tshalminpa0204_法義問答善說大海

擦蒙巴·頌囊菘博大師教言集JTSZ9ཆོས་ཀྱི་དྲིས་ལན་ལེགས་བཤད་རྒྱ་མཚོ་བཞུགས་སོ། ། 2-117 ༄༅། །ཆོས་ཀྱི་དྲིས་ལན་ལེགས་བཤད་རྒྱ་མཚོ་བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །ཆོས་ཀྱི་དྲིས་ལན་ལེགས་བཤད་རྒྱ་མཚོ་ བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །ན་མོ་རཏྣ་ཏྲ་ཡཱ་ཡ། མཁའ་མཉམ་གདུལ་བྱའི་དྲི་བ་ཀུན་གྱི་ལན། །གཅིག་ཆར་ འདེབས་ནུས་སྟོན་པ་ཐུགས་རྗེ་ཅན། །མཁྱེན་རབ་དབང་ཕྱུག་རྣམས་ལ་ཕྱག་བཙལ་ནས། །དྲིས་ལན་མདོར་བསྡུས་བདག་གིས་དགོད་པར་བྱ། ། ཆོས་གྲྭ་ཆེན་པོ་དཔལ་ལྡན་རྩེ་ཐང་ནས། ལུང་དང་རྟོགས་པའི་ཡོན་ཏན་དུ་མས་རྒྱུད་ མཛེས་པར་གྱུར་པ་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་ཤཱཀྱ་དབང་ཕྱུག་ལ་སོགས་པས། ཆོས་ལྡན་གྱི་དྲི་ བ་ཕྱི་མཚན་ཉིད་དང་འབྲེལ་བ་ཐུན་མོང་པ་དང་། རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་དང་འབྲེལ་བ་ཐུན་མོང་མ་ ཡིན་པ་དང་། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དང་འབྲེལ་པ་ཤིན་ཏུ་ཟབ་མོ་རྣམས་བཀོད་ནས། མདོ་ རྒྱུད་བསྟན་བཅོས་རྣམས་དང་མཐུན་པའི་ལན་དགོས་གསུང་བ་ལ། ཐོག་མར་མཚན་ཉིད་དང་འབྲེལ་བ་ཐུན་མོང་བའི་དྲི་བ་རྣམས་ཀྱིས་ལན་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ལ། གང་ཟག་གཅིག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསུམ། །ལྡོག་པ་ཐ་དད་ངོ་བོ་གཅིག་ལགས་སམ། །དངོས་པོ་ཐ་དད་མ་འདྲེས་གནས་པ་ལགས། །འགའ་ཞིག་སྡོམ་པ་གསུམ་ལྡན་མི་སྲི ད་ཟེར། །ལ་ལར་སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་ངོ་བོ་དང་། །ཕྲ་རགས་ཐོབ་རྒྱུ་གཏོང་རྒྱུ་ལ་སོགས་གང་། །ཞེས་ གསུང་བ་ལ། འགའ་ཞིག་སྡོམ་པ་གསུམ་ལྡན་མི་སྲིད་ཟེར་བའི་ལན་དང་པོར་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། དེའང་སྡོམ་པ་གསུམ་ལྡན་མི་སྲི ད་པ་ཤིན་ཏུ་ཡང་མི་རིགས་ཏེ། དཔལ་རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་ལས། གལ་ ཏེ་དེ་ནི་རབ་བྱུང་ན། །སྡོམ་པ་གསུམ་དང་ཡང་དག་ལྡན། །སོ་སོ་ཐར་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས། 2-118 །རིག་འཛིན་སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པའོ། །ཞེས་པས་སོ། ། ༄། །དེ་དག་གིས་ཐུན་མོང་གི་དྲིས་ལན་མདོར་བསྡུས་པ། གཞན་དུ་ན་སྡོམ་པ་གསུམ་ག་སྐྱེར་རུང་པའི་རྟེན་གྱིས་སྡོམ་གསུམ་རིམ་གྱིས་བླངས་པ་ན། སྔ་མས་ཕྱི་མ་སྐྱེ་བའི་གེགས་བྱེད་པའམ། ཕྱི་མས་སྔ་མ་གཏོང་རྒྱུ་བྱེད་དགོས་ལ་སོགས་ཧ་ ཅང་ཐལ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་སློང་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་མི་སྲིད་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བས་ན་སྡོམ་པ་གསུམ་ལྡན་ཡོད་ཅིང་། གསུམ་གྱི་ཐོབ་ཚུལ་ལ། སོ་ཐར་ནི་རྟེན་གླིང་གསུམ་ གྱི་སྐྱེས་པའམ་བུད་མེད་ཀྱིས། བསམ་པ་མྱང་འདས་སོགས་གང་ཡང་རུང་བའི་ཆེད་དུ་ཡུལ་ མཁན་པོའམ། སློབ་དཔོན་ནམ། དགེ་འདུན་ལས་དུས་ཉིན་ཞག་གམ། ཇི་སྲི ད་འཚོའི་བར་ དུ་བསྲུང་པར་ཁས་བླངས་ཏེ། ངོ་བོ། གཙོ་བོར་ལུས་ངག་གི་ཉེས་སྤྱོད་ལས་ལྡོག་པ། སྤོང་བ་ བཞིའམ་བདུན་དང་ལྡན་པ་ཞིག་ཡིན་ལ། གཏོང་རྒྱུ་ནི། བསླབ་པ་ཕུལ་དང་ཤི་འཕོས་དང་། །མཚན་གཉིས་དག་ནི་བྱུང་བ་དང་། །རྩ་བ་ཆད་དང་མཚན་འདས་ལས། །སོ་སོར་ཐར་པའི་

【現代漢語翻譯】 擦蒙巴·索南堅贊大師教言集 2-117 吉祥教言問答如海 吉祥教言問答如海 吉祥教言問答如海 頂禮三寶！爲了解答如虛空般無邊無際的眾生的所有疑問，唯一能夠做到這一點的，唯有具備大悲心的導師。向擁有智慧自在的諸位頂禮之後，我將簡略地回答這些問題。 在吉祥策塘大寺，具足聞思修諸多功德的善知識釋迦自在等，提出了關於佛法的各種問題，這些問題分為與共通道的宗義相關的問題，與金剛乘相關的不共問題，以及與如來藏相關的極深奧的問題。他們要求我根據經、續、論典給出相應的解答。 首先，我將回答與共通道的宗義相關的問題： 『一個人的相續中的三種律儀，它們的差別是體性不同還是本體相同？是各自獨立的還是混雜在一起？有人說不可能同時具有三種律儀。還有人問，這三種律儀的體性、粗細、獲得方式、捨棄方式等等是什麼？』 首先，回答『有人說不可能同時具有三種律儀』這個問題： 認為不可能同時具有三種律儀的觀點是完全不合理的。吉祥《金剛頂經》中說：『如果他是出家人，則完全具有三種律儀，即別解脫戒、菩提心戒和持明咒的律儀。』 關於這些共同問題的簡要回答： 另一方面，如果能夠生起三種律儀的所依（人）依次受持三種律儀，那麼前一種律儀會成為后一種律儀生起的障礙嗎？或者后一種律儀會成為捨棄前一種律儀的原因嗎？如果這樣，就會有非常大的過失，並且不可能存在比丘金剛持。因此，三種律儀是可以同時存在的。三種律儀的獲得方式是：別解脫戒的所依是具有受戒資格的男眾或女眾，爲了希求寂滅等等任何目的，在堪布、阿阇黎或僧眾面前，發誓在一天一夜或盡其一生中守護。其體性主要是止息身語的惡行，具有四種或七種防護。捨棄的原因是：舍戒、死亡、出現兩性、斷根本罪和死亡。 別解脫

【English Translation】 Collection of Teachings by Tsemonpa Sonam Gyaltsen 2-117 Ocean of Eloquent Answers to Dharma Questions Ocean of Eloquent Answers to Dharma Questions Ocean of Eloquent Answers to Dharma Questions Namo Ratna Trayaya! To answer all the questions of sentient beings as infinite as space, the only one capable is the compassionate Teacher. After prostrating to those with wisdom and power, I shall briefly answer the questions. From the great Dharma College of Palden Tsethang, the virtuous spiritual friends such as Shakya Wangchuk, who have adorned their minds with many qualities of learning and realization, have posed various questions about the Dharma. These questions are divided into common questions related to philosophical tenets, uncommon questions related to Vajrayana, and extremely profound questions related to the Tathagatagarbha (Buddha-nature). They requested me to provide answers that are in accordance with the Sutras, Tantras, and Shastras. First, I will answer the common questions related to philosophical tenets: 'For one individual's continuum, are the three vows (Pratimoksha, Bodhisattva, and Vajrayana) different in essence or the same in substance? Are they separate or mixed together? Some say it is impossible to have all three vows simultaneously. Others ask, what are the nature, subtlety, means of obtaining, and means of abandoning these three vows?' First, I will address the statement 'Some say it is impossible to have all three vows simultaneously': The view that it is impossible to have all three vows simultaneously is completely unreasonable. The glorious Vajrasekhara Sutra states: 'If he is a renunciate, then he is perfectly endowed with the three vows, namely, the Pratimoksha, the Bodhicitta, and the Vidyadhara (Vajrayana) vows.' A brief summary of the common questions and answers: On the other hand, if the basis (person) capable of generating the three vows takes the three vows sequentially, would the former vow hinder the generation of the latter vow? Or would the latter vow cause the abandonment of the former vow? If so, there would be a great fault, and it would be impossible to have a Bhikshu Vajradhara (ordained Vajrayana practitioner). Therefore, it is possible to have all three vows simultaneously. The means of obtaining the three vows are as follows: The basis for the Pratimoksha vow is a qualified male or female who, for the sake of seeking Nirvana or any other purpose, vows to protect the vows before a Khenpo (abbot), Acharya (teacher), or Sangha (community) for a day and night or for as long as life lasts. Its nature is mainly to refrain from negative actions of body and speech, possessing four or seven types of protection. The reasons for abandoning it are: renouncing the vows, death, the appearance of two genders, breaking the root vows, and death. Pratimoksha

---

འདུལ་བ་གཏོང་། །ཁ་ཅིག་ལྟུང་བར་འགྱུར་ལས་སྨྲ། ། གཞན་དག་དམ་ཆོས་ནུབ་པ་ལས། །ཁ་ཆེ་རྣམས་ནི་བྱུང་བ་ལ། །བུ་ལོན་ནོར་བཞིན་གཉིས་སུ་འདོད། །ཅེས་པ་ལྟར་རོ། ། བྱང་སེམས་སྡོམ་པ་ནི། ལེན་པའི་རྟེན(ཁྱད་པར་ནི)། ཇོ་བོ་ཆེན་པོས། སོ་སོ་ཐར་པ་རིགས་ བདུན་གྱི། །རྟག་ཏུ་སྡོམ་གཞན་ལྡན་པ་ལ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡོམ་པ་ཡི། །སྐལ་བ་ ཡོད་ཀྱི་གཞན་དུ་མིན། །ཞེས་པ་ལྟར་སོ་ཐར་རིགས་བདུན་གང་རུང་དང་ལྡན་པས། ཡུལ་ སྡོམ་(ཙཎྚ་གོ་མིས་)པ་ཉི་ཤུ་པར། བླ་མ་སྡོམ་ལ་གནས་ཤིང་མཁས། །ནུས་དང་ལྡན་ལས་བླང་ པར་བྱ། །ཞེས་པ་ལྟར། བླ་མ་བྱང་སེམས་ཀྱི་སྡོམ་ལྡན། ཆོ་ག་ལ་མཁས་ཤིང་སྡོམ་པ་བསྟེན་ པའི་ནུས་པ་དང་ལྡན་པ་ལས། དུས་སངས་རྒྱས་མ་ཐོབ་ཀྱི་བར་བསྲུང་པར་ཁས་བླངས་ནས། བྱང་སེམས་ཀྱི་སྤང་བྱ་གཞི་དང་བཅས་པ་སྤོང་བའི་སེམས་དཔའ་དབང་རྒྱུན་ཆགས། དབྱེ་ན་ སྡོམ་པ། དགེ་བ་ཆོས་སྡུད། སེམས་ཅན་དོན་བྱེད་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་གསུམ་མོ། ། 2-119 གཏོང་རྒྱུ་ནི། གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བར། དེ་གཏོང་བ་ནི་མདོར་བསྡུ་ན་རྒྱུ་བཞིས་ འགྱུར་ཏེ། ཡང་དག་པར་ལེན་པའི་སེམས་ཀྱིས་མི་འདྲ་བ་ངེས་པའི་སེམས་སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་ དང་། མི་བརྡ་སྤྲད་པའི་དྲུང་དུ་འབུལ་བ་དང་ལྡན་པའི་ཚིག་བརྗོད་པར་བྱེད་པ་དང་། ཕམ་ པའི་ཆོས་ལྟ་བུའི་ཆོས་བཞི་པོ་དག་ལས་ཐམས་ཅད་དམ། རེ་རེའི་ཉེས་པ་འབྱིན་པ་དང་། ཕམ་ པའི་གནས་ལྟ་བུའི་ཆོས་བཞི་པོ་ཐམས་ཅད་དམ། རེ་རེ་ལ་ཀུན་ནས་དཀྲིས་པ་ཆེན་པོས་ཉེས་ པ་འབྱིན་པར་བྱེད་ན། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡོམ་པ་བཏང་པར་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་ བཤད་པ་ལྟར་རོ། ། རིག་འཛིན་སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནི། བླ་མ་ཆོ་ག་ཚད་ལྡན་ལ། །ནམ་མཁའ་ཇི་སྲི ད་གནས་ བར་དུ། །ལྷན་སྐྱེས་ཡེ་ཤེས་བརྡ་དོན་སྤྲོད། །རྣམ་རྟོག་དྲི་མ་ཀུན་ལས་སྡོམ། །རིག་འཛིན་ སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པའོ། །སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་ལ། །རིམ་གཉིས་ཡིད་བཞིན་ནོར་ གྱིས་སྤྲས། །འདོད་ཡོན་ལྔ་ཡིས་ཀུན་ནས་མཆོད། །དགོས་འདོད་ཀུན་གྱིས་བྱུང་གནས་པ། །རིག་འཛིན་སྡོམ་པའི་གནས་ཚུལ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་རྟེན། སློབ་མ་དད་ཅིང་རིགས་བཙུན་ པ། །དེ་ཉིད་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་དད། །བཟོ་དང་ལྡན་ཞིང་སེར་སྣ་མེད། །ཟབ་མོ་ཡི་ནི་ བློ་དང་ལྡན། །ཞེས་སོགས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པའི་སློབ་མས། ཡུལ། སྔགས་དང་རྒྱུད་དང་ མན་ངག་འཛིན། །ཆོ་གའི་ལས་ལ་རབ་ཏུ་མཁས། །སྙིང་རྗེས་སློབ་མ་རྗེས་འཛིན་པ། །དབང་ བསྐུར་བ་ཡི་སློབ་དཔོན་མཆོག །ཅེས་པ་དང་ལྡན་པའི་བླ་མ་ལས། དུས་ན།ི དུས་འདི་ནས་ ནི་བཟུང་ནས་སུ། །ཇི་སྲིད་བྱང་ཆུབ་སངྙི ་པའོི་བར། །ཞེས་པ་ལྟར་བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོ་མ་ཐོབ་ཀྱི་ བར་དུ་བསྲུང་པར་ཁས་བླངས་ནས། ངོ་བོ་རང་ལ་བཞུགས་པའི་ལྷན་སྐྱེས་

【現代漢語翻譯】 關於捨棄：有人說，這會導致墮落；另一些人說，這會導致正法衰落；還有一些克什米爾人認為，這就像債務和財產一樣，是二元的。正如所說的那樣。 關於菩薩戒：接受的基礎（特殊之處在於）：喬沃·杰欽波（Jowo Jechenpo，阿底峽尊者）說：『七種別解脫戒律中，總是持有其他戒律的人，才有資格獲得菩薩戒，否則不行。』因此，持有七種別解脫戒律中的任何一種。正如《二十頌》（作者：旃扎·果米）所說：『從一位安住于戒律且精通的、有能力的上師那裡接受。』因此，從一位持有菩薩戒、精通儀軌、有能力守護戒律的上師那裡，承諾守護直到證得佛果，從而使菩薩的誓言傳承不斷。區分而言，有三種戒律：律儀戒、攝善法戒、饒益有情戒。 捨棄的原因：在《決定總攝》中說，捨棄總的來說有四個原因：以不正確的接受心態，生起與之前不同的決心；向不理解的人說出誓言；犯下四種根本罪中的任何一種或全部；以極大的煩惱犯下四種根本罪中的任何一種或全部。如果這樣做，就被稱為捨棄了菩薩戒。正如所說的那樣。 關於持明咒的誓言：從一位具格的上師那裡，直到虛空存在之時，傳授俱生智慧的象徵意義，從所有的分別念垢染中解脫出來，這就是持明咒的誓言。在身語意的法幢上，用次第和如意寶來裝飾，用五種欲妙來供養，滿足一切需求，這就是持明誓言的狀態。正如所說的那樣，基礎是：弟子要有信心，出身高貴，對三寶有虔誠的信仰，有能力，沒有吝嗇，有深刻的智慧等等功德。地點是：上師要持有咒語、續部和口訣，精通儀軌，以慈悲心引導弟子，是灌頂的上師。時間是：從現在開始，直到證得菩提。正如所說的那樣，承諾守護直到證得菩提心，本質是安住于自性中的俱生。

【English Translation】 Regarding abandonment: Some say it leads to downfall; others say it leads to the decline of the Dharma; and some Kashmiris consider it dualistic, like debt and property. As it is said. Regarding the Bodhisattva Vows: The basis for receiving (the special feature is): Jowo Jechenpo (Atisha) said: 'Among the seven types of individual liberation vows, only those who always hold other vows are eligible for the Bodhisattva vows, otherwise not.' Therefore, holding any of the seven types of individual liberation vows. As the 'Twenty Verses' (by Chandragomin) says: 'Receive from a lama who abides in vows and is skilled, and capable.' Therefore, from a lama who holds the Bodhisattva vows, is skilled in rituals, and is capable of upholding the vows, vowing to protect them until enlightenment is attained, thus ensuring the continuity of the Bodhisattva's vow lineage. Differentiated, there are three vows: the vow of moral discipline, the vow of gathering virtuous dharmas, and the vow of benefiting sentient beings. The causes of abandonment: In the 'Compendium of Determinations,' it says that abandonment generally occurs due to four causes: with an incorrect attitude of acceptance, generating a determination different from before; uttering vows to someone who does not understand; committing any or all of the four root downfalls; committing any or all of the four root downfalls with great affliction. If this is done, it is said that the Bodhisattva vows have been abandoned. As it is said. Regarding the vows of Vidyadhara Mantra: From a qualified lama, until the existence of space, imparting the symbolic meaning of innate wisdom, liberating from all conceptual defilements, this is the vow of Vidyadhara Mantra. On the victory banner of body, speech, and mind, adorned with stages and wish-fulfilling jewels, offered with the five desirable qualities, fulfilling all needs, this is the state of Vidyadhara vows. As it is said, the basis is: the disciple should have faith, be of noble birth, have sincere faith in the Three Jewels, be capable, without stinginess, have profound wisdom, and other qualities. The place is: the lama should hold mantras, tantras, and instructions, be skilled in rituals, guide disciples with compassion, and be a master of empowerment. The time is: from this moment onwards, until enlightenment. As it is said, vowing to protect until the attainment of Bodhicitta, the essence is the innate abiding in one's own nature.

---

ཀྱི་ཡེ་ཤེས་མངོན་ དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར། རྣམ་རྟོག་གི་དྲི་མ་སེལ་བའི་ཐབས་རིགས་ལྔ་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་གི་སྡོམ་པའམ། རིམ་གཉིས་ཀྱི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་གཞི་དང་བཅས་པ་སྤང་བའི་སེམས་རྒྱུན་ཆགས་སོ། །གཏོང་རྒྱུ་ 2-120 ནི། གང་ཕྱིར་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་ཡིས། །དངོས་གྲུབ་སློབ་དཔོན་རྗེས་འབྲང་གསུངས། ། དེ་བས་ དེ་ལ་བརྙས་པ་ནི། །རྩ་བའི་ལྟུང་བ་དང་པོར་བཤད། །ཅེས་སོགས་རྩ་ལྟུང་བཅུ་བཞི་པོ་ཐམས་ ཅད་གང་ཡང་རུང་པ་ཡན་ལག་ལྔ་དང་ལྡན་པས་སྤྱད་ན། ལྟུང་བ་བཞི་པ། ལྔ་པ། དགུ་པ། བཅུ་གཅིག་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཉིན་མཚན་གྱི་དྲུག་ཆ་འདས་པ་དང་། གཞན་རྣམས་ཀྱི་བྱ་བ་ཟིན་ པ་ན་གཏོང་ངོ་། །སོ་ཐར་བྱང་སེམས་གཉིས་ཐོབ་པའི་དུས་གསལ་བར་གསུངས་པས་གོ་སླ་ ལ། སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཐོབ་པའི་དུས་ལ། ཆོས་རྗེ་ས་སྐྱ་པཎ་ཆེན་གྱི་ཞལ་ནས། གསང་སྔགས་ ཀྱི་སྡོམ་པ་གང་དུ་སྐྱེ་བྱས་ན་ཏིག་པ་མི་འདུག རང་ལུགས་ཀྱི་ནམ་སྐྱེ་སྙམ་ན། རིགས་ལྔ་སྤྱི་ དང་ཁྱད་པར་གྱི་སྡོམ་པ་འདི་བླངས་པའི་བརྗོད་པ་གསུམ་པའི་ཆ་ཐ་མ་ལ་གསང་སྔགས་པའི་ སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ཡིན་གསུང་། ཆོས་རྗེ་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་ལས་རྣམ་རྒྱལ་གྱི་ཞལ་མངའ་ནས། རིགས་ལྔའི་སྡོམ་བཟུང་གི་སྐབས་སུ། དམ་ཚིག་ལ་གནས་པར་སྨོན་ལམ་བཏབ་པ་ཙམ་ཡིན་ ལ། སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ལ་དབང་ཐོབ་དགོས་པས། དབང་བཞི་སོ་སོར་ཐོབ་པ་ན་དབང་བཞི་ སོ་སོའི་སྡོམ་པ་ཐོབ་པ་ཡིན་གསུང་བ་ནི་རྒྱུད་འགྲེལ་དྲི་མེད་འོད་དང་མཐུན་པར་མངོན་ཅིང་། དབང་མ་ཐོབ་པར་རིགས་ལྔའི་སྡོམ་པ་བཟུང་བ་ཙམ་གྱིས་སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཐོབ་ན། དབང་ མ་ཐོབ་པའི་གང་ཟག་ལ་སློབ་དཔོན་སྨད་པ་ལ་སོགས་པའི་རྩ་ལྟུང་འབྱུང་བར་སྲིད་པར་ འགྱུར་བ་ལས། དེ་ལྟར་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། འགྲེལ་ཆེན་དྲི་མེད་འོད་ཀྱི་རྩ་ལྟུང་སྟོན་པའི་སྐབས་ ལས། གང་དག་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པར་གནས་པ་རྣམས་ལ་སྟེ། དབང་བསྐུར་བ་རྣམས་ལའོ། །ཞེས་ པ་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་ངེས་པའོ། །ཞེས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གང་ཟག་གཅིག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་སྡོམ་ གསུམ་ངོ་བོ་གཅིག་པ་དང་། དངོས་པོ་ཐ་དད་པའི་བཞེད་ལུགས་གཉིས་བྱུང་སྟེ། རྗེ་བཙུན་ གྲགས་པ་རྒྱལ་མཚན་པས། རྡོ་ཡི་རིགས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་བཞུ། །ལྕགས་དང་ཟངས་དང་དངུལ་དུ་ འབྱུང་། །གསེར་འགྱུར་རྩི་ཡི་རྣམ་པ་ཡིས། །ཀུན་ཀྱང་གསེར་དུ་འགྱུར་བ་བཞིན། །རིགས་ 2-121 ཅན་གསུམ་གྱི་སྡོམ་པ་ཡང་། །དཀྱིལ་འཁོར་ཆེན་པོ་འདིར་ཞུགས་ན། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་ཞེས་ བྱའོ། །ཞེས་པའི་རྒྱུད་དང་འབུམ་པའི་གཞུང་ལ་བརྟེན་ནས་རིག་འཛིན་སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ ལ། སྡོམ་པ་འོག་མ་གཉིས་གནས་གྱུར་ཏེ་ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་ལྡན་ལ། གོང་མའི་རྩ་ལྟུང་བྱུང་ན་ འོག་མ་ཡང་གཏོང་པར་བཞེད་དོ། །པཎ་ཆེན་ཤཱཀྱ་ཤྲཱི་དང་། བི་བྷཱུ་ཏཱི་ཙནྟྲ་སྡོམ་གསུམ་རྫས་

ཐ་ དད་དུ་བཞེད་ཅིང་། བི་བྷཱུ་ཏཱ་ཙནྟྲས། མཁྱེན་བརྩེ་དུང་ཕྱུར་དང་ལྡན་པའི། །པཎ་ཆེན་བློ་ཡི་རྒྱ་ མཚོ་ལས། །སྡོམ་གསུམ་ནོར་བུའི་ཕྲེང་བ་བླངས། །ཞེས་པཎ་ཆེན་གྱི་དགོངས་པ་ལྟར་སྡོམ་ གསུམ་རྫས་ཐ་དད་དུ་སྟོན་པའི་སྡོམ་གསུམ་འོད་ཕྲེང་མཛད་ཅིང་། དེར། དེས་ན་རིག་འཛིན་ གཅིག་པུ་ལ། །གསུམ་ལྡན་སྦྱོར་བ་འཐད་མ་ཡིན། །གལ་ཏེ་འཐད་ན་འོག་མ་གཉིས། །ཆོ་ ག་མི་དགོས་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །སྡོམ་གསུམ་ཆོ་ག་ཐུན་མོང་དུ། །ཐུབ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་པ་ མེད། །རིག་འཛིན་སྡོམ་པ་ཁོ་ན་བས། །གསུམ་ལྡན་སྔགས་པའི་དགོས་པ་ནི། །འབྲས་བུའི་ སྒོ་ནས་མ་ཡིན་ཏེ། །ཡིན་ན་ཀུན་མཁྱེན་མཆོག་དམན་འགྱུར། །ཞེས་སོགས་གསུངས་སོ། །འདིར་ཕྱི་མའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ཏེ། སོ་སྐྱེ་གཅིག་གི་རྒྱུད་ཀྱི་སྡོམ་གསུམ་རྫས་ཐ་དད་ཡིན་ཏེ། དེའི་སྡོམ་གསུམ་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་སྐྱེ་བ་ལ། སྔ་མ་སྔ་མ་སྐྱེས་ཟིན་རྟེན་དུ་དགོས་པ་སྐྱེ་བའི་དུས་ཐ་ དད། སོ་ཐར་ཇི་སྲི ད་འཚོ་བ་ཡིན་ལ། ཕྱི་མ་སངས་རྒྱས་མ་ཐོབ་བར་དུ་ཡིན་པས་གནས་པའི་ དུས་ཐ་དད། སོ་ཐར་ཚེ་འཕོས་པས་གཏོང་ལ། གཞན་གཉིས་དེས་མི་གཏོང་པ་སོགས་གཏོང་ རྒྱུ་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སངས་རྒྱས་ཀྱི་དཀོར་ཀུན་ནས་དཀྲི ས་པ་ཆེན་པོས་ཕྲོགས་ན་བྱང་ སེམས་ཀྱི་སྡོམ་པ་འཇིག་ཅིང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་ལྷ་ཉིད་དོ། །ཞེས་པས་དེས་སོ་ཐར་ འཇིག་པར་མི་འགྱུར་བ་དང་། ཀུན་ནས་འཁྲུགས་པས་བུད་མེད་ལ་སྨད་ན་གསང་སྔགས་ཀྱི་ སྡོམ་པ་འཇིག་ཅིང་། དེས་སོ་ཐར་ལ་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། དམ་ཚིག་ལས་ནི་ ཇི་བཞིན་རྙེད། །དེ་སྤོང་བ་ནི་བཅུ་གསུམ་པ། །ཞེས་ཚོགས་ཀྱི་འཁོར་ལོར་མ་ད་ན་སོགས་ 2-122 དམ་ཚིག་གི་རྫས་ཞེ་བས་སྤོང་ན་རྩ་ལྟུང་བཅུ་གསུམ་པར་འགྱུར་ལ། སོ་ཐར་ལ་དེ་སྤང་བྱ་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གལ་ཏེ་གསུམ་ལྡན་དེའི་སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་བཏང་བས་དེའི་སོ་ཐར་ཡང་ བཏང་བར་འགྱུར་ན་རྩ་ལྟུང་བཅུ་གསུམ་པ་དང་བཅུ་བཞི་པས་སོ་ཐར་གཏོང་བར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། ཆང་སྤངས་པ་དང་བུད་མེད་ལ་སྨད་པས་སོ་ཐོར་སྡོམ་པ་གཏོང་བ་ནི་ཤིན་ཏུ་ངོ་ མཚར་བར་འགྱུར་རོ། །ཕྲ་རགས་ཞེས་པ་ནི། འོད་ཕྲེང་ལས། དང་པོ་དེ་ནི་ཀུན་གཞི་ལ། །བག་ལ་ཉལ་བའི་ཚུལ་དུ་གནས། །རིག་འཛིན་སྡོམ་པ་ཐོབ་པ་ན། །འོག་མ་གཉིས་ཀ་བག་ ལ་ཉལ། །དཔེར་ན་མཁའ་ལ་སྐར་མ་ཤར། །ཅུང་ཟད་སྣང་བར་བྱས་འགྱུར་མོད། །ཟླ་བའི་ དཀྱིལ་འཁོར་ཤར་བའི་ཚེ། །སྐར་མའི་འོད་ཉམས་འཇིག་རྟེན་སྣང་། །རྟ་བདུན་ཚ་ཟེར་བྱུང་ བ་ན། །ཟླ་བའི་འོད་ཉམས་འཇིག་རྟེན་གསལ། །ཞེས་སྔ་མ་སྔ་མ་ཕྲ་ཞིང་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་རགས་ པར་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། སེམས་བསྐྱེད་སྡོམ་པའི་ཁྱད་པར་གང་ཡིན་དང་། སེམས་བསྐྱེད་ལ་ཡང་། ཀུན་རྫོབ་ དོན་དམ་གྱི་ངོ་བོ། ས་མཚམས། དམི

【現代漢語翻譯】 他們認為（三戒）是不同的實體。《毗布達旃陀羅》中說：『擁有百萬慈悲的大學者，從智慧之海中，取出了三戒的珍寶之鏈。』正如班禪喇嘛的觀點，他創作了《三戒光鬘》，其中闡述了三戒是不同的實體。其中寫道：『因此，對於唯一的持明者來說，具備三者的結合是不合理的。如果合理，那麼後兩者就不需要儀軌也能產生。偉大的導師（釋迦牟尼佛）沒有說過共同的三戒儀軌。相比于僅僅持有持明戒，擁有三者的咒士的需求，並非來自於果的角度，如果是，那麼一切智者就會有高下之分。』等等。 這裡，我們遵循後來的觀點，認為一個凡夫相續中的三戒是不同的實體，因為後後之戒的生起，需要前前之戒作為基礎，生起的時間不同；別解脫戒的期限是盡其一生，而後兩者直到證得佛果，存在的期限不同；別解脫戒會因死亡而捨棄，而後兩者不會因死亡而捨棄等等，捨棄的方式不同。如果盜取佛陀的財物，被大罪所染污，菩薩戒就會毀壞，而涅槃本身就是神。』因此，別解脫戒不會因此而毀壞。如果因完全的擾亂而誹謗女性，密咒戒就會毀壞，而別解脫戒不會因此而犯根本墮。『誓言如實得，違犯為十三。』如果在會供輪中不給予等等，違犯四種誓言的實體，就會成為十三根本墮，而對於別解脫戒來說，這是應該捨棄的。如果因為具備三者的咒士捨棄了密咒戒，那麼他的別解脫戒也會被捨棄，那麼十三和十四根本墮就會導致捨棄別解脫戒。如果承認，那麼捨棄飲酒和誹謗女性就會導致捨棄別解脫戒，這將會非常奇怪。所謂『粗細』，正如《光鬘》中所說：『最初的戒律存在於阿賴耶識中，以習氣的形式存在。當獲得持明戒時，後兩者也處於習氣狀態。例如，當星星出現在天空中時，會稍微顯現出來，但是當月亮出現時，星星的光芒就會消失，世界也會顯現出來。當太陽出現時，月亮的光芒就會消失，世界會更加清晰。』正如所說，前前之戒細微，後後之戒粗大。 菩提心戒的差別是什麼？菩提心也有世俗和勝義的體性、地界、所緣。

【English Translation】 They consider (the three vows) to be different entities. The Vibhutacandra says: 'The great scholar with a millionfold of compassion, from the ocean of wisdom, took the garland of the three vows.' As per the view of Panchen Lama, he composed the Three Vows Garland of Light, which explains that the three vows are different entities. It says: 'Therefore, for the sole vidyadhara, it is not reasonable to have the combination of the three. If it is reasonable, then the latter two do not need rituals to arise. The great thuba (Shakyamuni Buddha) did not speak of a common three-vow ritual. Compared to just holding the vidyadhara vow, the need for a mantrika with the three is not from the perspective of the result, if it is, then the all-knowing ones would have high and low distinctions.' etc. Here, following the later view, the three vows in the continuum of an ordinary being are different entities, because the arising of the later vows requires the former vows as a basis, the time of arising is different; the duration of the pratimoksha vow is for as long as one lives, while the latter two are until one attains Buddhahood, the duration of existence is different; the pratimoksha vow is abandoned by death, while the latter two are not abandoned by it, etc., the ways of abandoning are different. If one steals the property of the Buddha, defiled by great sins, the Bodhisattva vow will be destroyed, and Nirvana itself is God.' Therefore, the pratimoksha vow will not be destroyed by this. If one slanders women due to complete disturbance, the mantra vow will be destroyed, and the pratimoksha vow will not incur a root downfall because of it. 'The vows are obtained as they are, violating them is the thirteenth.' If one does not give in the tsok wheel, etc., violating the four substances of the vows will become the thirteenth root downfall, and for the pratimoksha vow, this is what should be abandoned. If the mantrika who possesses the three abandons the mantra vow, then his pratimoksha vow will also be abandoned, then the thirteenth and fourteenth root downfalls will lead to abandoning the pratimoksha vow. If one admits, then abandoning drinking alcohol and slandering women will lead to abandoning the pratimoksha vow, which would be very strange. The so-called 'subtle and coarse', as the Garland of Light says: 'The first vow exists in the alaya, in the form of habit. When the vidyadhara vow is obtained, the latter two are also in a state of habit. For example, when stars appear in the sky, they will appear slightly, but when the moon appears, the light of the stars will disappear, and the world will appear. When the sun appears, the light of the moon will disappear, and the world will be clearer.' As it is said, the former vows are subtle, and the latter vows are coarse. What is the difference between the Bodhicitta vow? Bodhicitta also has the nature of conventional and ultimate, the boundaries, and the object.

---

གས་ཚུལ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེས་གསུང་བ་ལ། གནས་མ་གྱུར་ བར་དུ་སེམས་བསྐྱེད། གཙོ་བོ། རྣམ་ཤེས། སྡོམ་པ་སེམས་པ། སེམས་སེམས་བྱུང་རྫས་ཐ་ དད་དུ་བཞེད་པ་ལྟར་ན་སྡོམ་སེམས་དངོས་པོ་ཐ་དད་དུ་འདོད་དགོས་ཤིང་། ཛེ་ཏཱ་རིས། བྱང་ སེམས་ཀྱི་བསླབ་བྱ་མཐའ་དག་བཟུང་བར་ཁས་ལེན་པ་སྨོན་སྡོམ། དེ་བཟུང་པ་ལྟར་སློབ་ པར་ཁས་ལེན་པ་འཇུག་སྡོམ་ཞེས་བཤད་པ་ཡང་མཛེས་པར་སྣང་ཞིང་། སྤྱོད་འཇུག་འགྲེལ་ པར། སྡོམ་པ་བཟུང་བ་ལ་འཇུག་པ་གང་ཡིན་པ་ནི་འཇུག་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དེ་ཞེས་དང་ ། དེ་ནི་བདག་ཉིད་ཀྱི་སྡོམ་པ་བཟུང་བ་བརྟན་པ་ནི། དེ་བཞིན་འགྲོ་ལ་ཕན་དོན་དུ། །ཞེས་བྱ་ བ་ལ་སོགས་པ་སྨོས་ཏེ། ཞེས་པ་ལྟར་ན་འཇུག་སྡོམ་དང་འཇུག་པ་སེམས་བསྐྱེད་ཁྱད་མེད་ ཅིང་། སྨོན་སེམས་དང་སྨོན་སྡོམ་ལ་ཁྱད་ཡོད་པར་བཞེད་པར་མངོན་ལ། སྡོམ་པ་དབང་ངམ་ 2-123 ས་བོན་དུ་འདོད་པའི་ལུགས་འགོགས་པ་ཡིན་ཏེ། དེར། ཉིད་ཀྱི་སྒྲ་ནི་འདི་ཉིད་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ། །གཞན་དག་ནི་འདི་ལས་གཞན་དུ་འཆད་དེ། སྡོམ་པ་ནི་དབང་ངམ་ས་བོན་རྒྱུན་ཆགས་པ་ ཡིན་པས་སེམས་བསྐྱེད་དངོས་མིན་ཞེས་གཞན་ལུགས་སུ་བཀོད་པས་སོ། །ཀུན་རྫོབ་སེམས་ བསྐྱེད། དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱི་ངོ་བོ་ནི། ཀུན་རྫོབ་ཆོས་ཅན་གྱི་ཆ་ཡུལ་དུ་བྱས་ནས་བྱང་ ཆུབ་སྒྲུབ་པའི་སེམས་དང་། དོན་དམ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ཆ་ཡུལ་དུ་བྱས་ནས་ཅིར་ཡང་རྣམ་པར་མི་ རྟོག་པའི་འཕགས་པའི་ཡེ་ཤེས་སོ། ། དེས་དམིགས་ཚུལ་ཡང་བསྟན་ལ། ས་མཚམས་ནི། དང་པོ་ཚོགས་ལམ་ནས། ཕ་ྱིམ་ས་ དང་པོ་ནས་འཇོག་པ་མདོ་སྡེ་རྒྱན་བཞིན་དུ་རྟོགས་པར་བྱའོ། ། སྐྱབས་འགྲོ་ལ་ཡང་། རྒྱུའི་སྐྱབས་འགྲོ་དང་འབྲས་བུའི་སྐྱབས་འགྲོ་གང་ལ་གཙོ་བོར་ མཛད་ཅེས་གསུང་བ་ལ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་བསམ་པ་དང་མི་ལྡན་ན། སུ་མི་འགྲོ་ བས། ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། ལས་དང་པོ་པ་ལ་ཐོག་མར་རྒྱུའི་སྐྱབས་འགྲོ་གཙོ་ཆེ་སྟེ། རང་གཞན་འཁོར་བའི་འཇིགས་པས་ཉེན་ནས། གཞན་རྒྱུད་ལ་གྲུབ་ཟིན་གྱི་དཀོན་མཆོག་ ལ་མགོན་སྐྱབས་ཞུ་བ་གཙོ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཅུང་ཟད་གོམས་ནས་འབྲས་བུའི་སྐྱབས་འགྲོ་ གཙོ་ཆེ་སྟེ་རང་རྒྱུད་ལ་སྐྱབས་གནས་ཀྱི་གོ་འཕང་དེ་ཐོབ་པར་དོན་དུ་གཉེར་བ་གཙོ་ཆེ་བའི་ ཕྱིར་རོ། ། སྐྱབས་གནས་གསུམ་གྱི་ངོ་འཛིན་གཅིག་ཀྱང་ཞུ་གསུང་བ་ལ། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བས། ཐ་སྙད་ བརྡར་བཏགས་མངོན་འགྱུར་གྱི་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་ལ་ སྟོན་པའི་འདུ་ཤེས་བསྐྱེད་དེ། ཞེས་པ་ལྟར་སྐུ་གཟུགས་ལ་སངས་རྒྱས་དང་། བསླབ་པ་ ལས་ཀྱི་ཆོ་ག གསུང་རབ་གླེགས་བམ་རྣམས་ཆོས་དང་། དགེ་སློང་བཞི་ལ་ཚགོས་དགེ་འདུན་ ཡིན་ལ། སྐྱབས་སུ་འགྲོ་ཡུལ་གསུམ་ནི། སངས་རྒྱས་དགེ་འདུན་བྱེད་པའི་ཚོགས། །མི་སློབ་པ་ 2-124 དང་གཉིས་ཀ་དང་

【現代漢語翻譯】 當被問及『如何生起（菩提）心』時，（答案是：）在未改變狀態之前生起（菩提）心。主要的是，（菩提）心是（一種）意識、誓言（和）心所。如果像智足（Jetsari）那樣認為心和心所是不同的實體，那麼就必須認為誓言心也是不同的實體。智足說：『承諾接受菩薩的所有戒律是發願誓言，承諾按照所接受的（戒律）去學習是進入誓言』，這似乎也很美妙。《入行論釋》中說：『進入誓言是指進入菩提心』，並且『爲了使自己的誓言保持穩固，同樣是爲了利益眾生』等等。因此，進入誓言和進入菩提心沒有區別，而發願心和發願誓言則被認為是不同的。阻止了認為誓言是力量或種子的觀點。因為在那裡（《入行論釋》）說：『「自己」這個詞的意思僅僅是「這個」，其他人則解釋為不同於此，誓言是力量或種子，是連續不斷的，因此不是真正的菩提心』，這是因為（《入行論釋》）中引用了其他觀點。世俗菩提心和勝義菩提心的本質是：以世俗（法）為對境，生起證悟菩提之心；以勝義（法性）為對境，生起不作任何分別的聖者智慧。 這也顯示了（菩提心）所緣的對境。菩提心的界限是：從最初的資糧道開始，到最後的初地（見道位）為止，正如《現觀莊嚴論》中所說的那樣理解。 當被問及『皈依時，以因皈依和果皈依哪個為主』時，正如（經文）所說：『如果沒有從輪迴中解脫的想法，誰會不皈依呢？』因此，對於初學者來說，首先因皈依更為重要，因為他們受到自己和他人輪迴的恐懼所威脅，所以主要是在他人相續中已經成就的（三）寶處尋求庇護。稍微熟悉之後，果皈依更為重要，因為主要目的是在自己的相續中獲得皈依處的果位。 當被問及『請解釋一下三皈依境的體性』時，分別部（說一切有部）說：『名言安立的顯現三寶是：對佛像生起本師的認識』，因此佛像是佛，戒律和法事、經書是法，四個比丘是僧。三皈依境是：佛陀和僧眾，以及無學道者和有學道者。

【English Translation】 When asked, 'How is (Bodhicitta) generated?' (The answer is:) Generate (Bodhicitta) before the state changes. Primarily, (Bodhicitta) is (a kind of) consciousness, vow, (and) mental factors. If one considers mind and mental factors as different entities, as Jetsari does, then one must also consider the vow-mind as a different entity. Jetsari said: 'Promising to uphold all the precepts of a Bodhisattva is the aspirational vow, and promising to learn according to what has been accepted is the entering vow,' which also seems beautiful. The commentary on the 'Entering the Bodhisattva's Way of Life' says: 'Entering the vow means entering the Bodhicitta,' and 'In order to keep one's own vow firm, and also for the benefit of sentient beings,' and so on. Therefore, there is no difference between entering the vow and entering Bodhicitta, while the aspirational mind and the aspirational vow are considered different. It prevents the view that the vow is power or a seed. Because there (in the commentary) it says: 'The word "self" means only "this," while others explain it differently, the vow is power or a seed, which is continuous, therefore it is not the real Bodhicitta,' because other views are quoted (in the commentary). The essence of conventional Bodhicitta and ultimate Bodhicitta is: with conventional (dharmas) as the object, generating the mind to attain enlightenment; with ultimate (dharmata) as the object, generating the wisdom of the noble ones that does not make any distinctions. This also shows the object of (Bodhicitta). The boundary of Bodhicitta is: from the initial Path of Accumulation to the final First Ground (Path of Seeing), to be understood as stated in the 'Ornament for Clear Realization'. When asked, 'When taking refuge, which is more important, the cause refuge or the effect refuge?' As (the scripture) says: 'If there is no thought of liberation from samsara, who would not take refuge?' Therefore, for beginners, the cause refuge is more important at first, because they are threatened by the fear of samsara for themselves and others, so the main thing is to seek refuge in the (Three) Jewels that have already been accomplished in the continuum of others. After becoming a little familiar, the effect refuge is more important, because the main purpose is to attain the state of refuge in one's own continuum. When asked, 'Please explain the nature of the Three Objects of Refuge,' the Vaibhashika (Sarvastivada) says: 'The manifest Three Jewels established by name are: generating the recognition of the guru in the image of the Buddha,' therefore the Buddha image is the Buddha, the precepts and rituals, scriptures are the Dharma, and four monks are the Sangha. The Three Objects of Refuge are: the Buddha and the Sangha, as well as those in the path of learning and those who are not.

---

། །མྱ་ངན་འདས་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ། །ཞེས་སངས་རྒྱས་ཆོས་སྐུ་དང་། དགེ་ འདུན་སློབ་མི་སློབ་ཀྱི་ལམ་བདེན་དང་། ཆོས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ལྷག་མེད་མྱང་འདས་ལ་འདོད་ ལ། མདོ་སྡེ་ལ་གཟུགས་སྐུའང་སངས་རྒྱས་དང་། འཕགས་པའི་གང་ཟག་ཡང་དགེ་འདུན་ དུ་འདོད་དོ། །སེམས་ཙམ་པ་སྤངས་རྟོགས་མཐར་ཐུག་གི་བྱང་ཆེན་སངས་རྒྱས། བསྟན་ པའི་ཆོས་གསུང་རབ། སྒྲུབ་པའི་ཆོས་འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་འཁོར་བཅས། དམ་ པའི་ཆོས་མྱང་འདས། དགེ་འདུན་འཕགས་པའི་གང་ཟག་བརྒྱད་དོ་ཞེས་(བུ་)གསུང་། དབུ་མ་ པའི་ལུགས། སྐྱབས་འགྲོ་བདུན་ཅུ་པར། ཐུབ་དབང་གི་ནི་སྐུ་གསུམ་དང་། །མྱ་ངན་འདས་ དང་གང་ཟག་བརྒྱད། །ཅེས་སོགས་ལྟར་རོ། །རྒྱུད་བླར། སྤྱིར་ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་དབང་དུ་ བྱས་པའི་དཀོན་མཆོག་གསུམ། སྟོན་པ་བསྟན་པ་སློབ་དོན་གྱི། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། བྱང་སེམས་དང་སངས་རྒྱས་ལ་མཆོག་ཏུ་བྱ་བ་བྱེད་པར་མོས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་སངས་ རྒྱས་དཀོན་མཆོག་དང་། གྲོགས་དང་སྟོན་པ་ལ་མི་ལྟོས་པའི་རང་རྒྱལ་དང་། ཆོས་ལ་མཆོག་ ཏུ་བྱ་བ་བྱེད་པར་མོས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ཆོས་དཀོན་མཆོག་དང་། གཞན་ལས་ཐོས་ པའི་རྗེས་སུ་ཞུགས་པ་ཉན་ཐོས་དང་། དགེ་འདུན་ལ་མཆོག་ཏུ་བྱ་བ་བྱེད་པར་མོས་པ་རྣམས་ ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས་དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་ཏུ་བཞག་པར་འགྲེལ་པའི་དོན་བསྡུར་གང་ ཟག་དྲུག་གི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་སྐྱབས་གསུམ་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་བསྟན་ པ་རྣམ་པར་བཞག་པ་འདི་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྟེན་ལ་གནས་པས་སེམས་ཅན་རྣམས་ཐེག་པ་ལ་ རིམ་གྱིས་གཞུག་པའི་དོན་དུ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པས་སོ། །གང་ཞིག་ཐོག་མ་དབུས་མཐའ་མེད་ཞི། ཞེས་པ་ནས་འཕགས་པ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་ནི། ལུས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་སྐྱབས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པའི་ བར་རྩ་འགྲེལ་གྱིས་ཐེག་དམན་དང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཐེག་ཆེན་ཉིད་ཀྱི་སྐྱབས་གསུམ་ གསུངས་ཤིང་། སྤང་ཕྱིར་བསླུ་བའི་ཆོས་ཅན་ཕྱིར། །ཞེས་ནས། ཚོགས་ཀྱང་དེ་ཡི་མཐར་ 2-125 ཐུག་ཕྱིར། །ཞེས་པའི་བར་རྩ་འགྲེལ་གྱིས་མཐར་ཐུག་དོན་དམ་གྱི་སྐྱབས་གནས་གསུངས་ ཏེ། དེའི་འགྲེལ་པར། འདིས་ནི་སྔར་བཤད་པའི་ཚུལ་གྱིས། ཞེས་པ་ནས། འཇིག་རྟེན་ཕྱི་ མའི་མཐའི་མུ་དང་མཉམ་པའི་མི་ཟད་པའི་སྐྱབས། རྟག་པའི་སྐྱབས། གཡུང་དྲུང་གི་སྐྱབས། དོན་དམ་པའི་སྐྱབས་ནི་གཅིག་ཉིད་དེ། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་ དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་སོ་ཞེས་པས་སོ། ། བསྔོ་བ་སྨོན་ལམ་སེམས་བསྐྱེད་གསུམ་པོ་ལ། །འགའ་ཞིག་ངོ་བོ་གཅིག་ཀྱང་གསུང་བར་ འདུག །འགའ་ཞིག་མི་གཅིག་ཞེས་ཀྱང་འདོད་པར་འདུག །གང་ཡིན་དམ་པ་ཁྱོད་ཀྱིས་ བསྟན་དུ་གསོལ། །ཞེས་གསུང་བ་ལ། ཁྲོ་ཕུ་ལོ་ཙཱ་བས། རྒྱུ་འདི་ལ་བརྟེན་ནས་འབྲས་བུ་འདི་ ཐོབ་

【現代漢語翻譯】 皈依涅槃！這裡，有部宗認為佛陀是法身，僧伽是聲聞和無學道的真諦，法是佛陀的無餘涅槃。經部宗認為色身也是佛陀，聖者也是僧伽。唯識宗認為，究竟斷證的菩提是佛，教法是經論，修法是具有八支的聖道，以及殊勝的涅槃，僧伽是八聖者。（布）這樣說。中觀宗的觀點，在《七十皈依頌》中說：『皈依怙主之三身，以及涅槃與八聖。』等等。在《寶性論》中，一般而言，從小乘、大乘、金剛乘三種傳承的角度而言，三寶是：導師、教法、所化之義。因為對菩薩和佛陀極度敬重，所以佛陀是寶；不依賴朋友和導師的獨覺；因為對法極度敬重，所以法是寶；聽聞他人教導而隨之修行的聲聞；因為對僧伽極度敬重，所以僧伽是寶。總而言之，將六種補特伽羅（人）的觀點綜合起來，世尊的三種皈依處的分類是爲了讓眾生逐漸進入各乘而安立的方便法門。從『無始無中亦無終』到『是諸有情之依怙』，根本頌和註釋闡述了小乘和大乘共同以及不共的皈依處。從『捨棄欺惑之法故』到『僧伽亦是彼之究竟故』，根本頌和註釋闡述了究竟勝義的皈依處。在註釋中，『以彼先前所說之方式』到『與世界后際相等之無盡皈依處，常恒皈依處，永恒皈依處，勝義皈依處即是唯一，此乃如來應供正等覺。』 有人說，發願、祈願和發心三者，有些時候本體相同，有些時候本體不同。無論如何，請您慈悲開示！克珠洛色扎回答說：依靠此因，獲得此果。

【English Translation】 I take refuge in Nirvana! Here, the Sarvastivadins consider the Buddha to be the Dharmakaya (法身，Dharmakāya, Dharmakāya, 法身), the Sangha to be the truth of the path of the Shravakas (聲聞，Śrāvaka, Shravaka, 聽者) and those in the stage of no more learning, and the Dharma to be the Buddha's Parinirvana (涅槃，Parinirvāṇa, Parinirvana, 滅度). The Sautrantikas consider the Rupakaya (色身，Rūpakāya, Rupakaya, 色身) to also be the Buddha, and the noble individuals to be the Sangha. The Cittamatrins (唯識宗，Cittamātra, Chittamatra, 唯識宗) consider the ultimate realization of abandonment and realization to be the Buddha, the teachings of the scriptures to be the Dharma, the practice of the Dharma to be the Noble Eightfold Path, and the Sangha to be the eight noble individuals. (Bu) said this. According to the Madhyamaka (中觀宗，Madhyamaka, Madhyamaka, 中觀宗) school, in the 'Seventy Verses on Refuge': 'The three bodies of the Subduer, and Nirvana and the eight individuals.' etc. In the Ratnagotravibhāga (《寶性論》, Ratnagotravibhāga, Ratnagotravibhaga, 寶性論): Generally, considering the three vehicles, the Three Jewels are: the teacher, the teachings, and the purpose of the teachings. Because of the extreme respect for Bodhisattvas and Buddhas, the Buddha is the Jewel; the Pratyekabuddhas (獨覺，Pratyekabuddha, Pratyekabuddha, 獨覺) who do not rely on friends and teachers; because of the extreme respect for the Dharma, the Dharma is the Jewel; the Shravakas (聲聞，Śrāvaka, Shravaka, 聽者) who follow the teachings they have heard from others; because of the extreme respect for the Sangha, the Sangha is the Jewel. In short, combining the views of the six types of individuals, the classification of the Bhagavan's (世尊，Bhagavan, Bhagavan, 世尊) three refuges is a skillful means to gradually lead sentient beings into each vehicle. From 'That which has no beginning, middle, or end' to 'Is the refuge of all sentient beings,' the root text and commentary explain the common refuges of the Hinayana (小乘，Hīnayāna, Hinayana, 小乘) and Mahayana (大乘，Mahāyāna, Mahayana, 大乘), as well as the uncommon refuges of the Mahayana itself. From 'Because of abandoning the nature of deception' to 'The Sangha is also the ultimate of that,' the root text and commentary explain the ultimate, true refuge. In the commentary, 'In the manner previously explained' to 'The inexhaustible refuge equal to the end of the world, the permanent refuge, the eternal refuge, the ultimate refuge is one, namely, the Tathagata (如來，Tathāgata, Tathagata, 如來), the Arhat (應供，Arhat, Arhat, 應供), the perfectly complete Buddha (正等覺，Samyaksaṃbuddha, Samyaksambuddha, 正等覺).' Someone said, 'Aspiration, prayer, and bodhicitta (發心，bodhicitta, bodhicitta, 發心), sometimes their essence is the same, and sometimes they are different. Whatever it is, please kindly explain!' Khro Phu Lotsawa (克珠洛色扎) replied, 'Relying on this cause, one obtains this result.'

---

པར་གྱུར་ཅིག་པ་བསྔོ་བ། རྒྱུ་དེ་འདྲ་དམིགས་ཡུལ་དུ་བྱ་རྒྱུ་མེད་ཀྱང་འབྲས་བུ་འདི་ཐོབ་ པར་གྱུར་ཅིག་པ་སྨོན་ལམ་དུ་བཞེད་པ་ལྟར་རམ། ཡང་ན་སྨོན་ལམ་ཙམ་སྤྱི། གོང་གི་བསྔོ་བ་ སྨོན་ལམ་དེ་དག་བྱེ་བྲག ངོ་བོ་སེམས་པ་འདུན་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ཏེ། རྒྱན་ལས། བསྟན་ པ་རྣམས་ཀྱི་སྨོན་ལམ་ནི། །སེམས་པ་འདུན་དང་བཅས་པ་སྟེ། །ཞེས་པས་བསྔོ་བ་སྨོན་ལམ་ དུ་གསུངས་སོ། །སེམས་བསྐྱེད་ལ། སེམས་འགྲེལ་ལས། སྨོན་པ་སེམས་བསྐྱེད་སྨོན་ལམ་དུ་ གསུངས་པ་ལྟར་རམ། ཡང་ན་འཕགས་སེང་གི་བཞེད་པས་ཀུན་རྫོབ་སེམས་བསྐྱེད་གཙོ་བོ་ སེམས། བསྔོ་བ་སྨོན་ལམ་སེམས་བྱུང་། སེམས་སེམས་བྱུང་དངོས་པོ་ཐ་དད་དུ་བདེན་མོད་ ཀྱི། ཞེས་པས་བསྟན་ཅིང་། སྨོན་ལམ་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱི་གྲོགས་ཡིན་པར། སྨོན་ལམ་ནི་དོན་ དུ་གཉེར་བ་སྟེ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་སྤྱོད་པའི་སེམས་བསྐྱེད་པ་ལ། ཞེས་སོགས་ཀྱིས་བསྟན་པ་ ལྟར་རོ། ། རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་དུ། །ཚོགས་བསགས་ཆོས་གསུངས་ལ་ སོགས་གྲུབ་མཐའ་བཞིའི། །འདོད་ཚུལ་སོ་སོར་མ་འདྲེས་བསྟན་དུ་གསོལ། །ཞེས་གསུང་བ་ 2-126 ལ། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བས། དེ་དག་བརྒྱད་ཅུ་ལ་བསྐལ་ཆེན། དེ་གྲངས་མེད་གསུམ་ལ་སངས་རྒྱས། འབྱུང་ངོ་ཞེས་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ་དུ་ཚོགས་བསགས་ནས། བསྐལ་པ་བརྒྱ། ལུས་པ་ དག་ཏུ་འཕེན་པར་བྱེད། ཅེས་བསྐལ་པ་བརྒྱར་མཚན་གྱི་རྒྱུ་བསྒྲུབས་ཏེ། སྟོན་དང་བསེ་རུ་བྱང་ ཆུབ་པ། །བསམ་གཏན་མཐའ་རྟེན་གཅིག་ལ་ཀུན། །དེ་ཡི་སྔོན་དུ་ཐར་ཆ་མཐུན། །ཞེས་ཐར་ པ་ཆ་མཐུན་རྫོགས་པའི་སོ་སྐྱེ་སྲིད་པ་ཐ་མ་པས་བསམ་གཏན་གྱི་རབ་མཐའ་ལ་བརྟེན་ནས་ དྲོད་ཡན་ཆད་ཀྱི་ལམ་ཀུན་རྫོགས་པར་བྱས་ཏེ་འཚང་རྒྱ་བར་འདོད། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྟོན་པ་འདི་ ནི། རྣམ་གཟིགས་མར་མེ་རིན་ཆེན་གཙུག །གྲངས་མེད་གསུམ་གྱི་ཐ་མར་བྱུང་། །དང་པོ་ཤཱཀྱ་ ཐུབ་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་ན། སྔོན་རྒྱལ་པོ་གསལ་གྲགས་སུ་གྱུར་པའི་ཚེ། ཐུབ་པ་ཆེན་པོའི་ དྲུང་དུ། སྦྱིན་པ་འདི་ཡིས་ཤཱཀྱའི་རིགས་སྐྱེས་ཏེ། །ཡོན་ཏན་རིགས་རུས་མཉམ་པའི་སངས་ རྒྱས་ཉིད་གྱུར་ཏེ། །ཚངས་པའི་བར་གྱི་ཉམས་ཐག་འཆིང་བ་རྣམས། །ཞི་བ་རྒྱ་ཆེན་འཇིགས་ མེད་སྒྲོལ་བར་ཤོག །ཅེས་སྨོན་ལམ་བཏབ་ཅིང་སེམས་དང་པོ་བསྐྱེད་པའོ། ། དེ་ནས་རིན་ཆེན་གཙུག་ཏོར་ཅན་ཡན་ཆད་ཀྱིས་གྲངས་མེད་དང་པོ། དེ་ནས་མར་མེ་ མཛད་ཡན་ཆད་ཀྱིས་གཉིས་པ། དེ་ནས་རྣམ་གཟིགས་ཡན་གྱིས་གསུམ་པ་རྫོགས་པའོ། །ཡང་ན། སངས་རྒྱས་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ་ནས། །འདྲེན་པ་ཡུལ་འཁོར་སྐྱོང་གི་བར། །བདུན་ཁྲི་ ལྔ་སྟོང་ཚང་བ་ཡི། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་ངས་མཆོད་དོ། །ཞེས་སོགས་ལྟར་རོ། །དུལ་ ལྷས། ཉན་ཐོས་སྡེ་པ་ཁ་ཅིག་གི་གྲངས་མེད་བཅུར་འདོད་པར་གསུངས་ཤིང་། རྒྱ་རོལ་ལས།

【現代漢語翻譯】 關於迴向的轉變：是否像認為的那樣，雖然沒有將某種原因作為目標，但卻希望獲得這種結果？或者僅僅是一般的祈願？上述的迴向和祈願都是特殊的，其本質是包含心和願望的。正如《莊嚴經論》中所說：『所有教法的祈願，都包含心和願望。』因此，迴向被認為是祈願。關於發心，如《心釋》中所說：『祈願被稱為發心和祈願。』或者，按照聖獅（'phags seng，聖獅子'）的觀點，世俗發心的主要部分是心，而回向和祈願是心所。雖然心和心所的本體是不同的，但《心釋》中也指出，祈願是發心的助手，如『祈願是爲了追求目標，與發心一同運作。』等等。 如來以無數劫的時間積累資糧，宣說佛法，請以不混淆的方式闡述四種宗派（grub mtha' bzhi，四大宗派）各自的觀點。 對此，有部宗（bye brag smra ba，分別說部）認為：『八十個這樣的劫為一個大劫，三個無數劫后成佛。』也就是說，在三個無數劫中積累資糧，並在八十劫中成熟。他們認為，通過在八十劫中積累成佛的資糧，導師和犀牛（bse ru，獨覺）在禪定的最後階段，都能圓滿所有道，並在之前獲得解脫分（thar cha mthun，解脫分）。也就是說，最後一個有生之身的凡夫，依靠禪定的最高境界，圓滿了暖位（drod，加行位中的暖位）以上的所有道，從而證得菩提。特別是，這位導師，如《觀世音菩薩授記經》所說：『毗婆尸佛（rnam gzigs，觀世），尸棄佛（mar me，明燈），毗舍浮佛（rin chen gtsug，寶髻），在第三個無數劫的末尾出現。』而最初的釋迦牟尼佛（shAkya thub pa，釋迦能仁）是這樣開始的：當他還是光明王（rgyal po gsal grags，國王光明）時，在偉大的能仁面前發願：『以此佈施，愿我生於釋迦族，成就與功德和種姓相同的佛陀，愿我從梵天（tshangs pa，梵天）之間的痛苦束縛中解脫，到達廣闊無畏的寂靜之地。』這就是他發願和發起最初的發心。 從寶髻佛（rin chen gtsug tor can，寶髻頂）開始，完成了第一個無數劫；從明燈佛（mar me mdzad，燃燈佛）開始，完成了第二個無數劫；從毗婆尸佛開始，完成了第三個無數劫。或者，如《賢劫經》所說：『從釋迦牟尼佛到引導者護國（'dren pa yul 'khor skyong，引導者持國）之間，有七萬五千位圓滿的佛陀，我都將供養。』等等。律藏（dul lhas，調伏天）中說，一些聲聞部（nyan thos sde pa，聲聞部）認為有十個無數劫。如《རྒྱ་རོལ་》中所說：

【English Translation】 Regarding the transformation of dedication: Is it as considered, that although there is no aim to make such a cause, but to wish to obtain this result? Or is it merely a general aspiration? The above dedication and aspiration are specific, their essence is to include mind and desire. As it says in the Ornament: 'The aspirations of all teachings, include mind and desire.' Therefore, dedication is considered aspiration. Regarding the generation of Bodhicitta, as it says in the Explanation of Mind: 'Aspiration is called the generation of Bodhicitta and aspiration.' Or, according to the view of Arya Simha ( 'phags seng, Holy Lion), the main part of conventional Bodhicitta is mind, while dedication and aspiration are mental factors. Although the entities of mind and mental factors are different, it is also pointed out in the Explanation of Mind that aspiration is the assistant of Bodhicitta, such as 'Aspiration is for pursuing the goal, operating together with the generation of Bodhicitta.' and so on. May you explain the respective views of the four philosophical schools (grub mtha' bzhi, four major schools) without mixing them, as the Tathagata accumulated merit for countless eons and taught the Dharma. To this, the Vaibhashika (bye brag smra ba, Sautrantika) says: 'Eighty of those eons are a great eon, and Buddhahood occurs after three countless eons.' That is, accumulating merit for three countless eons, and maturing in eighty eons. They believe that by accumulating the causes of Buddhahood in eighty eons, the teacher and the rhinoceros (bse ru, Pratyekabuddha) can perfect all paths at the final stage of meditation, and obtain the liberation part (thar cha mthun, liberation part) before that. That is, the last ordinary being of existence, relying on the highest state of meditation, perfects all paths above the heat position (drod, heat position in the path of application), thereby attaining enlightenment. In particular, this teacher, as the Sutra of Avalokiteshvara's Prophecy says: 'Vipashyin (rnam gzigs, Vipashyin), Sikhin (mar me, Sikhin), and Vishvabhu (rin chen gtsug, Vishvabhu) appeared at the end of the third countless eon.' And the first Shakyamuni Buddha (shAkya thub pa, Shakya the Able) began like this: When he was King Light (rgyal po gsal grags, King Light), he made a vow in front of the great Able One: 'By this giving, may I be born into the Shakya clan, attain Buddhahood with the same qualities and lineage, and may I be liberated from the bonds of suffering between the Brahma heavens (tshangs pa, Brahma), and reach the vast and fearless place of peace.' This is how he made the vow and initiated the first generation of Bodhicitta. Starting from Ratnachuda (rin chen gtsug tor can, Jeweled Crest), the first countless eon was completed; starting from Dipankara (mar me mdzad, Lamp Maker), the second countless eon was completed; starting from Vipashyin, the third countless eon was completed. Or, as the Sutra of the Fortunate Aeon says: 'From Shakyamuni Buddha to the guide Protector of the Land ('dren pa yul 'khor skyong, Guide Protector of the Land), there are seventy-five thousand perfect Buddhas, all of whom I will worship.' and so on. The Vinaya (dul lhas, Tamed Gods) says that some Shravaka schools (nyan thos sde pa, Shravaka schools) believe in ten countless eons. As it says in 《རྒྱ་རོལ་》:

---

བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་པ་བདུན་དུ་དགེ་བའི་རྩ་བ་རྣམས་ཡང་དག་པར་བསགས་པ་ཞེས་ བདུན་དུ་གསུངས་པ་དང་། ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ་དུ་ཚོགས་བསགས་ ཏེ། །ཞེས་སོགས་ལྟར། དབུ་མ་པ་ཡང་གསུམ་དུ་འདོད་པ་དང་། བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་ཆེན་དུ། གྲངས་མེད་གསུམ་དུ་བཤད་པ་དགོངས་པ་ཅན་ཡིན་གྱི། 2-127 ངེས་དོན་དུ་གྲངས་མེད་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་དུ་བཞེད་དོ་ཞེས་དབྱིག་གཉེན་གྱི་ལུང་ཚད་མ་ ཁུངས་སུ་བྱས་ཏེ། གྲངས་མེད་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་དུ་བཞེད་དོ། །དེ་ལ་གྲངས་མེད་ནི་བགྲང་ བ་ལས་འདས་པའི་གྲངས་མེད་དང་། གྲངས་ཀྱི་གནས་གཞན་དྲུག་ཅུར་ཕྱིན་པའི་གྲངས་ མེད་གཉིས་དང་། བསྐལ་པ་ཆེན་པོ་གྲངས་མེད་པ་ཞེས་པའང་བགྲང་ཚུལ་གཉིས་ཏེ། བསྐལ་ ཆེན་རེ་རེ་ལ་ཡང་ལོ་ཟླ་སྐད་ཅིག་སོགས་གྲངས་མེད་པ་བསྐལ་པ་ཆེན་པོ་གྲངས་མེད་དང་། བསྐལ་པ་ཆེན་པོ་བགྲང་བ་ལས་འདས་པའི་བསྐལ་པ་ཆེན་པོ་གྲངས་མེད་དོ། །དེ་ལ་འཚང་ རྒྱ་བ་གྲངས་མེད་མང་པོ་དགོས་པ་ལྟར་ན། ལོ་ཟླ་སོགས་གྲངས་མེད་པའི་ལུགས་བཟུང་ཞིང་ ། གྲངས་མེད་མང་པོ་དགོས་པ་ལྟར་ན་ཕྱི་མ་འཛིན་པར་ས་སྡེར་བཤད་པ་ལྟར་རོ། །བསྐལ་ པ་གྲངས་མེད་དུ་ཚོགས་བསག་ཚུལ་ཡང་བྱང་སེམས་འགའ་ཞིག་བསྐལ་པ་དེ་དང་དེའི་བར་ དུ་ཡུན་རིང་པོར་ཚོགས་བསག་པ་དང་། འགའ་ཞིག་བརྩོན་འགྲུས་དང་ཐབས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ གྱིས་བསྐལ་པ་མང་པོའི་ཚོགས་དུས་ཐུང་ངུར་འདུ་སྲི ད་དེ། དུས་གསུམ་རྟག་པར། རྨི་ལམ་ ན་ནི་ལོ་གཅིག་ཀུན། །ཡུད་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་དམིགས་པ་སྟེ། །དེས་ན་དཔག་མེད་དུས་རྣམས་ ཀྱང་། །སྐད་ཅིག་ཉིད་དུ་འདུ་བར་འགྱུར། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །ཆསོ་གསུངས་ཚུལ་ན།ི མཛདོ་ དུ། ཆསོ་ཀ་ྱིཕུང་པ་ོབརྒྱད་ཁ་ྲིདག །གང་དག་ཐུབ་པས་གསུངས་དེ་དག །ཚིག་གམ་མིང་ཡིན་ དེ་དག་ནི། །གཟུགས་དང་འདུ་བྱེད་དག་ཏུ་འདུས། །ཞེས་པས་སོ། ། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་འདོད་པས་ཆོས་ཕུང་བརྒྱད་ཁྲི་གསུངས་ཤིང་། དེ་དག་མིང་ཡིན་པས་འདུ་ བྱེད་ཕུང་པོར་འདུ་ཟེར་རོ། །མདོ་སྡེ་པ་ཚིག་ཡིན་པས་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོར་འདུ་ཟེར་རོ། །བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་མཐོང་ལམ་ལ་འདོད་ཅིང་། (ཚིག་ལྡོག་གཉིས་མི་གསལ་)དབྱངས་ སྒྲོགས་འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ལ་འདོད་དོ། །སེམས་ཙམ་པ་བརྒྱད་ཁྲི་བཞི་སྟོང་ཉན་ པ་པོའི་རྣམ་རིགས་གིས་བསྡུས་པར་ 2-128 འདོད་ཅིང་། མདོ་སྡེ་པ་དེ་ལྟར་ན་མཐོང་ལམ་ཉིད་ལན་གསུམ་དུ་སྐོར་བར་འགྱུར་ ན། དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སྒོམ་ལམ་མི་སློབ་ལམ་ཡང་ཆོས་འཁོར་ཡིན་ཞེས་འདོད་པ་ལྟར། འདི་མདོ་དགོངས་པ་ངེས་འགྲེལ་ལས། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་དོན་དམ་ཡང་དག་ འཕགས་ཀྱིས་འདི་སྐད་ཅེས་གསོལ་ཏོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དང་པོར་ཡུལ་ཝ་ར་ན་ སིར་དྲང་སྲོང་ལྷུང་བ་རི་དྭགས་ཀྱི་ནགས་སུ། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐེག

【現代漢語翻譯】 據說，在七個無數劫中圓滿積累了善根。如龍樹所說：『在三個無數劫中積累資糧』等等。中觀派也認為是三個無數劫。《八千頌釋》中說：『說三個無數劫是有意圖的』，實際上，根據世親的可靠論證，認為是三十三個無數劫。因此，認為是三十三個無數劫。其中，無數劫有兩種：一是超越計數的無數劫，二是達到六十個數量級的無數劫。所謂無數大劫，也有兩種計數方式：一是每個大劫中都有無數的年月剎那等，即無數的大劫；二是超越計數的大劫，即無數大劫。因此，如果需要許多無數劫才能成佛，就應該採用年月等無數的計算方式。如果需要許多無數劫，就應該像《攝抉擇分》中所說的那樣，執持後者。菩薩積累資糧的方式也有所不同，有些菩薩在某個劫與劫之間長期積累資糧，有些菩薩則通過精進和方便的差別，將許多劫的資糧在短時間內積累起來。如《時分》中說：『夢中一年皆如是，剎那亦能為目標，故而無數之時間，亦可瞬間而成就。』 關於佛陀說法的方式，《俱舍論》中說：『佛陀所說的八萬法蘊，無論是詞還是名，都包含在色蘊和行蘊中。』因此，分別說部認為佛陀宣說了八萬法蘊，這些都是名，因此包含在行蘊中。經部認為這些是詞，因此包含在色蘊中。分別說部認為法輪是見道，（詞和反義詞不清楚）認為妙音是八支聖道。唯識宗認為八萬四千法門是根據聽眾的不同根器而宣說的。 經部宗認為，如果這樣，見道本身就會轉三次，但事實並非如此，因為修道和無學道也是法輪。正如《解深密經》中所說：『此後，世尊對勝義正行菩薩說：世尊最初在瓦拉納西的鹿野苑為聲聞乘…』

【English Translation】 It is said that virtuous roots are perfectly accumulated in seven countless eons. As Nāgārjuna said: 'Accumulating merits in three countless eons,' etc. The Madhyamaka school also considers it to be three. In the commentary on the Aṣṭasāhasrikā, it says, 'Saying three countless eons is intentional,' but in reality, based on the valid argument of Vasubandhu, it is considered to be thirty-three countless eons. Therefore, it is considered to be thirty-three countless eons. Among them, there are two types of countless: one is the countless that transcends counting, and the other is the countless that reaches sixty places of numbers. There are also two ways of counting the so-called countless great eons: one is that each great eon has countless years, months, moments, etc., which are countless great eons; the other is the great eon that transcends counting, which is countless great eons. Therefore, if many countless eons are needed to attain Buddhahood, the method of counting countless years and months should be adopted. If many countless eons are needed, then the latter should be held as stated in the Bodhisattvabhumi. The way Bodhisattvas accumulate merits also varies. Some Bodhisattvas accumulate merits for a long time between certain eons, while others accumulate the merits of many eons in a short time through the difference of diligence and skillful means. As it says in Kalāpa: 'In dreams, one year is like that, and a moment can also be the goal, so countless times can be accomplished in an instant.' Regarding the way the Buddha taught, the Abhidharmakośa says: 'The eighty thousand aggregates of Dharma spoken by the Buddha, whether words or names, are all contained in the aggregates of form and formation.' Therefore, the Sarvāstivāda school believes that the Buddha proclaimed eighty thousand aggregates of Dharma, which are all names, and therefore contained in the aggregate of formation. The Sautrāntika school believes that these are words, and therefore contained in the aggregate of form. The Sarvāstivāda school believes that the Dharma wheel is the path of seeing, and (the word and antonym are not clear) believes that the melodious sound is the eightfold noble path. The Mind-Only school believes that the eighty-four thousand Dharmas are summarized by the different dispositions of the listeners. The Sautrāntika school believes that if this is the case, the path of seeing itself will be turned three times, but this is not the case, because the path of meditation and the path of no more learning are also Dharma wheels. As it says in the Saṃdhinirmocana Sūtra: 'Then, the Blessed One said to the Bodhisattva Meaningful Correctness: The Blessed One first turned the wheel of Dharma for the Śrāvakayāna in the Deer Park of Varanasi…'

---

་པ་ལ་ཡང་དག་པར་ཞུགས་ པ་རྣམས་ལ་འཕགས་པའི་བདེན་པ་བཞིའི་རྣམ་པ་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་བ་ སྔོན་ལྷར་གྱུར་པའམ། མིར་གྱུར་པའམ། སུས་ཀྱང་ཆོས་དང་མཐུན་པར་ལོ་ག་རུ་མ་བསྐོར་ བ་གཅིག་རབ་ཏུ་སྐོར་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་སྐོར་བ་དེ་ཡང་བླ་ན་མཆིས་ པ། སྐབས་མཆིས་པ། དྲང་བའི་དོན། རྩོད་པའི་དུས་སུ་གྱུར་པ་ལགས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ ཀྱིས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ངོ་བོ་མ་མཆིས་པ་ཉིད་ལས་བརྩམས། སྐྱེ་བ་མ་མཆིས་པ་དང་། འགག་ པ་མ་མཆིས་པ་དང་། བཟོད་མ་ནས་ཞི་བ་དང་། རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་ འདས་པ་ཉིད་ལས་བརྩམས་ནས། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་རྣམས་ལ་སྟོང་ པ་ཉིད་སྨོས་པའི་རྣམ་པས། ཆེས་ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་བའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་གཉིས་པ་སྐོར་ ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་སྐོར་བ་དེ་ཡང་བླ་ན་མཆིས་པ། སྐབས་མཆིས་ པའི་དོན་རྩོད་པའི་གཞིའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་ལགས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ ངོ་བོ་ཉིད་མ་མཆིས་པ་ཉིད་ལས་བརྩམས། སྐྱེ་བ་མ་མཆིས་པ་དང་། འགག་པ་མ་མཆིས་པ་ དང་། བཟོད་མ་ནས་ཞི་བ་དང་། རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཉིད་ལས་ བརྩམས། ཐེག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་རྣམས་ལ་ལེགས་པར་རྣམ་པར་ཕྱེ་ བ་དང་ལྡན། ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་བའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་གསུམ་པ་སྐོར་རོ། །བཅོམ་ལྡན་ འདས་ཀྱིས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་སྐོར་བ་འདི་ནི་བླ་ན་མ་མཆིས་པ། སྐབས་མ་མཆིས་པ། ངེས་ 2-129 པའི་དོན་ལགས་ཏེ། རྩོད་པའི་གཞིའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་མ་ལགས་སོ། །ཞེས་འཁོར་ལོ་རིམ་ པ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་ གཉིས་དྲང་དོན། ཐ་མ་ངེས་དོན་དུ་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། དེ་ལྟར་གསུངས་པའི་ ཕྱིར་མདོ་འདི་སེམས་ཙམ་གྱི་མདོར་མཛད་ནས་སེམས་ཙམ་པ་དེ་ལྟར་འདོད་གསུང་སྟེ། དེ་ ལྟར་ན་གཟུངས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་རྒྱལ་པོའི་མདོར། ནོར་བུ་སྦྱོང་ཚུལ་རིམ་པ་གསུམ་དཔེར་ མཛད་ནས། རིགས་ཀྱི་བུ་དེ་བཞིན་དུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཡང་ཡོངས་སུ་མ་དག་པའི་ སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་མཁྱེན་ན་མུ་སྟེགས་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་བ་དང་། བདག་མེད་པ་དང་ ། མི་གཙང་པ་ཡིད་འབྱུང་པའི་གཏམ་གྱིས་འཁོར་བ་ལ་དགའ་བའི་སེམས་ཅན་རྣམས་སྐྱོ་བ་ བསྐྱེད་པར་མཛད་དེ། འཕགས་པའི་ཆོས་འདུལ་བ་ལ་འཛུད་པར་མཛད་དོ། །དེ་ཙམ་གྱིས་ དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་བརྩོན་པ་འདོར་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་འོག་ཏུ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་ །མཚན་མ་མེད་པ་དང་། སྨོན་པ་མེད་པའི་གཏམ་གྱིས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཚུལ་རྟོགས་ པར་མཛད་དོ། །དེ་ཙམ་གྱིས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་བརྩོན་པ་འདོར་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་འོག་ཏུ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་གཏམ་འཁོར་གསུམ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ གཏམ་གྱི

【現代漢語翻譯】 對於那些已正確進入大乘（Mahāyāna）的人，佛陀轉了四聖諦（catvāri āryasatyāni）的奇妙法輪（dharmacakra），這是前所未有的，無論是天神還是人類，都沒有人以符合佛法的方式在世間轉動過。世尊所轉的法輪是至高無上的，是適時的，具有引導意義，並且是爭論的焦點。世尊從一切法（dharma）的無自性（niḥsvabhāva）開始，從無生（anutpāda）、無滅（anirodha）、寂滅（śānta）以及自性涅槃（prakṛti-nirvāṇa）開始，爲了那些正確進入大乘的人，以宣說空性（śūnyatā）的方式，轉了第二個極其奇妙的法輪。世尊所轉的法輪是至高無上的，是適時的，並且是爭論的基礎。世尊從諸法（dharma）的無自性開始，從無生、無滅、寂滅以及自性涅槃開始，爲了那些正確進入一切乘（yāna）的人，以善巧分別的方式，轉了第三個奇妙的法輪。世尊所轉的這個法輪不是至高無上的，不是適時的，而是具有確定意義的，不是爭論的基礎。因此，這三個法輪依次，前兩個具有引導意義，最後一個具有確定意義。 有些人說，因為這樣說，所以這部經被認為是唯識宗（Cittamātra）的經典，唯識宗就是這樣認為的。如果是這樣，在《持世自在王經》（Dhāraṇīśvararājasūtra）中，以三種凈化寶石的方式為例，佛子啊，同樣地，如來（Tathāgata）如果知道未完全清凈的有情界（sattva-dhātu），就會以外道（tīrthika）、苦行者（duḥkhavāda）、無我（anātman）和不凈（aśuci）的厭離之語，使那些喜歡輪迴的有情生起厭離心，從而讓他們進入聖法（ārya-dharma）的調伏之中。僅僅這樣，如來也不會放棄努力，因為在那之後，他會以空性、無相（animitta）和無愿（apraṇihita）之語，使他們領悟如來的方式。僅僅這樣，如來也不會放棄努力，因為在那之後，他會以不退轉法輪（avaivartika-dharmacakra）之語，以及完全清凈的三轉法輪（tri-cakra）之語……

【English Translation】 For those who have correctly entered the Mahāyāna, the Blessed One turned the wondrous wheel of Dharma (dharmacakra) of the Four Noble Truths (catvāri āryasatyāni), which was unprecedented, never before turned in the world in accordance with the Dharma by any god or human. That wheel of Dharma turned by the Blessed One is supreme, timely, of provisional meaning, and a focus of debate. The Blessed One, starting from the very absence of essence (niḥsvabhāva) of all dharmas, from the absence of arising (anutpāda), the absence of cessation (anirodha), from pacification (śānta), and from the very nature of complete nirvāṇa (prakṛti-nirvāṇa), for those who have correctly entered the Mahāyāna, in the manner of speaking of emptiness (śūnyatā), turned the second wheel of Dharma, which is most wondrous and amazing. That wheel of Dharma turned by the Blessed One is supreme, timely, and has become the basis for debate. The Blessed One, starting from the very absence of essence of dharmas, from the absence of arising, the absence of cessation, from pacification, and from the very nature of complete nirvāṇa, for those who have correctly entered all vehicles (yāna), with excellent discrimination, turned the third wondrous wheel of Dharma. This wheel of Dharma turned by the Blessed One is not supreme, not timely, but of definitive meaning, and is not the basis for debate. Thus, the first two of the three wheels are of provisional meaning, and the last is said to be of definitive meaning. Some say that because it is said in this way, this sūtra is considered a Mind-Only (Cittamātra) sūtra, and the Mind-Only school believes it in this way. If that is the case, in the Dhāraṇīśvararājasūtra, using the example of the three ways of purifying a jewel, 'Son of good family, likewise, if the Tathāgata knows the realm of beings (sattva-dhātu) that is not completely pure, he will cause beings who delight in saṃsāra to generate weariness with the words of tīrthikas, those who advocate suffering (duḥkhavāda), non-self (anātman), and impurity (aśuci), and thus cause them to enter the discipline of the noble Dharma (ārya-dharma). The Tathāgata does not abandon effort with just that, because after that, he will cause them to realize the way of the Tathāgata with the words of emptiness, signlessness (animitta), and wishlessness (apraṇihita). The Tathāgata does not abandon effort with just that, because after that, with the words of the irreversible wheel of Dharma (avaivartika-dharmacakra), and with the words of the completely pure three wheels (tri-cakra).'

---

ས་རང་བཞིན་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་རྒྱུ་ཅན་གྱི་སེམས་ཅན་དེ་དག་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ ཡུལ་ལ་འཛུད་པར་མཛད་དོ། །ཞེས་ཀྱང་དེར་མཚུངས་སོ། །དབུ་མ་པ་ཆོས་བཤེས་ཀྱིས། དེ་ལྟར་རིམ་གྱིས་མིན་གྱི། སྐད་ཅིག་གཅིག་ཁོ་ན་ལ་སྐོར་ཡང་གདུལ་བྱའི་དབང་གིས་དུས་ཐ་ དད་དུ་བཞེད་པ་ལྟར་རམ། གཞན་ཡང་འདོད་ཚུལ་མཐའ་ཡས་སོ། ། དྲི་བའི་ཚོགས་བསགས་ཆོས་གསུངས་ལ་སོགས། ཞེས་པའི་སོགས་ཀྱིས་བསྡུས་པ་ སངས་རྒྱས་ཚུལ་ནི། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་ལུགས་གོང་དུ་དྲངས་པ་ལྟར་སོ་སྐྱེ་གྲངས་མེད་གསུམ་དུ་ ཐར་པ་ཆ་མཐུན་བསགས་པ་གཅིག་གིས་སྲོད་ལ་བདུད་བཏུལ། གུང་ལ་བསམ་གཏན་བཞི་ 2-130 པའི་དངོས་གཞི་ལ་བརྟེན་ནས་སྦྱོར་ལམ་ཡན་ཆད་རྒྱུད་ལ་བསྐྱེད་ནས། ཐོ་རངས་སྐྱ་རེང་ འཆར་ཀའི་ཚེ་ཕྱིན་དྲུག་རྫོགས་ནས། གཟུགས་དང་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་བདག་ཉིད་སངས་རྒྱས་པར་ འདོད་དོ། །ཐེག་པ་ཐུན་མོང་བ་ལྟར་ན་ས་བཅུ་པའི་བྱང་སེམས་སྲི ད་པ་ཐ་མ་པས། དགའ་ ལྡན་ནས་འཕོ་བ་ནས་བདུད་བཏུལ་བའི་བར་གྱི་མཛད་པ་རྣམས་བྱས་ཏེ་སངས་རྒྱས། ཆོས་ བསྟན། མྱ་ངན་ལས་འདས་པར་ཀུན་བཏུས་ནས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །ཐེག་ཆེན་གྱི་ལུགས་ ལྟར་ན་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་འོག་མིན་དུ་སངས་རྒྱས་ནས་འདིར་མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་ སྟོན་པར་ལང་གཤེགས་ལས་གསུངས་ཤིང་། ཤཱཀྱ་བཤེས་གཉེན་གྱིས། དཀའ་བ་སྤྱོད་དུས་ སུ་རྣམ་སྨིན་གྱི་ལུས་ན་ར་ཛ་རར་བཞག་ནས། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ལུས་འོག་མིན་དུ་ཕྱིན་ནས་སངས་ རྒྱས་ཏེ། སླར་རྣམ་སྨིན་གྱི་ལུས་ལ་བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོར་གཤེགས་པ་སོགས་མཛད་པར་བཞེད་ གསུང་ངོ་། །དབུ་མ་པ་ཆོས་བཤེས་ཀྱིས། འོག་མིན་དུ་སངས་རྒྱས་ནས་འདིར་མཛད་པ་སྟོན་ པ་ཐུབ་པ་ལྟ་བུ་དང་། འདོད་ཁམས་ཉིད་དུ་སངས་རྒྱས་མངོན་དུ་བྱེད་པ་གཉིས་བཞེད་དོ། ། བདེན་པ་གཉིས་དང་མཚན་ཉིད་གསུམ་པོ་ཡང་། །གྲུབ་མཐའ་བཞི་ཡིས་འདོད་ཚུལ་མ་ བསྡུས་པར། །སོ་སོར་ཐུགས་ཀྱི་དཀྱིལ་ནས་གནང་པར་ཞུ། ། གསུང་བ་ལ། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་འདོད་ཚུལ་ནི། ནམ་མཁའ་དང་ནི་འགོག་པ་གཉིས། །འདུས་ མ་བྱས་གསུམ་རྟག་པ་སྟེ། །འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་སྐད་ཅིག་མ། །བདག་གིས་སྟོང་ཞིང་བྱེད་ པོ་མེད། །དབང་སྐྱེས་བློ་ནི་རྣམ་མེད་ཀྱི། །ཕྲ་རབ་བསགས་པ་དངོས་སུ་རིག །ཁ་ཆེའི་གཞུང་ གི་ཆུ་གཏེར་གྱི། །བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་གཞུང་འདོད་འགྱུར། །ཞེས་པ་ལྟར་ཡིན་ལ། དེའི་བདེན་ གཉིས་ནི། གང་ལ་བཅོམ་དང་བློ་ཡིས་གཞན། །བསལ་ནས་དེ་བློ་མི་འཇུག་པ། །བུམ་ཆུ་ བཞིན་དུ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ། །ཡོད་དེ་དོན་དམ་ཡོད་གཞན་ནོ། །ཞེས་བཅོམ་པའི་འཇིགས་པས་ བཤིག་ན་དེའི་བློ་མི་འཇུག་པ་བུམ་པ་ལྟ་བུ་དང་། དེ་ཙམ་གྱིས་མི་གནོད་ཀྱང་། བློས་གཞན་ 2-131 དང་གཞན་དུ་བསལ་ན་དེའི་བློ་མི་འཇུག་པ་ཆུ་ལྟ་བུར་རགས་པ་རྣམས་ཀུན་རྫོབ་དང་། འཇིག་ པ་ད

【現代漢語翻譯】 那些具有各種自性的有情眾生，也被安置於如來（Tathagata，如來）的境界中。正如那裡所說。中觀派的法友（Dharmamitra，法友）說，不是這樣逐漸地，而是在一個剎那間周遍，或者根據所化眾生的根器，認為時間是不同的。此外，還有無量的觀點。 『積聚提問的集合，宣說正法等』，『等』字所包含的成佛方式是：如上文引用的分別說部（Vaibhashika，分別說部）的觀點，無數三大阿僧祇劫積累了趨向解脫的順品，其中一個是在夜晚降伏魔眾，中午依靠四禪定的正行，在相續中生起加行道等，黎明時分，當曙光出現時，圓滿了六度，證得了法身和色身的自性而成就佛果。按照共同乘（Hinayana，小乘）的觀點，十地菩薩最後的有者，從兜率天（Tushita，兜率天）降生，到降伏魔眾之間的事業都做了，然後成佛。如《攝類學》（Abhisamayalankara，現觀莊嚴論）中所說，總攝為說法、涅槃。按照大乘的觀點，一切諸佛都在色究竟天（Akanishta，色究竟天）成佛，然後在這裡示現十二相成道，這是《楞伽經》（Lankavatara Sutra，楞伽經）中所說的。釋迦友（Shakyamitra，釋迦友）說，在苦行的時候，將異熟果報之身留在尼連禪河（Nairanjana，尼連禪河）邊，以智慧之身前往色究竟天成佛，然後又回到異熟果報之身，在菩提樹下示現成道等事業。中觀派的法友（Dharmamitra，法友）說，有兩種觀點：一種是在色究竟天成佛后，在這裡示現成道，如釋迦牟尼佛；另一種是在欲界直接示現成佛。 關於二諦（Two Truths，二諦）和三相（Three Characteristics，三相），四大宗派的觀點沒有完全概括，請各自從心中賜予。 關於所說，分別說部的觀點是：『虛空和滅盡定（Cessation，滅盡定）二者，無為法（Unconditioned phenomena，無為法）三者是常法，一切有為法（Conditioned phenomena，有為法）都是剎那生滅的，沒有我（Atman，我）且沒有作者。由根識所生的智慧是沒有形象的，極微（Atom，極微）的積聚是真實存在的。』正如《迦濕彌羅論藏》（Kashmiri Abhidharma，迦濕彌羅論藏）的《水藏》（Udakatara，水藏）中，分別說部的觀點是變化的。關於它的二諦是：『如果被破壞或被智慧排除，智慧無法進入的，如瓶子里的水一樣，是世俗諦（Conventional truth，世俗諦），實有的是勝義諦（Ultimate truth，勝義諦）。』正如如果被破壞的恐懼所摧毀，智慧無法進入的，如瓶子一樣；僅僅這樣不會造成損害，但如果被智慧排除或被認為是其他，智慧無法進入的，如水一樣，粗大的事物是世俗諦，毀滅的...

【English Translation】 Those sentient beings with various natures are also placed in the realm of the Tathagata (Thus Come One). Just as it is said there. The Madhyamika (Middle Way School) Dharma friend (Dharmamitra) says that it is not gradual, but pervasive in a single moment, or according to the capacity of the beings to be tamed, it is considered that the time is different. Furthermore, there are limitless views. 'Accumulating the collection of questions, expounding the Dharma, etc.,' the way of attaining Buddhahood included by 'etc.' is: as the view of the Vaibhashika (Exponents of Difference) mentioned above, countless three great asamkhyeya kalpas (incalculable eons) accumulate the favorable qualities towards liberation, one of which is subduing the demons at night, relying on the actual practice of the four dhyanas (meditative absorptions) at noon, generating the path of application, etc., in the continuum, and at dawn, when the light appears, perfecting the six paramitas (perfections), attaining the nature of the Dharmakaya (Dharma Body) and Rupakaya (Form Body) and attaining Buddhahood. According to the common vehicle (Hinayana), the last being of the tenth bhumi (ground) Bodhisattva, from descending from Tushita (Joyful Land) to the deeds of subduing the demons are done, and then attaining Buddhahood. As it is said in the Abhisamayalankara (Ornament of Clear Realization), it is summarized as teaching the Dharma and nirvana (passing into peace). According to the Mahayana (Great Vehicle) view, all Buddhas attain Buddhahood in Akanishta (Highest Heaven), and then show the twelve acts of enlightenment here, as it is said in the Lankavatara Sutra (Descent to Lanka Sutra). Shakyamitra (Friend of Shakya) says that during the time of asceticism, the body of ripening karma is left on the banks of the Nairanjana (River Nairanjana), and the body of wisdom goes to Akanishta to attain Buddhahood, and then returns to the body of ripening karma to show the deeds of attaining enlightenment under the Bodhi tree. The Madhyamika Dharma friend (Dharmamitra) says that there are two views: one is attaining Buddhahood in Akanishta and then showing the deeds of enlightenment here, like Shakyamuni Buddha; the other is directly showing the attainment of Buddhahood in the desire realm. Regarding the Two Truths (Two Truths) and the Three Characteristics (Three Characteristics), the views of the four major schools are not fully summarized, please grant them individually from your heart. Regarding what is said, the view of the Vaibhashika is: 'Space and cessation (Cessation), the three unconditioned phenomena (Unconditioned phenomena) are permanent, all conditioned phenomena (Conditioned phenomena) are momentary, without self (Atman) and without an agent. The wisdom born of the senses is without form, the accumulation of atoms (Atom) is truly existent.' Just as in the Kashmiri Abhidharma (Kashmiri Abhidharma) Udakatara (Water Treasury), the view of the Vaibhashika is changing. Regarding its Two Truths: 'If it is destroyed or excluded by wisdom, and wisdom cannot enter, like water in a vase, it is conventional truth (Conventional truth), and what is truly existent is ultimate truth (Ultimate truth).' Just as if it is destroyed by the fear of destruction, wisdom cannot enter, like a vase; merely doing so will not cause harm, but if it is excluded by wisdom or considered to be other, wisdom cannot enter, like water, coarse things are conventional truth, and the destruction of...

---

ེ་གཉིས་ཀྱིས་མི་གནོད་པའི་སྐད་ཅིག་དང་རྡུལ་ཕྲ་རབ་དང་འདུས་མ་བྱས་རྣམས་དོན་ དམ་དུ་འདོད་དོ། །མདོ་སྡེ་པའི་འདོད་ཚུལ་ནི། ཤེས་པ་རྣམ་བཅས་སྐྱེད་བྱེད་ནི། །དབང་ པོའི་སྤྱོད་ཡུལ་སྣང་བ་མིན། །ནམ་མཁའ་མོ་གཤམ་བུ་དང་མཚུངས། །འགོག་པ་དང་ནི་ནམ་ མཁའ་མཚུངས། །འདུ་བྱེད་བེམ་པོ་ཡོད་མ་ཡིན། །དུས་གསུམ་རྗེས་འགྲོ་དག་ཀྱང་མེད། །ཐོགས་པ་མེད་པའི་གཟུགས་ཡོད་མིན། །ཞེས་པ་ནི་མདོ་སྡེ་པ་ཡིས་རིག །ཅེས་པ་ལྟར་ཡིན་ ལ། དེའི་བདེན་གཉིས་ནི་རགས་པ་དང་རྒྱུན་དུ་སྣང་བ་ཀུན་རྫོབ། སྐད་ཅིག་ཆ་མེད་དང་རྡུལ་ ཕྲ་རབ་དོན་དམ་དུ་འདོད་ཅིང་། དོན་དམ་དོན་བྱེད་ནུས་པ་གང་། །དེ་འདིར་དོན་དམ་ཡོད་པ་ ཡིན། །ཞེས་གསུང་བ་ནི་སྐྱེས་བུའི་འཇུག་ཡུལ་ལ་དོན་དམ་དུ་བྱས་པ་ཡིན་གྱི། བདེན་གཉིས་ ཀྱི་དོན་དམ་མིན་(མཁས་པ་ཀུན་དགའ་བཞེད་)ནོ། །སེམས་ཙམ་པའི་འདོད་ཚུལ་ནི། ཡན་ལག་ ཅན་ཞེས་བྱ་བ་མེད། །ཕྲ་རབ་རྡུལ་རྣམས་ཡོད་པ་མིན། །རྨི་ལམ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་བཞིན། །དམིགས་པ་མེད་པར་རབ་ཏུ་སྣང་། །བཟུང་དང་འཛིན་པ་རྣམ་གྲོལ་བའི། །རྣམ་པར་ཤེས་པ་ དོན་དམ་ཡོད། །ཅེས་པ་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པའི་གཞུང་། །རྒྱ་མཚོ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་རྣམས་སྒྲོགས། །ཞེས་པ་ལྟར་ཡིན་ལ། དེའི་བདེན་གཉིས་ནི། གཟུང་དང་འཛིན་པ་རྣམ་གྲོལ་བའི། །རྣམ་ པར་ཤེས་པ་དོན་ཡོད། །ཅེས་པ་དང་། དེ་ཕྱིར་གཉིས་སྟོང་གང་ཡིན་པ། །དེ་ནི་དེའི་ཡང་དེ་ ཉིད་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་ཕྱི་གཟུང་བ་བདེན་པར་མེད་པས། དེ་འཛིན་གྱི་འཛིན་པ་བདེན་ པ་མེད་པའི་རྣམ་ཤེས་སྐད་ཅིག་མ་དོན་དམ་པར་ཡོད་ལ། མ་རིག་པའི་བག་ཆགས་ཀྱི་དབང་ གིས་གཉིས་སུ་སྣང་བའི་རྣམ་ཤེས་རྒྱུན་ཆགས་པ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་འདོད་པའོ། །རྣམ་བདེན་རྫུན་ གཉིས་སྣང་བ་སེམས་སུ་བདེན་པར་འདོད་པ་དང་། སྣང་བ་རྫུན་པ་སྒྲོ་བཏགས་སུ་འདོད་པ་ ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་འདོད་ཚུལ་སོ་སོ་ཡིན་གྱི། དོན་དམ་རྣམ་བཞག་མཐུན་པར་བླ་མ་དག་བཞེད་དོ། 2-132 ། དབུ་མ་པའི་འདོད་ཚུལ་ནི། དེ་ཕྱིར་དབུ་མ་པས་སྨྲས་པ། རྣམ་ཤེས་དེའང་དོན་དམ་དུ། །ཡོད་པར་མཁས་རྣམས་མི་འདོད་དེ། །གཅིག་དང་དུ་མའི་རང་བཞིན་དང་། །བྲལ་བས་ནམ་ མཁའི་པད་མོ་བཞིན། །ཡོད་མིན་མེད་མིན་ཡོད་མེད་མིན། །གཉི་གའི་བདག་ཉིད་མིན་པའང་ མིན། །མཐའ་བཞི་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ཡི། །དེ་ཉིད་དབུ་མ་པ་ཡིས་རིག །ཅེས་སོ། །དེའི་བདེན་ གཉིས་ནི་གཟུགས་སོགས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གནས་ལུགས་ཆོས་ཉིད་སྤྲོས་པའི་མཐའ་ ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་དེ་དོན་དམ། བརྟགས་ན་རིགས་པས་གནོད་ཀྱང་། མ་བརྟགས་ གཅིག་པུར་ཉམས་དགའ་བ་ཉིད་རྟེན་འབྲེལ་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་བཞེད་པའོ། །གྲུབ་མཐའ་འོག་མའི་དོན་དམ། གོང་མའི་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་འགྱུར་བ་ཡང་ཡོད་དེ། བདེན་གཉིས་ སུ། གཞན

【現代漢語翻譯】 有部宗和經部宗認為，不會造成損害的剎那、極微塵和非組合事物是勝義諦。 經部宗的觀點是：產生具相識的，不是根的行境顯現。如同虛空與石女兒相似，滅盡定和虛空相似，組合事物不是實物，過去、現在、未來三時也不存在，無礙的色法也不存在。這就是經部宗的觀點。他們的二諦是：粗大和恒常顯現的是世俗諦，剎那無分和極微塵是勝義諦。他們說：『凡是能夠實現目的的，在此處就是勝義諦。』這是將士夫的行境作為勝義諦，而不是二諦中的勝義諦（智者根嘎的觀點）。 唯識宗的觀點是：『支分是不存在的，極微塵也是不存在的，如同體驗夢境一樣，沒有對境也能顯現。能取和所取解脫的，識是勝義諦存在的。』這是瑜伽行派的論典，宣說度越生死大海的波羅蜜多。他們的二諦是：『能取和所取解脫的，識是勝義諦存在的。』並且，『因此，空性就是它的真實本性。』就像外境所取在勝義中是不存在的，因此能取的執著也不存在，無二的剎那識是勝義諦，由於無明習氣的影響，顯現為二取的常續識是世俗諦。認為顯現的二取在心識中是真實存在的，以及認為顯現是虛假的，是安立的世俗諦的不同方式，但上師們認為，對於勝義諦的安立是相同的。 中觀宗的觀點是：『因此，中觀宗說，智者不認為識在勝義中存在，因為它遠離了一和多的自性，就像虛空中的蓮花一樣。非有非無，非亦有亦非有，不是二者的自性，遠離四邊戲論，這就是中觀宗的觀點。』他們的二諦是：色法等一切諸法的實相，法性遠離一切戲論的邊，這是勝義諦。雖然經過觀察會被理智所破，但不觀察時，唯一令人愉悅的自性，以各種緣起的方式顯現，這是世俗諦。 下部宗派的勝義諦，會變成上部宗派的世俗諦，二諦也是如此。

【English Translation】 The Vaibhashika (有部宗) and Sautrantika (經部宗) schools consider momentary existents, indivisible particles, and unconditioned phenomena that do not cause harm to be ultimately real (勝義諦). The Sautrantika view is: 'That which generates knowledge with aspects is not the appearance of the sense object. Like the sky and a barren woman's child. Cessation and space are similar. Composite things are not material. The three times do not follow. There is no form without obstruction.' This is the Sautrantika's understanding. Their two truths are: what appears gross and continuous is conventional truth (世俗諦), and momentary indivisibles and subtle particles are ultimate truth (勝義諦). They say, 'Whatever is capable of fulfilling a purpose is ultimately real here.' This takes the object of a person's engagement as ultimately real, but it is not the ultimate truth of the two truths (according to Kunga Khenpo). The Cittamatra (唯識宗) view is: 'There is no such thing as a part. Subtle particles do not exist. Like experiencing a dream, it appears vividly without an object. Consciousness that is free from grasping and the grasped is ultimately real.' This is the doctrine of the Yogachara (瑜伽行派), proclaiming the perfections that cross the ocean of existence. Their two truths are: 'Consciousness that is free from grasping and the grasped is truly existent.' And, 'Therefore, whatever is empty of two, that is its very suchness.' Since external grasped objects do not truly exist, the grasping of the grasper does not truly exist, and the momentary consciousness is ultimately real. Due to the power of the imprints of ignorance, the continuous consciousness that appears as two is considered conventionally true. The view that the appearing two aspects are truly existent in the mind, and the view that the appearance is false and imputed, are different ways of establishing conventional truth, but the lamas consider the establishment of ultimate truth to be the same. The Madhyamaka (中觀宗) view is: 'Therefore, the Madhyamikas say that the wise do not consider consciousness to exist ultimately, because it is devoid of the nature of one and many, like a lotus in the sky. It is neither existent nor nonexistent, nor both, nor neither. It is free from the four extremes. This is the understanding of the Madhyamikas.' Their two truths are: the reality of all phenomena such as form, the nature of phenomena, is free from all extremes of elaboration, which is ultimate truth. Although it is harmed by reasoning when investigated, the very nature that is pleasing when not investigated, appearing in various interdependent ways, is considered conventional truth. The ultimate truth of lower schools becomes the conventional truth of higher schools, and so it is with the two truths.

---

་གྱི་དོན་དམ་བྱས་གང་ཡིན། །དེ་ནི་གཞན་གྱི་ཀུན་རྫོབ་སྟེ། །གཞན་གྱི་མར་འདོད་ གང་ཡིན་པ། །གཞན་གྱི་ཆུང་མར་འདོད་པ་བཞིན། །ཞེས་སོ། །གྲུབ་མཐའ་བཞི་ཡི་ལུང་དེ་ དག་ནི། སྤྱན་རས་གཟིགས་ཀྱིས་དུས་འཁོར་འགྲེལ་ཆེན་དང་། འཇམ་དཔལ་གྱིས་རང་གི་ ལྟ་བའི་འདོད་པ་མདོར་བསྟན་དང་། འཕགས་པ་ལྷའི་ཡེ་ཤེས་སྙིང་པོ་ཀུན་ལས་བཏུས་པ་ དང་། ཛེ་ཏཱ་རིའི་བདེ་གཤེགས་གཞུང་གི་རབ་བྱེད་རྣམས་ལས་གསུངས་སོ། ། མཚན་ཉིད་གསུམ་དང་གྲུབ་མཐའ་བཞིའི་འདོད་ཚུལ་སོ་སོར་དགོས་གསུང་བ་ལ། ཉན་ ཐོས་སྡེ་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་གསུམ་གྱི་རྣམ་བཞག་དངོས་སུ་གསལ་བར་ལོགས་སུ་བཀོད་ པའི་གསུང་རབ་ཡོད་སྲི ད། བདག་ཐོས་པ་རྒྱ་ཆུང་པས་མ་ཐོས་མོད། ཆོས་མངོན་པ་ཀུན་ལས་ བཏུས་པར། གང་ལ་ཅི་ཞགི ་མདེ ་ཅེ་ན། ཕུང་པོ་དང་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་རྣམས་ལ་རྟག་པ་ དང་། བརྟན་པ་དང་། ཐེར་ཟུག་དང་། མི་འགྱུར་བའི་ཆོས་ཅན་གྱི་བདག་དང་བདག་གི་མེད་ དོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་དེ་དག་གི་དེས་སྟོང་ངོ་། །དེ་ལ་ལྷག་མ་ཅི་ཞིག་ཡོད་ཅེ་ན། བདག་མེད་པ་ 2-133 དེ་ཉིད་དེ། བདག་ནི་མེད་ཀྱི། བདག་མེད་པ་ནི་ཡོད་པར་སྟོང་པ་ཉིད་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱའོ་ ཞེས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་རྣམ་བཞག་བྱས་ན། རྟག་བརྟན་ཐེར་ཟུག་མི་འགྱུར་བའི་གང་ཟག་ གི་བདག་དང་བདག་གི་བ་ནི་ཀུན་བརྟགས། དེའི་གདགས་གཞི་ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་ཟག་ བཅས་ནི་གཞན་དབང་། དེ་དག་གང་ཟག་གི་བདག་གིས་སྟོང་པའི་སྟོང་ཉིད་ནི་ཡོངས་གྲུབ་ བོ། ། རྣམ་རིག་པའི་མཚན་ཉིད་གསུམ་ནི། སུམ་ཅུ་པར། རྣམ་པར་རྟོག་པ་གང་གང་གིས། །དངོས་པོ་གང་གང་རྣམ་བརྟགས་པ། །དེ་ནི་ཀུན་ཏུ་བརྟགས་པ་ཡི། །ངོ་བོ་ཉིད་དེ་དེ་མེད་དོ། །ཞེས་པ་ལྟར། ཕྱི་རོལ་པས་བདག་རྟག་གཅིག་ཏུ་བརྟགས་པ་དང་། ཉན་ཐོས་པས་གཟུང་ འཛིན་བདེན་པར་བརྟགས་པ་ལྟ་བུ་ནི་ཀུན་བརྟགས་སོ། །གཞན་གྱི་དབང་གི་ངོ་བོ་ཉིད། །རྣམ་རྟོག་ཡིན་ཏེ་རྐྱེན་ལས་བྱུང་། །ཞེས་པ་ལྟར། ཁམས་གསུམ་པའི་ཤེས་རིག་རྒྱུ་དང་རྐྱེན་ ལས་བྱུང་བ་རྣམས་ནི་གཞན་དབང་ངོ་། །གྲུབ་ནི་དེ་ལས་སྔ་མ་སོ། །རྟག་ཏུ་མེད་པར་གྱུར་པ་ གང་། །ཞེས་པ་ལྟར་གཞན་དབང་རྣམ་རིག་ཙམ་དེ་ཀུན་བརྟགས་བདག་གཉིས་ཀྱི་སྟོང་པ་ ནི་ཡོངས་གྲུབ་བོ། །དེ་རྣམས་སུ་མཚན་ཉིད་གསུམ་གནས་སྐབས་སེམས་ཙམ་པ་དང་མཐུན་ པར་གསུངས་སོ། །གང་དག་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་གྱི་རྣམ་བཞག་ནི་སེམས་ཙམ་པ་ཁོ་ནའི་ཆོས་ སྐད་ཡིན་གྱི། དབུ་མའི་གཞུང་ལུགས་སུ་དེ་ལྟར་མ་གྲགས་སོ་ཟེར་བ་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་ ཏེ། དབུ་མ་ཆེན་པོ་ཡུམ་བར་མར། བྱམས་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སྤྱོད་ཅིང་ ། ཆོས་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ལ་མཁས་པར་གནས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམ་པ་གསུམ་གྱི་ གཟུགས་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་གདགས་པ་རྗེས་སུ་ཤེས་པར་བྱའོ

【現代漢語翻譯】 那麼，什麼是勝義諦呢？那就是他人的世俗諦，即他人認為是馬的東西，就像他人認為的妻子一樣。』以上是四大宗派的引證。觀世音菩薩在《時輪大疏》中，文殊菩薩在《自宗見解要義》中，聖天在《集一切正理明燈論》中，以及杰達日（Jetari）在《善逝論典釋》中都曾如此說過。 有人問：『請分別說明三自性和四大宗派的觀點。』對此，小乘二部的三自性分類，或許有特別闡明的經文。我因為聞思不廣，所以沒有聽過。但在《阿毗達磨集論》中說：『什麼是空性？即在蘊、界、處中，沒有常、恒、不變、自主的我及我所。因此，它們是空性的。那麼，剩下的是什麼呢？那就是無我。雖然沒有我，但要理解無我是存在的，這就是空性。』如果根據這個進行分類，那麼常、恒、不變的人我及我所是遍計所執；作為其安立基礎的染污蘊、界、處是他空性；這些蘊、界、處空無人我的空性是圓成實性。 唯識宗的三自性，如《三十頌》所說：『種種分別心，于諸法妄計，是彼遍計性，此性即非有。』例如，外道計執有常一之我，小乘計執能取所取為實有，這些都是遍計所執。『他性由緣生，分別亦如是。』如三界之識，由因緣所生，是他空性。『成就即彼異，常時非曾無。』如他空性唯識，空離遍計所執之二取，是圓成實性。以上所說的三自性，在某種程度上與唯識宗的觀點一致。如果有人說：『三自性的分類只是唯識宗的術語，在中觀宗的論典中沒有這種說法。』這種說法是不合理的。因為在中觀大論《中觀根本慧論》中說：『慈氏菩薩在般若波羅蜜多中修行，並且精通諸法分類，應當瞭解三種菩薩的形象分類。』

【English Translation】 Then, what is the ultimate truth? It is the conventional truth of others, that is, what others consider to be a horse, just like what others consider to be a wife.' These are the citations from the four philosophical schools. Avalokiteśvara in the 'Great Commentary on the Kalachakra Tantra,' Manjushri in the 'Summary of the Essential Points of His Own View,' Aryadeva in the 'Compendium of the Essence of Wisdom,' and Jetari in the 'Commentary on the Treatises of the Sugatas' have all said so. Someone asks: 'Please explain separately the views of the three natures and the four philosophical schools.' Regarding the classification of the three natures by the two Hinayana schools, there may be scriptures that explicitly clarify it. Because my learning and thinking are not extensive, I have not heard of it. But in the 'Compendium of Abhidharma,' it says: 'What is emptiness? That is, in the aggregates, realms, and sources, there is no permanent, constant, unchanging, autonomous self or what belongs to the self. Therefore, they are empty. Then, what is left? That is non-self. Although there is no self, one must understand that non-self exists, and this is emptiness.' If we classify according to this, then the permanent, constant, unchanging person and what belongs to him are the completely imputed; the defiled aggregates, realms, and sources that serve as the basis for their establishment are other-powered; the emptiness of these aggregates, realms, and sources, which are empty of a person and self, is the perfectly established nature. The three natures of the Mind-Only school, as stated in the 'Thirty Verses': 'Whatever is imputed by various discriminations on various objects, that is the completely imputed nature; this nature does not exist.' For example, the outsiders' imputation of a permanent and singular self, and the Hinayana followers' imputation of the grasper and the grasped as truly existent, are all completely imputed. 'The other-powered nature arises from conditions; discrimination is also like that.' Like the consciousness of the three realms, which arises from causes and conditions, is other-powered. 'Achievement is different from that; it is always not non-existent.' Like the other-powered nature of Mind-Only, which is empty of the two graspers of the completely imputed, is the perfectly established nature. The above-mentioned three natures are said to be consistent with the views of the Mind-Only school to some extent. If someone says: 'The classification of the three natures is only a term of the Mind-Only school, and there is no such statement in the treatises of the Madhyamaka school,' this statement is unreasonable. Because in the great Madhyamaka treatise 'Mūlamadhyamakakārikā,' it says: 'Maitreya Bodhisattva practices in the Prajñāpāramitā and is proficient in the classification of dharmas; one should understand the classification of the three types of Bodhisattvas.'

---

་ཞེས་པ་ནས། འདི་ལྟར་འདི་ནི་ ཀུན་བརྟགས་པའི་གཟུགས། འདི་ནི་རྣམ་པར་བརྟགས་པའི་གཟུགས། འདི་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ གཟུགས་སོ་ཞེས་སོགས་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་དུ་སྦྱར་ནས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། འབུམ་ 2-134 ཊཱིཀ་ཏུ། ཀུན་བརྟགས་པ་དང་རྣམ་པར་བརྟགས་པའི་གཟུགས་དེ་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་པ་དང་བྲལ་ བ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཙམ་དུ་ཟད་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ལ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ ཞེས་བྱའོ་ཞེས་སོགས་གསུངས་ཤིང་། ཡུམ་རྒྱས་པར། དེ་བཞིན་ཉིད། མ་ནོར་བ་དེ་བཞིན་ ཉིད་དང་། ཆོས་ཉིད་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དང་། ཆོས་གནས་པ་ཉིད་དང་། ཆོས་སྐྱོན་མེད་ པ་ཉིད་དང་། ཡང་དག་པའི་མཐའ་དང་། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དབྱིངས་ཞེས་པ་དགུ་ གསུངས་པ་རྣམས་འགྲེལ་པར་ཡོངས་གྲུབ་དགུར་བསྟན་པ་དང་། དེ་མ་རྫོགས་དང་རབ་ རྫོགས་དང་། །ཞེས་པ་ཀུན་བརྟགས་པའི་གཟུགས་དང་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་སྦྱར་ནས་ བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་ཆེན་དུ་གསུངས་པ་དང་། སློབ་དཔོན་ཕྱོགས་གླིང་གིས། ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ ཕྱིན་པར་ནི། །བསྟན་པ་གསུམ་ལ་ཡང་དག་བརྟེན། །བརྟགས་པ་དང་ནི་གཞན་དབང་དང་། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ཁོ་ནའོ། །ཞེས་མདོར་བསྟན་དང་། མེད་ཅེས་བྱ་སོགས་ཚིག་གིས་ནི། །བརྟགས་པ་ཐམས་ཅད་འགོག་པ་སྟེ། །སྒྱུ་མ་ལ་སོགས་དཔེ་རྣམས་ཀྱི། །གཞན་གྱི་དབང་ནི་ ཡང་དག་བསྟན། །རྣམ་པར་བྱང་བ་བཞི་ཡིས་ནི། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་རབ་ཏུ་བསྒྲགས། །ཞེས་ སོགས་རྒྱས་པར་བཤད་ནས། ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པར་ནི། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་ གཞན་བསྟན་མེད། །ཅེས་དོན་བསྡུར་གསུངས་སོ། །དབུ་མ་སྣང་བར། དབུ་མ་པ་རྣམས་ ཀྱང་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཁས་མི་ལེན་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། གཞན་དུ་ན་མཐོང་ བ་ལ་སོགས་པ་དང་འགལ་བ་ཇི་ལྟར་ཡོང་བར་འགྱུར་ཞེས་དང་། དབུ་མ་རྒྱན་དུ་ཡང་། རང་ བཞིན་གསུམ་དུ་སྨྲ་བ་ནི་དབུ་མ་པའོ། །ཡང་གང་ཞིག་རྫུན་པ་ཉིད་དུ་སྨྲ་བ་དེ་དག་ནི་དབུ་མ་ པ་ལྟར་སྣང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོགས་དང་། འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་མཛད་པའི་དབུ་མ་བསམ་ གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་བསྟོད་པར་ཡང་། དམ་པའི་དོན་ནི་བཅོས་མ་ཡིན། །ངོ་བོ་ཉིད་དང་རང་ བཞིན་དང་། །ཡང་དག་རྫས་དངོས་ཡོད་པ་ལགས། །བརྟགས་པའི་དངོས་པོ་མེད་པ་ཉིད། 2-135 །གཞན་གྱི་དབང་ཡང་ཡོད་མ་ལགས། །ཞེས་དང་། འོ་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་མེད་ པར་བསྟན་པ་དང་འགལ་ལོ་སྙམ་ན། ཐམས་ཅད་ཅེས་བྱ་བའི་ཚིག་གི་དོན་དཔྱད་དགོས་ཏེ། ཆུ་ཀླུང་ཐམས་ཅད་གྱ་གྱུར་འབབ། །བུད་མེད་ཐམས་ཅད་གཡོ་སྒྱུ་ཆེ། །ཞེས་པ་བཞིན་འདིར་ ཡང་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་མེད་ཅེས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་དགོངས་ པར་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། བྱང་ཆུབ་སེམས་འགྲེལ་ལས། ཆོས་རྣམས་ཀུན་ག་ྱིསྐ་ྱེམདེ ་ པ། །སྟོང་ཉིད་ཡིན་པར་ར

【現代漢語翻譯】 從『如此，這是遍計所執相，這是依他起相，這是圓成實相』等，一直到宣說一切智。在《十萬頌般若經釋》中說：『遍計所執相和依他起相，遠離這二者的體性，完全成就的，僅僅是真如，這被稱為圓成實相。』在廣大的《般若經》中，宣說了九種真如：真如、無謬真如、法性、法界、法住性、法無過性、真實邊際、不可思議界。註釋中將這些解釋為九種圓成實。『不圓滿』和『極圓滿』，分別對應于遍計所執相和圓成實相，這在《八千頌般若經大釋》中有所闡述。導師陳那說：『在《般若波羅蜜多經》中，真實依賴於三種相：遍計所執、依他起和圓成實。』這是簡要的說明。『無』等詞語，是爲了破除一切遍計所執。幻術等比喻，是爲了真實地揭示依他起。通過四種清凈，來極力宣揚圓成實。』他這樣詳細地解釋，並總結說：『在《般若波羅蜜蜜多經》中，諸佛沒有宣說其他的。』在《中觀光明論》中說：『中觀派並非不承認三種自性，否則，如何解釋見等現象呢？』在《中觀莊嚴論》中也說：『宣說三種自性的是中觀派。而那些僅僅宣說虛假不實的是表面上的中觀派。』聖龍樹在《中觀不可思議贊》中也說：『勝義諦不是虛假的，是體性、自性、真實存在之物，遍計所執之物是不存在的，依他起也是不存在的。』如果有人認為這與宣說一切法無自性相矛盾，那麼需要分析『一切』這個詞的含義。就像『所有的河流都彎曲地流淌』，『所有的女人都非常狡猾』一樣，這裡說『一切法無自性』中的『一切法』指的是五蘊。聖龍樹在《菩提心釋》中說：『諸法皆無生，是空性之理。』 From 'Thus, this is the form of the parikalpita (遍計所執，kuntag pai zou，parikalpita，completely imputed nature), this is the form of the paratantra (依他起，zhen dbang，paratantra，dependent nature), this is the form of the parinispanna (圓成實，yong su drub pa，parinispanna，perfected nature),' and so on, up to the explanation of sarvajnana (一切智，一切智). In the commentary on the 《Perfection of Wisdom in One Hundred Thousand Lines》, it says, 'The parikalpita and paratantra forms, whatever is devoid of the nature of these two, and is merely the suchness that is completely accomplished, that is called the form of the parinispanna.' In the extensive 《Perfection of Wisdom Sutra》, nine suchnesses are taught: suchness, non-erroneous suchness, dharmata (法性，chos nyid，dharmata，the nature of phenomena), dharmadhatu (法界，chos kyi dbyings，dharmadhatu，the realm of phenomena), dharmasthitatā (法住性，chos gnas pa nyid，dharmasthitatā，the abiding nature of phenomena), dharmānanyathatā (法無過性，chos skyon med pa nyid，dharmānanyathatā，the non-otherness of phenomena), yāthātathyatā (真實邊際，yang dag pa'i mtha'，yāthātathyatā，the true limit), and acintyadhātu (不可思議界，bsam gyis mi khyab pa'i dbyings，acintyadhātu，the inconceivable realm). The commentaries explain these as nine parinispannas. 'Not complete' and 'extremely complete' are applied to the parikalpita form and the parinispanna form, respectively, as explained in the great commentary on the 《Perfection of Wisdom in Eight Thousand Lines》. Acharya Dignāga said, 'In the 《Perfection of Wisdom》, one truly relies on three aspects: the parikalpita, the paratantra, and the parinispanna.' This is a brief explanation. 'Without' and other words negate all parikalpitas. Examples such as illusions truly reveal the paratantra. Through four purifications, the parinispanna is thoroughly proclaimed.' He explained this in detail and concluded, 'In the 《Perfection of Wisdom》, the Buddhas have not taught anything else.' In the 《Light on the Middle Way》, it says, 'The Madhyamikas do not deny the establishment of the three natures; otherwise, how could there be contradictions with seeing and other phenomena?' In the 《Ornament of the Middle Way》, it also says, 'Those who speak of the three natures are Madhyamikas. And those who only speak of falsehood are those who appear to be Madhyamikas.' Arya Nagarjuna also said in the 《Praise of the Inconceivable》, 'The ultimate truth is not artificial; it is essence, nature, and truly existing reality. The object of imputation does not exist; the dependent is also non-existent.' If one thinks that this contradicts the teaching that all dharmas are without inherent existence, then one needs to analyze the meaning of the word 'all'. Just as in 'all rivers flow crookedly' and 'all women are very cunning', here, when it says 'all dharmas are without inherent existence', 'all dharmas' refers to the five skandhas (蘊，phung po). Arya Nagarjuna said in the 《Commentary on the Bodhicitta》, 'All dharmas are without origination, which is the principle of emptiness.'

【English Translation】 From 'Thus, this is the form of the parikalpita (遍計所執，kuntag pai zou，parikalpita，completely imputed nature), this is the form of the paratantra (依他起，zhen dbang，paratantra，dependent nature), this is the form of the parinispanna (圓成實，yong su drub pa，parinispanna，perfected nature),' and so on, up to the explanation of sarvajnana (一切智，一切智). In the commentary on the 《Perfection of Wisdom in One Hundred Thousand Lines》, it says, 'The parikalpita and paratantra forms, whatever is devoid of the nature of these two, and is merely the suchness that is completely accomplished, that is called the form of the parinispanna.' In the extensive 《Perfection of Wisdom Sutra》, nine suchnesses are taught: suchness, non-erroneous suchness, dharmata (法性，chos nyid，dharmata，the nature of phenomena), dharmadhatu (法界，chos kyi dbyings，dharmadhatu，the realm of phenomena), dharmasthitatā (法住性，chos gnas pa nyid，dharmasthitatā，the abiding nature of phenomena), dharmānanyathatā (法無過性，chos skyon med pa nyid，dharmānanyathatā，the non-otherness of phenomena), yāthātathyatā (真實邊際，yang dag pa'i mtha'，yāthātathyatā，the true limit), and acintyadhātu (不可思議界，bsam gyis mi khyab pa'i dbyings，acintyadhātu，the inconceivable realm). The commentaries explain these as nine parinispannas. 'Not complete' and 'extremely complete' are applied to the parikalpita form and the parinispanna form, respectively, as explained in the great commentary on the 《Perfection of Wisdom in Eight Thousand Lines》. Acharya Dignāga said, 'In the 《Perfection of Wisdom》, one truly relies on three aspects: the parikalpita, the paratantra, and the parinispanna.' This is a brief explanation. 'Without' and other words negate all parikalpitas. Examples such as illusions truly reveal the paratantra. Through four purifications, the parinispanna is thoroughly proclaimed.' He explained this in detail and concluded, 'In the 《Perfection of Wisdom》, the Buddhas have not taught anything else.' In the 《Light on the Middle Way》, it says, 'The Madhyamikas do not deny the establishment of the three natures; otherwise, how could there be contradictions with seeing and other phenomena?' In the 《Ornament of the Middle Way》, it also says, 'Those who speak of the three natures are Madhyamikas. And those who only speak of falsehood are those who appear to be Madhyamikas.' Arya Nagarjuna also said in the 《Praise of the Inconceivable》, 'The ultimate truth is not artificial; it is essence, nature, and truly existing reality. The object of imputation does not exist; the dependent is also non-existent.' If one thinks that this contradicts the teaching that all dharmas are without inherent existence, then one needs to analyze the meaning of the word 'all'. Just as in 'all rivers flow crookedly' and 'all women are very cunning', here, when it says 'all dharmas are without inherent existence', 'all dharmas' refers to the five skandhas (蘊，phung po). Arya Nagarjuna said in the 《Commentary on the Bodhicitta》, 'All dharmas are without origination, which is the principle of emptiness.'

---

བ་ཏུ་བཤད། །མདོར་ན་ཕུང་པོ་ལྔ་རྣམས་ནི། །ཆོས་ཀུན་ཞེས་ནི་བྱ་ བར་བཤད། །ཅེས་པས་སོ། །ཡང་དགོངས་པ་ངེས་འགྲེལ་གྱི་འགྲེལ་པ་ཝེན་ཚེག་མར། ཆོས་ ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་མེད་ཅེས་པའི་དོན་བཤད་པར། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ལུང་དྲངས་ པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་འདི་སྐད་གསུངས་ཏེ། ངས་མཚུངས་པར་ལྡན་པའི་རང་བཞིན་ ལ་དགོངས་ནས་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་དེ། གལ་ཏེ་ལ་ལ་ཞིག་སྒྲ་ ཇི་བཞིན་དུ་མངོན་པར་ཞེན་ནས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་རྣམ་པར་བྱང་བའི་ཆོས་ཐམས་ ཅད་རང་བཞིན་མེད་དོ་ཞེས་ཟེར་ན་སྟོང་པ་ཉིད་ཉེ་བར་བཟུང་པ་དེ་ནི་ལོག་པར་ལྟ་བ་ཞེས་ སོགས་གསུངས་སོ། །(འོ་ན་དོན་ལ་གྲུབ་པའི་ཆོས་གཅིག་ཀྱང་ཡོད་དམ་ཞེ་ན། བློ་གྲོས་རྒྱ་མཚོའི་ཞུས་པར། གཞན་ཡང་ གསུམ་སྟེ། དོན་དམ་པར་བདེན་པས་བདེན་པ་དང་། མི་བསླུ་བས་ཡང་དག་པ་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་ལས་དེ་ཁོ་ནའོ་ཞེས་དང་། དེ་ བཞིན་དུ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་དབུ་མ་སྒོམ་རིམ་དུ། དེ་ལྟར་ཤེས་རབ་དག་པ་ཡིས། །རང་གི་ངོ་བོ་དོན་དམ་འདི། །ཤིན་ཏུ་ཡང་ནི་གྲུབ་ པས་ན། །བརྟགས་པའི་གཞན་དངོས་འབྱུང་བ་ཡིན། །ཞེས་དང་། ག་ལས་འཇིགས་མེད་དུ་ཡང་། དེ་ནི་དེ་དག་ཉིད་ལ་དོན་དམ་ པར་བདེན་པ་ཉིད་ཡིན་པས་དོན་དམ་པའི་བདེན་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ།།) ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ངོ་བོ་གང་ཡིན་དང་། ཀུན་གཞི་རྣམ་སྨིན་ས་བོན་ཁྱད་པར་དང་ ། ཀུན་གཞིའི་བག་ཆགས་ཀུན་གཞི་ཡིན་མིན་གང་གསུང་བ་ལ། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ངོ་ བོ་འདི། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་སེམས་དང་ཡིད་དང་རྣམ་པར་ཤེས་པ། ཞེས་གསུངས་པ་ 2-136 ལ། ཉན་ཐོས་སྡེ་བ་ཀུན་གཞི་ཉོན་ཡིད་མི་འདོད་པས། གསུམ་ག་ཚོགས་དྲུག་གི་སྤྱི་མིང་ ། མིང་རྣམ་གྲངས་པར་འདོད་དེ། སེམས་དང་ཡིད་དང་རྣམ་ཤེས་རྣམས། །དོན་གཅིག་ཅེས་ སོ། །ཐེག་ཆེན་པ་ཡང་ཕལ་པའི་སྒོ་ནས་སེམས་དང་ཡིད་དང་རྣམ་པར་ཤེས་པ་རྣམས་ནི་རྣམ་ གྲངས་སུ་རྟོགས་སོ། །ཞེས་གསུམ་ག་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཚོགས་བརྒྱད་ཀྱི་སྤྱིའི་ཆོས་སུ་སྦྱར་ རོ། །གཙོ་བོའི་སྒོ་ནས་རྒྱན་སྟུག་པོ་བཀོད་པར། སེམས་ནི་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས། །ངར་ སེམས་བདག་ཉིད་ཡིད་ཡིན་ནོ། །གང་ཞིག་ཡུལ་ལ་འཛིན་བྱེད་པ། །དེ་ནི་རྣམ་པར་ཤེས་ཞེས་ བྱ། །ཞེས་སེམས་ཀུན་གཞི། ཉོན་ཡིད་ཡིད། འཇུག་ཤེས་དྲུག་རྣམ་ཤེས་སུ་བཤད་པའི་དང་ པོ་ཀུན་གཞི་ལ། ཀུན་གཞི་ཡེ་ཤེས་དང་། ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་གཉིས་སུ་གནས་ཤིང་། དང་ པོ་ནི་དེ་པའི་སྙིང་པོ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། མདོ་དེ་ཉིད་ལས། ས་རྣམས་སྣ་ཚོགས་ཀུན་གཞི་སྟེ། །བདེ་ གཤེགས་སྙིང་པོ་དགེ་བའང་དེ། །སྙིང་པོ་དེ་ལ་ཀུན་གཞིའི་སྒྲས། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་སྟོན་ པར་མཛད། །སྙིང་པོ་ཀུན་གཞིར་བསྟན་པ་ཡང་། །བློ་གཞན་རྣམས་ཀྱིས་མི་ཤེས། །ཞེས་སོ། །དེ་ག

【現代漢語翻譯】 如是說。總之，五蘊被稱為一切法。如是說。又，《解深密經》的解釋《文殊釋》中，解釋『一切法無自性』的意義時，世尊引用說：世尊如是說：『我考慮到相似的自性，所以說一切法無自性。』如果有人執著于字面意思，說一切清凈與不清凈之法皆無自性，那麼這種執著空性之人，是邪見。等等。（那麼，實際上是否存在真實的法呢？在《妙慧海請問經》中說：『還有三種：以勝義諦為真實故為諦，以不欺騙為正確故為正，以及從真如中來故為真。』同樣，龍樹在《中觀修次第》中說：『如是清凈之智慧，以自性勝義諦，極其真實成立故，是所觀察之他物生起。』又在《無畏論》中說：『彼即是彼等之勝義諦，故為勝義諦。』） 阿賴耶識的體性是什麼？阿賴耶的異熟果種子有什麼差別？阿賴耶的習氣是否就是阿賴耶？對此，世尊說：『阿賴耶識的體性，就是心、意、識。』聲聞部不承認阿賴耶和染污意，認為這三者是六識的總稱，只是名稱不同，即心、意、識，意義相同。大乘也從一般的角度認為心、意、識是名稱的不同，是八識的總的法相。從主要的角度來說，《莊嚴經論》中說：『心是阿賴耶識，意是自我意識，執著于對境者，稱為識。』即心是阿賴耶，染污意是意，六種行識是識。首先，阿賴耶分為阿賴耶識和阿賴耶智兩種。前者是如來藏的自性，如經中所說：『諸地是各種阿賴耶，如來藏是善，如來以阿賴耶之名，宣說如來藏。』將如來藏顯示為阿賴耶，是其他智慧所不能理解的。

【English Translation】 Thus it is said. In short, the five skandhas (aggregates) are said to be all dharmas (phenomena). Thus it is said. Moreover, in the commentary 'Wenjue' on the Saṃdhinirmocana Sūtra (Explanation of the Profound Meaning), when explaining the meaning of 'all dharmas are without inherent existence,' the Blessed One quoted: 'The Blessed One said this: 'I, considering the nature of similarity, therefore said that all dharmas are without inherent existence.' If someone clings to the literal meaning and says that all defiled and undefiled dharmas are without inherent existence, then such a person clinging to emptiness has a wrong view.' etc. (Then, is there actually a true dharma that exists? In the Sagaramati-pariprccha Sutra (Inquiry of Sagaramati), it says: 'There are also three: because it is true in the ultimate sense, it is truth; because it is not deceptive, it is correct; and because it comes from suchness, it is reality.' Similarly, Nagarjuna (Klu sgrub) says in the Madhyamaka-krama (Stages of Meditation on the Middle Way): 'Thus, with pure wisdom, this ultimate reality of self-nature, because it is extremely truly established, is the arising of other objects of investigation.' Also, in the Akutobhaya (Fearless), it says: 'That is the ultimate truth for them, therefore it is the ultimate truth.') What is the nature of the kun gzhi'i rnam shes (alaya-vijñana, store consciousness)? What is the difference between the seeds of the kun gzhi rnam smin (alaya-vipaka, alaya-result) and the kun gzhi (alaya, store consciousness)? Is the kun gzhi'i bag chags (alaya-vasana, alaya-habit) the kun gzhi (alaya, store consciousness) itself? To this, the Blessed One said: 'The nature of the kun gzhi'i rnam shes (alaya-vijñana, store consciousness) is citta (mind), manas (intellect), and vijñana (consciousness).' The nyan thos sde ba (śrāvaka schools, Hearer Schools) do not accept the kun gzhi (alaya, store consciousness) and the nyon yi (kliṣṭa-manas, afflicted mind), considering these three to be the general name for the six consciousnesses, with only different names, i.e., citta (mind), manas (intellect), and vijñana (consciousness) having the same meaning. The Mahayana also generally considers citta (mind), manas (intellect), and vijñana (consciousness) to be different names, and applies them to the general characteristics of the eight consciousnesses. From the main perspective, the Mahāyānasaṃgraha (Compendium of the Mahayana) says: 'The citta (mind) is the kun gzhi'i rnam shes (alaya-vijñana, store consciousness), the nyon yi (kliṣṭa-manas, afflicted mind) is the manas (intellect), and that which grasps at objects is called vijñana (consciousness).' That is, the citta (mind) is the kun gzhi (alaya, store consciousness), the nyon yi (kliṣṭa-manas, afflicted mind) is the manas (intellect), and the six active consciousnesses are the vijñana (consciousness). First, the kun gzhi (alaya, store consciousness) exists as both the kun gzhi ye shes (alaya-jñana, alaya-wisdom) and the kun gzhi'i rnam shes (alaya-vijñana, store consciousness). The former is the essence of the de pa'i snying po (tathāgatagarbha, tathagata-essence), as the sutra says: 'The grounds are the various kun gzhi (alaya, store consciousness), the bde gshegs snying po (tathāgatagarbha, tathagata-essence) is also good, the Tathagata teaches that essence with the name kun gzhi (alaya, store consciousness).' Showing the snying po (garbha, essence) as the kun gzhi (alaya, store consciousness) is not understood by other wisdoms.

---

ཉིས་ཀ་ལ་ཀུན་གཞིའི་སྒྲ་བཤད་དུ་རུང་སྟེ། འཁོར་འདས་ཀྱི་ཆོས་ཀུན་གྱི་གཞིའམ་རྟེན་ ཡིན་པས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་ཆོས་མངོན་པའི་མདོར། ཐོག་མ་མེད་པའི་དུས་ཅན་ཁམས། །ཆོས་ རྣམས་ཀུན་གྱི་གནས་ཡིན་ཏེ། །དེ་ཡོད་པས་ན་འགྲོ་ཀུན་དང་། །མྱ་ངན་འདས་པ་ཐོབ་པར་ འགྱུར། །ཞསེ ་གསུངས་པ་འདིས་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་དང་། བདེ་སྙིང་གཉིས་ཀ་སྦྱར་བ་ཅན་ གྱི་རྒྱན་གྱི་ཚུལ་གྱིས་གསུངས་ཏེ། ཐོགས་མེད་ཀྱིས། མདོ་སྡེ་ཐེག་བསྡུས་སུ། ཀུན་གཞིའི་ རྣམ་ཤེས་ཀྱི་སྒྲུབ་བྱེད་དང་། རྒྱུད་བླའི་འགྲེལ་པར། བདེ་སྙིང་གི་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་གསུངས་པས་ སོ། །ཁ་ཅིག་དེའི་ཕྱིར་དེ་པའི་སྙིང་པོ་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ལ་དགོངས་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་ ལུང་གཅིག་འཆད་པ་པོ་གཅིག་གིས་དོན་གཅིག་ལ་སྦྱོར་བ་མི་འཐད་དོ་ཞེ་ན། འདི་ལ་བསལ་ བྱ་ཅི་ཡང་མེད། །ཅེས་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་འདི་བྱམས་པས་རྒྱུད་བླར་ཁམས་དང་། མངོན་རྟོགས་ 2-137 རྒྱན་དུ། སྣང་བའི་ཆོས་ཀུན་བསལ་བཞག་དང་བྲལ་བར་སྟོན་བྱེད་དུ་མི་འཐད་པར་ལོ། །ཡང་ ཁ་ཅིག་ན་རེ། ལང་གཤེགས་སུ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ནི། །རྣམ་ཤེས་བདུན་དང་ ལྡན་པ་ཡང་། །འཛིན་པ་གཉིས་ཀྱི་བར་འཇུག་སྟེ། །ཡོངས་སུ་ཤེས་པས་ལྡོག་པར་འགྱུར། །ཞེས་པ་སྙིང་པོ་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་སོ་ཞེ་ན། སྙིང་པོ་ཀུན་གཞིར་བསྟན་པ་ཡང་། །ཞེས་པ་ ལྟར་ཀུན་གཞི་སྙིང་པོར་བརྟགས་པས་སོ། །འཕྲོས་པ་སྟེ་ཆོག་གོ། །ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ངོ་ བོ་ནི། ཐེག་བསྡུས་སུ། མདོར་བསྡུ་ན། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ནི་རྣམ་པར་ སྨིན་པའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ས་བོན་ཐམས་ཅད་པ་སྟེ། དེས་ཁམས་གསུམ་པའི་ལུས་ཐམས་ ཅད་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་བསྡུས་སོ་ཞེས་དང་། སུམ་ཅུ་པར། དེ་ལ་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ནི། །རྣམ་སྨིན་ས་བོན་ཐམས་ཅད་པ། །ཞེས་པ་ལྟར་རྣམ་སྨིན་དང་ས་བོན་བག་ཆགས་ཐམས་ ཅད་ཇི་ལྟར་རིགས་པར་བརྟེན་ཅིང་དོན་གྱི་ངོ་བོ་རིག་པ། དེ་ནི་ལེན་པ་དག་དང་གནས། །རྣམ་ པར་རིག་པ་མ་རིག་པ། །རྟག་ཏུ་རེག་དང་ཡིད་བྱེད་དང་། །རིག་དང་འདུ་བྱེད་སེམས་པར་ ལྡན། །དེ་ལ་ཚོར་བ་བཏང་སྙོམས་ཏེ། །དེ་ནི་མ་སྒྲིབ་ལུང་མ་བསྟན། །རེག་ལ་སོགས་པའང་ དེ་བཞིན་ནོ། །དེ་ནི་རྒྱུན་འབབ་ཆུ་བོ་བཞིན། །དགྲ་བཅོམ་ཉིད་ན་དེ་ལྡོག་གོ། །ཞེས་པ་ལྟར་ དམིགས་པ་སྣོད་བཅུད་སོགས་རྒྱ་ཡོངས་སུ་མ་ཆད་པ། རྣམ་པ་མི་གསལ་ཞིང་ཆ་ཕྲ་བས་ཡུལ་ སྣང་བར་ནུས་ཙམ། གྲོགས་ཀུན་འགྲོ་ལྔ་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་ཞིང་གཙོ་བོར་ཚོར་བ་བཏང་ སྙོམས་ཅན། ངོ་བོ་མ་སྒྲིབ་ལུང་མ་བསྟན། དུས་འཁོར་བ་ཇི་སྲི ད་པར་འཇུག་པ། བྱེ་བཤད་དུ། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི་ཁོག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པའོ་ཞེས་པ་ལྟར། དབང་པོ་ དང་བཅས་པའི་ལུས་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པ། བསྡུ་བར། གནས

【現代漢語翻譯】 二者，阿賴耶識（kun gzhi rnam shes，梵文：ālayavijñāna，梵文羅馬轉寫：ālayavijñāna，漢語字面意思：一切種子識）可以解釋為一切的基礎，因為它是輪迴和涅槃一切法的所依或基礎。因此，在《阿毗達磨經》中說：『無始時來界，是諸法之所依，由此有諸有情，及證得涅槃。』這表明阿賴耶識和如來藏（bde snying，梵文：tathāgatagarbha，梵文羅馬轉寫：tathāgatagarbha，漢語字面意思：如來藏）是以裝飾的方式結合在一起說的。無著（Thogs med）在《攝大乘論》（mDo sde theg bsdus）中解釋了阿賴耶識的成立，並在《寶性論釋》（rGyud bla'i 'grel pa）中解釋瞭如來藏的成立。有些人認為，因此，彼等的心要在於阿賴耶識，否則，一個解釋者用一個論證來解釋一個意義是不合理的。對此，沒有什麼需要排除的。』等等，慈氏（Byams pa）在《寶性論》（rGyud bla）中將界（khams）和《現觀莊嚴論》（mNgon rtogs rgyan）中顯現的一切法解釋為不應與排除和安立無關。還有些人說，《楞伽經》（Lang gshegs）中說：『如來藏（de bzhin gshegs pa'i snying po，梵文：tathāgatagarbha，梵文羅馬轉寫：tathāgatagarbha，漢語字面意思：如來藏）與七識相應，處於二取之間，通過完全瞭解而轉變。』這是否意味著如來藏就是阿賴耶識？因為經中說『如來藏被認為是阿賴耶識』，所以阿賴耶識也被認為是如來藏。其餘部分可以省略。阿賴耶識的體性，在《攝大乘論》中說：『簡而言之，阿賴耶識的體性是異熟識，是一切種子的所在，它包含了三界的一切身體和一切眾生。』在《三十頌》（sum cu pa）中說：『彼阿賴耶識，是異熟一切種。』因此，異熟和種子習氣（sa bon bag chags）以各種方式依賴，並且是事物本質的覺知。它是能取和所依，是識，是非明智的。它總是與觸（reg，梵文：sparśa，梵文羅馬轉寫：sparśa，漢語字面意思：觸）、作意（yid byed，梵文：manaskāra，梵文羅馬轉寫：manaskāra，漢語字面意思：作意）、受（rig，梵文：vedanā，梵文羅馬轉寫：vedanā，漢語字面意思：受）、思（'du byed，梵文：saṃskāra，梵文羅馬轉寫：saṃskāra，漢語字面意思：行）、想（sems pa，梵文：saṃjñā，梵文羅馬轉寫：saṃjñā，漢語字面意思：想）相應。它的感受是舍受，它是無覆無記的。觸等也是如此。它像一條連續不斷的河流，在阿羅漢（dgra bcom，梵文：arhat，梵文羅馬轉寫：arhat，漢語字面意思：阿羅漢）時才會止息。』因此，它的對境是器情世界等，範圍廣大無邊，相貌不明顯且細微，只能作為顯現事物的功能。它的同伴是五遍行，主要感受是舍受，體性是無覆無記，時間持續到輪迴結束。在《大毗婆沙論》（Bye bshad）中說：『阿賴耶識遍佈於一切身體。』因此，它遍佈于包括根在內的一切身體。《集論》（bsDu ba）中說：『住』 Second, the Ālayavijñāna (ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་, ālayavijñāna, ālayavijñāna, storehouse consciousness) can be explained as the basis of everything, because it is the basis or support of all phenomena of samsara and nirvana. Therefore, in the Abhidharma Sutra, it says: 'The realm with beginningless time is the abode of all dharmas, and because of it, all beings and the attainment of nirvana occur.' This indicates that the Ālayavijñāna and the Tathāgatagarbha (བདེ་སྙིང་, tathāgatagarbha, tathāgatagarbha, Buddha-nature) are spoken of in a way that combines them as an ornament. Asanga (Thogs med) explains the establishment of the Ālayavijñāna in the Compendium on the Mahayana (mDo sde theg bsdus), and in the commentary on the Ratnagotravibhāga (rGyud bla'i 'grel pa), he explains the establishment of the Tathāgatagarbha. Some say that therefore, their essential point is the Ālayavijñāna, otherwise, it is unreasonable for one interpreter to apply one argument to one meaning. To this, there is nothing to be excluded. ' etc., Maitreya (Byams pa) in the Ratnagotravibhāga (rGyud bla) explains the realm (khams) and all phenomena appearing in the Ornament for Clear Realization (mNgon rtogs rgyan) as not being unrelated to exclusion and establishment. Some also say that in the Laṅkāvatāra Sūtra (Lang gshegs), it says: 'The Tathāgatagarbha (དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་, tathāgatagarbha, tathāgatagarbha, Buddha-nature) is associated with the seven consciousnesses, and is between the two apprehensions, and is transformed by complete understanding.' Does this mean that the Tathāgatagarbha is the Ālayavijñāna? Because it says 'the Tathāgatagarbha is considered the Ālayavijñāna,' therefore the Ālayavijñāna is also considered the Tathāgatagarbha. The rest can be omitted. The nature of the Ālayavijñāna, in the Compendium on the Mahayana, it says: 'In short, the nature of the Ālayavijñāna is the Vipāka-vijñāna, the abode of all seeds, which includes all bodies and all beings of the three realms.' In the Thirty Verses (sum cu pa), it says: 'That Ālayavijñāna is the Vipāka, the abode of all seeds.' Therefore, Vipāka and seed-habitual tendencies (sa bon bag chags) depend in various ways, and it is the awareness of the essence of things. It is the taker and the basis, it is consciousness, it is non-intelligent. It is always associated with contact (རེག་, sparśa, sparśa, touch), attention (ཡིད་བྱེད་, manaskāra, manaskāra, attention), feeling (རིག་, vedanā, vedanā, feeling), volition ('དུ་བྱེད་, saṃskāra, saṃskāra, formation), and ideation (སེམས་པ་, saṃjñā, saṃjñā, perception). Its feeling is equanimity, and it is obscured and unspecified. Contact and so on are also the same. It is like a continuous river, and ceases only at the Arhat (དགྲ་བཅོམ་, arhat, arhat, foe destroyer). ' Therefore, its object is the container and its contents, etc., its scope is vast and boundless, its appearance is unclear and subtle, and it only has the function of manifesting things. Its companions are the five omnipresent mental factors, its main feeling is equanimity, its nature is obscured and unspecified, and its time continues until the end of samsara. In the Great Commentary (Bye bshad), it says: 'The Ālayavijñāna pervades all bodies.' Therefore, it pervades all bodies, including the senses. In the Compendium (bsDu ba), it says: 'Abiding'

【English Translation】 Second, the Ālayavijñāna (阿賴耶識) can be explained as the basis of everything, because it is the basis or support of all phenomena of samsara and nirvana. Therefore, in the Abhidharma Sutra, it says: 'The realm with beginningless time is the abode of all dharmas, and because of it, all beings and the attainment of nirvana occur.' This indicates that the Ālayavijñāna and the Tathāgatagarbha (如來藏) are spoken of in a way that combines them as an ornament. Asanga explains the establishment of the Ālayavijñāna in the Compendium on the Mahayana, and in the commentary on the Ratnagotravibhāga, he explains the establishment of the Tathāgatagarbha. Some say that therefore, their essential point is the Ālayavijñāna, otherwise, it is unreasonable for one interpreter to apply one argument to one meaning. To this, there is nothing to be excluded.' etc., Maitreya in the Ratnagotravibhāga explains the realm and all phenomena appearing in the Ornament for Clear Realization as not being unrelated to exclusion and establishment. Some also say that in the Laṅkāvatāra Sūtra, it says: 'The Tathāgatagarbha is associated with the seven consciousnesses, and is between the two apprehensions, and is transformed by complete understanding.' Does this mean that the Tathāgatagarbha is the Ālayavijñāna? Because it says 'the Tathāgatagarbha is considered the Ālayavijñāna,' therefore the Ālayavijñāna is also considered the Tathāgatagarbha. The rest can be omitted. The nature of the Ālayavijñāna, in the Compendium on the Mahayana, it says: 'In short, the nature of the Ālayavijñāna is the Vipāka-vijñāna, the abode of all seeds, which includes all bodies and all beings of the three realms.' In the Thirty Verses, it says: 'That Ālayavijñāna is the Vipāka, the abode of all seeds.' Therefore, Vipāka and seed-habitual tendencies depend in various ways, and it is the awareness of the essence of things. It is the taker and the basis, it is consciousness, it is non-intelligent. It is always associated with contact, attention, feeling, volition, and ideation. Its feeling is equanimity, and it is obscured and unspecified. Contact and so on are also the same. It is like a continuous river, and ceases only at the Arhat.' Therefore, its object is the container and its contents, etc., its scope is vast and boundless, its appearance is unclear and subtle, and it only has the function of manifesting things. Its companions are the five omnipresent mental factors, its main feeling is equanimity, its nature is obscured and unspecified, and its time continues until the end of samsara. In the Great Commentary, it says: 'The Ālayavijñāna pervades all bodies.' Therefore, it pervades all bodies, including the senses. In the Compendium, it says: 'Abiding' Second, the Ālayavijñāna (kun gzhi rnam shes, ālayavijñāna, ālayavijñāna, storehouse consciousness) can be explained as the basis of everything, because it is the basis or support of all phenomena of samsara and nirvana. Therefore, in the Abhidharma Sutra, it says: 'The realm with beginningless time is the abode of all dharmas, and because of it, all beings and the attainment of nirvana occur.' This indicates that the Ālayavijñāna and the Tathāgatagarbha (bde snying, tathāgatagarbha, tathāgatagarbha, Buddha-nature) are spoken of in a way that combines them as an ornament. Asanga (Thogs med) explains the establishment of the Ālayavijñāna in the Compendium on the Mahayana (mDo sde theg bsdus), and in the commentary on the Ratnagotravibhāga (rGyud bla'i 'grel pa), he explains the establishment of the Tathāgatagarbha. Some say that therefore, their essential point is the Ālayavijñāna, otherwise, it is unreasonable for one interpreter to apply one argument to one meaning. To this, there is nothing to be excluded. ' etc., Maitreya (Byams pa) in the Ratnagotravibhāga (rGyud bla) explains the realm (khams) and all phenomena appearing in the Ornament for Clear Realization (mNgon rtogs rgyan) as not being unrelated to exclusion and establishment. Some also say that in the Laṅkāvatāra Sūtra (Lang gshegs), it says: 'The Tathāgatagarbha (དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་, tathāgatagarbha, tathāgatagarbha, Buddha-nature) is associated with the seven consciousnesses, and is between the two apprehensions, and is transformed by complete understanding.' Does this mean that the Tathāgatagarbha is the Ālayavijñāna? Because it says 'the Tathāgatagarbha is considered the Ālayavijñāna,' therefore the Ālayavijñāna is also considered the Tathāgatagarbha. The rest can be omitted. The nature of the Ālayavijñāna, in the Compendium on the Mahayana, it says: 'In short, the nature of the Ālayavijñāna is the Vipāka-vijñāna, the abode of all seeds, which includes all bodies and all beings of the three realms.' In the Thirty Verses (sum cu pa), it says: 'That Ālayavijñāna is the Vipāka, the abode of all seeds.' Therefore, Vipāka and seed-habitual tendencies (sa bon bag chags) depend in various ways, and it is the awareness of the essence of things. It is the taker and the basis, it is consciousness, it is non-intelligent. It is always associated with contact (reg, sparśa, sparśa, touch), attention (yid byed, manaskāra, manaskāra, attention), feeling (rig, vedanā, vedanā, feeling), volition ('du byed, saṃskāra, saṃskāra, formation), and ideation (sems pa, saṃjñā, saṃjñā, perception). Its feeling is equanimity, and it is obscured and unspecified. Contact and so on are also the same. It is like a continuous river, and ceases only at the Arhat (dgra bcom, arhat, arhat, foe destroyer). ' Therefore, its object is the container and its contents, etc., its scope is vast and boundless, its appearance is unclear and subtle, and it only has the function of manifesting things. Its companions are the five omnipresent mental factors, its main feeling is equanimity, its nature is obscured and unspecified, and its time continues until the end of samsara. In the Great Commentary (Bye bshad), it says: 'The Ālayavijñāna pervades all bodies.' Therefore, it pervades all bodies, including the senses. In the Compendium (bsDu ba), it says: 'Abiding'

---

་གྱུར་མ་ཐག་ཏུ་ཀུན་གཞིའི་ རྣམ་པར་ཤེས་པ་སྤངས་པར་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། ཞེས་པ་ལྟར་སངས་རྒྱས་པ་ན་ལྡོག་པའོ། །ཁ་ ཅིག་དབུ་མ་པ་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་ཁས་མི་ལེན་པར་འདོད་པ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། འཕགས་པ་ 2-138 ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་སེམས་འགྲེལ་དུ། དེ་བཞིན་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ཀྱང་། །བརྫུན་ཡང་བདེན་པ་ ལྟ་བུར་ནི། །འགྲོ་དང་འོང་བས་རྣམ་གཡོ་ཞིང་། །རྟག་ཏུ་སྲི ད་པ་གསུམ་པོ་ལེན། །ཞེས་དང་ ། དྲི་མེད་འོད་དུ། མངལ་དུ་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་རྡུལ་དང་ཁུ་བ་དང་ཡན་ལག་ལྡན་ པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པས་སོ། །ཐེག་ཆུང་གི་སྐབས་སུའང་འགའ་ཞིག་ཏུ་གསལ་བར་གསུངས་པ་ དང་། འགའ་ཞིག་ཏུ་མི་གཞན་གྱིས་གསུངས་པ་ཡོད་དོ། །རྣམ་སྨིན་དང་ས་བོན་གྱི་ཁྱད་པར་ ནི། ཐེག་བསྡུས་སུ། འདིའི་མཚན་ཉིད་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཇི་ལྟར་ལྟ་ཞེ་ན། རང་གི་མཚན་ ཉིད་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་འབྲས་བུ་ཉིད་དུ་རྣམ་པར་བཞག་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་ ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས། ས་བོན་ཀུན་གཞི། རྣམ་སྨིན་ཀུན་གཞི་སྟེ། དང་པོ་ནི་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ ཤེས་ཉིད་དེ་བཤད་ཟིན་པ་ལྟར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། ཀུན་གཞི་ས་བོན་ཏེ། ཀུན་གཞི་ལ་ཡོད་ པའི་བག་ཆགས་འབྲས་བུ་ཆོས་གཞན་སྐྱེ་བའི་རྐྱེན་དུ་གནས་པའོ། ། གསུམ་པ་ནི་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་སྨིན་ཏེ། བག་ཆགས་ལ་བརྟེན་ནས་ས་བོན་ཡོངས་སུ་སྨིན་ པར་གྱུར་པའི་ཀུན་གཞིའོ། །དེ་གཉིས་ཀྱང་ཆོས་ཕྱི་མ་ལ་ལྟོས་ནས་ས་བནོ་དང་། སྔ་མ་ལ་ལྟོས་ ནས་རྣམ་སྨིན་ཡིན་ལ། ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་སུ་མཚུངས་པ་ཉིད་དོ། །ཀུན་གཞིའི་བག་ཆགས་ ཀུན་གཞི་ཡིན་མིན་ལ། བག་ཆགས་ནི་ཐེག་བསྡུས་སུ། རྟེན་ལུང་མ་བསྟན་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་ ། །ས་ྒོབར་བདྱེ ་དང་འབལྲེ ་པ་ལ། །སྒོ་བྱེད་དེ་ལས་གཞན་དུ་མིན། །དེ་ནི་བག་ཆགས་མཚན་ ཉིད་དོ། །ཞེས་དང་། དོན་གསང་དུ། སྒོ་བར་བྱ་བ་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དེ་སྒོ་བར་ བྱེད་པའི་ཆོས་རྣམས་དང་ལྷན་ཅིག་སྐྱེ་བ་དང་འགག་པར་གྱུར་ནས་སྒོ་བར་བྱེད་པའི་ཆོས་དེ་ རྣམས་ཀྱི་མ་འོངས་པའི་སྐྱེ་བའི་རྒྱུན་དུ་འགྱུར་བ་ནི་བག་ཆགས་ཏེ། དཔེར་ན་འཇིག་རྟེན་ ན་ཏིལ་རྣམས་མེ་ཏོག་དང་ཕྲད་ནས་ལྷན་ཅིག་སྐྱེ་བ་དང་འགག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དེ་དང་འདྲ་ བའི་དྲི་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་དུ་གྱུར་པའམ། དཔེར་ན་བསྟན་བཅོས་ལས་ཞེས་སོགས་རྒྱས་ 2-139 པར་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་སྒོ་བའི་གཞི་ནི། རྒྱུན་བརྟན་པ་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ལ་སྒོ་བར་ བྱ་བ་ཡིན་གྱི། མི་བརྟན་པ་ཚོགས་དྲུག་ལྟ་བུ་ལ་མ་ཡིན། ལུང་དུ་མ་བསྟན་ཅིང་མི་གསལ་བ་ ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ལ་སྒོ་བར་བྱ་བ་ཡིན་གྱི། དགེ་མི་དགེར་སྐྱེས་ཤིང་། གསལ་བ་འཇུག་ ཤེས་སོགས་ལ་མ་ཡིན། དགོས་པ་འཛིན་ཅིང་མི་རྟག་པ་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་ལ་བསྒོ་བར་བྱ་ བ་ཡིན་གྱི། རྟག་པ་ནམ་མཁའ་སོ

【現代漢語翻譯】 正如經文所說，『一旦轉化，阿賴耶識（kun gzhi'i rnam par shes pa，the alaya-vijñana，the all-ground consciousness，一切之基礎的意識）便被捨棄』，因此，成佛時便會停止。有些人認為中觀派（dbu ma pa）不承認阿賴耶識，這是不對的。聖者龍樹（kluu sgrub，Nagarjuna）在《心解》（sems 'grel）中說：『如是阿賴耶識，虛妄亦如真實般，以行與來而變動，恒常取三有。』《無垢光》（dri med 'od）中說：『在子宮中，阿賴耶識具有塵、精液和肢體。』因此，在小乘（theg chung）的經典中，有些地方明確地提到了阿賴耶識，有些地方則是由其他人提及的。 關於異熟（rnam smin）和種子（sa bon）的區別，《攝大乘論》（theg bsdus）中說：『如何看待此之體性之安立？乃是自體性之安立與果之自體性之安立。』所說的意思是，阿賴耶識有三種：阿賴耶識本身、阿賴耶識的種子、阿賴耶識的異熟。第一種是阿賴耶識本身，如前所述。第二種是阿賴耶識的種子，即存在於阿賴耶識中的習氣（bag chags），作為產生其他法（chos）之果的因。第三種是阿賴耶識的異熟，即依賴於習氣而完全成熟的阿賴耶識。這兩種（種子和異熟）相對於後來的法來說是種子，相對於先前的法來說是異熟，但都同樣是阿賴耶識。 關於阿賴耶識的習氣是否是阿賴耶識本身的問題，《攝大乘論》中說：『所依無記，同時生起，能生與所生相關聯，能生非彼之外，此乃習氣之體性。』《義燈明》（don gsang）中說：『所生之基是阿賴耶識，它與所生之法同時生起和滅亡，併成為所生之法未來生起的因，這就是習氣。例如，世間中的芝麻與花朵相遇，同時生起和滅亡，從而成為產生類似氣味的因。』或者如經中所說等等，有詳細的闡述。其中，所生的基礎是恒常的阿賴耶識，而不是不穩定的六識（tshogs drug）等。無記且不明顯的是阿賴耶識，而不是善或不善，也不是明顯的入行識等。需要執持且無常的是阿賴耶識，而不是常恒的虛空等。

【English Translation】 As the scripture says, 'Once transformed, the alaya-vijñana (kun gzhi'i rnam par shes pa, the all-ground consciousness) is said to be abandoned,' therefore, it ceases upon becoming a Buddha. Some people think that the Madhyamaka (dbu ma pa) school does not accept the alaya-vijñana, which is incorrect. The noble Nagarjuna (kluu sgrub) says in the 'Commentary on the Mind' (sems 'grel): 'Thus, the alaya-vijñana, though false, is like the truth, moving and changing with going and coming, constantly taking the three realms of existence.' In 'Immaculate Light' (dri med 'od), it says: 'In the womb, the alaya-vijñana possesses dust, semen, and limbs.' Therefore, in the scriptures of the Hinayana (theg chung), the alaya-vijñana is explicitly mentioned in some places, and mentioned by others in some places. Regarding the difference between vipaka (rnam smin) and seed (sa bon), the 'Compendium of Mahayana' (theg bsdus) says: 'How should the establishment of its nature be viewed? It is the establishment of its own nature and the establishment of the nature of the fruit itself.' The meaning of what is said is that there are three types of alaya-vijñana: the alaya-vijñana itself, the seed of the alaya-vijñana, and the vipaka of the alaya-vijñana. The first is the alaya-vijñana itself, as mentioned earlier. The second is the seed of the alaya-vijñana, which is the habit (bag chags) existing in the alaya-vijñana, serving as the cause for the production of other dharma (chos) fruits. The third is the vipaka of the alaya-vijñana, which is the alaya-vijñana that has fully matured depending on the habit. These two (seed and vipaka) are seeds in relation to later dharmas, and vipaka in relation to earlier dharmas, but both are equally alaya-vijñana. Regarding the question of whether the habit of the alaya-vijñana is the alaya-vijñana itself, the 'Compendium of Mahayana' says: 'The basis is unindicated, arising simultaneously, related to the producer and the produced, the producer is not other than that, this is the nature of habit.' The 'Meaning Light' (don gsang) says: 'The basis of what is produced is the alaya-vijñana, which arises and ceases simultaneously with the dharmas that are produced, and becomes the cause for the future arising of the dharmas that are produced, this is the habit. For example, sesame seeds in the world meet with flowers, arising and ceasing simultaneously, thereby becoming the cause for producing a similar smell.' Or as it is said in the scriptures, etc., there is a detailed explanation. Among them, the basis of what is produced is the constant alaya-vijñana, not the impermanent six consciousnesses (tshogs drug), etc. What is unindicated and unclear is the alaya-vijñana, not what is virtuous or non-virtuous, nor the clear entering consciousness, etc. What needs to be held and is impermanent is the alaya-vijñana, not the permanent space, etc.

---

གས་ལ་མ་ཡིན། སྒོ་བྱེད་དང་ལྷན་ཅིག་རྒྱུད་གཅིག་ལ་དུས་ མཉམ་དུ་འབྲེལ་བའི་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ལ་བསྒོ་བར་བྱ་བ་ཡིན་གྱི། རྒྱུད་དུས་ཐ་དད་པའི་ ཀུན་གཞི་ལ་མ་ཡིན་ནོ། །བསྒོ་བྱ་ལ་ནུས་པ་རྗེས་སུ་འཇུག་ཏུ་རུང་བའི་ཚོགས་བདུན་འཁོར་ བཅས་ཀྱིས་བསྒོ་ཞིང་། ཇི་ལྟར་བསྒོ་ཚུལ་ནི། དཔེར་ན་ཏིལ་དང་བསྒོ་བྱེད་སྣ་མའི་མེ་ཏོག་ ཡུན་དུ་ལྷན་ཅིག་བཞག་པས་དྲི་གོས་ཏེ། ཕྱིས་མེ་ཏོག་འགགས་ཀྱང་ཏིལ་ལ་མེ་ཏོག་གི་ དྲི་བཟང་རྒྱུན་དུ་འབྱུང་བ་ལྟར། ཀུན་གཞི་དང་དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན་དུ་སྐྱེས་པའི་ཚོགས་ བདུན་ཡུན་རིང་དུ་སྐྱེ་འགག་ལྷན་ཅིག་བྱས་པས་ཕྱི་བསྒོ་བྱེད་འགགས་ཀྱང་། དེའི་འབྲས་བུ་ སྐྱེད་པའི་ནུས་པ་ཀུན་གཞི་ལ་རྗེས་སུ་འཇུག་པའོ། །བག་ཆགས་ཀུན་གཞི་དང་གཅིག་དང་ ཐ་དད་ཇི་ལྟར་ཡིན་པ་ནི་འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་ཀྱིས་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་གཞན་དུ་བརྗོད་དུ་ མེད་པར་གསུངས་པ་ནི་ལྡོག་པ་དེ་ཉིད་དང་རྫས་གཞན་དུ་མེད་པ་ལ་དགོངས་པ་སྟེ། བཤད་ སྦྱར་དུ། མདོ་སྡེ་པ་རྣམས་དང་ཤེས་པ་དེ་ཉིད་དང་གཞན་མ་ཡིན་པ་དཔེར་བྱས་ནས་གསུངས་ པས་སོ། །ཡང་ཐོས་པའི་བག་ཆགས་ཀུན་གཞི་མ་ཡིན་པར་བཤད་པའང་ལྡོག་པ་མ་ཡིན་པ་ ལ་དགོངས་སོ། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་ཐེག་པའི་ལམ་རྣམས་ཀྱིས། །སྔགས་ལ་མ་བརྟེན་སངས་ རྒྱས་ཐོབ་མི་ཐོབ། །ཅེས་གསུང་བ་ལ། མི་ཐོབ་སྟེ། གཟུངས་བཞི་ངེས་པར་ཐོབ་དགོས་པའི་ ཕྱིར་དང་། རྣམ་སྣང་མངོན་བྱང་ལས། རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་གང་འདས་དང་། །དེ་བཞིན་ གང་དག་མ་བྱོན་དང་། །ད་ལྟར་བྱུང་བའི་རྫོགས་སངས་རྒྱས། །འགྲོ་བའི་དོན་ཕྱིར་བཞུགས་ 2-140 པ་རྣམས། །དེ་དག་ཀུན་གྱི་གསང་སྔགས་ཀྱི། །ཆོ་ག་བཟང་པོ་འདི་མཁྱེན་ཏེ། །དཔའ་བོས་ བྱང་ཆུབ་ཤིང་དྲུང་དུ། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་མཚན་མེད་བརྙེས། །གསང་སྔགས་སྦྱོར་བ་ མཉམ་མེད་དེ། །ཤཱཀྱ་སེང་གེ་སྐྱོབ་པ་ཡིས། །དྲག་པོ་ཆེན་པོ་བདུད་ཀྱི་སྡེ། །སྟོབས་ཆེན་དག་ ཀྱང་དེ་ཡིས་བཅོམ། །ཞེས་སོགས་གསུངས་སོ། །ཉེ་ལམ་རིང་ལམ་ཁྱད་པར་ཅི་ཡིས་འབྱེད། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་ལམ་ལྔ་ས་བཅུ་ལས། །གཞན་པའི་སྔགས་ལ་ལམ་གཞན་ཨེ་བདོག་ ལགས། །ཞེས་པའི་ལན་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་དྲིས་ལན་དུ་སྟོན་ནོ། ། གཟུགས་སྐུ་གཉིས་པོ་སངས་རྒྱས་ཡིན་ནམ་མིན། །མ་ཡིན་རིགས་པའི་གནོད་བྱེད་ཅི་ ཡོད་ལགས། །ཞེས་གསུང་བ་ལ་སངས་རྒྱས་ཤིན་ཏུ་ཡིན་ནོ། །གཞན་དུ་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ སར་ཚོགས་གཉིས་ཀྱི་འབྲས་བུ་མཐར་ཐུག་མི་སྲི ད་པར་འགྱུར་བ་དང་། མཉམ་ཉིད། སོར་ རྟོག བྱ་གྲུབ་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་མེད་པ་དང་། མཐར་ཐུག་གི་དགའ་བཞི་མེད་པ་སོགས་མང་ངོ་། །འདི་ནི་རང་སེམས་སྣང་བ་ཞེས། །སོ་སོ་སྐྱེ་བོས་མི་ཤེས་མོད། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་གཟུགས་མཐོང་ དེ། །དེ་དག་ལ་ནི་དོན་ཡོད་འགྱུར། །ཞེས་སོག

【現代漢語翻譯】 不是的。應當施設與作為施設者的同時，在同一相續中相關的阿賴耶識，而不是相續不同時的阿賴耶識。能施設者，是由具有跟隨能力的七聚及其眷屬來施設。如何施設的方式是：例如，芝麻和作為施設者的各種花朵，長久放在一起，就會沾染香味。之後，即使花朵消失，芝麻上仍然會持續散發花朵的香味。同樣，阿賴耶識和產生善、非善、無記的七聚，長久以來一同生滅，即使外在的施設者消失，其產生果的能力也會留在阿賴耶識中。習氣與阿賴耶識是一還是異？聖者無著說，它是『不可說是如是性，亦不可說是異性』，這是指遮遣了與彼性相同或與彼體相異。在《釋論》中，以經部師的觀點為例，說明了識不是既一又異。此外，說聽聞的習氣不是阿賴耶識，也是指遮遣了與彼性相同。 有人問：『通過波羅蜜多乘的道，不依靠密咒能否成佛？』答：不能成佛。因為必須獲得四種陀羅尼。在《現觀莊嚴論》中說：『諸佛已逝及當來，現在正住為利生，彼等一切之密咒，善妙儀軌皆應知，勇識菩提樹王下，證得無名一切智。無上密咒之瑜伽，釋迦獅子救護者，以彼摧伏大力魔，及其強大之軍眾。』等等。 有人問：『近道和遠道的區別是什麼？波羅蜜多乘的五道十地之外，密咒是否有其他的道？』這是在回答不共的提問。 有人問：『色身二者是佛還是非佛？如果不是佛，有什麼理證妨害？』回答：完全是佛。否則，在佛的果位上，不可能有二資糧的究竟果，也沒有平等性智、妙觀察智、成所作智，也沒有究竟的四喜等等。』 『此乃自心之顯現，凡夫俗子不能知，然則所見之色相，于彼等而言實有義。』等等。

【English Translation】 It is not. It should be posited to the ālaya-vijñāna (store consciousness) that is related simultaneously in the same continuum with the positer, not to the ālaya-vijñāna of different continuums. The positer is posited by the seven aggregates together with their retinue, which have the ability to follow. How to posit is: for example, sesame seeds and various flowers as the positer, when placed together for a long time, will be scented. Later, even if the flowers disappear, the sesame seeds will continue to emit the fragrance of the flowers. Similarly, the ālaya-vijñāna and the seven aggregates that produce good, non-good, and unspecified [results], having arisen and ceased together for a long time, even if the external positer disappears, the ability to produce its fruit will remain in the ālaya-vijñāna. How are the latent impressions (vāsanā) the same as or different from the ālaya-vijñāna? The noble Asaṅga said that it is 'inexpressible as being the same as thatness, and also inexpressible as being different,' which refers to the negation of being the same entity or a different substance. In the commentary, it is explained by using the example of the Sautrāntikas, that consciousness is neither the same nor different. Furthermore, saying that the latent impressions of hearing are not the ālaya-vijñāna also refers to the negation of being the same entity. Someone asked: 'Through the path of the pāramitā-yāna, can one attain Buddhahood without relying on mantras?' The answer is: one cannot attain Buddhahood. Because one must obtain the four dhāraṇīs. In the Abhisamayālaṃkāra it is said: 'The Buddhas who have passed away, and those who are to come, and those who are presently abiding for the benefit of beings, all of them should know the good rituals of the secret mantras. The brave ones under the Bodhi tree, attained the nameless omniscience. The unequaled yoga of secret mantras, the protector Śākyasiṃha, with it subdued the powerful Māra, and his mighty armies.' and so on. Someone asked: 'What is the difference between the near path and the far path? Besides the five paths and ten bhūmis of the pāramitā-yāna, does the mantra have other paths?' This is shown as an answer to an uncommon question. Someone asked: 'Are the two form bodies Buddha or non-Buddha? If they are not Buddha, what logical harm is there?' The answer is: they are completely Buddha. Otherwise, in the state of Buddhahood, it would be impossible to have the ultimate fruit of the two accumulations, and there would be no equality wisdom, discriminating wisdom, accomplishing wisdom, and there would be no ultimate four joys, and so on. 'This is the manifestation of one's own mind, which ordinary people do not know, but the forms seen are meaningful to them.' and so on.

---

ས་ཀྱི་དོན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུ་ མཐོང་བའི་སོ་སྐྱེ་དེས་དེ་ཉིད་ཁོ་ན་སངས་རྒྱས་ཡིན་ནོ་ཞེས་སེམས་ཤིང་། དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་ མ་ཤེས་ཀྱང་དེ་འདྲ་བའི་སངས་རྒྱས་སུ་གྱུར་ཅིག་ཅེས་སྨོན་ལམ་བཏབ་ཅིང་ཚོགས་བསགས་ པས་རིམ་གྱིས་ཆོས་སྐུ་མངོན་དུ་འགྱུར་ཞེས་པ་སྟེ། ལུང་དེའི་འཕྲོ་ནས། རིམ་གྱིས་དེ་མཐོང་ བ་ལ་བརྟེན་ནས། ནང་གི་དམ་པ་ཆོས་སྐུ་ནི། །ཤེས་རབ་མིག་གིས་མཐོང་བར་འགྱུར། །ཞེས་ སོ། །དེ་ལས་གཞན་དུ་ཐུབ་པའི་གཟུགས་སྐུ་གདུལ་བྱའི་རང་སམེ ས་ཡནི ་ག།ྱི ཐུབ་པའི་སྐུ་ དངོས་མིན་ན་བསྒྲུབ་པའི་མཐར་ཐུག་གི་ཐོབ་བྱ་དེ་རང་གིས་མ་ཐོབ། གཞན་གྱིས་ཐོབ་པས་ ལས་བྱས་པ་ཆུད་ཟོས་མ་བྱས་པ་དང་ཕྲད་པས་ལས་དང་འབྲས་བུར་འབྲེལ་པ་ཉམས་པར་ འགྱུར་རོ་གསུང་། 2-141 དབུ་མ་ཆེན་པོའི་གྲུབ་མཐའ་སོར་བཞག་ལ། །རང་སྣང་དག་ལ་ཡེ་ཤེས་ཡོད་དམ་མེད། །ལེགས་པར་དགོངས་ནས་ཐུགས་རྗེས་འཛིན་པར་ཞུ། །གསུང་བ་ལ། ཤིན་ཏུ་ཡོད་དེ། དེ་ སོར་བཞག་ལ་མཐར་ཐུག་གི་སྟོབས་བཅུ་དང་། མི་འཇིགས་པ་བཞི་དང་། ཆོས་མ་འདྲེས་ པ་བཅོ་བརྒྱད་སོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཡེ་ཤེས་རྣམས་སངས་རྒྱས་ཉིད་ ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རང་སྣང་ཡིན་པས་སོ། །སློབ་དཔོན་ཟླ་བ་གྲགས་པས། ཤེས་བྱ་ལ་ཡང་བློ་ རྒྱས་ཕྱིར། །ཞེས་དང་། ཆོས་རྣམས་རང་བཞིན་ཁོ་ན་ལ། །གནས་པའི་བློ་ལ་སངས་རྒྱས་ འདོད། །ཅེས་དང་། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་སྟོབས་སོགས་ཀྱིས། །ཡེ་ཤེས་དེ་ནི་རྣམ་པར་ བརྒྱན། །ཞེས་དང་། འཇུག་པར། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ནི་སྟོབས་བཅུས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བ་ཡནི ་པའི་ ཕྱིར། དེའི་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་ཆ་ཙམ་ཞིག་བསྟན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བཤད་པ། ཞེས་སོགས་དང་ ། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམས་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་ནི་བ་སྤུའི་བུ་ག་རེ་རེ་དང་། སྐྱེས་ བུ་ཆེན་པོའི་མཚན་དང་། དཔེ་བྱད་དང་། སྟོབས་མི་འཇིགས་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ མ་འདྲེས་པ་ལ་སོགས་པ་ཡོན་ཏན་གྱི་ཁྱད་པར་ཡོངས་སུ་སྤྱད་པ་ནི་སངས་རྒྱས་ཁོ་ནས་སྤྱོད་ ལ། གལ་ཏེ་གསུང་ན་ནི་རང་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པས་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་པ་ བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་སྐུ་ཚེའི་ཚད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཤིང་། འཕྲིན་ལས་གཞན་མི་མངའ་ བར་སྐྱན་པ་སྐྱན་པར་གསུངས་པ་དེ་ལྟ་ན་ཡང་ཡོན་ཏན་དག་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་མི་འགྱུར་ ན། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔས་ཅི་སྨོས་ཏེ། རང་སངས་རྒྱས་དང་ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱིས་སངས་ རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་མཐར་ཕྱིན་པར་ཤེས་པའམ། རྗོད་པར་ནུས་པར་འགྱུར་བ་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་ དགོས་ཞེས་ཉན་རང་བྱང་སེམས་རྣམས་ཀྱིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་རྫོགས་པར་མི་རྟོགས་ ལ། སངས་རྒྱས་ཁོ་ནས་མཁྱེན་པར་གསུངས་པས་རང་སྣང་ལ་ཡེ་ཤེས་ཡོད་པར་ཟླ་གྲགས་ བཞེད་པར་གྲུབ་པས། ཟླ

【現代漢語翻譯】 地的意義：化身佛陀的至高之身。 凡夫俗子見到化身，便認為他就是佛陀。雖然他們不瞭解究竟法身（Dharmakaya），但他們祈願並積累功德，希望自己也能成為那樣的佛陀，從而逐漸顯現法身。正如經文所說：『通過逐漸見到他，內在神聖的法身，將通過智慧之眼顯現。』 除此之外，如果導師（Thubpa，釋迦牟尼佛）的色身（Form body）不是爲了調伏眾生的化身，那麼修行者就無法獲得最終的成就。如果他人獲得了成就，那麼修行者的努力就白費了，因與果之間的聯繫就會斷裂。 保持中觀（Madhyamaka）的偉大見解，自顯現（self-appearance）中是否存在智慧（Jnana）？請深思熟慮，並以慈悲心（Karuna）加以理解。回答是：絕對存在。因為保持這種見解，才能最終獲得十力（Ten Powers）、四無畏（Four Fearlessnesses）、十八不共法（Eighteen Unshared Properties）等佛陀獨有的智慧，這些都是佛陀智慧的自顯現。 論師月稱（Chandrakirti）說：『因為智慧增長了所知。』『對於安住于諸法自性中的智慧，被稱為佛陀。』『佛陀的力量等裝飾著智慧。』在《入中論》（Madhyamakavatara）中說：『佛陀的境界被十力徹底區分開來，爲了展示其部分差異而進行了解釋。』 佛陀薄伽梵（Bhagavan）的色身，每一個毛孔，以及偉人的相好（Marks and Signs），力量、無畏，以及佛陀的不共法等功德的圓滿，只有佛陀才能完全體驗。即使佛陀宣說，由於其已成為自身智慧的領域，無數劫以來，其壽命已被加持，並且事業無礙，即使如此，功德也不會完全圓滿。更何況是菩薩（Bodhisattva）呢？聲聞（Shravaka）和緣覺（Pratyekabuddha）又怎麼能完全瞭解或表達佛陀的功德呢？因此，聲聞、緣覺和菩薩都無法完全理解佛陀的功德，只有佛陀才能完全瞭解。因此，月稱論師認為自顯現中存在智慧。

【English Translation】 The meaning of 'Sa' (Earth): The supreme emanation body of the Buddha. When ordinary beings see an emanation, they think that he alone is the Buddha. Although they do not understand the ultimate Dharmakaya (法身), they pray and accumulate merit to become such a Buddha, so that the Dharmakaya gradually manifests. As the scripture says: 'Through gradually seeing him, the inner sacred Dharmakaya will be revealed through the eye of wisdom.' Apart from that, if the Form body of the Thubpa (釋迦牟尼佛, Shakyamuni Buddha) is not an emanation for taming beings, then the practitioner will not attain the ultimate achievement. If others attain it, then the practitioner's efforts are wasted, and the connection between cause and effect is broken. Maintaining the great view of Madhyamaka (中觀), is there wisdom (Jnana) in self-appearance? Please consider carefully and understand with compassion (Karuna). The answer is: Absolutely yes. Because maintaining this view, one can ultimately obtain the Ten Powers, Four Fearlessnesses, Eighteen Unshared Properties, etc., which are unique to the Buddha, and these are the self-appearance of the Buddha's wisdom. Acharya Chandrakirti (月稱) said: 'Because wisdom increases the knowable.' 'For the wisdom that abides in the nature of all dharmas, it is called Buddha.' 'The powers of the Buddhas, etc., adorn the wisdom.' In the Madhyamakavatara (入中論) it says: 'The state of the Buddha is thoroughly distinguished by the ten powers, and it is explained in order to show a part of its differences.' The Form body of the Bhagavan Buddha, every pore, and the marks and signs of a great person, the perfection of qualities such as strength, fearlessness, and the unshared properties of the Buddha, only the Buddha can fully experience. Even if the Buddha proclaims, because it has become the realm of his own wisdom, countless eons have blessed his lifespan, and his activities are unimpeded, even so, the merits will not be completely perfected. What about Bodhisattvas? How can Shravakas and Pratyekabuddhas fully understand or express the merits of the Buddha? Therefore, Shravakas, Pratyekabuddhas, and Bodhisattvas cannot fully understand the merits of the Buddha, only the Buddha can fully know. Therefore, Acharya Chandrakirti concludes that there is wisdom in self-appearance.

---

་གྲགས་སངས་རྒྱས་ལ་རང་སྣང་ལ་ཡེ་ཤེས་ཡོད་པར་བཞེད་པས། 2-142 དབུ་མ་ཐལ་འགྱུར་བ་སངས་རྒྱས་ལ་རང་སྣང་གི་ཡེ་ཤེས་མེད་པར་འདོད་པ་བཀག་གོ། །དེ་ དག་གིས་ཐུན་མོང་གི་དྲིས་ལན་མདོར་བསྡུས་ཙམ་བསྟན་ནོ།། །། ༄། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་དང་འབྲེལ་བའི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་དྲིས་ལན་མདོར་བསྡུས་པ། གསང་སྔགས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་དང་འབྲེལ་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་དྲི་བ་མང་དུ་བཀོད་ གདའ་བའི་ལན་ལ། སྤྱིར་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ཞེས་པ་འགྲེལ་ཆེན་དྲི་མེད་འོད་དུ། རྡོ་རྗེ་ནི་མི་ཕྱེད་པ་ དང་མི་ཆོད་པ་ཆེན་པོ་ཡིན་ལ། དེ་ཉིད་ཐེག་པ་ཡིན་པ་ནི་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་སྟེ། ཞེས་པ་ལྟར་རྡོ་རྗེ་ ཐེག་པའམ། གསང་བས་འགྲུབ་པས་གསང་སྔགས་ཏེ། རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་འབྲས་བུ་ཆེ། །ཞེས་པ་ ལྟར་གསང་ཞིང་སྦས་པས་འགྲུབ་ལ། སྔགས་དང་ཕྱག་རྒྱའི་སྒོ་ནས་དངོས་གྲུབ་སྒྲུབ་པར་ བྱེད་པས་སམ། མན་ཏྲ་སྟེ། ཡིད་སྐྱོབ་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་གསང་སྔགས་དང་། དཔུང་ བཟངས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས། རིག་འཛིན་གྱི་སྡེ་སྣོད་ཅེས་བྱ་བ་ནི། རིག་སྔགས་འཆང་རྣམས་ ཀྱི་བསླབ་པའི་གཞི་དང་། གྲུབ་པའི་མཐའ་འདི་ཉིད་ཀྱི་སྟོན་པའི་དོན་ཏོ། །ཞེས་པ་ལྟར་རིག་ འཛིན་གྱི་སྡེ་སྣོད་ཡིན་ལ། དེ་ལྟ་བུའི་གསང་སྔགས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ནི་ཕྱི་མཚན་ཉིད་ཕ་རོལ་ཏུ་ ཕྱིན་པའི་ཐེག་པ་ལས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པར་སློབ་དཔོན་ཛྙཱ་ན་ཤྲཱིས་མཐའ་གཉིས་སེལ་ བར། གསང་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་འདི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དབུ་མ་ལས་ཀྱང་ཁྱད་ པར་ཅི་ཡོད་པར་བསྟན་ཏེ། དམིགས་པ་བླ་ན་མེད་པ་ལ་དམིགས་པའི་ཐབས་དང་། སྒྲུབ་པ་ བླ་ན་མེད་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་བླ་ན་མེད་པ་དང་། ཞེས་པ་ནས། སྤྱོད་པ་བླ་ན་མེད་པའི་ཐབས་ མཁས་ཏེ། དེ་ལྟར་ཐབས་མཁས་པ་ཉིད་རྣམ་པ་བཅུ་གཅིག་གིས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་སོ་ ཞེས་པ་ལྟར་ཁྱད་འཕགས་བཅུ་གཅིག་(ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་ལམ་ལྔ་ས་བཅུ་ལས། གཞན་པའི་སྔགས་ལ་ལམ་གཞན་ ཨེ་བདོག་ལགས། ཞེས་པའི་ལམ་བསྟན་ཅིང་འབྲས་བུ་ལ་ཁྱད་པར་མེད་དོ།།)གམ། ཌཾོ་བྷི་ཧེ་རུ་ཀའི་ཞལ་སྔ་ནས། འདིར་ནི་སྣོད་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་། །སྣོད་དུ་བྱེད་པའི་ཆོས་དང་ནི། །གཞུང་དང་ལམ་གྱི་ཁྱད་པར་ དང་། །འབྲས་བུ་དག་གི་ཁྱད་པར་གྱིས། །སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་ཁྱད་པར་འཕགས། །ཞེས་ 2-143 གསུངས་པ་ལྟར་ཁྱད་པར་བཞིའམ། ཚུལ་གསུམ་སྒྲོན་མར། དོན་གཅིག་ལ་ཡང་མ་རྨོངས་ དང་། །ཐབས་མང་དཀའ་བ་མེད་པ་དང་། །དབང་པོ་རྣོན་པོའི་དབང་བྱས་པས། །སྔགས་ཀྱི་ བསྟན་བཅོས་ཁྱད་པར་འཕགས། །ཞེས་པ་ལྟར་ཁྱད་པར་བཞིའི་སྒོ་ནས་ཁྱད་པར་དུ་ འཕགས་ཤིང་། དེ་ལ། དོན་གཅིག་ན་ཡང་ཞེས་པ་སྔགས་ཕར་ཕྱིན་གཉིས་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ལ་ ཁྱད་པར་མེད་པའམ། འབྲས་བུ་ལ་ཁྱད་པར་མེད་ཀྱང་ཕར་ཕྱིན་དུ་ཕྱིའི་སྦྱིན་སོགས་ལ་ འཇུག་ཅིང་ཡུན་ར

【現代漢語翻譯】 གྲགས་(Grak)：有宗認為佛陀具有自顯現的智慧。 2-142 應成派中觀(dbu ma thal 'gyur ba)：駁斥了認為佛陀具有自顯現智慧的觀點。以上簡要闡述了共同的問答。 ༄། །以下是與金剛乘相關的非共同問答的簡要闡述。 關於大量與密咒金剛乘相關的非共同問題的回答：一般來說，金剛乘在《大疏·無垢光》(『grel chen dri med 『od du)中解釋為：『金剛是不破不壞的偉大之物，它本身就是乘，故名金剛乘。』因此，金剛乘或通過秘密成就，故名密咒，如『金剛乘果大』(rdo rje theg pa 『bras bu che)。通過秘密和隱藏而成就，或者通過咒語和手印來成就悉地，即曼陀羅(mantra)，因為它可以保護心靈，如《善臂釋》(dpung bzangs kyi 『grel pa)中所說：『持明者之藏(rig 『dzin gyi sde snod)指的是持咒者的學處之基礎，以及此成就之究竟的教導。』因此，它是持明者的寶庫。這樣的密咒金剛乘比外在的波羅蜜多乘更為殊勝，正如教師智吉祥(dpal jn~a na shrI)在《遣除二邊》(mtha』 gnyis sel bar)中所說：『此密咒乘如何勝過波羅蜜多大乘中觀呢？』從『緣無上之境的方法』(dmigs pa bla na med pa la dmigs pa』i thabs dang)到『善巧無上之行』(spyod pa bla na med pa』i thabs mkhas te)，如是，善巧方便在十一種方面更為殊勝（勝過波羅蜜多乘的五道十地，其他密咒是否有其他道？雖然指出了道，但在果位上沒有差別）。或者，如 Dombi Heruka 所說：『在此，通過器之差別，以及作為器之法，還有經和道的差別，以及果的差別，密咒乘更為殊勝。』 2-143 如是，有四種差別。在《三類燈》(tshul gsum sgron mar)中說：『於一義不迷茫，方法多且無困難，依利根者之能力，密咒之論典更為殊勝。』因此，通過四種差別而更為殊勝。其中，『於一義』(don gcig na yang)指的是密咒和波羅蜜多在真如上沒有差別，或者在果位上沒有差別，雖然波羅蜜多在外在的佈施等方面行持，且時間長久……

【English Translation】 Grak: The Youzong school believes that the Buddha has self-manifesting wisdom. 2-142 The Prasangika Madhyamaka (dbu ma thal 'gyur ba): Refutes the view that the Buddha has self-manifesting wisdom. The above briefly explains the common questions and answers. ༄། །The following is a brief explanation of the uncommon questions and answers related to Vajrayana. Regarding the answers to the many uncommon questions related to Secret Mantra Vajrayana: Generally, Vajrayana is explained in the 『Great Commentary: Stainless Light』 (『grel chen dri med 『od du) as: 『Vajra is the great indestructible and unbreakable thing, and it itself is the vehicle, hence it is called Vajrayana.』 Therefore, Vajrayana or accomplished through secrecy, hence it is called Secret Mantra, such as 『Vajrayana has great fruit』 (rdo rje theg pa 『bras bu che). Accomplished through secrecy and concealment, or through mantra and mudra to accomplish siddhi, that is, mantra, because it can protect the mind, as stated in the 『Commentary of Good Arms』 (dpung bzangs kyi 『grel pa): 『The treasury of Vidyadharas (rig 『dzin gyi sde snod) refers to the basis of the precepts of the mantra holders, and the teaching of the ultimate of this accomplishment.』 Therefore, it is the treasury of Vidyadharas. Such Secret Mantra Vajrayana is more superior than the external Paramita Vehicle, as the teacher Jnanasri (dpal jn~a na shrI) said in 『Eliminating the Two Extremes』 (mtha』 gnyis sel bar): 『How is this Secret Mantra Vehicle superior to the Paramita Mahayana Madhyamaka?』 From 『the method of focusing on the unsurpassed object』 (dmigs pa bla na med pa la dmigs pa』i thabs dang) to 『the skillful means of unsurpassed conduct』 (spyod pa bla na med pa』i thabs mkhas te), thus, skillful means are more superior in eleven aspects (surpassing the five paths and ten bhumis of the Paramita Vehicle, do other mantras have other paths? Although the path is pointed out, there is no difference in the fruit). Or, as Dombi Heruka said: 『Here, through the difference of the vessel, and the dharma that acts as the vessel, as well as the difference of the scriptures and the path, and the difference of the fruits, the Mantra Vehicle is more superior.』 2-143 Thus, there are four differences. In the 『Lamp of Three Categories』 (tshul gsum sgron mar) it says: 『Not confused about one meaning, many methods and no difficulties, relying on the ability of sharp faculties, the treatises of Secret Mantra are more superior.』 Therefore, it is more superior through four differences. Among them, 『in one meaning』 (don gcig na yang) refers to the fact that there is no difference between Secret Mantra and Paramita in suchness, or there is no difference in the fruit, although Paramita practices external generosity and so on, and the time is long...

---

ིང་པོས་ཚོགས་རྫོགས་པར་བྱེད་ལ་སྔགས་སུ་ཕྱིའི་ཐབས་དེ་དག་སྨད་ནས་ ཐ་མལ་པའི་མགོ་སྦྱིན་པ་སོགས་ལས་[ཐ་ན་]མཆོག་ཏུ་གྱུར་པས་ཕྱིན་དྲུག་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་ ཐབས་ལ་མ་རྨོངས། ཡང་སྔགས་ནི་རྨི་ལམ་བརྟག་པའམ། མེ་ཏོག་བབས་པའམ། ཡེ་ཤེས་ དབབ་པའམ། ཕྱག་རྒྱ་བཅིང་བ་སོགས་སམ། སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་ཉོན་མོང་ཤས་གང་ཆེ་བ་དེའི་ གཉེན་པོར་དེ་དང་དེའི་ལྷ་སྒོམ་པ་སྟེ། དཔེར་ན། འདོད་ཆགས་ཤས་ཆེ་ན་འོད་དཔག་མེད་ བསྐྱེད་ནས་འདོད་ཆགས་ཆེན་པོའི་ཚུལ་གྱིས་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྒོམ་པ་སོགས་ཐུགས་རྡོ་རྗེའི་ཏིང་ ངེ་འཛིན་དང་། ལྷ་དེའི་ངོ་བོར་བསམས་ནས་སྔགས་བཟླས་པས་སྡིག་པ་སྦྱོང་ཞིང་ཚོགས་ རྫོགས་པར་བྱེད་པ་གསུང་གི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། རགས་པ་སྐུའི་དཀྱིལ་འཁོར་བསྐྱེད་དེ་ སྔགས་བཟླ་ཞིང་རིམ་གྱིས་ཆོས་དབྱིངས་ལ་འཇུག་པ་སྐུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏེ། དཔེར་ན་གདུལ་ བྱའི་སྐལ་བ་དང་འཚམ་པར་རྒྱུད་སྡེ་བཞི་སྤྲོས་ནས་གསུངས་པས་ཐབས་མང་པའོ། །གང་ ཞིག་གང་དུ་ཇི་ལྟར་འདོད། །དེ་ཉིད་དེ་ལ་ངེས་སྦྱོར་ཞིང་། །འདོད་པའི་དོན་ཐོབ་མཛད་པ་ཡི། །དམ་པའི་དོན་ནི་ཐུབ་པས་གསུངས། །ཞེས་པ་ལྟར་གདུལ་བྱ་རང་ཉིད་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་དེ་ ལ་ངེས་པར་སྦྱོར་ཞིང་། ཐབས་བདེ་བ་ཉིད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པར་མཛད་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡང་ འདི་ལྟར་དབང་པོ་ཡང་རབ་ལ་སྟོང་ཉིད་སྙིང་རྗེ་དབྱེར་མེད་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་བསྟན་ཅིང་། དབང་པོ་རབ་ཀྱི་འབྲིང་དོན་དམ་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་འཇུག་མི་ནུས་པ་ལ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ 2-144 ཐབས་སུ་གྱུར་པ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་བསྟན་ལ། འདོད་ཆགས་ལྷག་པར་ཆེ་ཞིང་བློ་ཆུང་པ། དབང་པོ་རབ་ཀྱི་ཐ་མ་ལ་ལས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་བསྟན་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་སེམས་ཅན་གང་གང་ལ་ མངོན་པར་འདོད་པ་དེ། དེ་ཉིད་ལ་ངེས་པར་སྦྱོར་བས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གོ་འཕང་ལ་འགོད་ པས་ན་དཀའ་བ་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཉན་ཐོས་པ་ནི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་ཐབས་མ་ཤེས་པའི་ཕྱིར་ དབང་པོ་བརྟུལ་ལ། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་ཐབས་ལ་འཁྲུལ་བའི་ཕྱིར་དབང་པོ་འབྲིང་ཡིན། གསང་སྔགས་པ་ནི་གང་དུ་ཡང་རྨོངས་པ་མེད་པས་ན་དབང་པོ་རྣོན་པོ་ཡིན་ཏེ། གང་ཞིག་ གཞན་གྱིས་བྱས་ན་ངན་འགྲོར་འགྲོ་བར་འགྱུར་བ་དེ་ཉིད་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའི་ཐབས་ལ་ མཁས་པས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྒྱུར་སྒྱུར་བར་བྱེད་ནུས་པའི་ཕྱིར་རམ། འབྲས་བུ་ལམ་དུ་བྱེད་ ནུས་པའི་ཕྱིར་རམ། འབྲས་བུ་ལམ་དུ་བྱེད་པས་ཏེ། དེ་ལྟར་བཞིས་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་ཁྱད་ པར་དུ་འཕགས་པ་ཡིན་ནོ། །སློབ་དཔོན་ཛྙཱ་ན་ཤྲཱིས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་མཐའ་གཉིས་སེལ་བར། ཐབས་མྱུར་བ་དང་། བླ་བ་དང་། མང་བ་དང་། མཁས་པ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེ་ ལ་ཐབས་མྱུར་བ་ནི། ཕྱི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་ཐེག་པར་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་དང་ །

【現代漢語翻譯】 在儀軌中圓滿資糧時，通過貶低外在方便法門，甚至將佈施普通人的頭顱等行為視為殊勝，爲了圓滿六度而不迷惑于方便。 此外，密咒包括觀察夢境、降下鮮花、降臨智慧、結手印等，或者通過行為，針對煩惱最盛之處，修習相應的本尊。例如，如果貪慾熾盛，則觀想無量光佛（Amitabha），以強烈的貪慾之態修習三摩地（Samadhi）等，即是意金剛（Vajra）的三摩地。觀想自己成為該本尊的體性，唸誦咒語以凈化罪業，圓滿資糧，這是語金剛（Vajra）的三摩地。生起粗略的身壇城（Mandala），唸誦咒語，逐漸融入法界（Dharmadhatu），這是身金剛（Vajra）的三摩地。例如，爲了適應所化眾生的根器，宣說了四部密續（Tantra），因此方便眾多。 如經中所說：'何者於何處，如何而欲求，即于彼處彼，決定而行持，成辦所欲義，勝義佛所說。' 如是，對於所化眾生自己如何希求，就 निश्चित (藏文)， अवश्य (梵文天城體)，niyata (梵文羅馬擬音)， 一定要與此相應。通過安樂的方便，成就菩提（Bodhi）。 因此，對於上根者，開示空性（Sunyata）與慈悲（Karuna）無別的 大手印（Mahamudra）；對於中上根者，如果不能進入勝義智慧（Jnana），則開示作為大手印方便的智慧手印（Jnanamudra）；對於貪慾特別強烈且智慧淺薄的下根者，則開示事業手印（Karmamudra）。如此，對於眾生所希求的，就 निश्चित (藏文)， अवश्य (梵文天城體)，niyata (梵文羅馬擬音)， 一定要與此相應，從而安置於佛果（Buddha-phala），因此並不困難。 聲聞乘（Sravakayana）因為不瞭解如實之方便，所以是鈍根者；波羅蜜多乘（Paramitayana）因為迷惑于方便，所以是中根者；密咒乘（Mantrayana）因為對任何都不迷惑，所以是利根者。如果某事他人做了會墮入惡趣（Durgati），密咒行者卻能以不顛倒的方便，將其轉為成佛之因。或者能夠將果轉化為道，或者通過將果轉化為道。因此，密咒乘極為殊勝。 論師 智吉祥（Jnanasri）在《金剛乘的二邊解脫》中說：'方便快速，殊勝，眾多且善巧。' 所謂方便快速，是指外在特徵乘需要三十三大劫。

【English Translation】 In the ritual of completing the accumulation of merit, by disparaging external methods, even considering the act of offering the head of an ordinary person as supreme, one is not confused about the means to perfect the six perfections (Paramitas). Furthermore, Mantras include observing dreams, descending flowers, descending wisdom, forming mudras, etc., or through actions, focusing on the most dominant affliction, practicing the corresponding deity. For example, if desire is strong, one visualizes Amitabha, practicing Samadhi in a state of intense desire, which is the Samadhi of Mind Vajra. Contemplating oneself as the essence of that deity, reciting mantras to purify sins and complete the accumulation of merit, is the Samadhi of Speech Vajra. Generating the coarse Mandala of the body, reciting mantras, and gradually merging into the Dharmadhatu, is the Samadhi of Body Vajra. For example, to suit the capacities of those to be tamed, the four Tantras are expounded, thus there are many methods. As it is said in the scripture: 'Whatever, wherever, however one desires, one should definitely apply oneself to that, accomplishing the desired meaning, spoken by the Victorious One.' Thus, one should definitely apply oneself to whatever the beings to be tamed desire, and attain enlightenment (Bodhi) through the path of ease. Therefore, for those with the highest faculties, the Great Seal (Mahamudra) of the inseparability of emptiness (Sunyata) and compassion (Karuna) is taught; for those with middling to high faculties who cannot enter the ultimate wisdom (Jnana), the Wisdom Seal (Jnanamudra), which is the means of the Great Seal, is taught; for those with particularly strong desire and shallow wisdom, the Action Seal (Karmamudra) is taught. Thus, whatever beings desire, one should definitely apply oneself to that, thereby placing them on the path to Buddhahood (Buddha-phala), so it is not difficult. The Sravakayana is dull because it does not understand the means of reality; the Paramitayana is middling because it is confused about the means; the Mantrayana is sharp because it is not confused about anything. If something would cause others to fall into the lower realms (Durgati), the Mantrayana practitioner can transform it into a cause for enlightenment through skillful and non-inverted means. Or they can transform the result into the path, or through transforming the result into the path. Therefore, the Mantrayana is extremely superior. The master Jnanasri said in 'Eliminating the Two Extremes of the Vajrayana': 'The means are swift, supreme, numerous, and skillful.' The swift means refer to the characteristic vehicle requiring thirty-three countless eons.

---

བཅུ་དང་ཉན་རང་ཐེག་ཆེན་དུ་ཞུགས་པས་བཞི་འམ་བཞི་བཅུ་དང་། གཞན་གྱི་གྲངས་མེད་ གསུམ་ན་སངས་རྒྱ་བར་གསུངས་ལ། སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པར་རབ་ཚེ་གཅིག འབྲིང་སྐྱེ་བ་བདུན། ཐ་མས་སྐྱེ་བ་བཅུ་དྲུག་གིས་མཆོག་འགྲུབ་པར་གསུངས་མྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །རྣལ་འབྱོར་བླ་མེད་ ལ་དེ་ལྟར་ཡིན་ཡང་རྒྱུད་སྡེ་འོག་མ་རྣམས་ལ་མི་རུང་ངོ་སྙམ་ན་མ་ཡིན་ཏེ། བྱ་བའི་རྒྱུད་ འཇམ་དཔལ་རྩ་རྒྱུད་ལས། ཚེ་འདིར་དཀའ་བ་ལེགས་སྤྱད་ཅིང་། །ལས་ལྡན་ཚེ་ནི་འདི་ལ་ ཡང་། །འབད་པ་མེད་པར་སྔགས་རྣམས་འགྲུབ། །ལས་ནི་འདི་ལའང་སྣང་གྱུར་ན། །སྐྱེ་བ་ འདི་ལའང་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་དང་། སྤྱོད་རྒྱུད་རྣམ་སྣང་མངོན་བྱང་གི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་ལས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གསང་སྔགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་ 2-145 རྣམས་ཀྱི་ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་བྱང་ཆུབ་མངོན་ པར་རྫོགས་པར་འཚང་རྒྱ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་དང་། རྣལ་འབྱོར་གྱི་རྒྱུད་རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་ལས། བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་པ་རུ་བྱུང་། །ས་ཡི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་མཆོག །གང་ཕྱིར་གསང་བ་མཐོ་ བ་ཐོབ། །རབ་ཏུ་དགའ་བ་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །གལ་ཏེ་རྣལ་འབྱོར་དེ་བརྩོན་ན། །ཚེ་འདི་ ཉིད་ལ་མྱ་ངན་འདའ། །རབ་ཏུ་དགའ་བའི་ས་ཐོབ་ཅིང་། །རྡོ་རྗེ་ཉིད་ནི་ཐེ་ཚོམ་མེད། །ཡང་ན་ མཐོང་བ་ཙམ་གྱིས་ནི། །སྐྱེ་བ་བཅུ་དྲུག་མྱ་ངན་འདའ། །ཞེས་པ་ནས། སོ་སོ་སྐྱེ་བོས་སངས་ རྒྱས་ཉིད། །འགྲུབ་པར་འགྱུར་ཏེ་གཞན་དུ་མིན། །ཞེས་སོ། །རྣལ་འབྱོར་བླ་མེད་ལ་བརྟེན་ ནས་རབ་ཚེ་འདིར། འབྲིང་འཆི་ཁའམ་བར་དོར། ཐ་མ་སྐྱེ་བ་བདུན་ནམ་བཅུ་དྲུག་ནས་ འགྲུབ་པ་ནི། གསང་བ་འདུས་པར། གང་གཱའི་བྱེ་མ་རྙེད་ཀྱི་བསྐལ་པར་བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་རྣམས་ཀྱིས་འབད་ཅིང་བཙལ་ཀྱང་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པར་མི་འགྱུར་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ གསང་བ་འདུས་པ་ལ་དགའ་བའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་ པ་རྣམས་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ཞེས་བྱ་བའི་གྲངས་སུ་འགྲོའ་ོཞེས་དང་། དུས་འཁོར་རྩ་རྒྱུད་ལས། གདོལ་པ་སྨིག་མཁན་ལ་སོགས་དང་། །མཚམས་མེད་ལྔ་ནི་བྱེད་པ་རྣམས། །སྔགས་ཀྱི་སྤྱོད་ པ་རྗེས་སྤྱད་ན། །སྐྱེ་འདི་ཉིད་ལ་སངས་རྒྱས་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཚེ་གཅིག་ལུས་ གཅིག་ལ་སངས་རྒྱ་བར་བཤད་པ་ས་ཐོབ་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ་སྙམ་པ་དགོས་ཡང་ ལུང་དེས་བསལ་ཞིང་། དྲི་མེད་འོད་ལས་ཀྱང་། སྐྱེ་བ་འདི་ལ་སྔར་མཚམས་མེད་པ་ལྔ་ལ་ སོགས་པ་མི་བཟད་པའི་ལས་གང་བྱས་པ་དེ་དག་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་འདིར་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་མི་ འགྱུར་བའི་བདེ་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་བཅོམ་ནས་ཞེས་པ་ནས། རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་ ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བསྒྲུབས་ཏེ་མཚམས་མེད་པ་ལྔ་བྱེད་པ་པོ་རྣ

【現代漢語翻譯】 如果進入聲聞、緣覺或大乘，需要三大阿僧祇劫或四十阿僧祇劫。而在密宗中，最快一生，中等七世，最慢十六世即可成就。因此密法非常迅速。如果有人認為只有無上瑜伽才能如此，下部續部則不然，那是不對的。在事部續的《文殊根本續》中說：『此生精進修持，具緣者於此生，不需勤奮即能成就諸咒。若此生顯現業，此生亦能成就。』在行部續的《毗盧遮那現證菩提經》後分中說：『菩提薩埵通過密咒之門，行菩薩行，於此生即可現證無上正等覺。』在瑜伽部續的《金剛頂經》中說：『無數劫中所生，殊勝的波羅蜜多地，因獲得甚深秘密，而得極喜成就。若精進修持瑜伽，此生即可涅槃。獲得極喜地，無疑即是金剛。或僅憑見解，十六世即可涅槃。』從『凡夫亦能成就佛果，無有他途』等語中可知。依靠無上瑜伽，最快此生，中等臨終或中陰，最慢七世或十六世即可成就。在《密集金剛》中說：『于恒河沙數劫中，菩薩精進尋覓亦不得菩提者，於密集金剛歡喜之菩薩，此生即可列于如來之數。』在《時輪根本續》中說：『旃陀羅、鐵匠等，以及造作五無間罪者，若依密咒行持，亦可於此生證得佛果。』有人認為，說一生一世成佛，是指獲得果位而言，但此論已破除了這種想法。在《無垢光經》中也說：『此生中，先前造作五無間罪等惡業者，在此密咒乘中，以大手印不變之樂三摩地摧毀之後……』乃至『與金剛薩埵大手印一同修持，造作五無間罪者亦……』 十地和聲聞、緣覺乘進入大乘需要三大阿僧祇劫或四十阿僧祇劫。據說在其他無數劫中可以成佛。在密宗的乘中，最好的是一生，中等的是七世，最差的是十六世可以成就，所以很快。如果認為只有無上瑜伽是這樣，下續部就不行，那不是的。在行部的續，文殊根本續中說：『此生精進修持，有緣的此生，不費力氣也能成就咒語。如果業力也顯現於此，此生也能成就。』在行部的續，毗盧遮那現證菩提的續的後文中說：『菩提薩埵通過密咒的門徑，行菩薩的行持，在此生就能現證無上圓滿正等覺。』在瑜伽部的續，金剛頂經中說：『無數劫中出現，殊勝的地的波羅蜜多，因為獲得秘密，所以獲得極大的喜悅。如果努力修持瑜伽，此生就能涅槃。獲得極喜地，無疑是金剛。或者僅僅是見到，十六世就能涅槃。』從那裡，凡夫也能成佛，沒有其他途徑。依靠無上瑜伽，最好的是此生，中等的是臨終或者中陰，最差的是七世或者十六世就能成就。在密集金剛中：『恒河沙數的劫中，菩提薩埵努力尋找也無法獲得菩提，而對密集金剛歡喜的菩提薩埵，此生就能進入如來佛的行列。』在時輪根本續中說：『賤民、鐵匠等等，以及造作五逆罪的人，如果跟隨密咒的修行，此生就能成佛。』說一生一世成佛，是獲得地的緣故，這種想法也是需要的，但經文已經否定了這種說法。在《無垢光經》中也說：『此生以前造作五逆罪等等不可思議的業，那些在此密咒乘中，以大手印不變的安樂三摩地摧毀之後……』從那裡，金剛薩埵與大手印一同修持，造作五逆罪的人也……』

【English Translation】 If one enters the Shravaka, Pratyekabuddha, or Mahayana paths, it takes three or forty countless eons. It is said that one attains Buddhahood in other countless eons. In the Mantrayana, the best is one lifetime, the intermediate is seven lifetimes, and the worst is sixteen lifetimes to achieve the supreme accomplishment. Therefore, it is said to be swift. If one thinks that this is only the case for Anuttarayoga, but not for the lower Tantras, that is not so. In the Kriya Tantra, the Manjushri Root Tantra, it says: 'In this life, diligently practice, and those with karma, even in this life, will accomplish the mantras without effort. If karma manifests in this life, one will also achieve accomplishment in this life.' And in the Uttaratantra of the Yoga Tantra, the Vairochana Abhisambodhi Tantra, it says: 'Bodhisattvas, through the door of secret mantras, practicing the conduct of Bodhisattvas, will in this very life realize the unsurpassed, perfect, complete enlightenment of Buddhahood.' In the Yoga Tantra, the Vajrasekhara Tantra, it says: 'Born in countless eons, the supreme perfection of the ground, because one obtains the profound secret, one attains great joy. If one diligently practices yoga, one will attain Nirvana in this very life. Having attained the ground of great joy, one is undoubtedly Vajra. Or merely by seeing, one will attain Nirvana in sixteen lifetimes.' From 'Ordinary beings will attain Buddhahood, there is no other way,' and so on. Relying on Anuttarayoga, the best is in this life, the intermediate is at the time of death or in the Bardo, and the worst is in seven or sixteen lifetimes to achieve accomplishment. In the Guhyasamaja Tantra, it says: 'In eons where one finds grains of sand in the Ganges, Bodhisattvas strive and seek but do not attain Bodhi. Those Bodhisattvas who rejoice in the Guhyasamaja will be counted among the Buddhas of the Tathagatas in this very life.' In the Kalachakra Root Tantra, it says: 'Chandala, blacksmiths, and those who commit the five heinous crimes, if they practice according to the conduct of mantras, will become Buddhas in this very life.' It is said that attaining Buddhahood in one lifetime and one body refers to the attainment of the ground, but this statement refutes that idea. In the Vimalaprabha, it also says: 'In this life, those who have previously committed the five heinous crimes and other unbearable deeds, in this Mantrayana, after destroying them with the Samadhi of unchanging bliss of the Mahamudra...' and further, 'Practicing together with Vajrasattva Mahamudra, even those who commit the five heinous crimes...' If one enters the Shravaka, Pratyekabuddha, or Mahayana, it takes three or forty countless eons. It is said that one attains Buddhahood in other countless eons. In the Mantrayana, the best is one lifetime, the intermediate is seven lifetimes, and the worst is sixteen lifetimes to achieve, so it is very fast. If one thinks that only Anuttarayoga is like this, and the lower Tantras are not, that is not the case. In the Kriya Tantra, the Manjushri Root Tantra, it says: 'In this life, diligently practice, and those with karma, even in this life, will accomplish the mantras without effort. If karma also manifests in this life, one will also achieve accomplishment in this life.' In the Uttaratantra of the Yoga Tantra, the Vairochana Abhisambodhi Tantra, it says: 'Bodhisattvas, through the door of secret mantras, practicing the conduct of Bodhisattvas, will in this very life realize the unsurpassed, perfect, complete enlightenment of Buddhahood.' In the Yoga Tantra, the Vajrasekhara Tantra, it says: 'Born in countless eons, the supreme perfection of the ground, because one obtains the secret, one attains great joy. If one diligently practices yoga, one will attain Nirvana in this very life. Having attained the ground of great joy, one is undoubtedly Vajra. Or merely by seeing, one will attain Nirvana in sixteen lifetimes.' From there, ordinary beings can also become Buddhas, there is no other way. Relying on Anuttarayoga, the best is in this life, the intermediate is at the time of death or in the Bardo, and the worst is in seven or sixteen lifetimes to achieve. In the Guhyasamaja Tantra: 'In countless eons of Ganges sand, Bodhisattvas strive to find but cannot attain Bodhi, while Bodhisattvas who rejoice in the Guhyasamaja can enter the ranks of the Tathagatas in this life.' In the Kalachakra Root Tantra, it says: 'Outcasts, blacksmiths, etc., and those who commit the five heinous crimes, if they follow the practice of mantras, can become Buddhas in this life.' Saying that one becomes a Buddha in one lifetime is because of attaining the ground, this idea is also needed, but the scripture has denied this statement. In the Vimalaprabha, it also says: 'In this life, those who have previously committed the five heinous crimes and other inconceivable deeds, those in this Mantrayana, after destroying them with the unchanging bliss Samadhi of the Mahamudra...' From there, Vajrasattva practices together with the Mahamudra, and those who commit the five heinous crimes also...'

---

མས་ཀྱང་སྐྱེ་བ་ འདི་ལ་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་པ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ 2-146 བཞེད་ཀྱི་ཞེས་སོགས་ཀྱིས་འགྲུབ་བོ། །ཡང་ཚེ་དེ་ལ་མ་གྲུབ་ན། འཆི་ལྟས་མཐོང་བའི་རྣལ་ འབྱོར་པས་རིམས་ལ་སོགས་པས་མ་ཕོག་པའི་གོང་དུ་འཕོ་བ་བྱས་ན་མཆོག་འགྲུབ་སྟེ། (མ་རྒྱུད་) རྡོ་རྗེ་གདན་བཞི་ལས། འཆི་འཕོ་མཚན་མ་མཐོང་བ་ཡིས། །འཆི་བར་འགྱུར་བའི་དུས་འབྱུང་ ན། །རིམས་ལ་སོགས་པས་མ་ཕོག་པར། །འཕོ་བའི་སྦྱོར་བ་མཆོག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་ ཤིང་། དེའི་ཕན་ཡོན་ཡང་། ཚིགས་དགུ་ལས་ནི་ཡར་བཏོན་ན། །མདོ་ལས་འཕོ་བ་ཞེས་ བྱའོ། །ཉིན་རེ་བྲམ་ཟེ་གསོད་པ་དང་། །མཚམས་མེད་ལྔ་ནི་བྱེད་པ་དང་། །རྐུ་དང་འདོད་ པའི་ལོངས་སྤྱོད་དང་། །འདི་ཡི་ལམ་གྱིས་འགལ་བར་འགྱུར། །སྡིག་གིས་གོས་པར་མི་ འགྱུར་ཏེ། །སྲི ད་པའི་དངོས་པོ་རིང་བར་འགྱུར། །ཇི་ལྟར་འདམ་ནས་སྐྱེས་པ་ཡིས། །པད་ མའི་མདངས་ནི་མཛེས་པར་འགྱུར། །དེ་བཞིན་དམ་པའི་ལུགས་དག་ལས། །ཡེ་ཤེས་སྐུ་ནི་ རང་དགར་འབྱུང་། །དུས་ལ་བབ་ན་འཕོ་བྱ་སྟེ། །དུས་མིན་ལྷ་རྣམས་གསོད་པར་འགྱུར། །དེ་བས་ལུས་ལ་རྟགས་བྱུང་ན། །བློ་དང་ལྡན་པས་སྦྱོར་བ་བརྩམ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གལ་ཏེ་འཕོ་བས་མཆོག་མ་གྲུབ་ན་རིག་འཛིན་འགྲུབ་ཅིང་། དེས་ན་རིམ་གྱིས་མཆོག་ འགྲུབ་པར་གསུངས་ཏེ། ཞལ་ལུང་ཆེན་མོ་ལས། གལ་ཏེ་སྐུ་གསུམ་མ་གྲུབ་ན། །རིག་པ་ འཛིན་པའི་གཙོར་འགྱུར་ཏེ། །རིམ་གྱིས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོར་འགྱུར། །ཞེས་དང་། དུས་འཁོར་ བསྡུས་རྒྱུད་ལས། ཟུང་གི་རླུང་དག་དགགས་པ་ན་ནི་གཙུག་ཏོར་ཕུག་ནས་མཆོག་གི་གྲོང་ ཁྱེར་དག་ཏུ་འགྲོ་བར་འགྱུར། །དེ་ལྟར་ཡིད་ལ་རྡོ་རྗེ་རབ་ཏུ་སད་པས་ཡུལ་དང་བཅས་པ་ མཁའ་ལ་སྤྱོད་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གལ་ཏེ་བརྩོན་འགྲུས་དང་མི་ལྡན་ ན་ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི་སྐྱེ་བ་གསུམ་མམ་བདུན་ལ་འགྲུབ་སྟེ། གསང་སྔགས་ལ་འཇུག་པར། རྒྱུ་ དང་ལྡན་ཡང་རྐྱེན་འགའ་ཞིག །སྨན་གྱི་ལྗོན་ཤིང་ཆེན་པོ་ལྟར། །མ་ཚང་བ་ནི་ཚེ་གསུམ་གྱིས། །སྟོང་ཉིད་ལེགས་མཐོང་དུས་མེད་གྲོལ། །ཞེས་པ་དང་། གསང་བའི་མཛོད་ལས་ཀྱང་། 2-147 དབང་བསྐུར་ཡང་དག་སྦྱིན་ལྡན་ན། །སྐྱེ་དང་སྐྱེ་བར་དབང་བསྐུར་འགྱུར། །དེ་ཡི་སྐྱེ་བ་ བདུན་ན་ནི། །མ་བསྒོམས་པར་ཡང་དངོས་གྲུབ་ཐོབ། །ཞེས་པ་དང་། དྲི་མེད་འོད་ལས་ཀྱང་། སྐྱེ་བ་བདུན་གྱི་མཐར་ཐུག་པས་བརྩོན་འགྲུས་དང་མི་ལྡན་པར་གྱུར་ཅིང་ཡེ་ཤེས་མ་བསྒོམས་ ཀྱང་ཞེས་པའི་ངེས་པའོ། །ཞེས་གསུང་། སྐྱེ་བ་བཅུ་དྲུག་གིས་འགྲུབ་པ་རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་ལས། སྐྱེ་ དང་སྐྱེ་བ་ཐམས་ཅད་དུ། །རྡོ་རྗེ་ཅན་ནི་མངོན་བརྩོན་འགྱུར། །སྐྱེ་བ་བཅུ་དྲུག་མཐར་ཐུག་ པས། །ཞི་བ་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཐོབ་འགྱུར།

【現代漢語翻譯】 因此，經文中說，通過這種方式，甚至在這一生中就能獲得佛果，這是如來（Tathagata，如來的意思）所期望的，等等。如果在那一生中沒有成就，那麼看到死亡預兆的瑜伽士，在沒有受到瘟疫等侵襲之前進行遷識（轉移意識），就能成就殊勝。正如《母續》（Ma Gyud，母續的意思）《金剛座四法》（Dorje Den Zhi，金剛座四法的字面意思）中所說：『見到死亡遷識之相者，當死亡來臨之際，在未受瘟疫等侵襲前，進行遷識之修持，乃為殊勝。』 其利益在於：『從九節中向上提升，經中稱為遷識。每日殺婆羅門，行五無間罪，盜竊和貪圖享樂，都會被此道所違背。不會被罪惡所沾染，輪迴的實體將會遠離。猶如從淤泥中生長，蓮花的色彩會變得美麗。同樣，從神聖的道路中，智慧之身會自然顯現。時機成熟時進行遷識，否則會殺死諸神。因此，當身體出現徵兆時，有智慧的人應該開始修持。』 如果通過遷識沒有成就殊勝，那麼會成就持明（Rigdzin，持明的意思），因此說會逐漸成就殊勝。正如《口訣大論》（Zhal Lung Chenmo，口訣大論的字面意思）中所說：『如果三身沒有成就，那麼會成為持明之主，逐漸成就大手印（Mahamudra，大手印的意思）。』 《時輪本續》（Dus 'khor Bdus Gyud，時輪本續的字面意思）中說：『當雙運之氣停止時，從頂輪（Tsuktor，頂輪的意思）的孔中，會進入殊勝的城市。如此，當意金剛（Yid la Dorje，意金剛的字面意思）完全覺醒時，會與境一起在虛空中飛行。』 如果不具備精進，那麼無墮落者會在三世或七世中成就。正如《入秘密真言》（Gsang sngags la 'jug pa，入秘密真言的字面意思）中所說：『即使具備因，但缺少一些緣，就像巨大的藥樹一樣，不完整者會在三世中，完美地見到空性，無時解脫。』 《秘密藏》（Gsang ba'i mdzod，秘密藏的字面意思）中也說：『如果圓滿地接受灌頂並慷慨佈施，那麼在生生世世都會接受灌頂。在那之後的七世中，即使不修持也能獲得成就。』 《無垢光》（Dri med 'od，無垢光的意思）中也說：『在七世的盡頭，即使不具備精進，即使不修持智慧，也是必然的。』 通過十六世成就，《金剛頂》（Rdo rje rtse mo，金剛頂的字面意思）中說：『在生生世世中，金剛持（Dorje can，金剛持的字面意思）都會顯現精進。在十六世的盡頭，會獲得寂靜的佛果。』

【English Translation】 Therefore, it is accomplished by saying that even in this life, one will attain the fruit of Buddhahood, which is what the Tathagata (meaning 'Thus Gone One') desires, and so on. If it is not accomplished in that life, then the yogi who sees the signs of death, before being afflicted by plagues and so on, performs transference of consciousness (shifting consciousness), and will achieve the supreme. As it is said in the 'Mother Tantra' (Ma Gyud, meaning 'Mother Tantra'), 'The Four Seats of Vajra' (Dorje Den Zhi, literally meaning 'Four Seats of Vajra'): 'One who sees the signs of death transference, when the time of death comes, before being afflicted by plagues and so on, the practice of transference is supreme.' Its benefit is also: 'If one raises upwards from the nine joints, in the sutras it is called transference. Killing a Brahmin every day, committing the five inexpiable sins, stealing and indulging in desires, will be obstructed by this path. One will not be stained by sin, and the entity of samsara will be far away. Just as from the mud it grows, the color of the lotus will become beautiful. Similarly, from the sacred paths, the wisdom body will arise spontaneously. When the time comes, one should perform transference, otherwise one will kill the gods. Therefore, when signs appear on the body, the intelligent one should begin the practice.' If the supreme is not accomplished through transference, then one will achieve Vidyadhara (Rigdzin, meaning 'Knowledge Holder'), therefore it is said that one will gradually achieve the supreme. As it is said in the 'Great Oral Transmission' (Zhal Lung Chenmo, literally meaning 'Great Oral Transmission'): 'If the three bodies are not accomplished, then one will become the chief of the Vidyadharas, gradually becoming Mahamudra (Mahamudra, meaning 'Great Seal').' The 'Abridged Tantra of Kalachakra' (Dus 'khor Bdus Gyud, literally meaning 'Abridged Tantra of Kalachakra') says: 'When the dual winds are stopped, from the hole of the crown chakra (Tsuktor, meaning 'Crown Chakra'), one will go to the supreme city. Thus, when the mind vajra (Yid la Dorje, literally meaning 'Vajra in the Mind') is fully awakened, one will fly in the sky together with the realm.' If one does not possess diligence, then the one without downfall will be accomplished in three or seven lifetimes. As it is said in 'Entering the Secret Mantra' (Gsang sngags la 'jug pa, literally meaning 'Entering the Secret Mantra'): 'Even if one possesses the cause, but lacks some conditions, like a great medicinal tree, the incomplete one will in three lifetimes, perfectly see emptiness, and be liberated without time.' The 'Secret Treasury' (Gsang ba'i mdzod, literally meaning 'Secret Treasury') also says: 'If one receives empowerment perfectly and gives generously, then in life after life one will receive empowerment. In the seven lives after that, even without practice, one will attain accomplishment.' 'Stainless Light' (Dri med 'od, meaning 'Stainless Light') also says: 'At the end of seven lifetimes, even if one does not possess diligence, even if one does not practice wisdom, it is certain.' Accomplishment through sixteen lifetimes, 'Vajra Peak' (Rdo rje rtse mo, literally meaning 'Vajra Peak') says: 'In all lives, the Vajra Holder (Dorje can, literally meaning 'Vajra Holder') will manifest diligence. At the end of sixteen lifetimes, one will attain the peaceful Buddhahood.'

---

།ཞེས་སོ། །དེ་དག་ནི་མྱུར་བའི་ཁྱད་པར་ཡིན་ལ། ཐབས་བླ་བ་དང་མང་བ་ནི་གོང་དང་མཐུན་ཞིང་། མཁས་པ་ནི་མ་རྨོངས་པ་དང་འདྲའོ་གསུང་ ། དེ་ལྟ་བུའི་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ལ་རྒྱུད་སྡེ་རྣམ་པ་བཞི་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་སམ་ཊི་ལས། རྒོད་དང་ལྟ་ དང་ལག་བཅངས་དང་། །གཉིས་གཉིས་འཁྱུད་དང་རྣམ་པ་བཞི། །སྲི ན་བུའི་ཚུལ་གྱིས་རྒྱུད་ བཞིར་གནས། །ཞེས་པ་ལྟར། སྦྱང་བྱ་འདོད་ཁམས་ཀྱི་འདོད་ཆགས་རིགས་བཞིའི་སྒོ་ནས་ བཞིར་དབྱེ་བ་དང་། བདེ་མཆོག་སྦྱངས་པ་རོལ་པ་ནས། བྱ་བ་བྲམ་ཟེ་གཙང་དང་བསྟུན། །སྤྱོད་པ་རྗེ་རིགས་དེ་ནས་ལྷག །རྣལ་འབྱོར་རྒྱལ་པོ་འཁོར་ཚོགས་མང་། །བཞི་མངས་གདོད་ ནས་གྲོལ་བ་སྟེ། །ཞེས་པ་ལྟར། མི་རིགས་བཞི་རྗེས་སུ་བཟུང་བའི་ཕྱིར་དང་། རྡོ་རྗེ་གུར་ ལས། དམན་པ་རྣམས་ལ་བྱ་བའི་རྒྱུད། །བྱ་མིན་རྣལ་འབྱོར་དེ་ལྷག་ལ། །སེམས་ཅན་མཆོག་ ལ་རྣལ་འབྱོར་མཆོག །རྣལ་འབྱོར་བླ་མེད་དེ་ལྷག་ལ། །ཞེས་པ་ལྟར། གང་ཟག་དབང་པོ་ཐ་ མ་བློ་དམན་པ་རྣམས་ཕྱིའི་བྱ་བ་ཁྲུས་ལ་སོགས་ལ་དགའ་བ་ཡིན་ལ། དེའི་དོན་དུ་བྲིས་སྐུ་ལ་ སོགས་པ་ལྷར་དམིགས་ནས་གཙང་སྦྲ་ལ་སོགས་པའི་བྱ་བ་སྟོན་པ་བྱ་བའི་རྒྱུད། གང་ཟག་དེ་ བས་མཆོག་རང་དང་དེ་ལས་ཕྱི་རོལ་ཏུ་ལྷར་དམིགས་པ་ལ་སྤྱོད་པ་ལ་སྤྱོད་པའི་རྒྱུད་དང་། དེ་ བས་ཀྱང་གང་ཟག་བློ་རྣོ་བ་རང་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ལྷ་རོ་གཅིག་ཏུ་དམིགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ ཁོ་ན་ལ་གཙོ་བོར་སྤྱོད་པ་ལ་རྣལ་འབྱོར་གྱི་རྒྱུད། དེ་ལས་ཀྱང་གང་ཟག་མཆོག་ཏུ་གྱུར་ཅིང་ 2-148 བློ་རྣོ་བ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ཁྱད་པར་གོང་ན་མེད་པ་ལ་སྤྱོད་པ་དེའི་དོན་དུ་རྣལ་འབྱོར་བླ་ན་མེད་ པའི་རྒྱུད་གསུངས་སོ། ། དེ་ལྟ་བུའི་རྒྱུད་སྡེའི་དོན་ལ། འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ལེགས་ གནས་ནས། །རྫོགས་པའི་རིམ་པ་འདོད་རྣམས་ལ། །ཐབས་འདི་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ ཀྱིས། །སྐས་ཀྱི་གདང་བུ་ལྟ་བུར་གསུང་། །ཞེས་པ་ལྟར་བསྐྱེད་རྫོགས་གཉིས་ལས། དང་པོ་བསྐྱེད་རིམ་ནི། རྡོ་རྗེ་(མ་བཤད་རྒྱུད་)གུར་(བུ་སྟོན་ཆོས་འབྱུང་ལས། མ་རྒྱུད། ཀྱེའི་རྡོ་རྗེ་སྐོར་ལ། རྩ་ བའི་རྒྱུད་བརྟག་པ་གཉིས་པ། བཤད་པའི་རྒྱུད། མཁའ་འགྲོ་མ་རྡོ་རྗེའི་གུར། བཤད་རྒྱུད་ཕྱི་མ་སཾ་བྷུ་ཊི།)ལས། ཐ་མལ་ རྣམ་རྟོག་གཞོམ་པའི་ཕྱིར། །སྒོམ་པ་ཡང་དག་རབ་ཏུ་བསྒྲགས། །ཞེས་དང་། རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོས། རྣམ་རྟོག་རྒྱ་རུ་ཆུག་པ་ཡི། །འགྲོ་བ་གསུམ་པོ་རྣམ་གཟིགས་ནས། །ཇི་ལྟ་ཇི་ལྟར་གྲོལ་འགྱུར་ བའི། །དེ་དང་དེ་ཡི་ཐབས་བསྟན་ཏོ། །རྣམ་རྟོག་བག་ཆགས་ཀྱིས་བཅིངས་ལ། །ཐོག་མར་ རྟོག་པའི་ཆོ་ག་བསྟན། །རྣམ་རྟོག་རང་བཞིན་ཤེས་པ་ན། །མི་རྟོག་པ་ལ་འཇུག་པར་བྱ། ། ཞེས་པ་ལྟར་ཐ་མལ་གྱི་རྣམ་རྟོག་གཞོམ་པའི་ཕྱིར་དང་། སེམ

【現代漢語翻譯】 如是說。這些是快速的差別。 方便殊勝且眾多，與上述相同。智者如同不愚昧者所說。 這樣的金剛乘有四部續，即如Samputa續所說：『嬉戲、觀視與手印，雙雙擁抱有四種。如虱般次第住於四續。』如是，通過所調伏的欲界四種貪慾之門分為四部。如《勝樂經》中，從修習勝樂的享用中：『行部依婆羅門之潔凈，行續勝於剎帝利種姓，瑜伽國王眷屬眾，四眾本初即解脫。』如是，爲了隨順四種姓。如《金剛帳續》所說：『對於下劣者為事續，非事為瑜伽更殊勝，對於上等眾生為瑜伽，無上瑜伽更為殊勝。』如是，對於根器下劣、智慧遲鈍的補特伽羅，他們喜歡外在的行為，如沐浴等。爲了他們的利益，將畫像等觀想為本尊，並宣說潔凈等行為的事續。對於比前者殊勝的補特伽羅，對於自身和自身之外觀想為本尊的行為，是為行續。對於比前者更為聰慧的補特伽羅，將自身與智慧本尊觀想為一體，主要修習三摩地，是為瑜伽續。對於比前者更為殊勝且智慧聰穎的補特伽羅，修習無與倫比的三摩地，爲了他們的利益，宣說了無上瑜伽續。 如是續部的意義，聖者龍樹菩薩說：『善住生起次第后，對於欲求圓滿次第者，此方便圓滿佛陀，如梯之階。』如是，生起次第和圓滿次第二者中，首先是生起次第。《金剛帳續》（《布頓佛教史》中說：母續，嘿金剛的分類中，根本續為《二觀察》，釋續為《空行母金剛帳》，后釋續為《Sambuta》）中說：『爲了摧毀庸常分別念，如實宣說禪修。』《金剛藏》中說：『觀見分別念如蔓延之草，三有眾生，如何解脫，即宣說彼之方便。分別念為習氣所縛，首先宣說分別之儀軌，知曉分別念之自性時，即能進入無分別。』如是，爲了摧毀庸常分別念，以及心……

【English Translation】 Thus it is said. These are the distinctions of swiftness. The superior and numerous methods are the same as above. The wise one is like one who is not deluded, it is said. Such Vajrayana has four classes of tantras, as the Samputa says: 'Play and gaze and hand-clasped, two by two embraced, are the four forms. Like lice, they abide in the four tantras.' Thus, they are divided into four through the four types of desire realm attachment to be purified. As it is in the 'Supreme Bliss': 'Action tantra accords with the purity of Brahmins. Conduct is superior from the royal lineage onwards. Yoga is the king with many retinues. The four classes are liberated from the beginning.' Thus, it is for the sake of following the four castes. As the Vajra Tent says: 'For the inferior ones, it is the action tantra. Non-action is superior to that yoga. For the supreme beings, it is the supreme yoga. Unsurpassed yoga is superior to that.' Thus, those individuals with inferior faculties and dull minds are fond of external actions such as bathing. For their sake, the action tantra teaches actions such as cleanliness, focusing on painted images as deities. For individuals superior to that, the conduct of focusing on deities both within and outside oneself is the conduct tantra. For individuals even more intelligent than that, focusing on the samadhi of oneness between oneself and the wisdom deity is mainly practiced in the yoga tantra. For individuals who are supreme and intelligent, practicing the unsurpassed distinction of samadhi, the unsurpassed yoga tantra is taught for their sake. Regarding the meaning of such tantras, the noble Nagarjuna says: 'Having well established the generation stage, for those who desire the completion stage, this method, the complete Buddha, speaks of it as the rungs of a ladder.' Thus, of the two, the generation stage and the completion stage, the first is the generation stage. The Vajra Tent (according to Buton's History of Buddhism: Mother Tantra, in the category of Hevajra, the root tantra is the 'Two Examinations,' the explanatory tantra is the 'Vajra Tent of the Dakinis,' and the later explanatory tantra is the 'Samputa') says: 'In order to destroy ordinary conceptual thoughts, meditation is thoroughly proclaimed.' The Vajra Essence says: 'Seeing the beings of the three realms with conceptual thoughts spreading like grass, he taught the means by which they would be liberated. Bound by the imprints of conceptual thoughts, he first taught the ritual of conceptual thought. When the nature of conceptual thought is known, one should enter into non-conceptual thought.' Thus, in order to destroy ordinary conceptual thoughts, and the mind...

---

ས་ཅན་སྐྱེ་གནས་བཞི་ལས་སྐ་ྱེ བ་སྦྱོང་བའི་ཕྱིར་བསྐྱེད་རིམ་གསུངས་ལ། དེ་ཡང་སྒོང་སྐྱེས་སྦྱོང་བ་ལ་ཉི་ཟླ་གའུ་ཁ་སྦྱོར་ལས་ བསྐྱེད་པ་དང་། མངལ་སྐྱེས་སྦྱོང་བ་ལ་ལྷ་མངལ་འབྱིན་གྱིས་བསྐྱེད་པ་དང་། དྲོད་གཤེར་ སྐྱེས་སྦྱོང་བ་ལ་ཟླ་བ། ཉི་མ་ས་བོན་དང་བཅས་པ་ལས་བསྐྱེད་པ་དང་། རྫུས་སྐྱེས་སྦྱོང་བ་ ལ་ལྷ་སྐད་ཅིག་གིས་བསྐྱེད་པའི་དཀྲོང་བསྐྱེད་རྣམས་གསུངས་ཏེ། སྡོམ་འབྱུང་འགྲེལ་པར། དེ་ལ་ཟླ་བ་དང་ཉི་མ་ལས་ས་བོན་མཚན་མའི་རིམ་པས་རྫོགས་པའི་ལྷ་ནི་སྐྱེ་གནས་སྒོང་ང་ ལས་སྐྱེས་པའོ། །ཡབ་དང་ཡུམ་གྱི་རྡོ་རྗེ་པད་མ་བསྲུབས་པས་ཞུ་བའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ ལས་འཐོན་པ་ནི་སྐྱེ་གནས་མངལ་ལས་སྐྱེས་པའོ། །ཟླ་བ་དང་ས་བོན་ཙམ་ལས་སྐྱེས་པ་ ནི་སྐྱེ་གནས་དྲོད་གཤེར་ལས་སྐྱེས་པའོ། །ས་བོན་ལ་སོགས་པ་དང་བྲལ་བས་སྐད་ཅིག་ལ་ 2-149 འོད་གསལ་སྐྱེས་པ་ནི་སྐྱེ་གནས་རྫུས་ཏེ་སྐྱེས་པའོ། །ཞེས་དང་། སློབ་དཔོན་རྡོ་རྗེ་དྲིལ་བུ་ པས། སེམས་ཅན་རྫུས་ཏེ་སྐྱེ་བ་བཞིན། །ས་བོན་མེད་པར་རྣམ་པར་སྒོམ། །ཞེས་སོ། །འདིས་ ལྷ་དཀྲོང་བསྐྱེད་བསྟན་ནོ། །ལྷ་བསྐྱེད་ཚུལ་ལ། བསྡུས་པ་རྡོ་རྗེ་ཆོ་ག་བཞི་ལས་བསྐྱེད་ པ། འབྲིང་ཡན་ལག་དྲུག་ལྡན་དུ་སྒོམ་པ། རྒྱས་པ་བསྙེན་སྒྲུབ་ཡན་ལག་བཞི་ལྡན་དུ་སྒོམ་ པའམ། གཞན་ཡང་ཆུ་ལས་ཉ་ལྡང་བའི་ཚུལ་དུ་བསྐྱེད་པ། གཉེན་པོ་ཚིག་ཙམ་ལས་བསྐྱེད་ པ། བྱང་ཆུབ་ལྔ་ལས་བསྐྱེད་པ། མངོན་བྱང་ལྔ་ལས་བསྐྱེད་པ། རྣལ་འབྱོར་བཞི་ལས་བསྐྱེད་ པ་སོགས་གང་ཡང་རུང་བས་ལྷ་བསྐྱེད་ནས་བརྟན་པ་ཐོབ་ཀྱི་བར་དུ་སྒོམ་ཞིང་། དེ་ནས་ བཟླས་པ་བྱ་བ་ནི། སྡོམ་འབྱུང་ལས། སྔགས་ཀྱི་ཚུལ་ནི་བཞི་པོ་ལ། །འདི་ནི་ངག་གི་བཟླས་ པ་སྟེ། །ཞེས་པས་ངག་གི་དང་། གཟུགས་ཀྱི་དང་། རྣལ་འབྱོར་གྱི་དང་། རྡོ་རྗེའི་བཟླས་པ་ དང་བཞིའི། དང་པོ་ལ། སྤྲོ་བསྡུའི་བཟླས་པའམ། དམ་ཚིག་གི་བཟླས་པ་དང་། ཁྱོགས་ཀྱི་ བཟླས་པ་དང་། ཁྲོ་བོའི་བཟླས་པ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་ནི། སྔགས་བཟླས་པའི་ཚེ་ས་བནོ་ལས་ལྷ་ སྤྲོས། དོན་བྱས་ས་བོན་ལ་ཐིམ་པར་བསམས་ཏེ་བཟླས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྔགས་ཕྲེང་ཡབ་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་ནས་ཡུམ་གྱི་མཁར་ཞུགས། སྐུའི་དབྱིབས་ བརྒྱུད། ཡུམ་གྱི་ཞལ་ནས་ཡབ་ཀྱི་ཞལ་དུ་འཁོར་བར་དམིགས་ཏེ་བཟླས་ པའོ། །དེ་ལ་ཡང་ཞི་བ་ལ་འགལ་མེའི་འཁོར་ལོ་ལྟ་བུ། རྒྱས་པ་ལ་སྒྲོའི་ཆུན་པོ་ལྟ་བུ། དབང་ ལ་ལྕགས་སྒྲོག་གི་ཕྲེང་བ་ལྟ་བུ། དྲག་པོ་ལ་ཐིག་གུ་སྒྲིལ་བ་ལྟ་བུའི་སྔགས་ཕྲེང་ལ་དམིགས་ ཏེ་བཟླས་པའོ། ། གསུམ་པ་ནི། འཁོར་ཚུལ་དེ་ལས་བཟློག་སྟེ་ཡབ་ཀྱི་ཞལ་ནས་ཡུམ་གྱི་ཞལ་དུ་ཞུགས་ པ་སོགས་སུ་དམིགས་ཏེ་བཟླས་པའོ། །གཟུགས་ཀྱི་བཟླས་པ་ནི། ལྷའི་རྣམ་པ་ཙམ་དྲན་ པའོ། །རྣལ་འབྱོར་ག

【現代漢語翻譯】 對於從四種生處（ས་ཅན་སྐྱེ་གནས་བཞི་）所生的有情，爲了調伏（སྦྱོང་བའི་ཕྱིར）而宣說了生起次第（བསྐྱེད་རིམ་གསུངས་ལ）。具體而言，爲了調伏卵生（སྒོང་སྐྱེས་）眾生，觀想從日月交合（ཉི་ཟླ་གའུ་ཁ་སྦྱོར་）中生起本尊；爲了調伏胎生（མངལ་སྐྱེས་）眾生，觀想從天神入胎（ལྷ་མངལ་འབྱིན་）中生起本尊；爲了調伏濕生（དྲོད་གཤེར་སྐྱེས་）眾生，觀想從月亮、太陽和種子（ཟླ་བ། ཉི་མ་ས་བོན་）中生起本尊；爲了調伏化生（རྫུས་སྐྱེས་）眾生，觀想從天神一剎那（ལྷ་སྐད་ཅིག་）生起本尊。這些都是關於生起次第的教授。在《總集根本續釋》（སྡོམ་འབྱུང་འགྲེལ་པ་）中說：『其中，從月亮和太陽中，以種子圓滿具足相好的天神，是卵生。從父尊和母尊的金剛蓮花交合，菩提心融化流出所生的，是胎生。僅僅從月亮和種子所生的，是濕生。與種子等分離，一剎那間光明生起的，是化生。』 導師金剛鈴（སློབ་དཔོན་རྡོ་རྗེ་དྲིལ་བུ་པ）說：『如眾生化生一般，無種子而觀想。』這顯示了本尊的生起次第。關於本尊生起的方式，有簡略的四種金剛行（བསྡུས་པ་རྡོ་རྗེ་ཆོ་ག་བཞི་）生起法，中等的觀想六支瑜伽（ཡན་ལག་དྲུག་ལྡན་），廣大的觀想四支唸誦（བསྙེན་སྒྲུབ་ཡན་ལག་བཞི་ལྡན་），或者其他如魚從水中躍起般生起，從對治（གཉེན་པོ་）的隻言片語中生起，從五種菩提（བྱང་ཆུབ་ལྔ་）中生起，從五種現證菩提（མངོན་བྱང་ལྔ་）中生起，從四種瑜伽（རྣལ་འབྱོར་བཞི་）中生起等，無論哪種方式，先生起本尊，然後修持到獲得穩固。之後是念誦。在《總集根本續》（སྡོམ་འབྱུང་）中說：『真言的四種方式，這是語唸誦。』因此有語唸誦、身唸誦、瑜伽唸誦和金剛唸誦四種。第一種又分為：展開和收攝唸誦，誓言唸誦，容器唸誦和忿怒唸誦。第一種是，唸誦真言時，從種子字（ས་བནོ་，梵文：bīja，梵文羅馬擬音：bīja，漢語字面意思：種子）中展開本尊，觀想利益眾生后融入種子字中，然後唸誦。 第二種是，觀想真言念珠從父尊的金剛杵（རྡོ་རྗེ་）進入母尊的蓮花（མཁ）中，貫穿身體的形狀，從母尊的口中回到父尊的口中。其中，寂靜尊觀想成逆時針旋轉的輪子，增長尊觀想成一串念珠，懷愛尊觀想成鐵鉤的鏈條，忿怒尊觀想成捲曲的繩索，如此觀想真言念珠而唸誦。 第三種是，與上述旋轉方式相反，觀想從父尊的口進入母尊的口等方式而唸誦。身唸誦是僅僅憶念本尊的形象。瑜伽唸誦是

【English Translation】 For sentient beings born from the four types of birth (ས་ཅན་སྐྱེ་གནས་བཞི་), the generation stage (བསྐྱེད་རིམ་) is taught to tame (སྦྱོང་བའི་ཕྱིར) them. Specifically, to tame those born from eggs (སྒོང་སྐྱེས་), one visualizes the deity arising from the union of the sun and moon (ཉི་ཟླ་གའུ་ཁ་སྦྱོར་); to tame those born from wombs (མངལ་སྐྱེས་), one visualizes the deity arising from the entry of a god into the womb (ལྷ་མངལ་འབྱིན་); to tame those born from moisture (དྲོད་གཤེར་སྐྱེས་), one visualizes the deity arising from the moon, sun, and seed (ཟླ་བ། ཉི་མ་ས་བོན་); to tame those born miraculously (རྫུས་སྐྱེས་), one visualizes the deity arising from a god in an instant (ལྷ་སྐད་ཅིག་). These are all teachings on the generation stage. In the 'Commentary on the Root Tantra of the Compendium' (སྡོམ་འབྱུང་འགྲེལ་པ་), it says: 'Among them, the deity who arises from the moon and sun, with the complete marks and signs of a seed, is egg-born. That which arises from the melting bodhicitta from the stirring of the vajra and lotus of the father and mother is womb-born. That which arises merely from the moon and seed is moisture-born. That which arises miraculously in an instant of clear light, separate from the seed and so forth, is miraculously born.' The master Vajra Bell (སློབ་དཔོན་རྡོ་རྗེ་དྲིལ་བུ་པ) said: 'Like beings born miraculously, meditate without a seed.' This shows the generation stage of the deity. Regarding the manner of generating the deity, there is the concise method of generating from the four vajra practices (བསྡུས་པ་རྡོ་རྗེ་ཆོ་ག་བཞི་), the intermediate method of meditating on the six-limbed yoga (ཡན་ལག་དྲུག་ལྡན་), the extensive method of meditating on the four-limbed approach and accomplishment (བསྙེན་སྒྲུབ་ཡན་ལག་བཞི་ལྡན་), or other methods such as generating like a fish leaping from water, generating from a mere word of antidote (གཉེན་པོ་), generating from the five bodhis (བྱང་ཆུབ་ལྔ་), generating from the five abisambodhis (མངོན་བྱང་ལྔ་), generating from the four yogas (རྣལ་འབྱོར་བཞི་), etc. Whichever method is used, first generate the deity, then meditate until stability is attained. After that is recitation. In the 'Root Tantra of the Compendium' (སྡོམ་འབྱུང་), it says: 'The four modes of mantra, this is vocal recitation.' Therefore, there are four types of recitation: vocal recitation, bodily recitation, yoga recitation, and vajra recitation. The first is further divided into: expansive and contractive recitation, samaya recitation, container recitation, and wrathful recitation. The first is that when reciting the mantra, one expands the deity from the seed syllable (ས་བནོ་，梵文：bīja，羅馬轉寫：bīja，字面意思：seed), contemplates benefiting beings, and then dissolves it into the seed syllable, and then recites. The second is that one visualizes the mantra garland entering from the father's vajra (རྡོ་རྗེ་) into the mother's lotus (མཁ), passing through the shape of the body, and circling from the mother's mouth back to the father's mouth. Among these, for peaceful deities, one visualizes a wheel rotating counterclockwise; for increasing deities, one visualizes a string of beads; for subjugating deities, one visualizes a chain of iron hooks; for wrathful deities, one visualizes a coiled rope. Thus, one visualizes the mantra garland and recites. The third is that one reverses the above rotation, visualizing entering from the father's mouth into the mother's mouth, and so forth, and recites. Bodily recitation is merely remembering the form of the deity. Yoga recitation is

---

ྱི་བཟླས་པ་ནི། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཙམ་སེམས་པའོ། །རྡོ་རྗེའི་བཟླས་པ་ལ། 2-150 བརྗོད་པ་དང་ནི་དམིགས་པ་དང་། །བརྡར་གྱུར་དང་ནི་དོན་དམ་མོ། །ཞེས་པ་ལྟར་བཞིའོ། །བཟླས་བྱའི་སྔགས་ནི། མཐའ་གཉིས་སེལ་པ་ལས། དེ་ཡང་ལྷ་ཕོ་ནི་གསང་སྔགས། མོ་ནི་ རིག་སྔགས། སྔགས་གཅིག་ཉིད་ལྷ་ཕོ་མོ་གཉིས་ཀའི་སྔགས་སུ་འགྱུར་བ་ནི་གཟུངས་སྔགས་ སོ། །ཞེས་སོ། །འོན་ཀྱང་གཙོ་ཆེ་བ་ཙམ་ཡིན་གྱི། དེར་ངེས་པ་མིན་ཏེ། དེ་ཉིད་ལས། ཡང་ སྔགས་གཅིག་ཉིད་ལ་ལྷ་གསུམ་ཅར་ཚང་བ་དང་། ལྷ་གཅིག་ཉིད་ལ་སྔགས་གསུམ་ཅར་ ཚང་བ་ཡང་ཡོད་ལ། རིག་སྔགས་དང་གཟུངས་སྔགས་གཉིས་ཀ་ལྷ་མོར་བཞག་པ་ཡང་ཡོད་ པས་ཐམས་ཅད་དུ་ནི་གཅིག་ཏུ་མ་ངེས་སོ་ཞེས་པས་སོ། །གཞན་ཡང་རྡོ་རྗེ་སྙིང་འགྲེལ་ལས། ས་བོན་ཉེ་བའི་སྙིང་པོ་དང་། །སྙིང་པོ་དང་ནི་རྩ་བའི་སྔགས། །ཡེ་ཤེས་ཐུགས་དང་གསུང་ དང་སྐུ། །རིམ་བཞིན་བསྒོམ་བྱ་ལས་བྱ་སྟེ། ། ཞེས་པ་ལྟར་རམ། དུས་འཁོར་ལྟར་ན། ༀ་ སྤངས་པའི་སྔགས་ཡིག་ཐོག་མའམ། མིང་ཡིག་དང་པོ་ཐུགས་རྡོ་རྗེ། མིང་རྫོགས་པ་གསུང་ རྡོ་རྗེ། མིང་ལས་ལྷག་པ་དང་བཅས་པ་སྐུ་རྡོ་རྗེའི་སྔགས་ཏེ།(སྒྲ་ཧ་ཅང་ཆེས་པ་ཆུང་པ། མགྱོགས་པ་བུལ་ བ། གཡེངས་པ་རྨུགས་པ་སྟེ།) དཔེར་ན་སྒྲོལ་མའི་ཏཱ་ནི་ཐུགས། ཏཱ་ར་གསུང་། ཏཱ་ར་ཏུཏ་ཏཱ་རེ་ཏུ་རེ་ སྭཱཧཱ། ཞེས་པ་སྐུ་རྡོ་རྗེའི་སྔགས་ཡིན་པ་ལྟ་བུའོ། །བཟླས་པའི་ཚུལ་ནི། འཇམ་དཔལ་རྩ་རྒྱུད་ ལས། ཡོངས་རྫོགས་ཚིག་དང་སྒྲ་དག་དང་། །ཡང་དག་ལྡན་པས་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །སྒྲུབ་ པ་ཉམས་དང་བྱ་བ་ཉམས། །སྒྲ་དང་དོན་དང་རྣམ་བྲལ་ན། །མྱུར་དུ་སྔགས་རྣམས་མི་འགྲུབ་ སྟེ། །ཡུན་རིང་དུས་སུ་འཁོར་བ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་བཟླས་པའི་སྐྱོན་དྲུག་དང་བྲལ་ བར་བཟླས་ཤིང་། བཟླས་པའི་ཚད་ནི། སྡོམ་འབྱུང་ལས། རྫོགས་ལྡན་དུས་ན་གཅིག་བཟླས་ པ། །གསུམ་ལྡན་དུས་ན་ཉིས་འགྱུར་བཟླས། །གཉིས་འགྱུར་དུས་ན་གསུམ་འགྱུར་བཤད། །རྩོད་དུས་བཞི་འགྱུར་དུ་ནི་བཟླས། །སྔགས་ཀྱི་གྲངས་ནི་བཞི་པོ་ཡིས། །རྒྱུན་མི་འཆད་ པར་གསང་སྔགས་བཟླས། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །བསམ་པ་ནི། གུར་ལས། སངས་རྒྱས་བྱང་ 2-151 ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་། །མཁའ་འགྲོ་མ་དང་བཙུན་མོ་དག །མངོན་སུམ་དུ་ནི་བྱ་བའི་ཕྱིར། །སྔགས་ནི་སྙན་གསན་འབེབས་པར་བརྗོད། །ཅེས་པ་ལྟར། ཐུགས་རྒྱུད་སྙིང་པོ་ནས་བསྐུལ་ ཞིང་གསོལ་བ་འདེབས་པའི་བསམ་པས་བཟླ་ཞིང་། བཟླས་པའི་ཕྲེང་བ་ནི། བྱ་རྒྱུད་ལེགས་ གྲུབ་ལས། རྒྱལ་བའི་རིགས་ལ་བོ་དེ་ཙེ། །སྔགས་ཀྱི་ནོར་བུར་རབ་ཏུ་བསྒྲགས། །པད་མའི་ རིགས་ལ་པད་མའི་སྙིང་། །རྡོ་རྗེའི་རིགས་ལ་རུ་རག་ཤ །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། རྣལ་འབྱོར་ རྒྱུད་ལས། (བཤད་རྒྱུད་)རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོར། སངས་རྒྱས་རྣལ་འབྱོར་བོ་དེ་ཙེ།

【現代漢語翻譯】 關於唸誦：僅僅是專注于實相本身。關於金剛唸誦，如經文所說：『唸誦包含言說、專注、手勢和究竟意義。』共有四種唸誦方式。 關於所念誦的咒語：從消除二邊入手。其中，男性本尊的是秘密咒，女性本尊的是明咒，同一個咒語可以作為男女本尊的咒語，這被稱為持明咒。這是通常的說法。然而，這僅僅是主要的區分，並非絕對。正如經文所說：『同一個咒語可以包含所有三位本尊，一位本尊也可以包含所有三種咒語。明咒和持明咒都可以屬於女性本尊，因此並非所有情況都是絕對的。』此外，《金剛心要釋》中說：『種子字、近心咒、心咒和根本咒，以及智慧、意、語和身，應依次觀修和行事。』或者，按照《時輪金剛》的說法，去除嗡（Oṃ）的咒語是第一個音節，或者第一個名字的音節是意金剛，完整的名字是語金剛，超過名字的部分是身金剛的咒語（聲音太大或太小，太快或太慢，散亂或昏沉）。例如，度母的『ཏཱ』（Tā）是意金剛，『ཏཱ་ར』（Tārā）是語金剛，『ཏཱ་རེ་ཏུཏྟཱ་རེ་ཏུ་རེ་སྭཱཧཱ』（Tāre tuttāre ture svāhā）是身金剛的咒語。 關於唸誦的方式：如《文殊根本續》所說：『通過完整、清晰和正確的詞語和聲音，才能成就。如果修行退步，行為失敗，聲音和意義分離，將無法迅速成就咒語，而會在輪迴中徘徊。』因此，唸誦應避免六種過失。關於唸誦的數量，《律生經》中說：『在圓滿時代唸誦一遍，在三分時代唸誦兩遍，在二分時代唸誦三遍，在爭鬥時代唸誦四遍。咒語的數量應按照這四種方式，持續不斷地念誦秘密咒。』 關於意念：如《古汝經》所說：『爲了讓佛、菩薩、空行母和明妃顯現，唸誦是爲了讓他們聽到。』因此，應以從內心深處祈請和懇求的意念來念誦。關於唸誦所用的念珠，《行續善成經》中說：『對於佛部，使用菩提子，這被認為是咒語的珍寶。對於蓮花部，使用蓮花籽。對於金剛部，使用金剛子。』此外，《瑜伽續》（解釋續）《金剛頂經》中說：『佛部的瑜伽士使用菩提子。』

【English Translation】 Regarding recitation: It is simply focusing on reality itself. Regarding Vajra recitation, as the scriptures say: 'Recitation includes speech, focus, gesture, and ultimate meaning.' There are four types of recitation. Regarding the mantra to be recited: Start by eliminating the two extremes. Among them, the male deity's is the secret mantra, the female deity's is the wisdom mantra, and the same mantra can be used as the mantra for both male and female deities, which is called the dharani mantra. This is the usual saying. However, this is only the main distinction, not absolute. As the scriptures say: 'The same mantra can contain all three deities, and one deity can contain all three mantras. Both wisdom mantras and dharani mantras can belong to female deities, so not all situations are absolute.' In addition, the 'Vajra Heart Essence Explanation' says: 'Seed syllables, near-heart mantras, heart mantras, and root mantras, as well as wisdom, mind, speech, and body, should be meditated and acted upon in sequence.' Or, according to the 'Kalachakra', the mantra without Oṃ is the first syllable, or the first syllable of the name is the mind vajra, the complete name is the speech vajra, and the part beyond the name is the mantra of the body vajra (the sound is too loud or too soft, too fast or too slow, distracted or dull). For example, Tā of Tara is the mind vajra, Tārā is the speech vajra, and Tāre tuttāre ture svāhā is the mantra of the body vajra. Regarding the method of recitation: As the 'Manjushri Root Tantra' says: 'Through complete, clear, and correct words and sounds, one can achieve. If practice declines, actions fail, and sound and meaning are separated, one will not quickly achieve the mantra, but will wander in samsara.' Therefore, recitation should avoid the six faults. Regarding the number of recitations, the 'Vinaya Origin Sutra' says: 'In the perfect age, recite once, in the three-part age, recite twice, in the two-part age, recite three times, and in the age of strife, recite four times. The number of mantras should be according to these four methods, continuously reciting the secret mantra.' Regarding intention: As the 'Gur Tantra' says: 'In order to make the Buddhas, Bodhisattvas, Dakinis, and consorts appear, recitation is to let them hear.' Therefore, one should recite with the intention of praying and pleading from the depths of one's heart. Regarding the rosary used for recitation, the 'Action Tantra Good Accomplishment Sutra' says: 'For the Buddha family, use Bodhi seeds, which are considered the treasure of mantras. For the Lotus family, use lotus seeds. For the Vajra family, use Vajra seeds.' In addition, the 'Yoga Tantra' (Explanation Tantra) 'Vajra Peak Sutra' says: 'Yogis of the Buddha family use Bodhi seeds.'

---

།རྡོ་རྗེ་ཅན་ལ་རུ་རག་ ཤ །ཕྱི་རོལ་རྡོ་རིགས་དབང་པོ་སྟེ། །མུ་ཏིག་ནོར་བུའི་རྣལ་འབྱོར་ཅན། །པད་མའི་སྙིང་ པོའི་ཕྲེང་བ་ནི། །པད་མའི་རིགས་རྣམས་ཀུན་ལ་བསྔགས། །ཡང་ན་ཀུན་ལས་མཆོག་གྱུར་ པ། །བོ་དེ་ཙེ་དེ་སྲོག་འཛིན་པ། །ཞེས་སོ། །དུས་འཁོར་ལྟར་ན། ཞི་བ་ལ་ཤེལ། རྒྱས་པ་ལ་ མུ་ཏིག དབང་ལ་བོ་དེ་ཙེ། དགུག་པ་ལ་པད་མའམ་ཙན་དན་དམར་པོའི་ས་བོན། བསད་པ་ ལ་མིའི་སོ། བསྐྲད་པ་ལ་བུང་བུའི་སོའམ་རུས་པ། རྨོངས་པ་ལ་ལུང་ཏང་། རེངས་པ་ལ་རག་ ཤ། སླར་གསོ་བ་ལ་མར་གད་རྣམས་གསུངས་ཤིང་། ཞི་རྒྱས་དབང་དང་མངོན་སྤྱོད་ལ། །བོ་ དེ་ཙེ་ནི་ལས་ཀུན་བྱེད། །ཅེས་བོ་དེ་ཙེ་ལས་ཐམས་ཅད་པར་(མ་རྒྱུད་མང་པོའི་བཤད་རྒྱུད་)སཾ་བུ་ཊིར་ བཤད་དོ། །ཕྲེང་བའི་གྲངས་ནི། དུས་འཁོར་ལྟར་ན། མཚན་དཔེ་དག་པའི་བརྒྱ་རྩ་བཅུ་ གཉིས་ལས། གཞི་ནི་སྐུ་གསུང་ཐུགས་དང་ཡེ་ཤེས་བཞི་དག་པའི་མདོ་འཛིན་བཞི་རྩེག ལྷག་ མ་ཕྲེང་ལྡོག་བརྒྱ་རྩ་བརྒྱད་དུ་གསུངས་ཤིང་། རྡོ་རྗེ་སྙིང་འགྲེལ་དུ། ལས་སོ་སོའི་ཕྲེང་བའི་ གྲངས་སོ་སོར་གསུངས་སོ། །ཕྲེང་ཐག་ནི། སྡོམ་(མ་བཤད་)འབྱུང་(བདེ་མཆོག་)ལས། ཞི་རྒྱས་ དབང་དགུག་བཞི་ལ། གཞོན་ནུ་མས་བཀལ་བའི་རས་བལ་གྱི་སྐུད་པ། བསད་པ་རོའི་སྐྲ་དང་ ཁྱི་སྤུ་བསྲེས་པ། གཡོ་བ་ལ་རྟ་དང་མ་ཧེའི་སྤུ་བསྲེས་པ། རེངས་བསྐྲད་ལ་བོང་བུ་དང་རྔ་མོའི་ སྤུ་དང་བྱ་རོག་གི་སྒྲོ་བསྲེས་པ་དགུ་སྒྲིལ་དུ་བྱ་ཞིང་། བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ནི། ཕྲེང་བ་བསངས་ 2-152 ཤིང་སྦྱངས་ནས། ཕྲེང་ཐག་གི་སྐུད་པ་དབུས་མ་རྡོར་སེམས། གཞན་བརྒྱད་ཉེ་བའི་སྲས་ བརྒྱད། མདོ་འཛིན་བཞི་རྩེག་ཡོད་ན་རྡོ་རྗེ་བཞིར་བསྐྱེད། ཉིས་རྩེག་ཡོད་ན་འོག་མ་སྟོབས་ སོགས་ཀྱི་ངོ་བོའི་མཆོད་རྟེན། སྟེང་མ་དེའི་དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་བསམ། ཕྲེང་ལྡོག་རྣམས་ཧཱུཾ་ ལས་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པར་བསྐྱེད། ཡེ་ཤེས་པ་བཅུག་ནས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །ཕྲེང་བའི་འགྱུར་ ཁྱད་ནི། (བཤད་རྒྱུད་)རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་ལས། ལྕགས་ཀྱི་བཟླས་པ་ཉིས་འགྱུར་ཏེ། །ཟངས་མ་ཡི་ནི་ བཞི་འགྱུར་རོ། །རུག་རག་ཤ་ཡིས་བྱེ་བ་གཉིས། །མུ་ཏིག་གིས་ནི་བརྒྱ་འགྱུར་རོ། །དབང་ པོས་སྟོང་འགྱུར་རྣལ་འབྱོར་པ། །དངུལ་གྱིས་འབུམ་དུ་འགྱུར་བ་ཡིན། །པད་མས་བྱེ་བ་བརྒྱ་ འགྱུར་རོ། །བོ་དེ་ཙེ་བས་གྲངས་མེད་དོ། །ཞེས་སོ། །ཕྲེང་བ་འཛིན་ཚུལ་ནི། རྡོ་རྗེ་(མ་བཤད་རྒྱུད། བདེ་མཆོག་)མཁའ་འགྲོ་ལས། ཞི་བ་ལ་ནི་ཁྲོ་བོ་དགོད། །རྒྱས་པ་ལ་ནི་དབུས་དེ་ཉིད། །དབང་ ལ་མིང་མེད་ཅེས་སུ་གསུངས། །ཐ་མ་ལ་ནི་མངོན་སྤྱོད་ཉིད། །མཐེ་བོའི་ལྕགས་ཀྱུའི་ལྷ་ཉིད་ དེ། །ཞེས་པ་ལྟར། ཞི་བ་ལ་འཛུབ་མོའི་སྟེང་། རྒྱས་པ་ལ་གུང་མོའི། དབང་ལ་མིང་མེད་ཀྱི། མངོན་སྤྱོད་ལ་མཐེའུ་ཆུང

【現代漢語翻譯】 對於金剛持（Vajradhara），使用紅珊瑚（Ruraksha）。 對於外道，使用水晶念珠；對於財富，使用珍珠念珠；對於蓮花部的本尊，使用蓮花菩提子念珠。蓮花部的念珠被所有蓮花部的本尊所讚賞。或者，對於一切法中最殊勝的，使用菩提子念珠，它能守護生命。』 如時輪金剛（Kalachakra）所說：寂靜法使用水晶，增益法使用珍珠，懷愛法使用菩提子，勾招法使用蓮花或紅檀香的種子，誅殺法使用人骨，驅逐法使用蜜蜂的骨頭或骨頭，迷惑法使用隆塘子，僵直法使用紅珊瑚，復甦法使用酥油。寂靜、增益、懷愛和事業法，菩提子能成辦一切事業。』 因此，菩提子能成辦一切事業（在許多母續的解釋傳承桑布扎續（Samputa Tantra）中如此說道）。念珠的數目，如時輪金剛所說：『具足相好的112顆念珠，基礎是代表身、語、意和智慧四清凈的四個主珠，剩餘的108顆念珠用於計數。』 《金剛心要釋》（Vajrahridaya Commentary）中，對不同事業的念珠數目有不同的說明。念珠的線，在《總集續》（Samputa Tantra）和《生起次第》（Hevajra Tantra）中說：寂靜、增益、懷愛和勾招四法，使用年輕女子紡織的棉線或羊毛線；誅殺法，使用死者的頭髮和狗毛混合；擾亂法，使用馬和水牛的毛混合；僵直和驅逐法，使用驢和騾子的毛以及烏鴉的羽毛混合，將九種材料搓成一股繩。加持的方法是：清潔和凈化念珠后，念珠線的中心是金剛薩埵（Vajrasattva），其餘八根線是八大近子。如果有四個主珠，則觀想為四金剛；如果有兩個主珠，則下面的觀想為大力等本尊的自性之塔，上面的觀想為其真如自性。其餘的念珠觀想為吽（ཧཱུྃ，hūṃ，種子字，摧壞）字所生的金剛持。迎請智慧尊，然後進行加持。 念珠的功德差異，在《金剛頂續》（Vajrasekhara Tantra）中說：『鐵念珠的功德是兩倍，銅念珠是四倍。紅珊瑚念珠是兩千萬倍，珍珠念珠是一百倍。水晶念珠是一千倍，銀念珠是一億倍。蓮花念珠是一億倍，菩提子念珠的功德不可計數。』 念珠的持握方式，在《金剛空行母續》（Vajra Dakini Tantra）中說：『寂靜法，忿怒尊在上；增益法，本尊在中間；懷愛法，無名指持握；誅殺法，小指持握。』如拇指是鐵鉤之神一樣。寂靜法用食指持握，增益法用中指持握，懷愛法用無名指持握，誅殺法用小指持握。

【English Translation】 For Vajradhara, use Ruraksha (red coral). For outsiders, use crystal rosaries; for wealth, use pearl rosaries; for the Lotus family deities, use lotus seed rosaries. Lotus rosaries are praised by all Lotus family deities. Alternatively, for the most supreme of all, use Bodhi seed rosaries, which protect life.' As stated in the Kalachakra: 'For peaceful practices, use crystal; for increasing practices, use pearls; for magnetizing practices, use Bodhi seeds; for subjugating practices, use lotus or red sandalwood seeds; for killing practices, use human bones; for expelling practices, use bee bones or bones; for bewildering practices, use Lungtang seeds; for stiffening practices, use red coral; for restoring practices, use ghee.' Bodhi seeds accomplish all actions for peaceful, increasing, magnetizing, and active practices.' Therefore, Bodhi seeds accomplish all actions (as stated in the Samputa Tantra, an explanatory lineage of many Mother Tantras). Regarding the number of beads, as stated in the Kalachakra: 'The 112 beads with perfect marks and signs, the base is the four main beads representing the four purities of body, speech, mind, and wisdom, and the remaining 108 beads are used for counting.' In the Vajrahridaya Commentary, the number of beads for different actions is specified separately. Regarding the rosary thread, in the Samputa Tantra and Hevajra Tantra, it is said: For the four practices of pacifying, increasing, magnetizing, and subjugating, use cotton or wool thread spun by a young woman; for killing practices, mix the hair of the dead and dog hair; for agitating practices, mix the hair of horses and buffaloes; for stiffening and expelling practices, mix the hair of donkeys and mules, and the feathers of crows, twisting the nine materials into one strand. The method of blessing is: After cleaning and purifying the rosary, the central thread of the rosary is Vajrasattva, and the other eight threads are the eight close sons. If there are four main beads, visualize them as the Four Vajras; if there are two main beads, visualize the lower one as the stupa of the nature of deities such as Mahabala, and the upper one as its Suchness nature. Visualize the remaining beads as Vajradhara born from the seed syllable Hūṃ (ཧཱུྃ，hūṃ，seed syllable, destroyer). Invite the wisdom beings and then bless it. Regarding the differences in the merits of rosaries, in the Vajrasekhara Tantra, it is said: 'The merit of an iron rosary is doubled, a copper rosary is quadrupled. A red coral rosary is twenty million times, a pearl rosary is a hundred times. A crystal rosary is a thousand times, a silver rosary is a hundred million times. A lotus rosary is a hundred million times, the merit of a Bodhi seed rosary is countless.' Regarding the way to hold the rosary, in the Vajra Dakini Tantra, it is said: 'For peaceful practices, the wrathful deity is on top; for increasing practices, the deity is in the middle; for magnetizing practices, it is held by the nameless finger; for killing practices, it is held by the little finger.' Just as the thumb is the hook deity. Hold the rosary with the index finger for peaceful practices, with the middle finger for increasing practices, with the ring finger for magnetizing practices, and with the little finger for killing practices.

---

་གི་སྟེང་ནས་མཐེ་བོང་ལྕགས་ཀྱུའི་ཚུལ་གྱིས་གྲངས་ཏེ་མདོ་འཛིན་ ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་ཐིམ་པར་བསམ་མོ། །དེ་ལྟར་སྔགས་བཟླས་པ་ཡང་ལྷའི་སྔགས་ཀྱི་ༀ་ ཡིག་སྤངས་པའི་གསལ་བྱེད་དང་པོ་རང་མིང་གི་གསལ་བྱེད་དང་པོའི་དགྲར་གྱུར་ན་ནད་ བསྐྱེད་པ་དང་། དབྱངས་ཡིག་དགྲར་གྱུར་ན་འཆི་བ་སྟེར་བ་དང་། ཐ་མལ་པར་གྱུར་ན་ནུས་ པ་མེད་པས་གྲོགས་སུ་འགྱུར་བ་བརྟགས་ནས་བཟླས་པས་ཕན་ཡོན་ནི། འཇམ་དཔལ་རྩ་ རྒྱུད་ལས། ལུས་ཅན་སྡིག་པ་མ་ལུས་དག །བཟླས་དང་སྦྱིན་བསྲེག་དག་གིས་སེལ། །ཞེས་ གསུངས་པ་ལྟར་ཐོབ་པའོ། །དེ་ལྟར་བཟླས་པ་དང་། མཆོད། བསྟོད། གཏོར་མ། སྦྱིན་བསྲེག་ སོགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པས་ཐ་མལ་རྣམ་རྟོག་བཅོམ་ནས་ལྷར་འཛིན་པ་ལ་ སོགས་པའི་བཟང་རྟོག་རྣམས་སྤོང་བར་བྱེད་པ་ལ། རྫོགས་པའི་རིམ་པ་སྒོམ་པ་ནི། (མ་བཤད། 2-153 བདེ་མཆོག་)མཁའ་འགྲོ་རྒྱ་མཚོ་ལས། སོ་སོར་སྡུད་དང་དེ་བཞིན་དུ། །བསམ་གཏན་སྲོག་རྩོལ་ འཛིན་པ་དང་། །རྗེས་སུ་དྲན་དང་ཏིང་འཛིན་ཏེ། །སྦྱོར་བའི་མཚན་ཉིད་རྣམ་དྲུག་གོ། །ཞེས་ དང་། (ཕ་)གསང་འདུས་དང་། (གཉིས་)དུས་འཁོར་ལས། སོ་སོར་སྡུད་དང་བསམ་གཏན་དང་ ། །སྲོག་རྩོལ་དེ་བཞིན་འཛིན་པ་དང་། །རྗེས་སུ་དྲན་དང་ཏིང་འཛིན་ཏེ། །སྦྱོར་བ་ཡན་ལག་ དྲུག་ཏུ་འདོད། །ཅེས་པ་ལྟར་གྱི་སྦྱོར་བ་ཡན་ལག་དྲུག་སོགས་རྣལ་འབྱོར་ཟབ་མོ་ཉམས་སུ་ བླང་བར་བྱའོ། །དེ་དག་གིས་རྒྱུད་སྡེའི་རྣམ་བཞག་མདོར་བསྡུས་ཙམ་བསྟན་ནས། སྐབས་ སུ་བབ་པའི་དྲིས་ལན་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། དྲི་བ་དང་པོ་རྒྱུ་དུས་ཀྱི་དབང་བཞི་དང་། འབྲས་བུའི་དུས་ཀྱི་དབང་བཞིའི་ངོ་བོ་གང་ ཡིན་ཞེས་གསུང་བ་ལ། རྒྱུ་དུས། ལམ་དུས། འབྲས་བུའི་དུས་ཀྱི་དབང་བཞི་དང་གསུམ་ གསུངས་པའི་དང་པོ། རྒྱུ་དུས་ཀྱི་དབང་ནི། ས་བོན་འདེབས་པ་ལ་ཞིང་ས་སྦྱངས་པས་དག་པ་ བྱེད་པ་ལྟར་ཐོག་མར་བསྐྱེད་པ་རྡུལ་ཚོན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་སོགས་རྒྱུ་རྟེན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ བཞིར་སངས་རྒྱས་སྐུ་བཞི་ཐོབ་པའི་རྟེན་འབྲེལ་བསྒྲིག་པའི་ཕྱིར་དབང་བཞི་ཕྱིའི་བླ་མ་ལས་ དང་པོ་དངོས་སུ་ཐོབ་པ་དེ་ཡིན་ཅིང་། དེའང་ཅུང་ཟད་ཕྱེ་ན་བུམ་དབང་ནི་ཕུང་པོ་ལྔ་དག་པ་ རིགས་ལྔ་དང་། ཉོན་མོངས་ལྔ་དག་པ་ཡེ་ཤེས་ལྔར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཕྱིར། ཆུ། ཅོད་ པན། རྡོ་རྗེ། དྲིལ་བུ། མིང་སྟེ་རིགས་པའི་དབང་ལྔ་དང་། རིགས་དྲུག་པའི་ངོ་བོར་བྱིན་གྱིས་ བརླབ་པའི་ཕྱིར་དྲུག་པ་རྡོ་རྗེ་འཆང་གི་དབང་སྟེ། སློབ་མའི་དབང་དྲུག གཞོན་གྱི་མཐུ་དང་ ལྡན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་གྱི་དབང་སྟེ། བུམ་དབང་གི་དངོས་གཞི་བདུན་དང་། དེའི་ཡན་ལག་རྗེས་གནང་། ལུང་བསྟན། དབུགས་དབྱུང་། གཟེངས་བསྟོད་དེ་བཅུ་གཅིག་གོ །དེ་དག་གི་སྐབས་ཀ

【現代漢語翻譯】 從指尖以鐵鉤狀計數，融入法界。（藏文：ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་ཐིམ་པར་བསམ་མོ།）如此唸誦真言，若本尊真言中捨棄'嗡'字（藏文：ༀ་，梵文天城體：ॐ，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：嗡）后的第一個輔音，與自己名字的第一個輔音相剋，則會引發疾病；若元音相剋，則會帶來死亡；若變得平庸，則會失去力量。因此，應辨別哪些能成為助力后再念誦，其利益如《文殊根本續》所說：'眾生一切罪，唸誦與佈施，以及焚燒可消除。'（藏文：ལུས་ཅན་སྡིག་པ་མ་ལུས་དག །བཟླས་དང་སྦྱིན་བསྲེག་དག་གིས་སེལ། །）如是獲得。如此唸誦、供養、讚頌、朵瑪（藏文：གཏོར་མ།，一種供品）、火供等，通過生起次第摧毀庸常分別念，並捨棄執持為本尊等良善之念。接下來是修習圓滿次第。 （未述，2-153 勝樂金剛）《空行海》中說：'個別收攝以及如是，禪定、氣脈、執持以及，隨念與三摩地，是為六種結合之相。'（藏文：སོ་སོར་སྡུད་དང་དེ་བཞིན་དུ། །བསམ་གཏན་སྲོག་རྩོལ་འཛིན་པ་དང་། །རྗེས་སུ་དྲན་དང་ཏིང་འཛིན་ཏེ། །སྦྱོར་བའི་མཚན་ཉིད་རྣམ་དྲུག་གོ། །）以及（父續）《密集金剛》和（二續）《時輪金剛》中說：'個別收攝與禪定，氣脈如是執持以及，隨念與三摩地，是為六支結合。'（藏文：སོ་སོར་སྡུད་དང་བསམ་གཏན་དང་། །སྲོག་རྩོལ་དེ་བཞིན་འཛིན་པ་དང་། །རྗེས་སུ་དྲན་དང་ཏིང་འཛིན་ཏེ། །སྦྱོར་བ་ཡན་ལག་དྲུག་ཏུ་འདོད། །）因此，應修習如是六支結合等甚深瑜伽。 以上簡要闡述了密續部的分類。現在開始回答目前的問題： 第一個問題是，請問因時四灌頂和果時四灌頂的體性是什麼？關於因時、道時、果時的四灌頂和三灌頂，首先，因時灌頂就像爲了播種而平整田地一樣，首先爲了獲得四身佛，以外在的上師處實際獲得四灌頂，以使生起次第的壇城（藏文：དཀྱིལ་འཁོར།，梵文天城體：मण्डल，梵文羅馬擬音：maṇḍala，漢語字面意思：壇城）等作為因的所依之壇城四種，能建立起獲得佛四身的緣起。略作分析，寶瓶灌頂是爲了清凈五蘊，加持其成為五部（藏文：རིགས་ལྔ།）和清凈五毒，加持其成為五智（藏文：ཡེ་ཤེས་ལྔར།），因此有水、頂冠、金剛杵、鈴、名號這五種部主灌頂，以及爲了加持其成為第六部主的體性，即金剛持（藏文：རྡོ་རྗེ་འཆང་།，梵文天城體：वज्रधर，梵文羅馬擬音：vajradhara，漢語字面意思：金剛持）灌頂，即弟子的六種灌頂。爲了使其具有年輕的力量，還有金剛阿阇黎灌頂。寶瓶灌頂的正行有七種，加上支分隨賜、授記、開許、讚揚共十一種。這些時候的...

【English Translation】 Count from the fingertips in a hook-like manner, and contemplate merging into the Dharmadhatu (Tibetan: ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་ཐིམ་པར་བསམ་མོ།). Thus, when reciting mantras, if the first consonant after omitting the syllable 'Om' (Tibetan: ༀ་, Sanskrit Devanagari: ॐ, Sanskrit Romanization: oṃ, Literal meaning: Om) from the deity's mantra clashes with the first consonant of one's own name, it will cause illness; if the vowels clash, it will bring death; if it becomes ordinary, it will lose its power. Therefore, one should discern which can become an aid before reciting, and its benefits are as stated in the 'Root Tantra of Manjushri': 'All sins of sentient beings, are eliminated by recitation, giving, and burning.' (Tibetan: ལུས་ཅན་སྡིག་པ་མ་ལུས་དག །བཟླས་དང་སྦྱིན་བསྲེག་དག་གིས་སེལ། །) Thus, it is obtained. Thus, reciting, offering, praising, Torma (Tibetan: གཏོར་མ།, a type of offering), fire offerings, etc., through the generation stage, destroy ordinary conceptual thoughts and abandon virtuous thoughts such as clinging to oneself as the deity. Next is the practice of the completion stage. (Not mentioned, 2-153 Chakrasamvara) In the 'Ocean of Dakinis' it says: 'Individual gathering and likewise, meditation, vital energy, holding, and, recollection and Samadhi, are the six characteristics of union.' (Tibetan: སོ་སོར་སྡུད་དང་དེ་བཞིན་དུ། །བསམ་གཏན་སྲོག་རྩོལ་འཛིན་པ་དང་། །རྗེས་སུ་དྲན་དང་ཏིང་འཛིན་ཏེ། །སྦྱོར་བའི་མཚན་ཉིད་རྣམ་དྲུག་གོ། །) And in (Father Tantra) 'Guhyasamaja' and (Two Tantras) 'Kalachakra' it says: 'Individual gathering and meditation, vital energy likewise holding, and, recollection and Samadhi, are considered the six limbs of union.' (Tibetan: སོ་སོར་སྡུད་དང་བསམ་གཏན་དང་། །སྲོག་རྩོལ་དེ་བཞིན་འཛིན་པ་དང་། །རྗེས་སུ་དྲན་དང་ཏིང་འཛིན་ཏེ། །སྦྱོར་བ་ཡན་ལག་དྲུག་ཏུ་འདོད། །) Therefore, one should practice such profound yogas as the sixfold union. The above briefly explains the classification of the Tantra divisions. Now, let's begin to answer the current question: The first question is, what is the nature of the four empowerments of the causal stage and the four empowerments of the resultant stage? Regarding the four empowerments and three empowerments of the causal stage, path stage, and resultant stage, first, the causal empowerment is like preparing the field for sowing seeds. Initially, in order to attain the four bodies of the Buddha, the four empowerments are actually received from an external guru, so that the Mandala (Tibetan: དཀྱིལ་འཁོར།, Sanskrit Devanagari: मण्डल, Sanskrit Romanization: maṇḍala, Literal meaning: Mandala) of the generation stage, etc., as the basis of the cause, can establish the dependent arising of attaining the four bodies of the Buddha. To analyze it slightly, the vase empowerment is to purify the five aggregates, blessing them to become the five families (Tibetan: རིགས་ལྔ།), and to purify the five poisons, blessing them to become the five wisdoms (Tibetan: ཡེ་ཤེས་ལྔར།), therefore there are the five family empowerments of water, crown, Vajra, bell, and name, and to bless them to become the nature of the sixth family lord, i.e., the Vajradhara (Tibetan: རྡོ་རྗེ་འཆང་།, Sanskrit Devanagari: वज्रधर, Sanskrit Romanization: vajradhara, Literal meaning: Vajradhara) empowerment, which is the six empowerments of the disciple. In order to make them have the power of youth, there is also the Vajra Acharya empowerment. The main practice of the vase empowerment has seven aspects, plus the supplementary granting, prophecy, permission, and praise, making eleven. At these times...

---

ུན་ཏུ་བུམ་པའི་བྱ་བ་འཇུག་པས་བུམ་པའི་དབང་ཞེས་བྱའོ། ། གཉིས་པ་གསང་དབང་ནི། བླ་མ་ལོངས་སྐུར་མོས་པ་ལས། ཡི་གེ་བྷ་གའི་དཀྱིལ་འཁོར་ 2-154 དུ། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་བླ་མའི་ཞལ་ནས་ཞུགས། དྭངས་མར་གྱུར་པ་རྡོ་རྗེ་ནོར་བུ་ནས་ བྱོན་པ་སློབ་མས་ལེན་ལུགས་ལྔ་གང་ཡང་རུང་བས་ལེན་པ་སྟེ། དེ་དག་ཀྱང་རྫས་གསང་བའི་ ཕྱིར་གསང་དབང་ཞེས་བྱའོ། ། གསུམ་པ་ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་དབང་ནི་བླ་མ་ཆོས་སྐུར་མོས་པ་ལས། ཀུན་རྫོབ་བྱང་ ཆུབ་སེམས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ། རྟེན་ལས་སམ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་གཏད་པ་ལས། བརྟེན་པ་ དགའ་བཞིའི་ཉམས་མྱོང་བསྐྱེད་པ་སྟེ། ཤེས་རབ་ལ་བརྟེན་ནས་ཡེ་ཤེས་དགའ་བཞི་བསྐྱེད་ པས་ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་དབང་ཞེས་བྱའོ། ། དབང་བཞི་པ་ནི། བླ་མ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུར་མོས་པ་ནི། དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་སེམས་སམ། སྙིང་པོ་ཡེ་ཤེས་རླུང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ། བཞི་པ་རྟེན་ཅན་ལ་སོགས་པ་དབང་ལྔ་ཅི་རིགས་ པར་ཐོབ་པ་སྟེ། ལྔ་ནི་ཚིག་གི་བཞི་པ། དོན་གྱི་བཞི་པ། བཞི་པ་རྟེན་ཅན། ལམ་དུ་བདྱེ ་པའི་ བཞི་པ། འབྲས་བུ་མངནོ་དུ་བདྱེ ་པའི་བཞི་པ་ས།ྟེ དེ་དག་དབང་བཞི་པའི་མཐར་ཐུག་ཡིན་པས་ བཞི་པའི་དབང་ཞེས་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ལམ་དུས་ཀྱི་དབང་ནི། སྔར་རྒྱུ་དུས་སུ་ཐོབ་པ་བཞིན་གོམས་པར་བྱེད་པ་སྟེ། དེ་ལ་རྒྱས་འབྲིང་བསྡུས་གསུམ། རྒྱས་པར་ལེན་ན། ཕྱིའི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་། ལུས་ཀྱི་དཀྱིལ་ འཁོར་གསལ་བར་བསྒོམས་ནས་སྙིང་ཁའི་ས་བོན་ལས་འོད་འཕྲོས། གདན་གསུམ་ཚང་བའི་ དབང་གི་ལྷ་སྤྱན་དྲངས་མཆོད་དེ་གསོལ་བཏབ་ནས་དབང་རྫས་རྣམས་མདུན་དུ་སྒོམ། སྔར་ རྒྱུ་དུས་ཀྱི་བླ་མ་དེ་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་གཙོ་བོར་མོས་པས་ཆོ་ག་མཛད་པར་བསམས་ལ་བུམ་ དབང་བདུན་དང་། དབང་ཕྱི་མ་གསུམ་རྒྱུ་དུས་བཞིན་ལེན། འོན་ཀྱང་རྗེས་གནང་སོགས་ མཐའ་རྟེན་བཞི་མི་ལེན་པའམ། མདོར་བསྡུས་གཅིག་ལེན་པའོ། །འབྲིང་དུ་ལེན་ན་དབང་གི་ ལྷ་ལ་མཆོད་ཅིང་གསོལ་བ་བཏབ་ནས། རྡོ་རྗེ་ཆེ་དང་དྲིལ་བུ་ཆེ། །ཞེས་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀས་ 2-155 བུམ་དབང་། ཇི་ལྟར་འདས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས། །ཞེས་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀས་གསང་དབང་ ། དགའ་སྟེར་གནས་སྟེར་ལྷ་མོ་འདི། །ཞེས་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀས་ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས། ཡེ་ཤེས་ འདི་ནི་ཆེས་ཕྲ་ཞིང་། །ཞེས་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀས་བཞི་པ་ཐོབ་པར་བསམ་པའོ། །དབང་བསྡུས་ པར་ལེན་ན། བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་ཆུ་རྒྱུན་གཅིག་ལ་དབང་བཞི་རྫོགས་པར་ལེན་པའི་ལུགས་ ཏེ། མཆོད་གསོལ་སྔར་བཞིན་བྱས་ལ། དེ་ནས་ལུས་དཀྱིལ་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་གཙོ་བོ་ལྔས་ བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་ཆུ་རྒྱུན་གྱིས་ལྷ་རྣམས་ལ་འཁོར་ལོ་ལྔའི་གནས་སུ་དབང་བསྐུར་བས་ དབང་ཐོབ་པར་བསམ་ཞིང་། དྲི་མ་བཞི་དག་པར་མོས་པ་བྱ་སྟེ། པད་མ་བཛྲའི་དགོངས་པ་ དང་ཚུལ་

【現代漢語翻譯】 由於昆都班雜（藏文：ཀུན་ཏུ་བུམ་པ།，字面意思：普遍寶瓶）的作用，因此稱為寶瓶灌頂。 第二，秘密灌頂：觀想上師為報身，在字母巴嘎（藏文：ཡི་གེ་བྷ་ག，梵文天城體：भग，梵文羅馬擬音：bhaga，漢語字面意思：吉祥）的壇城中，所有佛陀從上師的口中進入，從清凈的班雜諾布（藏文：རྡོ་རྗེ་ནོར་བུ，梵文天城體：वज्र रत्न，梵文羅馬擬音：vajra ratna，漢語字面意思：金剛寶）中流出，弟子以五種方式中的任何一種接受。這些也是因為物質的隱秘性而稱為秘密灌頂。 第三，智慧甘露灌頂：觀想上師為法身，在世俗菩提心壇城中，通過依靠明妃或智慧印，產生依靠四喜的體驗。通過依靠智慧產生四喜，因此稱為智慧甘露灌頂。 第四灌頂：觀想上師為自性身，在勝義菩提心或精華智慧風的壇城中，獲得第四依等五種灌頂。五種是：詞的第四、義的第四、有依第四、道之第四、果熟之第四。這些是第四灌頂的究竟，因此稱為第四灌頂。 第二，道時灌頂：像先前在因時獲得的一樣進行練習，分為廣、中、略三種。如果接受廣的，則清晰地觀想外部壇城和身體壇城，從心間的種子字放出光芒，迎請具備三處的灌頂本尊，供養並祈禱，然後觀想面前的灌頂物。觀想先前因時的上師為壇城的主尊，想著進行儀軌，接受七寶瓶灌頂和后三種灌頂，如因時一樣。然而，不接受隨賜等四種結尾，或者接受一個簡略的。如果接受中的，則供養灌頂本尊並祈禱，然後以『金剛大鈴殊勝哉』等偈頌接受寶瓶灌頂，以『如昔諸佛所證悟』等偈頌接受秘密灌頂，以『賜樂施處此天女』等偈頌接受智慧甘露灌頂，想著以『此智極微細』等偈頌獲得第四灌頂。如果接受略的灌頂，則是一種在菩提心的一股水流中圓滿接受四種灌頂的方式。像先前一樣進行供養和祈禱，然後想著身體壇城的壇城主尊以五種菩提心的水流，在本尊的五輪處進行灌頂，從而獲得灌頂，並認為四種垢染得以清凈。蓮花金剛的密意和方式。

【English Translation】 Because the activity of Kuntu Bumpa (Tibetan: ཀུན་ཏུ་བུམ་པ།, literally: Universal Vase) is engaged, it is called the Vase Empowerment. Second, the Secret Empowerment: Visualizing the Lama as the Sambhogakaya, in the mandala of the letter Bhaga (Tibetan: ཡི་གེ་བྷ་ག, Sanskrit Devanagari: भग, Sanskrit Romanization: bhaga, Chinese literal meaning: Auspicious), all Buddhas enter from the Lama's mouth, and emerge from the pure Vajra Norbu (Tibetan: རྡོ་རྗེ་ནོར་བུ, Sanskrit Devanagari: वज्र रत्न, Sanskrit Romanization: vajra ratna, Chinese literal meaning: Diamond Jewel), the disciple receives it in any of the five ways. These are also called Secret Empowerment because of the secrecy of the substance. Third, the Wisdom-Awareness Empowerment: Visualizing the Lama as the Dharmakaya, in the mandala of the conventional Bodhicitta, through relying on a consort or wisdom mudra, generating the experience of the four joys. Through relying on wisdom to generate the four joys, it is therefore called the Wisdom-Awareness Empowerment. The Fourth Empowerment: Visualizing the Lama as the Svabhavikakaya, in the mandala of the ultimate Bodhicitta or the essence-wisdom wind, obtaining the five empowerments, such as the Fourth with Support. The five are: the Fourth of the Word, the Fourth of the Meaning, the Fourth with Support, the Fourth of the Path, and the Fourth of Fruition. These are the ultimate of the Fourth Empowerment, therefore it is called the Fourth Empowerment. Second, the Empowerment of the Path Time: Practicing as previously obtained in the Cause Time, divided into three: extensive, intermediate, and concise. If taking the extensive, then clearly visualize the external mandala and the body mandala, radiate light from the seed syllable at the heart, invite the empowerment deities possessing the three places, make offerings and pray, then visualize the empowerment substances in front. Visualize the Lama of the previous Cause Time as the main deity of the mandala, thinking of performing the ritual, receive the seven Vase Empowerments and the latter three empowerments, as in the Cause Time. However, not receiving the subsequent granting and other four endings, or receiving one concise one. If taking the intermediate, then make offerings to the empowerment deities and pray, then with verses such as 'Vajra great bell is excellent' receive the Vase Empowerment, with verses such as 'As the Buddhas of the past awakened' receive the Secret Empowerment, with verses such as 'Giving joy, bestowing place, this goddess' receive the Wisdom-Awareness Empowerment, thinking of obtaining the Fourth Empowerment with verses such as 'This wisdom is extremely subtle'. If taking the concise empowerment, it is a way of completely receiving the four empowerments in one stream of Bodhicitta. Make offerings and prayers as before, then thinking that the main deity of the body mandala empowers the deities with the stream of five Bodhicittas at the places of the five chakras, thereby obtaining the empowerment, and believing that the four stains are purified. The intent and manner of the Lotus Vajra.

---

མཚུངས་པར་བཞེད་དོ། །ལམ་དུས་ཀྱི་དབང་འདི། རྒྱུ་དུས་ཀྱི་དབང་གི་ཆུ་བོ་མ་ ནུབ་པར་ཐོབ་པས་བླང་བར་བྱའི། རྒྱུ་དབང་མ་ཐོབ་ན་དགོས་པ་མེད་གསུང་། འབྲས་བུའི་དབང་ནི་ས་བཅུ་གསུམ་པ་ཐོབ་ཀར་རྫས་ལ་སོགས་པ་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཐབས་ལ་ མ་ལྟོས་པར་ས་བཅུ་གསུམ་པའི་ཉེ་རྒྱུའི་རྟེན་འབྲེལ་གྱི་མཐར་ཕྱིན་གྱི་ལམ་བུམ་དབང་རྩའི་ འགྲོས། གསང་དབང་ཡི་གེའི་འགྲོས། ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་ཁམས་བདུད་རྩིའི་འགྲོས། དབང་ བཞི་པ་རླུང་གི་འགྲོས་ཏེ་འགྲོས་བཞི་ཐིམ་པའི་དབང་སྟེ་དེ་ཐོབ་པའི་འབྲས་བུ་ནི། སྐུ་གསུང་ ཐུགས་ཐམས་ཅད། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པར་གྱུར་པའི་ས་བཅུ་གསུམ་པ་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་སྔོན་ དུ་བྱས་པའོ། ། དབང་བཞི་ལམ་གང་དང་གང་དུ་ཐོབ་གསུང་བ་ལ། འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱི་དབང་དུ་ བྱས་པ་ལ། ཚོགས་ལམ་དུ་བསྐྱེད་རིམ་གཙོ་ཆེ་བས་བུམ་དབང་གི་ལམ་སྦྱོར་ལམ་དུ་བསྒོམས་ པ་ལས་བྱུང་བའི་ལྟ་ཉམས་གཙོ་ཆེ་བས་དབང་ཕྱི་མ་གསུམ་གཙོ་ཆེ་བར་འཇོག འཇིག་རྟེན་ ལས་འདས་པའི་ལམ་དུ། ས་དང་པོ་དྲུག་ལ་བུམ་དབང་། དེ་ནས་ས་བཞི་པ་ལ་གསང་དབང་ ། དེ་ནས་ས་གཉིས་པ་ལ་ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས། ས་ཕྱེད་དང་བཅུ་གསུམ་པ་ལ་དབང་བཞི་པ་ 2-156 གཙོ་ཆེ་བར་ལམ་འབྲས་པ་བཞེད་པའོ། །འོན་ཀྱང་ཚོགས་ལམ་སོགས་ཕྱི་མཚན་ཉིད་ནས་ གསུངས་པ་དང་འདྲ་མ་འདྲ་མིན་ཅི་རིགས་པར་གདའ། བྱ་སྤྱོད་ཀྱི་བུམ་དབང་དང་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ཀྱི་བུམ་དབང་ཁྱད་པར་ཅི་ཡོད་གསུང་བ་ལ། ཡེ་ཤེས་ཐིག་ལེ་ལས། ཆུ་ཡི་དབང་བསྐུར་དབུ་རྒྱན་དག །བྱ་བའི་རྒྱུད་ལས་རབ་ཏུ་གྲགས། །རྡོ་རྗེ་དྲིལ་བུ་དེ་བཞིན་མིང་། །སྤྱོད་པའི་རྒྱུད་ལས་རབ་ཏུ་གསལ། །ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་ཡི་ནི་ དབང་། །རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་དུ་གསལ་བར་བྱས། །དེ་ནི་དྲུག་གི་བྱེ་བྲག་དབང་། །དེ་ནི་སློབ་ དཔོན་དབང་ཞེས་བྱ། །རྣལ་འབྱོར་བླ་མ་ཡི་ནི་མཚན། །གསང་བ་ཡི་ནི་དབང་རྒྱལ་བཤད། །ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་བླ་ན་མེད། །བཞི་པ་དེ་ལྟར་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས་བྱ་རྒྱུད་ལ་ བུམ་དབང་བདུན་གྱི་ནང་ནས་ཆུ་དང་ཅོད་པན་གཉིས་སྤྱོད་རྒྱུད་ལ། དེ་གཉིས་དང་རྡོ་རྗེ་དྲིལ་ བུ། མིང་གི་དབང་། རྣལ་འབྱོར་གྱི་རྒྱུད་ལ་སློབ་དཔོན་གྱི་དབང་དང་དྲུག་གསུངས་པས་བྱ་སྤདྱོ་ ཀྱི་བུམ་དབང་དང་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ཀྱི་བུམ་དབང་གི་ཁྱད་པར་གྲུབ་བོ། ། བླ་མེད་ཀྱི་བུམ་དབང་དང་། ཕྱིའི་རྒྱུད་ཀྱི་བུམ་དབང་ཁྱད་ཅི་ཡོད་ཅེས་གསུང་བ་ལ། ཕྱི་ ནང་ནི། བྱ་སྤྱོད་ལ་ཕྱི་དང་། རྣལ་འབྱོར་དང་བླ་མེད་གཉིས་ནང་དུ་བཞེད་པ་དང་། རྣམ་སྣང་ ཤཱཀ་ཐུབ་སོགས་རྒྱུད་སྟོན་པ་པོར་བྱས་པ་ཕྱི། རྡོ་རྗེ་འཆང་ངམ་ཧེ་རུ་ཀ་སོགས་སྟོན་པར་བྱས་ པ་ནང་། འོག་མིན་དང་དགའ་ལྡན་ལ་སོགས་པར་གསུངས་པ་ཕྱི། རྡོ་རྗེ་བཙུན་མོའི་བྷ་གར་ གསུངས་པ་ནང་།

【現代漢語翻譯】 同樣地理解。獲得道灌頂的這個力量，是因為在因的力量的河流沒有乾涸時獲得的，所以應當接受。如果沒有獲得因的灌頂，就沒有必要，這樣說。 果的灌頂是指在獲得十三地時，不依賴物質等外在的方法，而是十三地的近取因的緣起圓滿的道，瓶灌頂是脈的執行，秘密灌頂是字的執行，智慧灌頂是智慧甘露的執行，第四灌頂是風的執行，這四種執行融入的灌頂，獲得它的果實是：身語意一切，成為一切智者的十三地金剛持。 被問到四種灌頂在哪個道上獲得時，如果從世間道的角度來說，在資糧道上，因為生起次第為主，所以瓶灌頂的道；在加行道上，從修習中產生的見解體驗為主，所以後三種灌頂為主。在出世間道上，初地到六地是瓶灌頂，然後四地是秘密灌頂，然後二地是智慧智慧，半地和十三地是第四灌頂為主，這是道果法的觀點。然而，資糧道等與外在的相宗所說的相同與否，各有不同。 被問到事續的瓶灌頂和瑜伽續的瓶灌頂有什麼區別時，《智慧明點》中說：『水的灌頂，頭飾等，在事續中廣為宣說。金剛鈴也是如此命名，在行續中清楚地說明。不退轉的灌頂，在瑜伽續中清楚地說明。那是六種差別灌頂，那是阿阇黎灌頂。瑜伽上師的名號，秘密的灌頂是國王的宣說。智慧智慧是無上的，第四個也是如此。』這樣說，事續的瓶灌頂在七種灌頂中，水和頭飾兩種，行續中，這兩種和金剛鈴，名字的灌頂。瑜伽續中說了阿阇黎的灌頂和六種，所以事行的瓶灌頂和瑜伽續的瓶灌頂的區別就成立了。 被問到無上瑜伽的瓶灌頂和外續的瓶灌頂有什麼區別時，內外是：事行是外，瑜伽和無上瑜伽是內。將毗盧遮那、釋迦牟尼等作為續部的宣說者是外，金剛持或黑汝嘎等作為宣說者是內。在色究竟天和兜率天等處宣說的是外，在金剛瑜伽母的蓮花中宣說的是內。

【English Translation】 Similarly understood. Obtaining this power of the path empowerment is because it is obtained when the river of the power of the cause has not dried up, so it should be accepted. If the cause empowerment is not obtained, it is not necessary, it is said. The empowerment of the fruit refers to when the thirteenth bhumi is obtained, without relying on external methods such as materials, but the path of the complete cause of the thirteenth bhumi, the vase empowerment is the movement of the channels, the secret empowerment is the movement of the letters, the wisdom empowerment is the movement of the wisdom nectar, the fourth empowerment is the movement of the wind, the empowerment of these four movements merging, the fruit of obtaining it is: body, speech, and mind, all becoming omniscient, the thirteenth bhumi Vajradhara. When asked in which path the four empowerments are obtained, if it is from the perspective of the worldly path, in the accumulation path, because the generation stage is the main thing, so the path of the vase empowerment; in the application path, the view experience arising from meditation is the main thing, so the latter three empowerments are the main thing. In the transcendental path, the first to sixth bhumis are the vase empowerment, then the fourth bhumi is the secret empowerment, then the second bhumi is the wisdom empowerment, and the half and thirteenth bhumi is the fourth empowerment, which is the view of the Lamdre. However, whether the accumulation path and others are the same as those spoken of in the external characteristics, there are various differences. When asked what is the difference between the vase empowerment of the Kriya and Charya tantras and the vase empowerment of the Yoga tantra, the Jnana Tilaka says: 'The water empowerment, the headdress, etc., are widely proclaimed in the Kriya tantra. The vajra bell is also named in this way, and it is clearly explained in the Charya tantra. The irreversible empowerment is clearly explained in the Yoga tantra. That is the six different empowerments, that is the Acharya empowerment. The name of the Yoga Guru, the secret empowerment is the king's proclamation. Wisdom is supreme, and the fourth is the same.' Thus, the vase empowerment of the Kriya tantra is two of the seven empowerments, water and headdress, in the Charya tantra, these two and the vajra bell, the name empowerment. In the Yoga tantra, the Acharya empowerment and six are spoken of, so the difference between the vase empowerment of the Kriya and Charya tantras and the vase empowerment of the Yoga tantra is established. When asked what is the difference between the vase empowerment of the Anuttarayoga and the vase empowerment of the outer tantras, the outer and inner are: the Kriya and Charya are outer, and the Yoga and Anuttarayoga are inner. Considering Vairochana, Shakyamuni, etc. as the proclaimers of the tantras is outer, considering Vajradhara or Heruka, etc. as the proclaimers is inner. Proclaiming in Akanishta and Tushita, etc. is outer, proclaiming in the lotus of Vajrayogini is inner.

---

ཕྱིའི་མཆོད་རྫས་ཙམ་གྱིས་མཆོད་པ་ཕྱི། ཤ་ལྔ་བདུད་རྩི་ལྔ་སོགས་ཀྱིས་ མཆོད་པ་ནང་། ཞེས་སོགས་ཕྱི་ནང་གི་ཁྱད་པར་དྲུག་གསུངས་པ་དང་། ཕྱི་དང་གསང་བ་ཐེག་ པ་གསུམ། །ཞེས་པ་ལ་བྱ་སྤྱོད་ཕྱི་དང་། རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་གསང་བ་དང་། བླ་མེད་ལ་གསང་ བར་བཞེད་པའི་ལུགས་དང་། ཕྱི་ནང་གསང་བའི་ཐེག་པ་གསུམ། །ཞེས་པ་ལྟར་ན། ཕྱི་ཕར་ ཕྱིན། ནང་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་མན་ཆད། གསང་བ་བླ་མེད་དུ་བཞེད་པ་དང་། ཡང་ཕྱི་བྱ་སྤྱོད། 2-157 ནང་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད། གསང་བ་བླ་མེད་དུ་བཞེད་པ་དང་། ཡང་། ཕྱི་ནང་གསང་བ་དེ་ཁོ་ན་ མཐར་ཐུག་དང་ལྔར་བྱེད་པ་ལྟར་ན། དབང་གི་སྐབས་སུ་སེམས་བསྐྱེད་ཕྱི། བུམ་དབང་ནང་ ། གསང་དབང་གསང་བ། ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་དེ་ཁོ་ན། དབང་བཞི་པ་མཐར་ཐུག བསྐྱེད་ རིམ་གྱི་སྐབས་སུ། ཕྱི་སྣོད་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་ཤེས་པ་ཕྱི། ལུས་སངས་རྒྱས་སུ་སྒོམ་པ་ནང་། ངག་སྔགས་སུ་ཤེས་པ་གསང་བ། སེམས་ཡེ་ཤེས་སུ་ཤེས་པ་དེ་ཁོ་ན། དེ་ཐམས་ཅད་གཉིས་ མེད་ཡེ་ཤེས་སུ་ཤེས་པ་མཐར་ཐུག ཅེས་སོ། །ཕྱི་ནང་གི་རྣམ་དབྱེ་མཐའ་ཡས་པ་གཅིག་ གདའ་ཞིང་། རང་རེའི་དྲི་བ་ལ། བླ་མེད་ཀྱི་བུམ་དབང་དང་། སྤྱིའི་རྒྱུད་ཀྱི་བུམ་དབང་ཁྱད་ ཅི་ཡོད་གསུང་ལུགས་ཀྱིས་རྒྱུད་སྡེ་འོག་མ་གསུམ་ཕྱི་དང་། བླ་མེད་ནང་དུ་བསམ་པར་གདའ། དེ་ལ་རྒྱུད་སྡེ་བཞིའི་བུམ་དབང་གི་ཁྱད་པར་གོང་ན་ཡང་གསལ་ཞིང་། བུམ་དབང་ཞེས་པ་ཆུ་ དབང་ཉིད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ན། རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་མན་ཆད་དུ་སློབ་མ་མེ་ཏོག་ཕོག་པའི་ལྷར་ བསྐྱེད་ནས་རང་གི་ལྷའི་བུམ་ཆུས་དབང་བསྐུར་བ་དང་། བླ་མེད་བསྡུས་རྒྱུད་དུ། སློབ་མ། དབང་རྫས། བུམ་ཆུ་གསུམ་ཀ་མི་བསྐྱོད་པར་བསྐྱེད་ནས་དབང་བསྐུར་བའི་ཁྱད་པར་ཡོད་ ཅིང་། དབང་གོང་མའི་སྐབས་སུ་ནི། ལུས་ཀྱི་དབང་པོ་བྷ་ག་སེམས། །སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་རྡོ་ རྗེ་ཡིས། །དཀྱིལ་འཁོར་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་འགྱུར། །གཞན་ཡང་ཚོན་ལྔ་ལྡན་པ་ཡིན། །ཞེས་ པ་ལྟར་རྡུལ་ཚོན་ལས་གཞན་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་དབང་བསྐུར་བ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་བུམ་ དབང་ནི་ཕྱག་རྒྱའི་ལུས་ཀྱི་དབང་པོ་སྟེ། དཀར་འཛིན་ལ་རེག་ཏུ་བཅུག་པར་བསམ་པས་ མཚོན་པའི་དགའ་བའི་དགའ་བ་ནི་བུམ་པའི་དབང་ཡིན་པའི་ཁྱད་པར་ཡོད་དོ། ། རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ལས་རྫོགས་རིམ་སྣལ་མ་གཅིག་བསྟན་ནམ་མ་བསྟན། བསྟན་ན་བླ་ མེད་རྒྱུད་ཀྱི་རྫོགས་རིམ་དང་ཁྱད་ཅི་ཡོད། བྱ་སྤྱོད་ཀྱི་རྫོགས་རིམ་ཨེ་བདོག །ཡོད་ན་ཚིག་ གི་རྫོགས་རིམ་ལགས་སམ། དོན་གྱི་རྫོགས་རིམ་ལགས། དོན་གྱི་རྫོགས་རིམ་ཡིན་ན། བླ་ 2-158 མེད་ནས་བསྟན་པའི་རྫོགས་རིམ་དང་ཁྱད་པར་ཅི་ཡོད་གསུང་བ་དང་། ཕ་ྱིཡལོ་དུ་ཕནྱི ་པའི་ སངྟོ་ཉདི ་བསམྒོས་པ་དསེ ་རྫོགས་རམི ་བསམྒོས་པའི་གོ་ཨེ་ཆོད། མི་ཆོད་ན་བློ་སྦྱོ

【現代漢語翻譯】 據說，外在供品僅僅是外在的供養，用五肉五甘露等供養是內在的供養，如此等等，講述了內外六種差別。而『外與秘密有三乘』，對此有觀點認為，行部和續部是外，瑜伽部是秘密，無上部是極秘密。還有如『外內秘密有三乘』所說，外是波羅蜜多，內是瑜伽部以下，秘密是無上部。又說，外是行部和事部，內是瑜伽部，秘密是無上部。還有，外內秘密即是究竟，分為五種，如是等等。在灌頂時，生起次第是外，寶瓶灌頂是內，秘密灌頂是秘密，智慧是唯一，第四灌頂是究竟。在生起次第時，外是將外器世界認知為壇城，內是將自身觀想為佛，語認知為咒，心認知為智慧，所有這些認知為二無別智慧是究竟。內外之分有無量多種。對於我們的提問，如果說無上部的寶瓶灌頂和共同續部的寶瓶灌頂有什麼區別，那麼可以認為下三部續是外，無上部是內。關於這一點，四部續的寶瓶灌頂的差別在前面已經闡明。如果就寶瓶灌頂中的水灌頂而言，瑜伽部以下，是觀想弟子為被鮮花擊中的本尊，然後用自己的本尊的寶瓶水來灌頂。而在無上部的集經中，弟子、灌頂物、寶瓶水三者都觀想為不動尊，然後進行灌頂，這是它們的差別。至於更高的灌頂，如『身體的根源是蓮花，身語意的金剛，轉變為三種壇城，此外還具有五種顏色』所說，是在粉末壇城之外的壇城中進行灌頂。而且，寶瓶灌頂是手印身的根源，以允許觸控白蓮花為代表，所產生的喜悅之喜就是寶瓶灌頂的特點。 瑜伽續中是否講授了圓滿次第？如果講授了，那麼與無上續的圓滿次第有什麼區別？行部和事部有圓滿次第嗎？如果有，是詞的圓滿次第還是義的圓滿次第？如果是義的圓滿次第，那麼與無上部所講授的圓滿次第有什麼區別？如果外道徒不能轉為內道徒，是否能理解圓滿次第？如果不能理解，那麼是否需要修習轉變心性？

【English Translation】 It is said that external offerings are merely external offerings, while offerings with the five meats and five amritas are internal offerings, and so on, explaining the six differences between external and internal. As for 'outer and secret have three vehicles,' some argue that the Kriya and Charya Tantras are outer, the Yoga Tantra is secret, and the Anuttara Tantra is most secret. Also, as stated in 'outer, inner, and secret have three vehicles,' the outer is Paramita, the inner is everything below Yoga Tantra, and the secret is Anuttara Tantra. Furthermore, it is said that the outer is Kriya and Charya, the inner is Yoga Tantra, and the secret is Anuttara Tantra. Moreover, the outer, inner, and secret are the ultimate, divided into five. During initiation, the generation stage is outer, the vase initiation is inner, the secret initiation is secret, wisdom is unique, and the fourth initiation is ultimate. During the generation stage, the outer is recognizing the external world as a mandala, the inner is visualizing oneself as a Buddha, speech is recognized as mantra, and mind is recognized as wisdom. Recognizing all of these as non-dual wisdom is ultimate. There are countless distinctions between outer and inner. Regarding our question, if there is a difference between the vase initiation of Anuttara Tantra and the vase initiation of common tantras, then the lower three tantras can be considered outer and the Anuttara Tantra inner. Regarding this, the differences in the vase initiations of the four tantras have been explained earlier. If we consider the water initiation within the vase initiation, in the Yoga Tantra and below, the disciple is visualized as the deity struck by a flower, and then the initiation is given with the vase water of one's own deity. In the condensed teachings of Anuttara Tantra, the disciple, the initiation substance, and the vase water are all visualized as immovable, and then the initiation is given, which is the difference between them. As for the higher initiations, as it says, 'The source of the body is the lotus, the vajra of body, speech, and mind, transforms into three mandalas, and also possesses five colors,' the initiation is given in a mandala other than the powder mandala. Moreover, the vase initiation is the source of the mudra body, and the joy of joy, represented by allowing the touching of the white lotus, is the characteristic of the vase initiation. Has the completion stage been taught in the Yoga Tantra? If so, what is the difference between it and the completion stage of the Anuttara Tantra? Do the Kriya and Charya Tantras have a completion stage? If so, is it the completion stage of words or the completion stage of meaning? If it is the completion stage of meaning, then what is the difference between it and the completion stage taught in the Anuttara Tantra? If an outsider cannot be converted into an insider, can they understand the completion stage? If they cannot understand, then is it necessary to practice transforming the mind?

---

ང་སྤྱོད་ཡུལ་ སོགས་ཀྱི་སྒོམ་དེ་རྫོགས་རིམ་མ་ལགས་སམ་གསུང་བ་ལ། ཆོས་རྗེ་ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏས། རིམ་ པ་གཉསི ་པ་ོམི་སམྒོ་པའ།ི །སྒོམ་ཆེན་བཟང་ཡང་ཕ་རོལ་ཏུ། །ཕྱིན་པའི་སྒོམ་ཆེན་ལས་མ་ འདས། །ཞེས་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་སྒོམ་གྱིས་རྫོགས་རིམ་སྒོམ་པའི་གོ་མི་ཆོད་པར་གསུངས་ ཤིང་། ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་ལུང་གོང་དུ་དྲངས་པ་ལྟར་རྫོགས་རིམ་ལ་བསྐྱེད་རིམ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་ ལ། རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་མན་ཆད་དུ་རྫོགས་རིམ་ཞེས་པའི་ཐ་སྙད་གསལ་བར་མ་གསུངས་ཤིང་ ། རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོར་གསལ་བར་གསུངས་པ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་རྗེ་ས་སྐྱ་(སྡོམ་གསུམ་རབ་དབྱེ།)པཎྜི་ ཏས། བྱ་སྤྱོད་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་གསུམ་གར། །དབང་བཞི་དང་ནི་རིམ་གཉིས་མེད། །གལ་ཏེ་ ཡོད་ན་དེ་དག་ཀྱང་། །རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོ་ཉིད་དུ་འགྱུར། །དབང་བཞི་དང་ནི་རིམ་པ་གཉིས། །རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོའི་ཁྱད་ཆོས་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་(ཕ་རྒྱུད་བཤད་པའི་རྒྱུད་) ལས། བདག་བྱིན་བརླབ་པའི་མཚན་ཉིད་གཅིག །གཟུང་དང་འཛིན་པ་རྣམ་པར་སྤངས། །བག་ཆགས་རྣམ་རྟོག་རྣམ་པར་སྤངས། །ཚིག་གི་མདུད་པ་ཆ་ཡིས་སྟོང་། །སྒོམ་དང་[བསྒོམ་བྱ་ ]རྣམ་པར་སྤངས། །སྟོང་ཉིད་ཡེ་ཤེས་མཚན་ཉིད་དོ། །སྔགས་དང་ཕྱག་རྒྱ་དེ་ཉིད་ཆེ། །རྣམ་ པའི་དབྱེ་བ་དེ་ཉིད་སྤངས། །བྱ་བ་སྤྱོད་པ་རྣལ་འབྱོར་གྱི། །རྒྱུད་རྣམས་ལ་ཡང་མ་གསུངས་ སོ། །ཞེས་ཕྱིའི་རྒྱུད་དུ་སྒྱུ་ལུས་དང་འོད་གསལ་སོགས་ཀྱི་རྫོགས་རིམ་མ་བསྟན་པར་བཤད་ པ་དང་། (ཕ་བཤད་པའི་རྒྱུད་)རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ་རྒྱན་གྱི་རྒྱུད་ལས། ཨ་ལི་དང་ཀ་ལི་ལས། །དེ་བྱུང་ཟླ་ བ་རྣམ་པ་གཉིས། །མེ་ལོང་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་མཉམ་ཉིད་དོ། །ས་བོན་ མཚན་མར་གྱུར་པ་ནི། །སོ་སོར་རྟོག་པར་ངས་བཤད་དོ། །དེ་བྱུང་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ ཀྱིས། །འགྲོ་དོན་བྱེད་པ་བྱ་ནན་ཏན། །གཟུགས་བརྙན་རྫོགས་པ་ཆོས་དབྱིངས་ཏེ། །ལྷ་ཡི་ 2-159 དབང་པོ་སངས་རྒྱས་བསྐྱེད། །དེ་ལ་བར་མས་ཁུ་བ་བསྐྱེད། །བསྐུར་བས་རང་གི་ལྷ་བསྐྱེད་ ནས། །བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་བྱ་བ་ནི། །རྒྱུད་རྣམས་ཀྱི་ནི་ཐུན་མོང་ངོ་། །གསང་དང་གསང་ཆེན་ ཤིན་ཏུ་གསང་། །རྣལ་འབྱོར་རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོ་དང་། ། རྗེས་སུ་རྣལ་འབྱོར་ཞེས་བྱ་དང་ ། །སྟོང་པ་དང་ནི་ཤིན་ཏུ་སྟོང་། །ཆེན་པོ་སྟོང་པ་ཞེས་བྱ་དང་། །དགའ་དང་དགའ་བ་བར་མ་ དང་། །དགའ་བྲལ་གྱི་ནི་དགའ་བ་རྣམས། །རྒྱུད་རྣམས་ཀུན་གྱི་སྤྱི་བོའོ། །ཞེས་བསྐྱེད་རིམ་ རྒྱུད་ཀུན་གྱི་ཐུན་མོང་པ་དང་། རྫོགས་རིམ་རྒྱུད་རྣམས་ཀུན་གྱི་སྤྱི་བོ་སྟེ། བླ་མེད་ཀྱི་ཐུན་ མོང་མ་ཡིན་པར་གསུངས་ཤིང་། འོན་ཀྱང་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་སྒོམ་པ་ཙམ་ལ་རྫོགས་རིམ་ཟེར་ན་ དེ་ཙམ་ཞིག་ནི་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་མན

【現代漢語翻譯】 有人問，『觀想我所用等，不是屬於圓滿次第嗎？』 覺囊派大師薩迦班智達回答說：『次第二者不相容，觀大亦不離彼岸，未超度彼岸之觀。』 這說明觀修度彼岸並不能代替圓滿次第的觀修。正如之前引用的龍樹菩薩的論述，圓滿次第必須以生起次第為前提。而且，在瑜伽續以下，並沒有明確提到『圓滿次第』這個詞語，而是在大瑜伽中才明確提出。 覺囊派大師薩迦班智達在《三戒論》中說：『事行瑜伽三續中，無有四灌與二次第，若有彼等亦成大，瑜伽四灌與二次第，乃是大瑜伽之特徵。』 《金剛鬘》（父續的解釋）中說：『自加持之特徵唯一，離能取所取之分別，離習氣分別之念頭，離文字束縛之部分，離觀修與所觀修之分別，空性智慧為其特徵。真言與手印即是偉大，遠離形態之差別，行為實踐瑜伽之續部，皆未曾言說。』 這說明外續中沒有闡述幻身和光明等圓滿次第。在《金剛心要莊嚴續》（父續的解釋）中說：『從阿字和嘎字中，產生兩種形態的月亮，如鏡般的智慧，合二為一即是平等性。種子顯現為特徵，我已宣說那是各自的分別。由此諸佛皆生起，利益眾生是其精勤。圓滿的形象是法界，天神之王生起佛陀。其中間者生起精液，通過給予生起自己的本尊，加持是諸續部的共同之處。秘密、大秘密、極秘密，瑜伽、大瑜伽、隨瑜伽，空性、極空性，大空性，喜、中喜、離喜之喜，是諸續部的頂端。』 這說明生起次第是所有續部的共同之處，而圓滿次第是所有續部的頂端，是無上部的獨特之處。然而，如果僅僅是觀修真如，就稱之為圓滿次第，那麼這種程度在瑜伽續部以下也是存在的。 Someone asked, 'Isn't the meditation on what I use, etc., part of the Completion Stage?' The Sakya Paṇḍita (a master of the Jonang school) replied, 'The two stages are incompatible, and great contemplation does not deviate from the other shore; it does not surpass the contemplation of the other shore.' This indicates that contemplating the other shore does not replace the contemplation of the Completion Stage. As quoted earlier from Nāgārjuna, the Completion Stage must be preceded by the Generation Stage. Moreover, the term 'Completion Stage' is not explicitly mentioned in the Yoga Tantras and below, but it is clearly stated in the Mahāyoga. The Sakya Paṇḍita (in his 'Distinguishing the Three Vows') said, 'In the three Tantras of Action, Performance, and Yoga, there are no Four Empowerments and Two Stages. If there were, they would also become Mahāyoga. The Four Empowerments and Two Stages are the characteristics of Mahāyoga.' The 'Vajra Garland' (a commentary on the Father Tantras) states, 'The characteristic of self-blessing is unique, devoid of the distinction between grasper and grasped, devoid of habitual conceptual thoughts, devoid of parts of verbal knots, devoid of the distinction between meditation and object of meditation, emptiness-wisdom is its characteristic. Mantra and mudra are themselves great, devoid of the distinction of forms, the Tantras of action and practice yoga, have not spoken of it.' This explains that the Completion Stage of illusory body and clear light, etc., is not taught in the outer Tantras. The 'Vajra Essence Ornament Tantra' (a commentary on the Father Tantras) states, 'From the vowels and consonants, arise two forms of the moon, like mirror-like wisdom, becoming one is equality. The seed becoming a characteristic, I have explained that it is individual discrimination. From this all Buddhas arise, benefiting beings is their diligence. The complete image is the Dharmadhātu, the king of gods generates the Buddha. The intermediate one generates semen, by giving rise to one's own deity, blessing is common to all Tantras. Secret, Great Secret, Extremely Secret, Yoga, Mahāyoga, and Anu-yoga, emptiness, extreme emptiness, great emptiness, joy, intermediate joy, and joy beyond joy, are the crown of all Tantras.' This explains that the Generation Stage is common to all Tantras, and the Completion Stage is the crown of all Tantras, unique to the Unsurpassed Yoga. However, if merely contemplating Suchness is called the Completion Stage, then that much exists even in the Yoga Tantras and below.

【English Translation】 Someone asked, 'Isn't the meditation on what I use, etc., part of the Completion Stage?' The Sakya Paṇḍita (a master of the Jonang school) replied, 'The two stages are incompatible, and great contemplation does not deviate from the other shore; it does not surpass the contemplation of the other shore.' This indicates that contemplating the other shore does not replace the contemplation of the Completion Stage. As quoted earlier from Nāgārjuna, the Completion Stage must be preceded by the Generation Stage. Moreover, the term 'Completion Stage' is not explicitly mentioned in the Yoga Tantras and below, but it is clearly stated in the Mahāyoga. The Sakya Paṇḍita (in his 'Distinguishing the Three Vows') said, 'In the three Tantras of Action, Performance, and Yoga, there are no Four Empowerments and Two Stages. If there were, they would also become Mahāyoga. The Four Empowerments and Two Stages are the characteristics of Mahāyoga.' The 'Vajra Garland' (a commentary on the Father Tantras) states, 'The characteristic of self-blessing is unique, devoid of the distinction between grasper and grasped, devoid of habitual conceptual thoughts, devoid of parts of verbal knots, devoid of the distinction between meditation and object of meditation, emptiness-wisdom is its characteristic. Mantra and mudra are themselves great, devoid of the distinction of forms, the Tantras of action and practice yoga, have not spoken of it.' This explains that the Completion Stage of illusory body and clear light, etc., is not taught in the outer Tantras. The 'Vajra Essence Ornament Tantra' (a commentary on the Father Tantras) states, 'From the vowels and consonants, arise two forms of the moon, like mirror-like wisdom, becoming one is equality. The seed becoming a characteristic, I have explained that it is individual discrimination. From this all Buddhas arise, benefiting beings is their diligence. The complete image is the Dharmadhātu, the king of gods generates the Buddha. The intermediate one generates semen, by giving rise to one's own deity, blessing is common to all Tantras. Secret, Great Secret, Extremely Secret, Yoga, Mahāyoga, and Anu-yoga, emptiness, extreme emptiness, great emptiness, joy, intermediate joy, and joy beyond joy, are the crown of all Tantras.' This explains that the Generation Stage is common to all Tantras, and the Completion Stage is the crown of all Tantras, unique to the Unsurpassed Yoga. However, if merely contemplating Suchness is called the Completion Stage, then that much exists even in the Yoga Tantras and below.

---

་ཆད་ནའང་ཡོད་དེ། རྣམ་སྣང་མངོན་བྱང་གི་ཚིག་འགྲེལ་ ལས། བྱ་བའི་རྒྱུད་རྣམས་ཀྱང་ཕྱིའི་སྤྱོད་པ་གཙོ་བོར་གྱུར་པ་ཡིན་མོད་ཀྱི། ནང་གི་སྤྱོད་པ་ ཡང་མེད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་དང་། དགྱེས་རྡོར་དོན་བསྡུས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས། དེ་ཁོ་ན་ ཉིད་སྒོམ་པའི་ནུས་པ་ཆུང་བ་མཚན་མ་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལ་མངོན་པར་དགའ་བ་རྣམས་ལ་སྤྱིའི་ སྤྱོད་པ་ཤས་ཆེ་བར་སྟོན་པ་བྱ་བའི་རྒྱུད་ཅེས་སོགས་དང་། དེ་ཉིད་སྣང་བ་ལས། རྒྱུད་འདི་ ནི་སྒོམ་པ་གཙོ་བོར་གྱུར་པ་ཡིན་པས། ཞེས་དང་། འཇིག་རྟེན་(རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་)གསུམ་རྒྱལ་གྱི་ བསྟོད་པའི་འགྲེལ་པ་ལས། དེ་ལ་རྣལ་འབྱོར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སེམས་མཉམ་པར་བཞག་པའོ། །དེའི་མཐུས་སྔགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དགོས་པ་སྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་སྔགས་དང་ ཕྱག་རྒྱ་དང་དཀྱིལ་འཁོར་དང་དབང་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་སྣ་ཚོགས་སྦྲེལ་ཞིང་རྒྱུས་པས་རྣལ་ འབྱོར་གྱི་རྒྱུད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་པས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཕྱི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་སྟོང་ཉིད་སྒོམ་པ་ ལ་རྫོགས་རིམ་གྱི་ཐ་སྙད་ནི་མ་གསུངས་ཀྱི། ཡང་དག་པའི་དོན་སྒོམ་པ་ཙམ་ལ་རྫོགས་རིམ་ དུ་བྱེད་ན་རུང་ངོ་། །བློ་སྦྱོང་སྤྱོད་ཡུལ་སོགས་ལའང་དེ་བཞིན་ནོ། །རྒྱུད་སྡེ་བཞི་ནས་བཤད་ པའི་དངོས་གྲུབ་ལེན་ཚུལ་ཇི་ལྟ་བུ་གསུང་བ་ལ། བོད་ཀྱི་བླ་མ་གོང་མ་རྣམས་ཀྱི་བཞེད་པས། 2-160 རྒྱུད་སྡེ་བཞི་གྲུབ་མཐའ་བཞི་དང་སྒོ་བསྟུན་ནས་གསུངས་པ་ལྟར་དངོས་གྲུབ་ལེན་ཚུལ་ཀྱང་ གྲུབ་མཐའ་བཞི་དང་སྒོ་བསྟུན་ནས་ལེན་པར་བཞེད་དེ། དེ་ཡང་བྱ་རྒྱུད་དུ། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ཕྱི་ དོན་བདེན་པ་དང་། བརྗོད་དུ་མེད་པའི་བདག་འདོད་པ་བཞིན་མདུན་དུ་རས་རིས་བཀྲམ། ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་སྤྱན་དྲངས། དེའི་ཐུགས་ཀར་སྔགས་ཕྲེང་བཀོད། བདག་ཁྲུས་དང་ གཙང་སྦྲ་དང་ལྡན་པས་སྔགས་བཟླས་ཤིང་དངོས་གྲུབ་ལེན་པར་བཞེད། སྤྱོད་རྒྱུད་དུ། མདོ་ སྡེ་པ་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་ཤེས་པ་ཡིན་ཡང་གཟུང་འཛིན་གཉིས་འདོད་པ་ལྟར། བདག་དམ་ ཚིག་སེམས་དཔར་བསྐྱེད། མདུན་དུ་ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་སྤྱན་དྲངས་ཏེ། དེའི་ཐུགས་ཀར་ སྔགས་ཕྲེང་བཀོད་དེ། སྔགས་བཟླས་ཤིང་གྲོགས་པོ་ལྟ་བུ་ལ་དངོས་གྲུབ་ལེན་པར་བཞེད། རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་དུ་སེམས་ཙམ་པ་ཕྱི་དོན་མེད་ཀྱང་། གཉིས་མེད་ཀྱི་རང་རིག་བདེན་པར་ འདོད་པ་ལྟར་བདག་དམ་ཚིག་སེམས་དཔར་བསྐྱེད། ཡེ་ཤེས་པ་བཅུག སྔགས་བཟླས་ནས། མཇུག་ཏུ་ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་གཤེགས་སུ་གསོལ་བའི་ཚུལ་གྱིས་དངོས་གྲུབ་ལེན། བླ་ མེད་རྒྱུད་དུ་དབུ་མ་པས། ཀུན་རྫོབ་ཏུ་གཟུང་འཛིན་གཉིས་སུ་སྣང་ཡང་དོན་དམ་པར་བདེན་ པ་གང་ཡང་མ་གྲུབ་པར་འདོད་པ་ལྟར། རང་དམ་ཚིག་པ་བསྐྱེད། ཡེ་ཤེས་པ་བཅུག་ནས་ གཤེགས་སུ་མི་གསོལ་བའི་ཚུལ་གྱིས་དངོས་གྲུབ་ལེན་པར་བཞེད་དོ། །

【現代漢語翻譯】 即使有所不足，在《現觀莊嚴論》的釋文中也提到：『事續雖然主要以外在行為為主，但並非沒有內在行為。』此外，在《喜金剛續》的釋義中提到：『對於那些觀修真如能力較弱，而偏好有相行為的人，事續主要展示共同的行為。』同樣，在《光明經》中提到：『此續以禪修為主。』在《三界勝贊》的釋文中提到：『瑜伽，指的是心的平靜。憑藉這種平靜，爲了通過咒語實現菩提薩埵的必要目標，將咒語、手印、壇城和灌頂等多種方法結合起來，因此稱為瑜伽續。』 同樣，雖然在外在的般若波羅蜜多中沒有提到圓滿次第的術語，但如果僅僅將觀修真實的意義視為圓滿次第，也是可以的。對於修心和行為等也是如此。關於從四部續中獲得成就的方法，藏族上師們的觀點是：四部續的觀點與四個宗派相對應，因此獲得成就的方法也應與四個宗派相對應。也就是說，在事續中，如同毗婆沙宗認為外境真實存在，並認為存在不可言說的『我』一樣，首先佈置壇城，迎請智慧尊，在其心間安放咒鬘，然後通過自身的沐浴和潔凈，唸誦咒語並獲得成就。在行續中，如同經部宗認為一切顯現都是意識，但存在能取和所取二者一樣，首先將自己觀想為誓言尊，迎請前方的智慧尊，在其心間安放咒鬘，然後唸誦咒語，並如同對待朋友一樣獲得成就。在瑜伽續中，如同唯識宗認為外境不存在，但二元對立的自證是真實存在的一樣，首先將自己觀想為誓言尊，迎請智慧尊，唸誦咒語，最後以恭送智慧尊的方式獲得成就。在無上瑜伽續中，如同中觀宗認為在世俗層面存在能取和所取二者，但在勝義層面沒有任何真實存在一樣，首先將自己觀想為誓言尊，迎請智慧尊，但不恭送智慧尊，以此方式獲得成就。

【English Translation】 Even if there are shortcomings, it is mentioned in the commentary of 'Abhisamayalankara': 'Although the Kriya Tantras are mainly focused on external conduct, it is not that there is no internal conduct.' Furthermore, in the commentary of 'Hevajra Tantra Condensed Meaning' it is mentioned: 'For those who have weak ability to meditate on Suchness and prefer conduct with characteristics, the Kriya Tantra mainly shows common conduct.' Similarly, in the 'Light Sutra' it is mentioned: 'This Tantra is mainly focused on meditation.' In the commentary of 'Praise of the Three Worlds Victorious' it is mentioned: 'Yoga, which is called the calmness of the mind. By the power of this calmness, in order to achieve the necessary goals of Bodhisattvas through mantras, the combination and connection of various methods such as mantras, mudras, mandalas, and initiations are called Yoga Tantra.' Similarly, although the term 'completion stage' is not mentioned in the external Prajnaparamita, it is acceptable to consider the mere meditation on the true meaning as the completion stage. The same applies to mind training and conduct. Regarding how to obtain accomplishments as explained in the four classes of Tantras, the view of the Tibetan lamas is that the views of the four classes of Tantras correspond to the four philosophical schools, so the methods of obtaining accomplishments should also correspond to the four philosophical schools. That is, in the Kriya Tantra, just as the Vaibhashika school believes that external objects are real and that there is an inexpressible 'self', first arrange the mandala, invite the wisdom deity, place the mantra garland in its heart, and then, through one's own bathing and purification, recite the mantra and obtain accomplishments. In the Charya Tantra, just as the Sautrantika school believes that all appearances are consciousness, but there are the dualities of grasper and grasped, first visualize oneself as the Samaya deity, invite the wisdom deity in front, place the mantra garland in its heart, then recite the mantra and obtain accomplishments as if treating a friend. In the Yoga Tantra, just as the Cittamatra school believes that external objects do not exist, but the self-awareness of non-duality is real, first visualize oneself as the Samaya deity, invite the wisdom deity, recite the mantra, and finally obtain accomplishments by respectfully dismissing the wisdom deity. In the Anuttarayoga Tantra, just as the Madhyamika school believes that in the conventional level there are the dualities of grasper and grasped, but in the ultimate level nothing is truly established, first visualize oneself as the Samaya deity, invite the wisdom deity, but do not respectfully dismiss the wisdom deity, and obtain accomplishments in this way.

---

ཆོས་རྗེ་ས་སྐྱ་པཎྜི་ ཏས། བྱ་སྤྱོད་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་གསུམ་ལས། །སྣང་བ་ལྷ་རུ་གསུངས་པ་མེད། །འོན་ཀྱང་བྱ་ བའི་རྒྱུད་ནི། བྲིས་སྐུ་ལྷ་རུ་བསྒོམས་ནས་ཀྱང་། །དེ་ལ་དངོས་གྲུབ་ལེན་པ་ཡིན། །དེ་ནས་ དཀའ་ཐུབ་གཙང་སྦྲ་ཡིས། །སངས་རྒྱས་མཉེས་ནས་དངོས་གྲུབ་གནང་། །སྤྱོད་པའི་རྒྱུད་དུ་ བྲིས་སྐུ་དང་། །རང་ཉིད་གཉིས་ཀ་ལྷར་བསྒོམས་ནས། །གྲོགས་པོ་ལྟ་བུའི་དངོས་གྲུབ་ལེན། །རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་དུ་ཕྱི་རོལ་ལ། །དམིགས་པའི་རྐྱེན་ཙམ་བྱས་ནས་ཀྱང་། །རང་ཉིད་དམ་ཚིག་ སམེ ས་དཔའ་ལ། །ཡེ་ཤསེ ་འཁརོ་ལ་ོསྤྱན་དྲངས་ནས། །ཇི་སྲི ད་ཕྱག་རྒྱ་མ་བཀྲོལ་བ། །དེ་ 2-161 ཡི་བར་དུ་སངས་རྒྱས་བཞུགས། །ཕྱག་རྒྱ་བཀྲོལ་ནས་སངས་རྒྱས་གཤེགས། །ཞེས་པ་དང་ ། རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོའི་རྒྱུད་དུ་ནི། །དག་པ་གསུམ་གྱི་རང་བཞིན་བཤད། །ཅེས་པ་ལྟར་རོ། ། བྱ་སྤྱོད་ཀྱི་ལྷ་ལ་བདག་བསྐྱེད་བྱེད་མི་བྱེད་གཉིས་ནི་ལུགས་གཉིས་འདུག་པ་རྒྱུད་སོ་ སོའི་དགོངས་པ་ཡིན་ནམ། རང་བཟོ་ལགས་གསུང་བ་ལ། ཆོས་རྗེ་ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏས། བྱ་ བའི་རྒྱུད་ལ་བདག་བསྐྱེད་མེད། །བྲིས་སྐུ་མཆོད་ནས་གསོལ་བ་འདེབས། །བདག་བསྐྱེད་སྒྲུབ་ ཐབས་ཡོད་པ་ནི། །རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ཀྱི་རྗེས་འབྲངས་ནས། །དེ་ཡི་ལུགས་བཞིན་མཛད་ པ་ཡིན། །ཞེས་གསུང་ཞིང་། ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ་ཀུན་ལས་བཏུས་པའི་རྒྱུད་ལས། འཇིགས་པར་ དམིགས་ཤིང་ཤིན་ཏུ་གཙང་སྦྲ་བྱེད་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་བདེ་བ་དམ་པ་མེད་ པ་དང་། བདག་ཉིད་ལྷ་ཡི་སྙེམས་པ་མེད་པ་དང་། རྨད་དུ་བྱུང་བའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པ་ དང་། སྐྱོན་གྱི་རྒྱུའི་རྟོག་པས་རབ་ཏུ་སྤྱོད་པས་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་ནི་བྱ་བའི་རྒྱུད་ལ་བཞུགས་ ཞེས་གསུངས་པའི། བདག་ཉིད་ལྷའི་སྙེམས་པ་མེད་ཅེས་པ་བདག་བསྐྱེད་དང་། ཡེ་ ཤེས་སེམས་དཔའ་བདེ་བ་དམ་པ་མེད་ཅེས་པ་ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་བཞུགས་པ་མེད་པ་ལ་ དགོངས། དགྲ་ནག་དང་གུར་གྱི་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་དེ་ལྟར་བཤད་གསུང་། ལེགས་ སྒྲུབ་ཀྱི་སྒྲུབ་ཐབས་བསྡུས་པ་སློབ་དཔོན་བྱང་ཆུབ་མཆོག་གིས་མཛད་པ་ལས། བྱ་བའི་རྒྱུད་ ལས་ལྷ་སྒྲུབ་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་རིམ་པ་མ་བསྟན་ཏོ་སྙམ་པར་བསམ་པར་མི་བྱ་སྟེ། བཅོམ་ ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཕལ་ཆེར་མ་བསྟན་ཀྱང་། ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ་དབང་བསྐུར་བ་དང་། དེ་ཁོ་ན་ ཉིད་འཇུག་པ་ལས་གཙོ་བོར་བསྟན་ཏོ། །གཅིག་ཏུ་དངོས་གྲུབ་ཐམས་ཅད་ནི་གསང་སྔགས་ ཀྱི་ལྷ་དང་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ལ་རག་ལུས་པ་ཡིན་ལ། དེ་དག་རྣམ་པར་ཉམས་ན་ཞི་བ་ལ་སོགས་ པའི་ལས་རྣམས་འགྲུབ་པར་མི་འགྱུར་བས། བླ་མས་བཤད་པ་དང་། རྒྱུད་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཅུང་ ཟད་དཔྱད་པ་ལས་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་རིམ་པ་འདིས་ལྷ་ཉིད་ཀྱི་སྐུར་བསྐྱེད་པར་ 2-162 བྱའོ་ཞེས་བདག་བསྐྱེད་བཤད་ཅིང་ཡེ

【現代漢語翻譯】 ཆོས་རྗེ་ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏས། (chos rje sa skya paN+Di tas) 聖者薩迦班智達說：'བྱ་སྤྱོད་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་གསུམ་ལས། (bya spyod rnal 'byor rgyud gsum las) 在事部、行部、瑜伽部三部密續中，སྣང་བ་ལྷ་རུ་གསུངས་པ་མེད། (snang ba lha ru gsung pa med) 沒有提到將顯現觀為本尊。' འོན་ཀྱང་བྱ་བའི་རྒྱུད་ནི། (』on kyang bya ba』i rgyud ni) 然而，在事部密續中，བྲིས་སྐུ་ལྷ་རུ་བསྒོམས་ནས་ཀྱང་། (bris sku lha ru bsgoms nas kyang) 即使將畫像觀為本尊，དེ་ལ་དངོས་གྲུབ་ལེན་པ་ཡིན། (de la dngos grub len pa yin) 也能從中獲得成就。དེ་ནས་དཀའ་ཐུབ་གཙང་སྦྲ་ཡིས། (de nas dka』 thub gtsang sbra yis) 通過苦行和潔凈，སངས་རྒྱས་མཉེས་ནས་དངོས་གྲུབ་གནང་། (sangs rgyas mnyes nas dngos grub gnang) 令佛歡喜並賜予成就。སྤྱོད་པའི་རྒྱུད་དུ་བྲིས་སྐུ་དང་། (spyod pa』i rgyud du bris sku dang) 在行部密續中，畫像和自身，རང་ཉིད་གཉིས་ཀ་ལྷར་བསྒོམས་ནས། (rang nyid gnyis ka lhar bsgoms nas) 都觀為本尊，གྲོགས་པོ་ལྟ་བུའི་དངོས་གྲུབ་ལེན། (grogs po lta bu』i dngos grub len) 從而獲得如友伴般的成就。རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་དུ་ཕྱི་རོལ་ལ། (rnal 』byor rgyud du phyi rol la) 在瑜伽部密續中，對外境，དམིགས་པའི་རྐྱེན་ཙམ་བྱས་ནས་ཀྱང་། (dmigs pa』i rkyen tsam byas nas kyang) 僅作為觀想的助緣，རང་ཉིད་དམ་ཚིག་སམེ ས་དཔའ་ལ། (rang nyid dam tshig saMes dpa』 la) 將自己觀為誓言薩埵，ཡེ་ཤེསེ ་འཁརོ་ལ་ོསྤྱན་དྲངས་ནས། (ye shes 』khro lo spyan drangs nas) 迎請智慧忿怒尊，ཇི་སྲི ད་ཕྱག་རྒྱ་མ་བཀྲོལ་བ། (ji srid phyag rgya ma bkrol ba) 在手印未解開之前，དེ་ཡི་བར་དུ་སངས་རྒྱས་བཞུགས། (de yi bar du sangs rgyas bzhugs) 佛一直安住於此。ཕྱག་རྒྱ་བཀྲོལ་ནས་སངས་རྒྱས་གཤེགས། (phyag rgya bkrol nas sangs rgyas gshegs) 解開手印后，佛便離去。' ཞེས་པ་དང་། (zhes pa dang) 如是說。 རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོའི་རྒྱུད་དུ་ནི། (rnal 』byor chen po』i rgyud du ni) 在大瑜伽部密續中，དག་པ་གསུམ་གྱི་རང་བཞིན་བཤད། (dag pa gsum gyi rang bzhin bshad) 闡述了三清凈的自性。' ཅེས་པ་ལྟར་རོ། (ces pa ltar ro) 如是說。 བྱ་སྤྱོད་ཀྱི་ལྷ་ལ་བདག་བསྐྱེད་བྱེད་མི་བྱེད་གཉིས་ནི་ལུགས་གཉིས་འདུག་པ་རྒྱུད་སོ་སོའི་དགོངས་པ་ཡིན་ནམ། (bya spyod kyi lha la bdag bskyed byed mi byed gnyis ni lugs gnyis 』dug pa rgyud so so』i dgongs pa yin nam) 對於事部和行部的本尊，是否修自生本尊有兩種不同的傳統，這是各部密續的觀點嗎？རང་བཟོ་ལགས་གསུང་བ་ལ། (rang bzo lags gsung ba la) 還是自創的呢？ ཆོས་རྗེ་ས་སྐྱ་པཎྜི་ཏས། (chos rje sa skya paN+Di tas) 聖者薩迦班智達說：'བྱ་བའི་རྒྱུད་ལ་བདག་བསྐྱེད་མེད། (bya ba』i rgyud la bdag bskyed med) 事部密續中沒有自生本尊。བྲིས་སྐུ་མཆོད་ནས་གསོལ་བ་འདེབས། (bris sku mchod nas gsol ba 』debs) 供養畫像並祈禱。བདག་བསྐྱེད་སྒྲུབ་ཐབས་ཡོད་པ་ནི། (bdag bskyed sgrub thabs yod pa ni) 如果有自生本尊的修法，རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ཀྱི་རྗེས་འབྲངས་ནས། (rnal 』byor rgyud kyi rjes 』brangs nas) 那是遵循瑜伽部密續，དེ་ཡི་ལུགས་བཞིན་མཛད་པ་ཡིན། (de yi lugs bzhin mdzad pa yin) 並按照其儀軌進行。' ཞེས་གསུང་ཞིང་། (zhes gsung zhing) 如是說。 ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ་ཀུན་ལས་བཏུས་པའི་རྒྱུད་ལས། (ye shes rdo rje kun las btus pa』i rgyud las) 《智慧金剛總集續》中說：'འཇིགས་པར་དམིགས་ཤིང་ཤིན་ཏུ་གཙང་སྦྲ་བྱེད་པ་དང་། (』jigs par dmigs shing shin tu gtsang sbra byed pa dang) 觀想恐怖景象並極其注重潔凈，ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་བདེ་བ་དམ་པ་མེད་པ་དང་། (ye shes sems dpa』 bde ba dam pa med pa dang) 沒有智慧薩埵的殊勝喜樂，བདག་ཉིད་ལྷ་ཡི་སྙེམས་པ་མེད་པ་དང་། (bdag nyid lha yi snyems pa med pa dang) 沒有自己是本尊的驕慢，རྨད་དུ་བྱུང་བའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པ་དང་། (rmad du byung ba』i spyod yul ma yin pa dang) 不是奇妙的行境，སྐྱོན་གྱི་རྒྱུའི་རྟོག་པས་རབ་ཏུ་སྤྱོད་པས་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་ནི་བྱ་བའི་རྒྱུད་ལ་བཞུགས་ཞེས་གསུངས་པའི། (skyon gyi rgyu』i rtog pas rab tu spyod pas sgrub par byed pa ni bya ba』i rgyud la bzhugs zhes gsung pa』i) 通過對過失之因的分別念進行修持，這是事部的特點。' བདག་ཉིད་ལྷའི་སྙེམས་པ་མེད་ཅེས་པ་བདག་བསྐྱེད་དང་། (bdag nyid lha』i snyems pa med ces pa bdag bskyed dang) 其中'沒有自己是本尊的驕慢'指的是自生本尊，ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་བདེ་བ་དམ་པ་མེད་ཅེས་པ་ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་བཞུགས་པ་མེད་པ་ལ་དགོངས། (ye shes sems dpa』 bde ba dam pa med ces pa ye shes sems dpa』 bzhugs pa med pa la dgongs) '沒有智慧薩埵的殊勝喜樂'指的是沒有智慧薩埵安住。 དགྲ་ནག་དང་གུར་གྱི་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་དེ་ལྟར་བཤད་གསུང་། (dgra nag dang gur gyi 』grel pa las kyang de ltar bshad gsung) 《黑敵續》和《帳篷續》的註釋中也是如此解釋。 ལེགས་སྒྲུབ་ཀྱི་སྒྲུབ་ཐབས་བསྡུས་པ་སློབ་དཔོན་བྱང་ཆུབ་མཆོག་གིས་མཛད་པ་ལས། (legs sgrub kyi sgrub thabs bsdus pa slob dpon byang chub mchog gis mdzad pa las) 阿阇黎菩提勝所著的《善成就法彙集》中說：'བྱ་བའི་རྒྱུད་ལས་ལྷ་སྒྲུབ་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་རིམ་པ་མ་བསྟན་ཏོ་སྙམ་པར་བསམ་པར་མི་བྱ་སྟེ། (bya ba』i rgyud las lha sgrub pa』i rnal 』byor gyi rim pa ma bstan to snyam par bsam par mi bya ste) 不要認為事部密續中沒有闡述本尊修法的次第，བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཕལ་ཆེར་མ་བསྟན་ཀྱང་། (bcom ldan 』das kyis phal cher ma bstan kyang) 雖然薄伽梵大多沒有闡述，ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ་དབང་བསྐུར་བ་དང་། (phyag na rdo rje dbang bskur ba dang) 但在《金剛手灌頂續》和《入真性續》中主要闡述了。དེ་ཁོ་ན་ཉིད་འཇུག་པ་ལས་གཙོ་བོར་བསྟན་ཏོ། (de kho na nyid 』jug pa las gtso bor bstan to) 。' གཅིག་ཏུ་དངོས་གྲུབ་ཐམས་ཅད་ནི་གསང་སྔགས་ཀྱི་ལྷ་དང་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ལ་རག་ལུས་པ་ཡིན་ལ། (gcig tu dngos grub thams cad ni gsang sngags kyi lha dang de kho na nyid la rag lus pa yin la) 總之，一切成就都依賴於密咒本尊和真如自性，དེ་དག་རྣམ་པར་ཉམས་ན་ཞི་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་རྣམས་འགྲུབ་པར་མི་འགྱུར་བས། (de dag rnam par nyams na zhi ba la sogs pa』i las rnams 』grub par mi 』gyur bas) 如果這些方面有所退失，那麼息災等事業就不會成就，བླ་མས་བཤད་པ་དང་། (bla mas bshad pa dang) 因此，要通過上師的講解和對密續差別的稍作分析來理解。རྒྱུད་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཅུང་ཟད་དཔྱད་པ་ལས་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱའོ། (rgyud kyi khyad par cung zad dpyad pa las khong du chud par bya』o) 。 དེ་ལྟར་རིམ་པ་འདིས་ལྷ་ཉིད་ཀྱི་སྐུར་བསྐྱེད་པར་བྱའོ་ཞེས་བདག་བསྐྱེད་བཤད་ཅིང་ཡེ (de ltar rim pa 』dis lha nyid kyi skur bskyed par bya』o zhes bdag bskyed bshad cing ye) 如此，通過這些次第，應將自己觀為本尊之身，這是關於自生本尊的闡述。

【English Translation】 chos rje sa skya paN+Di tas (chos rje sa skya paN+Di tas): The Holy Sakya Paṇḍita said, 'bya spyod rnal 'byor rgyud gsum las (bya spyod rnal 'byor rgyud gsum las): Among the three tantras of Action, Performance, and Yoga, snang ba lha ru gsung pa med (snang ba lha ru gsung pa med): there is no mention of perceiving appearances as deities.' 'on kyang bya ba'i rgyud ni ('on kyang bya ba'i rgyud ni): However, in the Action Tantra, bris sku lha ru bsgoms nas kyang (bris sku lha ru bsgoms nas kyang): even by contemplating a painted image as a deity, de la dngos grub len pa yin (de la dngos grub len pa yin): one can obtain accomplishments from it. de nas dka' thub gtsang sbra yis (de nas dka' thub gtsang sbra yis): Through asceticism and cleanliness, sangs rgyas mnyes nas dngos grub gnang (sangs rgyas mnyes nas dngos grub gnang): the Buddha is pleased and grants accomplishments. spyod pa'i rgyud du bris sku dang (spyod pa'i rgyud du bris sku dang): In the Performance Tantra, both the painted image and oneself, rang nyid gnyis ka lhar bsgoms nas (rang nyid gnyis ka lhar bsgoms nas): are contemplated as deities, grogs po lta bu'i dngos grub len (grogs po lta bu'i dngos grub len): thereby obtaining accomplishments like a friend. rnal 'byor rgyud du phyi rol la (rnal 'byor rgyud du phyi rol la): In the Yoga Tantra, even by using external objects, dmigs pa'i rkyen tsam byas nas kyang (dmigs pa'i rkyen tsam byas nas kyang): merely as a condition for contemplation, rang nyid dam tshig saMes dpa' la (rang nyid dam tshig saMes dpa' la): one visualizes oneself as the Samayasattva, ye shes 'khro lo spyan drangs nas (ye shes 'khro lo spyan drangs nas): and invites the Wisdom Wrathful One, ji srid phyag rgya ma bkrol ba (ji srid phyag rgya ma bkrol ba): as long as the mudra is not released, de yi bar du sangs rgyas bzhugs (de yi bar du sangs rgyas bzhugs): the Buddha remains there. phyag rgya bkrol nas sangs rgyas gshegs (phyag rgya bkrol nas sangs rgyas gshegs): Once the mudra is released, the Buddha departs.' rnal 'byor chen po'i rgyud du ni (rnal 'byor chen po'i rgyud du ni): In the Great Yoga Tantra, dag pa gsum gyi rang bzhin bshad (dag pa gsum gyi rang bzhin bshad): the nature of the three purities is explained.' bya spyod kyi lha la bdag bskyed byed mi byed gnyis ni lugs gnyis 'dug pa rgyud so so'i dgongs pa yin nam (bya spyod kyi lha la bdag bskyed byed mi byed gnyis ni lugs gnyis 'dug pa rgyud so so'i dgongs pa yin nam): Regarding the deities of Action and Performance Tantras, are the two traditions of whether or not to generate oneself as the deity the views of the respective tantras? rang bzo lags gsung ba la (rang bzo lags gsung ba la): Or are they self-created? chos rje sa skya paN+Di tas (chos rje sa skya paN+Di tas): The Holy Sakya Paṇḍita said, 'bya ba'i rgyud la bdag bskyed med (bya ba'i rgyud la bdag bskyed med): There is no self-generation in the Action Tantra. bris sku mchod nas gsol ba 'debs (bris sku mchod nas gsol ba 'debs): One makes offerings to the painted image and prays. bdag bskyed sgrub thabs yod pa ni (bdag bskyed sgrub thabs yod pa ni): If there is a method for self-generation, rnal 'byor rgyud kyi rjes 'brangs nas (rnal 'byor rgyud kyi rjes 'brangs nas): it is following the Yoga Tantra, de yi lugs bzhin mdzad pa yin (de yi lugs bzhin mdzad pa yin): and performing it according to its tradition.' ye shes rdo rje kun las btus pa'i rgyud las (ye shes rdo rje kun las btus pa'i rgyud las): In the Wisdom Vajra Samuccaya Tantra, it is said, ''jigs par dmigs shing shin tu gtsang sbra byed pa dang ('jigs par dmigs shing shin tu gtsang sbra byed pa dang): Contemplating fearful sights and being extremely clean, ye shes sems dpa' bde ba dam pa med pa dang (ye shes sems dpa' bde ba dam pa med pa dang): not having the supreme bliss of the Wisdom Sattva, bdag nyid lha yi snyems pa med pa dang (bdag nyid lha yi snyems pa med pa dang): not having the pride of oneself as the deity, rmad du byung ba'i spyod yul ma yin pa dang (rmad du byung ba'i spyod yul ma yin pa dang): not being a wonderful field of activity, skyon gyi rgyu'i rtog pas rab tu spyod pas sgrub par byed pa ni bya ba'i rgyud la bzhugs zhes gsung pa'i (skyon gyi rgyu'i rtog pas rab tu spyod pas sgrub par byed pa ni bya ba'i rgyud la bzhugs zhes gsung pa'i): practicing with the conceptual thoughts of the causes of faults, this resides in the Action Tantra.' bdag nyid lha'i snyems pa med ces pa bdag bskyed dang (bdag nyid lha'i snyems pa med ces pa bdag bskyed dang): 'Not having the pride of oneself as the deity' refers to self-generation, ye shes sems dpa' bde ba dam pa med ces pa ye shes sems dpa' bzhugs pa med pa la dgongs (ye shes sems dpa' bde ba dam pa med ces pa ye shes sems dpa' bzhugs pa med pa la dgongs): 'Not having the supreme bliss of the Wisdom Sattva' refers to not having the Wisdom Sattva residing. dgra nag dang gur gyi 'grel pa las kyang de ltar bshad gsung (dgra nag dang gur gyi 'grel pa las kyang de ltar bshad gsung): The commentaries on the Black Enemy Tantra and the Tent Tantra also explain it in this way. legs sgrub kyi sgrub thabs bsdus pa slob dpon byang chub mchog gis mdzad pa las (legs sgrub kyi sgrub thabs bsdus pa slob dpon byang chub mchog gis mdzad pa las): In the Compendium of Well-Accomplished Methods by Acharya Bodhishreshtha, it is said, 'bya ba'i rgyud las lha sgrub pa'i rnal 'byor gyi rim pa ma bstan to snyam par bsam par mi bya ste (bya ba'i rgyud las lha sgrub pa'i rnal 'byor gyi rim pa ma bstan to snyam par bsam par mi bya ste): Do not think that the stages of yoga for accomplishing deities are not taught in the Action Tantra, bcom ldan 'das kyis phal cher ma bstan kyang (bcom ldan 'das kyis phal cher ma bstan kyang): although the Bhagavan mostly did not teach them, phyag na rdo rje dbang bskur ba dang (phyag na rdo rje dbang bskur ba dang): they are mainly taught in the Vajrapani Abhisheka Tantra and the Entering Reality Tantra. de kho na nyid 'jug pa las gtso bor bstan to (de kho na nyid 'jug pa las gtso bor bstan to).' gcig tu dngos grub thams cad ni gsang sngags kyi lha dang de kho na nyid la rag lus pa yin la (gcig tu dngos grub thams cad ni gsang sngags kyi lha dang de kho na nyid la rag lus pa yin la): In short, all accomplishments depend on the secret mantra deities and suchness itself, de dag rnam par nyams na zhi ba la sogs pa'i las rnams 'grub par mi 'gyur bas (de dag rnam par nyams na zhi ba la sogs pa'i las rnams 'grub par mi 'gyur bas): if these are impaired in any way, then activities such as pacifying will not be accomplished, bla mas bshad pa dang (bla mas bshad pa dang): therefore, one should understand through the explanations of the guru and by analyzing the differences between the tantras. rgyud kyi khyad par cung zad dpyad pa las khong du chud par bya'o (rgyud kyi khyad par cung zad dpyad pa las khong du chud par bya'o). de ltar rim pa 'dis lha nyid kyi skur bskyed par bya'o zhes bdag bskyed bshad cing ye (de ltar rim pa 'dis lha nyid kyi skur bskyed par bya'o zhes bdag bskyed bshad cing ye): Thus, through these stages, one should generate oneself as the deity, and this is the explanation of self-generation.

---

་ཤེས་གཞུག་པ་མ་གསུངས། སློབ་དཔོན་སངས་རྒྱས་ གསང་བས་ཀྱང་། དང་པོ་ཁྲུས་བྱས་རྣལ་འབྱོར་པས། །རྡོ་རྗེ་གདན་ལ་གནས་ནི། །མཆོད་ དང་གསོལ་བ་ལྷ་དྲུག་སྒོམ། །སྟོང་པ་ཡི་གེའི་སྒྲ་གཟུགས་དང་། །ཕྱག་རྒྱ་མཚན་མ་དྲུག་ཡིན་ ཏེ། །ཞེས་རྒྱུད་ཀྱི་ལུང་དྲངས་ཤིང་། དེའི་དོན་ཞིབ་ཏུ་བསམ་གཏན་ཕྱི་མའི་འགྲེལ་པར། བྱ་ རྒྱུད་ཀྱི་བདག་བསྐྱེད་ཀྱི་ལྷ་བསྐྱེད་ཚུལ་ལ། སྟོང་པའི་ལྷ་དང་། ཡི་གེའི་ལྷ་དང་། སྒྲའི་ལྷ་དང་། གཟུགས་ཀྱི་ལྷ་དང་། ཕྱག་རྒྱའི་ལྷ་དང་། མཚན་མ་དང་བཅས་པའི་ལྷ་དེ་དྲུག་གི་སྒོ་ནས་སྒོམ་ ཚུལ་གསུངས་ཤིང་། དེ་ལས་གཟུགས་ཀྱི་ལྷ་སྒོམ་ཚུལ་ཡང་དེ་ཉིད་ལས། དེ་ནས་ཡང་ལྷ་དང་ བདག་གི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པའི་རང་བཞིན་ཟླ་བའི་བདུད་རྩི་ལས་འོད་ཟེར་རབ་ཏུ་ འཕྲོས་པའི་སྒོ་ནས་ལྷག་པའི་ལྷའི་གཟུགས་དང་། བདག་དང་མི་གཉིས་པའི་རྣལ་འབྱོར་ གྱིས་རབ་ཏུ་གསལ་བར་སྣང་ཞིང་། དེའི་ང་རྒྱལ་དུ་མངོན་པར་སྒོམ་མོ། །བསམ་གཏན་གྱི་ རྣམ་པར་རྟོག་པ་དེ་ལས་ཀྱང་ལངས་ནས་འཚོགས་མ་དང་སྤྱི་གཙུག་ལ་སོགས་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ རྣམས་ཀྱིས་ཡན་ལག་དང་བཅས་པར་བྱས་ལ། རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་བཅས་པའི་ལྷར་སྒོམ་ མོ། །འདི་ནི་རེ་ཤིག་ཕྱིའི་གསང་སྔགས་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་སྒོམ་པའི་རིམ་པའོ་ཞེས་བདག་ བསྐྱེད་སྒོམ་ཚུལ་གསུངས་ཤིང་། ཡེ་ཤེས་གཞུག་པ་སོགས་མ་གསུངས། ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། ཕྱག་ སྟོང་སྤྱན་སྟོང་གི་གཟུངས་ཀྱི་སྒྲུབ་ཐབས་ལས། བདག་བསྐྱེད་ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་གཞུག་ པ་དབང་བསྐུར་བ་དང་བཅས་པ་གསུངས་ཤིང་། དགེ་སློང་མ་དཔལ་མོས་བཅུ་གཅིག་ཞལ་ གྱི་སྒྲུབ་ཐབས་དང་། ཤན་ཏི་པ་དང་། ཛེ་ཏཱ་རིས་གྲྭ་ལྔའི་སྒྲུབ་ཐབས་དང་། ཇོ་བོ་རྗེས་གཙུག་ ཏོར་དྲི་མེད་ཀྱི་སྒྲུབ་ཐབས་སོགས་བདག་བསྐྱེད་དང་ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་གཞུག་པ་བཤད་ པས། དེ་དག་བྱ་སྤྱོད་འདྲེས་པ་ལ་དགོངས་སམ་བརྟག་གསུང་། དེ་ལྟར་ན་བྱ་རྒྱུད་ལ་ བདག་བསྐྱེད་བྱེད་མི་བྱེད་གཉིས་གསུངས་པས་རྒྱུད་སོ་སོའི་དགོངས་པའམ། སྤྱིར་ 2-163 བཏང་དམིགས་གསལ་ལ་དགོངས་པར་མངོན་ནོ། ། དུས་འཁོར་ནས་གསུངས་པའི་དབང་བཞི་དང་། སྦྱོར་བ་ཡན་ལག་དྲུག་སྦྱོར་ཚུལ་ཇི་ལྟ་ བུ། སོ་སོའི་ས་མཚམས་དང་བཅས་པ། དུས་འཁོར་གྱི་དབང་བཞི་དང་བསྡུས་རྒྱུད་ཀྱི་དབང་ བཞི་ཁྱད་ཅི་ཡོད་གསུང་བ་ལ། སྦྱོར་བ་ཡན་ལག་དྲུག་ནི་དབང་བཞི་པའི་དོན་སྒོམ་པའི་ རྣལ་འབྱོར་ཡིན་ལ། དབང་བཞི་པའི་ཆོ་ག་ནི་སྦྱོར་བ་ཡན་ལག་དྲུག་སྒོམ་པའི་སྣོད་དུ་རུང་ བར་བྱས་པ་ཙམ་ཡིན་པས་དབང་བཞི་པ་དང་སྦྱོར་བ་ཡན་ལག་དྲུག་སྦྱོར་བ་ཡིན་ལ། བྱིས་ པ་འཇུག་པའི་དབང་བདུན་གྱིས་བསྐྱེད་རིམ་སྒོམ་པའི་སྣོད་དུ་རུང་བ་ཙམ་དང་། འཇིག་རྟེན་ པའི་དབང་གོང་མ་གསུམ་གྱིས་འཇིག་རྟེན་ཀུན་རྫ

【現代漢語翻譯】 未提及智慧灌頂。 蓮花生大士也說：『首先沐浴瑜伽士，安住金剛座，供養祈禱六尊神，空性文字音聲形，手印象征有六種。』引用續部的教證。其含義在《后觀次第論》中有詳細闡述。在事部本尊生起次第中，本尊生起的方式有六種：空性之神、文字之神、聲音之神、形象之神、手印之神和象徵之神。其中，形象之神的觀修方式在同一論典中也有闡述：『然後，通過本尊與自身無二無別的自性，從月亮甘露中散發出光芒，清晰地顯現出殊勝本尊的形象，並以不異於自身的瑜伽來清晰地顯現，並以其我慢來顯現觀修。』從禪定的分別念中起身，以薈供輪和頂髻等手印來完整地進行，並觀修具有分別唸的本尊。這暫時是外密觀修次第的顯現，是本尊生起次第的觀修方式。』未提及智慧灌頂等。 龍樹菩薩在《千手千眼陀羅尼修法》中說：『本尊生起次第，智慧薩埵灌頂。』 比丘尼吉祥德在《十一面觀音修法》中，以及寂天菩薩和勝友在《五尊修法》中，還有阿底峽尊者在《無垢頂髻修法》等本尊生起次第和智慧薩埵灌頂的闡述。 那麼，這些是基於事部和行部混合的觀點嗎？或者請您仔細辨別。 如果是這樣，事部中既有本尊生起次第，也有不進行本尊生起次第的說法，這是否是基於不同續部的觀點，或者通常是基於一般和特殊的觀點呢？ 時輪金剛中所說的四種灌頂，以及六支瑜伽的修習方式是怎樣的？請說明各自的界限。時輪金剛的四種灌頂和略續的四種灌頂有什麼區別？對此，六支瑜伽是修習四種灌頂含義的瑜伽，而四種灌頂的儀軌只是爲了使人成為修習六支瑜伽的合格容器。因此，四種灌頂和六支瑜伽是相互關聯的。如同七種兒童入門灌頂只是爲了使人成為修習生起次第的合格容器，而三種世間上等灌頂只是爲了世間共成就。

【English Translation】 The wisdom initiation was not mentioned. Master Padmasambhava also said: 'First, the yogi bathes, resides on the Vajra seat, offers and prays to the six deities, emptiness, letters, sounds, forms, hand gestures, and symbols are the six.' Quoting the teachings of the tantra. Its meaning is elaborated in the commentary of the 'Later Contemplation Order'. In the generation stage of the deity in the action tantra, there are six ways to generate the deity: the deity of emptiness, the deity of letters, the deity of sound, the deity of form, the deity of hand gestures, and the deity with symbols. Among them, the method of meditating on the deity of form is also explained in the same treatise: 'Then, through the nature of the deity and oneself being non-dual, light radiates from the nectar of the moon, clearly manifesting the form of the supreme deity, and clearly manifesting through the yoga that is not different from oneself, and manifesting meditation with its pride.' Rising from the conceptualization of meditation, the gathering wheel and the crown, etc., are made complete with hand gestures, and the deity with conceptualization is meditated upon. This is temporarily the manifestation of the outer secret mantra meditation order, which is the method of meditating on the generation stage of the deity.' The wisdom initiation, etc., was not mentioned. Nagarjuna said in the 'Thousand-Handed Thousand-Eyed Dharani Sadhana': 'The generation stage of the deity, the wisdom being initiation.' Bhikshuni Palmo in the 'Eleven-Faced Avalokiteshvara Sadhana', as well as Shantipa and Jetari in the 'Five Deity Sadhana', and Atisha in the 'Immaculate Crown Sadhana', etc., describe the generation stage of the deity and the wisdom being initiation. So, are these based on the mixed view of action and conduct tantras? Or please discern carefully. If so, in the action tantra, there are both the generation stage of the deity and the statement of not performing the generation stage of the deity, is this based on the views of different tantras, or is it usually based on general and special views? What are the four initiations mentioned in the Kalachakra, and how are the six-branch yogas practiced? Please explain the boundaries of each. What is the difference between the four initiations of the Kalachakra and the four initiations of the Abridged Tantra? To this, the six-branch yoga is the yoga of meditating on the meaning of the four initiations, and the ritual of the four initiations is only to make one a qualified vessel for practicing the six-branch yoga. Therefore, the four initiations and the six-branch yoga are interconnected. Just as the seven children's entry initiations are only to make one a qualified vessel for practicing the generation stage, and the three worldly superior initiations are only for worldly common achievements.

---

ོབ་ཀྱི་དགའ་བ་བཞིའི་སྣོད་དུ་རུང་བ་ཙམ་ དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །དུས་འཁོར་གྱི་དབང་བཞི་དང་། བསྡུས་རྒྱུད་ཀྱི་དབང་བཞི་ཁྱད་པར་ ཆེ་སྟེ། དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དབང་བཅུ་གཅིག་གསུངས་པའི་དང་པོ་བདུན་བྱིས་པ་འཇུག་པའི་ དབང་། བུམ་པ། གསང་བ། ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་གསུམ་འཇིག་རྟེན་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་དབང་གསུམ་ དང་། བཞི་པ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་དབང་མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བའི་དབང་ཡིན་ཏེ། རྩ་ བའི་རྒྱུད་ལས། གང་ཡང་དང་པོ་དབང་བདུན་ནི། །བྱིས་པ་རྣམས་ནི་གཞུག་པ་སྟེ། །འཇིག་རྟེན་ ཀུན་རྫོབ་རྣམ་པ་གསུམ། །བཞི་པ་དག་ནི་དོན་དམ་ཉིད། །ཆོས་རྣམས་བདེན་པ་གཉིས་ཀྱིས་ ནི། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་ངས་བསྟན་ཏེ། །འཇིག་རྟེན་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་དང་། །དོན་དམ་གཉིས་ ཀྱི་བདེན་པའོ། །ཆུ་དང་ཅོད་པན་དར་དཔྱངས་དང་། །རྡོ་རྗེ་དྲིལ་བུ་བརྟུལ་ཞུགས་ཆེ། །མིང་དང་ རྗེས་གནང་བཅས་པ་དང་། །རྣམ་བདུན་དབང་པོ་རྒྱལ་པོ་ཀྱེ། །ཞེས་པ་ནས། དབང་བསྐུར་ བདུན་པོ་འདི་རྣམས་ནི། །དཀྱིལ་འཁོར་བཞེངས་ལ་སྦྱིན་པར་བྱ། །ཞེས་བདུན་པོ་རྡུལ་ཚོན་ གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་བཞེངས་ནས་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཡིན་ལ། དེ་ཆུ་དབང་བུམ་དབང་དུ་ནི་མི་ འདོད། (གཉིས་མེད་)བསྡུས་རྒྱུད་དུ་བུམ་དབང་དུ་བྱེད་པའི་ཁྱད་པར་ཡོད། དྲི་མེད་འོད་དུ། འདི་ 2-164 རྒྱུད་གཞན་དང་གཞན་ལས་བྱིས་པའི་སྐྱེ་བོ་གཞུག་པའི་སླད་དུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལྔ་དག་ པས་དབང་ལྔ་སྟེ། མི་བསྐྱོད་པས་ཆུའི་དབང་དང་། རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་གྱིས་ཅོད་པན་ནོ་ ཞེས་གང་གསུངས་པ་དེ་ལ་སྔ་མ་དང་ཕྱི་མ་འགལ་ཏེ། རྒྱུད་ཐམས་ཅད་ལས་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་ མེ་ཏོག་དོར་བས་སློབ་མའི་རིགས་ཀྱི་ལྷ་གང་ཡིན་པ་དེས་ཅོད་པན་དང་དེའི་རིགས་ཀྱི་ཕྱག་ རྒྱས་དེའི་དངོས་གྲུབ་པོ་ཞེས་པ་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ངེས་པའོ། །དེས་ན་མཚན་ཡང་དག་ པར་(གཉིས་མེད་རྒྱུད་)བརྗོད་པ་ལས། སངས་རྒྱས་ལྔ་བདག་ཅོད་པན་ཅན། །ཞེས་གསུངས་པའི་ ཕྱིར། གང་དུ་མེ་ཏོག་ལྷུང་པའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དེ་ཅོད་པན་དུ་འགྱུར་གྱི། ཐམས་ཅད་ དུ་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་ཉིད་ནི་མིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་བསྡུས་པའི་རྒྱུད་ལས། ཆུ་ལ་སོགས་ པའི་དག་པ་མེད་དེ། ཆོ་ག་གཞན་སྟོབས་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བསྡུས་རྒྱུད་དུ། མི་ བསྐྱོད་པས་ཆུ་དབང་དང་། རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་གྱིས་ཅོད་པན་གྱི་དབང་དུ་གསུངས་པ་ཡང་ དགོངས་པ་ཅན་དུ་བཤད་དོ། །ཡང་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོར་གསུངས་པའི་བུམ་པ་གསང་བ་ཤེས་ རབ་ཡེ་ཤེས་གསུམ་གོང་དུ་དྲངས་པ་ལྟར་ཕྱག་རྒྱའི་དཀར་འཛིན་དང་། བྷ་ག་དང་། བྱང་ཆུབ་ སེམས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་བསྐུར་བར་བྱ་བ་ཡིན་གྱི། རྡུལ་ཚོན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་དབང་ བསྐུར་བ་མ་ཡིན་ནོ། །དུས་འཁོར་རྩ་རྒྱུད་དུ། འགྱུར་དང་འགྱུར་

【現代漢語翻譯】 僅僅是作為四喜（指喜悅、殊勝喜悅、極喜悅、俱生喜悅）的容器而已。 時輪金剛的四種灌頂和集經的四種灌頂有很大的區別。在時輪金剛所說的十一種灌頂中，前七種是使孩童入門的灌頂，即瓶灌頂、秘密灌頂、智慧灌頂這三種是世俗諦的灌頂，第四種是超越世間的灌頂，即不變灌頂。如根本續中所說：『任何最初的七種灌頂，都是爲了引導孩童入門，是世俗諦的三種，第四種是勝義諦。諸法以二諦，金剛持我已宣說，即世俗諦和勝義諦二諦。水和頂髻、絲帶懸掛，金剛鈴杵大威儀，名稱和隨許等，七種灌頂是王啊！』從那裡開始，『這七種灌頂，應該建立壇城並給予。』這七種灌頂應該建立彩粉壇城后給予，但這並不等同於水灌頂或瓶灌頂。（二合一）集經中有瓶灌頂的差別。在《無垢光》中，『這部續和其他續一樣，爲了引導孩童入門，五如來給予五種灌頂，即不動如來給予水灌頂，寶生如來給予頂髻灌頂。』所說的與前後相矛盾，因為在所有續中，通過在壇城中投擲鮮花，就知道弟子的種姓本尊是誰，然後以頂髻和其種姓的印記來成就其事業，這是薄伽梵的決定。因此，在《名稱也正確》（二合一續）中說：『五佛是我頂髻的主人。』因此，鮮花落在哪位如來身上，那位如來就成為頂髻的主人，但並非所有時候都是寶生如來。同樣，在集經中說：『沒有水等清凈，因為其他儀軌具有力量。』因此，在集經中，不動如來給予水灌頂，寶生如來給予頂髻灌頂，這也被解釋為具有密意。此外，如前所述，時輪金剛中所說的瓶灌頂、秘密灌頂、智慧灌頂這三種，應該在手印的明妃、蓮花和菩提心的壇城中給予，而不是在彩粉壇城中給予灌頂。在時輪根本續中，變化和變化……

【English Translation】 It is merely made to be a vessel for the four joys (referring to joy, special joy, extreme joy, and innate joy). The four initiations of the Kalachakra (Wheel of Time) and the four initiations of the Condensed Sutra (Samputa Tantra) are very different. Among the eleven initiations mentioned in the Kalachakra, the first seven are initiations for children to enter, namely the vase initiation, secret initiation, and wisdom initiation, these three are initiations of the conventional truth, and the fourth is the initiation that transcends the world, which is the immutable initiation. As stated in the Root Tantra: 'Any first seven initiations are to introduce children, they are three of the conventional truth, and the fourth is the ultimate truth. The Vajradhara (Diamond Holder) I have taught with the two truths, namely the conventional truth and the ultimate truth. Water and crest, silk ribbons hanging, vajra bell great austerity, name and subsequent permission, the seven initiations are king!' From there, 'These seven initiations should be established in the mandala and given.' These seven initiations should be given after establishing a colored powder mandala, but this is not equivalent to the water initiation or the vase initiation. There is a difference in the (two-in-one) Condensed Sutra in having the vase initiation. In the Vimalaprabha (Stainless Light), 'This tantra, like other tantras, in order to introduce children, the five Tathagatas give five initiations, namely Akshobhya (Immovable One) gives the water initiation, and Ratnasambhava (Jewel Born) gives the crest initiation.' What is said contradicts the beginning and the end, because in all tantras, by throwing flowers in the mandala, one knows which deity is the student's lineage deity, and then with the crest and the mudra (seal) of its lineage, one accomplishes its activities, this is the determination of the Bhagavan (Blessed One). Therefore, in 'The Name Also Correct' (two-in-one tantra) it says: 'The five Buddhas are the masters of my crest.' Therefore, whichever Tathagata the flower falls on, that Tathagata becomes the master of the crest, but it is not always Ratnasambhava. Similarly, in the Condensed Sutra it says: 'There is no purity of water, etc., because other rituals have power.' Therefore, in the Condensed Sutra, Akshobhya giving the water initiation and Ratnasambhava giving the crest initiation are also explained as having hidden meanings. Furthermore, as mentioned above, the three initiations of the vase, secret, and wisdom mentioned in the Kalachakra should be given in the mandalas of the consort of the mudra, the lotus, and the bodhicitta (mind of enlightenment), and not given initiation in the colored powder mandala. In the Kalachakra Root Tantra, change and change...

---

དང་དེ་ནས་འཛག །དེ་ནས་ གཞན་ནི་མི་འཛག་པའོ། །ལུས་ངག་སེམས་ནི་ལེགས་དག་པས། །དབང་བསྐུར་གསུམ་པོ་ རིམ་པ་ཡིས། །བཞི་པ་ཡེ་ཤེས་ཡན་ལག་དག །ལུས་ངག་སེམས་ཀྱང་དག་པར་བྱེད། །བྱིས་ པ་དར་མ་དེ་ནས་རྒན། །བཞི་པ་སྐྱེ་དགུའི་བདག་པོའོ། །ཤེས་རབ་ནུ་མར་ཡན་ལག་ནི། །རེག་པས་བྱང་ཆུབ་སེམས་འཕོའི་བདེ། །འོ་མས་འཛིན་པས་དབང་བསྐུར་བ། །གང་ལ་ བདེ་ཐོབ་བྱིས་པའོ། །ཡུན་རིང་གསང་བར་སྤྲོས་ལས་སྐྱེས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་འཕོ་བའི་ བདེ། །གསང་བའི་དབང་བསྐུར་གསང་བ་ནི། །གང་ལས་བདེ་ཐོབ་དེར་དར་མ། །ཡུན་རིང་ 2-165 གསང་བར་སྤྲོས་ལས་སྐྱེས། །རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོར་གཡོ་བའི་བདེ། །ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་དབང་བསྐུར་ བ། །གང་ལས་གཡོ་བར་བསྒྲོད་དེ་རྒན། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་རྗེས་ཆགས་ལས། །སྐྱེས་པ་གཡོ་ མེད་བདེ་བ་ནི། །ཤེས་རབ་ཆེན་པོའི་དབང་བསྐུར་བ། །གང་ལ་གཡོ་མེད་རྟོགས་པ་དེ། །སྐྱེ་ དགུའི་བདག་པོར་རྣམ་ཤེས་བྱ། །སྐྱོབས་པ་ཐམས་ཅད་བསྐྱེད་མཛད་པ། །ཞེས་གསུངས་པ་ དང་། ཡང་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ལས། རྡོ་རྗེའི་ཐིག་རྣམས་གདབ་པ་དང་། །རྡུལ་ཚོན་དག་ ཀྱང་གདབ་པ་ནི། །སྔགས་ཀྱིས་དེ་ཉིད་ཀྱིས་མི་བྱ། །བྱེད་ན་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པར་དཀའ། །ཞེས་ པས་སོ། ། འདིར་ཁ་ཅིག་གིས། ཁྱེད་ཀྱི་འདི་ལ་སྒྲུབ་བྱེད་ཚད་མ་གང་། །དེ་དོན་ཉམས་སུ་བླངས་ པས་སུ་ཞིག་གྲོལ། །ཆེན་པོ་རྣམས་ལ་ཚད་མར་མ་གྲགས་ཕྱིར། །དུས་ཞབས་ལ་སོགས་ཚད་ མའི་སྐྱེས་བུ་མིན། །ཞེས་སོགས་སྒྲུབ་བྱེད་བཀོད་ནས། དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དམ་པས་བསྟེན་ བྱའི་ཆོས་ཡང་མ་ཡིན་པར་སྨྲ་བ་གྲག་སྟེ། གཞན་ལ་ཉམས་སད་པའི་ཕྱིར་ཀྱལ་ཀའི་ཚིག་ ལྡེམ་པོའི་ངག་ཡིན་ཏེ་མཆི། གཞན་དུ་ན་ཆོས་སྤོང་གི་ལས་ཚབས་ཆེན་དུ་འགྱུར་ཞིང་། རྡོ་རྗེ་ སེམས་དཔའ། རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད། ཧེ་རུ་ཀ ཐུབ་པ་ཆེན་པོ། དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ། དང་པོའི་ སངས་རྒྱས། འཁོར་ལོ་བདེ་མཆོག ཅེས་སོགས་མཚན་གྱི་རྣམ་གྲངས་སུ་གསུངས་ཏེ། དཔལ་ རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བའི་རྒྱུད་ལས། རྡོ་རྗེ་དེ་ནི་ར་ྡོར་ྗེསམེ ས། །ར་ྡོར་ྗེའཇགི ས་བདྱེ ་དབང་ཕྱུག་དང་། །ཧེ་ རུ་ཀ་དང་དུས་འཁོར་ལོ། །དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ཐུབ་པ་ཆེ། །ཞེས་དང་། རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་ བམ་རྡོ་རྗེ། །རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད་དབང་ཕྱུག་དང་། །ཧེ་རུ་ཀ་དང་དུས་འཁོར་ལོ། །དང་པོའི་ སངས་རྒྱས་ལ་སོགས་མཚན། །ཞེས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཉིད་ཀྱིས་རྒྱུད་ཡང་དག་ཏུ་གསལ་ བར་གསུངས་ལ། ནཱ་རོ་པ་སོགས་མཁས་གྲུབ་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱིས་གསལ་བར་གསུངས་པ་ ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པས་དེ་ལྟར་སྐད་ཅིག་ཀྱང་ལོག་པར་རྟོགས་པར་མི་བྱའོ། །བྱང་ཆུབ་ 2-166 སེམས་དཔའ་རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོས་ཀྱང་། ཀྱེའི་རྡོ་རྗེ་ཡིས་ནི་བདེ་མཆོག་འཁོར་ལོ་དང་ནི་གདན་ བཞི་ཤེས་པར་བྱ། །ཀྱ

【現代漢語翻譯】 然後是滴落。然後， 沒有其他的滴落了。身語意完全清凈，依次是三種灌頂。 第四種是智慧支分，使身語意也清凈。小孩、年輕人，然後是老人。 第四個是眾生之主。智慧女的支分是，觸碰菩提心轉移的樂。 用乳汁保持是灌頂，誰獲得快樂，就是小孩。長久秘密地從嬉戲中產生。 菩提心是轉移的樂，秘密灌頂的秘密是，從哪裡獲得快樂，那裡就是年輕人。長久秘密地從嬉戲中產生。 金剛頂端搖動的樂，智慧智慧灌頂，從哪裡搖動而升起，那就是老人。大手印後續產生。 產生的無動搖的快樂是，大智慧的灌頂，誰證悟無動搖，那個人被認為是眾生之主。救護者，一切的創造者。 如是說。又從最初的佛陀中說：安置金剛的明點，以及安置彩色的粉末，不能用咒語或自身來做。 如果做，就難以獲得菩提。如是說。 在此，有些人說：你的這個有什麼成立的量？誰通過修持這個而解脫？因為沒有被大人物們認為是量，所以時輪等不是量的士夫。 如是等安置成立的理由后，說時輪不是應依止的法，這很出名。爲了讓其他人沮喪，這是玩笑的欺騙之語。 否則，會變成舍法的重罪。金剛薩埵（藏文：རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ།，梵文天城體：वज्रसत्त्व，梵文羅馬擬音：Vajrasattva，漢語字面意思：金剛心），金剛怖畏（藏文：རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད།，梵文天城體：वज्रभैरव，梵文羅馬擬音：Vajrabhairava，漢語字面意思：金剛怖畏），黑汝嘎（藏文：ཧེ་རུ་ཀ，梵文天城體：हेरुक，梵文羅馬擬音：Heruka，漢語字面意思：黑汝嘎），大能仁（藏文：ཐུབ་པ་ཆེན་པོ།，梵文天城體：महामुनि，梵文羅馬擬音：Mahamuni，漢語字面意思：大能仁），時輪（藏文：དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ།，梵文天城體：कालचक्र，梵文羅馬擬音：Kalachakra，漢語字面意思：時輪），最初的佛（藏文：དང་པོའི་སངས་རྒྱས།，梵文天城體：आदिबुद्ध，梵文羅馬擬音：Adibuddha，漢語字面意思：最初的佛），勝樂輪（藏文：འཁོར་ལོ་བདེ་མཆོག，梵文天城體：चक्रसंवर，梵文羅馬擬音：Chakrasamvara，漢語字面意思：輪勝樂）等，都說是名稱的不同。 吉祥金剛鬘續中說：金剛即是金剛薩埵（藏文：རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ།，梵文天城體：वज्रसत्त्व，梵文羅馬擬音：Vajrasattva，漢語字面意思：金剛心），金剛怖畏（藏文：རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད།，梵文天城體：वज्रभैरव，梵文羅馬擬音：Vajrabhairava，漢語字面意思：金剛怖畏）自在和，黑汝嘎（藏文：ཧེ་རུ་ཀ，梵文天城體：हेरुक，梵文羅馬擬音：Heruka，漢語字面意思：黑汝嘎）及時輪（藏文：དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ།，梵文天城體：कालचक्र，梵文羅馬擬音：Kalachakra，漢語字面意思：時輪），最初的佛（藏文：དང་པོའི་སངས་རྒྱས།，梵文天城體：आदिबुद्ध，梵文羅馬擬音：Adibuddha，漢語字面意思：最初的佛）大能仁（藏文：ཐུབ་པ་ཆེན་པོ།，梵文天城體：महामुनि，梵文羅馬擬音：Mahamuni，漢語字面意思：大能仁）。又說：金剛薩埵（藏文：རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ།，梵文天城體：वज्रसत्त्व，梵文羅馬擬音：Vajrasattva，漢語字面意思：金剛心）和金剛，金剛怖畏（藏文：རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད།，梵文天城體：वज्रभैरव，梵文羅馬擬音：Vajrabhairava，漢語字面意思：金剛怖畏）自在和，黑汝嘎（藏文：ཧེ་རུ་ཀ，梵文天城體：हेरुक，梵文羅馬擬音：Heruka，漢語字面意思：黑汝嘎）及時輪（藏文：དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ།，梵文天城體：कालचक्र，梵文羅馬擬音：Kalachakra，漢語字面意思：時輪），最初的佛（藏文：དང་པོའི་སངས་རྒྱས།，梵文天城體：आदिबुद्ध，梵文羅馬擬音：Adibuddha，漢語字面意思：最初的佛）等名稱。 世尊自己也在續中清楚地說明了，那若巴等大學者和成就者們清楚地說明了，這是不可思議的，所以即使一瞬間也不要錯誤地理解。菩提薩埵金剛藏也說： 唉！金剛要知道勝樂輪（藏文：འཁོར་ལོ་བདེ་མཆོག，梵文天城體：चक्रसंवर，梵文羅馬擬音：Chakrasamvara，漢語字面意思：輪勝樂）和座四。

【English Translation】 Then it drips. Then, nothing else drips. Body, speech, and mind are perfectly pure, so the three empowerments are in order. The fourth is the wisdom limb, which also purifies body, speech, and mind. Child, young person, then old person. The fourth is the lord of beings. The limb of the wisdom woman is, the bliss of touching the transference of bodhicitta. Holding with milk is the empowerment, whoever obtains bliss, is the child. Born from prolonged secret play. Bodhicitta is the bliss of transference, the secret of the secret empowerment is, from where bliss is obtained, there is the young person. Born from prolonged secret play. The bliss of moving at the vajra tip, the wisdom-wisdom empowerment, from where it moves and arises, that is the old person. The great seal subsequently arises. The resulting unmoving bliss is, the empowerment of great wisdom, whoever realizes the unmoving, that person is recognized as the lord of beings. Protector, creator of all. Thus it is said. Also from the first Buddha it is said: Placing the vajra bindus, and placing the colored powders, cannot be done with mantras or oneself. If done, it is difficult to attain bodhi. Thus it is said. Here, some say: What valid proof is there for this of yours? Who has been liberated by practicing this? Because it is not known as valid by the great ones, therefore the Kalachakra etc. are not valid persons. After establishing reasons such as these, it is said that the Kalachakra is not a dharma to be relied upon, this is famous. In order to discourage others, this is a joking deceptive speech. Otherwise, it would become a grave offense of abandoning the Dharma. Vajrasattva (Tibetan: རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ།, Sanskrit Devanagari: वज्रसत्त्व, Sanskrit Romanization: Vajrasattva, Literal meaning: Diamond Being), Vajrabhairava (Tibetan: རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད།, Sanskrit Devanagari: वज्रभैरव, Sanskrit Romanization: Vajrabhairava, Literal meaning: Diamond Terrifier), Heruka (Tibetan: ཧེ་རུ་ཀ, Sanskrit Devanagari: हेरुक, Sanskrit Romanization: Heruka, Literal meaning: Heruka), Mahamuni (Tibetan: ཐུབ་པ་ཆེན་པོ།, Sanskrit Devanagari: महामुनि, Sanskrit Romanization: Mahamuni, Literal meaning: Great Sage), Kalachakra (Tibetan: དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ།, Sanskrit Devanagari: कालचक्र, Sanskrit Romanization: Kalachakra, Literal meaning: Wheel of Time), Adibuddha (Tibetan: དང་པོའི་སངས་རྒྱས།, Sanskrit Devanagari: आदिबुद्ध, Sanskrit Romanization: Adibuddha, Literal meaning: First Buddha), Chakrasamvara (Tibetan: འཁོར་ལོ་བདེ་མཆོག, Sanskrit Devanagari: चक्रसंवर, Sanskrit Romanization: Chakrasamvara, Literal meaning: Wheel of Bliss) etc., are all said to be different names. In the glorious Vajra Garland Tantra it says: Vajra is Vajrasattva (Tibetan: རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ།, Sanskrit Devanagari: वज्रसत्त्व, Sanskrit Romanization: Vajrasattva, Literal meaning: Diamond Being), Vajrabhairava (Tibetan: རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད།, Sanskrit Devanagari: वज्रभैरव, Sanskrit Romanization: Vajrabhairava, Literal meaning: Diamond Terrifier) and Isvara, Heruka (Tibetan: ཧེ་རུ་ཀ, Sanskrit Devanagari: हेरुक, Sanskrit Romanization: Heruka, Literal meaning: Heruka) and Kalachakra (Tibetan: དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ།, Sanskrit Devanagari: कालचक्र, Sanskrit Romanization: Kalachakra, Literal meaning: Wheel of Time), the first Buddha (Tibetan: དང་པོའི་སངས་རྒྱས།, Sanskrit Devanagari: आदिबुद्ध, Sanskrit Romanization: Adibuddha, Literal meaning: First Buddha) the great sage (Tibetan: ཐུབ་པ་ཆེན་པོ།, Sanskrit Devanagari: महामुनि, Sanskrit Romanization: Mahamuni, Literal meaning: Great Sage). It also says: Vajrasattva (Tibetan: རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ།, Sanskrit Devanagari: वज्रसत्त्व, Sanskrit Romanization: Vajrasattva, Literal meaning: Diamond Being) and Vajra, Vajrabhairava (Tibetan: རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད།, Sanskrit Devanagari: वज्रभैरव, Sanskrit Romanization: Vajrabhairava, Literal meaning: Diamond Terrifier) and Isvara, Heruka (Tibetan: ཧེ་རུ་ཀ, Sanskrit Devanagari: हेरुक, Sanskrit Romanization: Heruka, Literal meaning: Heruka) and Kalachakra (Tibetan: དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ།, Sanskrit Devanagari: कालचक्र, Sanskrit Romanization: Kalachakra, Literal meaning: Wheel of Time), the first Buddha (Tibetan: དང་པོའི་སངས་རྒྱས།, Sanskrit Devanagari: आदिबुद्ध, Sanskrit Romanization: Adibuddha, Literal meaning: First Buddha) etc. are names. The Bhagavan himself has clearly explained in the tantras, and great scholars and siddhas such as Naropa have clearly explained, this is inconceivable, so do not misunderstand it even for a moment. Bodhisattva Vajragarbha also said: Alas! Vajra, know Chakrasamvara (Tibetan: འཁོར་ལོ་བདེ་མཆོག, Sanskrit Devanagari: चक्रसंवर, Sanskrit Romanization: Chakrasamvara, Literal meaning: Wheel of Bliss) and the four seats.

---

ེའི་རྡོ་རྗེ་དང་ནི་བདེ་མཆོག་འཁོར་ལོ་ཉུང་ངུ་འདིས་ནི་གདན་བཞི་ཤེས་ པར་བྱ། །མཆོག་གི་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ཚིག་དང་བདེ་མཆོག་ཆེན་པོས་ངེས་དོན་ཤེས་པར་ བྱ། །དེ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུད་རྣམས་ནི། །རྒྱུད་གཞན་རྣམས་ཀྱིས་རྟག་ཏུ་ནི། །བསྟན་དང་རྒྱས་ བཤད་ཀྱིས་ཤེས་བྱ། །འགྲེལ་པས་ལམ་འདོད་རྣམས་ཀྱིས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པས་ཀྱང་ དུས་འཁོར་ཆོས་རྣམ་དག་མ་ཡིན་པ་བསལ་ལོ། །གཞན་ཡང་དུས་འཁོར་རྣམ་དག་མ་ཡིན་ ན། དཔལ་ལྡན་རྒྱུ་སྐར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་མི་སྲི ད་པ་དང་། རྣམ་བཅུ་དབང་ལྡན་མི་སྲི ད་པར་ ཐལ་བ་ལས། དཔལ་ལྡན་རྒྱུ་སྐར་དཀྱིལ་འཁོར་ཅན། །ཞེས་དང་། རྣམ་བཅུ་དབང་ལྡན་ཆེ་ བ་པོ། །ཞེས་སོགས་རྒྱུད་རྣམ་དག་ནས་གསལ་བར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཞར་བྱུང་ངོ་། །དེ་དག་གིས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་དང་འབྲེལ་བའི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་དྲིས་ལན་མདོར་བསྡུས་པ་ བསྟན་ནོ།། །། ༄། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དང་འབྲེལ་པ་ཤིན་ཏུ་ཟབ་པའི་དྲི་བ་རྣམས་ཀྱི་ལན་བརྗོད་པ། ད་ནི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དང་འབྲེལ་པ་ཤིན་ཏུ་ཟབ་པའི་དྲི་བ་རྣམས་ཀྱི་ལན་བརྗོད་ པར་བྱ་སྟེ། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་ངོ་བོ་གང་གསུང་བ་ལ། སངས་རྒྱས་ཕལ་བོ་ཆེ་ལས། སྟོང་གསུམ་དར་ཡུག་གི་དཔེ་བཀོད་ནས། ཀྱེ་རྒྱལ་བའི་སྲས་དེ་བཞིན་དུ། དེ་བཞིན་གཤེགས་ པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། ཚད་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཉེ་བར་འཚོ་བའི་ ཡེ་ཤེས་ཀྱང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་མ་ཚང་བ་མེད་པར་བཞུགས་ཏེ། སེམས་ཅན་གྱི་སེམས་ཀྱི་རྒྱུད་དེ་དག་ཀྱང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་འདྲ་བར་ཚད་ མེད་དོ། །དེ་ལྟ་མོད་ཀྱི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་འཛིན་པས་བཅིངས་པའི་བྱིས་པ་རྣམས་ཀྱིས་(དེ་བཞིན་ གཤེགས་)ཡེ་ཤེས་མི་ཤེས་རབ་ཏུ་མི་ཤེས་ཤིང་ཉམས་སུ་མི་མྱོང་མངོན་དུ་མི་བྱེད་དོ། །དེས་ན་ དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཆགས་པ་མེད་པའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཆོས་ཀྱི་ 2-167 དབྱིངས་སེམས་ཅན་གྱི་གནས་ཐམས་ཅད་ལ་རྣམ་པར་གཟིགས་ནས་སློབ་དཔོན་གྱི་འདུ་ ཤེས་སུ་འགྱུར་ཏེ། ཀྱེ་མ་ངར་པས་སེམས་ཅན་འདི་དག་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡང་དག་ པའི་ཡེ་ཤེས་ཇི་ལྟ་བཞིན་མི་ཤེས་པ་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་རྗེས་སུ་ཞུགས་ པ་དག་སྟེ། གང་ཡང་ངས་སེམས་ཅན་འདི་དག་ལ་འཕགས་པའི་ལམ་ཉེ་བར་བསྟན་པས་ འདུ་ཤེས་ཀྱིས་བྱས་པའི་འཆིང་བ་མཐའ་དག་གསལ་བར་བྱ་སྟེ། ཇི་ལྟར་རང་ཉིད་འཕགས་ པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་སྟོབས་བསྐྱེད་པས་འདུ་ཤེས་ཀྱི་མདུད་པ་ཆེན་པོ་བསལ་ནས་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་སོ་སོར་མངོན་པར་ཤེས་ཤིང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དང་མཉམ་པ་ ཉིད་རྗེས་སུ་ཐོབ་པ་བཞིན་དུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ལམ་བསྟན་པས་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་བྱས་ པའི་འཆིང་བ་ཐམས་ཅད་བཟློག་པར་བ

【現代漢語翻譯】 以喜金剛和勝樂輪略攝，便能知曉四座續的含義。通過至高無上的第一佛陀之語和偉大的勝樂，便能確切瞭解其真實意義。其他續部，也應通過其他續部的教導和廣釋來了解。渴望此道的修行者，應通過註釋來理解。』如是說，從而排除了時輪並非純正法門的說法。 此外，如果時輪並非純正，那麼吉祥星宿壇城和十相自在便不可能存在。然而，『擁有吉祥星宿壇城』，以及『偉大的十相自在』等等，在純正的續部中已明確闡述，這便產生了矛盾。以上簡要闡述了與金剛乘相關的獨特問答。 現在開始闡述與如來藏密切相關的提問之解答：現在開始闡述與如來藏密切相關的提問之解答。關於如來藏的本質是什麼，在《大方廣佛華嚴經》中，以三千大千世界比喻為例，說道：『諸佛之子，如是，如來之智慧，無量之智慧，以及能令一切眾生安樂之智慧，亦無不圓滿地存在於一切眾生之心續中。眾生之心續，亦如如來之智慧般無量。』雖然如此，但由於被概念所束縛，凡夫無法瞭解、體驗或證悟（如來）智慧。因此，如來以無染的如來智慧，觀照法界眾生的一切處所，化現為導師之相，心想：『唉！這些眾生不瞭解如來之真實智慧，亦未隨如來智慧而行。我應為這些眾生開示聖道，以破除一切概念之束縛，如同自己以聖智之力，解開概念之結，證悟如來智慧，獲得與如來同等之境界一般，通過開示如來之道，遣除一切概念之束縛。』

【English Translation】 By briefly encompassing Hevajra and Chakrasamvara, one can understand the meaning of the Four Seats Tantra. Through the words of the Supreme First Buddha and the Great Chakrasamvara, one can precisely understand its true meaning. Other tantras should also be understood through the teachings and extensive explanations of other tantras. Those who desire this path should understand through commentaries.』 As it is said, thereby refuting the claim that Kalachakra is not a pure Dharma. Furthermore, if Kalachakra were not pure, then the auspicious constellation mandala and the Ten Powerful Forms would not be possible. However, 『possessing the auspicious constellation mandala,』 and 『the great Ten Powerful Forms,』 etc., are clearly stated in the pure tantras, which creates a contradiction. The above briefly explains the unique questions and answers related to Vajrayana. Now, let us begin to explain the answers to questions that are deeply related to the Tathagatagarbha: Now, let us begin to explain the answers to questions that are deeply related to the Tathagatagarbha. Regarding the essence of the Tathagatagarbha, in the Avatamsaka Sutra, using the analogy of the three thousand great thousand worlds, it is said: 『Sons of the Buddhas, likewise, the wisdom of the Tathagata, immeasurable wisdom, and the wisdom that brings happiness to all sentient beings, are all fully present in the mindstream of all sentient beings. The mindstream of sentient beings is also immeasurable, like the wisdom of the Tathagata.』 Although this is so, ordinary beings, bound by concepts, cannot understand, experience, or realize the (Tathagata's) wisdom. Therefore, the Tathagata, with undefiled Tathagata wisdom, observes all places of sentient beings in the Dharmadhatu, manifesting as the form of a teacher, thinking: 『Alas! These sentient beings do not understand the true wisdom of the Tathagata, nor do they follow the wisdom of the Tathagata. I should show these sentient beings the noble path, to break all conceptual bonds, just as I myself, through the power of noble wisdom, untie the knot of concepts, realize the wisdom of the Tathagata, and attain the same state as the Tathagata, by showing the path of the Tathagata, dispel all conceptual bonds.』

---

ྱེད་དོ། །འདུ་ཤེས་ཀྱིས་བྱས་པའི་འཆིང་བ་ཐམས་ ཅད་ལོག་པ་དག་ལ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཚད་མེད་པ་དེ་འཕྲོ་བ་ཐམས་ཅད་ ཀྱི་ཉེ་བར་འཚོ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་དང་། འགྲི བ་པ་དང་འཕེལ་བ་མེད་པའི་མདོར། ཤཱ་རིའི་ བུ་དོན་དམ་པ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི། སེམས་ཅན་ཁམས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ སྙིང་པོའི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ་ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོའི་མདོ་ལས། རིགས་ ཀྱི་བུ་དག་འདི་ནི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་དེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་བྱུང་ཡང་རུང་མ་ བྱུང་ཡང་རུང་། སེམས་ཅན་འདི་དག་ནི་རྟག་ཏུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཅན་ཡིན་ནོ་ ཞེས་དང་། དཔེ་དགུའི་སྒོ་ནས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཅན་དུ་གསུངས་ ལ། དེའི་དོན་རྒྱུད་བླར། རྫོགས་སངས་སྐུ་ནི་འཕྲོ་ཕྱིར་དང་། །དེ་བཞིན་ཉིད་དབྱེར་མེད་ ཕྱིར་དང་། །རིགས་ཡོད་ཕྱིར་ན་ལུས་ཅན་ཀུན། །རྟག་ཏུ་སངས་རྒྱས་སྙིང་པོ་ཅན། །ཞེས་ རྒྱུ་མཚན་གསུམ་གྱི་སྒོ་ནས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཅན་དུ་བསྟན་ཅིང་། དེ་ཡང་། ངོ་བོ་རྒྱུ་ འབྲས་ལས་ལྡན་འཇུག་པ་དང་། །གནས་སྐབས་དེ་བཞིན་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་དོན། །རྟག་ཏུ་ 2-168 མི་འགྱུར་ཡོན་ཏན་དབྱེར་མེད་ནི། །དོན་དམ་དབྱིངས་ཀྱི་དགོངས་དོན་ཡིན་ཞེས་བྱ། །ཞེས་ དང་། དེའི་འགྲེལ་པར་མདོར་བསྡུ་ན། དོན་རྣམ་པ་བཅུ་ལ་དགོངས་ནས་དེ་ཁོ་ནའི་ཡེ་ཤེས་ དམ་པའི་ཡུལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་རྣམ་པར་བཞག་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་བདེ་ སྙིང་ངོ་བོ་ལ་སོགས་པའི་དོན་བཅུའི་སྒོ་ནས་གསུངས་ཤིང་། དེ་ལ་དང་པོ་ངོ་བོ་དང་། གཉིས་ པ་རྒྱུའི་དོན་གཉིས་ལས་བརྩམས་ནས། རིན་ཆེན་ནམ་མཁའ་ཆུ་དག་བཞིན། །རྟག་ཏུ་རང་ བཞིན་ཉོན་མོངས་མེད། །ཆོས་མོས་ལྷག་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། །ཏིང་འཛིན་སྙིང་པོ་ལས་བྱུང་ བ། །མཐུ་དང་གཞན་དུ་མི་འགྱུར་དང་། །བརླན་པོའི་ངོ་བོའི་རང་བཞིན་ཕྱིར། །འདི་དག་ ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་མཁའ། །ཆུ་ཡི་ཡོན་ཏན་ཆོས་མཐུན་ཉིད། །ཅེས་དང་། དེའི་འགྲེལ་པར། གསུམ་པོ་འདི་ལ་གོ་རིམ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ཁོ་ན་རང་གི་མཚན་ཉིད་དང་། སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་ལ་ བརྩམས་ནས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཁམས་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་དང་། ནམ་མཁའ་དང་། ཆུ་རྣམ་པར་དག་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཆོས་མཐུན་པར་རིག་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་ པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་བསམ་པའི་དོན་གྲུབ་པ་ལ་སོགས་པའི་མཐུའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་རང་གི་མཚན་ ཉིད་ལས་བརྩམས་ནས་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་དང་ཆོས་མཐུན་པ་ཉིད་དུ་རིག་པར་བྱའོ། །དེ་ བཞིན་ཉིད་ནི་གཞན་དུ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ཀྱི་རང་གི་ངོ་བོའི་རང་གི་མཚན་ཉིད་ལས་བརྩམས་ ནས་ནམ་མཁའ་དང་ཆོས་མཐུན་པར་ཉིད་དུ་རིག་པར་བྱའོ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ རིགས་ལ་ནི་སེམས་ཅན་ལ་སྙིང

【現代漢語翻譯】 此外，在《由認知所生的束縛皆解脫經》中說：『對於那些解脫了一切由認知所生的束縛的人來說，如來的無量智慧將成為一切利益的近因。』在《無增減經》中，舍利子（Śāriputra，智慧第一的佛陀弟子），『所謂的真如，即眾生界，是如來藏（Tathāgatagarbha，如來法身的種子或內在潛力）的最高表達。』在《如來藏經》中說：『諸位善男子，這就是諸法的法性。無論如來出世與否，這些眾生始終具有如來藏。』通過九個比喻說明一切眾生皆具如來藏。其含義在《寶性論》中闡述：『圓滿佛陀之身是為利益眾生，以及真如無二無別之故，又因具如來種性，故一切有情眾生，恒常具有佛陀之藏。』通過三個理由說明一切眾生皆具如來藏。並且，『本體、因、果、作用和行相，以及狀態、如是、周遍之義，恒常不變的功德無別，是勝義界（ परमार्थधातु，paramārthadhātu，ultimate reality realm）的真實意趣。』 在《寶性論》的註釋中總結道：『應知基於十種意義，才安立了唯有智慧聖者才能證悟的如來藏。』從如來藏的本體等十個方面進行了闡述。其中，首先從本體和因的兩個方面開始，『如珍寶、虛空、清水一般，恒常自性遠離煩惱。由對法的信心和殊勝的智慧，以及禪定之心所生。具有力量且不可變異，以及濕潤的本體自性。』『這些如如意寶、虛空、水一般的功德，與法性相符。』在《寶性論》的註釋中：『這三者按照其順序，基於各自的體相和共相，應知如來藏與如意寶、虛空和清凈水的功德相符。』其中，如來法身是基於成就所愿等力量的本體自性，與如意寶相符。真如是基於不可變異的本體自性，與虛空相符。如來種性是基於對眾生的大悲心，與水相符。』

【English Translation】 Furthermore, in the Sutra of Liberation from All Bonds Born of Cognition, it says: 'For those who are liberated from all bonds born of cognition, the immeasurable wisdom of the Tathāgata (Tathāgata，One Thus Gone) will become the near cause of all benefits.' In the Sutra of No Increase or Decrease, Śāriputra (Śāriputra, the wisest disciple of the Buddha), 'That which is called the ultimate reality, namely the realm of sentient beings, is the supreme expression of the Tathāgatagarbha (Tathāgatagarbha, the seed or inherent potential of the Tathāgata's Dharmakāya).' In the Tathāgatagarbha Sutra, it says: 'Noble sons, this is the nature of all dharmas (dharmas，phenomena). Whether the Tathāgatas appear or not, these sentient beings always possess the Tathāgatagarbha.' Through nine similes, it is explained that all sentient beings possess the Tathāgatagarbha. Its meaning is elaborated in the Ratnagotravibhāga (Uttaratantra，Treatise on the Buddha-nature): 'The perfect Buddha's body is for the benefit of beings, and because Suchness (Tathātā，Thusness) is inseparable, and because of the presence of the Buddha-nature, all embodied beings constantly possess the Buddha-essence.' Through three reasons, it is explained that all beings possess the Tathāgatagarbha. And, 'Essence, cause, effect, function, and manifestation, as well as state, Suchness, the meaning of pervasiveness, the unchanging qualities without distinction, are the meaning of the ultimate reality realm (paramārthadhātu， परमार्थधातु, paramārthadhātu, ultimate reality realm).' In the commentary to the Ratnagotravibhāga, it is summarized: 'It should be known that based on ten meanings, the Tathāgatagarbha, the object of the wisdom of the holy ones, is established.' It is explained from ten aspects such as the essence of the Tathāgatagarbha. Among them, starting from the two aspects of essence and cause, 'Like jewels, space, and pure water, it is always by nature free from afflictions. Born from faith in the Dharma and superior wisdom, and the heart of Samādhi (Samādhi，concentration). Possessing power and unchangeable, and the nature of a moist essence.' 'These qualities like the wish-fulfilling jewel, space, and water, are in accordance with the Dharma.' In the commentary to the Ratnagotravibhāga: 'These three, in their respective order, based on their individual characteristics and common characteristics, should be known to be in accordance with the qualities of the wish-fulfilling jewel, space, and pure water. Among them, the Dharmakāya (Dharmakāya，the body of the Dharma) of the Tathāgata is in accordance with the wish-fulfilling jewel, based on the nature of the power to accomplish wishes, etc. Suchness is in accordance with space, based on the nature of its unchanging essence. The Tathāgata-nature is in accordance with water, based on great compassion for sentient beings.'

---

་བརྩེ་བས་བརླན་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་རང་གི་མཚན་ཉིད་ལས་ བརྩམས་ནས་ཆུ་དང་ཆོས་མཐུན་པ་ཉིད་དུ་རིག་པར་བྱའོ། །འདིར་ཐམས་ཅད་ཀྱང་རྟག་ཏུ་ རང་བཞིན་གྱིས་ཤིན་ཏུ་ཉེ་བར་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པ། རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་ལས་བརྩམས་ནས་དེ་ཉིད་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་དང་། ནམ་མཁའ་དང་། ཆུ་ རྣམ་པར་དག་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ཆོས་མཐུན་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །དེའི་དོན་རང་ 2-169 དང་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྒོ་ནས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ནོར་བུ་མཁའ་ཆུ་དག་པ་དང་ ཆོས་མཐུན་དུ་སྦྱོར་བ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་རང་གི་མཚན་ག་ྱིས་ྒོནས་ཆསོ་སྐུ་ཡདི ་ནརོ་དང་། དེ་ བཞིན་ཉིད་མཁའ་དང་། རིགས་ཆུ་དང་ཆོས་མཐུན་པ་ཡིན་ལ། སྤྱི་མཚན་གྱི་སྒོ་ནས་གསུམ་ ཆར་དཔེ་གསུམ་ཅར་དང་ཆོས་མཐུན་དུ་བསྟན་པས་སོ། །ཆོས་མོས་ཞེས་སོགས་རྒྱས་བཤད་ དང་བཅས་པས་རྒྱུ་གསུངས་སོ། ། གསུམ་པ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མས་དག་བྱེད་ཆོས་མོས་སོགས་བཞིའི་ འབྲས་བུ་དང་། བཞི་པ་ལས་ཀྱི་དོན་སྟོན་པ་ལ། གཙང་བདག་བདེ་དང་རྟག་ཉིད་ཀྱི། །ཡོན་ ཏན་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་འབྲས། །སྡུག་བསྔལ་ཡིད་འབྱུང་ཞི་ཐོབ་པར། །འདུན་དང་སྨོན་པའི་ ལས་ཅན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེ་ལ་འབྲས་བུའི་དོན་ནི། ཆོས་མོས་སོགས་བཞིའི་འབྲས་ བུ་ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་གཙང་བདེ་རྟག་བདག་གི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་བཞིར་གསུངས་ལ། ལས་ ཀྱི་དོན་ནི། གལ་ཏེ་སངས་རྒྱས་ཁམས་མེད་ན། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་གསུངས་ཤིང་། དེའི་དོན་ སེམས་ཅན་ལ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་མེད་ན། དཔལ་ཕྲེང་གི་མདོར། བཅོམ་ལྡན་འདས་གལ་ ཏེ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་མ་མཆིས་ན་སྡུག་བསྔལ་ལས་སྐྱོབ་པར་ཡང་མི་འགྱུར་ལ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་འདོད་པ་དང་དོན་དུ་གཉེར་བ་དང་སྨོན་པ་ཡང་མེད་པར་འགྱུར་རོ་ ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། འཁོར་འདས་ཀྱི་སྡུག་བདེན་ལ་འདོར་ལེན་མེད་པར་འགྱུར་ལ། དེ་ ཡོད་ཅེས་པའོ། །འོ་ན་ལོག་སྲེད་ཅན་མྱ་ངན་ལས་མི་འདའ་བའི་ཆོས་ཅན་གསུངས་པ་ཇི་ལྟ་ བུ་ཞེ་ན། ཐེག་ཆེན་ལ་སྡང་བ་ལོག་སྲི ད་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྡང་བ་དེ་ལྡོག་དོན་དུ་དུས་ གཞན་ལ་དགོངས་ནས་གསུངས་ཀྱི། གཏན་ནས་རྣམ་པར་དག་པར་མི་འགྱུར་བ་ནི་མིན་ཏེ། གང་གི་ཕྱིར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཁྱད་པར་མེད་པར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་རྣམ་པར་ དག་པར་རུང་བ་ཉིད་ཡོད་པ་ལ་དགོངས་ནས། ཐོག་མེད་གྱུར་ཀྱང་ཐ་མ་དང་ལྡན་ལ། །རང་ 2-170 བཞིན་གྱིས་དག་བརྟག་པའི་ཆོས་ཅན་ནི། །ཐོག་མེད་སྦུབས་ཀྱིས་ཕྱི་སྒྲིབས་མི་མཐོང་སྟེ། །ཇི་ལྟར་གསེར་གྱི་གཟུགས་ནི་བསྒྲིབས་པ་བཞིན། །ཞེས་འགྲེལ་པར་རྒྱས་པར་བཀོད་དོ། ། ལྔ་པ་ལྡན་པའི་དོན་ནི། རྒྱ་མཚོ་ཆེ་བཞི་དཔག་མེད་པའི། །ཡོན་ཏན་རིན་ཆེན་མི་ཟད་ གནས།

【現代漢語翻譯】 從慈悲滋潤的自性本體出發，應將它理解為與水相似。在此，一切眾生都恒常、自性清凈、遠離煩惱，應從自性清凈的共相本體出發，將如來藏理解為與如意寶、虛空和清凈水的功德相似。以上。 其含義是通過自相和共相來將如來藏與寶珠、虛空、凈水相聯繫。其中，從自相的角度來看，法身與寶珠相似，真如與虛空相似，自性與水相似；從共相的角度來看，三者都與這三個比喻相似。'法信'等廣說，闡述了原因。 第三，清凈如來藏的四種法信等，能去除暫時的垢染，以及第四，闡述業的意義：'清凈、真我、安樂與常恒的功德，是到達彼岸的果實。對於痛苦、厭離和獲得寂滅，具有意願和希求的業。' 如是說。其中，果的意義是：四種法信等的果，是法身的功德，即清凈、安樂、常恒、真我的四種波羅蜜多。業的意義是：'如果無有佛性...'等所說。其含義是，如果眾生沒有如來藏，如《華嚴經》中說：'世尊，如果沒有如來藏，也就不可能從痛苦中解脫，對於涅槃也不會有慾望、追求和希求。' 這樣，對於輪迴和涅槃的苦樂真諦，就不會有取捨。這就是說有如來藏。 那麼，如何解釋那些具有邪見的人不能證入涅槃呢？因為對大乘的憎恨是邪見的因，所以是爲了遣除這種憎恨，才針對其他時間而說的，並不是說永遠不能清凈。因為世尊考慮到一切眾生都具有清凈的可能性，所以說：'無始亦有終，自性本清凈，是可觀察之法。無始的空殼遮蔽，無法看見，如同被遮蔽的金像。' 在註釋中對此有詳細的闡述。 第五，具有的意義是：四大海中，無量功德珍寶，永不耗盡。

【English Translation】 Starting from the essence of nature imbued with compassion, it should be understood as being similar to water. Here, all beings are constantly, naturally pure, and free from afflictions. Starting from the common characteristic of natural purity, the Tathagatagarbha should be understood as being similar to the qualities of a wish-fulfilling jewel, the sky, and pure water. That's all. Its meaning is to relate the Tathagatagarbha to a jewel, the sky, and pure water through its own characteristics and common characteristics. Among them, from the perspective of its own characteristics, the Dharmakaya is similar to a jewel, Suchness is similar to the sky, and self-nature is similar to water; from the perspective of common characteristics, all three are similar to these three metaphors. 'Dharma faith' and so on are explained in detail, elucidating the reasons. Third, the four kinds of Dharma faith and so on that purify the Tathagatagarbha, which remove temporary defilements, and fourth, explaining the meaning of karma: 'Purity, self, bliss, and the qualities of permanence are the fruits of reaching the other shore. For suffering, aversion, and obtaining peace, there is the karma of desire and aspiration.' Thus it is said. Among them, the meaning of the fruit is: the fruit of the four kinds of Dharma faith and so on is the qualities of the Dharmakaya, namely the four Paramitas of purity, bliss, permanence, and self. The meaning of karma is: 'If there is no Buddha-nature...' and so on. Its meaning is, if sentient beings do not have the Tathagatagarbha, as it is said in the Avatamsaka Sutra: 'World Honored One, if there is no Tathagatagarbha, it would be impossible to be liberated from suffering, and there would be no desire, pursuit, and aspiration for Nirvana.' In this way, there would be no acceptance or rejection of the suffering and happiness of Samsara and Nirvana. This is to say that there is the Tathagatagarbha. Then, how to explain that those with wrong views cannot attain Nirvana? Because hatred towards the Mahayana is the cause of wrong views, it is said for the sake of dispelling this hatred, and it is not said that it can never be purified. Because the World Honored One considered that all sentient beings have the possibility of purity, he said: 'Without beginning, there is also an end, the self-nature is originally pure, it is a law that can be observed. The beginningless empty shell obscures and cannot be seen, like a covered golden statue.' This is explained in detail in the commentary. Fifth, the meaning of having is: In the four great oceans, countless meritorious jewels never run out.

---

།དབྱེར་མེད་ཡོན་ཏན་ལྡན་པ་ཡི། །ངོ་བོ་ཉིད་ཕྱིར་མར་མེ་བཞིན། །ཞེས་པ་རྒྱས་ བཤད་དང་བཅས་པས་བསྟན་ཞིང་། དེའི་དོན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཆོས་སྐུ་དག་ པའི་རྒྱུ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཐོབ་པའི་རྒྱུ་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཐུགས་རྗེ་ འཇུག་པའི་རྒྱུ་དང་ལྡན་ལ། འབྲས་བུའི་ཡོན་ཏན་མངོན་ཤེས་དང་ཟག་མེད་ཡེ་ཤེས་དང་ སྤངས་པ་རྣམས་དང་། མར་མེའི་སྣང་བ་དང་། དྲོད་དང་། མདོག་བཞིན་དུ་ལྡན་པར་བསྟན་ པའོ། ། དྲུག་པ་འཇུག་པའི་རབ་དབྱེ་ནི། སོ་སོ་སྐྱེ་འཕགས་རྫོགས་སངས་ཀྱི། །དེ་བཞིན་ གཤེགས་དབྱེ་འཇུག་པ་ལས། །དེ་ཉིད་གཟིགས་པས་སེམས་ཅན་ལ། །རྒྱལ་བའི་སྙིང་པོ་ འདི་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ལ། གང་ཟག་སོ་སྐྱེ། བྱང་ སེམས། སངས་རྒྱས་གསུམ་གྱི་དབྱེ་བ་ལས་འཇུག་པའི་རབ་དབྱེ་གསུམ་བསྟན་ཏོ། ། བདུན་པ་རབ་དབྱེ་དེའང་གནས་སྐབས་གསུམ་དུ་སྟོན་པ་ནི། མ་དག་མ་དག་དག་པ་ དང་། །ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་གོ་རིམ་བཞིན། །སེམས་ཅན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་། །དེ་ བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ངོ་བོ་ཉིད་ལ་སོགས་པའི་དོན། །འདི་དྲུག་གིས་ནི་བསྡུས་ པ་ཡིས། །ཁམས་ནི་གནས་སྐབས་གསུམ་དག་ཏུ། །མིང་གསུམ་གྱིས་ནི་བསྟན་པ་ཉིད། །ཅེས་ སོ། །དེའི་དོན་ནི་བདེ་སྙིང་གི་ངོ་བོ་ལ་དབྱེ་བ་མེད་ཀྱང་། རྒྱུད་ལྡན་གང་ཟག་མ་དག་དག་པ་ དང་། མ་དག་དག་པ་དང་། ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་གསུམ་ཡོད་པས་མིང་གསུམ་གྱིས་ནི་འདོགས་ པ་སྟེ། དེ་ཡི་འགྲེལ་པར་ཐོགས་མེད་ཀྱིས། གནས་སྐབས་གསུམ་དུ་གོ་རིམ་བཞིན་མིང་ 2-171 གསུམ་བསྟན་པས་རིག་པར་བྱ་སྟེ། འདི་ལྟ་སྟེ། མ་དག་པའི་གནས་སྐབས་སུ་ནི་སེམས་ཅན་ གྱི་ཁམས་ཞེས་བྱ་བ་དང་། མ་དག་པ་དང་དག་པའི་གནས་སྐབས་སུ་ནི། བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་གནས་སྐབས་སུ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ ཞེས་བྱའོ། །ཇི་སྐད་དུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས། ཤཱ་རིའི་བུ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཉོན་ མོངས་པའི་སྦུབས་བྱེ་བ་མཐའ་ཡས་པས་བཏུམས་པ། འཁོར་བའི་རྒྱུན་གྱིས་ཁྱེར་བ། ཐོག་ མ་དང་ཐ་མ་མེད་པར་འཁོར་བའི་འགྲོ་བ་འཆི་བ་དང་། སྐྱེ་བ་དག་ཏུ་འཁོར་བ་ནི་སེམས་ཅན་ གྱི་ཁམས་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དེ་ཉིད་འཁོར་བའི་རྒྱུན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་ལ་ སྐྱོ་བར་གྱུར་པར་འདོད་པ་དང་། ཡུལ་ཐམས་ཅད་ལ་ཆགས་པ་དང་བྲལ་བ། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་ པ་བཅུའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ། ཆོས་ཀྱི་ཕུང་པོ་བརྒྱད་ཁྲི་བཞི་སྟོང་གིས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་དོན་ དུ་སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དེ་ཉིད་ ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་ཐམས་ཅད་ལས་ཡོངས་སུ་གྲོལ་བ། སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་ལས་ འདས་པ།

【現代漢語翻譯】 『無別功德具足故，本體自性如燈火。』此以廣說而開示，其義為：如來藏（Tathāgatagarbha）法身（Dharmakāya）具備清凈之因，以及獲得佛陀智慧之因，並具有如來之慈悲入于其中之因。且如燈火之光明、暖熱、顏色般，具備果位的功德，如神通、無漏智慧及斷證等。 第六，入之差別為：『異生聖者圓滿佛，如來差別入中觀，觀彼自體于有情，宣說勝者如來藏。』等等，于如來藏，從凡夫、菩薩（Bodhisattva）、佛陀三者的差別而入的三種差別開示。 第七，彼差別亦於三種位次宣說，即：『未凈未凈凈，以及極凈次第故，有情菩提薩埵與，如來說是本體等，此六者攝持，界於三位次，以三名而示。』等等。其義為：雖勝義諦（梵文，Paramārtha， परमार्थ， परमार्थ，最高真諦）之本體無有差別，然具傳承之補特伽羅（梵文，Pudgala， पुद्गल， पुद्गल， 補特伽羅，人）有未凈凈、未凈與凈、極凈三種，故以三名而稱之。于彼之註釋中，無著（梵文，Asaṅga， असङ्ग， असङ्ग， 無著）云：以三種位次次第開示三名，應如是了知。此謂于未凈之位次，稱為有情界；于未凈與凈之位次，稱為菩薩；于極凈之位次，稱為如來。如是，薄伽梵（梵文，Bhagavān， भगवान्， भगवान्， 世尊）云：舍利子（梵文，Śāriputra， शारिपुत्र， शारिपुत्र， 舍利子），法身如來藏為無量無數之煩惱鞘所覆，為輪迴之流所攜，于無始無終之輪迴流轉中，于生死中流轉，是為有情界。舍利子，彼法身厭離輪迴之苦，欲求離於一切境之貪著，屬於十波羅蜜（梵文，Pāramitā， पारमिता， पारमिता， 波羅蜜）之範疇，以八萬四千法蘊為菩提之義而行持，是為菩薩。舍利子，彼法身已從一切煩惱鞘中解脫，超越一切痛苦。

【English Translation】 'Undifferentiated qualities fully endowed, its essence is like a lamp.' This is shown with extensive explanation, its meaning being: The Tathāgatagarbha (Essence of the Thus-Gone) Dharmakāya (Body of Truth) possesses the cause of purity, the cause of attaining the wisdom of the Buddha, and the cause of the Tathāgata's compassion entering into it. And like the light, warmth, and color of a lamp, it is shown to possess the qualities of the result, such as clairvoyance, uncontaminated wisdom, and relinquishments. Sixth, the differentiation of entry is: 'Ordinary beings, noble ones, perfect Buddhas, the Thus-Gone differentiated enter into contemplation, contemplating that self in sentient beings, declaring the Victorious One's Tathāgatagarbha.' And so forth, in the Tathāgatagarbha, the three differentiations of entry from the differences of ordinary beings, Bodhisattvas, and Buddhas are shown. Seventh, that differentiation is also shown in three stages, namely: 'Unclean, unclean-clean, and utterly pure in sequence, sentient beings, Bodhisattvas, and Thus-Gone Ones are said to be the essence, etc. These six are encompassed, the realm in three stages, is shown by three names.' And so forth. Its meaning is: Although there is no difference in the essence of Bliss-Heart, there are three types of individuals with lineage: unclean-clean, unclean and clean, and utterly pure, hence they are referred to by three names. In its commentary, Asaṅga says: The three names are shown in sequence in three stages, and should be understood as such. That is to say, in the unclean stage, it is called the realm of sentient beings; in the unclean and clean stage, it is called Bodhisattva; and in the utterly pure stage, it is called Tathāgata. As the Bhagavan said: Śāriputra, the Dharmakāya Tathāgatagarbha is covered by countless billions of sheaths of afflictions, carried by the stream of samsara, revolving in the beginningless and endless cycle of samsara, revolving in birth and death, is called the realm of sentient beings. Śāriputra, that Dharmakāya, desiring to be weary of the suffering of the stream of samsara, wanting to be free from attachment to all objects, belonging to the category of the ten Pāramitās, practicing the eighty-four thousand collections of Dharma for the sake of enlightenment, is called Bodhisattva. Śāriputra, that Dharmakāya is completely liberated from all sheaths of afflictions, having transcended all suffering.

---

ཉེ་བའི་ཉོན་མོངས་པའི་དྲི་མ་མཐའ་དག་དང་བྲལ་བ། དག་པ་རྣམ་པར་དག་པ། མཆོག་ཏུ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཆོས་ཉིད་ལ་གནས་པ། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ལྟ་བར་བྱ་ བའི་ས་ལ་ཞུགས་པ། ཤེས་བྱ་མཐའ་དག་ལ་གཉིས་སུ་མེད་པའི་སྐྱེས་བུའི་མཐུ་ཐོབ་པ། སྒྲིབ་ པ་མེད་པའི་ཆོས་ཅན། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་གི་སྟོབས་ཐོགས་པ་མེད་པ་ཐོབ་པ་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། ། བརྒྱད་པ་ཀུན་འགྲོའི་དོན་ནི། བདེ་སྙིང་གཅིག་པོ་དེ་ཉིད་གནས་སྐབས་གསུམ་པོ་ ཐམས་ཅད་དུ་ཇི་ལྟར་འགྲོ་སྙམ་ན། ཇི་ལྟར་རྟོག་མེད་བདག་ཉིད་ཅན། །ནམ་མཁའ་ཀུན་ཏུ་ རྗེས་སོང་ལྟར། །སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་དྲི་མེད་དབྱིངས། །དེ་བཞིན་དུ་ནི་འགྲོ་བ་ཉིད། །དེ་ 2-172 སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་ཉེས་པ་དང་། །ཡོན་ཏན་མཐར་ཐུག་ཁྱབ་པ་སྟེ། །གཟུགས་ཀྱི་རྣམ་པ་དམན་ པ་དང་། །བར་མ་མཆོག་ལ་ནམ་མཁའ་བཞིན། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེའི་དོན། སེམས་ཀྱི་ རང་བཞིན་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དེ་གནས་སྐབས་གསུམ་པོ་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པའི་སྤྱིའི་ མཚན་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཉེས་པ་དང་ཡོན་ཏན་དང་། ཡོན་ཏན་མཐར་ཐུག་པའི་གནས་ སྐབས་གསུམ་ཀར་དུ་རྗེས་སུ་སོང་བ་ཡིན་ལ། ངོ་བོ་ལ་ཁྱད་པར་མེད་དེ། ནམ་མཁའ་ས་དང་ ཟངས་དང་གསེར་གྱི་སྣོད་ལ་ཁྱབ་པ་བཞིན། འགྲི བ་པ་དང་འཕེལ་བ་མེད་པའི་མདོ་གནས་ སྐབས་ཀྱི་སྐབས་སུ་དྲངས་པ་དེའི་འཕྲོ་ནས། ཤཱ་རིའི་བུ་དེའི་ཕྱིར་ན་སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་ ཀྱང་གཞན་ལ། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཡང་གཞན་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་ཉིད་ཆོས་ཀྱི་ སྐུ། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཉིད་སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་ཏེ། འདི་ནི་དོན་གྱིས་གཉིས་སུ་མེད་དེ། ཡི་གེ་ཙམ་ ཐ་དད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། དགུ་པ་མི་འགྱུར་བའི་དོན་ནི། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དེ་གནས་སྐབས་གསུམ་དུ་སོང་ཡང་ ། སྔར་ཉེས་པ་དང་བཅས་པ་ལ་ཕྱིས་ཉེས་མེད་དུ་གྱུར་པའི་འགྱུར་བཅས་མ་ཡིན་ཞེས་སྟོན་ པ་ནི། ཉེས་པ་གློ་བུར་དང་ལྡན་དང་། །ཡོན་ཏན་རང་བཞིན་ཉིད་ལྡན་ཕྱིར། །ཇི་ལྟར་སྔར་དེ་ ཕྱིས་དེ་བཞིན། །འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་དོ། །ཞེས་སོགས་རྒྱས་བཤད་དང་བཅས་པས་ འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཁམས་དེ་ཡང་། འདུས་མ་བྱས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་ དང་དབྱེར་མེད་དུ་ལྡན་པར་བསྟན་ཅིང་། འཕེལ་འགྲི བ་མེད་པའི་མདོ་ལས་ཀྱང་། བཅོམ་ ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ནི་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་མེད་པ། བྲལ་མི་ཤེས་པ། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་གང་གཱའི་ཀླུང་གི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པས་མི་སྟོང་ པའོ་ཞེས་དང་། ཐོགས་མེད་ཀྱིས། དོན་བཞི་པོ་འདི་དག་ལ་ནི་གོ་རིམ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་མིང་ གི་རྣམ་གྲངས་འདི་བཞིར་འགྱུར་ཏེ། འད

【現代漢語翻譯】 遠離一切近分的煩惱垢染，清凈極凈，安住于最極清凈的法性，進入一切眾生應當瞻仰的地位，獲得對於一切所知無二的丈夫之能力，具有無障礙之法性，獲得對於一切法自在之無礙力量，被稱為如來、應供、正等覺。如是宣說。 第八，普行的意義是：僅僅一個如來藏，在所有三種狀態中如何執行呢？如雲：『如何無分別自性，如虛空隨一切行，心之自性無垢界，如是而行。』總的體性是過患，功德究竟周遍，形相低劣與中等，殊勝如虛空。』其意義是：心之自性，如來藏，因為是遍及三種狀態的總的體性，所以在過患、功德和功德究竟的三種狀態中隨行，本體上沒有差別，如同虛空遍及土地、銅和金的容器一樣。在《無增減經》中，在引用的狀態之後說：『舍利子，因此，眾生界與法身不是他體，眾生界即是法身，法身即是眾生界，此義無二，只是名言不同而已。』 第九，不變的意義是：如來藏雖然經歷了三種狀態，但並非是從先前具有過患轉變為後來沒有過患的轉變。如雲：『具有突發性的過患，具有自性的功德，如何先前如此，後來也如此，是不變的法性。』等等，通過廣說，顯示了不變的界與一切無為的佛陀功德無二無別地存在。在《無增減經》中也說：『世尊，如來藏是不可分割的，不可分離的，不可思議的，不空于超越恒河沙數的佛法。』無著說：『這四種意義，按照次第，轉變為這四種名稱，即是如來藏。』

【English Translation】 Being free from all stains of proximate defilements, being pure and utterly pure, abiding in the nature of supreme purity, having entered the stage to be beheld by all sentient beings, having obtained the power of a being who is non-dual with regard to all objects of knowledge, possessing a dharma without obscurations, having obtained unobstructed power over the strength of mastery of all dharmas, is called the Tathagata, the Arhat, the Perfectly and Completely Awakened Buddha. Thus it is said. Eighth, the meaning of universal going: How does the single Sugata-garbha go in all three states? As it is said: 'How is it without conceptualization, like the sky following everywhere? The nature of mind, the stainless realm, thus it goes.' The general characteristic is fault, the ultimate quality is pervasive, the form is inferior, intermediate, and supreme, like the sky. The meaning of this is: The nature of mind, the Sugata-garbha, because it is the general characteristic that pervades all three states, it follows in the three states of fault, quality, and ultimate quality, and there is no difference in essence, just as the sky pervades containers of earth, copper, and gold. In the Sutra of No Increase No Decrease, after the state of quotation, it says: 'Shariputra, therefore, the realm of sentient beings and the Dharmakaya are not other, the realm of sentient beings is the Dharmakaya, the Dharmakaya is the realm of sentient beings, this meaning is not two, only the letters are different.' Ninth, the meaning of immutability: Although the Sugata-garbha has gone through three states, it is not a change from having faults before to not having faults later. As it is shown: 'Having sudden faults, having the nature of qualities, how it was before, so it is later, it is the nature of immutability.' And so on, through extensive explanation, it shows that the immutable realm is inseparably endowed with all unconditioned Buddha qualities. In the Sutra of No Increase No Decrease, it also says: 'Bhagavan, the Sugata-garbha is indivisible, inseparable, inconceivable, not empty of Buddha dharmas that exceed the sands of the Ganges.' Asanga says: 'These four meanings, in order, change into these four names, which are the Sugata-garbha.'

---

ི་ལྟ་སྟེ། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ 2-173 དང་། དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། གང་གི་ཕྱིར་འདི་ སྐད་ཅེས། ཤཱ་རིའི་བུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་ཚིག་བླ་ དྭགས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཡང་གཞན་ལ། ཆོས་ ཀྱི་སྐུ་གཞན་པ་ནི་མ་ལགས་ཀྱི། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཉིད་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ ལགས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་སྡུག་བསྔལ་འགོག་པ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་ ཡོན་ཏན་འདི་ལྟ་བུ་དང་ལྡན་པའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་ བ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་དང་། གང་གི་ ཕྱིར་ཟག་པ་མེད་པའི་དབྱིངས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་བཞི་པོ་དག དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཁམས་ ཀྱི་དོན་གཅིག་ལ་ཡང་དག་པར་འདུ་བ་དེའི་ཕྱིར་དོན་གཅིག་པས་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཆོས་ ཀྱི་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པའི་ ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཅེས་བརྗོད་པ་གང་ཡིན་པ་དང་། ལྷན་ཅིག་མངོན་པར་རྫོགས་པར་ བྱང་ཆུབ་པས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་དྲི་མ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞེས་ བརྗོད་པ་གང་ཡིན་པ་འདི་གཉིས་གང་ཡང་ཟག་པ་མེད་པའི་དབྱིངས་ལ་དབྱེར་མེད། བཅད་ དུ་མེད། གཉིས་སུ་མེད་དོ་ཞེས་བྱ་བར་བལྟ་བར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་བདེ་གཤེགས་ སྙིང་པོ་ལ་དོན་དམ་གྱི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་གདོད་མ་ནས་ལྡན་ཡང་། རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ སངས་མ་རྒྱས་ཀྱི་བར་དུ་དེ་མ་ཐོབ་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ནས་དེ་མངོན་དུ་གྱུར་པས་ཐོབ་པ་ ཡིན་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་ སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་ཐམས་ཅད་དང་གཞལ་དུ་མེད་པ། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དང་། རྣམ་པར་དག་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་ 2-174 པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་ཡོན་ཏན་རྣམ་པ་བཞི་འགྲུབ་པ་དང་། དབྱེར་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཐོབ་པ་དེའི་བདག་ཉིད་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་སུ་གྱུར་ པའི་ཕྱིར་ན། སངས་རྒྱས་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དག་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་ དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་ན་སངས་རྒྱས་ཉིད་མེད་པར་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཐོབ་པ་མེད་དོ་ཞེས་ དང་། དེ་ནས་སངས་རྒྱས་མ་ཐོབ་པར། །མྱ་ངན་འདས་པ་མི་འཐོབ་སྟེ། །ཞེས་དང་། དེའི་ འགྲེལ་པར། གང་གི་ཕྱིར་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་ཉེ་བར་གནས་པའི་རང་བཞིན་དགེ་བའི་ཆོས་ དང་ལྡན་པའི་ཁམས་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་མེད་པའི་

【現代漢語翻譯】 應如是觀：法身（Chos kyi sku，Dharmakāya），如來（De bzhin gshegs pa，Tathāgata），勝義諦（Don dampa'i bden pa，Paramārtha-satya），涅槃（Mya ngan las 'das pa，Nirvāṇa）。何以故？ 如是說：『舍利子（Shā ri'i bu），如來藏（De bzhin gshegs pa'i snying po，Tathāgatagarbha）即是法身的異名。』又，世尊（Bcom ldan 'das，Bhagavat）！如來與法身非異體，世尊！法身即是如來。』又，世尊！所謂『斷滅痛苦（Sdug bsngal 'gog pa）』，是指具有如是功德的如來法身。』又，世尊！所謂『涅槃界（Mya ngan las 'das pa'i dbyings）』，是指如來法身的異名。』 何以故？四種無漏界之異名，皆能如實攝於如來界之同一意義中。因此，以同一意義，由無二之法性門，爲了一切法皆能現證圓滿菩提之故，而稱之為佛（Sangs rgyas）。與證得圓滿菩提同時，爲了斷除習氣與垢染之故，而稱之為涅槃。此二者于無漏界中，無差別，不可分，無二。應如是觀。 如是，雖然如來藏自始即具足勝義之功德，然于具相續之有情未成佛前，未能獲得；成佛后，則能顯現而獲得。世尊！如來、應供、正等覺（Yang dag par rdzogs pa'i sangs rgyas）等諸佛，以證得涅槃之故，而具有一切無量、不可思議、清凈不可思議之功德。 此乃成就四種功德，以及不分別之體性。證得涅槃即是圓滿成佛之自性。因此，佛與涅槃具有不分別之功德，若無成佛，則不得涅槃。』又，『未得佛之前，不得證涅槃。』及其釋文中說：『何以故？從無始以來，安住于自性善法之界，如來之功德不分別……』

【English Translation】 Thus, it should be viewed: Dharmakāya (Chos kyi sku), Tathāgata (De bzhin gshegs pa), Paramārtha-satya (Don dampa'i bden pa), and Nirvāṇa (Mya ngan las 'das pa). Why is this? It is said: 'Shariputra (Shā ri'i bu), the Tathāgatagarbha (De bzhin gshegs pa'i snying po) is another name for the Dharmakāya.' Also, 'Bhagavan (Bcom ldan 'das)! The Tathāgata and the Dharmakāya are not different entities; Bhagavan! The Dharmakāya is the Tathāgata.' Also, 'Bhagavan! The so-called 'cessation of suffering (Sdug bsngal 'gog pa)' refers to the Dharmakāya of the Tathāgata, which possesses such qualities.' Also, 'Bhagavan! The so-called 'realm of Nirvāṇa (Mya ngan las 'das pa'i dbyings)' is another name for the Dharmakāya of the Tathāgata.' Why is this? The four names of the taintless realm are all perfectly included in the single meaning of the Tathāgata realm. Therefore, with the same meaning, through the gate of the non-dual Dharma nature, for the sake of all dharmas being able to manifestly and perfectly awaken to Bodhi, it is called Buddha (Sangs rgyas). Simultaneously with attaining perfect Bodhi, for the sake of eliminating habitual tendencies and defilements, it is called Nirvāṇa. These two are without difference, indivisible, and non-dual in the taintless realm. It should be viewed thus. Thus, although the Tathāgatagarbha inherently possesses all the qualities of ultimate reality from the beginning, it is not obtained by sentient beings with a continuum until they become Buddhas; after becoming Buddhas, it is manifested and obtained. Bhagavan! The Tathāgatas, Arhats, Samyaksaṃbuddhas (Yang dag par rdzogs pa'i sangs rgyas), etc., because of attaining Nirvāṇa, possess all immeasurable, inconceivable, and pure inconceivable qualities. This is the accomplishment of the four qualities and the nature of non-differentiation. Attaining Nirvāṇa is the very nature of perfectly becoming a Buddha. Therefore, the Buddha and Nirvāṇa possess non-differentiated qualities; without becoming a Buddha, Nirvāṇa cannot be attained.' Also, 'Before attaining Buddhahood, Nirvāṇa cannot be attained.' And in its commentary, it says: 'Why is this? From beginningless time, abiding in the realm of the nature of virtuous dharmas, the qualities of the Tathāgatas are non-differentiated...'

---

ཆོས་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་ཆགས་པ་མེད་ཅིང་ཐོགས་པ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གཟིགས་ པ་མངའ་བའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་མ་ཐོབ་པར་སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ མཚན་ཉིད་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་རྟོག་པ་མངོན་དུ་བྱེད་པ་མི་འཐད་དོ་ཞེས་པས་ སོ། །དེ་ལྟར་ངོ་བོ་རྒྱུ་འབྲས་ལ་སོགས་པ་རྣམ་བཞག་བཅུའི་སྒོ་ནས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ བསྟན་པར། དེ་ལྟར་རྒྱལ་བའི་སྙིང་པོ་ཡི། །རྣམ་བཞག་རྣམ་པ་བཅུ་ཞེས་བརྗོད། །ཅེས་ པས་དོན་བསྡུས་ཏེ་གསུངས་སོ། །དེ་སེམས་ཅན་ལ་བཞུགས་ཚུལ་དཔེ་དགུས་སྟོན་པ་ནི། ཉོན་མོངས་སྦུབས་ནང་གནས་པ་དེ། །དཔེ་དག་གིས་ནི་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་དང་། འགྲེལ་པར། ཐོག་མ་མེད་པའི་དུས་ནས་ཉེ་བར་གནས་པ་མ་འབྲེལ་བའི་རང་བཞིན་གྱི་ཉོན་མོངས་པའི་ སྦུབས་ཉིད་དང་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་ཉེ་བར་གནས་པ་འབྲེལ་བའི་རང་བཞིན་དག་པའི་ ཆོས་ཉིད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས་དཔེ་དགུས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཉོན་མོངས་པའི་ སྦུབས་བྱེ་བ་མཐའ་ཡས་པས་བཏུམས་པ་ནི་མདོ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རྟོགས་པར་བྱའོ། །ཞེས་ གང་གསུངས་པ་རྒྱས་བཤད་དང་བཅས་པ་རྣམས་ཀྱི་སྙིང་པོ་སེམས་ཅན་ལ་བཞུགས་ཚུལ་ རྒྱས་པར་བསྟན་ཏེ་མངས་པའི་འཇིགས་པས་མ་བྲིས་སོ། ། 2-175 སངས་རྒྱས་སེམས་ཅན་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་ཁྱད་པར་ཅིས་འབྱེད་ཅེས་གསུང་བའི་ ལན་ནི། ངོ་བོ་ལ་དབྱེ་བ་མེད་ཀྱང་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལ་སོགས་པ་གོང་དུ་བརྗོད་པ་ ལྟར་རོ། ། ཀ་བུམ་སོགས་ལ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོས་ཁྱབ་ཚུལ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེས་གསུང་བ་ལ། དཔལ་ ཕྲེང་གི་མདོར། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེའི་སླད་དུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་འབྲེལ་བ་ བསལ་དབྱེ་བ་མེད་པ་བྲལ་མི་ཤེས་པ་འདུས་མ་བྱས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་གནས་དང་གཞི་ དང་རྟེན་ལགས་ལ། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ནི་མ་འབྲེལ་བ་རྣམ་ པར་དབྱེ་བ་དང་བཅས་པའི་ཆོས་བྲལ། ཤེས་པ་འདུས་བྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཡང་གནས་ དང་གཞི་དང་རྟེན་ལགས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས། འདུས་བྱས་ཀྱི་ཆོས་ཀུན་གྱི་གནས་དང་ གཞི་དང་རྟེན་དུ་གསུངས་པས། ཀ་བུམ་སོགས་ལ་ཁྱབ་པར་གྲུབ་པོ། ། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་སེམས་ཅན་ལ་སྟོབས་སོགས་ཀྱིས་བརྒྱན་པ་ཡོད་དམ་མེད། ཡོད་ ན་དག་པ་གཉིས་ལྡན་དང་གཅིག་ལྡན་གང་ལགས། སྟོབས་སོགས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཡོད་དམ། ཆོས་ ཉིད་ཡོད་པ་ལ་སྟོབས་སོགས་ཡོད་ཅེས་དགོངས་པ་ལགས་ཞསེ ་གསུང་བ་ལ། འདུས་མ་བྱས་ ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཀུན་ལྡན་གྱི་བདེ་གཤེགས་ སྙིང་པོ་སེམས་ཅན་གྱི་ལ་ཡོད་པར། ཀྱེ་རྒྱལ་བའི་སྲས་དེ་བཞིན་དུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ ཡེ་ཤེས། ཚད་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཉེ་བར་འཚོ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་ སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་མ་ཚང་བ་མེད་པར་བཞུགས་ཏེ། ཞེས་

【現代漢語翻譯】 因此，由於法性，證悟具有無染無礙智慧的如來，在未獲得之前，認為從一切障礙中解脫的涅槃自性之界是不合理的。如是，通過本體、因果等十種分類，宣說了如來藏。因此說：『如是，勝者之藏的分類有十種。』以此總結了意義。以九喻示現其安住于有情之方式：『安住于煩惱之殼中者，當以譬喻而知。』以及，在註釋中：『從無始以來安住的，不相關的自性之煩惱殼，以及從無始以來安住的，相關的自性之清凈法性之角度，以九喻如實了知如來藏被無量無數的煩惱殼所覆蓋，如經中所說。』以上所說，包括廣釋，皆為詳細展示安住于有情之方式的精要，因畏懼繁瑣而未書寫。 2-175 問：佛與有情、如來藏之間有何區別？答：本體上無差別，但如前所述，存在狀態上的差別。 問：如來藏如何遍佈于柱、瓶等事物？答：在《寶鬘經》中說：『世尊，因此，如來藏是無關聯、無分別、不可分離、非複合之法的處所、基礎和所依。世尊，如來藏是有關聯、有分別之法，是可分離、複合之法的處所、基礎和所依。』因此，既然說它是所有複合之法的處所、基礎和所依，那麼它遍佈于柱、瓶等事物就成立了。 問：如來藏在有情心中是否具備力量等功德？若有，是具備二種清凈還是具備一種清凈？力量等的本體是否存在？認為存在法性就存在力量等，是這樣理解嗎？答：具足一切非複合功德的如來藏存在於有情心中。『諸佛之子，如是，如來的智慧，無量的智慧，滋養一切有情的智慧，也完整無缺地安住在一切有情的心續中。』

【English Translation】 Therefore, due to the nature of reality, it is unreasonable to conceive of the realm of nirvana's nature, which is liberated from all obscurations, as not having attained the Thus-Gone One (Tathāgata) who possesses the vision of unobstructed and unimpeded wisdom. Thus, the essence of the Sugata (Tathāgatagarbha) is taught through ten categories such as entity, cause, and effect. Therefore, it is said: 'Thus, the classifications of the Sugata-garbha are said to be ten types.' This summarizes the meaning. The way it dwells in sentient beings is shown by nine similes: 'That which dwells within the husk of afflictions should be understood through similes.' And, in the commentary: 'From the perspective of the husk of afflictions of unrelated nature that has dwelt since beginningless time, and the pure nature of related nature that has dwelt since beginningless time, the essence of the Thus-Gone One covered by countless billions of husks of afflictions should be understood as it is in the sutra.' What has been said above, including the extensive explanation, is the essence of extensively showing the way it dwells in sentient beings, and it has not been written due to fear of prolixity. 2-175 Question: What is the difference between a Buddha, a sentient being, and the Tathāgatagarbha? Answer: There is no difference in essence, but there are differences in state, as mentioned above. Question: How does the Tathāgatagarbha pervade things like pillars and vases? Answer: In the Shrimala Sutra: 'Bhagavan, therefore, the Tathāgatagarbha is the place, basis, and support of dharmas that are unrelated, undifferentiated, inseparable, and uncompounded. Bhagavan, the Tathāgatagarbha is also the place, basis, and support of dharmas that are related, differentiated, separable, and compounded.' Therefore, since it is said to be the place, basis, and support of all compounded dharmas, it is established that it pervades things like pillars and vases. Question: Does the Tathāgatagarbha in sentient beings possess qualities such as powers? If so, does it possess two kinds of purity or one kind of purity? Does the essence of powers, etc., exist? Is it understood that if the nature of reality exists, then powers, etc., exist? Answer: The Tathāgatagarbha, which possesses all uncompounded qualities, exists in the minds of sentient beings. 'Sons of the Buddhas, likewise, the wisdom of the Thus-Gone One, the immeasurable wisdom, the wisdom that nourishes all sentient beings, also dwells completely and without deficiency in the mind-streams of all sentient beings.'

---

སོགས་ གོང་དུ་ལུང་དྲངས་ནས་བསྒྲུབས་ཟིན་ཏོ། །དག་པ་གཉིས་ལྡན་དང་གཅིག་ལྡན་ཞེས་པ་ ཐོགས་མེད་ཀྱིས། རྣམ་པར་དག་པ་ནི་མདོར་བསྡུས་ན་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། རང་བཞིན་གྱིས་ རྣམ་པར་དག་པ་དང་། དྲི་མ་མེད་པའི་རྣམ་པར་དག་པའོ། །དེ་ལ་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་ 2-176 དག་པ་ན།ི གང་གི་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་བྲལ་བ་ནི་མ་ཡིན་པ་སྟེ། སེམས་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་ གསལ་བ་གློ་བུར་དྲི་མ་དང་མ་བྲལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དྲི་མ་མེད་པའི་རྣམ་པར་དག་པ་ནི། རྡུལ་ ལ་སོགས་པ་ལ་ཆུ་ལ་སོགས་པ་བཞིན་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་བྲལ་བ་ས།ྟེ སམེ ས་ཀ་ྱིརང་ བཞིན་འོད་གསལ་བ་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་མཐའ་དག་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ཞེས་པའི་དོན་རྒྱུད་ ལྡན་གྱི་སྐྱེས་བུ་སེམས་རྒྱུད་དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་ཚེ་དག་པ་གཅིག་ལྡན་དང་། རྒྱུད་ལྡན་གྱིས་ གཉེན་པོ་བསྒོམས་པས་སེམས་རྒྱུད་དྲི་མ་ཀུན་དང་བྲལ་བའི་ཚེ་ན་དག་པ་གཉིས་ལྡན་ཞེས་ ཐ་སྙད་བྱས་པ་ཡིན་ལ། སེམས་ཅན་གྱི་ཆོས་ཉིད་དེ་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་དག་པ་གཉིས་ལྡན་ཡིན་ཏེ། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཆོས་ཉིད་ནི། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཡོད་པར། །མཐོང་ཕྱིར་ཇི་ སྙེད་ཡོད་པ་ཉིད། །ཅེས་པ་ལྟར་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་དེ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། སྟོབས་སོགས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཡོད་དམ་སྟོབས་སོགས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ཡོད་པ་ལ་སྟོབས་སོགས་ ཡོད་ཅེས་དགོངས་ལགས་ཞེས་གསུང་བ་ལ། སྟོབས་སོགས་ངོ་བོ་ཡོད་པ་སྟེ། འདུས་མ་བྱས་ ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཀུན་ལྡན་དུ་གོང་དུ་བསྒྲུབས་ཟིན་ཅིང་། འདི་ལ་བསལ་བྱ་ཅི་ཡང་མེད། །བཞག་ པར་བྱ་བ་ཅུང་ཟད་མེད། །ཡང་དག་ཉིད་ལ་ཡང་དག་ལྟ། །ཡང་དག་མཐོང་ན་རྣམ་པར་ གྲོལ། །རྣམ་དབྱེར་བཅས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན། །གློ་བུར་དག་གི་ཁམས་སྟོང་གི། །རྣམ་དབྱེ་ མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན། །བླ་མེད་ཆོས་ཀྱིས་སྟོང་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་དང་། དེའི་འགྲེལ་པར་ འདིས་ཅི་བསྟན་ཞེ་ན། གང་གི་ཕྱིར་རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་ པའི་ཁམས་འདི་ལས་ཡོངས་སུ་བསལ་བར་བྱ་བ་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་རྒྱུ་མཚན་འགའ་ ཡང་མེད་དེ། གློ་བུར་བའི་དྲི་མ་དང་བྲལ་བ་ནི་འདིའི་རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ ལ་རྣམ་པར་བྱང་བའི་རྒྱུ་མཚན་བཞག་པར་བྱ་བ་ཡང་ཅུང་ཟད་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་པར་ དབྱེ་བ་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་ནི་རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ 2-177 སྙིང་པོ་ནི་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་ཡོད་པ་བྲལ་ཤེས་པ་ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྟོང་ པ་ཡིན་ལ། རྣམ་པར་དབྱེ་བ་མེད་པ་བྲལ་མི་ཤེས་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ ཆོས་གང་གཱའི་ཀླུང་གི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པས་ནི་མི་སྟོང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་གང་ཞིག་ གང་ན་མེད་པ་དེ་ནི་དེས་སྟོང་ངོ་ཞེས་ཡང་

【現代漢語翻譯】 如上文所引證的那樣已經證實了。所謂『具二種清凈』和『具一種清凈』， 無著（藏文：ཐོགས་མེད，是對一位著名佛教人物的尊稱）說：『清凈總的來說有兩種：自性清凈和離垢清凈。』 『其中，自性清凈是指，其解脫並非分離，因為心自性光明，未曾與突發性的垢染分離。』 『離垢清凈是指，如灰塵等與水等分離，因為心自性光明，已與一切突發性的垢染分離。』 意思是說，對於具有相續的補特伽羅（藏文：སྐྱེས་བུ་，梵文：pudgala，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：人）來說，當心相續具有垢染時，稱為『具一種清凈』；當具有相續者通過修習對治法，使心相續遠離一切垢染時，則稱為『具二種清凈』。 而眾生的法性，從本體上來說，是『具二種清凈』的，因為一切智的法性，存在於一切眾生之中。 正如經文所說：『一切眾生皆有如來藏（藏文： སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྒྱུད་，梵文：Tathāgatagarbha，梵文羅馬擬音：Tathāgatagarbha，漢語字面意思：如來藏），見彼所見之數量。』因此，它與佛的種姓法性是相同的。 有人問：『力量等的本體存在嗎？或者說，具有力量等的法性，所以才說具有力量等呢？』 回答說：『力量等的本體是存在的，因為已經證實，它具備一切無為的功德。』對此，沒有什麼需要去除的。 『沒有什麼需要安立的。如實地觀察真實，如實地見到便能解脫。』 『具有分別的體性，空性是突發性的。』『具有無分別的體性，空性是不變的法。』 正如經文所說，以及其註釋：『這表明了什麼呢？因為自性清凈的如來藏，沒有任何需要去除的客塵垢染的原因，因為遠離突發性的垢染是它的自性。』 『也沒有任何需要安立的清凈原因，因為無分別的法性是它的自性。』 『因此，如來藏空性是遠離有分別的、可知的煩惱障，而不空性是遠離無分別的、不可思議的、勝過恒河沙數的佛法。』 因此，凡是不存在於某處的，就是由它所空的。

【English Translation】 As proven by the quotations above. As for 'having two kinds of purity' and 'having one kind of purity,' Asanga (Tibetan: ཐོགས་མེད) said: 'Purity, in brief, has two aspects: naturally pure and free from defilements.' 'Among them, naturally pure means that its liberation is not a separation, because the mind is naturally luminous and has never been separated from adventitious defilements.' 'Free from defilements means that, like dust, etc., separated from water, etc., because the mind is naturally luminous and has been separated from all adventitious defilements.' The meaning is that, for a sentient being with a continuum, when the mind continuum has defilements, it is called 'having one kind of purity'; when the continuum holder cultivates the antidote and the mind continuum is separated from all defilements, it is called 'having two kinds of purity.' And the nature of sentient beings, in terms of essence, is 'having two kinds of purity,' because the nature of omniscient wisdom exists in all sentient beings. As the scripture says: 'All sentient beings have the Tathāgatagarbha (藏文： སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྒྱུད་，梵文：Tathāgatagarbha，梵文羅馬擬音：Tathāgatagarbha，meaning: the womb of the Tathāgata), seeing the number of those seen.' Therefore, it is the same as the Buddha's lineage nature. Someone asked: 'Does the essence of power, etc., exist? Or does the nature of power, etc., exist, so it is said to have power, etc.?' The answer is: 'The essence of power, etc., exists, because it has been proven above that it possesses all unconditioned qualities.' There is nothing to be removed from this. 'There is nothing to be established. Look at reality as it is, and liberation will be attained when reality is seen.' 'Having the characteristic of differentiation, emptiness is adventitious.' 'Having the characteristic of non-differentiation, emptiness is the unchanging Dharma.' As the scripture says, and its commentary: 'What does this indicate? Because the naturally pure Tathāgatagarbha has no cause for adventitious defilements to be removed, because being free from adventitious defilements is its nature.' 'There is also no cause for purification to be established, because the nature of non-differentiation is its nature.' 'Therefore, the Tathāgatagarbha is empty of the afflictive obscurations that are differentiated and knowable, and not empty of the inconceivable Buddha Dharmas that are undifferentiated and surpass the sands of the Ganges.' Therefore, whatever does not exist in something is empty of it.

---

དག་པར་རྗེས་སུ་མཐོང་ལ། གང་ཞིག་དེར་ལྷག་ པར་གྱུར་པ་དེ་ནི་དེ་ལ་རྟག་པར་ཡོད་དོ་ཞེས་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཤེས་སོ། །ཚིགས་ སུ་བཅད་པ་འདི་གཉིས་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པ་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་མཐའ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར། ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་བསྟན་ཏེ། ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་བདེ་སྙིང་ སྟོང་པའི་ངེས་དོན་གྱི་མདོ་རྣམས་ཀྱི་དགོངས་པ་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་བླ་ མ་ལས་བཤད་པ་ལྟར་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་དོན་གྱི་དྲི་བ་རྣམས་ཀྱི་ལན་བཀོད་པ་ཡིན་ ལ། གཞན་ཡང་དཔལ་སཾ་བྷུ་ཊིར་ཡང་། རང་གི་ལུས་ལ་སངས་རྒྱས་བཞུགས། །གཞན་དུ་གང་ ནའང་སངས་རྒྱས་མེད། །མི་ཤེས་མུན་པས་བསྒྲིབས་པ་རྣམས། །ལུས་ལས་གཞན་དུ་སངས་ རྒྱས་འདོད། །ཅེས་དང་། དཔལ་བརྟག་པ་གཉིས་པར་ཡང་། ལུས་ལ་ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོ་གནས། །རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་ཡང་དག་སྤངས། །དངོས་པོ་ཀུན་ལས་ཁྱབ་པ་པོ། །ལུས་ལ་གནས་ཀྱང་ ལུས་སྐྱེས་མིན། །ཞེས་དང་། དེའི་འགྲེལ་པར་རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོས། ཨེ་བཾ་གི་ཡི་གེ་ཤེས་རབ་དང་ ཐབས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཅན་ནི་ལུས་གནས་ཏེ་ལྟེ་བར་གནས་པའོ། །དེ་ལྟར་ན་ལུས་གནས་ཡེ་ ཤེས་ཆེན་པོ་ནི་ཀུན་ཏུ་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པར་གྲུབ་སྟེ། དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་འཁོར་ལོ་ དང་ལས་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱའི་རྟོག་པ་དང་བྲལ་བ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ ཡེ་ཤེས་རྟོག་པའི་དྲ་བ་དང་བྲལ་བ་ཞེས་པ་ངེས་པའོ། །དེ་ཉིད་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་འཇིག་ རྟེན་གསུམ་དུ་ཀུན་ཏུ་བསྐྱོད་པའི་ཧེ་རུ་ཀ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུའོ། །དངོས་པོ་ཀུན་ལས་ཁྱབ་པ་ པོ། །ཞེས་པ་ཕུང་པོ་དྲུག་རྣམས་དང་། ཁམས་དྲུག་རྣམས་དང་། དབང་པོ་དྲུག་རྣམས་དང་ 2-178 ། ཡུལ་དྲུག་རྣམས་དང་། ལས་ཀྱི་དབང་པོ་དྲུག་རྣམས་ཏེ། དངོས་པོ་འདི་རྣམས་ལ་ཁྱབ་པ་ པོ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་ལུས་ལ་གནས་ཀྱང་ལུས་སྐྱེས་མིན། ཞེས་པ་སྐྱེ་བ་དང་འཇིག་པའི་དངོས་པོ་ མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་དང་། དཔལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོར་ཡང་། བུམ་པའི་ནང་དུ་ཆུ་ནི་ལེན་ པར་བྱེད་པ་ན་ཡང་ནམ་མཁའ་འགྲོ་བ་མིན་པ་ཇི་ལྟ་བར། །མཁའ་ཁྱབ་མཁའ་ཡི་རྡོ་རྗེ་ཅན་ ནི་ཡུལ་དང་རྣམ་པར་བྲལ་བ་ལུས་ཀྱི་དབུས་སུ་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །མཁའི་རྡོ་ རྗེ་ཅན་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་པར་གསུངས་སོ། །དྲི་མེད་འོད་ཀྱི་མདོར་བསྡུས་ ལྔ་པར་ཡང་། གང་དོན་དམ་པའི་བདེན་པས་བསྟན་པ་དེ་ནི་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རྣམ་ པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཆོག་དང་ལྡན་པ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དངོས་གྲུབ་སྒྲུབ་པའི་སླད་དུ་རང་གི་ སེམས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བརྟགས་པའི་ཆོས་དང་བྲལ་བ་གཞོན་ནུ་མ་རྣམས་ཀྱི་མེ་ལོང་ལ་སོགས་ པ་ལ་པྲ་ཕབ་པ་བཞིན་དུ། རྣལ་འབྱོར་པ་རྣམས་ཀྱི་རང་གི་སེམས་ཀྱི་འོད་གསལ་མངོ

【現代漢語翻譯】 正確地如實觀察，並且知道其中任何殘餘的部分都是恒常存在的。這兩段詩句是爲了遠離增益和誹謗的極端，闡述了非顛倒的空性之相。如是，爲了解答如來藏（梵文：Tathāgatagarbha，如來藏），空性（梵文：Śūnyatā，空性）的真實意義，以上根據《大乘經續寶性論》（梵文：Uttaratantraśāstra，無上續論）所說，對如來藏的意義的疑問作出了回答。此外，在《吉祥桑布扎》（梵文：Śrīsaṃpuṭa，吉祥合集）中也說：『佛陀安住于自身，其他任何地方都沒有佛。被無知黑暗遮蔽的人們，在身體之外尋求佛陀。』在《吉祥二觀察續》（梵文：Śrīdvādanuprekṣātantra，吉祥十二觀續）中也說：『大智慧安住于身中，完全捨棄一切分別念。遍及一切事物，雖然安住于身中，卻非由身體所生。』 在其註釋中，金剛藏（梵文：Vajragarbha，金剛藏）說：『ཨེ་（藏文，梵文天城體：ऐ，梵文羅馬擬音：ai，漢語字面意思：無），བཾ་（藏文，梵文天城體：वं，梵文羅馬擬音：vaṃ，漢語字面意思：有）的字母，是智慧和方便的自性，安住于身體，位於臍輪。』如此，安住于身體的大智慧，被證實為已捨棄一切分別念，遠離壇城的輪、業和智慧手印的分別念，遠離般若波羅蜜多（梵文：Prajñāpāramitā，般若波羅蜜多）的智慧分別之網。這即是金剛薩埵（梵文：Vajrasattva，金剛薩埵），在三界中普遍行動的黑魯嘎（梵文：Heruka，黑魯嘎）的自性身。 『遍及一切事物』，指的是遍及六蘊、六界、六根、六境和六種業的根。雖然遍及這些事物，智慧之身安住于身體中，但『非由身體所生』，因為沒有生和滅的事物。在《吉祥時輪經》（梵文：Śrīkālacakratantra，吉祥時輪經）中也說：『如同在瓶中取水時，虛空並非隨之移動。同樣，遍及虛空的金剛持（梵文：Vajradhara，金剛持），遠離所緣和能緣，以同樣的方式存在於身體的中央。』這裡說，虛空金剛持是佛陀的智慧之身。在《無垢光經略義第五品》中也說：『以勝義諦所顯示的，是超越世間，具足一切殊勝，爲了成就大手印（梵文：Mahāmudrā，大手印）的成就，遠離自心所分別的法，如同在少女的鏡子等物上顯現影像一般，瑜伽士們自心的光明得以顯現。』

【English Translation】 Correctly and truly observe, and know that whatever remains therein is always constant. These two verses are to show the characteristic of non-inverted emptiness, away from the extremes of superimposition and defamation. Thus, in order to answer the questions about the meaning of the Tathāgatagarbha (Buddha-nature) and Śūnyatā (emptiness), according to what is said in the Uttaratantraśāstra (Treatise on the Sublime Continuum), answers to the questions about the meaning of the Tathāgatagarbha are arranged. Furthermore, in the Śrīsaṃpuṭa (Glorious Compendium) it is also said: 'The Buddha dwells in one's own body, there is no Buddha anywhere else. Those obscured by the darkness of ignorance desire the Buddha outside the body.' In the Śrīdvādanuprekṣātantra (Glorious Twelve Contemplations Tantra) it is also said: 'Great wisdom dwells in the body, completely abandoning all thoughts. Pervading all things, although dwelling in the body, it is not born of the body.' In its commentary, Vajragarbha (Vajra Essence) says: 'The letters ཨེ་ (Tibetan, Devanagari: ऐ, Romanized Sanskrit: ai, Literal meaning: None), བཾ་ (Tibetan, Devanagari: वं, Romanized Sanskrit: vaṃ, Literal meaning: None), which are the nature of wisdom and means, dwell in the body, located at the navel chakra.' Thus, the great wisdom dwelling in the body is proven to have abandoned all thoughts, being free from the thoughts of the wheel of the mandala, karma, and wisdom mudras, and free from the net of wisdom thoughts of the Prajñāpāramitā (Perfection of Wisdom). This is Vajrasattva (Diamond Being), the nature body of Heruka (Wrathful Deity) who universally moves in the three realms. 'Pervading all things' refers to pervading the six aggregates, the six elements, the six senses, the six objects, and the six functional senses. Although pervading these things, the wisdom body dwells in the body, but 'not born of the body' because there is no object of birth and destruction. In the Śrīkālacakratantra (Glorious Wheel of Time Tantra) it is also said: 'Just as when taking water in a pot, the sky does not move along with it. Similarly, the Vajradhara (Diamond Holder) pervading the sky, free from object and subject, exists in the center of the body in the same way.' Here it is said that the sky Vajradhara is the wisdom body of the Buddha. In the fifth chapter of the Drime O Kyi Do Dung (Stainless Light Sutra Condensed) it is also said: 'What is shown by the ultimate truth is beyond the world, possessing all perfections, and in order to accomplish the siddhi (accomplishment) of the Mahāmudrā (Great Seal), free from the dharma (phenomena) conceived by one's own mind, just as reflections appear in a maiden's mirror and so on, the clear light of the yogis' own minds becomes manifest.'

---

ན་སུམ་ དུ་ནམ་མཁའ་ལ་སྣང་བ་འདོད་པའི་དོན་གྱི་འབྲས་བུ་སྟེ། འབྲས་བུ་ནི་འགྱུར་བ་མེད་པའི་ བདེ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སེམས་སོ། །སེམས་འདི་གཉིས་གཅིག་པ་ཉིད་ནི་ཤེས་རབ་དང་ཐབས་ ཀྱི་བདག་ཉིད་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་དོན་ཆེན་པོ་མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བ་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ རིས་མེད་པ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔར་རྒྱུད་གཞན་ཐམས་ཅད་ དུ་རབ་ཏུ་གྲགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ཉིད་རྒྱུའི་མཚན་ཉིད་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ཚུལ་ལ་ ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པར་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་སྐད་དུ་ཡང་མངོན་ པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་གྱི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ལས་མཛད་པ་དང་བཞིར་ངེས་པར་བྱམས་པས་ གསུངས་པ། ངོ་བོ་ཉིད་ལོངས་རྫོགས་བཅས་དང་། །དེ་བཞིན་གཞན་པ་སྤྲུལ་པ་ནི། །ཆོས་ སྐུ་མཛད་པར་བཅས་པ་སྟེ། །རྣམ་པ་བཞིར་ནི་ཡང་དག་བརྗོད། །ཅེས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་ འདས་དེ་ཉིད་འབྲས་བུའི་མཚན་ཉིད་སྔགས་ཀྱི་ཚུལ་ལ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དགའ་བ་དང་ 2-179 ། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་སྐུ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། གཟུང་བ་དང་འཛིན་པ་སྤངས་པ་རྣམ་པར་ཤེས་ པའི་ཆོས་ཉིད་ལས་འདས་པ་སྲིད་པ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་རབ་ཏུ་མི་གནས་པ་སངས་ རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་འདུས་པ་དང་ལྷ་མོ་རྣམས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཡང་སྟེ། འདི་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་དང་ལྷན་ ཅིག་རོ་མཉམ་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ངེས་པའི་དོན་ཏོ། །འདིར་རྣལ་འབྱོར་པ་རྣམས་ཀྱི་ཕྱོགས་སུ་ འཛིན་པ་ཐམས་ཅད་ཉམས་པར་བྱ་བའི་སླད་དུ། རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་རིས་མེད་པ། རྟག་པ་ དང་ཆད་པ་སྤངས་པ། འཇིག་རྟེན་པའི་དཔེ་ལས་འདས་པ། ཡོད་པ་དང་མེད་པའི་བློ་ཡོངས་ སུ་སྤངས་པ། གཞོན་ནུ་མས་མེ་ལོང་ལ་པྲ་ཕབ་པ་བཞིན་རང་གི་སེམས་ཀསྱི ་མ་བརྟགས་པ་ མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བ་ཡིད་ཆེས་པའི་དོན་ཅན། རྣམ་པ་ཐམས་ ཅད་པ་ནམ་མཁའ་ལས་བྱུང་བ་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་དབང་པོ་ཐམས་ཅད་པ། སེམས་ཅན་ཐམས་ ཅད་ཀྱི་བདག་ཉིད་དུ་གནས་པ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དགའ་བ་གཏན་ཚིགས་དང་དཔེ་སྤངས་ པ་འདིའི་དཔེར་དངོས་པོ་དང་དངོས་པོ་མེད་པ་གཅིག་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་ཏེ་ཆོས་མི་མཐུན་ པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་དུ་མཆོག་མི་འགྱུར་དུ་ཡང་། གཞན་སྣང་གི་རིག་པ་ཤེས་ རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་མ་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་མོ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ གཟུགས་ཅན་མ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་རྒྱུ་མཐུན་པར་རྫོགས་པའི་གནས་སྐབས་ཏེ། རྡོ་རྗེ་ སེམས་དཔའ་དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡུམ་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་པར་འབྱུང་བའི་དབང་པོ་རྣམས་ཀྱི་ སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པ་མཆོག་གི་དབང་པོའི་སྤྱོད་ཡུལ་མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བའི་བདེ་བའི་རང་ བཞིན་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཀྱི་ཆོས་ལས་འདས་པ་མེ་ལོང་གི་པྲ་ཕབ་པ་དང་རྨི་ལམ་དང་མཚུངས་པ་ ད

【現代漢語翻譯】 那時，于虛空中顯現所欲之義果，此果乃是不變的安樂智慧之心。此二心合一，即是智慧與方便之本體，金剛瑜伽大義，至高無上，不可改變，最初之佛，無有分別，時輪金剛薄伽梵金剛薩埵，於一切續部中廣為人知。薄伽梵彼者，于因之體性，波羅蜜多之理，即是般若波羅蜜多，亦名自性身。如《現觀莊嚴論》之偈頌所云，彌勒菩薩宣說四種事業：『自性圓滿及受用，如是其他化身等，法身即具事業性，四相如是應宣說。』薄伽梵彼者，于果之體性，密咒之理，即是俱生喜，亦名俱生身。遠離能取與所取，超越識之法性，不住于輪迴與涅槃，乃諸佛之聚會，亦是天女之總持。此乃智慧身，與俱生味一如，此乃決定之義。於此，為使瑜伽士們所執著的一切皆消散，故有金剛瑜伽無有分別，斷除常斷二邊，超越世間之譬喻，完全捨棄有無之念，如少女于鏡中描繪圖案般，不觀察自心，現量而見，具足信解之義。一切相，從虛空所生，普賢，一切自在，安住於一切有情之自性中，俱生喜，捨棄推理與譬喻，此之譬喻，即是有與無合一，因法不相同故。如是，于至高無上不變者亦云，他顯之覺性，般若波羅蜜多，自性光明，大手印，俱生之形母，與法界之因相同，乃圓滿之境地。金剛薩埵與佛母，非依緣起之諸根所能及，乃至高無上之根之境界，至高無上不變之安樂自性，超越微塵之法，如鏡中之圖案，如夢境一般。 那蘇木 于虛空中顯現所欲之義果，此果乃是不變的安樂智慧之心。此二心合一，即是智慧與方便之本體，金剛瑜伽大義，至高無上，不可改變，最初之佛，無有分別，時輪金剛薄伽梵金剛薩埵，於一切續部中廣為人知。薄伽梵彼者，于因之體性，波羅蜜多之理，即是般若波羅蜜多，亦名自性身。如《現觀莊嚴論》之偈頌所云，彌勒菩薩宣說四種事業：『自性圓滿及受用，如是其他化身等，法身即具事業性，四相如是應宣說。』薄伽梵彼者，于果之體性，密咒之理，即是俱生喜，亦名俱生身。遠離能取與所取，超越識之法性，不住于輪迴與涅槃，乃諸佛之聚會，亦是天女之總持。此乃智慧身，與俱生味一如，此乃決定之義。於此，為使瑜伽士們所執著的一切皆消散，故有金剛瑜伽無有分別，斷除常斷二邊，超越世間之譬喻，完全捨棄有無之念，如少女于鏡中描繪圖案般，不觀察自心，現量而見，具足信解之義。一切相，從虛空所生，普賢（Kuntuzangpo），一切自在，安住於一切有情之自性中，俱生喜，捨棄推理與譬喻，此之譬喻，即是有與無合一，因法不相同故。如是，于至高無上不變者亦云，他顯之覺性，般若波羅蜜多，自性光明，大手印，俱生之形母，與法界之因相同，乃圓滿之境地。金剛薩埵與佛母，非依緣起之諸根所能及，乃至高無上之根之境界，至高無上不變之安樂自性，超越微塵之法，如鏡中之圖案，如夢境一般。

【English Translation】 At that time, the desired fruit of meaning appears in the sky, and the fruit is the unchanging mind of blissful wisdom. The unity of these two minds is the essence of wisdom and means, the great meaning of Vajra Yoga, the supreme, immutable, original Buddha, without distinction, Kalachakra (Wheel of Time) Bhagavan Vajrasattva (Diamond Being), is widely known in all other tantras. Bhagavan himself, in the nature of the cause, in the manner of Paramita (Perfection), is called Prajnaparamita (Perfection of Wisdom), also known as Svabhavikakaya (Essence Body). As it is said in the verses of 'Abhisamayalankara (The Ornament of Clear Realization)', Maitreya (The Loving One) declared four kinds of activities: 'Essence, complete enjoyment, and likewise other manifestations, the Dharmakaya (Dharma Body) is with activities, these four aspects should be declared.' Bhagavan himself, in the nature of the fruit, in the manner of mantra, is called Sahajānanda (Innate Bliss) and Sahajakaya (Innate Body). Abandoning the grasped and the grasper, transcending the nature of consciousness, not dwelling in samsara (cyclic existence) and nirvana (liberation), it is the gathering of all Buddhas and the totality of goddesses. This is the wisdom body, and the co-emergent taste is the same, this is the definitive meaning. Here, in order to dispel all the attachments of the yogis, there is Vajra Yoga without distinction, abandoning permanence and annihilation, transcending worldly metaphors, completely abandoning the thought of existence and non-existence, like a young girl drawing a pattern on a mirror, without examining one's own mind, seeing directly, having the meaning of faith and understanding. All aspects, born from the sky, Kuntuzangpo (Samantabhadra), all sovereign, abiding in the nature of all sentient beings, Sahajānanda (Innate Bliss), abandoning reasoning and metaphors, this metaphor is the unity of existence and non-existence, because the laws are different. Likewise, in the supreme immutable one, the awareness of other appearances, Prajnaparamita (Perfection of Wisdom), self-luminous, Mahamudra (Great Seal), the co-emergent form mother, the same as the cause of Dharmadhatu (Realm of Dharma), is the state of completion. Vajrasattva (Diamond Being) and the Buddha-mother, not within the reach of the senses that depend on arising, is the realm of the supreme sense, the supreme immutable nature of bliss, transcending the laws of atoms, like a pattern in a mirror, like a dream. Nasum At that time, the desired fruit of meaning appears in the sky, and the fruit is the unchanging mind of blissful wisdom. The unity of these two minds is the essence of wisdom and means, the great meaning of Vajra Yoga, the supreme, immutable, original Buddha, without distinction, Kalachakra (Wheel of Time) Bhagavan Vajrasattva (Diamond Being), is widely known in all other tantras. Bhagavan himself, in the nature of the cause, in the manner of Paramita (Perfection), is called Prajnaparamita (Perfection of Wisdom), also known as Svabhavikakaya (Essence Body). As it is said in the verses of 'Abhisamayalankara (The Ornament of Clear Realization)', Maitreya (The Loving One) declared four kinds of activities: 'Essence, complete enjoyment, and likewise other manifestations, the Dharmakaya (Dharma Body) is with activities, these four aspects should be declared.' Bhagavan himself, in the nature of the fruit, in the manner of mantra, is called Sahajānanda (Innate Bliss) and Sahajakaya (Innate Body). Abandoning the grasped and the grasper, transcending the nature of consciousness, not dwelling in samsara (cyclic existence) and nirvana (liberation), it is the gathering of all Buddhas and the totality of goddesses. This is the wisdom body, and the co-emergent taste is the same, this is the definitive meaning. Here, in order to dispel all the attachments of the yogis, there is Vajra Yoga without distinction, abandoning permanence and annihilation, transcending worldly metaphors, completely abandoning the thought of existence and non-existence, like a young girl drawing a pattern on a mirror, without examining one's own mind, seeing directly, having the meaning of faith and understanding. All aspects, born from the sky, Kuntuzangpo (Samantabhadra), all sovereign, abiding in the nature of all sentient beings, Sahajānanda (Innate Bliss), abandoning reasoning and metaphors, this metaphor is the unity of existence and non-existence, because the laws are different. Likewise, in the supreme immutable one, the awareness of other appearances, Prajnaparamita (Perfection of Wisdom), self-luminous, Mahamudra (Great Seal), the co-emergent form mother, the same as the cause of Dharmadhatu (Realm of Dharma), is the state of completion. Vajrasattva (Diamond Being) and the Buddha-mother, not within the reach of the senses that depend on arising, is the realm of the supreme sense, the supreme immutable nature of bliss, transcending the laws of atoms, like a pattern in a mirror, like a dream.

---

ེ་ནི་རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱི་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་སྐུར་གསུངས་ཏེ། མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བའི་རང་ བཞིན་གྱི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དེའི་དོན་ནི་རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་གྱི་མཚན་ཉིད་མེ་ལོང་པྲ་ཕབ་ པ་བཞིན་སོ་སོར་སྡུད་པའི་རྣལ་འབྱོར་པས་མཐོང་བ་དེ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་ 2-180 ཀྱི་བདག་ཉིད་དུ་གནས་ཤིང་དེ་ལ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དགའ་བ་དང་། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ སྐུ་ཞེས་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པར་གསུངས་ཤིང་། ཕྱི་མཚན་ཉིད་ཐེག་པར་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་ གསུངས་པ་རྣམས་དོན་གཅིག་པར་བསྟན་པའོ། །སེམས་ཅན་གྱི་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ངོ་བོ་ ཉིད་སྐུར་མི་འཐད་དེ། མཚན་ཉིད་ལྔ་དང་ཡོན་ཏན་ལྔ་མ་ཚང་བས་སོ་སྙམ་ན། རྒྱུད་ལྡན་ གྱི་སེམས་ཅན་གྱིས་དེ་མངོན་དུ་མ་གྱུར་ཀྱང་། དག་པ་གཉིས་ལྡན་གྱི་དབྱིངས་དང་དབྱེར་ མེད་པ་སྟེ། རྒྱུད་བླར། རང་བཞིན་འགྱུར་བ་མེད་པ་དང་། །ཞེས་པའི་འགྲེལ་པར། ཐོགས་ མེད་ཀྱིས། དེ་ཡང་ལོག་པ་ཉིད་དུ་ངེས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་རང་ བཞིན་གྱིས་ཁྱད་པར་མེད་དུ་ཟིན་ཀྱང་། གློ་བུར་གྱི་ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད་དག་པ་ལས་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་གྲངས་སུ་འགྲོ་སྟེ། དེས་ན་འདིར་གསེར་གྱི་དཔེ་གཅིག་གིས་ དེ་བཞིན་ཉིད་ལས་དབྱེར་མེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་དེ་བཞིན་ ཉིད་སེམས་ཅན་དེ་དག་གི་སྙིང་པོ་ཡིན་ཞེས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པས་སོ། །འཕགས་པ་ཀླུ་ སྒྲུབ་ཀྱིས། དབུ་མ་ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པར། ས་ཡི་དཀྱིལ་ན་ཡོད་པའི་ཆུ། །དྲི་མ་མེད་པར་ གནས་པ་ལྟར། །ཉོན་མོངས་ནང་ན་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་། །དེ་བཞིན་དྲི་མ་མེད་པར་གནས། །ཞེས་ དང་། ཇི་ལྟར་མར་མེ་བུམ་ནང་གནས། །ཅུང་ཞིག་སྣང་བར་མི་འགྱུར་བ། །དེ་བཞིན་ཉོན་ མོངས་བུམ་ནང་གནས། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱང་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་སོགས་དང་། ཇི་ལྟར་ མེ་ཡིས་དག་པའི་གོས། །སྣ་ཚོགས་དྲི་མས་དྲི་མ་ཅན། །ཇི་ལྟར་མེ་ཡི་ནང་བཅུག་ན། །དྲི་མ་ འཚིག་འགྱུར་གོས་མིན་ལྟར། །དེ་བཞིན་འོད་གསལ་བ་ཡི་སེམས། །འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་ དྲི་མ་ཅན། །ཡེ་ཤེས་མེ་ཡིས་དྲི་མ་བསྲེག །དེ་ཉིད་འོད་གསལ་མ་ཡིན་ནོ། །སྟོང་པ་ཉིད་ནི་ སྟོན་པའི་མདོ། །རྒྱལ་བས་ཇི་སྙེད་གསུངས་པ་གང་། །དེ་དག་ཀུན་གྱིས་ཉོན་མོངས་བཟློག །ཁམས་དེ་ཉམས་པར་བྱེད་མ་ཡིན། །ཞེས་དང་། ཇི་ལྟར་རི་བོང་མགོ་ཡི་རྭ། །བཏགས་པ་ 2-181 ཉིད་དེ་མེད་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །བཏགས་པ་ཉིད་དེ་ཡོད་མ་ཡིན། །ཞེས་སོགས་གསུངས་པ་རྣམས་ཀྱིས་སེམས་ཅན་གྱི་རྒྱུད་ལ་ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བའི་སེམས་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པའི་ཁམས་བདེ་ གཤེགས་སྙིང་པོ་བཞུགས་པར་བསྟན་ཅིང་། ཁམས་དེ་གློ་བུར་གྱི་

【現代漢語翻譯】 據說是諸佛的俱生身，因為其不變的自性。其含義是，具有一切殊勝特徵的本性，如鏡中映現般，被各自修習瑜伽者所見，安住於一切有情的心性之中，在密咒乘中被稱為俱生喜和俱生身。在外相乘中被稱為自性身，這些都表明了相同的意義。如果有人認為有情心性的法性（Dharmata）不應是自性身，因為它不具備五種特徵和五種功德，那麼即使具有傳承的有情沒有證悟它，它也與具有二種清凈的法界（Dhatu）無別。《寶性論》中說：『自性不變。』在解釋中，無著（Asanga）說：『即使由於確定的顛倒原因，一切有情在自性上沒有差別，但通過清凈一切暫時的煩惱，他們也被稱為如來。因此，這裡用黃金的例子，通過與如來藏無別的方式，表明如來的如是性（Tathata）是有情的心髓。』 聖者龍樹（Nagarjuna）在《中觀法界贊》（Dharmadhatu Stotra）中說：『如地中央之水，無垢而住，煩惱之中之智，亦如是無垢而住。』又說：『如燈在瓶內，少許亦不顯現，如是煩惱在瓶內，法界亦不可見。』等等。又說：『如火凈之衣，為種種垢所染，如投入火中，垢焚衣不焚，如是光明心，為貪等垢所染，以智慧火焚垢，彼非不明亮。』『宣說空性之經，如來所說之任何，彼等皆為遣除煩惱，非使彼界衰損。』又說：『如兔頭上之角，僅為假立而無有，如是諸法皆為假立，非真實存在。』等等，這些都表明有情相續中存在著偉大的智慧，法界，自性光明的本性，自性清凈的界，如來藏。而這個界是暫時的。

【English Translation】 It is said to be the co-emergent body of all Buddhas, because of its unchanging nature. Its meaning is that the nature with all supreme characteristics, like a mirror reflecting, is seen by individual yogis, and dwells in the mind of all sentient beings. In the Mantra Vehicle, it is called co-emergent joy and co-emergent body. In the outer characteristic vehicle, it is called the self-nature body, all of which indicate the same meaning. If one thinks that the Dharmata (法性) of sentient beings' minds should not be the self-nature body, because it does not possess the five characteristics and five qualities, then even if sentient beings with lineage have not realized it, it is inseparable from the Dhatu (法界) with two purities. The Ratnagotravibhāga (寶性論) says: 'Self-nature is unchanging.' In the commentary, Asanga (無著) says: 'Even though, due to the definite reasons of inversion, all sentient beings are not different in self-nature, they are called Tathagatas (如來) by purifying all temporary afflictions. Therefore, here, using the example of gold, by being inseparable from the Tathagatagarbha (如來藏), it is shown that the Suchness (Tathata, 如是性) of the Tathagata is the essence of those sentient beings.' The noble Nagarjuna (龍樹) says in the Dharmadhatu Stotra (中觀法界贊): 'Like water in the center of the earth, dwelling without impurity, the wisdom within afflictions also dwells without impurity in the same way.' And says: 'Like a lamp inside a vase, it does not appear even a little, similarly, with afflictions inside the vase, the Dharmadhatu (法界) is also not seen.' And so on. And says: 'Like a fire-purified cloth, stained by various stains, if put into the fire, the stains burn but not the cloth, similarly, the mind of clear light, stained by desire and other stains, burns the stains with the fire of wisdom, it is not non-luminous.' 'The sutras that teach emptiness, whatever the Victorious Ones have spoken, all of them are to avert afflictions, not to impair that realm.' And says: 'Like the horns on a rabbit's head, merely imputed and non-existent, similarly, all dharmas are merely imputed, not truly existent.' And so on, these all show that in the continuum of sentient beings, there exists great wisdom, the Dharmadhatu (法界), the self-luminous nature, the self-nature pure realm, the Tathagatagarbha (如來藏). And that realm is temporary.

---

དྲི་མས་སྟོང་གི རང་གི་ངོ་ བོས་མི་སྟོང་པར་བསྟན་པ་ཡིན་ལ། དེ་ལྟར་ཤེས་བྱེད་ཀྱི་ཁུངས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་མོད་ཀྱི་ མངས་སུ་དོགས་ནས་མ་བྲིས་སོ། །འདིར་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེས། སེམས་ ཅན་ལ་བདེ་སྙིང་བཞུགས་པར་བསྟན་པ་ནི། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ཡོད་པ་ལ་དགོངས་པ་ དང་། མདོ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་འཇིམ་པ་ཡོད་པས་རྫ་མ་ཡོད་ཅེས་བརྗོད་པ་ལྟར། སེམས་ ཅན་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྒྱུ་ཡོད་པ་ཙམ་ལ་དགོངས་ཀྱི། མཚན་ཉིད་པ་མེད་དོ་ཞེས་དེ་ལྟར་ བསྟན་པ་ལ་མོས་པ་དག་དྲང་བའི་ཕྱིར་དགོངས་ཏེ་གསུངས་པ་ཡིན་གྱི། བཞེད་དོན་གྱི་ དགོངས་པ་མཐར་ཐུག་ངེས་པའི་དོན་དུ་ན། སེམས་ཅན་ལ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་མཚན་ཉིད་ པ་ཡོད་པར་བཞེད་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཉིད་ཀྱིས་རྒྱུད་སྡེ་སྤྱིའི་རྣམ་པར་བཞག་པར་རྒྱུད་ཀྱི་དོན་ སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས། གསང་འདུས་ཀྱི་རྒྱུད་ཕྱི་མར། རྒྱུད་ནི་རྒྱུན་ཞེས་བྱ་བར་བརདྗོ། །རྒྱུན་ དེ་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་འགྱུར། །གཞི་དང་རང་བཞིན་ཉིད་དང་ནི། །མི་འཕྲོགས་པ་ཡི་རབ་དབྱེ་ ལས། །རང་བཞིན་རྣམ་པ་རྒྱུ་ཡིན་ཏེ། །དེ་བཞིན་མི་འཕྲོགས་འབྲས་བུའོ། །གཞི་ནི་ཐབས་ ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། །གསུམ་གྱིས་རྒྱུད་ཀྱི་དོན་བསྡུས་པའོ། །ཞེས་རྒྱུ་རྒྱུད། ཐབས་རྒྱུད། འབྲས་ རྒྱུད་གསུམ་མོ། ། དེ་ལ་རྒྱུ་རྒྱུད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་སེམས་ ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་རང་ཆས་སུ་གནས་པ་དེ་ཡིན་ཏེ། མན་སྙེར། དངོས་པོ་རྣམས་ཀྱི་སྟོང་པ་ ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ནི་རང་བཞིན་དང་རྣམ་པ་ཞེས་པ་དོན་གཞན་མ་ཡིན་ཏེ། རང་གི་ངོ་བོ་ཞེས་པའི་ 2-182 དོན་ཏོ། །དེ་རྒྱུ་སྟེ་ཉེ་བར་ལེན་པའི་བྱེད་པ་པོའི་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་སྟེ། གང་འདི་རྣམས་ཀྱི་ཐོག་མ་ མེད་པའི་དྲི་མས་མ་གོས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་གྲུབ་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད་དེ། དེ་ཁོ་ན་ནི་དྲི་མ་ མེད་པ་ཉིད་ཐོབ་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུའོ་ཞེས་པའི་དོན་ཏོ་ཞེས་སོ། །འོ་ ན་རྒྱུད་ཕྱི་མའི་དོན་གང་ཡིན་ཞེ་ན། རྩེ་མོར། ཅི་ཕྱིར་འདི་ནི་རྒྱུད་ཕྱི་མ། །རྒྱུད་ནི་རྒྱུན་ཆགས་ ཞེས་བྱ་སྟེ། །འཁོར་བ་རྒྱུད་དུ་འདོད་པ་ཡིན། །ཕྱི་མ་ཞེས་བྱ་ཕ་རོལ་ཏེ། །རྒྱུད་ནི་ཕྱི་མར་བརྗོད་ པ་ཡིན། །རྒྱུད་ནི་རྒྱུན་ཆགས་ཞེས་བྱ་སྟེ། །ཕྱི་མ་སྔ་མ་ལས་བྱུང་བའི། །དེ་ཉིད་གསང་བ་སྦས་ ཞེས་པ། །རྒྱུད་ནི་ཕྱི་མར་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཅི་ཕྱིར་རྒྱུད་དང་ཕྱི་མ་ཡིན། །ས་མཐར་ཕྱིན་པའི་ རྒྱལ་བ་མཆོག །སྲིད་པའི་བཙོན་ར་ལས་རྒལ་ཡིན། །ཡང་ན་གང་ཞིག་རྒལ་གྱུར་པ། །རྒྱུད་ནི་ ཕྱི་མ་ཡིན་པར་བཤད། །ཅེས་རྒྱུ་རྒྱུད་རྒྱུན་ཆགས་པའི་འཁོར་བ་ནི་རྩ་བའི་རྒྱུད་ཡིན་ལ། དེ་དེ་ ལས་བྱུང་ཞིང་དེའི་ཕ་རོལ་ཏུ་སོན་པས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཐར་ཕྱིན་པའི

【現代漢語翻譯】 它表明，雖然遠離垢染，但並非遠離其自性。雖然理解這一點的來源不可勝數，但因害怕繁瑣而未全部寫出。在此，一切智者布頓仁波切（Buton Rinchen Drub）指出，眾生具有如來藏，這是考慮到阿賴耶識的存在。正如經文《涅槃經》所說，因為有泥土，所以可以說有陶器。這僅僅是考慮到眾生具有成佛的因素。他這樣說，是爲了引導那些不相信自性存在的人，但這並非他的最終意圖。實際上，他認為眾生具有具足自性的如來藏。他還在《總說續部》中，從總體上闡述了續部的含義，在《密集金剛續》的後續經文中說：『續即是相續。相續有三種變化：基、自性與不奪。自性是因，不奪是果，基是方便，三者概括了續的含義。』因此，有因續、方便續和果續三種。 其中，因續是指自性光明，即如來藏，它作為眾生的本有存在。如《曼殊室利根本續》所說：『諸法之空性，其自性與相狀，實非他物，乃是自性之義。』這是因，是能使人趨近的持金剛者。它是指那些從無始以來，未被垢染所染污，且由自性所成就的佛陀。唯有它才是獲得無垢清凈之性的佛陀之因。』那麼，後續經文的含義是什麼呢？在《頂續》中說：『為何此為後續？續即是相續不斷，輪迴被認為是續。所謂後續，是指彼岸，續即被稱為後續。續即是相續不斷，後續是從先前產生的，那隱秘之物被稱為後續。為何是續和後續？到達終點的至尊勝者，超越了存在的牢獄。或者，任何超越者，都被稱為後續。』因此，因續是相續不斷的輪迴，它是根本的續。由於它由此產生，併到達彼岸，所以是所有事物最終的完成。

【English Translation】 It shows that although it is free from defilements, it is not free from its own nature. Although the sources for understanding this are countless, they are not all written down for fear of being cumbersome. Here, Buton Rinchen Drub, the omniscient one, points out that sentient beings have the Sugata-garbha (Tathāgatagarbha), which is in consideration of the existence of the Alaya-vijñāna (store consciousness). Just as the Nirvana Sutra says, because there is clay, it can be said that there is pottery. This is merely in consideration of the fact that sentient beings have the potential to become Buddhas. He says this to guide those who do not believe in the existence of self-nature, but this is not his ultimate intention. In fact, he believes that sentient beings have the Tathāgatagarbha with complete self-nature. He also explains the meaning of the Tantras in general in the 'General Exposition of the Tantras'. In the later verses of the Guhyasamāja Tantra, it says: 'Tantra is continuity. Continuity has three changes: base, nature, and non-robbery. Nature is the cause, non-robbery is the result, and base is the means. The three summarize the meaning of the Tantra.' Therefore, there are three types of Tantra: cause Tantra, means Tantra, and result Tantra. Among them, the cause Tantra refers to the self-nature of luminosity, which is the Tathāgatagarbha, which exists as the inherent nature of all sentient beings. As the Manjushri Root Tantra says: 'The emptiness of all phenomena, its self-nature and form, are not other things, but the meaning of self-nature.' This is the cause, the Vajradhara (one who holds the vajra) who enables one to approach. It refers to those Buddhas who, from beginningless time, have not been defiled by defilements and are accomplished by their own nature. Only it is the cause of the Buddha who has attained the nature of immaculate purity.' So, what is the meaning of the later Tantras? In the Crown Tantra, it says: 'Why is this the later Tantra? Tantra is continuous, and Samsara (cyclic existence) is considered the Tantra. The so-called later is the other shore, and Tantra is called the later. Tantra is continuous, and the later is produced from the previous. That secret thing is called the later. Why is it Tantra and later? The supreme Victor who has reached the end, transcends the prison of existence. Or, anyone who transcends, is called the later.' Therefore, the cause Tantra is the continuous cycle of Samsara, which is the root Tantra. Because it arises from this and reaches the other shore, it is the ultimate completion of all things.

---

་རྒྱལ་བ་ནི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་ སྟེ། འབྲས་བུའི་རྒྱུད་དོ། །འོ་ན་ཤན་ཏི་པས། རྒྱུའི་རྒྱུད་ནི་རང་བཞིན་ཅན་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ རྒྱུད་ཕྱི་མ་སྟེ། རྒྱུའི་རྒྱུད་ཅེས་བྱ་བའི་དོན་ཏོ་ཞེས་རྒྱུ་རྒྱུད་དུ་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། འབྲས་རྒྱུད་རིགས་རྒྱ་ལ་སོགས་པ་ཡང་རྒྱུ་རྒྱུད་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་ བ་དེའི་རང་བཞིན་ལས་མ་འདས་པ་སྟེ་དེ་ལ་དགོངས་པ་སྟེ། གདོད་མའམ་ཐོག་མ་ནས་ སངས་རྒྱས་པའི་དུས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཉིད་ཀྱིས་རྡོར་སེམས་ལ་སོགས་པའི་རང་བཞིན་དུ་རྟག་ པར་གནས་པ་མཆོག་ཏུ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་དམ་ཚིག་ཆེན་པོའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་གསང་ བ་དང་གསང་ཆེན་དུ་གྱུར་པ་ནི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་སྟེ། དཔལ་མཆོག་དང་པོ་ལ་སོགས་པར། རྒྱུད་ ནི་རྒྱུན་ཞེས་བཤད། །ཕྱི་མ་ཉིད་ནི་ཐོག་མར་བརྗོད། །དེ་ཉིད་གསང་བ་གསང་ཆེན་ནི། །ཕྱི་ མའི་རྒྱུད་ནི་ཡིན་པར་འདོད། །ཅེས་སོ། །དེ་ནི་བག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་སྒྲིབ་པ་རྣམས་ ཀྱིས་མི་འཕྲོགས་པའི་ཕྱིར་རམ། དབྲོག་པར་བྱ་བའི་སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད་མེད་པའི་ཕྱིར་མི་ 2-183 འཕྲོགས་པ་འབྲས་བུའི་རྒྱུད་དོ། །དེ་མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ཐབས་རྒྱུད་སྡེ་བཞི་ནས་བསྟན་པའི་ ལམ་གྱི་རིམ་པ་ཡན་ལག་དང་བཅས་པ་སྟེ་རྒྱས་པར་གོང་འོག་ཏུ་བཤད་པ་བཞིན་ཏེ་ཐབས་ རྒྱུད་དོ། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། འདི་དགོངས་པའི་སྐད་ཀྱིས་གསུངས་པ་མ་ཡིན་པར་ངེས་ དོན་མཐར་ཐུག་པའི་བཞེད་གཞུང་ཡིན་ཏེ། བསྟན་བཅོས་འདི་ཉིད་ཀྱི་བརྩམ་པ་དམ་བཅའ་ བར། གདུལ་བྱའི་དབང་གིས་ཆོས་སྒོ་དཔག་མེད་རབ་བསྟན་ཀྱང་། །སྙིང་པོར་གྱུར་པ་དེ་ཁོ་ ན་ཉིད་གཅིག་ཉིད་དེ། །དེ་ཉིད་སྟོན་པ་ངེས་དོན་ཐེག་ཆེན་སྡེ་སྣོད་ཡིན། །དེ་ཡི་སྙིང་པོ་འབྲས་ བུ་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའོ། །ཚུལ་མཆོག་འདི་ནི་ཤིན་ཏུ་ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེ་ལ། །རབ་ཏུ་གསང་ཞིང་རྟོག་ གེའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་གྱུར་པ། །ཡེ་ཤེས་རྒྱ་མཚོའི་ཕ་རོལ་སོན་པའི་རྒྱལ་སྲས་དང་། །རྒྱལ་བ་ རྣམས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་གྱུར་པ་དོན་ཟབ་ཅིང་། །དེ་ཕྱིར་བདག་འདྲ་ལྟ་བའི་དྲ་བས་ཀུན་དཀྲི ས་ ཤིང་། །ཉོན་མོང་མང་པོའི་མུན་པའི་དམག་ཏུ་འཐིབས་གྱུར་པས། །དམན་ལ་གསལ་བར་ བསྟན་པའི་དོན་ཡང་མི་རྟོགས་ལ། །མཐའ་དྲུག་གིས་སྦས་ངེས་དོན་ཟབ་མོ་ག་ལ་རྟོགས། །འོན་ཀྱང་སྔོན་བསགས་བསོད་ནམས་ཕྲ་མོའི་མཐུས། །རྡོ་རྗེ་འཆང་དངོས་མཁྱེན་པའི་འོད་ སྟོང་ཅན། །བླ་མ་མཆོག་གི་གསུང་གི་འོད་ཟེར་གྱིས། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཚུལ་ཉིད་གསལ་བར་ བསྟན། །དེ་ལྟས་ཟབ་མོའི་རྒྱུད་ཀྱི་གཞུང་དོན་རྣམས། །ཕྱོགས་ཙམ་རྟོགས་ཤིང་རྣམ་དབྱེ་ ཅུང་ཟད་ཙམ། །ཤེས་ཀྱང་ཇི་བཞིན་ཉམས་ལེན་མ་ནུས་པས། །གཞན་ལ་སྟོན་པའི་སྤོབས་པ་ མི་བདོག་ཀྱང་། །ཞེས་པ་ནས། བཤེས་གཉེན་ཁྱེད་ཀྱི་ལྷག་བསམ་དག་པའི་མཐུ

【現代漢語翻譯】 རྒྱལ་བ་ནི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་སྟེ། （Gyalwa ni gyü chi ma te） 佛陀是後來的傳承，འབྲས་བུའི་རྒྱུད་དོ། །（'bras bu'i gyüd do） 是果的傳承。 འོ་ན་ཤན་ཏི་པས། （'O na shanti pas） 那麼，香提巴說，རྒྱུའི་རྒྱུད་ནི་རང་བཞིན་ཅན་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། （gyü'i gyüd ni rangzhin chen nyi yin pa'i chir） '因為因的傳承是自性，རྒྱུད་ཕྱི་མ་སྟེ། （gyü chi ma te） 是後來的傳承，རྒྱུའི་རྒྱུད་ཅེས་བྱ་བའི་དོན་ཏོ་ཞེས་རྒྱུ་རྒྱུད་དུ་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། （gyü'i gyüd ces bya ba'i dön to zhes gyu gyüd du bshad pa dang 'gal lo zhe na） 說是因的傳承，這不就矛盾了嗎？' སྐྱོན་མེད་དེ། （Skyön med de） 沒有矛盾，འབྲས་རྒྱུད་རིགས་རྒྱ་ལ་སོགས་པ་ཡང་རྒྱུ་རྒྱུད་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་དེའི་རང་བཞིན་ལས་མ་འདས་པ་སྟེ་དེ་ལ་དགོངས་པ་སྟེ། （'bras gyüd rigs rgya la sogs pa yang gyu gyüd rangzhin gyis 'od gsal ba de'i rangzhin las ma 'das pa ste de la dgongs pa ste） 果的傳承，如種姓等，也沒有超出因的傳承自性光明，這是指的那個意思。 གདོད་མའམ་ཐོག་མ་ནས་སངས་རྒྱས་པའི་དུས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཉིད་ཀྱིས་རྡོར་སེམས་ལ་སོགས་པའི་རང་བཞིན་དུ་རྟག་པར་གནས་པ་མཆོག་ཏུ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་དམ་ཚིག་ཆེན་པོའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་གསང་བ་དང་གསང་ཆེན་དུ་གྱུར་པ་ནི་རྒྱུད་ཕྱི་མ་སྟེ། （Göd ma'am thog ma nas sangs rgyas pa'i dü kyi rangzhin nyi kyi rdor sems la sogs pa'i rangzhin du tagpar gnas pa chog tu 'jig ten las 'das pa'i damtsig chen po'i de kho na nyi gsang ba dang gsang chen du gyur pa ni gyü chi ma te） 從原始或最初就成佛之時的自性，以金剛薩埵等自性恒常安住，殊勝地成為超越世間的偉大誓言的真如，成為秘密和極密，這就是後來的傳承。 དཔལ་མཆོག་དང་པོ་ལ་སོགས་པར། （Pal chog dang po la sogs par） 在《勝樂根本續》等中，རྒྱུད་ནི་རྒྱུན་ཞེས་བཤད། །（gyü ni gyün zhes bshad） '傳承是連續'，ཕྱི་མ་ཉིད་ནི་ཐོག་མར་བརྗོད། །（chi ma nyi ni thog mar brjöd） '後來就是最初'，དེ་ཉིད་གསང་བ་གསང་ཆེན་ནི། །（de nyi gsang ba gsang chen ni） '那秘密和大秘密，ཕྱི་མའི་རྒྱུད་ནི་ཡིན་པར་འདོད། །（chi ma'i gyüd ni yin par 'dod） 被認為是後來的傳承'。 ཅེས་སོ། །（Ces so） 如是說。 དེ་ནི་བག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་སྒྲིབ་པ་རྣམས་ཀྱིས་མི་འཕྲོགས་པའི་ཕྱིར་རམ། （De ni bag chags dang bcas pa'i sgrib pa rnams kyis mi 'phrogs pa'i chir ram） 這是因為不被習氣和障礙所奪，དབྲོག་པར་བྱ་བའི་སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད་མེད་པའི་ཕྱིར་མི་འཕྲོགས་པ་འབྲས་བུའི་རྒྱུད་དོ། །（dbrog par bya ba'i sgrib pa thams cad med pa'i chir mi 'phrogs pa 'bras bu'i gyüd do） 或者因為沒有一切可以被奪的障礙，所以不被奪，是果的傳承。 དེ་མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ཐབས་རྒྱུད་སྡེ་བཞི་ནས་བསྟན་པའི་ལམ་གྱི་རིམ་པ་ཡན་ལག་དང་བཅས་པ་སྟེ་རྒྱས་པར་གོང་འོག་ཏུ་བཤད་པ་བཞིན་ཏེ་ཐབས་རྒྱུད་དོ། །（De ngön du byed pa'i thab gyüd sde bzhi nas bstan pa'i lam gyi rim pa yan lag dang bcas pa ste rgyas par gong 'og tu bshad pa bzhin te thab gyüd do） 顯現它的方法，就是四續部所說的具有支分的道次第，如上下廣說，是方便續。 ཞེས་གསུངས་ཤིང་། （Zhes gsungs shing） 如是說，འདི་དགོངས་པའི་སྐད་ཀྱིས་གསུངས་པ་མ་ཡིན་པར་ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་པའི་བཞེད་གཞུང་ཡིན་ཏེ། （'Di dgongs pa'i skad kyis gsungs pa ma yin par nges dön mthar thug pa'i bzhed gzhung yin te） 這不是以密意說的，而是究竟的真實意趣，བསྟན་བཅོས་འདི་ཉིད་ཀྱི་བརྩམ་པ་དམ་བཅའ་བར། （bstan bcos 'di nyid kyi brtsam pa dam bca' bar） 因為這部論的立宗是： གདུལ་བྱའི་དབང་གིས་ཆོས་སྒོ་དཔག་མེད་རབ་བསྟན་ཀྱང་། །（gdul bya'i dbang gis chos sgo dpag med rab bstan kyang） 雖然爲了調伏所化，廣說了無量法門，སྙིང་པོར་གྱུར་པ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་གཅིག་ཉིད་དེ། །（snying por gyur pa de kho na nyi gcig nyid de） 但其精髓就是一個真如，དེ་ཉིད་སྟོན་པ་ངེས་དོན་ཐེག་ཆེན་སྡེ་སྣོད་ཡིན། །（de nyid ston pa nges dön theg chen sde snod yin） 宣說它的就是究竟的大乘法藏，དེ་ཡི་སྙིང་པོ་འབྲས་བུ་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའོ། །（de yi snying po 'bras bu rdo rje theg pa'o） 它的精髓就是果金剛乘。 ཚུལ་མཆོག་འདི་ནི་ཤིན་ཏུ་ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེ་ལ། །（tshul mchog 'di ni shin tu zab cing rgya che la） 這種殊勝的法非常深奧而廣大，རབ་ཏུ་གསང་ཞིང་རྟོག་གེའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་གྱུར་པ། །（rab tu gsang zhing rtog ge'i spyöd yul ma gyur pa） 極其隱秘，不是思辨的對境，ཡེ་ཤེས་རྒྱ་མཚོའི་ཕ་རོལ་སོན་པའི་རྒྱལ་སྲས་དང་། །（ye shes rgya mtsho'i pha rol son pa'i rgyal sras dang） 只有到達智慧海彼岸的佛子和，རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་གྱུར་པ་དོན་ཟབ་ཅིང་། །（rgyal ba rnams kyi spyöd yul gyur pa dön zab cing） 諸佛才是其對境，意義深遠。 དེ་ཕྱིར་བདག་འདྲ་ལྟ་བའི་དྲ་བས་ཀུན་དཀྲི ས་ཤིང་། །（de phyi bdag 'dra lta ba'i dra bas kun dkris shing） 因此，像我這樣被見網所纏繞，ཉོན་མོང་མང་པོའི་མུན་པའི་དམག་ཏུ་འཐིབས་གྱུར་པས། །（nyön mong mang po'i mun pa'i dmag tu 'thibs gyur pas） 沉浸在眾多煩惱的黑暗軍隊中，དམན་ལ་གསལ་བར་བསྟན་པའི་དོན་ཡང་མི་རྟོགས་ལ། །（dman la gsal bar bstan pa'i dön yang mi rtogs la） 連對下劣者顯明開示的意義都不懂，མཐའ་དྲུག་གིས་སྦས་ངེས་དོན་ཟབ་མོ་ག་ལ་རྟོགས། （mtha' drug gis sbas nges dön zab mo ga la rtogs） 又怎麼能理解被六邊隱藏的甚深究竟之義呢？ འོན་ཀྱང་སྔོན་བསགས་བསོད་ནམས་ཕྲ་མོའི་མཐུས། །（'ön kyang sngön bsags bsöd nams phra mo'i mthus） 然而，憑藉先前積累的微薄福德，རྡོ་རྗེ་འཆང་དངོས་མཁྱེན་པའི་འོད་སྟོང་ཅན། །（rdo rje 'chang dngos mkhyen pa'i 'od stong can） 真實金剛持具有千光照的智慧，བླ་མ་མཆོག་གི་གསུང་གི་འོད་ཟེར་གྱིས། །（bla ma mchog gi gsung gi 'od zer gyis） 依靠殊勝上師的語光，རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཚུལ་ཉིད་གསལ་བར་བསྟན། །（rdo rje theg pa'i tshul nyid gsal bar bstan） 顯明開示了金剛乘的法。 དེ་ལྟས་ཟབ་མོའི་རྒྱུད་ཀྱི་གཞུང་དོན་རྣམས། །（de ltas zab mo'i gyüd kyi gzhung dön rnams） 因此，對於甚深續部的經義，ཕྱོགས་ཙམ་རྟོགས་ཤིང་རྣམ་དབྱེ་ཅུང་ཟད་ཙམ། །（phyogs tsam rtogs shing rnam dbye cung zad tsam） 略有所悟，稍作分別，ཤེས་ཀྱང་ཇི་བཞིན་ཉམས་ལེན་མ་ནུས་པས། །（shes kyang ji bzhin nyams len ma nus pas） 雖然知道卻不能如實修持，གཞན་ལ་སྟོན་པའི་སྤོབས་པ་མི་བདོག་ཀྱང་། །（gzhan la ston pa'i spobs pa mi bdog kyang） 所以沒有能力向他人宣說。 ཞེས་པ་ནས། （Zhes pa nas） 如是說，བཤེས་གཉེན་ཁྱེད་ཀྱི་ལྷག་བསམ་དག་པའི་མཐུ （bshes gnyen khyed kyi lhag bsam dag pa'i mthu） 憑藉善知識您清凈增上意的力量

【English Translation】 Gyalwa ni gyü chi ma te: The Buddhas are the later lineage, 'bras bu'i gyüd do: the lineage of the fruit. 'O na shanti pas: Then, Shanti says, gyü'i gyüd ni rangzhin chen nyi yin pa'i chir: 'Because the lineage of the cause is self-nature, gyü chi ma te: it is the later lineage, gyü'i gyüd ces bya ba'i dön to zhes gyu gyüd du bshad pa dang 'gal lo zhe na: saying it is the lineage of the cause, isn't that contradictory?' Skyön med de: There is no contradiction, 'bras gyüd rigs rgya la sogs pa yang gyu gyüd rangzhin gyis 'od gsal ba de'i rangzhin las ma 'das pa ste de la dgongs pa ste: the lineage of the fruit, such as lineage, etc., has not gone beyond the self-nature of the cause lineage's naturally luminous nature, this is what it refers to. Göd ma'am thog ma nas sangs rgyas pa'i dü kyi rangzhin nyi kyi rdor sems la sogs pa'i rangzhin du tagpar gnas pa chog tu 'jig ten las 'das pa'i damtsig chen po'i de kho na nyi gsang ba dang gsang chen du gyur pa ni gyü chi ma te: From the original or the very beginning, the self-nature of the time of enlightenment, abiding eternally as the self-nature of Vajrasattva, etc., supremely becoming the suchness of the great vow that transcends the world, becoming secret and very secret, this is the later lineage. Pal chog dang po la sogs par: In the Shri Paramadya, etc., gyü ni gyün zhes bshad: 'Lineage is said to be continuous,' chi ma nyi ni thog mar brjöd: 'The later is said to be the first,' de nyi gsang ba gsang chen ni: 'That secret and very secret, chi ma'i gyüd ni yin par 'dod: is considered to be the later lineage.' Ces so: Thus it is said. De ni bag chags dang bcas pa'i sgrib pa rnams kyis mi 'phrogs pa'i chir ram: This is because it is not robbed by the obscurations together with the habitual tendencies, dbrog par bya ba'i sgrib pa thams cad med pa'i chir mi 'phrogs pa 'bras bu'i gyüd do: or because there are no obscurations to be robbed, so it is not robbed, it is the lineage of the fruit. De ngön du byed pa'i thab gyüd sde bzhi nas bstan pa'i lam gyi rim pa yan lag dang bcas pa ste rgyas par gong 'og tu bshad pa bzhin te thab gyüd do: The method for manifesting it is the stages of the path with branches taught in the four tantras, as explained extensively above and below, it is the method lineage. Zhes gsungs shing: Thus it is said, 'di dgongs pa'i skad kyis gsungs pa ma yin par nges dön mthar thug pa'i bzhed gzhung yin te: this is not spoken with intentional language, but is the ultimate definitive view, bstan bcos 'di nyid kyi brtsam pa dam bca' bar: because the commitment to compose this treatise is: Gdul bya'i dbang gis chos sgo dpag med rab bstan kyang: Although countless Dharma doors are taught according to the capacity of those to be tamed, snying por gyur pa de kho na nyi gcig nyid de: the essence is the single suchness, de nyid ston pa nges dön theg chen sde snod yin: that which teaches it is the definitive Great Vehicle treasury, de yi snying po 'bras bu rdo rje theg pa'o: its essence is the fruit Vajrayana. Tshul mchog 'di ni shin tu zab cing rgya che la: This supreme method is extremely profound and vast, rab tu gsang zhing rtog ge'i spyöd yul ma gyur pa: extremely secret and not the object of speculation, ye shes rgya mtsho'i pha rol son pa'i rgyal sras dang: only the sons of the Buddhas who have reached the other shore of the ocean of wisdom and, rgyal ba rnams kyi spyöd yul gyur pa dön zab cing: the Buddhas are its object, its meaning is profound. De phyi bdag 'dra lta ba'i dra bas kun dkris shing: Therefore, like me, being completely entangled by the net of views, nyön mong mang po'i mun pa'i dmag tu 'thibs gyur pas: immersed in the dark army of many afflictions, dman la gsal bar bstan pa'i dön yang mi rtogs la: even the meaning of what is clearly shown to the inferior is not understood, mtha' drug gis sbas nges dön zab mo ga la rtogs: how can one understand the profound definitive meaning hidden by the six extremes? 'Ön kyang sngön bsags bsöd nams phra mo'i mthus: However, by the power of the small amount of merit accumulated in the past, rdo rje 'chang dngos mkhyen pa'i 'od stong can: the actual Vajradhara, with a thousand lights of knowledge, bla ma mchog gi gsung gi 'od zer gyis: by the rays of light of the speech of the supreme guru, rdo rje theg pa'i tshul nyid gsal bar bstan: clearly showed the method of Vajrayana. De ltas zab mo'i gyüd kyi gzhung dön rnams: Therefore, regarding the meaning of the profound tantric texts, phyogs tsam rtogs shing rnam dbye cung zad tsam: having understood a little and made a slight distinction, shes kyang ji bzhin nyams len ma nus pas: although knowing, not being able to practice accordingly, gzhan la ston pa'i spobs pa mi bdog kyang: I do not have the confidence to show it to others. Zhes pa nas: As it is said, bshes gnyen khyed kyi lhag bsam dag pa'i mthu: By the power of your pure intention, virtuous friend

---

ས། །རྒྱུད་ སྡེ་ཀུན་གྱི་རབ་དབྱེ་གྱིས་ཤིག་ཅེས། །གསུང་གིས་བསྐུལ་བ་བདག་གིས་ངོ་མ་ཕྱོགས། །དེ་ ཕྱིར་རྣམ་བཞག་མདོར་བསྡུས་བྲི་བར་བྱ། །ཞེས་ཆོས་ཀྱི་སྒོ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་བསྟན་པ་རྣམས་ ཀྱི་སྙིང་པོར་གྱུར་པ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་སྟོན་པ་ངེས་དོན་གྱི་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྡེ་སྣོད་དེའི་ཡང་སྙིང་པོར་ གྱུར་པ་འབྲས་བུ་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེ་ལ་གསང་ཞིང་རྟོག་གེའི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་མ་གྱུར་ 2-184 པ་མཐའ་དྲུག་གི་སྦས་པའི་རྒྱུད་དོན་ཟབ་མོ་བདག་འདྲས་ག་ལ་རྟོགས་ཞེས་ཁེངས་བསྐྱུངས་ ནས། འོན་ཀྱང་སྔོན་གྱི་བསོད་ནམས་ཀྱི་མཐུས། བླ་མ་རྡོ་རྗེ་འཆང་དངོས་ཀྱིས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ ཚུལ་ལུགས་གསལ་བར་བསྟན་པ་ལས་ཟབ་མོའི་རྒྱུད་དོན་རྟོགས་པ་ལྟར་རྣམ་དབྱེ་མཛད་ པར་དམ་བཅས་ཤིང་། མཐའ་དྲུག་གིས་རྒྱས་བཏབ་པའི་རྒྱུད་དོན་གསང་ཆེན་ཟབ་པ་ལས་ ཀྱང་ཆེས་ཟབ་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་གསལ་བར་བསྟན་པའི་སྣོད་དུ་གྱུར་པ་ལ་མ་སྦས་ཤིང་ ། ལེགས་པར་རྣམ་པར་ཕྱེ་ནས་སྟོན་པའི་སྐབས་དེ་ལས་ཁྱད་པར་དུ་རྒྱུ་རྒྱུད། ཐབས་རྒྱུད། འབྲས་བུའི་རྒྱུད་གསུམ་ལེགས་པར་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ན། རྒྱུ་རྒྱུད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་ འོད་གསལ་བ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་རང་ཆས་སུ་གནས་ པ་དེ་ཡིན་པ་དང་། འབྲས་བུའི་རྒྱུད་རིགས་རྒྱ་ལ་སོགས་པ་ཡང་རྒྱུ་རྒྱུད་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་ གསལ་བ་དེའི་རང་བཞིན་ལས་མ་འདས་པས་དེ་ལ་དགོངས་པ་སྟེ། གདོད་མ་ནས་སངས་ རྒྱས་པའི་དུས་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱིས་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་ལ་སོགས་པའི་རང་བཞིན་དུ་རྟག་པར་ གནས་པ། ཞེས་སོགས་རྒྱས་པར་བཀོད་ནས། རྒྱུ་རྒྱུད་སེམས་ཅན་ལ་རང་ཆས་སུ་གནས། ངོ་ བོ་ཉིད་ཀྱིས་གྲུབ་པའི་སངས་རྒྱས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་དེ་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་ཐམས་ ཅད་ལས་གྲོལ་བའི་སངས་རྒྱས་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་སོགས་ཀྱི་རང་བཞིན་དུ་རྟག་པར་གནས་ པ་དེ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་འབྲས་བུའི་རྒྱུད་དུ་གཏན་ལ་ཕབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་བུ་སྟོན་རིན་ པོ་ཆེས་ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་རྫོགས་པར་སྟོན་པའི་སྣོད་དུ་མ་གྱུར་པ་འགའ་ཞིག་ལ་སྦས་ཏེ་ དགོངས་པའི་སྐད་ཀྱིས་སེམས་ཅན་ལ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་བཞུགས་པ་དགོངས་པ་ཅན་དུ་ གསུངས་པའི་གནས་སྐབས་ཡོད་ཀྱང་། ཐུགས་བཞེད་མཐར་ཐུག་འདི་ཡིན་པས། དེ་ལྟར་ ན་བུ་དོལ་རྣམ་གཉིས་ཀྱིས་སྦས་མ་སྦས་མ་གཏོགས་སེམས་ཅན་ལ་གདོད་ནས་སངས་རྒྱས་ པའི་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་བཞུགས་པར་བཞེད་པར་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། འདི་ལ་ཡིད་གཉིས་ 2-185 མེད་པར་འདི་ཁོ་ན་ལྟར་ཁས་བླང་བར་བྱ་ཞིང་ཉམས་སུ་བླང་བར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་དེ་ནི་དེ་ དག་གི་སྐབས་ཀྱི་དྲིས་ལན་མདོར་བསྡུས་པའོ།། །། ༄། །བསྔོ་བ། དེ་ལྟར་བཤེས་གཉེན་བློ་གྲོས་ནོར་རྒྱས་པས། །ལེགས་པར

【現代漢語翻譯】 於是，我被請求詳細區分所有密續部類，但我沒有完全理解。因此，我將簡要地寫下分類。這些教法展示了無數的法門，它們的核心是揭示實相的究竟意義的大乘法藏，而其精髓則是果金剛乘，它深奧、廣闊、隱秘，並非邏輯推理的範疇。 我怎能理解這六種界限所隱藏的深奧密續之義呢？我謙遜地這樣說。然而，憑藉著過去功德的力量，以及上師金剛持（Vajradhara，金剛持，指本初佛）親自清晰地展示金剛乘的修行方式，我似乎理解了深奧的密續之義，並承諾進行區分。我將毫不隱瞞地展示那被六種界限所封印的密續之義，它比最深奧的還要深奧，就像它本來的樣子，成為一個容器。在清晰地展示時，我將特別地確立因密續、方便密續和果密續這三者。 因密續是指自性光明，即如來藏（Tathāgatagarbha，如來藏，一切眾生皆具的佛性），它作為一切眾生的內在本質而存在。果密續，如種姓等，也未超出因密續自性光明的本質，因此，其意在於：從一開始就恒常存在於成佛狀態的金剛薩埵（Vajrasattva，金剛薩埵，代表清凈的菩薩）等的自性之中。等等，這些都已詳細闡述。 因密續作為眾生的內在本質而存在，那自性成就的佛，即如來藏，恒常存在於從所有突發污垢中解脫出來的佛金剛薩埵等的自性之中，這被確立為顯現的果密續。因此，布頓仁波切（Bu ston Rin po che）將那些沒有成為究竟意義的完整展示容器的事物隱藏起來，用隱晦的語言說眾生心中存在著如來藏，這是一種權宜之計。然而，他的最終意圖是這個。因此，布頓和多爾（Bu ston and Dol）這兩位大師都認為，無論是否隱藏，眾生心中都存在著從一開始就存在的原始佛，他們的觀點是相同的。因此，我們應該毫不懷疑地接受並實踐這一點。 以上是對他們當時提問的簡要回答。 如此，善知識羅珠諾杰（Blo gros nor rgyas， 智妙寶）完美地……

【English Translation】 Then, I was urged to thoroughly differentiate all the classes of Tantras, but I did not fully comprehend. Therefore, I will briefly write down the classification. These teachings reveal countless Dharma doors, and their essence is the definitive meaning Mahāyāna (Great Vehicle) Pitaka (collection of scriptures) that reveals reality, and its quintessence is the Result Vajrayāna (Diamond Vehicle), which is profound, vast, secret, and not within the scope of logical reasoning. How can I understand the profound Tantric meaning hidden by these six limits? I humbly say this. However, through the power of past merit, and with the actual Vajradhara (Diamond Holder) master clearly showing the way of Vajrayāna, I seem to understand the profound Tantric meaning and pledge to make distinctions. I will reveal, without concealment, the Tantric meaning sealed by the six limits, which is even more profound than the most profound, just as it is, becoming a vessel. When clearly showing it, I will especially establish these three: the Cause Tantra, the Means Tantra, and the Result Tantra. The Cause Tantra refers to the self-luminous nature, which is the Tathāgatagarbha (Buddha-nature, the potential for Buddhahood in all beings), existing as the inherent essence of all sentient beings. The Result Tantra, such as lineage, etc., also does not go beyond the essence of the self-luminous nature of the Cause Tantra, therefore, its intention is: from the very beginning, it constantly exists in the nature of Vajrasattva (Diamond Being, represents purity) etc. in the state of enlightenment. And so on, these have been explained in detail. The Cause Tantra exists as the inherent essence of sentient beings, that self-accomplished Buddha, the Tathāgatagarbha, constantly exists in the nature of the Buddha Vajrasattva etc. who is liberated from all adventitious defilements, this is established as the manifested Result Tantra. Therefore, Bu ston Rin po che concealed those things that did not become complete vessels for the demonstration of the ultimate meaning, and spoke of the presence of the Tathāgatagarbha in sentient beings in a veiled language, as a skillful means. However, his ultimate intention is this. Therefore, both Bu ston and Dol (Dolpopa Sherab Gyaltsen) agree that, whether concealed or not, the primordial Buddha exists in the hearts of sentient beings from the very beginning, their views are the same. Therefore, we should accept and practice this without any doubt. The above is a brief answer to their questions at that time. Thus, the virtuous friend Lodrö Norgye (Intelligence Jewel Increase) perfectly...

---

་བསམས་ཏེ་རྒྱས་པར་དྲིས་ པའི་ལན། །མདོ་རྒྱུད་བསྟན་བཅོས་ལུང་རིགས་མན་ངག་བཞིན། ། བླ་མའི་དྲིན་ལས་འགལ་འཁྲུལ་མེད་པར་བསམས། །གལ་ཏེ་ནོངས་ན་ཆོས་ཚུལ་དྲི་མེད་ལ། །དཔང་གྱུར་ཚད་མར་གྱུར་པ་རྣམས་ལ་བཤགས། །དེས་བསྐྱེད་དགེ་བ་མཁའ་མཉམ་འགྲོ་ ཀུན་གྱིས། །ཀུན་མཁྱེན་བདེ་འབྲས་བླ་མེད་ཐོབ་ཕྱིར་བསྔོ། ། ཆོས་ཀྱི་དྲིས་ལན་ལེགས་བཤད་རྒྱ་མཚོ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི། ཆོས་གྲྭ་ཆེན་པོ་དཔལ་ལྡན་ རྩེ་ཐང་ནས། རྒྱུད་ཡོན་ཏན་དཔག་ཏུ་མེད་པའི་ནོར་གྱིས་འབྱོར་པས་ལེགས་པར་བཤད་པའི་ དགའ་སྟོན་རྒྱ་ཆེན་པོས་སྐལ་ལྡན་བློ་གསལ་དཔག་ཏུ་མེད་པའི་དབུལ་བ་སེལ་བར་མཛད་ ཅིང་། བསྟན་པ་རིན་པོ་ཆེའི་རྩ་ལག་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་སློབ་དཔོན་གིས། ཕྱི་མཚན་ཉིད་ དང་འབྲེལ་པ་ཐུན་མོང་པ་དང་། རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་དང་འབྲེལ་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་དང་། བདེ་ གཤེགས་སྙིང་པོ་དང་འབྲེལ་བ་ཤིན་ཏུ་ཟབ་པའི་དྲི་བ་རྒྱ་ཆེན་པོ་བཀོད་ནས་མདོ་རྒྱུད་བསྟན་ བཅོས་དང་མཐུན་པའི་ལན་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བསྐུལ་བའི་ངོར། ཆོས་ཀྱི་རྗེ་རིགས་ལྡན་ཆོས་ཀྱི་ རྒྱལ་པོ་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བ་དང་། སྙིགས་དུས་ཀྱི་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ པ་གཉིས་པ་མཁས་པའི་དབང་པོ་ཆོས་ཀྱི་རྗེ་ཀུན་དགའ་དཔལ་ལ་སོགས་པ་ཡོངས་འཛིན་ མཁྱེན་བརྩེའི་དབང་ཕྱུག་དུ་མ་བསྟེན་ཅིང་། ལེགས་བཤད་ཀྱི་བདུད་རྩི་འཐུངས་པས་ཐོས་ བསམ་སྒོ་གསུམ་གྱི་བློ་གྲོས་ཀྱི་ལུས་སྟོབས་ཅུང་ཟད་རྒྱས་པ་ཇོ་གདན་བསོད་ནམས་བཟང་ པོས། ཐུབ་པ་རིན་པོ་ཆེའི་བསྟན་པ་ལོ་ལྔ་སྟོང་དུ་གནས་པར་གསུངས་པའི་འདས་ལོའི་ དཔལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལྟར་བརྩིས་པ་ལས། སྟོན་པ་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་ཚུལ་ 2-186 བསྟན་པ་ནས་ལོ་ཉི་ཤུ་རྩ་བདུན་ལྷག་པའི་ལོ་ཉིས་སྟོང་ཉིས་བརྒྱ་འདས་ཤིང་། ཉེར་བརྒྱད་ པ་ཆུ་མོ་བྱ་དཔལ་གདོང་གི་ལོ་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཚེས་གཅིག་ལ། དཔལ་ཡར་ལུངས་རྣམ་ རྒྱལ་གྱི་དགེ་འདུན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བར་ལེགས་པར་སྦྱར་བའོ།། །། བསྟན་པ་དང་འགྲོ་བ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ལ་ཕན་ཐོགས་པར་གྱུར་ཅིག། ཤུ་བྷཾ་ མསྟུསརྦཛགཏཾ། མ་ཡིག འབྲས་དཔེ་རྙིང་༼ཕྱི་ཚེ༢༠༠༽ཡིན།

【現代漢語翻譯】 我深思熟慮后，詳細地回答了這些問題。 我的回答依據經、律、論、口訣四種教法， 並依靠上師的恩德，確保沒有矛盾和錯誤。 如果出現錯誤，我將在純凈的佛法面前， 向作為見證和標準的諸位懺悔。 愿由此產生的功德，遍及虛空般的眾生， 爲了獲得一切智智的無上安樂果位而回向。 這部名為《佛法問答·妙說之海》的著作，是在吉祥的策塘大寺，由具足無量功德財富的施主，以盛大的喜宴，解除無量具緣智者的貧困，並且爲了使佛法珍寶的根本得以鞏固，由一位導師提出與外學相關的共同問題，與金剛乘相關的非共同問題，以及與如來藏相關的極深奧的問題，敦促我依據經、律、論來回答。應法王種姓的持法人、一切方位的勝者法王，以及末世的第二一切智者，智者之王袞噶貝等眾多依止上師和精通智慧的尊者之命，依靠飲用妙說的甘露，略微增長了聞思修三門智慧之力的覺丹索南桑波，爲了使釋迦牟尼佛的教法住世五千年，根據時輪歷的計算，從導師示現涅槃后，兩千二百二十七年過去，在第二十八年水鳥年（吉祥面容年）的夏季中旬初一，于吉祥的雅礱南杰寺的僧眾集會處圓滿完成。 愿此舉利益無量眾生！ शुभं अस्तु सर्व जगत् (Śubhaṃ astu sarva jagat，愿一切世界吉祥！) 底本：舊果諧本（2000年校對）。

【English Translation】 Having contemplated, I answered these questions in detail. My answers are based on the four teachings of Sutra, Vinaya, Shastra, and Oral Instructions, And relying on the kindness of the Guru, I ensure there are no contradictions or errors. If errors occur, I will confess before the pure Dharma, To those who serve as witnesses and standards. May the merit generated from this, pervade all beings like space, And be dedicated to attaining the supreme bliss of Omniscience. This work, titled 'Questions and Answers on Dharma: Ocean of Eloquence,' was created at the auspicious Tsethang Monastery, by a patron endowed with immeasurable virtuous wealth, who, with a grand feast, alleviated the poverty of countless fortunate and intelligent individuals. Furthermore, to ensure the foundation of the precious Dharma is strengthened, a teacher posed common questions related to external studies, uncommon questions related to Vajrayana, and extremely profound questions related to the Tathagatagarbha, urging me to answer based on the Sutras, Vinaya, and Shastras. In response to the command of the Dharma King of the Dharma lineage, the Victorious One in all directions, and the Second Omniscient One of the degenerate age, the King of Scholars, Kunga Pal, and many other masters and wise lords whom I relied upon, relying on drinking the nectar of eloquence, Jodan Sonam Zangpo, who has slightly increased the power of wisdom in the three doors of hearing, thinking, and meditating, in order to ensure that the teachings of Shakyamuni Buddha remain for five thousand years, according to the calculation of the Kalachakra calendar, two thousand two hundred and twenty-seven years have passed since the Teacher demonstrated Nirvana, and in the twenty-eighth year, the Water Bird Year (Auspicious Face Year), on the first day of the middle summer month, it was completed at the assembly of monks at the auspicious Yarlung Namgyal Monastery. May this benefit countless beings! Śubhaṃ astu sarva jagat (藏文：ཤུ་བྷཾ་མསྟུསརྦཛགཏཾ།，梵文天城體：शुभं अस्तु सर्व जगत्，梵文羅馬擬音：Śubhaṃ astu sarva jagat，漢語字面意思：愿一切世界吉祥！) Original text: Old Guge edition (proofread in 2000).

---