gharungpa0102_教法總釋廣論.g2.0f
噶惹巴·拉沃蔣慈大師教言集JGLG2བསྟན་པ་སྤྱི་འགྲེལ་གྱི་འགྲེལ་བཤད་རྒྱས་པར་བཞུགས། 1-214 ༄༅། །བསྟན་པ་སྤྱི་འགྲེལ་གྱི་འགྲེལ་བཤད་རྒྱས་པར་བཞུགས། ༄༅། །བསྟན་པ་སྤྱི་འགྲེལ་གྱི་འགྲེལ་བཤད་ རྒྱས་པར་བཞུགས། ༄༅། །བླ་མའི་གསོལ་འདེབས་བསྟན་པ་སྤྱི་འགྲེལ་གྱི་འགྲེལ་པ་དེ་ཉིད་རྣམ་ངེས་ཞེས་ བྱ་བ། དཔལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། ། བསྟན་པའི་འབྱུང་གནས་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་དང་། ། རྡོ་རྗེ་འཆང་བ་ཆོས་རྗེ་ལ་བཏུད་ནས། ། བླ་མའི་གསོལ་འདེབས་བསྟན་པ་སྤྱི་འགྲེལ་ནི། ། འགྲོ་ལ་ཕན་ཕྱིར་བརྩེ་བས་བཤད་པར་བྱ། ། འདིར་ཆོས་རྗེ་ཀུན་མཁྱེན་ཇོ་མོ་ནང་པ་ཤེས་རབ་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོའི་མཛད་ པའི་བླ་མའི་གསོལ་འདེབས་བསྟན་པ་སྤྱི་འགྲེལ་འཆད་པ་ལ་དོན་གསུམ་སྟེ། མཆོད་པར་ བརྗོད་པ། གཞུང་དངོས། རྩམ་པའི་དགེ་བ་བསྔོ་བའོ། ། ༄། །མཆོད་པར་བརྗོད་པ། དང་པོ་ནི། ཨོཾ་གུ་རུ་བུད་དྷ་བོ་དྷི་ས་ཏྭེ་བྷྱོ་ན་མོ་ན་མཿ ཆོས་རྗེ་བླ་མ་དམ་པ་སྤྲུལ་པའི་ སྐུ་རྣམས་ཀྱི་ཞབས་ཀྱི་པད་མོ་ལ་གུས་པས་ཕྱག་འཚལ་ཞིང་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། །བརྩེ་བ་ ཆེན་པོས་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་རྗེས་སུ་བཟུང་དུ་གསོལ། ཞེས་པ་ལ། ཨོཾ་ནི་སྐུ་རྡོ་རྗེའི་ས་བོན་ སྔགས་ཀྱི་མགོ་འདྲེན་ནོ། །གུ་རུ་ནི་བོད་སྐད་དུ་བླ་མ་སྟེ། བླ་མ་དང་གོང་མ་དང་། སྟེང་མ་ 1-215 སོགས་ནི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་ལ། འདིར་ནི་ཆོས་དྲིན་ཆེ་བའི་རྩ་བརྒྱུད་ཀྱི་བླ་མ་རྣམས་སོ། །བུད་དྷ་ནི་སྤངས་རྟོགས་མཐར་ ཐུག་པ་སངས་རྒྱས་ཏེ། སྐྱབས་གསུམ་བདུན་ཅུ་པར། མ་རིག་གཉིད་ལས་སངས་ཕྱིར་དང་། ། ཤེས་བྱ་ལ་ཡང་བློ་རྒྱས་ཕྱིར། །སངས་རྒྱས་པད་མ་ལྟར་སངས་རྒྱས། །དེ་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ མཚན་གསོལ་ཏོ། །བོ་དྷི་ས་ཏྭེ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྤངས་རྟོགས་ཅན་གྱི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ ཕར་ཕྱིན་དྲུག་ལ་སྤྱོད་པའི་ཡོན་ཏན་ཅན་གྱི་གང་ཟག་སྟེ། མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། འདོད་ལ་མ་ ཆགས་ལས་གསུམ་རྣམ་པར་དག །ཁྲོ་བས་ཟིལ་གནོན་ཡོན་ཏན་མཆོག་ལྷུར་ལེན། །ཆོས་ ལ་མི་གཡོ་དེ་ཉིད་ཟབ་མོ་མཐོང་། །བྱང་ཆུབ་དག་ལྷུན་བྱང་ཆུབ་ཟབ་མོ་ཡིན། །ཞེས་སོ། །བྷྱོ་ ནི་རྣམས་ཞེས་པ་ཡིན་ཏེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་ཡིན་ལ། ན་མོ་ཞེས་པ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་ པ་སྒོ་གསུམ་གུས་པས་འདུད་པ་དང་། ན་མཿཞེས་པ་མཆོད་པའོ་ཞེས་པའོ། །ཆོས་པ་རྣམས་ ཀྱི་གཙོ་བོའམ་རྗེ་བོ། བླ་མ་དམ་པ་རྣམས་ཀྱི་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་རྒྱལ་བའི་རྣམ་འཕྲུལ་རྣམས་ཀྱི་ སྐུའི་དམན་ཤོས་ཞབས་ཀྱི་པད་མ་ལ་སྒོ་གསུམ་གུས་པས་ཕྱག་འཚལ་ཞིང་བྱང་ཆུབ་བར་དུ་ སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། །ཐུགས་བརྩེ་བ་ཆེན་པོས་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་རྗེས་སུ་བཟུང་ཞིང་ལྟ་སྒོམ་ སྤྱོད་པ་རྣམ་དག་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་བར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏུ་གསོལ། ཞེས་པའོ། ། ༄། །གཞུང་དངོས། གཉིས་པ་གཞུང
【現代漢語翻譯】 噶惹巴·拉沃蔣慈大師教言集JGLG2བསྟན་པ་སྤྱི་འགྲེལ་གྱི་འགྲེལ་བཤད་རྒྱས་པར་བཞུགས། 1-214 ༄༅། །བསྟན་པ་སྤྱི་འགྲེལ་གྱི་འགྲེལ་བཤད་རྒྱས་པར་བཞུགས། ༄༅། །བསྟན་པ་སྤྱི་འགྲེལ་གྱི་འགྲེལ་བཤད་ རྒྱས་པར་བཞུགས། ༄༅། །བླ་མའི་གསོལ་འདེབས་བསྟན་པ་སྤྱི་འགྲེལ་གྱི་འགྲེལ་པ་དེ་ཉིད་རྣམ་ངེས་ཞེས་ བྱ་བ། 頂禮吉祥時輪！ 教法源頭最初佛， 金剛持尊法王前敬禮。 為利有情眾生故， 上師祈請總釋愿解說。 此處講授由法王全知覺囊巴·喜饒堅贊吉祥賢所著的《上師祈請文·教法總釋》，內容分為三個部分：禮讚、正文和迴向。 ༄། །禮讚。 首先是：嗡 咕嚕 布達 菩提薩埵 毗耶 拿摩 拿麻。對法王至尊上師化身之蓮足，我以恭敬之心頂禮並皈依。祈請以大悲心恒時攝受。 其中，嗡是金剛身的種子字，是咒語的開端。 咕嚕，藏語為『喇嘛』，喇嘛、上師、上者等都是不同的名稱。 此處指的是具法恩德的根本傳承上師們。 布達（Buddha），是斷證達到究竟的佛陀。《七十皈依頌》中說：『為從無明睡中醒，亦為智慧于所知增廣，如蓮花般醒悟成佛，故名佛陀。』 菩提薩埵（Bodhisattva），是具有斷證，行持六度波羅蜜多的有功德者。《經莊嚴論》中說：『不染欲，三業清凈，以忿怒壓服，圓滿功德，不為正法所動搖，如實見證甚深之理，菩提清凈，菩提深奧。』 毗耶，意為『諸』，是所有的意思。拿摩，意為頂禮，以身語意三門恭敬頂禮。拿麻，意為供養。 是諸法之主或法王，至尊上師們的化身，諸位聖者化現之身的最下端——蓮足，我以身語意三門恭敬頂禮，直至菩提果位之間皈依。 祈請以大悲心恒時攝受，加持我相續生起清凈的見、修、行。 ༄། །正文。 第二部分是正文
【English Translation】 Collection of Teachings by Garab Dorje Lawai Jangchub Master JGLG2 བསྟན་པ་སྤྱི་འགྲེལ་གྱི་འགྲེལ་བཤད་རྒྱས་པར་བཞུགས། 1-214 ༄༅། །བསྟན་པ་སྤྱི་འགྲེལ་གྱི་འགྲེལ་བཤད་རྒྱས་པར་བཞུགས། ༄༅། །བསྟན་པ་སྤྱི་འགྲེལ་གྱི་འགྲེལ་བཤད་ རྒྱས་པར་བཞུགས། ༄༅། །བླ་མའི་གསོལ་འདེབས་བསྟན་པ་སྤྱི་འགྲེལ་གྱི་འགྲེལ་པ་དེ་ཉིད་རྣམ་ངེས་ཞེས་ བྱ་བ། Homage to glorious Kalachakra! The source of teachings, the first Buddha, To Vajradhara, the Dharma Lord, I bow. For the benefit of sentient beings, I will lovingly explain the General Commentary on the Guru's Supplication. Here, the explanation of 'Guru's Supplication: General Commentary on the Teachings,' composed by Dharma Lord Kunkhyen Jomo Nangpa Sherab Gyaltsen Pal Zangpo, has three parts: salutation, the main text, and dedication. ༄། །Salutation. First: Om Guru Buddha Bodhisattva Bhya Namo Namah. I respectfully prostrate and take refuge in the lotus feet of the Dharma Lord, the supreme Guru, the incarnate ones. Please always hold me with great compassion. Here, Om is the seed syllable of the Vajra body, the beginning of the mantra. Guru in Tibetan is 'Lama,' and Lama, Superior, and Upper are different names. Here, it refers to the root and lineage Gurus who have the kindness of the Dharma. Buddha is the enlightened one who has reached the ultimate in abandonment and realization. In the 'Seventy Refuges,' it says: 'Because he awoke from the sleep of ignorance, and because wisdom increased in what is to be known, he awoke like a lotus, therefore he is named Buddha.' Bodhisattva is a being with abandonment and realization, who has the qualities of practicing the six paramitas of enlightenment. The Ornament of the Sutras says: 'Not attached to desire, the three karmas are completely pure, subduing with wrath, fully embracing the supreme qualities, not wavering in the Dharma, seeing the profound truth as it is, enlightenment is pure, enlightenment is profound.' Bhya means 'all,' which means all. Namo means prostration, prostrating with the three doors of body, speech, and mind. Namah means offering. It is the chief or lord of all dharmas, the incarnation of the supreme Gurus, the lowest of the manifestations of the holy ones—the lotus feet. I respectfully prostrate with the three doors of body, speech, and mind, and take refuge until enlightenment. Please always hold me with great compassion, and bless me to generate pure view, meditation, and conduct in my mindstream. ༄། །Main Text. The second part is the main text.
་གི་དོན་དངོས་ནི། བླ་མ་དམ་པ་རྣམས་ལ་སངས་རྒྱས་དངོས་ཀྱི་མོས་ གུས་བྱས་ནས་གསོལ་བ་འདེབས་པ་དོན་ཤིན་ཏུ་ཆེ་སྟེ། དུས་འཁོར་རྒྱུད་དུ། སློབ་དཔོན་ དག་ནི་སངས་རྒྱས་ཉིད་དེ་རབ་མཆོག་ས་ཡི་གཞི་ལ་ཆོས་ནི་དེའི་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དང་། རྣམ་སྣང་སྒྱུ་འཕྲུལ་དྲ་བར། བླ་མ་སངས་རྒྱས་ཀུན་དང་མཉམ་ཞེས་དང་། གསང་འདུས་རྡོར་ འཕྲེང་དུ། སློབ་དཔོན་དང་ནི་རྡོ་རྗེ་འཛིན། །ཐ་དད་པར་ནི་མི་རྟག་གོ །ཞེས་དང་། རིམ་ལྔར། མཆོད་པ་ཐམས་ཅད་རྣམས་སྤངས་ནས། །བླ་མ་ལ་མཆོད་ཡང་དག་བརྩམས། །དེ་མཉེས་ 1-216 པས་ནི་ཀུན་མཁྱེན་གྱིས། །ཡེ་ཤེས་མཆོག་ནི་ཐོབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་དང་། གསང་འདུས་ ལེའུ་བཅུ་བདུན་པའི་ཤམ་དུ། གང་གིས་ཕྱོགས་བཅུའི་རྒྱལ་བ་ཐམས་ཅད་མཆོད་པའི་བསོད་ ནམས་ནི་བླ་མའི་བ་སྤུའི་ཁུང་བུ་ཅིག་མཆོད་པ་ལས་མཐོང་ངོ་ཞེས་སོ། །འདྲེན་པ་རྣམས་[ཀྱི་ སྐྱང་[ཀྱིས་ཀྱང་]གདུལ་བྱ་ལ་ཆོས་ཡང་དག་པར་བསྟན་པའི་སྒོ་ནས། འདྲེན་པ་ནི་འདྲེན་ པའི་མཆོག་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ཐུབ་རྣམས་སྡིག་པ་ཆུ་ཡིས་འཁྲུད་པར་མི་མཛད་ཅིང་། །འགྲོ་ བའི་སྡུག་བསྔལ་ཕྱག་གིས་སྐྱང་[ཀྱང་]ནི་སེལ་མི་མཛད། །ཉིད་ཀྱི་རྟོག་[རྟོགས་]པ་གཞན་ ལ་སྤོ་བ་མ་ཡིན་ཏེ། །ཆོས་ཉིད་ཞི་བ་བསྟན་པས་འགྲོ་[གྲོལ་]བར་མཛད་པ་ཡིན། །ཞེས་སོ། ། དེའི་ཕྱིར་ཆོས་བསྟན་པའི་ཡོན་ཏན་དང་། དྲིན་དྲན་པའི་སྒོ་ནས་བླ་མ་ལ་མོས་པས་གསོལ་ བ་བཏབ་པ་ལ་རྣམ་པ་དྲུག་སྟེ། མདོའི་ཆོས་འཁོར་གསུམ་གྱི་དོན་སྟོན་ཚུལ་གྱིས་སྒོ་ནས་ བསྟོད་པ། ཁྱད་པར་སྔགས་ཀྱི་ཁྱད་ཆོས་སྟོན་ཚུལ་གྱིས་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། མདོ་སྔགས་ གཉིས་ཀྱི་གདུལ་བྱ་རིམ་པར་འཁྲིད་ཅིང་། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་དྲི་མ་སྦྱོངས་ཚུལ་ སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། སྙིང་པོ་དེའང་གསང་སྔགས་མཐར་ཐུག་གིས་དོན་དུ་སྟོན་པའི་ སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ མཐར་ཐུག་བསྟན་ཚུལ་གྱིས་སྒོ་ནས་བསྟོད་པའོ། ། ༈ མདོའི་ཆོས་འཁོར་གསུམ་གྱི་དོན་སྟོན་ཚུལ་གྱིས་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། སྤྱི་དོན། དང་པོ་ལ་གཉིས། སྤྱི་དོན་དང་གཞུང་དོན་གཉིས་ལས་དང་པོ་ནི། མདོ་སྡེ་དགོངས་ འགྲེལ་དུ། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དོན་དམ་ཡང་དག་འཕགས་ ཀྱིས་འདི་སྐད་ཅེས་གསོལ་ཏོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཡུལ་ཝཱ་རཱ་ཎ་སཱིའི་དྲང་སྲོང་སྨྲ་བ་ རི་དྭགས་ཀྱི་གནས་སུ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐེག་པ་ལ་ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་རྣམས་ལ་འཕགས་ པའི་བདེན་པ་བཞི་རྣམ་པར་བསྟན་པས། ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་པ་སྔོན་ ལྷར་གྱུར་པའམ་མིར་གྱུར་པ་སུས་ཀྱང་ཆོས་དང་མཐུན་པ་འཇིག་རྟེན་དུ་མ་བསྐོར་བ་གཅིག་ 1-217 རབ་ཏུ་བསྐོར་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་
【現代漢語翻譯】 關於上師的真正意義：對神聖的上師懷著如同對佛陀的虔誠，並向他們祈禱，這至關重要。正如《時輪經》中所說：『導師即是佛陀本身，是至高無上的，是世間的基礎，其教法即是佛陀的教義。』此外，《幻化網根本續》中說：『上師與一切佛陀無別。』《密集金剛鬘續》中說：『上師與金剛持，若視其為不同，則為常見。』《次第五論》中說：『捨棄一切供養，應真實供養上師。以此令其歡喜，全知者將賜予無上智慧。』《密集金剛》第十七章末尾說：『以供養十方諸佛之功德，不及供養上師一毛孔之功德。』導師們通過正確地向所化眾生展示佛法，成為導師中的至尊。正如所說：『諸佛不以水洗凈罪業，不以手除眾生之苦，亦非將自身證悟移於他者，而是通過宣說寂靜之法性而令眾生解脫。』 因此，爲了感念上師傳法的功德和恩情，以虔誠之心向上師祈禱有六種方式：通過展示經部三轉法輪的意義來讚頌；特別地，通過展示密咒的殊勝之處來讚頌；次第引導經部和密咒的所化眾生，並通過展示如何凈化如來藏的垢染來讚頌；通過展示如何將如來藏轉化為密咒的究竟意義來讚頌；通過展示基、道、果三者來讚頌；通過展示一切佛法的究竟意義來讚頌。 通過展示經部三轉法輪的意義來讚頌：總義。首先分為兩部分：總義和正文。首先是總義。《解深密經》中說：『此後，菩薩勝義生向薄伽梵請問：世尊，您在瓦拉納西的鹿野苑，為進入聲聞乘者開示了四聖諦，從而開啟了殊勝稀有的法輪，這是前所未有的，無論是天神還是人類，都未曾在世間開啟過與法相應的法輪。』世尊的佛法…
【English Translation】 The real meaning of the Guru: It is extremely important to have devotion to the holy Gurus as if they were the actual Buddhas and to pray to them. As it says in the Kalachakra Tantra: 'The teachers are the Buddhas themselves, the most supreme, the basis of the earth, and the Dharma is their teaching.' Furthermore, in the Guhyagarbha Tantra, it says: 'The Guru is equal to all the Buddhas.' In the Guhyasamaja Vajramala Tantra, it says: 'The teacher and the Vajradhara, to see them as different is impermanent.' In the Rim Nga, it says: 'Having abandoned all offerings, one should truly make offerings to the Guru. By pleasing him, the all-knowing one will attain the supreme wisdom.' At the end of the seventeenth chapter of the Guhyasamaja, it says: 'The merit of offering to all the Buddhas of the ten directions is not seen to be as great as offering to one pore of the Guru's skin.' The guides [Buddhas] are the supreme guides because they teach the Dharma correctly to those who can be guided. As it is said: 'The Buddhas do not wash away sins with water, nor do they remove the suffering of beings with their hands, nor do they transfer their own realization to others, but they liberate beings by teaching the peaceful nature of Dharma.' Therefore, to pray to the Guru with devotion, remembering the qualities and kindness of teaching the Dharma, there are six ways: to praise by showing the meaning of the three turnings of the Dharma wheel of the Sutras; especially, to praise by showing the special qualities of the Mantras; to gradually guide the beings to be trained by both the Sutras and the Tantras, and to praise by showing how to purify the defilements of the Sugata-garbha; to praise by showing that the essence is also shown as the ultimate meaning of the secret Mantras; to praise by showing the three: the basis, the path, and the result; to praise by showing the ultimate way of teaching all the Dharmas. Praising by showing the meaning of the three turnings of the Dharma wheel of the Sutras: General Meaning. First, there are two parts: the general meaning and the main text. The first is the general meaning. In the Sutra Explaining the Thought, it says: 'Then, the Bodhisattva Don Dam Yang Dag Phak asked the Bhagavan: 'Bhagavan, in Varanasi, in the Deer Park of the Rishis, you have shown the four noble truths to those who have entered the Hearer Vehicle, thus turning the wheel of Dharma, which is wonderful and marvelous, unprecedented, and which no one, whether god or human, has ever turned in the world in accordance with the Dharma.' The Bhagavan's Dharma...
འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དེ་ཡང་བླ་ན་མཆིས་པ། སྐབས་མཆིས་པ། དྲང་བའི་དོན་རྩོད་པའི་གཞིའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་ལགས་ལ། བཅོམ་ལྡན་ འདས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ངོ་བོ་ཉིད་མ་མཆིས་པ་ཉིད་ལས་རྩམ། སྐྱེ་བ་མ་མཆིས་པ་དང་། འགག་ པ་མ་མཆིས་པ་དང་། བཟོད་མ་ནས་ཞི་བ་དང་རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདའ་ བ་ཉིད་ལས་བརྩམས་ནས། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་ཞུགས་པ་རྣམས་ལ་སྟོང་པ་ཉིད་སྨོས་པའི་ རྣམ་པས་ཆེས་ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་བའི་ཆོས་ཀྱིས་འཁོར་ལོ་གཉིས་པ་བསྐོར་ཏེ། བཅོམ་ ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དེ་ཡང་བླ་ན་མཆིས་པ། སྐབས་མཆིས་པ། དྲང་ བའི་དོན་རྩོད་པའི་གཞིའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་ལགས་ཀྱིས། བཅོམ་ལྡན་ཀྱིས་ཆོས་རྣམས་ངོ་ བོ་ཉིད་མ་མཆིས་པ་ཉིད་ལས་བརྩམ། སྐྱེ་བ་མ་མཆིས་པ་ཉིད་དང་། འགག་པ་མ་མཆིས་པ་ ཉིད་དང་། བཟོད་མ་ནས་ཞི་བ་ཉིད་དང་། རང་བཞིན་གྱི་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཉིད་ ལས་བརྩམས་ནས་ཐེག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་རྣམས་ལ་ལེགས་པར་རྣམ་ པར་ཕྱེ་བ་དང་ལྡན་པ་ཤིན་ཏུ་ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་བའི་ཆོས་ཀྱིས་འཁོར་ལོ་གསུམ་པ་བསྐོར་ ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་འདི་ནི། བླ་ན་མ་མཆིས་པ། སྐབས་ མ་མཆིས་པ། ངེས་པའི་དོན་ལགས་ཏེ། རྩོད་པའི་གཞིའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་མ་ལགས་སོ། ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་མཆིས་ཉིད་ལས་བརྩམ། རང་བཞིན་ གྱིས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་འདས་པ་ཉིད་ལས་བརྩམས་ནས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ངེས་པའི་ དོན་བསྟན་པ་འདི། རིགས་ཀྱི་བུའམ་རིགས་ཀྱི་བུ་མོ་གང་གིས་ཐོས་ནས་མོས་པར་བགྱིད་ པ་དང་། ཡི་གེ་འབྲིར་རྩོལ་བ་དང་། ཡི་གེ་བྲིས་ནས་འཆང་བ་དང་། ཀློག་པ་དང་། མཆོད་ པ་དང་ཡང་དག་པར་འགྱེད་པ་དང་། ལུང་ནོད་པ་དང་། ཁ་ཏོན་བགྱིད་པ་དང་། སེམས་པ་ དང་། བསྒོམ་པའི་རྣམ་པར་སྦྱོར་བར་བགྱིད་པ་དེས་བསོད་ནམས་ཇི་ཙམ་སྐྱེད་པར་འགྱུར་ 1-218 བ་ལགས། ཞེས་གསོལ་པ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་དོན་དམ་ཡང་དག་འཕགས་རིགས་ ཀྱི་བུའམ་རིགས་ཀྱི་བུ་མོ་དེ་ནི་བསོད་ནམས་དཔག་ཏུ་མེད་པ་བསྐྱེད་དོ། །དེའི་དཔེ་བྱ་བར་ སླ་བ་མ་ཡིན་གྱི་འོན་ཀྱང་མདོར་བསྡུས་ཏེ་ཁྱོད་ལ་བཤད་པར་བྱའོ། །དོན་དམ་ཡང་དག་ འཕགས་འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན་སེན་མོའི་རྩེ་ལ་གནས་པའི་རྡུལ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་ནི་ས་ལ་ གནས་པའི་རྡུལ་རྣམས་དང་བསྒྲུན་ན་བརྒྱའི་ཆར་ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོ་ཞིང་། སྟོང་གིས་ཆ་ དང་། འབུམ་གྱིས་ཆ་དང་། བགྲང་བའི་ཆ་དང་། བགྲང་བ་དང་། དཔེ་དང་སྒྱུར་ཡང་ཉེ་བར་ མི་འགྲོའོ། །བ་གླང་གིས་རྗེས་ཀྱི་ཆུ་ནི་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོ་བཞིས་ཆུ་དང་བསྒྲུན་ན་བརྒྱའི་ཆར་ ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོ་བ་ནས་རྒྱུའི་བར་དུ་ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོའོ། །དོན་དམ་ཡང་དག་འཕག
【現代漢語翻譯】 而且，世尊所轉的法輪是至高無上的，是適時的，是正義的，是辯論的基礎。世尊的法皆從無自性開始，從無生、無滅、寂滅，以及自性涅槃開始。爲了進入大乘者，以宣說空性的方式，轉了第二次法輪，以最稀有、最奇妙的法。世尊所轉的法輪是至高無上的，是適時的，是正義的，是辯論的基礎。世尊的法皆從無自性開始，從無生、無滅、寂滅，以及自性涅槃開始。爲了進入一切乘者，以善妙的分別，轉了第三次法輪，以極其稀有、奇妙的法。世尊所轉的法輪是無上的，非適時的，是究竟的意義，不是辯論的基礎。世尊的法皆從無自性開始，從自性涅槃開始。世尊所開示的究竟意義，任何種姓之子或種姓之女聽聞后，若能信受、書寫、受持、讀誦、供養、正確闡釋、接受、背誦、憶念、修習，將積累多少功德呢？當被如此請問時，世尊回答說：『真正的聖種姓之子或種姓之女，將積累無量的功德。』雖然舉例說明不容易，但可以簡略地為你解說。真正的聖者是這樣的：例如，指甲尖端的塵土與大地上的塵土相比，連百分之一都不及，更不用說千分之一、百萬分之一、乃至計數、比喻都無法相比。牛蹄跡中的水與四大海的水相比，連百分之一都不及，乃至無法比擬。真正的聖者也是如此。 而且，世尊所轉的法輪是至高無上的，是適時的，是正義的，是辯論的基礎。世尊的法皆從無自性開始，從無生、無滅、寂滅，以及自性涅槃開始。為了進入大乘者，以宣說空性的方式，轉了第二次法輪，以最稀有、最奇妙的法。世尊所轉的法輪是至高無上的，是適時的，是正義的，是辯論的基礎。世尊的法皆從無自性開始，從無生、無滅、寂滅，以及自性涅槃開始。為了進入一切乘者，以善妙的分別，轉了第三次法輪，以極其稀有、奇妙的法。世尊所轉的法輪是無上的，非適時的，是究竟的意義，不是辯論的基礎。世尊的法皆從無自性開始，從自性涅槃開始。世尊所開示的究竟意義，任何種姓之子或種姓之女聽聞後，若能信受、書寫、受持、讀誦、供養、正確闡釋、接受、背誦、憶念、修習，將積累多少功德呢？當被如此請問時，世尊回答說：『真正的聖種姓之子或種姓之女，將積累無量的功德。』雖然舉例說明不容易，但可以簡略地為你解說。真正的聖者是這樣的：例如，指甲尖端的塵土與大地上的塵土相比，連百分之一都不及，更不用說千分之一、百萬分之一、乃至計數、比喻都無法相比。牛蹄跡中的水與四大海的水相比，連百分之一都不及，乃至無法比擬。真正的聖者也是如此。
【English Translation】 Moreover, the Dharma wheel turned by the Bhagavan (世尊，Lord) is supreme, timely, righteous, and the basis for debate. The Bhagavan's (世尊，Lord) teachings all begin with non-self-existence, from no birth, no cessation, pacification, and naturally complete Nirvana. For those who enter the Mahayana (大乘，Great Vehicle), the second Dharma wheel was turned by proclaiming emptiness, with the most rare and wonderful Dharma. The Dharma wheel turned by the Bhagavan (世尊，Lord) is supreme, timely, righteous, and the basis for debate. The Bhagavan's (世尊，Lord) teachings all begin with non-self-existence, from no birth, no cessation, pacification, and naturally complete Nirvana. For those who enter all vehicles, the third Dharma wheel was turned with excellent distinctions, with extremely rare and wonderful Dharma. This Dharma wheel turned by the Bhagavan (世尊，Lord) is unsurpassed, not timely, is the definitive meaning, and is not the basis for debate. The Bhagavan's (世尊，Lord) teachings all begin with non-self-existence, from naturally complete Nirvana. The definitive meaning shown by the Bhagavan (世尊，Lord), if any son or daughter of a noble family, having heard it, believes, writes, upholds, reads, makes offerings, correctly explains, accepts, recites, remembers, and practices, how much merit will they accumulate? When asked thus, the Bhagavan (世尊，Lord) replied: 'A true son or daughter of a noble family will accumulate immeasurable merit.' Although it is not easy to illustrate, I will explain it to you briefly. A true noble one is like this: for example, the dust on the tip of a fingernail, compared to the dust on the earth, is not even close to one percent, let alone one thousandth, one millionth, or even counting or comparing. The water in a cow's hoofprint, compared to the water in the four great oceans, is not even close to one percent, and cannot even be compared. A true noble one is also like this.
ས། དེ་བཞིན་དུ་ངས་དྲང་བའི་དོན་གྱི་མདོ་སྡེ་ལ་མོས་པ་ནས་བསྒོམ་པའི་རྣམ་པར་སྦྱོར་བར་བྱེད་ པའི་བར་གྱིས་བསོད་ནམས་གང་བཤད་པ་དེ་ནི་ངེས་པའི་དོན་བསྟན་པ་ལ་མོས་པ་ལས་ ཡང་དག་པར་གྲུབ་པ་ནས་བསྒོམ་པའི་རྣམ་པར་སྦྱོར་བ་ལས་ཡང་དག་པར་གྲུབ་པའི་བར་ གྱིས་བསོད་ནམས་འདི་དང་བསྒྲུན་ན་བརྒྱའི་ཆར་ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོ་བ་ནས་རྒྱུའི་བར་དུ་ ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོའོ། །ཞེས་ཏེ། འཁོར་ལོ་གསུམ་པོ་ནི་སྔ་མ་སྔ་མ་ནི་དམན་པ་དང་། དྲང་ དོན་ཡིན་ལ། ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་ནི་མཆོག་དང་ངེས་དོན་ནོ། །དེ་ཡང་གསུམ་པ་ནི་བར་བ་ལས་ཁྱད་ པར་རྣམ་པ་དྲུག་གིས་འཕགས་ཏེ། བླ་ན་ཡོད་པ་དང་མེད་པའི་ཁྱད་པར་དང་། ལུང་རིགས་ ཀྱིས་གནོད་པའི་སྐབས་ཡོད་པ་དང་མེད་པའི་ཁྱད་པར་དང་། དྲང་དོན་དང་ངེས་དོན་གྱི་ཁྱད་ པར་དང་། རྩོད་གཞི་ཡིན་པ་དང་མིན་པའི་ཁྱད་པར་དང་། མ་ཕྱེ་བར་སྟོང་པ་ཕྱོགས་གཅིག་ ཏུ་སྟོན་པ་དང་། སྟོང་མི་སྟོང་སོགས་ལེགས་པར་ཕྱེ་ནས་སྟོན་པའི་ཁྱད་པར་དང་། མོས་པ་ ནས་བསྒོམ་པའི་བར་གྱི་བསོད་ནམས་སེན་མོའི་རྩེ་ལ་གནས་པའི་རྡུལ་དང་ས་གཞི་བྱིན་པོ་ ལ་ཡོད་པའི་རྡུལ་ཙམ་གྱི་ཁྱད་པར་ཡོད་པར་སྔར་གྲངས་[དྲངས་]པའི་མདོར་གསུངས་ལ། 1-219 ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་བསྟན་པའི་མདོར། འཁོར་ལོ་གསུམ་པོ་རིམ་པར་སྙིང་པོའི་དྲི་མ་རགས་པ་ དང་། འབྲིང་དང་། ཕྲ་བའི་སྙེན་[གཉེན་]པོར་གསུངས་པ་དང་། རྒྱུད་བླར། ཤེས་རབ་ཉོན་ མོངས་ཤེས་བྱ་ཀུན་སྤོངས་དེ་ཡིས་ཕྱིར། །འདི་མཆོག་ཉིད་དེ་དེའི་རྒྱུ་ནི་འདི་ཐོས་ཡིན། །ཞེས་ པས། འདི་ཞེས་པ་བཀའ་ཐ་མ་འདི་ཞེས་པ་དང་། འོག་ཏུ་སྟོན་པའི་བཀའ་ཐ་མ་ལྷག་པ་ཤེས་ རབ་ཀྱི་བསླབ་པ་སྟོན་པ་གནད་གཅིག་པས་ཀྱང་གསུམ་པ་ཁྱད་པར་འཕགས་སོ། །གལ་ཏེ་ བར་བའི་གདུལ་བྱ་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་ཞུགས་པ་ཞེས་དང་། གསུམ་པའི་གདུལ་བྱ་ལ། ཐེག་པ་ ཐམས་ཅད་ལ་ཞུགས་པ་དང་། རང་བཞིན་སྣ་ཚོགས་ལ་རྒྱུ་ཅན་ཞེས་པ་མདོ་ལས་འབྱུང་བས། ཐ་མ་ལས་བར་པ་ལྷག་སྟེ། བར་པའི་གདུལ་བྱ་ཐེག་ཆེན་པ་ཁོ་ན་དང་། ཐ་མའི་གདུལ་བྱ་ཕྱི་ ནང་ཉན་རང་སོགས་ཡིན་པས། ཆོས་ཀྱང་ཐེག་ཆེན་ཁོ་ན་དང་ཐེག་པ་སྣ་ཚོགས་སུ་འགྱུར་རོ་ ཞེས་བར་པའི་གདུལ་བྱ་ཐེག་ཆེན་སྐྱའོ་ལྟ་བུ་དང་། གསུམ་པའི་གདུལ་བྱ་ཐེག་ཆེན་གྱིས་དགེ་ སློང་ལྟ་བུ་ཡིན་པས་གསུམ་པ་ལྷག་སྟེ། དེ་ནི་ཐེག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་མཁས་པས་སོ། །དཔེར་ ན་དུས་འཁོར་དུ་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་རབ་འབྲིང་ཐ་གསུམ་དུ་གསུང་པའི་དགེ་སློང་རྡོ་རྗེ་འཛིན་ པ་དང་འདྲ་སྟེ། གསུམ་ལས་དགེ་སློང་མཆོག་ཡིན་པ། །དགེ་ཚུལ་ཞེས་བྱ་འབྲིང་པོ་སྟེ། །ཁྱིམ་ གནས་དེ་ལས་ཐ་མ་སྟེ། །གསུམ་པོ་རེ་རེ་ལ་ཡང་ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད་གསུམ་བསླབ་པ་གསུམ། སྡེ་ སྣོད་གསུམ་ཅར་དུ་རུང་ཡང་གཙོ་བོའི་ཚུལ་གྱིས་དང་
【現代漢語翻譯】 同樣，我從信奉到修習正直之義的經部所說的福德，與信奉真實之義的開示而圓滿，到修習之行而圓滿的福德相比，連百分之一乃至千百萬分之一都無法相比。因此，前後的三個法輪，前者比前者低劣，是權宜之說；後者比後者殊勝，是究竟之義。這第三個法輪比第二個法輪殊勝六種差別：有無上的差別，有無經由教理妨害的差別，有權宜之義和究竟之義的差別，有是否為爭論之本的差別，有未分別而僅片面地宣說空性和善於分別空與不空等之後再宣說的差別，以及從信奉到修習之間的福德，如同指甲尖上的塵土與大地上的塵土之間的差別。如前所引經文所說。在《大悲經》中說，三個法輪依次是精要的粗垢、中垢和細垢的對治。在《寶性論》中說：『以智慧捨棄煩惱和所知，因此此為殊勝，聽聞此是其因。』這裡，『此』指的是最後的教言，即下面將要闡述的最後的教言，宣說殊勝智慧之學的要點，因此第三個法輪也特別殊勝。如果說第二個法輪的所化是進入大乘者，而第三個法輪的所化是進入一切乘者，以及具有各種自性者，那麼第三個法輪比第二個法輪更殊勝，因為第二個法輪的所化僅僅是大乘者，而第三個法輪的所化包括內外聲聞緣覺等。因此，法也變成僅僅是大乘和各種乘。如同第二個法輪的所化如同大乘中的乞丐，而第三個法輪的所化如同大乘中的比丘，因此第三個法輪更殊勝，因為他精通一切乘。例如，在時輪金剛中，所說的金剛上師分為上中下三等，如同比丘金剛持一樣，三者中比丘是殊勝的。『比丘是殊勝的，沙彌是中等的，居家者是下等的。』這三者各自都可以修習見、修、行三者，以及三學和三藏，但主要是以主要的方式進行。
【English Translation】 Similarly, the merit spoken of by me from faith to the practice of the Sutra of Upright Meaning is not even close to a hundredth part, even up to the cause, when compared to the merit that is perfectly accomplished from faith in the teaching of Definitive Meaning to the practice. That is, the three wheels are inferior, the former is inferior, and the former is provisional, and the latter is superior and definitive. Moreover, the third is superior to the intermediate one by six distinctions: the distinction between superior and non-superior, the distinction between the existence and non-existence of the occasion of harm by reason, the distinction between provisional and definitive, the distinction between being and not being the basis of dispute, the distinction between showing emptiness in one direction without distinguishing, and the distinction between showing emptiness and non-emptiness after distinguishing well, and the merit from faith to meditation is like the dust on the tip of a fingernail and the dust on the ground. As stated in the previously cited Sutra. In the Sutra of Great Compassion, the three wheels are said to be the coarse, medium, and subtle antidotes to the essence, respectively. In the Uttaratantra, it says: 'Because wisdom abandons all afflictions and objects of knowledge, this is the supreme, and hearing this is its cause.' Here, 'this' refers to this last teaching, and the last teaching that will be taught below, which teaches the learning of superior wisdom, is also particularly superior because it is the key point. If the disciples of the intermediate vehicle are said to have entered the Great Vehicle, and the disciples of the third vehicle are said to have entered all vehicles and have various natures, then the latter is superior to the intermediate, because the disciples of the intermediate vehicle are only Mahayana practitioners, and the disciples of the latter vehicle are internal and external Shravakas and Pratyekabuddhas, etc. Therefore, the Dharma also becomes only the Mahayana and various vehicles. Just as the disciples of the intermediate vehicle are like beggars in the Mahayana, and the disciples of the third vehicle are like monks in the Mahayana, the third vehicle is superior because he is proficient in all vehicles. For example, in the Kalachakra, the Vajra Acharya is said to be of three levels, superior, intermediate, and inferior, like a Bhikshu Vajradhara, and the Bhikshu is the best of the three. 'The Bhikshu is the best, the Shramanera is the intermediate, and the householder is the lowest.' Each of these three can practice the three views, meditations, and conducts, as well as the three learnings and the three pitakas, but mainly in the manner of the main.
པོ་ནི། འདུལ་བའི་སྡེ་སྣོད་དང་བརྗོད་ བྱ་སྤྱོད་པ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བསླབ་པ་སྟོན་པ་དང་། བར་པ་ནི་མདོ་སྡེ་པའི་སྡེ་སྣོད་དང་། བརྗོད་བྱ་བསྒོམ་པ་དང་། སེམས་ཀྱི་བསླབ་པ་སྟོན་པ་དང་། གསུམ་པ་ནི་མངོན་པའི་སྡེ་སྣོད་ དང་། བརྗོད་བྱ་ལྟ་བ་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པ་སྟོན་པ་ཡིན་ལ། སྡེ་སྣོད་གསུམ་པོའི་དོན་ ཡང་། མདོ་སྡེ་རྒྱན་རྩ་འགྲེལ་དུ། མདོ་དང་ཆོས་མངོན་འདུལ་བ་དག །མདོར་ན་དོན་ནི་རྣམ་ བཞིར་འདོད། །བློ་དང་ལྡན་པས་དེ་ཤེས་ནས། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་ཐོབ། །དོན་ 1-220 བཞི་པོ་ཡང་རིམ་པར། གནས་རྣམས་དང་ནི་མཚན་ཉིད་དང་། །ཆོས་དོན་སྨོས་ཕྱིར་མདོ་ཡིན་ ནོ། །མངོན་མདོའི་ཕྱིར་དང་ཡང་ཡང་དང་། །ཟིལ་གནོན་རྟོག་ཕྱིར་མངོན་པའི་ཆོས། །དེ་ལ་ གནས་ནི་ཡུལ་གང་དུ། །སྟོན་པ་གང་གིས་གདུལ་བྱ་གང་གིས་ཕྱིར་དུ་བཤད་པའོ། །མཚན་ ཉིད་ནི་ཀུན་རྫོབ་དང་དོན་དམ་པའི་མཚན་ཉིད་དེ་རྣམ་ཤེས་དང་ཡང་དག་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ ཡུལ་ལོ། །ཆོས་ནི་ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་དང་ཟས་དང་རྟེན་འབྲེལ་སོགས་སོ། །དོན་ནི་ དགོངས་པའོ། །མྱ་ངན་འདས་ལ་མངོན་དུ་ཕྱོགས་པའི་ཆོས་ནི། མངོན་པ་སྟེ་བདེན་པ་དང་ བྱང་ཕྱོགས་དང་རྣམ་པར་སྣ་ཚོགས་སུ་སོགས་སོ། ། ཡང་ཡང་ནི་ཆོས་རེ་རེ་ཡང་གཟུགས་ཡོད་མེད་དང་། བསྟན་དུ་ཡོད་མེད་བྱེ་བྲག་གིས་ མང་དུ་སྟོན་པས་སོ། །ཟིལ་གནོན་ནི་ཕས་ཀྱི་རྒོལ་བ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིས་ མདོ་སྡེའི་དོན་རྟོགས་པར་འགྱུར་བས་ན་ཆོས་མངོན་པའོ། །ལྟུང་དང་འབྱུང་དང་ལྡང་བ་དང་། ། ངེས་པར་འབྱུང་དང་གང་ཟག་དང་། །བཅས་པ་དང་ནི་རབ་དབྱེ་དང་། །རྣམ་པར་ངེས་ཕྱིར་ འདུལ་བ་ཉིད། །ལྟུང་བ་ནི་ངན་སོང་དུ་ལྟུང་བའི་རྒྱུ་སྟེ། ཕམ་པ་དང་ལྷག་མ་དང་སྤང་ལྟུང་ དང་ཉེས་བྱས་ཏེ་སྡེ་ལྔའོ། །ལྟུང་བ་འབྱུང་བ་ནི་མི་ཤེས་པ་དང། བག་མེད་པ་དང་། ཉོན་ མོངས་མང་བ་དང་། མ་གུས་པ་ལས་སོ༑ ༑ལྡང་བ་ནི་བསམ་པས་ཡིན་གྱི། ཆད་ལས་ཀྱིས་མ་ ཡིན་ནོ། །ངེས་པར་འབྱུང་བ་ནི་བདུན་ཏེ། བཤགས་པ་དང་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་[ ] པའི་ལས་ཁས་ལེན་པ་དང་། བསླབ་པ་བཅས་པ་ལ་རྣམ་གྲངས་ཀྱིས་གནང་བའི་ཕྱིར་ཀློད་པ་ དང་། དགེ་འདུན་ཚོགས་པའི་བསླབ་པའི་གཞི་བག་ཡངས་སུ་བྱས་པའི་ཕྱིར་བག་ཡངས་སུ་ བྱ་བ་དང་། དགེ་སློང་ཕོ་མོས་མཚན་བསྒྱུར་ན་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ནི། རྟེན་ཡོངས་སུ་ གྱུར་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་སྡོམས་[སྡོམ]གྱིས་རྣམ་པར་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཁྱད་པར་སྟེ། ཡང་དག་ པར་སོ་སོར་རྟོག་པ་དང་བདེན་པ་མཐོང་བས། ལྟུང་བ་ཕྲ་མོའི་ཡང་ཕྲ་མོ་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་ 1-221 ཐོབ་པའི་ཕྱིར་ཐོབ་པའོ། །ཡང་རྣམ་པ་གཞི་འདུལ་བ་ཡིན་པ་རིག་པར་བྱ་སྟེ་གང་ཟག་ལས་ ནི། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་བསླབ་པ་བཅའ་བའོ། །བཅ
【現代漢語翻譯】 第一，律藏（'dul ba'i sde snod），闡述的主題是行為和戒律的修習；第二，經藏（mdo sde pa'i sde snod），闡述的主題是禪定和心性的修習；第三，論藏（mngon pa'i sde snod），闡述的主題是見解和智慧的修習。這三藏的意義，在《經莊嚴論·根本釋》（mdo sde rgyan rtsa 'grel）中說：『經、法、律，總而言之有四義。具慧者知此，能獲一切智。』這四義依次是：處所、體性、法、義。因此是經。爲了論及經的意義，並且是反覆地、以威勢壓倒對方的辯論，因此是論。其中，處所是指在何處、由誰、為誰宣說。體性是指世俗諦和勝義諦的體性，即是識和正智的行境。法是指蘊、界、處、食、緣起等。義是指密意。趨向于寂滅的法是論，即是真諦、菩提分和種種差別等。反覆是指每一法都以有色無色、可示不可示的差別來廣泛地闡述。威勢壓倒是指爲了以威勢壓倒外道的辯論。因此，通過它能夠領悟經的意義，所以是法論。墮落、生起、還凈，決定生起和補特伽羅，以及制立和詳細分別，以及完全決定，因此是律。墮落是指墮入惡趣之因，即是四根本罪（pham pa）、十三僧殘（lhag ma）、三十捨墮（spang ltung）和眾多單墮（nyes byas）這五類。墮落的生起是因為不瞭解、不謹慎、煩惱熾盛和不恭敬。還凈是通過意樂，而不是通過強制。決定生起有七種，即是懺悔和給予學處等等，接受行為，以及對於所制定的學處，以名相來開許，因此是開許；以及僧團集會的學處，因為放寬了，所以是放寬；如果比丘或比丘尼改變名稱，那麼非共同的墮落是：所依完全轉變，以及以法的總相來分別，即是正確地分別，以及通過證悟真諦，獲得沒有極微細墮落的法性，因此是獲得。此外，還要理解另一種情況，即律是所依，即是依于補特伽羅，從而制定學處。制定
【English Translation】 Firstly, the Vinaya Pitaka ('dul ba'i sde snod), the subject matter of which is the practice of conduct and discipline; secondly, the Sutra Pitaka (mdo sde pa'i sde snod), the subject matter of which is meditation and the practice of mind; and thirdly, the Abhidharma Pitaka (mngon pa'i sde snod), the subject matter of which is the practice of view and wisdom. The meaning of these three pitakas, in the Ornament of the Sutras Root Commentary (mdo sde rgyan rtsa 'grel), it says: 'Sutra, Dharma, Vinaya, in short, have four meanings. The wise, knowing this, will attain omniscience.' These four meanings are, in order: place, nature, Dharma, and meaning. Therefore, it is Sutra. In order to discuss the meaning of the Sutra, and repeatedly, to overwhelm the opponent's debate with power, therefore it is Abhidharma. Among them, the place refers to where, by whom, and for whom it is spoken. Nature refers to the nature of conventional truth and ultimate truth, which is the realm of consciousness and correct wisdom. Dharma refers to the aggregates, elements, sense bases, food, dependent origination, and so on. Meaning refers to the hidden meaning. The Dharma that tends towards nirvana is Abhidharma, which is truth, bodhipaksa, and various differences, and so on. Repeatedly refers to each Dharma being extensively explained with the difference of being with or without form, and being demonstrable or not. Overwhelming refers to overwhelming the debate of externalists with power. Therefore, through it, one can understand the meaning of the Sutra, so it is Abhidharma. Falling, arising, purification, definite arising and the individual, as well as establishment and detailed distinction, and complete determination, therefore it is Vinaya. Falling refers to the cause of falling into the lower realms, which are the five categories of the four root defeats (pham pa), thirteen sanghadisesa (lhag ma), thirty nissaggiya pacittiya (spang ltung), and numerous pacittiya (nyes byas). The arising of falling is because of not understanding, not being careful, intense afflictions, and disrespect. Purification is through intention, not through coercion. Definite arising has seven types, which are confession and giving precepts, etc., accepting actions, and for the precepts that have been established, allowing them by name, therefore it is allowing; and the precepts of the Sangha assembly, because they have been relaxed, therefore it is relaxing; if a monk or nun changes their name, then the non-common falling is: the basis is completely transformed, and distinguishing by the general characteristics of the Dharma, which is correctly distinguishing, and through realizing the truth, obtaining the Dharma nature of having no extremely subtle falling, therefore it is obtaining. In addition, it is also necessary to understand another situation, that is, the Vinaya is the basis, that is, relying on the individual, thereby establishing the precepts. Establishing
ས་པ་ལས་ནི་ནམ་གང་ཟག་གི་ཉེས་པ་ སེལ་བ་ན། སྟོན་པས་དགེ་འདུན་བསྡུས་ཏེ་བསླབ་པ་བཅའ་བར་མཛད་པའོ། །རབ་ཏུ་དབྱེ་ བ་ལས་ནི་གང་བསླབ་པའི་གཞི་བཅས་པ་ལ་མདོར་བསྟན་པ་དེ་རྣམ་པར་དབྱེ་བའོ། །རྣམ་ པར་ངེས་པ་ལས་ནི་དེ་ལས་ལྟུང་བའམ། ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེས་ངེས་པར་འཛིན་པའི་ ཕྱིར་རོ། ། རབ་དབྱེའི་གང་ཟག་ལ་ཕྱེ་ན། སོ་ཐར་གྱིས་རིགས་བརྒྱད་དེ། དགེ་བསྙེན། དགེ་ཚུལ། དགེ་སློང་། གསུམ་ལ་ཕ་མ་གཉིས་གཉིས། བར་སློབ་མ་དང་བསྙེན་གནས་པའོ། །སྡོམ་པ་ ནི་རྫས་བཞི་སྟེ། བར་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་དགེ་ཚུལ་མའི་[ ]པར་འདུས་ལ། དང་པོ་སྡེ་གསུམ་ པོ་སྡོམ་པ་གཟུངས་བ་གཅིག་པས་གསུམ་མོ། །དབྱེ་བ་ནི་མཉེན་གནས་པས་བརྒྱད། དགེ་ བསྙེན་གྱིས་ལྔ། དགེ་ཚུལ་གྱིས་བཅུ། བར་སློབ་མའི་བཅུ་གཉིས། དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཕམ་པ་ བཞི། ལྷག་མ་བཅུ་གསུམ། མ་ངེས་པ་གཉིས། སྤངས་ལྟུང་སུམ་ཅུ། ལྟུང་བྱེད་དགུ་བཅུ་ཐམ་ པ། བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་བརྒྱ་དང་བཅུ་གཉིས། རྩོད་པ་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཆོས་བདུན། སོ་སོར་ བཤགས་པར་བྱ་བ་བཞི། དྲིལ་བས་ཉིས་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་རྩ་གཅིག་གོ །དགེ་སློང་མ་ལ་ཕམ་པ་ བརྒྱད། ལྷག་མ་ཉི་ཤུ། སྤངས་ལྟུང་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ། ལྟུང་བྱེད་བརྒྱ་དང་བརྒྱད་ཅུ། སོ་སོར་ བཤགས་པར་བྱ་བ་བཅུ་གཅིག བསླབ་བྱ་བརྒྱ་དང་བཅུ་གཉིས། རྩོད་པ་ཉེ་བར་ཞི་བར་བྱ་བ་ བདུན་ཏེ། དགེ་སློང་མས་ཆོས་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་རྩ་དགུའོ། ། ༈ གཞུང་དོན། གཉིས་པ་གཞུང་དོན་ལ་གསུམ། བཀའ་དང་པོ་བདེན་པ་བཞི། བར་པ་མཚན་ཉིད་མེད་ པ། ཐ་མ་དོན་རྣམ་ངེས་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པའོ། ། ༈ བཀའ་དང་པོ་བདེན་པ་བཞི། དང་པོ་ལ་གསུམ། སྡུག་བསྔལ་དང་། ཀུན་འབྱུང་དང་། འགོག་ལམ་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་ 1-222 བསྟོད་པའོ། ། ༈ སྡུག་བསྔལ་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། སྡུག་བསྔལ་ལ་སྤྱི་མཚན་དང་རང་མཚན་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ་མི་རྟག་སྡུག་བསྔལ་ སྟོང་བ་བདག་མེད་བཞིས་དང་པོ་ནི། འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་རི་གཟར་འབབ་ཆུ་བཞིན། ། སྤྲིན་དང་གློག་བཞིན་རྩྭ་རྩེའི་ཟིལ་བ་བཞིན། །མི་རྟག་མི་བརྟན་འགྱུར་བའི་ཆོས་ཅན་དུ། ། ལེགས་པར་སྟོན་མཛད་ བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་སྟེ། འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་ཅིང་གཡོ་བ་ནི། དཔེར་ན་རི་གཟར་ལ་ཆུ་འབབ་པ་དང་། ནམ་མཁའི་སྤྲིན་དང་། གློག་དང་། རྩྭ་རྩེའི་ཟིལ་བ་ དང་། རླུང་གསེབ་ཀྱི་མར་མེ་བཞིན་དུ་སྐད་ཅིག་ལ་འཇིག་ཅིང་། མི་རྟག་པ་མི་བརྟན་པར་ འགྱུར་བའི་ཆོས་ཅན་དུ་ལེགས་པར་སྟོན་པར་མཛད་པ་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། མེ་ཡི་འོབས་དང་སྦྲུལ་གདུག་ཁར་ཚུད་བཞིན། །བུམ་པའི་ནང་དུ་སྦྲང་ མ་འཁོར་བ་བཞིན། །ཁམས་གསུམ་མཐའ་དག་སྡུག་བསྔལ་རང་བཞིན་དུ། །མཚུངས་པར་ སྟོན་མཛད་བླ་མའི་ཞབས་
【現代漢語翻譯】 那麼，何時世尊爲了斷除有情眾生的過患，世尊集結僧眾，制定學處呢？從詳細解釋來說，就是對於所制定的學處之根本內容進行詳細地解釋。從明確界定來說，就是爲了明確地瞭解從這些學處中是犯戒還是不犯戒。 如果對詳細解釋的對象進行分類，依別解脫戒可分為八種：近事男（優婆塞），沙彌，比丘三種，每種又分父母兩種，再加上式叉摩那（學戒女）和近住男（近住優婆塞）。律儀的本體有四種：式叉摩那的律儀包含在沙彌尼的律儀中，最初的三種，因為持守同一種律儀，所以是三種。分類來說，近住男持八戒，近事男持五戒，沙彌持十戒，式叉摩那持十二戒，比丘有四根本戒（巴拉基），十三僧殘，二不定，三十捨墮，九十單墮，一百一十二條悔過，七滅諍法，四波羅提提舍尼，總計二百五十三條。比丘尼有八根本戒（巴拉基），二十僧殘，三十三舍墮，一百八十單墮，十一波羅提提舍尼，一百一十二條悔過，七滅諍法，比丘尼共有三百六十四條戒律。 正文內容： 第二，關於正文內容，有三個方面：最初的教言是關於四聖諦，中間的教言是關於無自性，最後的教言是通過闡述意義而進行讚頌。 最初的教言是關於四聖諦： 第一部分有三個方面：通過闡述苦諦、集諦、滅諦和道諦來進行讚頌。 通過闡述苦諦來進行讚頌： 苦諦有總相和自相兩種，首先是總相，包括無常、苦、空、無我四種。首先是無常：『一切和合事物如山間瀑布，如雲如電，如草尖露珠，無常不穩，是變異之法，善示此理的上師足下我頂禮。』意思是說，一切和合的事物都是無常且變動的，例如山間傾瀉的瀑布，天空中的雲朵和閃電，草尖上的露珠，以及風中的燈火，都在瞬間消逝。善於開示這種無常、不穩固、變異之法性的上師，我向您的足下頂禮。 第二，『如入火坑，如陷毒蛇之口，如蜜蜂困於瓶中，三界一切皆是痛苦的自性，如是開示的上師足下我頂禮。』
【English Translation】 So, when did the Teacher gather the Sangha and establish the precepts in order to eliminate the faults of sentient beings? From the detailed explanation, it is the detailed explanation of the basis of what is prescribed. From the clear definition, it is to clearly understand whether it is a transgression or not from these precepts. If we divide the individuals for detailed explanation, according to the Pratimoksha, there are eight types: Upasaka (male lay follower), Sramanera (novice monk), Bhikshu (fully ordained monk), each with two parents, plus Siksamana (female trainee) and Upavasa (male lay observer). The substance of the vows is fourfold: the vows of the Siksamana are included in the vows of the Sramanerika (novice nun), and the first three, because they hold the same vows, are three. The divisions are: Upavasa with eight, Upasaka with five, Sramanera with ten, Siksamana with twelve, Bhikshu with four root vows (Parajika), thirteen Sanghavasesa, two Aniyata, thirty Nissaggiya Pacittiya, ninety Pacittiya, one hundred and twelve Patidesaniya, seven Adhikaranasamatha, four Patimokkha, totaling two hundred and fifty-three. Bhikshuni has eight root vows (Parajika), twenty Sanghavasesa, thirty-three Nissaggiya Pacittiya, one hundred and eighty Pacittiya, eleven Patidesaniya, one hundred and twelve Patidesaniya, seven Adhikaranasamatha, totaling three hundred and sixty-four. Main Text: Second, regarding the main text, there are three aspects: the initial teaching is about the Four Noble Truths, the middle teaching is about no self-nature, and the final teaching is praise through explaining the meaning. The initial teaching is about the Four Noble Truths: The first part has three aspects: praising through explaining the Truth of Suffering, the Truth of Origin, the Truth of Cessation, and the Truth of the Path. Praising through explaining the Truth of Suffering: The Truth of Suffering has two aspects: general characteristics and specific characteristics. First, the general characteristics include impermanence, suffering, emptiness, and no-self. First is impermanence: 'All compounded things are like waterfalls in the mountains, like clouds and lightning, like dew on the tips of grass, impermanent and unstable, of a changing nature, I prostrate at the feet of the Guru who clearly shows this truth.' It means that all compounded things are impermanent and moving, like waterfalls cascading down mountains, clouds and lightning in the sky, dew on the tips of grass, and lamps in the wind, disappearing in an instant. I prostrate at the feet of the Guru who skillfully reveals this impermanent, unstable, and changing nature. Second, 'Like entering a pit of fire, like falling into the mouth of a venomous snake, like a bee trapped in a jar, all three realms are of the nature of suffering, I prostrate at the feet of the Guru who shows this.'
ལ་འདུད། །ཅེས་པ་སྟེ། འཁོར་བ་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རང་ བཞིན་ཡིན་པ་ནི༑ དཔེར་ན་མེའི་འོབས་དུ་ལྟུང་བ་བཞིན་དང་། སྦྲུལ་གདུག་པའི་ཁར་ཚུད་པ་ བཞིན་དང་། བུམ་པ་ཁ་བཅད་པའི་ནང་དུ་སྦྲང་མ་འཁོར་བ་བཞིན་དུ་འགྲོ་དྲུག་ཏུ་ཡང་ནས་ ཡང་དུ་འཁོར་རོ། །ཁྱད་པར་དམྱལ་བའི་སྡུག་བསྔལ་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བ་ནི། མི་ཡི་སྡུག་བསྔལ་ཇི་ སྙེད་པ། །གཅིག་ཏུ་བསྡོམས་པ་དམྱལ་བ་ཡིས། །སྡུག་བསྔལ་ཤིན་ཏུ་ཆུང་བ་ཡིས། །འབུམ་ གྱིས་ཆར་ཡང་མི་ཕོད་དོ། །ཞེས་པ་སྟེ། ས་འོག་ས་སྟེང་ས་བླའི་སྲིད་པ་གསུམ་པོ་ཐམས་ཅད་ སྡུག་བསྔལ་གྱི་རང་བཞིན་དུ་མཚུངས་པར་སྟོན་པར་མཛད་པ་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད་དོ། ། གསུམ་པ་ནི། ཆོས་ཐམས་ཅད་གང་ཟག་གིས་བདག་དང་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྟོང་བའོ། ། བཞི་པ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་དོན་ལ་རྟག་ཅིང་རང་དབང་ཅན་གྱིས་གང་ཟག་གཅིག་གིས་ 1-223 བདག་དང་བྲལ་བས་བདག་མེད་པའོ། ། གཉིས་པ་རང་མཚན་ནི། འཁོར་བ་སྣོད་བཅུད་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་པ་ཁྱབ་པ་འདུ་བྱེད་ ཀྱིས་སྡུག་བསྔལ་བ་ཟག་བཅས་ཀྱི་འཕེལ་འགྲིབ་ཀྱི་ཆ་རྣམས་རྣམ་པར་འགྱུར་བའི་སྡུག་ བསྔལ་བྱིས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ལུས་ཀྱི་ན་ཚ་སེམས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་སོགས་མངོན་འགྱུར་རིག་ པ་ནི། སྡུག་བསྔལ་གྱི་སྡུག་བསྔལ་ཏེ། གསུམ་དང་། སྐྱེ་བ་དང་། རྒས་པ་དང་། ན་བ་དང་། འཆི་བ། འདོད་པ་རྩལ་[བཙལ་]གྱིས་མ་རྙེད་པ། མི་འདོད་པ་ཐོག་ཏུ་འབབ་པ། གདུག་པ་ དང་བྲལ་བ། ཉེར་ལེན་གྱིས་[གྱི་]ཕུང་པོ་དང་བརྒྱད་ནི་སྡུག་བསྔལ་བརྒྱད་དེ། སྡུག་བསྔལ་ བདེན་པ་བཤད་ཟིན་ཏོ། ། ༈ ཀུན་འབྱུང་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། གཉིས་པ་ཀུན་འབྱུང་བདེན་པ་ལ། སྤྱི་མཚན་དང་རང་མཚན་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། རྒྱུ་ཀུན་འབྱུང་། རབ་སྐྱེ། རྐྱེན་གྱི་རྣམ་པ་ལ། སྡུག་བསྔལ་གྱིས་རྒྱུ་བྱེད་པས་རྒྱུ། སྡུག་བསྔལ་ རྫས་རིགས་ཀུན་འབྱུང་བས་ཀུན་འབྱུང་། དངོས་སུ་སྡུག་བསྔལ་དྲག་ཏུ་བསྐྱེད་པས་རབ་སྐྱེ། བརྒྱུད་ནས་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་རྒྱུ་བྱེད་པས་རྐྱེན་གྱི་རྣམ་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། མི་གཙང་ལུས་ལ་གཙང་བར་འཛིན་པ་རྣམས། །ངན་སྐྱུགས་བུམ་པ་རྒྱན་ གྱིས་བརྒྱན་པ་ལ། །མི་ཤེས་བྱིས་པ་དགའ་ཞིང་ཆགས་པ་དང་། །མཚུངས་པར་སྟོན་མཛད་ བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་སྟེ། ཀུན་འབྱུང་གིས་གཙོ་བོ་ལོག་སྲེད་ཡིན་པས་ལུས་མི་ གཙང་བ་ལ་གཙང་བར་འཛིན་པ་རྣམས། དཔེར་ན་ངན་སྐྱུགས་ཀྱི་གང་བའི་བུམ་པ་རྒྱན་གྱིས་ བརྒྱན་པ་ལ་མི་ཤེས་བྱིས་པ་དགའ་ཞིང་ཆགས་པ་དང་། མཚུངས་པར་སྟོན་པར་མཛད་པ་བླ་ མའི་ཞབས་ལ་འདུད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་མི་རྟག་པ་ལ་རྟག་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་བ་ལ་བདེ་བ་ དང་། བདག་མེད་པ་ལ་བདག་ཏུ་འཛིན་པ་སོགས་ཀྱི་ལོག་ཤེས་དང་། སྐྱེ་གནས་ཐོབ་འདོད་ ཀྱི་སྲིད་པ་ནི་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་གཙོ་བོའི་རྒྱ
【現代漢語翻譯】 敬禮（ལ་འདུད།），意為：所有輪迴的本質都是痛苦，例如墮入火坑，落入毒蛇之口，如同蜜蜂在封閉的瓶子里盤旋一樣，在六道中反覆輪迴。特別是地獄的痛苦極其巨大：『人類的痛苦有多少，全部加起來，地獄裡，極小的痛苦，用億來計算也無法承受。』意思是說，地上、地下、地上之上的三界，都同樣顯現為痛苦的本質，向顯現此理的上師敬禮。 第三是：一切法，就補特伽羅（གང་ཟག་，梵文：pudgala，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：人）而言，是空性的。 第四是：一切法，就究竟而言，是常恒且自在的，因為沒有與補特伽羅相分離的自性，所以是無我的。 第二，自相是：輪迴的器情世界一切皆是無常，普遍存在，是行苦，有漏的增減之分是變苦，孩子們身心的疾病等顯現的覺受是苦苦，三苦，以及生、老、病、死、求不得苦、怨憎會苦、愛別離苦、五取蘊苦這八種是八苦，苦諦已經講完。 讚頌集諦的開示之門： 第二，集諦，分為共相和自相兩種。首先是共相：因是集，是生，是緣。從痛苦的因的角度來說，是因；從產生痛苦的物質種類來說，是集；從直接劇烈產生痛苦來說，是生；從間接成為痛苦之因來說，是緣。 第二是：將不凈之身執為清凈者，如同用裝飾品打扮裝滿污穢嘔吐物的瓶子，無知的孩童對此感到歡喜和貪戀一樣，向上師敬禮！意思是說，集諦的主要原因是邪見，因此將不凈的身體執為清凈。例如，用裝飾品打扮裝滿污穢嘔吐物的瓶子，無知的孩童對此感到歡喜和貪戀。同樣地，向上師敬禮！像這樣，將無常執為常，將痛苦執為快樂，將無我執為我等的顛倒之見，以及希求生處和獲得的有，是痛苦的主要原因。
【English Translation】 Homage (la 'dud), meaning: All of samsara is of the nature of suffering, like falling into a pit of fire, falling into the mouth of a venomous snake, like a bee circling in a closed bottle, repeatedly circling in the six realms. Especially the suffering of hell is extremely great: 'How much suffering there is in humans, all added together, in hell, the smallest suffering, even calculated by the billions, cannot be endured.' It means that the three realms of above the earth, below the earth, and on the earth, all equally appear as the nature of suffering, I pay homage to the Lama who shows this. Third: All dharmas, in terms of the individual (གང་ཟག་, Sanskrit: pudgala, Sanskrit Romanization: pudgala, literal Chinese meaning: person), are empty. Fourth: All dharmas, in terms of ultimate truth, are constant and independent, because there is no self separate from the individual, therefore they are without self. Second, the specific characteristic is: all of samsara's containers and contents are impermanent, universally present, are the suffering of conditioned existence, the increase and decrease of contaminated elements is the suffering of change, the experiences of children's physical and mental illnesses, etc., are the suffering of suffering, the three sufferings, as well as birth, old age, sickness, death, the suffering of not getting what one wants, the suffering of meeting what one hates, the suffering of separation from what one loves, and the suffering of the five aggregates of grasping, these eight are the eight sufferings, the truth of suffering has been explained. Praise through the door of showing the origin of suffering: Second, the truth of the origin of suffering, divided into general characteristics and specific characteristics. First, the general characteristics: the cause is origin, is birth, is condition. From the perspective of the cause of suffering, it is the cause; from the perspective of the types of substances that produce suffering, it is the origin; from the perspective of directly and intensely producing suffering, it is birth; from the perspective of indirectly becoming the cause of suffering, it is the condition. Second: Those who hold the impure body as pure, like decorating a vase filled with filthy vomit, ignorant children are happy and attached to it, I pay homage to the Lama who shows this! It means that the main cause of the origin of suffering is wrong view, therefore holding the impure body as pure. For example, decorating a vase filled with filthy vomit, ignorant children are happy and attached to it. Similarly, I pay homage to the Lama! Like this, holding impermanence as permanence, holding suffering as happiness, holding no-self as self, etc., are inverted views, and the existence of desiring birth and attainment is the main cause of suffering.
ུ་སྟེ། ཚད་མ་རྣམ་འགྲེལ་ལས། བདག་དང་བདག་ 1-224 གིས་འཛིན་ཆགས་པའི། །འདུས་བྱས་སྤྱོད་ཡུལ་ཅན་ཆགས་ནི། །རྒྱུ་ཡིན་ཞེས་དང་། དེ་ཕྱིར་ སྲིད་པ་སྲིད་སྟེན་ཡིན། །ཞེས་སོ། ། ༈ འགོག་པ་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། གསུམ་པ་ནི། འཁོར་བ་ཉིད་ལ་དགའ་བའི་སེམས་ཅན་རྣམས། མི་རྟག་མི་གཙང་ཡིད་ འབྱུང་སྐྱོ་བསྐྱེད་ནས། །བདག་མེད་སྟོང་བ་ཞི་བའི་ལམ་འཇུག་པ། །བདེན་བཞི་སྟོན་མཛད་ བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་འདིས་འགོག་ལམ་གཉིས་ཀ་བསྟན་ལ། འགོག་བདེན་ ལ་སྤྱི་མཚན་འགོག་པ་དང་། ཞི་བ། གྱ་ནོམ། ངེས་འབྱུང་བཞིའི་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པས་ འགོག་པ། སྡུག་བསྔལ་མེད་པས་ཞི་བ། དེ་གཉིས་ཀྱི་རྒྱུས་གཙང་བ་དང་བདེ་བའི་ངོ་བོར་ གྱུར་པས་གྱ་ནོམ་པ། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པས་རྟག་ཅིང་བདེ་བ་དང་ཕན་པའི་གཞི་ཡིན་པས་ངེས་ འབྱུང་ངོ་། །རང་མཚན་ནམ། མཚན་གཞི་ལ་གསུམ་སྟེ། དྲི་མ་གདོད་ནས་དག་པ་རང་བཞིན་ གྱིས་འགོག་པ་དང་། གློ་བུར་གྱིས་དྲི་མ་གཉེན་པོས་བཅོམ་པ་སོ་སོར་བརྟགས་པའི་འགོག་ པ་དང་། རྒྱུ་རྐྱེན་ཚང་ནས་ཉོན་མོངས་འགགས་པ་སོ་སོར་བརྟགས་མིན་གྱིས་འགོག་པའོ། ། དང་པོ་ཆོས་ཉིད་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་སྟེ། དེའི་མཚན་ཉིད་གདོད་ནས་དྲི་མ་དག་པའི་ ཆོས་དབྱིངས་སོ། །གཟུངས་ཀྱི་རྒྱལ་པོས་ཞུས་པའི་མདོར། ཟད་པ་གཉེན་པོས་ཟད་པ་མ་ ཡིན་ཏེ། །སྔོན་ནས་ཟད་པས་དེ་ཕྱིར་ཟད་ཅེས་བསྟན། །ཞེས་དང་། རྒྱུད་བླར། རང་བཞིན་ གྱིས་ནི་ཡོང་དག་ཕྱིར། །ཉོན་མོངས་གདོད་ནས་ཟད་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དང་། དབུས་མཐར། ངོ་ བོ་ཉིད་དང་གཉིས་མི་སྐྱེ། །དྲི་མ་ཞི་བ་གཉིས་སུ་འདོད། །དེའི་འགྲེལ་པར། ངོ་བོ་གཉིས་ཀྱི་ འགོག་པ་དང་། གཉིས་འགོག་པ་དང་རང་བཞིན་གྱིས་འགོག་པའོ། །ཞེས་ཏེ། འདི་ནི་ཐེག་ ཆེན་གྱིས་ཁྱད་ཆོས་སོ། །ཕྱི་མ་གཉིས་ནི་ཡོངས་སུ་གྲགས་པ་ཉིད་དོ། ། ༈ ལམ་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། ལམ་གྱི་བདེན་པ་ལ་ བརྟེན་ནས་དང་རྟེན་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི་འཁོར་བ་ཉིད་ལ་དགའ་བའི་སེམས་ཅན་ རྣམས་ལ། འཁོར་བ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྒྱ་མཚོ་སྤངས་པའི་ཐར་པའི་སྐབས་མ་ཐོབ་ན་སྐྱིད་མེད། 1-225 ཐོབ་པ་ལ་དམ་པའི་ཆོས་བྱེད་དགོས་དེ་ལ་རྟེན་དལ་འབྱོར་ཀྱི་མི་ལུས་ཐོབ་དགོས་པ་ལ། དེ་ ཤིན་ཏུ་རྙེད་དཀའ་དེ། ཇི་ལྟར་འགྲོ་བ་གཞན་ནི་རྒྱ་མཚོ་དང་། །མི་ཉིད་སྐྲ་རྩེའི་ཆུ་ཐིགས་དང་ མཚུངས་ན། །དམ་ཆོས་སྒྲུབ་པའི་རྟེན་མཆོག་དལ་འབྱོར་ཉིད། །ཅི་ཡི་ཕྱིར་ན་རྙེད་པར་སླ་ བ་ཡིན། །ཞེས་པས། དལ་འབྱོར་རྙེད་དཀའ་བ་བསམ་མོ། །དེ་ཡང་འཆི་ངེས་ནམ་འཆི་ཆ་ མེད། འཆི་བ་ལ་ཅིས་ཀྱང་མི་ཕན་པས། འཆི་བ་མི་རྟག་པ་ཡང་ཡང་བསམ་ལ། དེ་རིང་ཉིད་ ནས་ཆོས་ཁོ་ན་བསྒྲུབ་པར་བྱ་ཞིང་། བསྒྲུབ་ཚུལ་ཤེས་པའི་ཕྱིར། ཤི་ནས་ཀྱང་ལུས་མེད་པར་ འགྲོ་ལ
【現代漢語翻譯】 ཚད་མ་རྣམ་འགྲེལ་ལས། བདག་དང་བདག་གིས་འཛིན་ཆགས་པའི། །འདུས་བྱས་སྤྱོད་ཡུལ་ཅན་ཆགས་ནི། །རྒྱུ་ཡིན་ཞེས་དང་། དེ་ཕྱིར་སྲིད་པ་སྲིད་སྟེན་ཡིན། །ཞེས་སོ། །——《量釋論》中說：『我與我所執著的貪戀，是緣起之因，因此，有為法是存在的所依。』 འགོག་པ་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། —— 通過展示『滅』的方式來讚頌。 འཁོར་བ་ཉིད་ལ་དགའ་བའི་སེམས་ཅན་རྣམས། མི་རྟག་མི་གཙང་ཡིད་འབྱུང་སྐྱོ་བསྐྱེད་ནས། །བདག་མེད་སྟོང་བ་ཞི་བའི་ལམ་འཇུག་པ། །བདེན་བཞི་སྟོན་མཛད་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། །——對於那些沉溺於輪迴的眾生，您讓他們厭倦無常與不凈，從而進入無我、空性、寂滅之道。向您——宣說四聖諦的上師，頂禮！ འགོག་ལམ་གཉིས་ཀ་བསྟན་ལ། འགོག་བདེན་ལ་སྤྱི་མཚན་འགོག་པ་དང་། ཞི་བ། གྱ་ནོམ། ངེས་འབྱུང་བཞིའི་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པས་འགོག་པ། སྡུག་བསྔལ་མེད་པས་ཞི་བ། དེ་གཉིས་ཀྱི་རྒྱུས་གཙང་བ་དང་བདེ་བའི་ངོ་བོར་གྱུར་པས་གྱ་ནོམ་པ། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པས་རྟག་ཅིང་བདེ་བ་དང་ཕན་པའི་གཞི་ཡིན་པས་ངེས་འབྱུང་ངོ་། །——這揭示了『滅』和『道』兩種真諦。『滅諦』的共相是『滅』、『寂靜』、『殊勝』和『解脫』。因為沒有煩惱所以是『滅』，因為沒有痛苦所以是『寂靜』，因為這二者的因，轉化為清凈和安樂的自性，所以是『殊勝』，因為不再退轉，是恒常、安樂和利益之源，所以是『解脫』。 རང་མཚན་ནམ། མཚན་གཞི་ལ་གསུམ་སྟེ། དྲི་མ་གདོད་ནས་དག་པ་རང་བཞིན་གྱིས་འགོག་པ་དང་། གློ་བུར་གྱིས་དྲི་མ་གཉེན་པོས་བཅོམ་པ་སོ་སོར་བརྟགས་པའི་འགོག་པ་དང་། རྒྱུ་རྐྱེན་ཚང་ནས་ཉོན་མོངས་འགགས་པ་སོ་སོར་བརྟགས་མིན་གྱིས་འགོག་པའོ། །——自相或體性有三種：從最初就清凈的自性滅，通過對治法突然摧毀垢染的分別滅，以及因緣具足而煩惱止息的非分別滅。 དང་པོ་ཆོས་ཉིད་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་སྟེ། དེའི་མཚན་ཉིད་གདོད་ནས་དྲི་མ་དག་པའི་ཆོས་དབྱིངས་སོ། །——第一種是法性如來藏，其特徵是從最初就清凈的法界。 གཟུངས་ཀྱི་རྒྱལ་པོས་ཞུས་པའི་མདོར། ཟད་པ་གཉེན་པོས་ཟད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། །སྔོན་ནས་ཟད་པས་དེ་ཕྱིར་ཟད་ཅེས་བསྟན། །ཞེས་དང་། རྒྱུད་བླར། རང་བཞིན་གྱིས་ནི་ཡོང་དག་ཕྱིར། །ཉོན་མོངས་གདོད་ནས་ཟད་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དང་། དབུས་མཐར། ངོ་བོ་ཉིད་དང་གཉིས་མི་སྐྱེ། །དྲི་མ་ཞི་བ་གཉིས་སུ་འདོད། །དེའི་འགྲེལ་པར། ངོ་བོ་གཉིས་ཀྱི་འགོག་པ་དང་། གཉིས་འགོག་པ་དང་རང་བཞིན་གྱིས་འགོག་པའོ། །ཞེས་ཏེ། འདི་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱིས་ཁྱད་ཆོས་སོ། །ཕྱི་མ་གཉིས་ནི་ཡོངས་སུ་གྲགས་པ་ཉིད་དོ། །——《陀羅尼自在王經》中說：『滅盡不是通過對治而滅盡，而是因為本來就滅盡，所以才說是滅盡。』《寶性論》中說：『因為自性完全清凈，所以煩惱從最初就滅盡。』《中邊分別論》中說：『本體和二不生，垢染寂滅被認為是二。』其註釋中說：『本體二的滅，二滅和自性滅。』這是大乘的特點。后兩種是廣為人知的。 ལམ་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། —— 通過展示『道』的方式來讚頌。 ལམ་གྱི་བདེན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དང་རྟེན་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི་འཁོར་བ་ཉིད་ལ་དགའ་བའི་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ། འཁོར་བ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྒྱ་མཚོ་སྤངས་པའི་ཐར་པའི་སྐབས་མ་ཐོབ་ན་སྐྱིད་མེད། ཐོབ་པ་ལ་དམ་པའི་ཆོས་བྱེད་དགོས་དེ་ལ་རྟེན་དལ་འབྱོར་ཀྱི་མི་ལུས་ཐོབ་དགོས་པ་ལ། དེ་ཤིན་ཏུ་རྙེད་དཀའ་དེ། ཇི་ལྟར་འགྲོ་བ་གཞན་ནི་རྒྱ་མཚོ་དང་། །མི་ཉིད་སྐྲ་རྩེའི་ཆུ་ཐིགས་དང་མཚུངས་ན། །དམ་ཆོས་སྒྲུབ་པའི་རྟེན་མཆོག་དལ་འབྱོར་ཉིད། །ཅི་ཡི་ཕྱིར་ན་རྙེད་པར་སླ་བ་ཡིན། །ཞེས་པས། དལ་འབྱོར་རྙེད་དཀའ་བ་བསམ་མོ། །——關於依靠『道』的真諦，有能依和所依兩種。首先，對於那些沉溺於輪迴的眾生來說，如果不能從輪迴的苦海中解脫，就沒有安樂。要獲得解脫，就必須修持正法，為此，必須獲得閑暇圓滿的人身。而這非常難得。正如：『其他有情如大海，人身如髮梢之水滴。修持正法的殊勝所依——閑暇圓滿，為何容易獲得呢？』因此，要思維閑暇圓滿的難得。 དེ་ཡང་འཆི་ངེས་ནམ་འཆི་ཆ་མེད། འཆི་བ་ལ་ཅིས་ཀྱང་མི་ཕན་པས། འཆི་བ་མི་རྟག་པ་ཡང་ཡང་བསམ་ལ། དེ་རིང་ཉིད་ནས་ཆོས་ཁོ་ན་བསྒྲུབ་པར་བྱ་ཞིང་། བསྒྲུབ་ཚུལ་ཤེས་པའི་ཕྱིར། ཤི་ནས་ཀྱང་ལུས་མེད་པར་འགྲོ་ལ——而且，死亡是必然的，但何時死亡卻不確定。死亡對任何事情都沒有幫助。因此，要反覆思維死亡的無常，從今天開始就只修持佛法，爲了知道修持的方法，死後也會失去身體。
【English Translation】 Tshad ma rnam 'grel las, bdag dang bdag gis 'dzin chags pa'i. 'dus byas spyod yul can chags ni. rgyu yin zhes dang, de phyir srid pa srid sten yin. zhes so. - It is said in Pramāṇavārttika (Commentary on Valid Cognition): 'Attachment to self and what belongs to self is the cause of conditioned phenomena. Therefore, existence depends on existence.' 』gog pa ston pa』i sgo nas bstod pa. - Praising through showing 'Cessation'. 』khor ba nyid la dga』 ba』i sems can rnams. mi rtag mi gtsang yid 』byung skyo bskyed nas. bdag med stong ba zhi ba』i lam 』jug pa. bden bzhi ston mdzad bla ma』i zhabs la 』dud. - For those beings who delight in samsara, you cause them to be disgusted with impermanence and impurity, thereby entering the path of selflessness, emptiness, and peace. To you—the guru who teaches the Four Noble Truths—I prostrate! 'gog lam gnyis ka bstan la. 'gog bden la spyi mtshan 'gog pa dang. zhi ba. gya nom. nges 'byung bzhi'i nyon mongs pa med pas 'gog pa. sdug bsngal med pas zhi ba. de gnyis kyi rgyus gtsang ba dang bde ba'i ngo bor gyur pas gya nom pa. phyir mi ldog pas rtag cing bde ba dang phan pa'i gzhi yin pas nges 'byung ngo. - This reveals both 'Cessation' and 'Path' truths. The general characteristic of 'Truth of Cessation' is 'cessation', 'peace', 'excellence', and 'liberation'. Because there are no afflictions, it is 'cessation'; because there is no suffering, it is 'peace'; because of the cause of these two, it transforms into the nature of purity and happiness, so it is 'excellence'; because it does not regress, it is the source of permanence, happiness, and benefit, so it is 'liberation'. rang mtshan nam. mtshan gzhi la gsum ste. dri ma gdod nas dag pa rang bzhin gyis 'gog pa dang. glo bur gyis dri ma gnyen pos bcom pa so sor brtags pa'i 'gog pa dang. rgyu rkyen tshang nas nyon mongs 'gags pa so sor brtags min gyis 'gog pa'o. - Self-character or nature has three aspects: the naturally ceased, which is pure from the beginning; the cessation through analysis, where adventitious defilements are destroyed by antidotes; and the non-analytical cessation, where afflictions cease when causes and conditions are complete. dang po chos nyid bde gshegs snying po ste. de'i mtshan nyid gdod nas dri ma dag pa'i chos dbyings so. - The first is the Dharmata Tathagatagarbha (Essence of the Sugata), whose characteristic is the Dharmadhatu (sphere of reality) that is pure from the beginning. gzungs kyi rgyal pos zhus pa'i mdor. zad pa gnyen pos zad pa ma yin te. sngon nas zad pas de phyir zad ces bstan. zhes dang. rgyud blar. rang bzhin gyis ni yong dag phyir. nyon mongs gdod nas zad phyir ro. zhes dang. dbus mthar. ngo bo nyid dang gnyis mi skye. dri ma zhi ba gnyis su 'dod. de'i 'grel par. ngo bo gnyis kyi 'gog pa dang. gnyis 'gog pa dang rang bzhin gyis 'gog pa'o. zhes te. 'di ni theg chen gyis khyad chos so. phyi ma gnyis ni yongs su grags pa nyid do. - It is said in the Sutra Requested by the King of Dharanis: 'Cessation is not cessation through antidotes, but because it has ceased from the beginning, therefore it is shown as cessation.' It is said in the Uttaratantra: 'Because it is completely pure by nature, afflictions have ceased from the beginning.' It is said in the Madhyantavibhāga: 'The essence and the two do not arise; the cessation of defilements is considered as two.' In its commentary, it says: 'The cessation of the two essences, the cessation of the two, and the cessation by nature.' This is a characteristic of the Mahayana. The latter two are well known. lam ston pa'i sgo nas bstod pa. - Praising through showing 'Path'. lam gyi bden pa la brten nas dang rten pa gnyis las. dang po ni 'khor ba nyid la dga' ba'i sems can rnams la. 'khor ba sdug bsngal gyi rgya mtsho spangs pa'i thar pa'i skabs ma thob na skyid med. thob pa la dam pa'i chos byed dgos de la rten dal 'byor kyi mi lus thob dgos pa la. de shin tu rnyed dka' de. ji ltar 'gro ba gzhan ni rgya mtsho dang. mi nyid skra rtse'i chu thigs dang mtshungs na. dam chos sgrub pa'i rten mchog dal 'byor nyid. ci yi phyir na rnyed par sla ba yin. zhes pas. dal 'byor rnyed dka' ba bsam mo. - Regarding relying on the truth of 'Path', there are two aspects: the reliance and the object of reliance. First, for those beings who delight in samsara, there is no happiness if they do not attain liberation from the ocean of suffering of samsara. To attain liberation, one must practice the sacred Dharma, and for that, one must obtain a human body with leisure and endowments. And that is very difficult to obtain. As it is said: 'Other beings are like the ocean, and human beings are like a drop of water on a hair tip. The supreme basis for practicing the sacred Dharma—leisure and endowment—why would it be easy to obtain?' Therefore, contemplate the difficulty of obtaining leisure and endowment. de yang 'chi nges nam 'chi cha med. 'chi ba la cis kyang mi phan pas. 'chi ba mi rtag pa yang yang bsam la. de ring nyid nas chos kho na bsgrub par bya zhing. bsgrub tshul shes pa'i phyi. shi nas kyang lus med par 'gro la - Moreover, death is certain, but when death will occur is uncertain. Death does not help in any way. Therefore, repeatedly contemplate the impermanence of death, and from today onwards, only practice the Dharma, and in order to know how to practice, even after death, one goes without a body.
། སེམས་མི་འཆི་བར་ལས་ཀྱི་དབང་གིས་སྐྱེ་བ་ལེན་ཏེ། རིན་ཆེན་ཕྲེང་བར། མི་དགེ་ བ་ལས་སྡུག་བསྔལ་འབྱུང་། །དེ་བཞིན་ངན་འགྲོ་ཐམས་ཅད་དོ། །དགེ་ལས་བདེ་འགྲོ་ཐམས་ ཅད་དང་། །སྐྱེ་བ་ཀུན་ཏུ་བདེ་བ་དག །ཅེས་པས། ལས་རྒྱུ་འབྲས་ཞིབ་ཏུ་བསམ་ལ། སྡིག་ པ་ཕྲ་ཞིང་ཕྲ་བ་ནས་སྤངས་ལ། དགེ་བ་ཕྲ་ཞིང་ཕྲ་བ་ནས་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་ཡིན་པས། ཆེན་ པོ་ལྟ་ཅི་སྨོས། དེ་ལྟར་བྱས་ནས་ངན་འགྲོར་མི་འགྲོ་ཙམ་དང་། བདེ་འགྲོ་ཐོབ་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་ བསྟན་གྱི་ཡིད་བདེའི་གདེངས་ཐོབ་པ་མ་ཡིན་ཏེ། འཁོར་བ་མཐའ་དག་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རང་ བཞིན་ཡིན་པས། དེའི་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་གིས་[གི་]ཉེས་དམིགས་ཞིབ་ཏུ་བསམ་པར་བྱ་ཞིང་། འཁོར་བ་ལ་བཙོན་ཁང་གིས་[གི་]འདུ་ཤེས། རང་ཉིད་ལ་བཙོན་ནག་ཅན་གྱི་འདུ་ཤེས། ནོར་ཟས་ལ་ལྕགས་སྒྲོག་གི་འདུ་ཤེས། གཉེན་ཉེ་གཞི་ལ་བཙོན་བསྲུངས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་བསྐྱེད་ དོ། ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས། སྤྱི་མཚན་དང་རང་མཚན་ལས། དང་པོ་ལ། བཞི། ལམ། རིགས་ པ། སྒྲུབ་པ༑ ངེས་འབྱིན་ཏེ། མྱང་འདས་སུ་འགྲོ་བའི་གོ་སྐབས་ཆེ་ཤུལ་ཡིན་པས། ལམ་མི་ རིགས་པ་རྣམ་རྟོག་གིས་གཉེན་པོས་བྱེད་པས། རིགས་རྟག་འཛིན་སོགས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ལས། སེམས་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པ་སྒྲུབ་པས། རྟག་པར་ངེས་པར་འབྱུང་བའི་གནས་སུ་འགྲོ་བར་བྱེད་ 1-226 པས་ངེས་འབྱིན་ནོ། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་བྱམས་སྙིང་རྗེ་བསྒོམ་ཞིང་ཚོགས་གཉིས་ཀྱི་ ལམ་དང་ཁྱད་པར་བདག་མེད་སྟོང་པ་ཞི་བའི་ལམ་ལ་འཇུག་པར་བྱ་ལ། དེའང་བྱང་ཕྱོགས་ སོ་བདུན་དབུས་མཐའ་རྣམ་འབྱེད་ནས་གསུངས་པ་བཞིན་སྒོམ་སྟེ། ཚོགས་ལམ་ཆུང་ངུ་ གནས་ངན་ལེན་གྱི་ཕྱིར་སྲེད་རྒྱུའི་ཕྱིར། ཞི་བའི་ཕྱིར་དང་མ་རྨོངས་ཕྱིར། །བདེན་པ་བཞི་ལ་ འཇུག་བྱའི་ཕྱིར། །དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་བསྒོམ། །ཞེས་པས་ཕྱི་ནང་གི་ལུས་གནས་ངན་ ལེན་གྱི་ཕུང་པོར་ཤེས་པས་འདུ་བྱེད་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་མཚན་ཉིད་ཤེས། ཀུན་འབྱུང་གིས་ [གི་]གཙོ་བོ་སྲེད་པ་དེའི་རྒྱུ་ཚོར་བ་སྡུག་བསྔལ་དུ་ཤེས་པས་ཀུན་འབྱུང་སྤོངས། རྟག་འཛིན་ གྱི་གཞིའི་སེམས་སྐྱེ་འཇིག་ཅན་དུ་ཤེས་པས། བདག་ཆད་པར་དོགས་པ་མེད་པས་འགོག་པ་ མངོན་དུ་བྱེད། ཀུན་བྱང་གིས་ཆོས་ཐམས་ཅད་བདག་མེད་དུ་ཤེས་པས་བདག་མེད་བསྒོམ་ པའི་ལམ་རྟེན་པ་དེ་བདེན་བཞི་ལ་འཇུག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། སྒོམ་པའི་ལུས་མི་གཙང་བ་ དང་། ཚོར་བ་སྡུག་བསྔལ། སེམས་རྣམ་ཤེས་སྐྱེ་འཇིག་ཅན་གྱི་མི་རྟག་པ། ཆོས་སེམས་འབྱུང་ རྣམས་བདག་མེད་པར་དྲན་པ་ལ་ཉེ་བར་གཞག་ནས་བསྒོམ་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟར་བསྒོམས་ པས། ཚོགས་ལམ་འབྲིང་དུ་སྤངས་གཉེན་ཤེས་ནས་བླང་དོར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཉེས་པའི་གཉེན་ པོར། ཡང་དག་སྤོང་བ་བཞི་འབྱུང་སྟེ། མི་མཐུན་ཕྱོགས་དང་གཉེན་པོ་རྣམས། །རྣམ་པ་
【現代漢語翻譯】 心識不滅，因業力而受生。如《寶鬘論》所說：『不善生痛苦，一切惡趣皆如此。善生一切善趣樂，生生世世皆安樂。』因此，應仔細思維業果，從微小的罪惡開始斷除，從微小的善行開始修持，更何況是大的善行。如此行持，即使僅僅是不墮惡趣，獲得善趣，也未能獲得佛法的真實利益，因為輪迴的本質是痛苦。因此，應仔細思維輪迴總相和別相的過患，視輪迴為監獄，視自己為囚犯，視財物食物為枷鎖，視親友眷屬為獄卒。 第二部分分為兩點：總相和自相。首先是總相，分為四點：道、理、修、出離。因為這是前往涅槃的絕佳機會，所以是道。以正理對治分別念，所以是理。通過修持，使心識不顛倒，遠離常執等顛倒見，所以是修。最終必定從輪迴中解脫，所以是出離。應修持對一切眾生的慈悲心，進入積累二資糧之道，尤其是無我空性寂滅之道。正如《辨中邊論》中所說，應按照三十七道品進行修持：『為舍惡趣苦，為斷貪慾因，為得寂滅樂，為離諸愚癡，為入四真諦，修習四念住。』因此，了知內外之身是惡趣之果，以行苦為特徵。了知貪愛是苦之因，感受是苦，從而斷除集諦。了知常執之基的心識是生滅法，從而不畏懼斷滅，證得滅諦。了知一切法無自性，從而修持無我之道，爲了進入四諦，應如是修持。如是，觀修身體不凈，感受是苦，心識是生滅無常，諸法無我，安住于正念。
【English Translation】 The mind does not die, but takes rebirth due to the power of karma. As stated in the 'Ratnavali' (Precious Garland): 'Suffering arises from non-virtue, as do all the lower realms. From virtue comes all the happiness of the higher realms, and happiness in all lifetimes.' Therefore, one should carefully contemplate the cause and effect of karma, abandon even the smallest sins, and cultivate even the smallest virtues, let alone the great ones. By doing so, merely avoiding the lower realms and attaining the higher realms is not enough to gain confidence in the true meaning of the teachings, because all of samsara is of the nature of suffering. Therefore, one should carefully contemplate the general and specific faults of samsara, perceiving samsara as a prison, oneself as a prisoner, wealth and food as shackles, and relatives and friends as prison guards. The second part has two aspects: general characteristics and specific characteristics. The first is the general characteristics, which have four points: path, reason, practice, and renunciation. Because it is a great opportunity to go to Nirvana, it is the path. Because it is the antidote to conceptual thoughts through reasoning, it is the reason. Because it is the practice of making the mind not inverted, away from inverted views such as the permanence, it is the practice. Because it inevitably leads to liberation from samsara, it is renunciation. One should cultivate loving-kindness and compassion for all sentient beings and enter the path of accumulating the two accumulations, especially the path of selflessness, emptiness, and peace. As stated in the 'Madhyantavibhaga' (Distinguishing the Middle from the Extremes), one should meditate according to the thirty-seven factors of enlightenment: 'To abandon the suffering of the lower realms, to cut off the cause of desire, to attain the bliss of peace, to be free from all ignorance, to enter the four noble truths, meditate on the four mindfulnesses.' Therefore, knowing the inner and outer body as the result of negative karma, knowing its characteristic as the suffering of conditioned existence. Knowing that the main cause of suffering is craving, and that feeling is suffering, abandon the origin of suffering. Knowing that the mind, the basis of the clinging to permanence, is subject to arising and ceasing, one does not fear annihilation and manifests cessation. Knowing that all phenomena are without self, one meditates on the path of selflessness in order to enter the four truths. Thus, one meditates by closely placing mindfulness on the body as impure, feelings as suffering, the mind as impermanent with arising and ceasing, and phenomena as selfless.
ཐམས་ཅད་ཡོངས་ཤེས་ནས། །དེ་དག་སྤངས་ཕྱིར་བརྩོན་འགྲུས་ནི། །རྣམ་པ་བཞི་དག་ཀུན་ ཏུ་འབྱུང་། །ཞེས་སོ། །དེ་དག་ཀྱང་མི་དགེ་བ་སྐྱེས་པ་ཡང་དག་པར་སྤོངས་བ་ཞེས་གཙོ་བོའི་ མིང་གིས་སྨོས་སོ། །མི་དགེ་བ་སྐྱེས་པ་ཡང་དག་པར་སྤོངས་བ་དང་། མ་སྐྱེས་པ་མི་བསྐྱེད་ པ་དང་། དགེ་བ་སྐྱེས་པ་སྤེལ་བ་དང་། མ་སྐྱེད་པ་སྐྱེད་པའི་བརྩོན་འགྲུས་རྣམ་པ་བཞིའོ། ། དེ་ལྟར་བསྒོམས་པས་ཚོགས་ལམ་ཆེན་པོར་རྫུ་འཕྲུལ་རྐང་པ་སྐྱེ་སྟེ། དེ་ལ་[][]མཚན་ ཉིད། བདག་རྐྱེན་སྤོངས་བའི་འདུ་བྱེད་བརྒྱད་སྟེན་པ་ལས། སེམས་ལས་སུ་རུང་བའི་ཏིང་ 1-227 ངེ་འཛིན་ཏེ། མཛོད་དུ། རྫུ་འཕྲུལ་རྐང་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཡིན་ཞེས་དང་། དེར་གནས་ལས་སུ་ རུང་བ་ཉིད། །དོན་རྣམས་ཐམས་ཅད་འབྱོར་པར་འགྱུར། །ཉེས་པ་ལྔ་སྤོངས་འདུ་བྱེད་བརྒྱད། ། བསྟེན་པའི་རྒྱུ་ལས་འབྱུང་བའོ་ཞེས་དང་། ཉེས་པ་ལྔ་ནི། ལེ་ལོ་དང་ནི་གདམས་ངག་རྣམས། ། བརྗེད་དང་བྱིང་དང་རྒོད་པ་རྣམས། །འདུ་མི་བྱེད་དང་འདུ་བྱེད་དེ། །འདི་དག་ཉེས་པ་ལྔར་ འདོད་དོ། །ཞེས་པས། བྱིང་རྒོད་གཉིས་གཅིག་ཏུ་བསྡུའོ། །བྱིང་རྒོད་མ་ཞི་བའི་ཚེ། གཉེན་ པོ་འདུ་མི་བྱེད་པ་དང་། ཞི་བའི་ཚེ་འདུ་བྱེད་པའོ། །འདུ་བྱེད་བརྒྱད་ནི་ལེ་ལོའི་གཉེན་པོ་བཞི། ལྷག་མ་བཞི་ལ་རེ་རེ་ཏེ། རྩོལ་བའི་གནས་བདུན་པ་དེ་ལ་གནས་པ་ནི་རྩོལ་བ། འདུན་པའི་ རྒྱུ་སྤང་གཉེན་རྒྱུ་འབྲས་ལ་ཡིད་ཆེས་པའི་དད་པ་སྟེ། དེ་ལས་མངོན་པར་འདོད་པའི་འདུན་ པ་འབྱུང་བས་སོ། །རྩོལ་བའི་འབྲས་བུ་ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་དེ་བརྩོན་འགྲུས་བརྩམས་པས་ལུས་ སེམས་ལས་སུ་རུང་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཐོབ་བོ། །ཡང་དག་པའི་དམིགས་པ་མ་རྗེད་པའི་དྲན་ པ་དེ་དང་ལྡན་ནས་བྱིང་རྒོད་རྟོག་པའི་ཤེས་བཞིན། རྟོགས་ནས་དེ་དང་བྲལ་བར་བྱ་བའི་ ཕྱིར་གཉེན་པོ་འདུ་བྱེད་པ། བྱིང་རྒོད་ཞི་གནས་ལ་འཇོག་པའི་བཏང་སྙོམས་སོ། །གནས་ དང་དེ་ལ་གནས་པ་དང་། །རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་ཉིད་དུ་འོང་། །དམིགས་པ་བརྗེད་པར་མ་གྱུར་ དང་། །བྱིང་དང་རྒོད་དང་རྟོག་པ་དང་། །དེ་སྤོངས་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་བཅས། །ཞི་ཚེ་རྣལ་ དུ་འཇོག་པའོ། །ཞེས་སོ། །མཚོན་བྱ་ནི། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་བཞི་སྟེ། འདི་ལ་བརྟེན་ནས་ནམ་ མཁའ་ལ་འགྲོ་བ་སོགས་བྱེད་པས་རྐང་པའོ། །མཚན་གཞི་ནི། དབྱེ་བ་འདུན་པ་སྐྱེད་པ་ན་ སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་ལ་རེག་པ་འདུན་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། འབད་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་བརྩམ་ པ་ན། སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་ལ་རེག་པ་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱིས་སེམས་རབ་ཏུ་འཇོག་པ་ན། སེམས་ རྩེ་གཅིག་པ་ལ་རེག་པ་སེམས་ཀྱིས། སེམས་རབ་ཏུ་འཛིན་པ་ན་སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་ལ་རེག་ པ་སྤྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་བཞིའོ། ། 1-228 བཞི་པ་སེམས་སྦྱངས་པ་ལ་དབང་པོ་ལྔ་སྐྱེས་ཏེ། དེ་ལ་གས
【現代漢語翻譯】 『完全知曉一切后，爲了斷除這些，精進是四種形態，全部都會出現。』 這些也以主要的名義被稱為『完全斷除已生起的不善』。完全斷除已生起的不善，不生起未生起的不善，增長已生起的善，生起未生起的善，是四種精進。 如此修習后，在資糧道上會生起大神足（rddzu 'phrul rkang pa，神通之足），對此，定義是：依靠斷除自緣的八種作意，生起心堪能的等持（ting nge 'dzin，三摩地）。 《俱舍論》中說：『神足是等持，安住於此即堪能，一切意義皆成就，斷除五過失，依八作意之因生。』 五過失是：『懈怠與教授，遺忘與沉掉，不作意與作意，這些被認為是五過失。』因此，沉掉二者合為一。沉掉未息滅時，不作意對治；息滅時，則作意。 八作意是：懈怠的四種對治，剩餘四者各一。安住于第七個努力之處，即是努力。想要之因是相信捨棄、對治、因、果，由此生起想要現證的欲求。 努力之果是極度調柔，通過精進努力，獲得身心堪能的等持。不忘失正確的所緣，具有正念，了知沉掉分別的智慧，了知后，爲了遠離沉掉而作意對治，將沉掉置於寂止的舍（btang snyoms，舍）。 安住與安住之處，因與果，不忘失所緣，沉與掉與分別，以及斷除這些的作意，寂止時如實安住。 所詮釋的是：四種神變，依靠此能在空中行走等，故稱之為足。定義是：分類為生起欲樂時，心一境性所觸及的欲樂等持；努力和精進時，心一境性所觸及的精進心； 極度安住時，心一境性所觸及的心；極度執持時，心一境性所觸及的行等持，共有四種。 第四，調伏心后，生起五根，對此進行解釋。
【English Translation】 'Having fully known all, to abandon these, diligence is of four forms, all will appear.' These are also called 'completely abandoning arisen non-virtue' by the name of the main thing. Completely abandoning arisen non-virtue, not generating unarisen non-virtue, increasing arisen virtue, generating unarisen virtue, are the four diligences. Having meditated in this way, the miraculous foot (rddzu 'phrul rkang pa) will arise on the path of accumulation, and the definition of this is: relying on the eight mental activities that abandon self-causes, a samadhi (ting nge 'dzin) of mental pliancy arises. The Treasury of Knowledge says: 'The miraculous foot is samadhi, abiding therein is pliancy, all meanings are accomplished, abandoning the five faults, arising from the cause of relying on the eight mental activities.' The five faults are: 'Laziness and instructions, forgetfulness and sinking and excitement, non-application and application, these are considered the five faults.' Therefore, sinking and excitement are combined into one. When sinking and excitement have not subsided, do not apply the antidote; when they have subsided, then apply it. The eight mental activities are: the four antidotes to laziness, and one each for the remaining four. Abiding in the seventh place of effort is effort. The cause of desire is faith in abandoning, antidotes, causes, and results, from which arises the desire to manifest. The result of effort is extreme pliancy, and through diligent effort, one obtains a samadhi of pliancy of body and mind. Not forgetting the correct object of focus, having mindfulness, the wisdom that discerns sinking and excitement, and having discerned it, applying the antidote in order to be separated from it, the equanimity that places sinking and excitement in quiescence. Abiding and the place of abiding, cause and result, not forgetting the object of focus, sinking and excitement and discernment, and the mental activity of abandoning these, abiding in reality when quiescent. What is signified is: the four miraculous powers, relying on this, one can walk in the sky, etc., therefore it is called a foot. The definition is: classified as the samadhi of desire that is touched by one-pointedness of mind when generating desire; when striving and being diligent, the mind of diligence that is touched by one-pointedness of mind; When abiding extremely, the mind that is touched by one-pointedness of mind; when holding extremely, the samadhi of action that is touched by one-pointedness of mind, there are four. Fourth, after taming the mind, the five faculties arise, and these are explained.
ུམ་མཚན་ཉིད་ནི་འཕགས་ ལམ་ཡང་དག་པར་འགྲུབ་པའི་བདག་པོར་གྱུར་པ་གང་ཞིག་དྲོད་རྩེ་ནས་ཐོག་མར་ཐོབ་པའོ། ། མཚོན་བྱ་ནི་འཕགས་ལམ་སྒྲུབ་པའམ། དད་སོགས་ལྔས་བྱང་ཆུབ་དང་སེམས་ཀྱིས་སྤྱོད་པ་ དང་། ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ཐོབ་པ་དང་། ཞི་གནས་དང་། ལྷག་མཐོང་ལ་གོ་རིམ་བཞིན་དབང་ བྱེད་པས་དབང་པོའོ། །མཚན་གཞི་ལ་དབྱེ་ན། བྱང་ཆུབ་ལ་ཡིད་ཆེས་ཞིང་འདུན་པའི་དད་པ་ དང་། བྱང་སེམས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་ལ་སྦྱོར་བའི་བརྩོན་འགྲུས་དང་། ཐོས་པའི་དམིགས་པ་མི་རྗེད་ པའི་དྲན་པ་དང་། ཞི་གནས་ལ་སེམས་མི་འཕྲོ་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། ལྷག་མཐོང་གིས་ ཆོས་རབ་ཏུ་འབྱེད་པའི་ཤེས་རབ་སྟེ། དེ་དག་ལ་དབང་བྱེད་པས་ན་དབང་པོ་ལྔའོ། །ཐར་ པའི་ཆ་མཐུན་དང་སྐྱེད་ནས། །འདུན་དང་སྦྱོར་བ་དབང་བྱེད་དེ། །དམིགས་པ་བརྗེད་པར་མ་ གྱུར་དང་། །མི་འཕྲོ་རྣམ་པར་འབྱེད་ཀྱང་ངོ་། །ཞེས་སོ༑ ༑ལྔ་པོ་དབང་པོ་ལས་སྟོབས་བསྐྱེད་ དེ། དེ་ལ་གསུམ། མཚན་ཉིད་ནི། དབང་པོ་ཉིད་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཀྱི་མི་རྫི་བར་འགྱུར་བ་ བཟོད་མཆོག་ནས། ཐོག་མར་ཐོབ་པའོ། །མཚོན་བྱ་ནི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་སྲབ་པས་གཉེན་པོ་ སྟོབས་རྒྱས་པས་སྟོབས་ཏེ། མི་མཐུན་ཕྱོགས་ནི་སྲབ་པའི་ཕྱིར། །སྟོབས་ལྡན་འབྲས་བུ་ཕྱི་མ་ ཡིན། །ཞེས་སོ། །མཚན་གཞི་ལ་དབྱེ་ན། མ་དད་པ་དང་། ལེ་ལོ་དང་། བརྗེད་ངེས་དང་། རྣམ་ གཡེང་དང་། གཏི་མུག་ལྔ་འཇོམས་པའི་དད་པ་དང་། བརྩོན་འགྲུས་དང་དྲན་པ་དང་། ཏིང་ ངེ་འཛིན་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་སྟོབས་ལྔའོ། །དབང་པོ་རྣམས་དང་སྟོབས་རྣམས་ལ། །ངེས་འབྱེད་ ཆ་མཐུན་གཉིས་གཉིས་སོ། །ཞེས་སོ། །དྲུག་པ་སྦྱོར་ལམ་ལས་བྱང་ཆུབ་སྐྱེ་སྟེ། དེ་ལ་གསུམ། མཚན་ཉིད་ནི། མངོན་པར་རྟོགས་པའི་ལམ་མམ། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མངོན་སུམ་གྱིས་རྟོགས་པའི་ ཡན་ལག་མཐོང་ལམ་པ་དང་པོ་ནས་ཐོག་མར་ཐོབ་པའོ། །མཚོན་བྱ་ནི། ཟད་མི་སྐྱེ་ཤེས་པའི་ བྱང་ཆུབ་ཀྱི་རྒྱུར་གྱུར་པས་བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག་གོ །མཚན་གཞི་ལ་དབྱེ་ན། དྲན་པ་དང་ཆོས་ 1-229 རབ་ཏུ་རྣམ་འབྱེད་དང་། བརྩོན་འགྲུས་དང་། དགའ་བ་དང་། ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་དང་། ཏིང་ངེ་ འཛིན་དང་། བཏང་སྙོམས་ཏེ། རེ་རེ་ལ་ཡང་དག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་ཅེས་པ་སྦྱར་བ་བདུན་ ནོ། །དྲན་པ་ནི་གནས་ཀྱི་ཡན་ལག་སྟེ་དེ་ལས་གཞན་རྣམས་འབྱུང་བས་སོ། །ཆོས་རབ་འབྱེད་ ནི་རང་བཞིན་གྱི་ཡན་ལག་སྟེ་མཐོང་ལམ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ངོ་བོ་ཡང་དག་པའོ། །བརྩོན་འགྲུས་ ངེས་པར་འབྱུང་བའི་ཡང་དག་སྟེ། དེས་བྱང་ཆུབ་མ་ཐོབ་བར་དུ་ལམ་རྒྱུན་མི་བཅོད་[གཅོད་ ]པས་སོ། །དགའ་བ་ནི་ཕན་ཡོན་གྱིས་ཡན་ལག་སྟེ། སེམས་དགའ་བར་བྱེད་པའོ། །ལྷག་མ་ གསུམ་ཉོན་མོངས་མེད་པའི་ཡན་ལག་སྟེ། དེ་ལ་གཞི་གང་གི་ནི་ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་སྟེ་གནས་ ངན་ལེན་བཅོད་[གཅོད་]པས་
【現代漢語翻譯】 『體性』（um mtshan nyid）是指從暖位和頂位開始，成為如實成就聖道的擁有者。 『所詮』（mtshon bya）是指成辦聖道，或者以信等五根以菩提心行事，獲得大乘之法，以及次第地掌控止觀，即為『根』（dbang po）。 『基』（mtshan gzhi）的分類是：對菩提生起信賴和希求的『信』（dad pa），致力於菩薩行持的『精進』（brtson 'grus），不忘失所聞之境的『念』（dran pa），于止中不散亂的『禪定』（ting nge 'dzin），以及以觀慧如實辨別諸法的『智慧』（shes rab），對這些具有掌控力，因此稱為『五根』（dbang po lnga）。 生起解脫分，希求與精進能掌控，不忘失對境，不散亂亦能如實辨別。 五根生起力量，對此有三：『體性』是指根本身不被相違品所勝伏，從忍位和勝位開始獲得。『所詮』是指由於相違品減弱，對治力增強，因此稱為『力』（stobs）。 相違品減弱故，具力是後來的果。『基』的分類是：摧毀不信、懈怠、忘失、散亂和愚癡這五種的『信』力、『精進』力、『念』力、『禪定』力和『智慧』力。 根與力，是二二解脫分。第六，從加行道生起菩提分，對此有三：『體性』是指證悟道，或者從現量證悟真如的支分，即見道位開始獲得。『所詮』是指成為滅盡和不生之智的菩提之因，因此是『菩提分』（byang chub yan lag）。 『基』的分類是：念、擇法、精進、喜、輕安、定、舍，每一個都加上『正等覺支』，總共七個。念是安住之支，其他都由此生起。擇法是自性之支，是見道菩提的真實體性。精進是決定生起之正因，因此在未獲得菩提之前，不會中斷道的相續。喜是利益之支，使心歡喜。其餘三個是無煩惱之支，其中輕安是基礎，能斷除惡趣。
【English Translation】 『Nature』 (um mtshan nyid) refers to initially acquiring from the heat and peak positions, becoming the possessor who truly accomplishes the noble path. 『Signified』 (mtshon bya) refers to accomplishing the noble path, or acting with bodhicitta through the five faculties such as faith, obtaining the Dharma of the Mahayana, and sequentially controlling calm abiding and insight, hence being 『faculties』 (dbang po). 『Basis』 (mtshan gzhi) is classified as: 『faith』 (dad pa) which trusts and desires bodhi, 『diligence』 (brtson 'grus) which engages in the conduct of a bodhisattva, 『mindfulness』 (dran pa) which does not forget the object of hearing, 『samadhi』 (ting nge 'dzin) which does not distract the mind in calm abiding, and 『wisdom』 (shes rab) which discerns dharmas through insight; since one has control over these, they are called the 『five faculties』 (dbang po lnga). Generating the qualities conducive to liberation, aspiration and effort have control, not forgetting the object, not being distracted, and also clearly distinguishing. The five faculties generate strength from the faculties, and there are three aspects to this: 『Nature』 is that the faculties themselves are not overcome by opposing factors, initially acquired from the patience and supreme positions. 『Signified』 is that because opposing factors are weakened, the antidote becomes stronger, hence it is called 『strength』 (stobs). Because opposing factors are weakened, having strength is the later result. 『Basis』 is classified as: the five strengths of faith, diligence, mindfulness, samadhi, and wisdom, which overcome the five: lack of faith, laziness, forgetfulness, distraction, and delusion. The faculties and the strengths, are two by two qualities conducive to definite emergence. Sixth, bodhi is generated from the path of joining, and there are three aspects to this: 『Nature』 is the path of realization, or the limb that directly realizes suchness, initially acquired from the first path of seeing. 『Signified』 is that it becomes the cause of bodhi that is exhausted and unborn, hence it is a 『limb of bodhi』 (byang chub yan lag). 『Basis』 is classified as: mindfulness, discrimination of dharmas, diligence, joy, pliancy, samadhi, and equanimity; each one is combined with 『limb of perfect enlightenment』, making seven. Mindfulness is the limb of abiding, because the others arise from it. Discrimination of dharmas is the limb of nature, being the true essence of the bodhi of the path of seeing. Diligence is the true cause of definite emergence, therefore it does not interrupt the continuum of the path until bodhi is attained. Joy is the limb of benefit, making the mind joyful. The remaining three are limbs without afflictions, of which pliancy is the foundation, cutting off bad migrations.
སོ། །གནས་གང་ལས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་སུ་མི་འགྱུར་བའི་ ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏེ། དེ་ལ་གནས་པས་གནས་འགྱུར་བས་སོ༑ ༑ཉོན་མོངས་པ་གང་ཡང་མེད་ པའི་ངོ་བོ་ནི་བཏང་སྙོམས་ཏེ་བྱིང་རྒོད་སོགས་ཉོན་མོངས་མེད་པའི་གནས་སྐབས་ཀྱིས་[ཀྱི་] ངོ་བོ་ཡིན་པས་སོ། །རང་བཞིན་ཡན་ལག་གནས་ཡན་ལག །གསུམ་པ་ངེས་འབྱུང་ཡན་ལག་ སྟེ། །བཞི་པ་ཕན་ཡོན་ཡན་ལག་ཡིན། །འདི་ལ་བཞི་དང་གནས་དང་ནི། །ངོ་བོ་ཉིད་དུ་བསྟན་ པ་ཡིན། །ཞེས་སོ། །ས་མཚམས་ས་དང་པོ་ནས་ཡོད་དེ། རྒྱན་དུ། སར་ཞུགས་པ་ལ་བྱང་ཆུབ་ ཀྱི། །ཡག་ལག་རྣམ་པར་བཞག་པར་བརྗོད། །ཅེས་སོ། ། བདུན་པ་མཐོང་ལམ་སྒོམ་པས་ས་གཉིས་པར་འཕགས་ལམ་གྱིས་[གྱི་]ཡག་ལག་སྐྱེ་ སྟེ། དེ་ལ་གསུམ་ཚན་[མཚན་]ཉིད་ནི། སྒོམ་སྤང་གིས་དག་པར་བྱ་ཕྱིར་ངེས་པར་འབྱིན་ པའི་ཐབས་སྒོམ་ལམ་གྱིས་[གྱི་]ཡན་ལག་ཏུ་གྱུར་པའོ། །མཚོན་བྱ་ནི་སྒོམ་ལམ་གྱིས་[གྱི་ ]ཡན་ལག་གམ་རྒྱུར་གྱུར་པས་འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་གོ །མཚན་བཞི་[གཞི་]ལ་དབྱེ་ན་ ཐམས་ཅད་ཀྱི་མགོ ར་ཡང་དག་པའི་ཞེས་དང་། འཇུག་ཏུ་འཕགས་པའི་ལམ་ཡག་ལག་ཅེས་ པ་སྦྱར་ལ། ལྟ་བ་དང་། རྟོག་པ་དང་། ངག་དང་ལས་ཀྱིས་མཐའ་དང་། འཚོ་བ་དང་། རྩོལ་ 1-230 བ་དང་། དྲན་པ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏེ་བརྒྱད་དོ། །དེ་ལ་ལྟ་བ་ནི་མཐོང་ལམ་ཡོངས་སུ་སྤྱོད་ པའི་ཡན་ལག་སྟེ། སྒོམ་ལམ་རྗེས་ཐོབ་དེས་རང་གིས་རྟོག་པ་ལྟར་ངེས་པར་འཛིན་པས་སོ། ། རྟོག་པ་དང་ངག་ནི། གཞན་གོ་བར་བྱེད་པས་ཡན་ལག་སྟེ། རྟོག་པས་ཀུན་ནས་བསླང་སྟེ་ ངག་གི་བརྗོད་པས་གཞན་གྱིས་གོ་བས་སོ། །ངག ལས་ཀྱིས་མཐའ་འཚེ་བ་གསུམ་གཞན་ ཡིད་ཆེས་པར་བྱེད་པའི་ཡན་ལག་སྟེ། ངག་གིས་སྙད་[བསྙད་]པའི་འགྲེལ་སྟཾ་ཀྱི་ལྟ་བ་ རྣམས་དག་ཏུ་ཡིད་ཆེས། ལས་ཀྱི་མཐའ་བྱ་མིན་མི་བྱེད་པས་ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམས་ངག་ཏུ་ཡིད་ ཆེས། འཚོ་བས་ཆོས་གོས་སོགས་ཇི་ལྟར་སྣང་བ་ལས་གཞན་གྱིས་མི་བཅོད་པས་ཡོ་བྱད་མྱུང་ བ་ལས་ཡིད་ཆེས་སོ། །ལྷག་མ་གསུམ་རྩོལ་བའི་ཡན་ལག་སྟེ། རྩོལ་བའི་ལམ་བསྒོམ་སྟེ། སྒོམ་སྤང་ཉོན་མོངས་པས་གཉེན་པོ་བྱེད་དོ། །དྲན་པས་ཞི་གནས་རྒྱུ་མཚན་སོགས་མ་བརྗེད་ པས་ཉེ་བའི་ཉོན་མོངས་བྱིང་རྒོད་ཀྱི་གཉེན་པོ་བྱེད་དོ། །ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་བསམ་གཏན་ལ་ གནས་ནས་མངོན་ཤེས་སོགས་བསྒྲུབ་པའི་དབང་གིས་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཀྱིས་གཉེན་པོ་བྱེད་ དེ། ཡོངས་སུ་སྤྱོད་དང་གོ་འབྱེད་དང་། །རྣམ་གསུམ་གཞན་ཡིད་ཆེས་པར་བྱེད། །མི་མཐུན་ ཕྱོགས་ཀྱིས་གཉེན་པོར་ནི༑ ༑ལམ་གྱིས་ཡན་ལག་དེ་བརྒྱད་དོ། །ལྟ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་ཡོད་ བྱད་བསྟུང་། །གཞན་ལ་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་འདོད། །ཉོན་མོངས་ཉེ་བའི་ཉོན་མོངས་དབང་། ། མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཀྱི་གཉེན་པོའོ། །ཞེས་སོ༑ ༑དེ་དག་ནི་ཚོགས་སྦྱོར་མཐོང་སྒོམ་གྱིས་རང་ བཞིན་ས
【現代漢語翻譯】 索！從何處不會完全陷入煩惱的 等持？因為安住於此，所以住所會改變。沒有任何 煩惱的自性是舍，即沒有沉掉和掉舉等煩惱的狀態的 自性。自性支、處支、第三是出離支、 第四是利益支。這四個是處和 自性，這樣宣說的。地界的界限是從初地開始就有的。在《莊嚴經論》中說：『入地者， 被稱為具有菩提的肢分。』 第七，通過見道和修道，在二地生起聖道的肢分。 對此，三相的體性是：爲了清凈修所斷， 必須生起的方法，成為修道的肢分。所詮釋的是，因為成為修道的肢分或因，所以是聖道的肢分。 如果將四相進行分類，那麼在一切的開頭加上『正』字， 結尾加上『聖道的肢分』。分為見、 思、語和業的邊際，以及活命、 精進、念和等持，共八個。其中，見是完全受用見道的肢分， 因為修道后得位以自己所證悟的那樣確定地執持。思和語是， 因為使他人理解而成為肢分，即思通過發起，語通過表達使他人理解。語、業的邊際，不害這三者是使他人相信的肢分， 即相信語所宣說的解釋的觀點是清凈的。業的邊際是不做不應做之事，從而相信戒律是清凈的。活命是從衣食等顯現的那樣，不被他人奪取，從而相信受用微薄是清凈的。剩餘的三個是精進的肢分， 即修習精進道，從而對治修所斷的煩惱。念不忘記止觀的理由等，從而對治近分的煩惱沉掉和掉舉。等持安住于禪定， 從而通過成就神通等的力量，對治不順品。完全受用和使理解， 以及三種使他人相信。不順品是對治， 道之肢分即這八個。見和戒律受用微薄， 想要使他人理解。煩惱、近分的煩惱、力量， 是不順品的對治。』這些是通過資糧道、加行道、見道和修道，自性是
【English Translation】 So! From what place does one not completely fall into afflictions? Samadhi (定，samādhi, samādhi, concentration)? Because of abiding in it, the abode changes. The nature of having no afflictions is equanimity, which is the state of not having afflictions such as sinking and excitement. The nature of the state. The limb of nature, the limb of place, the third is the limb of renunciation, the fourth is the limb of benefit. These four are place and nature, thus it is declared. The boundary of the ground exists from the first ground. In the Ornament of Realization it says: 'One who has entered the ground, is said to have the limbs of enlightenment.' Seventh, through the path of seeing and the path of meditation, the limbs of the noble path arise on the second ground. Regarding this, the nature of the three characteristics is: in order to purify what is to be abandoned by meditation, the method of necessarily arising becomes a limb of the path of meditation. What is signified is that because it becomes a limb or cause of the path of meditation, it is a limb of the noble path. If the four characteristics are classified, then at the beginning of everything add the word 'right', and at the end add 'limb of the noble path'. Divided into view, thought, speech, and the boundary of action, as well as livelihood, effort, mindfulness, and samadhi, there are eight in total. Among them, view is the limb of fully utilizing the path of seeing, because the subsequent attainment of the path of meditation firmly grasps it as one has realized it. Thought and speech are, because they cause others to understand, they become limbs, that is, thought initiates and speech causes others to understand through expression. The boundary of speech and action, not harming these three is the limb of causing others to believe, that is, believing that the views of the explanations spoken in speech are pure. The boundary of action is not doing what should not be done, thereby believing that the precepts are pure. Livelihood is from how clothing and food appear, not being taken by others, thereby believing that using little is pure. The remaining three are limbs of effort, that is, practicing the path of effort, thereby counteracting the afflictions to be abandoned by meditation. Mindfulness does not forget the reasons for calm abiding, etc., thereby counteracting the near afflictions of sinking and excitement. Samadhi abides in meditation, thereby through the power of accomplishing superknowledges, etc., counteracting the opposing side. Fully utilizing and causing understanding, and the three cause others to believe. The opposing side is the antidote, the limbs of the path are these eight. View and precepts use little, wanting to make others understand. Afflictions, near afflictions, power, are the antidotes to the opposing side.' These are through the path of accumulation, the path of preparation, the path of seeing, and the path of meditation, the nature is
ློབ་ལམ་ཡིན་ལ་མི་སློབ་ལམ་ནི་སངས་རྒྱས་ཐོབ་ཟིན་གྱི་ཡེ་ཤེས་སྟོབས་བཅུ་སོགས་ ཡིན་ནོ། །འདིར་ལམ་ལྔ་བསྟན་པ་ནི་ལམ་བདེན་འཁོར་དང་བཅས་པ་ཡིན་ཞིང་། འཁོར་ ནི་དང་པོ་གཉིས་དང་། ཕྱི་མ་ཡིན་ལ། གཙོ་བོ་ལམ་བདེན་དངོས་ནི། མཐོང་སྒོམ་གཉིས་ ཏེ། རྒྱུད་བླའི་འགྲེལ་པར། ལམ་བདེན་གྱིས་ཐད་དུ། སྡུག་བསྔལ་འགོག་པའི་མིངཅན། དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཐོབ་པའི་རྒྱུ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཐོབ་པ་དང་། 1-231 སྒོམ་པའི་ལམ་ནི་ཆོས་མཐུན་པ་རྣམས་གསུམ་གྱིས་ཉི་མ་དང་འདྲ་བར་རིག་པར་བྱ་སྟེ། ཞེས་ སོ། །བྱང་ཕྱོགས་བདེ་[སྡེ་]ཚན་བདུན་པོ་དེ་ཉན་ཐོས་པ། ཚོགས་ལམ་དྲོད་རྩེ་བཟོད་མཆོག སྒོམ། མཐོང་ལམ་དུ་རིམ་པར་སྦྱོར་ཏེ། མཛོད་དུ། སྡེ་ཚན་བདུན་ནི་གོ་རིམ་བཞིན། །ལས་ ནི་དང་པོ་ས་དག་དང་། །ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་རྣམས་དང་ནི། །སྒོམ་དང་མཐོང་ལ་རྣམ་པར་ དབྱེ། །ཞེས་སོ། །དམན་པ་ས་བརྒྱད་ནི། དཀར་པོ་རྣམ་པར་མཐོང་བ་དང་། །རིགས་དང་། བརྒྱད་པ་དང་། མཐོང་བ་དང་། སྲབ་པ་དང་། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་དང་། བྱས་པ་རྟོག་པ་ དང་། རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སའོ། །ཁ་ཅིག་གིས་དཀར་པོ་རྣམ་འཐོང་དོར་ནས་ཞུགས་པ་ལྷག་ མ་གསུམ་ལ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཞེས་པ་བཅུག་པ་ནོར་ཏེ། མདོ་དང་འགལ་བས་སོ། །དེ་རྣམས་ཀྱི་ བདེན་བཞི་སྟོན་མཛད་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། །ཅེས་པའི་བར་གྱི་བཀའ་དང་པོའི་དགོངས་ པ་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བླ་མ་ལ་བསྟོད་པའོ། ། ༈ བར་པ་མཚན་ཉིད་མེད་པ་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། གཉིས་པ་བཀའ་བར་པའི་དགོངས་པ་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ་ལ་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ བཞི་སྟེ། ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་རྐྱེན་ལས་བྱུང་བ་ཙམ། །བདག་དང་སེམས་ཅན་སྲོག་དང་ བྱེད་པོ་མེད། །རྨི་ལམ་སྒྱུ་མ་སྨིག་རྒྱུ་སྒྲ་སྙན་དང་། །མཚུངས་པར་སྟོན་མཛད་བླ་མའི་ཞབས་ ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། འདུས་བྱས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྒྱུ་རྐྱེན་དུ་མ་ཚོགས་པ་ལས་བྱུང་བ་ མ་ཡིན་གྱིས། བྱེད་པོ་རང་དབང་ཅན་བདག་དང་། སེམས་ཅན་དང་སྲོག་དང་། གང་ཟག་དང་ གསོ་བ་དང་། མཐོང་བ་པོ་ལ་སོགས་པ། བྱེད་པའི་སྐྱེས་བུ་བཅུ་གཉིས་བསམ། མུ་སྟེགས་པས་ བདག་དང་གཙོ་བོ་དང་། དབང་ཕྱུག་དང་། ཚངས་པ་དང་། ཁྱབ་འཇུག་དང་། བོན་པོའི་ཆ་ལ་ སོགས་པ་བྱེད་པོ་གཅིག་ལས་བྱུང་བ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་དེ། འདི་དག་ཐམས་ཅད་སྒྲོ་བཏགས་ ཡིན་པས་སོ། །དེས་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྨི་ལམ་དང་སྒྱུ་མ་དང་། སྨིག་རྒྱུ་དང་། སྒྲ་སྙན་དང་། ཆུ་ཟླ་དང་། དྲི་ཟའི་གྲོང་ཁྱེར་དང་། མིག་ཡོར་ལྟ་བུར་སྣང་བ། དོན་ལ་རང་བཞིན་མེད་པར་ 1-232 སྟོན་པར་མཛད་པའི་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད་དོ། །དོན་དུ་སྣང་ཡང་སེམས་ཀྱི་བག་ཆགས་ ཙམ། །སེམས་དང་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཡང་། །མིང་ཙམ་བརྡ་ཙམ་མཁའ་ལྟར་ས
【現代漢語翻譯】 修習道是已經獲得佛果之人的十力等智慧。 此處所說的五道是指包含道諦及其輪轉。輪轉是指最初的兩種道和最後一種道。而道諦的重點在於見道和修道。正如《續釋》中所說：『道諦直接具有斷除痛苦之名，是獲得如來法身的因，獲得無分別智。』 修道應被理解為與三種契合之法相似於太陽。七分菩提分是聲聞乘的資糧道、暖位、頂位、忍位、世第一法，以及修道和見道次第。如《俱舍論》所說：『七分次第為，最初是凈地，然後是抉擇分，以及修道和見道。』 八種下劣地是指：白凈位、種姓地、第八地、見地、薄地、離欲地、已作地和緣覺地。有些人捨棄白凈位，將剩餘的三種歸為聲聞乘，這是錯誤的，因為這與經文相悖。頂禮上師之足，他宣講了這些四諦。 以上是通過闡釋第一法輪的意旨來讚頌上師。 以下是通過闡釋無相之義來讚頌上師。 第二，通過闡釋第二法輪的意旨來讚頌上師，有四句偈頌：諸法唯是因緣生，無我眾生壽者造作者，如夢如幻如陽焰，如谷響般演說上師我頂禮。 意思是，一切有為法並非由眾多因緣聚合而生，而是由自主的造作者——我和眾生、壽命、作者、補特伽羅、養育者、見者等，十二種補特伽羅的思辨，以及外道所說的我和自在天、大自在天、梵天、遍入天，以及苯教的部分等，由一個造作者所生，這些都絲毫不存在，因為這些都是虛構的。 因此，一切法如夢、如幻、如陽焰、如谷響、如水月、如乾闥婆城、如眼翳般顯現，實際上沒有自性。頂禮上師之足，他如此宣說。 實際上，顯現的只是心的習氣，心和意的各種識也是，僅僅是名稱和術語，如同虛空一般。
【English Translation】 The path of learning is the wisdom and ten powers, etc., of a Buddha who has already attained enlightenment. Here, the five paths that are taught are the true path along with its cycle. The cycle refers to the first two and the last. The main true path itself is the path of seeing and the path of meditation. As it says in the commentary on the Uttaratantra, 'The true path directly has the name of ceasing suffering, it is the cause for attaining the dharmakaya of the Thus-Gone One, and it is the attainment of non-conceptual wisdom.' The path of meditation should be understood as being like the sun with the three things that are in accordance with the Dharma. The seven branches of enlightenment are the Hearer's path of accumulation, heat, peak, forbearance, supreme mundane qualities, the path of meditation, and the path of seeing in sequence. As it says in the Treasury, 'The seven branches are in order: the first is the pure ground, then the factors of ascertainment, and then the distinctions between meditation and seeing.' The eight inferior grounds are: white purification, lineage, the eighth, seeing, attenuation, freedom from desire, the ground of accomplishment, and the ground of solitary realizer. Some discard white purification and include the remaining three as Hearer's, which is wrong because it contradicts the sutras. I bow to the feet of the lama who teaches the four truths of these. The above is praise of the lama through showing the intention of the first teaching. The following is praise of the lama through showing the meaning of no characteristics. Secondly, praising the lama by showing the intention of the intermediate teaching, there are four verses: All phenomena are merely born from conditions, there is no self, sentient being, life, or maker, like a dream, illusion, mirage, or echo, I bow to the feet of the lama who shows this. This means that all conditioned phenomena are not born from the collection of many causes and conditions, but rather from an independent maker—myself, sentient beings, life, author, person, nourisher, seer, etc.—the twelve speculations of persons, and the self, lord, great lord, Brahma, Vishnu, and parts of Bonpos, etc., said by non-Buddhists to be born from one maker, none of these exist at all, because all of these are fabrications. Therefore, all phenomena appear like dreams, illusions, mirages, echoes, water moons, cities of gandharvas, and visual impairments, but in reality, they have no inherent nature. I bow to the feet of the lama who shows this. In reality, what appears are merely the imprints of the mind, and the various consciousnesses of mind and intellect are also merely names and terms, like space.
ྟོང་ཉིད་ དུ། །གསལ་བར་སྟོན་མཛད་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། གཟུགས་སོགས་ཡུལ་ལྔ་ ཕྱི་རོལ་གྱི་དོན་བེམ་པོའི་རྣམ་པར་སྣང་ཡང་། མ་རིག་པའི་སེམས་བག་ཆགས་འཁྲུལ་པའི་ སྣང་བ་ཡིན་གྱི་སེམས་ལས་གཞན་པའི་ཕྱི་རོལ་གྱི་དོན་མེད་དེ། བག་ཆགས་ཀྱི་ནི་དཀྲུགས་ པའི་སེམས། །དོན་དུ་སྣང་བ་རབ་ཏུ་བྱུང་། །དོན་ཡོད་མ་ཡིན་སེམས་ཉིད་དེ། །ཕྱིར་རོལ་དོན་ མཐོང་ལོག་པ་ཡིན། །ཞེས་སོ། །སྣང་མཁན་གྱིས་སེམས་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བརྒྱད་དེ། སེམས་ ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་དང་། ཡིད་ཉོན་མོངས་པ་ཅན་གྱི་ཡིད་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཡུལ་དྲུག་ གིས་ཡུལ་ཅན་ཚོགས་དྲུག་འཁོར་བཅས་ཀྱང་། ཀུན་རྫོབ་ཏུ་རྟོག་པའི་མིང་ཙམ་དང་། བརྡ་ ཙམ་ཡིན་གྱིས་དོན་ལ་མེད་པ་མཁའ་ལྟར་སྟོང་ཉིད་དུ་གསལ་བར་སྟོན་པར་མཛད་པ་བླ་མའི་ ཞབས་ལ་འདུད་དོ། །གཟུགས་སོགས་ཕུང་པོ་ལྦུ་བ་གདོས་པ་དང་། །ཆུ་ཡི་ཆུ་བུར་སྨིག་རྒྱུ་ སོགས་འདྲར་སྟོན། །སྐྱེ་མཆེད་གྲོང་སྟོང་ཁམས་རྣམས་སྦྲུལ་གདུག་དང་། །འདྲ་བར་སྟོན་ མཛད་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། གཟུགས་ཕུང་ལྦུ་བ་གདོས་པ་དང་། ཚོགས་པ་ ཆུའི་ཆུ་བུར་དང་། འདུ་ཤེས་སྨིག་རྒྱུ་དང་། འདུ་བྱེད་ཆུ་ཤིང་དང་། རྣམ་ཤེས་སྒྱུ་མ་དང་། སྐྱེ་ མཆེད་བཅུ་གཉིས་གྲོང་སྟོང་པ་དང་། ཁམས་གསུམ་བཅོ་བརྒྱད་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྒྱུ། སྦྲུལ་ གདུག་དང་འདྲ་བར་སྟོན་པར་མཛད་པ་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད་དོ། །སྲིད་དང་མྱ་ངན་འདས་ པའི་ཆོས་རྣམས་ཀུན། །མ་སྐྱེས་མ་འགགས་འགྲོ་འོང་གནས་བྲལ་ཞིང་། །མཐའ་དང་དབུས་ མེད་རང་རང་ངོ་བོ་ཡིས། །སྟོང་པར་སྟོན་མཛད་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། འཁོར་ འདས་ལམ་གཟུགས་ནས་ནམ་མཁའི་ཁམས་ཀྱི་བར་དུ། ཕུང་པོ། སྐྱེ་མཆེད། ཁམས། རྟེན་ འབྲེལ། ཁམས་ལྔ་སྟེ། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་ཀྱིས་ཕྱིན་དྲུག་དང་སྟོང་ཉིད་སོགས་ནས། རྣམ་ 1-233 མཁྱེན་དང་སངས་རྒྱས་དང་ཆོས་ཀྱི་བར་རྣམ་བྱང་གིས་འབྲེལ་པ་རྣམས། མ་སྐྱེས་པ། མ་ འགགས་པ། འགྲོ་འོང་གནས་པ་དང་། ཡོད་མེད་ལ་སོགས་པའི་མཐའ་དང་དབུས་མེད་པ་ ཐམས་ཅད། རང་རང་ངོས་བོས་སྟོང་པར་སྟོན་པར་མཛད་པ་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད་དོ། །དེ་ ཡང་ཤེར་ཕྱིན་སོགས་ཀྱི་མདོར་གཟུགས་སྐྱེ་བ་མེད་ཅེས་སོགས་དང་། གཟུགས་ནི་གཟུགས་ ཀྱིས་རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་ངོ་ཞེས་སོགས་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལས་ཆེས་ལྷག་པའི་ ཆོས་གཅིག་ཡོད་ན་ཡང་། དེའང་རྨི་ལམ་ལྟ་བུ། སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཞེས་དང་། ང་སྨྲའོ། །ཞེས་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ལྟ་ཡོད་པ་འགྱུར་རེ་སྐན། ཞེས་རང་སྟོང་མཚན་ཉིད་མེད་པའམ་ངོ་ བོ་ཉིད་མེད་པར་སྟོན་པས་བཀའ་བར་པ་མཚན་ཉིད་མེད་པ། སྟོང་པ་ཉིད་སྨོས་པས་ཆོས་ འཁོར་ཞེས་བྱ་བ། རྟག་ཆོས་དངོས་པོ་བདེན་འཛིན་གྱིས་གཉེན་པོ་སྟེ། རྩ་ཤ
【現代漢語翻譯】 空性（藏文：ྟོང་ཉིད་）啊！ 嚮明示空性的上師足下頂禮。 這是說，色等五境，雖然顯現為外境實物的形態，但這是由於無明的習氣所產生的錯覺。 並非存在獨立於心之外的外境，如經中所說： 『習氣擾動之心，顯現為外境，實則非外境，唯是心性顯現，視外境為實有，是為顛倒。』 顯現者，即是心識八識聚：心之阿賴耶識（藏文：ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་），意之染污意（藏文：ཡིད་ཉོན་མོངས་པ་ཅན་གྱི་ཡིད་），以及六識（藏文：རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཡུལ་དྲུག་）緣六境的六識聚及其眷屬。 這些在世俗諦中只是假立的名言和概念，實則在勝義諦中並不存在，如虛空般空性，能如此清晰地揭示的上師，我向您頂禮。 色等五蘊如水泡聚沫， 十二處如空聚落， 十八界如毒蛇。 能如此開示的上師，我向您頂禮。 這是說，色蘊如水泡聚沫，受蘊如水中浮泡，想蘊如陽焰，行蘊如芭蕉樹，識蘊如幻術。 十二處如空無一人的村落，十八界是痛苦的根源，如同毒蛇一般。 能如此開示的上師，我向您頂禮。 輪迴涅槃一切法， 不生不滅無來去， 無邊無中自性空， 能如此開示的上師，我向您頂禮。 這是說，從輪迴到涅槃，從色法到虛空界，五蘊、十二處、十八界、十二緣起、五種自性，從煩惱雜染到六度萬行和空性等，乃至遍知和佛陀以及正法，所有這些清凈的法。 都是不生、不滅、無來、無去、無住，沒有有無等邊和中心。 一切萬法，自性本空，能如此開示的上師，我向您頂禮。 正如《般若經》等經典中所說：『色無生』等等，『色以色性自性空』等等，『若有涅槃之上法，亦如夢幻』等等，『我宣說』等等，『所謂空性，若有可見之物』。 因此，自空、無相、無自性，揭示了中觀無自性，宣說了空性，因此被稱為法輪，是斷除常法實有執著的對治法。 《根本慧論》
【English Translation】 Emptiness! I prostrate to the Guru who clearly shows emptiness. This means that although the five objects such as form appear as external material objects, they are illusions of ignorance and habitual mind. There is no external object other than the mind, as it is said in the scriptures: 'The mind disturbed by habits appears as an object, but it is not an object, it is only the manifestation of the mind. To see the object as real is a delusion.' The manifester is the eight consciousnesses: the alaya-vijñana (Tibetan: ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་) of the mind, the afflicted mind (Tibetan: ཡིད་ཉོན་མོངས་པ་ཅན་གྱི་ཡིད་), and the six consciousnesses (Tibetan: རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཡུལ་དྲུག་) that perceive the six objects, along with their retinue. These are merely nominal terms and concepts in conventional truth, but in ultimate truth they do not exist, they are empty like space. I prostrate to the Guru who clearly reveals this. The aggregates such as form are like bubbles and foam, The twelve sources are like empty villages, The eighteen elements are like poisonous snakes. I prostrate to the Guru who shows this. This means that the form aggregate is like bubbles and foam, the feeling aggregate is like bubbles in water, the perception aggregate is like a mirage, the formation aggregate is like a banana tree, and the consciousness aggregate is like an illusion. The twelve sources are like empty villages, and the eighteen elements are the source of suffering, like poisonous snakes. I prostrate to the Guru who shows this. All phenomena of samsara and nirvana, Are unborn, unceasing, without coming or going, Without beginning, without middle, empty in their own nature, I prostrate to the Guru who shows this. This means that from samsara to nirvana, from form to the realm of space, the five aggregates, the twelve sources, the eighteen elements, the twelve links of dependent origination, the five natures, from the defilements to the six perfections and emptiness, and even omniscience and the Buddha and the Dharma, all these pure phenomena. Are unborn, unceasing, without coming or going, without dwelling, and without beginning or end, such as existence and non-existence. All phenomena are empty in their own nature. I prostrate to the Guru who shows this. As it is said in the Prajñāpāramitā Sutras and other scriptures: 'Form is unborn,' etc., 'Form is empty by its own nature,' etc., 'If there is a Dharma superior to nirvana, it is like a dream,' etc., 'I declare,' etc., 'So-called emptiness, if there is something visible.' Therefore, self-empty, without characteristics, without self-nature, reveals the absence of characteristics in the Middle Way, and proclaims emptiness, hence it is called the Dharma wheel, which is the antidote to the clinging to permanence and reality. Mūlamadhyamakakārikā
ེར། རྒྱལ་བ་ རྣམས་ཀྱིས་སྟོང་པ་ཉིད། །ལྟ་ཀུན་ངེས་པར་འབྱིན་པར་གསུང་། །གང་དག་སྟོང་པ་ཉིད་ལྟ་ བ། །དེ་དག་སྒྲུབ་ཏུ་མེད་པར་གསུང་། །ཅེས་ཏེ། བཀའ་བར་པ་དང་། གྲུབ་སྣང་མེད་དབུ་མ་ ནི། རྣམ་ཅད་[བཅད་]དུ་དངོས་འཛིན་དང་། རྟག་ཆོས་བཀག་ནས། ཡོངས་ཅོད་[གཅོད་]དུ་ ཡུལ་ཅིར་ཡང་མ་གྲུབ་པ་ལ། བློས་ཅི་ཆར་ཡང་མི་རྟོག་པ་བསྒོམ་པས་ལྷག་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ གྱི་བསླབ་པ་འགྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། །དངོས་འཛིན་ཆོམས་ནས་ཀྱང་ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་ཁོ་ནར་ ལྟས་ན་སྒྲུབ་ཏུ་མེད་པ་ཆད་ལྟ་ཆོས་སྤོངས་དུ་འགྱུར་བས་མཁས་དགོས་སོ། ། ༈ ཐ་མ་དོན་རྣམ་ངེས་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། གསུམ་པ་དོན་དམ་རྣམ་ངེས་ཀྱིས་དགོངས་པ་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ་ལ་ཚིགས་སུ་ བཅད་པ་གསུམ་སྟེ། བུམ་ནང་མར་མེ་དབུལ་པོའི་གཏེར་སོགས་བཞིན། །བདེ་གཤེགས་ སྙིང་པོ་འོད་གསལ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། །ཀུན་རྫོབ་གློ་བུར་ཕུང་པོའི་སྦུབས་ནང་ན། །གནས་པར་ སྟོན་མཛད་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། བཀའ་ཐ་མའི་མདོའོ། །སྙིང་པོའི་མདོ་བཅུ་ སོགས་སུ་གསུངས་པའི་དོན་རྒྱུད་བླར། རྫོགས་སངས་སྐུ་ནི་ཁྲོ་[འཕྲོ་]ཕྱིར་དང་། །དེ་བཞིན་ 1-234 ཉིད་དབྱེར་མེད་ཕྱིར་དང་། །རིགས་ཡོད་ཕྱིར་ན་ལུས་ཅན་ཀུན། །རྟག་ཏུ་སངས་རྒྱས་སྙིང་པོ་ ཅན། །ཞེས་དང་། རྒྱས་བཤད་དུ། ཆགས་དང་སྡང་སོགས་དྲི་མས་སྦུབས་སྒྲིབ་བདེ་གཤེགས་ སྙིང་པོ་འགྲོ་གཟིགས་ནས། །ཅེས་དང་། དེ་བཞིན་ལུས་ཅན་ལ་ཡོད་ཟག་པ་མེད་པའི་ཤེས་ པ་སྦྲང་མའི་རྩི་དང་འདྲ། །ཞེས་དང་། དྲི་མ་དང་འདྲེས་རྒྱལ་བའང་དེ་སྲིད་དུ། །ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ཉོན་མོངས་མི་གཙང་ཆེན་པོར་ལྟུང་གྱུར་རྫོགས་སངས་རིན་པོ་ཆེ་ཞེས་དང་། དེ་ བཞིན་དུ་ཆོས་གཏེར་ཡིད་ཀྱི་ཁྱིམ་ནས་སེམས་ཅན་དག་ནི་དབུལ་པོ་ལྟ་བུ་སྟེ། །ཞེས་སོགས་ གསུང་པའི་དོན། བུམ་ནང་ན་མར་མེ་ཡོད་པ་དང་། དབུལ་པོའི་ཁང་འོག་ན་གཏེར་ཡོད་པ་ དང་། སོགས་པའི་སྒྲས་པད་ངན་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་ཡོད་པ་དང་། སྦུན་པ་ལ་འབྲུའི་སྙིང་པོ་ ཡོད་པ་སོགས་དང་འདྲ་བར། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་འོད་གསལ་ ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཡང་། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཀུན་རྫོབ་གློ་བུར་ཕུང་པོའི་སྦུབས་ནང་ན་གནས་ པར་སྟོན་པར་མཛད་པ་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད་དོ། །སེམས་ཅན་ལ་སངས་རྒྱས་བཞུགས་ པའི་གནད་ཀྱང་། རྫོགས་སངས་སྐུ་ནི་ཕྲོ་[འཕྲོ་]ཕྱིར་ཞེས་སོགས་ནི། ཆོས་སྐུ་བྱང་ཆེན་ཏེ། ནམ་མཁའ་ལྟར་འཁོར་འདས་བརྟན་གཡོ་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པ་དང་། སེམས་ཅན་གྱིས་དེ་ བཞིན་ཉིད་གཅིག་པ་དང་། རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་རིགས་སྟོབས་བཅུ་སོགས་ཡེ་ཤེས་ ཀྱིས་ཕུང་པོ་ཡིན་ཏེ། རྒྱུད་བླའི་ཡོན་ཏན་བསམ་མི་ཁྱབ་ཀྱི་ཐད་དུ་མདོ་གྲངས་[དྲངས་]པར། གང་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས
【現代漢語翻譯】 複次，諸佛宣說空性，是為一切見之究竟。若有執著空性之見，則彼等亦不可救藥。』如是，中觀宗的經教和顯現皆空的觀點，在於徹底斷除實執和常法，完全否定一切事物之存在，通過不作任何思維的禪修，成就殊勝的等持之學。若僅破除實執，而視一切皆為空性，則將墮入斷見和舍法之境，故需善巧。 再次，以能確定勝義諦之門來讚頌： 第三，以能確定勝義諦之門來顯示密意而作讚頌，共有三頌：『如瓶中燈火，如貧者之寶藏，如來藏光明法身，存在於眾生虛幻五蘊之中，示此之上師足下禮。』此乃最後之經教。如《寶性論》等十部經中所說之義：『圓滿佛陀之身，因能照耀，以及與真如無別，又因具如來種性，故一切有情，恒常具如來藏。』廣釋中雲：『貪嗔等垢染覆蓋，如來藏觀照眾生。』又云：『如是眾生具有無漏之識，如蜂之蜜。』又云：『垢染和合，如來亦如是。』又云：『如是墮入煩惱大不凈中，圓滿佛陀如珍寶。』又云：『如是于意之家中，如法寶藏，眾生如貧者。』等所說之義，如瓶中之燈火，貧者家下之寶藏，以及蓮花中之佛身，糠秕中之穀物精華等，如來藏，一切佛陀之光明法身，亦存在於一切眾生之虛幻五蘊之中，能開示此理的上師足下敬禮。眾生心中有佛陀安住之要點在於，圓滿佛陀之身，因能照耀等，法身乃大菩提，如虛空般遍佈輪涅，一切穩固與變動之事物。眾生與真如無別，自性安住之種性，十力等智慧之蘊，于《寶性論》不可思議之功德中，引用經文：『於何處有如來藏』
【English Translation】 Furthermore, the Buddhas declare that emptiness is the ultimate view of all views. Those who cling to the view of emptiness are incurable.』 Thus, the teachings and the view of emptiness in Madhyamaka lie in completely severing the clinging to reality and permanence, totally negating the existence of all things. Through meditation without any conceptualization, the practice of superior samadhi is accomplished. If one only eliminates the clinging to reality and views everything as empty, one will fall into nihilism and abandoning the Dharma, so one needs to be skillful. Again, praising through the gate of determining the ultimate meaning: Third, praising by showing the intention through the gate of determining the ultimate meaning, there are three verses: 『Like a lamp inside a vase, like a treasure of a poor man, the Sugata-garbha (བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ།， tathāgatagarbha， tathāgatagarbha， 如來藏) radiant Dharmakaya (ཆོས་ཀྱི་སྐུ།， dharmakāya， dharmakāya， 法身), resides within the illusory aggregates of beings, I bow to the feet of the Lama who shows this.』 This is the final teaching. As the meaning stated in ten sutras such as the Ratnagotravibhāga (རྒྱུད་བླ་མ།， Uttaratantra， Uttaratantra， 寶性論): 『The body of the perfect Buddha, because it can shine, and because it is inseparable from Suchness, and because it has the Tathagata nature, therefore all sentient beings constantly have the Tathagatagarbha.』 In the extensive commentary it says: 『Covered by defilements such as attachment and aversion, the Tathagatagarbha watches over beings.』 It also says: 『Thus sentient beings have uncontaminated consciousness, like the honey of bees.』 It also says: 『Defilements and combinations, the Tathagata is also like that.』 It also says: 『Thus fallen into the great impurity of afflictions, the perfect Buddha is like a jewel.』 It also says: 『Thus in the house of the mind, like a treasure of Dharma, sentient beings are like the poor.』 The meaning of what is said, like a lamp inside a vase, a treasure under the house of a poor man, and the Buddha's body in a lotus, the essence of grain in chaff, etc., the Sugatagarbha, the radiant Dharmakaya of all Buddhas, also resides within the illusory aggregates of all sentient beings, I bow to the feet of the Lama who shows this. The key point of the Buddha residing in the hearts of sentient beings is that the body of the perfect Buddha, because it can shine, etc., the Dharmakaya is the great Bodhi, like the sky, pervading samsara and nirvana, all stable and changing things. Sentient beings are inseparable from Suchness, the nature of abiding lineage, the aggregates of wisdom such as the ten powers, in the inconceivable qualities of the Ratnagotravibhāga, quoting the sutra: 『Where there is the Tathagatagarbha』
་པའི་ཡེ་ཤེས་མཐའ་དག་རྗེས་སུ་མ་ཞུགས་པའི་སེམས་ཅན་དེ་ནི་ སེམས་ཅན་གྱིས་རིགས་ན་འགའ་ ཡང་མེད་དོ། །འོན་ཀྱང་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་འཛིན་པས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་མི་ མངོན་ནོ། །ཞེས་དང་། རྒྱུད་བླར། རྒྱ་ཆེ་མཐའ་དང་དབུ་མེད་ཕྱིར། །བྱང་ཆུབ་ནམ་མཁའི་ ཁམས་བཞིན་ནོ། །ཞེས་དང་། མཐའ་དང་དབུས་མེད་རྒྱ་ཆེན་ནམ་མཁའ་ལྟར་ཁྱབ་པ། 1-235 ། སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་ཡོན་ཏན་དྲི་མ་མེད་གཏེར་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཁྱབ་མེད་རྣམ་གཟིགས་ ནས། །ཞེས་དང་། མདོ་སྡེ་རྒྱན་དུ། སྔ་མ་ཕྱི་མར་ཁྱད་མེད་ཀྱང་། །སྒྲིབ་པ་ཀུན་གྱིས་དྲི་མེད་ པར། །དེ་བཞིན་ཉིད་འདི་སངས་རྒྱས་འདོད། །ཅེས་དང་། ཆོས་གཏེར་ཡིད་ཀྱི་ཁྱིམ་གནས་ ཞེས་པའི་མདོར། སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་མངོན་པར་ཞེན་པའི་ཡིད། ཁྱིམ་ལྟ་བུའི་འོག་ན་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་སྟོབས་བཅུ་དང་། མི་འཇིགས་པ་བཞི་དང་། མ་འདྲེས་པའི་ཆོས་ བཅོ་བརྒྱད་དང་། སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཆོས་ཚད་མེད་པའི་གཏེར་ ཡོད་ཀྱང་། འདུ་ཤེས་ཀྱིས་འཛིན་པས་སྒྲིབ་པས་མི་མངོན་ནོ། །ཞེས་སོ། །ཀུན་བཏགས་གཞན་ དབང་ཆོས་ཀུན་ཡོད་མིན་ཞིང་། །ཡོངས་གྲུབ་ཆོས་ཉིད་ནམ་ཡང་མེད་མིན་ཞེས། །ལེགས་ པར་ཕྱེ་སྟེ་ཡོད་མེད་རྟག་ཆད་ལས། །འདས་པར་སྟོན་མཛད་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། །ཅེས་ པ་ནི། བཀའ་བར་པ་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་མཚན་ཉིད་མེད་པར་བསྟན་པ་ནི། ཆོས་ཀུན་ རྫོབ་གཉིས་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ལ། འདིར་བཤིས་[གཤིས་]ལ་གནས་པའི་ཡོངས་གྲུབ། ཆོས་ཉིད་དོན་དམ་བདེན་པ་རང་གིས་མི་སྟོང་ཆོས་ཅན་གཞན་གྱིས་སྟོང་བའི་དབུ་མ་མཐར་ ཐུག་སྟོན་པ་ཡིན་པས་མི་འགལ་ཏེ། བཤིས་[གཤིས་]ལ་ཀུན་བཏགས་གཞན་དབང་གི་ཆོས་ རྣམས་ཡོད་པ་མིན་ཞིང་ཆོས་ཉིད་ཡོངས་གྲུབ་དུས་ནམ་ཡང་མེད་པ་མིན་ནོ། །ཞེས་ལེགས་ པར་རྣམ་པར་ཕྱེ་ནས། ཡོད་མེད་བརྟག་[རྟག་]ཆད་སོགས་ཀྱི་མཐའ་ལས་འདས་པས་དབུ་ མ་སྣང་བཅས། དབུ་མ་སྟོན་པར་མཛད་པ་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད་དོ། །དེ་ཡང་མདོ་སྡེ་རྒྱན་ དུ་དེ་ཁོ་ན་སྟོན་པར་ཡོད་མིན་མེད་མིན་དེ་བཞིན་མིན་གཞན་མིན། །ཞེས་དང་འགྲེལ་པར། ཀུན་བཏགས་པ་དང་གཞན་གྱིས་དབང་གིས་མཚན་ཉིད་ཀྱིས་ནི་ཡོད་པ་མིན་ནོ། །ཡོངས་ སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་ནི་མེད་པ་མིན་ནོ། །ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་ནོ། །སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ ཀྱི་ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པར། སྟོང་པ་ཉིད་ནི་སྟོན་པའི་མདོར། །རྒྱལ་བའི་ཇི་སྙེད་གསུངས་ 1-236 པ་གང་། །དེ་དག་ཀུན་གྱིས་ཉོན་མོངས་ལྡོག །ཁམས་དེ་ཉམས་པར་བྱེད་མ་ཡིན། །ཞེས་ དང་། ཇི་ལྟར་རི་བོང་མགོ་བོའི་རྭ། །བརྟགས་པ་ཉིད་དེ་མེད་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་ཆོས་རྣམས་ ཐམས་ཅད་ཀྱིས། །བརྟགས་པ་ཉིད་དེ་ཡོད་མ་ཡིན། །ཞེས་དང་། ཇི་ལྟར་མར་མེ་བུམ་ནང་ གནས། །ཡོད་
【現代漢語翻譯】 『沒有完全隨順諸佛智慧的一切有情，在有情種類中也是不存在的。』然而，由於執著于分別念，因此如來的智慧不會顯現。《寶性論》中說：『廣大無邊且無始，菩提猶如虛空界。』又說：『無邊無際廣大如虛空般遍佈，佛陀自身是功德無垢的寶藏，對一切有情無不周遍照見。』《經莊嚴論》中說：『前後無別，卻被一切垢染所染污，此真如即是佛。』在名為《法藏意之家》的經中說：『有情以顯現執著的意，猶如家一般，在其下有如來藏的十力、四無畏、十八不共法、大悲等無量佛法寶藏，然而由於執著于分別唸的遮蔽，因此不會顯現。』 『遍計所執、依他起諸法非有，圓成實性、法性亦非無。』善加辨別，從有無常斷中解脫，我頂禮開示此道的上師。 以上是說，中觀宗所說的一切法皆自性空、無相，是指在世俗諦和勝義諦上的觀點。此處所說的安住于本性的圓成實性，法性勝義諦，並非自性空，而是空於他性的究竟中觀，因此並不矛盾。因為在本性中，遍計所執、依他起的諸法並非存在，而法性圓成實性也並非任何時候都不存在。如此善加辨別，超越了有無、常斷等邊見，以有相的方式開示中觀，我頂禮開示中觀的上師。這在《經莊嚴論》中也有說明：『爲了開示真如，既非有也非無，既非如此也非其他。』註釋中說：『以遍計所執和依他起的自性來說，並非存在；以圓成實的自性來說，並非不存在。』這就是其中的含義。 龍樹菩薩在《法界贊》中說：『諸佛所說的一切經，皆為調伏煩惱，而非損害法界。』又說：『如同兔角，只是假立而實無，一切諸法亦如是，只是假立而實無。』又說：『如燈在瓶中，存在。』
【English Translation】 『That sentient being who has not fully followed all the wisdom of the Buddhas does not exist among the kinds of sentient beings.』 However, because of clinging to conceptualization, the wisdom of the Tathagata is not manifest. In the Ratnagotravibhāga it says: 『Because it is vast, without end and without beginning, Bodhi is like the realm of space.』 And: 『Boundless and vast, pervading like the sky, the Buddha himself is a treasure of stainless qualities, universally seeing all sentient beings.』 In the Mahāyānasaṃgraha it says: 『Without difference between before and after, yet stained by all obscurations, this Suchness is what is desired as Buddhahood.』 In the sutra called The Dharma Treasure, the Home of the Mind: 『Sentient beings, with their minds clinging to appearances, like a house, beneath which lies the Tathagatagarbha with its ten powers, four fearlessnesses, eighteen unshared qualities, great compassion, and so on, an immeasurable treasure of the Buddha's teachings, yet because of the obscuration of clinging to conceptualization, it is not manifest.』 『The completely imputed and the dependent are not existent, the perfectly established nature is never non-existent.』 Having well distinguished, from existence, non-existence, permanence, and annihilation, I prostrate to the feet of the Lama who shows the transcendence. That is to say, the intermediate teachings, which state that all phenomena are empty of self-nature and without characteristics, refer to the two truths. Here, the ultimate Madhyamaka, which teaches that the perfectly established nature abiding in its own nature, the Dharma-nature, the ultimate truth, is not empty of itself but empty of others, is not contradictory. Because in its own nature, the phenomena of the completely imputed and the dependent are not existent, and the perfectly established Dharma-nature is never non-existent. Having well distinguished this, transcending the extremes of existence and non-existence, permanence and annihilation, with appearances, I prostrate to the feet of the Lama who shows the Madhyamaka. This is also explained in the Mahāyānasaṃgraha: 『To show Suchness, it is neither existent nor non-existent, neither thus nor other.』 The commentary says: 『In terms of the nature of the completely imputed and the dependent, it is not existent; in terms of the nature of the perfectly established, it is not non-existent.』 This is the meaning. Nāgārjuna in his Dharmadhātustava says: 『Whatever the Victorious Ones have spoken in the sutras on emptiness, all of that turns away afflictions, it does not harm the element.』 And: 『Just as a rabbit's horn, is merely imputed and does not exist, likewise all phenomena, are merely imputed and do not exist.』 And: 『Like a lamp inside a vase, it exists.』
ཀྱང་མཐོང་བ་མ་ཡིན་པ། །དེ་བཞིན་ཉོན་མོངས་བུམ་ནང་གནས། །ཆོས་ཀྱི་ དབྱིངས་ཀྱང་མི་མཐོང་ངོ་། །ས་ཡི་དཀྱིལ་ན་ཡོད་པའི་ཆུ། །དྲི་མ་མེད་པར་གནས་པ་ལྟར། ། ཉོན་མོངས་ནང་ན་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་། །དེ་བཞིན་དྲི་མ་མེད་པར་གནས། །ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་ འོད་གསལ་བ་ཡི་སེམས། །འདོད་དང་གནོད་སེམས་ལེ་ལོ་དང་། །རྒོད་པ་དང་ནི་ཐེ་ཚོམ་ སྟེ། །སྒྲིབ་པ་ལྔ་ཡི་སྒྲིབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་ཆོས་དབྱིངས་དྲི་མེད་ཡེ་ཤེས་དང་། །འོད་གསལ་ གྱིས་སེམས་སུ་གསུངས་སོ། །དབུ་མ་སྒོམ་རིམ་དུ། དེ་ལྟར་ཤེས་རབ་དག་པ་ཡིས། །རང་ གིས་ངོ་བོ་དོན་དམ་ནི། །ཤིན་ཏུ་ཡང་ནི་གྲུབ་པས་ན། །བརྟགས་པའི་གཞན་དངོས་འབྱུང་མ་ ཡིན། །ཞེས་ཏེ། ཉོན་མོངས་ལྡོག་ཞེས་པ་ཡང་། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་ཀྱིས་འདྲེས། བརྟགས་ པ་གཉིས་ཡིན་ལ། ཁམས་དེ་ཉམས་པར་བྱེད་མ་ཡིན། །ཞེས་པ་ཡང་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ ཆོས་ཁམས་དགེ་བ་ཡིན་ནོ། །ཀུན་རྫོབ་ཆོས་ཀུན་རྒྱུ་འབྲས་རྟེན་འབྲེལ་ཙམ། །དོན་དམ་རང་ བྱུང་རྟེན་འབྲེལ་ལས་འདས་ཞིང་། །རྐྱེན་ལས་བྱུང་དང་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས། །ཁྱད་པར་ སྟོན་མཛད་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། མདོ་ལས་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་པར་འབྱུང་བ་ གང་། ཞེས་ན། འདུ་བྱེད་ཐམས་ཅད་བཅེས་[ཅེས]པའི། འདུས་བྱས་ཀྱིས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ ཡིན་ཏེ། དེའི་དོན་འོག་རྟེན་ཅིང་ནི། རྐྱེན་ལ་རྟེན་བཅིང་[ཅིང་]འབྱུང་བ་སྟེ། རང་རྐྱེན་འདས་ པ་དང་མ་བཏང་བ་ལས་བྱུང་བའོ། །འབྲེལ་པ་ནི་རྒྱུ་འབྲས་མ་འཆོལ་བར་རྒྱུ་ལས་འབྲེལ་ ནས་བྱུང་བའོ། །འབྱུང་བ་ནི་རྒྱུ་ལས་སྐྱེ་བ་སྟེ། དེ་དག་གིས་སྤྱིར་མ་བྱུང་བ་དང་། རྒྱུ་འབྲས་ འཆོལ་པར་དར། རྒྱུ་བསྟན་མེད་ལས་བྱུང་བ་གསེལ་ལོ། །དོན་དམ་ཆོས་ཉིད་ནི་རྟེན་འབྲེལ་ 1-237 ལས་འདས་པ་ཡིན་ཏེ། འདུས་མ་བྱས་རང་འབྱུང་[བྱུང་]ཡེ་ཤེས་རྟག་བརྟན་གཡུང་དྲུང་ཡིན་ པས་སོ། །སངས་རྒྱས་ཕལ་པོ་ཆེའི་མདོར། འཇིག་རྟེན་ཁམས་ནི་གཞན་དང་གཞན། །དཔག་ མེད་གྲངས་མེད་ཞིག་གྱུར་ཀྱང་། །རང་འབྱུང་[བྱུང་]ཡེ་ཤེས་འཇིག་པ་མེད། །ཅེས་དང་། ལྷ་མོ་དཔལ་འཕྲེང་གིས་མདོར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ནི། །འདུ་བྱེད་ཀྱིས་ཡུལ་ ཐམས་ཅད་ལས་འདས་པ། རྟག་པ་བརྟན་པ་ཞི་བ་གཡུང་དྲུང་ཞེས་དང་། རྒྱུད་བླར་མདོ་སྡེ་ དག་དགོངས་པ་ཅན་མ་ཡིན་པར་སྒྲ་ཇི་བཞིན་དུ་བཀྲལ་ཏེ། དེ་ནི་རྟག་དང་བརྟན་ཕྱིར་དང་། ། ཞི་བའི་ཕྱིར་དང་གཡུང་དྲུང་ཕྱིར། །ཞེས་དང་། འདུས་མ་བྱས་པའི་དབྱིངས་ལ་ནི། །རྟག་ པ་ལ་སོགས་དོན་གཤེས་[ཤེས་]བྱ། །ཞེས་དང་། དེ་ལྟར་ན་ཆོས་ཅན་རྣམས་ནི་རྐྱེན་ལས་ བྱུང་བ་དང་ཆོས་ཉིད་དོན་དམ་ནི་རྐྱེན་ལ་མི་ལྟོས་པར་རང་འབྱུང་[བྱུང་]ཡེ་ཤེས་སུ་ལེགས་ པར་རྣམ་པར་ཕྱེ་ནས་སྟོན་པར་མཛད་པ་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད་དོ། །ད
【現代漢語翻譯】 如同不見瓶中煩惱，亦不見法界之體性。如同大地中央之水，清凈無染而存在。煩惱之中，智慧亦如是，清凈無染而存在。如是光明之心性，為貪慾、嗔恨、懈怠、掉舉與懷疑，五種遮障所覆蔽。如是，法界被說為無垢智慧與光明之心。于《中觀修次第》中雲：『如是，以清凈之智慧，自性勝義諦，極其真實成立，故所觀察之他物不生。』所謂煩惱止息，乃與一切煩惱相雜，是為二諦之觀察。然此界性非可毀壞。』此乃指如來藏、法界之善性。世俗諸法皆為因果緣起之顯現，勝義則超越緣起，為自生之智慧。頂禮上師，彼善能區分由緣所生與自生智慧之差別。 如經中所云：『何為緣起？』即指一切有為法。一切有為法皆是緣起之法，其義如下：『緣』指依賴於因緣而生起，即從已逝之因緣中產生。『起』指因果不混淆，從因而生起。『生』指從因而生。這些區分了一般未生之法，因果混淆之法，以及無因而生之法。勝義諦之法性則超越緣起，乃是無為、自生之智慧，恒常不變。于《華嚴經》中雲：『世界有無量無數之壞滅，然自生智慧永不壞滅。』又于《吉祥天女經》中雲：『如來藏超越一切有為法，是為恒常、堅固、寂靜、不變。』《寶性論》中，不以隱晦之方式，而是以字面意義解釋經文，云：『彼為恒常與堅固故，為寂靜與不變故。』又云：『于無為之法界中，應知恒常等之意義。』如是，善能區分諸法為因緣所生，法性勝義為不依賴因緣之自生智慧，並如是開示的上師，我頂禮您。
【English Translation】 Just as one does not see the afflictions inside a vase, similarly, one does not see the essence of Dharmadhatu (ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་, dharmadhātu, 法界, the realm of dharma, the ultimate nature of reality). Just as water exists in the middle of the earth, remaining stainless, similarly, wisdom exists within afflictions, remaining stainless. Thus, the mind of clear light is obscured by the five obscurations: desire, malice, laziness, excitement, and doubt. Thus, Dharmadhatu is spoken of as stainless wisdom and the mind of clear light. In the Stages of Meditation on the Middle Way, it says: 'Thus, with pure wisdom, the ultimate nature of oneself is truly established, so the otherness that is examined does not arise.' The cessation of afflictions means being mixed with all afflictions, which is the examination of the two truths. However, that realm is not destroyed. This refers to the Sugatagarbha (བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་, sugatagarbha, 如來藏, the womb of the Buddhas), the good nature of Dharmadhatu. Conventional truths are merely cause and effect, dependent origination. Ultimate truth is self-arisen, beyond dependent origination. I bow to the feet of the Lama who distinguishes between what arises from conditions and self-arisen wisdom. As it is said in the Sutra: 'What is dependent origination?' It refers to all conditioned phenomena. All conditioned phenomena are phenomena of dependent origination. Its meaning is as follows: 'Dependent' means arising in dependence on conditions, that is, arising from past conditions that have not been abandoned. 'Origination' means that cause and effect are not confused, arising from the cause. 'Arising' means being born from the cause. These distinguish what has not generally arisen, what is confused with cause and effect, and what arises from a cause that is not shown. The ultimate nature of reality is beyond dependent origination, being unconditioned, self-arisen wisdom, constant and unchanging. In the Avatamsaka Sutra (སངས་རྒྱས་ཕལ་པོ་ཆེའི་མདོར།, Buddha Avatamsaka Sutra, 華嚴經, Flower Ornament Sutra), it says: 'Worlds are different and different, countless and immeasurable, but self-arisen wisdom never perishes.' And in the Sutra of the Goddess Splendor, it says: 'The essence of the Tathagata (དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ནི།, tathāgatagarbha, 如來藏, the womb of the Tathagatas) is beyond all conditioned phenomena, being constant, stable, peaceful, and unchanging.' In the Uttaratantra (རྒྱུད་བླ་མར།, Uttaratantra, 寶性論, Treatise on the Sublime Continuum), the Sutras are explained literally, not with hidden meanings: 'It is constant and stable, peaceful and unchanging.' And: 'In the unconditioned realm, one should know the meaning of constant, etc.' Thus, I bow to the feet of the Lama who clearly distinguishes between phenomena that arise from conditions and the ultimate nature of reality, which is self-arisen wisdom that does not depend on conditions, and teaches it well.
བུ་མ་རྩ་ཤེར། རྟེན་ ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་མ་རྟོགས་[གཏོགས་]པའི། །ཆོས་འགའ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པས་ ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་རྟེན་འབྲེལ་དུ་བསྟན་སྙམ་ན་མ་ཡིན་ཏེ། རང་བཞིན་བྱས་པ་ཅན་ཞེས་ པར། །ནམ་ཡང་འཐད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །རང་བཞིན་དག་ནི་བཅོས་མིན་དང་། །གཞན་ལ་ལྟོས་ པ་མེད་པ་ཡིན། །ཞེས་པས། ལུང་སྔ་མའི་ཆོས་ཞེས་པ་ནི། ཆོས་ཅན་ཀུན་རྫོབ་ལ་དགོངས་ ལ། ལུང་ཕྱི་མའི་རང་བཞིན་ཞེས་པ་ནི། ཆོས་ཉིད་དོན་དམ་ཡིན་པས་སོ། །བཀའ་བར་པ་ དང་ཐ་མ་གཉིས་ཀ་དབུ་མའི་གཞུང་ཡིན་ཀྱང་། ལྟ་བའི་ཁྱད་པར་ཅུང་མི་འདྲ་བ་སྔར་བསྟན་ པ་དེ་དག་ཡིན་ལ། བསྒོམ་བྱའི་ལམ་ཕལ་ཆེར་འདྲ་བས། སྔར་བསྟན་པའི་བྱང་ཕྱོགས་ཉིད་ དོ། །ས་ལ་སོ་སྐྱེའི་ས་དང་། འཕགས་པའི་ས་གཉིས་ལས། ཕྱི་མ་ནི། མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། ས་དང་པོ་ནི། བྱང་ཆུབ་ལ་ནི་ཉེ་བ་དང་། །སེམས་ཅན་དོན་སྒྲུབ་མཐོང་བ་ལ། །རབ་ཏུ་དགའ་ བ་སྐྱེ་འགྱུར་ཏེ། །དེ་ཕྱིར་རབ་དགའ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། འཆལ་ཚུལ་བརྩོལ་བའི་ 1-238 དྲི་བྲལ་ཕྱིར། །དྲི་མ་མེད་པའི་ས་ཞེས་བརྗོད། །གསུམ་པ་ནི། ཆོས་ཀྱིས་སྣང་བ་ཆེན་པོ་ནི། ། བྱེད་པའི་ཕྱིར་ན་འོད་བྱེད་པ། །བཞི་པ་ནི། འདི་ལྟར་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཆོས། །རབ་ཏུ་ སྲེག་བྱེད་འོད་ལྟ་བུ། །དེ་དང་ལྡན་པའི་ས་དེ་ནི། །གཉིས་པོ་བསྲེག་པའི་འོད་འཕྲོ་ཅན། །ལྔ་ པ་ནི། སེམས་ཅན་རྣམས་ཡོང་སྨིན་བྱེད་ཅིང་། །རང་གིས་སེམས་ཀྱང་བསྲུངས་བའི་ཕྱིར། ། བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱིས་སྦྱངས་དཀའ་བ། །དེ་ཕྱིར་སྦྱངས་དཀའ་ཞེས་བརྗོད་དོ༑ ༑དྲུག་པ་ནི། ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་བརྟེན་ནས། །འཁོར་བ་དང་ནི་མྱ་ངན་འདས། །གཉིས་འདི་མངོན་ དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར། །མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ས་ཞེས་བྱ། །བདུན་པ་ནི། བསྒྲོད་གཅིག་ལམ་དང་ འགྲེལ་བའི་ཕྱིར། །རིང་དུ་སོང་བའི་སར་འདོད་དོ། །བརྒྱད་པ་ནི། འདུ་ཤེས་གཉིས་ཀྱིས་མི་ གཡོ་ཕྱིར། །མི་གཡོ་བ་ཡི་ས་ཤེས་བརྗོད། །དགུ་པ་ནི། སོ་སོ་ཡང་དག་རིག་བློ་བཟང་། །ས་ དེ་རིག་པའི་བློ་གྲོས་ཡིན། །བཅུ་པ་ནི། སྤྲིན་བཞིན་གཉིས་ཀྱིས་ནམ་མཁའི་ཆོས། །ཁྱབ་པའི་ ཕྱིར་ན་ཆོས་ཀྱིས་སྤྲིན། །ཞེས་སོ། །བཅུ་གཅིག་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ཀུན་ཏུ་འདོད་དོ། ། ༈ ཁྱད་པར་སྔགས་ཀྱི་ཁྱད་ཆོས་སྟོན་ཚུལ་གྱིས་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། གཉིས་པ་གསང་སྔགས་ཀྱི་ཆོས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་སྒོ་ནས། བསྟོད་པ་ལ་ཚིགས་ བཅད་གཉིས་ཏེ། ཕྱི་ནང་ཆོས་ཀུན་མ་རིག་འཁྲུལ་འཁོར་ཙམ། །གཞན་ནི་ཆོས་ཉིད་རང་བྱུང་ ཡེ་ཤེས་ཞེས། །རྣམ་ཤེས་ཡེ་ཤེས་འཁོར་འདས་བདེན་གཉིས་ཀྱི། །རྣམ་དབྱེ་སྟོན་མཛད་བླ་ མའི་ཞབས་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། དུས་འཁོར་རྩ་རྒྱུད་སོགས་ལས། ཇི་ལྟར་ཕྱི་རོལ་དེ་ བཞིན་ནང་། །དེ་བཞིན་ནང་ལ་དེ་བཞིན་གཞན། །ཞེས་ཕྱི་ནང
【現代漢語翻譯】 弟子妙吉祥，如果有人認為：『沒有不依賴緣起而存在的法。』因此，一切所知都是緣起，這是不正確的。因為『自性』是『非造作』，這與『依賴造作』相矛盾。因為『自性』是指『非造作』和『不依賴他者』。因此，前文所說的『法』是指世俗諦，而後文所說的『自性』是指勝義諦。雖然中期和後期佛經都是中觀宗的論著，但它們的觀點略有不同，這在前面已經闡述過。然而，它們所修的道大體相同，因此與之前闡述的菩提道相同。 菩薩地分為凡夫地和聖者地兩種。後者在《經莊嚴論》中有所闡述：『初地親近菩提，成辦有情義利，生起極大歡喜，故名極喜地。』第二地：『因離毀犯尸羅之垢，故名離垢地。』第三地：『以法作大光明，故名發光地。』第四地：『如是菩提分法，能燒煩惱如火焰，具足此法之地，是發焰地。』第五地：『能令有情成熟，守護自心，智者難調伏，故名極難勝地。』第六地：『依般若波羅蜜多，現證輪迴與涅槃，故名現前地。』第七地：『趣入一乘道，故名遠行地。』第八地：『由二種作意不動搖，故名不動地。』第九地：『各別正知善慧，此地是善慧。』第十地：『如雲遍佈虛空法，故名法雲地。』第十一地：普遍認為是佛地。 第二，從密咒的獨特角度來讚頌： 通過非共同密咒之法來讚頌，共有兩句偈頌：『內外諸法皆是無明幻輪，其餘皆是法性自生之智慧。』『能顯示名識、智慧、輪涅、二諦之差別，我頂禮上師之蓮足。』如時輪根本續等所說：『如外一般，如內一般，如內一般，如其他一般。』內外
【English Translation】 Disciple Mañjuśrī, if someone thinks: 'There is no dharma that does not depend on dependent origination.' Therefore, all knowable things are dependent origination, that is not correct. Because 'Svabhava (自性)' is 'unfabricated', which contradicts 'depending on fabrication'. Because 'Svabhava (自性)' refers to 'unfabricated' and 'not depending on others'. Therefore, the 'dharma' mentioned in the previous text refers to conventional truth, and the 'Svabhava (自性)' mentioned in the later text refers to ultimate truth. Although the middle and later scriptures are both treatises of the Madhyamaka school, their views are slightly different, which has been explained earlier. However, the paths they cultivate are largely the same, so they are the same as the Bodhi path explained earlier. The Bodhisattva grounds are divided into two types: the ground of ordinary beings and the ground of noble ones. The latter is described in the 'Ornament of the Sutras': 'The first ground is close to Bodhi, accomplishing the benefit of sentient beings, giving rise to great joy, hence it is called the Extremely Joyful Ground.' The second ground: 'Because it is free from the defilement of violating morality, it is called the Stainless Ground.' The third ground: 'Making great light with the Dharma, hence it is called the Luminous Ground.' The fourth ground: 'Thus, the Dharma of the Bodhi divisions, can burn afflictions like flames, the ground possessing this Dharma, is the Flaming Ground.' The fifth ground: 'Able to ripen sentient beings, protecting one's own mind, difficult for the wise to tame, hence it is called the Extremely Difficult to Conquer Ground.' The sixth ground: 'Relying on the Prajñāpāramitā, directly realizing Saṃsāra and Nirvāṇa, hence it is called the Manifest Ground.' The seventh ground: 'Entering the One Vehicle path, hence it is called the Far-Reaching Ground.' The eighth ground: 'Unwavering by two kinds of intentions, hence it is called the Immovable Ground.' The ninth ground: 'Separate correct knowledge and good wisdom, this ground is Good Wisdom.' The tenth ground: 'Like clouds covering the Dharma of the sky, hence it is called the Cloud of Dharma Ground.' The eleventh ground: It is generally considered to be the Buddha Ground. Secondly, praising from the unique perspective of mantra: Praising through the non-common Dharma of secret mantra, there are two verses in total: 'External and internal dharmas are all illusions of ignorance, the rest are the wisdom of self-born Dharmata.' 'Able to show the differences between name-consciousness, wisdom, Saṃsāra-Nirvāṇa, and the two truths, I prostrate to the lotus feet of the Guru.' As stated in the Kalacakra Root Tantra and others: 'As outside, so inside, as inside, so other.' Internal and external
་གཞན་གསུམ་གྱིས་ཆོས་སྐད་ མང་དུ་གསུངས་པས། ཕྱི་སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་དང་། ནང་བཅུད་ཀྱི་སེམས་ཅན་ཀྱི་ལུས་སོགས་ ཕྱི་ནང་གི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཆོས་ཅན་མ་རིག་འཁྲུལ྄་འཁོར་ཙམ་ཡིན་པས་རྣམས་[རྣམ་]ཤེས་ དང་། འཁོར་བ་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་ཡིན་ལ། གཞན་ནི་ཆོས་ཉིད་རང་འབྱུང་[བྱུང་]ཡེ་ཤེས་ ཡིན་པས། ཉན་ཐོས་དང་དོན་དན་བདེན་པའི་རྣམ་དབྱེ་སྟོན་པར་མཛད་པ་བླ་མའི་ཞབས་ལ་ 1-239 འདུད་དོ། །ཀུན་རྫོབ་སྲིད་གསུམ་འཁྲུལ་སྣང་སྒྲོ་བཏགས་ཙམ། །དོན་དམ་སྲིད་གསུམ་བདེ་ གཤེགས་སྙིང་པོ་ནི། །གཞོམ་མེད་མ་བརྟགས་མ་འཁྲུལ་སྣང་བ་ཞེས། །ཕྱེ་སྟེ་སྟོན་མཛད་བླ་ མའི་ཞབས་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། རྒྱུད་དེ་ཉིད་འདུས་པར། རང་བཞིན་དག་པའི་སེམས་ ལྡན་པར། །སྲིད་པ་དམ་པར་བྱེད་པར་འགྱུར། །ཞེས་ཏེ། འགྱུར་ལ་ལར། སྲིད་པ་མཆོག ། སྲིད་པ་གཞན་ཞེས་དང་། དགེས་རྡོར་བརྟག་གཉིས་སུ། རྡོར་སེམས་ཀྱི་གོ་དོན་ལ། རྡོ་རྗེ་ མི་ཆེད་ཞེས་བྱ་སྟེ། །སེམས་པ་སྲིད་པ་གསུམ་གཅིག་པ། །ཞེས་དང་། བདེ་མཆོག་སྔོན་སྤྱོད་ འབུམ་པར། སྲིད་གསུམ་བདག་ཉིད་ཧེ་རུ་སྐར་[ཀར]། །ཞེས་དང་། དུས་འཁོར་དུ། སྲིད་ གསུམ་ཀུན་ནས་དང་། ཞེས་སོགས་དོན་དམ་གྱིས་སྲིད་གསུམ་གསུངས་པས། ཀུན་རྫོབ་ ཀྱིས་སྲིད་གསུམ་ནི། མ་རིག་བག་ཆགས་ཀྱི་འཁྲུལ་སྣང་ལ། རྣམ་རྟོག་གིས་སྒྲོ་བཏགས་པ་ ཙམ་དང་། དོན་དམ་སྲིད་གསུམ་ཤེས་རབ་སྟོང་ཆེན་ནི། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་འདུས་མ་བྱས་ ཡིན་པས། གཞོམ་དུ་མེད་ཅིང་རྣམ་རྟོག་གིས་མ་བཏགས་པ་དང་། མ་འཁྲུལ་བ་མཉམ་བཞག་ ཡེ་ཤེས་ལ་སྣང་བ་ཞེས་ཕྱེ་སྟེ། སྟོན་པར་མཛད་པ་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད་དོ། ། ༈ མདོ་སྔགས་གཉིས་ཀྱི་གདུལ་བྱ་རིམ་པར་འཁྲིད་ཅིང་། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་དྲི་མ་སྦྱོངས་ཚུལ་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། གསུམ་པ་གདུལ་བྱ་རིམ་བཞིན་དུ་འཁྲིད་ཅིང་སྙིང་པོའི་དོན་དྲི་མ་བཞིན་སྦྱོངས་ཚུལ་ སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ་ལ། ཚིགས་བཅད་དགུ་སྟེ། བདེན་པ་བཞི་ཡི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ དང་། །མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དང་། །དོན་དམ་རྣམ་ངེས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ ཡི། །དགོངས་པ་སྟོན་མཛད་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། འདི་དག་གིས་དགོངས་ པ་བྱིན་པོ་སྔར་བསྟན་ཟིན་ལ། ཁྱད་པར་བཀའ་དང་པོ་ལྷག་པ་ཚུལ་ཁྲིམས། བར་པས་ལྷག་ པ་ཏིང་ངེ་འཛིན། ཐ་མས་ལྷག་པ་ཤེས་རབ་སྟོན་པ་དང་། ཕྱིན་དྲུག་གི་ནང་ནས་ཤེར་ཕྱིན་ མཆོག་ཡིན་ལ། བཀའ་ཐ་མ་ཐོབ་པ་ལ་བརྟེན་ནས། ཤེས་རབ་མཆོག་འབྱུང་སྟེ། རྒྱུད་བླར། གང་ཞིག་བྱང་ཆུབ་དོན་དུ་གཉེར་ལས། ཞེས་པ་ནས། གང་ཕྱིར་སྦྱིན་པས་ལོངས་སྤྱོད་དང་ནི་ 1-240 སྒྲུབ་བྱེད་ཅིང་། །ཁྲིམས་ཀྱིས་ཐོ་རིགས་བསྒོམ་པས་ཉོན་མོངས་སྤོངས་བྱེད་ལ། །ཤེས་རབ་ ཉོན་མོངས་ཀུན་སྤོང
【現代漢語翻譯】 其他三者說了許多佛法，因此，外在的器世界和內在有情眾生的身體等，所有內外之法皆為法性，無明幻輪，是故名識和輪迴皆為世俗諦。而其他則是法性自生智慧，示現聲聞和勝義諦的差別，我向（我的）上師致敬！ 世俗三有隻是錯覺妄念的假立，勝義三有乃是如來藏的精華。『不可摧毀，未經思索，不曾迷亂的顯現』，如此區分並開示的上師，我向您致敬！ 如《集經》所說：『具有自性清凈心者，將成為殊勝的有。』有些譯本中說：『殊勝的有，其他的有』。《喜金剛二觀察》中，金剛薩埵的含義是：『金剛不可分，心是一有。』《勝樂根本續》中說：『三有自性黑汝嘎。』《時輪金剛》中說：『三有一切。』等等，勝義諦中說了三有，因此，世俗諦的三有是無明習氣的錯覺顯現，只是由分別念假立的。勝義諦的三有，大智慧空性，是如來藏無為法，不可摧毀，未經分別念假立，不迷亂，于等持智慧中顯現，如此區分並開示的上師，我向您致敬！ 接下來，通過引導顯密二宗的所化之機，並展示清凈如來藏垢染的方式來讚頌。 第三，通過次第引導所化之機，並展示如清凈精華般去除垢染的方式來讚頌，共有九個偈頌。 四諦法輪，無相法輪，勝義決定法輪，開示這些密意的上師，我向您致敬！ 這些密意之前已經闡述過了。特別是初轉法輪是增上戒律，中轉法輪是增上等持，後轉法輪是增上智慧。六度中般若度最為殊勝，依靠獲得最後的教誨，殊勝的智慧便會產生。如《寶性論》所說：『若有欲求菩提者』，從『何以佈施成受用，持戒寂滅及修定，智慧能斷諸煩惱』到『智慧能斷諸煩惱』。
【English Translation】 The other three spoke much Dharma, therefore, the external container world and the internal sentient beings' bodies, etc., all external and internal phenomena are Dharma-nature, the wheel of ignorance, therefore, name and consciousness and samsara are all conventional truth. And the other is Dharma-nature self-arising wisdom, showing the difference between the Hearers and the ultimate truth, I bow to the feet of (my) Guru! The conventional three realms are merely false imputations of illusory appearances. The ultimate three realms are the essence of the Sugata-garbha. 'Indestructible, unconsidered, and unconfused appearances,' the Guru who distinguishes and reveals in this way, I pay homage to you! As stated in the Guhyasamaja Tantra: 'Those with a mind of self-nature purity will become excellent beings.' In some translations, it says: 'Excellent being, other being.' In the Hevajra Root Tantra, the meaning of Vajrasattva is: 'Vajra indivisible, mind is one being.' In the Chakrasamvara Tantra, it says: 'The three realms are the nature of Heruka.' In the Kalachakra Tantra, it says: 'The three realms are all.' Etc., the ultimate truth speaks of the three realms, therefore, the conventional three realms are the illusory appearances of the habits of ignorance, merely imputed by conceptual thought. The ultimate three realms, the great wisdom of emptiness, is the unconditioned Sugata-garbha, indestructible, not imputed by conceptual thought, not confused, appearing in the wisdom of equipoise, the Guru who distinguishes and reveals in this way, I pay homage to you! Next, praising by guiding the disciples of the two vehicles of Sutra and Tantra in stages, and showing the way to purify the defilements of the Sugata-garbha. Third, praising by guiding the disciples in stages and showing the way to remove defilements like purifying essence, there are nine verses. The Dharma wheel of the Four Noble Truths, the Dharma wheel of no characteristics, the Dharma wheel of ultimate determination, the Guru who reveals these intentions, I pay homage to you! These intentions have been explained before. In particular, the first turning of the wheel is higher morality, the middle turning is higher concentration, and the last turning is higher wisdom. Among the six perfections, the perfection of wisdom is the most supreme, and relying on obtaining the final teachings, supreme wisdom will arise. As stated in the Uttaratantra: 'If one desires enlightenment,' from 'Why giving becomes enjoyment, discipline pacifies and meditation, wisdom can cut off all afflictions' to 'wisdom can cut off all afflictions.'
ས་ཤེས་བྱེད་ཀུན་སྤོངས་དེ་ཡི་ཕྱིར། །འདི་མཆོག་ཉིད་དེ་དེ་ཡི་རྒྱུ་ནི་འདི་ ཐོས་ཡིན། །ཞེས་སོ། །འདི་ཞེས་པ་ནི། བཀའ་ཐ་མ་འདིས་སྟེ་འདིས་ཀྱང་བཀའ་བར་པ་ལས་ ཐ་མ་མཆོག་ཏུ་བསྟན་ནོ། །འདི་ཐ་མ་ཞེས་པ་ནི་འཁོར་ལོ་གསུམ་པོ་སྔ་ཕྱི་རིམ་པར་གསུངས་ པའི་ཕྱི་མ་ལ་ཐ་མའི་སྒྲར་བརྗོད་པ་སྟེ། ཕྱི་མ་དང་ཐ་མ་དང་འཁོར་ལོ་གསུམ་ནི་རྣམ་གྲངས་ སོ། །འཁོར་ལོ་རིམ་གསུམ་བདུད་རྩིས་ཆུ་རྒྱུན་གྱིས། །རགས་པ་ཕྲ་བ་ཤིན་ཏུ་ཕྲ་བ་ཡིས། །དྲི་ མ་གསུམ་སྦྱངས་ཆོས་སྐུའི་རང་བཞིན་མཆོག །དྲི་བྲལ་ཐོབ་མཛད་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། ། ཅེས་པ་ནི། སྦྱོང་བྱེད་བཀའ་འཁོར་ལོ་གསུམ་པོ་བདུད་རྩིས་ཆུ་རྒྱུན་དང་འདྲ་བ་རིམ་པར་ བསྟན་པས་སྦྱང་གཞིར་ལ་གདོད་ནས་ཡོད་པའི་དོན་དམ་ཆོས་སྐུའི་རང་བཞིན་མཆོག་ལ་ སྦྱང་བྱ་སྒྲིབ་པའི་དྲི་མ་རགས་པ་དང་། ཕྲ་བ་དང་ཤིན་ཏུ་ཕྲ་བ་གསུམ་རིམ་པར་སྦྱངས་ནས་ ཆོས་སྐུའི་རང་བཞིན་མཆོག དྲི་བྲལ་མངོན་འགྱུར་གདུལ་བྱ་རྣམས་ཀྱིས་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པར་ མཛད་པ་བཀའ་དྲིན་ཅན་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད་དོ། །དོན་སྨྲ་རྣམས་ལ་ཐམས་ཅད་སེམས་ སུ་སྟོན། །སེམས་སུ་ཞེན་ལ་སྣང་མེད་དབུ་མ་སྟོན། །སྣང་མེད་སྨྲ་ལ་ཡང་དག་སྣང་བ་ཡིས། ། དབུ་མ་སྟོན་མཛད་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། གྲུབ་མཐའ་སྨྲ་བ་མདོ་སྡེ་པ་མན་ ཆད་ཕྱི་རོལ་གྱིས་དོན་དོན་དམ་དུ་གྲུབ་པར་སྨྲ་བ་རྣམས་ལ་སེམས་ལ་གང་སྣང་ཐམས་ཅད་ སྣང་མཁན་སེམས་ཉིད་ཡིན་པར་འདོད་པའི་སེམས་ཙམ་གྱིས་གྲུབ་མཐའ་ཐེག་པ་ན་འཕར་ བའི་ཚུལ་དུ་སྟོན་ཞིང་སེམས་རྣམ་ཤེས་བདེན་པར་ཞེན་པ་ལ། བཀའ་བར་པའི་དགོངས་པ་ ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་དོན་ལ་ཅི་ཡང་མ་གྲུབ་པ་སྣང་མེད་དབུ་མ་སྟོན་ལ། དེ་ལ་ཡང་དག་དུ་ ཞེན་པ་ལ། ཆོས་ཉིད་དོན་ལ་གནས་པ་སྣང་བཅས་དབུ་མ་སྟོན་པར་མཛད་པ་བླ་མའི་ཞབས་ ལ་འདུད་དོ། །དེ་ཡང་ལང་ཀར་གཤེགས་པར། སེམས་ཙམ་ལ་ནི་བརྟེན་ནས་ནི། །ཕྱི་རོལ་ 1-241 དོན་དུ་མི་རྟོག་གོ །སྣང་བ་མེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས། །སེམས་ཙམ་ལ་ནི་འདའ་བར་བྱ། །ཡང་ དག་དམིགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས། །སྣང་བ་མེད་ལས་འདའ་བར་བྱ། །སྣང་མེད་གནས་པའི་ རྣལ་འབྱོར་པས། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་ལ། རྒྱ་འགྲེལ་ཁ་ ཅིག་ཏུ། དེ་ཡི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མཐོང་། །ཞེས་པར་བྱུང་བ་ནི་མ་དག་སྟེ། སྣང་མེད་ལ་གནས་ ཙམ་གྱི་ཐེག་ཆེན་མཐར་ཐུག་མཐོང་ན། ཡང་དག་དམིགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས། །སྣང་བ་མེད་ ལའང་འདའ་མི་དགོས་པ་ལས་དགོས་པར་གསུངས་ཞིང་ཐེག་པ་མཐར་ཐུག་མཐོང་བ་ལ་ དབུ་མ་མཐར་ཐུག སྣང་བཅས་དབུ་མ་དགོས་པས་སོ། །འདིས་དོན་བཞིན་དུ། མདོ་སྡེ་རྒྱན་ དུ། སེམས་ལས་བཞན་[གཞན་]མེད་པར་ནི་བློ་རིག་ནས། །དེ་ནས་སེམས་ཀྱང་མེད་པ་ ཉིད་དུ་རྟོགས། །བློ་དང་ལྡན་པ་གཉིས་པོ་མེད
【現代漢語翻譯】 爲了捨棄一切所知，這是殊勝的，這是它的原因，這是聽聞。』 此『此』字，是指最後的教言，此教言也比中間的教言更殊勝。 此『最後』是指，次第宣說的三轉法輪中，最後的稱為『最後』，最後、末後和三轉法輪是同義詞。 以甘露水流般的三轉法輪，粗、細、極細，滌除三種垢染，證得法身自性之勝妙，向證得離垢的上師足下頂禮！ 這是說，作為凈除之法的三轉法輪，如同甘露水流般次第開示，對於作為凈除之基，本具的勝妙法身自性，次第凈除粗、細、極細三種垢染，從而使勝妙法身自性，離垢顯現，使應化有情眾生未得者得之，向具恩上師足下頂禮！ 對於執著實義者，開示一切唯心；對於執著唯心者，開示無相中觀；對於執著無相者，以真實有相，開示中觀，向如是開示的上師足下頂禮！ 這是說，對於聲聞部等，主張外境實有的宗派，以唯識宗的觀點，開示一切顯現皆是心之顯現，從而提升他們的見解；對於執著心識為實有者，開示第二轉法輪的教義，即一切法無自性，無相中觀；對於執著于無相者，則以第三轉法輪的教義，開示諸法實相，即有相中觀，向如是開示的上師足下頂禮！ 如《楞伽經》所說：『依于唯心，不分別外境；依于無相，超越唯心；依于真實目標，超越無相；安住于無相的瑜伽士，不見大乘。』 其含義是，有些印度註釋中說：『他見大乘。』這是不正確的，如果僅僅安住于無相就能見到究竟大乘，那麼就不需要『依于真實目標，超越無相』了，因為已經不需要超越了。而且，要見到究竟大乘，需要究竟中觀，即有相中觀。 正如《經莊嚴論》所說：『以智慧了知，心外無物；之後了悟，心亦非有；具慧者知，二者皆無。』
【English Translation】 For the sake of abandoning all that is to be known, this is supreme, this is its cause, this is what is heard.' This 'this' refers to the final teaching, and this teaching is even more supreme than the intermediate teaching. This 'final' refers to the last of the three turnings of the wheel of Dharma, which were taught in sequence. 'Final,' 'last,' and 'three turnings of the wheel' are synonymous. With the three turnings of the wheel of Dharma, like a stream of nectar, coarse, subtle, and extremely subtle, purify the three stains, attain the supreme nature of Dharmakaya, I prostrate to the feet of the Lama who enables the attainment of freedom from stains! This means that the three turnings of the wheel of Dharma, which are the means of purification, are taught in sequence like a stream of nectar. For the basis of purification, the supreme nature of Dharmakaya that is inherently present, the three stains of coarse, subtle, and extremely subtle are purified in sequence, so that the supreme nature of Dharmakaya, free from stains, is manifested, and sentient beings who are to be tamed attain what they have not attained. I prostrate to the feet of the kind Lama! To those who speak of reality, he shows everything as mind; to those who cling to mind, he shows the non-appearing Madhyamaka; to those who speak of non-appearance, with true appearance, he shows the Madhyamaka. I prostrate to the feet of the Lama who shows thus! This means that to the Sautantrika and other schools that assert external objects as truly existent, he shows the Cittamatra view that everything that appears is the mind itself, thus elevating their view. To those who cling to mind as truly existent, he shows the meaning of the second turning of the wheel of Dharma, that all phenomena are without inherent existence, the non-appearing Madhyamaka. To those who cling to non-appearance, he shows the meaning of the third turning of the wheel of Dharma, that the nature of phenomena is truly existent, the appearing Madhyamaka. I prostrate to the feet of the Lama who shows thus! As the Lankavatara Sutra says: 'Relying on mind-only, do not discriminate external objects; relying on non-appearance, transcend mind-only; relying on the true object, transcend non-appearance; the yogi who abides in non-appearance does not see the Great Vehicle.' The meaning is that some Indian commentaries say: 'He sees the Great Vehicle.' This is incorrect, because if merely abiding in non-appearance could lead to seeing the ultimate Great Vehicle, then there would be no need to 'rely on the true object, transcend non-appearance,' because there would be no need to transcend. Moreover, to see the ultimate Great Vehicle, one needs the ultimate Madhyamaka, the appearing Madhyamaka. As the Ornament of the Sutras says: 'With intelligence, one realizes that there is nothing other than mind; then one realizes that mind itself is also non-existent; the wise know that both are non-existent.'
་རིག་ནས། །དེ་མི་ལྡན་པས་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ ལ་གནས། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་གཅིག་གོ །དམན་པ་རྣམས་ལ་རྒྱུ་འབྲས་ཆོས་ཙམ་སྟོན། ། ཡོད་འཛིན་ཅན་ལ་ཐམས་ཅད་སྟོང་པར་སྟོན། །ཅང་མེད་སྨྲ་ལ་འོད་གསལ་བདེ་གཤེགས་ ཀྱི། །སྙིང་པོ་སྟོན་མཛད་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། དམན་པ་དབང་པོ་རྟུལ་པོ་ ལ་ལས་དཀར་ནག་གི་རྒྱུ་འབྲས་ཆོས་ཙམ་བཀའ་དང་པོའི་དགོངས་པ་སྟོན། བསྟན་པས་རྒྱུ་ འབྲས་དོན་ལ་གྲུབ་པར་འདོད་པའི་དངོས་འཛིན་ཅན་ལ་བཀའ་བར་པའི་དགོངས་པ། ཤེས་ བྱ་ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་དུ་སྟོན། དེ་ལྟར་བསྟན་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་གཞི་མེད་རྩ་བྲལ་ཅང་ མེད་ཆད་ལྟ་སྤོང་བའི་ལྟ་བ་འབྱུང་། དེ་དབུ་མར་གྲང་[དྲངས]བའི་ཕྱིར་སྣང་བཅས་དབུ་མ་ འོད་གསལ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་སྟོན་པར་མཛད་པ་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད་དོ། །དབང་ པོ་དམན་ལ་ཉན་ཐོས་ཐེག་པ་དང་། །དབང་པོ་འབྲིང་ལ་རང་རྒྱལ་ཐེག་པ་དང་། །མཆོག་ ལ་ཐེག་མཆོག་རྒྱུ་དང་འབྲས་བུའི་ཚུལ། །མདོ་སྔགས་སྟོན་མཛད་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད། ། ཅེས་པ་ནི། རིགས་གསུམ་གྱི་ནང་ནས་དབང་པོ་ཐ་མ་ལ་འཁོར་བ་སྐྱོན་ཅན་དང་། མྱང་ 1-242 འདས་ཡོན་ཏན་ཅན་དུ་ཤེས་ཤིང་། རང་དོན་དུ་མྱང་འདས་སློབ་དཔོན་གཞན་ལ་ཐོས་ནས་ ངེས་པར་བྱང་ཆུབ་ཆུང་ངུ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐེག་པ་དང་། དབང་པོ་འབྲིང་པོ་ གཞན་ལས་མ་ཐོས་པར་བདག་གིས་སྔོན་གྱི་སྨོན་ལམ་སོགས་ཀྱི་རྐྱེན་གྱིས་བྱང་ཆུབ་འབྲིང་ དུ་ངེས་པར་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། རང་རྒྱལ་གྱི་ཐེག་པ་དང་། མཆོག་ལ་ཐེག་མཆོག་རྒྱུ་མཚན་ ཉིད་དམ། འབྲས་བུ་སྔགས་ལ་བརྟེན་པས། བདག་གིས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་ བརྟེན་ནས་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོ་ངེས་པར་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་དགོངས་པ་སྟོན་ པར་མཛད་པ་བླ་མའི་ཞབས་ལ་འདུད་དོ། །ཇི་ལྟར་བུ་ཆུང་གཞོན་ནུ་ལང་ཚོ་རྣམས། །སྣོད་ དང་འཚམས་པར་ཕ་མས་སྐྱོང་བ་ལྟར། །འཁོར་ལོ་རིམ་གསུམ་ཁྱད་པར་གསང་སྔགས་ཀྱིས། ། གདུལ་བྱ་རིམ་བཞིན་སྐྱོང་མཛད་ཁྱོད་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། དཔེ་ཇི་ལྟ་ན། བུ་ཆུང་དང་། གཞོན་ནུ་དང་། ལང་ཚོ་བ་རྣམས། ཟས་གོས་སོགས་གང་ལ་གང་འཚམས་ཀྱིས་རིམ་པར་ སྐྱོངས་བ་བཞིན་དུ། གདུལ་བྱ་སྐལ་བ་དམན་པ་དང་། འབྲིང་དང་། མཆོག་དང་མཆོག་གིས་ མཆོག་རྣམས་འཁོར་ལོ་རིམ་གསུམ། ཁྱད་པར་གསང་སྔགས་ཀྱིས་རིམ་བཞིན་དུ་སྐྱོངས་བར་ མཛད་པ་ཁྱེད་ལ་འདུད་དོ། །ཡང་ན་དམན་པ་འབྲིང་དང་མཆོག་གི་བུ། །རྒྱུད་དང་འཚམས་ པའི་ལམ་ལ་སྦྱོར་བ་ལྟར། །འཁོར་ལོ་རིམ་གསུམ་ཁྱད་པར་སྔགས་ཀྱི་ཚུལ། །གདུལ་བྱའི་ རྒྱུད་དང་འཚམས་པར་སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། ཡང་ན་ན་ཚོད་མཉམ་ཡང་དབང་པོ་ རྣོ། འབྲིང་དུ་ས་གསུམ་དང་ལུས་སྟོབས་ཆེ། ཆུང་ངུ་གསུམ་གྱི་བུ་དང་གཡོག་པོ་སོགས་ལ་ དཔེས་པའི་ལས་སྦྱ
【現代漢語翻譯】 『因為不具備，所以安住於法界』，所說的與此相同。對於下等者，只展示因果之法；對於執著有者，展示一切皆空；對於說一無所有者，展示光明如來藏的精髓，我頂禮上師之足。這是說，對於下等根器者，只展示黑白業的因果，這是初轉法輪的意趣。通過教導，使執著實有者認為因果在意義上是成立的，這是二轉法輪的意趣，展示一切所知皆是自性空。如此教導，使一切法無基無根，從而生起斷除『一無所有』的斷見之見。爲了將此引導至中觀，故而示現具有顯現的中觀光明如來藏，我頂禮上師之足。對於下等根器者，宣說聲聞乘；對於中等根器者，宣說緣覺乘；對於上等根器者，宣說殊勝乘，即因和果的道理，我頂禮講說顯宗和密宗的上師之足。這是說，在三類根器中，對於下等根器者，讓他們認識到輪迴是過患，涅槃是功德，爲了自己而從其他老師那裡聽聞涅槃，從而必定產生小乘菩提，因此宣說聲聞乘。對於中等根器者，不從他人聽聞，而是憑藉自己前世的願力等因緣，必定產生中等菩提，因此宣說緣覺乘。對於上等根器者，憑藉殊勝乘，即因是顯宗，果是密宗，憑藉自己不分別的智慧，必定產生大乘菩提，因此宣說大乘的意趣，我頂禮上師之足。如同父母根據小兒子、年輕人和壯年人的不同情況給予養育一樣，以三轉法輪，特別是以密宗，次第調伏所化眾生，我頂禮您。這是說，譬如父母對於小兒子、年輕人和壯年人，根據他們各自的情況，給予食物、衣服等，次第養育他們一樣。對於所化眾生中根器下等、中等、上等和上等中的上等者，以三轉法輪，特別是以密宗，次第調伏他們，我頂禮您。或者說，如同將下等、中等和上等的孩子，引導到與其根性相符的道路上一樣，以三轉法輪，特別是以密宗的方式，宣說與所化眾生的根性相符的法，我頂禮您。這是說，或者說，雖然年齡相同，但有的是根器敏銳、中等，有的是力氣大的三等公民，有的是小兒子或僕人等，用比喻來說明工作安排。
【English Translation】 'Because it does not possess it, it abides in the Dharmadhatu,' what is said is the same as this. To the inferior, only show the Dharma of cause and effect; to those who cling to existence, show that all is empty; to those who say there is nothing, show the essence of the clear light Sugatagarbha, I prostrate at the feet of the Lama. This is to say, to those of inferior faculties, only show the cause and effect of black and white karma, this is the intention of the first turning of the wheel of Dharma. Through teaching, those who cling to reality believe that cause and effect are established in meaning, this is the intention of the second turning of the wheel of Dharma, showing that all knowable things are empty of self-nature. Teaching in this way, all Dharmas are without foundation or root, thus generating a view that abandons the nihilistic view of 'nothingness'. In order to guide this to the Middle Way, therefore, the clear light Sugatagarbha of the Middle Way with appearances is shown, I prostrate at the feet of the Lama. To those of inferior faculties, proclaim the Shravaka Vehicle; to those of middling faculties, proclaim the Pratyekabuddha Vehicle; to the supreme, proclaim the supreme Vehicle, the manner of cause and effect, I prostrate at the feet of the Lama who teaches Sutra and Tantra. This is to say, among the three types of faculties, to those of inferior faculties, let them recognize that Samsara is flawed and Nirvana is virtuous, and for their own sake, hear about Nirvana from other teachers, thus inevitably generating the Lesser Vehicle Bodhi, therefore proclaim the Shravaka Vehicle. To those of middling faculties, without hearing from others, but relying on their own past aspirations and other causes, they will inevitably generate middling Bodhi, therefore proclaim the Pratyekabuddha Vehicle. To those of superior faculties, relying on the supreme Vehicle, that is, the cause is Sutra and the result is Tantra, relying on their own non-discriminating wisdom, they will inevitably generate the Great Vehicle Bodhi, therefore proclaim the intention of the Great Vehicle, I prostrate at the feet of the Lama. Just as parents nurture their young son, youth, and young adults according to their different situations, with the three turnings of the wheel of Dharma, especially with Tantra, gradually taming sentient beings to be tamed, I prostrate to you. This is to say, just as parents nurture their young son, youth, and young adults, giving them food, clothing, etc., according to their respective situations, in the same way, to those sentient beings to be tamed who are of inferior, middling, superior, and supreme faculties, with the three turnings of the wheel of Dharma, especially with Tantra, gradually taming them, I prostrate to you. Or, just as inferior, middling, and superior children are guided to the path that is in accordance with their nature, with the three turnings of the wheel of Dharma, especially in the manner of Tantra, proclaim the Dharma that is in accordance with the nature of the sentient beings to be tamed, I prostrate to you. This is to say, or, although they are the same age, some have sharp faculties, some are of middling faculties, some are third-class citizens with great strength, and some are young sons or servants, etc., using metaphors to illustrate work arrangements.
ོར་བ་ལྟར། སྔོན་དུ་ལམ་དམན་པ་ཅི་རིགས་པ་ལྟར་སོང་བས་གདུལ་བྱ་ དབང་པོ་རྣོ་རྟུལ་དང་། སྐལ་བ་བཟང་ངན་དང་། མོས་པ་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་རྣམས་ལ་ གང་ལ་གང་འཚམས་པ་དང་། གང་ལ་གང་འོས་ཀྱི་སྒོ་ནས་འཁོར་ལོ་རིམ་གསུམ་ཁྱད་པར་ གསང་སྔགས་རྣམས་གདུལ་བྱའི་རྒྱུད་དང་འཚམས་པར་སྟོན་པའི་བླ་མ་ལ་འདུད་དོ། །ཁང་ 1-243 བཟང་སུམ་བརྩེགས་སྟེང་དུ་འཛེག་པ་ལྟར། །འཁོར་ལོ་རིམ་གསུམ་ཁྱད་པར་གསང་སྔགས་ ཀྱི། །སངས་རྒྱས་བསྟན་པའི་ཁང་བཟང་སུམ་བརྩེགས་ལ། །རིམ་བཞིན་འཛེགས་པར་སྟོན་ མཛད་ཁྱེད་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། དཔེར་ན་ཁང་བཟང་སུམ་བརྩེགས་ལ་འོག་ནས་བར་ དང་སྟེང་དུ་རིམ་པར་འཛེག་དགོས་པ་ལྟར། ལམ་འཁོར་ལོ་རིམ་པ་གསུམ་ཁྱད་པར་གསང་ སྔགས་ཀྱི་ལམ་ལ་རིམ་པར་བརྟེན་ནས། སངས་རྒྱས་བསྟན་པའི་ཁང་བཟང་སུམ་བརྩེགས་ ཚུལ་ཁྲིམས་སྒོམ་པ་ཤེས་རབ་གསུམ་དང་རྒྱུ་དང་འབྲས་བུའི་ཐེག་པ་ལ་མས་རིམ་གྱིས་ འཛེག་པར་སྟོན་པར་མཛད་པ་ཁྱེད་ལ་འདུད་དོ། །ཇི་ལྟར་ནོར་བུ་མཁན་གྱིས་ནོར་བུ་ཡིས། ། དྲི་མ་རིམ་གསུམ་རིམ་བཞིན་སྦྱོང་པ་ལྟར། །འཁོར་ལོ་རིམ་གསུམ་ཁྱད་པར་གསང་སྔགས་ ཀྱིས། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་སྦྱོང་བར་སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་བསྟན་ པའི་མདོར། རིགས་ཀྱི་བུ་འདི་ལྟ་སྟེ་དཔེར་ན་ནོར་བུ་མཁན་མཁས་པ་ནོར་བུ་སྦྱོང་བའི་ཚུལ་ ལེགས་པར་ཤེས་པ་དེས། ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེའི་རིགས་ནས་ཡོངས་སུ་མ་དག་པའི་ནོར་བུ་རིན་ པོ་ཆེ་བླངས་ཏེ། ལན་ཚྭའི་ཆུ་རྣོན་པོའི་སྦངས་ནས་སྐྲའི་རེ་བའི་ཡོངས་སུ་སྦྱངས་བས་ཡོངས་ སུ་སྦྱོང་བར་བྱེད་དོ། །དེ་ཙམ་གྱིས་བརྩོན་པ་འདོར་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་འོག་ཏུ་ཟས་ཀྱི་ ཁུ་བ་རྣོན་པོས་སྦངས་ནས་བལ་གྱི་ལ་བས་ཡོངས་སུ་སྦྱངས་བས་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བར་བྱེད་དོ། ། དེ་ཙམ་གྱིས་བརྩོན་པ་འདོར་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་འོག་ཏུ་སྨན་ཆེན་པོའི་ཁུ་བ་ལ་སྦངས་ ནས་རས་སྲབ་མོས་ཡོངས་སུ་སྦྱོངས་བས་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བར་བྱེད་དོ། །ཡོངས་སུ་སྦྱངས་ཏེ་ དྲི་མ་དང་བྲལ་བ་ནི། བེཌཱུརྱའི་རིགས་ཆེན་པོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །རིགས་ཀྱི་བུ་དེ་བཞིན་དུ་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པ་ཡང་ཡོངས་སུ་མ་དག་པའི་སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་མཁྱེན་ནས་མི་རྟག་པ་ དང་། སྡུག་བསྔལ་བ་དང་། བདག་མེད་པ་དང་། མི་གཙང་བ་དང་། ཡིད་འབྱུང་བའི་གཏམ་ གྱིས་འཁོར་བ་ལས་དགའ་བའི་སེམས་ཅན་རྣམས་སྐྱོ་བ་སྐྱེད་པར་མཛད་དེ། འཕགས་པའི་ 1-244 ཆོས་འདུལ་བ་ལ་འཛུད་པར་མཛད་དོ། །དེ་ཙམ་གྱིས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་བརྩོན་པ་འདོར་ བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་འོག་ཏུ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། མཚན་མ་མེད་པ་དང་། སྨོན་པ་མེད་པའི་ གཏམ་གྱིས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཚུལ་སྟོན་པར་མཛད་དོ། །དེ་ཙམ་གྱི་[གྱིས་]དེ་བཞིན་ གཤེགས་པ་བརྩོན་པ་འདོ
【現代漢語翻譯】 如同（良醫）對癥下藥一般，先前由於眾生根器有利鈍，福報有優劣，信心有上中下三種，因此（上師）會針對不同情況，以最適合、最恰當的方式，宣講三轉法輪，特別是密法，使之與所化眾生的根器相符，我向這樣的上師致敬！ 如同攀登三層樓房一般，（上師）您能引導我們次第攀登三轉法輪，特別是密法的佛法殿堂。我向您致敬！這好比要登上三層樓房，必須從下到上依次攀登。同樣，要證悟佛法，也必須依循三轉法輪，特別是密法的次第。您能引導我們次第修持戒律、禪定、智慧這三學，以及因乘和果乘，最終登上佛法的三層樓房，我向您致敬！ 如同寶石匠人打磨寶石一般，（上師）您能以三轉法輪，特別是密法，逐漸凈化如來藏。我向您致敬！在《大悲經》中說：『善男子，譬如一位精通寶石加工的工匠，他從未經加工的寶石礦中取出一塊寶石，先用濃鹽水浸泡，再用毛刷仔細刷洗，這樣就能去除污垢。但他並不就此停止，接著又用濃米漿浸泡，再用棉布擦拭。他仍然不停止，最後用藥水浸泡，再用細麻布擦拭。經過徹底清洗，寶石變得潔凈無瑕，這就是所謂的上等琉璃。善男子，如來也是如此，他了知眾生的煩惱習氣，便以無常、痛苦、無我、不凈、厭離等教法，使那些貪戀輪迴的眾生心生厭離，從而引入神聖的佛法。但他並不就此停止，接著又以空性、無相、無愿等教法，開示如來的真實境界。』
【English Translation】 Like a doctor prescribing medicine according to the illness, previously, due to the varying capacities of sentient beings, some sharp and some dull, some with good fortune and some with bad, and some with great, medium, or small faith, (the Guru) teaches the Three Turnings of the Wheel of Dharma, especially the Secret Mantras, in a way that is suitable and appropriate for each, so that they align with the dispositions of the disciples. I bow to such a Guru! Like climbing a three-story mansion, you guide us to ascend step by step the three-story mansion of the Buddha's teachings through the Three Turnings of the Wheel of Dharma, especially the Secret Mantras. I bow to you! This is like how one must climb a three-story mansion from the bottom to the middle and then to the top. Similarly, to realize the Buddha's teachings, one must rely on the Three Turnings of the Wheel of Dharma, especially the Secret Mantras, in a gradual manner. You guide us to gradually cultivate the three trainings of ethics, meditation, and wisdom, as well as the causal and resultant vehicles, ultimately ascending the three-story mansion of the Buddha's teachings. I bow to you! Like a jeweler refining a gem, you purify the Tathagatagarbha (Buddha-nature) with the Three Turnings of the Wheel of Dharma, especially the Secret Mantras. I bow to you! In the Great Compassion Sutra, it says: 'Good son, it is like a skilled jeweler who knows well how to refine gems. He takes an unrefined gem from a gem mine and soaks it in strong salt water, then brushes it carefully with a hairbrush to remove the dirt. But he does not stop there; he then soaks it in strong rice water and wipes it with a cotton cloth. He still does not stop, and finally soaks it in medicinal water and wipes it with fine linen. After thorough cleaning, the gem becomes pure and flawless, and it is called excellent lapis lazuli. Good son, the Tathagata is also like this. He knows the afflictions of sentient beings and uses teachings on impermanence, suffering, selflessness, impurity, and renunciation to make those who are attached to samsara feel aversion, thereby introducing them to the sacred Dharma. But he does not stop there; he then teaches the true nature of the Tathagata through teachings on emptiness, signlessness, and wishlessness.'
ར་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་འོག་ཏུ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ ལོའི་གཏམ་འཁོར་གསུམ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་གཏམ་གྱིས་རང་བཞིན་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་རྒྱུ་ཅན་ གྱིས་སེམས་ཅན་དེ་དག་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡུལ་ལ་འཇུག་པར་མཛད་དོ། །ཞུགས་པར་ གྱུར་ཅིང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་ན་ནི། བླ་ན་མེད་པའི་ཡོན་གནས་ཞེས་ བརྗོད་དོ། །ཞེས་ཏེ། བཀའ་དང་པོའི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་དྲི་མ་རགས་པ་སྦྱོངས་བ་དང་། བར་པས་དྲི་མ་འབྲིང་པ་སྦྱོངས་བ་དང། ཐ་མས་དྲི་མ་ཕྲ་བ་སྦྱོངས་བར་གསུངས་པས། བཀའ་ བར་པ་ལས་ཐ་མ་མཆོག་ཡིན་ཏེ༑ སྒོམ་སྤངས་འབྲིང་པོའི་གཉེན་པོ་སྒོམ་ལམ་འབྲིང་པོ་བས། སྒོམ་སྤངས་ཆུང་ངུའི་གཉེན་པོ་སྒོམ་ལམ་ཆེན་པོ་མཆོག་ཡིན་པ་བཞིན་ནོ། ། ༈ སྙིང་པོ་དེའང་གསང་སྔགས་མཐར་ཐུག་གིས་དོན་དུ་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། བཞི་པ་སྙིང་པོ་དེ་ཡང་གསང་སྔགས་མཐར་ཐུག་གིས་དོན་དུ་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ་ ལ་ཚིགས་བཅད་བཞི་སྟེ། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ནི་མདོ་སྡེའི་ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་ཡིན་པར་ མ་ཟད། སྔགས་ཀྱི་ཡང་སྙིང་ཡིན་ཏེ། རྒྱུད་རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་དག ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་ཚུལ་ཆེན་ཏེ། །ཉོན་མོངས་འདམ་གྱི་མ་གོས་པ། །རྡོ་རྗེ་པད་མའི་དབང་ བསྐུར་ཡིན། །ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། །ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་གཅིག་ཏུ་ བསྡུས་པའི་ཚུལ་སྟོན་པ། དཔལ་དོན་དམ་པའི་མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ། སངས་རྒྱས་ ཀུན་གྱི་སྙིང་པོ་ཆེ། །ཞེས་དང་། རྒྱས་ཤད་[བཤད་]དུ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ ཀྱིས་སྙིང་པོར་གྱུར་པ་དང་ཞེས་དང་། དུས་འཁོར་མཆོག་མི་འགྱུར་དུ། མཚན་བརྗོད་ཀྱི་དོན་ མཆད་[འཆད་]པའི་ཐད་དུ། སྤྱན་རས་གཟིགས་ཀྱིས། ཉན་ཐོས་དང་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་། 1-245 སྔགས་ཀྱི་ཚུལ་འདི་རྣམས་ཀྱིས། མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བའི་སྙིང་པོ། བཅོམ་ལྡན་འདས་རྡོ་རྗེ་ འཛིན་པ་ནི། མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་ལས། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལས་བསྟན་ཏོ། ། འདིའི་དོན་མི་ཤེས་པ་བླ་མ་དམ་པ་མ་ཡིན་པ་ཉམས་པ་མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བའི་ཡེ་ཤེས། ཉམས་པ་རྣམས་མ་འོངས་པའི་དུས་སུ་འབྱུང་བར་འགྱུར་ཏེ། རྣམ་པར་ཉམས་པ་དེ་རྣམས་ ཀྱིས་སེམས་ཅན་རྣམས་ཉམས་པར་བྱེད་དོ། །ཞེས་ཏེ། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་གྲངས་[དྲང་] དོན་དུ་བཞེད་པ་རྣམས་ནི། ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་ཉམས་པ་ཡིན་ལ། རབ་ཏུ་ཉམས་པ་དེ་རྣམས་ ཀྱི་སངས་རྒྱས་གང་ཡིན། ལམ་ལ་སོ་སྐྱེས་པའི་སངས་རྒྱས་ཡིན་པས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ ལ་གཞི་བཅས་སུ་མེད་བཅེས་[ཅེས་]པ་དང་། ཤེས་པ་གང་ཡིན་ལ་འདུ་བྱས་ཀྱི་ཁྱབ་པས། ཤེར་ཕྱིན་དང་། རྣམས་[རྣམ་]མཁྱེན་དང་། བྱང་ཆུབ་དང་། ཡེ་ཤེས་དང་ཚད་མ་གང་ཡིན་ལ་ འདུ་བྱས་ཀྱི་ཁྱབ་པས། དེ་ལྟ་བུ་འདུས་
【現代漢語翻譯】 它甚至不是一個普通的輪子，而是在它之下，通過完全清凈的三種法輪的講述，以各種自性的因，使那些眾生進入如來（Tathāgata）的境界。一旦進入並證悟如來的法性，就被稱為無上的功德之源。』也就是說，第一法輪凈化粗糙的如來藏（Tathāgatagarbha）垢染，中間法輪凈化中等的垢染，最後法輪凈化細微的垢染。因此，中間法輪比最後法輪殊勝，就像對治中等斷除的對治道比對治微小斷除的廣大道更為殊勝一樣。 再者，通過甚深密咒的門徑來讚歎那如來藏： 第四，通過甚深密咒的門徑來讚歎那如來藏，有四個偈頌。如來藏不僅是經部（Sūtra）的究竟密意，也是密咒（Mantra）的精髓。如《金剛頂經》（Vajraśekhara Tantra）所說：『如來藏，是法界的偉大體性，不為煩惱的泥垢所染污，是金剛蓮花的灌頂。』又說：『一切如來，將智慧之身匯聚為一，宣說勝義諦的名稱，是諸佛的偉大心髓。』在廣釋中說：『成為一切如來的心髓』。在《無垢時輪經》（Vimalacakra Tantra）中，在解釋名號的意義時，觀世音（Avalokiteśvara）說：『通過聲聞（Śrāvaka）、波羅蜜多（Pāramitā）和密咒的這些方式，至尊金剛持（Vajradhara）是不變的心髓，在《名號贊》（Nāmasaṃgīti）中，由如來所宣說。』如果不理解這個意義，那麼不是真正的上師，墮落者，最極不變的智慧，墮落者們將在未來出現，那些墮落者將使眾生墮落。 因此，那些將如來藏視為字面意義的人，是正見的墮落。那些完全墮落的人，他們的佛是什麼？是生於道上的凡夫之佛，因此對一切眾生說『沒有基礎』。以及，什麼是知識？被造作所遍及。什麼是般若波羅蜜多（Prajñāpāramitā）、一切智（Sarvākārajñāna）、菩提（Bodhi）、智慧（Jñāna）和量（Pramāṇa）？被造作所遍及。像這樣聚集。
【English Translation】 It is not even an ordinary wheel, but beneath it, through the discourse of the three wheels of Dharma that do not turn back, with causes of various natures, those sentient beings are made to enter the realm of the Tathāgata (Thus-Gone-One). Once entered and realizing the Dharmatā (nature of reality) of the Tathāgata, it is said to be the supreme source of merit.』 That is, the first Dharma wheel purifies the coarse impurities of the Tathāgatagarbha (Essence of the Thus-Gone-One), the middle one purifies the medium impurities, and the last one purifies the subtle impurities. Therefore, the last is superior to the middle, just as the antidote to the medium abandonment is superior to the medium path of meditation, and the great path of meditation is superior as the antidote to the small abandonment. Moreover, praising that Essence through the gateway of showing it as the meaning of the ultimate Secret Mantra: Fourth, praising that Essence through the gateway of showing it as the meaning of the ultimate Secret Mantra, there are four verses. The Tathāgatagarbha is not only the ultimate definitive meaning of the Sūtras, but also the essence of the Mantras. As it says in the Vajraśekhara Tantra: 『The Tathāgatagarbha is the great nature of the Dharmadhātu (sphere of reality), unstained by the mud of afflictions, it is the empowerment of the Vajra Lotus.』 And it says: 『All the Tathāgatas, gather the wisdom body into one, proclaiming the name of the supreme meaning, it is the great heart essence of all the Buddhas.』 In the commentary, it says: 『Having become the heart essence of all the Tathāgatas.』 In the Vimalacakra Tantra, in the context of explaining the meaning of the name, Avalokiteśvara says: 『Through these ways of the Śrāvakas (hearers), Pāramitās (perfections), and Mantras, the supreme, unchanging Essence, the Bhagavan (Blessed One) Vajradhara (Holder of the Vajra), is spoken of by the Tathāgata in the Nāmasaṃgīti (Song of Names).』 If one does not understand this meaning, then one is not a true Lama (teacher), a degenerate, the most unchanging wisdom, those degenerates will appear in the future, and those degenerates will cause sentient beings to degenerate. Therefore, those who consider the Tathāgatagarbha to be of literal meaning are a degeneration of right view. Those who are completely degenerate, what is their Buddha? It is the Buddha of a common being born on the path, therefore saying 『without a basis』 to all sentient beings. And, what is knowledge? Pervaded by fabrication. What are Prajñāpāramitā (Perfection of Wisdom), Sarvākārajñāna (Omniscience), Bodhi (Enlightenment), Jñāna (Wisdom), and Pramāṇa (Valid Cognition)? Pervaded by fabrication. Gathering like that.
མ་བྱས་མི་སྲིད་ཅེས། དོན་དམ་པ་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་ པ་ལྟ་བའི་སྙིགས་མ་བརྡོལ་བར་བྱས་ནས་ཡང་དག་པའི་ལམ་ལས་ཉམས་པར་བྱེད་དོ། ། ཞེས་པས་སོ། །ཡང་དེ་ཉིད་དུ། དེ་བཞིན་དུ་མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་ལས། བཅོམ་ ལྡན་འདས་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་མཆོག་ཏུ། མི་འགྱུར་བའི་ཡེ་ཤེས་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་ སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་སྙིང་པོར་གྱུར་པ་གསོལ་བ་འདེབས་པ་དང་བཅས་པ་ཚིགས་སུ་ བཅད་པ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཀྱིས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་རབ་ཏུ་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ དཔལ་ལྡན་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཞེས་པ་ནས། ཡེ་ཤེས་སྐུ་ཉིད་ཁྱོད་ལ་འདུད་ཅེས་པའི་མཐར་ཐུག་ པའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་རྩ་གཉིས་པོ་འདི་རྣམས་ཀྱིས་ཐེག་པ་ཐམས་ཅད་ལས་ ཕྱུང་ནས། བཅོམ་ལྡན་འདས་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་སྙིང་པོ་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་ བའི་བདེ་བ་ཆེན་པོ་ནམ་མཁའི་ཁམས་ཀྱིས་མཐར་ཐུག་པ་ཀུན་ནས་སྣང་བར་བྱེད་པ་ཞེས་ དང་། འཇིག་རྟེན་ཁམས་ལེའི་འགྲེལ་པར། དོན་དམ་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ནི། 1-246 ལེའུ་ལྔ་པ་ལས་རྒྱས་པར་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། ལེའུ་ལྔ་པ་ཡེ་ཤེས་ལེའུར། རྡོ་ རྗེ་དབྱིངས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ཆེན་པོ་ལྷ་སོ་དྲུག་ཅན། ཀ་རྡོ་རྗེ་སོགས་རྒྱུ་སུམ་ཅུ་སོ་དྲུག དུས་ འཁོར། བདེ་མཆོག་ཆེ་ཆུང་། སྒྱུ་འཕྲུལ་དྲ་བ། གསང་འདུས། དགེས་རྡོར། རྡོ་རྗེ་འཇིགས་ བྱེད། སྐུ་བཞི་མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བའི་ཡེ་ཤེས་གསུངས་པ་རྣམས། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོར་ སྟོན་པའོ། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་གཞན། །རྒྱུ་གཞན་འོད་གསལ་སྟོང་ཉིད་ གཟུགས་བརྙན་ཏེ། །འབྲས་བུ་གཞན་ནི་འགྱུར་མེད་བདེ་བ་ཆེ། །པྲ་ཕབ་བརྒྱད་དང་མཚུངས་ པར་སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་དོན་དམ་ཆོས་སྐུ། བདེ་ གཤེགས་སྙིང་པོའི་ངོ་བོ་ནི། རྒྱུ་འབྲས་གཞན་དོན་དམ་པའི་རྒྱུ་འབྲས། ངོ་བོ་གཅིག་པའམ་ ཟུང་འཇུག་ཡིན་ལ་རྒྱུ་གཞན་འོད་གསལ་རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་གྱིས་གཟུགས་བརྙན་དང་། འབྲས་བུ་གཞན་ནི་འགྱུར་མེད་བདེ་ཆེན། དུས་འཁོར་རྩ་རྒྱུད་དུ། མེ་ལོང་ཐེ་བོང་སྒྲོན་མེ་ཟླ། ། ཉི་མ་ཆུ་དང་རལ་གྲི་མིག །ཅེས་པའི། པྲ་ཕབ་བརྒྱད་དང་མཚུངས་པའི་བླ་མ་ལ་འདུད་དོ། ། རྒྱུ་སྟོང་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་ནི། གསང་བ་གསང་ཆེན་མཁའ་ཁམས་སྣ་ཚོགས་ཡུམ། །ཆོས་ འབྱུང་ཆུ་སྐྱེས་བྷ་ག་སེང་གེའི་ཁྲི། །བདག་མེད་ཕག་མོ་ལ་སོགས་སྣ་ཚོགས་མིང་། །དུ་མ་དོན་ གཅིག་སྟོང་ཉིད་སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། གསང་བ་དང་། གསང་ཆེན་དང་། མཁའ་ ཁམས་དང་། སྣ་ཚོགས་ཡུམ་དང་། ཆོས་འབྱུང་དང་ཆུ་སྐྱེས་དང་པད་མ་དང་། སེང་གེའི་ཁྲི་ དང་། བདག་མེད་མ་དང་། རྡོ་རྗེ་ཕག་མོ་དང་སོགས་པའི་སྒྲས་སྣ་ཚོགས་གཟུགས་ཅན་མ་ལ་ སོགས་པའི་མིང་
【現代漢語翻譯】 若認為『未曾造作，則無存在』，這如同誹謗真諦，會使人墮入邪見，從而偏離正道。 此外，在《真實名經》中，世尊金剛持（Vajradhara，持有金剛者）以一百六十二頌讚頌瞭如來，這些頌詞是諸佛和菩薩不變智慧的精華，並伴隨著祈請。 從『吉祥金剛持』到『智慧身，我向您頂禮』，這一百六十二頌是從一切乘中提取的精華，它全面展現了世尊金剛持的精髓，即普賢（Samantabhadra，普遍賢善）至高無上的不變大樂，其境界如同虛空般無垠。 在《世界界釋》中提到：『關於真諦，如來藏（Tathagatagarbha，如來之胎）將在第五品中詳細闡述。』 第五品智慧品中，講述了金剛界大曼荼羅（Vajradhatu Mandala）的三十六尊本尊，以及由ka金剛等三十六因，時輪（Kalachakra），勝樂（Chakrasamvara）大小，幻網（Mayajala），密集（Guhyasamaja），喜金剛（Hevajra），金剛怖畏（Vajrabhairava）和四身不變智慧等內容，這些都揭示瞭如來藏的教義。 『如來藏的因與果不同，因是其他光明空性影像，果是其他不變大樂，我向展示八種譬喻者頂禮。』 這意味著，諸佛的真諦法身（Dharmakaya），即如來藏的本質，是因果之外的真諦因果，是本體同一或雙運的。因是其他光明，是具備一切殊勝相的影像，果是其他不變大樂。在時輪根本續中，『鏡子、拇指、燈、月亮，太陽、水、劍、眼睛』，我向展示這八種譬喻的上師頂禮。 『空的異名是秘密、大秘密、虛空、雜色母，法生、蓮花、bhaga、獅子座，無我母豬等各種名稱，多種意義相同，我向展示空性者頂禮。』 這意味著，秘密，大秘密，虛空，雜色母，法生，蓮花，蓮花，獅子座，無我母，金剛亥母（藏文：ཕག་མོ་，梵文天城體：वज्रवाराही，梵文羅馬擬音：Vajravarahi，漢語字面意思：金剛母豬）等等，以及各種形象的名稱
【English Translation】 To say 'If it is not made, it does not exist' is like slandering the ultimate truth, causing one to fall into wrong views and stray from the right path. Furthermore, in the 'Namasangiti' (The Recitation of Names), the Blessed One Vajradhara (Holder of the Vajra) extensively taught with one hundred and sixty-two verses, which are the essence of the unchanging wisdom of the Buddhas and Bodhisattvas, accompanied by supplications. From 'Glorious Vajradhara' to 'Wisdom Body, I prostrate to you', these one hundred and sixty-two verses, extracted from all vehicles, fully reveal the essence of the Blessed One Vajradhara, the supreme, unchanging great bliss of Samantabhadra (All-Good), whose realm is as boundless as the sky. In the commentary on the 'World Realm', it is mentioned: 'Regarding the ultimate truth, the Tathagatagarbha (Womb of the Thus-Gone One) will be elaborated in the fifth chapter.' In the fifth chapter, the Wisdom Chapter, it speaks of the thirty-six deities of the great Vajradhatu Mandala (Diamond Realm Mandala), as well as the thirty-six causes such as ka vajra, Kalachakra (Wheel of Time), Chakrasamvara (Wheel of Bliss) major and minor, Mayajala (Illusion Net), Guhyasamaja (Secret Assembly), Hevajra (O He Vajra!), Vajrabhairava (Vajra Terrifier), and the unchanging wisdom of the four bodies, which reveal the doctrine of the Tathagatagarbha. 'The cause and effect of the Tathagatagarbha are different, the cause is other luminous emptiness images, the fruit is other immutable great bliss, I prostrate to the one who shows eight similes.' This means that the Dharmakaya (Body of Truth) of all Buddhas, the essence of the Tathagatagarbha, is the ultimate cause and effect beyond cause and effect, being of the same essence or union. The cause is other luminosity, an image possessing all excellent aspects, and the fruit is other immutable great bliss. In the Kalachakra Root Tantra, 'Mirror, thumb, lamp, moon, sun, water, sword, eyes,' I prostrate to the lama who shows these eight similes. 'The synonyms for emptiness are secret, great secret, space, variegated mother, dharma origin, lotus, bhaga, lion throne, selflessness, sow, etc. Various meanings are the same, I prostrate to the one who shows emptiness.' This means secret, great secret, space, variegated mother, dharma origin, lotus, lotus, lion throne, selfless mother, Vajravarahi (藏文：ཕག་མོ་，梵文天城體：वज्रवाराही，梵文羅馬擬音：Vajravarahi，漢語字面意思：金剛母豬) and so on, and the names of various forms
སྣ་ཚོགས་ཡོད་ཀྱང་། ཐམས་ཅད་དོན་དམ་ཤེས་རབ་རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་ གྱི་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་གཅིག་པར་སྟོན་པའི་བླ་མ་ལ་འདུད་དོ། །དེ་ཉིད་རྡོ་རྗེ་ཐིག་ལེ་ཧེ་རུ་ཀ ། འདུས་པ་སྡོམ་པ་ཧེ་དང་སྙིང་རྗེ་ཆེ། །དང་པོའི་སངས་རྒྱས་བྱང་ཆུབ་སེམས་སོགས་མིང་། ། དུ་མ་དོན་གཅིག་བདེ་ཆེན་སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། ཤེས་རབ་སྟོང་ཆེན་ཏེ། དེ་ཉིད་ལ་ 1-247 རང་དང་ངོ་བོ་གཅིག་པའི་ཐབས་བདེ་ཆེན་གྱི་མཚན་གྱི་རྣམ་གྲངས་ནས་བརྗོད་པ་ནི། ཤེས་ རབ་པད་མ་སྟོང་པ་ལ་ཞུགས་པའི་ཐབས་བདེ་བ་རྡོ་རྗེ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། གྲུ་གསུམ་ ལ་ཐིག་ལེ་དང་། ཆོས་འབྱུང་ལ་ཧེ་རུ་ཀ་དང་། གསང་བ་ལ་འདུས་པ་དང་། འཁོར་ལོ་ལ་སྡོམ་ པ་དང་། བཛྲ་ལ་ཧེ་ཡིག་དང་། སྟོང་ཉིད་ལ་སྙིང་རྗེ་དང་། ཤེས་བྱ་སྟོང་ཆེན་ལ་ཤེས་པ་བདེ་ ཆེན་དང་། སེང་གེའི་ཁྲི་ལ་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་དང་། དམར་པོ་རཀྟ་ལ་དཀར་པོ་བྱང་ཆུབ་ ཀྱི་སེམས་དང་། སོགས་པས་སྒྲས། མཁའ་ཁམས་ཨེ་ཡིག་ལ་ཝཾ་ཡིག་དང་། སྣ་ཚོགས་ཡུམ་ ལ་དུས་འཁོར་དང་། ཕག་མོ་ལ་བདེ་མཆོག་དང་། བདག་མེད་ལ་དགེས་རྡོར་དང་། སྣ་ཚོགས་ གཟུགས་ཅན་མ་ལ་རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད་བཞུགས་པ་སོགས་ཐབས་ཀྱིས་མཚན་གྱིས་རྣམ་ གྲངས་དུ་མ་ཡོད་ཀྱང་དོན་འགྱུར་མེད་བདེ་ཆེན་དུ་གཅིག་པར་སྟོན་མཛད་བླ་མའི་ཞབས་ལ་ འདུད་དོ། །དེ་རྣམས་ཀྱང་དུས་འཁོར་རྩ་རྒྱུད་དུ། ཨེ་གསང་མཁའ་ཁམས་བྷ་ག་འམ། །ཆོས་ འབྱུང་ཆུ་སྐྱེས་སེང་གེའི་ཁྲིར། །བཞུགས་པའི་རྡོ་རྗེ་ཅན་ཝཾ་དང་། །རྡོ་རྗེ་ཅན་དང་རྡོ་རྗེ་སེམས། ། རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད་དབང་ཕྱུག་དང་། །ཧེ་རུ་ཀ་དང་དུས་འཁོར་ལོ། །དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ལ་ སོགས་མིང་། །སྣ་ཚོགས་ཡུལ་གྱིས་ཐ་སྙད་ཀྱིས། །རྒྱུད་གཞན་དག་ཏུ་བདག་གིས་བརྗོད། ། ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར། གསང་འདུས་རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བར། རྡོ་རྗེ་སེམས་པ་ཝཾ་རྡོ་རྗེ། །རྡོ་རྗེ་ འཇིགས་བྱེད་དབང་ཕྱུག་དང་། །ཧེ་རུ་ཀ་དང་དུས་འཁོར་ལོ། །དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ལ་ སོགས་མཚན། །ཞེས་དང་། ཨེ་ནི་གསང་བ་མཁའ་དབྱིངས་སམ། །བྷ་ག་ཆོས་འབྱུང་པད་མ་ ཡིན། །རྣལ་འབྱོར་སེང་གེའི་གདན་ལ་བཞུགས། །ཞེས་དང་། འཕགས་པ་སྤྱན་རས་གཟིགས་ ཀྱིས། འཇིག་རྟེན་ཁམས་ལེའི་འགྲེལ་པར། ཨ་ཝཾ་ཞེས་པའི་སྒྲར་རྒྱུད་ཀྱིས་གླེང་གཞིར། དངོས་སུ་མེད་ན་རྒྱུད་རྣམ་དག་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་དགོངས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར། སྔགས་ཀྱི་ ཚུལ་ཉིད་ལ་ཨེ་ཝཾ་ཉིད་མིང་མ་ཡིན་ཏེ། དངོས་པོ་གཅིག་ལའང་མིང་དུ་མའོ། །མིང་མང་པོ་ 1-248 ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། མིང་གཅིག་ཁོ་ན་གཙོ་བོ་མ་ཡིན་ཏེ། མིང་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་དངོས་པོ་གཅིག་གོ་ བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དཔེར་ན། བུད་མེད་དང་། མི་མོ་དང་། ན་ཆུང་མ་རྣམས་ལ་བུད་མེད་ གཅིག་པོ་གཙོ་བོའི་མིང་མ་ཡིན་ཏེ། ཐམས་ཅད
【現代漢語翻譯】 雖然名目繁多，但所有這些都指向同一個根本：擁有圓滿智慧和殊勝一切相的空性。我向能揭示這一點的上師致敬！ 這空性即是金剛明點黑茹迦（Heruka）。 總集、誓言、嘿（嘿字，梵文：he，種子字）和大悲心，以及最初佛、菩提心等諸多名號，實則意義相同，皆指向大樂，我對此致敬！ 以上所說是關於智慧大空性，以及與其自性無別的方便大樂之名相的闡述：智慧蓮花融入空性，其方便即是安樂金剛。同樣地，將三棱形與明點相合，法界與黑茹迦相合，秘密與總集相合，輪與誓言相合，金剛與嘿字相合，空性與大悲相合，所知大空性與智慧大樂相合，獅子座與最初佛相合，紅色血與白色菩提心相合。此外，還有以空界埃（藏文：ཨེ་，梵文天城體：ऐ，梵文羅馬擬音：ai，漢語字面意思：埃）字與旺（藏文：ཝཾ་，梵文天城體：वं，梵文羅馬擬音：vaṃ，漢語字面意思：旺）字相合，多樣的佛母與時輪相合，豬面母與勝樂金剛相合，無我與喜金剛相合，以及多樣形象的佛母與金剛怖畏金剛相合等等。雖然方便之名相繁多，但其不變的意義皆指向大樂。我向能揭示這一點的上師致敬！ 這些在《時輪根本續》中也有記載：『埃（藏文：ཨེ་，梵文天城體：ऐ，梵文羅馬擬音：ai，漢語字面意思：埃）是秘密空界，或稱為法界；法界是蓮花獅子座。安住于其上的金剛持是旺（藏文：ཝཾ་，梵文天城體：वं，梵文羅馬擬音：vaṃ，漢語字面意思：旺）字，金剛持即是金剛薩埵，金剛怖畏金剛是自在天，黑茹迦及時輪。最初佛等名號，在其他續部中，我以各種不同的方式來稱呼。』 正如《密集金剛金剛鬘》中所說：『金剛薩埵是旺（藏文：ཝཾ་，梵文天城體：वं，梵文羅馬擬音：vaṃ，漢語字面意思：旺）金剛，金剛怖畏金剛是自在天，黑茹迦及時輪，以及最初佛等名號。』 『埃（藏文：ཨེ་，梵文天城體：ऐ，梵文羅馬擬音：ai，漢語字面意思：埃）是秘密空界，法界是蓮花。瑜伽士安住于獅子座上。』 聖觀世音菩薩在《世界界釋》中說：『在阿旺（藏文：ཨ་ཝཾ་，梵文天城體：आवं，梵文羅馬擬音：āvaṃ，漢語字面意思：阿旺）二字的解釋中，續部以此為開端。如果實際上沒有，那就不是清凈的續部。』爲了消除這種疑慮，密咒的體性本身就是埃旺（藏文：ཨེ་ཝཾ་，梵文天城體：ऐवं，梵文羅馬擬音：ai vaṃ，漢語字面意思：埃旺）二字，並非只是一個名稱，而是一個事物有多個名稱。 因為名稱眾多，所以並非只有一個名稱是主要的，而是所有的名稱都指向同一個事物。例如，女人、女子、少女等，並非只有一個『女人』是主要的名稱，而是所有的名稱都指向同一個。
【English Translation】 Although diverse in their manifestations, all point to the same fundamental truth: the emptiness endowed with perfect wisdom and supreme all-encompassing aspects. I bow to the Guru who reveals this! That emptiness is none other than Vajra Bindu Heruka. The Aggregate, the Vow, He (嘿字，梵文：he，seed syllable), and Great Compassion, as well as the Primordial Buddha, Bodhicitta, and other names, are in essence the same, all pointing to Great Bliss. I pay homage to this! The above speaks of the wisdom of the Great Emptiness, and the enumeration of the names of the method of Great Bliss, which is of one essence with it: the method of bliss, Vajra, enters the emptiness of the lotus of wisdom. Similarly, combine the triangle with the bindu, the Dharmadhatu with Heruka, the secret with the Aggregate, the wheel with the Vow, the Vajra with the syllable He, emptiness with compassion, the knowable Great Emptiness with the wisdom of Great Bliss, the lion throne with the Primordial Buddha, red rakta with white Bodhicitta. Furthermore, the sound 'etc.' includes the combination of the space element E (藏文：ཨེ་，梵文天城體：ऐ，梵文羅馬擬音：ai，漢語字面意思：埃) with the syllable Vam (藏文：ཝཾ་，梵文天城體：वं，梵文羅馬擬音：vaṃ，漢語字面意思：旺), the diverse Mother with Kalachakra, the sow-faced one with Hevajra, selflessness with Hevajra, and the diverse forms of the Mother with Vajrabhairava, etc. Although there are many names for the method, their unchanging meaning points to the single Great Bliss. I bow to the feet of the Guru who reveals this! These are also recorded in the Kalachakra Root Tantra: 'E (藏文：ཨེ་，梵文天城體：ऐ，梵文羅馬擬音：ai，漢語字面意思：埃) is the secret space element, or Dharmadhatu; Dharmadhatu is the lotus lion throne. The Vajradhara residing upon it is the syllable Vam (藏文：ཝཾ་，梵文天城體：वं，梵文羅馬擬音：vaṃ，漢語字面意思：旺), Vajradhara is Vajrasattva, Vajrabhairava is Ishvara, Heruka and Kalachakra. The names such as Primordial Buddha, in other tantras, I refer to with various different terms.' As stated in the Guhyasamaja Vajramala: 'Vajrasattva is the Vam (藏文：ཝཾ་，梵文天城體：वं，梵文羅馬擬音：vaṃ，漢語字面意思：旺) Vajra, Vajrabhairava is Ishvara, Heruka and Kalachakra, and names such as the Primordial Buddha.' 'E (藏文：ཨེ་，梵文天城體：ऐ，梵文羅馬擬音：ai，漢語字面意思：埃) is the secret space, Dharmadhatu is the lotus. The yogi resides on the lion seat.' The Holy Avalokiteshvara says in the commentary on 'The Realm of the World': 'In the explanation of the syllables A Vam (藏文：ཨ་ཝཾ་，梵文天城體：आवं，梵文羅馬擬音：āvaṃ，漢語字面意思：阿旺), the tantra begins with this. If it is not actually present, then it is not a pure tantra.' To dispel this doubt, the nature of mantra itself is the syllables E Vam (藏文：ཨེ་ཝཾ་，梵文天城體：ऐवं，梵文羅馬擬音：ai vaṃ，漢語字面意思：埃旺), not just a single name, but one thing has many names. Because there are many names, it is not that only one name is primary, but all the names point to the same thing. For example, woman, female, young woman, etc., it is not that only 'woman' is the primary name, but all the names point to the same.
་ཀྱིས་ནུ་མ་དང་སྐྲ་ལྡན་པའི་དངོས་པོ་གོ་བར་ བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཨེ་ཡིག་དང་། གསང་བ་དང་། པད་མ་དང་། ཆོས་འབྱུང་དང་། ནམ་མཁའི་དབྱིངས་དང་། བདེ་བ་ཆེན་པོའི་གནས་དང་། སེང་གེའི་ཁྲི་དང་། བྷ་ག་དང་ གསང་བའི་མིང་རྣམས་ཀྱིས་ནང་ནས་ཨེ་ཡིག་གཅིག་པོ་གཙོ་བོའི་མིང་མ་ཡིན་ཏེ། ཐམས་ ཅད་ཀྱིས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་གོ་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཝཾ་ཡིག་ དང་བདེ་བ་ཆེན་པོ་དང་། ཆགས་པ་ཆེན་པོ་དང་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་དང་། མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་ བ་དང་ཐིག་ལེ་དང་། དེ་ཁོ་ན་དང་། ཡེ་ཤེས་དང་རྣམ་པར་དག་པའི་སེམས་ཀྱི་མིང་ཙམ་གྱིས་ ནང་ནས་ཝཾ་ཡིག་གཙོ་བོའི་མིང་མ་ཡིན་ཏེ། ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་ པའི་དགའ་བ་འགྱུར་བ་མེད་པའི་བདེ་བ་གོ་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་རྣམས་ལ་ དགོངས་ནས་གསུངས་པའོ། །རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་ཨེ་ཝཾ་དུས་འཁོར་ལོ། །འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ་ དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེ་དང་། །སྒྱུ་འཕྲུལ་དྲ་བ་གསང་འདུས་ལ་སོགས་མིང་། །དུ་མ་དོན་གཅིག་ཟུང་ འཇུག་སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། འདི་དག་ཀྱང་འཇིག་རྟེན་ཁམས་ལེར་མདོར་བསྡུས་པའི་ མགོ ར་སྤྱན་རས་གཟིགས་ཀྱིས། གང་དོན་དམ་པའི་བདེན་པས་བསྟན་པ་དེ་ནི་འཇིག་རྟེན་ འདས་པ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་མཆོག་དང་ལྡན་པ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དངོས་གྲུབ་སྒྲུབ་པའི་ སླད་དུ་རང་གིས་སེམས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བརྟགས་པའི་ཆོས་དང་བྲལ་བ། གཞོན་ནུ་མ་རྣམས་ ཀྱི་མེ་ལོང་ལ་སོགས་པ་ལ་པྲ་ཕབ་པ་བཞིན་དུ། རྣལ་འབྱོར་པ་རྣམས་ཀྱིས་རང་གི་སེམས་ཀྱི་ འོད་གསལ་མངོན་སུམ་དུ། ནམ་མཁའ་ལ་སྣང་བ་འདོད་པའི་དོན་གྱིས་འབྲས་བུ་སྟེར་བ་སྟེ་ འབྲས་བུ་ནི་འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སེམས་སོ། །སེམས་འདི་གཉིས་གཅིག་པ་ཉིད་ནི་ 1-249 ཤེས་རབ་དང་ཐབས་ཀྱིས་བདག་ཉིད། རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་དོན་ཆེན་པོ་མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བ་ དང་པོའི་སངས་རྒྱས་རིས་མེད་པ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་ རྒྱུད་གཞན་ཐམས་ཅད་དུ་རབ་ཏུ་གྲགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ཉིད་རྒྱུའི་མཚན་ཉིད་ཕ་ རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ཚུལ་ལ་ནི། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་སྐད་དུ་ཡང་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་གྱིས་ཚིག་ལེའུར་བྱས་པ་ལས། མཛད་པ་དང་། བཞིར་ངེས་པར་བྱམས་པས་གསུངས་པ། ངོ་བོ་ཉིད་ལོངས་རྫོགས་བཅས་དང་། །དེ་བཞིན་ གཤེགས་པ་སྤྲུལ་པ་ནི༑ ༑ཆོས་སྐུ་མཛད་པ་དང་སྟེ། །རྣམ་པ་བཞིར་ནི་ཡང་དག་བརྗོད། །ཅེས་ སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ཉིད་འབྲས་བུའི་མཚན་ཉིད་སྔགས་ཀྱི་ཚུལ་ལ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ དགའ་བ་དང་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་སྐུ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། གཟུངས་བ་དང་འཛིན་པ་སྤངས་བ
【現代漢語翻譯】 因為'ཨེ་'（藏文，A，A，啊）字代表著有乳房和毛髮的物體。同樣，'ཨེ་'字和秘密、蓮花、法源、虛空界、大樂之境、獅子座、bhaga（藏文，梵文天城體，bhaga，女陰）以及秘密之名等，並非僅僅指'ཨེ་'字本身，而是指一切萬法的完全空性。同樣，'ཝཾ'（藏文，VAM，VAM，旺）字和大樂、大欲、俱生、至上不變、明點、真如、智慧和清凈心等名稱，並非僅僅指'ཝཾ'字本身，而是指大手印俱生喜樂不變的安樂。這些都是經過深思熟慮后所說的。 金剛薩埵（Vajrasattva）'ཨེ་ཝཾ'（藏文，梵文天城體，evam，如是）時輪，勝樂金剛（Chakrasamvara），喜金剛（Hevajra）和幻網（Mayajala），密集金剛（Guhyasamaja）等諸多名稱，實則意義相同，皆在闡釋雙運。我對此致敬！ 這些也如同觀世音菩薩（Avalokiteshvara）在簡要概括世間萬象之初所說：'以勝義諦所揭示的，是超越世間一切，具備最殊勝大手印成就的，通過自身心識完全證悟的，遠離一切法相的。如同在少女的鏡子等物上投影像一般，瑜伽士們以自身心識的光明，在虛空中顯現所欲求之果，此果即是不變之智慧心。' 這兩個心識的合一，即是智慧與方便的自性。金剛瑜伽（Vajrayogini）的大義，至上不變的本初佛，無別時輪金剛（Kalachakra），薄伽梵金剛薩埵（Bhagavan Vajrasattva），在其他續部中也廣為人知。' 薄伽梵（Bhagavan）本身作為因的特徵，在波羅蜜多（Paramita）的教法中，被稱為般若波羅蜜多（Prajnaparamita）的自性身（Svabhavikakaya）。正如現觀莊嚴論（Abhisamayalankara）的偈頌所說：'事業與四決定，慈氏（Maitreya）所宣說，自性圓滿及報身，以及如來化身，四種相圓滿。' 薄伽梵（Bhagavan）本身作為果的特徵，在密咒的教法中，被稱為俱生喜樂和俱生身。捨棄能執與所執。
【English Translation】 Because the syllable 'ཨེ་' (Tibetan, A, A, Ah) represents objects with breasts and hair. Similarly, 'ཨེ་' and names like secret, lotus, dharma source, space realm, great bliss state, lion throne, bhaga (Tibetan, Devanagari, bhaga, vulva), and secret names, do not only refer to the syllable 'ཨེ་' itself, but to the complete emptiness of all phenomena. Similarly, the syllable 'ཝཾ' (Tibetan, VAM, VAM, Vam) and names like great bliss, great desire, co-emergent, supreme immutable, bindu, suchness, wisdom, and pure mind, do not only refer to the syllable 'ཝཾ' itself, but to the unchanging bliss of the co-emergent joy of the great mudra. These are spoken after careful consideration. Vajrasattva 'ཨེ་ཝཾ' (Tibetan, Devanagari, evam, thus) Kalachakra, Chakrasamvara, Hevajra, Mayajala, Guhyasamaja, and many other names, actually have the same meaning, all explaining union. I pay homage to this! These are also like what Avalokiteshvara said at the beginning of briefly summarizing the world: 'What is revealed by the ultimate truth is beyond everything in the world, possessing the most supreme great mudra accomplishment, completely realized through one's own mind, and free from all dharmas. Just as images are projected onto a maiden's mirror, yogis manifest the desired result in the sky with the light of their own minds, and this result is the unchanging mind of wisdom.' The union of these two minds is the nature of wisdom and means. The great meaning of Vajrayogini, the supreme immutable primordial Buddha, the non-dual Kalachakra, Bhagavan Vajrasattva, are also widely known in all other tantras. Bhagavan himself, as the characteristic of the cause, in the teachings of Paramita, is called the Svabhavikakaya of Prajnaparamita. As the verses of Abhisamayalankara say: 'Activities and four certainties, Maitreya declared, self-nature, complete enjoyment, and the Tathagata's emanation, are perfectly expressed in four aspects.' Bhagavan himself, as the characteristic of the result, in the teachings of mantra, is called co-emergent joy and the co-emergent body. Abandoning the grasped and the grasper.
་ རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཆོས་ཉིད་ལས་འདས་པ་སྲིད་པ་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་རབ་ཏུ་མི་ གནས་པ་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་འདུས་པ་དང་། ལྷ་མོ་རྣམས་ཀྱིས་སྡོམ་པ་སྤངས་ཏེ། འདི་ ནི་ཡེ་ཤེས་སྐུ་དང་ལྷན་ཅིག་རོ་མཉམ་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་པ་ནི། ངེས་པའི་དོན་ཏོ། །ཞེས་ གསུངས་ཏེ། དུས་[དུ་]སོགས་ཤེས་རབ་མཆོག་ལྡན་རྣམ་ཀུན་གྱིས་སྟོང་པ་དང་། ཐབས་ འགྱུར་མེད་ཀྱི་བདེ་བ་གཉིས། ངོ་བོ་གཅིག་པ་ཟུང་འཇུག་ནི། རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་ཏེ། རྩ་རྒྱུད་ དུ། རྣལ་འབྱོར་ཐབས་ཀྱི་སྒྲ་མིན་ཞིང་། །ཤེས་རབ་གཅིག་པུ་ཉིད་ཀྱི་འང་མིན། །ཐབས་དང་ ཤེས་རབ་སྙོམས་འཇུག་པ། །རྣལ་འབྱོར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་གསུངས། །ཞེས་པས། བདེ་སྟོང་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་ཟུང་འཇུག དང་པོའི་སངས་རྒྱས། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་འདི་ ཉིད་ཁོ་ན་ལ་སྔགས་སུ་དུས་འཁོར། ཨེ་ཝཾ། རྡོ་རྗེ་སེམས། དགེས་རྡོར། འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ། མཁའ་འགྲོ་མའི་གྲ་བ་སྡོམ་པ། གསང་འདུས། སྒྱུ་འཕྲུལ་དྲ་བ། ཞེས་སོགས་རྣམས་དོན་ གཅིག་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་སྐུ་གཅིག་ཅིང་། དེ་ཉིད་ལ་རྒྱུའི་མཚན་ཉིད་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ངོ་བོ་ 1-250 ཉིད་ཀྱི་སྐུར་གསུངས་ལ། འདི་ནི་ཆོས་ཉིད་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པར་ཐམས་ཅད་ལ་མཐུན་ ནང་དུ་གྲུབ་པས། ཞ་ལུ་བའི་རྗེས་འབྲང་རྣམས། རྡོ་རྗེ་རྣལ་འབྱོར་རམ། དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་ ངོ་བོ་བདེ་སྟོང་གཉིས་པོ་བདེ་བ་རང་བཞིན་འགྱུར་མེད་འདུས་བྱས་ལ་བྱེད་པ་དང་། སྟོང་པ་ ཆོས་ཉིད་ཀྱི་དུ་སོགས་ལ་མི་བྱེད་པར། སྟོང་གཟུགས་འདུས་བྱས་སུ་བྱས་ནས། དུས་འཁོར་ སོགས་སངས་རྒྱས་གང་ཡིན་ལམ་ལ་སྐྱེས་པའི་འདུས་བྱས་སུ་བྱས་ཏེ། སེམས་ཅན་ལ་སངས་ རྒྱས་མེད་པ་དང་། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དྲང་དོན་དུ་ལྟ་བ་ནི། གཞུང་འདི་དག་གིས་དགོངས་ པ་དང་། ངེས་དོན་ལ་རྒྱབ་ཀྱིས་ཕྱོགས་ནས། དོན་དམ་པ་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པ་ཡིན་ནོ། ། དུས་འཁོར་སོགས་བདེ་སྟོང་ཟུང་འཇུག་དུ་སྔར་གྲངས་[གྲགས་]པ་ལས་གྲུབ་མོད་ཀྱང་། དམིགས་བཅས་ལ་ནི། དུས་འཁོར་རྩ་རྒྱུད་དུ། དུས་ནི་འགྱུར་མེད་བདེ་ཤེས་པ། །འཁོར་ལོ་ སྲིད་གསུམ་རྣམས་གྲོལ་དཔལ། །ཞེས་དང་། ཝཾ་ཡིག་བདེ་བ་ཆེན་པོ་ནི༑ ༑མཁའ་ཁམས་ཨེ་ ལ་རྣམས་[རྣམ་]པར་གནས། །ཞེས་དང་། བརྟག་གཉིས་སུ། རྡོ་རྗེ་མི་ཕྱེད་ཞེས་བྱ་སྟེ། སེམས་ པ་སྲིད་པ་གསུམ་གཅིག་པ། །ཞེས་དང་། ཧེ་ནི་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ཉིད། །བཛྲ་ཤེས་རབ་བརྗོད་ པར་བྱ། །ཞེས་དེ་དག་བདེ་སྟོང་གཉིས་སུ་གསུངས་ལ། དེ་བཞིན་དུ་འཁོར་ལོ་སྟོང་པ་དང་། སྡོམ་པ་ཐབས། སྒྱུ་འཕྲུལ་བདེ་བ་དང་། དྲ་བ་སྟོང་པ། གསང་བ་ཤེས་རབ་དང་། འདུས་པ་ ཐབས་སུ་རིག་པར་བྱའོ། །གོང་གིས་འདི་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་དང་རོ་མཉམ་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་པ་ ནི། གོང་དུ་བསྟན་པའི་ལྷ་དེ་རྣམས་དེ
【現代漢語翻譯】 超越了能知覺的法性，不住于輪迴和涅槃，諸佛聚集，諸天女捨棄戒律，這與智慧身（Jñānakāya）一同是味一如性。』這是究竟的意義。』 如是說，時輪等具足殊勝智慧者，以一切行相空性和不變的方便樂二者，體性為一的結合，即金剛瑜伽。根本續中說：『瑜伽並非方便之語，亦非唯獨智慧，方便與智慧平等結合，如來宣說此為瑜伽。』 因此，樂空金剛瑜伽的結合，最初的佛陀，如來藏（Tathāgatagarbha）的精華，唯有此在密咒中稱為時輪（Kālacakra），欸旺（E-vaṃ），金剛薩埵（Vajrasattva），喜金剛（Hevajra），勝樂金剛（Cakrasaṃvara），空行母之根本戒律，密集金剛（Guhyasamāja），幻化網（Māyājāla）等等，意義相同，是俱生身（Sahajakāya）一體。而此即是作為因的體性，被稱為波羅蜜多（Pāramitā）自性身（Svābhāvikakāya）。 此乃法性，是無為法，為一切所共同認可。然而，夏魯巴（Śalu pa）的追隨者們，將金剛瑜伽或時輪的體性，樂空二者視為自性不變的世俗諦，而非勝義諦。他們將空性視為世俗諦，將時輪等任何佛陀在道上所生的都視為世俗諦，認為眾生沒有佛性，將如來藏視為不了義，這是背離了這些經典的意旨和究竟意義，是對勝義諦的誹謗。 雖然時輪等樂空雙運早已廣為人知，但對於有相瑜伽，時輪根本續中說：『時為不變之樂智，輪為解脫三有之吉祥。』 『旺字（vaṃ）是大樂，存在於空界欸（e）中。』 《二觀察續》中說：『金剛不可分，心識三有為一。』 『訶（ha）是大悲，班雜（vajra）是智慧。』 這些都說明了樂空二者。同樣，輪是空性，戒律是方便，幻化是樂，網是空性，秘密是智慧，結合應被理解為方便。上面說『這與智慧身是味一如性』，意思是上面所說的那些本尊。
【English Translation】 'Transcending the nature of consciousness, not abiding in existence and nirvana, gathered by the Buddhas, the goddesses abandoning vows, this is the same taste together with the wisdom body (Jñānakāya).' This is the definitive meaning. It is said that Kālacakra and others, possessing supreme wisdom, are the union of emptiness in all aspects and unchanging bliss of skillful means, the essence of which is one, namely Vajrayoga. In the root tantra, it says: 'Yoga is not the sound of skillful means, nor is it solely wisdom. The union of skillful means and wisdom is what the Tathāgata taught as yoga.' Therefore, the union of bliss and emptiness in Vajrayoga, the first Buddha, the essence of the Tathāgatagarbha, is uniquely referred to in mantras as Kālacakra, E-vaṃ, Vajrasattva, Hevajra, Cakrasaṃvara, the root vows of the Ḍākinīs, Guhyasamāja, Māyājāla, and so on, all with the same meaning, being one Sahajakāya. This is the nature of the cause, referred to as the Svābhāvikakāya of Pāramitā. This is the Dharma nature, unconditioned, agreed upon by all. However, followers of Śalu pa consider Vajrayoga or the essence of Kālacakra, the union of bliss and emptiness, to be the unchanging nature of Saṃsāra, not the ultimate truth. They consider emptiness to be Saṃsāra, and whatever Buddhas arise on the path, such as Kālacakra, to be Saṃsāra, believing that sentient beings do not have Buddha-nature and viewing the Tathāgatagarbha as provisional. This is turning their backs on the intent and definitive meaning of these texts, and slandering the ultimate truth. Although the union of bliss and emptiness in Kālacakra and others has long been known, for those with specific focuses, the Kālacakra root tantra says: 'Time is unchanging bliss-wisdom, the wheel is the glorious liberation from the three realms.' 'The syllable vaṃ is great bliss, residing in the space element e.' The Two Examinations Tantra says: 'Vajra is indivisible, the mind and the three realms are one.' 'Ha is great compassion, vajra is said to be wisdom.' These explain the two aspects of bliss and emptiness. Similarly, the wheel is emptiness, the vows are skillful means, illusion is bliss, the net is emptiness, secrecy is wisdom, and union should be understood as skillful means. The above statement, 'This is the same taste together with the wisdom body,' means those deities mentioned above.
་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྙིང་པོར་གྱུར་པ་ སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། སྐུ་འཇམ་དཔལ་མཚན་བརྗོད་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་སྲིལ་ [ཧྲིལ་]པོ། འཇམ་དཔལ་ཡེ་ཤེས་སེམས་པ་དང་དོན་གཅིག་པ་ཡིན་པས། འཇམ་དཔལ་ མཚན་བརྗོད་འདི། རྒྱུད་ཡང་དག་ཚད་མ་གསང་སྔགས་ཀྱི་ངེས་དོན་གྱི་སྤངས་[དཔང་]པོར་ ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། སྔགས་ཀྱི་ངེས་དོན་ཐམས་ཅད་མཚན་བརྗོད་དུ་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། 1-251 འཕགས་པ་སྤྱན་རས་གཟིགས་ཀྱིས་འཇིག་རྟེན་ཁམས་ལེའི་འགྲེལ་པར། གང་གིས་སེམས་ ཅན་རྣམས་ཐེ་ཚོམ་མེད་པར་འགྱུར་བ། མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་ཚད་མར་བྱས་ནས་ཏེ། དེས་སྔགས་ཀྱི་ཚུལ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ངེས་པའི་དོན་མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པར་བཅོམ་ ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེའི་ལ་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་ཡང་དག་པར་སྟན་ཏོ། །དེའི་ཕྱིར་གང་ གིས་མཆོག་གི་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་མི་ཤེས་པ་དེས། མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་མི་ཤེས་ སོ། །གང་གིས་མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་མི་ཤེས་པ་དེས། རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ སྐུ་མི་ཤེས་སོ། །གང་གི་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་མི་ཤེས་པ་དེས་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་མི་ ཤེས་སོ། །གང་གིས་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་མི་ཤེས་པ་དེ་ཐམས་ཅད་ནི། འཁོར་བ་པ་སྟེ། བཅོམ་ ལྡན་འདས་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་ལམ་དང་བྲལ་བས། དེ་ལྟ་བས་ན་མཆོག་གིས་དང་པོའི་སངས་ རྒྱས་ནི། བླ་མ་དམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་བསྟན་པར་བྱ་ཞིང་ཐར་བ་དོན་དུ་གཉེར་བའི་སློབ་མ་དམ་ པ་རྣམས་ཀྱི་ཉན་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། མཚན་བརྗོད་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་སངས་རྒྱས་ཀུན་ གྱིས་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་དེ་ཡང་ཆོས་ཉིད་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་ཏེ། དེ་ནས་དཔལ་ལྡན་རྡོ་རྗེ་འཆང་ ནས། ཡེ་ཤེས་སྐུ་ཉིད་ཁྱོད་ལ་འདུད་ཀྱི་བར་དོན་དམ་པའི་མཚན་གྱི་རྣམས་གྲངས་འབའ་ ཞིག་སྟོན་པ་ཡིན་ཞིང་། ནམ་མཁའ་ལས་བྱུང་རང་འབྱུང་བ་ཞེས་དང་། ཆོས་དབྱིངས་ དམ་པ་ཟད་མི་ཤེས་ཞེས་དང་། ཡང་དག་བདག་མེད་དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་དང་། དེ་བཞིན་ ཉིད་བདག་དག་པའི་བདག །ཅེས་དང་། ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་མཐའ། །ཞེས་དང་། ཡང་དག་མཐའ་ལ་རྣམ་པར་གནས་ཞེས་དང་། ཡང་དག་མཐར་གྱུར་ཁྱོད་ལ་འདུད། །ཅེས་ གསུངས་ཞིང་། དབུས་མཐར། དེ་བཞིན་ཉིད་དག་ཡང་དག་མཐའ། །མཚན་མ་མེད་དང་དོན་ དམ་དང་། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་རྣམས་གྲངས་སོ། །ཞེས་དང་། ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་བྱང་ཆུབ་སེམས་ འགྲེལ་དུ། བྱང་ཆུབ་སེམས་མཆོག་དེ་ཉིད་ནི༑ ༑དེ་བཞིན་ཉིད་དང་ཡང་དག་མཐའ། །མཚན་ 1-252 མ་མེད་དང་དོན་དམ་དང་། །སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་རྗོད་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། དེས་ན་མཐར་ཐུག་གི་རྒྱུད་དང་། ལྷ་དང་སངས་རྒྱས་རྣམས་འདུས་བྱས་སུ་འདོད་པ་དང་། ངོ་ བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་སངས་རྒྱས་མ་ཡིན་པར་འདོད་པའི་སྔགས་པ་དང་། ཕར་ཕྱ
【現代漢語翻譯】 是諸如來之精華。 是諸佛之智慧。 文殊師利名號之所詮，悉皆具足。 文殊智慧心與義相同，故此《文殊名號經》，應知是真實無謬密咒之究竟依據。 因一切密咒之究竟義皆于名號經中宣說。 聖觀自在於《世間莊嚴論》中雲：『何者能令眾生無疑惑，以名號真實稱量故。』 『彼以一切密咒之決定義，于名號真實宣說，薄伽梵金剛手亦善說密咒之乘。』 『是故，若有不識最初之佛者，彼亦不識名號真實。』 『若有不識名號真實者，彼亦不識金剛持之智慧身。』 『若有不識金剛持之智慧身者，彼亦不識密咒之乘。』 『若有不識密咒之乘者，彼等一切皆是輪迴者，遠離薄伽梵金剛持之道故。』 『是故，最初之佛，應由殊勝上師宣說，且應由尋求解脫之殊勝弟子聽聞。』 如是宣說，名號經之所詮，乃諸佛之智慧身，亦是法性無為法。 從具德金剛持至『智慧身，我向您頂禮』之間，僅僅是宣說勝義諦名號之異名。 如『虛空所生自生者』，『法界勝妙無盡者』，『真實無我如是性』，『如是性我清凈我』，『般若波羅蜜多之邊』，『真實邊上種種住』，『成真實邊，我向您頂禮』等語。 中觀云：『如是性清凈真實邊，無相與勝義，法界乃是異名。』 龍樹于《菩提心釋》中雲：『殊勝菩提心即是，如是性與真實邊，無相與勝義，空性亦是如是說。』 是故，視究竟之續部，以及本尊與諸佛為有為法者，以及認為自性身非佛之密咒士，以及彼岸...
【English Translation】 It is the essence of all Tathagatas. It is the wisdom of all Buddhas. The subject matter of the 'Namasamgiti of Manjushri' is entirely complete. Since Manjushri's wisdom-mind and meaning are the same, this 'Namasamgiti of Manjushri' should be known as the ultimate proof of the definitive meaning of the authentic and valid secret mantra. Because all the definitive meanings of mantras are shown in the Namasamgiti. Arya Avalokiteshvara said in the commentary on the 'World Ornamentation': 'That which makes beings free from doubt, by making the true name the measure.' 'Thereby, the Blessed One has truly established the definitive meaning of all aspects of mantra in the true utterance of the name, and Vajrapani has also truly established the vehicle of mantra.' 'Therefore, whoever does not know the first Buddha of the highest, does not know the true utterance of the name.' 'Whoever does not know the true utterance of the name, does not know the wisdom body of Vajradhara.' 'Whoever does not know the wisdom body of Vajradhara, does not know the vehicle of mantra.' 'All those who do not know the vehicle of mantra are samsaric beings, because they are separated from the path of the Blessed One Vajradhara.' 'Therefore, the first Buddha of the highest should be taught by the noble gurus and should be listened to by the noble disciples who seek liberation.' As it is said, the subject matter of the Namasamgiti, the wisdom body of all Buddhas, is also the unconditioned nature of reality. From the glorious Vajradhara to 'Wisdom body, I prostrate to you,' it only shows the various names of the ultimate meaning. Such as 'Born from space, self-arisen,' and 'Dharmadhatu, supreme, inexhaustible,' and 'True selflessness, suchness,' and 'Suchness, self, pure self,' and 'The limit of the Prajnaparamita,' and 'Abiding in various ways at the true limit,' and 'Having become the true limit, I prostrate to you,' etc. The Madhyamaka says: 'Suchness, pure, true limit, without characteristics and ultimate meaning, Dharmadhatu are various names.' Nagarjuna said in the 'Bodhicitta Explanation': 'The supreme Bodhicitta is, suchness and true limit, without characteristics and ultimate meaning, emptiness is also said to be so.' Therefore, those who consider the ultimate tantras, and the deities and Buddhas to be conditioned, and the mantra practitioners who consider the Svabhavikakaya (essence body) to be not Buddha, and the other shore...
ིན་པ་རྣམས་ནི་མི་ཚེ་ ལུག་རྫི་ལ་སྐྱལ་ནས་ལུག་ངོ་མི་ཤེས་པ་དང་ཁྱད་མེད་དོ། །གོང་དུ་སྨོས་པའི་དང་པོའི་སངས་ རྒྱས་ཞེས་པ་ལ་གཉིས། བརྗོད་བྱ་མཆོག་གི་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་དང་། རྗོད་བྱེད་ཚིག་གིས་ དང་པོའི་སངས་རྒྱས་སོ། །དང་པོ་ནི་དྲི་མེད་འོད་དུ། མཆོག་གིས་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ཞེས་ པ་ལ། མཆོག་གི་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ནི། སྐད་ཅིག་གཅིག་དང་རྣམ་པ་ལྔ་དང་། རྣམ་པ་ཉི་ ཤུ་དང་། སྒྱུ་འཕྲུལ་དྲ་བས་མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་འགྱུར་བ་ མེད་པའི་བདེ་བ་ནི་མཆོག་ཡིན་ལ། དེས་སངས་རྒྱས་པ་ནི་མཆོག་གིས་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ ཏེ། ཞེས་པ་དང་། དང་པོའི་སྒྲས་ནི་ཐོག་མ་དང་། ཐ་མ་མེད་པའི་དོན་ཏོ། །ཞེས་ཏེ། མངོན་ བྱང་བཞིས་བྱང་ཆུབ་པས་འགྱུར་བ་མེད། བདེ་བ་མཆོག་གིས་དང་པོར་སངས་རྒྱས་པ་རང་ བཞིན་འགྱུར་མེད་ཀྱི་བདེ་བ་གདོད་ནས་རྫོགས་པ། སྐྱེ་འའཇིག་མེད་པ་འདུས་མ་བྱས་པའི་ སངས་རྒྱས་ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །དྲི་མེད་འོད་དུ། སྐྱེ་འཇིག་སྤངས་པའི་འགྱུར་མེད་བདེ་བ་ དང་ལྡན་ཞེས་དང་། རྒྱུད་དེ་ཉིད་འདུས་པར། ཐོག་མཐའ་མེད་པའི་སེམས་པ་ནི༑ ༑ཞེས་ དང་། གདོད་ནས་གྲོལ་བའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་ཞེས་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་དཔལ་མཆོག་ དང་པོའི་སྐྱེས་བུའོ། །ཞེས་དང་། རྡོ་རྗེ་དང་པོ་ཀུན་ཏུ་བཟང་། །ཞེས་པ་དང་། སྦྱོངས་རྒྱུད་དུ། སངས་རྒྱས་ཀུན་པས་སངས་རྒྱས། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ ། གཉིས་པ་གཞུང་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ནི། དུས་འཁོར་རྩ་རྒྱུད་ཡིན་ལ། དེ་དང་ད་ལྟའི་ བསྡུས་རྒྱུད་འགྲེལ་ཆེན་དྲི་མེད་འོད་དང་བཅས་པ་འདི། རྡོ་རྗེའི་ཚིགས་བཅད་ཐམས་ཅད་མ་ སྦས་པར་མངོན་དུ་གསལ་བར་སྟོན་པ་ཚང་བ། མ་འཁྲུལ་བ་མ་ནོར་བ། རྒྱུད་གཞན་ཐམས་ 1-253 ཅད་ཀྱི་རྡོ་རྗེའི་ཚིག་ཁ་འབྱེད་པ་སོགས་དོན་གྱིས་དགོངས་འགྲེལ་ཡིན་ཞིང་། འདི་དག་མི་ ཤེས་ན། མཚན་བརྗོད་ཀྱི་ངེས་དོན་མི་ཤེས་པ་སོགས་ཀྱི་ཉེས་པ་ཡོད་ལ་ཤེས་ན་ཤེས་པ་ སོགས་ཀྱི་ལྟ་སྒོམ་རྣམ་དག་གིས་མྱུར་དུ་སངས་རྒྱས་པའི་ཕྱིར། ཐར་བ་དོན་གཉེར་གྱི་དཔོན་ སློབ་རྣམས་ཀྱིས་དུས་འཁོར་རྒྱུད་འགྲེལ་ལ་འཆད་ཉན་བྱ་ཞིང་། སྦྱོར་དྲུག་བསྒོམ་པར་བྱའོ་ ཞེས་གདམ་པའོ། ། ༈ གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། ལྔ་པ་གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ་ལ། ཚིགས་བཅད་བདུན་ ཏེ། ཟུང་འཇུག་དབྱེར་མེད་རོ་མཉམ་མི་ཤིགས་པ། །རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་དང་པོར་སངས་རྒྱས་ ནི། །དྲི་བཅས་དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་ཐམས་ཅད་ལ། །མཁའ་བཞིན་ཀུན་གཞིར་ཡོད་པར་སྟོན་ལ་ འདུད། །ཅེས་པ་ནི། གསང་འདུས་རྒྱུད་དུ། རྒྱུད་ནི་རྒྱུན་ཆགས་ཞེས་བརྗོད་དེ། །རྒྱུད་དེ་རྣམ་ པ་གསུམ་དུ་འགྱུར། །གཞི་དང་དེ་ཡི་རང་བཞིན་དང་། །མི་འཕྲོག་པ་
【現代漢語翻譯】 那些人的一生，如同牧羊人般度過，卻不認識羊，毫無差別。上面提到的『第一佛』有兩種：所詮釋的至上第一佛，和能詮釋的語詞第一佛。第一佛在《無垢光榮經》中，至上第一佛是指：一剎那、五相、二十相，以幻化網顯現圓滿正等覺的體性，不變的安樂是至上的。因此，證得佛果是至上第一佛。『第一』這個詞意味著初始和無終。通過四種現觀菩提證得菩提，因此不變。以至上安樂首先證得佛果，自性是不變的安樂，本初圓滿，無生無滅，非造作的佛。在《無垢光榮經》中說：『具有遠離生滅的不變安樂。』在《彼續合集》中說：『無始無終的心。』又說：『本初解脫的如來。』又說：『薄伽梵至上第一士夫。』又說：『第一金剛普賢。』在《修行續》中說：『一切佛以佛證悟。』意義相同。 第二，作為經典的『第一佛』是《時輪根本續》。它與現在的《略續》，以及註釋《無垢光榮》一起，完整地、毫不隱瞞地顯明一切金剛句，不謬誤、不錯誤，是對其他一切續部的金剛句的開顯，以意義進行意釋。如果不知道這些，就會有不瞭解《名號贊》的真實含義等過失；如果瞭解，就能以清凈的見修行迅速成佛。因此，追求解脫的師徒們應當對《時輪續》進行講修，修習六支瑜伽，這是忠告。 第五，通過展示基、道、果三者的方式來讚頌，有七個偈頌：『雙運無別，味等無壞滅，自生智慧，最初成佛者，于具垢如來藏，如虛空般，示現一切基，我頂禮。』這是在《密集續》中說：『續是相續之意，續有三種變化：基、自性、不奪。』
【English Translation】 Those who live their lives as shepherds, without knowing the sheep, are no different. There are two types of 'First Buddha' mentioned above: the supreme First Buddha to be expressed, and the words to express the First Buddha. The First Buddha is in the Vimalaprabha (Stainless Light). The supreme First Buddha refers to: one moment, five aspects, twenty aspects, manifesting the nature of complete and perfect enlightenment through the illusionary net, the unchanging bliss is supreme. Therefore, attaining Buddhahood is the supreme First Buddha. The word 'First' means beginning and without end. Attaining enlightenment through the four Abhisambodhis (Manifest Enlightenment), therefore unchanging. Attaining Buddhahood with supreme bliss first, the nature is unchanging bliss, primordially complete, without birth or death, the unconditioned Buddha. In the Vimalaprabha (Stainless Light), it says: 'Possessing unchanging bliss, free from birth and death.' In the Tantra Samucchaya (Collected Tantras), it says: 'The mind without beginning or end.' It also says: 'The Tathagata liberated from the beginning.' It also says: 'Bhagavan, the supreme First Purusha (Person).' It also says: 'First Vajra Samantabhadra.' In the Sadhana Tantra, it says: 'All Buddhas attain Buddhahood through Buddha.' The meaning is the same. Secondly, the 'First Buddha' as a scripture is the Kalachakra Root Tantra. Together with the current Abridged Tantra and the commentary Vimalaprabha (Stainless Light), it fully and clearly reveals all Vajra verses without concealment, without error or mistake, and is an explanation of the Vajra words of all other tantras, interpreting the meaning. If these are not known, there will be faults such as not understanding the true meaning of the 'Namasangiti' (The Praise of Manjushri's Names); if they are known, one can quickly attain Buddhahood with pure view, meditation, and conduct. Therefore, teachers and students who seek liberation should study and practice the Kalachakra Tantra and its commentaries, and practice the Six-Branched Yoga, this is the advice. Fifth, praising through the way of showing the three: base, path and fruit, there are seven verses: 'Inseparable union, equal in taste, indestructible, self-born wisdom, the first to attain Buddhahood, in the defiled Tathagatagarbha (Buddha-nature), like space, showing the base of all, I prostrate.' This is said in the Guhyasamaja Tantra: 'Tantra means continuous, the Tantra has three changes: base, nature, and non-stealing.'
ཡི་རབ་དབྱེའོ། །རང་ བཞིན་རྣམ་པ་རྒྱུ་ཡིན་ཏེ། །གཞི་ནི་ཐབས་ཤེས་བྱ་བ་ཡིན། །དེ་བཞིན་མི་འཕྲོག་འབྲས་བུ་དེ། ། གསུམ་གྱིས་རྒྱུད་ཀྱིས་དོན་བསྡུས་པའོ། །ཞེས་པའི་དོན། སྐབས་འདིར། དེའི་རང་བཞིན་ ནི། གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་དུ་བྱས་པའི་གཞི་ཆོས་དབྱིངས་ཡིན་ལ། གཞི་ནི་ཐབས་ཤེས་བྱ་ བ་ཡིན། །ཞེས་པས། ལམ་ཐབས་སུ་བསྒོམ་པར་བྱའོ། །ཕར་ཕྱིན་དུ། སྒྲུབ་པ་ཡི་ནི་བརྟེན་ གྱུར་པ། །ཆོས་ཀྱིས་དབྱིངས་ཀྱི་རང་བཞིན་དང་། །ཞེས་པ་དང་། རྒྱུད་བླར། གནས་དང་ དེའི་གྱུར་པ་དང་། །ཞེས་དང་། གནས་ཞེས་པ་ནི་གཞི་སྟེ། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོར་གསུངས་ པ་དང་མཐུན་པར། སྔགས་སུ་བཤད་པའི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར། བདེ་ སྟོང་ཟུང་འཇུག་དབྱེར་མེད། རོ་མཉམ་མི་ཤིགས་པ་རྡོ་རྗེའི་སྐུ། རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས། དང་པོའི་ སངས་རྒྱས་ནི་ནམ་མཁའ་ལྟར་ཀུན་ཁྱབ་ཡིན་པས་གཟུགས་སྐུའི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ ལ་དྲི་བྲལ་འབྲས་བུའི་ཚུལ་དུ་བཞུགས་ལ་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་དྲི་བཅས་དེ་བཞིན་ 1-254 ཉིད་དུ་མཁའ་བཞིན་ཀུན་གཞིར་ཡོད་པར་སྟོན་ལ་འདུད་དོ། །དེ་ཉིད་དྲི་མའི་སྦུབས་ལས་ གྲོལ་བའི་ཐབས། །རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །ཤིན་ཏུ་རྣལ་འབྱོར་ཕྱག་རྒྱ་ ཆེར་བསྒོམས་པ། །ཡན་ལག་དང་བཅས་ལམ་དུ་སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ བཞུགས་པ་དེ་ཉིད་དྲི་མའི་སྦུབས་ལས་གྲོལ་བའི་ཐབས་ལམ་པའི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་སྔར་ བསྟན་པའི་བདེ་སྟོང་ཟུངའཇུག་ལ་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་དང་། ཤེར་ཕྱིན་དང་། ཤིན་ཏུ་རྣལ་ འབྱོར་དང་། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའམ་ཆེན་མོ་ཞེས་བརྗོད་པ་དེ། མངོན་སུམ་དུ་བསྒོམ་པའི་རྫོགས་ རིམ། མཉམ་བཞག་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་དང་། ཡན་ལག་དང་བཅས་པ་ནི་ བསྐྱེད་རིམ་སོགས་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་རྣམས་ལམ་དུ་སྟོན་པའི་བླ་མ་ལ་འདུད་དོ། །གཞི་ ལ་བཞུགས་པ་ལམ་གྱི་ཐབས་མཆོག་གིས། །སྤྲིན་དང་རྡུལ་སོགས་སངས་པའི་ནམ་མཁའ་ བཞིན། །དྲི་མ་ཀུན་སངས་དྲི་མེད་དེ་བཞིན་ཉིད། །མངོན་དུ་གྱུར་ཙམ་འབྲས་བུར་སྟོན་ལ་ འདུད། །ཅེས་པ་ནི། སེམས་ཅན་ལ་བདེ་སྟོང་ཟུང་འཇུག རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་སྐུ་བཞིའི་སྙིང་ པོར་བཞུགས་པ་དྲི་མས་གཡོགས་པ་དེ་སྔར་བསྟན་པའི་ལམ་གྱི་ཐབས་མཆོག་གིས་དྲི་མ་ མཐའ་དག་བཅོམ་པས། དཔེར་ན་སྤྲིན་དང་རྡུལ་སོགས་སངས་པའི་ནམ་མཁའ་བཞིན། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དྲི་མ་ཀུན་སངས་དྲི་མེད་དེ་བཞིན་ཉིད། སྔར་གྱི་བདེ་སྟོང་ཟུང་འཇུག་མངོན་དུ་ གྱུར་ཙམ་ལ་འབྲས་བུར་སྟོན་པའི་བླ་མ་ལ་འདུད་དོ། །དོན་དེ་དག་ཀྱང་དུས་འཁོར་རྒྱུད་དུ། མཁའ་ཁྱབ་མཁའི་རྡོ་རྗེ་ཅན་ནི་ཡུལ་དང་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ལུས་ཀྱི་དབུས་སུ་དེ་བཞིན་ནོ། ། ཞེས་དང་། སེམས་ཅན་གྱིས་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཉ
【現代漢語翻譯】 『區分智慧。自性是相的因，基礎是方便智慧的作用。同樣，不奪取的果實，三者以傳承的方式總結了意義。』這段話的意思是：在此處，它的自性是，將基礎、道、果三者作為基礎，即法界。『基礎是方便智慧的作用。』因此，道應被觀修成方便。在《般若經》中說：『修持所依賴的，是法界的自性。』在《寶性論》中說：『住處及其轉變。』這裡，『住處』指的是基礎，與所說的如來藏相符。密宗中所說的如來藏金剛瑜伽，樂空雙運無別，同味不壞金剛身，自生智慧，原始佛如虛空般遍及一切，因此，對於色身的佛陀們來說，以離垢果的方式安住，而對於眾生來說，以具垢的方式，如虛空般作為一切的基礎而存在，我頂禮。爲了從垢染的胎藏中解脫的方法，金剛瑜伽般若波羅蜜多，甚深瑜伽大手印，連同支分一起在道上顯現，我頂禮。』意思是說，佛陀安住的那個從垢染的胎藏中解脫的方法，存在於道上的傳承中，即先前所說的樂空雙運是金剛瑜伽，以及般若波羅蜜多，甚深瑜伽，大手印或大印，這些顯現觀修的圓滿次第，無分別智慧的集合，以及連同支分一起，即生起次第等福德的集合，向在道上顯現的喇嘛頂禮。 『安住于基礎，以道的殊勝方便，如雲和塵埃消散的虛空般，一切垢染消散，無垢的真如，僅僅顯現就示現為果，我頂禮。』意思是說，眾生心中的樂空雙運，金剛瑜伽四身的精華安住，被垢染覆蓋，通過先前所說的道的殊勝方便，一切垢染都被摧毀，例如雲和塵埃消散的虛空般，法身一切垢染消散，無垢的真如，先前樂空雙運僅僅顯現就示現為果的喇嘛頂禮。這些意義也在《時輪經》中說：『遍虛空的金剛持，是遠離處所和形象的，同樣在身體的中央。』以及，眾生以心的法性
【English Translation】 'Discriminating wisdom. Self-nature is the cause of appearance, the basis is the function of skillful means and wisdom. Likewise, the unfailing fruit, the three summarize the meaning through lineage.' The meaning of this is: Here, its self-nature is, taking the basis, path, and fruit as the basis, which is the Dharmadhatu. 'The basis is the function of skillful means and wisdom.' Therefore, the path should be meditated upon as skillful means. In the Prajnaparamita, it says: 'What is relied upon for practice is the self-nature of the Dharmadhatu.' In the Ratnagotravibhāga, it says: 'The abode and its transformation.' Here, 'abode' refers to the basis, which is in accordance with what is said about the Tathagatagarbha. The Vajra Yoga of the Tathagatagarbha spoken of in Tantra, the indivisibility of bliss and emptiness, the immutable Vajra body of equal taste, self-arisen wisdom, the primordial Buddha is all-pervasive like the sky, therefore, for the Buddhas of the Rupakaya, it abides in the manner of a stainless fruit, and for sentient beings, in a defiled manner, it exists as the basis of all like the sky, I prostrate. The method to liberate from the womb of defilements, Vajra Yoga Prajnaparamita, profound Yoga Mahamudra, together with the limbs, appearing on the path, I prostrate.' It means that the method to liberate from the womb of defilements where the Buddha abides, exists in the lineage on the path, that is, the previously mentioned union of bliss and emptiness is Vajra Yoga, as well as Prajnaparamita, profound Yoga, Mahamudra or Great Seal, these manifest the complete stage of meditation, the collection of non-conceptual wisdom, and together with the limbs, that is, the collection of merit such as the generation stage, I prostrate to the Lama who appears on the path. 'Abiding in the basis, with the supreme means of the path, like the sky where clouds and dust have cleared, all defilements are cleared, the stainless Suchness, merely manifesting shows as the fruit, I prostrate.' It means that the union of bliss and emptiness in sentient beings, the essence of the Vajra Yoga four bodies abides, covered by defilements, through the supreme means of the path mentioned earlier, all defilements are destroyed, for example, like the sky where clouds and dust have cleared, the Dharmakaya all defilements are cleared, the stainless Suchness, the previously mentioned union of bliss and emptiness merely manifesting shows as the fruit, I prostrate to the Lama. These meanings are also said in the Kalachakra Tantra: 'The Vajradhara who pervades the sky, is free from place and form, likewise in the center of the body.' And, sentient beings with the Dharma nature of the mind
ིད་འོད་གསལ་ལ་དགོངས་ནས། སེམས་ཅན་ རྣམས་ནི་སངས་རྒྱས་ཡིན་ཏེ། སངས་རྒྱས་ཆེན་པོ་གཞན་ནི་འཇིག་རྟེན་ཁམས་འདིར་ཡོད་མ་ ཡིན་ཞེས་དང་། སངས་རྒྱས་ཐོབ་བྱའི་འབྲས་བུ་དེ་ད་ལྟ་ལམ་དུ་བྱེད་པ་གསང་སྔགས་འབྲས་ བུའི་ཐེག་པ་འབྲས་བུ་ལམ་དུ་བྱེད་པ་ལ་དགོངས་ནས། ལྷའི་དམིགས་པ་མངོན་སུམ་དང་ནི་ 1-255 རྗེས་སུ་དཔག་པ་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་གསུངས། །མངོན་སུམ་དང་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་སྦྱོར་མཁའ་ ལ་སྐར་མ་བཞིན་དུ་དུ་མ་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ། །མངོན་སུམ་མིན་ན་རྗེས་སུ་དཔག་ པ་ཤི་བའི་དུས་བཞིན་དེ་ཉིད་མིན་པ་ཡིས་ནི་བརྟགས་པ་གང་། །ཞེས་པ་དང་། སེམས་དེ་ དག་ན་མི་དེ་ཡང་ནི་རྒྱལ་བའི་དབང་པོ་འགྱུར་ཏེ་རྒྱལ་བ་གཞན་གྱིས་ཅི་ཞིག་བྱ། །ཞེས་དང་། སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། རིན་ཆེན་སེམས་ནི་རྣམ་གྲོལ་ལས། །ལྷ་གཞན་སྒྲུབ་ཏུ་ཡོད་མ་ ཡིན། །ཞེས་དང་། བརྟག་གཉིས་སུ། སེམས་ཅན་རྣམས་ནི་སངས་རྒྱས་ཉིད། །འོན་ཀྱང་གློ་ བུར་དྲི་མས་བསྒྲིབས། །དེ་ཉིད་བསལ་ན་སངས་རྒྱས་ཉིད། །ཅེས་པ་དང་། སཾ་པུ་ཊིར། ཐོབ་ བྱའི་སངས་རྒྱས་རང་ལ་ཡོད་པ་ལ་དགོངས་ནས། རང་གིས་ལུས་ལ་སངས་རྒྱས་བཞུགས། ། གཞན་དུ་གང་ནའང་སངས་རྒྱས་མེད། །མི་ཤེས་མུན་པས་སྒྲིབ་པ་རྣམས། །ལུས་ལས་གཞན་ དུ་སངས་རྒྱས་འདོད། །ཅེས་པ་དང་། རྒྱུད་བླར། མཐའ་དང་དབུས་མེད་རྒྱ་ཆེན་ནམ་མཁའ་ ལྟར་ཁྱབ་པ། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་ཡོན་ཏན་དྲི་མ་མེད་གཏེར་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཁྱད་མེད་ རྣམ་གཟིགས་ནས། །ཉོན་མོངས་ཤེས་བྱའི་སྤྲིན་གྱིས་དྲ་བ་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་ཐུགས་ རྗེའི་རླུང་གིས་རྣམ་པར་སྟོར། །ཞེས་དང་། བྲམ་ཟེ་ཆེན་པོའི་དྷོ་ཧར། མཁས་པ་བསྟན་ཆོས་ ཐམས་ཅད་འཆད་པ་ཡིས། །ལུས་ལ་སངས་རྒྱས་ཡོད་པ་མ་རྟོགས་སོ། །གླང་ཆེན་ལམ་ནས་ སེམས་ཚགས་ཆུད་པ་དེ། །དེ་ནི་འགྲོ་འོང་ཆད་ནས་ང་དམ་དེ། །འདི་ལྟར་རྟོགས་ནས་གང་ དུ་དྲི་མ་མེད། །མཁས་པ་ངོ་ཚ་མེད་པས་དེ་མ་རྟོགས། །ཞེས་པ་དང་། བླ་མེད་སྙིང་པོ་ཐེག་པ་ ཆེན་པོའི་ལམ་འདི་ནི། འབྲས་བུ་ལམ་དུ་ཁྱེར་ནས་གདོད་ནས་འབྲས་བུ་གནས། །ཞེས་དང་། འབྲས་བུ་ཐོག་པ་མེད་པར་གདོད་ནས་རང་ལ་གནས། །ཞེས་དང་། སོར་འཕྲེང་ལ་ཕན་ པའི་མདོར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དང་བྱང་སེམས་རྣམས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ནི། ཐེག་ཆེན་གྱི་ ལམ་དབུ་མ་ཡིན། བྱིས་པ་རྣམས་ནི་དེ་ལས་གཞན་དུ་སེམས་སོ། །ཞེས་དང་། གཞུང་འགྲེལ་ 1-256 གནོད་འཇོམས་སུ། གཉིས་ག་ཡང་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་ཕྱིར། བྱང་ཆུབ་དང་ལམ་དག་ལ། ཐ་དད་པ་གངཡང་མེད་དེ། འོན་ཀྱང་སྔོན་གྱིས་གནས་སྐབས་ན། རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལམ་ཞེས་བྱ་ལ། ཕྱི་མིའི་གནས་སྐབས་ན། བྱང་ཆུབ་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་དང་། མ་ཅིག་གིས་ན་ཉི་ཤུ་པར། ཡེ་ནས་སངས་རྒྱས་ཡིན
【現代漢語翻譯】 考慮到本覺光明，眾生即是佛，此外，此世間沒有其他大佛。考慮到將成佛之果現在就作為道用的密咒果乘，即果作為道用，天尊的觀想分為現量和比量兩種。現量與真如結合，如空中繁星般眾多，是圓滿受用身。若非現量，則為比量，如死亡之時，以非真如來衡量。如是等等。 心識之中，此人亦將成為勝者之王，此外，其他勝者又能做什麼呢？ 導師龍樹菩薩說：『從珍寶心中，沒有其他天尊可以修持。』 《二觀察續》中說：『眾生即是佛，然為忽然之垢所染，除彼垢染即是佛。』 《密集續》中，考慮到應得之佛本自具有，『自身之中有佛住，其他何處亦無佛。為無明黑暗所蔽者，欲于身外求佛。』 《寶性論》中說：『無邊無際廣大如虛空，佛陀本具功德無垢如寶藏，觀見眾生皆具如來藏，煩惱所知二障如密雲，諸佛以大悲之風吹散之。』 大婆羅門的多哈中說：『智者講說一切教法，卻未證悟自身有佛。大象已從路上走過，心思卻還在草叢中。斷絕來去即是我，如是證悟則無垢染。無恥的智者卻未能證悟。』 無上心要大乘道，乃是將果作為道用，本來即是果位。 無始之果本自存在。 《利益指鬘經》中說：『如來和菩薩的真如，是大乘的中觀之道，凡夫卻認為在它之外。』 《釋難論》中說：『二者皆因法界清凈而得以區分，菩提與道之間沒有任何差別，然而就先後次第而言，因是最初的階段，故稱為道，果是最終的階段，故稱為菩提。』 瑪吉拉準說在《二十頌》中說：『本來即是佛。』
【English Translation】 Considering the clear light, sentient beings are Buddhas, and there is no other great Buddha in this world. Considering the secret mantra fruit vehicle, which uses the fruit to be attained as the path, the visualization of deities is taught in two ways: direct perception and inference. Direct perception is combined with suchness, like many stars in the sky, it is the complete enjoyment body. If it is not direct perception, it is inference, like the time of death, measuring with what is not suchness. And so on. In the mind, this person will also become the king of the victors, what else can other victors do? The teacher Nagarjuna said: 'From the precious mind, there is no other deity to practice.' In the 'Two Examinations Tantra', it says: 'Sentient beings are Buddhas, but they are stained by sudden defilements. Removing those defilements is Buddhahood.' In the 'Samputa Tantra', considering that the Buddha to be attained is inherent, 'The Buddha dwells in one's own body, there is no Buddha anywhere else. Those who are obscured by the darkness of ignorance desire the Buddha outside the body.' The 'Ratnagotravibhāga' says: 'Boundless and vast like the sky, the Buddha inherently possesses virtues, immaculate like a treasure, seeing that all sentient beings possess the Tathāgatagarbha, the two obscurations of afflictions and knowledge are like dense clouds, the Buddhas scatter them with the wind of great compassion.' In the Doha of the Great Brahmin: 'The wise explain all the teachings, but do not realize that the Buddha is in their own body. The elephant has already passed on the road, but the mind is still in the grass. Cutting off coming and going is me, realizing this is without defilement. The shameless wise do not realize this.' The supreme heart essence Mahayana path is to take the fruit as the path, and it is originally the fruit position. The beginningless fruit is inherently present. The 'Sūtra Benefiting Angulimala' says: 'The suchness of the Tathāgatas and Bodhisattvas is the Madhyamaka path of the Mahayana, ordinary people think it is outside of it.' The 'Refutation of Objections' says: 'Both are distinguished by the purity of the Dharmadhatu, there is no difference between Bodhi and the path, however, in terms of the order, the cause is the initial stage, so it is called the path, and the fruit is the final stage, so it is called Bodhi.' Machig Labdrön said in the 'Twenty Verses': 'Originally, it is the Buddha.'
་པར་མ་རྟོགས་པར། །སངས་རྒྱས་པར་བྱ་ འདིས་ཀྱང་མི་ཡོང་ན། །ཞེས་དང་། ལེ་ལག་བརྒྱད་པར། གཞི་ལམ་དུ་བླང་བའི་ལེའུ་སྟེ་དང་ པོའོ། །ཞེས། གཞིའི་སངས་རྒྱས་དེ་ཉིད་ལམ་དུ་བྱེད་ཚུལ་བསྟན་པ་དང་། རྒྱུ་བླར། མ་དག་ མ་དག་དག་པ་དང་། །ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་གོ་རིམ་བཞིན། །སེམས་ཅན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ དང་། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཞེས་ཏེ། དེ་བཞིན་ཉིད་དྲི་མ་ཡེ་མ་དག་པ་ གནས་སྐབས་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ལ། །སེམས་བྱང་ཆུབ་དེ་ཡོད་ཙམ་ཡིན་གྱི། མ་དག་ཅིང་ མ་ཐོབ་པའི་སེམས་ཅན་ཞེས་དང་། དྲི་མ་འགའ་ཞིག་གིས་དག འགའ་ཞིག་གིས་མ་དག་པའི་ གནས་སྐབས་ཀྱི་གང་ཟག་ལ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་དང་། ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་ གནས་སྐབས་ན་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །གང་ཟག་གི་མིང་གིས་སྒོ་ནས་སོ། ། ཆོས་ཉིད་མིང་གི་སྒོ་ནས་སེམས་ཅན་གྱིས་ཁམས་བསམ་གཞི་ཞེས་དང་། བར་བ་ལམ་ཞེས་ དང་། ཕྱི་མ་ལ་འབྲས་བུ་ཞེས་བྱར་རུང་སྟེ། ཁམས་ནི་གནས་སྐབས་གསུམ་དག་ཏུ། །མིང་ གསུམ་གྱིས་ནི་བསྟན་པ་ཡིན། །ཞེས་སོ། །འཇམ་དཔལ་མཚན་བརྗོད་དུ་ཡང་། སྒྱུ་འཕྲུལ་ དྲ་བའི་ཚུལ་བསྟན་པ། །འདི་ནི་རྣམ་དག་ལེགས་པའི་ལམ། །ཞེས་སོ། །མཚན་བརྗོད་ཀྱི་ བརྗོད་བྱ་སྒྱུ་འཕྲུལ་དྲ་བ་ཡང་ནམ་མཁའ་ལྟར་ཁྱབ་པས། དེའི་གནས་སྐབས་གསུམ་ཡང་། གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་དུ་འགྱུར་རོ། །དཔེར་ན་ཡི་གེ་དང་ལྷ་རིས་ལ་སློབ་པའི་ཚེ་ཡི་གེ་དང་ ལྷ་རིས་ལམ་དུ་བྱེད་པ་བཞིན་དུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ལམ་ཤེར་ཕྱིན། རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་སོགས་ ལ་སློབ་ཅིང་། འདྲིས་པར་བྱེད་པ་ནི། སངས་རྒྱས་དང་ཤེར་ཕྱིན་སོགས་ལམ་དུ་བྱེད་པ་ཡིན་ 1-257 ཏེ། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་ལམ་ཞེས་དང་། ཀུན་ལམ་ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་འདི་ ཡིན་གཞན་མ་ཡིན། ཞེས་དང་། ཟབ་ལམ་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་ཞེས་སོ། །ཁ་ཅིག་ན་རེ། འདིར་ ཆོས་རྗེ་རིན་པོ་ཆེའི་དགོངས་པ་འཆད་དགོས་པ་ལ། ཁྱེད་ཀྱི་གྲུབ་མཐའ་འདི་ནི། དྲུང་གིས་ དགོངས་པ་དང་འགལ་ཏེ། དྲུང་པས་གཞི་འབྲས་ གཉིས་ངོ་བོ་གཅིག་པའི་འདུས་མ་བྱས་དང་། ལམ་འདུས་བྱས་དང་ཡུལ་དུས་སོགས། འགོག་བདེན་ཆོས་ཉིད་དང་། དེ་མཐོང་བའི་སློབ་ལམ་ལམ་བདེན་འདུས་བྱས་སུ་གསུངས་ པས་སོ་ཞེ་ན། དངོས་བསྟན་དང་འགལ་བ་བདེན་ཡང་། དངོས་སུ་དེ་ལྟར་གསུངས་པ་ནི། ཐེག་པ་ཐུན་མོང་བ་ལ་བསྒོམ་པའི་གང་ཟག་རྣམས་ཀྱི་བློ་དང་མཐུན་པར་འདྲེན་ཚིག་གིས་དེ་ ལྟར་མཛད་པ་ཡིན་ཅིང་། ལམ་རྟོག་བཅས་འགའ་ལའང་དགོངས་ལ། དོན་ལ། འདིས་དོན་ ལ་གནས་པས་འདི་ལྟར་བཞེད་དགོས་ཤིང་། བཞེད་པ་ཡང་ཡིན་ཏེ། འདིར་གཞིའི་ཐད་དུ་ ཟུང་འཇུག་དབྱེར་མེད་རོ་མཉམ་མི་ཤིགས་པ་ཞེས་གསུངས་ཞིང་། ལམ་གྱི་ཐད་དུ་ཡང་དེ་ ཉིད་ལམ་དུ་གསུངས་ཏེ། རྡོ་རྗེ་རྣལ་འབྱོ
【現代漢語翻譯】 『若未如實證悟，便不能成佛』，以及在第八品中說：『將基礎取為道之品』，即是說將基礎之佛作為道的方法。在因方面說：『未凈、未凈、凈與極凈，依次為有情、菩薩與如來。』也就是說，對於如來藏自性清凈但有垢染、暫時具有相續的補特伽羅（藏文：གང་ཟག，梵文：pudgala，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：人）來說，僅有菩提心存在，但對於未凈且未得的有情來說，以及對於有些垢染已凈、有些未凈的補特伽羅來說，稱為菩薩，而在極度清凈的狀態下，則稱為如來。這是從補特伽羅的名稱方面來說的。從法性的名稱方面來說，有情之界可被認為是基礎，中間可被認為是道，最終可被認為是果。如雲：『界於三種狀態中，以三種名稱來表示。』在《文殊真實名經》（藏文：འཇམ་དཔལ་མཚན་བརྗོད།）中也說：『示現幻化網之理，此乃清凈善妙道。』《名經》所詮釋的幻化網也如虛空般周遍，因此，它的三種狀態也轉變為基礎、道、果三種。例如，在學習文字和繪畫時，將文字和繪畫作為道一樣，學習並熟悉佛陀之道——般若波羅蜜多（藏文：ཤེར་ཕྱིན།，含義：智慧到彼岸）、金剛瑜伽等，就是將佛陀和般若波羅蜜多等作為道，如雲：『一切種智即是道』，『此乃一切道，般若波羅蜜多，非其他』，以及『甚深道金剛瑜伽』。 有些人說：『這裡需要解釋法王仁波切（藏文：ཆོས་རྗེ་རིན་པོ་ཆེ།）的意旨，但你的宗派與仲巴（藏文：དྲུང་པ།）的意旨相違背，因為仲巴尊者說基礎和果是本體同一的無為法，道是有為法，以及處所、時間等，滅諦是法性，而見此之道的學道是道諦有為法。』如果說與直接的陳述相違背是真實的，但實際上這樣說，是爲了以引導之語來迎合那些在共同乘中修行的修行者的心意，並且也考慮到了一些有分別的道。但在意義上，因為這安住于意義上，所以必須這樣認為，而且也確實是這樣認為的。這裡在基礎方面說了『雙運無別、味一、不壞』，在道方面也說了將此作為道，即金剛瑜伽。
【English Translation】 『If one does not realize it as it is, one cannot become a Buddha,』 and in the eighth chapter, it says, 『The chapter on taking the basis as the path,』 which shows how to make the basis Buddha the path. In terms of the cause, it says: 『Impure, impure, pure, and extremely pure, respectively, are sentient beings, Bodhisattvas, and Tathagatas.』 That is to say, for a person (藏文：གང་ཟག，梵文：pudgala，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：person) who has the nature of the Tathagatagarbha (如來藏) but is defiled and temporarily possesses a continuum, there is only Bodhicitta (菩提心) present, but for sentient beings who are impure and have not attained it, and for persons in a state where some defilements are purified and some are not, they are called Bodhisattvas, and in a state of extreme purity, they are called Tathagatas. This is in terms of the names of persons. In terms of the names of Dharmata (法性), the realm of sentient beings can be considered the basis, the intermediate can be considered the path, and the final can be considered the fruit. As it says: 『The realm is in three states, indicated by three names.』 In the 『Manjushri-Nama-Samgiti』 (《文殊真實名經》) also says: 『Showing the nature of the net of illusion, this is the pure and excellent path.』 The net of illusion explained in the 『Nama-Samgiti』 is also as pervasive as space, so its three states also transform into the three: basis, path, and fruit. For example, when learning letters and paintings, just as one takes letters and paintings as the path, learning and familiarizing oneself with the path of the Buddha—Prajnaparamita (藏文：ཤེར་ཕྱིན།，meaning: Perfection of Wisdom), Vajra Yoga, etc.—is taking the Buddha and Prajnaparamita, etc., as the path, as it says: 『All-knowingness is the path,』 『This is the only path, Prajnaparamita, not another,』 and 『The profound path is Vajra Yoga.』 Some say: 『Here, it is necessary to explain the intention of Chöje Rinpoche (法王仁波切), but your tenet contradicts the intention of Drungpa (仲巴), because Drungpa said that the basis and the fruit are non-compounded and of the same essence, the path is compounded, and the place, time, etc., the cessation of suffering is Dharmata, and the path of learning that sees this is the compounded path of truth.』 If it is true that it contradicts the direct statement, but in reality, saying it in this way is to cater to the minds of those practitioners who practice in the common vehicle with guiding words, and it also takes into account some paths with conceptualization. But in meaning, because this abides in meaning, it must be thought of in this way, and it is indeed thought of in this way. Here, in terms of the basis, it says 『Union, inseparable, one taste, indestructible,』 and in terms of the path, it also says to take this as the path, namely Vajra Yoga.
ར་ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །ཞེས་པ་དང་། འབྲས་ བུའི་ཐད་དུ་གཞི་ལ་ཞུགས་པ་ཞེས་སོགས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཡུལ་དུ་སོགས་དང་། དེའི་ཡུལ་ཅན་གཉིས་ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་དོན་ལ་བཞེད་དེ། དྲི་མེད་འོད་དུ། སོར་སྡུད་འཆད་པ་ ན། སོ་སོར་སྡུད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། ལུས་ལ་ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་བཅུ་པོ་རྣམས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ རྣམ་པར་ཤེས་པ་རབ་ཏུ་འཇུག་པ་མེད་པ་སྟེ། །སྟོང་པའི་གཟུགས་ཀྱི་ཡུལ་རྣམས་ལ་མིག་ གཞན་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པ་ལྔ་པོ་རྣམས་ཀྱི་རབ་ཏུ་འཇུག་པའོ། །ཞེས་དང་། གཞུང་འདིར་ གཞན་ནི་ཆོས་ཉིད་རང་འབྱུང་ཡེ་ཤེས་ཞེས། རྣམ་ཤེས་ཡེ་ཤེས་འཁོར་འདས་བདེན་གཉིས་ ཀྱིས། །ཞེས་དང་། ཟུང་འཇུག་དབྱེར་མེད་རོ་མཉམ་ཞེས་པས། གཞན་རྣམས་ཆོས་ཉིད་ཡིན་ པས་ཐམས་ཅད་དབྱེར་མེད་རོ་མཉམ་དུ་གསུངས་ཤིང་། རྒྱུད་འགྲེལ་གྱིས་མཆན་ཀྱི་ཤམ་ 1-258 དུ་ཡང་། ཕྱི་ནང་ཞེས་བྱ་གློ་བུར་དྲི་མས་སྦུབས། །གཞན་ཞེས་བྱ་བ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་ དབྱིངས། །ཞེས་པའོ། །རྒྱུད་འགྲེལ་དུ་ཡང་། བསམ་གཏན་གྱི་ཐད་དུ། གཡོ་མེད་བདེ་བ་ ཞེས་པ་ནི། གཟུགས་དང་ལྷན་ཅིག་སེམས་གཅིག་ཏུ་བྱེད་པའོ། །ཞེས་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ ཐད་དུ། ཤེས་བྱ་དང་། ཤེས་པ་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པར་གྱུར་པ་སྟེ། འགྱུར་མེད་བདེ་བའི་དབང་ གིས་ཡེ་ཤེས་གཟུགས་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏོ། །ཞེས་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་དག་པ་ཞེས་པ་ནི། འདིར་གཟུང་བ་དང་འཛིན་པའི་སེམས་དག་གཅིག་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཞེས་དང་། རིག་པ་ཞེས་པ་ རང་རིག་འགྱུར་མེད་ཞེས་པའི་ཐད་དུ་རིག་པ་ནི། ནང་གིས་རིག་པ་རིག་པ། རྒྱུ་དང་འབྲས་ བུའི་བདག་ཉིད། རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པས་ཏེ། ཞེས་པ་དང་། སྔར་དྲང་པར་ སེམས་འདི་གཅིག་པ་ཉིད་ནི། ཤེས་རབ་དང་ཐབས་ཀྱིས་བདག་ཉིད་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་ཞེས་ པ་དང་། ཤེས་དང་ཤེས་བྱ་གཅིག་པའི་སྐུ། །དཔལ་ལྡན་དུས་འཁོར་ལོ་ཞེས་ཏེ། བདེ་བ་ཡུལ་ ཅན་དང་། ཤེས་པ་དང་། སྟོང་པ་ཡུལ་དང་། ཤེས་བྱ་ངོ་བོ་གཅིག་པ་ཟུང་དུ་འཇུག་པ་ནི། རྡོ་ རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་ཡིན་ལ། གཞུང་འདིར་ཡང་ཟུང་འཇུག་དབྱེར་མེད་རོ་མཉམ་ཞེས་གསུངས་ པའོ། །དེས་ན་རྡོ་རྗེ་རྣལ་འབྱོར་ནི། གཞི་འབྲས་ཁོ་ན་མ་ཡིན་པར་ལམ་ཡང་ཡང་ཡིན་ཏེ། རྒྱུད་འགྲེལ་དུ། དེ་བཞིན་དུ་རྒྱུད་གཞན་དུ་ཡང་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དངོས་ གྲུབ་སྟེར་བར་བྱེད་པ་པོར་གསུངས་སོ། །ཞེས་དང་། དུ་སོགས་ཀྱང་གཞི་འབྲས་ཁོ་ན་མ་ཡིན་ ཏེ། རྒྱུད་དང་འགྲེལ་པ་གཉིས་ཀར་དུ། དུ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལམ་ཞེས་པ་ཡང་ཡང་གསུངས་ པའོ། །དེས་ན་ཞ་ལུ་བའི་རྗེས་འབྲང་རྣམས་དུ་སོགས་ཆོས་ཅན། འདུས་བྱས་ཁོ་ན་དང་། ཇོ་ ནང་པའི་རྗེས་འབྲང་འགའ་ལམ་མ་ཡིན་པའི་ཆོས་ཉིད་འགའ་ཞིག་ཏུ་བཞེད་པ་གཉིས་རྒྱུད་ འགྲེལ་དང་མི་མཐུ
【現代漢語翻譯】 因為有『般若波羅蜜多』的說法，以及『在果位上進入基礎』等等的說法。在境和有境方面，兩者在意義上被認為是同一本體。在《無垢光》中，解釋『各自收攝』時說：『所謂各自收攝，是指身體對境和有境這十者的解釋，沒有完全進入。對於空性的色境，眼等五者完全進入。』此外，此論中說『其他是法性自生智慧』，『識、智慧、輪迴、涅槃、真、二諦』，以及『雙運無別，味一』。因此，其他諸法因為是法性，所以都無別味一。續釋的眉注中也說：『所謂內外，是被突如其來的垢染所覆蓋的內部；所謂其他，是如來藏的界。』續釋中，在禪定方面，『無動安樂』是指形色與心合一。在三摩地方面，『所知』和『能知』融為一體，以不變安樂的力量，智慧在形色上成為三摩地。所謂三摩地的清凈，是指此處所取和能取之心，以其同一性。在『覺性』即『自明不變』方面，覺性是指內在的覺性，是因和果的自性，因和果融為一體。以前正直的心是同一的，是智慧和方便的自性，是金剛瑜伽。能知和所知是同一的身體，是吉祥時輪。安樂是有境，覺性，空性是境，所知本體同一雙運，是金剛瑜伽。此論中也說『雙運無別，味一』。因此，金剛瑜伽不僅是基礎和結果，也是道路。續釋中說：『同樣，在其他續中也說，金剛瑜伽能賜予大手印的成就。』等等，不僅是基礎和結果，在續和釋中都多次提到『煙等道』。因此，霞魯派的追隨者認為煙等法只是有為法，而覺囊派的一些追隨者認為有些不是道的法性，這兩種觀點與續釋不符。 「般若波羅蜜多」 (Tibetan: ར་ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན།) is mentioned, as well as statements like 'entering the ground in terms of the result'. Regarding the object and the subject, they are considered to be of the same essence in meaning. In 'Vimalaprabha' (《無垢光》), when explaining 'individually gathering', it says, 'Individually gathering means that the explanation of the ten objects and subjects in the body does not fully enter. For the objects of emptiness and form, the five senses such as the eye fully enter.' Furthermore, in this text, it says, 'Other is the self-arisen wisdom of Dharmata (法性)' and 'consciousness, wisdom, samsara, nirvana, truth, two truths', and 'union is inseparable, one taste'. Therefore, since other dharmas are Dharmata, all are said to be inseparable and of one taste. In the commentary of the tantra explanation, it also says, 'What is called outer and inner is the inside covered by sudden impurities; what is called other is the realm of the Tathagatagarbha (如來藏)'. In the tantra explanation, regarding meditation, 'immovable bliss' means making form and mind one. Regarding samadhi, 'what is to be known' and 'what knows' become mixed into one; by the power of unchanging bliss, wisdom becomes samadhi on form. The purity of samadhi means that here, the mind that grasps and the mind that is grasped are the same. Regarding 'awareness' as 'self-awareness unchanging', awareness is the inner awareness, the nature of cause and effect, and cause and effect are mixed into one. Previously, this upright mind is the same, the nature of wisdom and means, is Vajra Yoga (金剛瑜伽). What is known and what knows are the same body, is glorious Kalachakra (時輪). Bliss is the subject, awareness, emptiness is the object, what is to be known is the same essence, union, is Vajra Yoga. This text also says 'union is inseparable, one taste'. Therefore, Vajra Yoga is not only the ground and result, but also the path. In the tantra explanation, it says, 'Similarly, in other tantras it is also said that Vajra Yoga bestows the siddhi (成就) of Mahamudra (大手印)'. And so on, not only the ground and result, but in both the tantra and the explanation, the 'path of smoke' is also mentioned many times. Therefore, the followers of the Zhalu school consider the smoke and other dharmas to be only conditioned phenomena, and some followers of the Jonang school consider some Dharmata that are not the path, these two views are inconsistent with the tantra explanation.
【English Translation】 Because there is the saying 'Prajnaparamita' (Tibetan: ར་ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན།), and sayings such as 'entering the ground in terms of the result'. Regarding the object and the subject, they are considered to be of the same essence in meaning. In 'Vimalaprabha', when explaining 'individually gathering', it says, 'Individually gathering means that the explanation of the ten objects and subjects in the body does not fully enter. For the objects of emptiness and form, the five senses such as the eye fully enter.' Furthermore, in this text, it says, 'Other is the self-arisen wisdom of Dharmata' and 'consciousness, wisdom, samsara, nirvana, truth, two truths', and 'union is inseparable, one taste'. Therefore, since other dharmas are Dharmata, all are said to be inseparable and of one taste. In the commentary of the tantra explanation, it also says, 'What is called outer and inner is the inside covered by sudden impurities; what is called other is the realm of the Tathagatagarbha'. In the tantra explanation, regarding meditation, 'immovable bliss' means making form and mind one. Regarding samadhi, 'what is to be known' and 'what knows' become mixed into one; by the power of unchanging bliss, wisdom becomes samadhi on form. The purity of samadhi means that here, the mind that grasps and the mind that is grasped are the same. Regarding 'awareness' as 'self-awareness unchanging', awareness is the inner awareness, the nature of cause and effect, and cause and effect are mixed into one. Previously, this upright mind is the same, the nature of wisdom and means, is Vajra Yoga. What is known and what knows are the same body, is glorious Kalachakra. Bliss is the subject, awareness, emptiness is the object, what is to be known is the same essence, union, is Vajra Yoga. This text also says 'union is inseparable, one taste'. Therefore, Vajra Yoga is not only the ground and result, but also the path. In the tantra explanation, it says, 'Similarly, in other tantras it is also said that Vajra Yoga bestows the siddhi of Mahamudra'. And so on, not only the ground and result, but in both the tantra and the explanation, the 'path of smoke' is also mentioned many times. Therefore, the followers of the Zhalu school consider the smoke and other dharmas to be only conditioned phenomena, and some followers of the Jonang school consider some Dharmata that are not the path, these two views are inconsistent with the tantra explanation.
ན་ནོ། །ཆོས་ཉིད་དང་ལམ་འདུས་བྱས་སུ་གསུང་པ་འགལ་ལོ་སྙམས་ ན། མི་འགལ་ཏེ། སློབ་ལམ་པ་མན་ཆད་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ལ་འདུས་བྱས་སུ་བཏགས་པ་ཡིན་ 1-259 ཏེ། གནོད་འཇོམས་དུ། དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་ཉིད་ལ་མ་དག་པའི་གནས་སྐབས་ན། འདུས་བྱས་ ཞེས་བྱ་ལ་དག་པའི་གནས་སྐབས་ན་འདུས་མ་བྱས་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དང་། དབུས་མཐར། མི་རྟག་དོན་ནི་མེད་དག་དང་། །སྐྱེ་ཞིང་འཇིག་པའི་མཚན་ཉིད་དང་། །དྲི་བཅས་དྲི་མ་མེད་ དོན་ཏེ། །ཙ་བའི་ཁོ་ནར་གོ་རིམ་བཞིན། །ཞེས་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་ལ་མི་རྟག་ལུགས་གསུམ་ གསུངས་པ་ནི། དང་པོ་གཉིས་མི་རྟག་པའི་མཚན་ཉིད་པ་དང་། ཡོངས་གྲུབ་ནི་ཆོས་ཅན་དྲི་ མའི་འཕེལ་འགྲིབ་ཙམ་ལ། འདུས་བྱས་དང་མི་རྟག་པར་རྟགས་ནས་བཞག་གིས། རྒྱུ་རྐྱེན་ ལས་སྔར་མེད་བསར་[གསར་]བཅས་ཀྱི་འདུས་བྱས་དང་། མེད་པ་དང་སྐྱེ་འཇིག་ཅན་གྱིས་ མི་རྟག་པ་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་རྗེ་པས་[པའི]བུ་ཆེན་འགའ་སོན་གྱི་ཆོས་ཉིད་དྲི་ མེད་ཁོ་ན་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་སེམས་ཙམ་པའི་ཆོས་སྐད་ཀྱང་ཡིན་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ལ་མ་དག་པ་ཆོས་ཅན་རྣམས་སྣང་བར་བཞེད་པ་ངོས་ཆོས་རྗེས་དགོངས་པ་དང་ འགལ་ཚབས་ཆེས་ཏེ་[ཆེ་སྟེ]། གཞུང་འདིར་ཐམས་ཅད་དྲི་བཅས་ཉིད་དུ་ཐམས་ཅད་ལ་ ཞེས་དང་གཞིའི་མཐར་ཐུག་དྲི་བཅས་དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་དང་། དེ་ཉིད་དྲི་མའི་སྦུབས་ལས་ གྲོལ་བའི་ཐབས་ཞེས་དང་། བཀའ་བསྡུ་བཞི་པར་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་དབུ་མ་ཁོ་ན་ཡིས། །ཆོས་ ལུགས་ཡིན་པར་རྫོགས་ལྡན་ལུང་ལས་འབྱུང་། །ཞེས་དང་། ངེས་དོན་རྒྱ་མཚོའི་སྨད་ན་ཆུ་ལྟ་ བུ་གཅིག་ལ་འགྲོ་བ་རིགས་དྲུག་ལ་མཐོང་སྣང་དྲུག་ཏུ་སྣང་བ་དེ། སངས་རྒྱས་ལ་གང་དུ་སྣང་ ཞེས་སོགས་དང་འགལ་ལོ། ། འབྲས་བུའི་རྒྱས་བཤད་ལ། རྒྱུད་བླར། རང་དོན་གཞན་དོན་དོན་དམ་སྐུ་དང་ནི། །དེ་ལ་ བརྟེན་པ་ཀུན་རྫོབ་སྐུ་ཉིད་དེ། །བྲལ་དང་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་འབྲས་བུ་ཡིས། །ཡོན་ཏན་དབྱེ་ བ་དྲུག་ཅུ་བཞི་འདི་དག །ཅེས་པ་ལྟར། འགྱུར་མེད་འོད་གསལ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི། །ཡེ་ ཤེས་ཚོགས་ཀྱི་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས། །དྲི་མའི་སྦུབས་བཅོམ་དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་ཡིས། །རང་ 1-260 དོན་ཕུན་ཚོགས་གྲུབ་པར་སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། དབང་བཞི་པའི་དོན་འགྱུར་མེད་འོད་ གསལ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་སྦྱོར་དྲུག་བསྒོམ་པ་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ལ་གཡོགས་པའི་དྲི་མའི་ སྦུབས་བཅོམ་ནས། དོན་ཆོས་སྐུའི་རང་དོན་ཕུན་ཚོགས་གྲུབ་པར་སྟོན་པའི་བླ་མ་ལ་འདུད་ དོ། །མ་རྟོགས་[གྱུར་]འགྲོ་ལ་བརྩེ་ཆེན་ལྷག་བསམ་གྱིས། །ཕན་དང་བདེ་སྒྲུབ་བསོད་ནམས་ ཚོགས་ཀྱི་ནི། །ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་སྐུ་ཕུན་ཚོགས་རབ་བསྐྱེད་ནས། །གཞན་དོན་ཕུན་ཚོགས་ གྲུབ་པར་སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། མ་རྟོགས་[གྱུར་]འགྲོ་ལ་
【現代漢語翻譯】 如果有人認為，將法性（chos nyid）和道（lam）說成是有為法（'dus byas）是矛盾的， 那麼，這並不矛盾。因為對於資糧道（slob lam pa）以下的法性，可以安立為有為法。 如《損減論》（gnod 'joms du）中說：『真如（de bzhin nyid）在不清凈的狀態下，稱為有為；在清凈的狀態下，稱為無為。』 又如《中邊分別論》（dbus mthar）中說：『無常之義為無自性，生滅之相，有垢無垢之義，於三自性中次第對應。』 這裡所說的三自性（ngo bo nyid gsum）的三種無常，前兩種是無常的體相，而圓成實性（yongs grub）只是在有垢法的增減上，以有為和無常來假立。 並非是像由因緣產生的、先前沒有的新生事物那樣的有為法，也不是像具有生滅性的無常。 宗喀巴大師（chos rje pa）的一些大弟子認為法性唯有無垢，並且三自性只是唯識宗（sems tsam pa）的術語，以及認為佛陀的智慧顯現不清凈的法，這些都與宗喀巴大師的意趣嚴重相違。 因為本論中說『一切皆為有垢』，並且在根本上說『究竟的所依是有垢真如』，以及『從垢的胎藏中解脫的方法』。 第四次結集（bka' bsdu bzhi pa）中說：『三自性唯有中觀宗（dbu ma kho na）的教義，在圓滿的經文中有所記載。』 《了義海》（nges don rgya mtsho）的下部說，就像水一樣，對於六道眾生顯現為六種不同的景象，那麼，對於佛陀來說，又顯現為什麼呢？等等，這些都是相違背的。 在果的廣說中，《寶性論》（rgyud blar）中說：『為自利、為他利、勝義身，以及依於此的世俗身，由離系和異熟的果，這六十四種功德。』 因此，不變光明、無分別的智慧聚的自生智慧，摧毀垢的胎藏，以勝義法身（chos sku）成就自利圓滿，我頂禮於此。 這是說，通過第四灌頂（dbang bzhi pa）的意義，不變光明、無分別，修持六支瑜伽（sbyor drug），摧毀覆蓋在自生智慧上的垢的胎藏，從而證得法身的自利圓滿，我頂禮于這樣的上師。 爲了未覺悟的眾生，以大悲心和增上意樂，成辦利益和安樂的福德資糧，圓滿生起世俗色身（gzugs sku），成就利他圓滿，我頂禮於此。 這是說，爲了未覺悟的眾生……
【English Translation】 If one thinks that it is contradictory to say that Dharmata (chos nyid) and the Path (lam) are conditioned phenomena ('dus byas), then it is not contradictory. Because for the Dharmata below the Path of Learning (slob lam pa), it is designated as conditioned. As stated in the 'Destruction of Harm' (gnod 'joms du): 'Suchness (de bzhin nyid), in its impure state, is called conditioned; in its pure state, it is called unconditioned.' Also, as stated in the 'Distinguishing the Middle from the Extremes' (dbus mthar): 'The meaning of impermanence is no self-nature, the characteristic of arising and ceasing, the meaning of with defilement and without defilement, corresponding in order to the three natures.' Here, the three kinds of impermanence of the three natures (ngo bo nyid gsum), the first two are the characteristics of impermanence, while the Parinishpanna (yongs grub) is only nominally designated as conditioned and impermanent based on the increase and decrease of defiled phenomena. It is not like conditioned phenomena that are produced by causes and conditions, newly arising from what did not exist before, nor is it like impermanence with the characteristic of arising and ceasing. Some great disciples of Je Tsongkhapa (chos rje pa) believe that Dharmata is only without defilement, and that the three natures are only terms of the Mind-Only School (sems tsam pa), and that the wisdom of the Buddha appears as impure phenomena, which greatly contradicts the intention of Je Tsongkhapa. Because this treatise states 'everything is with defilement', and fundamentally states 'the ultimate basis is the defiled Suchness', and 'the method of liberation from the womb of defilement'. The Fourth Council (bka' bsdu bzhi pa) states: 'The three natures are only the doctrine of the Madhyamaka (dbu ma kho na), as stated in the complete scriptures.' The lower part of the 'Ocean of Definitive Meaning' (nges don rgya mtsho) says that just as water appears as six different visions to the six realms of beings, what does it appear as to the Buddha? And so on, these are contradictory. In the detailed explanation of the result, the 'Ratnagotravibhāga' (rgyud blar) states: 'For self-benefit, for the benefit of others, the ultimate body, and the conventional body that relies on it, by the results of separation and maturation, these sixty-four qualities.' Therefore, the unchanging, luminous, non-conceptual, self-arisen wisdom of the wisdom aggregate, destroys the womb of defilement, and by the ultimate Dharmakaya (chos sku), accomplishes the perfection of self-benefit, I prostrate to this. This means that through the meaning of the fourth empowerment (dbang bzhi pa), unchanging, luminous, non-conceptual, practicing the six yogas (sbyor drug), destroying the womb of defilement covering the self-arisen wisdom, thereby attaining the self-benefit perfection of the Dharmakaya, I prostrate to such a lama. For the beings who have not awakened, with great compassion and higher intention, accomplishing the accumulation of merit that brings benefit and happiness, perfectly generating the conventional Rupakaya (gzugs sku), accomplishing the perfection of benefiting others, I prostrate to this. This means that for the beings who have not awakened...
བརྩེ་ཆེན་ལྷག་བསམ་གྱི་ སྙིང་རྗེ་ཡིས། ཕན་པ་སྣ་ཚོགས་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་སེམས་བསྐྱེད་སྨོན་ལམ་སོགས་ཀྱི་ ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་སྐུ་ཕུན་ཚོགས་རབ་བསྐྱེད་དེ། གཞན་དོན་ཕུན་ཚོགས་གྲུབ་པར་སྟོན་པར་ མཛད་པའི་བླ་མ་ལ་འདུད་དོ། །གཟུགས་སྐུ་ལ་དབྱེ་ན། བཟོ་དང་སྐྱེ་དང་བྱང་ཆུབ་ཆེ༑ ༑ཞེས་ པ། བཟོའི་སྤྲུལ་པ་ནི། དྲི་ཟའི་རྒྱལ་པོ་རབ་དགའ་འདུལ་བའི་ཚེ། དེ་ལྟ་བུའི་དྲི་ཟར་སྤྲུལ་ པའི་སྐུ་ལྟ་བུ་དང་། སྐྱེ་བའི་སྤྲུལ་པ་ནི། སེམས་ཅན་རྣམས་ཆུ་ལ་སྒྲོལ་བའི་དུས་གཟིངས་དང་ ཟམ་པ་སོགས་སུ་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོའི་སྤྲུལ་པ་ནི་མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་སྟོན་ པའི་སྐུའོ། །ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་ནི། མཚན་རྣམས་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་། དཔེ་བྱད་ བརྒྱད་ཅུའི་བདག་ཉིད་འདི། །ཐེག་ཆེན་ཉེ་བར་ལོངས་སྤྱོད་ཕྱིར། །ཞེས་པའོ། །སྤྲུལ་སྐུ་ནི། ངོ་བོ་ཉིད་དམ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་སྐུ་དང་། ཆོས་དབྱིངས་ཡེ་ཤེས་དང་བཅས་པའི་སྐུ་བཞི་ དང་། ཡེ་ཤེས་ལྔ་ནི་གསང་སྔགས་ཀྱི་ཁྱད་ཆོས་སོ། །དེ་ལ་ཆོས་སྐུའི་བྲལ་འབྲས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ ནི། སྟོབས་བཅུ། མི་འཇིགས་པ་བཞི། མ་འདྲེས་པའི་ཆོས་བཅོ་བརྒྱད་དང་། གཟུགས་སྐུའི་ རྣམ་སྨིན་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ནི། མཚན་སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་སོ༑ ༑དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་གསུངས་ ནི། ལྷའི་རྔ་བོ་ཆེའི་ཆོས་ཀྱི་སྒྲ་དབྱངས་དང་། ཆོས་བཞི་མཚུངས་ཤིང་། དེ་ལས་གཞན་པའི་ སིལ་སྙན་རྣམས་ལས་ཆོས་བཞིའི་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པའི་གདུལ་བྱ་ལ་གདམས་ངག་སྟོན་ 1-261 པའི་ཡན་ལག་དྲུག་ཅུ་དང་ལྡན་པའི་དབྱངས་སོ། །རྒྱུད་བླར། འབད་དང་གནས་དང་ཡིད་ གཟུགས་དང་། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་བཞིན་དུ། །སྒྲ་དེ་ཇི་ལྟར་ཞི་གྲུབ་ལྟར། །དེ་བཞིན་ དེ་བཞི་དང་བྲལ་བའི། །ཆོས་ནི་ཞི་བ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །ཅེས་དང་། གང་ཕྱིར་སྐྱེ་ཀུན་པ་ཉིད་ དང་། །ཕན་སྡེ་ཆོ་འཕྲུལ་གསུམ་ལྡན་པ། །དེ་ཕྱིར་ཐུབ་དབང་ལྷ་རྫས་ཀྱི། །སིལ་སྙན་རྣམས་ ལས་ཁྱད་པར་འཕགས། །ཞེས་དང་། མདོ་སྡེ་རྒྱན་དུ། བདེ་གཤེགས་གསུང་ནི་མཐའ་ཡས་ ཏེ༑ ༑ཡན་ལག་དྲུག་ཅུ་བསམ་མི་ཁྱབ། །ཅེས་སོ། །ཐུགས་ཡེ་ཤེས་ལ། མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་ནི་ རྟག་ཏུ་ངར་འཛིན་པ་མེད་པ། ཡུལ་གྱི་སྒོ་ནས་རྒྱ་ཡོངས་སུ་མ་ཆད་པ། དུས་གསུམ་གྱི་ཤེས་ བྱ་ཐམས་ཅད་ལ་འཇུག་པས། དུས་ཀྱི་སྒོ་ནས་རྟག་ཏུ་ལྡན་པ། སྒྲིབ་གཉིས་དང་བྲལ་བས་ ཤེས་བྱ་ལ་མ་རྨོངས་པ༑ ཡུལ་གྱི་རྣམ་པ་མེད་པས་མངོན་སུམ་དུ་མ་ཕྱོགས་པ་སྟེ། མེ་ལོང་ ཡེ་ཤེས་ངར་མི་མེད། །ཡོངས་སུ་མ་ཆད་རྟག་ཏུ་ལྡན། །ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་མ་རྨོངས་པ། །དེ་ནི་ དེ་ལ་མངོན་ཕྱོགས་མིན། །ཞེས་སོ། །མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ནི། བྱང་སེམས་ཀྱི་དུས་སུ་བདག་ གཞན་མཉམ་པར་སྒོམ་པས། གཟུགས་བརྙན་ལྟ་བུའི་འགྲོ་བ་རྣམས་གང་ཟག་དང
【現代漢語翻譯】 以慈愛和純潔的利他之心，通過各種利益和功德的積累，以及發菩提心和祈願等方便法門，圓滿地顯現殊勝的色身（梵文：Rūpakāya，漢語：色身），爲了成就他人的利益而示現的 गुरु（梵文：Guru，漢語：上師），我向您頂禮。 色身可以分為：工藝化身、生化身和正等覺化身。工藝化身，例如：當調伏 संगीत（梵文：Gandharva，漢語：乾闥婆）之王妙音時，化現成類似的 संगीत（梵文：Gandharva，漢語：乾闥婆）之身。生化身，例如：當救度眾生於水中時，化現成船隻和橋樑等。正等覺化身，即示現十二行誼之身。 報身（梵文：Saṃbhogakāya，漢語：報身）具有三十二相和八十隨形好。『爲了大乘的近距離享用』。 化身（梵文：Nirmāṇakāya，漢語：化身）是自性身或俱生身，以及法界智等四身，五智是密宗的特殊之處。法身的離系果的功德是十力、四無畏和十八不共法。色身的異熟果的功德是三十二相。 如來（梵文：Tathāgata，漢語：如來）的語言，如同天鼓的法音，與四法相應，並且比其他樂器更能卓越地為可調伏者宣說具有六十支分的教言。 《寶性論》中說：『不需努力、處所、心識和形象，聲音如何寂靜成就，同樣，遠離這四者的法也能成就寂靜。』又說：『因為具備出生、功德和神變這三者，所以佛陀的妙音比天界的樂器更為殊勝。』《經莊嚴論》中說：『善逝的語言是無盡的，六十支分不可思議。』 關於智慧心，如 दर्पण（梵文：Ādarśa-jñāna，梵文天城體：आदर्शज्ञान，梵文羅馬擬音：adarsha-jnana，漢語字面意思：大圓鏡智）智，它始終沒有我執，從對境的角度來說，它的範圍是無邊無際的，它涵蓋過去、現在、未來的一切所知，因此從時間角度來說，它是永恒存在的，它遠離二障，因此對所知沒有迷惑，因為它沒有對境的形象，所以它不是顯現的對境。 दर्पण（梵文：Ādarśa-jñāna，梵文天城體：आदर्शज्ञान，梵文羅馬擬音：adarsha-jnana，漢語字面意思：大圓鏡智）智沒有我執，無邊無際，永恒存在，對一切所知沒有迷惑，它不是顯現的對境。 平等性智，在菩薩階段，通過修習自他平等，眾生如同影像一般，
【English Translation】 I prostrate to the गुरु（梵文：Guru，meaning: teacher）, who, with great love and pure altruism, fully manifests the excellent Rūpakāya (form body) through various benefits and accumulations of merit, as well as expedient methods such as generating Bodhicitta and making aspirations, and demonstrates the accomplishment of others' welfare. The Rūpakāya can be divided into: Craft Emanation, Birth Emanation, and Complete Enlightenment Emanation. Craft Emanation, for example, when subduing the king of the संगीत（梵文：Gandharva，meaning: celestial musician） Rabga, manifesting as a similar संगीत（梵文：Gandharva，meaning: celestial musician） body. Birth Emanation, for example, when saving sentient beings from water, manifesting as boats and bridges. Complete Enlightenment Emanation is the body that demonstrates the twelve deeds. The Saṃbhogakāya (enjoyment body) possesses the thirty-two major marks and eighty minor marks. 'For the near enjoyment of the Mahāyāna.' The Nirmāṇakāya (emanation body) is the Svābhāvikakāya (nature body) or the Sahajakāya (co-emergent body), as well as the four bodies including the Dharmadhātu Jñāna (wisdom of the realm of reality), and the five wisdoms are a special characteristic of Tantra. The qualities of the detached result of the Dharmakāya are the ten powers, four fearlessnesses, and eighteen unshared qualities. The qualities of the Vipāka (result) of the Rūpakāya are the thirty-two marks. The speech of the Tathāgata (Buddha), like the sound of the divine drum, corresponds to the four dharmas, and is more excellent than other musical instruments in proclaiming the teachings with sixty branches to those who can be tamed. The Ratnagotravibhāga states: 'Without effort, place, mind, and form, how sound achieves tranquility, similarly, the dharma that is free from these four also achieves tranquility.' It also says: 'Because it possesses these three—birth, merit, and miraculous power—the Buddha's melodious sound is more excellent than the celestial musical instruments.' The Abhisamayalankara states: 'The speech of the Sugata (Buddha) is endless, the sixty branches are inconceivable.' Regarding the wisdom mind, the Ādarśa-jñāna (mirror-like wisdom) is always without self-grasping, from the perspective of the object, its scope is boundless, it encompasses all that is knowable in the past, present, and future, therefore from the perspective of time, it is eternally present, it is free from the two obscurations, therefore it is not confused about what is knowable, because it has no image of the object, therefore it is not an object of manifestation. The Ādarśa-jñāna (mirror-like wisdom) has no self-grasping, is boundless, eternally present, not confused about all that is knowable, it is not an object of manifestation. The Samatā-jñāna (wisdom of equality), during the Bodhisattva stage, through practicing equality between self and others, sentient beings are like reflections,
་ཆོས་ལ་ བདག་མེད་པར་མཉམ་པར་རྟོགས་ནས་མི་གནས་པའི་མྱང་འདས་ལ་བཞུགས་པ། བྱམས་ སྙིང་རྗེ་གཉིས་དང་། མཚུངས་ལྡན་ནོ། །མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་སེམས་ཅན་ལ། །སྒོམ་པ་དག་པ་ ལས་འདོད་དེ། །མི་གནས་ཞི་བར་ཞུགས་པ་ནི། །མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པར་འདོད། །དུས་ རྣམས་ཀུན་ཏུ་བྱམས་པ་དང་། །ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དག་དང་ལྡན། །ཞེས་སོ། །སོར་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ ནི། རྟོག་པ་མེད་བཞིན་དུ་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ་ཐོགས་པ་མེད་པར་རྟོགས་པར་མཛད་པ། གཟུངས་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་སྒོ་རྣམས་ཀྱི་འབྱུང་གནས་སུ་གྱུར་པ་དེ་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཡེ་ ཤེས་ནི། ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་རྟག་མི་ཐོགས། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་རྣམས་ཀྱིས། །གཏེར་ དང་འདྲ་བ་ཁོ་ན་ཡིན། །ཞེས་སོ། །བྱ་གྲུབ་ཡེ་ཤེས་ནི། འཇིག་རྟེན་གྱིས་ཁམས་ཐམས་ཅད་དུ་ 1-262 སྣ་ཚོགས་སྤྲུལ་པས་སེམས་ཅན་གྱི་བྱ་བ་སྒྲུབ་པ་སྒྲུབ་[གྲུབ་]པ་སྟེ། བྱ་བ་སྒྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ ནི། ཁམས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་སྣ་ཚོགས་ཤིང་། །དཔག་མེད་བསམ་ཡས་སྤྲུལ་པ་ཡིས། །སེམས་ ཅན་དོན་ཀུན་སྒྲུབ་པའོ། །ཞེས་སོ། །དེ་རྣམས་མདོ་སྡེ་རྒྱན་དུ། ཡོན་ཏན་ནི་བསྟན་ཟིན་ཏེ། དེ་གསུམ་ནི་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་ཤུགས་ལ་ཐོབ་པས་བསྟན་ནོ། །འཕྲིན་ལས་ནི། མདོ་ སྡེ་རྒྱན་གྱི་ཐེག་ཆེན་གྱི་འཇོག་བྱེད། སངས་རྒྱས་འཕྲིན་ལས་ཆེན་པོ་ནི། །ཞེས་པའི་དོན་ཡང་ ནས་ཡང་དུ་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པ་དང་། མྱ་ངན་འདས་པ་ཆེན་པོ་ཀུན་ཏུ་སྟོན་ པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་དོན། སྨོན་ལམ་རྒྱ་མཚོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དང་། སེམས་ ཅན་རྒྱ་མཚོ་ཡོངས་སུ་སྨིན་པ་དང་། །ཞིང་ཁམས་རྒྱ་མཚོ་ཡོངས་སུ་དག་བྱས་ནས། །ཡང་ དག་མཐའ་ལ་ཐིམ་པར་སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་པའི་རྗེས་ནས་ཀྱང་སེམས་ ཅན་རྣམས་འཁོར་བ་ལས་བསྒྲལ་བའི་ཕྱིར། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་མཐའ་ཡས་རྣམས་སུ་བྱང་ ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལམ་རིམ་གྱིས་སྦྱོང་བའི་ཚུལ་བསྟན་ནས། སྨོན་ལམ་རྒྱ་མཚོ་ཡོངས་སུ་ རྫོགས་པ་དང་། བསྡུ་བ་བཞིས་སེམས་ཅན་རྒྱ་མཚོ་ཡོངས་སུ་སྨིན་པ་དང་། རང་གི་སྒོ་གསུམ་ དག་པའི་སྒོ་ནས་སྣོད་བཅུད་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཞིང་ཁམས་རྒྱ་མཚོ་ཡོངས་སུ་སྦྱངས་ནས། བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོ་ཐོབ་པ་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པས་ཡང་དག་མཐའ་ཆོས་དབྱིངས་ལ་ ཐིམ་པའི་ཚུལ་ཡང་ནས་ཡང་དུ་སྟོན་པའི་དགོངས་པ་སྟོན་པར་མཛད་པའི་བླ་མ་ལ་འདུད་དོ། ། དེའི་ཚེ་སེམས་ཅན་གྱིས་དོན་འབད་རྩོལ་མེད་པར་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་མཛད་པ་ནི། བུམ་ བཟང་ཉི་མ་ནོར་བུ་དཔག་བསམ་ཤིང་། །ལྷ་ཡི་རྔ་བཞིན་མི་འབད་མི་རྟོག་ཀྱང་། །སྔོན་གྱིས་ འཕེན་པས་གཞན་ཕན་ལྷུན་གྲུབ་ཏུ། །ཕྱོགས་དུས་ཀུན་ཏུ་འབྱུང་བར་སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་ པ་ནི། སྟོན་པའི་འཕྲིན་ལས་བུམ་པ་བཟང་པོ་དང་། ཡིད་བཞ
【現代漢語翻譯】 於法，證悟無我而安住于不住涅槃，與慈悲二者相應。平等性智于眾生，欲求從禪定中清凈。不住寂滅涅槃者，即是平等性智。時時常具慈愛心，並具廣大之悲心。如是說。 妙觀察智，雖無分別念，然能無礙證知一切所知。成為總持與三摩地之門之源。此妙觀察智，於一切所知，恒常無有滯礙。以三摩地與總持，猶如寶藏一般。如是說。 成所作智，於一切世間界，以種種化身成就眾生之事。成就事業之智慧，於一切界中，以種種且無量無邊的化身，成辦一切眾生之利益。如是說。這些在《經莊嚴論》中，功德已然宣說，雖然這三種智慧未直接說明，但通過暗示已經揭示。事業方面，《經莊嚴論》中大乘的施設者，佛陀的偉大事業，爲了反覆示現圓滿正覺和涅槃。所說的意義是，圓滿無盡的愿海，成熟無盡的眾生，清凈無盡的佛土，最終融入真如法界而頂禮。 這是說，在佛陀之後，爲了將眾生從輪迴中解脫出來，在無邊無際的世間界中，示現菩薩次第修行的過程，圓滿了無盡的愿海，以四攝法成熟了無盡的眾生，通過自身三門的清凈，清凈了器情世間的佛土，證得了大菩提，並通過涅槃融入了真如法界，對於反覆示現此等深意的上師頂禮。 此時，眾生之事無需勤作自然成就，如善妙寶瓶、太陽、如意寶珠、如意樹、天鼓一般，不需努力和思慮，憑藉往昔的業力，自然成就利他之事，於一切時處顯現，我頂禮這樣的上師。這是說，上師的事業如同善妙寶瓶和如意寶珠一樣。
【English Translation】 Regarding the Dharma, realizing non-self and abiding in non-abiding Nirvana, corresponds with both loving-kindness and compassion. Equality Wisdom for sentient beings, desires purification from meditation. One who enters non-abiding peace, is considered Equality Wisdom. Always possessing loving-kindness, and endowed with great compassion. Thus it is said. Discriminating Wisdom, although without conceptual thought, realizes all knowable objects without obstruction. Becoming the source of the doors of dharanis and samadhis. This Discriminating Wisdom, towards all knowable objects, is constantly without hindrance. With samadhi and dharanis, it is like a treasure. Thus it is said. Accomplishing Wisdom, in all realms of the world, accomplishes the deeds of sentient beings through various manifestations. The wisdom of accomplishing activities, in all realms, with various and immeasurable manifestations, accomplishes all the benefits of sentient beings. Thus it is said. These, in the Ornament of the Sutras, the qualities have already been explained, although these three wisdoms are not directly stated, they are revealed through implication. Regarding activities, in the Ornament of the Sutras, the establisher of the Great Vehicle, the great activities of the Buddha, are for repeatedly showing complete perfect enlightenment and Nirvana. The meaning of what is said is, fulfilling the endless ocean of vows, maturing the endless ocean of sentient beings, purifying the endless ocean of Buddha-fields, and finally merging into the ultimate reality of Dharmadhatu, I prostrate. This is to say that after the Buddha, in order to liberate sentient beings from samsara, in the boundless realms of the world, showing the process of Bodhisattvas gradually training on the path, fulfilling the endless ocean of vows, maturing the endless ocean of sentient beings with the four means of gathering, purifying the Buddha-fields of the container and its contents through the purity of one's own three doors, attaining great Bodhi, and through Nirvana, merging into the ultimate reality of Dharmadhatu, I prostrate to the Lama who repeatedly shows these profound meanings. At this time, the affairs of sentient beings are accomplished effortlessly and spontaneously, like a good vase, the sun, a wish-fulfilling jewel, a wish-fulfilling tree, and a heavenly drum, without effort or thought, relying on past karma, spontaneously accomplishing the benefit of others, appearing in all times and places, I prostrate to such a Lama. This is to say that the activities of the Lama are like a good vase and a wish-fulfilling jewel.
ིན་གྱི་ནོར་བུ་དང་། དཔག་ བསམ་གྱི་ཤིང་དག་གིས་གདུལ་བྱའི་དགོས་འདོད་བསྐོངས་[བསྐངས་]བ་དང་། ཉི་མའི་ 1-263 འོད་ཀྱིས་འཇིག་རྟེན་སྣང་བར་བྱེད་པ་དང་། ལྷའི་རྔས་ཆོས་ཀྱི་སྡོམ་བཞི་བསྒྲགས་ནས་ལྷ་ རྣམས་བག་ཡོད་ལ་སྦྱོར་བ་རྣམས་རྩོལ་མེད་ལྷུན་གྲུབ་ཏུ་བྱེད་པ་ལྟར་སྔོན་གྱིས་[གྱི་]འཕེན་ པའི་གཞན་ཕན་ལྷུན་གྲུབ་ཏུ་འབྱུང་བར་སྟོན་པའི་བླ་མ་ལ་འདུད་དོ། །རྣམ་རྟོག་གིས་འབད་ རྩོལ་མེད་པར་གཞན་དོན་ལྷུན་གྲུབ་མཛད་པའི་དཔེ་དགུ་ནི། རྒྱུད་བླར། གང་ཞིག་བརྒྱ་ བྱིན་རྔ་དང་སྤྲིན་བཞིན་དང་། །ཚངས་ཉི་རིན་ཆེན་ཡིད་བཞིན་ནོར་རྒྱལ་བཞིན། །སྒྲ་བརྙན་ ནམ་མཁའ་ས་བཞིན་སྲིད་པའི་བར། །འབད་མེད་གཞན་དོན་བྱེད་དེ་རྣལ་འབྱོར་རིག །ཅེས་ ཏེ། སྐུའི་སྣང་བ་སྟོན་པ་བརྒྱ་བྱིན་དང་འདྲ་བ། གསུང་གིས་གདམས་ངག་སྟོན་པ་ལྷའི་རྔ་ དང་། ཐུགས་རྗེས་གདུལ་བྱ་ལ་ཁྱབ་པ་སྤྲིན་དང་། དེ་གསུམ་གྱིས་སྤྲུལ་པ་མཛད་པ་ཚངས་པ་ དང་། ཡེ་ཤེས་སྤྲོ་བ་ཉི་མ་དང་། ཐུགས་ཀྱི་གསང་བ་ནོར་བུ་རིན་ཆེན་བཞིན་དང་། དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་གསུང་གིས་གསང་བ་སྒྲ་བརྙན་བཞིན་དང་། སྐུའི་གསང་བ་ནམ་མཁའ་བཞིན་ དང་། ཐུགས་རྗེའི་བདག་ཉིད་འགྲོ་བའི་ཆོས་དཀར་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་[ཀྱི]གཞི་རྟེན་བྱེད་ པ་ལ་ས་གཞི་བཞིན་ནོ། ། ༈ ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཐར་ཐུག་བསྟན་ཚུལ་གྱིས་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ། དྲུག་པ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཐར་ཐུག་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་བསྟོད་པ་ལ་ཚིགས་བཅད་ བདུན་ཏེ། ཆོས་འཁོར་མཐར་ཐུག་འཁོར་ལོ་ཐ་མ་དང་། །ཐེག་པའི་མཐར་ཐུག་ཐེག་པ་ཆེན་ པོ་དང་། །ཐེག་ཆེན་མཐར་ཐུག་སྙིང་པོའི་ཐེག་པ་དང་། །སྙིང་པོའི་མཐར་ཐུག་བདེ་ཆེན་ སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། བཀའ་དང་པོ་དང་། བར་བ་དང་། ཐ་མ་གསུམ་པོ་དམན་པ་ དང་། མཆོག་གིས་རིམ་པར་བསྟན་པས་འཁོར་ལོ་ཐ་མ་མཆོག་ཡིན་ཏེ། མདོའི་ཆོས་འཁོར་ གཞིར་བཞག་ལ་དེ་བས་ལྷག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ནི་འོག་ནས་འབྱུང་བའི་མཐར་ཐུག་ གིས་དོན་ཉི་ཤུ་རྩ་བདུན་པོ་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱར་རོ། །ཐེག་པ་རིམ་པར་གསུངས་པ་རྣམས་ཀྱི་ མཆོག་གམ་མཐར་ཐུག་ནི། མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། དམིགས་པ་ཆེ་བ་ཉིད་དང་ནི། །དེ་བཞིན་ 1-264 སྒྲུབ་པ་གཉིས་[ཉིད་]དག་དང་། །ཡེ་ཤེས་བརྩོན་འགྲུས་རྩོམ་པ་དང་། །ཐབས་ལ་མཁས་ པར་གྱུར་པ་དང་། །ཡང་དག་འགྲུབ་པ་ཆེན་པོ་དང་། །སངས་རྒྱས་འཕྲིན་ལས་ཆེན་པོ་སྟེ། ། ཆེན་པོ་འདི་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། །ཐེག་ཆེན་ཞེས་ནི་ངེས་པར་བརྗོད། །ཅེས་པའི་གཞི་ལམ་ འབྲས་བུ་གསུམ་གྱིས་ཐེག་ཆེན་གསུམ་གྱི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཡིན་ནོ། །ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐར་ཐུག་ ནི་བཀའ་ཐ་མ་ཡན་ཆད་དུ་སྟོན་པའི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་ཐེག་པ་མཆོག་གོ །དེ་ལའང་ སྔགས་ནས་གསུངས་པའི་བདེ་བ་ཆེན་པོ་མཆོག་ཡིན་པས།
【現代漢語翻譯】 如同如意寶珠和如意樹滿足所化眾生的需求，如同太陽的光芒照亮世界，如同天鼓宣告四法印的教義，使諸天眾生精進修行，這些都是毫不費力自然成就的。同樣，對於示現往昔願力自然成就利他事業的上師，我頂禮膜拜！無需分別唸的努力，自然成就利他事業的九個譬喻是：在《寶性論》中說：『猶如帝釋天之鼓、雲朵，梵天、太陽、珍寶、如意寶王，聲響、虛空、大地般，乃至輪迴存在間，不費力成辦利他事，瑜伽士亦如是。』意思是，示現身之顯現如同帝釋天，以語示現教誨如同天鼓，以慈悲遍佈所化眾生如同雲朵，以這三者化現事業如同梵天，以智慧散發光芒如同太陽，心的秘密如同珍寶，如來之語的秘密如同聲響，身的秘密如同虛空，以慈悲的自性作為眾生一切善法的基石如同大地。 接下來，從開示一切佛法究竟的方式來讚頌。 第六，從開示一切佛法究竟的方式來讚頌，共有七個偈頌：『對於開示究竟法輪——最後法輪，對於開示究竟乘——大乘，對於開示大乘究竟——心髓乘，對於開示心髓究竟——大樂的上師，我頂禮膜拜！』意思是，初轉法輪、中轉法輪、末轉法輪這三者，以低劣和殊勝依次開示，因此末轉法輪最為殊勝，因為它是以經部的法輪為基礎，沒有比這更殊勝的了。這可以與下面將要講到的二十七個究竟之義結合起來。依次宣說的乘的殊勝或究竟是：在《經莊嚴論》中說：『目標廣大與殊勝，同樣修行二者皆殊，智慧精進與事業，以及善巧方便皆殊勝，真實成就極偉大，佛陀事業亦廣大，具足此等偉大故，因此 निश्चित ही 應被稱為大乘。』意思是，以基、道、果三者來說，勝過聲聞緣覺二乘，因此是大乘。大乘的究竟是直到末轉法輪所開示的如來藏的乘最為殊勝。而其中，從密法中所說的無上大樂來說，它又是最殊勝的。
【English Translation】 Just as wish-fulfilling jewels and wish-fulfilling trees fulfill the needs and desires of those to be tamed, just as the light of the sun illuminates the world, and just as the drum of the gods proclaims the four seals of Dharma, inspiring the gods to be mindful, all these are effortlessly and spontaneously accomplished. Likewise, I bow down to the Lama who demonstrates the spontaneous accomplishment of benefiting others through the power of past aspirations! The nine examples of spontaneously accomplishing the benefit of others without the effort of conceptual thought are: In the Uttaratantra, it says: 'Like Indra's drum, clouds, Brahma, the sun, jewels, the king of wish-fulfilling jewels, sound, space, and earth, until the end of existence, they effortlessly accomplish the benefit of others; so do yogis.' This means that the appearance of the body is like Indra, the teaching of advice through speech is like the drum of the gods, the compassion pervading those to be tamed is like clouds, the emanation of these three is like Brahma, the joy of wisdom is like the sun, the secret of the mind is like precious jewels, the secret of the Tathagata's speech is like sound, the secret of the body is like space, and the nature of compassion is the basis for all the white dharmas of beings, like the earth. Next, praising from the perspective of teaching the ultimate of all Dharmas. Sixth, praising from the perspective of teaching the ultimate of all Dharmas, there are seven verses: 'I bow down to the one who teaches the ultimate Dharma wheel—the last Dharma wheel, who teaches the ultimate vehicle—the Mahayana, who teaches the ultimate of the Mahayana—the Essence Vehicle, and who teaches the ultimate of the Essence—Great Bliss!' This means that the first, middle, and last turnings of the Dharma wheel are taught sequentially with inferior and superior, so the last Dharma wheel is the most superior, because it is based on the Dharma wheel of the Sutras, and there is nothing more superior than that. This can be applied to all twenty-seven ultimate meanings that will be discussed below. The superior or ultimate of the vehicles that are taught sequentially is: In the Ornament of the Sutras, it says: 'The object is great and superior, likewise the practice is both superior, wisdom, diligence, and effort, and skillful in means, the true accomplishment is great, and the Buddha's activity is great; because it possesses these great qualities, it is certainly called the Mahayana.' This means that in terms of the three—base, path, and result—it surpasses the Shravakayana and Pratyekabuddhayana, therefore it is the Mahayana. The ultimate of the Mahayana is the Tathagatagarbha Vehicle, which is taught up to the last Dharma wheel, and is the most superior. And among them, the Great Bliss spoken of in the Mantras is the most superior.
དེ་ལྟར་སྟོན་པར་མཛད་པའི་བླ་ མ་ལ་འདུད་དོ། །བསྟན་པའི་མཐར་ཐུག་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དང་། །ཐེག་ཆེན་མཐར་ཐུག་སྔགས་ ཀྱི་ཐེག་པ་དང་། །སྔགས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དང་། །དུས་འཁོར་མཐར་ཐུག་ བདེ་སྟོང་སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། ནང་པའི་བསྟན་པ་ལ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐེག་པ་དང་། རང་ སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐེག་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐེག་པ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའོ། །དེ་དག་ཀྱང་ཕྱི་མ་ཕྱི་ མ་མཆོག་སྟེ། མདོ་སྡེ་རྒྱན་དུ༑ ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱི་འབྱོར་པས་ནི། །འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་ཟིལ་ གྱིས་གནོན། །རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འབྱོར་པས་ནི། །ཉན་ཐོས་ཀྱིས་ཡང་ཟིལ་གྱིས་གནོན། །དེ་ ཡི་བྱ་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིས། །འབྱོར་པའི་ཆར་ཡང་མི་ཕོད་དོ། །དེ་ཡི་དེ་བཞིན་གཤེགས་ པ་ཡིས། །འབྱོར་པའི་ཆར་ཡང་མི་ཕོད་དོ། །ཞེས་སོ། །ཐེག་ཆེན་ལའང་རྒྱུ་མཚན་ཉིད། ཕར་ ཕྱིན་གྱི་ཐེག་པ་ལས་འབྲས་བུ་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་མཆོག་སྟེ། མདོ་སྡེ་གདམས་ངག་འབོགས་ པའི་རྒྱལ་པོར། འཇམ་དཔལ་གྱིས་སྟོན་པ་ལ། འགྲེན་[འདྲེན་]པའི་ཐེག་པ་གསུམ་པོ་དག ། བཅོམ་ལྡན་ངེས་པར་གསུངས་ལགས་ན། །རྒྱུ་འབྲས་ལྷུན་གྲུབ་ཏུ་སྤྱོད་ཅིང་། །སངས་རྒྱས་ གཞན་ནས་མི་འཚོལ་བའི། །ངེས་པའི་ཐེག་པ་སྤྱི་མི་གསུངས། །ཞེས་ཞུས་པའི་ལན་དུ། སྟོན་ པས་རྒྱུ་ལ་མོས་པས་རྒྱུ་ཆོས་ཀྱིས། །འཁོར་ལོ་རབ་ཏུ་བསྐོར་བྱས་ནས། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཉེ་ ལམ་ནི། །མ་འོངས་དུས་ན་འབྱུང་བར་འགྱུར། །ཞེས་སྔགས་ནི་འབྲས་བུ་ལམ་དུ་བྱེད་ཅིང་། 1-265 སངས་རྒྱས་རང་ལ་ཡོད་པ་ངེས་དོན་གྱིས་ཐེག་པ་དང་། མདོ་ནི་དེ་ལས་ཟློག་པར་བསྟན་ ནོ། །ཚུལ་གསུམ་སྒྲོན་མེར། དོན་གཅིག་ན་ཡང་མ་རྨོངས་དང་། །ཐབས་མང་དཀའ་བ་མེད་ པ་དང་། །དབང་པོ་རྣོན་པོའི་དབང་བྱས་པས། །སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པ་ཁྱད་པར་འཕགས། །ཞེས་ སོ། །ལུང་འདི་གཉིས་ཀྱིས། སྡོམ་གསུམ་རབ་དབྱེར། ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་སྤྲོས་བྲལ་ལས། ། ལྷག་པའི་ལྟ་བ་ཡོད་ན་ནི། །ལྟ་དེ་སྤྲོས་པ་ཅན་དུ་འགྱུར། །ཞེས་པ་ལ་གནོད་དེ། ལུང་གོང་ མས་རྒྱུ་འབྲས་ལྷུན་གྲུབ་ཞེས་སོགས་དང་། འོག་མས་མ་རྨོངས་པ་དང་། དབང་པོ་རྣོན་པོས་ ཞེས་པས་མདོ་ལས་སྔགས། ཤེས་རབ་ཁྱད་ཞུགས་པས་སོ། །སྔགས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་དུས་ འཁོར་ཡིན་ཏེ། རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། དམན་པ་རྣམས་ལ་བྱ་བའི་རྒྱུད། །བྱ་མིན་རྣལ་འབྱོར་དེ་ ལྷག་ལ། །སེམས་ཅན་མཆོག་ལ་རྣལ་འབྱོར་མཆོག །རྣལ་འབྱོར་བླ་མེད་དེ་ལྷག་ལའོ། །ཞེས་ ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་མཆོག་ཏུ་གསུངས་ལ། བླ་མེད་ལའང་། གསང་འདུས་སོགས་ཕ་རྒྱུད་དང་། བདེ་ དགེ་[དགེས་]སོགས་མ་རྒྱུད་རྣམས་ནི། དཀྲུགས་པ་དང་། མ་ཚང་བ་དང་། འཐོར་བ་དང་། དབང་བཞི་པ་སོགས་ངེས་དོན་སྦས་པའི་རྒྱུད་ཡིན་ལ། དུས་འཁོར་ནི་དེ་ལས་ཟློག་པ་ཡིན་ ཏེ། གོང་དུ་དྲངས་པའི། ག
【現代漢語翻譯】 我向如此教導的上師頂禮！ 我向那教義的究竟——大乘，大乘的究竟——密咒乘，密咒的究竟——時輪，時輪的究竟——證悟空樂的教義頂禮！ 所謂內道佛教，有聲聞乘、緣覺乘和菩薩乘（大乘）。 這些後者比前者殊勝。《經莊嚴論》中說：『聲聞的財富，能壓倒世間人；緣覺的財富，也能壓倒聲聞；菩薩的財富，他們也無法企及；如來的財富，他們也無法企及。』 大乘中，果乘密咒乘比因乘般若乘殊勝。《經部教授王經》中，文殊菩薩問佛陀：『世尊，您必定宣說了三種引導的乘，是否也宣說了因果任運成就，不從他處尋求佛陀的決定乘？』 佛陀回答說：『由於對因的信奉，我以因法轉動法輪，金剛乘的近道，未來將會出現。』因此，密咒是將果作為道用，佛陀存在於自身，這是從勝義諦的角度說的乘，而顯宗則與此相反。 《三種次第論》中說：『即使意義相同，由於不愚昧、方法眾多不困難、以及適應敏銳的根器，密咒乘更為殊勝。』 這兩部經論與《三戒論》中『如果勝過般若波羅蜜多的離戲論，那麼這種觀點就會變得繁瑣』相悖。因為前一部經論中說『因果任運成就』等等，后一部經論中說『不愚昧』和『適應敏銳的根器』，所以密咒比顯宗在智慧上更勝一籌。 密咒的究竟是時輪。在《金剛帳續》中說：『對於低劣者是事續，高於事續的是行瑜伽，對於殊勝有情是瑜伽，高於瑜伽的是無上瑜伽。』這樣說後者比前者殊勝。在無上瑜伽中，密集金剛等父續和勝樂金剛等母續，都是擾亂、不完整、散亂和第四灌頂等隱藏真實意義的續部。時輪與此相反。 如上文所引
【English Translation】 I prostrate to the Lama who teaches in this way! I prostrate to the ultimate of the teachings—the Mahayana (Great Vehicle), the ultimate of the Mahayana—the Mantrayana (Vehicle of Mantra), the ultimate of the Mantrayana—the Kalachakra (Wheel of Time), and the ultimate of the Kalachakra—the teachings on bliss and emptiness! In the context of inner Buddhism, there are the Shravakayana (Vehicle of Hearers), the Pratyekabuddhayana (Vehicle of Solitary Realizers), and the Bodhisattvayana (Great Vehicle). These latter are superior to the former. In the 'Ornament of the Sutras,' it says: 'The wealth of the Shravakas overwhelms worldly people; the wealth of the Pratyekabuddhas also overwhelms the Shravakas; the wealth of the Bodhisattvas, they cannot even approach; the wealth of the Tathagatas, they cannot even approach.' Within the Mahayana, the resultant Mantrayana is superior to the causal Paramitayana (Perfection Vehicle). In the 'King of Sutras, the Bestower of Instructions,' Manjushri asks the Buddha: 'Bhagavan, you have certainly spoken of the three vehicles of guidance. Have you also spoken of the definitive vehicle that spontaneously accomplishes cause and effect and does not seek Buddhahood from elsewhere?' The Buddha replies: 'Due to faith in the cause, I turned the wheel of Dharma with the causal teachings. The near path of the Vajrayana will arise in the future.' Therefore, the Mantra uses the result as the path, and Buddhahood exists within oneself. This is the vehicle spoken of from the definitive point of view, while the Sutras teach the opposite. In the 'Lamp for the Three Modes,' it says: 'Even if the meaning is the same, the Mantrayana is particularly superior because it is not ignorant, has many methods and is not difficult, and is suitable for sharp faculties.' These two scriptural citations contradict the statement in the 'Differentiation of the Three Vows' that 'if there is a view superior to the freedom from elaboration of the Prajnaparamita, then that view becomes elaborate.' Because the former scriptural citation says 'spontaneously accomplishes cause and effect' and so on, and the latter says 'not ignorant' and 'suitable for sharp faculties,' the Mantra surpasses the Sutra in wisdom. The ultimate of the Mantra is the Kalachakra. In the 'Vajra Tent Tantra,' it says: 'For the inferior ones, there is the Kriya Tantra (Action Tantra); superior to that is the Charya Yoga (Performance Yoga); for the supreme beings is the Yoga; and superior to that is the Anuttara Yoga (Highest Yoga).' Thus, the latter is said to be superior to the former. Within the Anuttara Yoga, the Father Tantras such as Guhyasamaja and the Mother Tantras such as Chakrasamvara, are tantras that obscure the true meaning with disturbances, incompleteness, scattering, and the fourth empowerment. The Kalachakra is the opposite of this. As quoted above
ང་གིས་མཆོག་གི་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་མི་ཤེས་པ་དེས། མཚན་ ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་མི་ཤེས་སོ། །ཞེས་སོགས་དང་། དུས་འཁོར་ཡེ་ཤེས་ལེའུའི་རྒྱུད་དུ། རྒྱུད་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ཐམས་ཅད་དུ་ནི་ངེས་པར་རྡོ་རྗེའི་ཚིག་ནི་རྡོ་རྗེ་ཅན་གྱིས་སྦས་པ་སྟེ། །དང་ པོའི་སངས་རྒྱས་སུ་ནི་སྲོག་ཆགས་རྣམས་ཀྱིས་ཐར་པའི་སླད་དུ་མ་ལུས་པ་ཡང་མངོན་སུམ་ གསུངས། །དེ་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་འཇིག་རྟེན་འདས་པ་མཐའ་དག་མ་ཚང་མེད་པའི་རྒྱུད་ནི་བླ་ མ་སྟེ། །དཔལ་ལྡན་རྒྱུད་ནི་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་མཐའ་དག་རྒྱལ་བའི་བདག་པོའི་མངོན་ པར་བརྗེད་པའོ་ཟླ་བ་བཟང་། །ཞེས་དང་། འགྲེལ་པར། ད་ནི་རྒྱུད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་གསུངས་ པ། རྒྱུད་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་སྟེ། རྣལ་འབྱོར་མ་དང་། རྣལ་འབྱོར་གྱིས་རྒྱུད་ 1-266 ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ཐམས་ཅད་དག་ཏུ་ངེས་པར་རྡོ་རྗེའི་ཚིག་མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བའི་བདེ་བའི་རྡོ་རྗེ་ ཅན་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པས་སྦས་པ་ཏེ། རྡོ་རྗེ་ཞེས་པ་ནི། མི་ཆོད་པའི་ཡེ་ཤེས་བསམ་དུ་མེད་པའི་ ཐུགས་རྡོ་རྗེའོ། །དེ་གང་ལ་ཡོད་པ་དེ་ནི་རྡོ་རྗེ་ཅན་ཏེ་རྡོ་རྗེ་ཅན་དེས་སོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེས་ ན། འཕགས་པའི་ཡུལ་དུ་སངས་རྒྱས་པ་རྣམས་ཀྱིས་མཁས་པའི་མངོན་པའི་ང་རྒྱལ་གྱི་ཕྱིར་ ཏེ་གང་གིས་སངས་རྒྱས་པའི་མཁས་པ་རྣམས། བླ་མའི་སྲིད་ཞུ་བྱས་པ་མེད་པར་གླེགས་བམ་ མཐོང་ནས་བདག་ཅག་རྣམས་ཀྱིས་རྡོ་རྗེའི་ཚིག་ཤེས་སོ། །ཞེས་བརྗོད་པར་འགྱུར་བའི་ང་ རྒྱལ་དེས། དམྱལ་བར་འགྲོ་སྟེ། དབང་ཡང་དག་པར་སྦྱིན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བས་ན་ སྦས་སོ། །དེས་ན་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་སུ་ནི་ཤམ་བྷ་ལའི་ཡུལ་དུ་སྐྱེས་པ་ང་རྒྱལ་མེད་པའི་ སེམས་དང་ལྡན་པའི་སྲོག་ཆགས་རྣམས་ཀྱིས་ཐར་པའི་སླད་དུ་མ་ལུས་པ་ཡང་མངོན་སུམ་ དུ་གསུངས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་མཐའ་དག་མ་ཚངས་བ་མེད་པ་རྒྱུད་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་འཇིག་རྟེན་ལས་ འདས་པ་སྟེ། འཇིག་རྟེན་གྱི་རྒྱུད་བྱ་བའི་རྒྱུད་དང་། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རྣལ་འབྱོར་ གྱི་རྒྱུད་དེ། དེ་དག་ལས་འདས་པའི་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའོ། །དཔལ་ལྡན་རྒྱུད་འདི་དང་ པོའི་སངས་རྒྱས་ཏེ། མཆོག་གི་བདག་པོའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་སྐུ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་མངོན་པར་ བརྗོད་པའི་རྗོད་བྱེད་དོ། །ཞེས་ཏེ། རྒྱུད་གཞན་དུ་སྦེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། མ་སྦས་པར་གསལ་ བར་བསྟན་ན། འཕགས་ཡུལ་རྒྱ་གར་བ་སྒྲ་ཚད་སོགས་ཕྱི་ནང་རིག་པའི་གནས་སོགས་ཤེས་ པའི་ང་རྒྱལ་མཁན་རྣམས། གཞུང་གང་དང་གང་མཐོང་བ་ན་འཆད་ཤེས་པའི་ང་རྒྱལ་གྱིས། རྒྱུད་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་རྣམས་མཐོང་བའི་ཚེ། བླ་མ་ལ་སྲི་ཞུ་མི་བྱེད་ཅིང་། དབང་དང་བཀའ་ལུང་ མན་ངག་མི་ཞུ་བར། རྒྱུད་ལ་རང་འགར་འཇུག་ཅིང་། དོན་རྙེད་པའི་ཚེ་སྣོད་དང་མི་ལྡན་པ་ ལ་སྟོན་པར་འགྱུར་བས་དེ་ད
【現代漢語翻譯】 我因為不瞭解至高無上的原始佛，所以也不瞭解如何正確地稱念其名號。等等。在《時輪根本續》的智慧品中提到： 『一切續部的國王中，金剛的語句必定被金剛持者所隱藏。爲了眾生的解脫，原始佛的一切都已顯明宣說。因此，世間和出世間一切圓滿無缺的續部都是至上的。吉祥的續部是原始佛的一切，是勝者的主尊的顯現。』 在註釋中說：『現在宣說續部的功德，即「續部的國王」等等。瑜伽母和瑜伽士們，在一切續部的國王中，必定有金剛的語句，那是至高無上的、不可改變的安樂金剛，由釋迦牟尼所隱藏。金剛是指不可斷滅的智慧，不可思議的心金剛。誰擁有它，誰就是金剛持者，由金剛持者所隱藏。』 『為什麼呢？因為在聖地印度，那些自以為是的智者們，看到經典后，不侍奉上師，便會自以為是地說：「我們已經瞭解了金剛的語句。」這種傲慢會讓他們墮入地獄，因為他們沒有得到正確的灌頂。因此，（金剛語句）被隱藏了。』 『因此，在原始佛的教法中，在香巴拉出生，不具傲慢、具有善良之心的眾生，爲了獲得解脫，一切都被顯明宣說了。因此，一切圓滿無缺的續部之王，是出世間的。世間的續部是行續，出世間的續部是瑜伽續。超越這些的是出世間的。吉祥的續部是原始佛，是至高無上主尊的智慧所顯現的語言。』 之所以在其他續部中隱藏（金剛語句），是因為如果不隱藏而公開宣說，那麼聖地印度的那些精通聲明學等內外明的人們，看到任何經典都會自以為是地認為自己能夠講解。當他們看到續部的國王時，不侍奉上師，不請求灌頂、口傳和訣竅，便會擅自修習續部，並在獲得意義時，向不具法器者宣講，因此要隱藏。
【English Translation】 Because I do not know the supreme primordial Buddha, I also do not know how to correctly pronounce his name. And so on. In the wisdom chapter of the Kalachakra Root Tantra, it is mentioned: 'In all the kings of tantras, the vajra words are definitely hidden by the Vajra Holder. For the sake of the liberation of sentient beings, everything of the primordial Buddha has been manifestly spoken. Therefore, all the complete and flawless tantras of the mundane and supramundane are supreme. The glorious tantra is everything of the primordial Buddha, the manifestation of the Lord of the Conquerors.' In the commentary, it says: 'Now, the virtues of the tantra are spoken of, that is, 「the king of tantras,」 and so on. Yoginis and yogis, in all the kings of tantras, there must be the vajra words, which are the supreme, immutable bliss vajra, hidden by Shakyamuni. Vajra refers to the indestructible wisdom, the inconceivable mind vajra. Whoever possesses it is the Vajra Holder, hidden by the Vajra Holder.' 'Why is that? Because in the sacred land of India, those arrogant scholars, upon seeing the scriptures, without serving the guru, would arrogantly say, 「We have understood the vajra words.」 This arrogance would cause them to fall into hell, because they have not received the correct empowerment. Therefore, (the vajra words) are hidden.' 'Therefore, in the teachings of the primordial Buddha, sentient beings born in Shambhala, without arrogance and with good hearts, for the sake of attaining liberation, everything has been manifestly spoken. Therefore, all the complete and flawless king of tantras is supramundane. The mundane tantra is the action tantra, and the supramundane tantra is the yoga tantra. Transcending these is the supramundane. The glorious tantra is the primordial Buddha, the expressive language of the co-emergent body of the wisdom of the supreme lord.' The reason for hiding (the vajra words) in other tantras is that if they were not hidden and were openly proclaimed, then those in the sacred land of India who are proficient in grammar and other internal and external fields of knowledge would arrogantly think they could explain any scripture they saw. When they see the king of tantras, without serving the guru, without requesting empowerment, oral transmission, and pith instructions, they would practice the tantra on their own authority, and upon gaining meaning, they would teach it to those who are not suitable vessels, therefore it must be hidden.
ག་དམྱལ་བར་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བ་དགག་པའི་ཕྱིར་སྦས་སོ། །ཡེ་ ཤེས་ཐིག་ལེའི་རྒྱུད་དུ། གང་ཞིག་རྒྱུད་ལུང་ང་རྒྱལ་གྱིས། །དབང་བསྐུར་མེད་པར་འཆད་བྱེད་ 1-267 པར། །སློབ་དཔོན་སློབ་མ་ཤི་མ་ཐག །དངོས་གྲུབ་ཐོབ་ཀྱང་དམྱལ་བར་སྐྱེ། །ཞེས་སོ༑ ༑དུས་ འཁོར་ནི་གདུལ་བྱ་དག་པ་ཤམ་བྷ་ལའི་ཡུལ་གྱིས་སེམས་ཅན་སྒྲ་ཚད་སོགས་ཀྱི་ང་རྒྱལ་མེད་ པ་སྐལ་བ་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ལ་སྟོན་པས་སོ། །ས་བཅུ་པའི་སྤྲུལ་པས་སྟོན་པས་ཚངས་ཞིང་ མ་འཁྲུགས་པ་དང་དབང་བཞི་པ། ཚེ་གཅིག་ལུས་གཅིག་ལ་སངས་རྒྱས་པའི་མན་ངག་རྣམས་ གསལ་པོར་བསྟན་པས་ན། སྔགས་ཀྱིས་མཐར་ཐུག་དུས་འཁོར་རོ། །དེ་ལའང་གཞུང་དུས་ འཁོར་དང་། བརྗོད་བྱ་ཕྱི་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ། ནང་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ། བསྐྱེད་རིམ་རྟགས་པའི་ དུས་འཁོར་རྣམས་དྲང་དོན་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་ལ། རྫོགས་རིམ་མ་བརྟགས་པའི་བསྒོམ་བྱ་བདེ་ སྟོང་གཉིས་ནི་ངེས་དོན་སྙིང་པོ་མཆོག་མཐར་ཐུག་ཡིན་པས། དེ་རྣམས་སྟོན་པར་མཛད་པའི་ བླ་མ་ལ་འདུད་དོ། །གྲུབ་མཐའི་མཐར་ཐུག་དབུ་མ་ཆེན་པོ་དང་། །དབུ་མའི་མཐར་ཐུག་སྐྱེ་ མེད་མཐའ་བྲལ་དང་། །མཐའ་བྲལ་མཐར་ཐུག་རང་བཞིན་འོད་གསལ་དང་། །འོད་གསལ་ མཐར་ཐུག་བདེ་ཆེན་སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། གྲུབ་མཐའི་དབྱེ་བ་ནི། ལྟ་བ་ངན་པས་མུ་ ལ་བསྟེན་[བརྟེན་]པས་ན། ཕྱི་རོལ་མུ་སྟེགས་པས་[པའི་]གྲུབ་མཐའ་དང་། དཀོན་མཆོག་ གསུམ་ལྷར་འཛིན་ཅིང་། དེ་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་ཅན། ནང་པ་སངས་རྒྱས་པའི་གྲུབ་མཐའ་ འོ། ། ༈ ཕྱི་རོལ་མུ་སྟེགས་པས་གྲུབ་མཐའ། དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། མུ་སྟེགས་བྱེད་ལ་རྟོག་གེ་ལྔ། །ལྷ་ཡི་བླ་མ་སེར་སྐྱ་པ། །དྲག་པོ་ཁྱབ་ འཇུག་རྒྱལ་བ་པ། །གཞུང་དང་སྟོན་པའི་ཆེ་བར་གྲགས། །ཞེས་ཏེ། དྲང་སྲོང་ལྷའི་བླ་མ་ཕུར་ བའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བའི་རྒྱང་འཕེན་པ་དང་། དྲང་སྲོང་སེར་སྐྱའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བའི་གྲངས་ ཅན་པ་དང་། སྣོད་བཅུད་ཀྱི་བྱེད་པ་པོ་དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོར་འདོད་པའི་དབང་ཕྱུག་པ་དང་། སྣ་ཚོགས་པའི་བྱེད་པ་པོ་ཁྱབ་འཇུག་ཏུ་འདོད་པའི་ཁྱབ་འཇུག་པ་དང་། དྲང་སྲོང་རྒྱལ་བ་ དམ་པ་ལྟར་[ལྷར་]འཛིན་པའི་གཅེར་བུ་པའོ། །ཡང་ན་དེ་དག་གིས་རྣམ་གྲངས་ནི། འཇིག་ རྟེན་པའི་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་ལས་གུད་དུ་སོང་བས་ན། རྒྱང་འཕེན་པ་དང་། ཤེས་བྱ་ཐམས་ 1-268 ཅད་གཙོ་བོ་ལ་སོགས་པའི་ཡུལ་རྩ་བཞི་དང་ཡུལ་ཅན་གཅིག་པུ་བདག་ཤེས་རིག་གི་སྐྱེས་བུ་ དེ། ཉེར་ལྔར་གྲངས་ངེས་པའི་གྲངས་ཅན་པར་འདོད་པའི་གྲངས་ཅན་པ་དང་། དབང་ཕྱུག་ ལྷར་འཛིན་པས་དབང་ཕྱུག་པ་དང་། ཁྱབ་འཇུག་ལྷར་འཛིན་པས་ཁྱབ་འཇུག་པ་དང་། གོས་ མེད་པས་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱི་གྲོལ་བར་འདོད་པས་གཅེར་བུ་པའོ། །རྒྱང་འཕེན་པའི་གཞུང་ནི། ཕུར་བུ་བརྟན་[བསྟན་]པའི་རྒྱུད་ལ་སོགས
【現代漢語翻譯】 爲了避免墮入地獄，（教法）被隱藏起來。《智慧明點續》中說：『如果有人以續部、口傳的傲慢，在沒有灌頂的情況下進行講解，那麼上師和弟子死後，即使獲得了成就，也會墮入地獄。』因此，時輪金剛是為那些純凈的、香巴拉地區的有情眾生宣說的，他們沒有對聲音等事物的傲慢，並且具有根器。由於十地菩薩的化身進行宣講，因此清晰地展示了沒有受到污染的清凈剎土、四種灌頂，以及一生一世成就佛果的訣竅。因此，密法的究竟是時輪金剛。其中，正行時輪金剛，以及所詮釋的外時輪、內時輪、生起次第表相的時輪，都是方便假立的。而未經過觀察的圓滿次第的所修之境，即樂空二者，是究竟的、精華中的精華。因此，我向宣說這些的至尊上師頂禮。宗義的究竟是大中觀，大中觀的究竟是無生無滅的離邊，離邊的究竟是自性光明，光明的究竟是大樂，我向宣說這些的上師頂禮。』宗義的分類是：由於惡見而依賴外道，因此有外道宗義；以及將三寶視為神靈，並皈依他們的內道佛教宗義。 外道宗義： 首先有五種：外道修行者有五種論理，即：自在天是上師，數論派，遍入天是勝者。他們的經典和導師非常有名。』也就是說，追隨自在天仙人教法的順世外道；追隨僧佉仙人教法的數論派；認為世間萬物的創造者是自在天的自在天派；認為各種事物的創造者是遍入天的遍入天派；以及將自在天仙人視為至尊的裸體外道。或者，這些宗派的名稱是：由於他們背離了世間的正確見解，所以是順世外道；認為一切所知都是自性，以及二十五種真實的數論派；將自在天視為神靈的自在天派；將遍入天視為神靈的遍入天派；以及認為沒有衣服是苦行的解脫的裸體外道。順世外道的經典是：《自在天所說續》等。
【English Translation】 To prevent falling into hell, (the Dharma) is hidden. In the 'Kalachakra Tilaka Tantra' it says: 'If someone, out of arrogance of the tantra and oral transmission, explains without empowerment, then the guru and disciple, even if they attain siddhi, will fall into hell immediately after death.' Therefore, the Kalachakra is taught to those pure sentient beings in Shambhala who are free from arrogance regarding sounds and other things, and who possess the capacity. Because the emanation of the Tenth Bhumi Bodhisattva teaches it, it clearly shows the pure land that is not disturbed, the four empowerments, and the key instructions for attaining Buddhahood in one lifetime and one body. Therefore, the ultimate of mantra is the Kalachakra. Within it, the actual Kalachakra, and what it explains—the outer Kalachakra, the inner Kalachakra, and the Kalachakra of the generation stage's signs—are all provisional truths. The object of meditation in the completion stage that has not been examined, namely the two, bliss and emptiness, is the ultimate, the essence of essence. Therefore, I prostrate to the supreme guru who teaches these. The ultimate of philosophical systems is the Great Madhyamaka, the ultimate of Madhyamaka is the unborn, free from extremes, the ultimate of freedom from extremes is self-luminous luminosity, and the ultimate of luminosity is great bliss. I prostrate to the one who teaches these.' The classification of philosophical systems is: due to wrong views, relying on outsiders, therefore there are outsider philosophical systems; and those who regard the Three Jewels as deities and take refuge in them are insider Buddhist philosophical systems. Outsider Philosophical Systems: First, there are five: 'There are five logics of the Tirthikas, the guru of the gods is Serkya, the powerful Khyapjuk is the victor. Their scriptures and teachers are famous.' That is, the Charvakas who follow the teachings of the sage, the guru of the gods; the Samkhyas who follow the teachings of the sage Kapila; the Shaivas who believe that the creator of the world is the great Ishvara; the Vaishnavas who believe that the creator of various things is Vishnu; and the Jains who regard the sage as supreme. Alternatively, the names of these systems are: because they have deviated from the correct view of the world, they are the Charvakas; the Samkhyas who believe that all knowable things are nature, and the twenty-five realities; the Shaivas who regard Ishvara as a deity; the Vaishnavas who regard Vishnu as a deity; and the Jains who believe that being without clothes is liberation through asceticism. The scriptures of the Charvakas are the 'Tantras Taught by Ishvara,' etc.
་པ་ཡིན་ལ། སྟོན་པ་ནི་འོད་སྲུང་རྫོགས་ བྱེད་དང་། ཀ་དའི་བུ་ནག་པོ་ཅན་དང་། གཅེར་བུ་པ་གཉེན་གྱི་བུ་དང་། མི་བམ་སྐྲའི་ལ་ བ་ཅན་དང་། སྨྲ་འདོད་ཀྱི་བུ་མོ་ཡང་དག་རྒྱལ་བ་ཅན་དང་། ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་ནག་ལྷས་ཏེ་སྟོན་པ་ དྲུག་དང་། བྲམ་ཟེ་རྒྱུས་རྒྱལ་དང་། བྲམ་ཟེ་གནག་སྡེག་དང་། བྲམ་ཟེ་བཟང་ལྡན་དང་། བྲམ་ ཟེ་ཚངས་པའི་ཚེ་དང་། བྲམ་ཟེ་པད་མའི་སྙིང་པོ་དང་། བྲམ་ཟེ་དམར་པོ་སྟེ། རྗེས་སུ་སྒྲོགས་ པ་དྲུག་དང་། རེང་བྱེད་ཀྱི་བུ་ལྷག་སྤྱོད་དང་། རྒྱུ་[སྒྱུ་]རྩལ་གྱིས་བུ་རིང་དུ་འཕུར་དང་། ཀུན་ ཏུ་རྒྱུ་ལེགས་བཟང་དང་། བྲམ་ཟེ་ཁྱེའུ་ཀུན་རྒྱལ་དང་། དྲང་སྲོང་མ་བཅིངས་པ་དང་། ལྟེང་ རྒྱས་འོད་སྲུངས་རལ་པ་ཅན་དེ་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དྲུག་དང་། བཅོ་བརྒྱད་ཅེས་ལུང་བཞི་ ལས་འབྱུང་ངོ་། །གྲངས་ཅན་གྱིས་གཞུང་ནི་དབང་ཕྱུག་ནག་པོའི་རྒྱུད་དང་། རྒྱུད་དྲུག ཁུ་ བ་དང་། གསེར་བདུན་ཅུ་པ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ལ། སྟོན་པ་ནི་དྲང་སྲོང་སེར་སྐྱ་དང་། དྲང་ སྲོང་ཆུ་ཀླུང་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ནོ། །དབང་ཕྱུག་པའི་གཞུང་ནི་ཞི་བའི་རྒྱུད་དང་། དྲང་སྲོང་ གཟེགས་ཟན་གྱིས་བྱས་པའི་གཞུང་དང་། དྲང་སྲོང་འཇིག་རྟེན་མིག་གིས་མདོ་ལ་སོགས་པ་ ཡིན་ལ། སྟོན་པ་ནི་གཟེགས་ཅན་དང་། རྐང་མིག་པ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཁྱབ་འཇུག་པའི་ གཞུང་ནི། རྟོགས་པ་ལ་ཕན་པའི་ཡལ་ག་དང་། དྲང་སྲོང་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་ཡལ་ག་དང་། མོ་མ་ ཅན་གྱིས་གསང་ཚིག་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ལ། སྟོན་པ་ནི་རྒྱལ་དཔོག་པ་དང་། གཞོན་ནུ་མ་ལེན་ ལ་སོགས་པ་ཡིན་ནོ། །གཅེར་བུའི་གཞུང་ནི་རྒྱལ་བྱེད་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ལ། སྟོན་པ་ནི་ཁྱུ་ 1-269 མཆོག་དང་། སྟོང་རིས་དང་། སྣོད་ཀྱི་རྗེས་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་གི་ལྟ་སྤྱོད་དང་གྲོལ་ བའི་ཁྱད་པར་ལ། ལྟ་བའི་ཁྱད་པར་ནི། བདག་ཐམས་ཅད་མཐུན་པར་འདོད་དེ། རྒྱང་འཕེན་ པ་བདག་མ་ཤི་བར་དུ་ཤེས་རིག་དུ་སྐྱེས་ལ་ཤི་ནས་ཆད་པར་འདོད་དོ། །རྟག་པར་སྨྲ་བ་ལ་ གྲངས་ཅན་པ་ནི། བདག་རྟག་པ་དང་། གཅིག་པུ་དང་། རིག་པ་ལ་སོགས་པར་འདོད་དོ། ། དབང་ཕྱུག་པ་ནི་བདག་རྟག་པ་དང་། བེམ་པོར་འདོད་དོ། །ཁྱབ་འཇུག་པ་ནི་བདག་ཀུན་ལ་ ཁྱབ་པ་དང་། བློའི་ངོ་བོ་དང་གཅིག་པུར་འདོད་དོ། །གཅེར་བུ་པ་ནི་བདག་རང་བཞིན་རྟག་ པ་གནས་སྐབས་ཀུན་ལ་མི་རྟག་པར་འདོད་དོ། །འཇིག་རྟེན་སྣ་ཚོགས་ནི་རྒྱང་འཕེན་པས་ རྒྱུ་མེད་པ་དང་། གྲངས་ཅན་གཙོ་བོས་བྱས་པ་དང་། དབང་ཕྱུག་པ་དབང་ཕྱུག་གིས་བྱས་པ་ དང་། ཁྱབ་འཇུག་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་བྱས་པ་དང་། གཅེར་བུ་པ་ཚིག་གིས་དོན་དགུར་འདོད་པ་ ལ་སོགས་པའོ། །སྤྱོད་པའི་ཁྱད་པར་ནི་ངེས་ཅོད་[བརྗོད་]ཀྱི་རིག་བྱེད་དང་། སྙན་ངག་གིས་ [གི]རིག་བྱེད་དང་། མཆོད་སྦྱིན་གྱིས་[གྱི]རིག་བྱེད་དང
【現代漢語翻譯】 是，導師是遍入（Vishnu），圓滿者光護（Purana Kashyapa），迦陀之子黑衣（Makkhali Gosala），裸形者親友之子（Nigantha Nataputta），無發者稻草發（Ajita Kesakambalin），欲語之女勝者（Pakudha Kaccayana），自在行者黑蓮花等六師，以及婆羅門種姓勝者，婆羅門黑軍，婆羅門善護，婆羅門梵天壽，婆羅門蓮花藏，婆羅門紅衣等六隨聲者，還有苦行者之子勝行，幻術者之子長遠飛，自在行者善賢，婆羅門童子遍勝，仙人無繫縛，蓮花增長光護髮髻者等六寂止者，總共十八位，這些都出自四部聖典。 數論派的典籍是自在黑天血統，六血統，精液，七十金等，導師是仙人迦毗羅（Kapila），仙人恒河等。 自在天派的典籍是寂靜血統，仙人食滴所著典籍，仙人世間眼之經等，導師是食滴者，足目者等。 遍入派的典籍是利益覺悟之枝，仙人造作之枝，女陰之密語等，導師是國王占卜者，童女取者等。 裸形派的典籍是勝者等，導師是群勝，空畫，器之後等。 關於這些派別的見解、行持和解脫的差別，見解上的差別是：他們都認為『我』是一致的。順世外道認為，『我』在未死之前有知覺，死後則斷滅。 常論者中的數論派認為，『我』是常恒的、唯一的、有知覺的等等。自在天派認為，『我』是常恒的、物質的。遍入派認為，『我』是遍及一切的、具有智慧的本質且是唯一的。裸形派認為，『我』的自性是常恒的，但其狀態在所有情況下都是無常的。 關於世界的構成，順世外道認為是無因的，數論派認為是自性（原質）所造，自在天派認為是自在天所造，遍入派認為是其自身所造，裸形派認為是語言所表達的九種意義等等。 行持上的差別在於，有通過確定（真實）的知識行為，通過詩歌的知識行為，通過祭祀的知識行為。
【English Translation】 Yes, the teachers are Vishnu, Purana Kashyapa, Makkhali Gosala, Nigantha Nataputta, Ajita Kesakambalin, Pakudha Kaccayana, the six teachers such as the wandering black lotus, and the six followers such as the Brahmin caste winner, the Brahmin black army, the Brahmin good protector, the Brahmin Brahma longevity, the Brahmin lotus store, and the Brahmin red clothes, as well as the ascetic's son Shengxing, the illusionist's son Changyuanfei, the free-traveler Shanxian, the Brahmin boy Biansheng, the immortal Wuxifu, and the lotus-growing Guanghu hair bun, etc., a total of eighteen, all of which come from the four holy scriptures. The scriptures of the Samkhya school are the lineage of the free-black sky, the six lineages, semen, seventy gold, etc. The teachers are the immortal Kapila, the immortal Ganges, etc. The scriptures of the Zizaitian school are the silent lineage, the scriptures written by the immortal Shidi, the Sutra of the Immortal World Eye, etc. The teachers are the Shidi, the Foot Eye, etc. The scriptures of the Bianru school are the branches that benefit enlightenment, the branches created by the immortals, the secret words of the vulva, etc. The teachers are the king diviner, the virgin taker, etc. The scriptures of the Naked School are the winners, etc. The teachers are the group wins, the empty paintings, the traces of the vessels, etc. Regarding the differences in the views, practices, and liberation of these schools, the difference in views is: they all believe that 'I' is consistent. The Lokayata believes that 'I' has consciousness before death and is annihilated after death. The Samkhya school among the eternalists believes that 'I' is eternal, unique, conscious, and so on. The Zizaitian school believes that 'I' is eternal and material. The Bianru school believes that 'I' is all-pervading, has the essence of wisdom, and is unique. The Naked School believes that the nature of 'I' is eternal, but its state is impermanent in all circumstances. Regarding the composition of the world, the Lokayata believes that it is without cause, the Samkhya school believes that it is made by nature (original matter), the Zizaitian school believes that it is made by Zizaitian, the Bianru school believes that it is made by itself, and the Naked School believes that it is the nine meanings expressed by language, etc. The difference in practice lies in having knowledge actions through determining (true) knowledge, knowledge actions through poetry, and knowledge actions through sacrifice.
་། སྲིད་བསྲུངས་གིས་[གི]རིག་ བྱེད་དང་། བཞི་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཆོས་སུ་འདོད་པས། དེ་ལྟར་སྤྱོད་ལ། རྒྱང་འཕེན་པ་ལ་ སོགས་པ་འདོད་པ་བསོད་སྙོམས་ཀྱི་མཐའ་པ་དང་། གཅེར་བུ་ལ་སོགས་པ་བདག་ཉིད་དུ་བ་ པའི་མཐའ་པའོ། ། གསུམ་པ་གྲོལ་བའི་ཁྱད་པར་ནི། རྒྱང་འཕེན་པ་ཤི་ནས་སྤྱི་ཡང་མེད་པར་གྲོལ་བ་དང་། གྲངས་ཅན་པ་དེ་ཉིད་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་ཤེས་ནས་གྲོལ་བ་དང་། དབང་ཕྱུག་པ་ཚིག་གིས་དོན་དྲུག་ ཤེས་ནས་གྲོལ་བ་དང་། ཁྱབ་འཇུག་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཤེས་ནས་གྲོལ་བ་དང་། གཅེར་ བུ་པ་ལས་ཐམས་ཅད་ཟད་ནས་གྲོལ་བར་འདོད་པའོ། །ལྷའི་བླ་མ་ཕུར་བ་པ། ངོ་བོ་ཉིད་སྨྲ་ བ་ཆད་པར་སྨྲ་བ། རྒྱང་འཕེན་ཆད་པར་ལྟ་བ་དང་། ཚུ་རོལ་མཛེས་པར་རྣམ་གྲངས་ཡིན། ། སེར་སྐྱ་ཡོན་ཏན་གསུམ་པ་དང་། །གཙོ་བོ་བ་དང་ཤེས་རིག་ཅན། །རང་བཞིན་སྒྱུར་སྨྲ་སུམ་ 1-270 ཅུ་པ། །གྲངས་ཅན་པ་ནི་རྣམ་གྲངས་ཡིན། །དྲག་པོའི་རྗེས་འཇུག་ཞི་བ་པ། །གཙུག་ན་ཟླ་བའི་ སློབ་མ་དང་། །དཔལ་འཛིན་རྒྱུད་འཛིན་ལྷ་ཆེན་མཆོད། །དབང་ཕྱུག་པ་ནི་རྣམ་གྲངས་ཡིན། ། གོམ་གསུམ་གནོན་དང་སྐྲ་ཅན་། །དཔའ་བོའི་རྒྱུད་འཛིན་པད་དཀར་མིག །གོས་གསེར་ འཁོར་ལོ་འཛིན་པའི་བུ། །ཁྱབ་འཇུག་པ་ནི་རྣམ་གྲངས་ཡིན། །གཅེར་བུ་གོས་མེད་ཐལ་བ་ པ། །རྒྱལ་བ་པ་དང་ཆོགས་གོས་ཅན། །འོས་པ་པ་དང་འཛེམ་མེད་པ། །མཁའ་གོས་ཅན་ནི་ རྣམ་གྲངས་ཡིན། །ཞེས་པ་ནང་སོ་སོའི་རྣམ་གྲངས་སོ། །དེ་དག་ནི་འཕགས་ཡུལ་དུ་གྲགས་ པའི་རྣམ་བཞག་བློ་གསལ་གྱིས་བྱས་པ་ལྟར་ཡིན་ལ། དུས་འཁོར་རྒྱུད་འགྲེལ་དུ་གསུངས་ པ་ནི། སྡེ་ཚན་དྲུག་སྟེ། ཚངས་པ་དང་། དེའི་ཁོངས་སུ་རྟོགས་[གཏོགས་]པ་ཁྱབ་འཇུག་པ་ དང་། དབང་ཕྱུག་པའི་རྣམ་གྲངས་ཞི་བ་པ་དང་། རྒྱང་འཕེན་པ་དང་། ཀླ་ཀློ་སྟག་གཟིག་པ་ དང་། ཟད་བྱེད་པའི་རྒྱལ་བ་སྟེ་དྲུག་གོ །དེ་རྣམས་ཀྱིས་རྒྱས་བཤད་ནི་གཞུང་མང་འགྲོ་བ་ དང་། དོན་ཕལ་ཆེར་སྔགས་དང་མཐུན་པས་བཞག་གོ ། ༈ ནང་པའི་གྲུབ་མཐའ། གཉིས་པ་ནང་པའི་གྲུབ་མཐའ་ལ། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་དང་། མདོ་སྡེ་པ་དང་། སེམས་ཙམ་ པ་དང་། དབུ་མ་པའོ། །དང་པོ་ལ་བསྟན་བཅོས་དང་བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་དང་མཐུན་པར་ སྨྲ་བས་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་སྟེ། གཞུང་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། གདམས་ངག་རྒྱ་པ་སོགས་དང་། སྟོན་པ་ནི། བཙུན་པ་ཆོས་སྐྱོབ་དང་། དབྱིག་བཤེས་དང་། དབྱངས་སྒྲོགས་ལ་སོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྟོན་པའི་མདོའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་བས་མདོ་སྡེ་པ་སྟེ། གཞུང་ནི་ཚིགས་སུ་ བཅད་པ་གཅིག་པ་སོགས་དང་། རྒྱ་ཆེ་རོལ་པ་སོགས་ཡིན་ལ། སྟོན་པ་ནི་ཁ་ཆེ་གནས་བརྟན་ བཙུན་པ་དང་། བཙུན་པ་དཔལ་ལེན། གཞོན་ནུ་ལེན་སོགས་སོ། །ཞེས་གྲགས་ནང་། གཉིས་ ཀའི་གཞུང་བཀའ་དང་པོ་གཙོ་བོ་ཡིན་ལ། གྲུབ་མཐའ་ལ། ཁུར
【現代漢語翻譯】 持國者認為吠陀是正法，四種外道都認為他們的教義是正法。他們的行為是，順世外道等同於乞食的極端，裸體外道等同於自我苦行的極端。 第三，關於解脫的差別：順世外道認為死後一切皆空，獲得解脫；數論外道認爲了知二十五諦后獲得解脫；自在天外道認為通過語言瞭解六義后獲得解脫；遍入天外道認爲了知自身功德后獲得解脫；裸體外道認為一切業盡后獲得解脫。自在天之上為普爾瓦（Purva），自性論者主張斷滅，順世外道持斷滅見，認為現世是美好的。僧佉是三種 गुण (梵文：guṇa，梵文羅馬擬音：guna，漢語字面意思：屬性)的擁有者，主宰和覺性。自性轉化論者有三十種，數論外道是他們的別稱。濕婆的追隨者是寂天，頭戴月亮的弟子，吉祥傳承的持有者，侍奉偉大的神靈，自在天外道是他們的別稱。三步壓制者和髮髻者，英雄傳承的持有者，白蓮之眼，持有金衣輪寶之子，遍入天外道是他們的別稱。裸體、無衣、灰身者，勝利者和襤褸衣者，適宜者和無畏者，空衣者是他們的別稱。以上是各個教派的別稱。這些是根據智者在印度所作的著名分類，時輪經的註釋中說：有六個派別，即梵天及其所屬的遍入天，自在天的別稱寂天，順世外道，突厥人和老虎，以及滅盡者的勝利者，共六個派別。這些的詳細解釋見於許多經文，其含義大多與密咒相符。 佛教的宗義： 第二，佛教的宗義包括：有部、經部、唯識宗和中觀宗。首先，與《大毗婆沙論》等論典相符的稱為有部，其經典為《如是性》和《廣注》等，導師有法救、世友和妙音等。第二，隨順佛經的稱為經部，其經典為《一頌出世》和《廣大遊戲經》等，導師有迦濕彌羅的住地比丘、功德友和童授等。據說，這兩者的經典都以最初的佛語為主，宗義上存在差異。
【English Translation】 The Srid Sung holds the Vedas as Dharma, and the four heretics all consider their doctrines as Dharma. Their practices are that the Lokayata (materialists) are equivalent to the extreme of begging, and the naked ascetics are equivalent to the extreme of self-mortification. Third, regarding the differences in liberation: the Lokayata believe that after death, everything is empty and liberation is attained; the Samkhya believe that liberation is attained by knowing the twenty-five Tattvas; the Maheshvara believe that liberation is attained by understanding the six meanings through language; the Vaishnava believe that liberation is attained by knowing their own qualities; the naked ascetics believe that liberation is attained after all karma is exhausted. Above Ishvara is Purva, the Svabhavavadins (naturalists) advocate annihilation, the Lokayata hold the view of annihilation, and consider the present life to be beautiful. Samkhya is the possessor of the three Gunas, the ruler and consciousness. The transformationists of nature have thirty kinds, and the Samkhya are their other names. The followers of Shiva are the Shivas, the disciples with the moon on their heads, the holders of the auspicious lineage, and worship the great deities, the Maheshvara are their other names. The three-step presser and the braided hair, the holders of the heroic lineage, the white lotus eyes, the sons holding the golden wheel of clothing, the Vaishnava are their other names. Naked, unclothed, ash-covered ones, the victorious ones and the ragged-clothed ones, the appropriate ones and the fearless ones, the sky-clothed ones are their other names. The above are the other names of each sect. These are according to the famous classifications made by the wise in India, and the commentary on the Kalachakra Tantra says: There are six sects, namely Brahma and its affiliated Vaishnava, the Shiva's other name Shiva, the Lokayata, the Turks and tigers, and the victorious ones of the annihilators, a total of six sects. Detailed explanations of these can be found in many scriptures, and their meanings mostly correspond to mantras. Buddhist Tenets: Second, the Buddhist tenets include: Vaibhashika, Sautrantika, Chittamatra, and Madhyamaka. First, those who conform to treatises such as the Mahavibhasha are called Vaibhashika, their scriptures are Suchness and Extensive Commentary, etc., and their teachers are Dharmatrata, Vasumitra, and Ghoshaka, etc. Second, those who follow the Sutras of the Buddha are called Sautrantika, their scriptures are One Verse of Transcendence and Extensive Play, etc., and their teachers are Kashmiri Sthavira Bhikshus, Gunamitra, and Kumaralata, etc. It is said that the scriptures of both of these are mainly the first words of the Buddha, and there are differences in tenets.
་ཡོད་ཁུར་ཁྱེར་བ་པོ་ཡོད་དོ། ། ཞེས་པའི་མདོ་ལ་བརྟེན་ནས་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་བདག་གིས་གྲུབ་མཐའ་དང་། བཟང་སྤྱོད་ 1-271 ཀྱིས། རྡུལ་གཅིག་སྟེང་ན་རྡུལ་རྙེད་སངས་རྒྱས་རྣམས། །ཞེས་པའི་གཞུང་ལ་བརྟེན་ནས། མདོ་སྡེ་པའི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་དོན་ལ་གྲུབ་པའི་གྲུབ་མཐའ་འབྱུང་བར། དྲི་མེད་འོད་དུ་གསུངས་ སོ། ། གསུམ་པ་ནི། ནང་སེམས་ལས་གཞན་པའི་དོན་མེད་པར་སྣང་བ་སེམས་དུ་ཟད་པའི་ སེམས་ཙམ་པ་དང་། དེའི་གཞུང་ནི་བཀའ་དང་པོ་དང་བར་བ་གཉིས་ཀ་ལ་བརྟེན་ཏེ་ས་བཅུ་ པའི་མདོར། ཁམས་གསུམ་པོ་འདི་དག་ནི་སེམས་ཙམ་མོ། །ཞེས་པའི་ཚིག་ཟུར་ལ་བརྟེན་ པར་དྲི་མེད་འོད་ལས་གསུངས་སོ༑ ༑སྟོན་པ་ནི་སློབ་དཔོན་དུལ་བའི་སྡེ་དང་། ཆོས་མཆོག་ལྷ་ དབང་བློ་དང་ཤཀྱ་བློ་སོགས་སོ། ། བཞི་པ་དབུ་མ་ནི་ཆད་ལྟ་དང་། རྟག་པ་དངོས་མའི་མཐའ་ལས་འདས་པའི་བར་མའམ། དབུ་མ་ཡིན་པས་ན་དབུ་མ་སྟེ། དེ་ལ་དབྱེ་ན་སྣང་མེད་དབུ་མ་དང་། སྣང་བཅས་དབུ་མ་དང་། བདེ་ཆེན་དབུ་མའོ། །དང་པོའི་གཞུང་ནི་བཀའ་བར་བ་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་བཀའོ། །སྟོན་པ་ ནི་སློབ་དཔོན་སངས་རྒྱས་བསྐྱངས་དང་། ལེགས་ལྡན་འབྱེད་དང་། ཟླ་གྲགས་ལ་སོགས་སོ། ། གཉིས་པའི་གཞུང་ནི་བཀའ་དོན་དམ་རྣམ་ངེས་ཡིན་ལ། སྟོན་པ་ནི་སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ། འཕགས་པ་ལྷ། ཀླུའི་བཤེས་གཉེན། ཐོགས་མེད་སྐུ་མཆེད། ཕྱོགས་གླང་ཆོས་གྲགས་ལ་ སོགས་སོ། ། གསུམ་པའི་གཞུང་ནི། དུས་འཁོར་སོགས་རྒྱུད་རྒྱལ་རྣམས་སོ། །སྟོན་པ་ནི་རིགས་ གསུམ་མགོན་པོ༑ ཨིནྡྲ་བུ་དྷི། བྲམ་ཆེན་པོ་སོགས་སོ། །ཡང་གཞུང་ནི་བརྟགས་ཆོས་ཀྱི་ དབང་དུ་བྱས་ན། སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གྱིས་མཛོད་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་དང་། ཉི་ཤུ་པ་ནི། སེམས་ཙམ་གྱི་དང་། སུམ་ཅུ་པ་སོགས་དབུ་མའི་དང་། ཚད་མའི་དམིགས་རྟག་[བརྟག་] 1-272 དང་། འབྲས་རྟོག་[རྟོགས་]གཉིས་པ་སོགས་སེམས་ཙམ་གྱི་དང་། བྱིན་པོ་མདོ་སྡེ་པའི་དང་། སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་རིགས་ཚོགས་སྣང་མེད་དབུ་མའི་དང་། བསྟོད་ཚོགས་ལ་སོགས་ བྱམས་ཆོས་ལྔ་དང་། ཐོགས་མེད་ཀྱི་རྣམས་དང་། ཨརྱ་དེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་སྒྲིབ་སྦྱོང་སོགས། ཀླུའི་བཤེས་གཉེན་གྱི་སྐུ་གསུམ་ལ་འཇུག་པ་སོགས་སྣང་བཅས་དབུ་མ་དང་། སྔགས་ཀྱི་ སེམས་འགྲེལ་བསྐོར་ལྔ་དང་། མདོ་བ་སྐོར་གསུམ་སོགས་བདེ་ཆེན་དབུ་མའི་གཞུང་ཡིན་ནོ། ། སྔགས་ཀྱི་ཡོངས་གྲགས་ལ་སེམས་ཙམ་པའི་གཞུང་བཀའ་ཐ་མ་ཧྲིལ་པོ་དང་། སྟོན་པ་ ཐོགས་མེད་སྐུ་མཆེད་སོགས་སེམས་ཙམ་པར་དབུས་པ་བློ་གསལ་གྱིས་གྲུབ་མཐའི་རྣམ་ གཞག་སོགས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲངས་པའི་གྲུབ་མཐའ་རྣམས་ནི་བསྟན་པ་དཀྲུག་པ་དང་ཆོས་ ཟབ་མོ་སྤོངས་བ་དང་། སྐྱེས་བུ་དམ་པ་རྣམས་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པ་ཡིན་པས་དུག་བཞིན་དུ་ སྤངས་བར་བྱས་ཏེ། མདོ་ས
【現代漢語翻譯】 根據『存在承擔者』的經文，產生了不可言說的我（ātman）的宗義，以及通過善良行為，『一微塵上現微塵剎土，一一剎土有無數佛』的論典，產生了經部宗的微塵實有的宗義。在《無垢光》中有如此闡述。 第三，認為除了內心的心識之外，沒有其他事物顯現，一切皆是心識的唯識宗。其論典依據初轉法輪和中轉法輪，以及《十地經》中『三界唯是心』的語句。《無垢光》中對此有所闡述。其導師包括調伏部、法勝天王慧、釋迦慧等。 第四，中觀宗超越了斷見和常見實有的邊見，處於中間之道，因此稱為中觀。它分為應成中觀、自續中觀和勝樂中觀。第一種的論典是中轉法輪，即無相法輪。導師包括佛護、清辨和月稱等。 第二種的論典是究竟義決定法輪。導師包括龍樹、聖天、龍智、無著兄弟、陳那和法稱等。 第三種的論典是時輪金剛等續部。導師包括三族姓尊、因陀羅菩提和婆羅門等。此外，如果從所詮釋的法來劃分，世親的《俱舍論》屬於聲聞乘，《二十唯識論》屬於唯識宗，《三十頌》等屬於中觀宗，《量釋論》的現觀和果觀屬於唯識宗，《賢愚經》屬於經部宗，龍樹的《中論》屬於應成中觀，讚頌集等慈氏五論和無著的著作，以及聖天的《破四百論》等，龍智的《入三身論》等屬於自續中觀，密宗的心釋五論和經釋三論等屬於勝樂中觀。 在密宗中廣為人知的是，唯識宗的論典是最後的法輪，導師是無著兄弟等。將唯識宗置於中心地位，追隨覺賢的宗義分類等，這些宗派都是擾亂佛法、捨棄甚深教法，並誹謗聖賢的行為，應當像毒藥一樣拋棄。因此，經部宗...
【English Translation】 Based on the sutra 'There is a bearer of burden,' the tenet of an inexpressible self (ātman) arises, and based on the scripture 'In a single atom are found Buddha-fields as numerous as atoms,' the tenet of the Vaibhāṣika school, which posits the existence of subtle particles, arises. This is stated in 'Vimalaprabhā'. Third, the Cittamatra school, which asserts that nothing appears other than the mind, and that all phenomena are merely mind. Its scriptures are based on both the first and intermediate turnings of the wheel of Dharma, and on the phrase 'These three realms are merely mind' in the 'Daśabhūmika Sūtra'. This is stated in 'Vimalaprabhā'. The teachers include Śāntarakṣita, Dharmottara, Devendrabuddhi, and Śākyabuddhi, among others. Fourth, the Madhyamaka school, which transcends the extremes of nihilism and eternalism, existing in the middle way, is therefore called Madhyamaka. It is divided into Prasangika Madhyamaka, Svatantrika Madhyamaka, and Mahasukha Madhyamaka. The scripture for the first is the intermediate turning of the wheel of Dharma, the signless Dharma. The teachers include Buddhapālita, Bhāvaviveka, and Chandrakirti, among others. The scripture for the second is the definitive meaning, the determining Dharma. The teachers include Nāgārjuna, Āryadeva, Nāgabodhi, the brothers Asanga and Vasubandhu, Dignāga, and Dharmakirti, among others. The scripture for the third is the Kālacakra and other tantras. The teachers include the three protectors of the lineage, Indrabodhi, and the great Brahmin, among others. Furthermore, if classified according to the teachings being examined, Vasubandhu's 'Abhidharmakośa' belongs to the Śrāvakayāna, the 'Vimsatika' belongs to the Cittamatra, the 'Trimsika' and others belong to the Madhyamaka, the 'Pramāṇavārttika's' direct perception and result perception belong to the Cittamatra, the 'Avadāna Sūtra' belongs to the Sautrāntika, Nāgārjuna's 'Mūlamadhyamakakārikā' belongs to the Prasangika Madhyamaka, the 'Stotra Collections' and the five treatises of Maitreya, as well as the works of Asanga, and Āryadeva's 'Catuḥśataka', etc., Nāgabodhi's 'Entering the Three Bodies', etc., belong to the Svatantrika Madhyamaka, and the five commentaries on the mind of the tantras and the three commentaries on the sutras belong to the Mahasukha Madhyamaka. In the well-known tantric tradition, the scriptures of the Cittamatra school are the entirety of the final turning of the wheel of Dharma, and the teachers are the brothers Asanga and Vasubandhu, etc. Placing the Cittamatra school at the center, following the classifications of tenets by Lobsang Gyatso, etc., these schools are those that disrupt the teachings, abandon the profound Dharma, and slander the noble beings, and should be abandoned like poison. Therefore, the Sautrāntika...
ྡེ་དགོངས་འགྲེལ་དུ་བཀའ་བར་དང་ཐ་མ་གཉིས་ཀ་ཆོས་ཐམས་ ཅད་དངོས་པོའི་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པ་ལས་ཙམ་[བརྩམ་]ནས་སྟོན་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། སེམས་ཙམ་མན་ཆད་དངོས་པོ་དོན་དམ་དུ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་དང་། ཀླུ་སྒྲུབ་ཡབ་སྲས་དང་། ཐོགས་མེད་སྐུ་མཆེད་སོགས་དོན་ལ་དགོངས་པ་གཅིག་ཅིང་རྒྱལ་བའི་བསྟན་པ་ཚུལ་བཞིན་ དུ་གསལ་བར་བྱེད་པ་སྟོན་པས་ལུང་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྣང་མེད་དབུ་མ་དང་། སྣང་ བཅས་དབུ་མའི་ཁྱད་པར་ལའང་[ལང་]གཤེགས་གསུངས་པ་སྔགས་སུ་བསྟན་ཟིན་ལ། བདེན་[བདེ་]ཆེན་དབུ་མ་འོག་ཏུ་བསྟན་པར་བྱའོ། །འདིར་སངས་རྒྱས་པའི་གྲུབ་མཐའ་སྨྲ་ བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྟོན་པ་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཉག་གཅིག་ཡིན་ཀྱང་འདིར་ཚིག་ཉུང་བའི་ ཕྱིར་སྔགས་བསྟན་པའི་བསྟན་འཛིན་མཆོག་རྣམས་ལ་སྟོན་པ་ཞེས་བརྟགས་ནས་བསྟན་ པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་མུ་སྟེགས་རྣམས་ཀྱིས་རྩ་བའི་སྟོན་པ་ཡང་། ཚངས་པ་སོགས་སོ། །དགེས་ རྡོར་རྩ་རྒྱུད་དུ། དང་པོ་བསླབ་པའི་བཞི་ལྔ་རྣམས། །[སོ་སྦྱོངས་[གསོ་སྦྱོང་]སོགས་དང་ཡང་ 1-273 དག་ལྡན། །མི་དགེ་བཅུ་པོ་ཡོངས་སྤོངས་བ། །བྱིན་ནས་དགེ་བསྙེན་ཉིད་དུ་བྱ། །དེ་ནས་ བསླབ་པའི་གཞི་རྣམས་ནི། །བཅུ་པོ་བྱིན་ནས་དགེ་ཚུལ་བྱ། །དེ་ནས་བསླབ་གང་བྱེ་བ་ནི། ། བྱིན་ནས་དགེ་སློང་བརྟུལ་ཞུགས་བྱ། །དེ་ནས་སོ་སོ་ཐར་ཤེས་ནས། །དེ་ནས་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་ ལུགས། །དེ་ནས་མདོ་སྡེ་ཤེས་བྱས་ནས། །དེ་ནས་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་ལུགས། །དེ་ནས་མདོ་སྡེ་ ཤེས་བྱས་ནས། །རྣམ་ཤེས་སྨྲ་བ་རང་ཆོས་ལས། །དེ་ནས་ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །དགོངས་ པ་དབུ་མ་ཤེས་བྱས་ཏེ། །དེ་ལྟར་རྒྱུད་གཞན་ཉན་ནས་ནི། །དེ་ནས་ཀྱཻ་རྡོ་རྗེ་ཤེས་བྱ། །ཞེས་ ཏེ། འདིས་ཀྱང་ལམ་དམན་རིམ་ནས་མཆོག་གི་བར་དུ་སྦྱོང་བར་གསུངས་པས། འདིར་ བསྟན་པའི་སོ་སྦྱོངས་[གསོ་སྦྱོང་]ནས་ཀྱཻ་རྡོར་གྱིས་བར་རྣམས་སྔ་མ་སྔ་མས་ལས་ཕྱི་མ་ཕྱི་ མ་མཆོག་ཡིན་ལ། དེ་ནས་ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །དགོངས་པ་དབུ་མ་ཞེས་བྱ་སྟེ། །ཞེས་ པས་གཞུང་ཤེར་ཕྱིན་གྱིས་སྣང་མེད་དབུ་མ་དངོས་སུ་སྟོན་ལ་དོན་ཤེར་ཕྱིན་སྣང་བཅས་དབུ་ མ་ནི་བཀའ་བར་པ་དང་། ཐ་མ་གཉིས་ཀས་སྟོན་ཞིང་། གཙོ་བོར་ཐ་མས་བསྟན་པ་ལྟར་ཤེས་ པར་བྱ་ཞིང་། དེ་ལྟར་རྒྱུད་གཞན་ཉན་ནས་ནི། །ཞེས་པ་ནི། སྔར་བསྟན་པའི་བྱ་སྤྱོད་སོགས་ དང་། དེ་རྗེས་ཀྱཻ་རྡོ་རྗེ་ཞེས་བྱ། ཞེས་པ་ཡང་སྔར་བསྟན་པའི་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔར་ཨེ་ཝཾ་དུས་ འཁོར་ལོ། འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ། དགེས་པ་རྡོ་རྗེ་དང་། ཞེས་པར་བསྟན་པ་དང་གཅིག་གོ །གྲུབ་ མཐའི་ཁྱད་པར་ནི། སྤྱན་རས་གཟིགས་ཀྱིས་དུས་འཁོར་རྒྱུད་འགྲེལ་དུ་གསུངས་པ་འདི་ལྟ་ སྟེ། ནམ་མཁའ་དང་ནི་འགོག་པ་གཉིས། །འདུས་མ་བྱས་གསུམ་རྟག་པ་སྟེ། །འདུས་བྱས་ ཐམས་ཅད་སྐད
【現代漢語翻譯】 此外，《解深密經》（Dées Gongdrel，解釋深奧的經）中說，中間和最後的教義都從一切法無自性開始闡述。因為唯識宗以下認為事物在勝義諦中是存在的。龍樹父子和無著兄弟等，他們的觀點實際上是一致的，並且他們闡明了佛陀的教義，正如佛陀所預言的那樣。關於無相中觀和有相中觀的區別，已經在《楞伽經》（Langsheg，入楞伽經）中說明了。大樂中觀將在後面闡述。在這裡，雖然所有佛教宗派的導師都是唯一的薄伽梵（Bhagavan，世尊），但由於篇幅有限，這裡將那些闡述密宗的偉大導師稱為『導師』。同樣，外道（Muteg，非佛教徒）的根本導師是梵天等。《喜金剛根本續》（Gyes Dor Tsagyü，喜金剛根本續）中說：『首先是四五個戒律，與凈戒等完全一致，完全放棄十不善業，然後給予居士戒。之後，是戒律的基礎，給予十戒，成為沙彌。之後，是比丘尼戒，成為比丘尼。之後，瞭解別解脫戒，然後是分別說者的體系。之後，學習經部，然後是分別說者的體系。之後，學習經部，然後是唯識宗的自宗。之後，是般若波羅蜜多，理解中觀的觀點。這樣聽聞其他續部，然後瞭解喜金剛。』這表明要從較低的道次第修習到最高的道。這裡所說的從凈戒到喜金剛，前者比後者殊勝。『之後，是般若波羅蜜多，稱為中觀』，這意味著經部的般若波羅蜜多直接闡述了無相中觀，而論部的般若波羅蜜多，中間和最後的教義都闡述了有相中觀，主要由最後的教義闡述。『這樣聽聞其他續部』，指的是之前闡述的事部和行部等。『之後瞭解喜金剛』，與之前闡述的金剛薩埵、時輪金剛、勝樂金剛、喜金剛等相同。宗派的差別如下，觀世音菩薩在《時輪經釋》（Dü khor Gyü drel，時輪經釋）中說：『虛空和滅盡，無為三者是常，一切有為法是剎那生滅的。』 在《解深密經》中，經文指出，中間和後期的教義都始於揭示一切法無自性。這是因為唯心主義者認為，在勝義諦中，事物是真實存在的。龍樹父子和無著兄弟等人的觀點實際上是一致的，他們以正確的方式闡明了佛陀的教義，正如佛陀所預言的那樣。關於無相中觀和有相中觀的區別，已經在《入楞伽經》中解釋過了。大樂中觀將在後面解釋。在這裡，雖然所有佛教宗派的導師都是唯一的薄伽梵，但爲了簡潔起見，這裡將那些闡述密宗的偉大導師稱為『導師』。同樣，非佛教徒的根本導師是梵天等。《喜金剛根本續》中說：『首先是四五個戒律，與凈戒等完全一致，完全放棄十不善業，然後給予居士戒。之後，是戒律的基礎，給予十戒，成為沙彌。之後，是比丘尼戒，成為比丘尼。之後，瞭解別解脫戒，然後是分別說者的體系。之後，學習經部，然後是分別說者的體系。之後，學習經部，然後是唯識宗的自宗。之後，是般若波羅蜜多，理解中觀的觀點。這樣聽聞其他續部，然後瞭解喜金剛。』這表明要從較低的道次第修習到最高的道。這裡所說的從凈戒到喜金剛，前者比後者殊勝。『之後，是般若波羅蜜多，稱為中觀』，這意味著經部的般若波羅蜜多直接闡述了無相中觀，而論部的般若波羅蜜多，中間和最後的教義都闡述了有相中觀，主要由最後的教義闡述。『這樣聽聞其他續部』，指的是之前闡述的事部和行部等。『之後瞭解喜金剛』，與之前闡述的金剛薩埵、時輪金剛、勝樂金剛、喜金剛等相同。宗派的差別如下，觀世音菩薩在《時輪經釋》中說：『虛空和滅盡，無為三者是常，一切有為法是剎那生滅的。』
【English Translation】 Furthermore, in the 'Explanation of the Profound Meaning' (Dées Gongdrel), it is said that both the middle and final teachings begin by demonstrating that all phenomena lack inherent existence. This is because the Mind-Only school and below believe that things exist in ultimate truth. The views of Nagarjuna and his sons, Asanga and Vasubandhu, and others are actually consistent, and they clarify the Buddha's teachings in the way that the Buddha prophesied. The differences between non-appearing Madhyamaka and appearing Madhyamaka have already been explained in the 'Lankavatara Sutra' (Langsheg). The Great Bliss Madhyamaka will be explained later. Here, although the teacher of all Buddhist schools is the one and only Bhagavan, due to limited space, the great teachers who explain the tantras are referred to as 'teachers' here. Similarly, the root teachers of the non-Buddhists (Muteg) are Brahma and others. In the 'Hevajra Root Tantra' (Gyes Dor Tsagyü), it says: 'First, the four or five precepts, completely in accordance with the pure precepts, completely abandon the ten non-virtuous deeds, and then give the lay vows. After that, is the basis of the precepts, give the ten precepts, and become a novice monk. After that, is the Bhikshuni vows, and become a Bhikshuni. After that, understand the Pratimoksha vows, then the system of the Sarvastivadins. After that, study the Sutra Pitaka, then the system of the Sarvastivadins. After that, study the Sutra Pitaka, then the self-doctrine of the Vijnanavada. After that, is the Prajnaparamita, understand the view of Madhyamaka. In this way, listen to other tantras, and then understand Hevajra.' This shows that one should practice from the lower stages of the path to the highest stage. The pure precepts to Hevajra mentioned here, the former is more excellent than the latter. 'After that, is the Prajnaparamita, called Madhyamaka,' which means that the Prajnaparamita of the Sutra directly explains the non-appearing Madhyamaka, while the Prajnaparamita of the Shastra, both the middle and final teachings explain the appearing Madhyamaka, mainly explained by the final teachings. 'In this way, listen to other tantras,' refers to the Kriya and Charya tantras, etc., which were explained earlier. 'After that, understand Hevajra,' is the same as Vajrasattva, Kalachakra, Chakrasamvara, Hevajra, etc., which were explained earlier. The differences between the schools are as follows, Avalokiteshvara said in the 'Commentary on the Kalachakra Tantra' (Dü khor Gyü drel): 'Space and cessation, the three unconditioned are permanent, all conditioned phenomena are momentary.'
་ཅིག་མ། །བདག་གིས་སྟོང་ཞིང་བྱེད་པོ་མེད། །དབང་སྐྱེས་བློ་ནི་རྣམ་མེད་ ཀྱིས། །ཕྲ་རབ་སགས་[བསག་]པ་དངོས་སུ་རིག །ཁ་ཆེའི་གཞུང་གི་ཆུ་གཏེར་གྱིས། །བྱེ་ བྲག་སྨྲ་བས་གཞུང་འདོད་འགྱུར། །ཤེས་པ་རྣམས་[རྣམ་]བཅས་སྐྱེད་བྱེད་ནི། །དབང་པོའི་ སྤྱོད་ཡུལ་སྣང་བ་མིན། །ནམ་མཁའ་མོ་ཤམ་བུ་དང་མཚུངས། །འགོག་པ་དང་ནི་ནམ་མཁའ་ 1-274 མཚུངས། །འདུ་བྱེད་བེམ་པོ་ཡོད་མ་ཡིན། །དུས་གསུམ་རྗེས་འགྲོ་དག་ཀྱང་མེད། །ཐོགས་པ་ མེད་པའི་གཟུགས་ཡོད་མིན། །ཞེས་པ་མདོ་སྡེ་པ་ཡིས་རིག །ཡན་ལག་བཅས་ཞེས་བྱ་བ་ མེད། །ཕྲ་རབ་རྡུལ་རྣམས་ཡོད་པ་མིན། །རྨི་ལམ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་བཞིན། །དམིགས་པ་མེད་ པ་རབ་ཏུ་སྣང་། །གཟུང་དང་འཛིན་པ་རྣམ་གྲོལ་བའི། །རྣམ་པར་ཤེས་པ་དོན་དམ་ཡོད། ། ཅེས་པ་རྣལ་འབྱོར་སྤྱོད་པའི་གཞུང་། །རྒྱ་མཚོའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་རྣམས་སྒྲོགས། །རྣམ་ཤེས་དེ་ ཡང་དོན་དམ་དུ། །ཡོད་པར་མཁས་རྣམས་མི་འདོད་དེ། །གཅིག་དང་དུ་མའི་རང་བཞིན་ དང་། །བྲལ་བས་ནམ་མཁའི་པད་མ་བཞིན། །ཡོད་མིན་མེད་མིན་ཡོད་མེད་མིན། །གཉིས་ གའི་བདག་ཉིད་མིན་པའང་མིན། །མཐའ་བཞི་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ཡིས། །དེ་ཉིད་དབུ་མ་པ་ ཡིས་རིག །ཅེས་གསུངས་ལ། གཞུང་འདི་རྣམས་འཕགས་པ་འཇམ་དཔལ་གིས་[གྱི་]རང་གི་ ལྟ་བའི་འདོད་པ་མདོར་བསྟན་དང་། འཕགས་པ་ལྷའི་ཡེ་ཤེས་སྙིང་པོ་ཀུན་ལས་བཏུས་དང་། འཛེ་ཏ་རིས་བདེ་གཤེགས་གཞུང་གི་རབ་བྱེད་ལས་ཀྱང་། ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བྱུང་སྟེ། འདི་ རྣམས་དགོངས་པ་གཅིག་གོ །འདི་སེམས་ཙམ་པའི་འདོད་པ་བརྗོད་པ་ཚེ། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ དོན་དམ་ཡོད་ཅེས་འབྱུང་གིས། ཡེ་ཤེས་དང་། ཆོས་ཉིད་དང་། སངས་རྒྱས་དང་། ཡོངས་ གྲུབ་སོགས། དོན་དམ་ཡོད་ཅེས་པ་མི་འབྱུང་ལ་དེའང་དབུ་མ་པས་དགག་པ་བྱེད་པའི་ཚེ། རྣམ་ཤེས་དེ་ཡང་དོན་དམ་དུ། །ཡོད་པར་མཁས་རྣམས་མི་འདོད་དེ། །ཅེས་སོགས་འབྱུང་ གིས། ཡེ་ཤེས་དེ་ཡང་དོན་དམ་དུ། །ཡོད་པར་མཁས་རྣམས་མི་འདོད་དེ། །ཅེས་སོགས་མི་ འབྱུང་བས། ཅི་ལྟར་བཀའ་ཐ་མ། རྗེས་འབྲང་རྣམས་སེམས་ཙམ་གྱིས་གཞུང་དང་གང་ཟག་ ཏུ་འགྱུར། ལེགས་པར་སོམས་ཤིག བཀའ་ཐ་མ་འདི། བཀའ་བར་བ་ལས་ཀྱང་ཁྱད་པར་གྱི་ ཆོས་བརྒྱད་ཀྱིས་འཕགས་པ་ཏེ་སེམས་ཙམ་གྱིས་གཞུང་དུ་འབབ་པ་བསྟན་པའི་ཆོམས་ [ཆོམ]རྐུན་དང་། གསུང་རབ་ཀྱིས་དོན་ལས་ཨར་འཁྱམ་པ་ཡིན་ནོ། །དབུ་མའི་དོན་ལ་བྲལ་ 1-275 གཞི་མེད་ཅིང་མཐའ་དང་བྲལ་ཙམ་ནི། སྣང་མེད་དབུ་མ་ཡིན་ལ། རྣམ་པར་ཕྱེ་བའི་མཐའ་ དང་བྲལ་བའི་གཞི་གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ནི་སྣང་བཅས་དབུ་མ་སྟེ། དྲི་མེད་འོད་དུ་སྐད་ཅིག་ གཅིག་དང་ཐ་མ་དང་བྲལ་བའི་ཡེ་ཤེས་ནི། རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱིས་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཅེས་བརྗོད་དོ། ། ཞེས་དང་། གང་ཅེས་སྙིང་རྗེ་སྟོང་ཉིད་གཉིས་སུ་མེད
་པར་སྨྲའོ་ཕྱོགས་མཉམ་དེ་ནི་མཉམ་ པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པའི་རྒྱུད་ཀྱིས་འགྲེལ་པར། འདིར་སྙིང་རྗེ་དམིགས་པ་མེད་ཅིང་། རྣམ་ པར་རྟོག་པ་དང་བྲལ་བ་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཆོག་དང་ལྡན་པ་དུས་ གསུམ་ཡོངས་སུ་ཤེས་པའི་སླད་དུ་དུས་གསུམ་དུ་འཇུག་པའོ། །ཞེས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་པའི་ གྲུབ་མཐའི་ངེས་པའོ། །ཞེས་ཏེ། འདིས་བདེ་ཆེན་དབུ་མ་ཡང་བསྟན་ཏེ། འདི་ནི་བདེ་སྟོང་ ཟུང་འཇུག་ཡིན་པས་བདེ་བའི་ཆ་ནས་བདེ་ཆེན་དབུ་མ་དང་། སྟོང་པའི་ཆ་ནས་སྣང་བཅས་ དབུ་མ་ཡིན་པས་སོ། །ཁྱད་པར་བདེ་ཆེན་དབུ་མ་ནི་དུས་འཁོར་རྒྱུད་དུ། སྲིད་གསུམ་ཕྲ་རབ་ འདིར་ནི་རྣམ་པར་ཤེས་པའོ། །དེ་བཞིན་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཉིད་མེད་དེ། སངས་རྒྱས་ཤེས་ རབ་གང་དུའང་གནས་པ་མ་ཡིན། ཞེས་པའི་ཚིག་འདིས་སངས་རྒྱས་པ་རྣམས་སྟོན་པར་ འགྱུར། དེས་ན་འགྱུར་མེད་དང་བྲལ་མི་རྣམས་ཀྱིས་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་དེ་གཟུགས་ནས་སྟོང་པར་ ལྟ་བྱེད་པ། །དེས་ནས་གཙོ་བོ་གང་ཞིག་འཕོ་མེད་ལྷན་སྐྱེས་སྐུའི་བདེ་བ་དག་ནི་སྔགས་ཀྱི་ ཐེག་པར་བསྟན། །ཞེས་དང་། དྲི་མེད་འོད་དུ། ཡོད་མིན་མེད་མིན་ཡོད་མེད་མིན། །གཉིས་ ཀའི་བདག་ཉིད་མིན་པའང་མིན། །མཐའ་བཞི་ལས་ནི་རྣམ་གྲོལ་བའི། །བདེ་ཆེན་སྐུ་ལ་ཕྱག་ འཚལ་ལོ། །ཞེས་པས་བསྟན་ནོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་སྤྱི་དོན་བསྟན་ནས་གཞུང་དོན་ནི། གྲུབ་ མཐའ་རྣམས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་དབུ་མ་ཡིན་ལ། དབྱེ་ན་རྟེན་འབྲེལ་སྐྱེ་བའི་མཐའ་བཞི་དང་ བྲལ་བའི་དབུ་མའམ། སྣང་མེད་དབུ་མ་དང་། མཐའ་བྲལ་མཐར་ཐུག་རང་བཞིན་འོད་ གསལ་ཞེས་པ་སྣང་བཅས་དབུ་མ་དང་། འོད་གསལ་མཐར་ཐུག་བདེ་ཆེན་ཞེས་པ། བདེ་ཆེན་ 1-276 དབུ་མ་སྟོན་པར་མཛད་པའི་བླ་མ་ལ་འདུད་དོ། །འདི་ལ་ལྟ་བ་ལ་དབྱེ་ན། ལྟ་ངན་ལ་མཐའ་ ཡས་ལ་ཡང་དག་གིས་འཇིག་རྟེན་པའི་ཡང་དག་ལྟ་བ་ལས། རྒྱུ་འབྲས་རྟོགས་ཤིང་ཡིད་ཆེས་ པ་དང་། གནས་ལུགས་སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པའི་ལྟ་བའོ། །ལྟ་བའི་མཐར་ཐུག་མཐའ་བྲལ་སྟོང་ ཉིད་དང་། །སྟོང་ཉིད་མཐར་ཐུག་དམིགས་བཅས་སྟོང་ཉིད་དང་། །སྤྱོད་པའི་མཐར་ཐུག་སྙིང་ རྗེ་ཆེན་པོ་དང་། །སྙིང་རྗེའི་མཐར་ཐུག་དམིགས་མེད་སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། འདི་ལ་ སྟོང་པ་ལ་དབྱེ་ན། ཀུན་རྫོབ་ཀྱིས་སྟོང་པ་གཅིག་གིས་གཅིག་སྟོང་པ་དང་། ཀུན་རྫོབ་རང་ སྟོང་དང་། དོན་དམ་གཞན་སྟོང་གསུམ་མོ། །བར་མ་ནི། དངོས་འཛིན་གྱིས་གཉེན་པོར་ཆོས་ ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་དུ་བསྟན་པས་ཏེ། དགོངས་པ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱིས་ཆོས་ལའོ། །གཞན་སྟོང་ ནི་དོན་ལ་ཆོས་ཉིད་རྣམས་ཆོས་ཅན་ཀུན་རྫོབ་གིས་སྟོང་གིས། ཆོས་ཉིད་རང་གིས་ངོ་བོས་མི་ སྟོང་བ་སྟེ། རྒྱུད་བླར། རྣམ་དབྱེར་བཅས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན། །གློ་བུར་དག་གིས་ཁམས་ སྟོང་གིས། །རྣམ་དབྱེར་མེད་པའི་མཚན་ཉིད
【現代漢語翻譯】 『如是說，齊平則齊平。』此經解釋說：『此處之慈悲無有對境，遠離分別念，且具足一切殊勝之空性，爲了完全了知三時，故於三時中行持。』此乃成佛之宗義定論。』如是，此亦宣說了大樂中觀，因其為樂空雙運，故從樂之角度而言為大樂中觀，從空之角度而言為有相中觀。尤其大樂中觀于《時輪經》中雲：『三有微塵於此乃為識，如是識性亦非有，佛陀智慧不住於何處。』此語即是宣說成佛者。因此，不變與離系之人，觀空性時，從色法觀為空性。因此，何者為最主要之不變俱生身之樂，即於密咒乘中宣說。』又于《無垢光經》中雲：『非有非無亦非有無，亦非二者之自性，從四邊解脫，我向大樂身頂禮。』如是宣說。彼等已宣說共同要義，而經文之要義為：諸宗派之究竟為中觀，若細分則有緣起生之離四邊中觀，或稱無相中觀；離邊究竟自性光明，是為有相中觀；光明究竟大樂，是為大樂中觀，我向宣說此等之上師頂禮。對此，若從見解上細分，則有無量之邪見，然以正確之世間見解而言，即是了知因果並生起信心，以及了悟實相空性之見解。見解之究竟為離邊空性，空性之究竟為有相空性，行持之究竟為大悲，大悲之究竟為無緣，我向宣說此等之上師頂禮。』如是，對此，若從空性上細分，則有以世俗諦空之方式，一者空于另一者，以及世俗諦自空，與勝義諦他空三種。中間者，即是以實執之對治，宣說一切法皆自空，此乃於世俗諦法上之密意。他空者，乃于勝義諦上，法性等空於法相世俗諦，然法性自身之體性並不空，如《寶性論》云：『具足差別之體性，客塵使自性空，無有差別之體性。』 『par smra'o phyogs mnyam de ni mnyam par 'gyur ro/ /zhes pa'i rgyud kyis 'grel par/ 'dir snying rje dmigs pa med cing / rnam par rtog pa dang bral ba dang / stong pa nyid rnam pa thams cad kyi mchog dang ldan pa dus gsum yongs su shes pa'i slad du dus gsum du 'jug pa'o/ /zhes pa ni/ sangs rgyas pa'i grub mtha'i nges pa'o/ /zhes te/ 'dis bde chen dbu ma yang bstan te/ 'di ni bde stong zung 'jug yin pas bde ba'i cha nas bde chen dbu ma dang / stong pa'i cha nas snang bcas dbu ma yin pas so/ /khyad par bde chen dbu ma ni dus 'khor rgyud du/ srid gsum phra rab 'dir ni rnam par shes pa'o/ /de bzhin rnam par shes pa nyid med de/ sangs rgyas shes rab gang du'ang gnas pa ma yin/ zhes pa'i tshig 'dis sangs rgyas pa rnams ston par 'gyur/ des na 'gyur med dang bral mi rnams kyis ni stong pa nyid de gzugs nas stong par lta byed pa/ /des nas gtso bo gang zhig 'pho med lhan skyes sku'i bde ba dag ni sngags kyi theg par bstan/ /zhes dang / dri med 'od du/ yod min med min yod med min/ /gnyis ka'i bdag nyid min pa'ang min/ /mtha' bzhi las ni rnam grol ba'i/ /bde chen sku la phyag 'tshal lo/ /zhes pas bstan no/ /de rnams kyis spyi don bstan nas gzhung don ni/ grub mtha' rnams kyi mthar thug dbu ma yin la/ dbye na rten 'brel skye ba'i mtha' bzhi dang bral ba'i dbu ma'am/ snang med dbu ma dang / mtha' bral mthar thug rang bzhin 'od gsal zhes pa snang bcas dbu ma dang / 'od gsal mthar thug bde chen zhes pa/ bde chen 1-276 dbu ma ston par mdzad pa'i bla ma la 'dud do/ /'di la lta ba la dbye na/ lta ngan la mtha' yas la yang dag gis 'jig rten pa'i yang dag lta ba las/ rgyu 'bras rtogs shing yid ches pa dang / gnas lugs stong nyid rtogs pa'i lta ba'o/ /lta ba'i mthar thug mtha' bral stong nyid dang / /stong nyid mthar thug dmigs bcas stong nyid dang / /spyod pa'i mthar thug snying rje chen po dang / /snying rje'i mthar thug dmigs med ston la 'dud/ /zhes pa ni/ 'di la stong pa la dbye na/ kun rdzob kyis stong pa gcig gis gcig stong pa dang / kun rdzob rang stong dang / don dam gzhan stong gsum mo/ /bar ma ni/ dngos 'dzin gyis gnyen por chos thams cad rang stong du bstan pas te/ dgongs pa ni kun rdzob kyis chos la'o/ /gzhan stong ni don la chos nyid rnams chos can kun rdzob gis stong gis/ chos nyid rang gis ngo bos mi stong ba ste/ rgyud blar/ rnam dbyer bcas pa'i mtshan nyid can/ /glo bur dag gis khams stong gis/ /rnam dbyer med pa'i mtshan nyid
【English Translation】 『As it is said, equality is equality.』 This sutra explains: 『Here, compassion has no object, is free from conceptualization, and possesses the supreme emptiness of all aspects. In order to fully know the three times, it engages in the three times.』 This is the definitive conclusion of the Buddhist tenets. Thus, this also teaches the Great Bliss Madhyamaka, because it is the union of bliss and emptiness. From the aspect of bliss, it is the Great Bliss Madhyamaka, and from the aspect of emptiness, it is the Madhyamaka with appearances. In particular, the Great Bliss Madhyamaka is in the Kalachakra Tantra: 『The dust of the three realms here is consciousness, likewise, the nature of consciousness is also non-existent, the Buddha's wisdom does not abide anywhere.』 These words indicate those who have attained Buddhahood. Therefore, those who are immutable and detached view emptiness as empty from form. Therefore, whatever is the chief, the unchanging, innate bliss of the body is taught in the Mantrayana.』 Also, in the Stainless Light, it says: 『Neither existent nor non-existent, nor both existent and non-existent, nor the nature of both, liberated from the four extremes, I prostrate to the body of Great Bliss.』 Thus it is taught. Having taught the general meaning, the meaning of the text is: the ultimate of all tenets is Madhyamaka. If divided, there is the Madhyamaka that is free from the four extremes of arising from dependent origination, or the Madhyamaka without appearances; the ultimate nature of luminosity that is free from extremes, which is the Madhyamaka with appearances; and the ultimate luminosity of Great Bliss, which is the Great Bliss 1-276 Madhyamaka. I prostrate to the lama who teaches these. If divided in terms of view, there are infinite wrong views, but in terms of the correct worldly view, it is understanding cause and effect and having faith, and the view of realizing the emptiness of reality. The ultimate of view is emptiness free from extremes, the ultimate of emptiness is emptiness with objects, the ultimate of conduct is great compassion, and the ultimate of compassion is the teacher who teaches without objects. Thus, if divided in terms of emptiness, there are three types: emptiness in terms of conventional truth, one thing being empty of another, and self-emptiness of conventional truth, and other-emptiness of ultimate truth. The intermediate one is that all phenomena are taught as self-empty as an antidote to grasping at reality, which is the intention regarding phenomena in conventional truth. Other-emptiness is that in ultimate truth, the nature of phenomena is empty of the conventional truth of phenomena, but the nature of phenomena itself is not empty in its essence, as the Ratnagotravibhāga says: 『Possessing the characteristic of distinctions, the essence is empty of adventitious stains, the characteristic without distinctions.』
་ཅན། །བླ་མེད་ཆོས་ཀྱིས་སྟོང་མ་ཡིན། །ཞེས་ དང་། སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་འགྲེལ་དུ༑ དགེ་དང་མི་དགེས་རྣམ་རྟོག་ནི། ། རྒྱུན་ཆད་པ་ཡི་མཚན་ཉིད་ཅན། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་སྟོང་ཉིད་གསུངས། །གཞན་ནི་ སྟོང་པར་མི་བཞེད་དོ། །ཞེས་སོ། །རང་སྟོང་ལ་ཞེན་ན་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ལོག་པར་ཟིན་པའི་ ཉེས་དམིགས་དང་། གཞན་སྟོང་ལ་ཡིད་ཆེས་ན་སྟོང་ཉིད་ལ་ལེགས་པར་ཟིན་པའི་ཡོན་ཏན་ ཡོད་དེ། བྱང་སའི་དེ་ཁོ་ནར། སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ལོག་པར་ཟིན་པ་ནི། ཤེས་བྱའི་དངོས་པོ་ལ་ ཡང་རྨོངས་ལ་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་སྐུར་པ་འདེབས་ཏེ། གཞི་དེས་སེམས་ཅན་དམྱལ་ བ་རྣམས་སུ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་ལ། གཞན་ཆོས་འདོད་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་ལས་ཐར་བར་འདོད་ པ་རྣམས་ཀྱང་ཕུངས་[ཕུང་]བར་བྱེད་དོ། །ཇི་ལྟར་ན་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ལོག་པར་ཟིན་པ་ཡིན་ ཞེས་[ཞེ་]ན། གང་གིས་སྟོང་པ་དེ་ཡང་མི་འདོད་ལ། གང་གིས་གང་སྟོང་པ་དེ་ཡང་མི་འདོད་ 1-277 པ་དེ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ལོག་པར་ཟིན་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། གང་གིས་སྟོང་པ་དེ་མེད་པ་དང་། གང་ སྟོང་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་ནི་ཡོད་པར་མི་རིགས་སོ། །ཐམས་ཅད་མེད་ན་གང་དུ་ཅི་ཞིག་གང་གིས་ སྟོང་པར་འགྱུར་ཏེ། དེས་ན་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་དུ་ནི་མི་རུང་ངོ་། །ཇི་ལྟར་ན་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ ལེགས་པར་ཟིན་པ་ཡིན་ཞེས་ན། གང་ལ་གང་མེད་པ་དེས་ནི་དེས་སྟོང་པར་ཡང་དག་པར་ རྗེས་སུ་མ་མཐོང་ལ་དེ་ལ་ལྷག་མ་གང་ཡིན་དེ་ནི། འདི་ན་ཡང་དག་པར་ཡོད་དོ་ཞེས་ཡང་ དག་པར་ཤེས་སོ། །ཞེས་ཏེ་འདི་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ཆེན་པོའི་མདོ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་གྱིས་དགོངས་ པའོ། །དེས་ན་སྟོང་ཉིད་མཐར་ཐུག་ནི་གཞན་སྟོང་ཡིན་ལ། དེ་ཉིད་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ ཡུལ་དུ་གྲུབ་ཅིང་སྣང་བས་ན་དམིགས་བཅས་སྟོང་ཉིད་འགྱུར་མེད་བདེ་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ལ། དེ་ བསྒོམས་པས་སངས་རྒྱས་མྱུར་དུ་ཐོབ་པའི་བྱ་བ་བྱེད་ལ། དེ་སྤངས་ནས་དམིགས་མེད་རང་ སྟོང་སྐལ་[བསྐལ་]པ་བྱེ་བར་སྒོམ་ཀྱང་སངས་རྒྱས་མི་ཐོབ་སྟེ། ཡེ་ཤེས་ལེའུའི་རྒྱུད་དུ། སྐད་ ཅིག་གང་གིས་འགྱུར་བ་དག་དང་རྣམ་པར་བྲལ་བ་གྲུབ་ཅིང་གཡོ་བ་མེད་གྱུར་པ། །སངས་ རྒྱས་བྱ་བ་དེ་སྤངས་ནས་ནི་བདེ་བ་ཉམས་དང་བྲལ། །སྟོང་པ་གཞན་དག་སྒོམ་བྱེད་གང་བྱེད་ པ། །དེའི་བསྐལ་པ་བྱེ་བ་དུ་མ་རྣམས་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ཉིད་དང་ལྷན་སྐྱེས་བདེ་བ་དག་ཀྱང་ རིངས། །ནིམ་པའི་ཤིང་ལས་རྒུམ་[རྒུན་]འབྲུམ་མིན་ཏེ་དུག་ལས་བདུད་རྩི་དང་ནི་ཚངས་ པའི་ཤིང་ལས་འདམ་སྐྱེས་དང་། །ཞེས་སོ། །སྤྱོད་པའི་མཐར་ཐུག་ནི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ འཁོར་བར་སྡུག་བསྔལ་བ་ལ་ཕན་འདོགས་ཤིང་། འཁོར་བ་ལས་སྒྲོལ་འདོད་ཀྱིས་སྙིང་རྗེ་ ཆེན་པོའོ། །དེ་ལ་དབྱེ་ན། སེམས་ཅན་ལ་དམིགས་པའི་སྙིང་རྗེ་ནི་ཆུང་ངུ་། ཆོས་ལ་དམིགས
【現代漢語翻譯】 ཅན། །བླ་མེད་ཆོས་ཀྱིས་སྟོང་མ་ཡིན། །（具有，無上之法非空）如是說，以及，論師龍樹的《菩提心釋》中說：『善與非善之分別念，是相續斷絕之自性。諸佛宣說空性，而不認為其他是空。』如果執著于自空，會有錯誤理解空性的過患；如果信任他空，則有很好地理解空性的功德。在《菩薩地》的真實義中說：『錯誤理解空性，既不瞭解所知之事物，也否定一切所知，因此，眾生會因此而墮入地獄。』那些想要獲得其他功德和想要從痛苦中解脫的人也會因此而受損。如何算是錯誤理解空性呢？如果一個人不承認空性，也不承認空性所空之物，這就是錯誤理解空性。因為空性所空之物是不存在的，而空性本身也不應該存在。如果一切都不存在，那麼什麼、在哪裡、以什麼方式會是空的呢？因此，不可能存在空性。如何算是正確理解空性呢？對於什麼在什麼之中不存在，他正確地認識到它為空，並且正確地知道在那裡還剩下什麼。』這就像《大空性經》的真實意圖一樣。因此，空性的究竟是它空，它在不可思議的境界中成立，並且顯現，因此，有相空性是不變的安樂之因。修習它可以迅速成佛，如果捨棄它，即使在無數劫中修習無相自空，也無法成佛。在《智慧品續》中說：『剎那間，成就了與變化和分別念分離、不可動搖之物，捨棄了諸佛之事業，遠離了安樂和衰敗。那些修習其他空性的人，即使經過無數劫，也會遠離與生俱來的佛性和安樂。』就像尼姆樹上不會結出葡萄，毒藥中不會產生甘露，梵天樹上不會長出蓮藕一樣。行為的究竟是利益一切在輪迴中受苦的眾生，以想要從輪迴中解脫他們的慈悲心為根本。對此進行區分，緣于眾生的慈悲是小慈悲，緣於法的慈悲 is small compassion, compassion focused on the Dharma
【English Translation】 ཅན། །བླ་མེད་ཆོས་ཀྱིས་སྟོང་མ་ཡིན། །(Tibetan: Can, Sanskrit: Anuttara-dharmeṇa śūnyam na, English: Having, the unexcelled Dharma is not empty.) Thus it is said, and in the Bodhicitta Commentary by the master Nāgārjuna: 'Virtuous and non-virtuous discriminations are of the nature of continuous cessation. The Buddhas speak of emptiness, but do not consider others to be empty.' If one clings to self-emptiness, there is the fault of misunderstanding emptiness; if one trusts in other-emptiness, there is the merit of understanding emptiness well. In the Thatā of the Bodhisattva-bhūmi, it says: 'Misunderstanding emptiness means being ignorant of knowable objects and also denying all knowable objects, and therefore, beings will be born in the hells. Those who desire other virtues and desire to be liberated from suffering will also be harmed.' How is one said to misunderstand emptiness? If one does not accept emptiness and does not accept what is empty of emptiness, that is called misunderstanding emptiness. Because what is empty of emptiness does not exist, and emptiness itself should not exist. If everything does not exist, then what, where, and how would be empty? Therefore, emptiness cannot exist. How is one said to understand emptiness correctly? For what does not exist in what, he correctly recognizes it as empty, and correctly knows what remains there.' This is like the true intention of the Great Emptiness Sutra. Therefore, the ultimate emptiness is other-emptiness, which is established in the realm of the inconceivable and appears, therefore, the emptiness with signs is the cause of unchanging bliss. Practicing it can quickly attain Buddhahood, and if one abandons it, even if one practices signless self-emptiness for countless eons, one cannot attain Buddhahood. In the Wisdom Chapter Tantra, it says: 'In an instant, that which is separated from change and discrimination, established and immovable, is attained, abandoning the deeds of the Buddhas, separated from bliss and decay. Those who practice other emptinesses, even after countless eons, will be far from the innate Buddhahood and bliss.' Just as grapes do not grow from the neem tree, nectar does not arise from poison, and lotus roots do not grow from the Brahma tree. The ultimate of conduct is to benefit all sentient beings suffering in samsara, with great compassion rooted in the desire to liberate them from samsara. Differentiating this, compassion focused on sentient beings is small compassion, compassion focused on the Dharma
་ པའི་སྙིང་རྗེ་ནི་འབྲིང་པོ༑ དམིགས་པ་མེད་པའི་སྙིང་རྗེ་ནི་མཐར་ཐུག་སྟེ། དྲི་མེད་འོད་དུ། གང་གིས་དམིགས་བཅས་བཏུལ་མེད་སྟོང་པ་ཉིད་དང་དམིགས་པ་མེད་པའི་སྙིང་རྗེ་བཟང་ པོ་ཡིན་ཞེས་སོ། །དེ་རྣམས་སྟོན་པར་མཛད་པའི་བླ་མ་ལ་འདུད་དོ། །དབང་གི་མཐར་ཐུག་ 1-278 འཇིག་རྟེན་འདས་པའི་དབང་། །སྒྲུབ་པའི་མཐར་ཐུག་རྫོགས་རིམ་ངེས་པའི་དོན། །དངོས་ གྲུབ་མཐར་ཐུག་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ཆེ། །སློབ་མའི་མཐར་ཐུག་དོན་དུ་སྟོན་ལ་འདུད། ། ཅེས་པ་ནི། དབང་ལ་དབྱེ་ན། ཡེ་ཤེས་ཐིག་ལེས་རྒྱུད་ལས། ཆུའི་དབང་དང་ཅོད་པན་དབང་། ། བྱ་བའི་རྒྱུད་ལ་རབ་ཏུ་གྲགས། །རྡོ་རྗེ་དྲིལ་བུ་དེ་བཞིན་མིང་། །སྤྱོད་པའི་རྒྱུད་ལ་རབ་ཏུ་ གསལ། །ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་ཡི་ནི་དབང་། །རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་དུ་གསལ་བར་བྱས། །དེ་ནི་དྲུག་ གིས་བྱེ་བྲག་དབང་། །དེ་ནི་སློབ་དཔོན་དབང་ཞེས་བྱ། །རྣལ་འབྱོར་བླ་མ་ཡིས་ནི་མཚན། ། གསང་བ་ཡིས་ནི་དབང་རྒྱས་བཤད། །ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་བླ་ན་མེད། །བཞི་པ་དེ་ལྟར་དེ་ བཞིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། ཆུས་དབང་ལ་སྦས་རྒྱུད་པའི་བུམ་པའམ་སློབ་དཔོན་ གྱིས་དབང་ཞེས་སྡ་བྱས་པ་ལ། དབྱེ་ན། བླ་མ་ཁ་ཆེ་བས། ཆུ་དང་སྤྱོད་[ཅོད་]པན་རྡོ་རྗེ་དྲིལ་ བུ་དང་། །མིང་དངསྔགས་དང་དེ་བཞིན་བརྟུལ་ཞུགས་དང་། །ལུང་བསྟན་དབུགས་དབྱུང་དེ་ བཞིན་རྗེས་སྣང་[གནང་]སྟེ། །བུམ་དབང་རྡོ་རྗེ་སློབ་དཔོན་ཐོབ་པར་ཤོག །ཅེས་པའི་སྟེང་ དུ་གསང་དབང་གསུམ་པ་རྣམས་འཇིག་རྟེན་པའི་དབང་དང་། མ་སྦས་རྒྱུད་པའི་བྱིས་པ་ འཇུག་པའི་རྒྱུ་དབང་བདུན་དང་། བུམ་པ། གསང་བ། གསུམ་པ་འཇིག་རྟེན་པའི་དབང་བཞི་ པ་རྣམས་འཇིག་རྟེན་པའི་དབང་ཡིན་ལ། གཉིས་ཀའི་བཞི་པ་མཚན་ཉིད་པ་ནི་འཇིག་རྟེན་ ལས་འདས་པའི་དབང་ཡིན་པས་དབང་གིས་མཐར་ཐུག་གོ །ཐུན་མོང་གིས་དངོས་གྲུབ་སྒྲུབ་ ཐབས་བསྐྱེད་རིམ་སོགས་ནི་རྟོག་ཅས་[བཅས་]ནི་གྲང་[དྲང་]དོན་ཡིན་ལ། མཆོག་གིས་ དངོས་གྲུབ་སངས་རྒྱས་སྒྲུབ་ཐབས་རྫོགས་རིམ་རྟོག་མེད་ནི་ངེས་པའི་དོན་ནོ། །སམ་པུ་ཊིར། རྣམ་རྟོག་མ་རིག་ཆེན་པོ་སྟེ། །འཁོར་བའི་རྒྱ་མཚོར་ལྟུང་བྱེད་ཡིན། །མི་རྟོག་ཏིང་འཛིན་ལ་ གནས་ན། །མཁའ་བཞིན་དྲི་མ་མེད་པར་འགྱུར། །ཞེས་དང་། འཕགས་པ་འཇམ་དཔལ་གྱིས་ རང་གི་ལྟ་བའི་འདོད་པ་མདོར་བསྟན་དུ། ཕྱག་རྒྱ་དཀྱིལ་འཁོར་སྔགས་ལ་སོགས། །བསྒོམ་ 1-279 དང་ཟླས་པའི་སྦྱོར་བ་ནི། །བསྐལ་པ་བྱེ་བ་དུ་མས་ཀྱང་། །དངོས་གྲུབ་ནམ་ཡང་ཐོབ་པ་མེད། ། ཀུན་རྟོག་ཐམས་ཅད་སྤངས་པ་ཡིས། །གང་གིས་དེ་ཉིད་ལ་གནས་ན། །སྐྱེ་བ་འདིར་ཡང་ སྒྲུབ་པ་པོ༑ ༑དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་མཆོག་རེག་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །འོག་མིན་གྱིས་མཐར་ ཐུག་པ་ནི། ལྷ་མིའི་འབྱོར་པ་ནི་ཐུན་མོང་གི་དངོས
【現代漢語翻譯】 慈悲心有下、中、上三種，有緣慈悲心是下等，無緣慈悲心是中等，無相慈悲心是究竟，清凈無染。 誰說有執著的調伏和無執著的空性以及無緣的慈悲心是最好的。我向那些宣講這些的喇嘛頂禮。 灌頂的究竟是超越世間的灌頂，修行的究竟是證悟圓滿次第的真實意義，成就的究竟是殊勝的大成就，我向那些為弟子們開示究竟意義的（上師）頂禮。 關於灌頂的分類，在《智慧明點續》中說：『水的灌頂和寶冠的灌頂，在事續中廣為人知。金剛鈴也是如此命名，在行續中清楚地說明。不退轉的灌頂，在瑜伽續中也已闡明。這六種是灌頂的差別，這些被稱為上師灌頂。瑜伽上師的名稱，秘密灌頂廣為宣說，智慧和般若無與倫比，第四灌頂也是如此。』如是所說，水的灌頂，秘密續部的寶瓶或上師的灌頂，可以分為：喇嘛喀徹瓦說：『水和行[寶冠]金剛鈴，名稱和真言以及禁行，預言和呼吸以及隨後的顯現[給予]，愿獲得寶瓶灌頂、金剛灌頂和上師灌頂。』在此之上，第三灌頂是世間灌頂，未隱藏的續部的孩童進入的七種灌頂，以及寶瓶灌頂、秘密灌頂，第三灌頂是世間灌頂，第四灌頂是世間灌頂，兩者的第四灌頂的特徵是超越世間的灌頂，因此是灌頂的究竟。 共同成就的修法是生起次第等有分別的，是名言諦；殊勝成就的成佛修法是圓滿次第無分別的，是勝義諦。《桑布扎續》中說：『分別念是巨大的無明，是墮入輪迴大海的原因。安住于無分別的禪定中，如虛空般清凈無染。』 聖者文殊菩薩在簡要闡述自己的見解時說：『手印、壇城、真言等，通過修習和唸誦的結合，即使經過無數劫，也永遠無法獲得成就。通過捨棄一切分別念，誰安住于那般境界，即使在此生也能成為修行者，並觸及最勝菩提。』如是說。而色究竟天是究竟之處，人天福報是共同的成就。
【English Translation】 Compassion has three levels: lower, middle, and supreme. Conditioned compassion is lower, unconditioned compassion is middle, and non-referential compassion is ultimate, pure and immaculate. Whoever says that clinging to subjugation, non-clinging emptiness, and unbiased compassion are excellent, I prostrate to the lamas who teach these. The ultimate empowerment is the empowerment that transcends the world. The ultimate practice is realizing the definitive meaning of the completion stage. The ultimate accomplishment is the supreme great accomplishment. I prostrate to those who reveal the ultimate meaning to disciples. Regarding the classification of empowerment, the Guhyagarbha Tantra states: 'Water empowerment and crown empowerment are well-known in the Kriya Tantra. Vajra and bell are similarly named, clearly explained in the Charya Tantra. Irreversible empowerment is clarified in the Yoga Tantra. These six are the distinctions of empowerment, known as the Acharya empowerment. The name of the Yoga Lama, the secret empowerment is extensively explained. Wisdom and prajna are unsurpassed, the fourth empowerment is likewise.' As stated, water empowerment, the vase of the secret lineage, or the empowerment of the master, can be divided as follows: Lama Kachewa said: 'Water and conduct [crown], vajra and bell, name and mantra, as well as asceticism, prophecy and breath, and subsequent manifestation [granting], may the vase empowerment, vajra empowerment, and master empowerment be attained.' Above this, the third empowerment is worldly empowerment, the seven empowerments through which children of the unhidden lineage enter, as well as vase empowerment, secret empowerment, the third empowerment is worldly empowerment, and the characteristics of the fourth empowerment of both are empowerments that transcend the world, thus it is the ultimate of empowerment. The common accomplishment of the means of practice, such as the generation stage with conceptualization, is the relative truth; the supreme accomplishment of the means of achieving Buddhahood, the completion stage without conceptualization, is the ultimate truth. The Samputa Tantra states: 'Conceptual thought is great ignorance, the cause of falling into the ocean of samsara. Abiding in non-conceptual samadhi, one becomes immaculate like the sky.' The noble Manjushri, in briefly stating his own view, said: 'Mudras, mandalas, mantras, etc., through the combination of meditation and recitation, even after countless eons, one will never attain accomplishment. By abandoning all conceptual thoughts, whoever abides in that state, even in this life, becomes a practitioner and touches the supreme Bodhi.' Thus it is said. And Akanishta is the ultimate place, the wealth of gods and humans is a common accomplishment.
་གྲུབ་ཡིན་པས་དམན་ལ། དངོས་གྲུབ་ མཐར་ཐུག་ནི། མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པའོ། །སློབ་མའི་མཐར་ཐུག་ནི། རྫོགས་རིམ་གྱི་སྣོད་ཚིག་འབྲུ་ལ་མི་རྟོན་པར། དོན་ལ་རྟོན་པ་དང་། གང་ཟག་ལ་མི་རྟོན་པར་ ཆོས་ལ་རྟོན་པ་དང་། རྣམ་ཤེས་ལ་མི་རྟོན་པར་ཡེ་ཤེས་ལ་རྟོན་པ་དང་། དྲང་དོན་ལ་མི་རྟོན་ པར་ངེས་དོན་ལ་རྟོན་པ་ཡིན་གྱི་ཚིག་སོགས་ལ་རྟོན་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སྟོན་པར་མཛད་ པའི་བླ་མ་ལ་འདུད་དོ། །དཀྱིལ་འཁོར་མཐར་ཐུག་རང་བཞིན་འོད་གསལ་མཆོག །ལྷ་ཡི་ མཐར་ཐུག་བདེ་སྟོང་ཡེ་ཤེས་སྐུ། །ཕྱག་རྒྱའི་མཐར་ཐུག་འོད་གསལ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །གསང་ སྔགས་མཐར་ཐུག་ཡིད་སྐྱོབ་སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། དཀྱིལ་འཁོར་ལ་དབྱེ་ན། སློབ་ དཔོན་ཀླུའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་དཀྱིལ་ཆོག་ལས། སློབ་མའི་དོན་ནི་བསྒྲུབ་བྱའི་ཕྱིར། །དཀྱིལ་ འཁོར་རྣམ་བརྒྱད་བྲི་བར་བྱ། །རིན་ཆེན་དེ་བཞིན་ས་བོན་དང་། །མེ་ཏོག་མཚོན་དང་དེ་ བཞིན་དུ༑ ༑བྱེ་མ་གཡོ་དང་ཕྱེ་མ་སྟེ། །དེ་བཞིན་ཡིད་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་བདེན། །ཞེས་བརྒྱད་ དུ་གསུངས་པ་དང་། མངོན་བརྗོད་བླ་མ་ལས། བྲིས་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་པོ་སྟེ། །གཉིས་ པ་མཚན་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་རོ། །གསུམ་པ་ལག་པའི་ཕྱག་རྒྱ་སྟེ། །བཞི་པ་གཟུགས་སུ་གྱུར་ པའོ། །ལྔ་པ་མེ་ཏོག་མཆོད་པ་སྟེ། །དྲུག་པ་ཚོགས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་རོ། །ཞེས་དྲུག་ཏུ་ གསུངས་པ་དང་། སློབ་དཔོན་རྡོ་རྗེ་དྲིལ་བུ་པས། འོན་ཀྱང་དཀྱིལ་འཁོར་དེ་རང་བཞིན། །ཅི་ ཡིན་དེ་ནི་འདི་ལྟར་བཤད། །རི་མོར་གནས་པའི་ལས་དང་ནི། །ཐིག་ལ་མཚོན་དབྱེའི་རིམ་པ་ བསྟན། །འགྲོ་བ་འདི་དག་རང་བཞིན་གྱིས། །གྲུབ་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་གཉིས་མེད་པའོ། 1-280 ། ཞེས་ལུས་དཀྱིལ་དང་གསུམ་དུ་གསུངས་པ་རྣམས་དབང་འོག་མའམ་བུམ་དབང་དུ་གྲགས་ པའི་དཀྱིལ་འཁོར་ཡིན་ལ། དབང་གོང་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ནི། རྡུལ་ཚོན་སོགས་ཀྱིས་དཀྱིལ་ འཁོར་མ་ཡིན་ཏེ། དུས་འཁོར་རྩ་རྒྱུད་དུ། ལུས་ཀྱིས་དབང་པོ་བྷ་ག་སེམས། །སྐུ་གསུང་ ཐུགས་ཀྱིས་རྡོ་རྗེ་ཡིས། །དཀྱིལ་འཁོར་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་གསུངས། །གཞན་པ་མཚོན་ལྔ་ལྡན་ པ་མིན། །ཞེས་དང་། བདེ་མཆོག་ཨ་བྷི་དྷ་ནར། དཀྱིལ་འཁོར་ལུས་སུ་བརྗོད་པར་བྱ། ། དཀྱིལ་འཁོར་བྷ་གར་བརྗོད་བྱ་ཞིང་། །དཀྱིལ་འཁོར་བྱང་ཆུབ་སེམས་སུ་བརྗོད། །ཅེས་ གསུངས་པ་དང་དགོངས་པ་གཅིག་གོ །འདིས་བདེ་མཆོག་ནག་པོ་པའི་དཀྱིལ་ཆོག་ཏུ། བོད་ འགས་བུམ་དབང་ཤར་སྒོར། གསང་དབང་ལྷོ་སྒོར། གསུམ་པ་ནུབ་སྒོར། བཞི་པ་བྱང་སྒོར་ ཀུར་[བསྐུར་]བ་ནོར་བར་བསྟན་ཞིང་། གཞན་ཡང་གཞུང་འདིས་བརྟག་གཉིས་དང་། ལམ་ འབྲས་ཀྱི་ས་ཅད་[བཅད་]ལ་ལུས་རྩའི་དཀྱིལ་འཁོར། ཡི་གེ་བྷ་གའི་དཀྱིལ་འཁོར། ཁམས་ བདུད་རྩིའི་དཀྱིལ་འཁོར། སྙིང་པོ་ཡེ་
【現代漢語翻譯】 成就取決於（上師的）慈悲。究竟的成就，是獲得至上的成就——成佛。弟子的究竟，是不依賴於圓滿次第的文字，而依賴於意義；不依賴於個人，而依賴於佛法；不依賴於意識，而依賴於智慧；不依賴於不了義，而依賴於了義，而不是依賴於文字等等。向如此教導的上師頂禮。 究竟的壇城是自性光明，至上的本性。究竟的本尊是樂空智慧身。究竟的手印是光明大手印。究竟的密咒是救護意念的上師，我向您頂禮！ 關於壇城的分類：根據龍樹菩薩的《菩提心壇城儀軌》，爲了弟子的利益，應繪製八種壇城：珍寶壇城、種子壇城、花朵壇城、象徵壇城，以及沙壇城、搖動壇城、粉末壇城，以及意念壇城。 《現觀莊嚴論》中說：第一是彩繪壇城，第二是象徵壇城，第三是手印壇城，第四是形象壇城，第五是花朵供養壇城，第六是會供壇城。 金剛鈴論師說：然而，壇城的自性是什麼呢？是這樣的：在圖畫中安住的事業，以及線上條中象徵差別的次第，這些眾生自性成就的壇城是無二的。 以上所說的身體壇城等三種壇城，是下部灌頂或寶瓶灌頂中所說的壇城。而上部灌頂的壇城，不是用彩粉等製作的壇城。《時輪根本續》中說：身體、根、bhaga（藏文：བྷ་ག་，梵文天城體：भग，梵文羅馬擬音：bhaga，漢語字面意思：女陰），心，身語意金剛，宣說了三種壇城，不是其他的五彩繽紛的壇城。 《勝樂阿毗達那》中說：壇城應被說為身體，壇城應被說為bhaga（藏文：བྷ་ག་，梵文天城體：भग，梵文羅馬擬音：bhaga，漢語字面意思：女陰），壇城應被說為菩提心。這些說法與（上述）觀點一致。因此，在勝樂黑行派的壇城儀軌中，藏人將寶瓶灌頂放在東門，秘密灌頂放在南門，第三灌頂放在西門，第四灌頂放在北門，這被認為是錯誤的。此外，這部論典還認為，在《集密》和《道果》的章節中，身體是脈的壇城，文字是bhaga（藏文：བྷ་ག་，梵文天城體：भग，梵文羅馬擬音：bhaga，漢語字面意思：女陰）的壇城，界是甘露的壇城，心髓是智慧的壇城。
【English Translation】 Accomplishment depends on (the guru's) compassion. The ultimate accomplishment is attaining the supreme accomplishment—Buddhahood. The disciple's ultimate is not relying on the words of the completion stage, but relying on the meaning; not relying on the individual, but relying on the Dharma; not relying on consciousness, but relying on wisdom; not relying on the provisional meaning, but relying on the definitive meaning, and not relying on words, etc. I prostrate to the guru who teaches in this way. The ultimate mandala is the self-nature of clear light, the supreme essence. The ultimate deity is the bliss-emptiness wisdom body. The ultimate mudra is the clear light mahamudra. The ultimate mantra is the guru who protects the mind, I prostrate to you! Regarding the classification of mandalas: According to Nagarjuna's 'Bodhicitta Mandala Ritual,' for the benefit of disciples, eight types of mandalas should be drawn: jewel mandala, seed mandala, flower mandala, symbol mandala, as well as sand mandala, shaking mandala, powder mandala, and mind mandala. The 'Ornament of Clear Realization' says: The first is the painted mandala, the second is the symbolic mandala, the third is the hand mudra mandala, the fourth is the image mandala, the fifth is the flower offering mandala, and the sixth is the tsok (gathering) mandala. Vajraghanta says: However, what is the nature of the mandala? It is like this: the activities that dwell in the picture, and the order of symbolizing differences in the lines, these beings' self-naturally accomplished mandala is non-dual. The above-mentioned three mandalas, such as the body mandala, are the mandalas mentioned in the lower or vase initiation. The mandala of the upper initiation is not a mandala made of colored powders, etc. The 'Kalachakra Root Tantra' says: Body, senses, bhaga (བྷ་ག་, भग, bhaga, female genitalia), mind, body, speech, and mind vajras, three types of mandalas are taught, not other colorful mandalas. The 'Supreme Bliss Abhidhana' says: The mandala should be spoken of as the body, the mandala should be spoken of as bhaga (བྷ་ག་, भग, bhaga, female genitalia), the mandala should be spoken of as bodhicitta. These statements are consistent with (the above) view. Therefore, in the mandala ritual of the Supreme Bliss Black Tradition, Tibetans placing the vase initiation at the east gate, the secret initiation at the south gate, the third initiation at the west gate, and the fourth initiation at the north gate is considered incorrect. Furthermore, this treatise also believes that in the chapters of the 'Guhyasamaja' and 'Lamdre,' the body is the mandala of the channels, the letters are the mandala of bhaga (བྷ་ག་, भग, bhaga, female genitalia), the elements are the mandala of nectar, and the essence is the mandala of wisdom.
ཤེས་རླུང་གིས་[གི་]དཀྱིལ་འཁོར། ཞེས་སྐྱེས་པའམ་ བུད་མེད་གང་རུང་གི་ལུས་ལ་དཀྱིལ་འཁོར་འདི་བཞི་ཚང་བ་རྒྱུད་ཀྱི་དོན་མ་ཡིན་ཏེ། རྒྱུད་ འདི་གཉིས་ཀྱིས་དགོངས་པ་ནི་སྐྱེས་པ་ལ་དབང་གོང་མ་བསྐུར་བའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བུམ་ དབང་གིས། དཀྱིལ་འཁོར་བུད་མེད་ཀྱི་དཀར་འཛིན་ནུ་མ་ལ། ལུས་ཀྱི་དབང་པོའམ་ལུས་ ཞེས་བརྗོད་པ་དང་། གསང་དབང་གིས་དཀྱིལ་འཁོར་མོ་མཚན་ལ་བྷ་ག་ཞེས་བརྗོད་པ་དང་། གསུམ་པའི་ཀུན་རྫོབ་བྱང་སེམས་ཞེས་པ་ཕོ་མོ་དབང་པོ་སྦྱར་དུས་ཀྱིས་དཀར་དམར་གཉིས་ གསང་གནས་སུ་འཚོགས་པ་དང་། བཞི་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་ཀྱིས་[ཀྱི] སེམས་ཀྱིས་[ཀྱི]དཀྱིལ་འཁོར་ཞེས་པ་དམིགས་མེད་སྟོང་པ་དང་། གཡོ་བའམ་འགྱུར་བ་མ་ ཡིན་པར། དམིགས་བཅས་རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་དང་། གཡོ་མེད་དང་འགྱུར་མེད་ཀྱི་བདེ་བ་ ནི། དཀྱིལ་འཁོར་མཐར་ཐུག་རང་བཞིན་འོད་གསལ་ཞེས་པ་ཡིན་ཏེ། དུས་འཁོར་གྱི་རྒྱུད་ 1-281 ལས། དེ་ཕྱིར་རྒྱལ་པོ་རང་སེམས་དྲི་མ་རྣམ་པར་བྲལ་བ་དག་ནི་དཀྱིལ་འཁོར་དབང་པོ་རབ་ ཏུ་བྱ་ཞེས་སོ། །དབང་བསྐུར་ཚུལ་ནི། སློབ་མ་ཤེས་རབ་མའི་ནུ་མ་ལ་རེག་ཏུ་འཇུག་པ་དང་། བླ་མའི་བྱང་སེམས་ཁར་བྱིན་ནས་ཕྱག་རྒྱ་བྷ་ཁ་[ག་]ལྟར་བཞུགས་པ་དང་། ཕྱག་རྒྱ་བྱིན་ ནས་དབང་པོ་སྦྱོར་དུ་འཇུག་པ་དང་། རླུང་སེམས་དབུ་མར་ཞུགས་པའི་ཐབས་སྟོན་ཞིང་། མི་ རྟོག་ཡེ་ཤེས་བསྒོམ་དུ་འཇུག་པ་རྣམས་ཡིན་ལ། དེ་ལྟར་བྱས་པས་དབང་བཞི་པོའི་ངོ་བོ་ནི་ གོ་རིམ་བཞིན་དུ་དགའ་བའི་དགའ་བ་དང་། མཆོག་དགའི་དགའ་བ་དང་། དགའ་བྲལ་ཁྱད་ པར་གྱི་དགའ་བ་དང་། འོད་གསལ་མཐོང་ཞིང་འགྱུར་མེད་ཀྱི་བདེ་བའམ་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་ དགའ་བ་རྣམས་ཡིན་ཏེ། སམ་པུ་ཊར། དང་པོ་དགའ་བ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། །གཉིས་པ་མཆོག་ཏུ་ དགའ་བའོ། །གསུམ་པ་དགའ་བྲལ་དགའ་བ་སྟེ། །བཞི་པའང་དེའང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་ དང་། དགའ་བ་ལ་སོགས་རིམ་པ་ནི། །དབང་ནི་རྣམ་པ་བཞི་ཤེས་བྱ། །ཞེས་དང་། དུས་ འཁོར་རྩ་རྒྱུད་དུ། གསུམ་པ་གསང་བའི་དབང་བསྐུར་དང་། །ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་མངོན་བརྗོད་ པ། །སླར་ཡང་ཤེས་རབ་ཆེན་པོ་ཉིད། །དེའི་ཡེ་ཤེས་མངོན་རྗོད་བྱེད། །འགྱུར་དང་འགྱུར་ དང་དེ་ནས་འཛག །དེ་ནས་གཞན་ཡང་མི་འཛག་པའོ། །དབང་བསྐུར་གསུམ་པོ་རིམ་པ་ ཡིས། །ལུས་ངག་སེམས་ནི་ལས་དག་པ། །བཞི་པ་ཡེ་ཤེས་ཡང་དག་དག །ལུས་ངག་སེམས་ ཀྱང་དག་པར་བྱེད། །བྱིས་པ་དར་མ་དེ་ནས་རྒན། །བཞི་པ་སྐྱེ་དགུའི་བདག་པའོ། །ཤེས་རབ་ ནུ་མར་ཡན་ལག་ནི། །རེག་པས་བྱང་ཆུབ་སེམས་འཕོའི་བདེ། །འོ་མ་འཛིན་པས་དབང་ བསྐུར་བ། །གང་ལ་བདེ་ཐོབ་དེ་ཕྱེས་པའོ། །ཡུན་རིང་གསང་བར་སྤྲོས་ལས་སྐྱེ། །བྱང་ཆུབ་ སེམས་ནི་འཕོ་བའི་བདེ། །གསང་བའི་དབང་བསྐུར་གསང་བ་ནི། །གང་ལས་བདེ་ཐོབ
【現代漢語翻譯】 『智慧風之壇城』，無論男女，身體上都具備這四個壇城，但這並非密續的真義。這兩部密續的觀點是，對於男性，在授予更高的灌頂時，通過寶瓶灌頂，壇城指的是女性的乳房，被稱為身體的官能或身體；通過秘密灌頂，壇城指的是女性的性器官，被稱為『巴嘎』（Bhaga，梵文，Bhaga，Bhaga，有福者，幸運者，繁榮）。第三個，世俗菩提心，指的是男女性器官結合時，白色和紅色的菩提心在秘密處匯聚。第四個，壇城，勝義菩提心，指的是心的壇城，即無所緣的空性，不搖動或變化。具有所緣的圓滿，以及不搖動和不變的喜樂，是究竟的壇城，自性光明。正如《時輪經》1-281中所說：『因此，國王，自己的心遠離污垢，是最好的壇城官能。』灌頂的方式是：讓弟子觸控智慧女的乳房，上師將菩提心放入她的口中，以『巴嘎』（Bhaga，梵文，Bhaga，Bhaga，有福者，幸運者，繁榮）的姿勢安住，給予手印，讓他們結合官能，展示風心融入中脈的方法，讓他們修習無分別的智慧。這樣做，四種灌頂的本質依次是：喜的喜、勝喜的喜、離喜的特殊喜，以及見到光明和不變的喜樂或俱生喜。正如《桑布扎續》中所說：『最初只是喜，第二是勝喜，第三是離喜的喜，第四也如是。』以及『喜等次第，應知是四種灌頂。』以及《時輪根本續》中：『第三是秘密灌頂，智慧智慧的顯現，再次是偉大的智慧本身，顯現其智慧。變化和變化，然後是滴落，然後是不滴落。通過第三灌頂的次第，身體、語言和心得以凈化。第四是真實的智慧，也凈化身體、語言和心。孩子、年輕人，然後是老人，第四是眾生的主人。智慧女的乳房是肢體，觸控帶來菩提心轉移的喜樂，握住乳房是灌頂，開啟獲得喜樂者。長久以來，秘密生於嬉戲，菩提心是轉移的喜樂，秘密灌頂是秘密，從中獲得喜樂。』 "The Mandala of Wisdom Wind," whether male or female, all bodies possess these four mandalas, but this is not the true meaning of the tantra. The view of these two tantras is that, for males, when bestowing the higher empowerment, through the vase empowerment, the mandala refers to the breasts of the female, which are called the faculties of the body or the body; through the secret empowerment, the mandala refers to the female sexual organ, which is called 'Bhaga' (藏文：བྷ་ག་，梵文天城體：Bhaga，梵文羅馬擬音：Bhaga，漢語字面意思：有福者，幸運者，繁榮). The third, relative Bodhicitta, refers to the white and red Bodhicitta gathering in the secret place when male and female sexual organs are combined. The fourth, the mandala, ultimate Bodhicitta, refers to the mandala of the mind, which is the emptiness without object, not shaking or changing. Having the perfection of object, and the bliss of not shaking and not changing, is the ultimate mandala, the self-nature luminosity. As it is said in the Kalachakra Tantra 1-281: 'Therefore, the king, one's own mind is free from defilements, is the best mandala faculty.' The way of empowerment is: letting the disciple touch the breasts of the wisdom woman, the guru puts the Bodhicitta into her mouth, abiding in the posture of 'Bhaga' (藏文：བྷ་ག་，梵文天城體：Bhaga，梵文羅馬擬音：Bhaga，漢語字面意思：有福者，幸運者，繁榮), giving the mudra, letting them combine the faculties, showing the method of the wind-mind entering the central channel, letting them practice non-conceptual wisdom. By doing so, the essence of the four empowerments are in order: the joy of joy, the joy of supreme joy, the special joy of separation from joy, and seeing the luminosity and the unchanging bliss or innate joy. As it is said in the Samputa Tantra: 'The first is just joy, the second is supreme joy, the third is the joy of separation from joy, the fourth is also the same.' And 'The order of joy and so on, should be known as the four empowerments.' And in the Kalachakra Root Tantra: 'The third is the secret empowerment, the manifestation of wisdom wisdom, again the great wisdom itself, manifests its wisdom. Change and change, then dripping, then not dripping. Through the order of the third empowerment, body, speech, and mind are purified. The fourth is true wisdom, also purifies body, speech, and mind. Child, young, then old, the fourth is the lord of beings. The breasts of the wisdom woman are limbs, touching brings the bliss of Bodhicitta transference, holding the milk is empowerment, opening the one who obtains bliss. For a long time, the secret is born from play, Bodhicitta is the bliss of transference, the secret empowerment is secret, from which bliss is obtained.'
【English Translation】 'The Mandala of Wisdom Wind,' whether male or female, all bodies possess these four mandalas, but this is not the true meaning of the tantra. The view of these two tantras is that, for males, when bestowing the higher empowerment, through the vase empowerment, the mandala refers to the breasts of the female, which are called the faculties of the body or the body; through the secret empowerment, the mandala refers to the female sexual organ, which is called 'Bhaga'. The third, relative Bodhicitta, refers to the white and red Bodhicitta gathering in the secret place when male and female sexual organs are combined. The fourth, the mandala, ultimate Bodhicitta, refers to the mandala of the mind, which is the emptiness without object, not shaking or changing. Having the perfection of object, and the bliss of not shaking and not changing, is the ultimate mandala, the self-nature luminosity. As it is said in the Kalachakra Tantra 1-281: 'Therefore, the king, one's own mind is free from defilements, is the best mandala faculty.' The way of empowerment is: letting the disciple touch the breasts of the wisdom woman, the guru puts the Bodhicitta into her mouth, abiding in the posture of 'Bhaga', giving the mudra, letting them combine the faculties, showing the method of the wind-mind entering the central channel, letting them practice non-conceptual wisdom. By doing so, the essence of the four empowerments are in order: the joy of joy, the joy of supreme joy, the special joy of separation from joy, and seeing the luminosity and the unchanging bliss or innate joy. As it is said in the Samputa Tantra: 'The first is just joy, the second is supreme joy, the third is the joy of separation from joy, the fourth is also the same.' And 'The order of joy and so on, should be known as the four empowerments.' And in the Kalachakra Root Tantra: 'The third is the secret empowerment, the manifestation of wisdom wisdom, again the great wisdom itself, manifests its wisdom. Change and change, then dripping, then not dripping. Through the order of the third empowerment, body, speech, and mind are purified. The fourth is true wisdom, also purifies body, speech, and mind. Child, young, then old, the fourth is the lord of beings. The breasts of the wisdom woman are limbs, touching brings the bliss of Bodhicitta transference, holding the milk is empowerment, opening the one who obtains bliss. For a long time, the secret is born from play, Bodhicitta is the bliss of transference, the secret empowerment is secret, from which bliss is obtained.'
་དེ་ དར་མ། །ཡུན་རིང་གསང་བར་སྤྲོས་ལས་སྐྱེས། །རྡོ་རྗེའི་རྩེ་མོར་གཡོ་བའི་བདེ། །ཤེས་རབ་ ཡེ་ཤེས་དབང་བསྐུར་བ། །གང་ལས་གཡོ་བར་སྒྲོད་དེ་རྒན། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་རྗེས་ཆགས་ལ། 1-282 ། སྐྱེས་པ་གཡོ་མེད་བདེ་བ་ནི། །ཤེས་རབ་ཆེན་པོའི་དབང་བསྐུར་བ། །གང་ལ་གཡོ་མེད་རྟོག་ པ་དེ། །སྐྱེ་དགུའི་བདག་པོར་རྣམས་ཤེས་བྱ༑ ༑ཞེས་དང་། བརྟག་གཉིས་སུ། རྒོད་པའི་དགའ་ བ་ཐོབ་པ་ནི། །རྒོད་པ་དག་པ་སློབ་དཔོན་ཉིད། །ལྟས་པའི་དགའ་བ་ཐོབ་པ་ནི། །བལྟ་བ་ དག་པ་གསང་བ་ཉིད། །ལག་བཅང་དགའ་བ་ཐོབ་པ་ནི། །ལག་འཆང་དག་ལས་ཤེས་རབ་ ཉིད། །གཉིས་གཉིས་སྤྲད་པའི་བདེ་ཐོབ་པ། །གཉིས་གཉིས་སྤྲད་པ་དེ་བཞིན་ཉིད། །ཅེས་ གསུངས་ཏེ། གཉིས་གཉིས་སྤྲད་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་པ་འདིས། དབང་བཞི་པ་ལ་གཉིས་ ཡོད་པའི། ཀུན་རྫོབ་འཇིག་རྟེན་པའི་དབང་བཞི་པ་ཞེས་པ། དོན་ལ་དབང་གསུམ་པ་དང་། གནད་གཅིག་པ་བསྟན་པ་ཡིན་ལ། འདིས་སྦས་རྒྱུད་པ་རྣམས་དབང་བཞི་པའི་དོན་གསུམ་པ་ དང་། དོན་གཅིག་པར་འཁྲུལ་པ་འདི་ལ་ཐུག་ཅིང་། ཡང་སྙིང་པོ་ཡེ་ཤེས་རླུང་གིས་དཀྱིལ་ འཁོར་ཡང་མི་འཐད་དེ། རླུང་ཐམས་ཅད་མཐར་ཐུག་དགག་བྱ་ཡིན་པས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ གཞུང་འདི་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་པར་སྤྱད་[དཔྱད་]པས་ངེས་དོན་གྱིས་དབང་བཞི་པོ་སོགས་ ལེགས་པར་རྟོགས་ཤིང་། གྲང་[དྲང་]དོན་སྦས་རྒྱུད་ལ་བརྟེན་པའི་ཕྱག་ལེན་པ་རྣམས་ལ་ དབང་བཞིར་རྟགས་པ་ཡོད་ཀྱང་། མཚན་ཉིད་པའི་བུམ་དབང་དང་། གསང་དབང་ཕྱེད་དང་། བཞི་པ་རྣམས་ཆད་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ལྷའི་མཐར་ཐུག་ཞེས་པ་ལ། ལྷ་ལ་དབྱེ་ན། འཇིག་ རྟེན་ཐ་མལ་པའི་ཕོ་ལྷ་དགྲ་ལྷ་སོགས་དང་། གཟུགས་དང་གཟུགས་མེད་ཀྱི་ལྷ་དང་། ཕྱི་རོལ་ པའི་ཚངས་པ་སོགས་དང་། ནང་པའི་བསྐྱེད་རིམ་རྟོག་ཆོས་ནས་གཟུགས་སྐུའི་བར་རྣམས་ནི་ དྲང་དོན་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་པས་དམན་ལ། ལྷའི་མཐར་ཐུག་ནི། སྔགས་བསྟན་པའི་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་ འབྱོར་བདེ་སྟོང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་ནོ། །ཕྱག་རྒྱ་ལ་དབྱེ་ན། ཡོ་གར་གསུངས་པའི་དམ་རྒྱ། ཆོས་རྒྱ། ལས་རྒྱ། ཕྱག་ཆེན་ཞེས་པ་དང་། བླ་མེད་དུ་གསུངས་པའི། བཞི་འཛག་མེད་དམ་ ཚིག་གིས་ཕྱག་རྒྱ་ནི་ཀུན་འགྲོ་ཡིན་ལ། དམན་པ་ལས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་དང་། འབྲིང་པོ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ 1-283 ཕྱག་རྒྱ་དང་། མཆོག་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་མོ་སྟེ། ཕྱག་རྒྱའི་མཐར་ཐུག་པ་འོད་གསལ་རྣམ་ཀུན་ མཆོག་ལྡན་ནོ། །སྔགས་ལ་དབྱེ་ན། གསང་སྔགས། རིག་སྔགས། གཟུངས་སྔགས་རྣམས་ ཡོད་ཅིང་། དེ་ལའང་རྗོད་བྱེད་ཚིག་གིས་སྔགས་ནི། དྲང་དོན་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་ལ། བརྗོད་བྱ་ དོན་གྱི་སྔགས་ནི། ཡིད་རྣམ་རྟོག་ལས་སྐྱོབ་པ་གསང་སྔགས་མཐར་ཐུག ཡིད་ནི་མན་ཞེས་བྱ་ བས་ཏེ། །དྲ་ཡིག་སྐྱོབ་པར་བྱེད་པ་སྟེ། །ཞེས་པ་མན་དྲ་པའི་དོན་རྣམ་པར་མི
【現代漢語翻譯】 དེ་དར་མ། (De Darma)：因此，達瑪。 ཡུན་རིང་གསང་བར་སྤྲོས་ལས་སྐྱེས། (Yun Ring Sangwar Trölé Kyé)：長久秘密中生出嬉戲。 རྡོ་རྗེའི་རྩེ་མོར་གཡོ་བའི་བདེ། (Dorjé Tsemor Yowé Dé)：金剛頂端搖曳的樂。 ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་དབང་བསྐུར་བ། (Sherab Yeshe Wangkurwa)：智慧與覺性的灌頂。 གང་ལས་གཡོ་བར་སྒྲོད་དེ་རྒན། (Gangle Yowar Drödé Gen)：從何處搖曳而衰老？ ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་རྗེས་ཆགས་ལ། (Chagya Chenpo Jé Chak La)：大手印之後生起。 སྐྱེས་པ་གཡོ་མེད་བདེ་བ་ནི། (Kyépa Yomé Déwa Ni)：生者無動搖的樂是。 ཤེས་རབ་ཆེན་པོའི་དབང་བསྐུར་བ། (Sherab Chenpö Wangkurwa)：大智慧的灌頂。 གང་ལ་གཡོ་མེད་རྟོག་པ་དེ། (Ganga Yomé Tokpa Dé)：於何處無動搖的念頭？ སྐྱེ་དགུའི་བདག་པོར་རྣམས་ཤེས་བྱ། (Kyegu Dakpor Nam Sheja)：應知是眾生的主宰。 ཞེས་དང་། (Zhé Dang)：如是說。 བརྟག་གཉིས་སུ། (Tak Nyisu)：在《二觀察續》中。 རྒོད་པའི་དགའ་བ་ཐོབ་པ་ནི། (Göpé Gawa Tobpa Ni)：獲得嬉戲的喜悅是。 རྒོད་པ་དག་པ་སློབ་དཔོན་ཉིད། (Göpa Dakpa Lobpön Nyi)：嬉戲清凈即是上師。 ལྟས་པའི་དགའ་བ་ཐོབ་པ་ནི། (Tépé Gawa Tobpa Ni)：獲得觀看的喜悅是。 བལྟ་བ་དག་པ་གསང་བ་ཉིད། (Tawa Dakpa Sangwa Nyi)：觀看清凈即是秘密。 ལག་བཅང་དགའ་བ་ཐོབ་པ་ནི། (Lakchang Gawa Tobpa Ni)：獲得手持的喜悅是。 ལག་འཆང་དག་ལས་ཤེས་རབ་ཉིད། (Lakchang Daklé Sherab Nyi)：手持清凈即是智慧。 གཉིས་གཉིས་སྤྲད་པའི་བདེ་ཐོབ་པ། (Nyinyi Trépé Dé Tobpa)：獲得二二交合的樂是。 གཉིས་གཉིས་སྤྲད་པ་དེ་བཞིན་ཉིད། (Nyinyi Trépa Dézhin Nyi)：二二交合即是真如。 ཅེས་གསུངས་ཏེ། (Zhé Sungté)：如是說。 གཉིས་གཉིས་སྤྲད་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་པ་འདིས། (Nyinyi Trépa Dézhin Nyichépa Di)：這句『二二交合即是真如』。 དབང་བཞི་པ་ལ་གཉིས་ཡོད་པའི། (Wang Zhipa La Nyi Yöpé)：說明第四灌頂有兩種。 ཀུན་རྫོབ་འཇིག་རྟེན་པའི་དབང་བཞི་པ་ཞེས་པ། (Kündzop Jiktenpé Wang Zhipa Zhépa)：所謂的世俗諦的第四灌頂。 དོན་ལ་དབང་གསུམ་པ་དང་། (Dönla Wang Sumpa Dang)：實際上是第三灌頂。 གནད་གཅིག་པ་བསྟན་པ་ཡིན་ལ། (Né Chikpa Tenpa Yinla)：顯示了要點是一致的。 འདིས་སྦས་རྒྱུད་པ་རྣམས་དབང་བཞི་པའི་དོན་གསུམ་པ་དང་། (Dis Sé Gyüpa Nam Wang Zhipé Dön Sumpa Dang)：這導致了秘密續部的修行者們誤以為第四灌頂的意義與第三灌頂。 དོན་གཅིག་པར་འཁྲུལ་པ་འདི་ལ་ཐུག་ཅིང་། (Dön Chikpar Trulpa Dila Tukching)：意義是一致的。 ཡང་སྙིང་པོ་ཡེ་ཤེས་རླུང་གིས་དཀྱིལ་འཁོར་ཡང་མི་འཐད་དེ། (Yang Nyingpo Yeshe Lunggi Kyilkhor Yang Mi Thédé)：而且，以精髓智慧之風來形成壇城也是不合理的。 རླུང་ཐམས་ཅད་མཐར་ཐུག་དགག་བྱ་ཡིན་པས་སོ། (Lung Tamché Tartuk Gakja Yinpé So)：因為所有的風最終都是要被否定的。 དེ་ལྟར་ན་གཞུང་འདི་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་པར་སྤྱད་[དཔྱད་]པས་ངེས་དོན་གྱིས་དབང་བཞི་པོ་སོགས་ལེགས་པར་རྟོགས་ཤིང་། (Détarna Zhung Di Namkyi Nampar Chö[Che]pé Ngédön Gyi Wang Zhipo Sok Lekpar Tokshing)：因此，通過對這些經典的分析，可以很好地理解勝義諦的四種灌頂等。 གྲང་[དྲང་]དོན་སྦས་རྒྱུད་ལ་བརྟེན་པའི་ཕྱག་ལེན་པ་རྣམས་ལ་དབང་བཞིར་རྟགས་པ་ཡོད་ཀྱང་། (Drang[Drang] Dön Sé Gyüla Tenpé Chaklenpa Namla Wang Zhir Takpa Yökang)：雖然依賴於字面意義的秘密續部的修行者們有四種灌頂的標誌。 མཚན་ཉིད་པའི་བུམ་དབང་དང་། (Tshennyipé Bum Wang Dang)：但名相上的寶瓶灌頂。 གསང་དབང་ཕྱེད་དང་། (Sang Wang Ché Dang)：秘密灌頂的一半。 བཞི་པ་རྣམས་ཆད་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། (Zhipa Nam Chépar Shepar Jao)：以及第四灌頂都是缺失的，應該知道。 ལྷའི་མཐར་ཐུག་ཞེས་པ་ལ། (Lhé Tartuk Zhépa La)：所謂諸神的究竟。 ལྷ་ལ་དབྱེ་ན། (Lha La Yéna)：如果區分諸神。 འཇིག་རྟེན་ཐ་མལ་པའི་ཕོ་ལྷ་དགྲ་ལྷ་སོགས་དང་། (Jikten Tamalpé Polha Dralha Sok Dang)：有世俗的男神、戰神等。 གཟུགས་དང་གཟུགས་མེད་ཀྱི་ལྷ་དང་། (Zuk Dang Zukmé Kyi Lha Dang)：色界和無色界的諸神。 ཕྱི་རོལ་པའི་ཚངས་པ་སོགས་དང་། (Chirolpé Tsangpa Sok Dang)：外道的天神等。 ནང་པའི་བསྐྱེད་རིམ་རྟོག་ཆོས་ནས་གཟུགས་སྐུའི་བར་རྣམས་ནི་དྲང་དོན་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་པས་དམན་ལ། (Nangpé Kyérim Tokchö Né Zukkü Bar Nam Ni Drang Dön Kündzop Yinpé Menla)：以及佛教的生起次第、觀想等，直到色身，都是字面意義的世俗諦，因此是低劣的。 ལྷའི་མཐར་ཐུག་ནི། (Lhé Tartuk Ni)：諸神的究竟是。 སྔགས་བསྟན་པའི་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་བདེ་སྟོང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་ནོ། (Ngak Tenpé Dorjé Naljor Dé Tong Yeshe Kyi Ku Yinno)：密宗所說的金剛瑜伽，樂空覺性的身。 ཕྱག་རྒྱ་ལ་དབྱེ་ན། (Chagya La Yéna)：如果區分手印。 ཡོ་གར་གསུངས་པའི་དམ་རྒྱ། (Yogar Sungpé Damgya)：有瑜伽中所說的誓言印。 ཆོས་རྒྱ། (Chögya)：法印。 ལས་རྒྱ། (Légya)：事業印。 ཕྱག་ཆེན་ཞེས་པ་དང་། (Chagchen Zhépa Dang)：以及所謂的大手印。 བླ་མེད་དུ་གསུངས་པའི། (Lamédu Sungpé)：無上部中所說的。 བཞི་འཛག་མེད་དམ་ཚིག་གིས་ཕྱག་རྒྱ་ནི་ཀུན་འགྲོ་ཡིན་ལ། (Zhi Dzakmé Damtsik Gi Chagya Ni Küntro Yinla)：四種不漏的誓言手印是普遍的。 དམན་པ་ལས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་དང་། (Menpa Lékyi Chagya Dang)：低劣的事業手印。 འབྲིང་པོ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་དང་། (Dringpo Yeshe Kyi Chagya Dang)：中等的智慧手印。 མཆོག་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་མོ་སྟེ། (Chok Chagya Chenmo Té)：殊勝的大手印。 ཕྱག་རྒྱའི་མཐར་ཐུག་པ་འོད་གསལ་རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་ནོ། (Chagyé Tartukpa Ösal Namkün Chokdenno)：手印的究竟是光明，具足一切殊勝。 སྔགས་ལ་དབྱེ་ན། (Ngak La Yéna)：如果區分真言。 གསང་སྔགས། (Sang Ngak)：有秘密真言。 རིག་སྔགས། (Rig Ngak)：明咒。 གཟུངས་སྔགས་རྣམས་ཡོད་ཅིང་། (Zung Ngak Nam Yöching)：陀羅尼咒。 དེ་ལའང་རྗོད་བྱེད་ཚིག་གིས་སྔགས་ནི། (Délang Jöjé Tsik Gi Ngak Ni)：其中，以能詮之詞的真言。 དྲང་དོན་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་ལ། (Drang Dön Kündzop Yinla)：是字面意義的世俗諦。 བརྗོད་བྱ་དོན་གྱི་སྔགས་ནི། (Jöja Dön Gyi Ngak Ni)：所詮之義的真言是。 ཡིད་རྣམ་རྟོག་ལས་སྐྱོབ་པ་གསང་སྔགས་མཐར་ཐུག (Yid Nam Toklé Kyopa Sang Ngak Tartuk)：從意念分別中救護的秘密真言是究竟。 ཡིད་ནི་མན་ཞེས་བྱ་བས་ཏེ། (Yid Ni Man Zhé Jawé Té)：意念被稱為曼（藏文：ཡིད，梵文天城體：मन，梵文羅馬擬音：mana，漢語字面意思：意）。 དྲ་ཡིག་སྐྱོབ་པར་བྱེད་པ་སྟེ། (Dra Yik Kyopar Jepa Té)：救護網格文字。 ཞེས་པ་མན་དྲ་པའི་དོན་རྣམ་པར་མི། (Zhépa Mandrapé Dön Nampar Mi)：這就是曼扎（藏文：མན་དྲ，梵文天城體：मन्त्र，梵文羅馬擬音：mantra，漢語字面意思：真言）的意義。
【English Translation】 De Darma: Therefore, Darma. Yun Ring Sangwar Trölé Kyé: Born from prolonged secrecy and play. Dorjé Tsemor Yowé Dé: The bliss that sways at the tip of the vajra. Sherab Yeshe Wangkurwa: The empowerment of wisdom and awareness. Gangle Yowar Drödé Gen: From where does it sway and grow old? Chagya Chenpo Jé Chak La: After the Mahamudra arises. Kyépa Yomé Déwa Ni: The unwavering bliss of the born is. Sherab Chenpö Wangkurwa: The empowerment of great wisdom. Ganga Yomé Tokpa Dé: Where is the unwavering thought? Kyegu Dakpor Nam Sheja: Know that it is the lord of beings. Zhé Dang: Thus it is said. Tak Nyisu: In the 'Two Examinations Tantra'. Göpé Gawa Tobpa Ni: Obtaining the joy of frolicking is. Göpa Dakpa Lobpön Nyi: Pure frolicking is the guru himself. Tépé Gawa Tobpa Ni: Obtaining the joy of gazing is. Tawa Dakpa Sangwa Nyi: Pure gazing is the secret itself. Lakchang Gawa Tobpa Ni: Obtaining the joy of holding hands is. Lakchang Daklé Sherab Nyi: Pure hand-holding is wisdom itself. Nyinyi Trépé Dé Tobpa: Obtaining the bliss of two-two union is. Nyinyi Trépa Dézhin Nyi: Two-two union is Suchness itself. Zhé Sungté: Thus it is said. Nyinyi Trépa Dézhin Nyi chépa Di: This statement 'Two-two union is Suchness itself'. Wang Zhipa La Nyi Yöpé: Indicates that the fourth empowerment has two aspects. Kündzop Jiktenpé Wang Zhipa Zhépa: The so-called fourth empowerment of the conventional world. Dönla Wang Sumpa Dang: In reality, it is the third empowerment. Né Chikpa Tenpa Yinla: Showing that the key point is the same. Dis Sé Gyüpa Nam Wang Zhipé Dön Sumpa Dang: This leads the practitioners of the secret tantras to mistakenly believe that the meaning of the fourth empowerment is the same as the third. Dön Chikpar Trulpa Dila Tukching: That the meaning is the same. Yang Nyingpo Yeshe Lunggi Kyilkhor Yang Mi Thédé: Moreover, it is also unreasonable to form a mandala with the wind of essence-wisdom. Lung Tamché Tartuk Gakja Yinpé So: Because all winds are ultimately to be negated. Détarna Zhung Di Namkyi Nampar Chö[Che]pé Ngédön Gyi Wang Zhipo Sok Lekpar Tokshing: Therefore, through analyzing these texts, one can well understand the four empowerments of the definitive meaning, etc. Drang[Drang] Dön Sé Gyüla Tenpé Chaklenpa Namla Wang Zhir Takpa Yökang: Although those who rely on the literal meaning of the secret tantras have the signs of the four empowerments. Tshennyipé Bum Wang Dang: The vase empowerment in name. Sang Wang Ché Dang: Half of the secret empowerment. Zhipa Nam Chépar Shepar Jao: And the fourth empowerment are missing, it should be known. Lhé Tartuk Zhépa La: Regarding the ultimate of deities. Lha La Yéna: If deities are distinguished. Jikten Tamalpé Polha Dralha Sok Dang: There are worldly male deities, war gods, etc. Zuk Dang Zukmé Kyi Lha Dang: Deities of the form and formless realms. Chirolpé Tsangpa Sok Dang: Externalist Brahma, etc. Nangpé Kyérim Tokchö Né Zukkü Bar Nam Ni Drang Dön Kündzop Yinpé Menla: And the Buddhist creation stage, visualizations, up to the form body, are literal conventional truths, therefore inferior. Lhé Tartuk Ni: The ultimate of deities is. Ngak Tenpé Dorjé Naljor Dé Tong Yeshe Kyi Ku Yinno: The Vajra Yoga taught in the tantras, the body of bliss-emptiness awareness. Chagya La Yéna: If mudras are distinguished. Yogar Sungpé Damgya: There are the samaya mudra spoken of in Yoga. Chögya: Dharma mudra. Légya: Karma mudra. Chagchen Zhépa Dang: And the so-called Mahamudra. Lamédu Sungpé: Spoken of in Anuttara. Zhi Dzakmé Damtsik Gi Chagya Ni Küntro Yinla: The mudra of the four non-leaking vows is universal. Menpa Lékyi Chagya Dang: The inferior karma mudra. Dringpo Yeshe Kyi Chagya Dang: The intermediate wisdom mudra. Chok Chagya Chenmo Té: The supreme Mahamudra. Chagyé Tartukpa Ösal Namkün Chokdenno: The ultimate of mudra is luminosity, possessing all perfections. Ngak La Yéna: If mantras are distinguished. Sang Ngak: There are secret mantras. Rig Ngak: Vidyā mantras. Zung Ngak Nam Yöching: Dhāraṇī mantras. Délang Jöjé Tsik Gi Ngak Ni: Among them, the mantra with expressive words. Drang Dön Kündzop Yinla: Is the literal conventional truth. Jöja Dön Gyi Ngak Ni: The mantra of the expressed meaning is. Yid Nam Toklé Kyopa Sang Ngak Tartuk: The ultimate secret mantra that protects from mental concepts. Yid Ni Man Zhé Jawé Té: Mind is called mana (藏文：ཡིད，梵文天城體：मन，梵文羅馬擬音：mana，漢語字面意思：意). Dra Yik Kyopar Jepa Té: That which protects the grid letters. Zhépa Mandrapé Dön Nampar Mi: This is the meaning of mantra (藏文：མན་དྲ，梵文天城體：मन्त्र，梵文羅馬擬音：mantra，漢語字面意思：真言).
་རྟོག་པའི་ཡེ་ ཤེས་ཡིན་ནོ། །གཞི་ཡི་མཐར་ཐུག་དྲི་བཅས་དེ་བཞིན་ཉིད། །ལམ་གྱི་མཐར་ཐུག་སྦྱོར་བ་ ཡན་ལག་དྲུག །འབྲས་བུའི་མཐར་ཐུག་བྲལ་འབྲས་དེ་བཞིན་ཉིད། །ཆོས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་ རྫོགས་པར་སྟོན་ལ་འདུད། །ཅེས་པ་ནི། གཞི་ལ་དབྱེ་ན། ལ་གཞི། ཉུང་གཞི་ཞེས་པ་དངོས་ པོ་ཉི་ཚེ་བའི་ས་བོན་ལ་གཞིར་བཞག་པ་དང་། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ [ཀྱི]རྟེན་བྱེད་པའི་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་དང་། འཁོར་འདས་ཐམས་ཅད་དམ། ཁྱད་པར་རྣམ་ སྣང་གིས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྟེན་བྱེད་པའི་གཞིའི་མཐར་ཐུག་དྲི་བཅས་དེ་བཞིན་ཉིད། ཀུན་ གཞི་ཡེ་ཤེས་ཏེ་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་[ཀྱི]ལན་གསུམ་ལ་འཇུག་པའི་སྒྲུབ་པར། ཀུན་ ནས་ཉོན་མོངས་བག་ཆགས་ཀྱིས། །ས་བོན་སྔགས་ཕྱིར་སེམས་རྗོད་དེ། །ཞེས་དང་། སུམ་ཅུ་ བར། དེ་ལས་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་ནི། །རྣམ་སྨིན་ས་བོན་ཐམས་ཅད་པ། །དེ་ནི་མ་སྒྲིབ་ལུང་ མ་སྟན[བསྟན]། །དེ་ནི་རྒྱུན་འབབ་ཆུ་བོ་བཞིན། །དགྲ་བཅོམ་ཉིད་ན་དེ་བཟློག་གོ །ཞེས་ སངས་རྒྱས་མ་ཐོབ་པར་རྒྱུན་ཆགས་སུ་ཡོད་ཀྱང་། ཐོབ་ཚེ་རྒྱུན་ཆད་ནས་མེད་པ་ཀུན་གཞིའི་ རྣམ་ཤེས་དང་། ཤེར་ཕྱིན་དུ་སྒྲུབ་པ་ཡིས་ནི་བརྟེན་གྱུར་པ། །ཆོས་ཀྱིས་དབྱིངས་ཀྱི་རང་ བཞིན་དང་། །ཞེས་དང་། མདོ་ལས་ཐོག་མ་མེད་དུས་ཅན་གྱིས་ཁམས། །ཆོས་རྣམས་ཀུན་ གྱིས་གནས་ཡིན་ཏེ། །དེ་ཡོད་པས་ན་འགྲོ་ཀུན་དང་། །མྱ་ངན་འདས་པའང་ཐོབ་པ་ཡིན། ། ཞེས་དང་། ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པར། ཉོན་མོངས་ནང་ན་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་། །དེ་བཞིན་དྲི་མ་ 1-284 མེད་པར་གནས། །ཞེས་དང་། སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་[ཀྱི]བླ་མ། བྲམ་ས་ར་ཧས། སེམས་ ཉིད་གཅིག་པོ་ཀུན་གྱིས་ས་བོན་སྟེ། །གང་ལས་སྲིད་དང་མྱ་ངན་འདས་འཕྲོ་བ། །འདོད་པའི་ འབྲས་བུ་སྟེར་བར་བྱེད་པ་ཡིས། །ཡིད་བཞིན་ནོར་འདྲའི་སེམས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་ པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀུན་གཞིའི་ཡེ་ཤེས་བསྟན་ཏེ། དེའི་རྣམ་གྲངས་ནི། སློབ་དཔོན་ཨ་བྷ་ཡས། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ཁོ་ནས་འཕགས་པའི་ཆོས་ ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་ཕྱིར། རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་རིགས་དང་གཞི་དང་། སྟོན་པ་དང་། རྒྱུད་དང་། རྟེན་དང་། ཉེ་བར་གནས་པ་དང་། སྔོན་དུ་འགྲོ་བ་དང་། གནས་དང་། ས་བོན་ དང་། ཁམས་དང་། རང་བཞིན་ཞེས་པའི་རྣམ་གྲངས་ཀྱིས་བརྗོད་དོ་ཞེས་སོ། །ལམ་ལ་དབྱེ་ ན། ངན་འགྲོའི་ལམ་མི་དགེ་བཅུ་དང་། བདེ་འགྲོའི་ལམ་དགེ་བ་བཅུ་དང་། ཐར་པའི་ལམ་ཕྱི་ ས་དང་། ནང་པའི་ལམ་གཉིས་དང་། དེ་ལའང་ཉན་རང་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ལམ་གསུམ་མོ། ། ཐེག་ཆེན་ལའང་རྒྱུ་མཚན་ཉིད་ཀྱི་ལམ་ནི་འཚང་རྒྱ་བ་ལ་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ་ངེས་ པར་དགོས་པས་དམན་ལ། འབྲས་བུ་སྔགས་ནི་བསྐལ་པ་མཆོག་བརྩོན་འགྲུས་ཅ
【現代漢語翻譯】 是分別的智慧。基之究竟是具垢如來藏，道之究竟是六支瑜伽，果之究竟是離系果如來藏，法之究竟是圓滿開示，我頂禮之。 如是，基的分類有：賴基、少基，即以事物微小的種子為賴基；以及作為一切雜染法所依的阿賴耶識；以及一切輪涅，特別是作為現觀一切法所依的基之究竟——具垢如來藏，即阿賴耶識。聖者龍樹以三句入于論證中：『由諸雜染習氣力，心識成為能生種。』《三十頌》中說：『由此阿賴耶識生，一切異熟種子法，此識非隱覆無記，如河流般恒常流，阿羅漢位方斷滅。』意為未成佛前恒常存在，成佛時則斷滅的阿賴耶識。 《般若經》中說：『以證悟而為所依，即是法界之自性。』經典中說：『無始時來即有界，為諸法之所依處，有此故能諸有情，以及寂滅皆可得。』《法界贊》中說：『煩惱之中亦有智，如是無垢而存在。』龍樹上師的老師，婆羅門薩ra哈說：『心性一者為諸法之種子，從中生起輪迴與涅槃，以其能賜予所欲之果，我頂禮如意寶般之心。』這些都闡釋了阿賴耶識。 其異名有：阿跋陀耶論師說：『法界一切皆為自性空性，以其為一切聖法之根源故，自性安住之種姓、基、導師、根源、所依、近處、先導、處所、種子、界、自性等異名而稱之。』 道的分類有：惡趣之道——十不善業；善趣之道——十善業；解脫之道——外道；內道——二者；其中又分聲聞、緣覺、大乘三道。大乘道中，因地法道需經三大阿僧祇劫方能成佛，故為下劣；果地密法則于殊勝精進之剎那即可成佛。
【English Translation】 It is the wisdom of discernment. The ultimate ground is the tathāgatagarbha (如來藏) with defilements. The ultimate path is the six-branched yoga. The ultimate result is the tathāgatagarbha with the fruit of separation. The ultimate dharma is the complete teaching. I prostrate to it. Thus, the classification of the ground includes: the reliance ground, the small ground, which takes the minute seed of things as the reliance ground; and the ālaya-vijñāna (阿賴耶識，藏文：ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་，梵文：ālayavijñāna，梵文羅馬擬音：ālayavijñāna，漢語字面意思：阿賴耶識) that serves as the basis for all defiled dharmas; and all saṃsāra (輪迴) and nirvāṇa (涅槃), especially the ultimate ground that serves as the basis for all dharmas of manifestation—the tathāgatagarbha with defilements, which is the ālaya-vijñāna. The noble Nāgārjuna (龍樹) uses three verses to enter into the proof: 'Due to the power of all defiled habitual tendencies, consciousness becomes the seed that can produce.' The Thirty Verses say: 'From this ālaya-vijñāna arises all the seeds of vipāka (異熟), this consciousness is neither obscured nor unmarked, it flows constantly like a river, it is cut off only at the state of arhat (阿羅漢).' This means that the ālaya-vijñāna exists constantly before attaining Buddhahood, but is cut off and ceases to exist upon attaining Buddhahood. The Prajñāpāramitā Sūtra (般若經) says: 'That which is relied upon by realization is the self-nature of the dharmadhātu (法界).' The sūtra says: 'From beginningless time there has been a realm, which is the abode of all dharmas, because of this, all sentient beings and nirvāṇa can be attained.' The Praise of Dharmadhātu says: 'Even within afflictions there is wisdom, thus it exists without defilement.' The teacher of Nāgārjuna, the Brahmin Saraha, says: 'The single nature of mind is the seed of all dharmas, from which arise saṃsāra and nirvāṇa, because it bestows the desired fruit, I prostrate to the mind like a wish-fulfilling jewel.' These all explain the ālaya-vijñāna. Its synonyms include: Teacher Abhaya says: 'The dharmadhātu is all emptiness of self-nature, because it is the lineage of all noble dharmas, it is called by the synonyms of naturally abiding lineage, ground, teacher, lineage, basis, proximity, antecedent, place, seed, realm, and self-nature.' The classification of paths includes: the path of bad destinies—the ten non-virtuous actions; the path of good destinies—the ten virtuous actions; the path of liberation—the outsiders; the inner path—the two; and within that, the three paths of śrāvaka (聲聞), pratyekabuddha (緣覺), and Mahāyāna (大乘). Within the Mahāyāna path, the causal characteristic path requires three countless kalpas (劫) to attain Buddhahood, so it is inferior; the resultant mantra path can attain Buddhahood in an instant of supreme diligence.
ན། མིས་ ཚེ་གཅིག་ལ་སངས་རྒྱ་བས་མཆོག་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ་དུ་ཚོགས་ བསགས་ནས། །བར་དུ་བཅོད་[གཅོད་]པའི་བདུད་རྣམས་འཇོམས་མཛད་པ། །ཞེས་དང་། སྔགས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་རྗེས་སྤྱད་ནས། །ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་རྫོགས་སངས་རྒྱས། །ཞེས་པས་སོ། ། སྔགས་ལའང་སྦས་རྒྱུད་ལ་བསྟེན་པའི་ལམ་འབྲས། རིམས་ལྔ། ཆོས་དྲུག །ཕྱག་རྫོགས་ སོགས་ནི། ཚེ་གཅིག་ལུས་གཅིག་ལ་སངས་རྒྱ་བའི་ལམ། དབང་བཞི་པ་མཚན་ཉིད་པ་ བསྒོམ་པའི་ལམ་མ་ཡིན་པས་དམན་ལ་དབང་བཞི་པ་མཚན་ཉིད་པ་བསྒོམ་པའི་ལམ་སྦྱོར་བ་ ཡན་ལག་དྲུག་ནི་ལམ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་མཐོ་ཤོས་མཐར་ཐུག་པ་ཡིན་པས་ལམ་གྱི་མཆོག་སྟེ། དེ་བས་ལམ་ལྷག་པ་དང་། དེ་དང་སྙམས་[མཉམ་]པའི་ལམ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དུས་འཁོར་ 1-285 དབང་ལེའི་རྒྱུད་དུ། རྣལ་འབྱོར་རྣམས་ཀྱིས་རྟོགས་བྱ་བཞི་པའོ། །ཞེས་དང་། དེའི་འགྲེལ་ པར་རྣལ་འབྱོར་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཡན་ལག་དྲུག་གི་སྦྱོར་བ་ཁོ་ནས་རྟོགས་པར་བྱ་བ་སྟེ། གཞན་ རྣམས་ཀྱི་[ཀྱིས]ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཏེ། གཞན་རྣམས་ཞེས་པ་སྦྱོར་དྲུག་ལས་གཞན་པའི་ ལམ་རྣམས་སོ། །གསང་འདུས་རྒྱུད་ཕྱི་མར། ཡན་ལག་དྲུག་གི་རྣལ་འབྱོར་གྱིས། །བསྙེན་པ་ བྱས་ནས་མཆོག་བསྒྲུབ་ཀྱིས། །གཞན་དུ་བསྒྲུབ་བྱའི་དངོས་པོ་མཆོག །འགྲུབ་པར་འགྱུར་བ་ མེད་པ་ཉིད། །ཅེས་དང་། སེམས་འགྲེལ་རྣམས་སུ། དེའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཀྱིས་སླད་དུ་ སྦྱོར་བ་ཡན་ལག་དྲུག་བསྒོམ་པར་བྱའོ། །ཞེས་པ་ཡང་ཡང་འབྱུང་བས་སོ། །རྒྱས་པར་ཁོ་ བོས་བྱས་པའི་སྦྱོར་དྲུག་གི་ཁྱད་ཆོས་སུ་བལྟའོ། །འབྲས་བུ་ལ་དབྱེ་ན། མི་དགེ་བའི་འབྲས་ བུ་ངན་འགྲོ་དང་། དགེ་བའི་འབྲས་བུ་བདེ་འགྲོ་དང་། ཐར་ལམ་གྱི་འབྲས་བུ་ལ། ཕྱི་རོལ་ པའི་ཚངས་པ་སོགས་དང་། ནང་པའི་རྒྱུན་ཞུགས། ཕྱིར་འོང་ཕྱིར་མི་འོང་། དགྲ་བཅོམ་རང་ རྒྱལ། བྱང་སེམས་ཀྱི་ས་བཅུ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་གཟུགས་སྐུ་རྣམས་སྔ་མ་སྔ་མ་ལས་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་ མཆོག་ཡིན་ཀྱང་། དེ་རྣམས་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་པས་དམན་ལ། འབྲས་བུའི་མཐར་ཐུག་བྲལ་ འབྲས་དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་དེ་བཞིན་ཉིད་ནི། འདུས་མ་བྱས་རྟག་བརྟན་གཞིག་མེད་གཞོམ་མེད་ རྡོ་རྗེའི་སྐུ་ཡིན་པས་མཆོག་སྟེ། རྒྱུད་བླར། རང་དོན་གཞན་དོན་དོན་དམ་སྐུ་དང་ནི། །དེ་ལ་ བརྟེན་པའི་ཀུན་རྫོབ་སྐུ་ཉིད་དེ། །ཞེས་དང་། གསེར་འོད་དམ་པར། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་ཡང་དག་ པ་སྟེ། སྐུ་དེ་གཉིས་ཀྱི་གཞི་བྱེད་དོ། །སྐུ་སྔ་མ་གཉིས་ནི་བརྟགས་པ་ཙམ་མོ༑ ༑ཞེས་སོ། །ཡིན་ ལུགས་ཀྱི་སངས་རྒྱས་འདུས་བྱས་མི་རྟག་པར་ལྟ་བའི་ཉེས་དམིགས་དང་། འདུས་མ་བྱས་ རྟག་པར་ལྟ་བའི་ཡོན་ཏན་ནི། མྱང་འདས་ཆེན་པོར། གང་དག་དེ་བཞིན་གཤེགས་པར་ འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པ་ལ། འདུས་བྱས་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྨྲ་བ་ནི། རང་གི་
【現代漢語翻譯】 問：是否於一生中成佛最為殊勝？ 答：正如經文所說：『于無數劫中積聚資糧，摧毀其中阻礙之魔眾。』以及『依循密咒之行持，於此生即可成就圓滿正覺。』 密咒之中，依賴隱秘續部的道果法、五次第、六法、大手印和圓滿次第等，是於一生一世成就佛果的道路。觀修具相的四灌頂並非殊勝之道，而觀修具相的四灌頂之道，即六支瑜伽，是所有道中最頂端、最究竟的，因此是道的至高者。因為沒有比它更殊勝或與之相同的道路。《時輪金剛》灌頂品中說：『瑜伽士們所應證悟的第四者。』其註釋中說：『瑜伽士們僅僅通過六支瑜伽的結合就能證悟，其他人則不能。』這裡所說的『其他人』，指的是六支瑜伽之外的道路。 《密集金剛》後部續中說：『通過六支瑜伽的修持，進行唸誦併成就殊勝悉地。除此之外，所要成就的殊勝事物，是不可能實現的。』在《心經》的註釋中也多次提到：『因此，爲了成佛，應當修習六支瑜伽。』關於詳細內容，請參考我所著的《六支瑜伽的特點》。 從果的角度來區分，有不善之果——惡趣，有善之果——善趣，以及解脫道的果。外道的天神梵天等，內道的須陀洹（入流果）、斯陀含（一來果）、阿那含（不來果）、阿羅漢（無學果）、獨覺、菩薩的十地，以及佛的色身等，後者都比前者殊勝。但這些都是世俗諦，因此是相對的。而果的究竟是離系果，勝義法身，即真如，是不生不滅、恒常穩固、不可摧毀的金剛身，因此是最殊勝的。《寶性論》中說：『為自利和他利，有勝義身，以及依賴於它的世俗身。』《金光明經》中說：『法身是真實的，是兩個色身的基礎。前兩個色身只是假立的。』 將實相的佛視為有為法、無常的過患，以及將實相視為無為法、常法的功德，在《大涅槃經》中說：『如果有人認為如來不是無為法，而是有為法，那麼這個人……』
【English Translation】 Q: Is it most excellent to attain Buddhahood in one lifetime? A: As the scriptures say, 'Having accumulated merit for countless eons, destroying the obstructing demons in between.' And 'By following the practice of mantra, one attains perfect enlightenment in this very life.' Among mantras, the Lamdre (Path and Result) based on the Hidden Tantras, the Five Stages, the Six Dharmas, Mahamudra, and Dzogchen, etc., are the paths to attain Buddhahood in one lifetime and one body. Meditating on the qualified Four Empowerments is not an inferior path, while the path of meditating on the qualified Four Empowerments, namely the Six-Branched Yoga, is the highest and most ultimate of all paths, therefore it is the supreme path. Because there is no path superior to or equal to it. In the Kalachakra Tantra, it says, 'The fourth that yogis should realize.' And in its commentary, it says, 'Yogis should realize only through the combination of the Six-Branched Yoga; others cannot.' The 'others' here refer to paths other than the Six-Branched Yoga. In the latter part of the Guhyasamaja Tantra, it says, 'Through the yoga of the Six Branches, having practiced the recitation, one accomplishes the supreme siddhi. Otherwise, the supreme object to be accomplished will never be achieved.' In the commentaries on the Mind Sutra, it is also repeatedly mentioned, 'Therefore, in order to attain Buddhahood, one should practice the Six-Branched Yoga.' For detailed information, please refer to my work on 'The Characteristics of the Six-Branched Yoga.' Distinguishing from the perspective of results, there are the results of non-virtue—the lower realms, the results of virtue—the higher realms, and the results of the path of liberation. The gods of externalists, such as Brahma, the Stream-enterer (Sotapanna), Once-returner (Sakadagami), Non-returner (Anagami), Arhat, Pratyekabuddha, the Ten Bhumis of Bodhisattvas, and the Rupakaya of Buddhas, the latter are superior to the former. But these are all conventional truths, therefore they are inferior. And the ultimate result is the result of separation, the ultimate Dharmakaya, suchness, which is unconditioned, eternal, stable, indestructible, and the Vajra body, therefore it is the most excellent. In the Ratnagotravibhāga, it says, 'For one's own benefit and the benefit of others, there is the ultimate body, and the conventional body that depends on it.' In the Suvarnaprabhasa Sutra, it says, 'The Dharmakaya is the true one, it is the basis of the two bodies. The former two bodies are merely conceptual.' The fault of viewing the Buddha of reality as conditioned and impermanent, and the merit of viewing reality as unconditioned and permanent, in the Mahaparinirvana Sutra, it says, 'If someone thinks that the Tathagata is not unconditioned but conditioned, then that person...'
ཁྱིམ་དང་འདྲ་བར་ དམྱལ་བར་འགྲོ་བར་འགྱུར་རོ། །འཇམ་དཔལ་དེ་དང་ཕྱིན་ཆད་མི་ཤེས་པ་ལས་འདས་ཏེ། 1-286 ཡང་དག་པའི་ཡེ་ཤེས་བརྩལ་བར་བྱས་ལ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་སུ་བལྟ་ བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ན་ཁྱོད་མྱུར་བ་ཁོ་ནར་མཚན་བཟང་པོ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་ལྡན་པའི་ བྱང་ཆུབ་མངོན་པར་རྫོགས་པར་འཚང་རྒྱ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དང་། འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ ཀྱིས་དབུ་མ་བསྟོད་ཚོགས་སུ། རྟག་ཅིང་བརྟན་ལ་ཞི་བ་ཡིས། །ཆོས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཁྱོད་ཀྱི་ སྐུ། །ཞེས་དང་། འཕགས་པ་ཉི་མ་སྦས་པས། སྒྲོལ་མ་ལ་བསྟོད་པར། གཙང་དག་བདེ་དང་ རྟག་པ་ཉིད་ཐོབ་པ། །ན་དགའ་སྐྱེ་འཆི་མེད་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། །ཞེས་དང་། མདོ་སྡེ་རྒྱན་དུ། རང་ བཞིན་དང་ནི་རྒྱུན་མི་འཆད། །རྒྱུན་གྱི་དེ་དག་རྟག་པ་ཉིད། །ཅེས་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་རང་བཞིན་གྱི་ རྟག་པར་གསུངས་ལ། སྔར་གྲངས་པའི་རྒྱུད་འགྲེལ་གྱིས། ལུང་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་རིགས་ མེད་པ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའི་རྒྱུད་གཞན་ཐམས་ཅད་དུ་ རབ་ཏུ་གྲགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ཉིད་རྒྱུའི་མཚན་ཉིད་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ཚུལ་ལ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པར་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་གསུང་སྟེ། ཞེས་པ་དང་། ལུང་གོང་མ་ ནས་དགོངས་པ་གཅིག་གོ །དེ་ལྟར་མཐར་ཐུག་སྙིང་པོའི་དོན་སྟོན་པ་བླ་མའི་མན་ངག་ རྫོགས་ལྡན་གྱིས་ཆོས་བདུད་རྩི་ལྟ་བུ་ཉམས་སུ་བླངས་བར་བྱའི་དེ་དོར་ནས་ཐུན་མོང་གི་ བསྟན་ཆོས་མང་པོ་ལ་བློ་སྦྱོང་བ་ཚེ་ཐུང་ཡུད་ཙམ་དུས་འདའ་བའི་དགོས་པ་ཆུང་བ་སྟེ། འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་བླ་མ། བྲམ་ཆེན་པོ་ས་ར་ཧ་པས། གང་ཞིག་བླ་མའི་མན་ངག་བདུད་ རྩིའི་ཆུ། །གདུང་བསིལ་སིལ་བ་ངོམ་པ་མི་འཐུང་བར། །དེ་ནི་བསྟན་ཆོས་དོན་མང་མྱ་ངན་ གྱིས། །ཐང་ལ་སྐོམ་པས་གདུངས་ཏེ་འཆི་བར་ཟད། །ཅེས་གསུངས་པ་བསམ་པར་བྱའོ། །དེ་ ལྟར་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་གནས་ལུགས་ལ་དཔྱོད་པ་ནི་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་དང་། ཤེས་རབ་ཁྱད་ པར་ཅན་འབྱུང་བར་བྱེད་ལ། དེ་བྱུང་ན་མྱུར་དུ་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་འགྲེལ་དུ། སྟོང་ཉིད་ལྟ་བས་གྲོལ་བར་འགྱུར། །སྒོམ་པ་ལྷག་མ་དེ་དོན་ཡིན། །ཞེས་དང་། འཕགས་པ་ 1-287 ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། གལ་ཏེ་མཐོ་རིགས་ཐར་པ་མངོན་བཞེད་[ཞེན་]ན། །ཡང་དག་ལྟ་ལ་གོམ་ [གོ མས་]པ་ཉིད་དུ་མཛོད། །གང་ཟག་ལྡོག་པར་ལྟ་བས་དགེ་སྤྱད་ཀྱང་། །ཐམས་ཅད་རྣམ་ པར་སྨིན་པ་མི་ཟད་ལྡན། །ཞེས་དང་། དཔུང་བཟང་དུ། རྨོངས་པ་གང་གིས་ལུས་དང་ངག་གི་ ནི། །དེ་བཞིན་ཡིད་ཀྱི་དགེ་བ་གང་བྱས་ཀྱང་། །ཐམས་ཅད་ལྡོག་པར་ལྟ་བས་བཅོམ་པས་ན། ། དེའི་རྣམ་སྨིན་མི་འདོད་འབྲས་བུར་འགྱུར། །དཔེར་ན་ས་དང་ཆུ་དང་དུས་ལྡན་ཡང་། །ས་ བོན་ཚིག་པར་མྱུ་གུ་མི་སྐྱེ་ལྟར། །ད
【現代漢語翻譯】 如同家一般，將會墮入地獄。文殊，從那以後，超越了無知， 修習正見智慧，應視如來為非造作（無為）。這樣，你才能迅速具足三十二相，圓滿證得菩提。』 如聖龍樹在《中觀贊》中所說：『常恒寂靜，法性即是您的身。』 聖日藏在《度母贊》中說：『獲得清凈、安樂、常恒之性，無有老死，是為法身。』 《經莊嚴論》中說：『自性與相續不斷，相續即是常恒。』因此，自性身是自性常恒。先前《數論》的註釋中說：『第一部經中說沒有佛種姓，時輪金剛薄伽梵金剛薩埵的續部在其他所有續部中都非常著名。』薄伽梵本身就是作為因的體性，以度（彼岸）的方式，在般若波羅蜜多中被稱為自性身。 以上經文的意旨是一致的。因此，捨棄了這般開示究竟心要的、上師口訣般的圓滿法，而去修習眾多共同的教法，只會徒然浪費短暫的人生，毫無意義。 正如聖龍樹的上師，大婆羅門薩惹哈巴所說：『若人捨棄上師口訣的甘露之水，不飲用那清涼的解渴之飲，他將因徒勞修習眾多教法而痛苦，最終如在荒野中因口渴而死。』應深思此理。因此，對諸法實相進行觀察，能生起正確的見解和殊勝的智慧，若能如此，便能迅速成佛。如《釋量論》中說：『以空性見解而解脫，禪修是其目的。』 聖龍樹說：『若有高士欲求現證解脫，當勤修習正見。以顛倒見所行之善，一切皆具無盡之異熟。』 《勇猛贊》中說：『無論以無明所造的身語意之善，皆因顛倒見而毀壞，其異熟將成為不悅意的果報。譬如，縱有土地、水和時節，種子若已腐爛，則不生苗芽。』
【English Translation】 Like a home, one will go to hell. Manjushri, from then on, transcending ignorance, 'Cultivate correct wisdom, and view the Tathagata as unconditioned (uncreated). In this way, you will quickly be endowed with the thirty-two major marks and perfectly attain complete enlightenment.' As the noble Nagarjuna said in the 'Hymn to the Middle Way': 'Constant and peaceful, the nature of Dharma is your body.' As the noble Nima Sabepa said in the 'Praise to Tara': 'Obtaining purity, bliss, and permanence, without old age or death, is the Dharmakaya.' The Ornament of the Sutras says, 'Self-nature and continuity are uninterrupted, continuity is permanence.' Therefore, the Essence Body is the permanence of self-nature. Earlier commentaries on Samkhya say, 'The first sutra says there is no Buddha-nature; the Kalachakra Bhagavan Vajrasattva's tantra is very famous in all other tantras.' The Bhagavan himself is the nature of the cause, in the manner of transcendence (paramita), and is called the Essence Body in the Prajnaparamita. The intent of the above sutras is consistent. Therefore, abandoning such perfect teachings that reveal the ultimate essence, like the guru's oral instructions, and instead practicing many common teachings, will only waste a short life in vain and is meaningless. Just as the guru of the noble Nagarjuna, the great Brahmin Saraha, said: 'If one abandons the nectar-like water of the guru's oral instructions, and does not drink that cool, thirst-quenching drink, he will suffer from the futile practice of many teachings, and will eventually die of thirst in the wilderness.' This should be deeply considered. Therefore, examining the true nature of phenomena gives rise to correct views and extraordinary wisdom, and if this is done, one can quickly attain Buddhahood. As the Pramanavarttika says: 'Liberation comes from the view of emptiness; meditation is its purpose.' The noble Nagarjuna said: 'If a noble person desires to realize liberation, they should diligently practice correct views. Even virtuous deeds performed with inverted views, all possess inexhaustible and ripening results.' The 'Valiant Praise' says: 'Whatever virtuous deeds of body, speech, and mind are done with ignorance, are destroyed by inverted views, and their ripening will become undesirable results. For example, even if there is land, water, and season, if the seed is rotten, sprouts will not grow.'
ེ་བཞིན་མི་ཤེས་ལྡོག་ལྟས་བཅོམ་པ་ཡིས། །སེམས་ལ་ དགེ་བའི་ཆོས་རྣམས་མི་སྐྱེའོ། །དེ་ཕྱིར་ལྡོག་པར་ལྟ་བ་རྣམ་པར་སྤངས། །ཡང་དག་ལྟ་བ་ལ་ ནི་བརྟེན་པར་གྱིས། །ཞེས་དང་། གསང་འདུས་ཀྱི་རྒྱུད་རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་ལས། གདུལ་དཀའ་ ཚུལ་ཆོས་གཡོ་སྒྱུ་ཅན། །རློམ་དང་སེམས་ཁྲོ་གཡོ་སྒྱུ་ཅན། །དད་མེད་རྟོག་གེ་པ་ལྷན་ཅིག ། རྟགས་ཀྱི་ཉེ་བར་འཚོ་བ་དང་། ཉན་ཐོས་ནོར་ལ་སྐམ་ཆགས་ཅན། །དེ་ཁོ་ན་ཉིད་སུན་འབྱིན་ ཅིང་། །དོན་དམ་པ་ནི་མི་ཤེས་པའི། །མེད་པར་ལྟ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ། །གཏམ་དང་ཚིག་ ནི་འཁྱལ་པ་དང་། །འདྲེ་བ་ལ་སོགས་མི་བྱ་སྟེ། །སེ་གོལ་རྟོག་པ་ཙམ་དུ་ཡང་། །དེ་དང་ལྷན་ ཅིག་གཅིག་མི་བྱ། །ཞེས་དང་། ཡོན་ཏན་རིན་ཆེན་བསྡུད་པར། ཤེས་རབ་ཀྱིས་ནི་ཆོས་ཀྱི་ རང་བཞིན་ཡོངས་ཤེས་ན། །ཁམས་གསུམ་མ་ལུས་པ་ལས་ཡང་དག་འདའ་བར་བྱེད། །ཅེས་ དང་། འཕགས་པ་ལྷས་བཞི་བརྒྱ་པར། ཚུལ་ཁྲིམས་ལས་ནི་ཉམས་སླ་ཡི། །ལྟ་བ་ནམ་ཡང་ ཉམས་མི་བྱ། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱིས་ནི་བདེ་འགྲོར་འགྲོ། །ལྟ་བས་གོ་འཕངས་མཆོག་ཏུ་འགྲོ། ། ཞེས་སོ། །ལྟ་བ་ལོག་པ་ལས་འདས་ནས་ཡང་དག་འབྱུང་བ་ལ་གསུང་རབ་ཀྱི་དོན་ལ་དཔྱོད་ དགོས་ཏེ། རྒྱན་སྟུག་པོར། དགེ་སློང་དག་གོ་མཁས་རྣམས་ཀྱིས། །བསྲེགས་བཅད་བརྡར་ བའི་གསེར་བཞིན་དུ། །ལེགས་པར་རྟགས་[བརྟགས་]ལ་ང་ཡི་བཀའ། །བླང་བར་བྱ་ཡི་ གུས་ཕྱིར་མིན། །ཞེས་དང་། མདོ་སྡེ་རྒྱན་དུ། ཆོས་བཟང་རིགས་པའི་རྣམ་དཔྱད་བསམ་པ་ 1-288 ཅན། །རྟག་ཏུ་བདུད་ཀྱི་བར་ཆད་བྱེད་པ་མེད། །ཁྱད་པར་རྙེད་དང་གཞན་གྱིས་ཕྱོགས་སུན་ འབྱིན། །མི་འཕྲོག་ཡོངས་སུ་སྨིན་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །ཞེས་སོ། ། ༄། །རྩམ་པའི་དགེ་བ་བསྔོ་བ། གསུམ་པ་རྩམ་པའི་དགེ་བའི་རྩ་བ་ཡོངས་སུ་བསྔོ་བ་ནི། བསྟན་པ་སྤྱི་འགྲེལ་ཞེས་བྱ་ བའི་གསོལ་འདེབས་འདི། ཆོས་རྗེ་བླ་མ་རྣམས་ཀྱི་བྲན་དུ་གྱུར་པ་ཤེས་རབ་རྒྱལ་མཚན་ དཔལ་བཟང་པོས་བསྡེབས་པའོ། །ཞེས་པ་ནི་གཞུང་འདི་རྩོམ་པ་པོ། ཆོས་རྗེ་ཇོ་ནང་པ་ཀུན་ མཁྱེན་དོལ་པོ་བ་ཞེས་མཚན་ཡོངས་སུ་གྲགས་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ལ། བསྔོ་བ་དངོས་ནི། དགེ་བ་འདི་ཡིས་བདག་དང་སེམས་ཅན་ཀུན། །བྲལ་འབྲས་དོན་ དམ་ཆོས་སྐུ་མངོན་གྱུར་ནས། །བསྐྱེད་འབྲས་ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་སྐུ་རྣམ་གཉིས་ཀྱིས། ། འཁོར་བ་སྲིད་དུ་གཞན་དོན་བྱེད་པར་ཤོག །ཇི་སྲིད་དེ་མ་ཐོབ་པ་དེ་སྲིད་དུའང་། །འཁོར་ལོ་ རིམ་གསུམ་ཁྱད་པར་གསང་སྔགས་ཀྱིས། །རང་གཞན་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་དྲི་མ་རྣམས། ། རིམ་བཞིན་སྦྱོངས་ལ་རྟག་ཏུ་བརྩོན་པར་ཤོག །ཅེས་པའི་དོན་རྣམས་གོ་བར་ཟད་ལ། འོན་ ཀྱང་འཁོར་བ་སྲིད་དུ་གཞན་དོན་ཞེས་པས་འཕྲིན་ལས་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་བསྟན་ཏེ། རྒྱུད་ བླར། གཞན་གྱིས་དབང་གིས་ངེས་འབྱུང་དང་། །བདག་དང་སེ
【現代漢語翻譯】 猶如不識真諦、顛倒錯亂之人，心中便不會生起善良的佛法。因此，務必斷除顛倒之見，依止正確的見解。 《密集金剛根本續·金剛鬘》中說：『對於難以調伏、行為虛偽狡詐之人，對於傲慢、嗔怒、虛偽狡詐之人，對於不具信心、喜好思辨之人，以及依靠表相維生之人，對於貪戀聲聞乘財富之人，對於詆譭真如實相之人，對於不瞭解勝義諦之人，對於持斷滅見、行為不端之人，對於言語輕浮之人，以及與邪魔外道等，都不要交往。即使是微小的思辨，也不要與這些人為伍。』 《功德寶藏總集論》中說：『若以智慧完全瞭解佛法的自性，便能從三界輪迴中徹底解脫。』 聖天在《四百論》中說：『戒律容易毀壞，而見解則永不退轉。持守戒律能往生善趣，正確的見解能證得至高的果位。』 要超越邪見而生起正見，必須深入研究佛經的意義。《寶鬘論》中說：『比丘們啊，智者應如鍊金師一般，經過燃燒、切割、錘擊，仔細檢驗我的教誨，然後接受，而不是因為敬畏我。』 《經莊嚴論》中說：『具備善良的佛法、以理智進行辨析、具有正念之人，不會受到魔障的阻礙。其特點是能獲得殊勝的成就，能駁倒其他宗派的觀點，不會被他人奪走功德，能使功德圓滿成熟。』 這是迴向造糌粑功德的偈頌。 第三部分是完全迴向糌粑的功德之根本。這個名為《教法總釋》的祈請文，是由侍奉法王上師的謝饒堅贊巴桑波所作。 以上是此論的作者，即法王覺囊巴，尊號遍知多羅那他。 真正的迴向文是：『愿以此功德，我和一切眾生，速疾證得離系果位，也就是勝義法身，並通過生起次第的果位，也就是世俗色身的兩種化身，在輪迴中利益眾生。在尚未獲得這些果位之前，愿我能以三轉法輪，特別是密宗的殊勝教法，逐漸清凈自他眾生如來藏的垢染，並恒常精進不懈。』 以上偈頌的意思已經很清楚了。然而，『在輪迴中利益眾生』一句表明，利益眾生的事業不會中斷。《寶性論》中說：『因他人之緣而生起出離心，以及我和其他眾生……』
【English Translation】 Like those who do not know the truth and are confused, virtuous Dharmas will not arise in their minds. Therefore, be sure to abandon perverse views and rely on correct views. The Guhyasamaja Tantra Vajramala says: 'For those who are difficult to tame, hypocritical and deceitful, for those who are arrogant, angry, hypocritical and deceitful, for those who have no faith and like to argue, and for those who live by appearances, for those who are attached to the wealth of the Sravaka vehicle, for those who slander the true reality, for those who do not understand the ultimate truth, for those who hold nihilistic views and behave immorally, for those who speak frivolously, and for those who associate with demons and heretics, do not associate with them. Even the slightest speculation, do not associate with these people.' The Collection of Precious Qualities says: 'If one fully understands the nature of the Dharma with wisdom, one will be completely liberated from the three realms of samsara.' Aryadeva says in the Four Hundred Verses: 'Precepts are easily broken, but views never degenerate. Keeping precepts leads to rebirth in good realms, and correct views lead to the attainment of the highest state.' To transcend wrong views and generate right views, one must study the meaning of the scriptures in depth. The Ornament of Clear Realization says: 'Monks, wise men should, like goldsmiths, burn, cut, and hammer, carefully examine my teachings, and then accept them, not out of reverence for me.' The Sutra Ornament says: 'Those who possess good Dharma, analyze with reason, and have mindfulness will not be hindered by demonic obstacles. Its characteristics are that it can obtain excellent achievements, refute the views of other schools, not be taken away by others, and can bring merit to complete maturity.' This is a verse for dedicating the merit of making tsampa. The third part is the complete dedication of the root of the merit of tsampa. This prayer, called 'General Explanation of the Teachings,' was composed by Sherab Gyaltsen Palsangpo, who served the Dharma Lord Lamas. The above is the author of this treatise, the Dharma Lord Jonangpa, whose title is Omniscient Dolpopa. The actual dedication is: 'May this merit enable me and all sentient beings to quickly realize the result of separation, which is the ultimate Dharmakaya, and through the result of the generation stage, which is the two manifestations of the conventional Rupakaya, benefit sentient beings in samsara. Until these results are obtained, may I be able to gradually purify the defilements of the Tathagatagarbha of myself and others with the three turnings of the wheel of Dharma, especially the supreme teachings of the secret mantra, and constantly strive diligently.' The meaning of the above verses is already clear. However, the phrase 'benefit sentient beings in samsara' indicates that the activity of benefiting sentient beings will not be interrupted. The Ratnagotravibhāga says: 'Arising from the conditions of others, the mind of renunciation, as well as myself and other sentient beings...'
མས་ཅན་མཚུངས་གཟིགས་ དང་། །མཛད་པ་ཡོངས་སུ་མ་རྫོགས་ཕྱིར། །འཁོར་བ་སྲིད་དུ་འཛད་མི་འཆད། །ཅེས་པ་དང་། འཁོར་བ་ལ་ཐ་མ་མེད་པས། འཕྲིན་ལས་རྒྱུན་མི་ཆད་པ་ཡིན་ནོ། ། ཇོ་ནང་གྲུབ་མཐའ་ནོར་ཞེས་སྨྲ་བ་རྣམས། ། གྲུབ་མཐའི་མཐར་ཐུག་སྣང་བཅས་དབུ་མ་དང་། ། བསྟན་པའི་མཐར་ཐུག་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ལ། ། བློ་ཁ་མ་ཕྱོགས་རང་མཚན་[མཚང་]བསྟན་པར་ཟད། ། གནས་ལུགས་བསྟན་པའི་མདོ་རྒྱུད་བསྟན་བཅོས་དོན། ། 1-289 ཚུལ་བཞིན་མ་རྟོགས་ལོག་རྟོགས་མུན་པ་ཡིས། ། རྣམ་པར་ནོན་པའི་གངས་ཅན་བོད་འདི་རུ། ། ཡེ་ཤེས་སྣང་བ་རྒྱས་མཛད་འོད་སྟོང་ཅན། ། ཆོས་རྗེ་ཇོ་ནང་པ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། ། བཤེས་གཉེན་གཞན་ནི་ཕྱོགས་རེའི་སྤྱན་ཅན་ཙམ། ། མཉམ་མེད་ཁྱོད་ནི་ཤེས་བྱ་ཀུན་གཟིགས་ནས། ། ཀུན་མཁྱེན་ཇོ་ནང་པ་ཞེས་མཚན་གསོལ་པའི། ། མཚུངས་མེད་ཁྱོད་ལ་སྤྱི་བོས་ཕྱག་འཚལ་ལོ། ། བཤེས་གཉེན་གཞན་ནི་ཚིག་སོགས་ལྷུར་བྱེད་པས། ། རྟོན་པ་བཞི་བྲལ་ཁྱེད་ནི་དོན་སོགས་གཙོར། ། རྟོན་པ་བཞི་ལྡན་ཆོས་རྗེ་ཇོ་ནང་པ། ། མཚུངས་བྲལ་ཁྱོད་ལ་སྤྱི་བོས་ཕྱག་འཚལ་ལོ། ། ཁྱོད་ནི་རྒྱལ་བ་ཀུན་གྱི་ངོ་བོ་ཉིད། ། རིགས་གསུམ་མགོན་པོའང་ཁྱོད་ལས་གཞན་མ་ལགས། ། ཐུབ་མཆོག་གཉིས་པ་མཚུངས་མེད་དོལ་པོ་པ། ། ཆོས་རྗེ་ཇོ་ནང་པ་ཡིས་བྱིན་གྱིས་རློབས། ། ཉིད་ཀྱིས་མཛད་པའི་བླ་མའི་བསྟོད་ཚིག་མཆོག ། བསྟན་པ་སྤྱི་འགྲེལ་ཞེས་བྱའི་གཞུང་འདི་ནི། ། བསྟན་དང་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཕན་བྱའི་ཕྱིར། ། ཉིད་ལ་རྩེ་གཅིག་གུས་པའི་དུས་འཁོར་བ། ། 1-290 ལྷའི་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་གྱིས་རྣམ་པར་བཀྲོལ། ། དེ་ལས་བྱུང་བའི་རབ་ཡངས་དགེ་བ་ཡིས། ། ཕྱོགས་དུས་ཀུན་ཏུ་བསྟན་པ་རབ་དར་ཞིང་། ། འགྲོ་ཀུན་ལམ་འདིར་ཞུགས་ནས་གྲོལ་གྱུར་ཅིག ། ཆོས་རྗེ་ཀུན་མཁྱེན་ཆེན་པོ་ཇོ་ནང་པའི་མཛད་པའི་བླ་མའི་གསོལ་འདེབས་བསྟན་པ་ སྤྱི་འགྲེལ་གྱིས་འགྲེལ་པ། དེ་ཉིད་རྣམ་ངེས་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་སྟོན་པ་བཅོམ་ལྡན་འདས་སྐུ་ བལྟམས་ནས་ལོ་ཉིས་སྟོང་སུམ་བརྒྱ་དང་བཅུ་འདས་པ། ལོ་སྐོར་དྲུག་ཅུ་ལས་ཡོང་འཛིན་གྱི་ ལོ་དང་། བཅུ་གཉིས་ལས་མེ་ཕོ་བྱི་བའི་ལོའི་ས་ག་ཟླ་བའི་དཀར་ཕྱོགས་ཀྱི་ཚེས་གཉིས་ལ། དབེན་གནས་ནམ་མཁའ་མཛོད་དུ་གྲུབ་པར་སྦྱར་བ་དང་། ཡི་གེ་པ་ནི་དགེ་སློང་ནམ་མཁའ་ བྱང་ཆུབ་པོ། །འདིས་བསྟན་པ་དང་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་པ་རྒྱ་ཆེན་པོ་འབྱུང་བར་གྱུར་ཅིག། མ་ཡིག་འབྲས་སྤུངས་དཔེ་རྙིང་། ཕྱི་ལ། ༥༥༧ ཡིན། རྟགས་འདི་དོགས་པ་ཡོད་རིགས་ཟུར་དུ་བཅོས་ཁུལ་བྱས་ཡོད། [ ] ཚིག་རྡོག་གཉིས་ལྷག་ལ་རྟགས་འདི་ཡོད་པས་གང་འོས་དཔྱད་དགོས། [ [ ] མ་ཡིག་མི་གསལ་བ་རྣམས་ཚིག་རྡོག་རེ་རྟགས་འདི་བཞག་ཡོད། [ ]
【現代漢語翻譯】 『具悲憫心平等視眾生，因事業未圓滿，故於輪迴中救度無有窮盡。』 因輪迴無始無終，故利生事業亦永無止息。 妄稱覺囊派為謬誤者， 實乃未領會顯空雙運中觀之究竟， 未趨入教法之究竟——如來藏。 此舉徒顯自身之不足。 于闡釋實相之經續論典之義理， 未能如實通達，反為邪見之暗所蔽。 於此雪域藏地， 祈願您——以智慧之光芒普照十方之覺囊法王， 賜予加持！ 其他善知識僅具片面之見， 唯有您無與倫比，洞悉一切所知。 故尊稱為『全知覺囊巴』， 至誠頂禮無上尊！ 其他善知識偏重言辭等外在形式， 您則遠離四依，注重實義。 具足四依之覺囊法王， 至誠頂禮無等尊！ 您乃諸佛之化身， 亦是三大怙主之顯現。 無與倫比的多波巴（Dolpopa），亦是第二能仁。 祈願覺囊法王賜予加持！ 您所著之殊勝上師贊， 名為《教法總釋》之論著， 為利益教法與一切有情， 我——一心虔敬您的時輪洲（Kalachakra）， 拉杰燦巴（Lhai Gyaltsen Pal）恭敬撰寫。 愿由此所生之廣大善業， 令十方一切處教法興盛， 一切眾生皆能趣入此道，獲得解脫！ 全知大法王覺囊巴所著之上師祈請文《教法總釋》之釋文，名為《彼之決斷》。于導師世尊降生后兩千三百一十年，六十甲子之『擁津年』（Yongdzin year），十二生肖之火陽鼠年薩嘎月之上半月之初二，于寂靜處南喀佐（Namkha Dzo）圓滿完成。書寫者為比丘南喀江秋巴（Namkha Jangchubpa）。愿此舉為教法與眾生帶來廣大利益！ 母本為哲蚌寺舊版，頁碼：557。 此符號表示可能有疑問之處，已嘗試修正。[ ] 有兩個詞組有多餘的符號，請酌情考慮。[ [ ] 母本中不清楚的地方，每個詞組都用這個符號標出。[ ]
【English Translation】 'With compassion, equally regarding all beings, because the work is not complete, therefore in samsara, saving without end.' Because samsara has no beginning and no end, the work of benefiting beings is also endless. Those who falsely claim Jonangpa is wrong, In reality, they do not understand the ultimate of Madhyamaka (the Middle Way) with appearance and emptiness, Nor do they approach the ultimate of the teachings—the Tathagatagarbha (Buddha-nature). This only reveals their own shortcomings. Regarding the meaning of the sutras, tantras, and treatises that explain the nature of reality, Failing to understand correctly, they are instead obscured by the darkness of wrong views. In this snowy land of Tibet, May you—the Jonang Dharma Lord, who illuminates the light of wisdom in all directions, Grant your blessings! Other spiritual friends only have partial views, Only you are unparalleled, understanding all that is knowable. Therefore, you are called 'Omniscient Jonangpa,' I prostrate with utmost sincerity to the supreme one! Other spiritual friends emphasize words and other external forms, You, however, are free from the four reliances, emphasizing the true meaning. The Jonang Dharma Lord, possessing the four reliances, I prostrate with utmost sincerity to the incomparable one! You are the embodiment of all Buddhas, And also the manifestation of the three protectors (Avalokiteśvara, Mañjuśrī, Vajrapāṇi). The incomparable Dolpopa, is also the second Shakyamuni. May the Jonang Dharma Lord grant blessings! The supreme praise to the Guru composed by you, The treatise called 'General Explanation of the Teachings,' For the benefit of the teachings and all sentient beings, I—the Kalachakra of unwavering devotion to you, Lhai Gyaltsen Pal, respectfully composed this. May the vast merit arising from this, Cause the teachings to flourish in all directions and times, And may all beings enter this path and attain liberation! The commentary on the Guru's supplication 'General Explanation of the Teachings' composed by the Omniscient Great Dharma Lord Jonangpa, entitled 'The Determination of That.' Completed on the second day of the waxing moon of Saga Dawa in the Fire Male Mouse year of the twelve-year cycle, in the 'Yongdzin Year' of the sixty-year cycle, two thousand three hundred and ten years after the birth of the Teacher, the Bhagavan. Written by the monk Namkha Jangchubpa. May this bring vast benefit to the teachings and sentient beings! The original text is an old edition from Drepung Monastery, page number: 557. This symbol indicates that there may be questionable areas that have been attempted to be corrected. [ ] There are two phrases with extra symbols, please consider accordingly. [ [ ] Unclear parts in the original text are marked with this symbol for each phrase. [ ]