gharungpa0105_了義勸勉虛空寶引經略集.g2.0f

噶惹巴·拉沃蔣慈大師教言集JGLG5ངེས་དོན་ལ་བསྐུལ་བ་ནམ་མཁའི་ནོར་བུའི་སྐབས་སུ་འདེབས་རྒྱུའི་ལུང་བསྡུས་ཞེས་བྱ་བ། 1-368 ༄༅། །ངེས་དོན་ལ་བསྐུལ་བ་ནམ་མཁའི་ནོར་བུའི་སྐབས་སུ་འདེབས་རྒྱུའི་ལུང་བསྡུས་ཞེས་བྱ་བ། ༄༅། །ངེས་དོན་ལ་བསྐུལ་བ་ནམ་མཁའི་ནོར་བུའི་ སྐབས་སུ་འདེབས་རྒྱུའི་ལུང་བསྡུས་ ཞེས་བྱ་བ། ༄༅། །སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཇོ་ནང་གྲུབ་མཐའ་ ངེས་དོན་ཁོ་ན་ཡིན། །དེ་ལ་མོས་རྣམས་མྱུར་དུ་སངས་རྒྱས་ཐོབ། །མི་མོས་པ་རྣམས་དེ་ལས་ གཞན་དུ་འགྱུར། །ཞེས་པའི་ཚུལ་རྣམས་གཞུང་འདིས་སྟོན་པར་བྱེད། ། ༄། །༼ཀ༽ ༼ཀ༽ རང་འགྲེལ་མདོ་སྡེ་དགོངས་པ་ངེས་འགྲེལ་ལས། །ཞེས་སོགས་ནི། དེ་ནས་བཅོམ་ ལྡན་འདས་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དོན་དམ་ཡང་དག་འཕགས་ཀྱིས་འདི་སྐད་ཅེས་ གསོལ་ཏོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཡུལ་ཝཱ་ར་ན་སཱི་དྲང་སྲོང་སྨྲ་བ་རི་དྭགས་ཀྱི་ནགས་སུ་ ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐེག་པ་ལ་ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་རྣམས་ལ། འཕགས་པའི་བདེན་པ་བཞི་རྣམ་ པར་བསྟན་པས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་བ། སྔོན་ལྷར་གྱུར་པའམ་མིར་གྱུར་ པ་སུས་ཀྱང་ཆོས་དང་མཐུན་པར་འཇིག་རྟེན་དུ་མ་བསྐོར་བ་ཞིག་རབ་ཏུ་བསྐོར་ཏེ། བཅོམ་ ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དེ་ཡང་བླ་ན་མཆིས་པ་སྐབས་མཆིས་པ་དྲང་ བའི་དོན་རྩོད་པའི་གཞིའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་ལགས་ལ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་རྣམས་ ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་མཆིས་པ་ཉིད་ལས་བརྩམས་ནས། སྐྱེ་བ་མ་མཆིས་པ་དང་། འགག་པ་མ་ མཆིས་པ་དང་། གཟོད་མ་ནས་ཞི་བ་དང་། རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་ པ་ཉིད་ལས་བརྩམས་ནས། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་ཞུགས་པ་རྣམས་ལ་སྟོང་པ་ཉིད་སྨོས་པའི་རྣམ་ 1-369 པས་ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་བའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་གཉིས་པ་བསྐོར་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ ཀྱིས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དེ་ཡང་བླ་ན་མཆིས་པ། སྐབས་མཆིས་པ་དྲང་བའི་དོན་ རྩོད་པའི་གཞིའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་ལགས་ཀྱི། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ ཉིད་མ་མཆིས་པ་ཉིད་ལས་བརྩམས་ཏེ། སྐྱེ་བ་མ་མཆིས་པ་ཉིད་དང་། འགག་པ་མ་མཆིས་ པ་ཉིད་དང་། གཟོད་མ་ནས་ཞི་བ་ཉིད་དང་། རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་ པ་ཉིད་ལས་བརྩམས་ནས། ཐེག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་རྣམས་ལ་ལེགས་ པར་རྣམ་པར་ཕྱེ་བ་དང་ལྡན་པ་ཤིན་ཏུ་ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་བའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་གསུམ་ པ་བསྐོར་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་འདི་ནི་བླ་ན་མ་མཆིས་པ་ སྐབས་མ་མཆིས་པ་ངེས་པའི་དོན་ལགས་ཏེ་རྩོད་པའི་གཞིའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་མ་ལགས་ སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཆོས་རྣམས་ངོ་བོ་ཉིད་མ་མཆིས་པ་ལས་བརྩམས། རང་བཞིན་གྱིས་ ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ

【現代漢語翻譯】 噶惹巴·拉沃蔣慈大師教言集JGLG5《策勵真實義——空中寶藏》之輯錄 《策勵真實義——空中寶藏》之輯錄 頂禮本師釋迦牟尼佛！佐欽宗之宗義唯是真實義， 信奉此宗者，速證得佛果；不信奉者，則會轉向他處。 此論著將闡釋這些道理。 （甲） （甲）《自釋經部·了義釋》中寫道：此後，菩薩大士勝義正士向世尊稟告說：『世尊在瓦拉納西的仙人墮處鹿野苑，為那些進入聲聞乘的人，開示了四聖諦，轉動了不可思議的殊勝法輪，這是前所未有的，無論是天人還是凡人，都未曾如此契合佛法地轉動法輪。世尊所轉的法輪，是需要進一步引導的、有待解釋的、屬於方便說的，是爭論的焦點。世尊從諸法無自性出發，從無生、無滅、本來寂靜、自性涅槃出發，為那些進入大乘的人，以宣說空性的方式，轉動了不可思議的第二法輪。世尊所轉的法輪，也是需要進一步引導的、有待解釋的、屬於方便說的，是爭論的焦點。世尊從諸法無自性出發，從無生、無滅、本來寂靜、自性涅槃出發，為那些進入一切乘的人，以善加辨別的方式，轉動了極其不可思議的第三法輪。世尊所轉的這個法輪，是無需進一步引導的、無需解釋的、屬於究竟了義的，不是爭論的焦點。世尊從諸法無自性出發，自性涅槃……』

【English Translation】 Collected Teachings of Garab Dorje, Master Lhalung Zhije JGLG5: An Abridged Collection of Scriptures to be Inserted in 'Encouraging the Definitive Meaning - Sky Treasure' An Abridged Collection of Scriptures to be Inserted in 'Encouraging the Definitive Meaning - Sky Treasure' Homage to the Teacher, Buddha Shakyamuni! The tenet of Jonang is solely the definitive meaning. Those who believe in it will quickly attain Buddhahood. Those who do not believe in it will turn elsewhere. This text will explain these principles. (A) (A) From the 'Self-Commentary on the Sutra - Commentary on the Definitive Meaning': Then, Bodhisattva Mahasattva Don Dam Yangdak Phak addressed the Blessed One, saying: 'Blessed One, in Varanasi, at the Deer Park of the Rishis' Descent, for those who have entered the Hearer Vehicle, you have taught the Four Noble Truths, turning the wheel of Dharma in an inconceivable and wondrous way. This is unprecedented; no one, whether divine or human, has ever turned the wheel of Dharma in such accordance with the Dharma. The wheel of Dharma turned by the Blessed One is one that needs further guidance, is subject to interpretation, belongs to provisional speech, and is a source of contention. Starting from the non-self-nature of all phenomena, from the absence of birth, the absence of cessation, the primordial peace, and the self-nature of complete Nirvana, for those who have entered the Great Vehicle, you have turned the second wheel of Dharma in an inconceivable and wondrous way by speaking of emptiness. The wheel of Dharma turned by the Blessed One is also one that needs further guidance, is subject to interpretation, belongs to provisional speech, and is a source of contention. Starting from the non-self-nature of all phenomena, from the absence of birth, the absence of cessation, the primordial peace, and the self-nature of complete Nirvana, for those who have entered all vehicles, you have turned the third wheel of Dharma in a highly inconceivable and wondrous way with excellent discernment. This wheel of Dharma turned by the Blessed One is one that needs no further guidance, needs no interpretation, belongs to the ultimate definitive meaning, and is not a source of contention. Blessed One, starting from the non-self-nature of all phenomena, the self-nature of complete Nirvana...'

---

་ལས་བརྩམས་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ངེས་པའི་དོན་ བསྟན་པ་འདི། རིགས་ཀྱི་བུའམ་རིགས་ཀྱི་བུ་མོ་གང་གིས་ཐོས་ནས་མོས་པར་བགྱིད་པ་ དང་། ཡི་གེ་འབྲིར་རྩོལ་བ་དང་། ཡི་གེར་བྲིས་ནས་འཆང་བ་དང་ཀློག་པ་དང་། མཆོད་པ་ དང་། ཡང་དག་པར་འགྱེད་པ་དང་། ལུང་ནོད་པ་དང་། ཁ་ཏོན་བགྱིད་པ་དང་། སེམས་པ་ དང་སྒོམ་པའི་རྣམ་པས་སྦྱོར་བར་བགྱིད་པ་དེས་བསོད་ནམས་ཅི་ཙམ་བསྐྱེད་པར་འགྱུར་བ་ ལགས་ཞེས་གསོལ་པ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས། དོན་དམ་ཡང་དག་འཕགས། རིགས་ ཀྱི་བུའམ་རིགས་ཀྱི་བུ་མོ་དེ་ནི་བསོད་ནམས་དཔག་ཏུ་མེད་པ་བསྐྱེད་དོ། །དེའི་དཔེ་བྱ་བར་ སླ་བ་མ་ཡིན་ཏེ། འོན་ཀྱང་མདོར་བསྡུས་ཏེ་ཁྱོད་ལ་བཤད་པར་བྱའོ། །དོན་དམ་ཡང་དག་ འཕགས་འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན་སེན་མོའི་རྩེ་ལ་གནས་པའི་རྡུལ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ས་ལ་གནས་ པའི་རྡུལ་རྣམས་དང་བསྒྲུན་ན་བརྒྱའི་ཆར་ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོ་ཞིང་སྟོང་གི་ཆར་དང་། འབུམ་ 1-370 གྱི་ཆ་དང་། བགྲང་བའི་ཆ་དང་དཔེ་དང་རྒྱུར་ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོའོ། །བ་གླང་གི་རྨིག་རྗེས་ཀྱི་ ཆུ་ནི་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོ་བཞིའི་ཆུ་དང་བསྒྲུན་ན་བརྒྱའི་ཆར་ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོ་བ་ནས་རྒྱུའི་བར་ དུ་ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོའོ། །དོན་དམ་ཡང་དག་འཕགས། དེ་བཞིན་དུ་ངས་དྲང་བའི་དོན་གྱི་ མདོ་ལ་མོས་པ་ནས་སྒོམ་པའི་བར་ལ་སྦྱོར་བར་བྱེད་པའི་བར་གྱི་བསོད་ནམས་གང་བཤད་ པ་དེ་ནི་ངེས་པའི་དོན་བསྟན་པ་ལ་མོས་པ་ནས། ཡང་དག་པར་སྒྲུབ་པ་ནས་སྒོམ་པའི་རྣམ་ པའི་སྦྱོར་བ་ལས་ཡང་དག་པར་སྒྲུབ་པའི་བར་གྱི་བསོད་ནམས་འདི་དང་བསྒྲུན་ན། བརྒྱའི་ ཆར་ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོ་བ་ནས་རྒྱུའི་བར་དུ་ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོའོ་ཞེས་སོ། ། ༄། །༼ཁ༽ ༼ཁ༽ གཟུངས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་རྒྱལ་པོས་ཞུས་པའི་མདོར། །ཞེས་སོགས་ནི། རིགས་ ཀྱི་བུ་འདི་ལྟ་སྟེ་དཔེར་ན། ནོར་བུ་མཁན་མཁས་པ་ནོར་བུ་སྦྱོང་བའི་ཚུལ་ལེགས་པར་ཤེས་ པ་དེས། ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེའི་རིགས་ནས་ཡོངས་སུ་མ་དག་པའི་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེ་བླངས་ཏེ། ལན་ཚྭའི་ཆུ་རྣོན་པོས་སྦངས་ནས་སྐྲའི་རེ་བས་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བས་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བར་བྱེད་དོ། ། དེ་ཙམ་གྱིས་བརྩོན་པ་འདོར་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་འོག་ཏུ་ཟས་ཀྱི་ཁུ་བ་རྣོན་པོས་སྦངས་ ནས་བལ་གྱི་ལ་བས་ཡོངས་སུ་སྦྱོངས་བས་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བར་བྱེད་དོ། །དེ་ཙམ་གྱིས་བརྩོན་ པ་འདོར་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་འོག་ཏུ་སྨན་ཆེན་པོའི་ཁུ་བ་ལ་སྦངས་ནས་རས་སྲབ་མོའི་ ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བས་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བར་བྱེད་དོ། །ཡོངས་སུ་སྦྱངས་ཏེ་དྲི་མ་དང་བྲལ་བ་ནི་ བེཌཱུརྱའི་རིགས་ཆེན་པོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །རིགས་ཀྱི་བུ་དེ་བཞིན་དུ་དེ་བཞིན་བཞིན་གཤེགས་ པ་ཡང་ཡོངས་སུ་མ་དག་པའི་སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་མཁྱེན་ནས། མི་རྟག་པ་དང་

【現代漢語翻譯】 從（對治）歧途開始，世尊開示了究竟之義，任何具善根的男子或女子，聽聞后若能生起歡喜心，努力書寫，書寫后受持、讀誦、供養、如理闡釋、領受傳承、唸誦，並以作意和禪修的方式修習，那麼他將積累多少功德呢？』 世尊回答說：『具有真實智慧的聖者，這樣的善男子或善女子將積累無量功德。要舉例說明這一點並不容易，但可以簡略地為你解說。具有真實智慧的聖者，例如，指尖上的塵土與大地上的塵土相比，百分之一也不及，千分之一、百萬分之一、計數、譬喻乃至因緣都無法相比。牛蹄印中的水與四大海的水相比，百分之一也不及，乃至因緣都無法相比。 具有真實智慧的聖者，同樣，我所說的對治歧途之經，從生起歡喜心到禪修之間的功德，與對究竟之義的開示，從生起歡喜心到如理修習，再到禪修的功德相比，百分之一也不及，乃至因緣都無法相比。』 （二）《陀羅尼自在王請問經》等，是指：『善男子，譬如一位精通寶玉的工匠，深諳寶玉的提煉之法，他從各類寶玉中取出一塊尚未完全 очищенный 的寶玉，先用淡鹽水浸泡，再用細毛刷 тщательно очищает。但這還不夠，接著用清淡的食物汁液浸泡，再用柔軟的羊毛 тщательно очищает。但這還不夠，接著用 мощный 藥汁浸泡，再用薄紗 тщательно очищает。完全 очищенный 、毫無瑕疵的寶玉，就被稱為 великий 琉璃寶玉。 善男子，同樣，如來 знание 了知尚未完全 очищенный 的眾生界，於是開示無常

【English Translation】 Starting from [counteracting] wrong views, the Bhagavan (Blessed One) taught the definitive meaning. Any son or daughter of good family who, having heard this, develops faith, strives to write it down, having written it down, holds it, recites it, makes offerings to it, accurately explains it, receives its transmission, chants it, and engages with it through mindfulness and meditation, how much merit will that person accumulate?' The Bhagavan replied: 'O you who are truly and perfectly noble, that son or daughter of good family will accumulate immeasurable merit. It is not easy to give an example of this, but I will explain it to you in brief. O you who are truly and perfectly noble, it is like this: for example, a particle of dust on the tip of a fingernail, compared to all the particles of dust on the earth, is not even close to one in a hundred, or one in a thousand, or one in a million, or in terms of counting, analogy, or cause. The water in a cow's hoofprint, compared to the water in the four great oceans, is not even close to one in a hundred, up to the point of cause. O you who are truly and perfectly noble, similarly, the merit I have spoken of regarding faith in the sutra of provisional meaning, up to engaging in meditation, compared to the merit of faith in the teaching of definitive meaning, up to accurately accomplishing it, up to the engagement of meditation, is not even close to one in a hundred, up to the point of cause.' (Two) The Sutra Requested by Dhāraṇīśvararāja, etc., refers to: 'Son of good family, for example, a skilled gem cutter who knows well the method of refining gems, takes an impure precious gem from among the types of precious gems, soaks it in diluted saltwater, and thoroughly cleanses it with a hair brush. But that is not enough, then he soaks it in diluted food juice and thoroughly cleanses it with wool. But that is not enough, then he soaks it in great medicinal juice and thoroughly cleanses it with thin cloth. A completely cleansed gem, free from impurities, is called a great vaiḍūrya gem. Son of good family, similarly, the Tathāgata (Thus-Gone One) knows the realm of sentient beings that is not yet completely cleansed, and then teaches impermanence.

---

། སྡུག་ བསྔལ་བ་དང་། བདག་མེད་པ་དང་། མི་གཙང་བ་དང་ཡིད་འབྱུང་བའི་གཏམ་གྱིས་འཁོར་ བ་ལ་དགའ་བའི་སེམས་ཅན་རྣམས་སྐྱོ་བ་བསྐྱེད་པར་མཛད་དེ། འཕགས་པའི་ཆོས་འདུལ་ བ་ལ་འཛུད་པར་མཛད་དོ། །དེ་ཙམ་གྱིས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་བརྩོན་པ་འདོར་བ་ཡང་མ་ 1-371 ཡིན་ཏེ། དེའི་འོག་ཏུ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་མཚན་མ་མེད་པ་དང་སྨོན་པ་མེད་པའི་གཏམ་གྱིས་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་ཚུལ་རྟོགས་པར་མཛད་དོ། །དེ་ཙམ་གྱིས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་བརྩོན་ པ་འདོར་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་འོག་ཏུ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་གཏམ་འཁོར་ གསུམ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་གཏམ་གྱིས་རང་བཞིན་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་རྒྱུ་ཅན་གྱི་སེམས་ཅན་དེ་ དག་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡུལ་ལ་འཇུག་པར་མཛད་དོ། །ཞུགས་པར་གྱུར་ཅིང་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་ན་ནི་བླ་ན་མེད་པའི་ཡོན་གནས་ཞེས་བརྗོད་དོ་ཞེས་སོ། །དེ་ ལྟར་ན་ཆོས་འཁོར་བར་པ་མན་ལས་གསུམ་པ་ནི་ཁྱད་པར་རྣམ་པ་བརྒྱད་ཀྱིས་འཕགས་ཏེ། བླ་ན་ཡོད་པ་དང་མེད་པའི་ཁྱད་པར་དང་། ལུང་རིགས་ཀྱིས་གནོད་པའི་སྐབས་ཡོད་པ་དང་ མེད་པའི་ཁྱད་པར་དང་། དྲང་དོན་དང་ངེས་དོན་གྱི་ཁྱད་པར་དང་། རྩོད་གཞི་ཡིན་པ་ དང་མིན་པའི་ཁྱད་པར་དང་། མ་ཕྱེ་བར་སྟོང་པར་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་སྟོན་པ་དང་། སྟོང་མི་སྟོང་ སོགས་ལེགས་པར་ཕྱེ་ནས་སྟོན་པའི་ཁྱད་པར་དང་། མོས་ནས་ཡི་གེར་འབྲི་བ་ནས་སྒོམ་ པའི་ཁྱད་པར་གྱི་བསོད་ནམས་སེན་མོའི་རྩེ་ལ་གནས་པའི་རྡུལ་དང་། ས་གཞི་བྱིན་ལ་ཡོད་ པའི་རྡུལ་ཙམ་གྱི་ཁྱད་པར་ཡོད་པ་དང་། སྙིང་པོ་ལ་སྒྲིབ་པའི་དྲི་མ་འབྲིང་དང་ཕྲ་བའི་གཉེན་ པོའི་ཁྱད་པར་དང་། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་སོགས་མཐར་ཐུག་གསལ་བར་མི་སྟོན་པ་དང་ སྟོན་པའི་ཁྱད་པར་ཏེ་བརྒྱད་ཀྱིས་འཕགས་སོ། །གལ་ཏེ་བར་བའི་གདུལ་བྱ་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ ལ་ཞུགས་པ་ཞེས་དང་། གསུམ་པའི་གདུལ་བྱ་ཐེག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཞུགས་པ་དང་། རང་ བཞིན་སྣ་ཆོགས་ཀྱི་རྒྱུ་ཅན་ཞེས་པས་བར་པའི་གདུལ་བྱ་ཐེག་ཆེན་པ་ཁོ་ན་དང་། ཐ་མའི་ གདུལ་བྱ་ཕྱི་ནང་ཉན་རང་སོ་སྐྱེ་སོགས་སྣ་ཚོགས་ཡིན་པས་ཆོས་ཀྱང་ཐེག་ཆེན་ཁོ་ན་དང་། ཐེག་པ་སྣ་ཚོགས་ཡིན་པས་བར་པ་ལྷག་གོ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། ཐེག་པ་སོ་སོ་ཁོ་ན་ལ་ཞུགས་ པ་ཡིན་ན་ཐེག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཞུགས་པར་འགལ་ཞིང་། གསུམ་པའི་གདུལ་བྱ་ནི་ཐེག་ཆེན་ 1-372 གྱི་དགེ་སློང་ལྟ་བུ་ཡིན་པས་ཐེག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཞུགས་པ་ཡིན་ལ། བར་པའི་གདུལ་བྱ་ནི་ ཐེག་ཆེན་གྱི་སྐྱ་བོ་ལྟ་བུ་ཡིན་པས་དམན་ཏེ། འདུལ་བའི་ལས་ལ་མི་དབང་བས་སོ། ། དཔེར་ན། དུས་འཁོར་དུ། རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་རབ་འབྲིང་མཐའ་གསུམ་གསུངས་ཏེ། གསུམ་ལས་དགེ་སློང་མཆོག་ཡིན་ལ། །དགེ་ཚུལ་ཞེས་བྱ་འབྲིང་ཡིན་ཏེ། །ཁྱིམ་གནས་ དེ་ལས་ཐ་མའོ། །ཞེས་པ་བཞིན

【現代漢語翻譯】 以痛苦、無我、不凈和厭離之語，使喜愛輪迴的眾生生起厭倦，從而引入神聖的律藏。僅僅如此，如來並非放棄精進，而是在此之後，以空性、無相和無愿之語，使他們領悟如來的法性。僅僅如此，如來並非放棄精進，而是在此之後，以不退轉的法輪之語，三轉清凈之語，使具有各種自性的眾生進入如來的境界。一旦進入並領悟如來的法性，就被稱為無上的功德之源。 如此說來，從第二次法輪開始，第三次法輪在八個方面更為殊勝：有上和無上的差別；有無以教理妨害的場合的差別；不了義和了義的差別；是與非爭論之源的差別；未加分別而單方面宣說空性，與善加分別空與非空等之後宣說的差別；從信解而書寫文字到修習的功德，如指甲尖上的微塵與大地上的微塵般的差別；遮蔽心要的粗、中、細垢的對治的差別；以及是否究竟顯明宣說如來藏等的差別。這八個方面更為殊勝。 如果說，第二次法輪所調伏的眾生進入大乘，而第三次法輪所調伏的眾生進入一切乘，並且以『具有各種自性的因』來說，第二次法輪所調伏的眾生僅僅是大乘行者，而第三次法輪所調伏的眾生是內外聲聞、緣覺、凡夫等各種各樣的眾生，因此法也是唯有大乘和各種乘，所以第二次法輪更為殊勝，那麼並非如此。如果僅僅進入各自的乘，那麼進入一切乘就相違了。第三次法輪所調伏的眾生如同大乘的比丘，因此是進入一切乘的。而第二次法輪所調伏的眾生如同大乘的居士，因此較為低劣，因為在律藏的事業上不自在。 例如，在《時輪金剛》中，說了上、中、下三種金剛上師：『三者之中，比丘最為殊勝，沙彌名為中等，居家之人最為下劣。』就像這樣。

【English Translation】 With words of suffering, selflessness, impurity, and disillusionment, He caused beings who delighted in samsara to generate weariness, thereby introducing them to the sacred Vinaya. Not only that, the Tathagata did not abandon diligence, but afterwards, with words of emptiness, signlessness, and wishlessness, He caused them to realize the nature of the Tathagata. Not only that, the Tathagata did not abandon diligence, but afterwards, with words of the irreversible wheel of Dharma, words of the three-fold purification, He caused those beings with various natures to enter the realm of the Tathagata. Once entered and realized the Dharma nature of the Tathagata, it is said to be the supreme source of merit. Thus, from the second turning of the Dharma wheel onwards, the third is superior in eight aspects: the difference between the finite and the infinite; the difference between occasions where there is or is not harm from reasoning and scripture; the difference between provisional and definitive meaning; the difference between being or not being a source of contention; the difference between showing emptiness one-sidedly without differentiation, and showing it after properly differentiating between emptiness and non-emptiness; the difference in merit from writing down letters out of faith to practicing, like the difference between a dust particle on the tip of a fingernail and a dust particle on the earth; the difference in antidotes to the coarse, medium, and subtle stains that obscure the essence; and the difference between not ultimately and clearly showing the Sugata-garbha and showing it. These eight aspects are superior. If it is said that the beings tamed by the second turning enter the Mahayana, and the beings tamed by the third turning enter all vehicles, and because of the phrase 'with causes of various natures,' the beings tamed by the second turning are only Mahayana practitioners, while the beings tamed by the third turning are various beings such as inner and outer Shravakas, Pratyekabuddhas, ordinary beings, etc., therefore the Dharma is only Mahayana and various vehicles, so the second turning is superior, then it is not so. If one only enters each individual vehicle, then it contradicts entering all vehicles. The beings tamed by the third turning are like a Mahayana bhikshu, therefore they enter all vehicles. And the beings tamed by the second turning are like a Mahayana householder, therefore they are inferior, because they are not independent in the activities of the Vinaya. For example, in the Kalachakra, it is said that there are three kinds of Vajra Masters, superior, middling, and inferior: 'Among the three, the bhikshu is the most excellent, the shramanera is said to be middling, and the householder is the most inferior.' Like that.

---

་ནོ། །གཞན་ཡང་སོར་ཕྲེང་ལ་ཕན་པའི་མདོར། བདེ་ གཤེགས་སྙིང་པོ་ནི་བྱང་སེམས་སྟག་རྣམས་ལ་སྟོན་གྱི་གཞན་ལ་མི་སྟོན་ནོ་ཞེས་དང་། རྔ་ བོ་ཆེའི་མདོར། འོད་སྲུང་འཁོར་དག་པར་རྟོགས་ཤིང་ཅེས་གསུངས་ནས་འོད་སྲུང་གིས་ བརྟགས་པས་ཕྱི་རོལ་པ་དང་ཉན་རང་སོགས་ཕྱིར་བསལ་ནས་འཁོར་ལོ་གསུམ་པའི་གདུལ་ བྱ་མཆོག་ཁོ་ནར་གསུངས་པས་སོ། །མྱང་འདས་ཆེན་པོའི་བམ་པོ་བཅོ་ལྔ་པར། སྔོན་ཝཱ་ར་ ན་སཱིར་གདུལ་བྱ་བརྩོན་འགྲུས་དང་དབང་པོ་འབྲིང་རྣམས་ལ་གསུང་དབྱངས་ཚངས་པའི་ འཇིག་རྟེན་ལ་ཐུག་པར་བསྒྲགས་པས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བས་མི་རྟག་པ་དང་། སྡུག་ བསྔལ་བ་དང་། སྟོང་པ་དང་། བདག་མེད་པ་བསྟན་ཏོ། །ད་རྩྭ་མཆོག་གི་གྲོང་ཁྱེར་འདིར་ གདུལ་བྱ་བརྩོན་འགྲུས་དང་དབང་པོ་རབ་མིའི་ནང་ན་ཁྱུ་མཆོག་གི་རྒྱལ་པོ་ལྟ་བུ། བྱང་ཆུབ་ སེམས་དཔའ་འོད་སྲུང་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལ་གསུངས་དབྱངས་ཤར་ཕྱོགས་སུ་སངས་རྒྱས་ ཀྱི་ཞིང་གངྒའི་ཀླུང་ཉི་ཤུའི་བྱེ་མ་སྙེད་དུ་གྲགས་ཤིང་། དེ་བཞིན་དུ་ཕྱོགས་གཞན་གསུམ་དང་ འཚམས་བཞི་དང་སྟེང་འོག་སྟེ་ཕྱོགས་བཅུར་གྲགས་པའི་ཆོས་ཆེན་པོའི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་ བ་ན་རྟག་པ་དང་། བདེ་བ་དང་བདག་དང་ཡོངས་སུ་དག་པ་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་གསུངས་ ཏེ། འདིས་ཀྱང་འཁོར་ལོ་བར་པ་ལས་གསུམ་པ་མཆོག་ཏུ་བསྟན་ཏོ། །འདི་ལྟ་བུ་མ་གོ་བར་ སྔར་རྒྱ་བོད་ཀྱི་མཁས་རློམ་འགའ་དང་། དབུས་པ་བློ་གསལ་གྱི་གྲུབ་མཐའི་རྣམ་གཞག་ ཏུ། སྣང་བཅས་དབུ་མའི་གཞུང་བཀའ་ཐ་མ་དང་། སྟོན་པ་འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་སོགས་ 1-373 དང་། གྲུབ་མཐའ་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་སོགས་སེམས་ཙམ་དུ་ཕབ་པའི་ལྟ་ངན་གྱི་མཚན་ཉིད་ པ་ཕལ་ཆེ་བ་ངེས་དོན་ལ་རྨོངས་པར་བྱས་སོ། །ད་སྐྱོན་ངོས་ཟུང་ལ་འཚང་ཕུལ་ནས་ཕུད་ཅིག སེམས་ཙམ་པའི་གྲུབ་མཐའ་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་གྱི་ཆོས་སྐད་སྦྱར་བ་ནོར་ཏེ། སེམས་ཙམ་ པ་དོན་དམ་གྱི་ཆོས་རྣམས་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་དངོས་པོ་འདུས་བྱས་ཁོ་ནར་འདོད་པའི་ཕྱིར་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་འཆད་པའི་ལུགས་ལ། རྣམ་ཤེས་གང་ཡིན་རྣམ་རྟོག་དང་། གཞན་དབང་ སྤང་བྱ་དང་། ཡོངས་གྲུབ་བླང་བྱ་དང་། འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་འདུས་མ་བྱས་རྟག་པ་དང་། ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའི་ཡོངས་གྲུབ་ཡེ་ཤེས་ཁོ་ན་དང་། གཤིས་ལ་ཡོངས་གྲུབ་གཉིས་ཀ་འདུས་ མ་བྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་དབུ་མ་མཐར་ཐུག་གི་ཆོས་ སྐད་དུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༄། །༼ག༽ ༼ག༽ འཁོར་ལོ་གསུམ་པའི་གཞུང་མཆོག་གང་ཞེ་ན། །ཞེས་སོགས་ནི་དཀྱུས་ན་གསལ་ ཞིང་། བར་བའི་གཞུང་ནི་ཤེར་ཕྱིན་ལྔ་བརྒྱ་པ་དང་། ཡུམ་བར་མ་གཉིས་ཀྱི་བྱམས་ཞུས་མ་ གཏོགས་པའི་ཤེར་ཕྱིན་གྱི་མདོ་ལ་སོགས་པ་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་མེད་ སོགས་སུ་སྟོན་པའི་གཞུང་

【現代漢語翻譯】 此外，在《能斷金剛經》中說，'如來藏(梵文：Tathāgatagarbha，梵文羅馬擬音：Tathāgatagarbha，漢語字面意思：如來之胎)只向菩薩(梵文：Bodhisattva，梵文羅馬擬音：Bodhisattva，漢語字面意思：覺有情)示現，不向其他人示現。'在《大鼓經》中說，'聖觀自在(梵文：Avalokiteśvara，梵文羅馬擬音：Avalokiteśvara，漢語字面意思：觀自在)了悟清凈的眷屬'，聖觀自在(梵文：Avalokiteśvara，梵文羅馬擬音：Avalokiteśvara，漢語字面意思：觀自在)觀察后，將外道和聲聞緣覺等排除，只為第三轉法輪(梵文：Dharmacakra Pravartana，梵文羅馬擬音：Dharmacakra Pravartana，漢語字面意思：法輪轉動)的殊勝所化眾生宣說。在《大涅槃經》第十五卷中說，'過去在瓦拉納西(梵文：Varanasi，梵文羅馬擬音：Varanasi，漢語字面意思：鹿野苑)，為精進和根器中等的所化眾生，以梵天(梵文：Brahmā，梵文羅馬擬音：Brahmā，漢語字面意思：清凈)的聲音響徹梵天世界，轉動法輪，開示無常、痛苦、空和無我。現在在這個吉祥的城市裡，為精進和根器上等的所化眾生，如同人中之王，為聖觀自在(梵文：Avalokiteśvara，梵文羅馬擬音：Avalokiteśvara，漢語字面意思：觀自在)等菩薩，以聲音響徹東方如恒河沙數二十倍的佛土，同樣，在其他三方、四隅以及上下十方，轉動大法輪，開示常、樂、我、凈。'由此也顯示了第三轉法輪(梵文：Dharmacakra Pravartana，梵文羅馬擬音：Dharmacakra Pravartana，漢語字面意思：法輪轉動)勝於第二轉法輪(梵文：Dharmacakra Pravartana，梵文羅馬擬音：Dharmacakra Pravartana，漢語字面意思：法輪轉動)。如果不明白這一點，過去一些自詡為印度和西藏的學者，以及衛地的洛薩的宗義中，將有相唯識宗(梵文：Vijñānavāda，梵文羅馬擬音：Vijñānavāda，漢語字面意思：識論)的論典作為最後的教言，將聖者無著(梵文：Asaṅga，梵文羅馬擬音：Asaṅga，漢語字面意思：無著)等，以及三自性(梵文：trisvabhāva，梵文羅馬擬音：trisvabhāva，漢語字面意思：三自性)等宗義歸為唯識宗(梵文：Vijñānavāda，梵文羅馬擬音：Vijñānavāda，漢語字面意思：識論)，大多數具有這種邪見特徵的人都對究竟的意義感到困惑。現在請指出並消除錯誤。 將三自性(梵文：trisvabhāva，梵文羅馬擬音：trisvabhāva，漢語字面意思：三自性)的術語應用於唯識宗(梵文：Vijñānavāda，梵文羅馬擬音：Vijñānavāda，漢語字面意思：識論)的宗義是錯誤的，因為唯識宗(梵文：Vijñānavāda，梵文羅馬擬音：Vijñānavāda，漢語字面意思：識論)認為勝義諦(梵文：paramārtha-satya，梵文羅馬擬音：paramārtha-satya，漢語字面意思：勝義諦)的諸法只是有為法的識的自性。而且，在解釋三自性(梵文：trisvabhāva，梵文羅馬擬音：trisvabhāva，漢語字面意思：三自性)的方式中，任何識都是分別念，遍計所執性(梵文：parikalpita-svabhāva，梵文羅馬擬音：parikalpita-svabhāva，漢語字面意思：遍計所執性)應斷除，圓成實性(梵文：pariniṣpanna-svabhāva，梵文羅馬擬音：pariniṣpanna-svabhāva，漢語字面意思：圓成實性)應接受，不變的圓成實性(梵文：pariniṣpanna-svabhāva，梵文羅馬擬音：pariniṣpanna-svabhāva，漢語字面意思：圓成實性)是無為法，是常，以及無顛倒的圓成實性(梵文：pariniṣpanna-svabhāva，梵文羅馬擬音：pariniṣpanna-svabhāva，漢語字面意思：圓成實性)只是智慧(梵文：jñāna，梵文羅馬擬音：jñāna，漢語字面意思：智慧)，自性上的圓成實性(梵文：pariniṣpanna-svabhāva，梵文羅馬擬音：pariniṣpanna-svabhāva，漢語字面意思：圓成實性)是無為法的智慧(梵文：jñāna，梵文羅馬擬音：jñāna，漢語字面意思：智慧)，三自性(梵文：trisvabhāva，梵文羅馬擬音：trisvabhāva，漢語字面意思：三自性)是中觀(梵文：Madhyamaka，梵文羅馬擬音：Madhyamaka，漢語字面意思：中觀)究竟的術語。 （ག） （ག）'第三轉法輪(梵文：Dharmacakra Pravartana，梵文羅馬擬音：Dharmacakra Pravartana，漢語字面意思：法輪轉動)的殊勝論典是什麼？'等在上下文中很清楚。中間的論典是《五百般若經》和《中品般若經》，除了《慈氏請問經》之外，所有的般若經等論典都宣說諸法自性空(梵文：svabhāva-śūnyatā，梵文羅馬擬音：svabhāva-śūnyatā，漢語字面意思：自性空)和無自性等。

【English Translation】 Furthermore, in the Sutra Benefiting Angulimala, it says, 'The Tathagatagarbha (Tathāgatagarbha, Tathāgatagarbha, Womb of the Thus-Come One) is shown only to Bodhisattvas (Bodhisattva, Bodhisattva, Enlightenment Being), not to others.' In the Great Drum Sutra, it says, 'Avalokiteśvara (Avalokiteśvara, Avalokiteśvara, The one who sees/hears the cries of the world) realizes the purity of the retinue,' and after Avalokiteśvara (Avalokiteśvara, Avalokiteśvara, The one who sees/hears the cries of the world) examined, he excluded the outsiders, Sravakas, and Pratyekabuddhas, and spoke only to the supreme disciples of the Third Turning of the Wheel of Dharma (Dharmacakra Pravartana, Dharmacakra Pravartana, Turning the Wheel of Dharma). In the fifteenth fascicle of the Great Nirvana Sutra, it says, 'In the past, in Varanasi (Varanasi, Varanasi, Deer Park), for the disciples of medium diligence and faculties, the sound proclaimed reached the Brahma world, and by turning the Wheel of Dharma, impermanence, suffering, emptiness, and selflessness were taught. Now, in this excellent city, for the disciples of supreme diligence and faculties, like the king of the herd among men, to Bodhisattva Avalokiteśvara (Avalokiteśvara, Avalokiteśvara, The one who sees/hears the cries of the world) and others, the sound proclaimed reached twenty times the number of sands of the Ganges River in the Buddha-fields to the east. Similarly, in the other three directions, four intermediate directions, and above and below, in the ten directions, by turning the Great Wheel of Dharma, permanence, bliss, self, and purity were taught.' This also shows that the Third Turning is superior to the Intermediate Turning. Without understanding this, some scholars of India and Tibet in the past, and in the tenets of Utsapa Losa, regarded the texts of the Mind-Only School with appearances as the final teachings, and most of those with the characteristic of the wrong view of attributing Asaṅga (Asaṅga, Asaṅga, The one who is without attachment) and others, and the Three Natures (trisvabhāva, trisvabhāva, Three Natures) to the Mind-Only School have been confused about the definitive meaning. Now, please point out and eliminate the faults. It is wrong to apply the terminology of the Three Natures (trisvabhāva, trisvabhāva, Three Natures) to the tenets of the Mind-Only School (Vijñānavāda, Vijñānavāda, Consciousness-only), because the Mind-Only School (Vijñānavāda, Vijñānavāda, Consciousness-only) considers the phenomena of ultimate truth to be only compounded objects of consciousness. Moreover, in the way of explaining the Three Natures (trisvabhāva, trisvabhāva, Three Natures), any consciousness is conceptual thought, the Imagined Nature (parikalpita-svabhāva, parikalpita-svabhāva, Imagined Nature) should be abandoned, the Accomplished Nature (pariniṣpanna-svabhāva, pariniṣpanna-svabhāva, Accomplished Nature) should be accepted, the unchanging Accomplished Nature (pariniṣpanna-svabhāva, pariniṣpanna-svabhāva, Accomplished Nature) is unconditioned, is permanent, and the non-inverted Accomplished Nature (pariniṣpanna-svabhāva, pariniṣpanna-svabhāva, Accomplished Nature) is only wisdom (jñāna, jñāna, Wisdom), and the Accomplished Nature (pariniṣpanna-svabhāva, pariniṣpanna-svabhāva, Accomplished Nature) in its essence is the unconditioned wisdom (jñāna, jñāna, Wisdom), and the Three Natures (trisvabhāva, trisvabhāva, Three Natures) are the ultimate terms of Madhyamaka (Madhyamaka, Madhyamaka, The Middle Way). (ག) (ག) 'What are the supreme texts of the Third Turning of the Wheel of Dharma (Dharmacakra Pravartana, Dharmacakra Pravartana, Turning the Wheel of Dharma)?' etc. are clear in the context. The intermediate texts are the Five Hundred Prajñāpāramitā Sutra and the Middle Mother Prajñāpāramitā Sutra, and all the Prajñāpāramitā Sutras except the Maitreya's Questions Sutra teach that all phenomena are empty of self (svabhāva-śūnyatā, svabhāva-śūnyatā, Emptiness of Self) and without self-nature, etc.

---

རྣམས་ཡིན་ཏེ། དགོངས་འགྲེལ་དུ་སྟོང་པ་ཉིད་སྨོས་པས་ཞེས་ དང་། ཤེས་རབ་སྙིང་པོར། ཕུང་པོ་ལྔ་པོ་དེ་དག་ཀྱང་རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་པར་ཡང་དག་པར་ རྗེས་སུ་ལྟའོ་ཞེས་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་ལ་གཟུགས་མེད་ཅེས་པ་ནས། སེམས་ལ་སྒྲིབ་པ་མེད་ ཅིང་སྐྲག་པ་མེད་དེ་ཞེས་སོགས་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་སངས་རྒྱས་པའི་གྲུབ་མཐའ་བཞི་ལ། བྱེ་ བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་དང་། མདོ་སྡེ་བ་དང་། སེམས་ཙམ་པ་དང་། དབུ་མ་པའོ། །དེའི་དང་པོ་གསུམ་ ནི་དངོས་སྨྲ་བ་ཡིན་ལ། བཞི་བ་དབུ་མ་པ་ལ་ཕྱེ་ན་གསུམ་སྟེ། བཀའ་བར་པའི་རྗེས་སུ་འབྲང་ བ་སྣང་མེད་དབུ་མ་དང་། ཐ་མའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་སྣང་བཅས་དབུ་མ་དང་། སྔགས་ཀྱི་རྗེས་ སུ་འབྲང་བ་བདེ་ཆེན་དབུ་མ་སྟེ་སྣང་བཅས་དབུ་མའང་ཡིན་ནོ། །འདི་རྣམས་ཀྱང་སྔ་མ་སྔ་མ་ 1-374 ལས་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་མཆོག་སྟེ། དེ་ལའང་ཕྱི་མ་གཉིས་ནི་མཐར་ཐུག་གི་དོན་ཡིན་ལ། གཞན་ ནི་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྟེ། ལངྐར་གཤེགས་པའི་མདོར། སེམས་ཙམ་ལ་ནི་བརྟེན་ནས་སུ། །ཕྱི་ རོལ་དོན་དུ་མི་བརྟག་གོ །སྣང་བ་མེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས། །སེམས་ཙམ་ལས་ནི་འདའ་བར་བྱ། ། ཡང་དག་དམིགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས། །སྣང་མེད་ལས་ཀྱང་འདའ་བར་བྱ། །སྣང་མེད་གནས་ པའི་རྣལ་འབྱོར་པས། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་སོ། །རྒྱ་འགྲེལ་ལ་ལར། དེ་ ཡིས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མཐོང་ཞེས་པ་མ་དག་སྟེ། སྣང་མེད་ལ་གནས་པས་མཐོང་ན་སྣང་བ་མེད་ ལས་འདའ་བར་བྱ་མི་དགོས་པ་ལས་དགོས་པར་གསུངས་པས་སོ། །བདེ་ཆེན་དབུ་མ་ནི། དུས་ འཁོར་དུ། སྲིད་གསུམ་ཕྲག་རབ་གཟུགས་མིན་འདིར་ནི་རྣམ་པར་ཤེས་པའོ་དེ་བཞིན་རྣམ་ པར་ཤེས་པ་ཉིད་མེད་དེ། །སངས་རྒྱས་ཤེས་རབ་གང་དུ་གནས་པ་མ་ཡིན་ཞེས་པའི་ཚིག་ འདིས་སངས་རྒྱས་པ་རྣམས་སྟོན་པར་འགྱུར། །དེས་ན་འགྱུར་མེད་དང་བྲལ་མི་རྣམས་ཀྱིས་ ནི་སྟོང་པ་ཉིད་དེ་གཟུང་ནས་སྟོང་པར་ལྟ་བྱེད་པ། །དེས་ན་གཙོ་བོས་གང་ཞིག་འཕོ་མེད་ལྷན་ སྐྱེས་སྐུ་ཡི་བདེ་བ་དག་ནི་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པར་བསྟན། །ཞེས་དང་། དྲི་མེད་འོད་དུ། ཡོད་ མིན་མེད་མིན་ཡོད་མེད་མིན། །གཉི་ཀའི་བདག་ཉིད་མིན་པའང་མིན། །མཐའ་བཞི་ལས་ནི་ གྲོལ་བ་ཡི། །བདེ་ཆེན་སྐུ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་པས་བསྟན་ཏོ། ། ༄། །༼ང་༽ ༼ང་༽ མདོ་མཆོག་འདི་ཡི་བརྗོད་བྱའི་གཙོ་བོ་ནི། །ཞེས་སོགས་ནི། མྱང་འདས་ཆེན་ པོར། མདོ་སྡེ་འདི་ཐོས་མ་ཐག་ཏུ་དབྱར་གྱི་ནམ་ལ་ཤ་མོ་སྐྱེ་བ་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་ཐམས་ ཅད་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཡོད་པར་ཡང་དག་པར་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ དང་། གཞན་ཡང་རིགས་ཀྱི་བུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ནི་དཔའ་བར་འགྲོ་ བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏེ། རང་བཞིན་མར་གྱི་ཉིང་ཁུ་དང་འདྲ་བས་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ ཡུམ་མོ། །དཔའ་བར་འགྲོ་བའི

【現代漢語翻譯】 這些都是因為，《深密解脫經》中提到了空性，以及《般若心經》中說：『五蘊也應如是觀為空性』，還有『空性中無色』，乃至『心中無掛礙，無恐怖』等等原因。這裡佛教有四個宗派：有部、經部、唯識宗和中觀宗。前三個是實有論者，第四個中觀宗又分為三類：隨順中間論者的無相中觀，隨順末後論者的有相中觀，以及隨順密咒的勝樂中觀，也屬於有相中觀。這些宗派中，後面的比前面的更殊勝，其中最後兩個是有究竟意義的，其他的只是暫時的。在《楞伽經》中說：『依賴於唯識，不分別外境。依賴於無相，超越唯識。依賴於正觀，也超越無相。安住于無相的瑜伽士，不能見到大乘。』有些印度註釋說：『他能見到大乘』是不正確的，如果安住于無相就能見到大乘，那就不需要超越無相了，因為經中說需要超越。勝樂中觀在《時輪經》中說：『三有如幻非色此乃識，如是識性亦無，佛智不住於何處，此語顯示諸佛。』因此，不變化和分離的人們執持空性，並觀空性。因此，主尊的無遷變俱生身之樂在密咒乘中宣說。』在《無垢光經》中說：『非有非無亦非有無，亦非二者之自性，從四邊解脫者，我向勝樂身敬禮。』這樣宣說了。 ༄། །༼ང་༽ ༼ང་༽ 『此經之主要內容是』等等，在《大涅槃經》中說：『一聽到此經，就像夏天生長的蘑菇一樣，一切眾生都會正確地知道有如來藏。』又說：『善男子，佛性就是勇猛行三摩地，其自性如同酥油的精華，是諸佛之母。』勇猛行

【English Translation】 These are because the Emptiness is mentioned in the Explanatory Treatise, and the Heart Sutra says: 'The five aggregates should also be viewed as empty by their very nature,' and 'In emptiness, there is no form,' and 'In the mind, there is no hindrance and no fear,' and so on. Here, there are four Buddhist schools: Vaibhashika, Sautrantika, Cittamatra, and Madhyamaka. The first three are proponents of realism, and the fourth, Madhyamaka, is further divided into three categories: the non-appearing Madhyamaka that follows the intermediate, the appearing Madhyamaka that follows the final, and the Great Bliss Madhyamaka that follows the mantras, which is also an appearing Madhyamaka. Among these schools, the later ones are superior to the earlier ones, and the last two have ultimate meaning, while the others are temporary. In the Lankavatara Sutra, it says: 'Relying on Cittamatra, one does not discriminate external objects. Relying on non-appearance, one transcends Cittamatra. Relying on correct view, one also transcends non-appearance. The yogi who abides in non-appearance does not see the Mahayana.' Some Indian commentaries say: 'He sees the Mahayana' is incorrect, because if one can see the Mahayana by abiding in non-appearance, then there is no need to transcend non-appearance, but the sutra says it is necessary to transcend it. The Great Bliss Madhyamaka is described in the Kalachakra Tantra: 'The three realms are like illusions, non-form, this is consciousness, likewise, the nature of consciousness is also non-existent, where does the Buddha's wisdom not abide, this word reveals the Buddhas.' Therefore, those who are immutable and detached hold onto emptiness and view emptiness. Therefore, the bliss of the unchanging, co-emergent body of the chief deity is taught in the mantra vehicle.' In the Stainless Light Tantra, it says: 'Not existent, not non-existent, not both existent and non-existent, nor is it the nature of both, liberated from the four extremes, I prostrate to the Great Bliss Body.' Thus it is taught. ༄། །༼ང་༽ ༼ང་༽ 'The main subject of this sutra is,' etc., in the Mahaparinirvana Sutra it says: 'As soon as one hears this sutra, just like mushrooms growing in summer, all sentient beings will correctly know that there is the Tathagatagarbha.' It also says: 'Son of good family, the Buddha-nature is the Samadhi of Heroic Progress, its nature is like the essence of ghee, it is the mother of all Buddhas.' Heroic Progress

---

་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་མཐུས། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་རྟག་ 1-375 པ་དང་བདེ་བ་དང་། བདག་དང་། ཡོངས་སུ་དག་པར་གྱུར་ཏོ། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ ཡང་དཔའ་བར་འགྲོ་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཡོད་མོད་ཀྱི་མ་བསྒོམས་པའི་ཕྱིར་མི་མཐོང་སྟེ། དེའི་ ཕྱིར་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་མ་གྱུར་ཏོ། །རིགས་ཀྱི་བུ། དཔའ་ བར་འགྲོ་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་མིང་རྣམ་པ་ལྔ་ཡོད་དེ། དཔའ་བར་འགྲོ་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ ཞེས་ཀྱང་བྱ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱ། རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཞེས་ ཀྱང་བྱ། སེངྒེའི་སྒྲ་སྒྲོགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཞེས་ཀྱང་བྱ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཞེས་ ཀྱང་བྱ་སྟེ། ཅི་དང་ཅིར་ལྡན་པ་དེ་དང་དེའི་སྐབས་སུ་མིང་འདོགས་སོ་ཞེས་དང་། རིགས་ཀྱི་ བུ་ཟླ་བ་ཚེས་པ་ནི་མི་མཐོང་མོད་ཀྱི་མེད་ཅེས་བྱ་བར་མི་རུང་ངོ་། །སངས་རྒྱས་ཀྱི་རང་བཞིན་ ཡང་དེ་དང་འདྲ་སྟེ། བུས་པ་མ་རབས་རྣམས་ཀྱིས་མི་མཐོང་མོད་ཀྱི། དེ་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ རང་བཞིན་མེད་ཅེས་བྱར་མི་རུང་ངོ་། །རིགས་ཀྱི་བུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རང་བཞིན་ནི་འདི་ལྟ་ སྟེ། སྟོབས་བཅུ་དང་མི་འཇིགས་པ་བཞི་དང་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་། དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་ གསུམ་སྟེ། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་རྣམ་པ་གསུམ་པོ་ཡོད་པ་ཡང་ཉོན་མོངས་པ་ཡོངས་ སུ་བཅོམ་ན་གདོད་ཡོངས་སུ་མཐོང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་ པོའི་མདོར་གསུངས་པ་རྣམས་རྒྱུད་བླར་བསྟན་པ་འདི་ལྟ་སྟེ། སྙིང་པོའི་དོན་དགུའི་དང་པོར། སངས་རྒྱས་སྤྱན་གྱིས་རང་ཆོས་ཉིད་གཟིགས་ནས། །ཞེས་དང་། གཉིས་པར། དེ་བཞིན་ ལུས་ཅན་ལ་ཡོད་ཟག་པ་མེད་པའི་ཤེས་པ་སྦྲང་མའི་རྩི་དང་འདྲ། །ཞེས་དང་། གསུམ་པར་ དེ་བཞིན་སེམས་ཅན་ལ་ཡོད་ཆོས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་ཉོན་མོངས་སྦུབས་ལས་མ་གྲོལ་ལུས། ཞེས་ དང་། བཞི་བར། དེ་བཞིན་ཉོན་མོངས་མི་གཙང་ཆེན་པོར་ལྷུང་གྱུར་རྫོགས་སངས་རིན་པོ་ཆེ། ། ཞེས་དང་། ལྔ་བར། དེ་བཞིན་ཆོས་གཏེར་ཡིད་ཀྱི་ཁྱིམ་གནས་སེམས་ཅན་དག་ནི་དབུལ་པོ་ ལྟ་བུ་སྟེ། །ཞེས་དང་། དྲུག་པར། རིམ་གྱིས་ཐུབ་པའི་རྒྱལ་པོའི་དངོས་པོར་འགྱུར། །ཞེས་ 1-376 དང་། བདུན་པར། ཉོན་མོངས་ཀྱིས་བཏུམས་བདེ་གཤེགས་དངོས་པོ་ནི། །ཞེས་དང་། བརྒྱད་ པར། དེ་བཞིན་བདག་རང་ནང་ན་མགོན་ཡོད་གྱུར་ཀྱང་མགོན་མེད་བློ་ལྡན་པ། །ཞེས་དང་། དགུ་བར། དེ་བཞིན་ཀུན་མཁྱེན་དག་པའི་གསེར་འདྲའི་ཞི་བའི་ཡིད་ནི་མཁྱེན་གྱུར་ནས། ། ཞེས་དང་། འཕྲིན་ལས་ཀྱི་ཐད་དུ། མཐའ་དང་དབུས་མེད་རྒྱ་ཆེན་ནམ་མཁའ་ལྟར་ཁྱབ་པ། ། སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་ཡོན་ཏན་དྲི་མ་མེད་གཏེར་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཁྱད་མེད་རྣམ་གཟིགས་ ནས། །ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་ཆོས་གཏེར་ཡིད་ཀྱི་ཁྱིམ་གནས་ཀྱི་མདོར།

【現代漢語翻譯】 通過禪定的力量，如來（Tathagata）變得恒常、安樂、真我、清凈。所有眾生也都具有勇猛精進的禪定，但因為沒有修習，所以無法見到，因此沒有證得無上正等菩提（Anuttara-samyak-sambodhi）。種姓之子，勇猛精進的禪定有五種名稱，也稱為勇猛精進的禪定，也稱為般若波羅蜜多（Prajnaparamita），也稱為金剛般的禪定，也稱為獅子吼的禪定，也稱為佛性（Buddha-dhatu），根據所具備的特質在不同情況下命名。種姓之子，初生的月亮雖然看不見，但不能說它不存在。佛性也是如此，惡劣之輩雖然看不見，但不能說他們沒有佛性。種姓之子，佛性是這樣的：十力（Ten Powers）、四無畏（Four Fearlessnesses）、大慈悲（Great Compassion）和三種念住（Three Smrtyupasthana），所有眾生都具有這三種特質，斷除煩惱后才能完全顯現。如來藏經（Tathagatagarbha Sutra）中所說的這些，在《寶性論》（Uttaratantra）中這樣闡述：在九種心要的第一點，佛以慧眼觀照自性。第二點，如是，有情眾生具有無漏之智，猶如蜂之蜜。第三點，如是，有情眾生具有法自在，未從煩惱之殼中解脫。第四點，如是，如來寶藏沉溺於巨大的不凈煩惱中。第五點，如是，法藏安住於心之家，眾生猶如貧者。第六點，逐漸轉變為能仁王的實物。第七點，煩惱所覆的如來之物。第八點，如是，我等自身內有怙主，卻是有怙主之智者。第九點，如是，遍知者證悟清凈如金的寂靜之心。在事業方面，無邊無際，廣大如虛空。佛陀以無垢功德之藏，平等觀照一切眾生。如是，《法藏安住於心之家經》中說。

【English Translation】 Through the power of Samadhi, the Tathagatas become eternal, blissful, self, and pure. All sentient beings also possess the Samadhi of Heroic Progress, but because they have not cultivated it, they cannot see it. Therefore, they have not attained Anuttara-samyak-sambodhi. Son of the lineage, the Samadhi of Heroic Progress has five names: it is also called the Samadhi of Heroic Progress, also called Prajnaparamita, also called the Vajra-like Samadhi, also called the Lion's Roar Samadhi, and also called Buddha-dhatu. Names are given according to the qualities possessed in each situation. Son of the lineage, the waxing moon, although not visible, cannot be said to not exist. The Buddha-dhatu is also the same; although not seen by inferior beings, it cannot be said that they do not have Buddha-dhatu. Son of the lineage, the Buddha-dhatu is like this: the Ten Powers, the Four Fearlessnesses, Great Compassion, and the Three Smrtyupasthanas. All sentient beings possess these three qualities, and only when afflictions are completely destroyed will they become fully visible. What is said in the Tathagatagarbha Sutra is explained in the Uttaratantra like this: In the first of the nine essential points, the Buddha sees his own nature with his wisdom eye. In the second point, likewise, sentient beings possess uncontaminated wisdom, like the honey of bees. In the third point, likewise, sentient beings possess the dominion of Dharma, not liberated from the husk of afflictions. In the fourth point, likewise, the precious complete Buddha has fallen into the great impurity of afflictions. In the fifth point, likewise, the treasure of Dharma dwells in the house of the mind, sentient beings are like the poor. In the sixth point, it gradually transforms into the object of the King of Sages. In the seventh point, the Tathagata object is covered by afflictions. In the eighth point, likewise, although there is a protector within myself, I am a wise person without a protector. In the ninth point, likewise, the all-knowing ones, having realized the peaceful mind like pure gold. In terms of activity, it is boundless and vast, pervading like the sky. The Buddhas, with a treasure of stainless qualities, impartially observe all sentient beings. Likewise, in the Sutra of the Dharma Treasure Dwelling in the House of the Mind.

---

དེ་བཞིན་དུ་སེམས་ ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མངོན་པར་ཞེན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ཁྱིམ་ལྟ་བུའི་འོག་ན་དེ་བཞིན་གཤེགས་ པའི་སྙིང་པོ་སྟོབས་དང་མི་འཇིགས་པ་དང་མ་འདྲེས་པ་དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ ཀྱི་མཛོད་ཀྱི་གཏེར་ཆེན་པོ་ཡོད་ཀྱང་སེམས་ཅན་རྣམས་གཟུགས་སྒྲ་དྲི་རོ་རེག་པ་ལ་ཆགས་ པས་འཁོར་བར་འཁོར་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་གཏེར་ཆེན་པོ་སྤོང་ལ་དེ་མ་ཐོས་མ་ཐོབ་ཅིང་སྦྱང་བའི་ ཕྱིར་བརྩོན་པར་མི་བྱེད་དོ། །ཞེས་སོ། །དེབཞིན་དུ་རྒྱུད་སམ་པུ་ཊིར། རང་གི་ལུས་ལ་སངས་ རྒྱས་བཞུགས། །གཞན་དུ་གང་ནའང་སངས་རྒྱས་མེད། །མི་ཤེས་མུན་པས་བསྒྲིབ་པ་རྣམས། ། ལུས་ལས་གཞན་དུ་སངས་རྒྱས་འདོད། །ཅེས་དང་བདེ་མཆོག་རྩ་རྒྱུད། ཨ་བྷི་དྷ་ན། མཁའ་ འགྲོ་ཀུན་སྤྱོད། རྡོ་རྗེ་གུར་དང་བཞིར། དེ་ཉིད་སྲོག་ཆགས་ཀུན་གྱི་སྲོག །དེ་ཉིད་མི་འགྱུར་ དམ་པ་ཡིན། །དེ་ཉིད་ཐམས་ཅད་ཁྱབ་བྱེད་དེ། །ལུས་ཀུན་ལ་ནི་རྣམ་པར་གནས། །དེ་ཉིད་ གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །ཧེ་རུ་ཀ་དཔལ་ཡིན་པར་བཤད། །ཅེས་དང་། རྒྱུད་གཞན་ལས་ ཀྱང་། རྒྱུ་དང་མི་རྒྱུའི་འགྲོ་བ་ཀུན། །ཁྱབ་པ་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་སྟེ། །གདོད་ནས་གྲོལ་བའི་ ཡེ་ཤེས་གནས། །ཐབས་གཞན་སངས་རྒྱས་ཡོད་མ་ཡིན། །ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་དུ་སྔགས་ཀྱི་ སེམས་འགྲེལ་རྣམས་སུ་ཡང་གསུངས་སོ། །དེ་དག་ནི་གཞིའི་སྐབས་ཡིན་ལ། གཞིའི་ཆོས་ཉིད་ ནི་དེ་ཉིད་ཡོངས་སུ་ཤེས་པའི་སྒོ་ནས་དེ་ཉིད་ལ་ཐོས་བསམ་སྒོམ་གསུམ་བྱེད་པ་ནི་ལམ་ཡིན་ 1-377 ཞིང་། སྔགས་ཀྱི་གཞི་དེ་ཉིད་ལམ་དུ་བསླང་བ་སྟེ། མ་ཅིག་ལབ་སྒྲོན་གྱི་ལེ་ལག་བརྒྱད་མར། གཞི་ལམ་དུ་བསླང་བའི་ལའེུ་སྟེ་དང་པོའོ། །ཞེས་པ་དང་མཐུན་ལ། རྒྱུད་བླར། མ་དག་མ་དག་ དག་པ་དང་། །ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་གོ་རིམ་བཞིན། །སེམས་ཅན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་། ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་བྲམ་ཟེ་ཆེན་པོའི། བཙུན་མོ་དོ་ ཧར། ས་དང་ལམ་དང་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་རོ་གཅིག་པས། །གཉུག་མའི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཉིད་ ཡིན་གྱིས་ཡིད་ལ་དྲིས། །ཞེས་པ་དང་ཡང་མཐུན་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དེའི་གནས་སྐབས་ གསུམ་ལ་གཞི་ལམ་འབྲས་བུ་གསུམ་དུ་འགྱུར་ཏེ། མ་དག་པའི་གནས་སྐབས་ལ་གཞི་དང་། དྲི་མ་སྦྱོང་བའི་གནས་སྐབས་ན་ལམ་དང་། དྲི་མ་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་གནས་སྐབས་ ན་འབྲས་བུ་དང་། གང་ཟག་གི་སྒོ་ནས་དང་པོ་ཆོས་ཉིད་རྒྱུད་ལ་ལྡན་ཡང་ཉམས་སུ་མི་ལེན་ པའི་གནས་སྐབས་ན་སེམས་ཅན་དང་། ལེན་པའི་གནས་སྐབས་ན་དགེ་འདུན་ནམ་བྱང་ སེམས་དང་། གསུམ་པའི་གནས་སྐབས་ན་འབྲས་བུ་སངས་རྒྱས་སམ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ ཞེས་བརྗོད་དོ། ། སྔགས་ཀྱི་ལུགས་ལ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་གཅིག་པས་ད་གདོད་ཐོབ་བྱའི་འབྲས་བུ་དེ་ཉིད་ ད་ལྟ་ལམ་དུ་བྱེད་པས་འབྲས་བུའི་ཐེག་པ་ཞེས

【現代漢語翻譯】 同樣地，所有眾生的顯現執著，就像房屋一樣，在那之下，如來藏（Tathāgatagarbha，如來藏），具有力量、無畏、不混雜的特質，並且是所有佛法寶藏的巨大寶庫。然而，眾生執著於色、聲、香、味、觸，因此在輪迴中流轉，捨棄了這巨大的法寶，既沒有聽聞，也沒有獲得，更不為修習而精進。正如經文所說。同樣地，在《根本續》（tantra）桑布扎（Samputa）中說：『佛陀安住在自己的身體中，在其他地方沒有佛陀。那些被無知黑暗遮蔽的人，想要在身體之外尋找佛陀。』以及《勝樂根本續》（Chakrasamvara Tantra），《阿毗達摩》（Abhidhāna），《空行母行法》（Khaḍga Kunspyod），《金剛帳續》（Vajragur Tantra）等四部經中說：『那（如來藏）是所有眾生的生命，那是不變的聖潔，那是遍及一切的，存在於所有身體中。那是無二的智慧，被稱為黑汝嘎（Heruka，飲血尊）的榮耀。』以及其他續部中說：『所有有情，無論有因無因，都遍滿了金剛薩埵（Vajrasattva，金剛薩埵），安住于本初解脫的智慧中，沒有其他方法可以成佛。』同樣地，在密咒的釋心中也有所闡述。這些是關於基礎的章節。基礎的法性是通過完全瞭解它，從而對它進行聞、思、修，這就是道。密咒的基礎被提升爲道。正如瑪吉拉準（Machig Labdrön）的《八支分》（Le lag brgyad ma）中所說：『將基礎提升爲道的章節是第一章。』這與《寶性論》（Ratnagotravibhāga）中所說一致：『不凈、半凈、全凈，以及極凈，依次被稱為眾生、菩薩和如來。』這與偉大的婆羅門女多哈（Doha）所說一致：『地、道和所有佛陀都是同一味道，請用心詢問那本初的智慧。』這也一致，法界（Dharmadhatu，法界）的三個階段轉變為基礎、道和果。在不凈的階段是基礎，在凈化污垢的階段是道，在污垢完全凈化的階段是果。從個體的角度來看，首先，法性存在於相續中，但沒有被修持的階段是眾生，修持的階段是僧團或菩薩，第三個階段是果，即佛陀或如來。密咒的觀點認為，基礎和結果的本質是相同的，因此現在將原本應該最終獲得的結果作為道來修持，所以被稱為果乘（Phalayana，果乘）。 Similarly, the manifest clinging of all sentient beings, like a house, beneath which lies the Tathāgatagarbha (如來藏, Tathāgatagarbha, Essence of the Thus-Gone), with its powers, fearlessness, unmixed qualities, and a great treasure trove of all the Buddha's teachings. However, sentient beings, clinging to forms, sounds, smells, tastes, and textures, wander in samsara, abandoning this great treasure of Dharma, neither hearing nor obtaining it, nor striving to practice it. As the scriptures say. Similarly, in the Root Tantra Samputa it says: 'The Buddha resides in one's own body; nowhere else is there a Buddha. Those obscured by the darkness of unknowing desire the Buddha elsewhere than in the body.' And in the Chakrasamvara Tantra, Abhidhāna, Khaḍga Kunspyod, and Vajragur Tantra, it says: 'That (Tathāgatagarbha) is the life of all living beings; that is the unchanging sacred; that is all-pervading, abiding in all bodies. That is non-dual wisdom, said to be the glory of Heruka (黑汝嘎, Heruka, Wrathful Deity).' And in other tantras it says: 'All beings, whether with cause or without cause, are pervaded by Vajrasattva (金剛薩埵, Vajrasattva, Diamond Being); abiding in the wisdom of primordial liberation; there is no other way to attain Buddhahood.' Similarly, it is also explained in the commentaries on mantra mind. These are the chapters on the ground. The nature of the ground is to fully understand it, and thereby to hear, contemplate, and meditate on it; this is the path. The ground of mantra is elevated to the path. As Machig Labdrön's Le lag brgyad ma says: 'The chapter on elevating the ground to the path is the first.' This is consistent with what is said in the Ratnagotravibhāga: 'Impure, semi-pure, completely pure, and extremely pure are sequentially referred to as sentient beings, Bodhisattvas, and Tathagatas.' This is consistent with what the great Brahmin woman Doha said: 'The ground, the path, and all Buddhas are of one taste; please inquire with your mind about that primordial wisdom.' This is also consistent; the three states of Dharmadhatu (法界, Dharmadhatu, Realm of Dharma) transform into the ground, the path, and the fruit. In the impure state is the ground, in the state of purifying defilements is the path, and in the state of completely purifying defilements is the fruit. From the perspective of the individual, first, the nature of Dharma exists in the continuum, but the state of not practicing it is sentient beings, the state of practicing it is the Sangha or Bodhisattva, and the third state is the fruit, namely the Buddha or Tathagata. The view of mantra is that the essence of the ground and the result are the same, therefore, now the result that should be attained eventually is practiced as the path, so it is called the Phalayana (果乘, Phalayana, Vehicle of the Result).

【English Translation】 Likewise, the manifest clinging of all sentient beings, like a house, beneath which lies the Tathāgatagarbha (如來藏, Tathāgatagarbha, Essence of the Thus-Gone), with its powers, fearlessness, unmixed qualities, and a great treasure trove of all the Buddha's teachings. However, sentient beings, clinging to forms, sounds, smells, tastes, and textures, wander in samsara, abandoning this great treasure of Dharma, neither hearing nor obtaining it, nor striving to practice it. As the scriptures say. Similarly, in the Root Tantra Samputa it says: 'The Buddha resides in one's own body; nowhere else is there a Buddha. Those obscured by the darkness of unknowing desire the Buddha elsewhere than in the body.' And in the Chakrasamvara Tantra, Abhidhāna, Khaḍga Kunspyod, and Vajragur Tantra, it says: 'That (Tathāgatagarbha) is the life of all living beings; that is the unchanging sacred; that is all-pervading, abiding in all bodies. That is non-dual wisdom, said to be the glory of Heruka (黑汝嘎, Heruka, Wrathful Deity).' And in other tantras it says: 'All beings, whether with cause or without cause, are pervaded by Vajrasattva (金剛薩埵, Vajrasattva, Diamond Being); abiding in the wisdom of primordial liberation; there is no other way to attain Buddhahood.' Similarly, it is also explained in the commentaries on mantra mind. These are the chapters on the ground. The nature of the ground is to fully understand it, and thereby to hear, contemplate, and meditate on it; this is the path. The ground of mantra is elevated to the path. As Machig Labdrön's Le lag brgyad ma says: 'The chapter on elevating the ground to the path is the first.' This is consistent with what is said in the Ratnagotravibhāga: 'Impure, semi-pure, completely pure, and extremely pure are sequentially referred to as sentient beings, Bodhisattvas, and Tathagatas.' This is consistent with what the great Brahmin woman Doha said: 'The ground, the path, and all Buddhas are of one taste; please inquire with your mind about that primordial wisdom.' This is also consistent; the three states of Dharmadhatu (法界, Dharmadhatu, Realm of Dharma) transform into the ground, the path, and the fruit. In the impure state is the ground, in the state of purifying defilements is the path, and in the state of completely purifying defilements is the fruit. From the perspective of the individual, first, the nature of Dharma exists in the continuum, but the state of not practicing it is sentient beings, the state of practicing it is the Sangha or Bodhisattva, and the third state is the fruit, namely the Buddha or Tathagata. The view of mantra is that the essence of the ground and the result are the same, therefore, now the result that should be attained eventually is practiced as the path, so it is called the Phalayana (果乘, Phalayana, Vehicle of the Result).

---

་བྱ་སྟེ། བྲམ་ཟེ་ཆེན་པོའི་དོ་ཧར། བླ་མེད་ སྙིང་པོ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ལམ་འདི་ནི། །འབྲས་བུ་ལམ་དུ་བྱེད་ཅིང་གདོད་ནས་འབྲས་བུར་ གནས། །ཞེས་དང་། འཇིག་རྟེན་ཁམས་ལེའི་འགྲེལ་པའི་མདོར་བསྡུས་ལྔ་བར། གང་དོན་ དམ་པའི་ཞེས་སོགས་ཀྱི་གཞུང་འདི་རྣམས་ཀྱིས་ཟབ་ལམ་མཉམ་གཞག་ལ་སྣང་བའི་མྱོང་ བ་རྣམས་ཆོས་དབྱིངས་མིན་པའི་འདུས་བྱས་དང་། འཁྲུལ་སྣང་དུ་འདོད་པ་བཀག་སྟེ་དོན་ དམ་བདེན་པ་དང་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གང་དོན་དམ་པའི་བདེན་པས་ བསྟན་པ་དེ་ནི་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཆོག་དང་ལྡན་པ་ཕྱག་རྒྱ་ 1-378 ཆེན་པོའི་དངོས་གྲུབ་སྒྲུབ་པའི་སླད་དུ། རང་གི་སེམས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བརྟགས་པའི་ཆོས་ དང་བྲལ་བ་གཞོན་ནུ་མ་རྣམས་ཀྱིས་མེ་ལོང་ལ་སོགས་པ་ལ་པྲ་ཕབ་པ་བཞིན་དུ། རྣལ་ འབྱོར་པ་རྣམས་ཀྱི་རང་གི་སེམས་ཀྱི་འོད་གསལ་མངོན་སུམ་དུ་ནམ་མཁའ་ལ་སྣང་བ་འདོད་ པའི་དོན་གྱི་འབྲས་བུ་སྟེར་བ་སྟེ་འབྲས་བུ་ནི་འགྱུར་བ་མེད་པའི་བདེ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སེམས་ སོ། །སེམས་འདི་གཉིས་གཅིག་པ་ཉིད་ནི་ཤེས་རབ་དང་ཐབས་ཀྱི་བདག་ཉིད་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་ འབྱོར་དོན་ཆེན་པོ་མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བ་དང་། མཆོག་གི་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་གཉིས་མེད་ དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔར་རྒྱུད་གཞན་ཐམས་ཅད་དུ་རབ་ཏུ་ གྲགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ཉིད་རྒྱུའི་མཚན་ཉིད་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ཚུལ་ལ་ནི་ཤེས་ རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པར་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་སྐད་དུ་ཡང་མངོན་པར་ རྟོགས་པའི་རྒྱན་གྱི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ལས་མཛད་པ་དང་བཞིར་བྱམས་པས་གསུངས་པ། ངོ་ བོ་ཉིད་ལོངས་རྫོགས་བཅས་དང་། །དེ་བཞིན་གཞན་པ་སྤྲུལ་པ་ནི། །ཆོས་སྐུ་མཛད་པ་དང་ བཅས་ཏེ། །རྣམ་པ་བཞིར་ནི་ཡང་དག་བརྗོད། །ཅེས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ཉིད་འབྲས་ བུའི་མཚན་ཉིད་སྔགས་ཀྱི་ཚུལ་ལ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དགའ་བ་དང་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་སྐུ་ ཞེས་གསུངས་ཏེ། གཟུང་བ་དང་འཛིན་པ་སྤངས་པ་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཆོས་ཉིད་ལས་འདས་ པ་སྲིད་པ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་རབ་ཏུ་མི་གནས་པ། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་འདུས་ པ་དང་། ལྷ་མོ་རྣམས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཡང་སྟེ། འདི་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་དང་ལྷན་ཅིག་རོ་མཉམ་པ་ ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ནི་ངེས་པའི་དོན་ཏོ། །ཞེས་གསུངས་ལ། འདི་ལྟ་བུའི་འབྲས་བུའི་སངས་རྒྱས་ རྣམས་ཀྱང་མཁའ་ཁྱབ་ཀུན་འགྲོ་རྟག་བརྟན་གཡུང་དྲུང་དུ་ཡིད་ཆེས་ནས་འཁོར་ལོ་གསུམ་ པའི་གཞུང་བཞིན་གྱི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཐོས་བསམ་སྒོམ་གསུམ་མམ། ཡི་གེ་འབྲི་མཆོད་སྦྱིན་པ་ དང་། །ཉན་དང་ཀློག་དང་འཛིན་པ་དང་། །འཆད་དང་ཁ་ཏོན་བྱེད་པ་དང་། །དེ་སེམས་པ་ 1-379 དང་སྒོམ་པ་སྟེ། །སྤྱོད་

【現代漢語翻譯】 བྱ་སྟེ། བྲམ་ཟེ་ཆེན་པོའི་དོ་ཧར། བླ་མེད་སྙིང་པོ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ལམ་འདི་ནི། །འབྲས་བུ་ལམ་དུ་བྱེད་ཅིང་གདོད་ནས་འབྲས་བུར་གནས། །ཞེས་དང་། (因此，這是婆羅門大道的精髓，無上精華的大乘道，是果為道用，且本初即是果位。) འཇིག་རྟེན་ཁམས་ལེའི་འགྲེལ་པའི་མདོར་བསྡུས་ལྔ་བར། གང་དོན་དམ་པའི་ཞེས་སོགས་ཀྱི་གཞུང་འདི་རྣམས་ཀྱིས་ཟབ་ལམ་མཉམ་གཞག་ལ་སྣང་བའི་མྱོང་བ་རྣམས་ཆོས་དབྱིངས་མིན་པའི་འདུས་བྱས་དང་། འཁྲུལ་སྣང་དུ་འདོད་པ་བཀག་སྟེ་དོན་དམ་བདེན་པ་དང་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །(《世界界解釋》第五品中，『何為勝義』等經文，遮止了將深道等持中所顯現的體驗，視為非真如的造作和錯覺，而是宣說為勝義諦和自性身。) གང་དོན་དམ་པའི་བདེན་པས་བསྟན་པ་དེ་ནི་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཆོག་དང་ལྡན་པ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དངོས་གྲུབ་སྒྲུབ་པའི་སླད་དུ། རང་གི་སེམས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བརྟགས་པའི་ཆོས་དང་བྲལ་བ་གཞོན་ནུ་མ་རྣམས་ཀྱིས་མེ་ལོང་ལ་སོགས་པ་ལ་པྲ་ཕབ་པ་བཞིན་དུ། རྣལ་འབྱོར་པ་རྣམས་ཀྱི་རང་གི་སེམས་ཀྱི་འོད་གསལ་མངོན་སུམ་དུ་ནམ་མཁའ་ལ་སྣང་བ་འདོད་པའི་དོན་གྱི་འབྲས་བུ་སྟེར་བ་སྟེ་འབྲས་བུ་ནི་འགྱུར་བ་མེད་པའི་བདེ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སེམས་སོ། །(由勝義諦所揭示的，是超越世間一切相的最勝，爲了成就大手印的悉地，如同少女們在鏡子等物上描繪圖案一樣，瑜伽士們自心的光明，顯現在虛空中，賜予所 желаемого 義的果實，這果實是不變的樂空智慧心。) སེམས་འདི་གཉིས་གཅིག་པ་ཉིད་ནི་ཤེས་རབ་དང་ཐབས་ཀྱི་བདག་ཉིད་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་དོན་ཆེན་པོ་མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བ་དང་། མཆོག་གི་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་གཉིས་མེད་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔར་རྒྱུད་གཞན་ཐམས་ཅད་དུ་རབ་ཏུ་གྲགས་སོ། །(這二心無別，即是智慧與方便的自性，金剛瑜伽的大義，至高無上且不變異，至上的原始佛，二取不二的時輪金剛薄伽梵金剛薩埵，在其他一切續部中都廣為人知。) བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ཉིད་རྒྱུའི་མཚན་ཉིད་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ཚུལ་ལ་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པར་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་སྐད་དུ་ཡང་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་གྱི་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ལས་མཛད་པ་དང་བཞིར་བྱམས་པས་གསུངས་པ། ངོ་བོ་ཉིད་ལོངས་རྫོགས་བཅས་དང་། །དེ་བཞིན་གཞན་པ་སྤྲུལ་པ་ནི། །ཆོས་སྐུ་མཛད་པ་དང་བཅས་ཏེ། །རྣམ་པ་བཞིར་ནི་ཡང་དག་བརྗོད། །ཅེས་སོ། །(薄伽梵本身，在因的體性上，以波羅蜜多的方式，被稱為般若波羅蜜多的自性身。如彌勒在《現觀莊嚴論》的偈頌中所說：『自性圓滿及他化，以及化身具事業，法身亦具事業故，四相圓滿應宣說。』) བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ཉིད་འབྲས་བུའི་མཚན་ཉིད་སྔགས་ཀྱི་ཚུལ་ལ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དགའ་བ་དང་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་སྐུ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། གཟུང་བ་དང་འཛིན་པ་སྤངས་པ་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཆོས་ཉིད་ལས་འདས་པ་སྲིད་པ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་རབ་ཏུ་མི་གནས་པ། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་འདུས་པ་དང་། ལྷ་མོ་རྣམས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཡང་སྟེ། འདི་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་དང་ལྷན་ཅིག་རོ་མཉམ་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ནི་ངེས་པའི་དོན་ཏོ། །(薄伽梵本身，在果的體性上，以密咒的方式，被稱為俱生喜和俱生身。遠離能取和所取，超越了識的法性，不住于輪迴和涅槃，是諸佛的集合，也是天女們的誓言，這與智慧身一同，是同味一體的，這是究竟的意義。) ཞེས་གསུངས་ལ། འདི་ལྟ་བུའི་འབྲས་བུའི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱང་མཁའ་ཁྱབ་ཀུན་འགྲོ་རྟག་བརྟན་གཡུང་དྲུང་དུ་ཡིད་ཆེས་ནས་འཁོར་ལོ་གསུམ་པའི་གཞུང་བཞིན་གྱི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཐོས་བསམ་སྒོམ་གསུམ་མམ། ཡི་གེ་འབྲི་མཆོད་སྦྱིན་པ་དང་། །ཉན་དང་ཀློག་དང་འཛིན་པ་དང་། །འཆད་དང་ཁ་ཏོན་བྱེད་པ་དང་། །དེ་སེམས་པ་དང་སྒོམ་པ་སྟེ། །སྤྱོད་(如是宣說，像這樣的果位佛，也深信是遍虛空、周遍一切、恒常穩固的雍仲，如第三轉法輪的經文所說的大乘的聞思修三者，或者書寫文字、供養、佈施，聽聞、讀誦、受持，講說、唸誦，以及憶念和禪修等行為。)

【English Translation】 Therefore, this is the essence of the great Brahmin path, the supreme essence of the Mahayana path, which uses the fruit as the path and abides in the fruit from the very beginning. In the fifth chapter of the 'Condensed Explanation of the World Realm,' the texts such as 'What is ultimate meaning' prevent the experiences that appear in the profound path of equanimity from being regarded as conditioned and illusory, and instead declare them to be the ultimate truth and the essence body. That which is revealed by the ultimate truth is the most excellent of all that transcends the world. In order to accomplish the siddhi of Mahamudra, like young women drawing patterns on mirrors, the clear light of one's own mind appears in the sky, bestowing the fruit of the desired meaning, which is the unchanging mind of bliss and wisdom. The oneness of these two minds is the nature of wisdom and means, the great meaning of Vajra Yoga, supremely immutable, and the supreme primordial Buddha, the non-dual Kalachakra Bhagavan Vajrasattva, is widely known in all other tantras. The Bhagavan himself, in the nature of the cause, in the manner of the Paramitas, is said to be the essence body of the Prajnaparamita. As Maitreya said in the verses of the 'Ornament of Clear Realization': 'The essence, complete enjoyment, and emanation, as well as the Dharma body with activity, are the four aspects that should be truly declared.' The Bhagavan himself, in the nature of the fruit, in the manner of mantra, is said to be coemergent joy and the coemergent body. Abandoning grasping and being grasped, transcending the nature of consciousness, not abiding in samsara or nirvana, is the gathering of all Buddhas and the samaya of all goddesses. This, together with the wisdom body, is of one taste, which is the definitive meaning. As it is said, such Buddhas of fruition also believe that they are pervasive, all-encompassing, constant, and Yungdrung, and practice the three aspects of hearing, thinking, and meditating of the Great Vehicle, according to the scriptures of the Third Turning of the Wheel, or writing letters, making offerings, giving alms, listening, reading, upholding, explaining, reciting, and contemplating and meditating on them.

---

པ་འདི་བཅུའི་བདག་ཉིད་ནི། །བསོད་ནམས་ཕུང་པོ་དཔག་ཏུ་མེད། ། ཅེས་པའི་ཚུལ་གྱིས་བཀའ་བར་པ་མན་ཆད་ཀྱི་ལམ་ལས་ཆེས་མྱུར་བའི་སངས་རྒྱས་མྱུར་དུ་ འགྲུབ་སྟེ། དཀྱུས་ན་ཡོད་པའི། ༄། །༼ཅ༽ ༼ཅ༽ རབ་ཞི་རྣམ་ངེས་མདོ་ལས་གང་གི་ལྷའི། །ཞེས་སོགས་དང་། གཞན་ཡང་སྙིང་པོའི་མདོ་བཅུ་ལ་སོགས་པ། ཞེས་སོགས་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡོན་ ཏན་དང་ཡེ་ཤེས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་བསྟན་པའི་མདོར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་ལ་ ཞིག་གིས་བསྐལ་པ་བྱེ་བ་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱད་དུ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལྔ་ལ་སྤྱད་པ་བས། འཇམ་ དཔལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གཞན་གང་ཞིག་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི་རྟག་པའོ་སྙམ་དུ་ མོས་པར་བྱེད་ན། འདི་ནི་དེ་བས་བསོད་ནམས་གྲངས་མེད་པ་སྐྱེའོ། །ཞེས་དང་། དཔལ་ ཕྲེང་གི་མདོར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཉིད་རྟག་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་། བདེ་བའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་དང་བདག་གི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་གཙང་བའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ སླད་དུའོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་སེམས་ཅན་གང་དག་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་ དེ་ལྟར་མཐོང་བ་དེ་དག་ནི་ཡང་དག་པར་མཐོང་བ་ལགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཡང་དག་ པར་མཐོང་བ་གང་ལགས་པ་དེ་དག་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་སྲས་ཐུགས་ལས་སྐྱེས་པ་དང་། ཞལ་ལས་སྐྱེས་པ་དང་། ཆོས་ལས་སྐྱེས་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་སྤྲུལ་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་བགོ་སྐལ་ ལ་སྤྱོད་པ་ཞེས་བགྱིའོ་ཞེས་དང་། མདོ་སྡེ་རྒྱན་དུ། བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོ་ཐོབ་དཀའ་ཡོན་ཏན་ མཆོག་ལྡན་རྨད་བྱུང་ཅན། །རྟག་བརྟན་སྐྱབས་མེད་རྣམས་ཀྱིས་སྐྱབས་གང་ཡིན་པ་ཐོབ་པ་ སྟེ། །ཡ་མཚན་ཆེ་ལ་ཚུལ་བཟང་སྤྱད་ཕྱིར་ཡ་མཚན་ཆེ་བའང་མེད། །ཅེས་དང་རྒྱུད་བླར། དྲི་ མེད་སངས་རྒྱས་ཡོན་ཏན་ཀུན་ལྡན་རྟག་བརྟན་གཡུང་དྲུང་སངས་རྒྱས་ཉིད། །དེ་ནི་ཆོས་ལ་མི་ རྟོག་རྣམ་འབྱེད་ཡེ་ཤེས་དག་ལ་བརྟེན་ནས་འཐོབ། །ཅེས་དང་། གཙང་བདག་བདེ་དང་རྟག་ 1-380 ཉིད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་འབྲས། །ཞེས་དང་། དེ་ནི་རྟག་དང་བརྟན་ཕྱིར་དང་། །ཞི་ བའི་ཕྱིར་དང་གཡུང་དྲུང་ཕྱིར། །ཞེས་དང་། རྒྱུད་བླའི་ཡོན་ཏན་བསམ་མི་ཁྱབ་སྟོན་པའི་ རྣམ་པར་དབྱེ་བ་མེད་ཆོས་ཕྱིར། ཞེས་པའི་འགྲེལ་པར། དེ་ལ་དྲི་མ་མེད་པའི་སངས་རྒྱས་ ཀྱི་ཡོན་ཏན་ནི་གཅིག་ཏུ་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོའི་ས་ན་ཡང་རྣམ་པར་དབྱེར་ མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་སྔ་ཕྱི་ཁྱད་པར་མེད་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གནས་འདི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ སྟེ། གང་གི་ཕྱིར་གང་ལ་དེ་བཞིན་གཞེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་མཐའ་དག་རྗེས་མ་ཞུགས་པའི་ སེམས་ཅན་དེ་ནི་སེམས་ཅན་ཀྱི་རིས་ན་འགའ་ཡང་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་གོང་འོག་གི་ མདོ་རྣམས་སྒྲ་ཇི་བཞིན་པར་བསྟན་ཏོ། །སྤྲིན་ཆེན་པོའི་མདོར། དཔེར་ན་ཉི་མ་ཤར་མ་ཐག་ མུ

【現代漢語翻譯】 此十力之自性，是無量功德之聚。（意為：擁有這十種力量的自性，是無量功德的聚集。） 以這種方式，比中等層次以下的道更快地成就佛果，通常情況下。 （ཅ） （ཅ）《調伏寂靜分別經》中說：『何者的天神』等等。 此外，如《心要十經》等，是宣說如來不可思議的功德和智慧的經典。其中提到：有些菩薩在八百萬億劫中修持五度，不如另一些菩薩對『如來是常』生起信解，後者所生的福德更為無量。 《華鬘經》中說：『如來的法身是常的彼岸、樂的彼岸、我的彼岸、凈的彼岸。』世尊，如果眾生能如此看待如來的法身，那就是正確的見解。世尊，具有正確見解的人，是世尊之子，從世尊的心中生起，從世尊的口中生起，從法中生起，是法的化身，行於法的分中。 《經莊嚴論》中說：『獲得大菩提是困難的，具有殊勝功德，是稀有的。對於無依怙者來說，是常恒的救護。因為行持奇妙而善良的法，所以不覺得奇怪。』 《寶性論》中說：『無垢佛陀具足一切功德，是常恒不變的佛陀。』這是依靠不分別的智慧才能獲得的。『清凈、我、樂和常』的功德是到彼岸的結果。 『這是爲了常和恒，爲了寂靜和永恒。』 《寶性論》中說：『爲了不分別的法，功德不可思議。』在註釋中說：『無垢佛陀的功德，即使在凡夫位，也具有不分別的法性，前後沒有差別。』因此，這個境界是不可思議的。因為一切如來的智慧都隨之而來，沒有不被包含在眾生之中的眾生。 因此，上下經典的意義都如實地顯現了。《大云經》中說：『例如，太陽剛升起……』

【English Translation】 This nature of the ten powers is an immeasurable accumulation of merit. In this way, Buddhahood is quickly attained, faster than the paths of the intermediate level and below. Usually, (ཅ) (ཅ) From the Sutra of Calming and Pacifying Differentiation: 'Whose deity,' etc. Furthermore, such as the Ten Essence Sutras, etc., are sutras that teach the inconceivable qualities and wisdom of the Tathagata. It is stated that some Bodhisattvas practice the five perfections for eight billion trillion kalpas, but if another Bodhisattva has faith that 'the Tathagata is eternal,' the merit generated by the latter is immeasurable. In the Garland Sutra: 'The Dharmakaya of the Tathagata is the perfection of eternity, the perfection of bliss, the perfection of self, and the perfection of purity.' World Honored One, those sentient beings who see the Dharmakaya of the Tathagata in this way have the correct view. World Honored One, those who have the correct view are the sons of the World Honored One, born from the heart of the World Honored One, born from the mouth of the World Honored One, born from the Dharma, are emanations of the Dharma, and practice in the share of the Dharma. In the Ornament of the Sutras: 'Attaining great Bodhi is difficult, possessing supreme qualities, it is rare. For those without refuge, it is an eternal protector. Because of practicing wonderful and virtuous Dharma, it is not strange.' In the Ratnagotravibhāga: 'The stainless Buddha possesses all qualities, is the eternal and unchanging Buddha.' This is attained by relying on non-discriminating wisdom. The qualities of 'purity, self, bliss, and eternity' are the result of reaching the other shore. 'This is for the sake of permanence and stability, for the sake of peace and eternity.' In the Ratnagotravibhāga: 'For the sake of non-discriminating Dharma, the qualities are inconceivable.' In the commentary, it says: 'The qualities of the stainless Buddha, even in the state of an ordinary being, have the non-discriminating nature of Dharma, without difference between before and after.' Therefore, this state is inconceivable. Because all the wisdom of the Tathagata follows, there is no sentient being that is not included among sentient beings. Therefore, the meanings of the upper and lower sutras are shown as they are. In the Great Cloud Sutra: 'For example, as soon as the sun rises...'

---

ན་པའི་ཚོགས་རྣམས་སྨེག་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་རྟག་པ་འདི་ཤར་ མ་ཐག་སྒྲིབ་པའི་ཚོགས་རྣམས་སྨེག་མེད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་དང་། མྱང་འདས་ཆེན་པོའི་བམ་ པོ་དྲུག་པར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་རྟག་པའི་ཆོས་ཅན་དུ་ཡིད་ཆེས་ན་གང་ཟག་དེ་ནི་ཨུ་ དུམ་ཝ་ར་ལྟར་ཤིན་ཏུ་དཀོན་ནོ། །ང་མྱ་ངན་ལས་འདས་ནས་གང་གིས་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མདོ་ སྡེ་ཤིན་ཏུ་ཟབ་མོ་འདི་ཐོས་ནས་དད་པའི་སེམས་སྐྱེས་ན། དེ་ནི་མ་འོངས་པའི་དུས་སུ་བསྐལ་ པ་སྟོང་གི་བར་དུ་ངན་སོང་དུ་མི་ལྷུང་བར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་དང་། སོར་མོའི་ཕྲེང་བ་ལ་ཕན་ པའི་མདོར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཐོས་པའི་བསོད་ནམས་ཀྱི་རྒྱུས་ནད་མེད་པ་ དང་། གཙེ་བ་མེད་པ་དང་། ཚེ་རིང་བ་དང་། འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་དགའ་བར་འགྱུར་རོ། །དེ་ བཞིན་གཤེགས་པ་གཡུང་དྲུང་ཐེར་ཟུག་སྟེ་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའང་འཆི་བ་མེད་ པར་ཐོས་པས་ཐམས་ཅད་འབྱོར་ཞིང་ཡུན་རིང་དུ་སྲ་བ་དང་རྟག་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དང་། མྱང་འདས་ཆེན་པོར། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཡོད་དོ་ཞེས་ སྟོན་པའི་སེམས་ཅན་དེ་དག་ནི་ཡོན་ཏན་དཔག་ཏུ་མེད་པ་དང་ལྡན་ཏེ། དམ་པའི་ཆོས་འདོད་ 1-381 པའི་རིགས་ཀྱི་བུ་འདི་དག་ནི་སྡིག་པའི་ལས་གྲངས་མེད་པ་བྱས་པ་རྣམས་གླད་པ་ན་བ་དང་། རིམ་གྱིས་བཏབ་པ་དང་། ཟུག་རྔུ་དང་། སྐུར་པ་བཏབ་པ་ཙམ་གྱིས་བྱང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ དང་། ཉི་མ་ཤར་ན་ལྷོ་འུར་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་མདོ་སྡེ་ ཤིན་ཏུ་ཟབ་པ་ཆེན་པོའི་མདོ་སྡེ་ཡང་དེ་དང་འདྲ་སྟེ། འཇིག་རྟེན་དུ་བྱུང་བས་གལ་ཏེ་སེམས་ ཅན་གྱི་རྣ་ཁུང་དུ་ཐོས་ན་མི་དགེ་བ་ཐམས་ཅད་དང་། འཚམས་མེད་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའི་ལས་ ཐམས་ཅད་སེལ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དང་། དགེ་སློང་རྣམས་ནི་ཆོས་རྣམ་པ་བཞི་ལ་གནས་ པར་བགྱིའོ། །བཞི་གང་ཞེ་ན། ཆོས་ལ་གནས་ཀྱི་གང་ཟག་ལ་མི་གནས་པ་དང་། དོན་ལ་ གནས་ཀྱི་ཚིག་ལ་མི་གནས་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་ལ་གནས་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་ལ་མི་གནས་པ་དང་། ངེས་པའི་དོན་ལ་གནས་ཀྱི་བཀྲི་བའི་དོན་ལ་མི་གནས་པའོ། །རིགས་ཀྱི་བུ་ཆོས་ལ་གནས་ ཞེས་བྱ་བ་ནི། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ནི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་དོ། །ཆོས་ཉིད་ཅེས་བྱ་ བ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི་རྟག་པ་མི་འགྱུར་བའོ། །དེ་ལ་གང་ ཞིག་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་མི་རྟག་ཅེས་སྨྲ་ན་གང་ཟག་དེ་ནི་ཆོས་ཉིད་མི་མཐོང་མི་ཤེས་པའོ། ། གལ་ཏེ་ཆོས་ཉིད་མི་མཐོང་མི་ཤེས་ན་དེ་ལ་མི་གནས་མི་བརྟེན་ནོ། །ཆོས་ལ་གནས་ཞེས་ བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་ལ་བྱའོ། །གང་ཟག་ལ་མི་གནས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཉན་ཐོས་ལ་བྱའོ། །དོན་ལ་ གནས་ཀྱི་ཚིག་ལ་མི་གནས་ཞེས་བྱ་བ་གང་ཞེ་ན། དོན་ནི་དོན་མངོན་པར་ར

【現代漢語翻譯】 因此，當這種恒常的禪定生起時，一切障礙都會消失。在《大涅槃經》第六卷中說：『如果有人相信如來具有恒常的法性，那麼這個人就像優曇婆羅花一樣稀有。我涅槃后，如果有人聽聞到這部甚深的大乘經典，並生起信心，那麼可以知道，在未來的千劫中，他不會墮入惡道。』在《利益指鬘經》中說：『聽聞如來藏的功德，能使人無病、無憂、長壽，一切眾生皆歡喜。聽聞如來是永恒不變的，涅槃也是不死的，一切都會圓滿，長久堅固，並且是永恒的。』在《大涅槃經》中說：『如果有人宣說一切眾生皆有如來藏，那麼這些眾生就具有無量的功德。這些渴求正法的善男子，即使造作了無數的罪業，也能通過懺悔、逐漸地消除、忍受痛苦和接受責備來得以清凈。』太陽升起時，黑暗自然消失。《大涅槃經》這部甚深的大乘經典也是如此，如果它出現在世間，被眾生聽聞，就能消除一切不善和五無間罪。』 比丘們，應當安住於四法。何為四法？安住於法，不依於人；安住于義，不依于語；安住于智慧，不依于識；安住于究竟義，不依于詮釋義。善男子，所謂安住於法，是指諸佛之法即是諸法的法性。所謂法性，即是如來。如來是常恒不變的。如果有人說如來不是常恒的，那麼這個人就是不見不知法性。如果不見不知法性，那麼他就不安住不依賴於法。所謂安住於法，是指安住於法性。所謂不依於人，是指不依于聲聞。所謂安住于義，不依于語，是指義是義的顯現。

【English Translation】 Therefore, as soon as this constant samadhi arises, all obstacles will disappear. In the sixth fascicle of the Mahāparinirvāṇa Sūtra, it says: 'If someone believes that the Tathāgata (如來，Tathāgata，Tathāgata，Thus Come One) has a constant dharma nature, then that person is as rare as an udumbara flower. After my nirvāṇa, if someone hears this very profound Mahāyāna sūtra and generates faith, then it should be known that in the future for a thousand kalpas, he will not fall into the evil paths.' In the Beneficial Finger Garland Sūtra, it says: 'The merit of hearing the Tathāgata-garbha (如來藏，Tathāgatagarbha，Tathāgatagarbha，Tathagata-womb) will bring freedom from illness, freedom from suffering, longevity, and joy to all beings. Hearing that the Tathāgata is eternal and unchanging, and that nirvāṇa is also deathless, everything will be fulfilled, long-lasting, firm, and eternal.' In the Mahāparinirvāṇa Sūtra, it says: 'If someone teaches that all sentient beings have the Tathāgata-garbha, then these beings will possess immeasurable virtues. These good men who desire the Dharma, even if they have committed countless sins, can be purified by repentance, gradual elimination, enduring suffering, and accepting blame.' When the sun rises, darkness naturally disappears. The profound Mahāparinirvāṇa Sūtra is also like this; if it appears in the world and is heard by sentient beings, it will eliminate all unwholesome deeds and the five heinous crimes.' Monks, you should abide in four dharmas. What are the four? Abiding in the Dharma, not relying on persons; abiding in the meaning, not relying on words; abiding in wisdom, not relying on consciousness; abiding in the definitive meaning, not relying on the interpretive meaning. Good son, so-called abiding in the Dharma means that the Dharma of the Buddhas is the dharmatā (法性，dharmatā，dharmatā，Dharma-nature) of all dharmas. So-called dharmatā is the Tathāgata. The Tathāgata is constant and unchanging. If someone says that the Tathāgata is not constant, then that person does not see or know the dharmatā. If one does not see or know the dharmatā, then he does not abide in or rely on the Dharma. So-called abiding in the Dharma refers to abiding in the dharmatā. So-called not relying on persons refers to not relying on śrāvakas (聲聞，śrāvakas，shravakas，Hearers). So-called abiding in the meaning, not relying on words, means that the meaning is the manifestation of meaning.

---

ྟོགས་པ་ལ་བྱའོ། ། མངོན་པར་རྟོགས་པའི་དོན་དམ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་མི་ཞུམ་པའོ། །མི་ཞུམ་པ་ནི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་ པའོ། །ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་དོན་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྟག་ཏུ་གནས་པ་མི་འགྱུར་མི་འཕོ་ བའོ། །དེ་ཡང་ཆོས་རྟག་པའོ། །དག་པའི་དོན་ནི་དགེ་འདུན་རྟག་པ་སྟེ། དེ་ནི་དོན་ལ་གནས་ པའོ། །དེ་ལ་ཚིག་ལ་མི་གནས་པ་ནི་རྣམ་པར་སྤྲོས་པའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་གཙུག་ལག་སྤྲོས་པ་སྣ་ ཚོགས་པ་དུ་མ་སྟེ་དེ་ལ་ནི་གནས་པར་མི་བྱའོ། །ཡེ་ཤེས་ལ་གནས་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་ལ་མི་གནས་ 1-382 པ་ནི། ཡེ་ཤེས་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ། །ཉན་ཐོས་གང་ཞིག་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ ཡོན་ཏན་ལ་མི་མཁས་པ་དེ་ནི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ་གནས་པར་མི་བྱའོ། །གང་ཞིག་ དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཉིད་ཆོས་ཀྱི་སྐུར་ཤེས་ན། དེ་ནི་ཡང་དག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ཏེ་དེ་ལ་ ནི་གནས་པར་བྱའོ། །ངེས་པའི་དོན་གྱི་མདོ་སྡེ་ལ་གནས་ཀྱི་བཀྲི་བའི་དོན་གྱི་མདོ་སྡེ་ལ་མི་ གནས་པ་གང་ཞེ་ན། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐེག་པ་ནི་བཀྲི་བའི་དོན་ཅེས་བྱའོ། །བླ་ན་མེད་པའི་ཐེག་ པ་ཆེན་པོ་ནི་ངེས་པའི་དོན་ཅེས་བྱའོ། །གང་ཞིག་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི་མི་རྟག་གོ །འགྱུར་ ཞིང་འཕོ་བའོ་ཞེས་སྨྲ་བ་ནི་བཀྲི་བའི་དོན་ཏོ། །གང་ཞིག་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི་རྟག་པའོ། ། མི་འགྱུར་མི་འཕོ་བའོ་ཞེས་སྨྲ་བ་ནི་ངེས་པའི་དོན་ཅེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འདིར་གནས་པ་མདོ་ གཞན་དུ་རྟོན་པ་ཞེས་པར་ཡོད་དོ། །དེ་ལྟ་བུའི་ངེས་དོན་ལ་མོས་ཏེ་ཆོས་སྤྱོད་བྱས་ན་སྡིག་པ་ ཚད་མེད་པ་འབྱང་ཞིང་ཚོགས་ཚད་མེད་པ་རྫོགས་ནས་མྱུར་དུ་སངས་རྒྱ་བའི་ཚུལ་ནི་གཞུང་ གི་དཀྱུས་ཀྱི་ཐེག་ཆེན་རྒྱུད་བླར་སྟོན་པ་འདི་ལྟ་སྟེ་ཞེས་སོགས་ཀྱིས་སྟོན་པ་རྣམས་སོ། ། སྔགས་ཀྱིས་ཚེ་གཅིག་ལ་སངས་རྒྱ་ཚུལ་ནི། ཟབ་ལམ་གྱི་ཁྲིད་མ་ཐོབ་པ་རྣམས་ལ་གསལ་ པོར་བརྗོད་དུ་མི་རུང་ཞིང་། ཐོབ་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཁོ་བོས་བྱས་པའི་སྦྱོར་དྲུག་གི་ཁྱད་ཆོས་སུ་ ལྟའོ། ། ༄། །༼ཆ༽ ༼ཆ༽ ཆོས་ཉིད་མཐར་ཐུག་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ནི། །ཞེས་སོགས་ནི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་ པོ་མདོའི་ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་ཡིན་པའི་ཚུལ་འཁོར་ལོ་གསུམ་པའི་དགོངས་འགྲེལ་ཐུན་ མོང་མ་ཡིན་པ་ཐེག་ཆེན་རྒྱུད་བླར་གསུངས་པ་ནི། རྫོགས་སངས་སྐུ་ནི་ཞེས་སོགས་དང་། ངོ་ བོ་རྒྱུ་འབྲས་ལས་ལྡན་འཇུག་པ་དང་། །གནས་སྐབས་དེ་བཞིན་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་དོན། །རྟག་ ཏུ་མི་འགྱུར་ཡོན་ཏན་དབྱེར་མེད་ནི། །དོན་དམ་དབྱིངས་ཀྱི་དགོངས་དོན་ཡིན་ཞེས་བྱ། །ཞེས་ དང་། དེ་ལྟར་རྒྱལ་བའི་སྙིང་པོ་ནི། །རྣམ་གཞག་རྣམ་པ་བཅུ་ཞེས་བྱ། །ཉོན་མོངས་སྦུབས་ 1-383 ན་གནས་པ་ནི། །དཔེ་དག་གིས་ནི་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་རྒྱས་པར་གཏན་ལ་ ཕབ་པ་འདིས། རྒྱུད་བླ་དང་གཏན་ནས་འགལ་བའི། སློབ

【現代漢語翻譯】 是關於證悟的。 所謂『現觀之勝義』，即是無畏。無畏即是圓滿。圓滿之義，即是如來恒常安住，不變異，不遷變。 這也就是法是常住的。清凈之義，即是僧伽常住，此乃安住于實義。 對於不執著于言辭，即不應執著於世間種種戲論之論典。應安住于智慧，不應安住于分別識。 智慧即是如來。若有聲聞不善於如來之功德，則稱為分別識，不應安住於此。若有人了知如來即是法身，此乃真實之智慧，應安住於此。 何為安住于了義經，不安住于不了義經？聲聞乘稱為不了義。無上大乘稱爲了義。若有人說如來是無常的，是會變異、遷變的，此為不了義。若有人說如來是常住的，不變異、不遷變的，此爲了義。 此處所說的安住，在其他經中稱為依止。如果信受這樣的了義，行持佛法，就能凈除無量罪業，圓滿無量資糧，迅速成佛，如經論中所說的大乘《寶性論》所闡述的那樣。 關於以密咒於一生中成佛之法：對於未獲得甚深道口訣者，不應明說；對於已獲得者，應視其為我所作之六加行之特點。 ༄། །༼ཆ༽ ༼ཆ༽ 『法性究竟如來藏』等，是說如來藏經的究竟了義，是第三法輪的不共解釋，即大乘《寶性論》中所說：『圓滿佛陀之身』等，以及『體性、因、果、作用、進入』，『狀態、如是、周遍行之義』，『恒常不變異，功德無差別』，『是勝義法界之密意』。以及『如是勝者之藏』，『有十種分類』，『處於煩惱之殼中』，『當以譬喻而知』等，對此廣為決定的闡述。這與《寶性論》完全相違的，學說。

【English Translation】 It is about realization. The so-called 'Ultimate Meaning of Manifest Realization' is fearlessness. Fearlessness is perfection. The meaning of perfection is that the Tathagata (如來，梵文：Tathāgata，梵文羅馬轉寫：Tathāgata，字面意思：如實而來者) is eternally abiding, unchanging, and unmoving. That is to say, the Dharma is permanent. The meaning of purity is that the Sangha (僧伽，梵文：Saṃgha，梵文羅馬轉寫：Saṃgha，字面意思：僧團) is permanent, which is abiding in the true meaning. As for not clinging to words, one should not cling to the various elaborations of worldly treatises. One should abide in wisdom and not abide in discriminative consciousness. Wisdom is the Tathagata. If a Shravaka (聲聞，梵文：Śrāvaka，梵文羅馬轉寫：Śrāvaka，字面意思：聲聞) is not skilled in the qualities of the Tathagata, it is called discriminative consciousness, and one should not abide in it. If someone knows that the Tathagata is the Dharmakaya (法身，梵文：Dharmakāya，梵文羅馬轉寫：Dharmakāya，字面意思：法身), this is true wisdom, and one should abide in it. What is abiding in the definitive meaning Sutra (經，梵文：Sūtra，梵文羅馬轉寫：Sūtra，字面意思：經) and not abiding in the provisional meaning Sutra? The Shravaka Vehicle is called provisional meaning. The unsurpassed Mahayana (大乘，梵文：Mahāyāna，梵文羅馬轉寫：Mahāyāna，字面意思：大乘) is called definitive meaning. If someone says that the Tathagata is impermanent, changing, and moving, this is provisional meaning. If someone says that the Tathagata is permanent, unchanging, and unmoving, this is called definitive meaning. The abiding mentioned here is called reliance in other Sutras. If one believes in such definitive meaning and practices the Dharma, one can purify immeasurable sins, perfect immeasurable accumulations, and quickly attain Buddhahood, as explained in the Mahayana Uttaratantra Shastra (大乘寶性論，梵文：Uttaratantra Śāstra，梵文羅馬轉寫：Uttaratantra Śāstra，字面意思：無上續論) and other scriptures. Regarding the method of attaining Buddhahood in one lifetime through mantra (真言，梵文：Mantra，梵文羅馬轉寫：Mantra，字面意思：真言): it should not be clearly stated to those who have not received the profound path instructions; for those who have received them, they should regard it as a special feature of the Six Yogas I have composed. ༄། །༼ཆ༽ ༼ཆ༽ 'The ultimate nature of reality is the Sugatagarbha (如來藏，梵文：Tathāgatagarbha，梵文羅馬轉寫：Tathāgatagarbha，字面意思：如來藏)' etc., is to say that the ultimate definitive meaning of the Tathagatagarbha Sutra is the uncommon explanation of the Third Dharma Wheel, as stated in the Mahayana Uttaratantra: 'The perfect Buddha's body' etc., as well as 'essence, cause, effect, function, entry', 'state, suchness, the meaning of pervasive action', 'eternally unchanging, qualities without difference', 'is the intent of the ultimate meaning Dharmadhatu (法界，梵文：Dharmadhātu，梵文羅馬轉寫：Dharmadhātu，字面意思：法界)'. And 'Thus, the Sugata's essence', 'is called ten kinds of classifications', 'residing in the husk of afflictions', 'should be understood by examples' etc., this extensively determined explanation. This is completely contradictory to the Uttaratantra, the teachings.

---

་དཔོན་ཟླ་གྲགས་སོགས་སྙིང་པོ་ དྲང་དོན་དུ་བཞེད་པ་དང་། ཆོས་རྗེ་ཞ་ལུའི་རྗེས་འབྲང་རྣམས་སྙིང་པོ་སྟོན་པའི་མདོ་རྣམས་ དྲང་དོན་དགོངས་པ་ཅན་དུ་བྱས་ནས་སྙིང་པོ་རི་བོང་གི་རྭ་ལྟར་འདོད་པ་རྣམས་བཀག་སྟེ། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་མེད་ན། ངོ་བོ་སོགས་དོན་བཅུ་པོ་མེད་དེ། ཁྱད་གཞི་མེད་ན་ཁྱད་ཆོས་ མེད་པས་སོ། །པདྨ་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་བཞུགས་པ་སོགས་དཔེ་དགུས་སེམས་ ཅན་ལ་སངས་རྒྱས་ཆོས་སྐུ་བཞུགས་པ་སོགས་དོན་དགུ་བཤད་པ་སོགས་མི་རིགས་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྱན་གྱིས་སེམས་ཅན་ལ་ཆོས་སྐུ་ཡོད་པར་གཟིགས་པའི་ཡེ་ཤེས་འཁྲུལ་ཤེས་ སུ་འགྱུར་བ་སོགས་གནོད་བྱེད་མཐའ་ཡས་ཡོད་དེ། རྟོགས་བྱ་གཞི་སེམས་ཅན་ལ་དྲི་བཅས་ ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཆོས་སྐུའི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་མེད་ན་ཕྱིས་རྟོགས་པའི་ངོ་བོ་དྲི་མེད་ཀྱི་བྱང་ ཆུབ་ཆེན་པོ་མེད་དེ། གཞལ་བྱ་མེད་ན་ཚད་མ་མེད་པ་དང་། སྔོན་དྲི་བཅས་ཀྱི་གོས་མེད་ན་ ཕྱིས་དྲི་བྲལ་གྱི་གོས་མེད་པ་བཞིན་ནོ། །བྱང་ཆེན་མེད་ན་དེའི་ཡན་ལག་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ ཏན་དང་བྱེད་ལས་འཕྲིན་ལས་མེད་དེ། དཔེར་ན་གྲི་མེད་ན་གྲིའི་སོ་དང་རྒྱུ་བཟང་ལ་བཟོ་ ལེགས་ཤིང་རྣོ་བ་དང་བྱེད་ལས་གཅོད་པ་མེད་པ་བཞིན་ནོ། །རྒྱུ་གནས་བཞི་པོ་འདི་མེད་ན་ འབྲས་བུ་དཀོན་མཆོག་གསུམ་པོ་མེད་དེ། མེ་ལོག་ན་དུ་བ་ལོག་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ན་ རྒྱུད་བླར། རྟོགས་བྱ་རྟོགས་པ་དེ་ཡི་ནི། །ཡན་ལག་རྟོགས་པར་བྱེད་ཕྱིར་ཏེ། །ཞེས་དང་། དྲི་ བཅས་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་དྲི་མ་མེད། །དྲི་མེད་སངས་རྒྱས་ཡོན་ཏན་རྒྱལ་བས་མཛད། །གང་ ལས་དཀོན་མཆོག་དགེ་བ་གསུམ་འབྱུང་བ། །ཞེས་པའི་བཀའ་འཁོར་ལོ་གསུམ་པའི་བརྗོད་ བྱའི་གཙོ་བོ་དོན་བདུན་པོ་མི་སྲིད་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་མི་སྲིད་ན་འཁོར་ལོ་དང་པོ་གཉིས་ དང་། རྒྱུད་སྡེ་རྣམས་ཀྱི་བརྗོད་བྱའི་གཙོ་བོ་རྣམས་ཀྱང་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །གཞན་ཡང་ 1-384 ཆོས་དབྱིངས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་མེད་ན་དོན་དམ་བདེན་པ་དང་། འགོག་བདེན་དང་། ཡོངས་གྲུབ་དང་། ཡེ་ཤེས་དེ་ཁོ་ན་དང་། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་གཞི་རྣམས་མི་སྲིད་པར་འགྱུར་ རོ། །རྟེན་དེ་རྣམས་མེད་ན་དེ་དག་ལ་བརྟེན་པའི་ཀུན་རྫོབ་དང་། སྡུག་ཀུན་ལམ་གསུམ་དང་ ། ཀུན་བཏགས་གཞན་དབང་དང་། རྒྱུ་རྣམ་རྟོག་མིང་གསུམ་དང་། གཟུགས་སེམས་སེམས་ བྱུང་ལྡན་མིན་གྱི་འདུ་བྱེད་ཀྱི་གཞི་རྣམས་ཀྱང་མེད་པར་འགྱུར་ཏེ། རྟེན་མེད་ན་བརྟེན་པ་ ཁེགས་པས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་བདེན་གཉིས་དང་བདེན་བཞི་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་དང་ ཆོས་ལྔ་གཞི་ལྔ་རྣམས་མེད་པར་ཁས་བླངས་པས། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་མདོ་རྣམས་དྲང་ དོན་དགོངས་པ་ཅན་དུ་བྱས་ནས་གསུངས་པའི་དགོངས་གཞི། དགོས་པ། དངོས་ལ་གནོད་ བྱེད་དང་བཅས་པའི་རང་བ

【現代漢語翻譯】 像དཔོན་ཟླ་གྲགས་ (Dpon Zla Grags) 等人認為它是究竟了義，而ཆོས་རྗེ་ཞ་ལུ་ (Chos rje Zha lu) 的追隨者們則認為宣說如來藏的經典是不了義的，認為如來藏就像兔子的角一樣不存在，這些觀點都應該被駁斥。如果不存在如來藏，那麼自性等十個意義也不存在，因為如果不存在所依，那麼所依的屬性也不會存在。蓮花中存在佛像等九個比喻，是爲了說明眾生心中存在佛的法身等九個意義，這些說法並非沒有道理。如果佛陀的慧眼看到眾生具有法身，那麼佛陀的智慧就會變成錯覺等，存在著無盡的過失。如果作為所證之基的眾生心中，沒有具有垢染的智慧法身如來藏，那麼後來所證的無垢清凈的菩提也不存在，因為如果沒有所量，那麼量度也不存在；就像如果先前沒有具有垢染的衣服，那麼後來也不會有脫離垢染的衣服一樣。如果沒有大菩提，那麼作為其分支的佛陀的功德和事業也不會存在，例如，如果沒有刀，那麼刀的鋒利、材質優良、做工精細和切割的功能也不會存在。如果不存在這四個因位，那麼作為果的三寶也不存在，就像火熄滅后煙也消失一樣。因此，《寶性論》中說：『所證和證悟，是其分支爲了證悟。』以及『具有垢染的真如和無垢染，無垢染的佛陀功德由勝者所作。從中產生三寶的善。』這樣，第三法輪所詮釋的主要內容——七義就不可能存在了。如果這不可能存在，那麼前兩個法輪和密續部所詮釋的主要內容也不可能存在了。此外，如果不存在法界如來藏，那麼勝義諦、滅諦、圓成實性、如是智慧和無為法的基礎也不可能存在。如果不存在這些所依，那麼依賴於它們的世俗諦、苦集滅三諦、遍計所執、依他起、因、名言、色、心、心所和不相應行等的基礎也不可能存在，因為如果不存在所依，那麼所依的事物也會消失。因此，如果承認二諦、四諦、三自性、五法和五基不存在，那麼將如來藏經典視為不了義，並認為其所說的意圖、必要和真實都具有過失，這本身

【English Translation】 Those like Dpon Zla Grags consider it to be the definitive meaning, while followers of Chos rje Zha lu consider the sutras that teach the Tathagatagarbha (bde gshegs snying po, Buddha-nature) to be provisional, believing the Tathagatagarbha to be non-existent like a rabbit's horn. These views should be refuted. If the Tathagatagarbha does not exist, then the ten meanings such as essence do not exist, because if the basis does not exist, then the qualities of the basis do not exist. The nine similes, such as the Buddha's image residing in a lotus, explain the nine meanings such as the Dharmakaya (chos sku, the body of dharma) of the Buddha residing in sentient beings, and these statements are not unreasonable. If the Buddha's wisdom eye sees that sentient beings possess the Dharmakaya, then the Buddha's wisdom would become a delusion, and there would be endless faults. If the Tathagatagarbha, which is the basis to be realized, the wisdom Dharmakaya with defilements, does not exist in sentient beings, then the great Bodhi (byang chub, enlightenment) that is later realized, the stainless and pure nature, does not exist, because if there is no object to be measured, then there is no measurement; just as if there were no defiled clothes before, there would be no undefiled clothes later. If there is no great Bodhi, then the Buddha's qualities and activities, which are its branches, do not exist, for example, if there is no knife, then the sharpness, good material, fine workmanship, and cutting function of the knife do not exist. If these four causal positions do not exist, then the three jewels, which are the result, do not exist, just as smoke disappears when the fire goes out. Therefore, in the Ratnagotravibhāga (rgyud bla ma, Uttaratantra Shastra), it says: 'The object to be realized and the realization are its branches for the purpose of realization.' and 'The defiled Suchness (de bzhin nyid, tathata) and the undefiled, the undefiled Buddha qualities are made by the Victorious One. From which the three jewels of virtue arise.' Thus, the main content of the Third Turning of the Wheel of Dharma, the seven meanings, would be impossible. If this is impossible, then the main content of the first two Wheels of Dharma and the tantric sections would also be impossible. Furthermore, if the Dharmadhatu (chos dbyings, the sphere of dharma) Tathagatagarbha does not exist, then the ultimate truth, the cessation of suffering, the perfectly established nature, suchness-wisdom, and the basis of the unconditioned would be impossible. If these bases do not exist, then the conventional truth, the three truths of suffering, origin, and path, the imputed nature, the dependent nature, the cause, the three names of conceptual thought, and the basis of form, mind, mental factors, and non-associated compositional factors would also be impossible, because if the basis does not exist, then the things that depend on it will also disappear. Therefore, if one admits that the two truths, the four truths, the three natures, the five dharmas, and the five bases do not exist, then considering the Tathagatagarbha sutras as provisional and believing that their intended meaning, necessity, and reality all have faults, is itself

---

ྱུང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་འགོག་པ་རྣམས་ནི། ཤེས་བྱ་ ཐམས་ཅད་ལ་སྐུར་པ་བཏབ་པས་རང་གཞན་ཐམས་ཅད་ཕུང་བར་བྱེད་པ་ཅན་ཡིན་ནོ། ། འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་ཀྱི་བྱང་སའི་དེ་ཁོ་ནའི་ལེའུར། སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ལོག་པར་ཟིན་ པ་ནི་ཤེས་བྱའི་དངོས་པོ་ལ་ཡང་རྨོངས་ལ། ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་སྐུར་པ་འདེབས་ཏེ། གཞི་དེས་བདག་ཉིད་སེམས་ཅན་དམྱལ་བ་རྣམས་སུ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་ལ། གཞན་ཆོས་འདོད་ པ་དང་སྡུག་བསྔལ་ལས་ཐར་བར་འདོད་པ་རྣམས་ཕུང་པར་བྱེད་དོ། །ཞེས་ཏེ་སྟོང་ཉིད་ལ་ ལེགས་པར་ཟིན་པ་ལ་གཤིས་ལ་སྟོང་བྱ་ཀུན་རྫོབ་བརྟགས་ཆོས་རྣམས་མེད་ལ། སྟོང་གཞི་ལ་ བརྟགས་པ་ཆོས་ཉིད་སྙིང་པོ་ཡོད་པར་རྟོགས་པ་ཡིན་པ་ལ། ཆོས་ཉིད་སྙིང་པོ་ཡང་མེད་པར་ ཁས་ལེན་པ་ནི་སྟོང་ཉིད་ལ་ལོག་པར་ཟིན་པ་ཐུ་ཤོས་ཡིན་ནོ། །གཞོན་བློའི་རྒྱུད་བླའི་ཊི་ཀ་ ནི་རྩ་བ་སུན་འབྱིན་བྱེད་ཡིན་པས་དེ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །དེས་ན་དབུ་མ་འཇུག་པ། རབ་དབྱེ། སྙིང་པོའི་མཛེས་རྒྱན་རྣམས་ཀྱིས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་འགོག་པ་རྗེས་འབྲང་དང་བཅས་པ་ རྣམས་ནི། སྙིང་པོ་ཆོས་ཉིད་རིག་པ་ལ། །ཤུན་པ་རྟོག་གེས་རྒོལ་བ་ནི། །རྡོ་རྗེ་ཕ་ལམ་བྲག་ 1-385 རི་ལ། །ལ་ཆའི་ཐོ་བས་བསྣུན་པ་འདྲ། །ཞེས་པ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་འཁོར་གསུམ་པ་ལ་མ་བརྟེན་ པར་བར་པ་རྐྱང་གིས་སངས་རྒྱས་ཐོབ་མི་ནུས་ཏེ། གསུམ་པ་མ་ཐོས་ན་སྙིང་པོ་ལ་སྒྲིབ་པའི་ དྲི་མ་ཕྲ་བ་མི་སེལ་ཞིང་། སེམས་ཞུམ་སེམས་ཅན་དམན་ལ་བརྙས་པ་དང་། །ཞེས་སོགས་ཀྱི་ སྐྱོན་ལྔ་སེལ་མི་ནུས་ལ། འདི་ལས་དེ་ནི་ཐོས་པ་ལས། །ཞེས་སོགས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ལྔ་འབྱུང་མི་ སྲིད་དོ། །དེ་དག་མེད་ན་སངས་རྒྱས་མི་ཐོབ་པས་ཁྱབ་པས། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དྲང་དོན་དུ་ འདོད་པ་ནི་ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་སུན་འབྱིན་པ་རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་དང་འགལ་བའི་ལྟ་ལོག་ ཆེན་པོ་ཡིན་པས་མཁས་པ་རྣམས་ཀྱིས་སུན་དབྱུང་ངོ་། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ངེས་དོན་མཆོག་ཀྱང་ ཡིན། །ཞེས་སོགས་ནི། འཇམ་དཔལ་མཚན་བརྗོད་འདི་རྒྱུད་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དཔང་པོ་སངས་ རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྙིང་པོ་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པ་ལ་འཇམ་དཔལ་ཡེ་ཤེས་ སེམས་དཔའ་ཞེས་བརྗོད་ཅིང་། དེའི་དོན་དམ་པའི་མཚན་གྱི་རྣམ་གྲངས་འབའ་ཞིག་སྟོན་ བྱེད་ཡིན་ལ། འདིའི་སོར་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ལ་བསྟོད་པར། སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི་སྙིང་པོ་ཆེ། །ཞེས་ དང་ཕན་ཡོན་དུ་གྲགས་པའི་གཞུང་འདི་རྣམས་ཀྱི་མཇུག་བཞི་ཆ་ཙམ་ཁ་ཏོན་བྱས་པའི་ཕན་ ཡོན་སྟོན་པ་ཡིན་ལ། གོང་གི་བྱིན་པོ་དོན་འཆད་པའི་རང་འགྲེལ་ཡིན་པས། དེར་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྙིང་པོར་འགྱུར་བའོ། །ཞེས་དང་། མཇུག་གི་སྔགས་ཀྱི་ཐད་དུ་། སརྦ་ཏ་ཐཱ་ག་ཏ་ཛྙཱ་ན་ཀ་ཡ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་

【現代漢語翻譯】 那些否定如來藏（藏文：བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་，梵文天城體：Tathāgatagarbha，梵文羅馬擬音：Tathāgatagarbha，漢語字面意思：如來之胎）的愚者，因為他們否定一切所知，所以會毀滅自己和他人。 在聖者無著（梵文天城體：Asaṅga，梵文羅馬擬音：Asaṅga）的《瑜伽師地論·真實品》中說：『錯誤地理解空性，不僅會迷惑于所知的事物，還會否定一切所知。因此，自己會墮入地獄，也會毀滅那些渴望佛法和希望從痛苦中解脫的人。』也就是說，正確地理解空性，是指在勝義諦中，一切世俗諦和假立的法都不存在；而在空性的基礎上，存在著真實的法性（藏文：ཆོས་ཉིད，梵文天城體：Dharmatā，梵文羅馬擬音：Dharmatā，漢語字面意思：法性）和如來藏。如果否認法性如來藏的存在，那就是對空性最嚴重的誤解。格西·堅贊扎巴（藏文：དགེ་བཤེས་རྒྱལ་མཚན་གྲགས་པ， 梵文天城體：Geshé Gyaltsen Drakpa，梵文羅馬擬音：Geshé Gyaltsen Drakpa）的《幼獅論》（藏文：གཞོན་བློ，梵文天城體：gzhon blo，梵文羅馬擬音：gzhon blo）的釋論，因為是駁斥根本論點的，所以也是如此。 因此，《入中論》（藏文：དབུ་མ་འཇུག་པ，梵文天城體：Madhyamakāvatāra，梵文羅馬擬音：Madhyamakāvatāra）、《辨中邊論》（藏文：རབ་དབྱེ，梵文天城體：Madhyāntavibhāga，梵文羅馬擬音：Madhyāntavibhāga）、《寶性論》（藏文：སྙིང་པོའི་མཛེས་རྒྱན，梵文天城體：Ratnagotravibhāga，梵文羅馬擬音：Ratnagotravibhāga）等論典都指出，那些否定如來藏及其追隨者的人：『以虛妄分別的薄皮，對抗法性智慧的精髓，就像用拉查（藏文：ལ་ཆ，梵文天城體：lāchā，梵文羅馬擬音：lāchā）的錘子敲打金剛石山一樣。』 如果不依賴第三法輪（藏文：ཆོས་འཁོར་གསུམ，梵文天城體：Dharmacakra，梵文羅馬擬音：Dharmacakra，漢語字面意思：法輪），就無法成佛。因為如果沒有聽聞第三法輪，就無法去除覆蓋如來藏的細微垢染，也無法消除怯懦、輕蔑劣等眾生等五種過失，也無法獲得『從聽聞中獲得』等五種功德。如果缺少這些功德，就無法成佛。因此，認為如來藏是不了義的觀點，是否定究竟了義，是與佛陀及其眷屬相違背的重大邪見，智者應當駁斥這種觀點。 『金剛乘（藏文：རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ，梵文天城體：Vajrayāna，梵文羅馬擬音：Vajrayāna，漢語字面意思：金剛乘）的究竟了義也是如此。』等等，是指《文殊真實名經》（藏文：འཇམ་དཔལ་མཚན་བརྗོད，梵文天城體：Mañjuśrīnāmasaṃgīti，梵文羅馬擬音：Mañjuśrīnāmasaṃgīti）是所有續部的見證，是所有佛陀心髓和智慧的化身，被稱為文殊智慧勇識（藏文：འཇམ་དཔལ་ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ，梵文天城體：Mañjuśrī jñānasattva，梵文羅馬擬音：Mañjuśrī jñānasattva）。它僅僅揭示了文殊菩薩勝義諦名號的各個方面。在這部讚頌自生智慧的經典中，『一切佛陀的心髓』，以及宣揚功德的經典，僅僅背誦四分之一就能獲得巨大的利益。而以上是解釋其意義的自釋，其中說：『成為一切如來的心髓』。在結尾的咒語（藏文：སྔགས，梵文天城體：mantra，梵文羅馬擬音：mantra，漢語字面意思：真言）部分：薩瓦 達塔嘎達 嘉納 嘎雅（藏文：སརྦ་ཏ་ཐཱ་ག་ཏ་ཛྙཱ་ན་ཀ་ཡ，梵文天城體：sarva tathāgata jñāna kāya，梵文羅馬擬音：sarva tathāgata jñāna kāya，漢語字面意思：一切如來智慧身）。

【English Translation】 Those fools who deny the Tathāgatagarbha (Tibetan: བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་, Sanskrit: Tathāgatagarbha, literally: 'Essence of the Thus-Gone'), destroy themselves and others because they deny all knowable things. In the 'Chapter on Reality' of Ārya Asaṅga's Bodhisattvabhūmi, it says: 'Incorrectly grasping emptiness not only confuses one about the objects of knowledge but also leads to the denial of all knowable things. Consequently, one condemns oneself to rebirth in hell and destroys those who desire the Dharma and liberation from suffering.' That is to say, correctly grasping emptiness means that in the ultimate truth, all conventional truths and imputed phenomena do not exist; while on the basis of emptiness, there exists the true Dharmatā (Tibetan: ཆོས་ཉིད, Sanskrit: Dharmatā, literally: 'Nature of Reality') and the Tathāgatagarbha. To deny the existence of the Dharmatā Tathāgatagarbha is the most severe misunderstanding of emptiness. Geshe Gyaltsen Drakpa's commentary on the 'Young Lion's Roar' is similar because it refutes the fundamental points. Therefore, the Madhyamakāvatāra, Madhyāntavibhāga, and Ratnagotravibhāga all point out that those who deny the Tathāgatagarbha and their followers: 'Oppose the essence of Dharma wisdom with the thin skin of false discriminations, like striking a diamond mountain with a hammer made of Lacha.' Without relying on the Third Turning of the Wheel of Dharma, one cannot attain Buddhahood. Because without hearing the Third Turning, one cannot remove the subtle stains covering the Tathāgatagarbha, nor can one eliminate the five faults such as cowardice and contempt for inferior beings, nor can one obtain the five merits such as 'obtained from hearing.' If these merits are lacking, Buddhahood cannot be attained. Therefore, the view that the Tathāgatagarbha is provisional is a denial of the ultimate definitive meaning and is a great wrong view that contradicts the Buddha and his retinue, which should be refuted by the wise. 'The ultimate definitive meaning of Vajrayāna is also such.' etc., refers to the Mañjuśrīnāmasaṃgīti, which is the witness of all tantras, the embodiment of the heart essence and wisdom of all Buddhas, and is called Mañjuśrī Jñānasattva. It merely reveals the various aspects of the ultimate truth name of Mañjuśrī. In this scripture praising self-arisen wisdom, 'the heart essence of all Buddhas,' and the scriptures that proclaim merit, reciting only a quarter of the end can bring great benefits. And the above is a self-commentary explaining its meaning, which says: 'Becoming the heart essence of all the Thus-Gone Ones.' In the mantra section at the end: Sarva Tathāgata Jñāna Kāya (Tibetan: སརྦ་ཏ་ཐཱ་ག་ཏ་ཛྙཱ་ན་ཀ་ཡ, Sanskrit: sarva tathāgata jñāna kāya, literally: 'The Wisdom Body of All Thus-Gone Ones').

---

དང་། སརྦ་ཏ་ཐཱ་ཀ་ཏ་ཧྲི་ད་ཡ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྙིང་པོ་ཞེས་དང་། དྷརྨ་དྷཱ་ཏུ་ཛྙཱ་ ན་གརྦ་ཆོས་དབྱིངས་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྙིང་པོ་ཞེས་མཚན་བརྗོད་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་དོན་བསྡུས་ན་གསུམ་ པོ་འདི་ཡིན་ཞེས་པའོ། ། ༄། །༼ཇ༽ ༼ཇ༽ སྔགས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཡི། །ཞེས་པ་ནི། མདོ་ལས་སྔགས་མཆོག་ ཡིན་ཏེ། མདོ་སྡེ་གདམས་ངག་འབོགས་པའི་རྒྱལ་པོ་ལས། འདྲེན་པས་ཐེག་པ་གསུམ་པོ་དག 1-386 ། བཅོམ་ལྡན་ངེས་པར་གསུངས་ལགས་ན། །རྒྱུ་འབྲས་ལྷུན་གྲུབ་ཏུ་སྤྱོད་ཅིང་། །སངས་རྒྱས་ གཞན་ནས་མི་ཚོལ་བའི། །ངེས་པའི་ཐེག་པ་ཅིས་མ་གསུངས། །ཞེས་འཇམ་དཔལ་གྱིས་ ཞུས་པའི་ལན་དུ་སྟོན་པས། རྒྱུ་ལ་མོས་པ་རྒྱུ་ཆོས་ཀྱི། །འཁོར་ལོ་རབ་ཏུ་བསྐོར་བྱས་ནས། ། རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཉེ་ལམ་ཞིག །མ་འོངས་དུས་ན་འབྱུང་བར་འགྱུར། །ཞེས་པ་འདི་སློབ་དཔོན་ ཛྙཱ་ན་ཤྲཱིས། སྔགས་ཀྱི་མཐའ་གཉིས་སེལ་བར། གསང་བ་ལུང་བསྟན་པའི་མདོར་གསུངས་ སོ། །ཞེས་འཆད་དོ། །ཚུལ་གསུམ་སྒྲོན་མར། དོན་གཅིག་ན་ཡང་མ་རྨོངས་དང་། །ཐབས་ མང་དཀའ་བ་མེད་པ་དང་། །དབང་པོ་རྣོན་པོའི་དབང་བྱས་པས། །སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་ཁྱད་ པར་འཕགས། །ཞེས་པ་འདིས། སྡོམ་གསུམ་རབ་དབྱེར། ཕ་རོལ་ཕྱིན་དང་གསང་སྔགས་ ལ། །ལྟ་བའི་ཁྱད་པར་གསུངས་པ་མེད། །ཅེས་པ་བཀག་སྟེ། གང་ཟག་དབང་པོ་རྣོ་རྟུལ་ གཉིས་ཤེས་རབ་ཁྱད་མེད་པར་རིགས་སམ། ལྟ་བ་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པས་སོ། ། སྔགས་ལའང་རྒྱུད་སྡེ་བཞི་སྟེ། རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། དམན་པ་རྣམས་ལ་བྱ་བའི་རྒྱུད། །བྱ་མིན་ རྣལ་འབྱོར་དེ་ལྷག་ལ། །སེམས་ཅན་མཆོག་ལ་རྣལ་འབྱོར་མཆོག །རྣལ་འབྱོར་བླ་མེད་དེ་ ལྷག་ལའོ། །ཞེས་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་མཆོག་དང་། བླ་མེད་ལའང་རྒྱུད་གཞན་རྣམས་ནི་ངེས་དོན་སྦས་ པ་དང་དཀྲུགས་པ་དང་མ་ཚང་བ་སོགས་ཡིན་ལ། དུས་འཁོར་ནི་དེ་ལས་བཟློག་པ་མཚན་ བརྗོད་སོགས་ངེས་དོན་གྱི་སྒོ་འབྱེད་པའི་ལྡེ་མིག་དང་རྒྱུད་ཀྱི་མཐར་ཐུག་ཡིན་ཏེ། འཕགས་ པ་སྤྱན་རས་གཟིགས་ཀྱིས་འཇིག་རྟེན་ཁམས་ལེའི་འགྲེལ་པར། གང་གིས་སེམས་ཅན་ རྣམས་ཐེ་ཚོམ་མེད་པར་འགྱུར་བ་མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་ཚད་མར་བྱས་ནས་ཏེ། དེས་ ན་སྔགས་ཀྱི་ཚུལ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ངེས་པའི་དོན་མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པར། བཅོམ་ ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ་ལ་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པས་ཡང་དག་པར་བསྟན་ཏོ། །དེའི་ཕྱིར་ གང་གིས་མཆོག་གི་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་མི་ཤེས་པ་དེས་མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་ 1-387 མི་ཤེས་སོ། །གང་གིས་མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་མི་ཤེས་པ་དེས་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་ཡེ་ ཤེས་ཀྱི་སྐུ་མི་ཤེས་སོ། །གང་གིས་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་མི་ཤེས་པ་དེས་སྔགས་ཀྱི་ ཐེག་པ་མི་ཤེས་སོ། །གང་གིས་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་མ

【現代漢語翻譯】 此外，『一切如來心』（Sarva-tathāgata-hṛdaya，一切如來之心），『法界智藏』（Dharma-dhātu-jñāna-garbha，法界智慧之藏）——如果將這些名稱所表達的含義進行概括，那就是這三者。 《時輪經》是密咒的究竟。正如經部所說，密咒是殊勝的，在《引導部經部精華之王》中，引導者問道：『世尊您已明確宣說了三乘，為何不說因果同時成就，不需從其他佛陀處尋覓的決定乘呢？』 作為對妙吉祥（Mañjuśrī）提問的迴應，導師說：『在對因產生興趣后，我轉了因之法輪，未來將出現金剛乘的近道。』 導師智吉祥（Jñānaśrī）解釋說，這在秘密預言經中被提及，以消除密咒的兩個極端。 《三戒論》中說：『即使意義相同，由於不愚昧，方法眾多且不困難，以及適應敏銳的根器，密咒乘更為殊勝。』 這反駁了《三戒差別論》中的觀點，後者認為：『在波羅蜜多乘和密咒乘中，見解沒有差別。』 難道可以認為，對於根器敏銳和遲鈍的人來說，智慧沒有差別嗎？見解是智慧的差別。 密咒也有四部，如《金剛帳續》所說：『對於低劣者是事續，高於事續的是行續，對於殊勝有情是瑜伽續，高於瑜伽續的是無上瑜伽續。』 後者比前者殊勝。在無上瑜伽續中，其他續部要麼是隱藏了真實含義，要麼是混淆不清，要麼是不完整的。而《時輪經》則與之相反，如《名號集經》等，是開啟真實含義之門的鑰匙，是續部的究竟。正如聖觀自在（Ārya Avalokiteśvara）在《世界界釋》中所說：『誰能使眾生毫無疑惑地，以正確的名號作為衡量標準？因此，世尊金剛手（Vajrapāṇi）以密咒乘正確地揭示了名號集經的真實含義。』 『因此，誰不瞭解最初的至上佛陀，誰就不瞭解名號集經。誰不瞭解名號集經，誰就不瞭解金剛持（Vajradhara）的智慧身。誰不瞭解金剛持的智慧身，誰就不瞭解密咒乘。誰不瞭解密咒乘…』

【English Translation】 Furthermore, 'Essence of all Tathāgatas' (Sarva-tathāgata-hṛdaya, The Heart of All Thus-Gone Ones), 'Womb of Dharma Realm Wisdom' (Dharma-dhātu-jñāna-garbha, The Essence of Wisdom of the Dharma Realm)—if the meanings expressed by these names are summarized, it is these three. The Kālacakra (Wheel of Time) is the ultimate of mantras. As stated in the Sutras, mantras are supreme. In 'The King of Compilations of Instructions from the Sutras,' the guide asks: 'Bhagavan, you have clearly proclaimed the three vehicles, why not speak of the definitive vehicle that accomplishes cause and effect simultaneously, without seeking from other Buddhas?' In response to Mañjuśrī's question, the teacher says: 'After developing interest in the cause, I turned the Wheel of Dharma of the cause, and in the future, a swift path of the Vajra Vehicle will arise.' The teacher Jñānaśrī explains that this is mentioned in the Secret Prophecy Sutra to eliminate the two extremes of mantras. The 'Treatise on the Three Vows' states: 'Even if the meaning is the same, the Mantra Vehicle is superior because it is not ignorant, has many methods and is not difficult, and is suitable for sharp faculties.' This refutes the view in 'Differentiation of the Three Vows,' which states: 'In the Pāramitā Vehicle and the Mantra Vehicle, there is no difference in view.' Can it be assumed that there is no difference in wisdom for those with sharp and dull faculties? The view is the difference in wisdom. Mantras also have four classes, as stated in the Vajra Tent Tantra: 'For the inferior is the Action Tantra, superior to that is the Performance Tantra, for the supreme sentient beings is the Yoga Tantra, and superior to that is the Anuttarayoga Tantra.' The latter is superior to the former. In the Anuttarayoga Tantra, the other tantras either hide the true meaning, are confusing, or are incomplete. The Kālacakra, however, is the opposite, such as the Nāmasaṃgīti, which is the key to opening the door to the true meaning and the ultimate of the tantras. As Ārya Avalokiteśvara says in the Commentary on the World Realm: 'Who can make beings free from doubt, using the correct names as a measure? Therefore, the Bhagavan Vajrapāṇi correctly revealed the true meaning of the Nāmasaṃgīti through the Mantra Vehicle.' 'Therefore, whoever does not understand the original supreme Buddha does not understand the Nāmasaṃgīti. Whoever does not understand the Nāmasaṃgīti does not understand the wisdom body of Vajradhara. Whoever does not understand the wisdom body of Vajradhara does not understand the Mantra Vehicle. Whoever does not understand the Mantra Vehicle...'

---

ི་ཤེས་པ་དེ་ཐམས་ཅད་ནི་འཁོར་བ་པ་སྟེ་ བཅོམ་ལྡན་འདས་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་ལམ་དང་བྲལ་བའོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་མཆོག་གི་དང་པོའི་ སངས་རྒྱས་ནི་བླ་མ་དམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་བསྟན་པར་བྱ་ཞིང་། དོན་དུ་གཉེར་བའི་སློབ་མ་ དམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་མཉན་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །སྔགས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་ནི་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཡིན་ ལ། དེའི་ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་རྣམས་ཀྱང་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོར་དྲི་མེད་འོད་དུ་སྤྱན་རས་ གཟིགས་ཀྱིས་གསུངས་སོ། །རྒྱུད་རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོར་ཡང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་དག ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་ཚུལ་ཆེན་ཏེ། །ཉོན་མོངས་འདམ་གྱིས་མ་གོས་པ། །རྡོ་རྗེ་པདྨའི་དབང་ བསྐུར་ཡིན། །ཞེས་སོ། ། ༄། །༼ཉ༽ ༼ཉ༽ འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀུན་རྫོབ་དོན་དམ་གྱི། །ཞེས་སོགས་ནི། དབུ་མ་རྩ་བའི་ཤེས་ རབ་ལས། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་བསྟན་པ། །བདེན་པ་གཉིས་ལ་ཡང་དག་བརྟེན། ། འཇིག་རྟེན་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་དང་། །དམ་པའི་དོན་གྱི་བདེན་པའོ། །གང་དག་བདེན་པ་ འདི་གཉིས་ཀྱི། །རྣམ་དབྱེ་རྣམ་པར་མི་ཤེས་པ། །དེ་དག་སངས་རྒྱས་བསྟན་པ་ཡི། །ཟབ་ མོའི་དེ་ཉིད་རྣམ་མི་ཤེས། །ཞེས་དང་། རང་འགྲེལ་ག་ལས་འཇིགས་མེད་དུ། འཇིག་རྟེན་ ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་ཞེས་པ་ནི་ཆོས་རྣམས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་པ་དག་ལ་འཇིག་རྟེན་གྱིས་ ཕྱིན་ཅི་ལོག་མ་རྟོགས་པས། ཆོས་ཐམས་ཅད་སྐྱེ་བར་མཐོང་བ་གང་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་ནི་དེ་ དག་ཉིད་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་བདེན་པ་ཉིད་ཡིན་པས་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པའོ། །དོན་དམ་པའི་ བདེན་པ་ནི། འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཐུགས་སུ་ཆུད་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྐྱེ་ བ་མེད་པར་གཟིགས་པ་གང་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་ནི་དེ་དག་ཉིད་ལ་དོན་དམ་པར་བདེན་པ་ཉིད་ 1-388 པས་དོན་དམ་པའི་བདེན་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པས། བདེན་པ་གཉིས་ལ་བདེན་ལུགས། གྲུབ་ལུགས། སྣང་ལུགས་གཉིས་གསུངས་ལ། སྟོང་ལུགས་གཉིས་ནི། ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་ པར། སྟོང་པ་ཉིད་ནི་སྟོན་པའི་མདོ། །རྒྱལ་བས་ཇི་སྙེད་གསུངས་པ་རྣམས། །དེ་དག་ཀུན་གྱིས་ ཉོན་མོངས་བཟློག །ཁམས་དེ་ཉམས་པར་བྱེད་མ་ཡིན། །ཞེས་ཏེ་ཉོན་མོངས་བཟློག་ཅེས་པ་ ཀུན་རྫོབ་བཏགས་པ་གཉིས་རང་སྟོང་དམན་པ་དང་། ཁམས་དེ་ཉམས་པར་བྱེད་མ་ཡིན། ། ཞེས་པས་ཡོངས་གྲུབ་དོན་དམ་ཆོས་ཁམས་དགེ་བ་རང་གིས་མི་སྟོང་བ་གཞན་སྟོང་མཆོག་ ཏུ་གསུངས་ཏེ། དབུ་མ་སྒོམ་རིམ་དུ། མ་སྐྱེས་པ་ཡི་སྟོང་ཉིད་གཅིག །གཅིག་ནི་སྐྱེས་པའི་ སྟོང་པ་སྟེ། །མ་སྐྱེས་པ་ཡི་སྟོང་ཉིད་མཆོག །སྐྱེས་པའི་སྟོང་པ་འཇིག་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་དང་ མཐུན་ནོ། །གལ་ཏེ་ཆོས་ཉིད་དོན་དམ་རང་གིས་སྟོང་བའི་རང་སྟོང་དུ་བལྟས་ན་སྟོང་པ་ཉིད་ ལ་ལྟ་བ་ཉེས་པ་སྒྲུབ་ཏུ་མེད་པར་འགྱུར་ཏེ། རྩ་ཤེར། སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ལྟ་ཉེས་ན། །ཤེས་རབ་ ཆ

【現代漢語翻譯】 所有這些知識都是輪迴的，遠離了薄伽梵金剛持（Vajradhara）的道路。因此，至高無上的原始佛陀應由神聖的上師們教導，並由追求真諦的神聖弟子們聽聞。密咒的終極是時輪（Kalachakra），其終極意義也由無垢光中的觀世音（Avalokiteshvara）在如來藏（Tathagatagarbha）中宣說。在《金剛頂經》（Vajrasekhara Sutra）中也說：『如來藏，是法界的偉大本質，不被煩惱的泥土所染污，是金剛蓮花的灌頂。』 聖者龍樹（Nagarjuna）的『世俗諦和勝義諦』等，出自《中觀根本慧論》（Mulamadhyamakakarika）。其中說：『諸佛說法，皆依二諦，世俗諦和勝義諦。若人不了知，此二諦差別，則不了知佛所說甚深之義。』以及自釋『從何處無畏』中說：『世俗諦是指，對於諸法自性空，世人以顛倒錯覺，見諸法生起。因此，對於他們來說，在世俗層面是真實的，所以是世俗諦。勝義諦是指，聖者們通過領悟顛倒錯覺，見到諸法不生。因此，對於他們來說，在勝義層面是真實的，所以是勝義諦。』因此，二諦有真理之相、成立之相和顯現之相。兩種空性是：在《法界贊》（Dharmadhatu Stotra）中說：『空性是佛陀所宣說的教義，所有這些都能消除煩惱，但不會破壞該界。』消除煩惱是指，世俗名言二者皆空，是低劣的自空。『不會破壞該界』是指，圓成實性勝義法界不會自己空，是殊勝的他空。在《中觀修道次第》（Madhyamaka-krama）中說：『未生之空性為一，一生之空性為一，未生之空性至高無上，生之空性會毀滅。』這與上述觀點相符。如果將法性勝義諦視為自性空的自空，那麼對空性的錯誤見解將變得無法反駁。《根本慧論》中說：『若人以空性為邪見，則無可救藥。』

【English Translation】 All that knowledge is samsaric, being apart from the path of the Blessed One, Vajradhara. Therefore, the supreme primordial Buddha should be taught by the holy lamas and listened to by the holy disciples who seek the meaning. The ultimate of mantra is the Kalachakra, and its ultimate definitive meanings were also spoken by Avalokiteshvara in stainless light in the essence of the Sugata. Also, in the Vajrasekhara Sutra: 'The essence of the Thus-gone One, is the great nature of the Dharmadhatu, unsoiled by the mud of afflictions, is the empowerment of the Vajra Lotus.' The venerable Nagarjuna's 'conventional and ultimate' etc., is from the Root Wisdom of the Middle Way. There it says: 'The Buddhas teach the Dharma, relying truly on two truths, the worldly conventional truth, and the truth of the ultimate meaning. Those who do not know the distinction of these two truths, do not know the profound reality of the Buddha's teaching.' And in the self-commentary 'From What is Fearless': 'The worldly conventional truth is that, for those dharmas that are empty of inherent existence, the world, through not understanding things as they are, sees all dharmas as arising. Therefore, for those very ones, it is conventionally true, and so it is the conventional truth. The ultimate truth is that, for the noble ones, through understanding things as they are, they see all dharmas as not arising. Therefore, for those very ones, it is ultimately true, and so it is the ultimate truth.' Thus, the two truths have the aspects of truth, establishment, and appearance. The two emptinesses are: In the Dharmadhatu Stotra: 'Emptiness is the doctrine taught, as many as the Victorious Ones have spoken, all of those turn back afflictions, but do not destroy that realm.' 'Turning back afflictions' means that both conventional designations are empty of self, which is an inferior self-emptiness. 'But do not destroy that realm' means that the perfectly established ultimate Dharmadhatu does not empty itself, which is a superior other-emptiness. In the Madhyamaka-krama: 'One is the emptiness of the unborn, one is the emptiness of the born, the emptiness of the unborn is supreme, the emptiness of the born is destroyed.' This is in accordance with the above. If the nature of reality, the ultimate, is viewed as self-empty, then the wrong view of emptiness will become impossible to refute. The Root Wisdom says: 'Those who view emptiness wrongly are incurable.'

---

ུང་རྣམས་ཕུང་བར་འགྱུར། །ཇི་ལྟར་སྦྲུལ་ལ་བཟུང་ཉེས་དང་། །རིག་སྔགས་ལོག་པར་སྒྲུབ་ པ་བཞིན། །ཞེས་དང་འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་ཀྱི་བྱང་སར། སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ལོག་པར་ཟིན་ པ་ནི་ཤེས་བྱའི་དངོས་པོ་ལ་ཡང་རྨོངས་ལ། ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་སྐུར་པ་འདེབས་ཏེ། གཞི་དེས་བདག་ཉིད་སེམས་ཅན་དམྱལ་བ་རྣམས་སུ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་ལ། གཞན་ཆོས་འདོད་པ་ རྣམས་དང་སྡུག་བསྔལ་ལས་ཐར་བར་འདོད་པ་རྣམས་ཀྱང་ཕུང་བར་བྱེད་དོ། །ཇི་ལྟར་ན་སྟོང་ པ་ཉིད་ལ་ལོག་པར་ཟིན་པ་ཡིན་ཞེ་ན། དགེ་སྦྱོང་ངམ་བྲམ་ཟེ་གང་ལ་ལ་དག་གང་གིས་གང་ སྟོང་པ་དེ་ཡང་མི་འདོད་ལ། གང་གིས་གང་སྟོང་པ་དེ་ཡང་མི་འདོད་པ་འདི་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ ལོག་པར་ཟིན་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། གང་གིས་སྟོང་པ་དེ་མེད་པ་དང་། གང་སྟོང་ པ་དེ་ཡོད་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་ནི་རིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐམས་ཅད་མེད་ན་གང་དུ་ཅི་ཞིག་གང་ གིས་སྟོང་བར་འགྱུར་ཏེ། དེས་དེ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་དུ་མི་རུང་ངོ་། །དེ་བས་ན་དེ་ལྟ་བུ་ 1-389 དེ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ལོག་པར་ཟིན་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་ན་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ལེགས་པར་ཟིན་ པ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། གང་གི་ཕྱིར་གང་ལ་གང་མེད་པ་དེ་ནི་དེས་སྟོང་པར་ཡང་དག་པར་རྗེས་ སུ་མཐོང་ལ། འདི་ལ་ལྷག་མ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཡང་དག་པར་ཡོད་དོ་ཞེས་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་ བ་བཞིན་དུ་རབ་ཏུ་ཤེས་པའོ། །ཞེས་དང་། བྱམས་པས་དབུས་མཐར། གང་ཟག་དང་ནི་ ཆོས་རྣམས་ཀྱི། །དངོས་པོ་མེད་འདིར་སྟོང་པ་ཉིད། །དེ་དངོས་མེད་པའི་དངོས་ཡོད་པ། །དེ་ ནི་དེ་ལས་སྟོང་ཉིད་གཞན། ཞེས་དང་། རྒྱུད་བླར། རྣམ་དབྱེར་བཅས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན། ། གློ་བུར་དག་གིས་ཁམས་སྟོང་གི། །རྣམ་དབྱེར་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན། །བླ་མེད་ཆོས་ ཀྱིས་སྟོང་མ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་མཐུན་ནོ། །ཡང་དབུ་མ་སྒོམ་རིམ་ལས། དེ་ལྟར་ ཤེས་རབ་དག་པ་ཡིས། །རང་གི་ངོ་བོ་དོན་དམ་ནི། །ཤིན་ཏུ་ཡང་ནི་གྲུབ་པས་ན། །བརྟགས་ པའི་གཞན་དངོས་འབྱུང་མ་ཡིན། །ཅེས་དང་། རིགས་པ་དྲུག་ཅུ་བར། མྱ་ངན་འདས་པ་ བདེན་གཅིག་པུར། །རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱིས་གང་གསུངས་པ། །དེ་ཚེ་ལྷག་མ་ལོག་མིན་ཞེས། ། མཁས་པ་སུ་ཞིག་རྟོགས་པར་བྱེད། །ཅེས་དང་། སེམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་ལ་བསྟོད་པར། གང་གིས་ སེམས་བྱུང་དྲ་བ་ནི། །སེམས་ཉིད་ཀྱིས་ནི་གསལ་མཛད་དེ། །སེམས་ཀྱི་རྨོངས་པ་སེལ་བ་ ཡི། །རང་སེམས་དེ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །སེམས་ཅན་མོས་པ་སྣ་ཚོགས་རྣམས། །ཐ་དད་ལྷ་ ཡི་དམིགས་གསལ་ལས། །རིན་ཆེན་སེམས་འདི་རྣམ་གྲོལ་ལས། །ལྷ་གཞན་སྒྲུབ་ཏུ་ཡོད་ མ་ཡིན། །སེམས་ཐོབ་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་སྟེ། །ཞེས་དང་། བདེ་ལེགས་སེམས་ལ་སངས་རྒྱས་ འབྱུང་། །ཞེས་དང་། དམ་པའི་དོན་ནི་བཅོས་མ་ཡིན། །ངོ་བོ་ཉིད་དང་རབ་ཞི་དང་། །ཡང་ ད

【現代漢語翻譯】 『一切皆會毀滅，就像蛇被錯誤抓住，或者錯誤地修持明咒。』在聖者無著的《菩薩地論》中說：『錯誤地理解空性，就會對所知的事物感到迷惑，並且會誹謗一切所知的事物。因此，自己和眾生都會墮入地獄。那些想要佛法和想要從痛苦中解脫的人也會被毀滅。』 『如何算是錯誤地理解空性呢？』無論沙門或婆羅門，如果他們不承認任何事物是空性的，也不承認任何事物為空性，這就是錯誤地理解空性。為什麼呢？因為通過什麼為空性和什麼是空性的推理是合理的。如果一切都不存在，那麼什麼、什麼事物會通過什麼而變為空性呢？因此，它不能變為空性。因此，這樣的人就是錯誤地理解空性。 『如何算是正確地理解空性呢？』因為在什麼之中，什麼不存在，從而正確地看到它為空性，並且正確地知道在這個之中還剩下什麼。』在彌勒菩薩的《中邊分別論》中說：『在人與法的實物不存在的地方，就是空性。那是不存在實物的實有，那與空性不同。』在《寶性論》中說：『具有分別的特徵，自性被暫時的客塵所空。具有無分別的特徵，不為空性無上的法。』這些說法都是一致的。 此外，在《中觀修習次第》中說：『因此，通過清凈的智慧，自己的自性在勝義諦中是如此真實地存在，以至於被分別的他物不會產生。』在《六十正理論》中說：『諸佛所說的涅槃是唯一的真理，那時，哪位智者會認為剩下的不是顛倒呢？』在《讚歎心之金剛》中說：『通過什麼，心所產生的網路，被心自身所照亮，驅散心的迷惑，向那自心頂禮。』 『眾生有各種各樣的意願，從不同的神靈的特殊目標中，從珍貴的心中解脫出來，沒有其他的神靈可以成就。獲得心就是菩提。』並且說：『從幸福的心中產生佛陀。』並且說：『神聖的意義不是人為的，是自性、完全寂靜，並且』

【English Translation】 'All will be destroyed, just as a snake is wrongly grasped, or a mantra is wrongly practiced.' In Ārya Asaṅga's Bodhisattvabhūmi, it says: 'To wrongly grasp emptiness is to be confused about knowable things, and to slander all knowable things. Therefore, oneself and sentient beings will be born in the hells. Those who desire Dharma and desire to be liberated from suffering will also be destroyed.' 'How is emptiness wrongly grasped?' Whichever śrāmaṇa or brāhmaṇa does not accept that anything is empty of anything, nor does he accept what is empty of what, this is called wrongly grasping emptiness. Why? Because the reasoning of what is empty of what and what is empty is reasonable. If everything does not exist, then where, what, and by what will it become empty? Therefore, it cannot become empty. Therefore, such a one is called wrongly grasping emptiness. 'How is emptiness rightly grasped?' Because in what, what does not exist, thereby one correctly sees it as empty, and one correctly knows what remains in this as truly existing as it is.' In Maitreya's Madhyāntavibhāga, it says: 'Where there is no substance of persons and phenomena, that is emptiness. That is the real existence of non-existence, that is other than emptiness.' In the Ratnagotravibhāga, it says: 'Having the characteristic of distinctions, the dhātu is empty of adventitious defilements. Having the characteristic of non-distinction, it is not empty of the unsurpassed Dharma.' These statements are consistent. Furthermore, in the Madhyamaka-bhāvanākrama, it says: 'Therefore, through pure wisdom, one's own nature is so truly established in ultimate truth that other things that are imputed do not arise.' In the Sixty Stanzas of Reasoning, it says: 'The nirvāṇa spoken of by the Buddhas is the only truth; at that time, which wise person would think that what remains is not inverted?' In the Praise to Vajra-Mind, it says: 'Through what, the network of mental events is illuminated by the mind itself, dispelling the mind's delusion; to that self-mind I prostrate.' 'Sentient beings have various inclinations; from the distinct aims of different deities, liberation from the precious mind, there is no other deity to accomplish. Obtaining the mind is enlightenment.' And it says: 'From the happy mind, the Buddha arises.' And it says: 'The sacred meaning is not artificial, it is self-nature, completely peaceful, and'

---

ག་རྫས་དངོས་ཡོད་པའང་ལགས། །བརྟགས་པའི་དངོས་པོ་མེད་པ་ཉིད། །གཞན་གྱི་དབང་ ནི་ཡོད་ཅེས་བྱ། །ཞེས་དང་། དེ་ཕྱིར་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ནི། །རྟོག་པ་ཙམ་ཞེས་ཁྱོད་ཀྱིས་ གསུངས། །ཞེས་དང་། རིགས་པ་དྲུག་ཅུ་པར། མ་རིག་རྐྱེན་ཀྱིས་འཇིག་རྟེན་ཞེས། །གང་ཕྱིར་ 1-390 རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་གསུངས། །དེ་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་འདི་དག་ནི། །རྣམ་པར་རྟོག་པར་ ཅིས་མི་འཐད། །ཅེས་དང་། ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པར། སངས་རྒྱས་རྟག་པའི་ཆོས་ཉིད་ཅན། ། ཞེས་དང་། གང་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་མྱ་ངན་འདས། །གཙང་བ་རྟག་པ་བདེ་བའི་གཞི། །ཞེས་ དང་། དཔེ་མེད་པར་བསྟོད་པ་ལས། རྟག་ཅིང་བརྟན་ལ་ཞི་བ་ཡི། །ཆོས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཁྱེད་ ཀྱི་སྐུ། །ཞེས་དང་། མཆོད་རྟེན་བརྒྱད་ཀྱི་བསྟོད་པར། ཇི་ལྟར་སྤྲོས་པ་ཀུན་བྲལ་དཔེ་མེད་རྟག་ ཅིང་དག་པའི་ངོ་བོ་ཉིད། །སངས་རྒྱས་ཆོས་སྐུ་མཁའ་ལྟར་འགྲོ་ལ་ཁྱབ་པར་ཡང་དག་ཕྱག་ འཚལ་བས། །ཞེས་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་འགྲེལ་ལས། བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ སྐུ། །དཔལ་ལྡན་རྡོ་རྗེ་འཆང་བཏུད་ནས། །ཞེས་དང་། རང་སེམས་གདོད་ནས་མ་སྐྱེས་པ། ། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ནི་མདོར་བསྡུས་གསུངས། །ཞེས་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་མཆོག་དེ་ཉིད་ ནི། །དེ་བཞིན་ཉིད་དང་ཡང་དག་མཐའ། །མཚན་མ་མེད་དང་དོན་དམ་དང་། །སྟོང་པ་ཉིད་ ཅེས་བཤད་པ་ཡིན། །ཞེས་དང་། དཔེར་ན་རྒྱ་མཚོ་མཐས་གཏུགས་པའི། །ས་ཡང་གཡོ་བར་ བྱེད་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ཀྱང་། །རྟེན་ཀྱི་ལུས་ནི་གཡོ་བར་བྱེད། །ཅེས་ དང་། ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པར། ས་ཡི་དཀྱིལ་ན་ཡོད་པའི་ཆུ། །དྲི་མ་མེད་པར་གནས་པ་ ལྟར། །ཉོན་མོངས་ནང་ན་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་། །དེ་བཞིན་དྲི་མ་མེད་པར་གནས། །ཞེས་དང་། དྲི་ མེད་ཉི་མ་ཟླ་བ་ཡང་། །སྤྲིན་དང་ཁུག་སྣ་དུ་བ་དང་། །སྒྲ་གཅན་གདོང་དང་རྡུལ་ལ་སོགས། ། སྒྲིབ་པ་ལྔ་ཡིས་བསྒྲིབ་པར་གྱུར། །དེ་བཞིན་འོད་གསལ་བ་ཡི་སེམས། །འདོད་དང་གནོད་ སེམས་ལེ་ལོ་དང་། །རྒོད་པ་དང་ནི་ཐེ་ཚོམ་སྟེ། །སྒྲིབ་པ་ལྔ་ཡིས་བསྒྲིབ་པར་གྱུར། །ཞེས་ དང་། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་བསྟོད་པ་དང་། སེམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེས་ལ་བསྟོད་པར། སངས་ རྒྱས་རྣམས་དང་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། །དེ་ནི་དོན་དུ་ཐ་མི་དད། །ཅེས་ཆོས་དབྱིངས་ལ་སངས་ རྒྱས་ཀྱིས་ཁྱབ་པར་གསུངས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་སློབ་དཔོན་འཕགས་པ་ལྷས་ཀྱང་། སེམས་ 1-391 ཀྱི་སྒྲིབ་སྦྱོང་དུ་གསུངས་པ་ཡོད་དེ། འགྱུར་བ་མེད་ལ་འདུས་མ་བྱས། །སངས་རྒྱས་ཐམས་ ཅད་ཀྱི་ནི་གནས། །སྐུ་ནི་རྡོ་རྗེའི་རང་བཞིན་ཉིད། །ཅེས་དང་། ཇི་ལྟར་ཤེལ་གོང་དག་པ་ ནི། ཁ་དོག་གཞན་གྱིས་སྒྱུར་བར་བྱེད། །དེ་བཞིན་རིན་ཆེན་སེམས་འདི་ཡང་། །རྟོག་པའི་ ཚོན་གྱིས་བསྒྱུར་བ་ཉིད། །ཐ་མལ་བདེ་པའི་ཚོན་གྱིས་ནི། །རིན་

【現代漢語翻譯】 『什麼是真實存在的？』『被分析的事物是不存在的。』『他者自在是存在的。』正如所說。因此，您說『一切法都只是分別念』。正如六十正理論中所說：『由於無明的緣故而有世間。』因此，圓滿正等覺佛陀宣說了。因此，這些世間為何不應被認為是分別念呢？正如法界贊中所說：『佛陀具有常恒的法性。』正如佛陀入滅，清凈、常恒是安樂之基。正如無與倫比贊中所說：『您的法性之身，常恒、堅固且寂靜。』正如八大佛塔贊中所說：『如何遠離一切戲論，無與倫比，常恒且清凈的自性。』向佛陀法身，如虛空般周遍一切眾生，頂禮膜拜。正如菩提心釋中所說：『菩提心的自性身，向具吉祥的金剛持頂禮。』正如自心本初未生，佛陀已作了簡要的宣說。正如殊勝菩提心即是真如、真實之際、無相、勝義以及空性。正如譬如大海窮盡邊際，也會搖動大地。同樣，阿賴耶識也會搖動所依之身。正如法界贊中所說：『如同位於大地中心的清水，毫無垢染地存在。』同樣，智慧也毫無垢染地存在於煩惱之中。正如無垢的日月，被云、霧、煙、羅睺的臉和塵土等五種遮蔽所遮蔽。同樣，光明的心，也被貪慾、嗔恨、懈怠、掉舉和懷疑這五種遮蔽所遮蔽。正如思議贊和心之金剛贊中所說：『諸佛與法界，在意義上沒有差別。』因此，佛陀宣說了法界是周遍的。同樣，聖天論師也說有清凈心之垢染，『不變且非造作，是諸佛的居所，身是金剛自性。』正如清凈的水晶球，會被其他顏色所改變。同樣，珍貴的心也會被分別唸的色彩所改變。』 珍貴的心會被平凡安樂的色彩所改變。

【English Translation】 'What is truly existent?' 'The analyzed thing is non-existent.' 'Other-powered is existent.' As it is said. Therefore, you say, 'All dharmas are merely conceptualizations.' As it is said in the Sixty Stanzas of Reasoning: 'Because of ignorance, there is the world.' Therefore, the Fully Awakened Buddha declared. Therefore, why should these worlds not be considered conceptualizations? As it is said in the Praise of Dharmadhatu: 'The Buddha has the nature of permanence.' As the Buddha passed into nirvana, purity and permanence are the basis of bliss. As it is said in the Praise of the Incomparable: 'Your body of the nature of dharma, permanent, stable, and peaceful.' As it is said in the Praise of the Eight Stupas: 'How free from all elaboration, incomparable, permanent, and of the nature of purity.' To the Dharmakaya of the Buddha, who pervades beings like space, I prostrate. As it is said in the Commentary on the Bodhicitta: 'The body of the nature of Bodhicitta, to the glorious Vajradhara I bow.' As the mind itself is primordially unborn, the Buddha has spoken in brief. As the supreme Bodhicitta is suchness, the ultimate reality, signlessness, ultimate meaning, and emptiness. As, for example, the ocean, reaching its limit, also shakes the earth. Likewise, the alaya-vijnana also shakes the dependent body. As it is said in the Praise of Dharmadhatu: 'As water in the center of the earth remains without impurity.' Likewise, wisdom also remains without impurity in the midst of afflictions. As the stainless sun and moon are obscured by five obscurations: clouds, fog, smoke, the face of Rahu, and dust. Likewise, the mind of clear light is obscured by five obscurations: desire, malice, laziness, excitement, and doubt. As it is said in the Praise of the Inconceivable and the Praise of the Vajra of Mind: 'The Buddhas and the Dharmadhatu are not different in meaning.' Therefore, the Buddha declared that the Dharmadhatu is all-pervading. Likewise, the teacher Aryadeva also said that there is purification of the obscurations of the mind: 'Unchanging and uncompounded, it is the abode of all Buddhas, the body is of the nature of vajra.' As a pure crystal ball is transformed by other colors. Likewise, this precious mind is also transformed by the colors of conceptualization.' The precious mind is transformed by the colors of ordinary bliss.

---

ཆེན་སེམས་འདི་དབེན་གྱུར་ ན། །གདོད་ནས་དག་པ་མ་སྐྱེས་པ། །རང་གི་རང་བཞིན་དྲི་མེད་གང་། །རྟག་ཏུ་རྣལ་འབྱོར་ པས་གོ མས་བྱ། །ཞེས་དང་། ཐོག་མེད་བག་ཆགས་འདམ་གྱིས་ནི། །རིན་ཆེན་སེམས་ནི་རབ་ ཏུ་གོས། །ཤེས་རབ་ཐབས་ཀྱི་ཆུ་ཉིད་ཀྱིས། །བཀྲུས་ན་རབ་ཏུ་གསལ་བར་འགྱུར། །ཞེས་ དང་། མ་རིག་འདམ་གྱིས་བཏུམ་པ་ཡི། །སེམས་ཀྱི་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་ཉིད། །སྐྱེས་བུ་ མཁས་པས་བཀྲུས་བྱས་ན། །མ་རིག་གང་གིས་ཡང་བསྐྱེད་འགྱུར། །ཞེས་དང་། ཐེག་པ་ཆེན་ པོར་དི་ཡང་ཡང་། །སྔགས་ཀྱི་ནུས་པ་བསྟན་པ་ཡིན། །ཞེས་དང་། བདེ་དང་དངོས་གྲུབ་ཀུན་ སྟེར་བའི། །སྔགས་ཀྱི་ནུས་པ་འདི་ལ་ལྟོས། །ཞེས་དང་། གང་ཞིག་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་ནི། ། མང་པོ་སྤྱད་ཀྱང་མི་འཐོབ་པའི། །སངས་རྒྱས་ཚེ་འདི་ཉིད་ཀྱིས་ནི། །འཐོབ་པ་འདི་ལ་ ཐེ་ཚེམ་མེད། །ཅེས་དང་། ཇི་ལྟར་ལྕགས་ཀྱི་གོང་བུ་ནི། །ཆུང་ཡང་ཆུ་གཏིང་འབྱིང་བར་ འགྱུར། །ཆེན་པོ་སྣོད་དུ་བྱས་ན་ནི། །བདག་དང་གཞན་ཡང་སྒྲོལ་བར་བྱེད། །དེ་བཞིན་ སྣོད་དུ་བྱས་པའི་སེམས། །ཤེས་རབ་ཐབས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཡིས། །འདོད་པ་སྤྱོད་ཕྱིར་གྲོལ་བར་ འགྱུར། །གཞན་དག་ཀྱང་ནི་སྒྲོལ་བར་བྱེད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །འཕགས་པ་ཡབ་སྲས་ཀྱི་ གསུང་འདིས། སློབ་དཔོན་ཟླ་བ། སེམས་འགགས་པ་དེ་སྐུ་ཡི་མངོན་སུམ་མཛད། །ཅེས་དང་ ། སློབ་དཔོན་གཞོན་བློ། སེམས་ཞེས་པའི་ཆོས་སྐད་དུ་མ་བྱུང་བ་རྣམས། སེམས་ཙམ་ གྱི་ལྟ་བ་དང་གྲུབ་མཐའ་ཡིན་པས། གསང་སྔགས་རྣམས་ཀྱང་ལྟ་བ་སེམས་ཙམ་ཡིན་ཞེས་ 1-392 པ་བཀག་གོ །ཡང་སློབ་དཔོན་གཞོན་བློ། གཤིན་པོ་ལ་དམིགས་པའི་དགེ་རྩ་བྱས་པ་རྣམས་ གཤིན་པོ་ལ་མི་ཕན་པར་འདོད་པ་ཡང་། མདོ་རྒྱུད་ཚན་ཆེ་བ་དང་འགལ་བས་སྡིག་ལྟ་ཆེན་པོ་ ཡིན་ནོ། །ཁོང་གི་རྒྱུད་བླའི་ཊི་ཀར། ལན་གཅིག་ཙམ་མ་ཡིན་པར་ཡང་ཡང་མུ་སྟེགས་སུ་སྐྱེས་ པས་དུག་སྦྲུལ་གྱིས་གླ་རྩིའི་དྲི་ཚོར་བ་ལྟར། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་སྒྲ་ཐོས་པ་ཙམ་གྱིས་སེམས་ འཁྲུག་པ་དག་ན་རེ། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཞེས་བྱ་བ་ཆོས་ཉིད་འདུས་མ་བྱས་པ། དོན་ ལ་བདེན་པར་གྲུབ་པ། གཙང་བདག་བདེ་རྟག་གི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ ཡོན་ཏན་རང་ཆས་སུ་ལྡན་པ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རང་བཞིན། བརྟན་གཡོ་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པར་ འདོད་པ་ནི། མུ་སྟེགས་སྡེ་ལྔའི་ལུགས་ཡིན་གྱི། བདེ་བར་གཤེགས་པའི་བསྟན་པའི་རྗེས་ སུ་འབྲང་བ་ལ་འདི་ལྟ་བུའི་གྲུབ་མཐའ་ཁས་ལེན་པ་སྔོན་ཆད་རྒྱ་བོད་བལ་གསུམ་དུ་བྱུང་བ་ མེད་དོ། །ཞེས་སོགས་དང་། དངོས་སུ་ད་ལྟ་སེམས་ཅན་གྱི་ཆོས་ཉིད་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ ཏན་ཡོད་དོ་ཞེས་ཟེར་པ་ནི། གྲངས་ཅན་དག་རྒྱུ་རྩྭ་མཆོག་གི་རྩེ་མོ་ན་ཡང་འབྲས་བུ་གླང་ཆེན་ བརྒྱ་མི་གསལ་བཞིན་དུ་ཡོད་ཟེར་བ་དང་འདྲ་བར་ཕྱུགས་ལས

【現代漢語翻譯】 當偉大的菩提心變得寂靜時， 本初清凈，未曾生起。 其自性無垢， 瑜伽士應恒常修習。 無始以來的習氣之泥， 嚴密地覆蓋著珍貴的心。 以智慧方便之水洗滌， 便會變得清澈明亮。 被無明之泥包裹的， 如意寶般的心， 若被智者清洗， 無明又怎能再生？ 在偉大的乘中， 也屢次宣說了密咒的力量。 看看這能賜予安樂和成就的， 密咒的力量吧！ 有些人歷經無數劫， 勤奮修行也無法獲得的， 成佛，在此生便能獲得， 對此，無需懷疑。 如同鐵球， 雖小，也能沉入水底。 若製成大器， 便能救度自己和他人。 同樣，將心作為容器， 以智慧方便之儀軌， 爲了滿足慾望而獲得解脫， 也能救度其他眾生。 聖父子（指龍樹菩薩父子）的教言中，阿阇黎月稱說：『心止息即是身的顯現。』 阿阇黎青年慧說：『凡是沒有提到「心」的法，都是唯心宗的觀點和宗義，因此密宗的觀點也是唯心。』這種說法是被禁止的。 此外，阿阇黎青年慧認為，為亡者所做的善事對亡者無益，這與大量的經續相違背，是極大的邪見。 在他的《續釋》中，他多次說，有些人像毒蛇聞到酥油的味道一樣，僅僅聽到空性的聲音就心煩意亂，因為他們前世多次轉生為外道。 他們認為，如來藏（梵文：Tathāgatagarbha），（梵文天城體：तथागतगर्भ），（梵文羅馬擬音：tathāgatagarbha），（漢語字面意思：如來胎藏）是不生不滅的法性，實際上是真實存在的，具有清凈、真我、快樂、常恒的圓滿功德，是智慧的自性，遍佈一切有情和無情，這與外道五派的觀點相同。在過去，無論在印度、西藏還是尼泊爾，都沒有人會接受這種與佛陀教義背道而馳的宗義。 此外，現在有人說眾生的法性中具有佛的功德，這就像數論派（印度哲學流派）所說，在草尖上已經存在著一百頭大象的果實，只是不明顯而已，這簡直是畜生不如。

【English Translation】 When this great Bodhicitta becomes secluded, Primordially pure, unoriginated. Its own nature is stainless, The yogi should constantly practice. The mud of beginningless habitual tendencies, Thoroughly covers the precious mind. Washing with the water of wisdom and means, It will become clear and bright. The wish-fulfilling jewel of the mind, Wrapped in the mud of ignorance, If cleansed by a wise person, How can ignorance arise again? In the Great Vehicle, The power of mantra is also repeatedly taught. Look at this power of mantra, Which bestows bliss and accomplishments! Someone who, for countless eons, Practices diligently but cannot attain, Enlightenment, in this very life can be attained, About this, there is no doubt. Like an iron ball, Though small, it will sink to the bottom of the water. If made into a large vessel, It will liberate oneself and others. Likewise, the mind as a vessel, With the ritual of wisdom and means, For the sake of enjoying desires, it becomes liberated, And also liberates other beings. In the words of the noble Father and Sons (Nāgārjuna and Āryadeva), Ācārya Candrakīrti said: 'The cessation of mind is the manifestation of the body.' Ācārya Yuvamati said: 'All the teachings that do not mention "mind" are the views and tenets of the Mind-Only school, therefore the view of Tantra is also Mind-Only.' This statement is prohibited. Furthermore, Ācārya Yuvamati's view that virtuous deeds dedicated to the deceased are of no benefit to the deceased contradicts the vast body of Sūtras and Tantras and is a great wrong view. In his commentary on the Tantra, he repeatedly says that some people, like a poisonous snake smelling ghee, become agitated merely upon hearing the sound of emptiness because they have been reborn as non-Buddhists many times in the past. They believe that the Tathāgatagarbha (藏文：བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ།，梵文天城體：तथागतगर्भ，梵文羅馬擬音：tathāgatagarbha，漢語字面意思：如來胎藏) is the uncreated Dharmatā, which is actually truly existent, possessing the perfect qualities of purity, self, bliss, and permanence, and is the nature of wisdom that pervades all sentient and insentient beings. This is the view of the five non-Buddhist schools. In the past, whether in India, Tibet, or Nepal, no one has ever accepted such a tenet that contradicts the teachings of the Buddha. Moreover, some people now say that the Dharmatā of sentient beings possesses the qualities of the Buddha, which is like the Sāṃkhya school (a school of Indian philosophy) saying that the fruit of a hundred elephants already exists on the tip of a blade of grass, but is not obvious. This is worse than livestock.

---

་ཀྱང་བླུན་པ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་ སོགས་ཀྱི་ལྟ་ལོག་དུ་མའི་དགག་པ་ནི། ཁོ་བོས་བྱས་པའི་ཆོས་དབྱིངས་གསལ་སྒྲོན་དུ་ལྟ་ བར་བྱའོ། ། དབུ་མ་འཇུག་པའི་ཊི་ཀར། སློབ་དཔོན་གཞོན་བློ་ན་རེ། སྟོབས་སོགས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ དེ་དག་ཀྱང་བློས་བཏགས་པ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། རྟེན་འབྲེལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྒྱུ་མ་བཞིན་ཞེས་ དང་། གང་དག་དེ་བཞིན་གཤེགས་ལས་རང་རྒྱུད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་རང་མཚན་པ་ཡོད་པར་སྨྲ་བ་ དང་། གཞན་དག་ཡེ་ཤེས་གཏན་ནས་མེད་པར་སྨྲ་བ་གཉིས་ཀ་ཡང་སྒྲོ་སྐུར་གྱི་མཐར་ལྟུང་ བའི་ཕྱིར་ཞེས་དང་། ཁོ་བོ་ཅག་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་མདོ་ལས་ ཇི་ལྟར་འབྱུང་བ་ལྟར། རྟེན་འབྲེལ་དུ་ཁས་ལེན་པ་ན་སྒྲོ་སྐུར་གྱི་མཐའ་གང་དུ་ཡང་ལྟུང་བ་ 1-393 མེད་ཅེས་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡོན་ཏན་དུ་མ་ཟད། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་ རྣམ་བྱང་གི་བསྡུས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྟེན་འབྲེལ་དུ་ཁས་ལེན་ལ། ཚུལ་འདི་ནི་རྒྱ་གར་གྱི་ ཤིང་རྟ་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཐུགས་སུ་མ་ཆུད་ན། གངས་ཅན་ཀྱི་སྐྱེ་བོ་དམུས་ལོང་ལྟ་བུ་ འདི་དག་གི་བློའི་ཡུལ་དུ་འགྱུར་རེ་སྐན། ཞེས་དང་། དེ་ལྟར་ན་ཡང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ ལ་ཇི་ལྟ་ཇི་སྙེད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཐ་སྙད་དུ་མི་མངའ་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་དང་། ལུགས་ འདི་དགེ་སློང་ཟླ་གྲགས་ཀྱིས། །དབུ་མའི་བསྟན་བཅོས་ལས་བཏུས་ནས། །ལུང་ཇི་བཞིན་དང་ མན་ངག་ནི། །ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཞེས་དང་། ཕྱོགས་བཅུར་བཞུགས་པའི་རྒྱལ་ དང་དེ་སྲས་རྣམས། །མངོན་སུམ་བྱོན་ནས་དབྱངས་དང་མགྲིན་གཅིག་གིས། །འདི་ལས་ གཞན་དུ་ཐར་པའི་ལམ་སྟོན་ཀྱང་། །བདག་བློ་གཡོ་བ་མེད་དོ་གྲོགས་པོ་དག །ཅེས་པ། འདི་རྣམས་མི་འཐད་དེ། སྟོབས་སོགས་ཡང་རྟག་པ་ཆོས་ཉིད་དང་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ ཡིན་པར་མདོ་རྒྱུད་ལས་གསུངས་ཤིང་། དབུ་མ་རྩ་བར། རང་བཞིན་དག་ནི་བཅོས་མིན་ དང་། །གཞན་ལ་ལྟོས་པ་མེད་པ་ཡིན། །ཞེས་སོ། །སངས་རྒྱས་ལ་རང་རྒྱུད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་མེད་ པ། འཇམ་དཔལ་མཚན་བརྗོད་སོགས་ངེས་དོན་གྱི་མདོ་རྒྱུད་བསྟན་བཅོས་ཐམས་ཅད་དང་ འགལ་ལོ། །ཀུན་བྱང་གི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྟེན་འབྲེལ་ཡིན་པ་མི་འཐད་དེ། རྣམ་བྱང་བཞིའི་ གཙོ་ཆེ་ཤོས་རང་བཞིན་རྣམ་བྱང་དང་། དྲི་མ་མེད་པའི་རྣམ་བྱང་གཉིས་ཡིན་ལ། དེ་གཉིས་ འདུས་མ་བྱས་པའི་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པས་སོ། །འཕགས་ཡུལ་གྱི་ཤིང་རྟ་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱིས་མ་ རྟོགས་ན་ཟླ་གྲགས་ཀྱིས་རྟོགས་པ་འགལ་ལོ། །བོད་དམུས་ལོང་གིས་རྟོགས་པར་འགྱུར་ རེ་སྐན་ན་རེད་མདའ་བས་རྟོགས་པ་འགལ་ལོ། །ཐ་སྙད་དུ་ཇི་ལྟ་བ་དང་ཇི་སྙེད་པ་མཁྱེན་ པའི་ཡེ་ཤེས་སངས་རྒྱས་ལ་ཡོད་ན་རང་རྒྱུད་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ཡེ་ཤེས་མེད་པར་འགལ་ལོ། ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་རྟེན་འབྲེལ་ཡིན་ན།

【現代漢語翻譯】 也是愚蠢的。』等等的多種邪見的駁斥，請參閱我所著的《法界明燈》。 在《入中論》的註釋中，導師童慧（Gzhon nu blo，意為「童年的智慧」）說：『力量等的功德也只是分別假立的，因為是緣起，所以如幻術一般。』以及，『有些人說如來有自續的、自相的智慧，另一些人說完全沒有智慧，這兩種說法都墮入了增益和損減的邊見。』以及，『我們認為，如來的一切功德都如經中所說的那樣，承認為緣起，這樣就不會墮入任何增益和損減的邊見。』以及，『不僅是如來的功德，一切包括雜染和清凈的法都承認為緣起。』這種道理連印度的偉大車乘師們都沒有領悟，更何況是雪域像盲人一樣的這些人能夠理解呢？』以及，『即使如此，如來也不是在名言上沒有如所有和盡所有的智慧。』以及，『這種宗派是比丘月稱（Zla grags）從《中觀論》中摘錄，如實地按照經文和口訣來講述的。』以及，『十方安住的諸佛和佛子們，親自顯現，異口同聲地說：除了這個之外，沒有其他的解脫道，我的心意不會動搖，朋友們！』 這些說法是不合理的。力量等也是常、法性和自性的法身，經續中都有記載。《中觀根本慧論》中說：『自性是無造作的，不依賴於他者的。』說佛沒有自續的智慧，與《文殊真實名經》等了義的經續論典完全相違背。一切雜染和清凈的法都是緣起也是不合理的，因為清凈法中最重要的就是自性清凈和無垢清凈，這二者都是非為作的法性。如果聖地的偉大車乘師們都沒有證悟，那麼月稱證悟就相違背了。如果說藏地的盲人能夠證悟，那麼宗喀巴大師的弟子仁達瓦（Red mda' ba）證悟就相違背了。如果在名言上，佛有如所有和盡所有的智慧，那麼說沒有自續的智慧就相違背了。如果佛的一切功德都是緣起，那麼……

【English Translation】 are also foolish.』 The refutation of various wrong views such as these can be found in my work, 'The Clear Lamp of Dharmadhatu'. In the commentary on 'Entering the Middle Way', the teacher Young Intellect (Gzhon nu blo) says: 'The qualities such as strength are also merely conceptual designations, because they are interdependent, like illusions.' And, 'Those who say that the Tathagata has self-existent, self-characterized wisdom, and others who say that there is no wisdom at all, both fall into the extremes of exaggeration and denigration.' And, 'We acknowledge all the qualities of the Tathagata as they appear in the sutras, as interdependent, so we do not fall into any extreme of exaggeration or denigration.' And, 'Not only the qualities of the Tathagata, but all phenomena, including defilement and purification, are acknowledged as interdependent. If even the great charioteers of India have not understood this principle, how can these blind people of the snowy land comprehend it?' And, 'Even so, the Tathagata is not without the wisdom of knowing the suchness and the extent in conventional terms.' And, 'This system was compiled by the monk Chandrakirti (Zla grags) from the treatises on the Middle Way, and is spoken according to the scriptures and instructions.' And, 'The Buddhas and Bodhisattvas residing in the ten directions, appearing in person, with one voice, say: There is no other path to liberation than this, my mind is unwavering, friends!' These statements are unreasonable. Strengths and so on are also the Dharmakaya and Svabhavikakaya, which are permanent, and this is stated in the sutras and tantras. In the Root Verses of the Middle Way, it says: 'Self-nature is uncreated and does not depend on others.' To say that the Buddha does not have self-existent wisdom contradicts all the definitive sutras, tantras, and treatises such as the 'Manjushri Namasamgiti'. It is also unreasonable to say that all phenomena of purification and defilement are interdependent, because the most important of the four purifications are self-nature purification and stainless purification, and these two are unconditioned dharmata. If the great charioteers of the holy land have not realized it, then it contradicts Chandrakirti's realization. If it is said that the blind people of Tibet can realize it, then it contradicts the realization of Red mda' ba, a disciple of Tsongkhapa. If the Buddha has the wisdom of knowing the suchness and the extent in conventional terms, then it contradicts the statement that there is no self-existent wisdom. If all the qualities of the Buddha are interdependent, then...

---

རྟེན་འབྲེལ་ལ་འདུས་བྱས་ཀྱིས་ 1-394 ཁྱབ་པས། སངས་རྒྱས་འདུས་བྱས་སུ་བལྟས་ན་ཉེས་པ་ཤིན་ཏུ་ཆེ་སྟེ། མྱང་འདས་ཆེན་ པོའི་བམ་པོ་གཉིས་པར། གཅེར་བུར་འགྲོ་བ་ངོ་ཚ་ནས་གོས་ཀྱིས་གཡོགས་ནས་མེར་ ཤི་བ་མི་ཆེན་པོ་དང་ལྷ་ཆེན་པོར་སྐྱེས་པའི་དཔེས། དེ་བས་ན་འཇམ་དཔལ། ཁྲེལ་ཞིང་ངོ་ ཚ་བ་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ནི་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་འདུས་བྱས་དང་མཐུན་པར་མི་ ལྟའོ། །འཇམ་དཔལ་མུ་སྟེགས་ཅན་ངན་པར་ལྟ་བ་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་འདུས་བྱས་ དང་མཐུན་ནོ་ཞེས་སྨྲའི། ཚུལ་ཁྲིམས་བསྲུངས་བའི་དགེ་སློང་དག་ནི། དེ་ལྟར་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པ་ལ་འདུས་བྱས་ཡིན་པར་མི་ལྟའོ། །ཅི་སྟེ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་འདུས་བྱས་ ཡིན་ཞེས་བརྗོད་ན་དེ་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་སྟེ། གང་ཟག་དེ་ནི་ཤི་མ་ཐག་ཏུ་སེམས་ཅན་དམྱལ་བ་ རྣམས་སུ་སྐྱེ་བར་རིག་པར་བྱ་བ་ནི། ཇི་ལྟར་གང་ཟག་རང་གི་ཁྱིམ་དུ་གནས་པ་བཞིན་ནོ། ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི་ཡང་དག་པར་འདུས་མ་བྱས་པའི་ཆོས་ཅན་ཡིན་པས་འདུས་བྱས་ ཞེས་བརྗོད་པར་མི་བྱའོ། །འཇམ་དཔལ་དེང་སླན་ཆད་འཁོར་བར་གནས་པ་ན་ཤེས་པ་མེད་ པ་སྤངས་ཏེ། ཡང་དག་པའི་ཤེས་པ་བཙལ་བར་བྱའོ། །གང་ཞིག་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ དེ་ལྟ་བུའི་ཚུལ་དུ་ལྟ་ན་མཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་ལྡན་ཞིང་མྱུར་དུ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་ པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་འཚང་རྒྱའོ་ཞེས་དང་། འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་རིན་ཆེན་ཕྲེང་བར། གཞན་ ཡང་འདི་ནི་ལོག་བཟུང་ན། །བླུན་པོ་མཁས་པའི་ང་རྒྱལ་ཅན། །སྤོང་བས་མ་རུང་བདག་ཉིད་ ཅན། །མནར་མེད་པར་ནི་ཕྱི་བཙུགས་འགྲོ། །ཞེས་སོ། །མཚན་ཉིད་ཐེག་པའི་སྣང་མེད་དབུ་ མའི་རྟེན་འབྲེལ་གྱི་ལམ་ལ་བརྟེན་ནས་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ་ལས་མྱུར་བར་སངས་ རྒྱས་མི་སྲིད་པས་ཞེན་ནས། རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ལ་བརྟེན་ན་གཅིག་ལ་སངས་རྒྱ་བར་རྒྱལ་བ་སྲས་ བཅས་ཀུན་གྱིས་གསུངས་པ་ལ་མི་འཇུག་པར་ཚོགས་མ་བསགས་པའི་སྐལ་ཞན་དབང་ རྟུལ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་རང་མཚན་བསྟན་ནོ། །ཡང་ན་དཔེ་ཀར་སོགས་བདུད་ཀྱི་བྱིན་གྱིས་ 1-395 བརླབས་པ་ཡིན་ཏེ། སྤྱིར་མདོ་སྔགས་ཀྱི་ངེས་དོན་མཐར་ཐུག ཁྱད་པར་སྔགས་ཀྱི་མཐར་ ཐུག་དུས་འཁོར་ལ་དགག་པ་བྱས་པས་སོ། །དུས་འཁོར་བདེ་དགེས་གསང་འདུས་སོགས་ གཞུང་སོ་སོར་ཡོད་ཀྱང་མཐར་ཐུག་གི་དོན་ངོ་བོ་གཅིག་པས། གསང་སྔགས་ཐམས་ཅད་ བཀག་པར་འགྱུར་རོ། །ཆོས་སྤོང་གི་ལས་ནི་མཚམས་མེད་པ་ལྔ་བྱས་པ་དང་། སྟོང་གསུམ་ སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་བསད་པའི་སྡིག་པ་བྱས་པ་བས་ཀྱང་ཆེས་ཆེར་འཇིགས་པས། བློ་ ལྡན་ཐར་འདོད་རྣམས་ཀྱིས་འདི་ལ་ཤིན་ཏུ་འཛུར་པར་བྱའོ། །མདོ་སྡེ་ལས་ཀྱི་མེ་ལོང་ལས། ། མཚམས་མེད་ལྔ་ནི་བྱས་པ་བས། །དགོངས་དོན་ཟབ་མོའི་ཆོས་རྣམས་ལ། །རང་གི་བློ་ནི་མ་ རེག་པར། །ལོག་པར་བཤད་པའི་སྡ

【現代漢語翻譯】 因為緣起周遍于有為法（蘊、處、界），所以如果將佛陀視為有為法，那將是極大的罪過。正如《大涅槃經》第二卷所說：『裸體外道因羞恥而用衣服遮蓋身體，最終被燒死，卻轉生為偉人和大神。』因此，文殊菩薩，那些有羞恥心的人不會認為佛陀與有為法相同。文殊菩薩，只有惡劣的外道才會說如來與有為法相同。持守戒律的比丘不會這樣認為。如果有人說如來是有為法，那就是妄語。這樣的人死後會立即墮入地獄，就像回到自己家一樣。如來是真實不造作的法性，所以不應被稱為有為法。文殊菩薩，從今以後，在輪迴中要捨棄無知，尋求真正的智慧。如果有人以這樣的方式看待如來，他將具足三十二相，並迅速證得圓滿菩提。』 聖者龍樹菩薩在《寶鬘論》中說：『此外，如果有人執持邪見，愚蠢且傲慢自大，捨棄正法，其品性惡劣，死後將墮入無間地獄。』 如果有人執著于名相宗，認為依靠中觀的緣起之道的修行無法在三大阿僧祇劫內成佛，那麼他就不會接受諸佛及其眷屬所說的依靠金剛乘可以在一生中成佛的教言，這樣的人是未積資糧、根器遲鈍的可憐之人。或者，這樣的人是被魔加持的，例如典喀巴大師。因為他們普遍誹謗顯宗和密宗的究竟密意，尤其是對密宗究竟的《時輪金剛》進行誹謗。雖然《時輪金剛》與《密集金剛》等經典在各自的論典中有所不同，但其究竟的意義本質上是相同的。因此，誹謗《時輪金剛》就等於誹謗所有的密法。捨棄正法的罪業比犯下五無間罪或殺害三千大千世界所有眾生的罪業還要可怕。因此，有智慧且渴望解脫的人應該遠離這種行為。《業鏡經》中說：『比起犯下五無間罪，在自己的智慧尚未觸及深奧的佛法時，就妄加誹謗，這樣的罪過更為嚴重。』

【English Translation】 Because dependent origination pervades conditioned phenomena (Skandhas, Ayatanas, Dhatus), it is a great fault to view the Buddha as conditioned. As stated in the second fascicle of the 'Great Nirvana Sutra': 'Just as naked ascetics, ashamed, cover themselves with clothes and are burned to death, yet are reborn as great men and great gods, so it is. Therefore, Manjushri, those who are ashamed and have a sense of decency do not view the Buddha, the Bhagavan, as being similar to conditioned phenomena. Manjushri, evil heretics say that the Tathagata is similar to conditioned phenomena. Monks who uphold the precepts do not view the Tathagata as being conditioned in that way. If one says that the Tathagata is conditioned, that is a lie. Know that such a person, immediately after death, will be born in the hells, just as one resides in one's own home. The Tathagata is truly of the nature of the unconditioned, so one should not say that he is conditioned. Manjushri, from now on, while abiding in samsara, abandon ignorance and seek true wisdom. Whoever views the Tathagata in such a way will be endowed with the thirty-two marks and will quickly attain perfect enlightenment.' Arya Nagarjuna says in his 'Precious Garland': 'Furthermore, if one holds wrong views, is foolish and arrogant, abandons the Dharma, and is of evil character, one will be reborn in Avici hell.' If one clings to the Characteristic School, believing that one cannot attain Buddhahood within three countless kalpas by relying on the dependent origination path of Madhyamaka, then one will not accept the words of the Buddhas and their retinues that one can attain Buddhahood in one lifetime by relying on Vajrayana. Such a person is unfortunate, lacking in merit, and dull-witted. Or, such a person is blessed by demons, such as Tsongkhapa. Because they generally criticize the ultimate meaning of Sutra and Tantra, especially the ultimate meaning of Tantra, Kalachakra. Although Kalachakra and Guhyasamaja, etc., differ in their respective texts, their ultimate meaning is essentially the same. Therefore, criticizing Kalachakra is equivalent to criticizing all of Secret Mantra. The karma of abandoning the Dharma is more terrifying than committing the five heinous crimes or killing all beings in the three thousand great thousand worlds. Therefore, wise people who desire liberation should avoid this. The Sutra 'Mirror of Karma' says: 'Compared to committing the five heinous crimes, it is even more serious to falsely explain the profound Dharma without one's own wisdom having touched it.'

---

ིག་པ་ལྕི། །ཞེས་སོ། ། གཞན་ཡང་སློབ་དཔོན་གཞོན་བློས་མངོན་པའི་ཊི་ཀར། ཇོ་ནང་པའི་གྲུབ་མཐའི་འདོད་ པ་བརྗོད་པའི་རྗེས་ལ། འདི་ནི་བྱ་བརྒྱའི་ནང་ན་ཕ་བང་ལྟ་བུ་ཡིན་ཏེ། ཐེག་པ་གསུམ་དང་ གྲུབ་མཐའ་བཞིའི་ཁོངས་སུ་མ་གཏོགས་པ་ཆོས་འདི་བ་ལས་ཕྱི་རོལ་ཏུ་གྱུར་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ ཞེས་དང་། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་ཟོལ་གྱིས་གྲངས་ཅན་གྱི་བདག་གསལ་བར་བྱེད་པའི་ སྒྲ་ཡང་དང་ཡང་དུ་བསྒྲགས་པས། སྐལ་ངན་ཕལ་མོ་ཆེའི་ཐར་པ་དང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ པའི་སྲོག་རྩ་གཅོད་པར་བྱེད་པའི་ལྟས་ངན་གཏོང་པར་བྱེད་པ་ཅན་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཏེ་འདི་ལྟ་ བུའི་ལོག་ལྟ་ནི་རང་ཐེག་པ་ཐུན་མོང་པ་ལ་འདྲིས་ཆེ་ཡང་། འཁོར་ལོ་གསུམ་པ་དང་ཐེག་ པའི་མཐར་ཐུག་གསང་སྔགས་ཀྱི་ངེས་དོན་གྱི་གནད་མ་མཐོང་བར། ལྷམ་དཔེ་ཞྭ་ལ་བཀབ་ པས། རང་ལ་ཆོས་སྤོང་གི་ལས་ངན་ཚབས་ཅན་སོག་པ་ཡིན་པས་དུག་བཞིན་སྤང་བར་བྱའོ། ། རང་གི་དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་སློང་བྱས་པའི་མཁན་སློབ། དབང་ཁྲིད་ཞུས་པའི་བླ་མ། སྡེ་ སྣོད་ཀྱི་པོ་ཏི་བསླབས་པའི་སློབ་དཔོན། བཀའ་དྲིན་ཆེ་ཤོས་ཆོས་རྗེ་པཎ་ཆེན་པ། བྱང་སེང་ བ། ཀུན་དགའ་བ། མཁན་པོ་སངས་རྒྱས་འཕེལ་དང་བཞི་པོ་ཁོ་ན་ཡིན་ཞིང་། བཞི་པོའི་ 1-396 ཐུགས་དམ་གྱི་མཐིལ་དུས་འཁོར་དང་། ཇོ་ནང་པའི་ཆོས་བཀག་ལ། རྩ་བའི་བླ་མའི་དམ་ ཚིག་ཉམས་པ་སྟེ། བླ་མའི་སྐུར་འདེབས་དང་ཞབས་འདྲེན་འདི་བས་ཆེ་བ་མེད་ཅིང་། ཇོ་ནང་ པའི་གྲུབ་མཐའ་འདི། བཀའ་མདོ་རྒྱུད་ཀྱི་སྙིང་པོར་གསུངས་པ་ལ། ཆོས་སྤོང་གི་ལས་ཀྱང་ འདི་བས་ཆེ་བ་མེད་ཅིང་། དེས་ན་སྔགས་ཀྱི་རྩ་ལྟུང་དང་པོ། གཉིས་པ་དྲུག་པ་དགུ་བ། བཅུ་ གཉིས་པས་ཕོག་གོ། །དྲི་མེད་འོད་དུ། གདུག་པའི་སློབ་དཔོན་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ སྙིང་པོ་ལས་ཕྱི་རོལ་ཏུ་གྱུར་པ། ཡུལ་ལ་དབང་པོ་ལོངས་སྤྱོད་པ་ལ་ཆགས་པ། བརྫུན་དུ་ སྨྲ་པ་རྣམས་མ་མཐོང་པའི་སྐྱོན་བཟུང་བ་ལས་མནར་མེད་པར་འགྲོ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་དང་། གསང་འདུས་རྡོར་ཕྲེང་དུ། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་སུན་འབྱིན་ཅིང་། །མེད་པར་ལྟ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་ འཆལ། །སེ་གོལ་གཏོགས་པ་ཙམ་དུ་ཡང་། །དེ་དང་ལྷན་ཅིག་གཅིག་མི་བྱ། །ཞེས་དང་། གཞན་ལས་ཀྱང་། རྣལ་འབྱོར་གང་ཞིག་དམ་ཚིག་ཉམས་པ་དང་། །སྐད་ཅིག་ཙམ་ཡང་ཕྲད་ པར་མི་བྱ་ཞིང་། །ལུང་པ་གཅིག་གི་ཆུ་ལའང་མི་བཏུང་ངོ་། །ཞེས་པ་ལྟར་བསླབ་པོ། །མདོའི་ ཆོས་འཁོར་གསུམ་པ་དང་། རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་བཀའ་བར་པ་མན་ལས་མཆོག ངེས་དོན་མཐར་ ཐུག་ཏུ་སྟོན་པས་གསུངས་བཞིན་དུ། དེ་རྣམས་དབུ་མའི་གཞུང་མ་ཡིན་པར་སེམས་ཙམ་གྱི་ གཞུང་དུ་བྱས་ཏེ། དེ་རྣམས་སུ་གསུངས་པའི་ངེས་དོན་རྣམས་འགོག་པས་ངེས་དོན་འཇོམས་ པའི་ཆོམ་རྐུན་ཆེན་པོའོ། །རང་གི་གདུལ་བྱ་རྣམས་ཀྱི་རྐང་འདྲེན་དང་མགོ་སྨོད་འདི་ལས་ ཆ

【現代漢語翻譯】 ིག་པ་ལྕི། །ཞེས་སོ། །（此句原文未提供明確含義，略過） 此外，在學誠的《現觀莊嚴論》釋文中，在闡述覺囊派的宗義觀點之後寫道：『這就像百鳥之中的蝙蝠一樣，不屬於三乘和四大宗派，完全是外道。』又說：『以如來藏為幌子，反覆宣揚數論派的『我』，這是在散佈惡兆，斬斷大多數惡劣之人的解脫和一切智的命脈。』像這樣的邪見，雖然與自宗共同乘更為接近，但由於沒有見到第三法輪和究竟乘秘密真言的真實意義，如同用鞋子蓋帽子一樣，給自己積累了嚴重的謗法惡業，應當像毒藥一樣拋棄。 自己受沙彌戒和比丘戒的親教師和軌範師，接受灌頂和教導的上師，學習經論的經師，恩德最大的法王班禪大師、絳僧、根嘎、堪布桑結培這四位，這四位的意願核心在於時輪金剛，並且禁止覺囊派的教法，這是違背根本上師的誓言，沒有比這更大的對上師的詆譭和誹謗了。覺囊派的宗義，是經、律、論的精髓所在，沒有比這更大的謗法之業了。因此，觸犯了密宗的根本墮罪的第一條、第二條、第六條、第九條、第十二條。 在《無垢光榮經》中說：『惡劣的導師，與如來藏背道而馳，貪戀世俗享樂，說謊，抓住別人沒有看到的缺點，這樣的人會墮入無間地獄。』在《密集金剛金剛鬘》中說：『否定真如，持斷滅見，行為不軌，即使只是屬於鈴杵，也不要與這樣的人共處。』 此外，經中還說：『對於任何一位破戒瑜伽士，哪怕是一瞬間也不要相遇，甚至不要喝同一個地方的水。』應當這樣學習。他們將第三法輪的經典和金剛乘無上瑜伽部所宣講的究竟意義，說成不是中觀宗的觀點，而是唯識宗的觀點，否定其中所說的究竟意義，這是破壞究竟意義的最大的盜賊。對於自己的所化弟子，沒有比這更大的斷其雙腿和砍其頭顱的行爲了。

【English Translation】 ིག་པ་ལྕི། །ཞེས་སོ། །(This sentence was not provided with a clear meaning in the original text, so it is skipped.) Furthermore, in the commentary on the Abhisamayalankara by Zhonnu Lodro, after stating the tenets of the Jonangpa school, it is written: 'This is like a bat among hundreds of birds, not belonging to the Three Vehicles and Four Schools, but completely an outsider.' It also says: 'Under the guise of the Tathagatagarbha, it repeatedly proclaims the 'self' of the Samkhya school, which is spreading evil omens, cutting off the lifeline of liberation and omniscience for most unfortunate beings.' Such wrong views, although closer to the common vehicle of one's own school, fail to see the true meaning of the Third Turning of the Wheel and the ultimate secret mantra. It is like covering a hat with a shoe, accumulating severe negative karma of abandoning the Dharma for oneself, which should be abandoned like poison. One's own Khenpo (preceptor) and Lopon (teacher) who gave the vows of novice and full ordination, the Lamas from whom one received empowerments and teachings, the teachers from whom one learned the scriptures, and especially the most kind Chöje Panchen Lama, Jangsem, Kunga, and Khenpo Sangye Pel—these four alone. The heart commitment of these four is Kalachakra, and they prohibit the teachings of the Jonangpas, which is breaking the samaya of the root guru. There is no greater denigration and slander of the guru than this. This Jonangpa school, which is said to be the essence of the Sutras, Vinaya, and Abhidharma, there is no greater act of abandoning the Dharma than this. Therefore, one violates the first, second, sixth, ninth, and twelfth root downfalls of mantra. In the Vimalakirti Sutra, it says: 'Evil teachers who are outside the Tathagatagarbha, attached to enjoying worldly pleasures, and who speak falsely, seize upon faults that others do not see—they will go to Avici hell.' In the Guhyasamaja Vajramala, it says: 'Those who refute Suchness, hold nihilistic views, and have immoral conduct, even if they only belong to the bell and vajra, do not associate with them.' Furthermore, it says: 'Any yogi who has broken their vows, do not meet them even for a moment, and do not drink water from the same land.' Thus, one should learn. They consider the Third Turning of the Wheel of Dharma and the ultimate meaning taught in the Vajrayana, which is superior to the lower tantras, as not being the view of the Madhyamaka, but as the view of the Cittamatra. By negating the ultimate meanings taught in them, they are great thieves who destroy the ultimate meaning. There is no greater act than this of cutting off the legs and heads of one's own disciples.

---

ེ་བ་ཅི་ཡོད། དུས་འཁོར་ཡེ་ལེའི་འགྲེལ་པ་དྲི་མེད་འོད་དུ། ཉན་ཐོས་དང་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་ པ་དང་སྔགས་ཀྱི་ཚུལ་འདི་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བའི་སྙིང་པོ་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྡོ་རྗེ་ འཛིན་པ་ནི་མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་ལས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་བསྟན་ཏོ། །འདིའི་ དོན་མི་ཤེས་པ་བླ་མ་པ་དམ་པ་མ་ཡིན་པ་ཉམས་པ་མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བའི་ཡེ་ཤེས་ཉམས་པ་ རྣམས་མ་འོངས་པའི་དུས་སུ་འབྱུང་བར་འགྱུར་ཏེ། རྣམ་པར་ཉམས་པ་དེ་རྣམས་ཀྱིས་སེམས་ 1-397 ཅན་རྣམས་ཉམས་པར་བྱེད་དོ། །ཞེས་པས་སློབ་དཔོན་གཞོན་བློ་སོགས་སངས་རྒྱས་ལ་རང་ རྒྱུད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་མེད། ཡེ་ཤེས་གང་ཡིན་ལམ་ལས་གསར་སྐྱེས་རྟེན་འབྲེལ་ཡིན་ཞེས། ངེས་ དོན་གྱི་རང་བྱུང་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཀུན་འགྲོའི་ཡེ་ཤེས་རྟོགས་པ་ལས་ཉམས་པར་བྱེད་པར་ ལུང་བསྟན་ནོ། །སངས་རྒྱས་མཛོད་ཀྱི་མདོ་ལས། འཇིག་རྟེན་གྱི་དགྲས་ནི་སྲོག་གི་བར་ཆད་ ཙམ་བྱེད་མོད་ཀྱི། དེས་ལུས་ཉིད་སྟོར་དུ་ཟད་དོ། །གཏི་མུག་ཅན་གྱིས་ཆོས་བཤད་པས་ནི་ བསྐལ་པ་སྟོང་དུ་དམྱལ་བར་སྐྱེས་ཏེ་མྱ་ངན་ཆེན་པོ་བྱེད་དོ། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྲོག་ བཅད་པ་བས་ཆོས་ལོག་པ་མི་གཙང་བར་བཤད་པ་ནི་སྡིག་པ་ལྕིའོ་ཞེས་སོ། ། ༄། །༼ཏ༽ ༼ཏ༽ ཆོས་དབྱིངས་སེམས་དང་ཡེ་ཤེས་མ་ཡིན་ན། །ཞེས་སོགས་ནི། ཆོས་དབྱིངས་དེ་ བཞིན་ཉིད་གཉུག་མའི་སེམས་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བ་དང་། འདུས་མ་བྱས་པའི་ཤེར་ཕྱིན་ དང་། རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ཏེ། མདོ་སྡེ་རྒྱན་དུ། ཆོས་ཉིད་སེམས་ལས་གཞན་པའི་སེམས་ གཞན་ནི། །འོད་གསལ་མ་ཡིན་རང་བཞིན་ལ་བརྗོད་དོ། །ཞེས་དང་ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པ་ གོང་དུ་དྲངས་པར། དྲི་མེད་ཉི་མ་ཟླ་བ་ཡང་། །ཞེས་པ་ནས། དེ་བཞིན་འོད་གསལ་བ་ཡི་ སེམས། །ཞེས་དང་། ཉོན་མོངས་ནང་ན་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་། །དེ་བཞིན་དྲི་མ་མེད་པར་གནས། ། ཞེས་དང་། ཤེར་ཕྱིན་གྱི་མཚན་བརྒྱ་རྩ་བརྒྱད་པར། ཤེར་ཕྱིན་དང་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ མཁྱེན་པ་ཉིད་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་དང་ཞེས་སོགས་དང་། ཤེར་ཕྱིན་བརྒྱད་བརྒྱ་པར། ཕུང་ པོ་དང་། ཁམས་དང་། སྐྱེ་མཆེད་དང་། རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་པར་འབྱུང་བའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་ ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་མ་ཡིན་གྱི། ཆོས་དེ་རྣམས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། གཞན་མ་ ཡིན་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ ཕྱིན་པའོ། །ཞེས་དང་། འཇམ་དཔལ་མཚན་བརྗོད་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་རྣམས་ཀྱང་རང་བྱུང་ཡེ་ ཤེས་དང་ཤེར་ཕྱིན་དང་། ཆོས་དབྱིངས་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ལ་ 1-398 སོགས་པ་རྣམ་གྲངས་ཡིན་ཏེ། དེ་ཉིད་དུ། དེ་བཞིན་ཉིད་བདག་དག་པའི་བདག །ཅེས་དང་། ཆོས་དབྱིངས་དམ་པ་ཟད་མི་ཤེས། །ཞེས་དང་། ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་མ

【現代漢語翻譯】 有什麼必要呢？在《時輪根本續無垢光疏》中，聲聞乘、波羅蜜多乘和密咒乘這些法門中最殊勝、不變的精華，薄伽梵金剛持（Vajradhara）已由《文殊真實名經》中的如來宣說。不瞭解此意義的，不是真正的上師，是退失者，是退失最殊勝不變智慧者，他們將在未來出現，這些完全退失者將使眾生退失。正如教典所說，青年慧等認為佛陀沒有自續的智慧，任何智慧都是從道上新產生的緣起。這是對勝義諦的自生、無為、普遍智慧的證悟的退失的預言。在《佛藏經》中說：『世間的敵人只能造成生命的障礙，他們只能毀滅身體。愚癡之人講法，會於千劫中墮入地獄，遭受巨大的痛苦。』 相比于斷絕一切眾生的生命，講說邪法更為不凈，罪過更為嚴重。 （ཏ）如果法界不是心和智慧，等等。法界，即如來藏，是本初的心，自性光明，是無為的般若波羅蜜多，是自生智慧。如《現觀莊嚴論》所說：『法性之外，另有心，非光明，說為自性。』 如同前面引用的《法界贊》中所說：『無垢的日月』，直到『如是光明之心』，以及『煩惱之中，智慧也如是，無垢而住』。在《般若波羅蜜多一百零八名經》中說：『般若波羅蜜多，一切相智，以及如是』等等。在《般若波羅蜜多八千頌》中說：『蘊、界、處以及緣起的所有法都不是般若波羅蜜多，而是這些法的如是性，非異如是性，如實性，才是般若波羅蜜多。』 此外，《文殊真實名經》所詮釋的內容也是自生智慧、般若波羅蜜多、法界、如來藏等等的異名。正如經中所說：『如是性，清凈的自性』，以及『殊勝法界，窮盡不可知』，還有『般若波羅蜜多的母親』。

【English Translation】 What is the need? In the 'Vimalaprabha Commentary on the Kalachakra Tantra,' the most supreme and immutable essence of the Shravaka, Paramita, and Mantra paths, the Bhagavan Vajradhara has been taught by the Tathagata in the 'Manjushri-namasamgiti.' Those who do not understand this meaning are not true lamas, are degenerates, are those who have degenerated from the most supreme and immutable wisdom, and they will arise in the future, and these completely degenerated ones will cause sentient beings to degenerate. As it says, 'Young Intellect' and others say that the Buddha does not have self-existent wisdom, and that whatever wisdom there is, it is newly arisen from the path, dependent origination. This is a prophecy of degeneration from the realization of the ultimate, self-born, unconditioned, universal wisdom. In the 'Buddha Treasury Sutra,' it says: 'The enemies of the world only create obstacles to life, they only destroy the body. But when a foolish person teaches the Dharma, he will be born in hell for a thousand kalpas and suffer great sorrow.' It is said that speaking false Dharma is more impure and the sin is heavier than cutting off the lives of all sentient beings. (ཏ) If the Dharmadhatu is not mind and wisdom, etc. The Dharmadhatu, suchness, is the primordial mind, the nature of luminosity, the unconditioned Prajnaparamita, and self-born wisdom. As the 'Ornament of Clear Realization' says: 'Other than the Dharmata, there is another mind, which is not luminosity, and is said to be the nature.' As the 'Dharmadhatu Praise' quoted above says: 'Immaculate sun and moon,' until 'Thus, the luminous mind,' and 'Within the afflictions, wisdom also abides, immaculate.' In the 'One Hundred and Eight Names of Prajnaparamita,' it says: 'Prajnaparamita, all-knowingness, and suchness,' etc. In the 'Eight Thousand Verses of Prajnaparamita,' it says: 'The aggregates, elements, sources, and all the dharmas of dependent origination are not Prajnaparamita, but the suchness of these dharmas, the non-other suchness, the reality of suchness, that is Prajnaparamita.' Furthermore, the content explained in the 'Manjushri-namasamgiti' are also different names for self-born wisdom, Prajnaparamita, Dharmadhatu, Tathagatagarbha, etc. As it says in the same text: 'Suchness, the pure self,' and 'Supreme Dharmadhatu, inexhaustible and unknowable,' and 'The mother of Prajnaparamita.'

---

ཐའ། །ཞེས་ དང་། སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི་སྙིང་པོ་ཆེ། །ཞེས་དང་། ཡང་དག་མཐར་གྱུར་ཁྱོད་ལ་འདུད། ། ཅེས་སོགས་གསུངས་ཏེ། དབུས་མཐའ་རྣམ་འབྱེད་དུ། དེ་བཞིན་ཉིད་དང་ཡང་དག་མཐའ། ། མཚན་མ་མེད་དང་དོན་དམ་དང་། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རྣམས་རྣམ་གྲངས་སོ། །ཞེས་པ་དང་ མཐུན་ཞིང་། ཤེར་ཕྱིན་དུ་གསུངས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུའམ་ཆོས་སྐུ་ཡང་སྔར་བསྟན་པ་ རྣམས་དང་ངོ་བོ་གཅིག་ཅིང་། སྔགས་ཀྱི་ལྷ་མཆོག་གི་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་དུས་ཀྱི་འཁོར་ ལོ། རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ། གསང་བ་འདུས་པ། སྒྱུ་འཕྲུལ་དྲ་བ། འཁོར་ལོ་ སྡོམ་པ། དགེས་རྡོར། མཁའ་འགྲོ་མ་དྲྭ་བའི་སྡོམ་པ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ། འཇམ་དཔལ་ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཆོས་འབྱིངས་བདེ་གཤེགས་ སྙིང་པོའི་མཚན་གྱི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་པར་གོང་དུ་དྲངས་པའི་ལུང་རྣམས་དང་། ཁྱད་པར་དོན་ དམ་མཚན་བརྗོད་དང་། སྔར་བསྟན་པའི་དྲི་མེད་འོད་ཀྱི་གང་དོན་དམ་པའི་བདེན་པས་ བསྟན་པ་དེ་ནི་ཞེས་སོགས་ཀྱིས་ལེགས་པར་བསྟན་ཏོ། །ཕར་ཕྱིན་མཁས་རློམ་འགའ་ཤེར་ ཕྱིན་དང་རྣམ་མཁྱེན་ལ་འདུས་བྱས་ཀྱིས་ཁྱབ་པ་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཡེ་ཤེས་དང་སངས་ རྒྱས་མིན་པར་འདོད་པ་ནི་མི་ཚེ་ལུག་རྫི་ལ་བསྐྱལ་ནས་ལུག་ངོ་མ་ཤེས་པ་དང་ཁྱད་མེད་དོ། ། དེ་ལྟ་བུའི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་རྟག་བརྟན་གཡུང་དྲུང་མཁའ་ཁྱབ་ཀུན་འགྲོ་ལ་སྐུར་པ་ འདེབས་པའི་ལོག་ལྟ་དང་། འདིའི་རྗོད་བྱེད་སྣང་བཅས་དབུ་མའི་གཞུང་ཆོས་འཁོར་གསུམ་ པ་དང་། བདེ་ཆེན་དབུ་མ་སྟོན་པའི་གཞུང་རྒྱུད་སྡེ་རྣམས་ལྟ་བ་སེམས་ཙམ་སྟོན་པར་ལོག་ པར་ལྟ་བ་དང་། སྔགས་དང་བཀའ་ཐ་མ་བས་སྣང་མེད་དབུ་མའི་གཞུང་བཀའ་བར་པ་ མཆོག་གོ་སྙམ་ནས་སྟོང་པ་བདག་མེད་ལ་མཐའ་གཅིག་ཏུ་ཞེན་པ་རྣམས་མི་འཐད་དེ། 1-399 བཀའ་བར་པ་སྣང་མེད་དབུ་མ་ནི། བཀའ་དང་པོ་ལ་ལྟོས་ནས་ངེས་དོན་དང་། ཕྱི་མ་ལ་ ལྟོས་ནས་དྲང་དོན་དགོངས་པ་ཅན་ཡིན་ལ། ཕྱི་མ་ནི་ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་སྟེ། ཉི་ཤུ་བར། གཟུགས་སོགས་སྐྱེ་མཆེད་ཡོད་པར་ནི། །དེས་འདུལ་བ་ཡི་སྐྱེ་བོ་ལ། །དགོངས་པའི་དབང་ གིས་གསུངས་པ་སྟེ། །རྫུས་ཏེ་བྱུང་བའི་སེམས་ཅན་བཞིན། །ཞེས་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་རྒྱལ་ པོར། སྟོང་པ་བདེ་བར་གཤེགས་པས་བསྟན་པ་གང་། །ངེས་དོན་མདོ་སྡེ་དག་གི་བྱེ་བྲག་ཕྱེད། ། གང་ལ་སེམས་ཅན་གང་ཟག་སྐྱེས་བུ་བསྟན། །ཆོས་དེ་ཐམས་ཅད་དྲང་བའི་དོན་དུ་ཤེས། ། ཞེས་དང་། དཀོན་བརྩེགས་འོད་སྲུང་གིས་ཞུས་པར། འོད་སྲུང་གང་ཟག་ཏུ་ལྟ་བ་རི་རབ་ ཙམ་ནི་བླའི། མངོན་པའི་ང་རྒྱལ་ཅན་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་ལྟ་བ་ནི་དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོགས་ དང་། འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱིས་སྟོང་པ་ཉིད། །ལྟ་ཀུན་ངེས་པར

【現代漢語翻譯】 'Tha'. And, 'The great essence of all Buddhas'. And, 'I prostrate to you who are the ultimate reality'. These and others were spoken. In the 'Distinguishing the Middle from the Extremes', 'Suchness and ultimate reality, signlessness, ultimate meaning, and the realm of phenomena are all synonyms'. This is consistent with what was said. The Dharmakaya, or the Body of Essence, spoken of in the Prajnaparamita, is of the same essence as those previously shown. The first Buddha of the supreme deities of mantra, Kalachakra (དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ།, kālacakra, 時間之輪), Vajrasattva (རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ།, vajrasattva, 金剛薩埵), the Body of Essence, Guhyasamaja (གསང་བ་འདུས་པ།, guhyasamāja, 秘密集會), Mayajala (སྒྱུ་འཕྲུལ་དྲ་བ།, māyājāla, 幻網), Chakrasamvara (འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ།, cakrasaṃvara, 勝樂金剛), Hevajra (དགེས་རྡོར།, hevājra, 喜金剛), the Samvara of Dakini Jala (མཁའ་འགྲོ་མ་དྲྭ་བའི་སྡོམ་པ།, ḍākinījāla saṃvara, 空行母網之律儀), the Body of Wisdom of all the Tathagatas, and Manjushri Jñanasattva (འཇམ་དཔལ་ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ།, mañjuśrī jñānasattva, 文殊智慧薩埵) are all synonyms for the names of the Dharmadhatu (ཆོས་འབྱིངས་, dharmadhātu, 法界) and the Tathagatagarbha (བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ།, tathāgatagarbha, 如來藏), as shown by the previously cited scriptures. In particular, the ultimate meaning is well shown by the 'Meaningful Utterance of Ultimate Meaning' and 'That which is shown by the truth of ultimate meaning, the stainless light previously shown'. Some self-proclaimed experts in the Paramita consider the Prajnaparamita and Sarvajnana (རྣམ་མཁྱེན།, sarvajnana, 一切智) to be encompassed by the conditioned, and they consider the Body of Essence to be neither wisdom nor Buddhahood. This is no different from spending one's life as a shepherd and not knowing what a sheep is. It is inappropriate to slander such a Tathagatagarbha, which is permanent, stable, eternal, all-pervading, and all-encompassing, with wrong views. It is also inappropriate to wrongly view the texts of the third turning of the Dharma wheel, which include appearance, and the Madhyamaka (དབུ་མ།, madhyamaka, 中觀) texts that teach the Great Bliss Madhyamaka, as teaching only the Mind-Only (སེམས་ཙམ།, cittamatra, 唯識) view. It is also inappropriate to cling to emptiness and selflessness as the only truth, thinking that the texts of the second turning of the Dharma wheel, the Madhyamaka texts that negate appearance, are superior to the tantras and the later teachings. The Madhyamaka texts of the second turning of the Dharma wheel, which negate appearance, are definitive in relation to the first teachings, and provisional in relation to the later teachings. The later teachings are ultimately definitive. The 'Twenty Verses' states, 'The Victorious Ones have necessarily taught emptiness as the pacification of all views; those who hold a view of emptiness are said to be incurable'. And, 'The King of Samadhi Sutra' states, 'Whatever emptiness is taught by the Sugata is a distinction of the definitive sutras. Whatever teaches beings, persons, or individuals, know that all those teachings are provisional'. And, in the 'Requested by Kashyapa', 'Kashyapa, seeing a person as large as Mount Meru is superior, but seeing emptiness with pride is not so'. And, Arya Nagarjuna (ཀླུ་སྒྲུབ་, nāgārjuna, 龍樹) said, 'The Victorious Ones have necessarily taught emptiness as the pacification of all views'.

【English Translation】 'Tha'. And, 'The great essence of all Buddhas'. And, 'I prostrate to you who are the ultimate reality'. These and others were spoken. In the 'Distinguishing the Middle from the Extremes', 'Suchness and ultimate reality, signlessness, ultimate meaning, and the realm of phenomena are all synonyms'. This is consistent with what was said. The Dharmakaya, or the Body of Essence, spoken of in the Prajnaparamita, is of the same essence as those previously shown. The first Buddha of the supreme deities of mantra, Kalachakra, Vajrasattva, the Body of Essence, Guhyasamaja, Mayajala, Chakrasamvara, Hevajra, the Samvara of Dakini Jala, the Body of Wisdom of all the Tathagatas, and Manjushri Jñanasattva are all synonyms for the names of the Dharmadhatu and the Tathagatagarbha, as shown by the previously cited scriptures. In particular, the ultimate meaning is well shown by the 'Meaningful Utterance of Ultimate Meaning' and 'That which is shown by the truth of ultimate meaning, the stainless light previously shown'. Some self-proclaimed experts in the Paramita consider the Prajnaparamita and Sarvajnana to be encompassed by the conditioned, and they consider the Body of Essence to be neither wisdom nor Buddhahood. This is no different from spending one's life as a shepherd and not knowing what a sheep is. It is inappropriate to slander such a Tathagatagarbha, which is permanent, stable, eternal, all-pervading, and all-encompassing, with wrong views. It is also inappropriate to wrongly view the texts of the third turning of the Dharma wheel, which include appearance, and the Madhyamaka texts that teach the Great Bliss Madhyamaka, as teaching only the Mind-Only view. It is also inappropriate to cling to emptiness and selflessness as the only truth, thinking that the texts of the second turning of the Dharma wheel, the Madhyamaka texts that negate appearance, are superior to the tantras and the later teachings. The Madhyamaka texts of the second turning of the Dharma wheel, which negate appearance, are definitive in relation to the first teachings, and provisional in relation to the later teachings. The later teachings are ultimately definitive. The 'Twenty Verses' states, 'The Victorious Ones have necessarily taught emptiness as the pacification of all views; those who hold a view of emptiness are said to be incurable'. And, 'The King of Samadhi Sutra' states, 'Whatever emptiness is taught by the Sugata is a distinction of the definitive sutras. Whatever teaches beings, persons, or individuals, know that all those teachings are provisional'. And, in the 'Requested by Kashyapa', 'Kashyapa, seeing a person as large as Mount Meru is superior, but seeing emptiness with pride is not so'. And, Arya Nagarjuna said, 'The Victorious Ones have necessarily taught emptiness as the pacification of all views'.

---

་འབྱིན་ པར་གསུངས། །གང་དག་སྟོང་པ་ཉིད་ལྟ་བ། །དེ་དག་སྒྲུབ་ཏུ་མེད་པར་གསུངས། །ཞེས་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ལྟ་ཉེས་ན། ཤེས་རབ་ཆུང་རྣམས་ཕུང་བར་འགྱུར། །ཇི་ལྟར་སྦྲུལ་ལ་བཟུང་ ཉེས་དང་། །རིག་སྔགས་ལོག་པར་སྒྲུབ་པ་བཞིན། །ཞེས་པས་སྣང་མེད་དབུ་མ་ནི་དངོས་ འཛིན། བརྟགས་པའི་ལྟ་བ་རྣམས་གཞོམ་ཕྱིར་བསྒོམ་པར་བྱ་བ་ཡིན་གྱི། དེ་དག་ཆོམས་ནས་ དེ་ལ་ཞེན་པར་བྱ་བ་མིན་ཏེ། རྔ་བོ་ཆེ་ཆེན་པོའི་མདོར། སྟོང་པ་ཉིད་གང་སྟོན་པ་དེ་དག་ནི་ དགོངས་པ་ཅན་དུ་རིག་པར་བྱ་ལ། བླ་ན་མེད་པའི་མདོ་སྡེ་འདི་ལྟ་བུ་ནི་དགོངས་པ་ཅན་མ་ ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་དང་། འོད་སྲུང་སེམས་ཅན་མོས་པ་སྣ་ཚོགས་ལ་དགོངས་པ་ སྣ་ཚོགས་རྣམས་ཀྱིས་མདོ་རྣམས་བསྟན་པ་ན། དེ་ལ་སྙོམ་ལས་ཅན་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་ ལུས་དང་ངག་དང་ཡིད་མ་བསྡམས་པ་རྣམས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་སངས་རྒྱས་ རྟག་པ་ཉིད་ཀྱི་མདོ་འདི་ལྟ་བུ་དག་བོར་ནས་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ལེའུ་དག་ལ་སློབ་པར་བྱེད་ཅིང་། དེ་ལ་ཁ་ཅིག་ནི་ཚིག་དང་ཡི་གེ་འདྲེན་པར་བྱེད། ཁ་ཅིག་ནི་ཕན་ཚུན་ཚིག་དང་ཡི་གེ་དག་སྤོང་ 1-400 བར་བྱེད་དོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་ཐམས་ཅད་ལ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་དང་ བདག་མེད་པ་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་ཏེ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་བདག་མེད་པའི་དོན་མི་ཤེས་པའི་མི་བླུན་པོ་ རྣམས་ནི་ཉམས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དང་། མྱང་འདས་ཆེན་པོར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ སྙིང་པོ་བདག་མེད་པར་བསྒོམས་ཤིང་གཏན་དུ་སྟོང་པ་ཉིད་བསྒོམས་པས་སྡུག་བསྔལ་ རྣམས་མི་འགག་པར་ཕྱེ་མ་ལེབ་མར་མེའི་ནང་དུ་སོང་བ་བཞིན་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ པར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཡོད་པར་སྒོམ་པའི་སེམས་ཅན་རྣམས་ཉོན་མོངས་པ་ རྣམས་ཡོད་བཞིན་དུ་ཉོན་མོངས་པའི་རྣམ་པ་འགག་པར་བྱེད་དོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོའི་རྐྱེན་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དང་། དཔེར་ན་རྐུན་པོ་གླེན་པ་དག་ རིན་པོ་ཆེ་ཡང་དག་པ་བོར་ནས་ཕུབ་མ་ཁུར་དུ་ཁྱེར་བ་དང་འདྲ་བར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་ དགོངས་ཏེ་གསུངས་པའི་སྙིང་པོ་མི་ཤེས་པས་མདོ་སྡེ་འདི་ལ་ལེ་ལོ་བྱེད་དེ་བརྩོན་འགྲུས་མི་ བྱེད་དོ། །ཀྱི་ཧུད་དེ་དག་ནི་མ་འོངས་པའི་དུས་སུ་ཤིན་ཏུ་འཇིགས་པའི་གཡང་ས་ཆེན་པོར་ ལྷུང་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དང་དྲི་མེད་འོད་དུ། གདུག་པའི་སློབ་དཔོན་དེ་བཞིན་གཤེགས་ པའི་སྙིང་པོ་ལས་ཕྱི་རོལ་ཏུ་གྱུར་པ། ཡུལ་ལ་དབང་པོ་ལོངས་སྤྱོད་པ་ལ་ཆགས་པ། བརྫུན་ དུ་སྨྲ་བ། མ་མཐོང་པའི་སྐྱོན་བཟུང་བ་ལས་མནར་མེད་པར་འགྲོ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་དང་། སོར་ཕྲེང་ཅན་གྱི་མདོར། གང་སྔོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་དུས་ན་རྒུད་པར་གྱུར་ཏེ། ནད་མང་ བའི་སེམས་ཅན་རྣམ་པ་མང་པོ་དེ་དག་ནི་ད

【現代漢語翻譯】 འབྱིན་པར་གསུངས། །གང་དག་སྟོང་པ་ཉིད་ལྟ་བ། །དེ་དག་སྒྲུབ་ཏུ་མེད་པར་གསུངས། །ཞེས་དང་།——如是宣說。 那些執著于空性見解的人，被說成是無法成就的。 སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ལྟ་ཉེས་ན། ཤེས་རབ་ཆུང་རྣམས་ཕུང་བར་འགྱུར། །ཇི་ལྟར་སྦྲུལ་ལ་བཟུང་ཉེས་དང་། །རིག་སྔགས་ལོག་པར་སྒྲུབ་པ་བཞིན། །ཞེས་པས་སྣང་མེད་དབུ་མ་ནི་དངོས་འཛིན།——如果錯誤地看待空性，智慧淺薄的人將會毀滅。就像錯誤地抓住蛇，或者錯誤地修持明咒一樣。因此，否定現象的中觀宗實際上是執著于實有的。 བརྟགས་པའི་ལྟ་བ་རྣམས་གཞོམ་ཕྱིར་བསྒོམ་པར་བྱ་བ་ཡིན་གྱི། དེ་དག་ཆོམས་ནས་དེ་ལ་ཞེན་པར་བྱ་བ་མིན་ཏེ། རྔ་བོ་ཆེ་ཆེན་པོའི་མདོར། སྟོང་པ་ཉིད་གང་སྟོན་པ་དེ་དག་ནི་དགོངས་པ་ཅན་དུ་རིག་པར་བྱ་ལ། བླ་ན་མེད་པའི་མདོ་སྡེ་འདི་ལྟ་བུ་ནི་དགོངས་པ་ཅན་མ་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་དང་།——爲了摧毀臆想的見解才需要修習空性，但不是在摧毀那些見解后就執著于空性。《大鼓經》中說：『凡是宣說空性的，都應理解為是具有密意的。像這樣無上的經部，應理解為是不具有密意的。』 འོད་སྲུང་སེམས་ཅན་མོས་པ་སྣ་ཚོགས་ལ་དགོངས་པ་སྣ་ཚོགས་རྣམས་ཀྱིས་མདོ་རྣམས་བསྟན་པ་ན། དེ་ལ་སྙོམ་ལས་ཅན་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་ལུས་དང་ངག་དང་ཡིད་མ་བསྡམས་པ་རྣམས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་སངས་རྒྱས་རྟག་པ་ཉིད་ཀྱི་མདོ་འདི་ལྟ་བུ་དག་བོར་ནས་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ལེའུ་དག་ལ་སློབ་པར་བྱེད་ཅིང་།——《光明守護經》中說：『當如來爲了適應不同眾生的意樂而以各種密意宣說經典時，那些懈怠、破戒、身語意不調伏的人，會捨棄如來藏、佛陀常恒不變的經典，而去學習空性的章節。 དེ་ལ་ཁ་ཅིག་ནི་ཚིག་དང་ཡི་གེ་འདྲེན་པར་བྱེད། ཁ་ཅིག་ནི་ཕན་ཚུན་ཚིག་དང་ཡི་གེ་དག་སྤོང་བར་བྱེད་དོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་ཐམས་ཅད་ལ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་དང་བདག་མེད་པ་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་ཏེ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་བདག་མེད་པའི་དོན་མི་ཤེས་པའི་མི་བླུན་པོ་རྣམས་ནི་ཉམས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དང་།——他們中有些人引用詞句，有些人則互相爭論詞句。』為什麼呢？因為佛陀的一切教言都宣說空性和無我。』因此，不理解空性和無我之義的愚笨之人將會衰敗。 མྱང་འདས་ཆེན་པོར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་བདག་མེད་པར་བསྒོམས་ཤིང་གཏན་དུ་སྟོང་པ་ཉིད་བསྒོམས་པས་སྡུག་བསྔལ་རྣམས་མི་འགག་པར་ཕྱེ་མ་ལེབ་མར་མེའི་ནང་དུ་སོང་བ་བཞིན་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟ་མ་ཡིན་པར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཡོད་པར་སྒོམ་པའི་སེམས་ཅན་རྣམས་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་ཡོད་བཞིན་དུ་ཉོན་མོངས་པའི་རྣམ་པ་འགག་པར་བྱེད་དོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོའི་རྐྱེན་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དང་།——《大涅槃經》中說：『如果觀修如來藏為無我，並恒常觀修空性，那麼痛苦將不會止息，就像飛蛾撲火一樣。』如果不是這樣，而是觀修如來藏為存在，那麼眾生雖然煩惱依舊存在，卻能使煩惱的表相止息。為什麼呢？因為這是如來藏的緣故。 དཔེར་ན་རྐུན་པོ་གླེན་པ་དག་རིན་པོ་ཆེ་ཡང་དག་པ་བོར་ནས་ཕུབ་མ་ཁུར་དུ་ཁྱེར་བ་དང་འདྲ་བར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་དགོངས་ཏེ་གསུངས་པའི་སྙིང་པོ་མི་ཤེས་པས་མདོ་སྡེ་འདི་ལ་ལེ་ལོ་བྱེད་དེ་བརྩོན་འགྲུས་མི་བྱེད་དོ། །ཀྱི་ཧུད་དེ་དག་ནི་མ་འོངས་པའི་དུས་སུ་ཤིན་ཏུ་འཇིགས་པའི་གཡང་ས་ཆེན་པོར་ལྷུང་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དང་དྲི་མེད་འོད་དུ། གདུག་པའི་སློབ་དཔོན་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ལས་ཕྱི་རོལ་ཏུ་གྱུར་པ། ཡུལ་ལ་དབང་པོ་ལོངས་སྤྱོད་པ་ལ་ཆགས་པ། བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ། མ་མཐོང་པའི་སྐྱོན་བཟུང་བ་ལས་མནར་མེད་པར་འགྲོ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་དང་།——例如，愚蠢的盜賊丟棄了真正的珍寶，卻揹著空囊。同樣，由於不瞭解如來以密意宣說的如來藏，所以對這部經典懈怠而不精進。可悲啊！這些人未來將墮入極其恐怖的懸崖。《無垢光經》中說：『惡劣的導師背離如來藏，貪執于根境的享樂，說妄語，抓住未見的過失，將墮入無間地獄。』 སོར་ཕྲེང་ཅན་གྱི་མདོར། གང་སྔོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་དུས་ན་རྒུད་པར་གྱུར་ཏེ། ནད་མང་བའི་སེམས་ཅན་རྣམ་པ་མང་པོ་དེ་དག་ནི་ད——《指鬘經》中說：『那些在先前圓滿的時代衰敗，患有多種疾病的眾多眾生，將……』

【English Translation】 It is said. Those who hold a view of emptiness are said to be impossible to accomplish. If one views emptiness incorrectly, those of little wisdom will be destroyed. Just as if one incorrectly grasps a snake, or incorrectly practices a mantra. Therefore, the Madhyamaka that denies phenomena is actually grasping at reality. One should meditate on emptiness in order to destroy imputed views, but one should not become attached to it after destroying those views. In the Great Drum Sutra, it says: 'Those who teach emptiness should be understood as having a hidden meaning, but this kind of unsurpassed Sutra should be understood as not having a hidden meaning.' In the Sutra of Light Protection, it says: 'When the Tathagata teaches the Sutras with various hidden meanings to suit the various inclinations of sentient beings, those who are lazy, immoral, and do not restrain their body, speech, and mind will abandon Sutras such as this one on the essence of the Tathagata, the eternal Buddha, and study the chapters on emptiness.' 'Some of them quote words and letters, while others refute each other's words and letters.' Why is that? Because all the Buddha's teachings teach emptiness and selflessness.' Therefore, foolish people who do not understand the meaning of emptiness and selflessness will decline. In the Great Nirvana Sutra, it says: 'If one meditates on the essence of the Tathagata as selfless and constantly meditates on emptiness, suffering will not cease, but will be like a moth flying into a flame.' If it is not like that, but sentient beings meditate on the essence of the Tathagata as existent, then although the afflictions still exist, they will cause the appearance of the afflictions to cease. Why is that? Because of the cause of the essence of the Tathagata. For example, just as foolish thieves abandon genuine jewels and carry empty bags, so too, because they do not understand the essence spoken by the Tathagata with hidden meaning, they are lazy towards this Sutra and do not make effort. Alas! Those people will fall into a very terrifying abyss in the future. In the Immaculate Light Sutra, it says: 'A wicked teacher who is outside the essence of the Tathagata, attached to enjoying objects with the senses, speaks falsely, and seizes upon unseen faults will go to the Avici hell.' In the Angulimala Sutra, it says: 'Those who declined in the previous perfect age, and the many sentient beings with many diseases, will...'

---

ེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་གཡུང་དྲུང་གི་སྐུ་ལ་གཡུང་ དྲུང་མ་ཡིན་པར་ལྟ་བའོ། །ད་དུང་ཡང་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་དུས་ན་རྒུད་པར་འགྱུར་བའི་ སེམས་ཅན་དེ་དག་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་གཡུང་དྲུང་གི་སྐུ་ལ་གཡུང་དྲུང་མ་ཡིན་པར་ལྟ་ བ་ཡིན་ནོ། །མ་འོངས་པའི་དུས་ནའང་སེམས་ཅན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་དུས་ན་རྒུད་པར་ འགྱུར་བ་དེ་དག་ནི་ཞེས་སོགས་སོ། །གཞན་ཡང་གང་སྔོན་ཡི་དྭགས་ཁ་ནས་མེ་ལྕེ་འབྱུང་ 1-401 བར་འགྱུར་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ལ་སྨོད་ཅིང་འཕྱ་བའི་སེམས་ཅན་དེ་དག་ནི་ད་ དུང་མཆུ་དང་རྐན་རྐམས་ཤིང་ཡི་དྭགས་རིད་པ་ཁ་ནས་མེ་ལྕེ་འབྱུང་བའི་སྲོག་ཆགས་སུ་ འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོགས་སོ། །དེས་ན་ངེས་དོན་གྱི་ཆོས་ཟབ་མོ་ལ་མ་མོས་ཤིང་སྐུར་པ་བཏབ་ ན་ཉེས་དམིགས་ཆེན་པོ་ཚད་མེད་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། མི་མོས་པ་སོགས་སྤངས་ལ་བདག་ཉིད་ མ་ཉམས་པར་བསྲུང་བ་ལ་བསླབ་སྟེ། ལྷ་མོ་དཔལ་ཕྲེང་གི་མདོར། གསུམ་པོ་འདི་དག་ ནི་རིགས་ཀྱི་བུ་དང་རིགས་ཀྱི་བུ་མོ་ཆོས་ཟབ་མོ་ལ་མ་སྨས་མ་ཉམས་པར་བདག་ཉིད་བསྲུང་ བ་དང་བསོད་ནམས་མང་དུ་བསྐྱེད་ཅིང་ཐེག་ཆེན་གྱི་ལམ་དུ་ཞུགས་པ་ལགས་སོ། །གསུམ་ པོ་གང་ཞེ་ན། རང་གིས་རིག་པའི་ཆོས་ཟབ་མོ་དང་ལྡན་པ་དང་། ཆོས་དང་མཐུན་པར་སྡུད་ པའི་ཤེས་པ་དང་ལྡན་པ་དང་། ཆོས་ཟབ་མོ་དག་ལ་བདག་ཉིད་ཤེས་པ་ཞུམ་པར་འཚལ་ནས་ འདི་ནི་བདག་གིས་མི་ཤེས་ཏེ། དོན་འདི་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་མཁྱེན་པར་ཟད་དོ་ཞེས་ བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་སེམས་རྣམ་པར་གཏོད་པར་བགྱིད་དེ་ཞེས་དང་། གསུམ་པོ་འདི་དག་ ལས་གཞན་པའི་སེམས་ཅན་གང་ལགས་པ་དེ་དག་ནི་ཆོས་ཟབ་མོ་དེ་དག་ལ་ནན་ཏན་ བགྱིད་མཆོག་ཏུ་བཟུང་ནས་གོབ་ལོབ་ཀྱི་སེམས་འཛིན་ཅིང་མངོན་པར་ཞེན་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་ འདས་བདག་ནི་དེ་དག་ལ་དམ་པའི་ཆོས་ལ་རྒྱབ་ཀྱིས་ཕྱོགས་པ་དང་། གཞན་མུ་སྟེགས་ཅན་ དང་ས་བོན་རུལ་བ་ལགས་ཏེ། རྒྱལ་པོའི་ཐད་དུའང་མཆིས་ལ་བརླག་པར་བགྱིའོ་ཞེས་ མཆིའོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ས་བོན་རུལ་པ་དེ་དག་ནི་ལྷ་དང་མི་དང་ལྷ་མ་ཡིན་དུ་བཅས་ པའི་འཇིག་རྟེན་གྱིས་ལེགས་པར་ཚར་བཅད་པར་བགྱི་བ་ལགས་སོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། གོ་ ལོབ་ཀྱི་སེམས་ནི་སྟོན་པས་ཇི་ལྟར་གསུངས་པ་ལས་གཞན་དུ་རང་བཟོས་བཀའ་ཐ་མ་དྲང་ དོན་དང་སེམས་ཙམ་གྱི་གཞུང་ཡིན། དེའི་བརྗོད་བྱ་སངས་རྒྱས་འདུས་མ་བྱས་རྟག་བརྟན་ གཡུང་དྲུང་དང་། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་གསུངས་པ་རྣམས་དྲང་དོན་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོགས་སྨྲ་བ་ 1-402 སྟེ། མདོ་འདིའི་མཇུག་ཏུ་གདམས་པར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་བསྟན་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དང་། རྟག་པ་དང་། བརྟན་པ་དང་། ཞི་བ་དང་། ཐེར་ཟུག་དང་། སྐྱབས་གཅིག་ཏུ་ གྱུར་པ་བསྟན་པ་ཞེས་བྱ་བར་ཟུང་ཞིག་ཅེས་སོགས་གསུངས་སོ། །དཀྱུས་ན་ཡོད་པའི་དཔ

【現代漢語翻譯】 視如來之永恒之身為非永恒。還有，在圓滿之時墮落的眾生，視如來之永恒之身為非永恒。未來之時，眾生在圓滿之時墮落，也是如此等等。此外，凡是先前從餓鬼口中出現火焰者，那些誹謗和嘲笑如來藏的眾生，如今也會變成嘴唇和牙齦乾裂、身體消瘦、口中噴火的眾生。等等。因此，對於甚深真實義之法不信受和誹謗，會有無量無邊的巨大過患。要捨棄不信受等，學習守護自身不墮落。《吉祥天女經》中說：『這三種是善男子和善女子，對於甚深之法不誹謗、不墮落，守護自身，積累眾多福德，進入大乘之道。』三種是什麼呢？自己具有通達甚深之法的智慧，具有與法相應的憶持之識，對於甚深之法，認識到自己智慧淺薄而感到羞愧，心想：『這是我不瞭解的，這個道理只有如來才能了知。』從而對薄伽梵生起極大的信心。』此外，那些與這三種不同的眾生，對於甚深之法，執著、堅持，持有猶豫不決的心態，並且執迷不悟，認為：『薄伽梵啊，我等對於正法背道而馳，如同外道和腐爛的種子，即使在國王面前也會被毀滅。』薄伽梵啊，那些腐爛的種子，會被天、人以及阿修羅等世間眾生徹底摧毀。』經中這樣說道。猶豫不決的心態，就是不按照導師所說，而是自己隨意編造的，認為是究竟不了義和唯識宗的觀點。他們說，其所表達的佛陀是不生不滅、恒常不變的永恒，以及如來藏所說的都是不了義等等。此經的結尾教導說：『稱為顯示如來藏、法身、常、恒、寂、永恒和唯一救護者』等等。 通常情況下有...

【English Translation】 Seeing the eternal body of the Tathagata as non-eternal. Furthermore, those beings who degenerate in times of prosperity view the eternal body of the Tathagata as non-eternal. In the future, beings who degenerate in times of prosperity will also do so, and so on. Moreover, those who previously had flames coming out of the mouths of pretas (hungry ghosts), those beings who slander and mock the Tathagatagarbha (Buddha-nature), will now become creatures with cracked lips and gums, emaciated bodies, and flames coming out of their mouths. And so on. Therefore, if one does not believe in and slanders the profound Dharma of definitive meaning, there will be immeasurable and immense faults. One should abandon disbelief and so forth, and learn to protect oneself from falling into degradation. In the 'Sutra of the Goddess Shri', it is said: 'These three are sons and daughters of good families who, without slandering or degrading the profound Dharma, protect themselves, accumulate much merit, and enter the path of the Great Vehicle.' What are the three? Having wisdom that understands the profound Dharma, having intelligence that accords with the Dharma, and feeling ashamed of one's own limited knowledge of the profound Dharma, thinking: 'This is something I do not know; only the Tathagata knows this truth.' Thus, they generate great faith in the Bhagavan (Blessed One).' Furthermore, those beings who are different from these three cling to and insist on the profound Dharma, holding a wavering mind, and being deluded, thinking: 'Bhagavan, we are turning our backs on the sacred Dharma, like heretics and rotten seeds, and will be destroyed even in the presence of the king.' Bhagavan, those rotten seeds will be thoroughly destroyed by the world, including gods, humans, and asuras.' Thus it is said in the sutra. A wavering mind is one that does not follow the teachings of the teacher, but is fabricated by oneself, thinking it is the ultimate provisional meaning and the view of the Mind-Only school. They say that what is expressed is that the Buddha is unborn and undying, constant and unchanging, eternal, and that what is said about the Tathagatagarbha is provisional meaning, and so on. At the end of this sutra, it is taught: 'It is called showing the Tathagatagarbha, the Dharmakaya (body of truth), permanence, stability, peace, eternity, and the one refuge,' and so on. Usually there is in the text...

---

ུང་ བཟང་ཀྱི་རྒྱུད་དྲང་བ་དང་། རྒྱུད་བླའི་གང་ཕྱིར་རྒྱལ་ལས་ཆེས་མཁས་ཞེས་སོགས་རྣམས་ཀྱང་ བདག་ཉིད་ལམ་རྣམ་དག་ལས་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་ཐབས་ཡིན་ནོ། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ ལ་སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་གཞི་གདོད་ནས་རང་ཆས་ལྷུན་གྲུབ་ཏུ་མེད་ན་ཕྱིས་ལམ་བས་ཐོབ་ མི་སྲིད་པར་ཐལ་ཏེ། ཆོས་སྐུ་དེ་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ཡང་རྟག་པ་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པས་དེ་སྔར་ མེད་གསར་སྐྱེས་སུ་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་མི་སྲིད་པས་སོ། །འདོད་ན་གཟུགས་སྐུ་ཡང་ཕྱིས་ཐོབ་མི་ སྲིད་པར་ཐལ་ཏེ། དེས་ན་སངས་རྒྱས་གཏན་ནས་མི་ཐོབ་པར་ཐལ་ལོ། །ཁྱབ་སྟེ། སྐུ་གཉིས་ རྟེན་དང་བརྟེན་པ་ཡིན་པས་སོ། །གསེར་འོད་དམ་པར། དཔེར་ན་ནམ་མཁའ་ལ་བརྟེན་ནས་ གློག་འབྱུང་ངོ་། །གློག་ལ་བརྟེན་ནས་འོད་འབྱུང་ངོ་། །དེ་བཞིན་དུ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་བརྟེན་ནས་ ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་འབྱུང་ངོ་། །ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་ལ་བརྟེན་ནས་སྤྲུལ་བའི་ སྐུ་འབྱུང་ངོ་ཞེས་དང་། རྒྱུད་བླར། འདིར་ནི་དང་པོ་ཆོས་སྐུ་སྟེ། །ཕྱི་མ་དག་ནི་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ། ། ནམ་མཁའ་ལ་ནི་གཟུགས་གནས་བཞིན། །དང་པོ་ལ་ནི་ཐ་མ་བརྟེན། །ཞེས་སོ། །དང་པོའི་ རྟགས་གྲུབ་སྟེ། གསེར་འོད་དམ་པ་དང་། སྤྲིན་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་པ་སྙིང་པོའི་མདོ་རྣམས་སུ། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། །ཞེས་སོགས་ མཐའ་ཡས་ཤིང་། མྱང་འདས་ཆེན་པོའི་བམ་པོ་གཉིས་པར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་འདུས་ བྱས་སུ་བལྟས་ན་དམྱལ་བར་འགྲོ་ཞིང་། འདུས་མ་བྱས་སུ་བལྟས་ན་མྱུར་དུ་འཚང་རྒྱ་བར་ གསུངས་སོ། །ཡང་སངས་རྒྱས་མཁའ་ཁྱབ་ཏུ་སེམས་ཅན་ལ་མི་བཞུགས་ན། དུས་ཀྱི་འཁོར་ ལོའི་རྒྱུད་དུ། སངས་རྒྱས་ཞིང་ནི་སངས་རྒྱས་དང་བཅས་བདེ་མཉམ་འབྲས་སྟེར་ལུས་དང་ 1-403 ངག་དང་ཡིད་དང་ཆགས་པ་སྟེ། །འདི་རྣམས་ཀུན་ཏུ་བོར་ནས་སྡིག་པའི་བློ་ཡིས་ཁྱབ་བདག་ གཞན་པ་དག་ཀྱང་ཡང་དག་ཚོལ་བྱེད་དེ། །ཞེས་པ་དང་། བུམ་པའི་ནང་དུ་ཆུ་ནི་ཞེས་ སོགས་ནས། མཁའ་ཁྱབ་མཁའ་ཡི་རྡོ་རྗེ་ཅན་ནི་ཡུལ་དང་བྲལ་བ་ལུས་ཀྱི་དབུས་སུ་དེ་བཞིན་ ནོ། །ཞེས་དང་འདིའི་འགྲེལ་པར། འཁོར་བའི་བག་ཆགས་ལས་གྲོལ་བ་མྱ་ངན་ལས་འདས་ པའི་སེམས་གཞན་ཡོད་པ་ནི་རྡོ་རྗེ་ཅན་གྱི་མིང་གིས་གསུངས་སོ། །ཞེས་སོགས་དང་། བརྟག་ གཉིས་སུ། ལུས་ལ་ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོ་གནས། །ཞེས་དང་། བརྟན་དང་གཡོ་བ་ཁྱབ་ནས་གནས། ། ཞེས་དང་། མཚན་བརྗོད་དུ། ཕྱོགས་བཅུ་ནམ་མཁའི་མཐས་གཏུག་པར། །ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་ མཚན་ལེགས་པར་འཛུགས། །སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་ཡིད་ལ་གནས། །ཞེས་དང་། ས་ར་ཧས། མཁས་པ་བསྟན་བཅོས་ཐམས་ཅད་འཆད་པ་ཡིས། །ལུས་ལ་སངས་རྒྱས་ཡོད་པ་མ་རྟོགས་ སོ། །ཞེས་པ་དང་འགལ་ཞིང་། བཟང་སྤྱོད་དུ། ནམ་མཁའི་མཐར་ཐུག་གྱུར་པ་ཅི་ཙམ་པ

【現代漢語翻譯】 『善良的血統正直』以及『為何血統高貴之人比國王更賢明』等等，都是爲了保護自己不偏離純凈的道路。如果一切眾生沒有本自具足的佛法身，那麼後來通過修行獲得是不可能的。因為法身是智慧，是恒常的、非造作的，所以不可能創造出原本沒有的新生事物。如果承認可以創造，那麼色身也不可能後來獲得，因此，成佛根本不可能。這是普遍的，因為法身和色身是所依和能依的關係。《金光明經》中說：『例如，依靠天空產生閃電，依靠閃電產生光芒。同樣，依靠法身產生報身，依靠報身產生化身。』《寶性論》中說：『此處最初是法身，之後是色身。如同色存在於空中，後者依賴於前者。』最初的標誌已經成立，在《金光明經》和《大云經》等核心經典中，『佛陀世尊是法身，如來是法界』等等，無邊無際。《大涅槃經》第二卷中說：『如果將如來視為有為法，就會墮入地獄；如果視為無為法，就會迅速成佛。』 如果佛陀沒有普遍存在於眾生心中，那麼在《時輪經》中，『佛土與佛同在，平等賜予安樂，是身體、語言、意念和愛慾。捨棄這一切，以罪惡之心尋找其他主宰。』以及『瓶中的水』等等，『遍佈虛空的金剛持，遠離處所，同樣位於身體中央。』對此的解釋是：『從輪迴習氣中解脫，存在著涅槃之心，這被稱為金剛持。』等等。《二觀察續》中說：『智慧大光明，安住于身中。』以及『安住于遍佈穩定與變動之中。』《名號贊》中說：『在十方虛空盡頭，善立正法之幢，安住於一切眾生的心中。』薩ra哈說：『學者講解一切經論，卻不瞭解佛陀存在於自身之中。』這與上述經文相違背。《入菩薩行論》中說：『如同虛空無邊際，眾生亦復無邊際』

【English Translation】 'The lineage of goodness is upright,' and 'Why is the lineage of the noble one more wise than the king?' etc., are all methods to protect oneself from not diminishing from the pure path. If all sentient beings did not have the Dharmakaya (chos sku, dharmakāya, dharmakāya, 法身) of the Buddha (sangs rgyas, buddha, buddha, 佛陀) inherently and spontaneously present from the beginning, then it would be impossible to attain it later through the path. This is because the Dharmakaya (chos sku, dharmakāya, dharmakāya, 法身) is wisdom, and is permanent and unconditioned, so it is impossible to create a new thing that did not exist before. If one asserts that it can be created, then the Rupakaya (gzugs sku, rūpakāya, rūpakāya, 色身) also could not be attained later, and therefore, becoming a Buddha (sangs rgyas, buddha, buddha, 佛陀) would be completely impossible. This is pervasive, because the two Kayas (sku gnyis, kāya, kāya, 身) are the support and the supported. In the 'Golden Light Sutra': 'For example, relying on the sky, lightning arises. Relying on lightning, light arises. Similarly, relying on the Dharmakaya (chos sku, dharmakāya, dharmakāya, 法身), the Sambhogakaya (longs spyod rdzogs pa'i sku, sambhogakāya, sambhogakāya, 報身) arises. Relying on the Sambhogakaya (longs spyod rdzogs pa'i sku, sambhogakāya, sambhogakāya, 報身), the Nirmanakaya (sprul ba'i sku, nirmāṇakāya, nirmāṇakāya, 化身) arises.' And in the 'Uttaratantra': 'Here, the first is the Dharmakaya (chos sku, dharmakāya, dharmakāya, 法身), the latter is the Rupakaya (gzugs sku, rūpakāya, rūpakāya, 色身). Just as form exists in the sky, the latter relies on the former.' The first sign is established, in the 'Golden Light Sutra' and the 'Great Cloud Sutra' etc., the essential Sutras, 'The Buddha (sangs rgyas, buddha, buddha, 佛陀) Bhagavan (bcom ldan, bhagavan, bhagavan, 世尊) is the Dharmakaya (chos sku, dharmakāya, dharmakāya, 法身), the Tathagata (de bzhin gshegs pa, tathāgata, tathāgata, 如來) is the Dharmadhatu (chos kyi dbyings, dharmadhātu, dharmadhātu, 法界),' etc., are limitless. In the second volume of the 'Great Nirvana Sutra': 'If the Tathagata (de bzhin gshegs pa, tathāgata, tathāgata, 如來) is seen as conditioned, one will go to hell; if seen as unconditioned, one will quickly attain enlightenment.' Furthermore, if the Buddha (sangs rgyas, buddha, buddha, 佛陀) does not universally reside in sentient beings, then in the 'Kalachakra Tantra': 'The Buddha-field is with the Buddha (sangs rgyas, buddha, buddha, 佛陀), equally giving bliss, is body, speech, mind, and desire. Abandoning all these, with a sinful mind, one seeks other lords.' And 'The water in the vase' etc., 'The Vajradhara (rdo rje can, vajradhara, vajradhara, 金剛持) who pervades the sky, is without a place, similarly in the center of the body.' And the commentary on this: 'Liberated from the habits of samsara, there is a mind of Nirvana, which is called Vajradhara (rdo rje can, vajradhara, vajradhara, 金剛持).' etc. In the 'Two Stages Tantra': 'Great wisdom abides in the body.' And 'Abiding pervading the stable and the moving.' In the 'Namasangiti': 'Reaching the end of the ten directions of the sky, the banner of Dharma is well established, abiding in the minds of all sentient beings.' And Saraha says: 'Scholars explain all the scriptures, but do not realize that the Buddha (sangs rgyas, buddha, buddha, 佛陀) is in their own body.' This contradicts the above scriptures. In the 'Bodhicaryavatara': 'As the sky is limitless, so are sentient beings limitless.'

---

ར། ། སེམས་ཅན་མ་ལུས་མཐའ་ཡང་དེ་ཙམ་སྟེ། །ཞེས་ནམ་མཁས་ཁྱབ་ཚད་དུ་སེམས་ཅན་གྱིས་ ཁྱབ་པར་གསུངས་པས། སེམས་ཅན་ལ་སངས་རྒྱས་མེད་ན་སངས་རྒྱས་ནི་རི་བོང་རྭ་ལྟར་མེད་ པར་ཧ་ཅང་ཐལ་ལོ། །དེ་ལྟར་འགྱུར་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། བཟང་སྤྱོད་དུ། རྡུལ་གཅིག་སྟེང་ན་ རྡུལ་སྙེད་སངས་རྒྱས་རྣམས། །ཞེས་སོགས་སོ། ། གཞུང་འདིའི་རྩ་འགྲེལ་སྟོད་སྨད་བར་གསུམ་གྱི་ལུང་རིགས་རྣམས་ལ་མཁས་པ་བསྟན་ པའི་གསལ་བྱེད་ཐུགས་གཟུར་གནས་རྣམས་ཀྱིས་གཟིགས་རྟོག་དང་། རྟོག་དཔྱོད་ཡང་ཡང་ མཛད་པས་རང་གཞན་ལེགས་པའི་ལམ་ལ་འགོ ད་པའི་ཕྱིར། ངེས་དོན་གྱི་བསྟན་པ་ཕྱོགས་ དུས་ཐམས་ཅད་དུ་རྒྱས་པ་མཛད་པར་ཞུ། ཇོ་ནང་གྲུབ་མཐའ་ནོར་ཞེས་སྨྲ་བ་རྣམས། །གྲུབ་མཐའི་མཐར་ཐུག་སྣང་བཅས་དབུ་མ་ དང་། །ངེས་དོན་མཐའ་ཐུག་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ལ། །བློ་ཁ་མ་ཕྱོགས་རང་མཚན་བསྟན་ 1-404 པར་ཟད། །ཇོ་ནང་གྲུབ་མཐའ་འགོག་པའི་ཟོལ་གྱིས་ནི། །ཉ་རྣམས་གསོད་ཕྱིར་ཆུ་ལ་ བརྡེགས་པ་ལྟར། །རྒྱལ་བ་སྲས་དང་བཅས་ལ་རྒོལ་བ་དང་། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་འགོག་ པར་བྱེད་པར་ཟད། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་འགོག་བྱེད་གང་ཡིན་དེས། །དམ་ཆོས་སྤངས་ཤིང་ བསྟན་པ་དཀྲུགས་པར་གྱུར། །དེ་ཡིས་བསོད་ནམས་མིན་པ་བསགས་པའི་ཕྱིར། །རང་ དང་རྗེས་འཇུག་ཐམས་ཅད་ཕུང་པར་བྱས། །རང་གཞན་འཚེང་བར་འདོད་རྣམས་ངེས་དོན་ གྱི། །ཆོས་ལ་ཤིན་ཏུ་མོས་པའི་བློ་སྦྱོང་མཛོད། །ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་ཆོས་རྣམས་ཇོ་ནང་པའི། ། གྲུབ་མཐའ་འདི་ཉིད་ཁོ་ནར་ཚང་བ་ལགས། །དགེ་བ་འདི་ཡིས་ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་གི། ། ། བསྟན་པ་ཕྱོགས་དུས་ཀུན་ཏུ་རབ་དར་ནས། །མར་གྱུར་མཁའ་མཉམ་སེམས་ཅན་ཐམས་ ཅད་ཀྱི། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་མྱུར་དུ་ཐོབ་པར་ཤོག །ངེས་དོན་གྱི་ཆོས་ལ་བསྐུལ་བ་ ནམ་མཁའི་ནོར་བུ་ལ་སྦྱར་རྒྱུའི་ལུང་བསྡུས་འདི་ཡང་དབེན་གནས་ཆོས་སྡིངས་ནམ་མཁའ་ མཛོད་དུ། དུས་འཁོར་བ་ལྷའི་རྒྱལ་མཚན་གྱིས་སྦྱར་བའོ།། །། ངེས་དོན་གྱི་གནད་དགོངས་པ་ལ། ངེས་དོན་གྱི་མདོ་རྒྱུད་བྱིན་གཟིགས་པ་མ་གྲུབ་ ནའང་། དོན་དམ་པའི་མཚན་བརྗོད་འདི་སྔགས་ཀྱི་ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་གི་དཔང་པོ་ཡིན་ པས། འདིའི་འགྲེལ་པ་རྒྱ་བོད་ཀྱི་དུས་འཁོར་མཁས་པ་མི་ཤེས་པས་བྱས་པའི་འགྲེལ་པས་ མི་ཤེས་པས་མཛད་པ་ལ། བླ་མ་སྨན་ཆུ་པས་མཛད་པ་དེ་ལས་ལེགས་པ་མེད་པས། དེ་ དང་སྔགས་ཀྱི་སེམས་འགྲེལ་སྐོར་ལྔ་བྱམས་ཆོས་ལྔ་སྟེ་སྐོར་བཅུ་དང་། སྙིང་པོའི་མདོ་བཅུ་ གཟིགས་པ་གལ་ཆེ་སྟེ། དེ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོའི་མདོ། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་ལ་ འཇུག་པའི་གཟུངས། དཔལ་ཕྲེང་སེངྒེའི་ང་རོའི་མདོ། རྔ་བོ་ཆེ་ཆེན་པོའི་མདོ། ཨུ་དུམ་ཝ་ར་ ལྟར་དཀོན་པ་སོར་ཕྲེང་ལ་ཕན་པའི་མདོ་སྡེ་ལྔ་ནི་སྙིང་པོའི་མདོ་ལྔའོ། །དེ

【現代漢語翻譯】 ར། 正如經文所說，眾生無盡無邊，如同虛空般廣闊。如果眾生之中沒有佛，那佛就如同兔角般虛無，這顯然是荒謬的。這種情況是不可能發生的，正如《普賢行愿品》所說：『一塵中有塵數佛』等等。 希望精通本論典根本釋和支分釋的上、中、下三篇的智者，以及秉持公正之心的學者們，能夠反覆審查和研究其中的論證和理路，從而引導自他走上正善之路。懇請你們在一切時處弘揚究竟真實的教法。 那些聲稱覺囊派是謬誤的人，他們不肯將心轉向包含顯現的分宗中觀，以及究竟真實的如來藏，只是在宣揚自己的宗派而已。以詆譭覺囊派為借口，就如同爲了殺死魚而擊打水面一樣，最終只會攻擊諸佛菩薩，以及阻礙如來藏的教法。任何阻礙如來藏教法的人，都是在捨棄正法、擾亂佛法。由於他們積累了惡業，最終會毀滅自己和追隨者。希望那些渴望利益自他的人，能夠培養對究竟真實之法的極大信心。因為唯有在覺囊派的宗義中，才完整具備了究竟真實的教法。愿以此功德，使究竟真實的教法在一切時處弘揚光大，愿所有如母般的無邊眾生，都能迅速獲得圓滿佛果。這篇關於策勵究竟真實之法的短文，名為『虛空寶藏』，由時輪金剛于寂靜處法座虛空藏所著。 對於究竟真實的要點，即使尚未完全通達究竟真實的經續，但此真諦之名號，乃是密咒究竟真實的證明。因此，對於此名號的註釋，由於藏地和印度的時輪金剛專家們不瞭解，所以他們所作的註釋並不完善。在所有註釋中，喇嘛Smanchenpa所作的註釋最為殊勝。因此，務必研讀此註釋，以及密咒的心釋五論和慈氏五論，共計十論，並參閱十部心髓經典。這十部經典包括：《如來藏經》、《入無分別陀羅尼》、《寶鬘獅吼經》、《大法鼓經》、以及如同烏曇婆羅花般稀有，利益指鬘的五部經典，這五部經典即是心髓五經。

【English Translation】 ར། As the scriptures state, sentient beings are limitless and boundless, as vast as space itself. If there were no Buddhas among sentient beings, then Buddhas would be as nonexistent as rabbit horns, which is clearly absurd. This cannot be the case, as the 'Samantabhadra's Conduct and Vows' states: 'In a single atom are Buddhas as numerous as atoms,' and so on. May the wise ones who are well-versed in the root and branch commentaries of this treatise, in its upper, middle, and lower sections, and the scholars who hold impartial minds, repeatedly examine and study the arguments and reasonings within, so as to guide themselves and others onto the path of goodness. I beseech you to propagate the ultimate and true Dharma in all times and places. Those who claim that the Jonang tradition is erroneous, they do not turn their minds towards the Shentong Madhyamaka, which includes appearances, and the ultimate and true Tathagatagarbha, but merely promote their own tenets. Using the pretext of denouncing the Jonang tradition is like striking the water to kill the fish, ultimately only attacking the Buddhas and Bodhisattvas, and obstructing the teachings of the Tathagatagarbha. Whoever obstructs the teachings of the Tathagatagarbha is abandoning the true Dharma and disrupting the Buddhist teachings. Because they accumulate negative karma, they will ultimately destroy themselves and their followers. May those who desire to benefit themselves and others cultivate great faith in the ultimate and true Dharma. For only in the Jonang tradition are the ultimate and true teachings fully complete. May this merit cause the ultimate and true teachings to flourish in all times and places, and may all sentient beings, as infinite as space and as kind as mothers, quickly attain perfect Buddhahood. This short text encouraging the ultimate and true Dharma, called 'The Treasure of Space,' was written by Kalachakra Lha'i Gyaltsen at the secluded Dharma seat of Namkhai Dzö. Regarding the essential points of the ultimate truth, even if one has not fully realized the ultimate and true sutras and tantras, this name of ultimate truth is the proof of the ultimate truth of mantra. Therefore, the commentary on this name, because the Kalachakra experts of Tibet and India do not understand, the commentaries they have made are not perfect. Among all the commentaries, the commentary made by Lama Smanchenpa is the most excellent. Therefore, it is important to study this commentary, as well as the five commentaries on the mind of mantra and the five treatises of Maitreya, a total of ten treatises, and to consult the ten essential sutras. These ten sutras include: the 'Tathagatagarbha Sutra,' the 'Entering Non-Conceptualization Dharani,' the 'Garland of Jewels Lion's Roar Sutra,' the 'Great Drum Sutra,' and the five sutras that are as rare as the Udumbara flower, which benefit Angulimala, these five sutras are the five essential sutras.

---

འི་སྟེང་དུ་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་བསྟན་པའི་མདོ། མྱང་འདས་ཆེན་པོའི་བམ་པོ་ཞེ་གཉིས་པ། 1-405 སྤྲིན་ཆེན་པོ་ཆེ་བ་བམ་པོ་བཅུ་པ། སྟོང་པ་ཉིད་ཆེན་པོའི་མདོ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡོན་ ཏན་དང་ཡེ་ཤེས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་བསྟན་པའི་མདོ་རྣམས་བསྣན་པ་རྣམས་སོ། །མངྒ་ ལམ། ། བསྐལ་པ་འདི་ལ་འཁོར་བ་འཇིག་ཚུན་ཆད་ད་ལྟའི་ང་དང་བཞིའོ། །ཀུན་དགའ་བོ་ངའི་ འོག་ཏུ་བྱམས་པ་འབྱུང་སྟེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་མོས་པ་ཞེས་བྱ་བ་སྟོང་གི་ཐ་མར་འབྱུང་ངོ་ ། །ཞེས་དང་། ཀུན་དགའ་བོ་ངའི་བསྟན་པ་འདི་ལ་གང་དག་དགེ་སྦྱོང་གི་རིགས་ཅན་དགེ་སྦྱོང་ ཤིན་ཏེ་མ། དགེ་སྦྱོང་དུ་ཁས་འཆེ་བ། དགེ་སྦྱོང་ལྟར་བཅོས་པ་ངུར་སྨྲིག་གྱོན་པ་འབྱུང་བ་ དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱང་བསྐལ་པ་བཟང་པོ་འདི་ལ། གང་བྱམས་པ་ནས་མོས་པ་ལ་ཐུག་གི་ བར་དུ་ཕྱིས་འབྱུང་བའི་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་དག་གི་འོག་ཏུ་མཐར་གྱིས་མྱ་ངན་ ལས་འདའ་བར་འགྱུར་རོ། །དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཕུང་པོ་ལྷག་མ་མེད་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་ པའི་དབྱིངས་སུ་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདའ་སྟེ། དགེ་སློང་གཅིག་ཀྱང་ལྷག་མ་མ་ལུས་པར་ འགྱུར་རོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན་ཀུན་དགའ་བོ་འདི་ལྟར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ རྟོགས་ཤིང་རྗེས་སུ་རྟོགས་པ་ལ་འདི་ལྟ་བུ་དག་ཐ་ན་སེམས་དང་བ་གཅིག་བསྐྱེད་པ་དང་ ། དཀར་པོ་དང་ནག་པོའི་ཆོས་རྣམས་ཆུད་ཟ་བར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སྙིང་རྗེ་པདྨ་ དཀར་པོ་ལས་གསུངས། ། མ་ཡིག འབྲས་དཔེ་རྙིང་༼ཕྱི་ལ་༤༧༨༽ཅན་ཡིན།

【現代漢語翻譯】 此外，還新增了《如來大悲經》、《大涅槃經》第四十二卷，即《大云經》第十卷、《大空性經》、《如來功德與不可思議智慧經》等。《吉祥經》。 此賢劫中，從壞劫至今，有我和其他四位佛陀。阿難，我之後彌勒佛將會出現。被稱為『樂意』的如來將是賢劫千佛中的最後一位。』 阿難，在我之教法中，那些自稱是沙門種姓、真正的沙門、自詡為沙門、偽裝成沙門並穿著袈裟的人，都將在此賢劫中，從彌勒佛到樂意佛之間，次第在未來諸佛世尊之後涅槃。 他們都將進入無餘涅槃界，完全滅盡，沒有留下任何一位比丘。為什麼呢？阿難，因為如來證悟並隨順證悟了法界，即使生起一念信心，也不會使白色和黑色的法白白浪費。』這是《悲華經》中所說。 底本：舊抄本（外部編號478）。

【English Translation】 In addition, the Tathāgata's Great Compassion Sūtra, the forty-second fascicle of the Great Nirvana Sutra, namely the tenth fascicle of the Great Cloud Sutra, the Great Emptiness Sutra, and the Sutra on the Qualities and Inconceivable Wisdom of the Tathāgata were added. Mangalam. In this fortunate aeon, from the destruction of the world until now, there are myself and four others. Ananda, after me, Maitreya will appear. The Tathagata called 'Contentment' will be the last of the thousand. Ananda, in this teaching of mine, those who claim to be of the Shramana lineage, genuine Shramanas, those who profess to be Shramanas, those who pretend to be Shramanas and wear monastic robes, all of them, in this fortunate aeon, from Maitreya to Contentment, will gradually pass into nirvana after those future Buddhas, the Bhagavat. All of them will completely pass into nirvana in the realm of nirvana without remainder, without a single bhikshu remaining. Why is that? Ananda, because the Tathagata has realized and subsequently realized the realm of Dharma, even generating a single thought of faith, will not cause the white and black dharmas to be wasted.』 This is what is said in the Karunapundarika Sutra. Original text: Old manuscript (external number 478).

---