་པས་ལྟུང་མཐུན་བྱིན་བརླབས་ 2-357 དང་། གནས་ལ་བློ་མཐུན་སྔོན་དུ་སོང་ནས། དེས་དགེ་འདུན་ལ་ཕྱག་བྱས། ཙོག་པུར་འདུག ཐལ་མོ་སྦྱར་ཏེ། རྗེས་ཟློས་བྱེད་དུ་བཅུག་སྟེ། དགེ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་དགའ་བྱེད་ཀྱིས་ བསླབ་པ་མ་ཕུལ་བར་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ། འཁྲིག་པའི་ཆོས་བསྟེན་ཀྱང་། བཅབ་པའི་ སེམས་སྐད་ཅིག་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་བཅབ་པར་མ་བགྱིས་ཏེ། བདག་དགེ་སློང་དགའ་བྱེད་དགེ་ འདུན་ལ་ཇི་སྲི ད་འཚོའི་བར་དུ་བསླབ་པ་གསོལ་ན། ཐུགས་བརྩེ་བ་ཅན་དགེ་འདུན་བཙུན་ པ་རྣམས་ཀྱིས་ཐུགས་བརྩེ་བའི་སླད་དུ། བདག་དགེ་སློང་དགའ་བྱེད་ལ་ཇི་སྲི ད་འཚོའི་བར་ དུ་བསླབ་པ་སྩལ་དུ་གསོལ། ཞེས་གསུམ་བཟླས། ལས་ནི་དགེ་གསོལ། དགེ་སློང་དགའ་ བྱེད་ཀྱིས་བསླབ་པ་མ་ཕུལ་བར་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་འཁྲིག

【現代漢語翻譯】 驅逐：從破壞和諧的場所驅逐出去。 驅逐：通過沒收財物的方式，懲罰那些對在家人等進行誹謗的人。 停止共修：對於那些通過訓誡無法管束的人，不允許他們與僧團一起進行共修。 停止羯磨：對於那些通過停止共修也無法管束的人，不允許他們與僧團一起進行羯磨。 倒扣缽：如果在家居士辱罵出家人，則僅通過祈請的方式進行羯磨，使出家人放棄享用他們的財物和供養。 執行懲罰者應是具有戒律資格的僧人，時間應在夏季安居期間，或非他人分心之時。 如何進行懲罰：分為前行、正行和結行三個部分。首先，要遵循戒律，由僧團指派的僧人宣讀其罪行。 正行是通過四次祈請的羯磨來執行，結行是通過羯磨來結束。並告知：『請在此處懺悔你的罪行，僧團將寬恕你。』 第二，如果願意通過坦白等方式懺悔，則分為三種情況：給予無隱瞞的戒律、有隱瞞的懺悔方式、以及懺悔有餘罪。 第一種情況：在未受戒律之前，犯了四種根本罪中的任何一種，且未曾隱瞞，或在當天黎明前向具備五種條件的懺悔者坦白，則可以給予戒律。因此，應以強烈的悔恨之心前往僧團，請求接受戒律。然後，由僧團的執事進行加持，並在達成共識后，向僧團頂禮，蹲下，合掌，並讓他複述：『我，比丘（名字），在未受戒律之前，行了不凈行，犯了性行為，沒有絲毫隱瞞。我，比丘（名字），向僧團祈求終身戒律。』慈悲的僧眾們，爲了慈悲，請賜予我，比丘（名字），終身戒律。如此重複三次。羯磨是：『祈請！比丘（名字）在未受戒律之前，行了不凈行，犯了性行為。』

【English Translation】 Expulsion: Expelling from the place that disrupts harmony. Excommunication: Punishing those who slander householders, etc., by means of confiscating their possessions. Suspension of Uposatha: For those who cannot be tamed by admonishment, they are not allowed to participate in the Uposatha with the Sangha. Suspension of Karma: If they cannot be tamed by suspending the Uposatha, they are not allowed to participate in the Karma with the Sangha. Overturning the bowl: If a householder insults a renunciate, Karma is performed only through supplication, and the renunciates abstain from enjoying their wealth and offerings. The one who enforces the penalty should be a monk with qualifications in Vinaya, and the time should be during the summer retreat, or at a time when others are not distracted. How to proceed: It is divided into three parts: preliminary, main, and concluding. First, follow the Vinaya, and the monk appointed by the Sangha should recall the offenses. The main part is done through the Karma of four supplications, and the conclusion is concluded with Karma. And say: 'Please confess your offenses here, and the Sangha will forgive you.' Second, if willing to repent through confession, etc., there are three situations: giving the precepts without concealment, the method of confession with concealment, and repenting of remaining offenses. The first situation: If one has committed any of the four root offenses before receiving the precepts and has not concealed it, or if one confesses to a confessor with five qualities before dawn of that day, then it is said that the precepts can be given. Therefore, with strong remorse, one should go to the Sangha and request to be accepted. Then, the Sangha's officer performs the blessing of the offense, and after prior agreement on the place, he prostrates to the Sangha, squats down, joins his palms, and is made to repeat: 'I, Bhikshu (name), before receiving the precepts, engaged in impure conduct, practiced sexual acts, without concealing it even for a moment. I, Bhikshu (name), request the precepts from the Sangha for as long as I live.' Compassionate Sangha, for the sake of compassion, please grant me, Bhikshu (name), the precepts for as long as I live. Repeat this three times. The Karma is: 'Supplication! Bhikshu (name), before receiving the precepts, engaged in impure conduct, practiced sexual acts.'

་པའི་ཆོས་བསྟེན་ཀྱང་། བཅབ་ པའི་སེམས་སྐད་ཅིག་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་བཅབ་པར་མ་བགྱིས་ཏེ། དགེ་སློང་དགའ་བྱེད་འདི་ དགེ་འདུན་ལས་ཇི་སྲི ད་འཚོའི་བར་དུ་བསླབ་པ་གསོལ་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་པར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་ སློང་དགའ་བྱེད་ལ་ཇི་སྲི ད་འཚོའི་བར་དུ་བསླབ་པ་བསྩལ་ཏོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །བརྗོད་ པ་དང་པོ་ལ་ཐུགས་གཏད་པར་ཞུ། དགེ་གསོལ། དགེ་སློང་དགའ་བྱེད་འདིས་བསླབ་པ་མ་ ཕུལ་བར་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་འཁྲིག་པའི་ཆོས་བསྟེན་ཀྱང་བཅབ་པའི་སེམས་སྐད་ཅིག་ ཙམ་གྱིས་ཀྱང་བཅབ་པར་མ་བགྱིས་ཏེ། དགེ་སློང་དགའ་བྱེད་འདི་དགེ་འདུན་ལས་ཇི་སྲི ད་ འཚོའི་བར་དུ་བསླབ་པ་གསོལ་ཏེ། དེའི་སླད་དུ། དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་དགའ་བྱེད་ལ་ཇི་ སྲི ད་འཚོའི་བར་དུ་བསླབ་པ་སྩོལ་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག དགེ་སློང་དགའ་བྱེད་ལ་ཇི་ སྲི ད་འཚོའི་བར་དུ་བསླབ་པ་བསྩལ་བར་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་གསུང་ཞིག གང་དག་ མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག ཅེས་ལན་གསུམ་བཟླས་ནས། གསུམ་པའི་རྗེས་སུ། དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་གནང་ནས། དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་དགའ་བྱེད་ལ་ཇི་སྲི ད་ 2-358 འཚོའི་བར་དུ་བསླབ་པ་སྩལ་ལགས་ཏེ། འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་བ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ། །ཞེས་བརྗོད་དོ། །དགའ་བྱེད་ཅེས་པ་ད་ལྟ་མིང་བསྒྱུར་རོ། །བསླབ་པ་སྤྱོད་པ་དེ་སྔར་གྱི་གྲལ་ ནས་དགེ་སློང་རྣམས་དང་། སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་རྣམས་ཀྱི་འོག་དགེ་ཚུལ་རྣམས་ཀྱི་གོང་དུ་སྤོ། རང་གི་སློབ་མ་མ་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་ཕྱག་སོགས་བཀུར་སྟི་མི་ ལེན། སྟན་མཉམ་པོར་མི་འདུག གནས་དང་སྡོམ་པ་མི་སྦྱིན། སོ་ཐར་མི་འདོན། ལས་ཀྱི་ ཁ་སྐོང་མི་བྱ། དགེ་སློང་གི་བསླབ་བྱ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་བསྲུང་། དེས་བསླབ་པ་ཕུལ་ནས་བླངས་ ན་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱིས་སྡོམ་པ་སྐྱེའོ། །བསླབ་བྱིན་དགེ་སློང་མ་དང་། དགེ་སློབ་མ་དང་། དགེ་ ཚུལ་ལ་ཡང་རུང་བར་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ལྷག་མེད་འཆབ་བཅས་བཤགས་པའི་ཚུལ་ནི། འཇུག་པ་བདེ་བའི་ཕྱིར་འོག་ ཏུ་སྟོན་ལ། གསུམ་པ་བསླབ་པ་ལྷག་མ་དང་བཅས་པའི་ལྟུང་བ་བཤགས་པ་ལ། ཐོག་མར་ དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བཅུ་གསུམ་གྱི་ལྟུང་བ་བཤགས་པ་ནི། ལྟུང་བ་ཕོག་ནས་སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་ བར་དགེ་སློང་ལ་མཐོལ། གལ་ཏེ་བཅབས་ན་གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་མིན་པས་ཇི་ཙམ་ བཅབས་པའི་གྲངས་ཀྱི་སྤོ་བ་སྤྱད་དགོས་པས། ཡུལ་དགེ་འདུན་རྣམས་ལྟུང་མཐུན་བྱིན་ བརླབས་དང་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱས་པ་ལ་ཕྱག་བྱས་ནས་ཙོག་པུར་ཐལ་མོ་སྦྱར་ཏེ། དགེ་ གསོལ། བདག་འཆར་ཀ་ལ་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ལ་ཟླ་ བ་ཕྱེད་བཅབས་པས། བདག་འཆར་ཀ་ལ་ཆེ་གེ་ལ

【現代漢語翻譯】 即使信奉比丘的戒律，也不要隱瞞任何哪怕是一瞬間的罪過。如果比丘 '嘎嘉'（Gajja，人名，意為喜悅）向僧團請求終身學習戒律，如果僧團認為時機成熟且合適，請允許。僧團應賜予比丘 '嘎嘉' 終身學習戒律。這是請求。請注意第一次陳述。請求！比丘 '嘎嘉' 在未放棄戒律的情況下，即使行不凈行，也不要隱瞞任何哪怕是一瞬間的罪過。比丘 '嘎嘉' 向僧團請求終身學習戒律。為此，如果諸位長老認為應該賜予比丘 '嘎嘉' 終身學習戒律，請保持沉默；如果有人不同意，請說出來。' 重複三次後，第三次之後，僧團同意並允許，僧團賜予比丘 '嘎嘉' 終身學習戒律。正如這樣保持沉默一樣理解。這樣說。'嘎嘉' 這個名字現在被改變了。學習戒律的人，從之前的行列中，將比丘們和行 '斯波姆古'（Spomgu，不確定含義）的人們移到沙彌們之上。除了自己的弟子之外，對於自然存在的比丘，不接受禮敬等。不一起坐墊。不給予住所和戒律。不背誦《別解脫經》。不補充業。像比丘的戒律一樣守護。如果他放棄並接受戒律，將通過具足戒獲得戒律。據說，給予戒律對比丘尼、式叉摩那和沙彌也是可以的。 第二種是懺悔剩餘罪過的方式，爲了容易理解，將在下面解釋。第三種是懺悔帶有剩餘戒律的罪過。首先是懺悔十三種僧殘罪。如果犯了罪，在天亮之前向比丘坦白。如果隱瞞，因為不是特殊的人，所以必須按照隱瞞的時間長短來懺悔。向僧團的成員們，對罪行達成共識，並對住所達成一致后，頂禮併合掌蹲坐。請求！我 '恰嘎'（Chhaga，人名）犯了由 '切給'（Chege，地名）引起的僧殘罪，隱瞞了半個月。我 '恰嘎' 來自 '切給'。

【English Translation】 Even if one adheres to the precepts of a Bhikshu, one should not conceal any transgression, not even for a moment. If the Bhikshu 'Gajja' (name, meaning joy) requests the Sangha to study the precepts for life, if the Sangha deems the time appropriate and suitable, please grant it. The Sangha should bestow upon the Bhikshu 'Gajja' the study of precepts for life. This is the request. Please pay attention to the first statement. Request! The Bhikshu 'Gajja', without abandoning the precepts, even if engaging in impure conduct, should not conceal any transgression, not even for a moment. The Bhikshu 'Gajja' requests the Sangha to study the precepts for life. Therefore, if the venerable ones deem it appropriate to bestow upon the Bhikshu 'Gajja' the study of precepts for life, please remain silent; if anyone disagrees, please speak up.' Repeat three times, and after the third time, the Sangha agrees and permits, the Sangha bestows upon the Bhikshu 'Gajja' the study of precepts for life. Understand it as remaining silent in this way. Thus it is said. The name 'Gajja' is now changed. The one who studies the precepts, from the previous ranks, moves the Bhikshus and those who practice 'Spomgu' (uncertain meaning) above the Shramaneras. Except for one's own disciples, one does not accept reverence, etc., from naturally existing Bhikshus. One does not sit on the same cushion. One does not bestow residence and precepts. One does not recite the Pratimoksha. One does not supplement the Karma. One guards the precepts like those of a Bhikshu. If he abandons and accepts the precepts, he will obtain the precepts through full ordination. It is said that giving precepts is also permissible for Bhikshunis, Shikshamanas, and Shramaneras. The second is the method of confessing remaining transgressions, which will be explained below for easy understanding. The third is confessing transgressions with remaining precepts. First is confessing the thirteen Sanghavasesa offenses. If one commits an offense, one should confess to a Bhikshu before dawn. If one conceals it, because one is not a special person, one must repent according to the length of time concealed. To the members of the Sangha, after reaching a consensus on the offense and agreeing on the residence, prostrate and sit with palms joined. Request! I, 'Chhaga' (name), committed a Sanghavasesa offense caused by 'Chege' (place name), and concealed it for half a month. I, 'Chhaga', am from 'Chege'.

ས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ བྱུང་ལ། ཟླ་བ་ཕྱེད་བཅབས་པ་དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་ལ་ཟླ་བ་ཕྱེད་སྤོ་བ་གསོལ་ན། ཐུགས་ བརྩེ་བ་ཅན་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཐུགས་བརྩེ་བའི་སླད་དུ་བདག་འཆར་ཀ་ལ་ཆེ་ གེ་ལས་བྱུང་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ལ། ཟླ་བ་ཕྱེད་བཅབས་པ་དེའི་སླད་དུ་ཟླ་ བ་ཕྱེད་སྤོ་བ་བསྩལ་དུ་གསོལ། ཞེས་ལན་གསུམ་མོ། །དེ་ནས་ལས་བྱེད་པས། དགེ་གསོལ། 2-359 འཆར་ཀ་འདི་ལ་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ལ་ཟླ་བ་ཕྱེད་ བཅབས་ཏེ། འཆར་ཀ་འདིས་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ལ་ཟླ་བ་ ཕྱེད་བཅབས་པ་དེའི་སླད་དུ། དགེ་འདུན་ལ་ཟླ་བ་ཕྱེད་སྤོ་བ་གསོལ་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་ གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་ གྱིས་འཆར་ཀ་ལ་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ལ། ཟླ་བ་ཕྱེད་ བཅབས་པ་དེའི་སླད་དུ་ཟླ་བ་ཕྱེད་སྤོ་བ་སྩོལ་ཏོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་ནི། དགེ་ གསོལ་ནས། ཟླ་བ་ཕྱེད་སྤོ་བ་གསོལ་གྱི་བར་ཚིག་འདྲ་སྟེ། དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་ འཆར་ཀ་ལ་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལས་བྱུང་བའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ལ། ཟླ་བ་ ཕྱེད་བཅབས་པ་དེའི་སླད་དུ་ཟླ་བ་ཕྱེད་སྤོ་བ་སྩོལ་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག འཆར་ཀ་ལ་ ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ལ། ཟླ་བ་ཕྱེད་བཅབས་པ་དེའི་སླད་དུ། ཟླ་བ་ཕྱེད་སྤོ་བ་སྩལ་བར་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་གསུང་ཞིག གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་ དག་ནི་གསུངས་ཤིག ཅེས་ལན་གསུམ་དང་། མཇུག་སྡུད་ནི་དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་ གནང་ནས་དགེ་འདུན་གྱིས་འཆར་ཀ་ལ་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ བྱུང་ལ། ཟླ་བ་ཕྱེད་བཅབས་པ་ལ། ཟླ་བ་ཕྱེད་སྤོ་བ་སྩལ་ལགས་ཏེ། འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་ བས་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ། །འཆར་ཀ་ཞེས་པར་དགེ་སློང་བསྒྲུབ་བྱ་དེའི་མིང་འཇུག ཟླ་ ཕྱེད་ཅེས་པ་ཞག་གྲངས་གང་ཡིན་གྱི་མིང་འཇུག བཅབས་པའི་དུས་དང་པོ་མི་དྲན་ན། དུས་ དཔག་ཏུ་མེད་པ་ཞེས་བརྗོད། སྤོ་བ་སྤྱོད་པས་ལས་སུ་བྱ་བ་ནི་ཕལ་ཆེར་བསླབ་བྱིན་དང་འདྲ་ ལ། དེས་བྱིན་ལེན་སྟོབ་ཏུ་མི་རུང་། གསོ་སྦྱོང་ལ་གཞན་མེད་ན་སོ་ཐར་འདོན་དུ་རུང་། གྲལ་ མགུ་སྤྱོད་ཀྱི་འོག་བསླབ་བྱིན་གྱི་གོང་དུ་བསྡད། ཞག་རེ་བཞིན་འདས་འབྱུང་བརྗོད་དེ། དགེ་ གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ། ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ 2-360 བྱུང་བ་ལ། ཟླ་བ་ཕྱེད་བཅབས་པས་བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་ དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ལ། ཟླ་ཕྱེད་བཅབས་པ་དེའི་སླད་དུ། དགེ་འདུན་ལ་ཟླ

【現代漢語翻譯】 關於僧團殘罪（Sanghadisesa）的比丘懺悔： 如果某位比丘犯了僧團殘罪，並隱瞞了半個月，爲了此事，他請求僧團進行半月懺悔，那麼，慈悲的僧團比丘們，爲了慈悲，請允許我，名叫某某的比丘，犯了僧團殘罪，並隱瞞了半個月，爲了此事，請求進行半月懺悔。這樣重複三次。 然後，執事者說：『請僧眾垂聽。某某比丘犯了僧團殘罪，並隱瞞了半個月。』 『這位某某比丘犯了僧團殘罪，並隱瞞了半個月，爲了此事，他請求僧團進行半月懺悔。如果僧團認為時機成熟且允許，請僧團允許。僧團將允許某某比丘犯了僧團殘罪，並隱瞞了半個月，爲了此事，進行半月懺悔。』這是祈請。 程式是：『請僧眾垂聽』到『請求進行半月懺悔』的措辭相同。爲了此事，僧團將允許某某比丘犯了僧團殘罪，並隱瞞了半個月，爲了此事，進行半月懺悔。諸位尊者，誰贊同某某比丘犯了僧團殘罪，並隱瞞了半個月，爲了此事，允許進行半月懺悔，請保持沉默。誰不贊同，請說出來。』這樣重複三次。 結論是：僧團已經允許並同意，僧團允許某某比丘犯了僧團殘罪，並隱瞞了半個月，進行半月懺悔。因為沒有人反對，所以就此認定。 『某某』是指需要懺悔的比丘的名字，『半月』是指天數。如果記不清最初隱瞞的時間，就說『時間無法估量』。 懺悔的行為與給予戒律相似，但不允許通過這種方式剝奪或給予。如果沒有其他人，可以在誦戒時背誦《別解脫經》。坐在下座比丘之前，給予戒律的比丘之後。每天都要說出過去和將來的罪過。『請僧眾垂聽。我，名叫某某的比丘，犯了僧團殘罪，隱瞞了半個月。我，名叫某某的比丘，犯了僧團殘罪，隱瞞了半個月，爲了此事，請求僧團……』

【English Translation】 Confession of a Sanghadisesa (僧團殘罪) offense by a Bhikshu: If a Bhikshu has committed a Sanghadisesa offense and concealed it for half a month, and for this reason, he requests the Sangha to perform a half-month penance, then, compassionate Sangha Bhikshus, for the sake of compassion, please allow me, a Bhikshu named so-and-so, to have committed a Sanghadisesa offense and concealed it for half a month, and for this reason, request to perform a half-month penance. Repeat this three times. Then, the officiating monk says: 'May the Sangha hear. Bhikshu so-and-so has committed a Sanghadisesa offense and concealed it for half a month.' 'This Bhikshu so-and-so has committed a Sanghadisesa offense and concealed it for half a month, and for this reason, he requests the Sangha to perform a half-month penance. If the Sangha deems it timely and permissible, please allow the Sangha. The Sangha will allow Bhikshu so-and-so to have committed a Sanghadisesa offense and concealed it for half a month, and for this reason, to perform a half-month penance.' This is the request. The procedure is: the wording from 'May the Sangha hear' to 'request to perform a half-month penance' is the same. For this reason, the Sangha will allow Bhikshu so-and-so to have committed a Sanghadisesa offense and concealed it for half a month, and for this reason, to perform a half-month penance. Venerable ones, whoever approves of Bhikshu so-and-so having committed a Sanghadisesa offense and concealed it for half a month, and for this reason, allowing to perform a half-month penance, please remain silent. Whoever does not approve, please speak up.' Repeat this three times. The conclusion is: the Sangha has allowed and agreed, the Sangha allows Bhikshu so-and-so to have committed a Sanghadisesa offense and concealed it for half a month, to perform a half-month penance. Because no one objects, it is hereby confirmed. 'So-and-so' refers to the name of the Bhikshu who needs to confess, 'half a month' refers to the number of days. If the initial time of concealment is not remembered, say 'the time is immeasurable'. The act of penance is similar to giving precepts, but it is not allowed to deprive or give in this way. If there is no one else, one can recite the Pratimoksha (別解脫經) during the Uposatha (誦戒). Sit before the junior Bhikshus and after the Bhikshu who gives precepts. Every day, one must speak of the past and future offenses. 'May the Sangha hear. I, a Bhikshu named so-and-so, have committed a Sanghadisesa offense and concealed it for half a month. I, a Bhikshu named so-and-so, have committed a Sanghadisesa offense and concealed it for half a month, and for this reason, request the Sangha...'

་བ་ ཕྱེད་སྤོ་བ་གསོལ་ཏེ། དགེ་འདུན་གྱིས་བདག་མི་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ། ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་པའི་ དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ལ། ཟླ་བ་ཕྱེད་བཅབས་པ་དེའི་སླད་དུ། ཟླ་བ་ཕྱེད་སྤོ་བ་ བསྩལ་བས། ཞག་འདི་སྙེད་ཅིག་བགྱིས་ལགས། བགྱི་བ་ནི་ཞག་འདི་སྙེད་ཅིག་མཆི་སྟེ། དགེ་ འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་ཀྱིས། བདག་སྤོ་བ་བགྱིད་པར་གཟུང་དུ་གསོལ། ཞེས་ལན་གསུམ་ བརྗོད་དོ། །ཡུན་རིང་པོ་དགོས་ན། ཞག་གསུམ་བཞི་ན་བརྗོད་སྤོ་བ་སྤྱོད་གོང་ལྷག་མའི་ལྟུང་ བ་གཞན་བྱུང་ནས་བཅབས་པ་ཡོད་ན། དེའི་ཡང་མིང་སྨོས་ཏེ། ལྷན་ཅིག་སྦྱིན། རིམ་གྱིས་ དྲན་ན་སྤོ་བའི་ཆོ་ག་སྔ་རིམ་ནས་བྱིན་ལ་གཅིག་ཆར་སྤྱད། བཅབས་ཡུན་གང་རིང་དེ་སྤྱད་ པས་ཐུང་བ་རྣམས་ཞར་ལ་འགྲུབ་པོ། སྤོ་བ་ཐིམ་ནས་མགུ་བ་སྦྱིན་དགོས་པ་ལ། སྤོ་བ་སྤྱོད་ རིན་ལ་ལྷག་མ་རིགས་འདྲ་གཉིས་བྱུང་ནས་བཅབས་ན། སྔ་མ་ཞིག་པས་སྔར་ཇི་ཙམ་ བཅབས་པས་གཞི་ནས་སྤོ་བ་བླངས་ནས་སྤྱད། ཡང་དེའི་འཕྲོ་ལ་རིགས་འདྲ་གསུམ་པ་བྱུང་ ནས་བཅབས་ན། ཡང་གཞི་ནས་བླངས་པའི་སྤོ་བ་སྤྱད་དགོས། བཞི་པ་སོགས་བྱུང་ན་སྨད་ པའི་ཆད་ལས་བྱའོ། །སྤོ་བ་སྤྱོད་པའི་བར་ལ་རིགས་འདྲ་བྱུང་ནས་མ་བཅབས་པ་དང་། ལྷག་ མ་རིགས་མི་འདྲ་བྱུང་ནའང་མ་བཅབས་ན། སྔ་མ་མི་འཇིག བཅབས་ན་སྤོ་བ་བླངས་ནས་ ལྷན་དུ་སྤྱད་དོ། །སྤོ་བ་སྤྱད་ཚར་བའམ། མ་བཅབས་ན་སྤོ་བ་མི་དགོས་པས་མགུ་བ་སྦྱིན་པ་ ནི། དགེ་འདུན་སྔར་བཞིན་ལ་ཕྱག་བྱས། ཙོག་པུར་ཐལ་མོ་སྦྱར་ཏེ། དགེ་གསོལ། བདག་ དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ། ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ ལ། དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་ལ་ཞག་དྲུག་མགུ་བ་བགྱི་བར་གསོལ་ན། ཐུགས་བརྩེ་བ་ཅན་ དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཐུགས་བརྩེ་བའི་སླད་དུ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ལ། ཆེ་ 2-361 གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ལ། ཞག་དྲུག་མགུ་བར་བགྱི་བ་སྩལ་དུ་ གསོལ་ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད། དེ་ནས་ལས་བྱེད་པས། དགེ་གསོལ། དགེ་སློང་མིང་འདི་ ཞེས་བྱ་བ་ལ། ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ལ། མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ ལ་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་ལས་ཞག་ དྲུག་མགུ་བར་བགྱི་བ་གསོལ་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན། དགེ་ འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ལ་ཆེ་གེ་ལས་ བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ། ཞག་དྲུག་མགུ་བ་བགྱི་བར་སྩོལ་ ཏོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །ལས་ནི། དགེ་གསོལ་ནས། མགུ་བར་བགྱི་བ་གསོལ་བགྱི་བར། ཚིག་སྔར་བཞིན་ལ། དེ་དེའི་སླད་དུ། དགེ་འདུན་གྱིས། ཚེ་དང

【現代漢語翻譯】 請求半月遷移：『僧團，我，名為[某某]，源於[某某]，犯了僧殘罪，爲了此前半月被遮蓋，請求賜予半月遷移，已經做了[若干]日。要做的是[若干]日，僧團的僧侶們，請允許我進行遷移。』如此重複三次。 如果需要很長時間，三四日後陳述。在進行遷移之前，如果又犯了其他僧殘罪並遮蓋了，也說出那個名字，一起給予。如果逐漸想起，從遷移的儀軌開始給予，然後一起進行。遮蓋的時間越長，進行遷移，時間短的就順帶完成了。遷移結束后，需要給予歡喜。在進行遷移期間，如果又出現了兩種相似的僧殘罪並遮蓋了，因為之前的已經失效，所以從之前遮蓋的時間開始重新進行遷移。 如果在那之後又出現了第三種相似的罪並遮蓋了，那麼也要重新開始進行遷移。如果出現第四種等，就要進行呵責的懲罰。在進行遷移的期間，如果出現了相似的罪但沒有遮蓋，或者出現了不同的僧殘罪也沒有遮蓋，那麼之前的遷移不會失效。如果遮蓋了，就要重新開始遷移並一起進行。 遷移結束后，或者沒有遮蓋，不需要遷移，給予歡喜：向之前的僧團頂禮，蹲著合掌，祈請：『我，比丘，名為[某某]，源於[某某]，犯了僧殘罪，為此向僧團請求六日歡喜，懇請慈悲的僧團僧侶們，爲了慈悲，賜予我，名為[某某]，源於[某某]，犯了僧殘罪，允許進行六日歡喜。』如此重複三次。然後，執事者說：『祈請，比丘，名為[某某]，源於[某某]，犯了僧殘罪，爲了名為[某某]，源於[某某]，犯了僧殘罪，向僧團請求進行六日歡喜，如果僧團的時機成熟且允許，請僧團允許，僧團爲了名為[某某]，源於[某某]，犯了僧殘罪，賜予進行六日歡喜。』這是祈請。 事務：祈請，對於請求進行歡喜，詞語如前，爲了那個，僧團，壽命等。

【English Translation】 Requesting Half-Month Transference: 'Sangha, I, named [so-and-so], originating from [so-and-so], have committed a Sanghavasesa offense. For the sake of the previous half-month concealment, I request the granting of a half-month transference, having already done [so many] days. What needs to be done is [so many] days. Monks of the Sangha, please allow me to undergo transference.' Repeat this three times. If a long time is needed, state it after three or four days. Before undergoing transference, if other Sanghavasesa offenses are committed and concealed, also state those names and grant them together. If gradually recalled, grant them starting from the ritual of transference, and then perform them together. The longer the concealment, the more the transference is performed, and the shorter ones are accomplished along the way. After the transference is completed, joy needs to be given. During the period of undergoing transference, if two similar Sanghavasesa offenses occur and are concealed, because the previous one has expired, start the transference anew from the time of the previous concealment. If after that, a third similar offense occurs and is concealed, then the transference that was started anew must also be performed. If a fourth one or more occur, then a punishment of rebuke should be given. During the period of undergoing transference, if a similar offense occurs but is not concealed, or if a different Sanghavasesa offense occurs and is not concealed, then the previous transference does not expire. If it is concealed, then the transference should be started anew and performed together. After the transference is completed, or if there is no concealment, and transference is not needed, giving joy: prostrate to the previous Sangha, squat with palms together, and pray: 'I, a Bhikshu, named [so-and-so], originating from [so-and-so], have committed a Sanghavasesa offense, and for this, I request six days of joy from the Sangha. I beseech the compassionate monks of the Sangha, for the sake of compassion, grant me, named [so-and-so], originating from [so-and-so], having committed a Sanghavasesa offense, to be allowed to undergo six days of joy.' Repeat this three times. Then, the officiant says: 'Please, Bhikshu, named [so-and-so], originating from [so-and-so], has committed a Sanghavasesa offense, and for the sake of [so-and-so], originating from [so-and-so], having committed a Sanghavasesa offense, requests the Sangha to undergo six days of joy. If the time is right for the Sangha and it is permissible, please allow the Sangha to grant [so-and-so], originating from [so-and-so], having committed a Sanghavasesa offense, to undergo six days of joy.' This is the prayer. Affairs: Pray, for requesting to perform joy, the words are as before, for that, the Sangha, life, etc.

་ལྡན་པ་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ ལ། ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ། ཞག་དྲུག་མགུ་ བར་བགྱི་བ་སྩོལ་ན་ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ལ་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་ འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ། དེའི་སླད་དུ་ཞག་དྲུག་མགུ་བ་བགྱི་བར་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ ཅང་མ་གསུང་ཞིག གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག ལན་གསུམ་བཟླས་སོ། །མཇུག་སྡུད་ནི། དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་གནང་ནས། དགེ་འདུན་གྱིས་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་ བ་ལ་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ལ། ཞག་དྲུག་མགུ་བ་བགྱི་བ་ སྩལ་ལགས་ཏེ། འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་བ་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ། །འདིའི་བྱ་བའི་ལས་ནི། སྤོ་སྤྱོད་དང་འདྲ་ལ། གྲལ་དགེ་སློང་བྱིན་གྱི་མཇུག སྤོ་སྤྱོད་ཀྱི་གོང་དུ་བསྡད། འདས་འབྱུང་ བརྗོད། སྔ་གོང་ལྷག་མ་རིགས་འདྲ་མི་འདྲ་གང་བྱུང་ལྷན་དུ་དྲན་ན་མགུ་བ་ལྷན་དུ་བླང་། རིམ་གྱིས་དྲན་ན་རིམ་གྱིས་བླངས་ནས་སྤྱོད་པ་ལྷན་དུ་ཞག་དྲུག་པོས་ཆོག མགུ་བ་སྤྱོད་ བཞིན་པ་ལ་རིགས་འདྲ་གཉིས་པ་བྱུང་ན་གཞི་ནས་མགུ་བ་བླང་། དེ་སྤྱོད་བཞིན་པ་ལ་གསུམ་ 2-362 པ་བྱུང་ན། གཞི་ནས་བླངས་པའི་མགུ་བ་བླང་། བཞི་པ་ལ་སྨད་པ་བྱ། སྤོ་བ་སྤྱོད་བཞིན་ པའམ། སྤོ་བ་ཚར་ནས་མགུ་བའི་བར་དང་། མགུ་བ་སྤྱོད་བཞིན་པའམ། མགུ་བ་ཚར་ནས་ དབྱུང་བའི་བར་རྣམས་སུ། འཐབ་ཁྲོལ་ཅན་འོངས་པ་སོགས་ཀྱི་རྐྱེན་གྱིས་རེ་ཞིག་འཕྲོ་ བཞག་དགོས་ན་འཕྲོ་བཅད། དེ་དག་ལ་སྤོ་ལྡན་དང་མགུ་ལྡན་ཟེར། རྐྱེན་གྲོལ་ནས་འཕྲོ་ ནས་སྤྱད། སྤོ་མགུ་གནས་དེའི་དགེ་སློང་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་བཞི་ཡར་བཅད་གང་ཡོད་ ལ་སྤྱད་དགོས་སོ། །མགུ་བ་བཅད་ནས་དབྱུང་བ་ཞུ་སྟེ། གནས་དེར་དགེ་སློང་རང་བཞིན་དུ་ གནས་པ་ཉི་ཤུ་ཡར་བཅད་གང་ཡོད་ལ་བྱ། ཉི་ཤུ་མ་ལོངས་ན། གཞན་ནས་སྤྱན་དྲངས་པའམ་ ཡོད་སར་ཕྱིན་ནས། དགེ་འདུན་བསླབ་སྦྱང་བྱས་པ་ལ་ཕྱག་བྱས། ཙོག་པུར་ཐལ་མོ་སྦྱར། དགེ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ལ། ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་ མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་དགེ་འདུན་གྱི་གམ་དུ་མཆིས་ཏེ། ཆེ་གེ་ ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ། དགེ་འདུན་ལས་ཞག་དྲུག་ མགུ་བ་བགྱི་བ་གསོལ་ནས། དགེ་འདུན་གྱིས་བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ལ་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་ བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ་ཞག་དྲུག་མགུ་བ་བགྱི་བ་སྩལ་ཏེ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ལ་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་ སླད་དུ། ཞག་དྲུག་མགུ་བར་བགྱིས་ལགས་ཏེ། དགེ་འདུན་ལས་དབྱུང་བར་གསོལ་ན། ཐུགས་བརྩེ་བ་ཅན་དགེ་འདུན་བཙ

【現代漢語翻譯】 『具壽名為某某』(lDan pa ming di shes bya ba)，因為某事而犯了僧殘罪，爲了此事，請求給予六夜之懺悔。具壽名為某某，因為某事而犯了僧殘罪，對於此事，誰能容忍給予六夜之懺悔，請勿作聲。誰不能容忍，請說出來。如此重複三次。 結尾：僧團容忍並允許了。僧團給予名為某某者，因某事所犯僧殘罪，六夜之懺悔。如是，不作聲者即視為同意。此事的行為類似於『遷滅罪』(spo spyod)，行列中給予比丘，在『遷滅罪』之前安坐，述說過去和未來。先前和之後，相同或不同的僧殘罪，若同時憶起，則同時接受懺悔。若依次憶起，則依次接受，行為上以六夜為限。在進行懺悔時，若出現第二種相同型別的罪，則從頭開始接受懺悔。在進行懺悔時，若出現第三種罪，則接受最初接受的懺悔。若出現第四種罪，則應呵責。在進行『遷滅罪』時，或『遷滅罪』結束後到懺悔之間，或在進行懺悔時，或懺悔結束後到驅擯之間，若因爭鬥等原因需要暫時中斷，則應中斷。那些被稱為『具遷』(spo ldan)和『具懺』(mgu ldan)者，待因緣解除後繼續進行。『遷滅罪』和懺悔之處，若有四位以上自然存在的比丘，則應進行『遷滅罪』。 懺悔結束后，請求驅擯，在有二十位以上自然存在的比丘的地方進行。若不足二十位，則從其他地方迎請，或前往有足夠人數的地方。向僧團學習者致敬，蹲坐合掌，祈求。『我，比丘名為某某，因某事而犯了僧殘罪，我名為某某者，來到僧團前，爲了某事所犯的僧殘罪，從僧團處請求給予六夜之懺悔。僧團給予我名為某某者，因某事所犯僧殘罪，六夜之懺悔。我名為某某者，因某事所犯僧殘罪，已經進行了六夜的懺悔，現在從僧團處請求驅擯。』請慈悲的僧團…

【English Translation】 'The venerable one named so-and-so', because of such and such, has committed a Sanghavasesa offense. For this matter, I request to be granted a six-night penance. Venerable ones named so-and-so, because of such and such, have committed a Sanghavasesa offense. For this matter, those who can tolerate granting a six-night penance, please remain silent. Those who cannot tolerate, please speak up. Repeat this three times. Conclusion: The Sangha tolerates and permits. The Sangha grants to the one named so-and-so, who has committed a Sanghavasesa offense because of such and such, a six-night penance. Thus, those who remain silent are considered to have agreed. This action is similar to 'relocation practice' (spo spyod). Give the Bhikshu a place in the row, sit before the 'relocation practice', and speak of the past and future. If previous and subsequent, similar or different Sanghavasesa offenses are remembered simultaneously, then accept the penance simultaneously. If remembered sequentially, then accept them sequentially, with the behavior limited to six nights. While undergoing penance, if a second similar type of offense occurs, then begin accepting the penance from the beginning. While undergoing that penance, if a third offense occurs, then accept the penance that was initially accepted. If a fourth offense occurs, then it should be reproached. While undergoing 'relocation', or after the 'relocation' is completed until the penance, or while undergoing penance, or after the penance is completed until the expulsion, if it is necessary to temporarily interrupt due to causes such as quarrels, then it should be interrupted. Those who are called 'possessing relocation' (spo ldan) and 'possessing penance' (mgu ldan) should continue after the causes are resolved. The place of 'relocation' and penance, if there are four or more naturally existing Bhikshus, then the 'relocation' should be performed. After the penance is completed, request expulsion, which should be done in a place where there are twenty or more naturally existing Bhikshus. If there are not enough twenty, then invite from other places, or go to a place where there are enough people. Pay homage to those who are learning from the Sangha, squat with palms together, and pray. 'I, the Bhikshu named so-and-so, because of such and such, have committed a Sanghavasesa offense. I, the one named so-and-so, come before the Sangha, and for the Sanghavasesa offense committed because of such and such, request a six-night penance from the Sangha. The Sangha grants me, the one named so-and-so, a six-night penance for the Sanghavasesa offense committed because of such and such. I, the one named so-and-so, have undergone a six-night penance for the Sanghavasesa offense committed because of such and such, and now request expulsion from the Sangha.' Please, compassionate Sangha...

ུན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཐུགས་བརྩེ་བའི་སླད་དུ་བདག་མིང་ འདི་ཞེས་བྱ་བ། ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ་ཞག་ དྲུག་མགུ་བར་བགྱི་བ་བགྱིས་ལགས་པ་ལ། དབྱུང་བ་སྩལ་དུ་གསོལ། ཞེས་ལན་གསུམ་ བརྗོད། དེ་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་མདུན་དུ། རྩྭ་བཀྲམ་པ་ལྟར་ཁ་དབུབ་ཏུ་ཉལ་ཏེ། ལས་བྱེད་ པས། དགེ་གསོལ། དགེ་སློང་འདི་ལ་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ 2-363 ལ། དགེ་སློང་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་གན་དུ་མཆི་སྟེ། ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་ལས་ཞག་དྲུག་མགུ་བར་བགྱི་བ་གསོལ་ནས། དགེ་ འདུན་གྱིས་འདི་ལ་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ། ཞག་དྲུག་མགུ་བར་བགྱི་བར་སྩལ་ཏེ། འདིས་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་ བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ། ཞག་དྲུག་མགུ་བར་བགྱིས་ལགས་ཏེ། དགེ་འདུན་ལས་དབྱུང་བར་ གསོལ་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་ མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ། ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་ མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ། ཞག་དྲུག་མགུ་བར་བགྱིས་པ་དབྱུང་བར་བགྱིའོ། །འདི་ནི་ གསོལ་བའོ། །དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ཁྱོད་ཉོན་ཅིག ཁྱོད་ཀྱིས་ལེགས་པར་མ་བྱས་ སོ། །ལེགས་པར་ཤིན་ཏུ་མ་བྱས་སོ། །བྱ་བ་གཞན་ཡིན་ན་གཞན་བྱས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་ འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་དེའི་ཆོས་ ནི། འདི་ལྟར་འདོད་ཆགས་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སེམས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ དང་། ཤེས་རབ་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཆོས་སྟོན་ཅིང་། ཞེ་སྡང་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བར་བྱ་ བ་དང་། གཏི་མུག་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སེམས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་། ཤེས་རབ་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཆོས་སྟོན་བཞིན་དུ། ཁྱོད་ཀྱིས་མི་མཛེས་པ་དེ་ལྟ་བུ་བྱས་པ་མི་ རིགས་སོ། །མི་གཏི་མུག་ཅན་ཁྱོད་ཀྱིས་སྦྲུལ་ནག་པོ་དུག་མྱུར་དུ་ཁྱབ་པར་བྱེད་པ། དུག་དྲག་ པ། དུག་རྣོ་བ་ལ་ལག་པ་གཉིས་ཀས་བཟུང་བ་ནི་སླའི། ཀུན་ཏུ་ཆགས་པའི་སེམས་ཀྱིས་རང་ གི་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་ལ་བཟུང་བ་ནི་དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ནོ། །གཏི་མུག་ཅན་ཁྱོད་ལག་པ་གང་དག་ གིས་བྲམ་ཟེ་དང་ཁྱིམ་བདག་དད་པ་ཅན་རྣམས་ལས་དད་པས་སྦྱིན་པ་བླང་བར་བྱ་བའི་ལག་ པ། དེ་དག་ཉིད་ཀྱིས་མི་མཛེས་པ་ལྟ་བུ་བྱ་བ་མི་རིགས་སོ། །མི་གཏི་མུག་ཅན་ཁྱོད་ཀྱིས་ 2-364 བདག་ལ་བསྙེན་བཀུར་བྱ་བ་ཉམས་སུ་བླངས་པར་གྱུར་ཏོ། །བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ གཉིས་པོ་འདི་དག་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྒྲོན་མ་དང་། ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་དང་། ཆོས་ཀྱི་འོད་དང་ཆོ

【現代漢語翻譯】 那些比丘們爲了慈悲，（說）我的名字叫某某，爲了犯了從某某處發生的僧殘罪，已經做了六夜的懺悔，請允許我解除（罪過）。這樣重複三次。然後，像鋪草一樣臉朝下躺在僧眾面前，執事者說：『祈請僧眾！這位比丘犯了從某某處發生的僧殘罪，這位比丘來到僧眾這裡，爲了犯了從某某處發生的僧殘罪，祈求僧眾給予六夜的懺悔，僧眾也因此允許他爲了犯了從某某處發生的僧殘罪而進行六夜的懺悔，現在他已經爲了犯了從某某處發生的僧殘罪而完成了六夜的懺悔，祈求僧眾解除（罪過）。』如果僧眾認為時機成熟且允許，請僧眾允許，僧眾將解除這位名叫某某的比丘，爲了犯了從某某處發生的僧殘罪而進行的六夜懺悔。這是祈請。比丘某某，你聽著！你做得不好！非常不好！如果是其他事情，那就做了其他事情！世尊、如來、應供、正等覺的佛陀的法，是這樣爲了使貪慾遠離貪慾而宣說心解脫和智慧解脫之法，爲了使嗔恨遠離貪慾，爲了使愚癡遠離貪慾而宣說心解脫和智慧解脫之法。你做了如此不美之事，是不應該的！愚癡之人啊，用雙手抓住一條迅速蔓延毒液的黑蛇，毒性猛烈，毒性鋒利，這還容易些，但以貪戀之心抓住自己的肢體，就不是這樣了！愚癡之人啊，你用那些應該接受婆羅門和施主們以信心佈施的手，卻做了如此不美之事，是不應該的！愚癡之人啊，你已經破壞了對我的侍奉！這兩個被稱為某某的我，是法的明燈，法的光明，法的光芒和法。

【English Translation】 The monks, for the sake of compassion, (say) my name is so-and-so, and for the sake of having committed a Sanghavasesa offense arising from so-and-so, I have done six nights of penance, please grant me release (from the offense). Repeat this three times. Then, lie face down in front of the Sangha as if spreading grass. The officiant says: 'Requesting the Sangha! This monk has committed a Sanghavasesa offense arising from so-and-so. This monk comes to the Sangha, and for the sake of having committed a Sanghavasesa offense arising from so-and-so, requests the Sangha to grant six nights of penance. The Sangha has therefore allowed him to perform six nights of penance for having committed a Sanghavasesa offense arising from so-and-so. Now he has completed six nights of penance for having committed a Sanghavasesa offense arising from so-and-so, and requests the Sangha to release (the offense).' If the Sangha deems it timely and permissible, please let the Sangha permit it, and the Sangha will release this monk named so-and-so from the six nights of penance performed for having committed a Sanghavasesa offense arising from so-and-so. This is the request. Monk so-and-so, listen! You have not done well! Very badly! If it were something else, then something else would have been done! The Dharma of the Blessed One, the Tathagata, the Arhat, the Perfectly Enlightened Buddha, is thus to teach the Dharma of mental liberation and wisdom liberation in order to make desire separate from desire, to make hatred separate from desire, and to make delusion separate from desire. It is not appropriate for you to have done such an unseemly thing! Foolish one, it is easier to grab a black snake that spreads poison quickly, with violent poison, with sharp poison, with both hands, but it is not so to grab one's own limbs with a mind of attachment! Foolish one, it is not appropriate to do such an unseemly thing with the hands that should receive offerings from Brahmins and faithful householders! Foolish one, you have ruined the service to me! These two, called so-and-so, are the lamp of Dharma, the light of Dharma, the radiance of Dharma, and the Dharma.

ས་ཀྱི་ གསལ་བ་དང་། ཆོས་ཀྱི་སྣང་གསལ་དང་། ཆོས་ཀྱི་མར་མེ་དང་། ཆོས་ཀྱི་རབ་གསལ་མེད་ པར་བྱེད་པ་སྟེ། གཉིས་གང་ཞེ་ན། ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་གང་ཡིན་པ་དང་། ལྟུང་བ་བྱུང་ནས་ཆོས་ བཞིན་དུ་ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་གང་ཡིན་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི་སྡིག་པའི་རྩ་བ་མི་རྐོ་རྒྱུན་ལས་ཟློག་པ་ལ་མི་འབད། འབབ་ཆུ་དང་འཁྲི་ ཤིང་མི་སྐེམས། བདུད་མི་འདུལ། བདུད་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་མི་སྙོལ། ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་མི་ སྒྲེང་། སྡིག་པའི་རྒྱུན་མི་གཅོད། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་ པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཆོས་དང་མཐུན་པར་བསྐོར་བའི་རྗེས་སུ་མི་བསྐོར་ བ་སྟེ། གཉིས་གང་ཞེ་ན། ལྟུང་བ་འཛིན་པ་གང་ཡིན་པ་དང་། ལྟུང་བ་བྱུང་ནས་ཆོས་བཞིན་ དུ་ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་གང་ཡིན་པའོ། །གཉིས་ནི་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པར་འགྱུར་བ་དང་། གཉིས་ཀྱི་ཟག་པ་འཕེལ་བར་འགྱུར་ཏེ། གཉིས་གང་ཞེ་ན། ལྟུང་བ་འཛིན་པ་གང་ཡིན་པ་ དང་། ལྟུང་བ་བྱུང་ནས་ཆོས་བཞིན་དུ་ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་གང་ཡིན་པའོ། །དགེ་སློང་མིང་འདི་ ཞེས་བྱ་བ་ཁྱོད་ཀྱིས་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་འདི་མ་བཤགས་ཤིང་སོ་སོར་མ་བཤགས་ན། མི་རྟག་ པའི་འདུ་ཤེས་དང་། མི་རྟག་པ་ལ་སྡུག་བསྔལ་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། སྡུག་བསྔལ་བ་ལ་བདག་ མེད་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། ཟས་ལ་མི་མཐུན་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ལ་ མངོན་པར་མི་དགའ་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། ཉེས་དམིགས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་དང་། སྤོང་བའི་འདུ་ ཤེས་དང་། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། འགོག་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། འཆི་ བའི་འདུ་ཤེས་དང་། མི་སྡུག་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་བསྔོས་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་ པར་རྣག་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་བམ་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་འབུས་གཞིགས་ 2-365 པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་ཟོས་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་དམར་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་འཐོར་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རུས་གོང་གི་འདུ་ཤེས་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་དུ་སོ་སོར་རྟོག་ པའི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་འོས་མིན། བསམ་གཏན་དང་པོ་དང་། གཉིས་པ་དང་། གསུམ་པ་དང་བཞི་ པ་དང་། བྱམས་པ་དང་། སྙིང་རྗེས་དང་། དགའ་བ་དང་། བཏང་སྙོམས་དང་། ནམ་མཁའ་ མཐའ་ཡས་སྐྱེ་མཆེད་དང་། རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས་སྐྱེ་མཆེད་དང་། ཅི་ཡང་མེད་པའི་སྐྱེ་མཆེད་ དང་། འདུ་ཤེས་མེད་འདུ་ཤེས་མེད་མིན་སྐྱེ་མཆེད་དང་། རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པའི་འབྲས་བུ་དང་། ལན་གཅིག་ཕྱིར་འོང་པའི་འབྲས་བུ་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་པའི་འབྲས་བུ་དང་། དགྲ་བཅོམ་པའི་ འབྲས་བུ་དང་། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཡུལ་དང་། ལྷའི་རྣ་བ་དང་། སེམས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་དང་། སྔོན་ གྱི་གནས་དང་། འཆི་འཕོ་བ་དང་། སྐྱེ་བ་དང་། ཟག་པ་ཟད་པའི་འོས་མ་ཡིན་ནོ། །མིང་འདི་ ཞེས་བགྱི་བ་ལྟུང་བ་འད

【現代漢語翻譯】 如同熄滅大地的光明，熄滅正法的光明，熄滅正法的明燈，熄滅正法的照耀。這二者是什麼呢？就是犯戒而不懺悔，以及犯戒后不依法補救。 第二種是：不努力剷除罪惡的根源，不阻止罪惡的蔓延，不使惡行之水乾涸，不使惡行之藤枯萎，不調伏魔眾，不推翻魔的旗幟，不豎立正法的旗幟，不斷絕罪惡的延續，不隨順如來、應供、正等覺所轉的正法之輪。這二者是什麼呢？就是堅持犯戒而不懺悔，以及犯戒后不依法補救。 這二者會導致完全的煩惱，這二者會導致煩惱的增長。這二者是什麼呢？就是堅持犯戒而不懺悔，以及犯戒后不依法補救。比丘，名為『某某』，如果你犯了戒而不懺悔，不個別懺悔，那麼你就沒有資格修習無常想、于無常中修習苦想、于苦中修習無我想、于食物中修習厭惡想、於一切世間修習不喜想、修習過患想、修習舍離想、修習離欲想、修習滅盡想、修習死亡想、修習不凈想、修習青瘀想、修習膿爛想、修習腐爛想、修習蟲 खाए想、修習食 खाए想、修習血涂想、修習離散想、修習骨鎖想、修習于空性中個別覺悟之想。你也沒有資格獲得初禪、二禪、三禪、四禪、慈、悲、喜、舍、空無邊處、識無邊處、無所有處、非想非非想處、入流果、一來果、不來果、阿羅漢果、神通境界、天耳通、知他人心、宿命通、死生智、漏盡智。名為『某某』，你犯了戒。

【English Translation】 Like extinguishing the light of the earth, extinguishing the light of the Dharma, extinguishing the lamp of the Dharma, extinguishing the illumination of the Dharma. What are these two? They are: holding onto transgressions without confessing, and not remedying transgressions according to the Dharma after they have occurred. The second is: not striving to uproot the source of evil, not endeavoring to reverse the continuation of evil, not drying up the flowing water and creeping vines of evil, not subduing the demons, not overthrowing the banner of demons, not raising the banner of the Dharma, not cutting off the continuation of evil, not following the wheel of the Dharma turned in accordance with the Dharma by the Thus-Gone One, the Arhat, the Perfectly and Fully Awakened One. What are these two? They are: holding onto transgressions without confessing, and not remedying transgressions according to the Dharma after they have occurred. These two lead to complete affliction, and these two lead to the increase of outflows. What are these two? They are: holding onto transgressions without confessing, and not remedying transgressions according to the Dharma after they have occurred. Bhikshu (monk), named 'So-and-so,' if you have committed a transgression and do not confess it, do not individually confess it, then you are not fit for the perception of impermanence, the perception of suffering in impermanence, the perception of no-self in suffering, the perception of disagreeableness in food, the perception of non-delight in all the world, the perception of fault, the perception of abandonment, the perception of detachment, the perception of cessation, the perception of death, the perception of unattractiveness, the perception of being bluish, the perception of being festering, the perception of being decomposed, the perception of being eaten by worms, the perception of being eaten, the perception of being blood-smeared, the perception of being scattered, the perception of a skeleton, the perception of individually realizing emptiness. You are not fit for the first dhyana (meditative absorption), the second, the third, and the fourth, loving-kindness, compassion, joy, equanimity, the sphere of infinite space, the sphere of infinite consciousness, the sphere of nothingness, the sphere of neither perception nor non-perception, the fruit of stream-entry, the fruit of once-returning, the fruit of non-returning, the fruit of Arhatship, the realm of miraculous powers, the divine ear, the varieties of mind, former abodes, transference of death, birth, and the exhaustion of outflows. Named 'So-and-so,' you have committed a transgression.

ི་མ་བཤགས་ཤིང་སོ་སོར་མ་བཤགས་ན། འགྲོ་བ་གཉིས་ལས་གང་ ཡང་རུང་བ་ཞིག་ཁྱོད་ཀྱི་འགྲོ་བ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། སེམས་ཅན་དམྱལ་བའམ་དུད་ འགྲོའོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཀྱང་ལས་ཀྱི་མཐའ་འཆབ་པའི། འགྲོ་བ་ནི་གཉིས་ཏེ། སེམས་ཅན་དམྱལ་བའམ། དུད་འགྲོའོ། །གང་དག་ངས་བཤད་པ་ལ་ཡིད་མི་ཆེས་པ་དེ་དག་ ནི་འཆབ་པར་སེམས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དགེ་གསོལ། དགེ་སློང་མིང་འདི་ལ། ཆེ་གེ་ ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ལ། དགེ་སློང་མིང་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་གན་ དུ་མཆིས་ཏེ། ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ། དགེ་ འདུན་ལས་ཞག་དྲུག་མགུ་བར་བགྱི་བ་གསོལ་ནས། དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་མིང་འདི་ལ་ ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ། ཞག་དྲུག་མགུ་བར་ བགྱི་བ་སྩལ་ཏེ། དགེ་སློང་མིང་འདིས། ཆེ་གེ་མོ་ལས་བྱུང་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ་ཞག་དྲུག་མགུ་བར་བགྱིས་ལགས་ཏེ། དགེ་འདུན་ལས་དབྱུང་བ་གསོལ་ 2-366 ན། དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཆེ་གེ་མོ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་ མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་སླད་དུ་ཞག་དྲུག་མགུ་བར་བགྱིས་པ་དབྱུང་བ་མཛད་ན། ཚེ་དང་ ལྡན་པ་གང་དག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ དེའི་སླད་དུ། ཞག་དྲུག་མགུ་བར་བགྱིས་ལ། དབྱུང་བར་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅི་ཡང་མ་གསུང་ ཞིག གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག འདི་ནི་ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་སྟེ། དེ་ བཞིན་དུ་ལན་གཉིས་ལན་གསུམ་དུ་བཟླས། དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་གནང་ནས། དགེ་ འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་ སླད་དུ། ཞག་དྲུག་མགུ་བར་བགྱིས་པ་བྱུང་ལགས་ཏེ། འདི་ལྟར་ཅི་ཡང་མི་གསུང་བས་དེ་ དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ། །དེ་ནས་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་ལག་ནས་འཐེན་ཏེ་བླང་ནས་གནས་ བརྟན་གྱིས། མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ཁྱོད་ཀྱིས་ལེགས་པར་བྱས་སོ། །ལེགས་པར་ཤིན་ཏུ་བྱས་ སོ། །གཉིས་ནི་མཁས་པ། གཉིས་ནི་གསལ་བ། གཉིས་ནི་དགེ་བ། གཉིས་ནི་སྐྱེས་བུ་དམ་པ་ སྟེ། གཉིས་གང་ཞེ་ན། ལྟུང་བ་མི་འབྱིན་པ་གང་ཡིན་པ་དང་། ལྟུང་བ་བྱུང་ནས་ཆོས་བཞིན་དུ་ ཕྱིར་འཆོས་པ་གང་ཡིན་པའོ། །གཉིས་ནི། སྡིག་པའི་རྩ་བརྐོ་བ། རྒྱུན་ལས་ཟློག་པ་ལ་འབད་ པ། འབབ་ཆུ་དང་འཁྲི་ཤིང་སྐེམ་པ། བདུད་འདུལ་བ། བདུད་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་སྙོལ་བ། ཆོས་ ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་བསྒྲེངས་བ། སྡིག་པའི་རྒྱུན་གཅོད་པ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཆོས་དང་མཐུན་པར་བསྐོར་

【現代漢語翻譯】 如果不懺悔並且不分別懺悔，那麼要知道你屬於兩種生命形式中的任何一種：地獄眾生或動物。世尊也說，隱藏業果的生命形式有兩種：地獄眾生或動物。那些不相信我所說的話的人，我認為他們是在隱藏（業果）。』 祈請！尊者，這位比丘某某，犯了僧殘罪，這位比丘某某在僧團中，爲了他所犯的僧殘罪，祈請僧團給予六夜的摩那埵（ प्रायश्चित्त，prāyaścitta，懺悔），然後僧團給予這位比丘某某，爲了他所犯的僧殘罪，六夜的摩那埵。這位比丘某某，爲了他所犯的僧殘罪，已經完成了六夜的摩那埵，現在祈請僧團解除摩那埵。 那麼，爲了這個目的，如果僧團解除這位比丘某某，爲了他所犯的僧殘罪，所給予的六夜摩那埵，那麼諸位尊者中，誰贊成僧團解除這位比丘某某，爲了他所犯的僧殘罪，所給予的六夜摩那埵，請保持沉默；誰不贊成，請說出來。這是第一次羯磨。同樣地，重複第二遍、第三遍。僧團已經贊成並允許了，僧團已經解除了這位比丘某某，爲了他所犯的僧殘罪，所給予的六夜摩那埵。因為大家都保持沉默，所以就這樣理解。 然後，一位比丘拉著另一位比丘的手，扶起來，然後長老說：『你做得很好，某某！做得非常好！』 有兩種人是聰明的，兩種人是明智的，兩種人是善良的，兩種人是聖人。是哪兩種呢？不犯戒的人，以及犯戒后如法懺悔的人。 有兩種人：挖掘罪惡的根源，努力阻止（罪惡的）延續，使（罪惡的）河流和蔓藤乾涸，調伏魔，推翻魔的旗幟，豎立法的旗幟，切斷罪惡的延續。如來、阿羅漢、正等覺佛陀，轉動了與法相符的法輪。

【English Translation】 『If one does not confess and does not separately confess, then know that you belong to either of the two life forms: sentient beings in hell or animals. The Blessed One also said that there are two life forms that conceal the end of karma: sentient beings in hell or animals. Those who do not believe what I say, I think they are concealing (karma).』 Request! Venerable ones, this monk so-and-so has committed a Sanghavasesa offense, and this monk so-and-so is in the Sangha. For the sake of the Sanghavasesa offense he has committed, he requests the Sangha to grant him six nights of manatta (प्रायश्चित्त，prāyaścitta，atonement), and then the Sangha grants this monk so-and-so six nights of manatta for the sake of the Sanghavasesa offense he has committed. This monk so-and-so has completed six nights of manatta for the sake of the Sanghavasesa offense he has committed, and now requests the Sangha to lift the manatta. Then, for this purpose, if the Sangha lifts the six nights of manatta granted to this monk so-and-so for the sake of the Sanghavasesa offense he has committed, then those of you venerable ones who approve of the Sangha lifting the six nights of manatta granted to this monk so-and-so for the sake of the Sanghavasesa offense he has committed, please remain silent; those who do not approve, please speak up. This is the first karma. Similarly, repeat the second and third times. The Sangha has approved and permitted it, and the Sangha has lifted the six nights of manatta granted to this monk so-and-so for the sake of the Sanghavasesa offense he has committed. Because everyone remains silent, it is understood in this way. Then, one monk takes another monk by the hand, helps him up, and then the elder says: 『You have done well, so-and-so! You have done very well!』 There are two kinds of people who are wise, two kinds of people who are intelligent, two kinds of people who are virtuous, and two kinds of people who are noble. What are the two? Those who do not break their vows, and those who, having broken their vows, confess and purify themselves according to the Dharma. There are two kinds of people: those who dig up the roots of evil, strive to prevent the continuation (of evil), dry up the rivers and vines (of evil), subdue the demons, overthrow the banners of the demons, raise the banners of the Dharma, and cut off the continuation of evil. The Tathagata, Arhat, Perfectly Enlightened Buddha, turns the Wheel of Dharma in accordance with the Dharma.

བའི་ རྗེས་སུ་བསྐོར་བ་སྟེ། གཉིས་གང་ཞེ་ན། ལྟུང་བ་མི་འབྱིན་པ་གང་ཡིན་པ་དང་། ལྟུང་བ་བྱུང་ ནས་ཆོས་བཞིན་དུ་ཕྱིར་འཆོས་པ་གང་ཡིན་པའོ། །གཉིས་ནི། རྣམ་པར་བྱང་བར་འགྱུར་ཞིང་ ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པར་མི་འགྱུར་བ་དང་། གཉིས་ཀྱིས་ཟག་པ་འཕེལ་བར་མི་འགྱུར་བ་ སྟེ། གཉིས་གང་ཞེ་ན། ལྟུང་བ་མི་འབྱིན་པ་གང་ཡིན་པ་དང་། ལྟུང་བ་བྱུང་ནས་ཆོས་བཞིན་ 2-367 དུ་ཕྱིར་འཆོས་པ་གང་ཡིན་པའོ། །མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ཁྱོད་ལྟུང་བ་འདི་བཤགས་ཤིང་སོ་སོར་ བཤགས་པས། མི་རྟག་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། མི་རྟག་པ་ལས་སྡུག་བསྔལ་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། སྡུག་བསྔལ་བ་ལ་བདག་མེད་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། ཟས་ལ་མི་མཐུན་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ལ་མངོན་པར་མི་དགའ་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། ཉེས་དམིགས་ཀྱི་འདུ་ ཤེས་དང་། སྤོང་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། འགོག་ པའི་འདུ་ཤེས་དང་། འཆི་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། མི་སྡུག་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་བསྔོས་ པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་རྣག་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་བམ་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་འབུས་གཞིགས་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་ཟོས་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་ དམར་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་འཐོར་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། རུས་གོང་གི་འདུ་ཤེས་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་དུ་སོ་སོར་རྟོག་པའི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་འོས་སུ་གྱུར་པ་ཡིན། བསམ་གཏན་དང་པོ་དང་ གཉིས་པ་དང་། གསུམ་པ་དང་། བཞི་པ་དང་། བྱམས་པ་དང་། སྙིང་རྗེ་དང་། དགའ་བ་དང་། བཏང་སྙོམས་དང་། ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས་སྐྱེ་མཆེད་དང་། རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས་སྐྱེ་མཆེད་ དང་། ཅི་ཡང་མེད་པའི་སྐྱེ་མཆེད་དང་། འདུ་ཤེས་མེད་འདུ་ཤེས་མེད་མིན་སྐྱེ་མཆེད་དང་། རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པའི་འབྲས་བུ་དང་། ལན་གཅིག་ཕྱིར་འོང་པའི་འབྲས་བུ་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་ པའི་འབྲས་བུ་དང་། དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་དང་། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཡུལ་དང་ལྷའི་རྣ་བ་དང་། སེམས་ཀྱི་རྣམ་པ་དང་། སྔོན་གྱི་གནས་དང་། འཆི་འཕོ་དང་། སྐྱེ་བ་དང་། འབྲས་བུའི་མཆོག་ དགྲ་བཅོམ་པའི་འོས་སུ་གྱུར་པ་ཡིན་ནོ། །མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་འདི། ལྟུང་བ་འདི་བཤགས་ ཤིང་། སོ་སོར་བཤགས་པས་འགྲོ་བ་གཉིས་པོ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་ཁྱོད་ཀྱི་འགྲོ་བ་ ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། ལྷའམ། མིའོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཀྱང་ལས་ཀྱི་མཐའ་མི་ འཆབ་པའི་འགྲོ་བ་གཉིས་ཏེ། ལྷའམ་མིའོ། །གང་དག་ངས་བཤད་པ་ལ་ཡིད་ཆེས་པ་དེ་དག་ 2-368 ནི་འཆབ་པར་མི་སེམས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཡང་གསུངས་པ། འཆབ་པ་ཆར་བ་བཞིན་ དུ་འབབ། །བཤགས་པས་ཆར་བཞིན་འབབ་མི་འགྱུར། །དེ་ལྟ་བས་ན་བཤགས་པར་བྱ། །དེ་ ལྟར་ཆར་བཞིན་དེ་མི་འབབ། །ཅེས་སོ། །ཚེ་དང་ལྡན་པ་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ཁྱོད། ཕྱུང

【現代漢語翻譯】 之後跟隨。二者是什麼呢？是不產生墮落，以及產生墮落後如法懺悔。二者是：變得清凈，不被煩惱所染污；二者不會增長煩惱。二者是什麼呢？是不產生墮落，以及產生墮落後如法懺悔。名為『某某』的你，懺悔此墮落並個別懺悔，成為適合修習無常想、無常即苦想、苦即無我想、于食厭逆想、於一切世間不樂想、過患想、斷除想、離欲想、滅盡想、死亡想、不凈想、分解想、腐爛想、膨脹想、蟲蝕想、食啖想、血涂想、散亂想、骨鎖想、于空性個別覺知的想。適合修習初禪、二禪、三禪、四禪、慈、悲、喜、舍、空無邊處、識無邊處、無所有處、非想非非想處，以及入流果、一來果、不來果、阿羅漢果，以及神通境界、天耳通、心通、宿命通、生死智，以及果位之最——阿羅漢果。名為『某某』的你，懺悔此墮落並個別懺悔，應當知曉你屬於二道中的哪一道：天或人。世尊也說，不隱瞞業果的有二道：天或人。凡是相信我所說之法者，不會想去隱瞞。如是說。又說：『隱瞞如雨下，懺悔則不雨。因此應懺悔，如是則不雨。』具壽名為『某某』的你，

【English Translation】 followed by. What are the two? It is not generating downfall, and repenting according to the Dharma after a downfall has occurred. The two are: becoming pure and not being defiled by afflictions; the two do not increase defilements. What are the two? It is not generating downfall, and repenting according to the Dharma after a downfall has occurred. You, named 'So-and-so,' confess this downfall and individually confess, becoming suitable for cultivating the perception of impermanence, the perception of suffering in impermanence, the perception of selflessness in suffering, the perception of aversion to food, the perception of displeasure with all the world, the perception of faults, the perception of abandonment, the perception of detachment, the perception of cessation, the perception of death, the perception of impurity, the perception of decomposition, the perception of putrefaction, the perception of swelling, the perception of being eaten by worms, the perception of being consumed, the perception of being smeared with blood, the perception of being scattered, the perception of a skeleton, and the perception of individually realizing emptiness. Suitable for cultivating the first dhyana, the second dhyana, the third dhyana, the fourth dhyana, loving-kindness, compassion, joy, equanimity, the sphere of infinite space, the sphere of infinite consciousness, the sphere of nothingness, the sphere of neither perception nor non-perception, as well as the fruit of stream-entry, the fruit of once-returner, the fruit of non-returner, the fruit of Arhatship, as well as the realm of miraculous powers, divine ear, telepathy, knowledge of past lives, transference of death, birth, and the supreme of fruits—the fruit of Arhatship. You, named 'So-and-so,' confess this downfall and individually confess, you should know which of the two paths you belong to: deva or human. The Blessed One also said that there are two paths that do not conceal the results of karma: deva or human. Those who believe in what I have said will not think of concealing. Thus it was said. It was also said: 'Concealment falls like rain, repentance does not rain. Therefore, one should repent, thus it will not rain.' Venerable one, named 'So-and-so,' you,

་ཟིན་ གྱིས་བག་ཡོད་པར་སྒྲུབས་ཤིག །ཅེས་བརྗོད་དོ། །དེས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པར་ཆུད་དོ། །འདིར་འབྱིན་པའི་དོན་ཡིན་པས། ལྷག་མ་གཞན་ལ་འདོན་པ་ཅི་རིགས་སུ་བསྒྱུར་རོ། །དགེ་ སློང་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དང་། ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་ཤིན་ཏུ་ངོ་མཚར་བ་ཡིན་གྱི་ཕྱིར་འཆོས་པ་ནི་དམ་ པའི་བྱ་བ་ཡིན་པས། འདི་ལྟར་བྱས་ན་ལེགས་སོ། །དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་སྦྱང་བའོ། །གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ལྷག་མ་བཤགས་པ་འོག་ཏུ་སྟོན་ནོ། ། གཉིས་པ་ལ་མཐོལ་བཤགས་ཀྱི་ཡུལ་ནི། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་ལྡན་ལྟ་བ་དང་མཚན་མཐུན་ པ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ། འཚམས་གཅིག་པ། སྨྲ་ཤེས་པ། དོན་གོ་བ། ལྟུང་བ་མི་ མཐུན་པའི་མདུན་དུ་འགྱོད་སེམས་དང་། ཕྱིས་སྡོམ་སེམས་ལྡན་པའི་སྒོ་ནས། མཐོལ་ཞིང་ བཤགས་པ་ལ། དང་པོ་ལྟུང་བ་ཙམ་ཕྱིར་འཆོས་པ་ལ། དང་པོ་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་དངོས་ ལ་ཕྱིར་བཅོས་མ་གསུངས་ཤིང་། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་དང་། སྦྱོར་བ་ཕྱིར་བཅོས་པ་གཉིས་ སོ། །དང་པོ་ལ་མཐོལ་བ་ནི། དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ་རྒན་ན་ཕྱག་བྱ། ཙོག་པུར་ཐལ་མོ་སྦྱར་ ནས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགོངས་སུ་གསོལ། བདག་དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་ལྟུང་བ་ ཕམ་པར་གྱུར་པའི་སྡེ་ཚན་ལས་རིགས་ཆེ་གེ་མོ་ལས་གྱུར་པའི་ཉེས་བྱས་བྱུང་སྟེ། བདག་དགེ་ སློང་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་ལྟུང་བ་དེ་ཚེ་དང་ལྡན་པའི་མདུན་དུ་མཐོལ་ལོ། །མི་འཆབ་པོ། །མཐོལ་ན་བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་འགྱུར་གྱི། མ་མཐོལ་ན་ནི་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པ་གསུམ་དང་། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །དེ་ཙམ་མ་གྲུབ་ན་མཐོལ་ཡུལ་གྱི་དྲུང་དུ་བདག་ ལ་ལྟུང་བ་འདི་བྱུང་ངོ་ཞེས་པ་ཙམ་ཀའང་བརྗོད་དོ། །བཅབས་པ་མཐོལ་བ་ནི། དགོངས་ 2-369 གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ལ་ལྟུང་བ་ཕམ་པར་གྱུར་པའི་སྡེ་ཚན་ལས། རིགས་ཆེ་གེ་ མོ་ལས་གྱུར་པའི་ཉེས་པ་བྱུང་བ་དགུང་གཅིག་གམ། གཉིས་སམ། ཚད་ཤིན་ཏུ་མང་པོ་དང་ ལྡན་པའམ། དཔག་ཏུ་མེད་པ་བཅབས་པའི་ཉེས་བྱས་གཅིག་གམ། གཉིས་སམ་ཚད་ཤིན་ ཏུ་མང་པོ་དང་ལྡན་པའམ། དཔག་ཏུ་མེད་པ་བྱུང་སྟེ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བའི་ལྟུང་བ་དེ། ཚེ་དང་ལྡན་པའི་མདུན་དུ་མཐོལ་ལོ། །མི་འཆབ་པོ། །མཐོལ་ན་བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་ གནས་པར་འགྱུར་གྱི། མ་མཐོལ་ན་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པ་གསུམ་དང་། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །མཐོལ་བ་སྔོན་སོང་གི་བཤགས་པ་ནི། དགོངས་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ལ་ལྟུང་ བ་ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་སྡེ་ཚན་ལས། རིགས་ཆེ་གེ་ལས་གྱུར་པའི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ཆེ་གེ་མོ་ ལས་གྱུར་པའི་ཉེས་བྱས་བྱུང་སྟེ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བས་ལྟུང་བ་དེ་ཚེ་དང་ལྡན་པའི་ མདུན་དུ་མཐོལ་ལོ། །མི་འཆབ་པོ། །མཐོལ་ན་བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་འགྱུར་ གྱི། མ་མཐོལ་ན་ནི་མི་འགྱུར

【現代漢語翻譯】 要以謹慎的態度來完成。』這樣說。因此，它自然而然地存在。因為這是要給予的，所以要儘可能地將其轉化為其他剩餘的東西。比丘發生墮落，以及無法彌補的情況是非常罕見的，因此彌補是聖者的行為。如果這樣做，那就太好了。這是僧眾剩餘罪過的凈化。下面將展示特殊人士的剩餘罪過的懺悔。 第二，懺悔的對象是：持有比丘戒、觀點和特徵一致、智慧自然存在、獨處、能說話、理解意義、面對不同罪過時，以悔恨之心和未來持戒之心，進行坦白和懺悔。首先，對於僅僅是墮落的彌補，最初沒有提到隱瞞的根本墮落的彌補，而是提到了行為的預備和行為的彌補兩種。首先，坦白是：在比丘面前，年長者要行禮，蹲下合掌，說：『尊者請聽，我，比丘，名叫某某，犯了屬於墮落根本罪類別中的某某罪行。我，比丘，名叫某某，在尊者面前坦白這個墮落。我不隱瞞。如果坦白，我將安住在快樂之中；如果不坦白，就不會。』這樣說三次，並採取適當的方法。如果僅此還不夠，那麼就在坦白的對象面前說：『我犯了這個墮落。』對於隱瞞后的坦白是：『尊者請聽，我，名叫某某，犯了屬於墮落根本罪類別中的某某罪行，隱瞞了一年、兩年或非常長的時間，或者無數次的隱瞞罪行一次、兩次或非常多次，或者無數次。我，名叫某某，在尊者面前坦白這個墮落。我不隱瞞。如果坦白，我將安住在快樂之中；如果不坦白，就不會。』這樣說三次，並採取適當的方法。先前坦白的懺悔是：『尊者請聽，我，名叫某某，犯了屬於墮落根本罪類別中的某某行為預備所導致的罪行。我，名叫某某，在尊者面前坦白這個墮落。我不隱瞞。如果坦白，我將安住在快樂之中；如果不坦白，就不會。』

【English Translation】 It should be done with mindfulness. Thus it is said. Therefore, it naturally exists. Since this is to be given, it should be transformed into whatever else remains as appropriate. It is very rare for a bhikshu to fall and be irreparable, therefore, reparation is the act of the noble. If done this way, it is excellent. This is the purification of the remaining sins of the Sangha. The confession of the remaining sins of a special person will be shown below. Secondly, the object of confession is: one who holds the bhikshu vows, whose views and characteristics are consistent, whose wisdom naturally exists, who is solitary, able to speak, understands the meaning, and faces different sins with a sense of regret and a mind to uphold vows in the future, confessing and repenting. First, for the mere reparation of a fall, initially, the reparation of a concealed root downfall is not mentioned, but rather the preparation of the act and the reparation of the act are mentioned. First, the confession is: in front of a bhikshu, the elder should prostrate, squat with palms together, and say: 'Venerable one, please listen, I, a bhikshu named so-and-so, have committed a certain offense belonging to the category of fundamental sins of downfall. I, a bhikshu named so-and-so, confess this downfall in front of the venerable one. I do not conceal it. If I confess, I will abide in happiness; if I do not confess, I will not.' Say this three times and take appropriate measures. If that is not enough, then in front of the object of confession, say: 'I have committed this downfall.' For confession after concealment: 'Venerable one, please listen, I, named so-and-so, have committed a certain offense belonging to the category of fundamental sins of downfall, concealing it for a year, two years, or a very long time, or countless times concealing the offense once, twice, or very many times, or countless times. I, named so-and-so, confess this downfall in front of the venerable one. I do not conceal it. If I confess, I will abide in happiness; if I do not confess, I will not.' Say this three times and take appropriate measures. The confession of what was previously confessed is: 'Venerable one, please listen, I, named so-and-so, have committed an offense resulting from a certain preparation of an act belonging to the category of fundamental sins of downfall. I, named so-and-so, confess this downfall in front of the venerable one. I do not conceal it. If I confess, I will abide in happiness; if I do not confess, I will not.'

་རོ། །ཞེས་ལན་གསུམ་དང་། མཐོང་སྡོམ་དྲི། ཐབས་ལེགས་ བྱའོ། །མཐོལ་བཤགས་ལྷན་ཅིག་པ་ནི། དགོངས་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ། ལྟུང་ བ་ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་སྡེ་ཚན་ལས། རིགས་ཆེ་གེ་མོ་ལས་གྱུར་པའི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ཆེ་གེ་ མོ་ལས་གྱུར་པའི་ཉེས་བྱས་བྱུང་སྟེ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བས་ལྟུང་བ་དེ་ཚེ་དང་ལྡན་པའི་ མདུན་དུ་མཐོལ་ལོ་འཆགས་སོ། །མི་འཆབ་པོ། །མཐོལ་ཞིང་བཤགས་ན་བདག་བདེ་བ་ལ་ རེག་པར་འགྱུར་གྱི། མ་མཐོལ་མ་བཤགས་ན་ནི་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུམ་དང་། མཐོང་ སྡོམ་དྲི། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །སྦྱོར་བ་ལ་སྤྱིར་བཏང་དང་། བྱེ་བྲག་དམིགས་བསལ་གཉིས་ ཀྱི་དང་པོ་ལ། མཐོལ་བཤགས་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ། བཅབས་མ་བཅབས་ཀྱི་མཐོལ་ ཚུལ་སྔ་མ་བཞིན་ལ། ཁྱད་པར་དུ། སྦྱོར་བ་ཆེ་གེ་མོ་ལས་གྱུར་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བའམ་ཡང་བ་ ཆེ་གེ་ལས་གྱུར་པ། ཞེས་སོགས་གོང་བཞིན་ནོ། །བཤགས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ལྕི་བ་དང་ཡང་ 2-370 བའོ། །ལྕི་བ་ནི་མཚམས་ནང་ནི་དགེ་སློང་དྲུག་ཡན་ཆད་ཀྱི་ནང་གི་དྲུང་དུ། རྒན་རིམ་དུ་ཕྱག་ འཚལ། རྒན་པའི་མཐའ་ལོགས་སུ་ཙོག་པུར་ཐལ་མོ་སྦྱར་ཏེ། དགོངས་གསོལ། བདག་དགེ་ སློང་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ལ། ལྟུང་བ་ཕམ་པར་གྱུར་པའི་སྡེ་ཚན་ལས། རིགས་ཆེ་གེ་ལས་གྱུར་ པའི་སྦྱོར་བ་ཆེ་གེ་ལས་གྱུར་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་བྱུང་སྟེ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བས། ལྟུང་བ་ འདི་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་གི་མདུན་དུ་འཆགས་སོ། །བཤགས་ན་བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་ གནས་པར་འགྱུར་གྱི། མ་བཤགས་ན་ནི་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པ་གསུམ་དང་། མཐོང་སྡོམ་དྲི། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །ཡང་བ་ནི་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ། དགེ་སློང་བཞི་ཡན་ཆད་ཀྱི་དྲུང་དུ། བཤགས་ཚུལ་སྔ་མ་བཞིན་ཏེ། ལྕི་བ་ཞེས་པ་ལ། ཡང་བ་ཞེས་འདོན་པ་བསྒྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་བྱེ་བྲག་གི་དམིགས་བསལ་ནི། ངོ་ཚ་ཤེས་པ། མདོ་སྡེ། འདུལ་བ། མ་མོ་འཛིན་ པ། ཤེས་པ་སྟེ་ཆོས་ལྔ་ལྡན་གྱི་མཐོལ་བཤགས་ནི། ཆོས་དྲུག་ལྡན་གཅིག་གི་དྲུང་དུ། སྔགས་ ནི་ཆེ་གེ་ལས་གྱུར་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བའམ་ཡང་བ་བྱུང་སྟེ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །དངོས་སྦོམ་རྣམས་ ལ་མཐོལ་བཤགས་འཆགས་ཤིང་། བཤགས་ལུགས་གོང་བཞིན་ནོ། །བསླབ་པའི་ཉེས་བྱས་ ལ། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་འདྲ། མ་བསྲུངས་པར་ཉིན་པར་བློ་ཕབ་སྟེ། ཉལ་བ་ཞེས་སོགས་སམ། ཡིད་བཅུག་པས་གཞན་ལ་གོ་བར་མ་བྱས་པ་ཞེས་སོགས་དང་། སོ་ཕག་ལག་ནས་ལག་ཏུ་མ་ གཏད་པ་ཞེས་སོགས་དང་། མ་བསམ་པར་ལུང་བསྟན་པ་ལས་གྱུར་པ་ཞེས་སོགས་བརྗོད་དོ། །ལྷག་མ་ཕྱིར་བཅོས་པ་ལ་ཕྱིར་བསྟན་དང་། བྱེ་བྲག་དམིགས་བསལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ། སྤོ་ མགུ་སྤྱོད་ཚུལ་གོང་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་དམིགས་བསལ་ངོ་ཚ་ཤེས་སོགས་གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ལྷག་མའི་ མཐོལ་བཤགས་ནི། སྦྱོ

【現代漢語翻譯】 然後重複三次'是'的回答，詢問是否遵守誓言，並採取適當的措施。 共同懺悔的儀式如下：請求寬恕。我，名為[某某]（在此處說出自己的名字），犯下了屬於墮落根本罪的過失。由於某種行為（指明具體的行為），我犯下了嚴重的罪行。我，名為[某某]，在尊敬的僧眾面前懺悔此罪。我不會隱瞞。通過懺悔，我將獲得安樂；如果不懺悔，則不會獲得安樂。'重複三次，詢問是否遵守誓言，並採取適當的措施。 行為的懺悔分為一般懺悔和特殊懺悔兩種。首先是一般懺悔，懺悔的方式與之前相同，無論是否隱瞞。不同之處在於，要具體說明：'由於某種行為，我犯下了嚴重的罪行'等等，其餘與之前相同。 懺悔分為兩種：重罪和輕罪。對於重罪，需要在結界內的六位或更多比丘面前進行。按照年齡順序頂禮，在年長者的旁邊蹲下，合掌，然後說：'請求寬恕。我，比丘名為[某某]，犯下了屬於墮落根本罪的過失。由於某種行為，我犯下了嚴重的罪行。我，名為[某某]，在尊敬的僧眾面前懺悔此罪。通過懺悔，我將安住于安樂；如果不懺悔，則不會獲得安樂。'重複三次，詢問是否遵守誓言，並採取適當的措施。 對於輕罪，需要在結界外的四位或更多比丘面前進行。懺悔的方式與之前相同，只需將'重罪'改為'輕罪'即可。 第二種是特殊的懺悔，即在具備慚愧心、精通經藏（Sutra，梵文：सूत्र，sūtra，線）、律藏（Vinaya，梵文：विनय，vinaya，引導）、持有母戒（Matrka，梵文： मातृका，mātṛkā，根本）和智慧這五種功德的僧人面前懺悔。或者在具備六種功德的僧人面前懺悔，說：'由於某種行為，我犯下了嚴重的罪行'等等。對於實際的罪行，要進行懺悔，懺悔的方式與之前相同。 對於違犯戒律的行為，例如，行為類似於[某種行為]，由於不守護，白天心煩意亂而睡覺等等，或者由於疏忽而沒有告知他人等等，或者沒有用手傳遞磚塊等等，或者由於沒有思考而做出了預言等等。對於剩餘的需要補救的罪行，首先要公開，然後分為一般情況和特殊情況兩種。首先，使用坐具的方式與之前相同。 第二種是特殊的懺悔，即在具備慚愧心等特殊品質的僧人面前，懺悔剩餘的罪行。

【English Translation】 Then repeat the answer 'Yes' three times, ask if the vows are kept, and take appropriate measures. The joint confession ceremony is as follows: Request forgiveness. I, named [so-and-so] (say your name here), have committed an offense belonging to the category of fundamental sins of defeat. Due to a certain action (specify the action), I have committed a serious offense. I, named [so-and-so], confess this sin before the venerable Sangha. I will not conceal it. Through confession, I will attain happiness; if I do not confess, I will not attain happiness.' Repeat three times, ask if the vows are kept, and take appropriate measures. Confession of actions is divided into two types: general confession and special confession. The first is the general confession, and the method of confession is the same as before, whether it is concealed or not. The difference is that you must specify: 'Due to a certain action, I have committed a serious offense,' etc., and the rest is the same as before. Confession is divided into two types: serious offenses and minor offenses. For serious offenses, it needs to be done in front of six or more Bhikshus within the boundary. Prostrate in order of seniority, squat next to the elder, join palms, and say: 'Request forgiveness. I, Bhikshu named [so-and-so], have committed an offense belonging to the category of fundamental sins of defeat. Due to a certain action, I have committed a serious offense. I, named [so-and-so], confess this sin before the venerable Sangha. Through confession, I will abide in happiness; if I do not confess, I will not attain happiness.' Repeat three times, ask if the vows are kept, and take appropriate measures. For minor offenses, it needs to be done in front of four or more Bhikshus outside the boundary. The method of confession is the same as before, just change 'serious offense' to 'minor offense'. The second is a special confession, that is, confessing in front of a monk who has five virtues: shame, knowledge of the Sutra (Sutra, Sanskrit: सूत्र, sūtra, thread), Vinaya (Vinaya, Sanskrit: विनय, vinaya, guidance), holding the Matrka (Matrka, Sanskrit: मातृका, mātṛkā, root), and wisdom. Or confess in front of a monk with six virtues, saying: 'Due to a certain action, I have committed a serious offense,' etc. For actual offenses, one must confess, and the method of confession is the same as before. For violations of precepts, for example, the action is similar to [a certain action], due to not guarding, being distracted during the day and sleeping, etc., or due to negligence and not informing others, etc., or not passing bricks by hand, etc., or making a prophecy without thinking, etc. For the remaining offenses that need to be remedied, first make it public, and then divide it into general situations and special situations. First, the method of using the seat is the same as before. The second is a special confession, that is, confessing the remaining offenses in front of a monk with special qualities such as shame.

ར་བ་གོང་བཞིན། དངོས་གཞི་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་དགེ་སློང་གཅིག་ གི་དྲུང་དུ། དངོས་གཞི་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་བའི་ལྷག་མ་ཞེས་འདོན་པ་བསྒྱུར་རོ། །ལྟུང་བྱེད་ལ་ 2-371 གཉིས་ཀྱི་དང་པོ། སྤང་ལྟུང་བཤགས་པ་ལ། སྤྱིར་བཏང་། དམིགས་བསལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། བླ་གབ་ཅན་ཐད་དུ་གནས་པའི་དགེ་སློང་། རྫས་མི་གཅིག་པ་ལྟ་བ་མཐུན་པ་ ལ། འཆང་བའི་སྤང་ལྟུང་བཤགས་པ་ན། རིགས་མཐུན་རིགས་མི་མཐུན་གྱི་ཡོ་བྱད་ཙམ། ཞག་གཅིག་སྤངས་ཏེ་བཤགས་སོ། །རིན་པོ་ཆེ་དང་། མངོན་ཚན་ཅན་དང་ཉོ་ཚོང་གི་རྫས་ མ་རྫོགས་པ་ལ་སྤང་། བྱིན་ཕྲོགས་ཕྲོགས་ཡུལ་ཉིད་ལ་གཏན་སྤང་། གསོག་འཇོག་ནད་པ་ དང་མ་རྫོགས་པ་ལ། གཏན་སྤངས་ནས་བཤགས་ཡུལ་གོང་བཞིན། བཅབས་ན་བཅབས་ པའི་གྲངས་བརྗོད་དེ་མཐོལ་བཤགས་གོང་བཞིན་བཅབས་རུང་མ་བཅབས་རུང་། ཕྱི་དེ་ཉིན་ བདག་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ལ་ལྟུང་བ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྡེ་ཚན་ལས། རིགས་ཆེ་གེ་ལས་བྱུང་ བའི་དངོས་གཞི་བྱུང་སྟེ། ཞེས་སོགས་འདོན་པ་སྤོའོ། །དམིགས་བསལ་ཡང་གོང་བཞིན་ནོ། །སྦྱོར་བ་དང་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་དང་བསླབ་བྱ་རྣམས་ཕམ་པའི་སྐབས་བཞིན་ནོ། །ལྟུང་བྱེད་ འབའ་ཞིག་པ་ལ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་ལྟུང་བ་ཤེས་བཞིན་དུ་རྫུན་དུ་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ བྱུང་སྟེ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བའི་ལྟུང་བ་དེ་བཙུན་པའི་མདུན་དུ་མཐོལ་ལོ་བཤགས་ སོ། །ཞེས་སོགས། དགུ་བཅུ་པོ་ཐམས་ཅད་ལ་རིགས་པས་སྦྱར་རོ། །སོ་སོར་བཤགས་པ་ལ་ མཐོལ་སོགས་འདྲ། ཕྱི་རོལ་ཀུན་དགའ་ར་བར་སོང་སྟེ། མ་རྫོགས་པས་མ་ཐོས་པར། ཚེ་དང་ ལྡན་པ་དག་བདག་ལ། སྨད་པའི་གནས་མི་རིགས་པ་དགེ་སློང་མ་ལ་ཟས་ལེན་པའི་སོ་སོར་ བཤགས་པ་བྱུང་གིས། ཆོས་དེ་སོ་སོར་བཤགས་སོ། །ཞེས་སོགས་ལན་གཅིག་བརྗོད་དོ། །ཉེས་བྱས་ནི། དགོངས་གསོལ། བདག་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ལ། ལྟུང་བ་ཉེས་བྱས་ཀྱི་སྡེ་ཚན་ ལས་ཤམ་ཐབས་ཟླུམ་པོར་མ་བསྒོས་པ་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་བྱུང་སྟེ། ཞེས་སོགས་སྦྱར་ རོ། །གཞིས་བསྡུས་ཀྱི་ལྟུང་བ་བཤགས་པ་ལ་ལྟུང་བའི་སྒོར་གྱུར་པའི་འཇུག་པ་ཐམས་ཅད་ དྲན་པས་མ་བསྒྲུབས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཉེས་པ་བྱུང་སྟེ། ཞེས་སོགས་གཞན་འདྲའོ། །མདོར་ 2-372 ན་ལྟུང་བ་བྱུང་རེས་ཀྱིས། མཐོལ་བ་དང་བཤགས་པ་དང་བསྡམ་པ་ལ་ཉིན་རེ་བཞིན་འབད་ པར་བྱ་ཞིང་། འཆི་ཁ་མའི་ཚེ། ལྟུང་བ་མ་དག་པ་ཡོད་ན་ལུས་ངག་གིས་བཤགས་བསྡམ་ལ་ འབད་ཅིང་། དེ་ཙམ་མ་གྲུབ་ན། མདོར། མཐར་དེ་ལ་རྩལ་བ་རྐྱེན་མ་འབྱོར་བ་ཉིད་ན་ལས་ བྱས་པ་དང་འདྲའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་ཡིད་ཀྱིས་བཤགས་པས་འདག་པར་འགྱུར་རོ། ། དགེ་ཚུལ་གྱི་ལྟུང་བ་བཤགས་པ་ནི། མང་པོས་ལྷན་ཅིག་ཀྱང་རུང་བས་ཡུལ་མཁན་ སློབ་བམ་གནས་བརྟན་ནམ། དགེ་འདུན་གྱི་དྲུང་དུ་ཕྱག་བྱས། ཙོག་པུར་ཐལ་ལོ་སྦྱར་ནས།

【現代漢語翻譯】 如前所述。于具備六法的具足比丘處，唸誦『由根本事所生的餘罪』並懺悔。于應舍罪中，第一，懺悔應舍罪時，分為一般和特殊兩種。第一種是：對於居住在隱蔽處的比丘，對持有不同物品但見解相同的比丘，懺悔持有之應舍罪時，只需捨棄同類或不同類的用具，過一夜后懺悔即可。對於珍寶、貴重物品和未完成的交易物品，應捨棄。對於被奪取的物品，應永久捨棄于被奪取的地點。對於儲存的物品，若為病人或未完成的物品，應永久捨棄，懺悔處如前。若有隱瞞，應說出隱瞞的數量，如前懺悔，無論是否隱瞞。之後，唸誦『于某日，我名為某某，犯了應舍罪的罪行，此罪行由某類根本事所生』等語並捨棄。特殊情況也如前所述。加行、加行之加行和學處等，如波羅夷罪時所述。對於單獨的應舍罪，唸誦『我名為某某，明知故犯了妄語的應舍罪。我名為某某，于僧眾前懺悔此罪』等語。九十條罪全部以此類推。單獨懺悔時，唸誦『懺悔』等語相同。前往寺院外，在未完成的情況下，未被聽到時，唸誦『諸位具壽，我犯了不應呵責之處，即向比丘尼乞食的單獨懺悔罪。我懺悔此罪』等語，唸誦一遍。對於惡作罪，唸誦『請息怒。我名為某某，犯了惡作罪中的未縫製圓形下裙等罪』等語。對於總攝罪的懺悔，唸誦『我犯了成為罪行之門的未以正念守護一切行為等罪』等語，其他相同。總之，對於所犯之罪，應每日努力懺悔、發露和防護。臨終之時，若有未清凈之罪，應以身語努力懺悔和防護。若無法做到，如經中所說：『最終，若因能力或因緣不足，則如同造業一般。』因此，以意懺悔即可清凈。 懺悔沙彌罪時，可以多人一起，于堪能之師、阿阇黎、上座或僧眾前，頂禮，蹲踞併合掌。

【English Translation】 As mentioned before. In the presence of a fully ordained monk possessing the six dharmas, recite 'the remaining sins arising from the fundamental matter' and confess. Among the expiable offenses, firstly, when confessing expiable offenses, there are two types: general and specific. The first is: For a monk residing in a concealed place, confessing the expiable offense of possessing items to monks who hold different items but share the same view, it is sufficient to abandon the items of the same or different kind, and confess after one night. For precious items, valuables, and unfinished trading items, they should be abandoned. For items that have been robbed, they should be permanently abandoned at the place where they were robbed. For stored items, if they are for a sick person or unfinished items, they should be permanently abandoned, and the place of confession is as before. If there is concealment, the number of concealments should be stated, and confession should be made as before, whether concealed or not. Afterwards, recite 'On a certain day, I, named so-and-so, committed the offense of expiable offenses, which arose from a certain kind of fundamental matter,' and abandon it. The specific circumstances are also as before. The preliminary actions, the preliminary actions of preliminary actions, and the precepts are as described in the case of the Parajika offenses. For a single expiable offense, recite 'I, named so-and-so, knowingly committed the expiable offense of lying. I, named so-and-so, confess this offense before the Sangha,' and so on. All ninety offenses should be applied analogously. When confessing individually, the recitation of 'confession' and so on is the same. Go outside the monastery, and in an unfinished state, when not heard, recite 'Venerable ones, I have committed an inappropriate act, namely, the individual confession offense of begging for food from a nun. I confess this offense,' and recite it once. For misdeeds, recite 'Please be patient. I, named so-and-so, have committed offenses such as not sewing a round lower garment among the misdeeds,' and so on. For the confession of summarized offenses, recite 'I have committed offenses such as not guarding all actions with mindfulness, which have become the door to offenses,' and so on, the rest is the same. In short, for the offenses committed, one should make daily efforts to confess, disclose, and protect. At the time of death, if there are uncleansed offenses, one should make efforts to confess and protect with body and speech. If this cannot be done, as stated in the scriptures: 'Ultimately, if due to lack of ability or circumstances, it is like creating karma.' Therefore, purification will occur through confession with the mind. When confessing the offenses of a novice monk, it can be done together with many others, in the presence of a capable teacher, Acharya, elder, or the Sangha, prostrate, squat, and join palms.

དགོངས་གསོལ། བདག་དགེ་ཚུལ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་ལ་དགེ་ཚུལ་གྱི་བསླབ་པ་ལས་ འགལ་བ་ཆང་འཐུངས་པ་དང་། གར་སོགས་དང་། ཕྲེང་སོགས་དང་། ཁྲི་སྟན་ཆེ་མཐོ་དང་། དུས་མིན་པའི་ཁ་ཟས་དང་། གསེར་དངུལ་ལེན་པ་ལ་སོགས་པ་བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་ བྱས་གང་བྱུང་བ་དང་། ཉེས་ལྟུང་དེ་དག་ཡུན་ཇི་སྲི ད་དུ་བཅབས་པ་དང་། ཡུལ་ཡོད་བཞིན་ མ་བཤགས་པའི་ཉེས་ལྟུང་གང་བྱུང་བ་དེ་དག དག་པའི་མཐའ་ཚུན་ཆད་ནས་བཟུང་སྟེ། གནོང་ཞིང་འགྱོད་པས་མཐོལ་ལོ། །མི་འཆབ་པོ། །མི་སྦེད་དོ། །མཐོལ་ན་བདག་བདེ་བ་ལ་ རེག་པར་གནས་པར་འགྱུར་གྱི། མ་མཐོལ་ན་ནི་དེ་ལྟར་མི་འགྱུར་བ་ལགས་སོ། །ཞེས་ལན་ གཅིག་བྱ། དེ་ནས་སྔར་ཉེས་པ་ཞག་ལོན་དུ་འཆབ་སྲི ད་ན། དེ་མ་བཤགས་པར་བཤགས་ པ་དངོས་མི་འཆགས་པས། དགོངས་གསོལ་བྱས་ལ། བདག་དགེ་ཚུལ་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ ལ། དགེ་ཚུལ་གྱི་བསླབ་པ་ལས་འགལ་བའི་བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་གང་བྱུང་བ་དེ་ དག་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་བཅབས་པ་དང་ཡུལ་ཡོད་བཞིན་མ་བཤགས་པའི་ཉེས་ལྟུང་གང་བྱུང་ བ་དེ་དག དག་པའི་མཐའ་ཚུན་ཆད་ནས་བཟུང་སྟེ། གནོང་ཞིང་འགྱོད་པས་བཤགས་སོ། །བཤགས་ན་བདག་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་འགྱུར་གྱི། མ་བཤགས་ན་དེ་ལྟར་མི་ འགྱུར་བ་ལགས་སོ། །ལན་གསུམ་མཐོང་སྡོམ་ལན་གསུམ་དྲི། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །དེ་ནས་ 2-373 ཉེས་པ་དངོས་བཤགས་ཏེ། ཚིག་མཐོལ་བ་དང་འདྲ་བ་ལ། བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་ གང་བྱུང་བ་ཞེས་པ་ནས། གནོང་ཞིང་འགྱོད་པས་བཤགས་སོ། །བཤགས་ན་བདག་བདེ་བ་ ལ་རེག་པར་གནས་པར་འགྱུར་གྱི། མ་བཤགས་ན་དེ་ལྟར་མི་འགྱུར་བ་ལགས་སོ། །ཞེས་ ལན་གསུམ། མཐོང་སྡོམ་དྲི། ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །བསྡམ་པ་ནི་དགེ་ཚུལ་གྱི་བསླབ་པ་དང་ འགལ་བའི་ཉེས་པ་གང་བྱུང་བ་ཐམས་ཅད་ལ། གནོང་ཞིང་འགྱོད་པ་དང་སླན་ཆད་ནམ་དུ་ ཡང་བསླབ་པ་མི་ཉམས་པར་བསྡམ་པར་བྱའོ་སྙམ་དུ་ཡི་དམ་དྲག་པོ་བྱའོ། །དགེ་ཚུལ་ལ་ གནང་བ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་ཏེ། བྱེ་བྲག་བཤད་འཚོ་ལས། འཆང་བ་དང་ནི་འབྲལ་བ་དང་། །དེ་ བཞིན་ས་ནི་རྐོ་བ་དང་། །རིན་ཆེན་རེག་དང་མེ་ལ་རེག །བཏང་ནས་ཟ་བར་བྱེད་པ་དང་། །ལྗོན་ཤིང་འཛེག་དང་ཤིང་གཅོད་དང་། །བྱིན་ལེན་མ་བྱས་ཟ་བ་དང་། །དེ་བཞིན་གསོག་ འཇོག་ཟ་བ་དང་། །ས་བོན་འཇོམས་དང་ཟླ་འཇོག་དང་། །དགོན་པའི་འབྲལ་དང་སོག་ འཇོག་བྱེད། །མི་སྨྲ་འགྲོ་དང་དགེ་ཚུལ་ཉལ། །ཆོས་གོས་ཉི་མ་དང་པོ་ལ། །བྱིན་མི་རློབ་དང་ ཟླ་ཕྱེད་བཅིང་། །བྱིན་མི་རློབ་དང་མ་རྫོགས་པ། །རྫོགས་པར་མི་བྱེད་རྗེན་པས་འཚོད། །དེ་ ལས་གཞན་པའི་བསླབ་བྱ་ལས། །འགལ་བ་བསྡམ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། ། ༈ རྩོད་པ་ཕྱིར་བཅོས་པ། གཉིས་པ་རྩོད་པ་ཕྱིར་བཅོས་ལ་གསུམ་སྟེ། ལས་དང་འབྲེལ་པའི་རྩོད་པ་ཞི་བར་བྱ་བ་ དང་། ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་

【現代漢語翻譯】 懺悔。我，沙彌（Geshul，比丘名號），違背了沙彌的戒律，包括飲酒、歌舞等行為，使用花環等裝飾品，使用高大的床榻，非時進食，接受金銀等。對於所有這些應懺悔的罪過，以及隱瞞罪過的時間長短，以及明知有對境卻未懺悔的罪過，從最初犯戒直至如今，我懷著懊悔之心坦白一切。我不會隱瞞，也不會掩蓋。坦白之後，我將安樂，若不坦白，則不然。』如此唸誦一遍。如果之前有隱瞞過夜的罪過，若不懺悔這些罪過，則無法進行真正的懺悔。因此，應當請求寬恕，並唸誦：『我，沙彌（Geshul，比丘名號），違背了沙彌的戒律，對於所有這些應懺悔的罪過，以及隱瞞罪過的時間長短，以及明知有對境卻未懺悔的罪過，從最初犯戒直至如今，我懷著懊悔之心懺悔一切。懺悔之後，我將安樂，若不懺悔，則不然。』如此唸誦三遍，並詢問僧眾三次，盡力採取好的方法。然後，真正地懺悔罪過，如同坦白罪行一般，從『對於所有這些應懺悔的罪過』開始，到『我懷著懊悔之心懺悔一切。懺悔之後，我將安樂，若不懺悔，則不然』結束，唸誦三遍，並詢問僧眾，盡力採取好的方法。守護誓言是指對於所有違背沙彌戒律的罪過，懷著懊悔之心，並且下定決心今後永不違犯戒律，要像守護誓言一樣堅定。沙彌有二十二種開許，如《大毗婆沙論》所說：『持有與捨棄，以及挖掘土地，接觸珍寶與接觸火，捨棄后食用，攀爬樹木與砍伐樹木，未經給予而食用，以及儲存后食用，破壞種子與破壞月份，離開寺廟與儲存物品，不語而行與沙彌睡眠，法衣第一天，不給予而奪取與半月束縛，不給予而奪取與未圓滿，不使其圓滿而赤身裸體。』除了這些之外，所有違背戒律的行為，都是應當守護誓言的罪過。 ༈ 糾紛的補救 第二，糾紛的補救分為三部分：平息與行為相關的糾紛，以及法輪的…

【English Translation】 Confession. I, the novice monk (Geshul, name of the monk), have violated the precepts of a novice monk, including drinking alcohol, engaging in singing and dancing, using garlands and other ornaments, using tall beds, eating at improper times, and accepting gold and silver, etc. For all these transgressions that need to be confessed, as well as the length of time the transgressions were concealed, and the transgressions of not confessing despite knowing there was an object of confession, from the initial transgression until now, I confess everything with remorse. I will not conceal, nor will I cover up. After confessing, I will be at ease, but if I do not confess, it will not be so.』 Recite this once. If there were previous transgressions concealed overnight, if these transgressions are not confessed, then a true confession cannot be made. Therefore, one should ask for forgiveness and recite: 『I, the novice monk (Geshul, name of the monk), have violated the precepts of a novice monk, for all these transgressions that need to be confessed, as well as the length of time the transgressions were concealed, and the transgressions of not confessing despite knowing there was an object of confession, from the initial transgression until now, I confess everything with remorse. After confessing, I will be at ease, but if I do not confess, it will not be so.』 Recite this three times, and ask the Sangha three times, making every effort to adopt good methods. Then, truly confess the transgressions, as if confessing a crime, starting from 『for all these transgressions that need to be confessed』 to 『I confess everything with remorse. After confessing, I will be at ease, but if I do not confess, it will not be so,』 recite three times, and ask the Sangha, making every effort to adopt good methods. Guarding the vows means that for all transgressions that violate the precepts of a novice monk, with remorse, and with the determination never to violate the precepts again in the future, one must be as firm as guarding a vow. There are twenty-two permissions for a novice monk, as stated in the 《Great Vibhasha》: 『Holding and abandoning, as well as digging the earth, touching jewels and touching fire, eating after abandoning, climbing trees and cutting trees, eating without being given, as well as eating after storing, destroying seeds and destroying months, leaving the monastery and storing goods, walking without speaking and the novice monk sleeping, the Dharma robe on the first day, taking without giving and half-month binding, taking without giving and not complete, not making it complete and living naked.』 Apart from these, all actions that violate the precepts are transgressions that should be guarded by vows. ༈ Rectifying Disputes Second, the rectification of disputes is divided into three parts: pacifying disputes related to actions, and the Wheel of Dharma…

རྩོད་པ་ངོས་བཟུང་བ་དང་། དེ་ལས་གཞན་པའི་རྩོད་པ་ཞི་བར་བྱ་ བའོ། ། དང་པོ་ནི། ཀོའུ་ཤམ་བི་བའི་དགེ་སློང་དག་གིས། ཆོས་མ་ཡིན་པས་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་ གསོ་སྦྱོང་ཐ་དད་དུ་བྱས་སོ། །ཞེས་པ་ལྟར་དང་། མདོར། ཆོས་མ་ཡིན་པར་སྨྲ་བ་དག་གིས། ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་ན། དེ་བྱེ་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས། ཆོས་མ་ཡིན་པར་སྨྲ་བ་དག་ གིས། མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཞིང་། ཀུན་སློང་ཆོས་དང་འདུལ་བ་མི་མཐུན་ 2-374 པར་ཤེས་ནས་ཆོས་མིན་པ་ལ་མངོན་པར་ཞེན་ཏེ། ཆོས་སྨྲ་བ་དག་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱེད་པར་ འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པས། སྦྱོར་བ་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་ཏེ། མཐར་ཐུག་ལས་གང་ཡང་རུང་ བ་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ན། ལས་བྱེ་བའི་དབྱེན་དུ་འགྱུར་ཞིང་ལྟུང་བ་སྦོམ་པོའོ། །དབྱེན་དེ་ཞི་ བ་ནི་བཟོད་པར་བྱ་བ་གསོལ་བཞིའི་ལས་དང་། དེའི་འོག་ཏུ་མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་གསོལ་བཞིའི་ ལས་དང་། དེའི་འོག་ཏུ་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བྱིན་ནས། དེའི་རྗེས་ སུ་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་དངོས་བྱས་ཏེ། ཕྱོགས་གཉིས་པོ་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འདུས་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་ བྱའོ། །ལས་ཀྱི་དབྱེན་ངོས་འཛིན་ནི། མཛོད་ལས། ལས་ཀྱི་དབྱེན་ནི་གླིང་གསུམ་ན། །དེ་ནི་ བརྒྱད་དག་ཡན་ཆད་ཀྱིས། །ཞེས་པ། དགེ་སློང་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ། ཁ་སྐོང་བར་འོས་ པ། ཆོས་དང་། ཆོས་མིན་པའི་ཕྱོགས་པ་བཞི་བཞི་སྟེ་བརྒྱད་ཡན་ཆད་དུ་ལོངས་པ། མཚམས་ ནང་གཅིག་ཏུ་འབྱེད་པའི་སྦྱོར་བས་ཀུན་ནས་བསླངས་ཏེ། གསོལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་སོ་ སོར་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱེད་པ། གནས་སྒྲ་མི་སྙན་མ་གཏོགས་གླིང་གསུམ་དུ། དུས་འཁོར་ ལོའི་དབྱེན་བྱུང་བ་ནས་བསྟན་པ་ཇི་སྲི ད་གནས་ཀྱི་བར་དུ་འབྱུང་སྲི ད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལས། མི་མཐུན་ཕྱོགས་སུ་དགེ་འདུན་བྱེ་བ་སྟེ། མཛོད་ ལས། དགེ་སློང་ལྟ་སྤྱོད་ཚུལ་ལྡན་པས། །འབྱེད་དོ་གཞན་དུའོ་བྱིས་པ་རྣམས། །སྟོན་དང་ ལམ་གཞན་ལ་བཟོད་པ། །བྱེ་བའོ་དེ་ནི་མི་གནས་སོ། །དེ་ནི་འཁོར་ལོའི་དབྱེན་དུ་འདོད། །འཛམ་བུ་གླིང་ན་དགུ་སོགས་ཀྱིས། །ཞེས་དང་། དང་པོ་མཐའ་སྐྱོན་ཟུང་གཅིག་གི །སྔ་རོལ་ ཐུབ་པ་ནོངས་པ་དང་། །མཚམས་མ་བཅད་པ་དག་ཏུ་ཡང་། །འཁོར་ལོའི་དབྱེན་ནི་མི་འབྱུང་ ངོ་། །ཞེས་པས། འབྱེད་པ་པོ་དགེ་སློང་ལྟ་སྤྱོད་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པས་གནས་སྟོན་པའི་ དྲུང་ལས་གཞན་དུ་དབྱེ་བྱ་བྱིས་པའི་དགེ་འདུན། མཐར་ཐུག་སྟོན་པ་ལྷ་སྦྱིན་ལྟ་བུ་དང་། དེས་ བསྟན་པའི་ལམ་བསླབ་ཚིག་ལྔ་ལ་བཟོད་ཅིང་། ཚུལ་ཤིང་བླངས་པ་ན་བྱེ་བའོ། །བྱེ་ནས་ཞག་ 2-375 ཏུ་མི་གནས་ཤིང་། འཛམ་བུ་གླིང་ན་ཡོད་ཀྱི་གླིང་གཞན་ན་མེད་ལ། དགེ་སློང་ཕན་ཚུན་བཞི་ བཞི་འབྱེད་པ་པོ་དང་དགུར་ཚང་བ་དགོས་ཤིང་། དུས་དང་པོ་བསྟན

【現代漢語翻譯】 識別爭端以及平息其他爭端。 首先，如 कौशाम्बी (Kauśāmbī，拘睒彌，古印度城市) 的比丘們，以非如法之事在結界內舉行不同的布薩。簡而言之，如經文所說：『如果宣說不如法者，行持不同之業，那就是分裂。』因此，宣說不如法者，在結界內意識不混亂，雖知其發心與佛法和戒律相違背，卻執著于不如法之事，想要與宣說如法者分離，此念頭持續不斷，從而在行為上製造分離，最終幾乎做了任何一種業，這就會變成業的分裂，構成粗罪。平息這種分裂，需要通過忍耐的祈請四羯磨，之後是給予和諧的祈請四羯磨，再之後是通過和諧的布薩祈請四羯磨來完成，然後在完成和諧的布薩之後，雙方聚集在一起舉行布薩。關於識別業的分裂，《俱舍論》中說：『業的分裂在三個洲，那是八個或更多。』也就是說，具足戒律、值得尊敬的比丘，分為如法和不如法兩派，各有四人或更多，在同一個結界內，以分離的行為發起，各自進行祈請等羯磨。除了不悅耳的聲音外，在三個洲，從法輪分裂發生之時起，直到教法存在之時，都可能發生。 其次，《法輪經》中說：『在不和諧的一方，僧團分裂。』《俱舍論》中說：『比丘以見行具足戒律，分裂他人為孩童。』對導師和不同道路的忍耐，是分裂，那是不存在的。那是法輪的分裂。在贍部洲有九個等。』並且，最初的終極過失是成雙成對的。在先前的導師犯錯時，以及未劃定結界的地方，也不會發生法輪的分裂。也就是說，分裂者是見行具足戒律的比丘，分裂的對象是愚昧的僧團，遠離導師的住所。最終，像提婆達多 (Devadatta) 這樣的導師，以及他所教導的五條學處之路是可以容忍的，接受戒律時就會發生分裂。分裂后不會停留一夜，只存在於贍部洲，其他洲沒有。比丘之間需要有四人對四人的分裂者，總共需要九人。最初，教法

【English Translation】 Identifying disputes and pacifying other disputes. Firstly, like the monks of Kauśāmbī (Kauśāmbī, 拘睒彌, an ancient Indian city), who held different Uposatha ceremonies within the boundary with non-Dharma matters. In short, as the scripture says: 'If those who speak of non-Dharma perform different actions, that is division.' Therefore, those who speak of non-Dharma, without confusion in their minds within the boundary, knowing that their intentions are contrary to the Dharma and Vinaya, yet clinging to non-Dharma, constantly desiring to separate from those who speak of Dharma, thus creating separation in actions, and ultimately doing almost any kind of action, this will become a division of actions, constituting a grave offense. Pacifying this division requires the request of forbearance through four karmas, followed by the request of giving harmony through four karmas, and then through the request of harmonious Uposatha through four karmas, and after completing the harmonious Uposatha, both sides gather together to hold the Uposatha. Regarding the identification of the division of actions, the Abhidharmakośa says: 'The division of actions is in the three continents, that is eight or more.' That is, monks who are endowed with discipline and worthy of respect, divided into two factions of Dharma and non-Dharma, each with four or more people, within the same boundary, initiated by the act of separation, each performing the karmas such as requests. Except for unpleasant sounds, in the three continents, from the time the division of the wheel of Dharma occurs until the Dharma exists, it may occur. Secondly, the 'Wheel of Dharma Sutra' says: 'In the inharmonious side, the Sangha is divided.' The Abhidharmakośa says: 'A monk with views and conduct endowed with discipline, divides others into children.' Tolerance of the teacher and different paths is division, that is non-existent. That is considered the division of the wheel. In Jambudvipa there are nine, etc.' Moreover, the initial ultimate fault is in pairs. When the previous teacher makes a mistake, and in places where the boundary is not demarcated, the division of the wheel will not occur. That is, the divider is a monk with views and conduct endowed with discipline, and the object of division is the ignorant Sangha, away from the teacher's residence. Ultimately, a teacher like Devadatta, and the path of the five precepts he taught, can be tolerated, and division occurs when receiving the precepts. After the division, it does not stay overnight, and only exists in Jambudvipa, not in other continents. There needs to be a division of four monks against four monks, totaling nine people. Initially, the Dharma

་པ་ལ་སྐྱོན་ཅུང་ཟད་བྱུང་ ནས། མཆོག་ཟུང་གཅིག་བསྐོས་པའི་རྗེས་ཐུབ་པ་མ་ནོངས་པའི་གོང་དུ་འབྱུང་ལ། མཚམས་ མ་བཅད་པའི་གནས་སུ་མི་འབྱུང་གི། མཚམས་ནང་གཅིག་ཏུ་འབྱུང་པའོ། །ལྟུང་བ་ནི་དབྱེན་ དུ་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོ་དང་། སྡིག་པ་མཚམས་མེད་པའོ། །དབྱེན་གྱི་ཉེས་དམིགས་ནི། དགེ་ འདུན་ཕྱེད་ནས་མ་འདུམ་གྱི་བར་དུ་སྟོན་པ་གཅིག་གི་ཞིང་ཁམས་སུ་ལམ་ལྔ་གང་ཡང་མི་ སྐྱེའོ། །ཞེས་སོ། ། གསུམ་པ་ལ། རྩོད་པའི་ནང་གི་རྒྱུ་བདག་ཏུ་འཛིན་པ་དང་། ཕྱིའི་རྒྱུ་དངོས་པོ་དེ་བཞིན་ ཉིད་ལ་ལོག་པར་སྒྲུབ་པ་ལ་སོགས་པའོ། །རྩོད་པའི་ངོ་བོ་ནི། དགྲ་བོས་མི་མཐུན་པར་སྨྲས་ པའི་ཚིག་གིས་ཕྱིར་སེམས་གཞོལ་བ་འཁོན་དུ་འཛིན་པའི་འཁྲུག་ལོང་ངོ་། །རྩོད་པ་ལ་དབྱེ་ ན་བཞི་སྟེ། འདུས་བྱས་རྟག་མི་རྟག་གམ། ཆོས་བདག་ཡོད་མེད་ལྟ་བུ་ལ། རྒོལ་ཕྱིར་རྒོལ་ རྩོད་པ་ལྟ་བུ་འགྱེད་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་དང་། གདམ་ངག་གསོ་སྦྱོང་དགག་དབྱེ་འཇོག་པ་ལ། འཇོག་པ་པོ་དང་བཞག་བྱ་རྩོད་པ་ལྟ་བུ་མི་བསྡམ་པའི་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་དང་། ལྟུང་བ་ཡོད་པ་ ལ་གླེངས་པས་ཁས་མི་ལེན་པ་ལ། གླེང་བྱ་གླེང་བྱེད་རྩོད་པ། ལྟུང་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་དང་། ལས་ ལ་མཐུན་པ་མི་སྦྱིན་པས་རྩོད་པར་གྱུར་པ་བྱ་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་དང་བཞིའོ། །དེ་ཡང་ཞིབ་མོར་ ཕྱེ་ན་བཅུ་གཅིག་སྟེ་དང་པོ་ལ་དབྱེ་བ་མེད། གཉིས་པ་ལ་རྒྱུ་བཅས་གང་ཟག་དེ་ལ་ལྟུང་བ་ ཡོད་པ་དང་། གང་གིས་གླེངས་པའི་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། །རྒྱུ་མེད་ལ་བཞི་སྟེ། གཞི་མེད་(ལྟུང་ བ་མེད་པས་གླེངས་པའི་)དང་། གཞི་གཞན་(ལྟུང་བ་གཞན་བྱུང་བ་ལ་གཞན་གྱིས་གླེངས་པ་ )རྗེས་སུ་བསྒྲུབས་པ་དང་། ཕྱིར་(ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་ཟིན་པ་ལ་གླེངས་པ་)བཅོས་པ་ལ་མི་ ལྟོས་པ་དང་། (སྨྱོ་བར་མ་ཤེས་པར་དེ་ལ་ལྟུང་བ་གླེངས་པ་)སྨྱོན་པས་བྱས་པའོ། །ལྟུང་ཕྱིར་ 2-376 གྱི་རྩོད་པ་ལ། ཉེས་པ་རང་གིས་ངོ་ཤེས་པ་གླེངས་པ་ན་ལྟུང་བ་དེ་རང་གིས་ངོ་ཤེས་ཤིང་དྲན་ པ་དང་། ངོ་མི་ཤེས་པ་ནི་གླེངས་པ་ན་ལྟུང་བ་བརྗེད་ནས་མི་དྲན་པའོ། །དང་པོ་ངོ་ཤེས་པ་ལ་ རྩོད་པ་ཕྱིར་འཕྲོས་པ་མེད་པ་དང་། ཕྱིར་འཕྲོས་པ་དང་བཅས་པ་ཉི་ཚེ་བ་དང་། དགེ་འདུན་ མཐའ་དག་དང་འབྲེལ་བ་དང་གསུམ་མོ། །དེའི་སྟེང་དུ་བྱ་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་དང་བཅུ་གཅིག་གོ །རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ལ་སྤྱིར་ཤི་བའམ། བབས་ན་རྩོད་པ་རིང་བཞིན་གྱིས་ཞིའོ། །སོ་སོའི་ཞི་བྱེད་ ལ། མངོན་སུམ་དྲན་པ་མ་སྨྱོས་དང་། །གང་མང་དང་ནི་ངོ་བོ་ཉིད། །རྩྭ་རྣམས་བཀྲམ་པ་ལྟ་བུ་ དང་། །ཁས་བླངས་པར་ནི་བྱ་བའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་ཞི་བྱེད་བདུན་འཇུག་སྟེ། དེ་ལ་འགྱེད་ཕྱིར་ གྱི་རྩོད་པ་ནི་མངོན་སུམ་གྱིས་ཞི་བར་བྱེད་པ་དང་། གང་མང་གིས་ཞི་བར་བྱེད་པའོ། །དང་ པོ་ལ་བརྒྱད་ད

【現代漢語翻譯】 如果僧團內部出現輕微過失，在選出一位上座后，過失會在證得阿羅漢果之前顯現，但不會在未劃定界限的區域發生，而是在劃定界限的區域內發生。墮落包括屬於分裂的粗罪和無間罪。分裂的過患是，從僧團分裂到未和解期間，在一個佛的剎土內，五道中的任何一道都不會產生。如是說。 第三，關於諍論，包括執著于內部的因，以及顛倒地證明外在的因，即事物本性等。諍論的自性是：敵人以不悅之語激起，心隨之動搖，懷恨在心的爭執。諍論分為四種：關於有為法是常還是無常，或者法和補特伽羅存在與否等問題，爲了辯論而爭論，如辯論賽；在羯磨、布薩等儀式中，對於阻止或允許進行，如阻止者和被阻止者之間的爭論，是爲了不和合而爭論；對於存在的墮落，因談論而不承認，如談論者和被談論者之間的爭論，是爲了墮落而爭論；以及因不給予符合戒律的行為而引起的爭論，是爲了行為而爭論。如果詳細劃分，則有十一種。第一種沒有分類。第二種分為有因和無因兩種。有因是指某人有墮落，而揭露者沒有墮落。無因分為四種：無根據（因無墮落而揭露），根據其他（因他人發生墮落而被揭露），追隨（墮落已被彌補后被揭露）和不顧及彌補（不知是瘋子而揭露其墮落）。關於爲了墮落而爭論，如果自己認識到過錯而被揭露，則自己認識並記得該墮落；如果不認識，則被揭露時忘記而不記得。第一種，認識到過錯，又分為沒有引發爭論，引發了爭論但只是小事，以及與整個僧團有關的三種。加上爲了行為而爭論，總共十一種。平息爭論的方法，一般來說，死亡或降臨可以自然平息爭論。個別平息方法是：『現前、憶念、不瘋狂，多數和自性，如散佈草，承認應作』，如是運用七種平息方法。其中，爲了辯論而爭論可以通過現前或多數來平息。第一種有八種。

【English Translation】 If a slight fault occurs within the Sangha, after appointing a superior, the fault will appear before attaining Arhatship, but it will not occur in an area without boundaries, but within a defined boundary. Defilements include major offenses belonging to division and offenses without interruption. The fault of division is that from the division of the Sangha until reconciliation, none of the five paths will arise in a Buddha's realm. So it is said. Thirdly, regarding disputes, it includes clinging to the internal cause, and falsely proving the external cause, that is, the nature of things, etc. The nature of dispute is: the enemy is aroused by unpleasant words, the mind is shaken by it, and the quarrel is held in resentment. Disputes are divided into four types: regarding whether conditioned phenomena are permanent or impermanent, or whether Dharma and Pudgala exist or not, arguing for the sake of debate, such as a debate competition; in rituals such as Karma, Posadha, etc., regarding preventing or allowing, such as disputes between the preventer and the prevented, arguing for the sake of discord; regarding existing defilements, not admitting because of talking about it, such as disputes between the talker and the talked about, arguing for the sake of defilement; and disputes caused by not giving actions that conform to the precepts, arguing for the sake of action. If divided in detail, there are eleven types. The first type has no classification. The second type is divided into two types: with cause and without cause. With cause means that someone has a defilement, but the revealer has no defilement. Without cause is divided into four types: unfounded (revealing because there is no defilement), based on others (revealing because others have defilements), following (revealing after the defilement has been remedied), and disregarding remedy (revealing the defilement without knowing it is a madman). Regarding arguing for the sake of defilement, if one recognizes one's own fault and is revealed, then one recognizes and remembers the defilement; if one does not recognize it, one forgets and does not remember when revealed. The first type, recognizing the fault, is further divided into three types: not causing dispute, causing dispute but only a minor matter, and being related to the entire Sangha. Adding the dispute for the sake of action, there are eleven types in total. The method of pacifying disputes, in general, death or arrival can naturally pacify disputes. Individual pacification methods are: 'Presence, Remembrance, Not Madness, Majority and Nature, Like Spreading Grass, Admission Should Be Done', thus applying seven pacification methods. Among them, arguing for the sake of debate can be pacified by presence or majority. The first type has eight types.

ེ། རྒོལ་དང་གཟུ་དང་དགེ་འདུན་གཞི་བོ་དང་། །གསལ་བ་དང་ནི་གསལ་བའི་ གསལ་བ་དང་། །དགེ་འདུན་གཞན་དང་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་དང་། །གནས་བརྟན་མཐུ་དང་ལྡན་ པའི་མངོན་སུམ་མོ། །དེ་དག་སྔ་མས་མ་ཞི་ན་ཕྱི་མ་ཕྱི་མས་ཞི་བྱེད་དོ། །གང་མང་གི་ཞི་བྱེད་ ནི། མངོན་སུམ་གྱིས་ཞི་མ་ནུས་ན་དགེ་འདུན་གཞི་བོས་ཚུལ་ཤིང་གང་མང་བྱ་བར་གསུངས་ སོ། །མི་བསྡམ་པའི་ཕྱིར་གྱིས་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ལ། རྒྱུ་བཅས་ཀྱི་རྩོད་པ་ནི་མངོན་སུམ་གྱིས་ དག་པ་བྱིན་པས་ཞི་བར་བྱ་བའོ། །རྒྱུ་མེད་ཀྱི་དང་པོ་གསུམ་ལ། གང་ཟག་འདི་ནི་དྲན་པ་ དང་ལྡན་པ་ཡིན་པས། འདི་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་མ་དྲན་པས་འདི་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཞེས་དགེ་ འདུན་གྱིས་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱི་དག་པ་སྟེར་བའོ། །བཞི་པ་སྨྱོན་པས་བྱས་པ་ལ། གང་ ཟག་འདི་མ་སྨྱོས་པའི་དུས་སུ་ཉེས་པ་མ་བྱས་པས་སྨྱོས་པ་འདི་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཞེས་ དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་དག་པ་སྟེར་བའོ། །ལྟུང་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ ལ། གཉིས་ཀྱི། ཉེས་པ་རང་གིས་ངོ་ཤེས་པའི་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་ཕྱིར་ འཕྲོས་པ་མེད་པའི་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ལ་ཡང་། ལྟུང་བ་ཁས་མི་ལེན་ཞིང་ཕྱིར་མི་འཆོས་པས་ 2-377 རྩོད་པ་ནི། ལྟུང་བ་ཁས་བླངས་པ་དང་། ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་བྱས་པས་རྩོད་པ་དེ་ཞི་བར་བྱེད་ དོ། །ལྟུང་བ་ཁས་མི་ལེན་པ་ཁོ་ནའི་རྩོད་པ་ནི། གླེང་བྱེད་ལ་ཁས་བླངས་པས་ཞི་བར་བྱེད་ དོ། །གཉིས་པ་ཕྱིར་འཕྲོས་པ་དང་བཅས་པ་ཉེ་བའི་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ནི་མངོན་སུམ་གྱིས་འདུལ་ བས་སོ། །གསུམ་པ་དགེ་འདུན་མཐའ་དག་དང་འབྲེལ་པའི་རྩོད་པ་ནི། རྩྭ་བཀྲམ་པ་ལྟར་ ཕྱོགས་གཉིས་པོ་ཕན་ཚུན་འདུད་པས་ཞི་བར་བྱའོ། །གཉིས་པ་རང་གི་ངོ་བོ་མི་ཤེས་པའི་རྩོད་ པ་ནི། ལྟུང་བ་མི་དྲན་པ་དྲན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་གསོལ་བཞིས། སྦྱིན་པས་ཞི་ བར་བྱེད་དེ། ལྟུང་བ་དྲན་པར་བྱེད་པ་ལ་བརྩོན་འགྲུས་རྩོམ་པར་འགྱུར་བས་སོ། །བཞི་པ་བྱ་ ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་ནི། ལས་ལ་མཐུན་པ་སྦྱིན་པས་དངོས་སུ་ཞི་བར་བྱེད་ཅིང་། བརྒྱུད་ནས་ཞི་ བྱེད་ཐམས་ཅད་འཇུག་གོ །དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྟེན་གནས་མལ་གྱི་གཞི་ལ། ཕྱག་བྱ་བ་དང་མི་ བྱ་བའི་ཚུལ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་རྩིག་པའི་ཆོ་ག་དང་། བརྩིགས་ནས་རི་མོ་འབྲི་བའི་ཚུལ་ དང་། སྦ་བ་དང་ཡོངས་སུ་སྐྱོབ་པའི་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་གཞུང་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ སྡོམ་པ་ཐོབ་ནས་མ་ཉམས་པར་བསྲུང་ཞིང་། ཉམས་ན་ཕྱིར་བཅོས་པའི་སྒོ་ནས་རྣམ་པར་ དག་པར་བྱས་ཏེ། ལུང་ལས། གཉིས་ནི་རྣམ་པར་བྱང་བར་འགྱུར་ཞིང་། ཉོན་མོངས་པར་མི་ འགྱུར་བ་དང་། གཉིས་ཀྱིས་ཟག་པ་འཕེལ་བར་མི་འགྱུར་བ་སྟེ། གཉིས་གང་ཞེ་ན། ལྟུང་བ་ མི་འབྱིན་པ་གང་ཡིན་པ་དང་། ལྟུང་བ

【現代漢語翻譯】 再者，諍訟、正直、僧團根本事，明瞭與明瞭之明了，其他僧團與持律者，以及具有神力的住持現前事。若前者未能平息，則由後者平息。對於多數的平息，若現前事未能平息，則僧團根本事應作多數之木杖。爲了不和合而平息諍訟，對於有因的諍訟，應以現前事之清凈給予平息。對於無因的前三者，此人具有正念，因此未憶及對此有墮罪，故此人無有墮罪。如是僧團以四羯磨給予清凈。第四，對於瘋癲者所為，此人在未瘋癲之時未作罪，故此瘋癲者無有墮罪。如是僧團以四羯磨給予清凈。對於因墮罪而起的諍訟之平息，有二種。對於自己知罪的諍訟之平息，有三種。第一，對於無有外緣的諍訟之平息，若不承認墮罪且不懺悔，則承認墮罪並懺悔，即可平息諍訟。對於僅不承認墮罪的諍訟，向說者承認即可平息。第二，對於具有外緣的諍訟之平息，以現前調伏。第三，對於與整個僧團相關的諍訟，如鋪草般，雙方互相屈服即可平息。第二，對於自己不知罪的諍訟，爲了憶起墮罪，尋求自性，以四羯磨佈施平息，因憶起墮罪而精進。第四，對於因事而起的諍訟，以隨順於業之佈施直接平息，並通過間接平息一切。所有這些的基礎，在於床座之處，關於應作與不應作之理，以及建造寺廟之儀軌，建造后繪製圖畫之理，以及隱藏與完全守護之理等，應于經論中知曉。如是獲得律儀后，守護而不令其退失，若退失則通過懺悔之門而令其清凈。經中說：『二者將變得清凈，且不成為煩惱，二者將不增長漏失。』何為二者？不捨棄墮罪，以及墮罪后如法懺悔。 Furthermore, disputes, impartiality, fundamental monastic matters, clarity and clarity of clarity, other sanghas and Vinaya holders, and the direct experience of the abbot endowed with power. If the former cannot be pacified, then the latter pacifies it. For the pacification of the majority, if direct experience cannot pacify it, then the fundamental monastic matters should make many wooden staffs. In order to pacify disputes for the sake of disharmony, for disputes with causes, pacification should be given by the purity of direct experience. For the first three without cause, this person has mindfulness, therefore he does not remember having committed an offense, so this person has no offense. Thus, the Sangha gives purification with four karmas. Fourth, for what is done by a madman, this person did not commit a crime when he was not mad, so this madman has no offense. Thus, the Sangha gives purification with four karmas. For the pacification of disputes arising from offenses, there are two types. For the pacification of disputes where one knows one's own offense, there are three types. First, for the pacification of disputes without external causes, if one does not admit the offense and does not repent, then admitting the offense and repenting will pacify the dispute. For disputes where one only does not admit the offense, pacification is achieved by admitting it to the speaker. Second, the pacification of disputes involving external causes is through direct discipline. Third, for disputes related to the entire Sangha, like spreading grass, pacification is achieved by both sides yielding to each other. Second, for disputes where one does not know one's own offense, in order to remember the offense, seeking the nature of oneself, pacification is achieved by giving with four karmas, because diligence will be exerted to remember the offense. Fourth, for disputes arising from actions, pacification is directly achieved by giving in accordance with the action, and all indirect pacifications will follow. The basis of all these is the foundation of the bed, regarding what should and should not be done, the rituals for building monasteries, the manner of drawing pictures after building, and the manner of hiding and completely protecting, etc., should be known in the scriptures. Thus, after obtaining vows, protect them without letting them be lost, and if they are lost, purify them through the door of repentance. The scriptures say: 'Two will become pure and will not become afflictions, and two will not increase outflows.' What are the two? Not abandoning offenses, and repenting of offenses according to the Dharma.

【English Translation】 Furthermore, disputes, impartiality, fundamental monastic matters, clarity and clarity of clarity, other sanghas and Vinaya holders, and the direct experience of the abbot endowed with power. If the former cannot be pacified, then the latter pacifies it. For the pacification of the majority, if direct experience cannot pacify it, then the fundamental monastic matters should make many wooden staffs. In order to pacify disputes for the sake of disharmony, for disputes with causes, pacification should be given by the purity of direct experience. For the first three without cause, this person has mindfulness, therefore he does not remember having committed an offense, so this person has no offense. Thus, the Sangha gives purification with four karmas. Fourth, for what is done by a madman, this person did not commit a crime when he was not mad, so this madman has no offense. Thus, the Sangha gives purification with four karmas. For the pacification of disputes arising from offenses, there are two types. For the pacification of disputes where one knows one's own offense, there are three types. First, for the pacification of disputes without external causes, if one does not admit the offense and does not repent, then admitting the offense and repenting will pacify the dispute. For disputes where one only does not admit the offense, pacification is achieved by admitting it to the speaker. Second, the pacification of disputes involving external causes is through direct discipline. Third, for disputes related to the entire Sangha, like spreading grass, pacification is achieved by both sides yielding to each other. Second, for disputes where one does not know one's own offense, in order to remember the offense, seeking the nature of oneself, pacification is achieved by giving with four karmas, because diligence will be exerted to remember the offense. Fourth, for disputes arising from actions, pacification is directly achieved by giving in accordance with the action, and all indirect pacifications will follow. The basis of all these is the foundation of the bed, regarding what should and should not be done, the rituals for building monasteries, the manner of drawing pictures after building, and the manner of hiding and completely protecting, etc., should be known in the scriptures. Thus, after obtaining vows, protect them without letting them be lost, and if they are lost, purify them through the door of repentance. The scriptures say: 'Two will become pure and will not become afflictions, and two will not increase outflows.' What are the two? Not abandoning offenses, and repenting of offenses according to the Dharma.

་བྱུང་ནས་ཆོས་བཞིན་དུ་ཕྱིར་འཆོས་པ་གང་ཡིན་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་བསླབ་པར་བྱའོ། ། འདུལ་བ་རྒྱ་མཚོ་གཏིང་མཐའ་རབ་ཟབ་ཅིང་། །བདག་བློའི་རྣམ་དཔྱོད་མཐུ་དང་རྩལ་ ཆུང་ཡང་། །ལུང་དང་མདོ་འགྲེལ་བླ་མའི་མན་ངག་ལས། །བྱུང་བཞིན་བསྡེབས་ཀྱི་རང་ བཟོའི་དྲི་མ་མེད། །གལ་ཏེ་འཁྲུལ་ན་དམ་པས་བཟོད་པར་འཚལ། །འདུལ་བ་བདུད་རྩིའི་ ཉིང་ཁུ་འདི་སྦྱར་བས། །འགྲོ་བ་ཀུན་གྱི་ཚུལ་འཆལ་དུག་བཅོམ་ནས། །ཚུལ་ཁྲིམས་དག་ 2-378 པས་ཀུན་མཁྱེན་ས་ཐོབ་ཤོག ། འདུལ་བ་བདུད་རྩིའི་ཉིང་ཁུ་ཞེས་བྱ་བ་དོན་དུ་གཉེར་བ་དུ་མས་བསྐུལ་བའི་ངོར་ཇོ་ གདན་འདུལ་བ་འཛིན་པ་བསོད་ནམ་བཟང་པོས་ལྕགས་མོ་ཡོས་བུའི་ལོ་ལ། དཔལ་མཚལ་ མིན་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་སྦྱར་བའོ། །བསྟན་པ་དང་སེམས་ཅན་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ལ་ཕན་ ཐོགས་པར་གྱུར་ཅིག །ཤུབྷཾ། གཅིག་ཞུས་སོ། ། མ་ཡིག དང་པོ། འབྲས་དཔེ་རྙིང་ཕྱི་ཝ ༤ གཉིས་པ། ཡང་འབྲས་དཔེ་རྙིད་དབུ་ལྡེབ་མེད་པ། གསུམ་པ། ཕྱི་ཝ༥༤ པོ་ཏ་ལའི་དཔེ་རྙིང་བཅས་ལ་བརྟེན་ཡོད། མ་ཡིན་དང་པོ་ཁོ་ནར་ཡོད་པ་[ ]རྟགས་ཡིན། སྔོན་མ་དང་པོ་དང་ཕྱི་མ་དཔེ་གཞན་གཉིས་གང་རུང་གི་རྟགས[ { }ཡིན།

【現代漢語翻譯】 如是發生后，如法彌補者，即是勝殘律儀。』如是應當學習。 律海深廣無涯底，我慧淺薄力弱小，然依經論上師訣，如實輯錄無自造。 若有錯謬祈聖恕，此合律藏甘露髓，愿滅眾生毀戒毒，以戒清凈證知一切。 《律藏甘露精髓》一書，應諸多懇請者之邀，由覺丹持律者索南桑佈於鐵女兔年，在吉祥擦敏寺著成。愿利益無量教法與眾生！吉祥圓滿！校對完畢。 底本：第一，舊哲蚌寺藏本第四冊；第二，舊哲蚌寺藏本無首頁；第三，依據第五十四冊布達拉宮舊藏本。僅第一種底本有[ ]符號。先前第一種和之後兩種底本之一的符號為[{ }].

【English Translation】 That which, having occurred, is rectified according to the Dharma, is the superior Vinaya. Thus, one should train. The ocean of Vinaya is deep and boundless, while my intellect is shallow and my strength is small. However, relying on the scriptures, commentaries, and the instructions of the gurus, I have compiled this without any self-creation. If there are errors, may the holy ones forgive me. By combining this essence of the nectar of the Vinaya, may it destroy the poison of immoral conduct of all beings, and may they attain omniscience through pure morality. This book, entitled 'The Essence of the Nectar of the Vinaya,' was composed at the auspicious Tsalmin Monastery in the Iron Female Rabbit year by Jodan Vinaya Holder Sonam Zangpo at the request of many who urged him. May it benefit immeasurable teachings and sentient beings! May it be auspicious! Proofread. Original texts: First, old Drepung edition, volume 4; Second, old Drepung edition without the first page; Third, based on the old Potala edition, volume 54. The [ ] symbol is only in the first original text. The [{ }] symbol is either in the first original text or in one of the other two later texts.