sonamgragpa0102_續部註釋最後法輪明解.g2.0f
雄滇·頌囊扎巴大師教言集JZSD2རྒྱུད་བླའི་འགྲེལ་པ་བཀའ་འཁོར་ལོ་ཐ་མའི་གསལ་བྱེད་བཞུགས། 1-81 ༄༅། །རྒྱུད་བླའི་འགྲེལ་པ་བཀའ་འཁོར་ལོ་ཐ་མའི་གསལ་བྱེད་བཞུགས། ༄༅། །རྒྱུད་བླའི་འགྲེལ་པ་བཀའ་འཁོར་ལོ་ ཐ་མའི་གསལ་བྱེད་ བཞུགས། ༄༅། །ན་མཿཨརྱ་མཻ་ཏྲི་ནཱ་ཐཱ་ཡ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་བླ་མའི་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་འགྲེལ་ པ་བཀའ་འཁོར་ལོ་ཐ་མའི་གསལ་བྱེད་ཅེས་བྱ་བ། གང་གིས་ཚོགས་གཉིས་ཡུན་རིང་སྤྱད་བྱས་པས། ། ས་བཅུ་བརྙེས་ཏེ་དགའ་ལྡན་བླ་མར་གྱུར། ། བསྐལ་བཟང་འདི་ལ་རྒྱལ་བ་ལྔ་པར་ནི། ། འབྱོན་པར་འགྱུར་བ་བྱམས་མགོན་གུས་པས་མཆོད། ། ཆོས་དབྱིངས་མཁའ་ལ་ཐུགས་རྗེའི་དཀྱིལ་འཁོར་རྒྱས། ། མཁྱེན་རབ་འོད་ཀྱིས་འགྲོ་བའི་སྙིང་མུན་སེལ། ། བླ་མ་འཇམ་དབྱངས་པད་མོའི་གཉེན་དེ་ལ། ། བདག་ཅག་གུས་པས་རྟག་པར་ཕྱག་འཚལ་ལོ། ། ཐོགས་མེད་ལ་སོགས་ཤིང་རྟ་ཆེ་རྣམས་ཀྱིས། ། ཆོས་ལྔ་རྣམས་ལ་འགྲེལ་པ་མཛད་ཟིན་མོད། ། 1-82 མཁའ་ལྡི ང་མཁའ་ལ་འགྲོ་བའི་རྗེས་སུ་ནི། ། བྱ་གཞན་བཞིན་དུ་བདག་ཀྱང་འཆད་པར་སྤྲོ། ། འདི་ལ་གསུམ། བཤད་བྱ་དེ་ཡི་མཚན། མཚན་དེ་ལྡན་པའི་གཞུང་། བོད་དུ་བསྒྱུར་པའི་ ཚུལ་བཤད་པའོ། ། ༄། །བཤད་བྱ་དེ་ཡི་མཚན། དང་པོ་ལ་གཉིས། མཚན་དོན་དངོས། འདོད་ལྷའི་ཕྱག་གོ །དང་པོ་ལ་གསུམ། དགོས། བསྡུས། ཚིག་དོན་ནོ། །དང་པོ་ནི། མཚན་ཙམ་བཏགས་པས་མཚན་དེས་དོན་དེ་གོ་བ་དང་། རྒྱ་སྐད་སྨོས་པས་ཆོས་ཁུངས་བཙུན་པ་དང་། བོད་སྐད་སྨོས་པས་བོད་ཀྱིས་གཟུང་བ་དང་ རྟོགས་པ་སླ་བ་དང་། གཉིས་ཀ་སྨོས་པས་སྒྲ་བསྒྱུར་གྱི་ཚུལ་ཅུང་ཟད་ཤེས་ཤིང་ལོ་པཎ་གྱི་ དྲིན་དྲན་པའི་དགོས་པ་ཡོད་དོ་ཞེས་གངས་ཅན་གྱི་མཁས་པ་སྔ་མ་རྣམས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། བསྟན་བཅོས་འདི་ལ་མཚན་འདི་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་སྟོན་པའོ། །གསུམ་པ་ལ་ གསུམ། མཚན་བསྒྱུར་བ། མཚན་བཤད་པ། མཚན་བཏགས་ཚུལ་ལོ། ། དང་པོ་ནི། རྒྱ་གར་གྱི་སྐད་རིགས་བཞི་ལས་སཾསྐྲ་ཏའི་སྐད་དུ། མ་ཧཱ་ཡ་ན་ཞེས་པ། བོད་ གངས་ཅན་པའི་སྐད་དུ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ། ཨུཏ་ཏ་ར་བླ་མ། ཏན་ཏྲ་རྒྱུད། ཤསྟྲ་བསྟན་བཅོས་ སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཐེག་པ་ནི་གཉིས་ཏེ། འདིས་འགྲོ་བ་ལམ་དང་། འདིར་འགྲོ་བ་འབྲས་བུའི་ ཐེག་པའོ། །ཐེག་པ་གང་ལ་ཆེན་པོ་བདུན་དང་ལྡན་པ་ནི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་སྟེ། བདུན་ནི་མདོའི་ སྡེ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྒྱ་ཆེན་པོ་ལ་དམིགས་པས་དམིགས་པ་ཆེ་བ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་རང་ གཞན་གྱི་དོན་གཉིས་སྒྲུབ་པས་སྒྲུབ་པ་དང་། བདག་མེད་གཉིས་རྟོགས་པས་ཡེ་ཤེས་དང་། བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ་དུ་རྟག་ཏུ་གུས་པར་སྦྱོར་བས་བརྩོན་འགྲུས་དང་། འཁོར་བ་མི་ གཏོང་ཡང་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པས་ཐབས་མཁས་པ་དང་། སྟོབས་དང་མི་འཇིགས་པ་དང་ 1-83 མ་འདྲེས་པའི་ཆོས་འགྲུབ་པས་འགྲུབ་པ་དང
【現代漢語翻譯】 雄滇·頌囊扎巴大師教言集JZSD2《寶性論》釋——末輪顯明 ༄༅། །《寶性論》釋——末輪顯明 ༄༅། །《寶性論》釋——末輪顯明 ༄༅། །那摩·阿雅·彌勒納塔雅（藏文：ན་མཿཨརྱ་མཻ་ཏྲི་ནཱ་ཐཱ་ཡ།，梵文天城體：नमः आर्य मैत्रिनाथाय，梵文羅馬擬音：namaḥ ārya maitrināthāya，漢語字面意思：頂禮聖慈氏尊）。解釋大乘《寶性論》的論著，名為《末輪顯明》。 以何積聚二資糧，長久勤修不懈怠， 證得十地成兜率，於此賢劫第五佛， 未來出世慈氏尊，我以恭敬作贊禮。 法界虛空慈悲輪，增長廣大無邊際， 智慧光明除眾生，心之幽暗諸愚癡， 上師文殊蓮花友，我等恒常敬頂禮。 無著等諸大車匠，已將五法作解釋， 如鳥追隨飛天者，我亦樂於作闡釋。 此論分三：所釋之名，名之所詮，于藏翻譯之方式。 ༄། །所釋之名。 首先分二：名稱之義，敬禮本尊。首先分三：必要，總攝，詞義。首先，僅立名稱，即能以此名瞭解其義；言梵語，則顯佛法淵源；言藏語，則易為藏人所接受和理解；兼而言之，則略知譯經之規，憶念譯師之恩。此乃雪域先賢所言。 其次，即示此論當如是名之。 再次分三：名稱翻譯，名稱解釋，名稱安立之方式。 首先，于印度四種語言中，梵語為：摩訶衍那（藏文：མ་ཧཱ་ཡ་ན་，梵文天城體：महायान，梵文羅馬擬音：mahāyāna，漢語字面意思：大乘），藏地雪域之語為：大乘。烏答答喇嘛（藏文：ཨུཏ་ཏ་ར་བླ་མ།，梵文天城體：उत्तर，梵文羅馬擬音：uttara，漢語字面意思：無上），怛特喇（藏文：ཏན་ཏྲ་，梵文天城體：तन्त्र，梵文羅馬擬音：tantra，漢語字面意思：密續），夏斯特喇（藏文：ཤསྟྲ་，梵文天城體：शास्त्र，梵文羅馬擬音：śāstra，漢語字面意思：論）。 其次，乘有二種：此能令眾生趨向于道，於此趨向于果之乘。何乘具足七大，即是大乘。七大者，謂緣于經部等廣大之法，故所緣廣大；如是成辦自他二利，故成辦廣大；證悟二無我，故智慧廣大；于無數劫中恒常恭敬修持，故精進廣大；不捨輪迴亦無煩惱，故方便善巧；成就力、無畏及不共之法，故成就廣大。
【English Translation】 Collection of Teachings by Master Xiongdian Sonam Drakpa JZSD2 Commentary on the Uttaratantra: Illuminating the Final Wheel ༄༅། །Commentary on the Uttaratantra: Illuminating the Final Wheel ༄༅། །Commentary on the Uttaratantra: Illuminating the Final Wheel ༄༅། །Namo Arya Maitrinathaya (藏文：ན་མཿཨརྱ་མཻ་ཏྲི་ནཱ་ཐཱ་ཡ།，梵文天城體：नमः आर्य मैत्रिनाथाय，梵文羅馬擬音：namaḥ ārya maitrināthāya，漢語字面意思：Homage to the Noble Maitreya). This is a commentary on the Mahayana Uttaratantra Shastra, entitled 'Illuminating the Final Wheel'. By whom the two accumulations were long cultivated, Having attained the ten bhumis, he became the master of Tushita. In this fortunate kalpa, as the fifth Victorious One, He will appear, the Loving Protector, I worship with reverence. In the sky of the Dharmadhatu, the mandala of compassion expands, With the light of wisdom, he dispels the darkness of beings' hearts. To the Lama Manjushri, friend of the lotus, We always pay homage with reverence. By Asanga and other great charioteers, The five dharmas have already been explained. Like other birds following the path of the Garuda in the sky, I too am happy to explain. This has three parts: the name of what is to be explained, the meaning of that name, and the way it was translated into Tibetan. ༄། །The name of what is to be explained. First, there are two parts: the actual meaning of the name and the homage to the chosen deity. First, there are three parts: the need, the summary, and the meaning of the words. First, merely giving the name allows one to understand the meaning through that name; speaking in Sanskrit establishes the authenticity of the Dharma; speaking in Tibetan makes it easier for Tibetans to grasp and understand; speaking in both shows some knowledge of the translation process and remembers the kindness of the translators. This is what the early scholars of the snowy land of Tibet said. Second, it shows that this treatise should be called this name. Third, there are three parts: the translation of the name, the explanation of the name, and the way the name was given. First, out of the four languages of India, in Sanskrit it is 'Mahayana' (藏文：མ་ཧཱ་ཡ་ན་，梵文天城體：महायान，梵文羅馬擬音：mahāyāna，漢語字面意思：Great Vehicle). In the language of the snowy land of Tibet, it is 'The Great Vehicle'. 'Uttaratantra' (藏文：ཨུཏ་ཏ་ར་བླ་མ།，梵文天城體：उत्तर，梵文羅馬擬音：uttara，漢語字面意思：Supreme Continuum), 'Tantra' (藏文：ཏན་ཏྲ་，梵文天城體：तन्त्र，梵文羅馬擬音：tantra，漢語字面意思：Tantra), 'Shastra' (藏文：ཤསྟྲ་，梵文天城體：शास्त्र，梵文羅馬擬音：śāstra，漢語字面意思：Treatise). Second, there are two vehicles: this leads beings to the path, and here it leads to the fruit. The vehicle that possesses the seven greatnesses is the Great Vehicle. The seven are: because it focuses on the vast Dharma of the Sutra Pitaka and others, the object is great; similarly, because it accomplishes both one's own and others' benefit, the accomplishment is great; because it realizes the two selflessnesses, the wisdom is great; because it always respectfully applies itself for three countless kalpas, the diligence is great; because it does not abandon samsara yet is without afflictions, the skillful means are great; because it accomplishes the powers, fearlessnesses, and unmixed dharmas, the accomplishment is great.
་། བྱང་ཆུབ་དང་མྱང་འདས་ཆེན་པོ་ཀུན་ཏུ་སྟོན་ པས་འཕྲིན་ལས་རྒྱུན་མི་འཆད་པས་ཕྲིན་ལས་ཆེ་བའོ། །དེ་ཡང་མདོ་སྡེ་རྒྱན་དུ། དམིགས་པ་ ཆེ་བ་ཉིད་དང་ནི། །དེ་བཞིན་སྒྲུབ་པ་གཉིས་དག་དང་། །ཡེ་ཤེས་བརྩོན་འགྲུས་རྩོམ་པ་དང་། །ཐབས་ལ་མཁས་པར་གྱུར་པ་དང་། །ཡང་དག་འགྲུབ་པ་ཆེན་པོ་དང་། སངས་རྒྱས་ཕྲིན་ ལས་ཆེན་པོ་སྟེ། །ཆེན་པོ་འདི་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། །ཐེག་ཆེན་ཞེས་ནི་ངེས་པར་བརྗོད། །ཅེས་ སོ། །རྒྱུན་ཆགས་པ་ནི་རྒྱུད་ཡིན་ཏེ། །དེ་ཡང་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་སེམས་ཅན་གྱི་སྐབས་ནས་ ས་བཅུ་རྒྱུན་མཐའི་བར་དུ་ཡོད་པའི་རྒྱུན་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་སེམས་ཅན་ ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སའི་བར་དུ་ཡོད་པའི་རྒྱུན་གཉིས་ཡིན་ལ། འདིར་ནི་ཨུཏ་ཏ་ར་ཞེས་པ་ཕྱི་མ་དང་དམ་པ་དང་བླ་མ་ལ་འཇུག་པས། དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་བླ་མ་དང་དམ་པར་གྱུར་པའི་རྒྱུད་སྟོན་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ ཀྱང་། རྒྱུད་ནི་རྒྱུན་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། །འཁོར་བ་རྒྱུད་དུ་འདོད་པ་ཡིན། །ཕྱི་མ་ཞེས་བྱ་ཕ་རོལ་ཏེ། །མྱ་ངན་འདས་པ་རྒྱུད་ཕྱི་མ། །ཞེས་སོ། །བསྟན་བཅོས་ནི་དགུ་སྟེ། དོན་མེད་དོན་ལོག་དོན་ དང་ལྡན། །ངན་གཡོ་སྙིང་མེད་སྡུག་བསྔལ་སྤོང་། །ཐོས་རྩོད་སྒྲུབ་པ་ལྷུར་ལེན་པ། །ཞེས་པ་ སྟེ་ས་སྡེར་གསུངས་པའི་དོན་ནོ། །སྐབས་འདིར་ནི་ཕྱི་མ་སྟེ། འདི་ཉིད་དུ། གང་ཞིག་རྒྱལ་བ་ སྟོན་པ་འབའ་ཞིག་གི །ཞེས་སོགས་གསུངས་པ་ལྟར། རྒྱལ་བའི་བཀའ་ལ་བརྟེན་ནས་གང་ ཟག་རྣམ་གཡེང་མེད་པའི་ཡིད་ཅན་གྱིས་བྱས་པ་ཐར་ལམ་དང་མཐུན་པར་སྟོན་པ་སྟེ། དེ་ ཡང་། རྣམ་བཤད་རིགས་པར། ཉོན་མོངས་དགྲ་རྣམས་མ་ལུས་འཆོས་པ་དང་། །ངན་འགྲོ་ སྲིད་ལས་སྐྱོབ་བྱེད་གང་ཡིན་པ། །འཆོས་སྐྱོབ་ཡོན་ཏན་ཕྱིར་ན་བསྟན་བཅོས་ཏེ། །གཉིས་པོ་ འདི་དག་གཞན་གྱི་ལུགས་ལ་མེད། །ཅེས་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པའོ། ། གསུམ་པ་ནི། བརྗོད་བྱའི་དོན་ལས་བཏགས་ཏེ། བཀའ་འཁོར་ལོ་ཐ་མའི་བརྗོད་བྱའི་ 1-84 གཙོ་བོ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་བསྟན་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྒྲིབ་གཉིས་སངས་བའམ་ཡེ་ཤེས་རྒྱས་པས་སངས་རྒྱས་དང་། བྱང་ཆུབ་ དང་སེམས་ཅན་གྱི་གནས་སྐབས་གཉིས་ཀ་དང་ལྡན་པས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྟེ། རྒྱལ་ བ་སྲས་བཅས་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ལ་སྒོ་གསུམ་གུས་པས་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་པ་འགྱུར་ བྱེད་ཀྱི་ཕྱག་གོ ། ༄། །མཚན་དེ་ལྡན་པའི་གཞུང་། གཉིས་པ་ལ་གཉིས། གཞུང་གི་བརྗོད་བྱ་རྡོ་རྗེའི་གནས་བདུན། བསྟན་བཅོས་ཇི་ལྟར་ བརྩམས་ཚུལ་ལ་སོགས་བཤད་པའོ། ། ༈ གཞུང་གི་བརྗོད་བྱ་རྡོ་རྗེའི་གནས་བདུན། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་ ༈ གཞུང་གི་ལུས་ཉིད་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ། དང་པོ་གཞུང་གི་ལུས་ཉིད་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་ གནས་བདུན་གཞུང་གི་ལུས་སུ་བ
【現代漢語翻譯】 通過普遍展示菩提和涅槃，事業持續不斷，因此事業廣大。如《經莊嚴論》所說：『目標遠大，精進修持，智慧勤奮，善巧方便，成就廣大，佛陀事業廣大。』因具此廣大，故名大乘。』所謂『持續』即是『相續』，從阿賴耶識、遍行識眾生位，直至十地究竟之間存在的相續，以及如來藏從眾生位到佛位的相續這二者。此處『鄔達拉』（uttara）意為『后』、『殊勝』、『至上』，因此是指示如來藏殊勝至上的相續。世尊也說：『相續即是持續，輪迴被認為是相續，後世即是彼岸，涅槃是最後的相續。』論典有九種，即無意義、意義顛倒、有意義、惡劣、虛偽、無心要、捨棄痛苦、聽聞、辯論、修行。這是《地品》中所說的意義。此處指的是後者，正如其中所說：『誰是唯一的勝者導師？』等等，如所說，依靠勝者的教言，由心不散亂之人所作，指示與解脫道相符，也就是《釋量論》中所說：『能醫治所有煩惱之敵，能從惡趣中救護，何者是醫治和救護的功德，即是論典，此二者在其他宗派中沒有。』具有這樣的功德。 第三，從所表達的意義上命名，即是最後法輪的主要內容——宣示如來藏。 第二，通過消除二障或增長智慧而成佛，以及具備菩提和眾生兩種狀態的菩薩，對所有勝者及其眷屬以三門恭敬頂禮。這是翻譯者的頂禮。 具有此名稱的論典。 第二部分分為兩部分：論典所闡述的金剛七處，以及論典的創作方式等。 金剛七處是論典所闡述的內容。 第一部分分為兩部分。 論典的本體被概括地展示。 第一，論典的本體被概括地展示，分為三部分，第一部分是七處作為論典的本體。
【English Translation】 Through universally demonstrating Bodhi (Enlightenment) and Nirvana (Liberation), the activity is continuous, hence the activity is vast. As stated in the 'Ornament of the Sutras': 'The aim is great, as are the two practices, wisdom, diligence, and effort, skillful in means, great accomplishment, and the activity of the Buddhas is great.' Because it possesses this greatness, it is definitely called the Great Vehicle.' 'Continuous' means 'continuum'. This refers to the continuum from the state of sentient beings with the Alaya consciousness and pervasive consciousness, up to the final end of the ten Bhumis (grounds), and the continuum of the Tathagatagarbha (Buddha-nature) from the state of sentient beings to the state of Buddhahood. Here, 'Uttara' means 'later', 'superior', and 'supreme', thus indicating the supreme and superior continuum of the Tathagatagarbha. The Blessed One also said: 'Continuum is called continuous, Samsara (cyclic existence) is considered a continuum, the future is the other shore, Nirvana is the final continuum.' There are nine types of treatises: meaningless, reversed meaning, meaningful, evil, deceitful, without essence, abandoning suffering, listening, debating, and practicing. This is the meaning stated in the 'Chapter on Grounds'. Here, it refers to the latter, as it is said: 'Who is the sole teacher of the Victorious Ones?' etc., as stated, relying on the teachings of the Victorious Ones, made by those with undistracted minds, indicating conformity with the path of liberation, as stated in the 'Commentary on Valid Cognition': 'That which heals all the enemies of afflictions, that which protects from evil destinies, what is the merit of healing and protecting, that is the treatise, these two are not in other schools.' It possesses such merits. Third, named from the meaning expressed, which is the main content of the final turning of the Dharma wheel—declaring the Tathagatagarbha. Second, becoming a Buddha by eliminating the two obscurations or increasing wisdom, and a Bodhisattva possessing both the state of Bodhi and sentient beings, I prostrate with reverence in the three ways to all the Victorious Ones and their retinues. This is the translator's prostration. The treatise with that name. The second part is divided into two parts: the Vajra Seven Places explained by the treatise, and how the treatise was composed, etc. The Vajra Seven Places are what the treatise explains. The first part is divided into two parts. The body of the treatise is summarized and shown. First, the body of the treatise is summarized and shown, divided into three parts, the first part being the seven places as the body of the treatise.
སྟན་པ་ནི། རྒྱུད་བླ་མ་དེའི་དོན་དུས་བསྡུས་ཞེ་ན། ལྷག་ པའི་བསམ་པ་བརྟན་པའི་མདོར། ཀུན་དགའ་བོ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི་བསྟན་དུ་མེད་པ་ སྟེ་དེ་ནི་མིག་གིས་ལྟ་བར་མི་ནུས་སོ། །ཀུན་དགའ་བོ་ཆོས་ནི་བརྗོད་དུ་མེད་པ་སྟེ་དེ་ནི་རྣ་ བས་མཉན་པར་མི་ནུས་སོ། །ཀུན་དགའ་བོ་དགེ་འདུན་ནི་འདུས་མ་བྱས་པ་སྟེ་དེ་ནི་ལུས་ དང་སེམས་ཀྱིས་བསྙེན་བཀུར་བྱ་བར་མི་ནུས་སོ། །ཞེས་པས་བསྟན་པ་སངས་རྒྱས་དང་ཆོས་ དང་ཚོགས་སམ་འདུས་པའམ་དགེ་འདུན་ཏེ་དཀོན་མཆོག་གསུམ་གྱི་དོན་དང་། འགྲི བ་པ་ དང་འཕེལ་བ་མེད་པའི་མདོར། ཤཱ་རིའི་བུ། དོན་དམ་པ་ནི་དད་པས་རྟོགས་པར་བྱ་བ་ཡིན་ ནོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་དོན་དམ་པ་ཞེས་བྱ་འདི་ནི་སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་ཀྱི་ཚིག་གི་བླ་དྭགས་སོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོའི་ཚིག་བླ་ དྭགས་སོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་ཚིག་བླ་ དྭགས་སོ། །ཞེས་པས་བསྟན་པ་སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་ཀྱི་དོན་དང་། དཔལ་ཕྲེང་གི་མདོར། བཅོམ་ལྡན་འདས་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཅེས་བགྱི་བ་འདི་ནི་མྱ་ 1-85 ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་ཀྱི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་མྱ་ངན་ལས་འདས་ པའི་དབྱིངས་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །ཞེས་པས་བསྟན་པ་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་དོན་དང་། ཡང་འགྲི བ་པ་དང་འཕེལ་བ་ མེད་པའི་མདོར། ཤཱ་རིའི་བུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་བསྟན་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་གང་ཡིན་པ་དེ་ ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། གང་གཱའི་ཀླུང་གི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་དག་དང་ རྣམ་པར་དབྱེར་མེད་པའི་ཆོས་དང་ལྡན་པ། མ་བྲལ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཅན་ནོ། །ཞེས་ པས་བསྟན་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་གྱི་དོན་དང་། ཡེ་ཤེས་སྣང་བ་རྒྱན་གྱི་མདོར། འཇམ་ དཔལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི་རྟོག་པར་མི་མཛད་རྣམ་པར་རྟོག་པར་མི་མཛད་མོད་ཀྱི། དེ་ ལྟ་ན་ཡང་དེའི་འདི་ལྟ་བུའི་མཛད་པ་རང་བཞིན་གྱི་མཛད་པ་འདི་ནི་མི་རྟོག་རྣམ་པར་མི་རྟོག་ བཞིན་དུ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་འཇུག་གོ །ཞེས་པས་བསྟན་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འཕྲིན་ལས་ཀྱི་ དོན་ནི་ཐ་མ་སྟེ། སྐབས་འདིའི་བསྟན་བཅོས་ཀུན་གྱི་ལུས་ནི་མདོར་བསྡུས་ན། ཐོས་བསམ་ གྱི་ཤེས་པས་ཕིགས་པར་དཀའ་བས་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་དོན་བདུན་དང་། དོན་དེ་ཐོབ་པ་དང་རྗེས་ སུ་མཐུན་པའི་ལམ་སྟོན་བྱེད་གཞུང་ནི་དོན་དེ་ཐོབ་པའི་རྟེན་དུ་གྱུར་པས་རྡོ་རྗེའི་གནས་ཏེ་ གྲངས་བདུན་པོ་འདི་དག་གོ་སྟེ་བདུན་གྱིས་བསྡུས་ལ་འདིས་ནི་བསྟན་པའི་སྒོ་བསྡུས་པས་ བསྟན་བཅོས་འདི་མཐའ་དག་གི་ལུས་རྣམ་བཞག་གོ ། གཉིས་པ་དེ་ད
【現代漢語翻譯】 關於『教法』：如果將《寶性論》的意義進行簡要概括，那麼在《勝思惟梵天所問經》中說：『善男子，如來是不可見的，因為他不能被眼睛看到。善男子，法是不可說的，因為它不能被耳朵聽到。善男子，僧伽是無為的，因為它不能被身體和心靈所侍奉。』因此，『教法』指的是佛、法、僧三寶的意義。 在《無增減經》中說：『舍利子，勝義諦是可以通過信仰來證悟的。舍利子，所謂的勝義諦，是眾生界的異名。舍利子，所謂的眾生界，是如來藏的異名。舍利子，所謂的如來藏，是法身的異名。』因此，『教法』指的是眾生界的意義。 在《華嚴經》中說：『世尊，所謂的無上正等菩提，是涅槃界的異名。世尊，所謂的涅槃界，是如來法身的異名。』因此，『教法』指的是無上菩提的意義。 又在《無增減經》中說：『舍利子，如來所宣說的法身，就像這樣，與恒河沙數般的如來之法無有分別，具有不離的智慧功德。』因此，『教法』指的是佛陀功德的意義。 在《智慧光明莊嚴經》中說：『文殊，如來不作分別，也不起分別念，即使如此，他的這種事業，自性之事業，在不作分別、不起分別唸的情況下，也會任運成就。』因此，『教法』指的是佛陀事業的意義，這是最後一個意義。總而言之，這部論典的所有內容可以概括為：難以通過聞思智慧來透徹理解的七種金剛喻義，以及引導人們獲得這些意義並與之相應的道路，這些道路是獲得這些意義的基礎，即七種金剛處。因此，這部論典的所有內容都包含在這七個方面中，並通過這七個方面來概括教法之門，從而對整部論典的結構進行了闡述。 第二，關於它...
【English Translation】 Regarding 'the Teaching': If the meaning of the Uttaratantra is briefly summarized, then in the Sutra of Steadfast Thought, it says: 'Good son, the Tathagata is invisible, for he cannot be seen with the eye. Good son, the Dharma is inexpressible, for it cannot be heard with the ear. Good son, the Sangha is unconditioned, for it cannot be served by body and mind.' Therefore, 'the Teaching' refers to the meaning of the Three Jewels: Buddha, Dharma, and Sangha. In the Sutra of No Increase or Decrease, it says: 'Shariputra, the ultimate truth is to be realized through faith. Shariputra, what is called the ultimate truth is another name for the realm of sentient beings. Shariputra, what is called the realm of sentient beings is another name for the Tathagatagarbha (Buddha-nature). Shariputra, what is called the Tathagatagarbha is another name for the Dharmakaya (body of truth).' Therefore, 'the Teaching' refers to the meaning of the realm of sentient beings. In the Sutra of Garland of Glory, it says: 'Bhagavan, what is called unsurpassed, perfect, and complete enlightenment is another name for the realm of Nirvana. Bhagavan, what is called the realm of Nirvana is another name for the Dharmakaya of the Tathagata.' Therefore, 'the Teaching' refers to the meaning of unsurpassed enlightenment. Again, in the Sutra of No Increase or Decrease, it says: 'Shariputra, the Dharmakaya taught by the Tathagata is like this: it possesses Dharma that is inseparable from the Tathagatas, which are more numerous than the sands of the Ganges, and it possesses the qualities of non-dual wisdom.' Therefore, 'the Teaching' refers to the meaning of the qualities of the Buddha. In the Sutra of Adornment of Wisdom Light, it says: 'Manjushri, the Tathagata does not conceptualize, nor does he engage in conceptual thought, yet even so, his actions, the actions of his nature, spontaneously accomplish themselves without conceptualization or conceptual thought.' Therefore, 'the Teaching' refers to the meaning of the activity of the Buddha, which is the final meaning. In short, the entire body of this treatise can be summarized as: the seven vajra-like meanings that are difficult to penetrate with the wisdom of hearing and thinking, and the path that guides one to attain these meanings and is in accordance with them, which is the basis for attaining these meanings, namely the seven vajra places. Therefore, the entire content of this treatise is contained within these seven aspects, and through these seven aspects, the gate of the Teaching is summarized, thereby elaborating the structure of the entire treatise. Second, regarding it...
ག་གང་དུ་ཇི་ལྟར་གསུངས་པ་ནི། བདུན་པོ་འདི་དག་རང་གི་མཚན་ཉིད་ ཀྱིས་བསྟན་པ་དང་རྗེས་སུ་འབྲེལ་བ་མ་ཆད་པར་རྒྱུན་གཅིག་ཏུ་ནི། གོ་རིམ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ ཏུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གཟུངས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་རྒྱལ་པོས་ཞུས་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་བསྟན་པའི་མདོར། གླེང་གཞིའི་ལེའུ་ལས་ནི་དཀོན་མཆོག་གི་གནས་གསུམ་ གསུངས་པར་རིག་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཆོས་ཐམས་ཅད་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་ 1-86 མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་པ་ཞེས་པས་སངས་རྒྱས་དང་། ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལེགས་ པར་བསྐོར་བ་ཞེས་པས་ཆོས་དང་། སློབ་མའི་ཚོགས་ཤིན་ཏུ་དུལ་བ་མཐའ་ཡས་པ་མངའ་ བ་ཞེས་པས་དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་གི་ངོ་བོ་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་ སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟེན་ནས་རིན་པོ་ཆེ་བཀོད་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ཁྱམས་རྒྱ་ ཆེན་པོ་གྲུབ་པ་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་འཁོར་འདུས་པ་དང་། ལྷ་རྫས་ཀྱི་མཆོད་པ་ སྣ་ཚོགས་བསྒྲུབས་པ་དང་། བསྟོད་པའི་སྤྲིན་གྱི་ཆར་ཕབ་པ་བསྟན་པས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ ཏན་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཆོས་ཀྱི་གདན་གྱི་བཀོད་པ་དང་འོད་དང་ཆོས་ཀྱི་མིང་དང་ཡོན་ཏན་ བསྟན་པས་ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་མཐུ་བསྟན་ པ་དང་ཞུ་བ་པོའི་ཡོན་ཏན་བསྔགས་པ་བསྟན་པས་དགེ་འདུན་གྱི་ཡོན་ཏན་ཏེ་དེ་དག་གིས་ནི་ དཀོན་མཆོག་གི་ཡོན་ཏན་ཇི་སྙེད་པ་སྣ་ཚོགས་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཞུ་བ་པོ་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ འོད་ཟེར་གྱིས་དབང་བསྐུར་བས་མི་འཇིགས་པ་དང་སྤོབས་པ་བསྒྲུབས་ཏེ། དེས་ཀྱང་སངས་ རྒྱས་ལ་ཡོན་ཏན་དམ་པས་བསྟོད་པ་དང་། ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ཀྱི་གཏམ་བཀོད་པ་དང་། ཆོས་ དེ་རྟོགས་པའི་འབྲས་བུ་ཆོས་ཀྱི་དབང་དམ་པ་ཐོབ་པ་བསྟན་པས་རིམ་པ་ལྟར་དཀོན་མཆོག་ གསུམ་གྱི་བླ་ན་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་ཇི་ལྟ་བ་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་བསྟན་ཏོ། །ཁམས་ལ་སོགས་ པའི་གནས་བཞི་ནི་གླེང་གཞིའི་འོག་ཏུ་བློ་དང་ལྡན་པ་རྒྱལ་སྲས་དང་བདུད་ལས་རྒྱལ་བ་ སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཆོས་ཀྱི་དབྱེ་བ་བསྟན་པ་ལས་གསུངས་ཏེ་དེ་ཡང་། རྒྱན་བཞི་དང་ སྣང་བ་བརྒྱད་དང་སྙིང་རྗེ་བཅུ་དྲུག་དང་ལས་སོ་གཉིས་ཏེ་རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་ཆོས་ཡོངས་སྦྱོང་དྲུག་ ཅུ་བསྟན་པས་ཁམས་གསལ་བར་མཛད་དེ། སྦྱང་བར་བྱ་བའི་གཞི་ཁམས་ཡོད་ན་དེ་ཡོངས་ སུ་སྦྱོང་བ་འཐད་ཀྱི་གཞི་མེད་ན་སྦྱོང་བ་མི་འཐད་པས་སོ། །དེས་ན་མདོ་འདིར་མ་དག་པའི་ བཻཌཱུརྱ་སྦྱོང་བ་དཔེར་མཛད་ནས་ཁམས་སྦྱོང་བའི་ཚུལ་བསྟན་ཏེ་འོག་ཏུ་འཆད་ཏོ། །དེ་ནས་ 1-87 བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོའི་སྙིང་རྗེ་བཅུ་དྲུག་བསྟན་པས་བྱང་ཆུབ་དང་། སྟོབས་དང་མི་འཇིགས་པ་ དང་མ་འདྲེས་པའི་ཆོས་རྣམས་བསྟན་པས་ཡོན་ཏན་དང་། ཡོན་ཏན་སུམ་ཅུ་
【現代漢語翻譯】 那麼，在何處以及如何宣說的呢？這七者以各自的體性來顯示，並且不間斷地緊密相連，持續不斷地，按照次第，如菩薩持藏王（Bodhisattva Dharanimdhara-raja）所請問的那樣，在如來大悲（Tathāgata-mahākaruṇā）的教法經典中，從序品（udāna）中可以得知宣說了三寶（triratna）的處所。也就是，『世尊（Bhagavan）證悟一切法平等性』，這顯示了佛寶（Buddha）；『善轉法輪（dharma-cakra）』，這顯示了法寶（Dharma）；『擁有極其調順且無量無邊的弟子眾』，這顯示了僧寶（Sangha）的體性。 之後，依靠不可思議的佛陀三摩地（Buddha-samādhi），形成了珍寶莊嚴的廣大壇城（maṇḍala）庭院，以及如來眾的聚集，以及各種天物的供養，以及降下讚頌的雲雨，這顯示了佛陀的功德（guṇa）。之後，通過顯示法座的莊嚴、光明、法的名稱和功德，這顯示了法的功德。之後，通過顯示王子（kumāra）的三摩地力量和讚歎請問者的功德，這顯示了僧伽的功德，這些都顯示了三寶的各種功德。 之後，請問者被佛陀的光芒加持，獲得了無畏（abhaya）和自信（vaiśāradya），他也以殊勝的功德讚歎佛陀，並陳述了大乘（mahāyāna）的法義，以及顯示了證悟此法所獲得的果報，即獲得殊勝的法權（dharma-vaśitā），從而依次顯示了三寶無上的功德差別。關於界（dhātu）等四處，在序品之下，具有智慧的王子和戰勝魔羅（Māra）者，從顯示佛陀功德之法的差別中宣說，也就是，四種莊嚴（alaṃkāra）、八種顯現（abhasa）、十六種慈悲（karuṇā）和三十二種事業（karma），顯示了王子圓滿清凈的六十種法，從而闡明了界。如果存在需要清凈的基礎——界，那麼清凈它才是合理的，如果不存在基礎，那麼清凈它是不合理的。因此，本經以清凈不清凈的毗琉璃（vaiḍūrya）為例，來顯示清凈界的方式，這將在下文闡述。 之後，通過顯示大菩提（mahābodhi）的十六種慈悲，顯示了菩提；通過顯示力量（bala）、無畏和不共法（āveṇika-dharma），顯示了功德；以及三十種功德。
【English Translation】 Where and how was it spoken? These seven are shown by their own characteristics, and are continuously and closely connected without interruption. In order, as requested by Bodhisattva Dharanimdhara-raja, in the sutra teaching the great compassion of the Tathāgata, from the introductory chapter (udāna), it can be known that the three refuges (triratna) are spoken of. That is, 'The Bhagavan awakened to the equality of all dharmas,' which shows the Buddha jewel (Buddha); 'Well-turned the wheel of Dharma (dharma-cakra),' which shows the Dharma jewel (Dharma); 'Possessing an extremely tamed and immeasurable assembly of disciples,' which shows the nature of the Sangha jewel (Sangha). Then, relying on the inconceivable Buddha-samādhi, a vast maṇḍala courtyard adorned with jewels was formed, as well as the assembly of the Tathāgata, and various divine offerings were made, and a rain of clouds of praise was poured down, which shows the qualities (guṇa) of the Buddha. Then, by showing the arrangement of the Dharma seat, light, the name of the Dharma, and qualities, this shows the qualities of the Dharma. Then, by showing the power of the prince's (kumāra) samādhi and praising the qualities of the questioner, this shows the qualities of the Sangha, which shows the various qualities of the Three Jewels. Then, the questioner was empowered by the Buddha's rays, and achieved fearlessness (abhaya) and confidence (vaiśāradya), and he also praised the Buddha with excellent qualities, and stated the words of the Mahāyāna Dharma, and showed the result of realizing this Dharma, which is obtaining the supreme Dharma-vaśitā, thereby sequentially showing the unsurpassed differences in the qualities of the Three Jewels. Regarding the four places such as the dhātu, below the introductory chapter, the wise prince and the victor over Māra, from showing the differences in the Dharma of the Buddha's qualities, speak of the four adornments (alaṃkāra), eight manifestations (abhasa), sixteen compassion (karuṇā), and thirty-two actions (karma), showing the sixty dharmas of the prince's complete purification, thereby clarifying the dhātu. If there is a basis to be purified—the dhātu—then it is reasonable to purify it, but if there is no basis, then it is unreasonable to purify it. Therefore, this sutra uses the purification of impure vaiḍūrya as an example to show the way to purify the dhātu, which will be explained below. Then, by showing the sixteen compassion of the great Bodhi (mahābodhi), Bodhi is shown; by showing the powers (bala), fearlessness, and unshared dharmas (āveṇika-dharma), qualities are shown; and thirty qualities.
རྩ་གཉིས་པོ་དེ་ ལ་གདུལ་བྱ་འགོད་པའི་ལས་བསྟན་པས་འཕྲིན་ལས་རྣམས་བསྟན་ཏེ། རྒྱས་པར་ནི་མདོ་དེ་ ཉིད་བལྟ་བར་བྱའོ། ། གསུམ་པ་གནས་བདུན་གོ་རིམ་ངེས་པར་བསྒྲུབ་པ་ནི། གནས་བདུན་རིམ་པས་སྟོན་ པའི་འབྲེལ་པ་གང་ཞེ་ན། མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་པ་ལས་ཆོས་སྟོན་པ་འབྱུང་ ལ་ཆོས་ཉམས་སུ་བླངས་པ་ལས་འཕགས་པའི་ཚོགས་དགེ་འདུན་འབྱུང་ངོ་། །ཚོགས་ལས་ བདེར་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཁམས་དྲི་མ་ཅི་རིགས་པས་དག་པ་ཐོབ་པ་འབྱུང་ཞིང་ ཁམས་དེ་ཚོགས་ལ་ཡོད་པ་དང་། མཐར་ཡེ་ཤེས་དེ་ཐོབ་པ་ནི་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་ མཆོག་ཡིན་ཞིང་དེ་ལ་སྟོབས་སོགས་ཡོན་ཏན་ཀུན་ལྡན་ལ། ཡོན་ཏན་ཅན་དེ་སེམས་ཅན་ ཀུན་གྱི་དོན་བྱེད་པའི་ཆོས་འཕྲིན་ལས་རྣམས་དང་ལྡན་པས་བདུན་པོ་གོ་རིམ་ངེས་སོ། ། ༈ སོ་སོར་ཕྱེ་སྟེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ། གཉིས་པ་སོ་སོར་ཕྱེ་སྟེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ་གཉིས། འགྲོ་བའི་སྐྱབས་གནས་དཀོན་ མཆོག་བསྟན་པ། སྐྱབས་གསུམ་འབྱུང་གནས་ཁམས་སོགས་བཤད་པའོ། ། ༈ འགྲོ་བའི་སྐྱབས་གནས་དཀོན་མཆོག་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ་བཞིའི་ ༈ སྐྱབས་གསུམ་པོ་སོ་སོར་བཤད་པ། སྐྱབས་གསུམ་པོ་སོ་སོར་བཤད་པ་ལ་གཉིས། གཞུང་གི་དོན་གྱིས་ སྐྱབས་གནས་བསྟན་པ། སྤྱིའི་དོན་གྱི་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་ཚུལ་ལོ། ། ༈ གཞུང་གི་དོན་གྱིས་སྐྱབས་གནས་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ་བཞིའི་ ༈ སྐྱབས་གནས་གསུམ་པོ་སོ་སོར་བཤད་པ། དང་པོ་སྐྱབས་གནས་གསུམ་པོ་སོ་སོར་བཤད་པ་ལ་གསུམ་གྱི་ ༈ ཡོན་ཏན་བརྒྱད་ལྡན་སངས་རྒྱས་བཤད་པ། དང་ པོ་ཡོན་ཏན་བརྒྱད་ལྡན་སངས་རྒྱས་བཤད་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་ ༈ བསྟོད་པའི་སྒོ་ནས་མདོར་བསྟན་པ། དང་པོ་བསྟོད་པའི་སྒོ་ནས་ མདོར་བསྟན་པ་ནི། སངས་རྒྱས་གང་ཞིག་ཐོག་མ་སྐྱེ་བ་དང་དབུས་སུ་གནས་པ་དང་མཐར་ འཇིགས་པ་མེད་པས་འདུས་མ་བྱས་པ་དང་སྤྲོས་པ་དང་རྟོག་པ་ཞི་བས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་ དང་། སངས་རྒྱས་ཉིད་ཀྱི་རང་བྱུང་གི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་རྣམ་པར་སངས་རྒྱས་པས་གཞན་གྱི་རྐྱེན་ 1-88 གྱིས་རྟོགས་པ་མིན་པ་དང་། རང་ཉིད་སངས་རྒྱས་ནས་ནི་སངས་རྒྱས་ཆོས་སྐུ་དེ་མ་རྟོགས་ པ་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པས་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར་ཐེག་དམན་ དང་འཁོར་བས་འཇིགས་པ་མེད་ཅིང་ཆོས་སྐུ་རྟག་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་ལམ་སྟོན་པ་དང་། དེའི་རྒྱུ་འདུས་མ་བྱས་པ་ལ་སོགས་གསུམ་གྱི་དོན་ཅན་ཆོས་ཉིད་མཁྱེན་པའི་མཁྱེན་པ་དང་། མ་རྟོགས་པ་རྟོགས་པར་བཞེད་པ་བརྩེ་བ་གཉིས་རལ་གྲི་དང་རྡོ་རྗེ་མཆོག་ལྟ་བུ་བསྣམས་ པ་དང་། མཁྱེན་བརྩེ་དེས་ཕུང་པོ་ལྔ་མངོན་པར་གྲུབ་པའི་སྡུག་བསྔལ་གྲུབ་པའི་མཚད་ཉིད་ ཀྱིས་མྱུ་གུ་ལྟ་བུ་གཅོད་པར་མཛད་པ་གཅིག་པུ་ཡིན་པ་རལ་གྲི ་ལྟ་བུ་དང་། འཇིག་ཚོགས་སུ་ ལྟ་བ་དང་། མཐར་འཛིན་པ་དང་
【現代漢語翻譯】 第二部分闡述瞭如何引導有情眾生，展示了佛的事業。詳細內容請參考相關經典。 第三部分是關於如何確定七個次第的順序。那麼，依次展示七個次第的關聯是什麼呢？從圓滿證悟成佛開始，便有佛法教導；從修持佛法開始，便有聖者僧團出現。從僧團中，便能獲得如來藏（梵文：Tathāgatagarbha），智慧的自性（梵文：jñānadhātu）通過各種方式得以清凈，並且此自性存在於僧團之中。最終，獲得此智慧便是無上圓滿的菩提（梵文：anuttarā-samyak-saṃbodhi），它具足力量等一切功德。具足功德者，便具足利益一切有情眾生的佛法事業，因此這七者順序是確定的。 接下來，將分別詳細闡述。 第二部分，分別詳細闡述，分為兩部分：展示眾生的皈依處——三寶；闡述三寶的來源——自性等。 展示眾生的皈依處——三寶。 第一部分分為四部分。 分別闡述三寶。 分別闡述三寶，分為兩部分：通過經文的意義展示皈依處；從 общей意義上闡述如何皈依。 通過經文的意義展示皈依處。 第一部分分為四部分。 分別闡述三皈依。 第一部分，分別闡述三皈依，分為三部分。 闡述具足八功德的佛。 第一部分，闡述具足八功德的佛，分為兩部分。 通過讚頌的方式簡要展示。 第一部分，通過讚頌的方式簡要展示：佛陀是初始無生、中間安住、最終無懼，因此是無為（梵文：Asaṃskṛta）、無戲論、寂滅分別念，自然成就的。佛陀以其自生的智慧（梵文：jñāna）圓滿證悟，並非由其他因緣所致。佛陀自己證悟后，爲了使尚未證悟佛法身（梵文：Dharmakāya）者得以證悟，永不退轉，超越世間，不懼怕小乘和輪迴，指示獲得常恒法身的道路。其原因是，具有無為等三種意義，通曉法性（梵文：Dharmatā）的智慧，以及想要使未證悟者證悟的慈悲，如同手持利劍和金剛杵。以其智慧和慈悲，如同以利劍斬斷五蘊顯現的痛苦之芽，如同以利劍斬斷我見、邊執見等。
【English Translation】 The second part explains how to guide sentient beings, demonstrating the activities of the Buddha. For detailed information, please refer to the relevant scriptures. The third part is about how to determine the order of the seven stages. So, what is the connection that shows the seven stages in order? Starting from the perfect enlightenment of becoming a Buddha, there is the teaching of Dharma; from practicing the Dharma, there is the emergence of the noble Sangha. From the Sangha, one can obtain the Tathāgatagarbha (如來藏), the essence of wisdom (jñānadhātu), which is purified in various ways, and this essence exists within the Sangha. Ultimately, obtaining this wisdom is the unsurpassed perfect Bodhi (anuttarā-samyak-saṃbodhi), which possesses all virtues such as power. The one who possesses virtues possesses the Dharma activities that benefit all sentient beings, so the order of these seven is certain. Next, they will be explained separately in detail. The second part, explaining separately in detail, is divided into two parts: showing the refuge of beings—the Three Jewels; explaining the source of the Three Jewels—nature, etc. Showing the refuge of beings—the Three Jewels. The first part is divided into four parts. Explaining the Three Jewels separately. Explaining the Three Jewels separately, divided into two parts: showing the refuge through the meaning of the scriptures; explaining how to take refuge in a general sense. Showing the refuge through the meaning of the scriptures. The first part is divided into four parts. Explaining the Three Refuges separately. The first part, explaining the Three Refuges separately, is divided into three parts. Explaining the Buddha who possesses eight virtues. The first part, explaining the Buddha who possesses eight virtues, is divided into two parts. Briefly showing through praise. The first part, briefly showing through praise: The Buddha is initially unborn, dwells in the middle, and is ultimately fearless, so is unconditioned (Asaṃskṛta), without elaboration, with peaceful cessation of conceptualization, and naturally accomplished. The Buddha is perfectly enlightened with his self-born wisdom (jñāna), not caused by other conditions. After the Buddha himself is enlightened, in order to enable those who have not yet realized the Dharmakāya (法身) to realize it, he never regresses, transcends the world, is not afraid of the Hinayana and Samsara, and indicates the path to obtain the eternal Dharmakāya. The reason is that he has the wisdom that knows the Dharmatā (法性) with three meanings such as unconditioned, and the compassion that wants to enable the unenlightened to be enlightened, like holding a sword and a vajra. With his wisdom and compassion, like cutting off the sprout of suffering manifested by the five aggregates with a sword, like cutting off the view of the aggregates, the view of extremes, etc. with a sword.
། ལོག་ལྟ་དང་། ལྟ་བ་མཆོག་འཛིན་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་འཛིན་ཏེ་སྣ་ཚོགས་པའི་ལྟ་བའི་ཐིབས་པོ་རྣམས་ཀྱིས་བསྐོར་བའི་ལས་ འབྲས་དང་བདེན་པ་ལ་ཡིད་མི་ཆེས་པའི་ཐེ་ཚོམ་ནི་འཇིག་རྟེན་པའི་ཤེས་པས་རྟོགས་པ་དང་ ཕིགས་པ་དཀའ་བས་ནག་ཐིབས་པོས་བསྐོར་བའི་རྩིག་པ་ལྟ་བུ་འཇིགས་པར་མཛད་པ་རྡོ་རྗེ་ ལྟ་བུའི་ནུས་པ་སྡུག་བསྔལ་དང་ཉོན་མོངས་སྤོང་བ་ཅན་སངས་རྒྱས་དེ་ལ་འདུད་དོ། །དེ་ལྟར་ ཡོན་ཏན་དྲུག་ལས་དང་པོ་གསུམ་རང་དོན་དང་ཕྱི་མ་གསུམ་གཞན་དོན་ཏེ་དེ་གཉིས་དང་ བཅས་པ་ནི་ཡོན་ཏན་བརྒྱད་དོ། ། ༈ དེ་ཉིད་ཕྱེ་སྟེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ། གཉིས་པ་དེ་ཉིད་ཕྱེ་སྟེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ནི། དེ་ལྟར་འདུས་མ་བྱས་ཤིང་ལྷུན་གྱིས་ གྲུབ་པ་དང་གཞན་གྱི་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་པ་མིན་པ་དང་མཁྱེན་པ་དང་བརྩེ་བ་དང་ནུས་པར་ ལྡན་ཞིང་རང་གཞན་གྱི་དོན་གཉིས་ལྡན་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་ཡོན་ཏན་བརྒྱད་པ་དང་ ལྡན་ནོ། །བརྒྱད་པོ་དེ་དག་གི་རྒྱུ་མཚན་ནི། ཐོག་མ་སྐྱེ་བ་དང་གནས་པ་དང་འཇིག་པ་ཅན་ ནི་འདུས་བྱས་ཡིན་ལ་དེ་ལས་བཟློག་པ་ཐོག་མ་སྐྱེ་བ་དང་དབུས་སུ་གནས་པ་དང་མཐའ་ མར་འཇིག་པ་མེད་པའི་རང་བཞིན་སྐད་ཅིག་ལས་འདས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འདུས་མ་བྱས་ 1-89 པའོ། །སྤྲོས་པ་དང་རྣམ་རྟོག་ཐམས་ཅད་ནི་གཡེང་བར་བྱེད་པས་མ་ཞི་བ་སྟེ། དེ་དག་མེད་ པས་ཉེ་བར་ཞི་བ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ཅེས་བྱ་བར་བརྗོད་དོ། །རྟོག་ པ་དང་བརྗོད་པ་ལ་སོགས་པས་མི་རྟོགས་ཀྱི་སོ་སོ་རང་གི་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་རྟོགས་བྱ་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་གཞན་གྱི་རྐྱེན་གྱིས་རྟོགས་པ་མིན་པའོ། །དེ་ལྟར་འདུས་མ་བྱས་ལ་སོགས་པ་ རྣམ་པ་གསུམ་གྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་མཁྱེན་པ་དང་ལྡན་པའོ། །དེ་མ་ རྟོགས་པའི་འགྲོ་བས་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་དོན་དུ་ལམ་སྟོན་པའི་ཕྱིར་ན་ཐུགས་བརྩེ་བ་དང་ ལྡན་པའོ། །ནུས་པ་དང་ཡང་ལྡན་པ་ཡིན་ཏེ་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་བརྩེ་བའི་ཐུགས་རྗེ་དེ་ ཡིས་སྲིད་པར་མིང་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལྔའི་བདག་ཉིད་སྡུག་བསྔལ་དང་ཉོན་མོངས་ཀྱི་རྩ་ བ་ལྟ་བ་ལྔ་དང་ཐེ་ཚོམ་སྤོང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་རྣམས་ལས་ཡོན་ཏན་དང་པོ་གསུམ་གྱིས་རང་ དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་རྟགས་སྟོན་ཏེ། ཡོན་ཏན་ཕྱི་མ་གསུམ་གྱིས་གཞན་དོན་ཕུན་སུམ་ ཚོགས་པའི་རྟགས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་དག་ཀྱང་ཡེ་ཤེས་སྣང་བ་རྒྱན་གྱི་མདོར། འཇམ་ དཔལ་སྐྱེ་བ་མེད་ཅིང་འགག་པ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་ པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཚིག་བླ་དྭགས་ཏེ་ཞེས་དང་། ས་གཞི་བཻཌཱུརྱར་ གྱུར་པ་ལ་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་གཟུགས་ཤར་བ་དཔེར་བཀོད་ནས། འཇམ་དཔལ་དེ་བཞིན་དུ་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅ
【現代漢語翻譯】 我向佛陀致敬，他具有金剛般的威力，能夠消除痛苦和煩惱，他被各種觀點的濃霧所包圍，如邪見、持有至上見解、持有戒律和苦行至上等，他對業果和真理缺乏信心，這種懷疑難以被世俗的智慧所理解和穿透，就像被黑暗濃霧包圍的墻壁一樣令人恐懼。如上所述，六種功德中，前三種是自利，后三種是利他，兩者合起來就是八種功德。 第二，詳細解釋它。如是，未造作且自然成就，非由他緣所悟，具足智慧、慈悲和力量，兼具自利和他利的佛陀，即具足八種功德。這八種功德的原因是：最初有生、住、滅的是有為法，與此相反，沒有最初的生、中間的住和最後的滅的自性，是超越剎那的，因此是未造作的。一切戲論和分別念都會使人散亂，因此是不寂靜的。因為沒有這些，所以是寂靜的，具有法身的自性，因此被稱為自然成就。由於不能通過分別念和言說等來證悟，而是通過各自的自證智慧來證悟，因此不是由他緣所悟。如是，具有未造作等三種特徵，因為證悟了法性，所以具有智慧。爲了讓尚未證悟的眾生能夠證悟，所以示現道路，因此具有慈悲。也具有力量，因為以智慧和慈悲能夠消除輪迴中名色五蘊的自性，即痛苦和煩惱的根源——五種邪見和懷疑。其中，前三種功德顯示了自利圓滿的徵象，后三種功德顯示了利他圓滿的徵象。這些在《智慧光明莊嚴經》中也有記載：『妙吉祥，無生無滅被稱為如來、阿羅漢、正等覺的殊勝之語。』並以大地變成琉璃，帝釋天的形象顯現為例，『妙吉祥，如是如來、阿羅漢、正等覺』
【English Translation】 I pay homage to the Buddha, who possesses vajra-like power to eliminate suffering and afflictions, surrounded by a dense fog of various views, such as wrong views, holding supreme views, holding supreme discipline and asceticism, and who lacks faith in the truth of karma and truth, a doubt that is difficult to be understood and penetrated by worldly wisdom, as fearful as a wall surrounded by dark fog. As mentioned above, among the six qualities, the first three are for one's own benefit, and the latter three are for the benefit of others, and the two together are the eight qualities. Second, explain it in detail. Thus, the Buddha, who is uncreated and spontaneously accomplished, not realized by other causes, endowed with wisdom, compassion, and power, and possessing both self-benefit and the benefit of others, possesses eight qualities. The reasons for these eight qualities are: that which initially has birth, abiding, and destruction is conditioned; the opposite of that, the nature without initial birth, middle abiding, and final destruction, is beyond the moment, therefore it is uncreated. All elaboration and conceptualization cause distraction, therefore they are not pacified. Because these are absent, it is pacified, possessing the nature of the Dharmakaya, therefore it is called spontaneously accomplished. Since it cannot be realized through conceptualization and speech, etc., but is realized through one's own self-aware wisdom, therefore it is not realized by other causes. Thus, possessing the three characteristics of being uncreated, etc., because it realizes the nature of reality, it possesses wisdom. In order to lead beings who have not yet realized it to realization, it shows the path, therefore it possesses compassion. It also possesses power, because with wisdom and compassion, it can eliminate the nature of the five aggregates of name and form in samsara, which is the root of suffering and afflictions—the five wrong views and doubt. Among these, the first three qualities show the sign of the perfection of self-benefit, and the latter three qualities show the sign of the perfection of the benefit of others. These are also recorded in the Ornament of Luminous Wisdom Sutra: 'Manjushri, that which is without birth and without cessation is called the supreme word of the Tathagata, Arhat, Perfectly Enlightened One.' And using the example of the earth becoming lapis lazuli and the image of Indra appearing, 'Manjushri, likewise the Tathagata, Arhat'
ོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱང་གཡོ་བར་ མི་མཛད་སེམས་པར་མི་མཛད་སྤྲོ་བར་མི་མཛད་རྟོག་པར་མི་མཛད་རྣམ་པར་རྟོག་པར་མི་ མཛད་ཅེས་སོགས་དང་། འོག་ནས་འབྱུང་བའི་དཔེ་ལྷག་མ་བརྒྱད་བཀོད་ནས། བལྟར་མེད་ པ་མཉན་དུ་མེད་པ་བསྣམ་དུ་མེད་པ་མྱང་དུ་མེད་པ་རེག་ཏུ་མེད་པ་ཅེས་སོགས་ཀྱིས་རིམ་པ་ ལྟར་ཡོན་ཏན་དང་པོ་གསུམ་བསྟན་ཏོ། །བྱང་ཆུབ་བཅུ་དྲུག་བསྟན་པའི་མཐར་འཇམ་དཔལ་ དེ་ལ་ཆོས་ཐམས་ཅད་དེ་ལྟ་བུའི་རང་བཞིན་དུ་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་སྟེ། སེམས་ཅན་རྣམས་ 1-90 ལ་ཡང་། མ་དག་པ་དྲི་མ་དང་བྲལ་བ་སྐྱོན་དང་བཅས་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་གཟིགས་ནས། སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་རྣམ་པར་བརྩེ་བ་ཞེས་བྱ་བའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་ འཇུག་གོ །ཞེས་པས་ཡོན་ཏན་ཕྱི་མ་གསུམ་བསྟན་ཏེ་རྒྱས་པར་མདོ་ཉིད་ལས་ཤེས་པར་བྱའོ། །འདིར་རང་དོན་གྱི་ཡོན་ཏན་གསུམ་ཆོས་སྐུ་དང་གཞན་དོན་གྱི་ཡོན་ཏན་གསུམ་གཟུགས་ སྐུ་ལ་སྦྱོར་བ་ནི་བྱམས་པ་དང་ཐོགས་མེད་ཀྱི་དགོངས་པར་མི་གསལ་བས་སྤྱིར་མ་ཕྱེ་བའི་ སངས་རྒྱས་ལ་ཡོན་ཏན་དྲུག་སྦྱར་བར་བྱའོ། ། ༈ ཡོན་ཏན་བརྒྱད་ལྡན་དམ་ཆོས་བཤད་པ། གཉིས་པ་ཡོན་ཏན་བརྒྱད་ལྡན་དམ་ཆོས་བཤད་པ་ལ་གཉིས་གཞུང་དོན་གྱི་དམ་ཆོས་ ངོས་བཟུང་བ། སྤྱི་དོན་གྱིས་ལམ་བདེན་རྒྱས་བཤད་དོ། ། ༈ གཞུང་དོན་གྱི་དམ་ཆོས་ངོས་བཟུང་བ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་བསྟོད་ པའི་སྒོ་ནས་མདོར་བསྟན་པ་ནི། ཆོས་ཉིད་གང་ཞིག་དངོས་པོ་མེད་པ་མིན་ལ་དངོས་པོ་ཡོད་ པ་མིན་ཞིང་དངོས་པོ་ཡོད་པ་དངོས་པོ་མེད་པ་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པ་མ་ཡིན་པ་དངོས་པོ་ཡོད་ པ་དང་དངོས་པོ་མེད་པ་གཉིས་ལས་གཞན་ཞིག་ཏུའང་བརྟག་པར་མི་ནུས་ཤིང་སྒྲ་དང་ངེས་ པའི་ཚིག་འདིས་བརྗོད་པ་དང་བྲལ་ལ་སོ་སོ་རང་གིས་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་རྟོགས་པར་ བྱ་བ་ཡིན་པས་བསམ་དུ་མེད་པ་དང་། ལས་ཉོན་ཞི་བས་གཉིས་སུ་མེད་པ་དང་། རྟོག་པ་ཞི་ བས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་སྟེ་གསུམ་གྱི་བདག་ཉིད་འགོག་པའི་བདེན་པ་དང་། ཉེ་བའི་ཉོན་ མོངས་པའི་དྲི་མ་མེད་པས་དག་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འོད་ཟེར་གྱིས་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་སྣང་ བ་དང་ལྡན་པས་གསལ་བ་དང་། དམིགས་པའི་ཡུལ་སྡུག་པ་ཀུན་ལ་འདོད་ཆགས་པ་དང་མི་ སྡུག་པ་ལ་ཞེ་སྡང་པ་དང་བར་མ་དང་བཅས་པ་ཀུན་ལ། གཏི་མུག་གི་རབ་རིབ་སྐྱེ་བ་ཅན་དེ་ ཁོ་ན་མཐོང་བའི་གེགས་ཐམས་ཅད་རྣམ་པར་འཇོམས་པར་མཛད་པས་གཉེན་པོའི་ཕྱོགས་ ཉིད་དེ་གསུམ་གྱི་བདག་ཉིད་མཐོང་བ་དང་སྒོམ་པའི་ལམ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ ལམ་གྱི་བདེན་པ་དང་། དེ་ལྟར་ཡོན་ཏན་བརྒྱད་དང་ལྡན་པ་དམ་པའི་ཆོས་འགོག་པ་དང་ཉི་ 1-91 མ་ལྟ་བུའི་ལམ་དེ་ལ་འདུད་དོ། ། གཉིས་པ་དེ་ཉིད་ཕྱེ་སྟེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ནི། བསམ་དུ་མེད་པ་དང་གཉིས་མེད་པ་
【現代漢語翻譯】 此外，圓滿正等覺的佛陀也不會動搖，不會思慮，不會散亂，不會分別，不會種種分別等等。接著，列舉了下面將要出現的八個比喻，如『不可見、不可聞、不可嗅、不可嘗、不可觸』等等，依次展示了前三個功德。在展示了十六種菩提之後，文殊，對於他來說，一切法都在那樣的自性中現前證悟，並且對於眾生，也看到了不凈、遠離垢染、具有過患的法界，因此，對於眾生，生起名為『極度慈愛』的如來大悲心。』通過這些話語，展示了后三個功德，詳細內容可以從經文中瞭解。這裡，將自利的三個功德與法身，他利的三個功德與色身相聯繫，在慈氏（梵文：Maitreya，彌勒）和無著（梵文：Asanga，阿僧伽）的觀點中並不明確，因此，應該將六個功德與未作區分的佛陀相聯繫。 接下來，講述具備八功德的殊勝之法。 第二，講述具備八功德的殊勝之法，分為二：一是確定經文要義的殊勝之法，二是總義上詳細闡述道諦。 首先，確定經文要義的殊勝之法。 第一部分分為二，首先是通過讚頌的方式進行概括：某種法性，它既非無事物，也非有事物，並非有事物與無事物混合為一，也無法被視為有事物和無事物之外的其他事物，它超越了語言和定義，只能通過各自的自證智慧來證悟，因此是不可思議的；通過止息煩惱和業力而達到無二；通過止息分別念而達到無分別，這三者的自性即是滅諦；由於沒有近分的煩惱垢染，所以是清凈的；由於智慧的光芒照亮一切所知，所以是明晰的；對於所有可憎之物生起貪戀，對於不可憎之物生起嗔恨，對於中等之物以及所有事物，都能摧毀由愚癡所產生的障礙，因此是殊勝的對治品，這三者的自性即是見道和修道，是無分別智慧的道諦；因此，對於具備這八種功德的殊勝之法，如滅諦和如太陽般的道諦，我頂禮膜拜。 第二，將這些內容分開詳細闡述，即不可思議和無二。
【English Translation】 Furthermore, the perfectly complete Buddha will not waver, will not contemplate, will not be distracted, will not discriminate, will not make various discriminations, and so on. Then, listing the eight metaphors that will appear below, such as 'invisible, inaudible, unscented, untasted, intangible,' etc., sequentially demonstrates the first three qualities. After demonstrating the sixteen Bodhisattvas, Manjushri, for him, all dharmas are manifestly enlightened in such a nature, and also for sentient beings, seeing the impure, defiled, and flawed realm of dharma, therefore, for sentient beings, the Tathagata's great compassion called 'extreme love' arises.' Through these words, the latter three qualities are demonstrated, and detailed content can be understood from the sutra itself. Here, associating the three qualities of self-benefit with the Dharmakaya and the three qualities of other-benefit with the Rupakaya is not clear in the views of Maitreya and Asanga, therefore, the six qualities should be associated with the undifferentiated Buddha. Next, the excellent Dharma possessing eight qualities is explained. Second, explaining the excellent Dharma possessing eight qualities is divided into two parts: first, identifying the excellent Dharma that is the essence of the scripture, and second, elaborating on the Truth of the Path in general terms. First, identifying the excellent Dharma that is the essence of the scripture. The first part is divided into two, first, summarizing through praise: a certain Dharma nature, which is neither non-existent nor existent, not a mixture of existent and non-existent, and cannot be considered as something other than existent and non-existent, it transcends language and definition, and can only be realized through one's own self-aware wisdom, therefore it is inconceivable; achieving non-duality by pacifying afflictions and karma; achieving non-discrimination by pacifying discrimination, the nature of these three is the Truth of Cessation; because there is no defilement of near afflictions, it is pure; because the light of wisdom illuminates all knowable objects, it is clear; for all hateful things, greed arises, for non-hateful things, hatred arises, and for intermediate things and all things, it destroys all obstacles caused by the darkness of ignorance, therefore it is the supreme antidote, the nature of these three is the Path of Seeing and the Path of Cultivation, the Truth of the Path of non-discriminating wisdom; therefore, to the excellent Dharma possessing these eight qualities, such as the Truth of Cessation and the Truth of the Path like the sun, I prostrate and pay homage. Second, elaborating on these contents separately, namely, the inconceivable and the non-dual.
དང་རྟོག་པ་མེད་པ་དང་དག་པ་དང་གསལ་བ་དང་གཉེན་པོའི་ཕྱོགས་ཉིད་ཀྱིས་སྔ་མ་གསུམ་ གྱིས། གང་ཞིག་འདོད་ཆགས་བྲལ་བ་འགོག་པ་དང་ཕྱི་མ་གསུམ་གྱིས་གང་གིས་འདོད་ ཆགས་དང་བྲལ་བ་ལམ་བསྟན་པས་བདེན་པ་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་དེ་ཆོས་དཀོན་ མཆོག་གོ །དེ་ཡང་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་ཆོས་དཀོན་མཆོག་ཉིད་ནི་འགོག་པའི་བདེན་ པ་དང་ལམ་གྱི་བདེན་པ་དག་གིས་བསྡུས་ལ། གཉིས་པོ་གོ་རིམ་ཇི་བཞིན་དུ་དེ་དག་ཀྱང་སྔ་ མ་བསམ་དུ་མེད་པ་ལ་སོགས་པ་ཡོན་ཏན་གསུམ་དང་ཕྱི་མ་དག་པ་ལ་སོགས་པ་ཡོན་ཏན་ གསུམ་གྱིས་རིག་པར་བྱའོ། །ཡོན་ཏན་དེ་དག་གི་རྒྱུ་མཚན་ནི། འགོག་པའི་བདེན་པ་དེ་ དངོས་པོ་མེད་པ་མ་ཡིན་ཏེ་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་དངོས་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དངོས་པོ་ཡོད་པ་ མ་ཡིན་ཏེ་འདུས་བྱས་ཀྱི་དངོས་པོ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དངོས་པོ་ཡོད་པ་དང་མེད་པ་གཅིག་ ཏུ་འདྲེས་པ་མ་ཡིན་ཏེ་འདི་གཉིས་འགལ་བས་གཅིག་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དངོས་པོ་ ཡོད་པ་དང་མེད་པ་གཉིས་ལས་གཞན་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ་འདི་གཉིས་ལས་གཞན་པའི་ཤེས་བྱ་ མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་མེད་པ་དང་ཡོད་པ་དང་ཡོད་མེད་གཉིས་ཀ་དང་གཉིས་ཀ་མིན་ པའི་ཚུལ་བཞི་ཀ་ལྟར་ཡང་རྟོག་གེས་བརྟག་པར་བྱ་བ་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། སྒྲ་དང་སྐད་དང་ བརྗོད་པ་དང་ངག་དང་ངེས་ཚིག་དང་བརྡ་དང་ཐ་སྙད་དང་མངོན་པར་བརྗོད་པས་བརྗོད་ པར་བྱ་བ་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། འཕགས་པའི་སོ་སོ་རང་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་མཁྱེན་པར་ བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་ཤེས་པས་བསམ་དུ་མེད་པ་ཉིད་དོ། །ལས་དང་ཉོན་མོངས་ པ་གཉིས་ཞི་བ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་གཉིས་མེད་པའོ། །ལས་ཉོན་དེའི་རྒྱུ་ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ཡིད་ ལ་བྱེད་པ་ཞི་བའི་ཕྱིར་རྟོག་པ་མེད་པ་ཉིད་དེ། འགྲི བ་འཕེལ་མེད་པའི་མདོར། ཤཱ་རིའི་བུ་ 1-92 འགོག་པ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སྟེ་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཆོས་ཅན་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ ཆོས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས། ལས་ཉོན་རྒྱུ་དང་བཅས་པ་གདོད་ནས་གཏན་འབྱུང་བ་མེད་པ་ ནི་འགོག་བདེན་ཡིན་གྱི་ཆོས་འགའ་ཞིག་སྔར་ཡོད་ཞིག་པས་གསར་དུ་འགགས་པ་ནི་འགོག་ པའི་བདེན་པ་མིན་ཏེ། མདོར། འཇམ་དཔལ་སྐྱེ་བ་མེད་ཅིང་འགག་པ་མེད་པ་ལ་ནི་སེམས་ དང་ཡིད་དང་རྣམ་པར་ཤེས་པ་མི་འཇུག་གོ །གང་ལ་སེམས་དང་ཡིད་དང་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ མི་འཇུག་པ་དེ་ལ་ནི་ཀུན་ཏུ་རྟོག་པ་གང་གིས་ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པར་འགྱུར་ བ་ཀུན་ཏུ་རྟོག་པ་འགའ་ཡང་མེད་དོ། །ཚུལ་བཞིན་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ལ་རབ་ཏུ་སྦྱོར་བ་དེ་ནི་ མ་རིག་པ་ཀུན་ནས་སློང་བར་མི་བྱེད་དོ། །མ་རིག་པ་ཀུན་ནས་བསླང་བ་མེད་པ་གང་ཡིན་པ་ དེ་ནི་སྲིད་པའི་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་ཀུན་ནས་བསླང་བར་མི་བྱེད་དོ། །དེ་ནི་མི་སྐྱེ་ཞེས་བྱ་ བ་ལ་སོགས་པ་དང
【現代漢語翻譯】 並且，由於無分別、清凈和光明以及對治品，以前面的三種（功德），能斷除貪慾；由於後面的三種（功德），能指示斷除貪慾的道路，具備這兩種真諦的特徵，那就是法寶（Dharma Jewel）。這斷除貪慾的法寶本身，被包含在滅諦和道諦之中。這兩個（真諦）按照順序，也應通過前面的不可思議等三種功德和後面的清凈等三種功德來理解。這些功德的原因是：滅諦並非不存在之物，因為它是非造作之物；也並非存在之物，因為它是非造作之物所沒有的；也並非存在與不存在的混合，因為這兩者是相違的，不可能合一；也並非存在與不存在之外的其他，因為在這兩者之外沒有其他所知。因此，無論從不存在、存在、存在與不存在兩者，還是非兩者的方式來看，都不能通過分別念來考察；也不能通過聲音、語言、言說、話語、定義、符號、名稱、表達來描述；而是通過聖者的各自內證智慧來了解，因此不是凡夫的意識所能思議的。由於業和煩惱的寂滅，所以是無二的。由於業和煩惱的根源——不如理作意——的寂滅，所以是無分別的。《無增減經》中說：『舍利子，所謂滅，即是法身（Dharmakāya），是無二之法性，是無分別之法。』因此，業和煩惱連同其因，從根本上徹底斷絕，才是滅諦。如果某種法先前存在，後來消失，新近斷滅，那不是滅諦。經中說：『文殊，對於無生無滅，心、意、識都不能進入。對於心、意、識不能進入的，任何分別念都不會產生不如理作意。對於不如理作意，就不會引發無明。無明不被引發，就不會引發十二有支。』這就是所謂的不生等。 並且，由於無分別、清凈和光明以及對治品，以前面的三種（功德），能斷除貪慾；由於後面的三種（功德），能指示斷除貪慾的道路，具備這兩種真諦的特徵，那就是法寶（Dharma Jewel）。這斷除貪慾的法寶本身，被包含在滅諦和道諦之中。這兩個（真諦）按照順序，也應通過前面的不可思議等三種功德和後面的清凈等三種功德來理解。這些功德的原因是：滅諦並非不存在之物，因為它是非造作之物；也並非存在之物，因為它是非造作之物所沒有的；也並非存在與不存在的混合，因為這兩者是相違的，不可能合一；也並非存在與不存在之外的其他，因為在這兩者之外沒有其他所知。因此，無論從不存在、存在、存在與不存在兩者，還是非兩者的方式來看，都不能通過分別念來考察；也不能通過聲音、語言、言說、話語、定義、符號、名稱、表達來描述；而是通過聖者的各自內證智慧來了解，因此不是凡夫的意識所能思議的。由於業和煩惱的寂滅，所以是無二的。由於業和煩惱的根源——不如理作意——的寂滅，所以是無分別的。《無增減經》中說：『舍利子，所謂滅，即是法身（Dharmakāya），是無二之法性，是無分別之法。』因此，業和煩惱連同其因，從根本上徹底斷絕，才是滅諦。如果某種法先前存在，後來消失，新近斷滅，那不是滅諦。經中說：『文殊，對於無生無滅，心、意、識都不能進入。對於心、意、識不能進入的，任何分別念都不會產生不如理作意。對於不如理作意，就不會引發無明。無明不被引發，就不會引發十二有支。』這就是所謂的不生等。
【English Translation】 Furthermore, due to being without conceptualization, pure, and clear, as well as possessing the qualities of an antidote, the first three (qualities) prevent attachment. The latter three (qualities) indicate the path that is free from attachment. That which possesses the characteristics of these two truths is the Dharma Jewel (Dharma Jewel). This Dharma Jewel itself, which is free from attachment, is contained within the Truth of Cessation and the Truth of the Path. These two (truths), in their respective order, should also be understood through the first three qualities, such as being inconceivable, and the latter three qualities, such as being pure. The reasons for these qualities are: the Truth of Cessation is not a non-existent thing, because it is an unconditioned thing; nor is it an existent thing, because it lacks the characteristics of conditioned things; nor is it a mixture of existence and non-existence, because these two are contradictory and cannot be one; nor is it something other than existence and non-existence, because there is no knowable thing other than these two. Therefore, whether viewed as non-existent, existent, both existent and non-existent, or neither, it cannot be examined by conceptual thought. It cannot be expressed by sound, speech, utterance, words, definition, symbol, name, or expression. It is to be known by the wisdom of the self-awareness of the noble ones, and therefore it is inconceivable to the consciousness of ordinary beings. Because of the pacification of both karma and afflictions, it is non-dual. Because of the pacification of the root of karma and afflictions—improper attention—it is without conceptualization. In the Sutra of No Increase No Decrease, it is said: 'Shariputra, what is called cessation is the Dharmakaya (Dharmakāya), the nature of dharma that is non-dual, the dharma that is without conceptualization.' Therefore, the complete and utter cessation of karma and afflictions, together with their causes, from the very beginning, is the Truth of Cessation. If some dharma previously existed and then disappeared, newly ceasing, that is not the Truth of Cessation. In the sutra, it says: 'Manjushri, mind, intellect, and consciousness do not enter into that which is without birth and without cessation. For that into which mind, intellect, and consciousness do not enter, no conceptual thought arises that would lead to improper attention. For improper attention, there is no attachment. That which has no attachment does not give rise to the twelve links of dependent origination.' This is what is meant by 'no birth,' and so forth. Furthermore, due to being without conceptualization, pure, and clear, as well as possessing the qualities of an antidote, the first three (qualities) prevent attachment. The latter three (qualities) indicate the path that is free from attachment. That which possesses the characteristics of these two truths is the Dharma Jewel (Dharma Jewel). This Dharma Jewel itself, which is free from attachment, is contained within the Truth of Cessation and the Truth of the Path. These two (truths), in their respective order, should also be understood through the first three qualities, such as being inconceivable, and the latter three qualities, such as being pure. The reasons for these qualities are: the Truth of Cessation is not a non-existent thing, because it is an unconditioned thing; nor is it an existent thing, because it lacks the characteristics of conditioned things; nor is it a mixture of existence and non-existence, because these two are contradictory and cannot be one; nor is it something other than existence and non-existence, because there is no knowable thing other than these two. Therefore, whether viewed as non-existent, existent, both existent and non-existent, or neither, it cannot be examined by conceptual thought. It cannot be expressed by sound, speech, utterance, words, definition, symbol, name, or expression. It is to be known by the wisdom of the self-awareness of the noble ones, and therefore it is inconceivable to the consciousness of ordinary beings. Because of the pacification of both karma and afflictions, it is non-dual. Because of the pacification of the root of karma and afflictions—improper attention—it is without conceptualization. In the Sutra of No Increase No Decrease, it is said: 'Shariputra, what is called cessation is the Dharmakaya (Dharmakāya), the nature of dharma that is non-dual, the dharma that is without conceptualization.' Therefore, the complete and utter cessation of karma and afflictions, together with their causes, from the very beginning, is the Truth of Cessation. If some dharma previously existed and then disappeared, newly ceasing, that is not the Truth of Cessation. In the sutra, it says: 'Manjushri, mind, intellect, and consciousness do not enter into that which is without birth and without cessation. For that into which mind, intellect, and consciousness do not enter, no conceptual thought arises that would lead to improper attention. For improper attention, there is no attachment. That which has no attachment does not give rise to the twelve links of dependent origination.' This is what is meant by 'no birth,' and so forth.
་། དཔལ་འཕྲེང་གི་མདོར། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཆོས་འཇིགས་པ་ནི་སྡུག་ བསྔལ་འགོག་པ་མ་ལགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་སྡུག་བསྔལ་འགོག་པ་ཞེས་བགྱི་བ་ནི་ ཐོག་མ་མེད་པའི་དུས་ཅན། མ་བྱས་པ་མ་སྐྱེས་པ་མ་བྱུང་བ་ཟད་པ་མེད་པ་ཟད་པ་དང་བྲལ་ བ། རྟག་པ་བརྟན་པ་ཞི་བ་མི་འཇིག་པ་རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པ། ཉོན་མོངས་པའི་ སྦུབས་ཐམས་ཅད་ལས་གྲོལ་བ། རྣམ་པར་དབྱེར་མེད་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་སངས་ རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་གང་གཱའི་ཀླུང་གི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པ་དང་ལྡན་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ ཀྱི་སྐུར་བསྟན་པ་སྟེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་འདི་ཉིད་ཉོན་ མོངས་པའི་སྦུབས་ལས་མ་གྲོལ་བ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཞེས་བགྱིའོ། །ཞེས་ སོགས་རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། །འདི་འཐོབ་པའི་རྒྱུ་ལམ་གྱི་ཡོན་ཏན་དག་པ་ལ་སོགས་པ་ གསུམ་ནི་ཆོས་མཐུན་པ་གསུམ་གྱིས་ཉི་མ་བཞིན་ནོ། །དེ་ཡང་དྲི་མ་ཐམས་ཅད་བྲལ་བས་ཉི་ མའི་དཀྱིལ་འཁོར་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་གསལ་བར་བྱེད་པས་ཉི་མ་ 1-93 གཟུགས་གསལ་བར་བྱེད་པ་དང་། ཆོས་སྐུ་མཐོང་བའི་གེགས་ཀྱི་གཉེན་པོར་གྱུར་པས་ཉི་མ་ མུན་པའི་གཉེན་པོ་བྱེད་པ་དང་ཆོས་མཐུན་ནོ། ། ༈ སྤྱི་དོན་གྱིས་ལམ་བདེན་རྒྱས་བཤད། གཉིས་པ་ལ་གཉིས། ལམ་ཉིད་གཏན་ལ་དབབ་པ། དེ་ཡིས་སྤང་བྱ་སྤོང་ཚུལ་ལོ། ། ༈ ལམ་ཉིད་གཏན་ལ་དབབ་པ། དང་ པོ་ལ་གཉིས། ལམ་གྱི་དོན། ལམ་གྱི་རྟེན་ནོ། ། ༈ ལམ་གྱི་དོན། དང་པོ་ལ་བཞིའི། ༈ མཚན་ཉིད། དང་པོ་མཚན་ཉིད་ནི། བྱང་ ཆུབ་ཏུ་བགྲོད་པའི་གོ་སྐབས་ཕྱེ་ཤུལ་ལོ། །བྱེ་བྲག་ཉན་ཐོས་དང་། རང་རྒྱལ་དང་། ཐེག་ཆེན་ གྱི་ལམ་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ཉན་ཐོས་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་དང་། རང་རྒྱལ་གྱི་བྱང་ཆུབ་དང་། བྱང་ཆུབ་ ཆེན་པོར་ཞེས་སྦྱར་རོ། ། ༈ དབྱེ་བ། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ནི། ཚོགས་ལམ། སྦྱོར་ལམ། མཐོང་ལམ། སྒོམ་ལམ། མི་སློབ་པའི་ ལམ་སྟེ་ལྔའོ། ། ༈ གསུམ་པ་དབྱེ་དོན། གསུམ་པ་དབྱེ་དོན་ལ་ལྔ་འདིར་ ༈ ཚོགས་ལམ། དང་པོ་ཚོགས་ལམ་ནི། སོ་སོའི་སྐྱེ་བོས་སོ་ཐར་སོགས་ སྡོམ་པ་བླངས་ནས་ཏེ་སྐྱོང་བའི་ཐབས་ཏེ། མངོན་པ་ཀུན་ལས་བཏུས་སུ། ཚོགས་ཀྱི་ལམ་ གང་ཞེ་ན་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་དབང་པོའི་སྒོ་གདམས་[བསྡམས]པ་དང་། ཟས་ཀྱི་ ཚོད་ཤེས་པ་དང་། ནམ་གྱི་ཆ་སྟོད་དང་ནམ་གྱི་ཆ་སྨད་ལ་མི་ཉལ་པར་རྣལ་འབྱོར་ལ་བརྩོན་ པ་དང་ཤེས་བཞིན་དུ་གནས་པར་མངོན་པར་དགའ་བའོ། །གང་ཡང་རྒྱུར་གྱུར་པའི་དགེ་བ་ གཞན་དང་ཐོས་པ་ལས་བྱུང་བ་དང་བསམ་པ་ལས་བྱུང་བ་དང་བསྒོམས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ ཤེས་རབ་ཀྱང་རུང་སྟེ། ཞེས་པས་ཐོས་བསམ་ལས་བྱུང་བ་གཙོ་ཆེ་ལ་བསྒོམས་བྱུང་ཡང་ཕལ་ པའི་ཚུལ་དུ་ཡོད་དོ། །དབྱེ་བ་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་བཞི། ཡང་དག་སྤོང་བཞི།
【現代漢語翻譯】 在《寶鬘經》中，世尊說：『斷除恐懼並非斷除痛苦。』世尊，所謂『斷除痛苦』，是指無始以來，未造作、未出生、未產生、無盡、離盡、恒常、穩固、寂靜、不壞、自性清凈，從一切煩惱的巢穴中解脫，無分別、不可思議的佛法，超越恒河沙數，如來所證的法身。世尊，如來法身未從煩惱的巢穴中解脫，即名為如來藏。』等等，廣為宣說。 獲得此（如來藏）的因，以及道路的功德，如清凈等三種，如同太陽般具有三種相似之處。也就是說，如同太陽的輪廓完全清凈，遠離一切垢染；如同太陽能夠清晰地照亮一切所知；如同太陽能夠作為障礙見法身的對治，驅散黑暗。 總義：廣釋道諦。 第二部分分為兩點：確定道本身，以及通過道斷除所應斷除之物的方法。 確定道本身。 第一部分分為兩點：道的意義，以及道的所依。 道的意義。 第一部分分為四點： 定義。 首先是定義：是通往菩提的門戶。差別在於，聲聞、緣覺和菩薩道的定義，分別是聲聞菩提、緣覺菩提和大菩提。 分類。 第二是分類：資糧道、加行道、見道、修道、無學道，共五種。 第三，分類的意義。 第三部分分為五點： 資糧道。 首先是資糧道：普通人通過受持別解脫戒等戒律並守護它們的方法。在《阿毗達磨集論》中說：『什麼是資糧道？即普通人的戒律、守護根門、飲食知量、于初夜后夜不睡眠而精勤瑜伽、安住于正念。』此外，作為因的其他善行，以及聞所生慧、思所生慧和修所生慧也可以，其中聞思所生慧為主，修所生慧則為次要。 分類為四念住、四正斷。
【English Translation】 In the Sutra of the Garland of Jewels, the Blessed One said, 'The cessation of fear is not the cessation of suffering.' Blessed One, what is called 'cessation of suffering' is that which is without beginning, unmade, unborn, unproduced, inexhaustible, free from exhaustion, eternal, stable, peaceful, indestructible, naturally completely pure, liberated from all nests of afflictions, undifferentiated, inconceivable Buddha-dharmas, surpassing the sands of the Ganges, manifested as the Dharmakaya of the Tathagata. Blessed One, this very Dharmakaya of the Tathagata, not liberated from the nests of afflictions, is called the Tathagatagarbha.' And so on, extensively proclaimed. The cause for attaining this (Tathagatagarbha), and the qualities of the path, such as purity, are like the sun with three similarities. That is, like the sun's orb being completely pure, free from all stains; like the sun clearly illuminating all that is to be known; like the sun acting as an antidote to obstacles in seeing the Dharmakaya, dispelling darkness. General Meaning: Extensive Explanation of the Truth of the Path. The second part is divided into two points: determining the path itself, and the method of abandoning what is to be abandoned through the path. Determining the Path Itself. The first part is divided into two points: the meaning of the path, and the basis of the path. The Meaning of the Path. The first part is divided into four points: Definition. First is the definition: it is the gateway to progressing towards Bodhi. The difference lies in the definitions of the paths of the Shravakas, Pratyekabuddhas, and Mahayana, which are respectively Shravaka Bodhi, Pratyekabuddha Bodhi, and Great Bodhi. Classification. Second is the classification: the Path of Accumulation, the Path of Preparation, the Path of Seeing, the Path of Meditation, and the Path of No More Learning, totaling five. Third, the meaning of the classification. The third part is divided into five points: The Path of Accumulation. First is the Path of Accumulation: the method by which ordinary beings take vows such as the Pratimoksha vows and protect them. In the Abhidharmasamuccaya, it says: 'What is the Path of Accumulation? It is the morality of ordinary beings, guarding the doors of the senses, knowing the measure of food, not sleeping during the first and last parts of the night, diligently engaging in yoga, and delighting in abiding in mindfulness.' Furthermore, other virtuous deeds that are causes, as well as the wisdom arising from hearing, thinking, and meditation, are also included, with the wisdom arising from hearing and thinking being primary, and the wisdom arising from meditation being secondary. Classified as the Four Mindfulnesses and the Four Right Exertions.
རྫུ་འཕྲུལ་རྐང་ བཞི་རྣམས་བསྒོམ་པ་ཆུང་འབྲིང་ཆེན་པོ་གསུམ་མོ། །མཚན་ཉིད་ནི། བྱང་ཆུབ་ཏུ་བགྲོད་པའི་ གོ་སྐབས་ཕྱེ་ཤུལ་གང་ཞིག་ཐར་པ་ཆ་མཐུན་གྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའོ། །ཐེག་པ་སོ་སོ་ལ་ནི་སྔར་ བཞིན་སྦྱར་ཏེ་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་ངོ་། ། 1-94 ༈ སྦྱོར་ལམ། གཉིས་པ་སྦྱོར་ལམ་ནི། སྔར་གྱི་ཚོགས་ལམ་དེ་དང་ངེས་འབྱེད་བཞི་སྟེ། དེར། སྦྱོར་བའི་ ལམ་གང་ཞེ་ན་ཚོགས་གང་ཡིན་པ་སྦྱོར་བའང་དེ་ཡིན་ནོ། །སྦྱོར་བ་ཡིན་ལ་ཚོགས་མ་ཡིན་ པའང་ཡོད་དེ། ཚོགས་བསགས་པའི་ངེས་པར་འབྱེད་པའི་ཆ་དང་མཐུན་པའི་དགེ་བའི་རྩ་བ་ རྣམས་ཏེ། ཞེས་སོ། ། དབྱེ་ན་དབང་པོ་ལྔ་བསྒོམ་པ་དྲོད་རྩེ་མོ་གཉིས་དང་། སྟོབས་ལྔ་བསྒོམ་པ་བཟོད་པ་ཆོས་ མཆོག་གཉིས་ཏེ་བཞིའོ། །བཞི་པོ་དེའི་དོན་ཡང་། མདོ་སྡེ་རྒྱན་དུ། དེ་ནས་དེ་འདྲར་གྱུར་པ་ ཡི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔར་མཉམ་བཞག་པས། །ཡིད་ཀྱི་བརྗོད་པ་མ་གཏོགས་པར། །དོན་ ཀུན་རབ་ཏུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་འཕེལ་བྱའི་ཕྱིར་། །བརྩོན་འགྲུས་བརྟན་པ་རྟག་ ཏུ་རྩོམ། །ཆོས་ཀྱི་སྣང་བས་འཕེལ་ནས་ནི། །སེམས་ཙམ་ལ་ནི་གནས་པར་གྱུར། །དེ་ནས་ དོན་ཀུན་སྣང་བ་ནི། །སེམས་སུ་རབ་ཏུ་མཐོང་བར་གྱུར། །དེ་ཚེ་དེ་ཡི་གཟུང་བ་ཡི། །རྣམ་ པར་གཡེང་བ་དེས་སྤོངས་འགྱུར། །དེ་ནས་དེ་ལ་འཛིན་པ་ཡི། །རྣམ་པར་གཡེང་བ་འབའ་ ཞིག་ལུས། །དེ་ཚེ་བར་ཆད་མེད་པ་ཡི། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་མྱུར་དུ་རེག །འདི་ལྟར་དེ་ཡི་མཇུག་ ཐོགས་སུ། །འཛིན་པའི་རྣམ་པར་གཡེང་བ་སྤོང་། །དེ་དག་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་ནི། །དྲོ་བར་ གྱུར་སོགས་ཡིན་ཤེས་བྱ། །ཞེས་པས། བྱང་སེམས་སེམས་མཉམ་པར་བཞག་པས་ཕྱིའི་དོན་ ཐམས་ཅད་མི་མཐོང་གི་ཡིད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་ཉིད་རང་མཚན་དང་སྤྱི་མཚན་དུ་མཐོང་བ་ནི་ དྲོད་དེ། བདེན་པ་རྣམས་ལ་ཡེ་ཤེས་ཅུང་ཟད་སྣང་བས་སྣང་བ་ཐོབ་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །དེ་ ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་སེལ་བའི་ཕྱིར་བསྒོམ་པ་ལ་བརྩོན་འགྲུས་བརྟན་པོ་རྩོམ་པ་རྩེ་མོ་སྟེ། བདེན་ པ་རྣམས་ལ་ཡེ་ཤེས་འབྲིང་ཙམ་དུ་སྣང་བས་སྣང་བ་མཆེད་པའོ། །ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་འཕེལ་ ནས་དོན་དུ་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་སེམས་སུ་ཟད་དོ་ཞེས་སེམས་ཙམ་ལ་གནས་པས་གཟུང་ བའི་རྣམ་གཡེང་སྤངས་ཏེ་འཛིན་པའི་རྣམ་གཡེང་འབའ་ཞིག་ལུས་པ་བཟོད་པ་སྟེ། བདེན་ 1-95 པ་རྣམས་ལ་ཡེ་ཤེས་ཤིན་ཏུ་གསལ་བར་སྣང་ལ། གཟུང་བའི་གཡེང་བ་སྤོངས་པས་ཕྱོགས་ གཅིག་ལ་ཞུགས་པ་དང་འཛིན་པ་མེད་པར་རྟོག་པ་དང་མཐུན་པས་རྗེས་སུ་སོང་པའི་ཏིང་ ངེ་འཛིན་ནི་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །དེ་ནས་འཛིན་པའི་རྣམ་གཡེང་ཡང་སྤངས་པ་བདེན་པ་རྣམས་ ལ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྣང་བ་རྫོགས་པ་ནི་ཆོས་མཆོག་སྟེ་བར་ཆད་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཞེས་ཀྱང་ བྱའོ། །མཚན་ཉིད་ཀྱང་ཕྱེ་ཤུལ་གང་ཞིག་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་གྱ
【現代漢語翻譯】 神通足（rddhi-pāda，成就之足） 四種神通足的修習分為小、中、大三種。其定義是：開啟趨向菩提（bodhi，覺悟）之門，隨後轉變為解脫（moksha，解脫）之助緣的任何事物。對於每個乘（yāna，道路、途徑），都如前所述進行應用，並適用於較低的層次。 1-94 加行道（prayoga-mārga） 第二是加行道，它包括之前的資糧道（sambhāra-mārga）和四種抉擇分（nirvedha-bhāgīya）。其中，什麼是加行道？任何資糧道都是加行道。存在是加行道但不是資糧道的情況，即積累資糧后與抉擇分相應的善根。如是說。 分類而言，修習五根（indriya）是暖位（ūṣmagata）和頂位（mūrdhan），修習五力（bala）是忍位（kṣānti）和世第一法位（laukikāgra）——共四種。這四種的意義也在《經莊嚴論》（Mahāyāna-sūtrālaṃkāra）中提到：『從那以後，變成那樣，菩薩（bodhisattva）處於等持（samāhita）中，除了意識的表達外，完全看不到任何事物。爲了增長法的顯現，持續不斷地努力。隨著法的顯現增長，安住于唯識（citta-mātra）。從那以後，一切事物的顯現，都完全在心中看到。那時，他對事物的執著，會被散亂所拋棄。從那以後，只剩下對它的執著。那時，迅速達到無間三摩地（samādhi）。像這樣，緊隨其後，拋棄對執著的散亂。要知道這些依次是暖位等。』 因此，菩薩處於等持中，看不到一切外境，只能看到意識的表達，即自相（svalakṣaṇa）和共相（sāmānyalakṣaṇa），這是暖位。因為對真諦（satya）的智慧（jñāna）略有顯現，所以也稱為獲得顯現。爲了消除法的顯現而努力修習，這是頂位。因為對真諦的智慧有中等的顯現，所以是顯現增長。法的顯現增長后，一切事物的顯現都消失在心中，安住于唯識，拋棄了所取（grāhya）的散亂，只剩下能取（grāhaka）的散亂，這是忍位。因為真諦的智慧非常清晰地顯現，並且因為拋棄了所取的散亂，所以與專注一境的定相應，也稱為隨順三摩地。之後，連能取的散亂也拋棄了，真諦的智慧顯現圓滿，這是世第一法位，也稱為無間三摩地。其定義是：開啟之後，成為抉擇分之助緣的任何事物。 1-95
【English Translation】 The miraculous feet (rddhi-pāda, feet of accomplishment) The practice of the four miraculous feet is divided into small, medium, and large. Its definition is: whatever opens the door to progressing towards bodhi (enlightenment), and subsequently transforms into the nature of a contributing factor to liberation (moksha, release). For each vehicle (yāna, path, way), it is applied as before, and also applies to the lower levels. 1-94 The Path of Application (prayoga-mārga) Secondly, the Path of Application consists of the previous Path of Accumulation (sambhāra-mārga) and the four stages of discrimination (nirvedha-bhāgīya). Among these, what is the Path of Application? Any Path of Accumulation is also the Path of Application. There are instances that are the Path of Application but not the Path of Accumulation, namely, the roots of virtue that correspond to the discriminating factors after accumulating merit. Thus it is said. In terms of classification, the cultivation of the five faculties (indriya) is the stage of warmth (ūṣmagata) and the stage of the peak (mūrdhan), and the cultivation of the five powers (bala) is the stage of patience (kṣānti) and the supreme mundane dharma (laukikāgra)—these are the four. The meaning of these four is also mentioned in the Ornament of the Sutras (Mahāyāna-sūtrālaṃkāra): 'From then on, having become like that, the bodhisattva (bodhisattva) is in equipoise (samāhita), and apart from the expression of mind, does not see any objects at all. For the sake of increasing the appearance of dharma, he constantly exerts steadfast effort. As the appearance of dharma increases, he abides in mind-only (citta-mātra). From then on, the appearance of all objects is completely seen as mind. At that time, his grasping of objects is abandoned by distraction. From then on, only the distraction of clinging to it remains. At that time, he quickly touches the samādhi (samādhi) without interruption. In this way, immediately following that, he abandons the distraction of clinging. Know that these, in order, are the stage of warmth, etc.' Therefore, when a bodhisattva is in equipoise, he does not see any external objects, but only sees the expression of mind, namely, the self-character (svalakṣaṇa) and the general character (sāmānyalakṣaṇa), this is the stage of warmth. Because a slight wisdom (jñāna) of the truths (satya) appears, it is also called obtaining appearance. To exert steadfast effort in cultivation in order to eliminate the appearance of dharma, this is the stage of the peak. Because a medium wisdom of the truths appears, it is the increase of appearance. As the appearance of dharma increases, the appearance of all objects vanishes into mind, abiding in mind-only, abandoning the distraction of the grasped (grāhya), and only the distraction of the grasper (grāhaka) remains, this is the stage of patience. Because the wisdom of the truths appears very clearly, and because the distraction of the grasped is abandoned, it corresponds to the samādhi of focusing on one object, and is also called the compliant samādhi. After that, even the distraction of the grasper is abandoned, and the appearance of the wisdom of the truths is perfected, this is the supreme mundane dharma, also called the uninterrupted samādhi. Its definition is: whatever, after opening, becomes a contributing factor to the discriminating factors.
ི་ངོ་བོར་གྱུར་པའོ། ། ༈ མཐོང་ལམ། གསུམ་པ་མཐོང་ལམ་ལ་གཉིས། ངོ་བོ་རྩོད་སྤོང་ངོ་། །དང་པོ་ནི་འཇིག་རྟེན་ཆོས་མཆོག་ གི་མཇུག་ཏུ་བྱུང་བ་མི་དམིགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ཤེས་རབ་མཚུངས་ལྡན་དང་བཅས་པ་ སྟེ། ཀུན་བཏུས་སུ། མཐོང་བའི་ལམ་གང་ཞེ་ན། མདོར་བསྡུ་ནས་འཇིག་རྟེན་པའི་ཆོས་ཀྱི་ མཆོག་གི་མཇུག་ཐོགས་སུ་མི་དམིགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ཤེས་རབ་དང་མཚུངས་པར་ ལྡན་པ་དང་བཅས་པ་སྟེ། ཞེས་སོ། །དབྱེ་ན་བཅུ་དྲུག་སྟེ། བདེན་བཞི་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་ པ་དང་ཆོས་ཤེས་པ་དང་རྗེས་སུ་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་དང་རྗེས་སུ་ཤེས་པ་བཞི་བཞིའོ། །དེ་ དག་གི་དོན་ཡང་སྡུག་བདེན་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཤེས་པས་སྡུག་བསྔལ་ མཐོང་སྤང་སྤོང་བ་ཆོས་བཟོད། དེའི་རྗེས་ལ་མཐོང་སྤང་གི་དག་པ་རྟོགས་པ་ཆོས་ཤེས། དེའི་ རྗེས་ལ་དེ་གཉིས་འཕགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུར་རྟོགས་པའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཤེས་པ་རྗེས་ བཟོད། དེ་ངེས་པར་འཛིན་པའི་ཤེས་པ་རྗེས་ཤེས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་བདེན་པ་གཞན་གསུམ་ ལའང་སྦྱར་ཏེ། དེ་དག་གི་ཆོས་བཟོད་ཆོས་ཤེས་རྣམས་ཀྱིས་གཟུང་བ་རང་བཞིན་མེད་པར་ རྟོགས་ཤིང་། རྗེས་བཟོད་རྗེས་ཤེས་རྣམས་ཀྱིས་འཛིན་པ་རང་བཞིན་མེད་པར་རྟོགས་སོ། །དེ་ཡང་། དེར། གང་གིས་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་བས་སྤང་པར་བྱ་བའི་ཉོན་མོངས་པ་སྤོང་བ་དེ་ སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ཞེས་བྱའོ། །སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་ཤེས་པ་གང་ཞེ་ན། ཤེས་པ་གང་གིས་བཟོད་པའི་མཇུག་ཐོགས་སུ་རྣམ་པར་གྲོལ་པ་མངོན་དུ་བྱེད་པའོ། །སྡུག་ 1-96 བསྔལ་ལ་རྗེས་སུ་རྟོགས་པར་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་གང་ཞེ་ན། སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་ མཇུག་ཐོགས་སུ་སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་ཤེས་པ་ འདི་གཉིས་འཕགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུའོ་ཞེས་སོ། །རང་ལ་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཟག་པ་ མེད་པའི་ཤེས་རབ་པོ། །སྡུག་བསྔལ་ལ་རྗེས་སུ་རྟོགས་པའི་ཤེས་པ་གང་ཞེ་ན། ཤེས་པ་གང་ གིས་རྗེས་སུ་རྟོགས་པར་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་དེ་ངེས་པར་འཛིན་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་བདེན་ པ་ལྷག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་བཟོད་པ་དང་ཤེས་པ་རྣམས་ཅི་རིགས་སུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་ ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་དང་ཤེས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་གཟུང་བ་རྟོགས་སོ། །རྗེས་སུ་རྟོགས་ པའི་བཟོད་པ་དང་ཤེས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་འཛིན་པ་རྟོགས་སོ། །ཞེས་སོ། །དེས་ན་ལམ་འདི་ ནི་གཟུང་འཛིན་དུ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཡུལ་དང་བཅས་པ་དང་མཐོང་སྤང་གི་དྲི་མ་མེད་པ་ཡིན་ ཏེ། མདོ་སྡེ་རྒྱན་དུ། དེས་ན་དེས་ནི་འཇིག་རྟེན་ལས། །འདས་པའི་ཡེ་ཤེས་བླ་མེད་པ། །རྣམ་ པར་མི་རྟོག་དྲི་མ་མེད། །འཛིན་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བ་འཐོབ། །ཅེས་སོ། །མཚན་ཉིད་ཀྱང་། རང་གི་ཟག་མེད་བསྒོམ་ལམ་མ་སྐྱེས་གོང་གི་འ
【現代漢語翻譯】 的自性。 殊勝道（mthong lam）。 第三殊勝道分二：自性和遣諍。 首先，殊勝道是指在世間最勝法之後產生的，包含無所緣三摩地和智慧的結合。如《集論》（Kun btus）所說：『何為殊勝道？簡而言之，即在世間法之最勝位后，與無所緣三摩地和智慧相結合。』 若細分則有十六種：即對四聖諦，各有法智忍、法智、類智忍、類智四種。 它們的含義是：以現見苦諦的無漏智慧，斷除見道所斷之煩惱，是為法智忍；在其後證悟見道所斷之清凈，是為法智；在其後，以證悟此二者為聖者之法的因的無漏智慧，是為類智忍；確定此智慧的，是為類智。同樣，其餘三諦也依此比照。 因此，法智忍和法智證悟所取之無自性，類智忍和類智證悟能取之無自性。正如經中所說：『於此，以何斷除因見苦所斷之煩惱，即名為于苦之法智忍。何為于苦之法智？即以智慧于忍之後，現證解脫。何為于苦之類智忍？即于苦之法智之後，此苦之法智忍與苦之法智，是聖者之法的因。』 是對自己顯現的無漏智慧。『何為于苦之類智？即以智慧確定類智忍。』同樣，其餘諸諦也應各自了解忍與智。因此，法智忍和法智證悟所取，類智忍和類智證悟能取。 因此，此道是遠離能取所取二取分別，且無見道所斷之垢染的。如《經莊嚴論》（mDo sde rgyan du）所說：『因此，由彼得超世，無上之智慧，無分別無垢染，離能所二取。』 其體相是：在未生起自之無漏修道之前
【English Translation】 is its essence. The Path of Seeing (mthong lam). Third, the Path of Seeing has two aspects: its nature and refutation of objections. First, the Path of Seeing occurs at the end of the Supreme Worldly Dharma, accompanied by non-apprehension Samadhi and wisdom. As stated in the 'Compendium' (Kun btus): 'What is the Path of Seeing? In short, it is accompanied by non-apprehension Samadhi and wisdom at the end of the Supreme Worldly Dharma.' If differentiated, there are sixteen: four each of forbearance of knowledge of Dharma, knowledge of Dharma, forbearance of subsequent knowledge, and subsequent knowledge regarding the four truths. Their meanings are: the uncontaminated wisdom that directly sees the truth of suffering, abandoning what is to be abandoned by the Path of Seeing, is the forbearance of Dharma; after that, realizing the purity of what is to be abandoned by the Path of Seeing is the knowledge of Dharma; after that, the uncontaminated wisdom that realizes these two as the cause of the noble Dharmas is the forbearance of subsequent knowledge; the wisdom that ascertains this is subsequent knowledge. Similarly, apply this to the other three truths. Thus, the forbearance of Dharma and knowledge of Dharma realize the selflessness of what is apprehended, and the forbearance of subsequent knowledge and subsequent knowledge realize the selflessness of the apprehender. As it says in the sutra: 'Here, what abandons the afflictions to be abandoned by seeing suffering is called the forbearance of knowledge of Dharma regarding suffering. What is the knowledge of Dharma regarding suffering? It is the wisdom that manifests liberation after forbearance. What is the forbearance of subsequent knowledge regarding suffering? After the knowledge of Dharma regarding suffering, this forbearance of knowledge of Dharma regarding suffering and the knowledge of Dharma regarding suffering are the cause of the noble Dharmas.' It is the uncontaminated wisdom that has become manifest to oneself. 'What is the knowledge of subsequent knowledge regarding suffering? It is the wisdom that ascertains the forbearance of subsequent knowledge.' Similarly, the forbearance and knowledge should be understood appropriately for the remaining truths. Therefore, the forbearance of Dharma and knowledge of Dharma realize what is apprehended, and the forbearance of subsequent knowledge and subsequent knowledge realize the apprehender. Therefore, this path is free from the conceptualization of the apprehended and the apprehender, and is without the defilement of what is to be abandoned by the Path of Seeing. As it says in the 'Ornament of the Sutras' (mDo sde rgyan du): 'Therefore, by that, one obtains the supramundane, unsurpassed wisdom, without conceptualization, without defilement, free from the two apprehensions.' Its characteristic is: before the arising of one's own uncontaminated Path of Cultivation
ཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཡེ་ཤེས་བྱང་ཆུབ་ ཏུ་བགྲོད་པའི་གོ་སྐབས་ཕྱེ་ཤུལ་དུ་གྱུར་པའོ། །ཐེག་དམན་གྱི་ནི་ཆོས་ཉིད་སྔར་མ་མཐོང་ གསར་དུ་མངོན་སུམ་གྱིས་མཐོང་བ་ཞེས་དང་། ཐེག་ཆེན་གྱི་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་ བའི་དོན་དུ་སྔར་མ་མཐོང་གསར་དུ་མངོན་སུམ་གྱིས་མཐོང་བ་ཞེས་སྦྱར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། མཛོད་དུ། མ་མཐོང་མཐོང་ཕྱིར་མཐོང་པའི་ལམ། །ཞེས་པ་ལ་བརྟེན་ ནས། ཆོས་ཉིད་སྔར་མ་མཐོང་མངོན་སུམ་གྱིས་གསར་དུ་མཐོང་མ་ཐག་མཐོང་ལམ་ཡིན་ པར་འདོད་པས། ཆོས་དབྱིངས་ཀུན་འགྲོའི་དོན་དུ་མཐོང་བ་མི་དགོས་སོ་ཞེ་ན། ཐེག་ཆེན་ མཐོང་ལམ་ལ་དེ་ངེས་པར་དགོས་ཏེ། ཐོགས་མེད་ཀྱིས། དེ་ལ་ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་ཉིད་ནི་ཤེས་ བྱའི་དངོས་པོ་མཐའ་དག་མཐར་ཐུག་པར་རྟོགས་པའི་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཤེས་ 1-97 རབ་ཀྱིས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཐ་ན་དུད་འགྲོའི་སྐྱེ་གནས་སུ་གྱུར་པ་རྣམས་ལ་ཡང་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཡོད་པ་ཉིད་མཐོང་བ་ལས་རིག་པར་བྱའོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའི་མཐོང་བ་དེ་ཡང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་དང་པོ་ཉིད་ལ་སྐྱེ་སྟེ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་དོན་དུ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གཞུང་འདིའི་འགྲེལ་པར་གསུངས་ཤིང་། དེས་ན་ཚོགས་སྦྱོར་བས་ཆོས་ཉིད་མཐོང་བ་ཡོད་ཀྱང་དེས་མཐོང་ལམ་མངོན་དུ་མི་འགྱུར་ ཏེ། སྔ་མའི་མཚན་ཉིད་དེ་མེད་པས་སོ། །ཁ་ཅིག་ཚོགས་སྦྱོར་དུ་ཆོས་ཉིད་མཐོང་བ་མེད་པར་ འདོད་པ་རྣམས་ནི་ཟབ་མོའི་མན་ངག་དང་བྲལ་བའི་སྐྱོན་ནོ། ། ༈ སྒོམ་ལམ། བཞི་པ་སྒོམ་ལམ་ནི། ས་གཉིས་པ་ལ་སོགས་པ་ལས་ས་དང་པོའི་རྟོགས་པ་མཉམ་རྗེས་ ཀྱི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་སྒོམ་པ་སྟེ། མདོ་རྒྱན་དུ། དེ་ནས་འདི་ནི་ལྷག་མ་ཡི། །ས་རྣམས་སྒོམ་པའི་ ལམ་འདི་ལ། །ཡེ་ཤེས་རྣམ་པ་གཉིས་པོ་དག །བསྒོམ་ཕྱིར་རབ་ཏུ་སྦྱོར་བར་བྱེད། །རྣམ་པར་ མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ནི། །སངས་རྒྱས་ཆོས་ནི་སྦྱོར་བར་བྱེད། །གཞན་ནི་ཇི་བཞིན་རྣམ་འཇོག་པ། །སེམས་ཅན་རྣམས་ནི་ཡོངས་སྨིན་བྱེད། །ཅེས་སོ། །དབྱེ་ན་མང་སྟེ། ཀུན་བཏུས་སུ། སྒོམ་ པའི་ལམ་གང་ཞེ་ན། མཐོང་བའི་ལམ་ལས་གོང་དུ་གྱུར་པ་འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་དང་འཇིག་ རྟེན་ལས་འདས་པའི་ལམ་དང་། ལམ་ཆུང་ངུ་དང་ལམ་འབྲིང་དང་ལམ་ཆེན་པོ་དང་། སྦྱོར་ བའི་ལམ་དང་། བར་ཆད་མེད་པའི་ལམ་དང་། རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ལམ་དང་། ཁྱད་པར་གྱི་ ལམ་མོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལ་འཇིག་རྟེན་པ་ནི་བསམ་གཏན་བཞི་དང་གཟུགས་མེད་བཞིའོ། །འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་ནི། མཐོང་ལམ་གྱི་རྗེས་ཀྱི་བདེན་བཞི་ཤེས་པ་རྣམས་ཏེ་ཆོས་ ཤེས་རྗེས་ཤེས་རྣམས་དང་། དེ་དག་དང་མཚུངས་ལྡན་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་བསམ་གཏན་ བཞི་དང་གཟུགས་མེད་དང་པོ་གསུམ་ཡང་ངོ་། །གཟུགས་མེད་བཞི་པ་ནི་རྒྱུ་བ་མི་གསལ
【現代漢語翻譯】 超越世間的智慧開啟了通往菩提（梵文：Bodhi，覺悟）的道路。小乘（梵文：Hīnayāna）認為，這是指先前未見的法性（梵文：Dharmatā）首次顯現；大乘（梵文：Mahāyāna）則認為，這是指爲了法界（梵文：Dharmadhātu）周遍的意義而首次顯現先前未見之物。 第二點，依據《俱舍論》（梵文：Abhidharmakośa）中的『爲了見到未見之物而見道』，有人認為，法性一旦首次顯現，立即成為見道（梵文：Darśanamārga），因此無需爲了法界周遍的意義而見道。對此，大乘見道必須如此，因為無著（梵文：Asaṅga）曾說：『其中有多少存在，就必須通過超越世間的智慧，徹底理解一切所知之物，從而認識到一切眾生，乃至畜生，都具有如來藏（梵文：Tathāgatagarbha）。』菩薩（梵文：Bodhisattva）的這種見地也產生於菩薩初地（梵文：Bhūmi），因為他們證悟了法界周遍的意義。』此論的註釋中如是說。因此，即使通過資糧道和加行道見到了法性，也不會顯現見道，因為缺乏前者的特徵。有些人認為在資糧道和加行道中沒有見到法性，這是因為他們缺乏甚深口訣的緣故。 第四，修道（梵文：Bhāvanāmārga）是指從二地（梵文：Bhūmi）開始，修習初地（梵文：Bhūmi）的證悟所產生的俱生智和后得智。如《現觀莊嚴論》（梵文：Abhisamayālaṃkāra）所說：『此後乃至於餘地，此修道位，為修習二種智慧故，而勤精進。無分別智與佛法，能成合和，餘者如其所有性，能成熟諸有情。』 如果細分，則有很多種。如《攝大乘論》（梵文：Mahāyānasaṃgraha）所說：『何為修道？即超越見道之上的世間道和出世間道，小道、中道、大道，加行道、無間道、解脫道和勝道。』其中，世間道是指四禪（梵文：Dhyāna）和四無色定（梵文：Ārupyasamāpatti）。出世間道是指見道之後的證悟四諦（梵文：Satya）的智慧，即法智和類智，以及與這些智慧相應的等持（梵文：Samādhi）、四禪和前三個無色定。第四個無色定則不明顯。
【English Translation】 The wisdom that transcends the world opens the opportunity to progress towards enlightenment (Bodhi). The Hīnayāna considers this to be the first manifestation of the Dharmatā (nature of reality) that was previously unseen; the Mahāyāna considers this to be the first manifestation of something previously unseen for the sake of the meaning of the Dharmadhātu (realm of reality) being all-pervasive. Secondly, based on the statement in the Abhidharmakośa, 'The path of seeing is for seeing what has not been seen,' some believe that once Dharmatā is first manifested, it immediately becomes the Darśanamārga (path of seeing), and therefore there is no need to see the path for the sake of the meaning of the Dharmadhātu being all-pervasive. In response, the Mahāyāna Darśanamārga must be so, because Asaṅga said, 'How many are there, one must realize that all knowable things are ultimately realized by the wisdom that transcends the world, seeing that all sentient beings, even those who have become animals, have the Tathāgatagarbha (Buddha-nature).' This vision of the Bodhisattva also arises on the first Bhūmi (level) of the Bodhisattva, because they realize the meaning of the Dharmadhātu being all-pervasive.' This is stated in the commentary of this treatise. Therefore, even if Dharmatā is seen through the accumulation and preparation stages, the path of seeing will not manifest, because it lacks the characteristics of the former. Some who believe that Dharmatā is not seen in the accumulation and preparation stages are at fault for lacking profound instructions. Fourth, the Bhāvanāmārga (path of meditation) is the meditation on the co-emergent wisdom and subsequent wisdom arising from the realization of the first Bhūmi, starting from the second Bhūmi. As the Abhisamayālaṃkāra says, 'Thereafter, up to the remaining levels, this path of meditation, is diligently practiced for the sake of meditating on the two types of wisdom. Non-conceptual wisdom and the Buddha's teachings can be combined, and the rest, as they are, can mature sentient beings.' If divided, there are many types. As the Mahāyānasaṃgraha says, 'What is the path of meditation? It is the worldly path and the transcendental path that are above the path of seeing, the small path, the medium path, the great path, the path of preparation, the path of no interruption, the path of liberation, and the path of excellence.' Among these, the worldly path refers to the four Dhyānas (meditative absorptions) and the four Ārupyasamāpattis (formless absorptions). The transcendental path refers to the wisdom that realizes the four Satyas (truths) after the path of seeing, namely the Dharma-knowledge and the subsequent knowledge, as well as the Samādhi (concentration), the four Dhyānas, and the first three formless absorptions that correspond to these wisdoms. The fourth formless absorption is not clear.
་ བས་འདས་པ་མེད་དོ། །ལམ་ཆུང་ངུ་ལ་སོགས་པ་གསུམ་ནི་སྒོམ་སྤང་ཆེན་པོའི་ཆེན་པོ་ལ་ 1-98 སོགས་པ་དགུའི་སྤོང་བྱེད་སྒོམ་ལམ་ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་ལ་སོགས་པ་དགུའོ། །སྦྱོར་བའི་ལམ་ ནི་ལམ་གང་གིས་ཉོན་མོངས་སྤོང་བའོ། །བར་ཆད་མེད་ལམ་ནི་ལམ་གང་གི་འོག་ཏུ་བར་མ་ ཆད་པར་ཉོན་མོངས་སྤོང་བའོ། །རྣམ་གྲོལ་ལམ་ནི་ལམ་གང་གིས་ཉོན་མོངས་པ་སྤངས་ནས་ རྣམ་གྲོལ་མངོན་དུ་བྱེད་པའོ། །ཁྱད་པར་ལམ་ནི། ཉོན་མོངས་ཉོན་མོངས་མིན་པ་ལ་སྦྱོར་བ་ དང་བར་ཆད་མེད་ལམ་དང་རྣམ་གྲོལ་ལམ་གཉིས་སོ། །འདི་དག་རྒྱས་པར་ཀུན་བཏུས་སུ་ གསལ་ལ། བསྡུ་ན་གོང་མ་གཉིས་སུ་ཐམས་ཅད་འདུ་སྟེ། དེ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཡང་ཤེས་ བྱ་ལ་ལེགས་པར་མ་ཞུགས་པ་དང་ཞུགས་པ་དང་། སྒྲིབ་བཅས་སྒྲིབ་མེད་དང་། རྟོག་བཅས་ རྟོག་མེད་ཀྱིས་ཤེས་པར་བྱའོ། །མཚན་ཉིད་ཀྱང་བྱང་ཆུབ་ཏུ་བགྲོད་པའི་གོ་སྐབས་ཕྱེ་ཤུལ་ གང་ཞིག་སྒོམ་སྤང་སྤོང་བའི་གཉེན་པོའོ། །མདོར་ན། མཐོང་ལམ་གྱིས་མཐོང་བ་དེ་རྒྱུན་དུ་ གོམས་པར་བྱེད་པའི་ལམ་མོ། ། ༈ མི་སློབ་ལམ། ལྔ་པ་མི་སློབ་ལམ་ནི། རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟེན་ནས་གནས་མ་ལུས་པ་གྱུར་ ཏེ་ཟད་མི་སྐྱེ་ཤེས་པའི་ཡེ་ཤེས་སམ་མི་སློབ་པའི་ཆོས་བཅུ་སྟེ། དེར། མཐར་ཕྱིན་པའི་ལམ་ གང་ཞེ་ན། གནས་ངན་ལེན་ཐམས་ཅད་རྒྱུན་བཅད་པ་དང་། ཕྲད་པའི་ཐོབ་པ་རྣམས་རྒྱུན་ བཅད་པ་དང་། བྲལ་བའི་ཐོབ་པ་རྣམས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟེན་ ནས་དེ་མ་ཐག་ཏུ་གནས་མ་ལུས་པར་གྱུར་ཏེ་ཟད་པ་ཤེས་པ་དང་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པའོ། །མི་ སློབ་པའི་ཆོས་བཅུ་ཡང་ཡིན་ཏེ་ཞེས་སོ། །དེ་ལ་གནས་ངན་ལེན་ནི་མངོན་པར་བརྗོད་པའི་ གནས་ངན་ལེན་ཀུན་འགྲོ་ལ་སོགས་པ་གཙོ་བོར་ལས་ཉོན་ནོ། །ཕྲད་པའི་ཐོབ་པ་ནི་དེ་དག་ བསགས་པ་སྟེ་དེ་གཉིས་རྒྱུན་བཅད་པ་དང་། བྲལ་བའི་ཐོབ་པ་ནི་གནས་ངན་ལེན་ཟད་པ་སྟེ་ དེ་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྐྱེད་དེ། ཏིང་ངེ་འཛིན་དེ་ཡང་ཚུར་སྒྲིབ་ པས་མི་ཕྱེད་ཅིང་ཕར་སྒྲིབ་པ་འཇོམས་པ་སྒོམ་སྤང་ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུའི་གཉེན་པོར་གྱུར་པ་ 1-99 སྦྱོར་ལམ་གྱིས་བསྡུས་པ་དང་། སྤང་བྱ་ཟད་པར་སྤོང་བ་ཟད་པ་ཤེས་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་མི་ སྐྱེ་བ་ཤེས་པའི་དངོས་རྒྱུར་གྱུར་པ་བར་ཆད་མེད་ལམ་གྱིས་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །མི་སློབ་པའི་ ཆོས་བཅུ་ནི་མི་སློབ་པའི་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་ལ་སོགས་པ་བརྒྱད་དང་ཡང་དག་པར་རྣམ་པར་ གྲོལ་བ་དང་། ཡང་དག་པའི་ཤེས་པ་སྟེ། ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་པ་མི་སློབ་པའི་ཕུང་པོ་ལྔས་ བསྡུས་པའོ། །མཚན་ཉིད་ནི་ཕྱེ་ཤུལ་གང་ཞིག་བསྒོམ་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ། ། ༈ མིང་དོན། བཞི་པ་མིང་དོན་ནི། དེ་ཁོ་ན་ཚོལ་པ་ལ་འགྲོ་བའི་གཞི་ཡིན་པས་ལམ
【現代漢語翻譯】 超越了。小道等三種是修斷大之大等九種的斷除者，是修道小之小等九種。加行道是指用哪條道來斷除煩惱。無間道是指在哪條道之後不間斷地斷除煩惱。解脫道是指用哪條道斷除煩惱后，現證解脫。特殊道是指，對煩惱和非煩惱的加行道、無間道和解脫道這兩種。這些在《集論》中有詳細闡述。如果概括起來，都包含在前面的兩種道中。要知道這兩種道的區別在於，是否善於進入所知境，是否具有遮障，是否具有尋思。其體相是，開啟通往菩提的道路后，斷除修所斷的對治品。總之，見道是使所見之法恒常串習的道路。 第五，無學道是指，依靠金剛喻定，使一切有為法滅盡，證得無生智，或無學十法。其中，什麼是究竟道呢？爲了斷除一切惡趣，斷除相遇之所得，獲得分離之所得，依靠金剛喻定，當下使一切有為法滅盡，證得滅盡智和無生智。也就是無學十法。其中，惡趣主要是指顯現的惡趣、遍行等業煩惱。相遇之所得是指積聚這些，斷除這二者。分離之所得是指惡趣滅盡，爲了獲得它，修持金剛喻定。這個禪定既能遮蔽自方，又能摧毀他方，成為修斷小之小的對治品，被加行道所包含。斷除所斷，證得滅盡智，成為苦不生之智的直接因，被無間道所包含。無學十法是指無學正見等八支，以及正解脫和正智。總攝於無學戒等五蘊中。其體相是，完全圓滿修道之後所開啟的道路。 第四，名稱的含義是：因為是趨入真如的所依，所以稱為道。
【English Translation】 transcended. The three, such as the small path, are the nine types of eliminators, such as the great of the great to be abandoned by cultivation, and the nine types of small, such as the small of the small path of cultivation. The path of application is which path is used to abandon afflictions. The path of no interruption is under which path afflictions are abandoned without interruption. The path of liberation is which path is used to abandon afflictions and realize liberation. The special path is the application path, the path of no interruption, and the path of liberation for afflictions and non-afflictions. These are explained in detail in the Compendium. If summarized, they are all included in the previous two paths. The difference between the two is whether they are good at entering the knowable, whether they have obscurations, and whether they have thoughts. Its characteristic is that after opening the path to enlightenment, it is the antidote to abandoning what is to be abandoned by cultivation. In short, the path of seeing is the path of constantly familiarizing oneself with what is seen. Fifth, the path of no learning is based on the Vajra-like Samadhi, which transforms all conditioned existence, realizing the wisdom of exhaustion and non-arising, or the ten dharmas of no learning. Among them, what is the ultimate path? In order to cut off all evil destinies, cut off the attainment of encounter, and obtain the attainment of separation, relying on the Vajra-like Samadhi, immediately transform all conditioned existence, realizing the knowledge of exhaustion and the knowledge of non-arising. That is also the ten dharmas of no learning. Among them, evil destinies mainly refer to the manifested evil destinies, pervasive actions, and afflictions. The attainment of encounter refers to accumulating these, cutting off these two. The attainment of separation refers to the exhaustion of evil destinies, and in order to obtain it, cultivate the Vajra-like Samadhi. This Samadhi can both obscure one's own side and destroy the other side, becoming the antidote to the small of the small to be abandoned by cultivation, and is included in the path of application. Abandoning what is to be abandoned, realizing the knowledge of exhaustion, and becoming the direct cause of the wisdom of non-arising suffering, is included in the path of no interruption. The ten dharmas of no learning are the eight limbs of no learning, such as no learning right view, as well as right liberation and right knowledge. It is summarized in the five aggregates of no learning, such as morality. Its characteristic is the path that is opened after completely perfecting cultivation. Fourth, the meaning of the name is: because it is the basis for going to seek Suchness, it is called the path.
། མི་རིགས་པའི་ གཉེན་པོ་ཡིན་པས་རིགས་པ། རྟག་པ་ལ་སོགས་པ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་སེམས་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་ པར་སྒྲུབ་པས་སྒྲུབ་པ། ཆོས་དབྱིངས་སུ་འགྲོ་བས་ངེས་འབྱིན་ཏེ། དེར། ཅིའི་ཕྱིར་ལམ་གྱི་ མཚན་ཉིད་ཅེས་བྱ་ཞེ་ན། དེ་ཁོ་ནའི་དོན་ཡོངས་སུ་ཚོལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཅིའི་ཕྱིར་རིགས་པའི་ མཚན་ཉིད་ཅེས་བྱ་ཞེ་ན། ཉོན་མོངས་པའི་གཉེན་པོའི་ཕྱིར་རོ། །ཅིའི་ཕྱིར་སྒྲུབ་པའི་མཚན་ ཉིད་ཅེས་བྱ་ཞེ་ན། སེམས་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་སྒྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །ཅིའི་ཕྱིར་ངེས་པར་ འབྱིན་པའི་མཚན་ཉིད་ཅེས་བྱ་ཞེ་ན། རྟག་པའི་གནས་སུ་འགྲོ་བ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། ། ༈ ལམ་གྱི་རྟེན་ནོ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ལུས་ཀྱི་རྟེན་ནི། ཚོགས་ལམ་དང་པོར་སྐྱེ་བ་མི་དང་འདོད་ ལྷ་རིགས་དྲུག་ལ་སྐྱེ་སྟེ། མདོར། དེ་ཚེ་ལྷ་མི་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ། །བྱང་ཆུབ་ཏུ་ནི་སེམས་བསྐྱེད་ དོ། །ཞེས་སོ། །སྐྱེས་ཟིན་གནས་པའི་རྟེན་ཡང་གཞན་དོན་གྱི་དབང་གིས་ངན་སོང་གི་བརྟེན་ ལའང་རུང་ངོ་། །སྦྱོར་ལམ་དང་པོ་གསུམ་གླིང་གསུམ་གྱི་མི་ལ་སྐྱེ་ཞིང་སྐྱེས་ཟིན་གནས་པ་ འདོད་ལྷ་ལའང་ཡོད་ལ། ཆོས་མཆོག་དང་མཐོང་ལམ་མི་དང་འདོད་ལྷ་གཉིས་ཀ་ལ་གསར་ དུ་སྐྱེར་རུང་ངོ་། །སྒོམ་ལམ་ཁམས་གསུམ་ཀ་ལ་རྟེན་སྲིད་ལ་ཁ་ཅིག་གཟུགས་མེད་ལ་མི་རྟེན་ པར་འདོད་དོ། །མི་སློབ་ལམ་གྱི་ལོངས་སྐུ་ནི་གཟུགས་ཀྱི་རྟེན་ལ་སྐྱེ་ལ། མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུ་ནི་ མི་སྐྱེས་པ་ཁོ་ན་རྟེན། སྤྲུལ་སྐུ་ཕལ་པ་ནི་གདུལ་བྱའི་དབང་གིས་སྣ་ཚོགས་ལ་རྟེན་ནོ། ། 1-100 གཉིས་པ་སེམས་ཀྱི་རྟེན་ནི། ཚོགས་ལམ་ཐོས་བསམ་གཙོ་ཆེ་བས་འདོད་སེམས་ལ་ བརྟེན་པ་གཙོ་ཆེ་ཞིང་། སྦྱོར་མཐོང་གཉིས་ནི་བསྒོམས་བྱུང་ཡིན་པས་བསམ་གཏན་དང་པོའི་ ཉེར་བསྡོགས་དང་དངོས་གཞི་ཙམ་པོ་དང་དངོས་གཞི་ཁྱད་པར་ཅན་དང་བསམ་གཏན་ལྷག་ མ་གསུམ་སྟེ་དྲུག་ལ་རྟེན་ནོ། །འདོད་སེམས་རྣམ་གཡེང་ཆེ་བ་དང་གཟུགས་མེད་ལྷག་མཐོང་ ཆུང་བས་མི་རྟེན་ནོ། །སྒོམ་ལམ་ནི་བསམ་གཏན་ས་དྲུག་དང་གཟུགས་མེད་དང་པོ་གསུམ་ ལ་རྟེན་གྱི། འདོད་པ་དང་སྲིད་རྩེ་ལ་མི་རྟེན་པར་འཕགས་པ་གྲོལ་སྡེ་བཞེད་པ་འཐད་པར་ མངོན་ནོ། །རྟེན་འདི་དག་ནི་ཐེག་པ་གཉིས་ཀྱི་ལུགས་བསྡོམས་ནས་འཐད་པ་རྣམས་བཀོད་ དོ། ། ༈ དེ་ཡིས་སྤང་བྱ་སྤོང་ཚུལ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སྤང་བྱ་ངོས་བཟུང་བ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སྤྱིར་ལམ་ རྣམས་ཀྱི་སྤང་བྱ་ནི། ཀུན་འབྱུང་ལས་དང་ཉོན་མོངས། ཉོན་སྒྲིབ་དང་ཤེས་སྒྲིབ་པོ། །དེ་ལ་ ལས་ནི་གཉིས་ཏེ་སེམས་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་ཡིད་ཀྱི་ལས་ནི་སེམས་པའི་ལས་སོ། །དེ་ ལ་དབྱེ་ན་འདོད་པའི་བདེ་འགྲོའི་རྒྱུ་བསོད་ནམས་དང་ངན་འགྲོའི་རྒྱུ་བསོད་ནམས་མིན་པ་ དང་ཁམས་གོང་མའི་རྒྱུ་མི་གཡོ་བའ
【現代漢語翻譯】 因為是違背種姓的敵人，所以是種姓（梵文：gotra，意義：家族，血統）。因為證成常等顛倒之心不顛倒，所以是證成。因為趨入法界，所以是決定生起。那裡，為什麼稱為道的體性呢？因為唯獨尋求那個意義的緣故。為什麼稱為種姓的體性呢？因為是煩惱的敵人的緣故。為什麼稱為證成的體性呢？因為是證成心不顛倒的體性。為什麼稱為決定生起的體性呢？因為是趨入常住之地的緣故。 道的所依。 第二部分分為兩個小部分，第一部分是身體的所依：資糧道最初產生在人與欲天六道中。總而言之：『那時有千百萬天人，發起菩提心。』已經產生后，安住的所依也因為利他之故，可以在惡趣的所依中。加行道最初三個產生在三洲的人中，已經產生后安住也可以在欲天中。勝法位和見道可以新產生在人和欲天兩者中。修道可以在三界中作為所依，但有些人認為不在無色界作為所依。無學道的受用身產生在色身的所依中，最勝化身唯獨以不產生者作為所依，普通化身則根據所化眾生的意願作為所依。 第二部分是心的所依：資糧道以聽聞思維修為主，所以主要依靠欲界心。加行道和見道是修所成，所以依靠初禪的近分定和根本定少分，以及根本定殊勝分和剩餘三禪，總共六者作為所依。因為欲界心散亂大，以及無色界勝觀小，所以不作為所依。修道則依靠六禪定地和最初三個無色定地，不依靠欲界和有頂天，聖者解脫軍的觀點似乎是合理的。這些所依是綜合二乘的觀點后，將合理的觀點排列出來。
【English Translation】 Because it is the enemy of the lineage, it is lineage (Sanskrit: gotra, meaning: family, bloodline). Because it proves that the inverted mind of permanence, etc., is not inverted, it is proof. Because it enters the Dharmadhatu, it is definitely arising. There, why is it called the nature of the path? Because it is solely for the sake of seeking that meaning. Why is it called the nature of lineage? Because it is the enemy of afflictions. Why is it called the nature of proof? Because it is the nature of proving that the mind is not inverted. Why is it called the nature of definite arising? Because it is for the sake of going to the permanent place. The support of the path. The second part is divided into two small parts, the first part is the support of the body: the Path of Accumulation initially arises in humans and the six realms of desire gods. In short: 'At that time, there were hundreds of millions of gods and humans, who generated the mind of Bodhi.' After it has arisen, the support of abiding can also be in the support of the evil realms for the sake of benefiting others. The first three of the Path of Application arise in the people of the three continents, and after it has arisen, abiding can also be in the desire gods. The Peak of Dharma and the Path of Seeing can newly arise in both humans and desire gods. The Path of Cultivation can be supported in the three realms, but some people think that it is not supported in the Formless Realm. The Enjoyment Body of the Path of No More Learning arises in the support of the Form Body, the Supreme Emanation Body solely relies on those who have not arisen, and the ordinary Emanation Body relies on various supports according to the wishes of the beings to be tamed. The second part is the support of the mind: the Path of Accumulation mainly relies on hearing, thinking, and meditation, so it mainly relies on the desire realm mind. The Path of Application and the Path of Seeing are born from meditation, so they rely on the preliminary concentration of the first Dhyana and a small part of the fundamental Dhyana, as well as the special part of the fundamental Dhyana and the remaining three Dhyanas, a total of six as the support. Because the desire realm mind is very distracted and the insight of the Formless Realm is small, it is not used as a support. The Path of Cultivation relies on the six Dhyana grounds and the first three Formless Realm grounds, but does not rely on the Desire Realm and the Peak of Existence, the view of the noble Vimuktisena seems reasonable. These supports are arranged by combining the views of the two vehicles and selecting the reasonable views.
ི་ལས་ཏེ་གསུམ་མོ། །སྒོ་གསུམ་གྱི་ལས་མི་དགེ་བཅུ་དང་ ཟག་བཅས་ཀྱི་དགེ་བཅུ་ནི་བསམ་པའི་ལས་སོ། །ཉོན་མོངས་ནི་མཐོང་སྒོམ་གྱི་སྤང་བྱ་འོག་ ཏུ་འཆད་པ། ཤེས་སྒྲིབ་ནི་འཁོར་གསུམ་དུ་རྟོག་པའོ། ། གཉིས་པ་བྱེ་བྲག་མཐོང་སྒོམ་གྱི་སྤང་བྱ་ནི། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ལྟར་ན་མཐོང་སྤང་གྱ་བརྒྱད་ དེ། འདོད་ཁམས་ན་སྡུག་བསྔལ་མཐོང་སྤང་འདོད་ཆགས། ཁོང་ཁྲོ། ང་རྒྱལ། མ་རིག་པ་ཐེ་ ཚོམ་ལྟ་བ་སྟེ་རྩ་ཉོན་དྲུག་གི་ལྟ་བ་ལ། འཇིག་ཚོགས་སུ། མཐར། ལོག་པར། ལྟ་བ་མཆོག་ཏུ་ འཛིན་པའི། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པའི་ལྟ་བ་སྟེ་ལྔར་ཕྱེ་བས་བཅུ། ཀུན་འབྱུང་འགོག་པ་ལ་ལྟ་བ་དང་པོ་གཉིས་དང་ཐ་མ་བོར་བས་བདུན་བདུན། ལམ་ལ་ལྟ་བ་ 1-101 དང་པོ་གཉིས་བོར་བས་བརྒྱད་དེ། མཛོད་དུ། དེ་དག་བཅུ་དང་བདུན་བདུན་བརྒྱད། །ལྟ་བ་ གསུམ་གཉིས་མ་གཏོགས་སོ། །ཞེས་སོ། །ཁམས་གོང་མ་གཉིས་ན་ཁོང་ཁྲོ་མེད་པས་དེ་དག་ དགུ་དང་དྲུག་དྲུག་བདུན་དུ་འགྱུར་བས་ཉེར་བརྒྱད་པ་གཉིས་སོ། །ཐེག་ཆེན་ལྟར་ན་འདོད་ ཁམས་ན་བདེན་བཞི་ལ་བཅུ་བཅུ་སྟེ་བཞི་བཅུ། ཁམས་གོང་མ་གཉིས་ན་ཁོང་ཁྲོ་མེད་པས་ བདེན་བཞི་ལ་དགུ་དགུ་སྟེ་སོ་དྲུག་པ་གཉིས་ཏེ་བརྒྱ་དང་བཅུ་གཉིས་སོ། །སྒོམ་སྤང་ལ་ཉན་ ཐོས་ལྟར་ན། ཁམས་གསུམ་གྱི་འདོད་ཆགས་ང་རྒྱལ་མ་རིག་པ་དགུ་དང་འདོད་པའི་ཁོང་ཁྲོ་ སྟེ་བཅུ། ཐེག་ཆེན་ལྟར་ན། དེའི་སྟེང་དུ་འཇིག་ལྟ་དང་མཐར་འཛིན་གཉིས་ཁམས་གསུམ་ གྱི་ཕྱེ་བས་དྲུག་གོ །དེ་ལ་འདོད་ཁམས་དང་བསམ་གཏན་བཞི་དང་གཟུགས་མེད་བཞི་སྟེ་ ཁམས་གསུམ་ས་དགུ་ལ་ཆེན་པོའི་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་པ་དགུས་ཕྱེ་བས་ཁོང་ཁྲོ་མ་གཏོགས་ ལྔ་ལ་གྱ་གཅིག་སྟེ་འདོད་ཁམས་ཀྱི་ཁོང་ཁྲོ་དགུ་སྟེ། བཞི་བརྒྱ་དང་བཅུ་བཞིའོ། །རྒྱས་པར་ མངོན་པ་གོང་འོག་གཉིས་སུ་གསུངས་ཏེ་འདིར་ནི་གྲངས་ཙམ་མོ། ། གཉིས་པ་དེ་ཉིད་སྤོང་བའི་ཚུལ་ནི། ཀུན་བཏུས་སུ། སྤོང་བ་གང་ཞེ་ན། ཇི་ལྟར་སྤོང་བ་ དང་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ཅི་འདྲ་བ་དང་། གང་ཞིག་གང་ལས་སྤོང་བའོ། །ཇི་ལྟར་སྤོང་ཞེ་ན་ཡོངས་ སུ་ཤེས་པ་དང་ཡོངས་སུ་སྤོང་བ་དང་གཉེན་པོ་བརྙེད་པས་སོ། །ཡོངས་སུ་ཤེས་པ་གང་ཞེ་ན། དེའི་གཞིའི་དངོས་པོ་ཡོངས་སུ་ཤེས་པ་དང་ངོ་བོ་ཉིད་ཡོངས་སུ་ཤེས་པ་དང་ཉེས་དམིགས་ ཡོངས་སུ་ཤེས་པའོ། །ཡོངས་སུ་སྤོང་བ་གང་ཞེ་ན། འབྱུང་པར་གྱུར་པ་དང་དུ་མི་ལེན་པའོ། །གཉེན་པོ་རྙེད་པ་གང་ཞེ་ན། མ་སྐྱེས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་ལམ་རྙེད་པ་གང་ཡིན་པའོ། །ཡིད་ལ་ བྱེད་པ་ཅི་འདྲ་བས་སྤོང་ཞེ་ན། འདྲེས་པ་ལ་དམིགས་པས་སྤོང་སྟེ་ཆོས་ཐམས་ཅད་བདག་ མེད་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་པས་རིགས་འདྲ་སྔ་མས་བཞག་པའི་བག་ལ་ཉལ་མ་སྤངས་པ་དང་། སྡུག་མི་སྡུག་ཏུ་སྣང་བའི་ཡུལ་ཉེ་བ་དང་། མི་གཙང་བ་ལ་གཙང་འཛིན་སོག
【現代漢語翻譯】 三門之業，不善業十種和有漏善業十種，都是意業。 煩惱將在見道和修道所斷部分中闡述。所知障是對三輪的執著。 第二，關於見道和修道所斷的差別：按照聲聞乘的觀點，見道所斷有八十八種。在欲界，苦諦所斷的貪慾、嗔恚、我慢、無明、懷疑、以及六種根本煩惱中的見，分為五種見：有身見、邊見、邪見、見取見、戒禁取見，共十種。集諦、滅諦所斷，捨棄了前兩種和最後一種，各有七種。道諦所斷，捨棄了前兩種，有八種。《俱舍論》中說：『彼等十種，七七八，除見三種及二種。』在上二界（色界和無色界），因為沒有嗔恚，所以各有九種、六種、六種、七種，共二十八種。總計為兩個二十八。 按照大乘的觀點，在欲界，對四諦各有十種，共四十種。在上二界，因為沒有嗔恚，對四諦各有九種，共三十六種，總計為兩個三十六，共一百一十二種。修道所斷，按照聲聞乘的觀點，三界的貪慾、我慢、無明各有九種，加上欲界的嗔恚，共十種。按照大乘的觀點，在此基礎上，加上三界的有身見和邊見，各有六種。其中，欲界、四禪、四無色界，三界九地，每一地分為大中小的九品，除了嗔恚之外，其餘五種各有八十一種，加上欲界的嗔恚九種，共四百一十四種。詳細內容在《現觀莊嚴論》的上部和下部都有闡述，這裡只是列舉了數量。 第二，關於斷除它們的方式：《集論》中說：『何為斷除？如何斷除？以何種作意斷除？從何處斷除？』如何斷除？通過遍知、永斷和獲得對治來斷除。何為遍知？遍知其基礎事物、自性以及過患。何為永斷？不再產生，不再接受。何為獲得對治？爲了斷除未生起的，獲得道。以何種作意斷除？通過緣取不凈來斷除，即一切法無我。』因此，對於相似的先前所留下的習氣未斷除，以及將不悅意的視為悅意的對境，以及將不凈視為清凈等。
【English Translation】 The three doors of karma, the ten non-virtuous actions, and the ten virtuous actions with outflows are all mental actions. Afflictions will be explained in the sections on what is to be abandoned by seeing and what is to be abandoned by meditation. The cognitive obscuration is the clinging to the three spheres. Second, regarding the differences in what is to be abandoned by seeing and what is to be abandoned by meditation: According to the Śrāvakayāna view, there are eighty-eight things to be abandoned by seeing. In the desire realm, the attachment, anger, pride, ignorance, doubt, and the view among the six root afflictions to be abandoned by seeing regarding the suffering truth are divided into five views: satkāyadṛṣṭi (view of self), antagrahadṛṣṭi (view of extremes), mithyādṛṣṭi (wrong view), dṛṣṭiparāmarśadṛṣṭi (view of holding views as supreme), and śīlavrataparāmarśadṛṣṭi (view of holding ethics and vows as supreme), totaling ten. What is to be abandoned regarding the origin and cessation truths, abandoning the first two and the last one, each has seven. What is to be abandoned regarding the path truth, abandoning the first two, has eight. The Abhidharmakośa says: 'These are ten, seven, seven, eight, except for three and two views.' In the upper two realms (form and formless realms), because there is no anger, there are nine, six, six, and seven each, totaling two sets of twenty-eight. According to the Mahāyāna view, in the desire realm, there are ten for each of the four truths, totaling forty. In the upper two realms, because there is no anger, there are nine for each of the four truths, totaling two sets of thirty-six, totaling one hundred and twelve. Regarding what is to be abandoned by meditation, according to the Śrāvakayāna view, the attachment, pride, and ignorance of the three realms each have nine, plus the anger of the desire realm, totaling ten. According to the Mahāyāna view, on top of that, adding the satkāyadṛṣṭi and antagrahadṛṣṭi of the three realms, each has six. Among them, the desire realm, the four dhyānas, and the four formless realms, the nine grounds of the three realms, each ground is divided into nine categories of great, medium, and small, so apart from anger, the other five each have eighty-one, plus the nine angers of the desire realm, totaling four hundred and fourteen. Detailed content is explained in the upper and lower parts of the Abhisamayālaṃkāra, here only the numbers are listed. Second, regarding the manner of abandoning them: The Compendium of Topics says: 'What is abandonment? How is it abandoned? With what kind of attention is it abandoned? From what is it abandoned?' How is it abandoned? It is abandoned through complete knowledge, complete abandonment, and obtaining the antidote. What is complete knowledge? Complete knowledge of its basis, its nature, and its faults. What is complete abandonment? Not arising and not accepting. What is obtaining the antidote? Obtaining the path for abandoning what has not arisen. With what kind of attention is it abandoned? It is abandoned by focusing on impurity, that is, all phenomena are without self.' Therefore, the similar predispositions left by the previous ones have not been abandoned, and the objects that appear as unpleasant are regarded as pleasant, and the impure is regarded as pure, and so on.
ས་ཚུལ་བཞིན་མ་ 1-102 ཡིན་པའི་ཡིད་བྱེད་དེ་ཉོན་མོངས་ཀྱི་རྒྱུ་ཤེས་པ། ཉོན་མོངས་ཀྱི་ངོ་བོ་མ་ཞི་བར་ཤེས་པ་དང་ འབྲས་བུ་བདག་གཞན་ལ་གནོད་པ་སོགས་ཉེས་དམིགས་ཤེས་ནས་ཉོན་མོངས་སྐྱེས་པ་དང་ དུ་མི་ལེན་ཞིང་མ་སྐྱེས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་གཉེན་པོ་བརྟེན་ཏེ་བདག་མེད་དུ་ཤེས་པས་སྤོང་ངོ་། །གཉེན་པོ་དེ་ཡང་། སྤང་བྱ་ལ་ཉེས་དམིགས་སུ་ལྟ་བ་རྣམ་པར་སུན་འབྱིན་པ་གཉེན་པོ་དང་། སྦྱོར་བ་དང་བར་ཆད་མེད་ལམ་སྤོང་བ་གཉེན་པོ་དང་། རྣམ་གྲོལ་གྱི་ལམ་རྟེན་གཉེན་པོ་དང་། དེའི་གོང་མའི་ལམ་ཐག་བསྲིངས་པ་གཉེན་པོ་སྟེ་བཞིར་ཀུན་བཏུས་སུ་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་ མཐོང་སྒོམ་གྱིས་སྤང་བྱ་མངོན་གྱུར་མི་སྤོང་སྟེ་འདས་པ་འགགས་མ་འོངས་པ་མ་སྐྱེས་པས་ མེད་ལ། ད་ལྟར་བ་ཡེ་ཤེས་དང་མཉམ་དུ་མི་འཇུག་པས་སོ། །དེས་ན་ས་བོན་སྤོང་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་དེར། གང་ཞིག་གང་ལས་སྤོང་ཞེ་ན། འདས་པ་ནི་འགགས་པའི་ཕྱིར་མ་ཡིན་ནོ། །མ་ འོངས་པ་ནི་མ་བྱུང་པའི་ཕྱིར་མ་ཡིན་ནོ། །ད་ལྟར་བྱུང་བ་ནི་ལམ་དང་མཉམ་དུ་མི་འཇུག་པའི་ ཕྱིར་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །དེའང་བདེན་བཞིའི་ཆོས་བཟོད་བཞི་སྐྱེས་པས་མཐོང་སྤང་བཞི་ གཅིག་ཆར་སྤོང་ལ། ལམ་སྐྱེ་བ་དང་དུས་མཉམ་དུ་ས་བོན་སྤོང་ངོ་། །སྒོམ་སྤང་ནི་སྒོམ་ལམ་ དགུ་དང་དེ་རེ་རེའང་ཆ་དུ་མར་ཕྱེ་ནས་རིམ་གྱིས་སྤོང་སྟེ་བསྡུ་བར། ཉོན་མོངས་ཐམས་ཅད་ གཅིག་ཆར་སྤོང་བར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་དང་། སྒོམ་པས་སྤང་བར་བྱ་བ་ནི་རིམ་གྱིས་སྤོང་ བར་རིག་པར་བྱ་སྟེ། ལམ་གོམས་པས་སྤང་བར་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །ས་བོན་ གང་གི་གཉེན་པོ་དེ་སྐྱེ་བ་དང་སྤང་བྱ་འགག་པ་དུས་མཉམ་གྱི་གཉེན་པོ་སྐྱེས་ནས་གདོད་སྤང་ བྱ་སྤོང་བ་ནི་མ་ཡིན་ཞིང་། ས་བོན་བཅོམ་པས་ཕྱིས་རྐྱེན་དང་ཕྲད་ཀྱང་མི་སྐྱེ་བ་ནི་སྤངས་ པའི་དོན་ཏེ། ཀུན་བཏུས་སུ། གཉེན་པོའི་རྣམ་པ་དེ་འབྱུང་བ་དང་། གནས་ངན་ལེན་གྱི་རྣམ་ པ་དེ་འགག་པ་ནི་མཉམ་པས་མཉམ་པ་སྟེ་སྣང་བ་དང་མུན་པ་འབྱུང་བ་དང་འགག་པ་བཞིན་ ནོ། །གནས་ངན་ལེན་གྱི་རྣམ་པ་དང་བྲལ་བས་མ་འོངས་པ་ན་ཉོན་མོངས་པ་མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ 1-103 ཅན་དུ་གནས་པ་དེ་ནི་སྤོང་བའོ། །ཞེས་སོ། ། ༈ ཡོན་ཏན་གཉིས་ལྡན་དགེ་འདུན་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ཡོན་ཏན་གཉིས་ལྡན་དགེ་འདུན་བསྟན་པ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་བསྟོད་པའི་ སྒོ་ནས་མདོར་བསྟན་པ་ནི། གཤིས་ལ་གནས་པ་དོན་གྱི་སེམས་འདི་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་ གསལ་བས་ན་མུན་པ་མེད་པར་གཟིགས་པའི་ཕྱིར་དང་། གློ་བུར་བ་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་ གདོད་ནས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་མེད་པར་གཟིགས་པས་རྒྱུ་བྱས་ཏེ། རྒྱལ་སྲས་གང་དག་འགྲོ་ བ་ཀུན་ལ་རྟག་ཏུ་བཞུགས་པའི་ཁམས་ཆོས་དང་གང་ཟག་གི་བདག་མེད་པ་ཡང་དག་པའི་ མཐའ་སྤྲོས་པ་གདོད་ནས་ཞི་བའི་བ
【現代漢語翻譯】 認識到，以不如實的方式作意是煩惱的因，認識到煩惱的自性未寂滅，認識到其果是對自他的損害等過患，從而對於已生起的煩惱不再接納，對於未生起的煩惱，爲了斷除而依仗對治，通過認識無我來斷除。 而對治也總集為四種：視應斷為過患，從而進行駁斥是對治；加行和無間道是斷除的對治；解脫道是所依的對治；延長其上道的程序是對治。也就是說，見道和修道不會斷除現行的應斷，因為過去已滅，未來未生，所以不存在。現在（的煩惱）與智慧不能同時存在。 因此，（見道和修道）斷除的是種子。對此，經中說：『何者從何處斷除呢？過去已滅，所以不是；未來未生，所以不是；現在生起的，與道不能同時存在，所以不是。』也就是說，生起四真諦的法忍時，同時斷除見道所斷的四種（煩惱），生起道的同時，斷除種子。修道所斷，是通過修道九地，並且每一地又分為多個部分，逐漸斷除。總而言之，要知道一切煩惱都是同時斷除的。經中說：『修道所斷，要知道是逐漸斷除的，因為是通過串習道來斷除的。』 任何種子的對治，並非是生起與應斷滅同時的對治后才斷除應斷，而是摧毀種子后，即使後來遇到因緣也不會生起，這才是斷除的含義。在《攝類學》中說：『對治的相和，以及染污的相滅是同時的，就像光明和黑暗的生起和滅亡一樣。』遠離染污的相，未來不會生起煩惱的法性，這才是斷除。 讚歎具足二種功德的僧伽 第三，宣說具足二種功德的僧伽，分為三部分，首先是通過讚歎的方式進行簡要說明：安住于自性，此具有意義的心，因為自性光明，所以能照見沒有黑暗；並且因為能照見本來沒有的，突發的煩惱，因此，諸位菩薩對於一切有情，常住在法界中，證悟到法與補特伽羅無我的真實邊，本來寂滅的...
【English Translation】 Knowing that not attending to things as they are is the cause of affliction, knowing that the nature of affliction is not pacified, and knowing the faults such as harm to oneself and others as its result, one does not accept afflictions that have arisen, and in order to abandon those that have not arisen, one relies on the antidote and abandons them by knowing selflessness. And the antidote is also collectively taught as four types: seeing faults in what should be abandoned and refuting them is the antidote; the path of application and the path of no interruption are the antidotes for abandonment; the path of liberation is the supporting antidote; and prolonging the path above it is the antidote. That is to say, the afflictions to be abandoned that are manifested are not abandoned by the path of seeing and the path of meditation, because the past has ceased and the future has not arisen, so they do not exist. The present does not occur simultaneously with wisdom. Therefore, it is the seed that is abandoned. Moreover, it is said there: 'What is abandoned from where? The past is not, because it has ceased. The future is not, because it has not come. The present is not, because it does not occur simultaneously with the path.' That is to say, when the four acceptances of the four truths arise, the four to be abandoned by the path of seeing are abandoned all at once, and the seed is abandoned simultaneously with the arising of the path. What is to be abandoned by the path of meditation is gradually abandoned through the nine levels of the path of meditation, and each of these is divided into many parts. To summarize, one should know that all afflictions are abandoned simultaneously. It is said: 'What is to be abandoned by meditation is to be known as gradually abandoned, because it is to be abandoned by becoming accustomed to the path.' The antidote to any seed is not that the antidote that arises simultaneously with the cessation of what is to be abandoned arises and then abandons what is to be abandoned, but that the seed is destroyed so that even if it later encounters conditions, it will not arise, which is the meaning of abandonment. In the Compendium, it is said: 'The aspect of the antidote arising and the aspect of the defilement ceasing are simultaneous, just like the arising and ceasing of light and darkness.' Being separated from the aspect of defilement, the nature of not arising afflictions in the future is what is meant by abandonment. Praising the Sangha Possessing Two Qualities Third, explaining the Sangha possessing two qualities is divided into three parts. First, a brief explanation through praise: Abiding in the nature, this meaningful mind, because of its naturally luminous nature, sees without darkness; and because it sees that the sudden afflictions are originally non-existent in their essence, therefore, those Bodhisattvas, for all beings, constantly abide in the realm of reality, realizing the true limit of selflessness of phenomena and persons, the originally peaceful...
དེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་མངོན་སུམ་དུ་ཡང་དག་པར་རྟོགས་ པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ཡོད་པ་གཟིགས་པ་དང་། དེ་རྟོགས་ནས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་རྟོགས་ པའི་སངས་རྒྱས་ཆོས་སྐུ་དྲི་བཅས་ཀྱི་གནས་སྐབས་རྗེས་སུ་ཞུགས་པར་གཟིགས་པ་ཇི་སྙེད་ ཡོད་པ་སྟེ། གཟིགས་པ་གཉིས་ལ་ཆགས་པ་དང་ཐོགས་པའི་སྒྲིབ་པ་མེད་པའི་བློ་ཤེས་རབ་ མངའ་བའི་སེམས་ཅན་རྣམ་པར་དག་པ་རྒྱལ་སྲས་ཆོས་དབྱིངས་མཐའ་ཡས་པའི་ཡུལ་ཅན་ གྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གཟིགས་པ་རྣམ་དག་གཉིས་མངའ་བ་དེ་ལ་འདུད་དོ། ། གཉིས་པ་དེ་ཉིད་ཕྱེ་སྟེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ནི། ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དང་ཇི་སྙེད་པ་གཟིགས་ པའི་ནང་གི་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གཟིགས་པ་དག་པ་སྔར་བསྟན་པ་དེ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། བློ་ལྡན་ བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་ཚོགས་རྣམས་ནི་བླ་ན་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་ པ་ཉིད་དོ། །དེ་ལ་ཇི་ལྟ་བ་ནི་འགྲོ་བ་ལ་བཞུགས་པའི་ཁམས་དེ་བདག་གཉིས་མེད་པ་སྤྲོས་ པ་ཞི་བའི་ཆེད་དུ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་གཟིགས་པ་ཡིན་ལ་དེའི་རྒྱུ་ཡང་། སེམས་རང་ བཞིན་གྱིས་ནི་ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་འོད་གསལ་བར་གཟིགས་པའི་ཕྱིར་དང་། དེའི་གློ་བུར་ ཉོན་མོངས་རྣམས་གདོད་ནས་ཟད་ཅིང་མེད་ལ་འགགས་པར་གཟིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་ རང་བཞིན་འོད་གསལ་གྱི་སེམས་དང་། དེའི་ཉོན་མོངས་པ་གཉིས་ནི་དགེ་བ་དང་མི་དགེ་ 1-104 བ་ཡིན་པས་གཅིག་རྒྱུ་བ་ན་གཉིས་པ་མཚམས་སྦྱོར་བ་མེད་ཀྱང་གཅིག་ལ་གཅིག་གནས་པ་ འདི་ནི། ཟག་མེད་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་རྟོགས་པར་དཀའ་བའི་གནས་ཏེ། དཔལ་ཕྲེང་གི་མདོར། བཅོམ་ལྡན་འདས་དགེ་བའི་སེམས་ནི་སྐད་ཅིག་མ་སྟེ་དེ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་དག་གིས་ཉོན་ མོངས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །མི་དགེ་བའི་སེམས་སྐད་ཅིག་མ་སྟེ། སེམས་དེ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་ དག་གི་ཉོན་མོངས་པ་མ་ལགས་པ་ཉིད་དོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཉོན་མོངས་པ་ནི་སེམས་ལ་ མི་རེག་ལ་སེམས་ཉོན་མོངས་པ་ཡང་མ་ལགས་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་འདི་ལ་ཇི་ལྟར་རེག་ པའི་ཆོས་ཅན་མ་ལགས་པའི་སེམས་ཉོན་མོངས་པར་འགྱུར། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཉེ་བའི་ཉོན་ མོངས་པ་ནི་མ་མཆིས་ལ་ཉེ་བར་ཉོན་མོངས་པར་འགྱུར་བའི་སེམས་ནི་མཆིས་སོ། །བཅོམ་ ལྡན་འདས་དེ་ལྟར་ལགས་མོད་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པའི་སེམས་ཀྱི་ཉེ་བའི་ ཉོན་མོངས་པའི་དོན་ནི་རྟོགས་པར་དཀའ་འོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལ་དགེ་བའི་སེམས་སྐད་ཅིག་ མ་ཞེས་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་སྐད་ཅིག་མའོ། །མི་དགེ་བའི་སེམས་ཉོན་མོངས་པས་ཉོན་ མོངས་པར་མི་འགྱུར་ཞེས་པ་ནི་རང་ལ་རང་གིས་བྱེད་པ་འགལ་བ་ལ་དགོངས་སོ། །ཇི་སྙེད་ པ་གཟིགས་པ་ནི་ཤེས་བྱའི་དངོས་པོ་མཐའ་དག་མཐར་ཐུག་པར་རྟོགས་པ་འཇིག་རྟེན་ལས་ འདས་པའི་བློ་ཤེས་རབ་ཀྱིས། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཆོས་ཉིད་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ནི། ཐ་ན་དུད་འགྲོ་
【現代漢語翻譯】 頂禮那位具有如實了知如來藏（Tathāgatagarbha，如來之胎）的智慧之眼，以及了知一切眾生皆具如來藏，卻處於被煩惱染污的法身狀態的智慧之眼；頂禮那位擁有無礙於二見的智慧，擁有清凈心，是具有廣大法界智慧的聖子，擁有這兩種清凈智慧之眼。 第二部分是詳細解釋上述內容：因為具備了先前所說的、具有如實和盡所有智慧之眼的清凈智慧，所以具有智慧的菩薩們，那些不退轉的群體，才具備了無上的功德。其中，『如實』是指爲了證悟在輪迴中流轉的眾生所具有的、無二自性且寂滅戲論的自性，所以才能如實照見。其原因在於，能夠照見心性本自清凈且光明，並且照見心的客塵煩惱從一開始就已斷盡、不復存在。這裡，自性光明的『心』和『心的煩惱』，二者分別是善與非善。當其中一個生起時，另一個不會同時出現，但二者卻能共存，這是在無漏法界中難以理解之處。《寶鬘經》中說：『世尊，善心只是一剎那，它不會被煩惱所染污。非善心也只是一剎那，此心並非煩惱所染污。世尊，煩惱不觸及心，心也不是煩惱。世尊，對於這不具觸及之性的心，如何會被煩惱所染污？世尊，近取煩惱不存在，但能成為近取煩惱的心是存在的。』世尊，即使如此，自性清凈心的近取煩惱之義仍然難以理解。』其中，『善心只是一剎那』指的是無為法的剎那。『非善心不會被煩惱所染污』指的是自性上，自己不能作用於自己。 『盡所有』的照見，是指以超越世間的智慧，徹底了知一切所知事物，即一切智智的法性——如來藏，乃至畜生。
【English Translation】 I prostrate to the one who possesses the wisdom eye that directly and correctly realizes the Tathāgatagarbha (the womb of the Thus-Gone One), and the wisdom eye that sees all sentient beings possessing the potential for enlightenment, yet remaining in a state of defiled Dharmakāya (body of dharma); I prostrate to the one who possesses the wisdom free from attachment and obstruction to the two kinds of seeing, the pure-minded being who possesses the wisdom of the sons of the Victorious Ones, whose realm is the boundless Dharmadhātu (the realm of dharma), possessing these two pure wisdom eyes. The second part is to explain and elaborate on this: Because of possessing the pure wisdom of the wisdom eyes that see 『as it is』 and 『as many as there are,』 as previously shown, the intelligent Bodhisattvas, the non-returning assemblies, possess unsurpassed qualities. Among them, 『as it is』 refers to realizing the nature of beings wandering in samsara, which is without duality and pacifies elaboration, thus seeing 『as it is.』 The reason for this is that they see the nature of the mind as inherently pure and luminous, and they see that the adventitious defilements of the mind are exhausted from the beginning and no longer exist. Here, the 『mind』 of self-luminous nature and the 『defilements of the mind』 are respectively good and non-good. When one arises, the other does not occur simultaneously, yet they can coexist, which is a difficult point to understand in the uncontaminated realm. The Ratnāvalī (Precious Garland) states: 『Bhagavan, a virtuous thought is only a moment; it is not defiled by defilements. A non-virtuous thought is only a moment; that thought is not defiled by defilements. Bhagavan, defilements do not touch the mind, nor is the mind defilement. Bhagavan, how can the mind, which does not have the nature of touching, be defiled by defilements? Bhagavan, proximate defilements do not exist, but the mind that can become a proximate defilement does exist.』 Bhagavan, even so, the meaning of the proximate defilements of the mind that is inherently pure is difficult to understand.』 Among them, 『a virtuous thought is only a moment』 refers to the moment of the unconditioned. 『A non-virtuous thought is not defiled by defilements』 refers to the fact that, by nature, one cannot act upon oneself. The seeing of 『as many as there are』 refers to the ultimate realization of all knowable objects by the wisdom that transcends the world, the Dharmatā (nature of dharma) of the all-knowing, the Tathāgatagarbha, even in animals.
དང་དམྱལ་བ་ཡང་རུང་སྟེ་སེམས་ཅན་ནོ་ཅོག་ཐམས་ཅད་ལ་ཡོད་པར་མཐོང་ བའི་ཕྱིར། ཆོས་ཉིད་ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་གཟིགས་པ་ཉིད་དོ། །གཟིགས་པ་འདི་ཡང་ས་དང་པོར་ འབྱུང་སྟེ་ཆོས་དབྱིངས་ཀུན་འགྲོར་མཐོང་བ་མཐོང་ལམ་གྱི་དོན་ནོ། །དེ་ལྟར་ཇི་ལྟ་ཇི་སྙེད་ གཟིགས་པ་གཉིས་ཀྱིས་འཕགས་པའི་ལམ་རྟོགས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི། འཕགས་པའི་སོ་སོ་ རང་རིག་པ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་མཐོང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །མཐོང་བ་དེ་ ཡང་གདོད་ནས་དྲི་མ་མེད་པའི་དབྱིངས་སྙིང་པོ་ལ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་གཟིགས་པས་ཁམས་ཀྱི་ངོ་ 1-105 བོ་ལ་ཆགས་པ་མེད་པ་དང་། ཇི་སྙེད་པ་གཟིགས་པས་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཡུན་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་སྙིང་པོའི་མཐའ་ལ་ཐོགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཉི་ཙེ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་མཐོང་བ་ལ་ལྟོས་ ནས་ཡེ་ཤེས་དེ་རྣམ་པར་དག་པ་ཡིན་ནོ། ། གསུམ་པ་དགེ་འདུན་སྐྱབས་སུ་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། དེ་ལྟར་ཡེ་ཤེས་གཟིགས་པ་ དེ་དག་པ་ཡིན་པས་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་བླ་ན་མེད་པ་དང་ཉེ་བའི་ཕྱིར་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་ སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་ལས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་དེ་དང་ལྡན་པས་བྱང་སེམས་འཕགས་པ་ཕྱིར་མི་ ལྡོག་པའི་དགེ་འདུན་ནི་ལུས་ཅན་ཀུན་གྱི་སྐྱབས་སུ་འཐད་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ དགེ་འདུན་ནི་མཆོད་འོས་མིན་པས་སྐྱབས་སུ་མི་འོས་ཏེ་གཞན་ཕན་གྱི་བསམ་པ་རྣམ་པར་མ་ དག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཟླ་བ་ཉ་བ་དང་ཉེ་བར་གྱུར་པའི་རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་ཟླ་ བ་ཚེས་པ་དོར་ནས། ཉི་ཙེ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྣང་བ་ཅན་སྐར་མ་ལྟ་བུའི་ཉན་ཐོས་ལ་སུ་ཞིག་ ཕྱག་བྱེད་པར་འགྱུར། དེ་ཡང་དབང་བཅུ་ལགས་པའི་ཡོན་ཏན་ལྟ་ཞོག་སེམས་དང་པོ་བསྐྱེད་ པའི་རྒྱལ་སྲས་ཀྱིས་ཀྱང་ཉན་ཐོས་ཆེན་པོ་ཟག་མེད་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པའི་མཐར་ཕྱིན་ པ་ཡང་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པས་ཡོན་ཏན་གྱི་ཁྱད་ཞུགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་སྐད་དུ་ཡང་། གང་ ཞིག་ཚུལ་ཁྲིམས་བདག་དོན་བྱེད་པས་རྣམ་རྒྱས་ཤིང་། །ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པའི་སེམས་ཅན་ རྣམས་ལ་བརྩེ་བྲལ་བ། །བདག་ཉིད་རྒྱས་བྱེད་ཚུལ་ཁྲིམས་ནོར་གྱིས་རབ་དག་པ། །འཕགས་ པ་དེ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་པར་དག་མི་བརྗོད། །གང་ཞིག་གཞན་ལ་མཆོག་ཏུ་སྙིང་རྗེ་བསྐྱེད་ ནས་ནི། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཡང་དག་བླངས་པ་བྱས་ཏེ་མེ་རླུང་དང་། །ཆུ་དང་ས་བཞིན་གཞན་དག་ ཉེ་བར་འཚོ་བྱེད་པ། །དེ་ནི་ཁྲིམས་ལྡན་གཞན་གྱི་དེ་ཡི་གཟུགས་བརྙན་ཡིན། །ཞེས་སོ། ། ༈ སྐྱབས་གསུམ་སྟོན་པའི་རྒྱུ་མཚན་བཤད་པ། གཉིས་པ་སྐྱབས་གསུམ་སྟོན་པའི་རྒྱུ་མཚན་བཤད་པ་ནི། སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་དང་ བསྟན་པ་ཆོས་དང་སློབ་མ་དགེ་འདུན་གྱི་ཡོན་ཏན་བསྟན་པའི་དོན་གྱིས་དང་། སངས་རྒྱས་ 1-106 དོན་དུ་གཉེར་བར་ཞུགས་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཐེག་པ་བ་དང་རང་ཉིད་རྟེན་འབྲེལ་ ཟབ
【現代漢語翻譯】 因為（菩薩）能看到一切眾生，包括地獄眾生。這是在觀察所有法性的真實面貌。這種觀察發生在初地，即在見道位見到法界普賢。因此，通過如所有性（藏文：ཇི་ལྟ་ཇི་སྙེད་，梵文天城體：yathāvad-yāvat，梵文羅馬擬音：yathāvad-yāvat，漢語字面意思：如是如量）的兩種觀察，證悟聖道，這就是聖者的各自自證智，通過出世間的智慧所見。這種見，因為能如實地見到本初無垢的法界體性，所以對法界的自性沒有執著；又因為能見到一切所知法的究竟，所以對體性的邊際沒有障礙。因此，相對於二諦智（藏文：ཉི་ཙེ་བའི་ཡེ་ཤེས་，梵文天城體：dvisatya-jñāna，梵文羅馬擬音：dvisatya-jñāna，漢語字面意思：二諦智慧）所見，這種智慧是完全清凈的。 第三，皈依僧眾的理由是：因為這種智慧的觀察是清凈的，所以接近於佛陀的無上智慧，並且具有戒律等功德中最殊勝的功德，因此，不退轉的聖菩薩僧眾是所有有情眾生的合理皈依處。這裡的聲聞僧眾因為不具備利益他人的清淨髮心，所以不值得供養，也不應皈依。因此，捨棄接近圓滿佛陀的圓月和初生的菩薩新月，誰會去禮敬像星星一樣具有二諦智（藏文：ཉི་ཙེ་བའི་ཡེ་ཤེས་，梵文天城體：dvisatya-jñāna，梵文羅馬擬音：dvisatya-jñāna，漢語字面意思：二諦智慧）光芒的聲聞呢？更何況，即使不談如來十力（藏文：དབང་བཅུ་，梵文天城體：daśa-bala，梵文羅馬擬音：daśa-bala，漢語字面意思：十種力量）的功德，僅僅是初發心的菩薩也能勝過圓滿清凈無漏戒律的大聲聞，因為功德上有差別。正如經中所說：『誰以戒律成辦自利而興盛，對破戒眾生毫無慈悲，以成辦自身興盛的戒律財富而完全清凈，這樣的聖者不能說是戒律清凈。誰對他人發起極大的慈悲，受持清凈戒律，像火、風、水、土一樣滋養他人，這樣持戒者是他人（戒律）的影子。』 解釋皈依三寶的理由 第二，解釋皈依三寶的理由：通過宣說導師佛陀、教法佛法和弟子僧眾的功德，以及爲了佛陀而精進修行的菩薩乘行者和自身緣起甚深。
【English Translation】 Because (the Bodhisattva) sees all sentient beings, including those in hell. This is observing the true nature of all dharmas. This observation occurs on the first bhumi, which is seeing the Dharmadhatu Samantabhadra on the path of seeing. Therefore, through the two observations of 'as it is' (Tibetan: ཇི་ལྟ་ཇི་སྙེད་, Sanskrit Devanagari: yathāvad-yāvat, Sanskrit Romanization: yathāvad-yāvat, Literal Chinese meaning: as is as much) the realization of the noble path, which is the self-cognizant wisdom of the noble ones, seen through transcendental wisdom. This seeing, because it sees the essence of the primordially stainless realm as it is, has no attachment to the nature of the realm; and because it sees the ultimate of all knowable objects, there is no obstruction to the limit of the essence. Therefore, relative to the wisdom of the two truths (Tibetan: ཉི་ཙེ་བའི་ཡེ་ཤེས་, Sanskrit Devanagari: dvisatya-jñāna, Sanskrit Romanization: dvisatya-jñāna, Literal Chinese meaning: two truths wisdom) what is seen, this wisdom is completely pure. Third, the reason for taking refuge in the Sangha is: Because this wisdom's observation is pure, it is close to the unsurpassed wisdom of the Buddha, and because it possesses the most excellent of virtues such as discipline, therefore, the non-returning noble Bodhisattva Sangha is a reasonable refuge for all sentient beings. The Shravaka Sangha here is not worthy of offering and should not be taken refuge in because it does not have a pure intention to benefit others. Therefore, abandoning the full moon that is close to the perfect Buddha and the newly born Bodhisattva moon, who would pay homage to the Shravakas who are like stars with the light of the two truths wisdom (Tibetan: ཉི་ཙེ་བའི་ཡེ་ཤེས་, Sanskrit Devanagari: dvisatya-jñāna, Sanskrit Romanization: dvisatya-jñāna, Literal Chinese meaning: two truths wisdom)? Moreover, even without discussing the qualities of the ten powers (Tibetan: དབང་བཅུ་, Sanskrit Devanagari: daśa-bala, Sanskrit Romanization: daśa-bala, Literal Chinese meaning: ten powers) of the Tathagata, even a Bodhisattva who has just generated the mind of enlightenment surpasses the great Shravakas who have perfected pure and undefiled discipline, because there is a difference in qualities. As it is said in the sutra: 'Whoever prospers by accomplishing self-benefit through discipline, and has no compassion for those who violate discipline, who is completely pure with the wealth of discipline that accomplishes self-prosperity, such a noble one cannot be said to have pure discipline. Whoever generates supreme compassion for others, and having taken up pure discipline, nourishes others like fire, wind, water, and earth, such a disciplined one is the shadow of that other (discipline).' Explanation of the reasons for showing the Three Refuges Second, explaining the reasons for showing the Three Refuges: Through explaining the qualities of the teacher Buddha, the teaching Dharma, and the disciples Sangha, as well as the Bodhisattva vehicle practitioners who strive for the sake of the Buddha and the profound dependent origination itself.
་མོ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་ཞུགས་པ་རང་རྒྱལ་གྱི་ཐེག་པ་བ་དང་། གཞན་ལས་ཐོས་པའི་སྒྲ་ རྗེས་སུ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་ཞུགས་པ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐེག་པ་བ་སྟེ་ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་གང་ཟག་གི་ དོན་དང་། སངས་རྒྱས་སོགས་ལ་བྱ་བ་བྱེད་པ་གསུམ་ལ་མོས་པ་རྣམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ ནས་སྐྱབས་གནས་གསུམ་དུ་རྣམ་པར་གཞག་པ་ཡིན་ཏེ། མདོར་ན་དོན་གསུམ་གྱིས་གང་ ཟག་དྲུག་གི་དབང་དུ་བྱས་ནས་སྐྱབས་གསུམ་བསྟན་པ་འདི་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྟེན་ལ་གནས་ པས་སེམས་ཅན་རྣམས་ཐེག་པ་ལ་རིམ་གྱིས་གཞུག་པའི་དོན་དུ་བསྟན་པ་དྲང་དོན་ཡིན་ནོ། ། ༈ ངེས་དོན་སྐྱབས་གནས་གཅིག་ཏུ་བཤད་པ། གསུམ་པ་ངེས་དོན་སྐྱབས་གནས་གཅིག་ཏུ་བཤད་པ་ནི། ངེས་པའི་དོན་དུ་ན་ཆོས་དང་ དགེ་འདུན་གཉིས་སྐྱབས་མ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་ལ་ལུང་དང་རྟོགས་པ་གཉིས་ལས་ལུང་ནི་ལམ་ མངོན་པར་རྟོགས་པ་ན་ཆུར་བརྒལ་ཟིན་གྱི་གཟིངས་བཞིན་དུ་ས་ལ་དོར་བར་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་རོ། །རྟོགས་པ་ལ་ལམ་དང་འགོག་པ་གཉིས་ལས་ལམ་ནི་འདུས་བྱས་ཡིན་པས་བརྫུན་ པ་བསླུ་བའི་ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འགོག་པ་ནི་ཐེག་ཆེན་ཚུལ་གྱི་འགོག་པ་སྡུག་ཀུན་ འགགས་པའི་གཞི་ཆོས་དབྱིངས་སྐྱབས་ཡིན་ཡང་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཚུལ་གྱིས་མར་མེ་རྒྱུན་ཆད་ པ་བཞིན་དུ་སྡུག་ཀུན་མེད་ཙམ་གྱི་མེད་དགག་ལ་འདོད་པས་དེ་ནི་མེད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་འདུན་ནི་ཐེག་པ་གསུམ་ལ་གནས་པའི་ཚོགས་ཏེ། དེ་དག་ཀྱང་རྟག་ཏུ་འཇིགས་པ་དང་ བཅས་པས་སངས་རྒྱས་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཚོལ་བ་སློབ་པ་བྱ་བ་དང་ བཅས་པ་བྱང་ཆུབ་བསྒྲུབ་པ་ལ་ཞུགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་ཅི་ ཞེ་ན། དགྲ་བཅོམ་ཡང་སྲིད་སྤངས་པ་རྣམས་ཀྱང་བག་ཆགས་མ་སྤངས་པས་འདུ་བྱེད་ཐམས་ ཅད་ལ་རལ་གྲི ་གདེངས་བཞིན་པའི་གཤེད་མ་བཞིན་དུ་འཇིགས་ཏེ། སེམས་ཅན་འཇིགས་ པས་འཇིགས་ནས་སྐྱབས་ཚོལ་བ་ལྟར། དེ་དག་ཀྱང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་ 1-107 བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་འཇིགས་པ་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཚོལ་ལོ། །ཚོལ་བའི་ཕྱིར་འཇིགས་ པའི་གཞི་སྤང་བའི་དོན་དུ་སློབ་པ་བྱ་བ་དང་བཅས་པའོ། །དེས་ན་འཇིགས་པ་མེད་པའི་བྱང་ ཆུབ་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཞུགས་པ་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར། ལུང་དང་རྟོགས་པའི་ཆོས་རྣམ་པ་ གཉིས་དང་ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་འཕགས་པའི་ཚོགས་དགེ་འདུན་རྣམས་ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་ པ་གཏན་གྱི་སྐྱབས་གནས་མཆོག་མ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དམ་པའི་དོན་དུ་སྟེ་དོན་དམ་ པར་འགྲོ་བ་སེམས་ཅན་པའི་སྐྱབས་གནས་མཐར་ཐུག་པ་ནི་སངས་རྒྱས་ཆོས་སྐུ་ཉག་གཅིག་ ཉིད་ཡིན་ཏེ། སྒོ་གསུམ་གྱི་ཉེས་པ་ཐུབ་པ་སྐྱེ་འགག་མེད་པའི་ཆོས་སྐུ་ནི་ལམ་དང་འགོག་པའི་ ཆོས་མཐར་ཐུག་པའི་སྐུ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་ཚོགས་ཀྱ
【現代漢語翻譯】 爲了證悟而進入的，是自力證悟的聲聞乘行者；爲了跟隨他人聽聞的聲音而證悟的，是隨他音聲而證悟的聲聞乘行者。這三種乘的補特伽羅的意義，以及對佛等三者行事的信解，都是基於這些來安立三皈依處的。總之，以三種意義對六種補特伽羅進行區分，從而開示的三皈依，是安立在世俗諦的基礎上，爲了使眾生逐漸進入各乘而開示的方便之說。 第三，宣說究竟真實義中皈依處唯一。 在究竟真實的意義上，法和僧二者並非皈依處。因為在法中，經教和證悟二者，經教就像渡河后應捨棄的船筏一樣，在證悟道路時，應被拋棄。在證悟中，道和滅二者，道是因緣和合的，是虛假的、具有欺騙性的。滅，如果是大乘宗義的滅，即是痛苦和煩惱止息的法界，是皈依處；但如果是小乘宗義，就像燈火熄滅一樣，僅僅認為痛苦和煩惱的滅盡，是斷滅，因此它是空無的。僧是安住於三乘的僧眾，他們也總是伴隨著恐懼，因此必定會尋求皈依佛，尋求出離，進行學習，以及爲了獲得菩提而精進。什麼是伴隨的恐懼呢？即使是已斷除煩惱的阿羅漢，由於沒有斷除習氣，對於一切有為法，也像面對高舉的利劍的劊子手一樣感到恐懼。就像眾生因恐懼而尋求庇護一樣，他們也同樣皈依如來。因此，必定會尋求從恐懼中解脫。爲了尋求解脫，爲了捨棄恐懼的根源，所以要進行學習。因此，是爲了獲得無懼的菩提而進入修行的。因此，經教和證悟兩種法，以及三乘的聖者僧眾，都不是究竟的、最終的皈依處。法界才是最殊勝的，是究竟真實的皈依處，是眾生的最終皈依處，唯有佛的法身才是。因為能夠克服身語意三門過失、無生無滅的法身，是道和滅的究竟之身，也是三乘僧眾的皈依處。
【English Translation】 Entering for the sake of realization is the Pratyekabuddha vehicle practitioner who realizes on their own; entering for the sake of realizing the sounds heard from others is the Shravaka vehicle practitioner who realizes following the sounds. The meaning of these three vehicles' individuals, and the faith in the actions of the Buddhas, etc., are based on these to establish the Three Refuges. In short, the Three Refuges taught by distinguishing six individuals with three meanings are established on the basis of conventional truth, taught as a means for sentient beings to gradually enter each vehicle. Third, explaining that in the definitive meaning, the refuge is one. In the definitive meaning, the Dharma and Sangha are not refuges. Because in the Dharma, of the two, scripture and realization, scripture is like a raft that should be discarded on land after crossing the river, so it should be abandoned when realizing the path. Of the two, path and cessation, in realization, the path is conditioned, so it is false and has the nature of deceiving. Cessation, if it is the cessation of the Great Vehicle tradition, is the Dharmadhatu, the basis for the cessation of suffering and afflictions, which is the refuge; but if it is the tradition of the Shravakas, like the extinguishing of a lamp, they only consider the mere cessation of suffering and afflictions as annihilation, so it is non-existent. The Sangha is the assembly abiding in the three vehicles, and they are always accompanied by fear, so they will definitely seek refuge in the Buddha, seek liberation, engage in learning, and strive to attain Bodhi. What is the accompanying fear? Even Arhats who have abandoned existence, because they have not abandoned habitual tendencies, fear all conditioned phenomena like executioners brandishing swords. Just as sentient beings seek refuge out of fear, they also take refuge in the Tathagata. Therefore, one will definitely seek liberation from fear. To seek liberation, one engages in learning in order to abandon the source of fear. Therefore, one enters practice in order to attain fearless Bodhi. Therefore, the two aspects of Dharma, scripture and realization, and the Sangha of noble ones of the three vehicles, are not the ultimate, final, and supreme refuge in the definitive meaning. The Dharmadhatu is the ultimate refuge, the ultimate refuge for sentient beings, only the Dharmakaya of the Buddha is. Because the Dharmakaya, which overcomes the faults of the three doors and is without birth or death, is the ultimate body of the path and cessation, and is the refuge of the Sangha of the three vehicles.
ང་ཆོས་སྐུ་དེ་ཡི་ མཐར་ཐུག་པ་ཐོབ་པས་མཐར་ཕྱིན་པར་འགྱུར་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མདོར་ན་ཆོས་དང་དགེ་ འདུན་མཐར་ཐུག་པ་སངས་རྒྱས་ཆོས་སྐུ་རྟོགས་པ་ཡིན་ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །དེས་ན་འཇིག་ རྟེན་ན་ཕྱི་མའི་མཐར་ཡང་མི་ཟད་པ་རྟག་པ་གཡུང་དྲུང་དོན་དམ་པའི་སྐྱབས་ནི་སངས་རྒྱས་ ཆོས་སྐུ་གཅིག་པུ་ཉིད་དེ། དཔལ་འཕྲེང་གི་མདོར། ཀྱེ་འཇིག་རྟེན་ལ་ཕན་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ མི་ཟད་པ་དང་ཆོས་རྟག་པ་དང་ཆོས་བརྟན་པ་དང་སྐྱབས་ཀྱི་སེམས་ཅན་ཨ་ལ་ལ་ཞེས་འཆི་ བ་དག་ཀྱང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཉིད་ལ་ཡང་དག་པར་སྨྲ་བས་སྨྲ་བ་ལགས་སོ། །བཅོམ་ ལྡན་འདས་དེ་ལྟར་ལགས་པས་འདི་ལྟར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་ རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་སྐྱབས་མ་མཆིས་པ་དང་སྐྱོབ་པ་མ་མཆིས་པའི་འཇིག་རྟེན་ ན་ཕྱི་མའི་མཐར་ཐུག་པར་སྐྱབས་མི་ཟད་པ་དང་སྐྱབས་རྟག་པ་དང་སྐྱབས་བརྟན་པ་ལགས་ སོ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཆོས་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་ནི་ཐེག་པ་གཅིག་གི་ལམ་བསྟན་པའི་ཚིག་བླ་ དྭགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་དགེ་འདུན་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་ནི་ཐེག་པ་གསུམ་པའི་ཚོགས་ ཀྱི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་སྐྱབས་འདི་གཉིས་ནི་དེའི་ཡན་ལག་གི་སྐྱབས་ 1-108 ཞེས་བགྱི་སྟེ་སྐྱབས་ཀྱི་རབ་མ་ལགས་སོ། །དེ་ཅིའི་སླད་དུ་ཞེ་ན་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཐེག་པ་ གཅིག་གི་ལམ་བསྟན་པའི་ཆོས་ཀྱང་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་རྟོགས་པའི་མཐའ་ལགས་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་ འདས་དེའི་ཕ་རོལ་ན་ཐེག་པ་གཅིག་གི་ལམ་བསྟན་པའི་ཆོས་ཀྱིས་ནི་བགྱི་བ་ཅི་ཡང་མ་ མཆིས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཐེག་པ་གསུམ་པའི་ཚོགས་ཀྱང་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པས་ དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆི་བ་དང་འབྱུང་བའི་ཐབས་ཚོལ་བ་དང་སློབ་པ་བགྱི་ བ་དང་བཅས་པ་དང་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ལ་ཞུགས་པ་ལགས་ སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ལྟར་ན་སྐྱབས་འདི་གཉིས་ནི་སྐྱབས་ཀྱི་རབ་མ་ལགས་ཏེ། དུས་ ཀྱི་མཐའ་མཆིས་པའི་སྐྱབས་ལགས་སོ། །ཞེས་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་སྐྱབས་སུ་མཆིས་པ་ གཉིས་ནི་ཡང་དག་པར་ན་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིས་ཞེས་བགྱི་བའི་མཐའ་ ལགས་པར་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བགྱིའོ། །དེ་ཅིའི་སླད་དུ་ཞེ་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པ་ཡང་གཞན་མ་ལགས་སྐྱབས་ཉིད་ཀྱང་གཞན་མ་ལགས་ཏེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པ་ཉིད་སྐྱབས་གསུམ་ལགས་སོ། །ཞེས་སོགས་རྒྱས་པར་གསུངས་པ་མདོ་ ཉིད་ལས་ཤེས་པར་བྱའོ། ། ༈ དཀོན་མཆོག་གསུམ་གྱི་ངེས་ཚིག་བཤད་པ། བཞི་པ་དཀོན་མཆོག་གསུམ་གྱི་ངེས་ཚིག་བཤད་པ་ནི། རཏྣ་ཞེས་པའི་སྒྲ་ནི་རིན་པོ་ཆེ་ དང་དཀོན་མཆོག་གཉིས་ཀ་ལ་འཇུག་པས། འདི་གཉིས་ཆོས་མཐུན་པ་དྲུག་གིས་ཆོས་མཐུན་ པས་དཀོན་མཆོག་ཏེ། འབྱུང་བ་དཀོན་པར་མཐུན་པ་ནི་དགེ་བ་མ་བསགས་པ་རྣམས་བསྐལ
【現代漢語翻譯】 我證得法身（chos sku）的究竟，因此達到圓滿。簡而言之，證得佛陀的法身，就是證得了究竟的佛法（chos）和僧伽（dge 'dun）。 因此，在世間，不滅、恒常、永恒、真實的皈依處唯有佛陀的法身。在《寶鬘經》（dpal 'phreng gi mdo）中說：『爲了利益世間，佛法是不滅的，佛法是恒常的，佛法是堅固的，是眾生的皈依處。』那些面臨死亡的人也同樣真實地說，如來（de bzhin gshegs pa）才是真正的皈依處。世尊，既然如此，如來、阿羅漢（dgra bcom pa）、正等覺佛陀們，對於無依無靠、無救無護的世間來說，是究竟的、不滅的、恒常的、堅固的皈依處。世尊，所謂的『佛法』，是指引導進入一乘（theg pa gcig）之道的殊勝之語。世尊，所謂的『僧伽』，是指三乘（theg pa gsum）之眾的殊勝之語。世尊，這二者只是皈依處的分支，而不是究竟的皈依處。為什麼呢？世尊，引導進入一乘之道的佛法，也只是證悟法身的終點。世尊，在那之後，一乘之道所指引的佛法就再也沒有什麼可做的了。世尊，三乘之眾仍然伴隨著恐懼，他們皈依如來，尋求生起之方便，進行學習和修行，並進入無上正等菩提（byang chub）。世尊，既然如此，這二者並非究竟的皈依處，而是有時間限制的皈依處。』 經中又說：『世尊，這兩種皈依，實際上是領悟到皈依如來的終點。』為什麼呢？世尊，如來不是其他，皈依處也不是其他，世尊，如來本身就是三皈依（skyabs gsum）。』等等，詳細的解釋可以從經文中瞭解。 三寶的定義 第四，解釋三寶（dkon mchog gsum）的定義。梵語『Ratna』既可以指珍寶（rin po che），也可以指三寶（dkon mchog）。這兩者有六種共同之處，因此被稱為三寶。其中，『出現稀少』是共同點，即未積累善業之人，歷經無數劫也難以值遇。
【English Translation】 I attain the ultimate of Dharmakaya (chos sku), therefore I become perfected. In short, realizing the Dharmakaya of the Buddha is realizing the ultimate Dharma (chos) and Sangha (dge 'dun). Therefore, in the world, the refuge that is imperishable, constant, eternal, and truly meaningful is only the Dharmakaya of the Buddha. In the 'Jeweled Garland Sutra' (dpal 'phreng gi mdo), it says: 'For the benefit of the world, the Dharma is imperishable, the Dharma is constant, the Dharma is steadfast, and is the refuge of beings.' Those facing death also truly say that the Tathagata (de bzhin gshegs pa) is the true refuge. World-Honored One, since this is so, the Tathagatas, Arhats (dgra bcom pa), Perfectly Enlightened Buddhas, for the world that is without refuge, without protector, are the ultimate, imperishable, constant, and steadfast refuge. World-Honored One, the so-called 'Dharma' is the supreme word that guides one to the path of the One Vehicle (theg pa gcig). World-Honored One, the so-called 'Sangha' is the supreme word for the assembly of the Three Vehicles (theg pa gsum). World-Honored One, these two are only branches of refuge, not the ultimate refuge. Why is that? World-Honored One, the Dharma that guides one to the path of the One Vehicle is also the end point of realizing the Dharmakaya. World-Honored One, after that, there is nothing more to be done by the Dharma that guides one to the path of the One Vehicle. World-Honored One, the assembly of the Three Vehicles is still accompanied by fear, they take refuge in the Tathagata, seek the means of arising, engage in learning and practice, and enter into Unsurpassed Perfect Enlightenment (byang chub). World-Honored One, since this is so, these two are not the ultimate refuge, but a refuge with a limit of time.' And it says: 'World-Honored One, these two refuges are actually understood to be the end point of taking refuge in the Tathagata.' Why is that? World-Honored One, the Tathagata is not other, the refuge is not other, World-Honored One, the Tathagata himself is the Three Refuges (skyabs gsum).' And so on, detailed explanations can be understood from the Sutra itself. Explanation of the Definition of the Three Jewels Fourth, explaining the definition of the Three Jewels (dkon mchog gsum). The Sanskrit word 'Ratna' can refer to both jewel (rin po che) and the Three Jewels (dkon mchog). These two have six commonalities, therefore they are called the Three Jewels. Among them, 'rare occurrence' is a commonality, that is, those who have not accumulated merit are difficult to encounter even after countless kalpas.
་ པ་མང་པོར་ཡང་དེ་དང་མི་འཕྲད་པའི་ཕྱིར་དང་། དྲི་མ་མེད་པར་མཐུན་པ་ནི་ཐམས་ཅད་དྲི་ མ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་དང་། མཐུ་དང་ལྡན་པར་མཐུན་པ་ནི་མངོན་ཤེས་དྲུག་ལ་སོགས་པ་ ཡོན་ཏན་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་དང་། འཇིག་རྟེན་གྱི་རྒྱན་དུ་གྱུར་པར་ མཐུན་པ་ནི་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བསམ་པ་དགེ་བའི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། རིན་པོ་ཆེ་ 1-109 བརྙན་མ་ལས་མཆོག་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་ནི་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར་དང་། བསྟོད་སྨད་ ལ་སོགས་པས་འགྱུར་བ་མེད་པར་མཐུན་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དཀོན་མཆོག་ ཉིད་ཅེས་བྱའོ། ། ༈ སྤྱིའི་དོན་གྱི་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་ཚུལ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས། ཐེག་པ་ཐུན་མོང་གི་སྐྱབས་འགྲོ་རྒྱས་པར་བཤད་པ། ཐེག་ཆེན་གྱི་ སྐྱབས་སུ་འགྲོ་ཚུལ་བཤད་པའོ། ། ༈ ཐེག་པ་ཐུན་མོང་གི་སྐྱབས་འགྲོ་རྒྱས་པར་བཤད་པ། དང་པོ་དྲུག་གི་ ༈ སྐྱབས་འགྲོའི་སྐྱབས་ཡུལ། སྐྱབས་འགྲོའི་སྐྱབས་ཡུལ། དང་པོ་སྐྱབས་འགྲོའི་སྐྱབས་ཡུལ་ནི། སྐྱབས་གསུམ་བདུན་ཅུ་པར། སངས་རྒྱས་ཆོས་དང་དགེ་འདུན་ནི། །ཐར་པར་འདོད་པ་རྣམས་ཀྱི་སྐྱབས། །ཞེས་པས་དཀོན་ མཆོག་གསུམ་ཡིན་ལ། ཉན་ཐོས་ལྟར་ན་མཛོད་དུ། སངས་རྒྱས་དགེ་འདུན་བྱེད་པའི་ཆོས། །མི་སློབ་པ་དང་གཉིས་ཀ་དང་། །མྱ་ངན་འདས་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ། །ཞེས་དང་། ཐེག་ཆེན་གྱི་ ངེས་དོན་ལྟར་ན། སྐྱབས་ནི་སངས་རྒྱས་ཉག་གཅིག་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། ། ༈ སྐྱབས་འགྲོ་ཚུལ། གཉིས་པ་སྐྱབས་འགྲོ་ཚུལ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་རྒྱུ་རྐྱེན་ནི། སྡུག་བསྔལ་གྱི་འཇིགས་པ་ དང་། དཀོན་མཆོག་གསུམ་གྱི་ཡོན་ཏན་ལ་དད་པས་འགྲོ་སྟེ། མདོ་རྒྱལ་མཚན་དམ་པར། འཇིགས་པས་ཉེན་པའི་མི་རྣམས་ནི། །ཕལ་ཆེར་རི་དང་ནགས་ཚལ་དང་། །ལྗོན་ཤིང་སོགས་ ལ་སྐྱབས་འགྲོ་སྟེ། །སྐྱབས་དེ་མཆོག་གྱུར་མ་ཡིན་ཏེ། །སྐྱབས་དེ་ལ་ནི་བརྟེན་ནས་ནི། །སྡུག་ བསྔལ་ཀུན་ལས་མི་གྲོལ་ཏེ། །གང་ཚེ་གང་ཞིག་སངས་རྒྱས་དང་། །ཆོས་དང་དགེ་འདུན་ལ་ སྐྱབས་སོང་། །སྡུག་བསྔལ་ཀུན་ལས་གྲོལ་བར་འགྱུར། །ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ངོ་བོ་ནི། དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་འབྲས་བུ་དང་རྒྱུར་དམ་འཆའ་བ་སྟེ། དེའང་ གཞན་རྒྱུད་ལ་གྲུབ་ཟིན་གྱི་དཀོན་མཆོག་ལ་སྟོན་པ་དང་ལམ་དང་གྲོགས་ཀྱི་རྒྱུར་འཛིན་པ་ རྒྱུའི་དང་། རང་ལ་འབྱུང་འགྱུར་ལ་འབྲས་བུར་འཛིན་པ་འབྲས་བུའི་སྐྱབས་འགྲོའོ། ། གསུམ་པ་དུས་མཚམས་ནི། ཉན་ཐོས་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་འགྲོ་ལ། ཐེག་ཆེན་པ་བྱང་ 1-110 ཆུབ་མ་མཆིས་ཀྱི་བར་དུ་འགྲོའོ། ། ༈ བསླབ་བྱ། གསུམ་པ་བསླབ་བྱ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཐུན་མོང་གི་བསླབ་བྱ་ནི། སྐྱེས་བུ་དམ་པ་དང་ འགྲོགས་པ་དང་། དམ་པའི་ཆོས་ཉན་པ་དང་། ཚུལ་བཞིན་ཡིད་ལ་བྱ་བ། ཆོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་ མཐུན་པའི་ཆོས་བསྒ
【現代漢語翻譯】 因為在許多情況下，它不會與之相遇；與無垢相應是因為一切都遠離垢染；與力量相應是因為它具有六種神通等不可思議的功德；與成為世間的莊嚴相應是因為它是一切眾生善念的因；成為比珍寶形象更殊勝的是因為它超越世間；與不受贊毀等影響相應是因為它是不生不滅的，所以被稱為珍寶。 皈依總義之方式 第二部分分為兩部分：詳細闡述聲聞乘共同的皈依，以及闡述大乘的皈依方式。 詳細闡述聲聞乘共同的皈依 第一部分，關於皈依的皈依處 皈依的皈依處 首先，關於皈依的皈依處。《皈依三寶七十頌》中說：『佛陀、正法和僧伽，是 желающих освобождения (想要解脫者)的皈依處。』因此，皈依處是三寶。按照聲聞乘的觀點，《俱舍論》中說：『皈依佛陀、僧伽、行法，以及無學道和二者，還有涅槃。』按照大乘的究竟意義，皈依處唯有佛陀。 皈依的方式 第二，關於皈依的方式，分為三點。首先，原因是：對痛苦的恐懼和對三寶功德的信心。如《勝幢經》中說：『受恐懼威脅的人們，大多會皈依山、森林和樹木等。但這些皈依並非殊勝，依靠它們無法從一切痛苦中解脫。無論何時皈依佛陀、正法和僧伽，都將從一切痛苦中解脫。』 第二，本體是：對三寶立誓作為果和因。也就是，將其他相續中已成就的三寶視為導師、道路和助伴的因，這是因的皈依；將自己未來將成就的三寶視為果，這是果的皈依。 第三，時間界限是：聲聞乘皈依直至生命終結，而大乘皈依直至證得菩提。 應學之處 第三，關於應學之處，分為兩點。首先，共同的應學之處是：與賢善之人交往，聽聞正法，如理作意，以及行持與正法相應的行為。
【English Translation】 Because in many cases, it does not encounter it; corresponding to being without defilement is because everything is away from defilement; corresponding to having power is because it possesses inconceivable qualities such as the six superknowledges; corresponding to becoming the ornament of the world is because it is the cause of the virtuous thoughts of all beings; becoming superior to the image of jewels is because it transcends the world; corresponding to being unchangeable by praise and blame is because it is unconditioned, therefore it is called the Jewel. How to Take Refuge in the General Meaning The second part has two parts: explaining in detail the common refuge of the Hearer Vehicle, and explaining how to take refuge in the Great Vehicle. Explaining in Detail the Common Refuge of the Hearer Vehicle The first part, regarding the object of refuge for taking refuge The Object of Refuge for Taking Refuge First, regarding the object of refuge for taking refuge. In the 'Seventy Verses on Taking Refuge in the Three Jewels': 'The Buddha, the Dharma, and the Sangha are the refuge of those who desire liberation.' Therefore, the object of refuge is the Three Jewels. According to the Hearer Vehicle's view, the 'Abhidharmakosha' says: 'Refuge is taken in the Buddha, the Sangha, the Dharma, as well as the path of no more learning and both, and also Nirvana.' According to the ultimate meaning of the Great Vehicle, the refuge is only the Buddha. How to Take Refuge Second, regarding how to take refuge, there are three points. First, the causes are: the fear of suffering and the faith in the qualities of the Three Jewels. As the 'King Banner Sutra' says: 'People threatened by fear mostly take refuge in mountains, forests, and trees, etc. But these refuges are not supreme, and relying on them does not liberate from all suffering. Whenever one takes refuge in the Buddha, the Dharma, and the Sangha, one will be liberated from all suffering.' Second, the essence is: vowing to the Three Jewels as both the fruit and the cause. That is, taking the Three Jewels already accomplished in other streams of consciousness as the cause of the teacher, the path, and the companion, this is the refuge of the cause; taking the Three Jewels that will arise in oneself in the future as the fruit, this is the refuge of the fruit. Third, the time limit is: the Hearer Vehicle takes refuge until the end of life, while the Great Vehicle takes refuge until enlightenment is attained. Precepts Third, regarding the precepts, there are two points. First, the common precepts are: associating with noble individuals, listening to the sacred Dharma, attending to it properly, and practicing actions that are in accordance with the Dharma.
ྲུབ་པ་སྟེ་བཞིའོ། །དབང་པོའི་སྒོ་བསྡམས་པ། སེམས་ཅན་ལ་སྙིང་བརྩེ་ བ། དཀོན་མཆོག་མཆོད་པ་ལ་བརྩོན་པ། སྡོམ་པ་ཅི་ནུས་སུ་བསྟེན་པའོ། ། གཉིས་པ་སོ་སོའི་བསླབ་བྱ་ནི། མྱང་འདས་ཆེན་པོར། གང་ཞིག་སངས་རྒྱས་སྐྱབས་འགྲོ་ བ། །དེ་ནི་ཡང་དག་དགེ་བསྙེན་ཏེ། །ནམ་དུ་ཡང་ནི་གཞན་དག་ལ། །སྐྱབས་སུ་སོང་བ་མ་ ཡིན་ནོ། །དམ་པའི་ཆོས་ལ་སྐྱབས་སོང་ན། །འཚེ་ཞིང་གསོད་པའི་སེམས་དང་བྲལ། །དགེ་ འདུན་ལ་ཡང་སྐྱབས་སོང་བས། །མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་ཕྱག་མི་བྱ། །ཞེས་དང་། བདུན་ཅུ་པར། དགེ་བསྙེན་དུ་ནི་དམ་བཅས་ནས། །སྐྱབས་གསུམ་པོ་རྣམས་བསྲུང་བར་བྱ། །མུ་སྟེགས་ གཞན་ལ་གུས་པ་དང་། །ཕྱག་དང་མཆོད་པ་རྣམས་མི་བྱ། །ཞེས་སོ། །རྒྱས་པར་དྲག་ཤུལ་ ཅན་གྱིས་ཞུས་པ་ལ་སོགས་པའི་མདོ་ལས་ཤེས་པར་བྱའོ། ། ༈ དབྱེ་བ། བཞི་པ་དབྱེ་བ་ནི། ཉན་ཐོས་སོགས་ཀྱི་ནི་ཐུན་མོང་བ་དང་། ཐེག་ཆེན་གྱི་ཐུན་མོང་མ་ ཡིན་པ་སྟེ་གཉིས་དང་། སྔར་བསྟན་པ་རྒྱུ་འབྲས་ཀྱི་གཉིས་དང་། དཀོན་མཆོག་ལ་ཤེས་ནས་ དད་པ་བརྟན་པ་དང་དེ་ལས་གཞན་མི་བརྟན་པ་སྟེ་གཉིས་དང་། འཇིགས་སྐྱོབས་ལེགས་ སྨོན་གྱི་ནི་གནས་སྐབས་ཀྱི་དང་ངེས་འབྱུང་གི་ནི་མཐར་ཐུག་གི་སྐྱབས་འགྲོ་སྟེ། དེ་ལྟར་ གཉིས་ཚན་གྱི་དབྱེ་བ་བཞིའོ། ། ༈ སྒྲ་དོན། ལྔ་པ་སྒྲ་དོན་ནི། གནས་སྐབས་དང་མཐར་ཐུག་གི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ལས་སྐྱོབ་པས་ན་ སྐྱབས་ཡིན་ཏེ། མདོ་རྒྱན་དུ། རྟག་ཏུ་ཉོན་མོངས་ཚོགས་ཀུན་དང་། །ཤེས་པར་སྤྱོད་པ་ཐམས་ ཅད་དང་། །རྒ་དང་འཆི་བ་དག་ལས་ཀྱང་། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་ཡོངས་སུ་སྐྱོབ། །འཚེ་བ་ 1-111 དག་ནི་ཐམས་ཅད་དང་། །ངན་སོང་དང་ནི་ཐབས་མིན་དང་། །འཇིགས་ཚོགས་ཐེག་པ་ དམན་དགའ་བས། །སྐྱོབ་ཕྱིར་སྐྱབས་ཀྱི་དམ་པའོ། །ཞེས་ཉོན་མོངས་དང་ལས་དང་སྐྱེ་བའི་ ཉོན་མོངས་དང་། འོན་ལོང་སོགས་འཚེ་བ་དང་། ངན་སོང་གསུམ་དང་། ཐབས་མིན་པ་མུ་ སྟེགས་དང་། འཇིགས་ཚོགས་ཕུང་པོའི་འཆིང་བ་ཅན་དང་། ཐེག་དམན་རིགས་མ་ངེས་པ་ རྣམས་ལས་སྐྱོབ་པས་སངས་རྒྱས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །འགྲོ་བ་ནི་མི་མཐུན་ལས་སྒྲོལ་ བའི་དཔུང་གཉེན་ཞུ་བར་བསྙེན་ཏེ་སོང་བའོ། ། ༈ ཕན་ཡོན། དྲུག་པ་ཕན་ཡོན་ལ་གཉིས། མཐར་ཐུག་གི། གནས་སྐབས་ཀྱི་ཕན་ཡོན་ནོ། །དང་པོ་ ནི། སངས་རྒྱས་ལ་སྐྱབས་སུ་སོང་བས་འཚང་རྒྱ། ཆོས་ལ་སོང་བས་ཆོས་འཁོར་བསྐོར། དགེ་ འདུན་ལ་སོང་བས་དགེ་འདུན་གྱི་འཁོར་ཐོབ་པོ། ། གཉིས་པ་ལ་ལྔའི་དང་པོ་སྡོམ་པའི་རྒྱུ་བྱེད་པ་ནི། མཛོད་དུ། བསྙེན་གནས་ཀུན་ལ་ཡོད་ མོད་ཀྱི། །སྐྱབས་སུ་མ་སོང་བ་ལ་མེད། །ཅེས་དང་། བདུན་ཅུ་པར། གསུམ་ལ་སྐྱབས་འགྲོའི་ དགེ་བསྙེན་ནི། །དེ་ནི་སྡོམ་བརྒྱད་རྩ་བ་ཡིན། །ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་གནོད་པའི་ཚོགས་བསྲུང་ བ་ནི། ལས་ཉོན་དང་འ
【現代漢語翻譯】 四種行為是：守護根門，慈愛眾生，精勤供養三寶，盡力守護戒律。 第二，關於各自的學處：《大涅槃經》中說：『凡是皈依佛陀者，是真正的優婆塞（近事男/女），任何時候都不皈依其他。皈依正法者，遠離傷害和殺戮之心。皈依僧伽者，不向外道頂禮。』《七十頌》中說：『立誓成為優婆塞后，應守護三皈依。不敬重其他外道，不向他們頂禮和供養。』詳細內容可從《大威力者請問經》等經典中瞭解。 第四，分類：分為聲聞等的小乘共同皈依和，大乘的不共皈依兩種。還有之前提到的因皈依和果皈依兩種。以及認識三寶后堅定信仰的皈依和不堅定的皈依兩種。還有從恐懼中救護、善愿的暫時皈依和從輪迴中解脫的究竟皈依。這樣共有四種雙重分類。 第五，詞義：能夠從暫時和究竟的違逆之處救護，所以稱為『皈依』。《經莊嚴論》中說：『恒時從一切煩惱眾，以及所知一切行境中，乃至老死諸般苦難中，唯有佛陀能救護。』『從一切損害，以及惡趣和非道，以及怖畏眾和小乘樂中，救護故是皈依勝。』如經中所說，能從煩惱、業和生的煩惱，以及盲聾等損害，三惡趣，非正道的外道，怖畏的蘊縛，小乘不定種性中救護，所以是佛陀。『皈依』是指親近，尋求從違逆中解脫的助伴。 第六，利益分為兩種：究竟的利益和暫時的利益。第一，皈依佛能證得佛果，皈依法能轉法輪，皈依僧能獲得僧眾眷屬。 第二，有五種暫時的利益，第一是成為戒律的基礎。《俱舍論》中說：『隨行諸近住，無皈依則無。』《七十頌》中說：『皈依三寶之優婆塞，是八關齋戒之根本。』第二是守護免受損害。如《業煩惱...
【English Translation】 The four are: guarding the gates of the senses, loving sentient beings, diligently offering to the Three Jewels, and upholding vows to the best of one's ability. Second, regarding the individual precepts: The Great Nirvana Sutra states: 'Whoever takes refuge in the Buddha is a true Upasaka (male/female lay practitioner), and never takes refuge in others. Those who take refuge in the sacred Dharma are free from the mind of harming and killing. Those who take refuge in the Sangha do not bow to non-Buddhists.' The Seventy Verses state: 'Having vowed to be an Upasaka, one should protect the Three Refuges. Do not respect other non-Buddhists, nor offer them prostrations and offerings.' Detailed information can be found in sutras such as the 'Drakshulchen's Questions Sutra'. Fourth, divisions: There are two types: the common refuge of the Shravakas (listeners) and others of the Lesser Vehicle, and the uncommon refuge of the Great Vehicle. There are also the two types mentioned earlier: the cause refuge and the result refuge. There are also two types: the refuge of firm faith after knowing the Three Jewels, and the refuge of unstable faith. There are also the temporary refuge of protection from fear and good wishes, and the ultimate refuge of liberation from samsara. Thus, there are four types of dual divisions. Fifth, meaning of the words: Because it protects from temporary and ultimate adverse circumstances, it is called 'Refuge'. The Ornament of the Sutras states: 'Constantly from all collections of afflictions, and from all knowable activities, and even from aging and death, the Buddha alone completely protects.' 'From all harms, and from evil destinies and wrong paths, and from fearful assemblies and delight in the Lesser Vehicle, for the sake of protection, it is the supreme of refuges.' As explained in the sutra, it protects from afflictions, karma, and the afflictions of birth, as well as harms such as blindness and deafness, the three evil destinies, non-Buddhist paths, fearful aggregates bound by aggregates, and those of uncertain lineage in the Lesser Vehicle, therefore it is the Buddha. 'Going for refuge' means approaching, seeking the aid of a helper who liberates from adversity. Sixth, the benefits are divided into two: ultimate benefits and temporary benefits. First, taking refuge in the Buddha leads to attaining Buddhahood, taking refuge in the Dharma leads to turning the wheel of Dharma, and taking refuge in the Sangha leads to obtaining a Sangha retinue. Second, there are five temporary benefits, the first is that it serves as the basis for vows. The Treasury of Knowledge states: 'All who observe the Uposatha vows, but without taking refuge, it is without effect.' The Seventy Verses state: 'The Upasaka who takes refuge in the Three Jewels is the root of the eight precepts.' Second, it protects from groups of harm. Such as karma and afflictions...
ཚེ་བ་ལ་སོགས་པ་ལས་སྲུང་བ་སྔར་བསྟན་པའོ། ། གསུམ་པ་འདོད་པའི་དོན་སྦྱོར་བ་ནི། མདོ་རྒྱན་དུ། འཇིག་རྟེན་ཇི་སྲིད་སེམས་ཅན་གྱི། །གནོད་དང་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཀུན། །བཟློག་ཅིང་འབྱོར་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། །སངས་རྒྱས་ སྐྱབས་ཆེན་ཉིད་དུ་འདོད། །ཅེས་སོ། ། བཞི་པ་དམ་ཆོས་ཀྱི་སྒོར་གྱུར་པ་ནི། རྒྱ་ཆེར་རོལ་པར། གསུམ་པ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་ནི་ ཆོས་སྣང་བའི་སྒོ་སྟེ། ཞེས་སོ། །ལྔ་པ་དམ་པའི་ཁྱུར་ཆུད་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་འཁོར་དུ་ཆུད་ ཅིང་ལོག་པར་མོས་པའི་སྐྱོན་མེད་པའོ། ། ༈ ཐེག་ཆེན་གྱི་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་ཚུལ་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྐྱབས་འགྲོའི་རང་བཞིན། ཁྱད་པར། ཕན་ཡོན། དང་པོ་ནི། མདོ་ 1-112 རྒྱན་དུ། འདི་ནི་དེ་དངོས་འདོད་པས་ཁས་ལེན་དེ་ཡང་སྙིང་རྗེ་ལས་རིག་བྱ། །དེ་ལས་རྣམ་ པ་ཀུན་མཁྱེན་ཕན་དང་བདེ་བྱེད་དཀའ་ལ་སྐྱོ་བ་མེད། །ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཐེག་པ་ཀུན་གྱིས་ སྟོན་པའི་ཡོན་ཏན་རྟག་ཏུ་ལྡན། །བརྡ་དང་ཆོས་ཉིད་ཐོབ་པ་བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་སྐྱབས་འགྲོ་ འདི་མཆོག་ཡིན། །ཞེས་ཏེ། སངས་རྒྱས་ཉིད་འདོད་པས་སྐྱབས་སུ་ཁས་ལེན་པ་ངོ་བོ་དང་ སྙིང་རྗེ་ལས་བྱུང་བ་རྒྱུ་དང་། རྣམ་མཁྱེན་ཐོབ་པ་འབྲས་བུ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་ཕན་བདེ་ བྱེད་ཅིང་དཀའ་སྤྱད་ལ་མི་སྐྱོ་བ་བྱེད་ལས་དང་ངེས་པར་འབྱུང་བར་བྱ་བ་ལ་ཐེག་པ་ཐམས་ ཅད་ཀྱིས་རྟོན་པའི་ཡོན་ཏན་ཡོད་པ་ལྡན་པ་དང་། རགས་པ་བརྡ་ལས་བྱུང་བ་དང་། ཕྲ་བ་ ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ཐོབ་པ་དབྱེ་བ་སྟེ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། དེར། ཀུན་ཏུ་འགྲོ་དང་ཁས་ལེན་རྟོགས་དང་ཟིལ་གནོན་པར། །དབྱེ་ བའི་རང་བཞིན་དོན་རྣམ་བཞི་ཡི་ཁྱད་པར་གྱིས། །ཐེག་པ་མཆོག་ཕྱིར་དཀོན་མཆོག་སྐྱབས་ རབ་སོང་བ་གང་། །དེ་ཉིད་སྐྱབས་སུ་སོང་བ་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཅེས་བྱ། །ཞེས་ཏེ། སེམས་ ཅན་ཐམས་ཅད་བསྒྲལ་བར་ཞུགས་པ་དང་། ཐེག་པ་གསུམ་ལ་མཁས་པ་དང་། བདག་མེད་ གཉིས་ལ་མཁས་པ་དང་། འཁོར་འདས་རོ་གཅིག་པས་རིམ་པ་ལྟར་སེམས་ཅན་དང་ཐེག་པ་ དང་ཡེ་ཤེས་དང་མྱང་འདས་ཀུན་འགྲོ་སྟེ་བཞིའོ། །སངས་རྒྱས་ཁོ་ན་དོན་དུ་གཉེར་པ་སྨོན་ ལམ་དང་། སྐྱོ་བ་མེད་པར་དཀའ་བ་སྤྱོད་པ་སྒྲུབ་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀུན་དང་མཉམ་པ་ ཐོབ་པ་ཐོབ་པའི་ཁྱད་པར་ཏེ་ཁས་ལེན་གྱི་ཁྱད་པར་གསུམ་མོ། །ཆོས་འདི་ལ་མོས་པའི་ཚེ་ བསོད་ནམས་ཆེན་པོ་དང་། སེམས་བསྐྱེད་པའི་དུས་ན་སྲིད་པ་གསུམ་གྱི་བླ་མ་དང་། བསམ་ བཞིན་དུ་སྐྱེ་བ་འཛིན་པ་ན་སྲིད་པའི་བདེ་བ་དང་། མངོན་པར་རྟོགས་པའི་དུས་ན་སྡུག་ བསྔལ་ཞི་བ་དང་། མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ལ་བཟོད་པ་ཐོབ་པ་ན་བློ་མཆོག་གི་བདེ་བ་དང་། སངས་ རྒྱས་པ་ན་ཆོས་སྐུ་ཐོབ་པ་སྟེ་རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར་དྲུག་གོ །འཇིག་རྟེན་པའི་དགེ་བ་རྒྱ་ཆེ་བ་ 1-113 དང་། འཇིག་རྟེ
【現代漢語翻譯】 先前已講述了從生命等方面進行守護的方法。 第三，結合願望的意義。《寶性論》中說：『世間眾生存在多久，所有損害和圓滿，爲了遣除和獲得，應皈依偉大的佛陀。』 第四，成為正法的門戶。《大遊戲經》中說：『第三皈依是開啟正法之門的途徑。』 第五，包含在聖者之列。即包含在佛陀的眷屬中，沒有邪見的過失。 宣說大乘皈依之方式 第二部分分為三點：皈依的自性、特點、利益。第一點是：《寶性論》中說：『此乃欲求彼果而承諾，彼果亦由悲心生。由彼獲得一切智，利樂有情不畏難。決定出離一切乘，恒具功德常依止。通達名相與法性，智者皈依此為勝。』即因欲求佛陀之果而承諾皈依，其本體和根本是悲心，獲得一切智是果，利益眾生不畏艱難是事業，具有一切乘所依止的出離功德，粗略而言是從名相而生，精細而言是從法性而得，此為分類，具備此六法。 第二點是：其中說：『周遍行及承諾，證悟與勝伏，以四種差別之自性，成為殊勝大乘之皈依。彼即是已皈依者中之最勝。』即爲了度化一切眾生而發心，精通三乘，精通二無我，輪迴涅槃一味，依次是周遍眾生、乘、智慧和涅槃四者。唯一追求佛陀是發願，不畏艱難而修行是實修，獲得與諸佛同等之果是證得之差別，此為承諾之三種差別。對此法生起信心時獲得大福德，發起菩提心時成為三有之導師，如願受生時獲得有寂之安樂，現證時平息痛苦，獲得無生法忍時獲得最勝智慧之安樂，成佛時獲得法身，此為證悟之六種差別。世間廣大之善根，世間
【English Translation】 The method of protection from life and so on has been previously explained. Third, combining the meaning of aspirations. In the Ornament of the Sutras, it says: 'As long as sentient beings exist in the world, all harm and abundance, in order to avert and obtain them, one should take refuge in the great Buddha.' Fourth, becoming the gateway to the sacred Dharma. In the Extensive Play Sutra, it says: 'The third refuge is the gateway to the appearance of Dharma.' Fifth, being included in the company of the holy ones. That is, being included in the retinue of the Buddha and being free from the fault of wrong views. Explaining the way to take refuge in the Great Vehicle The second part has three points: the nature of taking refuge, its distinctions, and its benefits. The first point is: In the Ornament of the Sutras, it says: 'This is because one desires that very result and promises it, and that result arises from compassion. From that, one obtains omniscience, benefiting and bringing happiness to beings without fear of difficulty. Definitely departing from all vehicles, constantly possessing virtues to rely on. Understanding names and the nature of reality, the refuge of the wise is supreme.' That is, because one desires the result of Buddhahood, one promises to take refuge. Its essence and root are compassion, obtaining omniscience is the result, benefiting sentient beings without fear of difficulty is the activity, possessing the virtues of reliance on all vehicles for liberation, roughly speaking, arises from names, and subtly speaking, is obtained from the nature of reality. This is the classification, possessing these six qualities. The second point is: There it says: 'Universally going and promising, realization and overcoming, with the four distinctions of nature, it becomes the supreme refuge of the Great Vehicle. That itself is called the supreme among those who have taken refuge.' That is, having entered to liberate all sentient beings, being skilled in the three vehicles, being skilled in the two selflessnesses, samsara and nirvana being of one taste, successively pervading sentient beings, vehicles, wisdom, and nirvana, these are the four. Solely pursuing Buddhahood is aspiration, practicing austerities without fear of difficulty is actual practice, obtaining the same result as all Buddhas is the distinction of attainment, these are the three distinctions of promise. When faith arises in this Dharma, great merit is obtained; when bodhicitta is generated, one becomes the guide of the three realms; when taking rebirth as desired, one obtains the happiness of existence and peace; when directly realizing, suffering is pacified; when obtaining tolerance of the unborn Dharma, one obtains the happiness of supreme wisdom; when becoming a Buddha, one obtains the Dharmakaya, these are the six distinctions of realization. The vast roots of virtue of the world,
ན་ལས་འདས་པའི་དོན་ཆེ་བ་དང་། སེམས་ཅན་སྨིན་པར་བྱེད་པས་ཚད་མེད་ པ་དང་། དབང་འབྱོར་པས་མི་ཟད་པ་སྟེ་ཉན་ཐོས་རྣམས་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་ཁྱད་པར་ དགེ་བ་བཞིའོ། །དེ་ལྟར་ཀུན་འགྲོ་ལ་སོགས་པ་བཞིས་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྐྱབས་འགྲོ་མཆོག་ཡིན་ ནོ། ། གསུམ་པ་ནི། དེར། སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་འདིར་སོང་དོན་ཆེན་དེས། །དེ་ནི་ཚད་མེད་ཡོན་ ཏན་ཚོགས་འཕེལ་འགྱུར། །འགྲོ་བ་འདི་ལ་སྙིང་རྗེའི་བསམ་པས་ཁྱབ། །མཚུངས་མེད་ འཕགས་ཆེན་ཆོས་ཀྱང་རྒྱས་པར་བྱེད། །ཅེས་ཏེ། ཡོན་ཏན་དཔག་མེད་འཕེལ་བ་རང་དོན། བསམ་པ་སྙིང་རྗེས་ཁྱབ་པ་དང་སྦྱོར་བ་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་རྒྱས་པར་བྱེད་པ་གཞན་དོན་གྱི་ ཕན་ཡོན་ནོ། ། ༈ སྐྱབས་གསུམ་འབྱུང་གནས་ཁམས་སོགས་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་བཞི། ཁམས་སོགས་གནས་བཞི་བསམ་མི་ཁྱབ་ཚུལ། གནས་བཞི་ཤེས་བྱ་ ཐམས་ཅད་བསྡུ་བ། གནས་བཞི་སོ་སོར་ཕྱེས་ཏེ་བཤད་པ། ཁམས་སོགས་བཞི་ལ་མོས་པའི་ ཕན་ཡོན་ནོ། ། ༈ ཁམས་སོགས་གནས་བཞི་བསམ་མི་ཁྱབ་ཚུལ། དང་པོ་ནི། གང་ཡོད་ན་དཀོན་མཆོག་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ནི་བཞི་སྟེ། ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་ ལས་མ་གྲོལ་བའི་ཁམས་དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དང་། དེ་ ཉིད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སར་གནས་གྱུར་པ་དྲི་མ་མེད་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་སྐུ་ དང་། དྲི་མ་མེད་པའི་སངས་རྒྱས་དེ་ལ་ཡོད་པ་སྟོབས་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ཡོན་ཏན་ དེ་དང་ལྡན་པས་རྒྱལ་སྲས་ལུང་བསྟན་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་མཛད་པ་རྒྱལ་བའི་མཛད་པ་ ཕྲིན་ལས་ཏེ་བཞི་པོ་གང་ལས་དཀོན་མཆོག་དགེ་ཞིང་བཟང་བ་གསུམ་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་འདི་ ནི། ཤིན་ཏུ་ཟབ་པས་དོན་དམ་ཆོས་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་གཟིགས་པ་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཡེ་ ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་ཉིད་ཡིན་གྱི་གཞན་གྱི་ནི་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན་དཀོན་མཆོག་ 1-114 གསུམ་པོ་འདི་འབྱུང་བའི་རིགས་ཏེ་རྒྱུ་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་གཟིགས་པ་སངས་རྒྱས་རྣམས་ ཀྱི་ཡུལ་དེ་ཡང་སྔར་བསྟན་པ་རྣམ་པ་བཞི་པོ་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་འོག་ནས་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་བཞི་ ཡིས་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པོ་གང་ཞེ་ན། ཁམས་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ ཁྱབ་སྟེ་གདོད་ནས་རྣམ་པར་དག་པ་ཡང་ཡིན་པ་དང་ཉོན་མོངས་གློ་བུར་བ་དང་ལྡན་པ་ཡང་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་དཔལ་འཕྲེང་དུ། ལྷ་མོ་ཆོས་འདི་གཉིས་ནི་རྟོགས་པར་དཀའ་བ་ སྟེ། སེམས་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པ་རྟོགས་པར་དཀའ་བ་དང་། སེམས་དེ་ཉིད་ཉེ་ བར་ཉོན་མོངས་པ་རྟོགས་པར་དཀའ་བའོ། །ལྷ་མོ་ཆོས་འདི་གཉིས་ཉན་པར་བྱེད་པ་ནི་ཁྱོད་ དམ་ཡང་ན་ཆོས་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཡིན་ནོ། །ལྷ་མོ་ལྷག་ མ་ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ཆོས་འདི་གཉིས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་
【現代漢語翻譯】 超越世俗的重大意義，以成熟眾生為目的的無量，以及自主自在的無盡，這四種殊勝之處超越了聲聞乘。因此，憑藉普遍趨入等四種方式，大乘的皈依才是最殊勝的。 第三，其中說到：『皈依此，意義重大，能增長無量功德聚。此皈依遍佈慈悲之心，亦能弘揚無與倫比的殊勝佛法。』意思是說，無量功德增長是自利，慈悲心遍佈和弘揚大乘佛法是利他的利益。 皈依三寶的生起之源——界等之解說 第二部分分為四點：界等四處不可思議之理，四處涵蓋一切所知，四處各自剖析解說，以及信奉界等四者的利益。 界等四處不可思議之理 第一點是：生起三寶的因有四種，即：未脫離煩惱之殼的、具有垢染的如來藏（梵文：Tathāgatagarbha，梵文羅馬擬音：Tathāgatagarbha，漢語字面意思：如來藏），也就是清凈自性；以及轉變為佛地的、無垢的如來藏，也就是佛的法身（梵文：Dharmakāya，梵文羅馬擬音：Dharmakāya，漢語字面意思：法身）；以及無垢佛所具有的力量等功德，以及因具足功德而對佛子進行授記，從而使佛的事業（梵文：Buddhakṛtya，梵文羅馬擬音：Buddhakṛtya，漢語字面意思：佛的事業）持續不斷。這四者是生起三寶——善良美好的善的三寶之因。因為極其深奧，所以只有證悟真諦法性的佛陀們的智慧才能證知，而不是其他眾生所能證知的。為什麼呢？因為生起三寶的因，也就是能照見一切所知的佛陀們的境界，也即是之前所說的四種，依次被下面將要講到的四種因所不可思議。哪四種呢？界是不可思議的，因為既有本初清凈的一面，也有與突發煩惱相伴的一面。正如《寶鬘論》中所說：『天女，這兩種法難以證悟，即心的自性清凈難以證悟，以及心被煩惱染污也難以證悟。天女，聽聞這兩種法的是你，或者具有大法的菩薩們。天女，其餘的聲聞和緣覺們，對於這兩種如來藏……』
【English Translation】 The great significance of transcending the mundane, the immeasurable nature of maturing sentient beings, and the inexhaustible nature of empowerment—these four distinctions surpass the Shravakas. Therefore, through the four ways of universal approach, the refuge of the Mahayana is the most supreme. Thirdly, it says: 'Taking refuge in this is of great significance, increasing the accumulation of immeasurable merits. This refuge pervades with thoughts of compassion, and also expands the incomparable and supreme Dharma.' It means that increasing immeasurable merits is for one's own benefit, while pervading with compassion and expanding the Mahayana Dharma is for the benefit of others. Explanation of the Source of the Three Jewels: Dhatu (Element) etc. The second part is divided into four points: the incomprehensible nature of the four places of Dhatu etc., the four places encompassing all knowable objects, the separate explanation of the four places, and the benefits of having faith in the four Dhatus etc. The Incomprehensible Nature of the Four Places of Dhatu etc. The first point is: the causes for the arising of the Three Jewels are four: the Tathagatagarbha (梵文：Tathāgatagarbha，梵文羅馬擬音：Tathāgatagarbha，meaning: the womb of the Thus-Come One) with defilements, which has not been liberated from the shell of afflictions, that is, the pure nature; and the transformation into the state of Buddhahood, the undefiled Tathagatagarbha, that is, the Dharmakaya (梵文：Dharmakāya，梵文羅馬擬音：Dharmakāya，meaning: the Body of Dharma) of the Buddha; and the qualities such as powers possessed by the undefiled Buddha, and the continuous prophecy of the Buddha's sons due to possessing these qualities, thus continuously performing the deeds of the Victorious One, the activities of the Buddha (梵文：Buddhakṛtya，梵文羅馬擬音：Buddhakṛtya，meaning: the deeds of the Buddha). These four are the causes for the arising of the Three Jewels—the virtuous and good Three Jewels. Because it is extremely profound, only the wisdom of the Buddhas who directly see the true nature of reality can realize it, and not others. Why? Because the cause for the arising of the Three Jewels, that is, the realm of the Buddhas who see all knowable objects, which is the four aspects mentioned earlier, is incomprehensible by the four causes that will be explained below in order. Which four? The Dhatu (Element) is incomprehensible because it is both primordially pure and accompanied by sudden afflictions. As it is said in the Ratnavali: 'Goddess, these two dharmas are difficult to realize, that is, the naturally pure nature of the mind is difficult to realize, and the mind being defiled by afflictions is also difficult to realize. Goddess, those who hear these two dharmas are you, or Bodhisattvas who possess great Dharma. Goddess, the remaining Shravakas and Pratyekabuddhas, regarding these two Tathagatagarbhas...'
དད་པས་རྟོགས་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ཞེས་སོ། །བྱང་ཆུབ་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་སྟེ་སྔར་ཀུན་ ནས་ཉོན་མོངས་པས་གོས་པ་ཡང་མེད་ལ་ཕྱིས་དྲི་མ་དག་པའི་གནས་སྐབས་སུ་གྱུར་པའི་ ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་མདོར། སེམས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་སྟེ་དེ་ནི་དེ་ཁོ་ན་བཞིན་ ཤེས་སོ། །དེས་ན་སྐད་ཅིག་གཅིག་དང་ལྡན་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་ རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་སོ། །ཞེས་སོ། །ཡོན་ཏན་ནི་ བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་སྟེ། མ་དག་པ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་ས་ལ་ཡང་ཁམས་དང་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་མེད་ པའི་ཆོས་སྔ་ཕྱི་ཁྱད་མེད་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་སངས་རྒྱས་ཕལ་པོ་ཆེར། གང་ལ་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་མཐའ་དག་རྗེས་སུ་མ་ཞུགས་པའི་སེམས་ཅན་དེ་ནི་སེམས་ ཅན་གྱི་རིས་ན་འགའ་ཡང་མེད་དོ། །འོན་ཀྱང་འདུ་ཤེས་ཀྱི་འཛིན་པས་དེ་བཞིན་གཤེགས་ པའི་ཡེ་ཤེས་མི་མངོན་ནོ། །འདུ་ཤེས་ཀྱིས་འཛིན་པ་དང་བྲལ་བ་ལས་ནི་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ པའི་ཡེ་ཤེས་རང་བྱུང་གི་ཡེ་ཤེས་ཐོགས་པ་མེད་པ་རབ་ཏུ་འབྱུང་ངོ་། །ཞེས་དང་། དར་ཡུག་ 1-115 སྟོང་གསུམ་གྱི་ཚད་ཅན་ལ་སྟོང་གསུམ་རྫོགས་པར་བྲིས་པ་རེ་རེ་རྡུལ་རེ་རེར་བཅུག་པ་དེ་ སྐྱེས་བུ་ལྷ་མིག་ཅན་གྱིས་བལྟས་ཏེ་རྡོ་རྗེ་ཕྲ་མོས་རྡུལ་རྣམས་ཕྱེ་ནས་དར་ཡུག་རྣམས་སེམས་ ཅན་གྱི་ཉེ་བར་འཚོ་བར་བྱས་པ་དཔེ་བཀོད་ནས། ཀྱེ་རྒྱལ་བའི་སྲས་དེ་བཞིན་དུ་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཚད་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཉེ་བར་འཚོ་བའི་ཡེ་ ཤེས་ཀྱང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་མ་ཚང་བ་མེད་པར་རྗེས་སུ་ཞུགས་ ཏེ། སེམས་ཅན་གྱི་སེམས་ཀྱི་རྒྱུད་དེ་དག་ཀྱང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་འདྲ་བར་ ཚད་མེད་དོ། །དེ་ལྟ་མོད་ཀྱི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་འཛིན་པས་བཅིངས་པའི་བྱིས་པ་རྣམས་ཀྱིས་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་མི་ཤེས་རབ་ཏུ་མི་ཤེས་ཤིང་ཉམས་སུ་མི་མྱོང་མངོན་དུ་མི་བྱེད་ དོ། །དེས་ན་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཆགས་པ་མེད་པའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་སེམས་ཅན་གྱི་གནས་ཐམས་ཅད་ལ་རྣམ་པར་གཟིགས་ནས་སློབ་དཔོན་ གྱིས་འདུ་ཤེས་སུ་གྱུར་ཏེ། ཀྱེ་མ་མ་ལ་སེམས་ཅན་འདི་དག་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ ཤེས་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་མི་ཤེས་པ་དང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་རྗེས་སུ་ ཞུགས་པ་དག་སྟེ། གང་ཡང་ངས་སེམས་ཅན་འདི་དག་ལ་འཕགས་པའི་ལམ་ཉེ་བར་བསྟན་ པས་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་བྱས་པའི་འཆིང་བ་མཐའ་དག་བསལ་བར་བྱས་ཏེ། ཇི་ལྟར་རང་ཉིད་ འཕགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྟོབས་བསྐྱེད་པས་འདུ་ཤེས་ཀྱི་འདུད་པ་ཆེན་པོ་བསམ་ནས་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་སོ་སོར་མངོན་པར་ཤེས་ཤིང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དང་མཉམ་ པ་ཉིད་རྗེས
【現代漢語翻譯】 唯有通過信仰才能領悟。』如是說。菩提是不可思議的，因為先前沒有被一切煩惱所染污，後來轉變為清凈的狀態。對此，經中說：『心性本自光明，如實了知。』因此，憑藉一剎那的智慧，便能證得無上圓滿正等覺，成就圓滿正覺。』如是說。功德是不可思議的，因為即使在不清凈的凡夫位，也具備無差別之法，前後無異。對此，《華嚴經》中說：『沒有哪個眾生，沒有如來的一切智慧隨之進入其心。然而，由於執著于概念，如來的智慧無法顯現。一旦脫離概念的執著，一切智的智慧，自生的智慧，無礙的智慧，便會顯現。』又如，譬如有人將寫滿三千大千世界內容的三千大千世界大小的布匹，每一塊都放入一粒微塵中，然後有天眼的人用金剛小杵將微塵剖開，取出布匹來利益眾生。如是，國王之子啊，如來無量智慧，利益一切眾生的智慧，也同樣無一遺漏地進入一切眾生的心續中。一切眾生的心續，也如如來的智慧一般無量。雖然如此，被概念束縛的凡夫卻不能了知、不能證悟、不能體驗如來的智慧。因此，如來以無執著的智慧，觀察法界一切眾生的處境，如同導師一般化現，心想：『可悲啊，這些眾生不能如實了知如來的智慧，如來的智慧已經進入他們心中。我應當為這些眾生指示聖道，消除一切概念的束縛，讓他們像我一樣，通過增長聖智的力量，思維巨大的概念之網，從而各自證悟如來的智慧，證得與如來同等之境界。』 信仰才能領悟。』如是說。菩提是不可思議的，因為先前沒有被一切煩惱所染污，後來轉變為清凈的狀態。對此，經中說：『心性本自光明，如實了知。』因此，憑藉一剎那的智慧，便能證得無上圓滿正等覺，成就圓滿正覺。』如是說。功德是不可思議的，因為即使在不清凈的凡夫位，也具備無差別之法，前後無異。對此，《華嚴經》中說：『沒有哪個眾生，沒有如來的一切智慧隨之進入其心。然而，由於執著于概念，如來的智慧無法顯現。一旦脫離概念的執著，一切智的智慧，自生的智慧，無礙的智慧，便會顯現。』又如，譬如有人將寫滿三千大千世界內容的三千大千世界大小的布匹，每一塊都放入一粒微塵中，然後有天眼的人用金剛小杵將微塵剖開，取出布匹來利益眾生。如是，國王之子啊，如來無量智慧，利益一切眾生的智慧，也同樣無一遺漏地進入一切眾生的心續中。一切眾生的心續，也如如來的智慧一般無量。雖然如此，被概念束縛的凡夫卻不能了知、不能證悟、不能體驗如來的智慧。因此，如來以無執著的智慧，觀察法界一切眾生的處境，如同導師一般化現，心想：『可悲啊，這些眾生不能如實了知如來的智慧，如來的智慧已經進入他們心中。我應當為這些眾生指示聖道，消除一切概念的束縛，讓他們像我一樣，通過增長聖智的力量，思維巨大的概念之網，從而各自證悟如來的智慧，證得與如來同等之境界。』
【English Translation】 It is to be realized through faith.' Thus it is said. Bodhi (enlightenment) is inconceivable, because previously it was not stained by all defilements, and later it transformed into a state of purity. Regarding this, the sutra says: 'The nature of the mind is inherently luminous, and it is to be known as it is.' Therefore, with a wisdom that possesses a single moment, one manifestly and completely awakens to unsurpassed, perfectly complete enlightenment.' Thus it is said. Qualities are inconceivable, because even in the impure state of ordinary beings, there exist undifferentiated dharmas (phenomena), without any difference between before and after. Regarding this, in the Avatamsaka Sutra (Buddha Garland Sutra): 'There is no being among the realms of beings in whom all the wisdom of the Tathagata (Thus-Gone One) has not entered. However, due to the clinging to concepts, the wisdom of the Tathagata does not manifest. From being free from the clinging to concepts, the wisdom of omniscience, the self-born wisdom, the unobstructed wisdom, will fully arise.' And like, if someone were to write the entirety of the three thousand great thousand worlds on cloths the size of three thousand great thousand worlds, and put each one into a single dust mote, and then a person with divine vision were to look and use a vajra (diamond) needle to open the dust motes and take out the cloths to benefit beings. O son of the king, likewise, the immeasurable wisdom of the Tathagata, the wisdom that benefits all beings, has also entered without exception into the mindstream of all beings. The mindstream of all beings is also immeasurable, like the wisdom of the Tathagata. Although it is so, children bound by the clinging to concepts do not know, do not fully know, do not experience, and do not manifest the wisdom of the Tathagata. Therefore, the Tathagata, with the unattached wisdom of the Tathagata, observes all the realms of beings in the realm of dharma (reality), and manifests as a teacher, thinking: 'Alas, these beings do not know the perfect wisdom of the Tathagata as it is, and the wisdom of the Tathagata has entered into them. I shall show these beings the noble path, eliminate all the bonds made by concepts, and just as I myself have generated the power of noble wisdom, contemplate the great net of concepts, and thereby individually realize the wisdom of the Tathagata, and realize the equality with the Tathagata.'
་སུ་ཐོབ་པ་བཞིན་དུ། དེ་དག་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ལམ་བསྟན་པས་འདུ་ ཤེས་ཀྱིས་བྱས་པའི་འཆིང་བ་ཐམས་ཅད་བཟློག་པར་བྱེད་དོ། །འདུ་ཤེས་ཀྱིས་བྱས་པའི་ འཆིང་བ་ཐམས་ཅད་ལོག་པ་དག་ལ་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཚད་མེད་པ་དེས་ འགྲོ་བ་མཐའ་དག་གི་ཉེ་བར་འཚོ་བར་གྱུར་ཏོ། །ཞེས་པའོ། །ཕྲིན་ལས་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ 1-116 ཁྱབ་སྟེ། གདུལ་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ་ཅིག་ཆར་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ཅིང་རྣམ་པར་ མི་རྟོག་པར། བསམ་པ་དང་གདུལ་བྱ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་མ་ཚང་བ་མེད་ ཅིང་རྗེས་སུ་མཐུན་པར་འཇུག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་། མདོར། སེམས་ཅན་རྣམས་གཞུག་ པའི་དོན་དུ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཚད་མེད་པ་ཡིན་ཡང་མདོར་བསྡུས་པ་ཙམ་གྱི་ སྒོ་ནས་ཚད་དང་ལྡན་པར་བསྟན་མོད་ཀྱི་རིགས་ཀྱི་བུ་འོན་ཀྱང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡང་ དག་པའི་ཕྲིན་ལས་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ཚད་མེད་པ་འཇིག་རྟེན་ཐམས་ ཅད་ཀྱིས་ཤེས་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་ཡི་གེས་བརྗོད་དུ་མེད་པ། གཞན་གྱིས་བསྒྲུབ་པ་དཀའ་ བ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་ཐམས་ཅད་དུ་གནས་པ། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་མཉམ་པ་ཉིད་རྗེས་ སུ་ཐོབ་པ། འབད་རྩོལ་དང་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་ལས་འདས་པ། ནམ་མཁའ་དང་མཉམ་པ་ ཉིད་ཀྱིས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་བྱ་བ་ཉིད་ཀྱིས་ཐ་དད་དུ་དབྱེར་མེད་ པ་ཞེས་དང་། ནོར་བུ་བཻདཱུརྱ་རྣམ་པར་དག་པ་དཔེར་མཛད་ནས། རིགས་ཀྱི་བུ་རྣམ་གྲངས་ འདིས་འདི་ལྟར་རིག་པར་བྱ་སྟེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་འཕྲིན་ལས་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ པ་མཉམ་པ་ཉིད་རྗེས་སུ་ཐོབ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་པ། དུས་གསུམ་དང་རྗེས་ སུ་འབྲེལ་བ། དཀོན་མཆོག་གསུམ་གྱི་གདུང་མི་འཆད་པར་བྱེད་པའོ། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ པའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཕྲིན་ལས་གང་ལ་རབ་ཏུ་ཞུགས་པའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི་ སྐུ་ནམ་མཁའི་རང་བཞིན་ཡང་མི་འདོར་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་ཀུན་ཏུ་ སྟོན་ཏོ། །གསུང་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་ཀྱང་མི་འདོར་ལ་སྒྲ་རྣམ་པར་རིག་པ་ཇི་ལྟ་བ་ བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཆོས་ཀྱང་སྟོན་ཏོ། །སེམས་ཀྱི་དམིགས་པ་ཐམས་ཅད་ཡང་ བྲལ་ལ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་དང་བསམ་པ་ཡང་རབ་ཏུ་ཤེས་སོ། །ཞེས་སོ། ། 1-117 ༈ གནས་བཞི་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་བསྡུ་བ། གཉིས་པ་ནི། ཁམས་ལ་སོགས་པ་བཞི་པོ་འདིས་སྐབས་འདིར་མཁོ་བའི་ཤེས་བྱ་ཐམས་ ཅད་བསྡུས་ཏེ་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་གནས་ཁམས་དང་། དེ་རྟོགས་པའི་གནས་བྱང་ཆུབ་དང་། བྱང་ཆུབ་དེ་ཡི་ནི་ཡན་ལག་གི་གནས་ཡོན་ཏན་དང་གཞན་གྱི་རྟོགས་པར་བྱེད་པའི་ཡན་ལག་ ཕྲིན་ལས་དང་བཞི་ལས་ཁམས་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་དེ་རྟོགས་པའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་པོ་ལས་མི་ མང་མི་ཉུང་ས
【現代漢語翻譯】 猶如他們所獲得的那樣，如來為他們指示道路，從而消除所有由概念產生的束縛。對於那些已經擺脫所有概念束縛的人來說，如來無量的智慧成爲了所有眾生的近處滋養。』 事業是不可思議的，對於所有應調伏的眾生，它在所有時間裡同時自然成就，且不作分別。它根據眾生的意願和應調伏的方式，使眾生毫無欠缺且完全相應地進入。』 簡而言之，爲了引導眾生，雖然如來的無量智慧以簡略的方式顯示為有限，但種姓之子啊，如來的真實事業是不可思議的、無量的，不是所有世間都能理解的，無法用文字表達，難以被他人成就，遍在於所有佛土，完全獲得了諸佛的平等性，超越了所有努力和作為，以等同虛空的自性而無分別，以法界的作為而無差別。』 以清凈的吠琉璃寶珠為例，種姓之子啊，應如此理解：如來的事業是不可思議的，完全獲得了平等性，在一切處都沒有過失，與三時相連，使三寶的傳承不絕。』 如來深入不可思議的如來事業，他的身不捨棄虛空的自性，卻也遍在於所有佛土。他的語不捨棄不可言說的法性，卻也根據眾生的理解而為他們宣說佛法。他的意也遠離所有心的對境，卻也完全知曉所有眾生的心之行為和意念。』 第二，這四者，即界等，在此處彙集了所有需要了解的知識，以便理解。這四個方面是：界（khams，梵 skandha，蘊，漢語字面意思），作為理解的基礎；菩提（byang chub，梵 bodhi，覺悟，漢語字面意思），作為理解的處所；功德（yon tan，梵 guṇa，功德，漢語字面意思），作為菩提的支分；以及事業（phrin las，梵 karma，業，漢語字面意思），作為使他人理解的支分。爲了理解界，理解它的支分，這四者不多也不少。
【English Translation】 Just as they have attained, the Tathagata shows them the path, thereby reversing all the bonds created by concepts. For those who have reversed all the bonds created by concepts, the immeasurable wisdom of the Tathagata becomes the near nourishment for all beings.' The activity is inconceivable, spontaneously accomplished for all those to be tamed, simultaneously at all times, and without discrimination. It accords with the thoughts and the way beings are to be tamed, so that there is nothing lacking for sentient beings and it accords with them perfectly.' In short, for the sake of guiding sentient beings, although the immeasurable wisdom of the Tathagata is shown as limited in a condensed manner, son of lineage, the true activity of the Tathagata is inconceivable, immeasurable, not to be known by all the world, inexpressible in words, difficult to be accomplished by others, abiding in all Buddha-fields, having fully attained the equality of all Buddhas, transcending all effort and action, without discrimination by the equality with space, inseparable by the activity of the Dharmadhatu.' Taking the example of a pure Vaidurya jewel, son of lineage, one should understand it in this way: the activity of the Tathagata is inconceivable, having fully attained equality, without fault in all places, connected with the three times, making the lineage of the Three Jewels unceasing.' The Tathagata, who has deeply entered into the inconceivable activity of the Tathagata, his body does not abandon the nature of space, yet also appears everywhere in all Buddha-fields. His speech does not abandon the inexpressible nature of Dharma, yet also teaches the Dharma to sentient beings according to their understanding. His mind is also free from all objects of mind, yet also fully knows the conduct and thoughts of the minds of all sentient beings.' Secondly, these four, namely the elements and so on, gather all the knowledge needed in this context to be understood. These four aspects are: the element (khams), as the basis for understanding; Bodhi (byang chub), as the place of understanding; merit (yon tan), as a branch of Bodhi; and activity (phrin las), as a branch that enables others to understand. In order to understand the element, to understand its branches, these four are neither too many nor too few.
ྟེ། དེ་དག་ཀྱང་གོ་རིམ་ཇི་བཞིན་དུ་གནས་དང་པོ་གཅིག་ཁམས་ནི་དེ་རྣམ་པར་ དག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དཀོན་མཆོག་གསུམ་འབྱུང་བས་དག་པར་བྱ་རྒྱུ་སྟེ། འཇིག་རྟེན་ལས་ འདས་པའི་ཆོས་ཀྱི་ས་བོན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གནས་ལྷག་མ་གསུམ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་ནས་ སྟོབས་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་ཀྱིས་གདུལ་བྱ་དེ་ལ་འགོད་པའི་ཕྲིན་ལས་སུམ་ཅུ་ རྩ་གཉིས་མཛད་པས་ཁམས་དག་པ་ན་དཀོན་མཆོག་གསུམ་འབྱུང་བས་དག་པར་བྱེད་པའི་ རྐྱེན་ཡིན་ནོ། ། ༈ གནས་བཞི་སོ་སོར་ཕྱེས་ཏེ་བཤད་པ། གསུམ་པ་ལ་བཞི། དྲི་བཅས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ། དྲི་མེད་རྒྱལ་བའི་བྱང་ཆུབ། བྱང་ ཆུབ་དེ་ཡི་ཡོན་ཏན། ཡོན་ཏན་ཅན་གྱི་ཕྲིན་ལས་བསྟན་པའོ། ། ༈ དྲི་བཅས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ། དང་པོ་ལ་གཉིས། སྤྱི་དོན་གྱིས་གཞན་གྱི་ལོག་རྟོག་བསལ་བ། གཞུང་དོན་གྱིས་ཐུབ་ པའི་དགོངས་པ་བཤད་པའོ། ། ༈ སྤྱི་དོན་གྱིས་གཞན་གྱི་ལོག་རྟོག་བསལ་བ། དང་པོ་ལ་ལྔའི་ ༈ བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་དོན་ལ་ལོག་རྟོག་བསལ་བ། དང་པོ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་དོན་ལ་ལོག་རྟོག་བསལ་བ་ལ་གསུམ་ གྱི་ ༈ ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོར་འདོད་པ་དགག་པ། དང་པོ་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོར་འདོད་པ་དགག་པ་ལ་གསུམ་གྱི་ ༈ གང་ཞིག་གང་ལས་འཁྲུལ་བའི་འཁྲུལ་གཞི་བསྟན་པ། དང་པོ་གང་ཞིག་གང་ལས་འཁྲུལ་བའི་འཁྲུལ་གཞི་བསྟན་པ་ནི། ཁ་ཅིག་ན་རེ། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ པར་ཤེས་པ་དང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་གཉིས་གཅིག་ཡིན་ཏེ། ལང་ཀར་གཤེགས་ པར། རྣམ་པར་ཤེས་པ་བརྒྱད་རྣམས་སོ། །བརྒྱད་གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་ པའི་སྙིང་པོ་ཀུན་གཞི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཞེས་བསྒྲགས་པ་དང་། ཡིད་དང་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ 1-118 ཤེས་པ་དང་། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་བརྗོད་པའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་འདུས་པ་ལྔ་རྣམས་སོ། །ཞེས་ དང་། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཞེས་བསྒྲགས་པ་ཡིད་ དང་ལྷན་ཅིག་པ་ཞེས་དང་། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་དམ་པ་ནི། །རྣམ་པར་རིག་སྟེ་ཀུན་གཞི་ ཡང་། །གཟུང་དང་འཛིན་པ་བྲལ་བའི་ཕྱིར། །དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་ངས་བཤད་དོ། །ཞེས་སོགས་ མང་པོ་དང་། རྒྱན་སྟུག་པོར་ཡང་། དེ་བཞིན་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས། །བག་ཆགས་ཀྱིས་ ནི་བཅག་སྟུབས་ཀྱང་། །རྣམ་དག་སངས་རྒྱས་རིགས་ཡིན་ཏེ། །སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་དེ་གཟུང་ ངོ་། །ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་པ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོའོ། །ཞེས་སོགས་མང་དུ་གསུངས་པས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། ། ༈ འཁྲུལ་པའི་ལུགས་བཞིན་བདེན་ན་ཧ་ཅང་ཐལ་བ། གཉིས་པ་འཁྲུལ་པའི་ལུགས་བཞིན་བདེན་ན་ཧ་ཅང་ཐལ་བ་ལ་བརྒྱད། འདུས་མ་བྱས་ དང་འདུས་བྱས་གཅིག་ན། མི་རྟོག་པ་དང་རྟོག་པ་གཅིག་ན། གཞན་གྱི་དབང་དང་ཡོངས་ གྲུ
【現代漢語翻譯】 因此，這些也應按照次第，第一個是，由於界（梵文：dhātu，元素的集合）清凈，三寶（梵文：triratna）生起，所以要使其清凈。因為這是超越世間的法的種子。其餘三個是，獲得菩提（梵文：bodhi，覺悟）后，以力量等功德，將所化之眾安置於此，行三十二種事業，所以界清凈是三寶生起的因緣，因此要使其清凈。 四種狀態分別解釋： 第三部分分為四點：具有垢染的如來藏（梵文：Tathāgatagarbha），無垢的勝者菩提，菩提的功德，以及具有功德者的事業。 具有垢染的如來藏： 第一部分分為兩點：以總義遣除他人的邪見，以經文之義解釋佛陀的密意。 以總義遣除他人的邪見： 第一部分分為五點： 遣除對如來藏意義的邪見： 第一部分遣除對如來藏意義的邪見，分為三點： 駁斥將阿賴耶識（梵文：Ālayavijñāna）視為如來藏： 第一部分駁斥將阿賴耶識視為如來藏，分為三點： 指出從何處、因何而產生錯覺的錯覺之基礎： 第一部分指出從何處、因何而產生錯覺的錯覺之基礎：有些人說，阿賴耶識和如來藏二者是一體的。如《楞伽經》所說：『八識者，何為八？即如來藏，亦名阿賴耶識。』又說：『意及意識，外道所說之五蘊。』又說：『阿賴耶識即如來藏，與意相連。』又說：『阿賴耶識是殊勝的，是能辨別的，也是一切的基礎。因其遠離能取和所取，故我說其為如如。』等等很多。在《寶積經》中也說：『如是阿賴耶識，為習氣所摧伏，是清凈佛性的種子，是可證得的佛。』又說：『如是阿賴耶識，即是如來藏。』等等很多經文都這樣說。 如果按照錯覺的說法是真實的，那麼會有太過分的後果： 第二部分，如果按照錯覺的說法是真實的，那麼會有八種太過分的後果：無為法和有為法成為一體，無分別和分別成為一體，他起和圓成實
【English Translation】 Therefore, these should also be purified in order. The first is that, because the dhātu (Sanskrit: dhātu, collection of elements) is pure, the Three Jewels (Sanskrit: triratna) arise, so it should be purified. Because it is the seed of the Dharma that transcends the world. The remaining three are that, after attaining Bodhi (Sanskrit: bodhi, enlightenment), with the qualities of strength, etc., the thirty-two activities are performed to place the disciples in it, so the purity of the dhātu is the cause of the arising of the Three Jewels, so it should be purified. Explanation of the four states separately: The third part is divided into four points: the Tathāgatagarbha (Sanskrit: Tathāgatagarbha) with defilements, the stainless Victorious One's Bodhi, the qualities of Bodhi, and the activities of the one with qualities. The Tathāgatagarbha with defilements: The first part is divided into two points: dispelling others' wrong views with the general meaning, and explaining the Buddha's intention with the meaning of the text. Dispelling others' wrong views with the general meaning: The first part is divided into five points: Dispelling wrong views on the meaning of the Tathāgatagarbha: The first part dispels wrong views on the meaning of the Tathāgatagarbha, divided into three points: Refuting the view that the Ālayavijñāna (Sanskrit: Ālayavijñāna) is the Tathāgatagarbha: The first part refutes the view that the Ālayavijñāna is the Tathāgatagarbha, divided into three points: Pointing out the basis of illusion from where and why the illusion arises: The first part points out the basis of illusion from where and why the illusion arises: Some say that the Ālayavijñāna and the Tathāgatagarbha are one. As the Laṅkāvatāra Sūtra says: 'The eight consciousnesses, what are the eight? They are the Tathāgatagarbha, also called Ālayavijñāna.' It also says: 'Mind and consciousness, the five aggregates spoken of by the heretics.' It also says: 'The Ālayavijñāna is the Tathāgatagarbha, connected with the mind.' It also says: 'The Ālayavijñāna is supreme, it is discerning, and it is the basis of everything. Because it is free from the grasper and the grasped, I say it is Suchness.' And so on, many. In the Ratnagotravibhāga it also says: 'Thus the Ālayavijñāna, subdued by habits, is the seed of pure Buddha-nature, is the Buddha that can be attained.' It also says: 'Thus the Ālayavijñāna is the Tathāgatagarbha.' And so on, many scriptures say so. If it is true according to the illusion, then there will be too many consequences: The second part, if it is true according to the illusion, then there will be eight too many consequences: the unconditioned and the conditioned become one, non-discrimination and discrimination become one, other-powered and perfectly established
བ་གཅིག་ན། སྤང་བྱའི་དོན་དང་ཐོབ་བྱ་གཅིག་ན། ལུང་མ་བསྟན་དང་དགེ་བ་གཅིག་ ན། དམ་པའི་དོན་དང་ཀུན་རྫོབ་གཅིག་ན། འོད་གསལ་བ་དང་མུན་པ་གཅིག་ན། ཉེས་སྐྱོན་ གཞན་ཡང་དཔག་མེད་འབྱུང་བས་ཧ་ཅང་ཐལ་བའོ། །དང་པོ་ནི། ཐོགས་མེད་ཀྱིས་འདིའི་ འགྲེལ་པར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཁམས་མ་དག་པའི་གནས་སྐབས་ན་ཡང་འཆི་བ་དང་ ན་བ་དང་རྒ་བའི་མེ་གསུམ་པོ་འདི་དག་གིས་མི་འགྱུར་བ་ཉིད་ལས་བརྩམས་ཏེ། འདི་སྐད་ ཅེས་བཅོམ་ལྡན་འདས་འཆི་བ་ཞེས་བགྱི་བ་དང་སྐྱེ་བ་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་ནི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་ སྙད་དོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་འཆི་བ་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་ནི་སྲོག་གི་དབང་པོ་འགགས་པ་ལགས་ སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་སྐྱེ་བ་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་ནི་དབང་པོ་སར་པ་རྣམས་ཐོབ་པའོ། །བཅོམ་ ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་སྐྱེ་བ་དང་རྒ་བ་དང་འཆི་བ་དང་ཤི་འཕོས་པ་དང་ སྐྱེས་པ་མ་ལགས་སོ། །དེ་ཅིའི་སླད་དུ་ཞེ་ན་བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་ 1-119 པོ་ནི་འདུས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་ཡུལ་ལས་འདས་པ་སྟེ་རྟག་པ་བརྟན་པ་གཡུང་དྲུང་ངོ་ཞེས་ གསུངས་སོ་ཞེས་འདུས་བྱས་ལས་འདས་པར་སྟོན་པའི་མདོས་འཐད་ལྡན་དུ་དྲངས་པས་སྙིང་ པོ་འདུས་མ་བྱས་སུ་གྲུབ་པོ། །ཡང་ཐེག་བསྡུས་སུ། ཅིའི་ཕྱིར་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ ཞེས་བྱ་ཞེ་ན་སྐྱེ་བ་ཅན་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་འབྲས་བུའི་དངོས་པོར་ དེར་སྦྱོར་བའམ། དེ་ཡང་རྒྱུའི་དངོས་པོར་དེ་དག་ཏུ་སྦྱོར་བའི་ཕྱིར་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་ པའོ། །ཞེས་དང་། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་ཆོས་དེ་དག་ དུས་མཉམ་དུ་གཅིག་གི་རྒྱུ་ཉིད་དུ་གཅིག་གྱུར་པར་ཇི་ལྟར་བལྟ་ཞེ་ན། དཔེར་ན་མར་མེའི་མེ་ ལྕེ་འབྱུང་བ་དང་སྙིང་པོ་ཚིག་པ་ཕན་ཚུན་དུས་མཉམ་པ་དང་། མདུང་ཁྱིམ་ཡང་དུས་མཉམ་ དུ་གཅིག་ལ་གཅིག་བརྟེན་ནས་མི་འགྱེལ་པ་དེ་བཞིན་དུ། འདིར་ཡང་གཅིག་གི་རྒྱུད་ཉིད་དུ་ གཅིག་འགྱུར་བར་བལྟའོ། །ཇི་ལྟར་ཀུན་གཞི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་ ཆོས་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་པ་དེ་ལྟར་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱང་ཀུན་གཞི་རྣམ་ པར་ཤེས་པའི་རྒྱུའི་རྐྱེན་དུ་རྣམ་པར་གཞག་སྟེ། རྒྱུའི་རྐྱེན་གཞན་མི་དམིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་ཀྱི་ཆོས་དང་ཕན་ཚུན་རྒྱུ་འབྲས་སུ་གྲུབ་ ཅིང་དེས་ན་འདུས་བྱས་སུ་གྲུབ་པས། འདུས་མ་བྱས་དང་འདུས་བྱས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཡོད་པའི་ ཕྱིར་འདི་གཉིས་གཅིག་པ་མི་སྲིད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་ལ་འཇུག་པའི་གཟུངས་སུ། རིགས་ཀྱི་བུ་དག་ཇི་ ཙམ་དུ་དོན་འདི་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་འདི་དཔེར་བྱ་སྟེ། བྲག་གཅིག་ཏུ་མཁྲེགས་ཤིང་སྲ་ བ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ནི་འདུ་བྱ
【現代漢語翻譯】 如果說，應斷除之法與應證得之法是同一個，無記法與善法是同一個，勝義諦與世俗諦是同一個，光明與黑暗是同一個，那麼其他的過失也會無量產生，這太過分了！ 首先，無著（Asanga）在對《攝大乘論》（Mahāyānasaṃgraha）的解釋中說：『如來藏（Tathāgatagarbha）即使在不清凈的狀態下，也不會被死亡、疾病和衰老這三火所改變。因此，世尊說，所謂的『死亡』和『出生』只是世間的說法。世尊，所謂的『死亡』是指命根斷絕。世尊，所謂的『出生』是指獲得所有感官能力。世尊，如來藏不是出生、衰老、死亡、死亡和轉移、以及出生。為什麼呢？世尊，如來藏超越了有為法的範疇，是常、恒、不變的。』 因此，引用了經典來證明如來藏超越了有為法，從而證明了如來藏是有為法。 此外，《攝大乘論》中說：『為什麼稱為阿賴耶識（Ālayavijñāna）？因為它將所有具有生起性的、受污染的法，作為果的實體連線在一起；或者，它也將這些法作為因的實體連線在一起，所以稱為阿賴耶識。』 又說：『阿賴耶識和所有受污染的法，如何能同時成為彼此的原因呢？例如，燈焰的產生和燈芯的燃燒是同時發生的，又如房屋和柱子互相依賴而不倒塌一樣。在這裡，也可以認為它們是彼此的原因。』 『阿賴耶識如何成為所有受污染的法的原因呢？同樣，所有受污染的法也被認為是阿賴耶識的因緣，因為沒有發現其他的因緣。』 因此，阿賴耶識和所有受污染的法互為因果，因此是有為法。既然有為法和無為法之間存在差異，那麼這兩者不可能相同。 其次，《入無分別智陀羅尼》（Sarvadharmapravṛtti-nairatmyajñāna-dhāraṇī）中說：『善男子們，爲了理解這個道理，我舉個例子：一塊巖石堅硬而牢固，這被稱為有為法。』
【English Translation】 If the objects to be abandoned and the objects to be attained are the same, if the indeterminate and the virtuous are the same, if the ultimate truth and the conventional truth are the same, if light and darkness are the same, then countless other faults will arise, which is too much! Firstly, Asanga (Thogs med) says in his commentary on the Mahāyānasaṃgraha: 'Even in the impure state of the Tathāgatagarbha (De bzhin gshegs pa'i khams), it is not changed by the three fires of death, disease, and old age. Therefore, the Blessed One said, 'What is called 'death' and 'birth' are merely worldly terms. Blessed One, what is called 'death' is the cessation of the life force. Blessed One, what is called 'birth' is the attainment of all sensory faculties. Blessed One, the essence of the Tathāgata is not birth, aging, death, dying and transferring, and being born. Why is that? Blessed One, the essence of the Tathāgata transcends the realm of conditioned phenomena, being permanent, stable, and enduring.' Therefore, by quoting scriptures that show the Tathāgatagarbha as transcending conditioned phenomena, it is established that the essence is unconditioned. Furthermore, in the Compendium of Vehicles (Theg bsdus), it says: 'Why is it called Ālayavijñāna (Kun gzhi'i rnam par shes pa)? Because it connects all contaminated dharmas that have the nature of arising, as the entity of the result there; or, it also connects those as the entity of the cause into them, therefore it is Ālayavijñāna.' It also says: 'How can the Ālayavijñāna and all the contaminated dharmas be regarded as simultaneously being the cause of each other? For example, the arising of a lamp flame and the burning of the wick occur simultaneously, and like a house and pillars relying on each other without collapsing. Here too, it can be regarded as being the cause of each other.' 'How is the Ālayavijñāna the cause of all contaminated dharmas? Similarly, all contaminated dharmas are also established as the causal condition of the Ālayavijñāna, because no other causal condition is observed.' Therefore, the Ālayavijñāna and all contaminated dharmas are established as being mutually cause and effect, and therefore are conditioned. Since there is a difference between the conditioned and the unconditioned, these two cannot be the same. Secondly, in the Dhāraṇī of Entering Non-Conceptual Wisdom (rnam par mi rtog pa la 'jug pa'i gzungs su): 'Sons of good family, in order to understand this meaning, I will give an example: a rock is hard and solid, and this is called conditioned phenomena.'
ེད་ཀྱི་རྣམ་པ་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་གཉིས་ལ་སོ་སོར་གནས་ པའི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །འོག་ནས་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེའི་གཏེར་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱ་ བ་དེ་ནི་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་དབྱིངས་ཀྱི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་རིན་པོ་ 1-120 ཆེའི་གཏེར་ཆེན་པོ་འདོད་པའི་མི་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་ པོའི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །གཏེར་ཆེན་པོའི་མངོན་པར་ཤེས་པའི་མི་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ནི་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །བྲག་ཅེས་བྱ་བ་དེ་ནི་རང་བཞིན་མ་རྟོགས་པའི་མཚན་མ་རྣམས་ཀྱི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །རྐོས་ ཤིག་ཅེས་བྱ་བ་དེ་ནི་ཡིད་ལ་མི་བྱེད་པའི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །དངུལ་དུ་སྣང་བའི་རྡོ་ཞེས་བྱ་བ་ དེ་ནི་གཉེན་པོ་ལ་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་མཚན་མ་རྣམས་ཀྱི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །གསེར་དུ་སྣང་ བའི་རྡོ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་སོགས་པ་ལ་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་མཚན་མ་རྣམས་ཀྱི་ ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །རིན་པོ་ཆེ་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བའི་རྡོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འཐོབ་པ་ལ་རྣམ་པར་ རྟོག་པའི་མཚན་མ་རྣམས་ཀྱི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེའི་གཏེར་ ཆེན་པོ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་དེ་ནི་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་དབྱིངས་ལ་རེག་པའི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །རིགས་ཀྱི་བུ་དག་དེ་ལྟར་དཔེ་ཉེ་བར་བཀོད་པ་འདིས་ནི་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་དབྱིངས་ལ་ འཇུག་པ་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱའོ། །ཞེས་པས་སྙིང་པོ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པར་གྲུབ་པོ། །ཡང་ཐེག་ བསྡུས་སུ། རྣམ་པར་རྟོག་པ་རྣམ་པ་བཅུ་སྟེ། རྩ་བའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ་ཀུན་གཞི་ རྣམ་པར་ཤེས་པའོ། །ཞེས་རྟོག་པ་ཡིན་པར་གསུངས་པས། དེས་ན་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་དང་ རྟོག་པའི་ཁྱད་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར་གཅིག་པ་མི་སྲིད་དོ། ། གསུམ་པ་ནི། མདོ་སྡེ་རྒྱན་རྩ་འགྲེལ་དུ། རྣམ་གསུམ་རྣམ་གསུམ་སྣང་བ་ཅན། །གཟུང་ དང་འཛིན་པའི་མཚན་ཉིད་དེ། །ཡང་དག་མ་ཡིན་ཀུན་རྟོག་ནི། །གཞན་གྱི་དབང་གི་མཚན་ ཉིད་དོ། །འདི་ལ་རྣམ་པ་གསུམ་དང་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་སྣང་བ་ཡོད་པས་རྣམ་པ་གསུམ་དང་ རྣམ་པ་གསུམ་དུ་སྣང་བ་ཅན་ནོ། །དེ་ལ་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་སྣང་བ་ནི་གནས་སུ་སྣང་བ་དང་ དོན་དུ་སྣང་བ་དང་ལུས་སུ་སྣང་བའོ། །ཡང་གསུམ་དུ་སྣང་བ་ནི་ཡིད་དང་འཛིན་པ་རྣམ་པར་ 1-121 རྟོག་པར་སྣང་བ་སྟེ། ཡིད་ནི་རྟག་ཏུ་ཉོན་མོངས་པ་ཅན་གང་ཡིན་པའོ། །འཛིན་པ་ནི་རྣམ་ པར་ཤེས་པ་ལྔའི་ཚོགས་སོ། །རྟོག་པ་ནི་ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའོ། །དེ་ལ་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་ སྣང་བ་དང་པོ་ནི་གཟུང་བའི་མཚན་ཉིད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི་འཛིན་པའི་མཚན་ཉིད་དེ། དེ་ལྟར་ན་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཀུན་ཏུ་རྟོག་ པ་འདི་ནི་གཞན་
【現代漢語翻譯】 從各個方面來說，『煩惱』和『二』是分別存在的術語。 下面，『如意寶摩尼大寶藏』是不分別之界（藏文：རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་དབྱིངས་，梵文天城體：अविकल्पधातु，梵文羅馬擬音：avikalpadhātu，漢語字面意思：無分別界）的術語。 『如意寶摩尼大寶藏的欲求者』是菩薩摩訶薩（藏文：བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ，梵文天城體：बोधिसत्त्व महासत्त्व，梵文羅馬擬音：bodhisattva mahāsattva，漢語字面意思：菩提薩埵 摩訶薩埵）的術語。 『大寶藏的顯現智者』是如來阿羅漢正等覺（藏文：དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས，梵文天城體：तथागत अर्हत् सम्यक्सम्बुद्ध，梵文羅馬擬音：tathāgata arhat samyaksaṃbuddha，漢語字面意思：如來 阿羅漢 正等覺）的術語。 『巖石』是自性未被領悟的相的術語。 『雕刻』是不作意的術語。 『顯現為銀的石頭』是對治所緣的分別之相的術語。 『顯現為金的石頭』是對空性等所緣的分別之相的術語。 『顯現為各種珍寶的石頭』是對獲得所緣的分別之相的術語。 『如意寶摩尼大寶藏本身』是觸及不分別之界的術語。 『種姓之子們，通過如此貼近的譬喻，應當領悟進入不分別之界。』通過以上說明，核心要義確立為不分別。 此外，在《攝大乘論》中，『分別有十種，根本分別是阿賴耶識。』因此，由於不分別和分別存在差異，因此二者不可能相同。 第三，在《經莊嚴論》的根本頌和註釋中：『三三之相，所取與能取之體性，非真遍計，是他起之體性。』 此論具有三種和三種顯現，因此是具有三種和三種顯現者。其中，三種顯現是顯現為處所、顯現為事物和顯現為身體。另外三種顯現是顯現為意和能取分別，意是常時具有煩惱者，能取是五種識的集合，分別則是意的識。其中，第一種三種顯現是所取的體性。 第二種是能取的體性。如此一來，非真實的遍計即是他...
【English Translation】 From all aspects, 'afflictions' and 'two' are separate terms. Below, 'Wish-fulfilling Jewel Mani Great Treasure' is a term for the realm of non-discrimination (Tibetan: རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་དབྱིངས་，Sanskrit Devanagari: अविकल्पधातु，Sanskrit Romanization: avikalpadhātu, Chinese literal meaning: non-discriminating realm). 'The desirer of the Wish-fulfilling Jewel Mani Great Treasure' is a term for Bodhisattva Mahasattva (Tibetan: བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ，Sanskrit Devanagari: बोधिसत्त्व महासत्त्व，Sanskrit Romanization: bodhisattva mahāsattva, Chinese literal meaning: Bodhisattva Mahasattva). 'The manifest knower of the Great Treasure' is a term for Tathagata Arhat Samyaksaṃbuddha (Tibetan: དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས，Sanskrit Devanagari: तथागत अर्हत् सम्यक्सम्बुद्ध，Sanskrit Romanization: tathāgata arhat samyaksaṃbuddha, Chinese literal meaning: Thus Come One, Arhat, Perfectly Awakened One). 'Rock' is a term for characteristics whose nature has not been realized. 'Engraving' is a term for non-attention. 'Stone appearing as silver' is a term for the characteristics of discrimination towards antidotes. 'Stone appearing as gold' is a term for the characteristics of discrimination towards emptiness and so on. 'Stone appearing as various jewels' is a term for the characteristics of discrimination towards attainment. 'The Wish-fulfilling Jewel Mani Great Treasure itself' is a term for touching the realm of non-discrimination. 'Sons of lineage, through such a close analogy, one should comprehend entering the realm of non-discrimination.' Through the above explanation, the core meaning is established as non-discrimination. Furthermore, in the Compendium of Vehicles, 'Discrimination has ten types, the fundamental discrimination is the Alaya consciousness.' Therefore, since there is a difference between non-discrimination and discrimination, it is impossible for them to be the same. Third, in the root text and commentary of the Ornament of the Sutras: 'Three and three appearances, the nature of the grasped and the grasper, the untrue imputation, is the nature of other-dependence.' This has three and three appearances, therefore it is one with three and three appearances. Among them, the three appearances are appearing as a place, appearing as a thing, and appearing as a body. The other three appearances are appearing as mind and grasping discrimination, the mind is that which is always afflicted, the grasper is the collection of the five consciousnesses, and discrimination is the consciousness of the mind. Among them, the first three appearances are the nature of the grasped. The second is the nature of the grasper. Thus, the untrue imputation is other...
གྱི་དབང་གི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་ལ་ཡང་དག་པ་ མ་ཡིན་པའི་ཀུན་རྟོག་ཅེས་པའི་མིང་བཏགས་ནས་གཞན་དབང་དུ་གསུངས་ཤིང་། ཡང་དེར། དེ་བཞིན་ཉིད་དམིགས་ཡེ་ཤེས་དང་། །གཉིས་སུ་འཛིན་པ་རྣམ་སྤངས་དང་། །གནས་ངན་ ལེན་ལུས་མངོན་སུམ་པ། །བློ་ལྡན་དེ་ཟད་བྱེད་པར་འདོད། །འདིས་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་ཇི་ ལྟར་ཡོངས་སུ་ཤེས་པས་གཞན་གྱི་དབང་གི་ངོ་བོ་ཉིད་ཟད་པར་འགྱུར་བ་དེ་ཡོངས་སུ་བསྟན་ ཏེ། དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་དམིགས་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡོངས་སུ་ཤེས་པ་ དང་། གཉིས་སུ་འཛིན་པ་རྣམ་པར་སྤངས་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཀུན་བརྟགས་པ་དང་། གནས་ངན་ ལེན་གྱིས་ལུས་མངོན་སུམ་པ་ཉིད་ཀྱིས་གཞན་གྱི་དབང་ཡོངས་སུ་ཤེས་ནས་གནས་ངན་ལེན་ གྱི་ལུས་ཀུན་གཞི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་གཞན་གྱི་དབང་དེ་ཉིད་ཟད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དང་། རྩ་བའི་རྟོག་པར་སྔར་བསྟན་པ་དེས་ཀྱང་གཞན་དབང་དུ་གྲུབ་པོ། །སྙིང་པོ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་ཏུ་གྲུབ་པས། གཞན་དབང་དང་འགྱུར་མེད་ཡོངས་ གྲུབ་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར་གཅིག་པ་མི་སྲིད་དེ། མདོ་རྒྱན་དུ། ཡོད་མིན་མེད་མིན་དེ་ བཞིན་མིན་གཞན་མིན། །ཞེས་དང་། དེའི་འགྲེལ་པར། ཀུན་བརྟགས་པ་དང་གཞན་གྱི་ དབང་གི་མཚན་ཉིད་དག་གིས་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ཀྱིས་ནི་ མེད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཀུན་བརྟགས་པ་དང་གཞན་གྱི་དབང་དག་དང་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་གཅིག་ པ་ཉིད་མེད་པས་དེ་བཞིན་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་ཁོ་ན་གཞན་པ་ཉིད་མེད་པས་གཞན་མ་ཡིན་ 1-122 ནོ། །ཞེས་ཀྱང་གསུངས་སོ། ། བཞི་པ་ནི། ཐེག་བསྡུས་སུ། གནས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་གྱུར་པ་ནི། རྣམ་པར་སྨིན་པའི་ རྣམ་པར་ཤེས་པ་ས་བོན་ཐམས་ཅད་པ་ཡང་། ས་བོན་མེད་པར་གྱུར་པ་དང་རྣམ་པ་ཐམས་ ཅད་དུ་སྤངས་པ་ཡང་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དང་། མདོ་རྒྱན་རྩ་འགྲེལ་དུ། རྟག་ཏུ་གཉིས་བྲལ་ འཁྲུལ་པའི་རྟེན་གང་ཡིན་དང་གང་ཞིག་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །བརྗོད་པར་ནུས་མ་ཡིན་ཞིང་སྤྲོས་པ་ མེད་པའི་བདག་ཉིད་དེ་ཁོ་ན། །ཤེས་བྱ་སྤང་བྱ་རང་བཞིན་དྲི་མེད་འདོད་གང་རྣམ་པར་སྦྱང་ བྱ་སྟེ། །དེ་ནི་ནམ་མཁའ་གསེར་དང་ཆུ་ལྟར་ཉོན་མོངས་པ་ལས་རྣམ་དག་འདོད། །དེ་ཁོ་ན་ ཉིད་རྟག་ཏུ་གཉིས་དང་བྲལ་བ་ནི་ཀུན་བརྟགས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། གཟུང་བ་དང་འཛིན་ པའི་མཚན་ཉིད་དུ་གཏན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཁྲུལ་བའི་རྟེན་གཞན་གྱི་དབང་སྟེ་དེས་ཀུན་ རྟོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །བརྗོད་དུ་མེད་ཅིང་སྤྲོས་པ་མེད་པའི་བདག་ཉིད་ནི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ ངོ་བོ་ཉིད་དོ། །དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དང་པོ་ནི་ཡོངས་སུ་ཤེས་པར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི་སྤང་ བར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ནི་བློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་ལས་རྣམ་པར་སྦ
【現代漢語翻譯】 是依他起的體性。』因此，阿賴耶識也被賦予了『非如實分別』的名稱，並被認為是依他起。此外，在《攝大乘論》中說： 『如是性為境，智慧及二取，皆悉已除遣，現證惡趣身，有慧者說彼，能盡諸所有。』 這完整地展示瞭如何通過完全瞭解三種自性來窮盡依他起的自性：通過專注于真如來完全瞭解圓成實性；通過完全消除二取來了解遍計所執；通過現證惡趣身來完全瞭解依他起，從而窮盡惡趣身，即阿賴耶識，也就是依他起本身。 此外，先前在根本分別中所示的內容也證實了依他起。其本質是真如，因此，不變的圓成實性得以確立。由於依他起和不變的圓成實性之間存在差異，因此不可能相同。正如《莊嚴經論》中所說：『非有非無亦非如，亦復不異如是說。』及其註釋中所說：『遍計所執和依他起的體性不是有。圓成實性的體性不是無。由於遍計所執、依他起和圓成實性不是一體，因此不是如。由於它們不是唯一的，因此不是異。』 第四，在《攝大乘論》中說：『處於一切狀態的是異熟識，它也具有一切種子，並且也是沒有種子和完全捨棄一切狀態的。』此外，《莊嚴經論》的根本頌和註釋中說：『恒常離二取，迷亂之所依，何者及何物，一切皆能說。無戲論自性，唯此當知。應知所知斷，自性無垢染，彼如虛空金，及水凈煩惱。』 『彼性常離二，謂遍計自性，于能取所取，畢竟不可得。迷亂所依者，謂依他起性，由彼起分別。無言無戲論，自性謂圓成。當知第一性，是所應遍知，第二應永斷，第三應凈治，客塵諸垢染。』
【English Translation】 is the characteristic of other-dependence.』 Therefore, the ālaya-vijñāna (藏文：ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས།, Sanskrit Devanagari: आलविज्ञान, Sanskrit Romanization: ālaya-vijñāna, meaning: storehouse consciousness) is also given the name 『non-veridical conceptualization』 and is said to be other-dependent. Furthermore, it says there: 『The suchness as object, wisdom and dualistic grasping, are all completely eliminated, and the manifest body of bad states of existence, the wise say that it exhausts all that exists.』 This fully demonstrates how the exhaustion of the nature of other-dependence occurs through fully knowing the three natures: by focusing on suchness, the perfectly established nature is fully known; by completely eliminating dualistic grasping, the completely conceptualized is known; and by manifestly experiencing the body of bad states of existence, other-dependence is fully known, thereby exhausting the body of bad states of existence, the ālaya-vijñāna, which is other-dependence itself. Furthermore, what was previously shown in the fundamental conceptualization also establishes other-dependence. Its essence is suchness, therefore, the immutable perfectly established is established. Since there is a difference between other-dependence and the immutable perfectly established, they cannot be the same. As stated in the Ornament of the Sūtras: 『Neither existent nor non-existent, nor like that, nor other than that.』 And in its commentary: 『The characteristics of the completely conceptualized and other-dependence are not existent. The characteristic of the perfectly established is not non-existent. Since the completely conceptualized, other-dependence, and the perfectly established are not one, it is not like that. Since they are not solely other, it is not other.』 Fourth, in the Compendium of Vehicles it says: 『That which exists in all states is the maturation consciousness, which also has all seeds, and is also without seeds and completely abandons all states.』 Furthermore, in the root verses and commentary of the Ornament of the Sūtras it says: 『Always free from duality, the basis of delusion, whatever and whatever, can be spoken of in all ways. The nature without elaboration, only this should be known. What should be known, what should be abandoned, the nature without defilement should be desired, whatever is to be purified. That is like space, gold, and water, pure from afflictions.』 『That nature is always free from duality, which is the nature of the completely conceptualized, because the characteristics of the apprehended and the apprehender are ultimately unattainable. The basis of delusion is other-dependence, because it gives rise to conceptualization. The nature without words and without elaboration is the perfectly established. The first nature should be fully known, the second should be completely abandoned, the third should be purified from adventitious stains.』
ྱང་བར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། རང་ བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་གོ །རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པ་དེ་ནི་ནམ་མཁའ་དང་གསེར་ དང་ཆུ་ལྟ་བུར་ཉོན་མོངས་པ་ལས་རྣམ་པར་དག་པ་ཡིན་ཏེ། ནམ་མཁའ་ལ་སོགས་པ་ནི་རང་ བཞིན་གྱིས་མ་དག་པ་ཡང་མ་ཡིན་ལ། དེ་དག་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་དང་བྲལ་བའི་སྒོ་ནས་རྣམ་ པར་དག་པ་མི་འདོད་པ་སྤང་བ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དང་། གསེར་འོད་དམ་པར། རིགས་ ཀྱི་བུ་དེ་ལ་བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ནི་མཚན་ཉིད་གསུམ་གྱི་ཕྱིར་འཆིང་བ་དང་སྒྲིབ་པ་ ཡོད་པས་སྐུ་གསུམ་ལས་རིང་དུ་གྱུར་ཏོ། །གསུམ་གང་ཞེ་ན་ཀུན་བརྟགས་པའི་མཚན་ཉིད་ དང་གཞན་གྱི་དབང་གི་མཚན་ཉིད་དང་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །མཚན་ཉིད་དེ་ རྣམས་ཤེས་པ་དང་འགོག་པ་དང་དག་པར་མ་གྱུར་པ་དེའི་ཕྱིར་སྐུ་གསུམ་མ་ཐོབ་པོ། །དེ་ 1-123 ལྟ་བུའི་མཚན་ཉིད་གསུམ་ཤེས་པ་དང་འགོག་པ་དང་རྣམ་པར་བྱང་བར་གྱུར་པས་སངས་ རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམ་སྐུ་གསུམ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་གྱུར་ཏོ། །རིགས་ཀྱི་བུ་བྱིས་པ་ སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་རྣམ་པར་ཤེས་པ་གསུམ་མ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་སྐུ་གསུམ་ལས་རིང་ དུ་གྱུར་ཏོ། །གསུམ་གང་ཞེ་ན་དངོས་པོ་ལ་འཇུག་པའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་ཀུན་གཞི་ལ་ གནས་པའི་ཡིད་དང་ཀུན་གཞི་རྣམ་པར་ཤེས་པའོ། །ལམ་སྦྱོང་བ་དག་ལ་གནས་པས་འཇུག་ པའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་སྦྱོང་ངོ་། །གཅོད་པའི་ལམ་ལ་གནས་པས་ཀུན་གཞི་ལ་གནས་པའི་ ཡིད་སྦྱོང་ངོ་། །མཆོག་ཏུ་རྒྱལ་བའི་ལམ་ལ་གནས་པས་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་སྦྱོང་ངོ་། །འཇུག་པའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་སྦྱངས་ནས་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་མངོན་དུ་འགྱུར་རོ། །ཀུན་གཞི་ལ་ གནས་པའི་ཡིད་སྦྱངས་པས་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་སྟོན་ཏེ། ཀུན་གཞི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ སྦྱངས་པས་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་འཐོབ་སྟེ་དེ་ལྟར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་སྐུ་གསུམ་ལྷུན་གྱིས་ གྲུབ་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་ནི་སྤང་བྱར་གྲུབ་པོ། །སྙིང་པོ་ནི་ ཐོབ་བྱ་ཡིན་པར་སྔ་ཕྱིའི་ལུང་མང་པོས་འགྲུབ་པས་སྤང་བྱ་དང་ཐོབ་བྱའི་ཁྱད་པར་ཡོད་པས་ ཀྱང་གཅིག་པ་མི་སྲིད་དོ། ། ལྔ་པ་ནི་ཐེག་བསྡུས་སུ། ཅིའི་ཕྱིར་དགེ་བ་དང་མི་དགེ་བའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་པར་སྨིན་ པ་མ་བསྒྲིབས་ལ་ལུང་དུ་མ་བསྟན་པའི་རྣམ་པར་སྨིན་པ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། འདི་ལྟར་མ་བསྒྲིབས་ ལ་ལུང་དུ་མ་བསྟན་པ་ནི། དགེ་བ་དང་མི་དགེ་བ་དང་འགལ་བ་མེད་དོ། །དགེ་བ་དང་མི་ དགེ་བ་ནི་ཕན་ཚུན་མི་མཐུན་ནོ། །རྣམ་པར་སྨིན་པ་ཡང་དགེ་བ་དང་མི་དགེ་བར་གྱུར་ན་ནི། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་ལྡོག་པར་མི་རུང་ངོ་། །དེ་ལྟ་བས་ན་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་རྣམ་པར་ ཤེས་པ་ནི་མ་བསྒྲིབས་པ་ལ་ལུང་དུ་མ་བསྟན་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པས་ཀུན་གཞི་རྣམ་ ཤེས་ལུང
【現代漢語翻譯】 應如是行持，因為自性本凈。自性本凈猶如虛空、黃金和水，遠離煩惱。虛空等並非自性不凈，也不是通過去除突如其來的污垢而達到清凈，不應捨棄這種觀點。如《金光明經》所說：『善男子，凡夫眾生因三種相而受束縛和遮蔽，遠離三身（梵文：Trikāya，指法身、報身、化身）。何為三？即遍計所執相（梵文：Parikalpita-lakṣaṇa），依他起相（梵文：Paratantra-lakṣaṇa），圓成實相（梵文：Pariniṣpanna-lakṣaṇa）。由於未能了知、斷除和清凈這些相，故未能證得三身。』 『如若了知、斷除和清凈這三種相，則佛陀世尊便能圓滿證得三身。善男子，凡夫眾生因未能捨棄三種識，故遠離三身。何為三？即緣事物而生的識，安住于阿賴耶識的意，以及阿賴耶識。』處於修道位者修習能入之識，處於斷道位者修習安住于阿賴耶識的意，處於最勝道位者修習阿賴耶識。修習能入之識后，便能顯現化身（梵文：Nirmāṇakāya）。修習安住于阿賴耶識的意，便能示現報身（梵文：Saṃbhogakāya）。修習阿賴耶識，便能獲得法身（梵文：Dharmakāya）。如是，如來便能成就三身。』因此，阿賴耶識是應斷除的。 而如來藏（梵文：Tathāgatagarbha）是應證得的，這可以通過前後諸多經文來證明。由於應斷除和應證得之間存在差異，因此二者不可能相同。 第五，在《攝大乘論》中提到：『為何善與不善之法的異熟果被稱為無覆無記異熟果？』因為無覆無記與善和不善並不相違。善與不善是相互矛盾的。如果異熟果也變成善或不善，則無法逆轉煩惱。因此，異熟識是無覆無記的。』由此可見，阿賴耶識是經文所證實的。
【English Translation】 One should act accordingly, because it is naturally pure. Natural purity is like the sky, gold, and water, being free from defilements. The sky and so on are not naturally impure, nor is it that they become pure by removing sudden dirt; this view should not be abandoned. As stated in the 'Suvarṇaprabhāsa Sūtra': 'Noble son, ordinary beings are bound and obscured by the three characteristics, and are far from the Trikāya (three bodies of Buddha). What are the three? They are the Parikalpita-lakṣaṇa (the imagined nature), the Paratantra-lakṣaṇa (the dependent nature), and the Pariniṣpanna-lakṣaṇa (the perfected nature). Because they have not understood, eliminated, and purified these characteristics, they have not attained the Trikāya.' 'If one understands, eliminates, and purifies these three characteristics, then the Buddha, the Bhagavan, will fully attain the Trikāya. Noble son, ordinary beings are far from the Trikāya because they have not abandoned the three consciousnesses. What are the three? They are the consciousness that engages with objects, the mind that abides in the Ālayavijñāna, and the Ālayavijñāna.' Those who are on the path of training cultivate the engaging consciousness; those who are on the path of cutting cultivate the mind that abides in the Ālayavijñāna; those who are on the supreme victorious path cultivate the Ālayavijñāna. Having cultivated the engaging consciousness, the Nirmāṇakāya (emanation body) will manifest. Having cultivated the mind that abides in the Ālayavijñāna, the Saṃbhogakāya (enjoyment body) will be shown. Having cultivated the Ālayavijñāna, the Dharmakāya (truth body) will be attained. Thus, the Tathāgatas are said to have spontaneously accomplished the Trikāya.' Therefore, the Ālayavijñāna is something to be abandoned. The Tathāgatagarbha is something to be attained, which can be proven by many scriptures before and after. Since there is a difference between what should be abandoned and what should be attained, it is impossible for them to be the same. Fifth, in the 'Mahāyānasaṃgraha' it is mentioned: 'Why is the Vipāka (result) of virtuous and non-virtuous dharmas called the Avyākṛta (unspecified) Vipāka?' Because the Avyākṛta does not contradict virtue and non-virtue. Virtue and non-virtue are contradictory to each other. If the Vipāka also becomes virtuous or non-virtuous, then it is impossible to reverse the afflictions. Therefore, the Vipākavijñāna is Avyākṛta.' From this, it can be seen that the Ālayavijñāna is confirmed by the scriptures.
་མ་བསྟན་དུ་གྲུབ་ལ། མྱང་འདས་ཆེན་པོར། རིགས་ཀྱི་བུ་ངས་འདི་སྐད་དུ་རྩ་བ་ 1-124 བཞི་ཉམས་པ་དང་ལོག་སྲེད་ཅན་དང་ཤིན་ཏུ་རྒྱས་པའི་མདོ་ལ་བསྐུར་པ་དང་མཚམས་མེད་ པའི་སྡིག་པ་བྱས་པ་ལ་ཡང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཡོད་དེ། དེ་དག་ལ་དགེ་བའི་ཆོས་ཡོང་ མེད་མོད་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རང་བཞིན་ནི་དགེ་བའོ། །ཞེས་པས་སྙིང་པོ་དགེ་བར་གྲུབ་པས་ གཅིག་པ་མི་སྲིད་དོ། ། དྲུག་པ་ནི། འགྲི བ་འཕེལ་མེད་པའི་མདོར། ཤཱ་རིའི་བུ་དོན་དམ་པ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་ སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་ཀྱི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོའི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ སྙིང་པོ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །ཞེས་པས་སྙིང་པོ་ནི་དོན་དུ་གྲུབ་ ལ། ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་ནི་རྟོག་པ་དང་གཞན་དབང་དང་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བརྒྱད་ཀྱི་ཡ་གྱལ་ ཡིན་པས་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་གཅིག་པ་མི་སྲིད་དོ། ། བདུན་པ་ནི་ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པར། དྲི་མེད་ཉི་མ་ཟླ་བ་ཡང་། །སྤྲིན་དང་ཁུག་སྣ་དུ་བ་ དང་། །སྒྲ་གཅན་གདོང་དང་རྡུལ་ལ་སོགས། །སྒྲིབ་པ་ལྔ་ཡིས་བསྒྲིབས་པར་གྱུར། །དེ་བཞིན་ འོད་གསལ་པ་ཡི་སེམས། །འདོད་དང་གནོད་སེམས་ལེ་ལོ་དང་། །རྒོད་པ་དང་ནི་ཐེ་ཚོམ་སྟེ། །སྒྲིབ་པ་ལྔ་ཡིས་བསྒྲིབས་པར་གྱུར། །ཞེས་དང་། མདོ་རྒྱན་དུ། སེམས་ནི་རྟག་ཏུ་རང་བཞིན་ འོད་གསལ་འདོད། །དེ་ནི་གློ་བུར་ཉེས་པས་མ་རུང་བྱས། །ཆོས་ཉིད་སེམས་ལས་གཞན་པ་ སེམས་གཞན་ནི། །འོད་གསལ་མ་ཡིན་རང་བཞིན་ལ་བརྗོད་དོ། །ཞེས་དང་། དེའི་འགྲེལ་ པར། སེམས་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བར་འདོད་པ་ལས་གློ་བུར་གྱི་ཉེས་པས་མ་རུང་ བར་བྱས་སོ། །ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སེམས་ལས་མ་གཏོགས་པ་སེམས་གཞན་ཏེ། གཞན་གྱི་དབང་ གི་མཚན་ཉིད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་ཉིད་དུ་མི་བརྗོད་དོ། །ཞེས་པས་སྙིང་པོའི་ འོད་གསལ་བ་དང་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་མུན་པར་གྲུབ་པས་གཅིག་པ་མི་སྲིད་དོ། ། 1-125 བརྒྱད་པ་ནི། གཞན་ཡང་ཐེག་ཆེན་གྱི་མདོ་བསྟན་བཅོས་རྣམ་དག་མང་པོ་ལས། སྙིང་པོ་ ལ་ཆོས་སྐུ་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། ཡང་དག་པའི་མཐའ་དང་མཚན་མ་ མེད་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དང་། དག་པའི་བདག་དང་། རྣམ་པར་དག་པ་དང་། རྟག་པ་ དང་། བརྟན་པ་དང་། ཐེར་ཟུག་དང་། གཡུང་དྲུང་དང་། ཟག་མེད་ཀྱི་དབྱིངས་དང་། གཞན་ དུ་འགྱུར་བ་མིན་པ་དང་། གཙང་བ་དང་། བདེ་བ་དང་། སངས་རྒྱས་དང་། དྲི་མ་མེད་པའི་ ཁམས་ལ་སོགས་པའི་རྣམ་གྲངས་མང་པོས་གསུངས་པའི་དོན་རྣམས་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་ ལ་མ་ཚང་ལ། ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་ནི་དེ་རྣམས་ལས་བཟློག་པར་གནས་པས། འདི་གཉིས་ གཅིག་ཡ
【現代漢語翻譯】 已經確立瞭如來藏（Tathāgatagarbha）不是空性。在《大涅槃經》中，佛說：『善男子，我說，即使是那些違背四重根本戒、持有邪見、誹謗廣大的經典、造作五無間罪的人，也具有佛性（Buddha-dhātu）。雖然他們沒有善法，但佛性是善的。』因此，如來藏的本質被確立為善，所以不可能與空性相同。 第六個理由是，在《無增減經》中，夏利子（Śāriputra），『真實』這個詞是眾生界的別名。夏利子，『眾生界』這個詞是如來藏的別名。夏利子，『如來藏』這個詞是法身的別名。』因此，如來藏被確立為真實的。而阿賴耶識（Ālayavijñāna）是概念、依他起和八識聚的一部分，因此被確立為世俗諦，所以不可能相同。 第七個理由是，在《法界贊》中說：『無垢的日月，被云、霧、煙、羅睺星的臉和塵土等五種遮蔽所遮蔽。同樣，光明的心，被貪慾、嗔恨、懈怠、掉舉和懷疑這五種遮蔽所遮蔽。』以及在《經莊嚴論》中說：『心總是自性光明的，但它被突發的過失所擾亂。自性與心不同的其他心，不是光明的，而是指自性。』以及在它的註釋中說：『心被認為是自性光明的，但它被突發的過失所擾亂。除了法性的心之外的其他心，也就是依他起的自性，不是指自性光明。』因此，如來藏被確立為光明的，而阿賴耶識被確立為黑暗的，所以不可能相同。 第八個理由是，此外，在許多純正的大乘經典和論典中，如來藏有法身（Dharmakāya）、自性身（Svābhāvikakāya）、真如（Tathatā）、勝義諦（Paramārtha-satya）、無相（Animitta）、法界（Dharmadhātu）、清凈的自性（Śuddha-ātman）、完全的清凈（Paripūrṇa）、常（Nitya）、恒（Dhruva）、堅固（Śāśvata）、永恒（Avināśin）、無漏界（Anāsrava-dhātu）、不變異（Avikāra）、清凈（Śuci）、安樂（Sukha）、佛（Buddha）、無垢界（Vimala-dhātu）等等許多名稱，而這些意義阿賴耶識都不具備。阿賴耶識與這些意義相反。因此，這兩者不可能相同。
【English Translation】 It has been established that the Tathāgatagarbha (如來藏) is not emptiness. In the Mahāparinirvāṇa Sūtra, it says: 'Good son, I say that even those who violate the four root precepts, hold wrong views, slander the extensive sutras, and commit the five heinous crimes have the Buddha-nature (Buddha-dhātu). Although they do not have virtuous qualities, the Buddha-nature is virtuous.' Therefore, the essence of the Tathāgatagarbha is established as virtuous, so it cannot be the same as emptiness. The sixth reason is that in the Sutra of No Increase No Decrease, Śāriputra, 'true' is another name for the realm of sentient beings. Śāriputra, 'the realm of sentient beings' is another name for the Tathāgatagarbha. Śāriputra, 'the Tathāgatagarbha' is another name for the Dharmakāya.' Therefore, the Tathāgatagarbha is established as true. And the Ālayavijñāna (阿賴耶識) is a concept, dependent origination, and part of the eight consciousnesses, so it is established as conventional truth, so it cannot be the same. The seventh reason is that in the Praise of Dharmadhātu, it says: 'The stainless sun and moon are obscured by five obscurations such as clouds, mist, smoke, the face of Rāhu, and dust. Likewise, the luminous mind is obscured by five obscurations such as desire, hatred, laziness, agitation, and doubt.' And in the Ornament of the Sutras, it says: 'The mind is always naturally luminous, but it is disturbed by sudden faults. Other minds that are different from the nature of the mind are not luminous, but refer to nature.' And in its commentary, it says: 'The mind is considered to be naturally luminous, but it is disturbed by sudden faults. Other minds other than the mind of Dharmatā, that is, the nature of dependent origination, do not refer to natural luminosity.' Therefore, the Tathāgatagarbha is established as luminous, while the Ālayavijñāna is established as dark, so it cannot be the same. The eighth reason is that, furthermore, in many pure Mahayana sutras and treatises, the Tathāgatagarbha has many names such as Dharmakāya (法身), Svābhāvikakāya (自性身), Tathatā (真如), Paramārtha-satya (勝義諦), Animitta (無相), Dharmadhātu (法界), Śuddha-ātman (清凈的自性), Paripūrṇa (完全的清凈), Nitya (常), Dhruva (恒), Śāśvata (堅固), Avināśin (永恒), Anāsrava-dhātu (無漏界), Avikāra (不變異), Śuci (清凈), Sukha (安樂), Buddha (佛), Vimala-dhātu (無垢界), etc., and the Ālayavijñāna does not have these meanings. The Ālayavijñāna is the opposite of these meanings. Therefore, these two cannot be the same.
ིན་པར་སྨྲ་བ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་སྙིང་པོ་དང་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་གཉིས་ཀའི་ཡིན་ ལུགས་མ་རྟོགས་པར་བས་སོ། ། ༈ འཁྲུལ་གཞིའི་ལུང་དེའི་དགོངས་པ་གསལ་བར་བཤད་པ། གསུམ་པ་འཁྲུལ་གཞིའི་ལུང་དེའི་དགོངས་པ་གསལ་བར་བཤད་པ་ལ་གཉིས། ལུང་དེ་ དགོངས་པས་གསུངས་ཚུལ། དེའི་རྩོད་ལན་དགག་པའོ། །དང་པོ་ནི། དེ་ལྟར་སྙིང་པོ་དང་ ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་གཅིག་ན་ཉེས་པ་ཆེན་པོ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ཡོད་པ་དེས་ན། ལང་གཤེགས་ དང་རྒྱན་སྡུག་པོར་གཅིག་པར་གསུངས་པ་དེ་དག་དགོངས་པ་ཅན་དུ་གོ་དགོས་ཏེ། ལུང་ གཞན་མང་ཞིང་སྟོབས་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ལང་ཀར་གཤེགས་པར། བློ་གྲོས་ཆེན་པོ་དེ་ ལ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་རང་བཞིན་གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ། མཚན་མ་དང་མིང་དང་དངོས་ པོའི་མཚན་ཉིད་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་བྲལ་བའི་དེ་བཞིན་ཉིད་འཕགས་པའི་ཡེ་ཤེས་རྟོགས་ པ་ཐོབ་པས་འཕགས་པ་སོ་སོ་རང་གིས་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ཏེ། བློ་གྲོས་ཆེན་པོ་ ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་རང་བཞིན་འདི་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཐུགས་སོ། །ཞེས་དང་། བློ་གྲོས་ཆེན་པོ་ངའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་བསྟན་པ་ནི་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་བདག་ཏུ་ སྨྲ་བ་དང་མཚུངས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། བློ་གྲོས་ཆེན་པོ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་ 1-126 དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་དང་ཡང་དག་པའི་མཐའ་དང་མྱ་ ངན་ལས་འདས་པ་དང་མ་སྐྱེས་པ་དང་མཚན་མ་མེད་པ་དང་སྨོན་པ་མེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ ཚིག་གི་དོན་རྣམས་ལ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོར་བསྟན་པ་བྱས་ནས་བྱིས་པ་རྣམས་ བདག་མེད་པས་འཇིགས་པའི་གནས་རྣམ་པར་སྤང་བའི་དོན་དུ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ སྒོ་བསྟན་པས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་གནས་སྣང་བ་མེད་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་སྟོན་ཏེ། འདི་ལ་བློ་ གྲོས་ཆེན་པོ་མ་འོངས་པ་དང་ད་ལྟར་བྱུང་བའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ རྣམས་ཀྱིས་བདག་ཏུ་མངོན་པར་ཞེན་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་ཡང་དག་པའི་མཐའ་ལ་སོགས་པ་ རྣམས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོར་གསུངས་ཏེ། འདི་ནི་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་སྙིང་པོར་གསུངས་ པ་དང་ནང་འགལ་བའི་ཕྱིར་དགོངས་པ་ཅན་དུ་གྲུབ་པོ། །ཡང་ལང་ཀར་གཤེགས་པའི་ སྐབས་འགར་སེམས་ཙམ་སྟོན་པས་འདི་ཡང་སེམས་ཙམ་གྱི་སྐབས་ཡིན་པ་བཀག་པ་མེད་ ལ། གཞན་ཡང་ལང་ཀར་གཤེགས་པ་ལ་ནང་འགལ་བ་མང་དུ་སྣང་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཕྲ་མ་ བྱེད་པའི་མདོ་ཞེས་མཁས་པ་རྣམས་ལ་གྲགས་ཤིང་། རྒྱན་སྡུག་པོ་ཡང་དེ་དང་ཆོས་སྐད་འདྲ་ བས་དགོངས་པ་ཅན་དུ་མངོན་ནོ། །ཡང་མདོ་འདི་གཉིས་རྫོགས་པར་མ་གྱུར་པས་དགོངས་ པ་བཀྲལ་བ་མཇུག་ཏུ་ལུས་སམ་ཅི་ཞེས་ཀྱང་གོ་བར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ནི་ཁོ་ན་རེ། ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་སྙིང་པོར་བསྟན་པའི་མདོ་ནི་དགོངས་པ་ཅན་ མ་ཡིན་གྱི་སྒྲ་ཇི་ལྟ་བ
【現代漢語翻譯】 那些宣稱存在（如來藏）精華和阿賴耶識的人，並沒有理解這兩者的真實狀態。 闡明誤解之來源的經文的意圖 第三部分是闡明誤解之來源的經文的意圖，分為兩部分：該經文以何種意圖宣說，以及對該意圖的反駁。 第一部分：如果（如來藏）精華和阿賴耶識是同一個，那麼就會有無數巨大的過失。因此，《楞伽經》和《寶性論》中將二者視為一體的說法，必須理解為具有特定意圖，因為有更多且更具權威性的其他經文存在。此外，《楞伽經》中說：『大慧，什麼是圓成實性（yongs su grub pa'i rang bzhin）？就像這樣，它遠離了對相、名和事物特徵的分別念，是如如（de bzhin nyid），通過獲得聖者的智慧（'phags pa'i ye shes）的證悟，聖者們各自證知智慧的行境。大慧，這圓成實性就是如來藏（de bzhin gshegs pa'i snying po）的心髓。』 『大慧，我所宣說的如來藏，不同於外道所說的「我」（bdag）。大慧，如來、阿羅漢、正等覺者們，在空性（stong pa nyid）、正確的邊際（yang dag pa'i mtha'）、涅槃（mya ngan las 'das pa）、無生（ma skyes pa）、無相（mtshan ma med pa）和無愿（smon pa med pa）等詞語的含義中，將如來藏作為一種方便，爲了讓孩子們捨棄因無我（bdag med pa）而產生的恐懼，宣說了如來之門，從而示現了無分別的境界，即無所顯現的行境。大慧，未來的和現在的菩薩摩訶薩們，不應執著于「我」的顯現。』這裡，正確的邊際等被說成是如來藏，這與阿賴耶識被說成是精華相矛盾，因此可以確定這是一種具有特定意圖的說法。 此外，《楞伽經》的某些章節只闡述了唯識（sems tsam），這並不妨礙它也是唯識的章節。而且，由於《楞伽經》中存在許多內部矛盾，因此它被學者們稱為「製造矛盾的經」。《寶性論》也使用了類似的術語，因此顯然也具有特定意圖。此外，這兩部經是否尚未完成，以至於意圖的解釋仍然缺失，或者應該如何理解呢？ 第二部分：有人反駁說，宣說阿賴耶識為精華的經文並非具有特定意圖，而是按照字面意思理解。
【English Translation】 Those who speak of essence (Tathāgatagarbha) and Ālayavijñāna have not understood the true nature of both. Clarifying the Intent of the Scripture That Is the Basis of Confusion The third part is clarifying the intent of the scripture that is the basis of confusion, which has two parts: how that scripture speaks with intent, and refuting that intent. First: If the essence (Tathāgatagarbha) and Ālayavijñāna are one, then there are immeasurable great faults. Therefore, those statements in the Laṅkāvatāra Sūtra and the Ratnagotravibhāga that say they are one must be understood as having a specific intent, because there are many other scriptures that are more powerful. Also, in the Laṅkāvatāra Sūtra it says: 'Mahāmati, what is the nature of perfect accomplishment (yongs su grub pa'i rang bzhin)? It is like this: it is the Suchness (de bzhin nyid) that is free from the conceptualization of characteristics, names, and the characteristics of things. By obtaining the realization of the wisdom of the noble ones ('phags pa'i ye shes), the noble ones themselves realize the object of wisdom. Mahāmati, this nature of perfect accomplishment is the heart essence of the Tathāgata (de bzhin gshegs pa'i snying po).' 'Mahāmati, my teaching of the Tathāgatagarbha is not the same as the self (bdag) spoken of by the Tirthikas. Mahāmati, the Tathāgatas, Arhats, Samyaksaṃbuddhas, in the meanings of words such as emptiness (stong pa nyid), the correct limit (yang dag pa'i mtha'), nirvāṇa (mya ngan las 'das pa), unborn (ma skyes pa), without characteristics (mtshan ma med pa), and without aspiration (smon pa med pa), have taught the Tathāgatagarbha as a means to abandon the place of fear for children who are afraid of no-self (bdag med pa). They have shown the gate of the Tathāgata, thus showing the realm of non-conceptualization, the object of non-appearance. Mahāmati, future and present Bodhisattva-Mahāsattvas should not be manifestly attached to the self.' Here, the correct limit and so forth are spoken of as the Tathāgatagarbha, which contradicts the Ālayavijñāna being spoken of as the essence, so it is established that this is a statement with a specific intent. Furthermore, some sections of the Laṅkāvatāra Sūtra only teach Mind-Only (sems tsam), which does not preclude it from also being a Mind-Only section. Moreover, because many internal contradictions appear in the Laṅkāvatāra Sūtra, it is known among scholars as the 'sūtra that creates contradictions.' The Ratnagotravibhāga also uses similar terminology, so it is evident that it also has a specific intent. Furthermore, should these two sūtras be considered incomplete, so that the explanation of the intent is still missing, or how should they be understood? Second: Someone objects that the sūtra that teaches the Ālayavijñāna as the essence is not of specific intent, but is to be understood according to the literal meaning.
་ཡིན་ཏེ། ཆོས་མངོན་པའི་མདོར། ཐོག་མ་མེད་དུས་ཅན་གྱི་དབྱིངས། །ཞེས་སོགས་ཀྱི་དགོངས་པ་ཐོགས་མེད་ཀྱིས་འདིའི་འགྲེལ་པར་སྙིང་པོ་ལ་བཤད་ཅིང་། ཐེག་ བསྡུས་སུ། ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་ལ་བཤད་པས་དེ་གཉིས་དོན་གཅིག་ཏུ་གྲུབ་པོ་ཞེ་ན། ཁྱབ་པ་ མེད་དེ་མཚམས་མེད་ལྔ་ཞེས་པའི་གཞུང་གཅིག་ལ། ཐུབ་པ་ཆེན་པོས་མདོ་ཐ་དད་གཉིས་སུ། ཐར་པར་འགྲོ་བའི་མཚམས་མེད་ལྔ་དང་། དམྱལ་པར་འགྲོ་བའི་མཚམས་མེད་ལྔར་གསུངས་ 1-127 པས་མཚམས་མེད་དེ་དག་གཅིག་ཏུ་མི་འགྱུར་པ་བཞིན་དང་། སོར་ཕྲེང་ལ་ཕན་པའི་མདོར། སངས་རྒྱས་ཀུན་དང་ཉན་ཐོས་ཀྱིས། །གང་དེ་ཀུན་ཏུ་མ་བརྙེས་པའི། །ཆོས་དེ་མངོན་པར་ སངས་རྒྱས་ནས། །སྲོག་ཆགས་རྣམས་ལ་བསྟན་པར་བྱ། །ཞེས་པའི་དགོངས་པ། སེམས་ཅན་ ཐམས་ཅད་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་མེད་པ་མ་བརྙེས་པ་དང་། གང་ཟག་གི་བདག་ ཡོད་པ་མ་བརྙེས་པ་གཉིས་ལ་བཤད་པས་སྙིང་པོ་མེད་པ་དང་བདག་ཡོད་པ་གཉིས་གཅིག་ ཏུ་མི་འགྱུར་བ་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་ཀྱི་དགོངས་པ་གང་ཞེ་ན། སྙིང་པོ་ ལ་བཤད་པ་དེ་ངེས་དོན་གྱི་བཤད་པ་དང་། ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་ལ་བཤད་པ་དེ་དྲང་དོན་གྱི་ བཤད་པ་ལ་དགོངས་ནས་སོ་སོར་བཤད་ཀྱི་སྙིང་པོ་དང་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་དོན་གཅིག་ཏུ་ དགོངས་ནས་གསུངས་པ་ནི་མིན་ནོ། །དེ་ལྟར་གཞུང་རེ་རེ་ལ་དྲང་ངེས་ཀྱི་བཤད་པ་གཉིས་ གཉིས་བྱེད་པ་ནི་རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་ཀྱི་གསུང་རབ་གཞན་ལ་ཡང་མཐོང་བའི་ཕྱིར་འཕགས་ པ་ཐོགས་མེད་ཀྱི་སྐྱོན་དུའང་བསམ་པར་མི་བྱ་སྟེ་སྡིག་པ་འཕེལ་བར་འགྱུར་བས་སོ། ། ༈ སྙིང་པོ་གསུངས་པ། དྲང་དོན་ཡིན་པར་འདོད་པ་དགག་པ། གཉིས་པ་སྙིང་པོ་གསུངས་པ། དྲང་དོན་ཡིན་པར་འདོད་པ་དགག་པ་ནི། ཁ་ཅིག་ན་རེ། སྙིང་པོས་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཁྱབ་པར་གསུངས་པ་ནི་དྲང་དོན་ཡིན་ཏེ། ལང་ཀར་གཤེགས་ པར། བྱིས་པ་རྣམས་བདག་མེད་པས་འཇིགས་པ་སྤང་བའི་དོན་དུ་གསུངས་པར་བཤད་པ་ དང་། གཞུང་འདིར་ཉེས་པ་ལྔ་སྤངབའི་དོན་དུ་གསུངས་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ངེས་དོན་ ཡིན་ན་སེམས་ཅན་འཁོར་བར་འཁྱམས་པར་མི་རིགས་སོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་ནི་རྣམ་པར་ འཁྱམས་པ་སྟེ། ཅིའི་ཕྱིར་ན་ལུང་དེ་གཉིས་ནི་སྙིང་པོ་བསྟན་པའི་དགོངས་པ་བསྟན་པ་ཡིན་ ལ། དགོས་པ་བསྟན་པས་དྲང་དོན་དུ་འགྱུར་ན་ནི། ངེས་དོན་དུ་བསྟན་པ་མང་པོ་ཡང་དྲང་ དོན་དུ་འགྱུར་རོ། །ཡང་དེ་དྲང་དོན་ཡིན་ན་ཆོས་ཅན་ལ་ཆོས་ཉིད་ཡོད་པར་གསུངས་པ་ཡང་ དྲང་དོན་ཡིན་ཞེས་ཅི་སྟེ་མི་མཚུངས། སྙིང་པོ་བཞུགས་ཀྱང་འཁོར་བར་འཁྱམས་པ་ནི་ཀུན་ 1-128 གཞི་རྣམ་ཤེས་ལས་ཀྱིས་བཅིངས་ཤིང་སྒྲིབ་པ་གཉིས་ཀྱིས་སྙིང་པོ་བསྒྲིབས་ནས་མངོན་དུ་ མ་རྟོགས་པའི་ཉེས་པ་ཡིན་གྱིས་སྙིང་པོ་རྟག་ཏུ་བཏང་སྙོམས་སུ་གནས་པས་ཅི་ཞིག་ཀྱང་ཕན་
【現代漢語翻譯】 然而，在《阿毗達磨經》中說：『無始時來界』等等。無著（含義：一位著名的佛教論師）在對此的解釋中，將此解釋為如來藏（含義：佛性的核心），而在《攝大乘論》中，則解釋為阿賴耶識（含義：儲存一切經驗的意識）。那麼，這兩者是否可以認為是一個意思呢？並非如此。就像在同一部關於五無間罪的論著中，大能仁（含義：佛陀的尊稱）在兩部不同的經中，分別講述了通往解脫的五無間罪和通往地獄的五無間罪，這些無間罪並不能混為一談。又如，在《能饒益指鬘經》中說：『諸佛及聲聞，未曾證得法，彼佛現證已，為眾生開示。』（含義：佛陀和聲聞弟子們，對於未曾證悟的法，佛陀證悟后，會為眾生開示。）這段話的含義可以解釋為，眾生未曾證得如來藏，以及未曾證得人我（含義：認為存在獨立的自我）。如來藏和人我兩者也不能混為一談。那麼，聖者無著的真實意圖是什麼呢？他將如來藏的解釋視為究竟的解釋，而將阿賴耶識的解釋視為方便的解釋，因此分別進行了解釋。但他並非認為如來藏和阿賴耶識是同一個意思。像這樣，對每一部論著都進行究竟和方便兩種解釋，在其他佛陀和菩薩的經典中也很常見，因此不應將此視為聖者無著的過失，否則會增長罪業。 駁斥認為宣說如來藏是方便之說： 第二，駁斥認為宣說如來藏是方便之說。有些人說：『如來藏遍及一切眾生，這是一種方便之說。』因為在《楞伽經》中說，這是爲了消除孩童對無我的恐懼。並且，這部論著也說，這是爲了消除五種過失。如果是究竟之說，那麼眾生就不應該在輪迴中流轉。』這種說法是錯誤的。為什麼呢？因為這兩部經只是闡述瞭如來藏的意圖，如果因為闡述了必要性就變成了方便之說，那麼許多究竟之說也會變成方便之說。如果它是方便之說，那麼說一切法具有法性也應該是方便之說，為什麼不能同樣看待呢？雖然如來藏存在，但眾生仍然在輪迴中流轉，這是因為阿賴耶識受到業的束縛，並且被兩種遮蔽（煩惱障和所知障）所覆蓋，因此無法證悟如來藏。這是過失，因為如來藏始終處於中舍的狀態，不會帶來任何利益或損害。
【English Translation】 However, in the Abhidharma Sutra, it says: 'The realm of beginningless time,' and so on. Asanga (meaning: A famous Buddhist philosopher) in his commentary on this, explains it as the Tathagatagarbha (meaning: the essence of Buddhahood), while in the Compendium of Mahayana, it is explained as the Alaya-vijnana (meaning: the storehouse consciousness). So, can these two be considered the same meaning? Not so. Just as in the same treatise on the five heinous crimes, the Great Sage (meaning: an epithet of the Buddha) in two different sutras, speaks of the five heinous crimes that lead to liberation and the five heinous crimes that lead to hell, these heinous crimes cannot be confused. Also, in the Sutra Benefiting Angulimala, it says: 'All Buddhas and Shravakas, have not attained this Dharma, that Buddha having realized, will show it to sentient beings.' (meaning: Buddhas and Shravaka disciples, for the Dharma that has not been realized, the Buddha having realized, will show it to sentient beings.) The meaning of this can be explained as sentient beings not having realized the Tathagatagarbha, and not having realized the self of a person (meaning: the belief in an independent self). The Tathagatagarbha and the self of a person cannot be confused. So, what is the true intention of the venerable Asanga? He regards the explanation of the Tathagatagarbha as the ultimate explanation, and the explanation of the Alaya-vijnana as the provisional explanation, therefore he explains them separately. But he does not think that the Tathagatagarbha and the Alaya-vijnana are the same meaning. Like this, giving two explanations, ultimate and provisional, for each treatise, is also common in other scriptures of Buddhas and Bodhisattvas, therefore it should not be regarded as a fault of the venerable Asanga, otherwise it will increase sins. Refuting the view that proclaiming the Tathagatagarbha is provisional: Second, refuting the view that proclaiming the Tathagatagarbha is provisional. Some say: 'The Tathagatagarbha pervades all sentient beings, this is a provisional statement.' Because in the Lankavatara Sutra, it says that this is to eliminate the fear of children towards no-self. And, this treatise also says that it is to eliminate the five faults. If it is an ultimate statement, then sentient beings should not wander in samsara.' This statement is wrong. Why? Because these two sutras only explain the intention of the Tathagatagarbha, if because the necessity is explained it becomes a provisional statement, then many ultimate statements will also become provisional statements. If it is a provisional statement, then saying that all dharmas have dharmata should also be a provisional statement, why can't it be viewed the same way? Although the Tathagatagarbha exists, sentient beings still wander in samsara, this is because the Alaya-vijnana is bound by karma, and is covered by two obscurations (afflictive obscuration and cognitive obscuration), therefore it cannot realize the Tathagatagarbha. This is the fault, because the Tathagatagarbha always remains in a state of equanimity, and does not bring any benefit or harm.
གནོད་མི་བྱེད་དོ། །གཞན་ཡང་སྙིང་པོ་ཡོད་ཀྱང་འཁོར་བར་འཁྱམས་པ་མི་འགལ་ཏེ། ཁང་ པའི་འོག་ན་གཏེར་ཡོད་ཀྱང་གཏེར་གྱི་བདག་པོ་དབུལ་པོར་གནས་པ་བཞིན་ནོ། །ཡང་སྙིང་ པོ་ཉིད་དྲང་དོན་དུ་འདོད་ན་ནི། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དང་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་ནི་དོན་དམ་བདེན་པ་ལ་ སོགས་པ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་གསུངས་པ་ཐམས་ཅད་དྲང་དོན་དུ་ཐལ་ཏེ། དེ་ ཐམས་ཅད་སྙིང་པོ་ཡིན་ཞིང་སྙིང་པོ་དང་དོན་གཅིག་པའོ། །འདོད་མི་ནུས་ཏེ། ཆོས་དེ་དག་ ཀྱང་དྲང་དོན་ཡིན་ན་ངེས་དོན་གང་ཡིན་སྨྲ་དགོས་པས་སོ། ། ༈ མིང་ལ་འཁྲུལ་བའི་ལོག་རྟོག་ངན་པ་གཞན་ཡང་སྤང་བ། གསུམ་པ་མིང་ལ་འཁྲུལ་བའི་ལོག་རྟོག་ངན་པ་གཞན་ཡང་སྤང་བ་ནི། ཁ་ཅིག་ན་རེ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཡིན་ལ། སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ མ་ཡིན་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་ནི་གསེར་རིན་པོ་ཆེ་ཡིན་ལ་ཀ་ན་ཀ་རིན་པོ་ཆེ་མིན་ཞེས་པ་དང་ ཁྱད་པར་ཅི་ཡོད། མིང་ཐ་དད་ཀྱང་དོན་གཅིག་པས་སོ། །དེ་ཡང་འགྲི བ་འཕེལ་མེད་པའི་ མདོར། ཤཱ་རིའི་བུ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དེ་ཉིད་ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་བྱེ་བ་མཐའ་ཡས་པས་བཏུམས་ པ་འཁོར་བའི་རྒྱུན་གྱིས་ཁྱེར་བ་ཐོག་མ་དང་ཐ་མ་མེད་པའི་འཁོར་བའི་འགྲོ་བར་འཆི་བ་དང་ སྐྱེ་བ་དག་ཏུ་འཁོར་བ་ནི་སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཞེས་སོགས་མང་དུ་གསུངས་ སོ། །དེ་དང་གཞན་ཡང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་ཆོས་ཉིད་བཞུགས་པར་འདོད་ཀྱང་སེམས་ཅན་ ལ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་བཞུགས་པ་བློར་མི་ཆུད་པ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་སྙིང་པོ་ཡོད་པ་ བློར་ཆུད་ཀྱང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་སྙིང་པོས་ཁྱབ་པ་བློར་མི་ཆུད་པ་དང་། སྙིང་པོ་ཡོད་ཀྱང་དེ་ ལ་བྲལ་བའི་ཡོན་ཏན་མེད་པར་འདོད་པ་དང་། སེམས་ཆོས་སྐུར་གསུངས་པ་ལ་སེམས་ཀྱི་ དབྱེ་བ་མ་ཕྱེ་བར་སོ་སྐྱེའི་སེམས་རིག་ཙམ་མངོན་གྱུར་འདི་རང་བཞིན་གྱི་རིགས་སུ་འདོད་ 1-129 པ་དང་། སྟོང་པ་ཆོས་སྐུར་གསུངས་པ་ལ་སྟོང་ཉིད་ཀྱི་དབྱེ་བ་མ་ཕྱེད་པར་རྟོག་པ་དང་འཁྲུལ་ སྣང་ཆོས་སྐུར་འདོད་པ་ལ་སོགས་པ་འདི་རྣམས་ནི་མཐོང་རྒྱ་དང་ཐོས་རྒྱ་ཆུང་ཡང་མངོན་ པའི་ང་རྒྱལ་དང་འདོད་རྔམས་ཆེ་བའི་བླུན་པོ་རྣམས་ཀྱི་བབ་ཅོལ་ཏེ་རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་ཀྱི་ དགོངས་པ་ལས་རིང་དུ་གྱུར་པའོ། །དེས་ན་ཟབ་མོའི་དོན་འདི་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རྟོགས་པར་ འདོད་ན་མདོ་དང་བསྟན་བཅོས་རྣམ་དག་ལ་མཐོང་ཐོས་རྒྱ་ཆེ་བར་བྱ་བའི་གཞན་དུ་ཆོས་ སྤོང་གི་ལས་ཆེན་པོ་འབྱུང་བའི་ཉེས་པ་ཡོད་དོ། །འདིའི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་གསུང་རབ་ལས་ གསུངས་པ་མཐའ་ཡས་པས་མིང་ཙམ་གྱིས་འཁྲུལ་པར་མི་བྱའོ། ། ༈ སྙིང་པོ་སྟོན་པའི་བཀའ་ལ་ལོག་རྟོག་དགག་པ། གཉིས་པ་སྙིང་པོ་སྟོན་པའི་བཀའ་ལ་ལོག་རྟོག་དགག་པ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་འཁོར་ ལོ་གསུམ་པ་དྲང་དོན་ཡིན
【現代漢語翻譯】 不作損害。（anutpāda）此外，即使有精華（tathāgatagarbha），流轉于輪迴中也不矛盾，就像房屋下有寶藏，但寶藏的主人卻仍然貧窮一樣。又，如果認為精華本身是權宜之說（neyārtha），那麼佛法身（dharmakāya）、真如（tathatā）以及勝義諦（paramārtha-satya）等等，所有關於法性（dharmatā）之名的各種說法，都將成為權宜之說，因為它們都是精華，並且與精華意義相同。這是不可能接受的，因為如果這些佛法也是權宜之說，那麼就必須說明究竟之說（nītārtha）是什麼。 駁斥因名相而迷惑的錯誤邪見： 第三，駁斥因名相而迷惑的錯誤邪見。有些人說：『法界（dharmadhātu）是如來藏（tathāgatagarbha），而有情界（sattvadhātu）不是如來藏。』這與說『這是黃金，但這不是金飾』有什麼區別呢？雖然名稱不同，但意義是相同的。在《無增減經》（Anūnatva-Apūrṇatva-nirdeśa Sūtra）中說：『舍利子（Śāriputra），法身被無量無數的煩惱（kleśa）之殼包裹，被輪迴的延續所攜帶，在無始無終的輪迴中，于生死中流轉，這被稱為有情界。』等等，經中多處如此宣說。此外，雖然認為一切法都具有法性，但卻不理解有情具有如來藏；即使理解有情具有精華，也不理解一切法都被精華所遍及；即使認為有精華，也認為它不具備解脫的功德；對於經中所說的『心是法身』，卻不區分心的種類，將凡夫的現行心識（citta-mātra）視為自性種姓（prakṛti-gotra）；對於經中所說的『空性是法身』，卻不區分空性的種類，將分別念（vikalpa）和錯覺顯現（bhrānti-pratibhāsa）視為法身等等。這些都是見識和聽聞狹隘，卻又傲慢自大、貪得無厭的愚人的胡言亂語，遠離了諸佛菩薩的意旨。因此，如果想要如實地理解這甚深之義，就必須廣泛地學習清凈的經論，否則就會有犯下舍法（dharma-parityāga）大罪的危險。經典中關於此（如來藏）的名相有無量無邊，不要僅僅因為名稱而迷惑。 駁斥對宣說精華之教的錯誤見解： 第二，駁斥對宣說精華之教的錯誤見解，分為三點，首先是認為第三法輪（tṛtīya-dharmacakra）是權宜之說。
【English Translation】 It does not harm. Furthermore, even if there is essence (tathāgatagarbha), it is not contradictory to wander in samsara, just as even if there is treasure under a house, the owner of the treasure remains poor. Also, if the essence itself is considered provisional (neyārtha), then all the various names of dharmatā (法性), such as dharmakāya (佛法身), tathatā (真如), and paramārtha-satya (勝義諦), would be considered provisional, since they are all essence and have the same meaning as essence. This cannot be accepted, because if those dharmas are also provisional, then it must be stated what is definitive (nītārtha). Refuting other evil misconceptions that are confused about names: Third, refuting other evil misconceptions that are confused about names. Some say: 'The dharmadhātu (法界) is the tathāgatagarbha (如來藏), but the sattvadhātu (有情界) is not the tathāgatagarbha.' What difference is there between saying 'This is gold, but this is not a gold ornament'? Although the names are different, the meaning is the same. In the Anūnatva-Apūrṇatva-nirdeśa Sūtra (無增減經), it says: 'Śāriputra (舍利子), the dharmakāya itself, enveloped by countless billions of coverings of kleshas (煩惱), carried by the continuum of samsara, revolving in the beginningless and endless cycle of samsaric existence in death and birth, is called the sattvadhātu.' And so on, it is said extensively. Furthermore, although they believe that all dharmas possess dharmatā, they do not comprehend that sentient beings possess the tathāgatagarbha; even if they comprehend that sentient beings possess essence, they do not comprehend that all dharmas are pervaded by essence; even if they believe there is essence, they believe that it does not possess the qualities of separation; and when it is said that 'mind is dharmakāya,' without distinguishing the types of mind, they consider the mere manifest consciousness (citta-mātra) of ordinary beings as the nature-lineage (prakṛti-gotra); and when it is said that 'emptiness is dharmakāya,' without distinguishing the types of emptiness, they consider conceptualization (vikalpa) and illusory appearances (bhrānti-pratibhāsa) as dharmakāya, and so on. These are the babblings of fools who have narrow views and little learning, yet are arrogant and greedy, and are far from the intention of the Buddhas and Bodhisattvas. Therefore, if one wishes to understand this profound meaning as it is, one must have extensive learning and hearing of pure sutras and treatises, otherwise there is the danger of committing the great sin of abandoning the Dharma (dharma-parityāga). There are countless names for this (tathāgatagarbha) spoken in the scriptures, so do not be confused merely by names. Refuting wrong views on the teachings that reveal the essence: Second, refuting wrong views on the teachings that reveal the essence, divided into three points, the first of which is the third turning of the wheel (tṛtīya-dharmacakra) is provisional.
་པར་འདོད་པ་དགག་པ་ནི། ཁ་ཅིག་ན་རེ། བཀའ་འཁོར་ལོ་ཐ་མ་ སེམས་ཙམ་ཡིན་པས་དྲང་དོན་ཡིན་ཞིང་། དེར་སྙིང་པོ་བསྟན་པའང་དྲང་དོན་ཡིན་ཏེ། སྙིང་ པོ་ནི་འཁོར་ལོ་ཐ་མའི་བརྗོད་བྱ་གཙོ་བོ་ཡིན་པས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་ནི་ཤིན་ཏུ་འཁྲུལ་ ཏེ། འཁོར་ལོ་ཐ་མ་སེམས་ཙམ་གྱི་གཞུང་ཡིན་པའི་ཤེས་བྱེད་མེད་ཅིང་། ངེས་དོན་མཐར་ ཐུག་པ་ཡིན་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དགོངས་པ་ངེས་པར་འགྲེལ་པའི་མདོར། དེ་ནས་ བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དོན་དམ་ཡང་དག་འཕགས་ཀྱིས་ཡང་འདི་སྐད་ ཅེས་གསོལ་ཏོ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དང་པོར་ཡུལ་ཝཱ་ར་ཎ་སི་དྲང་སྲོང་སྨྲ་བ་རི་དྭགས་ ཀྱི་ནགས་སུ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐེག་པ་ལ་ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་རྣམས་ལ་འཕགས་པའི་བདེན་ པ་བཞིའི་རྣམ་པ་བསྟན་པས་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་བ་སྔོན་ལྷར་གྱུར་པའམ་ མིར་གྱུར་པ་སུས་ཀྱང་ཆོས་དང་མཐུན་པར་འཇིག་རྟེན་དུ་མ་བསྐོར་བ་གཅིག་རབ་ཏུ་བསྐོར་ ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དེ་ཡང་བླ་ན་མཆིས་པ་སྐབས་མཆིས་ པ། དྲང་བའི་དོན་རྩོད་པའི་གཞིའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་ལགས་ལ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ 1-130 ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་མཆིས་པ་ཉིད་ལས་བརྩམས། སྐྱེ་བ་མ་མཆིས་པ་དང་། འགག་ པ་མ་མཆིས་པ་དང་། གཟོད་མ་ནས་ཞི་བ་དང་། རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་ འདས་པ་ཉིད་ལས་བརྩམས་ནས། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་རྣམས་ལ་སྟོང་ པ་ཉིད་སྨོས་པའི་རྣམ་པས་ཆེས་ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་བའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་གཉིས་པ་བསྐོར་ ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དེ་ཡང་བླ་ན་མཆིས་པ། སྐབས་མཆིས་ པ། དྲང་བའི་དོན། རྩོད་པའི་གཞིའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་ལགས་ཀྱི། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་མཆིས་པ་ཉིད་ལས་བརྩམས་སྐྱེ་བ་མ་མཆིས་པ་དང་འགག་པ་ མ་མཆིས་པ་དང་གཟོད་མ་ནས་ཞི་བ་དང་རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ ཉིད་ལས་བརྩམས་ནས། ཐེག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་རྣམས་ལ་ལེགས་ པར་རྣམ་པར་ཕྱེ་བ་དང་ལྡན་པ་ཤིན་ཏུ་ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་པའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་གསུམ་ པ་བསྐོར་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་འདི་ནི་བླ་ན་མ་མཆིས་པ་ སྐབས་མ་མཆིས་པ། ངེས་པའི་དོན་ལགས་ཏེ་རྩོད་པའི་གཞིའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་མ་ལགས་ སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་མཆིས་པ་ཉིད་ལས་བརྩམས། རང་ བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཉིད་ཀྱི་བར་ལས་བརྩམས་ནས། བཅོམ་ལྡན་ འདས་ཀྱིས་ངེས་པའི་དོན་བསྟན་པ་འདི་རིགས་ཀྱི་བུའམ་རིགས་ཀྱི་བུ་མོ་གང་གིས་ཐོས་ནས་ མོས་པར་བགྱིད་པ་དང་། ཡི་གེར་འབྲིར་རྩོལ་བ་དང་། ཡི་གེར་བྲིས་ནས་ཀྱང་འཆང་བ་དང
{ "translations": [ "駁斥認為第三法輪是了義的觀點：有人說，『第三法輪唯識宗是不了義的，因此其中所說的「心要」也是不了義的，因為心要是第三法輪的主要內容』。這種說法是完全錯誤的，因為沒有證據表明第三法輪是唯識宗的經典，而且經中明確宣說了它是究竟了義的。在《解深密經》中，菩薩勝義生（Don dam yang dag pags，Supreme Meaning Truly Born）向薄伽梵（Bcom ldan 'das，Bhagavan，世尊）請示道：『世尊，您最初在瓦拉納西（Yul wA ra Na si，Varanasi）鹿野苑（driang srong smra ba ri dwags kyi nags su，Risidavana，仙人墮處）為那些進入聲聞乘（nyan thos kyi theg pa，Sravakayana，聲聞乘）的人宣說了四聖諦（'phags pa'i bden pa bzhi'i rnam pa，Aryasatya，四聖諦），從而轉了殊勝稀有的法輪，這是前所未有的，無論是天神還是人類，都沒有能像這樣如法地轉動法輪。世尊您所轉的法輪，是至上的、有間隙的、不了義的，是爭論的焦點。世尊您從諸法無自性（chos rnams kyi ngo bo nyid ma mchis pa nyid，nihsvabhavata，無自性）出發，宣說了不生（skye ba ma mchis pa，anutpada，不生）、不滅（'gag pa ma mchis pa，anirodha，不滅）、本來寂靜（gzod ma nas zhi ba，aditah santa，本來寂靜）和自性涅槃（rang bzhin gyis yongs su mya ngan las 'das pa nyid，prakrtiparinirvrta，自性涅槃），為那些進入大乘（theg pa chen po，Mahayana，大乘）的人宣說了空性（stong pa nyid，sunyata，空性），從而轉了第二個更為殊勝稀有的法輪。世尊您所轉的法輪，也是至上的、有間隙的、不了義的，是爭論的焦點。世尊您從諸法無自性出發，宣說了不生、不滅、本來寂靜和自性涅槃，為那些進入一切乘（theg pa thams cad，sarvayana，一切乘）的人宣說了具有善妙分別的、極其殊勝稀有的第三法輪。世尊您所轉的這個法輪，是無上的、無間隙的、了義的，不是爭論的焦點。世尊您從諸法無自性出發，直到自性涅槃，世尊您所開示的了義，無論是善男子還是善女子，聽聞後生起信心，努力書寫，書寫后受持……』" ], "english_translations": [ "Refuting the view that the Third Dharma Wheel is definitive: Some say, 'The Third Dharma Wheel, being of the Mind-Only school, is provisional, and therefore the 'essence' taught therein is also provisional, because the essence is the main subject of the Third Dharma Wheel.' This is completely wrong, as there is no evidence that the Third Dharma Wheel is a Mind-Only text, and it is said to be the ultimate definitive meaning. In the Sutra Unraveling the Intent (dgongs pa nges par 'grel pa'i mdo), the Bodhisattva Supreme Meaning Truly Born (Don dam yang dag pags) asked the Bhagavan (Bcom ldan 'das): 'Bhagavan, you first turned the wondrous and extraordinary Dharma Wheel in Varanasi (Yul wA ra Na si), in the Deer Park (driang srong smra ba ri dwags kyi nags su) of the Hermits, by teaching the aspects of the Four Noble Truths ('phags pa'i bden pa bzhi'i rnam pa) to those who had entered the Hearer Vehicle (nyan thos kyi theg pa), which was unprecedented, as no god or human had ever turned such a Dharma Wheel in accordance with the Dharma. The Dharma Wheel turned by the Bhagavan was supreme, with gaps, provisional in meaning, and a source of contention. Bhagavan, starting from the non-self-nature (chos rnams kyi ngo bo nyid ma mchis pa nyid) of all phenomena, and proceeding from the unborn (skye ba ma mchis pa), the unceasing ('gag pa ma mchis pa), the primordially peaceful (gzod ma nas zhi ba), and the naturally completely nirvanic (rang bzhin gyis yongs su mya ngan las 'das pa nyid), you turned the second, even more wondrous and extraordinary Dharma Wheel by speaking of emptiness (stong pa nyid) to those who had entered the Great Vehicle (theg pa chen po). The Dharma Wheel turned by the Bhagavan was also supreme, with gaps, provisional in meaning, and a source of contention. Bhagavan, starting from the non-self-nature of all phenomena, and proceeding from the unborn, the unceasing, the primordially peaceful, and the naturally completely nirvanic, you turned the third, most wondrous and extraordinary Dharma Wheel, endowed with excellent distinctions, to those who had entered all vehicles (theg pa thams cad). This Dharma Wheel turned by the Bhagavan is unsurpassed, without gaps, definitive in meaning, and not a source of contention. Bhagavan, starting from the non-self-nature of all phenomena, and proceeding up to the naturally completely nirvanic, whatever son or daughter of good family hears this definitive meaning taught by the Bhagavan and strives to have faith, to write it down, and having written it down, to hold it...'\" ] }
་ ཀློག་པ་དང་མཆོད་པ་དང་ཡང་དག་པར་འགོད་པ་དང་ལུང་ནོད་པ་དང་ཁ་ཏོན་བགྱིད་པ་དང་ སེམས་པ་དང་བསྒོམ་པའི་རྣམ་པས་སྦྱོར་བར་བགྱིད་པ་དེ་བསོད་ནམས་ཇི་ཙམ་ཞིག་བསྐྱེད་ པར་འགྱུར་ལགས། དེ་སྐད་ཅེས་གསོལ་པ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་དོན་དམ་ཡང་དག་འཕགས་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །དོན་དམ་ཡང་དག་ 1-131 འཕགས། རིགས་ཀྱི་བུའམ་རིགས་ཀྱི་བུ་མོ་དེ་ནི་བསོད་ནམས་དཔག་ཏུ་མེད་གྲངས་མེད་པ་ བསྐྱེད་དེ། དེའི་དཔེ་བྱ་བ་སླ་བ་མ་ཡིན་མོད་ཀྱི་འོན་ཀྱང་མདོར་བསྡུས་ཏེ་ཁྱོད་ལ་བཤད་པར་ བྱའོ། །དོན་དམ་ཡང་དག་འཕགས་འདི་ལྟ་སྟེ་དཔེར་ན་སེན་མོའི་རྩེ་མོ་ལ་གནས་པའི་སའི་ རྡུལ་གང་དག་ཡིན་པ་དེ་དག་ནི་ས་ལ་གནས་པའི་སའི་རྡུལ་རྣམས་དང་བསྒྲུན་ན་བརྒྱའི་ཆར་ ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོ་ཞིང་། སྟོང་གི་ཆ་དང་འབུམ་གྱི་ཆ་དང་གྲངས་དང་ཆ་དང་བགྲང་བ་དང་ དཔེ་དང་རྒྱུར་ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོའོ། །བ་ལང་གི་རྗེས་ཀྱི་ཆུ་ནི་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོ་བཞིའི་ཆུ་དང་ བསྒྲུན་ན་བརྒྱའི་ཆར་ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོ་བ་ནས་རྒྱུའི་བར་དུ་ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོའོ། །དོན་ དམ་ཡང་དག་འཕགས་དེ་བཞིན་དུ་ངས་དྲང་བའི་དོན་གྱི་མདོ་སྡེ་ལ་མོས་པ་ནས་སྒོམ་པའི་ རྣམ་པས་སྦྱོར་བར་བྱེད་པའི་བར་གྱི་བསོད་ནམས་གང་བཤད་པ་དེ་ནི་ངེས་པའི་དོན་བསྟན་ པ་ལ་མོས་པ་ལས་ཡང་དག་པར་གྲུབ་པ་ནས་སྒོམ་པའི་རྣམ་པས་སྦྱོར་བ་ལས་ཡང་དག་པར་ གྲུབ་པའི་བར་གྱི་བསོད་ནམས་འདི་དང་བསྒྲུན་ན་བརྒྱའི་ཆར་ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོ་བ་ནས་ རྒྱུའི་བར་དུ་ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོའོ། །དེ་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་པ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་ བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དོན་དམ་ཡང་དག་འཕགས་ཀྱིས་འདི་སྐད་ཅེས་གསོལ་ཏོ། །བཅོམ་ ལྡན་འདས་དགོངས་པ་ངེས་པར་འགྲེལ་བའི་ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་འདིར་བསྟན་པ་འདིའི་མིང་ ཅི་ལགས། འདི་ཇི་ལྟར་གཟུང་བར་བགྱི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དེ་ལ་བཀའ་སྩལ་པ། དོན་ དམ་ཡང་དག་འཕགས་འདི་ནི་དོན་དམ་པ་ངེས་པའི་དོན་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། འདི་དོན་དམ་པ་ ངེས་པའི་དོན་བསྟན་པ་ཞེས་བྱ་བར་ཟུང་ཤིག ཅེས་འཁོར་ལོ་ཐ་མ་ངེས་དོན་ཡིན་ཚུལ་དང་། དེ་ལ་མོས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཕན་ཡོན་དང་། དེ་ལྟར་སྟོན་པའི་ལེའུ་འདི་ཡང་དོན་དམ་ངེས་ དོན་བསྟན་པ་ཡིན་པར་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་འགོག་བྱེད་ལུང་ལ་མཁས་འདོད་བླུན་པོའི་ལོག་རྟོག་བསལ་བ་ནི། ཁ་ཅིག་ན་ 1-132 རེ། འཁོར་ལོ་བར་པ་ཟབ་མོར་ཤེར་ཕྱིན་སྟོན་པ་ལ་དྲང་དོན་དང་འཁོར་ལོ་གསུམ་པ་སེམས་ ཙམ་སྟོན་པ་ལ་ངེས་དོན་དུ་བཤད་པས་ལུང་འདི་དྲང་དོན་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་སྐད་སྨྲ་ བ་དེས་ནི་མདོ་འདིའི་དོན་རྟོགས་པ་ལྟ་ཞོག་མདོ་འདིའི་མཚན་གྱི་དོན་དང་ལེའུ་འདི་དང་བྱང་ ཆུབ་སེམས་དཔའི་མཚན་འདིའི་དོན་ཡང་མ་རྟོགས་
【現代漢語翻譯】 如果有人以閱讀、供養、如理書寫、受持、諷誦、作意和修習的方式來行事，這會產生多少功德呢？』當他這樣祈請時，世尊對菩薩Don dampa yang dag phag（真實勝義）這樣說道：『真實勝義，善男子或善女子會產生無量無邊的功德。雖然要舉例說明它並不容易，但簡而言之，我會為你解釋。真實勝義，例如，與大地上的所有塵埃相比，位於指甲尖端的塵埃，連百分之一都不及，更不用說千分之一、百萬分之一，乃至算數、譬喻和因緣了。又如牛蹄跡中的水與四大海之水相比，連百分之一都不及，乃至因緣也不及。真實勝義，同樣，我說過的對於詮釋不了義經典的信解乃至修習所產生的功德，與對於詮釋了義經典的信解乃至修習所產生的功德相比，連百分之一都不及，乃至因緣也不及。』當世尊這樣說時，菩薩真實勝義對世尊這樣說道：『世尊，這部解釋甚深意趣的法類叫什麼名字？我們應如何受持它呢？』世尊回答說：『真實勝義，這就是解釋真實勝義，應受持為解釋真實勝義。』這樣，就說明了第三法輪是了義，以及信解它的利益，並說明了宣講這些的章節也是解釋真實勝義。 第二，駁斥那些自詡精通經論，實則愚昧之人對能破之經文的邪見：有些人說：『中間法輪所宣講的甚深般若波羅蜜多是不了義，而第三法輪所宣講的唯識是了義，因此這部經是不了義。』說這種話的人，不要說理解這部經的意義，就連這部經的名稱的意義，以及這一章節和這位菩薩的名稱的意義都不理解。
【English Translation】 『How much merit will be generated by engaging in activities such as reading, making offerings, correctly writing, receiving teachings, reciting, contemplating, and practicing?』 When he made this request, the Bhagavan (Blessed One) spoke to the Bodhisattva Don dampa yang dag phag (Ultimate Truth) as follows: 『Don dampa yang dag phag, a son or daughter of good family will generate immeasurable and countless merit. Although it is not easy to give an example of it, I will explain it to you briefly. Don dampa yang dag phag, for example, compared to all the dust on the earth, the dust on the tip of a fingernail is not even close to one percent, let alone one thousandth, one millionth, or even in terms of numbers, comparisons, or causes. Similarly, compared to the water of the four great oceans, the water in a cow's footprint is not even close to one percent, not even in terms of causes. Don dampa yang dag phag, in the same way, the merit I have spoken of that arises from faith in the sutras of interpretable meaning up to the practice, compared to the merit that arises from faith in the exposition of definitive meaning up to the practice, is not even close to one percent, not even in terms of causes.』 When the Bhagavan spoke thus, the Bodhisattva Don dampa yang dag phag said to the Bhagavan: 『Bhagavan, what is the name of this teaching that definitively explains the intention? How should we hold it?』 The Bhagavan replied: 『Don dampa yang dag phag, this is the explanation of the ultimate meaning, hold it as the explanation of the ultimate meaning.』 Thus, it was explained that the third turning of the wheel is definitive, as well as the benefits of having faith in it, and that the chapter that explains these things is also the explanation of the ultimate meaning. Secondly, refuting the wrong views of foolish people who claim to be experts in scriptures but misunderstand the scriptures that refute their views: Some say, 『The profound Prajnaparamita (Perfection of Wisdom) taught in the intermediate turning of the wheel is provisional, while the Mind-Only teachings taught in the third turning of the wheel are definitive, therefore this sutra is provisional.』 Those who speak in this way do not understand the meaning of this sutra, let alone the meaning of the title of this sutra, this chapter, and the name of this Bodhisattva.
ཏེ། དགོངས་པ་ངེས་པར་འགྲེལ་པ་ཞེས་ དང་། དོན་དམ་པ་ངེས་པའི་དོན་བསྟན་པ་ཞེས་དང་། དོན་དམ་ཡང་དག་འཕགས་ཀྱི་ལེའུ་ ཞེས་གསུང་པ་བཞིན་དུ་ཡང་དྲང་དོན་དུ་འདོད་པས་སོ། །གལ་ཏེ་མདོ་ལུང་འདི་དྲང་དོན་ཡིན་ ན་ཐོགས་མེད་ཀྱིས་ཀྱང་མདོའི་དྲང་ངེས་མ་ཕྱེད་པར་འགྱུར་ཏེ། ས་སྡེར་འཁོར་ལོ་གསུམ་གྱི་ མཚན་ཉིད་འཇོག་པ་ལ་ལུང་འདི་ཉིད་འཐད་ལྡན་དུ་བཞག་པ་ལས་གཞན་མ་གསུངས་པས་ སོ། །འདོད་པར་ཡང་མི་ནུས་ཏེ། མདོ་སྡེ་དྲང་དོན་ངེས་པའི་དོན། །རྣམ་པ་མང་པོ་རབ་ཏུ་ འབྱེད། །ཅེས་ཐུབ་པས་ལུང་བསྟན་པས་སོ། །ཁོ་ན་རེ། ཐོགས་མེད་ཀྱིས་མཁྱེན་ཡང་གཅུང་ པོ་དབྱིག་གཉེན་དྲང་བའི་ཕྱིར་ས་སྡེ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་སེམས་ཙམ་དུ་གསུངས་པར་གྲགས་ པས་ས་སྡེར་གསུངས་པའང་དྲང་དོན་ནོ་ཞེ་ན། གྲགས་སུ་ཟད་མོད་དེ་འདྲའི་གྲགས་པ་ལ་ རིགས་པས་གནོད་དེ། སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་སངས་རྒྱས་གཉིས་པ་ལྟ་བུ་ཞེས་གྲགས་པ། བྱམས་པས་དངོས་སུ་བཟུང་བར་གསུངས་པ་མདོ་སྡེ་ལྔ་བརྒྱ་ཐུགས་ལ་མངའ་བ་དེ་སེམས་ ཙམ་གྱིས་དྲང་དགོས་པ་མི་སྲིད་ཅིང་འཕགས་པས་གཅུང་པོ་གཅིག་པུའི་ཕྱིར་མ་འོངས་པའི་ གདུལ་བྱ་མང་པོ་ལ་མི་དགོངས་པ་ཡང་མི་རིགས་པས་སོ། །གཞན་ཡང་ལུང་དེ་དྲང་དོན་ཡིན་ ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་བསྟན་པར། རིགས་ཀྱི་བུ་འདི་ལྟ་སྟེ་དཔེར་ན་ ནོར་བུ་མཁན་མཁས་པ་ནོར་བུ་སྦྱོང་བའི་ཚུལ་ལེགས་པར་ཤེས་པ་དེས་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེའི་ རིགས་ནས་ཡོངས་སུ་མ་དག་པའི་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེ་བླངས་ཏེ། ལན་ཚྭའི་ཆུ་རྣོན་པོས་སྦངས་ ནས་སྐྲའི་རེ་བའི་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བས་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བར་བྱེད་དོ། །དེ་ཙམ་གྱིས་བརྩོན་པ་ 1-133 འདོར་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་འོག་ཏུ་ཟས་ཀྱི་ཁུ་བ་རྣོན་པོས་སྦངས་ནས་བལ་གྱི་ལ་བའི་ ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བས་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བར་བྱེད་དོ། །དེ་ཙམ་གྱིས་བརྩོན་པ་འདོར་བ་ཡང་མ་ཡིན་ ཏེ་དེའི་འོག་ཏུ་སྨན་ཆེན་པོའི་ཁུ་བ་ལ་ཡང་སྦངས་ནས་རས་སྲབ་མོའི་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བས་ ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བར་བྱེད་དོ། །ཡོངས་སུ་སྦྱངས་ཏེ་དྲི་མ་དང་བྲལ་བ་ནི་བཻདཱུརྱའི་རིགས་ཆེན་པོ་ ཞེས་བརྗོད་དོ། །རིགས་ཀྱི་བུ་དེ་བཞིན་དུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཡང་ཡོངས་སུ་མ་དག་པའི་ སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་མཁྱེན་ནས་མི་རྟག་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་བདག་མེད་པ་དང་མི་ གཙང་བ་ཡིད་འབྱུང་བའི་གཏམ་གྱིས་འཁོར་བ་ལ་དགའ་བའི་སེམས་ཅན་རྣམས་སྐྱོ་བ་སྐྱེད་ པར་མཛད་དེ། འཕགས་པའི་ཆོས་འདུལ་བ་ལ་འཛུད་པར་མཛད་དོ། །དེ་ཙམ་གྱིས་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པ་བརྩོན་པར་འདོར་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་འོག་ཏུ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་མཚན་མ་མེད་ པ་དང་སྨོན་པ་མེད་པའི་གཏམ་གྱིས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཚུལ་རྟོགས་པར་མཛད་དོ། །དེ་ ཙམ་གྱིས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་བརྩོ
【現代漢語翻譯】 因此，正如經中所說『分別聖解深密』，『顯了真諦決定義』，以及『勝義真實聖品』一樣，也被認為是不了義。如果這部經是不了義，那麼無著(Asanga)也會不辨經的了義和不了義，因為在《攝抉擇分》(Śrāvakabhūmi)中建立三轉法輪的體性時，除了引用這部經作為依據外，沒有其他的說法。這也是不可能接受的，因為佛陀(Thubpa)曾預言：『經部不了義和了義，有多種不同的分別。』如果有人說：無著雖然知道，但爲了順應弟弟世親(Vasubandhu)的觀點，所以在《攝抉擇分》等中宣說了唯識，因此《攝抉擇分》中所說的也是不了義。這僅僅是傳言而已，但這種傳言在理證上是站不住腳的。世親論師(Slobdpon Dbyig Gnyen)被稱為第二佛陀，彌勒菩薩(Byams pa)親自攝受，通達五百部經，他不可能被唯識所左右。而且聖者(『phags pa，指無著)也不可能爲了一個弟弟而不顧未來眾多的有情。此外，如果這部經是不了義，那麼在宣說如來大悲時，會這樣說：『善男子，譬如一位精通寶石的工匠，深知寶石的加工方法，他從各種寶石中取出一塊尚未完全 очищенный 的寶石，先用淡鹽水浸泡，然後用毛刷 тщательно очищает 它。但他不會就此停止努力，接著用稀薄的食物汁液浸泡，然後用棉布 тщательно очищает 它。但他也不會就此停止努力，接著再用藥汁浸泡，然後用細麻布 тщательно очищает 它。經過 тщательно очищает 后， очищенный 且無瑕疵的寶石就被稱為偉大的吠琉璃寶石。善男子，如來也是如此，他知道尚未 очищенный 的有情界，用無常、痛苦、無我和不凈的厭離之語，使那些貪戀輪迴的有情生起厭離之心，從而引入聖者的律藏。但他不會就此停止努力，接著用空性、無相和無愿之語，使他們證悟如來的體性。但他不會就此停止努力』 "Therefore, just as it is said in the sutra 'Exposition of the Thought Intention', 'Teaching the Definitive Meaning of the Ultimate Truth', and 'Chapter on the Ultimate Truth of the Noble Ones', it is also considered provisional. If this sutra is provisional, then Asanga would also fail to distinguish between the definitive and provisional meanings of the sutras, because in establishing the characteristics of the three turnings of the wheel in the Śrāvakabhūmi, no other statement is made except for considering this sutra as valid. This is also unacceptable, because the Buddha prophesied: 'The sutras, provisional and definitive in meaning, have many different distinctions.' If someone says: Although Asanga knew, he taught only mind in the Śrāvakabhūmi and so on for the sake of his younger brother Vasubandhu, so what is said in the Śrāvakabhūmi is also provisional. This is merely a rumor, but such a rumor is refuted by reason. The teacher Vasubandhu is said to be like the second Buddha, directly embraced by Maitreya, possessing five hundred sutras in his mind, it is impossible that he would be swayed by mind-only. Moreover, it is unreasonable for the noble one to disregard the many future beings for the sake of one younger brother. Furthermore, if that sutra is provisional, then in teaching the great compassion of the Tathāgata, it would say: 'Son of good family, just as a skilled gem craftsman, who knows well the methods of refining gems, takes a precious gem that is not completely pure from among the various gems, soaks it in dilute salt water, and thoroughly cleanses it with a hair brush. But he does not abandon his effort with just that, and then soaks it in dilute food juice, and thoroughly cleanses it with cotton. But he does not abandon his effort with just that, and then soaks it in great medicinal juice, and thoroughly cleanses it with thin linen. Having thoroughly cleansed it, the очищенный and flawless gem is called a great vaiḍūrya gem. Son of good family, likewise, the Tathāgata, knowing the realm of beings that is not completely pure, uses the words of impermanence, suffering, selflessness, and impurity to cause beings who delight in samsara to generate aversion, thereby introducing them to the monastic discipline of the noble ones. But the Tathāgata does not abandon his effort with just that, and then uses the words of emptiness, signlessness, and wishlessness to cause them to realize the nature of the Tathāgata. But the Tathāgata does not abandon his effort'"
【English Translation】 Therefore, just as it is said in the sutra 'Exposition of the Thought Intention', 'Teaching the Definitive Meaning of the Ultimate Truth', and 'Chapter on the Ultimate Truth of the Noble Ones', it is also considered provisional. If this sutra is provisional, then Asanga would also fail to distinguish between the definitive and provisional meanings of the sutras, because in establishing the characteristics of the three turnings of the wheel in the Śrāvakabhūmi, no other statement is made except for considering this sutra as valid. This is also unacceptable, because the Buddha prophesied: 'The sutras, provisional and definitive in meaning, have many different distinctions.' If someone says: Although Asanga knew, he taught only mind in the Śrāvakabhūmi and so on for the sake of his younger brother Vasubandhu, so what is said in the Śrāvakabhūmi is also provisional. This is merely a rumor, but such a rumor is refuted by reason. The teacher Vasubandhu is said to be like the second Buddha, directly embraced by Maitreya, possessing five hundred sutras in his mind, it is impossible that he would be swayed by mind-only. Moreover, it is unreasonable for the noble one to disregard the many future beings for the sake of one younger brother. Furthermore, if that sutra is provisional, then in teaching the great compassion of the Tathāgata, it would say: 'Son of good family, just as a skilled gem craftsman, who knows well the methods of refining gems, takes a precious gem that is not completely pure from among the various gems, soaks it in dilute salt water, and thoroughly cleanses it with a hair brush. But he does not abandon his effort with just that, and then soaks it in dilute food juice, and thoroughly cleanses it with cotton. But he does not abandon his effort with just that, and then soaks it in great medicinal juice, and thoroughly cleanses it with thin linen. Having thoroughly cleansed it, the purified and flawless gem is called a great vaiḍūrya gem. Son of good family, likewise, the Tathāgata, knowing the realm of beings that is not completely pure, uses the words of impermanence, suffering, selflessness, and impurity to cause beings who delight in samsara to generate aversion, thereby introducing them to the monastic discipline of the noble ones. But the Tathāgata does not abandon his effort with just that, and then uses the words of emptiness, signlessness, and wishlessness to cause them to realize the nature of the Tathāgata. But the Tathāgata does not abandon his effort'"
ན་པ་འདོར་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ་དེའི་འོག་ཏུ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་ པའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་གཏམ་འཁོར་གསུམ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་གཏམ་གྱིས་རང་བཞིན་སྣ་ ཚོགས་ཀྱི་རྒྱུ་ཅན་གྱི་སེམས་ཅན་དེ་དག་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡུལ་ལ་འཇུག་པར་མཛད་ དོ། །ཞུགས་པར་གྱུར་ཅིང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་ན་ནི་བླ་ན་མེད་པའི་ཡང་ དག་པ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་འདི་ཡང་དྲང་དོན་ཡིན་ནམ། དེ་ལྟར་ལུང་དེ་གཉིས་ དྲང་དོན་ཡིན་ན་འཁོར་ལོ་གསུམ་གྱི་དྲང་ངེས་བྱེད་པའི་ལུང་གཞན་སྨྲ་དགོས་སོ། །ལུང་མེད་ ཀྱང་ཐ་མ་དྲང་དོན་དུ་འཇོག་པ་ཡིན་ན་ནི་རང་བཟོ་ཧ་ཅང་ཆེས་ཤིང་ཐུབ་པ་ལས་ཀྱང་ལྷག་ པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་རོ། །ཁོ་ན་རེ། ལུང་དེ་ངེས་དོན་མ་ཡིན་པར་སློབ་དཔོན་ཆོས་ཀྱི་བཤེས་ གཉེན་གྱིས་བཤད་དོ་ཞེ་ན། དེ་ཙམ་གྱིས་ཐུབ་པ་དང་འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་གཉིས་ཀྱི་ གསུང་དགག་པར་མི་རིགས་ཏེ་རྣལ་འབྱོར་པའི་བློ་ཁྱད་ཀྱིས་སོ། །ཡང་འཁོར་ལོ་བར་པར་ 1-134 ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པ་ལ་སོགས་པ་སྟོན་བཞིན་དུ་དྲང་དོན་དུ་གསུངས་པ་ཅི་ཞེ་ན། འཁོར་ལོ་བར་ པ་དང་ཐ་མ་གཉིས་ཀ་བརྗོད་བྱ་འདྲ་བས་བརྗོད་བྱའི་སྒོ་ནས་དྲང་དོན་དུ་མི་སྟོན་གྱི། ལེགས་ པར་རྣམ་པར་ཕྱེ་བ་མ་ཡིན་པས་རྗོད་ཚུལ་གྱི་དྲང་དོན་དུ་གསུངས་པར་གོ་བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ ན་འཁོར་ལོ་གསུམ་པ་ལ་ལེགས་པར་རྣམ་པར་ཕྱེ་བ་དང་ལྡན་ཞེས་དང་བླ་ན་མེད། སྐབས་ མེད། ངེས་པའི་དོན། རྩོད་པའི་ཚིག་གི་གནས་སུ་མ་གྱུར་ཞེས་དང་། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་ཆོས་ ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཞེས་མདོ་ལས་བྱུང་ཞིང་། འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་རྒྱལ་བས་ལུང་བསྟན་པའི་ སྐྱེས་མཆོག་དེས་ཀྱང་ཐ་མ་ངེས་དོན་དུ་སྟོན་པའི་མདོ་འཐད་ལྡན་དྲངས་ལ། ཐ་མ་དོན་དམ་ རྣམ་པར་ངེས་པའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཞེས་བོད་ཀྱི་མཁས་པ་སྔ་མ་རྣམས་ལ་ཡང་གྲགས་ བཞིན་དུ་དེ་དག་བོར་ནས་འཁོར་ལོ་ཐ་མ་དྲང་དོན་དུ་འདོད་པ་འདི་ནི་རྐུན་པོ་གླེན་པ་རིན་པོ་ ཆེ་ཡང་དག་པ་རྙེད་པ་བོར་ནས་ཕུབ་མ་ཁུར་ཏེ་འགྲོ་བ་དང་འདྲའོ། ། གསུམ་པ་འཁོར་ལོ་ཐ་མ་ལས་སེམས་ཙམ་བསྟན་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་དགག་པ་ནི། ཁ་ཅིག་ ན་རེ། འཁོར་ལོ་ཐ་མས་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་བསྟན་པས་སེམས་ཙམ་གྱི་གཞུང་ཡིན་ལ་དེས་ན་ དྲང་དོན་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་སྟོན་པ་ལ་སེམས་ཙམ་གྱི་གཞུང་གིས་མ་ཁྱབ་སྟེ། ཡུམ་བར་མ་དང་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པར་ཡང་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་བསྟན་པའོ། །དེ་ཡང་། བྱམས་ ཞུས་ལེའུར། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་བྱམས་པ་ལ་བཀའ་སྩལ་པ། བྱམས་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སྤྱོད་ཅིང་ཆོས་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ལ་མཁས་པ་ལ་ གནས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམ་པ་གསུམ་གྱིས་གཟུགས་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་གདགས་ པར་རྗེས་སུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཚོར་བ་དང་འདུ་ཤ
【現代漢語翻譯】 並非捨棄，而是在那之後，以不退轉的法輪之語，以三轉法輪完全清凈之語，使具有各種自性之因的眾生進入如來之境。 進入並證悟如來法性，則稱為無上正等覺。』此語也是不了義嗎？如果這兩個經文是不了義，則需要說出其他能確定三轉法輪了義與不了義的經文。 如果沒有經文，卻將後者定為不了義，則是自作主張太過分，會變成比佛陀還嚴重的過失。』或者有人說：『這個經文不是了義，是導師法友說的。』 僅憑此不能推翻佛陀和聖者無著的言論，因為這是瑜伽士智慧的差別。』又問：『中間法輪在宣說無自性等的同時，為何說是了義呢？』 中間法輪和后法輪二者所詮釋的內容相同，因此不從所詮釋的內容方面說是了義，而是因為沒有很好地進行區分，所以應理解為從表達方式上說是了義。 這樣說來，第三法輪具有善加辨別，並且是無上、無間、了義、非爭論之處，以及經中說『不退轉法輪』。聖者無著也引用了世尊所授記的殊勝者所說的后法輪爲了義的經典，並且『后法輪是勝義諦決定的法輪』，藏地先前的智者們也這樣說。 捨棄這些，卻認為后法輪是不了義，這就像愚蠢的盜賊，捨棄了找到的真正珍寶，卻揹著空皮囊行走一樣。 第三，駁斥后法輪宣說了唯識宗的論證：有些人說：『后法輪宣說了三種自性，因此是唯識宗的論典，所以是不了義。』 宣說三種自性並不完全是唯識宗的論典，因為《中品般若經》和《八千頌般若經》中也宣說了三種自性。其中，在《慈氏請問品》中，世尊對慈氏菩薩說：『慈氏，行於般若波羅蜜多，精通法義辨別的菩薩，應以三種方式了知對色的辨別。』 對受、想、行……
【English Translation】 It is not abandoning, but after that, with the words of the irreversible wheel of Dharma, with the words of the three wheels of Dharma being completely pure, causing those sentient beings with various causes of self-nature to enter the realm of the Tathagata. Entering and realizing the Dharmata of the Tathagata is called the unsurpassed perfect enlightenment.' Is this also provisional? If these two scriptures are provisional, then other scriptures that determine the definitive and provisional nature of the three wheels of Dharma must be spoken. If there are no scriptures, but the latter is determined to be provisional, then it is too much of a self-creation, and it will become a fault even more serious than the Buddha.' Or someone says: 'This scripture is not definitive, it was said by the teacher Dharmamitra.' By this alone, it is not appropriate to refute the words of the Buddha and the noble Asanga, because it is the difference in the wisdom of the yogis.' Again, one asks: 'Why is the intermediate wheel of Dharma said to be definitive while teaching non-self-nature and so on?' The intermediate wheel of Dharma and the final wheel of Dharma both have the same content to be expressed, so they are not said to be definitive in terms of the content to be expressed, but because they are not well distinguished, they should be understood as being definitive in terms of the way of expression. In this way, the third wheel of Dharma has good discernment, and is unsurpassed, uninterrupted, definitive, not a place of contention, and the sutra says 'irreversible wheel of Dharma'. The noble Asanga also quoted the sutra of the final wheel of Dharma spoken by the excellent one prophesied by the Blessed One as definitive, and 'the final wheel of Dharma is the wheel of Dharma that determines the ultimate truth', the previous scholars of Tibet also said this. Abandoning these, but thinking that the final wheel of Dharma is provisional, is like a foolish thief, abandoning the real treasure that was found, but carrying an empty sack and walking away. Third, refuting the argument that the final wheel of Dharma teaches the Mind-Only school: Some say: 'The final wheel of Dharma teaches the three self-natures, therefore it is a Mind-Only text, so it is provisional.' Teaching the three self-natures is not entirely a Mind-Only text, because the Middle Perfection of Wisdom Sutra and the Eight Thousand Verse Perfection of Wisdom Sutra also teach the three self-natures. Among them, in the Maitreya Chapter, the Blessed One said to the Bodhisattva Maitreya: 'Maitreya, a Bodhisattva who practices the Perfection of Wisdom and is proficient in the distinction of Dharma, should know the distinction of form in three ways.' Feeling, thought, formation...
ེས་དང་འདུ་བྱེད་དང་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནས་ སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་བར་དུ་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་གདགས་པར་རྗེས་སུ་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། འདི་ ལྟར་འདི་ནི་ཡོངས་སུ་བརྟགས་པའི་གཟུགས། འདི་ནི་རྣམ་པར་བརྟགས་པའི་གཟུགས། 1-135 འདི་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་སོ། །ཞེས་སོགས་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཤེར་ ཕྱིན་ལྔ་བརྒྱ་བར་ཡང་། གཟུགས་དངོས་པོ་མེད་པ་དངོས་པོ་ངན་པ། དངོས་པོ་ཡོད་པ་ཞེས་ སོགས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་བསྟན་པ་དང་དོན་ཡོད་པར་བསྟན་པ་དང་ རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བརྒྱད་བསྟན་པ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ལྟར་སྣང་རྣམས་ཀྱིས་འཁོར་ལོ་ཐ་ མ་ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་པ་ལ་སེམས་ཙམ་དང་དྲང་དོན་དུ་འཁྲུལ་བར་མི་བྱའོ། །གཞན་ཡང་། མི་འགའ་ཞིག་འཆི་ཀར་གཏམ་གལ་ཅན་རྣམས་སྨྲ་བ་ལྟར། ཐུབ་པ་ཆེན་པོ་ཡང་མྱ་ངན་ལས་ འདའ་ཚུལ་སྟོན་ཁར་ཤིན་ཏུ་གལ་ཆེ་བ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་སྟོན་པའི་འཁོར་ལོ་ ཐ་མ་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་ཡང་འཁོར་ལོ་ཐ་མ་དང་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ངེས་དོན་ ཡིན་པའི་རིགས་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་སྨད་པའི་ཉེས་དམིགས་བཤད་པ། གསུམ་པ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་སྨད་པའི་ཉེས་དམིགས་བཤད་པ་ནི། སྙིང་པོ་ནི་དད་ པར་བྱ་བའི་གནས་ཡིན་པས་མ་གུས་པར་མི་བྱ་སྟེ་བྱས་ན་ཉེས་དམིགས་མང་པོ་འབྱུང་བར་ གསུངས་པས་སོ། །དེ་ཡང་སོར་ཕྲེང་ལ་ཕན་པའི་མདོར། གང་སྔོན་ཕྱུགས་སུ་གྱུར་ཏེ་རང་ གི་མ་ལ་བརྒལ་ཞིང་རྣམ་པར་མྱོས་པའི་སེམས་ཅན་དེ་དག་ནི་ད་དུང་ཡང་ཉལ་བའི་ཚེ་སོ་ སྒྲ་ཁྲིག་ཁྲིག་ཟེར་ཞིང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཆོས་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ལ་ཡིད་མི་ཆེས་སོ། །མ་འོངས་པའི་དུས་ན་ཡང་སེམས་ཅན་གང་སོ་སྒྲ་ཁྲིག་ཁྲིག་ཟེར་ཞིང་དེ་བཞིན་གཤེགས་ པའི་སྙིང་པོ་ལ་ཡིད་མི་ཆེས་པའི་སེམས་ཅན་དེ་དག་ནི་གཞན་མ་ཡིན་ཏེ་བཙུན་པ་གང་པོ་དེ་ དག་ནི་ཕྱུགས་སུ་གྱུར་པ་ཆོས་ཉིད་མི་ཤེས་པའོ། །ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ཕུག་རོན་དང་ཁྭ་ ཏ་དང་སྤྲེའུ་དང་འུག་པ་དང་གྲམ་ཁྲོད་ཀྱི་སྲིན་བུ་དང་ཁྱི་དང་བྱིང་པ་དང་བྱི་བ་དང་མ་ནིང་ དང་ལྕེ་སྤྱང་དང་སྡིག་པ་དང་སྦྲུལ་གདུག་པ་དང་ལུག་དང་མ་ཧེ་དང་དོམ་དང་བྱ་ཀ་ལན་ཏ་ཀ་ དང་བོང་བུ་དང་ལྷ་མ་ཡིན་དང་ཡི་དྭགས་རྣམས་སུ་སྐྱེས་པ་དང་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བར་གསུངས་ 1-136 སོ། །མྱ་ངན་འདས་ཆེན་པོ་ལྷའི་ཟླ་བས་བསྒྱུར་བར་ཡང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ བདག་མེད་པར་བསྒོམས་ཤིང་། གཏན་དུ་སྟོང་པ་ཉིད་བསྒོམས་པས་ནི་སྡུག་བསྔལ་རྣམས་ མི་འགག་པར་ཕྱེ་མ་ལེབ་མར་མེའི་ནང་དུ་སོང་བ་བཞིན་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟ་མ་ཡིན་པར་ དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཡོད་པར་བསྒོམས་པའི་སེམས་ཅན་རྣམས་ནི་ཉོན་མོངས་པ་ རྣམས་ཡོད་བཞིན་དུ་ཉོན་མོངས་པའི་རྣམ་པ་འགོག
【現代漢語翻譯】 從感受、行、識，到佛法，都要能辨別和理解。例如，『這是遍計所執的色』，『這是依他起的色』，『這是圓成實的色』等等，廣為宣說。同樣，《五百頌般若經》中也說：『色無自性，是惡性，是有自性』等等。因此，不要因為闡述三自性、闡述實有、闡述八識聚等等的表面理由，就誤以為最後的法輪是究竟的真實義，而將其視為唯識宗或不了義。此外，就像有些人臨終時會說重要的話一樣，偉大的佛陀在示現涅槃時，也宣說了極為重要的如來藏的最後法輪。因此，最後的法輪和如來藏是真實義的道理。 宣說誹謗如來藏的過患 第三，宣說誹謗如來藏的過患：因為如來藏是應信仰之處，所以不應不敬，否則會產生許多過患。如《能益索朗經》中說：『那些前世變成畜生，與自己的母親交配，心懷狂亂的眾生，即使在睡覺時也會發出磨牙的聲音，並且不相信如來藏的法性。未來世中，那些發出磨牙聲，不相信如來藏的眾生，不是別人，正是那些變成畜生，不瞭解法性的僧人。』同樣，經中還說，會轉生為鴿子、烏鴉、猴子、貓頭鷹、墳墓里的蟲子、狗、麻雀、老鼠、人妖、豺狼、蝎子、毒蛇、綿羊、水牛、熊、鳥、驢子、非天、餓鬼等。 在天月翻譯的《大般涅槃經》中也說：『如果觀修如來藏為無我，並持續觀修空性，那麼痛苦不會停止，就像飛蛾撲火一樣。相反，如果觀修如來藏為有，那麼眾生即使有煩惱，也能止息煩惱的顯現。』
【English Translation】 From feeling, action, and consciousness to the Dharma of the Buddha, one should be able to distinguish and understand. For example, 'This is the color of complete imputation,' 'This is the color of other-dependence,' 'This is the color of perfect reality,' and so on, are widely proclaimed. Similarly, in the Five Hundred Prajñāpāramitā Sutra, it is said: 'Form is without essence, is of evil essence, is with essence,' and so on. Therefore, do not mistake the final Dharma wheel as the ultimate true meaning, considering it as Mind-Only or provisional meaning, due to superficial reasons such as explaining the three self-natures, explaining existence, explaining the eight consciousness aggregates, and so on. Furthermore, just as some people speak important words when they are about to die, the great Buddha, when demonstrating Nirvana, also proclaimed the extremely important final Dharma wheel of the Tathāgatagarbha (Buddha-nature). Therefore, the final Dharma wheel and the Tathāgatagarbha are the reason for the true meaning. Explaining the Faults of Slandering the Tathāgatagarbha Third, explaining the faults of slandering the Tathāgatagarbha: Because the Tathāgatagarbha is a place to be believed, it should not be disrespected, otherwise many faults will arise. As it is said in the Sutra Benefiting Sorang: 'Those beings who in the past became livestock, mated with their own mothers, and were mentally deranged, even when sleeping, will make grinding noises with their teeth and will not believe in the Dharma nature of the Tathāgatagarbha. In the future, those beings who make grinding noises with their teeth and do not believe in the Tathāgatagarbha are none other than those monks who have become livestock and do not understand the Dharma nature.' Similarly, it is also said in the sutra that they will be reborn as pigeons, crows, monkeys, owls, worms in tombs, dogs, sparrows, mice, hermaphrodites, jackals, scorpions, venomous snakes, sheep, buffaloes, bears, birds, donkeys, asuras, pretas, etc. In the Mahāparinirvāṇa Sūtra translated by the Heavenly Month, it is also said: 'If one meditates on the Tathāgatagarbha as selfless and continuously meditates on emptiness, then suffering will not cease, just like a moth flying into a flame. Conversely, if one meditates on the Tathāgatagarbha as existent, then beings, even with afflictions, can stop the appearance of afflictions.'
་པར་བྱེད་དོ། །ཞེས་སོགས་གསུངས་སོ། །གཞན་ཡང་སྡུད་པར། སྔོན་སྤྱོད་ཚེ་ན་སངས་རྒྱས་ཁྲག་ཁྲིག་བཀུར་བྱས་ཀྱང་། །རྒྱལ་བའི་ ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་ལ་མ་དད་ན། །ཐོས་ནས་བློ་ཆུང་དེ་ཡིས་འདི་ནི་སྤོང་བྱེད་དེ། །སྤངས་ ནས་སྐྱབས་མེད་གྱུར་པ་དེ་ནི་མནར་མེད་འགྲོ། །ཞེས་སོགས་ཤེར་ཕྱིན་དང་ཆོས་སྐུ་སོགས་ ལ་མ་དད་པའི་ཉེས་པ་གསུངས་པ་ཐམས་ཅད་སྙིང་པོ་ལ་མ་དད་པའི་ཉེས་པར་འགྱུར་ཏེ། དེ་ དང་དེ་དག་དོན་གཅིག་པས་སོ། ། ༈ དེ་ལ་མོས་པའི་ཕན་ཡོན་གསལ་བར་བསྟན་པ། བཞི་པ་དེ་ལ་མོས་པའི་ཕན་ཡོན་གསལ་བར་བསྟན་པ་ནི། །སོར་ཕྲེང་གི་མདོར། དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་རྟག་པ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཡོད་པར་ཤེས་པའི་རྒྱུས་ འཇིག་རྟེན་ན་བདེ་བའི་རྣམ་པ་མཆོག་རྣམས་དང་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་ཐམས་ ཅད་རྙེད་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་རྟག་པ་ཐོས་པས་སྔོན་བྱུང་བ་དང་ ད་ལྟར་དང་མ་འོངས་པ་དང་དུས་གསུམ་དུའང་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཐམས་ཅད་དང་མཐོ་ རིས་དང་ས་སྟེང་གི་བདེ་བ་ཐམས་ཅད་རྟག་ཏུ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་རབ་ཏུ་ནན་ཏན་དུ་མི་འཆབ་ཅིང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཕན་པར་ བསྟན་པ་སྟོན་ན་དེས་ལྷའི་མིག་ཐོབ་པར་འགྱུར་ཏེ། དེ་ནི་འཇིག་རྟེན་ན་ལྷའི་མིག་ཅན་ནོ། །ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་སྟོན་པར་བྱེད་པ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་དང་བཅས་ པའམ་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པའམ་སུ་ཡང་རུང་སྟེ། དེ་ཉིད་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཞེས་བྱའོ། 1-137 །ཞེས་སོགས་གསུངས་པས། འདི་ནི་དད་ཅིང་ཡིད་ཆེས་པར་བྱ་བ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ། ། ༈ སྙིང་པོ་སྟོན་པའི་གང་ཟག་མཆོག་ཏུ་བསྔགས་པ། ལྔ་པ་སྙིང་པོ་སྟོན་པའི་གང་ཟག་མཆོག་ཏུ་བསྔགས་པ་ནི། སྙིང་པོ་དང་སྙིང་པོ་སྟོན་པའི་ གསུང་རབ་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པ་བྱེད་པ་དེ་ནི་སངས་རྒྱས་མང་པོ་ལ་དགེ་བའི་རྩ་བ་བསྐྱེད་ པ་ཡིན་པར་གསུངས་ཏེ། མྱང་འདས་ཆེན་པོར། རིགས་ཀྱི་བུ་སེམས་ཅན་གང་ཞིག་ཆུ་ཀླུང་ དགའ་སྐྱེད་ཀྱི་བྱེ་མ་སྙེད་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ལས་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་ན། དེས་ནི་དུས་ངན་ པའི་ཚེ་མདོ་སྡེ་འདི་འཆང་བ་དང་འཛིན་པར་འགྱུར་ཏེ་སྐུར་པ་མི་འདེབས་སོ། །རིགས་ཀྱི་ བུ་སེམས་ཅན་གང་ཞིག་ཆུ་ཀླུང་གང་གཱ་གཅིག་གི་བྱེ་མ་སྙེད་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ལས་བྱང་ཆུབ་ ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་ན། དེས་ནི་དུས་ངན་པའི་ཚེ་ཆོས་འདི་ལ་མི་སྐུར་ཅིང་མདོ་སྡེ་འདི་ལ་མོས་ པར་འགྱུར་ཏེ། གཞན་ལ་རྣམ་པར་འབྱེད་ཅིང་སྟོན་ནི་མི་ནུས་སོ། །རིགས་ཀྱི་བུ་སེམས་ཅན་ གང་ཞིག་ཆུ་ཀླུང་གང་གཱ་གཉིས་ཀྱི་བྱེ་མ་སྙེད་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ལས་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་ ན་དེས་ནི་དུས་ངན་པའི་ཚེ་ཆོས་འདི་ལ་མི་སྐུར་ཏེ་དད་ཅིང་མོས་པ་དང་འཆང་ཞིང་འཛིན་
【現代漢語翻譯】 』等語。此外，《攝頌》中說：『先前行善時，即使供養了無數佛陀，如果對勝者的智慧——般若波羅蜜多不信奉，聽聞之後，心胸狹隘之人會捨棄它。捨棄之後，無依無靠之人將墮入無間地獄。』等等，所有關於不信奉般若波羅蜜多和法身的過失，都會變成不信奉心髓的過失，因為它們意義相同。 第四，闡明對此信奉的利益。《指鬘經》中說：『由於知曉如來藏是恒常的，並且存在於一切眾生心中，世間所有美好的事物和圓滿的幸福都將獲得。』『聽聞如來藏是恒常的，過去、現在和未來三世的所有圓滿幸福，以及天上和地上的所有快樂，都將恒常獲得。』又說：『如果盡心盡力地不隱瞞如來藏，並且爲了利益一切眾生而宣講，那麼他將獲得天眼，成為世間擁有天眼之人。』又說：『宣講如來藏的人，無論是有煩惱還是沒有煩惱，無論是什麼人，他就是圓滿的佛陀。』等等。因此，對此應該信奉和深信不疑。 第五，讚歎宣講心髓之人為最殊勝。《大涅槃經》中說，做與心髓和宣講心髓的經典相關的事情，就是積累了對眾多佛陀的善根：『善男子，如果眾生從恒河沙數般的佛陀那裡發起菩提心，那麼他將在惡世持有和受持這部經，並且不誹謗。』『善男子，如果眾生從一條恒河沙數般的佛陀那裡發起菩提心，那麼他將在惡世不誹謗此法，並且信奉這部經，但不能為他人分別和宣講。』『善男子，如果眾生從兩條恒河沙數般的佛陀那裡發起菩提心，那麼他將在惡世不誹謗此法，而是信奉、歡喜、持有和受持。
【English Translation】 』 etc. Furthermore, in the Compendium, it says: 『Even if one has honored countless Buddhas by practicing virtue in the past, if one does not have faith in the wisdom of the Victorious Ones—the Prajñāpāramitā, upon hearing it, the narrow-minded will abandon it. Having abandoned it, the helpless one will go to Avīci (無間地獄, 無間地獄, Avīci, Hell of Uninterrupted Suffering).』 etc. All the faults of not having faith in the Prajñāpāramitā and the Dharmakāya become faults of not having faith in the essence, because they are of the same meaning. Fourth, clearly showing the benefits of having faith in it. In the Aṅgulimālīya Sūtra, it says: 『Through knowing that the Tathāgatagarbha (如來藏, 如來藏, Tathāgatagarbha, Womb of the Thus-Gone One) is permanent and exists in all sentient beings, one will obtain all the supreme forms of happiness and abundance that exist in the world.』 『By hearing that the Tathāgatagarbha is permanent, all abundance and all the happiness of heaven and earth will always be obtained in the three times—past, present, and future.』 And: 『If one diligently does not conceal the Tathāgatagarbha and teaches it for the benefit of all sentient beings, then one will obtain the divine eye, and that one is the one with the divine eye in the world.』 And: 『Whoever teaches the Tathāgatagarbha, whether with afflictions or without afflictions, whoever it may be, that one is called the complete Buddha.』 etc. Therefore, one should have faith and believe in this. Fifth, praising the person who teaches the essence as supreme. In the Mahāparinirvāṇa Sūtra, it is said that doing things related to the essence and holding the scriptures that teach the essence is accumulating roots of virtue towards many Buddhas: 『Son of good family, if a sentient being generates the mind of enlightenment from Buddhas as numerous as the sands of the Ganges River, then he will hold and uphold this sūtra in the degenerate age and will not slander it.』 『Son of good family, if a sentient being generates the mind of enlightenment from Buddhas as numerous as the sands of one Ganges River, then he will not slander this Dharma in the degenerate age and will have faith in this sūtra, but will not be able to distinguish and teach it to others.』 『Son of good family, if a sentient being generates the mind of enlightenment from Buddhas as numerous as the sands of two Ganges Rivers, then he will not slander this Dharma in the degenerate age, but will have faith, joy, hold, and uphold it.
པ་དང་ཀློག་པ་དང་འདོན་པར་འགྱུར་ཏེ་གཞན་ལ་རྒྱས་པར་སྟོན་ནི་མི་ནུས་སོ། །སེམས་ ཅན་གང་ཞིག་ཀླུང་གང་གཱ་བཞིའི་བྱེ་མ་སྙེད་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ལས་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་ ན། དེས་ནི་དུས་ངན་པའི་ཚེ་ཆོས་འདི་ལ་མི་སྐུར་ཏེ་འཆང་བ་དང་འཛིན་པ་དང་ཀློག་པ་དང་ འདོན་པ་དང་གླེགས་བམ་དུ་འབྲི་བར་འགྱུར་ཏེ་དེས་ནི་གཞན་ལ་དོན་ཟབ་མོ་བཅུ་དྲུག་གི་ཆ་ གཅིག་ཙམ་སྟོན་པར་འགྱུར་རོ། །སྟོན་ཅིང་འཆད་མོད་ཀྱི་དེ་ཡང་རྫོགས་པར་ཤེས་པ་ནི་མ་ ཡིན་ནོ། །སེམས་ཅན་གང་ཞིག་ཀླུང་གང་གཱ་ལྔའི་བྱེ་མ་སྙེད་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ལས་བྱང་ཆུབ་ཏུ་ སེམས་བསྐྱེད་ན་དེས་ནི་དུས་ངན་པའི་ཚེ་ཆོས་འདི་ལ་མི་སྐུར་ཏེ་འཆང་བ་དང་འཛིན་པ་དང་ ཀློག་པ་དང་འདོན་པ་དང་གླེགས་བམ་དུ་འབྲི་བ་དང་གཞན་ལ་ཡང་དོན་ཟབ་མོ་བཅུ་དྲུག་ གི་ཆའི་ཆ་བརྒྱད་སྟོན་ནུས་པར་འགྱུར་རོ། །སེམས་ཅན་གང་ཞིག་ཀླུང་གང་གཱ་དྲུག་གི་བྱེ་མ་ 1-138 སྙེད་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ལས་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་ན། དེས་ནི་དུས་ངན་པའི་ཚེ་ན་ཆོས་འདི་ ལ་མི་སྐུར་ཏེ་འཆང་བ་དང་འཛིན་པ་དང་ཀློག་པ་དང་འདོན་པ་དང་གླེགས་བམ་དུ་འབྲི་བ་ དང་། གཞན་ལ་ཡང་བཅུ་དྲུག་གི་ཆའི་ཆ་བཅུ་གཉིས་སྟོན་ནུས་པར་འགྱུར་རོ། །སེམས་ཅན་ གང་ཞིག་ཀླུང་གང་གཱ་བདུན་གྱི་བྱེ་མ་སྙེད་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ལས་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་ན། དེས་ནི་དུས་ངན་པའི་ཚེ་ན་ཆོས་འདི་ལ་མི་སྐུར་ཏེ་འཆང་བ་དང་འཛིན་པ་དང་འདོན་པ་དང་ ཀློག་པ་དང་གླེགས་བམ་དུ་འབྲི་བ་དང་གཞན་ལ་ཡང་བཅུ་དྲུག་གི་ཆའི་ཆ་བཅུ་བཞི་སྟོན་ནུས་ པར་འགྱུར་རོ། །སེམས་ཅན་གང་ཞིག་ཀླུང་གང་གཱ་བརྒྱད་ཀྱི་བྱེ་མ་སྙེད་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ལས་ བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་ན་དེས་ནི་དུས་ངན་པའི་ཚེ་ན་ཆོས་འདི་ལ་མི་སྐུར་ཏེ། འཆང་བ་ དང་འཛིན་པ་དང་ཀློག་པ་དང་འདོན་པ་དང་གཞན་ལ་ཡང་གླེགས་བམ་དུ་འབྲི་བར་བསྐུལ་ བ་དང་བདག་ཀྱང་ཉན་ཅིང་འཛིན་ལ་གཞན་དག་ཀྱང་ཉན་པ་དང་འཛིན་པ་དང་ཀློག་པ་དང་ འདོན་པ་དང་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱེད་པར་བསྐུལ་བ་དང་། འཇིག་རྟེན་ལ་སྙིང་བརྩེ་བའི་ཕྱིར་ ཤིན་ཏུ་བསྲུང་ཞིང་མདོ་སྡེ་ལ་མཆོད་པ་བྱེད་པ་དང་གཞན་དག་ཀྱང་མཆོད་པ་དང་རིམ་གྲོ་ དང་བཀུར་སྟི་དང་ཕྱག་བྱ་བ་དང་། ཀློག་པ་དང་འདོན་པའི་བར་བསྐུལ་བ་ཡང་དེ་བཞིན་ ནོ། །ངེས་དོན་ཟབ་མོ་ཡང་རྫོགས་པར་ཁོང་དུ་ཆུད་པ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ ནི་རྟག་ཏུ་གནས་པའི་ཆོས་ཅན་མི་འགྱུར་བ་མཐར་བདེ་བ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་སངས་རྒྱས་ ཀྱི་རང་བཞིན་ཡོད་པར་རྒྱས་པར་འཆད་པ་དང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་གཏེར་ལ་ ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་དང་སངས་རྒྱས་དེ་དག་ལ་མཆོད་པ་བྱས་ནས་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་ རྫོགས་པའི་ཆོས་འདི་དག་འཆང་བ་དང་འཛིན་པ་དང་སྐྱོབ་པ་དང་རྣམ་པར་ག
【現代漢語翻譯】 並且閱讀和背誦，卻不能為他人詳細闡述。如果眾生從恒河四沙數（kLung gang gA bzhi'i bye ma snyed）的佛那裡發起菩提心，那麼他在惡世之時，不會誹謗此法，而是受持、憶持、閱讀、背誦，並書寫完成的書卷，他能為他人闡述十六分之一的甚深意義。雖然闡述和講解，但也不能完全理解。如果眾生從恒河五沙數（kLung gang gA lnga'i bye ma snyed）的佛那裡發起菩提心，那麼他在惡世之時，不會誹謗此法，而是受持、憶持、閱讀、背誦，並書寫完成的書卷，還能為他人闡述十六分之八的甚深意義。如果眾生從恒河六沙數（kLung gang gA drug gi bye ma snyed）的佛那裡發起菩提心，那麼他在惡世之時，不會誹謗此法，而是受持、憶持、閱讀、背誦，並書寫完成的書卷，還能為他人闡述十六分之十二的甚深意義。如果眾生從恒河七沙數（kLung gang gA bdun gyi bye ma snyed）的佛那裡發起菩提心，那麼他在惡世之時，不會誹謗此法，而是受持、憶持、背誦、閱讀，並書寫完成的書卷，還能為他人闡述十六分之十四的甚深意義。如果眾生從恒河八沙數（kLung gang gA brgyad kyi bye ma snyed）的佛那裡發起菩提心，那麼他在惡世之時，不會誹謗此法，而是受持、憶持、閱讀、背誦，並勸他人書寫完成的書卷，自己也聽聞並憶持，也勸他人聽聞、憶持、閱讀、背誦和理解，爲了世間的慈悲，極其守護，供養經部，也勸他人供養、恭敬、尊重和禮拜，勸他人閱讀和背誦。對於甚深究竟的意義也能完全理解，即如來（de bzhin gshegs pa）是常住不變的法性，最終是安樂，詳細闡述眾生具有如來藏（sangs rgyas kyi rang bzhin），並且精通如來的法藏，供養諸佛之後，受持、憶持、守護和弘揚這些無上正等正覺之法。
【English Translation】 and become readers and reciters, but are unable to explain it in detail to others. If a sentient being generates the mind for enlightenment from Buddhas as numerous as the sands of four Ganges Rivers (kLung gang gA bzhi'i bye ma snyed), then in the time of evil, they will not denigrate this Dharma, but will hold, retain, read, and recite it, and write it in books, and they will be able to explain to others one-sixteenth of the profound meaning. Although they explain and teach, they do not fully understand it. If a sentient being generates the mind for enlightenment from Buddhas as numerous as the sands of five Ganges Rivers (kLung gang gA lnga'i bye ma snyed), then in the time of evil, they will not denigrate this Dharma, but will hold, retain, read, and recite it, and write it in books, and will be able to explain to others eight-sixteenths of the profound meaning. If a sentient being generates the mind for enlightenment from Buddhas as numerous as the sands of six Ganges Rivers (kLung gang gA drug gi bye ma snyed), then in the time of evil, they will not denigrate this Dharma, but will hold, retain, read, and recite it, and write it in books, and will be able to explain to others twelve-sixteenths of the profound meaning. If a sentient being generates the mind for enlightenment from Buddhas as numerous as the sands of seven Ganges Rivers (kLung gang gA bdun gyi bye ma snyed), then in the time of evil, they will not denigrate this Dharma, but will hold, retain, recite, and read it, and write it in books, and will be able to explain to others fourteen-sixteenths of the profound meaning. If a sentient being generates the mind for enlightenment from Buddhas as numerous as the sands of eight Ganges Rivers (kLung gang gA brgyad kyi bye ma snyed), then in the time of evil, they will not denigrate this Dharma, but will hold, retain, read, and recite it, and encourage others to write it in books, and they themselves will listen and retain it, and also encourage others to listen, retain, read, recite, and understand it, and for the sake of compassion for the world, they will protect it greatly and make offerings to the Sutras, and also encourage others to make offerings, respect, honor, and prostrate, and encourage them to read and recite. They will also fully understand the profound definitive meaning, namely, that the Tathagata (de bzhin gshegs pa) is of a permanent and unchanging nature, ultimately blissful, and they will extensively explain that sentient beings have the nature of the Buddha (sangs rgyas kyi rang bzhin), and they will be very skilled in the treasury of the Dharma of the Tathagata, and after making offerings to those Buddhas, they will hold, retain, protect, and propagate these unsurpassed, perfectly complete Dharmas.
ཞག་པ་རྟོགས་ པར་འགྱུར་རོ། །གང་ཞིག་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པརརྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་ ན་དེ་ནི་མ་འོངས་པའི་དུས་སུ་ཡང་དག་པའི་ཆོས་འདི་འཆང་བ་དང་འཛིན་པ་དང་སྐྱོབ་པར་ 1-139 འགྱུར་ཞིང་ངེས་པར་ཡང་དག་པའི་ཆོས་རྣམ་པར་གཞག་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། ། ༈ གཞུང་དོན་གྱིས་ཐུབ་པའི་དགོངས་པ་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་ ༈ རྟོགས་པར་དཀའ་བ་ཁམས་ཉིད་རྒྱས་པར་བསྟན་པ། དང་པོ་རྟོགས་པར་དཀའ་བ་ཁམས་ཉིད་རྒྱས་པར་བསྟན་པ་ ལ་གསུམ་གྱི་ ༈ འགྲོ་ཀུན་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཅན་དུ་བསྟན་པ། དང་པོ་འགྲོ་ཀུན་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཅན་དུ་བསྟན་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་ ༈ གཞུང་གི་དོན་དངོས་བསྟན་པ། དང་པོ་ གཞུང་གི་དོན་དངོས་བསྟན་པ་ལ་གསུམ། སྙིང་པོ་བཞུགས་ཚུལ་བསྡུས་ཏེ། སྙིང་པོ་དོན་ བཅུས་རྒྱས་པར། ཁམས་ཏེ་བཞུགས་ཚུལ་དཔེ་ཡིས་བསྟན་པའོ། ། ༈ སྙིང་པོ་བཞུགས་ཚུལ་བསྡུས་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཅན་ནོ། །ཞེས་ གསུངས་པ་དེ་དོན་གང་གིས་ཡིན་ཞེ་ན། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ ཀྱི་ཆོས་སྐུ་ནི་ཁྱབ་པར་འཕྲོ་བའི་ཕྱིར་དང་། སངས་རྒྱས་དང་སེམས་ཅན་གྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ གཉིས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་རིགས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ན་ལུས་ཅན་ནི་ སེམས་ཅན་ཀུན་རྟག་ཏུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྙིང་པོ་ཅན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པོ་འདི་དག་ ལས་འཕྲོས་ཏེ་དོན་དགུར་འགྱུར་བ་ནི་དཔེ་དགུས་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། ། ༈ སྙིང་པོ་དོན་བཅུས་རྒྱས་པར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་གྱི་ ༈ སྡོམ་གྱིས་དོན་བཅུ་མདོར་བསྟན། དང་པོ་སྡོམ་གྱིས་དོན་བཅུ་མདོར་བསྟན་ནི། དོན་བཅུས་ཁམས་ རྣམ་པར་བཞག་སྟེ། ངོ་བོ་དང་རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་དང་ལས་དང་ལྡན་པ་དང་། འཇུག་པ་དང་ གནས་སྐབས་ཀྱི་དབྱེ་བ་དང་དེ་བཞིན་དུ་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་དོན་དང་རྟག་ཏུ་མི་འགྱུར་བ་དང་ ཡོན་ཏན་དབྱེར་མེད་པའི་དོན་རྣམས་ནི། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དོན་དམ་པའི་དབྱིངས་ཀྱི་ དོན་ལ་ཐུབ་པའི་ཐུགས་ཀྱི་དགོངས་པའི་དོན་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། ། ༈ དོན་བཅུ་པོར་རྒྱས་པར་བཤད། གཉིས་པ་དོན་བཅུ་པོར་རྒྱས་པར་བཤད་ལ་བརྒྱད། ཁམས་ཀྱི་ངོ་བོ་རྒྱུན་བཅས་ཡིན་ པའི། དེ་ཡི་འབྲས་བུ་ལས་དང་བཅས་པའི། རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་རྣམ་གཉིས་ལྡན་པའི། གནས་ སྐབས་གསུམ་གྱི་འཇུག་ཚུལ་འཇུག་པའི་གནས་སྐབས་གསུམ་དུ་རབ་ཏུ་དབྱེ་བའི། གནས་ སྐབས་གསུམ་དུ་འཇུག་པ་ཀུན་འགྲོའི། ངོ་བོ་ནམ་ཡང་འགྱུར་བ་མེད་པའི། མིང་བཞིའི་ 1-140 བསྟན་ཡང་དབྱེ་བ་མེད་པའི་དོན་ནོ། ། ༈ ཁམས་ཀྱི་ངོ་བོ་རྒྱུན་བཅས་ཡིན་པའི་བསྟན་ཡང་དབྱེ་བ་མེད་པའི་དོན། དང་པོ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། ཁམས་ཀྱི་ངོ་བོ་གང་ཞ
【現代漢語翻譯】 ཞག་པ་རྟོགས་པར་འགྱུར་རོ། །གང་ཞིག་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་ན། དེ་ནི་མ་འོངས་པའི་དུས་སུ་ཡང་དག་པའི་ཆོས་འདི་འཆང་བ་དང་འཛིན་པ་དང་སྐྱོབ་པར་འགྱུར་ཞིང་ངེས་པར་ཡང་དག་པའི་ཆོས་རྣམ་པར་གཞག་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། ། 將能夠證悟。如果有人發起無上正等覺之心，那麼他在未來將能夠持有、受持和守護這個正法，並且必定能夠理解如何正確地安立正法。如是說。 Will be able to realize. If someone generates the mind of unsurpassed, perfectly complete enlightenment, then in the future, they will be able to hold, uphold, and protect this true Dharma, and will surely understand how to correctly establish the true Dharma. Thus it is said. ༈ གཞུང་དོན་གྱིས་ཐུབ་པའི་དགོངས་པ་བཤད་པ། ༈ 以經義解釋能仁（釋迦牟尼佛）的密意。 ༈ Explaining the Intent of the Able One (Shakyamuni Buddha) through the Meaning of the Scriptures. གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་ 第二部分分為兩部分： The second part has two sections: ༈ རྟོགས་པར་དཀའ་བ་ཁམས་ཉིད་རྒྱས་པར་བསྟན་པ། ༈ 廣說難以證悟的自性（dhatu）。 ༈ Elaborately Explaining the Nature (dhatu) That Is Difficult to Realize. དང་པོ་རྟོགས་པར་དཀའ་བ་ཁམས་ཉིད་རྒྱས་པར་བསྟན་པ་ལ་གསུམ་གྱི་ 第一部分，廣說難以證悟的自性，分為三部分： The first part, elaborately explaining the nature that is difficult to realize, has three sections: ༈ འགྲོ་ཀུན་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཅན་དུ་བསྟན་པ། ༈ 闡述一切眾生皆具如來藏。 ༈ Explaining That All Beings Possess the Tathagatagarbha. དང་པོ་འགྲོ་ཀུན་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཅན་དུ་བསྟན་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་ 第一部分，闡述一切眾生皆具如來藏，分為兩部分： The first part, explaining that all beings possess the Tathagatagarbha, has two sections: ༈ གཞུང་གི་དོན་དངོས་བསྟན་པ། ༈ 闡述經文的真實含義。 ༈ Explaining the Actual Meaning of the Scriptures. དང་པོ་གཞུང་གི་དོན་དངོས་བསྟན་པ་ལ་གསུམ། སྙིང་པོ་བཞུགས་ཚུལ་བསྡུས་ཏེ། སྙིང་པོ་དོན་བཅུས་རྒྱས་པར། ཁམས་ཏེ་བཞུགས་ཚུལ་དཔེ་ཡིས་བསྟན་པའོ། ། 第一部分，闡述經文的真實含義，分為三點：簡略地闡述「藏」的安住方式；以十個要點廣說「藏」；以比喻闡述「自性」的安住方式。 The first part, explaining the actual meaning of the scriptures, has three points: Briefly explaining the way the 'garbha' abides; elaborately explaining the 'garbha' with ten points; explaining the way the 'dhatu' abides with metaphors. ༈ སྙིང་པོ་བཞུགས་ཚུལ་བསྡུས་བསྟན་པ། ༈ 簡略地闡述「藏」的安住方式。 ༈ Briefly Explaining the Way the 'Garbha' Abides. དང་པོ་ནི། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཅན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དེ་དོན་གང་གིས་ཡིན་ཞེ་ན། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་སྐུ་ནི་ཁྱབ་པར་འཕྲོ་བའི་ཕྱིར་དང་། སངས་རྒྱས་དང་སེམས་ཅན་གྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་གཉིས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་རིགས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ན་ལུས་ཅན་ནི་སེམས་ཅན་ཀུན་རྟག་ཏུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྙིང་པོ་ཅན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པོ་འདི་དག་ལས་འཕྲོས་ཏེ་དོན་དགུར་འགྱུར་བ་ནི་དཔེ་དགུས་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། ། 第一點是：『一切眾生皆具如來藏（Tathagatagarbha）』。那麼，這句話是什麼意思呢？因為圓滿佛陀的法身（Dharmakaya）遍佈於一切眾生之中；佛陀與眾生的真如（Tathata）二者本體無別；並且具有佛性（Buddha-dhatu），因此有情眾生皆恒常具有如來藏。從這三點出發，將演變為九個要點，將在下面以九個比喻進行闡述。 The first point is: 'All sentient beings possess the Tathagatagarbha.' What is the meaning of this statement? It is because the Dharmakaya of the complete Buddha pervades all sentient beings; the Tathata of the Buddha and sentient beings are of the same essence, without difference; and because they possess the Buddha-dhatu, therefore embodied beings, all sentient beings, constantly possess the Tathagatagarbha. From these three points, nine points will evolve, which will be explained below with nine metaphors. ༈ སྙིང་པོ་དོན་བཅུས་རྒྱས་པར་བསྟན་པ། ༈ 以十個要點廣說「藏」。 ༈ Elaborately Explaining the 'Garbha' with Ten Points. གཉིས་པ་ལ་གསུམ་གྱི་ 第二部分分為三部分： The second part has three sections: ༈ སྡོམ་གྱིས་དོན་བཅུ་མདོར་བསྟན། ༈ 以偈頌簡略地闡述十個要點。 ༈ Briefly Explaining the Ten Points with a Verse. དང་པོ་སྡོམ་གྱིས་དོན་བཅུ་མདོར་བསྟན་ནི། དོན་བཅུས་ཁམས་རྣམ་པར་བཞག་སྟེ། ངོ་བོ་དང་རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་དང་ལས་དང་ལྡན་པ་དང་། འཇུག་པ་དང་གནས་སྐབས་ཀྱི་དབྱེ་བ་དང་དེ་བཞིན་དུ་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་དོན་དང་རྟག་ཏུ་མི་འགྱུར་བ་དང་ཡོན་ཏན་དབྱེར་མེད་པའི་དོན་རྣམས་ནི། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དོན་དམ་པའི་དབྱིངས་ཀྱི་དོན་ལ་ཐུབ་པའི་ཐུགས་ཀྱི་དགོངས་པའི་དོན་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། ། 第一點，以偈頌簡略地闡述十個要點：以十個要點來安立「自性」，即本體、因、果、業、具足、進入、狀態的差別、普遍周遍的含義、恒常不變以及功德無別的含義。要知道，這些都是能仁（釋迦牟尼佛）的密意，是關於如來藏（Tathagatagarbha）勝義諦（paramārtha）界（dhātu）的含義。 The first point, briefly explaining the ten points with a verse: Establishing the 'dhatu' with ten points, namely essence, cause, effect, action, possessing, entering, the distinctions of states, the meaning of universal pervasion, constant immutability, and the meaning of indistinguishable qualities. Know that these are the intent of the Able One (Shakyamuni Buddha), concerning the meaning of the Tathagatagarbha, the ultimate truth (paramārtha), the realm (dhātu). ༈ དོན་བཅུ་པོར་རྒྱས་པར་བཤད། ༈ 詳細解釋這十個要點。 ༈ Elaborately Explaining These Ten Points. གཉིས་པ་དོན་བཅུ་པོར་རྒྱས་པར་བཤད་ལ་བརྒྱད། ཁམས་ཀྱི་ངོ་བོ་རྒྱུན་བཅས་ཡིན་པའི། དེ་ཡི་འབྲས་བུ་ལས་དང་བཅས་པའི། རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་རྣམ་གཉིས་ལྡན་པའི། གནས་སྐབས་གསུམ་གྱི་འཇུག་ཚུལ་འཇུག་པའི་གནས་སྐབས་གསུམ་དུ་རབ་ཏུ་དབྱེ་བའི། གནས་སྐབས་གསུམ་དུ་འཇུག་པ་ཀུན་འགྲོའི། ངོ་བོ་ནམ་ཡང་འགྱུར་བ་མེད་པའི། མིང་བཞིའི་ 第二部分，詳細解釋這十個要點，分為八點：自性（dhātu）的本體具有常性；它的果具有業；具有因和果兩種；三種狀態的進入方式，將進入的狀態分為三種；在三種狀態中進入是普遍周遍的；本體永遠不變；四種名稱的 The second part, elaborately explaining these ten points, has eight points: The essence of the dhatu has continuity; its effect has action; possessing both cause and effect; the way of entering the three states, dividing the state of entering into three; entering into the three states is universally pervasive; the essence never changes; the four names of 1-140 བསྟན་ཡང་དབྱེ་བ་མེད་པའི་དོན་ནོ། ། 闡述也是無有差別的含義。 Explanation is also the meaning of being without difference. ༈ ཁམས་ཀྱི་ངོ་བོ་རྒྱུན་བཅས་ཡིན་པའི་བསྟན་ཡང་དབྱེ་བ་མེད་པའི་དོན། ༈ 闡述自性的本體具有常性，也是無有差別的含義。 ༈ Explaining That the Essence of the Dhatu Has Continuity, Which Is Also the Meaning of Being Without Difference. དང་པོ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། ཁམས་ཀྱི་ངོ་བོ་གང་ཞེ་ན། 第一部分分為三點，第一點是簡略地闡述：什麼是自性的本體呢？ The first part has three points, the first point being a brief explanation: What is the essence of the dhatu?
【English Translation】 Will be able to realize. If someone generates the mind of unsurpassed, perfectly complete enlightenment, then in the future, they will be able to hold, uphold, and protect this true Dharma, and will surely understand how to correctly establish the true Dharma. Thus it is said. ༈ Explaining the Intent of the Able One (Shakyamuni Buddha) through the Meaning of the Scriptures. The second part has two sections: ༈ Elaborately Explaining the Nature (dhatu) That Is Difficult to Realize. The first part, elaborately explaining the nature that is difficult to realize, has three sections: ༈ Explaining That All Beings Possess the Tathagatagarbha. The first part, explaining that all beings possess the Tathagatagarbha, has two sections: ༈ Explaining the Actual Meaning of the Scriptures. The first part, explaining the actual meaning of the scriptures, has three points: Briefly explaining the way the 'garbha' abides; elaborately explaining the 'garbha' with ten points; explaining the way the 'dhatu' abides with metaphors. ༈ Briefly Explaining the Way the 'Garbha' Abides. The first point is: 'All sentient beings possess the Tathagatagarbha.' What is the meaning of this statement? It is because the Dharmakaya of the complete Buddha pervades all sentient beings; the Tathata of the Buddha and sentient beings are of the same essence, without difference; and because they possess the Buddha-dhatu, therefore embodied beings, all sentient beings, constantly possess the Tathagatagarbha. From these three points, nine points will evolve, which will be explained below with nine metaphors. ༈ Elaborately Explaining the 'Garbha' with Ten Points. The second part has three sections: ༈ Briefly Explaining the Ten Points with a Verse. The first point, briefly explaining the ten points with a verse: Establishing the 'dhatu' with ten points, namely essence, cause, effect, action, possessing, entering, the distinctions of states, the meaning of universal pervasion, constant immutability, and the meaning of indistinguishable qualities. Know that these are the intent of the Able One (Shakyamuni Buddha), concerning the meaning of the Tathagatagarbha, the ultimate truth (paramārtha), the realm (dhātu). ༈ Elaborately Explaining These Ten Points. The second part, elaborately explaining these ten points, has eight points: The essence of the dhatu has continuity; its effect has action; possessing both cause and effect; the way of entering the three states, dividing the state of entering into three; entering into the three states is universally pervasive; the essence never changes; the four names of Explanation is also the meaning of being without difference. ༈ Explaining That the Essence of the Dhatu Has Continuity, Which Is Also the Meaning of Being Without Difference. The first part has three points, the first point being a brief explanation: What is the essence of the dhatu?
ེ་ན། སྔར་བསྟན་པ་ ཆོས་སྐུ་ལ་སོགས་པ་གསུམ་པོ་རིམ་པ་བཞིན་རང་གི་མཚན་ཉིད་ལས་བརྩམས་ནས་ནོར་བུ་ རིན་ཆེན་དང་ནམ་མཁའ་དང་ཆུ་རྣམ་པར་དག་པ་བཞིན་དུ་སྟེ་གསུམ་པོའི་ཡོན་ཏན་དང་ཆོས་ མཐུན་ནོ། །དོན་གསུམ་པོ་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་ལས་བརྩམས་ནས་རྟག་ཏུ་རང་བཞིན་གྱིས་ཉོན་ མོངས་པ་མེད་པ་ལས་བརྩམས་ནས་དཔེ་གསུམ་ཀ་དང་ཡང་ཆོས་མཐུན་ནོ། །ཁམས་དག་ པར་འགྱུར་བའི་རྒྱུ་གང་ཞེ་ན། ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ལ་མོས་པ་དང་། བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ ལྷག་པའི་ཤེས་རབ་དང་། ནམ་མཁའ་མཛོད་ལ་སོགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། སེམས་ཅན་ ལ་སྙིང་བརྩེ་བསྒོམ་པ་ལས་བྱུང་བ་ནི་ཁམས་རྣམ་པར་དག་པའོ། །དེས་ན་བཞི་པོ་འདི་ནི་ གཞུང་འདིར་ལམ་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཁམས་ཀྱི་ངོ་བོའི་དོན་ནི། ཆོས་སྐུ་ལ་སོགས་ པ་རྣམས་ནོར་བུ་ལ་སོགས་པ་དང་ཆོས་མཐུན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། ཆོས་སྐུ་ནི་བསམ་པའི་ དོན་གྲུབ་པ་ལ་སོགས་པ་མཐུའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་གཞན་ དུ་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། རིགས་ནི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པའི་སྙིང་རྗེས་བརླན་ པའི་ངོ་བོའི་རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པོ་འདི་དག་རིམ་པ་ལྟར་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་ བུ་རིན་ཆེན་དང་ནམ་མཁའ་དང་ཆུའི་ཡོན་ཏན་དང་ཆོས་མཐུན་པ་ཉིད་དོ། །དོན་གསུམ་པོ་ ཐམས་ཅད་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཕྱིར་དཔེ་གསུམ་པོ་ཐམས་ཅད་དང་ཡང་ཆོས་མཐུན་ནོ། ། གཉིས་པ་ཁམས་དེ་དག་པའི་རྒྱུ་ལ་གཉིས། སྒྲིབ་པ་བཞིའི་གཉེན་པོ་ཆོས་བཞི། ཆོས་ བཞི་ལྡན་རྒྱལ་བའི་སྲས་སུ་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཁམས་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པར་མི་ འགྱུར་བའི་རྒྱུ་སྒྲིབ་པ་ནི། ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཆོས་ལ་ཁོང་ཁྲོ་བ་དང་། ཕུང་པོ་ལ་རྟག་གཅིག་ 1-141 རང་དབང་ཅན་གྱི་བདག་ཏུ་ལྟ་བ་དང་། འཁོར་བ་སྡུག་བསྔལ་དུ་འདུ་ཤེས་ཤིང་དེའི་སྡུག་ བསྔལ་གྱིས་འཇིགས་པ་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ལ་རྒྱབ་ཀྱིས་ཕྱོགས་ཤིང་ལྟོས་པ་མེད་པ་ དང་བཞིའོ། །དེ་དག་གང་ཟག་གང་ལ་གང་ལྡན་ཞེ་ན། སྤྱིར་སེམས་ཅན་གསུམ་སྟེ། སྲིད་པ་ འདོད་པ་དང་སྲིད་པ་དང་བྲལ་བ་འདོད་པ་དང་དེ་གཉིས་ཀ་མི་འདོད་པའོ། ། དང་པོ་ལའང་གཉིས་ཏེ་མྱ་ངན་ལས་མི་འདའ་བའི་རིགས་ཅན་འཁོར་བ་ཉིད་འདོད་ ཀྱི་མྱང་འདས་མི་འདོད་པ་འདོད་ཆེན་པ་དང་དེ་དང་ཆ་མཐུན་ལ་ཆོས་འདི་པ་ཡིན་ཡང་ཐེག་ པ་ཆེན་པོ་ལ་སྡང་བས་བཀའ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སྤོང་བ་ཉན་ཐོས་སེན་ད་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཐུབ་ པས། ང་ནི་དེ་དག་གི་སྟོན་པ་མ་ཡིན་ལ་དེ་དག་ཀྱང་ངའི་ཉན་ཐོས་མ་ཡིན་ནོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་དེ་ དག་ནི་མུན་པ་ལས་ཀྱང་ཆེས་མུན་པ། མུན་པ་ནས་མུན་པ་ཆེན་པོར་འགྲོ་བ་མུན་པ་ཆེན་པོ་ དང་ལྡན་པའོ་ཞེས་སྨྲའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ལ་གང་ཟག་དེ་གཉིས་ནི་ལོག
【現代漢語翻譯】 如前所示，法身（藏文：ཆོས་སྐུ་，含義：佛陀的法性身），等等三者，依次從各自的體性出發，如同珍寶、天空和清澈的水一般，這三者的功德和法性是相符的。這三個意義從共同的體性出發，恒常自性清凈，與這三個比喻也相符。那麼，什麼才是使自性清凈的因呢？是對大乘佛法的信奉，是證悟無我的殊勝智慧，是如虛空藏（藏文：ནམ་མཁའ་མཛོད་，含義：虛空般的寶藏）等的禪定，以及對眾生的慈悲，這些就是使自性清凈的原因。因此，這四者是此論中所指的道路。 第二，詳細解釋分為兩部分，首先是自性的本質意義：法身等與珍寶等法性相符的原因是什麼呢？法身是具有能實現願望等廣大功德的緣故；真如（藏文：དེ་བཞིན་ཉིད་，含義：事物的真實本性）是不變的緣故；種性（藏文：རིགས་，含義：潛在的佛性）是遍及一切眾生，具有被慈悲滋潤的本質自性的緣故。這三者依次與如意寶、天空和水的功德相符。這三個意義都是完全清凈的，因此與這三個比喻也完全相符。 第二，自性清凈的因分為兩部分：四種對治四種障礙的法，以及具備四法的被視為佛子。第一，不能現證自性的障礙是：對大乘佛法嗔恨，將蘊（藏文：ཕུང་པོ་，含義：構成個體的要素）視為常、一、自在的我，認為輪迴是痛苦並因此恐懼，以及背棄眾生的利益，漠不關心，這四種。那麼，這四種存在於哪些人身上呢？一般來說，有三種眾生：希求輪迴者，希求脫離輪迴者，以及既不希求輪迴也不希求脫離輪迴者。 第一種又分為兩種：不願從痛苦中解脫的種姓，只願輪迴而不願涅槃（藏文：མྱང་འདས་，含義：超越痛苦的狀態）的貪慾者，以及與此類似，即使是佛教徒，但因憎恨大乘，所以不接受佛陀的教誨，如聲聞乘（藏文：ཉན་ཐོས་，含義：聽聞佛陀教誨的修行者）的僧人塞達瓦（藏文：སེན་ད་བ་）等。佛陀說：『我不是他們的導師，他們也不是我的弟子。』舍利子（藏文：ཤཱ་རིའི་བུ་），這些人比黑暗還要黑暗，從黑暗走向更大的黑暗，與更大的黑暗為伴。這兩種人是邪見者。
【English Translation】 As previously shown, the Dharmakaya (Tibetan: ཆོས་སྐུ་, meaning: the Dharma body of the Buddha), and the other three, in sequence, based on their own characteristics, are like jewels, the sky, and pure water. The qualities and Dharma of these three are compatible. These three meanings, based on their common characteristics, are always pure in nature, and are also compatible with these three metaphors. What is the cause of purifying the essence? It is faith in the Mahayana Dharma, the superior wisdom of realizing selflessness, the Samadhi such as the Akashagarbha (Tibetan: ནམ་མཁའ་མཛོད་, meaning: a treasury like the sky), and the compassion for sentient beings. These are the causes of purifying the essence. Therefore, these four are the path shown in this treatise. Second, the detailed explanation is divided into two parts. First, the essential meaning of the essence: What is the reason that the Dharmakaya and others are compatible with jewels and other Dharmas? The Dharmakaya is because it possesses the qualities of fulfilling wishes and other great virtues; Suchness (Tibetan: དེ་བཞིན་ཉིད་, meaning: the true nature of things) is because it is immutable; the Gotra (Tibetan: རིགས་, meaning: potential for Buddhahood) is because it pervades all sentient beings and has the nature of being moistened by compassion. These three are in accordance with the qualities of the wish-fulfilling jewel, the sky, and water, respectively. All three meanings are completely pure, so they are also completely compatible with these three metaphors. Second, the cause of the purity of the essence is divided into two parts: four Dharmas that counteract the four obscurations, and those who possess the four Dharmas are shown as sons of the Buddhas. First, the obscurations that prevent the direct realization of the essence are: anger towards the Mahayana Dharma, viewing the Skandhas (Tibetan: ཕུང་པོ་, meaning: the elements that make up an individual) as permanent, one, and independent self, perceiving Samsara as suffering and fearing that suffering, and turning away from the benefit of sentient beings, being indifferent. These four. So, in whom do these four exist? Generally speaking, there are three kinds of beings: those who desire Samsara, those who desire to be free from Samsara, and those who desire neither Samsara nor freedom from Samsara. The first is further divided into two types: those of the lineage who do not wish to transcend suffering, those who only wish for Samsara and do not wish for Nirvana (Tibetan: མྱང་འདས་, meaning: the state beyond suffering), the greedy ones, and those who are similar to them, even if they are Buddhists, but hate the Mahayana, so they do not accept the Buddha's teachings, such as the Sravaka (Tibetan: ཉན་ཐོས་, meaning: practitioners who hear the Buddha's teachings) monk Sendawa (Tibetan: སེན་ད་བ་). The Buddha said: 'I am not their teacher, and they are not my disciples.' Shariputra (Tibetan: ཤཱ་རིའི་བུ་), these people are darker than darkness, going from darkness to greater darkness, and are accompanied by greater darkness. These two kinds of people are heretics.
་པ་ཉིད་དུ་ངེས་ པའི་ཕུང་པོ་སྟེ་སྒྲིབ་པ་དང་པོ་དང་ལྡན་ནོ། །སྲིད་པ་དང་བྲལ་བ་འདོད་པ་ལ་ཡང་ཐབས་མ་ ཡིན་པ་ལ་ཞུགས་པ་དང་ཐབས་ལ་ཞུགས་པ་གཉིས་ཡོད་ལ་དང་པོ་ལ་ཡང་གསུམ་སྟེ། ཕྱི་ རོལ་མུ་སྟེགས་པ་དང་། དེ་དང་ཆ་མཐུན་པ་ཆོས་འདི་ལ་དད་པ་ཡོད་ཀྱང་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་ གང་ཟག་ཏུ་ལྟ་བས་ཉེས་པར་བཟུང་བ་འཛིན་པ་སྟེ། ཐུབ་པས། སྟོང་པ་ཉིད་ལ་མོས་པ་མེད་ པ་ནི་མུ་སྟེགས་པ་དག་དང་ཁྱད་པར་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གང་གསུངས་པ་དང་། མངོན་ པའི་ང་རྒྱལ་ཅན་ཅང་མེད་ཀྱི་སྟོང་པར་ལྟ་བ་སྟེ། ཐུབ་པས། འོད་སྲུང་གང་ཟག་ཏུ་ལྟ་བ་རབ་ རིབ་ཙམ་ནི་བླའི་མངོན་པའི་ང་རྒྱལ་ཅན་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་ལྟ་བ་ནི་དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གང་ གསུངས་པ་ཡིན་ལ་གང་ཟག་དེ་གསུམ་ནི་མ་ངེས་པའི་ཕུང་པོ་སྟེ། སྒྲིབ་པ་གཉིས་པ་དང་ལྡན་ ནོ། །ཐབས་ཞུགས་པ་ལ་ཡང་གཉིས་ཏེ། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐེག་པ་ལ་ངེས་པར་ཞུགས་པ་དང་། རང་བྱང་ཆུབ་དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐེག་པ་དང་མཐུན་པའོ། །དང་པོ་ནི་སྒྲིབ་པ་གསུམ་པ་དང་ 1-142 ལྡན་ལ། གཉིས་པ་ནི་སྒྲིབ་པ་བཞི་པ་དང་ལྡན་པས་གང་ཟག་དེ་རྣམས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་རྣམ་པ་ བཞི་ཡིན་ནོ། །བཞི་པོ་དེ་རྣམས་དག་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ལ་ལྷག་པར་ཡོད་ པ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམ་པ་བཞི་པོ་སྔར་བཤད་པ་ཉིད་དེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །དེ་གཉིས་ཀ་ མི་འདོད་པ་ན་འཁོར་འདས་མཉམ་པ་ཉིད་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པའི་ལམ་དུ་ཞུགས་པ་རྒྱལ་སྲས་ ཏེ་གསུམ་པོ་ནི་ཡང་དག་པ་ཉིད་དུ་ངེས་པའི་ཕུང་པོའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དཔེར་ན་འཁོར་ལོ་བསྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོའི་སྲས་སྐྱེ་བ་ལ་ཕའི་ས་བོན་དང་ མ་དང་མའི་མངལ་དང་སྐྱེས་ནས་འཚོ་བའི་མ་མ་སྟེ་བཞི་དགོས་པ་ལྟར། རྒྱལ་སྲས་སྐྱེ་བ་ལ་ ཡང་རྒྱུ་བཞི་སྟེ། ཐེག་ཆེན་མཆོག་ལ་མོས་པ་རིགས་ངེས་པར་བྱེད་པས་ས་བོན་ལྟ་བུ་དང་། བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་བསྐྱེད་པས་མ་ལྟ་བུ་དང་། བསམ་ གཏན་གྱི་བདེ་བ་ནི་འཕགས་པའི་ཆོས་རྫོགས་པར་བྱེད་པས་མངལ་གྱི་གནས་ལྟ་བུ་དང་། སྙིང་རྗེ་ནི་འཕགས་པའི་ལམ་བགྲོད་པའི་གྲོགས་བྱེད་པས་མ་མ་ལྟ་བུ་སྟེ། རྒྱུ་བཞི་པོ་ཡོད་པ་ ཅན་གང་ཡིན་པའི་གང་ཟག་དེ་དག་ནི་ཐུབ་པའི་རྗེས་སུ་སྐྱེས་པའི་སྲས་འཕགས་པའོ། ། ༈ དེ་ཡི་འབྲས་བུ་ལས་དང་བཅས་པའི་བསྟན་ཡང་དབྱེ་བ་མེད་པའི་དོན། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། རྒྱུ་བཞི་པོ་དེའི་འབྲས་བུ་གང་ཞེ་ན། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་གཙང་བ་དང་བདག་དང་བདེ་བ་དང་རྟག་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ ནི་མོས་པ་ལ་སོགས་པ་བཞི་བསྒོམས་པའི་འབྲས་བུའོ། །ཁམས་ཡོད་པའི་ལས་གང་ཞེ་ན། འཁོར་བ་སྡུག་བསྔལ་པར་ཤེས་ནས་ཡིད་འབྱུང་བ་དང་མྱང་འདས་སྡུག་བསྔལ་ཞི་བར་ཤེས་ ནས་དེ་ཐོབ་པར་འདུན་
【現代漢語翻譯】 是確定為自性的蘊，即具有第一重障礙。與有無關，對於慾望也有非方便和方便兩種，第一種也有三種：外道，以及與之相似，雖對此法有信仰，但執著于不可言說之人的過失，即執著。如佛所說：『對空性沒有興趣，與外道沒有區別。』以及具有增上慢，視一切皆為空。如佛所說：『光護，執著於人我是輕微的，具有增上慢者視空性並非如此。』這三種人是不確定的蘊，即具有第二重障礙。進入方便也有兩種：決定進入聲聞乘，以及與獨覺和佛乘相符。第一種具有第三重障礙，第二種具有第四重障礙，因此這些人的障礙有四種。凈化這四種障礙的原因是，特別存在於大乘法中的四種法，如前所述，依次對應。如果不希望兩者，則輪迴與涅槃平等，進入獲得佛果的道路，即佛子，這三種是確定為真實自性的蘊。 第二，譬如轉輪王的王子出生，需要父親的種子、母親、母親的子宮和出生后養育的乳母四者。同樣，佛子的出生也需要四種因：對殊勝大乘的信仰，確定種姓，如種子；證悟無我的智慧，產生佛法，如母親；禪定的安樂，圓滿聖法，如子宮；慈悲，作為行進聖道的助伴，如乳母。具有這四種因的人，是隨佛陀之後出生的聖子。 因此，與業相關的教法也是無分別的意義。 第二部分分為兩部分，首先是簡要說明：這四種因的果是什麼呢？法身清凈、我、樂、常的功德圓滿，是修習信仰等四者的結果。什麼是具有潛力的業呢？瞭解輪迴是痛苦的，從而厭離；瞭解涅槃是痛苦的止息，從而渴望獲得。
【English Translation】 It is the aggregate that is determined to be of suchness, that is, possessing the first obscuration. Whether it is with or without existence, there are two types of desire: those who engage in non-skillful means and those who engage in skillful means. The first type has three aspects: the outsiders (non-Buddhists), those who are similar to them, and those who, although having faith in this Dharma, are negatively influenced by viewing individuals as inexpressible. As the Buddha stated, 'Those who have no interest in emptiness are no different from the outsiders.' And those with pride, viewing everything as empty. As the Buddha stated, 'Light Protector, clinging to the concept of a person is slight, but those with pride do not view emptiness in that way.' These three types of individuals are the uncertain aggregates, possessing the second obscuration. Entering into skillful means also has two aspects: those who definitely enter the Hearer Vehicle and those who are in accordance with the Solitary Realizer and Buddha Vehicle. The first possesses the third obscuration, and the second possesses the fourth obscuration. Therefore, the obscurations of these individuals are of four types. The cause for purifying these four obscurations is the four types of Dharma that are particularly present in the Mahayana Dharma, as previously explained, in sequential order. If one does not desire both, then samsara and nirvana are equal, entering the path to attain Buddhahood, that is, the Bodhisattva, these three are the aggregates that are determined to be of true suchness. Secondly, just as the birth of a Chakravartin king's son requires four things: the father's seed, the mother, the mother's womb, and the wet nurse who nourishes him after birth. Similarly, the birth of a Bodhisattva also requires four causes: faith in the supreme Mahayana, which determines the lineage, like a seed; the wisdom that realizes selflessness, which generates the Buddha Dharma, like a mother; the bliss of meditative concentration, which perfects the noble Dharma, like a womb; and compassion, which acts as a companion on the path of the noble, like a wet nurse. Those individuals who possess these four causes are the noble sons born after the Buddha. Therefore, the teachings associated with karma are also of undifferentiated meaning. The second part is divided into two parts, the first being a brief explanation: What is the result of these four causes? The perfection of the qualities of the Dharmakaya, purity, self, bliss, and permanence, is the result of cultivating the four, such as faith. What is the karma with potential? Knowing that samsara is suffering, thereby renouncing it; knowing that nirvana is the cessation of suffering, thereby desiring to attain it.
པ་དང་སྨོན་པའི་བྱེད་ལས་ཅན་ནོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས། འབྲས་བུ་ཕར་ཕྱིན་བཞི། སྐྱོ་དང་སྤྲོ་བའི་ལས། བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་བཞིའི་གཉེན་པོ་འབྲས་བུ་བསྟན་པ་ ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་གཞུང་དོན་གྱིས་མདོར་བསྟན་པ་ནི། རྒྱུ་བཞི་པོ་འདི་དག་གི་འབྲས་བུ་ནི་ 1-143 མདོར་བསྡུ་ན་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་མི་གཙང་བ་དང་བདག་མེད་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་མི་རྟག་ པར་རྟོགས་པ་སྟེ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་རྣམ་པ་བཞི་ལས་བཟློག་པའི་གཉེན་པོས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བ་གཙང་ བ་ལ་སོགས་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་བཞི་ཉིད་དོ། ། གཉིས་པ་སྤྱི་དོན་གྱི་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ་གཉིས། འཕགས་ཆེན་སངས་རྒྱས་ལ་ཕར་ ཕྱིན་བཞི་ཡོད། འཕགས་པ་གཞན་དག་ལ་ཕར་ཕྱིན་བཞི་མེད་པར་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གང་ཟག་གང་ཞིག་གཟུགས་སོགས་འདུས་བྱས་ཀྱི་དངོས་པོ་ལ་རྟག་པ་དང་ བདེ་བ་དང་བདག་དང་གཙང་བར་འདུ་ཤེས་པ་ནི་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཡིན་ལ་དེ་ལས་བཟློག་པ་ནི་ ཕྱིན་མ་ལོག་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་ལྟོས་ནས་ནི་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཡིན་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་རྟག་ པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་། བདེ་བ་དང་བདག་དང་གཙང་བའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་དཔལ་འཕྲེང་དུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་སེམས་ཅན་རྣམས་ནི་ཟིན་པའི་ཉེ་བར་ ལེན་པའི་ཕུང་པོ་ལྔ་པོ་རྣམས་ལ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་གྱུར་པ་སྟེ། དེ་དག་ནི་མི་རྟག་པ་ལ་རྟག་པར་ འདུ་ཤེས་པ། སྡུག་བསྔལ་བ་ལ་བདེ་བར་འདུ་ཤེས་པ། བདག་མེད་པ་ལ་བདག་ཏུ་འདུ་ཤེས་ པ། མི་གཙང་བ་ལ་གཙང་བར་འདུ་ཤེས་པ་ལགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཉན་ཐོས་དང་ རང་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་སྔར་མ་མཐོང་བ་ཐམས་ཅད་ མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་གྱུར་པའོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་རྟག་པར་འདུ་ཤེས་པ་བདེ་བར་འདུ་ཤེས་པ་བདག་ཏུ་འདུ་ཤེས་པ་གཙང་ བར་འདུ་ཤེས་པའི་སེམས་ཅན་དེ་དང་དེ་དག་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཐུགས་ལས་སྐྱེས་པའི་ སྲས་ལགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་སེམས་ཅན་དེ་དག་ནི་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་གྱུར་པ་མ་ལགས་ ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་སེམས་ཅན་དེ་དག་ནི་ཡང་དག་པར་མཐོང་བ་ལགས་སོ། །དེ་ཅིའི་ སླད་དུ་ཞེ་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཉིད་ནི་རྟག་པའི་ཕ་རོལ་ 1-144 ཏུ་ཕྱིན་པ་བདེ་བའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་བདག་གི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་གཙང་བའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་ པའོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་སེམས་ཅན་གང་དག་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དེ་ལྟར་ མཐོང་བ་དེ་དག་ནི་ཡང་དག་པར་མཐོང་བའོ། །ཡང་དག་པར་མཐོང་བ་གང་ལགས་པ་དེ་ དག་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཐུགས་ཀྱི་སྲས་ལགས་སོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལ་འབྲས་བུ་ཕར་ཕྱིན་ བཞི་པོ་འདི་ནི་
【現代漢語翻譯】 具有行動和願望的作用。 第二部分是詳細解釋，分為兩部分：四種作為結果的波羅蜜多，以及厭倦和喜悅的行為的解釋。第一部分分為兩部分，第一部分是展示四種顛倒之對治的結果，分為兩部分，第一部分是通過根本的意義來簡要地展示：這四種原因的結果，如果簡要概括，就是對法身（梵文：Dharmakāya，含義：真理之身）的不凈、無我、痛苦和無常的理解，也就是從四種顛倒中解脫出來的對治，完全區分了清凈等四種波羅蜜多。 第二部分是對一般意義的詳細解釋，分為兩部分：偉大的聖者佛陀具有四種波羅蜜多，以及展示其他聖者不具有四種波羅蜜多。 第一部分是：如果有人將色蘊等和合事物執著為常、樂、我、凈，這就是顛倒，而從顛倒中解脫出來就是不顛倒。然而，相對於法身而言，這也是顛倒，因為法身是常波羅蜜多、樂波羅蜜多、我波羅蜜多和凈波羅蜜多。正如《寶鬘經》中所說：『世尊，眾生在被執取的五蘊上是顛倒的，他們將無常執著為常，將痛苦執著為快樂，將無我執著為我，將不凈執著為清凈。世尊，所有的聲聞（梵文：Śrāvaka，含義：聽聞者）和獨覺佛（梵文：Pratyekabuddha，含義：緣覺）也以空性的智慧，對之前未見的、一切智的智慧之境——如來（梵文：Tathāgata，含義：如實而來者）的法身——是顛倒的。世尊，那些執著于常、樂、我、凈的眾生，是世尊您心中所生的兒子。世尊，那些眾生不是顛倒的，世尊，那些眾生是如實見的。為什麼呢？世尊，如來的法身本身就是常波羅蜜多、樂波羅蜜多、我波羅蜜多、凈波羅蜜多。世尊，任何眾生如果如實見到如來的法身，他們就是如實見的。任何如實見者，都是世尊心中的兒子。』因此，這四種作為結果的波羅蜜多是……
【English Translation】 It has the function of action and aspiration. The second part is the detailed explanation, which is divided into two parts: the four Pāramitās (Sanskrit: Pāramitā, meaning: perfection) as results, and the explanation of the actions of weariness and joy. The first part is divided into two parts, the first of which is to show the result of the antidote to the four Viparyāsas (Sanskrit: Viparyāsa, meaning: inversions), which is divided into two parts, the first of which is to briefly show the fundamental meaning: the result of these four causes, if briefly summarized, is the understanding of the impurity, non-self, suffering, and impermanence of the Dharmakāya (Sanskrit, meaning: Body of Truth), that is, the antidote that liberates from the four Viparyāsas, completely distinguishing the four Pāramitās such as purity. The second part is the detailed explanation of the general meaning, which is divided into two parts: the great saint Buddha has four Pāramitās, and the demonstration that other saints do not have four Pāramitās. The first part is: If someone clings to compounded things such as form as permanent, happy, self, and pure, this is Viparyāsa, and liberation from Viparyāsa is non-Viparyāsa. However, relative to the Dharmakāya, this is also Viparyāsa, because the Dharmakāya is the Pāramitā of permanence, the Pāramitā of happiness, the Pāramitā of self, and the Pāramitā of purity. As it is said in the Ratnāvalī (Sanskrit, meaning: Garland of Jewels): 'Bhagavan (Sanskrit: Bhagavan, meaning: Blessed One), sentient beings are inverted on the five aggregates that are grasped, they cling to impermanence as permanence, cling to suffering as happiness, cling to non-self as self, and cling to impurity as purity. Bhagavan, all Śrāvakas (Sanskrit, meaning: Hearers) and Pratyekabuddhas (Sanskrit, meaning: Solitary Buddhas) also use the wisdom of emptiness to invert the Dharmakāya of the Tathāgata (Sanskrit, meaning: Thus-Gone One), the realm of the wisdom of omniscience that has never been seen before. Bhagavan, those sentient beings who cling to permanence, happiness, self, and purity are the sons born from your heart, Bhagavan. Bhagavan, those sentient beings are not inverted, Bhagavan, those sentient beings are seeing reality. Why? Bhagavan, the Dharmakāya of the Tathāgata itself is the Pāramitā of permanence, the Pāramitā of happiness, the Pāramitā of self, and the Pāramitā of purity. Bhagavan, any sentient being who sees the Dharmakāya of the Tathāgata in this way is seeing reality. Anyone who sees reality is the son in the heart of the Bhagavan.' Therefore, these four Pāramitās as results are...
མོས་པ་ལ་སོགས་པ་རྒྱུ་བཞིའི་སྤང་བྱ་ཆོས་ལ་ཁོང་ཁྲོ་ལ་སོགས་པ་བཞི་ལས་ བཟློག་པ་ཡིན་ཏེ། འདོད་ཆེན་པ་རྣམས་ཀྱིས་མི་གཙང་བའི་འཁོར་བ་མ་དག་པ་ལས་བཟློག་ ནས། རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱིས་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ལ་མོས་པ་བསྒོམས་པའི་འབྲས་བུ་ནི་གཙང་ བའི་ཕར་ཕྱིན་ཐོབ་པའོ། །མུ་སྟེགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཕུང་པོ་བདག་མེད་པ་ལ་བདག་ཏུ་འཛིན་ པ་ལས་བཟློག་ནས། བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་བསྒོམས་པའི་འབྲས་བུ་ནི་བདག་ མེད་པའི་བདག་གི་ཕར་ཕྱིན་ཐོབ་པའོ། །ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱི་འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་ འཇིགས་ནས་དེ་ཞི་བ་ཙམ་འདོད་པ་ལས་བཟློག་ནས། ནམ་མཁའ་མཛོད་ལ་སོགས་པའི་ ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྒོམས་པའི་འབྲས་བུ་ནི་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་བདེ་ བ་དམ་པའི་ཕར་ཕྱིན་ཐོབ་པའོ། །རང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ལ་མི་ལྟོས་ པར་འདུ་འཛི་མེད་པར་དགའ་བ་ལས་བཟློག་ནས། སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་བསྒོམས་པའི་འབྲས་བུ་ ནི། འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་པར་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་རྟག་པའི་ཕར་ཕྱིན་ཐོབ་པའོ། །ཕར་ཕྱིན་བཞི་པོ་འདི་བརྙེས་པས་སངས་རྒྱས་རྣམས་ལ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་པ་ ནམ་མཁའི་ཁམས་ཀྱི་མཐའ་ཀླས་པ། ཕྱི་མའི་མཐའི་མུར་ཐུག་པ་ཞེས་མདོ་ལས་གསུངས་སོ། །དེའི་དོན་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ལ་མོས་པ་བསྒོམས་པས་དག་པ་གཉིས་ལྡན་གྱི་ཆོས་དབྱིངས་ གཙང་བ་བརྙེས་པས་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་པའོ། །ཤེར་ཕྱིན་བསྒོམས་པས་སྣོད་ བཅུད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུར་མཐའ་ཡས་པ་རྣམས་བདག་མེད་པར་རྟོགས་པ་ 1-145 དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྒོམས་པས་ཆོས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་དམ་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པར་སྟོན་ པ་སྟེ་གཉིས་ཀྱིས་ན་ནམ་མཁའི་ཁམས་ཀྱི་མཐའ་ཀླས་པའོ། །སྙིང་རྗེ་བསྒོམས་པས་དུས་མུ་ མཐའ་མེད་པར་སེམས་ཅན་ལ་སྙིང་རྗེ་འཇུག་པས་ཕྱི་མའི་མཐའི་མུར་ཐུག་པའོ། །དེས་ན་ སངས་རྒྱས་ཆོས་སྐུ་ཉིད་ཕར་ཕྱིན་བཞི་དང་ལྡན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ལས་གཞན་ལ་ནི་ཕར་ཕྱིན་བཞི་མེད་དེ། །སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ ལྟ་ཞོག ཟག་མེད་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་གནས་པ་ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་པ་དང་རང་སངས་རྒྱས་ དང་། ས་ལམ་ལ་དབང་ཐོབ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ལ་ཡང་ཕར་ཕྱིན་བཞི་ཐོབ་ པའི་གེགས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གེགས་དེ་ཡང་མཚན་ཉིད་བཞི་སྟེ་རྐྱེན་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི་མ་ རིག་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་ཡིན་ཏེ། སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་འདུ་ཤེས་ཀྱི་རྒྱུ་མ་རིག་པ་དང་ཉོན་ མོངས་པའི་ཉོན་མོངས་ཡོད་པ་དང་ཆ་མཐུན་པའོ། །དེ་མ་སྤངས་པས་ཉོན་མོངས་ཐམས་ཅད་ ཀྱི་རྟེན་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་དྲི་མ་དྲི་ང་བའི་བག་ཆགས་དང་ལྡན་པས་གཙང་བའི་ཕར་ཕྱིན་མི་ ཐོབ་པོ། །རྒྱུའི་མཚན་ཉིད་ནི་མ་རིག་བག་ཆགས་ཀྱི་སའི་རྐྱེན་ཅན་ཟག་པ་མེད་པའི་
【現代漢語翻譯】 從信解等四種對治法來說，是對治嗔恚等四種煩惱的對治法。對於貪慾心重的人來說，是從不凈的輪迴中解脫出來。菩薩們修習對大乘佛法的信解，其結果是獲得清凈的度。外道們執著五蘊為我，這是從執著五蘊為我中解脫出來。修習證悟無我的智慧，其結果是獲得無我之我的度。聲聞們因為害怕輪迴的痛苦，只求寂滅，這是從這種心態中解脫出來。修習虛空藏等三摩地，其結果是獲得世間和出世間的殊勝安樂的度。緣覺們不顧眾生的利益，喜歡無所事事，這是從這種心態中解脫出來。修習大慈悲心，其結果是，在輪迴未空之前，利益眾生的事業永不間斷，獲得常恒的度。獲得這四種度，佛陀們證得法界究竟，如同虛空界無邊無際，達到后際的邊際，如經中所說。 其含義是，修習對大乘佛法的信解，證得具足二種清凈的法界清凈，因此達到法界的究竟。修習般若波羅蜜多，證悟器世間和有情世間如同虛空般無邊無際，證悟無我。修習三摩地，示現一切殊勝的法自在，普遍周遍，這二者合起來就是虛空界無邊無際。修習慈悲心，在無始無終的時間裡，對眾生生起慈悲，因此達到后際的邊際。因此，佛陀的法身具足四種度。 第二點是，佛陀以外的其他眾生沒有四種度。更不用說普通人了，即使是安住在無漏界的聲聞阿羅漢和緣覺，以及獲得地道功德的菩薩們，也有獲得四種度的障礙。這些障礙有四種特徵，即緣起的特徵是無明習氣的地，與眾生的無明和煩惱相應。因為沒有斷除這些，所以成為一切煩惱的所依，因此具有污垢的習氣，所以無法獲得清凈的度。因的特徵是具有無明習氣地的因，是無漏的。
【English Translation】 From the perspective of the four antidotes such as faith, they are the antidotes to counter the four afflictions such as anger. For those with great desire, it is to turn away from the impure cycle of existence. The result of Bodhisattvas cultivating faith in the Mahayana Dharma is the attainment of the pure perfection. Those who adhere to external doctrines grasp the aggregates as self, which is to turn away from grasping the aggregates as self. The result of cultivating wisdom that realizes selflessness is the attainment of the perfection of the self of selflessness. The Hearers, fearing the suffering of cyclic existence, only desire its pacification, which is to turn away from this mindset. The result of cultivating Samadhi such as the Treasury of Space is the attainment of the perfection of supreme bliss that transcends the world and the mundane. Solitary Buddhas, disregarding the benefit of sentient beings, delight in being free from activity, which is to turn away from this mindset. The result of cultivating great compassion is that, as long as cyclic existence remains, the work of benefiting sentient beings will never cease, and the perfection of permanence will be attained. By attaining these four perfections, the Buddhas attain the ultimate expanse of Dharma, as boundless as the realm of space, reaching the limit of the furthest extent, as stated in the Sutras. Its meaning is that by cultivating faith in the Mahayana Dharma, one attains the purity of the Dharmadhatu, which possesses two purities, and thus reaches the ultimate expanse of Dharma. By cultivating Prajnaparamita, one realizes that the container world and the sentient world are like space, boundless and limitless, and realizes selflessness. By cultivating Samadhi, one demonstrates that all supreme Dharma powers pervade everything, and these two together constitute the boundless expanse of the realm of space. By cultivating compassion, compassion arises for sentient beings in time without beginning or end, and thus one reaches the limit of the furthest extent. Therefore, the Dharmakaya of the Buddhas possesses the four perfections. The second point is that beings other than the Buddhas do not possess the four perfections. Not to mention ordinary people, even the Hearer Arhats and Solitary Buddhas who abide in the realm of non-outflow, and the Bodhisattvas who have attained mastery over the Bhumis and Paths, have obstacles to attaining the four perfections. These obstacles have four characteristics, namely, the characteristic of condition is the ground of ignorance and habitual tendencies, which is in harmony with the ignorance and afflictions of sentient beings. Because these have not been abandoned, they become the basis for all afflictions, and therefore possess defiled habitual tendencies, so the pure perfection cannot be attained. The characteristic of the cause is the cause of the ground of ignorance and habitual tendencies, which is non-outflow.
ལས་ཏེ། སེམས་ཅན་ལ་འདུ་བྱེད་དང་ལས་ཀྱི་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་ཡོད་པ་དང་ཆ་མཐུན་པའོ། །དེ་ མ་སྤངས་པས་མཚན་མའི་སྤྲོས་པ་ཀུན་སྤྱོད་པ་ཕྲ་མོ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་སྤྲོས་པ་ཞི་བ་བདག་ གི་ཕར་ཕྱིན་མི་ཐོབ་པོ། །འབྱུང་བའི་མཚན་ཉིད་ནི། སྔ་མ་གཉིས་པོའི་རྐྱེན་དང་རྒྱུ་ལས་ ཡིད་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱི་ལུས་གསུམ་འགྲུབ་པ་སྟེ། སེམས་ཅན་ལ་མ་རིག་པ་ལ་སོགས་ཉེར་ ལེན་བཞིའི་རྐྱེན་དང་ཟག་བཅས་ཀྱི་ལས་ཀྱི་རྒྱུས་ཁམས་གསུམ་མངོན་པར་འགྲུབ་པ་དང་ཆ་ མཐུན་པའོ། །དེ་མ་སྤངས་པས་ཡིད་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱི་ཕུང་པོ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་བདེ་བའི་ཕར་ ཕྱིན་མི་ཐོབ་པོ། །འཇིག་པའི་མཚན་ཉིད་ནི། ཡིད་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱི་ལུས་གསུམ་གྲུབ་པའི་ རྐྱེན་ཅན་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་ཡོངས་སུ་བསྒྱུར་བའི་འཆི་འཕོ་བ་སྟེ། སེམས་ཅན་ལ་སྐྱེ་ 1-146 བའི་རྐྱེན་ཅན་གྱི་རྒ་ཤི་དང་ཆ་མཐུན་པའོ། །དེ་མ་སྤངས་པས་འཆི་འཕོ་དང་མི་འབྲལ་བའི་ ཕྱིར་འགྱུར་བ་མེད་པ་རྟག་པའི་ཕར་ཕྱིན་མི་ཐོབ་པོ། །མཚན་ཉིད་ཕྱི་མ་གཉིས་པོ་འདི་སེམས་ ཅན་གྱི་སྐྱེ་བའི་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་ཡང་ཆ་མཐུན་ནོ། །དེ་ཡང་། དེར་བཅོམ་ལྡན་ འདས་དཔེར་ན་ལེན་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཟག་པ་དང་བཅས་པའི་ལས་ཀྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་སྲིད་ པ་གསུམ་འབྱུང་བ་དེ་བཞིན་དུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་མ་རིག་པའི་བག་ཆགས་ཀྱི་སའི་རྐྱེན་ གྱིས་ཟག་པ་མེད་པའི་ལས་ཀྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ་དགྲ་བཅོམ་པ་དང་རང་སངས་རྒྱས་དབང་ཐོབ་ པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ཡིད་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱི་ལུས་གསུམ་འབྱུང་སྟེ། བཅོམ་ ལྡན་འདས་མ་རིག་པའི་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་ནི་ས་གསུམ་པོ་འདི་དག་ཏུ་ཡིད་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱི་ ལུས་གསུམ་པོ་འདི་དག་འབྱུང་བ་དང་། ཟག་པ་མེད་པའི་ལས་མངོན་པར་འགྲུབ་པའི་རྐྱེན་ ལགས་སོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལ་མ་རིག་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་ནི། མ་རིག་པའི་བག་ཆགས་ཕྲ་མོ་ ཡིན་གྱི། ཁ་ཅིག་ཆོས་བདག་ཏུ་རྨོངས་པའི་མ་རིག་པར་འདོད་པ་ནི་མི་འཐད་དེ་དབང་ཐོབ་ པའི་རྒྱལ་སྲས་ལྟ་བ་རྣམ་པར་མ་དག་པར་འགྱུར་བ་ལས། ས་དང་པོ་ནས་ལྟ་བ་རྣམ་པར་ དག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཟག་མེད་ཀྱི་ལས་ནི་མ་རིག་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་ལས་བྱུང་བ་མཚན་མའི་ སྤྲོས་པ་ཕྲ་མོས་བསླང་བའི་དགེ་བ་ཟག་མེད་དོ། །ཡིད་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱི་ལུས་ནི་སེམས་ལ་ དབང་བས་བྱས་པའི་ལུས་སོ། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་བསྒྱུར་བའི་འཆི་འཕོ་ནི་བསམས་ བཞིན་དུ་འཆི་ཞིང་གཞན་དུ་སྐྱེ་བར་བྱེད་པའོ། ། གཉིས་པ་འབྲས་བུ་བཞིའི་རྒྱུ་མཚན་ཕྱེ་སྟེ་བཤད་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཕར་ཕྱིན་ བཞིའི་རྒྱུ་མཚན་སྤྱིར་བསྟན་པ་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་སྐུ་དེ་ནི་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་ གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པའི་ཕྱིར་དང་། ཁྱད་པར་གྱི་མཚན་ཉིད་དྲི་མ་ བག་ཆགས་ད
【現代漢語翻譯】 業（Karma）： 與眾生具有的煩惱和業相符。由於沒有斷除這些，還存在細微的現象執著，因此無法獲得寂靜的彼岸（Paramita）。 生起的特徵： 由前兩者的因緣和原因，產生意生身的三種身體，這與眾生因無明等四種近取因和有漏業的因，而顯現三界相符。由於沒有斷除這些，意生身的蘊生起，因此無法獲得安樂的彼岸。 壞滅的特徵： 意生身的三種身體產生后，不可思議地轉變的死亡，這與眾生因生起的因緣而衰老死亡相符。由於沒有斷除這些，無法脫離死亡，因此無法獲得不變的常恒彼岸。 后兩種特徵也與眾生的生起煩惱相符。 對此，世尊說，例如，如同因取受的因緣，由有漏業的因產生三有一樣，世尊，由無明習氣的地的因緣，由無漏業的因產生阿羅漢（Arhat，不再輪迴的聖者），獨覺（Pratyekabuddha，獨自證悟者）和獲得自在的菩薩（Bodhisattva，為利益眾生而修行成佛的人）的意生身的三種身體。世尊，無明習氣的地是這三個地方產生意生身的三種身體，以及顯現無漏業的因緣。 對此，無明習氣的地是細微的無明習氣。有些人認為是對法（Dharma，佛法）的無知，這是不合理的，因為獲得自在的王子（指菩薩）的見解會變得不純凈，而從第一地（菩薩道的第一個階段）開始，見解就是完全清凈的。無漏業是從無明習氣的地產生的，由細微的現象執著引發的無漏善業。意生身是隨心所欲而造作的身體。不可思議地轉變的死亡是隨心所欲地死亡並轉生到其他地方。 第二，區分四種果的原因並進行解釋，首先是總體展示四種彼岸的原因：如來（Tathagata，佛的稱號之一）的法身（Dharmakaya，佛的真身）是總體的特徵，因為從一開始就是自性清凈的，特殊的特徵是煩惱習氣
【English Translation】 Karma: It is in accordance with the afflictions and actions that sentient beings possess. Because these have not been abandoned, and subtle manifestations of clinging still exist, the Paramita of peace cannot be attained. The characteristic of arising: From the causes and conditions of the previous two, the three bodies of the mind-made body arise, which corresponds to sentient beings manifesting the three realms due to the causes of ignorance and the four clinging aggregates, and the cause of contaminated karma. Because these have not been abandoned, the aggregates of the mind-made body arise, and therefore the Paramita of bliss cannot be attained. The characteristic of destruction: After the three bodies of the mind-made body have arisen, there is an inconceivable transformation of death, which corresponds to sentient beings aging and dying due to the causes of birth. Because these have not been abandoned, one cannot be separated from death, and therefore the Paramita of unchanging permanence cannot be attained. These last two characteristics also correspond to the afflictions of the birth of sentient beings. Regarding this, the Bhagavan (another name for Buddha) said, 'For example, just as the three existences arise from the cause of contaminated karma due to the cause of grasping, so too, Bhagavan, the three bodies of the mind-made body of the Arhats, Pratyekabuddhas, and empowered Bodhisattvas arise from the cause of uncontaminated karma due to the cause of the ground of the imprints of ignorance. Bhagavan, the ground of the imprints of ignorance is the cause of these three places where these three bodies of the mind-made body arise, and the cause of the manifestation of uncontaminated karma.' Regarding this, the ground of the imprints of ignorance is the subtle imprint of ignorance. Some believe it to be ignorance of the Dharma, which is unreasonable, because the view of an empowered prince (referring to a Bodhisattva) would become impure, whereas from the first ground (the first stage of the Bodhisattva path) onwards, the view is completely pure. Uncontaminated karma arises from the ground of the imprints of ignorance, the uncontaminated virtuous action aroused by subtle manifestations of clinging. The mind-made body is the body created at will. The inconceivable transformation of death is dying at will and being reborn elsewhere. Second, distinguishing the reasons for the four fruits and explaining them, first is the general presentation of the reasons for the four Paramitas: The Dharmakaya of the Tathagata is a general characteristic because it is primordially pure in nature, and a special characteristic is the defilement of habitual tendencies.
ང་བཅས་པ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་དག་པ་གཉིས་དང་ལྡན་པས་གཙང་བའི་ཕ་རོལ་ 1-147 ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནི་མུ་སྟེགས་ལྟར་བདག་རྟག་གཅིག་རང་དབང་ཅན་གྱི་བདག་ཏུ་རྟོག་ པའི་སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཉན་ཐོས་ལྟར་རྟག་གཅིག་རང་དབང་ཅན་གྱི་བདག་ མེད་ཀྱི་ཕུང་པོ་རྣམས་མི་རྟག་དུ་མ་གཞན་དབང་ཅན་ནོ་ཞེས་རྟོག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། སྤྲོས་ པ་དེ་དག་ཉེ་བར་ཞི་བས། དམ་པའི་བདག་གི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནི་སྡུག་བསྔལ་ ཐམས་ཅད་འགགས་པའི་འགོག་པ་མངོན་དུ་མཛད་པས་ཡིད་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱི་ཕུང་པོ་ལོག་ པའི་ཕྱིར་དང་། ཕུང་པོ་དེའི་རྒྱུ་མ་རིག་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་དང་ཟག་མེད་ཀྱི་ལས་ལོག་ཅིང་ འགགས་པའི་ཕྱིར། བདེ་བའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འཁོར་བ་མི་རྟག་པ་ཡིན་ཡང་ ཆོས་གཞན་སྔར་ཡོད་མི་འབྲིད་ཅིང་སྐུར་པ་མ་བཏབ་པས་ཆད་པའི་མཐར་མ་ལྷུང་བ་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་རྟག་པ་ཡིན་ཡང་ཆོས་གཞན་སྔར་མེད་མི་སྣོན་ཞིང་སྒྲོ་མ་བཏགས་པས་ རྟག་པའི་མཐར་མ་ལྷུང་བ་ཡིན་ཏེ། དཔལ་འཕྲེང་དུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་གལ་ཏེ་འདུ་བྱེད་ རྣམས་ལ་མི་རྟག་པར་ལྟ་ན་དེ་ནི་དེའི་ཆད་པར་ལྟ་བ་མ་ལགས་ཏེ། དེ་ནི་དེའི་ཡང་དག་པའི་ ལྟ་བ་ལགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་གལ་ཏེ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་རྟག་པར་ལྟ་ན་དེ་ནི་དེའི་ རྟག་པར་ལྟ་བ་མ་ལགས་ཏེ་དེ་ནི་དེའི་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་ལགས་སོ། །ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ པར་ལུང་འདི་འདི་ལས་གཞན་དུ་བྱུང་བ་ནི་བླུན་པོས་གླེགས་བམ་བཅོས་པའི་སྐྱོན་ཏེ། སྔོན་ གྱི་མདོ་རྣམས་སུ་འདི་བཞིན་བྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་དོན་ཡང་འདི་དང་མཐུན་ཏེ། འགྲེལ་པར་ འཁོར་བ་མི་རྟག་པ་མི་འབྲིད་པས་ཆད་པའི་མཐར་མ་ལྷུང་བའི་ཕྱིར་དང་། མྱ་ངན་ལས་ འདས་པ་རྟག་པ་མི་སྣོན་པས་རྟག་པའི་མཐར་མ་ལྷུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པའི་ཁུངས་ལ་ ལུང་འདི་དྲངས་པའི་ཕྱིར་དང་། མདོ་ཉིད་ཀྱི་བབས་ཀྱང་འགོག་བདེན་རྟག་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་ ཀྱི་སྐབས་ཡིན་པས་སོ། །དེ་ལྟར་མཐར་མ་ལྷུང་བས་འཁོར་འདས་སུ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་ལ། འཁོར་འདས་ཀྱི་ཆོས་དབྱིངས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དོན་དམ་པར་འཁོར་བ་ཉིད་མྱང་འདས་ 1-148 ཡིན་པས་འཁོར་འདས་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་རྟོགས་པ་མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཐོབ་ པའི་ཕྱིར་རྟག་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་རྟག་པའི་རྒྱུ་མཚན་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ནི། མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་ པ་དེ་ཡང་རྒྱུ་གཉིས་ཀྱིས་ཡིན་ཏེ། བདག་ཏུ་སྲེད་ཅིང་ཆགས་པའི་བག་ལ་ཉལ་མ་ལུས་པ་ ཤེས་རབ་ཀྱིས་རྒྱུན་བཅད་དེ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་རང་དོན་གྲུབ་པས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་ བརྟེན་པའི་བསམ་པ་ཅན་ཏེ། དེས་ན་ལོག་སྲེད་ཅན་བཞིན་དུ་འཁོར་བའི་མཐར་མི་གནས་ སོ། །སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ལ་སྲེད་ཅིང་ཆགས་པའི་ཕྱིར་བརྩེ་བ་ཆེན་པོ
【現代漢語翻譯】 我們因為捨棄了一切，具備兩種清凈，所以到達了清凈的彼岸。這是因為遠離了外道那樣執著于常、一、自在之我的戲論，也因為沒有像聲聞那樣，執著于常、一、自在之我所無的蘊是不常、多、不自在的。因為這些戲論寂滅，所以到達了神聖之我的彼岸。這是因為現證了所有痛苦止息的滅諦，使意之自性之蘊滅盡，並且那個蘊的因，也就是無明習氣的地和無漏之業也滅盡了，所以才是到達安樂的彼岸。雖然輪迴是不常的，但因為沒有減少或誹謗原有的法，所以沒有墮入斷滅邊；雖然涅槃是常的，但因為沒有增加或虛構原無的法，所以沒有墮入常邊。如《寶鬘論》中說：『世尊，如果觀察諸行是無常的，那不是斷見，而是如實的見。世尊，如果觀察涅槃是常的，那不是常見，而是如實的見。』註釋中說，此處的引文出現在其他地方，是愚者篡改經書的過失，因為以前的經文中就是這樣出現的，而且意義也與此相符。註釋中說，輪迴不常，不減少，所以沒有墮入斷滅邊；涅槃是常，不增加，所以沒有墮入常邊。引用的就是這段經文，而且經文字身的意趣也是在論證滅諦是常的。這樣，因為沒有墮入邊，所以不會分別輪迴和涅槃，而且因為輪迴和涅槃的法界是一體的，所以勝義中輪迴即是涅槃，證悟輪涅平等，獲得不住涅槃，所以是到達常的彼岸。 第二，詳細解釋常的原因。不住涅槃也是由兩個原因造成的：因為以智慧斷除了對我的貪愛和執著的習氣，從而成就自利，具有依于涅槃的意念，因此不像具有邪見的人那樣，停留在輪迴的邊際。因為對眾生的利益有貪愛和執著，所以具有大悲心。
【English Translation】 We have reached the other shore of purity because we have abandoned everything and possess two kinds of purity. This is because we are free from the elaborations of clinging to a self that is permanent, single, and independent, as the heretics do, and because we do not conceive of the aggregates as impermanent, multiple, and dependent, as the Hearers do, who believe in the absence of a self that is permanent, single, and independent. Because these elaborations are pacified, we have reached the other shore of the sacred self. This is because we have directly realized the cessation of all suffering, causing the aggregate of the nature of mind to cease, and because the cause of that aggregate, namely the ground of ignorance and habitual tendencies, and the uncontaminated karma, have also ceased, thus it is indeed the attainment of the other shore of bliss. Although samsara (輪迴) is impermanent, it does not fall into the extreme of annihilation because it does not diminish or slander other pre-existing dharmas; and although nirvana (涅槃) is permanent, it does not fall into the extreme of permanence because it does not add or fabricate other non-existent dharmas. As stated in the Ratnavali (《寶鬘論》): 'Bhagavan (世尊), if one sees conditioned things as impermanent, that is not a view of annihilation, but a correct view. Bhagavan, if one sees nirvana as permanent, that is not a view of permanence, but a correct view.' The commentary states that the occurrence of this quote elsewhere is due to the fault of fools altering the scriptures, because it appeared this way in previous sutras (經), and the meaning is also consistent with this. The commentary states that samsara is impermanent and does not diminish, so it does not fall into the extreme of annihilation; nirvana is permanent and does not increase, so it does not fall into the extreme of permanence. This quote is cited as the source, and the context of the sutra itself is also in the section proving the permanence of cessation. Thus, because it does not fall into extremes, it does not discriminate between samsara and nirvana, and because the dharmadhatu (法界) of samsara and nirvana is one, in ultimate reality, samsara itself is nirvana, realizing the equality of samsara and nirvana, attaining non-abiding nirvana, thus it is the attainment of the other shore of permanence. Second, the specific reasons for permanence are explained. This non-abiding nirvana is also due to two reasons: because the habitual tendencies of craving and attachment to self are completely severed by wisdom, thus accomplishing self-benefit, having a mind that relies on nirvana, therefore, it does not abide at the edge of samsara like those with wrong views. Because of craving and attachment to the benefit of sentient beings, it possesses great compassion.
་དང་ལྡན་པས་གཞན་ དོན་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་འཁོར་བ་ལ་བརྟེན་པའི་སྦྱོར་བ་ཅན་ཏེ། ཉན་རང་བཞིན་དུ་ཞི་བ་མྱང་ འདས་ཐོབ་པའི་མཐར་ལྷུང་བ་མིན་ནོ། །དེ་ལྟ་ན་བློ་ཤེས་རབ་དང་སེམས་ཅན་ལ་སྙིང་བརྩེ་ བ་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པའི་ཐབས་གཉིས་ལ་བརྟེན་ནས་འཕགས་པ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་ནི་འཁོར་ བའམ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་མཐར་ལྷུང་བར་མི་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་མྱང་འདས་ཆེན་པོ་ ཐོབ་པའི་ཕྱིར་རྟག་པའི་ཕར་ཕྱིན་ཡིན་ནོ། །བློ་རྩེ་གཉིས་པོ་འདི་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་རྩ་བའི་ གནས་ཡིན་ཏེ་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་མི་གནས་པའི་མྱང་འདས་ཐོབ་པས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། གལ་ཏེ་སེམས་ཅན་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཁམས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་མེད་ ན་སེམས་ཅན་དེ་དག་འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་ལ་སྐྱོ་བར་མི་འགྱུར་ཞིང་མྱ་ངན་ལས་འདས་ པ་ལ་བདེ་བའི་ཡོན་ཏན་མཐོང་ནས་འདོད་པ་དང་དོན་དུ་གཉེར་བ་དང་སྨོན་པའང་མེད་པར་ འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་དཔལ་འཕྲེང་དུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་གལ་ཏེ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་ པོ་མ་མཆིས་ན་ནི་སྡུག་བསྔལ་ལ་ཡང་སྐྱོ་བར་མི་འགྱུར་ལ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་འདོད་ པ་དང་དོན་དུ་གཉེར་བ་དང་སྨོན་པ་ཡང་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །དེས་ན་ཁམས་ནི་ ལོག་པར་ངེས་པའི་སེམས་ཅན་ལ་ཡང་ལས་གཉིས་བྱེད་དེ། འཁོར་བ་ལ་སྡུག་བསྔལ་བའི་ 1-149 ཉེས་པ་མཐོང་ནས་སྐྱོ་བར་བྱེད་པ་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་བདེ་བའི་ཕན་ཡོན་མཐོང་ ནས་དེ་མངོན་པར་འདོད་པའི་འདུན་པ་དང་། དེ་ཐོབ་པའི་རྒྱུ་ལ་ཕྱོགས་པ་འདོད་པ་དང་། དེ་ ཐོབ་པའི་ཐབས་ཚོལ་བ་དོན་དུ་གཉེར་བ་དང་། དེ་ལ་སེམས་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་སྨོན་པ་ སྐྱེད་པར་བྱེད་དོ། །སྲིད་པ་འཁོར་བ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དེ་གཉིས་པོའི་རིམ་པ་ལྟར་ སྡུག་བསྔལ་བ་དང་བདེ་བའི་གོ་རིམ་བཞིན་སྐྱོན་དང་ཡོན་ཏན་མཐོང་བ་འདི་ནི། རྒྱུ་རྐྱེན་ མེད་པ་མ་ཡིན་གྱི་ཁམས་རང་བཞིན་གྱི་རིགས་གདོད་ནས་ཡོད་པ་དེ་སད་པ་ལས་འབྱུང་བ་ ཡིན་ཏེ། གང་གི་ཕྱིར་ན་སྐྱོན་ཡོན་མཐོང་བ་དེ་རིགས་སད་པ་མེད་པ་དག་ལ་མེད་པའི་ཕྱིར་ རོ། །གལ་ཏེ་རིགས་སད་པ་དེ་མེད་པར་ཡང་དེར་འགྱུར་ན་ནི་ལོག་སྲེད་ཅན་ལ་ཡང་དེར་ འགྱུར་དགོས་པ་ལས་མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྲིད་དུ་མཐུན་པའི་ཡུལ་དུ་སྐྱེས་པ་དང་སྐྱེས་བུ་དམ་པ་ ལ་བསྟེན་པ་དང་བདག་ལེགས་པར་སྨོན་པ་དང་སྔོན་བསོད་ནམས་བསགས་ལ་སྟེ་འཁོར་ ལོ་བཞི་འབྱོར་ཞིང་ཐེག་པ་གསུམ་གང་རུང་གི་ཆོས་ལ་མོས་པ་མི་སྐྱེད་པ་དེ་སྲིད་དུ་མི་འགྱུར་ བས་སོ། །དེའི་འོག་ཏུ་ལོག་པར་ངེས་པའི་སེམས་ཅན་ལ་ཡང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐུགས་རྗེ་ གཞན་ནས་དེ་དག་ལ་ཕན་ཐོགས་ཤིང་དགེ་བའི་ཆོས་འཕེལ་བར་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་མདོར། ལོག་སྲེད་ཅན་གཏན་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་མི་འདའ་བའི་ཆོས་ཅན་ཞེས་པ་དང་འགལ་ཞེ་ན། དེ་ནི་ཐེག་ཆེན་ལ་སྡང་
【現代漢語翻譯】 具有智慧和慈悲，爲了利益他人而留在輪迴中的瑜伽士，不會墮入小乘的寂滅涅槃的極端。因此，憑藉智慧和對眾生的慈悲這兩種成佛的方法，偉大的聖者佛陀不會墮入輪迴或涅槃的極端。因此，爲了獲得偉大的涅槃，這是恒常的波羅蜜多。這兩種智慧是菩提的根本，依靠它們可以獲得不住涅槃。 第二點是：如果眾生沒有如來藏（De bzhin gshegs pa'i snying po，Tathāgatagarbha，如來藏，如來之胎），即佛性，那麼這些眾生就不會厭倦輪迴的痛苦，也不會看到涅槃的快樂功德，因此也不會有慾望、追求或願望。正如《寶鬘論》中所說：『世尊，如果沒有如來藏，那麼人們就不會厭倦痛苦，也不會對涅槃有慾望、追求或願望。』因此，如來藏甚至對邪見者也能產生兩種作用：看到輪迴的痛苦過患而感到厭倦；看到涅槃的快樂利益，從而產生想要證得涅槃的願望，傾向於獲得涅槃的因，追求獲得涅槃的方法，以及生起想要實現涅槃的願望。 輪迴和涅槃這兩個次第，按照痛苦和快樂的順序，看到過患和功德，這並非沒有原因，而是源於本具的如來藏自性覺醒。因為沒有如來藏覺醒的人不會看到過患和功德。如果即使沒有如來藏覺醒也能看到過患和功德，那麼邪見者也應該能看到，但事實並非如此。只有當具備了出生在適宜的環境中、依止善知識、善發願以及積累往昔的福德這四種順緣，並且對三乘佛法生起信心時，才能看到過患和功德。在此之後，即使是邪見者，也能得到佛陀的慈悲加持，從而利益他們，使善法增長。那麼，如果經典中說：『邪見者永遠不會從痛苦中解脫』，這是否矛盾呢？這並不矛盾，因為這是指對大乘佛法懷有敵意的人。
【English Translation】 The yogi who, endowed with wisdom and compassion, remains in samsara to accomplish the benefit of others, does not fall into the extreme of the pacified nirvana of the Hearers and Solitary Realizers. Therefore, by relying on these two methods for attaining enlightenment—wisdom and compassion for sentient beings—the great noble Buddha does not fall into the extreme of samsara or nirvana. Therefore, this is the constant pāramitā (pha rol tu phyin pa, perfection, 度) for attaining great nirvana. These two aspects of wisdom are the root of bodhi (byang chub, enlightenment, 菩提), since by relying on them, one attains non-abiding nirvana. Secondly, if sentient beings did not have the Tathāgatagarbha (De bzhin gshegs pa'i snying po, Tathāgatagarbha, 如來藏, Essence of the Thus-Gone One), the buddha-nature, then those sentient beings would not become weary of the suffering of samsara, nor would they see the qualities of happiness in nirvana, and therefore there would be no desire, pursuit, or aspiration. As it says in the Ratnāvalī (dpal 'phreng, Garland of Jewels): 'Bhagavan, if the Tathāgatagarbha did not exist, then one would not be weary of suffering, and there would be no desire, pursuit, or aspiration for nirvana.' Therefore, the essence performs two functions even for those with wrong views: seeing the faults of suffering in samsara and becoming weary of it; and seeing the benefits of happiness in nirvana, thereby generating the desire to realize it, inclining towards the cause of attaining it, pursuing the means of attaining it, and generating the aspiration to focus the mind on it. This seeing of faults and qualities in the order of suffering and happiness, according to the order of samsara and nirvana, is not without cause; it arises from the awakening of the naturally existing essence. For, those without the awakening of the essence do not see faults and qualities. If one could see them even without the awakening of the essence, then even those with wrong views should be able to see them, but that is not the case. One does not change until one has the four favorable conditions: being born in a suitable place, relying on a noble person, making good aspirations, and accumulating merit from the past, and until one generates faith in the Dharma of any of the three vehicles. After that, even for sentient beings with wrong views, the compassion of the Buddha benefits them and increases their virtuous qualities. Then, is it contradictory to say in the sutras: 'Those with wrong views will never completely pass into nirvana'? That is not contradictory, because it refers to those who are hostile to the Mahayana.
བ་བཟློག་པའི་ཕྱིར་ཡུན་རིང་དུ་མྱ་ངན་ལས་མི་འདའ་བ་ལ་དགོངས་ ཀྱི་སེམས་ཅན་འགའ་ཡང་གཏན་མི་གྲོལ་བ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་ པའི་སའི་རིགས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ལ་དགོངས་ནས་མདོར། ཐོག་མེད་གྱུར་ཀྱང་ཐ་ མ་དང་ལྡན་པར། །རང་བཞིན་གྱིས་དག་རྟག་པའི་ཆོས་ཅན་ནི། །ཐོག་མེད་སྦུབས་ཀྱིས་ཕྱི་ བསྒྲིབས་མི་མཐོང་སྟེ། །ཇི་ལྟར་གསེར་གྱི་གཟུགས་ནི་བསྒྲིབས་པ་བཞིན། །ཞེས་སོ། །འདི་ རྒྱས་པའི་རིགས་ཀྱི་ལུས་སུ་འདོད་པ་ནི་གཞུང་གི་སྐབས་དང་མ་འབྲེལ་ལོ། ། 1-150 ༈ རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་རྣམ་གཉིས་ལྡན་པའི་བསྟན་ཡང་དབྱེ་བ་མེད་པའི་དོན། གསུམ་པ་ནི། ཁམས་ཀྱི་ལྡན་པ་གང་ཞེ་ན། གཉིས་ཏེ་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོ་སྣོད་ཡངས་ཤིང་རྒྱ་ ཆེ་བར་རིན་པོ་ཆེ་དང་ཆུ་མང་པོ་འདུ་བ་བཞིན་དུ་ཁམས་ཀྱང་མོས་པའི་སྣོད་དུ་ཤེས་རབ་དང་ ཏིང་ངེ་འཛིན་དཔག་ཏུ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་རིན་ཆེན་དང་བརྩེ་བའི་ཆུ་མི་ཟད་པའི་གནས་ སུ་གྱུར་པ་རྒྱུའི་ལྡན་པ་དང་། མངོན་ཤེས་ལྔ་དང་ཟག་པ་ཟད་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་ཟག་པ་ཟད་ པ་གསུམ་དང་ཁམས་དབྱེར་མེད་དུ་གནས་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་མར་མེའི་སྣང་བ་དང་དྲོད་དང་མདོག་དབྱེར་མེད་དུ་ཡོད་པ་བཞིན་དུ་ལྡན་པ་ནི་འབྲས་ བུའི་ལྡན་པའོ། །དང་པོ་ཡང་རྒྱས་པར་བཤད་ན། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། རྒྱལ་ བའི་ཡེ་ཤེས་ཐོབ་པ་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་འཇུག་པ་དང་གསུམ་ པོའི་ཁམས་ཏེ་རྒྱུ་ནི་མོས་པ་ལ་སོགས་པ་བཞིས་བསྡུས་པའི་ཕྱིར་རྒྱུ་བཞིའི་ལྡན་པ་སྟེ། དེ་ ཡང་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ལ་མོས་པ་བསྒོམ་པ་ནི་ཤེས་རབ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་རིན་པོ་ཆེ་དང་ བརྩེ་བའི་ཆུ་རྣམས་འདུ་བས་རྒྱ་མཚོའི་སྣོད་དང་འདྲ་ལ། ཤེས་རབ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྒོམ་ པ་ནི་རྟོག་པ་མེད་ཅིང་མཐུ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པས་རིན་ཆེན་དང་ འདྲ་ཞིང་། སྙིང་རྗེ་བསྒོམ་པ་ནི་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་ལ་མཆོག་ཏུ་བརླན་པའི་རང་བཞིན་དུ་ རོ་གཅིག་པས་ཆུ་དང་འདྲ་སྟེ། རྒྱུ་མཚན་དེ་ཡིས་ན་རྒྱུའི་ལྡན་པ་འདི་རྒྱ་མཚོ་དང་ནི་མཚུངས་ པར་བསྟན་ཏོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་པར་བཤད་ན། དྲི་མ་གདོད་ནས་མེད་པའི་གནས་ཁམས་ལ། རྫུ་འཕྲུལ་ དང་ལྷའི་རྣ་བ་དང་གཞན་སེམས་ཤེས་པ་དང་སྔོན་གྱི་གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པ་དང་འཆི་འཕོ་ དང་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་སྟེ་མངོན་ཤེས་ལྔ་དང་ཟག་པ་ཟད་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་དྲི་མེད་དེ་ཟག་པ་ཟད་ པ་དེ་ཉིད་དང་གསུམ་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་མེད་པར་ལྡན་པའི་ཕྱིར་འབྲས་བུའི་ལྡན་པ་སྟེ། དེ་ ཡང་། མངོན་ཤེས་ལྔ་ནི། དོན་རྟོགས་པའི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཀྱི་མུན་པ་འཇོམས་པས་མར་ 1-151 མེའི་སྣང་བ་དང་འདྲ་ལ། ཟག་པ་ཟད་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི་ལས་ཉོན་གྱི་བུད་ཤིང་སྲེག་
【現代漢語翻譯】 考慮到爲了遣除違逆，長久地不從悲傷中解脫，有些眾生永遠無法解脫，這是因為存在自性清凈的地的種姓。考慮到這一點，經中說：『雖是無始卻具有終，自性清凈常法性，無始空殼所遮蔽，不見如同金像被遮蓋。』認為這是廣大種姓的身體，與經文的語境無關。 第二，具有因和果兩種的教義也是無分別的意義。 第三，什麼是界的具有？有兩種，就像大海，作為寬廣的容器，聚集了珍寶和許多水，界也是作為信解的容器，成為無量智慧和禪定的功德珍寶以及慈悲之水不竭的處所，這是因的具有。因為具有五種神通、漏盡的智慧、三種漏盡以及界無分別地存在的功德的自性，就像燈的光明、溫暖和顏色無分別地存在一樣，所以具有是果的具有。如果進一步闡述第一種，就是法身完全清凈，獲得勝者的智慧，以及如來大悲的進入，這三種界，原因是信解等四種所攝，所以是四因的具有。也就是說，對大乘佛法的信解修習，就像大海的容器一樣，聚集了智慧和禪定的珍寶以及慈悲之水。修習智慧和禪定，具有無分別且威力不可思議的功德，就像珍寶一樣。修習慈悲，對於一切眾生都具有極度滋潤的同一體性，就像水一樣。因為這個原因，所以說因的具有與大海相似。 如果進一步闡述第二種，在本來沒有垢染的界中，具有神通、天耳、他心通、宿命通、生死智這五種神通，以及漏盡的智慧和無垢染，也就是漏盡本身，這三者無分別地具有，所以是果的具有。也就是說，五種神通，因為能摧毀領悟意義的相違品黑暗，所以像燈的光明一樣。漏盡的智慧能焚燒業和煩惱的薪柴。
【English Translation】 Considering that some beings are never liberated because they do not transcend sorrow for a long time in order to avert adversity, this is because there is a lineage of naturally pure ground. Considering this, it is said in the sutra: 'Although it is without beginning, it has an end; it is naturally pure and of a permanent nature; it is obscured by a beginningless husk and cannot be seen, just as a golden image is obscured.' To consider this as the body of the extensive lineage is unrelated to the context of the scripture. Second, the teaching that possesses both cause and effect is also of inseparable meaning. Third, what is the possession of the element? There are two: just as the great ocean, as a vast and wide container, gathers jewels and much water, so too, the element, as a container of aspiration, becomes a place of inexhaustible virtues of immeasurable wisdom and samadhi, and the water of compassion, which is the possession of the cause. Because it possesses the five clairvoyances, the wisdom of the exhaustion of defilements, the three exhaustions of defilements, and the qualities of the element existing inseparably, just as the light, warmth, and color of a lamp exist inseparably, possession is the possession of the fruit. If the first is explained in detail, it is the Dharmakaya (法身, Dharma-kāya, Dharmakāya, Body of the Law) that is completely pure, the attainment of the wisdom of the Victorious Ones, and the entry of the great compassion of the Thus-Gone Ones, these three elements, the cause is gathered by the four, such as aspiration, so it is the possession of the four causes. That is, the aspiration to practice the Dharma of the Great Vehicle is like the container of the ocean, gathering the jewels of wisdom and samadhi, and the water of compassion. The practice of wisdom and samadhi possesses virtues that are without concept and of inconceivable power, like jewels. The practice of compassion is of a single taste, with the nature of supreme moisture for all beings, like water. For that reason, it is shown that the possession of the cause is similar to the ocean. If the second is explained in detail, in the element of the state that is without defilement from the beginning, there are the five clairvoyances: miraculous powers, divine ear, knowledge of others' minds, recollection of past lives, and knowledge of death and birth, as well as the wisdom of the exhaustion of defilements and the stainlessness, that is, the exhaustion of defilements itself, these three exist inseparably, so it is the possession of the fruit. That is, the five clairvoyances, because they destroy the darkness of the opposing side of understanding the meaning, are like the light of a lamp. The wisdom of the exhaustion of defilements burns the firewood of karma and afflictions.
པས་དྲོ་བ་ དང་འདྲ་ཞིང་། སྤང་བྱ་ཐམས་ཅད་སྤངས་ནས་གནས་ཡོངས་སུ་གྱུར་པ་ཟག་པ་ཟད་པ་ནི་ ཉོན་སྒྲིབ་སྤངས་པས་དྲི་མ་མེད་པ་དང་། ཤེས་སྒྲིབ་སྤངས་པས་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། སྒྲིབ་ གཉིས་གློ་བུར་བ་ཡིན་གྱི་རང་བཞིན་མ་ཡིན་པས་འོད་གསལ་བ་སྟེ་གསུམ་གྱི་ཕྱིར་མར་མེའི་ མདོག་དང་ཆོས་མཚུངས་པ་ཅན་དུ་བསྟན་ཏོ། །དེ་ཡང་འགྲི བ་འཕེལ་མེད་པའི་མདོར། ཤཱ་ རིའི་བུ་དཔེར་ན་མར་མེ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ་སྣང་བ་དང་དྲོ་བ་དང་མདོག་དག་གིས་སམ། ནོར་བུ་ནི་ སྣང་བ་དང་མདོག་དང་དབྱིབས་དག་གིས་རྣམ་པར་དབྱེར་མེད་པའི་ཆོས་ཅན་དང་མ་བྲལ་ བའི་ཡོན་ཏན་ཅན་ནོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་དེ་བཞིན་དུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་བསྟན་པའི་ཆོས་ཀྱི་ སྐུ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། གང་གཱའི་ཀླུང་གི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ ཀྱིས་རྣམ་པར་དབྱེར་མེད་པའི་ཆོས་ཅན་མ་བྲལ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཅན་ནོ། །ཞེས་སོ། ། ༈ གནས་སྐབས་གསུམ་གྱི་འཇུག་ཚུལ་འཇུག་པའི་བསྟན་ཡང་དབྱེ་བ་མེད་པའི་དོན། བཞི་པ་ནི། སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་དང་བྱང་སེམས་འཕགས་པ་དང་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དེ་ བཞིན་ཉིད་གསུམ་གྱི་དབྱེ་བའི་འཇུག་པ་གསུམ་ལ་དགོངས་ནས་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་གཟིགས་པ་ སངས་རྒྱས་ཀྱིས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་རྒྱལ་བའི་སྙིང་པོ་ཁམས་འདི་ཡོད་པར་བསྟན་ ཏོ། །འཇུག་པ་གསུམ་གང་ཞེ་ན་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ནི་འདུ་ཤེས་དང་སེམས་དང་ལྟ་བ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ དང་ལྡན་པས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་འཇུག་པ་དང་། དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་མཐོང་བ་བྱང་སེམས་ འཕགས་པ་ནི་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གསུམ་པོ་སྤངས་པས་སོ་སྐྱེའི་འཇུག་པ་ལས་བཟློག་པ་སྟེ་ཕྱིན་ཅི་ མ་ལོག་པའི་འཇུག་པའོ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ བཅོམ་པས་གནས་ལུགས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་སྤྲོས་མེད་དུ་འཇུག་པ་ཉིད་ དོ། ། 1-152 ༈ གནས་སྐབས་གསུམ་དུ་རབ་ཏུ་དབྱེ་བའི་བསྟན་ཡང་དབྱེ་བ་མེད་པའི་དོན། ལྔ་པ་ནི། ཁམས་འདི་ཉིད་དྲི་མས་མ་དག་པའི་གནས་སྐབས་དང་། དྲི་མ་འགའ་ཞིག་ གིས་མ་དག་ཅིང་འགའ་ཞིག་གིས་དག་པའི་གནས་སྐབས་དང་། དྲི་མས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་ དག་པའི་གནས་སྐབས་དེ་གསུམ་ལ་གོ་རིམ་བཞིན་དུ། སེམས་ཅན་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་དང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་མིང་གིས་བརྗོད་དོ། །གང་ལ་བརྗོད་ཅེ་ན་ངོ་ བོ་ཉིད་དང་ལ་སོགས་པས་རྒྱུ་འབྲས་ལས་ལྡན་འཇུག་པའི་སྟེ། དོན་འདི་དྲུག་གིས་ནི་བསྡུས་ པའི་ཁམས་སྔར་བཤད་པ་དེ་ལ་ནི་མ་དག་པ་ལ་སོགས་པའི་གནས་སྐབས་གསུམ་དག་ཏུ་ སེམས་ཅན་ལ་སོགས་པ་མིང་གསུམ་གྱིས་ནི་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་། དེར། ཤཱ་རིའི་བུ་ ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དེ་ཉིད་ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་བྱེ་བ་མཐའ་ཡས་པས་བཏུམས་པ། འཁོར་བའི་ རྒྱུན་གྱིས་ཁྱེར་བ། ཐོ
【現代漢語翻譯】 像溫暖一樣，捨棄一切應捨棄之物，達到完全轉變的狀態，煩惱障的止息帶來無垢，智慧障的止息帶來完全清凈，二障是暫時的，並非自性，因此是光明的，爲了這三點，它被比喻為燈的顏色和性質。 此外，在《無增減經》中說：『舍利子，譬如燈，以光明、溫暖和顏色而清凈；又如寶珠，以光明、顏色和形狀而清凈，具有不可分割的性質和不可分離的功德。舍利子，同樣，如來所宣說的法身，就像恒河沙數般的如來之法，具有不可分割的性質和不可分離的智慧功德。』 第四個意思是，關於三種狀態的進入方式，即進入的方式也是無分別的。考慮到凡夫、菩薩、聖者和圓滿正等覺的三種如是性之差別，證悟實相的佛陀開示說，一切眾生皆具如來藏（藏文：རྒྱལ་བའི་སྙིང་པོ།），即佛性（藏文：ཁམས།） 這三種進入方式是什麼呢？凡夫具有顛倒的認知、心和見解，因此是顛倒的進入；見到勝義諦的菩薩聖者，捨棄了這三種顛倒，與凡夫的進入方式相反，是不顛倒的進入。如來則斷除了包括習氣在內的二障，如實地、不顛倒地、無戲論地進入。 第五個意思是，關於在三種狀態中詳細區分，但所詮釋的意義卻是無分別的。這個佛性（藏文：ཁམས།）本身，處於未被垢染染污的狀態，處於部分被垢染染污、部分清凈的狀態，以及處於完全清凈的狀態這三種狀態，分別被稱作眾生、菩薩和如來。 稱為什麼呢？從自性等角度，通過因果關係而具有關聯和進入。這六個要點概括了先前所說的佛性（藏文：ཁམས།），而眾生等三個名稱則指代了未清凈等三種狀態。正如經中所說：『舍利子，這法身被無量無數的煩惱包裹，被輪迴的洪流所裹挾，最初的...
【English Translation】 Like warmth, having abandoned all that should be abandoned, reaching a state of complete transformation, the cessation of afflictive obscurations brings about stainlessness, the cessation of cognitive obscurations brings about complete purity, and the two obscurations are temporary, not intrinsic, therefore it is luminous. For these three reasons, it is shown to be similar in color and nature to a lamp. Moreover, in the 'Unincreasing and Undiminishing Sutra,' it says: 'Shariputra, for example, a lamp is pure with light, warmth, and color; and a jewel is pure with light, color, and shape, possessing an inseparable nature and inseparable qualities. Shariputra, similarly, the Dharmakaya (body of the Dharma) taught by the Tathagata (one thus gone), like the Tathagata's Dharmas (teachings) exceeding the sands of the Ganges, possesses an inseparable nature and inseparable qualities of wisdom.' The fourth meaning is that regarding the ways of entering the three states, the way of entering is also non-different. Considering the differences in the suchness of ordinary beings, Bodhisattvas, noble ones, and fully enlightened Buddhas, the Buddha, who sees reality, taught that all sentient beings possess the essence of the Victorious One (Tibetan: རྒྱལ་བའི་སྙིང་པོ།), i.e., the Buddha-nature (Tibetan: ཁམས།). What are these three ways of entering? Ordinary beings possess inverted perceptions, minds, and views, therefore it is an inverted entry; Bodhisattva noble ones who see the ultimate truth, having abandoned these three inversions, are the opposite of the entry of ordinary beings, which is a non-inverted entry. The Tathagata, having destroyed the two obscurations including their imprints, enters as it is, non-inverted, and without elaboration. The fifth meaning is that regarding the detailed distinctions in the three states, the meaning being explained is non-different. This very Buddha-nature (Tibetan: ཁམས།) itself, in the state of not being purified by defilements, in the state of being partially defiled and partially purified, and in the state of being completely purified, are respectively called sentient beings, Bodhisattvas, and Tathagatas. What is it called? From the perspective of intrinsic nature, etc., through the relationship of cause and effect, it has connection and entry. These six points summarize the previously explained Buddha-nature (Tibetan: ཁམས།), and the three names of sentient beings, etc., refer to the three states of non-purification, etc. As it says in the sutra: 'Shariputra, this Dharmakaya is enveloped by countless billions of afflictions, carried by the stream of samsara, the very first...'
ག་མ་དང་ཐ་མ་མེད་པའི་འཁོར་བའི་འགྲོ་བར་འཆི་བ་དང་སྐྱེ་བ་དག་ཏུ་ འཁོར་བ་ནི་སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དེ་ཉིད་འཁོར་བའི་ རྒྱུན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་ལ་སྐྱོ་བར་གྱུར་པ། འདོད་པའི་ཡུལ་ཐམས་ཅད་ལ་ཆགས་པ་དང་བྲལ་ བ། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་བཅུའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ། ཆོས་ཀྱི་ཕུང་པོ་བརྒྱད་ཁྲི་བཞི་སྟོང་གིས་ བྱང་ཆུབ་ཀྱི་དོན་དུ་སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་ཆོས་ ཀྱི་སྐུ་དེ་ཉིད་ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་ཐམས་ཅད་ལས་ཡོངས་སུ་གྲོལ་བ། སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ ཅད་ལས་འདས་པ། ཉེ་བའི་ཉོན་མོངས་པའི་དྲི་མ་མཐའ་དག་དང་བྲལ་བ། དག་པ་རྣམ་པར་ དག་པ་མཆོག་ཏུ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཆོས་ཉིད་ལ་གནས་པ། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ བལྟ་བར་བྱ་བའི་ས་ལ་བཞུགས་པ། ཤེས་བྱའི་ས་མཐའ་དག་ལ་གཉིས་སུ་མེད་པའི་སྐྱེས་ བུའི་མཐུ་ཐོབ་པ། སྒྲིབ་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཅན། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་གི་སྟོབས་ ཐོགས་པ་མེད་པ་ཐོབ་པ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་ སངས་རྒྱས་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཞེས་སོ། ། 1-153 ༈ གནས་སྐབས་གསུམ་དུ་འཇུག་པ་ཀུན་འགྲོའི་བསྟན་ཡང་དབྱེ་བ་མེད་པའི་དོན། དྲུག་པ་ནི། ཇི་ལྟར་ཏེ་དཔེར་ན་རྟོག་པ་དང་སྒྲིབ་པ་མེད་པའི་བདག་ཉིད་ཅན་གྱི་ནམ་ མཁའ་གཟུགས་དམན་པ་དང་བར་མ་དང་མཆོག་ཀུན་ཏུ་ཁྱབ་པར་རྗེས་སུ་སོང་བ་ལྟར། སོ་ སྐྱེ་དང་བྱང་སེམས་དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་དྲི་མ་གདོད་མ་ནས་མེད་པའི་ དབྱིངས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཡང་ནམ་མཁའ་དེ་བཞིན་དུ་གནས་སྐབས་གསུམ་པོ་ཀུན་ ཏུ་ཁྱབ་པར་འགྲོ་བ་ཉིད་དོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་ ཆོས་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཉེས་པ་དང་བཅས་པ་སོ་སྐྱེ་དང་ཡོན་ཏན་དང་བཅས་པ་བྱང་སེམས་ དང་ཡོན་ཏན་རྣམ་པར་དག་པ་མཐར་ཐུག་པ་ཅན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གནས་སྐབས་གསུམ་དུ་ ཁྱབ་པར་རྗེས་སུ་སོང་ཡང་གནས་སྐབས་ཐམས་ཅད་ངོ་བོ་ཁྱད་པར་མེད་པ་སྟེ། དཔེར་ན་ གཟུགས་ཀྱི་རྣམ་པ་དམན་པ་སའི་སྣོད་དང་། བར་མ་ཟངས་ཀྱི་སྣོད་དང་། མཆོག་གསེར་གྱི་ སྣོད་ལ་ནམ་མཁས་ཁྱབ་ཀྱང་སྣོད་གསུམ་གྱི་ནམ་མཁའི་ངོ་བོ་ཁྱད་མེད་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ ཡང་། དེར། ཤཱ་རིའི་བུ་དེའི་ཕྱིར་ན་སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་གཞན་ལ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཡང་གཞན་པ་ ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་ཉིད་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཉིད་སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་ཏེ་ འདི་གཉིས་ནི་དོན་གྱིས་གཉིས་སུ་མེད་དེ་ཡི་གེ་ཙམ་ཐ་དད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གནས་སྐབས་ གསུམ་བསྟན་པའི་དེ་མ་ཐག་ཏུ་གསུངས་སོ། ། ༈ ངོ་བོ་ནམ་ཡང་འགྱུར་བ་མེད་པའི་བསྟན་ཡང་དབྱེ་བ་མེད་པའི་དོན། བདུན་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་ ༈ མདོར་བསྟན་པ། དང་པོ་
【現代漢語翻譯】 在無始無終的輪迴中，眾生經歷著死亡和誕生，這輪迴被稱為眾生的界域（khams）。舍利子（Śāriputra），證悟之身（chos kyi sku）厭倦了輪迴的持續痛苦，不再執著於一切慾望的對象，屬於十度（ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་བཅུ，ten perfections）的範疇，通過八萬四千法蘊（chos kyi phung po brgyad khri bzhi stong）為菩提（byang chub）而行，這種行為被稱為菩薩（byang chub sems dpa'）。舍利子，證悟之身完全從所有煩惱的束縛中解脫，超越了一切痛苦，遠離了所有細微的煩惱垢染，安住于純凈、極度清凈的法性（chos nyid）之中，處於一切眾生都應瞻仰的地位，獲得了對一切所知領域的無二智慧，具備無礙之法，獲得了對一切法的自在力量和無礙之力，這被稱為如來（de bzhin gshegs pa，Tathāgata），阿羅漢（dgra bcom pa，Arhat），正等覺者（yang dag par rdzogs pa'i sangs rgyas，Samyak-saṃbuddha）。' 進入三種狀態，普遍存在的教義也是無分別的意義： 第六，例如，如同無分別、無遮蔽的虛空，遍佈于低劣、中等和 श्रेष्ठ 的一切事物中一樣，凡夫（so skye）、菩薩和佛陀（sangs rgyas）的心性，那從原始以來就無垢的法界（dbyings），如來藏（bde gshegs snying po，Tathāgatagarbha），也如虛空一般，普遍存在於這三種狀態中。為什麼呢？因為它是一切法的共同特徵，是法性（chos nyid）。因此，有缺點的凡夫、有功德的菩薩和功德 पूर्ण 清凈的佛陀，雖然遍佈于這三種狀態，但所有狀態的本質沒有區別。例如，虛空遍佈于低劣的土器、中等的銅器和 श्रेष्ठ 的金器中，但三種器皿中虛空的本質沒有區別。因此，舍利子，眾生的界域與證悟之身並非不同，眾生的界域即是證悟之身，證悟之身即是眾生的界域，這兩者在意義上是無二的，只是在文字上有所不同。』在宣說了三種狀態之後，緊接著這樣說道。 本質永不改變的教義也是無分別的意義： 第七，分為兩部分： 簡略的教義：
【English Translation】 In the beginningless and endless cycle of existence, beings experience death and birth. This cycle is referred to as the realm of sentient beings (khams). Śāriputra, the Dharmakāya (chos kyi sku) becomes weary of the continuous suffering of samsara, detaches from all objects of desire, belongs to the category of the ten perfections (ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་བཅུ，ten perfections), and engages in eighty-four thousand collections of teachings (chos kyi phung po brgyad khri bzhi stong) for the sake of enlightenment (byang chub). This practice is called a Bodhisattva (byang chub sems dpa'). Śāriputra, the Dharmakāya is completely liberated from all the bonds of afflictions, transcends all suffering, is free from all subtle stains of defilements, abides in the nature of purity, utmost purity, and complete purity (chos nyid), dwells in a position to be beheld by all sentient beings, attains the power of non-dual wisdom in all fields of knowledge, possesses unobstructed Dharma, and obtains unobstructed power and strength over all Dharmas. This is called the Tathāgata (de bzhin gshegs pa), the Arhat (dgra bcom pa), the Samyak-saṃbuddha (yang dag par rdzogs pa'i sangs rgyas).' Entering into the three states, the doctrine of universal presence is also without differentiation in meaning: Sixth, for example, just as the sky, being of a nature without thought or obscuration, pervades all things, inferior, intermediate, and superior, so too, the nature of the minds of ordinary beings (so skye), Bodhisattvas, and Buddhas (sangs rgyas), the element (dbyings) that is primordially without defilement, the Tathāgatagarbha (bde gshegs snying po), also pervades all three states like the sky. Why is that? Because it is the general characteristic of all dharmas, the Dharmatā (chos nyid). Therefore, the ordinary being with faults, the Bodhisattva with qualities, and the Buddha with qualities that are completely pure and ultimate, although pervading these three states, all states are without distinction in essence. For example, just as the sky pervades the inferior form of an earthen vessel, the intermediate form of a copper vessel, and the superior form of a golden vessel, but the essence of the sky in the three vessels is without distinction. And so, 'There, Śāriputra, for that reason, the Dharmakāya of other sentient beings is not different. The realm of sentient beings itself is the Dharmakāya, and the Dharmakāya itself is the realm of sentient beings. These two are non-dual in meaning, only different in letters.' Immediately after teaching the three states, it was said. The doctrine of essence never changing is also without differentiation in meaning: Seventh, divided into two parts: Brief teaching:
མདོར་བསྟན་ནི། ཁམས་འདི་ལ་མ་དག་པ་དང་མ་དག་ དག་པའི་གནས་སྐབས་ན་ཉེས་པ་གློ་བུར་པ་དང་ལྡན་ཡང་ཁམས་ཀྱི་ངོ་བོ་རང་བཞིན་གྱིས་ དག་པ་ཡིན་པ་དང་། ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་གི་གནས་སྐབས་ན་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་མེད་ཅིང་བྲལ་ མི་ཤེས་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་ཡོན་ཏན་གང་གཱའི་ཀླུང་གི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པའི་སངས་ རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ལྡན་ཡང་གསར་དུ་སྐྱེས་པ་མ་ཡིན་གྱི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་ཉིད་ཀྱིས་ལྡན་ པའི་ཕྱིར། ཇི་ལྟར་སྔར་དྲི་བཅས་ཀྱི་སྐབས་དེ་བཞིན་དུ་ཕྱིས་དྲི་མེད་ཀྱི་སྐབས་ཀྱང་དེ་བཞིན་ 1-154 དུ་གནས་པས་ཁམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ནམ་ཡང་འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་དོ། ། ༈ རྒྱས་བཤད། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གསུམ། དྲི་མས་མ་དག་འཁོར་བའི། མ་དག་དག་པ་བརྟན་ པའི། ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་རྒྱལ་བའི། གནས་སྐབས་ན་འགྱུར་བ་མེད་ཚུལ་ལོ། ། ༈ དྲི་མས་མ་དག་འཁོར་བའི་གནས་སྐབས་ན་འགྱུར་བ་མེད་ཚུལ། དང་པོ་ལ་ གསུམ་གྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ལ་གཉིས། དྲི་མས་གོས་པ་མེད་ཚུལ། ངོ་བོ་སྐྱེ་འཇིག་མེད་ ཚུལ། མདོར་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ནི། ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའ་སྣོད་གསུམ་པོ་ཀུན་ཏུ་ཁྱབ་པར་སོང་བ་ཡིན་ཡང་ཕྲ་བ་སྟེ་ ལུས་ཅན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྣོད་ཀྱི་ཉེས་པས་ཉེ་བར་གོས་པ་མེད། དེ་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་ ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པར་གནས་པའི་ཁམས་འདི་སེམས་ཅན་གྱི་དྲི་མས་ཉེ་བར་གོས་པ་མེད་ དེ་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཇི་ལྟར་སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་སྐྱེ་འགག་བྱེད་པ་ན་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ནམ་ མཁའ་ལ་ནི་སྐྱེ་ཞིང་འཇིག་ཀྱང་ནམ་མཁའ་སྐྱེ་མེད་པ་དེ་བཞིན་དུ་ཁམས་རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་འདུས་ མ་བྱས་པའི་ཆོས་དབྱིངས་ལ་སེམས་ཅན་གྱིས་དབང་པོ་རྣམས་ནི་སྐྱེ་ཞིང་འཇིག་ཀྱང་ཁམས་ ལ་སྐྱེ་འཇིག་མེད་དོ། །ཇི་ལྟར་འཇིག་རྟེན་མེས་འཇིག་པ་ན་ནམ་མཁའ་དུས་མཐའི་མེ་དང་ དམྱལ་བའི་མེ་དང་ཐ་མལ་པའི་མེ་རྣམས་ཀྱིས་སྔོན་ཆད་ནམ་ཡང་ཚིག་པ་མེད་པ་དེ་བཞིན་དུ་ ཁམས་འདི་ནི་འཆི་བ་དང་ན་བ་དང་རྒ་བའི་མེས་མི་འཚིག་གོ ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གསུམ། ཁམས་གང་ལའང་བརྟེན་པ། དེས་ན་སྐྱེ་འཇིག་གནས་ པ། ཁམས་ལ་དྲི་མས་གོས་པ་མེད་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། དཔེ་དོན་སོ་སོར། དཔེ་དོན་ སྦྱར་ཏེ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི་འཇིག་རྟེན་འདིར་སའི་དཀྱིལ་འཁོར་ནི་ཆུའི་དཀྱིལ་འཁོར་ ལ་བརྟེན་ནས་གནས་ལ། ཆུ་ནི་རླུང་ལ་གནས་ཤིང་རླུང་ནི་ནམ་མཁའ་ལ་བརྟེན་ནས་རབ་ ཏུ་གནས་ཀྱང་ནམ་མཁའ་ནི་རླུང་དང་ཆུ་དག་དང་སའི་ཁམས་ལ་བརྟེན་ནས་གནས་པ་མ་ 1-155 ཡིན་པ་དེ་བཞིན་དུ་ཕུང་པོ་ལྔ་དང་ཁམས་བཅྭ་བརྒྱད་དང་དབང་པོ་དྲུག་ཡུལ་དང་བཅས་པ་ སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་གཉིས་རྣམས་ནི། ལས་ཟག་བཅས་གསུམ་དང་དེ་སློང་བྱེད་རྩ་བ་དང་ཉེ་བའི་ ཉོན་མོངས་དག་ལ་བརྟེན་ནས་གནས་ལ། ལས་དང་ཉོན་མོངས་
【現代漢語翻譯】 總而言之，在此界（指眾生界）中，于未凈和未凈已凈的狀態下，雖然有突發的過患，但此界（指法界）的體性，其自性是清凈的。在極度清凈的狀態下，具有不可思議、不可分割的功德，其數量超過恒河沙數的諸佛之法，但並非新產生的，而是從初始就自性具有的。如同先前有垢染的狀態一樣，之後無垢染的狀態也同樣存在，因此，此界的體性是永不改變的法性。 詳細解釋： 接下來是詳細解釋，分為三個方面：被垢染所染的輪迴狀態，未凈已凈的穩固狀態，以及極度清凈的成佛狀態中，體性不變的方式。 被垢染所染的輪迴狀態中，體性不變的方式： 首先，分為三個部分，第一部分是總說，分為兩個方面：未被垢染沾染的方式，以及體性不生不滅的方式。這是總說。 首先，就像虛空遍佈于所有三種容器（指瓶、罐、房屋）中一樣，但由於其微細且非實體，因此不會被容器的過患所沾染。同樣，遍佈於一切眾生之中的此界（指法界），也不會被眾生的垢染所沾染，因為其自性是清凈的。 其次，就像容器的世界生滅時，虛空在任何時候都不會生滅一樣，此界（指法界）並非由因緣聚合而成，眾生的根識生滅時，此界（指法界）也不會生滅。就像世界被火毀滅時，虛空從未被末劫之火、地獄之火或普通之火所焚燒一樣，此界（指法界）也不會被死亡、疾病和衰老的火焰所焚燒。 接下來是詳細解釋，分為三個方面：此界（指法界）不依賴於任何事物，因此不生不滅，以及此界（指法界）不被垢染沾染的方式。首先，分為兩個部分：分別舉例說明，以及將例子與意義結合起來解釋。首先，在這個世界上，地的壇城依賴於水的壇城而存在，水依賴於風，風依賴於虛空而存在，但虛空並不依賴於風、水或地的元素而存在。同樣，五蘊、十八界、六根及其對境，以及十二處，都依賴於有漏的三業，以及引發這些業的根本和近取煩惱而存在。業和煩惱
【English Translation】 In short, in this realm (referring to the realm of sentient beings), in the state of impurity and partially purified impurity, although there are sudden faults, the essence of this realm (referring to Dharmadhatu), its nature is pure. In the state of extreme purity, it possesses inconceivable and inseparable qualities, the number of which exceeds the sands of the Ganges River, the Dharma of the Buddhas, but it is not newly born, but inherently possessed from the beginning. Just as in the previous state of impurity, the subsequent state of purity also exists in the same way, therefore, the essence of this realm is the Dharma nature that never changes. Detailed explanation: Next is the detailed explanation, divided into three aspects: the state of samsara stained by defilements, the stable state of impurity and purity, and the way the essence does not change in the state of extreme purity of becoming a Buddha. In the state of samsara stained by defilements, the way the essence does not change: First, it is divided into three parts, the first part is a general statement, divided into two aspects: the way it is not stained by defilements, and the way the essence is neither born nor dies. This is the general statement. First, just as space pervades all three types of containers (referring to bottles, jars, and houses), but because it is subtle and non-substantial, it is not stained by the faults of the containers. Similarly, this realm (referring to Dharmadhatu) that pervades all sentient beings is not stained by the defilements of sentient beings, because its nature is pure. Secondly, just as when the world of containers arises and ceases, space never arises or ceases at any time, this realm (referring to Dharmadhatu) is not assembled by causes and conditions, and when the senses of sentient beings arise and cease, this realm (referring to Dharmadhatu) does not arise or cease. Just as when the world is destroyed by fire, space has never been burned by the fire of the end of the kalpa, the fire of hell, or ordinary fire, this realm (referring to Dharmadhatu) will not be burned by the fire of death, disease, and old age. Next is the detailed explanation, divided into three aspects: this realm (referring to Dharmadhatu) does not depend on anything, therefore it is neither born nor dies, and the way this realm (referring to Dharmadhatu) is not stained by defilements. First, it is divided into two parts: giving examples separately, and explaining by combining the examples with the meaning. First, in this world, the mandala of earth depends on the mandala of water to exist, water depends on wind, and wind depends on space to exist, but space does not depend on the elements of wind, water, or earth to exist. Similarly, the five aggregates, the eighteen realms, the six senses and their objects, and the twelve sources, all depend on the three contaminated karmas, and the root and proximate afflictions that cause these karmas. Karma and afflictions
ནི་མི་གཙང་བ་ལ་གཙང་ བར་འཛིན་པ་སོགས་ཚུལ་བཞིན་མིན་པའི་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ལ་རྟག་ཏུ་བརྟེན་ནས་གནས་ ཤིང་། ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ནི་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཁམས་རྣམ་པར་དག་ པ་ལ་བརྟེན་ནས་རབ་ཏུ་གནས་ཀྱང་། སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་དོན་དམ་གྱི་ཆོས་རྣམས་ནི་ཕུང་ སོགས་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་བརྟེན་ནས་གནས་པ་མེད་དེ། དེ་སྐྱེ་འཇིག་མེད་ པས་དང་། ཀུན་རྫོབ་བཀག་ཀྱང་དེ་མི་ཁེགས་པས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཕྱི་རོལ་ཏུ་ཆུའི་འབྲས་བུ་ས་ཡིན་པ་དང་འདྲ་བར་ལས་ཉོན་གྱི་རྣམ་པར་ སྨིན་པའི་འབྲས་བུ་ཕུང་པོ་རྣམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་དང་ཁམས་རྣམས་སའི་དཔེས་ཤེས་པར་ བྱའོ། །ཕྱི་རོལ་ཏུ་ཆུའི་ཁམས་སའི་རྒྱུ་ཡིན་པ་དང་འདྲ་བར་ཕུང་སོགས་ཀྱི་རྒྱུ་ལུས་ཅན་གྱི་ ལས་དང་ཉོན་མོངས་རྣམས་ཆུའི་དཔེས་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། ལས་ཉོན་སློང་བྱེད་ཚུལ་བཞིན་མ་ ཡིན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ནི་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཆུའི་རྒྱུ་རླུང་གི་ཁམས་དང་འདྲ་བར་བསྟན་ཏོ། །སེམས་ ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་ནམ་མཁའི་ཁམས་བཞིན་དུ་བསྟན་པའི་དོན་ནི། རང་བཞིན་དེ་ གཞི་གཞན་ལ་བརྟེན་པ་ཅན་མིན་ཞིང་ཀུན་རྫོབ་གང་ལ་ཡང་བརྟེན་ནས་གནས་པ་མེད་པས་ སོ། ། གཉིས་པ་ནི། དེ་ལྟར་ཁམས་དེ་གང་ལ་ཡང་གནས་པ་མེད་པའི་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པས་ སྐྱེ་བ་སོགས་མེད་དེ། དེ་ཡང་ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་རླུང་ལྟ་བུ་ནི་སེམས་ཀྱི་ རང་བཞིན་འོད་གསལ་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་ལ་གནས་ཏེ། ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་ཡིད་བྱེད་དེ་ཉིད་ ཀྱིས་ལས་དང་ཉོན་མོངས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བ་སྟེ་སྐྱེད་དོ། །ལས་དང་ཉོན་མོངས་ཆུ་ལྟ་བུ་ལས་ནི་ 1-156 ཕུང་པོ་དང་སྐྱེ་མཆེད་དང་ཁམས་ས་ལྟ་བུ་རྣམས་འབྱུང་ངོ་། །དཔེར་བཀོད་པ་ས་སོགས་དེ་ རྣམས་ནམ་མཁའ་ལ་གནས་ནས་འཇིག་པ་དང་ཆགས་པ་ལྟར། དོན་ཕུང་སོགས་རྣམས་ཀྱང་ ཁམས་ལ་གནས་ནས་སྐྱེ་བ་དང་འཇིག་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ཡང་། སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་ གསལ་ནི་ནམ་མཁའི་ཁམས་ལྟར་ཉེར་ལེན་གྱི་རྒྱུ་མེད་ཅིང་ལྷན་ཅིག་བྱེད་པའི་རྐྱེན་མེད་དེ། དེས་ན་རྒྱུ་རྐྱེན་ཚོགས་པ་མེད་ཅིང་དེའི་ཕྱིར་ཐོག་མ་སྐྱེ་བ་དང་མཐར་འཛིན་པ་དང་བར་དུ་ གནས་པའི་སྐད་ཅིག་ཀྱང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་འདུས་མ་བྱས་པ་རྟག་བརྟན་ཐེར་ ཟུག་གཡུང་དྲུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གསུམ་པ་ནི། སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་གང་ཡིན་པ་དེ་ ནི་ནམ་མཁའ་བཞིན་དུ་ནམ་ཡང་འགྱུར་བ་མེད་དེ། རྟག་ཏུ་དེ་བཞིན་དུ་གནས་པའི་ཕྱིར་ རོ། །ཡང་དག་མིན་པའི་རྟོག་པ་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་ལས་བྱུང་བའི་འདོད་ཆགས་ཞེ་སྡང་ལ་ སོགས་པ་གློ་བུར་དྲི་མས་ཀྱང་དེའི་ངོ་བོ་ཉོན་མོངས་པར་མི་འགྱུར་ཏེ་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་ པར་དག་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གསུམ་པ་དོན་བསྡུ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་
【現代漢語翻譯】 總是依賴於不如理作意，例如執著于不凈為凈等。不如理作意雖然依存於心性的清凈自性而存在，但心性的真實法性並不依賴於蘊等所有世俗法而存在，因為它是無生滅的，並且即使世俗法被遮止，它也不會被遮止。 第二，譬如外境中水的果實是土地一樣，由業和煩惱成熟的果實——蘊、處、界，應以土地為例來理解。譬如外境中水界是土地的因一樣，蘊等的因——有情眾生的業和煩惱，應以水為例來理解。發起業和煩惱的不如理作意，則被比喻為外境中水的因——風界。心性的光明自性則被比喻為虛空界，其含義是：自性不依賴於其他基礎，也不依賴於任何世俗法而存在。 第二，如是，該界不依存於任何事物，是無為法，因此沒有生等。然而，像風一樣的不如理作意，卻存在於像虛空一樣的心性光明自性中。正是這不如理作意，區分併產生了業和煩惱。從像水一樣的業和煩惱中，產生了像土地一樣的蘊、處、界。正如所舉的例子，土地等存在於虛空中，經歷壞滅和形成一樣，實際上，蘊等也存在於界中，經歷生和滅。然而，心性的光明自性，就像虛空界一樣，沒有近取因，也沒有俱生緣。因此，沒有因緣聚合，所以沒有最初的生，沒有最終的滅，也沒有中間的住。因為因緣所生的無為法是常、恒、堅固、永恒的。 第三，心性的光明自性，也就是如來藏（bde gshegs snying po，梵文：Tathāgatagarbha，梵文羅馬轉寫：Tathāgatagarbha，漢語字面意思：如來藏），就像虛空一樣，永遠不會改變，因為它總是如是存在。從非真實的妄想——阿賴耶識（kun gzhi rnam shes）中產生的貪嗔等客塵，也不會染污它的本體，因為它的自性是清凈的。 第三，總結意義，分為二：
【English Translation】 It always relies on inappropriate attention, such as clinging to impurity as purity. Although inappropriate attention exists relying on the pure nature of mind, the true nature of mind does not rely on all conventional phenomena such as aggregates, because it is without arising or ceasing, and even if conventional phenomena are obstructed, it will not be obstructed. Secondly, just as the fruit of water in the external environment is earth, the aggregates, sense bases, and elements, which are the fruits of the maturation of karma and afflictions, should be understood by the example of earth. Just as the water element in the external environment is the cause of earth, the karma and afflictions of sentient beings, which are the causes of aggregates, etc., should be understood by the example of water. Inappropriate attention, which initiates karma and afflictions, is shown to be like the wind element, which is the cause of water in the external environment. The clear light nature of mind is shown to be like the space element, the meaning of which is that the nature does not rely on other foundations, nor does it rely on any conventional phenomena to exist. Secondly, as such, that element does not rely on anything, is unconditioned, and therefore has no arising, etc. However, inappropriate attention, like wind, exists in the clear light nature of mind, like space. It is this inappropriate attention that distinguishes and produces karma and afflictions. From karma and afflictions, like water, arise aggregates, sense bases, and elements, like earth. Just as the examples given, earth, etc., exist in space, experiencing destruction and formation, in reality, aggregates, etc., also exist in the element, experiencing arising and ceasing. However, the clear light nature of mind, like the space element, has no immediate cause and no simultaneous condition. Therefore, there is no aggregation of causes and conditions, so there is no initial arising, no final cessation, and no intermediate abiding. Because the unconditioned, which is produced by causes and conditions, is constant, permanent, steadfast, and eternal. Thirdly, the clear light nature of mind, which is the Tathāgatagarbha (bde gshegs snying po, Sanskrit: Tathāgatagarbha, Romanized Sanskrit: Tathāgatagarbha, Chinese literal meaning: Womb of the Thus-Come One), is like space, never changing, because it always exists as such. Adventitious stains such as attachment and hatred, which arise from non-veridical conceptualization—the Ālaya-vijñāna (kun gzhi rnam shes), do not defile its essence, because its nature is pure. Third, summarizing the meaning, divided into two:
པོ་སྐྱེ་འཇིག་མེད་ཚུལ་བསྡུས་ཏེ་བཤད་པ་ནི། ལས་དང་ཉོན་མོངས་པ་ཆུ་ལྟ་བུའི་ཚོགས་ཀྱི་ཁམས་འདི་ནི་མངོན་པར་བསྐྱེད་ཅིང་གྲུབ་པ་ མིན་ཏེ་སྐྱེ་བ་མེད་པས་སོ། །ཁམས་འདི་ནི་འཆི་བ་དང་ན་བ་དང་རྒ་བའི་མེ་མི་བཟད་པ་སྟེ་ དྲག་པོས་ཀྱང་འཚིག་ཅིང་ཞིག་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། འཇིག་པ་མེད་པས་སོ། །དེ་ལྟར་མ་དག་ པའི་གནས་སྐབས་ན་ཉོན་མོངས་པ་དང་ལས་དང་སྐྱེ་བའི་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་རྣམས་སྐྱེ་ མོད་ཀྱི་ཁམས་དེ། མི་འགྱུར་བ་ནམ་མཁའི་དཔེས་བསྟན་པ་འདི་ཡང་། མདོར་གསུངས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་ཉོན་མོངས་པ་ནི་མུན་པ། རྣམ་པར་དག་པ་ནི་སྣང་བའོ། །ཉོན་ མོངས་པ་ནི་སྟོབས་ཆུང་བ། ལྷག་མཐོང་ནི་སྟོབས་དང་ལྡན་པའོ། །ཉོན་མོངས་པ་ནི་གློ་བུར་ 1-157 བ་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པ་ནི་རྩ་བའོ། །ཉོན་མོངས་པ་ནི་ཀུན་ཏུ་བརྟགས་པ། རང་ བཞིན་ནི་ཀུན་ཏུ་མ་བརྟགས་པའོ། །དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་འདི་ལྟ་སྟེ་ས་ཆེན་པོ་འདི་ནི་ཆུ་ལ་རབ་ ཏུ་གནས་པ། ཆུ་ནི་རླུང་ལ་རབ་ཏུ་གནས་པ། རླུང་ནི་ནམ་མཁའ་ལ་རབ་ཏུ་གནས་པ་ཡིན་ལ། ནམ་མཁའ་ནི་གནས་པ་མེད་པའོ། །དེ་ལྟར་ན་ཁམས་བཞི་པོ་འདི་རྣམས་ལས་སའི་ཁམས་ དང་ཆུའི་ཁམས་དང་རླུང་གི་ཁམས་ལས་ནི་ནམ་མཁའ་ཉིད་སྟོབས་དང་ལྡན་པ་བརྟན་པ་མི་ གཡོ་བ་འགྲི བ་པ་མེད་པ་སྐྱེ་བ་མེད་པ་འགག་པ་མེད་པ་སྟེ། རང་གི་ངང་གིས་གནས་པའོ། །དེ་ལ་ཁམས་གསུམ་པོ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་ནི་སྐྱེ་བ་དང་འཇིག་པ་དང་ལྡན་པ་མི་གནས་པ་ ཡུན་རིང་དུ་མི་གནས་པ་སྟེ། འདི་དག་ནི་རྣམ་པར་འགྱུར་བ་མཐོང་གི་ནམ་མཁའི་ཁམས་ ལ་ནི་རྣམ་པར་འགྱུར་བ་འགའ་ཡང་མེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཕུང་པོ་དང་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་ ནི་ལས་དང་ཉོན་མོངས་པ་ལ་རབ་ཏུ་གནས་པའོ། །ལས་དང་ཉོན་མོངས་པ་ནི་ཚུལ་བཞིན་ མ་ཡིན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ལ་རབ་ཏུ་གནས་པའོ། །ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་བྱེད་པ་ནི་རང་ བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པ་ལ་རབ་ཏུ་གནས་པའོ། །དེས་ན་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་ནི་འོད་ གསལ་བ་སྟེ་བློ་བུར་གྱི་ཉེ་བའི་ཉོན་མོངས་པས་ཉོན་མ་མོངས་པའོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །དེ་ལ་ ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་གང་ཡིན་པ་དང་། ལས་དང་ཉོན་མོངས་པ་གང་ཡིན་པ་ དང་། ཕུང་པོ་དང་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་གང་ཡིན་པའི་ཆོས་འདི་མཐའ་དག་ནི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་ བསྡུས་པས་སྐྱེ་བ། རྒྱུ་རྐྱེན་དང་བྲལ་ན་འགག་པར་འགྱུར་གྱི། རང་བཞིན་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ རྒྱུ་མེད་པ་རྐྱེན་མེད་པ་ཚོགས་པ་མེད་པ་སྐྱེ་བ་མེད་པ་འགག་པ་མེད་པའོ། །དེ་ལ་ནམ་མཁའི་ ཁམས་ཇི་ལྟ་བ་དེ་ལྟར་ནི་རང་བཞིན་ནོ། །རླུང་གི་ཁམས་ཇི་ལྟ་བ་དེ་ལྟར་ནི་ཚུལ་བཞིན་མ་ ཡིན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པའོ། །ཆུའི་ཁམས་ཇི་ལྟ་བ་དེ་ལྟར་ནི་ལས་དང་ཉོན་མོངས་པའོ། །སའི་ ཁམས་ཇི་ལྟ་བ་དེ་ལྟར་ནི་ཕུང་པོ་དང་ས
【現代漢語翻譯】 對於無生無滅之理的簡要闡述： 業和煩惱如水流般的聚合之界，並非顯現和成立，因為它是無生的。此界不會被死亡、疾病和衰老的猛烈之火所焚燒和毀滅，因為它是無滅的。雖然在不清凈的狀態下，煩惱、業和輪迴的染污會生起，但此界不變，如虛空的譬喻所示。簡而言之，如經中所說：『大仙，煩惱是黑暗，清凈是光明。煩惱是弱小的，勝觀是強大的。煩惱是暫時的，自性是根本的。煩惱是分別的，自性是無分別的。』大仙，例如，大地依於水，水依于風，風依于虛空，而虛空無所依。同樣，在這四大中，地界、水界和風界不如虛空般具有力量、穩固、不動搖、不衰減、無生無滅，而是自性安住的。其中，三界具有生滅，不安住，不能長久安住，這些都是變化的，而虛空界則沒有任何變化。』 同樣，蘊、界、處依于業和煩惱。業和煩惱依于不如理作意。不如理作意依于自性清凈。因此，心之自性是光明，因暫時的近取煩惱而被稱為染污。其中，什麼是不如理作意？什麼是業和煩惱？什麼是蘊、界、處的法？所有這些都是由因緣聚合而生，離因緣則滅。而自性是無因、無緣、無合、無生、無滅的。如同虛空界一樣，那是自性。如同風界一樣，那是不如理作意。如同水界一樣，那是業和煩惱。如同地界一樣，那是蘊和處。
【English Translation】 A concise explanation of the principle of no birth and no death: This realm of aggregates, like a stream of karma and afflictions, is not manifested or established, for it is unborn. This realm will not be burned or destroyed by the fierce fire of death, disease, and old age, for it is undying. Although in an impure state, afflictions, karma, and the defilements of samsara arise, this realm remains unchanged, as illustrated by the metaphor of space. In short, as stated in the sutra: 'Great sage, afflictions are darkness, purity is light. Afflictions are weak, insight is powerful. Afflictions are temporary, the nature is fundamental. Afflictions are conceptual, the nature is non-conceptual.' Great sage, for example, the great earth relies on water, water relies on wind, wind relies on space, and space relies on nothing. Similarly, among these four elements, the earth element, water element, and wind element are not as powerful, stable, unmoving, undiminishing, unborn, and undying as space itself, but abide in their own nature. Among them, the three elements have birth and death, are impermanent, and cannot abide for long; these are all changing, while the space element has no change whatsoever. Similarly, the skandhas (aggregates), dhatus (elements), and ayatanas (sources) rely on karma and afflictions. Karma and afflictions rely on inappropriate attention. Inappropriate attention relies on the naturally pure nature. Therefore, the nature of mind is luminosity, and it is said to be defiled by temporary, adventitious afflictions. Among them, what is inappropriate attention? What are karma and afflictions? What are the dharmas of skandhas, dhatus, and ayatanas? All these arise from the aggregation of causes and conditions, and cease when separated from causes and conditions. But the nature is without cause, without condition, without aggregation, without birth, and without death. Like the space element, that is the nature. Like the wind element, that is inappropriate attention. Like the water element, that is karma and afflictions. Like the earth element, that is the skandhas and ayatanas.
ྐྱེ་མཆེད་དང་ཁམས་རྣམས་སོ། །དེས་ན་ཆོས་ཐམས་ 1-158 ཅད་ནི་རྩ་བ་ཡོངས་སུ་ཆད་པ་སྟེ་སྙིང་པོ་མེད་པའི་རྩ་བ་ཅན། མི་གནས་པའི་རྩ་བ་ཅན། དག་ པའི་རྩ་བ་ཅན། རྩ་བ་མེད་པའི་རྩ་བ་ཅན་ནོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་འཆི་སོགས་མེ་དང་མཚུངས་ཚུལ་བཤད་པ་ནི། རང་བཞིན་ནམ་མཁའ་འདྲ་ ཚུལ་དང་ཕུང་སོགས་ས་སོགས་དང་འདྲ་ཚུལ་བཤད་ཟིན་ནས་འཆི་སོགས་མེ་དང་འདྲ་ཚུལ་ འཆད་པ་ཕྱི་རོལ་ན་དུས་ཀྱི་མཐའ་མར་བྱུང་བ་བསྐལ་པ་འཇིག་པའི་མེ་དང་། དམྱལ་བའི་མེ་ དང་། ཐ་མལ་པའི་མེ་བུད་ཤིང་ལས་བྱུང་བ་ལ་སོགས་པ་མེ་གསུམ་ཡོད་ལ། ནང་ན་འཆི་བ་ དང་ན་བ་དང་རྒ་བའི་མེ་གསུམ་ཡོད་དོ། །ནང་གི་མེ་དེ་དག་རིམ་པ་བཞིན་དུ་ཕྱིའི་མེ་གསུམ་ པོ་དེ་དང་འདྲ་བར་ཤེས་པར་བྱའོ། །རྒྱུ་མཚན་ཡང་། འཆི་བ་ནི་སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་བདག་གི་བ་ མེད་པར་བྱེད་པས་དུས་མཐའི་མེས་འཇིག་རྟེན་མེད་པར་བྱེད་པ་དང་འདྲའོ། །ན་བ་ནི་སྡུག་ བསྔལ་སྣ་ཚོགས་མྱོང་བར་བྱེད་པས་དམྱལ་མེ་དང་འདྲའོ། །རྒས་པ་ནི་འདུ་བྱེད་སྨིན་པར་ བྱེད་པས་ཉི་འོད་ལ་སོགས་པས་ལོ་ཐོག་ལ་སོགས་པ་སྨིན་པར་བྱེད་པ་དང་འདྲའོ། །ཁམས་ དེ་མ་དག་པའི་གནས་སྐབས་ན་ཡང་འཆི་བ་ལ་སོགས་པས་མི་འགྱུར་བ་འདི་ནི། དཔལ་ འཕྲེང་དུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་འཆི་བ་ཞེས་བགྱི་བ་དང་སྐྱེ་བ་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་ནི་འཇིག་རྟེན་ གྱི་ཐ་སྙད་དོ། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་གསུངས་སོ། ། ༈ མ་དག་དག་པ་བརྟན་པའི་གནས་སྐབས་ན་འགྱུར་བ་མེད་ཚུལ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་ ༈ རྒྱལ་བའི་སྲས་ཀྱིས་འགྱུར་མེད་ཆོས་དབྱིངས་རྟོགས་ཚུལ། དང་པོ་རྒྱལ་བའི་སྲས་ཀྱིས་འགྱུར་མེད་ཆོས་དབྱིངས་རྟོགས་ཚུལ་ ལ་གཉིས་གཞུང་དོན། སྤྱི་དོན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་སྐྱེ་མེད་རྟོགས་ཀྱང་རྒྱལ་སྲས་སྐྱེ་སོགས་ སྟོན། སྐྱེ་ཡང་ལས་ཉོན་དབང་གིས་སྐྱེ་བ་མེད་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། སྐྱེ་བ་དང་འཆི་བ་དང་ན་ བ་དང་རྒ་བ་ལས་གྲོལ་བ་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་འདིའི་རང་བཞིན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ཉིད་མངོན་ སུམ་དུ་རྟོགས་ཏེ། སྐྱེ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཕོངས་པ་སྡུག་བསྔལ་དང་བྲལ་ཡང་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་ པ་དེའི་རྒྱུས་ཏེ་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་བློ་ལྡན་བྱང་སེམས་རྣམས་འགྲོ་བ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་མུན་པར་ 1-159 འཁྱམས་པ་ལ་སྙིང་རྗེ་བསྐྱེད་དེ་ལམ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་འཁོར་བར་སྐྱེ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཚུལ་ རྒྱུད་ལ་བསྟེན་ཏོ། ། གཉིས་པ་ནི། བྱང་སེམས་འཕགས་པ་དེ་འཁོར་བར་སྐྱེ་བ་སྟོན་ཡང་འཆི་བ་དང་ན་བ་ དང་རྒ་བའི་སྡུག་བསྔལ་རྩ་བ་ནས་སངས་པས་སྐྱེ་སོགས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་ནི་མེད་དེ། ཚུལ་ མིན་ཡིད་བྱེད་དང་ལས་དང་ཉོན་མོངས་པའི་དབང་གིས་སྡུག་བསྔལ་ཅན་གྱི་འཁོར་བར་ སྐྱེ་ལ། འཕགས་པ་དེ་ལ་ལས་ཉོན་དེ་མེད་པའི་ཕྱིར་སྐྱེ་སོགས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་དེ་མེད་དོ། །དཔེར་ན་
【現代漢語翻譯】 蘊界和處界。因此，一切法都是根已斷絕，是無有實質的根，是無常住的根，是清凈的根，是無根之根。如是說。 第二，解釋死亡等同於火的方式：在解釋了自性如虛空的方式，以及蘊等同於地等的方式之後，現在解釋死亡等同於火的方式。外部有三種火：末劫時出現的劫末之火，地獄之火，以及從木柴等產生的尋常之火。內部有三種火：死亡、疾病和衰老。應當理解，內部的這些火依次與外部的三種火相似。原因在於，死亡使六處失去自主性，如同劫末之火使世界消失一樣。疾病使人體驗各種痛苦，如同地獄之火。衰老使諸行成熟，如同陽光等使莊稼等成熟一樣。即使在界不凈的狀態下，死亡等也不會改變。如《寶鬘論》中說：『世尊，所謂死亡和所謂出生，是世間的說法。』等等。 不凈與清凈穩固狀態下不變的方式。 第二部分包含兩點： 聖者菩薩如何證悟不變的法界。 第一，聖者菩薩如何證悟不變的法界，包含正文和總義兩部分。第一部分包含兩點：證悟無生，但菩薩示現生等；雖有生，但並非受業惑控制而生。第一點是：從生、死、病、老中解脫，如實證悟此心性之自性。雖然遠離了生等之困苦，但因證悟法性的緣故，具慧菩薩們對漂泊于痛苦黑暗中的眾生生起慈悲，爲了指示道路，而在輪迴中示現生等之相。 第二點是：聖者菩薩雖然示現在輪迴中出生，但由於從根本上平息了死亡、疾病和衰老的痛苦，因此沒有生等的痛苦。他們因非理作意、業和煩惱的控制而生於充滿痛苦的輪迴中。但由於聖者沒有這些業和煩惱，因此沒有生等的痛苦。例如……
【English Translation】 The aggregates and realms. Therefore, all dharmas are those whose roots are completely severed, roots that are without essence, roots that are impermanent, roots that are pure, roots that are roots without roots. Thus it is said. Second, explaining how death etc. are similar to fire: Having explained how nature is similar to space, and how the aggregates etc. are similar to earth etc., now explaining how death etc. are similar to fire. Externally, there are three fires: the fire of the eon of destruction that occurs at the end of time, the fire of hell, and the ordinary fire that arises from firewood etc. Internally, there are three fires: death, sickness, and old age. These internal fires should be understood to be similar to the three external fires respectively. The reason is that death makes the six sense bases without self-ownership, just as the fire at the end of time makes the world disappear. Sickness causes one to experience various sufferings, like the fire of hell. Old age causes actions to ripen, like sunlight etc. causes crops etc. to ripen. Even when the elements are in an impure state, they do not change due to death etc. As it says in the Garland of Jewels: 'Bhagavan, what is called death and what is called birth are worldly terms.' etc. How there is no change in the state of impurity and purity being stable. The second part has two points: How the sons of the Victorious One realize the unchanging dharmadhatu. First, how the sons of the Victorious One realize the unchanging dharmadhatu, which includes the main text and the general meaning. The first part has two points: realizing the unborn, but the bodhisattvas show birth etc.; although there is birth, it is not born under the power of karma and afflictions. The first point is: having been liberated from birth, death, sickness, and old age, one directly realizes the nature of this mind, just as it is. Although separated from the poverty and suffering of birth etc., due to the cause of realizing the nature of reality, intelligent bodhisattvas generate compassion for beings wandering in the darkness of suffering, and in order to show the path, they rely on the manner of birth etc. in samsara. The second point is: although the noble bodhisattva shows birth in samsara, since the suffering of death, sickness, and old age has been fundamentally pacified, there is no suffering of birth etc. They are born into samsara full of suffering under the control of inappropriate attention, karma, and afflictions. But since the noble one does not have these karma and afflictions, there is no suffering of birth etc. For example...
བུད་ཤིང་ཟད་ན་མེ་འབར་བ་མེད་པ་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་སྐྱེ་སོགས་སྟོན་པ་ཡང་མི་ རིགས་སོ་སྙམ་ན། ཁམས་དེ་སྐྱེ་བ་དང་འབྱུང་བ་མེད་པའི་དོན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཡང་དག་པ་ མཐོང་བའི་ཕྱིར། བྱང་སེམས་དེ་འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་སྐྱེ་སོགས་རྣམས་ལས་འདས་པར་ གྱུར་ཀྱང་། སེམས་ཅན་ལ་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོའི་བདག་ཉིད་ཅན་རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ནི་དགེ་བའི་རྩ་ བའི་ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་བས། བསམས་བཞིན་དུ་སྐྱེ་བ་ལ་དབང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་སྙིང་རྗེས་ཁམས་ གསུམ་དུ་སྐྱེ་བ་དང་འཆི་བ་དང་རྒ་བ་དང་ན་བར་ཡང་ཉེ་བར་སྟོན་ནོ། ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས། སྐྱེ་སོགས་སྟོན་ཚུལ་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཚུལ། མདོ་དང་ལེགས་ པས་སྦྱར་བའོ། །དང་པོ་ནི། རྒྱལ་སྲས་རྣམས་དགེ་བའི་རྩ་བའི་ཀུན་སྦྱོར་གྱིས་སྐྱེ་སོགས་སྟོན་ པ་འདི་རྒྱས་པར་བློ་གྲོས་རྒྱ་མཚོས་ཞུས་པའི་མདོར་གསུངས་ཏེ། དེ་ལས་དགེ་རྩའི་ཀུན་སྦྱོར་ བ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། བློ་གྲོས་རྒྱ་མཚོ་དེ་དག་གི་འཁོར་བའི་རྒྱུ་དགེ་བའི་རྩ་བ་དང་མཚུངས་པར་ ལྡན་པའི་ཉོན་མོངས་པ་གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་ཡོངས་སུ་ཚོལ་བས་ མི་ངོམས་པ་དང་། བསམས་བཞིན་དུ་སྲིད་པར་སྐྱེ་བ་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ དང་ཕྲད་པ་དོན་དུ་གཉེར་བ་དང་། སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པའི་ཕྱིར་མི་སྐྱོ་བ་དང་། དམ་ པའི་ཆོས་འཛིན་པ་ལ་བརྩོན་པ་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་བྱ་བ་ཅི་ཡོད་པ་ལ་འགྲུབ་པ་དང་། ཆོས་ 1-160 ལ་ཆགས་པའི་བསམ་པ་དང་མ་བྲལ་པ་དང་། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་བ་རྣམས་མི་ འདོར་བ་སྟེ། བློ་གྲོས་རྒྱ་མཚོ་གང་དག་གིས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔར་ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་བར་བྱེད་ ཀྱང་ཉོན་མོངས་པའི་སྐྱོན་གྱིས་མི་གོས་པ་དགེ་བའི་རྩ་བ་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པའི་ཉོན་ མོངས་པ་ནི་འདི་དག་གོ །ཞེས་སོ། །དེ་དག་ལ་ཉོན་མོངས་པ་ཟེར་ཡང་ཁམས་གསུམ་དུ་སྦྱོར་ བས་ཉོན་མོངས་སུ་བཏགས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་དངོས་མིན་ཏེ། དེར། བཅོམ་ལྡན་འདས་གང་གི་ ཚེ་དགེ་བའི་རྩ་བ་ལགས་ན་དེ་རྒྱུ་ཅིའི་སླད་དུ་ཉོན་མོངས་པ་ཞེས་བགྱི། བཀའ་སྩལ་པ་བློ་ གྲོས་རྒྱ་མཚོ་འདི་ལྟར་དེ་ལྟ་བུའི་རང་བཞིན་གྱིས་ཉོན་མོངས་པ་དེ་དག་གིས་བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་ཁམས་གསུམ་པར་ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་ལ་ཁམས་གསུམ་པ་ཡང་ཉོན་མོངས་པ་ལས་བྱུང་བ་ ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི་ཐབས་མཁས་པ་དང་དགེ་བའི་རྩ་བའི་སྟོབས་ བསྐྱེད་པས་བསམས་བཞིན་དུ་ཁམས་གསུམ་དུ་ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་ཏེ། དེས་ན་དགེ་བའི་རྩ་བ་དང་ མཚུངས་པར་ལྡན་པའི་ཉོན་མོངས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཅི་སྲིད་ཁམས་གསུམ་པར་ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་ བས་ཡིན་གྱི་སེམས་ཉེ་བར་ཉོན་མོངས་པས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་མཚམས་སྦྱོར་ པའི་རྒྱུ་ནི་འགྲོ་བ་ལ་བུ་གཅིག་པ་ལྟར་བརྩེ་བའི་ཐུགས་རྗེ་ཡིན
【現代漢語翻譯】 正如木柴燃盡則火焰熄滅一樣。如果有人認為這表明了生等等，那麼，菩薩因為正確地見到了那個界（指法界）沒有生和滅的道理，雖然已經超越了輪迴的痛苦，如生等等，但由於對眾生懷有偉大的慈悲心，這些王子們通過善根的完全結合，憑藉著隨意受生的能力，以慈悲心在三界中示現生、老、病、死。 第二部分分為兩點：示現生等等的方式，以及證悟法性的方式，通過經文和理證相結合來闡述。第一點是：王子們通過善根的完全結合來示現生等等，這在《慧海請問經》中有詳細闡述。其中，善根的完全結合是這樣的：如經中所說：『慧海，那些與輪迴之因——善根——相應並具足的煩惱是什麼呢？就像這樣：不厭倦地尋求福德資糧，完全接受有意願的轉生，致力於與佛相遇，爲了成熟眾生而不感到疲倦，精進地受持正法，成就眾生的一切事業，不捨棄對法的貪著之心，不放棄波羅蜜多的完全結合。慧海，那些使菩薩完全結合，卻不被煩惱的過失所染污的，與善根相應並具足的煩惱就是這些。』雖然稱它們為煩惱，但因為它們將眾生束縛在三界中，所以才被稱作煩惱，實際上並不是真正的煩惱。經中說：『世尊，如果那是善根，為什麼又稱之為煩惱呢？』佛回答說：『慧海，就是這樣，具有那種自性的煩惱，將菩薩束縛在三界中，而三界也是從煩惱中產生的。因此，菩薩通過善巧方便和增長善根的力量，有意願地束縛在三界中。所以，稱之為與善根相應並具足的煩惱。只要束縛在三界中，就不是心被煩惱所染污。』因此，連線輪迴的原因是對待眾生如獨子的慈悲。
【English Translation】 Just as a fire ceases to burn when the firewood is exhausted. If someone thinks that this indicates birth, etc., then, because the Bodhisattva correctly sees that realm (referring to Dharmadhatu) has no birth and death, although they have transcended the suffering of samsara, such as birth, etc., but due to having great compassion for sentient beings, these princes, through the complete union of virtuous roots, relying on the power of willing rebirth, with compassion, manifest birth, aging, sickness, and death in the three realms. The second part is divided into two points: the way of manifesting birth, etc., and the way of realizing the nature of reality, explained through the combination of sutra and reasoning. The first point is: the princes manifest birth, etc., through the complete union of virtuous roots, which is elaborated in the 'Sutra Requested by Sagaramati'. Among them, the complete union of virtuous roots is like this: as it is said in the sutra: 'Sagaramati, what are the afflictions that correspond to and are complete with the virtuous roots, which are the cause of samsara? It is like this: not being tired of seeking the accumulation of merit, completely accepting intentional rebirth, dedicating oneself to encountering the Buddhas, not feeling weary for the sake of maturing sentient beings, diligently upholding the Dharma, accomplishing all the deeds of sentient beings, not abandoning the mind of attachment to the Dharma, not abandoning the complete union of the Paramitas. Sagaramati, those that make the Bodhisattva completely united, but are not stained by the faults of afflictions, the afflictions that correspond to and are complete with virtuous roots are these.' Although they are called afflictions, they are called afflictions because they bind beings in the three realms, but they are not actually true afflictions. The sutra says: 'Bhagavan, if that is a virtuous root, why is it called an affliction?' The Buddha replied: 'Sagaramati, it is like this, the afflictions with that kind of nature bind the Bodhisattva in the three realms, and the three realms also arise from afflictions. Therefore, the Bodhisattva intentionally binds himself in the three realms through skillful means and the power of increasing virtuous roots. Therefore, it is called afflictions that correspond to and are complete with virtuous roots. As long as one is bound in the three realms, it is not that the mind is defiled by afflictions.' Therefore, the cause of connecting to samsara is the compassion of treating sentient beings like an only child.
་ཏེ། དེར། བློ་གྲོས་རྒྱ་མཚོ་ དཔེར་ན་ཚོང་དཔོན་ནམ་ཁྱིམ་བདག་འགའ་ཞིག་ལ་བུ་གཅིག་པ་འདོད་པ་སྡུག་པ་ཕངས་པ་ ཡིད་དུ་འོང་བ་མཐོང་ན་མི་མཐུན་པ་མེད་པ་ཞིག་ཡོད་ལ། ཁྱེའུ་དེ་ཡང་བྱིས་པར་གྱུར་པས་ གར་བྱེད་པ་ན་མི་གཙང་བའི་དོང་དུ་ལྷུང་པར་གྱུར་ཏོ། །དེ་ནས་ཁྱེའུ་དེའི་མ་དང་གཉེན་གྱིས་ ཁྱེའུ་དེ་མི་གཙང་པའི་དོང་དུ་ལྷུང་བ་དེ་མཐོང་ལ། མཐོང་ནས་ཀྱང་ཆོ་ངེ་ཆེན་པོས་འདེབས་ ཤིང་མྱ་ངན་བྱེད་ལ་སྨྲེ་སྔགས་འདོན་ཏེ། མི་གཙང་བའི་དོང་དེར་ཞུགས་ཏེ་ཁྱེའུ་དེ་འདོན་ པར་ནི་མི་བྱེད་དོ། །དེ་ནས་ཁྱེའུ་དེའི་ཕ་ཕྱོགས་དེར་སོང་སྟེ། དེས་བུ་གཅིག་པོ་དེ་མི་གཙང་ བའི་དོང་དེར་ལྷུང་བ་མཐོང་ངོ་། །མཐོང་ནས་ཀྱང་རིངས་པ་རིངས་པར་བཏབས་པའི་ཚུལ་ 1-161 གྱིས་བུ་གཅིག་པོ་མངོན་པར་འདོད་པའི་སྲེད་པས་བྱས་ཏེ། སྐྱུག་བྲོ་བ་མེད་པར་མི་གཙང་ པའི་དོང་དེར་བབས་ཏེ་བུ་གཅིག་པོ་ཕྱུང་བར་གྱུར་ཏོ། །བློ་གྲོས་རྒྱ་མཚོ་དེ་ལྟར་ན་འདི་ནི་ཇི་ སྲིད་དོན་འདི་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དཔེར་བྱས་པའོ། །དོན་གང་ཡིན་པར་བལྟ་ཞེ་ན། བློ་ གྲོས་རྒྱ་མཚོ་མི་གཙང་བའི་དོང་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་ཁམས་གསུམ་པའི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །བུ་ གཅིག་པ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ཚིག་བླ་དྭགས་ཏེ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ ནི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་བུ་གཅིག་པའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་ཉེ་བར་གནས་པར་འགྱུར་རོ། །མ་དང་གཉེན་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་གང་དག་འཁོར་བར་ལྷུང་བའི་སེམས་ཅན་མཐོང་ནས་མྱ་ ངན་བྱེད་ཅིང་སྨྲེ་སྔགས་འདོན་གྱི་འདོན་པར་ནི་མི་ནུས་པ་ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་ ཀྱི་ཐེག་པ་བའི་གང་ཟག་རྣམས་ཀྱི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །ཚོང་དཔོན་ནམ་ཁྱིམ་བདག་ཅེས་བྱ་ བ་འདི་ནི་གང་ཞིག་གཙང་བ་དྲི་མ་མེད་པ་དྲི་མ་དང་བྲལ་བའི་སེམས་དང་ལྡན་པ་འདུས་མ་ བྱས་ཀྱི་ཆོས་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པ་སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བསམས་ བཞིན་དུ་ཁམས་གསུམ་པར་མཚམས་སྦྱོར་བར་བྱེད་པ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །བློ་གྲོས་རྒྱ་མཚོ་མཚམས་སྦྱོར་བ་ཐམས་ཅད་ལས་ཤིན་ཏུ་གྲོལ་ཡང་སྲིད་ པར་སྐྱེ་བ་ལེན་པ་གང་ཡིན་པ་འདི་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་སྟེ། ཐབས་མཁས་པ་དང་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་ཟིན་པས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོང་པ་དག་གིས་ཀྱང་ མི་གནོད་ལ་ཉོན་མོངས་པའི་འཆིང་བ་ཐམས་ཅད་ལས་གྲོལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སེམས་ཅན་ རྣམས་ལ་ཆོས་ཀྱང་སྟོན་པའོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་མདོའི་དུམ་བུ་འདི་དག་གིས་བསམས་ བཞིན་དུ་སྐྱེ་བ་དང་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པ་བསྟན་པས་ཡང་དག་པ་དང་དག་པའི་གནས་ སྐབས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། རྒྱལ་སྲས་ཀྱིས་ཁམས་ཇི་ལྟ་བ་མཐོང་ནས་ཆོས་ཉིད་ཐོབ་པའི་ཚུལ་ཡང་ 1-162 མདོ་དེ
【現代漢語翻譯】 當時，慧海（Blo-gros rGya-mtsho，智慧之海）說： 『例如，某個商人或戶主，只有一個兒子，非常疼愛，珍視，心愛，沒有一點不喜歡的。這個孩子還小，玩耍時掉進了糞坑裡。孩子的母親和親屬看到孩子掉進糞坑，就大聲哭喊，悲傷哀嚎，卻不進入糞坑去救孩子。這時，孩子的父親來到那裡，看到唯一的兒子掉進糞坑。他非常著急，因為對兒子的愛，不顧噁心，跳進糞坑，把唯一的兒子救了出來。 慧海，就像這樣，這是一個比喻，爲了讓人們理解這個道理。想知道是什麼道理嗎？慧海，糞坑指的是三界（Khams-gsum-pa，欲界、色界、無色界）。唯一的兒子指的是眾生（Sems-can，有情）。菩薩（Byang-chub-sems-dpa'，菩提薩埵）對待一切眾生，都像對待唯一的兒子一樣。 母親和親屬指的是那些看到眾生沉淪輪迴（'Khor-ba，生死輪迴）而悲傷哀嚎，卻無力解救的聲聞（Nyan-thos， श्रवक，śrāvaka，傾聽者）和獨覺（Rang-sangs-rgyas，प्रत्येकबुद्ध，pratyekabuddha，獨覺佛）乘的修行者。商人或戶主指的是那些具有清凈、無垢、離垢之心，證悟無為法（'Dus-ma-byas-kyi-chos，असंस्कृतधर्म，asaṃskṛta-dharma，非造作之法），爲了使眾產生熟，而有意識地在三界中示現受生（Mtshams-sbyor-bar-byed-pa，連線），也就是菩薩們。 慧海，完全解脫了一切束縛，卻仍然在輪迴中受生，這是菩薩們的大悲心（Snying-rje-chen-po，大悲）。他們以善巧方便（Thabs-mkhas-pa，उपाय，upāya，善巧）和智慧（Shes-rab，智慧）為助，即使被煩惱（Kun-nas-nyon-mongs-pa，一切煩惱）所困擾，也不會受到損害，爲了使眾生從一切煩惱的束縛中解脫出來，而為他們宣說佛法。 因此，這段經文通過示現菩薩有意識的受生和沒有煩惱，來展示真實和清凈的境界。 第二部分是：王子如何證悟諸法實相（Chos-nyid，法性）的道理，也在那部經中。
【English Translation】 Then, Blo-gros rGya-mtsho (Ocean of Intelligence) said: 'For example, a merchant or householder has one son, whom he loves dearly, cherishes, adores, and finds nothing displeasing in him. This child, while playing, falls into a pit of filth. The child's mother and relatives see him fall into the pit and cry out loudly, lament, and wail, but they do not enter the pit to rescue him. Then, the child's father goes to that place and sees his only son fallen into the pit of filth. Seeing this, he quickly, with great haste, driven by the desire to save his only son, without any disgust, descends into the pit and pulls his only son out. Blo-gros rGya-mtsho, in this way, this is an analogy to help understand this point. What is the point? Blo-gros rGya-mtsho, the pit of filth refers to the three realms (Khams-gsum-pa). The only son refers to sentient beings (Sems-can). A Bodhisattva (Byang-chub-sems-dpa') regards all sentient beings as if they were his only child. The mother and relatives refer to those who, seeing sentient beings fallen into samsara ('Khor-ba), lament and wail but are unable to rescue them; these are the individuals of the Hearer (Nyan-thos) and Solitary Realizer (Rang-sangs-rgyas) vehicles. The merchant or householder refers to one who possesses a pure, undefiled, and stainless mind, who realizes the unconditioned Dharma ('Dus-ma-byas-kyi-chos) directly, and who intentionally connects with the three realms in order to fully ripen sentient beings; these are the Bodhisattvas. Blo-gros rGya-mtsho, that which takes birth in existence, even though completely liberated from all connections, is the great compassion (Snying-rje-chen-po) of the Bodhisattvas. Because they are fully endowed with skillful means (Thabs-mkhas-pa) and wisdom (Shes-rab), they are not harmed even by afflictions (Kun-nas-nyon-mongs-pa), and in order to liberate sentient beings from all the bonds of affliction, they also teach them the Dharma. Thus, these sections of the sutra, by showing intentional rebirth and the absence of afflictions, demonstrate the state of truth and purity. The second part is: How the prince, having seen the nature of phenomena, attained the Dharma nature is also in that sutra.
་ཉིད་དུ། བློ་གྲོས་རྒྱ་མཚོ་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་སྙིང་པོ་མེད་པ་ཉིད་དང་བྱེད་པ་པོ་མེད་པ་ཉིད་ དང་། བདག་མེད་པ་ཉིད་དང་། སེམས་ཅན་མེད་པ་ཉིད་དང་། སྲོག་མེད་པ་ཉིད་དང་། གང་ ཟག་མེད་པ་ཉིད་དང་། བདག་པོ་མེད་པ་ཉིད་ལ་ལྟོས། འདི་ལྟར་གང་ལ་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་དེ་ ལྟར་འདོད་པ་འགྲུབ་པར་འགྱུར་ལ། གྲུབ་པ་ན་ཡང་སེམས་པར་མི་བྱེད་དོ། །རབ་ཏུ་རྟོག་ པར་མི་བྱེད་དོ། བློ་གྲོས་རྒྱ་མཚོ་རྣམ་པར་བསྒྲུབ་པའི་ཆོས་འདི་ལ་མོས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་ནི་ཆོས་གང་ལ་ཡང་ཁོང་ཁྲོ་བ་སྐྱེད་པར་མི་བྱེད་དོ། །འདི་ལ་འགའ་ཡང་ཕན་འདོགས་ པའི་གནོད་པ་མེད་དོ་ཞེས་དེ་ལྟར་དེའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མཐོང་བ་རྣམ་པར་དག་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ ལྟར་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་རབ་ཏུ་ཤེས་པ་དང་དེ་ལྟར་སྙིང་རྗེ་ ཆེན་པོའི་གོ་ཆ་མི་འདོར་བ་ཡིན་ནོ། །བློ་གྲོས་རྒྱ་མཚོ་དཔེར་ན་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེ་བཻཌཱུརྱ་རིན་ ཐང་མེད་པ་ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་ཤིན་ཏུ་ཡོངས་སུ་དག་པ་ཤིན་ཏུ་དྲི་མ་མེད་པ་འདམ་དུ་བཅུག་ སྟེ་ལོ་སྟོང་ཕྲག་གནས་པར་གྱུར་ལ། དེ་ལོ་སྟོང་འདས་ནས་འདམ་དེ་ནས་ཕྱུང་སྟེ་སྦྱངས་ཤིང་ བྱི་དོར་བྱས་ཏེ། ལེགས་པར་བཀྲུས་ལེགས་པར་སྦྱངས། ལེགས་པར་བྱི་དོར་བྱས་པ་ན་དག་ ཅིང་དྲི་མ་མེད་པ་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེའི་ངོ་བོ་ཉིད་མི་འདོར་རོ། །བློ་གྲོས་རྒྱ་མཚོ་དེ་བཞིན་དུ་ བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔས་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་སེམས་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བར་རབ་ ཏུ་ཤེས་ཏེ། འོན་ཀྱང་དེ་གློ་བུར་བའི་ཉེ་བར་ཉོན་མོངས་པས་ཉོན་མོངས་པར་མཐོང་ངོ་། །དེ་ ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་འདི་སྙམ་དུ་སེམས་ཏེ། ཉོན་མོངས་པ་འདི་དག་ནི་སེམས་ཅན་ རྣམས་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བར་ཞུགས་པ་མ་ཡིན་གྱི། ཉོན་མོངས་པ་འདི་དག་ ནི་གློ་བུར་པ་སྟེ་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པར་ཀུན་ཏུ་རྟོག་པས་བསྐྱེད་པའོ། །བདག་གིས་སེམས་ ཅན་འདི་དག་གི་ཉེ་བའི་ཉོན་མོངས་པ་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཆོས་བསྟན་པར་ནུས་སོ་སྙམ་སྟེ། དེ་ལྟར་དེ་ལ་ཞུམ་པའི་སེམས་མི་སྐྱེའོ། །དེ་ནི་ལན་མང་དུ་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ཐད་དུ་རབ་ 1-163 ཏུ་འགྲོ་བའི་སེམས་སྐྱེའོ། །དེ་འདི་སྙམ་དུ་ཡང་སེམས་ཏེ་ཉོན་མོངས་པ་འདི་དག་ལ་སྟོབས་ སམ་མཐུ་འགའ་ཡང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ་ཉོན་མོངས་པ་འདི་དག་ནི་སྟོབས་མེད་པ་སྟོབས་ཆུང་ བའོ། །འདི་དག་ལ་ནི་ཡང་དག་པའི་གནས་འགའ་ཡང་མེད་དོ། །ཉོན་མོངས་པ་འདི་དག་ ནི་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པར་ཀུན་ཏུ་བརྟགས་པ་སྟེ་དེ་དག་ནི་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ཚུལ་ བཞིན་དུ་ཡིད་ལ་བྱེད་པས་བརྟགས་པ་ན་ཁྲོ་བར་མི་འགྱུར་རོ། །དེ་ནི་ཁོ་བོས་ཅི་ནས་ཀྱང་ ཡང་འབྲེལ་པར་མི་འགྱུར་བ་དེ་ལྟར་སོ་སོར་བརྟགས་པར་བྱའོ། །ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་དང་ ནི་མ་འབྲེལ་བ་ལགས་ཀྱ
【現代漢語翻譯】 復觀之，善男子！觀諸法之無自性，無作者，無我，無眾生，無命，無人，無主。如是隨其所欲，皆得成就，成就亦不作意，亦不分別。善男子！於此修行之法，樂著者，于諸法不起嗔恚。於此亦無能損益者，如是彼之智慧見解乃得清凈。如是如實了知諸法之法性，亦不捨棄大悲之鎧甲。善男子！譬如無價之寶珠，琉璃寶，極善磨拭，極善清凈，極無垢染，置於泥中，歷經千載。過千年已，從泥中取出，磨拭洗滌，善加擦拭，則清凈無垢，不失寶珠之本性。善男子！如是菩薩了知眾生之心性本自光明，然為客塵煩惱所染污。菩薩作是念：此等煩惱非入眾生本自光明之心性，此等煩惱乃是虛妄分別所生之客塵，非真實。我能為彼等眾生宣說正法，令其息滅煩惱。如是，菩薩不生怯懦之心，常于眾生起饒益之心。彼復作是念：此等煩惱無力無能，是無力微弱者，於此等煩惱，亦無真實之處。此等煩惱非真實，乃是虛妄分別，如實作意，則不生嗔恚。我當如何不與之相應，如是分別觀察。與煩惱不相應者。 復觀之，善男子！觀諸法之無自性，無作者，無我，無眾生，無命，無人，無主。如是隨其所欲，皆得成就，成就亦不作意，亦不分別。善男子！於此修行之法，樂著者，于諸法不起嗔恚。於此亦無能損益者，如是彼之智慧見解乃得清凈。如是如實了知諸法之法性，亦不捨棄大悲之鎧甲。善男子！譬如無價之寶珠，琉璃寶（vaiḍūrya，梵文，一種寶石），極善磨拭，極善清凈，極無垢染，置於泥中，歷經千載。過千年已，從泥中取出，磨拭洗滌，善加擦拭，則清凈無垢，不失寶珠之本性。善男子！如是菩薩了知眾生之心性本自光明，然為客塵煩惱所染污。菩薩作是念：此等煩惱非入眾生本自光明之心性，此等煩惱乃是虛妄分別所生之客塵，非真實。我能為彼等眾生宣說正法，令其息滅煩惱。如是，菩薩不生怯懦之心，常于眾生起饒益之心。彼復作是念：此等煩惱無力無能，是無力微弱者，於此等煩惱，亦無真實之處。此等煩惱非真實，乃是虛妄分別，如實作意，則不生嗔恚。我當如何不與之相應，如是分別觀察。與煩惱不相應者。
【English Translation】 Again, O son of good family, contemplate the absence of inherent existence in all phenomena, the absence of a creator, the absence of self, the absence of sentient beings, the absence of life, the absence of a person, and the absence of a lord. Thus, whatever one desires will be accomplished according to one's wishes, and even when accomplished, one does not think about it, nor does one conceptualize it. O son of good family, a Bodhisattva who delights in this practice of accomplishment does not generate anger towards any phenomena. There is no harm that can be inflicted upon him, and thus his vision of wisdom becomes completely pure. Thus, he truly knows the nature of all phenomena as they are, and he does not abandon the armor of great compassion. O son of good family, for example, a priceless jewel, a vaidurya (vaiḍūrya, Sanskrit, a type of gemstone) jewel, which is extremely well-polished, extremely pure, and extremely free from impurities, is placed in mud and remains there for a thousand years. After a thousand years have passed, it is taken out of the mud, polished and cleaned, and well-scrubbed. When it is well-cleaned, well-polished, and well-scrubbed, it is pure and free from impurities, and does not lose its inherent nature as a precious jewel. O son of good family, similarly, a Bodhisattva knows that the minds of sentient beings are naturally luminous, but they appear to be afflicted by adventitious defilements. The Bodhisattva thinks to himself: 'These defilements have not entered into the naturally luminous mind of sentient beings; these defilements are adventitious, not real, and are generated by false conceptualizations. I am able to teach the Dharma to these sentient beings in order to pacify their defilements.' Thus, he does not generate a timid mind, and constantly generates a mind of benefit towards sentient beings. He also thinks to himself: 'These defilements have no power or ability; these defilements are powerless and weak. There is no real basis for these defilements. These defilements are not real, but are false conceptualizations. If one contemplates them properly, one will not become angry. How can I not be associated with them? Thus, I will separately examine them.' He is not associated with the defilements. Again, O son of good family, contemplate the absence of inherent existence in all phenomena, the absence of a creator, the absence of self, the absence of sentient beings, the absence of life, the absence of a person, and the absence of a lord. Thus, whatever one desires will be accomplished according to one's wishes, and even when accomplished, one does not think about it, nor does one conceptualize it. O son of good family, a Bodhisattva who delights in this practice of accomplishment does not generate anger towards any phenomena. There is no harm that can be inflicted upon him, and thus his vision of wisdom becomes completely pure. Thus, he truly knows the nature of all phenomena as they are, and he does not abandon the armor of great compassion. O son of good family, for example, a priceless jewel, a vaidurya (vaiḍūrya, Sanskrit, a type of gemstone) jewel, which is extremely well-polished, extremely pure, and extremely free from impurities, is placed in mud and remains there for a thousand years. After a thousand years have passed, it is taken out of the mud, polished and cleaned, and well-scrubbed. When it is well-cleaned, well-polished, and well-scrubbed, it is pure and free from impurities, and does not lose its inherent nature as a precious jewel. O son of good family, similarly, a Bodhisattva knows that the minds of sentient beings are naturally luminous, but they appear to be afflicted by adventitious defilements. The Bodhisattva thinks to himself: 'These defilements have not entered into the naturally luminous mind of sentient beings; these defilements are adventitious, not real, and are generated by false conceptualizations. I am able to teach the Dharma to these sentient beings in order to pacify their defilements.' Thus, he does not generate a timid mind, and constantly generates a mind of benefit towards sentient beings. He also thinks to himself: 'These defilements have no power or ability; these defilements are powerless and weak. There is no real basis for these defilements. These defilements are not real, but are false conceptualizations. If one contemplates them properly, one will not become angry. How can I not be associated with them? Thus, I will separately examine them.' He is not associated with the defilements.
ི་འབྲེལ་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་བདག་ཉིད་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་ དང་འབྲེལ་ན་དེ་ཅི་ལྟར་ཉོན་མོངས་པའི་འཆིང་བས་བཅིངས་པའི་སེམས་ཅན་རྣམས་ཉོན་ མོངས་པའི་འཆིང་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཆོས་བསྟན། འོན་ཀྱང་ཁོ་བོ་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་དང་ ཡང་མ་འབྲེལ་ལ་ཉོན་མོངས་པའི་འཆིང་བ་སྤང་བའི་ཕྱིར་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཡང་ཆོས་ བསྟན་པར་བྱའོ། །འཁོར་བར་འབྲེལ་བར་བྱེད་པ་དགེ་བའི་རྩ་བ་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་ པའི་ཉོན་མོངས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་དང་ནི་སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ འབྲེལ་པར་བྱའོ་སྙམ་མོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལ་འཁོར་བར་འབྲེལ་ཞེས་པའི་འཁོར་བ་ནི་ཟག་པ་ མེད་པའི་དབྱིངས་ན་ཁམས་གསུམ་པའི་གཟུགས་བརྙན་ཡིད་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱི་ལུས་གསུམ་ ཡིན་ཏེ། དེ་ནི་ཟག་མེད་ཀྱི་དགེ་བས་འདུས་བྱས་པས་འཁོར་བ་ཡང་ཡིན་ལ། ཟག་བཅས་ ལས་ཉོན་གྱིས་འདུས་མ་བྱས་པས་མྱང་འདས་ཀྱང་ཡིན་ཏེ། དཔལ་ཕྲེང་དུ། བཅོམ་ལྡན་ འདས་དེའི་སླད་དུ་འདུས་བྱས་པ་དང་འདུས་མ་བྱས་པའི་འཁོར་བ་ཡང་མཆིས་ལ། འདུས་ བྱས་པ་དང་འདུས་མ་བྱས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡང་མཆིས་སོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ དགོངས་པའོ། །འདིས་ཀྱང་མ་དག་དག་པའི་གནས་སྐབས་བསྟན་ཏེ་འདུས་བྱས་པ་དང་ འདུས་མ་བྱས་པ་འདྲེས་པའི་སེམས་སེམས་བྱུང་གི་ཀུན་སྤྱོད་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གནས་ 1-164 སྐབས་འདི་ཐམས་ཅད་ལ་བཞག་པ་ལས་གཙོ་བོར་ས་དྲུག་པ་ལ་ཡིནཏེ། ཤེས་རབ་ཀྱིས་ ཟག་པ་ཟད་པ་ལ་མངོན་དུ་ཕྱོགས་པས་སྲིད་པ་ལས་གྲོལ་ཡང་། སྙིང་རྗེ་སེམས་ཅན་སྐྱབས་ པའི་ཕྱིར་ཟག་པ་ཟད་པ་མངོན་དུ་མི་བྱེད་པར་འཁོར་བར་སྐྱེ་བ་སྟོན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ མདོར། རིགས་ཀྱི་བུ་དེ་བཞིན་དུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་འབད་པ་ཆེན་ པོ་དང་བརྩོན་པ་ཆེན་པོ་དང་ལྷག་པའི་བསམ་པ་བརྟན་པར་བསྒྲུབས་པས་མངོན་པར་ཤེས་ པ་ལྔ་བསྐྱེད་པར་བྱེད་དོ། །བསམ་གཏན་དང་མངོན་པར་ཤེས་པ་ལ་སེམས་ཡོངས་སུ་སྦྱང་བ་ བྱས་པ་དེ་ལ་ཟག་པ་ཟད་པ་མངོན་དུ་ཕྱོགས་པར་འགྱུར་རོ། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཡོངས་ སུ་བསྐྱབ་པའི་དོན་དུ་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོའི་སེམས་བསྐྱེད་པས་ཟག་པ་ཟད་པའི་ཤེས་པ་དབང་ དུ་བྱ་སྟེ་སླར་ཡང་སེམས་ཡོངས་སུ་སྦྱང་བ་བྱས་པས་ས་དྲུག་པ་ལ་ཆགས་པ་མེད་པའི་ཤེས་ རབ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་ཟག་པ་ཟད་པ་ལ་མངོན་དུ་ཕྱོགས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ ས་འདིར་ཟག་པ་ཟད་པ་མངོན་དུ་བྱེད་པ་ལ་དབང་ཐོབ་པས་དག་པ་དང་། ཞི་བའི་རོ་མི་མྱང་ པར་གཞན་དོན་དུ་བསམ་བཞིན་དུ་དུད་འགྲོའི་བར་གྱི་སྐྱེ་བ་སྟོན་པས་མ་དག་པའི་གནས་ སྐབས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཆོས་དབྱིངས་རྟོགས་པའི་རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་ཡོན་ཏན། གཉིས་པ་ཆོས་དབྱིངས་རྟོགས་པའི་རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ལ་ས་དང་པོ་བྱང་ཆུབ་ སེམས་
【現代漢語翻譯】 འབྲེལ་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །(我)沒有關聯。如果我與煩惱有關聯，那麼為何要為那些被煩惱束縛的眾生宣說解脫煩惱束縛的法呢？然而，我既不與煩惱有關聯，也要為眾生宣說解脫煩惱束縛的法。與輪迴相關聯，是因為那些與善根相應的煩惱，以及爲了使眾生完全成熟。我應當與（輪迴）相關聯。因此，所謂『與輪迴相關聯』，這裡的『輪迴』是指無漏界中，三界之影像，意之自性的三身。這是因為無漏之善所造作，故也是輪迴；又因非有漏之煩惱所造作，故也是涅槃。如《寶鬘論》中說：『世尊，為此有造作與非造作之輪迴，也有造作與非造作之涅槃。』此乃其意。這也顯示了不清凈與清凈的狀態，因為與造作與非造作相混合之心與心所之行為相應。此狀態安立於一切地，而主要在第六地。因為智慧趨向于現證煩惱滅盡，故從有中解脫，但因慈悲救護眾生，故不現證煩惱滅盡，而示現於輪迴中受生。對此，《經》中說：『種姓之子，如是菩薩摩訶薩，以大精進、大勤奮、殊勝意樂之堅定修持，生起五神通。對禪定與神通之心完全調伏，則趨向于現證煩惱滅盡。為救護一切眾生之故，生起大悲心，掌握煩惱滅盡之智，再次調伏其心，故於第六地生起無著之智慧，趨向于現證煩惱滅盡。』如是，此地因獲得現證煩惱滅盡之自在，故為清凈；又因不品嚐寂靜之味，而為利他故，有意識地示現乃至畜生之生，故顯示了不清凈之狀態。 ༈ ཆོས་དབྱིངས་རྟོགས་པའི་རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་ཡོན་ཏན། 證悟法界之佛子們的功德 གཉིས་པ་ཆོས་དབྱིངས་རྟོགས་པའི་རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ལ་ས་དང་པོ་བྱང་ཆུབ་སེམས་ 第二，關於證悟法界之佛子們的功德，首先是初地菩提心
【English Translation】 '(I) have no connection. If I were connected with the afflictions, then why would I teach the Dharma to beings bound by the bonds of affliction, so that they might abandon those bonds? However, I am not connected with the afflictions, and I must teach the Dharma to beings so that they might abandon the bonds of affliction. To be connected with samsara is because of those afflictions that are in accordance with the roots of virtue, and in order to fully ripen sentient beings. I should be connected (with samsara).' Therefore, when it says 'connected with samsara,' here 'samsara' refers to the three bodies that are the nature of mind, the image of the three realms in the unpolluted sphere. This is because it is created by unpolluted virtue, so it is also samsara; and because it is not created by polluted afflictions, it is also nirvana. As it says in the Garland of Jewels: 'Lord, for this reason there is also samsara that is created and uncreated, and there is also nirvana that is created and uncreated.' This is the meaning. This also shows the state of impurity and purity, because it corresponds to the behavior of mind and mental factors mixed with the created and uncreated. This state is established in all the grounds, but mainly in the sixth ground. Because wisdom tends towards the manifestation of the exhaustion of defilements, it is liberated from existence, but because of compassion for saving sentient beings, it does not manifest the exhaustion of defilements, but shows birth in samsara. Moreover, in the Sutra it says: 'Son of good family, likewise, the Bodhisattva Mahasattva, through great effort, great diligence, and steadfast accomplishment of superior intention, generates the five superknowledges. Having completely tamed the mind in meditation and superknowledge, one will tend towards the manifestation of the exhaustion of defilements. For the sake of completely saving all sentient beings, generating the mind of great compassion, one should master the wisdom of the exhaustion of defilements, and again, having completely tamed the mind, because in the sixth ground the wisdom of non-attachment is born, one will tend towards the manifestation of the exhaustion of defilements.' Thus, in this ground, because one has obtained power over manifesting the exhaustion of defilements, it is pure; and because one does not taste the flavor of peace, but intentionally shows births even as animals for the sake of others, it shows the state of impurity. ༈ ཆོས་དབྱིངས་རྟོགས་པའི་རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་ཡོན་ཏན། The Qualities of the Sons of the Conquerors Who Realize the Dharmadhatu གཉིས་པ་ཆོས་དབྱིངས་རྟོགས་པའི་རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ལ་ས་དང་པོ་བྱང་ཆུབ་སེམས་ Second, regarding the qualities of the Sons of the Conquerors who realize the Dharmadhatu, first is the first ground, Bodhicitta
དཔའ་བཞིའི་ཡོན་ཏན་བསྟན་པ་ལ་བཞི། སེམས་བསྐྱེད་དང་པོ་བསྐྱེད་པའི། སྤྱོད་ པ་མཆོག་ལ་ཞུགས་པའི། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་ཐོབ་པའི། སྐྱེ་བ་གཅིག་གིས་ཐོགས་པའི། རྒྱལ་ སྲས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི་ས་དང་པོ་ཐོབ་སྟེ་དོན་དམ་གྱི་སེམས་དང་པོ་བསྐྱེད་ པའི་རྒྱལ་སྲས་ནི། ཐོག་མ་མེད་པའི་དུས་ནས་སྔོན་མ་མཐོང་བ་ནམ་ཡང་འགྱུར་བ་མེད་པའི་ ཆོས་ཉིད་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་འདི་མངོན་དུ་རྟོགས་ནས་སྐྱེ་སོགས་ལས་གྲོལ་ཡང་། མ་ རིག་པའི་ལིང་ཐོག་གིས་དེ་ཉིད་ལྟ་བའི་མིག་མདོངས་པའི་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་སྐྱེ་བ་ལ་ 1-165 སོགས་པ་དག་ཏུ་ནི་མཐོང་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་སྤྱོད་པ་ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་བ་ཉིད་དོ། །ཅིའི་ ཕྱིར་ཞེ་ན། འཕགས་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་དོན་དམ་ཆོས་ཉིད་མངོན་དུ་རྟོགས་ནས་སྐྱེ་སོགས་ལས་ གྲོལ་བ་ཐོབ་པའི་རྒྱལ་སྲས་ས་དང་པོ་པ་གང་ཡིན་པ་དེ། བྱིས་པ་སོ་སྐྱེའི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་སྐྱེ་ སོགས་ཅན་དུ་སྟོན་ཏེ། དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ནའོ། །དེས་ན་འགྲོ་བའི་གཉེན་རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་གཞན་ དོན་མཛད་པའི་ཐབས་དང་དེའི་རྒྱུ་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ནི་མཆོག་དང་རབ་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། ས་གཉིས་པ་ནས་བདུན་པའི་བར་ལ་གནས་པའི་རྒྱལ་སྲས་དེ་ནི་ཤེས་ རབ་ཀྱིས་འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ལས་འདས་ཀྱང་མྱང་འདས་མངོན་དུ་མི་བྱེད་པས་འཇིག་ རྟེན་ལས་མ་གཡོས་ཤིང་འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་ཀྱི་དོན་དུ་འཇིག་རྟེན་ན་སྐྱེ་སོགས་སྟོན་ཡང་ འཇིག་རྟེན་གྱི་ཉེས་པའི་དྲི་མས་མ་གོས་པར་རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་འདི་ནི་སྤྱོད་པ་ མཆོག་ཡིན་ནོ། །ཇི་ལྟར་དཔེར་ན་པད་མ་ཆུ་ནང་དུ་སྐྱེས་པ་ཆུ་ཡིས་གོས་པ་མེད་པ་དེ་བཞིན་ དུ་རྒྱལ་སྲས་འདི་ནི་འཇིག་རྟེན་དུ་སྐྱེས་ཀྱང་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆོས་སྐྱེ་སོགས་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་ མ་གོས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། ས་བརྒྱད་པ་ལ་གནས་པའི་རྒྱལ་སྲས་དེའི་སྤྱོད་པ་རྨད་དུ་བྱུང་སྟེ། སེམས་ ཅན་གྱི་དོན་བྱ་བ་སྒྲུབ་པ་ལ་རྟག་ཏུ་གློ་བུར་ཤིང་སྐམ་པོའི་མེ་བཞིན་དུ་རང་ཤུགས་ཀྱི་བརྩོན་ འགྲུས་འབར་བ་དང་། རྟོག་པ་ཞི་བའི་བསམ་གཏན་དང་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་རྣམས་ལ་ རྟག་ཏུ་རྩོལ་བ་མེད་པར་སྙོམས་པར་ཞུགས་པ་ཡང་ཡིན་པས་སོ། །དེ་ཡང་ས་བདུན་པ་མན་ ཅད་དུ་གཞན་དོན་དང་མཉམ་བཞག་རྩོལ་བ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ལ་བརྒྱད་པ་ལ་རྩོལ་མེད་ ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་སྟེ། མདོ་རྒྱན་དུ། མཚན་མ་མེད་པ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ། །ཅེས་སོ། ། བཞི་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མཐར་ཕྱིན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཡོན་ཏན་རྨད་དུ་བྱུང་ ཚུལ་ནི། ས་བཅུ་པ་ལ་གནས་པའི་རྒྱལ་སྲས་གཞན་དོན་འགྲུབ་པའི་ཐབས་ཀྱི་མཐར་ཕྱིན་ 1-166 པ་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པ་ལ་སྐྱེ་བ་ཐ་མ་གཅིག་གིས་ཐོགས་པའི་མཛད་པ་ནི་ཕུལ་དུ་བྱུང་སྟེ་སྔོན་ གྱི་སྨོན་ལམ་གཞན་དོན་ལྷུ
【現代漢語翻譯】 四種功德的闡述分為四部分：初發菩提心之功德，進入殊勝行之功德，獲得不退轉之功德，以及一生補處之功德。這些都是對菩薩功德的闡述。 首先，證得初地並初發勝義菩提心的菩薩，從無始以來，現證從未見過的、永不改變的法性，超越世間，雖然從生等中解脫，但由於無明障蔽，對於那些以愚昧之眼看待事物、在輪迴中流轉的眾生來說，菩薩示現的種種生相等，都是不可思議的殊勝行。為什麼呢？因為證悟聖者之行境——勝義法性，獲得從生等中解脫的菩薩，爲了教化凡夫俗子，而示現具有生相等的狀態，所以才是殊勝行。因此，利益眾生的怙主——菩薩，其利他之方便及其根本——大悲心，是至高無上的。 其次，安住於二地至七地的菩薩，以智慧超越一切世間，卻不證入涅槃，不離世間，爲了世間眾生的利益，在世間示現生相等，卻不被世間的過患所染污，菩薩的這種行為是殊勝行。譬如蓮花，雖然生長在水中，卻不被水沾染，同樣，菩薩雖然降生於世間，卻不被世間的生老病死等痛苦所染污。 再次，安住於八地的菩薩，其行為不可思議，爲了成辦利益眾生的事業，像干木生火一樣，恒時自發地精進不懈；對於止息分別唸的禪定和等持，也恒時毫不費力地安住其中。這是因為，七地及以下，利他和入定都需要努力，而八地則是不費力地任運成就。《寶性論》中說：『無相任運成。』 第四，分為兩部分，首先是圓滿菩提心之功德的不可思議之處：安住於十地的菩薩，圓滿成就利他之方便，獲得成佛的最後一生，其事業極為殊勝，往昔的願力，任運自在地利益他眾。
【English Translation】 The explanation of the four qualities is divided into four parts: the merit of generating the initial Bodhicitta (enlightenment mind), the merit of entering the supreme conduct, the merit of attaining non-retrogression, and the merit of being bound by one lifetime (to achieve Buddhahood). These are all explanations of the qualities of a Bodhisattva (enlightenment being). Firstly, the Bodhisattva who attains the first Bhumi (level) and initially generates the ultimate Bodhicitta, from beginningless time, directly realizes the never-before-seen, unchanging Dharma-nature (reality), transcending the world. Although liberated from birth etc., due to the obscuration of ignorance, for those sentient beings who see with eyes clouded by ignorance and wander in samsara (cyclic existence), the various manifestations of birth etc. by the Bodhisattva are indeed wonderful and extraordinary conduct. Why? Because the Bodhisattva who realizes the realm of the noble ones—the ultimate Dharma-nature—and attains liberation from birth etc., shows birth etc. in the realm of ordinary beings in order to teach them. Therefore, the protector of beings—the Bodhisattva—his means of benefiting others and its root—great compassion—are supreme and excellent. Secondly, the Bodhisattva who abides from the second to the seventh Bhumi, transcends all the world with wisdom, yet does not manifest Nirvana (liberation), not moving away from the world. Although he shows birth etc. in the world for the sake of worldly beings, he is not stained by the faults of the world. This conduct of the Bodhisattva is supreme conduct. Just as a lotus flower grows in water but is not stained by water, so too, this Bodhisattva is born in the world but is not stained by the suffering of the world's phenomena such as birth etc. Thirdly, the conduct of the Bodhisattva who abides on the eighth Bhumi is wonderful. In accomplishing the task of benefiting sentient beings, he constantly blazes with spontaneous effort like fire from dry wood. He also constantly and effortlessly abides in meditative absorption and samadhi (concentration) that pacifies conceptual thought. This is because, up to the seventh Bhumi, benefiting others and meditative equipoise require effort, while on the eighth Bhumi, it is effortlessly and spontaneously accomplished. As the Ornament of the Sutras says: 'Without signs, spontaneously accomplished.' Fourthly, divided into two parts, the first is the inconceivable aspect of the qualities of a Bodhisattva who has perfected Bodhicitta: the Bodhisattva who abides on the tenth Bhumi, having perfected the means of accomplishing the benefit of others, and being bound by only one final birth to attain Buddhahood, his actions are outstanding. The prayers of the past, spontaneously benefiting others.
ན་གྱིས་གྲུབ་པར་དགོངས་པའི་འཕེན་པའི་དབང་གིས་རྩོལ་མེད་ དུ་གཞན་དོན་འབྱུང་བ་དང་ནི་རྩོལ་བའི་ཀུན་སློང་རྣམ་རྟོག་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་ རྒྱལ་སྲས་ས་བཅུ་པ་དེ་ནི་གདུལ་བྱ་ལུས་ཅན་རྣམས་སྨིན་པའི་དོན་དུ་འབད་པ་དང་རྩོལ་བ་ བྱེད་པ་མ་ཡིན་ཡང་། གསུང་གིས་ཆོས་བསྟན་པ་དང་། སྐུས་གཟུགས་ཅན་སྤྲུལ་སྐུའི་མཛད་ པ་བསྟན་པ་དག་དང་ནི། ཆགས་ཅན་ལ་ཆགས་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་བསྟན་པ་ལ་སོགས། འགྲོ་ འཆག་ལ་སོགས་པའི་སྤྱོད་ལམ་གྱི་ཚུལ་གདུལ་བྱའི་བསམ་པ་དང་མཐུན་པར་བསྟན་པས་ ཀྱང་རུང་སྟེ། གདུལ་བྱ་གང་ཞིག་ཚུལ་ཇི་ལྟར་ཐབས་གང་གིས་འདུལ་བའི་ཚུལ་གདུལ་བྱ་ དེས་ཚུལ་དེ་ཐབས་དེ་ལྟ་ཉིད་དུ་ཤེས་ཤིང་མཐོང་ནས་འདུལ་བར་བྱེད་དོ། །དེ་ལྟར་ན་གདུལ་ བྱ་ནམ་མཁའི་མཐའ་ཀླས་པར་མང་བ་ཉིད་ཀྱིས་འགྲོ་བ་ལ། འདུལ་བའི་ཚུལ་འཕྲིན་ལས་ རྟག་ཏུ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་འདུལ་བ་པོ་གཞན་དོན་ཐོགས་པ་མེད་པར་འབྱུང་བའི་བློ་ལྡན་དེ་ ཡི་ནི་མཛད་པ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ནི་འབད་མེད་ལྷུན་གྲུབ་ཏུ་ཡང་དག་པར་འཇུག་པའི་ཕྱིར་ རོ། ། གཉིས་པ་རྒྱལ་བ་རྣམས་དང་མཚུངས་དང་མི་མཚུངས་དཔྱད་པ་ནི། མཐར་ཕྱིན་པའི་ བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ས་བཅུ་པ་ལ་གནས་པའི་སྤྱོད་པའི་ཚུལ་འདི་ནི། རྗེས་ཐོབ་ཏུ་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་དང་སེམས་ཅན་ཡང་དག་པར་སྒྲོལ་བའི་ཕྲིན་ལས་ལ་འཇིག་རྟེན་ ན་ནི་མཛད་པ་མཉམ་པ་ཉིད་དེ་ཁྱད་པར་མེད་དོ། །དེ་ལྟ་མོད་ཀྱི་སྤངས་པ་དང་རྟོགས་པའི་ ཁྱད་པར་ནི་ཤིན་ཏུ་ཆེ་སྟེ། སའི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལྟར་དང་། རྒྱ་ མཚོ་ཆེན་པོ་དང་བ་ལང་གི་རྨིག་རྗེས་ཀྱི་ཆུའི་ཁྱད་གང་ཡིན་པ་ཁྱད་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བ་ལྟར་སངས་ རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཁྱད་པར་ཡང་དེ་ཉིད་ཙམ་མོ། ། 1-167 ༈ ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་རྒྱལ་བའི་གནས་སྐབས་ན་འགྱུར་བ་མེད་ཚུལ། གསུམ་པ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་འགྱུར་བ་མེད་ཚུལ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ་ནི། ཁམས་འདི་ ནི་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་གནས་སྐབས་ན་ཡང་ངོ་བོ་སྔ་མ་ལས་ འགྱུར་བ་མེད་དེ། རྟག་པ་དང་བརྟན་པ་དང་ཞི་བ་དང་གཡུང་དྲུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ ཡང་ཁམས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་གི་གནས་སྐབས་ཆོས་ཅན། ངོ་བོ་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་མིན་པའི་ བདག་ཉིད་རྟག་པ་ཡིན་ཏེ། ཕུང་པོ་ལྷག་མ་མེད་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ན་ཡང་མི་ཟད་ པའི་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཆོས་ཅན། འགྲོ་བའི་གཏན་གྱི་སྐྱབས་སུ་གྱུར་པའི་ བརྟན་པ་ཡིན་ཏེ། ཕྱི་མའི་མཐའ་མེད་པའི་མུར་ཐུག་པ་དང་མཚུངས་པར་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནི་ཆོས་ཅན། རྟག་ཏུ་ལས་དང་ཉོན་མོངས་པ་གཉིས་མེད་པའི་ཞི་བ་ཡིན་ཏེ། ལས་ཉོན་ ཀུན་སློང་གི་རྟོག་པ་མེད་པས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཆོས་ཅན། ནམ་ཡང་འཇིག་ པ
【現代漢語翻譯】 由於認為已經成就，憑藉力量的加持，不費力氣地利益他人，並且遠離所有努力的動機和分別念，因此，十地菩薩雖然不為成熟有情眾生而努力和勤奮，但通過言語宣說佛法，以身示現化身的事業，以及對有貪慾者示現貪慾者的行為等等，或者示現行走等行為方式，與所化眾生的想法相符，無論以何種方式、何種方法調伏所化眾生，所化眾生都能以那種方式、那種方法知曉和見到，從而被調伏。如此，對於多如虛空邊際的所化眾生，調伏的方式和事業恒常自然成就，調伏者利益他人無有障礙，具有智慧者的事業，爲了眾生的利益，毫不費力地自然成就。 第二，觀察與諸佛相同與不相同之處：處於十地之上的菩薩的這種行為方式，在獲得果位之後，在救度眾生的事業方面，與如來在世間的事業是相同的，沒有差別。雖然如此，斷除和證悟的差別非常大，就像大地和微塵的差別一樣，又如大海和牛蹄印中水的差別一樣，佛和菩薩的差別也是如此。 1-167 非常清凈的佛陀境界中不變的狀態。 第三，分為三部分，首先簡要地展示不變的狀態：這個界（指法界）非常清凈，即使在如來的境界中，其本質也與先前沒有改變，因為它是常、穩、寂、永恒的。也就是說，非常清凈的界，就其狀態而言，其本質是不會改變的常，因為即使在無餘涅槃中，也具有不滅的法。這個法界，就其狀態而言，是眾生永恒的皈依處，是穩固的，因為它與沒有後際的盡頭相同。這個法界，就其狀態而言，是恒常沒有業和煩惱的寂靜，因為沒有業和煩惱的動機和分別念，所以是無分別的。這個法界，就其狀態而言，是永不壞滅的。
【English Translation】 Because it is thought to be accomplished, by the power of empowerment, effortlessly benefiting others, and being free from all motivations of effort and conceptualizations, therefore, the tenth-ground Bodhisattva, although not striving and diligent for the sake of maturing sentient beings, through speech teaching the Dharma, with the body showing the deeds of the incarnate form, and showing the behavior of those with attachment to those with attachment, etc., or showing the manner of conduct such as walking, in accordance with the thoughts of the beings to be tamed, by whatever means, by whatever method, the beings to be tamed know and see in that way, in that method, and are thus tamed. Thus, for the beings to be tamed, as numerous as the edge of the sky, the manner of taming and the deeds are always naturally accomplished, the tamer benefits others without obstruction, the deeds of the wise one, for the benefit of sentient beings, are truly entered into effortlessly and naturally accomplished. Second, examining the similarities and differences with the Buddhas: This manner of conduct of a Bodhisattva abiding on the tenth ground, after attaining the result, in terms of the activity of liberating sentient beings, is the same as the activity of the Tathagatas in the world, without difference. Although this is so, the difference in abandonment and realization is very great, like the difference between the earth and a mote of dust, or like the difference between the great ocean and the water in the hoofprint of a cow, the difference between a Buddha and a Bodhisattva is just the same. 1-167 The state of immutability in the perfectly pure state of Buddhahood. Third, divided into three parts, first briefly showing the state of immutability: This realm (referring to Dharmadhatu) is extremely pure, even in the state of the Tathagata, its essence has not changed from before, because it is permanent, stable, peaceful, and eternal. That is to say, the state of the extremely pure realm, in terms of its state, its essence is the permanent nature of not changing into something else, because even in Nirvana without remainder, it possesses imperishable Dharma. This Dharmadhatu, in terms of its state, is the stable refuge of beings, because it abides in the same way as the endless end without a later limit. This is, in terms of its state, the peacefulness of always being without karma and afflictions, because there is no motivation or conceptualization of karma and afflictions, so it is non-conceptual. This Dharmadhatu, in terms of its state, is eternally indestructible.
་མེད་པའི་གཡུང་དྲུང་གི་ཆོས་ཀྱང་ཡིན་ཏེ། རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་འདུས་མ་བྱས་ཤིང་མ་བཅོས་པའི་ རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན། ཁམས་དེ་ཆོས་ཅན། སྐྱེ་བ་མེད་ཅིང་འཆི་བ་མེད་པ་ གནོད་པ་མེད་ཅིང་རྒ་བ་ཡང་མེད་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ནི་རྟག་པའི་ཕྱིར་དང་བརྟན་པའི་ཕྱིར་དང་ཞི་ བའི་ཕྱིར་དང་གཡུང་དྲུང་གི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་དེའི་རྒྱུ་མཚན་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ནི། ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་གི་གནས་སྐབས་སུ་ གནས་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཁམས་དེ་ནི་ཆོས་ཅན། ལས་ཉོན་གྱིས་འཁོར་བར་སྐྱེ་བ་ ལྟ་ཞོག་ཡིད་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱི་ལུས་ཀྱིས་སྐྱེ་བ་ཡང་མེད་དེ། རྟག་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྐྱེ་བའི་ཀུན་ ནས་ཉོན་མོངས་ཀྱིས་འཆི་བ་ལྟ་ཞོག་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ། ཡོངས་སུ་བསྒྱུར་བའི་འཆི་ འཕོ་བས་ཀྱང་བརྟན་པའི་ཕྱིར་དེ་མི་འཆིའོ། །ཉོན་མོངས་མངོན་དུ་རྒྱུ་བའི་ནད་ལྟ་ཞོག་མ་ རིག་པའི་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་ཕྲ་མོའི་ནད་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་གནོད་པ་མེད་དེ་ཞི་བ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ རོ། །ཟག་བཅས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་རྒས་པ་ལྟ་ཞོག་ཟག་པ་མེད་པ་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པའི་ལས་ 1-168 ཀྱི་འབྲས་བུ་སྨིན་པས་ཀྱང་གཡུང་དྲུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་རྒ་བ་མེད་དོ། །དེ་ལྟར་རྟག་པ་ལ་ སོགས་པས་སྐྱེ་མེད་སོགས་སྒྲུབས་པ་ལྟར། སྐྱེ་མེད་ལ་སོགས་པས་ཀྱང་རྟག་སོགས་འགྲུབ་ པའི་ཕྱིར་འགྱུར་བ་མེད་ཚུལ་གྱི་རྒྱུ་མཚན་ཡིན་ནོ། ། གསུམ་པ་མདོ་དང་སྦྱར་ཏེ་ཤིན་ཏུ་རྒྱས་བཤད་ནི། ཁམས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་གི་གནས་ སྐབས་སུ་འགྱུར་བ་མེད་པར་བསྟན་པ་དེ་ལ། གཞན་འགྱུར་མིན་བདག་ལ་སོགས་པ་རྐང་ པ་བཞི་པོ་རེ་རེས་རྟག་པ་སོགས་བཞི་མདོར་བསྟན་པ་དེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་འོག་ནས་ འབྱུང་བའི་ཚིག་རྐང་པ་གཉིས་དང་དེ་བཞིན་དུ་ཡང་གཉིས་དང་། དེ་ལ་ཡང་གཉིས་དང་ཡང་ གཉིས་ཀྱིས་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་འདུས་མ་བྱས་པའི་དབྱིངས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་གི་གནས་སྐབས་ ལ་ནི་བརྟག་པ་ལ་སོགས་པ་བཞིའི་དོན་མདོ་ལས་གསུངས་པ་བཞིན་དུ་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ ཡང་། ཕུང་པོ་ལྷག་མ་མེད་པར་གྱུར་པ་ན་ཡང་མི་ཟད་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་ གཞན་དུ་འགྱུར་བ་མིན་པའི་བདག་ཉིད་ནི་རྟག་པའི་དོན་ནོ། །མཐའི་མུ་དང་མཚུངས་པར་ རྒྱུན་མི་འཆད་པའི་ཕྱིར་གཏན་གྱི་སྐྱབས་གནས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ནི་བརྟན་པའི་དོན་ནོ། །རྣམ་ པར་མི་རྟོག་པའི་རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལས་ཉོན་གཉིས་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པ་ནི་ཞི་ བའི་དོན་ནོ། །རྐྱེན་གྱིས་མ་བཅོས་པའི་ཡོན་ཏན་ཅན་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ན་འཇིག་པ་མེད་པའི་དོན་ ནི་གཡུང་དྲུང་གི་དོན་ཉིད་དོ། །མདོ་གང་ཞེ་ན། འགྲི བ་འཕེལ་མེད་པའི་མདོར། ཤཱ་རིའི་བུ་མི་ ཟད་པའི་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ན་གཞན་དུ་མི་འགྱུར་བའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་འདི་ནི་རྟག་པའོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་ ཕ
【現代漢語翻譯】 也是無有生滅的雍仲法，因為它是無因無緣、不生不滅的自性。因此，這個界（dhatu）是法，無生無死，無害無老，因為它是常、是堅、是寂、是雍仲。這些是按順序排列的。 第二，詳細解釋其原因：處於極度清凈狀態的如來藏（Tathagatagarbha）是法，不要說被業和煩惱所束縛而轉生輪迴，即使是意生身（manomayakaya）的轉生也沒有，因為它是常。不要說被生之煩惱所束縛而死亡，即使是不可思議的、完全轉變的死亡和遷逝也不能使其死亡，因為它堅固。不要說被煩惱顯現的疾病所損害，即使是無明習氣的微細疾病也不能損害它，因為它寂靜。不要說被有漏之業所衰老，即使是無漏的、顯現的業的果報成熟也不能使其衰老，因為它雍仲。因此，就像常等可以證明無生等一樣，無生等也可以證明常等，這就是不變之理的原因。 第三，結合經文進行詳細解釋：在極度清凈的狀態中，所顯示的無有變異，其中的『非他變』、『有自』等四句，每一句都簡要地說明了常等四種功德，下面將詳細解釋。接下來的兩句，以及再接下來的兩句，以及再接下來的兩句和再接下來的兩句，按順序說明了無為法界（Asamskrta-dhatu）極度清凈的狀態，應當像經文中所說的那樣理解常等四種功德的含義。也就是說，當蘊（skandha）完全滅盡時，由於具有不竭的功德，所以『非他變』的自性就是常的含義。由於像虛空一樣永不間斷，所以作為永恒皈依處的自性就是堅的含義。由於是無分別的自性，所以是無有業和煩惱二者的法性（dharmata），這就是寂的含義。由於是不為因緣所造作的功德，所以不壞滅的含義就是雍仲的含義。那麼，是哪部經呢？在《無增減經》中說：『舍利子，以不竭的法性故，此不變異的法身是常。舍利子，以普遍的智慧故，此無量之法身是堅。舍利子，以無二的法性故，此無戲論之法身是寂。舍利子，以無始的法性故，此無壞滅之法身是雍仲。』 （藏文：ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ，梵文天城體：ज्ञानसत्त्व，梵文羅馬擬音：jñānasattva，漢語字面意思：智慧勇識）
【English Translation】 It is also the eternal Dharma of Yungdrung, because it is the uncaused and unconditioned, uncreated nature. Therefore, this realm (dhatu) is Dharma, without birth and death, without harm and without aging, because it is permanent, steadfast, peaceful, and Yungdrung. These are in order. Second, the reasons are explained in detail: The Tathagatagarbha, which abides in a state of utmost purity, is Dharma. Let alone being born into samsara bound by karma and afflictions, even the birth of a mind-made body (manomayakaya) does not occur, because it is permanent. Let alone dying bound by the afflictions of birth, even the inconceivable, completely transformed death and transmigration cannot cause it to die, because it is steadfast. Let alone being harmed by diseases that manifest afflictions, even the subtle diseases of the seeds of ignorance cannot harm it, because it is peaceful. Let alone aging due to contaminated actions, even the ripening of the fruits of uncontaminated, manifest actions cannot cause it to age, because it is Yungdrung. Therefore, just as permanence and so on can prove unborn and so on, unborn and so on can also prove permanence and so on. This is the reason for the unchanging nature. Third, a detailed explanation in conjunction with the sutras: The unchanging nature shown in the state of utmost purity, in which each of the four lines, 'not changing to other', 'having self', etc., briefly explains the four qualities of permanence and so on, will be explained in detail below. The next two lines, and then the next two lines, and then the next two lines and the next two lines, in order, explain the state of utmost purity of the Unconditioned Realm (Asamskrta-dhatu). The meaning of the four qualities of permanence and so on should be understood as stated in the sutras. That is, when the aggregates (skandha) are completely extinguished, because of having inexhaustible qualities, the nature of 'not changing to other' is the meaning of permanence. Because it is continuous like space and never ceases, the nature of being an eternal refuge is the meaning of steadfastness. Because it is the nature of non-discrimination, it is the dharmata of being without both karma and afflictions, which is the meaning of peacefulness. Because it is a quality not created by conditions, the meaning of non-destruction is the very meaning of Yungdrung. Which sutra is it? In the 'Sutra of No Increase or Decrease', it says: 'Shariputra, because of the inexhaustible dharmata, this Dharmakaya that does not change to other is permanent. Shariputra, because of the universal wisdom, this immeasurable Dharmakaya is steadfast. Shariputra, because of the non-dual dharmata, this Dharmakaya without elaboration is peaceful. Shariputra, because of the beginningless dharmata, this indestructible Dharmakaya is Yungdrung.' (Tibetan: ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ，Sanskrit Devanagari: ज्ञानसत्त्व，Sanskrit Romanization: jñānasattva, Chinese literal meaning: Wisdom Hero)
ྱི་མའི་མཐའི་མུ་དང་མཚུངས་པ་ཉིད་ཀྱིས་བརྟན་པའི་སྐྱབས་སུ་འགྱུར་བའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་འདི་ ནི་བརྟན་པའོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་ཉིད་ཀྱིས་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་འདི་ ཉིད་ནི་ཞི་བའོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་མ་བཅོས་པའི་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་འཇིག་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་འདི་ ནི་གཡུང་དྲུང་ངོ་། །ཞེས་སོ། ། 1-169 ༈ མིང་བཞིའི་བསྟན་ཡང་དབྱེ་བ་མེད་པའི་དོན་མདོར་བསྟན་པ། བརྒྱད་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། གང་གི་ཕྱིར་ཁམས་དེ་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དང་ དེ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དང་དེ་ནི་འཕགས་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་བདེན་པ་དོན་དམ་སྟེ་དོན་དམ་ བདེན་པ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡིན་པས་དོན་མཐུན་གྱི་མིང་ཡང་བཞིར་བརྗོད་དེའི་ཕྱིར་ ཉི་མ་དང་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་དབྱེར་མེད་པ་བཞིན་དུ་སྤངས་པ་དང་རྟོགས་པའི་ཡོན་ཏན་དབྱེར་ མེད་པས་ན་སངས་རྒྱས་ཉིད་ལས་མ་གཏོགས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་མེད་དོ། ། ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས་ཀྱི་ ༈ ཁམས་ལ་དོན་བཞིས་མིང་བཞིར་བསྟན་པ། དང་པོ་ཁམས་ལ་དོན་བཞིས་མིང་བཞིར་བསྟན་ པ་ནི། མདོར་བསྡུ་ན་ཟག་པ་མེད་པའི་དབྱིངས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ལ་ནི་དོན་གྱི་རབ་ཏུ་ དབྱེ་བ་བཞིའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་སོགས་པའི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་བཞིར་ནི་ རིག་པར་བྱའོ། །དོན་བཞི་གང་ཞེ་ན། སངས་རྒྱས་ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཆོས་རྣམས་གདོད་ ནས་དབྱེར་མེད་པར་གནས་པའི་དོན་དང་སངས་རྒྱས་དེ་ནི་ཡོན་ཏན་གྱི་རིགས་བསམ་གྱིས་ མི་ཁྱབ་པའི་རྣམ་པ་དེ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ཐོབ་པའི་དོན་དང་། ཀུན་རྫོབ་མིན་ པས་བརྫུན་པ་མེད་པ་དང་བསླུ་བ་མེད་པ། གཏན་དུ་གནས་པའི་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པའི་དོན་ དང་། གདོད་མ་ནས་གཏན་དུ་རང་བཞིན་གྱིས་མྱ་ངན་ཞི་བའི་དོན་ཏེ་བཞི་ཉིད་དོ། །དེ་དག་ ཀྱང་། རིམ་པ་ལྟར། དཔལ་འཕྲེང་དུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ ནི་རྣམ་པར་དབྱེར་མེད་པ་བྲལ་མི་ཤེས་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་གང་ གཱའི་ཀླུང་གི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པས་མི་སྟོང་པའོ། །ཞེས་དང་། ཆོས་མངོན་པའི་མདོར། རྒྱུད་ ནས་འོངས་པའི་ཐོག་མ་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་ཐོབ་པ་དེ་ནི་སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་གི་ཁྱད་པར་དེ་འདྲ་བ་ ཡིན་ནོ། །ཞེས་དང་། མདོར། །དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་ནི་མི་བསླུ་བའི་ཆོས་ཅན་གྱི་མྱ་ངན་ ལས་འདས་པ་གང་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན་རིགས་དེ་ནི་གཏན་དུ་བའི་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ ན་རྟག་པའོ། །ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་ 1-170 སངས་རྒྱས་ནི་གདོད་མ་ནས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཉིད་དེ་སྐྱེ་བ་མེད་པ་འགག་པ་ མེད་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་དགོངས་པའོ། །དེ་ལྟར་དོན་བཞིའི་དབང་
【現代漢語翻譯】 此乃法身，其穩固猶如虛空之無垠。 舍利子，此乃無分別之法身，寂靜涅槃。 舍利子，此乃不變異之法性，永恒不滅。 如是說。 對四名之教義，總示無別之義。 第八，分二，初總示：以其界乃法身，彼乃如來，彼乃聖者之行境，勝義諦，勝義諦與涅槃，故以義同而說四名，如日與日光無別，斷證功德無別，故除佛陀之外，無有涅槃。 廣釋。 第二，廣釋分二： 于界以四義示四名。 初、于界以四義示四名：總而言之，就無漏界如來藏而言，依四種意義之差別，應知有法身等四種名稱。何為四義？諸佛法身之功德法，本初無別而住之義；佛陀以功德之種類，如其所是地獲得不可思議之相之義；非世俗諦，故無虛假、無欺騙，乃恒常安住之法性之義；以及本初即恒常自性寂滅之義，此四者是也。此等亦如次第，《寶鬘論》云：『世尊，如來藏乃無分別、不可分離，不可思議之佛法，勝過恒河沙數，故非空性。』又《法蘊經》云：『從傳承而來之無始法性之獲得，即是六處之差別。』又經云：『勝義諦是不欺騙之法性之涅槃，何以故？以其體性恒常之故，是為常。』又云：『如來、應供、正等覺乃本初即已圓滿涅槃者，無生無滅。』此乃彼等之密意。如是，依四義之差別
【English Translation】 This Dharmakaya (法身, Dharma-kāya, Dharmakāya, Body of Dharma) is stable like the infinity of space. Shariputra (舍利子, Śāriputra, Śāriputra, Shariputra), this non-conceptual Dharmakaya (法身, Dharma-kāya, Dharmakāya, Body of Dharma) is peace. Shariputra (舍利子, Śāriputra, Śāriputra, Shariputra), this indestructible Dharmakaya (法身, Dharma-kāya, Dharmakāya, Body of Dharma) is eternal because of the unconditioned nature of reality. Thus it is said. The teaching of the four names, in brief, shows the meaning of non-duality. Eighth, divided into two parts, the first is a brief explanation: Because that realm is the Dharmakaya (法身, Dharma-kāya, Dharmakāya, Body of Dharma), that is the Tathagata (如來, Tathāgata, Tathāgata, Thus Gone), that is the realm of activity of the noble ones, the ultimate truth, the ultimate truth and Nirvana (涅槃, Nirvāṇa, Nirvāṇa, Extinction), therefore, four names are spoken with the same meaning, just as the sun and sunlight are inseparable, and the qualities of abandonment and realization are inseparable, so there is no Nirvana (涅槃, Nirvāṇa, Nirvāṇa, Extinction) other than the Buddha himself. Detailed explanation. Second, the detailed explanation is divided into two parts: The four names are shown by the four meanings of the realm. First, the four names are shown by the four meanings of the realm: In short, with regard to the untainted sphere of the Tathagatagarbha (如來藏, Tathāgatagarbha, Tathāgatagarbha, Womb of the Thus Gone), four categories of names such as Dharmakaya (法身, Dharma-kāya, Dharmakāya, Body of Dharma) should be understood based on the differentiation of four meanings. What are the four meanings? The meaning of the qualities of the Buddha's Dharmakaya (法身, Dharma-kāya, Dharmakāya, Body of Dharma) abiding inseparably from the beginning; the meaning of the Buddha obtaining the inconceivable aspect of the qualities as they are by nature; the meaning of not being conventional truth, therefore being without falsehood, without deception, and being the nature of reality that abides permanently; and the meaning of being primordially and eternally peaceful by nature, these are the four. These are also, in order, as the Garland of Jewels (Ratnavali) says: 'Bhagavan (世尊, Bhagavan, Bhagavan, Blessed One), the Tathagatagarbha (如來藏, Tathāgatagarbha, Tathāgatagarbha, Womb of the Thus Gone) is non-differentiated, inseparable, inconceivable Buddha-dharma, not empty because it surpasses the sands of the Ganges.' Also, the Sutra of the Abhidharma (法蘊經) says: 'The attainment of the beginningless nature of reality that comes from the lineage is the same as the distinction of the six sense bases.' Also, the Sutra says: 'The ultimate truth is the Nirvana (涅槃, Nirvāṇa, Nirvāṇa, Extinction) of the nature of non-deception, why? Because that lineage is permanent by nature, therefore it is eternal.' Also, 'The Tathagata (如來, Tathāgata, Tathāgata, Thus Gone), Arhat (應供, Arhat, Arhat, Worthy One), Perfectly Enlightened Buddha is one who has been completely liberated from suffering from the beginning, without birth and without cessation.' This is their intention. Thus, according to the difference of the four meanings
གིས་མིང་བཞི་སྟེ། འགྲི བ་འཕེལ་མེད་པའི་མདོར། ཤཱ་རིའི་བུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་ ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ་ཞེས་པས་ཆོས་སྐུ་དང་། །དཔལ་འཕྲེང་དུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་གཞན་ལ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་གཞན་པ་ནི་མ་ལགས་ཀྱི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཉིད་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལགས་སོ་ཞེས་པས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དང་། དེར། བཅོམ་ལྡན་འདས་སྡུག་བསྔལ་འགོག་པ་ཞེས་བགྱི་བའི་ཡོན་ཏན་འདི་ལྟ་བུ་དང་ལྡན་པ་ནི་ དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་པས་དོན་དམ་བདེན་པ་དང་། དེར། བཅོམ་ལྡན་འདས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་ པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །ཞེས་པས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་མིང་གསུངས་པའོ། ། ༈ མིང་བཞིས་བསྟན་ཡང་དབྱེ་བ་མེད་ཚུལ། གཉིས་པ་མིང་བཞིས་བསྟན་ཡང་དབྱེ་བ་མེད་ཚུལ་ལ་གསུམ་གྱི་ ༈ སྤངས་རྟོགས་སོ་སོ་གཅིག་ཏུ་བསྟན་པ། དང་པོ་སྤངས་རྟོགས་ སོ་སོ་གཅིག་ཏུ་བསྟན་པ་ནི། མིང་བཞི་པོ་འདི་དག་ཁམས་གཅིག་པུ་ལ་འདུ་བའི་ཕྱིར་མིང་ བཞི་དོན་གཅིག་པས་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཕྱིར་ན། ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་མངོན་པར་ རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པ་ནི་སངས་རྒྱས་དང་། སྒྲིབ་གཉིས་ཀྱི་དྲི་མ་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ སྤངས་པ་ནི་མྱང་འདས་ཏེ། དེ་ལྟ་བུའི་སངས་རྒྱས་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་དམ་པའི་དོན་ དུ་སྟེ་ཟག་མེད་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་ཕན་ཚུན་གཅིག་ཀྱང་གཅིག་ཡིན་པས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་ཅིང་ གཅད་དུ་མེད་དེ་གཉིས་སུ་མེད་པ་ཉིད་དོ། ། ༈ སྤངས་རྟོགས་ཡོན་ཏན་སོ་སོར་བཤད་པ། གཉིས་པ་སྤངས་རྟོགས་ཡོན་ཏན་སོ་སོར་བཤད་པ་ལ་གཉིས། རྟོགས་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ ཡོན་ཏན་རི་མོའི། སྤངས་པ་མྱང་འདས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཉི་མའི་དཔེས་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་ གཉིས། ཡོན་ཏན་བཞི་ལྡན་རྟོགས་པ། ཡོན་ཏན་དཔེ་དང་སྦྱར་ཏེ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། 1-171 ཟག་པ་མེད་པའི་དབྱིངས་འདི་ལ་ལམ་གྱིས་དྲི་མ་སྦྱངས་པ་ན་ཡོན་ཏན་བཞི་འགྲུབ་སྟེ། རྣམ་ པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཆོག་དང་ལྡན་པའི་སྟོང་ཉིད་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྒོམས་ན་མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ ཉིད་ཐོབ་པས་ས་བརྒྱད་པ་ལ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པར་རྒྱུན་དུ་ངང་གིས་འཇུག་པའི་ལམ་ལ་ བརྟེན་ནས་གྲུབ་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡོན་ཏན་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པ་དང་། ས་དགུ་པ་ ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་ཀྱི་སྒོ་གྲངས་མེད་པས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཚད་མེད་པ་རྫོགས་ པར་བྱེད་པའི་ཤེས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་གྲུབ་པའི་ཡོན་ཏན་གྲངས་མེད་པ་དང་། ས་བཅུ་པ་ལ་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གསང་བ་ལྐོག་ཏུ་མ་གྱུར་པའི་ཤེས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་གྲུབ་ པའི་ཡོན་ཏན་བསམ་གྱིས་ཁྱབ་པ་མེད་པ་དང་། དེའི་རྗེས་སུ་ཐོབ་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས
【現代漢語翻譯】 具有四種名稱： 在《無增減經》中，'舍利子，如來藏被稱為法身的殊勝之語'，因此是法身。 在《寶鬘經》中，'世尊，如來沒有其他的法身，世尊，法身即是如來'，因此是如來。 其中，'世尊，斷除痛苦的這種功德，被認為是如來的法身'，因此是勝義諦。 其中，'世尊，被稱為涅槃之界，是如來法身的殊勝之語'，因此說了涅槃之名。 雖然以四名顯示，但無差別之理。 第二，以四名顯示，但無差別之理有三種： 斷證各自顯示為一。 第一，斷證各自顯示為一：這四個名稱聚集在一個界中，因此四名一義，無二之故，一切法以各種方式現證菩提是佛，斷除二障及其習氣是涅槃。這樣的佛和涅槃，在勝義諦中，即無漏之界，彼此互為一體，體性無別，不可分割，是無二的。 斷證功德各自解說。 第二，斷證功德各自解說分為二：以圖畫比喻證悟佛的功德，以太陽比喻斷除涅槃的功德。第一分為二：具足四種功德的證悟，以比喻結合解說功德。第一是： 在這種無漏之界中，以道凈除垢染時，成就四種功德：修持具足一切殊勝之相的空性三摩地，獲得不生之法性，在第八地對無分別恒常自然生起之道，依此成就如來的一切相功德；在第九地，以無量三摩地和陀羅尼之門，圓滿成就無量佛法的智慧，依此成就無量功德；在第十地，依于如來的一切秘密無有隱瞞的智慧，成就不可思議的功德；在其後獲得佛的智慧。
【English Translation】 It has four names: In the 'Unincreasing and Undiminishing Sutra', 'Shariputra, the Tathagatagarbha is called the supreme word of the Dharmakaya', therefore it is Dharmakaya (chos sku, 法身, dharmakāya, Dharma body). In the 'Garland of Jewels Sutra', 'Bhagavan, the Tathagata does not have another Dharmakaya, Bhagavan, the Dharmakaya is the Tathagata', therefore it is Tathagata. Therein, 'Bhagavan, this quality of stopping suffering is shown as the Dharmakaya of the Tathagata', therefore it is the ultimate truth. Therein, 'Bhagavan, what is called the realm of Nirvana is the supreme word of the Dharmakaya of the Tathagata', therefore the name of Nirvana is spoken. Although shown by four names, there is no difference. Secondly, although shown by four names, there are three aspects of non-difference: Showing abandonment and realization separately as one. First, showing abandonment and realization separately as one: These four names gather in one realm, therefore the four names have one meaning, and because they are non-dual, the complete enlightenment of all phenomena in all aspects is Buddha, and the abandonment of the two obscurations together with their imprints is Nirvana. Such Buddha and Nirvana, in the ultimate sense, that is, the uncontaminated realm, are mutually one, and their essence is inseparable and indivisible, and it is non-duality. Explanation of the qualities of abandonment and realization separately. Second, the separate explanation of the qualities of abandonment and realization is divided into two: using a painting as an analogy for the qualities of the realization of the Buddha, and using the sun as an analogy for the qualities of the abandonment of Nirvana. The first is divided into two: realization with four qualities, and explaining the qualities in conjunction with analogies. The first is: In this uncontaminated realm, when the defilements are purified by the path, four qualities are accomplished: When meditating on the samadhi of emptiness that possesses all supreme aspects, one obtains the nature of non-arising, and in the eighth bhumi, one constantly and naturally enters into non-conceptualization, and based on this path, one accomplishes all the qualities of the Tathagata; in the ninth bhumi, with countless doors of samadhi and dharani, one perfects the wisdom that completely accomplishes the immeasurable Buddha-dharmas, and based on this, one accomplishes immeasurable qualities; in the tenth bhumi, based on the wisdom in which all the secrets of the Tathagatas are not hidden, one accomplishes inconceivable qualities; and after that, one obtains the wisdom of the Buddha.
་ལ་ སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལས་གྲོལ་བའི་ཤེས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་གྲུབ་པའི་ཡོན་ ཏན་དྲི་མ་མེད་ཅིང་རྣམ་པར་དག་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་ཡོན་ཏན་བཞི་གྲུབ་པ་དང་དབྱེར་མེད་པའི་ མཚན་ཉིད་ཅན་གྱི་ཐར་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཐོབ་སྟེ། ཐར་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པ་སངས་རྒྱས་ཡིན་པས་དེ་གཉིས་དབྱེར་མེད་དོ། །དེས་ན་ཡོན་ཏན་བཞི་འགྲུབ་ པ་ལ་སའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྟེན་བཞི་པོ་དེ་དགོས་པ་ལས་ཉན་རང་ལ་དེ་དག་མེད་པའི་ཕྱིར་མྱ་ ངན་ལས་འདས་པ་ལས་རིང་བ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་ཉན་རང་ཡང་མྱང་འདས་ཐོབ་པར་གསུངས་ པ་རྣམས་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་དགོངས་པ་ཅན་ཡིན་པས་སྐྱོན་མེད་དེ། དཔལ་ཕྲེང་དུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ ཐབས་ལགས་སོ། །ཞེས་ཏེ། ལམ་རིང་པོས་དུབ་པ་རྣམས་ལ་འབྲོག་དགོན་པར་གྲོང་ཁྱེར་ སྤྲུལ་ནས་དབུགས་འབྱིན་པ་ལྟར། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཀྱང་གནས་སྐབས་ཀྱི་མྱང་འདས་བསྟན་ པས་མྱང་འདས་ཆེན་པོ་ལས་མི་ལྡོག་པའི་ཐབས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དགོངས་པའོ། །དེ་ལྟར་ཡོན་ ཏན་བཞི་འགྲུབ་པ་འདི། དཔལ་ཕྲེང་དུ་རྒྱས་པར་གསུངས་པའི་མཐར། བཅོམ་ལྡན་འདས་ 1-172 དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་མྱ་ངན་ ལས་འདས་པ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པ་གཞལ་དུ་མེད་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ རྣམ་པར་དག་པ་མཐར་ཕྱིན་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི་ཡོན་ཏན་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པ་འགྲུབ་པའི་ཚུལ་ཅི་ཞེ་ན། སྦྱིན་སོགས་ལམ་ ཐམས་ཅད་ཚང་ན་ཡོན་ཏན་བཞི་པོ་ཐམས་ཅད་ཚང་བར་འགྲུབ་ལ། ལམ་ལས་གཅིག་མ་ ཚང་ནའང་ཡོན་ཏན་ཚང་བར་མི་འགྲུབ་སྟེ། རྒྱུ་མ་ཚང་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ཇི་ལྟར་ཏེ་དཔེར་ ན། རི་མོ་འབྲི་བར་བྱེད་པའི་གང་ཟག་གང་ཞིག་མགོ་དང་ལག་པ་སོགས་གཞན་དང་གཞན་ ལ་མཁས་པ་མང་པོ་དག་ཡོད་པ་ལས། འབྲི་མཁན་གང་ཞིག་མགོ་ལ་སོགས་པའི་ཡན་ལག་ གང་ཤེས་པ་དེས་ལག་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡན་ལག་གཞན་ངེས་པར་ཟིན་པ་སྟེ་ཤེས་པ་མེད་ པར་ཡང་གྱུར་ཏོ། །དེ་ནས་རས་འདི་ལ་རི་མོ་འབྲི་བྱེད་ཁྱེད་ཀུན་གྱིས་ངའི་གཟུགས་ནི་གྱིས་ ཤིག་ཅེས། སའི་མངའ་བདག་རྒྱལ་པོས་རི་མོ་མཁན་དེ་དག་ལ་སྔར་གྱི་བཀའ་ཡིས་རི་མོའི་ གཞིའི་རས་ནི་བྱིན་པ་དང་། དེ་ནས་རྒྱལ་པོའི་བཀའ་དེ་ནི་ཐོས་པར་གྱུར་ཏེ། རི་མོ་མཁན་ རྣམས་རི་མོའི་ལས་ལ་རབ་ཏུ་སྦྱོར་རོ། །རི་མོ་དེ་ལ་མངོན་པར་སྦྱོར་བ་རྣམས་ཀྱི་ནང་ནས། མགོ་ཤེས་པ་ལ་སོགས་གང་རུང་གཅིག་ཅིག་ཡུལ་གཞན་དུ་སོང་བར་གྱུར་ན། དེ་ནི་ཡུལ་ གཞན་དུ་སོང་བས་ན་དེ་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རྒྱལ་པོའི་གཟུགས་ཀྱི་རི་མོ་དེ་ཡན་ལག་ཐམས་ ཅད་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་མི་འགྱུར་བ་བཞིན་ནོ་ཞེས་དཔེར་བྱས་སོ། །དཔེ་དེ་རྣ
【現代漢語翻譯】 解脫于包含習氣的二障（煩惱障和所知障）的智慧，是成就無垢且完全清凈的功德。因此，獲得具備四種功德且與四種功德無別的自性之解脫涅槃。因為解脫即是如來佛，所以二者無別。因此，成就四種功德需要四種智慧的所依，而聲聞和獨覺沒有這些，所以他們遠離涅槃。 如果有人問：『那麼，聲聞和獨覺也獲得涅槃的說法豈不是矛盾嗎？』答：這具有密意，所以沒有過失。《寶鬘論》中說：『世尊，所謂的涅槃，是如來的一種方便。』就像對於在漫長道路上疲憊的人們，幻化出一個村莊來讓他們休息一樣，佛陀也示現暫時的涅槃，這是不退轉于大涅槃的一種方便。這是密意所在。因此，成就這四種功德，在《寶鬘論》中詳細闡述的結尾說：『世尊，如來、阿羅漢、正等覺佛陀們，因為獲得涅槃，所以具備一切種類、無量、不可思議、完全清凈、究竟圓滿的功德。』 第二，如何成就一切種類的功德呢？如果佈施等所有道都圓滿，那麼四種功德也會完全成就。如果缺少其中一個道，功德就不會完全成就，因為因不圓滿。這是怎麼樣的呢？例如，一個擅長繪畫的人，精通頭部、手等各個部分。如果其中一個畫師只擅長頭部等部分，那麼他肯定不擅長手等其他部分。然後，國王對這些畫師說：『你們用這張畫布來畫我的畫像吧。』國王將畫布賜予他們，畫師們聽從國王的命令，開始認真地繪畫。在這些認真繪畫的人中，如果擅長頭部等其中一部分的人去了其他地方，那麼因為他的離開，國王的畫像就無法完全具備所有部分，就像這樣作比喻。 比喻是這樣的：
【English Translation】 Liberation, achieved through the wisdom that is free from the two obscurations (kleshavarana and jneyavarana) along with their habitual tendencies, is the attainment of pure and utterly immaculate qualities. Thus, one attains liberation, nirvana, characterized by the inseparability of these four qualities. Since liberation is the Tathagata Buddha, the two are inseparable. Therefore, the attainment of the four qualities requires the support of the four wisdoms, which sravakas and pratyekabuddhas do not possess, hence they are far from nirvana. If one asks, 'Then, isn't it contradictory that sravakas and pratyekabuddhas are also said to attain nirvana?' The answer is: this has a hidden meaning, so there is no fault. In the Ratnavali (Precious Garland), it says: 'Bhagavan, what is called nirvana is a skillful means of the Tathagatas.' Just as for those exhausted on a long road, a city is conjured to provide rest, so too, the Buddhas show a temporary nirvana, which is a means of not turning back from the great nirvana. This is the hidden meaning. Therefore, the conclusion of the detailed explanation of the attainment of these four qualities in the Ratnavali states: 'Bhagavan, the Tathagatas, Arhats, Samyaksambuddhas, because they have attained nirvana, possess all kinds, immeasurable, inconceivable, utterly pure, and ultimately perfect qualities.' Secondly, how does one attain all kinds of qualities? If all paths, such as generosity, are complete, then all four qualities will be fully attained. If even one path is missing, the qualities will not be fully attained, because the cause is incomplete. How is this so? For example, a person who is skilled in painting, proficient in various parts such as the head and hands. If one painter is only skilled in the head, etc., then he is certainly not skilled in other parts such as the hands. Then, the king said to these painters, 'Use this canvas to paint my portrait.' The king gave them the canvas, and the painters, hearing the king's command, began to paint diligently. Among those who are diligently painting, if the one who is skilled in the head, etc., goes to another place, then because of his departure, the king's portrait will not be fully complete with all parts, just like this analogy. The analogy is like this:
མས་ལས་ རི་མོ་འབྲི་བྱེད་གང་ཡིན་པ་དང་མཚུངས་པའི་དོན་ནི། སྦྱིན་པ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་བཟོད་པ་ དང་ལ་སོགས་པ་བརྩོན་འགྲུས་དང་བསམ་གཏན་དང་ཤེས་རབ་སྟེ་ལམ་རྣམས་སོ། །རྣམ་པ་ ཀུན་གྱི་མཆོག་དང་ལྡན་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་དང་འདྲ་བ་ནི་རྒྱལ་པོའི་གཟུགས་སུ་བརྗོད་དོ། །དེ་ ལ་སྦྱིན་སོགས་རེ་རེ་ཡང་རྣམ་པའི་དབྱེ་བ་མཐའ་ཡས་པས་ཚད་མེད་པ་དང་། གྲངས་དང་ 1-173 མཐུ་དཔག་པར་མི་ནུས་པས་གྲངས་མེད་པ་དང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དང་། སེར་སྣ་སོགས་ མི་མཐུན་ཕྱོགས་བསལ་བས་རྣམ་པར་དག་པ་སྟེ་ལམ་ཆོས་བཞི་དང་ལྡན་པ་ལྟར་འབྲས་བུ་ ལའང་ཡོན་ཏན་བཞིའོ། །དོན་འདི་ཡང་གཙུག་ན་རིན་པོ་ཆེས་ཞུས་པར། རིགས་ཀྱི་བུ་འདི་ ལྟ་སྟེ་དཔེར་ན། ཡོངས་སུ་བརྟག་པ་བཟུང་སྟེ། སྟོང་གསུམ་གྱི་སྟོང་ཆེན་པོའི་འཇིག་རྟེན་ གྱི་ཁམས་ན་སེམས་ཅན་ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་རི་མོ་མཁན་བཟོ་ཐ་དད་པར་ བསླབས་པ། ཡན་ལག་རྣམ་པར་ཕྱེ་བ་ཐ་དད་དུ་བསླབས་པར་གྱུར་ཏེ། དེ་ལ་ལ་ལ་ནི་ས་ གཅོད་པ་ལ་མཁས་ཀྱང་འབྲི་བ་ལ་མི་མཁས། ལ་ལ་ནི་གཏན་ལ་འབེབས་ལ་མཁས་ཀྱང་ ཡན་ལག་དང་ཉིང་ལག་ལ་མི་མཁས། ཁ་ཅིག་ནི། རྐང་ལག་འབྲི་བ་ལ་མཁས་ཀྱང་མིག་ དང་མགོ་དང་རྣ་བ་འབྲི་བ་ལ་མི་མཁས་པ་དག་ཅིག་ཡིན་ལ། རིགས་ཀྱི་བུ་དེ་ལྟར་རྣམ་པ་ ཐ་དད་དུ་བསླབས་པ། ཡན་ལག་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་ལ་ཐ་དད་དུ་བསླབས་པ། གཟུགས་རྣམ་ པ་ཐ་དད་དུ་བསླབས་པའི་རི་མོ་མཁན་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ལ། རྒྱལ་པོ་རྒྱལ་རིགས་སྤྱི་བོ་ ནས་དབང་བསྐུར་བས་རས་ཤིག་བྱིན་ཏེ། ཁྱེད་རྣམས་ཀྱིས་རས་འདི་ལ་ངའི་གཟུགས་རིས་ ཏེ་འོན་ཅིག ཁྱེད་ཅག་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་འདི་ལ་རི་མོ་རིས་ཤིག དེ་ནས་རི་མོ་མཁན་ དེ་དག་ཚོགས་ནས། རས་དེ་བསྐྱངས་པ་ལས། རི་མོ་མཁན་དེ་དག་གི་ནང་ནས་རི་མོ་མཁན་ གཅིག་ཡུལ་གཞན་དུ་སོང་བར་གྱུར་ལ། དེ་ནས་རི་མོ་མཁན་ཕྱི་མ་དེ་དག་གིས། དེ་ལ་རྒྱལ་ པོ་དེའི་གཟུགས་བྲིས་ན། རིགས་ཀྱི་བུ་འདི་ཇི་སྙམ་དུ་སེམས། རི་མོ་མཁན་གཅིག་པོ་དེའི་ ལག་ཏུ་མ་བླངས་ན། རས་དེ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཆོག་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་རམ། གསོལ་ པ་བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ལྟ་མ་ལགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། རིགས་ ཀྱི་བུ་དེ་ལྟར་ན་ཇི་ཙམ་དུ་དོན་རྣམ་པར་རིག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་འདི་དཔེར་བྱ་སྟེ། འདིའི་དོན་ ཅིར་བལྟ་ཞེ་ན། རིགས་ཀྱི་བུ་ཇི་ལྟར་རི་མོ་མཁན་གཅིག་པོ་དེ་མེད་ན། རས་ཀྱི་རྣམ་པ་ཐམས་ 1-174 ཅད་ཀྱི་མཆོག་དང་ལྡན་པར་མི་འགྱུར་བ་དེ་བཞིན་དུ། རིགས་ཀྱི་བུ་རྣམ་པ་ཇི་སྙེད་དང་སྤྱོད་ པ་ཇི་སྙེད་དང་བརྩོན་པ་ཇི་སྙེད་ཀྱིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པར་འགྱུར་བའི་རྣམ་ པ་དེ་དག་ལས། གལ་ཏེ་རྣམ་པ་གཅིག་མ་བསྟན་ན་ཡང་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཆོག་དང་ ལྡན་པའི་སྟོང་པ་ཉ
【現代漢語翻譯】 就像繪畫需要各種工具一樣，佈施、持戒、忍辱等，以及精進、禪定、智慧，都是成佛的道路。而與具備一切殊勝功德的空性相似的，則可以比喻為國王的形象。對於佈施等每一項，都有無盡的分類，因此是無量的；其數量和力量無法估量，因此是無數的、不可思議的；通過消除吝嗇等不和諧因素，從而達到完全清凈，就像具備四種功德的道路一樣，其結果也具備四種功德。關於這個道理，《寶頂經》中提到：『善男子，譬如有人，假設在三千大千世界中，所有眾生都被教導成為不同的畫師，學習不同的繪畫技巧。他們擅長的領域各不相同，有人擅長打底，但不擅長繪畫；有人擅長勾勒輪廓，但不擅長細節描繪；有人擅長畫手腳，但不擅長畫眼睛、頭和耳朵。善男子，就這樣，這些被教導成不同畫師，學習不同繪畫技巧，擅長不同領域的畫師們，國王（具有王族血統，從頭頂接受灌頂）給他們每人一塊畫布，讓他們在畫布上畫出自己的形象。然後，這些畫師們聚集在一起，展開畫布。如果其中一位畫師去了其他地方，那麼，當其他的畫師畫完國王的形象時，善男子，你怎麼認為？如果缺少了那位畫師的一筆，這塊畫布還能變得完美嗎？』 『不能，世尊。』 世尊說：『善男子，正如爲了理解這個道理而舉例一樣，那麼這個例子說明了什麼呢？善男子，正如缺少一位畫師，畫布就無法變得完美一樣，善男子，通過各種各樣的行為、實踐和努力，才能圓滿佛法。在這些行為中，即使缺少一個，也無法達到具備一切殊勝功德的空性。』
【English Translation】 Just as painting requires various tools, so too, generosity, discipline, patience, and so on, as well as diligence, meditation, and wisdom, are all paths to enlightenment. That which is similar to emptiness, which possesses all supreme qualities, can be likened to the image of a king. For each of the perfections such as generosity, there are endless classifications, hence it is immeasurable; its quantity and power cannot be estimated, hence it is countless and inconceivable; by eliminating discordant factors such as miserliness, it achieves complete purity, just as the path possessing four qualities, so too its result possesses four qualities. Regarding this principle, it is mentioned in the Crown Jewel Sutra: 'Son of good family, for example, suppose that in the three-thousandfold great thousand world system, all sentient beings were taught to become different painters, learning different painting skills. Their areas of expertise would vary; some would be skilled at laying the foundation but not skilled at painting; some would be skilled at outlining but not skilled at detailed depiction; some would be skilled at drawing limbs but not skilled at drawing eyes, heads, and ears. Son of good family, in this way, these painters who were taught to be different painters, learning different painting skills, and skilled in different areas, the king (of royal lineage, having received empowerment from the crown of his head) would give each of them a canvas, telling them to paint his image on the canvas. Then, these painters would gather together and unfold the canvas. If one of the painters were to go to another place, then, when the other painters had finished painting the king's image, son of good family, what do you think? If that painter's stroke were missing, could that canvas become perfect?' 'No, Lord.' The Lord said: 'Son of good family, just as an example is given in order to understand this principle, then what does this example illustrate? Son of good family, just as without one painter, the canvas cannot become perfect, so too, son of good family, through various actions, practices, and efforts, the Buddhadharma is perfected. Among these actions, even if one is missing, one cannot attain the emptiness that possesses all supreme qualities.'
ིད་མ་ཡིན་ནོ། །ནམ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣམ་པ་ཡང་དག་པར་ བསྡུས་ཤིང་ལྟ་བ་དང་། ཉོན་མོངས་པའི་ཀུན་ནས་ལྡང་བ་དང་། མཚན་མ་ལ་དམིགས་པའི་ སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་དང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་པ་དེ་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྣམ་པ་ཐམས་ ཅད་ཀྱི་མཆོག་དང་ལྡན་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་མངའ་བ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རྣམ་པར་མི་ རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཇི་ལྟ་བ་མཁྱེན་པ་དང་། དེའི་རྗེས་ལས་ཐོབ་པ་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ ཡུལ་ཅན་ཇི་སྙེད་པ་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། དེ་གཉིས་ཀྱི་རྟེན་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་དྲི་མ་ ལས་གདོད་ནས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་། གསུམ་པོ་དེ་རྣམ་པ་དབྱེར་མེད་པ་བཞི་ནི་རིམ་པ་ ལྟར། དེ་ཁོ་ནའི་མུན་པ་སེལ་བས་འོད་གསལ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ་འཇུག་ པས་ཁྱབ་པར་འགྲོ་བའི་ཕྱིར་དང་། རང་བཞིན་གྱིས་དྲི་མ་མེད་ཅིང་འོད་གསལ་བས་རྣམ་ པར་དག་པའི་ཕྱིར་དང་། གསུམ་པོ་ཆོས་དབྱིངས་སུ་གཅིག་པས་ཐ་དད་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། གོ་རིམ་བཞིན་དུ་ཉི་མ་རང་གསལ་བའི་འོད་དང་། གཞན་ལ་འཕྲོ་བའི་འོད་ཟེར་དང་། ཉི་ མའི་དཀྱིལ་འཁོར་མུན་པས་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། གསུམ་པོ་རྣམས་དབྱེར་མེད་པ་དང་ཆོས་ མཚུངས་སོ། ། ༈ སྤངས་རྟོགས་གཅིག་ཚུལ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ། གསུམ་པ་སྤངས་རྟོགས་གཅིག་ཚུལ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ་ནི། སངས་རྒྱས་དང་མྱང་འདས་ གཉིས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་པ་དེས་ན་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ་ཆགས་ཐོགས་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ ཀྱི་གཟིགས་པ་མངའ་བའི་སངས་རྒྱས་མ་ཐོབ་པར་ནི། སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད་ལས་གྲོལ་བའི་ 1-175 མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་མི་འཐོབ་སྟེ། དཔེར་ན་ཉི་མའི་འོད་དང་འོད་ཟེར་མཐོང་བ་སྤངས་ ནས་ནི་ཉི་མ་ལྟ་བར་མི་ནུས་པ་བཞིན་ནོ། །དེས་ན། དཔལ་འཕྲེང་དུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ དམན་པ་དང་གྱ་ནོམ་པའི་ཆོས་ལ་ནི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་རྟོགས་པ་མ་མཆིས་ལགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་རྟོགས་པ་ནི་མཚུངས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ལགས་ སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་ཡེ་ཤེས་མཚུངས་པ་དང་རྣམ་པར་གྲོལ་ པ་མཚུངས་པ་དང་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཡེ་ཤེས་མཐོང་བ་མཚུངས་པ་རྣམས་ཀྱི་ལགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་དེའི་སླད་དུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་ནི་རོ་གཅིག་པ་རོ་མཚུངས་ པ་ཞེས་བརྗོད་དེ། འདི་ལྟར་རིག་པ་དང་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་རོ་མཚུངས་སོ། །ཞེས་སོ། །དེའི་ དོན་ཡང་ངོ་བོ་གཅིག་པ་ལ་མཆོག་དམན་དུ་འབྱེད་ན་མྱང་འདས་མི་རྟོགས་པ་མི་འབྱེད་ན་ རྟོགས་སོ་ཞེས་དགོངས་ཀྱི། མཆོག་དམན་ཁྱད་པར་ཡོད་པ་ལ་འབྱེད་པ་ནི་སྐྱོན་ཡིན་པར་མི་ སྟོན་ནོ། ། ༈ དོན་བཅུ་བཤད་པའི་མཇུག་སྡུད་པ། གསུམ་པ་དོན་བཅུ་བཤད་པའི་མཇུག་སྡུད་ནི། དེ་ལྟར་རྒྱལ་བའི་སྙིང་པོ་འདི་ཉིད་
【現代漢語翻譯】 並非如此。當所有佛陀的教法以正確的方式被總結，並且與見解、煩惱的生起以及執著于相狀的戲論完全不共存時，那就是菩薩一切相中最殊勝的空性。』這是（經文）所說的。 第二，佛陀的種姓所具有的超越世間的無分別智慧，以及隨之而來的了知一切所知境的智慧，以及這兩者的所依——心之自性，從本初就從垢染中解脫。這三者無有分別，依次是：因為遣除唯一的黑暗而光明，因為進入一切所知境而周遍，因為自性無垢且光明而清凈，以及這三者在法界中合一而無有差別。依次類比，如同太陽自身的光明、向外散發的光芒、以及遠離黑暗的太陽中心，這三者無有差別，法性相同。 第三，簡略地展示斷證合一之理：佛陀和涅槃二者本體無別，因此，如果不獲得對一切所知境無礙的智慧之眼，就無法獲得從一切障礙中解脫的涅槃。例如，捨棄了太陽的光芒和光線，就無法看到太陽。因此，《華鬘經》中說：『世尊，在低劣和殊勝的法中，沒有涅槃的證悟。世尊，涅槃的證悟是與平等之法相應的。世尊，涅槃是與智慧平等、解脫平等、以及見解脫之智慧平等相應的。世尊，因此，涅槃的體性被稱為一味、同味，即覺性和解脫的同味。』其含義是，如果將本體相同的事物區分為高下，則無法證悟涅槃；如果不區分，則能證悟。這表明，區分具有高下差別的事物並非過失。 第三，總結對十義的闡述：如是，這個佛陀的精華本身
【English Translation】 It is not so. When all the Buddha's teachings are summarized in a correct manner, and do not coexist with views, the arising of afflictions, and all the elaborations of clinging to characteristics, then that is the emptiness that possesses the supreme of all aspects of a Bodhisattva.』 This is what was said. Secondly, the supramundane non-conceptual wisdom possessed by the Buddha's lineage, and the subsequent wisdom that knows all knowable objects, and the basis of these two—the nature of mind, which is primordially liberated from defilements. These three are without distinction, in order: because it dispels the only darkness, it is luminous; because it enters all knowable objects, it is pervasive; because it is naturally immaculate and luminous, it is pure; and because these three are one in the Dharmadhatu, they are without difference. By analogy, like the sun's own light, the rays that radiate outwards, and the center of the sun that is free from darkness, these three are without difference and have the same Dharma nature. Third, briefly showing the unity of abandonment and realization: Buddha and Nirvana are essentially inseparable, therefore, without attaining the wisdom eye that is unobstructed to all knowable objects, one cannot attain Nirvana that is liberated from all obscurations. For example, having abandoned seeing the sun's light and rays, one cannot see the sun. Therefore, in the Garland Sutra, it says: 'Bhagavan, in inferior and superior dharmas, there is no realization of Nirvana. Bhagavan, the realization of Nirvana is in accordance with equal dharmas. Bhagavan, Nirvana is in accordance with equal wisdom, equal liberation, and seeing the wisdom of liberation. Bhagavan, therefore, the essence of Nirvana is said to be of one taste, of the same taste, that is, the same taste of awareness and liberation.' Its meaning is that if one distinguishes between superior and inferior in the same essence, one cannot realize Nirvana; if one does not distinguish, one can realize it. This shows that distinguishing things that have superior and inferior differences is not a fault. Third, concluding the explanation of the ten meanings: Thus, this very essence of the Victorious One
ཕྱི་ མའི་མཐའི་མུ་དང་མཚུངས་པར་རྟག་པའི་ཆོས་ཉིད་དུ་རིག་པར་བྱ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ངོ་ བོའི་དོན་ནས་དབྱེར་མེད་པའི་དོན་གྱི་བར་གྱི་རྣམ་པར་གཞག་པ་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་གནས་ པ་འབྲེལ་བའི་རང་བཞིན་དག་པའི་ཆོས་ཉིད་རྣམ་པ་བཅུ་ཞེས་བྱ་བས་བསྡུས་ནས་བརྗོད་ ཟིན་ཏོ། ། ༈ ཁམས་ཏེ་བཞུགས་ཚུལ་དཔེ་ཡིས་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ལ་གསུམ་གྱི་ ༈ བཞུགས་ཚུལ་དཔེ་ཡིས་ཤེས་པར་བྱ་བ། དང་པོ་བཞུགས་ཚུལ་དཔེ་ཡིས་ཤེས་པར་བྱ་བ་ནི། ཐོག་མ་མེད་ པ་ནས་གནས་པ་མ་འབྲེལ་པའི་རང་བཞིན་ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་ན་གནས་པའི་ཁམས་ དེར། སྙིང་པོའི་མདོ་ལས་གསུངས་པ་ལྟར་འོག་ནས་འབྱུང་བའི་དཔེ་དགུ་པོ་དག་གིས་ནི་ ཤེས་པར་བྱའོ། ། 1-176 ༈ ཤེས་བྱེད་དཔེ་དགུ་རྒྱས་པར་བཤད་པ། མདོར་བསྟན། གཉིས་པ་ཤེས་བྱེད་དཔེ་དགུ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ་གསུམ། མདོར་བསྟན། རྒྱས་ བཤད། མཇུག་བསྡུའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། ཁམས་དང་དྲི་མ་སྦྱར་ཏེ། ཁམས་དང་དྲི་མ་སོ་ སོར། དཔེ་ཡིས་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ནི། དཔེ་དགུ་གང་ཞེ་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་གཟུགས་མཛེས་ཤིང་བཟང་ ལ་ལྟ་ན་སྡུག་པ་རྣམས་རྒྱལ་བས་སྤྲུལ་པའི་པད་མ་ཁ་དོག་དང་དྲི་ངན་པའི་དབུས་ན་ཡོད་པ་ དང་། སྦྲང་རྩི་སྲོག་ཆགས་སྦྲང་མ་མང་པོ་གནས་པའི་ཚང་ལ་ཡོད་པ་དང་། འབྲས་ལ་སོགས་ པའི་ཕྱི་ཤུན་གྱི་སྦུན་པ་ལ་འབྲུའི་སྙིང་པོ་ཡོད་པ་དང་། བཤང་གཅི་ལ་སོགས་པ་མི་གཙང་ བས་གང་པའི་ཉལ་ཉིལ་གྱི་ནང་ན་གསེར་གྱི་གར་བུ་ཡོད་པ་དང་། དབུལ་པོའི་ཁྱིམ་ནང་གི་ མཛོད་ཀྱི་འོག་གི་ས་ལ་དབྱིག་དང་གསེར་གྱིས་གང་བའི་གཏེར་ཡོད་པ་དང་། ཤིང་གི་མྱུ་གུ་ དང་སོགས་པས་ཡལ་ག་སོགས་ཆེན་པོའི་རྒྱུ་ས་བོན་ཆུང་ངུ་དེ་ཤིང་གི་འབྲས་བུ་ཆུང་ངུའི་ཕྱི་ ཤུན་ལ་ཡོད་པ་དང་། གོས་རུལ་དྲི་མི་ཞིམ་པས་བཀྲི ས་པའི་ནང་ན་རྒྱལ་བའི་སྐུ་གཟུགས་ རིན་ཆེན་བདུན་ལས་བྱས་པ་ཡོད་པ་དང་མགོན་མེད་ཅིང་འདྲེ་མོ་འདྲ་བའི་བུད་མེད་ངན་མའི་ ལྟོ་ན་ངེས་པར་འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བར་འགྱུར་བའི་མི་བདག་རྒྱལ་པོ་ཡོད་པ་དང་། ལུགས་ཀྱི་ འཇིམ་པའི་ས་ལ་རིན་ཆེན་གསེར་གྱི་ལུགས་བཏང་བའི་གཟུགས་མང་པོ་ཡོད་པ་སྟེ་དགུ་པོ་ དེ་དག་ཇི་ལྟ་བར་འབྲལ་རུང་གློ་བུར་བའི་ཉོན་མོངས་པའི་དྲི་མས་བསྒྲིབས་པའི་སེམས་ཅན། རྣམས་ལ་དེ་བཞིན་ཏེ་དེ་ལྟར་ཁམས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་འདི་གནས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། དཔེ་དེ་དག་ལས་དྲི་མ་ནི། པད་མ་རྙིང་པ་དང་སྲོག་ཆགས་སྦྲང་མ་དང་ སྦུན་པ་དང་མི་གཙང་པའི་ཉལ་ཉིལ་དང་གཏེར་ལ་བཀབ་པའི་ས་དང་ཤིང་གི་འབྲས་བུའི་ ཤུན་པ་དང་གོས་རུལ་པ་དང་དབུལ་བའི་སྡུག་བསྔལ་འབར་བས་མངོན་པར་གདུངས་པའི་ བུད་མེད་དང་ལུགས་ཀྱི་འཇིམ་པའི་སའི་ཁམས་དང་མཚུངས་སོ། །དཔེ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྲུལ་ 1-177 པའི་སྐུ་ད
【現代漢語翻譯】 此後，通過將『如母有情眾生』視為與『法性真如』無別且恒常的體性，並以無始以來就存在的、關聯的自性清凈法性十種相，來概括性地闡述了從『體性之義』到『無別之義』之間的各種安立。 第三部分分為三個小節： 首先，要通過比喻來了解『安住之方式』。 第一小節：通過比喻來了解『安住之方式』。正如《如來藏經》所說，對於安住在無始以來就存在的、非關聯自性的煩惱胎藏中的『界』（dhātu，梵語，界，漢語字面意思），應當通過下面將要出現的九個比喻來理解。 第二小節：詳細解釋這九個比喻，分為三個部分：簡要說明、詳細解釋和總結。簡要說明又分為兩部分：將『界』與『垢染』結合起來，以及分別用比喻來展示『界』和『垢染』。 首先是九個比喻：諸佛的化身，其身形美麗莊嚴、令人賞心悅目，卻處於蓮花的化身之中，這蓮花散發著惡臭；蜂蜜存在於充滿蜜蜂的蜂巢中；稻米等穀物的外殼中含有穀物的精華；在充滿大小便等不凈之物的糞堆中，存在著金色的金剛杵；在貧窮人家房屋地窖的地下，埋藏著充滿黃金的寶藏；樹木的幼苗，其巨大的枝幹等的生長基礎——微小的種子，存在於小小的果實的外殼中；在散發著惡臭的破爛衣服中，存在著由七寶製成的佛像；在無依無靠、形如惡鬼的醜陋婦女的腹中，必定懷有轉輪聖王；在模具的泥土中，存在著許多用珍貴黃金澆鑄的佛像。這九個比喻說明，眾生被可以分離的、突發的煩惱垢染所遮蔽，但如來藏的『界』（dhātu，梵語，界，漢語字面意思）就以這種方式存在著。 第二部分：這些比喻中的垢染是：腐爛的蓮花、蜜蜂、穀物的外殼、不凈的糞堆、覆蓋寶藏的泥土、果實的外殼、破爛的衣服、因貧困而遭受痛苦煎熬的婦女，以及模具的泥土。
【English Translation】 Thereafter, by considering 'sentient beings, mothers' as being inseparable from and having the constant nature of 'dharmatā tathatā' (法性真如，Dharmatā tathatā, Dharmatā tathatā, Suchness of Dharmata), and by summarizing the various establishments from 'the meaning of essence' to 'the meaning of inseparability' with the ten aspects of the connected self-purifying dharmatā (法性，Dharmatā, Dharmatā, Dharmata) that have existed since beginningless time, it has been stated. The third part is divided into three sections: First, one should understand 'the manner of abiding' through examples. The first section: Understanding 'the manner of abiding' through examples. As stated in the Tathāgatagarbha Sūtra, the nine examples that will appear below should be used to understand the 'dhātu' (界，dhātu, dhātu, element) that abides in the womb of afflictions, which is the unconnected nature that has existed since beginningless time. The second section: Elaborating on the nine examples for understanding, which has three parts: a brief explanation, a detailed explanation, and a conclusion. The brief explanation has two parts: combining the 'dhātu' with 'impurities', and showing the 'dhātu' and 'impurities' separately through examples. First are the nine examples: The emanations of the Buddhas, whose forms are beautiful, good, and pleasing to behold, are in the midst of lotus emanations, which have bad smells; honey is in a hive full of bees; the essence of grains is in the husks of rice and other grains; in a pile of feces full of urine and other impurities, there is a golden vajra; under the ground in the cellar of a poor person's house, there is a treasure full of gold; the seedling of a tree, the basis for the growth of its large branches, etc., the tiny seed, is in the outer shell of a small fruit; in tattered clothes that stink, there is a Buddha image made of the seven precious substances; in the womb of a helpless and ugly woman who looks like a demon, there is definitely a king who will become a universal monarch; in the clay of a mold, there are many images cast in precious gold. These nine examples illustrate that sentient beings are obscured by adventitious stains of afflictions that can be separated, but the 'dhātu' (界，dhātu, dhātu, element) of the Tathāgatagarbha abides in this way. The second part: The impurities in these examples are: the old lotus, the bees, the husks, the impure pile of feces, the earth covering the treasure, the shell of the fruit, the tattered clothes, the woman who is tormented by the burning suffering of poverty, and the clay of the mold.
ང་སྦྲང་རྩི་དང་འབྲས་བུའི་སྙིང་པོ་དང་གསེར་དང་གཏེར་དང་ནྱ་གྲོ་ད་ལ་སོགས་ པའི་ཤིང་འབྱུང་བའི་ས་བོན་དང་རིན་ཆེན་བདུན་ལས་བྱས་པའི་སྐུ་གཟུགས་དང་། གླིང་ བཞིའི་བདག་པོ་མཆོག་འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བ་དང་རིན་ཆེན་གསེར་གྱི་གཟུགས་རྣམས་དང་དྲི་ མེད་ཁམས་མཆོག་མཚུངས་པ་ཉིད་དོ། ། ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ། པད་མའི་སྦུབས་ཀྱི་རྒྱལ་བའི་སྐུ། གཉིས་པ་ལ་དགུ། པད་མའི་སྦུབས་ཀྱི་རྒྱལ་བའི་སྐུ། སྦྲང་མའི་དབུས་ཀྱི་སྦྲང་རྩིའི་ རོ། །སྦུན་པའི་ནང་གི་འབྲུ་ཡི་ཚོགས། ལྗང་ལྗིན་དབུས་ཀྱི་ས་ལེ་སྤྲམ། ས་ཡི་ནང་གི་རིན་ ཆེན་གཏེར། ཤིང་གི་འབྲས་བུའི་མྱུ་གུའི་རྒྱུ། གོས་རུལ་ནང་གི་རིན་ཆེན་སྐུ། མི་མོའི་མངོན་ [མངལ]གྱི་མི་བདག་མཆོག ས་འདམ་དབུས་ན་གསེར་གྱི་གཟུགས་དང་མཚུངས་པའོ། ། དང་པོ་ནི། ཇི་ལྟར་མདོག་ངན་ཞིང་དྲི་ང་ལ་སྨད་པར་འོས་པ་མངོན་པར་དགའ་བ་ འགྱུར་བ་མ་ཡིན་པའི་པད་མའི་ཁོང་ན་གནས་པའི། མཚན་དང་དཔེ་བྱད་ལ་སོགས་པ་ཡོན་ ཏན་སྟོང་གིས་འོད་འབར་བ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ནི། དྲི་མ་མེད་པའི་ལྷའི་ མིག་དང་ལྡན་པའི་མིས་མཐོང་ནས་ཆུ་སྐྱེས་པད་མའི་འདབ་མ་ཟླུམ་པའི་སྦུབས་ནས་འབྱིན་ ཞིང་འདོན་པར་བྱེད་པ་དེ་བཞིན་དུ་བདེ་བར་གཤེགས་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཀྱང་ཐ་ན་མནར་ མེད་པའི་དམྱལ་བར་གནས་པ་ཡན་ཅད་སེམས་ཅན་རྣམས་ལའང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྱན་གྱིས་ སངས་རྒྱས་རང་གི་ཆོས་ཉིད་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་བཞུགས་པར་གཟིགས་ཏེ། སྒྲིབ་གཉིས་ བག་ཆག་དང་བཅས་པ་མེད་པའི་སྤངས་པ་དང་། གཙང་བདག་བདེ་དང་རྟག་པའི་ཕ་རོལ་ ཏུ་ཕྱིན་པས་ཕྱི་མའི་མཐའི་མུར་ཐུག་པར་གནས་པའི་རྟོགས་པ་དང་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོའི་ བདག་ཉིད་ཅན་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཁམས་དེ་སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད་ལས་ནི་གྲོལ་བར་བྱེད་པའི་ ཐབས་དམ་པའི་ཆོས་གསུངས་སོ། །ཞེས་པ་མདོར་ཚིག་ལྷུག་པ་གསུངས་པའི་དོན་བསྡུས་ པའོ། །ཡང་དོན་དེ་སྙན་ངག་གཞན་གྱིས་གསུངས་པ། ཇི་ལྟར་མདོག་མི་སྡུག་པའི་པད་མ་ 1-178 ཁ་ཟུམ་པའི་སྦུབས་ལ་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་སྐུ་ནི་དེའི་ཁོང་ན་གནས་པ་དེ་མི་འགའ་ཞིག་ གིས་ལྷའི་མིག་གིས་མཐོང་ནས་པད་མ་ངན་པའི་འདབ་མ་གཅོད་པར་བྱེད་པ་ལྟར། འདོད་ ཆགས་དང་ཞེ་སྡང་ལ་སོགས་པ་དྲི་མ་མཐའ་ཡས་པའི་སྦུབས་ཀྱིས་བསྒྲིབས་པ་རྫོགས་པའི་ སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྙིང་པོའི་ཁམས་འགྲོ་བ་ལ་ཡོད་པར་གཟིགས་ཏེ། སྒྲིབ་པ་དང་བྲལ་བར་ བཞེད་པའི་ཐུགས་རྗེས་བསླང་ནས་ཐུབ་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱང་སྔར་གྱི་དཔེ་དེ་བཞིན་དུ་སྒྲིབ་པ་ དེ་ནི་འཇོམས་པའི་ཐབས་ཀྱི་ཆོས་སྟོན་པར་མཛད་དོ། །ཞེས་པ་མདོར་ཚིགས་བཅད་ཀྱིས་ གསུངས་པའི་དོན་ནོ། །དེ་ལྟར་ལན་གཉིས་ཟློས་ནས་གསུངས་ཀྱང་ཟློས་པའི་སྐྱོན་མེད་དེ། མདོར་ཚིག་ལྷུག་པ་དང་ཚིགས་བཅད་གཉིས་གཉིས་ག
【現代漢語翻譯】 我（的本性）如同蜂蜜、果實精華、黃金、礦藏、尼拘陀樹等樹木生長的種子，以及七寶所造的佛像。如同四大洲的統治者轉輪王和珍貴的金像一樣，（我的本性）與無垢的至高境界相同。 詳細解釋如下：蓮花花蕊中的如來之身。 第二部分有九個比喻：蓮花花蕊中的如來之身，如同蜂巢中央的蜂蜜，穀殼中的穀物，綠茵中央的莎麗草，大地中的珍寶礦藏，樹木果實中的種子，腐爛衣服中的珍寶佛像，女人子宮中的人中之王，泥土中央的金像。 第一點是：如同安住在顏色醜陋、氣味難聞、令人厭惡、令人不悅的蓮花之中，卻具有三十二相八十隨形好等無量功德，光芒萬丈的如來化身。如同具有無垢天眼之人，看到圓形蓮花花瓣中的花蕊並將其取出。同樣，安樂逝者佛陀也以佛眼看到，乃至無間地獄中的眾生，都具有如來藏（梵文：Tathāgatagarbha，梵文羅馬擬音：tathāgata-garbha，藏文：བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ།，漢語字面意思：如來胎），也就是佛的自性。佛陀以遠離二障及其習氣，達到清凈、自主、安樂和常恒的彼岸，證悟到究竟的境界，並且以大悲心為體性，為使眾生從一切煩惱中解脫，宣說了殊勝的佛法。以上是簡略地以散文形式所說的要義。 此外，用另一種詩歌形式表達了同樣的含義：如同安住在顏色不悅的閉合蓮花花蕊中的如來之身，被一些具有天眼之人看到，並切割醜陋蓮花的花瓣一樣。佛陀看到被貪嗔等無盡垢染所覆蓋的眾生，都具有圓滿佛的如來藏。爲了使他們從垢染中解脫，佛陀生起大悲心，如之前的比喻一樣，宣說破除垢染的佛法。以上是簡略地以詩歌形式所說的要義。像這樣重複說了兩次，也沒有重複的過失，因為一個是散文，一個是詩歌。
【English Translation】 I (my nature) am like honey, the essence of fruits, gold, minerals, the seeds from which trees such as Nyagrodha grow, and the statues made of the seven precious substances. Like the Chakravartin (universal monarch) who rules the four continents and the precious golden statues, (my nature) is the same as the immaculate supreme realm. The detailed explanation is as follows: The body of the Victorious One in the lotus's core. The second part has nine analogies: The body of the Victorious One in the lotus's core is like honey in the center of a honeycomb, grains in the husk, Salepram in the center of green moss, a treasure trove of precious stones in the earth, the seed of a sprout in the fruit of a tree, a precious statue in rotten clothes, the supreme lord of men in a woman's womb, and a golden statue in the center of mud. The first point is: Just as the Tathagata's Nirmanakaya (emanation body), dwelling in a lotus that is unpleasant in color, foul in smell, and worthy of contempt, yet shines with a million virtues such as the major and minor marks. Just as a person with immaculate divine eyes sees the stamen in the round petals of a lotus and takes it out. Similarly, the Sugata Buddha also sees with the Buddha's eye that even sentient beings dwelling in the Avici hell possess the Tathagatagarbha (Buddha-nature). Having abandoned the two obscurations along with their habitual tendencies, and having reached the other shore of purity, self-mastery, bliss, and permanence, and dwelling at the ultimate limit of realization, and being the embodiment of great compassion, the Buddha speaks the sacred Dharma, the method for liberating that element from all obscurations. This is a summary of the meaning spoken in prose. Furthermore, the same meaning is expressed in another poetic form: Just as the body of the Sugata dwells in the core of a closed lotus that is unpleasant in color, and some people see it with divine eyes and cut the petals of the ugly lotus. The Buddha sees that sentient beings, covered by the core of endless defilements such as attachment and hatred, possess the Tathagatagarbha (Buddha-nature). In order to liberate them from defilements, the Buddha arouses great compassion and, like the previous analogy, teaches the Dharma, the method for destroying those defilements. This is a summary of the meaning spoken in verse. Although it is repeated twice like this, there is no fault of repetition, because one is prose and the other is verse.
སུངས་པ་ལྟར་སྙན་ངག་མི་འདྲ་བ་ གཉིས་གཉིས་ཀྱིས་བསྔགས་པ་ཡིན་པས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་འོག་མ་རྣམས་ལའང་ཤེས་པར་ བྱའོ། ། ༈ སྦྲང་མའི་དབུས་ཀྱི་སྦྲང་རྩིའི་རོ། གཉིས་པ་ནི། ཇི་ལྟར་སྲོག་ཆགས་སྦྲང་མའི་ཚོགས་ཀྱིས་བསྐོར་བའི་སྦྲང་ཚང་གི་སྦྲང་ རྩི་ནི་སྐྱེས་བུ་མཁས་པ་སྦྲང་རྩི་དེ་དོན་དུ་གཉེར་བ་ཡིས་མཐོང་ནས་དུ་བ་གཏོང་བ་ལ་སོགས་ པའི་ཐབས་ཀྱིས་སྦྲང་རྩི་དེ་དང་སྲོག་ཆགས་སྦྲང་མའི་ཚོགས་ཀུན་ནས་བྲལ་བར་རབ་ཏུ་བྱེད་ པ་དེ་བཞིན་དུ་སྐུ་གསུང་ཐུགས་དྲང་པོར་གནས་ཤིང་སྲོང་བ་དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་ ཀྱིས་ཀྱང་ཀུན་མཁྱེན་གྱིས་སྤྱན་གྱིས་ནི་དོན་དམ་རང་རིག་པའི་ཁམས་སྦྲང་རྩི་དང་འདྲ་བ་ འདི་སེམས་ཅན་ལ་ཡོད་པར་གཟིགས་ནས་དེའི་སྒྲིབ་པ་སྦྲང་མ་དང་འདྲ་བ་རྣམས་གཏན་ ནས་རབ་ཏུ་སྤོང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཆོས་སྟོན་པར་མཛད་པ་ཡིན་ནོ། །ཡང་ཇི་ལྟར་སྦྲང་རྩི་སྲོག་ ཆགས་བྱེ་བ་ཁྲག་ཁྲིག་སྟོང་ལ་སོགས་པ་མང་པོས་བསྒྲིབས་པ་དེ་སྦྲང་རྩི་དོན་དུ་གཉེར་བའི་ མིས་མཐོང་ནས་སྦྲང་མ་དེ་དག་བསལ་ཏེ། ཇི་ལྟར་ཡིད་ལ་འདོད་པ་བཞིན་དུ་སྦྲང་རྩིའི་བྱ་ བ་བྱེད་པ་དེ་བཞིན་དུ་ལུས་ཅན་ཁམས་གསུམ་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡོད་པ་གདོད་ནས་ཟག་པ་ 1-179 མེད་པའི་ཤེས་པ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ནི་སྦྲང་མའི་རྩི་དང་འདྲ་ཞིང་། ཉོན་མོངས་པ་ནི་སྦྲང་ མ་དང་འདྲ་ལ་ཉོན་མོངས་པ་དེ་འཇོམས་པའི་ཐབས་ལ་མཁས་པའི་རྒྱལ་བ་ནི་སྦྲང་མ་སེལ་ བའི་སྐྱེས་བུ་བཞིན་ནོ། ། ༈ སྦུན་པའི་ནང་གི་འབྲུ་ཡི་ཚོགས། གསུམ་པ་ནི། ཇི་ལྟར་འབྲས་ལ་སོགས་པ་སྦུན་པ་དང་ལྡན་བཞིན་པའི་འབྲས་བུའི་སྙིང་ པོ་ནི་མི་རྣམས་ཀྱི་ཟས་སུ་ལོངས་སྤྱད་བྱར་མི་འགྱུར་བ་དེ། ཟས་སོགས་དོན་དུ་གཉེར་བའི་ མི་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་གིས་ནི་བརྔས་ཤིང་བརྡུངས་ཏེ་སྦུན་པའི་ནང་ནས་འབྲུ་དེ་འབྱིན་པ་ ལྟར་དེ་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་ལ་གདོད་ནས་ཡོད་པའི་ཉོན་མོངས་ཀྱི་དྲི་མ་དང་འདྲེས་པའི་ རྒྱལ་བ་དྲི་བཅས་དེ་བཞིན་ཉིད་དེའང་། ཇི་སྲིད་དུ་ཉོན་མོངས་པའི་དྲི་མ་དང་འདྲེས་པ་ལས་ མ་གྲོལ་བ་དེ་སྲིད་དུ་རྒྱལ་བའི་མཛད་པ་རྣམས་འདོད་པ་དང་གཟུགས་དང་གཟུགས་མེད་ པའི་སྲིད་པ་གསུམ་དུ་སྟོན་པར་མི་བྱེད་དོ། །ཡང་ཇི་ལྟར་འབྲས་ས་ལུ་དང་པྲ་བོ་དང་ནས་ ལ་སོགས་པ་འབྲུའི་སྙིང་པོ་སྦུན་པ་ལས་ཕྱིར་མ་བྱུང་པའི་གྲ་མ་ཅན་ལ་སྦུན་སེལ་བའི་བྱ་བ་ ལེགས་པར་མ་བསྒྲུབས་པའི་སྙིང་པོ་ནི་མི་རྣམས་ཀྱི་ནི་ལོངས་སྤྱད་བྱ་བཟའ་བ་ཞིམ་སོགས་ མི་འགྱུར་བ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་ལ་ཡོད་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་ཉོན་མོངས་པའི་ སྦུབས་ལས་མ་གྲོལ་བའི་ལུས་སམ་སྐུ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཡང་། ཉོན་མོངས་པའི་བྲུ་བ་ སྟེ་བཀྲེས་པས་ཉེན་པའི་འགྲོ་བ་ལ་ཆོས་ཀྱི་དགའ་བའི་རོ་སྟེར་བར་འགྱུ
【現代漢語翻譯】 如同歌頌一般，用兩種不同的詩歌來讚美。同樣，對於下面的內容也應該瞭解。 ༈ 蜂群中的蜂蜜之味 第二點是：如同被眾生靈蜂群圍繞的蜂巢中的蜂蜜，智者爲了得到蜂蜜，通過煙燻等方法，使蜂蜜與蜂群完全分離。同樣，身語意正直安住的大修行者佛陀，以其全知之眼看到眾生心中具有與蜂蜜相似的真如自性，爲了徹底去除其上的遮蔽，如同蜂群，而宣說佛法。又如蜂蜜被成千上萬的眾生靈所遮蔽，追求蜂蜜的人看到后，驅散蜜蜂，隨心所欲地享用蜂蜜。同樣，一切有情眾生都具有的、本初無漏的智慧，如來藏，就像蜂蜜一樣；煩惱就像蜜蜂一樣；而善於調伏煩惱的勝者，就像驅散蜜蜂的人一樣。 ༈ 穀殼中的穀物 第三點是：如同稻穀等帶殼的穀物，其精華不能被人食用。那些追求食物等的人們，收割、捶打，從穀殼中取出穀物。同樣，眾生本具的、與煩惱垢染相雜的如來藏，也正是如此。只要沒有從煩惱垢染中解脫，就不能在欲界、色界和無色界這三有中示現佛陀的事業。又如稻米、青稞、蕎麥等穀物的精華，如果沒有從穀殼中分離出來，沒有很好地完成去除穀殼的工作，就不能成為人們可以享用的美味食物。同樣，眾生所具有的、未從煩惱之殼中解脫的法自在身，即如來藏，也不能給遭受煩惱飢渴的眾生帶來佛法的喜悅之味。
【English Translation】 It is praised with two different poems, just like singing. Similarly, the following should also be understood. ༈ The Taste of Honey in the Midst of Bees The second point is: Just as the honey in a beehive surrounded by a swarm of living bees, a wise person, in order to obtain the honey, completely separates the honey from the swarm of bees by using methods such as smoking. Similarly, the great ascetic Buddha, who abides truthfully in body, speech, and mind, sees with his omniscient eye that sentient beings possess the essence of true self-awareness, which is similar to honey. In order to completely remove the obscurations upon it, which are like bees, he teaches the Dharma. Furthermore, just as honey is obscured by hundreds of thousands of living beings, a person seeking honey sees this, drives away the bees, and enjoys the honey as he pleases. Similarly, the primordial, undefiled wisdom, the Tathagatagarbha (如來藏), which all sentient beings possess, is like honey; afflictions are like bees; and the Victorious One, who is skilled in subduing afflictions, is like the person who drives away the bees. ༈ Grains Inside Husks The third point is: Just as the essence of grains such as rice, which are still in their husks, cannot be used as food by people. Those who seek food and so on, harvest and thresh the grains, extracting them from the husks. Similarly, the Tathagatagarbha (如來藏) that sentient beings inherently possess, mixed with the impurities of afflictions, is just like that. As long as it is not liberated from the impurities of afflictions, it cannot manifest the deeds of the Buddha in the three realms of desire, form, and formlessness. Furthermore, just as the essence of grains such as rice, barley, and buckwheat, if it has not been separated from the husk and the work of removing the husk has not been well accomplished, it cannot become delicious food for people to enjoy. Similarly, the Dharmakaya (法自在身) or the Sugatagarbha (如來藏), which sentient beings possess but has not been liberated from the husk of afflictions, cannot give the taste of Dharma's joy to beings who are afflicted by the hunger of afflictions.
ར་པ་མིན་ལ། ཉོན་ མོངས་ལས་གྲོལ་ན་སྟེར་བས་གྲོལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རྒྱལ་བ་ཆོས་སྟོན་ཏོ། ། ༈ ལྗང་ལྗིན་དབུས་ཀྱི་ས་ལེ་སྤྲམ། བཞི་པ་ནི། ཇི་ལྟར་མི་ཞིག་ལམ་པོ་ཆེ་སྤངས་ཏེ་གསེབ་ལམ་གོལ་བ་ནས་རབ་ཏུ་རྒྱུ་བའི་ ཚེ། མི་དེའི་གསེར་གྱི་གར་བུ་ཞིག་བཤང་གཅི་དང་ཕྱག་དར་ལ་སོགས་པ་ལྗན་ལྗི ན་རུལ་ པ་སྤུངས་པའི་གནས་སུ་ལྷུང་བར་གྱུར་ལ། ལྗན་ལྗི ན་གཞན་གྱིས་ཀྱང་མནན་ནས་མི་སྣང་ བར་གྱུར་མོད། མི་གཙང་བ་དེ་དག་གིས་མི་འཇིག་ཅིང་ཆུད་མི་ཟ་བའི་ཆོས་ཅན་དེ་ནི་གནས་ 1-180 དེར་མི་གཙང་བའི་ནང་དུ་ཆུད་པ་དེ་བཞིན་དུ་ལོ་བཅུ་ནས་ལྔ་བཅུའི་བར་རམ་བརྒྱའམ་སྟོང་ ལ་སོགས་པ་མང་པོ་དག་ཏུ་གནས་པ་དེ་ལྷའི་མིག་རྣམ་པར་དག་པ་དང་ལྡན་པའི་ལྷ་ཡིས་ གནས་དེར་འདུག་པ་མཐོང་ནས་མི་ཞིག་ལ་ཀྱེ་མི་གནས་འདི་ན་ཡོད་པའི་གསེར་རིན་པོ་ཆེའི་ མཆོག་འདི་བྱི་དོར་གྱིས་སྦྱངས་ཏེ་རིན་ཆེན་གྱིས་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་རྒྱན་ལ་སོགས་པ་གྱིས་ ཞེས་སྨྲ་བ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་ཐུབ་པས་ཀྱང་མི་གཙང་བ་དང་འདྲ་བའི་ཉོན་མོངས་ཀྱི་ཚོགས་ སུ་བྱིང་བ། སེམས་ཅན་ལ་གདོད་ནས་ཡོད་པའི་ཡོན་ཏན་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ནི་གཟིགས་ ནས་ཉོན་མོངས་པའི་འདམ་རྫབ་མི་གཙང་བ་དེ་རྣམས་དག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྐྱེས་བུ་རྣམས་ ལ་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཆུའི་ཆར་པ་འབེབས་སོ། །ཡང་ཇི་ལྟར་ལྗན་ལྗིན་རུལ་པའི་གནས་སུ་ ལྷུང་བའི་གསེར་ཐིག་པོ་ནི་ལྷ་ཡིས་ལྷའི་མིག་གིས་མཐོང་བར་གྱུར་ནས་དྲི་མ་ཀུན་ཏུ་དག་ པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། འདི་ན་མཆོག་ཏུ་མཛེས་པ་སྟེ་ཆུད་མི་ཟ་བའི་གསེར་ཡོད་པ་སྦྱོངས་ཤིག་ ཅེས་མི་ལ་ནན་གྱིས་སྟོན་པ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་རྒྱལ་བས་ཀྱང་ཉོན་མོངས་པ་མི་གཙང་བ་ཆེན་ པོར་ལྷུང་པར་གྱུར་པའི་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྙིང་པོ་རིན་པོ་ཆེ་གསེར་དང་འདྲ་བ་འདི་ སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཡོད་པར་གཟིགས་ནས་དེའི་ཉོན་མོངས་རྣམས་དག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ ལུས་ཅན་རྣམས་ལ་ཆོས་སྟོན་ཏོ། ། ༈ ས་ཡི་ནང་གི་རིན་ཆེན་གཏེར། ལྔ་པ་ནི། ཇི་ལྟར་མི་དབུལ་པོའི་ཁྱིམ་གྱི་ནང་གི་མཛོད་ཀྱི་མི་བདུན་བརྩེགས་པའི་སྲིད་ ཀྱི་ས་འོག་ན། རྒྱ་མཛོད་དང་མཉམ་པ་མི་ཟད་པའི་གཏེར་ནི་གསེར་དང་དབྱིག་གིས་གང་བ་ ཡོད་པར་གྱུར་ལ། མི་དབུལ་པོ་དེས་གཏེར་དེ་ཡོད་པ་མི་ཤེས་ཤིང་། གཏེར་དེ་ཡང་སེམས་ ཅན་མ་ཡིན་པས་མི་དེ་ལ་ང་ནི་གཏེར་ཆེན་པོ་སྟེ་གནས་འདིར་ས་འོག་ན་ཡོད་ཅེས་མི་སྨྲ་བ་ ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་བདག་ཏུ་མངོན་ཞེན་གྱི་ཡིད་ཀྱི་ཁྱིམ་ནང་དུ་ཆུད་ པའི་སྙིང་པོ་རིན་པོ་ཆེའི་གཏེར་ལྟ་བུ། རང་བཞིན་གྱིས་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་ཞིང་དྲི་མ་མེད་ 1-181 པས་ངོ་བོ་ལ་ཡོན་ཏན་གསར་དུ་གཞག་པ་དང་སྐྱོན་བསལ་དུ་མེད་པའི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་ པོ་ཆོས་ཉིད་ཀྱང་ཡོད་མོད
【現代漢語翻譯】 如果不是爲了從煩惱中解脫，如來佛就不會爲了使眾生從煩惱中解脫而說法。 如同一個遠離大道，誤入歧途的人，在到處遊蕩時，他的一塊金飾掉落在堆滿糞便、尿液和抹布等污穢腐爛之物的地方。金飾被其他污穢之物掩蓋，變得難以發現。然而，那不朽不壞的金飾，即使被埋沒在污穢之中，十年乃至五十年，甚至一百年、一千年，仍然存在。具有清凈天眼的諸神看到它在那裡，便對某人說：『喂，這個人啊，這兒有一塊珍貴的金子，應該清洗乾淨，用它來製作珍寶和裝飾品。』 同樣，如來也看到眾生沉溺於如同污穢般的煩惱之中，他們本自具有的功德——如來藏，因此爲了凈化那些煩惱的污泥，才向眾生降下神聖之法的雨水。如同掉落在腐爛污穢之地的金子，被天神用天眼看到，爲了使其完全潔凈，便慇勤地告訴人們：『這兒有極其美麗、不會腐壞的金子，快去提煉它！』 同樣，諸佛也看到眾生沉溺於巨大的煩惱污穢之中，他們具有如同珍貴黃金般的圓滿佛性，因此爲了凈化他們的煩惱，才為眾生宣說佛法。 如同一個窮人家裡，在七層樓房地下的倉庫里，藏著一個與大倉庫一樣大，取之不盡的寶藏，裡面裝滿了黃金和寶石。窮人不知道有這個寶藏，而寶藏本身也不是有情眾生，不會告訴窮人：『我是一個巨大的寶藏，就在這地底下。』 同樣，眾生執著于『我』的虛妄之念，在他們的『心』的房子里，隱藏著如珍寶般的如來藏。它本自具有功德，沒有污染，其本質無需增添新的功德，也無需去除任何過失。如來藏的法性也是如此。
【English Translation】 If it were not to liberate from afflictions, the Tathagata would not teach the Dharma in order to liberate beings from afflictions. It is like a person who has strayed from the main road and wanders through a side path. A piece of gold jewelry belonging to that person falls into a place piled with filth such as feces, urine, and rags. The jewelry is covered by other filth and becomes invisible. However, that imperishable and incorruptible gold, even if buried in filth, remains there for ten to fifty years, or even a hundred or a thousand years. Gods with pure divine eyes see it there and say to someone: 'Hey, this person, there is a precious piece of gold here that should be cleaned and used to make jewels and ornaments.' Similarly, the Tathagata also sees beings immersed in afflictions that are like filth, and the virtues that they inherently possess—the Tathagatagarbha (Buddha-nature)—therefore, in order to purify those afflictive muds, he pours down the rain of the sacred Dharma upon beings. Just as gold that has fallen into a place of rotten filth is seen by the gods with divine eyes, and in order to make it completely pure, they diligently tell people: 'There is extremely beautiful, incorruptible gold here, refine it!' Similarly, the Buddhas also see that beings are immersed in great afflictive filth, and that they possess the essence of the complete Buddha, which is like precious gold, therefore, in order to purify their afflictions, they teach the Dharma to beings. It is like in the house of a poor person, in the underground of a seven-story building, there is a treasure that is as large as a large warehouse, inexhaustible, filled with gold and jewels. The poor person does not know that this treasure exists, and the treasure itself is not a sentient being, so it does not tell the poor person: 'I am a huge treasure, right here underground.' Similarly, beings are attached to the false notion of 'I', and in the house of their 'mind', there is hidden the Tathagatagarbha (Buddha-nature) like a precious treasure. It inherently possesses virtues, is without defilement, and its essence does not need to have new virtues added or faults removed. The Dharmata (nature of reality) of the Tathagatagarbha is also like this.
་ཀྱི་མངོན་དུ་མ་རྟོགས་པས་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བདེ་བས་དབུལ་བའི་ སྡུག་བསྔལ་ནི་རྣམ་པ་མང་པོ་རྒྱུན་དུ་སྐྱེ་དགུ་ཅོག་གི་སེམས་ཅན་འདི་རྣམས་ཀྱིས་མ་མྱོང་ངོ་། །ཡང་ཇི་ལྟར་དབུལ་པོའི་ཁྱིམ་ནང་དུ་ནི་རིན་ཆེན་གྱི་གཏེར་ས་འོག་ཏུ་ཆུད་པར་གྱུར་པ་དེ་ལ་ སེམས་མེད་པས་མི་ཁྱིམ་གྱི་བདག་པོ་ལ་ནི་རིན་ཆེན་གྱི་གཏེར་བདག་འདི་ན་ཡོད་ཅེས་རྗོད་ པར་མི་བྱེད་ཅིང་། གཏེར་དེ་ནི་མི་དབུལ་པོ་དེ་ཡིས་ཤེས་པ་མིན་པ་ལྟར་། དེ་བཞིན་དུ་ཆོས་ སྐུའི་གཏེར་མངོན་ཞེན་གྱི་ཡིད་ཀྱི་ཁྱིམ་ན་གནས་པའི་སེམས་ཅན་འདི་དག་ནི་གཏེར་ཡོད་ བཞིན་དུ་མ་ཐོབ་པའི་མི་དབུལ་པོ་ལྟ་བུ་སྟེ་སེམས་ཅན་དེ་དག་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་སྐུའི་གཏེར་ དེ་ཐོབ་ནས་དབུལ་བ་དང་བྲལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་དུ་ནི་དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་ཡང་དག་ པར་བལྟམས་པ་ལ་སོགས་པའི་མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་སྟོན་ཏོ། ། ༈ ཤིང་གི་འབྲས་བུའི་མྱུ་གུའི་རྒྱུ། དྲུག་པ་ནི་ཇི་ལྟར་ཨ་མྲ་དང་འཛམ་བུ་ལ་སོགས་པའི་ཤིང་གི་འབྲས་བུ་ལ་ཕྱི་ཤུན་གྱི་ནང་ ན་ཡོད་པའི་ས་བོན་མྱུ་གུ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུ་གང་ཞིག རྐྱེན་གཞན་མེད་ན་བར་མ་དོར་འཇིག་ པ་མེད་པའི་ཆོས་ཅན་དེ། ས་ལ་རྨོས་ཏེ་བཏབ་ནས་ཆུ་དང་ལུད་ལ་སོགས་པ་དང་ལྡན་པ་ ལས། ལྗོན་ཤིང་གི་རྒྱལ་པོའི་དངོས་པོར་རིམ་གྱིས་འགྲུབ་པ་ལྟར། སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་མ་ རིག་པ་ལ་སོགས་པ་ཉོན་མོངས་པའི་ཤིང་འབྲས་ཀྱི་ལྤགས་པའི་སྦུབས་ཀྱི་ནང་དུ་ཆུད་པའི་ དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཉིད་སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་དགེ་བ་ཡང་། ས་ བོན་དེ་བཞིན་དུ་ལམ་ཚོགས་གཉིས་ཀྱི་དགེ་བ་དེ་དང་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་རིམ་གྱིས་ཐུབ་པའི་ རྒྱལ་པོའི་དངོས་པོར་འགྱུར་རོ། །ཡང་ཇི་ལྟར་གཤེར་བར་བྱེད་པ་ཆུ་དང་སྨིན་བྱེད་ཉི་མའི་ འོད་ཀྱི་དྲོད་དང་འཕེལ་བར་བྱེད་པ་རླུང་གི་གཡོ་བ་དང་རྟེན་བྱེད་པའི་གནས་དང་འགྱུར་བའི་ དུས་སོ་ཀ་སོགས་དང་གོ་སྐབས་སྟེར་བ་ནམ་མཁའི་རྐྱེན་རྣམས་ཀྱིས། ཏ་ལ་དང་ནི་ཨ་མྲ་ 1-182 ལ་སོགས་པའི་འབྲས་བུའི་སྦུབས་ཀྱི་གསེབ་ནས་ཤིང་སྐྱེ་བ་ཇི་ལྟ་བར། སེམས་ཅན་གྱི་ཉོན་ མོངས་ཤིང་འབྲས་ཀྱི་ལྤགས་པ་དང་འདྲ་བའི་ནང་དུ་ཆུད་པའི་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ བོན་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཤིང་གི་མྱུ་གུ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུ་ལྟ་བུ་ཡང་། དཔེ་སྨོས་པ་དེ་བཞིན་ དུ་དགེ་བའི་རྐྱེན་དེ་དང་དེ་ཡིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བར་གྱི་ཆོས་མཐོན་པོར་འཕེལ་བར་འགྱུར་བ་ ཡིན་ལ་འཕེལ་བ་དེ་བྱ་བའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཆོས་ཀྱི་གཏམ་གསུངས་སོ། ། ༈ གོས་རུལ་ནང་གི་རིན་ཆེན་སྐུ། བདུན་པ་ནི། ཇི་ལྟར་མུ་ས་གརྦྷ་དང་བཻདཱུརྱ་དང་དངུལ་དང་ཤེལ་དང་གསེར་དང་མུ་ ཏིག་དམར་པོ་དང་རྡོའི་སྙིང་པོ་སྟེ་རིན་ཆེན་བདུན་ལས་བྱས་པའི་རྒྱལ་བའི་སྐུ་
【現代漢語翻譯】 由於沒有證悟，眾生沒有體驗到佛陀的安樂，因此種種痛苦不斷地在所有眾生的心中產生。 又如貧窮人家中，珍寶埋藏在地下，因為沒有意識，所以不會告訴這戶人家的主人說：『珍寶的主人就在這裡。』而那個貧窮的人也不知道寶藏在哪裡。同樣，法身的寶藏存在於具有顯現執著的意識之家中的這些眾生心中，他們就像擁有寶藏卻沒有得到的貧窮之人。爲了讓這些眾生獲得法身的寶藏，脫離貧困，因此在世間示現瞭如正等覺等十二行事業。 樹木果實的種子之因： 第六個比喻是，如同芒果和閻浮樹等樹木的果實，外皮內有種子，是發芽等的因，如果沒有其他因素，就不會立即壞滅。將其播種在翻耕的土地上，並具備水和肥料等條件，逐漸成長為樹木之王。同樣，眾生的無明等煩惱的果實外殼中，蘊含著如來法性，即眾生界未造作的善根，也像種子一樣，依靠道和資糧二者的善根，逐漸轉變為佛陀之王。 又如滋潤的水、成熟的陽光熱量、增長的風的運動、作為依託的處所和變化的季節等，以及提供機會的虛空等因素，使得棕櫚樹和芒果等果實內部能夠生長出樹木。同樣，蘊含在眾生煩惱果實外殼中的圓滿佛陀的種子，即如來藏，也像樹木的幼芽等因一樣，依靠這些善的因素，能夠增長為直至成佛的崇高之法，爲了使之增長，諸佛宣說了佛法。 破爛衣服中的珍寶佛像： 第七個比喻是，如同用紫礦、吠琉璃、白銀、水晶、黃金、紅珍珠和寶石之心等七寶製成的佛像
【English Translation】 Because of not realizing it, sentient beings do not experience the bliss of the Buddha, therefore various sufferings constantly arise in the minds of all sentient beings. Again, just as in a poor man's house, a treasure of jewels is buried underground, but because there is no awareness, it is not told to the master of the house, 'The owner of the treasure is here.' And that poor man does not know where the treasure is. Similarly, the treasure of the Dharmakaya resides in the house of consciousness with manifest clinging of these sentient beings, they are like poor people who have treasure but do not obtain it. In order for these sentient beings to obtain the treasure of the Dharmakaya and be free from poverty, therefore, the twelve acts such as showing perfect enlightenment are manifested in the world. The cause of the seed of the fruit of a tree: The sixth analogy is, just as the fruits of trees such as mangoes and jambu have seeds inside the outer skin, which are the cause of sprouting, etc., and if there are no other factors, they will not immediately perish. After plowing the land and planting it, and having conditions such as water and fertilizer, it gradually grows into the king of trees. Similarly, the Tathagatagarbha, the nature of the Tathagata contained within the skin of the fruits of afflictions such as ignorance of sentient beings, that is, the uncreated virtue of the realm of sentient beings, also like a seed, gradually transforms into the object of the king of Buddhas by relying on the virtue of the path and the two accumulations. Again, just as the factors such as water that moistens, the heat of the sun's light that ripens, the movement of the wind that increases, the place that supports and the changing seasons, and the space that provides opportunities, allow trees to grow from inside the fruits of palm and mango, etc. Similarly, the seed of the complete Buddha, the Tathagatagarbha, contained within the skin of the fruit of sentient beings' afflictions, is like the cause of the sprout of a tree, etc., and by these virtuous factors, it will grow into the supreme Dharma up to Buddhahood, and for the sake of that growth, the Buddhas speak the Dharma. A precious Buddha statue in ragged clothes: The seventh analogy is, just as a Buddha statue made of the seven precious substances, such as musagarbha, beryl, silver, crystal, gold, red pearl, and the essence of stone
གཟུགས་ལག་ མཐིལ་གྱི་ཚད་ཙམ་ཞིག་ཡོད་པ་དེ་གཞན་ལ་སྦ་བའི་ཕྱིར། རས་ཀྱི་གོས་རུལ་པ་དྲི་ངན་པ་ ཅན་གྱི་དུམ་བུས་ནི་བཏུམས་པར་གྱུར་པ་ལམ་དུ་བོར་བ་དེ། ལམ་ལ་གནས་པའི་ལྷ་ཡིས་ མཐོང་ནས་སྐུ་དེ་རས་རུལ་པ་ལས་དགྲོལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། ལམ་ན་གནས་པའི་དོན་སྐུ་ གཟུགས་རས་རུལ་པས་བཏུམས་པ་དེ་མི་གཞན་ལམ་དུ་རྒྱུ་བ་དེ་ལ་སྨྲ་བ་ལྟར། དེ་བཞིན་ དུ་ཐོག་མ་མེད་པ་ནས་ཡོད་པ་ཆགས་སོགས་རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་ཀྱིས་བཏུམས་ པའི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་དངོས་པོ་ཉིད་ཐ་ན་གཏི་མུག་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བ་དུད་འགྲོ་ལ་ཡང་ཡོད་ ན་གཞན་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་མི་དགོས་པ་གཟིགས་ནས་ལམ་ལ་གནས་པའི་ལྷ་དེ་བཞིན་དུ་སྙིང་པོ་ དེ་དྲི་མ་ལས་ཐར་བ་སྟེ་བྲལ་བར་བྱ་བའི་དོན་དུ་ཐར་བའི་ཐབས་ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་ཆོས་སྟོན་ པར་མཛད་དོ། །ཡང་ཇི་ལྟར་རིན་ཆེན་བདུན་གྱི་རང་བཞིན་ལས་བྱས་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་ པའི་སྐུ་གཟུགས་དྲི་ངན་པ་ཅན་གྱི་གོས་ཀྱིས་བཏུམས་པ་དེ། ལམ་ལ་གནས་པའི་ལྷའི་མིག་ གིས་མཐོང་ནས་བཀྲི ས་པ་དེ་ལས་ཐར་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མི་གཞན་ལ་སྟོན་པ་ལྟར། དེ་བཞིན་ དུ་ཉོན་མོངས་གོས་རུལ་གྱི་དུམ་བུ་ལྟ་བུས་བཏུམས་ནས་འཁོར་བའི་ལམ་རྒྱུད་ལྔ་ལ་གནས་ པའི་ཁམས་སྙིང་པོ་ནི། ཐ་ན་དུད་འགྲོ་ལ་ཡང་ཡོད་པར་གཟིགས་ནས་དེ་སྒྲིབ་པ་ལས་ཐར་ 1-183 བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རྒྱལ་བ་རྣམས་ཆོས་སྟོན་ཏོ། ། ༈ མི་མོའི་མངལ་གྱི་མི་བདག་མཆོག། བརྒྱད་པ་ནི། ཇི་ལྟར་མི་མོ་གཟུགས་ཁ་དོག་ངན་ཞིང་དྲི་མི་ཞིམ་པ་ཕ་ལ་སོགས་པའི་ མགོན་མེད་པ་འགའ་ཞིག མགོན་མེད་པ་རྣམས་ཀྱི་དོན་དུ་སྙིང་རྗེ་ཅན་གྱིས་བྱས་པའི་ འདུག་གནས་སུ་ནི་འདུག་པར་གྱུར་ལ། དེའི་མངའ་གྱིས་གླིང་བཞི་ལ་དབང་བའི་འཁོར་ ལོ་སྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོ་ངེས་པར་བྱེད་པའི་སེམས་ཅན་གྱི་དཔལ་ནི་འཛིན་པར་བྱེད་པ་ན་རང་ གི་ལྟོ་ན་ཡོད་པའི་མི་བདག་རྒྱལ་པོ་དེ་ཅི་འདྲ་བ་དང་ཞུགས་མ་ཞུགས་ཀྱང་མི་ཤེས་པ་དེ་ ལྟར། སྲིད་པར་སྐྱེ་བའི་གནས་ཁམས་གསུམ་ནི་མགོན་མེད་པའི་ཁྱིམ་བཞིན་ཏེ། དྲི་མས་ མ་དག་པའི་གནས་སྐབས་ཅན་སེམས་ཅན་རྣམས་ནི་མངལ་དང་ལྡན་པའི་བུད་མེད་བཞིན་ ནོ། །སེམས་ཅན་དེ་ལ་གང་ཞིག་ཡོད་པས་མགོན་དང་བཅས་པ་དྲི་མ་རང་བཞིན་གྱིས་མེད་ པའི་ཁམས་ནི། བུད་མེད་དེའི་མངལ་ན་གནས་པའི་རྒྱལ་པོ་བཞིན་ཤེས་པར་བྱོས། ཡང་ཇི་ ལྟར་བུད་མེད་ལུས་ལ་དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་གོས་གྱོན་ཞིང་མི་སྡུག་པའི་གཟུགས་དང་ལྡན་པ་ ཞིག་ལ་ས་བདག་རྒྱལ་པོ་མངལ་ན་ཞུགས་ནས་གནས་ཀྱང་མི་ཤེས་ལ་མགོན་མེད་པའི་ཁང་ པར་དབུལ་བའི་སྡུག་བསྔལ་མཆོག་མྱོང་བ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་བདག་རང་གི་ནང་ན་ཁམས་ གནས་པས་མགོན་ཡོད་པར་གྱུར་ཀྱང་མ་རྟོགས་པས་མགོན་སྐྱབས་མེད་པའི་བློ་དང་ལྡན་ པའི་འགྲོ་བ་འདི་རྣམས་ཉོན
【現代漢語翻譯】 譬如，爲了隱藏一塊只有手掌大小的佛像，用一塊散發著惡臭的破布包裹著，遺棄在路邊。路神看到后，爲了將佛像從破布中解救出來，就像路人對被破布包裹的路神像說話一樣。 同樣，從無始以來，如來藏的本質就被各種煩惱所包裹，即使是愚癡至極的畜生也具有這種本質，更不用說其他眾生了。佛陀觀察到這一點后，就像路神一樣，爲了使如來藏從污垢中解脫出來，宣說了通往解脫的三乘佛法。 又如，用珍寶製成的佛像，被散發著惡臭的布包裹著，路神看到后，爲了使其從污穢中解脫出來，向他人展示。同樣，諸佛看到被煩惱如破布包裹，處於輪迴五道中的自性清凈如來藏，即使是畜生也具有這種本質，爲了使其從遮蔽中解脫出來，諸佛宣說佛法。 第八品：如子在母胎 譬如，一個相貌醜陋、散發著難聞氣味的貧窮女子，住在為無依無靠者建造的住所里。當她懷上一個必將成為統治四大部洲的轉輪聖王的胎兒時，她並不知道自己腹中的胎兒是何等尊貴，是否已經入胎。同樣，輪迴中的三界就像無依無靠的家園，充滿污垢的眾生就像懷孕的婦女。要知道，眾生所具有的、具有自性清凈的如來藏，就像婦女腹中的國王一樣。又如，一個身體不潔、穿著骯髒衣服、相貌醜陋的女子，即使未來的國王在她腹中安住，她也不知道，只能在無依無靠的房子里忍受貧困的痛苦。同樣，眾生雖然自身具有如來藏，卻因為不瞭解而自認為無依無靠，這些可憐的眾生被煩惱所困擾。
【English Translation】 For example, to hide a Buddha image that is only the size of a palm, it is wrapped in a piece of tattered cloth that emits a foul odor and abandoned on the road. When the deity residing on the road sees it, in order to liberate the image from the tattered cloth, it is as if a passerby speaks to the road deity image wrapped in tattered cloth. Similarly, from beginningless time, the very essence of the Tathāgatagarbha (bde gshegs snying po, tathāgatagarbha, tathāgatagarbha, the essence of the Thus-Gone One) has been enveloped by various afflictions such as attachment. Even extremely ignorant animals possess this essence, let alone other beings. Seeing this, just like the deity residing on the road, in order to liberate the essence from defilement, the Buddhas teach the Dharma of the three vehicles, which are the means to liberation. Furthermore, just as a Buddha image made of the seven precious substances is wrapped in a cloth that emits a foul odor, and the deity residing on the road sees it and shows it to others in order to liberate it from the defilement. Similarly, the Victorious Ones (rGyal ba, Jina, Jina, Victorious One) teach the Dharma in order to liberate the essence (khams, dhātu, dhātu, element/essence) which is like a tattered cloth of afflictions, residing in the five realms of samsara, even animals possess this essence, in order to liberate it from obscuration. Chapter 8: Like a Child in the Womb For example, a poor woman with an ugly appearance and an unpleasant odor, living in a dwelling made by compassionate people for those who are without protectors. When she carries in her womb the glory of a being who will surely become a Chakravartin ( 'khor lo sgyur ba'i rgyal po, cakravartin, cakravartin, wheel-turning king) king, ruling over the four continents, she does not know what kind of king is in her womb, or whether he has even entered the womb. Similarly, the three realms of existence are like a home without protectors, and sentient beings in a state of impurity are like women with wombs. Know that the essence (khams, dhātu, dhātu, element/essence) that sentient beings possess, which is naturally free from defilement, is like the king residing in the womb of that woman. Furthermore, just as a woman who wears clothes with bodily impurities and has an unattractive appearance does not know that a king, the lord of the earth, has entered and resides in her womb, and experiences the supreme suffering of poverty in a house without protectors. Similarly, although beings have the essence (khams, dhātu, dhātu, element/essence) within themselves and thus have a protector, they do not realize it and therefore have minds without protection, and these beings are afflicted by afflictions.
་མོངས་པའི་དབང་དུ་གྱུར་པ་དག་གིས་ཡིད་རྣམ་རྟོག་མ་ཞི་བ་ དང་སྡུག་བསྔལ་གྱི་གཞི་ལ་གནས་པའི་སྡུག་བསྔལ་དེ་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཁྱེད་དམན་པའི་ འདུ་ཤེས་མ་སྐྱེད་པར་ལམ་ལ་བརྩོན་པར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་རྒྱལ་བས་ཆོས་སྟོན་ཏོ། ། ༈ ས་འདམ་དབུས་ན་གསེར་གྱི་གཟུགས་དང་མཚུངས་པ། དགུ་པ་ནི། ཇི་ལྟར་སྤྲ་ཚིལ་ལ་རྟ་ལ་སོགས་པའི་གཟུགས་བྱས་ཏེ་འཇིམ་པའི་ནང་དུ་ བཅུག་པ་སྐམས་ནས་སྤྲ་ཚིལ་བཞུ་སྟེ་ཟགས་པར་བྱས་པའི་ཤུལ་དུ་གསེར་བཞུ་བས་བཀང་ པ་ན་ནང་གི་དངོས་པོ་ནི་གསེར་ཞུན་མའི་གཟུགས་རྒྱས་པ་སྟེ་མཛེས་པ་དྲི་མའི་སྐྱོན་ཞི་བ་ 1-184 ཡིན་ལ་ཕྱི་རོལ་ལུགས་ཀྱི་སའི་འདམ་ཚིག་པའི་རང་བཞིན་ཅན་དུ་མཐོང་ནས་དེ་ཤེས་པའི་ མགར་བ་དག་ནང་གི་གསེར་གྱི་གཟུགས་དེ་སྦྱང་བའི་ཕྱིར། ཕྱི་རོལ་གྱི་སྒྲིབ་པ་དེ་ཐོ་བས་ བཀོགས་ཏེ་སེལ་བར་བྱེད་པ་ལྟར། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཀྱང་སེམས་ཅན་གྱི་སེམས་ཀྱི་རང་ བཞིན་འོད་གསལ་གྱི་དྲི་མ་རྣམས་ཀྱང་ནི་གློ་བུར་པར་ནི་རྣམ་པར་གཟིགས་པར་གྱུར་ནས། རིན་ཆེན་གསེར་གཟུགས་ཀྱི་འབྱུང་གནས་ས་འདམ་གྱི་གོང་བུ་ལྟ་བུའི་འགྲོ་བ་རྣམས་སྒྲིབས་ པ་དག་ལས་སྦྱོང་བར་མཛད་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་མཆོག་བརྙེས་པ་སངས་རྒྱས་ཡིན་ནོ། །ཡང་ཇི་ ལྟར་དྲི་མ་མེད་པའི་གསེར་འོད་འབར་བ་ལས་བྱས་པ་ལུགས་ཀྱི་སའི་ནང་དུ་ཆུད་པར་གྱུར་ པའི་གཟུགས་དྲི་མ་ཞི་བ་དེའི་རང་བཞིན་མགར་བ་མཁས་པས་རིག་ནས་ས་དག་སེལ་བར་ བྱེད་པ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་ཆོས་ཀུན་མཁྱེན་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱང་དག་པའི་གསེར་འདྲ་བ་སྤྲོས་ པ་གདོད་ནས་ཞི་བ་དོན་དམ་པའི་ཡིད་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ནི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ ཡོད་པར་མཁྱེན་པར་གྱུར་ནས། ཆོས་འཆད་པའི་ཚུལ་གྱིས། གསེར་གཟུགས་ཀྱི་ས་འདམ་ ལ་ཐོ་བས་རྡེག་སྤྱད་དང་འདྲ་བར་སྒྲུབ་པས་སྒྲིབ་པ་དག་ནི་སེལ་བར་མཛད་དོ། ། ༈ མཇུག་སྡུད་པ། གསུམ་པ་མཇུག་སྡུད་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སྙིང་པོ་དང་དྲི་མའི་དཔེ་རྣམས་བསྡུ་བ་ནི་པད་ མ་ངན་པ་དང་སྲོག་ཆགས་བུང་བ་དང་སྦུན་པ་དང་ནི་མི་གཙང་བའི་ལྗན་ལྗིན་དང་སའི་འོག་ དང་ཤིང་གི་འབྲས་བུའི་ཤུན་པ་དང་གོས་རུལ་དང་བུད་མེད་ཀྱི་མངལ་དང་ལུགས་ཀྱི་སའི་ སྦུབས་ན་ཡང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་དང་སྦྲང་རྩི་དང་འབྲས་བུའི་སྙིང་པོ་བཞིན་དང་གསེར་ བཞིན་དང་གཏེར་བཞིན་དང་ཤིང་ལྗོན་པའི་རྒྱུ་བཞིན་དང་རིན་ཆེན་གྱི་སྐུ་དང་འཁོར་ལོ་ཡིས་ སྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོ་བཞིན་དང་གསེར་གྱི་གཟུགས་བཞིན་དུ་ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་ན་ཁམས་ གནས་སོ། ། གཉིས་པ་སྙིང་པོ་དང་དྲི་མ་ཐོག་མ་མེད་ཚུལ་ནི། སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་དེ་བཞིན་ 1-185 གཤེགས་པའི་སྙིང་པོའི་ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་དཔེས་བསྟན་པ་འདི་རྣམས་སྙིང་པོ་ལ་མ་ འབྲེལ་པས་འབྲལ་དུ་རུང་བ་གློ་བུར་བ་ཡིན་ཡང་ཐོག
【現代漢語翻譯】 那些被煩惱所控制的人，爲了平息他們心中不平靜的念頭和痛苦的根源，佛陀教導說，不要生起自卑感，要努力修行。 如同泥土中的金像： 第九個比喻是：就像用蜂蠟製作馬等形狀，然後放入泥土中。乾燥后，將蜂蠟融化並流出，然後在留下的空隙中注入熔化的黃金。這樣，內部的物體就變成了擴充套件的熔金形狀，既美麗又消除了污垢的瑕疵。 而外行人只看到泥土的粘性本質。知道內情的鐵匠爲了提煉內部的金像，會用錘子敲打併去除外部的覆蓋物。同樣，佛陀也看到了眾生心中自性光明的污垢只是暫時的。 如同珍貴金像的來源，眾生就像被泥土覆蓋的礦石，佛陀將他們從污垢中提煉出來，這就是證得無上菩提的佛陀。又如用無垢發光的黃金製成的雕像，被放入泥土中，其污垢被消除，其本質被精通的鐵匠所認識並去除泥土。 同樣，全知諸法的佛陀也知道，如同純凈黃金般，自性本自寂滅的真如，即如來藏，存在於一切眾生心中。因此，通過講經說法的方式，就像用錘子敲打泥土一樣，佛陀驅散了眾生的煩惱。 總結： 第三部分是總結，分為兩點。第一點是總結精華和污垢的比喻：蓮花中的污泥、蜜蜂、穀殼、不潔的污垢、地下、樹木的果皮、破舊的衣服、婦女的子宮和泥土的模子里，都存在著佛陀的身體、蜂蜜、果實的精華、黃金、寶藏、樹木的本質、珍寶的身體、轉輪聖王和金像，煩惱的模子里存在著如來藏。 第二點是精華和污垢的無始性：眾生的如來藏被煩惱所覆蓋，這些比喻表明，雖然這些煩惱與如來藏無關，可以被分離，是暫時的，但它們卻是無始的。
【English Translation】 Those who are under the control of afflictions, in order to pacify their unpeaceful thoughts and the root of suffering, the Buddha teaches that you should not generate a sense of inferiority, but strive on the path. Like a golden statue in the middle of mud: The ninth analogy is: Just as beeswax is used to make shapes of horses, etc., and then placed in clay. After it dries, the beeswax is melted and drained, and then the space left is filled with molten gold. Thus, the inner object becomes an expanded shape of molten gold, which is beautiful and eliminates the flaws of impurities. Outsiders only see the sticky nature of the clay. The blacksmiths who know the inside story, in order to refine the inner golden statue, hammer and remove the outer covering. Similarly, the Buddha also sees that the stains on the mind's self-nature of sentient beings are only temporary. Like the source of a precious golden statue, beings are like ore covered in mud. The Buddha refines them from the impurities, and this is the Buddha who has attained supreme enlightenment. Also, like a statue made of pure, radiant gold, placed in clay, its impurities are eliminated, and its essence is recognized by a skilled blacksmith who removes the clay. Similarly, the Buddha, who knows all dharmas, also knows that the true nature, like pure gold, the originally peaceful Dharmadhatu, the Tathagatagarbha, exists in all sentient beings. Therefore, by teaching the Dharma, just like hammering the clay, the Buddha dispels the afflictions of sentient beings. Conclusion: The third part is the conclusion, divided into two points. The first point is to summarize the metaphors of essence and impurity: In the mud of a lotus, bees, husks, unclean filth, underground, the bark of trees, tattered clothes, a woman's womb, and the mold of clay, there exist the Buddha's body, honey, the essence of fruit, gold, treasure, the essence of trees, the body of jewels, a Chakravartin king, and a golden statue. In the mold of afflictions resides the Tathagatagarbha. The second point is the beginningless nature of essence and impurity: The Tathagatagarbha of sentient beings is covered by afflictions. These metaphors indicate that although these afflictions are unrelated to the Tathagatagarbha, can be separated, and are temporary, they are nevertheless beginningless.
་མ་མེད་པའི་དུས་ན་ཡོད་པ་ཡིན་ལ། སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་དྲི་མ་མེད་པ་ནི་ཐོག་མ་མེད་པ་ཡིན་པར་བརྗོད་དེ། དེས་ན་གཉིས་ཀ་ ཐོག་མ་མེད་པས་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་དུས་སྔ་ཕྱི་དབྱེ་བ་མེད་པ་ཉིད་དོ། །དེའི་ཕྱིར་གློ་བུར་གྱི་ དོན་སྔར་མེད་གསར་བྱུང་དུ་གོ་བར་མི་བྱའི་འབྲལ་རུང་དུ་གོ་བར་བྱའོ། ། 1-186 འོག་མ་བདུན་གྱི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ས་བརྒྱད་པ་ལ་སོགས་པ་བསྒོམ་པའི་ཤེས་པས་གཞོམ་ བྱ་མ་དག་པའི་ས་ལ་བརྟེན་པའི་དྲི་མ་དང་། མཐར་ཐུག་པའི་རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པ་ ས་བརྒྱད་པ་ལ་སོགས་པའི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་གཞོམ་བྱ་དག་ པའི་ས་ལ་བརྟེན་པའི་དྲི་མ་སྟེ། དེ་ལྟར་དྲི་མ་རྣམ་པ་དགུ་པོ་པད་མའི་སྦུབས་ལ་སོགས་པའི་ དཔེ་དགུ་ནི་རབ་ཏུ་བསྟན་པ་ནི་དྲི་མའི་གཙོ་བོར་བསྡུས་པ་སྟེ་ཉེ་བའི་ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་ ཀྱི་ནི་དབྱེ་བ་བྱེ་བ་མཐའ་ལས་འདས་ཞེས་པ་བརྒྱད་ཁྲི་བཞི་སྟོང་གི་དབྱེ་བས་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་བཞིན་དུ་མཐའ་ཡས་པར་འགྱུར་ཏེ། མདོར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ སྙིང་པོ་ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་བྱེ་བ་མཐའ་ཡས་པས་གཡོགས་པ་ཞེས་སོ། །འདིར་མཐོང་ སྒོམ་གྱི་སྤང་བྱ་གཉིས་ནི་ཐེག་ཆུང་གི་ཡིན་ཏེ་ཐེག་ཆེན་གྱི་ནི་མ་དག་པ་དང་དག་པའི་ས་ལ་ བརྟེན་པའི་དྲི་མར་འདུ་བའི་ཕྱིར། ཞེས་ཁ་ཅིག་འདོད་པ་ནི་མི་འཐད་དེ། ཐེག་ཆེན་གྱི་མཐོང་ སྒོམ་སྤང་བྱ་གཉིས། མ་དག་པ་དང་དག་པའི་ས་ལ་བརྟེན་པའི་དྲི་མར་མི་འདུ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་མཐོང་སྒོམ་སྤང་བྱ་གཉིས་ཀྱང་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཡིན་ནོ། །ས་བརྒྱད་པ་ལ་སོགས་པ་ བསྒོམ་པའི་ཤེས་པས་གཞོམ་ཞེས་དང་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་གཞོམ་ཞེས་པ་གཉིས་ ནི་དངོས་སུ་གཉེན་པོར་གྱུར་པ་མིན་གྱི་ཐག་བསྲིངས་པ་གཉེན་པོར་དགོས་ཏེ། དངོས་ཀྱི་ གཉེན་པོ་ནི་ས་རྣམས་ཐད་ཐད་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་ཁ་ཅིག་འདོད་པ་ཡང་འཁྲུལ་ པར་མངོན་ནོ། །ཆགས་སོགས་ཉོན་མོངས་དགུ་པོ་ནི་ལ་སོགས་པ་ཤོ་ལོ་ཀ་གཅིག་ནི་རྩ་བ་ ཡིན་གྱི་དྲི་མ་རྣམ་དགུ་སོགས་ཤོ་ལོ་ཀ་གཅིག་གི་འགྲེལ་པའོ། ། ༈ དྲི་མ་གང་ཟག་བཞི་དང་སྦྱར་བ། མདོར་བསྟནཔ། གཉིས་པ་དྲི་མ་གང་ཟག་བཞི་དང་སྦྱར་བ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། བཅོམ་ ལྡན་འདས་ཀྱིས་སྙིང་པོའི་མདོར། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་ པོ་ཅན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པའི་སེམས་ཅན་དེ་དག་ཀྱང་དྲི་མ་དགུ་པོ་འདི་དག་གིས་ལྡན་པ་བཞི་ 1-187 སྟེ་བྱིས་པ་ལམ་ལ་མ་ཞུགས་པ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་རྣམས་དང་། ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་པ་དང་། སློབ་ པ་དང་། བློ་ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་འཕགས་པ་རྣམས་སོ། །དེ་དག་རིམ་པ་བཞིན་དྲི་མ་ བཞི་དང་གཅིག་དང་ནི་གཉིས་དང་གཉིས་ཀྱིས་གཙོར་མ་དག་པ་ཉིད་དོ།
【現代漢語翻譯】 如同無母之時，心之自性無垢無染，亦可謂是無始之初。因此，二者皆為無始，俱生而無先後之別。故此，『驟然』一詞，不應理解為前所未有、新近產生，而應理解為可以分離。 下七地之違品，如第八地等，以修習之智可摧伏。依于不清凈地之垢染，以及終極之菩薩相續中所存，如第八地等之違品，以金剛喻定可摧伏。依于清凈地之垢染，如是九種垢染，蓮苞等九喻已詳盡闡釋，實乃垢染之主。近分煩惱之苞，其差別無量無邊，如八萬四千之差別，如是即轉為如來之智慧，無邊無際。總而言之，如來藏為無量無邊之煩惱苞所覆蓋。此處見道、修道之所斷二者，乃小乘之見解，大乘則歸屬於依于不清凈地與清凈地之垢染。然有此種觀點並不合理，因大乘之見道、修道所斷二者，並不歸屬於依于不清凈地與清凈地之垢染。因此，見道、修道所斷二者，亦為大乘之見解。如『第八地等以修習之智可摧伏』及『以金剛喻定可摧伏』二者，並非直接之對治，需假以時日方可成為對治，因直接之對治即為各地的智慧。故此，有人認為此觀點亦有謬誤。貪等九種煩惱，以『等』字所概括之一頌，實為根本，而『九種垢染』等一頌，乃是對根本之解釋。 第二，垢染與四種補特伽羅（梵文：Pudgala，梵文羅馬擬音：Pudgala，漢語字面意思：補特伽羅，指人或眾生）相聯繫。首先是總說：世尊于《如來藏經》中雲：『一切眾生皆具如來藏。』然此等眾生亦具足此九種垢染，分為四類： 一、未入道之凡夫俗子；二、聲聞阿羅漢（梵文：Arhat，梵文羅馬擬音：Arhat，漢語字面意思：阿羅漢，斷盡煩惱，證得解脫的聖者）；三、有學；四、具慧之菩薩聖眾。彼等依次為四種、一種、兩種、兩種垢染所染污，以不清凈為主。
【English Translation】 As in the time of having no mother, the intrinsic nature of mind is immaculate and without defilement, and it is said to be without beginning. Therefore, both are without beginning, co-emergent without distinction of before and after. Hence, 'suddenly' should not be understood as unprecedented or newly arisen, but should be understood as separable. The opposing factors of the lower seven grounds, such as the eighth ground, can be overcome by the wisdom of meditation. The defilements that rely on the impure ground, and those that exist in the ultimate lineage of the Bodhisattva, such as the opposing factors of the eighth ground, can be overcome by the Vajra-like Samadhi. The defilements that rely on the pure ground, thus the nine types of defilements, the nine metaphors such as the lotus bud have been thoroughly explained, which are the main defilements. The sheath of the near afflictions, its distinctions are limitless and boundless, such as the eighty-four thousand distinctions, thus it transforms into the wisdom of the Tathagata, boundless and limitless. In short, the Tathagatagarbha is covered by limitless and boundless sheaths of afflictions. Here, the two to be abandoned in the path of seeing and the path of meditation are those of the Lesser Vehicle, while the Greater Vehicle includes the defilements that rely on the impure and pure grounds. However, some hold this view as unreasonable, because the two to be abandoned in the path of seeing and the path of meditation of the Greater Vehicle do not belong to the defilements that rely on the impure and pure grounds. Therefore, the two to be abandoned in the path of seeing and the path of meditation also belong to the Greater Vehicle. The two phrases 'the eighth ground and so on can be overcome by the wisdom of meditation' and 'can be overcome by the Vajra-like Samadhi' are not directly the antidotes, but require a long time to become the antidotes, because the direct antidotes are the wisdoms of each ground. Therefore, some people think that this view is also obviously wrong. The nine afflictions such as attachment, the one verse summarized by 'and so on' is the root, and the one verse such as 'nine kinds of defilements' is the explanation of the root. Secondly, the defilements are related to the four types of individuals (Sanskrit: Pudgala). First, a general statement: The Blessed One said in the Tathagatagarbha Sutra: 'All sentient beings possess the Tathagatagarbha.' However, these sentient beings also possess these nine defilements, divided into four categories: 1. Ordinary beings who have not entered the path; 2. Sravaka Arhats (Sanskrit: Arhat); 3. Learners; 4. Wise Bodhisattvas, the noble ones. They are respectively defiled mainly by four types, one type, two types, and two types of defilements, with impurity as the main characteristic.
། ༈ དྲི་མ་གང་ཟག་བཞི་དང་སྦྱར་བ། རྒྱས་བཤད་ལ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་བཞི། སོ་སྐྱེ་དྲི་མ་བཞི། དགྲ་བཅོམ་དྲི་མ་གཅིག སློབ་པ་དྲི་མ་ གཉིས། རྒྱལ་སྲས་དྲི་མ་གཉིས་དང་ལྡན་པ་དཔེ་དང་སྦྱར་ཏེ་བཤད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། དྲི་མ་རྣམས་དཔེ་རྣམས་དང་འདྲ་ཚུལ་གང་ཞེ་ན། ཇི་ལྟར་པད་མ་འདམ་རྫབ་ ལས་སྐྱེས་ཏེ། སར་པ་མདུན་དུ་གྱུར་ན་ཡིད་དགའ་བ་དང་ཕྱི་ནས་རྙིངས་ན་དགའ་བ་མེད་ པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །འདོད་ཆགས་བག་ལ་ཉལ་ཡང་རྒྱུ་ཚུལ་མིན་ཡིད་བྱེད་ལས་སྐྱེ་ཤིང་ མངོན་དུ་རྒྱུའི་དུས་ན་དགའ་བ་དང་ཕྱིས་མི་དགའ་བས་པད་མ་དེ་བཞིན་ནོ། །ཇི་ལྟར་སྲོག་ ཆགས་སྦྲང་མ་ནི་སྦྲང་རྩི་ལ་གནོད་བྱེད་བྱུང་ན་ཤིན་ཏུ་འཁྲུགས་ཏེ་མདུང་བརྡེག་པས་རང་ འཆི་ཞིང་གཞན་ལ་ཟུག་རྔུ་བསྐྱེད་པ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་ཞེ་སྡང་བག་ལ་ཉལ་ཡང་གནོད་བྱེད་ བྱུང་བས་མངོན་དུ་རྒྱུ་སྐྱེ་བ་ན་རང་གཞན་གྱི་སྙིང་སྟེ་སེམས་ལ་ཡིད་མི་བདེ་བའི་སྡུག་བསྔལ་ སྐྱེད་པར་བྱེད་དོ། །ཇི་ལྟར་འབྲས་ལ་སོགས་པའི་འབྲས་བུའི་སྙིང་པོ་ནི་ཕྱི་རོལ་གྱི་སྦུན་པས་ བསྒྲིབས་པ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་དོན་མཐོང་བ་ལ། མ་རིག་སྒོ་ངའི་ སྦུབས་གཏི་མུག་བག་ལ་ཉལ་གྱིས་བསྒྲིབས་སོ། །ཇི་ལྟར་མི་གཙང་བ་ནི་ཀུན་གྱིས་མི་མཐུན་ ཞིང་མི་འཕྲོད་པར་གཟུང་བྱ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་དུ་ཆགས་པ་དང་བཅས་པ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ ཀྱི། ཉེས་སྤྱོད་ལ་སྦྱོར་བས་འདོད་པ་བསྟེན་པའི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་མི་འཕྲོད་པར་གཟུང་བྱ་ ཡིན་པས་དུག་གསུམ་ཀུན་ནས་ལྡང་བ་དྲག་པོ་ནི་མི་གཙང་བ་དང་འདྲའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཇི་ལྟར་གཏེར་དུ་སྦས་པའི་ནོར་ནི་སས་བསྒྲིབས་པས་ན། གཏེར་ཡོད་ པར་མི་ཤེས་ཤིང་གཏེར་ལག་ཏུ་མི་ཐོབ་པ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་སྐྱེ་དགུ་ལ་རང་བྱུང་ཆོས་སྐུ་ 1-188 ཉིད་མངོན་དུ་འགྱུར་བ་ལ་མ་རིག་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་ཡིས་བསྒྲིབས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། ཇི་ལྟར་ཤིང་གི་འབྲས་བུ་ལས་མྱུ་གུ་དང་སྡོང་བོ་ལ་སོགས་པ་རིམ་གྱིས་ སྐྱེས་པས་ས་བོན་གྱི་ཤུན་པ་རིམ་གྱིས་གཅོད་པ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མངོན་སུམ་ དུ་མཐོང་བའི་ལམ་རིམ་གྱིས་སྐྱེས་པ་ཡིས་མཐོང་སྤང་གི་དྲི་མ་རྣམས་ནི་རིམ་གྱིས་ལྡོག་པར་ འགྱུར་རོ། །འཕགས་པའི་ལམ་མཐོང་ལམ་དང་འབྲེལ་པ་ལས་འཇིག་ཚོགས་སུ་ལྟ་བ་ལ་ སོགས་པ་ཉོན་མོངས་ཀྱི་སྙིང་པོ་སྟེ་གཙོ་བོ་རགས་པ་བཅོམ་པ་རྣམས་ཀྱི་ལྷག་མ་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་སྒོམ་སྤང་གི་དྲི་མ་སྒོམ་ལམ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྤང་བྱ་རྣམས། གོས་ཟད་པའི་ལྷག་མ་རུལ་པ་ དག་དང་མཚུངས་པར་བསྟན་ཏོ། ། བཞི་པ་ནི། མ་དག་པའི་ས་བདུན་ལ་བརྟེན་པའི་དྲི་མ་ནི་རང་ལ་ཡོད་པའི་མི་རྟོག་ཡེ་ ཤེས་མི་མཐོང་བར་བྱེད་པས་མངལ་སྦུབས་ཀྱི་དྲི་མས་རང་ལ་ཡོད་པའི་རྒྱལ་པོ་མི་མཐོང་
【現代漢語翻譯】 ༈ 將四種垢染與補特伽羅（藏語：གང་ཟག་，梵語：Pudgala，人）相聯繫。廣說如下： 第二，廣說分為四部分：凡夫的四種垢染，阿羅漢的一種垢染，有學二種垢染，以及具有兩種如來藏垢染的，結合比喻來解說。 第一部分：這些垢染與比喻相似之處是什麼呢？就像蓮花從淤泥中生長出來，當花粉朝前時令人愉悅，但之後凋謝時則不再令人愉悅。同樣，貪慾的隨眠也從不如理作意中產生，當顯現時令人愉悅，但之後則不然，就像蓮花一樣。就像蜜蜂，當蜂蜜受到損害時會非常憤怒，用刺攻擊而自亡，並給他人帶來痛苦。同樣，嗔恨的隨眠，當遇到損害時顯現，在生起時會給自他的心帶來不適的痛苦。就像稻米等穀物的精華被外殼覆蓋一樣。同樣，證悟如來藏的意義也被無明的蛋殼，即愚癡的隨眠所覆蓋。就像不凈之物，為所有人所厭惡和不適一樣，同樣，具有貪慾的凡夫，由於與惡行相連，是追求慾望的原因，因此是不適的，三種毒素強烈生起，就像不凈之物一樣。 第二部分：就像埋藏在地下的寶藏被泥土覆蓋，人們不知道寶藏的存在，也無法得到寶藏一樣。同樣，眾生的自生法身（藏語：རང་བྱུང་ཆོས་སྐུ་）被無明習氣的泥土所覆蓋而無法顯現。 第三部分：就像樹木的果實逐漸生長出嫩芽和樹幹等，種子外殼逐漸脫落一樣。同樣，通過逐漸生起如實親見真如的道，見道所斷的垢染也會逐漸退去。與聖者的見道相連，由於我見等煩惱的根本，即粗大的主要部分已被摧毀，因此修道所斷的垢染，是修道智慧所斷之物，就像衣服磨損后留下的腐爛殘餘一樣。 第四部分：依靠七種不清凈地的垢染，使人無法見到自身本有的無分別智慧，就像胎藏的垢染使人無法見到自身本有的國王一樣。
【English Translation】 ༈ Relating the four stains to the individual (Tibetan: གང་ཟག་, Sanskrit: Pudgala, Person). An extensive explanation: Second, the extensive explanation has four parts: the four stains of ordinary beings, one stain of an Arhat, two stains of a trainee, and possessing two stains of a Bodhisattva, explained in conjunction with examples. First: How are these stains similar to the examples? Just as a lotus grows from mud and mire, and when the pollen faces forward, it is pleasing, but when it withers later, it becomes displeasing. Similarly, the latent tendency of attachment also arises from improper attention, and when it manifests, it is pleasing, but later it is not, just like the lotus. Just as a bee, when its honey is harmed, becomes very agitated and stings with its stinger, causing its own death and inflicting pain on others. Similarly, the latent tendency of hatred, when harm occurs, manifests and arises, causing unpleasant suffering to the hearts of oneself and others. Just as the essence of fruits such as rice is covered by the outer husk. Similarly, seeing the meaning of the Sugata-garbha (Buddha-nature) is obscured by the shell of ignorance, the latent tendency of dullness. Just as impurity is regarded as disagreeable and unsuitable by all, similarly, ordinary beings with attachment, because they are connected to misdeeds, are the cause of indulging in desires, and therefore are regarded as unsuitable, the intense arising of the three poisons is like impurity. Second: Just as treasure hidden in the ground is covered by earth, so that the treasure is not known to exist and the treasure is not obtained. Similarly, the spontaneously arisen Dharmakaya (Tibetan: རང་བྱུང་ཆོས་སྐུ་) of beings is obscured by the earth of the habitual tendencies of ignorance, preventing it from manifesting. Third: Just as sprouts and trunks gradually grow from the fruit of a tree, and the seed husk is gradually cut away. Similarly, by gradually arising on the path of directly seeing Suchness, the stains to be abandoned by seeing will gradually be reversed. Connected to the path of seeing of the noble ones, because the root of afflictions such as the view of the aggregates, that is, the coarse main part, has been destroyed, therefore the stains to be abandoned by meditation, the objects to be abandoned by the wisdom of the path of meditation, are shown to be like the rotten remnants left after clothes have worn out. Fourth: The stain that relies on the seven impure grounds makes it impossible to see the non-conceptual wisdom that one possesses, just as the stain of the womb makes it impossible to see the king that one possesses.
བར་བྱས་པ་དག་དང་མཚུངས་ལ། མངལ་སྦུབས་བྲལ་ན་རྒྱལ་པོ་མཐོང་བ་དང་འདྲ་བ་ནི་ས་ བདུན་ལ་བརྟེན་པའི་དྲི་མ་བྲལ་ན་རྩོལ་བ་མེད་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་རྣམ་པར་སྨིན་ཞིང་ གྲུབ་པ་བཞིན་ནོ། །དག་པ་ས་གསུམ་དང་རྗེས་སུ་འབྲེལ་པའི་དྲི་མ་རྣམས་ནི་སྤོང་བ་སླ་བས་ ལུགས་ཀྱི་ས་འདམ་གྱིས་གོས་པ་བཞིན་དུ་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། ས་འདམ་ཐོ་བས་འགོགས་པ་ ལྟར་བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་གཞོམ་བྱ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ རོ། ། ༈ དྲི་མ་དཔེ་དགུས་བསྟན་ཚུལ་བསྡུ་བ། གསུམ་པ་དྲི་མ་དཔེ་དགུས་བསྟན་ཚུལ་བསྡུ་བ་ནི། དེ་ལྟར་ཆགས་སོགས་དྲི་མ་དགུ་པོ་ སྔར་བསྟན་པའི་ཚུལ་གྱིས་པད་མ་ལ་སོགས་པའི་དཔེ་དགུ་དག་དང་མཚུངས་སོ། ། ༈ སྙིང་པོའི་དཔེའི་རྒྱུ་མཚན། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་ ༈ རང་བཞིན་གསུམ་གྱིས་དཔེ་དགུ་བསྟན་ཚུལ། དང་པོ་རང་བཞིན་གསུམ་གྱིས་དཔེ་དགུ་བསྟན་ཚུལ་ནི། འཆད་འགྱུར་གྱི་རང་ བཞིན་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་ཕྱིར་སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་ལ་སོགས་པ་ 1-189 དཔེ་དགུ་དང་ཆོས་མཚུངས་སོ། །རང་བཞིན་གསུམ་གང་ཞེ་ན། ཁམས་འདིའི་རང་བཞིན་ ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། རིགས་ཀྱང་སྟེ། གསུམ་པོ་དེ་ནི་རིམ་པ་ལྟར། དཔེ་ གསུམ་དང་གཅིག་དང་ནི་ལྔ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། རྒྱས་པར་འཆད་དོ། ། ༈ རང་བཞིན་སོ་སོར་ཕྱེ་སྟེ་རྒྱས་བཤད་ལ། ཁམས་དེ་ཆོས་སྐུར་མཚོན་པའི་དཔེ་གསུམ་བཤད་པ། གཉིས་པ་རང་བཞིན་སོ་སོར་ཕྱེ་སྟེ་རྒྱས་བཤད་ལ་གསུམ། ཁམས་དེ་ཆོས་སྐུར་མཚོན་ པའི་དཔེ་གསུམ། དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་མཚོན་པའི་དཔེ་གཅིག སྙིང་པོ་རིགས་སུ་མཚོན་པའི་ དཔེ་ལྔ་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། རང་བཞིན་གསུམ་པོ་དེ་ལས་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ སྐུ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སོ་སོ་རང་གིས་རིག་པར་བྱ་ བ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་ཅིང་དྲི་མ་མེད་པ་རྟོགས་བྱ་ཆོས་སྐུ་དང་། དེ་ཐོབ་ པའི་རྒྱུ་མཐུན་པ་བསྟན་པ་དམ་པའི་ཆོས་སོ། །དེ་ཡང་གཉིས་ཏེ་དོན་དམ་བདེན་པའི་དབང་ དུ་བྱས་ནས་རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་སྡེ་སྣོད་ཟབ་པའི་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ ནས་མདོ་དང་དབྱངས་ཀྱིས་བསྙད་པ་ལ་སོགས་པས་བརྗོད་བྱ་སྣ་ཚོགས་པའི་ཚུལ་ནི་སྟོན་ པའོ། །དབྱེ་བ་གསུམ་པོ་དེ་ལས་ཆོས་དབྱིངས་ཤིན་ཏུ་དྲི་མེད་དེ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་འཇིག་ རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར། འཇིག་རྟེན་ན་དོན་འདི་ལ་ཐམས་ཅད་ནས་མཚོན་ནུས་པའི་དཔེ་ ནི་མི་དམིགས་པས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཉིད་དང་ཁམས་དེ་འདྲ་བ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་ཡིན་ ནོ། །རྟོགས་དཀའ་བས་ཕྲ་མོ་ཆོས་དབྱིངས་ཟབ་མོའི་ཚུལ་བསྟན་པའི་ཆོས་ནི་སྦྲང་རྩི་རོ་ཞིམ་ པོར་གཅིག་པ་བཞིན་ཏེ་སྟ
【現代漢語翻譯】 與中間狀態相同。如果脫離子宮，就像見到國王一樣，這是因為依賴於第七地的無垢狀態，無需努力就能使無分別智成熟併成就。與清凈的三地相關的污垢很容易去除，就像被世俗的泥土覆蓋一樣。就像泥土被錘子阻擋一樣，它們可以被偉大的菩薩的如金剛般的禪定所摧毀。 第三，總結用九個比喻說明污垢的方式。如前所述，這九種污垢與蓮花等九個比喻相似。 第二部分分為兩部分： 第一，用三種自性解釋九個比喻的方式。由於包含在即將解釋的三種自性中，眾生的界與佛的身等九個比喻具有相同的性質。什麼是三種自性？即此界的自性、法身、真如和種性。這三者依次可以用三個、一個和五個比喻來理解，下面將詳細解釋。 第二，分別解釋自性並詳細闡述，分為三部分：用三個比喻象徵界即法身，用一個比喻象徵真如，用五個比喻象徵心髓即種性。第一部分是：在這三種自性中，諸佛的法身應理解為兩種：如來各自證悟的、極其清凈無垢的法界，是可證悟的法身；以及顯示獲得法身的共同原因的聖法。聖法也有兩種：就勝義諦而言，是菩薩的甚深法藏；就世俗諦而言，是通過經文和讚歌等表達的各種主題。在這三種區分中，極其清凈的法界由於其自性超越世間，因此在世間找不到能夠完全像征它的比喻，所以它被顯示為與如來和界本身相同。爲了顯示難以理解的、微妙的法界之理，法就像美味的蜂蜜一樣。
【English Translation】 It is the same as the intermediate state. If one is separated from the womb, it is like seeing a king, which is because relying on the stainless state of the seventh ground, without effort, the non-conceptual wisdom matures and is accomplished. The defilements associated with the three pure grounds are easy to abandon, just as being covered by the mud of the world. Just as mud is blocked by a hammer, they can be destroyed by the vajra-like samadhi of the great Bodhisattva. Third, summarizing how the nine similes illustrate defilements. Thus, the nine defilements, such as attachment, are similar to the nine similes of lotus and so on, as previously shown. The second part has two parts: First, the way to explain the nine metaphors with the three natures. Because it is included in the three natures that will be explained, the realm of sentient beings has the same nature as the nine metaphors such as the body of the Buddha. What are the three natures? That is, the nature of this realm, the Dharmakaya, Suchness, and the lineage. These three can be understood in order by three, one, and five metaphors, which will be explained in detail below. Second, separately explain the natures and elaborate in detail, divided into three parts: using three metaphors to symbolize the realm as the Dharmakaya, using one metaphor to symbolize Suchness, and using five metaphors to symbolize the essence as the lineage. The first part is: Among these three natures, the Dharmakaya of the Buddhas should be understood in two ways: the Dharma realm that the Tathagatas individually realize, which is extremely pure and immaculate, is the Dharmakaya to be realized; and the sacred Dharma that shows the common cause of obtaining the Dharmakaya. There are also two kinds of sacred Dharma: in terms of ultimate truth, it is the profound Dharma treasury of the Bodhisattvas; in terms of conventional truth, it is the various themes expressed through sutras and hymns, etc. Among these three distinctions, the extremely pure Dharma realm, because its nature transcends the world, cannot find a metaphor in the world that can fully symbolize it, so it is shown to be the same as the Tathagata and the realm itself. In order to show the difficult-to-understand and subtle Dharma realm, the Dharma is like a single delicious honey.
ོང་པ་ཉིད་སྟོན་པར་རོ་གཅིག་པས་སོ། །བརྗོད་བྱ་རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་ པའི་ཚུལ་བསྟན་པའི་ཆོས་ནི་འབྲུ་སྣ་ཚོགས་པའི་སྦུན་པའི་སྦུབས་ཀྱི་སྙིང་པོ་སྣ་ཚོགས་པ་ བཞིན་དུ་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ་བརྗོད་བྱ་སྣ་ཚོགས་པས་སོ། །སྐབས་འདི་ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའ་རྟག་ ཏུ་ཀུན་སོང་འདོད་ལ་སོགས་པའི་ལུང་འགྲེལ་པར་དྲངས་པ་ནི། སློབ་དཔོན་གྱི་གསུང་མིན་ ཏེ་ལུང་གི་དགོངས་པ་དང་མ་འབྱོར་བའི་ཕྱིར་རོ། ། 1-190 ༈ དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་མཚོན་པའི་དཔེ་གཅིག་བཤད་པ། གཉིས་པ་ནི། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་དོན་གང་ཞེ་ན། དོན་དམ་པའི་སེམས་ཅན་གང་ཡིན་པ་ དེ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་རང་བཞིན་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་མེད་པ་དང་། རང་བཞིན་གྱིས་ བཟང་བས་དགེ་བ་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་དྲི་མ་མེད་པ་རྣམ་པར་དག་པའི་ཕྱིར་དེ་བཞིན་ ཉིད་འདི་ཆོས་མཐུན་པ་གསུམ་གྱིས་གསེར་གྱི་ནི་གཟུགས་དང་མཚུངས་པར་བརྗོད་པ་ཡིན་ ནོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་འདི་སེམས་ཅན་དང་སངས་རྒྱས་ལ་ཁྱད་མེད་པར་ཡོད་ཀྱང་། གློ་བུར་ དྲི་མ་དག་པ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་བྱའི། ངོ་བོ་ནི་གཉིས་སུ་མེད་དེ། མདོར། འཇམ་ དཔལ་དེ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི་བདག་གི་ཉེ་བར་ལེན་པའི་གཞི་རྩ་མཁྱེན་པ་གསུངས་ པར་མཛད་དེ། བདག་རྣམ་པར་དག་པས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་རྣམ་པར་དག་པར་རྟོགས་ སོ། །བདག་རྣམ་པར་དག་པ་གང་ཡིན་པ་དང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་རྣམ་པར་དག་པ་གང་ ཡིན་པ་འདི་ནི་གཉིས་སུ་མེད་དོ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་དོ། །ཞེས་སོ། །ལུང་འདི་ལ་བདག་ཅེས་ པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་སེམས་ཅན་རྣམ་པར་དག་ཅེས་པ་སེམས་ཅན་གྱི་དེ་ བཞིན་ཉིད་དོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་དབྱེར་མེད་པ་འདི་མདོ་རྒྱན་དུ། དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་ཐམས་ཅད་ ལ། །ཁྱད་པར་མེད་ཀྱང་དག་གྱུར་པ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་ཉིད་དེ་ཡི་ཕྱིར། །འགྲོ་ཀུན་དེ་ཡི་ སྙིང་པོ་ཅན། །ཞེས་སོ། ། ༈ སྙིང་པོ་རིགས་སུ་མཚོན་པའི་དཔེ་ལྔ་བཤད་པ། གསུམ་པ་ལ་གསུམ་གྱི་ ༈ རིགས་གཉིས་མཚོན་པའི་དཔེ་གཉིས། དང་པོ་རིགས་གཉིས་མཚོན་པའི་དཔེ་གཉིས་ལ་གཉིས། སྤྱི་དོན་ གྱིས་རིགས་གཉིས་གཏན་ལ་དབབ། གཞུང་དོན་གྱིས་དཔེ་དང་འདྲ་ཚུལ་དངོས་སོ། ། ༈ སྤྱི་དོན་གྱིས་རིགས་གཉིས་གཏན་ལ་དབབ། དང་པོ་ ལ་བཞི། རིགས་ཀྱི་རྣམ་གཞག རིགས་ཆད་དཔྱད་པ། རིགས་ཀྱི་ཆེ་བ། རིགས་ཀྱི་འབྲས་ བུའོ། ། ༈ རིགས་ཀྱི་རྣམ་གཞག། དང་པོ་ལ་མདོ་རྒྱན་དུ། མདོ་དང་མཆོག་དང་མཚན་ཉིད་དང་། །རྟགས་དང་རིགས་ རབ་དབྱེ་བ་དང་། །ཉེས་དམིགས་དང་ནི་ཕན་ཡོན་དང་། །དཔེ་རྣམས་གཉིས་ཏེ་རྣམ་པ་དང་། །ཞེས་པ་ལྟར་བརྒྱད་ཀྱི་དང་པོ་རིགས་ཡོད་པའི་ཚུལ་ནི། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་རིགས་ 1-191 ཡོད་དེ། སྲིད་ཞི་ལ་སྐྱོན་ཡོན་མཐོང་ནས་སྐྱེ་བ་དང་དོན་གཉེར་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། འདིར། གལ་ཏེ་སངས་རྒྱས་ཁམ
【現代漢語翻譯】 以本體（དེ་བཞིན་ཉིད།）來顯示，因為本體是唯一的。爲了顯示所表達的事物具有多種形態，教法應被理解為如同各種穀物的穀殼中包含著各種精華一樣，因為所表達的事物是多種多樣的。至於此處如何引用『如同虛空恒常普遍』等經文的解釋，並非是導師的言論，因為這與經文的意圖不符。 1-190 爲了說明本體（དེ་བཞིན་ཉིད།），下面講述一個例子。 第二，什麼是本體（དེ་བཞིན་ཉིད།）的意義呢？ 凡是真實的眾生，因為不是由因緣和合而成，所以其自性不會改變；因為自性本善，所以是善的；因為本體沒有污垢，所以是清凈的。因此，這個本體（དེ་བཞིན་ཉིད།）與三種符合正法的特性，可以比作黃金的形狀。雖然這個本體（དེ་བཞིན་ཉིད།）在眾生和佛之間沒有差別，但是當去除突然出現的污垢時，就被稱為如來（དེ་བཞིན་གཤེགས་པ།），而其本體並沒有二元性。總而言之，在經文中，妙吉祥（འཇམ་དཔལ།）說，如來（དེ་བཞིན་གཤེགས་པ།）是我的親近之根本，因為他知曉。通過我的完全清凈，我證悟到一切眾生都是完全清凈的。我的完全清凈和一切眾生的完全清凈，這兩者沒有二元性，不可分割。這段經文中的『我』指的是佛的本體（དེ་བཞིན་ཉིད།），而『眾生的清凈』指的是眾生的本體（དེ་བཞིན་ཉིད།）。這種本體（དེ་བཞིན་ཉིད།）的無差別性在《經莊嚴論》中說：『本體（དེ་བཞིན་ཉིད།）遍在於一切，雖無差別然已清凈，是故名為如來藏（དེ་བཞིན་གཤེགས་སྙིང་པོ།），一切眾生皆具彼之精華。』 爲了說明精華是種姓（རིགས།）的譬喻，下面講述五個例子。 第三部分分為三個小部分 爲了說明兩種種姓（རིགས།）的譬喻，下面講述兩個例子。 第一，說明兩種種姓（རིགས།）的兩個例子分為兩部分：通過總義來確定兩種種姓（རིགས།）；通過正文來闡述譬喻和相似之處。 通過總義來確定兩種種姓（རིགས།）。 第一部分分為四個方面：種姓（རིགས།）的分類、種姓（རིགས།）斷絕的辨析、種姓（རིགས།）的殊勝、種姓（རིགས།）的果。 種姓（རིགས།）的分類。 第一，如《經莊嚴論》所說：『經與殊勝及體性，相與種姓（རིགས།）及差別，過患利益與譬喻，二者八法次第生。』，按照這八法，首先是種姓（རིགས།）存在的道理：一切眾生都具有種姓（རིགས།），因為他們能夠看到輪迴和寂滅的過患和功德，從而產生出離心和追求解脫的意願。此處說：『如果佛的界……』 1-191
【English Translation】 It is shown as the suchness (དེ་བཞིན་ཉིད།), because the suchness is singular. To show that the expressed things have various forms, the Dharma should be understood as the essence of various kinds within the husks of various grains, because the expressed things are diverse. As for how the explanation of 'like the sky is always all-encompassing' and other scriptures are quoted here, it is not the words of the teacher, because it does not accord with the intention of the scriptures. 1-190 To illustrate suchness (དེ་བཞིན་ཉིད།), one example is given below. Second, what is the meaning of suchness (དེ་བཞིན་ཉིད།)? Whatever sentient being is truly real, because it is not compounded, its nature does not change; because its nature is good, it is virtuous; because its essence is without defilement, it is pure. Therefore, this suchness (དེ་བཞིན་ཉིད།) with three characteristics that accord with the Dharma is said to be like the form of gold. Although this suchness (དེ་བཞིན་ཉིད།) exists without difference in sentient beings and Buddhas, when the adventitious defilements are removed, it is called Tathagata (དེ་བཞིན་གཤེགས་པ།), but its essence is non-dual. In short, in the sutra, Manjushri (འཇམ་དཔལ།) said that the Tathagata (དེ་བཞིན་གཤེགས་པ།) is the root of my close attainment, because he knows. Through my complete purity, I realize that all sentient beings are completely pure. My complete purity and the complete purity of all sentient beings, these two are without duality, indivisible. In this scripture, 'I' refers to the suchness (དེ་བཞིན་ཉིད།) of the Buddha, and 'the purity of sentient beings' refers to the suchness (དེ་བཞིན་ཉིད།) of sentient beings. This non-differentiated suchness (དེ་བཞིན་ཉིད།) is stated in the Ornament of Sutras: 'Suchness (དེ་བཞིན་ཉིད།) is pervasive in all, though without difference, it is purified, therefore it is called the Tathagatagarbha (དེ་བཞིན་གཤེགས་སྙིང་པོ།), all beings possess its essence.' To illustrate that essence is like lineage (རིགས།), five examples are given below. The third part is divided into three sub-parts To illustrate the two lineages (རིགས།), two examples are given below. First, the two examples illustrating the two lineages (རིགས།) are divided into two parts: establishing the two lineages (རིགས།) through the general meaning; explaining the examples and similarities through the main text. Establishing the two lineages (རིགས།) through the general meaning. The first part is divided into four aspects: the classification of lineage (རིགས།), the analysis of the extinction of lineage (རིགས།), the excellence of lineage (རིགས།), and the fruit of lineage (རིགས།). The classification of lineage (རིགས།). First, as stated in the Ornament of Sutras: 'Sutra and excellence and nature, sign and lineage (རིགས།) and difference, faults, benefits, and examples, these eight arise in order.', according to these eight, first is the reason for the existence of lineage (རིགས།): all sentient beings have lineage (རིགས།), because they can see the faults and merits of samsara and nirvana, thereby generating renunciation and the desire to seek liberation. Here it says: 'If the realm of the Buddha...' 1-191
ས་མེད་ན་ཞེས་སོགས་ལྟར་རོ། །ཁྱད་པར་གནས་སྐབས་ཐེག་པ་ གསུམ་གྱི་རིགས་ཐ་དད་ཡོད་དེ། རྒྱུ་ཁམས་སྣ་ཚོགས་དང་རྐྱེན་ཐེག་པ་ཐ་དད་ལ་མོས་པ་དང་ རིགས་ངེས་པ་ཁ་ཅིག་སྒྲུབ་ལ་མ་ངེས་པ་ཁ་ཅིག་མི་སྒྲུབ་པས་ཐ་དད་པ་དང་འབྲས་བུ་བྱང་ ཆུབ་གསུམ་ཐ་དད་པར་དམིགས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མདོ་རྒྱན་དུ། ཁམས་རྣམས་དང་ནི་མོས་པ་ དང་། །སྒྲུབ་པ་ཐ་དད་དབྱེ་བ་དང་། །འབྲས་བུ་ཐ་དད་དམིགས་པའི་ཕྱིར། །རིགས་ཡོད་ཉིད་ དུ་ངེས་པར་བརྗོད། །ཅེས་སོ། ། གཉིས་པ་རིགས་མཆོག་ཡིན་ཚུལ་ནི། ཐེག་དམན་གྱི་རིགས་ནི་དགེ་བ་ཁྱད་པར་ཅན་དུ་ མ་སྦྱངས་པ་དང་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་མེད་པ་དང་གཞན་དོན་མེད་པ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་ པ་ན་ཟད་པས་དམན་ལ། ཐེག་ཆེན་གྱི་ནི་དེ་ལས་བཟློག་པས་མཆོག་ཡིན་ཏེ། དེར། དེ་དགེ་ ཁྱད་པར་འཕགས་པ་དང་། །ཐམས་ཅད་དང་ནི་དོན་ཆེན་དང་། །མི་ཟད་པ་ཡི་རྒྱུ་མཚན་ཕྱིར། །རིགས་མཆོག་ཉིད་ཅེས་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཞེས་སོ། ། གསུམ་པ་རིགས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ཉན་ཐོས་རྣམས་ལ་ཆགས་པའི་དགེ་བ་ལ་ཐར་པའི་ རིགས་སུ་འདོད་དེ། མཛོད་དུ། མ་ཆགས་འཕགས་རིགས། ཞེས་སོ། །ཐེག་ཆེན་གྱི་ནི་མདོ་ རྒྱན་དུ། རང་བཞིན་དང་ནི་རྒྱས་པ་དང་། །དེ་ནི་རྟེན་དང་བརྟེན་པ་དང་། །ཡོད་མེད་ཉིད་ དང་ཡོན་ཏན་ནི། །སྒྲོལ་བའི་དོན་དུ་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པས་ཡོན་ཏན་སྒྲོལ་ཞིང་འབྱུང་བའི་ གཞིའམ་ས་བོན་ནི་རིགས་ཀྱི་དོན་ཡིན་ལ། དབྱེ་ན་རྟེན་རང་བཞིན་གྱི་རིགས་ཆོས་དབྱིངས་ དྲི་བཅས་དང་། བརྟེན་པ་རྒྱས་པའི་རིགས་དགེ་བའི་རྐྱེན་ཡང་དག་པར་བླངས་པའོ། །གཉིས་ ཀ་ཡང་རྒྱུའི་དངོས་པོར་ཡོད་ལ་འབྲས་བུའི་དངོས་པོར་མེད་པའོ། །མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ནི། བྱང་སར། རིགས་དེ་ནི་གཞི་ཞེས་ཀྱང་བྱ། རྟོན་པ་དང་། རྒྱུ་དང་། རྟེན་དང་། ཉེར་གནས་ 1-192 དང་། སྔོན་དུ་འགྲོ་བ་དང་གནས་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དང་། རིགས་དེ་ནི་ས་བོན་ཞེས་ཀྱང་ བྱ། ཁམས་དང་རང་བཞིན་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །ཡང་སད་པའི་རྟགས་མེད་ཀྱི་བར་དུ་ རྟོགས་དཀའ་བས་ཕྲ་བ་དང་། སད་པའི་རྟགས་ཡོད་ན་རྟོགས་སླ་བས་རགས་པ་སྟེ། དེར། དེ་ཡང་འབྲས་བུ་ཡང་དག་པར་མ་གྲུབ་པ་ནི་འབྲས་བུ་མེད་པས་ཆ་ཕྲ་བ་ཡིན་ནོ། །འབྲས་བུ་ ཡང་དག་པར་གྲུབ་པ་ནི་འབྲས་བུ་དང་བཅས་པས་རིགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། ། བཞི་པ་རིགས་མཆོག་གི་རྟགས་ནི། སྦྱོར་བའི་སྔོན་རོལ་ནས་སེམས་ཅན་ལ་སྙིང་བརྩེ་ བ་དང་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ལ་མོས་པ་དང་དཀའ་སྤྱད་ལ་ཇི་མི་སྙམ་པའི་བཟོད་པ་དང་དགེ་བ་ ཕར་ཕྱིན་དྲུག་སྤྱོད་པ་རྣམས་བྱང་སེམས་ཀྱི་རིགས་ཀྱི་རྟགས་ཏེ། མདོ་རྒྱན་དུ། སྦྱོར་བའི་སྔོན་ དུ་སྙིང་རྗེ་དང་། །མོས་པ་དང་ནི་བཟོད་པ་དང་། །དགེ་བ་ཡང་དག་སྤྱོད་པ་ནི། །རིགས་ཀྱི་ རྟགས་སུ་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་སོ། ། ལྔ་པ་ར
【現代漢語翻譯】 如前文『無地』等所述。特別是，暫時而言，存在三種不同根性的乘：由於眾生具有不同的素質和傾向於不同的乘，有些根性是確定的，有些是不確定的，有些修行，有些不修行，因此它們是不同的；並且由於它們的目標是三種不同的菩提果，所以它們是不同的。如《經莊嚴論》所說：『素質和傾向，修行之差別，以及目標之果不同，因此，應知根性是確定的。』 第二，根性殊勝的原因是：小乘的根性由於沒有修習殊勝的善行，沒有一切功德，沒有利益他人，並且在涅槃時會耗盡，所以是低劣的。而大乘的根性則與此相反，所以是殊勝的。如《經莊嚴論》所說：『由於殊勝的善行，具足一切功德和大利益，以及不會耗盡的原因，所以被稱為殊勝的根性。』 第三，根性的定義是：聲聞乘的人認為對世俗的善行的執著是解脫的根性。如《俱舍論》所說：『無執著是殊勝的種姓。』而大乘的根性，如《經莊嚴論》所說：『自性、增長、所依、能依，有無以及功德，應知是爲了度化。』因此，功德生起和度化的基礎或種子就是根性的意義。如果進行區分，則所依是自性根性，即具有染污的法界；能依是增長的根性，即正確地接受善的助緣。兩者都存在於因的實物中，但不存在於果的實物中。名稱的同義詞，如《菩薩地論》所說：『根性也被稱為基礎、依靠、原因、所依、近處、先導和處所。』以及『根性也被稱為種子、素質和自性。』此外，在沒有覺醒的徵兆之前，根性難以理解，所以是微細的；如果有了覺醒的徵兆，就容易理解，所以是粗大的。如《經莊嚴論》所說：『沒有完全成就果實，是因為沒有果實，所以是微細的部分。完全成就果實，是因為具有果實，所以是粗大的。』 第四，殊勝根性的徵兆是：在修行之前，就對眾生有慈悲心，對大乘的佛法有信心，對困難不以為意的忍耐，以及行持佈施等六度萬行，這些都是菩薩根性的徵兆。如《經莊嚴論》所說：『修行之前有慈悲，有信心和忍耐，以及正確地行持善行，應知這是根性的徵兆。』 第五，...
【English Translation】 As mentioned earlier in 'without ground' etc. In particular, for the time being, there are three different types of vehicles: because beings have diverse qualities and inclinations towards different vehicles, some lineages are definite, some are indefinite, some practice, and some do not practice, therefore they are different; and because their aim is three different Bodhi fruits, they are different. As the Ornament of the Sutras says: 'Qualities and inclinations, the difference in practice, and the different aims of the fruit, therefore, it should be known that the lineage is definite.' Second, the reason why the lineage is superior is: the lineage of the Lesser Vehicle is inferior because it has not cultivated special virtues, lacks all qualities, does not benefit others, and is exhausted at Nirvana. The lineage of the Great Vehicle is the opposite of this, so it is superior. As it says there: 'Because of superior virtues, possessing all qualities and great benefits, and the reason for not being exhausted, it is said to be a superior lineage.' Third, the definition of lineage is: those of the Hearer Vehicle consider attachment to worldly virtues as the lineage of liberation. As the Treasury of Knowledge says: 'Non-attachment is a noble lineage.' As for the lineage of the Great Vehicle, as the Ornament of the Sutras says: 'Nature, growth, the basis, the dependent, existence and non-existence, and qualities, should be known for the sake of liberation.' Therefore, the basis or seed from which qualities arise and liberate is the meaning of lineage. If distinguished, the basis is the lineage of nature, which is the defiled Dharmadhatu; the dependent is the lineage of growth, which is the correct acceptance of virtuous conditions. Both exist in the substance of the cause, but do not exist in the substance of the result. Synonyms of the name, as the Bodhisattva Grounds says: 'Lineage is also called the ground, reliance, cause, basis, proximity, precursor, and place.' and 'Lineage is also called seed, element, and nature.' Furthermore, before there are signs of awakening, the lineage is difficult to understand, so it is subtle; if there are signs of awakening, it is easy to understand, so it is coarse. As it says there: 'Not having fully accomplished the fruit is because there is no fruit, so it is a subtle part. Fully accomplishing the fruit is because it has the fruit, so it is coarse.' Fourth, the signs of a superior lineage are: before practice, having compassion for beings, having faith in the Dharma of the Great Vehicle, endurance that does not mind difficulties, and practicing the six perfections such as generosity, these are the signs of the Bodhisattva lineage. As the Ornament of the Sutras says: 'Before practice, there is compassion, there is faith and endurance, and the correct practice of virtue, it should be known that these are the signs of lineage.' Fifth,...
བ་ཏུ་དབྱེ་བ་ནི། རང་གི་བྱང་ཆུབ་གཞན་དུ་མི་འགྱུར་བར་ཐོབ་པར་ངེས་པ་དང་། ལམ་གཞན་དུ་འགྱུར་སྲིད་པ་མ་ངེས་པ་དེ་གཉིས་པོ་ལ་རིམ་པ་བཞིན་རྐྱེན་གྱིས་མི་འཕྲོགས་ པ་དང་འཕྲོགས་པ་ཞེས་བརྗོད་པས་བཞི་སྟེ། དེར། རིགས་ནི་ངེས་དང་མ་ངེས་དང་། །རྐྱེན་ རྣམས་ཀྱིས་ནི་མི་འཕྲོགས་དང་། །འཕྲོགས་པ་ཉིད་དེ་མདོར་ན་རིགས། །དབྱེ་བ་འདི་ནི་རྣམ་ པ་བཞི། །ཞེས་སོ། ། དྲུག་པ་རིགས་ཀྱི་ཉེས་པ་ནི། རིགས་ཡོད་ཀྱང་སྟོན་ལ་མི་འཇུག་པའི་ཉེས་པ་བཞི་ཡོད་ དེ། ཉོན་མོངས་པ་གོམས་པ་མང་བ་དང་། མི་དགེ་བའི་གྲོགས་པོ་བརྟེན་པ་དང་། རྫས་ཀྱིས་ ཕོངས་པ་དང་། རྗེ་དཔོན་ལ་སོགས་པའི་དབང་དུ་གྱུར་པའོ། །དེ་ཡང་། དེར། ཉོན་མོངས་ གོམས་དང་གྲོགས་ངན་དང་། །ཕོངས་དང་གཞན་གྱི་དབང་ཉིད་དེ། །མདོར་ན་རིགས་ཀྱི་ ཉེས་དམིགས་ནི། །རྣམ་པ་བཞིར་ནི་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་སོ། ། 1-193 བདུན་པ་རིགས་ཀྱི་ཕན་ཡོན་ནི། རིགས་སད་པ་ལ་ཕན་ཡོན་བཞི་སྟེ། ངན་སོང་དུ་དུས་ རིང་ཞིག་ན་འགྲོ་ཡི་ཡང་ཡང་མི་འགྲོ་བ་དང་། སོང་ཡང་མྱུར་དུ་ཐར་བ་དང་དེར་གནས་ཀྱི་ བར་ཡང་གཞན་ལས་སྡུག་བསྔལ་ཆུང་བ་དང་། དེ་ལ་སྐྱོ་བ་དང་བཅས་པའི་སེམས་འབྱུང་ ཞིང་དེར་སྐྱེས་པའི་སེམས་ཅན་སྨིན་པར་བྱེད་པའོ། །དེ་ཡང་དེར། རིང་མོ་ཞིག་ན་ངན་སོང་ དུ། །འགྲོ་ཞིང་མྱུར་དུ་ཐར་བ་དང་། །དེ་ནའང་སྡུག་བསྔལ་ཆུང་ངུ་མྱོང་། །སྐྱོ་བཅས་སེམས་ ཅན་སྨིན་པར་བྱེད། །ཅེས་སོ། ། བརྒྱད་པ་རིགས་ཀྱི་དཔེར་བརྗོད་པ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་གསེར་དང་འདྲ་བ་ནི། གསེར་ གྱི་རིགས་པ་ཆེན་པོ་དེ་གསེར་མང་པོ་དང་འོད་གསལ་བ་དང་དྲི་མ་མེད་པ་དང་ལས་སུ་རུང་ བ་དང་བཞིའི་གནས་ཡིན་པ་ལྟར་རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་རིགས་ཀྱང་དགེ་བའི་རྩ་བ་མང་པོ་དང་ཡི་ གེ་འོད་གསལ་བ་དང་ཉོན་མོངས་པའི་དྲི་མ་མེད་པ་དང་མངོན་ཤེས་ལ་སོགས་པའི་མཐུའི་ གནས་ཡིན་པས་འདྲ་སྟེ། དེར། གསེར་གྱི་རིགས་བཞིན་ཤེས་པར་བྱ། །དགེ་བ་དཔག་ཏུ་མེད་ པའི་གནས། །ཡེ་ཤེས་དང་ནི་དྲི་མེད་ལྡན། །མཐུ་རྣམས་ཀྱི་ཡང་གནས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་རིན་ཆེན་འདྲ་བ་ནི། རིན་པོ་ཆེའི་རིགས་ཆེན་པོ་དེ་རིགས་དང་ལྡན་པ་དང་། ཁ་དོག་ཕུན་ཚོགས་དང་། དབྱིབས་ཕུན་ཚོགས་དང་། ཚད་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་བཞིན་དུ། རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་རིགས་ཀྱང་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོ་དང་། ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོ་དང་། འཕགས་པའི་ཏིང་ངེ་ འཛིན་དང་། སེམས་ཅན་མང་པོ་སྨིན་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འདྲ་སྟེ། དེར། རིན་ཆེན་མཆོག་རིགས་བཞིན་ཤེས་བྱས། །བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོའི་རྒྱུ་མཚན་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་ཆེ་ དང་ཏིང་འཛིན་འཕགས། །སེམས་ཅན་མང་པོའི་དོན་གནས་ཕྱིར། །ཞེས་སོ། ། ༈ རིགས་ཆད་དཔྱད་པ། གཉིས་པ་ནི། རིགས་ཆད་པ་སྲིད་དམ་མི་སྲིད་ཅེ་ན་རང་བཞིན་གྱི
【現代漢語翻譯】 關於種性的分類：分為兩種，一種是確定能獲得自己的菩提且不會轉變為其他，另一種是不確定的可能會轉變為其他道路。這兩種情況依次被稱為不會被因緣奪走和會被奪走，因此共有四種情況。對此總結道：『種性分為確定和不確定，因緣有不奪和奪走，總而言之，種性的分類有四種。』 第六，種性的過患：即使具有種性，也有四種無法進入正道的情況：煩惱習氣深重，依賴惡友，物質匱乏，以及受制於君主等權威。對此總結道：『煩惱習氣深重，結交惡友，物質匱乏，以及受制於他人，總而言之，種性的過患，應當瞭解為四種。』 第七，種性的利益：啓發種性有四種利益：長時間墮入惡道后不會再次墮入，即使墮入也能迅速解脫，即使停留在惡道，所受痛苦也比其他眾生小，並且會生起厭離之心，從而成熟在那裡出生的眾生。對此總結道：『長時間墮入惡道，也能迅速解脫，即使在那裡，也只承受微小的痛苦，並能成熟具有厭離之心的眾生。』 第八，種性的比喻：第一個比喻是與黃金相似。就像上等黃金具備黃金多、光澤明亮、無雜質、易於加工這四種特性一樣，佛子（菩薩）的種性也具備許多善根、文字清晰明亮、沒有煩惱的雜質、以及具有神通等力量，因此是相似的。對此總結道：『應知如黃金之種性，是無量功德之所在，具足智慧且無染污，也是各種神通之所在。』 第二個比喻是與珍寶相似。就像上等珍寶具備種姓優良、顏色圓滿、形狀圓滿、尺寸圓滿這四種特性一樣，佛子的種性也具備大菩提、大智慧、殊勝的禪定、以及能成熟眾多眾生的原因，因此是相似的。對此總結道：『應知如珍寶之殊勝種性，是大菩提之因，具足大智慧和殊勝禪定，也是利益眾多眾生的根本。』 關於種性斷絕的考察： 第二，種性是否會斷絕？
【English Translation】 The classification of lineage: It is divided into two types: one is the certainty of attaining one's own Bodhi without transforming into another, and the other is the uncertainty of possibly transforming into another path. These two situations are respectively called 'not being robbed by conditions' and 'being robbed,' thus there are four situations in total. In this regard, it is summarized: 'Lineage is divided into certain and uncertain, conditions include not robbing and robbing, in short, the classification of lineage has four types.' Sixth, the faults of lineage: Even if one possesses lineage, there are four situations in which one cannot enter the right path: being heavily accustomed to afflictions, relying on bad friends, being impoverished in resources, and being controlled by rulers or other authorities. In this regard, it is summarized: 'Being heavily accustomed to afflictions, associating with bad friends, being impoverished, and being under the control of others, in short, the faults of lineage, should be understood as four types.' Seventh, the benefits of lineage: Arousing lineage has four benefits: after falling into the lower realms for a long time, one will not fall again; even if one falls, one can quickly be liberated; even if one remains in the lower realms, the suffering experienced is less than that of other beings; and a mind of renunciation will arise, thereby maturing the beings born there. In this regard, it is summarized: 'After falling into the lower realms for a long time, one can quickly be liberated; even there, one only endures slight suffering, and one can mature beings with a mind of renunciation.' Eighth, the metaphors of lineage: The first metaphor is similar to gold. Just as excellent gold possesses the four characteristics of having much gold, bright luster, no impurities, and being easy to work with, the lineage of a Buddha-son (Bodhisattva) also possesses many roots of virtue, clear and bright letters, no impurities of afflictions, and the power of supernatural abilities, thus it is similar. In this regard, it is summarized: 'One should know it is like the lineage of gold, the place of immeasurable merit, endowed with wisdom and without defilement, and also the place of all kinds of power.' The second metaphor is similar to jewels. Just as excellent jewels possess the four characteristics of having a good lineage, perfect color, perfect shape, and perfect size, the lineage of a Buddha-son also possesses great Bodhi, great wisdom, excellent samadhi, and the reason for maturing many beings, thus it is similar. In this regard, it is summarized: 'One should know it is like the excellent lineage of jewels, the cause of great Bodhi, endowed with great wisdom and excellent samadhi, and also the basis for benefiting many beings.' Examination of the extinction of lineage: Second, can lineage be extinguished?
་རིགས་ནི་ཆད་པ་མི་ སྲིད་ཏེ། འདིར་རྟག་ཏུ་སངས་རྒྱས་སྙིང་པོ་ཅན་ཞེས་དང་། མདོར། སེམས་ཅན་འདི་དག་ནི་ 1-194 རྟག་ཏུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཅན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། གལ་ཏེ་དེ་སྲིད་ ན་ཆོས་ཉིད་མེད་པའི་ཆོས་ཅན་སྲིད་པར་ཐལ་བའི་ཕྱིར། རྒྱས་པའི་རིགས་ནི་ཆད་པ་སྲིད་ དེ། མདོ་རྒྱན་དུ། ལ་ལ་གཅིག་ཏུ་ཉེས་པ་སྤྱོད་ངེས་ཡོད། །ལ་ལ་དཀར་པོའི་ཆོས་རྣམས་ ཀུན་ཏུ་བཅོམ། །ལ་ལ་ཐར་པའི་ཆ་མཐུན་དགེ་བ་མེད། །དཀར་པོ་དམན་པ་ཡོད་པ་རྒྱུ་དང་ བྲལ། །ཞེས་པས། གནས་སྐབས་སུ་ཆད་པ་བཞི་དང་། གཏན་དུ་ཆད་པ་གཅིག་གོ །དང་པོ་ ཡང་། མཐའ་གཅིག་ཏུ་མཚམས་མེད་ལ་སོགས་པའི་ཉེས་པ་སྤྱོད་པར་ངེས་པ་དང་། ལོག་ པར་ལྟ་བས་དཀར་པོ་དགེ་བའི་ཆོས་བཅོམ་པ་དང་། ཐར་པ་ཆ་མཐུན་མ་བསྐྱེད་པས་སད་ མ་ནུས་པ་དང་། ཅུང་ཟད་ཡོད་ཀྱང་ཚོགས་མ་རྫོགས་པ་སྟེ་བཞི་པོ་འདི་དམན་པས་མེད་པར་ བཞག་པ་བུ་ངན་པ་ལ་བུ་མེད་ཅེས་པ་བཞིན་ནོ། །གཏན་ཆད་པ་ནི་ཐར་པའི་རྒྱུ་རྒྱས་པའི་ རིགས་གཏན་མེད་པའོ། །འདིར་སེམས་ཙམ་པ་རིགས་ཆད་འདོད་ལ་དབུ་མ་པ་མི་འདོད་ ཅེས་ཟེར་ཞིང་། མདོ་སྡེ་རྒྱན་གྱི་ལུང་འདི་ཡང་སེམས་ཙམ་གྱི་ལུགས་སུ་འདོད་པ་མང་མོད། ལེགས་པར་དཔྱད་ན་མདོ་སྡེ་རྒྱན་གྱིས་ཆོས་མཆོག་ཆེན་པོའི་བར་དུ་དབུ་སེམས་ཐུན་མོང་ བ་དང་། ས་དང་པོ་ནས་སེམས་ཙམ་ལས་འདས་པ་སྟོན་པས་རིགས་ཆད་བཤད་པ་འདི་ཡང་ དབུ་སེམས་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་དབུ་མ་པའི་ལུགས་ལ་རྒྱས་པའི་རིགས་ཆད་པ་མི་ སྲིད་ན། འདིར། ཡང་དག་བླངས་པ་མཆོག་ཉིད་དོ། །ཞེས་པ་དང་འགལ་ཏེ། མ་བླངས་གོང་ དུ་མེད་པར་རིགས་སོ། །ཡང་བྱང་སར། དེ་ལ་རང་བཞིན་གྱིས་གནས་པའི་རིགས་ནི་བྱང་ ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་གི་ཁྱད་པར་གང་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་ནི་གཅིག་ནས་ གཅིག་ཏུ་བརྒྱུད་དེ་འོངས་པ་ཐོག་མ་མེད་པའི་དུས་ཅན་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ཐོབ་པ་དེ་ལྟ་བུ་ཡིན་ ནོ། །ཞེས་གསུངས་པ་འདི་སེམས་ཙམ་པའི་ལུགས་སུ་བྱེད་པ་ཡང་མི་རིགས་ཏེ། བྱང་ས་དབུ་ མའི་གཞུང་ཡིན་པས་སོ། །སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་གི་ཁྱད་པར་ཞེས་པ་ཡིད་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དུ་འདོད་པ་ 1-195 ཡང་དཔྱད་དགོས་ཏེ། ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ཐོབ་པ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེས་ན་ཕྱིའི་སྐྱེ་མཆེད་ ཆོས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། ། ༈ རིགས་ཀྱི་ཆེ་བ། གསུམ་པ་ནི། གནས་སྐབས་སུ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཆོས་ལ་ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེ་བར་མི་ཤེས་ བཞིན་དུ་མོས་པ་ཆེན་པོ་འབྱུང་ཞིང་སྒྲུབ་པ་ལ་མི་སྐྱོ་བར་བཟོད་པ་དང་། མཐར་འཇིག་རྟེན་ དང་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་གཉིས་ཀྱི་མཆོག་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོ་འཐོབ་པ་ནི། རྒྱལ་ སྲས་ཀྱི་རིགས་རང་བཞིན་གྱིས་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པ་དང་རྒྱས་པའི་ཆེ་བ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། མདོ་ རྒྱན་དུ། ཟབ་ཅི
【現代漢語翻譯】 種姓是不可能斷絕的。因為這裡總是說『具有如來藏』，並且在《總說》中說：『這些有情眾生總是具有如來藏。』如果種姓會斷絕，那麼就會導致存在沒有法性的法。發展種姓是可能斷絕的。在《經莊嚴論》中說：『有些人必定會造作罪業，有些人會摧毀所有的白法，有些人沒有解脫分善根，白法衰損且沒有因。』因此，有四種暫時斷絕的情況和一種永久斷絕的情況。第一種情況是，有些人必定會造作無間罪等罪業；有些人因為邪見而摧毀了白法善根；有些人因為沒有生起解脫分而無法醒悟；有些人即使稍微有一點善根，也沒有圓滿資糧。這四種情況就像沒有兒子的壞兒子一樣，被認為是缺失的。永久斷絕是指永遠沒有解脫之因，即發展種姓。這裡有人說唯識宗承認種姓斷絕，而中觀宗不承認。很多人認為《經莊嚴論》的這段引文是唯識宗的觀點。但仔細研究後會發現，《經莊嚴論》在法最勝位之前，中觀和唯識是共同的，從初地開始就顯示了超越唯識的觀點，因此這段關於種姓斷絕的論述也是中觀和唯識共同的觀點。如果中觀宗不承認發展種姓會斷絕，那麼就與『完全接受才是最殊勝的』相矛盾，因為在沒有接受之前，種姓是不存在的。此外，在《辨中邊論》中說：『自性住種姓是菩薩的六處差別，它是從一個到另一個傳遞而來的，具有無始的時間，是法性所獲得的。』將這段話解釋為唯識宗的觀點也是不合理的，因為《辨中邊論》是中觀的論著。將『六處差別』解釋為意處也是需要研究的，因為經中說『法性所獲得的』。因此，應該將外六處理解為法的差別。 種姓的殊勝之處： 第三點是，在某種情況下，即使不瞭解大乘佛法的深廣，也會產生極大的信心，並且在修行上不會感到厭倦，能夠忍耐。最終，獲得世間和聲聞兩種圓滿的頂峰——大菩提，這就是佛子種姓自然具有功德和發展的殊勝之處。《經莊嚴論》中說：『深奧……』
【English Translation】 Lineage is impossible to be severed. Because here it is always said 'having the Tathagatagarbha', and in the Compendium it is said: 'These sentient beings always have the Tathagatagarbha.' If lineage could be severed, then it would lead to the existence of a dharma without dharmata. The developing lineage can be severed. In the Ornament of Sutras it says: 'Some are certain to engage in wrongdoing, some destroy all white dharmas, some have no virtues in accordance with liberation, white is inferior and without cause.' Therefore, there are four cases of temporary severance and one case of permanent severance. The first case is that some are certain to engage in wrongdoing such as the five heinous crimes; some destroy white virtuous dharmas due to wrong views; some are unable to awaken because they have not generated the part of liberation; and some, even if they have a little virtue, do not complete the accumulation of merit. These four cases are considered missing because they are inferior, like a bad son who has no son. Permanent severance is the eternal absence of the cause of liberation, i.e., the developing lineage. Here, some say that the Mind-Only school admits the severance of lineage, while the Madhyamaka school does not. Many consider this quote from the Ornament of Sutras to be the view of the Mind-Only school. However, upon careful examination, it can be seen that the Ornament of Sutras shares common ground between Madhyamaka and Mind-Only up to the Dharma Supreme position, and from the first bhumi onwards, it shows the view that transcends Mind-Only. Therefore, this discussion of lineage severance is also a common view of Madhyamaka and Mind-Only. If the Madhyamaka school does not admit that the developing lineage can be severed, then it contradicts 'Complete acceptance is the most supreme', because the lineage does not exist before acceptance. Furthermore, in the Distinguishing the Middle from the Extremes it says: 'The naturally abiding lineage is the distinction of the six ayatanas of the Bodhisattvas, which is transmitted from one to another, has a beginningless time, and is obtained by dharmata.' It is also unreasonable to interpret this passage as the view of the Mind-Only school, because the Distinguishing the Middle from the Extremes is a Madhyamaka treatise. It is also necessary to examine the interpretation of 'the distinction of the six ayatanas' as the mind-ayatana, because the sutra says 'obtained by dharmata'. Therefore, the external ayatanas should be understood as the distinction of dharmas. The greatness of lineage: The third point is that, in some cases, even without understanding the depth and breadth of the Mahayana Dharma, great faith arises, and one does not feel weary in practice, being able to endure. Ultimately, attaining the peak of both worldly and Shravaka perfections—Great Bodhi—this is the greatness of the Son of Buddha lineage naturally endowed with qualities and development. The Ornament of Sutras says: 'Profound...'
ང་རྒྱ་ཆེར་བཤད་པ་གཞན་ལ་ཕན་ཕྱིར་བསྟན་པའི་ཆོས་ཆེན་ལ། །མི་ཤེས་ བཞིན་དུ་མོས་པ་ཤིན་ཏུ་རྒྱ་ཆེན་འབྱུང་ཞིང་སྒྲུབ་ལ་བཟོད། །དེ་དག་ཐ་མར་རྣམ་པ་གཉིས་ མཆོག་ཕུན་སུམ་ཚོགས་གྱུར་གང་ཡིན་དེ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རང་བཞིན་ཡོན་ཏན་ལྡན་ ཏེ་རྒྱས་པའི་རིགས་ལས་ཤེས། །ཞེས་སོ། ། ༈ རིགས་ཀྱི་འབྲས་བུ། བཞི་པ་ནི་རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་རིགས་འདི། རང་གཞན་ལ་ཕན་བདེ་བྱེད་པའི་འབྲས་བུས་ བརྒྱན་ཞིང་བདེ་སྡུག་གི་ལས་འབྲས་ཞི་ལ་ཡོན་ཏན་རྒྱ་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ ཤིང་གི་འབྲས་བུ་དང་ལྡན་པས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་རྩ་བ་བཟང་པོ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དེར། ཡོན་ཏན་ ཤིན་ཏུ་རྒྱ་ཆེ་བྱང་ཆུབ་ཤིང་བསྐྱེད་ཕྱིར། །བདེ་དང་སྡུག་བསྔལ་ཆེན་པོ་ཞི་བ་ཐོབ་བྱའི་ཕྱིར། །བདག་དང་གཞན་ལ་ཕན་བདེ་བྱེད་པའི་འབྲས་བུའི་ཕྱིར། །རིགས་མཆོག་དེ་ནི་རྩ་བ་བཟང་ པོ་ལྟ་བུ་ཡིན། །ཞེས་སོ། ། ༈ གཞུང་དོན་གྱིས་དཔེ་དང་འདྲ་ཚུལ་དངོས། གཉིས་པ་ནི། གཏེར་དང་པོ་ནས་ས་འོག་ན་ཡོད་པ་དང་འབྲས་བུའི་ཤིང་ལྗོན་པ་གསར་ དུ་བསྐྱེད་པ་བཞིན་དུ། རིགས་དེ་ལ་དབྱེ་བ་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། ཐོག་མ་མེད་པ་ ནས་རྩོལ་བས་མ་ཁྱབ་པར་རང་བཞིན་གྱིས་གནས་པ་རང་བཞིན་གྱི་རིགས་དང་། ཐར་པའི་ རྒྱུའི་དགེ་བ་རྩོལ་བས་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་མཆོག་རྒྱས་པའི་རིགས་ཉིད་དོ། ། 1-196 ༈ རིགས་དེས་སྐུ་གསུམ་འཐོབ་ཚུལ། གཉིས་པ་རིགས་དེས་སྐུ་གསུམ་འཐོབ་ཚུལ་ནི་རིགས་འདི་གཉིས་ཀྱི་རྒྱུ་ལས་ཚོགས་ གཉིས་ཀྱི་རྐྱེན་གྱིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གསུམ་ཐོབ་པར་འདོད་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་དང་པོ་རང་ བཞིན་གྱི་རིགས་ཀྱིས་རྒྱུ་བྱས་ཏེ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་ཀྱིས་གཙོ་བོའི་རྐྱེན་བྱས་པས། དྲི་བཅས་ ཀྱི་གནས་སྐབས་ལས་དྲི་མེད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་སྐུ་ནི་དང་པོ་ཆོས་སྐུ་འཐོབ་ཏེ། གཉིས་པ་ རྒྱས་པའི་རིགས་ཀྱིས་རྒྱུ་བྱས་པ་ཡིས་ནི་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་ཀྱིས་གཙོ་བོའི་རྐྱེན་བྱས་ཏེ་ ཕྱི་མ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་འཐོབ་པོ། ། ༈ སྐུ་གསུམ་མཚོན་པའི་དཔེ་གསུམ། གསུམ་པ་སྐུ་གསུམ་མཚོན་པའི་དཔེ་གསུམ་ནི། དེ་ལྟར་སྐུ་གསུམ་ལས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ ཡོན་ཏན་གྱིས་མཛེས་པ་ནི་རིན་ཆེན་བདུན་ལས་བྱས་པའི་སྐུ་སྔར་ཡོད་དང་འདྲ་བར་ཤེས་ པར་བྱ་སྟེ། རང་བཞིན་གྱིས་ནི་གྲུབ་ཀྱི་གློ་བུར་དུ་བྱས་པ་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་སྟོབས་ལ་སོགས་ པ་ཡོན་ཏན་རིན་ཆེན་ལྟ་བུ་དུ་མའི་གཏེར་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཆེན་པོ་ཐེག་ཆེན་གྱི་རྒྱལ་ སྲིད་ཆེ་བ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ལ་རྫོགས་པར་ལོངས་སྤྱོད་ལོངས་སྐུ་ ནི། གླིང་བཞིའི་སྲིད་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བ་བཞིན་ནོ། །ལོངས་སྐུའི་གཟུགས་ བརྙན་གྱི་ཚུལ་དུ་གདུལ་བྱའི་བློ་ལ་ཤར་བ་ཡི་ནི་རང་བཞི
【現代漢語翻譯】 我爲了利益他人而廣泛宣講，這是偉大的佛法。 即使不瞭解，也能生起極其廣大的信心，並且能夠忍受修行。 那些最終獲得兩種圓滿殊勝的人， 要知道，他們是具有菩薩自性功德，並且來自興盛的種姓。 這是關於種姓的果。 第四，這種佛子（རྒྱལ་སྲས，梵文：bodhisattva-putra，菩提薩埵之子，漢語字面意思：佛子）的種姓，以利益自他的安樂為莊嚴，寂滅苦樂的業果，具有廣大功德，並且具有菩提樹的果實，因此是菩提的良好根本。 對此，經中說：爲了生起極其廣大的菩提樹， 爲了獲得寂滅廣大安樂， 爲了成就利益自他的果實， 這種殊勝的種姓就像良好的根本一樣。 這是關於經文意義與比喻相似之處的真實闡述。 第二，就像寶藏原本就在地下，以及新生的果樹一樣， 要知道，種姓可以分為兩種：一種是從無始以來，未經勤奮努力，自然存在的自性種姓；另一種是通過勤奮努力，正確獲得的解脫之因的善業，即興盛的種姓。 這是關於種姓如何獲得三身（སྐུ་གསུམ，梵文：trikāya，羅馬擬音：trikāya，漢語字面意思：三身）的闡述。 第二，關於種姓如何獲得三身，認為這兩種種姓以二資糧（ཚོགས་གཉིས，梵文：dvārasamgraha，羅馬擬音：dvārasamgraha，漢語字面意思：二種集合）為助緣，從而獲得佛的三身。 也就是說，首先，自性種姓作為因，智慧資糧作為主要助緣， 因為從有垢的狀態轉變為無垢，所以首先獲得法身（ཆོས་སྐུ，梵文：dharmakāya，羅馬擬音：dharmakāya，漢語字面意思：法性之身）；其次，興盛的種姓作為因，福德資糧作為主要助緣，從而獲得後來的色身（གཟུགས་སྐུ，梵文：rūpakāya，羅馬擬音：rūpakāya，漢語字面意思：色相之身）。 這是關於象徵三身的三個比喻。 第三，關於象徵三身的三個比喻：如此，三身中，以功德莊嚴的自性身（ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ，梵文：svābhāvikakāya，羅馬擬音：svābhāvikakāya，漢語字面意思：自性之身），要知道它類似於用七寶製成的原本就有的佛像。 因為它是自性成就的，不是突然造作的，並且是力量等諸多功德珍寶的寶藏。 因為擁有享用偉大佛法大乘的王位，所以圓滿享用佛法的報身（ལོངས་སྐུ，梵文：saṃbhogakāya，羅馬擬音：saṃbhogakāya，漢語字面意思：報償之身），就像享用四大部洲政權的轉輪王一樣。 報身以形象的方式顯現在所化眾生的心中，也就是自性
【English Translation】 I extensively explain for the benefit of others, this great Dharma. Even without understanding, one can generate extremely vast faith and be able to endure practice. Those who ultimately attain the two perfections in their entirety, Know that they possess the qualities of a Bodhisattva nature and come from a flourishing lineage. This is about the fruit of lineage. Fourth, this lineage of the Buddha-son (རྒྱལ་སྲས，bodhisattva-putra, Son of Bodhisattva), adorned with the benefit and happiness of oneself and others, pacifies the karmic results of suffering and happiness, possesses vast qualities, and has the fruit of the Bodhi tree, therefore it is the very good root of Bodhi. Regarding this, it is said: 'In order to generate the extremely vast Bodhi tree, In order to attain the pacification of great happiness and suffering, In order to achieve the fruit of benefiting oneself and others, That supreme lineage is like a good root.' This is the actual explanation of how the meaning of the text resembles the example. Second, just as a treasure is originally in the ground and a fruit tree is newly grown, Know that the lineage can be divided into two types: the natural lineage that exists from beginningless time without being encompassed by effort, and the flourishing lineage that is properly obtained through effort with the virtue of the cause of liberation. This is about how the lineage obtains the three kāyas (སྐུ་གསུམ，trikāya, Three Bodies). Second, regarding how the lineage obtains the three kāyas, it is believed that these two lineages obtain the three kāyas of the Buddha through the cause of the two accumulations (ཚོགས་གཉིས，dvārasamgraha, Two Accumulations). That is, first, the natural lineage acts as the cause, and the accumulation of wisdom acts as the main condition, Because it transforms from a state with defilements to a state without defilements, the first kāya obtained is the Dharmakāya (ཆོས་སྐུ，dharmakāya, Dharma Body); second, the flourishing lineage acts as the cause, and the accumulation of merit acts as the main condition, thereby obtaining the two Rūpakāyas (གཟུགས་སྐུ，rūpakāya, Form Body) later. These are the three examples representing the three kāyas. Third, regarding the three examples representing the three kāyas: Thus, among the three kāyas, the Svābhāvikakāya (ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ，svābhāvikakāya, Essence Body) adorned with qualities should be understood as similar to a pre-existing statue made of the seven precious substances. Because it is naturally accomplished and not suddenly created, and because it is a treasure of many qualities like strength and so on. Because it possesses the enjoyment of the great Dharma, the great kingdom of the Mahāyāna, the Saṃbhogakāya (ལོངས་སྐུ，saṃbhogakāya, Enjoyment Body) that fully enjoys the Dharma is like a Chakravartin who enjoys the rule of the four continents. The way the image of the Saṃbhogakāya appears in the minds of those to be tamed is the nature
ན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་དུ་མ་ ནི་གསེར་གྱི་རྒྱུ་ལས་གཟུགས་དུ་མ་བཅོས་མར་བྱས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་ པ་ནི་སྐུ་གསུམ་གྱིས་ཕྱེ་བ་མིན་ལ་ཁམས་ནི་སྐུ་གསུམ་ཐོབ་པའི་རྒྱུ་ཡིན་པས་འདིར་ཁམས་ ཀྱི་དོན་ནི་རྒྱུའི་དོན་ཏེ། མདོར། གང་གི་ཕྱིར་དེ་ལ་ཡང་སེམས་ཅན་དང་སེམས་ཅན་ལ་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་ཁམས་འགྲུབ་པ་སྙིང་པོར་གྱུར་པ་ཡོད་མོད་ཀྱི་སེམས་ཅན་དེ་དག་གིས་ ཤེས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །འདིར་ཁ་ཅིག དཔེ་དགུས་དོན་དགུ་སེམས་ཅན་ལ་ཡོད་པར་ བསྟན་པས་གསུང་རབ་གཉིས་དང་རྒྱས་པའི་རིགས་དང་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཀྱང་སེམས་ ཅན་གྱི་གནས་སྐབས་ནས་ཡོད་དོ་ཞེས་སྨྲ་བ་ནི་འཁྲུལ་ཏེ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཀྱིས་གསུངས་ 1-197 པ་ལ་ལྟོས་པའི་ཕྱིར་དང་གསར་དུ་བླངས་པའི་ཕྱིར་དང་བསྐྱེད་འབྲས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་གོ་རིམ་ བཞིན་ནོ། །འོ་ན་དོན་ལྔ་པོའང་ཡོད་པར་བསྟན་པ་ཅི་ཞེ་ན། དོན་ལྔ་པོའི་རྟེན་སྙིང་པོ་ཡོད་པ་ དང་དོན་ལྔ་ཡོད་པ་རྟགས་སུ་བྱས་ནས་སེམས་ཅན་ལ་སྙིང་པོ་ཡོད་པར་སྒྲུབ་པ་ལ་དགོངས་ ཏེ་དོན་ལྔ་པོ་དེ་འབྱུང་བ་སྙིང་པོ་མེད་ན་མི་སྲིད་པས་སོ། ། ༈ དོན་དེའི་སྒྲུབ་བྱེད་བཤད་པ། གཉིས་པ་དོན་དེའི་སྒྲུབ་བྱེད་བཤད་པ་ནི། དེ་ལྟར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ སེམས་ཅན་ལ་ཡོད་པར་བསྟན་པ་འདི་ནི། ཆོས་མངོན་པའི་མདོར། ཐོག་མ་མེད་དུས་ཅན་གྱི་ ཁམས། །ཆོས་རྣམས་ཀུན་གྱི་གནས་ཡིན་ཏེ། །དེ་ཡོད་པས་ན་འགྲོ་ཀུན་དང་། །མྱ་ངན་འདས་ པའང་ཐོབ་པ་ཡིན། །ཞེས་པས་གསལ་བར་གསུངས་ཏེ། མདོ་དེའི་དོན་ཡང་མདོ་གཞན་གྱིས་ གསལ་བར་བསྟན་ཏོ། །དེ་ཡང་ཐོག་མ་མེད་དུས་ཅན་ཞེས་པའི་དོན་ནི་མདོ་མང་པོར་སྙིང་པོ་ ཉིད་ལ་དགོངས་ནས། སྔོན་གྱི་མཐའ་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་སོ། །ཁམས་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ ནི། དཔལ་འཕྲེང་དུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་འདི་ནི་དམ་པའི་ ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་སྙིང་པོ་ལགས་སོ། །ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་སྙིང་པོ་ལགས་སོ། །འཇིག་རྟེན་ལས་ འདས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྙིང་པོ་ལགས་སོ། །རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྙིང་པོ་ ལགས་སོ། །ཞེས་སོ། །ཆོས་རྣམས་ཀུན་གྱི་གནས་ཡིན་ཏེ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནི། དེར། བཅོམ་ ལྡན་འདས་ཅིའི་སླད་དུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ནི་འབྲེལ་པ་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་མེད་ པ་འབྲལ་མི་ཤེས་པ་འདུས་མ་བྱས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་གནས་དང་གཞི་དང་རྟེན་ལགས་ ལ། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ནི་མ་འབྲེལ་བ་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་དང་ བཅས་པའི་ཆོས་བྲལ་ཤེས་པ་འདུས་བྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་གནས་དང་གཞི་དང་རྟེན་བྱས་ སོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ཡོད་པས་ན་འགྲོ་ཀུན་དང་། ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནི། དེར། བཅོམ་ལྡན་འདས་ དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་
【現代漢語翻譯】 因此，多種化身就像用黃金製成多種形狀一樣。如來（Tathagata，佛的稱號）並非由三身（Trikaya，法身、報身、化身）劃分，而界（Dhatu，元素、界）是獲得三身的因，因此這裡的界指的是因。總之，因為在如來那裡，以及在眾生那裡，都存在如來藏（Tathagatagarbha，如來胎），它已成為精華，但眾生並不知曉。這裡有些人說，九個比喻表明眾生具有九種意義，因此兩種聖典（指經和律）和兩種廣大的種姓以及兩種色身也存在於眾生的狀態中，這是錯誤的，因為兩種色身依賴於所說之法，並且是新獲得的，並且是生起之果，因此是按照順序排列的。那麼，為什麼要表明存在五種意義呢？這是因為五種意義的所依是存在的，並且以五種意義的存在作為標誌，從而證明眾生具有精華，因為如果沒有精華，這五種意義是不可能產生的。 第二，解釋證明該意義的方法。如是，爲了證明眾生具有如來藏，在《阿毗達磨經》中明確地說：『無始時界（Anavaragra-dhatu，無始之界），是諸法之所依，因其存在故，一切眾生，皆能得涅槃（Nirvana，寂滅）。』該經的意義也被其他經典明確地闡述了。所謂『無始時』，在許多經中都指的是精華本身，因此說：『不見其先前之邊際。』所謂『界』的意義，在《寶鬘經》中說：『世尊，此如來藏是神聖之法的法界（Dharmadhatu，法界）之精華，是法身（Dharmakaya，法身）的精華，是超越世間的法的精華，是自性清凈之法的精華。』所謂『是諸法之所依』，在那裡說：『世尊，為何如來藏是無分別、不可分離、非複合之法的所依、基礎和依靠呢？世尊，如來藏是與分別相關的、可分離的、有分別的、複合之法的所依、基礎和依靠。』所謂『因其存在故，一切眾生』，在那裡說：『世尊，如來藏的……』
【English Translation】 Therefore, multiple manifestations are like making multiple shapes from gold. The Tathagata (title of the Buddha) is not divided by the three bodies (Trikaya, Dharmakaya, Sambhogakaya, Nirmanakaya), but the Dhatu (element, realm) is the cause of obtaining the three bodies, so here the meaning of Dhatu is the meaning of cause. In short, because in the Tathagata, and in sentient beings, there exists the Tathagatagarbha (Womb of the Tathagata), which has become the essence, but sentient beings do not know it. Here some say that the nine similes show that sentient beings have nine meanings, so the two scriptures (referring to Sutra and Vinaya) and the two vast lineages and the two Rupakayas (form bodies) also exist in the state of sentient beings, which is wrong, because the two Rupakayas depend on the Dharma that is spoken, and are newly acquired, and are the result of arising, so they are arranged in order. Then, why show that there are five meanings? This is because the support of the five meanings exists, and the existence of the five meanings is used as a sign to prove that sentient beings have essence, because without essence, these five meanings are impossible to arise. Secondly, explaining the proof of that meaning. Thus, in order to prove that sentient beings have the Tathagatagarbha, it is clearly stated in the 'Abhidharma Sutra': 'The beginningless Dhatu (Anavaragra-dhatu, beginningless realm), is the abode of all Dharmas, because of its existence, all beings, can attain Nirvana (Nirvana, cessation).' The meaning of that Sutra is also clearly explained by other scriptures. The so-called 'beginningless time', in many Sutras, refers to the essence itself, so it is said: 'The previous boundary is not seen.' The meaning of 'Dhatu', in the 'Ratnavali Sutra', it says: 'Bhagavan, this Tathagatagarbha is the essence of the Dharmadhatu (Dharmadhatu, realm of Dharma) of the sacred Dharma, is the essence of the Dharmakaya (Dharmakaya, body of Dharma), is the essence of the Dharma that transcends the world, is the essence of the Dharma that is naturally pure.' The so-called 'is the abode of all Dharmas', there it says: 'Bhagavan, why is the Tathagatagarbha the abode, basis, and reliance of Dharmas that are non-discriminating, inseparable, and uncompounded? Bhagavan, the Tathagatagarbha is the abode, basis, and reliance of Dharmas that are related to discrimination, separable, discriminating, and compounded.' The so-called 'because of its existence, all beings', there it says: 'Bhagavan, the Tathagatagarbha is the……'
སྙིང་པོ་མཆིས་ན་དེ་ལ་འཁོར་བ་ཞེས་ཚིག་གིས་བརྟགས་པ་ལགས་ 1-198 སོ། །ཞེས་སོ། །མྱ་ངན་འདས་པའང་ཐོབ་པར་འགྱུར་། ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི། དེར། བཅོམ་ལྡན་ འདས་གལ་ཏེ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་མ་མཆིས་ན་སྡུག་བསྔལ་ལ་ཡང་ཡིད་འབྱུང་ བར་མི་འགྱུར་ཞིང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལའང་འདོད་པ་དང་དོན་དུ་གཉེར་བ་དང་སྨོན་ པར་ཡང་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། ། ༈ སྙིང་པོ་དམན་པས་མཐོང་བ་དཀའ་བར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་སྙིང་པོ་དམན་པས་མཐོང་བ་དཀའ་བར་བསྟན་པ་ནི། ཁམས་དེ་ཉིད་རང་བྱུང་ སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་དོན་དམ་བདེན་པ་ཡིན་པས་ཚུ་རོལ་མཐོང་བའི་ཤེས་པའི་ཡུལ་ མིན་པ་སྟེ། དེས་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུངས་ལ་དད་པ་ཉིད་ཀྱིས་རྟོགས་བྱ་ཡིན་པས། རྟོག་ པས་བསམ་པ་དང་བརྟག་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་གྱི་ཡིད་ཆེས་པར་བྱ་བ་འབའ་ཞིག་ཏུ་ཟད་དོ། །དེའི་ཕྱིར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་དེ་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱད་པར་མེད་ པར་ཡོད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཚད་མར་བྱས་ནས་བལྟ་བར་བྱ་སྟེ། སྙིང་པོའི་མདོར། རིགས་ཀྱི་བུ་དག་འདི་ནི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་དེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་བྱུང་ཡང་ རུང་མ་བྱུང་ཡང་རུང་སྟེ། སེམས་ཅན་འདི་དག་ནི་རྟག་ཏུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ ཅན་ནོ། །ཞེས་སོ། །དེས་ན་ཁམས་འདི་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པས་སྔར་ཇི་ལྟ་བ་དེ་ལྟ་བུར་གནས་ ཀྱི་གཞན་དུ་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་བྱ་བའི་རིགས་པས། ཁམས་རྟོགས་པ་ལ་ཆོས་ཉིད་ཁོ་ན་རྟེན་ དང་རིགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཁམས་དེ་ཐམས་ཅད་ལ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཚེ་ཡོད་ན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ མི་མཐོང་བ་ཅི་ཞེ་ན། དཔེར་ན་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་འོད་འབར་བ་ཡོད་ཀྱང་མིག་མེད་པས་ ནི་མཐོང་བ་མེད་པ་ལྟར། ཁམས་ཡོད་ཀྱང་དེ་མཐོང་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མིག་དང་མི་ལྡན་པ་སོ་ སོ་སྐྱེ་བོ་དང་། ཉན་ཐོས་དང་། རང་སངས་རྒྱས་དང་། ཐེག་པ་ལ་གསར་དུ་ཞུགས་པའི་བྱང་ ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྟེ་བཞིས་མི་མཐོང་ངོ་། །དེ་ཡང་། དཔལ་འཕྲེང་དུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ནི་སེམས་ཅན་འཇིག་ཚོགས་ལ་ལྟ་བར་ལྷུང་བ་རྣམས་དང་ 1-199 ཕྱིན་ཅི་ལོག་ལ་མངོན་པར་དགའ་བ་རྣམས་དང་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་སེམས་རྣམ་པར་གཡེངས་པ་ རྣམས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ལགས་སོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལ་འཇིག་ཚོགས་སུ་ལྟ་བར་ལྷུང་བ་ནི་སོ་ སྐྱེ་སྟེ། ཕུང་སོགས་ཟག་བཅས་རྣམས་ལ་བདག་དང་བདག་གི་བར་ཁས་བླངས་ནས་ང་དང་ ང་ཡིར་འཛིན་པ་ལ་ཞེན་པས་འཇིག་ཚོགས་འགགས་པའི་དབྱིངས་ལ་མོས་པར་ཡང་མི་ནུས་ ན་རྟོགས་པར་ལྟ་ག་ལ་འགྱུར་བའོ། །ཕྱིན་ཅི་ལོག་ལ་མངོན་པར་དགའ་བ་ནི་ཉན་ཐོས་དང་ རང་སངས་རྒྱས་ཏེ། སྙིང་པོ་རྟག་པ་དང་བདེ་བ་དང་བདག་དང་གཙང་བར་བསྒོམ་པར་བྱ་བ་ ལས། མི་རྟག་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་། བདག་མེད་པ་དང་མི་གཙང་བར་
【現代漢語翻譯】 如果存在精華，那麼就用『輪迴』這個詞來衡量它。 因此，涅槃也能獲得。』這句話是說：『世尊，如果如來藏不存在，那麼就不會對痛苦感到厭倦，也不會對涅槃產生慾望、追求或渴望。』 顯示了因精華低下而難以見到： 第二點是顯示了因精華低下而難以見到。因為那個界（藏文：ཁམས།，khams，梵文：धातु，dhātu，梵文羅馬擬音：dhatu，漢語字面意思：界）本身是自生佛的真實法，所以不是此岸能見之識的對境。因此，只能通過對佛語的信仰來證悟，而不是通過思辨來思考或考察，而只能是信任。因此，如來藏在任何時候都無差別地存在於一切事物中。』這句話是要以法性作為衡量標準來觀察。在《如來藏經》中說：『善男子們，這是諸法的法性，如來出現也好，不出現也好，這些眾生總是具有如來藏。』因此，這個界是法性，所以會像以前一樣存在，不會改變。』通過這種推理，證悟這個界的唯一依靠和推理就是法性。如果這個界在一切事物中、在一切時候都存在，為什麼一切事物都看不到它呢？例如，即使有光芒四射的太陽，沒有眼睛的人也看不到它。同樣，即使有這個界，但由於沒有看到它的智慧之眼，所以凡夫、聲聞、緣覺和新入大乘的菩薩這四種人都看不到它。』此外，在《華鬘經》中說：『世尊，如來藏不是那些沉溺於有身見、熱衷於顛倒見和心神散亂于空性的人的行境。』其中，沉溺於有身見的是凡夫，他們將蘊等有漏法執著為『我』和『我的』，並執著于『我』和『我的』的觀念，因此即使想信受有身見止息的境界都不能，更何況是證悟呢？熱衷於顛倒見的是聲聞和緣覺，他們不修習常、樂、我、凈的如來藏，而是修習無常、苦、無我、不凈。
【English Translation】 If there is essence, then it is measured by the word 'samsara'. Therefore, nirvana can also be attained.' This means: 'Bhagavan, if the Tathagatagarbha (essence of the Thus-Gone One) did not exist, then there would be no aversion to suffering, nor would there be desire, pursuit, or aspiration for nirvana.' Showing that it is difficult to see due to the inferiority of the essence: The second point is showing that it is difficult to see due to the inferiority of the essence. Because that realm (Tibetan: ཁམས།, khams, Sanskrit: धातु, dhātu, Romanized Sanskrit: dhatu, literal meaning: realm) itself is the true Dharma of the self-arisen Buddhas, it is not an object of knowledge that can be seen from this shore. Therefore, it can only be realized through faith in the words of the Buddha, and not through thinking or examining with speculation, but only through trust. Therefore, the Tathagatagarbha exists undifferentiated in all things at all times.' This is to be observed by taking Dharmata (nature of reality) as the standard of measurement. In the Sutra of the Essence of the Thus-Gone One, it says: 'Sons of good family, this is the Dharmata of all dharmas, whether the Thus-Gone Ones appear or do not appear, these sentient beings always possess the Essence of the Thus-Gone One.' Therefore, since this realm is Dharmata, it will remain as it was before and will not change.' Through this reasoning, the only reliance and reasoning for realizing the realm is Dharmata. If this realm exists in all things, at all times, why do all things not see it? For example, even though there is a radiant sun, those without eyes cannot see it. Similarly, even though the realm exists, the four—ordinary beings, Shravakas (listeners), Pratyekabuddhas (solitary realizers), and Bodhisattvas newly entering the Mahayana—do not see it because they do not possess the eye of wisdom that sees it.' Furthermore, in the Garland of Glory it says: 'Bhagavan, the Essence of the Thus-Gone One is not the domain of those who are immersed in viewing the aggregates as a self, those who are delighted in distorted views, and those whose minds are distracted by emptiness.' Among these, those who are immersed in viewing the aggregates as a self are ordinary beings, who cling to the aggregates and other contaminated things as 'I' and 'mine,' and are attached to the concept of 'I' and 'mine.' Therefore, they cannot even believe in the state where the view of the aggregates as a self has ceased, let alone realize it? Those who are delighted in distorted views are the Shravakas and Pratyekabuddhas, who do not cultivate the Essence of the Thus-Gone One as permanent, blissful, self, and pure, but instead cultivate impermanence, suffering, no-self, and impurity.
བསྒོམ་པ་ལ་ དགའ་བས་རྟག་སོགས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་གྱི་ཁམས་མི་རྟོགས་སོ། །དེ་ཡང་། མྱང་འདས་ ཆེན་པོར། དགེ་སློང་དག་དཔེར་ན་སོས་ཀའི་དུས་ལ་བབ་པ་ན་སྐྱེ་བོ་དག་ཁྲུས་རས་བཅིངས་ ཏེ། རང་གི་རྒྱན་དང་ཉེ་བར་སྤྱོད་པ་དག་གིས་ཆུ་ལ་རྩེའོ། །དེ་ནས་དེར་ཅིག་གིས་རིགས་དང་ ལྡན་པའི་ནོར་བུ་བཻདཱུརྱ་ཆུའི་ནང་དུ་བཞག་པ་དང་། དེ་ནས་བཻདཱུརྱ་དེའི་དོན་དུ་དེ་དག་ཐམས་ ཅད་རྒྱན་བཞག་ནས་ཞུགས་པར་གྱུར་ཏེ། དེ་ནས་དེ་ན་ཡོད་པའི་གསེག་མའི་གྱོ་མོ་དེ་དག་ལ་ དེ་དག་ནོར་བུའོ་སྙམ་ནས་བཟུང་སྟེ། བདག་གིས་ནོར་བུ་རྙེད་དོ་སྙམ་ནས་ཕྱུང་ངོ་། ཕྱུང་ནས་ ཀྱང་རྫིང་གི་འགྲམ་དུ་བལྟས་པ་ན་འདི་ནོར་བུ་མ་ཡིན་ནོ་སྙམ་པའི་འདུ་ཤེས་རབ་ཏུ་འཇུག་ གོ །རྫིང་གི་ཆུ་དེ་ཡང་ནོར་བུའི་མཐུས་ནོར་བུའི་འོད་དང་འདྲ་བར་སྣང་ངོ་། །དེ་དག་དེ་ལྟར་ སྣང་བའི་ཆུ་དེ་མཐོང་ནས་ཨེ་མའོ་ནོར་བུའོ་སྙམ་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་འདུ་ཤེས་རབ་ཏུ་ཞུགས་ སོ། །དེ་ནས་དེ་ལ་ཐབས་མཁས་ཤིང་ཡིད་གཞུངས་པ་གཅིག་གིས་ནོར་བུ་དེ་ཁོ་ན་བཞིན་དུ་ རྙེད་པར་གྱུར་ཏོ། །དགེ་སློང་དག་དེ་བཞིན་དུ་ནོར་བུ་ལྟར་ཆོས་ཀྱི་དེ་ཁོ་ན་མི་ཤེས་པ་ཁྱེད་ ཀྱིས་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་པ་དང་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་ཐམས་ཅད་བདག་མེད་པ་ དང་ཐམས་ཅད་མི་གཙང་བའོ་ཞེས་འཇིག་རྟེན་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བསྒོམས་ཤིང་བསྒོམ་པ་ 1-200 མང་དུ་བྱས་ཤིང་མང་དུ་བྱས་པས་ཉེ་བར་བཞག་པ་དེ་ཐམས་ཅད་ནི་དོན་མེད་དོ། །དགེ་སློང་ དག་དེའི་ཕྱིར་རྫིང་གི་གསེག་མ་དང་གྱོ་མོར་རྣམ་པར་གནས་པ་ལྟར་མི་འགྱུར་བར་ཁྱེད་ཅག་ ཐབས་ལ་མཁས་པར་གྱིས་ཤིག དགེ་སློང་དག་ཁྱེད་ཀྱིས་གང་དང་གང་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་ པ་དང་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་ཐམས་ཅད་བདག་མེད་པ་དང་ཐམས་ཅད་མི་གཙང་ བའོ་ཞེས་འཛིན་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བསྒོམས་ཤིང་བསྒོམས་ལ་མང་དུ་བྱས་ཤིང་མང་དུ་བྱས་ པ་དེ་དང་དེ་ཉིད་ལ་རྟག་པ་དང་བདེ་བ་དང་སྡུག་བསྔལ་པ་དང་གཙང་བ་ཉིད་ཡོད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །སྟོང་པ་ཉིད་ལ་སེམས་རྣམ་པར་གཡེངས་པ་ནི་ཐེག་པ་ལ་གསར་དུ་ཞུགས་པའི་ བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྟེ། དེ་ཡང་ཆོས་ཉིད་རྒྱུན་ཆད་པའི་སྟོང་པར་འདོད་པའམ། རྟོགས་ བྱའི་ཆོས་ཉིད་གཟུགས་སོགས་ལས་ཐ་དད་པའི་དངོས་པོར་ཡོད་དོ་ཞེས་དམིགས་པ་དང་ བཅས་པས་སྟོང་ཉིད་ལ་བརྟེན་པ་སྟེ། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཚུལ་སྙིང་པོ་རྟོགས་པ་ལས་ཉམས་པ་ དག་ལ་བརྗོད་དོ། ། ༈ སྙིང་པོ་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་བསྟན་པའི་དགོངས་པ། གསུམ་པ་སྙིང་པོ་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་བསྟན་པའི་དགོངས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་ ༈ སྤྱི་དོན་ལ། སྟོང་ཉིད་ཀྱི་དབྱེ་བ་རྒྱས་པར་བཤད་པ། དང་པོ་སྤྱི་དོན་ལ་ གཉིས། སྟོང་ཉིད་ཀྱི་དབྱེ་བ་རྒྱས་པར། བདེན་གཉིས་ཀྱི་སྟོང་ཚུལ་གསལ་བར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དབུས་མཐར།
【現代漢語翻譯】 由於喜愛禪修，他們無法理解常等特性的界（Kham）。正如《大涅槃經》（Myang 'das chenpor）中所說：『諸比丘，譬如夏天到來時，人們用浴巾包裹身體，用自己的裝飾品和親近之物在水中嬉戲。然後，其中一人將一顆具有高貴血統的毗琉璃寶珠（Norbu Baidurya）放入水中。爲了得到這顆毗琉璃寶珠，他們都放下裝飾品進入水中。然後，他們抓住水中的瓦片和鵝卵石，誤以為是寶珠，心想：『我找到寶珠了！』然後將它們撈起。撈起后，在水池邊觀看，才意識到這不是寶珠。』水池中的水也因寶珠的力量而顯現出與寶珠的光芒相似。他們看到這般景象，心中生起『這是寶珠啊！』的讚歎之念。然後，其中一位精通方法且心懷正念的人，最終找到了真正的寶珠。諸比丘，同樣地，你們不瞭解如寶珠般的佛法真諦，只是世間之人所修習的『一切皆無常』、『一切皆是痛苦』、『一切皆無我』、『一切皆是不凈』，即使反覆修習，也毫無意義。諸比丘，因此，你們要像辨別水池中的瓦片和鵝卵石一樣，精通方法。諸比丘，你們所執著的『一切皆無常』、『一切皆是痛苦』、『一切皆無我』、『一切皆是不凈』，實際上都具有常、樂、我、凈的本性。』 對於空性（stongpa nyid）心生散亂，是新入大乘（thegpa la gsar du zhugs pa'i）的菩薩（Byang chub sems dpa'）常有的事。他們或者認為空性是斷滅的空（chos nyid ryun chad pa'i stongpar 'dod pa），或者認為可證悟的法性（chos nyid）與色等事物是分離的，是實有的存在（dngos por yod do），因此執著于有相的空性（dmigs pa dang bcas pas stong nyid la brten pa）。這些都可被稱作是偏離了證悟空性真諦（stongpa nyid kyi tshul nyingpo rtogs pa las nyams pa）的人。 關於將心性本質揭示為空性的觀點： 第三部分是關於將心性本質揭示為空性的觀點，分為兩點： 總義：詳細闡述空性的分類 第一點是總義，分為兩部分：詳細闡述空性的分類；清晰闡述二諦（bden gnyis）的空性方式。第一點出自《中邊分別論》（dbus mthar）。
【English Translation】 Because of delighting in meditation, they do not understand the realm (Kham) characterized by permanence, etc. Furthermore, in the Great Nirvana Sutra (Myang 'das chenpor): 'Monks, just as when the summer season arrives, people wrap themselves in bathing cloths and play in the water with their ornaments and close companions. Then, one of them places a beryl jewel (Norbu Baidurya) of noble lineage in the water. Then, for the sake of that beryl jewel, they all put aside their ornaments and enter the water. Then, they seize the pebbles and shards in the water, thinking they are jewels, and thinking, 'I have found a jewel!' they pull them out. After pulling them out, when they look at the edge of the pool, the perception arises that this is not a jewel.' The water of the pool also appears to resemble the light of the jewel due to the power of the jewel. Seeing the water appearing in that way, they are filled with the perception of the qualities, thinking, 'Oh, it is a jewel!' Then, one who is skilled in means and mindful finds the jewel itself. Monks, similarly, you do not know the true Dharma like a jewel, and all that is meditated upon and cultivated by all worldly people as 'all is impermanent,' 'all is suffering,' 'all is without self,' and 'all is impure' is meaningless. Monks, therefore, be skilled in means, like distinguishing between pebbles and shards in a pool. Monks, whatever you grasp as 'all is impermanent,' 'all is suffering,' 'all is without self,' and 'all is impure,' that very thing possesses permanence, happiness, suffering, and purity.' Distraction of mind regarding emptiness (stongpa nyid) is common for Bodhisattvas (Byang chub sems dpa') newly entered into the Great Vehicle (thegpa la gsar du zhugs pa'i). They either believe emptiness to be annihilationist emptiness (chos nyid ryun chad pa'i stongpar 'dod pa), or they believe that the nature of phenomena (chos nyid) to be realized is separate from forms and other things, and exists as a real entity (dngos por yod do), thus relying on emptiness with an object of focus (dmigs pa dang bcas pas stong nyid la brten pa). These are said to be those who have strayed from realizing the essential nature of emptiness (stongpa nyid kyi tshul nyingpo rtogs pa las nyams pa). Regarding the view of revealing the essence as emptiness: The third part is regarding the view of revealing the essence as emptiness, divided into two points: General meaning: Elaborately explaining the divisions of emptiness The first point is the general meaning, divided into two parts: elaborately explaining the divisions of emptiness; clearly explaining the manner of emptiness of the two truths (bden gnyis). The first point is from the Madhyantavibhaga (dbus mthar).
ཟ་བ་བཟའ་དང་དེ་ཡི་ལུས། །གནས་ཀྱི་གཞི་ཡི་སྟོང་པ་ཉིད། །དེ་ ཡང་གང་གིས་ཇི་ལྟར་མཐོང་། །གང་ཕྱིར་དེ་ཡང་སྟོང་པ་ཉིད། །དགེ་གཉིས་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ ཕྱིར། །རྟག་ཏུ་སེམས་ཅན་ཕན་བྱའི་ཕྱིར། །འཁོར་བ་གཏང་པར་མི་བྱའི་ཕྱིར། །དགེ་བ་མི་ ཟད་བྱ་བའི་ཕྱིར། །རིགས་ཀྱང་རྣམ་པར་དག་བྱའི་ཕྱིར། མཚན་དང་དཔེ་བྱད་ཐོབ་བྱའི་ཕྱིར། །སངས་རྒྱས་ཆོས་རྣམས་དག་བྱའི་ཕྱིར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །གང་ཟག་ དང་ནི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི། །དངོས་པོ་མེད་འདིར་སྟོང་པ་ཉིད། །དེ་དངོས་མེད་པའི་དངོས་ཡོད་ པ། །དེ་ནི་དེ་ལས་སྟོང་ཉིད་གཞན། །ཞེས་པས་སྟོང་ཉིད་བཅུ་དྲུག་གསུངས་ཏེ། དེ་ལ་ཟ་ 1-201 བ་པོ་དབང་པོ་རྣམས་དེས་སྟོང་པ་ནི་ནང་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །བཟའ་བྱ་ཡུལ་རྣམས་དེས་སྟོང་ པ་ནི་ཕྱི་སྟོང་ཉིད་དོ། །དེ་གཉིས་ཀྱི་གནས་ལུས་ཁོག་པ་དེས་སྟོང་པ་ནི་ཕྱི་ནང་སྟོང་ཉིད་དོ། །གནས་ཀྱི་གཞི་སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་དེས་སྟོང་པ་ནི་ཆེན་པོ་སྟོང་ཉིད་དོ། །སྔ་མ་དེ་དག་གང་ གིས་སྟོང་པར་མཐོང་བའི་ཤེས་པ་དེ་སྟོང་པ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །དོན་དམ་པའི་ རྣམ་པ་ཇི་ལྟར་མཐོང་བའི་ཤེས་པ་དེས་སྟོང་པ་ནི་དོན་དམ་པ་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །འདུས་བྱས་ པ་དང་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་དགེ་བ་གཉིས་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་དེས་སྟོང་པ་ ནི་འདུས་བྱས་པ་དང་འདུས་མ་བྱས་སྟོང་ཉིད་དོ། རྟག་ཏུ་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་པ་མཐའ་ལས་ འདས་པ་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་དེས་སྟོང་པ་ནི་མཐའ་ལས་འདས་པ་སྟོང་ཉིད་དོ། །འཁོར་བ་ཐོག་མཐའ་མེད་པ་སྟོང་ཉིད་དུ་མ་མཐོང་ན་སྐྱོ་སྟེ་འཁོར་བ་གཏོང་བ་ལས་འཁོར་ བར་མ་གཏང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་དེས་སྟོང་པ་ནི་ཐོག་མ་དང་ཐ་མ་མེད་པ་ སྟོང་ཉིད་དོ། །དགེ་བ་རྣམས་ལྷག་མེད་ཀྱི་མྱང་འདས་ཐོབ་པ་ན་ཡང་མི་ཟད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་དེས་སྟོང་པ་ཉིད་ནི་དོར་བ་མེད་པ་སྟོང་ཉིད་དོ། །རང་བཞིན་གྱི་རིགས་དག་ པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་དེས་སྟོང་པ་ནི་རང་བཞིན་སྟོང་ཉིད་དོ། །མཚན་དཔེ་ཐོབ་ པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་དེས་སྟོང་པ་ནི་རང་གི་མཚན་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །སྟོབས་ སོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་དག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་དེས་སྟོང་པ་ནི་ཆོས་ ཐམས་ཅད་སྟོང་ཉིད་དོ། །བདག་གཉིས་ཀྱི་དངོས་པོ་དེས་སྟོང་པ་ནི་དངོས་པོ་མེད་པ་སྟོང་ ཉིད་དོ། །བདག་གཉིས་མེད་པའི་གཞི་དོན་དམ་ཡོད་པ་ནི་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྟོང་ ཉིད་དོ། །དེ་ལྟར་བཅུ་དྲུག་ལ་དུས་གསུམ་གཅིག་ལ་གཅིག་མི་དམིགས་པའི་མི་དམིགས་པ་ སྟོང་པ་ཉིད་དང་། ཕུང་པོ་ལྔ་དེས་སྟོང་པ་ངོ་བོ་ཉིད་དམ་དངོས་པོ་སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་པ་གཉིས་ བསྣན་པ་སྟོང
【現代漢語翻譯】 『所食之物與能食身，以及所依處之基皆是空性。』 『此空性又由何者以何種方式見？』 『為何彼亦是空性？』 『為獲二種善，恒常利有情，不捨輪迴故，為作無盡善。』 『為令種姓凈，為得妙相好，為凈佛諸法，故修菩提薩埵行。』 『於人與法中，無實有空性，彼無實有實，彼空異於彼。』 如是宣說了十六空性。其中，能食者，即諸根，以其為空性，是為內空性。 所食之物，即諸境，以其為空性，是為外空性。 此二者之所依，即身體，以其為空性，是為內外空性。 所依處之基，即器世間，以其為空性，是為大空性。 以前述諸空性，以何者見為空性之智慧，此智慧為空性，是為空性空性。 以如何見真實之智慧，此智慧為空性，是為真實空性。 為獲得有為與無為之二善，而精進修持，以其為空性，是有為與無為空性。 為恒常利益有情，所作之事超越邊際，而精進修持，以其為空性，是為無邊際空性。 輪迴無始無終，若不見其為空性，則生厭離，為不捨輪迴，而精進修持，以其為空性，是為無始無終空性。 為使諸善在獲得無餘涅槃時亦不窮盡，而精進修持，以其為空性，是為無捨棄空性。 為使自性種姓清凈，而精進修持，以其為空性，是為自性空性。 為獲得妙相，而精進修持，以其為空性，是為自相空性。 為清凈力等佛法，而精進修持，以其為空性，是為一切法空性。 以二我之實有為空性，是為無實有空性。 二我之無有，其所依之真實存在，是為無實有之自性空性。 如是十六空性，於三時中，一者不緣於一者之不緣空性，加上五蘊之空性，即自性或實有空性，共計二者，總為十八空性。
【English Translation】 'The eater and the body that is eaten, and the basis of the place, are all emptiness.' 'By what and how is this emptiness seen?' 'Why is that also emptiness?' 'To obtain the two virtues, always to benefit sentient beings, not to abandon samsara, to perform inexhaustible virtue.' 'To purify the lineage, to obtain the marks and signs, to purify the Buddha's dharmas, one practices the Bodhisattva path.' 'In persons and dharmas, there is no entity, this is emptiness. That which is non-entity has entity, that emptiness is other than that.' Thus, sixteen emptinesses are taught. Among them, the eater, which is the faculties, being empty, is the emptiness of internality (nang stong pa nyid). The object of eating, which is the objects, being empty, is the emptiness of externality (phyi stong nyid). The basis of these two, which is the body, being empty, is the emptiness of internality and externality (phyi nang stong nyid). The basis of the place, which is the container world, being empty, is the emptiness of the great (chen po stong nyid). The wisdom that sees the previous emptinesses as empty, that wisdom being empty, is the emptiness of emptiness (stong pa nyid stong pa nyid). The wisdom that sees the ultimate reality, that wisdom being empty, is the emptiness of ultimate reality (don dam pa stong pa nyid). To obtain the two virtues of conditioned and unconditioned, one strives, that being empty, is the emptiness of conditioned and unconditioned (』dus byas pa dang 』dus ma byas stong nyid). To always benefit sentient beings, doing things beyond limits, one strives, that being empty, is the emptiness of limitlessness (mtha』 las 』das pa stong nyid). Samsara is without beginning or end, if one does not see it as empty, one becomes weary, to not abandon samsara, one strives, that being empty, is the emptiness of without beginning or end (thog ma dang tha ma med pa stong nyid). To make virtues inexhaustible even when obtaining the remainderless nirvana, one strives, that emptiness is the emptiness of non-abandonment (dor ba med pa stong nyid). To purify the lineage of self-nature, one strives, that being empty, is the emptiness of self-nature (rang bzhin stong nyid). To obtain the marks and signs, one strives, that being empty, is the emptiness of self-characteristic (rang gi mtshan nyid stong pa nyid). To purify the Buddha's dharmas such as the powers, one strives, that being empty, is the emptiness of all dharmas (chos thams cad stong nyid). The entity of the two selves being empty, is the emptiness of non-entity (dngos po med pa stong nyid). The absence of the two selves, the ultimate reality that is the basis, is the emptiness of the nature of non-entity (dngos po med pa』i ngo bo nyid stong nyid). Thus, the sixteen emptinesses, in the three times, the emptiness of non-apprehension (mi dmigs pa stong pa nyid) where one does not apprehend one from the other, plus the emptiness of the five aggregates, which is the emptiness of self-nature or entity (ngo bo nyid dam dngos po stong pa nyid), these two together, total eighteen emptinesses.
་ཉིད་བཅྭ་བརྒྱད་དོ། །དེའི་སྟེང་དུ། ཤེས་པ་དང་མཐོང་བས་མ་བྱས་པར་རང་ 1-202 གིས་སྟོང་པ་རང་བཞིན་སྟོང་པ་དང་། གཟུགས་སྐུ་བྱོན་རུང་མ་བྱོན་རུང་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་མཚན་ ཉིད་གནས་པ་དེ་བྱེད་པ་པོ་གཞན་གྱིས་སྟོང་པ་གཞན་གྱི་དངོས་པོ་སྟོང་པ་ཉིད་གཉིས་བསྣན་ པས་ཉི་ཤུ་སྟེ་རིགས་ཀྱི་དབྱེ་བ་རྒྱས་པར་ཕྱེ་བའོ། ། ༈ བདེན་གཉིས་ཀྱི་སྟོང་ཚུལ་གསལ་བར་བཤད་པ། གཉིས་པ་ནི། དེ་ལྟར་དབྱེ་བ་རྣམས་ཀྱང་བསྡུ་ན་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་སྟོང་ཚུལ་རང་རང་ངོ་ བོས་སྟོང་པ་རང་སྟོང་དང་། དོན་དམ་གྱི་སྟོང་ཚུལ་རང་གིས་མི་སྟོང་ཡང་ཆོས་གཞན་གྱིས་ སྟོང་པའི་གཞན་སྟོང་གཉིས་སུ་འདུ་ཞིང་། བདེན་གཉིས་ཀྱི་སྟོང་ཚུལ་སོ་སོ་འདི་ནི་ངེས་པར་ ཁས་བླང་དགོས་ཏེ། དབྱིག་གཉེན་གྱིས་དབུས་མཐའི་འགྲེལ་པར། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ ཉིད་བསྟན་པའི་ཕྱིར་དངོས་པོ་མེད་པ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྟོང་པ་ ཉིད་རྣམ་པ་གཉིས་ཐ་མར་འཇོག་སྟེ། གང་ཟག་དང་ཆོས་སུ་སྒྲོ་འདོགས་པ་དང་དེའི་སྟོང་པ་ ཉིད་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པ་བསལ་པའི་ཕྱིར་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །སློབ་དཔོན་འདི་ སེམས་ཙམ་པར་གྲགས་པས་དེའི་ལུགས་ཡིན་གྱི་དབུ་མ་པས་བདེན་གཉིས་སྟོང་ཚུལ་གཉིས་ མི་འདོད་སྙམ་ན་མ་ཡིན་ཏེ། ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་དབུ་མ་སྒོམ་རིམ་དུ། མ་སྐྱེས་པ་ཡི་སྟོང་ཉིད་གཅིག །གཅིག་ནི་སྐྱེས་པའི་སྟོང་པ་སྟེ། །མ་སྐྱེས་པའི་སྟོང་ཉིད་མཆོག །སྐྱེས་པའི་སྟོང་པ་འཇིག་པ་ ཡིན། །ཞེས་པ་དང་མཐུན་པས་སོ། །ཉི་ཤུ་པོ་གཉིས་སུ་ཇི་ལྟར་འདུ་ཞེ་ན། དང་པོ་བཅྭ་ལྔ་དང་ མི་དམིགས་པ་དང་ངོ་བོ་ཉིད་དེ་བཅུ་བདུན་ནི་རང་སྟོང་ཡིན་ལ། བཅུ་དྲུག་པ་དང་ཉི་ཤུ་པ་ གཉིས་གཞན་སྟོང་ཡིན་ཞིང་། བཅུ་དགུ་པ་ནི་གཉིས་ཀ་ལ་འཇུག་གོ །དེས་ན་ཉི་ཤུ་པོ་ཐམས་ ཅད་རང་སྟོང་འབའ་ཞིག་ཏུ་འདོད་པ་ནི་འཁྲུལ་ཏེ། བཅུ་དྲུག་པ་དབུས་མཐར་གཞན་སྟོང་དུ་ གསུངས་པ་དང་། ཡུམ་གསུམ་དུ། དེ་ལ་གཞན་གྱི་དངོས་པོ་སྟོང་པ་ཉིད་གང་ཞེ་ན། དེ་བཞིན་ གཤེགས་པ་རྣམ་བྱུང་ཡང་རུང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་མ་བྱུང་ཡང་རུང་སྟེ། ཆོས་ཉིད་ དང་། ཆོས་ཀྱི་གནས་ཉིད་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དང་། ཆོས་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་དང་། དེ་ 1-203 བཞིན་ཉིད་དང་། མ་ནོར་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། གཞན་མ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། ཡང་ དག་པའི་མཐའ་ནི་དེ་བཞིན་དུ་གནས་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་ཆོས་དེ་དག་གཞན་གྱིས་སྟོང་པ་གང་ ཡིན་པ་དེ་ནི་གཞན་གྱི་དངོས་པོ་སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་སྟེ། ཞེས་དང་། འཕགས་པ་གྲོལ་སྡེས་ དེའི་འགྲེལ་པར་ཆོས་ཉིད་ལ་སོགས་པ་བྱེད་པ་པོས་སྟོང་པ་གཞན་སྟོང་དུ་མཛད་པས། ཉི་ཤུ་ པ་ཡང་གཞན་སྟོང་དུ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་བདེན་པ་གཉིས་སྟོང་ཉིད་ཡིན་པར་འདྲ་ ཡང
【現代漢語翻譯】 總共十八種空性。在此基礎上，加上『非由識與見所作，自性空即是空性，如來出世與未出世，諸法之法性安住』，即『異體空』與『他物空』，共計二十種空性，這是對空性種類所作的詳細區分。 接下來，詳細解釋二諦的空性之理： 第二部分是，如果將這些分類進行歸納，可以歸納為兩種空性：勝義諦的空性是自空，即各自的自性本空；世俗諦的空性是他空，即自身雖不空，卻為其他法所空。必須承認這兩種不同的空性。如世親在《中邊分別論釋》中說：『為顯示空性之體相，故立無物為空性，及無物之自性為空性，此二種差別。為遣除於人法之增益，及於彼空性之誹謗，故立此次第。』這位論師被認為是唯識宗的，如果認為這是唯識宗的觀點，中觀宗不承認二諦的兩種空性，那就錯了。因為龍樹的《中觀修道次第論》中說：『未生之空性為一，一生之空性為一。未生之空性為勝，生之空性為壞滅。』與此相符。那麼，這二十種空性如何歸納為兩種呢？前十五種、『不可得』和『自性』這十七種是自空，第十六種和第二十種是他空，第十九種則兼具二者。因此，認為所有二十種空性都是純粹的自空是錯誤的，因為第十六種在《中邊分別論》中被解釋為他空，並且在《三藏經》中說：『何為他物空性？無論是如來出世還是未出世，法性、法之安住性、法界、法無過失性、真如、無錯謬之真如、非異之真如、真實之邊際皆如是安住，這些法為空性，即是他物空性。』聖解脫軍在對此的解釋中，將法性等解釋為『由作者所空』的他空。因此，第二十種空性也被確立為他空。如此一來，雖然二諦都為空性，但……
【English Translation】 There are eighteen kinds of emptiness in total. On top of that, adding 'not made by knowledge and seeing, emptiness of self-nature is emptiness, whether the Tathagata appears or does not appear, the nature of all dharmas abides,' which are 'emptiness of other' and 'emptiness of other things,' makes a total of twenty kinds of emptiness. This is a detailed distinction of the types of emptiness. Next, a detailed explanation of the emptiness of the two truths: The second part is that if these classifications are summarized, they can be summarized into two kinds of emptiness: the emptiness of the ultimate truth is self-emptiness, that is, each of their own nature is empty; the emptiness of the conventional truth is other-emptiness, that is, although the self is not empty, it is emptied by other dharmas. It is necessary to admit these two different kinds of emptiness. As Vasubandhu said in the commentary on 'Madhyāntavibhāga-bhāṣya': 'To show the characteristics of emptiness, it is established that non-existence is emptiness, and the self-nature of non-existence is emptiness, these two differences. To eliminate the increase of person and dharma, and the slander of that emptiness, this order is established.' This teacher is considered to be a Yogācāra, and if it is thought that this is the view of Yogācāra, and the Madhyamaka does not admit the two kinds of emptiness of the two truths, then it is wrong. Because Nāgārjuna's 'Madhyamaka-krama' says: 'The emptiness of the unborn is one, the emptiness of the born is one. The emptiness of the unborn is superior, the emptiness of the born is destroyed.' This is consistent with this. So, how are these twenty kinds of emptiness summarized into two kinds? The first fifteen, 'unobtainable' and 'self-nature,' these seventeen are self-empty, the sixteenth and twentieth are other-empty, and the nineteenth includes both. Therefore, it is wrong to think that all twenty kinds of emptiness are purely self-empty, because the sixteenth is explained as other-empty in 'Madhyāntavibhāga', and in the 'Three Baskets Sutra' it says: 'What is the emptiness of other things? Whether the Tathagata appears or does not appear, the nature of dharma, the abiding nature of dharma, the dharma realm, the faultless nature of dharma, Suchness, the non-erroneous Suchness, the non-different Suchness, the true limit abides as such, these dharmas are empty, that is, the emptiness of other things.' Holy Vimuktisena, in his commentary on this, explained the nature of dharma, etc., as other-empty 'emptied by the author.' Therefore, the twentieth emptiness is also established as other-empty. In this way, although the two truths are both emptiness, but...
་སྟོང་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་འདི་ནི། མདོ་རྒྱན་དུ། མེད་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་ཤེས་ཤིང་། །དེ་བཞིན་ ཡོད་པའི་སྟོང་ཉིད་དང་། །རང་བཞིན་སྟོང་པ་ཉིད་ཤེས་པ། །སྟོང་པ་ཤེས་པ་ཞེས་བརྗོད་ དོ། །ཞེས་རང་བཞིན་གསུམ་ལ་སྟོང་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་གསུམ་གསུངས་པ་དང་ཡང་དགོངས་པ་ གཅིག་གོ །དེས་ན་དོན་དམ་པ་ནི་རང་ཉིད་ཀྱིས་མི་སྟོང་པའི་སྟོང་ཉིད་དེ། སོར་ཕྲེང་ལ་ཕན་ པའི་མདོར། ཁྱིམ་དང་བུམ་པ་དང་ཀླུང་རྣམས་མི་དང་ཆུ་དང་ཆུ་འབབ་པས་སྟོང་ཡང་ཐམས་ ཅད་ཀྱིས་མི་སྟོང་བ་དཔེར་མཛད་ནས་གསུངས་པ། དེ་བཞིན་དུ་ཐར་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྟོང་ པ་མ་ཡིན་གྱི་ཉེས་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་ཐར་པ་སྟོང་པ་ཞེས་བྱའོ། །སངས་རྒྱས་ བཅོམ་ལྡན་འདས་ནི་སྟོང་པ་མ་ཡིན་ཏེ་ཉེས་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་ཞིང་ཉོན་མོངས་པ་བྱེ་ བའི་མི་དང་ལྷ་མེད་པའི་ཕྱིར་སྟོང་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དང་། མྱང་འདས་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་པ་ མདོ་གཞན་ལས་ཀྱང་མང་དུ་གསུངས་པས་སོ། །འོ་ན་ཉི་ཚེ་བའི་སྟོང་པ་མུ་སྟེགས་ཀྱི་ལུགས་ སུ་གསུངས་པ་དང་མི་མཚུངས་སམ་ཞེ་ན། དེ་ནི་ཀ་བ་བུམ་པས་སྟོང་པ་ལྟ་བུ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ ཆོས་གཅིག་གིས་གཅིག་སྟོང་པ་ལ་གསུངས་ལ། །འདི་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ སྟོང་པས་མི་མཚུངས་སོ། ། ༈ གཞུང་དོན། གཉིས་པ་གཞུང་དོན་ནི། རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ ཁམས་འདི་ལ་བསལ་བར་བྱ་བ་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་ཅི་ཡང་མེད་དེ། གློ་ 1-204 བུར་བའི་དྲི་མ་དང་གདོད་ནས་བྲལ་བ་ནི་འདིའི་རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ལ་རྣམ་ པར་བྱང་བའི་རྒྱུ་མཚན་སྔར་མེད་གཞག་པར་བྱ་བའང་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་དེ། རྣམ་པར་དབྱེ་ བ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཆོས་དག་པའི་ཆོས་ཉིད་གདོད་ནས་ཡོད་པ་ནི་འདིའི་རང་བཞིན་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་སངས་རྒྱས་བསྒྲུབ་པའི་ལམ་དོན་མེད་པར་འགྱུར་ཞིང་། ལམ་ བསྒོམས་པས་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པ་ཡང་མི་འཐད་དམ་སྙམ་ན། རང་བཞིན་དྲི་མ་མེད་ཅིང་ཡོན་ ཏན་དང་ལྡན་པ་དེ་ལྟར་ཡིན་ཡང་གནས་སྐབས་སུ་གློ་བུར་དྲི་མ་དང་བཅས་པས་བསྒྲིབས་ ནས་མངོན་དུ་གྱུར་པས་ལམ་དོན་ཡོད་ཅིང་ཁམས་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ལ་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པ་ ཞེས་ཀྱང་བྱ་བར་འཐད་དོ། །ལམ་གྱིས་མངོན་དུ་ཐོབ་པར་བྱེད་ཚུལ་ཡང་། ཡང་དག་པའི་ དོན་ཆོས་ཉིད་སྤྲོས་པ་དང་རྟོག་པ་མེད་པ་ཉིད་ལ། ཡང་དག་པ་དེའི་ཚུལ་དང་མཐུན་པའི་ ལམ་མཉམ་བཞག་སྤྲོས་པ་དང་རྟོག་པ་མེད་པས་མི་ལྟ་བའི་ཚུལ་གྱིས་བལྟ་སྟེ། དེ་བསྒོམས་ པས་ཡང་དག་པ་ཆོས་ཉིད་མངོན་དུ་མཐོང་ན་སྒྲིབ་པ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ཐོབ་པ་ཞེས་ བྱའོ། །དེ་ལྟར་རང་བཞིན་བསལ་གཞག་མེད་པས་ན། རྣམ་པར་དབྱེ་བ་དང་བཅས་པ་བྲལ་ ཤེས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ཉོན་མོངས་པ་གློ་བུར་བ་དག་གིས་ཁམས་འད
【現代漢語翻譯】 這些不同的空性觀點在《現觀莊嚴論》中提到：『了知無之空性，如是了知有之空性，了知自性空性，是名爲了知空性。』 這表明，對於三種自性，有三種不同的空性觀點。因此，究竟勝義是指不空自身的空性。在《指鬘經》中，以房屋、水瓶和河流為例，說明它們空無人、水和水流，但並非空無一切。同樣，解脫並非空無一切，而是因為遠離一切過患，所以稱為解脫空性。佛陀世尊並非空性，因為他遠離一切過患，且沒有煩惱的眾生和天神，所以稱為空性。』 此外，在《大涅槃經》等其他經典中也有大量記載。那麼，這種暫時的空性是否與外道的觀點相似呢？並非如此。外道所說的空性，比如柱子空無水瓶，是指世俗諦中的一種事物空無另一種事物。而這裡所說的空性，是指空無一切世俗諦的事物，因此並不相似。 ༈ 論義： 第二，論義是：對於自性清凈的如來藏，沒有任何需要去除的遍計煩惱的理由，因為遠離暫時的垢染是其本性。對於此，也沒有任何需要新安置的清凈的理由，因為無分別的功德法性本來就存在是其本性。如果這樣，那麼成就佛陀的道將變得毫無意義，通過修道獲得佛陀也將變得不合理嗎？雖然自性無垢且具足功德，但暫時被暫時的垢染所遮蔽而未能顯現，因此道是有意義的，而顯現如來藏也被合理地稱為獲得佛陀。通過道而顯現的方式是：對於真實的法性，即無戲論和分別，以符合真實之道的無戲論和分別的等持來觀察，通過修習它，如果真實法性得以顯現，則稱為獲得從遮蔽中解脫。因此，由於自性沒有需要去除或安置的，具有分別和了知特徵的暫時煩惱會遮蔽如來藏。
【English Translation】 These different views on emptiness are mentioned in the 'Ornament for Clear Realization': 'Knowing the emptiness of non-existence, likewise knowing the emptiness of existence, knowing the emptiness of self-nature, is called knowing emptiness.' This indicates that for the three self-natures, there are three different views on emptiness. Therefore, ultimate truth refers to the emptiness that is not empty of itself. In the 'Angulimala Sutra,' it is illustrated with the examples of houses, water pots, and rivers, which are empty of people, water, and water flow, but not empty of everything. Similarly, liberation is not empty of everything, but because it is free from all faults, it is called the emptiness of liberation. The Buddha, the Bhagavan, is not emptiness because he is free from all faults and has no beings or gods with afflictions, so he is called emptiness.' Furthermore, there are many accounts in other scriptures such as the 'Mahaparinirvana Sutra.' So, is this temporary emptiness similar to the views of the non-Buddhists? It is not. The emptiness spoken of by non-Buddhists, such as a pillar being empty of a water pot, refers to one thing in conventional truth being empty of another. But the emptiness spoken of here refers to being empty of all things in conventional truth, so it is not similar. ༈ The Meaning of the Text: Second, the meaning of the text is: For the Tathagatagarbha (如來藏，tathāgatagarbha，tathāgatagarbha，the womb of the tathagata) which is pure in its own nature, there is no reason for the afflictions that need to be removed, because being free from temporary stains is its nature. For this, there is also nothing that needs to be newly established as purification, because the qualities of non-discrimination and the nature of pure dharma are inherently present as its nature. If so, would the path to achieving Buddhahood become meaningless, and would it be unreasonable to attain Buddhahood through practicing the path? Although the self-nature is immaculate and endowed with qualities, it is temporarily obscured by temporary stains and not manifested, so the path is meaningful, and manifesting the Tathagatagarbha is reasonably called attaining Buddhahood. The way to manifest through the path is: For the true nature of reality, which is without elaboration and conceptualization, one observes with equanimity, without elaboration and conceptualization, in accordance with the true way. By practicing this, if the true nature of reality is manifested, it is called attaining liberation from obscurations. Therefore, since there is nothing to be removed or established in self-nature, temporary afflictions with characteristics of discrimination and cognition obscure the Tathagatagarbha.
ི་སྟོང་གི། རྣམ་པར་ དབྱེར་མེད་པ་བྲལ་མ་ཤེས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་བླ་ན་མེད་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱིས་སྟོང་ པ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་དཔལ་འཕྲེང་དུ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ནི་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་ ཡོད་པ་བྲལ་ཤེས་པ་ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ནི་སྟོང་པ་ཡིན་ལ། རྣམ་པར་ དབྱེ་བ་མེད་པ་བྲལ་མི་ཤེས་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་གང་གའི་ཀླུང་ གི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པས་ནི་མི་སྟོང་ངོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་གང་ཞིག་གང་ན་མེད་པ་དེ་དེས་ སྟོང་ངོ་ཞེས་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མཐོང་ལ། གང་ཞིག་དེར་ལྷག་པར་གྱུར་པ་དེ་དེ་ལ་རྟག་ པར་ཡོད་དོ་ཞེས་ཡང་དག་པར་ཤེས་པས། ཚིགས་བཅད་གཉིས་པོ་འདིས། གློ་བུར་ཉོན་ 1-205 མོངས་མེད་པ་ལ་ཡོད་པར་སྒྲོ་འདོགས་པ་དང་ཁམས་ཡོན་ཏན་དང་བཅས་པ་ཡོད་པ་ལ་མེད་ པར་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་མཐའ་བསལ་བས་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ བསྟན་ཏོ། །དེ་ལྟར་ཁམས་ཆོས་གཞན་གྱིས་སྟོང་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་འདི་ལ་སེམས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་ མཉམ་པར་མི་འཇོག་པ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་སེམས་གཡེངས་པ་ཞེས་བརྗོད་ལ། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ ཡེ་ཤེས་མེད་པར་ནི་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་དབྱིངས་མི་རྟོགས་ཏེ། མདོར། དེ་བཞིན་གཤེགས་ པའི་སྙིང་པོའི་ཡེ་ཤེས་ཉིད་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ལ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཡང་ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྔར་མ་ མཐོང་མ་རྟོགས་པའོ། །ཞེས་སོ། །ཁམས་འདི་ཆོས་སྐུའི་སྙིང་པོ་ཡིན་པ་དེར་ནི་འཇིག་ཚོགས་ ལ་ལྟ་བར་ལྟུང་བ་རྣམས་ཀྱི་ཡུལ་མིནཏེ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་ལྟ་བའི་གཉེན་པོ་ཡིན་པས་ སོ། །ཁམས་དེ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་སྙིང་པོ་ཡིན་པ་དེ་ལྟར་ནི་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ལ་མངོན་ པར་དགའ་བ་རྣམས་ཀྱི་ཡུལ་མ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་སྐུ་ནི་མི་རྟག་པ་ལ་སོགས་པའི་བཟློག་ཕྱོགས་ ཡིན་པས་སོ། །ཁམས་དེ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྙིང་པོ་ཡིན་པ་དེ་ལྟར་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ སེམས་གཡེངས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཡུལ་མ་ཡིན་ཏེ། ཡོན་ཏན་དང་དབྱེར་མེད་པ་འཇིག་རྟེན་ལས་ འདས་པའི་ཆོས་སྐུ་ནི་དྲི་མས་སྟོང་པའི་རང་བཞིན་ཡིན་པས་སོ། །འོ་ན་ཁམས་དེ་སུའི་ཡུལ་ ཡིན་ཞེ་ན། །མྱང་འདས་ཆེན་པོར། ས་བཅུ་ལ་གནས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔས་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཅུང་ཟད་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་ལ། ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ གྱི་ཡེ་ཤེས་ཅན་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་མ་ལུས་པར་གཟིགས་སོ། །དེ་སྐད་དུ། སྤྲིན་འཐོངས་ མཁའ་ལ་ཉི་བཞིན་འདིར་ཁྱོད་ཕྱོགས་གཅིག་བློ་གྲོས་ཅན། །བློ་མིག་དག་པའི་འཕགས་ རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཐམས་ཅད་མཐོང་མ་ལགས། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཁྱོད་ཆོས་སྐུ་གང་དག་བློ་ གྲོས་མཐའ་ཡས་པ། །ཤེས་བྱ་མཐའ་མེད་མཁའ་དབ
【現代漢語翻譯】 非二元性，不可分離，具有這種特徵的至高無上的佛法並非空性。正如《寶鬘論》中所說：『如來藏（梵文：Tathāgatagarbha，梵文羅馬擬音：Tathāgatagarbha，漢語字面意思：如來之胎）是有分別的，可分離的，被所有煩惱的覆蓋物所空。無分別的，不可分離的，不可思議的佛法，超越恒河沙數，則非空。』因此，正確地理解『某物在某處不存在，則該處為空』，並正確地認識到『某物在那裡存在，則該處恒常存在』。這兩個偈頌通過消除對無常煩惱的執著，以及對具有功德和自性的存在的否定，從而如實地揭示了空性的特徵。 因此，對於這種空性，即自性空于其他法，如果不能一心專注，則被稱為對空性的散亂。如果沒有空性的智慧，就無法證悟無分別的法界。如經中所說：『如來藏的智慧即是諸佛的空性智慧。如來藏是所有聲聞和獨覺佛從未見過、從未證悟的。』此自性是法身的精華，因此不是那些沉溺於我見者的境界，因為法界是對治邪見的良藥。此自性是超越世間的精華，因此不是那些樂於顛倒見者的境界，因為法身是不常等顛倒之反面。此自性是完全清凈之法的精華，因此不是那些對空性散亂者的境界，因為具有功德且與世間無別的法身，其自性是遠離垢染的。 那麼，此自性是誰的境界呢？在《大涅槃經》中說：『安住於十地的菩薩能夠稍微見到如來藏。』而具有如實智慧的諸佛則能夠完全見到。如是說：『如雲翳蔽日的虛空，您在此僅顯露一隅，具有智慧者啊！即使是具有清凈慧眼的聖者們，也未能完全見到。世尊，您的法身具有無盡的智慧，所知無盡如虛空。』
【English Translation】 Non-duality, inseparability, characterized by this, the supreme Buddha-dharma is not emptiness. As it is said in the Ratnavali: 'The essence of the Tathāgata (Tathāgatagarbha) is differentiated, separable, empty of all coverings of afflictions. Undifferentiated, inseparable, inconceivable Buddha-dharmas, surpassing the sands of the Ganges, are not empty.' Therefore, it is rightly seen that 'what is not in something is empty of that,' and it is rightly known that 'what remains there is always present.' These two verses, by eliminating the attachment to impermanent afflictions and the denial of existence with qualities and essence, thus truly reveal the characteristics of emptiness. Therefore, for this emptiness, which is the emptiness of essence from other dharmas, not placing the mind in one-pointed concentration is called distraction from emptiness. Without the wisdom of emptiness, the undifferentiated realm cannot be realized. As it is said in the sutra: 'The wisdom of the Tathāgatagarbha is the wisdom of emptiness of the Buddhas. The Tathāgatagarbha is unseen and unrealized by all Shravakas and Pratyekabuddhas.' This essence is the essence of the Dharmakaya, therefore it is not the realm of those who are fallen into the view of the aggregates, because the Dharmadhatu is the antidote to wrong views. This essence is the essence that transcends the world, therefore it is not the realm of those who delight in perverted views, because the Dharmakaya is the opposite of impermanence and so on. This essence is the essence of completely pure dharma, therefore it is not the realm of those who are distracted from emptiness, because the Dharmakaya with qualities and inseparable from the world, its nature is empty of defilements. Then, whose realm is this essence? In the Mahaparinirvana Sutra, it is said: 'Bodhisattvas abiding on the ten bhumis slightly see the Tathāgatagarbha.' And the Buddhas with wisdom as it is, see it completely. Thus it is said: 'Like the sun in the sky covered by clouds, you here reveal only one aspect, O wise one! Even the noble ones with pure eyes of wisdom do not see it all. O Blessed One, your Dharmakaya has boundless wisdom, the knowable is endless like space.'
ྱིངས་ཁྱབ་པ་དེ་དག་གིས་ཀུན་མཐོང་། 1-206 ཞེས་སོ། ། ༈ རྟོགས་པར་དཀའ་ཡང་བསྟན་པའི་དགོས་པ་བརྗོད་པ་མདོར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་རྟོགས་པར་དཀའ་ཡང་བསྟན་པའི་དགོས་པ་བརྗོད་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ མདོར་བསྟན་ལ་གཉིས་ལས་དང་པོ་དགོས་པ་དྲི་བ་ནི། དེ་ལྟར་ཆགས་པ་མེད་པའི་མཐར་ ཕྱིན་པའི་ས་ལ་གནས་པ་ས་བཅུ་པའི་རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་ཡང་ཐམས་ཅད་ཡུལ་མ་ཡིན་ན། ཁམས་ འདི་ལྟ་དཀའ་བ་དེའི་ཕྱིར། བྱིས་པའི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ལས་བརྩམས་ཏེ་ཡོད་པར་བསྟན་པ་འདིས་ ཅི་བྱ་ཞེ་ན། བསྟན་པའི་དགོས་པ་བསྡུས་པའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཉིས་ལས་སྔ་མས་དྲིས་ ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྤྲིན་དང་རྨི་ལམ་དང་སྒྱུ་མ་བཞིན་ནོ་ཞེས་ བཀའ་བར་པའི་མདོ་དེ་དང་དེར། ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་མ་གྲུབ་པའི་སྟོང་པ་ ཞེས་གསུངས་ནས་ཡང་བཀའ་ཐ་མ་འདིར་རྒྱལ་བ་རྣམས་སེམས་ཅན་ལ་སངས་རྒྱས་སྙིང་པོ་ གདོད་ནས་གཤིས་ལ་གནས་པར་ཡོད་ཅེས་ཅི་སྟེ་གསུང་བ་ཡིན་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་དགོས་པ་བརྗོད་པ་ནི། ཚིགས་བཅད་གཉིས་པས་དེའི་ལན་བསྟན་ཏེ། རང་ ལ་སྙིང་པོ་ཡོད་པར་མ་ཤེས་པས་བདག་ལྟ་བུ་དམན་པས་བྱང་ཆུབ་ག་ལ་ཐོབ་སྙམ་དུ་སེམས་ ཞུམ་པས་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་མི་བསྐྱེད་པ་དང་། གཞན་ལ་སྙིང་པོ་ཡོད་པ་མ་ཤེས་པས་ སེམས་མ་བསྐྱེད་པའི་སེམས་ཅན་དམན་པ་ལ་བརྙས་པ་དང་། ཡང་དག་པ་མིན་པའི་གློ་བུར་ དྲི་མ་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་ལ་སོགས་པ་ལ་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་དུ་འཛིན་པ་དང་། ཡང་དག་ པའི་ཆོས་སྟོབས་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་གདོད་ནས་ཡོད་པ་ལ་མེད་དོ་ཞེས་སྐུར་པ་འདེབས་ པ་དང་། རང་གཞན་གཉིས་ཀ་ལ་སྙིང་པོ་ཡོད་པར་མཉམ་པ་མ་ཤེས་པས་བདག་ལ་ཆགས་ པ་ལྷག་པའི་སྐྱོན་ལྔ་པོ་སེམས་ཅན་གང་དག་ལ་ཡོད་པ་དེ་དག་གི་སྐྱོན་དེ་སྤང་བའི་དོན་དུ་ འཁོར་ལོ་ཐ་མར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཡོད་པར་གསུངས་སོ། །ཞེས་སོ། ། 1-207 ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས། འཁོར་ལོ་བར་པར་ཆོས་ཀུན་སྟོང་པར་བསྟན་པའི་ དགོངས་[དགོས]་པ། འཁོར་ལོ་ཐ་མར་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་བསྟན་པའི་དགོས་པ་བཤད་ པའོ། ། ༈ འཁོར་ལོ་བར་པར་ཆོས་ཀུན་སྟོང་པར་བསྟན་པའི་དགོས་པ་བཤད་པ། དང་པོ་ནི། ཡང་དག་པའི་མཐའ་ཆོས་དབྱིངས་ནི་རང་གི་ངོ་བོ་གཤིས་ལ་གྲུབ་ཀྱང་ཀུན་ རྫོབ་འདུས་བྱས་ཀྱི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་གདོད་ནས་དབེན་ཞིང་སྟོང་པ་ཡིན་ཏེ། དེས་ན་ བཀའ་བར་པར་ཉོན་མོངས་དང་ལས་དང་དེ་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་དོན་རྣམས་ལ་ དགོངས་ནས། སྤྲིན་ལ་སོགས་པ་གསུམ་པོ་བཞིན་དུ་མེད་པར་བརྗོད་དོ། །དཔེ་གསུམ་པོ་ སོ་སོར་སྦྱར་ན། ཉོན་མོངས་པ་ནི་གློ་བུར་བ་ཡིན་པ་དང་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་ལ་ཁྱབ་པ་ དང་གཤིས་ལ་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། སྤྲིན་གློ་བུར་དུ་བྱུང་བ་དང་
【現代漢語翻譯】 '那些具有廣大智慧的人能夠完全理解。' 這是總結。 難以理解但闡述其必要性的簡要說明。 第二部分是闡述難以理解但闡述其必要性，分為兩部分，第一部分是簡要說明，分為兩部分，第一部分是提問其必要性：既然如此，安住于無有任何染污的圓滿之地，即使是十地菩薩的一切境界也不是真實的，那麼，這個難以理解的法門，從凡夫開始闡述，有什麼用呢？用兩句偈頌來概括闡述的必要性，第一句是提問：世尊在中間的經典中說，一切法如雲、如夢、如幻。在那些經典中，您說一切所知在任何方面都不是實有的空性。為什麼您又在最後的經典中說，諸佛的佛性從一開始就存在於眾生心中呢？ 第二部分是闡述其必要性：第二句偈頌闡述了答案：因為不瞭解自己有佛性，所以認為像我這樣卑劣的人怎麼可能獲得菩提，因而心生退怯，不發菩提心；因為不瞭解他人有佛性，所以輕視不發菩提心的卑劣眾生；將非真實的、暫時的染污，如阿賴耶識等，執著為心的自性；否定真實存在的功德，如法力等；因為不瞭解自己和他人都有佛性，執著于自我的愛戀。爲了斷除眾生所具有的這五種過失，所以在最後的法輪中說，一切眾生都具有如來藏。這是總結。 詳細解釋。 第二部分是詳細解釋，分為兩部分：闡述在中間法輪中宣講一切法為空性的必要性；闡述在最後法輪中宣講如來藏的必要性。 闡述在中間法輪中宣講一切法為空性的必要性。 第一部分是：真實的法界，其自性本自存在，但從世俗諦的角度來看，它本自遠離一切有為法的顯現，是空性的。因此，在中間的經典中，考慮到煩惱、業以及這兩者的果報，所以說它們如雲等三種事物一樣，是不存在的。將這三個比喻分別對應：煩惱是暫時的，遍佈於心的自性，並且不是本自存在的，所以像突然出現的云一樣。
【English Translation】 'Those with vast wisdom can fully understand.' This is the summary. A brief explanation of the necessity of teaching, though difficult to understand. The second part is explaining the necessity of teaching, though difficult to understand, divided into two parts. The first part is a brief explanation, divided into two parts. The first part is asking about the necessity: Since it is so, abiding in the perfect ground without any defilement, even all the realms of the tenth-ground Bodhisattvas are not real, then, what is the use of teaching this difficult-to-understand Dharma, starting from ordinary beings? Using two verses to summarize the necessity of teaching, the first verse asks: The Bhagavan said in the intermediate sutras that all dharmas are like clouds, like dreams, like illusions. In those sutras, you said that all knowable things are empty, not real in any way. Why do you say again in the final sutras that the Tathagata-garbha has existed in the minds of sentient beings from the beginning? The second part is explaining the necessity: The second verse explains the answer: Because they do not understand that they have the essence of Buddhahood, they think that how could a lowly person like me attain Bodhi, and thus become discouraged and do not generate the mind of Bodhi; because they do not understand that others have the essence of Buddhahood, they despise the lowly sentient beings who do not generate the mind of Bodhi; they cling to the non-real, temporary defilements, such as the Alaya-vijnana, as the nature of the mind; they deny the real existing qualities, such as the power of Dharma; because they do not understand that both themselves and others have the essence of Buddhahood, they cling to the love of self. In order to eliminate these five faults that sentient beings have, it is said in the final turning of the wheel that all sentient beings have the Tathagata-garbha. This is the summary. Detailed explanation. The second part is a detailed explanation, divided into two parts: explaining the necessity of teaching all dharmas as emptiness in the intermediate turning of the wheel; explaining the necessity of teaching the Tathagata-garbha in the final turning of the wheel. Explaining the necessity of teaching all dharmas as emptiness in the intermediate turning of the wheel. The first part is: The true Dharmadhatu, its own nature exists inherently, but from the perspective of conventional truth, it is inherently devoid of all conditioned phenomena and is empty. Therefore, in the intermediate sutras, considering the afflictions, karma, and the results of these two, it is said that they are non-existent like the three things of clouds, etc. Corresponding these three metaphors separately: Afflictions are temporary, pervasive in the nature of the mind, and not inherently existent, so they are like clouds that appear suddenly.
ནམ་མཁའ་ལ་ཁྱབ་པ་དང་ནམ་ མཁའི་རངབཞིན་དུ་མ་གྲུབ་པ་དང་འདྲའོ། །ཉོན་མོངས་ཀྱི་བྱ་བའི་ལས་ནི་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་ བློས་བསྐྱེད་ཅིང་འཁྲུལ་སྣང་ཡིན་པས་རྨི་ལམ་གྱི་ལོངས་སྤྱོད་བཞིན་ནོ། །ཉོན་མོངས་པ་དང་ ལས་ཀྱི་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་འབྲས་བུའི་དོན་ཟག་བཅས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ནི་རྐྱེན་ལ་ལྟོས་པ་དང་ ཡང་དག་པར་མེད་པས་སྒྱུ་མ་མཁན་གྱིས་སྒྱུ་མ་སྤྲུལ་པ་བཞིན་ནོ་ཞེས་དགོངས་སོ། ། ༈ འཁོར་ལོ་ཐ་མར་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་བསྟན་པའི་དགོས་པ་བཤད་པ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ་ནི། སྔར་འཁོར་ལོ་བར་པར་ནི་དེ་ ལྟར་ཉོན་མོངས་སོགས་ལ་དགོངས་ནས་སྤྲིན་ལ་སོགས་པ་བཞིན་དུ་མེད་པར་རྣམ་པར་ བཞག་ནས་སླར་ཡང་བླ་མའི་རྒྱུད་བཀའ་ཐ་མས་འདིར་ནི་ཞུམ་པ་ལ་སོགས་པའི་ཉེས་པ་ལྔ་ དག་སྤང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཁམས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཡོད་པ་ ཉིད་ཅེས་གསལ་བར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཕྱེ་སྟེ་བཤད་པ། གཉིས་པ་ཕྱེ་སྟེ་བཤད་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་ ༈ ཁམས་མ་བསྟན་ན་ཉེས་པ་ལྔ་འབྱུང་ཚུལ། དང་པོ་ཁམས་མ་བསྟན་ན་ཉེས་པ་ལྔ་འབྱུང་ཚུལ་ ནི། འདི་ལྟར་དྲི་མ་གདོད་ནས་མེད་ཅིང་ཡོན་ཏན་གདོད་ནས་ཡོད་པའི་ཁམས་སེམས་ཅན་ 1-208 ཐམས་ཅད་ལ་ཡོད་པའི་ཚུལ་དེ་ནི་མ་ཐོས་པས་བདག་ཉིད་ལ་དམན་པའོ་སྙམ་དུ་བརྙས་པའི་ ཉེས་པ་ཡིས་སྒྲིབ་པ་སྤང་བ་དང་ཡོན་ཏན་ཐོབ་པར་མི་ནུས་སྙམ་དུ་སེམས་ནི་ཞུམ་པ་འགའ་ ཞིག་ལ་སངས་རྒྱས་ཐོབ་འདོད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་སྐྱེ་བར་མི་འགྱུར་རོ། །གང་ཟག་གང་ ལ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྐྱེས་པས་བདག་ནི་གཞན་ལས་མཆོག་ཉིད་ཅེས་རློམ་ཞིང་ཁེངས་པ་ ན། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་མ་སྐྱེས་པ་རྣམས་ལ་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པའི་རྒྱུ་མེད་དོ་སྙམ་ནས་དམན་ པའི་འདུ་ཤེས་རབ་ཏུ་འཇུག་པས་བརྙས་སོ། །དེ་ལྟར་སེམས་ཅན་ལ་ཁམས་མེད་པར་སེམས་ པ་དེ་ལ་ནི་ཡང་དག་པའི་དོན་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཤེས་པ་མི་སྐྱེ་བ་དེས་ན་ཡང་དག་པ་ཡིན་ པ་རྣམས་ལ་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་དུ་འཛིན་ཅིང་རྟོག་གོ །དེའི་ཕྱིར་ཡང་དག་པའི་དོན་སྙིང་ པོ་སྟོབས་སོགས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཅན་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཡོད་པ་ནི་རིག་པར་མི་འགྱུར་ བས། མེད་དོ་ཞེས་སྐུར་པ་འདེབས་སོ། །འོ་ན་དྲི་མ་དང་ཡོན་ཏན་གྱི་རང་བཞིན་ཅི་ལྟ་ཞེ་ ན། རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་བྱས་པས་བཅོས་མ་དང་རང་བཞིན་གྱིས་མེད་པས་གློ་བུར་བ་ཉིད་ཡིན་པའི་ ཕྱིར་། སེམས་ཅན་གྱི་སྐྱོན་དྲི་མ་དེ་རྣམས་ཡང་དག་པ་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་མིན་ལ། ཡང་ དག་པ་ཁམས་ནི་ཉེས་པ་དྲི་མ་དེའི་བདག་ཉིད་དུ་མེད་པ་དང་། སྟོབས་སོགས་བྲལ་བའི་ ཡོན་ཏན་དང་དབྱེར་མེད་པའི་རང་བཞིན་གདོད་ནས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་དག་པ་ཡིན་ནོ། །གང་ ཟག་གང་ཞིག་ཡང་དག་མིན་པའི་ཉེས་པ་ལ་ཡང་དག་ཏུ་འཛིན་ཅིང་ཡང་ད
【現代漢語翻譯】 如同遍佈虛空，卻並非由虛空的自性所構成。煩惱的業力是由顛倒錯亂的念頭所產生，是一種虛幻的顯現，如同夢中的享樂。煩惱和業所成熟的果報，即有漏的蘊，依賴於因緣且不真實，如同魔術師所變幻的幻術一般，應當如此理解。 簡略講述最後法輪中宣說如來藏的必要性：第二部分分為兩部分，第一部分是簡略講述：之前的中間法輪考慮到煩惱等，將它們安立為如雲等般不存在。之後，爲了斷除怯懦等五種過患，上師的密續，即最後法輪，在此清楚地宣說一切眾生皆具有如來藏。 詳細講述：第二部分是詳細講述，分為兩部分。 不宣說如來藏則會產生五種過患：第一部分是不宣說如來藏則會產生五種過患：例如，由於沒有聽聞一切眾生皆具有本初無垢、本初具足功德的如來藏，因此會產生輕視自己的過患，認為自己低劣，從而無法斷除障礙、獲得功德，有些人甚至不會生起希求成佛的菩提心。有些人即使生起了菩提心，也會因認為自己比他人優越而驕傲自滿，認為未生起菩提心的人沒有成佛之因，從而更加產生低劣的想法，這就是輕視。像這樣，認為眾生沒有如來藏，就不會生起證悟真實義、法性的智慧，因此會將真實存在的事物執著為心的自性而進行分別。因此，由於無法認識到真實義，即一切眾生皆具有的如來藏的功德，如力量等，就會否認它的存在。那麼，垢染和功德的自性是什麼樣的呢？由於是因緣所生，是造作的，並且本性不存在，是暫時的，因此，眾生的過患、垢染並非真實的心的自性。而真實的如來藏，則不具有過患、垢染的體性，並且與力量等無別的自性是本初清凈的。有些人會將不真實的過患執著為真實的，並且將真實的
【English Translation】 It is like pervading the sky, yet not constituted by the nature of the sky. The actions of afflictions are generated by inverted thoughts and are illusory appearances, like the enjoyment in a dream. The meaning of the fruits of afflictions and karma, the contaminated aggregates, depends on conditions and is not truly existent, like the illusion conjured by a magician, so it should be understood. Briefly explaining the necessity of teaching the Tathagatagarbha (De-bzhin gshegs-pa'i snying-po, Essence of the Thus-Gone, Buddha Nature) in the final turning of the wheel: The second part has two parts, the first is a brief explanation: In the previous intermediate turning of the wheel, considering afflictions and so on, they were established as non-existent like clouds and so on. Later, in order to abandon the five faults such as discouragement, the supreme tantra, the final turning, clearly teaches here that all sentient beings possess the Dhatus (Khams, Element, Potential), the Tathagatagarbha. Explaining in detail: The second part is explaining in detail, which has two parts. How five faults arise if the Dhatu is not taught: The first part is how five faults arise if the Dhatu is not taught: Like this, since one has not heard that all sentient beings possess the Dhatu (Khams, Element, Potential) that is primordially without defilement and primordially possesses qualities, one thinks that one is inferior and despises oneself, so one thinks that one is unable to abandon obscurations and attain qualities, and some do not even generate the Bodhicitta (Byang-chub-kyi sems, Mind of Enlightenment) that desires to attain Buddhahood. When a person generates Bodhicitta, they become arrogant and conceited, thinking that they are superior to others, and they despise those who have not generated Bodhicitta, thinking that they do not have the cause to attain Buddhahood. Thus, thinking that sentient beings do not have the Dhatu, the knowledge of realizing the true meaning, the Dharmata (Chos-nyid, Nature of Reality), does not arise, so they grasp and conceptualize what is truly existent as the nature of the mind. Therefore, since one does not recognize that the true meaning, the essence, the qualities such as strength, exists in all sentient beings, one denies its existence. So, what is the nature of defilement and qualities? Since it is made by causes and conditions, it is artificial, and since it does not exist by nature, it is adventitious. Therefore, the faults and defilements of sentient beings are not the true nature of the mind. And the true Dhatu does not have the nature of faults and defilements, and its nature, which is inseparable from qualities such as strength, is primordially pure by nature. Some people grasp what is not true as true, and grasp what is true
ག་པའི་ཡོན་ཏན་ ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པ་དེས་ནི་རྒྱུ་དེས། བློ་ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་བདག་དང་སེམས་ ཅན་ཐམས་ཅད་ནི་སྙིང་པོ་ཅན་དུ་མཚུངས་པར་མཐོང་ནས་ཕན་པར་འདོད་པའི་བྱམས་པ་ ཡོད་པ་དེ་ཐོབ་པར་མི་འགྱུར་གྱི་བདག་ལ་ཆགས་པ་ཤས་ཆེ་བར་འགྱུར་ཏེ་དེ་ལྟར་ཐར་པ་ ཐོབ་པའི་གེགས་ཉེས་པ་ཆེན་པོ་ལྔ་འབྱུང་ངོ་། ། གཉིས་པ་སྙིང་པོ་བསྟན་པས་ཡོན་ཏན་ལྔ་འཐོབ་ཚུལ་ནི། འཁོར་ལོ་ཐ་མ་འདི་ལས་ 1-209 སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་སྙིང་པོ་ཡོད་པར་བསྟན་པ་དེ་ནི་ཐོས་པ་ལས། རང་ལ་ཆོས་སྐུ་ ཡོད་པར་ཤེས་ནས་བསྒྲུབ་པ་ལ་སྤྲོ་བས་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པ་དང་། སེམས་ཅན་ གཞན་ལ་ཆོས་སྐུ་ཡོད་པར་ཤེས་ནས་སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ལ་བྱ་བ་བཞིན་དུ་གུས་པ་དང་། དྲི་ མ་གཤིས་ལ་མེད་པར་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་དང་། ཁམས་ཡོན་ཏན་ཅན་གཤིས་ལ་ཡོད་ པར་རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། བདག་གཞན་མཉམ་པར་ཤེས་ནས་ཕན་པར་འདོད་པའི་ བྱམས་པ་ཆེན་པོ་སྐྱེའོ། །ཆོས་ལྔ་པོ་དེ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་རྒྱུ་དེ་ལས་ནི། རང་ཉིད་ལ་བརྙས་པས་ ཞུམ་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་པ་དང་། གཞན་ལ་རང་དང་མཚུངས་པར་སྙིང་པོ་ཅན་དུ་ལྟ་བ་ དང་། སྐྱོན་ལ་ཡང་དག་ཏུ་འཛིན་པ་མེད་པ་དང་ཡོན་ཏན་གདོད་མ་ནས་ལྡན་པར་རྟོགས་པ་ དང་། བདག་དང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་སྙིང་པོ་ཅན་དུ་མཚུངས་པར་མཐོང་ནས་བྱམས་ པ་དང་ལྔ་པོ་གོམས་པར་བྱས་ཏེ་ལམ་བསྒྲུབས་པས་སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་མྱུར་དུ་འཐོབ་པའི་ ཡོན་ཏན་ཡོད་དོ། །ཁ་ཅིག དགོས་པ་བསྟན་པ་འདིས་དྲང་དོན་དུ་སྒྲུབ་པ་ནི་གསུང་རབ་ཀྱི་ དོན་ལ་བློ་གྲོས་ཀྱི་སྣང་བས་མ་ཁྱབ་པ་སྟེ། དགོས་པ་བསྟན་པས་དྲང་དོན་དུ་མི་འགྲུབ་པས་ སོ། །འགྲུབ་ན་མདོ་རྒྱན་དུ། ཁ་ཅིག་དག་ནི་དྲང་ཕྱིར་དང་། །གཞན་དག་ཡང་དག་གཟུང་ བའི་ཕྱིར་། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་ནི། །མ་ངེས་རྣམས་ལ་ཐེག་གཅིག་བཤད། །ཅེས་དགོས་པ་བསྟན་ཡང་། ཐེག་པ་གཅིག་ཏུ་བཤད་པ་དྲང་དོན་མིན་པས་གནོད་དོ། །ཐེག་ པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་བླ་མའི་བསྟན་བཅོས། དཀོན་མཆོག་གི་རིགས་ཏེ་རྒྱུ་ཁམས་ལ་སོགས་པ་རྣམ་ པར་དབྱེ་ཞིང་བསྟན་པ་ལས། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་དྲི་བཅས་དེ་བཞིན་ཉིད་སྟོན་ པའི་སྐབས་ཏེ་དང་པོའི་བཤད་པའོ། ། ༈ དྲི་མེད་རྒྱལ་བའི་བྱང་ཆུབ་བསྟན་པ་སྤྱི་དོན། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སྤྱི་དོན་ལ་གཉིས། གང་གིས་འཐོབ་པའི་ལམ་བསྟན་པ། གང་ཞིག་ཐོབ་པའི་འབྲས་བུ་བཤད་པའོ། ། 1-210 ༈ གང་གིས་འཐོབ་པའི་ལམ་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ་བཞི། སྦྱོར་བ་སྐྱབས་འགྲོ་ལ་སོགས། དེ་དག་རྣམས་ཀྱི་ཁྱད་པར། དངོས་གཞི་ ཚོགས་གཉིས་སྒྲུབ་པ། ལམ་དེ་དེས་འབྲས་བུ་འགྲུབ་ཚུལ་ལོ། ། ༈ སྦྱོར་བ་སྐྱབས་འགྲོ་ལ་སོགས། དང་པོ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་ སྐྱབས་འགྲོ་ནི་བཤད་ཟིན་ཏོ། ། ༈ སེམས་བསྐ
【現代漢語翻譯】 詆譭功德會導致五種大過失：由於這種原因，有智慧的菩薩會認為自己和所有眾生本質上是相同的，因此想要利益他們的慈愛之心將無法生起，反而會變得更加執著于自我。因此，會產生五種阻礙獲得解脫的巨大過失。 第二，宣說心性（snying po）能獲得五種功德的方式：從這最後的法輪中，聽聞到一切眾生皆具心性，會因此了知自己具有法身（chos sku），從而歡喜修行，發起菩提心。了知其他眾生具有法身，會像對待導師佛陀一樣恭敬他們。會生起證悟到煩惱本性清凈的智慧，以及證悟到自性本具功德的本覺（ye shes）。並且會生起平等看待自他，想要利益他們的廣大的慈愛之心。由於生起了這五種功德，因此，由於這種原因，不會因為輕賤自己而感到沮喪，會視他人和自己一樣具有心性，不會執著於過失，會證悟到本具功德，並且會平等看待自己和一切眾生皆具心性，通過修習慈愛之心來修持道，從而迅速獲得佛果。有些人認為，宣說必要（dgos pa）是爲了確立不了義（drang don），這是因為他們的智慧之光沒有照亮經文的意義。因為宣說必要並不能確立不了義。如果能夠確立，那麼在《現觀莊嚴論》（mDo rgyan）中說：『有些人是爲了不了義，另一些人是爲了正確理解，圓滿的佛陀們，對不確定的眾生宣說了唯一的乘。』雖然宣說了必要，但宣說唯一的乘並非不了義，因此會產生過失。《寶性論》（Theg pa chen po rgyud bla ma'i bstan bcos）中，對如來藏（dkon mchog gi rigs）——也就是因、界等進行了分類和闡述，其中，在宣說具有煩惱的如來藏（de bzhin gshegs pa'i snying po dri bcas）——真如（de bzhin nyid）時，是最初的闡述。 總義：無垢勝者菩提之教 第二部分分為兩部分，第一部分是總義，總義又分為兩部分：宣說通過什麼途徑可以獲得，闡述獲得什麼果位。 宣說通過什麼途徑可以獲得 第一部分分為四部分：加行，皈依等；這些的差別；正行，積聚二資糧；通過這條道路獲得果位的方式。 加行，皈依等 第一部分分為三部分，第一部分 皈依已經講完了。 發心
【English Translation】 Denigrating merits leads to five major faults: Because of this reason, wise Bodhisattvas will see themselves and all sentient beings as essentially the same, so the loving-kindness that wants to benefit them will not arise, but will become more attached to the self. Therefore, five great faults that hinder the attainment of liberation will arise. Second, the way to obtain five merits by teaching the essence: From this last wheel of Dharma, hearing that all sentient beings have essence will lead to knowing that oneself has Dharmakaya (chos sku), thus rejoicing in practice and generating Bodhicitta. Knowing that other sentient beings have Dharmakaya will lead to respecting them as one would respect the teacher Buddha. Wisdom that realizes that defilements are not inherent in nature will arise, as well as primordial awareness (ye shes) that realizes that the elements are inherently virtuous. And great loving-kindness will arise, equally regarding oneself and others, wanting to benefit them. Because these five qualities arise, therefore, because of this reason, one will not be discouraged by despising oneself, will view others as having the same essence as oneself, will not cling to faults, will realize that one is inherently endowed with virtues, and will equally regard oneself and all sentient beings as having essence. By practicing loving-kindness and cultivating the path, one will quickly attain Buddhahood. Some people think that explaining the purpose (dgos pa) is to establish the provisional meaning (drang don), because their light of wisdom has not illuminated the meaning of the scriptures. Because explaining the purpose cannot establish the provisional meaning. If it could be established, then in the Ornament of Clear Realization (mDo rgyan) it says: 'Some are for the provisional, others are for correct understanding, the perfect Buddhas, for the uncertain ones, taught the one vehicle.' Although the purpose is explained, teaching the one vehicle is not provisional, so there is a fault. In the Treatise on the Sublime Continuum of the Great Vehicle (Theg pa chen po rgyud bla ma'i bstan bcos), the Tathagatagarbha (dkon mchog gi rigs)—that is, the cause, element, etc.—is classified and explained, wherein, when explaining the Tathagatagarbha with defilements (de bzhin gshegs pa'i snying po dri bcas)—Suchness (de bzhin nyid), it is the initial explanation. General Meaning: The Teaching of the Immaculate Victorious Enlightenment The second part is divided into two parts, the first part is the general meaning, and the general meaning is divided into two parts: Explaining the path by which one can attain, Explaining what fruit one attains. Explaining the path by which one can attain The first part is divided into four parts: Preliminary practices, refuge, etc.; The differences of these; Main practice, accumulating the two accumulations; The way to attain the fruit through this path. Preliminary practices, refuge, etc. The first part is divided into three parts, the first part Refuge has already been explained. Generating the mind
ྱེད་པའི་རྒྱུ་རྐྱེན། གཉིས་པ་སེམས་བསྐྱེད་པ་གསུམ། རྒྱུ་རྐྱེན། ངོ་བོ། འབྲས་བུའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ ཀྱི་དང་པོ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ནི། བྱང་སར། སེམས་སྐྱེ་བ་དེ་ཡང་རྐྱེན་བཞི་དང་རྒྱུ་བཞི་དང་སྟོབས་ བཞིས་སྐྱེ་བར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །དེ་དག་ཀྱང་། རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་གང་རུང་གི་ཆོ་ འཕྲུལ་དང་མཐུ་མཐོང་བའམ་ཐོས་པ། བྱང་སེམས་ཀྱི་སྡེ་སྣོད་ཐོས་པ། བྱང་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ ནུབ་ཏུ་ཉེ་བར་མཐོང་བ། སྙིགས་མའི་སེམས་ཅན་ཉོན་མོངས་པར་མཐོང་ནས་སེམས་སྐྱེ་ དཀའ་བར་ཤེས་པ་སྟེ་རྐྱེན་བཞིའོ། །རང་བཞིན་གྱི་རིགས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ། དགེ་བའི་ བཤེས་གཉེན་གྱིས་ཟིན་པ། སེམས་ཅན་ལ་སྙིང་བརྩེ་བ། འཁོར་བ་དང་དཀའ་སྤྱད་ཀྱི་སྡུག་ བསྔལ་གྱིས་མི་འཇིགས་པ་སྟེ་རྒྱུ་བཞིའོ། །རང་གི་མཐུས་བྱང་ཆུབ་འདོད་པ་ནང་གི་སྟོབས། གཞན་གྱི་མཐུས་བྱང་ཆུབ་ལ་འདོད་པ་བསྐྱེད་པ་གཞན་གྱི་སྟོབས། སྔོན་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ གོམས་པ་རྒྱུའི་སྟོབས། ཚེ་འདིར་སྐྱེས་བུ་དམ་པ་ལ་བསྟེན་པ་དང་ཆོས་ལ་ཐོབ་བསམ་བྱས་ པ་སྦྱོར་བའི་སྟོབས་ཏེ་སྟོབས་བཞིའོ། །དེ་ལྟར་རྐྱེན་དང་རྒྱུ་བརྒྱད་པོ་ཚོགས་པའམ་སོ་སོ་ལ་ བརྟེན་ནས། ནང་དང་རྒྱུའི་སྟོབས་གཉིས་ཀའམ་རེ་རེ་ལས་སྐྱེས་ན་བརྟན་པའོ། །གཞན་དང་ སྦྱོར་བའི་སྟོབས་གཉིས་ཀའམ་རེ་རེ་ལས་སྐྱེས་ན་མི་བརྟན་པའོ། །ཞེས་པའི་དོན་དུ་བྱང་སར་ གསུངས་སོ། །ཆོ་ག་ནི་རྒྱུར་མ་ངེས་ཏེ་མེད་པར་སྐྱེ་བ་ཡང་ཡོད་པས་མ་སྨོས་སོ། ། གཉིས་པ་ལྡོག་པའི་རྒྱུ་ནི། དེར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་ལྡོག་པའི་རྒྱུ་ནི་བཞི་ སྟེ། བཞི་གང་ཞེ་ན། རིགས་དང་མི་ལྡན་པ་ཡིན། སྡིག་པའི་གྲོགས་པོས་ཡོངས་སུ་ཟིན་པ་ ཡིན། སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་སྙིང་རྗེ་ཆུང་བ་ཡིན། འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་ཡུན་རིང་པོ་རྣམ་པ་ 1-211 སྣ་ཚོགས་པ་དྲག་པ་བར་ཆད་མེད་པས་འཇིགས་ཏེ་ཤིན་ཏུ་འཇིགས་ཤིང་སྐྲག་ལ་དངང་བར་ འགྱུར་བ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་སོ། ། ༈ སེམས་བསྐྱེད་པའི་ངོ་བོ། གཉིས་པ་ལ་དྲུག མཚན་ཉིད། མཚོན་བྱ། མཚན་གཞི། དབྱེ་བ། དཔེ། གྲོགས་འདོད་ ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་དུ། སེམས་བསྐྱེད་པ་ནི་གཞན་དོན་ཕྱིར། །ཡང་དག་ རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་འདོད། །ཅེས་པས། གཞན་དོན་དུ་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་འདོད་པའོ། །འོ་ན་སངས་རྒྱས་ཆོས་ཅན། སེམས་བསྐྱེད་མེད་པར་ཐལ། རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་འདོད་པ་ མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། འདོད་ཅེས་པ་མ་འོངས་པ་ན་འདོད་པ་དང་སྔོན་འདོད་པར་བྱས་ཟིན་ པ་ལ་འཇུག་པས་སྐྱོན་མེད་དེ། ཐུབ་པ་དགོངས་རྒྱན་དུ། དོན་དུ་གཉེར་བར་བྱས་ཟིན་པའི་ སེམས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པ་ཁོ་ན་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་སྟེ་དེ་ལྟར་མངོན་པར་འདོད་ པའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོའི་རྒྱུར
【現代漢語翻譯】 產生菩提心的原因和條件。 第二，菩提心的三個方面：原因、本質和結果。首先，關於產生的原因，在《菩薩地論》中說，菩提心的產生也應理解為由四個條件、四個原因和四種力量所產生。 這些是：看到或聽到諸佛菩薩的神變和力量；聽到菩薩的教法；看到菩薩的教法衰落；看到五濁惡世的眾生充滿煩惱，難以生起菩提心——這是四個條件。具有圓滿的自性；被善知識引導；對眾生懷有慈悲心；不畏懼輪迴和苦行的痛苦——這是四個原因。以自己的力量希求菩提是內在的力量；以他人的力量生起對菩提的希求是外在的力量；先前串習大乘佛法是串習的力量；今生依止聖者並思維佛法是加行的力量——這是四種力量。因此，當這八個條件和原因聚集在一起，或者依賴於它們各自時，從內在和串習的力量兩者或其中之一產生菩提心，則會穩固。如果從外在和加行的力量兩者或其中之一產生菩提心，則不會穩固。這是《菩薩地論》中所說的。儀軌並非必要條件，因為即使沒有儀軌，菩提心也會產生，所以沒有提及。 第二，退失的原因。在《菩薩地論》中說：『菩薩退失菩提心的原因有四個。哪四個呢？不具備（菩提心的）種性；被惡友控制；對眾生缺乏慈悲心；因為長時間遭受輪迴的痛苦，經歷各種劇烈且持續不斷的痛苦而感到恐懼，非常害怕、恐懼和驚慌。』 菩提心的本質。 第二部分有六個方面：定義、所詮釋、基礎、分類、比喻和如何尋求幫助。首先是定義。《現觀莊嚴論》中說：『菩提心為利他，欲證圓滿覺。』因此，為利他而希求圓滿菩提。 如果說佛是法，因為佛沒有菩提心，因為佛沒有希求圓滿菩提，那麼（這個論證）是錯誤的。『希求』一詞既指未來想要希求，也指過去已經希求過，所以沒有問題。如《釋量論》中說：『已經努力追求過的無分別心，唯是薄伽梵（Bhagavan，世尊）的（智慧），因此是如此顯現的。』 第二是作為大菩提之因。
【English Translation】 The causes and conditions for generating Bodhicitta (enlightenment mind). Second, the three aspects of Bodhicitta: cause, essence, and result. First, regarding the causes of generation, it is said in the Bodhisattvabhumi (Stages of a Bodhisattva): 'The generation of Bodhicitta should also be understood as arising from four conditions, four causes, and four powers.' These are: seeing or hearing the miracles and powers of Buddhas and Bodhisattvas; hearing the teachings of Bodhisattvas; seeing the decline of the teachings of Bodhisattvas; seeing sentient beings in the degenerate age filled with afflictions, making it difficult to generate Bodhicitta—these are the four conditions. Having a complete natural disposition; being guided by a virtuous friend; having compassion for sentient beings; not being afraid of the suffering of samsara and asceticism—these are the four causes. Desiring enlightenment through one's own power is the inner power; generating the desire for enlightenment through the power of others is the external power; being accustomed to the Mahayana teachings in the past is the power of habituation; relying on holy beings and contemplating the Dharma in this life is the power of application—these are the four powers. Therefore, when these eight conditions and causes are gathered together, or when relying on them individually, Bodhicitta generated from both the inner and habitual powers, or from one of them, will be stable. If Bodhicitta is generated from both the external and applicational powers, or from one of them, it will not be stable. This is what is said in the Bodhisattvabhumi. Rituals are not a necessary condition, because Bodhicitta can arise even without them, so they are not mentioned. Second, the causes of decline. In the Bodhisattvabhumi it says: 'The causes for a Bodhisattva's decline from Bodhicitta are four. What are the four? Not possessing the (Bodhicitta) lineage; being completely controlled by evil friends; having little compassion for sentient beings; being terrified, extremely frightened, scared, and alarmed by the long-lasting, various, intense, and uninterrupted suffering of samsara.' The essence of Bodhicitta. The second part has six aspects: definition, what is signified, basis, classification, analogy, and how to seek help. First is the definition. In the Abhisamayalankara (Ornament of Clear Realization) it says: 'Bodhicitta is for the sake of others, desiring perfect enlightenment.' Therefore, it is desiring perfect enlightenment for the sake of others. If it is argued that a Buddha is a Dharma because a Buddha does not have Bodhicitta, because a Buddha does not desire perfect enlightenment, then (this argument) is flawed. The word 'desire' refers both to desiring in the future and to having desired in the past, so there is no problem. As it says in the Pramanavarttika (Commentary on Valid Cognition): 'The non-conceptual mind that has already been strived for is solely that of the Bhagavan (Bhagavan, Blessed One), and thus it appears.' Second, it is the cause of great enlightenment.
་དགེ་བ་རྒྱ་ཆེན་པོ་སོག་པའམ་བསགས་པས་སེམས་ དེ་རྒྱུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ལས་འབྱུང་བའམ་བྱུང་བས་བསྐྱེད་པའོ། །གསུམ་པ་ལ་གཉིས། ངོ་ བོ་ངོས་བཟུང་བ། དེ་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཤེས་རབ་ཀྱིས་བྱང་ཆུབ་དང་སྙིང་ རྗེས་སེམས་ཅན་ལ་དམིགས་པའི་ཡིད་ཤེས་དགེ་བ་འཁོར་སེམས་བྱུང་ཅི་རིགས་པ་དང་ མཚུངས་པར་ལྡན་པ་སྟེ། འཕགས་པ་གྲོལ་སྡེས། སེམས་ནི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་སྟེ་རྣམ་པར་ རིག་པའོ། །རྣམ་པར་ཤེས་པ་གང་ཡིན་ཞེ་ན། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་སྟེ་དཀར་པོའི་ཆོས་ ཐམས་ཅད་ལ་དམིགས་པ་ནི་དེ་ལ་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །སྒོ་ལྔའི་རྣམ་ཤེས་གཟུགས་ སོགས་ལ་དམིགས་ཀྱི་གཞན་དོན་ལ་མི་དམིགས་ལ། ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་དང་ཉོན་ཡིད་རྟག་ ཏུ་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་པས་མཚན་གཞི་མིན་ནོ། །དེ་ཡང་གནས་མ་གྱུར་བར་གྱི་རྣམ་གཞག་ སྟེ་གནས་གྱུར་ན་ཡེ་ཤེས་ཉིད་མཚན་གཞིའོ། །འོ་ན་བྱང་སེམས་འགོག་པ་སྙོམས་པར་ཞུགས་ 1-212 དུས་སེམས་བསྐྱེད་མེད་པར་འགྱུར་ལ་འདོད་ན་བྱང་སེམས་མིན་པར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། གནས་ མི་གྱུར་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་སེམས་བསྐྱེད་མངོན་གྱུར་མེད་པར་འགྱུར་བ་འདོད་ཀྱང་བྱང་ སེམས་མིན་པར་མི་འགྱུར་ཏེ་བྱང་སེམས་གཉིད་ལོག་པའི་དུས་བཞིན་ནོ། །གནས་གྱུར་པ་ལ་ ཡེ་ཤེས་ཡོད་པས་ཐལ་འགྱུར་སྔ་མ་ལ་ཁྱབ་པ་མེད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། མདོ་རྒྱན་དུ། དེ་ཡི་རྩ་བ་སྙིང་རྗེར་འདོད། །རྟག་ཏུ་སེམས་ཅན་ཕན་པར་ སེམས། །ཆོས་ལ་མོས་དང་དེ་བཞིན་དེའི། །ཡེ་ཤེས་ཚོལ་པར་དམིགས་པའོ། །གོང་དུ་འདུན་ པ་འགྲོ་བ་སྟེ། །སྡོམ་པ་རྒྱ་ཆེན་དེ་ཡི་རྟེན། །ལམ་འགོག་པ་ནི་མི་མཐུན་ཕྱོགས། །སློང་ཞིང་ དང་དུ་ལེན་པའོ། །བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་རང་བཞིན་གྱི། །དགེ་བ་འཕེལ་བ་དེའི་ཕན་ཡོན། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་ལ་རྟག་སྦྱོར་བ། །དེ་ནི་ངེས་པར་འབྱུང་བར་བརྗོད། །འདི་ཡི་མཐར་ཐུག་ས་ ཡིན་ཏེ། །སོ་སོ་རང་གིས་དེར་སྦྱོར་བས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སེམས་བསྐྱེད་པ། །རྣམ་ པར་ངེས་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་ཏེ། རྩ་བ་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ། བསམ་པ་རྟག་ཏུ་སེམས་ཅན་ལ་ ཕན་པར་སེམས་པ། མོས་པ་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ལ་མོས་པ། དམིགས་པ་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ ཚོལ་བར་དམིགས་པ། འགྲོ་བ་གོང་ནས་གོང་དུ་འདུན་པ་རྟེན་བྱང་སེམས་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ སྡོམ་པ། མི་མཐུན་ཕྱོགས་ནི་ཐེག་པ་གཞན་གྱི་སེམས་སློང་ཞིང་དང་དུ་ལེན་པས་ཐེག་ཆེན་གྱི་ ལམ་གཅོད་པ། ཕན་ཡོན་ཚོགས་གཉིས་ཀྱི་དགེ་བ་འཕེལ་བ། ངེས་པར་འབྱུང་བ་རྟག་ཏུ་ཕར་ ཕྱིན་ལ་གོམས་པ། མཐར་ཐུག་པ་ས་སྟེ་དེ་ཡང་སོ་སོ་རང་གི་ས་ལ་སྦྱོར་བས་གང་ཞིག་ས་གང་ ལ་ཞུགས་པའི་ས་དེ་ཐོབ་པ་ནི་ས་དེ་ལ་ལྟོས་པའི་མཐར་ཐུག་པ་ཡིན་ནོ། ། བཞི་པ་ལ་གཉིས། ངོ་བོའི། ས་མཚམས་ཀྱི་དབྱེ་བའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། ཡང
【現代漢語翻譯】 通過積累廣大的善行，心由此圓滿的因緣而生起或產生。 第三部分分為兩點：一是認識其體性，二是確定其定義。 第一點是：以智慧證悟菩提，以慈悲關照眾生，與相應的意念、善心及心所法相應。 如聖者解脫軍（Ārya Vimuktisena）所說：『心即是識，是了別。』 『何爲了別？即是意的了別，緣於一切白凈之法，因為此在了別中存在。』 五根識緣於色等外境，不緣于利他；阿賴耶識和染污意恒常是無記性，因此不是所指的對境。 這只是在未轉依之前的安立，如果轉依，則智慧本身就是所指的對境。 如果菩薩入于滅盡定，生不起菩提心，如果承認這一點，那就不是菩薩了。如果這樣問，那麼，如果就未轉依的情況而言，即使承認菩提心沒有顯現，也不會因此就不是菩薩，就像菩薩在睡眠時一樣。 對於已經轉依的情況，因為有智慧存在，所以之前的推論不普遍適用。 第二點是：《現觀莊嚴論》（Abhisamayalankara）中說：『彼之根本為悲憫，恒常思念利益眾，信樂於法及如是，亦以尋求智為境。』 『以上為希求而行，廣大律儀為其基，障礙道者是不順，發起並且樂於受。』 『福德智慧自性之，善根增長是彼利，恒常修習諸度者，說彼必定得解脫。』 『此之究竟即是地，各自於彼而串習，菩提薩埵之發心，當知如是而決定。』 根本是偉大的慈悲，思想是恒常想著利益眾生，信解是信解大乘佛法，所緣是緣于尋求大乘智慧，行持是以上求佛果為目標，基礎是菩薩的戒律。 不順品是發起和接受其他宗派的見解，從而斷絕了大乘的道路，利益是福德和智慧二資糧的善根增長，必定解脫是恒常串習波羅蜜多，究竟是地，也就是各自與各自的地相應，無論進入哪個地，獲得那個地，就是相對於那個地而言的究竟。 第四部分分為兩點：一是體性，二是地的界限的差別。 第一點分為兩點：再次。
【English Translation】 Through accumulating vast merits, the mind arises or is produced from this complete cause. The third part has two aspects: first, recognizing its essence; second, establishing its definition. The first point is: with wisdom realizing enlightenment (Bodhi), with compassion focusing on sentient beings, corresponding to the appropriate mental consciousness, virtuous mind, and mental factors. As Ārya Vimuktisena said: 'Mind is consciousness, it is discernment.' 'What is discernment? It is the discernment of the mind, focusing on all pure dharmas, because this exists in discernment.' The five sense consciousnesses focus on forms and other external objects, not on benefiting others; the alaya consciousness and afflicted mind are always neutral, so they are not the intended basis. This is just the establishment before transformation; if transformed, wisdom itself is the intended basis. If a Bodhisattva enters cessation, the mind of enlightenment (Bodhi-citta) cannot arise. If this is admitted, then one is not a Bodhisattva. If asked in this way, then, if speaking of the state before transformation, even if it is admitted that the manifested Bodhi-citta does not exist, one will not cease to be a Bodhisattva, just like when a Bodhisattva is asleep. For those who have transformed, because wisdom exists, the previous inference does not universally apply. The second point is: The Ornament of Realization (Abhisamayalankara) says: 'Its root is compassion, constantly thinking of benefiting beings, faith in the Dharma and likewise, also aiming to seek wisdom.' 'Above is the desire to go, the vast discipline is its basis, obstructing the path is unfavorable, initiating and gladly accepting.' 'The nature of merit and wisdom, the increase of virtue is its benefit, constantly practicing the perfections, it is said that liberation is certain.' 'Its ultimate is the ground, each individually practicing there, the mind of enlightenment of a Bodhisattva, should be known as definitely such.' The root is great compassion, the thought is constantly thinking of benefiting sentient beings, the faith is faith in the Mahayana Dharma, the object is focusing on seeking Mahayana wisdom, the practice is aiming to achieve Buddhahood, the basis is the Bodhisattva's discipline. The unfavorable aspect is initiating and accepting the views of other schools, thereby cutting off the path of the Mahayana, the benefit is the increase of the merit and wisdom accumulations, certain liberation is constantly practicing the paramitas, the ultimate is the ground, that is, each corresponding to their respective ground, whichever ground one enters, obtaining that ground is the ultimate in relation to that ground. The fourth part has two aspects: first, the essence; second, the difference in the boundaries of the grounds. The first point has two aspects: again.
་དག་ པར་བླངས་པ་བརྡ་ལས་བྱུང་པའི། ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ཐོབ་པ་དོན་དམ་པའི་སེམས་བསྐྱེད་དོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ངོ་བོ་ནི། དེར། གྲོགས་སྟོབས་རྒྱུ་སྟོབས་རྩ་བའི་སྟོབས། །ཐོས་ 1-213 སྟོབས་དགེ་བ་གོམས་པ་ལས། །མི་བརྟན་པ་དང་བརྟན་འབྱུང་བ། །གཞན་གྱིས་བསྟན་པའི་ སེམས་བསྐྱེད་བཤད། །ཅེས་ཏེ། གྲོགས་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན། རྒྱུ་རིགས། དགེ་བའི་རྩ་ བ་རིགས་རྒྱས་པ། ཐོས་པ་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ཐོས་པ། དགེ་བ་གོམས་པ་ཚེ་འདིར་ཐོས་བསམ་ རྟག་ཏུ་བྱས་པའི་སྟོབས་གང་རུང་གིས་སྐྱེ་ལ། དང་པོ་ལས་སྐྱེས་པ་མི་བརྟན་ལ་གཞན་རྣམས་ ལས་སྐྱེས་པ་བརྟན་པ་སྟེ། གཞན་གྱིས་བསྟན་ཅིང་གཞན་གྱི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ལས་བྱུང་ བས་བརྡ་བྱུང་ངོ་། ། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ནི། སྤྱོད་འཇུག་ཏུ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དེ་མདོར་བསྡུ་ན། །རྣམ་པ་གཉིས་ སུ་ཤེས་བྱ་སྟེ། །བྱང་ཆུབ་སྨོན་པའི་སེམས་དང་ནི། །བྱང་ཆུབ་འཇུག་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འགྲོ་ བར་འདོད་དང་འགྲོ་བ་ཡི། །བྱེ་བྲག་ཇི་ལྟར་ཤེས་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་མཁས་པས་འདི་ གཉིས་ཀྱི། །བྱེ་བྲག་རིམ་བཞིན་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པ་ལྟར་ལམ་དུ་འགྲོ་བར་འདོད་པ་ལྟར་ བྱང་ཆུབ་ཏུ་སྨོན་པ་སྨོན་པ་སེམས་བསྐྱེད་དང། འགྲོ་བཞིན་པ་ལྟར་སྒྲུབ་པ་ལ་སློབ་འདོད་པ་ འཇུག་པ་སེམས་བསྐྱེད་གཉིས་སོ། །འཇུག་པ་སེམས་བསྐྱེད་སོ་སྐྱེ་ལ་མེད་དོ་ཞེས་འདོད་པ་ ནི་མི་འཐད་ཏེ། དེར། བྱང་ཆུབ་སྨོན་པའི་སེམས་ལས་ནི། །འཁོར་ཚེ་འབྲས་བུ་ཆེར་འབྱུང་ ཡང་། །ཇི་ལྟར་འཇུག་པའི་སེམས་བཞིན་དུ། །བསྟོད་ནས་རྒྱུན་མཆོག་འབྱུང་བ་མིན། །གང་ ནས་བཟུང་སྟེ་སེམས་ཅན་ཁམས། །མཐའ་ཡས་རབ་ཏུ་དགྲོལ་བའི་ཕྱིར། །མི་ལྡོག་པ་ཡི་ སེམས་ཀྱིས་སུ། །སེམས་དེ་ཡང་དག་བླངས་གྱུར་ན། །དེ་ནས་བཟུང་སྟེ་གཉིད་ལོག་གམ། །བག་མེད་གྱུར་ཀྱང་བསོད་ནམས་ཤུགས། །རྒྱུན་མི་འཆད་པ་དུ་མ་ཞིག །ནམ་མཁའ་མཉམ་ པར་རབ་ཏུ་འབྱུང་། །ཞེས་པ་དང་འགལ་བས་དང་། སོ་སྐྱེ་ལ་ཚོགས་སྦྱོར་གཉིས་ཡོད་པས་ སོ། ། གཉིས་པ་ནི། མདོ་རྒྱན་དུ། རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རབ་བསྙེན་བྱས། །བསོད་ནམས་ 1-214 ཡེ་ཤེས་ཚོགས་རབ་བསགས། །ཆོས་ལ་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ནི། །སྐྱེས་ཕྱིར་དེ་ནི་དམ་པར་འདོད། །ཅེས་པས། དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཆོས་ཉིད་ཡིན་ལ། དེ་ས་དང་པོར་མཐོང་བས་དེ་ ལ་དོན་དམ་སེམས་བསྐྱེད་སྐྱེས་པ་ཞེས་བྱ་ཞིང་། ས་དང་པོ་ལ་སེམས་དང་པོ་བསྐྱེད་པ་ཞེས་ གསུངས་པའི་དོན་ཡང་དེ་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། དེར། སེམས་བསྐྱེད་དེ་ནི་ས་རྣམས་ལ། །མོས་དང་ལྷག་བསམ་དག་ པ་དང་། །རྣམ་པར་སྨིན་པ་གཞན་དུ་འདོད། །དེ་བཞིན་སྒྲིབ་པ་སྤངས་པའོ། །ཞེས་པས། མོས་སྤྱོད་ཀྱི་ས་ལ་མོས་པ་ལས་བྱུང་བ། ས་བདུན་པའི་བར་ལ་ལྷག་བསམ་དག་པ། བརྒྱད་ དགུ་
【現代漢語翻譯】 從領受灌頂而產生的，以及由法性自然生起的，是勝義菩提心（chos nyid kyis thob pa don dam pa'i sems bskyed do）。 第一種（世俗菩提心）又分為兩種，第一種是體性：如經中所說：『友力、因力、根本力，聞力、善習力所生，不穩固與穩固生，由他所教發心說。』 友力指的是善知識；因力指的是種姓；善的根本指的是種姓興盛；聞力指的是聽聞大乘佛法；善習力指的是此生恒常聞思的力量。由以上任何一種力量所生起的菩提心。從第一種力量生起的菩提心是不穩固的，從其他力量生起的菩提心是穩固的。因為由他人教導和他人開示而生起，所以稱為『由領受灌頂而生』。 第二種是分類：如《入菩薩行論》中所說：『菩提心略可分為二，即愿菩提心與行菩提心。如知欲行與真行，智者如是知此二，次第了知二者別。』 就像想要去和正在去之間的區別一樣，希愿成佛是愿菩提心，想要修學是行菩提心。有人認為行菩提心凡夫不具備，這種觀點是不合理的。因為《入菩薩行論》中說：『僅由發願菩提心，輪迴中亦生廣大果，然如行心之殊勝，恒常增長難思福，從彼剎那起，縱使熟睡或放逸，福德亦如虛空般，不斷增長至無窮。』 這與凡夫不具行菩提心相違背。而且，凡夫有資糧道和加行道。 第二種（勝義菩提心）：《寶性論》中說：『圓滿正等覺，善近而承事，福德智慧聚，極善積集故，於法無分別，智慧得生起，是故此發心，說為勝義諦。』 因此，勝義菩提心的體性是法性。在初地時證悟法性，因此說證悟初地時生起了勝義菩提心。經中說『初地時初發心』，也是這個意思。 第二種是分類：如《寶性論》中所說：『此發心于諸地，勝解增上意樂及，異熟及余異，如是斷諸障。』 意思是，在勝解行地是由勝解產生的，在七地之前是增上意樂清凈，八地和九地是異熟。
【English Translation】 That which arises from receiving empowerment, and that which arises naturally from the nature of reality, is the ultimate Bodhicitta (chos nyid kyis thob pa don dam pa'i sems bskyed do). The first (conventional Bodhicitta) is further divided into two types. The first is the essence: As it is said in the scriptures: 'The power of friends, the power of causes, the power of roots, the power of hearing, and the power of cultivating virtue, give rise to unstable and stable [Bodhicitta]. The Bodhicitta taught by others.' The power of friends refers to virtuous spiritual friends; the power of causes refers to lineage; the root of virtue refers to the flourishing of lineage; the power of hearing refers to hearing the Dharma of the Great Vehicle; the power of cultivating virtue refers to the strength of constantly contemplating and meditating in this life. Bodhicitta arises from any of these powers. Bodhicitta arising from the first power is unstable, while Bodhicitta arising from the other powers is stable. Because it arises from the teachings and instructions of others, it is called 'arising from receiving empowerment'. The second is the classification: As it is said in the Bodhicaryāvatāra: 'In brief, Bodhicitta should be known as twofold: the Bodhicitta of aspiration and the Bodhicitta of application. Just as the difference between wanting to go and actually going is known, so should the wise gradually understand the difference between these two.' Just as there is a difference between wanting to go and actually going, aspiring to Buddhahood is aspiration Bodhicitta, and wanting to practice is application Bodhicitta. Some argue that ordinary beings do not possess application Bodhicitta, but this view is unreasonable. Because the Bodhicaryāvatāra says: 'Even from merely generating aspiration Bodhicitta, great fruits arise in samsara. However, like the excellence of application Bodhicitta, immeasurable merit constantly increases. From that moment onwards, even when asleep or distracted, merit, like the sky, constantly increases without end.' This contradicts the idea that ordinary beings do not possess application Bodhicitta. Moreover, ordinary beings have the paths of accumulation and preparation. The second (ultimate Bodhicitta): The Ratnagotravibhāga says: 'Perfect Buddhas, well approached and served, because of accumulating merit and wisdom, and because of the arising of non-conceptual wisdom regarding the Dharma, this Bodhicitta is said to be the ultimate truth.' Therefore, the essence of ultimate Bodhicitta is the nature of reality. It is realized on the first bhumi, therefore it is said that ultimate Bodhicitta arises when the first bhumi is realized. The meaning of the statement 'the first generation of Bodhicitta on the first bhumi' is also this. The second is the classification: As the Ratnagotravibhāga says: 'This Bodhicitta on the bhumis, aspiration, higher intention, purity, and other maturation, likewise abandoning obscurations.' This means that on the bhumi of aspiration, it arises from aspiration; up to the seventh bhumi, it is the purification of higher intention; the eighth and ninth bhumis are maturation.
བཅུ་པ་ལ་རྣམ་པར་སྨིན་པ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ལ་སྒྲིབ་པ་སྤངས་པའི་སེམས་བསྐྱེད་དེ་ བཞིའོ། ། ལྔ་པ་ནི། དེར། བསྐྱེད་པ་ས་དང་མཚུངས་པ་སྟེ། །གཞན་ནི་བཟང་པོའི་གསེར་དང་འདྲ། །ཟླ་བ་ཡར་གྱི་ཚེས་པ་བཞིན། གཞན་ནི་མེ་དང་འདྲར་ཤེས་བྱ། །གཞན་ནི་གཏེར་ཆེན་བཞིན་ ཤེས་བྱ། །གཞན་ནི་རིན་ཆེན་འབྱུང་གནས་བཞིན། །རྒྱ་མཚོ་འདྲ་བར་ཤེས་བྱ་གཞན། །རྡོ་ རྗེ་དང་འདྲ་རི་རབ་འདྲ། །སྨན་གྱི་རྒྱལ་པོ་འདྲ་བ་སྟེ། །གཞན་ནི་མཛའ་ཆེན་འདྲར་ཤེས་བྱ། །ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་འདྲ་བ་དང་། །གཞན་ནི་ཉི་མ་འདྲར་ཤེས་བྱ། །གཞན་ནི་དྲི་ཟའི་དབྱངས་ སྙན་བཞིན། །གཞན་ནི་རྒྱལ་པོ་འདྲར་ཤེས་བྱ། །དེ་བཞིན་གཞན་ནི་མཛོད་ལྟ་བུ། །ལམ་པོ་ ཆེ་དང་འདྲར་ཤེས་བྱ། །ཐེག་པ་འདྲ་བར་ཤེས་བྱ་སྟེ། །སེམས་བསྐྱེད་བཀོད་མ་འདྲ་བ་ཡིན། །ཀུན་དགའ་སྒྲ་དང་འདྲ་བ་སྟེ། །ཀླུང་ཆེན་རྒྱུན་དང་འདྲ་བའོ། །རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་སེམས་ བསྐྱེད་པ། །སྤྲིན་དང་འདྲ་བར་བསྟན་པ་སྟེ། །དེ་ཕྱིར་དེ་ལྟར་ཡོན་ཏན་ཕྱུག །སེམས་ནི་དགའ་ བས་ཡང་དག་བསྐྱེད། །ཅེས་ཏེ། དཔེ་ཉེར་གཉིས་པོ་འདྲ་ཚུལ་གྲོགས་ཉེར་གཉིས་ཀྱི་ཆ་ནས་ སྦྱོར་རོ། །དེ་ཡང་། འདུན་པ་དང་བསམ་པ་དང་སྦྱོར་བ་དང་ལྷག་པའི་བསམ་པ་དང་སྦྱིན་ 1-215 པ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་བཟོད་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་དང་བསམ་གཏན་དང་ཤེས་རབ་དང་ ཚད་མེད་བཞི་དང་མངོན་ཤེས་ལྔ་དང་བསྡུ་དངོས་བཞི་དང་སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་བཞི་ དང་རྟོན་པ་བཞི་དང་ཚོགས་གཉིས་དང་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་ཆོས་སོ་བདུན་དང་ཞི་ལྷག་གཉིས་ དང་གཟུངས་སྤོབས་པ་གཉིས་དང་ཆོས་ཀྱི་སྡོམ་བཞི་བཤད་པ་དང་བགྲོད་པ་གཅིག་པའི་ ལམ་དང་ཐབས་མཁས་པ་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ལ་རིམ་པ་བཞིན་ཏེ། གྲོགས་དེ་དག་མི་ཟད་པ་ བརྒྱད་ཅུ་ཡིན་ནོ། ། དྲུག་པ་ནི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་ལ་བཀོད་དེ་དེ་ནས་འཚང་རྒྱ་བར་འདོད་ པ་རྫི་བོ་ལྟ་བུ་དང་། རང་གཞན་མཉམ་པར་སངས་རྒྱས་འདོད་པ་མཉན་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཐོག་ མར་རང་ཉིད་སངས་རྒྱས་ནས་དེ་ནས་གཞན་དོན་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱལ་བུ་ལྟ་བུ་སྟེ་གསུམ་ མོ། ། ༈ སེམས་བསྐྱེད་པའི་འབྲས་བུ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས། ཉམས་པ་ཉེས་དམིགས་ཀྱི། ཐོབ་པ་ཕན་ཡོན་གྱི་འབྲས་བུའོ། །དང་པོ་ནི། ཀུན་གྱིས་སྨད་པ་དང་རང་གཞན་ལ་གནོད་པ་དང་ངན་སོང་དུ་སྐྱེ་བའི་ཉེས་པ་ ཡོད་དེ་རྒྱས་པར་མདོ་དག་ལས་ཤེས་པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཕན་ཡོན་ནི། བྱང་སར། འདི་གཉིས་ནི་ བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་པོ་སེམས་བསྐྱེད་པ་བསྟན་པའི་སེམས་བསྐྱེད་པའི་ཕན་ཡོན་ཡིན་ ཏེ། སེམས་བསྐྱེད་མ་ཐག་ནས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཡོན་གནས་སུ་གྱུར་པ་དང་བླ་མར་ གྱུར་པ་དང་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཞིང་དང་སྐྱེ་དགུ་རྣམས་ཀྱི་ཕ་དང་འདྲ་བར་གྱུར་པ་དང་། ག
【現代漢語翻譯】 第十，是異熟（vipāka）。在佛的境界中，這是斷除了障礙的四種發心。 第五，關於發心（bodhicitta）的比喻：發心如大地，能承載萬物；又如純金，珍貴無比；又如新月，日漸圓滿；又如火焰，能燒盡煩惱；又如寶藏，取之不盡；又如珍寶的來源，價值連城；又如大海，深廣無邊；又如金剛，堅不可摧；又如須彌山，巍峨屹立；又如藥王，能治癒疾病；又如良友，真誠相待；又如如意寶珠，能滿足願望；又如太陽，驅散黑暗；又如乾闥婆（Gandharva）的美妙歌聲，悅耳動聽；又如國王，威嚴尊貴；又如寶庫，儲藏豐富；又如康莊大道，暢通無阻；又如渡船，運載眾生；這些不同的發心方式，猶如昆嘎（Kunga，喜悅）的聲音，又如大江長流不息；諸位菩薩的發心，又如祥雲一般；因此，發心具有無量的功德，內心充滿喜悅。 這二十二個比喻，要從二十二個助伴的角度來理解。也就是：希求、意樂、加行、增上意樂、佈施、持戒、忍辱、精進、禪定、智慧、四無量心、五神通、四攝、四無礙解、四依、二資糧、三十七道品、止觀二道、總持與辯才二者、四法句的解說、唯一道、善巧方便等。這些助伴總共有八十種。 第六，將一切眾生安置於佛的果位，然後自己才證悟成佛，如同牧童一般；希望自己和他人一同成佛，如同國王一般；首先自己成佛，然後再利益他人，如同王子一般，總共有三種。 發心的果報： 第三部分分為兩個方面：一是退失發心的過患，二是獲得發心的利益。 首先是退失發心的過患：會被眾人譴責，會損害自己和他人，會墮入惡道。詳細內容可以參考相關經典。 第二部分也分為兩個方面，首先是暫時的利益：在《瑜伽師地論》（Yogacarabhumi-sastra）中提到：『這兩種是菩薩最初發心時，所獲得的利益。』也就是說，剛發起菩提心，就成為一切眾生的依怙、成為眾生的導師、成為眾生的福田，如同眾生的父母一般。
【English Translation】 Tenth, is the vipāka (fruition). In the realm of the Buddha, this is the fourfold bodhicitta that has eliminated the obscurations. Fifth, the analogies of bodhicitta: Bodhicitta is like the earth, capable of supporting all things; it is like pure gold, precious and incomparable; it is like the waxing moon, gradually becoming full; it is like fire, capable of burning away afflictions; it is like a treasure, inexhaustible; it is like the source of jewels, invaluable; it is like the ocean, deep and boundless; it is like a vajra, indestructible; it is like Mount Meru, majestic and towering; it is like the king of medicine, capable of curing diseases; it is like a good friend, sincere and trustworthy; it is like a wish-fulfilling jewel, capable of fulfilling desires; it is like the sun, dispelling darkness; it is like the beautiful song of the Gandharva, pleasing to the ear; it is like a king, dignified and honorable; it is like a treasury, storing abundance; it is like a wide road, unobstructed; it is like a ferry, carrying beings across; these different ways of generating bodhicitta are like the sound of Kunga (joy), and like the continuous flow of a great river; the bodhicitta of the bodhisattvas is like auspicious clouds; therefore, bodhicitta possesses immeasurable merits, and the mind is filled with joy. These twenty-two analogies should be understood from the perspective of twenty-two companions. That is: aspiration, intention, effort, increased intention, generosity, discipline, patience, diligence, meditation, wisdom, the four immeasurables, the five superknowledges, the four means of gathering, the four analytical knowledges, the four reliances, the two accumulations, the thirty-seven factors of enlightenment, the two paths of tranquility and insight, the two of dharani and eloquence, the explanation of the four Dharma phrases, the one path, and skillful means. These companions total eighty. Sixth, placing all sentient beings in the state of Buddhahood, and then desiring to attain enlightenment oneself, is like a shepherd; desiring to attain Buddhahood together with oneself and others, is like a king; first attaining Buddhahood oneself, and then benefiting others, is like a prince, there are three in total. The Fruits of Generating Bodhicitta: The third part is divided into two aspects: one is the faults of losing bodhicitta, and the other is the benefits of obtaining bodhicitta. First, the faults of losing bodhicitta: one will be condemned by everyone, one will harm oneself and others, and one will fall into the lower realms. Detailed content can be found in relevant scriptures. The second part is also divided into two aspects, first is the temporary benefits: In the Yogacarabhumi-sastra it is mentioned: 'These two are the benefits obtained when a bodhisattva first generates bodhicitta.' That is, as soon as bodhicitta is generated, one becomes the refuge of all sentient beings, becomes the guide of sentient beings, becomes the field of merit for sentient beings, and becomes like the parents of sentient beings.
ནོད་ པ་མེད་པའི་བསོད་ནམས་ཡོངས་སུ་འཛིན་པའོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལ་གནོད་པ་མེད་པའི་བསོད་ ནམས་ཀྱི་དོན་ནི། བྱང་སེམས་ལ་ལྷ་ལ་སོགས་པས་འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བའི་སྲུང་མ་ལས་ཉིས་ འགྱུར་གྱིས་སྲུང་བས་གཉིད་ལོག་པ་དང་བག་མེད་པ་ན་ཡང་མི་མ་ཡིན་གྱིས་གཙེ་མི་ནུས་ 1-216 པ་དང་། ཚེ་རྗེས་པ་ཡང་གནོད་པ་ཉུང་ཞིང་ནད་མེད་པ་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དང་བྱ་བ་ ལ་རྩོལ་བ་དང་ཆོས་སྟོན་པ་ན་ངལ་བ་དང་རྗེད་པ་དང་སེམས་ཉམས་པ་མེད་པ་དང་། ལུས་ སེམས་ཀྱི་གནས་ངན་ལེན་ཤིན་ཏུ་ཆུང་བ་དང་། གསང་སྔགས་ལ་སོགས་པ་གཞན་གྱིས་ མ་གྲུབ་པ་ཡང་དེའི་ལག་ཏུ་འོངས་ན་འགྲུབ་པ་དང་། ཕ་རོལ་གྱི་གནོད་པ་བཟོད་པ་དང་། གཞན་ལ་གནོད་པ་མི་བྱེད་ལ་གཞན་གྱིས་གཞན་ལ་གནོད་པ་བྱེད་པ་མཐོང་ན་ཡང་མི་དགའ་ བ་དང་། ཁོང་ཁྲོ་ལ་སོགས་པ་ཉེ་བའི་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་ཉམས་སྨད་པ་དེ་ལ་གལ་ཏེ་སྤྱོད་ ན་ཡང་མྱུར་དུ་འབྲལ་བ་དང་། དེ་གང་དུ་གནས་པར་འཇིགས་པ་ལ་སོགས་པ་མི་འབྱུང་ཞིང་ བྱུང་ཡང་ཞི་བ་དང་། གལ་ཏེ་ངན་སོང་དུ་སྐྱེས་ཀྱང་མྱུར་དུ་ཐར་ལ་སྡུག་བསྔལ་ཆུང་ཞིང་སྐྱོ་ བ་སྐྱེ་བ་དང་སེམས་ཅན་དེ་དག་ལ་སྙིང་རྗེ་སྐྱེ་བར་གསུངས་ནས་སླར་ཡང་། དེ་ལྟར་བྱང་ ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་པོ་སེམས་བསྐྱེད་པས་ནི་གནོད་པ་མེད་པའི་བསོད་ནམས་ཡོངས་ སུ་འཛིན་པ་ལས་འདི་ལྟ་བུ་དང་མཐུན་པའི་ཕན་ཡོན་མང་པོ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་མཐར་ཐུག་གི་ཕན་ཡོན་ནི། བསོད་ནམས་བརླབས་ཅན་འཕེལ་བས་ལམ་ བགྲོད་དེ། དཔས་བྱིན་གྱིས་ཞུས་པར། བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་བསོད་ནམས་གང་། །གལ་ཏེ་དེ་ ལ་གཟུགས་མཆིས་ན། །ནམ་མཁའི་ཁམས་ནི་ཀུན་གང་སྟེ། །དེ་ནི་དེ་བས་ལྷག་པར་འགྱུར། །ཞེས་སོ། །ལམ་བགྲོད་ནས་སངས་རྒྱས་འཐོབ་སྟེ། སྤྱོད་འཇུག་ཏུ། གསེར་འགྱུར་རྩི་ཡི་རྣམ་ པ་མཆོག་ལྟ་བུ། །མི་གཙང་ལུས་འདི་བླངས་ནས་རྒྱལ་བའི་སྐུ། །རིན་ཆེན་རིན་ཐང་མེད་པར་ བསྒྱུར་བས་ན། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ཞེས་བྱ་བ་རབ་བརྟན་ཟུང་། །ཞེས་སོ། ། ༈ སྡོམ་པ། གསུམ་པ་སྡོམ་པ་ལ་ལྔ། རྒྱུ་རྐྱེན། ངོ་བོ། དབྱེ་བ། གྲངས་ངེས། འབྲས་བུའོ། །དང་པོ་ལ་ གཉིས། སྐྱེ་བའི། ལྡོག་པའི་རྒྱུའོ། །དང་པོ་ནི། རྟེན་སྐྱབས་འགྲོ་ཁྱད་པར་ཅན་དང་རྒྱུ་དཀོན་ 1-217 མཆོག་ལ་ཤེས་ནས་དད་པ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་སྙིང་བརྩེ་བ་དང་། སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་ འདོད་ཅིང་སྡོམ་པ་ལེན་པར་འདོད་པ་དང་། བདག་རྐྱེན་བླ་མ་ནུས་ལྡན་གྱིས་ཆོ་ག་རྣམ་དག་ བྱས་པ་ལས་སྐྱེའོ། །དེ་དག་ཀྱང་། སྡུད་པར། སངས་རྒྱས་ཆོས་དང་འཕགས་པའི་དགེ་འདུན་ སྐྱབས་སོང་སྟེ། །སངས་རྒྱས་འགྲུབ་བྱ་སྙམ་དུ་ཀུན་མཁྱེན་ཡིད་བྱེད་ན། །མཁས་པ་ཚུལ་ ཁྲིམས་ཕ་རོལ་ཕྱིན་གནས་རིག་པར་བྱ། །ཞེས་པས། རྟེན་བསྟན་ཏོ། །དཀོན་མཆོག་སྒྲོན་
【現代漢語翻譯】 『獲得無害的功德』。對此，『無害的功德』的意義是：菩薩受到天神等以轉輪王的雙倍力量守護，即使在睡眠和放逸時，也不會受到非人的傷害；來世也少有損害，沒有疾病；在利益眾生和事業上努力，以及說法時，沒有疲勞、遺忘和精神衰退；身心的痛苦非常小；其他未成就的密咒等，如果落入他的手中也能成就；能夠忍受他人的傷害；不傷害他人，即使看到他人傷害他人也不高興；憤怒等近分的煩惱衰退，即使偶爾產生也能迅速擺脫；他所居住的地方不會發生恐懼等，即使發生也能平息；即使投生惡道也能迅速解脫，痛苦很小，生起厭離心，並對那些眾生生起慈悲心。』然後又說：『如此，初發菩提心的菩薩，由於獲得無害的功德，將體驗到如此眾多與之相應的利益。』 第二，究竟的利益是：由於殊勝的功德增長，能夠行道。如《勝施經》所說：『菩提心的功德，如果它有形體，就能充滿整個虛空界，而且還會超過它。』由於行道，能夠獲得佛果。如《入行論》所說：『猶如殊勝的鍊金術，取此不凈之身，轉化為勝者的身體，轉為無價之寶，因此，菩提心被稱為最堅固的。』 第三，總攝的內容有五點：因緣、體性、分類、數量決定和果。第一點包含兩方面：生起之因和退失之因。首先，生起之因是：依靠殊勝的皈依處，即瞭解三寶並生起信心；對眾生懷有慈悲心；希望獲得佛果並受持律儀；以及具足能力的上師以清凈的儀軌進行加持。這些內容也包含在《攝頌》中：『皈依佛、法和聖僧，心想成就佛果，並以普賢行愿為意。智者應知住在戒律和波羅蜜多中。』這裡指出了所依。
【English Translation】 'Acquiring harmless merit.' Regarding this, the meaning of 'harmless merit' is: A Bodhisattva is protected by gods and others with twice the power of a Chakravartin (wheel-turning king), so that even in sleep and carelessness, they cannot be harmed by non-humans; future lives will also have little harm and no disease; in striving for the benefit and activities of sentient beings, and in teaching the Dharma, there will be no fatigue, forgetfulness, or mental decline; the suffering of body and mind will be very small; other unaccomplished mantras, etc., if they come into his hands, can also be accomplished; able to endure the harm of others; not harming others, and even if seeing others harm others, not being happy; afflictions close to anger, etc., will decline, and even if they occasionally arise, they can be quickly abandoned; fear, etc., will not arise where he dwells, and even if they arise, they will be pacified; even if born in the lower realms, he will quickly be liberated, with little suffering, and generate renunciation, and generate compassion for those sentient beings.' Then it is said again: 'Thus, a Bodhisattva who initially generates Bodhicitta, by acquiring harmless merit, will experience so many corresponding benefits.' Second, the ultimate benefit is: Due to the increase of excellent merit, one is able to progress on the path. As stated in the Generous Giving Sutra: 'The merit of Bodhicitta, if it had a form, could fill the entire expanse of space, and it would still exceed it.' By progressing on the path, one is able to attain Buddhahood. As stated in the Guide to the Bodhisattva's Way of Life: 'Like the supreme elixir of gold transformation, taking this impure body and transforming it into the body of the Victorious One, transforming it into priceless treasure, therefore, Bodhicitta is called the most steadfast.' Third, the summary has five points: cause and condition, essence, classification, definite number, and result. The first point includes two aspects: the cause of arising and the cause of decline. First, the cause of arising is: relying on a special refuge, that is, understanding the Three Jewels and generating faith; having compassion for sentient beings; wishing to attain Buddhahood and uphold vows; and a qualified lama with ability performing pure rituals. These contents are also included in the Compendium of Trainings: 'Having gone for refuge to the Buddha, Dharma, and Sangha, thinking of accomplishing Buddhahood, and focusing on the conduct of Samantabhadra. The wise should know to abide in discipline and the perfection of wisdom.' Here, the support is indicated.
མར། རྒྱལ་དང་རྒྱལ་བའི་ཆོས་ལ་དད་གྱུར་ཅིང་། རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་སྤྱོད་ལ་དད་བྱེད་པ། །བྱང་ཆུབ་བླ་ན་མེད་ལ་དད་གྱུར་ནས། །སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱི་སེམས་སྐྱེའོ། །ཞེས་དང་། མདོ་རྒྱན་དུ། དེ་ཡི་རྩ་བ་སྙིང་རྗེར་འདོད། །ཅེས་པས་སེམས་བསྐྱེད་དད་པ་དང་། སྙིང་རྗེ་ ལས་སྐྱེ་བར་བཤད་པ་ལྟར། སྡོམ་པ་ལ་ཡང་ཤེས་པར་བྱ་བ་དང་སངས་རྒྱས་ཐོབ་འདོད་ཀྱི་ སེམས་བསྐྱེད་ནི་སྡོམ་པའི་ཐོག་མ་ཡིན་ལ་སྡོམ་པ་ལེན་འདོད་ནི་ངེས་པར་དགོས་པས་དད་ པ་སོགས་གསུམ་གྱིས་རྒྱུ་བསྟན་ཏོ། །སྡོམ་པ་ཉི་ཤུ་པར། བླ་མ་སྡོམ་ལ་གནས་ཤིང་མཁས། །ནུས་དང་ལྡན་པས་བླང་བར་བྱ། །ཞེས་པས་བདག་རྐྱེན་བསྟན་ཏོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་དེ་དག་མ་ཚང་ན་སྐྱེ་བ་ལྡོག་ལ། ཀུན་དཀྲི ས་ཆེན་པོས་རྩ་ལྟུང་ སྤྱད་པས་རྒྱུན་ལྡོག་གོ །བསྡུ་པར་ཕུལ་བས་ལྡོག་པའང་བཤད་དོ། །རྩ་ལྟུང་ནི། བསླབ་ བཏུས་སུ། དཀོན་མཆོག་གསུམ་གྱི་དཀོར་འཕྲོག་པ། །ཕས་ཕམ་པ་ཡི་ལྟུང་བར་འདོད། །དམ་པའི་ཆོས་ནི་སྤོང་བྱེད་པ། །གཉིས་པ་ཡིན་པར་ཐུབ་པས་གསུངས། །ཚུལ་ཁྲིམས་ འཆལ་པའི་དགེ་སློང་ལའང་། །ངུར་སྨྲིག་འཕྲོག་དང་བརྡེག་པ་དང་། །བཙོན་རར་འཇུག་པར་ བྱེད་པ་དང་། །རབ་ཏུ་བྱུང་ལས་འབེབས་པ་དང་། །མཚམས་མེད་ལྔ་པོ་བྱེད་པ་དང་། །ལོག་ པར་ལྟ་བ་འཛིན་པ་དང་། །གྲོང་ལ་སོགས་པ་འཇིག་པ་ཡང་། །རྩ་བའི་ལྟུང་བར་རྒྱལ་བས་ གསུངས། །བློ་སྦྱངས་མ་བྱས་སེམས་ཅན་ལ། །སྟོང་པ་ཉིད་ནི་བརྗོད་པ་དང་། །སངས་རྒྱས་ 1-218 ཉིད་ལ་བཞུགས་པ་དག །རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་བཟློག་པ་དང་། །སོ་སོ་ཐར་པ་ཡོངས་སྤངས་ ཏེ། །ཐེག་པ་ཆེ་ལ་སྦྱོར་བ་དང་། །སློབ་པའི་ཐེག་པས་མཆོག་ལ་སོགས། །སྤོངས་བར་འགྱུར་ བ་མིན་ཞེས་འཛིན། །ཕ་རོལ་དག་ཀྱང་འཛིན་འཇུག་དང་། །རང་གི་ཡོན་ཏན་བརྗོད་པ་དང་། །རྙེད་པ་དང་ནི་བཀུར་བསྟི་དང་། །ཚིགས་བཅད་རྒྱུ་ཡིས་གཞན་སྨོད་དང་། །བདག་ནི་ཟབ་ མོ་བཟོད་པའོ། །ཞེས་དང་། ལོག་པ་ཉིད་ནི་སྨྲ་བ་དང་། །དགེ་སྦྱོང་ཆད་པས་སྤྱོད་འཇུག་དང་། །དཀོན་མཆོག་གསུམ་གྱི་སྦྱིན་བྱེད་དང་། །སྦྱིན་པ་ལེན་པར་བྱེད་པ་དང་། །ཞི་གནས་འདོར་ བར་བྱེད་པ་དང་། །ཡང་དག་འཇོག་གི་ལོངས་སྤྱོད་རྣམས། །ཁ་དོན་བྱེད་ལ་སྦྱིན་པ་རྣམས། །དེ་དག་རྩ་བའི་ལྟུང་བ་སྟེ། །སེམས་ཅན་དམྱལ་བ་ཆེན་པོའི་རྒྱུ། །རྨི་ལམ་འཕགས་པ་མཁའ་ སྙིང་པོའི། །མདུན་དུ་འདུག་སྟེ་བཤགས་པར་བྱ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་ཡོངས་འདོར་དང་། །ཆགས་དང་སེར་སྣ་མི་བཟད་པས། །སློང་ལ་སྦྱིན་པར་མི་བྱེད་དང་། །བསྒྲིམས་ཏེ་དགའ་ བར་བྱེད་པ་ན། །སེམས་ཅན་ལ་ནི་མི་བཟོད་པར། །ཁྲོས་པས་སེམས་ཅན་བརྡེག་པ་དང་། །ཉོན་མོངས་པ་དང་གཞན་མཐུན་པས། ཆོས་ལྟར་བཅོས་པ་བརྗོད་པའོ། །ཞེས་ཏེ། དེ་དག་ གི་དང
【現代漢語翻譯】 此外，如經文所說：『對佛陀和佛法的教義生起信心，對菩薩們的行為生起信心，對無上菩提生起信心，從而生起偉大之人的心。』 《寶性論》中說：『其根本被認為是慈悲。』正如所說，發心源於信心和慈悲。同樣，對於律儀，也應瞭解，希求證得佛陀果位的發心是律儀的開端，想要受持律儀是絕對必要的，因此，信心等三者揭示了其原因。在《律儀二十頌》中說：『從安住于律儀且精通、有能力的上師處受持。』這揭示了受持律儀的條件。 第二，如果產生律儀的原因不完備，那麼律儀的產生就會停止。偉大的集密金剛通過行持根本墮罪而中斷相續。通過將律儀歸還（上師）也會導致律儀的喪失。根本墮罪在《學集論》中說：『盜取三寶的財物，被稱為根本墮罪。佛陀說，捨棄正法是第二條。對於戒律敗壞的比丘，奪取袈裟、毆打、投入監獄、使其脫離僧團、犯下五無間罪、持有邪見、摧毀城鎮等，也被勝者（佛陀）稱為根本墮罪。』 『對於未經調伏的眾生，宣說空性；阻止安住于佛陀果位的眾生證得圓滿菩提；完全捨棄別解脫戒，而修習大乘；認為修習聲聞乘不會導致證得最勝果位；使他人也如此認為和行持；宣揚自己的功德；爲了獲得利養和恭敬，以偈頌詆譭他人；認為自己具有甚深忍辱；』 『說虛妄之語；以斷滅見而行事；給予或接受三寶的佈施；捨棄寂止；享用如法之財物；爲了口腹之慾而行佈施；這些都是根本墮罪，是眾生墮入大焦熱地獄的原因。應在夢中於聖者虛空藏菩薩面前懺悔。完全捨棄菩提心；由於強烈的貪婪和吝嗇，不向乞討者施捨；勉強地、不情願地施捨；對眾生懷有無法忍受的憤怒，因憤怒而毆打眾生；由於煩惱或與他人串通，宣說偽裝成佛法的言論。』這些是根本墮罪的實質。
【English Translation】 Furthermore, as the scriptures say: 'Develop faith in the Buddha and the teachings of the Dharma, develop faith in the conduct of the Bodhisattvas, develop faith in the unsurpassed Bodhi, thereby giving rise to the mind of great beings.' In the Ratnagotravibhāga it says: 'Its root is considered to be compassion.' As it is said, the arising of the mind of enlightenment stems from faith and compassion. Similarly, regarding the vows, it should also be understood that the mind of aspiring to attain Buddhahood is the beginning of the vows, and wanting to take the vows is absolutely necessary. Therefore, faith and the other three reveal its cause. In the Vinaya Twenty Verses it says: 'Take it from a lama who abides in the vows, is knowledgeable, and capable.' This reveals the conditions for taking the vows. Secondly, if the causes for the arising of the vows are not complete, then the arising of the vows will cease. The great Kunjikara (Hevajra) interrupts the continuity by practicing the root downfalls. Returning the vows (to the guru) also leads to the loss of the vows. The root downfalls are stated in the Compendium of Trainings: 'Stealing the property of the Three Jewels is considered a root downfall. The Buddha said that abandoning the true Dharma is the second. For a monk with broken vows, taking away the robes, beating, imprisoning, removing him from the Sangha, committing the five heinous crimes, holding wrong views, destroying towns, etc., are also called root downfalls by the Victorious One (Buddha).' 'To those beings whose minds are not yet trained, speaking of emptiness; preventing those who are abiding in Buddhahood from attaining perfect enlightenment; completely abandoning the Pratimoksha vows and practicing the Mahayana; thinking that practicing the Hearer's Vehicle will not lead to attaining the supreme result; causing others to think and act in the same way; proclaiming one's own qualities;' 'For the sake of gain and respect, disparaging others with verses; thinking that oneself has profound patience;' 'Speaking falsehoods; acting with annihilationism; giving or receiving offerings to the Three Jewels; abandoning tranquility; enjoying lawful possessions; making offerings for the sake of food; these are root downfalls, the cause of beings falling into the great burning hell. One should confess in a dream before the noble Akashagarbha Bodhisattva. Completely abandoning the mind of enlightenment; due to intense greed and stinginess, not giving to beggars; giving reluctantly and unwillingly; harboring unbearable anger towards beings, beating beings out of anger; due to afflictions or collusion with others, speaking words disguised as Dharma.' These are the essence of the root downfalls.
་པོ་ནི་རྒྱལ་བློན་གཉིས་ཀའི་དང་པོའོ། །དེ་ནས་ལོག་ལྟ་འཛིན་པའི་བར་རྒྱལ་པོའི་ གཉིས་པ་ནས་ལྔ་པའི་བར་རོ། །གྲོང་སོགས་འཇོམས་པ་བློན་པོའི་གཉིས་པའོ། །རྒྱལ་པོའི་ གཉིས་གསུམ་བཞི་པ་ནི་བློན་པོའི་གསུམ་བཞི་ལྔ་པའོ། །དེ་ལྟར་རྒྱལ་བློན་ལ་མིང་དུ་བཅུ་ སྟེ་རྫས་སུ་དྲུག་གོ །བློ་སྦྱངས་མ་བྱས་སེམས་ཅན་ལ་ཞེས་སོགས་ཀྱིས་བསྟན་པ་བརྒྱད་ནི་ བྱང་སེམས་ལས་དང་པོ་པའི་ཡིན་ཏེ། །རྫས་སུ་བཅུ་དང་པོ་འདི་ནམ་མཁའི་སྙིང་པོའི་མདོར་ གསུངས་པའོ། །སྨོན་པའི་སེམས་འདོར་བ་ནི་གསང་ཆེན་ཐབས་མཁས་སུ་གསུངས་སོ། །འོག་མ་གསུམ་ནི་བྱང་སར་བྱུང་སྟེ། གསུམ་པོ་འདི་ལ་བདག་བསྟོད་གཞན་སྨོད་བསྣན་པས་ བཞི་ནི་བྱང་ས་དང་སྡོམ་པ་ཉི་ཤུ་པར་བཤད་པའི་རྩ་ལྟུང་བཞི་ཡིན་ལ་འདིར་ནི་རང་གི་ཡོན་ 1-219 ཏན་བརྗོད་པ་དང་ཞེས་སོགས་ཀྱིས་བཤད་ཟིན་པས་དེའི་དོད་སྨོན་སེམས་སྤངས་པ་བསྣན་ པས་བཞི་སྟེ། དེ་ལྟར་བཅྭ་བརྒྱད་ཀྱི་རྩ་ལྟུང་ཐམས་ཅད་བསྡུས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྤང་བྱ་སྤོང་སེམས་གང་ཞིག་ཕ་རོལ་ལས་བླངས་པ་བསམ་པ་རྣམ་པར་ དག་ཅིང་ཉམས་ན་འཆོས་ལ་མི་ཉམས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྦྱོར་བ་སྟེ། སྤྱོད་འཇུག་ཏུ། སྤོངས་ བའི་སེམས་ནི་ཐོབ་པ་ལ། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པར་འདོད། །ཅེས་དང་། །བྱང་སར། མདོར་བསྡུ་ན་ཡོན་ཏན་རྣམ་པ་བཞི་དང་ལྡན་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ཚུལ་ ཁྲིམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱ་སྟེ། བཞི་གང་ཞེ་ན། ཕ་རོལ་ལས་ལེགས་པར་ཡང་ དག་པར་བླངས་པ་དང་། བསམ་པ་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། ཉམས་པར་གྱུར་ན་སོར་ ཆུད་པར་བྱེད་པ་དང། མི་ཉམས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གུས་པ་སྐྱེས་ནས་དྲན་པ་ཉེ་བར་གནས་ པའོ། །ཞེས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། སོ་སོ་ཐར་པ་རིས་བདུན་གྱི་སྡོམ་པ་བླངས་ནས་བསྲུང་བ་སྡོམ་པའི་ཚུལ་ ཁྲིམས་དང་། སྒོ་གསུམ་གྱིས་དགེ་བ་བྱེད་པ་དགེ་བ་ཆོས་སྡུད་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། སེམས་ ཅན་གྱི་བསམ་པ་ལྟར་ཕན་པ་དང་བདེ་བའི་དོན་སྒྲུབ་པ་སེམས་ཅན་དོན་བྱེད་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་ ཏེ་གསུམ་དུ་བྱང་སར་གསུངས་སོ། ། བཞི་པ་ནི། བྱང་སེམས་ཀྱི་བྱ་བ་ལ་རང་གཞན་གྱི་བྱ་བ་གཉིས་སུ་ངེས་ལ་རང་གི་བྱ་བ་ མི་དགེ་བ་སྤོང་བ་དང་དགེ་བ་སྒྲུབ་པ་གཉིས་སུ་ངེས་ཤིང་། གཞན་གྱི་བྱ་བ་སེམས་ཅན་གྱི་ དོན་བྱེད་པ་ཡིན་པས་གསུམ་པོར་གྲངས་ངེས་ཏེ། བྱང་སར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་བྱ་བ་ ཐམས་ཅད་ནི་འདི་དག་ཏུ་ཟད་ཏེ། འདི་ལྟ་སྟེ་ཚེ་འདི་ལ་བདེ་བར་གནས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ སེམས་གནས་པ་དང་ལུས་དང་སེམས་དུབ་པ་མེད་པར་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཡོངས་སུ་སྨིན་ པར་བྱ་བ་དང་། སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཚུལ་ 1-220 ཁྲིམས་ནི་དེ་དག་ཏུ་ཟད་དོ་ཞེས་སོ། ། ལྔ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང
【現代漢語翻譯】 最初的國王和大臣都是信仰正見的。從那以後，持有邪見的國王是第二位到第五位。摧毀城鎮等的是大臣的第二位。國王的第二、三、四位相當於大臣的第三、四、五位。因此，國王和大臣共有十個名稱，但實際上只有六個。 『未修習菩提心者』等所顯示的八種是初學菩薩的行為。實際上，這十種最初的行為在《虛空藏經》中有所闡述。捨棄發願心在《大秘密方便經》中有所闡述。後面的三種出現在《菩薩地論》中。在這三種之上加上自讚毀他的兩種，這四種是《菩薩地論》和《二十頌戒律》中所說的四種根本墮罪，而這裡已經用『講述自己的功德』等解釋過了，因此用捨棄發願心來代替，總共是四種。這樣，十八種根本墮罪就全部包括在內了。 第二，應捨棄的，是生起捨棄之心，從他人處領受，思維清凈，如果戒律退失則應恢復，爲了不退失而努力。如《入菩薩行論》所說：『捨棄之心既生起，即得戒律波羅蜜。』《菩薩地論》中說：『簡而言之，具足四種功德，應知是菩薩的戒律自性。』四種是什麼呢？即從他人處善加領受，思維極其清凈，退失則能恢復，爲了不退失而生起恭敬，並安住于正念。 第三，受持並守護別解脫七眾的戒律是律儀戒；以身語意三門行善是攝善法戒；隨順眾生的心意，成辦利益和安樂是饒益有情戒。這三種在《菩薩地論》中有所闡述。 第四，菩薩的行為可以確定為自利和他利兩種，自利可以確定為斷除不善和修習善法兩種，他利是成辦眾生的利益，因此總數為三種。《菩薩地論》中說：『菩薩的一切行為都包含在這些之中，即爲了今生安樂而安住于正念，身心不疲憊地圓滿佛法，以及圓滿眾生。菩薩的戒律都包含在這些之中。』 第五，分為兩種，即...
【English Translation】 The first king and minister both held right views. After that, the kings who held wrong views were the second to the fifth. Destroying towns etc. was the second of the ministers. The second, third, and fourth of the kings were equivalent to the third, fourth, and fifth of the ministers. Thus, there are ten names for the king and minister, but in reality, there are only six. The eight shown by 'for beings who have not trained their minds' etc. are the actions of the first bodhisattva. In reality, these ten initial actions are explained in the Akasagarbha Sutra. Abandoning the mind of aspiration is explained in the Great Secret Skillful Means Sutra. The latter three appear in the Bodhisattva-bhumi. Adding self-praise and disparaging others to these three, these four are the four root downfalls spoken of in the Bodhisattva-bhumi and the Twenty Verses on Vows, but here it has already been explained with 'speaking of one's own qualities' etc., so adding abandoning the mind of aspiration in its place makes four. Thus, all eighteen root downfalls are included. Second, what should be abandoned is generating the mind of abandonment, receiving from others, thinking purely, and if the precepts are lost, they should be restored, and effort should be made to not lose them. As the Bodhicaryavatara says, 'When the mind of abandonment is generated, one obtains the paramita of discipline.' The Bodhisattva-bhumi says, 'In short, possessing four qualities should be known as the nature of the discipline of the bodhisattvas.' What are the four? Namely, receiving well and correctly from others, thinking very purely, restoring if lost, and generating respect and abiding in mindfulness in order to not lose them. Third, taking and guarding the vows of the seven classes of individual liberation is the discipline of vows; doing good with the three doors is the discipline of gathering good dharmas; and accomplishing the benefit and happiness according to the minds of sentient beings is the discipline of benefiting sentient beings. These three are explained in the Bodhisattva-bhumi. Fourth, the actions of a bodhisattva can be determined as two types: self-benefit and other-benefit. Self-benefit can be determined as two types: abandoning non-virtue and practicing virtue. Other-benefit is accomplishing the benefit of sentient beings, so the total number is three. The Bodhisattva-bhumi says, 'All the actions of a bodhisattva are exhausted in these, namely, abiding in mindfulness in order to live happily in this life, fully maturing the Buddha's teachings without tiring the body and mind, and fully maturing sentient beings. The discipline of a bodhisattva is exhausted in these.' Fifth, divided into two, namely...
་པོ་ཉམས་པའི་འབྲས་བུ་ནི། ནམ་མཁའི་སྙིང་པོའི་མདོར། ལྟུང་ པའི་རྩ་བ་དེ་དག་གིས་འཁྲུལ་པར་གྱུར་པ་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་ལས་ དང་པོ་པ་དག་ནི་དགེ་བའི་རྩ་བ་བསྐྱེད་པ་ཐམས་ཅད་སྤྲུགས་པར་འགྱུར། ལྟུང་བའི་དངོས་ པོར་འགྱུར་ཞིང་། ལྷ་དང་མི་དང་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་བདེ་བ་ལས་ཉམས་པར་འགྱུར། ངན་སོང་ དུ་འགྲོ་བར་འགྱུར། དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་དང་བྲལ་བ་དང་། འཁོར་བ་ན་ཡུན་རིང་དུ་ གནས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་བསྲུང་བའི་འབྲས་བུ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མཐར་ཐུག་གི་འབྲས་བུ་ནི། བྱང་ སར། དེ་ལྟར་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ཆེན་པོ་འདི་ནི་བྱང་ཆུབ་ཆེན་ པོའི་འབྲས་བུ་སྐྱེད་པ་སྟེ། འདི་ལ་བརྟེན་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་ནས་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་མངོན་པར་ རྫོགས་པར་འཚང་རྒྱ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་གནས་སྐབས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ནི། དེར་ཇི་སྲིད་དུ་མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་ མ་རྒྱས་པ་དེ་སྲིད་དུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕུང་པོ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་འདི་ ལ་སློབ་པ་ན་ཕན་ཡོན་རྣམ་པ་ལྔ་འཐོབ་པར་འགྱུར་ཏེ། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་དགོངས་ པར་འགྱུར་བ་དང་། མཆོག་ཏུ་དགའ་བ་ཆེན་པོ་ལ་གནས་བཞིན་དུ་འཆི་བའི་དུས་བྱེད་པར་ འགྱུར་བ་དང་། ལུས་ཞིག་ནས་ཀྱང་གང་ན་དེ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་མཚུངས་པའི་ལྷག་པའི་བྱང་ ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྐལ་བ་འདྲ་ཞིང་ཆོས་མཐུན་པས་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་དུ་གྱུར་པ་དག་ གནས་པ་དེར་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བ་དང་། ཚེ་འདི་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡོངས་སུ་ རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ཚད་མེད་པ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་བ་དང་། ཚེ་ 1-221 ཕྱི་མ་ལ་ཡང་རང་འཁྲུངས་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཉིད་དེ་ཚུལ་ཁྲིམས་དེའི་བདག་ཉིད་འཐོབ་པར་ འགྱུར་བའོ། །ཞེས་སོ། ། ༈ དེ་དག་རྣམས་ཀྱི་ཁྱད་པར། གཉིས་པ་ནི། རྒྱུའི་སྐྱབས་འགྲོ་དང་སེམས་བསྐྱེད་ནི། རྟེན་དང་བརྟེན་པའི་ཁྱད་པར་ ཡོད་ལ་འབྲས་བུའི་སྐྱབས་འགྲོ་དང་སེམས་བསྐྱེད་ནི་ངོ་བོ་གཅིག་ལ་ལྡོག་པ་ཐ་དད་དེ། སྐྱབས་དེ་ཐོབ་པར་འདོད་པས་དཔུང་གཉེན་ཞུ་བ་སྐྱབས་འགྲོ་དང་སྐྱབས་དེ་རང་གཞན་ གྱིས་ཐོབ་པར་འདོད་པའི་བློ་བསྐྱེད་པ་སེམས་བསྐྱེད་ཡིན་པས་སོ། །སེམས་བསྐྱེད་དང་སྡོམ་ པ་ལ་ཁྱད་པར་མེད་པར་འདོད་པ་ཡོད་ནའང་། དོན་ལ་ཁྱད་པར་ཡོད་དེ། སེམས་བསྐྱེད་ནི་ སེམས་ཅན་དང་བྱང་ཆུབ་ལ་དམིགས་པའི་སེམས་ཡིན་ལ་སྡོམ་པ་ནི་སྤོང་སེམས་རྒྱུན་ལྡན་ ཡིན་པས་སོ། །གལ་ཏེ་ཁྱད་པར་མེད་ན། བསླབ་བཏུས་སུ། སོ་སྐྱེ་ལ་སེམས་བསྐྱེད་ཡོད་པར་ བསྒྲུབས་ནས་དེའི་རྗེས་སུ། སར་མ་ཆུད་པ་ལ་བྱང་སེམས་ཀྱི་སྡོམ་
【現代漢語翻譯】 關於墮落的後果，《虛空藏經》中說：『那些因墮落之根本而迷惑，誤入大乘者，最初會捨棄所有善根，成為墮落之物，失去天、人及大乘之樂，墮入惡道，遠離善知識，長久滯留于輪迴之中。』 第二，守護的果報分為兩種，首先是究竟的果報。《菩薩地持經》中說：『如此，菩薩的戒蘊是產生大菩提之果的因。依靠此戒蘊，菩薩能圓滿戒波羅蜜多，最終現證無上正等菩提。』 其次是暫時的果報。經中說：『在未現證圓滿正覺之前，修學這無量菩薩戒蘊，能獲得五種利益：諸佛垂念；安住于極大的喜悅中而逝世；身壞之後，轉生於與自己持戒相同、具有相同善根和法緣的殊勝菩薩之處，成為他們的善知識；此生能獲得圓滿戒波羅蜜多的無量福德；來世也能獲得自生之戒，成為戒的化身。』 以上這些的差別： 第二點是，因位的皈依和發心，存在所依和能依的差別；而果位的皈依和發心，本體相同，只是側重點不同。皈依是希望獲得救護而尋求幫助，發心是希望自己和他人獲得救護。雖然有人認為發心和律儀沒有差別，但實際上是有差別的。發心是緣于眾生和菩提之心，而律儀是持續的捨棄之心。如果二者沒有差別，那麼在《學集論》中，先證明凡夫可以有發心，然後說未入地者沒有菩薩的律儀。
【English Translation】 Regarding the consequences of falling, it is said in the Akashagarbha Sutra (Namaka'i Nyingpo'i Do): 'Those who are deluded by the roots of falling and mistakenly enter the Mahayana, will initially abandon all roots of virtue, become objects of downfall, lose the happiness of gods, humans, and the Mahayana, fall into evil destinies, be separated from virtuous friends, and remain in samsara for a long time.' Secondly, the result of guarding is divided into two types. The first is the ultimate result. In the Bodhisattvabhumi (Byang Sa), it says: 'Thus, the great aggregate of the Bodhisattva's precepts is the cause of generating the fruit of great Bodhi. Relying on this, the Bodhisattva can perfect the Paramita of precepts and ultimately manifest the unsurpassed, perfect, and complete enlightenment.' The second is the temporary result. It says there, 'As long as one has not manifested perfect enlightenment, while studying this immeasurable aggregate of Bodhisattva's precepts, one will obtain five benefits: being remembered by the Buddhas; passing away while abiding in great joy; after the body is destroyed, being born in a place where there are superior Bodhisattvas who have the same precepts, the same fortune, and the same Dharma connection, becoming their virtuous friends; in this life, one will possess immeasurable accumulations of merit that perfect the Paramita of precepts; and in the next life, one will also obtain the self-born precepts, becoming the embodiment of those precepts.' The distinctions between these: The second point is that the refuge and Bodhicitta (Semkye) of the cause have the difference between the object and the subject; while the refuge and Bodhicitta of the result are the same in essence but different in aspect. Refuge is seeking help with the desire to obtain protection, and Bodhicitta is generating the mind to want oneself and others to obtain protection. Although some think that there is no difference between Bodhicitta and vows, in reality, there is a difference. Bodhicitta is the mind focused on sentient beings and Bodhi, while vows are the continuous mind of renunciation. If there were no difference, then in the Compendium of Trainings (Sikshasamuccaya), it is first proven that ordinary beings can have Bodhicitta, and then it is said that those who have not entered the bhumis do not have the Bodhisattva's vows.
པ་ཡོད་དམ་མེད་ཅེ་ན་ ཡོད་པར་རིགས་པར་བྱ་སྟེ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ཟློས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ དངོས་གཞི་ཚོགས་གཉིས་སྒྲུབ་པ། མདོར་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། དེ་ལྟར་སེམས་བསྐྱེད་ནས་ཕར་ཕྱིན་ དྲུག་ལ་སློབ་པ་ནི་ཚོགས་གཉིས་སྒྲུབ་པ་ཡིན་ཏེ། མདོ་རྒྱན་དུ། །སྦྱིན་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་བསོད་ ནམས་ཀྱི། །ཚོགས་ཡིན་ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །གསུམ་པོ་གཞན་ནི་གཉིས་ཀ་སྟེ། །ལྔ་ཆར་ ཡང་ནི་ཡེ་ཤེས་ཚོགས། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། ། ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ། ཕར་ཕྱིན་དྲུག་གི་རྣམ་གཞག་དངོས། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས། ཕར་ཕྱིན་དྲུག་གི་རྣམ་གཞག་དངོས། དེ་ཡི་ཁྱད་པར་ གཞན་ཡང་དཔྱད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། དེར། གྲངས་དང་དེ་ཡི་མཚན་ཉིད་གོ་རིམ་དང་། །ངེས་པའི་ཚིག་དང་ཡོན་ ཏན་གོམས་པ་དང་། །དེ་དག་རབ་དབྱེ་བསྡུ་དང་མི་མཐུན་ཕྱོགས། །ཡོན་ཏན་ཕན་ཚུན་རྣམ་ ངེས་ཡིན་ཤེས་བྱ། །ཞེས་པ་ལྟར། ༈ གྲངས་ངེས། བཅུ་ལས་དང་པོ་གྲངས་ངེས་ལ་དྲུག རང་དོན། གཉིས་ 1-222 དོན། གཞན་དོན། ཐེག་ཆེན། ལམ་ལྔ། བསླབ་གསུམ་ལ་ལྟོས་ཏེ་དྲུག་ཏུ་ངེས་པའོ། །དང་ པོ་ནི། དེར། ལོངས་སྤྱོད་དང་ལུས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་། །འཁོར་རྩོམ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་ པ་མངོན་མཐོ་དང་། །རྟག་ཏུ་ཉོན་མོངས་དབང་ཉིད་མི་འགྲོ་དང་། །བྱ་བ་རྣམས་ལ་ཕྱིན་ཅི་ མ་ལོག་པའོ། །ཞེས་ཏེ། ཕར་ཕྱིན་དང་པོ་བཞིས་ལོངས་སྤྱོད་དང་ལུས་དང་འཁོར་དང་ལས་ མཐའ་ཐམས་ཅད་རྩོམ་པར་བྱེད་པས་མངོན་མཐོ་སྒྲུབ་པོ། །ཕྱི་མ་གཉིས་ཀྱིས་ཉོན་མོངས་ པའི་དབང་དུ་མི་འགྲོ་བ་དང་། བྱ་བ་རྣམས་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་རྩམ་པས་ངེས་ལེགས་སྒྲུབ་ པས་རང་དོན་གཉིས་ཀྱི་རྒྱུ་དྲུག་ཏུ་ངེས་པས་དྲུག་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། དེར། སེམས་ཅན་དོན་ལ་རབ་བརྩོན་པ། །གཏོང་དང་མི་གནོད་བཟོད་ པས་བྱེད། །གནས་དང་གྲོལ་བ་གཞིར་བཅས་པས། །རང་དོན་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་སྤྱོད། །ཅེས་པས། དང་པོ་གསུམ་གྱིས་གཏོང་བ་དང་མི་གནོད་པ་དང་གནོད་པ་བཟོད་པར་བྱེད་ པས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱེད་དོ། །ཕྱི་མ་གསུམ་ལས་བསམ་གཏན་གྱིས་སེམས་གནས་པ་ དང་ཤེས་རབ་ཀྱིས་གྲོལ་བ་དང་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱིས་དེ་གཉིས་ཀྱི་གཞི་བྱེད་པས་རང་དོན་བྱེད་ དོ། །དེས་ན་རང་གཞན་གྱི་དོན་བྱེད་པའི་ཡན་ལག་ལ་དྲུག་ཏུ་ངེས་པས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། དེར། མི་ཕོངས་པ་དང་རྣམ་པར་མི་འཚེ་དང་། །རྣམ་འཚེ་བཟོད་དང་བྱ་ བས་མི་སྐྱོ་དང་། །དགའ་བྱེད་ལེགས་པར་བརྗོད་པ་དེ་ཡི་ཕྱིར། །གཞན་གྱི་དོན་ནི་རང་གི་ དོན་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པས། སྦྱིན་སོགས་ཀྱིས་ཡོ་བྱད་ཀྱིས་མི་ཕོངས་པ་དང་། མི་འཚེ་བ་དང་། འཚེ་བ་བཟོད་པ་དང་གྲོགས་བྱ་བ་ལ་མི་སྐྱོ་བ་དང་རྫུ་འཕྲུལ་ལ་སོགས་པའི་མཐུས་དགའ་ བར་བྱེད་པ་དང་། ཐེ་ཚོམ་གཅོད་པའི་སྒོ་ནས་ལེག
【現代漢語翻譯】 問：『存在還是不存在？』 答：『應認為存在。』之所以這樣說，是因為這會變成重複。 正行二資糧的修習。簡略指示： 第三部分分為兩部分，首先是簡略指示：如是發心后，修學六度是修習二資糧。如《現觀莊嚴論》中所說：『佈施與持戒，是福德之資糧，智慧是智慧之資糧，其餘三者是二者兼具，五者皆是智慧之資糧。』 詳細解釋：六度的體性。 第二部分是詳細解釋，分為兩部分：六度的真實體性，以及對其差別的其他辨析。 第一部分：其中，如頌云：『數量及其體性與次第，決定之詞與功德及串習，彼等之差別總攝與相違，功德彼此之決定應知曉。』 數量決定： 在十個方面中，首先是數量決定，共有六度。從自利、利他、饒益有情、大乘、五道、三學來看，決定為六度。第一，如頌云：『受用與身圓滿，眷屬成辦亦圓滿，恒常不為煩惱所使，所作諸事皆不顛倒。』也就是說，前四度能成辦受用、身、眷屬和事業等一切，因此能成辦增上生。后二度使人不為煩惱所使，所作諸事皆不顛倒，因此能成辦決定勝。因此，爲了自利，需要六度。 第二，如頌云：『于眾生義極勤奮，佈施不害忍辱行，住與解脫為根本，自利一切皆能成。』也就是說，前三度通過佈施、不害和忍耐損害來利益眾生。后三度中，禪定使心安住，智慧使心解脫，精進是前二者的基礎，因此能成辦自利。因此，爲了成辦自他之利，需要六度。 第三，如頌云：『不貧乏與不損害，忍耐損害不厭倦，喜樂善說為彼故，利他即是自利也。』也就是說，通過佈施等使人不貧乏，不損害，忍耐損害，不厭倦于幫助他人，通過神通等力量使人喜悅，通過斷除疑惑的方式善說，
【English Translation】 Question: 'Does it exist or not?' Answer: 'It should be considered to exist.' The reason for saying this is that it would become repetitive. The main practice is the accumulation of the two accumulations. Brief indication: The third part is divided into two parts, the first is a brief indication: Having generated the mind of enlightenment in this way, studying the six perfections is the practice of accumulating the two accumulations. As it is said in the Ornament for Clear Realization: 'Generosity and discipline are the accumulation of merit, wisdom is the accumulation of wisdom, the other three are both, and all five are the accumulation of wisdom.' Detailed explanation: The nature of the six perfections. The second part is a detailed explanation, divided into two parts: the actual nature of the six perfections, and other analyses of their differences. The first part: Therein, as the verse says: 'Number and its definition and order, decisive words and qualities and habituation, their distinctions, summaries and contradictions, the mutual determination of qualities should be known.' Definite number: Among the ten aspects, the first is the definite number, which is six. From the perspective of self-benefit, benefiting others, benefiting sentient beings, the Great Vehicle, the five paths, and the three trainings, it is determined to be six perfections. First, as the verse says: 'Enjoyment and the perfection of the body, the accomplishment of retinue is also perfect, constantly not under the control of afflictions, and all actions are not inverted.' That is to say, the first four perfections accomplish all enjoyments, body, retinue, and activities, thus accomplishing higher rebirth. The latter two perfections prevent one from being controlled by afflictions, and all actions are not inverted, thus accomplishing definite goodness. Therefore, for self-benefit, six perfections are needed. Second, as the verse says: 'Extremely diligent in the meaning of sentient beings, generosity, non-harm, and patience are practiced, with abiding and liberation as the basis, all self-benefits are accomplished.' That is to say, the first three perfections benefit sentient beings through generosity, non-harm, and enduring harm. Among the latter three, meditation makes the mind abide, wisdom liberates the mind, and diligence is the basis of the former two, thus accomplishing self-benefit. Therefore, to accomplish the benefit of oneself and others, six perfections are needed. Third, as the verse says: 'Not impoverished and not harmed, enduring harm and not being weary, delighting and speaking well for that reason, benefiting others is also self-benefit.' That is to say, through generosity, etc., people are not impoverished, not harmed, endure harm, are not weary of helping others, delight people through the power of miracles, etc., and speak well by cutting off doubts,
ས་པར་བརྗོད་པ་སྟེ་དྲུག་གིས་གཞན་དོན་ བྱེད་པས་སོ། ། བཞི་པ་ནི། དེར། ལོངས་སྤྱོད་མངོན་པར་མི་དགའ་དང་། །རབ་གུས་གཉིས་ལ་མི་སྐྱོ་ 1-223 དང་། །རྣལ་འབྱོར་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ། །ཐེག་ཆེན་མཐའ་དག་འདིར་ཟད་དོ། །ཞེས་པས། ལོངས་སྤྱོད་ལ་མི་ལྟ་བ་དང་བསླབ་པ་ལ་གུས་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་དང་དགེ་བ་ལ་སྦྱོར་བ་ལ་ མི་སྐྱོ་བ་གཉིས་དང་ཞི་གནས་དང་ལྷག་མཐོང་གིས་བསྡུས་པའི་རྣམ་པར་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་ གཉིས་ཏེ་དྲུག་གིས་ཐེག་ཆེན་ཐམས་ཅད་བསྡུས་པའོ། ། ལྔ་པ་ནི། དེར། ཡུལ་རྣམས་ལ་ནི་མ་ཆགས་ལམ། །དེ་ཐོབ་རྣམ་གཡེང་སྡོམ་པའི་གཞན། །སེམས་ཅན་མ་གཏོང་འཕེལ་བ་དང་། །སྒྲིབ་པ་རྣམ་པར་སྦྱོང་བ་གཞན། །ཞེས་པས། ཕར་ ཕྱིན་དང་པོ་ནི། ཡུལ་རྣམས་ལ་མ་ཆགས་པའི་ལམ་དང་། དེ་ཐོབ་པའི་རྣམ་གཡེང་སྡོམ་པའི་ ལམ་དང་། སེམས་ཅན་མི་གཏོང་བའི་ལམ་དང་དགེ་བ་འཕེལ་བའི་ལམ་མོ། །ཕྱི་མ་གཉིས་ ནི་སྒྲིབ་གཉིས་སྦྱོང་བའི་ལམ་སྟེ་ལྔར་ངེས་པས་སོ། ། དྲུག་པ་ནི། དེར། བསླབ་གསུམ་དབང་དུ་མཛད་ནས་ནི། །རྒྱལ་བས་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དྲུག །ཡང་དག་བཤད་དེ་དང་པོ་གསུམ། །ཐ་མ་གཉིས་ཀྱིས་རྣམ་པ་གཉིས། །གཅིག་ནི་གསུམ་ ཅར་ལ་ཡང་གཏོགས། །ཞེས་པས། དང་པོ་གསུམ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་དང་། བསམ་གཏན་སེམས་ ཀྱི་དང་། ཤེས་རབ་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པ་ཡིན་ལ། བརྩོན་འགྲུས་ནི་གསུམ་ཅར་ལ་གཏོགས་ པས་ཏེ། དེ་ལྟར་རྒྱུ་དྲུག་གིས་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་ཏུ་ངེས་སོ། ། ༈ མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་མཚན་ཉིད་ནི། གཏོང་བ་དང་སྤོང་སེམས་དང་རྣམ་པར་མི་འཁྲུག་པ་དང་དགེ་ བ་ལ་སྤྲོ་བ་དང་སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་དང་ཆོས་རབ་ཏུ་རྣམ་འབྱེད་རྣམས་ལ་ཆོས་བཞི་ལྡན་ ཞེས་པ་རེ་སྦྱར་བ་ནི་རིམ་པ་ལྟར་ཕྱིན་དྲུག་གི་མཚན་ཉིད་དོ། །ཆོས་བཞི་ནི། དེར། སྦྱིན་པ་ མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཉམས་དང་། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ལྡན། །འདོད་པ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་ རྫོགས་བྱེད། །སེམས་ཅན་རྣམ་སྨིན་བྱེད་རྣམ་གསུམ། །དེ་བཞིན་དུ་གཞན་རྣམས་ལའང་ སྦྱར་ཏེ་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ནི་སེར་སྣ་དང་འཆལ་ཚུལ་དང་ཁོང་ཁྲོ་དང་ལེ་ 1-224 ལོ་དང་རྣམ་གཡེང་དང་འཆལ་བའི་ཤེས་རབ་སྟེ་དེ་རྣམས་ཉམས་པའོ། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཡེ་ ཤེས་ནི་ཆོས་ལ་བདག་མེད་པ་རྟོགས་པའོ། །ཅི་འདོད་སྦྱིན་པ་དང་ལུས་ངག་སྡོམ་པས་བརྡེག་ པ་དང་ངན་དུ་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་མི་བྱེད་པ་དང་གནོད་པ་བཟོད་པ་དང་གྲོགས་བྱ་བ་ལ་བརྩོན་ པ་དང་ཡིད་ལ་འཐད་པ་དང་ཐེ་ཚོམ་གཅོད་པས་འདོད་པ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་ བྱེད་དོ། །སྦྱིན་པས་བསྡུས་ནས་སམ་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་པས་མགུ་བར་བྱས་ཏེ་ཐེག་པ་ གསུམ་ལ་སྐལ་བ་ཇི་ལྟ་བར་སྨིན་པར་བྱེད་པའོ། ། ༈ གོ་རིམ། གསུམ་པ་གོ་རིམ་ནི། དེར། སྔ་མ་ལ་བརྟེན་ཕྱི་མ་སྐྱེ། །དམན་དང་མཆོག་ཏུ་གནས་ཕྱི
【現代漢語翻譯】 因此，通過六種方式利益他人。 第四點是：在那裡，『不喜受用，不厭敬重，不分別瑜伽，一切大乘皆在此盡。』因此，不貪戀受用，恭敬學習，不厭倦將痛苦和善行結合，以及不分別止觀雙運，這六點涵蓋了一切大乘。 第五點是：在那裡，『不執著于諸境是道，獲得後製止散亂是其他，不捨棄眾生是增長，清凈障礙是其他。』因此，最初的波羅蜜（Paramita，度，此處指六波羅蜜）是不執著于諸境之道，獲得後製止散亂之道，不捨棄眾生之道，以及增長善行之道。後兩者是清凈二障之道，因此確定為五種。 第六點是：在那裡，『掌握三學后，勝者（Jina，勝利者，此處指佛陀）如實宣說六波羅蜜，前三者，后二者是兩種，一者也屬於三者。』因此，前三者是戒律的學處，禪定是心的學處，智慧是智慧的學處。精進屬於三者，因此，通過這六種因，確定為六波羅蜜。 特質 第二，特質是：佈施與舍心，持戒與不散亂，忍辱與樂於善行，精進與一心專注，禪定與如理辨別，智慧與具備四法，依次與六波羅蜜的特質相對應。四法是：在那裡，『佈施能消除不順之方，具備不分別之智慧，圓滿一切所欲，成熟眾生三種。』同樣，也適用於其他波羅蜜。其中，不順之方是慳吝、破戒、嗔恚、懈怠、散亂和邪慧，這些都會消失。不分別之智慧是證悟諸法無我。通過佈施來滿足一切願望，通過身語的約束，不做打罵等惡行，忍受傷害，努力幫助他人，心中悅意，斷除疑惑，從而圓滿一切所愿。通過佈施來攝受，或者通過持戒等使之滿足，從而使眾生在三乘中各自成熟。 次第 第三，次第是：在那裡，『前者為後者之基礎，處於低劣與殊勝之故。』
【English Translation】 Therefore, it benefits others through six ways. The fourth is: There, 'Not delighting in enjoyment, not weary of great respect, not discriminating yoga, all Mahayana (Great Vehicle) is exhausted here.' Therefore, not being attached to enjoyment, respecting learning, not being weary of combining suffering and virtue, and not discriminating the union of Shamatha (calm abiding) and Vipassana (insight meditation), these six points encompass all of Mahayana. The fifth is: There, 'Not clinging to objects is the path, restraining distraction after obtaining it is another, not abandoning sentient beings is growth, purifying obscurations is another.' Therefore, the first Paramita (Perfection, here referring to the six Paramitas) is the path of not clinging to objects, the path of restraining distraction after obtaining it, the path of not abandoning sentient beings, and the path of increasing virtue. The latter two are the path of purifying the two obscurations, thus it is determined as five. The sixth is: There, 'Having mastered the three trainings, the Victorious One (Jina, Conqueror, here referring to the Buddha) truly explained the six Paramitas, the first three, the latter two are two kinds, one also belongs to all three.' Therefore, the first three are the training of discipline, Samadhi (meditative concentration) is the training of mind, and wisdom is the training of wisdom. Diligence belongs to all three, therefore, through these six causes, it is determined as the six Paramitas. Characteristics Second, the characteristics are: Giving and the mind of renunciation, discipline and non-distraction, patience and delight in virtue, diligence and one-pointed concentration, meditation and proper discernment, wisdom and possessing four qualities, respectively corresponding to the characteristics of the six Paramitas. The four qualities are: There, 'Giving eliminates unfavorable aspects, possesses non-discriminating wisdom, fulfills all desires, matures sentient beings in three ways.' Similarly, it also applies to other Paramitas. Among them, unfavorable aspects are stinginess, immoral conduct, anger, laziness, distraction, and wrong wisdom, these will disappear. Non-discriminating wisdom is realizing the selflessness of phenomena. Fulfilling all wishes through giving, restraining body and speech, not doing evil deeds such as beating and scolding, enduring harm, striving to help others, being pleased in mind, and cutting off doubts, thereby fulfilling all wishes. Receiving through giving, or satisfying them through discipline, etc., thereby maturing sentient beings in the three vehicles according to their respective capacities. Order Third, the order is: There, 'The former is the basis for the latter, because it is in a lower and superior state.'
ར་ དང་། །རགས་པ་དང་ནི་ཕྲ་བའི་ཕྱིར། །དེ་དག་རིམ་པར་བསྟན་པ་ཡིན། །ཞེས་པས། །ལུས་ ལོངས་སྤྱོད་ལ་མི་ལྟ་བར་གཏོང་ན་ཚུལ་ཁྲིམས་ལེན་ལ། དེ་ཡོད་ན་གནོད་པ་བཟོད་ཅིང་། བཟོད་ན་བརྩོན་འགྲུས་རྩམ་ལ། དེས་བསམ་གཏན་བསྐྱེད་ཅིང་། དེས་ན་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་ བ་བཞིན་ཤེས་པས། སྔ་མ་ལ་བརྟེན་ནས་ཕྱི་མ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་དང་། །སྔ་མ་སྔ་མ་དམན་ཞིང་ཕྱི་ མ་ཕྱི་མ་མཆོག་ཏུ་གནས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྔ་མ་སྔ་མ་འཇུག་ཅིང་བྱ་སླ་བས་རགས་ལ་ཕྱི་མ་ཕྱི་ མ་དཀའ་བས་ཕྲ་བའི་ཕྱིར་གོ་རིམ་དུ་བསྟན་ཏོ། ། ༈ ངེས་ཚིག། བཞི་པ་ངེས་ཚིག་ནི། དེར། དབུལ་བ་འདོར་བར་བྱེད་པ་དང་། །བསིལ་བ་འཐོབ་དང་ ཁྲོ་བཟོད་དང་། །མཆོག་སྦྱོར་བ་དང་ཡིད་འཛིན་དང་། །དོན་དམ་ཤེས་པའི་ཕྱིར་བཤད་དོ། །ཞེས་པས། རང་གཞན་གྱི་དབུལ་བ་འདོར་བར་བྱེད་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པའི་གདུང་བ་མེད་ པའི་བསིལ་བ་འཐོབ་པར་བྱེད་པ་དང་། ཁྲོ་བ་བཟོད་པ་དང་། དགེ་བ་ལ་སྦྱོར་བ་དང་། ཡིད་ ནང་དུ་འཛིན་པ་དང་། དོན་དམ་ཤེས་པའི་ཕྱིར། སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པར་བརྗོད་དོ། ། ༈ བསྒོམ་པ། ལྔ་པ་བསྒོམ་པ་ནི། དེར། ཐམས་ཅད་བསྒོམ་པ་དངོས་པོ་དང་། །དེ་བཞིན་ཡིད་ལ་བྱེད་ པ་དང་། །བསམ་པ་དང་ནི་ཐབས་དག་དང་། །དབང་འབྱོར་ཉིད་ལ་བརྟེན་པར་བརྗོད། །ཅེས་ 1-225 པས་ཕར་ཕྱིན་བསྒོམ་པ་དངོས་པོ་ལ་བརྟེན་པ་ནི། རྒྱུ་རིགས་དང་རྣམ་སྨིན་ལུས་ཕུན་སུམ་ ཚོགས་དང་སྨོན་ལམ་སྔོན་བཏབ་པ་དང་སོ་སོར་རྟོག་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་སྟོབས་ཀྱིས་གོམས་པ་ བཞིའོ། །ཡིད་བྱེད་ལ་བརྟེན་པ་ནི་མོས་པ་ཡིད་བྱེད་ཕར་ཕྱིན་དང་ལྡན་པའི་མདོ་ལ་མོས་པ་ དང་། རོ་མྱང་ཡིད་བྱེད་ཕར་ཕྱིན་ཐོབ་པ་ལ་ཡོན་ཏན་དུ་ལྟ་བ་དང་རྗེས་སུ་ཡི་རང་ཡིད་བྱེད་ འཇིག་རྟེན་གྱི་སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་ཕར་ཕྱིན་ལ་ཡིད་རང་བ་དང་། མངོན་པར་དགའ་བ་ཡིད་ བྱེད་ནི་རང་གཞན་གྱི་ཕར་ཕྱིན་མ་འོངས་པ་རྣམས་ལ་དགའ་བ་བཞིའོ། །བསམ་པ་ལ་བརྟེན་ པ་ནི། མང་དུ་བྱིན་ཡང་ངོམས་པ་མེད་པ་ངོམས་མི་ཤེས་པའི་བསམ་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ བར་དུ་རྒྱུན་མི་གཅོད་པར་སྦྱིན་པ་རྒྱ་ཆེ་བའི་བསམ་པ་དང་། སློང་བ་པོ་འདོད་པ་ཐོབ་པ་བས་ སྦྱིན་པ་པོ་ཆེས་དགའ་བ་དགའ་བའི་བསམ་པ་དང་། སྦྱིན་པས་ཕན་བཏགས་པའི་སེམས་ ཅན་དེ་དག་ལ་བརྟེན་ནས་བདག་བྱང་ཆུབ་པར་འགྱུར་བས་དེ་དག་བདག་ལ་ཕན་འདོགས་ པར་མཐོང་བ་ཕན་པའི་བསམ་པ་དང་། སྦྱིན་པ་བྱས་ཀྱང་ལན་དང་རྣམ་པར་སྨིན་པ་མི་ འདོད་པ་མ་གོས་པའི་བསམ་པ་དང་། སྦྱིན་པའི་རྣམ་སྨིན་དེ་ཡང་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་དོན་ དུ་བྱང་ཆུབ་ཏུ་བསྔོ་བ་དགེ་བའི་བསམ་པ་སྟེ་དྲུག་གོ །ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་ཅི་ རིགས་པར་སྦྱར་རོ། །ཐབས་ལ་བརྟེན་པ་ནི། མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་འཁོར་གསུམ་ཡོངས་ སུ་དག་པར་རྟོགས་པ་གསུ
【現代漢語翻譯】 如《般若攝頌》所說：『因為粗和細，所以這些是依次顯示的。』因此，如果不顧身體和受用而佈施，就能持戒；如果能持戒，就能忍受損害；如果能忍受，就能精進；如果能精進，就能生起禪定；如果能生起禪定，就能如實知曉。因為前者依賴於後者而生起，因為前者比前者低劣，後者比後者殊勝，因為前者比前者容易進入和實行，所以是粗的，後者比後者困難，所以是細的，因此是按順序顯示的。 定義 第四，定義是：如《般若攝頌》所說：『爲了捨棄貧窮，爲了獲得清涼，爲了忍受憤怒，爲了結合殊勝，爲了憶持，爲了瞭解勝義而宣說。』因此，爲了捨棄自他的貧窮，爲了獲得沒有煩惱痛苦的清涼，爲了忍受憤怒，爲了結合善法，爲了憶持于內心，爲了瞭解勝義，所以說是佈施等。 修習 第五，修習是：如《般若攝頌》所說：『一切修習依賴於事物，同樣依賴於作意，依賴於意念和方法，依賴於自在。』因此，修習波羅蜜多依賴於事物，即依賴於四種：因緣種姓和異熟果報身體圓滿，以及往昔的願力，以及通過各自的分別智慧的力量而串習。依賴於作意，即四種：信解作意，對具有波羅蜜多的經典生起信解；品嚐作意，視獲得波羅蜜多為功德；隨喜作意，隨喜世間一切眾生的波羅蜜多；以及歡喜作意，對自他未來的波羅蜜多感到歡喜。依賴於意念，即六種：即使給予很多也不滿足，具有不知足的意念；直到菩提之間也不間斷，具有佈施廣大的意念；佈施者比乞討者獲得滿足更快樂，具有歡喜的意念；因為通過佈施而利益的眾生，我將因此而成就菩提，因此視他們為對我有利益，具有利益的意念；即使佈施了也不希求回報和異熟果報，具有不染著的意念；以及將佈施的異熟果報也爲了眾生的利益而回向菩提，具有善的意念。對於持戒等也應各自相應地結合。依賴於方法，即通過無分別的智慧，了知三輪完全清凈。
【English Translation】 As stated in the Prajnaparamita Samgraha: 'Because of the gross and the subtle, these are shown in order.' Therefore, if one gives without regard to body and possessions, one takes vows; if one can keep vows, one can endure harm; if one can endure, one can exert effort; if one can exert effort, one can generate samadhi; if one can generate samadhi, one knows things as they are. Because the former arises in dependence on the latter, because the former is inferior to the former and the latter is superior to the latter, because the former is easier to enter into and practice, so it is gross, and the latter is more difficult, so it is subtle, therefore it is shown in order. Definition Fourth, the definition is: As stated in the Prajnaparamita Samgraha: 'It is taught to abandon poverty, to obtain coolness, to endure anger, to combine excellence, to hold in mind, and to know the ultimate meaning.' Therefore, to abandon the poverty of oneself and others, to obtain the coolness of being without the suffering of afflictions, to endure anger, to combine with virtue, to hold in mind, and to know the ultimate meaning, therefore it is said to be giving and so on. Meditation Fifth, meditation is: As stated in the Prajnaparamita Samgraha: 'All meditation depends on things, likewise on attention, on thought and methods, and on being in control.' Therefore, meditation on the paramitas depends on things, that is, on four things: the lineage of causes and the complete body of the ripening result, and the vows made in the past, and the habituation through the power of discriminating wisdom. Depending on attention, there are four: attention of faith, having faith in the sutras that have the paramitas; attention of savoring, seeing the attainment of the paramitas as a virtue; attention of rejoicing, rejoicing in the paramitas of all sentient beings in the world; and attention of joy, being happy about the future paramitas of oneself and others. Depending on thought, there are six: even if given a lot, there is no satisfaction, having the thought of not knowing satisfaction; without interruption until enlightenment, having the thought of giving extensively; the giver is happier than the beggar who obtains satisfaction, having the thought of joy; because the beings who are benefited by giving, I will become enlightened because of them, therefore seeing them as benefiting me, having the thought of benefit; even if giving, not desiring reward and ripening result, having the thought of non-attachment; and dedicating the ripening result of giving to enlightenment for the benefit of beings, having the thought of virtue. For keeping vows and so on, they should also be combined accordingly. Depending on the method, it is knowing that the three wheels are completely pure through non-discriminating wisdom.
མ་མོ། །དབང་འབྱོར་བ་ལ་བརྟེན་པ་ནི། ངོ་བོ་ཉིད་དང་ལོངས་ སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་སྐུ་ལ་དབང་འབྱོར་པ་དང་། སྤྲུལ་སྐུ་སྤྱོད་པ་ལ་དབང་འབྱོར་པ་དང་ཕར་ ཕྱིན་དྲུག་སྟོན་པ་ལ་ཐོགས་པ་མེད་པ་སྟོན་པ་ལ་དབང་འབྱོར་བ་གསུམ་མོ། ། ༈ རབ་དབྱེ། དྲུག་པ་རབ་དབྱེ་ལ་དྲུག སྦྱིན་པ། ཚུལ་ཁྲིམས། བཟོད་པ། བརྩོན་འགྲུས། བསམ་ གཏན། ཤེས་རབ། རབ་དབྱེའོ། །དང་པོ་ནི། དེར། དོན་རྣམས་གཏོང་བར་བྱེད་པ་དང་། །རྩ་ བ་སེམས་པ་ལ་རྟེན་དང་། །ལུས་དང་ལོངས་སྤྱོད་ཕུན་ཚོགས་དང་། །གཉིས་རྗེས་འཛིན་དང་ 1-226 རྫོགས་བྱེད་དང་། །དེ་ཡང་སེར་སྣ་མེད་ལྡན་དང་། །ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་མི་འཇིགས་གཏོང་། །སྦྱིན་པ་དེ་འདྲར་ཡོངས་ཤེས་ནས། །མཁས་པ་ཡང་དག་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །ཅེས་ཏེ། རྐང་པ་ཕྱི་ མ་གཉིས་འོག་མ་ལྔ་ལའང་བགྲེའོ། །དེ་ལ་རབ་དབྱེ་དྲུག་སྟེ། ལེན་པ་པོ་རྣམས་ལ་དོན་གཏོང་ བ། ངོ་བོ་མ་ཆགས་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་སེམས་པ་རྒྱུ། ལུས་ལོངས་སྤྱོད་ ཕུན་ཚོགས་འབྲས་བུ། རང་གཞན་རྗེས་སུ་འཛིན་པ་དང་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོའི་ཚོགས་རྫོགས་ པར་བྱེད་པ་ལས། སེར་སྣ་མེད་པ་ལྡན་པ་སེར་སྣ་མེད་པ་ལ་ཡོད་པ་རྟེན་གྱི་འཇུག་པ་དང་། ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་དང་མི་འཇིགས་པ་སྦྱིན་པ་གསུམ་རབ་དབྱེའི་འཇུག་པ་སྟེ་གཉིས་འཇུག་ པའི་དོན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། དེར། ཡན་ལག་དྲུག་ཞི་བསམ་པས་ཟིན། །བདེ་འགྲོ་གནས་པ་སྦྱིན་བྱེད་ དང་། །རྟེན་དང་ཞི་དང་འཇིགས་པ་མེད། །བསོད་ནམས་ཚོགས་དང་ལྡན་པ་དང་། །བརྡར་ བཏགས་ཆོས་ཉིད་ཐོབ་པ་སྟེ། །སྡོམ་ལ་གནས་པ་རྣམས་ལ་ཡོད། །ཅེས་ཏེ་ཚུལ་ཁྲིམས་ དང་ལྡན་པར་གནས་པ་དང་སོ་སོ་ཐར་པའི་སྡོམ་པས་སྡོམ་པ་དང་ཆོ་ག་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ དང་སྤྱོད་ཡུལ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཕྲ་མོ་ཙམ་ཡང་འཇིགས་པར་ལྟ་བ་དང་ བསླབ་གཞི་རྣམས་ཡང་དག་པར་བླངས་ཏེ་སློབ་པ་དང་ཡན་ལག་དྲུག་དང་ལྡན་པ་ངོ་བོ། ཞི་ བ་མྱང་འདས་ཀྱི་བསམ་པས་ཟིན་པ་རྒྱུ། བདེ་འགྲོར་སྐྱེ་ཞིང་འགྱོད་པ་མེད་པ་ལ་སོགས་ པས་སེམས་གནས་པ་འབྲས་བུ། ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྟེན་དང་ཉོན་མོངས་ཀྱི་གདུང་བ་ ཞི་བ་དང་མི་དགེ་བའི་རྒྱུ་དང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དང་ཁོན་གསུམ་གྱི་འཇིགས་པ་མེད་པ་གསུམ་ ལས། བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་ལྡན་པ། ལྡན་པ། སྡོམ་ལྡན་ལ་ཡོད་ལ་རྟེན་གྱི་འཇུག་པ་དང་། བརྡར་བཏགས་པ་སོ་ཐར་དང་། ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ཐོབ་པ་བསམ་གཏན་དང་། ཟག་མེད་གཉིས་ ཏེ་གསུམ་རབ་དབྱེའི་འཇུག་པའོ། ། 1-227 གསུམ་པ་ནི། དེར། མི་མཇེད་ཇི་མི་སྙམ་ཤེས་དང་། །སྙིང་རྗེ་ཆོས་ལ་རྟེན་པའི་ཕྱིར། །ཕན་ཡོན་སྔར་ནི་རབ་ཏུ་བཤད། །དེ་ནི་གཉིས་ཀྱི་དོན་བྱེད་དེ། །དཀའ་ཐུབ་གཙོ་དང་ཀུན་ཏུ་ ལྡན། །དེ་ལ་དེ་ནི་རྣམ་གསུམ་འདོད། །ཅེས་ཏེ། གནོད་པ་ལ་མི་མཇ
【現代漢語翻譯】 母親們！依仗于自在力有三種：對自性身（Svabhavikakaya）和圓滿報身（Sambhogakaya）具有自在力，對化身（Nirmanakaya）的行持具有自在力，以及在開示六度（paramita）時無礙顯現的自在力。 第六，區分有六種：佈施、持戒、忍辱、精進、禪定、智慧的區分。 首先是佈施的區分。如經中所說：『能捨棄諸義利，根本依於心念，身與受用皆豐饒，二者隨持令圓滿，亦具無慳吝之心，施予正法與財物，以及無畏之佈施，通達如是之佈施，智者如實而修持。』後面的兩句也適用於下面的五種。因此，區分有六種：對接受者捨棄財物，自性不執著等等；俱生之心為根本；身與受用豐饒為果；隨持自他，圓滿大菩提之資糧；具有無慳吝之心，存在於無慳吝之中，是所依的行持；以及正法、財物和無畏三種佈施是區分的行持，這是兩種行持的意義。 第二是持戒的區分。如經中所說：『六支寂靜為思所攝，安住善趣行佈施，所依寂靜且無懼，具足福德之資糧，獲得假名之法性，安住律儀者具有。』安住于持戒，以別解脫戒（Pratimoksha）的律儀來防護，具足律儀圓滿和行持圓滿，即使是微小的罪過也視為可怖，如理取捨學處，具足六支是自性；寂靜涅槃（Nirvana）之思為根本；生於善趣且無有後悔等等，心安住是果；一切功德之所依，煩惱的痛苦寂靜，以及沒有不善之因、罪過和怨恨三種怖畏；具足福德之資糧，存在於具足律儀者之中，是所依的行持；假名安立的別解脫戒，以及法性所獲得的禪定和無漏二者，這三種是區分的行持。 第三是忍辱的區分。如經中所說：『不嗔如是不思議，以悲心依于正法，利益功德已宣說，彼乃成辦二利者，苦行殊勝且常具，于彼彼者立三種。』對損害不嗔恨，不思議……
【English Translation】 Mothers! Relying on empowerment, there are three: empowerment over the Svabhavikakaya (essence-body) and Sambhogakaya (enjoyment-body), empowerment over the activities of the Nirmanakaya (emanation-body), and the unobstructed manifestation of teaching the six perfections (paramitas). Sixth, the distinctions are six: the distinctions of generosity, discipline, patience, diligence, concentration, and wisdom. First is the distinction of generosity. As it says in the scripture: 'One who relinquishes all meanings, the root relies on the mind, body and enjoyment are abundant, both uphold and fulfill, also possessing a non-stingy mind, giving Dharma and wealth, and fearlessness, understanding such generosity, the wise ones truly practice.' The latter two lines also apply to the following five. Therefore, there are six distinctions: relinquishing wealth to the recipients, the nature of non-attachment, etc.; the co-emergent mind is the root; the abundance of body and enjoyment is the result; upholding oneself and others, fulfilling the accumulation of great Bodhi; possessing a non-stingy mind, existing in non-stinginess, is the conduct of reliance; and the three generosities of Dharma, wealth, and fearlessness are the conduct of distinction, which is the meaning of the two conducts. Second is the distinction of discipline. As it says in the scripture: 'The six branches are subdued by thought, abiding in happy realms performing generosity, the support is peaceful and fearless, possessing the accumulation of merit, obtaining the nature of nominality, those abiding in vows possess.' Abiding in discipline, protecting with the vows of Pratimoksha (individual liberation), possessing the perfection of vows and the perfection of conduct, even the slightest fault is seen as fearful, properly taking and learning the precepts, possessing the six branches is the nature; the thought of peaceful Nirvana is the root; born in happy realms and without regret, etc., the mind abides is the result; the support of all qualities, the suffering of afflictions is pacified, and the absence of the three fears of unwholesome causes, faults, and resentment; possessing the accumulation of merit, existing in those possessing vows, is the conduct of reliance; the nominally established Pratimoksha, and the concentration obtained by the nature of reality and the two uncontaminated ones, these three are the conduct of distinction. Third is the distinction of patience. As it says in the scripture: 'Not being angry is inconceivable, with compassion relying on the Dharma, the benefits and merits have been explained, that one accomplishes the benefit of both, asceticism is supreme and always present, in that, three are established.' Not being angry at harm, inconceivable...
ེད་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་ལ་ ཇི་མི་སྙམ་པ་དང་ཆོས་ལ་ངེས་པར་རྟོགས་པ་གསུམ་ངོ་བོ། སྙིང་རྗེས་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ཐོས་ པ་རྟེན་པ་རྒྱུ། ཁོན་མི་མང་བ་དང་དབྱེན་མི་མང་བ་དང་བདེ་བ་དང་ཡིད་བདེ་མང་བ་དང་། འགྱོད་པ་མེད་པར་འཆི་བ་དང་ཤི་ནས་བདེ་འགྲོར་སྐྱེ་བ་ལྔ་འབྲས་བུ། རང་གཞན་གྱི་དོན་ བྱེད་པ་ལས། དཀའ་ཐུབ་ཀྱི་མཆོག་ཡིན་པ་ལྡན་པ། བཟོད་ལྡན་ལ་ཡོད་པ་རྟེན་གྱི་འཇུག་པ་ དང་། རབ་དབྱེའི་ངོ་བོར་བསྟན་པ་གསུམ་རབ་དབྱེའི་འཇུག་པའོ། ། བཞི་པ་ནི། དེར། དགེ་ལ་ཡང་དག་སྤྲོ་བ་དང་། །དད་དང་འདུན་ལ་རྟེན་པ་དང་། །དྲན་ སོགས་ཡོན་ཏན་འཕེལ་བྱེད་དང་། །ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་གཉེན་པོ་དང་། །མ་ཆགས་ལ་ སོགས་ཡོན་ཏན་ལྡན། །དེ་དག་ལ་ནི་དེ་རྣམ་བདུན། །ཞེས་ཏེ། དགེ་བ་ལ་སྤྲོ་བ་ངོ་བོ། དད་པ་ དང་དོན་གཉེར་རྒྱུ། དྲན་པ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་འབྲས་བུ། ཉོན་མོངས་ ཀྱི་གཉེན་པོ་བྱེད་པ་ལས། མ་ཆགས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་ལྡན་པ། བརྩོན་འགྲུས་ བརྩམས་པ་ལ་ཡོད་པ་རྟེན་གྱི་འཇུག་པ་དང་། བསླབ་པ་གསུམ་ལ་ལུས་སེམས་གཉིས་ཀྱིས་ བརྩོན་པ་དྲུག་དང་ཐུན་མོང་དུ་གུས་སྦྱོར་ཏེ་བདུན་ནི་རབ་དབྱེའི་འཇུག་པའོ། ། ལྔ་པ་ནི། དེར། སེམས་ནི་ནང་དུ་གནས་པ་དང་། །དྲན་དང་བརྩོན་འགྲུས་ལ་བརྟེན་པ། །བདེ་བ་སྐྱེ་བར་བྱེད་པ་དང་། །མངོན་ཤེས་གནས་ལ་དབང་བསྒྱུར་བ། །ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ནི་ གཙོ་བོ་སྟེ། །དེ་དག་ལ་ཡོད་དེ་རྣམ་གསུམ། །ཞེས་ཏེ། སེམས་ནང་དུ་གནས་པ་ངོ་བོ། དྲན་ པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་རྒྱུ། བདེ་བ་སྐྱེ་བ་འབྲས་བུ། མངོན་ཤེས་དང་འཕགས་པ་དང་ལྷ་དང་ ཚངས་པའི་གནས་པ་གསུམ་སྟེ་གཉིས་ལ་དབང་བསྒྱུར་བ་ལས། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གཙོ་ 1-228 བོ་ཡིན་པ་ལྡན་པ་བསམ་གཏན་པ་དག་ལ་ཡོད་པ་རྟེན་གྱི་འཇུག་པ་དང་། རྟོག་དཔྱོད་དང་ བཅས་པ། རྟོག་མེད་དཔྱོད་ཙམ། རྟོག་དཔྱོད་མེད་པ་སྟེ་གསུམ་དང་། ཡང་དགའ་བ། སིམ་ པ། བཏང་སྙོམ་དང་ལྡན་པ་གསུམ་རབ་དབྱེའི་འཇུག་པའོ། ། དྲུག་པ་ནི། དེར། ཤེས་བྱ་ཡང་དག་རབ་རྣམ་འབྱེད། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟེན་པ་དང་། །ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་ཤིན་ཏུ་གྲོལ། །ཤེས་རབ་འཚོ་བ་ལེགས་བཤད་དང་། །ཆོས་རྣམས་ ཀུན་གྱི་མཆོག་ཡིན་ཏེ། །དེ་དག་ལ་ཡོད་དེ་རྣམ་གསུམ། །ཞེས་ཏེ། ཤེས་བྱ་ཡང་དག་པར་ རབ་ཏུ་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ངོ་བོ། བསམ་གཏན་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་རྒྱུ། ཉོན་མོངས་ལས་གྲོལ་ བ་འབྲས་བུ། ཤེས་རབ་ཀྱིས་འཚོ་བ་དང་ལེགས་པར་འཆད་པ་ནི་ལས། ཆོས་ཀུན་གྱི་མཆོག་ ཡིན་པ་ལྡན་པ། ཤེས་རབ་ཅན་ལ་ཡོད་པ་རྟེན་གྱིས་འཇུག་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་པ་དང་ འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་ཆུང་ངུ་ཉན་རང་དང་། ཆེན་པོ་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཤེས་རབ་སྟེ་གསུམ་ རབ་དབྱེའི་འཇུག་པའོ། ། ༈ བསྡུ་བ། བདུན་པ་བསྡུ་བ་ནི། དེར། དཀར
【現代漢語翻譯】 對於疾病和痛苦不以為意，以及對佛法有確定的理解，這三者是本質。 以慈悲為基礎，持戒和聞法是原因。 怨恨少、紛爭少、快樂多、內心安樂多， 無悔而終，死後往生善道，這五者是結果。 做自利利他的事情， 具備苦行中最殊勝的特點。 安忍所具有的是所依的進入， 以及被闡述為區分的本質，這三者是區分的進入。 第四個是：在那裡，對善有真正的歡喜， 依賴於信心和願望， 增長憶念等功德， 完全是煩惱的對治， 具備無貪等功德， 對於這些，有七種。 對善的歡喜是本質，信心和精進是原因，憶念和禪定等功德是結果， 從做煩惱的對治來說，具備無貪等功德， 精進所具有的是所依的進入， 以身心二者對三學進行六種精進，並共同恭敬地結合，這七者是區分的進入。 第五個是：在那裡，心安住于內， 依賴於憶念和精進， 產生快樂， 對神通的境界擁有控制權， 是諸法的首要， 對於這些，有三種。 心安住于內是本質，憶念和精進是原因，產生快樂是結果， 對神通和聖者以及天和梵天的三種境界擁有控制權， 從是所有法的主要來說，具備這些的是禪定者所具有的所依的進入， 以及有尋有伺、無尋唯伺、無尋無伺這三種， 還有喜、樂、舍這三種是區分的進入。 第六個是：在那裡，正確地完全區分所知， 依賴於禪定， 完全從煩惱中解脫， 以智慧為生，善說， 是所有法中最殊勝的， 對於這些，有三種。 正確地完全區分所知是本質，禪定的禪定是原因，從煩惱中解脫是結果， 以智慧為生和善說是事業，是所有法中最殊勝的，具備這些的是具有智慧者所具有的所依的進入， 以及世間和出世間，小乘的聲聞和緣覺，大乘的智慧這三種是區分的進入。 總結： 第七個總結是：在那裡，白色（དཀར）
【English Translation】 Not minding illness and suffering, and having a definite understanding of the Dharma, these three are the essence. With compassion as the basis, keeping vows and listening to the teachings are the cause. Little resentment, little conflict, much happiness, much inner peace, Dying without regret, and being reborn in a good realm after death, these five are the result. Doing things that benefit oneself and others, Possessing the most excellent characteristics of asceticism. What patience possesses is the entry of the support, And being explained as the essence of differentiation, these three are the entry of differentiation. The fourth is: There, having genuine joy in virtue, Relying on faith and aspiration, Increasing qualities such as mindfulness, Completely being the antidote to afflictions, Possessing qualities such as non-attachment, For these, there are seven. Joy in virtue is the essence, faith and diligence are the cause, qualities such as mindfulness and samadhi are the result, From doing the antidote to afflictions, possessing qualities such as non-attachment, What diligence possesses is the entry of the support, With body and mind, performing six diligences on the three trainings, and respectfully combining them together, these seven are the entry of differentiation. The fifth is: There, the mind abides within, Relying on mindfulness and diligence, Generating happiness, Having control over the realm of supernatural powers, Being the foremost of all dharmas, For these, there are three. The mind abiding within is the essence, mindfulness and diligence are the cause, generating happiness is the result, Having control over the three realms of supernatural powers and the noble ones, and the gods and Brahma, From being the main of all dharmas, possessing these is the entry of the support possessed by meditators, And the three of with investigation and analysis, without investigation only analysis, without investigation and analysis, Also, the three of joy, bliss, and equanimity are the entry of differentiation. The sixth is: There, correctly and completely distinguishing what is to be known, Relying on samadhi, Completely liberated from afflictions, Living by wisdom, speaking well, Being the most excellent of all dharmas, For these, there are three. Correctly and completely distinguishing what is to be known is the essence, the samadhi of meditation is the cause, being liberated from afflictions is the result, Living by wisdom and speaking well are the activities, being the most excellent of all dharmas, possessing these is the entry of the support possessed by those with wisdom, And the worldly and the transcendental, the Shravakas and Pratyekabuddhas of the Small Vehicle, the wisdom of the Great Vehicle, these three are the entry of differentiation. Summary: The seventh summary is: There, white (དཀར)
་པོའི་ཆོས་ཀུན་རྣམ་པར་གཡེང་བ་དང་། །མཉམ་པར་ བཞག་དང་གཉིས་ཀར་ཤེས་པར་བྱ། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་གཉིས་དང་ནི། །གཉིས་དང་གཉིས་ ཀྱིས་བསྡུས་པ་ཡིན། །ཞེས་པས། དཀར་ཆོས་ཐམས་ཅད་མཉམ་བཞག་དང་རྗེས་ཐོབ་དང་ དེ་གཉིས་ཀས་བསྡུས་ཤིང་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་གིས་ཀྱང་བསྡུས་ལ་དྲུག་པོས་ཀྱང་སྔ་མ་གསུམ་པོ་ བསྡུས་ཏེ། ཕར་ཕྱིན་དང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་རྗེས་ཐོབ། ཕྱི་མ་གཉིས་ཀྱིས་མཉམ་བཞག བར་ མ་གཉིས་ཀྱིས་གཉིས་ཀ་བསྡུས་སོ། ། ༈ འགལ་རྐྱེན། བརྒྱད་པ་འགལ་རྐྱེན་ནི། དེར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྦྱིན་པ་ནི། །མ་ཆགས་མི་ཆགས་ ཆགས་པ་མེད། །ཆགས་པ་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ཏེ། །མ་ཆགས་མི་ཆགས་ཆགས་པ་མེད། །དེ་ བཞིན་དུ་འོག་མ་རྣམས་ལའང་སྦྱར་ཏེ་གསུངས་པས། ལོངས་སྤྱོད་བསྲི་བ་ལ་སོགས་པ་རང་ 1-229 རང་གི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ལ་ཆགས་པ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ཕྱི་བཤོལ་དང་། དེ་ཙམ་གྱི་ཆོག་པར་ འཛིན་པ་དང་། ལན་ལ་རེ་བ་དང་། རྣམ་སྨིན་ལ་རེ་བ་དང་། རང་རང་གི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ ལ་ཆགས་པའི་བག་ལ་ཉལ་མ་བཅོམ་པ་དང་། ཐེག་དམན་ཡིད་བྱེད་དང་འཁོར་གསུམ་དུ་ རྟོགས་པའི་རྣམ་གཡེང་ལ་ཆགས་པ་སྟེ་བདུན་བདུན་ནི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཏེ་དེ་རྣམས་གྲོལ་བ་ ནི་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཡོན་ཏན། དགུ་པ་ཡོན་ཏན་ལ་གཉིས། ཡོན་ཏན་བཞི། མཆོག་གི་དོན་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། དེར། རྒྱ་ཆེ་བ་དང་ཟང་ཟིང་མེད། །དོན་ཆེ་བ་དང་མི་ཟད་པ། །སྦྱིན་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ ཀྱི། །ཡོན་ཏན་བཞིར་ནི་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པས། སློང་བ་དང་ཕྲད་ན་སྲོག་ཀྱང་གཏོང་བ་ དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་གསུམ་རྟག་ཏུ་བླངས་པ་དང་། དཀའ་སྤྱད་དང་གནོད་པ་བཟོད་པ་དང་། གོ་ཆ་དང་སྦྱོར་བའི་བརྩོན་འགྲུས་དཔེ་མེད་པ་བརྩམས་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་མཐའ་ཡས་པ་ དང་ལྡན་པའི་བསམ་གཏན་བསྒྲུབ་པ་དང་། དོན་དམ་བདག་མེད་གཉིས་དང་ཀུན་རྫོབ་ཤེས་ བྱ་ཀུན་ཤེས་པ་རྣམས་རིམ་པ་ལྟར་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་གི་རྒྱ་ཆེ་བའི་ཡོན་ཏན་ནོ། །སྙིང་རྗེས་ལན་ དང་རྣམ་སྨིན་ལ་མི་རེ་བ་དང་། མཐོ་རིས་འདོད་པས་མིན་ཞིང་དེ་ཐོབ་ཀྱང་མ་ཆགས་པ་དང་། མཐོ་རིས་འདོད་པས་སམ་མི་ནུས་པས་སམ་འཇིགས་པས་སམ་ཕན་ལྟས་བཟོད་པ་མིན་ པ་དང་། རང་གཞན་གྱི་ཉོན་མོངས་འཇོམས་ཤིང་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པར་བྱེད་པ་དང་། བསམ་ གཏན་གྱི་བདེ་བ་ཕུལ་བྱུང་ལ་གནས་ཤིང་སྙིང་རྗེས་སྐྱེ་གནས་དམན་པར་ཡང་སྐྱེ་བ་དང་། འཁོར་འདས་ལ་མ་ཆགས་པ་རྣམས་རིམ་པ་ལྟར་ཟང་ཟིང་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་ནོ། །ཕར་ཕྱིན་ དྲུག་གིས་སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་བྱང་ཆུབ་གསུམ་ལ་འགོད་པ་དོན་ཆེ་བའི་ཡོན་ཏན་ནོ། །སྦྱིན་ སོགས་ལྔ་པོ་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཟིན་པས་དང་ཤེས་རབ་ནི་སྙིང་རྗེས་སེམས་ཅན་མི་གཏོང་ པས་མི་ཟད་པའི་ཡོན་ཏན་ནོ། ། 1-230 གཉིས་པ་ནི། དེར། སྦྱིན་པ་རྟེན་དང་གཞི་དང་ནི
【現代漢語翻譯】 『所有佈施之法皆是分別散亂，于等持與后得二者皆應了知。二度以及二與二之合集。』因此，一切白法皆可歸納為等持與后得及其二者之合集，亦可歸納為六度，而六度亦可歸納前三者。前二度為后得，后二度為等持，中間二度則兼攝二者。 第八，違品：其中，『菩薩之佈施，無貪著、無執著、無染著。非是貪著本身，無貪著、無執著、無染著。』如是，其餘諸度亦可類推。因此，對於受用吝嗇等各自之相違品生起貪著，以及拖延、滿足於現狀、期待回報、期待異熟、未摧毀對於各自相違品之貪著習氣、小乘作意、執著於三輪之分別散亂等七者，皆是相違品。從彼等解脫即是六度。 第九，功德：分為二：功德四種，以及開顯殊勝之義。初者，其中，『廣大且無雜染，意義重大且無盡。佈施等一切，應知為四種功德。』因此，若遇乞求者，縱舍性命亦不吝惜；恒常受持三種戒律；精進修持難行苦行與安忍損害；發起無與倫比之甲冑精進與加行精進；修持具足無量等持之禪定；以及了知二諦無我與一切世俗所知。如是次第對應六度之廣大功德。以悲心不求回報與異熟；不以希求善趣而行佈施，縱得善趣亦不生貪著；不以希求善趣、不能或因恐懼、或為報恩而行安忍；摧毀自他煩惱且能證得菩提；安住于殊勝之禪定樂受，且以悲心亦可轉生於下劣之處；以及不貪著輪迴與涅槃。如是次第對應無雜染之功德。六度能引導一切眾生安住於三種菩提，是為意義重大之功德。佈施等前五度為不分別智所攝持，而智慧則以悲心而不捨棄眾生，是為無盡之功德。 二者，其中，『佈施乃是所依與基礎』
【English Translation】 『All the teachings of generosity are entirely scattered, and one should understand both Samatha (calm abiding) and Vipassana (insight). The two perfections, and the combination of two and two.』 Therefore, all white dharmas can be summarized as Samatha, Vipassana, and the combination of the two, and can also be summarized by the Six Perfections. The Six Perfections can also summarize the former three. The first two perfections are Vipassana, the latter two are Samatha, and the middle two encompass both. Eighth, Obstacles: There, 『The generosity of a Bodhisattva is without attachment, without clinging, without defilement. It is not attachment itself, without attachment, without clinging, without defilement.』 Similarly, the following perfections can also be applied. Therefore, attachment to stinginess of enjoyment and other opposing factors, as well as procrastination, contentment with the status quo, expecting rewards, expecting fruition, not destroying the latent tendencies of attachment to their respective opposing factors, Hinayana (small vehicle) mentality, and attachment to the distraction of perceiving the three spheres (agent, object, and action), these seven are opposing factors. Liberation from these is the Six Perfections. Ninth, Qualities: Divided into two: four qualities, and showing the meaning of excellence. The first is: There, 『Vast and without impurity, of great meaning and inexhaustible. All generosity and so on, should be known as the four qualities.』 Therefore, if encountering a beggar, one would give up even one's life; constantly upholding the three vows; practicing difficult austerities and enduring harm; initiating unparalleled armor-like diligence and application diligence; cultivating meditation endowed with infinite Samadhi; and knowing the two truths of selflessness and all worldly knowledge. These are, in order, the vast qualities of the Six Perfections. Not expecting rewards or fruition with compassion; not giving with the desire for higher realms, and not being attached even if one attains them; not enduring harm with the desire for higher realms, or inability, or fear, or expecting benefit; destroying the afflictions of oneself and others and enabling the attainment of Bodhi; abiding in the excellent bliss of Samadhi, and also being reborn in lower realms with compassion; and not being attached to Samsara and Nirvana. These are, in order, the qualities of being without impurity. The Six Perfections lead all beings to abide in the three Bodhis (enlightenment), which is the quality of great meaning. The first five perfections, such as generosity, are held by non-discriminating wisdom, and wisdom does not abandon sentient beings with compassion, which is the quality of being inexhaustible. The second is: There, 『Generosity is the support and the basis』
། །རྒྱུ་མཚན་དང་ནི་ཡོངས་བསྔོ་དང་། །རྒྱུ་དང་ཡེ་ཤེས་ཞིང་དག་དང་། །གནས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མཆོག་ཏུ་འདོད། །དེ་བཞིན་དུ་འོག་མ་ རྣམས་ལའང་སྦྱར་ཏེ། དྲུག་པོའི་རྟེན་མཆོག་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའོ། །གཞིའི་མཆོག་ནི། ཟང་ཟིང་སྦྱིན་པའི་ལུས། མི་འཇིགས་པ་སྦྱིན་པའི་ངན་སོང་དང་འཁོར་བས་འཇིགས་པ་སེལ་ བ། ཆོས་སྦྱིན་པའི་ཐེག་ཆེན་ཏེ་གསུམ་དང་། བྱང་སེམས་ཀྱི་སྡོམ་པ་དང་། དམན་པས་གནོད་ པ་ཆེན་པོ་བྱེད་པ་དང་། ཕར་ཕྱིན་བསྒོམ་པ་དང་དེའི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་སྤོང་བ་གཉིས་དང་། བྱང་སེམས་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་རྣམས་དྲུག་པོའི་རིམ་པ་བཞིན་ནོ། །རྒྱུ་ མཚན་མཆོག་ནི་སྙིང་རྗེའོ། །ཡོངས་སུ་བསྔོ་བ་མཆོག་ནི་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོ་དོན་དུ་གཉེར་བའོ། །རྒྱུ་མཆོག་ནི་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་ལ་སྔོན་གོམས་པའི་བག་ཆགས་སོ། །ཡེ་ཤེས་མཆོག་ནི་སྦྱིན་པ་ པོ་དང་སྦྱིན་བྱ་དང་ལེན་པ་ལ་སོགས་པ་འཁོར་གསུམ་དུ་མི་རྟོག་པའོ། །ཞིང་མཆོག་ནི། འོག་ མ་ལྔའི་ཐེག་ཆེན་ཡིན་ལ། སྦྱིན་པའི་ནི་སློང་བ་དང་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་རྟེན་མེད་པ་དང་ཉེས་ པར་སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་དང་ཡོན་ཏན་ཅན་ཏེ་ལྔ་ཡིན་ལ་དེ་དག་གི་སྔ་མ་བཞི་པོ་སྔ་མ་ལས་ཕྱི་མ་ མཆོག་ཡིན་ཞིང་། བཞི་པོ་མེད་ན་སྔ་མ་མཆོག་ཡིན་ནོ། །གནས་མཆོག་ནི་གང་ལ་གནས་ ནས་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་བསྒྲུབ་པའི་གནས་ཏེ། མོས་པ་དང་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་ དབང་འབྱོར་པའོ། ། ༈ རྣམ་ངེས། བཅུ་པ་རྣམ་ངེས་ནི། དེར། ཕན་ཚུན་བསྡུས་ཕྱིར་རབ་དབྱེའི་ཕྱིར། །ཆོས་ཉིད་ཕྱིར་དང་ རྒྱུ་མཚན་ཕྱིར། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་དྲུག་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །རྣམ་པར་ངེས་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་ཏེ། ཕན་ཚུན་བསྡུས་པ་ནི། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་བཟོད་པ་མི་འཇིགས་པ་སྦྱིན་པས་བསྡུས། བསམ་ གཏན་དང་ཤེས་རབ་ཆོས་སྦྱིན་གྱིས་བསྡུས། བརྩོན་འགྲུས་དེ་གཉིས་ཀས་བསྡུས་པས་སྦྱིན་ པས་གཞན་ལྔ་བསྡུས་སོ། །དགེ་བ་ཆོས་བསྡུད་ཀྱིས་གཞན་ལྔ་བསྡུས་པས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱིས་ 1-231 ཀྱང་ཐམས་ཅད་བསྡུས་ཏེ། དེ་བཞིན་དུ་གཞན་བཞི་ལ་ཡང་ཅི་རིགས་པར་སྦྱར་རོ། །རབ་ཏུ་ དབྱེ་བའི་ཕྱིར་ནི། གཞན་རྒྱུད་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་སོགས་འཇོག་པས་སྦྱིན་པའི་སྦྱིན་པ་ནས་ཤེས་ རབ་ཀྱི་བར་དྲུག་སྟེ་དེ་བཞིན་དུ་གཞན་ལའང་དྲུག་དྲུག་ཚང་བའོ། །ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ནི། བརྗོད་བྱ་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་དང་རྗོད་བྱེད་མདོ་ལ་སོགས་པ་གཅིག་ལ་གཅིག་སྣང་བས་ཕན་ཚུན་ དུ་བསྡུས་པའོ། །རྒྱུ་མཚན་གྱི་ཕྱིར་ནི། ལོངས་སྤྱོད་ལ་མི་ལྟ་ན་ཚུལ་ཁྲིམས་སོགས་ལ་འཇུག་ པས་སྦྱིན་པ་གཞན་ལྔའི་རྒྱུ་མཚན་ཡིན་ལ། ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སྤྱོད་ན་འཛིན་པ་མེད་པས་ཚུལ་ ཁྲིམས་སྦྱིན་པའི་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །ཡང་དགེ་བ་ཆོས་སྡུད་ནི་སྦྱིན་སོགས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་ ཞིང་བཟོད་པ་ལ་སོགས་
【現代漢語翻譯】 原因、迴向、佈施等事物、智慧的清凈剎土以及處所是殊勝的。同樣，也適用於其餘各項。六者的殊勝所依是菩薩。殊勝的基礎是：財物佈施之身，無畏佈施能消除對惡趣和輪迴的恐懼，法佈施是大乘，這三者；菩薩的戒律；弱者會造成巨大損害；修持波羅蜜多以及捨棄其違品；菩薩的等持；以及如是性，這些是六者的次第。殊勝的原因是慈悲。殊勝的迴向是追求偉大的菩提。殊勝的因是先前串習六度所留下的習氣。殊勝的智慧是不執著于佈施者、受施者和施物等三輪。殊勝的剎土是：以下五者的都是大乘，佈施的對境是乞討者、受苦者、無依者、行為不端者和具有功德者，這五者，前四者後者比前者殊勝，如果沒有這四者，則前者殊勝。殊勝的處所是安住於何處而能成辦六度之處，即對勝解、作意和等持自在。 第十、抉擇：於此，『互相攝故及差別故，法性故及因緣故，六度一切品類中，當知種種決定。』互相攝持：持戒和安忍被無畏佈施所攝，禪定和智慧被法佈施所攝，精進被前兩者所攝，因此佈施攝持了其餘五者。善法攝持了其餘五者，因此持戒也攝持了一切，同樣，其餘四者也應如是對應。爲了區分：在他人相續中安立持戒等，佈施的佈施乃至智慧有六種，同樣其餘的也有六六種。法性的緣故：所說的是六度，能說的是經等，一者顯現於另一者，因此互相攝持。因緣的緣故：如果不貪圖利養，就會進入持戒等，因此佈施是其餘五者的因緣，如果行持持戒，就不會有執著，因此持戒是佈施的因。此外，善法是佈施等一切的因，而安忍等...
【English Translation】 Reasons, dedications, offerings, the pure lands of wisdom, and places are supreme. Similarly, apply this to the rest. The supreme support of the six is the Bodhisattva. The supreme basis is: the body of material giving, the giving of fearlessness eliminates the fear of evil destinies and samsara, the giving of Dharma is the Mahayana, these three; the vows of the Bodhisattva; the great harm done by the inferior; the practice of the Paramitas and the abandonment of their opposing factors; the Samadhi of the Bodhisattva; and suchness, these are the order of the six. The supreme reason is compassion. The supreme dedication is to strive for great Bodhi. The supreme cause is the habitual tendencies left by previous familiarization with the six Paramitas. The supreme wisdom is not to conceptualize the three circles of giver, receiver, and gift. The supreme field is: the latter five are all Mahayana, the object of giving is the beggar, the suffering one, the helpless one, the one who behaves improperly, and the one with qualities, these five, the latter four are superior to the former, and if these four are not present, then the former is superior. The supreme place is the place where one can accomplish the six Paramitas by abiding, that is, mastery over faith, attention, and Samadhi. Tenth, Determination: There, 'Because of mutual inclusion and because of differentiation, because of the nature of Dharma and because of causes, in all categories of the six Paramitas, one should know the various determinations.' Mutual inclusion: Morality and patience are included in the giving of fearlessness, meditation and wisdom are included in the giving of Dharma, diligence is included in the former two, therefore giving includes the other five. Virtue includes the other five, therefore morality also includes everything, similarly, the other four should also be applied accordingly. In order to differentiate: establishing morality etc. in the continuum of others, there are six kinds of giving of giving up to wisdom, similarly the others also have six each. Because of the nature of Dharma: what is said is the six Paramitas, what can be said is the Sutra etc., one appears in the other, therefore they include each other. Because of causes: if one does not crave profit and honor, one will enter into morality etc., therefore giving is the cause of the other five, if one practices morality, there will be no attachment, therefore morality is the cause of giving. Furthermore, virtue is the cause of everything such as giving, and patience etc...
པ་ལ་ཡང་ཅི་རིགས་སུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ལྟར་བཞིས་དྲུག་པོ་ཕན་ཚུན་དུ་ རྣམ་པར་ངེས་སོ། ། ༈ དེ་ཡི་ཁྱད་པར་གཞན་ཡང་དཔྱད་པ། གཉིས་པ་ལ་དགུའི་དང་པོ་ངོ་མཚར་ཆེ་བ་ནི། དེར། རང་གི་ལུས་དང་སྡོམ་པའི་ཕྱིར། ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡོངས་གཏོང་དང་། །ཉམས་ཆུང་རྣམས་ལ་བཟོད་པ་དང་། །ལུས་དང་ སྲོག་ལ་མི་ལྟ་བར། །བརྩོན་འགྲུས་རྩོམ་དང་བསམ་གཏན་གྱི། །བདེ་བར་རོ་མྱང་མེད་ཉིད་ དང་། །ཤེས་རབ་ལ་ནི་མི་རྟོག་པ། །བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་ངོ་མཚར་འདོད། །ཅེས་སོ། ། གཉིས་པ་སེམས་མཉམ་པ་ཉིད་ནི། དེར། དོན་གཉེར་བ་ལ་ཕྱོགས་མེད་དང་། །ཚུལ་ ཁྲིམས་རྟག་ཏུ་མ་ཉམས་དང་། །ཀུན་ཏུ་བཟོད་ཅིང་ཐམས་ཅད་ཕྱིར། །བརྩོན་འགྲུས་ཆེན་པོ་ རྩོམ་པ་དང་། །རྟག་ཏུ་བསམ་གཏན་དགེ་བ་དང་། །ཤེས་རབ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཉིད། །བྱང་ ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེ་དག་ལ། །དེ་ལྟར་སེམས་མཉམ་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་སོ། ། གསུམ་པ་འབྲས་བུ་བསྟན་པ་ནི། བྲལ་འབྲས་རང་རང་གི་སྤང་བྱ་སྤངས་པ། རྒྱུ་མཐུན་ འབྲས་ཁྱད་པར་ཅན་ཕྱི་ལ། བདག་འབྲས་སྔར་བཤད་པའི་ལྡན་པའམ་ཡོན་ཏན་བཞི། སྐྱེས་ བུ་བྱེད་འབྲས། དེར། སྣོད་ཉིད་དུ་ནི་བྱེད་པ་དང་། །ཚུལ་ཁྲིམས་དག་ལ་འགོད་པ་དང་། 1-232 །གནོད་པ་ལ་ནི་བཟོད་པ་དང་། །དོན་བྱེད་པར་ནི་འགྲོ་བ་དང་། །བསྟན་པ་འདི་ལ་འཛུད་པ་ དང་། །ཐེ་ཚོམ་གཅོད་པར་བྱེད་པ་འདི། །བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་སེམས་ཅན་ལ། །ཕན་འདོགས་ ཉིད་དུ་འདོད་པ་ཡིན། །ཞེས་ཕན་འདོགས་པའི་ཁྱད་པར་གྱིས་བསྟན་པ། རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་ བུ་ནི། རིན་ཆེན་ཕྲེང་བར། སྦྱིན་པས་ལོངས་སྤྱོད་ཁྲིམས་ཀྱིས་བདེ། །བཟོད་པས་གཟུགས་ བཟང་བརྩོན་པས་བརྗིད། །བསམ་གཏན་གྱིས་ཞི་བློ་ཡིས་གྲོལ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། ། བཞི་པ་ཡང་དག་སྦྱོར་བ་ནི། མདོ་རྒྱན་དུ། རེ་བ་མེད་པའི་སྦྱིན་པ་དང་། །ཡང་སྲིད་མི་ འདོད་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། །ཐམས་ཅད་ལ་ནི་བཟོད་པ་དང་། །ཡོན་ཏན་ཀུན་འབྱུང་བརྩོན་ འགྲུས་དང་། །དེ་བཞིན་བསམ་གཏན་གཟུགས་མེད་མིན། །ཤེས་རབ་ཐབས་དང་ལྡན་པ་ནི། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དྲུག་པོ་ལ། །བརྟན་པ་རྣམས་ཀྱི་ཡང་དག་སྦྱོར། །ཞེས་སོ། ། ལྔ་པ་ངེས་པར་འགྱུར་བ་ནི། དེར། བློ་ལྡན་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ། །ཕུན་ཚོགས་སྐྱེ་དང་ མི་སྐྱོ་དང་། །རྟག་ཏུ་སྒོམ་པར་བྱེད་པ་དང་། །ཏིང་འཛིན་ཉམས་པ་མེད་པ་དང་། །བྱ་བ་འགྲུབ་ དང་ལྷུན་གྲུབ་པའི། །བཟོད་པ་ཐོབ་ལ་ངེས་པར་འགྱུར། །ཞེས་སོ། ། དྲུག་པ་ངེས་པར་བྱ་བ་ནི། དེར། མཆོད་བསླབ་ཡང་དག་བླངས་པ་དང་། །སྙིང་རྗེ་དགེ་ བ་བསྒོམ་པ་དང་། །དེ་བཞིན་དགོན་པར་བག་ཡོད་དང་། །ཐོས་དོན་ངོམས་མི་ཤེས་པ་དང་། །ས་རྣམས་ཀུན་ལ་བརྟན་པ་ཡི། །གདོན་མི་ཟ་བར་བྱ་བ་ཉིད། །ཅེས་སོ། ། བདུན་པ་རྟག་ཏུ་བྱ་བ་ནི། དེར། འདོད་པའི་ཉེར་དམིགས་ཤེས་པ་དང་
【現代漢語翻譯】 此外，根據不同的情況進行組合，這樣四種（殊勝）就能在六種（波羅蜜多）之間相互確定。 現在進一步考察它的其他特點。 第二部分（九種殊勝）中，第一種是極大的奇特之處：即，爲了自己的身體和戒律，完全佈施所有圓滿之物，忍受弱小者的欺凌，不顧身體和性命，發起精進，以及沒有禪定的快樂體驗，對於智慧不起分別念，這是有智慧者所追求的奇特之處。 第二種是心的平等性：即，對於追求意義者沒有偏袒，戒律恒常不退失，普遍忍耐且爲了所有眾生，發起巨大的精進，恒常修習禪定善法，智慧不起分別念。對於那些菩薩來說，應當如是瞭解心的平等性。 第三種是果的展示：遠離之果是各自斷除所應斷除之物，與因相同的果是殊勝的外部果，自體之果是之前所說的四種功德，士夫作用之果是：使成為法器，安立於清凈戒律中，對於損害能夠忍耐，爲了利益而行動，引入此教法中，斷除疑惑，這是有智慧者希望對眾生有所助益。 異熟果是：《寶鬘論》中所說：『佈施帶來受用，戒律帶來安樂，忍辱帶來相好，精進帶來威嚴，禪定帶來寂靜，智慧帶來解脫。』 第四種是如理作意：在《經莊嚴論》中說：『無希求的佈施，不貪求來世的戒律，對一切眾生的忍耐，生起一切功德的精進，以及非無色界的禪定，具有方便的智慧，對於這六種波羅蜜多，穩固者能如理作意。』 第五種是必定轉變：在《經莊嚴論》中說：『有智慧者在一切情況下，都能獲得圓滿的出生和不厭倦，恒常修習，禪定不退失，事業成就和自然成就，獲得忍耐就能必定轉變。』 第六種是必定要做的事：在《經莊嚴論》中說：『供養、學習、如理受持，慈悲、修習善法，同樣地，在寂靜處謹慎，聽聞不滿足、不自知，對於一切地都穩固，不被邪魔所吞噬，這是必定要做的事。』 第七種是恒常要做的事：在《經莊嚴論》中說：『了知慾望的過患，……』
【English Translation】 Furthermore, combine them according to their respective categories, so that these four (excellences) are mutually determined among the six (paramitas). Now, let's further examine its other distinguishing features. In the second part (nine excellences), the first is the great wonder: that is, for the sake of one's own body and discipline, to completely give away all perfections, to endure the abuse of the humble, disregarding body and life, initiating diligence, and having no experience of the bliss of meditation, not having discriminating thoughts about wisdom, this is the wonder that the wise desire. The second is the equality of mind: that is, having no partiality towards those who seek meaning, the discipline is constant and does not decline, universally enduring and for the sake of all beings, initiating great diligence, constantly practicing meditation and virtue, wisdom not having discriminating thoughts. For those Bodhisattvas, one should understand the equality of mind in this way. The third is the demonstration of the fruit: the fruit of separation is abandoning what should be abandoned, the fruit similar to the cause is the excellent external fruit, the fruit of self is the four qualities mentioned earlier, the fruit of the agent's action is: making oneself a vessel, establishing oneself in pure discipline, being able to endure harm, acting for the benefit, introducing into this teaching, cutting off doubts, this is what the wise hope to benefit sentient beings. The Vipaka fruit is: As stated in the 'Garland of Gems': 'Giving brings enjoyment, discipline brings happiness, patience brings beauty, diligence brings majesty, meditation brings peace, wisdom brings liberation.' The fourth is proper application: In the 'Ornament of the Sutras' it says: 'Giving without expectation, discipline without craving for rebirth, patience towards all beings, diligence that generates all qualities, as well as meditation that is not formless, wisdom endowed with skillful means, for these six paramitas, the steadfast ones can properly apply themselves.' The fifth is definite transformation: In the 'Ornament of the Sutras' it says: 'The wise in all circumstances, can obtain perfect birth and non-weariness, constantly practice, meditation does not decline, undertakings are accomplished and naturally accomplished, obtaining patience can definitely transform.' The sixth is what must be done: In the 'Ornament of the Sutras' it says: 'Offering, learning, properly upholding, compassion, practicing virtue, similarly, being cautious in solitary places, hearing without satisfaction, not being self-aware, being steadfast in all grounds, not being devoured by demons, this is what must be done.' The seventh is what must be done constantly: In the 'Ornament of the Sutras' it says: 'Knowing the faults of desire, ...'
། །འཁྲུལ་པ་དག་ ལ་རྟོག་པ་དང་། །སྡུག་བསྔལ་དང་དུ་ལེན་ཉིད་དང་། །དགེ་བ་དག་ནི་བསྒོམ་པ་དང་། །བདེ་ ལ་རོ་མྱང་མེད་ཉིད་དང་། །མཚན་མ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ། །ས་རྣམས་ཀུན་ལ་བརྟན་པ་ཡི། །རྟག་ཏུ་བྱ་བ་དག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། ། བརྒྱད་པ་གཙོ་བོའི་དངོས་པོ་ནི། དེར། ཆོས་སྦྱིན་ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པ་དང་། །མི་སྐྱེ་ 1-233 བཟོད་པ་ཐོབ་ཉིད་དང་། ཐེག་ཆེན་བརྩོན་འགྲུས་རྩོམ་པ་དང་། མཐའ་ལ་སྙིང་རྗེ་ལྡན་གནས་ དང་། །ཤེས་རབ་བློ་དང་ལྡན་རྣམས་ཀྱི། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་གཙོ་བོར་འདོད། །ཅེས་སོ། ། དགུ་པ་བྱེད་ལས་བཤད་པ་ནི། དབུས་མཐར། ལས་ནི་རྗེས་སུ་འཛིན་བྱེད་དང་། །གནོད་ མི་བྱེད་དང་དེ་ལ་བཟོད། །ཡོན་ཏན་འཕེལ་དང་འཛུད་ནུས་དང་། །རྣམ་པར་གྲོལ་བར་བྱེད་ པ་དང་། །ཞེས་སོ། ། ༈ ལམ་དེ་དེས་འབྲས་བུ་འགྲུབ་ཚུལ། བཞི་པ་ལ་གཉིས། གནས་སྐབས་ས་བཅུ། མཐར་ཐུག་སངས་རྒྱས་ཐོབ་ཚུལ་ལོ། ། ༈ གནས་སྐབས་ས་བཅུ་མདོར་བསྟན་པ། དང་ པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོར་མདོར་བསྟན་ནི། དེ་ལྟར་ཚོགས་གཉིས་ལ་ཅི་ནུས་སུ་སྤྱད་པས་ ལམ་ཚོགས་སྦྱོར་གཉིས་མཐར་ཕྱིན་ནས་མཐོང་ལམ་ས་དང་པོ་དང་། བསྒོམ་ལམ་ས་དགུ་ རིམ་གྱིས་འཐོབ་པོ། ། 1-234 གིས། །ས་ཡི་མཚན་ཉིད་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་ཏེ། སྟོང་ཉིད་ཀྱི་མཆོག་བདག་མེད་གཉིས་ མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པ་དང་། དགེ་མི་དགེའི་ལས་ལམ་དང་དེའི་འབྲས་བུ་སྣ་ཚོགས་ཤེས་ པས་ལས་རྣམས་ཆུད་མི་ཟ་བར་གནས་པ་དང་། རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་བསམ་གཏན་གྱི་བདེ་བ་ཕུལ་ དུ་བྱུང་བ་ལ་གནས་ནས་དེ་མ་ཉམས་བཞིན་དུ་འདོད་ཁམས་སུ་སྐྱེ་བ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་ མཐུན་གྱི་ཆོས་སོ་བདུན་གྱིས་མང་དུ་གནས་ཀྱང་ཆོས་དེ་རྣམས་འཁོར་བར་བསྔོ་བ་དང་། བདེན་བཞིས་མང་དུ་གནས་ནས་རང་གི་སེམས་ལ་ཟང་ཟིང་འདོད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཉོན་ མོངས་མེད་པར་བསྟན་བཅོས་དང་བཟོ་སྣ་ཚོགས་བྱེད་པས་སེམས་ཅན་སྨིན་པར་བྱེད་པ་ དང་། རྟེན་འབྲེལ་བཅུ་གཉིས་ཀྱིས་མང་དུ་གནས་ནས་བསམ་བཞིན་སྲིད་པར་སྐྱེ་བ་ན་ཀུན་ ནས་ཉོན་མོངས་རྗེས་སུ་སྲུང་བ་དང་། འདྲེས་པ་ཉེ་བར་འདྲེས་པས་ས་བརྒྱད་པ་དང་འབྲེལ་ ལ་མཚན་མ་མེད་པར་གཅིག་ཏུ་ངེས་པའི་ལམ་དང་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་མེད་པའི་མཚན་མེད་ ལ་གནས་པས་མཚན་མ་མེད་པ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ཅིང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་སྦྱོང་བ་དང་། སོ་ སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་ལ་དབང་བས་སེམས་ཅན་སྨིན་པར་ནུས་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ གཟུངས་ཀྱི་སྒོ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་རྣམ་པར་དག་པ་སྟེ། ས་དང་པོ་ནས་སངས་ རྒྱས་ཀྱི་སའི་བར་གྱི་མཚན་ཉིད་རིམ་པ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་གང་ཟག་ནི། དེར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལྟ་བ་རྣམ་དག་པ། །ཚུལ་ཁྲིམས་ ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་མཉམ་པར་བཞག །ཆོས་ལ་ང་སྤངས་རྒྱུད་དང་ཀུན་ཉོན་མོངས། །རྣམ་ པར་
【現代漢語翻譯】 對錯誤的認知，接受痛苦，修持善行，不享受安樂，不執著于相，在所有地上穩固，這些是永恒的行為。 第八，主要的事物是：在那裡，佈施、戒律清凈，獲得不生不滅的忍耐，發起大乘的精進，安住于對眾生的慈悲，以及具備智慧和理智的人們，被認為是到達彼岸的主要因素。 第九，解釋作用是：在《中觀根本慧論》中，業是隨順和守護，不作損害，並且忍受損害，功德增長和能夠進入，以及使之解脫。 那條道路如何成就果實。 分為兩個方面：暫時獲得十地，最終獲得佛陀的果位。 暫時簡要地說明十地。 首先，分為兩個部分，第一部分是簡要說明：像那樣，盡力運用二資糧，使道之資糧和加行二者圓滿，然後獲得見道初地，以及次第獲得修道九地。 要知道地的特徵。直接證悟空性的殊勝之處，即二種無我，並且知道善與非善的業道及其各種果報，從而使諸業不虛耗，安住于菩薩的禪定殊勝之樂中，不退轉地生於欲界，以三十七菩提分法增上，並將這些法迴向輪迴，以四諦增上，自己的心中沒有貪慾等煩惱，通過造論和各種工藝來成熟眾生，以十二緣起增上，隨順煩惱而生於世間，與第八地相混合，接近混合，與無相合一，安住于無相，無勤任運地成就無相，清凈佛土，能夠自在地分別智慧，能夠成熟眾生，三摩地和陀羅尼的門完全清凈，菩提完全清凈。這是從初地到佛地的特徵次第。 第二是補特伽羅（梵文：Pudgala，梵文羅馬擬音：Pudgala，漢語字面意思：人，有情）：在那裡，菩薩的見地完全清凈，戒律非常清凈，平等安住，對於佛法捨棄我執，相續和一切煩惱完全...
【English Translation】 Perceiving errors, accepting suffering, cultivating virtues, not enjoying pleasure, not clinging to characteristics, being stable on all grounds, these are eternal actions. Eighth, the main things are: There, giving, pure morality, obtaining the patience of non-birth, initiating the diligence of the Great Vehicle, abiding in compassion for beings, and those with wisdom and intelligence are considered the main factors for reaching the other shore. Ninth, explaining the function is: In the Madhyamaka Karika, karma is following and guarding, not harming, and enduring harm, increasing merit and being able to enter, and causing liberation. How that path accomplishes the fruit. Divided into two aspects: temporarily attaining the ten bhumis, and ultimately attaining the state of Buddhahood. Briefly explain the ten bhumis temporarily. First, divided into two parts, the first part is a brief explanation: Like that, exerting effort in the two accumulations, perfecting both the accumulation of merit and the application of the path, then attaining the first bhumi of the path of seeing, and gradually attaining the nine bhumis of the path of cultivation. One should know the characteristics of the bhumis. Directly realizing the supreme aspect of emptiness, the two selflessnesses, and knowing the paths of good and non-good actions and their various results, thereby not wasting any actions, abiding in the supreme bliss of the bodhisattva's meditation, being born in the desire realm without falling back, increasing the thirty-seven factors of enlightenment, and dedicating these dharmas to samsara, increasing with the four truths, one's own mind is without afflictions such as desire, maturing beings through creating treatises and various crafts, increasing with the twelve links of dependent origination, following afflictions and being born into the world, mixing with the eighth bhumi, approaching mixing, uniting with the signless, abiding in the signless, effortlessly accomplishing the signless, purifying the Buddha-field, being able to freely discriminate wisdom, being able to mature beings, the doors of samadhi and dharani are completely purified, and bodhi is completely purified. These are the characteristics of the stages from the first bhumi to the Buddha-bhumi. Second is the Pudgala (藏文：གང་ཟག，梵文天城體：पुद्गल，梵文羅馬擬音：Pudgala，漢語字面意思：人，有情): There, the bodhisattva's view is completely pure, the morality is extremely pure, abiding equally, abandoning self-grasping towards the Dharma, the continuum and all afflictions are completely...
དག་པ་ཐ་དད་ང་རྒྱལ་མེད། །སྐད་ཅིག་གཅིག་བློ་ཐོབ་པ་བཏང་སྙོམས་པ། །ཞིང་རྣམས་ སྦྱོང་བ་སེམས་ཅན་སྨིན་བྱེད་པར། །མཁས་པ་མཐུ་ཆེན་ལུས་ཡོངས་རྫོགས་པ་དང་། །ངེས་ པར་སྟོན་ལ་མཁས་པ་དབང་བསྐུར་ཡིན། །ཞེས་ཏེ། བདག་གཉིས་སུ་ལྟ་བའི་གཉེན་པོ་ཡེ་ ཤེས་ཐོབ་པས་ལྟ་བ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་ལྟུང་བ་ཕྲ་མོ་ཡང་མི་སྤྱོད་པས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཤིན་ཏུ་ 1-235 རྣམ་པར་དག་པ་དང་། མི་ཉམས་པའི་བསམ་གཏན་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཐོབ་པས་མཉམ་པར་ བཞག་པ་དང་། མདོ་སྡེ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ལ་ཐ་དད་པར་ང་རྒྱལ་མེད་པ་དང་། སེམས་དང་ བསམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་མཉམ་པ་ཉིད་བཅུས་རྒྱུད་ཀུན་མཉམ་ཉིད་དུ་འཇུག་པས་རྒྱུད་ཐ་ དད་པར་ང་རྒྱལ་མེད་པ་དང་། རྟེན་འབྲེལ་གྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱིས་མང་དུ་གནས་པའི་ཕྱིར་ ནག་པོ་དང་དཀར་པོའི་ཕྱོགས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པ་ལ་དབྱེ་བ་ མེད་པས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་དང་རྣམ་བྱང་དུ་མི་ལྟ་བའི་ཕྱིར་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་དང་རྣམ་ བྱང་ཐ་དད་པར་ང་རྒྱལ་མེད་པ་དང་། མཚན་མ་མེད་པར་གནས་པའི་མཐུས་སྐད་ཅིག་རེ་ རེ་ལ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་སོ་བདུན་བསྒོམ་པས་སྐད་ཅིག་པའི་བློ་ཐོབ་པ་དང་། ལྷུན་ གྲུབ་ཏུ་མཚན་མེད་ལ་གནས་པས་དང་རྒྱལ་སྲས་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་རྣམས་དང་འདྲེས་པ་ཉེ་བར་ འདྲེས་པའི་ཕྱིར་བཏང་སྙོམས་པ་དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་རྣམ་པར་སྦྱོང་བ་དང་། སོ་སོ་ཡང་ དག་པར་རིག་པ་ལ་དབང་བས་སེམས་ཅན་སྨིན་པར་ནུས་པའི་ཕྱིར་སེམས་ཅན་སྨིན་བྱེད་ ལ་མཁས་པ་རྣམས་ས་དང་པོ་ནས་དགུ་པའི་བར་ལ་གནས་པ་ལ་རིམ་པ་བཞིན་བརྗོད་དོ། །ས་བཅུ་པ་ལ་གནས་པ་ལ་ནི་མངོན་ཤེས་ཆེན་པོ་ཐོབ་ཕྱིར་མཐུ་ཆེན་པོ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་ དང་གཟུངས་ཀྱི་སྒོ་ཚད་མེད་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ལུས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དང་། དགའ་ལྡན་ ན་གནས་པ་ལ་སོགས་པའི་སྤྲུལ་པ་སྟོན་པའི་ཕྱིར་ལུས་ངེས་པར་སྟོན་པ་ལ་མཁས་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ལས་ལུང་བསྟན་པ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་ལུང་བསྟན་ ཞིང་དབང་བསྐུར་བ་དང་བཞིར་བརྗོད་དོ། །དེ་ལ་སེམས་དང་བསམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་ བཅུ་ནི། དུས་གསུམ་གྱི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམ་པར་དག་པ་གསུམ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་ དག་ཅེས་སྦྱར་ཏེ། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། སེམས་དང་། ལྟ་བ་ནེམ་ནུར་དོགས་པ་ལམ་འགྱོད་པ་ གསུམ་བསལ་བས་དང་། ལམ་དང་ལམ་མིན་ཤེས་པ་དང་། ནན་ཏན་དང་སྤོང་བ་ཤེས་པས་ 1-236 དང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་གོང་ནས་གོང་དུ་རྣམ་པར་བསྒོམ་པས་དང་། སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བས་དང་། བཅུ་པོ་ལ་བསམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་མཉམ་པ་ ཉིད་དོ། ། གསུམ་པ་བསླབ་པ་ནི། དེར། ཆོས་ཉིད་རབ་ཏུ་རྟོགས་ནས་འདིར། །ལྷག་པའི་ཚུལ་ ཁྲིམས་ལྷག་སེམས་དང་། །ལྷག་པའི་ཤེས་རབ་
【現代漢語翻譯】 無有差別慢，剎那獲智舍， 凈諸佛剎土，成熟諸有情， 智者具大能，身圓滿一切， 善於示現身，善巧作灌頂。』 如是，以證悟二取對治之智慧，故見解極清凈；細微之罪亦不造作，故戒律極清凈； 以獲得不退之禪定與三摩地，故等持；于經部等法無有差別慢； 心與意極清凈，以十種平等性令諸續皆入平等性，故於續無有差別慢； 以緣起之如是性多所安住之故，于黑白二品之如是性，自性清凈無有差別，故於雜染與清凈不執著，故於雜染與清凈無有差別慢； 以安住于無相之威力，於一一剎那修持三十七菩提分法，故獲剎那之智； 于任運成就之無相中安住，故與不退轉之諸菩薩相混雜，親近和合，故為舍；清凈諸佛剎土； 于各別正知自在，故能成熟有情，故於成熟有情善巧。此等是次第宣說安住于初地至九地者。 安住于第十地者，以獲得大神通故，具大威力；以三摩地與陀羅尼之門無量周遍故，身圓滿一切； 以示現兜率天等之化身故，善於示現身；以獲得一切佛之授記故，于佛陀自身作授記與灌頂。如是宣說四者。 其中，十種心與意極清凈者，即三世諸佛之法極清凈三種，如是加『極清凈』之語，即戒律、心、見解，遣除猶豫疑惑與後悔三種； 了知道與非道，了知精進與捨棄； 於一切菩提分法輾轉增上修持；成熟一切有情。此十者，以意極清凈故，即是平等性。 第三、學習：於此， 『如實通達法性已，於此增上戒學、增上意，增上慧。』
【English Translation】 Without different pride, instantaneous wisdom, equanimity, Purifying Buddha-fields, maturing sentient beings, The wise, greatly powerful, body completely perfect, Skilled in necessarily showing, skilled in empowerment.' Thus, by obtaining the wisdom that is the antidote to dualistic views, the view is extremely pure; even subtle transgressions are not committed, so the discipline is extremely pure; By obtaining unwavering concentration and samadhi, there is equipoise; without pride in the differences among the teachings of the Sutras and so forth; The mind and thought are extremely pure, and by the ten equalities, all streams enter into equality, so there is no pride in the differences among the streams; Because of abiding greatly in the suchness of dependent origination, there is no distinction in the suchness of the black and white sides, which are naturally pure, so there is no attachment to defilement and purification, and thus no pride in the differences between defilement and purification; By the power of abiding without characteristics, the thirty-seven factors of enlightenment are meditated upon in each moment, so instantaneous wisdom is obtained; Abiding in the spontaneously accomplished, without characteristics, one is mixed with and closely associated with those who do not turn back, the Bodhisattvas, so there is equanimity; purifying the Buddha-fields; Being in control of individual perfect knowledge, one is able to mature sentient beings, so one is skilled in maturing sentient beings. These are spoken of in order as abiding from the first to the ninth bhumis. Abiding on the tenth bhumi, one has great power because of obtaining great clairvoyance; the body is completely perfect because the doors of samadhi and dharani are immeasurable and pervasive; Being skilled in necessarily showing the body because of showing emanations such as abiding in Tushita; because of obtaining predictions from all the Buddhas, one predicts and empowers oneself as a Buddha. Thus, four are spoken of. Among these, the ten extremely pure minds and thoughts are the three extremely pure dharmas of the Buddhas of the three times, and similarly adding the word 'extremely pure,' they are discipline, mind, and view, eliminating the three: hesitation, doubt, and regret; Knowing the path and non-path, knowing diligence and abandonment; Meditating increasingly on all the factors of enlightenment; maturing all sentient beings. These ten, because the mind is extremely pure, are equality. Third, the training: There, 'Having thoroughly understood the nature of reality, here, higher discipline, higher mind, and higher wisdom.'
ལ་རྗེས་སློབ། །ཤེས་རབ་སྤྱོད་ཡུལ་གཉིས་ ཡིན་ཏེ། །ཆོས་ཀྱི་དེ་ཉིད་དང་དེ་ནི། །མི་ཤེས་ཤེས་སོགས་འཇུག་པ་ཉིད། །ཤེས་རབ་སྤྱོད་ ཡུལ་དེ་ལྟ་བས། །དེ་ས་གཉིས་ལ་རྣམ་པར་གནས། །བསླབ་པ་རྣམས་དང་བསྒོམ་པ་ཡི། །འབྲས་བུ་གཞན་ནི་རྣམ་པ་བཞི། །མཚན་མེད་འདུ་བྱེད་དང་བཅས་པར། །གནས་པ་འབྲས་ བུ་དང་པོ་ཡིན། །དེ་ཉིད་མངོན་འདུ་བྱེད་མེད་དང་། །ཞིང་ནི་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། །འབྲས་ བུ་གཉིས་པར་འདོད་པ་ཡིན། །སེམས་ཅན་སྨིན་པར་འགྲུབ་ཉིད་དང་། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ གཟུངས་རྣམས་ནི། །འགྲུབ་པ་འབྲས་བུ་དམ་པ་ཡིན། །འབྲས་བུ་རྣམ་པ་འདི་བཞི་ནི། །ས་ བཞི་པོ་ལ་ཡང་དག་བསྟེན། །ཞེས་ཏེ། ས་དང་པོ་ལ་བསླབ་གསུམ་གྱི་རྟེན་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་ སོ། །གཉིས་པ་ལ་ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། གསུམ་པ་ལ་ལྷག་པའི་སེམས་དང་། བཞི་ ལྔ་དྲུག་ལ་གསུམ་ལ་ལྷག་པའི་ཤེས་རབ་ལ་སློབ་པོ། །དེ་ཡང་བཞི་པ་ལ་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་ མཐུན་ཤེས་པའི་ཤེས་རབ་ལ་སློབ་ཅིང་། ལྔ་པ་ཆོས་ཀྱི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་བདེན་བཞི་ཤེས་པའི་ ཤེས་རབ་དང་དྲུག་པ་ལ་དེ་ཁོ་ན་དེ་མི་ཤེས་པ་མ་རིག་པ་ལ་སོགས་པ་རྟེན་འབྲེལ་ལུགས་ མཐུན་དང་ཤེས་པ་རིག་པ་ལ་སོགས་པ་ལུགས་དང་མི་མཐུན་པ་ཤེས་པའི་ཤེས་རབ་ལ་སློབ་ པོ། །དེ་ཡན་ཆད་བསླབ་པའི་འབྲས་བུ་བཞི་སྟེ། བདུན་པར་མཚན་མེད་འདུ་བྱེད་དང་བཅས་ པ་འབྲས་བུ་དང་པོ་དང་། བརྒྱད་པར་མཚན་མེད་འདུ་བྱེད་མེད་པ་དང་ཞིང་དག་པ་གཉིས་ འབྲས་བུ་གཉིས་པ་དང་། དགུ་པར་སེམས་ཅན་སྨིན་པར་འགྲུབ་པ་འབྲས་བུ་གསུམ་པ་དང་ 1-237 བཅུ་པར་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་འགྲུབ་པ་འབྲས་བུ་བཞི་པའོ། ། བཞི་པ་ཕུང་པོ་ནི། དེར། ཆོས་ཉིད་རབ་ཏུ་རྟོགས་ནས་འདིར། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ནི་ཕུང་ པོ་སྦྱོང་། །དེ་ཡི་འོག་ཏུ་ཏིང་འཛིན་དང་། །ཤེས་རབ་ཕུང་པོ་རྣམ་པར་སྦྱོང་། །དེ་ལས་གཞན་ པ་དག་ལ་ནི། །སྒྲིབ་རྣམ་བཞི་དང་ཐོགས་པ་ཡི། །སྒྲིབ་པ་ལས་ཀྱང་རྣམ་གྲོལ་དང་། །གྲོལ་ བའི་ཡེ་ཤེས་རྣམ་པར་སྦྱོང་། །ཞེས་ཏེ། ས་དང་པོ་ལ་ཕུང་པོ་སྦྱོང་བའི་རྟེན་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་ ལ། གཉིས་པ་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། གསུམ་པ་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། བཞི་ལྔ་དྲུག་པ་ལ་ཤེས་ རབ་དང་། བདུན་བརྒྱད་དགུ་བཅུ་པ་ལ་འབྲས་བུ་བཞིའི་སྒྲིབ་པ་ལས་གྲོལ་བ་རྣམ་གྲོལ་ དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སར་ཤེས་བྱ་ཤེས་པ་ལ་ཐོགས་པའི་སྒྲིབ་པ་ལས་གྲོལ་བ་རྣམ་པར་གྲོལ་ བའི་ཡེ་ཤེས་མཐོང་བའི་ཕུང་པོ་སྦྱོང་ངོ་། ། ལྔ་པ་གྲུབ་པ་ནི། དེར། ས་རྣམས་ཐམས་ཅད་མ་གྲུབ་དང་། །གྲུབ་པ་དག་ཏུ་ཤེས་པར་ བྱ། །གྲུབ་པ་དག་ཀྱང་མ་གྲུབ་དང་། །གྲུབ་པ་དག་ཏུ་ཡང་འདོད་དོ། །ཞེས་ཏེ། ཚོགས་སྦྱོར་ མོས་པ་སྤྱོད་པའི་ས་ནི་ཆོས་དབྱིངས་ཀུན་འགྲོའི་དོན་ལ་སོགས་པར་མ་རྟོགས་པས་མ་གྲུབ་ པ་དང་། དང་པོ་ཡན་
【現代漢語翻譯】 接著是學習。智慧的行境有兩種：一是法的真如，二是對於不瞭解、瞭解等的運用。因為智慧的行境是這樣的，所以在二地上有種種安立。學習和禪修的果實有四種不同的方面：安住在無相且有造作中，是第一個果實；安住在無相且無造作中，以及清凈的田地，被認為是第二個果實；成就成熟有情，以及成就三摩地和陀羅尼，是殊勝的果實。這四種果實，在四地上如實依止。也就是說，初地依止三學，證悟法性；二地依止增上戒學；三地依止增上心學；四、五、六地依止增上慧學。其中，四地學習瞭解菩提分法的智慧；五地學習了解法之真如，即四聖諦的智慧；六地學習瞭解對於真如不瞭解的無明等緣起順逆之理，以及瞭解與理不合的知識等智慧。以上是學習的四種果實。七地以無相有功用行為第一果，八地以無相無功用行和凈土為第二果，九地以成熟有情為第三果，十地以成就三摩地和陀羅尼為第四果。 第四是蘊。其中說：『徹底證悟法性后，在此清凈戒蘊，在其後清凈定和慧蘊。除此之外，從四種障礙和所知障中，以及從業障中解脫，並清凈解脫的智慧。』也就是說，初地以證悟法性為基礎來清凈蘊，二地清凈戒蘊，三地清凈定蘊，四、五、六地清凈慧蘊，七、八、九、十地從四種果的障礙中解脫，獲得解脫，並在佛地清凈所知障，獲得解脫的智慧，從而見到蘊。 第五是成就。其中說：『要知道一切地有未成就和已成就之分，已成就也有未成就和已成就之分。』也就是說，資糧道和加行道的地，因為沒有證悟法界普遍意義等，所以是未成就的，初地以上是已成就的。
【English Translation】 Then comes learning. There are two realms of wisdom: one is the suchness of Dharma, and the other is the application of not knowing, knowing, and so on. Because the realm of wisdom is like this, it is established in various ways on the two grounds. The fruits of learning and meditation have four different aspects: abiding in the signless and with fabrication is the first fruit; abiding in the signless and without fabrication, and the pure field, is considered the second fruit; accomplishing the maturation of sentient beings, and accomplishing samadhi and dharani, is the supreme fruit. These four fruits are truly relied upon on the four grounds. That is to say, the first ground relies on the three learnings and realizes the nature of Dharma; the second ground relies on higher morality; the third ground relies on higher mind; the fourth, fifth, and sixth grounds rely on higher wisdom. Among them, the fourth ground learns the wisdom of knowing the aspects of enlightenment; the fifth ground learns the wisdom of knowing the suchness of Dharma, that is, the four noble truths; the sixth ground learns the wisdom of knowing the ignorance of not knowing the suchness, and so on, the reasoning of dependent origination, and the knowledge that is not in accordance with the reasoning. The above are the four fruits of learning. The seventh ground has the signless with effort as the first fruit, the eighth ground has the signless without effort and the pure land as the second fruit, the ninth ground has the maturation of sentient beings as the third fruit, and the tenth ground has the accomplishment of samadhi and dharani as the fourth fruit. Fourth is the aggregate. It says there: 'After thoroughly realizing the nature of Dharma, here purify the aggregate of morality, after that purify the aggregates of samadhi and wisdom. Apart from that, from the four obscurations and the obscuration of knowledge, and also from the obscuration of karma, liberate and purify the wisdom of liberation.' That is to say, the first ground purifies the aggregates based on the realization of the nature of Dharma, the second ground purifies the aggregate of morality, the third ground purifies the aggregate of samadhi, the fourth, fifth, and sixth grounds purify the aggregate of wisdom, the seventh, eighth, ninth, and tenth grounds are liberated from the obscurations of the four fruits, and in the Buddha ground, the obscuration of knowledge is purified, and the wisdom of liberation is obtained, thereby seeing the aggregates. Fifth is accomplishment. It says there: 'Know that all grounds have the unaccomplished and the accomplished, and the accomplished also have the unaccomplished and the accomplished.' That is to say, the grounds of accumulation and application are unaccomplished because they have not realized the universal meaning of the Dharma realm, and the first ground and above are accomplished.
ཅད་དེ་རྟོགས་པས་གྲུབ་པའོ། །གྲུབ་པ་དེའི་ཡང་། བདུན་པ་མན་ཅད་ འདུ་བྱེད་དང་བཅས་པས་མ་གྲུབ་པ་དང་། བརྒྱད་པ་ཡན་ཅད་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་མེད་པས་ གྲུབ་པའོ། ། དྲུག་པ་རྟགས་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་ས་རྣམས་ལ་ཞུགས་པའི་རྟགས་ནི། དེར། སྣང་དང་ བཅས་དང་མོས་པ་དང་། །མ་ཞུམ་པ་དང་མི་དམན་ཉིད། །གཞན་དྲིང་མི་འཇོག་བདག་ཉིད་ དང་། །ཐམས་ཅད་རབ་ཏུ་རྟོགས་པ་དང་། །ཀུན་ལ་སེམས་ནི་མཉམ་པ་དང་། །དཀྲི ་དང་ རྗེས་སུ་ཆགས་མེད་དང་། །ཐབས་ཤེས་འཁོར་དུ་སྐྱེ་བ་ནི། །ཀུན་ལ་རྟགས་སུ་འདོད་པ་ཡིན། །ཞེས་ཏེ། ས་གང་ལ་ཞུགས་པ་དེ་ལ་སྣང་བ་དང་གང་ལ་ཞུགས་པ་དེ་ལ་མོས་པ་ནི་རྟགས་ 1-238 གཅིག་གོ །ཆོས་ཟབ་རྒྱས་ལ་བློ་མ་ཞུམ་པ་དང་། དཀའ་བ་སྤྱོད་པ་ལ་བརྩོན་འགྲུས་མི་དམན་ པ་དང་། རང་གི་ས་ལ་གཞན་གྱི་དྲིང་མི་འཇོག་པ་དང་། ས་ཐམས་ཅད་མངོན་པར་སྒྲུབ་པའི་ ཐབས་ལ་མཁས་པ་དང་། བདག་གཞན་ལ་སེམས་མཉམ་པ་དང་། སྙན་མི་སྙན་གྱི་སྒྲས་ ལམ་གཞན་ལ་ཁྲིད་དུ་མི་བཏུབ་པ་དང་། འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བ་ལ་སོགས་པའི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་ པ་ལའང་ཆགས་པ་མེད་པ་དང་། འཁོར་གསུམ་མི་དམིགས་པར་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཀྱི་ཐབས་ ཤེས་པ་དང་། རྟག་ཏུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འཁོར་དུ་སྐྱེ་བ་རྣམས་ནི་རྟགས་གཞན་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ཕར་ཕྱིན་བཅུ་ཐོབ་པའི་རྟགས་ནི། དེར། འདུན་པ་མེད་པ་མ་ཡིན་མཆོག་དང་ འཁུ་བའི་སྙིང་མེད་ཁྲོ་མིན་ལེ་ལོ་མེད། །བྱམས་དང་རྙིང་རྗེ་མིན་པའི་བསམ་མེད་བློ་གྲོས་ ངན་རྟོག་རྣམ་རྟོག་འཕྲོགས་པ་མེད། །བློ་གྲོས་རྣམ་པར་གཡེངས་མིན་བདེ་བས་མི་འཕྲོགས་ སྡུག་བསྔལ་དག་གིས་གནོད་པ་མེད། །དགེ་བའི་བཤེས་ལ་ཉེ་བར་བསྟེན་ཅིང་ཐོས་པ་ལྷུར་ ལེན་སྟོན་པ་མཆོད་ལ་བརྩོན། །ཐབས་མཆོག་ཤེས་པ་གང་ཞིག་བསོད་ནམས་ཡང་དག་ བསྡུས་པ་ཤིན་ཏུ་རྒྱ་ཆེ་ཀུན། །གཞན་དང་ཐུན་མོང་བྱས་ནས་ཉིན་གཅིག་བཞིན་དུ་རྫོགས་ པའི་བྱང་ཆུབ་ཡོངས་སྔོ་ཞིང་། །བཟང་པོའི་གནས་སུ་སྐྱེས་པ་རྟག་ཏུ་དགེ་བྱེད་མངོན་ཤེས་ ཡོན་ཏན་རྣམས་ཀྱིས་རྩེན། །སངས་རྒྱས་སྲས་དེ་ཀུན་གྱི་བླ་ན་འདུག་པ་ཡོན་ཏན་གཏེར་དུ་ ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པས་རྟགས་བཅུ་དྲུག་སྟོན་ཏེ། ས་རྣམས་ལ་ཐུན་མོང་དུ་ཕར་ཕྱིན་རྣམས་ སྒྲུབ་པའི་འདུན་པ་མ་བྲལ་བ་དང་། ས་དང་པོར་སྦྱིན་པའི་རྟགས་རྫས་ལ་སོགས་པ་ཆགས་པ་ མེད་པ་དང་། གཉིས་པར་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་རྟགས་སེམས་ལ་འཁུ་བ་གནོད་པའི་སེམས་མེད་པ་ དང་། གསུམ་པར་བཟོད་པའི་རྟགས་ཁྲོ་བ་མེད་པ་དང་། བཞི་པར་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་རྟགས་ ལེ་ལོ་མེད་པ་དང་། ལྔ་པར་བསམ་གཏན་གྱི་རྟགས་བདེ་བ་སྒྲུབ་འདོད་ཀྱི་བྱམས་པ་དང་ སྡུག་བསྔལ་བསལ་འདོད་ཀྱི་སྙིང་རྗེ་མིན་པའི་བསམ་པ་མེད་པ་དང་། དྲུག་པར་ཤེས་རབ་ 1-239 ཀྱི་རྟགས་བློ་གྲོས་ངན་པ་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་རྟོ
【現代漢語翻譯】 因此，通過證悟才能成就。在成就之中，第七地及以下，都因有作意而未成就；第八地及以上，則因無明顯作意而成就。 第六地，關於相，有三種。首先是入地的相：『于彼，具顯現與勝解，不怯懦且不減損，不依他主自性具，一切皆能善了知，于諸眾生心平等，無有纏縛隨逐著，方便智慧輪中生，是為一切相。』即入于任何地，對該地有顯現，對入於該地有勝解，這是第一個相。對於甚深廣大的法不怯懦，對於難行之行精進不減損，于自地不依賴他者，精通現證一切地的方便，對自他眾生心平等，不被悅耳或不悅耳的聲音引向歧途，對於轉輪王等的圓滿不執著，不執著三輪體空而知曉成佛的方便，恒常生於佛陀的眷屬之中，這些都是其他的相。 第二，獲得十波羅蜜多的相：『無有欲求非為勝，無有嗔恨害心無，無有忿怒非暴躁，無有懈怠精進具。無有慈悲之外念，無有惡慧分別念，無有散亂分別念，無有安樂所奪心，無有痛苦所惱害。親近善知識，勤奮聞法，精進供養導師。通達殊勝方便，積累真實廣大之福德，與他共同行持，如一日般圓滿菩提，完全成熟。生於善妙之處，恒常行善，以神通功德為樂。知曉此佛子，安住於一切之上，是功德之寶藏。』此處宣說了十六種相。對於諸地共同之處，是不離修持波羅蜜多的意願；于初地，是佈施的相，對財物等無有執著；於二地，是持戒的相，心中沒有嗔恨損害之心；於三地，是忍辱的相，沒有憤怒；於四地，是精進的相，沒有懈怠；於五地，是禪定的相，沒有希求安樂的慈愛和想要去除痛苦的悲憫之外的念頭；於六地，是智慧的相，能如實了知惡劣的智慧。
【English Translation】 Therefore, it is through realization that accomplishment is achieved. Among these accomplishments, the seventh Bhumi (地，stage of enlightenment) and below are not accomplished due to the presence of conceptualization (འདུ་བྱེད་，Skt. saṃskāra, mental formations); the eighth Bhumi and above are accomplished due to the absence of manifest conceptualization. On the sixth Bhumi, regarding the signs, there are three. First, the signs of entering the Bhumis: 'Therein, possessing appearance and conviction, without timidity and without diminution, not relying on others, possessing self-nature, able to fully understand everything, with equanimity towards all beings, without entanglement or attachment, born in the wheel of skillful means and wisdom, these are considered signs for all.' That is, in whichever Bhumi one enters, there is appearance for that Bhumi, and conviction for entering that Bhumi; this is the first sign. Not being timid towards the profound and vast Dharma, not diminishing diligence in difficult practices, not relying on others in one's own Bhumi, being skilled in the means of manifestly accomplishing all the Bhumis, having equanimity towards oneself and others, not being led astray by pleasant or unpleasant sounds, not being attached to the perfections such as turning the wheel, knowing the means of becoming a Buddha without fixating on the emptiness of the three spheres, and always being born in the retinue of the Buddha, these are other signs. Second, the signs of obtaining the ten Paramitas (ཕར་ཕྱིན་，perfections): 'Without desire, not being supreme, without malice or a harmful heart, without anger, not being irritable, without laziness, possessing diligence. Without thoughts other than loving-kindness and compassion, without evil wisdom or discriminating thoughts, without distracted or differentiating thoughts, without a mind stolen by happiness, without being harmed by suffering. Relying on virtuous friends, diligently listening to the Dharma, striving to make offerings to the teacher. Understanding the supreme means, accumulating genuine and vast merit, practicing together with others, perfecting enlightenment as if in a single day, fully maturing. Born in a virtuous place, always doing good, delighting in miraculous powers and qualities. Knowing that this son of the Buddha dwells above all, is a treasure of qualities.' Here, sixteen signs are taught. The commonality among the Bhumis is not being separated from the desire to practice the Paramitas; on the first Bhumi, it is the sign of generosity, without attachment to wealth and so on; on the second Bhumi, it is the sign of morality, without malice or a harmful heart; on the third Bhumi, it is the sign of patience, without anger; on the fourth Bhumi, it is the sign of diligence, without laziness; on the fifth Bhumi, it is the sign of meditation, without thoughts other than loving-kindness desiring happiness and compassion wanting to remove suffering; on the sixth Bhumi, it is the sign of wisdom, being able to truly understand evil wisdom.
ག་པ་དང་ཁྱད་པར་དུ་རྣམ་པར་རྟོག་པས་འཕྲོགས་ པ་མེད་པ་དང་། བདུན་པར་ཐབས་ཀྱི་རྟགས་ཐེག་པ་གཞན་ཡིད་ལ་བྱེད་པས་སེམས་མ་ གཡེངས་པ་དང་། ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་བདེ་བ་ལ་མ་ཆགས་པ་དང་། རྒུད་པ་དང་དཀའ་ སྤྱད་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་སྦྱོར་བ་ལས་མི་ལྡོག་པ་དང་། དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་བསྟེན་ཅིང་ ཐོས་པ་གཙོ་བོར་བྱེད་པ་དང་། སྟོན་པ་མཆོད་པ་གཙོ་བོར་བྱེད་པ་དང་། དགེ་བ་འཕེལ་བའི་ ཐབས་ཤེས་པས་བསོད་ནམས་བསགས་པ་རྣམས་གཞན་དང་ཐུན་མོང་དུ་བྱས་པས་ཉིན་རེ་ བཞིན་བྱང་ཆུབ་ཏུ་བསྔོ་བ་དང་། བརྒྱད་པར་སྨོན་ལམ་གྱི་རྟགས་རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་གང་ རུང་བཞུགས་པའི་གནས་སུ་སྐྱེ་བ་དང་། དགུ་པར་སྟོབས་ཀྱི་རྟགས་མི་མཐུན་ཕྱོགས་དང་མ་ འདྲེས་པར་རྟག་ཏུ་དགེ་བ་བྱེད་པ་དང་། བཅུ་པར་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྟགས་མངོན་ཤེས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ གྱིས་རྩེ་བའོ། ། གསུམ་པ་བཅུ་པོ་ཐོབ་པའི་ཕན་ཡོན་ནི། དེར། ས་རྣམས་ཀུན་ལ་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །བློ་ལྡན་ རྣམས་ཀྱིས་ཕན་ཡོན་ནི། །ཞི་གནས་ལྷག་མཐོང་གཉིས་ཀ་ལ། །ལྔ་པོའི་བདག་ཉིད་དག་ ཏུ་འདོད། །ཅེས་ཏེ། ས་ཐམས་ཅད་ལ་ཕར་ཕྱིན་བཅུ་ཐོབ་པའི་ཕན་ཡོན་ནི། སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ ལ་གནས་ངན་ལེན་གྱི་རྟེན་ཐམས་ཅད་ཟད་པར་འགྱུར་བ་དང་། རྟོག་པ་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་འདུ་ ཤེས་དང་བྲལ་བའི་ཆོས་ཀྱི་དགའ་བ་ལ་དགའ་བ་འཐོབ་པ་དང་། ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་དུ་རྣམ་ པ་ཡོངས་སུ་མ་ཆད་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་ཚད་མེད་པ་ཤེས་པ་དང་། འདིའི་རྣམ་དག་གི་སྐལ་ བ་དང་མཐུན་པའི་རྒྱུ་མཚན་རྣམ་པར་བརྟགས་པ་མ་ཡིན་པ་དག་ཀྱང་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པ་དང་། ཆོས་སྐུ་རྫོགས་པར་འགྲུབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གོང་ནས་གོང་དུ་རྒྱུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡོངས་ སུ་འཛིན་པར་བྱེད་པ་དང་ལྔ་སྟེ། དང་པོ་གཉིས་ཞི་གནས་དང་དེ་འོག་གཉིས་ལྷག་མཐོང་དང་ ཐ་མ་ཞི་ལྷག་གཉིས་ཀའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའོ། ། 1-240 བདུན་པ་ངེས་ཚིག་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སོ་སོའི་ངེས་ཚིག་ནི། དེར། བྱང་ཆུབ་ལ་ནི་ཉེ་བ་ དང་། །སེམས་ཅན་དོན་སྒྲུབ་མཐོང་བ་ལ། །རབ་ཏུ་དགའ་བ་སྐྱེ་འགྱུར་ཏེ། །དེ་ཕྱིར་དགའ་བ་ ཞེས་བརྗོད་དོ། །འཆལ་ཚུལ་རྩོལ་བའི་དྲི་བྲལ་ཕྱིར། །དྲི་མ་མེད་པའི་ས་ཞེས་བྱ། །ཆོས་ཀྱི་ སྣང་བ་ཆེན་པོ་ནི། །བྱེད་པའི་ཕྱིར་ན་འོད་བྱེད་པའོ། །འདི་ལྟར་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཆོས། །རབ་ཏུ་སྲེག་བྱེད་འོད་ལྟ་བུ། །དེ་དང་ལྡན་ཕྱིར་ས་དེ་ནི། །གཉིས་པོ་སྲེག་པས་འོད་འཕྲོ་ཅན། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཡོངས་སྨིན་བྱེད་ཅིང་། །རང་གི་སེམས་ཀྱང་སྲུང་བའི་ཕྱིར། །བློ་ལྡན་ རྣམས་ཀྱིས་སྦྱང་དཀའ་བ། །དེ་ཕྱིར་སྦྱངས་དཀའ་ཞེས་བྱའོ། །ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་བརྟེན་ ནས། །འཁོར་བ་དང་ནི་མྱང་ངན་འདས། །གཉིས་འདིར་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར། །མངོན་དུ་ གྱུར་པའི་ས་ཞེས་བཤད། །བགྲོད་གཅིག་ལམ
【現代漢語翻譯】 第六，不被分別念所奪；第七，不因思念其他方便之相而心散亂，不貪著圓滿的安樂，不因衰敗和苦行的痛苦而退轉，親近善知識並以聽聞為主，以供養導師為主，知曉增長善法之方便，通過與他人共同積累福德，每日迴向菩提；第八，以發願之相，生於諸佛菩薩所在之處；第九，以力量之相，不與相違之法相混雜，恒常行善；第十，以智慧之相，以神通之功德為樂。 第三，獲得這十種功德的利益是：如經中所說：『於一切地中，具慧者恒常，寂止勝觀二，視為五者性。』即在一切地中，獲得十度之利益是：每一剎那，所有惡趣之因皆滅盡；獲得遠離各種分別念之法喜；知曉遍及一切方位的無盡法之顯現；亦能行持與此清凈之分相應的非分別思擇；為圓滿成就法身，而不斷積累殊勝之因，共有五種。前二者與寂止相應，中間二者與勝觀相應，最後者與寂止和勝觀二者皆相應。 第七，解釋詞義，分為兩種，首先是各自的解釋：如經中所說：『于菩提近故，見眾生義利，生起極大喜，故名為喜地。』『離棄邪行之勤奮垢，故名無垢地。』『作大法之顯現，故名為發光地。』『如是菩提之順品法，如光般焚燒，具彼故，此地，以焚燒二者而發光。』『令眾生圓熟，亦守護自心，故具慧者說為難勝地。』『依般若波羅蜜多，輪迴與涅槃，於此二者現前故，說為現前地。』『唯一之道』
【English Translation】 Sixth, not being robbed by conceptual thoughts; seventh, not being distracted by thinking of other means of practice, not being attached to perfect bliss, not turning back from the suffering of decline and asceticism, relying on spiritual friends and prioritizing listening, prioritizing offering to the teacher, knowing the means of increasing virtue, and dedicating merit to enlightenment every day by sharing the accumulation of merit with others; eighth, with the sign of aspiration, being born in a place where Buddhas and Bodhisattvas reside; ninth, with the sign of strength, not mixing with opposing forces, constantly doing good; tenth, with the sign of wisdom, delighting in the qualities of clairvoyance. Third, the benefits of obtaining these ten qualities are: As it is said in the scriptures: 'In all lands, the wise constantly regard the benefits of calm abiding and insight as the nature of the five.' That is, in all lands, the benefits of obtaining the ten perfections are: in each moment, all causes of bad rebirths are exhausted; obtaining the joy of Dharma that is free from various conceptual thoughts; knowing the immeasurable appearance of Dharma that pervades all directions; also practicing non-discriminating discernment that corresponds to this pure share; and constantly accumulating excellent causes to perfectly accomplish the Dharmakaya, there are five in total. The first two correspond to calm abiding, the middle two correspond to insight, and the last corresponds to both calm abiding and insight. Seventh, explaining the meaning of the words, divided into two types, first is the individual explanation: As it is said in the scriptures: 'Because it is close to Bodhi, seeing the benefit of sentient beings, great joy arises, therefore it is called the Joyful Land.' 'Because it is free from the defilement of diligent effort in wrong conduct, it is called the Immaculate Land.' 'Because it makes the great appearance of Dharma, it is called the Luminous Land.' 'Thus, the Dharma that is in accordance with Bodhi, burns like light, because it possesses that, this land shines by burning the two.' 'Making sentient beings ripen, and also protecting one's own mind, therefore the wise say it is the Difficult to Conquer Land.' 'Relying on the Prajnaparamita, Samsara and Nirvana, because these two are manifest here, it is said to be the Manifest Land.' 'The one and only path'
་དང་འབྲེལ་པའི་ཕྱིར། །རིང་དུ་སོང་བའི་སར་ འདོད་དོ། །འདུ་ཤེས་གཉིས་ཀྱིས་མི་གཡོའི་ཕྱིར། །མི་གཡོ་བ་ཞེས་ངེས་པར་བརྗོད། །སོ་སོ་ ཡང་དག་རིག་བློ་བཟང་། །ས་དེ་ལེགས་པའི་བློ་གྲོས་ཡིན། །སྤྲིན་བཞིན་གཉིས་ཀྱིས་ནམ་ མཁའི་ཆོས། །ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ན་ཆོས་ཀྱི་སྤྲིན། །ཞེས་ཏེ། བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པ་ལ་ཉེ་བ་དང་སེམས་ ཅན་གྱི་དོན་འགྲུབ་པར་མཐོང་ནས་དགའ་བ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་དང་། འཆལ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ ཐེག་དམན་ཡིད་བྱེད་ཀྱི་རྩོལ་བའི་དྲི་མ་བྲལ་བས་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་ཆོས་ ཚད་མེད་པ་ཚོལ་བའི་ཕྱིར་གཞན་ལ་ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་བྱེད་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ ཤེས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་སྒྲིབ་གཉིས་སྲེག་པས་དང་། སེམས་ཅན་སྨིན་པར་བྱེད་པ་དང་ དེ་དག་གི་ལོག་སྒྲུབ་བཟོད་པས་སྦྱང་དཀའ་བ་གཉིས་སྦྱོང་བས་དང་། ཤེར་ཕྱིན་ལ་བརྟེན་ ནས་འཁོར་འདས་ལ་མི་གནས་པས་དང་། ས་བརྒྱད་པ་དང་འབྲེལ་བས་སྦྱོར་བའི་མཐར་ ཕྱིན་པས་དང་། མཚན་མ་དང་མཚན་མེད་ལ་རྩོལ་བའི་འདུ་ཤེས་གཉིས་ཀྱིས་མི་གཡོ་བས་ དང་། སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པའི་བློ་གྲོས་བཟང་པོ་ཐོབ་པས་དང་། ཐོས་པའི་ཆོས་ཀྱི་རྟེན་ 1-241 ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་ཀྱི་སྒོ་གཉིས་སྤྲིན་ལྟ་བུས་ཁྱབ་པས། རིམ་པ་ བཞིན་དུ། རབ་ཏུ་དགའ་བ་ལ་སོགས་པར་བརྗོད་དོ། ། གཉིས་པ་ཐུན་མོང་གི་ངེས་ཚིག་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་གནས་ཀྱི་ངེས་ཚིག་ནི། དེར། དགེ་ བ་སྒྲུབ་པ་སྣ་ཚོགས་ལ། །དགའ་བས་རྟག་པར་ཐམས་ཅད་དུ། །གནས་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་ཡི། །ས་རྣམས་གནས་པ་ཡིན་པར་འདོད། །ཅེས་པས། དགེ་བ་སྒྲུབ་པ་ལ་དགའ་བས་ རྟག་ཏུ་གནས་པའི་ཕྱིར་ས་བཅུ་ལ་ནི་གནས་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། ། གཉིས་པ་སའི་ངེས་ཚིག་ནི། དེར། འབྱུང་པོ་དཔག་མེད་འཇིགས་མེད་ཕྱིར། །དཔག་ ཏུ་མེད་པ་དེ་དག་ལ། །ཕྱི་ཕྱིར་གོང་དུ་འགྲོ་ལྡན་ཕྱིར། །དེ་དག་ཉིད་ནི་སར་འདོད་དོ། །ཞེས་ པས། འབྱུང་པོ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་འཇིགས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར། ཕྱི་ནས་ཕྱིར་ས་གོང་མར་འགྲོ་བ་ དང་ལྡན་པས་ས་བཅུ་ལ་ས་ཞེས་བྱའོ། ། བརྒྱད་པ་ཐོབ་པ་ནི། དེར། ས་ཐོབ་པ་ནི་མོས་པ་དང་། །སྤྱོད་པ་དག་ལ་འཇུག་པ་དང་། །རྟོགས་པའི་ཕྱིར་དང་ས་རྣམས་ནི། །གྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་རྣམ་པ་བཞི། །ཞེས་ཏེ། མོས་སྤྱོད་ཀྱི་ ཚེ་ས་བཅུ་ལ་མོས་པས་ན་མོས་པས་ཐོབ་པའོ། །དེའི་དུས་ན་ས་བཅུ་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ ཆོས་སྤྱོད་བཅུ་ལ་སྤྱོད་པ་ནི་སྤྱོད་པས་ཐོབ་པའོ། །ས་དང་པོ་ནས་བདུན་པའི་བར་ནི་དོན་དམ་ རྟོགས་པའི་ཕྱིར་རྟོགས་པས་ཐོབ་པའོ། །བརྒྱད་པ་ཡན་ཅད་ནི་རྩོལ་བ་མེད་པས་གྲུབ་པས་ ཐོབ་པའོ། ། ༈ རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར། གཉིས་པ་ནི། དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་ས་བཅུ་པོ་ལ་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར་ཡོད་ དམ་མེད་ཅེ་
【現代漢語翻譯】 與[第八地]相連的緣故，稱為『長遠行』（藏文：རིང་དུ་སོང་བའི་སར་འདོད་དོ།）。因兩種作意不動搖的緣故，必定稱為『不動地』（藏文：མི་གཡོ་བ་ཞེས་ངེས་པར་བརྗོད།）。各自完全正確的智慧殊勝，此地是善妙的智慧。如雲般以二[諦]遍佈虛空之法，因其遍佈之故，是為『法雲地』（藏文：ཆོས་ཀྱི་སྤྲིན།）。因為接近獲得菩提和見到利益眾產生就而生起歡喜，因為遠離邪戒和下乘作意的勤奮之垢，因為以三摩地的力量尋覓無量之法，所以為他人顯現法的景象，因為以與菩提相順的智慧焚燒二障，因為成熟眾生和能忍受他們的邪行，從而清凈二種難以調伏之障，因為依靠般若波羅蜜多而不安住于輪迴和涅槃，因為與第八地相連而達到修行的頂峰，因為以有相和無相的作意二者不動搖，因為獲得各自完全正確的殊勝智慧，因為聽聞之法的所依如虛空一般，以三摩地和陀羅尼二門如雲般遍佈。依次稱為極喜地等。 第二，共同的詞義解釋分為兩部分，首先是處所的詞義解釋。如[經]中所說：『行善種種皆歡喜，恒常一切處安住，菩薩諸地即安住，是故諸地名為處。』（藏文：དགེ་བ་སྒྲུབ་པ་སྣ་ཚོགས་ལ། །དགའ་བས་རྟག་པར་ཐམས་ཅད་དུ། །གནས་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡི། །ས་རྣམས་གནས་པ་ཡིན་པར་འདོད།）因此，因為歡喜行善而恒常安住，所以十地也稱為『處』。 第二，『地』的詞義解釋。如[經]中所說：『無量有情無怖畏，無量彼等諸地中，後後輾轉向上增，是故彼等名為地。』（藏文：འབྱུང་པོ་དཔག་མེད་འཇིགས་མེད་ཕྱིར། །དཔག་ཏུ་མེད་པ་དེ་དག་ལ། །ཕྱི་ཕྱིར་གོང་དུ་འགྲོ་ལྡན་ཕྱིར། །དེ་དག་ཉིད་ནི་སར་འདོད་དོ།）因此，因為無量的有情捨棄怖畏，從后之後的地向上增進，所以十地稱為『地』。 第八，獲得[十地]的方式。如[經]中所說：『獲得諸地由信解，以及行持而趣入，由證悟故諸地者，以成就門成四種。』（藏文：ས་ཐོབ་པ་ནི་མོས་པ་དང་། །སྤྱོད་པ་དག་ལ་འཇུག་པ་དང་། །རྟོགས་པའི་ཕྱིར་དང་ས་རྣམས་ནི། །གྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་རྣམ་པ་བཞི།）即在信解行時，因為信解十地，所以由信解而獲得。在那時，爲了獲得十地，行持十種行，這是由行持而獲得。從初地到七地，因為證悟勝義諦而由證悟獲得。第八地以上，因為無勤而成就而獲得。 證悟的差別： 第二[個問題]是：如是宣說的這十地，在證悟法性上，有差別嗎？
【English Translation】 Because of the connection with [the Eighth Bhumi], it is called 'Far-Going' (Tibetan: རིང་དུ་སོང་བའི་སར་འདོད་དོ།). Because of the immovability due to the two cognitions, it is definitely called 'Immovable Bhumi' (Tibetan: མི་གཡོ་བ་ཞེས་ངེས་པར་བརྗོད།). The wisdom that is individually and perfectly correct is excellent; this bhumi is excellent wisdom. Like clouds, the two [truths] pervade the Dharma of space; because of its pervasiveness, it is the 'Cloud of Dharma' (Tibetan: ཆོས་ཀྱི་སྤྲིན།). Because of the joy arising from being close to attaining Bodhi and seeing the accomplishment of benefiting sentient beings, because of being free from the defilement of immoral discipline and the effort of Hinayana intention, because of seeking immeasurable Dharmas through the power of Samadhi, therefore manifesting the appearance of Dharma to others, because of burning the two obscurations with the wisdom that is in accordance with Bodhi, because of maturing sentient beings and being able to tolerate their wrongdoings, thereby purifying the two difficult-to-tame obscurations, because of not abiding in Samsara and Nirvana by relying on Prajnaparamita, because of reaching the culmination of practice by being connected with the Eighth Bhumi, because of the immovability due to the two cognitions of effort in signs and signlessness, because of obtaining the excellent wisdom that is individually and perfectly correct, because the basis of the Dharma that is heard is like space, pervading with the two doors of Samadhi and Dharani like clouds. They are called Joyful Bhumi, etc., in sequence. Secondly, the common definition is divided into two parts; first is the definition of the place. As it is said in [the Sutra]: 'Performing various virtues with joy, always abiding in all places, the Bodhisattva's bhumis are the abodes, therefore the bhumis are called places.' (Tibetan: དགེ་བ་སྒྲུབ་པ་སྣ་ཚོགས་ལ། །དགའ་བས་རྟག་པར་ཐམས་ཅད་དུ། །གནས་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡི། །ས་རྣམས་གནས་པ་ཡིན་པར་འདོད།) Therefore, because of constantly abiding with joy in performing virtues, the ten bhumis are also called 'places'. Secondly, the definition of 'bhumi'. As it is said in [the Sutra]: 'Immeasurable beings are without fear, in those immeasurable bhumis, later and later increasing upwards, therefore those are called bhumis.' (Tibetan: འབྱུང་པོ་དཔག་མེད་འཇིགས་མེད་ཕྱིར། །དཔག་ཏུ་མེད་པ་དེ་དག་ལ། །ཕྱི་ཕྱིར་གོང་དུ་འགྲོ་ལྡན་ཕྱིར། །དེ་དག་ཉིད་ནི་སར་འདོད་དོ།) Therefore, because immeasurable beings abandon fear, and from later and later bhumis increase upwards, the ten bhumis are called 'bhumis'. Eighth, the way of obtaining [the ten bhumis]. As it is said in [the Sutra]: 'Obtaining the bhumis is by faith and understanding, and by entering into practice, because of realization, those bhumis are accomplished in four ways.' (Tibetan: ས་ཐོབ་པ་ནི་མོས་པ་དང་། །སྤྱོད་པ་དག་ལ་འཇུག་པ་དང་། །རྟོགས་པའི་ཕྱིར་དང་ས་རྣམས་ནི། །གྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་རྣམ་པ་བཞི།) That is, at the time of faith and understanding, because of faith and understanding in the ten bhumis, it is obtained by faith and understanding. At that time, in order to obtain the ten bhumis, practicing the ten practices is obtained by practice. From the first bhumi to the seventh bhumi, it is obtained by realization because of realizing the ultimate truth. From the eighth bhumi onwards, it is obtained by accomplishment without effort. The difference of realization: The second [question] is: Do these ten bhumis, as explained, have differences in the realization of Dharmata?
ན། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་རྟོགས་པ་ལ་ཁྱད་པར་མེད་དེ། ས་དང་པོ་ལ་རྟོགས་པའི་ ཆོས་ཉིད་དེ་ཉིད་གཉིས་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་གོམས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟོགས་པའི་ཚུལ་ གྱིས་ནི་ཁྱད་པར་ཡོད་དེ། དབུས་མཐར། ཀུན་ཏུ་འགྲོ་དོན་མཆོག་གི་དོན། །རྒྱུ་མཐུན་དོན་ 1-242 གྱི་མཆོག་ཉིད་དང་། །ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་མེད་དོན་དང་། །རྒྱུ་རྣམས་ཐ་དད་མེད་དོན་དང་། །ཉོན་མོངས་རྣམ་དག་མིན་དོན་དང་། །ཐ་དད་མེད་པའི་དོན་ཉིད་དང་། །འབྲི་མེད་འཕེལ་ བ་མེད་དོན་དང་། །དབང་ནི་རྣམ་པ་བཞི་ཡི་གནས། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་མ་རིག་པ། །ཉོན་ མོངས་ཅན་མིན་སྒྲིབ་པ་བཅུ། །ས་བཅུའི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་རྣམས་ཀྱི། །གཉེན་པོ་དག་ནི་ས་ ཡིན་ནོ། །ཞེས་པས། ས་དང་པོ་ལ་ཆོས་ཉིད་དེ་རང་གཞན་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པར་ཀུན་ཏུ་ འགྲོ་བའི་དོན་དུ་དང་། གཉིས་པ་ལ་སྒྲིབ་པ་སྤང་དུ་རུང་བས་མཆོག་གི་དོན་དུ་དང་། གསུམ་ པར་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྡེ་སྣོད་ཐོས་པ་དེ་ཆོས་ཉིད་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རྟོགས་པའི་རྒྱུ་མཐུན་པའི་ དོན་གྱི་མཆོག་ཏུ་དང་། བཞི་པར་ཆོས་ལ་སྲེད་པ་མེད་པས་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་མེད་པའི་དོན་ དུ་དང་། ལྔ་པར་སེམས་དང་བསམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་མཉམ་པ་ཉིད་བཅུས་རང་གཞན་གྱི་ ཆོས་ཉིད་གཅིག་ཏུ་རྟོགས་པས་རྒྱུད་ཐ་དད་མེད་པའི་དོན་དུ་དང་། དྲུག་པར་རྟེན་འབྲེལ་གྱི་ དེ་བཞིན་ཉིད་རྣམ་པར་དག་པར་རྟོགས་པས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་རྣམ་བྱང་ཐ་དད་ མེད་པའི་དོན་དུ་དང་། བདུན་པར་མདོ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ལ་ཐ་དད་དུ་མི་འཛིན་པས་ཐ་ དད་མེད་པའི་དོན་དུ་དང་། བརྒྱད་པར་མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ལ་བཟོད་པ་ཐོབ་པས་ཉོན་མོངས་ དང་རྣམ་བྱང་ལ་འབྲི་བ་དང་འཕེལ་བ་མེད་པའི་དོན་དུ་རྟོགས་སོ། །ཡང་དེ་ལ་ཉོན་ཡིད་ གནས་གྱུར་པས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་དབང་བ་དང་། དབང་ཤེས་ལྔ་ཡུལ་དང་ བཅས་པ་གནས་གྱུར་པས་ཞིང་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་སྟོན་པ་ལ་དབང་བའི་གནས་སུ་དང་། དགུ་པར་སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་བཞི་ཐོས་པས་ཡེ་ཤེས་ལ་དབང་བ་དང་། བཅུ་པར་ཇི་ ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་སྤྲུལ་པ་བསྟན་ནས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་མཛད་པའི་ལས་ལ་དབང་བའི་ གནས་ཉིད་དུ་རྟོགས་པས་སོ། །དེ་ལྟར་རྟོགས་པའི་ཚུལ་ལ་ཁྱད་པར་ཡོད་པ་ལྟར་སྤངས་པ་ ལ་ཡང་ཁྱད་པར་ཡོད་དེ། ས་སོ་སོས་མི་མཐུན་ཕྱོགས་སོ་སོ་སྤོང་བས་སོ། །དེས་ན་ཆོས་ཉིད་ 1-243 མཐོང་བར་ཁྱད་པར་མེད་ཀྱང་སའི་རྣམ་གཞག་འཐད་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཐོབ་པའི་ཕན་ཡོན། གསུམ་པ་ནི། ཕལ་པོ་ཆེའི་ས་བཅུ་པའི་ལེའུར་གསུངས་པའི་དོན་བསྡུས་པ། ཏིང་འཛིན་ བརྒྱ་ཐོབ་ནས་ནི་སྙོམས་པར་འཇུག །སངས་རྒྱས་བརྒྱ་མཐོང་བྱིན་བརླབས་བརྒྱ་ཕྲག་ཤེས། །ཞིང་བརྒྱར་འགྲོ་ཞིང་འཇིག་རྟེན་ཁམས་བརྒྱ་བསྒུལ། །དེ་བརྒྱ་སྣང་བྱེད་འགྲོ་བརྒྱ་སྨིན་པར་ བྱེ
【現代漢語翻譯】 答：證悟法性在本質上沒有差別，因為在第一地所證悟的法性，在第二地等會不斷串習。但在證悟的方式上存在差別。《中邊分別論》中說：『周遍行義勝義諦，同因義之最勝性，無有執著無義諦，諸因各異無義諦，煩惱清凈非義諦，無有各異義性諦，無減無增無義諦，四種自在之處所。法界無明非煩惱，有染污之障十種，十地相違品之敵，對治即是彼等地。』因此，在第一地，法性是周遍行義，即對自他一切眾生都普遍利益；在第二地，因為可以斷除障礙，所以是勝義諦；在第三地，聽聞大乘經典，如實證悟法性，是同因義之最勝性；在第四地，因為沒有對法的貪著，所以是無有執著義；在第五地，心和意念清凈，以十種平等性證悟自他法性為一，所以是諸因各異無義諦；在第六地，證悟清凈的緣起真如，所以是煩惱和清凈無有差別的意義；在第七地，不執著經典等法為差別，所以是無有各異義；在第八地，獲得無生法忍，證悟煩惱和清凈沒有減少和增多的意義。此外，在此地，因為煩惱意轉依，所以能自在無分別智慧；五種具有對境的識轉依，所以能自在隨欲顯現剎土；在第九地，因為聽聞四種無礙解，所以能自在智慧；在第十地，隨欲示現化身，成辦利益眾生之事業。 如上，證悟的方式有差別，斷除也有差別，因為每一地都斷除各自相違的品類。因此，雖然見法性沒有差別，但安立十地是合理的。 獲得的利益： 第三個問題是，《華嚴經·十地品》中所說的要義概括：獲得一百種三摩地，恒常安住；得見百佛，知百千加持；能往百剎土，動搖百世界；能照亮百個世界，成熟百類有情。
【English Translation】 A: There is no difference in the essence of realizing the Dharma-nature (chos nyid, the true nature of reality), because the Dharma-nature realized on the first Bhumi (sa, level/ground) is what one becomes accustomed to on the second Bhumi and so on. However, there is a difference in the manner of realization. As stated in the Madhyāntavibhāga (dBus mTha', Differentiation of the Middle and Extremes): 'The meaning of all-pervading benefit, the supreme meaning, the supreme nature of the meaning of the common cause, the meaning of non-grasping, the meaning of no difference in causes, the meaning of non-affliction and purity, the very meaning of no difference, the meaning of no decrease and no increase, the state of four powers. Ignorance in the realm of Dharma, not afflicted, ten obscurations, the antidotes to the discordant aspects of the ten Bhumis are the Bhumis themselves.' Thus, on the first Bhumi, the Dharma-nature is the meaning of all-pervading, benefiting all beings; on the second, it is the supreme meaning because obscurations can be abandoned; on the third, hearing the Mahāyāna teachings, realizing the Dharma-nature as it is, is the supreme nature of the meaning of the common cause; on the fourth, because there is no craving for Dharma, it is the meaning of non-grasping; on the fifth, the mind and thoughts are purified, and the Dharma-nature of oneself and others is realized as one through the ten equalities, so it is the meaning of no difference in causes; on the sixth, realizing the pure suchness of dependent origination, it is the meaning of no difference between affliction and purification; on the seventh, not grasping the Sutras and other Dharmas as different, it is the meaning of no difference; on the eighth, obtaining forbearance of the unborn Dharma, one realizes that there is no decrease or increase in affliction and purification. Furthermore, on this Bhumi, because the afflicted mind is transformed, one has power over non-conceptual wisdom; the five consciousnesses with their objects are transformed, so one has the power to manifest fields as desired; on the ninth, hearing the four analytical knowledges, one has power over wisdom; on the tenth, one demonstrates emanations as desired and engages in activities that benefit sentient beings. As such, just as there is a difference in the manner of realization, there is also a difference in abandonment, because each Bhumi abandons its respective discordant aspects. Therefore, although there is no difference in seeing the Dharma-nature, the establishment of the Bhumis is reasonable. The Benefits of Attainment: The third question is a summary of the meaning spoken in the tenth chapter of the Avataṃsaka Sūtra (Phal po che, Garland Sutra), 'Having obtained a hundred Samādhis, one abides in equanimity; seeing a hundred Buddhas, knowing hundreds of thousands of blessings; going to a hundred Buddha-fields, shaking a hundred world-systems; illuminating a hundred worlds, maturing a hundred kinds of beings.'
ད། །བསྐལ་པ་བརྒྱར་གནས་སྔ་ཕྱིར་ཡེ་ཤེས་འཇུག །ཆོས་སྒོ་བརྒྱ་འབྱེད་ལུས་བརྒྱ་སྟོན་པ་ དང་། །ལུས་རེ་ལ་ཡང་བྱང་སེམས་བརྒྱ་ཕྲག་གི །འཁོར་གྱིས་ཀུན་ནས་ཡོངས་སུ་བསྐོར་བར་ སྟོན། །ཞེས་པ་ས་དང་པོ་ཐོབ་པ་ན་དུས་གཅིག་ཏུ་ཡོན་ཏན་བརྒྱ་ཕྲག་བཅུ་གཉིས་འཐོབ་པོ། །ས་ལྷག་མ་རྣམས་ལ། སྟོང་དང་འབུམ་དང་བྱེ་བ་དང་། །བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱ་བྱེ་བ་སྟོང་། །བྱེ་བ་ ཁྲ་ཁྲིག་ཕྲག་འབུམ་དང་། །སྟོང་གསུམ་འབུམ་ཕྲག་བཅུ་རྡུལ་དང་། །སངས་རྒྱས་ཞིང་ཁམས་ གྲངས་མེད་པ། །འབུམ་ཕྲག་བཅུ་ཡི་རྡུལ་རྙེད་དང་། །སངས་རྒྱས་ཞིང་ཁམས་བརྗོད་མེད་པ། །བྱེ་བ་ཁྲག་ཁྲིག་བརྒྱ་སྟོང་ཕྲག །བཅུ་ཡི་རྡུལ་ཕྲན་གྲངས་མཉམ་རྣམས། །གཉིས་ནས་བཅུ་ པའི་བར་གྱིས་འཐོབ། །ཅེས་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྟོང་ལ་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པ་བཅུ་ གཉིས་རེ་སྦྱར་རོ། །སྐྱེ་བ་དང་ཕྲིན་ལས་ཀྱི་ཚུལ་ཡང་ས་བཅུ་པར་གསུངས་ཏེ། ཕལ་ཆེ་བའི་ དབང་དུ་བྱས་ནས་འཛམ་བུའི་གླིང་གི་བདག་པོ་འཁོར་ལོ་བསྒྱུར་བར་སྐྱེས་ཏེ། སེམས་ཅན་ རྣམས་ཀྱི་སེར་སྣའི་དྲི་མ་སེལ་བ་དང་། གླིང་བཞི་ལ་དབང་བའི་འཁོར་ལོ་བསྒྱུར་བར་སྐྱེས་ ཏེ་སེམས་ཅན་རྣམས་འཆལ་ཚུལ་དང་མི་དགེ་བ་ལས་ཟློག་ཏེ་དགེ་བ་ལ་སྦྱོར་བ་དང་། ལྷའི་ དབང་པོ་བརྒྱ་བྱིན་དུ་སྐྱེས་ཏེ་སེམས་ཅན་གྱི་འདོད་པའི་འདོད་ཆགས་ཟློག་པ་དང་། ལྷའི་ རྒྱལ་པོ་རབ་མཐའ་བྲལ་དུ་སྐྱེས་ཏེ་སེམས་ཅན་གྱི་འཇིག་ཚོགས་ལྟ་བ་ཟློག་པ་དང་། ལྷའི་ རྒྱལ་པོ་ཡོངས་སུ་དགའ་ལྡན་དུ་སྐྱེས་ཏེ་སེམས་ཅན་རྣམས་མུ་སྟེགས་ཐམས་ཅད་ལས་ཟློག་ པ་དང་། ལྷའི་རྒྱལ་པོ་རབ་འཕྲུལ་དུ་སྐྱེས་ཏེ་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་མངོན་པའི་ང་རྒྱལ་ཟློག་ 1-244 ཅིང་རྟེན་འབྲེལ་ལ་འཛུད་པ་དང་། ལྷའི་རྒྱལ་པོ་དབང་བསྒྱུར་དུ་སྐྱེས་ཏེ་ཉན་རང་གི་མངོན་ རྟོགས་བསྒྲུབ་ཅིང་སེམས་ཅན་རྣམས་སྐྱོན་མེད་པ་ལ་འཛུད་པ་དང་། སྟོང་གི་བདག་པོ་ཚངས་ པར་སྐྱེས་ཏེ་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཐེག་པ་གསུམ་སྟོན་པ་དང་། སྟོང་གཉིས་ཀྱི་བདག་པོ་ ཚངས་པར་སྐྱེས་ཏེ་སྔ་མ་ལྟར་དང་། སྟོང་གསུམ་གྱི་བདག་པོ་ལྷའི་རྒྱལ་པོ་དབང་ཕྱུག་ཆེན་ པོར་སྐྱེས་ཏེ་སྔ་མ་ལྟར་དང་། བཅུ་པོ་ས་བཅུ་ལ་གནས་པ་རྣམས་ཀྱི་རིམ་པ་ལྟར་རོ། ། ༈ མཐར་ཐུག་སངས་རྒྱས་ཐོབ་ཚུལ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ། དུས་ནམ་ཞིག གནས་གང་དུ། དོན་གང་ཞིག་མངོན་དུ་མཛད་ པའོ། །དང་པོ་ནི། མོས་པ་སྤྱོད་པའི་ས་ལ་ཞུགས་པ་ནས་བརྩམས་ཏེ་བསྐལ་པ་ཆེན་པོ་གྲངས་ མེད་དང་པོས་ས་དང་པོ་འཐོབ་སྟེ། དེ་ཡང་རྟག་ཏུ་འབད་ན་འཐོབ་ཀྱི་མ་འབད་ན་མ་ཡིན་ པས་མཐའ་གཅིག་ཏུ་མ་ངེས་ལ། གྲངས་མེད་གཉིས་པས་ས་བདུན་པ་འཐོབ་པ་དང་། གྲངས་ མེད་གསུམ་པས་ས་བཅུ་པ་འཐོབ་པ་ངེས་པ་ཅན་ཡིན་ལ་རྣམ་བྱང་སར་གསུངས་ཤིང་། དེ་ ནས་སངས་རྒྱས་འཐོབ་པ་ལ་
【現代漢語翻譯】 複次，于百千劫中，前後證入智慧，開啟百種法門，示現百種身相，且每一身相，皆有百千菩薩眷屬圍繞。 如是，初地菩薩於一剎那間，能獲得百千十二種功德。其餘諸地，或得千，或得萬，或得十萬，或得百萬，或得千萬，或得億，或得百億，或得千億，或得那由他，或得百那由他，或得千那由他，或得俱胝，或得百俱胝，或得千俱胝，乃至或得百千俱胝那由他之微塵數，或得無量無數佛土之微塵數，或得百千俱胝那由他之佛土微塵數，或得不可說佛土之俱胝數，或得百俱胝數，或得千俱胝數，乃至或得百千俱胝那由他之微塵數，如是二地至十地，各各增上獲得十二種三摩地等持。 關於菩薩的生處和事業，十地經中也有闡述：大多數情況下，菩薩會示現為贍部洲（Jambudvipa，人世間）的轉輪聖王，以此消除眾生的慳吝之心；或者示現為統治四大部洲的轉輪聖王，以此使眾生遠離邪行和不善，趨向善行；或者示現為帝釋天（Indra，佛教的護法神），以此消除眾生的貪慾；或者示現為夜摩天王（Yama，佛教的護法神），以此消除眾生的我見；或者示現為兜率天王（Tusita，佛教的護法神），以此使眾生遠離一切外道；或者示現為化樂天王（Nirmanarati，佛教的護法神），以此消除眾生的驕慢，引導他們進入緣起之理；或者示現為他化自在天王（Paranirmita-vasavartin，佛教的護法神），以此成就聲聞和緣覺的證悟，引導眾生進入無過之境；或者示現為大梵天王（Brahma，印度教的創世神），以此為眾生宣說三乘之法；或者示現為二千世界之主的大梵天王，如前所述；或者示現為三千大千世界之主的大自在天王（Mahesvara，印度教的濕婆神），如前所述。此十種示現，依次對應于安住十地的菩薩。 最終成佛之方式： 其次，分三部分闡述：何時、何地、證悟何等意義？ 首先，從進入勝解行地開始，經歷第一無數大劫，證得初地。然此證得，恒常精進則可得，不精進則不得，故非絕對。經歷第二無數大劫，證得七地。經歷第三無數大劫，證得十地，此乃決定之理，于《菩薩地論》中亦有闡述。此後，便可證得佛果。
【English Translation】 Furthermore, in hundreds of thousands of kalpas (aeons), wisdom is entered into both before and after. A hundred doors of Dharma are opened, and a hundred bodies are shown. Moreover, for each body, it is shown that hundreds of thousands of Bodhisattvas completely surround it. Thus, when the first Bhumi (level of Bodhisattva) is attained, hundreds of thousands and twelve qualities are attained simultaneously. For the remaining Bhumis, thousands, hundreds of thousands, hundreds of millions, hundreds of millions of hundreds of thousands, hundreds of millions of thousands, kotis (a very large number), hundreds of millions of hundreds of thousands, three thousand hundreds of thousands of ten dusts, countless Buddha-fields, hundreds of thousands of ten dusts are found, and countless Buddha-fields, hundreds of millions of hundreds of thousands of hundreds of thousands, the number of dust particles equal to ten, from the second to the tenth are attained. Thus, twelve things such as entering into thousands of Samadhis (meditative absorption) are combined. The manner of birth and activity is also explained in the Tenth Bhumi. For the most part, based on the power of most, one is born as a Chakravartin (wheel-turning king) of Jambudvipa (the human world), eliminating the stain of miserliness of sentient beings; or one is born as a Chakravartin who rules the four continents, turning sentient beings away from immoral conduct and non-virtue, and engaging them in virtue; or one is born as Indra (king of the gods), turning away the desire for sensual pleasures of sentient beings; or one is born as Yama (king of the dead), turning away the view of the aggregation of destruction of sentient beings; or one is born as the Tushita (contented) god-king, turning sentient beings away from all heretics; or one is born as the Nirmanarati (enjoying emanations) god-king, turning away the manifest pride of sentient beings and engaging them in dependent origination; or one is born as the Paranirmita-vasavartin (controlling others' emanations) god-king, accomplishing the manifest realization of Shravakas (hearers) and Pratyekabuddhas (solitary realizers), and engaging sentient beings in the faultless; or one is born as Brahma (creator god), the lord of a thousand, showing the three vehicles to sentient beings; or one is born as Brahma, the lord of two thousand, as before; or one is born as the great Mahesvara (great powerful one) god-king, the lord of three thousand, as before. The ten are in accordance with the order of those who abide in the ten Bhumis. How to Attain Ultimate Buddhahood: Secondly, there are three parts: When? Where? What meaning is realized? Firstly, from entering the Bhumi of Adhimukti-carya (practice of aspiration), the first immeasurable great kalpa attains the first Bhumi. However, this attainment is obtained if one always strives, and it is not obtained if one does not strive, so it is not absolutely certain. The second immeasurable attains the seventh Bhumi, and the third immeasurable attains the tenth Bhumi, which is certain, and it is explained in the Bodhisattva-bhumi. From then on, the attainment of Buddhahood...
ནི་ངེས་པ་མེད་དེ། འཇམ་དཔལ་ལྟ་བུ་ཕྱི་མའི་མཐར་ཐུག་པར་ སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་དང་། ཐུབ་པ་ལྟ་བུ་བསྐལ་པ་འདུམས་པར་མཛད་ནས་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པ་ ཡང་ཡོད་པས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། འོག་མིན་སྟུག་པོ་བཀོད་པ་ལ་སོགས་པ་ལོངས་སྐུའི་ཞིང་དུ་སངས་རྒྱས་ འཐོབ་སྟེ། ཐུབ་པ་ཆེན་པོ་བཞིན་ནོ། །སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་འོག་མིན་དུ་སངས་རྒྱས་འཐོབ་ པ་ནི་མིན་ཏེ། མདོ་རྒྱན་དུ། ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་ཁམས་ཀུན་ཏུ། །འཁོར་ཡོངས་བསྡུ་དང་ ཞིང་དང་མཚན། །སྐུ་དང་ཆོས་རྫོགས་ལོངས་སྤྱོད་དང་། །མཛད་པ་དག་གིས་ཐ་དད་དོ། །ཞེས་པས་ལོངས་སྐུའི་ཞིང་ཁམས་ཐ་དད་ལ། སོ་སོའི་ལོངས་སྐུའི་ཞིང་དུ་འཐོབ་པ་ནི་ངེས་ པ་སྟེ་ཐུབ་པ་ཆེན་པོ་བཞིན་ནོ། །འོག་མིན་འདི་ཡང་གཟུགས་ཁམས་ཀྱི་འོག་མིན་ནི་མིན་ཏེ། ཕལ་པོ་ཆེར་། སྟོང་གསུམ་མི་མཇེད་འདི་ལ་སོགས་པ་མང་པོ་ནང་དུ་འདུས་པའི་འོག་མིན་ 1-245 དུ་ཐུབ་པའི་ལོངས་སྐུ་རྣམ་སྣང་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་བཤད་པས་སོ། །སྤྲུལ་སྐུས་མཛད་པ་ བསྟན་པ་རྣམས་ནི་སྤྲུལ་པ་ཡིན་པས་སངས་རྒྱས་པ་དངོས་མ་ཡིན་ལ་གནས་ནས་ནི་འཛམ་ གླིང་བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱར་འབྱུང་ངོ་། ། གསུམ་པ་ནི། རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་དང་ བྲལ་ནས་གནས་གྱུར་པའི་ངོ་བོ་འཐོབ་སྟེ། དེར། དཀའ་སྤྱོད་དཔག་མེད་བརྒྱ་ཕྲག་དང་། །དཔག་མེད་དགེ་ཀུན་བསགས་པ་དང་། །དཔག་ཏུ་མེད་པའི་དུས་དང་ནི། །དཔག་མེད་སྒྲིབ་ པ་ཟད་པའི་ཕྱིར། །སྒྲིབ་པ་ཀུན་གྱི་དྲི་མེད་པར། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་ཐོབ། །ཅེས་ དང་། སྔ་མ་ཕྱི་མར་ཁྱད་མེད་ཀྱང་། །སྒྲིབ་པ་ཀུན་གྱི་དྲི་མེད་པ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་སངས་ རྒྱས་འདོད། །ཅེས་སོ། ། ༈ གང་ཞིག་ཐོབ་པའི་འབྲས་བུ་བཤད་པ། མདོར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་པ་ནི། དེ་ལྟར་མངོན་དུ་མཛད་པའི་སངས་ རྒྱས་དེ་ཡང་སྐུ་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་གྱི་ དོན་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་སྟེ། ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པར། དྲི་མ་མེད་པའི་ཆོས་སྐུ་ལ། །ཡེ་ཤེས་རྒྱ་ མཚོ་གནས་གྱུར་ནས། །སྣ་ཚོགས་ནོར་བུ་ཇི་བཞིན་དུ། །དེ་ལས་སེམས་ཅན་དོན་རབ་མཛད། །ཅེས་སོ། ། ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ། སྐུའི་རྣམ་གཞག གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས། སྐུའི་རྣམ་གཞག ཡེ་ཤེས་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། གཞུང་དུ་རྒྱས་པར་འཆད་དོ། ། ༈ ཡེ་ཤེས་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཆོས་དབྱིངས། གཞན་ བྱུང་ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ། དེ་དག་སྐུ་ཡིས་བསྡུས་ཚུལ་བཤད་པའོ། ། ༈ རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཆོས་དབྱིངས་བཤད་པ། དང་པོ་ནི། མདོ་རྒྱན་དུ། ཆོས་རྣམས་ཀུན་གྱི་དེ་བཞིན་ཉིད། །སྒྲིབ་གཉིས་དག་པའི་མཚན་ཉིད་དེ། །དངོས་པོ་ཤེས་པ་ དེ་ལ་དམིགས། །དབང་ཟད་མི་ཤེ
【現代漢語翻譯】 沒有什麼是絕對的。例如，像文殊菩薩（འཇམ་དཔལ་，智慧的化身）那樣，在最後階段才修行；又如釋迦牟尼佛（ཐུབ་པ་），經過無數劫的修行才成佛。 第二種情況是，在色究竟天（འོག་མིན་སྟུག་པོ་བཀོད་པ་）等報身佛土可以成佛，如大能仁（ཐུབ་པ་ཆེན་པོ་）一樣。但並非所有佛都在色究竟天成佛。《經莊嚴論》中說：『圓滿受用一切界，眷屬圓滿及佛土，相好圓滿身與法，事業圓滿各不同。』意思是說，報身佛土各不相同，在各自的報身佛土成佛是必然的，如大能仁一樣。這裡的色究竟天並非指色界的色究竟天，而是指《華嚴經》中所說的，包含三千大千世界等諸多世界的色究竟天，釋迦牟尼佛的報身毗盧遮那佛（རྣམ་སྣང་）在此成佛。化身佛所顯現的事業都是化現，並非真正的成佛，其示現的處所遍佈無數個閻浮提（འཛམ་གླིང་）。 第三種情況是，自性清凈的真如（དེ་བཞིན་ཉིད་），脫離了暫時的垢染，獲得了轉依的體性。如經中所說：『無數百千難行苦行，積累無數一切善根，經歷無數時間和劫，爲了無數業障的止息，無垢一切業障，獲得一切智智。』又說：『前後無差別，無垢一切業障，真如即是佛。』 接下來講述所獲得的果。首先是總說。 第二部分分為兩部分，首先是總說：如此顯現的佛，具有身和智慧的體性，如如意寶珠一般，自然成就利益眾生的事業。《法界贊》中說：『無垢法身中，智慧如海轉依后，如種種珍寶，從中善作眾生事。』 詳細解釋分為兩部分：身的分類和智慧的解釋。首先是身的分類，將在下文中詳細闡述。 接下來是智慧的解釋，分為三部分：自生智慧法界，他生四種智慧，以及這些智慧如何被身所包含。 首先是自生智慧法界的解釋。《經莊嚴論》中說：『諸法之真如，二障清凈相，彼為所知境，無盡自在轉。』
【English Translation】 Nothing is absolute. For example, like Mañjuśrī (འཇམ་དཔལ་, embodiment of wisdom), who practiced at the very end; and like Śākyamuni (ཐུབ་པ་), who attained Buddhahood after kalpas of practice. The second case is that Buddhahood can be attained in the Pure Land of the Sambhogakāya (འོག་མིན་སྟུག་པོ་བཀོད་པ་), such as Akaniṣṭha, like the Great Sage (ཐུབ་པ་ཆེན་པོ་). However, not all Buddhas attain Buddhahood in Akaniṣṭha. The Ornament of the Sūtras states: 'Perfect enjoyment in all realms, complete retinue and field, perfect marks, body, and Dharma, different enjoyments and deeds.' This means that the Sambhogakāya realms are different, and attaining Buddhahood in their respective Sambhogakāya realms is certain, like the Great Sage. This Akaniṣṭha is not the Akaniṣṭha of the Form Realm, but as stated in the Avataṃsaka Sūtra, it is the Akaniṣṭha that includes many three-thousand great-thousand worlds, where the Sambhogakāya Vairocana (རྣམ་སྣང་) of Śākyamuni attained Buddhahood. The deeds shown by the Nirmāṇakāya are all manifestations, not actual Buddhahood, and their places of manifestation occur in hundreds of millions of Jambudvīpas (འཛམ་གླིང་). The third case is the Suchness (དེ་བཞིན་ཉིད་) that is naturally pure, free from adventitious defilements, and attains the nature of transformation. As it says: 'Countless hundreds of thousands of difficult practices, accumulate countless all virtues, experience countless times and kalpas, for the sake of the cessation of countless obscurations, without defilement of all obscurations, attain omniscience.' It also says: 'No difference between before and after, without defilement of all obscurations, Suchness is desired as Buddhahood.' Next, the result of what is attained is explained. First, a summary. The second part is divided into two parts, first a summary: The Buddha who manifests in this way has the nature of body and wisdom, like a wish-fulfilling jewel, spontaneously accomplishing the benefit of sentient beings. The Praise of Dharmadhātu says: 'In the stainless Dharmakāya, wisdom transforms like an ocean, like various jewels, from which the benefit of sentient beings is well accomplished.' The detailed explanation is divided into two parts: the classification of the body and the explanation of wisdom. First, the classification of the body will be explained in detail below. Next is the explanation of wisdom, divided into three parts: the self-born wisdom Dharmadhātu, the other-born four wisdoms, and how these wisdoms are contained by the body. First is the explanation of the self-born wisdom Dharmadhātu. The Ornament of the Sūtras says: 'The Suchness of all dharmas, the characteristic of the purification of the two obscurations, that is the object of knowledge, endless and freely turning.'
ས་མཚན་ཉིད་དོ། །ཞེས་པས་ཆོས་ཀུན་གྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ སྒྲིབ་གཉིས་དག་པ་དང་། དངོས་པོ་དང་དེ་ལ་དམིགས་པ་ཤེས་པ་ལ་དབང་ཟད་མི་ཤེས་པའི་ 1-246 མཚན་ཉིད་གཉིས་ཀྱིས་ངོ་བོ་བསྟན་ཏོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ཤེས་ཐམས་ཅད་ནས། །བསྒོམ་པ་ ལས་ནི་ཡང་དག་འབྱུང་། །སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །གཉིས་སྐྱེད་མི་ཟད་འབྲས་བུ་ ཅན། །ཞེས་པས། དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་སྒོ་ཐམས་ཅད་ནས་བསྒོམ་པས་ རྒྱུ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་ཕན་བདེ་གཉིས་སྐྱེད་པས་འབྲས་བུ་བསྟན་ཏོ། །སྐུ་དང་གསུང་དང་ ཐུགས་སྤྲུལ་པའི། །སྦྱོར་བའི་ཐབས་ཀྱི་ལས་ཅན་ཏེ། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་སྒོ་དང་། །དཔག་ཏུ་མེད་པ་གཉིས་དང་ལྡན། །ཞེས་པས། སྐུ་གསུང་ཐུགས་སྤྲུལ་པས་ལས་དང་། ཏིང་ ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་དང་ཚོགས་གཉིས་དཔག་ཏུ་མེད་པ་དང་ལྡན་པས་ལྡན་པ་བསྟན་ཏོ། །རང་བཞིན་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་དང་། །སྤྲུལ་པ་དག་གིས་ཐ་དད་འཇུག །འདི་ནི་སངས་ རྒྱས་རྣམ་དག་པའི། །ཆོས་དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པར་བཤད། །ཅེས་པས་སྐུ་གསུམ་གྱི་ འཇུག་པ་བསྟན་ཏོ། ། ༈ གཞན་བྱུང་ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ། སྤྱི་ཡི་རྣམ་གཞག སོ་སོའི་མཚན་ཉིད། རྒྱུ་ཡི་དབྱེ་བའོ། །དང་ པོ་ནི། དེར། མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་མི་གཡོ་སྟེ། །ཡེ་ཤེས་གསུམ་ནི་དེ་ལ་བརྟེན། །མཉམ་པ་ཉིད་ དང་སོ་སོར་རྟོག །བྱ་བ་གྲུབ་པ་ཁོ་ནའོ། །ཞེས་པས་སོ། །མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་མི་གཡོ་བ་དང་རྟེན་ ཡིན་ལ། གཞན་གསུམ་དེ་ལ་བརྟེན་པ་དང་གཡོ་བའོ། །གཉིས་པ་ལ་བཞིའི་དང་པོ་མེ་ལོང་ ཡེ་ཤེས་ནི། དེར། མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་ང་ཡི་མེད། །ཡོངས་སུ་མ་ཆད་རྟག་ཏུ་ལྡན། །ཤེས་བྱ་ཀུན་ ལ་མ་རྨོངས་ལ། །རྟག་ཏུ་དེ་ལ་མངོན་ཕྱོགས་མིན། །ཡེ་ཤེས་ཀུན་གྱི་རྒྱུ་མཚན་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་ འབྱུང་གནས་ཆེན་པོ་འདྲ། །ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད། །ཡེ་ཤེས་གཟུགས་ བརྙན་འབྱུང་ཕྱིར་དེ། །ཞེས་པས། མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་ནི་དུས་རྟག་ཏུ་ང་ཡི་བ་མེད་པ་དང་། ཡུལ་ གྱི་སྒོ་ནས་ཡོངས་སུ་མ་ཆད་པ་དང་། དུས་ཀྱི་སྒོ་ནས་རྟག་ཏུ་ལྡན་པ་དང་། རྟག་ཏུ་སྒྲིབ་པ་དང་ བྲལ་བས་ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་མ་རྨོངས་ཀྱང་། རྣམ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཤེས་བྱ་དེ་དག་ལ་མངོན་ 1-247 དུ་ཕྱོགས་པ་མིན་ལ་ཡེ་ཤེས་གསུམ་པོ་ཀུན་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་བྱེད་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གཟུག་ བརྙན་འབྱུང་བས་བཞིན་གྱི་གཟུགས་བརྙན་འབྱུང་བའི་མེ་ལོང་དང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་མེ་ལོང་ལྟ་ བུའོ། ། གཉིས་པ་མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ནི། དེར། མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་སེམས་ཅན་ལ། །བསྒོམ་ པ་དག་པ་ལས་འདོད་དེ། །མི་གནས་ཞི་བར་བཞུགས་པ་ནི། །མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པར་ འདོད། །དུས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་བྱམས་པ་དང་། །སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་དག་དང་ལྡན། །སེམས་ཅན་ རྣམས་ལ་མོས་པ་བཞིན། །སངས་
【現代漢語翻譯】 『自性』（ས་མཚན་ཉིད，自性）一詞表明，一切法的真如（དེ་བཞིན་ཉིད，tathātā，如是）清凈了二障（སྒྲིབ་གཉིས，two obscurations），並且以對事物及其所緣的知識具有無盡的智慧（ཤེས་པ་ལ་དབང་ཟད，unlimited wisdom）和不瞭解（མི་ཤེས་པ，not knowing）這兩種自性來揭示其本質。 『真如從一切知識中，通過禪修而真實生起，對一切眾生，時時生起二利，具有無盡的果實。』這表明，真如通過從一切法類之門進行禪修而成為因，通過對眾生生起利益和安樂而成為果。 『身語意化身的，具有結合之方便的業，具有禪定和陀羅尼之門，以及無數二者。』這表明，身語意化身具有業，以及具有禪定、陀羅尼和無數二資糧。 『自性圓滿報身和化身，以差別而存在。此乃清凈佛陀的，法界完全清凈之說。』這表明了三身的顯現。 第二，解釋其他生起之四智（གཞན་བྱུང་ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ，four wisdoms arising from others）。 分為三部分：總的分類、各自的自性、以及因的差別。第一部分是：『在那裡，如鏡智（མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས，ādarśa-jñāna，mirror-like wisdom）不動搖，三種智慧依賴於它，平等性（མཉམ་པ་ཉིད，samatā，equality），個別觀察（སོ་སོར་རྟོག，pratyavekṣaṇā，discrimination），唯有成辦事業（བྱ་བ་གྲུབ་པ，kṛtyānuṣṭhāna，accomplishment of activities）。』 如鏡智是不動搖的，是所依，其他三種智慧依賴於它，是動搖的。第二部分，四智中的第一種，如鏡智是：『在那裡，如鏡智沒有我，完全不斷絕，恒常具有，對一切所知不愚昧，恒常不對其顯現，因為是一切智慧的原因，如同智慧的大源泉，是圓滿報身佛，因為智慧的影像生起。』 這表明，如鏡智在任何時候都沒有『我』，從對境的角度來說是完全不斷絕的，從時間的角度來說是恒常具有的，並且由於恒常遠離障礙，所以對一切所知不愚昧，但由於沒有相狀，所以不對那些所知顯現，並且是生起三種智慧的原因，由於生起智慧的影像，所以就像生起面部影像的鏡子一樣。 第二，平等性智（མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས，samatā-jñāna，wisdom of equality）是：『在那裡，平等性智對眾生，從禪修清凈中生起，不住于寂靜中，被認為是平等性智。』 『在一切時中具有慈愛，以及大悲，如同眾生所希望的，成佛。』
【English Translation】 The term 'self-nature' (ས་མཚན་ཉིད) indicates that the suchness (དེ་བཞིན་ཉིད, tathātā) of all dharmas is purified of the two obscurations (སྒྲིབ་གཉིས), and its essence is revealed by the two characteristics of having unlimited wisdom (ཤེས་པ་ལ་དབང་ཟད) in the knowledge of things and their objects, and not knowing (མི་ཤེས་པ). 'Suchness, from all knowledge, truly arises from meditation, for all sentient beings, at all times, generating two benefits, possessing inexhaustible fruits.' This indicates that suchness becomes the cause through meditation from all categories of dharmas, and becomes the result by generating benefit and happiness for sentient beings. 'Of the emanations of body, speech, and mind, having the karma of the means of union, possessing the doors of samādhi and dhāraṇī, and the immeasurable two accumulations.' This indicates that the emanations of body, speech, and mind have karma, and possessing samādhi, dhāraṇī, and the immeasurable two accumulations. 'The self-nature, complete enjoyment body, and emanation, exist with distinctions. This is said to be the completely pure dharmadhātu of the pure Buddha.' This indicates the manifestation of the three bodies. Second, explaining the four wisdoms arising from others (གཞན་བྱུང་ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ). Divided into three parts: the general classification, the individual characteristics, and the differences in causes. The first part is: 'There, mirror-like wisdom (མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས, ādarśa-jñāna) is unwavering, the three wisdoms rely on it, equality (མཉམ་པ་ཉིད, samatā), individual observation (སོ་སོར་རྟོག, pratyavekṣaṇā), only accomplishing activities (བྱ་བ་གྲུབ་པ).' Mirror-like wisdom is unwavering and is the basis, the other three wisdoms rely on it and are wavering. The second part, the first of the four wisdoms, mirror-like wisdom is: 'There, mirror-like wisdom has no 'I', is completely uninterrupted, constantly possessed, not ignorant of all knowable things, constantly not directed towards them, because it is the cause of all wisdoms, like the great source of wisdom, is the complete enjoyment body Buddha, because the image of wisdom arises.' This indicates that mirror-like wisdom has no 'I' at any time, is completely uninterrupted from the perspective of the object, is constantly possessed from the perspective of time, and because it is constantly free from obscurations, it is not ignorant of all knowable things, but because it has no aspect, it is not directed towards those knowable things, and it is the cause of the arising of the three wisdoms, and because the image of wisdom arises, it is like a mirror that produces the image of a face. Second, the wisdom of equality (མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས, samatā-jñāna) is: 'There, the wisdom of equality for sentient beings, arises from the purification of meditation, abiding in non-abiding peace, is considered the wisdom of equality.' 'In all times possessing loving-kindness, and great compassion, as sentient beings wish, to attain Buddhahood.'
རྒྱས་སྐུ་ནི་ངེས་པར་སྟོན། །ཞེས་པས། བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའི་མངོན་རྟོགས་ལམ་གྱི་དུས་ན་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་མཉམ་ཉིད་ཀྱི་ཤེས་པ་ཐོབ་པ་ དེ་བསྒོམ་པ་དག་པའི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པའི་ཚེ་མི་གནས་མྱང་འདས་སུ་ཞུགས་པ་ཡིན་ ལ། དུས་ཀུན་ཏུ་བྱམས་སྙིང་རྗེ་དང་ལྡན་ཞིང་སེམས་ཅན་ལ་མོས་པ་བཞིན་རྒྱལ་པའི་སྐུ་སྟོན་ པའོ། ། གསུམ་པ་སོར་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ནི། དེར། སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཤེས་བྱ་ཀུན་ ལ་རྟག་མི་ཐོགས། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་རྣམས་ཀྱི། །གཏེར་དང་འདྲ་བ་ཁོ་ན་ཡིན། །འཁོར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་རྣམས་སུ་ནི། །འབྱོར་པ་ཐམས་ཅད་སྟོན་མཛད་པ། །ཐེ་ཚོམ་ཐམས་ ཅད་གཅོད་མཛད་པའི། །ཆོས་ཆེན་ཆར་ནི་རབ་ཏུ་འབེབས། །ཞེས་པས། ཤེས་བྱ་ཀུན་ཐོགས་ པ་མེད་པར་མཁྱེན་ཞིང་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་ཐམས་ཅད་གྱི་འབྱུང་ཁུངས་སུ་གྱུར་པ་ ཡིན་ལ། འཁོར་པ་རིན་པོ་ཆེའི་ས་གཞི་སོགས་འབྱོར་པ་ཐམས་ཅད་དང་ཐེ་ཚོམ་ཐམས་ཅད་ གཅོད་པའི་ཆོས་སྟོན་ཏོ། ། བཞི་པ་བྱ་གྲུབ་ཡེ་ཤེས་ནི། དེར། བྱ་བ་གྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཁམས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་ སྣ་ཚོགས་ཤིང་། །དཔག་མེད་བསམ་ཡས་སྤྲུལ་པ་ཡིས། །སེམས་ཅན་ཀུན་དོན་སྒྲུབ་པའོ། 1-248 །སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་པ་དེ་རྟག་ཏུ། །མཛད་པ་སྒྲུབ་པའི་བྱེ་བྲག་དང་། །གྲངས་དང་ཞིང་གིས་ རྣམས་ཀུན་ཏུ། །བསམ་མི་ཁྱབ་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པས། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ཀུན་ ཏུ་སྤྲུལ་པ་སྣ་ཚོགས་པ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ ཀྱི་དོན་མཛད་པ་ཡིན་ལ། རྟག་ཏུ་བྱ་བ་མཛད་པའི་བྱེ་བྲག་དང་གྲངས་དང་ཞིང་གི་སྒོ་ནས་ ཐམས་ཅད་དུ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའོ། ། གསུམ་པ་ནི། དེར། འཛིན་པའི་ཕྱིར་དང་སེམས་མཉམ་ཕྱིར། །ཡང་དག་ཆོས་རབ་སྟོན་ ཕྱིར་དང་། །བྱ་བ་སྒྲུབ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ་ཡང་དག་འབྱུང་། །ཞེས་པས། ཐོས་ པའི་ཆོས་རྣམས་འཛིན་པ་དང་། བདག་གཞན་ལ་སེམས་མཉམ་པ་དང་། ཡང་དག་པའི་ཆོས་ བསྟན་པ་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱ་བ་སྒྲུབ་པ་བཞིས་གཙོ་བོའི་རྒྱུ་བྱས་ནས་ཡེ་ཤེས་བཞི་ པོ་སྐྱེའོ། ། ༈ དེ་དག་སྐུ་ཡིས་བསྡུས་ཚུལ་བཤད་པ། གསུམ་པ་ནི། ཡེ་ཤེས་ལྔ་པོ་དེ་ལས་ཆོས་དབྱིངས་ནི་ཆོས་སྐུའམ་རང་བཞིན་གྱི་སྐུ་ཡིན་ ལ། མེ་ལོང་ནི་ལོངས་སྐུར་དངོས་སུ་གསུངས་ཤིང་དེ་ཐོག་མར་བྱུང་བའི་གསལ་བྱེད་དེས་ མཉམ་ཉིད་སོར་རྟོག་གཉིས་ཀྱང་ལོངས་སྐུར་གོ་བར་བྱ་ཞིང་། བྱ་གྲུབ་ནི་སྤྲུལ་སྐུ་ཡིན་པར་ དངོས་སུ་གསལ་ལོ། །སྦྱོར་ཚུལ་འདི་ལས་གཞན་ནི་རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་ཀྱི་དགོངས་པ་ལས་ རིང་པར་མངོན་ནོ། ། ༈ གཞུང་དོན། མདོར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་གཞུང་དོན་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། དྲི་མ་མེད་པའི་དེ་བཞིན་ ཉིད་གང་ཞེ་ན་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཟག་པ་མེད
【現代漢語翻譯】 རྒྱས་སྐུ་ནི་ངེས་པར་སྟོན། །ཞེས་པས། (意為：佛身必示現。) 因此，當菩薩處於證悟道時，對眾生獲得平等智慧，通過修習此智慧，在證得菩提時，便進入無住涅槃。並且，恒時懷有慈悲心，如眾生所愿般示現佛身。 གསུམ་པ་སོར་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ནི། དེར། (第三種是妙觀察智。) སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་རྟག་མི་ཐོགས། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་རྣམས་ཀྱི། །གཏེར་དང་འདྲ་བ་ཁོ་ན་ཡིན། །འཁོར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་རྣམས་སུ་ནི། །འབྱོར་པ་ཐམས་ཅད་སྟོན་མཛད་པ། །ཐེ་ཚོམ་ཐམས་ཅད་གཅོད་མཛད་པའི། །ཆོས་ཆེན་ཆར་ནི་རབ་ཏུ་འབེབས། །(妙觀察智，於一切所知，恒常無礙，如三摩地與陀羅尼之寶藏。于諸眷屬之壇城中，示現一切圓滿，斷除一切疑惑，普降大法之雨。) 意思是說，對一切所知無礙了知，並且是所有三摩地和陀羅尼的來源。在珍寶的輪涅等一切圓滿中，宣說斷除一切疑惑之法。 བཞི་པ་བྱ་གྲུབ་ཡེ་ཤེས་ནི། དེར། (第四種是成所作智。) བྱ་བ་གྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཁམས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་སྣ་ཚོགས་ཤིང་། །དཔག་མེད་བསམ་ཡས་སྤྲུལ་པ་ཡིས། །སེམས་ཅན་ཀུན་དོན་སྒྲུབ་པའོ། །སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་པ་དེ་རྟག་ཏུ། །མཛད་པ་སྒྲུབ་པའི་བྱེ་བྲག་དང་། །གྲངས་དང་ཞིང་གིས་རྣམས་ཀུན་ཏུ། །བསམ་མི་ཁྱབ་པར་ཤེས་པར་བྱ། །(成所作智，於一切界中，以無量不可思議之化身，成辦一切眾生之利益。彼佛之化身，恒常成辦事業之差別，于數量與剎土等一切處，當知皆不可思議。) 意思是說，在所有世間界中，以無量無數不可思議的化身，成辦所有眾生的利益。恒常以事業的差別、數量和剎土的方式，在一切處皆是不可思議。 གསུམ་པ་ནི། དེར། (第三是。) འཛིན་པའི་ཕྱིར་དང་སེམས་མཉམ་ཕྱིར། །ཡང་དག་ཆོས་རབ་སྟོན་ཕྱིར་དང་། །བྱ་བ་སྒྲུབ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ་ཡང་དག་འབྱུང་། །(為執持故，為心平等故，為宣說正法故，為成辦事業故，四智真實生起。) 意思是說，由於執持所聞之法，對自他之心平等，宣說真實之法，以及成辦眾生之利益這四個主要原因，四智得以生起。 ༈ དེ་དག་སྐུ་ཡིས་བསྡུས་ཚུལ་བཤད་པ། (以上是總結為身的方式。) གསུམ་པ་ནི། (第三是。) 五種智慧中，法界體性智是法身或自性身，明鏡般智慧直接說是報身，最初出現的明鏡般智慧也闡明了平等性和妙觀察智也是報身，成所作智直接闡明是化身。除了這種結合方式外，其他的都明顯遠離了諸佛菩薩的意趣。 ༈ གཞུང་དོན། མདོར་བསྟན་པ། (正文要義，簡述。) གཉིས་པ་གཞུང་དོན་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། (第二，正文要義分為兩部分，首先是簡述。) 什麼是無垢之如來藏？即諸佛的無漏……
【English Translation】 རྒྱས་སྐུ་ནི་ངེས་པར་སྟོན། །ཞེས་པས། (Meaning: The Buddha body must be shown.) Therefore, when a Bodhisattva is on the path of enlightenment, they attain the wisdom of equality for sentient beings. By practicing this wisdom, when they attain Bodhi, they enter into non-abiding Nirvana. Moreover, they constantly hold compassion and show the Buddha body as desired by sentient beings. གསུམ་པ་སོར་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ནི། དེར། (The third is the Discriminating Awareness Wisdom.) སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་རྟག་མི་ཐོགས། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་རྣམས་ཀྱི། །གཏེར་དང་འདྲ་བ་ཁོ་ན་ཡིན། །འཁོར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་རྣམས་སུ་ནི། །འབྱོར་པ་ཐམས་ཅད་སྟོན་མཛད་པ། །ཐེ་ཚོམ་ཐམས་ཅད་གཅོད་མཛད་པའི། །ཆོས་ཆེན་ཆར་ནི་རབ་ཏུ་འབེབས། །(Discriminating Awareness Wisdom, constantly unhindered in all that is knowable, like a treasure of Samadhi and Dharani. In the mandalas of all retinues, it shows all perfections, cuts off all doubts, and pours down a great rain of Dharma.) It means that it knows all knowable things without obstruction and is the source of all Samadhi and Dharani. In all perfections such as the wheel and nirvana of jewels, it proclaims the Dharma that cuts off all doubts. བཞི་པ་བྱ་གྲུབ་ཡེ་ཤེས་ནི། དེར། (The fourth is the Accomplishing Activity Wisdom.) བྱ་བ་གྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཁམས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་སྣ་ཚོགས་ཤིང་། །དཔག་མེད་བསམ་ཡས་སྤྲུལ་པ་ཡིས། །སེམས་ཅན་ཀུན་དོན་སྒྲུབ་པའོ། །སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་པ་དེ་རྟག་ཏུ། །མཛད་པ་སྒྲུབ་པའི་བྱེ་བྲག་དང་། །གྲངས་དང་ཞིང་གིས་རྣམས་ཀུན་ཏུ། །བསམ་མི་ཁྱབ་པར་ཤེས་པར་བྱ། །(Accomplishing Activity Wisdom, in all realms, with immeasurable and inconceivable emanations, it accomplishes the benefit of all sentient beings. That Buddha's emanation, constantly accomplishing the distinctions of activities, in all places such as numbers and realms, should be known as inconceivable.) It means that in all realms of the world, with immeasurable and countless inconceivable emanations, it accomplishes the benefit of all sentient beings. It is always inconceivable in all places through the distinctions of activities, numbers, and realms. གསུམ་པ་ནི། དེར། (The third is.) འཛིན་པའི་ཕྱིར་དང་སེམས་མཉམ་ཕྱིར། །ཡང་དག་ཆོས་རབ་སྟོན་ཕྱིར་དང་། །བྱ་བ་སྒྲུབ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ་ཡང་དག་འབྱུང་། །(For the sake of holding, for the sake of equality of mind, for the sake of teaching the true Dharma, and for the sake of accomplishing activities, the four wisdoms truly arise.) It means that the four wisdoms arise due to the four main reasons: holding the Dharma that has been heard, equality of mind towards oneself and others, proclaiming the true Dharma, and accomplishing the benefit of sentient beings. ༈ དེ་དག་སྐུ་ཡིས་བསྡུས་ཚུལ་བཤད་པ། (The above is the way to summarize it as a body.) གསུམ་པ་ནི། (The third is.) Among the five wisdoms, the Dharmadhatu Wisdom is the Dharmakaya or Svabhavikakaya, the Mirror-like Wisdom is directly said to be the Sambhogakaya, and the Mirror-like Wisdom that first appeared also clarifies that the Equality and Discriminating Awareness Wisdoms are also the Sambhogakaya, and the Accomplishing Activity Wisdom is directly clarified as the Nirmanakaya. Apart from this way of combining, others are clearly far from the intention of the Buddhas and Bodhisattvas. ༈ གཞུང་དོན། མདོར་བསྟན་པ། (Main points of the text, brief summary.) གཉིས་པ་གཞུང་དོན་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། (Second, the main points of the text are divided into two parts, first is a brief summary.) What is the stainless Tathagatagarbha? It is the non-outflow of the Buddhas...
་པའི་དབྱིངས་ལ་དྲི་མ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་ བས་གནས་ཡོངས་སུ་གྱུར་པ་སྟེ། བསྡུ་ན་དོན་བརྒྱད་ཀྱིས་སྟོན་ཏོ། །གང་ཞེ་ན། ཁམས་གང་ ཞིག་ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་ལས་མ་གྲོལ་བ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ དེ་གློ་བུར་པའི་དྲི་མས་དག་པ་ནི་ངོ་བོ་སྟེ། དཔལ་ཕྲེང་དུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་གང་ཞིག་ཉོན་ 1-249 མོངས་པའི་སྦུབས་བྱེ་བ་སྙེད་མཐའ་དག་གིས་གཡོགས་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ ལ་དོགས་པ་མ་མཆིས་པ་དེ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་མཐའ་དག་གི་སྦུབས་ལས་གྲོལ་བ་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་ཡང་དོགས་པ་མ་མཆིས་པ་ལགས་སོ། །ཞེས་སོ། །ལམ་མཉམ་ གཞག་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པ་དང་དེའི་རྗེས་ལས་ཐོབ་པ་འཇིག་ རྟེན་པའི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཀྱིས་ཐོབ་པས་ན་གང་གིས་ཐོབ་པ་རྒྱུ་དང་། ལམ་དེས་སྒྲིབ་པ་ གཉིས་དང་བྲལ་བ་འབྲས་བུ་དང་། རང་གཞན་གྱི་དོན་སྒྲུབ་པ་ལས་དང་། དོན་གཉིས་སྒྲུབ་ པ་དེའི་རྟེན་ཡོད་པ་ལྡན་པ་དང་། ཟབ་པ་ཆོས་སྐུ་དང་། རྒྱ་ཆེ་བ་ལོངས་སྐུ་དང་། བདག་ཉིད་ ཆེན་པོ་སྤྲུལ་སྐུ་སྟེ་གསུམ་དུ་དབྱེ་བ་འཇུག་པ་དང་། སྐུ་གསུམ་པོ་དེ་ཡང་ནི་འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་ གནས་པའི་དུས་སུ་གནས་པ་རྟག་པ་དང་། དེ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ཉིད་དུ་རྒྱལ་སྲས་ས་བཅུ་པས་ ཀྱང་མི་རྟོགས་པ་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དོན་ནོ། །དོན་དེ་དག་གི་སྡོམ་ནི། ངོ་བོ་དང་རྒྱུ་ དང་འབྲས་བུ་དང་ལས་དང་ལྡན་པ་དང་འཇུག་པ་དང་དེ་རྟག་པ་དང་དེ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ པའི་དོན་ཉིད་དང་བརྒྱད་ཀྱིས་འབྲས་བུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སའི་དོན་ནི་བསྡུས་ནས་རྣམ་པར་ གནས་སོ། ། ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་བདུན། གནས་གྱུར་ངོ་བོ་རྒྱུ་དང་བཅས་པའི། སྤངས་རྟོགས་ གཉིས་དང་ལྡན་པ་འབྲས་བུའི། རང་གཞན་དོན་གཉིས་འགྲུབ་པའི་ལས་ཀྱི། བསམ་མི་ཁྱབ་ སོགས་ཡོན་ཏན་ལྡན་པའི། སྐུ་གསུམ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་འཇུག་པའི། དེ་དག་རྟག་ཏུ་གནས་པ་ རྟག་པའི། སྐུ་གསུམ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ཡི་དོན་ནོ། ། ༈ གནས་གྱུར་ངོ་བོ་རྒྱུ་དང་བཅས་པའི་དོན། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་ཞེས་ བརྗོད་པ་ཆོས་སྐུ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཉི་མ་བཞིན་དུ་དེ་ཁོ་ན་གསལ་བའི་ཡེ་ཤེས་དང་ནམ་ མཁའ་བཞིན་དུ་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པའི་སྤངས་པ་དང་ལྡན་ཡང་། གློ་བུར་གྱི་ཉོན་མོངས་ 1-250 དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་སྤྲིན་ལྟ་བུ་ཚོགས་སྟུག་པོ་ལྟ་བུའི་སྒྲིབ་པ་ཡིས་ནི་བསྒྲིབས་པར་གྱུར་པ་ དེ་རྣམས་ལམ་གྱི་དག་པ་ནི། དག་པ་གཉིས་དང་ལྡན་པས་དྲི་མེད་སངས་རྒྱས་ཉིད་དེ། རང་ དང་དབྱེར་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་གང་གཱའི་ཀླུང་གི་རྡུལ་ལས་འདས་པ་ཀུན་དང་ལྡན་པ་དང་། དེ་ ཡང་རྒྱུ་རྐྱེན་ལ་སོགས་པས་གསར་དུ་མ་བྱས་པའི་འདུས་མ་བྱ
【現代漢語翻譯】 在法界之中，遠離一切垢染而完全轉變，總而言之，通過八個方面來闡述。哪八個方面呢？ 哪一個界未從煩惱的包圍中解脫，就被稱為如來藏（De-bzhin-gshegs-pa'i-snying-po，Tathāgatagarbha，如來藏，如來之胎）。從突如其來的垢染中清凈是其自性。如《寶鬘論》中所說：『世尊（Bcom-ldan-'das，Bhagavan，薄伽梵，有德者）被無數的煩惱包圍，但對如來藏沒有懷疑，那麼從一切煩惱的包圍中解脫，對如來的法身（Chos-kyi-sku，Dharmakāya，法身，真理之身）也沒有懷疑。』 通過道（Lam，Mārga，道，道路）——無分別的等持（Mnyam-gzhag，Samāhita，等持，專注）和出世間（'Jig-rten-las-'das-pa，Lokottara，出世間，超越世俗）的智慧，以及由此獲得的世間（'Jig-rten-pa，Laukika，世間，世俗）智慧——這二者而獲得，因此，獲得的方式是因（Rgyu，Hetu，因，原因）。通過此道，遠離二障（Sgrib-pa-gnyis，Dvyāvaraṇa，二障，兩種障礙）是果（'Bras-bu，Phala，果，結果）。成辦自他利益是業（Las，Karma，業，行為）。具備成辦二利的基礎是具有（Ldan-pa，Yukta，具有，具備）。深奧的是法身，廣大的是報身（Longs-sku，Saṃbhogakāya，報身，享受身），大自在的是化身（Sprul-sku，Nirmāṇakāya，化身，應化身），三身的區分是進入（'Jug-pa，Praveśa，進入，進入）。這三身存在於輪迴（'Khor-ba，Saṃsāra，輪迴，生死循環）存在的時間裡，是常（Rtag-pa，Nitya，常，永恒）的。正如其本性，即使是十地菩薩（Sa-bcu-pa，Daśabhūmika，十地，十個階段）也無法完全理解，是不可思議（Bsam-gyis-mi-khyab-pa，Acintya，不可思議，無法想像）的意義。 這些意義的總結是：自性、因、果、業、具有、進入、常，以及不可思議的意義，這八個方面概括了佛果（'Bras-bu-sangs-rgyas-kyi-sa，Buddhabhūmi-phala，佛果，成佛的果位）的意義。 詳細解釋： 第二部分是詳細解釋，分為七個方面：轉變的自性與因，具備斷證二者是果，成就自他二利是業，不可思議等功德是具有，三身持續不斷是進入，這些恒常存在是常，三身不可思議是意義。 轉變的自性與因的意義： 第一部分分為兩點，第一點是簡要說明：被稱為自性光明（Rang-bzhin-gyis-'od-gsal-ba，Prakṛtiprabhāsvara，自性光明，本性光明）的法身，如同太陽一般，是唯一的明亮智慧，如同虛空一般，具備自性清凈的斷證功德，然而，由於突如其來的煩惱和所知障（Shes-bya'i-sgrib-pa，Jñeyāvaraṇa，所知障，知識的障礙），如同烏雲一般，被濃厚的障礙所遮蔽，通過道的清凈，具備二種清凈，成為無垢的佛陀。具備著與自身無二無別的、超越恒河沙數的功德，並且這些功德不是由因緣等新造作的，而是非為造作的（'Dus-ma-byas，Asaṃskṛta，非為造作，無為）。
【English Translation】 In the realm of reality, it is completely transformed, being free from all defilements. In summary, it is shown through eight aspects. What are they? Which realm, not liberated from the sheath of afflictions, is called the Tathāgatagarbha (De-bzhin-gshegs-pa'i-snying-po, Tathāgatagarbha, Essence of the Thus-Gone, Womb of the Buddhas)? Being purified from adventitious defilements is its essence. As stated in the 'Garland of Jewels': 'The Blessed One (Bcom-ldan-'das, Bhagavan, The Fortunate One), covered by countless sheaths of afflictions, has no doubt about the Tathāgatagarbha; similarly, being liberated from all sheaths of afflictions, has no doubt about the Dharmakāya (Chos-kyi-sku, Dharmakāya, Body of Truth) of the Thus-Gone.' It is attained through the path (Lam, Mārga, Path, Way)—the non-conceptual Samāhita (Mnyam-gzhag, Samāhita, Equanimity, Concentration) and the supramundane ( 'Jig-rten-las-'das-pa, Lokottara, Transcending the World) wisdom, and the mundane ( 'Jig-rten-pa, Laukika, Worldly, Mundane) wisdom attained from it—therefore, the way of attainment is the cause (Rgyu, Hetu, Cause, Reason). Through this path, being free from the two obscurations (Sgrib-pa-gnyis, Dvyāvaraṇa, Two Obscurations) is the result ('Bras-bu, Phala, Result, Consequence). Accomplishing the benefit of oneself and others is the action (Las, Karma, Action, Deed). Having the basis for accomplishing the two benefits is being endowed (Ldan-pa, Yukta, Endowed, Possessed). Profound is the Dharmakāya, vast is the Saṃbhogakāya (Longs-sku, Saṃbhogakāya, Enjoyment Body, Body of Bliss), and the great sovereign is the Nirmāṇakāya (Sprul-sku, Nirmāṇakāya, Emanation Body, Body of Manifestation); the division into the three bodies is entering ('Jug-pa, Praveśa, Entering, Access). These three bodies exist for as long as Saṃsāra ('Khor-ba, Saṃsāra, Cyclic Existence, Rebirth) exists, and are permanent (Rtag-pa, Nitya, Permanent, Eternal). As it is in its nature, even the Bodhisattvas of the ten Bhūmis (Sa-bcu-pa, Daśabhūmika, Ten Grounds, Ten Levels) cannot fully comprehend it, it is an inconceivable (Bsam-gyis-mi-khyab-pa, Acintya, Inconceivable, Unthinkable) meaning. The summary of these meanings is: essence, cause, result, action, being endowed, entering, permanent, and the very meaning of being inconceivable; these eight aspects summarize the meaning of the Buddha-Bhūmi ( 'Bras-bu-sangs-rgyas-kyi-sa, Buddhabhūmi-phala, Buddha Ground, Fruit of Buddhahood). Extensive Explanation: The second part is the extensive explanation, divided into seven aspects: the transformed essence with its cause, possessing the two abandonments and realizations is the result, accomplishing the two benefits of oneself and others is the action, having inconceivable qualities is being endowed, the continuous existence of the three bodies is entering, these always existing are permanent, the three bodies being inconceivable is the meaning. The meaning of the transformed essence with its cause: The first part is divided into two points, the first point is a brief explanation: the Dharmakāya, which is called naturally luminous (Rang-bzhin-gyis-'od-gsal-ba, Prakṛtiprabhāsvara, Naturally Luminous, Inherently Radiant), is like the sun, the only clear wisdom, and like the sky, possessing the abandonment and realization of natural purity, however, it is obscured by adventitious afflictions and the obscuration of knowledge (Shes-bya'i-sgrib-pa, Jñeyāvaraṇa, Obscuration of Knowledge, Cognitive Obscuration), like clouds, like a dense collection of obscurations, these are purified by the path, possessing two purities, becoming the stainless Buddha. Possessing all the qualities that are inseparable from oneself, surpassing the sands of the Ganges, and these are not newly created by causes and conditions, etc., but are unconditioned ('Dus-ma-byas, Asaṃskṛta, Unconditioned, Unfabricated).
ས་ཡིན་པས་རྟག་པ་དང་བརྟན་ པ་དང་གཡུང་དྲུང་གི་སངས་རྒྱས་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ངོ་བོའི་དོན་ནོ། །གནས་གྱུར་པ་དེ་ནི་ལམ་ གང་གིས་འཐོབ་ན་མཐོང་བ་དང་སྒོམ་པའི་ལམ་གྱི་མཉམ་གཞག་ཆོས་ལ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་ པ་དང་དེའི་རྗེས་ཐོབ་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་རྣམ་པར་འབྱོར་བའི་ཡེ་ཤེས་ཏེ་ཡེ་ཤེས་གཉིས་པོ་ དག་ལ་བརྟེན་ནས་འཐོབ་པོ་ཞེས་པ་རྒྱུའི་དོན་ནོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས་སྤངས་རྟོགས་རྣམ་གཉིས་ངོ་བོའི། ཡེ་ཤེས་རྣམ་གཉིས་ རྒྱུ་ཡི་དོན་ནོ། །དང་པོ་དག་པ་གཉིས་ལྡན་གྱི་སངས་རྒྱས་དེ་ཉིད་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་འོད་ གསལ་བ་དང་དབྱེར་མེད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གདོད་ནས་དག་པའི་ཆོས་ཀྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་ བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རིམ་པ་བཞིན་དུ་ཉི་མ་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་དང་། ནམ་མཁའ་ རང་བཞིན་གྱིས་དག་པ་བཞིན་ཏེ། ངོ་བོ་དཔེ་དང་བཅས་པ་གཉིས་པོ་རིམ་པ་ལྟར་རྟོགས་ པའི་ཡེ་ཤེས་དང་སྤངས་པ་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དུ་བརྗོད་དོ། །དེ་ཉིད་སླར་ཡང་བཤད་པ། ཆོས་སྐུ་རང་བཞིན་གྱིས་དྲི་མ་མེད་པས་འོད་གསལ་བ་དེ་ནི། རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་བྱས་པ་མིན་ཞིང་ རང་དང་དབྱེར་མེད་པར་འཇུག་པ་ཅན་གྲངས་གང་གཱའི་ཀླུང་གི་ནི་རྡུལ་ལས་ཀྱང་འདས་པར་ མང་བའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀུན་དང་རང་བཞིན་གྱིས་ལྡན་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་པས་ རྟོགས་པ་རྒྱས་པར་བཤད་དོ། །སྤངས་པ་དེའི་སྤང་བྱ་རྣམས་སྤྲིན་དང་འདྲ་བའི་རྒྱུ་ཅི་ཞེ་ན། རང་བཞིན་གྱིས་ཏེ་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་ནི་མ་གྲུབ་པ་དང་། ཁྱབ་པར་སྒྲིབ་པ་དང་། གློ་བུར་པར་བྱུང་ བ་ཉིད་ཀྱིས་ན་ཉོན་མོངས་དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་ནི། ཁམས་དེར་སྒྲིབ་པས་སྤྲིན་དང་འདྲ་ 1-251 བར་བརྗོད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྒྲིབ་པ་གདོད་ནས་མ་གྲུབ་ཅིང་གློ་བུར་པ་ཡང་སྤངས་པ་ནི་ སྤངས་པ་རྒྱས་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྒྲིབ་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་ནི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་པོ་འདི་ཡིན་ ཏེ། མཐོང་སྒོམ་གྱི་མཉམ་བཞག་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་དང་། དེ་ཡི་ནི་རྗེས་ལས་ཐོབ་པ་ཤེས་ བྱ་འབྱེད་པ་དེ་དང་ནི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཡིན་པར་འདོད་དོ། ། ༈ སྤངས་རྟོགས་གཉིས་དང་ལྡན་པ་འབྲས་བུའི་དོན། གཉིས་པ་ལ་གསུམ། འབྲས་བུ་དེ་ཡིས་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ། རྒྱུ་གཉིས་འབྲས་བུ་སོ་སོར་ བཤད་པ། འབྲས་བུ་དཔེ་ཡིས་བསྟན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནོ། ། དང་པོ་ནི་རྒྱུ་གཉིས་པོ་དེ་ལས་མཉམ་གཞག་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ནི་ཉོན་སྒྲིབ་ བྲལ་བ་སྟེ། དཔེར་ན་དྲི་མ་མེད་པའི་ཆུ་དང་ལྡན་ཞིང་རིམ་གྱིས་རྒྱས་པའི་པད་མས་ཁེངས་ པའི་མཚོ་བཞིན་དུ་འདོད་ཆགས་ལས་གྲོལ་བ་དང་། གཟའ་སྒྲ་གཅན་གྱི་ཁ་ནས་ཐར་བའི་ ཟླ་བ་ཉ་བ་ལྟ་བུར་ཞེ་སྡང་ལས་གྲོལ་བ་དང་། སྤྲིན་ཚོགས་དང་ཉོན་མོངས་གཏི་མུག་དག་ ལས་གྲོལ་བའི་གཞི་རིམ་པ་བཞིན་དུ་དཔེ་ཉི་མ་ལ
【現代漢語翻譯】 『因為是地，所以是常、是穩固、是不朽的佛』，這是本體的意義。那麼，這種狀態的轉變要通過什麼道路才能獲得呢？要通過見道和修道的等持，對法不作分別，以及隨之而來的通達一切所知的智慧，即依靠這兩種智慧才能獲得，這是因的意義。 第二，詳細解釋分為二：斷證二者是本體，二種智慧是因的意義。第一，具有二種清凈的佛，因為與法界光明無二無別，並且被本初清凈的法所區分。就像太陽自性光明，天空自性清凈一樣。本體及其比喻，二者依次是證悟的智慧和斷除的特徵。再次解釋說，法身自性無垢而光明，不是由因緣所造作，而是與自性無別地存在，具有超過恒河沙數般的無量佛法。這是對證悟的詳細解釋。那麼，斷除的對治物是什麼呢？就像云一樣。其原因是，自性上沒有成立，普遍覆蓋，並且是突然產生的。因此，煩惱障和所知障，因為遮蔽了那個界限，所以說像云一樣。遮蔽本初沒有成立，突然產生的遮蔽也被斷除，這就是斷除的詳細解釋。 第二，使遠離二障的因是這兩種智慧，即見道和修道的等持不分別，以及隨之而來的了知所知，這二者被認為是智慧。 具有斷證二者是果的意義。 第二部分有三點：以果來概括地顯示，分別闡述二因二果，以比喻來顯示果的理由。 第一，從這二因中，等持不分別智慧的果是遠離煩惱障，例如，如同充滿無垢之水和逐漸生長的蓮花的湖泊一樣，從貪慾中解脫；如同從羅睺星口中解脫出來的滿月一樣，從嗔恨中解脫；以及從雲團和愚癡煩惱中解脫出來的基礎，依次如同太陽一樣。
【English Translation】 'Because it is earth, therefore it is constant, stable, and the immortal Buddha,' this is the meaning of the essence. Then, through which path can this transformation of state be attained? It is attained through the equipoise of the path of seeing and the path of meditation, without discrimination towards the Dharma, and the subsequent wisdom that understands all knowable objects, that is, relying on these two wisdoms. This is the meaning of the cause. Second, the detailed explanation is divided into two: the two abandonments and realizations are the essence, and the two wisdoms are the meaning of the cause. First, the Buddha who possesses two purities is non-dual and inseparable from the clear light of Dharmadhatu, and is distinguished by the primordially pure Dharma. Just as the sun is naturally clear light and the sky is naturally pure. The essence and its metaphors are, in order, the wisdom of realization and the characteristics of abandonment. Again, it is explained that the Dharmakaya is naturally stainless and clear light, not created by causes and conditions, but exists inseparably from its own nature, possessing countless Buddha-dharmas that exceed even the dust of the Ganges River. This is a detailed explanation of realization. Then, what are the objects to be abandoned? They are like clouds. The reason is that they are not established in their own nature, they cover pervasively, and they arise suddenly. Therefore, the afflictive obscurations and the cognitive obscurations, because they obscure that realm, are said to be like clouds. The obscurations that are not established from the beginning and that arise suddenly are also abandoned. This is a detailed explanation of abandonment. Second, the cause that separates one from the two obscurations is these two wisdoms, that is, the equipoise of seeing and meditating without discrimination, and the subsequent knowledge that distinguishes the knowable objects. These two are considered to be wisdom. Possessing both abandonment and realization is the meaning of the fruit. The second part has three points: to show the fruit in summary, to explain the two causes and two fruits separately, and the reason for showing the fruit by analogy. First, from these two causes, the fruit of the equipoise of non-discriminating wisdom is the separation from afflictive obscurations, for example, like a lake filled with pure water and gradually growing lotuses, liberation from desire; like the full moon liberated from the mouth of Rahu, liberation from hatred; and the basis for liberation from clouds and the afflictive obscuration of ignorance, in order, like the sun.
ྟ་བུར་ནི་དང་། དོན་སངས་རྒྱས་ཏེ། དཔེ་ དོན་གཉིས་ཀ་དྲི་མ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། འོད་ཟེར་གྱི་སྣང་བ་དང་ལྡན་པ་ དེ་ཉིད་དོ། །ཡང་རྗེས་ཐོབ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ནི་རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་གྱི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ སྐུ་སྟེ། དཔེར་ན་པད་མ་རྙིངས་པའི་སྦུབས་ལས་འཐོན་པའི་ཐུབ་པ་མིའི་ཁྱུ་མཆོག་གི་སྐུ་དང་། སྦྲང་མ་དང་བྲལ་བའི་སྦྲང་རྩི་དང་། སྦུན་པ་དང་བྲལ་བའི་འབྲུའི་སྙིང་པོ་དང་། ལྗན་ལྗིན་དང་ བྲལ་བའི་རིན་ཆེན་གསེར་གྱི་གར་བུ་དང་། ས་འོག་ནས་ཕྱུང་པའི་གཏེར་དང་། ས་བོན་གྱི་ ཤུན་པ་དང་བྲལ་ནས་སྐྱེས་པའི་ཤིང་ལྗོན་པ་བཞིན་དང་། རས་རུལ་པའི་བཀྲི ས་པ་དང་བྲལ་ བའི་དྲི་མེད་རིན་ཆེན་བདུན་ལས་བྱས་པའི་བདེ་གཤེགས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་དང་ནི། མངལ་ སྦུབས་ནས་བཙས་པའི་ས་བདག་འཁོར་ལོ་སྒྱུར་རྒྱལ་དང་། ས་འདམ་དང་བྲལ་བའི་གསེར་ 1-252 གྱི་གཟུགས་ཏེ་དཔེ་དགུ་པོ་དང་འདྲ་བ་ནི་བདུད་ལས་རྒྱལ་བ་སངས་རྒྱས་ཉིད་དོ། །འདིར་དྲི་ བཅས་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་དཔེ་དགུ་པོ་དྲི་མེད་ཀྱི་སྐབས་འདིར་ཡང་བསྟན་པ་འདིས་ནི་ཆོས་སྐུའི་ གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་པ་གསལ་བར་བསྟན་ཏོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཆུ་མཚོ་ལ་སོགས་པའི་དཔེ་གསུམ་པོ་བཞིན་དུ་འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་ པའི་དུག་གསུམ་གློ་བུར་པའི་ཉོན་མོངས་དག་པ་ནི། མདོར་བསྡུ་ན་མཉམ་གཞག་མི་རྟོག་ཡེ་ ཤེས་ཀྱི་གཙོ་བོའི་འབྲས་བུ་ཡིན་པར་རབ་ཏུ་བརྗོད་ཅིང་། རྣམ་པ་ཀུན་གྱི་མཆོག་དང་ལྡན་ པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་ནི་ངེས་པར་ཐོབ་པ་དེ་ནི་རྗེས་ལས་ཐོབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ ཡིན་པར་བསྟན་ཏོ། ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས། གློ་བུར་ཉོན་མོངས་དག་པ་དཔེ་གསུམ་གྱིས། རྣམ་པ་ཀུན་ལྡན་ རྒྱལ་སྐུ་དཔེ་དགུ་ཡིས་བསྟན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནོ། །དང་པོ་ནི། དྲི་འདོད་ཆགས་རྡུལ་གྱིས་རྙོག་ པ་དང་འདྲ་བ་ནི་སྤངས་པའི་ཕྱིར་དང་། གདུལ་བྱ་ཡི་ནི་རྒྱུད་པད་མ་དང་འདྲ་བ་ལ་བསམ་ གཏན་ཆུ་དང་འདྲ་བ་ནི་འབབ་ཅེས་པ་བསམ་གཏན་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དྲི་ མེད་ཀྱི་སངས་རྒྱས་དེ་ཆུ་དག་ཅིང་གཙང་བས་གང་བའི་མཚོ་རྫིང་དང་མཚུངས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེ་སྡང་གཟའ་སྒྲ་གཅན་ལྟ་བུ་ལས་གྲོལ་བས་དང་། སྙིང་རྗེ་དང་བྱམས་པ་ཆེན་པོའི་འོད་ ཟེར་གྱིས་འགྲོ་བ་ལ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ན། སངས་རྒྱས་དེ་སྒྲ་གཅན་གྱི་དྲི་མ་མེད་པའི་ཟླ་བ་ཉ་ གང་བ་བཞིན་ནོ། །གཏི་མུག་སྤྲིན་ལྟ་བུ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བས་དང་། གདུལ་བྱའི་འགྲོ་བར་ ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འོད་ཟེར་གྱིས་མི་ཤེས་པའི་མུན་པ་སེལ་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། དྲི་མེད་ཀྱི་སངས་ རྒྱས་ཉིད་དེ་ནི་སྤྲིན་ལ་སོགས་པའི་དྲི་མ་མེད་པའི་ཉི་མ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། རྣམ་པ་ཀུན་ལྡན་གྱི་སངས་རྒྱས་འདི། འཇིག་རྟེན་ན་གང་དང་ཡང་མི་ མཉམ་པ་སངས་རྒྱས
【現代漢語翻譯】 例如，意義上的佛陀，因為例子和意義都具備無垢的功德，所以具有光芒的顯現。 此外，后得智慧的果實是具備一切殊勝的佛身，例如從腐朽蓮花的蓮蓬中出現的釋迦牟尼人中獅子的身軀，以及脫離了蜜蜂的蜂蜜，脫離了穀殼的穀物精華，脫離了雜質的珍貴黃金飾品，從地下挖掘出來的寶藏，脫離了種子外殼而生長的樹木，脫離了腐爛布料污垢的由七寶製成的如來佛像，以及從子宮中誕生的轉輪聖王，脫離了泥土的黃金雕像——這九個例子都與戰勝魔軍的佛陀相同。這裡，有垢狀態的九個例子在無垢狀態中也被提及，這清楚地表明瞭法身的基和果在本質上是無二無別的。 第二，如同湖泊等三個例子一樣，貪慾等三種毒素，以及突發的煩惱被凈化，簡而言之，這被高度讚揚為等持無分別智慧的主要果實。具備一切殊勝的佛身必定會獲得，這表明是后得智慧的果實。 第三點分為兩部分：以三個例子說明突發煩惱的凈化，以九個例子說明具備一切的佛身的原因。 第一，如同被貪慾塵垢所染污一樣，因為已經斷除了；所調伏的眾生如同蓮花一樣，禪定如同水一樣流淌，這是因為通過禪定的方式顯現。無垢的佛陀如同充滿純凈清水的湖泊一樣。因為從嗔恨羅睺星中解脫出來，並且慈悲和大愛的光芒遍佈眾生，所以佛陀如同沒有羅睺星遮蔽的滿月一樣。因為從愚癡的烏雲中徹底解脫出來，並且用智慧的光芒驅散所調伏眾生無知的黑暗，所以無垢的佛陀如同沒有云等污垢的太陽一樣。 第二，這具備一切殊勝的佛陀，在世間上與任何事物都無法比擬。
【English Translation】 For example, the Buddha in meaning, because both the example and the meaning possess immaculate qualities, it has the appearance of radiance. Furthermore, the result of subsequent wisdom is the Buddha's body that possesses all perfections, such as the body of the Sage, the lion among men, emerging from the lotus pod of a withered lotus, and honey separated from bees, the essence of grain separated from chaff, precious gold ornaments separated from impurities, treasures unearthed from the ground, trees grown from seeds separated from their husks, the Tathagata's image made of seven precious gems separated from the stains of rotten cloth, and the Chakravartin king born from the womb, a golden statue separated from mud—these nine examples are the same as the Buddha who triumphs over the Maras. Here, the nine examples of the state with defilements are also mentioned in this state without defilements, which clearly shows that the basis and result of the Dharmakaya are inseparable in essence. Secondly, just as the three examples of lakes and so on, the three poisons such as desire, and the sudden defilements are purified, in short, this is highly praised as the main fruit of Samadhi non-conceptual wisdom. The Buddha's body, which possesses all perfections, will surely be attained, which indicates that it is the fruit of subsequent wisdom. The third point is divided into two parts: the purification of sudden defilements is explained by three examples, and the reason for the Buddha's body possessing all perfections is explained by nine examples. First, just as being defiled by the dust of desire, because it has been abandoned; the beings to be tamed are like lotuses, and meditation is like water flowing, because it arises through the means of teaching meditation. The immaculate Buddha is like a lake filled with pure and clean water. Because it is liberated from the Rahu of hatred, and because the rays of great compassion and love pervade beings, the Buddha is like a full moon without the defilement of Rahu. Because it is completely liberated from the clouds of ignorance, and because it dispels the darkness of ignorance for the beings to be tamed with the light of wisdom, the immaculate Buddha is like the sun without the defilements of clouds and so on. Secondly, this Buddha who possesses all perfections is incomparable to anything in the world.
་དང་མཉམ་པའི་ཆོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དམ་ཆོས་ཟབ་མོའི་རོ་ནི་ 1-253 སྦྱིན་པར་མཛད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྒྲིབ་པའི་ཤུན་པ་དང་ནི་བྲལ་བའི་ཕྱིར། སངས་རྒྱས་དེ་ རིམ་པ་བཞིན་དུ་བདེ་གཤེགས་ཀྱི་སྤྲུལ་སྐུ་དང་སྦྲང་རྩི་དང་འབྲས་བུའི་སྙིང་པོ་བཞིན་དག་ པ་གཉིས་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཡོན་ཏན་གྱི་རྫས་ཀྱིས་ནི་གདུལ་བྱའི་དབུལ་བ་སེལ་ བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་པར་གྲོལ་བ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འབྲས་བུ་སྦྱིན་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། སངས་རྒྱས་དེ་རིམ་པ་ལྟར། གསེར་དང་གཏེར་དང་ཤིང་ལྗོན་པ་བཞིན་ནོ། །རིན་ཆེན་ལྟ་བུ་ ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གདུལ་བྱ་རྐང་གཉིས་པ་ལྷ་མིའི་བདག་པོ་མཆོག་ཡིན་ པའི་ཕྱིར་དང་། རིན་ཆེན་ལྟ་བུ་ལོངས་སྐུའི་གཟུགས་བརྙན་གྱི་རྣམ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སངས་ རྒྱས་དེ་ནི་རིམ་པ་ལྟར་རིན་ཆེན་ལས་བྱས་པའི་སྐུ་གཟུགས་དང་། འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བའི་རྒྱལ་ པོ་དང་། གསེར་ལས་བྱས་པའི་གཟུགས་བཞིན་ནོ། ། ༈ རང་གཞན་དོན་གཉིས་འགྲུབ་པའི་ལས་ཀྱི་དོན། གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། གནས་གྱུར་པ་དེའི་ལས་ནི་རང་གཞན་ གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་སྟེ། དེ་ལ་རང་དོན་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཟག་པ་མེད་པ་དང་ཁྱབ་པ་དང་ འཇིགས་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཅན་ཏེ། འཇིག་མེད་དེ་ཡང་རྒྱས་པར་བརྟན་པ་དང་ཞི་བ་དང་ རྟག་པ་དང་འཕོ་བ་མེད་པ་དང་བཞི་ཡིན་ལ་དེ་བཞིན་དུ་གནས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ ནོ། །གཞན་དོན་ནི་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཏེ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ནི་ནམ་ མཁའ་དབང་པོ་དྲུག་གིས་དོན་རྟོགས་པའི་གནས་ཡིན་པ་བཞིན་དུ། མཆོག་གམ་དམ་པ་ ཡི་དབང་པོ་དྲུག་གི་དོན་ཏེ་ཡུལ་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་། མིག་གིས་འབྱུང་ ཞིང་སྐྱེ་བ་མེད་པ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་དོན་ལྟ་བ་དང་། རྣ་བས་ཤེར་ཕྱིན་གྱི་སྒྲའི་གཏམ་ བཟང་བ་ནི་དྲི་མ་མེད་པས་གཙང་མ་ཉན་པ་དང་། སྣས་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ ཀྱི་དྲི་ཉེས་པས་མ་གོས་པས་གཙང་མ་སྣོམ་པ་དང་ལྕེས་འཕགས་ཆེན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དམ་ པའི་ཆོས་ཀྱི་རོ་མྱོང་བ་དང་། ལུས་ཀྱིས་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟེན་པའི་རེག་པའི་བདེ་བ་ཉམས་ 1-254 སུ་མྱོང་བ་དང་། ཡིད་ཀྱིས་རང་གི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཟབ་པའི་ཚུལ་སྟོང་པ་ཉིད་རྟོགས་པའི་རྒྱུར་ གྱུར་པ་ཡིན་ལ། དེ་ཉིད་ཀྱང་རིགས་པས་ཞིབ་མོར་བསམས་པ་ན། དོན་དམ་པའི་བདེ་བ་ ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་སྐྱེད་པར་མཛད་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ནི། ནམ་ མཁའ་དབང་པོ་དྲུག་གི་དོན་རྟོགས་པའི་གནས་ཡིན་ཡང་སྐྱེད་བྱེད་མ་ཡིན་པ་བཞིན་དུ་སྐྱེད་ བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་རྣམས་དང་བྲལ་ཏེ། འབད་རྩོལ་མེད་པས་སོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཀྱི་ལས་སྐུ་
【現代漢語翻譯】 因為與平等之法相應，並且施予甚深正法的滋味，以及遠離遮蔽的薄膜。因此，佛陀次第如同善逝的化身、蜂蜜和果實的核心般清凈，具備二種清凈。憑藉功德之物消除所化眾生的貧困，並且施予解脫成佛的果實。佛陀次第如同黃金、寶藏和樹木一般。如同珍寶一般，是法性之身，並且是所化眾生，二足尊，天人至尊。如同珍寶一般，是報身形象的顯現。佛陀次第如同珍寶所造的佛像、轉輪聖王和黃金所造的形象一般。 爲了成就自他二利的業，第三部分分為兩點，首先是簡要說明：轉變后的事業是自他二利的圓滿。其中，自利是法身，是無漏、遍在和無畏的法性。這無畏又可擴充套件為穩固、寂靜、常恒和不變四種，同樣具備安住的功德。他利是色身二者，如來之色身二者如同虛空，是六根通達意義之處。是殊勝或神聖的六根之意義，是體驗對境之因。也就是，以眼見無生之法性之身的意義，以耳聽般若波羅蜜多的美妙之語，無垢而清凈，以鼻嗅善逝戒律之香，無過而清凈，以舌嘗殊勝佛陀神聖之法的滋味，以身體驗禪定所依之觸樂，以意了悟自性甚深之空性，成為因。仔細思維這些道理，證得勝義無漏之樂，如來之色身二者，如同虛空是六根通達意義之處，卻非生起之因，遠離生起之因，無需勤作。 第二部分是詳細解釋，分為兩點，首先是二智之業身。
【English Translation】 Because it corresponds to the Dharma of equality, and because it bestows the taste of the profound Dharma, and because it is free from the membrane of obscuration. Therefore, the Buddha is successively like the emanation body of the Sugata, honey, and the essence of fruit, pure with two kinds of purity. By means of the substance of merit, he eliminates the poverty of sentient beings to be tamed, and bestows the fruit of liberation and Buddhahood. The Buddha is successively like gold, treasure, and trees. Like a jewel, it is the Dharmakaya (chos nyid kyi sku), and is the sentient beings to be tamed, the two-legged lord, the supreme of gods and humans. Like a jewel, it is the manifestation of the form of the Sambhogakaya (longs sku). The Buddha is successively like a statue made of jewels, a Chakravartin (』khor lo sgyur ba』i rgyal po), and a form made of gold. In order to accomplish the work of benefiting both oneself and others, the third part is divided into two points, the first of which is a brief explanation: the work of transformation is the perfection of benefiting both oneself and others. Among them, self-benefit is the Dharmakaya (chos kyi sku), which is the faultless, pervasive, and fearless Dharma nature. This fearlessness can be further expanded into four types: steadfastness, tranquility, constancy, and immutability, and similarly possesses the merits of abiding. Other-benefit is the two Rupakayas (gzugs sku), the two Rupakayas of the Tathagata (de bzhin gshegs pa) are like the sky, the place where the six senses understand the meaning. It is the meaning of the supreme or sacred six senses, the cause of experiencing objects. That is, the eye sees the meaning of the unborn Dharmakaya (chos nyid kyi gzugs), the ear hears the good words of the Prajnaparamita (sher phyin), immaculate and pure, the nose smells the fragrance of the Sugata's (bde bar gshegs pa) discipline, without fault and pure, the tongue tastes the flavor of the sacred Dharma of the great Buddha, the body experiences the bliss of touch based on Samadhi (ting nge 』dzin), and the mind understands the profound emptiness of its own nature, becoming the cause. Thinking carefully about these reasons, attaining the ultimate faultless bliss, the two Rupakayas of the Tathagata (de bzhin gshegs pa), like the sky, are the place where the six senses understand the meaning, but not the cause of arising, separated from the cause of arising, without effort. The second part is a detailed explanation, divided into two points, the first of which is the work body of the two wisdoms.
གཉིས་སུ་བསྟན་ པ་ནི། མདོར་ན་སྔར་རྒྱུའི་སྐབས་སུ་བསྟན་པ་མཉམ་རྗེས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་པོ་ཡི་ལས་སུ་ སྐུ་གཉིས་པོ་འདི་ནི་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལས་གྲོལ་བའི་ ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་དག་པ་གཉིས་ལྡན་དུ་རྫོགས་ཤིང་མཐར་ཐུག་པ་དང་། འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་པར་ ལྷུན་གྲུབ་ཏུ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་བསྟན་པས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་སྦྱོང་བའི་རྒྱུར་གྱུར་པའོ། །དེ་ལྟ་ བུའི་རྣམ་གྲོལ་ཆོས་སྐུ་དང་ཆོས་སྐུ་སྦྱོང་མཛད་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་དག་ནི་དང་པོ་ལ་ཡོན་ཏན་ རྣམ་པ་གཉིས་དང་གཉིས་ཏེ་གཅིག་ཟླས་དབྱེ་བ་དང་། ཕྱི་མ་ལ་ཡོན་ཏན་རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ ཤེས་པར་བྱ་སྟེ་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། །གནས་གྱུར་གྱི་ལས་འཆད་པ་སྐབས་སུ་བབ་མོད། ཡེ་ ཤེས་ཀྱི་ལས་སུ་གསུངས་པ་འདི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཀྱི་འབྲས་བུ་བཤད་པ་དང་ཁྱད་པར་མེད་ དོ་ཞེ་ན། ཡེ་ཤེས་གཉིས་སྐུ་གཉིས་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྐུ་གཉིས་ཀྱི་ལས་དེ་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ ཀྱིའང་ཡིན་པས་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཀྱི་ལས་སུ་གསུངས་པ་ལ་སྐབས་འདི་རང་གཞན་གྱི་དོན་ གཉིས་གནས་གྱུར་གྱི་ལས་སུ་སྟོན་པས་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཀྱི་འབྲས་བུར་བཤད་པ་དང་ཁྱད་ པར་ཡོད་དོ། ། གཉིས་པ་སྐུ་གཉིས་སོ་སོའི་ཡོན་ཏན་ཕྱེ་སྟེ་བཤད་པ་ལ་གཉིས་རང་དོན་ཆོས་སྐུའི། གཞན་དོན་གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་ནོ། །དང་པོ་ནི། གྲོལ་བ་སྐུའི་ཡོན་ཏན་གཉིས་དང་གཉིས་ 1-255 གང་ཞེ་ན། ཟག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་དང་འདུས་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་དང་གནས་ ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་དང་བཞིས་ན་གྲོལ་བའི་སྐུ་ནི་རང་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡིན་ནོ། །རྟགས་ཀྱི་ ཆོས་བཞི་པོ་སྒྲུབ་པ་ཡང་གྲོལ་བའི་སྐུ་དེ་ཉོན་མོངས་དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་རྣམས་ནི་བག་ ཆགས་དང་བཅས་པ་འགགས་པའི་ཕྱིར། ཟག་མེད་ཡིན་ཏེ་དེས་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ཆགས་ པ་མེད་པ་དང་ཐོགས་པ་མེད་པར་མཁྱེན་པའི་ཕྱིར། ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཤེས་བྱ་བ་ཁྱབ་པ་ཉིད་དུ་ འདོད་དོ། །དེ་ནི་གཏན་དུ་འཇིག་པ་མེད་པའི་རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འདུས་མ་བྱས་སོ། །འདིར་འཇིག་མེད་ཉིད་ཐོག་མར་གསུངས་པ་ནི་མདོར་བསྟན་པ་སྟེ། བརྟན་པ་དང་སོགས་ པས་ཞི་བ་དང་རྟག་པ་དང་འཕོ་བ་མེད་པ་རྣམས་ཀྱིས་དེ་རྒྱས་པར་བཤད་དོ། །འཇིག་མེད་ ལ་བཞིར་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། འཇིག་མེད་ཀྱི་འགལ་ཟླ་འཇིག་པ་ལ་རྣམ་པ་བཞིར་ ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། བརྟན་སོགས་བཞི་པོ་དག་ལས་བཟློག་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཇིག་པ་བཞི་གང་ ཞེ་ན། མྱགས་པ་སྟེ་མཆོག་ལས་དམན་པར་གྱུར་པ་རྒ་བ་དང་། བདེ་བའི་གནས་སྐབས་སྡུག་ བསྔལ་དུ་རྣམ་པར་འགྱུར་བ་ན་བ་དང་། གནས་པའི་རྒྱུན་ཆད་པ་ལས་ཀྱི་དབང་གིས་འཆི་ བ་དང་། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་འགྱུར་བ་འཕགས་པའི་འཆི་འཕོ་བ་སྟེ་བཞིའོ། །བཞི་པོ་ དེ་མེད་པའི་ཕྱིར་ན་གྲོལ་བའི་སྐུ་ན
【現代漢語翻譯】 二、所示內容：簡而言之，先前在因地時所顯示的俱生智（mnyam rjes kyi ye shes，梵文：sahaja-jñāna，英文：innate wisdom）和后得智（ye shes，梵文：pṛṣṭhalabdha-jñāna，英文：subsequent wisdom）這二者之作用，要知道這二身是：從二障（sgrig gnyis，梵文：dvi-āvaraṇa，英文：two obscurations）及其習氣中解脫的法身（chos kyi sku，梵文：dharmakāya，英文：Dharma body），是具足二種清凈而圓滿且究竟的；以及爲了輪迴存在多久，就自然成就地示現二種色身（gzugs sku，梵文：rūpakāya，英文：form body），因此法身就成了凈化的因。如是這般的解脫法身和凈化法身的色身二者，要知道前者有兩種功德，一分為二，後者有一種功德，將在下文闡述。雖然現在是講解轉依（gnas gyur，梵文：āśraya-parivṛtti，英文：transformation of the basis）之作用的時機，但如果有人問：『這裡所說的智慧之作用，與闡述二智之果有何區別？』因為二智是二身之因，所以二身之作用也是二智之作用，因此在闡述二智之作用時，此處的自利和他利二者，顯示為轉依之作用，所以與闡述二智之果是有區別的。 二、分別闡述二身各自的功德，分為自利法身和利他色身之功德。首先是：解脫身之功德有二和二，是哪二和二呢？因為無漏（zag pa med pa，梵文：anāsrava，英文：without outflows），因為周遍（khyab pa，梵文：vyāpaka，英文：pervasive），因為非為所作（'dus ma byas pa，梵文：asaṃskṛta，英文：unconditioned），因為本性（gnas nyid，梵文：sthita-tā，英文：abiding nature），這四者說明解脫身是自利圓滿的。爲了成立這四種特性的法，解脫身是因為煩惱障（nyon mongs，梵文：kleśa-āvaraṇa，英文：afflictive obscurations）和所知障（shes bya'i sgrib pa，梵文：jñeyāvaraṇa，英文：cognitive obscurations）及其習氣都已止息的緣故，所以是無漏的，因此能無礙地了知一切所知。智慧被認為是周遍一切所知的。因為那是恒常不滅的自性，所以是非為所作。這裡首先闡述不滅，是總的概括，通過穩固等，即寂靜、常恒和不變，來詳細闡述它。如果有人問：『不滅為何分為四種？』要知道不滅的對立面——滅亡，有四種形態，因為與穩固等四者相反。哪四種滅亡呢？衰敗，即從殊勝轉為低劣的衰老；安樂的狀態轉變為痛苦的生病；存在的延續中斷，因業力而死亡；以及不可思議的轉變，聖者的舍報（'pho ba，梵文：cyavana，英文：shifting）——這四種。因為沒有這四種，所以解脫身是...
【English Translation】 Secondly, the explanation: In short, it is to be known that these two bodies are the function of the two wisdoms of coemergent wisdom (mnyam rjes kyi ye shes, Sanskrit: sahaja-jñāna, English: innate wisdom) and subsequent wisdom (ye shes, Sanskrit: pṛṣṭhalabdha-jñāna, English: subsequent wisdom) shown in the previous stage of the cause. The Dharmakāya (chos kyi sku, Sanskrit: dharmakāya, English: Dharma body), which is liberated from the two obscurations (sgrig gnyis, Sanskrit: dvi-āvaraṇa, English: two obscurations) together with their habitual tendencies, is perfected and ultimate with two purities. As long as samsara exists, the two form bodies (gzugs sku, Sanskrit: rūpakāya, English: form body) are spontaneously manifested, so the Dharmakāya becomes the cause of purification. Such a liberated Dharmakāya and the form body that purifies the Dharmakāya, the former has two kinds of qualities, divided into two and one, and the latter has one kind of quality, which will be explained below. Although it is now the time to explain the function of the transformation of the basis (gnas gyur, Sanskrit: āśraya-parivṛtti, English: transformation of the basis), if someone asks: 'What is the difference between what is said as the function of wisdom here and explaining the result of the two wisdoms?' Because the two wisdoms are the cause of the two bodies, the function of the two bodies is also the function of the two wisdoms. Therefore, when explaining the function of the two wisdoms, the two benefits of oneself and others here are shown as the function of the transformation of the basis, so there is a difference from explaining the result of the two wisdoms. Secondly, the qualities of the two bodies are explained separately, divided into the qualities of the self-benefiting Dharmakāya and the qualities of the other-benefiting form body. First, what are the two and two qualities of the liberated body? Because it is without outflows (zag pa med pa, Sanskrit: anāsrava, English: without outflows), because it is pervasive (khyab pa, Sanskrit: vyāpaka, English: pervasive), because it is unconditioned ('dus ma byas pa, Sanskrit: asaṃskṛta, English: unconditioned), and because it is the nature of abiding (gnas nyid, Sanskrit: sthita-tā, English: abiding nature), these four indicate that the liberated body is self-benefiting and perfect. To establish these four characteristics of the Dharma, the liberated body is without outflows because the afflictive obscurations (nyon mongs, Sanskrit: kleśa-āvaraṇa, English: afflictive obscurations) and the cognitive obscurations (shes bya'i sgrib pa, Sanskrit: jñeyāvaraṇa, English: cognitive obscurations) together with their habitual tendencies have ceased, so it knows all knowable things without attachment and without obstruction. Wisdom is considered to pervade all knowable things. Because it is the nature of being eternally indestructible, it is unconditioned. Here, the indestructible is first explained as a general summary, and it is explained in detail through stability, etc., that is, peace, permanence, and immutability. If someone asks: 'Why is the indestructible divided into four?' Know that the opposite of the indestructible—destruction—has four forms, because it is the opposite of the four, stability, etc. What are the four destructions? Decay, that is, aging, which turns from superior to inferior; sickness, where the state of happiness transforms into suffering; death, where the continuation of existence is interrupted due to karma; and the inconceivable transformation, the passing away ( 'pho ba, Sanskrit: cyavana, English: shifting) of the noble ones—these four. Because these four are absent, the liberated body is...
ི། རྒྱུན་དུ་བརྟན་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་ཞི་བ་དང་རང་བཞིན་ རྟག་པ་དང་གནས་གཞན་དུ་འཕོ་བ་མེད་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །གྲོལ་བའི་སྐུ་དྲི་མ་མེད་པའི་ ཡེ་ཤེས་དེ་ནི་དཀར་པོའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྟེན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་གནས་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི་ཆོས་སྐུ་སྦྱོང་བའི་ཡོན་ཏན་གཅིག་གང་ཞེ་ན། ཇི་ལྟར་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་མིན་ པ་ནམ་མཁའ་ནི། མིག་གིས་གཟུགས་མཐོང་བ་དང་། རྣ་བས་སྒྲ་དང་སྣས་དྲི་དང་ལྕེས་རོ་དང་ ལུས་ཀྱིས་རེག་བྱ་དང་ཡིད་ཀྱིས་ཆོས་རྣམས་ནི་རིམ་པ་ལྟར་ཐོས་པ་དང་ལ་སོགས་པས་ཚོར་ བ་དང་མྱོང་བ་དང་རིག་པ་དང་ཤེས་པའི་རྒྱུ་སྟེ་རྟེན་ཡིན་པ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་གཟུགས་སྐུ་ 1-256 གཉིས་ཀྱང་། སྒྲིམ་པ་དང་རྩོལ་བ་མེད་པའི་སྦྱོར་བས་བརྟན་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་པའི་དབང་ པོ་དྲུག་གི་དོན་ཡུལ་དྲུག་ལ་འབྱུང་བ་མེད་པའི་གཟུགས་ལྟ་བ་ལ་སོགས་པ་ཟག་པ་མེད་པའི་ ཡོན་ཏན་དག་སྐྱེ་བ་ཡི་ནི་རྒྱུ་སྟེ་གཞི་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ལས་ཀྱི་སྐབས་འདིས་སྐུ་གསུམ་དང་ དེས་གཞན་གྱི་དོན་གཉིས་འགྲུབ་པ་གནས་གྱུར་གྱི་ལས་སུ་བསྟན་པ་འདི་ནི། འདི་ཉིད་ཀྱི་སྔ་ འགྲེལ་དུ། གནས་ཡོངས་སུ་གྱུར་པ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་དང་དེའི་ རྗེས་ལས་ཐོབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྒྱུ་ཅན་བྲལ་བའི་མིང་ཅན་གྱི་འབྲས་བུ་གང་ཡིན་པ་དེའི་ལས་ ནི། རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡིན་པར་བརྗོད་དོ། །དེ་ལ་རང་དང་གཞན་ གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་གང་ཞེ་ན། གང་ཞིག་བག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་ དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་ལས་ཐར་བའི་ཕྱིར། སྒྲིབ་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཐོབ་པ་འདི་ནི་རང་ གི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་བརྗོད་ལ། གང་ཞིག་དེའི་སྟེང་དུ་འཇིག་རྟེན་ཇི་སྲིད་པར་ལྷུན་ གྱིས་གྲུབ་པར་སྐུ་གཉིས་ཀྱིས་ཀུན་ཏུ་སྟོན་པ་དང་། བསྟན་པ་ལ་དབང་འབྱོར་བ་གཉིས་ཀྱིས་ འཇུག་པ་འདི་ནི་གཞན་གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་བརྗོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་འདིས་ གསལ་བར་བསྟན་ཏོ། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་བོད་ཀྱི་མཁས་པ་སྔ་མ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་དོན་མ་ལུས་པ་ མ་རྟོགས་པ་ཤས་ཆེ་བར་སྣང་སྟེ་ཞིབ་པར་བློ་གྲོས་དང་ལྡན་པས་གཟུ་བོའི་བློས་དཔྱད་ན་ གསལ་བར་འགྱུར་རོ། ། ༈ བསམ་མི་ཁྱབ་སོགས་ཡོན་ཏན་ལྡན་པའི་དོན། བཞི་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཡོན་ཏན་བཅྭ་ལྔ་མདོར་བསྟན་པ་ནི། མདོར། སངས་རྒྱས་ ནམ་མཁའི་མཚན་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ནི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་མ་འདྲེས་པའི་དོན་ དམ་པའི་མཚན་ཉིད་ལ་དགོངས་ནས་གསུངས་པ་ཡིན་ཏེ་དེ་ལས་གཞན་མཚན་དཔེ་ལ་ སོགས་པས་སངས་རྒྱས་དེ་གཞན་ལས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པར་མཚོན་མི་ནུས་པས་སོ། །དེ་ ཡང་རྡོ་རྗེ་གཅོད་པར། གལ་ཏེ་སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོའི་མཚན་སུམ་བཅུ་རྩ་གཉིས་ཀྱིས་དེ་བཞིན་ 1-257 གཤེགས་པ་བལྟ་བར་འ
【現代漢語翻譯】 應知常恒、滅苦、自性常在，且無遷轉之處。（證得）解脫之身，無垢之智慧，乃一切白法之所依，故為『處』。 第二，何為法身清凈之功德？譬如虛空，非為生起之因，然眼見色、耳聞聲、鼻嗅香、舌嘗味、身觸物、意知法，次第為聽聞等所覺、所受、所知、所識之因，是為所依。如是，色身二者，亦以無勤之結合，穩固菩提心，六根之境於六塵不起，如見色等無漏功德生起之因，是為基礎。如是，此業之境所示現之三身，以及由此成就之二利，即是轉依之業。此于彼之舊疏中雲：『處之圓滿轉變，乃超離世間之無分別及其後得智之因，是為離系之名之果，其業即是自他二利之圓滿。』何為自他二利之圓滿？謂從具習氣之煩惱及所知障中解脫，故得無障之法身，此謂自利之圓滿。又于其上，於世間存在期間，以二身任運示現，並以教法之自在而行，此謂他利之圓滿。』此已明示。然藏地之前輩學者，多未能盡解其義，若具慧者以公正之心詳察，則將明瞭。 ༈ 思議等功德圓滿之義 第四，於二者之首，略述十五功德。經中雲：『佛如虛空之體性。』此乃就諸佛不共之勝義體性而說，否則，以相好等無法將佛與其他眾生區分開來。又于《金剛經》云：『若以三十二大丈夫相見如來，……』
【English Translation】 It should be known as constantly stable, the cessation of suffering, the nature of permanence, and without shifting to another place. The (attained) body of liberation, the stainless wisdom, is the basis of all white dharmas, therefore it is a 'place'. Secondly, what is the merit of purifying the Dharmakaya? For example, the sky, which is not the cause of arising, yet the eye sees form, the ear hears sound, the nose smells fragrance, the tongue tastes flavor, the body touches objects, and the mind knows dharmas, sequentially as the cause of what is heard, felt, known, and cognized. Likewise, the two Rupakayas (form bodies), through effortless union, stabilize the Bodhicitta. The six senses do not arise in the six objects, such as seeing form, etc., the cause of the arising of stainless merits is the basis. Thus, the three bodies shown in this context of action, and the two benefits achieved thereby, are the activities of transformation. This is stated in the earlier commentary: 'The complete transformation of the place is the cause of non-conceptual and post-conceptual wisdom that transcends the world, which is the fruit of the name of detachment, whose activity is the perfection of self and other benefits.' What is the perfection of self and other benefits? It is said that liberation from afflictions with habitual tendencies and obscurations of knowledge, and thus obtaining the unobstructed Dharmakaya, is the perfection of self-benefit. Moreover, upon that, as long as the world exists, the spontaneous manifestation of the two bodies and the engagement with the freedom of the teachings is said to be the perfection of other-benefit.' This has been clearly shown. However, it seems that many of the earlier Tibetan scholars did not fully understand its meaning. If those with wisdom examine it carefully with an unbiased mind, it will become clear. ༈ The meaning of possessing inconceivable and other qualities Fourth, the first of the two is a brief explanation of the fifteen qualities. The Sutra says: 'The Buddha is the nature of space.' This is said with regard to the uncommon ultimate nature of the Buddhas, otherwise, the marks and signs etc. cannot distinguish the Buddha from others. Also, in the Vajracchedika Sutra: 'If one sees the Tathagata by the thirty-two major marks of a great person, ...'
གྱུར་ན་ནི་འཁོར་ལོ་བསྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོ་ཡང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པར་ འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །སངས་རྒྱས་སུ་མཚོན་ནུས་པ་མ་འདྲེས་པའི་དོན་དེ་དག་གང་ཞེ་ན། དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་དེ་ནི་བསམ་གྱིས་ཁྱབ་པ་མེད་པ་དང་རྟག་པ་དང་བརྟན་པ་དང་ཞི་ བ་དང་གཡུང་དྲུང་ཉིད་དང་རབ་ཏུ་ཞི་བ་དང་། ཁྱབ་པ་དང་རྟོག་པ་བྲལ་བ་དང་ནམ་མཁའ་ཇི་ ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཆགས་པ་མེད་པ་དང་ཀུན་ཏུ་ཐོགས་པ་མེད་པ་དང་རྩུབ་པའི་རེག་པ་སྤངས་པ་ དང་བལྟ་བར་བྱར་མེད་པ་དང་གཟུང་དུ་མེད་པ་དང་དགེ་བ་དང་སངས་རྒྱས་དེ་ནི་དྲི་མ་མེད་ པ་སྟེ་ཡོན་ཏན་བཅྭ་ལྔ་དང་ལྡན་པས། དེ་དག་གིས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པར་མཚོན་ཅིང་ཤེས་ པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་དེ་ཡི་རྒྱུ་མཚན་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ་ནི། སྔར་ བཤད་པའི་རྣམ་གྲོལ་དང་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སྦྱོང་བ་དག་གིས་རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ ཚོགས་པའི་ལས་བསྟན་ཏེ། རང་གཞན་གྱི་དོན་གྱི་རྟེན་རང་བཞིན་གྱི་སྐུ་དེ་ལ་ནི་བསམ་གྱིས་ མི་ཁྱབ་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་བཅྭ་ལྔ་དང་ལྡན་ནོ། ། གཉིས་པ་ཕྱེ་སྟེ་བཤད་པ་ལ་གཉིས། བསམ་དུ་མེད་པའི། རྟག་བརྟན་སོགས་ཀྱི་རྒྱུ་ མཚན་ནོ། །དང་པོ་ནི་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པ་སངས་རྒྱས་དེ་ནི་ ཐོས་བསམ་དང་འཇིག་རྟེན་པའི་བསྒོམ་པའི་ཤེས་པ་སྟེ་ཤེས་རབ་གསུམ་གྱི་དངོས་ཀྱི་ཡུལ་ མིན་པའི་ཕྱིར། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་དེ་ལུས་ཅན་འགྲོ་བ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་ རྟོགས་པར་བྱའོ། །ཤེས་རབ་གསུམ་གྱི་ཡུལ་མིན་པ་ཡང་། དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་དེ་ཕྲ་ ཞིང་རྟོགས་དཀའ་བའི་ཕྱིར་ཐོས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་དངོས་ཡུལ་མིན་ཏེ། དོན་ དམ་པའི་བདེན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་བསམ་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཡུལ་མིན་ལ། ཆོས་ ཉིད་ཟབ་མོ་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་པའི་བསྒོམ་པ་བསམ་གཏན་དང་གཟུགས་ 1-258 མེད་ལ་སོགས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཡུལ་མ་ཡིན་ནོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་གང་གི་ ཕྱིར་ན་གཟུགས་ལ་རྨུས་ལོང་གིས་སྔར་མཐོང་མ་མྱོང་བ་བཞིན་དུ། བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོས་ དེ་སྔོན་ནམ་ཡང་མཐོང་མ་མྱོང་བའི་ཕྱིར་དང་། བཙས་མ་ཐག་པའི་ཁྱིམ་ན་གནས་པའི་བུ་ ཆུང་གིས་ཉི་མའི་གཟུགས་དང་འོད་ཟེར་ཅུང་ཟད་མཐོང་ཡང་རྫོགས་པར་མི་མཐོང་བ་བཞིན་ དུ་བྱང་སེམས་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཆོས་དབྱིངས་ཀྱི་ཆ་ཤས་མཐོང་གི་རྫོགས་པར་མི་ མཐོང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་དེ་ནི་ཐོག་མ་སྐྱེ་བ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་རྟག་པ་ ཡིན་ཏེ། མཐར་འགག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དེ་བརྟན་པ་ཡིན་ལ། གཟུང་འཛིན་གཉིས་མེད་པའི་ ཕྱིར་དེ་ནི་རྟོག་པ་ཞི་བ་སྟེ། དེ་གཡུང་དྲུང་ཡིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་ཆོས་ཉིད་གདོད་ནས་གང
【現代漢語翻譯】 如果轉變，轉輪王也將變成如來。因此，能夠象徵佛陀的無雜染之義有哪些呢？ 勝義諦的佛陀是不可思議的、常恒的、堅固的、寂靜的、永恒的、極度寂靜的、普遍的、離戲論的、如虛空般無有造作的、無礙的、遠離粗糙觸感的、不可見的、不可取的、善良的，佛陀是無垢的，具有十五種功德。因此，這些功德能夠獨特地象徵和認知佛陀。 第二，詳細解釋其原因，分為兩部分，首先是簡要地展示：先前所說的解脫和法身修習，展示了圓滿的自他利益之事業。自他利益的所依，自性身，具有不可思議等十五種功德。 第二，分開解釋，分為兩部分：不可思議的原因和常恒等的原因。第一部分是，成為一切智智之境的佛陀，不是聞思和世間禪定的智慧，即不是三種智慧的直接對境。因此，有情眾生應了知智慧之身是不可思議的。不是三種智慧的對境的原因是，勝義諦的佛陀是 सूक्ष्म 且難以理解的，因此不是聽聞所生智慧的直接對境。因為是勝義諦的真理，所以不是思惟所生智慧的對境。因為法性深奧是空性，所以不是世間禪定，即無色定等所生智慧的對境。 其原因在於，就像患有白內障的人以前從未見過事物一樣，凡夫俗子以前也從未見過；就像剛出生的孩子住在家裡，只能看到太陽的光芒一樣，菩薩聖者也只能看到法界的一部分，而不能完全看到。
【English Translation】 If transformed, even a Chakravartin (轉輪王，zhuǎnlúnwáng, wheel-turning king) will become a Tathagata (如來，Rúlái, Thus Come One). So, what are the unmixed meanings that can symbolize a Buddha? The ultimate Buddha is inconceivable, eternal, steadfast, peaceful, immutable, supremely peaceful, pervasive, free from conceptualization, like the sky, without fabrication, unimpeded, devoid of coarse touch, invisible, ungraspable, virtuous, and the Buddha is immaculate, possessing fifteen qualities. Therefore, these uniquely symbolize and make known the Buddha. Secondly, to explain the reasons in detail, there are two parts. The first is to show it concisely: the previously mentioned liberation and the practice of Dharmakaya (法身，Fǎshēn, Dharma Body) demonstrate the activities of perfectly fulfilling the benefit of oneself and others. The basis for the benefit of oneself and others, the Svabhavikakaya (自性身，Zìxìngshēn, Essence Body), possesses fifteen qualities such as inconceivability. Secondly, to explain separately, there are two parts: the reason for inconceivability and the reason for eternity, etc. The first part is that the Buddha, who has become the object of omniscient wisdom, is not the wisdom of hearing, thinking, and worldly meditation, that is, not the direct object of the three wisdoms. Therefore, sentient beings should understand that the body of wisdom is inconceivable. The reason for not being the object of the three wisdoms is that the ultimate Buddha is subtle and difficult to understand, so it is not the direct object of the wisdom arising from hearing. Because it is the truth of ultimate reality, it is not the object of the wisdom arising from thinking. Because the nature of reality is profound emptiness, it is not the object of the wisdom arising from worldly meditation, that is, the wisdom arising from formless concentrations, etc. The reason for this is that, just as someone with cataracts has never seen things before, ordinary people have never seen it before; just as a newborn child living at home can only see a little of the sun's light, Bodhisattva Aryas (菩薩聖者，Púsà shèngzhě, Noble Bodhisattvas) can only see a part of the Dharmadhatu (法界，Fǎjiè, Realm of Dharma), but cannot see it completely.
་དུ་ ཡང་ནམ་ཡང་མི་འགྱུར་བར་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནི་སྡུག་བསྔལ་རབ་དུ་ཞི་བ་ཡིན་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་དང་ཀུན་འབྱུང་འགགས་པའི་འགོག་པའི་བདེན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཤེས་བྱ་ ཐམས་ཅད་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་མཁྱེན་པས་ཤེས་བྱ་ལ་ཁྱབ་པ་ཉིད་དོ། །འཛིན་མར་འཛིན་པས་ གནས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རྟོག་མེད་ཡིན་ཏེ། ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་ཡུལ་ ལ་ཆགས་པ་མེད་ལ། ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་ཀུན་དག་པའི་ཕྱིར། ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་དུ་ཐོགས་ པ་མེད་དོ། །སྙོམས་འཇུག་གི་སྒྲིབ་པ་སྤངས་པས་བྱིང་རྒོད་གཉིས་མེད་པར་ཏིང་ངེ་འཛིན་ ལས་སུ་རུང་བའི་ཕྱིར་རྩུབ་པའི་རེག་པ་སྟེ། ལས་སུ་[མི]རུང་བ་དང་བྲལ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནི་ གཟུགས་མེད་པའི་ཕྱིར་བལྟར་མེད་དེ། མཚན་མ་མེད་པའི་ཕྱིར་མཚན་མར་བཟུང་དུ་མེད་དོ། །དེ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་བ་ཡིན་ཏེ་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནི་དྲི་མ་མེད་པ་ ཡིན་ཏེ་དྲི་མ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ སྐུ་གསུམ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་འཇུག་པའི་དོན། ལྔ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་པ་གཉིས། ཆོས་སྐུ། གཟུགས་སྐུ་མདོར་བསྟན་ 1-259 པའོ། །དང་པོ་ནི། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ནི་མཚན་ཉིད་ལྔ་དང་ལྡན་ཏེ་ཐོག་ མ་སྐྱེ་བ་དང་དབུས་སུ་གནས་པ་དང་མཐའ་མ་འགག་པའི་སྐད་ཅིག་མེད་ཅིང་རྟག་པའི་ཕྱིར་ འདུས་མ་བྱས་པ་དང་། ཆོས་ཉིད་གཅིག་ཡིན་པས་རྣམ་དབྱེ་མེད་པ་དང་། སྒྲོ་འདོགས་པ་དང་ སྐུར་པ་འདེབས་པའི་མཐའ་གཉིས་མེད་པས་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པ་དང་སྒྲིབ་པ་གསུམ་དང་བྲལ་ བས་དག་པ་དང་། དྲི་མ་མེད་ཅིང་རྣམ་རྟོག་མེད་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་རང་བཞིན་ གང་ཡིན་པ་དེ་རྟོགས་པ་ནི་ཞི་ལྷག་ཟུང་འཇུག་གི་རྣལ་འབྱོར་ལ་མཉམ་པར་བཞག་པའི་རྣལ་ འབྱོར་པ་ཡིས་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བར་འགྱུར་བས་འོད་གསལ་བའོ། །དེ་ཡང་ཡོན་ཏན་ལྔ་ དང་ལྡན་ཏེ། ཚད་གཞལ་དུ་མེད་པ་དང་གང་གཱའི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པས་གྲངས་མེད་པ་དང་། བསམ་དུ་མེད་པ་དང་མཉམ་པ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་བཞི་རྣམས་དང་ལྡན་ལ། གཞན་ཡང་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་དྲི་མ་མེད་པའི་དབྱིངས་དེ་ནི་དག་པ་གཉིས་ལྡན་ཡིན་པས་བག་ཆགས་ དང་བཅས་པའི་ཉེས་པ་རྣམས་སྤངས་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ཡང་ལྡན་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གཟུགས་སྐུ་ལས་ལོངས་སྐུ་ཡང་མཚན་ཉིད་ལྔ་དང་ལྡན་ཏེ། སྣ་ཚོགས་པ་ སྟོན་པ་ལོངས་སྐུ་ནི་ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེ་བའི་དམ་ཆོས་གསུང་བ་གསུང་སྣང་བ་དང་། གསུང་བ་པོ་ འོད་ཟེར་མངའ་བའི་སྐུས་སྟོན་པས་སྐུ་སྣང་བ་དང་། འགྲོ་བའི་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་དོན་སྒྲུབ་ པ་ལ་རྟག་ཏུ་བརྩོན་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་དང་། མཛད་པ་ཕྲིན་ལས་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུའི་ རྒྱལ་པོ་བཞིན་དུ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ཅིང་འདོད་པ་སྐོང་བ་དང་། སྣ་ཚོགས་ཀྱི་དང
【現代漢語翻譯】 因為它是永恒不變的。它是極度寂靜的痛苦，因為它是痛苦和痛苦之源的止息的真諦。由於了知一切所知，因此智慧遍及所知。由於不執著于能執，因此它是無分別的，因為它已經捨棄了煩惱的障礙，所以對境沒有貪戀。由於一切所知障都已清凈，因此對一切所知都沒有障礙。由於捨棄了等持的障礙，因此沒有沉沒和掉舉，能夠勝任禪定，所以是粗澀的觸感，遠離了不能勝任。因為它沒有形色，所以不可見；因為它沒有相，所以不可取相。因為它本質上是善良的，所以自性清凈。它是無垢的，因為它已經捨棄了一切垢染。 進入三身相續不斷的意義。 第五部分分為兩部分，第一部分是總說，分為法身和色身的總說。 第一部分是：諸佛的自性身具有五種特徵：沒有初始的生、中間的住和最終的滅的剎那，因為是常恒的，所以是無為法；因為法性唯一，所以沒有分別；因為沒有增益和損減的兩種邊，所以是不顛倒的；因為遠離三種障礙，所以是清凈的；沒有垢染和分別念；證悟法界自性，這是通過止觀雙運的瑜伽而安住的瑜伽士所現量見到的光明。它也具有五種功德：具有不可衡量和超越恒河沙數的無數功德；具有不可思議和無與倫比的四種功德。此外，如來無垢的法界，因為具有二種清凈，所以也具有捨棄了包括習氣在內的一切過患的功德。 第二部分是：色身中的報身也具有五種特徵：示現種種不同的報身是宣說甚深廣大的正法之語顯現；宣說者以具有光芒的身來示現是身顯現；恒常致力於成辦解脫眾生的事業是相續不斷；事業如意寶王般任運成就且滿足願望；以及種種不同的事物。
【English Translation】 Because it remains unchanging forever. It is the ultimate peace of suffering, for it is the truth of the cessation of suffering and its origin. Since it knows all knowable objects, wisdom pervades the knowable. Since it does not grasp at the grasper, it is without conceptualization, for it has abandoned the obscuration of afflictions, so there is no attachment to objects. Since all obscurations of knowledge are purified, there is no obstruction to all knowable objects. Since the obscuration of meditative absorption is abandoned, there is no sinking or excitement, and it is capable of samadhi, so it is a coarse touch, free from being incapable. Since it has no form, it is invisible; since it has no sign, it cannot be apprehended by signs. Since it is good by its very nature, it is naturally pure. It is without stain, for it has abandoned all stains. The meaning of entering the continuous Three Kayas. The fifth section has two parts, the first being a summary, consisting of summaries of the Dharmakaya and Rupakaya. The first is: The Svabhavikakaya (essence body) of the Buddhas possesses five characteristics: it has no moment of arising at the beginning, abiding in the middle, and ceasing at the end, and because it is permanent, it is unconditioned; because the nature of reality is one, it is without distinctions; because it is without the two extremes of superimposition and denial, it is non-erroneous; because it is free from the three obscurations, it is pure; it is without stain and without conceptual thought; realizing the nature of the element of reality, which is luminosity, is directly seen by yogis who are equipoised in the yoga of the union of Shamatha and Vipassana. It also possesses five qualities: it possesses immeasurable and countless qualities that surpass the sands of the Ganges; it possesses the four qualities of being inconceivable and incomparable. Furthermore, the stainless realm of the Tathagata also possesses the quality of having abandoned all faults, including habitual tendencies, because it possesses two purities. The second is: The Sambhogakaya (enjoyment body) from the Rupakaya (form body) also possesses five characteristics: the Sambhogakaya, which shows various forms, is the speech manifestation that speaks the profound and vast Dharma; the speaker shows the body with radiant light, which is the body manifestation; constantly striving to accomplish the benefit of liberating beings is continuous; the activity is spontaneously accomplished and fulfills wishes like the wish-fulfilling jewel king; and various things.
ོས་པོར་སྟོན་ པ་དང་ལྡན་ཡང་སྣ་ཚོགས་དེའི་རང་བཞིན་མིན་པའོ། །སྤྲུལ་སྐུ་ནི་མཚན་ཉིད་གསུམ་དང་ ལྡན་ཏེ་འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་ཞི་བ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ལམ་ལ་འཇུག་ཅིང་འདུན་པར་ མཛད་པ་དང་། ལམ་ལ་ཞུགས་པ་རྣམས་ཐེག་ཆེན་ལ་རབ་ཏུ་སྨིན་པར་མཛད་པ་དང་། སྨིན་ པ་རྣམས་བྱང་ཆུབ་ཏུ་ལུང་སྟོན་པའི་རྒྱུའི་གཟུགས་སྤྲུལ་སྐུ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཡང་འཇིག་རྟེན་ 1-260 འདིར་ནི་འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་པར་རྟག་ཏུ་གནས་ཏེ། དཔེར་ན་ནམ་མཁའི་ཁམས་སུ་གཟུགས་ ཀྱི་ཁམས་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་གནས་པ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་བཞིའི་དང་པོ་རྒྱལ་བའི་འཇུག་པ་སྐུ་གསུམ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་ པ་ནི། རང་བྱུང་རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱི་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་གང་ལ་མིང་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཅེས་ གང་བརྗོད་པ་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་སྟེ། མྱ་ངན་འདས་ཆེན་པོ། རྟོག་པའི་ ཡུལ་ལས་འདས་པས་བསམ་དུ་མེད་པ། འཁོར་བའི་གཡུལ་ལས་རྒྱལ་བས་དགྲ་བཅོམ་པ། སོ་སོ་རང་རིག་པའི་བདག་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་དེ་ལ་དབྱེ་ན་ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བ་དང་བདག་ཉིད་ ཆེན་པོའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཆོས་ཀྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བས། རང་བཞིན་གྱི་སྐུ་དང་ལ་སོགས་པས་ལོངས་ སྐུ་དང་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་སྟེ་གསུམ་དག་གིས་འཇུག་གོ ། གཉིས་པ་སྐུ་གསུམ་སོ་སོའི་ཡོན་ཏན་ཕྱེ་སྟེ་བཤད་པ་ལ་གསུམ། ངོ་བོ་ཉིད་སྐུའི། ལོངས་ སྤྱོད་རྫོགས་སྐུའི། སྣ་ཚོགས་སྤྲུལ་སྐུའི་ཡོན་ཏན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་ བསྟན་ནི། སྐུ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བ་དེ་ལ་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་དེ་མཚན་ཉིད་ལྔ་ དང་ལྡན་ཞིང་། མདོར་བསྡུ་ན་ཡོན་ཏན་ཡང་ལྔ་དང་ནི་ལྡན་པ་ཉིད་དུ་རིག་པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མཚན་ཉིད་ནི། མཚན་ཉིད་ལྔ་གང་ཞེ་ན་སྐད་ ཅིག་ལས་འདས་པས་འདུས་མ་བྱས་ཤིང་རྟག་པའི་དོན་དང་། སྔ་ཕྱི་ལ་ཁྱད་པར་མེད་པས་ངོ་ བོ་ལ་རྣམ་པར་དབྱེར་མེད་པའི་དོན་དང་། བདག་གཉིས་མེད་པ་ལ་ཡོད་དོ་ཞེས་སྒྲོ་འདོགས་ པའི་མཐའ་དང་དེ་གཉིས་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་མེད་དོ་ཞེས་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་མཐའ་སྟེ་ མཐའ་གཉིས་དག་ནི་རྣམ་པར་སྤངས་པས་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའི་དོན་དང་། ཉོན་མོངས་པ་དང་ ཤེས་བྱ་དང་སྙོམས་འཇུག་གི་སྒྲིབ་པ་གསུམ་ལས་ནི་ངེས་པར་གྲོལ་ཏེ་སྒྲིབ་པ་གསུམ་མེད་ པས་དག་པའི་དོན་དང་། གདོད་མ་ནས་དག་པས་དྲི་མ་མེད་ཅིང་། རྟོག་གེ་ལས་འདས་པས་ 1-261 རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པ་དང་། མཉམ་བཞག་མི་རྟོག་པའི་རྣལ་འབྱོར་རྣམས་ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་ པའི་ཕྱིར་དང་། ཆོས་དབྱིངས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ནི་དག་པའི་ཕྱིར་ན་འོད་གསལ་བའི་དོན་ཏེ་ ལྔའོ། ། གཉིས་པ་ཡོན་ཏན་ནི། ཡོན་ཏན་ལྔ་གང་ཞེ་ན་ཚད་གཞལ་དུ་མེད་པ་དང་གྲངས་བགྲང་ དུ་མེད་པ་དང་རྟོག་པས་བསམ་དུ་མེད་པ་དང་འདི་དང་མཉམ་པ
【現代漢語翻譯】 雖然具有導師的身份，但並非具有各種不同的自性。化身具有三種特徵：使世間眾生進入寂靜涅槃之道並心生嚮往；使已入道者在大乘中成熟；為已成熟者授記成佛的因，即化身。無論何種化身，都將恒常住於此世間，直至輪迴終盡。譬如，在虛空界中，色界將持續不斷地存在。 第二，詳細闡述分為四部分，首先是佛陀的進入，以三身概括地顯示：自生佛陀的一切智智，被稱為『佛』，是至上的涅槃，即大涅槃。它超越了思慮的範疇，是不可思議的。它戰勝了輪迴的戰場，是阿羅漢。它成爲了各自證悟的自性。若要區分，則以深刻、廣大和偉大的功德法來區分，即自性身等，以及報身和化身，以這三身進入。 第二，分別闡述三身的功德，分為三部分：法身、報身和化身的功德。第一部分又分為兩部分，首先是簡要說明：在所區分的三身中，諸佛的法身具有五種特徵，簡而言之，應知其也具有五種功德。 第二，詳細闡述分為兩部分，首先是特徵：五種特徵是什麼呢？由於超越了剎那，所以是無為法，是常恒之義；由於前後沒有差別，所以在本體上沒有分別之義；由於沒有我與非我，所以遠離了有和無兩種邊見，是如實不顛倒之義；由於從煩惱障、所知障和等持障這三種障礙中解脫，所以是清凈之義；由於從本初就清凈，所以沒有垢染；由於超越了思辨，所以沒有分別；並且因為是無分別瑜伽的對境，以及法界自性清凈的緣故，所以是光明的意義，此為五種特徵。 第二，功德：五種功德是什麼呢？不可衡量，不可計數，不可思議，沒有能與之匹敵的。
【English Translation】 Although possessing the role of a teacher, it does not possess various distinct natures. The emanation body (Nirmanakaya) has three characteristics: it leads sentient beings in the world to enter the path of peace and Nirvana, inspiring them to aspire; it ripens those who have entered the path in the Mahayana; and it prophesies the enlightenment of those who have ripened, the cause being the emanation body. Whatever the emanation body, it will constantly abide in this world as long as Samsara exists. For example, in the realm of space, the realm of form will continuously exist. Secondly, the detailed explanation is divided into four parts. The first is the entry of the Buddhas, summarized by the three bodies: the omniscient wisdom of the self-born Buddhas, which is called 'Buddha,' is the supreme Nirvana, the Great Nirvana. It transcends the realm of thought, is inconceivable. It conquers the battlefield of Samsara, is an Arhat. It becomes the nature of individual self-realization. If one were to differentiate, it is distinguished by the qualities of profoundness, vastness, and greatness, namely the Dharmakaya (self-nature body), Sambhogakaya (enjoyment body), and Nirmanakaya (emanation body), entering through these three bodies. Secondly, the qualities of the three bodies are explained separately, divided into three parts: the qualities of the Dharmakaya, the Sambhogakaya, and the various Nirmanakayas. The first part is divided into two parts, the first being a brief explanation: among the three bodies that are distinguished, the Dharmakaya of the Buddhas possesses five characteristics, and in short, it should be known that it also possesses five qualities. Secondly, the detailed explanation is divided into two parts, the first being the characteristics: what are the five characteristics? Because it transcends the moment, it is unconditioned and has the meaning of permanence; because there is no difference between before and after, there is no distinction in essence; because there is no self or non-self, it is free from the extremes of affirmation and negation, and has the meaning of being non-inverted; because it is liberated from the three obscurations of afflictions, knowledge, and meditative absorption, it has the meaning of purity; because it is pure from the beginning, it is without defilement; because it transcends speculation, it is without conceptualization; and because it is the object of non-conceptual yoga and the nature of the Dharmadhatu is pure, it has the meaning of luminosity, these are the five characteristics. Secondly, the qualities: what are the five qualities? Immeasurable, countless, inconceivable, and without equal.
་གཞན་མེད་པ་དང་དྲི་མ་ དག་པའི་མཐར་ཐུག་པའི་ཡོན་ཏན་ལྔ་རྣམས་དང་ཡང་དག་པ་སྟེ། བཅོས་མ་མ་ཡིན་པར་ངོ་ བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ལྡན་ཏེ། ལྔ་པོ་དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་། ནམ་མཁའ་ལྟར་རྒྱ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་དང་། གང་ གཱའི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པར་གྲངས་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྟོག་གེས་བསམ་པའི་ཡུལ་ནི་མིན་ པའི་ཕྱིར་དང་། འདི་འབའ་ཞིག་རང་བཞིན་གྱི་སྐུ་ཡིན་གྱི་གཞན་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དྲི་མ་ བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པའི་ཕྱིར། གཞལ་དུ་མེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ ཡོན་ཏན་ལྔ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་འདི། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་ དུ། ཐུབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ནི། །ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་གང་དག །ཐོབ་གྱུར་རྣམ་ཀུན་རྣམ་དག་ པ། །དེ་དག་རང་བཞིན་མཚན་ཉིད་ཅན། །ཞེས་དང་། མདོ་རྒྱན་དུ། རང་བཞིན་སྐུ་ནི་མཉམ་ པ་དང་། །ཕྲ་ཞིང་དེ་དང་འབྲལ་པ་དང་། །དགྱེས་དགུར་ལོངས་སྤྱོད་བསྟན་པ་ལ། །ལོངས་ སྤྱོད་རྫོགས་སྦྱོར་རྒྱུར་འདོད་དོ། །ཞེས་པས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྣ་ཚོགས་པའི་ཚུལ་ཅན་ལོངས་སྐུ་ནི་ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བའི་ཆོས་ལ་ རྫོགས་པར་སྤྱོད་པའི་རང་བཞིན་ཆོས་སྟོན་པའི་གསུང་དང་སྐུ་ནི་སྣང་བའི་ཕྱིར་དང་། སེམས་ ཅན་སྡུག་བསྔལ་ལས་སྐྱབ་པར་བཞེད་པའི་ཐུགས་རྗེ་རྣམ་པར་དག་པའི་རྒྱུ་མཐུན་པའི་ འབྲས་བུས་འགྲོ་བའི་དོན་མཛད་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་རྩོལ་ བ་མེད་ཅིང་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་གདུལ་བྱའི་འདོད་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་རེ་བ་ཡོངས་སུ་སྐོང་ 1-262 པའི་ཕྱིར་དང་། ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་ཚོན་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་མཐུ་ལས་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་ལྟར་ གདུལ་བྱའི་རྐྱེན་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བའི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་དོན་མཛད་པ་སྟེ་ལྔས། ཆོས་ལ་རྫོགས་པར་ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྐུ་རྣམ་པར་གནས་སོ། །དེ་དག་གི་དོན་བསྡུས་ནས་ བརྗོད་ན། གསུང་གིས་ཆོས་བརྗོད་པ་དང་སྐུ་མཚན་དཔེ་ཅན་སྟོན་པ་དང་མཛད་པ་ཕྲིན་ལས་ རྒྱུན་མི་ཆད་པ་དང་མཛད་པ་ལ་རྩོལ་བས་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་མེད་ཀྱང་རེ་བ་སྐོང་བ་དང་ སྣ་ཚོགས་དེའི་ངོ་བོ་མིན་པ་སྣ་ཚོགས་སྟོན་པ་ལ། སྐབས་འདིར་ནི་སྣ་ཚོགས་སྟོན་པའི་ལོངས་ སྐུའི་མཚན་ཉིད་གསུང་གི་སྣང་བ་སྣ་ཚོགས་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པ་ལྔར་བརྗོད་དོ། །སྣ་ཚོགས་ འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ནི། ཇི་ལྟར་ཚོན་ནི་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་ཁ་བསྒྱུར་བའི་གོས་ཀྱི་སྟེང་དུ་བཞག་ན་ནོར་ བུ་དེ་སྣ་ཚོགས་དེའི་དངོས་པོ་མིན་པ་ཁ་དོག་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་འགྲོ་ བའི་ཁམས་དང་མོས་པ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་སྣ་ཚོགས་པས་རྐྱེན་བྱས་ཏེ་ཁྱབ་བདག་སངས་ རྒྱས་ཀྱང་སྣ་ཚོགས་དེའི་དངོས་པོ་མིན་ཡང་སྣ་ཚོགས་པར་སྣང་ངོ་། །ལོངས་སྐུ་འདི་ཡང་ མངོན་རྟོགས་རྒྱན་དུ། མཚ
【現代漢語翻譯】 以及無他、清凈究竟的五種功德是真實不虛的。並非人為造作，而是具有自性身。這五者的理由是：如虛空般廣闊，數量超過恒河沙，不可為分別念所思，唯此是自性身而非其他，以及斷除了所有垢染和習氣。無量等五種功德依次對應以上理由。如此宣說的自性身，在《現觀莊嚴論》中說：『佛陀的自性身，是無漏之法，獲得一切圓滿清凈，彼等具有自性之相。』《經莊嚴論》中說：『自性身是平等，微細且不可分離，于喜樂受用示現中，是圓滿受用之因。』 第二是，具有種種相的報身，是圓滿受用甚深廣大的法，其自性是宣說佛法的語和顯現的色身，以及爲了從眾生的痛苦中救拔而具有的清凈大悲，以同類的因果，不間斷地利益眾生，沒有分別念和造作，自然成就，如實滿足所化眾生的願望，如同如意寶珠因各種顏色的力量而顯現種種，以種種調伏因緣而顯現種種神變來利益眾生，這五者使圓滿受用法的身得以安住。如果將這些意義歸納起來說，就是語宣說佛法，身示現相好，事業利益眾生永不間斷，雖然在事業上沒有刻意的造作，卻能滿足願望，以及不是種種的本體卻能示現種種。此處所說是示現種種的報身之相，即語的種種顯現等五種。 種種顯現的原因是：如同將種種顏色塗在布上，寶珠並非種種顏色的本體，卻能顯現種種顏色一樣。同樣，由於眾生的界、意樂等種種因緣，遍主佛陀雖然不是種種的本體，卻能顯現種種。此報身在《現觀莊嚴論》中說：
【English Translation】 And the five qualities of being without other, and of ultimate purity, are true and not false. It is not artificial, but possesses the nature body. The reasons for these five are: because it is as vast as the sky, countless beyond the sands of the Ganges, not an object of thought for conceptualization, only this is the nature body and not another, and because it has abandoned all defilements and habitual tendencies. The five qualities of immeasurability, etc., correspond to the above reasons in order. This nature body, which is taught in this way, is stated in the 'Ornament of Clear Realization': 'The nature body of the Buddha is the undefiled Dharma, having attained all perfect purity, those having the characteristic of self-nature.' And in the 'Sutra Ornament': 'The nature body is equality, subtle and inseparable from it, in the manifestation of enjoyment of delight, it is considered the cause of perfect enjoyment.' Secondly, the Sambhogakaya (報身, Saṃbhogakāya, Sambhogakaya, reward body) with various forms is the nature of fully enjoying the profound and vast Dharma, the speech that teaches the Dharma and the body that appears, and the pure great compassion that desires to save sentient beings from suffering, with the same cause and effect, constantly benefiting beings, without conceptualization and effort, spontaneously accomplishing, fulfilling the wishes of the beings to be tamed as they desire, just as the wish-fulfilling jewel appears in various ways due to the power of various colors, manifesting various miracles through various taming conditions to benefit beings, these five cause the body of fully enjoying the Dharma to abide. If we summarize the meaning of these, it is that speech speaks the Dharma, the body shows the signs and marks, the activity benefits beings without interruption, although there is no deliberate effort in the activity, it can fulfill wishes, and it is not the essence of various but can show various. Here, the characteristics of the Sambhogakaya (報身, Saṃbhogakāya, Sambhogakaya, reward body) that shows various things are mentioned, namely the five aspects of the various appearances of speech, etc. The reason for the appearance of various things is: just as when various colors are applied to a cloth, the jewel is not the essence of various colors, but can appear in various colors. Similarly, due to various conditions such as the realms and inclinations of beings, although the all-pervading Buddha is not the essence of various things, he can appear in various ways. This Sambhogakaya (報身, Saṃbhogakāya, Sambhogakaya, reward body) is mentioned in the 'Ornament of Clear Realization':
ན་ནི་སུམ་བཅུ་རྩ་གཉིས་དང་། །དཔེ་བྱད་བརྒྱད་ཅུའི་བདག་ཉིད་ འདི། །ཐེག་ཆེན་ཉེ་བར་ལོངས་སྤྱོད་ཕྱིར། །ཐུབ་པའི་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་སྐུར་བཞེད། །ཅེས་ དང་། མདོ་རྒྱན་དུ། ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་ཁམས་ཀུན་ཏུ། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་གསུངས་སོ། ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས། ཀུན་གྱི། འཕགས་པའི་དོན་མཛད་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། སངས་ རྒྱས་རྣམས་ནི་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོས་འཇིག་རྟེན་སྡུག་བསྔལ་བ་མཁྱེན་ནས་འཇིག་རྟེན་ཀུན་ ལ་ཐུགས་རྗེས་གཟིགས་ནས་ནི་རང་བཞིན་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལས་མ་གཡོས་པར་སྤྲུལ་པའི་རང་ བཞིན་སྣ་ཚོགས་རྣམས་ཀྱིས་དགའ་ལྡན་གྱི་གནས་སུ་སྐྱེ་བ་མངོན་པར་སྐྱེ་བ་དང་། དགའ་ ལྡན་ནས་ནི་འཛམ་བུའི་གླིང་དུ་འཕོ་བ་དང་། ཡུམ་གྱི་ལྷུམས་སུ་འཇུག་པ་དང་། ལྷུམས་ ནས་བལྟམས་པ་སྟེ་སྐྱེ་བ་དང་། རྩིས་དང་འཕོང་ལ་སོགས་པ་བཟོའི་གནས་ལ་མཁས་པར་ 1-263 མཛད་པ་དང་། བཙུན་མོའི་འཁོར་དུ་དགྱེས་པར་རོལ་པ་དང་། ཁབ་ནས་ངེས་པར་འབྱུང་ བ་སྟེ་རབ་བྱུང་མཛད་པ་དང་། ཆུ་བོ་ནེ་རན་ཛ་ནའི་འགྲམ་དུ་དཀའ་བ་སྤྱོད་པ་དང་། རྡོ་རྗེའི་ གདན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྙིང་པོར་གཤེགས་པ་དང་། དེར་རྩྭ་བཏིང་བ་ལ་བཞུགས་ཏེ་བྱམས་པའི་ མཐུས་བདུད་ཀྱི་སྡེ་འཇོམས་པ་དང་། སྐད་ཅིག་གཅིག་དང་ལྡན་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་མངོན་ པར་རྫོགས་པར་ནི་བྱང་ཆུབ་པ་དང་། བདེན་པ་བཞི་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་རིམ་ པ་གསུམ་དུ་བསྐོར་བ་དང་། རྩྭ་མཆོག་གི་གྲོང་དུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པར་གཤེགས་པ་སྟེ། རྒྱ་ ཆེར་རོལ་པ་དང་འདུལ་བ་ལུང་དང་མྱང་འདས་ཆེན་པོར་རྒྱས་པར་གསུངས་པའི་མཛད་པ་ རྣམས། ཡོངས་སུ་མ་དག་པའི་ཞིང་ཁམས་རྣམས་སུ་སྲིད་པ་ཇི་སྲིད་གནས་པར་སྟོན་ཏེ། དེ་ ཡང་གདུལ་བྱ་གང་ན་ཡོད་པ་དེར་བསྟན་ནས་གདུལ་བྱ་མེད་པ་དེར་མི་སྣང་ངོ་། །དེ་ཉིད། དེར། ཇི་ལྟར་མེ་ནི་གཞན་དུ་འབར། །གཞན་དུ་ཞི་བར་འགྱུར་བ་ལྟར། །དེ་ལྟར་སངས་ རྒྱས་རྣམས་ལ་ཡང་། །སྣང་དང་མི་སྣང་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་བསྟན་པ་འདུས་ བྱས་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་པ་དང་ཟག་བཅས་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ བདག་མེད་པ་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞི་བའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་འདིས་གདུལ་བྱ་འདུལ་ བའི་ཐབས་མཁྱེན་པ་སངས་རྒྱས་དེས་སེམས་ཅན་རྣམས་སྲིད་པ་གསུམ་ལ་སྐྱོ་བ་བསྐྱེད་ནས་ མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ལམ་ཐེག་པ་གསུམ་ལ་རབ་ཏུ་འཇུག་པར་མཛད་དོ། ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སྤྱི་དོན་ལ་གཉིས། ཐེག་དམན་གང་ཟག་ཐེག་ཆེན་ལ་ སྨིན་ཚུལ། ཐེག་ཆེན་གྱི་འཕགས་པ་ལུང་བསྟན་མཛད་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་ པོ་གང་ཞིག་འཇུག་པའི་གང་ཟག་ནི། ཐེག་ཆུང་ལྟར་ན། ཉན་ཐོས་སྦྱོར་ལམ་དྲོད་དང་རྩེ་ མོ་གཉིས་ལ་གནས་པ་ལོག་ནས་སངས་རྒྱས་སུ་འགྱུར་ཞིང་དེའི་སྟེང་དུ་བཟོད་པ་འབྲིང
【現代漢語翻譯】 『具足三十二相和八十隨好者，爲了大乘的受用，被認為是佛陀的圓滿報身。』 《寶性論》中說：『圓滿報身於一切界。』等等。 第三部分分為兩點：一切（諸佛）如何利益聖者。第一點是：諸佛以大悲心了知世間之苦，以慈悲的目光注視著世間，不離自性法身，以種種化身，示現在兜率天宮降生，從兜率天降臨到贍部洲，進入母胎，從母胎中誕生，精通算術、射箭等工藝，在妃嬪的圍繞中歡樂嬉戲，從王宮出家，在尼連禪河邊苦行，前往金剛座菩提樹下，坐在那裡，以慈悲的力量降伏魔軍，以一剎那的智慧證得圓滿菩提，轉動四諦等三轉法輪，在拘尸那迦入滅。廣泛地宣說了廣大嬉戲、調伏、律藏和涅槃等事業。 在不清凈的剎土中，只要輪迴存在，就一直示現這些（事業），並且在哪裡有應調伏的眾生，就在哪裡示現，沒有應調伏的眾生，就不顯現。正如經中所說：『如火在別處燃燒，在別處熄滅一樣，對於諸佛也應如是理解，顯現和不顯現。』 如此，通過『一切有為法皆無常，一切有漏法皆是苦，一切法皆無我，涅槃寂靜』的聲音，了知調伏眾生之方便的佛陀，使眾生對三有生起厭離，從而進入涅槃之道的三乘。 第二部分分為兩點，第一點總的分為兩點：小乘補特伽羅如何成熟為大乘，以及大乘聖者如何被授記。第一點分為三點，第一點是：哪些補特伽羅進入（大乘道）呢？按照小乘的觀點，聲聞乘的加行道中的暖位和頂位退轉後會成佛，並且在此基礎上，中品的忍位
【English Translation】 'The one who possesses the thirty-two major marks and eighty minor marks is considered the complete enjoyment body of the Buddha for the sake of enjoying the Great Vehicle.' In the Ornament of the Sutras, it is said: 'The complete enjoyment body is in all realms,' and so on. The third part has two aspects: How all (Buddhas) benefit the noble ones. The first is: The Buddhas, with great compassion, knowing the suffering of the world, and gazing upon the world with compassion, without moving from the Dharmakaya (ཆོས་ཀྱི་སྐུ།), manifest various forms of emanation, such as being born in the Tushita heaven, descending from Tushita to Jambudvipa, entering the womb of a mother, being born from the womb, mastering the arts of calculation and archery, delighting in the company of consorts, renouncing the household life, practicing austerities by the Nairanjana River, going to the Vajra Seat at the heart of Bodhi, sitting there, subduing the armies of Mara with the power of loving-kindness, attaining complete enlightenment with the wisdom of a single moment, turning the wheel of Dharma three times with the Four Noble Truths, and passing into Nirvana in Kushinagar. The extensive activities of great play, taming, the Vinaya, and the great Nirvana are widely proclaimed. In impure realms, as long as samsara exists, these (activities) are shown, and wherever there are beings to be tamed, they appear there, and where there are no beings to be tamed, they do not appear. As it is said: 'Just as fire burns in one place and is extinguished in another, so too should the appearance and non-appearance of the Buddhas be understood.' Thus, through the sound of 'all conditioned phenomena are impermanent, all contaminated phenomena are suffering, all phenomena are without self, and Nirvana is peace,' the Buddha, who knows the means of taming beings, causes beings to become weary of the three realms and thus enter the three vehicles of the path to Nirvana. The second part is divided into two points, the first point is generally divided into two points: how the Hinayana (ཐེག་དམན་) individual matures into the Mahayana (ཐེག་ཆེན་), and how the Mahayana noble ones are prophesied. The first point is divided into three points, the first point is: which individuals enter (the Mahayana path)? According to the Hinayana view, those who are in the warm and peak stages of the path of joining of the Hearers (ཉན་ཐོས་) will turn away and become Buddhas, and on top of that, the medium forbearance
་ལ་ གནས་པའང་རང་རྒྱལ་དུ་འགྱུར་བར་འདོར་ཏེ། མཛོད་དུ། གཉིས་སློབ་རིག་ལས་ལོག་ནས་ 1-264 ནི། །སངས་རྒྱས་སུ་འགྱུར་གཞན་གསུམ་ཡང་། །ཞེས་སོ། །བཟོད་པ་ཆེན་པོ་ཐོབ་པ་ནི། དེར། བཟོད་ཐོབ་ངན་སོང་ཡོངས་མི་འགྲོ། །ཞེས་པས་རྒྱལ་སྲས་འཁོར་བར་ཡང་ཡང་སྐྱེ་བ་དང་ འགལ་བས་སངས་རྒྱས་སུ་མི་འཇུག་ལ་ཡང་ཉན་ཐོས་བཟོད་པ་ཆེན་པོ་ཐོབ་པ་ནི་རང་རྒྱལ་ དུའང་མི་འཇུག་སྟེ། དེར། ཆེན་པོ་འདོད་རྟོགས་སྡུག་བསྔལ་ཡུལ། །དེ་ནི་སྐད་ཅིག་གཅིག་ དེ་བཞིན། །ཆོས་མཆོག་ཅེས་པས་བཟོད་ཆེན་དང་ཆོས་མཆོག་སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ལས་མེད་པས་ དེའི་བར་ལ་རང་རྒྱལ་ལ་འཇུག་པའི་སྐབས་མེད་ཅིང་། དེའི་རྗེས་ཐོགས་སུ་མཐོང་ལམ་ཐོབ་ ནས་འཕགས་པ་རིགས་ངེས་པས་སོ། །ཞེས་འདོད་དོ། །ཐེག་ཆེན་ལྟར་ན་མདོ་རྒྱན་དུ། ཉན་ ཐོས་མ་ངེས་རྣམ་གཉིས་ཏེ། །ཐེག་དོན་མཐོང་དང་མ་མཐོང་བའོ། །དོན་མཐོང་འདོད་ཆགས་ བྲལ་བ་དང་། །འདོད་ཆགས་བྲལ་མིན་འདི་དམན་པའོ། །ཞེས་བདེན་པ་མཐོང་མ་མཐོང་ གཉིས་ཀྱི་བདེན་པ་མཐོང་བ་ལ་འདོད་པའི་འདོད་ཆགས་བྲལ་བ་ཕྱིར་མི་འོང་དང་། མ་བྲལ་ བའི་ཕྱིར་འོང་དང་རྒྱུན་ཞུགས་གཉིས་ཏེ་དེས་ན་ཕྱིར་མི་འོང་ཡན་ཅད་ཐེག་ཆེན་ལ་འཇུག་ པར་གསུངས་སོ། །རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བར། ཕུང་པོ་ལྷག་མ་དང་བཅས་པའི་ མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་ལ་གནས་ཤིང་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་མངོན་པར་སྒྲུབ་ པར་བྱེད་དམ། འོན་ཏེ་ཕུང་པོའི་ལྷག་མ་མེད་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་གནས་ཤིང་བྱེད་ ཅེ་ན། སྨྲས་པ་ཕུང་པོའི་ལྷག་མ་དང་བཅས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་ལ་གནས་ ཤིང་བྱེད་དེ། འདི་ལྟར་ཕུང་པོའི་ལྷག་མ་མེད་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་ལ་གནས་ པ་ནི་རྩོམ་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་ཞིང་འབད་པ་ཐམས་ཅད་རྒྱུན་ཆད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་ལྷག་བཅས་འཇུག་གི་ལྷག་མེད་མི་འཇུག་པར་གསུངས་སོ། །ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། ཉན་ཐོས་ དེ་དག་ཇི་སྲིད་དུ། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་མ་བསྐུལ་བ། །དེ་སྲིད་ཡེ་ཤེས་ལུས་གཅིག་གིས། །ཏིང་འཛིན་མྱོས་པས་བརྒྱལ་ཏེ་གནས། །བསྐུལ་ནས་སྣ་ཚོགས་གཟུགས་ཀྱིས་ནི། །སེམས་ 1-265 ཅན་དོན་ལ་དགའ་བྱེད་ཅིང་། །བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་ཚོགས་བསགས་ནས། །སངས་རྒྱས་ བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་ཕུང་པོ་ལྷག་མེད་ལ་གནས་པའང་འཇུག་པར་གསུངས་ ཏེ། ཐེག་ཆེན་གྱི་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་གསུམ་པོ་འདིའི་དགོངས་པ་ནི་མདོ་ཐ་དད་ཀྱི་དགོངས་པ་སོ་ སོར་བཀོད་པར་མངོན་ནོ། །འགལ་བ་ཡང་མེད་དེ་འོག་མ་འཇུག་པར་གསུངས་པས་གོང་མ་ མི་འཇུག་པ་ཡང་ཡིན་[མིན་]ལ། གོང་མ་འཇུག་པར་གསུངས་པས་འོག་མ་འཇུག་པར་དོན་ གྱིས་བསྟན་པའི་ཡང་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་གང་ནས་འཇུག་པའི་ས་མཚམས་ནི། །ཉན་རང་ཐེག་ཆེན་ལ་འཇུག་པ་དེ་ ཚོགས་ལམ་ནས་འཇུག་དགོས་ཏ
【現代漢語翻譯】 安住于[小乘]自證菩提也必須捨棄。如《俱舍論》所說：『若從二乘之學還復出，彼定成佛余不爾。』獲得大忍位者，如其中所說：『得忍不往惡趣道。』這與佛子屢屢于輪迴中受生相違，故不容許成佛。聲聞獲得大忍位者，也不容許進入自證菩提，如其中所說：『大欲證悟痛苦境，彼唯剎那一如是，勝法』。因為大忍位和勝法唯有各自一剎那，其間沒有進入自證菩提的機會。此後緊接著獲得見道，成為聖者，種姓已定。是這樣認為的。按照大乘的觀點，《經莊嚴論》中說：『聲聞不定有二種，見與未見大乘義。見義離貪慾，不離貪慾此劣等。』即見與未見真諦二者，見真諦者，因已離貪慾，故為不還果；未離貪慾者，則為一來果和預流果二者。因此，經中說不還果以下皆可進入大乘。在《辨法法性論》中說：『是住于有餘依涅槃界，而現證無上菩提耶？抑或住于無餘依涅槃界而現證耶？』回答說：『是住于有餘依涅槃界而現證。』因為住于無餘依涅槃界，則遠離一切造作，一切努力皆已斷絕。』因此，經中說允許進入有餘依涅槃，不允許進入無餘依涅槃。龍樹菩薩說：『聲聞眾生若未受，諸佛勸請覺悟前，唯以一相智慧身，長時住于禪定樂。受勸請已彼即能，示現種種化身相，饒益無量諸有情，積集福智終成佛。』經中說安住于無餘依涅槃者也可進入大乘。這三種不同的大乘觀點，顯然是分別安立了不同經典的意趣。這也沒有矛盾，因為說下者可進入，也暗示了上者不可進入；說上者可進入，也暗示了下者可進入。 第二，從何處進入的界限：聲聞、緣覺進入大乘，必須從資糧道開始進入。
【English Translation】 Those abiding in self-realization (Pratyekabuddha) must also abandon the notion of becoming self-realized Buddhas. As stated in the Abhidharmakośa: 'If one reverts from the learning of the two vehicles, they will definitely become Buddhas, and others will not.' Those who have attained great forbearance (kṣānti) are mentioned therein: 'Having attained forbearance, one does not go to evil destinies.' This contradicts the repeated rebirths of Bodhisattvas in samsara, thus not allowing them to become Buddhas. Those Śrāvakas who have attained great forbearance are also not allowed to enter self-realization. As it says there: 'Great desire realizes the realm of suffering; that is but a single moment, just like the supreme Dharma.' Because great forbearance and the supreme Dharma exist only for a single moment each, there is no opportunity to enter self-realization in between. Subsequently, upon attaining the path of seeing (darśanamārga), one becomes a definitively destined noble being (ārya). This is the accepted view. According to the Mahāyāna perspective, the Mahāyānasūtrālaṃkāra states: 'Śrāvakas are uncertain, of two kinds: those who see the meaning of the Mahāyāna and those who do not. Those who see the meaning are free from attachment, and those who are not free from attachment are inferior.' That is, of the two types—seeing and not seeing the truth—those who see the truth, being free from attachment, are non-returners (anāgāmin), and those who are not free from attachment are once-returners (sakṛdāgāmin) and stream-enterers (srotaāpanna). Therefore, it is said in the sutras that all those below non-returners can enter the Mahāyāna. The Viniścayasaṃgrahaṇī states: 'Does one abide in the realm of Nirvāṇa with remainder (sopadhiśeṣa-nirvāṇa-dhātu) and manifest supreme Bodhi, or does one abide in Nirvāṇa without remainder (nirupadhiśeṣa-nirvāṇa-dhātu) and manifest it?' The answer is: 'One abides in the realm of Nirvāṇa with remainder and manifests it.' Because abiding in the realm of Nirvāṇa without remainder is devoid of all activity and all effort is ceased.' Therefore, it is said in the sutras that entering Nirvāṇa with remainder is allowed, but entering Nirvāṇa without remainder is not allowed. Nāgārjuna said: 'Until those Śrāvakas are urged by the Buddhas, they remain intoxicated by samādhi with a single wisdom body. Having been urged, they delight in benefiting sentient beings with various forms, accumulate merit and wisdom, and attain Buddhahood.' The sutras say that those abiding in Nirvāṇa without remainder can also enter the Mahāyāna. These three different Mahāyāna perspectives clearly establish the intentions of different sutras separately. There is no contradiction, because saying that the lower can enter implies that the higher cannot enter; and saying that the higher can enter implies that the lower can enter. Secondly, the boundary from which one enters: Śrāvakas and Pratyekabuddhas entering the Mahāyāna must enter from the path of accumulation (saṃbhāramārga).
ེ་འདུན་ལྡན་གྱི་སེམས་བསྐྱེད་བསྐྱེད་དགོས་ལ་དེ་ཡང་ལས་ དང་པོ་པའི་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། སངས་རྒྱས་ཐོབ་པ་ལ་ཐེག་ཆེན་གྱི་ལམ་ལྔ་ཀ་བགྲོད་དགོས་ པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་འཕགས་པ་སོ་སྐྱེར་ལྷུང་བ་སྲིད་པར་འགྱུར་ལ། འདོད་ན་མཛོད་དུ། ལྔ་ འབྲས་ལས། ཉམས་འགྱུར་དང་པོ་ལས་མ་ཡིན། །ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན་སྐྱོན་མེད་དེ། དེ་ནི་ཐེག་ཆུང་ཁོ་ནའི་ཡིན་གྱི་འདིར་ཐེག་ཆེན་གྱི་བཞེད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཐེག་དམན་ གྱི་འཕགས་པ་མ་ཉམས་པར་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཚོགས་ལམ་ནས་སློབ་པར་མི་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། གསུམ་པ་ཇི་ལྟར་འཇུག་པའི་རྣམ་གཞག་ནི། ཉན་རང་ཚོགས་སྦྱོར་ལ་གནས་པ་ནི་ལས་ དང་པོ་དང་འཇུག་ཚུལ་འདྲ་ལ། ཕྱིར་མི་འོང་མན་ཅད་ནི་འཕགས་པའི་ལམ་ཐོབ་པ་དེ་སྲིད་ པའི་སྐྱེ་བར་སྒྱུར་བས། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་སྒྱུར་བའི་སྐྱེ་བ་དང་ལྡན་ནོ། །དེ་ཡང་རྒྱུན་ ཞུགས་དང་ཕྱིར་འོང་གཉིས་སྨོན་ལམ་གྱི་དབང་གིས་ཇི་ལྟར་འདོད་པའི་སྐྱེ་བ་མཚན་ཉིད་པ་ འཛིན་ལ། ཕྱིར་མི་འོང་བ་ནི་སྤྲུལ་པའི་སྐྱེ་བ་བཟུང་ནས་ཐེག་ཆེན་ལ་འཇུག་གོ །དེ་གསུམ་ ཀ་ཡང་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སེམས་འཁོར་བ་ལ་སྐྱོ་བ་ཡང་ཡང་འབྱུང་བ་དང་མྱ་ངན་འདས་ལ་ལྷག་ 1-266 པར་དགའ་བས། ལས་དང་པོ་པ་ཐེག་ཆེན་ལ་ཞུགས་པ་བས་རྟོགས་པ་བུལ་ཏེ། དེ་དག་ཀྱང་ མདོ་རྒྱན་དུ། དེ་གཉིས་འཕགས་པའི་ལམ་ཐོབ་པ། །སྲིད་པ་དག་ཏུ་སྒྱུར་བའི་ཕྱིར། །བསམ་ གྱིས་མི་ཁྱབ་སྒྱུར་བ་ཡི། །སྐྱེ་བ་དང་ནི་ཡང་དག་ལྡན། །གཅིག་ནི་སྨོན་ལམ་དབང་གིས་ན། །སྐྱེ་བ་རབ་ཏུ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །གཅིག་ཤོས་ཕྱིར་མི་འོང་བ་དང་། །ལྡན་ཕྱིར་སྤྲུལ་པས་རབ་ཏུ་ སྒྲུབ། །དེ་གཉིས་ཡང་དང་ཡང་དུ་ནི། །རང་སེམས་ཀུན་ཏུ་འབྱུང་ལྡན་པས། །མྱ་ངན་འདས་ ལ་མངོན་དགའི་ཕྱིར། །རྟོགས་པ་བུལ་བ་ཡིན་པར་འདོད། །ཅེས་སོ། །ཡང་ཉན་ཐོས་བདེན་ པ་མཐོང་བ་འདོད་པའི་འདོད་ཆགས་མ་བྲལ་བ་དོན་ལ་བྱས་པ་དེ་ནི་སངས་རྒྱས་མེད་པའི་ དུས་སུ་སྐྱེས་ནས་སྤྲུལ་པ་དོན་དུ་གཉེར་བས་བསམ་གཏན་ལ་བརྩོན་པར་བྱེད་ཅིང་། སྤྲུལ་ པ་ལ་བརྟེན་ནས་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་སྟེ། དེར། དོན་བྱས་མ་ཡིན་དེ་སངས་རྒྱས། །མེད་པར་སྐྱེས་ ནས་སྤྲུལ་དོན་གཉེར། །བསམ་གཏན་དོན་བརྩོན་དེར་བརྟེན་ནས། །བྱང་ཆུབ་དམ་པ་ཐོབ་ པར་འགྱུར། །ཞེས་སོ། །དགྲ་བཅོམ་ཕུང་པོའི་ལྷག་བཅས་ནི། ཚེའི་འདུ་བྱེད་བསྲིངས་ནས་ སྐྱེ་བ་གཅིག་པོ་དེས་བྱང་ཆུབ་སྒྲུབ་སྟེ། རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བར། ཇི་ལྟར་སྐྱེ་ བ་གཅིག་གིས་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སྒྲུབ་ཏུ་རུང་། དགྲ་བཅོམ་ པ་ལ་ནི་རེ་ཤིག་སྐྱེ་བ་གཅིག་ཀྱང་མེད་ན་སྐྱེ་བའི་རྒྱུན་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས་ཞེ་ན། སྨྲས་པ། ཚེའི་འདུ་བྱེད་བསྲིངས་ནས་མངོན་པར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་དོ། །ཞེས་
【現代漢語翻譯】 需要發起具有意願的菩提心，這是因為他們是初學者，並且爲了獲得佛果，必須經歷大乘的五道。 如果這樣，聖者可能會墮落到凡夫地。如果有人提出異議，認為這與《俱舍論》中『從初果不會退轉』的說法相矛盾，那麼這沒有問題，因為那是小乘的觀點，而這裡是大乘的觀點。小乘的聖者不退轉，並且從大乘的資糧道開始學習，這並不矛盾。 第三，關於如何進入（大乘道）的分類：聲聞和獨覺安住在資糧道和加行道，這與初學者進入的方式相同。而不還者及以上，由於他們將獲得聖道所獲得的果位轉化為輪迴的生命，因此他們具有不可思議的轉化能力所帶來的生命。 其中，預流果和一來果會根據願力的影響，獲得他們所希望的具有特徵的生命。而不還者則會獲得化生，然後進入大乘道。這三者都因為聲聞的心經常厭惡輪迴，並且特別喜歡涅槃，所以他們的證悟比初學者進入大乘道的人要慢。關於這些，《經莊嚴論》中說：『那二者獲得了聖道，爲了在輪迴中轉化，具有不可思議轉化的生命。一個依靠願力的力量，完全實現生命。另一個與不還者相應，因此通過化生來完全實現。這二者反覆地，因為自心總是與生俱來，並且對涅槃感到非常高興，所以被認為是證悟緩慢。』 此外，聲聞中那些渴望見到真諦但尚未斷除貪慾，並且將此作為目標的人，會在沒有佛陀的時代出生，並通過努力追求化生來精進禪定，依靠化生而獲得菩提。對此，經中說：『沒有將此作為目標的人，會在沒有佛陀的時代出生，並追求化生。通過努力精進禪定，依靠它，將獲得殊勝的菩提。』 有餘依阿羅漢通過延續壽命的行蘊，僅以那一世來成就菩提。《辨法法性論》中提到：『如何能夠通過一世來成就無上正等覺？』如果阿羅漢連一世都沒有，更不用說生命的延續了。對此，回答說：『通過延續壽命的行蘊來顯現成就。』
【English Translation】 It is necessary to generate the aspiration of Bodhicitta with intention, because they are beginners, and in order to attain Buddhahood, it is necessary to traverse all five paths of the Mahayana. If so, noble beings might fall into the state of ordinary beings. If one objects, saying that this contradicts the statement in the Abhidharmakosha, 'There is no falling from the first fruit,' there is no fault, because that is the view of the Hinayana alone, while here it is the view of the Mahayana. There is no contradiction in the noble beings of the Hinayana not falling and learning from the accumulation path of the Mahayana. Third, regarding the classification of how to enter: those who abide in the accumulation and preparation stages of the Hearers and Solitary Realizers are the same as the way beginners enter. But those from the Non-Returner and above, since they transform the attainment of the noble path into the life of samsara, they possess a life with inconceivable transformation. Among them, the Stream-Enterer and Once-Returner, due to the power of aspiration, take on the life with characteristics as they wish. The Non-Returner takes on a manifested birth and then enters the Mahayana. All three of them, because the mind of the Hearers repeatedly feels weary of samsara and particularly delights in Nirvana, their realization is slower than those who are beginners entering the Mahayana. Regarding these, the Sutra Ornament says: 'Those two have attained the noble path, in order to transform into samsara, they are endowed with a life of inconceivable transformation. One, by the power of aspiration, thoroughly accomplishes life. The other corresponds to the Non-Returner, therefore thoroughly accomplishes through manifestation. Those two repeatedly, because their minds are always endowed with arising, and because they greatly rejoice in Nirvana, are considered to have slow realization.' Furthermore, those Hearers who desire to see the truth but have not abandoned attachment, and who have made this their goal, will be born in a time without Buddhas and will diligently practice meditation by striving for manifestation, and will attain enlightenment by relying on manifestation. Regarding this, it says: 'Those who have not made this their goal will be born in a time without Buddhas and will strive for manifestation. By diligently striving in meditation, relying on it, they will attain supreme enlightenment.' The Arhat with remainder of aggregates, by prolonging the formative activity of life, will accomplish enlightenment with that single life. In the Compendium of Ascertainments, it is mentioned: 'How can one accomplish unsurpassed perfect and complete enlightenment with a single life?' If an Arhat does not even have a single life, what need is there to mention the continuation of life? To this, it is answered: 'By prolonging the formative activity of life, they will manifestly accomplish it.'
སོ། །ལྷག་མེད་དགྲ་བཅོམ་ ནི་མ་རིག་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་བོན་མ་སྤངས་པས་ཡིད་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱི་ལུས་འགྲུབ་ཏུ་རུང་ སྟེ། དཔལ་འཕྲེང་དུ་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །ལུས་དེས་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོར་སེམས་བསྐྱེད་ནས་ འཇུག་ཅིང་། དེའི་རྐྱེན་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བསྐུལ་བས་བྱེད་དེ། སེམས་འགྲེལ་དུ། ཉན་ཐོས་ དེ་དག་ཇི་སྲིད་དུ། །ཞེས་སོགས་དང་། གཉིས་ཀྱི་བག་ཆགས་ཡོད་པས་ན། །བག་ཆགས་ ས་བོན་དུ་བརྗོད་དེ། །ས་བོན་རྗེས་མཐར་ཚོགས་པ་ཡིས། །སྲིད་པའི་མྱུ་གུ་སྐྱེད་པར་བྱེད། 1-267 །ཅེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི་མདོ་རྒྱན་དུ། གང་ཟག་དུས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གིས། །བློ་ལྡན་ལུང་བསྟན་རྣམ་པ་ གཉིས། །བྱང་ཆུབ་དང་ནི་ལུང་སྟོན་པར། །གཞན་ཡང་ཆེན་པོར་བརྗོད་པ་ནི། །མི་སྐྱེ་བཟོད་ པ་ཐོབ་པ་ཡིས། །ང་རྒྱལ་རྩོལ་བ་སྤངས་པ་དང་། །སངས་རྒྱས་རྒྱལ་སྲས་ཐམས་ཅད་དང་། །ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་ལས། །ཡང་དེ་ཞིང་དང་མིང་དང་ནི། །དུས་དང་བསྐལ་པའི་མིང་དང་ ནི། །འཁོར་དང་ལྡན་པའི་ཆོས་དང་ནི། །གནས་པའི་སྒོ་ནས་དེར་འདོད་དོ། །ཞེས་པས། གང་ ཟག་གིས་དབྱེ་བ་མངོན་སུམ་དང་མངོན་སུམ་མ་ཡིན་པ་གཉིས་དང་། དུས་ཀྱི་དབྱེ་ན་དཔག་ ཏུ་ཡོད་པ་དང་མེད་པ་གཉིས་སོ། །ཡང་ལུང་སྟོན་ཚུལ་གྱིས་དབྱེ་ན། སངས་རྒྱས་དེས་བྱང་ ཆུབ་ཏུ་ལུང་སྟོན་པ་དང་། སངས་རྒྱས་དེས་སངས་རྒྱས་གཞན་གྱིས་ལུང་སྟོན་པར་འགྱུར་ རོ་ཞེས་ལུང་སྟོན་པ་དང་། ས་བརྒྱད་པ་ལ་བདག་སངས་རྒྱས་སུ་འགྱུར་རོ་སྙམ་པའི་ང་རྒྱལ་ དང་མཚན་མའི་རྩོལ་བ་སྤངས་ཤིང་། རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་དང་བདག་གི་རྒྱུད་ཐ་དད་པར་མ་ མཐོང་བས་ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་ལས་ལུང་བསྟན་པ་སྟེ་ཆེན་པོ་དང་གསུམ་མོ། །ཡང་ཞིང་ འདི་ཞེས་བྱ་བར་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བའི་སངས་རྒྱས་དུས་འདི་ཙམ་ན་བསྐལ་པ་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ ལ་འབྱུང་སྟེ། འཁོར་འདི་ལྟ་བུ་དང་། ཆོས་གནས་པའི་ཚད་འདིར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ལུང་སྟོན་ པར་འགྱུར་བར་འདོད་དོ། ། གཉིས་པ་གཞུང་དོན་ནི། དེ་ལྟར་བཙུད་པ་རྣམས་ལས་ཞི་བའི་ལམ་ལ་རབ་ཏུ་ཞུགས་པ་ མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཆེན་པོ་མ་ཐོབ་ཀྱང་ཐོབ་པའི་འདུ་ཤེས་ཅན་ཉན་རང་དགྲ་བཅོམ་པ་དེ་ དག་ལ། དམ་པའི་ཆོས་པད་མ་དཀར་པོར། ཤཱ་རིའི་བུ་ང་ལ་དད་པར་གྱིས་ཤིག་ཡིད་ཆེས་ པར་གྱིས་ཤིག རྟོགས་པར་གྱིས་ཤིག ཤཱ་རིའི་བུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ལ་བརྫུན་ དུ་སྨྲ་བ་མེད་དོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཐེག་པ་ནི་གཅིག་ཏུ་ཟད་དེ་འདི་ལྟ་སྟེ་ 1-268 སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐེག་པའོ། །ཞེས་སོགས་དང་། ལ་སོགས་པས་དཔལ་འཕྲེང་དང་མྱང་འདས་ ཆེན་པོ་སོགས་གཞན་དུ་ཡང་ཆོས་ཀྱི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མཐར་ཐུག་ཐེག་པ་གཅིག་ཏུ་བསྟན་པ་ ཡིས་ཉན་རང་དེ་དག་སྔར་གྱི་འཛིན་པ་མྱང་འདས་མ་ཐོབ་པ་ལ་ཐོབ་སྙམ་པ་དེ་ལས་བཟློག་ སྟེ། ཐབས་སྙིང
【現代漢語翻譯】 索！無餘阿羅漢（梵文：Arhat，佛教修行證果名，斷盡一切煩惱，應受人天供養的聖者）由於未捨棄無明習氣的種子，因此能夠成就意生身（梵文：Manomayakāya，由意念所化生的身體），正如《寶鬘論》中所說。以該身發起大菩提心（梵文：Mahābodhicitta，為利益一切眾生而發起的成佛之心）而趣入，並且以佛陀的加持作為助緣而行持。如《攝大乘論釋》中說：『聲聞（梵文：Śrāvaka，聽聞佛陀教法而修行的弟子）他們盡其所能。』等等。因為具有二取的習氣，所以說習氣是種子。種子在隨後的階段中，通過積聚，能夠生起輪迴的幼芽。 第二，如《莊嚴經論》中所說：『以補特伽羅（梵文：Pudgala，意為「人」或「有情」）和時間的差別，具慧者有兩種授記的方式：菩提（梵文：Bodhi，覺悟）和授記，此外，被稱為偉大的是，獲得無生法忍（梵文：anutpattika-dharma-kṣānti，對諸法不生不滅的真理的證悟）者，捨棄我慢和勤作，與諸佛和佛子（梵文：Buddhaputra，指菩薩）成為一體，並且從那之後，以剎土、名號、時間、劫（梵文：Kalpa，佛教的時間單位）的名號，以及具足眷屬的法和安住的方式，在那裡被認為。』因此，以補特伽羅來區分，有現前和非現前兩種；以時間來區分，有可度量和不可度量兩種。又以授記的方式來區分，有佛陀對菩提授記，以及佛陀授記其他佛陀將會成佛。證得八地菩薩（梵文：Aṣṭamabhūmi，菩薩修行階位的第八個階段，又稱不動地）時，捨棄了『我將成佛』的慢心和有相的勤作，不視諸佛菩薩和自己的相續為不同，從而與他們成為一體，由此而授記，這是偉大的第三種。此外，授記說：『在名為此的剎土中，名為此的佛陀將在此時，于名為此的劫中出現，具有如此的眷屬，並且正法住世的期限將是如此。』 第二，關於經文的意義：如是進入寂滅道（梵文：Śamatha-mārga，止觀雙運的道路）的那些，對於未獲得大涅槃（梵文：Mahāparinirvāṇa，徹底的解脫）卻具有已獲得的錯覺的聲聞和獨覺阿羅漢們，《妙法蓮華經》中說：『舍利弗（梵文：Śāriputra，佛陀的十大弟子之一），你要相信我，要信受，要證悟！舍利弗，如來（梵文：Tathāgata，佛陀的稱號之一）沒有虛妄之語。舍利弗，如來的乘（梵文：Yāna，佛教中比喻運載眾生到達解脫彼岸的工具）是唯一的，那就是佛乘。』等等。以及《寶鬘論》和《大涅槃經》等其他經典中，也通過開示究竟的法性真如（梵文：Tathatā，諸法的真實本性）是唯一的乘，從而使那些聲聞和獨覺從之前的執著——認為自己已經獲得了涅槃——中轉變過來，以方便為核心。
【English Translation】 So! Arhats (Skt: Arhat, a Buddhist term for a perfected being who has eliminated all defilements and is worthy of offerings from humans and gods) who have not abandoned the seeds of ignorance can attain a mind-made body (Skt: Manomayakāya, a body created by the mind), as stated in the Ratnavali. With that body, they generate the great Bodhicitta (Skt: Mahābodhicitta, the mind of enlightenment for the benefit of all beings) and engage in activities, motivated by the encouragement of the Buddhas. As the Commentary on the Mahāyānasaṃgraha says: 'As long as the Shravakas (Skt: Śrāvaka, disciples who listen to and practice the Buddha's teachings) can.' etc. Because they possess the habitual tendencies of the two obscurations, these habitual tendencies are called seeds. These seeds, through accumulation, give rise to the sprout of existence in subsequent stages. Secondly, as stated in the Ornament of Sutras: 'Due to the distinctions of individuals and time, the wise have two types of prophecies: enlightenment and prophecy. Furthermore, what is called great is that those who have attained the patience of non-origination, having abandoned pride and effort, become one with all Buddhas and Bodhisattvas (Skt: Bodhisattvas, beings who are on the path to Buddhahood), and from then on, they are regarded there in terms of the land, name, time, the name of the kalpa (Skt: Kalpa, a unit of time in Buddhism), the Dharma with its retinue, and the manner of abiding.' Therefore, distinguishing by individuals, there are two types: manifest and non-manifest; distinguishing by time, there are two types: measurable and immeasurable. Furthermore, distinguishing by the manner of prophecy, there is the prophecy of a Buddha prophesying enlightenment, and the prophecy of a Buddha prophesying that another Buddha will become enlightened. When the eighth Bhumi (Skt: Aṣṭamabhūmi, the eighth stage of a Bodhisattva's path, also known as the Immovable Ground) is attained, having abandoned the pride of 'I will become a Buddha' and the effort of signs, not seeing the lineage of the Buddhas and Bodhisattvas and oneself as different, thereby becoming one with them, from this comes the third type of great prophecy. Furthermore, the prophecy states: 'In the land called this, a Buddha called this will appear at this time, in the kalpa called this, possessing such a retinue, and the duration of the Dharma's abiding will be such.' Secondly, regarding the meaning of the text: Those who have entered the path of tranquility (Skt: Śamatha-mārga, the path of calm abiding and insight), those Shravakas and Pratyekabuddhas (Skt: Pratyekabuddhas, solitary realizers) who have the misconception of having attained great Nirvana (Skt: Mahāparinirvāṇa, complete liberation) when they have not, in the Lotus Sutra it says: 'Shariputra (Skt: Śāriputra, one of the Buddha's ten great disciples), you must believe in me, have faith, realize! Shariputra, the Tathagatas (Skt: Tathāgata, one of the titles of the Buddha) do not speak falsely. Shariputra, the vehicle of the Tathagatas is only one, that is, the Buddha vehicle.' etc. And in other scriptures such as the Ratnavali and the Mahaparinirvana Sutra, by revealing that the ultimate suchness (Skt: Tathatā, the true nature of phenomena) of Dharma is the only vehicle, those Shravakas and Pratyekabuddhas are turned away from their previous clinging—the thought that they have attained Nirvana when they have not—with skillful means as the core.
་རྗེ་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དང་ཤེས་རབ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཚུལ་རྟོགས་པ་ཐེག་ ཆེན་གྱི་ལམ་ཡོངས་སུ་བསྟན་ཞིང་བཟུང་བས། ཐེག་པ་མཆོག་ཐེག་ཆེན་ལ་སྨིན་པར་མཛད་ དེ། དེ་ལྟར་སྨིན་པ་རྣམས་བྱང་ཆུབ་མཆོག་ཏུ་སངས་རྒྱས་སུ་ལུང་སྟོན་ཏོ། །དེ་ཡང་དཔེར་ན་ དམ་ཆོས་པད་དཀར་དུ། ཐེག་པ་གཅིག་བསྟན་པས་ཤཱ་རིའི་བུ་སྨིན་པ་དེ་རྡུལ་མེད་པ་ཞེས་ བྱ་བའི་ཞིང་དུ་བསྐལ་པ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ན་སངས་རྒྱས་པད་མའི་འོད་དུ་འགྱུར་བར་ལུང་ བསྟན་པ་ལ་སོགས་པ་བཞིན་ཏེ་རྒྱས་པར་མདོ་དེ་ཉིད་དུ་བལྟའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཐེག་ཆེན་ གྱིས་སྨིན་པ་གཞན་ཡང་ལུང་སྟོན་ཏོ། །སྤྲུལ་སྐུ་འདི་མངོན་རྟོགས་རྒྱན་དུ། གང་གིས་སྲིད་ པ་ཇི་སྲིད་པར། །འགྲོ་ལ་ཕན་པ་སྣ་ཚོགས་དག །མཉམ་དུ་མཛད་པའི་སྐུ་དེ་ནི། །ཐུབ་པའི་ སྤྲུལ་སྐུ་རྒྱུན་མི་འཆད། །ཅེས་དང་། མདོ་རྒྱན་དུ། སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་པ་དཔག་མེད་པ། །སྤྲུལ་ པའི་སྐུར་ནི་འདོད་པ་སྟེ། །དོན་གཉིས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ནི། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་གཉིས་ལ་ གནས། །བཟོ་དང་སྐྱེ་དང་བྱང་ཆུབ་ཆེ། །མྱ་ངན་འདས་པ་རྟག་སྟོན་པས། །སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་ པའི་སྐུ་འདི་ནི། །རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཐབས་ཆེན་ནོ། །ཞེས་པས་གསུངས་སོ། ། གསུམ་པ་སྐུ་གསུམ་ཟབ་པ་སོགས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་བསྟན་པ་ནི། ཟབ་ཅིང་རྟོགས་དཀའ་བ་ དང་། གཞན་དོན་གྱི་མཐུ་ནི་སྣ་ཚོགས་པ་དང་། བྱིས་པ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་བསམ་པའི་དོན་དང་ མཐུན་པར་རབ་ཏུ་འདྲེན་པའི་ཕྱིར་སྐུ་གསུམ་པོ་འདི་དག་གྲངས་ཀྱི་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་ཟབ་པ་ དང་རྒྱ་ཆེ་བ་དང་བདག་ཉིད་ཆེ་བ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ཡང་འདིར་ནི་དང་པོ་ཟབ་པ་ནི་ཆོས་སྐུའམ་ ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་སྟེ། ཕྱི་མ་རྒྱ་ཆེ་བ་དང་བདག་ཉིད་ཆེ་བ་གཉིས་པོ་དག་ནི་ལོངས་སྐུ་དང་སྤྲུལ་སྐུ་ 1-269 སྟེ་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་གཉིས་སོ། ། བཞི་པ་ཆོས་སྐུ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཀྱི་རྟེན་དུ་བསྟན་པ་ནི། དཔེར་ན་ནམ་མཁའ་ལ་ནི་ གཟུགས་རྣམས་བརྟེན་ནས་གནས་པ་བཞིན་དུ། སྐུ་དང་པོ་ཆོས་སྐུ་ལ་ནི་སྐུ་ཐ་མ་གཟུགས་སྐུ་ གཉིས་གནས་སོ། །དེར། དང་པོ་གཉིས་པོའི་རྟེན་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན། གཞུང་ འདིར་སྐུ་གསུམ་དུ་བསྟན་པ་ནི་སྐུའི་དབྱེ་བ་དངོས་ཡིན་ལ། འོག་ནས་ཡོན་ཏན་གྱི་སྐབས་སུ་ སྐུ་གཉིས་སུ་བསྡུས་པ་ནི་ཡོན་ཏན་ལ་བྲལ་བ་དང་སྨིན་པ་གཉིས་སུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡིན་གྱི་སྐུའི་ དབྱེ་བ་དངོས་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་ལས། ངོ་བོ་ཉིད་ལོངས་རྫོགས་ བཅས་དང་། །དེ་བཞིན་གཞན་པ་སྤྲུལ་པ་ནི། །ཆོས་སྐུ་མཛད་པ་དང་བཅས་པ། །རྣམ་པ་ བཞིར་ནི་ཡང་དག་བརྗོད། །ཅེས་པ་ཡང་སྐུ་གསུམ་སྟོན་པ་བྱམས་པའི་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི་ བཞིར་བཞེད་པ་རྣམས་ནི་དགོངས་པ་ལས་རིང་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་མདོ་སྡེ་རྒྱན་དུ་ཡང་།
【現代漢語翻譯】 通過完整地展示和掌握通達上師、菩提心以及證悟空性的甚深大乘道，使眾生於殊勝的大乘中成熟，並對那些已經成熟的眾生授記，預言他們將證得無上圓滿的菩提果位。例如，在《妙法蓮華經》中，通過宣說一乘之法，使夏利子（舍利弗，Śāriputra）成熟，並授記他在名為『無垢』的世界中，于無數劫后成佛，佛號為『蓮花光』等等。詳細內容可參考該經。同樣，大乘也對其他成熟的眾生進行授記。《現觀莊嚴論》中說：『無論存在多少眾生，都能同時利益他們，這樣的化身是導師的永不斷絕的化身。』《經莊嚴論》中說：『佛陀的化身是無數的，化身被認為是化現之身，兩種利益都圓滿具足，一切都安住於二者之中：工藝、誕生和偉大的菩提，以及涅槃的永恒示現。佛陀的化身是解脫的偉大方法。』 第三，解釋了三身（梵文：Trikāya）甚深等原因：因為甚深且難以理解，利益他人的能力多種多樣，並且爲了引導凡夫俗子符合他們的想法，所以這三身按照順序被稱為甚深、廣大和自性廣大。這裡，首先甚深的是法身（梵文：Dharmakāya）或自性身（梵文：Svābhāvikakāya），其次廣大和自性廣大的則是報身（梵文：Saṃbhogakāya）和化身（梵文：Nirmāṇakāya），即色身二者。 第四，展示了法身是色身二者的所依：例如，就像各種形態依賴天空而存在一樣，最初的法身是其餘二身，即色身的所依。正如經文所說：『最初是后二者的所依。』因此，本論中將三身作為真實的身體分類，而後面在功德部分將身體歸納為二身，是爲了將功德分為斷證二方面，並非真實的身體分類。同樣，《現觀莊嚴論》中說：『自性身、具有圓滿受用身，以及其他化身，法身與事業相應，真實宣說了四種。』這表明宣說三身是彌勒菩薩（梵文：Maitreya）的意圖，而那些認為有四身的人則遠離了菩薩的意圖。同樣，在《經莊嚴論》中也如是說。
【English Translation】 By fully demonstrating and embracing the profound Mahāyāna path of realizing the Guru, Bodhicitta (the mind of enlightenment), and the nature of emptiness, beings are matured in the supreme Mahāyāna, and those who have matured are prophesied to attain the supreme and perfect state of Buddhahood. For example, in the Lotus Sūtra, by teaching the One Vehicle, Śāriputra is matured and prophesied to become the Buddha 'Padma-prabha' (Lotus Light) in the world called 'Vimala' (Immaculate) after countless kalpas. Details can be found in that sūtra. Similarly, the Mahāyāna also prophesies the maturation of other beings. The Abhisamayālaṅkāra states: 'That which benefits beings in various ways as long as samsara exists, that embodiment is the continuous Nirmāṇakāya of the Thubpa (Sage).' The Sūtrālaṅkāra states: 'The Nirmāṇakāyas of the Buddhas are countless; the Nirmāṇakāya is considered the manifested body; both purposes are perfectly fulfilled; all abide in the two: crafts, birth, and great enlightenment, and the constant demonstration of Nirvana. This Nirmāṇakāya of the Buddhas is the great method of liberation.' Third, the reasons for the profundity of the Trikāya (Three Bodies) are explained: Because they are profound and difficult to understand, the ability to benefit others is diverse, and in order to guide ordinary beings in accordance with their thoughts, these three bodies are called profound, vast, and great in nature, respectively, in that order. Here, the first, which is profound, is the Dharmakāya or Svābhāvikakāya (Essence Body), and the latter two, which are vast and great in nature, are the Saṃbhogakāya (Enjoyment Body) and the Nirmāṇakāya (Emanation Body), the two Rūpakāyas (Form Bodies). Fourth, it is shown that the Dharmakāya is the basis for the two Rūpakāyas: For example, just as forms depend on and exist in space, the first body, the Dharmakāya, is the basis for the latter two bodies, the Rūpakāyas. As it says: 'The first is the basis for the latter two.' Therefore, in this text, the classification of the three bodies is a real division of bodies, while the reduction to two bodies in the section on qualities is for the purpose of dividing qualities into abandonment and realization, and is not a real division of bodies. Similarly, the Abhisamayālaṅkāra states: 'The Svābhāvikakāya, along with the Saṃbhogakāya, and likewise the other Nirmāṇakāya, the Dharmakāya with its activities, are truly spoken of as four.' This indicates that teaching the three bodies is the intention of Maitreya, and those who consider four are far from his intention. Similarly, it is also stated in the Sūtrālaṅkāra.
སྐུ་གསུམ་དག་གིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །སྐུ་བསྡུས་པར་ནི་ཤེས་བྱ་སྟེ། །སྐུ་གསུམ་དག་གིས་རང་ གཞན་གྱི། །དོན་འདི་རྟེན་དང་བཅས་པར་བསྟན། །ཅེས་གསུངས་པས་བྱམས་པའི་དགོངས་ པ་སྐུ་གསུམ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། ༈ དེ་དག་རྟག་ཏུ་གནས་པ་རྟག་པའི་དོན། དྲུག་པ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་སྐུ་གསུམ་རྟག་ཏུ་གནས་པའི་རྒྱུ་མཚན་བསྟན་པ་ནི། སངས་ རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུ་བཅུས་རྟག་པ་ཡིན་ཏེ་བཅུ་ནི་རྟག་པའི་རྒྱུ་དམ་ཆོས་འཛིན་པ་ལ་དཀའ་སྤྱད་ མཐའ་ཡས་པ་མཛད་པ་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་མཛད་པར་དམ་བཅས་ཤིང་སེམས་ཅན་ ཟད་པ་མེད་པ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་བརྩེ་བའི་གཞན་དབང་དུ་གྱུར་པ་དང་། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ རྐང་པ་བརྙེས་པ་དང་། འཁོར་འདས་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་མཁྱེན་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་བདེ་ བ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་ལྡན་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་ ཡིན་པས་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆོས་ཀྱིས་མ་གོས་པ་དང་། འཆི་བདག་གི་བདུད་བཅོམ་པ་དང་། 1-270 འདུས་བྱས་ཀྱི་ངོ་བོ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། འཇིག་རྟེན་གྱི་མགོན་པོ་དང་སྐྱབས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་ པ་ཡིན་པའོ། །དེས་ན་རྟག་ཏུ་གནས་པའི་སངས་རྒྱས་ཡིན་ཏེ། དེར་ཡང་། རང་བཞིན་དང་ནི་ རྒྱུན་མི་འཆད། །རྒྱུན་གྱིས་དེ་དག་རྟག་པ་ཉིད། །ཅེས་སོ། ། གཉིས་པ་རྒྱུ་མཚན་དེ་དག་ཕྱེ་སྟེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ་གཉིས། གཟུགས་སྐུ། ཆོས་སྐུ། རྟག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནོ། །དང་པོ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ནི་རྟག་ཏུ་གནས་པ་ ཡིན་ཏེ། སྔོན་ལམ་གྱི་དུས་ན་སྐུ་ལུས་དང་སྲོག་དང་ལོངས་སྤྱོད་རྣམས་འཕངས་པ་མེད་པར་ བཏང་ནས་དམ་པའི་ཆོས་འཛིན་པ་ལ་དཀའ་བ་མཛད་པའི་ཕྱིར་དང་། སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ ཕན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཏེ་ཆེད་དུ། སེམས་ཅན་བསྒྲལ་བར་བྱའོ་ཞེས་དང་པོར་དམ་བཅས་པ་ མཐར་འབྱིན་པར་མཛད་ལ་སེམས་ཅན་དེ་དག་ཟད་པ་ཡང་མེད་པས་བཞུགས་པ་དོན་ཡོད་ པའི་ཕྱིར་དང་། སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཕྱོགས་རིས་ལ་སོགས་པའི་དྲི་ མ་མེད་པས་གཙང་བ་དང་ལོག་སྒྲུབ་མི་བཟོད་པ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་གྱིས་དག་པའི་ཐུགས་ རྗེ་རབ་ཏུ་འཇུག་པའི་ཕྱིར་དང་། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་ཐོབ་ནས་རྫུ་འཕྲུལ་སྟོན་པ་ནི་རྒྱུ་དེ་ ཡིས་བསྐལ་པ་མཐའ་ཡས་པར་གནས་པར་ཡང་སྤྱོད་པ་སྟེ་ནུས་པའི་ཕྱིར་དང་། མཁྱེན་པ་ རྣམ་པར་དག་པས་འཁོར་བ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་གཉིས་སུ་འཛིན་པ་ལས་གྲོལ་བའི་ ཕྱིར་དང་། དུས་རྟག་ཏུ་བསམ་ཡས་ཏེ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་བདེ་བ་ཕུན་ ཚོགས་པ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་དང་། འཇིག་རྟེན་ན་ནི་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ལ་སྤྱོད་ཅིང་བཞུགས་ པ་ན་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆོས་ཀྱིས་གོས་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་སྐུ་རྟག་ཏུ་གནས
【現代漢語翻譯】 『通過三身的清凈，可知佛陀的色身已經收攝。通過三身，顯示了自他的利益，以及所依之物。』因此，慈氏菩薩（彌勒佛）的意趣即是三身。 接下來，這些是恒常存在的，是為常義。 第六部分分為三點，首先闡述三身恒常存在的理由：諸佛以十種因由而恒常存在，這十種因由是：爲了守護殊勝的佛法而行持無量的苦行；發誓利益眾生，且眾生無盡；成為慈悲的俘虜；證得神足；了知輪迴與涅槃的平等性；具足圓滿的禪定之樂；因為是超越世間的法王，所以不為世間法所染污；摧毀死主的魔軍；因為沒有有為法的自性；並且是世間的怙主和救怙的究竟處。因此，是恒常存在的佛陀。對此也有經文說：『自性以及相續不斷，通過相續，這些即是恒常。』 第二點，將這些理由分開來詳細解釋，分為兩部分：色身和法身恒常存在的理由。第一點：佛陀的兩種色身是恒常存在的，因為在往昔的道位時，毫不吝惜地佈施身體、生命和受用，爲了守護殊勝的佛法而行持苦行；爲了利益一切眾生，特意發誓要度化眾生，並且眾生沒有窮盡，所以安住是有意義的；佛陀本身對一切眾生沒有偏袒等垢染，是清凈的，並且以無法容忍邪見的清凈大悲而行事；獲得神足后，示現神變，以這個因由，也能在無量劫中安住和行事；因為智慧完全清凈，所以從執著輪迴和涅槃二元對立中解脫出來；因為時時都具有不可思議的禪定之樂；在世間爲了眾生的利益而行事和安住時，因為是不為世間法所染污的法王。 第二點：佛陀的法身恒常存在
【English Translation】 'Through the purity of the three bodies, it is known that the Buddha's form body has been gathered. Through the three bodies, the benefit of oneself and others, as well as the support, are shown.' Therefore, the intention of Maitreya (the future Buddha) is the three bodies. Next, these are eternally abiding, which is the meaning of permanence. The sixth part is divided into three points. First, the reason why the three bodies are eternally abiding is explained: Buddhas are eternal due to ten causes, which are: practicing immeasurable austerities to uphold the excellent Dharma; vowing to benefit sentient beings, and sentient beings are inexhaustible; becoming a captive of compassion; attaining the miraculous feet; knowing the equality of samsara and nirvana; possessing the complete bliss of samadhi; because they are the lord of Dharma who transcends the world, they are not defiled by worldly dharmas; destroying the armies of the Lord of Death; because there is no nature of compounded phenomena; and being the protector of the world and the ultimate refuge. Therefore, they are eternally abiding Buddhas. There is also a scripture that says: 'Nature and continuity are uninterrupted, through continuity, these are permanent.' The second point is to explain these reasons separately and in detail, divided into two parts: the reasons why the form body and the Dharma body are eternal. First point: The two form bodies of the Buddha are eternally abiding, because in the past, during the stage of the path, they gave away their body, life, and possessions without hesitation, and practiced austerities to uphold the excellent Dharma; for the benefit of all sentient beings, they specifically vowed to liberate sentient beings, and sentient beings are inexhaustible, so abiding is meaningful; the Buddha himself has no defilements such as partiality towards all sentient beings, is pure, and acts with pure great compassion that cannot tolerate wrong views; after obtaining the miraculous feet, showing miracles, with this cause, they can also abide and act for countless kalpas; because wisdom is completely pure, they are liberated from clinging to the duality of samsara and nirvana; because they always have inconceivable bliss of samadhi; when acting and abiding in the world for the benefit of sentient beings, because they are the king of Dharma who is not defiled by worldly dharmas. Second point: The Dharma body of the Buddha is eternally abiding
་ཏེ། འཆི་བ་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་ལས་ ཀྱི་དབང་གིས་རྣམ་པར་ཆད་པའི་འཆི་བ་དང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་བསྒྱུར་བའི་འཆི་བ་ གཉིས་ཞི་བའི་གནས་ཐོབ་པ་ལ་འཆི་བདག་གི་བདུད་རྒྱུ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། རང་བཞིན་ 1-271 གྱིས་འདུས་མ་བྱས་པའི་རང་བཞིན་ཅན་གྱི་ཐུབ་པ་ཆོས་སྐུ་ནི་གདོད་མ་ནས་འདུས་བྱས་རབ་ ཏུ་ཞི་བས་འདུས་བྱས་ཀྱི་ངོ་བོ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྟག་པ་ཡིན་པ་ནི་སེམས་ཅན་སྐྱབས་མེད་ པ་རྣམས་ཀྱི་སྐྱབས་དང་མགོན་ལ་སོགས་པར་འཐད་ལ་སངས་རྒྱས་འདི་ཡང་སེམས་ཅན་གྱི་ སྐྱབས་མཐར་ཐུག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གསུམ་པ་གཏན་ཚིགས་སོ་སོར་ཕྱེ་བས་རྟག་ཚུལ་བསྡུ་བ་ནི། དེ་ལྟར་རྟག་པའི་རྒྱུ་བཅུ་ ལས་དང་པོ་ཡི་ནི་རྒྱུ་རྒྱུ་མཐའ་ཡས་པ་ལ་སོགས་པ་བདུན་གྱིས་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་ཡི་རྟག་པ་ ཉིད་བསྟན་ཏེ། འཆི་བདུད་བཅོམ་པ་ལ་སོགས་པ་ཕྱི་མ་གསུམ་གྱིས་སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཡི་རྟག་པ་ཉིད་བསྟན་ཏོ། ། ༈ སྐུ་གསུམ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ཡི་དོན། བདུན་པ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། གནས་ཡོངས་སུ་གྱུར་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་ བ་ཐོབ་པའི་ཚུལ་སངས་རྒྱས་དེ་ནི། ངག་གི་ཡུལ་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དོན་དམ་གྱི་བདེན་ པས་བསྡུས་པའི་ཕྱིར་དང་། རྟོག་པས་བརྟག་པར་བྱ་བའི་གནས་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དཔེ་ དང་གཏན་ཚིགས་ལ་སོགས་པས་བསྐྱེད་པ་རྗེས་དཔག་ཚད་མའི་ཡུལ་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར་ དང་། དེའི་བླ་ན་ཆོས་གཞན་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྲིད་པ་དང་ཞི་བའི་མཐས་མ་བསྡུས་པའི་ ཕྱིར། རྒྱལ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པ་དེ། ས་ལ་གནས་པའི་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ ཀྱང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ནི། སངས་རྒྱས་འདི་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་བསམ་གྱིས་ ཁྱབ་པ་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་ངག་གིས་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བརྗོད་དུ་མེད་པ་ཡང་ དོན་དམ་བདེན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་དམ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་ུམཚན་ནི་རྟོག་པས་བརྟག་བྱ་ མིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བརྟག་བྱ་མིན་པ་ཡང་དཔེ་དང་རྟགས་ལས་རྗེས་སུ་དཔག་པར་བྱ་བ་མིན་ པའི་ཕྱིར་རོ། དཔག་བྱ་མིན་ཏེ་བླ་ན་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། བླ་ན་མེད་པ་ཡིན་ཏེ་སྲིད་ཞིས་མ་ 1-272 བསྡུས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྲིད་ཞིས་མ་བསྡུས་པ་ཡིན་ཏེ་སྲིད་ཞིའི་མཐའ་གཉིས་ལ་གནས་པ་ མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གནས་པ་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་ཞི་བ་ལ་ཡོན་ཏན་ཅན་དང་སྲིད་པ་ལ་ སྐྱོན་ཅན་དུ་རྟོག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་རྒྱུ་མཚན་དང་པོ་ལྔ་པོ་དག་གིས་ནི་ཕྲ་ཞིང་ཟབ་ ལ་རྟོགས་དཀའ་བ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཆོས་སྐུ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་བསྟན་ཏེ། དྲུག་པ་སྲིད་ ཞིས་མ་བསྡུས་ཕྱིར་ཞེས་པས་ནི། སངས་རྒྱས་དེ་སྲིད་ཞིའི་རྣམ་པར་བསྟན་ཡང་སྲིད་ཞི་དེའི་ དངོས་པོ་མིན་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ག
【現代漢語翻譯】 因此，由於無死性的法性，斷除了業力所致的死亡和不可思議的轉化之死，獲得了寂滅之境，因此死主之魔無法侵擾；並且，自性本非造作，具有自性的如來法身，從本初以來就已徹底寂滅造作，因此不具有造作的體性；並且，因為是常恒，所以適合作為無依眾生的救護和怙主等，而這位佛陀也是眾生究竟的救護。 第三，通過分別各個理由來總結常恒之理：如是，從常恒的十個理由中，最初的以無邊無際等七個理由顯示了色身的常恒性；後面的三個理由，即摧毀死魔等，顯示了導師佛陀的法身常恒性。 關於三身不可思議之義： 第七，分為三部分，首先是總說：通過轉依而獲得殊勝之相的佛陀，因為不是言語的境地，並且由勝義諦所攝持，並且不是分別念所能測度的境地，並且超越了由比喻和理由等所產生的比量正量的境地，並且沒有比它更高的法，並且不被輪迴和寂滅所包含，所以，成為勝者的智慧之境，即使是安住于地的聖者們也無法思議。 第二，詳細解釋：這位佛陀即使是聖者們也無法思議的原因是，因為無法用語言表達；無法表達的原因是因為是勝義諦；是勝義諦的原因是因為不是分別念所能測度的；不是分別念所能測度的原因是因為無法通過比喻和征相來推測；無法推測是因為沒有比它更高的；沒有比它更高的原因是因為不被輪迴和寂滅所包含；不被輪迴和寂滅所包含的原因是因為不住于輪迴和寂滅的兩個邊；不住于的原因是因為不認為寂滅具有功德，輪迴具有過患。其中，前五個理由是爲了顯示其微細、深奧、難以理解，因此顯示了法身不可思議；第六個理由『不被輪迴和寂滅所包含』，是爲了顯示佛陀雖然示現輪迴和寂滅之相，但並非輪迴和寂滅的本體。
【English Translation】 Therefore, due to the deathless nature of Dharma, the death caused by karma and the inconceivable transformation of death are cut off. Having attained the state of peace, the Lord of Death's demons cannot invade. Furthermore, the Dharmakaya (法身，Dharmakāya，धर्मकाय，dharmakāya，法性身) of the Buddha, whose nature is unconditioned by nature, has been thoroughly pacified from the beginning, so it does not have the nature of conditioned phenomena. Moreover, because it is eternal, it is fitting to be the refuge and protector of helpless sentient beings, and this Buddha is also the ultimate refuge of sentient beings. Third, summarizing the reasons for permanence by separating each reason: Thus, from the ten reasons for permanence, the first seven, such as infinite cause and effect, show the permanence of the Rupakaya (色身，Rūpakāya，रूपकाय，rūpakāya，色身); the latter three reasons, such as subduing the Lord of Death, show the permanence of the Dharmakaya (法身，Dharmakāya，धर्मकाय，dharmakāya，法性身) of the Teacher Buddha. Regarding the meaning of the inconceivable nature of the Trikaya (三身，Trikāya，त्रिकाय，trikāya，三身): Seventh, divided into three parts, first is the summary: The Buddha who has attained the state of complete transformation and distinction, because it is not the realm of speech, and is encompassed by the ultimate truth, and is not the realm that can be measured by conceptual thought, and transcends the realm of inference and valid cognition generated by metaphors and reasons, and there is no Dharma higher than it, and it is not encompassed by Samsara (輪迴，Saṃsāra，संसार，saṃsāra，輪迴) and Nirvana (寂滅，Nirvāṇa，निर्वाण，nirvāṇa，寂滅), therefore, it becomes the realm of the wisdom of the Victorious One, which even the noble ones abiding on the Bhumi (地，Bhūmi，भूमि，bhūmi，地) cannot conceive. Second, detailed explanation: The reason why this Buddha cannot be conceived even by the noble ones is because it cannot be expressed in words; the reason why it cannot be expressed is because it is the ultimate truth; the reason why it is the ultimate truth is because it cannot be measured by conceptual thought; the reason why it cannot be measured is because it cannot be inferred from metaphors and signs; it cannot be inferred because there is nothing higher than it; the reason why there is nothing higher than it is because it is not encompassed by Samsara (輪迴，Saṃsāra，संसार，saṃsāra，輪迴) and Nirvana (寂滅，Nirvāṇa，निर्वाण，nirvāṇa，寂滅); the reason why it is not encompassed by Samsara (輪迴，Saṃsāra，संसार，saṃsāra，輪迴) and Nirvana (寂滅，Nirvāṇa，निर्वाण，nirvāṇa，寂滅) is because it does not abide in the two extremes of Samsara (輪迴，Saṃsāra，संसार，saṃsāra，輪迴) and Nirvana (寂滅，Nirvāṇa，निर्वाण，nirvāṇa，寂滅); the reason why it does not abide is because there is no perception of Nirvana (寂滅，Nirvāṇa，निर्वाण，nirvāṇa，寂滅) as having virtues and Samsara (輪迴，Saṃsāra，संसार，saṃsāra，輪迴) as having faults. Among them, the first five reasons are to show its subtlety, profundity, and difficulty to understand, thus showing the Dharmakaya (法身，Dharmakāya，धर्मकाय，dharmakāya，法性身) is inconceivable; the sixth reason 'not encompassed by Samsara (輪迴，Saṃsāra，संसार，saṃsāra，輪迴) and Nirvana (寂滅，Nirvāṇa，निर्वाण，nirvāṇa，寂滅)' is to show that although the Buddha manifests the appearance of Samsara (輪迴，Saṃsāra，संसार，saṃsāra，輪迴) and Nirvana (寂滅，Nirvāṇa，निर्वाण，nirvāṇa，寂滅), it is not the substance of Samsara (輪迴，Saṃsāra，संसार，saṃsāra，輪迴) and Nirvana (寂滅，Nirvāṇa，निर्वाण，nirvāṇa，寂滅).
ཟུགས་སྐུ་གཉིས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་བསྟན་པའོ། ། གསུམ་པ་མཇུག་བསྡུ་ནི། བླ་ན་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་ པའི་ཡོན་ཏན་གྱིས་ཡོན་ཏན་གྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་བྱོན་པའི་རྒྱལ་བ་རྣམས་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ པོ། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དེས་ན་རང་བྱུང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་དོན་བརྒྱད་ ཀྱི་ཐ་མ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་ཚུལ་འདི་ནི། དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ དབང་བཅུ་ཐོབ་པ་ས་བཅུ་པ་ལ་གནས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རིག་པ་མིན་ནོ། །འདིར་རྐང་པ་དང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་སངས་རྒྱས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དང་། ཕྱི་མ་གཉིས་ ཀྱིས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དེ་ཡང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་བསྟན་ཏོ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་ བླ་མའི་བསྟན་བཅོས་དཀོན་མཆོག་གི་རིགས་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་ལས། དྲི་མེད་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ སྐབས་ཏེ་གཉིས་པའི་བཤད་པའོ།། །། ༈ བྱང་ཆུབ་དེ་ཡི་ཡོན་ཏན། གསུམ་པ་ལ་གཉིས། གཞུང་དོན་གྱི་གཙོ་བོའི་ཡོན་ཏན། སྤྱི་དོན་གྱི་ཡོན་ཏན་གཞན་ དག་བཤད་པའོ། ། ༈ གཞུང་དོན་གྱི་གཙོ་བོའི་ཡོན་ཏན། དང་པོ་ལ་གསུམ། སྐུ་གཉིས་ཡོན་ཏན་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་ལྡན་པར། ཡོན་ཏན་དྲུག་ཅུ་རྩ་ བཞི་ཕྱེ་སྟེ་དཔེ་ཡིས། ཡོན་ཏན་དཔེ་དང་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་རྒྱས་པར་བསྟན་པའོ། ། 1-273 ༈ སྐུ་གཉིས་ཡོན་ཏན་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་ལྡན་པར་རྒྱས་པར་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་བྱང་ཆུབ་དེ་ཡང་ནོར་བུའི་འོད་དང་མདོག་དང་དབྱིབས་ དབྱེར་མེད་པ་བཞིན་དུ་རང་ཉིད་དང་རང་བཞིན་དབྱེར་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་ཏེ། དེ་ ཡང་རང་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་གཞན་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་བདག་ཉིད་རིམ་ པ་ལྟར་དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་དང་ནི་དེ་ལ་བརྟེན་པའི་ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཉིད་དེ། དེ་ དག་རིམ་པ་ལྟར་བྲལ་བའི་འབྲས་བུ་དང་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་འབྲས་བུ་ཡི་ཡོན་ཏན་སུམ་ཅུ་ རྩ་གཉིས་རེ་དང་ལྡན་པས་ཕྱིར་དབྱེ་བ་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་པོ་འདི་དག་དང་ལྡན་ནོ། །དེ་སླར་ བཤད་པ། བདག་ཉིད་ཀྱི་ནི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་འབྱོར་པའི་གནས་ནི་དམ་པའི་དོན་གྱི་ ཞེས་པ་དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་ཡིན་ཏེ། དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱི་བརྡ་དང་ཐ་སྙད་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་ སྐུ་གཉིས་ནི་ཕ་རོལ་ཏེ་གཞན་གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་གནས་ཡིན་ནོ། །དེ་གཉིས་ཀྱི་ དང་པོ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་དོན་དམ་པའི་སྟོབས་བཅུ་དང་ལ་སོགས་པས་མི་འཇིགས་པ་བཞི་དང་ མ་འདྲེས་པའི་ཆོས་བཅྭ་བརྒྱད་དེ་གདོད་ནས་གནས་པ་ལ་དྲི་མ་བྲལ་བ་ཙམ་གྱིས་ཐོབ་པའི་ དོན་དུ་བྱས་པ་བྲལ་བའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་དང་ལྡན་ལ། གཉིས་པ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ནི་སྐྱེས་ བུ་ཆེན་པོར་མཚོན་པའི་མཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས། སྔོན་ནས་མ་གྲུབ་ཀྱང་དགེ་བའི་འབྲས་བུ་ རྣམ་པར་སྨིན་པ་ལ
【現代漢語翻譯】 顯示不可思議的色身二身。 第三，總結：諸佛以無上智慧和偉大的慈悲等功德，到達功德的彼岸，是不可思議的。因為不可思議，所以自生佛的八種分類的最後一種，即不可思議之相。即使是偉大的聖者、獲得十自在的十地菩薩，也不能如實地理解它。 這裡，前兩句顯示了佛的不可思議，后兩句顯示了不可思議也是不可思議的。大乘《寶性論》中，關於三寶種性的分類，清凈菩提的第二品釋說完畢。 菩提的功德有三部分，分為兩類：正文的主要功德，以及一般功德的闡述。 正文的主要功德有三部分：二身具備六十四種功德，六十四種功德的詳細分類和比喻，以及詳細闡述功德與比喻相似的原因。 詳細闡述二身具備六十四種功德： 首先，如上所述的菩提，就像寶珠的光芒、顏色和形狀不可分割一樣，具有自性和自性不可分割的功德。也就是說，具有自利圓滿和他利圓滿的體性，依次是勝義法身和依賴於它的世俗色身。它們依次具有離系果和異熟果的三十二種功德，因此具備這六十四種差別。再次闡述，『自身的圓滿是成就之處，是殊勝的意義』，指的是勝義法身。聖者們的名言和術語中的二身，是利益他人的圓滿之處。二者中的第一個，法身，具有勝義的十力等，以及四無畏和十八不共法，這些都是從最初就存在的，僅僅通過去除污垢而獲得的離系功德。第二個，色身，具有大丈夫相的三十二相，雖然不是先前就存在的，卻是善業成熟的果報。
【English Translation】 Showing the inconceivable two forms of the Rupakaya (form body). Third, the conclusion: The Buddhas who have reached the other shore of qualities with qualities such as supreme wisdom and great compassion are inconceivable. Because of this inconceivability, the last of the eight categories of self-arisen Buddhas, this aspect of inconceivability, is not truly understood as it is even by great sages, Bodhisattvas who have attained the ten powers and abide on the ten bhumis (grounds). Here, the first two lines show the inconceivability of the Buddha, and the latter two show that even the inconceivable is inconceivable. The Great Vehicle Treatise on the Sublime Continuum, A Differentiation of the Jewel Kindred, the explanation of the second chapter, the Immaculate Enlightenment, is complete. The qualities of that Bodhi (enlightenment) have three parts, divided into two: the main qualities of the text's meaning, and the explanation of other general qualities. The main qualities of the text's meaning have three parts: the two bodies are endowed with sixty-four qualities, the detailed classification and metaphors of the sixty-four qualities, and the detailed explanation of the reasons why the qualities are similar to the metaphors. Detailed explanation of the two bodies being endowed with sixty-four qualities: First, that Bodhi (enlightenment) as explained above, just as the light, color, and shape of a jewel are inseparable, is endowed with qualities inseparable from its own nature and self-nature. That is, it has the nature of self-benefit perfection and other-benefit perfection, which are respectively the ultimate Dharmakaya (body of truth) and the conventional Rupakaya (form body) that depends on it. These respectively possess thirty-two qualities of the detached result and the ripened result, and therefore possess these sixty-four distinctions. To explain again, 'One's own perfection is the place of attainment, the supreme meaning,' refers to the ultimate Dharmakaya (body of truth). The two bodies in the expressions and terms of the great sages are the place of perfection for the benefit of others. The first of these two, the Dharmakaya (body of truth), possesses the ten powers of ultimate truth, etc., as well as the four fearlessnesses and the eighteen unshared qualities, which are the detached qualities obtained merely by removing defilements from what has existed from the beginning. The second, the two Rupakayas (form bodies), possess the thirty-two marks that characterize a great being, which, although not previously established, are the result of the ripening of virtuous deeds.
ས་སྐྱེས་པའི་ཡོན་ཏན་དག་དང་ལྡན་ནོ། ། ༈ ཡོན་ཏན་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་ཕྱེ་སྟེ་དཔེ་ཡིས་རྒྱས་པར་བསྟན་པ། མདོར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། སྡོམ་ནི། སྟོབས་བཅུ་པོ་ཉིད་ནི་མ་རིག་ པ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲིབ་པ་འཇོམས་པ་ལ་རྫས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་ཕ་ལམ་བཞིན་དང་། མི་འཇིགས་པ་ བཞི་ཉིད་ནི་འཁོར་གྱི་ནང་དུ་བག་ཚ་བ་མེད་པའི་སྒྲ་སྒྲོགས་པ་སེང་གེ་བཞིན་དང་། དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་མ་འདྲེས་པའི་ཆོས་བཅྭ་བརྒྱད་ནི་གཞན་དང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པས་ནམ་ མཁའ་བཞིན་དེ། ཐུབ་པའི་གཟུགས་སྐུ་བསྟན་པ་རྣམ་པ་གཉིས་ནི་ཆུ་དང་ནམ་མཁར་ཤར་ བའི་ཟླ་བ་བཞིན་ནོ། ། 1-274 ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས། དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་ལ་བྲལ་བའི། ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་སྐུ་ ལ་སྨིན་པའི་ཡོན་ཏན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་བཤད་པའོ། ། ༈ དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་ལ་བྲལ་བའི་ཡོན་ཏན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་བཤད་པ། དང་པོ་ལ་གསུམ། སྟོབས་བཅུ་རྡོ་རྗེའི། མི་འཇིགས་སེང་གེའི། མ་འདྲེས་ནམ་མཁའི་ དཔེ་ཡིས་བཤད་པའོ། ། ༈ སྟོབས་བཅུ་རྡོ་རྗེའི་དཔེ་ཡིས་བཤད་པ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སྟོབས་བཅུ་ཕྱེ་སྟེ་བཤད་པ་ནི། སྟོབས་ བཅུ་གང་ཞེ་ན། དགེ་བ་ལས་བདེ་བ་འབྱུང་བ་ལྟ་བུ་གནས་དང་མི་དགེ་བ་ལས་བདེ་བ་འབྱུང་ བ་ལྟ་བུ་གནས་མིན་པ་སྟེ་སྲིད་པ་དང་མི་སྲིད་པ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་། དུས་གསུམ་གྱི་ ལས་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་ནི། སེམས་ཅན་ གྱི་དབང་པོ་རྣོ་བ་དང་བརྟུལ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་ཆེ་བ་དང་ཆུང་བ་ལ་སོགས་ པ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་ཐེག་པ་གསུམ་ལ་སོགས་པའི་ཁམས་ཏེ་རིགས་ དུ་མ་དང་རིགས་སྣ་ཚོགས་རྣམས་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་ནི། གང་ཟག་གཞན་དང་གཞན་ དག་གི་འདོད་ཆགས་ལ་གནས་ལ་ཞེ་སྡང་ལ་མོས་པ་ལ་སོགས་པ་མོས་པ་དུ་མ་དང་མོས་པ་ སྣ་ཚོགས་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་། འདུས་བྱས་དང་འདུས་མ་བྱས་དང་བྱང་ཆུབ་གསུམ་པོ་ དང་སེམས་ཅན་གྱི་འཇུག་པའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ་དང་ལྡོག་པའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་ ལམ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་། སེམས་ཅན་གཞན་དག་གི་བསམ་གཏན་དང་སོགས་པས་རྣམ་ པར་ཐར་པ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དང་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་དང་དྲི་མ་ མེད་པ་སྟེ་རྣམ་པར་བྱང་བ་གསུམ་གྱི་རྒྱུ་རྐྱེན་དང་བཅས་པ་དང་ལྡང་བ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ དང་། རང་དང་གཞན་གྱི་སྔོན་གྱི་སྐྱེ་བའི་གནས་ནི་རྣམ་པ་དུ་མ་རྗེས་སུ་དྲན་པ་མཁྱེན་པའི་ སྟོབས་དང་། ལྷའི་མིག་གིས་སེམས་ཅན་གྱི་འཆི་འཕོ་བ་དང་སྐྱེ་བ་དང་བཟང་ངན་དང་ཁ་ དོག་སྡུག་མི་སྡུག་ལ་སོགས་པ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་རང་གི་ཟག་པ་ཞི་བ་སྟེ་ཟག་པ་ཟད་པ་ དག་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་ནི་རྣམ་པ་བཅུའོ།
【現代漢語翻譯】 具備從大地而生的種種功德。 詳細闡述六十四種功德，以譬喻廣為說明。首先是概括性說明。 第二部分分為三點，首先是概括性說明：總而言之，如來十力摧毀無明等障礙，猶如金剛石；四無畏於大眾之中無所畏懼，其聲如獅子；如來十八不共法，不與他人共有，猶如虛空；佛陀的色身顯現兩種形象，猶如水中和空中顯現的月亮。 詳細解說。 第二部分是詳細解說，分為兩部分：一是闡述與真諦法身（Dharmakāya）不可分割的功德，二是闡述與世俗色身（Rūpakāya）相關的成熟功德，共三十二種。 闡述與真諦法身不可分割的三十二種功德。 第一部分分為三點：以金剛譬喻十力，以獅子譬喻四無畏，以虛空譬喻十八不共法。 以金剛譬喻十力。 第一部分分為兩點，首先是詳細闡述十力：何為十力？如行善得樂，知其為處；如作惡得樂，知其非處，即知悉存在與不存在的力量；知悉過去、現在、未來所造業之果報的力量；知悉眾生根器利鈍、精進大小等情況的力量；知悉眾生三乘等不同根性的力量；知悉不同眾生的貪慾、嗔恨、喜愛等不同意樂的力量；知悉有為法、無為法和菩提三者，以及眾生輪迴的因和解脫的因，即知悉普遍行道的力量；知悉其他眾生的禪定、解脫、三摩地、入定，以及煩惱和無垢等清凈之因緣和生起的力量；知悉自己和他人的前世，能夠憶念多種宿命的力量；以天眼知悉眾生的死亡和轉生，以及善惡、美醜等情況的力量；知悉自己煩惱已盡，即知悉諸漏已盡的力量，以上即是十力。
【English Translation】 Possessing all the qualities born from the earth. Explaining the sixty-four qualities in detail with examples. First, a summary explanation. The second part is divided into three points, the first being a summary explanation: In short, the ten powers of the Tathagata destroy the veils of ignorance, like a diamond; the four fearlessnesses proclaim fearlessly among the assembly, like a lion; the eighteen unshared qualities of the Tathagata are unique and not shared with others, like the sky; the two aspects of the Buddha's form body appear like the moon reflected in water and the sky. Detailed explanation. The second part is a detailed explanation, divided into two parts: one is to explain the qualities inseparable from the Dharmakāya (truth body), and the other is to explain the thirty-two qualities that mature into the Rūpakāya (form body). Explaining the thirty-two qualities inseparable from the Dharmakāya. The first part is divided into three points: explaining the ten powers with the example of a diamond, the four fearlessnesses with the example of a lion, and the eighteen unshared qualities with the example of the sky. Explaining the ten powers with the example of a diamond. The first part is divided into two points, the first being a detailed explanation of the ten powers: What are the ten powers? Like happiness arising from virtue, knowing it as a place; like happiness arising from non-virtue, knowing it as not a place, that is, the power of knowing existence and non-existence; the power of knowing the ripening of actions performed in the three times; the power of knowing the sharpness and dullness of beings' faculties, and the greatness and smallness of diligence; the power of knowing the various realms of beings, such as the three vehicles; the power of knowing the various inclinations of other individuals, such as attachment, aversion, and devotion; the power of knowing the path that leads to and away from conditioned and unconditioned phenomena, and the three enlightenments; the power of knowing the causes and conditions, and the arising of other beings' meditations, liberations, samādhis, absorptions, defilements, and purity; the power of knowing the various past lives of oneself and others, being able to recall many previous existences; the power of knowing the death and rebirth of beings with the divine eye, and their goodness, badness, beauty, and ugliness; and the power of knowing the extinction of one's own outflows, that is, the exhaustion of outflows. These are the ten powers.
།དེ་དག་གི་རྒྱུ་ནི་རིམ་པ་ལྟར། སྔོན་བྱང་ཆུབ་ 1-275 སེམས་དཔའི་སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་ན། ཐེག་དམན་མི་འདོད་ཅིང་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་མི་བྱེད་པས་ཡིད་ དམ་ལ་བརྟན་པ་དང་། ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་ལ་ཡིད་ཆེས་པ་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་དབང་པོ་དང་ མཐུན་པར་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། ཁམས་དང་མཐུན་པར་ཞུགས་ཤིང་གནས་པ་དང་། མོས་པ་ཐ་ དད་དང་མཐུན་པར་ཞུགས་ནས་ཇི་ལྟར་མོས་པ་ལ་མི་སྨོད་པ་དང་། ཐེག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡེ་ ཤེས་གཏོང་ཞིང་གོམས་པར་བྱས་པ་དང་། བསམ་གཏན་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལྷུར་ལེན་པ་དང་། སྔོན་གྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་རྩ་ཆུད་མ་གསན་པ་དང་། སེམས་ཅན་གང་ཡང་སྤ་གོང་བར་མི་ བྱེད་ལ་མ་བསླབས་པ་ལ་དབང་མི་ཟ་ཞིང་སེམས་ཅན་ལ་སྣང་བར་གྱུར་པའི་ཆོས་བསྟན་པ་ དང་། ཟག་པ་ཟད་པའི་དོན་དུ་ཆོས་བསྟན་པ་རྣམས་ཀྱིས་གྲུབ་པའོ། ། གཉིས་པ་དཔེ་དང་འདྲ་ཚུལ་བསྟན་པ་ནི། གནས་དང་གནས་མིན་དང་། ལས་ཀྱི་རྣམ་ སྨིན་དང་། ཁམས་དང་། འགྲོ་བའི་མོས་པ་དང་། ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་ལམ་སྣ་ཚོགས་དང་། བསམ་གཏན་ནས་ཉོན་མོངས་རྣམ་བྱང་གི་བར་དང་། དབང་པོའི་ཚོགས་དང་། སྔོན་གྱི་ གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པ་དང་། ལྷའི་མིག་གིས་འཆི་འཕོ་སོགས་དང་། ཟག་པ་ཟད་པའི་ཚུལ་ མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ཏེ་བཅུ་ལས་དང་པོ་དྲུག་དང་དེ་ནས་གསུམ་དང་ཐ་མ་གཅིག་རྣམས་ཀྱིས་ རིམ་པ་ལྟར་མི་ཤེས་པ་སྒྲིབ་པ་སྟེ་ཤེས་སྒྲིབ་དང་སྙོམས་འཇུག་གི་སྒྲིབ་པ་དང་ཉོན་མོངས་ པའི་སྒྲིབ་པ་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་གསུམ་རིམ་པ་ལྟར་གོ་ཆ་སྲ་བ་དང་རྩིག་པ་བརྟན་པོ་ དང་ཤིང་ནགས་ཐིབས་པོ་དང་འདྲ་བ་རྣམས། རིམ་པ་ལྟར་འབིགས་པ་དང་འཇིག་པ་དང་ གཅོད་པའི་ཕྱིར་སྟོབས་བཅུ་པོ་གང་ཡིན་པ་ནི་ལྷ་མིན་གྱི་གོ་ཆ་དང་རྩིག་པའི་ར་བ་དང་ཤིང་ ནགས་ཐིབས་པོ་འབིགས་པ་དང་འཇིག་པ་དང་གཅོད་པ་ལྷའི་དབང་པོའི་རྡོ་རྗེ་བཞིན་ནོ། ། ༈ མི་འཇིགས་སེང་གེའི་དཔེ་ཡིས་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མི་འཇིགས་བཞི་བསྟན་པ་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་ རང་གིས་ཆོས་ཀུན་རྫོགས་པ་སྟེ་མ་ལུས་པར་བྱང་ཆུབ་ཅེས་པ་ཐུགས་སུ་ཆུད་པ་དང་། ཐར་ 1-276 པའི་གེགས་འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་པ་ནི་ཐར་པ་ལ་འགོག་ཅིང་བར་དུ་གཅོད་པར་བྱེད་པ་ དང་། འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ལ་སོགས་པ་ཐར་པའི་ལམ་དུ་སྟོན་པ་དང་། རང་གི་ ཟག་པ་ཐམས་ཅད་ཟད་པའི་འགོག་པ་ཐོབ་པོ་ཞེས་སྟོན་པ་བཞི་ལ། དགེ་སྦྱོང་ལ་སོགས་ པས་ཆོས་དང་མཐུན་པར་རྒོལ་བས་མི་འཇིགས་པ་ནི་རྣམ་པ་བཞིའོ། །དེ་དག་གི་རྒྱུ་ཡང་རིམ་ པ་ལྟར་སྔོན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་ན། ཆོས་ལ་དཔེ་མཁྱུད་མེད་ཅིང་ཀུན་ལ་ སེམས་སྙོམས་ལ་བདོག་པ་ཀུན་གཏོང་ཞིང་ཆོས་ཀུན་མཉམ་ཉིད་དུ་མཐོང་ལ་ཐ་དད་པའམ་ འདུ་བྱེད་མེད་པ་དང་། བར་དུ་གཅོད་པའི་ཆོས་ལ་དེར་ཤེས་ནས་སྤོང་ཞིང་
【現代漢語翻譯】 這些的因是次第：以前菩薩行持時，不欲求小乘，不做不應做之事，因此于意守堅定；相信業果；隨順眾生根器而說法；隨順界性而進入安住；隨順不同意樂而進入，不誹謗任何意樂；對一切乘生起智慧並串習；重視禪定和三摩地；不浪費由先前因所生的善根；不對任何眾生慳吝，不于未學習者行使權力，為眾生開顯顯現之法；為煩惱止息之義而說法，由這些所成就。 第二，顯示比喻和相似之處：處與非處、業果、界性、眾生意樂、周遍行之路的各種方式、從禪定到煩惱清凈之間、根的集合、憶念前世、以天眼觀察生死等，以及了知煩惱止息之理的力量，這十種力量中，前六種、之後三種和最後一種，次第對應于不瞭解的遮障，即知障和等持的遮障，以及煩惱的遮障，連同習氣，這三種次第如同堅固的盔甲、穩固的墻壁和茂密的森林。 次第爲了穿透、摧毀和砍伐，這十力無論哪一種，都如同天人的金剛杵，能夠穿透阿修羅的盔甲、摧毀墻壁的圍欄和砍伐茂密的森林。 宣說無畏如獅子的比喻： 第二部分分為兩點，首先是宣說四種無畏：如來自己通達一切法圓滿，即無餘地證得菩提；解脫的障礙，如貪慾等，是阻礙和中斷解脫的因素；開顯八支聖道等解脫之道；宣說自己已獲得一切煩惱止息的證悟，對於這四點，沙門等以符合正法的方式進行辯駁，是為四種無畏。這些的因也是次第：以前菩薩行持時，對法沒有隱瞞，對一切眾生平等，佈施一切所有，視一切法為平等性，沒有差別或造作；對於中斷之法，了知后便捨棄。
【English Translation】 The causes for these, in order, are: When a Bodhisattva practices, they do not desire the Lesser Vehicle, and do not do what should not be done, therefore they are steadfast in their commitment; they believe in the ripening of karma; they teach the Dharma in accordance with the faculties of sentient beings; they enter and abide in accordance with the elements; they enter in accordance with different inclinations, and do not slander any inclination; they generate wisdom towards all vehicles and become accustomed to them; they take meditation and samadhi to heart; they do not waste the roots of virtue that arise from previous causes; they are not stingy with any sentient being, do not exercise power over those who have not learned, and teach the Dharma that appears to sentient beings; they teach the Dharma for the sake of the cessation of defilements, and these are what accomplish it. Second, showing the analogy and similarity: places and non-places, the ripening of karma, elements, the inclinations of beings, the various ways of pervasive paths, from meditation to the purification of afflictions, the collection of faculties, remembering previous lives, observing death and rebirth with the divine eye, and the power of knowing the manner of the exhaustion of defilements, the first six of these ten powers, then the three, and the last one, respectively obscure what is not known, namely the obscuration of knowledge, the obscuration of meditative absorption, and the obscuration of afflictions, along with their imprints, these three are respectively like strong armor, a solid wall, and a dense forest. In order to pierce, destroy, and cut, whichever of the ten powers it may be, it is like the vajra of the lord of the gods, which can pierce the armor of the Asuras, destroy the enclosure of walls, and cut down dense forests. Explaining with the example of the fearless lion: The second part has two points, the first is to show the four fearlessnesses: The Tathagata has realized that he has completely awakened to all dharmas, that is, without exception; the obstacles to liberation, such as desire, etc., are factors that hinder and interrupt liberation; he shows the path to liberation, such as the eightfold noble path; he proclaims that he has attained the cessation of all his defilements, for these four points, the ascetics, etc., argue in accordance with the Dharma, which are the four fearlessnesses. The causes of these are also in order: In the past, when a Bodhisattva practiced, he had no hidden teachings about the Dharma, had equanimity towards all beings, gave away all possessions, saw all dharmas as equal, without difference or fabrication; and having known the obstructing dharmas, he abandoned them.
གཞན་དག་ཀྱང་ སྤོང་པར་བསྐུལ་བ་དང་། དཀར་པོའི་ཆོས་ལ་མོས་ཤིང་རྣམ་བྱང་གི་ལམ་དུ་ཞུགས་ནས་རྣམ་ པར་དག་པའི་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། བདག་གིས་ཤེས་ཀྱི་གཞན་གྱིས་མིན་ནོ་ཞེས་པའི་མངོན་ པའི་ང་རྒྱལ་སྤངས་པ་ལས་གྲུབ་པའོ། །མི་འཇིགས་པ་དེ་དག་གི་གཏན་ཚིགས་ནི་བདག་ དང་གཞན་གྱི་ཤེས་བྱའི་དངོས་པོ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པའི་རྣམ་པ་ཀུན་རང་གིས་ཤེས་པ་ དང་གཞན་གྱིས་ཀྱང་ཤེས་པར་མཛད་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ཀུན་བྱང་ཆུབ་པ་ལ་མི་འཇིགས་པ་དང་། སྤང་བྱའི་དངོས་པོ་ཀུན་འབྱུང་རང་གི་སྤོང་བ་དང་གཞན་གྱི་ཡང་སྤོང་བར་མཛད་པའི་ཕྱིར་ ཆགས་སོགས་ཐར་པའི་གེགས་སུ་སྟོན་པ་ལ་མི་འཇིགས་པ་དང་། བསྟེན་བྱ་ལམ་རང་གིས་ བསྟེན་པ་དང་གཞན་ལ་ཡང་བསྟེན་བྱར་སྟོན་པའི་ཕྱིར་འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཐར་ བའི་ལམ་དུ་སྟོན་པ་ལ་མི་འཇིགས་པ་དང་། ཐོབ་བྱ་བླ་ན་མེད་པ་ཤིན་ཏུ་དྲི་མ་མེད་པ་འགོག་ པའི་བདེན་པ་རང་གིས་ཐོབ་པ་དང་གཞན་གྱིས་ཐོབ་པར་མཛད་པའི་ཕྱིར་ཟག་པ་ཐམས་ ཅད་ཟད་པར་དམ་བཅས་པ་ལ་མི་འཇིགས་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་རང་གཞན་གྱི་དོན་དུ་བདེན་པ་ བཞི་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་གསུང་བའི་ཕྱིར་དྲང་སྲོང་སངས་རྒྱས་ནི་འཁོར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ གང་དུའང་ཆོས་སྟོན་པ་ལ་གཞན་གྱིས་འཇིགས་ནས་ཐོགས་པ་མེད་དོ། ། 1-277 གཉིས་པ་དེ་དཔེ་དང་སྦྱར་བ་ནི། རི་དྭགས་ཀྱི་དབང་པོ་སེང་གེ་ཇི་ལྟར་ནགས་ཀྱི་མཐར་ རྟག་ཏུ་འཇིགས་པ་མེད་ཅིང་རི་དྭགས་རྣམས་ལ་སྐྲག་པ་མེད་པར་རྒྱུ་ཞིང་གནས་པ་ལྟར། དེ་ བཞིན་དུ་དོན་ཡང་འཁོར་གྱི་ཚོགས་ཀྱི་ནང་ན་ཐུབ་པའི་དབང་པོ་མི་ཡི་སེང་གེ་ཡང་འཇིགས་ པ་མེད་པར་ལེགས་པར་གནས་པ་དང་གཞན་ལ་ལྟོས་པ་མེད་པ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟན་ པ་དང་སྤང་བྱ་མ་ལུས་པ་སྤོང་བའི་རྩལ་དང་ལྡན་པར་གནས་སོ། ། ༈ མ་འདྲེས་ནམ་མཁའི་དཔེ་ཡིས་བཤད་པ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མ་འདྲེས་པ་བཅྭ་བརྒྱད་བཤད་པ་ལ་གཉིས་ལས་དང་པོ་ མ་འདྲེས་བཅྭ་བརྒྱད་སོ་སོར་བཤད་པ་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ལ་བྱིས་ པའམ་མཁས་པས་ཀྱང་རུང་སྟེ་ཆོས་དང་མཐུན་པར་རྩོད་པར་འགྱུར་བའི་འཁྲུལ་པ་མེད་པ་ དང་། ཡི་གེ་འབྲུ་གཅིག་ཀྱང་མི་བརྗོད་པས་གསུང་ལ་ཅ་ཅོ་མི་མངའ་སྟེ་འོན་ཀྱང་སྒྲ་དང་ངེས་ ཚིག་བསྟན་པ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་ལེགས་པར་བཤད་པས་འཁོར་ཚིམ་པར་བྱེད་པ་དང་། སྟོན་པ་ལ་བསམ་གཏན་ལ་སོགས་པ་དང་ཆོས་སྟོན་པ་དང་སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་བཞི་ དང་དུས་གསུམ་ལ་ཆགས་པ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་མཐོང་བའི་དྲན་པ་ཉམས་ཤིང་བསྙེལ་བ་མི་ མངའ་བ་དང་། སེམས་བསྐྱེད་པ་གཅིག་ཙམ་ཡང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་མཉམ་པར་མ་བཞག་ པའི་ཐུགས་མི་མངའ་བ་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་མཉམ་པར་གནས་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་ འདུ་ཤེས་ཐ་དད་སྣ་ཚོགས་ཀྱང་མི་མངའ་བ་དང་། རྗེས་ཆགས་དང་ཁོང་ཁ
【現代漢語翻譯】 此外，佛陀還勸導他人棄惡從善，鼓勵他們信奉純潔的佛法，進入解脫之道，宣講清凈的教義，並且斷除了『唯我獨知，他人不知』的傲慢之心。這些無畏的理由是：佛陀自己完全瞭解，並且也讓別人瞭解，自身和他人的認知對象，即苦諦的各種形態，因此在通達一切法方面無所畏懼；對於所有應斷除的事物，即集諦，佛陀自己斷除，也教導他人斷除，因此在揭示貪慾等是解脫的障礙方面無所畏懼；對於應修習的道，即道諦，佛陀自己修習，也教導他人修習，因此在宣講八正道是解脫之道方面無所畏懼；對於應證得的無上、極清凈的滅諦，佛陀自己證得，也使他人證得，因此在立誓斷盡一切煩惱方面無所畏懼。如此，爲了自利利他，佛陀如實宣說四聖諦，因此，作為一位正直的覺悟者，無論在何種集會中說法，都不會因畏懼他人而有所阻礙。 第二個例子是：正如獸中之王獅子，無論在森林的哪個角落，都無所畏懼，並且讓其他野獸感到恐懼一樣。同樣，在眾生的集會中，作為人中之獅的佛陀，也安住于無所畏懼的狀態，不依賴於他人，在禪定中穩固，並且具備斷除一切應斷之物的能力。 第三部分是不混雜的以天空為例子的解說。 第三部分分為兩點，第一點是解說十八不共法，分為兩點，第一點是分別解說十八不共法：如來（Tathāgata，如來）的身、語、意，無論智者還是愚者，都不會有與佛法相悖的爭論和錯誤。佛陀的語言沒有一句無意義的字句，因此他的言語中沒有無用的雜音，然而，他卻能完美地闡述聲音和詞義，使聽眾感到滿足。佛陀的憶念力不會因為禪定等、說法、四無礙解以及對過去、現在、未來三世的智慧的洞察而減弱或遺忘。佛陀的心不會有哪怕一剎那不在禪定中的情況。佛陀對一切法平等對待，因此他對一切法沒有各種不同的分別念。佛陀沒有貪戀和憤怒。
【English Translation】 Furthermore, the Buddha encourages others to abandon evil and embrace virtue, urging them to believe in the pure Dharma, enter the path of liberation, preach the pure teachings, and eliminate the arrogance of 'I alone know, others do not.' The reasons for these fearlessnesses are: the Buddha himself fully understands, and also enables others to understand, the objects of cognition of oneself and others, that is, all forms of the truth of suffering (dukkha satya), therefore he is fearless in comprehending all dharmas; for all things that should be abandoned, that is, the truth of the origin (samudaya satya), the Buddha himself abandons, and also teaches others to abandon, therefore he is fearless in revealing that greed and other desires are obstacles to liberation; for the path that should be practiced, that is, the truth of the path (marga satya), the Buddha himself practices, and also teaches others to practice, therefore he is fearless in proclaiming the Eightfold Noble Path as the path to liberation; for the supreme and utterly pure truth of cessation (nirodha satya) that should be attained, the Buddha himself attains, and also enables others to attain, therefore he is fearless in vowing to exhaust all defilements. Thus, for the benefit of oneself and others, the Buddha truthfully proclaims the Four Noble Truths, therefore, as an upright enlightened one, no matter in what kind of assembly he preaches, he will not be hindered by fear of others. The second example is: just as the lion, the king of beasts, is always fearless in any part of the forest and causes other wild animals to be afraid. Similarly, in the assembly of beings, the Buddha, as the lion among humans, also dwells in a state of fearlessness, not relying on others, steadfast in meditation, and possessing the ability to abandon all that should be abandoned. The third part is the explanation of non-mixture using the example of the sky. The third part is divided into two points, the first point is to explain the eighteen unshared dharmas, divided into two points, the first point is to separately explain the eighteen unshared dharmas: the body, speech, and mind of the Tathāgata (如來), whether wise or foolish, there will be no disputes and errors that are contrary to the Dharma. The Buddha's language does not have a single meaningless word, therefore his speech does not have useless noise, however, he can perfectly explain the sound and meaning of words, making the audience feel satisfied. The Buddha's mindfulness will not be weakened or forgotten due to meditation, etc., preaching the Dharma, the four analytical knowledges (四無礙解), and the insight of wisdom into the past, present, and future three times. The Buddha's mind will not have even a moment of not being in samadhi. The Buddha treats all dharmas equally, therefore he does not have various different discriminations about all dharmas. The Buddha has no attachment or anger.
ྲོ་བ་མེད་ཀྱང་མ་ བརྟགས་པར་གདུལ་བྱ་ཡལ་བར་འདོར་བའི་བཏང་སྙོམས་ཡེ་ཤེས་དང་ཕྲིན་ལས་མེད་པ་ མི་མངའ་བ་སྟེ་བཏང་སྙོམས་ཆེན་པོར་བརྗོད་པ་དང་། དགེ་བ་ལ་མོས་པའི་འདུན་པ་དང་། གདུལ་བྱ་འདུལ་བ་དང་ཆོས་སྟོན་པ་ལ་བརྩོན་པ་མི་འདོར་བའི་བརྩོན་འགྲུས་དང་། དུས་ གསུམ་གྱི་སེམས་གཅིག་ནས་གཅིག་ཏུ་བརྒྱུད་པ་ལ་སོགས་པ་མི་བརྗེད་པའི་དྲན་པ་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཤེས་པའི་ཤེས་རབ་དང་། ཆགས་པ་དང་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲིབ་པ་ 1-278 ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་། གནས་དང་གནས་མིན་ལ་སོགས་པ་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ པ་རྣམ་གྲོལ་གྱི་ཡེ་ཤེས་གཟིགས་པ་རྣམས་ཉམས་པ་མི་མངའ་བ་དང་སྐུ་རྫུ་འཕྲུལ་མཛད་ པ་དང་། གསུང་ཆོས་སྟོན་པ་དང་ཐུགས་ཀྱི་ཕྲིན་ལས་གཞན་སེམས་མཁྱེན་པ་ལ་སོགས་པ་ རྣམས་ཡེ་ཤེས་སྔོན་དུ་འགྲོ་ཞིང་ཡེ་ཤེས་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་དང་། དུས་གསུམ་དུ་བྱུང་བའི་ ཆོས་རྣམས་ལ་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཆགས་པ་དང་ཐོགས་པའི་སྒྲིབ་པ་མེད་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་བཅྭ་ བརྒྱད་པོ་འདི་དང་གཞན་ཡང་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མན་ངག་གི་མདོར་གསུངས་པ་ལུས་ཚད་ མེད་པ་དང་། སྤྱི་གཙུག་ལྟར་མི་མཐོང་བ་ལ་སོགས་པ་ནས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པའི་མཐར་ ཐུག་པ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་བཅས་པ་རྣམས་སྟོན་པའི་གཞན་དང་མ་འདྲེས་པའི་ཡོན་ཏན་ ཡིན་ནོ། །མ་འདྲེས་པ་བཅྭ་བརྒྱད་པོ་འདིའི་དང་པོ་དྲུག་སྤྱོད་པ་དང་དེ་ནས་དྲུག་རྟོགས་པ་ དང་དེ་ནས་གསུམ་ཕྲིན་ལས་དང་དེ་ནས་གསུམ་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་དྲན་ པ་ཉམས་པ་མེད་པ་ལན་གཉིས་བྱུང་བ་ནི་སྤྱོད་པ་དང་རྟོགས་པའི་སྐབས་ཐ་དད་པས་སྐྱོན་ མེད་དོ། །མདོ་ཁ་ཅིག་ཏུ་རྟོགས་པའི་སྐབས་ཀྱི་དྲན་པ་ཉམས་པ་མེད་པའི་དོད་ཏིང་ངེ་འཛིན་ ཉམས་པ་མེད་པ་བྱུང་བ་ནི་རྩེ་གཅིག་པ་མི་བརྗེད་པ་དེ་དྲན་པ་ཡང་ཡིན་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཡང་ ཡིན་པས་དོན་གཅིག་ཏུ་དགོངས་སོ། །མདོ་སྡེ་རྒྱན་གྱི་འགྲེལ་པར་དྲན་པ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ སོ་སོར་མཛད་ནས་རྣམ་གྲོལ་ཡེ་ཤེས་གཟིགས་པ་ཉམས་པ་མེད་པ་མ་བགྲངས་པ་ནི་རྣམ་ པར་གྲོལ་བ་ཉམས་པ་མེད་པ་ལ་འདུ་བར་དགོངས་ཏེ། མདོ་བསྟན་བཅོས་སུ་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་ གཞན་བྱུང་སྲིད་ནའང་བློ་གྲོས་ཀྱིས་དཔྱད་པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་དེ་རྣམས་རྟོགས་པས་རྒྱལ་བ་བརྙེས་ཚུལ་ནི། སྔར་བསྟན་པ་ལྟར་འཁྲུལ་པ་ དང་ཅ་ཅོ་དང་བསྙེལ་བ་དང་མཉམ་གཞག་ལས་ཐུགས་གཡོ་བ་དང་ཐ་དད་ཀྱི་ནི་འདུ་ཤེས་ དང་རང་གིས་མ་བརྟགས་པའི་བཏང་སྙོམས་རྣམས་དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་ལ་མེད་པ་དང་། འདུན་ 1-279 པ་དང་ནི་བརྩོན་འགྲུས་དང་དྲན་པ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་དྲི་མ་མེད་པའི་ཤེས་རབ་དང་རྟག་ ཏུ་སྒྲིབ་པ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་ཤེས་བྱའི་དོན་ཀུན་གཟིགས་པ་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ ཡེ་ཤེས་ལས་ནི་ཉམས་པ་མི་མངའ་བ་དང་། སངས་རྒྱས་གང
【現代漢語翻譯】 即使沒有興趣，也不會未經觀察就捨棄應調伏的眾生，這種捨棄的平等性智慧和事業是不存在的，即被稱為大平等性。對於善法的意樂和調伏應調伏的眾生以及說法，不會捨棄精進。對於過去、現在、未來三時的心念相續等，不會忘記的憶念。對於一切法的智慧。從貪執等障礙中解脫。對於處與非處等一切所知，具有無礙解脫的智慧眼。這些都不會退失。身能示現神變，語能宣說佛法，意能了知他心等事業，都是智慧先導，智慧隨行。對於過去、現在、未來三時所生之法，具有無礙的智慧，沒有貪執和障礙。像這樣十八不共法，以及其他在《大乘密意經》中所說的，如身量無邊、不見頂相等，乃至三十二相圓滿究竟，這些都是佛陀獨有的功德。這十八不共法，前六種屬於行為，接著六種屬於證悟，再接著三種屬於事業，最後三種屬於智慧所攝。這裡憶念不退失出現了兩次，是因為行為和證悟的場合不同，所以沒有過失。有些經中，證悟時的憶念不退失，替換成了禪定不退失，這是因為專注不忘失，既是憶念也是禪定，所以意義相同。在《經莊嚴論》的註釋中，將憶念和禪定分開，並且沒有計數無礙解脫的智慧眼不退失，這是因為認為包含在解脫不退失中。經典和論著中出現不同的方式是可能的，應該用智慧來分析。 第二，如何通過證悟獲得勝利：如前所述，大修行者不會有錯亂、喧囂、遺忘、從禪定中動搖、對差異的執著以及未經觀察的捨棄。對於意樂、精進和清凈的憶念，以及無垢的智慧，總是從障礙中解脫，並且以無礙解脫的智慧眼照見一切所知，這些都不會退失。諸佛...
【English Translation】 Even without interest, they do not abandon beings to be tamed without investigation. This equanimity wisdom and activity are non-existent, and it is called great equanimity. They do not abandon diligence in their aspiration for virtue, in taming beings to be tamed, and in teaching the Dharma. They do not forget mindfulness regarding the continuity of thoughts in the three times (past, present, and future). They possess wisdom that knows all Dharmas. They are liberated from obscurations such as attachment and grasping. They have the wisdom eye of unobstructed liberation, seeing all knowable things such as what is and is not. These do not diminish. Their body performs miracles, their speech teaches the Dharma, and their mind knows the thoughts of others, etc. All these activities are preceded by wisdom and followed by wisdom. They have unobstructed wisdom regarding the Dharmas that arise in the three times, without attachment or hindrance. Thus, these eighteen unshared qualities, as well as others mentioned in the Mahayana secret teachings, such as the immeasurable body and the invisible crown of the head, up to the thirty-two ultimate perfections, are the unique qualities of the Buddha. The first six of these eighteen unshared qualities pertain to conduct, the next six to realization, the next three to activity, and the last three are included in wisdom. Here, the non-diminishment of mindfulness appears twice because the occasions of conduct and realization are different, so there is no fault. In some sutras, the non-diminishment of mindfulness during realization is replaced by the non-diminishment of samadhi, because focused non-forgetfulness is both mindfulness and samadhi, so the meaning is the same. In the commentary on the Ornament of the Sutras, mindfulness and samadhi are distinguished, and the non-diminishment of the wisdom eye of unobstructed liberation is not counted, because it is considered to be included in the non-diminishment of liberation. Different approaches may appear in sutras and treatises, but they should be analyzed with intelligence. Second, how victory is attained through realization: As previously stated, great practitioners do not have confusion, clamor, forgetfulness, wavering from samadhi, clinging to differences, and unexamined equanimity. They do not diminish in their aspiration, diligence, pure mindfulness, and stainless wisdom. They are always liberated from obscurations, and they see all knowable things with the wisdom eye of unobstructed liberation. The Buddhas...
་གི་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་ལས་ གསུམ་ཐམས་ཅད་ཡེ་ཤེས་སྔོན་དུ་འགྲོ་ཞིང་ཡེ་ཤེས་རྗེས་སུ་འཇུག་པ་དང་། དུས་གསུམ་ལ་ རྟག་ཏུ་ཐོགས་པ་མེད་པར་ངེས་པར་མཁྱེན་པ་རྒྱ་ཆེན་པོ་འཇུག་པ་སྟེ། དེ་ལྟ་བུའི་མ་འདྲེས་ པའི་ཡོན་ཏན་གང་རྟོགས་པས་གདུལ་བྱའི་འགྲོ་བར་འཇིགས་པ་མེད་པར་དམ་པའི་ཆོས་ ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཆེན་པོ་རབ་ཏུ་བསྐོར་བའི་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པའི་རྒྱལ་བ་ཉིད་དེ་ནི་ སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་བརྙེས་ཀྱི་གཞན་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །བཅྭ་བརྒྱད་པོའི་རྒྱུ་ནི་རིམ་པ་ ལྟར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་ན་ལམ་སྟོར་བ་ལ་ལམ་སྟོན་ཅིང་ལམ་འཆོས་ ལ་མཚན་མོ་མུན་ནག་གི་ནང་དུ་མཆོད་རྟེན་ལ་མར་མེ་འབུལ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། བདེན་ པ་དང་ཆོས་སྨྲའི་དེ་ལས་བཟློག་པ་སྨྲ་བ་སྤོངས་ལ་རྩོད་པ་མེད་པ་ལྷུར་ལེན་པ་ལ་སོགས་པ་ དང་། རྗེས་དྲན་དྲུག་བསྒོམས་ཤིང་གཞན་ཡང་དེ་ལ་བཙུད་པ་དང་། ཕ་རོལ་གྱི་སེམས་སྲུང་ ཞིང་དགེ་བའི་བར་དུ་མི་གཅོད་ལ་དམིགས་པ་སྤོང་ཞིང་སེམས་ཅན་ལ་སེམས་སྙོམ་ལ་ཆོས་ ཐམས་ཅད་མཉམ་པར་ཞུགས་པ་དང་། ལྟ་བ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ལ་སོགས་པ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་འདུ་ ཤེས་སྤངས་པ་དང་། བཏང་སྙོམས་བསྒོམས་ཤིང་གཞན་དེ་ལ་བཙུད་པ་དང་། ཆོས་ཆེན་པོ་ ལ་མོས་པ་དང་། ཆོས་ཆེན་པོ་ལ་བརྩོན་པ་དང་། དྲན་པ་ཉེར་གཞག་བཞི་བསྒོམ་པ་དང་། ཤེས་རབ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་ཐོས་པ་བསགས་པ་དང་། ཁྱིམ་སྤངས་ནས་རབ་ཏུ་འབྱུང་བ་ལ་ དབེན་པར་དགའ་ཞིང་རྣལ་འབྱོར་ལ་བརྩོན་ཏེ་རྣམ་པར་ཐར་བའི་སྒོ་གསུམ་བསྒོམ་ལ་རྟོན་ པ་བཞི་ལ་གནས་ནས་ཆོས་བསྟན་ཏེ་ལྟ་བ་ངན་པ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་ལས་ཐར་པར་བྱེད་ པ་དང་། ཡེ་ཤེས་ལྷུར་ལེན་པས་བདེན་པ་བཞི་ཤེས་ལ་དེ་མངོན་དུ་མི་བྱེད་པར་གཞན་གྱིས་ 1-280 རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། སྒོ་གསུམ་གྱི་ལས་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་བྱས་པ་རྣམས་ བྱེད་ཀྱི་ང་རྒྱལ་གྱིས་བྱས་པ་རྣམས་མི་བྱེད་པ་དང་། དུས་གསུམ་གྱི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ ཡེ་ཤེས་ཆགས་ཐོགས་མེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཐོས་པ་ན་མོས་ཤིང་ཡིད་ ཆེས་པ་རྣམས་ལས་གྲུབ་པའོ། ། གཉིས་པ་དེ་ཉིད་དཔེ་དང་སྦྱར་བ་ནི། ས་དང་སོགས་པས་ཆུ་མེ་རླུང་རྣམས་ལ་ཡོད་པའི་ རང་རང་གི་ཆོས་ཉིད་དམ་རང་བཞིན་སྲ་བ་དང་གཤེར་བ་དང་དྲོ་བ་དང་གཡོ་བ་གང་ཡིན་ པའི་ཆོས་ཉིད་དེ་ནི་ནམ་མཁའི་རང་བཞིན་མིན་ལ་ནམ་མཁའི་མཚན་ཉིད་སྒྲིབ་པ་མེད་པ་ དང་ལ་སོགས་པས་ཐོགས་པ་མེད་པ་ལ་སོགས་པའི་མཚན་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་འབྱུང་བ་ བཞིའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་མེད་པས་ནམ་མཁའ་འབྱུང་བ་གཞན་དང་མི་མཚུངས་པ་ དེ་བཞིན་དུ་གང་ཟག་གཞན་ལ་ཡོད་པའི་ཆོས་རྣམས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མ་ཡིན་ལ་སངས་རྒྱས་ ཀྱི་ཡོན་ཏན་རྣམས་གང་ཟག་གཞན་ལ་མེད་པས་མ་འདྲེས་པ་ར
【現代漢語翻譯】 佛陀的身、語、意三業，一切皆以智慧為先導，智慧隨後；對於過去、現在、未來三時，通達無礙，具有廣大的智慧。證悟如此不共功德，能使所化眾生無所畏懼，並能轉動殊勝的法輪（chos kyi 'khor lo，Dharmacakra，轉法輪，the wheel of Dharma），具足大悲的勝者，唯有諸佛才能獲得，他人則否。十八不共法的因，次第如下： 當菩薩（byang chub sems dpa'，Bodhisattva，菩提薩埵，a being on the path to enlightenment）行持時，于迷失道路者指示道路，于道路險阻處修繕道路，如在黑夜中於佛塔供奉燈火等；遠離違背真理和正法之論，致力於無諍等；修習六隨念，並勸他人修習；守護他人之心，不中斷善行，捨棄偏執，以平等心對待眾生，通達諸法平等性；斷除顛倒見等顛倒之想；修習舍，並勸他人修習； 信樂大法；精進于大法；修習四念住；為生起智慧而廣聞博學；捨棄在家（khyim，householder，家，house）生活而出家，喜好寂靜，精進于瑜伽，修習三解脫門，安住於四依，宣說正法，從邪見等過失中解脫；致力於智慧，了知四諦，不為自己顯現，而為使他人了悟而說法；以智慧行持身、語、意三業，不以我慢行事；聽聞過去、現在、未來如來（de bzhin gshegs pa，Tathāgata，如來，Thus Gone）無礙智慧等廣大功德時，生起信樂之心，這些都是成就十八不共法的因。 第二，以譬喻說明：如同地等元素具有各自的性質，如堅硬、濕潤、溫暖、流動等，這些並非虛空的性質，而虛空的特徵是無礙等，這些特徵在四大種的色（gzugs，rūpa，色，form）法中沒有，因此虛空與其他元素（'byung ba，bhūta，元素，element）不同。同樣，他人具有的功德，佛陀不一定有，而佛陀的功德，他人不一定有，所以是不共的。
【English Translation】 The three actions of body, speech, and mind of the Buddha, all are preceded by wisdom and followed by wisdom; with regard to the three times, he knows without obstruction, possessing vast wisdom. Realizing such unmixed qualities, he can make the beings to be tamed fearless, and can turn the great Dharma wheel (chos kyi 'khor lo, Dharmacakra, the wheel of Dharma), the Victorious One endowed with great compassion, is attained only by the Buddhas, and not by others. The causes of the eighteen unshared qualities are as follows: When a Bodhisattva (byang chub sems dpa', Bodhisattva, a being on the path to enlightenment) practices, he shows the way to those who have lost their way, repairs the road where the road is difficult, such as offering lamps to stupas in the dark night, etc.; abandoning speaking against the truth and the Dharma, and focusing on non-contention, etc.; meditating on the six recollections, and also putting others into it; protecting the minds of others, not interrupting virtuous deeds, abandoning attachment, treating sentient beings with equanimity, understanding that all dharmas are equal; abandoning inverted perceptions such as inverted views; meditating on equanimity, and also putting others into it; Having faith in the great Dharma; being diligent in the great Dharma; meditating on the four mindfulnesses; accumulating learning for the sake of generating wisdom; abandoning the householder (khyim, householder, house) life and going forth, delighting in solitude, being diligent in yoga, meditating on the three doors of liberation, abiding in the four reliances, teaching the Dharma, and being liberated from faults such as evil views; diligently pursuing wisdom, knowing the four truths, not manifesting them for oneself, but teaching the Dharma for the sake of others to realize; performing the actions of the three doors with wisdom, and not performing those done with pride; when hearing of the vast qualities such as the unobstructed wisdom of the Tathāgatas (de bzhin gshegs pa, Tathāgata, Thus Gone) of the three times, generating faith and belief, these are the causes of accomplishing the eighteen unshared qualities. Secondly, illustrating with examples: Just as the elements of earth and so on have their own properties, such as the properties of hardness, wetness, warmth, and movement, which are not the nature of space, and the characteristics of space are unobstructedness, etc., which are not present in the form (gzugs, rūpa, form) of the four great elements, so space is different from other elements ('byung ba, bhūta, element). Similarly, the qualities that others have, the Buddha may not have, and the qualities of the Buddha, others may not have, so they are unshared.
ྣམས་ནམ་མཁའ་དང་འདྲའོ། །དེ་ལས་ཀྱང་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་ཏེ། ས་ཆུ་མེ་རླུང་ནམ་མཁའ་ནི་འབྱུང་བ་ཙམ་དུ་མཚུངས་ པ་འཇིག་རྟེན་དག་ན་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ཏེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པ་ཉིད་ནི་འཇིག་ རྟེན་གྱི་ཆོས་དང་རྡུལ་ཕྲན་ཙམ་ཡང་འཇིག་རྟེན་དག་ན་མཚུངས་པའི་ཐུན་མོང་བ་མིན་པས་ སོ། ། ༈ ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་སྐུ་ལ་སྨིན་པའི་ཡོན་ཏན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས། མཚན་མཆོག་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས། དེ་རྣམས་ཆུ་ཟླ་འདྲ་ཚུལ་བཤད་ པའོ། །དང་པོ་ནི། དམ་བཅའ་བརྟན་པས་གྲུབ་པ་ཞབས་མཐིལ་རུས་སྦལ་གྱི་ལྟར་མཉམ་ པར་ལེགས་པར་གནས་པ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱིན་པ་སྣ་ཚོགས་བསགས་པས་ཞབས་མཐིལ་ འཁོར་ལོའི་མཚན་པ་དང་། གཞན་ཁྱད་དུ་མ་བསད་པས་རྟིང་པ་ཡངས་ཤིང་ཞབས་ཀྱི་ལོང་ བུ་མི་མངོན་ལ་བྱིན་གྱིས་མཐོ་བ་དང་། སེམས་ཅན་ཆོས་ཀྱིས་སྐྱབས་པས་ཕྱག་ཞབས་ཀྱི་ 1-281 སོར་མོ་རིང་བ་དང་། གཞན་གྱི་འཁོར་མ་ཕྱེ་བས་ཕྱག་ཞབས་ཀྱི་སོར་མོ་ནི་དྲ་བ་ཡི་ནི་འབྲེལ་ པ་ངང་པའི་ལྟ་བུ་དང་། བགོ་བ་སྣ་ཚོགས་བྱིན་པས་ཕྱག་ཞབས་ཀྱི་ལྤགས་པ་འཇམ་ཞིང་ གཞོན་ཤ་ཅན་ལ་ལེགས་པ་ཉིད་དང་། བཟའ་བཏུང་རྒྱ་ཆེན་པོ་བྱིན་པས་སྐུ་ཡི་ནི་ཕྱག་ཞབས་ ཀྱི་བོལ་བཞི་དང་མགུར་གྱི་ལྷུན་གཉིས་དང་ལྟག་པ་སྟེ་བདུན་པོ་དག་མཐོ་བ་དང། སངས་ རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་བཟུང་བས་བྱིན་པ་རི་དྭགས་ཨེ་ནྱ་ཡ་ཤ་བའི་འདྲ་བར་གྲི མས་པ་དང་། གསང་ ཚིག་སྲུངས་ཤིང་འཁྲིག་པ་སྤངས་པས་གསང་གནས་གླང་པོ་ཆེའི་བཞིན་དུ་སྦུབས་སུ་ནུབ་ པ་དང་། དགེ་བའི་ལས་རྒྱ་ཆེན་པོ་མཐར་གྱིས་སྤྱད་པས་སྐུའི་རོ་སྟོད་སེང་གེ་དང་འདྲ་བར་ རྒྱས་པ་དང་། དགེ་བའི་ཆོས་ཡང་དག་པར་སྤྱད་པས་ཐལ་གོང་བར་སྐབས་མེད་པར་རྒྱས་ པ་དང་། མི་འཇིགས་པ་བྱིན་ནས་གཞན་དབུགས་ཕྱུང་བས་དཔུང་མགོ་ལེགས་པར་ཟླུམ་པ་ དང་། གཞན་གྱི་བྱ་བ་བྱེད་པ་ལ་སྤྲོ་བས་ཕྱག་འཇམ་ལ་བཟླུམ་ཞིང་མཐོ་དམན་མེད་པ་དང་ ཕྱག་མ་བཏུད་པར་པུས་མོ་སླེབ་པས་རིང་བ་དང་། དགེ་བ་བཅུ་ངོམས་པ་མེད་པར་སྤྱད་པས་ སྐྱོན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པའི་སྐུ་འོད་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་ལྡན་པ་དང་། ནད་པ་ལ་སྨན་སྣ་ ཚོགས་བྱིན་པས་མགྲི ན་པ་དྲི་མ་མེད་པའི་དུང་འདྲ་བར་རི་མོ་གསུམ་གྱིས་སྤྲས་པ་དང་། དགེ་ བའི་རྩ་བ་ལ་སྦྱོར་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱས་པས་འགྲམ་པ་རི་དྭགས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་སེང་གེ་ འདྲ་བ་གྲུ་བཞི་ལྷམ་པ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་བསམ་པ་མཉམ་པར་སྦྱོར་བས་ཚེམས་ནི་བཞི་ བཅུ་སྟེང་འོག་ཉི་ཤུ་རེར་གྲངས་མཉམ་པ་དང་། སེམས་ཅན་མི་འཛའ་བ་རྣམས་བསྡུམས་ པས་ཚེམས་རབ་དང་ཚེམས་ཐགས་བཟང་བ་བར་མི་མངོན་པ་དང་། ཡིད་དུ་འོང་བའི་ནོར་བུ་ བྱིན་པས་རྣམ་པར་དག་པའི་ཚེམས་མཐོ་དམའ་དང་ཆེ་ཆུང་མཉམ་པ་ཉིད་དང་ནི། སྒོ་གསུམ་ གྱི་ལས་མི་དགེ་
【現代漢語翻譯】 諸法猶如虛空。 並且更加殊勝，因為地、水、火、風、空僅是元素，在世間是共通的，而佛的教法不混雜，即使是微塵，也與世間的法不相同，所以在世間不是共通的。 第二，宣說圓滿俗諦色身的32種功德。 分為二：三十二相和宣說這些相如水中月。 第一：由於誓願堅定而成就的雙足底如龜背般平整安住；同樣，由於積聚各種佈施，足底有輪相；由於不殺害其他眾生，腳後跟寬廣，足踝不顯，脛骨高聳；由於以佛法救護眾生，手足的指頭修長；由於不離間他人眷屬，手足的指間有如鵝王的蹼；由於給予各種飲食，手足的面板柔嫩，富有青春氣息；由於給予廣大的飲食，身體的手足四踝、頸部的雙峰和後頸共七處高聳；由於受持佛法，脛骨如鹿王般纖細；由於守護秘密語並斷除淫慾，隱處如象王般內藏；由於逐漸行持廣大的善業，身體的上半部如獅子般豐滿；由於如實地行持善法，兩肩之間毫無空隙地豐滿；由於施予無畏並救護他人性命，臂膀圓潤；由於樂於成辦他人的事業，手柔軟圓潤，沒有高低不平，並且不彎曲而能觸及膝蓋；由於不知厭足地行持十善業，身體完全清凈，具有光芒的輪廓；由於給予病人各種藥物，喉嚨如無垢的海螺般，有三道紋路裝飾；由於圓滿地修習善的根本，面頰如獅子王般方正；由於以平等心對待眾生，牙齒有四十顆，上下各有二十顆，數量相等；由於調解不和的眾生，牙齒緊密，牙縫不顯；由於施予悅意的珍寶，牙齒清凈，高低大小一致；身語意的業不善
【English Translation】 All phenomena are like the sky. And even more superior, because earth, water, fire, wind, and space are only elements, which are common in the world, but the Buddha's teachings are not mixed, even a tiny particle is not the same as the world's phenomena, so it is not common in the world. Next, explaining the thirty-two qualities that ripen into the Rupakaya (form body) of conventional truth. Divided into two: the thirty-two major marks and explaining how these marks are like the moon in water. First: The soles of the feet are well-established and level like a tortoise's shell, accomplished through firm vows; similarly, the soles of the feet have the mark of a wheel due to accumulating various kinds of generosity; the heels are wide, the ankles are not visible, and the shanks are high because of not killing other beings; the fingers and toes are long because of protecting beings with Dharma; the fingers and toes are connected by a web like a goose king's because of not separating others' retinues; the skin of the hands and feet is soft, youthful, and excellent because of giving various kinds of food; the four ankles of the body, the two peaks of the neck, and the back of the neck, totaling seven, are high because of giving great amounts of food and drink; the shanks are slender like a deer (Eṇeya, 梵文：Eṇeya，梵文羅馬擬音：Eṇeya，字面意思：一種鹿) because of upholding the Buddha's teachings; the secret place is hidden like an elephant's because of guarding secret words and abstaining from sexual activity; the upper body is full like a lion because of gradually practicing great virtuous deeds; the shoulders are full without any space in between because of practicing virtuous Dharma correctly; the arms are well-rounded because of giving fearlessness and saving others' lives; the hands are soft, round, and without high or low spots, and they are long enough to reach the knees without bending because of being enthusiastic in doing others' work; the body is completely pure and possesses a halo of light because of practicing the ten virtues without being satisfied; the throat is like a spotless conch shell, adorned with three lines, because of giving various medicines to the sick; the cheeks are square and well-formed like a lion king because of completely perfecting the union with the roots of virtue; the teeth are forty in number, twenty each in the upper and lower jaws, equal in number, because of uniting beings with equal minds; the teeth are close together, the gums are good, and the spaces are not visible because of reconciling beings who are not harmonious; the teeth are pure, even in height and size because of giving pleasing jewels; the actions of body, speech, and mind are not unwholesome.
བཅུ་བསྲུངས་པས་ཚེམས་མཆེ་བ་རབ་མཆོག་དཀར་བ་ཉིད་དང་། བདེན་ ཚིག་བསྲུངས་པས་ལྗགས་ཞལ་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ཁེབས་པར་རིང་བ་དང་། བསོད་ནམས་ 1-282 ཚད་མེད་པས་བརྟན་ཅིང་ཡིད་དུ་འོང་བའི་རོ་བྲོ་བ་བྱིན་པས་མཐའ་དང་ཚད་མེད་ལ་གཞན་ གྱིས་བསམ་གྱིས་ཁྱབ་པ་མེད་པའི་རོ་བྲོ་བའི་མཆོག་སྟེ་རོ་མི་ཞིམ་པ་ཡང་རོ་མཆོག་ཏུ་སྣང་ བ་དང་ཉིད་དང། སེམས་ཅན་ལ་འཇམ་པའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་ཚིག་བསྡམས་ལ་ཀུན་དགའ་བའི་ ཚིག་བསྒྲགས་པས་རང་བྱུང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་ནི་བྱ་ཀ་ལ་བིང་ཀའི་སྒྲ་ལྟར་སྙན་པ་དང་ ཚངས་པའི་དབྱངས་ལྟར་རྒྱང་དུ་ཡང་ཉེ་བ་དང་མཉམ་པར་གྲགས་པ་ཉིད་དང་། བྱམས་པ་ དང་ལྡན་ཞིང་ཐམས་ཅད་བསྲུངས་པས་སྤྱན་བཟང་བ་དཀར་ནག་ཕྱེད་པ་ཨུཏྤལ་ལྟར་མཐོན་ མཐིང་དང་། བསམ་པ་ལ་གཡོ་སྒྱུ་མེད་པས་བའི་ཁྱུ་མཆོག་གི་རྫི་མ་འདྲ་བར་སྟེང་འོག་ གཉིས་ཀ་ནས་ཐད་ཀར་མཉམ་པར་བྱུང་བ་དང་བསྔགས་པར་འོས་པ་ལ་བསྔགས་པས་ཞལ་ གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་མཛེས་ཤིང་དྲི་མ་མེད་ལ་སྨིན་མཚམས་ཀྱི་མཛོད་སྤུ་དཀར་པོ་སུམ་ཅུ་རྩ་ གཉིས་གཡས་སུ་འཁྱིལ་པ་དང་ལྡན་པ་དང་། བླ་མ་ལ་གུས་པར་བྱས་པས་གཙུག་ཏོར་གྱེན་ དུ་འཕགས་པ་དབུར་ལྡན་པ་དང་། ཆོས་ཚོལ་བ་ལ་སེམས་ལས་སུ་རུང་བར་བྱས་པ་དང་ ཡིད་དུ་འོང་བའི་གོས་དང་མལ་སྟན་བྱིན་པས་རིམ་པ་ལྟར་ལྤགས་པ་ནག་ནོག་ལ་སོགས་ པས་དག་ཅིང་སྲབ་པ་དང་ལྤགས་པ་གསེར་གྱི་མདོག་འདྲ་བའམ་སུ་ཝརྞ་མདོག་བཟང་བ་ ལ་འཇུག་པས་དེ་འདྲ་བ་དང་ལྡན་པའི་སེམས་ཅན་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་དང་། འདུ་འཛི་སྤངས་ པ་དང་མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་དང་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་གྱི་གདམས་ངག་མཐུན་པར་ བཟུང་བས་རིམ་པ་ལྟར་བ་སྤུ་ལེགས་པར་ཕྲ་ལ་འཇམ་ཞིང་ཁུང་བུ་རེ་རེ་ནས་སྐྱེས་པ་དང་ སྐུའི་གྱེན་དུ་གཡས་ཕྱོགས་སུ་འཁྱིལ་པ་དང་། ཀུན་ལ་སྙིང་བརྩེ་ཞིང་རྡོ་དབྱུག་མཚོན་ཆ་ བརྡེག་པ་སྤངས་པས་དབུ་སྐྲ་དྲི་མ་མེད་པའི་རིན་ཆེན་མཐོན་མཐིང་སྟེ་ཨིནྡྲ་ནཱི་ལ་བཞིན་དུ་ མཐིང་ནག་དང་། རང་གཞན་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་སྦྱོར་བས་ནྱ་གྲོ་ད་རྫོགས་པར་སྐྱེས་པའི་ལྗོན་ ཤིང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་འདྲ་བར་སྐུ་འདོམ་གང་གྲུ་བཞིར་ཆུ་ཞེང་གབ་པ་དང་། དེ་བཞིན་ 1-283 གཤེགས་པའི་སྐུ་གཟུགས་བྱེད་པ་དང་མཆོད་རྟེན་ཞིག་པ་བཅོས་པ་དང་གཞན་འཇིགས་པ་ ལས་དབུགས་ཕྱུང་བ་དང་མི་མཐུན་པའི་བསྡུམས་བྱས་པས་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་སངས་རྒྱས་ དཔེ་མེད་པའི་དྲང་སྲོང་ཆེ་བ་འདི་ནི་སྲེད་མེད་ཀྱི་བུའི་སྟོབས་མངའ་ཞིང་མཁྲེགས་པའི་སྐུ་སྟེ་ མཐུ་བོ་ཆེ་ཆེན་པོའི་ལུས་ཀུན་ནས་མཛེས་པའི་མཚན་ཞེས་བྱ་བའོ། །མདོ་ཐ་དད་ནས་སྟོན་ ཚུལ་ཐ་དད་པ་ནི་གཅིག་གིས་གཅིག་དགག་པའམ་གཅིག་དང་གཅིག་མཐུན་པར་བྱ་བ་མིན་ ཏེ་གདུལ་བྱའི་བསམ་པ་དང་མཐུན་པར་སོ་སོར་གསུངས་པས་ཐད་ཐད་དུ་བདེན་པར་ཡ
【現代漢語翻譯】 守護十善業，能得牙齒潔白如雪；守護真實語，能使舌頭覆蓋整個面輪；以無量功德，能獲得穩固而悅意的味覺，其滋味無邊無際，他人無法想像，即使不美味的東西也會覺得非常美味。以柔和的語言對待眾生，說節制而令人喜悅的話語，能使自生佛的音聲如迦陵頻伽鳥般悅耳，如梵天之音般遠近皆聞。以慈愛之心對待一切，守護一切，能得美好的眼睛，黑白分明，如青蓮花般清澈。心中沒有欺騙，能使睫毛如牛王般上下整齊。讚美值得讚美之人，能使面容美麗無瑕，眉間有三十二根右旋的白毫。恭敬上師，能使頂髻高聳。對求法者心懷慈悲，給予悅意的衣服和臥具，能依次獲得面板潔凈細薄，如金黃色般，或獲得殊妙的膚色，成為最殊勝的眾生。遠離喧囂，遵循堪布（Khenpo，親教師）、阿阇黎（Acharya，導師）和善知識的教誨，能依次獲得毛髮細緻柔順，每根毛孔長一根毛髮，且毛髮向右旋。慈愛一切眾生，不使用棍棒刀劍，能得如靛藍寶石般烏黑亮麗的頭髮。自己和他人專注于禪定，能使身體如尼拘律陀樹（梵文：Nyagrodha，榕樹）般端正，身量與身高相等。塑造如來（Tathagata）的形象，修繕破損的佛塔（Stupa），救護他人脫離恐懼，調解不和，能成為普賢（Samantabhadra）一般的佛，成為無與倫比的大修行者，擁有渴愛滅盡之子的力量，擁有堅固的身體，即大力士般的身軀，被稱為『一切美妙之相』。不同的經典有不同的闡述方式，這並非爲了互相否定或互相統一，而是爲了適應不同眾生的心意而分別宣說，因此都是真實的。 མདོ་ཐ་དད་ནས་སྟོན་ཚུལ་ཐ་དད་པ་ནི་གཅིག་གིས་གཅིག་དགག་པའམ་གཅིག་དང་གཅིག་མཐུན་པར་བྱ་བ་མིན་ཏེ་གདུལ་བྱའི་བསམ་པ་དང་མཐུན་པར་སོ་སོར་གསུངས་པས་ཐད་ཐད་དུ་བདེན་པར་ཡ
【English Translation】 By guarding the ten virtues, one obtains teeth that are supremely white and excellent. By guarding truthful speech, one's tongue is long enough to cover the entire face. With immeasurable merit, one is granted a stable and pleasing taste, a flavor that is boundless and immeasurable, beyond others' comprehension, a supreme taste such that even unpleasant flavors seem delicious. Speaking gentle words to sentient beings, uttering restrained and pleasing words, the voice of the self-arisen Buddha is as melodious as the sound of the Kalavinka bird, like the voice of Brahma, heard equally far and near. Possessing loving-kindness and guarding all, one obtains beautiful eyes, with clear distinction between black and white, like the blue lotus. Without deceit in thought, one's eyelashes are like those of a supreme bull, straight and even from top to bottom. Praising those worthy of praise, one's face is beautiful and immaculate, with thirty-two white hairs between the eyebrows, curling to the right. Respecting the guru, one's crown of the head is raised high. Being compassionate to those seeking the Dharma and giving pleasing clothes and bedding, one obtains skin that is clean and thin, like the color of gold, or possessing excellent skin like Suvarna, thus becoming a supreme sentient being. Abandoning busyness and upholding the instructions of the Khenpo (teacher), Acharya (instructor), and spiritual friends, one obtains hair that is fine and smooth, growing one hair from each pore, and curling upwards to the right. Loving all beings and refraining from using sticks, weapons, and striking, one obtains hair as immaculate as the precious sapphire, as dark blue as Indra-nila. By oneself and others engaging in Samadhi, one's body is as upright as the circle of a fully grown Nyagrodha tree (Ficus benghalensis), with a body span equal to one's height. Likewise, making images of the Tathagata, repairing ruined stupas, rescuing others from fear, and reconciling those in discord, one becomes a Samantabhadra-like Buddha, an unparalleled great ascetic, possessing the power of the son of the desireless one, possessing a strong body, that is, a body of great power, called 'All Beautiful Signs'. Different sutras have different ways of teaching, not to negate or unify each other, but to speak separately according to the minds of those to be tamed, thus each is true in its own way. Different sutras have different ways of teaching, not to negate or unify each other, but to speak separately according to the minds of those to be tamed, thus each is true in its own way.
ིད་ ཆེས་པར་བྱ་བའོ། །དེ་ལྟར་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དཔལ་གྱིས་འབར་བའི་ཡོན་ཏན་སུམ་ ཅུ་རྩ་གཉིས་པོ་འདི་དག་ལ་སྟོན་པ་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པས་མིའི་དབང་པོ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཚན་དུ་ གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཇི་ལྟར་སྤྲིན་མེད་པའི་ནམ་མཁའི་དབྱིངས་སུ་ཟླ་བའི་གཟུགས་དང་། སྟོན་ཀའི་ཆུ་སྔོན་པོ་མདོག་དྭངས་པར་ནི་ཟླ་བའི་གཟུགས་བརྙན་མཐོང་བ་ལྟར། དེ་བཞིན་ དུ་དོན་ཡང་རྒྱལ་སྲས་ས་བཅུ་ལ་གནས་པ་དང་མོས་སྤྱོད་ལ་གནས་པའི་ཚོགས་ཀྱིས་ཁྱབ་ བདག་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ལོངས་སྐུ་དང་སྤྲུལ་སྐུའི་གཟུགས་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འཁོར་གྱི་ དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ནང་དུ་མཐོང་བར་འགྱུར་རོ། ། ༈ མཇུག་བསྡུ་བ། གསུམ་པ་མཇུག་བསྡུ་ནི། དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་ཡོན་ཏན་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་པོ་འདི་དག་སོ་ སོར་སྔོན་གྱི་རྒྱུ་དང་བཅས་ཏེ་གཞུང་འདིས་བསྟན་པའི་གོ་རིམ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བུ་མོ་རིན་ ཆེན་གྱིས་ཞུས་པ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མན་ངག་ཅེས་བྱ་བའི་མདོའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ཏེ་ཤེས་པར་ བྱ་བ་ཡིན་པས་རྒྱས་པར་མདོ་དེ་ཉིད་བལྟའོ། ། ༈ ཡོན་ཏན་དཔེ་དང་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་རྒྱས་པར་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། སྒྲིབ་པས་མི་ཕྱེད་པ་དང་མཁྱེན་པ་མི་ ཞན་པ་དང་། མཚུངས་པ་གཞན་མེད་པ་དང་། ཆོས་སྐུ་ལས་གཡོ་བ་མེད་བཞིན་དུ་གཟུགས་ 1-284 སྐུ་གཉིས་སུ་སྣང་བའི་ཕྱིར་རིམ་པ་ལྟར་སྟོབས་ལ་སོགས་པ་རྣམས་རྡོ་རྗེ་དང་སེང་གེ་དང་ ནམ་མཁའ་དག་པ་དང་ཆུའི་ཟླ་བའི་དཔེས་བསྟན་ཏོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས། ཆོས་སྐུའི། གཟུགས་སྐུའི། ཡོན་ཏན་གྱི་དཔེའི་རྒྱུ་ མཚན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བཞིའི་དང་པོ་སྟོབས་བཅུ་རྡོ་རྗེ་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། གནས་དང་ གནས་མིན་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ལ་སོགས་པ་རྣམས་རྡོ་རྗེ་འདྲ་བར་བསྟན་པའི་སྐབས་ཀྱི་གོ་ རིམ་དེ་ལས་སྟོབས་དང་པོ་དྲུག་དང་དེ་ནས་གསུམ་དང་ཐ་མ་གཅིག་གིས་རིམ་པ་བཞིན་དུ་ ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་དང་སྙོམས་པར་འཇུག་པའི་སྒྲིབ་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པ་བག་ ཆགས་དང་བཅས་པ་སྟེ་སྒྲིབ་པ་གསུམ་པོ་ཀུན་བསལ་བས་ལྷ་མིན་གྱི་གོ་ཆ་དང་རྩིག་པ་དང་ ཤིང་ཕུག་པ་དང་བཤིག་པ་དང་བཅད་པ་བཞིན་དུ་སྒྲིབ་པ་གསུམ་པོ་ཕུག་པ་དང་བཤིག་པ་ དང་བཅད་པའི་ཕྱིར་རྡོ་རྗེ་དང་འདྲ་བར་སྦྱར་རོ། །གཞན་ཡང་བརླིང་བ་སྟེ་མི་འགྱུར་བ་དང་ ཁོང་སྟོང་མ་ཡིན་པས་སྙིང་པོ་ཅན་དང་བརྟན་པ་དང་གཞན་གྱིས་མི་ཕྱེད་པས་ན་དྲང་སྲོང་གི་ སྟོབས་བཅུ་ནི་རྡོ་རྗེ་དང་འདྲའོ། །དེ་ཉིད་བཤད་ན་སྟོབས་བཅུ་ཆོས་ཅན། རྡོ་རྗེ་དང་འདྲ་སྟེ། བརླིང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གང་གི་ཕྱིར་བརླིང་བ་ཡིན་ཞེ་ན་སྙིང་པོ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གང་ གི་ཕྱིར་སྙིང་པོ་ཅན་ཡིན་ཞེ་ན་བརྟན་པའི་ཕྱིར་དང་། གང་གི་ཕྱིར་བརྟན་པ་ཡ
【現代漢語翻譯】 應當極力去做。像這樣，具有不可思議光輝的這三十二種功德，釋迦牟尼佛宣說為人的統治者——佛陀的名號。 第二，就像無雲晴空中月亮的形狀，以及秋季清澈碧藍的湖水中顯現的月亮倒影一樣。同樣，處於十地菩薩果位和信行位的修行者們，也能在圓滿報身佛和化身佛的佛陀眷屬的壇城中見到。 第三，總結部分：像這樣，這六十四種功德，各自都包含著往昔的因緣。正如這部經所闡述的次第，應當遵循《寶女所問大乘經》的教言來理解，詳細內容請參閱該經。 第三部分包含兩個小節，首先是概要說明：由於沒有遮障，智慧沒有減損，沒有其他可以比擬的，以及法身不變而顯現為色身，因此，力量等分別用金剛、獅子、清凈的虛空和水中的月亮來比喻。 第二是詳細解釋，分為兩部分：法身的功德和色身的功德的比喻原因。第一部分又分為四點，首先是十力與金剛相似的原因：在闡述知處非處智力等與金剛相似的語境中，從第一個六力，然後是三個力，最後是一個力，依次消除所知障、入定障和煩惱障及其習氣。就像摧毀天人的盔甲、墻壁、空心的樹木、破壞和斬斷一樣，因為這三個遮障被穿透、破壞和斬斷，所以比作金剛。此外，由於堅固不變，並非空虛而是有核心，穩固且不可摧毀，因此，仙人的十力與金剛相似。如果解釋一下，十力具有法性，與金剛相似，因為它們是堅固的。為什麼堅固呢？因為它們有核心。為什麼有核心呢？因為它們是穩固的。為什麼穩固呢？
【English Translation】 Should be done with utmost effort. Thus, these thirty-two qualities blazing with inconceivable glory, the teacher Shakyamuni declared as the name of the ruler of men—the Buddha. Secondly, just as the shape of the moon in the cloudless expanse of the sky, and the reflection of the moon is seen in the clear blue water of autumn. Similarly, those who abide in the ten Bhumi of the Bodhisattva and those who abide in the stage of faith, will see the complete form of the Sambhogakaya Buddha and the Nirmanakaya Buddha within the mandala of the Buddha's retinue. Concluding Remarks: Thus, these sixty-four qualities of the teachings, each with its respective causes from the past, should be understood by following the instructions of the Sutra called 'The Great Vehicle Instructions Requested by the Daughter Ratna,' according to the order taught by this text. For details, refer to the Sutra itself. The third part has two sections, the first is a brief overview: Because there is no obscuration, knowledge is undiminished, there is nothing else comparable, and although the Dharmakaya is immutable, it appears as the two Rupakayas, therefore, the powers and so on are illustrated by the examples of the Vajra, the Lion, the pure sky, and the moon in the water, respectively. The second is a detailed explanation, divided into two parts: the reasons for the metaphors of the qualities of the Dharmakaya and the Rupakaya. The first part is further divided into four points, the first being the reason why the ten powers are like a Vajra: In the context of explaining how the power of knowing what is and is not the case, etc., is like a Vajra, the first six powers, then the three powers, and finally the one power, sequentially eliminate the obscuration of knowable objects, the obscuration of meditative absorption, and the obscuration of afflictions along with their imprints. Just as destroying the armor of the Asuras, walls, hollow trees, demolition, and cutting, because these three obscurations are pierced, destroyed, and cut, they are compared to the Vajra. Furthermore, because they are firm and unchangeable, not empty but have a core, are stable, and cannot be destroyed by others, therefore, the ten powers of the sage are like a Vajra. To explain further, the ten powers have the nature of Dharma, and are like a Vajra because they are firm. Why are they firm? Because they have a core. Why do they have a core? Because they are stable. Why are they stable?
ིན་ཞེ་ན་མི་ཕྱེད་ པའི་ཕྱིར་དང་། སྒྲིབ་པས་མི་ཕྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་དེའི་ཕྱིར་ན་རྡོ་རྗེ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་མི་འཇིགས་སེང་གེ་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། གཞན་ལ་འཇིགས་པ་མེད་པའི་ ཕྱིར་དང་རང་ལས་ལྷག་པ་ལ་ལྟོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟན་པའི་ཕྱིར་ དང་སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད་འཇོམས་པའི་རྩལ་ནི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་ལྡན་པས་ན། ཐུབ་པ་ མིའི་སེང་གེ་མི་འཇིགས་པ་བཞི་དང་ལྡན་པ་ནི་རི་དྭགས་སེང་གེ་བཞིན་དུ་འཁོར་གྱི་ཚོགས་ ཀྱི་ནང་དུ་གང་ལ་ཡང་འཇིགས་པ་མི་མངའ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཉིད་བཤད་ན། ཤེས་བྱ་ཀུན་ 1-285 མངོན་སུམ་དུ་མཁྱེན་པས་གང་ཟག་གང་ལས་ཀྱང་མི་མཁྱེན་པར་རྩོད་པས་འཇིགས་པ་ མེད་པར་ནི་རྣམ་པར་གནས་སོ། །དག་པའི་ས་ལ་གནས་པའི་སེམས་ཅན་དང་ཡང་བདག་ མི་མཉམ་ཞིང་ལྷག་པར་གཟིགས་པའི་ཕྱིར་རང་ལ་ལྷག་པ་གཞན་གྱིས་ཕན་འདོགས་པ་ལ་ ལྟོས་པ་མེད་དོ། །ཐུགས་ནི་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གནས་པའི་ཕྱིར་ན་བརྟན་ པ་ཉིད་དོ། །མཆོག་ཏུ་ཡང་དཀའ་བ་མ་རིག་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་ཡང་སྤངས་ཤིང་དེ་ལས་རྒལ་ བའི་ཕྱིར་ན་རྩལ་དང་ལྡན་ནོ། ། གསུམ་པ་མ་འདྲེས་ནམ་མཁའ་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། འཇིག་རྟེན་པ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་དང་ ཉན་ཐོས་འཕགས་པ་དང་རྟེན་འབྲེལ་ལ་མཐའ་གཅིག་ཏུ་སྤྱོད་པ་རང་སངས་རྒྱས་དང་བློ་ ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་རང་བྱུང་སངས་རྒྱས་རྣམས་གོང་ནས་གོང་དུ་བློ་དག་གི་ཁྱད་ པར་ཕྲ་ཞིང་ཟབ་པའི་ཕྱིར་དཔེ་ནི་འབྱུང་བ་རྣམ་པ་ལྔ་བསྟན་ཏེ་ས་སོགས་ལྔ་སྔ་མ་རགས་ལ་ ཕྱི་མ་ཕྲ་བ་བཞིན་ནོ། །གཞན་ཡང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མ་འདྲེས་པ་འདི་འཇིག་རྟེན་ཀུན་གྱི་ཉེ་ བར་འཚོ་བའི་གཞི་དང་རྟེན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ས་ཆུ་མེ་རླུང་རྣམས་དང་ཡང་མཚུངས་ལ། འཇིག་ རྟེན་པ་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་འཕགས་པ་འོག་མ་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ལས་ ཀྱང་འདས་པའི་ཕྱིར་ས་སོགས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ལས་འདས་པའི་ནམ་མཁའ་བཞིན་ནོ། ། བཞི་པ་དེ་རྣམས་དབྱེར་མེད་ཆོས་སྐུས་ཕྱེ་བ་ནི། དེ་ལྟར་སྟོབས་བཅུ་ལ་སོགས་པ་བྲལ་ བའི་ཡོན་ཏན་སུམ་ཅུ་དང་ནི་རྩ་གཉིས་པོ་འདི་བྲལ་འབྲས་ཆོས་སྐུས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་ཡོན་ཏན་ ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་ནོར་བུ་རིན་ཆེན་དེ་རང་གི་འོད་དང་མདོག་དང་དབྱིབས་དང་དབྱེ་བ་མེད་ པ་བཞིན་དུ་ཆོས་སྐུ་དང་དབྱེ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། གདུལ་བྱས་མཐོང་ན་སེམས་དང་བས་ཚིམ་པར་བྱེད་པའི་ཡོན་ཏན་གང་ ཞིག་མཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཞེས་བྱ་བ་རྣམས་ནི། སྤྲུལ་པའི་སྐུ་དང་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ལ་ 1-286 རྫོགས་པར་ནི་ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྐུ་སྟེ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ལ་བརྟེན་པའི་ཡོན་ཏན་ཡིན་ནོ། །གཟུགས་སྐུ་གཉིས་སུ་བྱེད་པའི་རྒྱུ་ནི་གདུལ་བྱའི་སེམས་སྒྲིབ་པ་དག་པ་ལས་རིང་བ་སོ་སྐྱེ་ དང་ཉན་ཐོས
【現代漢語翻譯】 那麼，因為不可動搖，以及因為不會被遮蔽的原因，就像金剛一樣。 第二，不畏懼如獅子的原因是：因為對其他沒有恐懼，因為不依賴於超越自己的，因為對三摩地堅定，以及因為具備摧毀一切遮蔽的圓滿能力。因此，能仁（釋迦牟尼佛的稱號）人中獅子具備四種無畏，就像獅子在眷屬眾中對任何事物都不感到畏懼一樣。對此進行解釋：因為完全了知一切所知，所以對於任何人都不知曉而進行辯論沒有畏懼，安住于清凈的地上。又因為眾生與自己不平等，並且能看到超越自己的，所以不依賴於他人給予幫助。因為心專注於一切法，所以是堅定的。因為也捨棄了最難的無明習氣的地，並且超越了它，所以具備能力。 第三，不混雜如虛空的原因是：世間凡夫、聲聞聖者、完全依緣起而行持的獨覺、具慧菩薩以及自生佛，從高到低智慧清凈的差別細微而深奧，所以用五大來比喻，即地等五大，前者粗糙而後者精細。此外，佛的不混雜性是世間一切近住的基礎和所依，所以也與地、水、火、風相似。又因為超越了世間和出世間下等聖者的法相，所以就像超越地等法相的虛空一樣。 第四，這些無別由法身所區分：如此，十力等不離的三十功德以及這兩個根本，這些不離的果由法身完全區分的功德。例如，珍寶與其自身的光、顏色、形狀和類別沒有區別一樣，與法身沒有區別。 第二，如果所化眾生見到，能使心滿意足的功德，即三十二相，是依于化身和對大乘法圓滿受用的報身，也就是依於色身二身的功德。顯現色身二身的原因是，所化眾生的心遠離了遮蔽，即凡夫和聲聞。
【English Translation】 Then, because of being unshakeable, and because of the reason of not being obscured, it is like a vajra. Second, the reason for being fearless like a lion is: because there is no fear of others, because there is no reliance on those superior to oneself, because of being steadfast in samadhi, and because of possessing the perfect ability to destroy all obscurations. Therefore, the Muni (title of Shakyamuni Buddha) lion among humans possesses four kinds of fearlessness, just as a lion in the assembly of retinue does not feel fear towards anything. Explaining this: Because of completely knowing all knowable things, there is no fear of arguing with anyone who does not know, and abiding on the pure ground. Also, because sentient beings are not equal to oneself, and one can see beyond oneself, there is no reliance on others for help. Because the mind is focused on all dharmas, it is steadfast. Because one has also abandoned the most difficult ground of ignorance and habitual tendencies, and has transcended it, one possesses ability. Third, the reason for being unmixed like the sky is: worldly ordinary people, Shravaka (hearers) saints, solitary realizers who practice solely based on dependent origination, wise Bodhisattvas, and self-born Buddhas, the differences in the purity of wisdom from higher to lower are subtle and profound, so the five elements are used as an analogy, that is, the five elements of earth, etc., the former being coarse and the latter being subtle. Furthermore, the Buddha's unmixed nature is the basis and support for the sustenance of all the world, so it is also similar to earth, water, fire, and wind. Also, because it transcends the characteristics of the dharmas of worldly and transcendental lower saints, it is like the sky that transcends the characteristics of earth, etc. Fourth, these are inseparably distinguished by the Dharmakaya: Thus, the thirty qualities of the ten powers, etc., and these two roots, these inseparable results are the qualities completely distinguished by the Dharmakaya. For example, just as a precious jewel is not different from its own light, color, shape, and category, it is not different from the Dharmakaya. Second, if the beings to be tamed see it, the qualities that make the mind satisfied, namely the thirty-two marks, are the qualities that rely on the Nirmanakaya (emanation body) and the Sambhogakaya (enjoyment body) that fully enjoys the Mahayana Dharma, that is, the two Rupakayas (form bodies). The reason for manifesting the two Rupakayas is that the minds of the beings to be tamed are far from obscurations, namely ordinary people and Shravakas.
་སོགས་དང་། སེམས་ཅན་དག་པ་ལས་ཉེ་བ་བྱང་སེམས་སར་གནས་རྣམས་ ལ་རིམ་པ་བཞིན་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་སྣ་ཚོགས་དང་རྒྱལ་བའི་དག་པའི་འཁོར་གྱི་དཀྱིལ་ འཁོར་དུ་རིམ་པ་ལྟར་དཔེར་ན་ཆུ་ནང་དུ་ཟླ་བའི་གཟུགས་བརྙན་མཐོང་བ་དང་། ནམ་མཁར་ ཟླ་བའི་གཟུགས་དངོས་མཐོང་བ་བཞིན་དུ་གཟུགས་སྐུ་དེ་མཐོང་བའི་ཚུལ་ནི་སྤྲུལ་སྐུ་དང་ ལོངས་སྐུ་རྣམ་པ་གཉིས་སོ། ། ༈ སྤྱི་དོན་གྱི་ཡོན་ཏན་གཞན་དག་བཤད་པ། ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་གཙོ་བོར་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་གཙོ་བོར་བཤད་པ། གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་ གཙོ་བོར་བཤད་པ། སྤྱིའི་རྣམ་གཞག་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། ། དང་པོ་ནི། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་དུ། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་དང་། །རྣམ་པར་ཐར་ དང་མཐར་གྱིས་ནི། །སྙོམས་འཇུག་དགུ་ཡི་བདག་ཉིད་དང་། །ཟད་པར་བཅུ་ཡི་བདག་ཉིད་ དང་། །ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་སྐྱེ་མཆེད་ནི། །རབ་ཏུ་དབྱེ་བས་རྣམ་བརྒྱད་དང་། །ཉོན་མོངས་ མེད་དང་སྨོན་མཁྱེན་དང་། །མངོན་ཤེས་སོ་སོ་ཡང་དག་རིག །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དག་བཞི་ དང་། །དབང་བཅུ་དང་ནི་སྟོབས་བཅུ་དང་། །མི་འཇིགས་པ་ནི་བཞི་དག་དང་། །བསྲུང་བ་ མེད་པ་རྣམ་གསུམ་དང་། །དྲན་པ་ཉེར་གཞག་རྣམ་གསུམ་དང་། །བསྙེལ་བ་མི་མངའི་ཆོས་ ཉིད་དང་། །བག་ཆགས་ཡང་དག་བཅོམ་པ་དང་། །སྐྱེ་ལ་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་། །ཐུབ་པ་ ཁོ་ནའི་མ་འདྲེས་ཆོས། །བཅྭ་བརྒྱད་བཤད་པ་གང་ཡིན་དང་། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ ཉིད་དང་། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཞེས་ཏེ། ལུས་དང་ཚོར་བ་དང་སེམས་དང་ཆོས་ དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་བཞི་དྲན་པ་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། མི་དགེ་བ་སྐྱེས་ པ་རྣམས་སྤོང་བ་དང་མ་སྐྱེས་པ་རྣམས་མི་སྐྱེ་བ་དང་དགེ་བ་སྐྱེས་པ་རྣམས་འཕེལ་བ་དང་མ་ 1-287 སྐྱེས་པ་རྣམས་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་བརྩོན་པ་ཡང་དག་པར་སྤོང་བ་བཞི་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་མཚན་ ཉིད་ཅན་དང་། འདུན་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་དང་སེམས་དང་དཔྱོད་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་ བཞི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། དད་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་དང་དྲན་པ་དང་ཏིང་ ངེ་འཛིན་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་དབང་པོ་ལྔ་འཕགས་པའི་ལམ་སྒྲུབ་པ་ལ་དབང་བྱེད་པའི་མཚན་ ཉིད་ཅན་དང་། དད་པ་ལ་སོགས་པའི་སྟོབས་ལྔ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཀྱི་མི་རྫི་བའི་མཚན་ཉིད་ ཅན་དང་། དྲན་པ་དང་ཆོས་རབ་ཏུ་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་དང་དགའ་བ་དང་ ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་བཏང་སྙོམས་ཡང་དག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་བདུན་ དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པར་བྱེད་པའི་ཡང་དག་གི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། ཡང་ དག་པའི་ལྟ་བ་དང་རྟོག་པ་དང་ངག་དང་ལས་ཀྱི་མཐའ་དང་འཚོ་བ་དང་རྩོལ་བ་དང་དྲན་པ་ དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏེ་འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་སྒོ
【現代漢語翻譯】 等等。對於那些比眾生更純凈、處於菩薩地的眾生來說，就像在水中看到月亮的倒影，在天空中看到真實的月亮一樣，他們會依次在各種不同的世界和佛陀的清凈眷屬的壇城中看到化身和報身。 總的來說，要講述其他的功德，主要是講述法身的功德。分為三個部分：主要講述法身的功德，主要講述色身的功德，以及確定共同的特徵。 第一部分，《現觀莊嚴論》中說：『菩提分法無量，解脫及漸次，等至九自在，十圓滿自在，勝生界八勝，無惱無愿智，及無礙妙智，一切清凈四，十自在及十力，四無畏及三護，三念住及無忘，斷習大悲生，唯佛不共法，十八及一切智，是名法性身。』 身體、感受、心和法四念住是具有正念和智慧的特徵。爲了斷除已生起的不善，使未生起的不善不生起，爲了增長已生起的善，使未生起的善生起而精進，四正勤是具有精進的特徵。欲、勤、心、觀四神足是具有禪定的特徵。信、勤、念、定、慧五根是具有能主宰修習聖道的特徵。信等五力是具有不被相異品摧伏的特徵。念、擇法、精進、喜、輕安、定、舍七覺支是具有如實證悟真如的正見特徵。正見、正思、正語、正業、正命、正精進、正念、正定八正道是通往解脫的途徑。
【English Translation】 Etc. For those beings who are purer than sentient beings and who are in the Bodhisattva grounds, they will see the Nirmanakaya (emanation body) and Sambhogakaya (enjoyment body) in various realms and in the mandala of the Buddha's pure retinue, just as one sees the reflection of the moon in water and the real moon in the sky. In general, to explain other qualities, mainly to explain the qualities of the Dharmakaya (body of truth). It is divided into three parts: mainly explaining the qualities of the Dharmakaya, mainly explaining the qualities of the Rupakaya (form body), and determining the common characteristics. The first part, in the Abhisamayalankara (Ornament of Clear Realization), it says: 'The factors of enlightenment are immeasurable, liberation and gradual, the nine samadhis are self-mastery, the ten perfections are self-mastery, the eight superior birth realms, the wisdom without affliction or desire, and the unobstructed wonderful wisdom, all four are pure, the ten self-masteries and the ten powers, the four fearlessnesses and the three protections, the three mindfulnesses and the non-forgetfulness, the destruction of habits and the arising of great compassion, the eighteen unique qualities of the Buddha alone, and the all-knowingness, are called the Dharmakaya.' The four mindfulnesses of body, feeling, mind, and phenomena are characterized by mindfulness and wisdom. The four right exertions are characterized by diligence in order to abandon unwholesome things that have arisen, to prevent unwholesome things that have not arisen from arising, to increase wholesome things that have arisen, and to generate wholesome things that have not arisen. The four legs of miraculous power—desire, effort, mind, and investigation—are characterized by samadhi (meditative concentration). The five faculties—faith, effort, mindfulness, samadhi, and wisdom—are characterized by the ability to dominate the practice of the noble path. The five powers—faith, etc.—are characterized by not being overwhelmed by opposing factors. The seven branches of enlightenment—mindfulness, discrimination of phenomena, effort, joy, tranquility, samadhi, and equanimity—are characterized by the correct view that directly realizes suchness. The eightfold noble path—right view, right thought, right speech, right action, right livelihood, right effort, right mindfulness, and right samadhi—is the path to liberation.
མ་ལམ་གྱི་ཡང་དག་གི་མཚན་ ཉིད་ཅན་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་ཆོས་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་ནོ། །བྱམས་པ་དང་ སྙིང་རྗེ་དང་དགའ་བ་དང་བཏང་སྙོམས་ཚད་མེད་པ་བཞི་སེམས་ཅན་རྣམས་སྡུག་བསྔལ་དང་ བྲལ་བ་དང་ཕན་བདེ་ཐོབ་པར་འདོད་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། གཟུགས་ཅན་གཟུགས་ ལ་ལྟ་བ་དང་ནང་གཟུགས་མེད་པར་ཤེས་པ་དང་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ལ་ལྟ་བ་དང་སྡུག་པའི་ རྣམ་པར་ཐར་པ་ལུས་ཀྱིས་མངོན་སུམ་དུ་བྱས་ནས་རྫོགས་པར་བྱས་ཏེ་གནས་པ་དང་ནམ་ མཁའ་མཐའ་ཡས་སྐྱེ་མཆེད་དང་རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས་སྐྱེ་མཆེད་དང་ཅི་ཡང་མེད་པའི་སྐྱེ་ མཆེད་དང་འདུ་ཤེས་དང་འདུ་ཤེས་མེད་མིན་སྐྱེ་མཆེད་དང་། འདུ་ཤེས་དང་ཚོར་བ་འགོག་ པའི་རྣམ་པར་ཐར་པ་སྟེ་བརྒྱད་དང་བསམ་གཏན་བཞི་དང་གཟུགས་མེད་བཞི་དང་འགོག་པ་ སྟེ་མཐར་གྱིས་གནས་པའི་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དགུ་དང་། ཟད་པར་ས་དང་ཆུ་དང་མེ་དང་ རླུང་དང་སྔོན་པོ་དང་སེར་པོ་དང་དམར་པོ་དང་དཀར་པོ་དང་ནམ་མཁའ་དང་རྣམ་པར་ཤེས་ 1-288 པ་སྟེ་ཟད་པར་བཅུ་དང་། ནང་གཟུགས་སུ་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ཆུང་ངུ་དང་ ཆེན་པོ་གཉིས་དང་ནང་གཟུགས་མེད་པར་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ཆུང་ངུ་དང་ ཆེན་པོ་དང་སྔོན་པོ་སོགས་བཞི་ཟིལ་གྱིས་མནན་ནས་ཤེས་ཤིང་མཐོང་བ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་ པའི་སྐྱེ་མཆེད་བརྒྱད་དེ། དེ་ལྟར་རྣམ་ཐར་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཞི་གནས་དང་ལྷག་མཐོང་ གི་མཚན་ཉིད་ཅན་ནོ། །ཉོན་མོངས་མེད་པ་དང་། སྨོན་ལམ་མཁྱེན་པ་དང་གཉིས་ཏིང་ངེ་ འཛིན་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་རྫུ་འཕྲུལ་དང་ལྷའི་རྣ་བ་དང་གཞན་གྱི་སེམས་ ཤེས་པ་དང་སྔོན་གྱི་གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པ་དང་ལྷའི་མིག་དང་ཟག་པ་ཟད་པའི་མངོན་པར་ ཤེས་པ་དྲུག་ལྐོག་གྱུར་ཤེས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། ཆོས་དང་དོན་དང་ངེས་པའི་ཚིག་དང་ སྤོབས་པ་སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་བཞི་ཤེས་རབ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་ དང་རྟེན་དང་དམིགས་པ་དང་ཐུགས་དང་ཡེ་ཤེས་ཡོངས་སུ་དག་པ་བཞི་ཞི་ལྷག་གི་མཚན་ ཉིད་ཅན་དང་། ཚེ་དང་སེམས་དང་ཡོ་བྱད་དང་ལས་དང་སྐྱེ་བ་དང་མོས་པ་དང་སྨོན་ལམ་དང་ རྫུ་འཕྲུལ་དང་ཡེ་ཤེས་དང་ཆོས་ལ་དབང་བ་བཅུ་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་དབང་བསྒྱུར་བའི་ མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། སྟོབས་དང་མི་འཇིགས་པ་སྔར་བཤད་པ་དང་། སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་ སྤྱོད་པ་ལ་ཉེས་པ་སྦེད་པའི་སྲུང་བ་མེད་པ་གསུམ་སྤྱོད་པ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ དང་། ཆོས་སྟོན་པ་ན་གུས་པ་དང་མ་གུས་པ་དང་འདྲེས་མར་ཉན་པ་ལ་ཆགས་པ་དང་སྡང་བ་ དང་དེ་གཉིས་འདྲེས་པ་མེད་པ་དྲན་པ་ཉེར་གཞག་གསུམ་བཏང་སྙོམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་ དང་། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ལ་བསྙེལ་ཞིང་དུས་ལས་འདའ་བ་མི་མངའ་བ་ཕྲིན་ལས་དོན་ཡོད་ པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། སྒྲིབ་པའི་བག་ཆགས་
【現代漢語翻譯】 通往覺悟的正確道路的特徵，是與菩提分法相符的三十七種法。 四無量心，即慈、悲、喜、舍，其特徵是希望眾生遠離痛苦，獲得利益和快樂。 八勝處，即有色者觀色，內無色想者知外色，以及通過身體實現並圓滿地安住于凈解脫；還有空無邊處、識無邊處、無所有處、非想非非想處。 八解脫，即滅盡定，總共八種；四禪定和四無色定以及滅盡定，是次第安住的九種等至。 十遍處，即地、水、火、風、青、黃、赤、白、空、識。 八勝解，即內有色想而觀外小大諸色，內無色想而觀外小大諸色，以及勝伏青等四色並了知和見到。 如此，解脫等具有止觀的特徵。無煩惱和知曉願望二者具有三摩地和智慧的特徵；神變、天耳、知他心、宿命通、天眼、漏盡通這六種神通具有了知隱蔽的特徵；法、義、詞、辯才四無礙解具有智慧和三摩地的特徵；所依、所緣、意樂、智慧四清凈具有止觀的特徵；壽命、心、資具、業、生、意樂、愿、神變、智慧、法這十自在具有隨欲自在的特徵；力量和無畏如前所述；身語意的行為沒有隱藏過失的三種守護具有行為完全清凈的特徵；在說法時，對於恭敬、不恭敬和混合聽法，沒有貪戀、嗔恨和二者混合，三種正念住具有舍的特徵；對於利益眾生沒有遺忘和錯過時機，具有事業不空耗的特徵；以及遮蔽的習氣。
【English Translation】 The characteristics of the correct path to enlightenment are the thirty-seven dharmas that are in accordance with the aspects of bodhi. The four immeasurables, namely loving-kindness, compassion, joy, and equanimity, are characterized by the wish for all sentient beings to be free from suffering and to attain benefit and happiness. The eight victories, namely, one with form contemplating form, one without inner form contemplating outer form, and the attainment and complete abiding in pure liberation through the body; also the sphere of infinite space, the sphere of infinite consciousness, the sphere of nothingness, and the sphere of neither perception nor non-perception. The eight liberations, namely, the cessation; a total of eight types; the four concentrations and the four formless concentrations, as well as cessation, are the nine successive meditative absorptions. The ten all-pervading spheres, namely earth, water, fire, wind, blue, yellow, red, white, space, and consciousness. The eight transcendences, namely, with inner perception of form, contemplating outer small and large forms; without inner perception of form, contemplating outer small and large forms; and overcoming and knowing and seeing the four colors such as blue. Thus, liberation and so forth have the characteristics of calm abiding and insight. Absence of afflictions and knowing aspirations both have the characteristics of samadhi and wisdom; the six superknowledges of miraculous power, divine ear, knowing others' minds, remembering past lives, divine eye, and exhaustion of defilements have the characteristic of knowing the hidden; the four correct understandings of dharma, meaning, words, and eloquence have the characteristics of wisdom and samadhi; the four purities of support, object, intention, and wisdom have the characteristics of calm abiding and insight; the ten powers over life, mind, resources, karma, birth, intention, aspiration, miraculous power, wisdom, and dharma have the characteristic of controlling as desired; strength and fearlessness are as previously explained; the three protections of body, speech, and mind actions without concealing faults have the characteristic of completely pure conduct; when teaching the dharma, without attachment, hatred, or a mixture of the two towards respectful, disrespectful, and mixed listening, the three mindfulnesses have the characteristic of equanimity; not forgetting or missing the opportunity to benefit sentient beings has the characteristic of effective action; and the imprints of obscurations.
ཡང་དག་པར་བཅོམ་པ་སྤངས་པ་མཐར་ ཐུག་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། གདུལ་བྱ་ལ་ཉིན་མཚན་དུས་དྲུག་ཏུ་གཟིགས་པའི་ཐུགས་ རྗེ་ཆེན་པོ་གཞན་དོན་ལ་བརྩོན་པ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། མ་འདྲེས་བཅྭ་ 1-289 བརྒྱད་སྔར་བཤད་པ་དང་། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྐྱེ་མེད་དུ་ རྟོགས་ཤིང་དོན་གཉིས་མཐར་ཐུག་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། དང་གིས་བསྡུས་པ་ལམ་ཤེས་ པ་དང་གཞི་ཤེས་པ་སྟེ། གཉིས་པོ་རིམ་པ་ལྟར། ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་ལམ་རང་བཞིན་མེད་པར་ ཤེས་ཤིང་ཡང་དག་པའི་མཐའ་མངོན་དུ་མི་བྱེད་པར་གཞན་དོན་བྱེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ དང་། བདག་མེད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་ཤིང་སྤངས་རྟོགས་ཕྱོགས་རེ་བར་གྱུར་པའི་མཚན་ ཉིད་ཅན་ནོ། །དེ་ལྟར་དེ་དག་ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་ཆེ་ལོང་བསྡུས་པ་སྟེ། རྒྱས་པར་ནི་ཡུམ་ རྣམས་སུ། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ལྟ་ཇི་སྙེད་ཅིག་བརྗོད་པར་བགྱི་སྟེ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ ཡོན་ཏན་ནི་ཚད་མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་སོགས་དང་། མདོ་རྣམས་སུ་མི་འབྲལ་བའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ ཆོས་གང་གཱ་ཀླུང་གི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པ་ཞེས་སོགས་གསུངས་ཏེ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའོ། ། ༈ གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་གཙོ་བོར་བཤད་པ། གཉིས་པ་ནི། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་དུ། ཐུབ་པའི་སེན་མོ་ཟངས་མདོག་དང་། །མདོག་ སྣུམ་མཐོ་དང་སོར་མོ་རྣམས། །ཟླུམ་རྒྱས་བྱིན་གྱིས་ཕྲ་བ་དང་། །རྩ་མི་མངོན་དང་མདུད་ པ་མེད། །ལོང་བུ་མི་མངོན་ཞབས་མཉམ་དང་། །སེང་གེ་གླང་ཆེན་བྱ་དང་ནི། །ཁྱུ་མཆོག་ སྟབས་གཤེགས་གཡས་ཕྱོགས་དང་། །མཛེས་གཤེགས་དྲང་དང་འཁྲིལ་བག་ཆགས། །བྱི་ དོར་བྱས་འདྲ་རིམ་པར་འཚམ། །གཙང་དང་འཇམ་དང་དག་པའི་སྐུ། །མཚན་ནི་ཡོངས་སུ་ རྫོགས་པ་དང་། །སྐུ་ཡི་ཁོ་ལག་ཡངས་ཤིང་བཟང་། །གོམ་སྙོམས་པ་དང་སྤྱན་གཉིས་ནི། །དག་དང་གཞོན་ཤ་ཅན་ཉིད་དང་། །སྐུ་ཞུམ་མེད་དང་རྒྱས་པ་དང་། །ཤིན་ཏུ་གྲི མས་པའི་སྐུ་ ཉིད་དང་། །ཡན་ལག་ཤིན་ཏུ་རྣམ་འབྱེད་དང་། །གཟིགས་པ་སྒྲིབ་མེད་དག་པ་དང་། །དཀུ་ ཟླུམ་སྐབས་ཕྱིན་མ་རྙོངས་དང་། །ཕྱང་ངེ་བ་དང་ལྟེ་བ་ནི། །ཟབ་དང་གཡས་ཕྱོགས་འཁྱིལ་ པ་དང་། །ཀུན་ནས་བལྟ་ན་སྡུག་པ་དང་། །ཀུན་སྤྱོད་གཙང་དང་སྐུ་ལ་ནི། །སྨེ་བ་ནག་བག་ མེད་པ་དང་། །ཕྱག་ནི་ཤིང་བལ་ལྟར་འཇམ་དང་། །ཕྱག་རིས་མདངས་ཡོད་ཟབ་རིང་དང་། 1-290 །ཞལ་ནི་ཧ་ཅང་མི་རིང་དང་། །མཆུ་ནི་བིམ་པ་ལྟར་དམར་དང་། །ལྗགས་མཉེན་པ་དང་སྲབ་ པ་དང་། །དམར་དང་འབྲུག་གི་སྒྲ་ཉིད་དང་། །གསུང་མཉེན་འཇམ་དང་མཆེ་བ་ཟླུམ། །རྣོ་ དང་དཀར་དང་མཉམ་པ་དང་། །བྱིན་གྱིས་ཕྲ་དང་ཤངས་མཐོ་དང་། །མཆོག་ཏུ་དག་པ་དག་ དང་ནི། །སྤྱན་ཡངས་པ་དང་རྫི་མ་སྟུག །པད་མའི་འདབ་མ་འདྲ་བ་དང་། །སྨིན་ཚུགས་རིང་ དང་འཇམ་པ་དང་། །སྣུམ་དང་སྤུ་ནི་མཉམ་
【現代漢語翻譯】 又，完全斷除了所有過失，達到究竟之境，具此相；對於所化眾生，日夜六時皆以大悲心觀照，精勤利他，具此任運成就之相；以及先前所說的十八不共法；並且，證悟一切法皆無生，通達二利究竟之相；以及總攝道智和基智，二者次第了知三乘之道的無自性，不顯現真實的邊際，而行利他之相；現證無我，是斷證二者兼顧之相。如是等等，是略述法身的功德，若要廣說，如《般若經》中雲：『如是，如來之功德，當如何宣說？如來之功德，實不可量。』等等。又如經中說：『不離之功德法，勝過恒河沙數。』等等，實不可思議。 二者，主要宣說色身的功德： 在《現觀莊嚴論》中說：『佛陀的指甲呈銅色，色澤光潤且高隆，手指圓潤豐滿，紋路纖細，脈絡不顯，沒有結節。腳踝不顯，雙足平齊，行走時如獅子、象王、鴻雁般穩健，步伐優雅，右旋而行，步履端莊，姿態柔美。』 『身體如同經過擦拭般潔凈，次第勻稱，清凈柔軟，具足一切相好，身形寬廣美好，步伐穩健，雙眼清澈年輕，身軀不萎縮，豐滿圓潤，體態極為勻稱，肢體分明，目光清澈無礙。』 『腰部圓潤，背部挺直，身形修長，肚臍深陷，右旋而生，從各方面看都令人愉悅，行為舉止端莊，身上沒有黑痣等瑕疵，手如木棉般柔軟，手紋清晰深刻而綿長。』 『面容不過長，嘴唇紅潤如頻婆果，舌頭柔軟纖薄，紅色且發出雷鳴般的聲音，聲音柔和悅耳，牙齒圓潤、鋒利、潔白且整齊，紋路纖細，鼻樑高挺，極為清凈。』 『眼睛寬大，睫毛濃密，如蓮花瓣般美麗，眉毛修長柔順，光潤，毛髮整齊。』
【English Translation】 Furthermore, it is characterized by completely abandoning all faults and reaching the ultimate state; with great compassion, it observes sentient beings to be tamed six times day and night, and it is characterized by spontaneously accomplishing the benefit of others; and the eighteen unshared qualities previously mentioned; moreover, it realizes that all dharmas are unborn, and it is characterized by understanding the ultimate benefit of both oneself and others; and it encompasses the wisdom of the path and the wisdom of the basis, and in sequence, it knows the selflessness of the paths of the three vehicles, and it does not manifest the true extreme, but acts for the benefit of others; it directly realizes selflessness, and it is characterized by being partial to both abandonment and realization. Thus, these are the qualities of the Dharmakaya (Body of Dharma) summarized; to elaborate, as in the Prajnaparamita Sutras (Yum): 'Thus, how should the qualities of the Tathagata (Thus Gone One) be described? The qualities of the Tathagata are truly immeasurable.' and so on. Also, as the sutras say: 'The qualities of inseparable dharmas surpass the sands of the Ganges River.' and so on, which are truly inconceivable. Secondly, the qualities of the Rupakaya (Form Body) are mainly explained: In the Abhisamayalankara (Ornament of Clear Realization), it says: 'The nails of the Buddha are copper-colored, the color is lustrous and high, the fingers are round and full, the lines are delicate, the veins are not visible, there are no knots. The ankles are not visible, the feet are level, and when walking, they are as steady as a lion, elephant king, or goose, the steps are elegant, moving to the right, the gait is dignified, and the posture is graceful.' 'The body is as clean as if it has been wiped, the order is even, pure and soft, possessing all the marks and signs, the body is broad and beautiful, the steps are steady, the eyes are clear and young, the body does not shrink, it is full and round, the figure is extremely well-proportioned, the limbs are distinct, and the gaze is clear and unobstructed.' 'The waist is round, the back is straight, the figure is slender, the navel is deep, born spiraling to the right, pleasing to look at from all aspects, the behavior is dignified, there are no blemishes such as black moles on the body, the hands are as soft as cotton, and the lines of the hands are clear, deep, and long.' 'The face is not too long, the lips are red like the bimba fruit, the tongue is soft and thin, red and emits a sound like thunder, the voice is gentle and pleasant, the teeth are round, sharp, white, and even, the lines are delicate, the nose is high, and extremely pure.' 'The eyes are wide, the eyelashes are thick, beautiful like lotus petals, the eyebrows are long and smooth, lustrous, and the hair is even.'
པ་དང་། །ཕྱག་རིང་རྒྱས་དང་སྙན་མཉམ་དང་། །ཉམས་པ་རྣམ་པར་སྤངས་པ་དང་། །དཔྲལ་བ་ལེགས་པར་འབྱེས་པ་དང་། །དབྱེས་ཆེ་བ་ དང་དབུ་རྒྱས་དང་། །དབུ་སྐྲ་བུང་བ་ལྟར་གནག་དང་། །སྟུག་དང་འཇམ་དང་མ་འཛིངས་ དང་། །མི་གཤོར་དྲི་ཞིམ་སྐྱེས་བུ་ཡི། །ཡིད་ནི་འཕྲོག་པར་བྱེད་པ་དང་། །དཔལ་གྱི་བེའུ་དང་ བཀྲ་ཤིས་ནི། །སངས་རྒྱས་དཔེ་བྱད་བཟང་པོར་བཞེད། །ཅེས་གསུངས་པ་དཔེ་བྱད་བརྒྱད་ ཅུ་དང་། གསང་བ་བསམ་མི་ཁྱབ་ཏུ་གསུངས་པ་གསུང་དབྱངས་ཡན་ལག་དྲུག་ཅུ་སྟེ། མཉེན་ དང་འཇམ་དང་ཡིད་འོང་དང་། །ཡིད་དུ་འཐད་དང་དག་པ་དང་། །དྲི་མ་མེད་དང་གསལ་བ་ དང་། །སྙན་ཅིང་འཇེབས་དང་མཉན་པར་འོས། །མི་ཚུགས་པ་དང་སྙན་པ་དང་། །དུལ་བ་ དང་ནི་མི་རྩུབ་པ། །མི་བསླང་བ་དང་རབ་ཏུ་དུལ། །རྣར་སྙན་པ་དང་ལུས་སིམ་བྱེད། །སེམས་ སིམ་བྱེད་དང་སྙིང་དགར་བྱེད། །དགའ་བདེ་སྐྱེད་དང་ཡོངས་གདུང་མེད། །ཀུན་ཤེས་བྱ་དང་ རྣམ་རིག་བྱ། །རྣམ་པར་གསལ་དང་དགའ་བར་བྱེད། །མངོན་དགའ་བྱེད་དང་ཀུན་ཤེས་ བྱེད། །རྣམ་རིག་བྱེད་དང་རིགས་པ་དང་། །འབྲེལ་པ་དང་ནི་ཟློས་སྐྱོན་མེད། །སེང་གེའི་སྒྲ་ཡི་ ཤུགས་དང་ནི། །གླང་པོ་ཆེ་ཡི་སྒྲ་སྐད་དང་། །འབྲུག་སྒྲའི་དབྱངས་དང་ཀླུ་དབང་སྒྲ། །དྲི་ཟ་ཡི་ ནི་གླུ་དབྱངས་དང་། །ཀ་ལ་བིང་ཀའི་སྒྲ་དབྱངས་དང་། །ཚངས་པའི་སྒྲ་དབྱངས་བསྒྲགས་པ་ དང་། །ཤང་ཤང་ཏེའུའི་སྒྲ་དབྱངས་གྲགས། །ལྷ་དབང་སྒྲ་དབྱངས་ལྟར་སྙན་དང་། །རྔ་ཡི་སྒྲ་ དང་མ་ཁེངས་པ། །མི་དམའ་བ་དང་དེ་བཞིན་དུ། །སྒྲ་ཀུན་གྱི་ནི་རྗེས་སུ་ཞུགས། །ཚིག་ཟུར་ 1-291 ཆགས་པ་མེད་པ་དང་། །མ་ཚང་མེད་དང་མ་ཞུམ་པ། །མི་ཞན་པ་དང་རབ་ཏུ་དགའ། །ཁྱབ་ དང་ཐ་བ་བཅས་པའི་ཆེད། །རྒྱུན་ཆགས་པ་དང་འབེལ་པ་དང་། །སྒྲ་ཀུན་རྫོགས་པར་བྱེད་ པ་དང་། །དབང་པོ་ཐམས་ཅད་ཚིམ་བྱེད་དང་། །མ་སྨད་པ་དང་མི་འགྱུར་བ། །མ་རྟགས་པ་ དང་འཁོར་ཀུན་གྲགས། །ཀུན་གྱི་མཆོག་ལྡན་ལྡན་པའོ། །ཞེས་པ་བསྡུ་བའི་ཚིགས་བཅད་ དོ། །གཞན་ཡང་འཇམ་དཔལ་གྱིས་དྲིས་པའི་མདོར་གསུངས་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ ཕྱག་ཞབས་ཀྱི་མཐིལ་ལ་རི་མོའི་རྗེས་ཀྱི་མཚན་བརྒྱད་ཅུ་དང་། ཕལ་པོ་ཆེར་གསུངས་པ་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་དབུ་ནས་ཞབས་ཀྱི་བར་ལ་མཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཀྱི་འཁོར་དུ་བྱུང་ བའི་མཚན་དགུ་བཅུ་རྩ་དྲུག་སྟེ་འདིར་ཡི་གེ་མངས་པས་འཇིགས་ནས་མ་བྲིས་པས་མདོ་དེ་ དག་བལྟ་བར་བྱའོ། །དེ་དག་ནི་གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་ཆེ་ལོང་བསྡུས་པ་ཡིན་ལ། རྒྱས་པར་ ནི། མདོ་དག་ལས། སངས་རྒྱས་ཡོན་ཏན་བསམ་མི་ཁྱབ། ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་བསམ་གྱིས་ མི་ཁྱབ་པོ། ། ༈ སྤྱིའི་རྣམ་གཞག་གཏན་ལ་དབབ་པ། གསུམ་པ་ནི། དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་སྐུ་གཉིས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་བདེན་པ་ གཉིས་ཀྱི་རྣམ
【現代漢語翻譯】 手足修長，耳垂齊肩， 一切過失皆已斷除，額頭平整開闊， 胸廓寬大，頭形飽滿， 頭髮如蜂般烏黑、濃密、柔順、不雜亂， 不分叉且散發香氣，能攝人心魄。 吉祥旋和吉祥結， 是如來殊勝妙相。 以上是八十隨形好。 秘密不可思議的六十支妙音：柔軟、溫和、悅意、 適意、清凈、無垢、明澈、 悅耳、動聽、適於聆聽、 不粗獷、悅耳、 調順、不粗暴、 不激昂、極其調順、 悅耳動聽、身心舒暢， 內心平靜、令人愉悅， 生起歡喜安樂、毫無痛苦， 通曉一切所知、明辨一切事理， 清晰明瞭、令人喜悅， 顯現喜悅、通曉一切， 明辨事理、合乎正理， 關聯緊密、毫無重複之過。 如雄獅般的威猛， 如象王般的洪亮， 如雷鳴般的震懾，如龍王般的威嚴， 如緊那羅（梵文：किन्नर，kinnara，漢語字面意思：人非人）般的歌聲， 如迦陵頻伽（梵文：कलविङ्क，kalaviṅka，漢語字面意思：妙音鳥）般的清脆， 宣揚如梵天般的莊嚴， 發出如商商鳥（一種鳥名）般的鳴叫。 如天王般的悅耳， 如鼓聲般的渾厚不空曠， 不高亢也不低沉， 能隨順一切音聲。 言辭流暢， 完整無缺、不怯懦， 不卑微且極其喜悅， 爲了普遍和差別。 連貫不斷、充沛流暢， 圓滿一切音聲， 令一切根門皆得滿足， 不被輕毀且不改變， 不虛假且周遍一切眷屬。 具足一切殊勝功德。 以上是總結性的偈頌。 此外，《文殊師利所問經》中說，如來手足的掌心有八十種吉祥紋樣的標誌；《華嚴經》中說，如來從頭到腳有三十二相所形成的九十六種殊勝標誌，因為文字太多，害怕篇幅過長，所以這裡沒有全部寫出，應該查閱相關經典。 這些是簡略概括的色身功德，詳細內容在各經典中都有記載。正如經中所說：『佛的功德不可思議』，確實是不可思議的。 總的綱要確定： 第三，如上所說的二身一切功德，也都可以用二諦來歸納。
【English Translation】 Hands and feet are long, earlobes are equal to the shoulders, All faults are completely eliminated, the forehead is smooth and broad, The chest is wide, the head is full, The hair is as black as a bee, thick, soft, not messy, Not split and emits fragrance, captivating the mind. Auspicious swastika and auspicious knot, Are the excellent marks of the Tathagata. These are the eighty minor marks. The sixty branches of wonderful sound that are secret and inconceivable: soft, gentle, pleasing, Agreeable, pure, immaculate, clear, Pleasant, melodious, worthy of listening, Not rough, pleasant, Tamed, not rude, Not agitated, extremely tamed, Pleasing to the ear, soothing to the body and mind, Calming the mind, making one happy, Generating joy and happiness, without any suffering, Knowing all knowable things, discerning all matters, Clear and joyful, Manifesting joy, knowing all things, Discerning matters, in accordance with reason, Closely related, without repetition. Like the might of a lion, Like the loud voice of an elephant king, Like the thunder of a dragon, like the majesty of a dragon king, Like the song of a kinnara (Sanskrit: किन्नर, kinnara, literal meaning: human-non-human), Like the clear sound of a kalaviṅka (Sanskrit: कलविङ्क, kalaviṅka, literal meaning: sweet-voiced bird), Propagating like the solemnity of Brahma, Emitting the sound of a shangshang bird (a type of bird). As pleasant as the voice of a heavenly king, As deep and full as the sound of a drum, not empty, Neither high nor low, Able to follow all sounds. Words are fluent, Complete, not cowardly, Not humble and extremely joyful, For the sake of universality and difference. Continuous, abundant and fluent, Perfecting all sounds, Satisfying all senses, Not despised and unchanging, Not false and pervading all retinues. Possessing all supreme qualities. The above is a summary verse. In addition, the Mañjuśrīvikrīḍitasūtra says that the palms of the Tathagata's hands and feet have eighty auspicious marks; the Avataṃsaka Sūtra says that the Tathagata has ninety-six excellent marks formed by the thirty-two major marks from head to toe. Because there are too many words, fearing that the length would be too long, they are not all written here, and the relevant scriptures should be consulted. These are brief summaries of the qualities of the Form Body. Detailed content is recorded in various scriptures. As the scriptures say, 'The merits of the Buddha are inconceivable,' they are indeed inconceivable. Establishing the General Framework: Third, all the qualities of the Two Bodies mentioned above can also be summarized by the Two Truths.
་དབྱེ་ཤེས་པར་བྱས་ནས། ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་ལའང་ཀུན་རྫོབ་པ་ཆ་རེ་ ཡོད་པ་གཟུགས་སྐུ་ལ་ཚང་ཞིང་གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་ལའང་དོན་དམ་པ་ཆ་རེ་ཡོད་ པ་ཆོས་སྐུ་ལ་ཚང་སྟེ། མདོ་མང་པོར། སྤྲུལ་སྐུ་རྣམས་ལའང་སྟོབས་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པར་ གསུངས་པ་དང་། སོར་ཕྲེང་ལ་ཕན་པ་ལ་སོགས་པར་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ལའང་མཚན་ དཔེ་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པར་གསུངས་པས་སོ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་བླ་མའི་བསྟན་བཅོས་ དཀོན་མཆོག་གི་རིགས་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་ལས་ཡོན་ཏན་གྱི་སྐབས་ཏེ་གསུམ་པའི་འགྲེལ་ པའོ།། །། ༈ ཡོན་ཏན་ཅན་གྱི་ཕྲིན་ལས་བསྟན་པ། སྤྱི་དོན། བཞི་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སྤྱི་དོན་ལ་གསུམ་གྱི་ ༈ མཛད་པའི་རྒྱུ། དང་པོ་མཛད་པའི་རྒྱུ་ནི། རང་དོན་ 1-292 མཐར་ཐུག་པ་སྟོབས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྫོགས་པར་ཐོབ་པ་དང་། གཞན་དོན་ཆོས་ལ་ སེམས་ཅན་གདུལ་བའི་ཐབས་མཁྱེན་པ་དང་ཐུགས་རྗེའི་ཕ་རོལ་ཏུ་བྱོན་པ་སྟེ། མདོ་རྒྱན་དུ། སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱིས་ཤིན་ཏུ་རྫོགས་པའི་སྐུ་གང་ཡིན། །དམ་པའི་ཆོས་ལ་སེམས་ཅན་རབ་ གདུལ་མཁྱེན་པ་གང་། །འགྲོ་བ་ཀུན་ལ་ཐུགས་བརྩེའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་གང་། །སངས་རྒྱས་ ཉིད་དེ་འདིར་ནི་སྐྱབས་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་འདོད། །ཅེས་སྐྱབས་བླ་ན་མེད་པའི་རྒྱུ་བཤད་པ་ལྟར་ རོ། ། ༈ མཛད་པའི་ཚུལ། གཉིས་པ་མཛད་པའི་ཚུལ་ལ་བཞི། ཕྲིན་ལས་ཁྱབ། ལྷུན་གྱིས་གྲུབ། རྒྱུན་མི་འཆད། མཛད་པ་ཟབ་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། ནམ་མཁའ་གཟུགས་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པ་ལྟར་ རྒྱལ་བའི་མཛད་པ་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཁྱབ་སྟེ། དེར། ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའ་རྟག་ཏུ་ཀུན་སོང་ འདོད། །དེ་བཞིན་དེ་ཡང་རྟག་ཏུ་ཀུན་སོང་འདོད། །ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའ་གཟུགས་གྱུར་ཀུན་ དུ་སོང་། །དེ་བཞིན་དེ་ཡང་སེམས་ཅན་ཚོགས་ཀུན་སོང་། །ཞེས་སོ། །ཀུན་ཏུ་སོང་ན་འགའ་ ཞིག་གིས་མི་མཐོང་བ་ཅི་ཞེ་ན། དེར། ཇི་ལྟར་ཆུ་ཡི་སྣོད་ཆག་ན། །ཟླ་བའི་གཟུགས་བརྙན་མི་ སྣང་བ། །དེ་བཞིན་སེམས་ཅན་ངན་པ་ལ། །སངས་རྒྱས་གཟུགས་ཀྱང་མི་སྣང་ངོ་། །ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྣང་བའི་རྒྱུ་གང་ཞེ་ན། བུད་ཤིང་ཡོད་ན་མེ་འབར་གྱི་མེད་ན་མི་འབར་བ་ལྟར་གདུལ་ བྱ་དག་པ་ཡོད་ན་སྣང་ལ་མེད་ན་མི་སྣང་སྟེ། དེར། ཇི་ལྟར་མེ་ནི་གཞན་དུ་འབར། །གཞན་དུ་ ཞི་བར་འགྱུར་བ་ལྟར། །དེ་བཞིན་སངས་རྒྱས་རྣམས་ལ་ཡང་། །སྣང་དང་མི་སྣང་ཤེས་པར་ བྱ། །ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྷའི་རྔ་མ་བརྡུངས་ཀྱང་སྒྲ་འབྱུང་བ་དང་ནོར་བུ་འབད་རྩོལ་མེད་ཀྱང་ འོད་སྟོན་པ་ལྟར་རྒྱལ་བའི་མཛད་པ་རྩོལ་མེད་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་སྟེ། དེར། ཇི་ལྟར་རྔ་དག་མ་ བརྡུངས་པར། །སྒྲ་ནི་ཀུན་ཏུ་འབྱུང་བ་ལྟར། །དེ་བཞིན་རྒྱལ་བ་གཟོ་མེད་པར། །བཤད་ 1-293 པ་དག་ནི་ཀུན་ཏུ་འབྱུང་། །ཇི་ལྟར་ནོར་བུ་འབད་མེད་པར། །རང་གི་འོད་ནི་སྟ
【現代漢語翻譯】 區分理解，法身的功德也都有世俗的部分，這些在色身上是完整的；色身的功德也都有勝義的部分，這些在法身上是完整的。如同許多經中說，化身也具有力量等功德；又如利益索朗（Angulimala，指鴦掘摩羅尊者）等事蹟，如來藏也具有相好等功德。這是《大乘經莊嚴論》中，關於功德的解釋。 宣說具有功德者的事業，總義。 第四部分分為兩點，第一點是總義，總義又分為三點。 事業之因。 第一點是事業之因：爲了自身利益達到究竟，圓滿獲得力量等功德；爲了利益他人，通達以佛法調伏眾生的方法，並且達到慈悲的彼岸。如《經莊嚴論》中所說：『佛陀以佛法達到極度圓滿的身體是什麼？對於聖法，能夠善巧調伏眾生的是什麼？對於一切眾生，達到慈悲彼岸的是什麼？佛陀本身就是此處最殊勝的皈依處。』 這就像是解釋了無上皈依的因。 事業之相。 第二點是事業之相，分為四種：事業普及、自然成就、持續不斷、事業深刻。 首先是事業普及：如同虛空遍佈一切事物一樣，佛陀的事業遍佈一切眾生。如經中所說：『如同虛空恒常遍及一切，同樣，佛陀也恒常遍及一切。如同虛空遍及一切有形之物，同樣，佛陀也遍及一切眾生。』 如果遍及一切，為什麼有些人看不到呢？經中說：『如同水器破裂時，月亮的倒影便不會顯現。同樣，對於惡劣的眾生，佛陀的身影也不會顯現。』 那麼，顯現的原因是什麼呢？如同有柴薪則火燃燒，沒有柴薪則火不燃燒一樣，如果所化對像清凈，佛陀便會顯現，如果不清凈，則不會顯現。經中說：『如同火焰在別處燃燒，在別處熄滅一樣，對於佛陀，顯現與不顯現也應如是理解。』 第二點是自然成就：如同天鼓不擊自鳴，寶珠無需努力自然發光一樣，佛陀的事業無需 усилия，自然成就。經中說：『如同天鼓不擊自鳴，聲音自然發出一樣，佛陀無需造作，說法自然流出。如同寶珠無需努力，自然發出光芒一樣，』
【English Translation】 Having distinguished and understood, the qualities of the Dharmakaya also have conventional aspects, which are complete in the Rupakaya; and the qualities of the Rupakaya also have ultimate aspects, which are complete in the Dharmakaya. As stated in many sutras, the Nirmanakayas also possess powers and other qualities. Just as benefiting Angulimala and others, the Tathagatagarbha also possesses marks and signs. This is the explanation of the section on qualities from the 'Uttaratantra Shastra' (Treatise on the Sublime Continuum) of the Great Vehicle, the differentiation of the Buddha-nature. Explaining the activities of those with qualities, the general meaning. The fourth part has two points, the first of which is the general meaning, which has three points. The cause of the activity. The first point is the cause of the activity: To ultimately achieve one's own benefit by fully attaining the qualities of power and so on; and to benefit others by knowing the methods of taming sentient beings with the Dharma, and by transcending to the other shore of compassion. As stated in the 'Ornament of Sutras': 'What is the body of the Buddha that is extremely complete with Dharma? What is the skillful means of taming sentient beings with the sacred Dharma? What is the transcendence to the other shore of compassion for all beings? The Buddha himself is considered the supreme refuge here.' This is like explaining the cause of the unsurpassed refuge. The manner of the activity. The second point is the manner of the activity, which has four aspects: pervasive activity, spontaneous accomplishment, continuous activity, and profound activity. First is pervasive activity: Just as the sky pervades all forms, the activity of the Victorious Ones pervades all sentient beings. As it says there: 'Just as the sky is always considered to pervade everything, so too, it is considered to always pervade everything. Just as the sky pervades all forms, so too, it pervades all sentient beings.' If it pervades everything, why do some not see it? There it says: 'Just as when a water vessel is broken, the reflection of the moon does not appear, so too, the form of the Buddha does not appear to evil sentient beings.' So, what is the cause of appearance? Just as fire burns when there is fuel and does not burn when there is no fuel, so too, it appears when the object to be tamed is pure and does not appear when it is not pure. There it says: 'Just as fire burns elsewhere and extinguishes elsewhere, so too, the appearance and non-appearance of the Buddhas should be understood.' The second point is spontaneous accomplishment: Just as the drum of the gods produces sound even when not struck, and the jewel shows light without effort, the activity of the Victorious Ones is spontaneously accomplished without effort. There it says: 'Just as the drum produces sound everywhere without being struck, so too, the speech of the Victorious Ones arises everywhere without effort. Just as the jewel shows its own light without effort,'
ོན་པ་ལྟར། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱང་གཟོ་མེད་པར། །དེ་བཞིན་མཛད་པ་ངེས་པར་སྟོན། །ཞེས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། ནམ་མཁའ་ལ་རྒྱུན་དུ་འཇིག་རྟེན་གྱི་བྱ་བ་གཞན་དང་གཞན་འབྱུང་ཞིང་ འཇིག་པ་ལྟར་རྒྱལ་བའི་མཛད་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་དེ། དེར། ཇི་ལྟར་མཁའ་ལ་འཇིག་རྟེན་གྱི། །བྱ་བ་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་སྣང་། །དེ་བཞིན་ཟག་མེད་དབྱིངས་ན་ཡང་། །རྒྱལ་བའི་མཛད་པ་ རྒྱུན་མི་འཆད། །ཇི་ལྟར་ནམ་མཁར་རྟག་ཏུ་ནི། །བྱ་བ་ཉམས་ཤིང་འབྱུང་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་ ཟག་མེད་དབྱིངས་ན་ཡང་། །སངས་རྒྱས་ཕྲིན་ལས་སྐྱེ་ཞིང་འབྲི། །ཞེས་སོ། ། བཞི་པ་ལ་བཅུ། སྟོབས་སོགས་ཆོས་ཀུན་འབྱུང་བས། སེམས་ཅན་སྨིན་པར་མཛད་པས། ཚོགས་གཉིས་མཐར་ཐུག་གྱུར་པས། དམ་ཆོས་སྟོན་པར་མཛད་པས། སྤྲུལ་པ་ལ་སོགས་ མཛད་པས། ཡེ་ཤེས་དུས་གཅིག་འབྱུང་བས། རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པས། ཡེ་ཤེས་སྣ་ཚོགས་ སྣང་བས། སྐབས་འགར་འཇུག་པ་མེད་པས། གཞན་ལས་ཁྱད་པར་འཕགས་པས་ཟབ་པའོ། །དང་པོ་ནི། དེར། སྟོབས་སོགས་སངས་རྒྱས་ཆོས་རྣམས་ལ། །བྱང་ཆུབ་རིན་ཆེན་འབྱུང་ གནས་འདྲ། །ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། དེར། འགྲོ་བའི་དགེ་བའི་ལོ་ཏོག་ལ། །སྤྲིན་ཆེན་དང་ཡང་འདྲ་བར་འདོད། །ཅེས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། དེར། བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་རབ་རྫོགས་ཕྱིར། །ཟླ་བ་ཉ་བ་ལྟ་བུར་འདོད། །ཅེས་སོ། ། བཞི་པ་ནི། དེར། ཡེ་ཤེས་སྣང་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། །ཉི་མ་ཆེན་པོ་འདྲ་བར་འདོད། །ཅེས་ སོ། ། ལྔ་པ་ནི། དེར། ཇི་ལྟར་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི། །འོད་ཟེར་དཔག་ཏུ་མེད་འདྲེས་ཤིང་། 1-294 །རྟག་ཏུ་བྱ་བ་གཅིག་ལ་འཇུག །འཇིག་རྟེན་ལ་ཡང་སྣང་བར་བྱེད། །དེ་བཞིན་ཟག་མེད་ དབྱིངས་ན་ཡང་། །སངས་རྒྱས་དཔག་ཏུ་མེད་འདྲེས་ཤིང་། །མཛད་པ་གཅིག་ནི་མཛད་པ་ལ། །ཡེ་ཤེས་སྣང་བ་མཛད་པར་འདོད། །ཅེས་ཏེ། ཉི་མའི་འོད་ཟེར་རྣམས་འདྲེས་ནས་སྨིན་པ་ལ་ སོགས་པའི་བྱ་བ་གཅིག་བྱེད་པ་ལྟར་སངས་རྒྱས་རྣམས་འདྲེས་ནས་སྤྲུལ་པ་ལ་སོགས་པའི་ མཛད་པ་གཅིག་མཛད་དོ། ། དྲུག་པ་ནི། དེར། དཔེར་ན་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་གཅིག །བྱུང་ན་འོད་ཟེར་ཀུན་འབྱུང་བ། །དེ་ བཞིན་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཡང་། །ཡེ་ཤེས་འབྱུང་བར་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་སོ། ། བདུན་པ་ནི། དེར། ཇི་ལྟར་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་དག །འཇུག་ལ་བདག་གིར་བྱ་བ་མེད། །དེ་ བཞིན་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་། །འཇུག་ལ་བདག་གིར་མཛད་མི་མངའ། །ཞེས་སོ། ། བརྒྱད་པ་ནི། དེར། ཉི་མའི་འོད་ཟེར་གཅིག་བཏང་བས། །འགྲོ་བ་སྣང་བ་བྱེད་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ། །སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་གཅིག་ཆར་སྣང་། །ཞེས་ཏེ། ཤེས་བྱ་ སྣ་ཚོགས་ལ་སྣང་བས་ཡེ་ཤེས་སྣ་ཚོགས་ཞེས་བྱའོ། ། དགུ་པ་ནི། དེར། ཇི་ལྟར་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་རྣམས། །སྤྲིན་ལ་སོགས་པས་བསྒྲིབས་པར་ འདོད། །དེ་བཞིན་ས
【現代漢語翻譯】 如所應化現。 諸佛亦不作意地，如是示現是決定。 第三，如虛空中恒常有世間的各種事物生起和壞滅一樣，諸佛的事業也恒常不斷絕。如彼處所說：『如虛空中，世間之事業，恒常不斷絕而顯現。如是無漏之法界中，諸佛之事業亦恒常不斷。』『如虛空中恒常，有事物壞滅和生起一樣。如是無漏之法界中，諸佛事業生起又增長。』 第四方面有十點：因力量等諸法生起，使眾生得以成熟，因二資糧達到究竟，因宣說殊勝之法，因化現等等，因智慧於一瞬間生起，因無分別念，因各種智慧顯現，因有時不介入，因勝過其他而深奧。第一點，如彼處所說：『力量等諸佛之法，如菩提寶藏之生處。』 第二點，如彼處所說：『對於眾生的善妙莊稼，如同大云一般。』 第三點，如彼處所說：『為圓滿福德智慧故，如同圓滿之月亮。』 第四點，如彼處所說：『為使智慧顯現故，如同大太陽。』 第五點，如彼處所說：『如太陽之輪，無量光芒交織，恒常專注於一事，亦照亮世間。如是無漏之法界中，諸佛無量交織，一事業即是諸事業，智慧顯現即是事業。』如同太陽的光芒交織在一起，做成熟等一件事一樣，諸佛交織在一起，做化現等一件事。 第六點，如彼處所說：『譬如太陽之一道光，生起則眾光皆生起。如是諸佛之，智慧生起應知曉。』 第七點，如彼處所說：『如太陽之光芒，照及時無有執著。如是諸佛之智慧，照及時亦無有執著。』 第八點，如彼處所說：『太陽一道光芒照，眾生皆得見光明。如是所知一切法，諸佛智慧一時顯。』因照見各種所知，故名為各種智慧。 第九點，如彼處所說：『如太陽之光芒，被云等遮蔽。如是諸』
【English Translation】 As it should be emanated. The Buddhas also, without contrivance, surely show that they act in that way. Third, just as various worldly activities constantly arise and perish in the sky, the activities of the Victorious Ones also constantly continue without ceasing. As it says there: 'Just as in the sky, worldly activities appear constantly without ceasing, so too in the uncontaminated realm of reality, the activities of the Victorious Ones constantly continue. Just as in the sky, there is always the perishing and arising of activities, so too in the uncontaminated realm of reality, the activities of the Buddhas increase and grow.' The fourth has ten points: Because powers and other dharmas arise, they cause sentient beings to mature; because the two accumulations are ultimately complete; because they teach the sacred Dharma; because of emanations and so on; because wisdom arises in a single moment; because there is no conceptualization; because various wisdoms appear; because sometimes there is no involvement; because they are superior to others, they are profound. The first point is, as it says there: 'Powers and other Buddha dharmas are like the source from which the precious jewel of enlightenment arises.' The second point is, as it says there: 'For the virtuous crops of beings, it is considered to be like a great cloud.' The third point is, as it says there: 'Because of the complete perfection of merit and wisdom, it is considered to be like the full moon.' The fourth point is, as it says there: 'Because it causes wisdom to appear, it is considered to be like the great sun.' The fifth point is, as it says there: 'Just as in the center of the sun, countless rays of light intermingle and constantly engage in one activity, and also illuminate the world, so too in the uncontaminated realm of reality, countless Buddhas intermingle, and one activity is the activity, and the appearance of wisdom is the activity.' Just as the rays of the sun intermingle and perform one activity such as ripening, so too the Buddhas intermingle and perform one activity such as emanation. The sixth point is, as it says there: 'For example, if one ray of the sun arises, all rays arise. Likewise, it should be known that the wisdom of the Buddhas arises.' The seventh point is, as it says there: 'Just as the rays of the sun, when they enter, have no attachment, so too the wisdom of the Buddhas, when they enter, has no attachment.' The eighth point is, as it says there: 'When one ray of the sun shines, all beings see the light. Likewise, in all that is to be known, the wisdom of the Buddhas appears all at once.' Because it illuminates various objects of knowledge, it is called various wisdoms. The ninth point is, as it says there: 'Just as the rays of the sun are obscured by clouds and so on, so too the'
ངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་རྣམས། །སེམས་ཅན་གྱི་ནི་ཉེས་པས་བསྒྲིབས། །ཞེས་ ཏེ། སེམས་ཅན་གྱི་ཉེས་པ་སྙིགས་མ་ལྔ་ལ་སོགས་པས་བསྒྲིབས་ན་མི་སྣང་བས་ཡེ་ཤེས་ སྐབས་འགར་མི་འཇུག་པའོ། ། བཅུ་པ་ནི། དེར། ཇི་ལྟར་མདུད་པའི་དབང་གིས་ན། །གོས་ལ་མཚོན་བཀྲ་མི་བཀྲ་བ། །དེ་བཞིན་འཕེན་པའི་དབང་གིས་ན། །གྲོལ་བའི་ཡེ་ཤེས་བཀྲ་མི་བཀྲ། །ཞེས་ཏེ། ཉན་རང་ དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་རྣམས་རྣམ་པར་གྲོལ་བར་འདྲ་ཡང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ ནི་གཞན་དོན་མཛད་པར་དགོངས་པའི་འཕེན་པའི་དབང་གིས་གཞན་དོན་འབྱུང་བས་བཀྲ་ 1-295 བའི་ཕྱིར་ཁྱད་པར་འཕགས་སོ། ། 1-233 བཟོད་པ་ཐོབ་ཉིད་དང་། ཐེག་ཆེན་བརྩོན་འགྲུས་རྩོམ་པ་དང་། མཐའ་ལ་སྙིང་རྗེ་ལྡན་གནས་ དང་། །ཤེས་རབ་བློ་དང་ལྡན་རྣམས་ཀྱི། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་གཙོ་བོར་འདོད། །ཅེས་སོ། ། དགུ་པ་བྱེད་ལས་བཤད་པ་ནི། དབུས་མཐར། ལས་ནི་རྗེས་སུ་འཛིན་བྱེད་དང་། །གནོད་ མི་བྱེད་དང་དེ་ལ་བཟོད། །ཡོན་ཏན་འཕེལ་དང་འཛུད་ནུས་དང་། །རྣམ་པར་གྲོལ་བར་བྱེད་ པ་དང་། །ཞེས་སོ། ། ༈ ལམ་དེ་དེས་འབྲས་བུ་འགྲུབ་ཚུལ། བཞི་པ་ལ་གཉིས། གནས་སྐབས་ས་བཅུ། མཐར་ཐུག་སངས་རྒྱས་ཐོབ་ཚུལ་ལོ། ། ༈ གནས་སྐབས་ས་བཅུ་མདོར་བསྟན་པ། དང་ པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོར་མདོར་བསྟན་ནི། དེ་ལྟར་ཚོགས་གཉིས་ལ་ཅི་ནུས་སུ་སྤྱད་པས་ ལམ་ཚོགས་སྦྱོར་གཉིས་མཐར་ཕྱིན་ནས་མཐོང་ལམ་ས་དང་པོ་དང་། བསྒོམ་ལམ་ས་དགུ་ རིམ་གྱིས་འཐོབ་པོ། ། ༈ གནས་སྐབས་ས་བཅུ་རྒྱས་བཤད་ལ། སའི་རྣམ་གཞག། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གསུམ། སའི་རྣམ་གཞག རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར། ཐོབ་པའི་ ཕན་ཡོན་ནོ། །དང་པོ་ལ། མདོ་རྒྱན་དུ། མཚན་ཉིད་གང་ཟག་བསླབ་པ་དང་། །ཕུང་པོ་གྲུབ་ པ་རྟགས་དང་ནི། །ངེས་པའི་ཚིག་དང་ཐོབ་པ་ཡི། །གནས་པ་དང་ནི་ས་ཉིད་དོ། །ཞེས་པ་ ལྟར་བརྒྱད་ཀྱི་དང་པོ་མཚན་ཉིད་ནི། དེར། སྟོང་པ་ཉིད་ནི་མཆོག་རྟོགས་ནས། །ལས་རྣམས་ ཆུད་མི་ཟ་བར་གནས། །བསམ་གཏན་རབ་བདེས་གནས་ནས་ནི། །དེ་ཡི་འོག་ཏུ་འདོད་པར་ སྐྱེ། །དེ་ནས་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་རྣམས། །འཁོར་བ་དག་ཏུ་ཡོངས་སུ་སྔོ། །སེམས་ཀུན་ ཉོན་མོངས་མེད་པར་ནི། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཡོངས་སྨིན་པར་བྱེད། །ཆེད་དུ་བསམ་ཏེ་སྐྱེ་བ་ ན། །ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་རྗེས་སུ་སྲུང་། །བགྲོད་པ་གཅིག་པའི་ལམ་དང་འབྲེལ། །མཚན་ མེད་གཅིག་ཏུ་ངེས་པའི་ལམ། །མཚན་མ་མེད་པ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ། །ཞིང་ཡང་རྣམ་པར་སྦྱོང་ བ་སྟེ། །དེ་ཡི་འོག་ཏུ་སེམས་ཅན་ནི། །སྨིན་པར་བྱེད་པ་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ དང་གཟུང་རྣམས་དང་། །བྱང་ཆུབ་རྣམ་པར་དག་པ་ཉིད། །རྣམ་པར་གཞག་པ་འདི་དག་ 1-234 གིས། །ས་ཡི་མཚན་ཉིད་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་ཏེ། སྟོང་ཉིད་ཀྱི་མཆོག་བདག་མེད་གཉིས་ མངོན་སུམ་ད
【現代漢語翻譯】 『佛陀的智慧被眾生的過失所遮蔽。』 這是說，眾生的過失，如五濁等遮蔽了智慧，使其不顯現，因此智慧有時無法進入。 第十個問題是：『如同因纏繞的緣故，布上的彩繪不鮮明；同樣，因發願的緣故，解脫的智慧鮮明與否。』 這是說，聲聞、緣覺和佛陀的智慧在解脫上是相似的，但佛陀的智慧因其發願利益他人的緣故，能實現利他，因此更為鮮明，具有卓越的殊勝之處。 『獲得忍耐，發起大乘精進，安住于對眾生的慈悲，以及具備智慧，這些被認為是波羅蜜多的主要因素。』 第九個是解釋作用：在《中邊分別論》中說：『作用是隨順攝受，不損害，以及忍耐，增長功德，能夠進入，以及使解脫。』 道路如何成就果位 分為四個部分：暫時的十地，以及最終獲得佛陀果位。 暫時的十地簡述 首先，盡力修持二資糧，使資糧道和加行道圓滿，然後獲得見道初地，並依次獲得修道九地。 暫時的十地廣說，包括地的體性 其次，廣說分為三個部分：地的體性，證悟的差別，以及獲得的利益。首先，關於地的體性，《現觀莊嚴論》中說：『體性、補特伽羅、學處，蘊、成就、相、決定句和獲得，安住和地本身。』 如上所述，有八個方面，首先是體性：『證悟空性后，諸業不空耗，安住于禪定之樂，于其下生起欲樂。從那以後，菩提分法，在輪迴中完全成熟。心無煩惱，使眾生完全成熟。特意思念而生起時，完全守護煩惱。與唯一道相連，于無相中決定之道。無相自然成就，凈土亦清凈。于其下眾生，成熟之事得以成就。三摩地和所持，以及菩提的完全清凈。以此等安立，當知地的體性。』 這是說，現量證悟空性的殊勝之處，即二無我。
【English Translation】 'The Buddha's wisdom is obscured by the faults of sentient beings.' This means that the faults of sentient beings, such as the five degenerations, obscure wisdom, making it invisible, so wisdom sometimes cannot enter. The tenth question is: 'Just as because of the entanglement, the colors on the cloth are not bright; similarly, because of the aspiration, the wisdom of liberation is bright or not.' This means that the wisdom of Shravakas, Pratyekabuddhas, and Buddhas are similar in liberation, but the wisdom of Buddhas, because of their aspiration to benefit others, can achieve the benefit of others, so it is more vivid and has excellent superiority. 'Obtaining patience, initiating Mahayana diligence, abiding in compassion for sentient beings, and possessing wisdom are considered the main factors of Paramita.' The ninth is to explain the function: In the 'Madhyantavibhaga', it says: 'The function is to follow and accept, not to harm, and to endure, increase merits, be able to enter, and to liberate.' How the path achieves the fruit Divided into four parts: the temporary ten bhumis, and the ultimate attainment of Buddhahood. Brief description of the temporary ten bhumis First, diligently practice the two accumulations as much as possible, so that the paths of accumulation and preparation are completed, and then obtain the first bhumi of the path of seeing, and gradually obtain the nine bhumis of the path of meditation. Detailed explanation of the temporary ten bhumis, including the nature of the bhumis Secondly, the detailed explanation is divided into three parts: the nature of the bhumis, the difference of realization, and the benefits obtained. First, regarding the nature of the bhumis, the 'Abhisamayalankara' says: 'Nature, person, discipline, aggregates, accomplishment, sign, definitive word and attainment, abiding and the bhumi itself.' As mentioned above, there are eight aspects, the first is the nature: 'After realizing emptiness, all actions are not wasted, abiding in the joy of meditation, below it arises desire. From then on, the Bodhipakshika Dharmas are completely matured in samsara. The mind is without afflictions, making sentient beings completely mature. When arising with special thought, completely protect afflictions. Connected to the one path, the path determined in the signless. The signless is naturally accomplished, and the pure land is also purified. Below it, the matter of maturing sentient beings is accomplished. Samadhi and the held, and the complete purification of Bodhi. With these establishments, one should know the nature of the bhumis.' This means that the excellence of directly realizing emptiness is the two selflessnesses.
ུ་རྟོགས་པ་དང་། དགེ་མི་དགེའི་ལས་ལམ་དང་དེའི་འབྲས་བུ་སྣ་ཚོགས་ཤེས་ པས་ལས་རྣམས་ཆུད་མི་ཟ་བར་གནས་པ་དང་། རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་བསམ་གཏན་གྱི་བདེ་བ་ཕུལ་ དུ་བྱུང་བ་ལ་གནས་ནས་དེ་མ་ཉམས་བཞིན་དུ་འདོད་ཁམས་སུ་སྐྱེ་བ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་ མཐུན་གྱི་ཆོས་སོ་བདུན་གྱིས་མང་དུ་གནས་ཀྱང་ཆོས་དེ་རྣམས་འཁོར་བར་བསྔོ་བ་དང་། བདེན་བཞིས་མང་དུ་གནས་ནས་རང་གི་སེམས་ལ་ཟང་ཟིང་འདོད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཉོན་ མོངས་མེད་པར་བསྟན་བཅོས་དང་བཟོ་སྣ་ཚོགས་བྱེད་པས་སེམས་ཅན་སྨིན་པར་བྱེད་པ་ དང་། རྟེན་འབྲེལ་བཅུ་གཉིས་ཀྱིས་མང་དུ་གནས་ནས་བསམ་བཞིན་སྲིད་པར་སྐྱེ་བ་ན་ཀུན་ ནས་ཉོན་མོངས་རྗེས་སུ་སྲུང་བ་དང་། འདྲེས་པ་ཉེ་བར་འདྲེས་པས་ས་བརྒྱད་པ་དང་འབྲེལ་ ལ་མཚན་མ་མེད་པར་གཅིག་ཏུ་ངེས་པའི་ལམ་དང་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་མེད་པའི་མཚན་མེད་ ལ་གནས་པས་མཚན་མ་མེད་པ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ཅིང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་སྦྱོང་བ་དང་། སོ་ སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་ལ་དབང་བས་སེམས་ཅན་སྨིན་པར་ནུས་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ གཟུངས་ཀྱི་སྒོ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་རྣམ་པར་དག་པ་སྟེ། ས་དང་པོ་ནས་སངས་ རྒྱས་ཀྱི་སའི་བར་གྱི་མཚན་ཉིད་རིམ་པ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་གང་ཟག་ནི། དེར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལྟ་བ་རྣམ་དག་པ། །ཚུལ་ཁྲིམས་ ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་མཉམ་པར་བཞག །ཆོས་ལ་ང་སྤངས་རྒྱུད་དང་ཀུན་ཉོན་མོངས། །རྣམ་ པར་དག་པ་ཐ་དད་ང་རྒྱལ་མེད། །སྐད་ཅིག་གཅིག་བློ་ཐོབ་པ་བཏང་སྙོམས་པ། །ཞིང་རྣམས་ སྦྱོང་བ་སེམས་ཅན་སྨིན་བྱེད་པར། །མཁས་པ་མཐུ་ཆེན་ལུས་ཡོངས་རྫོགས་པ་དང་། །ངེས་ པར་སྟོན་ལ་མཁས་པ་དབང་བསྐུར་ཡིན། །ཞེས་ཏེ། བདག་གཉིས་སུ་ལྟ་བའི་གཉེན་པོ་ཡེ་ ཤེས་ཐོབ་པས་ལྟ་བ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་ལྟུང་བ་ཕྲ་མོ་ཡང་མི་སྤྱོད་པས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཤིན་ཏུ་ 1-235 རྣམ་པར་དག་པ་དང་། མི་ཉམས་པའི་བསམ་གཏན་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཐོབ་པས་མཉམ་པར་ བཞག་པ་དང་། མདོ་སྡེ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ལ་ཐ་དད་པར་ང་རྒྱལ་མེད་པ་དང་། སེམས་དང་ བསམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་མཉམ་པ་ཉིད་བཅུས་རྒྱུད་ཀུན་མཉམ་ཉིད་དུ་འཇུག་པས་རྒྱུད་ཐ་ དད་པར་ང་རྒྱལ་མེད་པ་དང་། རྟེན་འབྲེལ་གྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱིས་མང་དུ་གནས་པའི་ཕྱིར་ ནག་པོ་དང་དཀར་པོའི་ཕྱོགས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པ་ལ་དབྱེ་བ་ མེད་པས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་དང་རྣམ་བྱང་དུ་མི་ལྟ་བའི་ཕྱིར་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་དང་རྣམ་ བྱང་ཐ་དད་པར་ང་རྒྱལ་མེད་པ་དང་། མཚན་མ་མེད་པར་གནས་པའི་མཐུས་སྐད་ཅིག་རེ་ རེ་ལ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་སོ་བདུན་བསྒོམ་པས་སྐད་ཅིག་པའི་བློ་ཐོབ་པ་དང་། ལྷུན་ གྲུབ་ཏུ་མཚན་མེད་ལ་གནས་པས་དང་རྒྱལ་སྲས་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་རྣམས་དང་འདྲེས་པ་ཉེ་བར་ འདྲེས་པའི
【現代漢語翻譯】 能夠理解，並且因為知曉善與非善之業及其各種果報，而不虛耗諸業；安住于殊勝的菩薩禪定之樂，且不失壞此樂而生於欲界；雖以三十七菩提分法安住，卻將這些法迴向于輪迴；雖以四聖諦安住，卻不對自己的心產生貪慾等煩惱，通過著作和各種技藝使眾生得以成熟；雖以十二緣起安住，卻在隨愿受生時守護一切煩惱；與第八地相聯，通過混合和緊密混合，安住于無相且唯一確定的道和無功用的無相中，從而無相自然成就；能夠清凈佛土；因為能夠自在地分別了知，所以能夠使眾生得以成熟；三摩地和陀羅尼之門完全清凈；菩提完全清凈，這是從初地到佛地的次第特徵。 第二，關於補特伽羅（ व्यक्ति，vyakti，人）： 其中說到：『菩薩見清凈，戒律極清凈，等持而安住，於法舍我慢，相續及煩惱，極凈無異慢，一念得勝智，具足舍性者，凈諸佛剎土，成熟諸有情，善巧具大力，身相皆圓滿，善說具定解，善能作灌頂。』 即是說，通過獲得破除二取執的智慧，見地得以完全清凈；因為不造作細微的墮罪，所以戒律極其清凈；因為獲得不退轉的禪定和三摩地，所以能夠安住于等持；對於經部等法不生起我慢；心和意念完全清凈，以十種平等使相續融入一切平等性中，因此對於相續不生起我慢；因為安住于緣起的如實性，所以對於黑白二品的如實性，自性清凈沒有分別，因此不執著于雜染和清凈，所以對於雜染和清凈不生起我慢；憑藉安住于無相的力量，在每一個剎那修習三十七菩提分法，因此能夠在一念間獲得殊勝的智慧；因為在自然成就的無相中安住，所以與不退轉的菩薩們混合和緊密混合。
【English Translation】 Being able to understand, and because of knowing the karmas of good and non-good and their various fruits, not wasting the karmas; abiding in the excellent bliss of the Bodhisattva's samadhi, and being born in the desire realm without losing that bliss; although abiding greatly with the thirty-seven factors of enlightenment, dedicating those dharmas to samsara; although abiding greatly with the four truths, not having disturbing desires etc. in one's mind, ripening sentient beings by making treatises and various crafts; although abiding greatly with the twelve links of dependent origination, guarding all afflictions when deliberately taking birth; being connected to the eighth ground, and through mixing and closely mixing, abiding in the signless and uniquely certain path and the non-conceptual signless, thereby the signless is spontaneously accomplished; being able to purify Buddha-fields; because of being able to independently know each thing correctly, being able to ripen sentient beings; the gates of samadhi and dharani being completely pure; enlightenment being completely pure, these are the sequential characteristics from the first ground to the ground of Buddhahood. Second, regarding the individual (व्यक्ति，vyakti，person): Where it says: 'Bodhisattvas have pure views, their discipline is extremely pure, they abide in equipoise, they abandon pride in the Dharma, their continuum and afflictions are extremely pure, they have no different pride, they obtain excellent wisdom in a single moment, they are endowed with equanimity, they purify Buddha-fields, they ripen sentient beings, they are skilled and have great power, their bodies are completely perfect, they are skilled in definitive teaching, they are able to bestow empowerment.' That is to say, through obtaining the wisdom that overcomes the clinging to duality, the view is completely pure; because not engaging in even subtle downfalls, the discipline is extremely pure; because obtaining non-declining samadhi and dhyana, being able to abide in equipoise; not having pride in the sutras and other dharmas; the mind and thoughts being completely pure, by the ten equalities, the continuum enters into all equality, therefore not having pride in the continuum being different; because abiding greatly in the suchness of dependent origination, for the suchness of the black and white sides, there is no distinction in the purity of their nature, therefore not clinging to defilement and purification, so not having pride in defilement and purification being different; by the power of abiding in the signless, cultivating the thirty-seven factors of enlightenment in each moment, therefore being able to obtain excellent wisdom in a single moment; because abiding in the spontaneously accomplished signless, mixing and closely mixing with the irreversible Bodhisattvas.
་ཕྱིར་བཏང་སྙོམས་པ་དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་རྣམ་པར་སྦྱོང་བ་དང་། སོ་སོ་ཡང་ དག་པར་རིག་པ་ལ་དབང་བས་སེམས་ཅན་སྨིན་པར་ནུས་པའི་ཕྱིར་སེམས་ཅན་སྨིན་བྱེད་ ལ་མཁས་པ་རྣམས་ས་དང་པོ་ནས་དགུ་པའི་བར་ལ་གནས་པ་ལ་རིམ་པ་བཞིན་བརྗོད་དོ། །ས་བཅུ་པ་ལ་གནས་པ་ལ་ནི་མངོན་ཤེས་ཆེན་པོ་ཐོབ་ཕྱིར་མཐུ་ཆེན་པོ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་ དང་གཟུངས་ཀྱི་སྒོ་ཚད་མེད་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ལུས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དང་། དགའ་ལྡན་ ན་གནས་པ་ལ་སོགས་པའི་སྤྲུལ་པ་སྟོན་པའི་ཕྱིར་ལུས་ངེས་པར་སྟོན་པ་ལ་མཁས་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ལས་ལུང་བསྟན་པ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་ལུང་བསྟན་ ཞིང་དབང་བསྐུར་བ་དང་བཞིར་བརྗོད་དོ། །དེ་ལ་སེམས་དང་བསམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་ བཅུ་ནི། དུས་གསུམ་གྱི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམ་པར་དག་པ་གསུམ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་ དག་ཅེས་སྦྱར་ཏེ། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། སེམས་དང་། ལྟ་བ་ནེམ་ནུར་དོགས་པ་ལམ་འགྱོད་པ་ གསུམ་བསལ་བས་དང་། ལམ་དང་ལམ་མིན་ཤེས་པ་དང་། ནན་ཏན་དང་སྤོང་བ་ཤེས་པས་ 1-236 དང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་གོང་ནས་གོང་དུ་རྣམ་པར་བསྒོམ་པས་དང་། སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བས་དང་། བཅུ་པོ་ལ་བསམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་མཉམ་པ་ ཉིད་དོ། ། གསུམ་པ་བསླབ་པ་ནི། དེར། ཆོས་ཉིད་རབ་ཏུ་རྟོགས་ནས་འདིར། །ལྷག་པའི་ཚུལ་ ཁྲིམས་ལྷག་སེམས་དང་། །ལྷག་པའི་ཤེས་རབ་ལ་རྗེས་སློབ། །ཤེས་རབ་སྤྱོད་ཡུལ་གཉིས་ ཡིན་ཏེ། །ཆོས་ཀྱི་དེ་ཉིད་དང་དེ་ནི། །མི་ཤེས་ཤེས་སོགས་འཇུག་པ་ཉིད། །ཤེས་རབ་སྤྱོད་ ཡུལ་དེ་ལྟ་བས། །དེ་ས་གཉིས་ལ་རྣམ་པར་གནས། །བསླབ་པ་རྣམས་དང་བསྒོམ་པ་ཡི། །འབྲས་བུ་གཞན་ནི་རྣམ་པ་བཞི། །མཚན་མེད་འདུ་བྱེད་དང་བཅས་པར། །གནས་པ་འབྲས་ བུ་དང་པོ་ཡིན། །དེ་ཉིད་མངོན་འདུ་བྱེད་མེད་དང་། །ཞིང་ནི་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། །འབྲས་ བུ་གཉིས་པར་འདོད་པ་ཡིན། །སེམས་ཅན་སྨིན་པར་འགྲུབ་ཉིད་དང་། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ གཟུངས་རྣམས་ནི། །འགྲུབ་པ་འབྲས་བུ་དམ་པ་ཡིན། །འབྲས་བུ་རྣམ་པ་འདི་བཞི་ནི། །ས་ བཞི་པོ་ལ་ཡང་དག་བསྟེན། །ཞེས་ཏེ། ས་དང་པོ་ལ་བསླབ་གསུམ་གྱི་རྟེན་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་ སོ། །གཉིས་པ་ལ་ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། གསུམ་པ་ལ་ལྷག་པའི་སེམས་དང་། བཞི་ ལྔ་དྲུག་ལ་གསུམ་ལ་ལྷག་པའི་ཤེས་རབ་ལ་སློབ་པོ། །དེ་ཡང་བཞི་པ་ལ་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་ མཐུན་ཤེས་པའི་ཤེས་རབ་ལ་སློབ་ཅིང་། ལྔ་པ་ཆོས་ཀྱི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་བདེན་བཞི་ཤེས་པའི་ ཤེས་རབ་དང་དྲུག་པ་ལ་དེ་ཁོ་ན་དེ་མི་ཤེས་པ་མ་རིག་པ་ལ་སོགས་པ་རྟེན་འབྲེལ་ལུགས་ མཐུན་དང་ཤེས་པ་རིག་པ་ལ་སོགས་པ་ལུགས་དང་མི་མཐུན་པ་ཤེས་པའི་ཤེས་རབ་ལ་སློབ་ པོ། །དེ་ཡན་ཆད་བསླབ་པའི་འབྲས་བུ་བཞི་སྟེ། བདུན་པར་མཚན་མེད་
【現代漢語翻譯】 爲了平等對待眾生、莊嚴佛土，以及各自完全掌握智慧，從而能夠成熟眾生，那些精於成熟眾生的人，從初地到九地，依次闡述。 而安住於十地者，由於獲得廣大的神通，因此具有強大的力量；由於禪定和陀羅尼（總持）之門無量無邊，因此身形圓滿；爲了示現在兜率天等處的化身，因此善於示現確定的身形；由於獲得一切諸佛的授記，因此被授記為佛，並接受灌頂，這四種功德被闡述。 其中，十種清凈的心和意念是：過去、現在、未來三世諸佛的清凈之法各有三種，同樣加上『清凈』一詞，即是：戒律清凈、心清凈、見解清凈，以及消除疑慮、後悔等三種不清凈；了知正道與非道；了知精進與捨棄；不斷增上修習一切菩提分法；以及成熟一切眾生；這十種清凈之心，即是平等性。 第三是學處。其中說：『通達法性之後，在此地，隨學增上戒學、增上心學和增上慧學。智慧的行境有兩種，即是法的真如，以及不知真如等。智慧的行境是這樣的，因此它安住於二地。學處和修習的果報另有四種：安住于有相和有作意之中，是第一個果報。真如顯現，無有作意，以及佛土清凈，被認為是第二個果報。成就成熟眾生，以及成就禪定和陀羅尼，是殊勝的果報。這四種果報，在四地中如實依止。』 也就是說，初地以通達法性作為三學的所依。二地隨學增上戒學，三地隨學增上心學，四、五、六地隨學增上慧學。其中，四地隨學了知菩提分法的智慧，五地隨學了知法之真如——四聖諦的智慧，六地隨學了知不知真如的無明等緣起順逆之理，以及了知與正理相符和不相符的智慧。 以上是學處的四種果報，在七地時，無相。
【English Translation】 To equally treat sentient beings, purify the Buddha-fields, and individually master wisdom, thereby being able to ripen sentient beings, those skilled in ripening sentient beings are described sequentially from the first to the ninth bhumi (stage). As for those who abide in the tenth bhumi, due to obtaining great supernormal knowledge, they possess great power; due to the immeasurable and boundless gates of samadhi (concentration) and dharani (retention), their form is complete; in order to show emanations in places such as Tushita Heaven, they are skilled in showing definite forms; due to receiving predictions from all the Buddhas, they are predicted to become Buddhas and receive empowerment. These four qualities are described. Among these, the ten pure minds and thoughts are: the pure dharmas of the Buddhas of the three times (past, present, and future), each having three aspects, similarly combined with the word 'pure,' which are: pure morality, pure mind, pure view, and eliminating the three impurities of doubt, regret, etc.; knowing the right path and the wrong path; knowing diligence and abandonment; continuously increasing the practice of all the limbs of enlightenment; and ripening all sentient beings; these ten pure minds are equality itself. The third is the training. There it says: 'Having realized the nature of reality, here, one trains in higher morality, higher mind, and higher wisdom. The domain of wisdom is twofold, namely the suchness of dharma, and not knowing suchness, etc. The domain of wisdom is such, therefore it abides in the second bhumi. The fruits of training and meditation are four others: abiding in the characterized and with conceptualization is the first fruit. The manifestation of suchness, without conceptualization, and the purification of the Buddha-field, is considered the second fruit. Accomplishing the ripening of sentient beings, and accomplishing samadhi and dharani, are the supreme fruit. These four kinds of fruits are truly relied upon in the four bhumis.' That is to say, the first bhumi relies on the realization of the nature of reality as the basis of the three trainings. The second bhumi trains in higher morality, the third bhumi trains in higher mind, and the fourth, fifth, and sixth bhumis train in higher wisdom. Among them, the fourth bhumi trains in the wisdom that knows the aspects of enlightenment, the fifth bhumi trains in the wisdom that knows the suchness of dharma—the Four Noble Truths, and the sixth bhumi trains in the wisdom that knows the dependent origination of ignorance, which does not know suchness, and knows what is in accordance with and not in accordance with the system. The above are the four fruits of training, and in the seventh bhumi, there is no characteristic.
འདུ་བྱེད་དང་བཅས་ པ་འབྲས་བུ་དང་པོ་དང་། བརྒྱད་པར་མཚན་མེད་འདུ་བྱེད་མེད་པ་དང་ཞིང་དག་པ་གཉིས་ འབྲས་བུ་གཉིས་པ་དང་། དགུ་པར་སེམས་ཅན་སྨིན་པར་འགྲུབ་པ་འབྲས་བུ་གསུམ་པ་དང་ 1-237 བཅུ་པར་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་འགྲུབ་པ་འབྲས་བུ་བཞི་པའོ། ། བཞི་པ་ཕུང་པོ་ནི། དེར། ཆོས་ཉིད་རབ་ཏུ་རྟོགས་ནས་འདིར། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ནི་ཕུང་ པོ་སྦྱོང་། །དེ་ཡི་འོག་ཏུ་ཏིང་འཛིན་དང་། །ཤེས་རབ་ཕུང་པོ་རྣམ་པར་སྦྱོང་། །དེ་ལས་གཞན་ པ་དག་ལ་ནི། །སྒྲིབ་རྣམ་བཞི་དང་ཐོགས་པ་ཡི། །སྒྲིབ་པ་ལས་ཀྱང་རྣམ་གྲོལ་དང་། །གྲོལ་ བའི་ཡེ་ཤེས་རྣམ་པར་སྦྱོང་། །ཞེས་ཏེ། ས་དང་པོ་ལ་ཕུང་པོ་སྦྱོང་བའི་རྟེན་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་ ལ། གཉིས་པ་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། གསུམ་པ་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། བཞི་ལྔ་དྲུག་པ་ལ་ཤེས་ རབ་དང་། བདུན་བརྒྱད་དགུ་བཅུ་པ་ལ་འབྲས་བུ་བཞིའི་སྒྲིབ་པ་ལས་གྲོལ་བ་རྣམ་གྲོལ་ དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སར་ཤེས་བྱ་ཤེས་པ་ལ་ཐོགས་པའི་སྒྲིབ་པ་ལས་གྲོལ་བ་རྣམ་པར་གྲོལ་ བའི་ཡེ་ཤེས་མཐོང་བའི་ཕུང་པོ་སྦྱོང་ངོ་། ། ལྔ་པ་གྲུབ་པ་ནི། དེར། ས་རྣམས་ཐམས་ཅད་མ་གྲུབ་དང་། །གྲུབ་པ་དག་ཏུ་ཤེས་པར་ བྱ། །གྲུབ་པ་དག་ཀྱང་མ་གྲུབ་དང་། །གྲུབ་པ་དག་ཏུ་ཡང་འདོད་དོ། །ཞེས་ཏེ། ཚོགས་སྦྱོར་ མོས་པ་སྤྱོད་པའི་ས་ནི་ཆོས་དབྱིངས་ཀུན་འགྲོའི་དོན་ལ་སོགས་པར་མ་རྟོགས་པས་མ་གྲུབ་ པ་དང་། དང་པོ་ཡན་ཅད་དེ་རྟོགས་པས་གྲུབ་པའོ། །གྲུབ་པ་དེའི་ཡང་། བདུན་པ་མན་ཅད་ འདུ་བྱེད་དང་བཅས་པས་མ་གྲུབ་པ་དང་། བརྒྱད་པ་ཡན་ཅད་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་མེད་པས་ གྲུབ་པའོ། ། དྲུག་པ་རྟགས་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་ས་རྣམས་ལ་ཞུགས་པའི་རྟགས་ནི། དེར། སྣང་དང་ བཅས་དང་མོས་པ་དང་། །མ་ཞུམ་པ་དང་མི་དམན་ཉིད། །གཞན་དྲིང་མི་འཇོག་བདག་ཉིད་ དང་། །ཐམས་ཅད་རབ་ཏུ་རྟོགས་པ་དང་། །ཀུན་ལ་སེམས་ནི་མཉམ་པ་དང་། །དཀྲི ་དང་ རྗེས་སུ་ཆགས་མེད་དང་། །ཐབས་ཤེས་འཁོར་དུ་སྐྱེ་བ་ནི། །ཀུན་ལ་རྟགས་སུ་འདོད་པ་ཡིན། །ཞེས་ཏེ། ས་གང་ལ་ཞུགས་པ་དེ་ལ་སྣང་བ་དང་གང་ལ་ཞུགས་པ་དེ་ལ་མོས་པ་ནི་རྟགས་ 1-238 གཅིག་གོ །ཆོས་ཟབ་རྒྱས་ལ་བློ་མ་ཞུམ་པ་དང་། དཀའ་བ་སྤྱོད་པ་ལ་བརྩོན་འགྲུས་མི་དམན་ པ་དང་། རང་གི་ས་ལ་གཞན་གྱི་དྲིང་མི་འཇོག་པ་དང་། ས་ཐམས་ཅད་མངོན་པར་སྒྲུབ་པའི་ ཐབས་ལ་མཁས་པ་དང་། བདག་གཞན་ལ་སེམས་མཉམ་པ་དང་། སྙན་མི་སྙན་གྱི་སྒྲས་ ལམ་གཞན་ལ་ཁྲིད་དུ་མི་བཏུབ་པ་དང་། འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བ་ལ་སོགས་པའི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་ པ་ལའང་ཆགས་པ་མེད་པ་དང་། འཁོར་གསུམ་མི་དམིགས་པར་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཀྱི་ཐབས་ ཤེས་པ་དང་། རྟག་ཏུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འཁོར་དུ་སྐྱེ་བ་རྣམས་ནི་རྟགས་གཞན་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ཕར་ཕྱིན་བཅུ་ཐོབ་པའི་རྟགས་ནི། དེར།
【現代漢語翻譯】 與有作（འདུ་བྱེད་དང་བཅས་པ་）俱生為第一果，第八地無相無作（མཚན་མེད་འདུ་བྱེད་མེད་པ་）與凈地二者為第二果，第九地成就成熟有情為第三果，第十地成就三摩地與總持為第四果。 第四，關於蘊：彼處，通達法性后，於此，修習戒蘊，其後修習定蘊，與慧蘊。于彼之外者，解脫四障與障礙之障，亦從業之障解脫，修習解脫之智。如是，初地以通達法性為修蘊之所依，二地以戒為所依，三地以三摩地為所依，四、五、六地以慧為所依，七、八、九、十地以從四果之障解脫之解脫，于佛地，以從所知之障解脫之解脫智見蘊。 第五，關於成就：彼處，應知一切地未成就與已成就。已成就者亦可視為未成就與已成就。如是，資糧道、加行道、勝解行地，因未證得法界普行之義等，故為未成就，初地以上因已證得，故為已成就。已成就者中，七地以下因有作意故為未成就，八地以上因無現行作意故為已成就。 第六，關於相，分三，第一，入地之相：彼處，有相與勝解，不怯弱與不減損，不依賴他者之自性，完全通達一切，對一切眾生心平等，不為誘惑所動搖，不隨順，方便與智慧生於輪轉中，此為一切地之相。如是，入於何地，則于彼地有相，入於何地，則于彼地有勝解，此為一相。于甚深廣大之法不怯弱，于難行之行不減損精進，于自地不依賴他者，于現證一切地之方便善巧，于自他之心平等，不為悅耳與不悅耳之聲所動搖，不為他道所引，不執著于轉輪王等圓滿，不緣三輪而知佛陀之方便與智慧，恒常生於佛陀之輪轉中，此等為其他之相。 第二，獲得十度之相：彼處
【English Translation】 The first fruit is co-emergent with activity (འདུ་བྱེད་དང་བཅས་པ་). The second fruit is the eighth ground, which is without characteristics and without activity (མཚན་མེད་འདུ་བྱེད་མེད་པ་), and the two pure grounds. The third fruit is the ninth ground, which accomplishes the maturation of sentient beings. The fourth fruit is the tenth ground, which accomplishes samadhi and dharani. Fourth, regarding the aggregates: There, having fully realized the nature of reality, here, one trains in the aggregate of discipline. After that, one trains in the aggregate of samadhi and the aggregate of wisdom. For those other than that, one is liberated from the four obscurations and the obscuration of obstacles, and one trains in the wisdom of liberation. Thus, on the first ground, the basis for training in the aggregates is the realization of the nature of reality. On the second, it is discipline. On the third, it is samadhi. On the fourth, fifth, and sixth, it is wisdom. On the seventh, eighth, ninth, and tenth, it is liberation from the obscurations of the four fruits. On the ground of Buddhahood, one trains in the aggregate of seeing the wisdom of liberation, which is liberation from the obscuration of obstacles to knowing what is to be known. Fifth, regarding accomplishment: There, all the grounds should be known as unaccomplished and accomplished. Even those that are accomplished are also considered unaccomplished and accomplished. Thus, the grounds of accumulation, application, and intention are unaccomplished because they have not realized the meaning of the all-pervadingness of the dharmadhatu, etc. The first ground and above are accomplished because they have realized it. Among those that are accomplished, the seventh ground and below are unaccomplished because they are with activity. The eighth ground and above are accomplished because they are without manifest activity. Sixth, regarding the signs, there are three. First, the signs of entering the grounds: There, appearance and intention, not being discouraged and not diminishing, the nature of not relying on others, fully realizing everything, having equanimity towards all beings, not being swayed by enticements, not following, the arising of skillful means and wisdom in the cycle, this is considered the sign of all grounds. Thus, whichever ground one enters, there is appearance in that ground, and whichever ground one enters, there is intention in that ground, this is one sign. Not being discouraged by the profound and vast Dharma, not diminishing diligence in practicing difficult practices, not relying on others in one's own ground, being skilled in the means of manifestly accomplishing all the grounds, having equanimity towards oneself and others, not being swayed by pleasant and unpleasant sounds, not being led to other paths, not being attached to the perfections such as turning the wheel, knowing the skillful means and wisdom of the Buddhas without focusing on the three spheres, and always being born in the cycle of the Buddhas, these are other signs. Second, the signs of obtaining the ten perfections: There,
འདུན་པ་མེད་པ་མ་ཡིན་མཆོག་དང་ འཁུ་བའི་སྙིང་མེད་ཁྲོ་མིན་ལེ་ལོ་མེད། །བྱམས་དང་རྙིང་རྗེ་མིན་པའི་བསམ་མེད་བློ་གྲོས་ ངན་རྟོག་རྣམ་རྟོག་འཕྲོགས་པ་མེད། །བློ་གྲོས་རྣམ་པར་གཡེངས་མིན་བདེ་བས་མི་འཕྲོགས་ སྡུག་བསྔལ་དག་གིས་གནོད་པ་མེད། །དགེ་བའི་བཤེས་ལ་ཉེ་བར་བསྟེན་ཅིང་ཐོས་པ་ལྷུར་ ལེན་སྟོན་པ་མཆོད་ལ་བརྩོན། །ཐབས་མཆོག་ཤེས་པ་གང་ཞིག་བསོད་ནམས་ཡང་དག་ བསྡུས་པ་ཤིན་ཏུ་རྒྱ་ཆེ་ཀུན། །གཞན་དང་ཐུན་མོང་བྱས་ནས་ཉིན་གཅིག་བཞིན་དུ་རྫོགས་ པའི་བྱང་ཆུབ་ཡོངས་སྔོ་ཞིང་། །བཟང་པོའི་གནས་སུ་སྐྱེས་པ་རྟག་ཏུ་དགེ་བྱེད་མངོན་ཤེས་ ཡོན་ཏན་རྣམས་ཀྱིས་རྩེན། །སངས་རྒྱས་སྲས་དེ་ཀུན་གྱི་བླ་ན་འདུག་པ་ཡོན་ཏན་གཏེར་དུ་ ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པས་རྟགས་བཅུ་དྲུག་སྟོན་ཏེ། ས་རྣམས་ལ་ཐུན་མོང་དུ་ཕར་ཕྱིན་རྣམས་ སྒྲུབ་པའི་འདུན་པ་མ་བྲལ་བ་དང་། ས་དང་པོར་སྦྱིན་པའི་རྟགས་རྫས་ལ་སོགས་པ་ཆགས་པ་ མེད་པ་དང་། གཉིས་པར་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་རྟགས་སེམས་ལ་འཁུ་བ་གནོད་པའི་སེམས་མེད་པ་ དང་། གསུམ་པར་བཟོད་པའི་རྟགས་ཁྲོ་བ་མེད་པ་དང་། བཞི་པར་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་རྟགས་ ལེ་ལོ་མེད་པ་དང་། ལྔ་པར་བསམ་གཏན་གྱི་རྟགས་བདེ་བ་སྒྲུབ་འདོད་ཀྱི་བྱམས་པ་དང་ སྡུག་བསྔལ་བསལ་འདོད་ཀྱི་སྙིང་རྗེ་མིན་པའི་བསམ་པ་མེད་པ་དང་། དྲུག་པར་ཤེས་རབ་ 1-239 ཀྱི་རྟགས་བློ་གྲོས་ངན་པ་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་རྟོག་པ་དང་ཁྱད་པར་དུ་རྣམ་པར་རྟོག་པས་འཕྲོགས་ པ་མེད་པ་དང་། བདུན་པར་ཐབས་ཀྱི་རྟགས་ཐེག་པ་གཞན་ཡིད་ལ་བྱེད་པས་སེམས་མ་ གཡེངས་པ་དང་། ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་བདེ་བ་ལ་མ་ཆགས་པ་དང་། རྒུད་པ་དང་དཀའ་ སྤྱད་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་སྦྱོར་བ་ལས་མི་ལྡོག་པ་དང་། དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་བསྟེན་ཅིང་ ཐོས་པ་གཙོ་བོར་བྱེད་པ་དང་། སྟོན་པ་མཆོད་པ་གཙོ་བོར་བྱེད་པ་དང་། དགེ་བ་འཕེལ་བའི་ ཐབས་ཤེས་པས་བསོད་ནམས་བསགས་པ་རྣམས་གཞན་དང་ཐུན་མོང་དུ་བྱས་པས་ཉིན་རེ་ བཞིན་བྱང་ཆུབ་ཏུ་བསྔོ་བ་དང་། བརྒྱད་པར་སྨོན་ལམ་གྱི་རྟགས་རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་གང་ རུང་བཞུགས་པའི་གནས་སུ་སྐྱེ་བ་དང་། དགུ་པར་སྟོབས་ཀྱི་རྟགས་མི་མཐུན་ཕྱོགས་དང་མ་ འདྲེས་པར་རྟག་ཏུ་དགེ་བ་བྱེད་པ་དང་། བཅུ་པར་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྟགས་མངོན་ཤེས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ གྱིས་རྩེ་བའོ། ། གསུམ་པ་བཅུ་པོ་ཐོབ་པའི་ཕན་ཡོན་ནི། དེར། ས་རྣམས་ཀུན་ལ་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །བློ་ལྡན་ རྣམས་ཀྱིས་ཕན་ཡོན་ནི། །ཞི་གནས་ལྷག་མཐོང་གཉིས་ཀ་ལ། །ལྔ་པོའི་བདག་ཉིད་དག་ ཏུ་འདོད། །ཅེས་ཏེ། ས་ཐམས་ཅད་ལ་ཕར་ཕྱིན་བཅུ་ཐོབ་པའི་ཕན་ཡོན་ནི། སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ ལ་གནས་ངན་ལེན་གྱི་རྟེན་ཐམས་ཅད་ཟད་པར་འགྱུར་བ་དང་། རྟོག་པ་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་འདུ་ ཤེས་དང་བྲལ་བའི་ཆོས་ཀྱི་དགའ་བ་ལ་དགའ་བ་འཐོབ་
【現代漢語翻譯】 無慾亦超勝， 無嗔亦無嫉， 無怠亦無惰。 離愛與悲憫， 無念亦無思， 斷絕惡念與妄想。 智慧不散亂， 不為安樂奪， 不為痛苦擾。 親近善知識， 勤奮聞法義， 精進供養佛。 善巧方便知， 福德聚無量， 迴向諸有情。 日日增上進， 速證菩提果， 常生善妙處。 恒行諸善業， 神通妙功德， 遊戲而自在。 如是佛子眾， 功德之寶藏， 當知為上首。 以上偈頌闡述了十六種證相。在各個菩薩地，共同之處在於修持六度波羅蜜多（Paramita，梵文，到達彼岸，度、到彼岸），且不離此愿。初地（Prathama-bhumi，梵文，第一地）的證相是佈施（Dana，梵文，佈施）時，對於財物等無有貪執。二地（Dvitiya-bhumi，梵文，第二地）的證相是持戒（Sila，梵文，戒律）時，內心沒有嗔恨和損害他人的念頭。三地（Tritiya-bhumi，梵文，第三地）的證相是忍辱（Ksanti，梵文，忍耐）時，沒有嗔怒。四地（Caturtha-bhumi，梵文，第四地）的證相是精進（Virya，梵文，精進）時，沒有懈怠。五地（Pancama-bhumi，梵文，第五地）的證相是禪定（Dhyana，梵文，禪定）時，沒有希求安樂的貪愛之心，也沒有想要去除痛苦的悲憫之心。六地（Sastha-bhumi，梵文，第六地）的證相是智慧（Prajna，梵文，智慧）時，不會被惡劣的分別念和虛妄的分別念所動搖。七地（Saptama-bhumi，梵文，第七地）的證相是方便（Upaya，梵文，方法）時，內心不為其他乘所動搖，不貪著圓滿的安樂，不因衰敗和苦行而退轉。親近善知識，重視聽聞佛法，重視供養佛陀，通曉增長善根的方法，將積累的福德與他人共同分享，每日迴向菩提。八地（Astama-bhumi，梵文，第八地）的證相是發願（Pranidhana，梵文，誓願）時，常生於諸佛菩薩所在之處。九地（Navama-bhumi，梵文，第九地）的證相是力量（Bala，梵文，力量）時，不與不順之法相混雜，恒常行持善業。十地（Dasama-bhumi，梵文，第十地）的證相是智慧（Jnana，梵文，智慧）時，以神通功德而遊戲自在。 獲得以上十種證相的利益是： 經中說： 『于諸地中， 具慧者， 於一切地， 皆具足， 寂止與勝觀， 五種自性。』 意思是說，在所有菩薩地，獲得六度波羅蜜多的利益是：每一個剎那，都能滅盡所有惡趣的因，並能獲得遠離各種分別唸的佛法之喜。
【English Translation】 Without desire, yet supreme, Without hatred, nor jealousy, Without indolence, nor laziness. Apart from love and compassion, Without thought, nor contemplation, Severing evil thoughts and delusions. Wisdom unscattered, Not stolen by pleasure, Not harmed by suffering. Drawing near to virtuous friends, Diligently hearing the Dharma, Zealously offering to the Buddha. Skilled in expedient means, Accumulating boundless merit, Dedicate to all beings. Increasing day by day, Swiftly attaining enlightenment, Constantly born in auspicious places. Perpetually performing virtuous deeds, With miraculous powers and excellent qualities, Playing freely and at ease. Such sons of the Buddha, Treasures of merit, Should be known as foremost. The above verses illustrate sixteen signs. In each of the Bodhisattva grounds (Bhumi, Sanskrit, ground, level), the common aspect is practicing the six Paramitas (Paramita, Sanskrit, to reach the other shore, perfection), and not departing from this aspiration. The sign of the first ground (Prathama-bhumi, Sanskrit, first ground) is that when giving (Dana, Sanskrit, giving), there is no attachment to wealth and so on. The sign of the second ground (Dvitiya-bhumi, Sanskrit, second ground) is that when observing morality (Sila, Sanskrit, morality), there is no thought of hatred or harming others in the mind. The sign of the third ground (Tritiya-bhumi, Sanskrit, third ground) is that when practicing patience (Ksanti, Sanskrit, patience), there is no anger. The sign of the fourth ground (Caturtha-bhumi, Sanskrit, fourth ground) is that when practicing diligence (Virya, Sanskrit, diligence), there is no laziness. The sign of the fifth ground (Pancama-bhumi, Sanskrit, fifth ground) is that when practicing meditation (Dhyana, Sanskrit, meditation), there is no desire for pleasure, nor a mind of compassion wanting to remove suffering. The sign of the sixth ground (Sastha-bhumi, Sanskrit, sixth ground) is that when practicing wisdom (Prajna, Sanskrit, wisdom), one is not swayed by evil discriminations and false discriminations. The sign of the seventh ground (Saptama-bhumi, Sanskrit, seventh ground) is that when practicing skillful means (Upaya, Sanskrit, method), the mind is not swayed by other vehicles, not attached to perfect bliss, and does not retreat from adversity and ascetic practices. Drawing near to virtuous friends, valuing hearing the Dharma, valuing offering to the Buddha, knowing the methods to increase virtue, sharing the accumulated merit with others, and dedicating it daily to enlightenment. The sign of the eighth ground (Astama-bhumi, Sanskrit, eighth ground) is that when making aspirations (Pranidhana, Sanskrit, vow), one is constantly born in the presence of Buddhas and Bodhisattvas. The sign of the ninth ground (Navama-bhumi, Sanskrit, ninth ground) is that when possessing strength (Bala, Sanskrit, strength), one is not mixed with unfavorable conditions, and constantly performs virtuous deeds. The sign of the tenth ground (Dasama-bhumi, Sanskrit, tenth ground) is that when possessing wisdom (Jnana, Sanskrit, wisdom), one plays freely with miraculous powers and excellent qualities. The benefits of obtaining the above ten signs are: It is said in the sutra: 'In all the grounds, Those with wisdom, In all the grounds, Are fully endowed, With quiescence and insight, Fivefold nature.' This means that in all the Bodhisattva grounds, the benefit of obtaining the six Paramitas is that in every moment, one can exhaust all the causes of bad destinies, and obtain the joy of the Dharma that is free from various discriminations.
པ་དང་། ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་དུ་རྣམ་ པ་ཡོངས་སུ་མ་ཆད་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་ཚད་མེད་པ་ཤེས་པ་དང་། འདིའི་རྣམ་དག་གི་སྐལ་ བ་དང་མཐུན་པའི་རྒྱུ་མཚན་རྣམ་པར་བརྟགས་པ་མ་ཡིན་པ་དག་ཀྱང་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པ་དང་། ཆོས་སྐུ་རྫོགས་པར་འགྲུབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གོང་ནས་གོང་དུ་རྒྱུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡོངས་ སུ་འཛིན་པར་བྱེད་པ་དང་ལྔ་སྟེ། དང་པོ་གཉིས་ཞི་གནས་དང་དེ་འོག་གཉིས་ལྷག་མཐོང་དང་ ཐ་མ་ཞི་ལྷག་གཉིས་ཀའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའོ། ། 1-240 བདུན་པ་ངེས་ཚིག་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སོ་སོའི་ངེས་ཚིག་ནི། དེར། བྱང་ཆུབ་ལ་ནི་ཉེ་བ་ དང་། །སེམས་ཅན་དོན་སྒྲུབ་མཐོང་བ་ལ། །རབ་ཏུ་དགའ་བ་སྐྱེ་འགྱུར་ཏེ། །དེ་ཕྱིར་དགའ་བ་ ཞེས་བརྗོད་དོ། །འཆལ་ཚུལ་རྩོལ་བའི་དྲི་བྲལ་ཕྱིར། །དྲི་མ་མེད་པའི་ས་ཞེས་བྱ། །ཆོས་ཀྱི་ སྣང་བ་ཆེན་པོ་ནི། །བྱེད་པའི་ཕྱིར་ན་འོད་བྱེད་པའོ། །འདི་ལྟར་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཆོས། །རབ་ཏུ་སྲེག་བྱེད་འོད་ལྟ་བུ། །དེ་དང་ལྡན་ཕྱིར་ས་དེ་ནི། །གཉིས་པོ་སྲེག་པས་འོད་འཕྲོ་ཅན། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཡོངས་སྨིན་བྱེད་ཅིང་། །རང་གི་སེམས་ཀྱང་སྲུང་བའི་ཕྱིར། །བློ་ལྡན་ རྣམས་ཀྱིས་སྦྱང་དཀའ་བ། །དེ་ཕྱིར་སྦྱངས་དཀའ་ཞེས་བྱའོ། །ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་བརྟེན་ ནས། །འཁོར་བ་དང་ནི་མྱང་ངན་འདས། །གཉིས་འདིར་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར། །མངོན་དུ་ གྱུར་པའི་ས་ཞེས་བཤད། །བགྲོད་གཅིག་ལམ་དང་འབྲེལ་པའི་ཕྱིར། །རིང་དུ་སོང་བའི་སར་ འདོད་དོ། །འདུ་ཤེས་གཉིས་ཀྱིས་མི་གཡོའི་ཕྱིར། །མི་གཡོ་བ་ཞེས་ངེས་པར་བརྗོད། །སོ་སོ་ ཡང་དག་རིག་བློ་བཟང་། །ས་དེ་ལེགས་པའི་བློ་གྲོས་ཡིན། །སྤྲིན་བཞིན་གཉིས་ཀྱིས་ནམ་ མཁའི་ཆོས། །ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ན་ཆོས་ཀྱི་སྤྲིན། །ཞེས་ཏེ། བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པ་ལ་ཉེ་བ་དང་སེམས་ ཅན་གྱི་དོན་འགྲུབ་པར་མཐོང་ནས་དགའ་བ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་དང་། འཆལ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ ཐེག་དམན་ཡིད་བྱེད་ཀྱི་རྩོལ་བའི་དྲི་མ་བྲལ་བས་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་ཆོས་ ཚད་མེད་པ་ཚོལ་བའི་ཕྱིར་གཞན་ལ་ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་བྱེད་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ ཤེས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་སྒྲིབ་གཉིས་སྲེག་པས་དང་། སེམས་ཅན་སྨིན་པར་བྱེད་པ་དང་ དེ་དག་གི་ལོག་སྒྲུབ་བཟོད་པས་སྦྱང་དཀའ་བ་གཉིས་སྦྱོང་བས་དང་། ཤེར་ཕྱིན་ལ་བརྟེན་ ནས་འཁོར་འདས་ལ་མི་གནས་པས་དང་། ས་བརྒྱད་པ་དང་འབྲེལ་བས་སྦྱོར་བའི་མཐར་ ཕྱིན་པས་དང་། མཚན་མ་དང་མཚན་མེད་ལ་རྩོལ་བའི་འདུ་ཤེས་གཉིས་ཀྱིས་མི་གཡོ་བས་ དང་། སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པའི་བློ་གྲོས་བཟང་པོ་ཐོབ་པས་དང་། ཐོས་པའི་ཆོས་ཀྱི་རྟེན་ 1-241 ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་ཀྱི་སྒོ་གཉིས་སྤྲིན་ལྟ་བུས་ཁྱབ་པས། རིམ་པ་ བཞིན་དུ། རབ་ཏུ་དགའ་
【現代漢語翻譯】 並且，在所有方向上，知曉那完全不間斷的無量法之顯現，並且普遍地運用與此清凈之分相應的、未經分別的理由，並且爲了圓滿成就法身，從高到高地完全掌握圓滿的因，這有五種。前兩種與寂止相應，接下來的兩種與勝觀相應，最後一種與寂止和勝觀兩者相應。 第七，關於決定義，分為兩種，首先是各自的決定義。其中說到：『對於菩提心是親近的，並且見到成辦有情利益，會生起極大的歡喜，因此稱為歡喜。』因為遠離邪惡行為的努力之垢，所以稱為無垢地。因為能行廣大之法顯現，所以是發光地。如此，與菩提心相應的法，如同能燒盡一切的光，因為具有此光，所以此地，以二者焚燒而發光。使有情成熟，並且守護自心，有智慧者難以調伏，因此稱為難調伏地。依靠般若波羅蜜多，輪迴與涅槃，二者在此顯現，所以說為顯現地。因為與唯一道相連，所以認為是遠行地。因為兩種作意不動搖，所以肯定地說為不動地。各自正確認識的智慧是好的，此地是善慧地。如同云一樣，以二者遍佈虛空之法，所以是法雲地。』 也就是說，因為親近獲得菩提心，並且見到成辦有情利益而生起歡喜；因為遠離邪惡戒律和下乘作意的努力之垢；因為以等持之力尋得無量之法，所以為他人作法之顯現；因為以與菩提心相應的智慧，焚燒二障；因為使有情成熟，並且以能忍受他們的邪見而調伏二者；因為依靠般若波羅蜜多而不滯留于輪迴和涅槃；因為與第八地相連，所以是修行的究竟；因為以有相和無相的兩種作意而不動搖；因為獲得各自正確認識的良好智慧；因為以如雲般的等持和陀羅尼之門遍佈如虛空般的所聞之法。依次是極喜地等。
【English Translation】 Moreover, knowing the immeasurable appearances of the Dharma that are completely uninterrupted in all directions, and universally applying the reasons that are in accordance with this pure share and have not been thoroughly examined, and in order to perfectly accomplish the Dharmakaya (chos sku, meaning 'Dharma body'), completely grasping the abundant causes from higher to higher, these are five. The first two correspond to tranquility (zhi gnas, shamatha), the next two correspond to insight (lhag mthong, vipashyana), and the last one corresponds to both tranquility and insight. Seventh, regarding the definitive words, there are two parts, the first being the individual definitive words. There it says: 'For Bodhi, it is close, and seeing the accomplishment of beings' benefit, great joy will arise, therefore it is called Joyful. Because it is free from the stain of immoral conduct's effort, it is called the Immaculate Ground. The great appearance of Dharma, because it performs it, is the Luminous Ground. Thus, the Dharma in accordance with Bodhi, like a light that burns intensely, because it possesses that, that ground, shines with the burning of both. Causing beings to fully ripen, and protecting one's own mind, it is difficult for the wise to tame, therefore it is called the Difficult to Tame Ground. Relying on the Perfection of Wisdom, Samsara and Nirvana, both appear manifestly here, therefore it is said to be the Manifest Ground. Because it is connected to the One Path, it is considered the Far-Reaching Ground. Because it is unmoved by two perceptions, it is definitely called the Immovable Ground. The good intelligence of individual correct knowledge, that ground is Good Intelligence. Like clouds, with two, the Dharma of the sky, because it pervades, it is the Cloud of Dharma.' That is to say, because it is close to attaining Bodhi and joy arises from seeing the accomplishment of beings' benefit; because it is free from the stain of immoral discipline and the effort of Hinayana (the lesser vehicle) mentality; because it seeks immeasurable Dharma with the power of Samadhi (ting nge 'dzin, concentration), it makes the appearance of Dharma to others; because it burns the two obscurations with the wisdom that corresponds to Bodhi; because it ripens beings and tames the two by enduring their wrong views; because it relies on the Prajnaparamita (sher phyin, perfection of wisdom) and does not dwell in Samsara and Nirvana; because it is connected to the eighth ground, it is the ultimate of practice; because it is unmoved by the two perceptions of effort in signs and signlessness; because it obtains the good intelligence of individual correct knowledge; because it pervades the Dharma that is heard like the sky, the basis of hearing, with the two doors of Samadhi and Dharani (gzungs, retention) like clouds. In sequence, they are the Joyful Ground, etc.
བ་ལ་སོགས་པར་བརྗོད་དོ། ། གཉིས་པ་ཐུན་མོང་གི་ངེས་ཚིག་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་གནས་ཀྱི་ངེས་ཚིག་ནི། དེར། དགེ་ བ་སྒྲུབ་པ་སྣ་ཚོགས་ལ། །དགའ་བས་རྟག་པར་ཐམས་ཅད་དུ། །གནས་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་ཡི། །ས་རྣམས་གནས་པ་ཡིན་པར་འདོད། །ཅེས་པས། དགེ་བ་སྒྲུབ་པ་ལ་དགའ་བས་ རྟག་ཏུ་གནས་པའི་ཕྱིར་ས་བཅུ་ལ་ནི་གནས་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། ། གཉིས་པ་སའི་ངེས་ཚིག་ནི། དེར། འབྱུང་པོ་དཔག་མེད་འཇིགས་མེད་ཕྱིར། །དཔག་ ཏུ་མེད་པ་དེ་དག་ལ། །ཕྱི་ཕྱིར་གོང་དུ་འགྲོ་ལྡན་ཕྱིར། །དེ་དག་ཉིད་ནི་སར་འདོད་དོ། །ཞེས་ པས། འབྱུང་པོ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་འཇིགས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར། ཕྱི་ནས་ཕྱིར་ས་གོང་མར་འགྲོ་བ་ དང་ལྡན་པས་ས་བཅུ་ལ་ས་ཞེས་བྱའོ། ། བརྒྱད་པ་ཐོབ་པ་ནི། དེར། ས་ཐོབ་པ་ནི་མོས་པ་དང་། །སྤྱོད་པ་དག་ལ་འཇུག་པ་དང་། །རྟོགས་པའི་ཕྱིར་དང་ས་རྣམས་ནི། །གྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་རྣམ་པ་བཞི། །ཞེས་ཏེ། མོས་སྤྱོད་ཀྱི་ ཚེ་ས་བཅུ་ལ་མོས་པས་ན་མོས་པས་ཐོབ་པའོ། །དེའི་དུས་ན་ས་བཅུ་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ ཆོས་སྤྱོད་བཅུ་ལ་སྤྱོད་པ་ནི་སྤྱོད་པས་ཐོབ་པའོ། །ས་དང་པོ་ནས་བདུན་པའི་བར་ནི་དོན་དམ་ རྟོགས་པའི་ཕྱིར་རྟོགས་པས་ཐོབ་པའོ། །བརྒྱད་པ་ཡན་ཅད་ནི་རྩོལ་བ་མེད་པས་གྲུབ་པས་ ཐོབ་པའོ། ། ༈ རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར། གཉིས་པ་ནི། དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་ས་བཅུ་པོ་ལ་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར་ཡོད་ དམ་མེད་ཅེ་ན། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་རྟོགས་པ་ལ་ཁྱད་པར་མེད་དེ། ས་དང་པོ་ལ་རྟོགས་པའི་ ཆོས་ཉིད་དེ་ཉིད་གཉིས་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་གོམས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟོགས་པའི་ཚུལ་ གྱིས་ནི་ཁྱད་པར་ཡོད་དེ། དབུས་མཐར། ཀུན་ཏུ་འགྲོ་དོན་མཆོག་གི་དོན། །རྒྱུ་མཐུན་དོན་ 1-242 གྱི་མཆོག་ཉིད་དང་། །ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་མེད་དོན་དང་། །རྒྱུ་རྣམས་ཐ་དད་མེད་དོན་དང་། །ཉོན་མོངས་རྣམ་དག་མིན་དོན་དང་། །ཐ་དད་མེད་པའི་དོན་ཉིད་དང་། །འབྲི་མེད་འཕེལ་ བ་མེད་དོན་དང་། །དབང་ནི་རྣམ་པ་བཞི་ཡི་གནས། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་མ་རིག་པ། །ཉོན་ མོངས་ཅན་མིན་སྒྲིབ་པ་བཅུ། །ས་བཅུའི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་རྣམས་ཀྱི། །གཉེན་པོ་དག་ནི་ས་ ཡིན་ནོ། །ཞེས་པས། ས་དང་པོ་ལ་ཆོས་ཉིད་དེ་རང་གཞན་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པར་ཀུན་ཏུ་ འགྲོ་བའི་དོན་དུ་དང་། གཉིས་པ་ལ་སྒྲིབ་པ་སྤང་དུ་རུང་བས་མཆོག་གི་དོན་དུ་དང་། གསུམ་ པར་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྡེ་སྣོད་ཐོས་པ་དེ་ཆོས་ཉིད་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རྟོགས་པའི་རྒྱུ་མཐུན་པའི་ དོན་གྱི་མཆོག་ཏུ་དང་། བཞི་པར་ཆོས་ལ་སྲེད་པ་མེད་པས་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་མེད་པའི་དོན་ དུ་དང་། ལྔ་པར་སེམས་དང་བསམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་མཉམ་པ་ཉིད་བཅུས་རང་གཞན་གྱི་ ཆོས་ཉིད་གཅིག་ཏུ་རྟོགས་པས་རྒྱུད་ཐ་དད་མེད་པའི་དོན་དུ་དང་། དྲུག་པར་རྟེན
【現代漢語翻譯】 以及其他詞語來表達。 第二，共同的定義分為兩個部分，首先是位置的定義。如經中所說：'在行善的各種事物中，因喜悅而恒常地，在一切時處，安住，菩薩的各個地，被認為是安住之處。' 因此，由於喜悅而恒常安住於行善，所以十地也被稱為安住。 第二，地的定義。如經中所說：'爲了無量眾生無所畏懼，對於那無量眾生，爲了之後能向上提升，那些本身被認為是地。' 因此，爲了使無量眾生遠離恐懼，因為之後能向上提升，所以十地被稱為地。 第八，獲得。如經中所說：'獲得地是通過信解，進入修行，以及證悟，地是通過成就的方式分為四種。' 也就是說，在信解和修行時，因為對十地有信解，所以通過信解獲得。在那時，爲了獲得十地，修行十種行，所以通過修行獲得。從初地到七地，爲了證悟真諦，所以通過證悟獲得。八地以上，因為無需努力就能成就，所以通過成就獲得。 關於證悟的差別： 第二，如果有人問，如是宣說的這十地，在證悟法性方面有差別嗎？在證悟法性的本質上沒有差別，因為在初地證悟的法性，在二地等地上會變得更加熟練。但在證悟的方式上有差別。《中邊分別論》中說：'普遍利益最勝義，同因義之最勝性，無有執著無義利，諸因各異無義利，煩惱清凈非義利，無有差異之義利，無減無增無義利，四種自在之住處，法界之中無明者，非是煩惱之覆障，十地相違品之敵，彼等即是諸地。' 因此，在初地，法性是普遍利益一切自他的意義；在二地，因為可以斷除障礙，所以是最勝的意義；在三地，聽聞大乘的教法，如實證悟法性，所以是同因的意義之最勝；在四地，因為沒有對法的貪執，所以是沒有執著的意義；在五地，心和意念完全清凈，以十種平等證悟自他的法性為一，所以是沒有差異的意義；在六地，依靠……
【English Translation】 and other words to express it. Second, the common definition is divided into two parts. The first is the definition of location. As it says in the sutra: 'In the various acts of accomplishing virtue, with joy, constantly, in all places, the grounds of the Bodhisattva are considered to be places of dwelling.' Therefore, because of constantly dwelling in accomplishing virtue with joy, the ten grounds are also called dwelling places. Second, the definition of ground. As it says in the sutra: 'For the sake of immeasurable beings being fearless, for those immeasurable beings, in order to ascend higher afterwards, those themselves are considered to be grounds.' Therefore, in order to make immeasurable beings free from fear, because they can ascend higher afterwards, the ten grounds are called grounds. Eighth, attainment. As it says in the sutra: 'Attaining the grounds is through faith, entering into practice, and realization. The grounds are divided into four types through the means of accomplishment.' That is, during faith and practice, because of having faith in the ten grounds, it is attained through faith. At that time, in order to attain the ten grounds, practicing the ten practices, it is attained through practice. From the first ground to the seventh ground, in order to realize the ultimate truth, it is attained through realization. From the eighth ground onwards, because it is accomplished without effort, it is attained through accomplishment. Regarding the differences in realization: Second, if someone asks, do these ten grounds, which have been explained as such, have differences in realizing the nature of reality? There is no difference in realizing the essence of the nature of reality, because the nature of reality realized in the first ground becomes more familiar in the second ground and so on. However, there are differences in the way of realization. The Madhyāntavibhāga says: 'Universally benefiting the supreme meaning, the supreme nature of the meaning of the same cause, the meaning of non-attachment without benefit, the meaning of different causes without difference, the meaning of non-defilement of afflictions, the meaning of non-difference, the meaning of non-decrease and non-increase, the abode of the four powers, in the realm of Dharma, the ignorant, not the obscuration of afflictions, the enemies of the opposing factors of the ten grounds, those are the grounds.' Therefore, in the first ground, the nature of reality is the meaning of universally benefiting all self and others; in the second ground, because obstacles can be removed, it is the supreme meaning; in the third ground, hearing the teachings of the Mahayana, realizing the nature of reality as it is, it is the supreme of the meaning of the same cause; in the fourth ground, because there is no attachment to the Dharma, it is the meaning of non-attachment; in the fifth ground, the mind and thoughts are completely purified, realizing the nature of reality of self and others as one with ten equalities, it is the meaning of non-difference; in the sixth ground, relying on...
་འབྲེལ་གྱི་ དེ་བཞིན་ཉིད་རྣམ་པར་དག་པར་རྟོགས་པས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་རྣམ་བྱང་ཐ་དད་ མེད་པའི་དོན་དུ་དང་། བདུན་པར་མདོ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ལ་ཐ་དད་དུ་མི་འཛིན་པས་ཐ་ དད་མེད་པའི་དོན་དུ་དང་། བརྒྱད་པར་མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ལ་བཟོད་པ་ཐོབ་པས་ཉོན་མོངས་ དང་རྣམ་བྱང་ལ་འབྲི་བ་དང་འཕེལ་བ་མེད་པའི་དོན་དུ་རྟོགས་སོ། །ཡང་དེ་ལ་ཉོན་ཡིད་ གནས་གྱུར་པས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་དབང་བ་དང་། དབང་ཤེས་ལྔ་ཡུལ་དང་ བཅས་པ་གནས་གྱུར་པས་ཞིང་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་སྟོན་པ་ལ་དབང་བའི་གནས་སུ་དང་། དགུ་པར་སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་བཞི་ཐོས་པས་ཡེ་ཤེས་ལ་དབང་བ་དང་། བཅུ་པར་ཇི་ ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་སྤྲུལ་པ་བསྟན་ནས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་མཛད་པའི་ལས་ལ་དབང་བའི་ གནས་ཉིད་དུ་རྟོགས་པས་སོ། །དེ་ལྟར་རྟོགས་པའི་ཚུལ་ལ་ཁྱད་པར་ཡོད་པ་ལྟར་སྤངས་པ་ ལ་ཡང་ཁྱད་པར་ཡོད་དེ། ས་སོ་སོས་མི་མཐུན་ཕྱོགས་སོ་སོ་སྤོང་བས་སོ། །དེས་ན་ཆོས་ཉིད་ 1-243 མཐོང་བར་ཁྱད་པར་མེད་ཀྱང་སའི་རྣམ་གཞག་འཐད་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཐོབ་པའི་ཕན་ཡོན། གསུམ་པ་ནི། ཕལ་པོ་ཆེའི་ས་བཅུ་པའི་ལེའུར་གསུངས་པའི་དོན་བསྡུས་པ། ཏིང་འཛིན་ བརྒྱ་ཐོབ་ནས་ནི་སྙོམས་པར་འཇུག །སངས་རྒྱས་བརྒྱ་མཐོང་བྱིན་བརླབས་བརྒྱ་ཕྲག་ཤེས། །ཞིང་བརྒྱར་འགྲོ་ཞིང་འཇིག་རྟེན་ཁམས་བརྒྱ་བསྒུལ། །དེ་བརྒྱ་སྣང་བྱེད་འགྲོ་བརྒྱ་སྨིན་པར་ བྱེད། །བསྐལ་པ་བརྒྱར་གནས་སྔ་ཕྱིར་ཡེ་ཤེས་འཇུག །ཆོས་སྒོ་བརྒྱ་འབྱེད་ལུས་བརྒྱ་སྟོན་པ་ དང་། །ལུས་རེ་ལ་ཡང་བྱང་སེམས་བརྒྱ་ཕྲག་གི །འཁོར་གྱིས་ཀུན་ནས་ཡོངས་སུ་བསྐོར་བར་ སྟོན། །ཞེས་པ་ས་དང་པོ་ཐོབ་པ་ན་དུས་གཅིག་ཏུ་ཡོན་ཏན་བརྒྱ་ཕྲག་བཅུ་གཉིས་འཐོབ་པོ། །ས་ལྷག་མ་རྣམས་ལ། སྟོང་དང་འབུམ་དང་བྱེ་བ་དང་། །བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱ་བྱེ་བ་སྟོང་། །བྱེ་བ་ ཁྲ་ཁྲིག་ཕྲག་འབུམ་དང་། །སྟོང་གསུམ་འབུམ་ཕྲག་བཅུ་རྡུལ་དང་། །སངས་རྒྱས་ཞིང་ཁམས་ གྲངས་མེད་པ། །འབུམ་ཕྲག་བཅུ་ཡི་རྡུལ་རྙེད་དང་། །སངས་རྒྱས་ཞིང་ཁམས་བརྗོད་མེད་པ། །བྱེ་བ་ཁྲག་ཁྲིག་བརྒྱ་སྟོང་ཕྲག །བཅུ་ཡི་རྡུལ་ཕྲན་གྲངས་མཉམ་རྣམས། །གཉིས་ནས་བཅུ་ པའི་བར་གྱིས་འཐོབ། །ཅེས་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྟོང་ལ་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པ་བཅུ་ གཉིས་རེ་སྦྱར་རོ། །སྐྱེ་བ་དང་ཕྲིན་ལས་ཀྱི་ཚུལ་ཡང་ས་བཅུ་པར་གསུངས་ཏེ། ཕལ་ཆེ་བའི་ དབང་དུ་བྱས་ནས་འཛམ་བུའི་གླིང་གི་བདག་པོ་འཁོར་ལོ་བསྒྱུར་བར་སྐྱེས་ཏེ། སེམས་ཅན་ རྣམས་ཀྱི་སེར་སྣའི་དྲི་མ་སེལ་བ་དང་། གླིང་བཞི་ལ་དབང་བའི་འཁོར་ལོ་བསྒྱུར་བར་སྐྱེས་ ཏེ་སེམས་ཅན་རྣམས་འཆལ་ཚུལ་དང་མི་དགེ་བ་ལས་ཟློག་ཏེ་དགེ་བ་ལ་སྦྱོར་བ་དང་། ལྷའི་ དབང་པོ་བརྒྱ་བྱིན་དུ་སྐྱེས་ཏེ་སེམས་ཅན་གྱི་འདོད་པའི་འ
【現代漢語翻譯】 因此，通過認識到真如的完全清凈，認識到煩惱和清凈沒有差別；第七，因為不執著于經等法，所以認識到沒有差別；第八，因為獲得無生法忍，所以認識到煩惱和清凈沒有減少和增加。 此外，由於煩惱意轉為無分別智，而獲得自在；五根識及其對境轉為隨心所欲地示現凈土的自在之境；第九，通過聽聞四種別解脫，而獲得智慧自在；第十，通過隨心所欲地示現化身，而獲得利益眾生的事業自在之境。 就像認識的方式有差別一樣，斷除也有差別，因為每個地都斷除各自相違的一面。因此，雖然證悟法性沒有差別，但地的分類是合理的。 獲得的利益： 第三，總結《華嚴經·十地品》中所說的內容：獲得一百種三摩地，併入定；見到一百尊佛，知道一百種加持；前往一百個剎土，震動一百個世界；照亮一百個世界，成熟一百個眾生；住世一百劫，前後進入智慧；開啟一百個法門，示現一百個身體；每個身體都有一百個菩薩眷屬圍繞。這是說，初地菩薩同時獲得十二個一百種功德。 對於其餘的各地的功德，有成千上萬、數百萬、數千萬，以及百千萬億等。如經中所說：『千和百萬，以及千萬億，百千萬億，以及三千大千世界微塵數，以及不可說佛剎微塵數，以及不可說佛剎百千萬億微塵數，與十方微塵數相等，從二地到十地都能獲得。』也就是說，入定於一千種三摩地等，各自加上十二種功德。 關於生處和事業的方式，也在《十地經》中說過：大多數情況下，會轉生為贍部洲的轉輪聖王，消除眾生的慳吝之垢；或者轉生為統治四大部洲的轉輪聖王，阻止眾生作惡，引導他們行善；或者轉生為天界的帝釋天，滿足眾生的慾望。
【English Translation】 Therefore, by realizing the complete purity of Suchness, realizing that afflictions and purification are not different; seventh, because not clinging to the Dharma such as Sutras, realizing that there is no difference; eighth, because obtaining the forbearance of non-arising Dharma, realizing that afflictions and purification do not decrease or increase. Furthermore, because the afflicted mind transforms into non-conceptual wisdom, one gains mastery; the five sense consciousnesses and their objects transform into the state of being able to manifest pure lands as desired; ninth, through hearing the four individual liberations, one gains mastery over wisdom; tenth, through manifesting emanations as desired, one gains mastery over the activities of benefiting sentient beings. Just as the ways of realization are different, so too are the abandonments, because each ground abandons its respective opposing aspects. Therefore, although there is no difference in seeing the Dharma-nature, the classification of the grounds is reasonable. Benefits of Attainment: Third, summarizing the content of the 'Ten Grounds Chapter' of the Avatamsaka Sutra: Having attained a hundred samadhis, one enters into meditative absorption; seeing a hundred Buddhas, knowing a hundred blessings; going to a hundred fields, shaking a hundred worlds; illuminating a hundred worlds, maturing a hundred beings; abiding for a hundred kalpas, entering wisdom before and after; opening a hundred Dharma gates, manifesting a hundred bodies; and each body is surrounded by a hundred thousand Bodhisattva retinues. This means that the first ground Bodhisattva simultaneously obtains twelve sets of a hundred qualities. For the remaining grounds, there are thousands, millions, tens of millions, and hundreds of millions, etc. As stated in the Sutra: 'Thousands and millions, and tens of millions, hundreds of millions, and three thousand great thousand world dust particles, and unspeakable Buddha-field dust particles, and unspeakable Buddha-field hundreds of millions of dust particles, equal to the dust particles of the ten directions, from the second to the tenth ground can be obtained.' That is to say, entering into meditative absorption on a thousand samadhis, etc., each adding twelve qualities. Regarding the manner of birth and activities, it is also stated in the Ten Grounds Sutra: In most cases, one will be born as a Chakravartin king of Jambudvipa, removing the stain of stinginess from sentient beings; or be born as a Chakravartin king ruling the four continents, preventing sentient beings from doing evil and guiding them to do good; or be born as Indra, the lord of the gods, fulfilling the desires of sentient beings.
དོད་ཆགས་ཟློག་པ་དང་། ལྷའི་ རྒྱལ་པོ་རབ་མཐའ་བྲལ་དུ་སྐྱེས་ཏེ་སེམས་ཅན་གྱི་འཇིག་ཚོགས་ལྟ་བ་ཟློག་པ་དང་། ལྷའི་ རྒྱལ་པོ་ཡོངས་སུ་དགའ་ལྡན་དུ་སྐྱེས་ཏེ་སེམས་ཅན་རྣམས་མུ་སྟེགས་ཐམས་ཅད་ལས་ཟློག་ པ་དང་། ལྷའི་རྒྱལ་པོ་རབ་འཕྲུལ་དུ་སྐྱེས་ཏེ་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་མངོན་པའི་ང་རྒྱལ་ཟློག་ 1-244 ཅིང་རྟེན་འབྲེལ་ལ་འཛུད་པ་དང་། ལྷའི་རྒྱལ་པོ་དབང་བསྒྱུར་དུ་སྐྱེས་ཏེ་ཉན་རང་གི་མངོན་ རྟོགས་བསྒྲུབ་ཅིང་སེམས་ཅན་རྣམས་སྐྱོན་མེད་པ་ལ་འཛུད་པ་དང་། སྟོང་གི་བདག་པོ་ཚངས་ པར་སྐྱེས་ཏེ་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཐེག་པ་གསུམ་སྟོན་པ་དང་། སྟོང་གཉིས་ཀྱི་བདག་པོ་ ཚངས་པར་སྐྱེས་ཏེ་སྔ་མ་ལྟར་དང་། སྟོང་གསུམ་གྱི་བདག་པོ་ལྷའི་རྒྱལ་པོ་དབང་ཕྱུག་ཆེན་ པོར་སྐྱེས་ཏེ་སྔ་མ་ལྟར་དང་། བཅུ་པོ་ས་བཅུ་ལ་གནས་པ་རྣམས་ཀྱི་རིམ་པ་ལྟར་རོ། ། ༈ མཐར་ཐུག་སངས་རྒྱས་ཐོབ་ཚུལ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ། དུས་ནམ་ཞིག གནས་གང་དུ། དོན་གང་ཞིག་མངོན་དུ་མཛད་ པའོ། །དང་པོ་ནི། མོས་པ་སྤྱོད་པའི་ས་ལ་ཞུགས་པ་ནས་བརྩམས་ཏེ་བསྐལ་པ་ཆེན་པོ་གྲངས་ མེད་དང་པོས་ས་དང་པོ་འཐོབ་སྟེ། དེ་ཡང་རྟག་ཏུ་འབད་ན་འཐོབ་ཀྱི་མ་འབད་ན་མ་ཡིན་ པས་མཐའ་གཅིག་ཏུ་མ་ངེས་ལ། གྲངས་མེད་གཉིས་པས་ས་བདུན་པ་འཐོབ་པ་དང་། གྲངས་ མེད་གསུམ་པས་ས་བཅུ་པ་འཐོབ་པ་ངེས་པ་ཅན་ཡིན་ལ་རྣམ་བྱང་སར་གསུངས་ཤིང་། དེ་ ནས་སངས་རྒྱས་འཐོབ་པ་ལ་ནི་ངེས་པ་མེད་དེ། འཇམ་དཔལ་ལྟ་བུ་ཕྱི་མའི་མཐར་ཐུག་པར་ སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་དང་། ཐུབ་པ་ལྟ་བུ་བསྐལ་པ་འདུམས་པར་མཛད་ནས་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པ་ ཡང་ཡོད་པས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། འོག་མིན་སྟུག་པོ་བཀོད་པ་ལ་སོགས་པ་ལོངས་སྐུའི་ཞིང་དུ་སངས་རྒྱས་ འཐོབ་སྟེ། ཐུབ་པ་ཆེན་པོ་བཞིན་ནོ། །སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་འོག་མིན་དུ་སངས་རྒྱས་འཐོབ་ པ་ནི་མིན་ཏེ། མདོ་རྒྱན་དུ། ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་ཁམས་ཀུན་ཏུ། །འཁོར་ཡོངས་བསྡུ་དང་ ཞིང་དང་མཚན། །སྐུ་དང་ཆོས་རྫོགས་ལོངས་སྤྱོད་དང་། །མཛད་པ་དག་གིས་ཐ་དད་དོ། །ཞེས་པས་ལོངས་སྐུའི་ཞིང་ཁམས་ཐ་དད་ལ། སོ་སོའི་ལོངས་སྐུའི་ཞིང་དུ་འཐོབ་པ་ནི་ངེས་ པ་སྟེ་ཐུབ་པ་ཆེན་པོ་བཞིན་ནོ། །འོག་མིན་འདི་ཡང་གཟུགས་ཁམས་ཀྱི་འོག་མིན་ནི་མིན་ཏེ། ཕལ་པོ་ཆེར་། སྟོང་གསུམ་མི་མཇེད་འདི་ལ་སོགས་པ་མང་པོ་ནང་དུ་འདུས་པའི་འོག་མིན་ 1-245 དུ་ཐུབ་པའི་ལོངས་སྐུ་རྣམ་སྣང་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་བཤད་པས་སོ། །སྤྲུལ་སྐུས་མཛད་པ་ བསྟན་པ་རྣམས་ནི་སྤྲུལ་པ་ཡིན་པས་སངས་རྒྱས་པ་དངོས་མ་ཡིན་ལ་གནས་ནས་ནི་འཛམ་ གླིང་བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱར་འབྱུང་ངོ་། ། གསུམ་པ་ནི། རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་དང་ བྲལ་ནས་གནས་གྱུར་པའི་ངོ་བོ་འཐོབ་སྟེ། དེར། དཀའ་སྤྱོད་
【現代漢語翻譯】 斷絕貪戀，天王生於無邊之處，斷絕眾生的有身見；天王生於兜率天，斷絕眾生的一切外道；天王生於殊勝之處，斷絕眾生的我慢，使之進入緣起；天王生於自在之處，成就聲聞緣覺的現觀，使眾生進入無過失之境；千之主生於梵天，為眾生宣說三乘；二千之主生於梵天，如前；三千之主，天王生於大自在天，如前；十地菩薩按次第安住於十地。 二、究竟成佛之方式分三：何時？何地？證悟何義？ 一、從進入勝解行地開始，經歷第一個無數大劫獲得初地，這也要恒常努力才能獲得，不努力則不能，所以不是絕對的。經歷第二個無數劫獲得七地，經歷第三個無數劫獲得十地是確定的，這是在《瑜伽師地論》中說的。從那之後成佛就沒有確定的時候了，像文殊菩薩那樣在最後的最後才示現成佛，也有像釋迦牟尼佛那樣用一百個劫的時間示現成佛的。 二、在密嚴凈土等報身剎土成佛，如大能仁。並非一切佛都在密嚴凈土成佛，如《寶性論》中所說：『圓滿受用一切界，眷屬圓滿剎土相，身及法圓滿受用，事業等別故各異。』因此報身剎土各不相同，在各自的報身剎土成佛是確定的，如大能仁。此密嚴凈土也不是色界的密嚴凈土，如《華嚴經》中說：三千大千世界等諸多世界匯聚於此，能仁的報身毗盧遮那佛在此成佛。 化身示現事業並非真正的成佛，只是化現，示現的處所遍佈于無數個贍部洲。 三、獲得自性清凈的真如，遠離了暫時的垢染，獲得了轉依的體性。在那裡，經歷苦行……
【English Translation】 Cutting off attachment, the King of Gods is born in the boundless realm, cutting off the view of the assembly of beings; the King of Gods is born in Tushita Heaven, cutting off all non-Buddhists of beings; the King of Gods is born in the realm of surpassing, cutting off the pride of beings, leading them into dependent origination; the King of Gods is born in the realm of mastery, accomplishing the realization of Hearers and Solitary Realizers, leading beings into the faultless state; the Lord of a Thousand is born in Brahma, teaching the three vehicles to beings; the Lord of Two Thousand is born in Brahma, as before; the Lord of Three Thousand, the King of Gods is born in the Great自在天(Tibetan: དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོ།, Sanskrit: Maheśvara, English: Great自在天), as before; the ten grounds are according to the order of those who abide in the ten grounds. Regarding the way to attain ultimate Buddhahood, there are three aspects: When? Where? What meaning is realized? First, starting from entering the stage of aspiring faith, one attains the first ground after the first immeasurable great kalpa. This is attained by constant effort, and if one does not make effort, it is not attained, so it is not absolutely certain. Attaining the seventh ground after the second immeasurable kalpa, and attaining the tenth ground after the third immeasurable kalpa are certain, as stated in the Yogācārabhūmi-śāstra. From then on, there is no certainty about attaining Buddhahood. For example, Mañjuśrī practices at the very end of the future, while Śākyamuni attained Buddhahood after making offerings for a hundred kalpas. Second, Buddhahood is attained in the pure lands of the Sambhogakāya, such as Akaniṣṭha (Tibetan: འོག་མིན།, English: Highest Purity), just like the Great Sage. It is not the case that all Buddhas attain Buddhahood in Akaniṣṭha, as stated in the Mahāyānasaṃgraha: 'Perfect enjoyment in all realms, complete retinue, land, and signs, complete body and Dharma, enjoyment, and deeds are different.' Therefore, the pure lands of the Sambhogakāya are different, and it is certain that Buddhahood is attained in their respective Sambhogakāya pure lands, just like the Great Sage. This Akaniṣṭha is not the Akaniṣṭha of the form realm, as stated in the Avataṃsaka Sūtra: 'The Sambhogakāya of the Sage, Vairochana, attained Buddhahood in Akaniṣṭha, which includes many three-thousand great-thousand worlds.' The deeds shown by the Nirmāṇakāya are not actual Buddhahood, but emanations, and the places of manifestation occur in hundreds of millions of Jambudvīpas. Third, the Suchness that is naturally pure, free from adventitious stains, attains the nature of transformation of the basis. There, after enduring hardships...
དཔག་མེད་བརྒྱ་ཕྲག་དང་། །དཔག་མེད་དགེ་ཀུན་བསགས་པ་དང་། །དཔག་ཏུ་མེད་པའི་དུས་དང་ནི། །དཔག་མེད་སྒྲིབ་ པ་ཟད་པའི་ཕྱིར། །སྒྲིབ་པ་ཀུན་གྱི་དྲི་མེད་པར། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་ཐོབ། །ཅེས་ དང་། སྔ་མ་ཕྱི་མར་ཁྱད་མེད་ཀྱང་། །སྒྲིབ་པ་ཀུན་གྱི་དྲི་མེད་པ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་སངས་ རྒྱས་འདོད། །ཅེས་སོ། ། ༈ གང་ཞིག་ཐོབ་པའི་འབྲས་བུ་བཤད་པ། མདོར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་པ་ནི། དེ་ལྟར་མངོན་དུ་མཛད་པའི་སངས་ རྒྱས་དེ་ཡང་སྐུ་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་གྱི་ དོན་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་སྟེ། ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པར། དྲི་མ་མེད་པའི་ཆོས་སྐུ་ལ། །ཡེ་ཤེས་རྒྱ་ མཚོ་གནས་གྱུར་ནས། །སྣ་ཚོགས་ནོར་བུ་ཇི་བཞིན་དུ། །དེ་ལས་སེམས་ཅན་དོན་རབ་མཛད། །ཅེས་སོ། ། ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ། སྐུའི་རྣམ་གཞག གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས། སྐུའི་རྣམ་གཞག ཡེ་ཤེས་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། གཞུང་དུ་རྒྱས་པར་འཆད་དོ། ། ༈ ཡེ་ཤེས་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཆོས་དབྱིངས། གཞན་ བྱུང་ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ། དེ་དག་སྐུ་ཡིས་བསྡུས་ཚུལ་བཤད་པའོ། ། ༈ རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཆོས་དབྱིངས་བཤད་པ། དང་པོ་ནི། མདོ་རྒྱན་དུ། ཆོས་རྣམས་ཀུན་གྱི་དེ་བཞིན་ཉིད། །སྒྲིབ་གཉིས་དག་པའི་མཚན་ཉིད་དེ། །དངོས་པོ་ཤེས་པ་ དེ་ལ་དམིགས། །དབང་ཟད་མི་ཤེས་མཚན་ཉིད་དོ། །ཞེས་པས་ཆོས་ཀུན་གྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ སྒྲིབ་གཉིས་དག་པ་དང་། དངོས་པོ་དང་དེ་ལ་དམིགས་པ་ཤེས་པ་ལ་དབང་ཟད་མི་ཤེས་པའི་ 1-246 མཚན་ཉིད་གཉིས་ཀྱིས་ངོ་བོ་བསྟན་ཏོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ཤེས་ཐམས་ཅད་ནས། །བསྒོམ་པ་ ལས་ནི་ཡང་དག་འབྱུང་། །སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །གཉིས་སྐྱེད་མི་ཟད་འབྲས་བུ་ ཅན། །ཞེས་པས། དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་སྒོ་ཐམས་ཅད་ནས་བསྒོམ་པས་ རྒྱུ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་ཕན་བདེ་གཉིས་སྐྱེད་པས་འབྲས་བུ་བསྟན་ཏོ། །སྐུ་དང་གསུང་དང་ ཐུགས་སྤྲུལ་པའི། །སྦྱོར་བའི་ཐབས་ཀྱི་ལས་ཅན་ཏེ། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་སྒོ་དང་། །དཔག་ཏུ་མེད་པ་གཉིས་དང་ལྡན། །ཞེས་པས། སྐུ་གསུང་ཐུགས་སྤྲུལ་པས་ལས་དང་། ཏིང་ ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་དང་ཚོགས་གཉིས་དཔག་ཏུ་མེད་པ་དང་ལྡན་པས་ལྡན་པ་བསྟན་ཏོ། །རང་བཞིན་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་དང་། །སྤྲུལ་པ་དག་གིས་ཐ་དད་འཇུག །འདི་ནི་སངས་ རྒྱས་རྣམ་དག་པའི། །ཆོས་དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པར་བཤད། །ཅེས་པས་སྐུ་གསུམ་གྱི་ འཇུག་པ་བསྟན་ཏོ། ། ༈ གཞན་བྱུང་ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ། སྤྱི་ཡི་རྣམ་གཞག སོ་སོའི་མཚན་ཉིད། རྒྱུ་ཡི་དབྱེ་བའོ། །དང་ པོ་ནི། དེར། མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་མི་གཡོ་སྟེ། །ཡེ་ཤེས་གསུམ་ནི་དེ་ལ་བརྟེན། །མཉ
【現代漢語翻譯】 無量百千劫， 無量善根積聚， 無量的時間， 爲了無量業障的止息。 遠離一切業障的垢染， 獲得一切種智（rnam pa thams cad mkhyen nyid）。' 如是說。雖然前後沒有差別， 遠離一切業障的垢染， 真如（de bzhin nyid）即是佛陀的意欲。 如是說。 獲得之果的解說，總說： 第二部分分為二，首先是總說：如是顯現的佛陀，也是身（sku）和智慧（ye shes）的自性，如同如意寶珠般自然成就利益有情眾生之事。如《法界贊》（chos dbyings bstod pa）所說：『無垢的法身（chos sku）中，智慧之海安住轉變，如各種珍寶一般，從中極好地利益有情眾生。』 廣說分為二：身的相狀，智慧的解說。 第二部分廣說分為二：身的相狀，智慧的解說。首先是：經文中廣為闡述。 第二部分分為三：自生智慧法界（chos dbyings），他生四種智慧，以及這些以身來攝集的方式的解說。 第一部分是：在《寶性論》（mdo rgyan）中：『諸法（chos rnams）皆是真如（de bzhin nyid），二障（sgrib gnyis）清凈之體性，事物（dngos po）知曉即緣彼，權盡（dbang zad）不識乃其相。』因此，諸法的真如是二障清凈，事物和緣彼知曉是權盡不識的兩種體性來顯示其自性。『真如（de bzhin nyid）知曉一切處，從修習中真實生出，於一切有情眾生，恒時生二（利益），具不盡之果。』因此，真如從一切法的類別之門修習是因，為有情眾生生起利益安樂是果。『身語意化身（sku dang gsung dang thugs sprul pa'i），結合之方便具事業，三摩地（ting nge 'dzin）與陀羅尼門，具足無量二者。』因此，身語意化身是事業，具足三摩地、陀羅尼和二資糧無量是具足。『自性圓滿報身（rang bzhin longs spyod rdzogs pa dang），化身（sprul pa）以各異而行，此乃清凈佛陀之，清凈法界之解說。』因此，顯示了三身的行境。 第二部分分為三：總的相狀，各自的體性，以及因的差別。第一部分是：其中，『如鏡智慧（me long ye shes）不動搖，三種智慧依于彼，
【English Translation】 Immeasurable hundreds of millions, Immeasurable accumulation of all virtues, Immeasurable time, For the sake of exhausting immeasurable obscurations. Without the stain of all obscurations, Obtain omniscience (rnam pa thams cad mkhyen nyid).' Thus it is said. Although there is no difference between before and after, Without the stain of all obscurations, Suchness (de bzhin nyid) is considered the Buddha. Thus it is said. Explanation of the fruit of what is obtained, summary: The second part is divided into two, the first is the summary: That Buddha who manifests in this way is also the nature of body (sku) and wisdom (ye shes), spontaneously accomplishing the benefit of sentient beings like a wish-fulfilling jewel. As it is said in 'In Praise of Dharmadhatu' (chos dbyings bstod pa): 'In the stainless Dharmakaya (chos sku), the ocean of wisdom abides and transforms, like various jewels, from which it excellently benefits sentient beings.' The detailed explanation is divided into two: the aspect of the body, the explanation of wisdom. The second part of the detailed explanation is divided into two: the aspect of the body, the explanation of wisdom. The first is: explained extensively in the text. The second part is divided into three: self-arisen wisdom Dharmadhatu (chos dbyings), other-arisen four wisdoms, and the explanation of how these are gathered by the body. The first part is: In the 'Ornament of Sutras' (mdo rgyan): 'The suchness (de bzhin nyid) of all phenomena (chos rnams), is the nature of purity from the two obscurations (sgrib gnyis), knowing the object (dngos po) is to focus on it, the exhaustion of power (dbang zad) is the nature of not knowing.' Therefore, the suchness of all phenomena is the purity of the two obscurations, and knowing the object and focusing on it are the two natures of the exhaustion of power and not knowing to show its essence. 'Suchness (de bzhin nyid) knows from all places, truly arises from cultivation, for all sentient beings, constantly generates two (benefits), possessing inexhaustible fruit.' Therefore, suchness is the cause by cultivating from all the categories of dharma, and generating benefit and happiness for sentient beings is the fruit. 'Body, speech, and mind emanations (sku dang gsung dang thugs sprul pa'i), possessing the means of union with activity, Samadhi (ting nge 'dzin) and Dharani gates, possessing immeasurable two.' Therefore, body, speech, and mind emanations are activity, possessing Samadhi, Dharani, and the two accumulations immeasurable is possessing. 'The self-nature complete enjoyment body (rang bzhin longs spyod rdzogs pa dang), emanations (sprul pa) proceed differently, this is the pure Buddha, the explanation of the pure Dharmadhatu.' Therefore, it shows the realm of the three bodies. The second part is divided into three: the general aspect, the individual characteristics, and the difference of the cause. The first part is: There, 'Mirror-like wisdom (me long ye shes) is unmoving, the three wisdoms rely on it,
མ་པ་ཉིད་ དང་སོ་སོར་རྟོག །བྱ་བ་གྲུབ་པ་ཁོ་ནའོ། །ཞེས་པས་སོ། །མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་མི་གཡོ་བ་དང་རྟེན་ ཡིན་ལ། གཞན་གསུམ་དེ་ལ་བརྟེན་པ་དང་གཡོ་བའོ། །གཉིས་པ་ལ་བཞིའི་དང་པོ་མེ་ལོང་ ཡེ་ཤེས་ནི། དེར། མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་ང་ཡི་མེད། །ཡོངས་སུ་མ་ཆད་རྟག་ཏུ་ལྡན། །ཤེས་བྱ་ཀུན་ ལ་མ་རྨོངས་ལ། །རྟག་ཏུ་དེ་ལ་མངོན་ཕྱོགས་མིན། །ཡེ་ཤེས་ཀུན་གྱི་རྒྱུ་མཚན་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་ འབྱུང་གནས་ཆེན་པོ་འདྲ། །ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད། །ཡེ་ཤེས་གཟུགས་ བརྙན་འབྱུང་ཕྱིར་དེ། །ཞེས་པས། མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་ནི་དུས་རྟག་ཏུ་ང་ཡི་བ་མེད་པ་དང་། ཡུལ་ གྱི་སྒོ་ནས་ཡོངས་སུ་མ་ཆད་པ་དང་། དུས་ཀྱི་སྒོ་ནས་རྟག་ཏུ་ལྡན་པ་དང་། རྟག་ཏུ་སྒྲིབ་པ་དང་ བྲལ་བས་ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་མ་རྨོངས་ཀྱང་། རྣམ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཤེས་བྱ་དེ་དག་ལ་མངོན་ 1-247 དུ་ཕྱོགས་པ་མིན་ལ་ཡེ་ཤེས་གསུམ་པོ་ཀུན་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་བྱེད་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གཟུག་ བརྙན་འབྱུང་བས་བཞིན་གྱི་གཟུགས་བརྙན་འབྱུང་བའི་མེ་ལོང་དང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་མེ་ལོང་ལྟ་ བུའོ། ། གཉིས་པ་མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ནི། དེར། མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་སེམས་ཅན་ལ། །བསྒོམ་ པ་དག་པ་ལས་འདོད་དེ། །མི་གནས་ཞི་བར་བཞུགས་པ་ནི། །མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པར་ འདོད། །དུས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་བྱམས་པ་དང་། །སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་དག་དང་ལྡན། །སེམས་ཅན་ རྣམས་ལ་མོས་པ་བཞིན། །སངས་རྒྱས་སྐུ་ནི་ངེས་པར་སྟོན། །ཞེས་པས། བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའི་མངོན་རྟོགས་ལམ་གྱི་དུས་ན་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་མཉམ་ཉིད་ཀྱི་ཤེས་པ་ཐོབ་པ་ དེ་བསྒོམ་པ་དག་པའི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པའི་ཚེ་མི་གནས་མྱང་འདས་སུ་ཞུགས་པ་ཡིན་ ལ། དུས་ཀུན་ཏུ་བྱམས་སྙིང་རྗེ་དང་ལྡན་ཞིང་སེམས་ཅན་ལ་མོས་པ་བཞིན་རྒྱལ་པའི་སྐུ་སྟོན་ པའོ། ། གསུམ་པ་སོར་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ནི། དེར། སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཤེས་བྱ་ཀུན་ ལ་རྟག་མི་ཐོགས། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་རྣམས་ཀྱི། །གཏེར་དང་འདྲ་བ་ཁོ་ན་ཡིན། །འཁོར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་རྣམས་སུ་ནི། །འབྱོར་པ་ཐམས་ཅད་སྟོན་མཛད་པ། །ཐེ་ཚོམ་ཐམས་ ཅད་གཅོད་མཛད་པའི། །ཆོས་ཆེན་ཆར་ནི་རབ་ཏུ་འབེབས། །ཞེས་པས། ཤེས་བྱ་ཀུན་ཐོགས་ པ་མེད་པར་མཁྱེན་ཞིང་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་ཐམས་ཅད་གྱི་འབྱུང་ཁུངས་སུ་གྱུར་པ་ ཡིན་ལ། འཁོར་པ་རིན་པོ་ཆེའི་ས་གཞི་སོགས་འབྱོར་པ་ཐམས་ཅད་དང་ཐེ་ཚོམ་ཐམས་ཅད་ གཅོད་པའི་ཆོས་སྟོན་ཏོ། ། བཞི་པ་བྱ་གྲུབ་ཡེ་ཤེས་ནི། དེར། བྱ་བ་གྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཁམས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་ སྣ་ཚོགས་ཤིང་། །དཔག་མེད་བསམ་ཡས་སྤྲུལ་པ་ཡིས། །སེམས་ཅན་ཀུན་དོན་སྒྲུབ་པའོ། 1-248 །སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་པ་དེ་རྟག་ཏུ། །མཛད་པ་སྒྲུབ་པའི་བྱེ་བྲག་དང་། །གྲངས་དང་ཞིང་གིས་ རྣམས་
【現代漢語翻譯】 正如『無為性，以及個別覺知，唯有成辦諸事』所說。鏡智是不動搖的所依，其他三種是依賴於它而動搖的。在第二種（智慧）中，第一種是鏡智。其中說到：『鏡智之中無有我，完全不斷常時有，對於所知皆不迷，恒常于彼不顯現，爲了一切智慧因，猶如智慧大源泉，圓滿受用之佛陀，爲了智慧影像生。』正如這些所說，鏡智在任何時候都沒有『我』的執著，從所知境的角度來說是完全不斷的，從時間的角度來說是恒常具有的，並且由於恒常遠離遮蔽，對於一切所知都不會迷惑，但由於沒有分別相，所以不會特別顯現於所知境前。它是生起其餘三種智慧的原因，並且由於能生起智慧的影像，就像能映現面容的鏡子一樣。 第二種是平等性智。其中說到：『平等性智于有情，從禪定清凈而生起，不住寂滅安住者，視為平等性之智慧，一切時中具慈愛，以及廣大的悲憫心，如諸有情所欲求，如來之身定示現。』正如這些所說，菩薩在證悟道時，獲得對一切有情的平等覺知，這是通過禪定清凈而證得菩提時，不住于涅槃。並且在任何時候都具有慈愛和悲憫，並根據有情眾生的意願示現佛身。 第三種是妙觀察智。其中說到：『個別觀察之智慧，對於所知恒常無礙，禪定與總持之寶藏，唯一等同於此者也，于諸眷屬之壇城中，一切圓滿皆能示現，斷除一切諸疑惑者，大法之雨善降臨。』正如這些所說，對於一切所知都能無礙地了知，並且是一切禪定和總持的來源。在眷屬的壇城中，示現一切圓滿，並宣說斷除一切疑惑的佛法。 第四種是成所作智。其中說到：『成所作之智慧者，於一切界皆為種種，以無數不可思議之化身，成辦一切有情之利益，佛陀之化身恒常，成辦事業之差別性，數量以及諸佛剎。』
【English Translation】 As it is said, 'Non-action, and individual discernment, only accomplishing deeds.' Mirror Wisdom is the unwavering basis, and the other three depend on it and are moving. In the second (wisdom), the first is Mirror Wisdom. There it says: 'In Mirror Wisdom, there is no 'I', completely unbroken, always present, not confused about all that is knowable, yet not manifestly directed towards it. It is the cause of all wisdoms, like a great source of wisdom, the Enjoyment Body Buddha, because the image of wisdom arises.' As these say, Mirror Wisdom is without the attachment of 'I' at all times, completely unbroken from the perspective of the object, constantly present from the perspective of time, and although not confused about all that is knowable because it is always free from obscuration, it does not manifestly turn towards those knowable things because it has no distinct characteristics. It is the cause of the arising of the other three wisdoms, and because it can produce the image of wisdom, it is like a mirror that can reflect the face. The second is the Wisdom of Equality. There it says: 'The Wisdom of Equality for sentient beings, arises from the purity of meditation, abiding in non-abiding peace, is regarded as the Wisdom of Equality, always possessing love, and great compassion, according to the desires of sentient beings, the body of the Tathagata is definitely shown.' As these say, when a Bodhisattva attains the path of enlightenment, they gain equal awareness of all sentient beings, which is entering into non-abiding Nirvana when attaining enlightenment through the purity of meditation. And at all times they possess love and compassion, and show the body of the Buddha according to the wishes of sentient beings. The third is Discriminating Wisdom. There it says: 'The wisdom of individual discernment, is always unobstructed to all that is knowable, the treasure of samadhi and dharani, is only equal to this, in the mandala of all retinues, all perfections can be shown, cutting off all doubts, the rain of the great Dharma falls well.' As these say, it knows all that is knowable without obstruction, and is the source of all samadhi and dharani. In the mandala of the retinue, it shows all perfections and proclaims the Dharma that cuts off all doubts. The fourth is the Wisdom of Accomplishing Activities. There it says: 'The wisdom of accomplishing activities, is various in all realms, with countless inconceivable emanations, accomplishing the benefit of all sentient beings, the Buddha's emanations are constant, accomplishing the distinctions of activities, numbers, and Buddha-fields.'
ཀུན་ཏུ། །བསམ་མི་ཁྱབ་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པས། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ཀུན་ ཏུ་སྤྲུལ་པ་སྣ་ཚོགས་པ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ ཀྱི་དོན་མཛད་པ་ཡིན་ལ། རྟག་ཏུ་བྱ་བ་མཛད་པའི་བྱེ་བྲག་དང་གྲངས་དང་ཞིང་གི་སྒོ་ནས་ ཐམས་ཅད་དུ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའོ། ། གསུམ་པ་ནི། དེར། འཛིན་པའི་ཕྱིར་དང་སེམས་མཉམ་ཕྱིར། །ཡང་དག་ཆོས་རབ་སྟོན་ ཕྱིར་དང་། །བྱ་བ་སྒྲུབ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ་ཡང་དག་འབྱུང་། །ཞེས་པས། ཐོས་ པའི་ཆོས་རྣམས་འཛིན་པ་དང་། བདག་གཞན་ལ་སེམས་མཉམ་པ་དང་། ཡང་དག་པའི་ཆོས་ བསྟན་པ་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱ་བ་སྒྲུབ་པ་བཞིས་གཙོ་བོའི་རྒྱུ་བྱས་ནས་ཡེ་ཤེས་བཞི་ པོ་སྐྱེའོ། ། ༈ དེ་དག་སྐུ་ཡིས་བསྡུས་ཚུལ་བཤད་པ། གསུམ་པ་ནི། ཡེ་ཤེས་ལྔ་པོ་དེ་ལས་ཆོས་དབྱིངས་ནི་ཆོས་སྐུའམ་རང་བཞིན་གྱི་སྐུ་ཡིན་ ལ། མེ་ལོང་ནི་ལོངས་སྐུར་དངོས་སུ་གསུངས་ཤིང་དེ་ཐོག་མར་བྱུང་བའི་གསལ་བྱེད་དེས་ མཉམ་ཉིད་སོར་རྟོག་གཉིས་ཀྱང་ལོངས་སྐུར་གོ་བར་བྱ་ཞིང་། བྱ་གྲུབ་ནི་སྤྲུལ་སྐུ་ཡིན་པར་ དངོས་སུ་གསལ་ལོ། །སྦྱོར་ཚུལ་འདི་ལས་གཞན་ནི་རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་ཀྱི་དགོངས་པ་ལས་ རིང་པར་མངོན་ནོ། ། ༈ གཞུང་དོན། མདོར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་གཞུང་དོན་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། དྲི་མ་མེད་པའི་དེ་བཞིན་ ཉིད་གང་ཞེ་ན་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཟག་པ་མེད་པའི་དབྱིངས་ལ་དྲི་མ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་ བས་གནས་ཡོངས་སུ་གྱུར་པ་སྟེ། བསྡུ་ན་དོན་བརྒྱད་ཀྱིས་སྟོན་ཏོ། །གང་ཞེ་ན། ཁམས་གང་ ཞིག་ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་ལས་མ་གྲོལ་བ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ དེ་གློ་བུར་པའི་དྲི་མས་དག་པ་ནི་ངོ་བོ་སྟེ། དཔལ་ཕྲེང་དུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་གང་ཞིག་ཉོན་ 1-249 མོངས་པའི་སྦུབས་བྱེ་བ་སྙེད་མཐའ་དག་གིས་གཡོགས་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ ལ་དོགས་པ་མ་མཆིས་པ་དེ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་མཐའ་དག་གི་སྦུབས་ལས་གྲོལ་བ་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་ཡང་དོགས་པ་མ་མཆིས་པ་ལགས་སོ། །ཞེས་སོ། །ལམ་མཉམ་ གཞག་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པ་དང་དེའི་རྗེས་ལས་ཐོབ་པ་འཇིག་ རྟེན་པའི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཀྱིས་ཐོབ་པས་ན་གང་གིས་ཐོབ་པ་རྒྱུ་དང་། ལམ་དེས་སྒྲིབ་པ་ གཉིས་དང་བྲལ་བ་འབྲས་བུ་དང་། རང་གཞན་གྱི་དོན་སྒྲུབ་པ་ལས་དང་། དོན་གཉིས་སྒྲུབ་ པ་དེའི་རྟེན་ཡོད་པ་ལྡན་པ་དང་། ཟབ་པ་ཆོས་སྐུ་དང་། རྒྱ་ཆེ་བ་ལོངས་སྐུ་དང་། བདག་ཉིད་ ཆེན་པོ་སྤྲུལ་སྐུ་སྟེ་གསུམ་དུ་དབྱེ་བ་འཇུག་པ་དང་། སྐུ་གསུམ་པོ་དེ་ཡང་ནི་འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་ གནས་པའི་དུས་སུ་གནས་པ་རྟག་པ་དང་། དེ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ཉིད་དུ་རྒྱལ་སྲས་ས་བཅུ་པས་ ཀྱང་མི་རྟོགས་པ་ནི་བསམ་གྱིས་
【現代漢語翻譯】 全時。應知不可思議。如是說，於一切世界，以無量無數之化身，不可思議地利益一切有情。常時以事業之差別、數量之差別、剎土之差別，於一切處皆不可思議。 三者，于彼經中雲：『為執持故及心平等故，為正說妙法故，為成辦事業故，四種智慧真實生。』如是說，以執持所聞之法，于自他心平等，宣說真實之法，成辦有情之義利四者為主要之因，而生起四種智慧。 彼等以身攝持之方式宣說： 三者，五種智慧中，法界為法身或自性身，明鏡則直接宣說為報身，最初生起之明示，即平等性智和妙觀察智亦應理解為報身，成所作智則直接明示為化身。此種結合方式之外，其餘則明顯遠離諸佛菩薩之意趣。 正文要義。略示： 二者，正文要義分二，初為略示：何為無垢之如是性？即諸佛之無漏界，遠離一切垢染，乃為清凈之自性。總而言之，以八義顯示。何為八義？即若有界未脫離煩惱之胎藏，則稱如來藏，此為客塵所凈之自性。如《寶鬘論》云：『世尊，若有煩惱之胎藏，無數百千俱胝所覆，然無疑慮之如來藏，即是脫離一切煩惱之胎藏之如來法身，亦無疑慮。』如是說。道為等持，出世間無分別，及其後得之世間智二者所證得，故以何證得為因。此道遠離二障為果。成辦自他之義利為業。成辦二利，彼之所依為有，具足。深寂為法身，廣大為報身，大自在為化身，分為三者為入。此三身亦于輪迴未空之際安住，乃為常。彼如是之體性，縱使十地菩薩亦不能了知，乃為不可思議。
【English Translation】 At all times. One should know the inconceivable. As it says, in all realms of the world, with immeasurable and countless emanations, one benefits all sentient beings in an inconceivable way. At all times, through the distinctions of activities, the distinctions of numbers, and the distinctions of realms, it is inconceivable in all places. Thirdly, in that scripture it says: 'For the sake of holding, and for the sake of equality of mind, for the sake of rightly teaching the excellent Dharma, and for the sake of accomplishing activities, the four wisdoms truly arise.' As it says, by holding the Dharma that is heard, having equality of mind towards oneself and others, proclaiming the true Dharma, and accomplishing the benefit of sentient beings, these four act as the main causes for the arising of the four wisdoms. The way in which these are gathered by the body is explained: Thirdly, among the five wisdoms, the Dharmadhatu is the Dharmakaya or the Svabhavikakaya (essence body), and the Mirror-like Wisdom is directly stated to be the Sambhogakaya (enjoyment body). The clarification that it arises first, that is, the Equality Wisdom and the Discriminating Wisdom, should also be understood as the Sambhogakaya, and the Accomplishing Wisdom is directly clarified as the Nirmanakaya (emanation body). Other than this way of combining them, the rest clearly deviate from the intention of the Buddhas and their heirs. The meaning of the text. Briefly stated: Secondly, the meaning of the text is divided into two parts, the first being a brief statement: What is the stainless Suchness? It is the uncontaminated realm of the Buddhas, which is completely free from all defilements, and is the completely purified nature. In summary, it is shown by eight meanings. What are the eight meanings? That is, any realm that has not been liberated from the womb of afflictions is called the Tathagatagarbha (Buddha-nature), which is the nature purified by adventitious stains. As the Garland of Jewels says: 'Lord, that which is covered by countless hundreds of thousands of myriads of afflictions, the Tathagatagarbha about which there is no doubt, is also the Dharmakaya of the Tathagata who is liberated from the womb of all afflictions, about which there is no doubt.' So it is said. The path is Samadhi (meditative absorption), the supramundane non-conceptual, and the subsequent mundane wisdom, both of which are attained, so by what is it attained as the cause. This path is separated from the two obscurations as the result. Accomplishing the benefit of oneself and others is the activity. Accomplishing the two benefits, its basis is existence, complete. Profound is the Dharmakaya, vast is the Sambhogakaya, and the great self is the Nirmanakaya, divided into three as the entry. These three bodies also abide as long as Samsara exists, which is permanence. That such is its nature, even the Bodhisattvas of the ten Bhumis (grounds) cannot comprehend, which is inconceivable.
མི་ཁྱབ་པའི་དོན་ནོ། །དོན་དེ་དག་གི་སྡོམ་ནི། ངོ་བོ་དང་རྒྱུ་ དང་འབྲས་བུ་དང་ལས་དང་ལྡན་པ་དང་འཇུག་པ་དང་དེ་རྟག་པ་དང་དེ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ པའི་དོན་ཉིད་དང་བརྒྱད་ཀྱིས་འབྲས་བུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སའི་དོན་ནི་བསྡུས་ནས་རྣམ་པར་ གནས་སོ། ། ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་བདུན། གནས་གྱུར་ངོ་བོ་རྒྱུ་དང་བཅས་པའི། སྤངས་རྟོགས་ གཉིས་དང་ལྡན་པ་འབྲས་བུའི། རང་གཞན་དོན་གཉིས་འགྲུབ་པའི་ལས་ཀྱི། བསམ་མི་ཁྱབ་ སོགས་ཡོན་ཏན་ལྡན་པའི། སྐུ་གསུམ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་འཇུག་པའི། དེ་དག་རྟག་ཏུ་གནས་པ་ རྟག་པའི། སྐུ་གསུམ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ཡི་དོན་ནོ། ། ༈ གནས་གྱུར་ངོ་བོ་རྒྱུ་དང་བཅས་པའི་དོན། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་ཞེས་ བརྗོད་པ་ཆོས་སྐུ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཉི་མ་བཞིན་དུ་དེ་ཁོ་ན་གསལ་བའི་ཡེ་ཤེས་དང་ནམ་ མཁའ་བཞིན་དུ་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པའི་སྤངས་པ་དང་ལྡན་ཡང་། གློ་བུར་གྱི་ཉོན་མོངས་ 1-250 དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་སྤྲིན་ལྟ་བུ་ཚོགས་སྟུག་པོ་ལྟ་བུའི་སྒྲིབ་པ་ཡིས་ནི་བསྒྲིབས་པར་གྱུར་པ་ དེ་རྣམས་ལམ་གྱི་དག་པ་ནི། དག་པ་གཉིས་དང་ལྡན་པས་དྲི་མེད་སངས་རྒྱས་ཉིད་དེ། རང་ དང་དབྱེར་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་གང་གཱའི་ཀླུང་གི་རྡུལ་ལས་འདས་པ་ཀུན་དང་ལྡན་པ་དང་། དེ་ ཡང་རྒྱུ་རྐྱེན་ལ་སོགས་པས་གསར་དུ་མ་བྱས་པའི་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པས་རྟག་པ་དང་བརྟན་ པ་དང་གཡུང་དྲུང་གི་སངས་རྒྱས་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ངོ་བོའི་དོན་ནོ། །གནས་གྱུར་པ་དེ་ནི་ལམ་ གང་གིས་འཐོབ་ན་མཐོང་བ་དང་སྒོམ་པའི་ལམ་གྱི་མཉམ་གཞག་ཆོས་ལ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་ པ་དང་དེའི་རྗེས་ཐོབ་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་རྣམ་པར་འབྱོར་བའི་ཡེ་ཤེས་ཏེ་ཡེ་ཤེས་གཉིས་པོ་ དག་ལ་བརྟེན་ནས་འཐོབ་པོ་ཞེས་པ་རྒྱུའི་དོན་ནོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས་སྤངས་རྟོགས་རྣམ་གཉིས་ངོ་བོའི། ཡེ་ཤེས་རྣམ་གཉིས་ རྒྱུ་ཡི་དོན་ནོ། །དང་པོ་དག་པ་གཉིས་ལྡན་གྱི་སངས་རྒྱས་དེ་ཉིད་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་འོད་ གསལ་བ་དང་དབྱེར་མེད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གདོད་ནས་དག་པའི་ཆོས་ཀྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་ བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རིམ་པ་བཞིན་དུ་ཉི་མ་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་དང་། ནམ་མཁའ་ རང་བཞིན་གྱིས་དག་པ་བཞིན་ཏེ། ངོ་བོ་དཔེ་དང་བཅས་པ་གཉིས་པོ་རིམ་པ་ལྟར་རྟོགས་ པའི་ཡེ་ཤེས་དང་སྤངས་པ་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དུ་བརྗོད་དོ། །དེ་ཉིད་སླར་ཡང་བཤད་པ། ཆོས་སྐུ་རང་བཞིན་གྱིས་དྲི་མ་མེད་པས་འོད་གསལ་བ་དེ་ནི། རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་བྱས་པ་མིན་ཞིང་ རང་དང་དབྱེར་མེད་པར་འཇུག་པ་ཅན་གྲངས་གང་གཱའི་ཀླུང་གི་ནི་རྡུལ་ལས་ཀྱང་འདས་པར་ མང་བའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀུན་དང་རང་བཞིན་གྱིས་ལྡན་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་པས་ རྟོགས་པ
【現代漢語翻譯】 不可思議的意義。這些意義的總結是：本體、因、果、業、具足、入、彼常恒、彼不可思議之意義，以這八者來概括佛果之地的意義。 詳細解釋： 接下來是詳細解釋，共有七點：轉變處之本體與因，具足斷證二者為果，成就自他二利之事業，具足不可思議等功德，三身相續不斷為入，彼等恒常安住為常，三身不可思議是其意義。 轉變處之本體與因的意義： 第一部分分為兩點，首先是簡要說明：所謂『自性光明』，即是法身。它如同太陽一般，唯有光明照耀的智慧，又如虛空一般，具有自性清凈的斷證功德。然而，由於突如其來的煩惱和所知障，如同烏雲一般，像濃厚的雲層遮蔽了它。通過道之清凈，具足二種清凈，即是無垢之佛。它與自性無別的功德，超越恒河沙數，具足一切。而且，它不是由因緣等新造作的，而是非作的，因此是常恒、堅固、永恒之佛，這是本體的意義。那麼，通過何種道才能獲得這種轉變呢？通過見道和修道的等持，對法不作分別，以及后得位通達一切所知之智慧，即依靠這二種智慧而獲得，這是因的意義。 第二部分是詳細解釋，分為兩點：斷證二者是本體，二種智慧是因的意義。首先，具足二種清凈之佛，與法界光明無別，並且由原始清凈之法所區分。因此，次第如同太陽自性光明，虛空自性清凈一般。本體與比喻二者，次第是證悟之智慧與斷證二者的體性。再次闡述，法身自性無垢光明，不是由因緣所造作，而是與自性無別而入，其數量超越恒河沙數，具足一切佛法。 這是證悟。
【English Translation】 The meaning of inconceivable. The summary of these meanings is: essence, cause, result, action, possessing, entering, that which is constant, and that which is the meaning of inconceivable, with these eight, the meaning of the enlightened state of Buddhahood is summarized and established. Detailed Explanation: The second is the detailed explanation, which has seven parts: the essence of the transformed state together with its cause; possessing the two, abandonment and realization, as the result; the action of accomplishing the two benefits, self and other; possessing qualities such as the inconceivable; the continuous, uninterrupted continuation of the three bodies as the entering; the constant abiding of these as the constant; the meaning of the three bodies being inconceivable. The meaning of the essence of the transformed state together with its cause: The first part has two points, the first being a brief explanation: That which is called 'naturally luminous' is the Dharmakaya (法身，Dharmakāya, dharmakāya, body of dharma). It is like the sun, with the wisdom that is only clear, and like the sky, possessing the abandonment that is naturally pure, but it is obscured by the obscurations of sudden afflictions and knowledge, like clouds, like a dense gathering of obscurations. The purity of the path is that these are the stainless Buddha, possessing the two purities. It possesses all the qualities that are inseparable from oneself, surpassing the sands of the Ganges. And it is unconditioned (འདུས་མ་བྱས།，Asamskrita, asaṃskṛta, unconditioned) because it is not newly created by causes and conditions, etc., so it is the constant, stable, and eternal Buddha. This is the meaning of essence. By which path is that transformed state attained? It is attained by relying on the samadhi (定，Samadhi, samādhi, concentration) of the path of seeing and meditation, the non-conceptualization of dharma, and the wisdom of the subsequent attainment that fully possesses all knowable objects. This is the meaning of cause. The second part is the detailed explanation, which has two points: the two, abandonment and realization, are the essence; the two wisdoms are the meaning of the cause. First, that Buddha who possesses the two purities is inseparable from the luminous realm of dharma, and because it is distinguished by the dharma that is pure from the beginning. Therefore, in order, like the sun being naturally luminous and the sky being naturally pure. The essence together with the examples, in order, are said to be the characteristics of the two, the wisdom of realization and abandonment. That same thing is explained again: The Dharmakaya (法身，Dharmakāya, dharmakāya, body of dharma), being naturally without impurity, is luminous. It is not made by causes and conditions, and it naturally possesses all the Buddha's qualities, which enter inseparably from oneself, and are more numerous than the sands of the Ganges. This is realization.
་རྒྱས་པར་བཤད་དོ། །སྤངས་པ་དེའི་སྤང་བྱ་རྣམས་སྤྲིན་དང་འདྲ་བའི་རྒྱུ་ཅི་ཞེ་ན། རང་བཞིན་གྱིས་ཏེ་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་ནི་མ་གྲུབ་པ་དང་། ཁྱབ་པར་སྒྲིབ་པ་དང་། གློ་བུར་པར་བྱུང་ བ་ཉིད་ཀྱིས་ན་ཉོན་མོངས་དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་ནི། ཁམས་དེར་སྒྲིབ་པས་སྤྲིན་དང་འདྲ་ 1-251 བར་བརྗོད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྒྲིབ་པ་གདོད་ནས་མ་གྲུབ་ཅིང་གློ་བུར་པ་ཡང་སྤངས་པ་ནི་ སྤངས་པ་རྒྱས་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྒྲིབ་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་ནི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་པོ་འདི་ཡིན་ ཏེ། མཐོང་སྒོམ་གྱི་མཉམ་བཞག་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་དང་། དེ་ཡི་ནི་རྗེས་ལས་ཐོབ་པ་ཤེས་ བྱ་འབྱེད་པ་དེ་དང་ནི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཡིན་པར་འདོད་དོ། ། ༈ སྤངས་རྟོགས་གཉིས་དང་ལྡན་པ་འབྲས་བུའི་དོན། གཉིས་པ་ལ་གསུམ། འབྲས་བུ་དེ་ཡིས་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ། རྒྱུ་གཉིས་འབྲས་བུ་སོ་སོར་ བཤད་པ། འབྲས་བུ་དཔེ་ཡིས་བསྟན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནོ། ། དང་པོ་ནི་རྒྱུ་གཉིས་པོ་དེ་ལས་མཉམ་གཞག་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ནི་ཉོན་སྒྲིབ་ བྲལ་བ་སྟེ། དཔེར་ན་དྲི་མ་མེད་པའི་ཆུ་དང་ལྡན་ཞིང་རིམ་གྱིས་རྒྱས་པའི་པད་མས་ཁེངས་ པའི་མཚོ་བཞིན་དུ་འདོད་ཆགས་ལས་གྲོལ་བ་དང་། གཟའ་སྒྲ་གཅན་གྱི་ཁ་ནས་ཐར་བའི་ ཟླ་བ་ཉ་བ་ལྟ་བུར་ཞེ་སྡང་ལས་གྲོལ་བ་དང་། སྤྲིན་ཚོགས་དང་ཉོན་མོངས་གཏི་མུག་དག་ ལས་གྲོལ་བའི་གཞི་རིམ་པ་བཞིན་དུ་དཔེ་ཉི་མ་ལྟ་བུར་ནི་དང་། དོན་སངས་རྒྱས་ཏེ། དཔེ་ དོན་གཉིས་ཀ་དྲི་མ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། འོད་ཟེར་གྱི་སྣང་བ་དང་ལྡན་པ་ དེ་ཉིད་དོ། །ཡང་རྗེས་ཐོབ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ནི་རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་གྱི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ སྐུ་སྟེ། དཔེར་ན་པད་མ་རྙིངས་པའི་སྦུབས་ལས་འཐོན་པའི་ཐུབ་པ་མིའི་ཁྱུ་མཆོག་གི་སྐུ་དང་། སྦྲང་མ་དང་བྲལ་བའི་སྦྲང་རྩི་དང་། སྦུན་པ་དང་བྲལ་བའི་འབྲུའི་སྙིང་པོ་དང་། ལྗན་ལྗིན་དང་ བྲལ་བའི་རིན་ཆེན་གསེར་གྱི་གར་བུ་དང་། ས་འོག་ནས་ཕྱུང་པའི་གཏེར་དང་། ས་བོན་གྱི་ ཤུན་པ་དང་བྲལ་ནས་སྐྱེས་པའི་ཤིང་ལྗོན་པ་བཞིན་དང་། རས་རུལ་པའི་བཀྲི ས་པ་དང་བྲལ་ བའི་དྲི་མེད་རིན་ཆེན་བདུན་ལས་བྱས་པའི་བདེ་གཤེགས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་དང་ནི། མངལ་ སྦུབས་ནས་བཙས་པའི་ས་བདག་འཁོར་ལོ་སྒྱུར་རྒྱལ་དང་། ས་འདམ་དང་བྲལ་བའི་གསེར་ 1-252 གྱི་གཟུགས་ཏེ་དཔེ་དགུ་པོ་དང་འདྲ་བ་ནི་བདུད་ལས་རྒྱལ་བ་སངས་རྒྱས་ཉིད་དོ། །འདིར་དྲི་ བཅས་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་དཔེ་དགུ་པོ་དྲི་མེད་ཀྱི་སྐབས་འདིར་ཡང་བསྟན་པ་འདིས་ནི་ཆོས་སྐུའི་ གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་པ་གསལ་བར་བསྟན་ཏོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཆུ་མཚོ་ལ་སོགས་པའི་དཔེ་གསུམ་པོ་བཞིན་དུ་འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་ པའི་དུག་གསུམ་གློ་བུར་པའི་ཉོན་མོངས་དག་པ་ན
【現代漢語翻譯】 詳細解釋。那麼，這些被斷除的所斷之物，其如雲般的因是什麼呢？ 因為自性上，即本體上沒有成立，並且普遍地遮蔽，以及是突發產生的緣故。煩惱障和所知障，因為遮蔽了那個界，所以說它們像云一樣。 遮蔽從一開始就沒有成立，而且突發產生的也被斷除了，這就是斷除的詳細解釋。 第二點是，使人遠離兩種遮蔽的原因是這兩種智慧，即見道和修道中的無分別等持，以及從那之後獲得的分別所知之智慧，這二者被認為是兩種智慧。 具備斷證二者是果位之義。 第二部分有三點：以果位來概括地顯示，分別闡述兩種因和果，以及用比喻來說明果位的理由。 第一點是，從這兩種因中，等持無分別智慧的果是遠離煩惱障，例如，就像充滿無垢之水且逐漸增長的蓮花的湖泊一樣，從貪慾中解脫；又如從羅睺星口中脫離的滿月一樣，從嗔恨中解脫；以及像從雲團和愚癡煩惱中解脫的基礎一樣，次第如太陽一般，意義是證悟成佛，因為比喻和意義兩者都具備無垢的功德，並具有光芒的顯現。 此外，后得智慧的果位是具備一切殊勝的佛陀之身，例如，從腐舊的蓮花花蕊中出現的釋迦牟尼，是人中的至尊；又如遠離蜂巢的蜂蜜；以及脫離糠秕的穀物精華；以及脫離雜質的純金；以及從地下挖掘的寶藏；以及脫離種子外殼而生長的樹木；以及脫離腐爛布匹的污垢，由七寶製成的如來佛像；以及從胎藏中出生的轉輪聖王；以及脫離泥土的金像，這九個比喻所象徵的就是戰勝魔軍的佛陀。這裡，有垢狀態下的九個比喻，在無垢狀態下也被展示，這清晰地表明瞭法身的基礎、果位和本體是無二無別的。 第二點是，就像水湖等三個比喻一樣，貪慾等三種毒素是突發的煩惱，被凈化了。
【English Translation】 Explained in detail. What is the cause, like clouds, of those objects to be abandoned that have been abandoned? Because by their very nature, that is, in their essence, they are not established, and because they pervasively obscure, and because they arise suddenly. The afflictive obscurations and the cognitive obscurations, because they obscure that realm, are said to be like clouds. Obscurations that have not been established from the beginning and that have arisen suddenly have also been abandoned; this is the detailed explanation of abandonment. The second point is that the cause that separates one from the two obscurations is these two wisdoms, namely, the non-conceptual equipoise of the path of seeing and the path of meditation, and the subsequent wisdom that distinguishes knowable objects; these two are considered to be wisdoms. Possessing both abandonment and realization is the meaning of the fruit. The second part has three points: showing in brief by gathering the fruit, explaining the two causes and fruits separately, and the reason for showing the fruit by example. The first point is that from these two causes, the fruit of the non-conceptual wisdom of equipoise is the separation from afflictive obscurations, like a lake filled with immaculate water and gradually growing lotuses, liberation from desire; and like the full moon freed from the mouth of Rahu, liberation from hatred; and like the basis of liberation from clouds and the afflictive obscuration of ignorance, in sequence like the sun, the meaning is enlightenment, because both the example and the meaning possess immaculate qualities and have the appearance of light. Moreover, the fruit of subsequent wisdom is the body of the Buddha endowed with all perfections, like Shakyamuni emerging from the stamen of a withered lotus, the supreme among humans; and honey free from bees; and the essence of grain free from chaff; and pure gold free from impurities; and treasure unearthed from the ground; and a tree that grows from a seed freed from its husk; and an image of the Sugata made of the seven precious jewels, free from the stains of rotten cloth; and a universal monarch born from the womb; and a golden statue free from mud, these nine examples are like the Buddha who has conquered the maras. Here, the nine examples from the context of impurity are also shown in this context of purity, which clearly shows that the basis of the Dharmakaya, the fruit, and the essence are inseparable. The second point is that, like the three examples of a lake of water, the three poisons such as desire are sudden afflictions that are purified.
ི། མདོར་བསྡུ་ན་མཉམ་གཞག་མི་རྟོག་ཡེ་ ཤེས་ཀྱི་གཙོ་བོའི་འབྲས་བུ་ཡིན་པར་རབ་ཏུ་བརྗོད་ཅིང་། རྣམ་པ་ཀུན་གྱི་མཆོག་དང་ལྡན་ པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་ནི་ངེས་པར་ཐོབ་པ་དེ་ནི་རྗེས་ལས་ཐོབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ ཡིན་པར་བསྟན་ཏོ། ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས། གློ་བུར་ཉོན་མོངས་དག་པ་དཔེ་གསུམ་གྱིས། རྣམ་པ་ཀུན་ལྡན་ རྒྱལ་སྐུ་དཔེ་དགུ་ཡིས་བསྟན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནོ། །དང་པོ་ནི། དྲི་འདོད་ཆགས་རྡུལ་གྱིས་རྙོག་ པ་དང་འདྲ་བ་ནི་སྤངས་པའི་ཕྱིར་དང་། གདུལ་བྱ་ཡི་ནི་རྒྱུད་པད་མ་དང་འདྲ་བ་ལ་བསམ་ གཏན་ཆུ་དང་འདྲ་བ་ནི་འབབ་ཅེས་པ་བསམ་གཏན་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དྲི་ མེད་ཀྱི་སངས་རྒྱས་དེ་ཆུ་དག་ཅིང་གཙང་བས་གང་བའི་མཚོ་རྫིང་དང་མཚུངས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེ་སྡང་གཟའ་སྒྲ་གཅན་ལྟ་བུ་ལས་གྲོལ་བས་དང་། སྙིང་རྗེ་དང་བྱམས་པ་ཆེན་པོའི་འོད་ ཟེར་གྱིས་འགྲོ་བ་ལ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ན། སངས་རྒྱས་དེ་སྒྲ་གཅན་གྱི་དྲི་མ་མེད་པའི་ཟླ་བ་ཉ་ གང་བ་བཞིན་ནོ། །གཏི་མུག་སྤྲིན་ལྟ་བུ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བས་དང་། གདུལ་བྱའི་འགྲོ་བར་ ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འོད་ཟེར་གྱིས་མི་ཤེས་པའི་མུན་པ་སེལ་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། དྲི་མེད་ཀྱི་སངས་ རྒྱས་ཉིད་དེ་ནི་སྤྲིན་ལ་སོགས་པའི་དྲི་མ་མེད་པའི་ཉི་མ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། རྣམ་པ་ཀུན་ལྡན་གྱི་སངས་རྒྱས་འདི། འཇིག་རྟེན་ན་གང་དང་ཡང་མི་ མཉམ་པ་སངས་རྒྱས་དང་མཉམ་པའི་ཆོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དམ་ཆོས་ཟབ་མོའི་རོ་ནི་ 1-253 སྦྱིན་པར་མཛད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྒྲིབ་པའི་ཤུན་པ་དང་ནི་བྲལ་བའི་ཕྱིར། སངས་རྒྱས་དེ་ རིམ་པ་བཞིན་དུ་བདེ་གཤེགས་ཀྱི་སྤྲུལ་སྐུ་དང་སྦྲང་རྩི་དང་འབྲས་བུའི་སྙིང་པོ་བཞིན་དག་ པ་གཉིས་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཡོན་ཏན་གྱི་རྫས་ཀྱིས་ནི་གདུལ་བྱའི་དབུལ་བ་སེལ་ བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་པར་གྲོལ་བ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འབྲས་བུ་སྦྱིན་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། སངས་རྒྱས་དེ་རིམ་པ་ལྟར། གསེར་དང་གཏེར་དང་ཤིང་ལྗོན་པ་བཞིན་ནོ། །རིན་ཆེན་ལྟ་བུ་ ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གདུལ་བྱ་རྐང་གཉིས་པ་ལྷ་མིའི་བདག་པོ་མཆོག་ཡིན་ པའི་ཕྱིར་དང་། རིན་ཆེན་ལྟ་བུ་ལོངས་སྐུའི་གཟུགས་བརྙན་གྱི་རྣམ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སངས་ རྒྱས་དེ་ནི་རིམ་པ་ལྟར་རིན་ཆེན་ལས་བྱས་པའི་སྐུ་གཟུགས་དང་། འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བའི་རྒྱལ་ པོ་དང་། གསེར་ལས་བྱས་པའི་གཟུགས་བཞིན་ནོ། ། ༈ རང་གཞན་དོན་གཉིས་འགྲུབ་པའི་ལས་ཀྱི་དོན། གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། གནས་གྱུར་པ་དེའི་ལས་ནི་རང་གཞན་ གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་སྟེ། དེ་ལ་རང་དོན་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཟག་པ་མེད་པ་དང་ཁྱབ་པ་དང་ འཇིགས་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཅན་ཏེ། འཇིག་མེད་དེ་ཡང་རྒྱས་པར་བརྟན
【現代漢語翻譯】 總而言之，完全可以說，無分別智（mnyam gzhag mi rtag ye shes）的主要果實是根本智（ye shes），而圓滿一切功德的佛身必定獲得，這表明是后得智（rjes las thob pa'i ye shes）的果實。 第三部分分為兩點：以三個比喻說明暫時的煩惱得以清凈，以九個比喻說明圓滿一切功德的佛身。 第一點是：如同污垢由貪慾的塵土所染，因為已經斷除；所化眾生的根器如同蓮花，禪定如同流水，不斷流入，這表明通過禪定之門而生起。無垢的佛陀如同充滿清澈純凈之水的湖泊。 從嗔恨羅睺星（gra gcan，梵文：Rāhu）般的束縛中解脫，並且慈悲和大愛的光芒遍佈眾生，因此，佛陀如同沒有羅睺星遮蔽的滿月。 從愚癡如雲般的遮蔽中解脫，並且以智慧的光芒驅散所化眾生無知的黑暗，無垢的佛陀如同沒有云等污垢的太陽。 第二點是：這圓滿一切功德的佛陀，在世間上與任何事物都不相同，因為與佛陀相同的只有佛法；並且施予深奧佛法的滋味；遠離了遮蔽的表皮。佛陀依次如同善逝的化身、蜂蜜和果實的核心，具備兩種清凈的特質；以功德的財富消除所化眾生的貧困；施予解脫的佛果。佛陀依次如同黃金、寶藏和樹木。 如同珍寶，是法性之身（chos nyid kyi sku）；因為所化眾生是二足尊，是天人的至尊；如同珍寶，是報身（longs sku）形象的顯現。佛陀依次如同珍寶所成的佛像、轉輪聖王和黃金所成的形象。 爲了成就自他二利的事業之義。 第三部分分為兩點，首先是簡要說明：轉變后的事業是圓滿成就自他之利。其中，自利是不漏、周遍且無畏的法身（chos kyi sku），是不可毀滅的，並且穩固增長。
【English Translation】 In short, it is well said that the main fruit of the non-conceptual wisdom of equipoise (mnyam gzhag mi rtag ye shes) is the primordial wisdom (ye shes), and that the Buddha's body, which is endowed with all excellent aspects, is definitely attained, which shows that it is the fruit of the subsequent wisdom (rjes las thob pa'i ye shes). The third part has two points: The purification of adventitious afflictions is shown by three examples, and the Buddha's body, which is endowed with all aspects, is shown by nine examples. The first point is: Like dirt being troubled by the dust of desire, because it has been abandoned; the beings to be tamed are like lotuses, and meditation is like water, which flows, which means that it arises through the door of meditation. The stainless Buddha is like a pond filled with pure and clean water. Having been freed from the hatred like Rāhu (gra gcan, Sanskrit: Rāhu), and because the rays of great compassion and love pervade beings, the Buddha is like the full moon without the stain of Rāhu. Having been completely freed from the ignorance like clouds, and because the rays of wisdom dispel the darkness of unknowing for the beings to be tamed, the stainless Buddha is like the sun without the stain of clouds and so on. The second point is: This Buddha who is endowed with all aspects is not equal to anything in the world, because what is equal to the Buddha is the Dharma; and because he bestows the taste of the profound Dharma; and because he is free from the husk of obscurations. The Buddha is successively like the Nirmāṇakāya of the Sugata, honey, and the essence of fruit, because he possesses two kinds of purity; and because he eliminates the poverty of the beings to be tamed with the substance of qualities; and because he bestows the fruit of liberation, the Buddhahood. The Buddha is successively like gold, treasure, and a tree. Like a jewel, because it is the Dharmakāya (chos nyid kyi sku); because the beings to be tamed are the lords of gods and humans, the best of bipeds; like a jewel, because it is the aspect of the Sambhogakāya's image. The Buddha is successively like a statue made of jewels, a Cakravartin king, and an image made of gold. The meaning of the activity of accomplishing the two benefits, one's own and others'. The third part has two points, the first of which is a brief explanation: The activity of the transformed state is the perfect accomplishment of the benefit of oneself and others. Among these, the benefit of oneself is the Dharma body (chos kyi sku) which is unpolluted, pervasive, and fearless, and is indestructible, and it also steadily increases.
་པ་དང་ཞི་བ་དང་ རྟག་པ་དང་འཕོ་བ་མེད་པ་དང་བཞི་ཡིན་ལ་དེ་བཞིན་དུ་གནས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ ནོ། །གཞན་དོན་ནི་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཏེ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ནི་ནམ་ མཁའ་དབང་པོ་དྲུག་གིས་དོན་རྟོགས་པའི་གནས་ཡིན་པ་བཞིན་དུ། མཆོག་གམ་དམ་པ་ ཡི་དབང་པོ་དྲུག་གི་དོན་ཏེ་ཡུལ་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་། མིག་གིས་འབྱུང་ ཞིང་སྐྱེ་བ་མེད་པ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་དོན་ལྟ་བ་དང་། རྣ་བས་ཤེར་ཕྱིན་གྱི་སྒྲའི་གཏམ་ བཟང་བ་ནི་དྲི་མ་མེད་པས་གཙང་མ་ཉན་པ་དང་། སྣས་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ ཀྱི་དྲི་ཉེས་པས་མ་གོས་པས་གཙང་མ་སྣོམ་པ་དང་ལྕེས་འཕགས་ཆེན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དམ་ པའི་ཆོས་ཀྱི་རོ་མྱོང་བ་དང་། ལུས་ཀྱིས་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟེན་པའི་རེག་པའི་བདེ་བ་ཉམས་ 1-254 སུ་མྱོང་བ་དང་། ཡིད་ཀྱིས་རང་གི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཟབ་པའི་ཚུལ་སྟོང་པ་ཉིད་རྟོགས་པའི་རྒྱུར་ གྱུར་པ་ཡིན་ལ། དེ་ཉིད་ཀྱང་རིགས་པས་ཞིབ་མོར་བསམས་པ་ན། དོན་དམ་པའི་བདེ་བ་ ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་སྐྱེད་པར་མཛད་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ནི། ནམ་ མཁའ་དབང་པོ་དྲུག་གི་དོན་རྟོགས་པའི་གནས་ཡིན་ཡང་སྐྱེད་བྱེད་མ་ཡིན་པ་བཞིན་དུ་སྐྱེད་ བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་རྣམས་དང་བྲལ་ཏེ། འབད་རྩོལ་མེད་པས་སོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཀྱི་ལས་སྐུ་གཉིས་སུ་བསྟན་ པ་ནི། མདོར་ན་སྔར་རྒྱུའི་སྐབས་སུ་བསྟན་པ་མཉམ་རྗེས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་པོ་ཡི་ལས་སུ་ སྐུ་གཉིས་པོ་འདི་ནི་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལས་གྲོལ་བའི་ ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་དག་པ་གཉིས་ལྡན་དུ་རྫོགས་ཤིང་མཐར་ཐུག་པ་དང་། འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་པར་ ལྷུན་གྲུབ་ཏུ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་བསྟན་པས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་སྦྱོང་བའི་རྒྱུར་གྱུར་པའོ། །དེ་ལྟ་ བུའི་རྣམ་གྲོལ་ཆོས་སྐུ་དང་ཆོས་སྐུ་སྦྱོང་མཛད་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་དག་ནི་དང་པོ་ལ་ཡོན་ཏན་ རྣམ་པ་གཉིས་དང་གཉིས་ཏེ་གཅིག་ཟླས་དབྱེ་བ་དང་། ཕྱི་མ་ལ་ཡོན་ཏན་རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ ཤེས་པར་བྱ་སྟེ་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། །གནས་གྱུར་གྱི་ལས་འཆད་པ་སྐབས་སུ་བབ་མོད། ཡེ་ ཤེས་ཀྱི་ལས་སུ་གསུངས་པ་འདི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཀྱི་འབྲས་བུ་བཤད་པ་དང་ཁྱད་པར་མེད་ དོ་ཞེ་ན། ཡེ་ཤེས་གཉིས་སྐུ་གཉིས་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྐུ་གཉིས་ཀྱི་ལས་དེ་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ ཀྱིའང་ཡིན་པས་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཀྱི་ལས་སུ་གསུངས་པ་ལ་སྐབས་འདི་རང་གཞན་གྱི་དོན་ གཉིས་གནས་གྱུར་གྱི་ལས་སུ་སྟོན་པས་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཀྱི་འབྲས་བུར་བཤད་པ་དང་ཁྱད་ པར་ཡོད་དོ། ། གཉིས་པ་སྐུ་གཉིས་སོ་སོའི་ཡོན་ཏན་ཕྱེ་སྟེ་བཤད་པ་ལ་གཉིས་རང་དོན་ཆོས་སྐུའི། གཞན་དོན་གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་ནོ། །དང་
【現代漢語翻譯】 是快樂、寂靜、永恒和不變的四種狀態，並且具備如是的功德。 利他方面，有色身二者，如來（梵文：Tathāgata，梵文羅馬擬音：Tathāgata，漢語字面意思：如實而來者）的色身二者是六根（眼、耳、鼻、舌、身、意）領悟意義之處，如同殊勝或神聖的六根之意義，是體驗對境之因。 即，以眼見無生之法性之色之義，以耳聞般若（梵文：Prajñā，梵文羅馬擬音：Prajñā，漢語字面意思：智慧）之語之善妙，無垢而聽聞清凈之語，以鼻嗅善逝（梵文：Sugata，梵文羅馬擬音：Sugata，漢語字面意思：善於逝者）之戒律之香，無過失而不染污而嗅聞清凈之香，以舌嘗聖者大佛（梵文：Buddha，梵文羅馬擬音：Buddha，漢語字面意思：覺者）之神聖之法的味道，以身體驗依於三摩地（梵文：Samādhi，梵文羅馬擬音：Samādhi，漢語字面意思：禪定）之觸之樂，以意了知自性甚深之空性之理，成為證悟之因。 並且，如果以理智詳細思考，那麼，如來色身二者，即創造無漏之勝義諦之樂之法，雖然是六根領悟意義之處，但並非創造者，同樣遠離創造之因，因為無有勤作。 第二，廣說，分為二，首先是二智慧之事業顯現為二身：簡而言之，先前在因位時所說的等持和后得二智慧的事業，要知道就是這二身。從包含習氣的二障中解脫的法身，圓滿具足二種清凈，是究竟的；只要輪迴存在，就任運成就地示現二色身，因此法身成為凈化的因。 如是的解脫法身和凈化法身的二色身，前者具有兩種功德，後者具有一種功德，要知道，將在下文闡述。雖然現在是講述轉依之業的時候，但如果說這是智慧之業，那麼這與講述二智慧之果沒有區別，如果這樣認為，那麼，因為二智慧是二身之因，所以二身之業也是二智慧之業，因此，說這是二智慧之業，是因為此時顯現自他二利為轉依之業，所以與講述二智慧之果是有區別的。 第二，分別闡述二身各自的功德，分為二：自利是法身的功德，利他是色身的功德。首先是……
【English Translation】 are the four states of happiness, peace, eternity, and immutability, and possess such qualities. In terms of benefiting others, there are two forms of the Rupakaya (Sanskrit: Rupakaya, Romanized Sanskrit: Rupakaya, literal meaning: Form Body), the two Rupakayas of the Tathagata (Sanskrit: Tathāgata, Romanized Sanskrit: Tathāgata, literal meaning: Thus Gone) are the place where the six senses (eye, ear, nose, tongue, body, and mind) realize meaning, just as the meaning of the supreme or sacred six senses is the cause of experiencing objects. That is, to see with the eye the meaning of the form of the unborn Dharmata (Sanskrit: Dharmata, Romanized Sanskrit: Dharmata, literal meaning: Suchness), to hear with the ear the goodness of the words of Prajna (Sanskrit: Prajñā, Romanized Sanskrit: Prajñā, literal meaning: Wisdom), to listen to the pure words without impurity, to smell with the nose the fragrance of the Sugata's (Sanskrit: Sugata, Romanized Sanskrit: Sugata, literal meaning: Well Gone) discipline, to smell the pure fragrance without fault and without defilement, to taste with the tongue the taste of the sacred Dharma of the great Buddha (Sanskrit: Buddha, Romanized Sanskrit: Buddha, literal meaning: Awakened One), to experience with the body the bliss of touch based on Samadhi (Sanskrit: Samādhi, Romanized Sanskrit: Samādhi, literal meaning: Concentration), and to understand with the mind the profound emptiness of one's own nature, becoming the cause of realization. Moreover, if one thinks carefully with reason, then the two Rupakayas of the Tathagata, which create the Dharma of the bliss of the undefiled ultimate truth, although they are the place where the six senses realize meaning, they are not creators, and are also free from the cause of creation, because there is no effort. Second, the detailed explanation is divided into two parts. The first is the manifestation of the two wisdoms as the two Kayas: In short, the activities of the two wisdoms of Samatha (Sanskrit: Śamatha, Romanized Sanskrit: Śamatha, literal meaning: Calm Abiding) and Vipassana (Sanskrit: Vipaśyanā, Romanized Sanskrit: Vipaśyanā, literal meaning: Insight) mentioned earlier in the stage of cause, know that these are the two Kayas. The Dharmakaya (Sanskrit: Dharmakaya, Romanized Sanskrit: Dharmakaya, literal meaning: Dharma Body), liberated from the two obscurations including habitual tendencies, is complete and ultimate with two purities; as long as Samsara (Sanskrit: Saṃsāra, Romanized Sanskrit: Saṃsāra, literal meaning: Cyclic Existence) exists, the two Rupakayas are spontaneously manifested, therefore the Dharmakaya becomes the cause of purification. Such liberated Dharmakaya and the two Rupakayas that purify the Dharmakaya, the former has two kinds of qualities, and the latter has one kind of quality, which should be known and will be explained below. Although it is now the time to explain the activity of transformation, if it is said that this is the activity of wisdom, then there is no difference between this and explaining the result of the two wisdoms. If this is thought, then, because the two wisdoms are the cause of the two Kayas, the activity of the two Kayas is also the activity of the two wisdoms. Therefore, it is said that this is the activity of the two wisdoms, because at this time the benefit of oneself and others is manifested as the activity of transformation, so there is a difference from explaining the result of the two wisdoms. Second, the qualities of the two Kayas are explained separately, divided into two: the benefit of oneself is the quality of the Dharmakaya, and the benefit of others is the quality of the Rupakaya. First is...
པོ་ནི། གྲོལ་བ་སྐུའི་ཡོན་ཏན་གཉིས་དང་གཉིས་ 1-255 གང་ཞེ་ན། ཟག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་དང་འདུས་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་དང་གནས་ ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་དང་བཞིས་ན་གྲོལ་བའི་སྐུ་ནི་རང་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡིན་ནོ། །རྟགས་ཀྱི་ ཆོས་བཞི་པོ་སྒྲུབ་པ་ཡང་གྲོལ་བའི་སྐུ་དེ་ཉོན་མོངས་དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་རྣམས་ནི་བག་ ཆགས་དང་བཅས་པ་འགགས་པའི་ཕྱིར། ཟག་མེད་ཡིན་ཏེ་དེས་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ཆགས་ པ་མེད་པ་དང་ཐོགས་པ་མེད་པར་མཁྱེན་པའི་ཕྱིར། ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཤེས་བྱ་བ་ཁྱབ་པ་ཉིད་དུ་ འདོད་དོ། །དེ་ནི་གཏན་དུ་འཇིག་པ་མེད་པའི་རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འདུས་མ་བྱས་སོ། །འདིར་འཇིག་མེད་ཉིད་ཐོག་མར་གསུངས་པ་ནི་མདོར་བསྟན་པ་སྟེ། བརྟན་པ་དང་སོགས་ པས་ཞི་བ་དང་རྟག་པ་དང་འཕོ་བ་མེད་པ་རྣམས་ཀྱིས་དེ་རྒྱས་པར་བཤད་དོ། །འཇིག་མེད་ ལ་བཞིར་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། འཇིག་མེད་ཀྱི་འགལ་ཟླ་འཇིག་པ་ལ་རྣམ་པ་བཞིར་ ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། བརྟན་སོགས་བཞི་པོ་དག་ལས་བཟློག་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཇིག་པ་བཞི་གང་ ཞེ་ན། མྱགས་པ་སྟེ་མཆོག་ལས་དམན་པར་གྱུར་པ་རྒ་བ་དང་། བདེ་བའི་གནས་སྐབས་སྡུག་ བསྔལ་དུ་རྣམ་པར་འགྱུར་བ་ན་བ་དང་། གནས་པའི་རྒྱུན་ཆད་པ་ལས་ཀྱི་དབང་གིས་འཆི་ བ་དང་། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་འགྱུར་བ་འཕགས་པའི་འཆི་འཕོ་བ་སྟེ་བཞིའོ། །བཞི་པོ་ དེ་མེད་པའི་ཕྱིར་ན་གྲོལ་བའི་སྐུ་ནི། རྒྱུན་དུ་བརྟན་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་ཞི་བ་དང་རང་བཞིན་ རྟག་པ་དང་གནས་གཞན་དུ་འཕོ་བ་མེད་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །གྲོལ་བའི་སྐུ་དྲི་མ་མེད་པའི་ ཡེ་ཤེས་དེ་ནི་དཀར་པོའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྟེན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་གནས་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི་ཆོས་སྐུ་སྦྱོང་བའི་ཡོན་ཏན་གཅིག་གང་ཞེ་ན། ཇི་ལྟར་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་མིན་ པ་ནམ་མཁའ་ནི། མིག་གིས་གཟུགས་མཐོང་བ་དང་། རྣ་བས་སྒྲ་དང་སྣས་དྲི་དང་ལྕེས་རོ་དང་ ལུས་ཀྱིས་རེག་བྱ་དང་ཡིད་ཀྱིས་ཆོས་རྣམས་ནི་རིམ་པ་ལྟར་ཐོས་པ་དང་ལ་སོགས་པས་ཚོར་ བ་དང་མྱོང་བ་དང་རིག་པ་དང་ཤེས་པའི་རྒྱུ་སྟེ་རྟེན་ཡིན་པ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་གཟུགས་སྐུ་ 1-256 གཉིས་ཀྱང་། སྒྲིམ་པ་དང་རྩོལ་བ་མེད་པའི་སྦྱོར་བས་བརྟན་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་པའི་དབང་ པོ་དྲུག་གི་དོན་ཡུལ་དྲུག་ལ་འབྱུང་བ་མེད་པའི་གཟུགས་ལྟ་བ་ལ་སོགས་པ་ཟག་པ་མེད་པའི་ ཡོན་ཏན་དག་སྐྱེ་བ་ཡི་ནི་རྒྱུ་སྟེ་གཞི་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ལས་ཀྱི་སྐབས་འདིས་སྐུ་གསུམ་དང་ དེས་གཞན་གྱི་དོན་གཉིས་འགྲུབ་པ་གནས་གྱུར་གྱི་ལས་སུ་བསྟན་པ་འདི་ནི། འདི་ཉིད་ཀྱི་སྔ་ འགྲེལ་དུ། གནས་ཡོངས་སུ་གྱུར་པ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་དང་དེའི་ རྗེས་ལས་ཐོབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྒྱུ་ཅན་བྲལ་བའི་མིང་ཅན་གྱི་འབྲས་བུ་གང་ཡིན་
【現代漢語翻譯】 問：解脫身（Nirvana-kaya）的兩種功德是什麼？ 答：無漏故、周遍故、無為故、處所故。這四種功德說明解脫身是自利圓滿。 修證這四種特性的方法是，解脫身能斷除煩惱障和所知障及其習氣。它是無漏的，因為它能無礙地了知一切所知。智慧周遍一切所知。它是無為的，因為它具有永恒不滅的自性。這裡首先提到不滅，是總的概括；而堅固等詞則詳細闡述了寂靜、常恒和不變。 問：為什麼不滅會有四種表現？ 答：因為不滅的反面——毀滅，可以從四個方面來理解，即與堅固等四種特性相反。 問：哪四種毀滅？ 答：衰敗，即從殊勝變為低劣的老；安樂轉變為痛苦的病；存在的延續中斷，因業力導致的死亡；以及不可思議的變化，聖者的舍報（涅槃），這四種。 因為沒有這四種毀滅，所以解脫身應被理解為：恒常堅固、痛苦寂滅、自性常恒、不遷轉。 解脫身的無垢智慧是所有善法的所依，因此是處所。 第二，什麼是法身（Dharmakaya）清凈的一種功德？ 答：正如非造作之因的虛空，是眼睛見色、耳朵聽聲、鼻子嗅香、舌頭嘗味、身體觸物、意識知法的所依一樣，同樣，兩個色身（Rupakaya），通過無勤作的結合，使安住的菩薩的六根對六境不起作用，從而生起無漏的功德，是其根基。 因此，通過這種業的闡述，表明了三身以及由此成就的利他事業，是轉依之業。正如在對本文的早期註釋中所說：『完全轉變的處所，是超越世間的無分別智，以及由此獲得的智慧之因，是離戲論之果』。
【English Translation】 Q: What are the two qualities of the Nirvanakaya (Liberation Body)? A: Because it is without outflows, because it is pervasive, because it is unconditioned, and because it is a place. These four qualities indicate that the Nirvanakaya is perfect in its own benefit. The method of accomplishing these four characteristics is that the Nirvanakaya can cut off the afflictive obscurations and the cognitive obscurations, along with their predispositions. It is without outflows because it knows all knowable things without attachment or hindrance. Wisdom pervades all knowable things. It is unconditioned because it has the nature of being eternally indestructible. Here, the initial mention of indestructibility is a general summary; while 'steadfastness' and so on elaborate on peace, permanence, and immutability. Q: Why does indestructibility have four aspects? A: Because the opposite of indestructibility—destruction—can be understood in four ways, namely, as the opposite of the four characteristics of steadfastness and so on. Q: What are the four destructions? A: Decay, that is, aging from excellence to inferiority; the transformation of happiness into suffering, which is sickness; the interruption of the continuum of existence, which is death due to karma; and the inconceivable transformation, the passing away of the noble ones (Parinirvana), these four. Because these four destructions are absent, the Nirvanakaya should be understood as: constantly steadfast, peaceful from suffering, permanent in nature, and immutable. The stainless wisdom of the Nirvanakaya is the basis of all white (virtuous) dharmas, therefore it is a place. Secondly, what is the one quality of purifying the Dharmakaya (Dharma Body)? A: Just as space, which is not a cause of creation, is the basis for the eye seeing forms, the ear hearing sounds, the nose smelling scents, the tongue tasting flavors, the body feeling touch, and the mind knowing dharmas, similarly, the two Rupakayas (Form Bodies), through effortless union, cause the six faculties of the abiding Bodhisattva to not arise towards the six objects, thereby giving rise to the stainless qualities such as seeing forms, and is their basis. Therefore, through this explanation of karma, it is shown that the three bodies and the benefit of others accomplished thereby are the karma of transformation. As it is said in the earlier commentary on this text: 'The completely transformed place is the non-conceptual wisdom that transcends the world, and the cause of the wisdom obtained from it, is the result called freedom from elaboration.'
པ་དེའི་ལས་ ནི། རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡིན་པར་བརྗོད་དོ། །དེ་ལ་རང་དང་གཞན་ གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་གང་ཞེ་ན། གང་ཞིག་བག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་ དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་ལས་ཐར་བའི་ཕྱིར། སྒྲིབ་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཐོབ་པ་འདི་ནི་རང་ གི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་བརྗོད་ལ། གང་ཞིག་དེའི་སྟེང་དུ་འཇིག་རྟེན་ཇི་སྲིད་པར་ལྷུན་ གྱིས་གྲུབ་པར་སྐུ་གཉིས་ཀྱིས་ཀུན་ཏུ་སྟོན་པ་དང་། བསྟན་པ་ལ་དབང་འབྱོར་བ་གཉིས་ཀྱིས་ འཇུག་པ་འདི་ནི་གཞན་གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་བརྗོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་འདིས་ གསལ་བར་བསྟན་ཏོ། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་བོད་ཀྱི་མཁས་པ་སྔ་མ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་དོན་མ་ལུས་པ་ མ་རྟོགས་པ་ཤས་ཆེ་བར་སྣང་སྟེ་ཞིབ་པར་བློ་གྲོས་དང་ལྡན་པས་གཟུ་བོའི་བློས་དཔྱད་ན་ གསལ་བར་འགྱུར་རོ། ། ༈ བསམ་མི་ཁྱབ་སོགས་ཡོན་ཏན་ལྡན་པའི་དོན། བཞི་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཡོན་ཏན་བཅྭ་ལྔ་མདོར་བསྟན་པ་ནི། མདོར། སངས་རྒྱས་ ནམ་མཁའི་མཚན་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ནི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་མ་འདྲེས་པའི་དོན་ དམ་པའི་མཚན་ཉིད་ལ་དགོངས་ནས་གསུངས་པ་ཡིན་ཏེ་དེ་ལས་གཞན་མཚན་དཔེ་ལ་ སོགས་པས་སངས་རྒྱས་དེ་གཞན་ལས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པར་མཚོན་མི་ནུས་པས་སོ། །དེ་ ཡང་རྡོ་རྗེ་གཅོད་པར། གལ་ཏེ་སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོའི་མཚན་སུམ་བཅུ་རྩ་གཉིས་ཀྱིས་དེ་བཞིན་ 1-257 གཤེགས་པ་བལྟ་བར་འགྱུར་ན་ནི་འཁོར་ལོ་བསྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོ་ཡང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པར་ འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །སངས་རྒྱས་སུ་མཚོན་ནུས་པ་མ་འདྲེས་པའི་དོན་དེ་དག་གང་ཞེ་ན། དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་དེ་ནི་བསམ་གྱིས་ཁྱབ་པ་མེད་པ་དང་རྟག་པ་དང་བརྟན་པ་དང་ཞི་ བ་དང་གཡུང་དྲུང་ཉིད་དང་རབ་ཏུ་ཞི་བ་དང་། ཁྱབ་པ་དང་རྟོག་པ་བྲལ་བ་དང་ནམ་མཁའ་ཇི་ ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཆགས་པ་མེད་པ་དང་ཀུན་ཏུ་ཐོགས་པ་མེད་པ་དང་རྩུབ་པའི་རེག་པ་སྤངས་པ་ དང་བལྟ་བར་བྱར་མེད་པ་དང་གཟུང་དུ་མེད་པ་དང་དགེ་བ་དང་སངས་རྒྱས་དེ་ནི་དྲི་མ་མེད་ པ་སྟེ་ཡོན་ཏན་བཅྭ་ལྔ་དང་ལྡན་པས། དེ་དག་གིས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པར་མཚོན་ཅིང་ཤེས་ པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་དེ་ཡི་རྒྱུ་མཚན་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ་ནི། སྔར་ བཤད་པའི་རྣམ་གྲོལ་དང་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སྦྱོང་བ་དག་གིས་རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ ཚོགས་པའི་ལས་བསྟན་ཏེ། རང་གཞན་གྱི་དོན་གྱི་རྟེན་རང་བཞིན་གྱི་སྐུ་དེ་ལ་ནི་བསམ་གྱིས་ མི་ཁྱབ་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་བཅྭ་ལྔ་དང་ལྡན་ནོ། ། གཉིས་པ་ཕྱེ་སྟེ་བཤད་པ་ལ་གཉིས། བསམ་དུ་མེད་པའི། རྟག་བརྟན་སོགས་ཀྱི་རྒྱུ་ མཚན་ནོ། །དང་པོ་ནི་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པ་སངས་རྒྱས་དེ་ནི་ ཐོས་བསམ་དང་འཇིག་རྟེན་པའི་བསྒོམ་པའི་ཤ
【現代漢語翻譯】 因此，佛陀的事業被認為是圓滿自身和他人的利益。那麼，什麼是圓滿自身和他人的利益呢？爲了從習氣和煩惱障、所知障中解脫，獲得無障的法身，這被稱為圓滿自身的利益。在此基礎上，只要世界存在，就以化身和報身不斷地示現，並通過教法來引導眾生，這被稱為圓滿他人的利益。這段話清楚地表明瞭這一點。然而，似乎以前的藏族學者大多未能完全理解其含義，如果具有智慧的人以公正的態度進行研究，就會變得清晰。 第四個主題包含不可思議等功德的意義，分為兩部分，第一部分是簡要說明十五種功德。簡而言之：佛陀具有虛空的性質。這裡所說的佛陀，指的是佛陀不共的勝義諦自性，因為除此之外，其他如相好等無法將佛陀與他人區分開來。正如《金剛經》所說：『如果以三十二大丈夫相來觀察如來，那麼轉輪聖王也應是如來。』那麼，能夠代表佛陀的不共之義是什麼呢？勝義諦的佛陀具有不可思議、常、恒、寂、永恒、極寂、周遍、離分別、如虛空般無執、無礙、離粗糙觸感、不可見、不可取、善以及無垢等十五種功德。因此，應通過這些功德來區分和認識佛陀的不共之處。 第二部分是詳細解釋其原因，分為兩部分，第一部分是簡要說明：先前所說的解脫和法身的修習，已經表明了圓滿自身和他人的利益的事業。作為自他利益之所依的自性身，具有不可思議等十五種功德。 第二部分是分開解釋，分為兩部分：不可思議以及常恒等的原因。第一部分是成為一切智智的對境的佛陀，是聽聞、思維和世間禪修的...
【English Translation】 Therefore, the activity of the Buddha is said to be the perfection of both self and others' benefit. What is the perfection of self and others' benefit? In order to be liberated from the habitual tendencies and afflictive obscurations, as well as the obscurations to knowledge, and to attain the unobstructed Dharmakaya (法身，chos kyi sku，dharmakāya，Dharma body), this is said to be the perfection of one's own benefit. Furthermore, upon that basis, as long as the world exists, to continuously manifest through the two Kayas (身，sku，kāya，body) and to engage through the two powers of teaching, this is said to be the perfection of others' benefit. This statement clearly demonstrates this. However, it seems that most of the earlier Tibetan scholars largely failed to fully grasp the meaning; if those with intelligence examine it with an unbiased mind, it will become clear. The fourth topic contains the meaning of possessing qualities such as inconceivable, and is divided into two parts. The first part is a brief explanation of the fifteen qualities. In brief: The Buddhas are of the nature of space. This refers to the ultimate nature of the Buddhas that is unmixed, because other than that, other qualities such as the signs and marks cannot distinguish the Buddha from others. As it says in the Vajracchedika (金剛經，rdo rje gcod pa，Vajracchedikā，Diamond Sutra): 'If one were to view the Tathagata (如來，de bzhin gshegs pa，Tathāgata，Thus Gone) by the thirty-two major marks of a great being, then a Chakravartin king (轉輪聖王，'khor lo bsgyur ba'i rgyal po，cakravartin，Wheel-turning King) would also be a Tathagata.' What are those unmixed meanings that can represent the Buddha? The ultimate Buddha is inconceivable, eternal, constant, peaceful, ever-youthful, utterly peaceful, pervasive, free from conceptualization, like space, unattached, unimpeded, devoid of coarse touch, invisible, ungraspable, virtuous, and the Buddha is stainless, possessing fifteen qualities. Therefore, one should distinguish and recognize the Buddha's uniqueness through these qualities. The second part is a detailed explanation of its reasons, divided into two parts. The first part is a brief explanation: The previously mentioned liberation and the cultivation of the Dharmakaya have shown the activity of perfecting the benefit of oneself and others. The Svabhavikakaya (自性身，rang bzhin gyi sku，svābhāvikakāya，Essence Body), which is the basis for the benefit of oneself and others, possesses fifteen qualities such as inconceivability. The second part is to explain separately, divided into two parts: the reasons for inconceivability and eternity, etc. The first part is that the Buddha, who has become the object of omniscient wisdom, is the hearing, thinking, and worldly meditation of...
ེས་པ་སྟེ་ཤེས་རབ་གསུམ་གྱི་དངོས་ཀྱི་ཡུལ་ མིན་པའི་ཕྱིར། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་དེ་ལུས་ཅན་འགྲོ་བ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་ རྟོགས་པར་བྱའོ། །ཤེས་རབ་གསུམ་གྱི་ཡུལ་མིན་པ་ཡང་། དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་དེ་ཕྲ་ ཞིང་རྟོགས་དཀའ་བའི་ཕྱིར་ཐོས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་དངོས་ཡུལ་མིན་ཏེ། དོན་ དམ་པའི་བདེན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་བསམ་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཡུལ་མིན་ལ། ཆོས་ ཉིད་ཟབ་མོ་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་པའི་བསྒོམ་པ་བསམ་གཏན་དང་གཟུགས་ 1-258 མེད་ལ་སོགས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཡུལ་མ་ཡིན་ནོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་གང་གི་ ཕྱིར་ན་གཟུགས་ལ་རྨུས་ལོང་གིས་སྔར་མཐོང་མ་མྱོང་བ་བཞིན་དུ། བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོས་ དེ་སྔོན་ནམ་ཡང་མཐོང་མ་མྱོང་བའི་ཕྱིར་དང་། བཙས་མ་ཐག་པའི་ཁྱིམ་ན་གནས་པའི་བུ་ ཆུང་གིས་ཉི་མའི་གཟུགས་དང་འོད་ཟེར་ཅུང་ཟད་མཐོང་ཡང་རྫོགས་པར་མི་མཐོང་བ་བཞིན་ དུ་བྱང་སེམས་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཆོས་དབྱིངས་ཀྱི་ཆ་ཤས་མཐོང་གི་རྫོགས་པར་མི་ མཐོང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་དེ་ནི་ཐོག་མ་སྐྱེ་བ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་རྟག་པ་ ཡིན་ཏེ། མཐར་འགག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དེ་བརྟན་པ་ཡིན་ལ། གཟུང་འཛིན་གཉིས་མེད་པའི་ ཕྱིར་དེ་ནི་རྟོག་པ་ཞི་བ་སྟེ། དེ་གཡུང་དྲུང་ཡིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་ཆོས་ཉིད་གདོད་ནས་གང་དུ་ ཡང་ནམ་ཡང་མི་འགྱུར་བར་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནི་སྡུག་བསྔལ་རབ་དུ་ཞི་བ་ཡིན་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་དང་ཀུན་འབྱུང་འགགས་པའི་འགོག་པའི་བདེན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཤེས་བྱ་ ཐམས་ཅད་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་མཁྱེན་པས་ཤེས་བྱ་ལ་ཁྱབ་པ་ཉིད་དོ། །འཛིན་མར་འཛིན་པས་ གནས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རྟོག་མེད་ཡིན་ཏེ། ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་ཡུལ་ ལ་ཆགས་པ་མེད་ལ། ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་ཀུན་དག་པའི་ཕྱིར། ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་དུ་ཐོགས་ པ་མེད་དོ། །སྙོམས་འཇུག་གི་སྒྲིབ་པ་སྤངས་པས་བྱིང་རྒོད་གཉིས་མེད་པར་ཏིང་ངེ་འཛིན་ ལས་སུ་རུང་བའི་ཕྱིར་རྩུབ་པའི་རེག་པ་སྟེ། ལས་སུ་[མི]རུང་བ་དང་བྲལ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནི་ གཟུགས་མེད་པའི་ཕྱིར་བལྟར་མེད་དེ། མཚན་མ་མེད་པའི་ཕྱིར་མཚན་མར་བཟུང་དུ་མེད་དོ། །དེ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་བ་ཡིན་ཏེ་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནི་དྲི་མ་མེད་པ་ ཡིན་ཏེ་དྲི་མ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ སྐུ་གསུམ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་འཇུག་པའི་དོན། ལྔ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་པ་གཉིས། ཆོས་སྐུ། གཟུགས་སྐུ་མདོར་བསྟན་ 1-259 པའོ། །དང་པོ་ནི། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ནི་མཚན་ཉིད་ལྔ་དང་ལྡན་ཏེ་ཐོག་ མ་སྐྱེ་བ་དང་དབུས་སུ་གནས་པ་དང་མཐའ་མ་འགག་པའ
【現代漢語翻譯】 因為智慧的三種境界不是實際的對象。因此，有情眾生無法思議地證悟智慧之身。智慧的三種境界不是實際的對象，因為究竟的佛陀是 सूक्ष्म (微細)且難以證悟的。因此，它不是聞所生慧的實際對象，因為它是究竟的真理；它不是思所生慧的境界，因為法性深奧且是空性；它也不是世間禪定和無色定等修所生慧的境界。原因在於，就像盲人從未見過形象一樣，凡夫俗子也從未見過它；就像剛出生的嬰兒只能看到陽光和光芒的一部分，而無法完全看到一樣，聖者菩薩也只能看到法界的一部分，而無法完全看到。 第二，究竟的佛陀是恒常的，因為它遠離初始的生起；它是堅固的，因為它沒有最終的止滅；它是寂靜的，因為它沒有能取和所取二元對立；它是永恒的，因為法性從一開始就永不改變。它是極度寂靜的，因為它是苦、集、滅的滅諦。由於它證悟了一切所知，因此它的智慧遍及一切所知。由於它不住于能取，因此它是無分別的；由於它斷除了煩惱障，因此它對境無有貪執；由於它清凈了一切所知障，因此它對一切所知無有障礙。由於它斷除了等持障，因此它遠離了沉掉二者，能夠勝任禪定，因此它是粗澀的觸感，遠離了不能勝任。由於它沒有形象，因此不可見；由於它沒有相，因此不可取相。它本質上是善良的，因為它的自性是清凈的。它是無垢的，因為它斷除了一切垢染。 三身相續不斷之義 第五部分分為兩部分，首先是簡要的陳述：法身和色身的簡要陳述。 首先，諸佛的自性身具有五種特徵：初始的生起、中間的安住和最終的止滅。
【English Translation】 Because the three objects of wisdom are not the actual objects. Therefore, sentient beings should realize the wisdom body inconceivably. The three objects of wisdom are not the actual objects, because the ultimate Buddha is सूक्ष्म (Tibetan: phra, Devanagari: सूक्ष्म, IAST: sūkṣma, meaning: subtle) and difficult to realize. Therefore, it is not the actual object of the wisdom arising from hearing, because it is the ultimate truth; it is not the object of the wisdom arising from thinking, because the nature of reality is profound and is emptiness; nor is it the object of the wisdom arising from worldly meditation and formless meditation, etc. The reason is that, just as a blind person has never seen a form, ordinary people have never seen it before; just as a newborn child can only see a part of the sunlight and light, but cannot see it completely, so too, noble Bodhisattvas can only see a part of the Dharmadhatu, but cannot see it completely. Secondly, the ultimate Buddha is constant because it is free from initial arising; it is stable because it has no final cessation; it is peaceful because it has no duality of grasper and grasped; it is eternal because the nature of reality never changes from the beginning. It is extremely peaceful because it is the truth of the cessation of suffering, the origin, and cessation. Because it realizes all knowable objects, its wisdom pervades all knowable objects. Because it does not abide in the grasper, it is non-conceptual; because it has abandoned the obscuration of afflictions, it has no attachment to objects; because it has purified all cognitive obscurations, it has no obstruction to all knowable objects. Because it has abandoned the obscuration of meditative absorption, it is free from dullness and excitement, and is capable of meditation, therefore it is a coarse touch, free from being incapable. Because it has no form, it is invisible; because it has no characteristics, it cannot be apprehended by characteristics. It is good in its essence because its nature is pure. It is immaculate because it has abandoned all impurities. The meaning of the continuous arising of the three bodies The fifth part is divided into two parts, the first is a brief statement: a brief statement of the Dharmakaya and Rupakaya. First, the Svabhavikakaya of the Buddhas has five characteristics: initial arising, abiding in the middle, and final cessation.
ི་སྐད་ཅིག་མེད་ཅིང་རྟག་པའི་ཕྱིར་ འདུས་མ་བྱས་པ་དང་། ཆོས་ཉིད་གཅིག་ཡིན་པས་རྣམ་དབྱེ་མེད་པ་དང་། སྒྲོ་འདོགས་པ་དང་ སྐུར་པ་འདེབས་པའི་མཐའ་གཉིས་མེད་པས་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པ་དང་སྒྲིབ་པ་གསུམ་དང་བྲལ་ བས་དག་པ་དང་། དྲི་མ་མེད་ཅིང་རྣམ་རྟོག་མེད་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་རང་བཞིན་ གང་ཡིན་པ་དེ་རྟོགས་པ་ནི་ཞི་ལྷག་ཟུང་འཇུག་གི་རྣལ་འབྱོར་ལ་མཉམ་པར་བཞག་པའི་རྣལ་ འབྱོར་པ་ཡིས་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བར་འགྱུར་བས་འོད་གསལ་བའོ། །དེ་ཡང་ཡོན་ཏན་ལྔ་ དང་ལྡན་ཏེ། ཚད་གཞལ་དུ་མེད་པ་དང་གང་གཱའི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པས་གྲངས་མེད་པ་དང་། བསམ་དུ་མེད་པ་དང་མཉམ་པ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་བཞི་རྣམས་དང་ལྡན་ལ། གཞན་ཡང་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་དྲི་མ་མེད་པའི་དབྱིངས་དེ་ནི་དག་པ་གཉིས་ལྡན་ཡིན་པས་བག་ཆགས་ དང་བཅས་པའི་ཉེས་པ་རྣམས་སྤངས་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ཡང་ལྡན་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གཟུགས་སྐུ་ལས་ལོངས་སྐུ་ཡང་མཚན་ཉིད་ལྔ་དང་ལྡན་ཏེ། སྣ་ཚོགས་པ་ སྟོན་པ་ལོངས་སྐུ་ནི་ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེ་བའི་དམ་ཆོས་གསུང་བ་གསུང་སྣང་བ་དང་། གསུང་བ་པོ་ འོད་ཟེར་མངའ་བའི་སྐུས་སྟོན་པས་སྐུ་སྣང་བ་དང་། འགྲོ་བའི་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་དོན་སྒྲུབ་ པ་ལ་རྟག་ཏུ་བརྩོན་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་དང་། མཛད་པ་ཕྲིན་ལས་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུའི་ རྒྱལ་པོ་བཞིན་དུ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ཅིང་འདོད་པ་སྐོང་བ་དང་། སྣ་ཚོགས་ཀྱི་དངོས་པོར་སྟོན་ པ་དང་ལྡན་ཡང་སྣ་ཚོགས་དེའི་རང་བཞིན་མིན་པའོ། །སྤྲུལ་སྐུ་ནི་མཚན་ཉིད་གསུམ་དང་ ལྡན་ཏེ་འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་ཞི་བ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ལམ་ལ་འཇུག་ཅིང་འདུན་པར་ མཛད་པ་དང་། ལམ་ལ་ཞུགས་པ་རྣམས་ཐེག་ཆེན་ལ་རབ་ཏུ་སྨིན་པར་མཛད་པ་དང་། སྨིན་ པ་རྣམས་བྱང་ཆུབ་ཏུ་ལུང་སྟོན་པའི་རྒྱུའི་གཟུགས་སྤྲུལ་སྐུ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཡང་འཇིག་རྟེན་ 1-260 འདིར་ནི་འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་པར་རྟག་ཏུ་གནས་ཏེ། དཔེར་ན་ནམ་མཁའི་ཁམས་སུ་གཟུགས་ ཀྱི་ཁམས་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་གནས་པ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་བཞིའི་དང་པོ་རྒྱལ་བའི་འཇུག་པ་སྐུ་གསུམ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་ པ་ནི། རང་བྱུང་རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱི་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་གང་ལ་མིང་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཅེས་ གང་བརྗོད་པ་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་སྟེ། མྱ་ངན་འདས་ཆེན་པོ། རྟོག་པའི་ ཡུལ་ལས་འདས་པས་བསམ་དུ་མེད་པ། འཁོར་བའི་གཡུལ་ལས་རྒྱལ་བས་དགྲ་བཅོམ་པ། སོ་སོ་རང་རིག་པའི་བདག་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་དེ་ལ་དབྱེ་ན་ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བ་དང་བདག་ཉིད་ ཆེན་པོའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཆོས་ཀྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བས། རང་བཞིན་གྱི་སྐུ་དང་ལ་སོགས་པས་ལོངས་ སྐུ་དང་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་སྟེ་གསུམ་དག་གིས་འཇུག་གོ ། གཉིས་པ་སྐུ་གསུམ་སོ་སོའི་ཡོན་ཏན་ཕྱེ་སྟེ་བཤད་པ་ལ་གསུམ། ངོ་བོ་ཉ
【現代漢語翻譯】 因為沒有瞬間且恒常，所以是無為法；因為法性唯一，所以沒有分別；因為沒有增益和誹謗的兩種極端，所以是不顛倒；因為遠離三種障礙，所以是清凈；沒有垢染且沒有分別念；證悟法界自性，這會被安住于止觀雙運瑜伽的瑜伽士親眼見到，所以是光明。它具有五種功德：不可衡量，超越恒河沙數，所以是無數；具有不可思議和無等同的四種功德。此外，如來無垢之界具有二種清凈，因此也具有斷除包括習氣在內的過患的功德。 第二，從色身到報身也具有五種特徵：示現多樣性，報身宣說甚深廣大的正法，是語顯現；宣說者以光芒四射的身示現，是身顯現；恒常致力於成辦解脫眾生的事業，永不間斷；事業如意寶王般自然成就且滿足願望；雖然具有各種事物，但不是各種事物的自性。 化身具有三種特徵：引導世間眾生進入寂滅涅槃之道並生起意願；使已入道者完全成熟于大乘；為已成熟者授記菩提之因的化身，也恒常住於此世間，直至輪迴存在。例如，如同虛空界中色界永不間斷地存在一樣。 第二，廣說分為四部分，第一部分是總括地顯示諸佛的入處——三身：自生諸佛的一切智智，被稱為『佛』，是至高無上的涅槃，即大涅槃；超越思維的範疇，是不可思議；戰勝輪迴的戰場，是阿羅漢；成為各自自證的自性，如果對此進行區分，則以甚深、廣大和自性廣大的功德法進行區分，從而以自性身等進入報身和化身，即三身。
【English Translation】 Because it is without momentariness and is constant, it is unconditioned; because the nature of Dharma is one, there is no differentiation; because there are no two extremes of superimposition and defamation, it is non-inverted; because it is free from the three obscurations, it is pure; it is without defilement and without conceptualization; realizing the self-nature of the Dharmadhatu, this will be directly seen by the yogi who abides in the yoga of the union of Shamatha and Vipassana, therefore it is luminous. It possesses five qualities: immeasurable, beyond the sands of the Ganges, therefore it is countless; it possesses the four qualities of inconceivable and unequaled. Furthermore, the stainless realm of the Tathagata possesses two purities, therefore it also possesses the quality of abandoning faults including habitual tendencies. Secondly, from the Rupakaya (form body) to the Sambhogakaya (enjoyment body) also has five characteristics: showing variety, the Sambhogakaya proclaims the profound and vast Dharma, it is speech manifestation; the proclaimer shows with a radiant body, it is body manifestation; constantly striving to accomplish the benefit of liberating beings, never ceasing; activities are spontaneously accomplished and fulfill wishes like the wish-fulfilling jewel king; although it possesses various things, it is not the self-nature of those various things. The Nirmanakaya (emanation body) has three characteristics: guiding sentient beings to enter the path of peace and Nirvana and generating intention; causing those who have entered the path to fully ripen in the Mahayana; the Nirmanakaya which is the cause of prophesying enlightenment to those who have ripened, also constantly abides in this world as long as Samsara exists. For example, just as the form realm in the space realm exists continuously. Secondly, the detailed explanation is divided into four parts, the first part is to show the entrance of the Buddhas in summary - the three bodies: the omniscient wisdom of the self-born Buddhas, which is called 'Buddha', is the supreme Nirvana, that is, the Great Nirvana; beyond the realm of thought, it is inconceivable; conquering the battlefield of Samsara, it is Arhat; becoming the self-nature of individual self-awareness, if this is distinguished, it is distinguished by the qualities of profound, vast, and great self-nature, thus entering the Sambhogakaya and Nirmanakaya with the Svabhavikakaya (nature body) and so on, that is, the three bodies.
ིད་སྐུའི། ལོངས་ སྤྱོད་རྫོགས་སྐུའི། སྣ་ཚོགས་སྤྲུལ་སྐུའི་ཡོན་ཏན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་ བསྟན་ནི། སྐུ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བ་དེ་ལ་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་དེ་མཚན་ཉིད་ལྔ་ དང་ལྡན་ཞིང་། མདོར་བསྡུ་ན་ཡོན་ཏན་ཡང་ལྔ་དང་ནི་ལྡན་པ་ཉིད་དུ་རིག་པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མཚན་ཉིད་ནི། མཚན་ཉིད་ལྔ་གང་ཞེ་ན་སྐད་ ཅིག་ལས་འདས་པས་འདུས་མ་བྱས་ཤིང་རྟག་པའི་དོན་དང་། སྔ་ཕྱི་ལ་ཁྱད་པར་མེད་པས་ངོ་ བོ་ལ་རྣམ་པར་དབྱེར་མེད་པའི་དོན་དང་། བདག་གཉིས་མེད་པ་ལ་ཡོད་དོ་ཞེས་སྒྲོ་འདོགས་ པའི་མཐའ་དང་དེ་གཉིས་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་མེད་དོ་ཞེས་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་མཐའ་སྟེ་ མཐའ་གཉིས་དག་ནི་རྣམ་པར་སྤངས་པས་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའི་དོན་དང་། ཉོན་མོངས་པ་དང་ ཤེས་བྱ་དང་སྙོམས་འཇུག་གི་སྒྲིབ་པ་གསུམ་ལས་ནི་ངེས་པར་གྲོལ་ཏེ་སྒྲིབ་པ་གསུམ་མེད་ པས་དག་པའི་དོན་དང་། གདོད་མ་ནས་དག་པས་དྲི་མ་མེད་ཅིང་། རྟོག་གེ་ལས་འདས་པས་ 1-261 རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པ་དང་། མཉམ་བཞག་མི་རྟོག་པའི་རྣལ་འབྱོར་རྣམས་ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་ པའི་ཕྱིར་དང་། ཆོས་དབྱིངས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ནི་དག་པའི་ཕྱིར་ན་འོད་གསལ་བའི་དོན་ཏེ་ ལྔའོ། ། གཉིས་པ་ཡོན་ཏན་ནི། ཡོན་ཏན་ལྔ་གང་ཞེ་ན་ཚད་གཞལ་དུ་མེད་པ་དང་གྲངས་བགྲང་ དུ་མེད་པ་དང་རྟོག་པས་བསམ་དུ་མེད་པ་དང་འདི་དང་མཉམ་པ་གཞན་མེད་པ་དང་དྲི་མ་ དག་པའི་མཐར་ཐུག་པའི་ཡོན་ཏན་ལྔ་རྣམས་དང་ཡང་དག་པ་སྟེ། བཅོས་མ་མ་ཡིན་པར་ངོ་ བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ལྡན་ཏེ། ལྔ་པོ་དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་། ནམ་མཁའ་ལྟར་རྒྱ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་དང་། གང་ གཱའི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པར་གྲངས་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྟོག་གེས་བསམ་པའི་ཡུལ་ནི་མིན་ པའི་ཕྱིར་དང་། འདི་འབའ་ཞིག་རང་བཞིན་གྱི་སྐུ་ཡིན་གྱི་གཞན་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དྲི་མ་ བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པའི་ཕྱིར། གཞལ་དུ་མེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ ཡོན་ཏན་ལྔ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་འདི། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་ དུ། ཐུབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ནི། །ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་གང་དག །ཐོབ་གྱུར་རྣམ་ཀུན་རྣམ་དག་ པ། །དེ་དག་རང་བཞིན་མཚན་ཉིད་ཅན། །ཞེས་དང་། མདོ་རྒྱན་དུ། རང་བཞིན་སྐུ་ནི་མཉམ་ པ་དང་། །ཕྲ་ཞིང་དེ་དང་འབྲལ་པ་དང་། །དགྱེས་དགུར་ལོངས་སྤྱོད་བསྟན་པ་ལ། །ལོངས་ སྤྱོད་རྫོགས་སྦྱོར་རྒྱུར་འདོད་དོ། །ཞེས་པས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྣ་ཚོགས་པའི་ཚུལ་ཅན་ལོངས་སྐུ་ནི་ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བའི་ཆོས་ལ་ རྫོགས་པར་སྤྱོད་པའི་རང་བཞིན་ཆོས་སྟོན་པའི་གསུང་དང་སྐུ་ནི་སྣང་བའི་ཕྱིར་དང་། སེམས་ ཅན་སྡུག་བསྔལ་ལས་སྐྱབ་པར་བཞེད་པའི་ཐུགས་རྗེ་རྣམ་པར་དག་པའི་རྒྱུ་མཐུན་
【現代漢語翻譯】 即法身、報身、化身之功德。首先，分為二，首先簡略地說明：分為三身，諸佛之自性身，具有五種特徵。簡而言之，應知亦具有五種功德。 第二，詳細解釋，分為二，首先是特徵：何為五種特徵？超越瞬間，故為非造作且恒常之義；前後無別，故本體無分別之義；無我二執，故遠離有之增益邊與無之破斥邊，遠離二邊，故為不顛倒之義；從煩惱障、所知障、等持障三障中解脫，故為無障之清凈義；從本初即清凈，故無垢染，超越思辨，故無分別，是等持無分別瑜伽之境，且法界自性清凈，故為光明之義，此為五者。 第二是功德：何為五種功德？即不可衡量、不可計數、不可思議、無與倫比、以及清凈至極之五種功德。真實不虛，非是虛假，乃是自性身所具。此五者之理由是：如虛空般廣大，超越恒河沙數般無數，非是思辨之境，唯此是自性身而非其他，已斷除包括習氣在內的一切垢染。不可衡量等五種功德，次第如是。如是所宣說之自性身，在《現觀莊嚴論》中說：『諸佛之自性身，是無漏之法，獲得一切種清凈，彼等自性為特徵。』以及《經莊嚴論》中說：『自性身是平等，微細且不離，隨喜而示現受用，是為圓滿受用之因。』 第二是：具有種種相之報身，是圓滿受用甚深且廣大之法之自性，示現說法之語和身，以及救護眾生脫離痛苦之清凈大悲，是為同類因。
【English Translation】 These are the qualities of the Dharmakāya (法身，Dharmakāya, Dharmakāya, body of essence), Sambhogakāya (報身，Sambhogakāya, Sambhogakāya, body of enjoyment), and Nirmāṇakāya (化身，Nirmāṇakāya, Nirmāṇakāya, body of emanation). First, there are two parts. The first is a brief explanation: the division into the three bodies means that the Svabhāvikakāya (自性身，Svabhāvikakāya, Svabhāvikakāya, body of own nature) of the Buddhas has five characteristics. In brief, it should be understood as also having five qualities. The second is a detailed explanation, with two parts. The first is the characteristics: what are the five characteristics? It transcends the moment, so it is unconditioned and has the meaning of permanence. There is no difference between before and after, so the essence has the meaning of being without distinctions. It is without the two self-grasps, so it is completely free from the extreme of superimposition, which asserts 'it exists,' and the extreme of denial, which asserts 'it does not exist.' Because it has completely abandoned the two extremes, it has the meaning of being non-inverted. It is definitely liberated from the three obscurations—the obscuration of afflictions, the obscuration of knowledge, and the obscuration of meditative absorption—so it has the meaning of purity because it is without the three obscurations. Because it is pure from the beginning, it is without stains. Because it transcends conceptual thought, it is without conceptualization. It is the object of meditative equipoise and non-conceptual yoga. And because the Dharmadhātu (法界，Dharmadhātu, Dharmadhātu, the realm of dharma) is pure by its very nature, it has the meaning of luminosity. These are the five. The second is the qualities: what are the five qualities? They are immeasurable, countless, inconceivable, incomparable, and the ultimate purity. These five qualities are true and not artificial, for the Svabhāvikakāya (自性身，Svabhāvikakāya, Svabhāvikakāya, body of own nature) possesses them. The reasons for these five are: because it is as vast as the sky; because it is beyond the sands of the Ganges, being countless; because it is not an object of conceptual thought; because this alone is the Svabhāvikakāya (自性身，Svabhāvikakāya, Svabhāvikakāya, body of own nature) and not another; and because it has abandoned all stains, including habitual tendencies. The five qualities, such as immeasurability, are in that order. This Svabhāvikakāya (自性身，Svabhāvikakāya, Svabhāvikakāya, body of own nature) that has been taught in this way is described in the Abhisamayālaṃkāra (現觀莊嚴論): 'The Svabhāvikakāya (自性身，Svabhāvikakāya, Svabhāvikakāya, body of own nature) of the Sugata (善逝，Sugata, Sugata, one who has gone to bliss) is whatever uncontaminated dharmas have been attained, completely pure in all aspects; those have the characteristic of own nature.' And in the Sūtrālaṃkāra (經莊嚴論): 'The Svabhāvikakāya (自性身，Svabhāvikakāya, Svabhāvikakāya, body of own nature) is equality, subtle and inseparable from it, and showing enjoyment at will; it is considered the cause for the Sambhogakāya (報身，Sambhogakāya, Sambhogakāya, body of enjoyment).' The second is: the Sambhogakāya (報身，Sambhogakāya, Sambhogakāya, body of enjoyment), which has various forms, is the nature of fully enjoying the profound and vast Dharma (法，Dharma, Dharma, law), and the speech and body that show the Dharma (法，Dharma, Dharma, law), and the pure great compassion that wishes to protect sentient beings from suffering, is the homogeneous cause.
པའི་ འབྲས་བུས་འགྲོ་བའི་དོན་མཛད་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་རྩོལ་ བ་མེད་ཅིང་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་གདུལ་བྱའི་འདོད་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་རེ་བ་ཡོངས་སུ་སྐོང་ 1-262 པའི་ཕྱིར་དང་། ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་ཚོན་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་མཐུ་ལས་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་ལྟར་ གདུལ་བྱའི་རྐྱེན་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བའི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་དོན་མཛད་པ་སྟེ་ལྔས། ཆོས་ལ་རྫོགས་པར་ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྐུ་རྣམ་པར་གནས་སོ། །དེ་དག་གི་དོན་བསྡུས་ནས་ བརྗོད་ན། གསུང་གིས་ཆོས་བརྗོད་པ་དང་སྐུ་མཚན་དཔེ་ཅན་སྟོན་པ་དང་མཛད་པ་ཕྲིན་ལས་ རྒྱུན་མི་ཆད་པ་དང་མཛད་པ་ལ་རྩོལ་བས་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་མེད་ཀྱང་རེ་བ་སྐོང་བ་དང་ སྣ་ཚོགས་དེའི་ངོ་བོ་མིན་པ་སྣ་ཚོགས་སྟོན་པ་ལ། སྐབས་འདིར་ནི་སྣ་ཚོགས་སྟོན་པའི་ལོངས་ སྐུའི་མཚན་ཉིད་གསུང་གི་སྣང་བ་སྣ་ཚོགས་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པ་ལྔར་བརྗོད་དོ། །སྣ་ཚོགས་ འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ནི། ཇི་ལྟར་ཚོན་ནི་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་ཁ་བསྒྱུར་བའི་གོས་ཀྱི་སྟེང་དུ་བཞག་ན་ནོར་ བུ་དེ་སྣ་ཚོགས་དེའི་དངོས་པོ་མིན་པ་ཁ་དོག་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་འགྲོ་ བའི་ཁམས་དང་མོས་པ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་སྣ་ཚོགས་པས་རྐྱེན་བྱས་ཏེ་ཁྱབ་བདག་སངས་ རྒྱས་ཀྱང་སྣ་ཚོགས་དེའི་དངོས་པོ་མིན་ཡང་སྣ་ཚོགས་པར་སྣང་ངོ་། །ལོངས་སྐུ་འདི་ཡང་ མངོན་རྟོགས་རྒྱན་དུ། མཚན་ནི་སུམ་བཅུ་རྩ་གཉིས་དང་། །དཔེ་བྱད་བརྒྱད་ཅུའི་བདག་ཉིད་ འདི། །ཐེག་ཆེན་ཉེ་བར་ལོངས་སྤྱོད་ཕྱིར། །ཐུབ་པའི་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་སྐུར་བཞེད། །ཅེས་ དང་། མདོ་རྒྱན་དུ། ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་ཁམས་ཀུན་ཏུ། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་གསུངས་སོ། ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས། ཀུན་གྱི། འཕགས་པའི་དོན་མཛད་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། སངས་ རྒྱས་རྣམས་ནི་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོས་འཇིག་རྟེན་སྡུག་བསྔལ་བ་མཁྱེན་ནས་འཇིག་རྟེན་ཀུན་ ལ་ཐུགས་རྗེས་གཟིགས་ནས་ནི་རང་བཞིན་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལས་མ་གཡོས་པར་སྤྲུལ་པའི་རང་ བཞིན་སྣ་ཚོགས་རྣམས་ཀྱིས་དགའ་ལྡན་གྱི་གནས་སུ་སྐྱེ་བ་མངོན་པར་སྐྱེ་བ་དང་། དགའ་ ལྡན་ནས་ནི་འཛམ་བུའི་གླིང་དུ་འཕོ་བ་དང་། ཡུམ་གྱི་ལྷུམས་སུ་འཇུག་པ་དང་། ལྷུམས་ ནས་བལྟམས་པ་སྟེ་སྐྱེ་བ་དང་། རྩིས་དང་འཕོང་ལ་སོགས་པ་བཟོའི་གནས་ལ་མཁས་པར་ 1-263 མཛད་པ་དང་། བཙུན་མོའི་འཁོར་དུ་དགྱེས་པར་རོལ་པ་དང་། ཁབ་ནས་ངེས་པར་འབྱུང་ བ་སྟེ་རབ་བྱུང་མཛད་པ་དང་། ཆུ་བོ་ནེ་རན་ཛ་ནའི་འགྲམ་དུ་དཀའ་བ་སྤྱོད་པ་དང་། རྡོ་རྗེའི་ གདན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྙིང་པོར་གཤེགས་པ་དང་། དེར་རྩྭ་བཏིང་བ་ལ་བཞུགས་ཏེ་བྱམས་པའི་ མཐུས་བདུད་ཀྱི་སྡེ་འཇོམས་པ་དང་། སྐད་ཅིག་གཅིག་དང་ལྡན་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་མངོན་ པར་རྫོགས་པར་ནི་བྱང་ཆུབ
【現代漢語翻譯】 因為果位的緣故，利益眾生之事不會間斷；沒有分別念和造作，自然而然地滿足所化眾生的願望；如同如意寶能變現各種顏色一樣，以各種所化眾生的因緣，顯現各種神變來利益眾生，這五種原因使得法身圓滿受用。 如果將這些意義總結起來說，就是以言語宣說佛法，以身相示現具足相好，事業和利生事業不會間斷，雖然在事業上沒有造作，但卻能滿足願望，以及示現各種並非其自性的事物。在此處，是說示現各種形象的報身的特徵，如言語的各種顯現等五種。 產生各種形象的原因是：如同將各種顏色塗在布上，雖然寶珠不是那些顏色的自性，卻能顯現出各種顏色一樣。同樣，由於眾生的界、意樂等各種因緣，遍主佛陀雖然不是各種形象的自性，卻能顯現為各種形象。這種報身也在《現觀莊嚴論》中說：『三十二相及，八十隨好之自體，為令大乘得受用，是故說為佛報身。』以及《經莊嚴論》中說：『圓滿受用遍一切界。』等等。 第三部分分為兩點：一切（諸佛）如何利益聖者。第一點是：諸佛以大悲心了知世間眾生的痛苦，以慈悲的目光注視著世間一切眾生，不離自性法身，以各種化身，在兜率天顯現降生，從兜率天降臨到贍部洲，進入母胎，從母胎降生，精通算術、射箭等工藝，在妃嬪的圍繞中快樂嬉戲，從王宮出家，在尼連禪河邊苦行，前往金剛座菩提樹下，在那裡坐在所鋪的草上，以慈愛的力量降伏魔軍，以一剎那間的智慧證得圓滿菩提。
【English Translation】 Because of the fruit, the work of benefiting sentient beings is continuous; without conceptualization and effort, it spontaneously fulfills the wishes of those to be tamed; just as a wish-fulfilling jewel can manifest various colors, it manifests various miraculous powers to benefit sentient beings through various conditions of those to be tamed. These five reasons cause the Dharmakaya to be fully enjoyed. If we summarize these meanings, it is to expound the Dharma with speech, to show the body with marks and signs, the activity and the benefit of beings are continuous, although there is no effort in the activity, it can fulfill wishes, and show various things that are not its nature. Here, it is said that the characteristics of the Sambhogakaya that shows various images, such as the various manifestations of speech, etc., are described in five ways. The cause of the emergence of various images is: just as when various colors are applied to a cloth, although the jewel is not the nature of those colors, it can appear in various colors. Similarly, due to various conditions such as the realms and inclinations of sentient beings, although the pervasive Buddha is not the nature of various images, it can appear in various images. This Sambhogakaya is also mentioned in the Ornament of Clear Realization: 'Thirty-two marks and, Eighty kinds of excellence of the self, In order to make the Great Vehicle enjoy, Therefore, it is considered the complete enjoyment body of the Buddha.' And in the Sutra Ornament: 'Complete enjoyment pervades all realms.' and so on. The third part is divided into two points: How all (Buddhas) benefit the noble ones. The first point is: The Buddhas, with great compassion, know the suffering of the world, and with compassionate eyes, look at all beings in the world, without moving from the self-nature Dharmakaya, with various manifestations, manifest birth in the Tushita heaven, descend from Tushita to Jambudvipa, enter the womb, and are born from the womb, proficient in arithmetic, archery, and other crafts, happily play in the circle of concubines, renounce from the palace, practice asceticism on the banks of the Nairanjana River, go to the Vajra seat under the Bodhi tree, sit there on the grass laid down, subdue the armies of demons with the power of love, and attain complete enlightenment with the wisdom of a single moment.
་པ་དང་། བདེན་པ་བཞི་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་རིམ་ པ་གསུམ་དུ་བསྐོར་བ་དང་། རྩྭ་མཆོག་གི་གྲོང་དུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པར་གཤེགས་པ་སྟེ། རྒྱ་ ཆེར་རོལ་པ་དང་འདུལ་བ་ལུང་དང་མྱང་འདས་ཆེན་པོར་རྒྱས་པར་གསུངས་པའི་མཛད་པ་ རྣམས། ཡོངས་སུ་མ་དག་པའི་ཞིང་ཁམས་རྣམས་སུ་སྲིད་པ་ཇི་སྲིད་གནས་པར་སྟོན་ཏེ། དེ་ ཡང་གདུལ་བྱ་གང་ན་ཡོད་པ་དེར་བསྟན་ནས་གདུལ་བྱ་མེད་པ་དེར་མི་སྣང་ངོ་། །དེ་ཉིད། དེར། ཇི་ལྟར་མེ་ནི་གཞན་དུ་འབར། །གཞན་དུ་ཞི་བར་འགྱུར་བ་ལྟར། །དེ་ལྟར་སངས་ རྒྱས་རྣམས་ལ་ཡང་། །སྣང་དང་མི་སྣང་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་བསྟན་པ་འདུས་ བྱས་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་པ་དང་ཟག་བཅས་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ བདག་མེད་པ་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞི་བའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་འདིས་གདུལ་བྱ་འདུལ་ བའི་ཐབས་མཁྱེན་པ་སངས་རྒྱས་དེས་སེམས་ཅན་རྣམས་སྲིད་པ་གསུམ་ལ་སྐྱོ་བ་བསྐྱེད་ནས་ མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ལམ་ཐེག་པ་གསུམ་ལ་རབ་ཏུ་འཇུག་པར་མཛད་དོ། ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སྤྱི་དོན་ལ་གཉིས། ཐེག་དམན་གང་ཟག་ཐེག་ཆེན་ལ་ སྨིན་ཚུལ། ཐེག་ཆེན་གྱི་འཕགས་པ་ལུང་བསྟན་མཛད་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་ པོ་གང་ཞིག་འཇུག་པའི་གང་ཟག་ནི། ཐེག་ཆུང་ལྟར་ན། ཉན་ཐོས་སྦྱོར་ལམ་དྲོད་དང་རྩེ་ མོ་གཉིས་ལ་གནས་པ་ལོག་ནས་སངས་རྒྱས་སུ་འགྱུར་ཞིང་དེའི་སྟེང་དུ་བཟོད་པ་འབྲིང་ལ་ གནས་པའང་རང་རྒྱལ་དུ་འགྱུར་བར་འདོར་ཏེ། མཛོད་དུ། གཉིས་སློབ་རིག་ལས་ལོག་ནས་ 1-264 ནི། །སངས་རྒྱས་སུ་འགྱུར་གཞན་གསུམ་ཡང་། །ཞེས་སོ། །བཟོད་པ་ཆེན་པོ་ཐོབ་པ་ནི། དེར། བཟོད་ཐོབ་ངན་སོང་ཡོངས་མི་འགྲོ། །ཞེས་པས་རྒྱལ་སྲས་འཁོར་བར་ཡང་ཡང་སྐྱེ་བ་དང་ འགལ་བས་སངས་རྒྱས་སུ་མི་འཇུག་ལ་ཡང་ཉན་ཐོས་བཟོད་པ་ཆེན་པོ་ཐོབ་པ་ནི་རང་རྒྱལ་ དུའང་མི་འཇུག་སྟེ། དེར། ཆེན་པོ་འདོད་རྟོགས་སྡུག་བསྔལ་ཡུལ། །དེ་ནི་སྐད་ཅིག་གཅིག་ དེ་བཞིན། །ཆོས་མཆོག་ཅེས་པས་བཟོད་ཆེན་དང་ཆོས་མཆོག་སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ལས་མེད་པས་ དེའི་བར་ལ་རང་རྒྱལ་ལ་འཇུག་པའི་སྐབས་མེད་ཅིང་། དེའི་རྗེས་ཐོགས་སུ་མཐོང་ལམ་ཐོབ་ ནས་འཕགས་པ་རིགས་ངེས་པས་སོ། །ཞེས་འདོད་དོ། །ཐེག་ཆེན་ལྟར་ན་མདོ་རྒྱན་དུ། ཉན་ ཐོས་མ་ངེས་རྣམ་གཉིས་ཏེ། །ཐེག་དོན་མཐོང་དང་མ་མཐོང་བའོ། །དོན་མཐོང་འདོད་ཆགས་ བྲལ་བ་དང་། །འདོད་ཆགས་བྲལ་མིན་འདི་དམན་པའོ། །ཞེས་བདེན་པ་མཐོང་མ་མཐོང་ གཉིས་ཀྱི་བདེན་པ་མཐོང་བ་ལ་འདོད་པའི་འདོད་ཆགས་བྲལ་བ་ཕྱིར་མི་འོང་དང་། མ་བྲལ་ བའི་ཕྱིར་འོང་དང་རྒྱུན་ཞུགས་གཉིས་ཏེ་དེས་ན་ཕྱིར་མི་འོང་ཡན་ཅད་ཐེག་ཆེན་ལ་འཇུག་ པར་གསུངས་སོ། །རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བར། ཕུང་པོ་ལྷག་མ་དང་བཅས་པའི་ མྱ་ངན་ལས་འདས་པའ
【現代漢語翻譯】 以及轉動四諦等佛法的法輪三次，並在吉祥草城示現涅槃。這些在《廣大游舞經》、《律藏》、《涅槃大經》中廣為宣說的行跡，在未完全清凈的國土中，只要輪迴存在就一直示現。而且，在哪裡有應調伏的眾生，就在那裡示現，沒有應調伏的眾生，就不顯現。正如經中所說： 『就像火焰在別處燃燒，在別處熄滅一樣，對於諸佛也應如是理解，顯現和不顯現。』 因此，通過『一切有為法皆無常，一切有漏法皆是苦，一切法皆無我，涅槃是寂靜』的聲音，善於調伏眾生的佛陀，使眾生對三有生起厭離，從而引導他們進入涅槃之道的三乘。 第二部分分為兩點，第一點是總義，分為兩部分：聲聞乘的補特伽羅如何成熟為大乘，以及大乘的聖者如何被授記。 第一部分分為三點，第一點是哪些補特伽羅進入大乘。按照小乘的觀點，處於聲聞乘加行道暖位和頂位的修行者，會退轉而成為佛陀，並且處於忍位中位的修行者也會退轉而成為獨覺。如《俱舍論》中所說：『二者從學道退轉后，將成為佛陀，其他三者亦然。』 獲得大忍位的修行者，由於經中說：『獲得忍位者永不墮惡趣。』這與菩薩一再於輪迴中受生相違背，因此不會進入佛道。而且，獲得聲聞乘大忍位的修行者也不會進入獨覺道。經中說：『獲得大忍位者，所證悟的對境是苦。』又說：『彼等唯有一剎那，如是殊勝法。』因為大忍位和勝法唯有一剎那，所以其間沒有進入獨覺道的機會。而且，在其後立即獲得見道，成為已決定種姓的聖者。這是他們的觀點。按照大乘的觀點，《經莊嚴論》中說：『聲聞不定有二種，見法之義與未見。見義離欲與不離，離欲不還此為劣。』即見到真諦與未見到真諦兩種不定性的聲聞，見到真諦者，有離貪慾的不還者和未離貪慾的斯陀含和須陀洹兩種，因此說不還者之前的所有人都進入大乘。在《辨法法性論》中說：『有餘依涅槃』
【English Translation】 and turned the wheel of Dharma of the Four Noble Truths and so on in three stages, and passed away into Nirvana in the city of auspicious grass. These deeds, which are extensively spoken of in the Great Play Sutra, the Vinaya Pitaka, and the Great Nirvana Sutra, are shown in impure realms as long as existence lasts. Moreover, wherever there are beings to be tamed, they appear there, and where there are no beings to be tamed, they do not appear. As it says: 'Just as fire burns elsewhere and is extinguished elsewhere, so too should one understand the Buddhas, appearing and not appearing.' Therefore, through the sound of 'all conditioned phenomena are impermanent, all contaminated phenomena are suffering, all phenomena are without self, and Nirvana is peace,' the Buddha, who knows the means of taming beings, causes beings to become weary of the three realms and then leads them into the three vehicles of the path of Nirvana. The second part is divided into two points, the first of which is the general meaning, divided into two parts: how the Hinayana individuals mature into the Mahayana, and how the Mahayana saints are prophesied. The first part is divided into three points, the first of which is which individuals enter. According to the Hinayana view, practitioners in the Hearer Vehicle's path of application, in the positions of heat and peak, will regress and become Buddhas, and those in the middle of the forbearance position will also abandon and become Pratyekabuddhas. As it says in the Treasury of Knowledge: 'The two who regress from the learning path will become Buddhas, as will the other three.' Those who have attained great forbearance, because the sutra says, 'Those who have attained forbearance will never go to the lower realms,' which contradicts the Bodhisattva's repeated births in samsara, will not enter the Buddha path. Moreover, those who have attained great forbearance in the Hearer Vehicle will not enter the Pratyekabuddha path either. It says there: 'Those who have attained great forbearance, the object of realization is suffering.' It also says: 'They only have one moment, such is the supreme Dharma.' Because great forbearance and supreme Dharma only last for one moment each, there is no opportunity to enter the Pratyekabuddha path in between. Moreover, immediately after that, they attain the path of seeing and become saints of determined lineage. This is their view. According to the Mahayana view, the Ornament of the Sutras says: 'Hearers are uncertain, of two kinds, those who have seen the meaning of the Dharma and those who have not. Those who have seen the meaning are those who are free from desire and those who are not, the non-returner who is free from desire is inferior.' That is, there are two kinds of uncertain Hearers, those who have seen the truth and those who have not. Those who have seen the truth are the non-returner who is free from desire and the once-returner and stream-enterer who are not free from desire. Therefore, it is said that all those before the non-returner enter the Mahayana. In the Compendium of Determinations, it says, 'Nirvana with remainder'
ི་དབྱིངས་ལ་གནས་ཤིང་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་མངོན་པར་སྒྲུབ་ པར་བྱེད་དམ། འོན་ཏེ་ཕུང་པོའི་ལྷག་མ་མེད་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་གནས་ཤིང་བྱེད་ ཅེ་ན། སྨྲས་པ་ཕུང་པོའི་ལྷག་མ་དང་བཅས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་ལ་གནས་ ཤིང་བྱེད་དེ། འདི་ལྟར་ཕུང་པོའི་ལྷག་མ་མེད་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་ལ་གནས་ པ་ནི་རྩོམ་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་ཞིང་འབད་པ་ཐམས་ཅད་རྒྱུན་ཆད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་ལྷག་བཅས་འཇུག་གི་ལྷག་མེད་མི་འཇུག་པར་གསུངས་སོ། །ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། ཉན་ཐོས་ དེ་དག་ཇི་སྲིད་དུ། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་མ་བསྐུལ་བ། །དེ་སྲིད་ཡེ་ཤེས་ལུས་གཅིག་གིས། །ཏིང་འཛིན་མྱོས་པས་བརྒྱལ་ཏེ་གནས། །བསྐུལ་ནས་སྣ་ཚོགས་གཟུགས་ཀྱིས་ནི། །སེམས་ 1-265 ཅན་དོན་ལ་དགའ་བྱེད་ཅིང་། །བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་ཚོགས་བསགས་ནས། །སངས་རྒྱས་ བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་ཕུང་པོ་ལྷག་མེད་ལ་གནས་པའང་འཇུག་པར་གསུངས་ ཏེ། ཐེག་ཆེན་གྱི་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་གསུམ་པོ་འདིའི་དགོངས་པ་ནི་མདོ་ཐ་དད་ཀྱི་དགོངས་པ་སོ་ སོར་བཀོད་པར་མངོན་ནོ། །འགལ་བ་ཡང་མེད་དེ་འོག་མ་འཇུག་པར་གསུངས་པས་གོང་མ་ མི་འཇུག་པ་ཡང་ཡིན་[མིན་]ལ། གོང་མ་འཇུག་པར་གསུངས་པས་འོག་མ་འཇུག་པར་དོན་ གྱིས་བསྟན་པའི་ཡང་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་གང་ནས་འཇུག་པའི་ས་མཚམས་ནི། །ཉན་རང་ཐེག་ཆེན་ལ་འཇུག་པ་དེ་ ཚོགས་ལམ་ནས་འཇུག་དགོས་ཏེ་འདུན་ལྡན་གྱི་སེམས་བསྐྱེད་བསྐྱེད་དགོས་ལ་དེ་ཡང་ལས་ དང་པོ་པའི་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། སངས་རྒྱས་ཐོབ་པ་ལ་ཐེག་ཆེན་གྱི་ལམ་ལྔ་ཀ་བགྲོད་དགོས་ པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་འཕགས་པ་སོ་སྐྱེར་ལྷུང་བ་སྲིད་པར་འགྱུར་ལ། འདོད་ན་མཛོད་དུ། ལྔ་ འབྲས་ལས། ཉམས་འགྱུར་དང་པོ་ལས་མ་ཡིན། །ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན་སྐྱོན་མེད་དེ། དེ་ནི་ཐེག་ཆུང་ཁོ་ནའི་ཡིན་གྱི་འདིར་ཐེག་ཆེན་གྱི་བཞེད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཐེག་དམན་ གྱི་འཕགས་པ་མ་ཉམས་པར་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཚོགས་ལམ་ནས་སློབ་པར་མི་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། གསུམ་པ་ཇི་ལྟར་འཇུག་པའི་རྣམ་གཞག་ནི། ཉན་རང་ཚོགས་སྦྱོར་ལ་གནས་པ་ནི་ལས་ དང་པོ་དང་འཇུག་ཚུལ་འདྲ་ལ། ཕྱིར་མི་འོང་མན་ཅད་ནི་འཕགས་པའི་ལམ་ཐོབ་པ་དེ་སྲིད་ པའི་སྐྱེ་བར་སྒྱུར་བས། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་སྒྱུར་བའི་སྐྱེ་བ་དང་ལྡན་ནོ། །དེ་ཡང་རྒྱུན་ ཞུགས་དང་ཕྱིར་འོང་གཉིས་སྨོན་ལམ་གྱི་དབང་གིས་ཇི་ལྟར་འདོད་པའི་སྐྱེ་བ་མཚན་ཉིད་པ་ འཛིན་ལ། ཕྱིར་མི་འོང་བ་ནི་སྤྲུལ་པའི་སྐྱེ་བ་བཟུང་ནས་ཐེག་ཆེན་ལ་འཇུག་གོ །དེ་གསུམ་ ཀ་ཡང་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སེམས་འཁོར་བ་ལ་སྐྱོ་བ་ཡང་ཡང་འབྱུང་བ་དང་མྱ་ངན་འདས་ལ་ལྷག་ 1-266 པར་དགའ་བས། ལས་དང་པོ་པ་ཐེག་ཆེན་ལ་ཞུགས་པ་བས་རྟོགས་པ་བུལ་ཏེ། དེ་དག་ཀྱང་ མདོ་རྒྱན་དུ
【現代漢語翻譯】 是否安住於法界（Chos-dbyings，Dharmadhatu）之中，並且爲了證得無上菩提（Byang-chub，Bodhi）而努力？或者安住于無餘涅槃（Myang-Ngan-Las-'Das-Pa，Nirvana）之中並且努力？ 回答說：安住于有餘涅槃（Phung-Po'i Lhag-Ma-Dang-Bcas-Pa'i Myang-Ngan-Las-'Das-Pa，Nirvana with remainder of aggregates）之中並且努力。因為安住于無餘涅槃之中，就遠離了一切造作，並且一切努力都停止了。 因此說，有餘涅槃可以進入，無餘涅槃不能進入。龍樹（Klu-Sgrub，Nagarjuna）說：『聲聞（Nyan-Thos，Sravaka）們直到諸佛（Sangs-Rgyas，Buddha）沒有勸請之前，都以一個智慧之身，沉醉於三摩地（Ting-'Dzin，Samadhi）之中而昏厥。被勸請之後，以各種形象，喜歡利益眾生，積累福德和智慧資糧，從而獲得佛陀的菩提。』 因此說，安住于無餘涅槃也可以進入。這三種大乘（Theg-Chen，Mahayana）的不同觀點，似乎是根據不同經典的觀點而提出的。這也沒有矛盾，因為說下面的不進入，也意味著上面的不進入；說上面的進入，也意味著下面的進入。 第二，從哪裡進入的界限：聲聞、緣覺（Rang，Pratyekabuddha）進入大乘，必須從資糧道（Tshogs-Lam，Sambharamarga）進入，必須生起具有意願的菩提心（Sems-Bskyed，Bodhicitta），而且這是針對初學者而言的。因為要獲得佛果，必須經歷大乘的五道（Lam-Lnga，Five Paths）。 如果這樣，聖者（'Phags-Pa，Arya）可能會墮落為凡夫（So-skye，Prthagjana）。如果承認這一點，就與《俱舍論》（Mdzod，Abhidharmakosa）中『從五果中，不會從第一個退轉』相矛盾。回答說：沒有過失，因為那是小乘（Theg-Chung，Hinayana）的觀點，而這裡是大乘的觀點。而且，小乘的聖者不退轉，學習大乘的資糧道也不矛盾。 第三，如何進入的方式：安住于聲聞、緣覺的資糧道和加行道（Sbyor-Lam，Prayogamarga）與初學者相同。對於不來果（Phyir-Mi-'Ong，Anagamin）以下，由於將生命（Srid-Pa，Bhava）轉化為聖道，因此具有不可思議的轉化之身。也就是說，預流果（Rgyun-Zhugs，Srotapanna）和一來果（Phyir-'Ong，Sakrdagamin）根據願力，持有如其所愿的生命特徵。不來果則以化身進入大乘。這三種都因為聲聞的心經常厭惡輪迴（'Khor-Ba，Samsara），並且特別喜歡涅槃，所以比初學者進入大乘的證悟要慢。這些在《經莊嚴論》（Mdo-Rgyan，Mahayanasutralamkara）中也有記載。
【English Translation】 Does one abide in the Dharmadhatu (Chos-dbyings), striving to manifest the unsurpassed Bodhi (Byang-chub)? Or does one abide in the Nirvana without remainder of aggregates (Phung-Po'i Lhag-Ma-Med-Pa'i Myang-Ngan-Las-'Das-Pa), striving thus? It is said: One abides in the Nirvana with remainder of aggregates (Phung-Po'i Lhag-Ma-Dang-Bcas-Pa'i Myang-Ngan-Las-'Das-Pa), striving thus. For abiding in the Nirvana without remainder of aggregates is devoid of all composition and all effort is ceased. Thus, it is said that the Nirvana with remainder can be entered, but not the Nirvana without remainder. Nagarjuna (Klu-Sgrub) said: 'Until the Buddhas (Sangs-Rgyas) exhort them, the Sravakas (Nyan-Thos) abide in a single body of wisdom, intoxicated by Samadhi (Ting-'Dzin), in a swoon. Having been exhorted, they delight in benefiting sentient beings with various forms, accumulating the collections of merit and wisdom, and thus attain the Bodhi of the Buddhas.' Thus, it is said that abiding in the Nirvana without remainder can also be entered. These three different aspects of the Mahayana (Theg-Chen) seem to be presented according to the different views of the Sutras. There is no contradiction, for saying that the lower does not enter also implies that the higher does not enter; and saying that the higher enters also implies that the lower enters. Second, the boundary of where to enter: Sravakas and Pratyekabuddhas (Rang) entering the Mahayana must enter from the Sambharamarga (Tshogs-Lam), and must generate the Bodhicitta (Sems-Bskyed) with aspiration, and this is for beginners. For to attain Buddhahood, one must traverse all five paths (Lam-Lnga) of the Mahayana. If so, an Arya ('Phags-Pa) might fall to the level of a Prthagjana (So-skye). If this is admitted, it contradicts the statement in the Abhidharmakosa (Mdzod): 'From the five fruits, there is no regression from the first.' The answer is: there is no fault, for that is the view of the Hinayana (Theg-Chung), while this is the view of the Mahayana. Moreover, it is not contradictory for an Arya of the Hinayana not to regress and to study the Sambharamarga of the Mahayana. Third, the manner of how to enter: Abiding in the Sambharamarga and Prayogamarga (Sbyor-Lam) of the Sravakas and Pratyekabuddhas is the same as for beginners. For those below the Anagamin (Phyir-Mi-'Ong), since they transform life (Srid-Pa) into the holy path, they possess an inconceivable transformation body. That is, the Srotapanna (Rgyun-Zhugs) and Sakrdagamin (Phyir-'Ong) hold the characteristics of life as they wish, according to the power of their aspiration. The Anagamin then enters the Mahayana by taking an emanation body. All three of these, because the minds of the Sravakas often loathe Samsara ('Khor-Ba) and especially delight in Nirvana, are slower in realization than beginners entering the Mahayana. These are also recorded in the Mahayanasutralamkara (Mdo-Rgyan).
། དེ་གཉིས་འཕགས་པའི་ལམ་ཐོབ་པ། །སྲིད་པ་དག་ཏུ་སྒྱུར་བའི་ཕྱིར། །བསམ་ གྱིས་མི་ཁྱབ་སྒྱུར་བ་ཡི། །སྐྱེ་བ་དང་ནི་ཡང་དག་ལྡན། །གཅིག་ནི་སྨོན་ལམ་དབང་གིས་ན། །སྐྱེ་བ་རབ་ཏུ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །གཅིག་ཤོས་ཕྱིར་མི་འོང་བ་དང་། །ལྡན་ཕྱིར་སྤྲུལ་པས་རབ་ཏུ་ སྒྲུབ། །དེ་གཉིས་ཡང་དང་ཡང་དུ་ནི། །རང་སེམས་ཀུན་ཏུ་འབྱུང་ལྡན་པས། །མྱ་ངན་འདས་ ལ་མངོན་དགའི་ཕྱིར། །རྟོགས་པ་བུལ་བ་ཡིན་པར་འདོད། །ཅེས་སོ། །ཡང་ཉན་ཐོས་བདེན་ པ་མཐོང་བ་འདོད་པའི་འདོད་ཆགས་མ་བྲལ་བ་དོན་ལ་བྱས་པ་དེ་ནི་སངས་རྒྱས་མེད་པའི་ དུས་སུ་སྐྱེས་ནས་སྤྲུལ་པ་དོན་དུ་གཉེར་བས་བསམ་གཏན་ལ་བརྩོན་པར་བྱེད་ཅིང་། སྤྲུལ་ པ་ལ་བརྟེན་ནས་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་སྟེ། དེར། དོན་བྱས་མ་ཡིན་དེ་སངས་རྒྱས། །མེད་པར་སྐྱེས་ ནས་སྤྲུལ་དོན་གཉེར། །བསམ་གཏན་དོན་བརྩོན་དེར་བརྟེན་ནས། །བྱང་ཆུབ་དམ་པ་ཐོབ་ པར་འགྱུར། །ཞེས་སོ། །དགྲ་བཅོམ་ཕུང་པོའི་ལྷག་བཅས་ནི། ཚེའི་འདུ་བྱེད་བསྲིངས་ནས་ སྐྱེ་བ་གཅིག་པོ་དེས་བྱང་ཆུབ་སྒྲུབ་སྟེ། རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བར། ཇི་ལྟར་སྐྱེ་ བ་གཅིག་གིས་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སྒྲུབ་ཏུ་རུང་། དགྲ་བཅོམ་ པ་ལ་ནི་རེ་ཤིག་སྐྱེ་བ་གཅིག་ཀྱང་མེད་ན་སྐྱེ་བའི་རྒྱུན་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས་ཞེ་ན། སྨྲས་པ། ཚེའི་འདུ་བྱེད་བསྲིངས་ནས་མངོན་པར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་དོ། །ཞེས་སོ། །ལྷག་མེད་དགྲ་བཅོམ་ ནི་མ་རིག་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་བོན་མ་སྤངས་པས་ཡིད་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱི་ལུས་འགྲུབ་ཏུ་རུང་ སྟེ། དཔལ་འཕྲེང་དུ་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །ལུས་དེས་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོར་སེམས་བསྐྱེད་ནས་ འཇུག་ཅིང་། དེའི་རྐྱེན་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བསྐུལ་བས་བྱེད་དེ། སེམས་འགྲེལ་དུ། ཉན་ཐོས་ དེ་དག་ཇི་སྲིད་དུ། །ཞེས་སོགས་དང་། གཉིས་ཀྱི་བག་ཆགས་ཡོད་པས་ན། །བག་ཆགས་ ས་བོན་དུ་བརྗོད་དེ། །ས་བོན་རྗེས་མཐར་ཚོགས་པ་ཡིས། །སྲིད་པའི་མྱུ་གུ་སྐྱེད་པར་བྱེད། 1-267 །ཅེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི་མདོ་རྒྱན་དུ། གང་ཟག་དུས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གིས། །བློ་ལྡན་ལུང་བསྟན་རྣམ་པ་ གཉིས། །བྱང་ཆུབ་དང་ནི་ལུང་སྟོན་པར། །གཞན་ཡང་ཆེན་པོར་བརྗོད་པ་ནི། །མི་སྐྱེ་བཟོད་ པ་ཐོབ་པ་ཡིས། །ང་རྒྱལ་རྩོལ་བ་སྤངས་པ་དང་། །སངས་རྒྱས་རྒྱལ་སྲས་ཐམས་ཅད་དང་། །ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་ལས། །ཡང་དེ་ཞིང་དང་མིང་དང་ནི། །དུས་དང་བསྐལ་པའི་མིང་དང་ ནི། །འཁོར་དང་ལྡན་པའི་ཆོས་དང་ནི། །གནས་པའི་སྒོ་ནས་དེར་འདོད་དོ། །ཞེས་པས། གང་ ཟག་གིས་དབྱེ་བ་མངོན་སུམ་དང་མངོན་སུམ་མ་ཡིན་པ་གཉིས་དང་། དུས་ཀྱི་དབྱེ་ན་དཔག་ ཏུ་ཡོད་པ་དང་མེད་པ་གཉིས་སོ། །ཡང་ལུང་སྟོན་ཚུལ་གྱིས་དབྱེ་ན། སངས་རྒྱས་དེས་བྱང་ ཆུབ་ཏུ་ལུང་སྟོན་པ་དང་། སངས་རྒྱ
【現代漢語翻譯】 那二者獲得聖道，是爲了轉變輪迴，具有不可思議的轉變，與生和正見相合。其中之一是憑藉願力的力量，能夠很好地成就轉生；另一個因為具有不還果位，所以通過化身來很好地成就。這二者一次又一次地，因為自心始終具有，爲了示現涅槃的喜悅，被認為是證悟遲緩。如是說。還有，聲聞想要見到真諦，卻沒有斷除貪慾，實際上是做了這樣的事：在沒有佛陀的時代出生，努力追求化身，因此精勤于禪定，依靠化身而獲得菩提。對此，經中說：『沒有做實事的人，在沒有佛陀時出生，追求化身之義，精勤于禪定之義，依靠它，將獲得殊勝的菩提。』如是說。阿羅漢有餘依者，延長壽命的行蘊，僅以一次轉生就能成就菩提。在《抉擇分》的總結中說：如何以一次轉生就能成就無上正等覺？如果阿羅漢連一次轉生都沒有，更不用說轉生的相續了。回答說：延長壽命的行蘊來顯現成就。如是說。無餘依阿羅漢，因為沒有斷除無明習氣的種子，所以能夠成就意生身，如《華鬘經》中所說。以那個身體發起大菩提心並趣入，以佛陀的加持為緣而行持。在《心經釋》中說：『那些聲聞直到何時？』等等。因為有二取的習氣，所以說習氣是種子，種子在隨後的階段通過積聚，產生輪迴的幼芽。如是說。 第二是《經莊嚴論》中說：『以補特伽羅和時間的差別，有智慧者被授記有兩種方式：授記菩提和授記說法，此外，偉大的宣說，是獲得無生忍，捨棄我慢和勤奮，與所有佛陀和佛子，本體成為一體之後，又在那佛土和名號，時間和劫的名號，以及具有眷屬的法和，安住的方式上如是認為。』因此，以補特伽羅來區分，有現前和不現前兩種；以時間來區分，有可度量和不可度量兩種。又以授記的方式來區分，有佛陀授記菩提，以及佛陀授記說法兩種。
【English Translation】 Those two attain the noble path in order to transform samsara, possessing inconceivable transformations and being endowed with birth and right view. One of them, by the power of aspiration, is able to excellently accomplish rebirth; the other, because of possessing the state of non-return, excellently accomplishes through emanation. These two, again and again, because their own minds are always endowed, are considered to have slow realization in order to manifest the joy of nirvana. Thus it is said. Furthermore, a Shravaka (Hearer) who desires to see the truth but has not abandoned attachment actually does this: being born in a time without a Buddha, striving for emanation, therefore diligently practicing meditation, and attaining enlightenment by relying on emanation. Regarding this, it is said: 'One who has not done the deed, being born when there is no Buddha, seeks the meaning of emanation, diligently practices the meaning of meditation, and relying on it, will attain the supreme enlightenment.' Thus it is said. An Arhat (Foe Destroyer) with remainder of aggregates, prolonging the formative activity of life, accomplishes enlightenment with just one birth. In the summary of the Viniścayasaṃgraha (Compendium of Ascertainments), it says: How can one accomplish unsurpassed perfect and complete enlightenment with just one birth? If an Arhat does not even have one birth, what need is there to mention the continuum of births? The answer is: By prolonging the formative activity of life, they manifest accomplishment. Thus it is said. An Arhat without remainder, because the seeds of ignorance and habitual tendencies have not been abandoned, can accomplish a mind-made body, as stated in the Śrīmālādevīsiṃhanāda Sūtra (Lion's Roar of Queen Śrīmālā). With that body, they generate the great mind of enlightenment and enter, acting because of being urged by the Buddha. In the Heart Sutra Commentary, it says: 'How long do those Hearers...?' etc. Because there are habitual tendencies of the two graspers, habitual tendencies are said to be seeds, and seeds, in subsequent stages, through accumulation, generate the sprout of samsara. Thus it is said. Secondly, in the Mahāyānasaṃgraha (Compendium of the Great Vehicle), it says: 'By the distinction of individuals and times, the wise are prophesied in two ways: prophesying enlightenment and prophesying teaching. Furthermore, the great declaration is that having attained the tolerance of non-arising, abandoning pride and diligence, and becoming one in essence with all Buddhas and Bodhisattvas, again, in that Buddha-field and name, the name of the time and kalpa, and the Dharma with retinue, and the way of abiding, it is considered to be so.' Therefore, distinguishing by individuals, there are two types: manifest and non-manifest; distinguishing by time, there are two types: measurable and immeasurable. Also, distinguishing by the manner of prophecy, there are two types: the Buddha prophesying enlightenment and the Buddha prophesying teaching.
ས་དེས་སངས་རྒྱས་གཞན་གྱིས་ལུང་སྟོན་པར་འགྱུར་ རོ་ཞེས་ལུང་སྟོན་པ་དང་། ས་བརྒྱད་པ་ལ་བདག་སངས་རྒྱས་སུ་འགྱུར་རོ་སྙམ་པའི་ང་རྒྱལ་ དང་མཚན་མའི་རྩོལ་བ་སྤངས་ཤིང་། རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་དང་བདག་གི་རྒྱུད་ཐ་དད་པར་མ་ མཐོང་བས་ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་ལས་ལུང་བསྟན་པ་སྟེ་ཆེན་པོ་དང་གསུམ་མོ། །ཡང་ཞིང་ འདི་ཞེས་བྱ་བར་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བའི་སངས་རྒྱས་དུས་འདི་ཙམ་ན་བསྐལ་པ་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ ལ་འབྱུང་སྟེ། འཁོར་འདི་ལྟ་བུ་དང་། ཆོས་གནས་པའི་ཚད་འདིར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ལུང་སྟོན་ པར་འགྱུར་བར་འདོད་དོ། ། གཉིས་པ་གཞུང་དོན་ནི། དེ་ལྟར་བཙུད་པ་རྣམས་ལས་ཞི་བའི་ལམ་ལ་རབ་ཏུ་ཞུགས་པ་ མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཆེན་པོ་མ་ཐོབ་ཀྱང་ཐོབ་པའི་འདུ་ཤེས་ཅན་ཉན་རང་དགྲ་བཅོམ་པ་དེ་ དག་ལ། དམ་པའི་ཆོས་པད་མ་དཀར་པོར། ཤཱ་རིའི་བུ་ང་ལ་དད་པར་གྱིས་ཤིག་ཡིད་ཆེས་ པར་གྱིས་ཤིག རྟོགས་པར་གྱིས་ཤིག ཤཱ་རིའི་བུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ལ་བརྫུན་ དུ་སྨྲ་བ་མེད་དོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཐེག་པ་ནི་གཅིག་ཏུ་ཟད་དེ་འདི་ལྟ་སྟེ་ 1-268 སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐེག་པའོ། །ཞེས་སོགས་དང་། ལ་སོགས་པས་དཔལ་འཕྲེང་དང་མྱང་འདས་ ཆེན་པོ་སོགས་གཞན་དུ་ཡང་ཆོས་ཀྱི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མཐར་ཐུག་ཐེག་པ་གཅིག་ཏུ་བསྟན་པ་ ཡིས་ཉན་རང་དེ་དག་སྔར་གྱི་འཛིན་པ་མྱང་འདས་མ་ཐོབ་པ་ལ་ཐོབ་སྙམ་པ་དེ་ལས་བཟློག་ སྟེ། ཐབས་སྙིང་རྗེ་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དང་ཤེས་རབ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཚུལ་རྟོགས་པ་ཐེག་ ཆེན་གྱི་ལམ་ཡོངས་སུ་བསྟན་ཞིང་བཟུང་བས། ཐེག་པ་མཆོག་ཐེག་ཆེན་ལ་སྨིན་པར་མཛད་ དེ། དེ་ལྟར་སྨིན་པ་རྣམས་བྱང་ཆུབ་མཆོག་ཏུ་སངས་རྒྱས་སུ་ལུང་སྟོན་ཏོ། །དེ་ཡང་དཔེར་ན་ དམ་ཆོས་པད་དཀར་དུ། ཐེག་པ་གཅིག་བསྟན་པས་ཤཱ་རིའི་བུ་སྨིན་པ་དེ་རྡུལ་མེད་པ་ཞེས་ བྱ་བའི་ཞིང་དུ་བསྐལ་པ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ན་སངས་རྒྱས་པད་མའི་འོད་དུ་འགྱུར་བར་ལུང་ བསྟན་པ་ལ་སོགས་པ་བཞིན་ཏེ་རྒྱས་པར་མདོ་དེ་ཉིད་དུ་བལྟའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཐེག་ཆེན་ གྱིས་སྨིན་པ་གཞན་ཡང་ལུང་སྟོན་ཏོ། །སྤྲུལ་སྐུ་འདི་མངོན་རྟོགས་རྒྱན་དུ། གང་གིས་སྲིད་ པ་ཇི་སྲིད་པར། །འགྲོ་ལ་ཕན་པ་སྣ་ཚོགས་དག །མཉམ་དུ་མཛད་པའི་སྐུ་དེ་ནི། །ཐུབ་པའི་ སྤྲུལ་སྐུ་རྒྱུན་མི་འཆད། །ཅེས་དང་། མདོ་རྒྱན་དུ། སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་པ་དཔག་མེད་པ། །སྤྲུལ་ པའི་སྐུར་ནི་འདོད་པ་སྟེ། །དོན་གཉིས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ནི། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་གཉིས་ལ་ གནས། །བཟོ་དང་སྐྱེ་དང་བྱང་ཆུབ་ཆེ། །མྱ་ངན་འདས་པ་རྟག་སྟོན་པས། །སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་ པའི་སྐུ་འདི་ནི། །རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཐབས་ཆེན་ནོ། །ཞེས་པས་གསུངས་སོ། ། གསུམ་པ་སྐུ་གསུམ་ཟབ་པ་སོགས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་བསྟན་པ་ནི། ཟབ་ཅིང་རྟོགས་དཀའ་བ་ དང་
【現代漢語翻譯】 此外，他將預言其他佛陀的出現，並在第八地時，他將放棄『我將成佛』的傲慢和表相的努力。由於他不認為諸佛及其菩薩與他自己的傳承不同，因此他將通過成為一體來接受預言，這是三種偉大之一。此外，他將預言：『在這個名為[某某]的佛土中，一位名為[某某]的佛陀將在[某某]劫出現，擁有這樣的眷屬，佛法將住世這麼久。』 第二，關於正文的意義：對於那些已經進入寂靜之道，但尚未獲得大涅槃，卻認為自己已經獲得的聲聞和獨覺阿羅漢，在《妙法蓮華經》中說：『舍利子，相信我，信任我，領悟我！舍利子，如來不說謊。舍利子，如來的乘只有一，即佛乘。』等等。此外，在《寶鬘經》和《大涅槃經》等其他經典中，也通過揭示究竟的法性是唯一的乘，來轉變聲聞和獨覺的執著，即他們認為自己已經獲得了涅槃，但實際上並沒有。通過全面展示和掌握方便、慈悲、菩提心和智慧空性的方法，即大乘之道，他們被引導成熟于至上的大乘。因此，那些成熟的人將被預言證得無上菩提而成佛。例如，在《妙法蓮華經》中說：『通過宣說一乘，舍利子，那些成熟的人將在名為無垢的佛土中，于無數劫后成佛，名為蓮花光。』等等。詳細內容見該經。同樣，其他通過大乘成熟的人也將被預言。 這個化身在《現觀莊嚴論》中說：『只要輪迴存在，爲了利益眾生，他將同時示現各種利益。那個身體就是佛陀不間斷的化身。』以及在《經莊嚴論》中說：『佛陀無數的化身，被認為是化身。兩種圓滿的利益存在於兩種方式中：工藝、誕生和偉大的菩提，以及涅槃的永恒示現。這個佛陀的化身是偉大的解脫之法。』這樣說道。 第三，解釋三身深奧等的原因：深奧且難以理解，以及
【English Translation】 Furthermore, he will prophesy that other Buddhas will appear, and at the eighth bhumi, he will abandon the pride of 'I will become a Buddha' and the effort of signs. Since he does not see the Buddhas and their Bodhisattvas as different from his own lineage, he will receive the prophecy by becoming one, which is the third of the great ones. Furthermore, he will prophesy: 'In this Buddha-field called [so and so], a Buddha named [so and so] will appear in the [so and so] kalpa, with such a retinue, and the Dharma will abide for this long.' Second, regarding the meaning of the text: For those Shravakas and Pratyekabuddha Arhats who have entered the path of peace but have not attained great Nirvana, yet think they have, in the Lotus Sutra it says: 'Shariputra, believe in me, trust in me, realize me! Shariputra, the Tathagatas do not speak falsely. Shariputra, the vehicle of the Tathagatas is only one, namely the Buddha Vehicle.' And so on. Furthermore, in other scriptures such as the Ratnavali and the Mahaparinirvana Sutra, by revealing that the ultimate nature of Dharma is the one vehicle, the clinging of the Shravakas and Pratyekabuddhas is reversed, namely that they think they have attained Nirvana but have not. By fully showing and holding the methods of skillful means, compassion, Bodhicitta, and wisdom of emptiness, which is the Mahayana path, they are led to mature in the supreme Mahayana. Therefore, those who are mature will be prophesied to attain supreme enlightenment and become Buddhas. For example, in the Lotus Sutra it says: 'By proclaiming the One Vehicle, Shariputra, those who are mature will become Buddhas in a Buddha-field called Immaculate, after immeasurable kalpas, named Padmaprabha (Lotus Light).' And so on. See that sutra for details. Similarly, others who are matured by the Mahayana will also be prophesied. This Nirmanakaya, in the Abhisamayalankara, says: 'As long as samsara exists, for the benefit of beings, he will simultaneously perform various benefits. That body is the continuous Nirmanakaya of the Buddha.' And in the Sutra Ornament it says: 'The Buddha's countless emanations are considered Nirmanakayas. The two kinds of perfect benefits exist in two ways: crafts, birth, and great Bodhi, and the constant showing of Nirvana. This Nirmanakaya of the Buddha is the great method of liberation.' Thus it is said. Third, explaining the reasons for the profundity of the Trikaya, etc.: Profound and difficult to realize, and
། གཞན་དོན་གྱི་མཐུ་ནི་སྣ་ཚོགས་པ་དང་། བྱིས་པ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་བསམ་པའི་དོན་དང་ མཐུན་པར་རབ་ཏུ་འདྲེན་པའི་ཕྱིར་སྐུ་གསུམ་པོ་འདི་དག་གྲངས་ཀྱི་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་ཟབ་པ་ དང་རྒྱ་ཆེ་བ་དང་བདག་ཉིད་ཆེ་བ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ཡང་འདིར་ནི་དང་པོ་ཟབ་པ་ནི་ཆོས་སྐུའམ་ ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་སྟེ། ཕྱི་མ་རྒྱ་ཆེ་བ་དང་བདག་ཉིད་ཆེ་བ་གཉིས་པོ་དག་ནི་ལོངས་སྐུ་དང་སྤྲུལ་སྐུ་ 1-269 སྟེ་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་གཉིས་སོ། ། བཞི་པ་ཆོས་སྐུ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཀྱི་རྟེན་དུ་བསྟན་པ་ནི། དཔེར་ན་ནམ་མཁའ་ལ་ནི་ གཟུགས་རྣམས་བརྟེན་ནས་གནས་པ་བཞིན་དུ། སྐུ་དང་པོ་ཆོས་སྐུ་ལ་ནི་སྐུ་ཐ་མ་གཟུགས་སྐུ་ གཉིས་གནས་སོ། །དེར། དང་པོ་གཉིས་པོའི་རྟེན་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན། གཞུང་ འདིར་སྐུ་གསུམ་དུ་བསྟན་པ་ནི་སྐུའི་དབྱེ་བ་དངོས་ཡིན་ལ། འོག་ནས་ཡོན་ཏན་གྱི་སྐབས་སུ་ སྐུ་གཉིས་སུ་བསྡུས་པ་ནི་ཡོན་ཏན་ལ་བྲལ་བ་དང་སྨིན་པ་གཉིས་སུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡིན་གྱི་སྐུའི་ དབྱེ་བ་དངོས་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་ལས། ངོ་བོ་ཉིད་ལོངས་རྫོགས་ བཅས་དང་། །དེ་བཞིན་གཞན་པ་སྤྲུལ་པ་ནི། །ཆོས་སྐུ་མཛད་པ་དང་བཅས་པ། །རྣམ་པ་ བཞིར་ནི་ཡང་དག་བརྗོད། །ཅེས་པ་ཡང་སྐུ་གསུམ་སྟོན་པ་བྱམས་པའི་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི་ བཞིར་བཞེད་པ་རྣམས་ནི་དགོངས་པ་ལས་རིང་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་མདོ་སྡེ་རྒྱན་དུ་ཡང་། སྐུ་གསུམ་དག་གིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །སྐུ་བསྡུས་པར་ནི་ཤེས་བྱ་སྟེ། །སྐུ་གསུམ་དག་གིས་རང་ གཞན་གྱི། །དོན་འདི་རྟེན་དང་བཅས་པར་བསྟན། །ཅེས་གསུངས་པས་བྱམས་པའི་དགོངས་ པ་སྐུ་གསུམ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། ༈ དེ་དག་རྟག་ཏུ་གནས་པ་རྟག་པའི་དོན། དྲུག་པ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་སྐུ་གསུམ་རྟག་ཏུ་གནས་པའི་རྒྱུ་མཚན་བསྟན་པ་ནི། སངས་ རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུ་བཅུས་རྟག་པ་ཡིན་ཏེ་བཅུ་ནི་རྟག་པའི་རྒྱུ་དམ་ཆོས་འཛིན་པ་ལ་དཀའ་སྤྱད་ མཐའ་ཡས་པ་མཛད་པ་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་མཛད་པར་དམ་བཅས་ཤིང་སེམས་ཅན་ ཟད་པ་མེད་པ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་བརྩེ་བའི་གཞན་དབང་དུ་གྱུར་པ་དང་། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ རྐང་པ་བརྙེས་པ་དང་། འཁོར་འདས་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་མཁྱེན་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་བདེ་ བ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་ལྡན་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་ ཡིན་པས་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆོས་ཀྱིས་མ་གོས་པ་དང་། འཆི་བདག་གི་བདུད་བཅོམ་པ་དང་། 1-270 འདུས་བྱས་ཀྱི་ངོ་བོ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། འཇིག་རྟེན་གྱི་མགོན་པོ་དང་སྐྱབས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་ པ་ཡིན་པའོ། །དེས་ན་རྟག་ཏུ་གནས་པའི་སངས་རྒྱས་ཡིན་ཏེ། དེར་ཡང་། རང་བཞིན་དང་ནི་ རྒྱུན་མི་འཆད། །རྒྱུན་གྱིས་དེ་དག་རྟག་པ་ཉིད། །ཅེས་སོ། ། གཉིས་པ་རྒྱུ་མཚན་དེ་དག་ཕྱེ་སྟེ་རྒྱས
【現代漢語翻譯】 爲了使利他的力量多樣化，並與每個孩子和眾生的想法相一致，這三身（梵文：Trikaya）按照數字順序，被稱為深奧（藏文：ཟབ་པ་，梵文天城體：गम्भीर，梵文羅馬擬音：gambhirā，漢語字面意思：深奧的），廣大（藏文：རྒྱ་ཆེ་བ་，梵文天城體：विपुल，梵文羅馬擬音：vipula，漢語字面意思：廣大的）和自性（藏文：བདག་ཉིད་ཆེ་བ་，梵文天城體：स्वात्मन्，梵文羅馬擬音：svātman，漢語字面意思：自性）。 在這裡，第一個深奧的是法身（藏文：ཆོས་སྐུ，梵文天城體：धर्मकाय，梵文羅馬擬音：dharmakāya，漢語字面意思：法身）或自性身（藏文：ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ，梵文天城體：स्वभावकाय，梵文羅馬擬音：svabhāvakāya，漢語字面意思：自性身）；后兩個廣大和自性是報身（藏文：ལོངས་སྐུ，梵文天城體：संभोगकाय，梵文羅馬擬音：saṃbhogakāya，漢語字面意思：報身）和化身（藏文：སྤྲུལ་སྐུ，梵文天城體：निर्माणकाय，梵文羅馬擬音：nirmāṇakāya，漢語字面意思：化身），即色身（藏文：གཟུགས་ཀྱི་སྐུ，梵文天城體：रूपकाय，梵文羅馬擬音：rūpakāya，漢語字面意思：色身）的兩種。 第四，法身被指出是色身二者的所依。例如，就像諸色依賴於虛空而存在一樣，第一個法身是后兩個色身的所依。因此，第一個是后兩個的所依。正如所說。 因此，在此論典中，所說的三身是身的真實分類。在後面關於功德的部分，歸納為二身是爲了將功德分為斷證二種，而不是身的真實分類。同樣，《現觀莊嚴論》中說：'自性、圓滿及，如是其他化身，法身與事業，四相真實說。'這也是彌勒菩薩顯示三身的意圖，認為四身的觀點遠離了本意。同樣，在《經莊嚴論》中也說：'三身攝略佛陀身，當知三身自他利，此義依處並顯示。'因此，彌勒菩薩的意圖是三身。 這些恒常存在，是常恒的意義。 第六個主題有三個方面，首先是解釋三身恒常存在的原因：諸佛有十個常恒的原因，這十個原因是：爲了持有正法而行持無量苦行；發誓利益眾生，且眾生無盡；受對眾生的慈悲所控制；證得神足；了知輪迴與涅槃的平等性；具足圓滿的禪定之樂；因為是超越世間的法之自在者，所以不被世間法所染污；摧毀死主的魔軍；因為沒有有為法的自性；以及是世間的怙主和究竟的救護者。因此，是常恒存在的佛陀。正如所說：'自性與相續，相續故常恒。' 第二，詳細解釋這些原因。
【English Translation】 In order to diversify the power of altruism and to be in accordance with the thoughts of each child and sentient being, these three Kayas (Sanskrit: Trikaya) are, in numerical order, called profound (Tibetan: ཟབ་པ་, Sanskrit Devanagari: गम्भीर, Sanskrit Romanization: gambhirā, Chinese literal meaning: profound), vast (Tibetan: རྒྱ་ཆེ་བ་, Sanskrit Devanagari: विपुल, Sanskrit Romanization: vipula, Chinese literal meaning: vast) and self-nature (Tibetan: བདག་ཉིད་ཆེ་བ་, Sanskrit Devanagari: स्वात्मन्, Sanskrit Romanization: svātman, Chinese literal meaning: self-nature). Here, the first profound one is the Dharmakaya (Tibetan: ཆོས་སྐུ, Sanskrit Devanagari: धर्मकाय, Sanskrit Romanization: dharmakāya, Chinese literal meaning: Dharmakaya) or Svabhavakaya (Tibetan: ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ, Sanskrit Devanagari: स्वभावकाय, Sanskrit Romanization: svabhāvakāya, Chinese literal meaning: Svabhavakaya); the latter two, vast and self-nature, are the Sambhogakaya (Tibetan: ལོངས་སྐུ, Sanskrit Devanagari: संभोगकाय, Sanskrit Romanization: saṃbhogakāya, Chinese literal meaning: Sambhogakaya) and Nirmanakaya (Tibetan: སྤྲུལ་སྐུ, Sanskrit Devanagari: निर्माणकाय, Sanskrit Romanization: nirmāṇakāya, Chinese literal meaning: Nirmanakaya), which are the two Rupakayas (Tibetan: གཟུགས་ཀྱི་སྐུ, Sanskrit Devanagari: रूपकाय, Sanskrit Romanization: rūpakāya, Chinese literal meaning: Rupakaya). Fourth, the Dharmakaya is pointed out as the support of the two Rupakayas. For example, just as forms depend on space and exist, the first Dharmakaya is the support of the latter two Rupakayas. Therefore, the first is the support of the latter two. As it is said. Therefore, in this treatise, the three Kayas that are spoken of are the actual divisions of the body. In the later section on qualities, the reason for condensing into two Kayas is to divide the qualities into abandonment and realization, and not the actual division of the body. Similarly, in the 'Abhisamayalankara' it says: 'Self-nature, complete with enjoyment, likewise other emanations, Dharmakaya with activity, four aspects are truly spoken.' This is also Maitreya's intention to show the three Kayas, and those who hold the view of four Kayas are far from the intention. Similarly, in the 'Sutralankara' it also says: 'The three Kayas summarize the Buddha's body, it should be known that the three Kayas benefit self and others, this meaning is shown with its basis.' Therefore, Maitreya's intention is the three Kayas. These always abide, which is the meaning of permanence. The sixth topic has three aspects, the first is to explain the reason why the three Kayas are permanent: The Buddhas have ten reasons for being permanent, these ten reasons are: practicing immeasurable austerities to uphold the Dharma; vowing to benefit sentient beings, and sentient beings are inexhaustible; being controlled by compassion for sentient beings; attaining the miraculous feet; knowing the equality of samsara and nirvana; possessing the complete bliss of samadhi; because they are the lords of the Dharma who have transcended the world, they are not defiled by worldly dharmas; destroying the armies of the Lord of Death; because there is no nature of compounded phenomena; and being the protector of the world and the ultimate refuge. Therefore, they are the Buddhas who are permanent. As it is said: 'Nature and continuity, because of continuity, they are permanent.' Second, to explain these reasons in detail.
་པར་བཤད་པ་ལ་གཉིས། གཟུགས་སྐུ། ཆོས་སྐུ། རྟག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནོ། །དང་པོ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ནི་རྟག་ཏུ་གནས་པ་ ཡིན་ཏེ། སྔོན་ལམ་གྱི་དུས་ན་སྐུ་ལུས་དང་སྲོག་དང་ལོངས་སྤྱོད་རྣམས་འཕངས་པ་མེད་པར་ བཏང་ནས་དམ་པའི་ཆོས་འཛིན་པ་ལ་དཀའ་བ་མཛད་པའི་ཕྱིར་དང་། སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ ཕན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཏེ་ཆེད་དུ། སེམས་ཅན་བསྒྲལ་བར་བྱའོ་ཞེས་དང་པོར་དམ་བཅས་པ་ མཐར་འབྱིན་པར་མཛད་ལ་སེམས་ཅན་དེ་དག་ཟད་པ་ཡང་མེད་པས་བཞུགས་པ་དོན་ཡོད་ པའི་ཕྱིར་དང་། སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཕྱོགས་རིས་ལ་སོགས་པའི་དྲི་ མ་མེད་པས་གཙང་བ་དང་ལོག་སྒྲུབ་མི་བཟོད་པ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་གྱིས་དག་པའི་ཐུགས་ རྗེ་རབ་ཏུ་འཇུག་པའི་ཕྱིར་དང་། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་ཐོབ་ནས་རྫུ་འཕྲུལ་སྟོན་པ་ནི་རྒྱུ་དེ་ ཡིས་བསྐལ་པ་མཐའ་ཡས་པར་གནས་པར་ཡང་སྤྱོད་པ་སྟེ་ནུས་པའི་ཕྱིར་དང་། མཁྱེན་པ་ རྣམ་པར་དག་པས་འཁོར་བ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་གཉིས་སུ་འཛིན་པ་ལས་གྲོལ་བའི་ ཕྱིར་དང་། དུས་རྟག་ཏུ་བསམ་ཡས་ཏེ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་བདེ་བ་ཕུན་ ཚོགས་པ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་དང་། འཇིག་རྟེན་ན་ནི་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ལ་སྤྱོད་ཅིང་བཞུགས་ པ་ན་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆོས་ཀྱིས་གོས་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་སྐུ་རྟག་ཏུ་གནས་ཏེ། འཆི་བ་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་ལས་ ཀྱི་དབང་གིས་རྣམ་པར་ཆད་པའི་འཆི་བ་དང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་བསྒྱུར་བའི་འཆི་བ་ གཉིས་ཞི་བའི་གནས་ཐོབ་པ་ལ་འཆི་བདག་གི་བདུད་རྒྱུ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། རང་བཞིན་ 1-271 གྱིས་འདུས་མ་བྱས་པའི་རང་བཞིན་ཅན་གྱི་ཐུབ་པ་ཆོས་སྐུ་ནི་གདོད་མ་ནས་འདུས་བྱས་རབ་ ཏུ་ཞི་བས་འདུས་བྱས་ཀྱི་ངོ་བོ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྟག་པ་ཡིན་པ་ནི་སེམས་ཅན་སྐྱབས་མེད་ པ་རྣམས་ཀྱི་སྐྱབས་དང་མགོན་ལ་སོགས་པར་འཐད་ལ་སངས་རྒྱས་འདི་ཡང་སེམས་ཅན་གྱི་ སྐྱབས་མཐར་ཐུག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གསུམ་པ་གཏན་ཚིགས་སོ་སོར་ཕྱེ་བས་རྟག་ཚུལ་བསྡུ་བ་ནི། དེ་ལྟར་རྟག་པའི་རྒྱུ་བཅུ་ ལས་དང་པོ་ཡི་ནི་རྒྱུ་རྒྱུ་མཐའ་ཡས་པ་ལ་སོགས་པ་བདུན་གྱིས་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་ཡི་རྟག་པ་ ཉིད་བསྟན་ཏེ། འཆི་བདུད་བཅོམ་པ་ལ་སོགས་པ་ཕྱི་མ་གསུམ་གྱིས་སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཡི་རྟག་པ་ཉིད་བསྟན་ཏོ། ། ༈ སྐུ་གསུམ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ཡི་དོན། བདུན་པ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། གནས་ཡོངས་སུ་གྱུར་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་ བ་ཐོབ་པའི་ཚུལ་སངས་རྒྱས་དེ་ནི། ངག་གི་ཡུལ་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དོན་དམ་གྱི་བདེན་ པས་བསྡུས་པའི་ཕྱིར་དང་། རྟོག་པས་བརྟག་པར་བྱ་བའི་གནས་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དཔེ་ དང་
【現代漢語翻譯】 關於解釋『常』有兩方面：色身（梵文：Rūpakāya，指佛陀爲了度化眾生而顯現的形體），法身（梵文：Dharmakāya，指佛陀證悟的真理和智慧）。 常住的理由：首先，佛陀的色身是常住的，因為在成佛之前的修行道路上，佛陀毫不吝惜地佈施自己的身體、生命和財富，爲了秉持神聖的佛法而精進修行；爲了利益一切眾生，佛陀發願要度化所有眾生，並且最終實現了這個誓願，而且眾生是無盡的，所以佛陀的住世是有意義的；佛陀對一切眾生都沒有偏袒和分別，是清凈的，並且以無法容忍邪見的清凈慈悲心利益眾生；通過獲得神變的能力，佛陀能夠示現神通，並以此能力在無盡的劫中利益眾生；佛陀以完全清凈的智慧，從輪迴和涅槃的二元對立中解脫出來；佛陀恒時處於不可思議的甚深禪定之中，並享受著無上的禪悅；佛陀住世是爲了利益眾生，並且不為世間法所染污，是真正的法王。 其次，佛陀的法身是常住的，因為佛陀已經證得了無死的法性，超越了由業力導致的死亡和不可思議的轉變之死，證得了寂滅的境界，死主（梵文：Māra，佛教中象徵死亡和障礙的神祇）無法侵擾；法身是自性本然、非造作的，從本初以來就遠離了所有的造作，證得了寂滅的境界，因此不具有任何造作的性質；佛陀是無依無靠眾生的怙主和救護者，是眾生最終的皈依處。 第三，通過分別闡述各個理由來總結常住的道理：如上所述，十個常住的理由中，前七個理由，即從『無盡的理由』開始的七個理由，闡述了色身的常住；后三個理由，即從『戰勝死主』開始的三個理由，闡述了佛陀法身的常住。 關於三身（梵文：Trikāya，指佛陀所具有的三種身，即法身、報身、應身）不可思議的意義： 第七部分分為三個方面，首先是簡要的說明：佛陀通過完全轉變而獲得的殊勝功德，是無法用語言來描述的；是真諦（梵文：Paramārtha-satya，佛教中最高的真理）所包含的；不是可以通過思辨來探究的；
【English Translation】 Regarding the explanation of 'permanence', there are two aspects: Rūpakāya (form body) and Dharmakāya (dharma body). The reasons for permanence: Firstly, the Buddha's Rūpakāya is permanent because, in the past, during the path of practice, the Buddha selflessly gave away his body, life, and possessions, enduring hardships to uphold the sacred Dharma; for the benefit of all sentient beings, the Buddha vowed to liberate all sentient beings and ultimately fulfilled this vow, and since sentient beings are endless, the Buddha's presence is meaningful; the Buddha has no partiality or discrimination towards all sentient beings, is pure, and benefits sentient beings with a pure compassion that cannot tolerate wrong views; by obtaining the power of miraculous abilities, the Buddha can display miracles and use this ability to benefit sentient beings for endless kalpas; with completely pure wisdom, the Buddha is liberated from the duality of samsara and nirvana; the Buddha is constantly in unfathomable deep samadhi and enjoys supreme bliss; the Buddha abides in the world to benefit sentient beings and is not tainted by worldly dharmas, being the true Dharma King. Secondly, the Buddha's Dharmakāya is permanent because the Buddha has attained the deathless Dharma nature, transcending the death caused by karma and the death of inconceivable transformation, attaining the state of peace, where the Lord of Death (Māra) cannot intrude; the Dharmakāya is self-existent, unconditioned, and from the beginning, it is free from all conditioning, attaining the state of peace, therefore it does not possess any conditioned nature; the Buddha is the protector and refuge of helpless sentient beings, being the ultimate refuge for sentient beings. Thirdly, summarizing the reasons for permanence by separately explaining each reason: As mentioned above, among the ten reasons for permanence, the first seven reasons, starting from 'endless reasons', explain the permanence of the Rūpakāya; the last three reasons, starting from 'conquering the Lord of Death', explain the permanence of the Buddha's Dharmakāya. Regarding the inconceivable meaning of the Trikāya (three bodies): The seventh part is divided into three aspects, first a brief explanation: The excellent qualities attained by the Buddha through complete transformation cannot be described in words; are contained within the Paramārtha-satya (ultimate truth); and cannot be investigated through speculation;
གཏན་ཚིགས་ལ་སོགས་པས་བསྐྱེད་པ་རྗེས་དཔག་ཚད་མའི་ཡུལ་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར་ དང་། དེའི་བླ་ན་ཆོས་གཞན་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྲིད་པ་དང་ཞི་བའི་མཐས་མ་བསྡུས་པའི་ ཕྱིར། རྒྱལ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པ་དེ། ས་ལ་གནས་པའི་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ ཀྱང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ནི། སངས་རྒྱས་འདི་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་བསམ་གྱིས་ ཁྱབ་པ་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་ངག་གིས་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བརྗོད་དུ་མེད་པ་ཡང་ དོན་དམ་བདེན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་དམ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་ུམཚན་ནི་རྟོག་པས་བརྟག་བྱ་ མིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བརྟག་བྱ་མིན་པ་ཡང་དཔེ་དང་རྟགས་ལས་རྗེས་སུ་དཔག་པར་བྱ་བ་མིན་ པའི་ཕྱིར་རོ། དཔག་བྱ་མིན་ཏེ་བླ་ན་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། བླ་ན་མེད་པ་ཡིན་ཏེ་སྲིད་ཞིས་མ་ 1-272 བསྡུས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྲིད་ཞིས་མ་བསྡུས་པ་ཡིན་ཏེ་སྲིད་ཞིའི་མཐའ་གཉིས་ལ་གནས་པ་ མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གནས་པ་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་ཞི་བ་ལ་ཡོན་ཏན་ཅན་དང་སྲིད་པ་ལ་ སྐྱོན་ཅན་དུ་རྟོག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་རྒྱུ་མཚན་དང་པོ་ལྔ་པོ་དག་གིས་ནི་ཕྲ་ཞིང་ཟབ་ ལ་རྟོགས་དཀའ་བ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཆོས་སྐུ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་བསྟན་ཏེ། དྲུག་པ་སྲིད་ ཞིས་མ་བསྡུས་ཕྱིར་ཞེས་པས་ནི། སངས་རྒྱས་དེ་སྲིད་ཞིའི་རྣམ་པར་བསྟན་ཡང་སྲིད་ཞི་དེའི་ དངོས་པོ་མིན་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་བསྟན་པའོ། ། གསུམ་པ་མཇུག་བསྡུ་ནི། བླ་ན་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་ པའི་ཡོན་ཏན་གྱིས་ཡོན་ཏན་གྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་བྱོན་པའི་རྒྱལ་བ་རྣམས་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ པོ། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དེས་ན་རང་བྱུང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་དོན་བརྒྱད་ ཀྱི་ཐ་མ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་ཚུལ་འདི་ནི། དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ དབང་བཅུ་ཐོབ་པ་ས་བཅུ་པ་ལ་གནས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རིག་པ་མིན་ནོ། །འདིར་རྐང་པ་དང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་སངས་རྒྱས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དང་། ཕྱི་མ་གཉིས་ ཀྱིས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དེ་ཡང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་བསྟན་ཏོ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་ བླ་མའི་བསྟན་བཅོས་དཀོན་མཆོག་གི་རིགས་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་ལས། དྲི་མེད་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ སྐབས་ཏེ་གཉིས་པའི་བཤད་པའོ།། །། ༈ བྱང་ཆུབ་དེ་ཡི་ཡོན་ཏན། གསུམ་པ་ལ་གཉིས། གཞུང་དོན་གྱི་གཙོ་བོའི་ཡོན་ཏན། སྤྱི་དོན་གྱི་ཡོན་ཏན་གཞན་ དག་བཤད་པའོ། ། ༈ གཞུང་དོན་གྱི་གཙོ་བོའི་ཡོན་ཏན། དང་པོ་ལ་གསུམ། སྐུ་གཉིས་ཡོན་ཏན་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་ལྡན་པར། ཡོན་ཏན་དྲུག་ཅུ་རྩ་ བཞི་ཕྱེ་སྟེ་དཔེ་ཡིས། ཡོན་ཏན་དཔེ་དང་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་རྒྱས་པར་བསྟན་པའོ། ། 1-273 ༈ སྐུ་གཉི
【現代漢語翻譯】 因為以理則等產生的后比量（anumāna-pramāṇa）超出了正量（pramāṇa）的範圍， 又因為沒有比它更高的法， 並且因為它不被輪迴（samsara）和涅槃（nirvana）的邊際所包含， 所以，成為諸佛智慧之境的那種境界，即使是安住于地的聖者們也無法思議。
第二，詳細解釋：諸佛之所以連聖者們也無法思議，是因為無法用語言表達，而無法表達是因為它是勝義諦（don dam bden pa）。之所以是勝義諦，是因為它不是思維所能測度的，而不能測度是因為它不能通過比喻和徵象來推斷。不能推斷是因為它是無上的，而無上是因為它不被輪迴和涅槃所包含，不被輪迴和涅槃包含是因為它不住于輪迴和涅槃的兩個邊際。不住于兩個邊際的原因是沒有將涅槃視為具有功德，將輪迴視為具有過患的分別念。 其中，前五個理由是爲了顯示其微細、深奧且難以理解，因此顯示了法身（dharmakāya）的不可思議。而第六個理由『不被輪迴和涅槃包含』，是爲了顯示佛雖然示現為輪迴和涅槃的形象，但並非輪迴和涅槃的本體，因此顯示了色身（rūpakāya）和報身（sambhogakāya）的不可思議。
第三，總結：諸佛以無上的智慧和偉大的慈悲等功德，超越了功德的彼岸，是不可思議的。因為不可思議，所以自生佛（rang byung sangs rgyas）的八種意義的最後一種——不可思議之理，即使是偉大的仙人、獲得十自在的菩薩、安住於十地者，也無法如實了知。這裡，前兩句顯示了佛的不可思議，后兩句顯示了這種不可思議也是不可思議的。 《大乘經莊嚴論》中，關於寶性（dkon mchog gi rigs）的分類，清凈菩提（dri med byang chub）的第二品釋說完畢。
菩提的功德， 分為三：二是正文要義的功德，以及宣說共同要義的其他功德。
正文要義的功德， 第一部分分為三點：佛陀二身圓滿六十四功德，以比喻區分六十四功德，以及詳細闡述功德與比喻相似的原因。
佛陀二身
【English Translation】 Because that which is produced by logic and so forth is beyond the scope of inferential valid cognition (anumāna-pramāṇa), And because there is no other dharma superior to it, And because it is not encompassed by the extremes of samsara and nirvana, Therefore, that which has become the realm of the wisdom of the Victorious Ones is inconceivable even to the noble ones abiding on the grounds (bhūmi).
Second, the detailed explanation: The reason why even the noble ones cannot conceive of the Buddhas is because they cannot be expressed by speech, and the reason why they cannot be expressed is because it is the ultimate truth (don dam bden pa). The reason why it is the ultimate truth is because it cannot be examined by thought, and the reason why it cannot be examined is because it cannot be inferred from examples and signs. The reason why it cannot be inferred is because it is unsurpassed, and the reason why it is unsurpassed is because it is not encompassed by samsara and nirvana, and the reason why it is not encompassed by samsara and nirvana is because it does not abide in the two extremes of samsara and nirvana. The reason why it does not abide is because there is no conception of nirvana as having qualities and samsara as having faults. Among these, the first five reasons are to show that it is subtle, profound, and difficult to understand, thus showing the inconceivable nature of the Dharmakaya (dharmakāya). And the sixth reason, 'because it is not encompassed by samsara and nirvana,' is to show that although the Buddha appears in the form of samsara and nirvana, he is not the substance of samsara and nirvana, thus showing the inconceivable nature of the Rupakaya (rūpakāya) and Sambhogakaya (sambhogakāya).
Third, the conclusion: The Victorious Ones, who have gone beyond the shore of qualities with qualities such as unsurpassed wisdom and great compassion, are inconceivable. Because they are inconceivable, even the great sages, the Bodhisattvas who have attained the ten powers, and those who abide on the ten grounds cannot know as it is the last of the eight aspects of the self-born Buddhas (rang byung sangs rgyas)—the mode of inconceivability. Here, the first two lines show the inconceivability of the Buddha, and the latter two lines show that this inconceivability is also inconceivable. This concludes the explanation of the second chapter, the chapter on stainless enlightenment (dri med byang chub), from the treatise on the classification of the Jewel Lineage (dkon mchog gi rigs) of the Great Vehicle.
The qualities of enlightenment, Are twofold: the qualities of the main point of the text, and the explanation of other qualities of the general point.
The qualities of the main point of the text, The first part is divided into three points: the Buddha's two bodies are complete with sixty-four qualities, the sixty-four qualities are distinguished by examples, and the reasons why the qualities are similar to the examples are explained in detail.
The Buddha's two bodies
ས་ཡོན་ཏན་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་ལྡན་པར་རྒྱས་པར་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་བྱང་ཆུབ་དེ་ཡང་ནོར་བུའི་འོད་དང་མདོག་དང་དབྱིབས་ དབྱེར་མེད་པ་བཞིན་དུ་རང་ཉིད་དང་རང་བཞིན་དབྱེར་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་ཏེ། དེ་ ཡང་རང་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་གཞན་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་བདག་ཉིད་རིམ་ པ་ལྟར་དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་དང་ནི་དེ་ལ་བརྟེན་པའི་ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཉིད་དེ། དེ་ དག་རིམ་པ་ལྟར་བྲལ་བའི་འབྲས་བུ་དང་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་འབྲས་བུ་ཡི་ཡོན་ཏན་སུམ་ཅུ་ རྩ་གཉིས་རེ་དང་ལྡན་པས་ཕྱིར་དབྱེ་བ་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་པོ་འདི་དག་དང་ལྡན་ནོ། །དེ་སླར་ བཤད་པ། བདག་ཉིད་ཀྱི་ནི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་འབྱོར་པའི་གནས་ནི་དམ་པའི་དོན་གྱི་ ཞེས་པ་དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་ཡིན་ཏེ། དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱི་བརྡ་དང་ཐ་སྙད་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་ སྐུ་གཉིས་ནི་ཕ་རོལ་ཏེ་གཞན་གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་གནས་ཡིན་ནོ། །དེ་གཉིས་ཀྱི་ དང་པོ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་དོན་དམ་པའི་སྟོབས་བཅུ་དང་ལ་སོགས་པས་མི་འཇིགས་པ་བཞི་དང་ མ་འདྲེས་པའི་ཆོས་བཅྭ་བརྒྱད་དེ་གདོད་ནས་གནས་པ་ལ་དྲི་མ་བྲལ་བ་ཙམ་གྱིས་ཐོབ་པའི་ དོན་དུ་བྱས་པ་བྲལ་བའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་དང་ལྡན་ལ། གཉིས་པ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ནི་སྐྱེས་ བུ་ཆེན་པོར་མཚོན་པའི་མཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས། སྔོན་ནས་མ་གྲུབ་ཀྱང་དགེ་བའི་འབྲས་བུ་ རྣམ་པར་སྨིན་པ་ལས་སྐྱེས་པའི་ཡོན་ཏན་དག་དང་ལྡན་ནོ། ། ༈ ཡོན་ཏན་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་ཕྱེ་སྟེ་དཔེ་ཡིས་རྒྱས་པར་བསྟན་པ། མདོར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། སྡོམ་ནི། སྟོབས་བཅུ་པོ་ཉིད་ནི་མ་རིག་ པ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲིབ་པ་འཇོམས་པ་ལ་རྫས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་ཕ་ལམ་བཞིན་དང་། མི་འཇིགས་པ་ བཞི་ཉིད་ནི་འཁོར་གྱི་ནང་དུ་བག་ཚ་བ་མེད་པའི་སྒྲ་སྒྲོགས་པ་སེང་གེ་བཞིན་དང་། དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་མ་འདྲེས་པའི་ཆོས་བཅྭ་བརྒྱད་ནི་གཞན་དང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པས་ནམ་ མཁའ་བཞིན་དེ། ཐུབ་པའི་གཟུགས་སྐུ་བསྟན་པ་རྣམ་པ་གཉིས་ནི་ཆུ་དང་ནམ་མཁར་ཤར་ བའི་ཟླ་བ་བཞིན་ནོ། ། 1-274 ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས། དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་ལ་བྲལ་བའི། ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་སྐུ་ ལ་སྨིན་པའི་ཡོན་ཏན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་བཤད་པའོ། ། ༈ དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་ལ་བྲལ་བའི་ཡོན་ཏན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་བཤད་པ། དང་པོ་ལ་གསུམ། སྟོབས་བཅུ་རྡོ་རྗེའི། མི་འཇིགས་སེང་གེའི། མ་འདྲེས་ནམ་མཁའི་ དཔེ་ཡིས་བཤད་པའོ། ། ༈ སྟོབས་བཅུ་རྡོ་རྗེའི་དཔེ་ཡིས་བཤད་པ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སྟོབས་བཅུ་ཕྱེ་སྟེ་བཤད་པ་ནི། སྟོབས་ བཅུ་གང་ཞེ་ན། དགེ་བ་ལས་བདེ་བ་འབྱུང་བ་ལྟ་བུ་གནས་དང་མི་དགེ་བ་ལས་བདེ་བ་འབྱུང་ བ་ལྟ་བུ་གནས་མིན་པ་སྟེ་སྲི
【現代漢語翻譯】 詳盡闡述具備六十四種功德（Skt. guṇa）之理： 首先，如此開示的菩提（Skt. bodhi），猶如寶珠的光芒、顏色和形狀不可分割一般，具備自性與本體不可分割的功德。這實際上是自利圓滿和利他圓滿的體性，依次為勝義法身（Skt. dharmakāya）和依於此的世俗色身（Skt. rūpakāya）。這些依次具備離系果和異熟果的三十二種功德，因此具備這六十四種差別。再次闡述：『本體的利益圓滿，是成就之處，是殊勝之義』，指的是勝義法身。大仙（指佛陀）們的名相和術語的色身二者，是『彼岸』，即利他圓滿之處。這兩者中的第一個，法身，具備勝義的十力（Skt. daśabala）、四無畏（Skt. catuḥvaiśāradya）和十八不共法（Skt. aṣṭādaśāveṇikadharma），這些功德原本就存在，僅僅通過去除垢染而獲得，因此是離系的功德。第二個，色身二者，具備大丈夫相的三十二相（Skt. dvātriṃśatmahāpuruṣalakṣaṇa），雖然不是先天具有，而是從善業的異熟果中產生的功德。 詳細闡述六十四種功德，並通過比喻來擴充套件說明。首先是簡要說明： 總而言之，十力猶如金剛（Skt. vajra）一般，能摧毀無明（Skt. avidyā）等障礙；四無畏猶如獅子一般，能在眾會中無所畏懼地宣說；如來（Tathāgata）的十八不共法，因為與他人不共，所以猶如虛空一般；能仁（釋迦牟尼佛）所顯現的兩種色身，猶如水中和空中顯現的月亮一般。 詳細解釋： 其次是詳細解釋，分為兩部分：勝義法身的離系功德，以及世俗色身的三十二種成熟功德。 闡述勝義法身的離系三十二種功德： 首先分為三部分：通過金剛比喻闡述十力，通過獅子比喻闡述四無畏，通過虛空比喻闡述十八不共法。 通過金剛比喻闡述十力： 首先分為兩部分，首先是分開闡述十力。什麼是十力呢？例如，善業產生安樂是合理的，惡業產生安樂是不合理的，即對業果的道理...
【English Translation】 Extensive Explanation of Possessing Sixty-Four Qualities: Firstly, the enlightenment (Skt. bodhi) thus taught, like the inseparable light, color, and form of a jewel, possesses qualities inseparable from its own nature and essence. This is essentially the perfection of self-benefit and the perfection of benefiting others, sequentially the ultimate Dharmakaya (Skt. dharmakāya) and the conventional Rupakaya (Skt. rūpakāya) that depends on it. These sequentially possess thirty-two qualities of the result of separation and the result of maturation, thus possessing these sixty-four distinctions. To reiterate: 'The perfection of one's own benefit is the place of attainment, the meaning of the ultimate,' referring to the ultimate Dharmakaya. The two bodies of form, the names and terms of the great sages (referring to the Buddha), are the 'far shore,' the place of perfect benefiting others. The first of these two, the Dharmakaya, possesses the ten powers (Skt. daśabala) of ultimate truth, the four fearlessnesses (Skt. catuḥvaiśāradya), and the eighteen unshared qualities (Skt. aṣṭādaśāveṇikadharma), qualities that are inherently present, attained merely by removing defilements, thus being the qualities of separation. The second, the two Rupakayas, possesses the thirty-two major marks of a great person (Skt. dvātriṃśatmahāpuruṣalakṣaṇa), qualities that, though not innate, arise from the maturation of virtuous deeds. Detailed Explanation of the Sixty-Four Qualities, Expanded with Examples: First is a brief explanation: In summary, the ten powers are like a vajra (Skt. vajra), destroying the obscurations of ignorance (Skt. avidyā) and so on; the four fearlessnesses are like a lion, proclaiming without hesitation in the assembly; the eighteen unshared qualities of the Tathagata, because they are not shared with others, are like the sky; the two forms of the Sugata (Shakyamuni Buddha) that appear are like the moon appearing in water and sky. Detailed Explanation: Secondly, a detailed explanation, divided into two parts: the qualities of separation of the ultimate Dharmakaya, and the thirty-two qualities of maturation of the conventional Rupakaya. Explanation of the Thirty-Two Qualities of Separation of the Ultimate Dharmakaya: First, divided into three parts: explaining the ten powers with the example of the vajra, explaining the four fearlessnesses with the example of the lion, and explaining the eighteen unshared qualities with the example of the sky. Explanation of the Ten Powers with the Example of the Vajra: First, divided into two parts, first separately explaining the ten powers. What are the ten powers? For example, it is reasonable that virtue produces happiness, and it is unreasonable that evil produces happiness, that is, the principle of cause and effect...
ད་པ་དང་མི་སྲིད་པ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་། དུས་གསུམ་གྱི་ ལས་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་ནི། སེམས་ཅན་ གྱི་དབང་པོ་རྣོ་བ་དང་བརྟུལ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་ཆེ་བ་དང་ཆུང་བ་ལ་སོགས་ པ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་ཐེག་པ་གསུམ་ལ་སོགས་པའི་ཁམས་ཏེ་རིགས་ དུ་མ་དང་རིགས་སྣ་ཚོགས་རྣམས་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་ནི། གང་ཟག་གཞན་དང་གཞན་ དག་གི་འདོད་ཆགས་ལ་གནས་ལ་ཞེ་སྡང་ལ་མོས་པ་ལ་སོགས་པ་མོས་པ་དུ་མ་དང་མོས་པ་ སྣ་ཚོགས་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་། འདུས་བྱས་དང་འདུས་མ་བྱས་དང་བྱང་ཆུབ་གསུམ་པོ་ དང་སེམས་ཅན་གྱི་འཇུག་པའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ་དང་ལྡོག་པའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་ ལམ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་། སེམས་ཅན་གཞན་དག་གི་བསམ་གཏན་དང་སོགས་པས་རྣམ་ པར་ཐར་པ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དང་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་དང་དྲི་མ་ མེད་པ་སྟེ་རྣམ་པར་བྱང་བ་གསུམ་གྱི་རྒྱུ་རྐྱེན་དང་བཅས་པ་དང་ལྡང་བ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ དང་། རང་དང་གཞན་གྱི་སྔོན་གྱི་སྐྱེ་བའི་གནས་ནི་རྣམ་པ་དུ་མ་རྗེས་སུ་དྲན་པ་མཁྱེན་པའི་ སྟོབས་དང་། ལྷའི་མིག་གིས་སེམས་ཅན་གྱི་འཆི་འཕོ་བ་དང་སྐྱེ་བ་དང་བཟང་ངན་དང་ཁ་ དོག་སྡུག་མི་སྡུག་ལ་སོགས་པ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་རང་གི་ཟག་པ་ཞི་བ་སྟེ་ཟག་པ་ཟད་པ་ དག་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་ནི་རྣམ་པ་བཅུའོ། །དེ་དག་གི་རྒྱུ་ནི་རིམ་པ་ལྟར། སྔོན་བྱང་ཆུབ་ 1-275 སེམས་དཔའི་སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་ན། ཐེག་དམན་མི་འདོད་ཅིང་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་མི་བྱེད་པས་ཡིད་ དམ་ལ་བརྟན་པ་དང་། ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་ལ་ཡིད་ཆེས་པ་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་དབང་པོ་དང་ མཐུན་པར་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། ཁམས་དང་མཐུན་པར་ཞུགས་ཤིང་གནས་པ་དང་། མོས་པ་ཐ་ དད་དང་མཐུན་པར་ཞུགས་ནས་ཇི་ལྟར་མོས་པ་ལ་མི་སྨོད་པ་དང་། ཐེག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡེ་ ཤེས་གཏོང་ཞིང་གོམས་པར་བྱས་པ་དང་། བསམ་གཏན་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལྷུར་ལེན་པ་དང་། སྔོན་གྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་རྩ་ཆུད་མ་གསན་པ་དང་། སེམས་ཅན་གང་ཡང་སྤ་གོང་བར་མི་ བྱེད་ལ་མ་བསླབས་པ་ལ་དབང་མི་ཟ་ཞིང་སེམས་ཅན་ལ་སྣང་བར་གྱུར་པའི་ཆོས་བསྟན་པ་ དང་། ཟག་པ་ཟད་པའི་དོན་དུ་ཆོས་བསྟན་པ་རྣམས་ཀྱིས་གྲུབ་པའོ། ། གཉིས་པ་དཔེ་དང་འདྲ་ཚུལ་བསྟན་པ་ནི། གནས་དང་གནས་མིན་དང་། ལས་ཀྱི་རྣམ་ སྨིན་དང་། ཁམས་དང་། འགྲོ་བའི་མོས་པ་དང་། ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་ལམ་སྣ་ཚོགས་དང་། བསམ་གཏན་ནས་ཉོན་མོངས་རྣམ་བྱང་གི་བར་དང་། དབང་པོའི་ཚོགས་དང་། སྔོན་གྱི་ གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པ་དང་། ལྷའི་མིག་གིས་འཆི་འཕོ་སོགས་དང་། ཟག་པ་ཟད་པའི་ཚུལ་ མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ཏེ་བཅུ་ལས་དང་པོ་དྲུག་དང་དེ་ནས་གསུམ་དང་ཐ་མ་གཅིག་རྣམས་ཀྱིས་ ར
【現代漢語翻譯】 十力（梵文：Daśabala，藏文：སྟོབས་བཅུ།）是指：知是處非處智力，即了知事物的可能性與不可能性的能力；知過現未來業報智力，即了知過去、現在、未來所有行為的因果報應的能力；知諸根勝劣智力，即了知眾生根器敏銳或遲鈍、精進或懈怠等差別的能力；知種種界智力，即了知眾生所處的不同界別，如三乘等的能力；知種種解智力，即了知不同眾生的不同慾望和傾向的能力，如貪慾、嗔恨等；知至所道智力，即了知輪迴和涅槃的因果，以及眾生趨向解脫的道路的能力；知靜慮解脫等持等至雜染清凈智力，即了知禪定、解脫、三摩地、等至的染污與清凈之因緣和生起的能力；知宿命隨念智力，即了知自己和他人過去生世的各種情況的能力；知天眼智力，即以天眼了知眾生的死亡和轉生，以及善惡、美醜等情況的能力；知漏盡智力，即了知自己煩惱已盡的能力。總共有這十種力量。 這些力量的成因依次是：往昔菩薩行持菩薩道時，不希求小乘，不做不應做之事，因此意念堅定；深信業果；隨順眾生的根器而說法；隨順眾生的界別而進入和安住；隨順不同的意樂而不誹謗任何意樂；對一切乘生起智慧並加以修習；重視禪定和三摩地；不浪費過去善業所生的功德；不輕視任何眾生，不以未教化的眾生為食，為眾生開示能帶來利益的佛法；爲了斷盡煩惱而說法。 第二部分是比喻和相似之處的闡釋：處非處智力、業報智力、界智力、解智力、至所道智力、從禪定到染污清凈智力、根器、宿命隨念、天眼、漏盡智力這十種力量中，前六種、中間三種和最後一種，分別以各自的方式…
【English Translation】 The Ten Powers (Sanskrit: Daśabala, Tibetan: སྟོབས་བཅུ།) are: the power of knowing what is possible and impossible; the power of knowing the karmic consequences of past, present, and future actions; the power of knowing the superior or inferior faculties of beings; the power of knowing the various realms; the power of knowing the various inclinations; the power of knowing the path to liberation; the power of knowing the defilement and purification of meditative states, liberations, samādhis, and attainments; the power of knowing past lives; the power of knowing the death and rebirth of beings through the divine eye; and the power of knowing the exhaustion of one's own defilements. In total, there are these ten powers. The causes for these powers are, in order: In the past, when bodhisattvas practiced the bodhisattva path, they did not desire the Lesser Vehicle, and did not do what should not be done, therefore their minds were steadfast; they deeply believed in karmic consequences; they taught the Dharma in accordance with the faculties of beings; they entered and abided in accordance with the realms of beings; they did not slander any inclinations in accordance with different inclinations; they generated wisdom towards all vehicles and cultivated them; they valued meditation and samādhi; they did not waste the merits born from past virtuous deeds; they did not despise any beings, did not feed on the unteachable, and taught the Dharma that brings benefit to beings; they taught the Dharma for the sake of exhausting defilements. The second part is the explanation of metaphors and similarities: Among the ten powers of knowing what is possible and impossible, the power of knowing karmic consequences, the power of knowing realms, the power of knowing inclinations, the power of knowing the path to liberation, the power of knowing defilement and purification from meditative states, the faculties, the recollection of past lives, the divine eye, and the power of knowing the exhaustion of defilements, the first six, the middle three, and the last one, each in their own way...
ིམ་པ་ལྟར་མི་ཤེས་པ་སྒྲིབ་པ་སྟེ་ཤེས་སྒྲིབ་དང་སྙོམས་འཇུག་གི་སྒྲིབ་པ་དང་ཉོན་མོངས་ པའི་སྒྲིབ་པ་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་གསུམ་རིམ་པ་ལྟར་གོ་ཆ་སྲ་བ་དང་རྩིག་པ་བརྟན་པོ་ དང་ཤིང་ནགས་ཐིབས་པོ་དང་འདྲ་བ་རྣམས། རིམ་པ་ལྟར་འབིགས་པ་དང་འཇིག་པ་དང་ གཅོད་པའི་ཕྱིར་སྟོབས་བཅུ་པོ་གང་ཡིན་པ་ནི་ལྷ་མིན་གྱི་གོ་ཆ་དང་རྩིག་པའི་ར་བ་དང་ཤིང་ ནགས་ཐིབས་པོ་འབིགས་པ་དང་འཇིག་པ་དང་གཅོད་པ་ལྷའི་དབང་པོའི་རྡོ་རྗེ་བཞིན་ནོ། ། ༈ མི་འཇིགས་སེང་གེའི་དཔེ་ཡིས་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མི་འཇིགས་བཞི་བསྟན་པ་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་ རང་གིས་ཆོས་ཀུན་རྫོགས་པ་སྟེ་མ་ལུས་པར་བྱང་ཆུབ་ཅེས་པ་ཐུགས་སུ་ཆུད་པ་དང་། ཐར་ 1-276 པའི་གེགས་འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་པ་ནི་ཐར་པ་ལ་འགོག་ཅིང་བར་དུ་གཅོད་པར་བྱེད་པ་ དང་། འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ལ་སོགས་པ་ཐར་པའི་ལམ་དུ་སྟོན་པ་དང་། རང་གི་ ཟག་པ་ཐམས་ཅད་ཟད་པའི་འགོག་པ་ཐོབ་པོ་ཞེས་སྟོན་པ་བཞི་ལ། དགེ་སྦྱོང་ལ་སོགས་ པས་ཆོས་དང་མཐུན་པར་རྒོལ་བས་མི་འཇིགས་པ་ནི་རྣམ་པ་བཞིའོ། །དེ་དག་གི་རྒྱུ་ཡང་རིམ་ པ་ལྟར་སྔོན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་ན། ཆོས་ལ་དཔེ་མཁྱུད་མེད་ཅིང་ཀུན་ལ་ སེམས་སྙོམས་ལ་བདོག་པ་ཀུན་གཏོང་ཞིང་ཆོས་ཀུན་མཉམ་ཉིད་དུ་མཐོང་ལ་ཐ་དད་པའམ་ འདུ་བྱེད་མེད་པ་དང་། བར་དུ་གཅོད་པའི་ཆོས་ལ་དེར་ཤེས་ནས་སྤོང་ཞིང་གཞན་དག་ཀྱང་ སྤོང་པར་བསྐུལ་བ་དང་། དཀར་པོའི་ཆོས་ལ་མོས་ཤིང་རྣམ་བྱང་གི་ལམ་དུ་ཞུགས་ནས་རྣམ་ པར་དག་པའི་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། བདག་གིས་ཤེས་ཀྱི་གཞན་གྱིས་མིན་ནོ་ཞེས་པའི་མངོན་ པའི་ང་རྒྱལ་སྤངས་པ་ལས་གྲུབ་པའོ། །མི་འཇིགས་པ་དེ་དག་གི་གཏན་ཚིགས་ནི་བདག་ དང་གཞན་གྱི་ཤེས་བྱའི་དངོས་པོ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པའི་རྣམ་པ་ཀུན་རང་གིས་ཤེས་པ་ དང་གཞན་གྱིས་ཀྱང་ཤེས་པར་མཛད་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ཀུན་བྱང་ཆུབ་པ་ལ་མི་འཇིགས་པ་དང་། སྤང་བྱའི་དངོས་པོ་ཀུན་འབྱུང་རང་གི་སྤོང་བ་དང་གཞན་གྱི་ཡང་སྤོང་བར་མཛད་པའི་ཕྱིར་ ཆགས་སོགས་ཐར་པའི་གེགས་སུ་སྟོན་པ་ལ་མི་འཇིགས་པ་དང་། བསྟེན་བྱ་ལམ་རང་གིས་ བསྟེན་པ་དང་གཞན་ལ་ཡང་བསྟེན་བྱར་སྟོན་པའི་ཕྱིར་འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཐར་ བའི་ལམ་དུ་སྟོན་པ་ལ་མི་འཇིགས་པ་དང་། ཐོབ་བྱ་བླ་ན་མེད་པ་ཤིན་ཏུ་དྲི་མ་མེད་པ་འགོག་ པའི་བདེན་པ་རང་གིས་ཐོབ་པ་དང་གཞན་གྱིས་ཐོབ་པར་མཛད་པའི་ཕྱིར་ཟག་པ་ཐམས་ ཅད་ཟད་པར་དམ་བཅས་པ་ལ་མི་འཇིགས་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་རང་གཞན་གྱི་དོན་དུ་བདེན་པ་ བཞི་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་གསུང་བའི་ཕྱིར་དྲང་སྲོང་སངས་རྒྱས་ནི་འཁོར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ གང་དུའང་ཆོས་སྟོན་པ་ལ་གཞན་གྱིས་འཇིགས་ནས་ཐོགས་པ་མེད་དོ། ། 1-277 གཉིས་པ་དེ་དཔེ་དང་སྦྱར་བ་ནི།
【現代漢語翻譯】 就像不瞭解實相的遮障，也就是知障、等持的遮障，以及煩惱障連同習氣這三種，依次如同堅固的盔甲、穩固的城墻和茂密的森林。爲了依次穿透、摧毀和砍斷它們，十力是什麼呢？就像天人的金剛杵，能夠穿透、摧毀和砍斷非天（lhamin）的盔甲、城墻和茂密的森林一樣。 以下用無畏獅子的比喻來解釋。 第二部分分為兩部分，首先是宣說四無畏：如來（Deshin Shekpa）徹悟了自己圓滿（即無餘）地證悟了一切法；通達了阻礙解脫的貪慾等障礙；宣說了八支聖道等解脫之道；以及證得了自己一切煩惱漏盡的寂滅。對於這四種宣說，沙門等修行者能如法駁斥，是為四無畏。這些無畏的因，依次是過去菩薩行持時，對法沒有隱瞞，對一切眾生平等，佈施一切所有，視一切法平等而無有差別或造作；對於阻礙之法，認識到后便捨棄，並勸導他人捨棄；信樂白法，進入解脫之道，宣說清凈之法；以及斷除了『我知，他人不知』的增上慢。這些無畏的理由是，自己和他人所知的對境，即苦諦的一切行相，自己了知，他人也了知，因此對一切法證悟無畏；對於所斷之境，即集諦，自己斷除，也令他人斷除，因此對宣說貪慾等解脫之障礙無畏；對於所依之境，即道諦，自己依止，也教他人依止，因此對宣說八支聖道為解脫道無畏；對於所證之境，即無上、極清凈的滅諦，自己證得，也令他人證得，因此對立誓煩惱漏盡無畏。如此，爲了自他之利，如實宣說四諦，因此，作為如實的佛陀，無論在何種眷屬的輪圍中說法，都不會因畏懼他人而有所阻礙。 第二部分是將此與比喻結合。
【English Translation】 Like the obscurations that do not understand reality, namely the obscuration of knowledge, the obscuration of meditative absorption, and the obscuration of afflictions together with their imprints, these three are like strong armor, a solid wall, and a dense forest, respectively. In order to pierce, destroy, and cut them in sequence, what are the ten powers? They are like the vajra of the lord of the gods, which pierces, destroys, and cuts through the armor of the Asuras (lhamin), the surrounding wall, and the dense forest. The following explains using the example of the fearless lion. The second part is divided into two parts, the first of which is the teaching of the four fearlessnesses: The Tathagata (Deshin Shekpa) has realized that he has completely (i.e., without remainder) awakened to all dharmas; has understood the obstacles to liberation, such as desire; has taught the eightfold noble path and other paths to liberation; and has attained the cessation of all his own defilements. For these four teachings, the Shramanas and other practitioners can refute in accordance with the Dharma, which are the four fearlessnesses. The causes of these fearlessnesses are, in sequence, that in the past, when Bodhisattvas practiced, they did not hide the Dharma, were equal to all beings, gave away all possessions, saw all dharmas as equal without difference or fabrication; for the dharmas that obstruct, they recognized and abandoned them, and encouraged others to abandon them; they had faith in white dharmas, entered the path of liberation, and taught pure dharmas; and they abandoned the pride of 'I know, others do not know.' The reasons for these fearlessnesses are that the objects of knowledge of oneself and others, namely all aspects of the truth of suffering, are known by oneself and also known by others, therefore there is fearlessness in awakening to all dharmas; for the objects to be abandoned, namely the origin, one abandons oneself and also causes others to abandon, therefore there is fearlessness in teaching the obstacles to liberation such as desire; for the objects to be relied upon, namely the path, one relies on oneself and also teaches others to rely on, therefore there is fearlessness in teaching the eightfold noble path as the path to liberation; for the object to be attained, namely the unsurpassed, extremely pure truth of cessation, one attains oneself and also causes others to attain, therefore there is fearlessness in vowing to exhaust all defilements. Thus, for the benefit of oneself and others, one speaks the four truths without error, therefore, as a true Buddha, no matter in which assembly's mandala he teaches the Dharma, he will not be hindered by fear of others. The second part is to combine this with the metaphor.
རི་དྭགས་ཀྱི་དབང་པོ་སེང་གེ་ཇི་ལྟར་ནགས་ཀྱི་མཐར་ རྟག་ཏུ་འཇིགས་པ་མེད་ཅིང་རི་དྭགས་རྣམས་ལ་སྐྲག་པ་མེད་པར་རྒྱུ་ཞིང་གནས་པ་ལྟར། དེ་ བཞིན་དུ་དོན་ཡང་འཁོར་གྱི་ཚོགས་ཀྱི་ནང་ན་ཐུབ་པའི་དབང་པོ་མི་ཡི་སེང་གེ་ཡང་འཇིགས་ པ་མེད་པར་ལེགས་པར་གནས་པ་དང་གཞན་ལ་ལྟོས་པ་མེད་པ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟན་ པ་དང་སྤང་བྱ་མ་ལུས་པ་སྤོང་བའི་རྩལ་དང་ལྡན་པར་གནས་སོ། ། ༈ མ་འདྲེས་ནམ་མཁའི་དཔེ་ཡིས་བཤད་པ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མ་འདྲེས་པ་བཅྭ་བརྒྱད་བཤད་པ་ལ་གཉིས་ལས་དང་པོ་ མ་འདྲེས་བཅྭ་བརྒྱད་སོ་སོར་བཤད་པ་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ལ་བྱིས་ པའམ་མཁས་པས་ཀྱང་རུང་སྟེ་ཆོས་དང་མཐུན་པར་རྩོད་པར་འགྱུར་བའི་འཁྲུལ་པ་མེད་པ་ དང་། ཡི་གེ་འབྲུ་གཅིག་ཀྱང་མི་བརྗོད་པས་གསུང་ལ་ཅ་ཅོ་མི་མངའ་སྟེ་འོན་ཀྱང་སྒྲ་དང་ངེས་ ཚིག་བསྟན་པ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་ལེགས་པར་བཤད་པས་འཁོར་ཚིམ་པར་བྱེད་པ་དང་། སྟོན་པ་ལ་བསམ་གཏན་ལ་སོགས་པ་དང་ཆོས་སྟོན་པ་དང་སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་བཞི་ དང་དུས་གསུམ་ལ་ཆགས་པ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་མཐོང་བའི་དྲན་པ་ཉམས་ཤིང་བསྙེལ་བ་མི་ མངའ་བ་དང་། སེམས་བསྐྱེད་པ་གཅིག་ཙམ་ཡང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་མཉམ་པར་མ་བཞག་ པའི་ཐུགས་མི་མངའ་བ་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་མཉམ་པར་གནས་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་ འདུ་ཤེས་ཐ་དད་སྣ་ཚོགས་ཀྱང་མི་མངའ་བ་དང་། རྗེས་ཆགས་དང་ཁོང་ཁྲོ་བ་མེད་ཀྱང་མ་ བརྟགས་པར་གདུལ་བྱ་ཡལ་བར་འདོར་བའི་བཏང་སྙོམས་ཡེ་ཤེས་དང་ཕྲིན་ལས་མེད་པ་ མི་མངའ་བ་སྟེ་བཏང་སྙོམས་ཆེན་པོར་བརྗོད་པ་དང་། དགེ་བ་ལ་མོས་པའི་འདུན་པ་དང་། གདུལ་བྱ་འདུལ་བ་དང་ཆོས་སྟོན་པ་ལ་བརྩོན་པ་མི་འདོར་བའི་བརྩོན་འགྲུས་དང་། དུས་ གསུམ་གྱི་སེམས་གཅིག་ནས་གཅིག་ཏུ་བརྒྱུད་པ་ལ་སོགས་པ་མི་བརྗེད་པའི་དྲན་པ་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཤེས་པའི་ཤེས་རབ་དང་། ཆགས་པ་དང་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲིབ་པ་ 1-278 ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་། གནས་དང་གནས་མིན་ལ་སོགས་པ་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ པ་རྣམ་གྲོལ་གྱི་ཡེ་ཤེས་གཟིགས་པ་རྣམས་ཉམས་པ་མི་མངའ་བ་དང་སྐུ་རྫུ་འཕྲུལ་མཛད་ པ་དང་། གསུང་ཆོས་སྟོན་པ་དང་ཐུགས་ཀྱི་ཕྲིན་ལས་གཞན་སེམས་མཁྱེན་པ་ལ་སོགས་པ་ རྣམས་ཡེ་ཤེས་སྔོན་དུ་འགྲོ་ཞིང་ཡེ་ཤེས་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་དང་། དུས་གསུམ་དུ་བྱུང་བའི་ ཆོས་རྣམས་ལ་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཆགས་པ་དང་ཐོགས་པའི་སྒྲིབ་པ་མེད་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་བཅྭ་ བརྒྱད་པོ་འདི་དང་གཞན་ཡང་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མན་ངག་གི་མདོར་གསུངས་པ་ལུས་ཚད་ མེད་པ་དང་། སྤྱི་གཙུག་ལྟར་མི་མཐོང་བ་ལ་སོགས་པ་ནས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པའི་མཐར་ ཐུག་པ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་བཅས་པ་རྣམས་སྟོན་པའི་གཞན་དང་མ་འདྲེས་པའི་ཡོན་ཏན་ ཡིན་ནོ། །མ་འདྲེས་པ་བ
【現代漢語翻譯】 猶如獅子，百獸之王，無論身處何處，總能無畏地漫步于森林邊緣，無懼於其他野獸。同樣，在眾生聚集的法會之中，人中獅子，能仁（釋迦牟尼佛的稱號）亦能無畏安住，不依賴於他者，于禪定中穩固，具足斷除一切應斷之功德。 未混雜之譬如虛空之喻 第三部分分為兩部分，第一部分是關於十八不共法的闡述。這部分又分為兩部分，首先是分別闡述十八不共法：如來（梵文：Tathāgata，含義：如實而來者）之身、語、意，無論智者或愚者，都不會有與正法相悖的爭論。如來之語，即使一字不發，亦無喧囂之語，然能自然成就音聲與詮釋，善說妙法，令眾生心滿意足。如來之意，于禪定等功德，于說法，於四無礙解，于觀見三世無染之智慧，皆無忘失之念。如來之心，未曾有一剎那不處於等持之中。如來於一切法，雖知其平等性，然亦不捨棄對諸法差別之認識。如來雖無貪嗔，亦不因未加觀察而捨棄應調伏之眾生，此乃大舍之智慧與事業。如來於善法具足希求之慾，于調伏眾生與說法具足精進，于憶念三世之心念流轉等事具足正念，于通達一切法具足智慧，于從貪執等煩惱中解脫具足解脫，于知曉處與非處等一切所知事物具足解脫之智慧。如來之身能顯現神通，如來之語能宣說正法，如來之意能了知他人心念，此等皆是智慧先導，智慧隨行。如來於三世所生之諸法，其智慧了知無有任何貪執與障礙。如是等等十八不共法，以及其他于大乘經中所說之無量身、不見頂相等，乃至三十二相之究竟圓滿，皆是佛陀不共于其他眾生之功德。以上為不共法之闡述。
【English Translation】 Just as the lion, the king of beasts, always roams fearlessly at the edge of the forest, unafraid of any other creatures, so too, in the midst of the assembly of beings, the Lion of Men, the Mighty One (title of Shakyamuni Buddha), dwells perfectly without fear, independent of others, steadfast in samadhi (meditative absorption), and endowed with the power to abandon all that should be abandoned. The Example of Unmixed Space The third part has two sections. The first section is the explanation of the eighteen unmixed qualities. This section has two parts; first, the separate explanation of the eighteen unmixed qualities: In the body, speech, and mind of the Tathāgata (Sanskrit: Tathāgata, meaning: 'one who has thus come'), whether by a child or a scholar, there is no confusion that would lead to arguments contrary to the Dharma. In speech, even without uttering a single word, the Tathāgata has no idle chatter, yet spontaneously accomplishes the demonstration of sound and meaning, perfectly expounding the Dharma and satisfying the assembly. In mind, the Teacher has no loss of mindfulness in meditation and other qualities, in teaching the Dharma, in the fourfold perfect knowledge, and in seeing the wisdom that is unattached to the three times. The Tathāgata's mind never lacks being in samadhi, even for a single moment of generating bodhicitta (mind of enlightenment). The Tathāgata does not have diverse perceptions of all dharmas (phenomena), as all dharmas abide equally. Although free from attachment and anger, the Tathāgata does not abandon beings to be tamed without investigation, possessing the equanimity, wisdom, and activity that are called great equanimity. The Tathāgata has the desire to be devoted to virtue, the diligence to not abandon taming beings and teaching the Dharma, the mindfulness to not forget the succession of thoughts in the three times, the wisdom to know all dharmas, and the liberation from the obscurations of attachment and grasping. The Tathāgata does not lack the wisdom of liberation that sees all knowable things, such as what is and is not the proper course. The Tathāgata's body performs miracles, the speech teaches the Dharma, and the mind's activity knows the minds of others, all of which are preceded by and followed by wisdom. The wisdom of knowing all dharmas that have occurred in the three times is without attachment or the obscuration of obstruction. Thus, these eighteen qualities, and others mentioned in the Great Vehicle's essential instructions, such as the immeasurable body and the invisible crown of the head, up to the thirty-two perfections that are the ultimate of all aspects, are the Teacher's unmixed qualities that are not shared with others. The explanation of the unmixed qualities.
ཅྭ་བརྒྱད་པོ་འདིའི་དང་པོ་དྲུག་སྤྱོད་པ་དང་དེ་ནས་དྲུག་རྟོགས་པ་ དང་དེ་ནས་གསུམ་ཕྲིན་ལས་དང་དེ་ནས་གསུམ་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་དྲན་ པ་ཉམས་པ་མེད་པ་ལན་གཉིས་བྱུང་བ་ནི་སྤྱོད་པ་དང་རྟོགས་པའི་སྐབས་ཐ་དད་པས་སྐྱོན་ མེད་དོ། །མདོ་ཁ་ཅིག་ཏུ་རྟོགས་པའི་སྐབས་ཀྱི་དྲན་པ་ཉམས་པ་མེད་པའི་དོད་ཏིང་ངེ་འཛིན་ ཉམས་པ་མེད་པ་བྱུང་བ་ནི་རྩེ་གཅིག་པ་མི་བརྗེད་པ་དེ་དྲན་པ་ཡང་ཡིན་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཡང་ ཡིན་པས་དོན་གཅིག་ཏུ་དགོངས་སོ། །མདོ་སྡེ་རྒྱན་གྱི་འགྲེལ་པར་དྲན་པ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ སོ་སོར་མཛད་ནས་རྣམ་གྲོལ་ཡེ་ཤེས་གཟིགས་པ་ཉམས་པ་མེད་པ་མ་བགྲངས་པ་ནི་རྣམ་ པར་གྲོལ་བ་ཉམས་པ་མེད་པ་ལ་འདུ་བར་དགོངས་ཏེ། མདོ་བསྟན་བཅོས་སུ་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་ གཞན་བྱུང་སྲིད་ནའང་བློ་གྲོས་ཀྱིས་དཔྱད་པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་དེ་རྣམས་རྟོགས་པས་རྒྱལ་བ་བརྙེས་ཚུལ་ནི། སྔར་བསྟན་པ་ལྟར་འཁྲུལ་པ་ དང་ཅ་ཅོ་དང་བསྙེལ་བ་དང་མཉམ་གཞག་ལས་ཐུགས་གཡོ་བ་དང་ཐ་དད་ཀྱི་ནི་འདུ་ཤེས་ དང་རང་གིས་མ་བརྟགས་པའི་བཏང་སྙོམས་རྣམས་དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་ལ་མེད་པ་དང་། འདུན་ 1-279 པ་དང་ནི་བརྩོན་འགྲུས་དང་དྲན་པ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་དྲི་མ་མེད་པའི་ཤེས་རབ་དང་རྟག་ ཏུ་སྒྲིབ་པ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་ཤེས་བྱའི་དོན་ཀུན་གཟིགས་པ་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ ཡེ་ཤེས་ལས་ནི་ཉམས་པ་མི་མངའ་བ་དང་། སངས་རྒྱས་གང་གི་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་ལས་ གསུམ་ཐམས་ཅད་ཡེ་ཤེས་སྔོན་དུ་འགྲོ་ཞིང་ཡེ་ཤེས་རྗེས་སུ་འཇུག་པ་དང་། དུས་གསུམ་ལ་ རྟག་ཏུ་ཐོགས་པ་མེད་པར་ངེས་པར་མཁྱེན་པ་རྒྱ་ཆེན་པོ་འཇུག་པ་སྟེ། དེ་ལྟ་བུའི་མ་འདྲེས་ པའི་ཡོན་ཏན་གང་རྟོགས་པས་གདུལ་བྱའི་འགྲོ་བར་འཇིགས་པ་མེད་པར་དམ་པའི་ཆོས་ ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཆེན་པོ་རབ་ཏུ་བསྐོར་བའི་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པའི་རྒྱལ་བ་ཉིད་དེ་ནི་ སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་བརྙེས་ཀྱི་གཞན་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །བཅྭ་བརྒྱད་པོའི་རྒྱུ་ནི་རིམ་པ་ ལྟར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་ན་ལམ་སྟོར་བ་ལ་ལམ་སྟོན་ཅིང་ལམ་འཆོས་ ལ་མཚན་མོ་མུན་ནག་གི་ནང་དུ་མཆོད་རྟེན་ལ་མར་མེ་འབུལ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། བདེན་ པ་དང་ཆོས་སྨྲའི་དེ་ལས་བཟློག་པ་སྨྲ་བ་སྤོངས་ལ་རྩོད་པ་མེད་པ་ལྷུར་ལེན་པ་ལ་སོགས་པ་ དང་། རྗེས་དྲན་དྲུག་བསྒོམས་ཤིང་གཞན་ཡང་དེ་ལ་བཙུད་པ་དང་། ཕ་རོལ་གྱི་སེམས་སྲུང་ ཞིང་དགེ་བའི་བར་དུ་མི་གཅོད་ལ་དམིགས་པ་སྤོང་ཞིང་སེམས་ཅན་ལ་སེམས་སྙོམ་ལ་ཆོས་ ཐམས་ཅད་མཉམ་པར་ཞུགས་པ་དང་། ལྟ་བ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ལ་སོགས་པ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་འདུ་ ཤེས་སྤངས་པ་དང་། བཏང་སྙོམས་བསྒོམས་ཤིང་གཞན་དེ་ལ་བཙུད་པ་དང་། ཆོས་ཆེན་པོ་ ལ་མོས་པ་དང་། ཆོས་ཆེན་པོ་ལ་བརྩོན་པ་དང་། དྲན་པ་ཉ
【現代漢語翻譯】 這十八法的第一組六法由行持（caryā）所攝，接著的六法由證悟（adhigama）所攝，再接著的三法由事業（karma）所攝，最後的三法由智慧（jñāna）所攝。這裡，『不失念』（dṛṣṭismṛti）出現了兩次，因為行持和證悟的階段不同，所以沒有過失。在一些經文中，證悟階段的『不失念』被『不失三摩地』（samādhi-apramoṣa）所取代，這是因為專注不忘既是念，也是三摩地，所以意義相同。在《經莊嚴論》（Sūtrālaṃkāra）的註釋中，念和三摩地被區分開來，而沒有計算『無礙解智見』（pratisaṃvidā-jñāna-darśana-apramoṣa），這是因為他們認為它包含在『無礙解脫』（vimokṣa-apramoṣa）中。在經和論中可能會出現其他不同的方式，但應該用智慧來分析。 第二，通過證悟這些法而獲得勝利的方式是：正如之前所說，偉大的正直者（指佛陀）沒有錯亂、喧囂、遺忘、心從禪定中動搖、差異的認知、以及未經自己檢驗的捨棄。他們不失欲（chanda）、精進（vyāyāma）、完全清凈的念、無垢的智慧、常時從遮蔽中解脫、以及照見一切所知之事的無礙解脫智。無論哪位佛陀的身語意三業，都是智慧先導，智慧隨行。他們對過去、現在、未來三時，都能恒常無礙地確定了知，並能廣大地進入。像這樣，通過證悟這些不共的功德，他們能以大悲心，為應調伏的眾生無畏地轉動偉大的正法之輪，而獲得勝利，唯有諸佛才能如此，其他人則不能。這十八法的因是：按照順序，菩薩在行持時，為迷失道路者指路，為道路不平者修路，在黑夜中於佛塔前供燈等等；遠離說謊者和惡語者，致力於無諍等等；修習六隨念（ṣaḍ-anussati），並將他人也安置於此；守護他人之心，不中斷善行，捨棄執著，以平等心對待眾生，進入一切法的平等性；捨棄顛倒的見解等等顛倒的認知；修習捨棄，並將他人也安置於此；信樂於大法；精進于大法；不失念……
【English Translation】 These eighteen dharmas are, firstly, the first six are included in conduct (caryā), then the next six are included in realization (adhigama), then the next three are included in activity (karma), and finally the last three are included in wisdom (jñāna). Here, 'non-forgetfulness' (dṛṣṭismṛti) appears twice, but there is no fault because the stages of conduct and realization are different. In some sutras, 'non-forgetfulness of samādhi' (samādhi-apramoṣa) appears instead of 'non-forgetfulness' in the stage of realization, because single-pointedness and non-forgetfulness are both mindfulness and samādhi, so the meaning is the same. In the commentary on the Sūtrālaṃkāra, mindfulness and samādhi are distinguished, and 'unimpeded knowledge and vision' (pratisaṃvidā-jñāna-darśana-apramoṣa) is not counted, because they consider it to be included in 'unimpeded liberation' (vimokṣa-apramoṣa). There may be other different ways in sutras and treatises, but they should be analyzed with wisdom. Secondly, the way to attain victory by realizing these dharmas is: as stated before, the great upright ones (referring to the Buddhas) do not have confusion, clamor, forgetfulness, agitation of mind from meditation, perception of difference, and equanimity without self-examination. They do not lack desire (chanda), diligence (vyāyāma), completely pure mindfulness, immaculate wisdom, constant liberation from obscurations, and unimpeded liberating wisdom that sees all knowable things. Whatever the three actions of body, speech, and mind of any Buddha, wisdom precedes and wisdom follows. They constantly and without obstruction know the three times of past, present, and future, and enter extensively. In this way, by realizing these unshared qualities, they can fearlessly turn the great wheel of Dharma with great compassion for sentient beings who are to be tamed, and attain victory. Only the Buddhas can do this, not others. The causes of these eighteen dharmas are: in order, when Bodhisattvas practice, they show the way to those who have lost their way, repair the road for those whose road is uneven, offer lamps in front of stupas in the dark night, etc.; stay away from liars and those who speak evil, and devote themselves to non-contention, etc.; cultivate the six recollections (ṣaḍ-anussati) and place others in them; protect the minds of others, do not interrupt virtuous deeds, abandon attachments, treat sentient beings with equanimity, enter into the equality of all dharmas; abandon inverted views and other inverted perceptions; cultivate equanimity and place others in it; have faith in the great Dharma; be diligent in the great Dharma; not lose mindfulness...
ེར་གཞག་བཞི་བསྒོམ་པ་དང་། ཤེས་རབ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་ཐོས་པ་བསགས་པ་དང་། ཁྱིམ་སྤངས་ནས་རབ་ཏུ་འབྱུང་བ་ལ་ དབེན་པར་དགའ་ཞིང་རྣལ་འབྱོར་ལ་བརྩོན་ཏེ་རྣམ་པར་ཐར་བའི་སྒོ་གསུམ་བསྒོམ་ལ་རྟོན་ པ་བཞི་ལ་གནས་ནས་ཆོས་བསྟན་ཏེ་ལྟ་བ་ངན་པ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་ལས་ཐར་པར་བྱེད་ པ་དང་། ཡེ་ཤེས་ལྷུར་ལེན་པས་བདེན་པ་བཞི་ཤེས་ལ་དེ་མངོན་དུ་མི་བྱེད་པར་གཞན་གྱིས་ 1-280 རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། སྒོ་གསུམ་གྱི་ལས་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་བྱས་པ་རྣམས་ བྱེད་ཀྱི་ང་རྒྱལ་གྱིས་བྱས་པ་རྣམས་མི་བྱེད་པ་དང་། དུས་གསུམ་གྱི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ ཡེ་ཤེས་ཆགས་ཐོགས་མེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཐོས་པ་ན་མོས་ཤིང་ཡིད་ ཆེས་པ་རྣམས་ལས་གྲུབ་པའོ། ། གཉིས་པ་དེ་ཉིད་དཔེ་དང་སྦྱར་བ་ནི། ས་དང་སོགས་པས་ཆུ་མེ་རླུང་རྣམས་ལ་ཡོད་པའི་ རང་རང་གི་ཆོས་ཉིད་དམ་རང་བཞིན་སྲ་བ་དང་གཤེར་བ་དང་དྲོ་བ་དང་གཡོ་བ་གང་ཡིན་ པའི་ཆོས་ཉིད་དེ་ནི་ནམ་མཁའི་རང་བཞིན་མིན་ལ་ནམ་མཁའི་མཚན་ཉིད་སྒྲིབ་པ་མེད་པ་ དང་ལ་སོགས་པས་ཐོགས་པ་མེད་པ་ལ་སོགས་པའི་མཚན་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་འབྱུང་བ་ བཞིའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་མེད་པས་ནམ་མཁའ་འབྱུང་བ་གཞན་དང་མི་མཚུངས་པ་ དེ་བཞིན་དུ་གང་ཟག་གཞན་ལ་ཡོད་པའི་ཆོས་རྣམས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མ་ཡིན་ལ་སངས་རྒྱས་ ཀྱི་ཡོན་ཏན་རྣམས་གང་ཟག་གཞན་ལ་མེད་པས་མ་འདྲེས་པ་རྣམས་ནམ་མཁའ་དང་འདྲའོ། །དེ་ལས་ཀྱང་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་ཏེ། ས་ཆུ་མེ་རླུང་ནམ་མཁའ་ནི་འབྱུང་བ་ཙམ་དུ་མཚུངས་ པ་འཇིག་རྟེན་དག་ན་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ཏེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པ་ཉིད་ནི་འཇིག་ རྟེན་གྱི་ཆོས་དང་རྡུལ་ཕྲན་ཙམ་ཡང་འཇིག་རྟེན་དག་ན་མཚུངས་པའི་ཐུན་མོང་བ་མིན་པས་ སོ། ། ༈ ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་སྐུ་ལ་སྨིན་པའི་ཡོན་ཏན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས། མཚན་མཆོག་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས། དེ་རྣམས་ཆུ་ཟླ་འདྲ་ཚུལ་བཤད་ པའོ། །དང་པོ་ནི། དམ་བཅའ་བརྟན་པས་གྲུབ་པ་ཞབས་མཐིལ་རུས་སྦལ་གྱི་ལྟར་མཉམ་ པར་ལེགས་པར་གནས་པ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱིན་པ་སྣ་ཚོགས་བསགས་པས་ཞབས་མཐིལ་ འཁོར་ལོའི་མཚན་པ་དང་། གཞན་ཁྱད་དུ་མ་བསད་པས་རྟིང་པ་ཡངས་ཤིང་ཞབས་ཀྱི་ལོང་ བུ་མི་མངོན་ལ་བྱིན་གྱིས་མཐོ་བ་དང་། སེམས་ཅན་ཆོས་ཀྱིས་སྐྱབས་པས་ཕྱག་ཞབས་ཀྱི་ 1-281 སོར་མོ་རིང་བ་དང་། གཞན་གྱི་འཁོར་མ་ཕྱེ་བས་ཕྱག་ཞབས་ཀྱི་སོར་མོ་ནི་དྲ་བ་ཡི་ནི་འབྲེལ་ པ་ངང་པའི་ལྟ་བུ་དང་། བགོ་བ་སྣ་ཚོགས་བྱིན་པས་ཕྱག་ཞབས་ཀྱི་ལྤགས་པ་འཇམ་ཞིང་ གཞོན་ཤ་ཅན་ལ་ལེགས་པ་ཉིད་དང་། བཟའ་བཏུང་རྒྱ་ཆེན་པོ་བྱིན་པས་སྐུ་ཡི་ནི་ཕྱག་ཞབས་ ཀྱི་བོལ་བཞི་དང་མགུར་གྱི་ལྷུན་གཉིས་དང་ལྟག་པ་སྟེ་བདུན་པོ་དག་མཐོ་བ་དང། སངས་ རྒྱས་ཀ
【現代漢語翻譯】 修習四念住，爲了生起智慧而積累聞法，捨棄家庭而出家，喜好寂靜並勤奮瑜伽，依靠修習三解脫門，安住於四依，宣說佛法，從而從惡見等過失中解脫，以及精勤智慧，了知四諦，並且不親自證悟，而是爲了讓他人領悟而宣說佛法，以及以智慧行持三門之業，不以我慢行持，以及聽聞三世如來無礙智慧等廣大功德時，生起歡喜和信心，這些都是成就之因。 第二，將此與比喻結合：如同地等元素各自具有的自性，即堅硬、潮濕、溫暖、流動，這些不是虛空的自性，而虛空的特徵是無礙等，這些特徵在四大種的自性中沒有，因此虛空與其他元素不同。同樣，他人具有的功德，佛陀不一定有，而佛陀的功德，他人不一定有，因此不相混雜，如同虛空一般。不僅如此，還有更殊勝之處：地、水、火、風、虛空僅僅是五大種，在世間是共通的；而佛陀不共之法，即使是微塵般，在世間也沒有相同的，因此不是共通的。 宣說圓滿色身的具足三十二相之功德。 分為二：三十二大丈夫相，以及宣說這些相如水中月般的道理。首先是：由於誓願堅定而成就的足底平滿如龜，安住良好；同樣，由於積累各種佈施，足底具有法輪之相；由於不殺害其他眾生，腳跟寬廣，足踝不顯，脛骨高聳；由於以佛法救護眾生，手指和腳趾修長；由於不離間他人眷屬，手指和腳趾之間有如鵝王的蹼膜相連；由於佈施各種衣物，手足面板柔軟、細嫩且美好；由於佈施豐盛的飲食，身體的四肢、雙肩、頸項和後背等七處高廣；以及，佛陀的...
【English Translation】 Meditating on the four establishments of mindfulness, accumulating learning to generate wisdom, renouncing household life and becoming a renunciate, delighting in solitude and diligently practicing yoga, relying on meditating on the three doors of liberation, abiding in the four reliances, teaching the Dharma, thereby liberating from faults such as evil views, and diligently taking up wisdom, knowing the four truths, and not realizing them oneself, but teaching the Dharma so that others may realize them, and performing the actions of the three doors with wisdom, not performing those done with pride, and when hearing of the vast qualities such as the unobstructed wisdom of the Tathagatas of the three times, generating joy and faith, these are what are accomplished. Second, relating this to an example: Just as the nature of earth and other elements, such as the nature of being solid, liquid, warm, and moving, which exists in water, fire, and wind, is not the nature of space, and the characteristic of space is unobstructedness, etc., whatever characteristics such as unobstructedness are not present in the nature of the four elements, therefore space is not the same as other elements. Similarly, the qualities that other beings have, the Buddha may not have, and the qualities of the Buddha, other beings may not have, therefore they are not mixed, like space. Moreover, it is even more special: earth, water, fire, wind, and space are merely elements, which are common in the world; but the Buddha's unmixed qualities, even as small as a particle, are not common in the world, so they are not shared. Explanation of the thirty-two qualities that ripen into the illusory form body. Divided into two: the thirty-two major marks, and explaining how these marks are like the moon in water. The first is: the soles of the feet are level and well-placed like a tortoise due to firm vows; similarly, the soles of the feet have the mark of a wheel due to accumulating various kinds of generosity; the heels are wide, the ankles are not visible, and the shins are high due to not killing other beings; the fingers and toes are long due to protecting sentient beings with the Dharma; the fingers and toes are connected by a web like a goose due to not separating others' retinues; the skin of the hands and feet is smooth, youthful, and excellent due to giving various kinds of clothing; the four limbs, two shoulders, neck, and back are high due to giving abundant food and drink; and, the Buddha's...
ྱི་ཆོས་བཟུང་བས་བྱིན་པ་རི་དྭགས་ཨེ་ནྱ་ཡ་ཤ་བའི་འདྲ་བར་གྲི མས་པ་དང་། གསང་ ཚིག་སྲུངས་ཤིང་འཁྲིག་པ་སྤངས་པས་གསང་གནས་གླང་པོ་ཆེའི་བཞིན་དུ་སྦུབས་སུ་ནུབ་ པ་དང་། དགེ་བའི་ལས་རྒྱ་ཆེན་པོ་མཐར་གྱིས་སྤྱད་པས་སྐུའི་རོ་སྟོད་སེང་གེ་དང་འདྲ་བར་ རྒྱས་པ་དང་། དགེ་བའི་ཆོས་ཡང་དག་པར་སྤྱད་པས་ཐལ་གོང་བར་སྐབས་མེད་པར་རྒྱས་ པ་དང་། མི་འཇིགས་པ་བྱིན་ནས་གཞན་དབུགས་ཕྱུང་བས་དཔུང་མགོ་ལེགས་པར་ཟླུམ་པ་ དང་། གཞན་གྱི་བྱ་བ་བྱེད་པ་ལ་སྤྲོ་བས་ཕྱག་འཇམ་ལ་བཟླུམ་ཞིང་མཐོ་དམན་མེད་པ་དང་ ཕྱག་མ་བཏུད་པར་པུས་མོ་སླེབ་པས་རིང་བ་དང་། དགེ་བ་བཅུ་ངོམས་པ་མེད་པར་སྤྱད་པས་ སྐྱོན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པའི་སྐུ་འོད་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་ལྡན་པ་དང་། ནད་པ་ལ་སྨན་སྣ་ ཚོགས་བྱིན་པས་མགྲི ན་པ་དྲི་མ་མེད་པའི་དུང་འདྲ་བར་རི་མོ་གསུམ་གྱིས་སྤྲས་པ་དང་། དགེ་ བའི་རྩ་བ་ལ་སྦྱོར་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱས་པས་འགྲམ་པ་རི་དྭགས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་སེང་གེ་ འདྲ་བ་གྲུ་བཞི་ལྷམ་པ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་བསམ་པ་མཉམ་པར་སྦྱོར་བས་ཚེམས་ནི་བཞི་ བཅུ་སྟེང་འོག་ཉི་ཤུ་རེར་གྲངས་མཉམ་པ་དང་། སེམས་ཅན་མི་འཛའ་བ་རྣམས་བསྡུམས་ པས་ཚེམས་རབ་དང་ཚེམས་ཐགས་བཟང་བ་བར་མི་མངོན་པ་དང་། ཡིད་དུ་འོང་བའི་ནོར་བུ་ བྱིན་པས་རྣམ་པར་དག་པའི་ཚེམས་མཐོ་དམའ་དང་ཆེ་ཆུང་མཉམ་པ་ཉིད་དང་ནི། སྒོ་གསུམ་ གྱི་ལས་མི་དགེ་བཅུ་བསྲུངས་པས་ཚེམས་མཆེ་བ་རབ་མཆོག་དཀར་བ་ཉིད་དང་། བདེན་ ཚིག་བསྲུངས་པས་ལྗགས་ཞལ་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ཁེབས་པར་རིང་བ་དང་། བསོད་ནམས་ 1-282 ཚད་མེད་པས་བརྟན་ཅིང་ཡིད་དུ་འོང་བའི་རོ་བྲོ་བ་བྱིན་པས་མཐའ་དང་ཚད་མེད་ལ་གཞན་ གྱིས་བསམ་གྱིས་ཁྱབ་པ་མེད་པའི་རོ་བྲོ་བའི་མཆོག་སྟེ་རོ་མི་ཞིམ་པ་ཡང་རོ་མཆོག་ཏུ་སྣང་ བ་དང་ཉིད་དང། སེམས་ཅན་ལ་འཇམ་པའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་ཚིག་བསྡམས་ལ་ཀུན་དགའ་བའི་ ཚིག་བསྒྲགས་པས་རང་བྱུང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་ནི་བྱ་ཀ་ལ་བིང་ཀའི་སྒྲ་ལྟར་སྙན་པ་དང་ ཚངས་པའི་དབྱངས་ལྟར་རྒྱང་དུ་ཡང་ཉེ་བ་དང་མཉམ་པར་གྲགས་པ་ཉིད་དང་། བྱམས་པ་ དང་ལྡན་ཞིང་ཐམས་ཅད་བསྲུངས་པས་སྤྱན་བཟང་བ་དཀར་ནག་ཕྱེད་པ་ཨུཏྤལ་ལྟར་མཐོན་ མཐིང་དང་། བསམ་པ་ལ་གཡོ་སྒྱུ་མེད་པས་བའི་ཁྱུ་མཆོག་གི་རྫི་མ་འདྲ་བར་སྟེང་འོག་ གཉིས་ཀ་ནས་ཐད་ཀར་མཉམ་པར་བྱུང་བ་དང་བསྔགས་པར་འོས་པ་ལ་བསྔགས་པས་ཞལ་ གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་མཛེས་ཤིང་དྲི་མ་མེད་ལ་སྨིན་མཚམས་ཀྱི་མཛོད་སྤུ་དཀར་པོ་སུམ་ཅུ་རྩ་ གཉིས་གཡས་སུ་འཁྱིལ་པ་དང་ལྡན་པ་དང་། བླ་མ་ལ་གུས་པར་བྱས་པས་གཙུག་ཏོར་གྱེན་ དུ་འཕགས་པ་དབུར་ལྡན་པ་དང་། ཆོས་ཚོལ་བ་ལ་སེམས་ལས་སུ་རུང་བར་བྱས་པ་དང་ ཡིད་དུ་འོང་བའི་གོས་དང་མལ་སྟན་བྱིན་པས་རིམ་པ་ལྟར་ལྤགས་པ་ནག་ན
【現代漢語翻譯】 由於受持佛法，賜予的福報是身形如羚羊Enya-yasha（梵文，Eneya-yaśa，Eneya-yasha，名號，意為高貴的名聲）般苗條；由於守護秘密誓言並斷絕性行為，秘密處如象鼻般收縮；由於逐漸行持廣大的善業，上半身如獅子般雄壯；由於如實地行持善法，肩部之間毫無空隙地豐滿；由於施予無畏，使他人安心，臂膀圓潤；由於樂於幫助他人，手掌柔軟、圓潤、沒有高低不平，且無需彎腰即可觸及膝蓋，顯得修長；由於毫不厭倦地行持十善業，擁有清凈無垢的身體光環；由於向病人施予各種藥物，喉嚨如無瑕的海螺般，飾有三道紋路；由於圓滿地將善根與修行結合，臉頰如獅子般方正；由於以平等心對待眾生，牙齒共有四十顆，上下各二十顆，數量相等；由於調解不和的眾生，牙齒緊密排列，縫隙不顯；由於施予悅意的珍寶，牙齒潔白，高低大小一致；由於守護身口意三門，不做十不善業，牙齒潔白如雪；由於守護真實語，舌頭細長，能夠覆蓋整個面部；由於無量的福德，賜予穩固且令人愉悅的味覺，擁有無限且他人無法想像的絕妙滋味，即使不美味的東西也覺得美味；由於對眾生說柔和語，說悅耳且令人歡喜的話語，自生佛的音聲如迦陵頻伽鳥般悅耳，如梵天之音般，遠處和近處都能清晰地聽到；由於慈愛並守護一切眾生，眼睛美麗，黑白分明，如藍蓮花般湛藍；由於內心沒有虛偽，睫毛如牛王般上下整齊；由於讚歎值得讚歎者，面容美麗無瑕，眉間有白色毫毛，三十二根向右旋轉；由於恭敬上師，頭頂高聳；由於對尋求佛法者心懷慈悲，施予悅意的衣服和床墊，因此面板細膩光滑。 Due to upholding the Dharma, the bestowed blessings are: a body as slender as the antelope Enya-yasha (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思); due to guarding secret vows and abstaining from sexual activity, the secret place retracts like an elephant's trunk; due to gradually practicing vast virtuous deeds, the upper body becomes as majestic as a lion; due to truly practicing virtuous Dharma, the shoulders become full without any gaps; due to bestowing fearlessness, making others feel secure, the arms are well-rounded; due to being enthusiastic in helping others, the hands are soft, round, without unevenness, and long enough to reach the knees without bending; due to practicing the ten virtues without weariness, possessing a radiant halo of a body completely free from flaws; due to giving various medicines to the sick, the throat is like a flawless conch, adorned with three lines; due to perfecting the combination of virtuous roots and practice, the cheeks are square and prominent like a lion, the king of beasts; due to applying equal thought to all sentient beings, the teeth are forty in number, twenty each in the upper and lower jaws, equal in number; due to reconciling those who are not harmonious, the teeth are well-aligned and the gaps are invisible; due to giving pleasing jewels, the teeth are pure, equal in height and size; due to guarding the three doors and abstaining from the ten non-virtuous actions, the teeth are supremely white; due to guarding truthful speech, the tongue is long enough to cover the entire face; due to immeasurable merit, bestowing a stable and pleasing taste, possessing a supreme taste that is immeasurable and beyond others' comprehension, even unpleasant tastes are perceived as supreme; due to speaking gentle words to sentient beings, speaking restrained and pleasing words, the voice of the self-arisen Buddha is as melodious as the sound of the Kalaviṅka bird, and like the voice of Brahma, it is heard equally clearly both far and near; due to being loving and protecting all, the eyes are beautiful, with clear distinction between black and white, as blue as the Utpala lotus; due to having no deceit in thought, the eyelashes are like those of a supreme bull, growing straight and evenly from both above and below; due to praising those who are worthy of praise, the face is beautiful and flawless, and the white hair between the eyebrows possesses thirty-two strands that curl to the right; due to respecting the lama, the crown of the head is raised high; due to being compassionate to those who seek the Dharma, and giving pleasing clothes and bedding, the skin is smooth and delicate.
【English Translation】 By upholding the Dharma, the bestowed blessings are that the body is as slender as the antelope Enya-yasha (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思); by guarding secret vows and abstaining from sexual activity, the secret place retracts like an elephant's trunk; by gradually practicing vast virtuous deeds, the upper body becomes as majestic as a lion; by truly practicing virtuous Dharma, the shoulders become full without any gaps; by bestowing fearlessness, making others feel secure, the arms are well-rounded; by being enthusiastic in helping others, the hands are soft, round, without unevenness, and long enough to reach the knees without bending; by practicing the ten virtues without weariness, possessing a radiant halo of a body completely free from flaws; by giving various medicines to the sick, the throat is like a flawless conch, adorned with three lines; by perfecting the combination of virtuous roots and practice, the cheeks are square and prominent like a lion, the king of beasts; by applying equal thought to all sentient beings, the teeth are forty in number, twenty each in the upper and lower jaws, equal in number; by reconciling those who are not harmonious, the teeth are well-aligned and the gaps are invisible; by giving pleasing jewels, the teeth are pure, equal in height and size; by guarding the three doors and abstaining from the ten non-virtuous actions, the teeth are supremely white; by guarding truthful speech, the tongue is long enough to cover the entire face; by immeasurable merit, bestowing a stable and pleasing taste, possessing a supreme taste that is immeasurable and beyond others' comprehension, even unpleasant tastes are perceived as supreme; by speaking gentle words to sentient beings, speaking restrained and pleasing words, the voice of the self-arisen Buddha is as melodious as the sound of the Kalaviṅka bird, and like the voice of Brahma, it is heard equally clearly both far and near; by being loving and protecting all, the eyes are beautiful, with clear distinction between black and white, as blue as the Utpala lotus; by having no deceit in thought, the eyelashes are like those of a supreme bull, growing straight and evenly from both above and below; by praising those who are worthy of praise, the face is beautiful and flawless, and the white hair between the eyebrows possesses thirty-two strands that curl to the right; by respecting the lama, the crown of the head is raised high; by being compassionate to those who seek the Dharma, and giving pleasing clothes and bedding, the skin is smooth and delicate.
ོག་ལ་སོགས་ པས་དག་ཅིང་སྲབ་པ་དང་ལྤགས་པ་གསེར་གྱི་མདོག་འདྲ་བའམ་སུ་ཝརྞ་མདོག་བཟང་བ་ ལ་འཇུག་པས་དེ་འདྲ་བ་དང་ལྡན་པའི་སེམས་ཅན་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་དང་། འདུ་འཛི་སྤངས་ པ་དང་མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་དང་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་གྱི་གདམས་ངག་མཐུན་པར་ བཟུང་བས་རིམ་པ་ལྟར་བ་སྤུ་ལེགས་པར་ཕྲ་ལ་འཇམ་ཞིང་ཁུང་བུ་རེ་རེ་ནས་སྐྱེས་པ་དང་ སྐུའི་གྱེན་དུ་གཡས་ཕྱོགས་སུ་འཁྱིལ་པ་དང་། ཀུན་ལ་སྙིང་བརྩེ་ཞིང་རྡོ་དབྱུག་མཚོན་ཆ་ བརྡེག་པ་སྤངས་པས་དབུ་སྐྲ་དྲི་མ་མེད་པའི་རིན་ཆེན་མཐོན་མཐིང་སྟེ་ཨིནྡྲ་ནཱི་ལ་བཞིན་དུ་ མཐིང་ནག་དང་། རང་གཞན་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་སྦྱོར་བས་ནྱ་གྲོ་ད་རྫོགས་པར་སྐྱེས་པའི་ལྗོན་ ཤིང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་འདྲ་བར་སྐུ་འདོམ་གང་གྲུ་བཞིར་ཆུ་ཞེང་གབ་པ་དང་། དེ་བཞིན་ 1-283 གཤེགས་པའི་སྐུ་གཟུགས་བྱེད་པ་དང་མཆོད་རྟེན་ཞིག་པ་བཅོས་པ་དང་གཞན་འཇིགས་པ་ ལས་དབུགས་ཕྱུང་བ་དང་མི་མཐུན་པའི་བསྡུམས་བྱས་པས་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་སངས་རྒྱས་ དཔེ་མེད་པའི་དྲང་སྲོང་ཆེ་བ་འདི་ནི་སྲེད་མེད་ཀྱི་བུའི་སྟོབས་མངའ་ཞིང་མཁྲེགས་པའི་སྐུ་སྟེ་ མཐུ་བོ་ཆེ་ཆེན་པོའི་ལུས་ཀུན་ནས་མཛེས་པའི་མཚན་ཞེས་བྱ་བའོ། །མདོ་ཐ་དད་ནས་སྟོན་ ཚུལ་ཐ་དད་པ་ནི་གཅིག་གིས་གཅིག་དགག་པའམ་གཅིག་དང་གཅིག་མཐུན་པར་བྱ་བ་མིན་ ཏེ་གདུལ་བྱའི་བསམ་པ་དང་མཐུན་པར་སོ་སོར་གསུངས་པས་ཐད་ཐད་དུ་བདེན་པར་ཡིད་ ཆེས་པར་བྱ་བའོ། །དེ་ལྟར་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དཔལ་གྱིས་འབར་བའི་ཡོན་ཏན་སུམ་ ཅུ་རྩ་གཉིས་པོ་འདི་དག་ལ་སྟོན་པ་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པས་མིའི་དབང་པོ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཚན་དུ་ གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཇི་ལྟར་སྤྲིན་མེད་པའི་ནམ་མཁའི་དབྱིངས་སུ་ཟླ་བའི་གཟུགས་དང་། སྟོན་ཀའི་ཆུ་སྔོན་པོ་མདོག་དྭངས་པར་ནི་ཟླ་བའི་གཟུགས་བརྙན་མཐོང་བ་ལྟར། དེ་བཞིན་ དུ་དོན་ཡང་རྒྱལ་སྲས་ས་བཅུ་ལ་གནས་པ་དང་མོས་སྤྱོད་ལ་གནས་པའི་ཚོགས་ཀྱིས་ཁྱབ་ བདག་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ལོངས་སྐུ་དང་སྤྲུལ་སྐུའི་གཟུགས་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འཁོར་གྱི་ དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ནང་དུ་མཐོང་བར་འགྱུར་རོ། ། ༈ མཇུག་བསྡུ་བ། གསུམ་པ་མཇུག་བསྡུ་ནི། དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་ཡོན་ཏན་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་པོ་འདི་དག་སོ་ སོར་སྔོན་གྱི་རྒྱུ་དང་བཅས་ཏེ་གཞུང་འདིས་བསྟན་པའི་གོ་རིམ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བུ་མོ་རིན་ ཆེན་གྱིས་ཞུས་པ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མན་ངག་ཅེས་བྱ་བའི་མདོའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ཏེ་ཤེས་པར་ བྱ་བ་ཡིན་པས་རྒྱས་པར་མདོ་དེ་ཉིད་བལྟའོ། ། ༈ ཡོན་ཏན་དཔེ་དང་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་རྒྱས་པར་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། སྒྲིབ་པས་མི་ཕྱེད་པ་དང་མཁྱེན་པ་མི་ ཞན་པ་དང་། མཚུངས་པ་གཞན་མེད་པ་དང་། ཆོས་སྐུ་ལས་གཡོ་བ་མེད་བཞིན་
【現代漢語翻譯】 像羚羊一樣，面板潔凈而細膩，或者像黃金一樣顏色美好，具有這樣優越品質的眾生，遠離喧囂，謹遵堪布（Khenpo，親教師）、洛本（Lobpon，軌範師）和格西（Geshe，善知識）的教誨，因此體毛細緻柔順，每個毛孔長一根，毛髮向右旋向上生長。對一切眾生懷有慈悲之心，遠離用石頭、棍棒、武器的擊打，因此頭髮如無瑕疵的珍寶青金石般湛藍。能使自他進入禪定，身體的丈量如尼拘律陀樹（梵文：Nyagrodha，榕樹）般周匝，四方形的身體如水面般平靜。同樣，塑造如來（Tathagata）的身像，修繕損毀的佛塔（Stupa），救助他人脫離恐懼，調解不和，因此，普賢（Samantabhadra，遍吉）如來是無與倫比的偉大仙人，擁有無熱惱之子的力量，堅固之身，即具大威力者，其身一切圓滿，名為『相好』。 不同的經典有不同的闡述方式，這並非爲了互相否定或彼此調和，而是爲了適應不同根器眾生的心意而分別宣說，因此應當對每一種說法都深信不疑。 因此，具足這三十二種不可思議、光輝燦爛的功德，導師釋迦牟尼（Shakyamuni）稱之為『人中之王』，即佛陀的『相』。 第二，就像在無雲的晴空中顯現月亮的形狀，在秋季清澈的湖水中映現月亮的倒影一樣。同樣，菩薩（Bodhisattva）安住於十地（Bhumi）以及處於勝解行位的修行者們，也能在圓滿報身佛（Sambhogakaya）和化身佛（Nirmanakaya）的佛陀眷屬的壇城中見到。 總結： 第三部分是總結。如是所宣說的六十四種功德，各自都具備往昔的因緣。正如本論所闡述的次第，應當遵循《寶女所問大乘經》的教誨來理解，詳細內容可參考該經。 詳細闡述功德、比喻和原因： 第三部分分為兩點，首先是概要說明：不被遮蔽，智慧不減退，沒有其他可以比擬的，安住於法身（Dharmakaya）而不動搖。
【English Translation】 Like an antelope, with skin that is clean and delicate, or like gold with a beautiful color, beings possessing such excellent qualities, who have abandoned bustle and diligently follow the instructions of the Khenpo (abbot), Lobpon (teacher), and Geshe (spiritual friend), therefore have fine and smooth body hair, with one hair growing from each pore, and the hair spirals upwards to the right. With compassion for all beings, refraining from striking with stones, sticks, or weapons, therefore the hair is as blue as flawless precious lapis lazuli. Able to lead oneself and others into meditative concentration, the measurement of the body is like the circumference of a Nyagrodha tree (Sanskrit: Nyagrodha, banyan tree), the square body is as calm as the surface of water. Similarly, creating images of the Tathagata (Thus Gone One), repairing damaged stupas (reliquary mounds), rescuing others from fear, and reconciling discord, therefore, Samantabhadra (All-Good) Buddha is an unparalleled great ascetic, possessing the power of the son of No Craving, a body of firmness, that is, the body of the greatly powerful one, all-perfect, is called 'Marks and Signs'. Different sutras have different ways of explaining, which is not to negate each other or to reconcile with each other, but to separately proclaim in order to adapt to the minds of beings with different capacities, therefore one should deeply believe in each statement. Therefore, possessing these thirty-two inconceivable, brilliantly shining qualities, the teacher Shakyamuni (Sage of the Shakyas) called them 'King of Men', that is, the 'Signs' of the Buddha. Second, just as the shape of the moon appears in the cloudless clear sky, and the reflection of the moon is seen in the clear blue water of autumn. Similarly, Bodhisattvas (Enlightenment Beings) abiding in the ten Bhumis (grounds) and practitioners in the stage of adhimukti-carya (practice of conviction), can also see the complete circle of the Buddha's retinue in the Sambhogakaya (Enjoyment Body) and Nirmanakaya (Emanation Body) forms of the Buddha. Conclusion: The third part is the conclusion. The sixty-four qualities taught in this way, each possessing the causes of the past. Just as the order explained in this treatise, one should follow the teachings of the Mahayana Sutra 'Questions of the Jewel Girl' to understand, and the detailed content can be found in that sutra. Detailed explanation of the reasons for qualities, metaphors, and analogies: The third part is divided into two points, first is a summary explanation: not obscured, wisdom not diminished, there is no other comparable, abiding in the Dharmakaya (Truth Body) without wavering.
དུ་གཟུགས་ 1-284 སྐུ་གཉིས་སུ་སྣང་བའི་ཕྱིར་རིམ་པ་ལྟར་སྟོབས་ལ་སོགས་པ་རྣམས་རྡོ་རྗེ་དང་སེང་གེ་དང་ ནམ་མཁའ་དག་པ་དང་ཆུའི་ཟླ་བའི་དཔེས་བསྟན་ཏོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས། ཆོས་སྐུའི། གཟུགས་སྐུའི། ཡོན་ཏན་གྱི་དཔེའི་རྒྱུ་ མཚན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བཞིའི་དང་པོ་སྟོབས་བཅུ་རྡོ་རྗེ་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། གནས་དང་ གནས་མིན་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ལ་སོགས་པ་རྣམས་རྡོ་རྗེ་འདྲ་བར་བསྟན་པའི་སྐབས་ཀྱི་གོ་ རིམ་དེ་ལས་སྟོབས་དང་པོ་དྲུག་དང་དེ་ནས་གསུམ་དང་ཐ་མ་གཅིག་གིས་རིམ་པ་བཞིན་དུ་ ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་དང་སྙོམས་པར་འཇུག་པའི་སྒྲིབ་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པ་བག་ ཆགས་དང་བཅས་པ་སྟེ་སྒྲིབ་པ་གསུམ་པོ་ཀུན་བསལ་བས་ལྷ་མིན་གྱི་གོ་ཆ་དང་རྩིག་པ་དང་ ཤིང་ཕུག་པ་དང་བཤིག་པ་དང་བཅད་པ་བཞིན་དུ་སྒྲིབ་པ་གསུམ་པོ་ཕུག་པ་དང་བཤིག་པ་ དང་བཅད་པའི་ཕྱིར་རྡོ་རྗེ་དང་འདྲ་བར་སྦྱར་རོ། །གཞན་ཡང་བརླིང་བ་སྟེ་མི་འགྱུར་བ་དང་ ཁོང་སྟོང་མ་ཡིན་པས་སྙིང་པོ་ཅན་དང་བརྟན་པ་དང་གཞན་གྱིས་མི་ཕྱེད་པས་ན་དྲང་སྲོང་གི་ སྟོབས་བཅུ་ནི་རྡོ་རྗེ་དང་འདྲའོ། །དེ་ཉིད་བཤད་ན་སྟོབས་བཅུ་ཆོས་ཅན། རྡོ་རྗེ་དང་འདྲ་སྟེ། བརླིང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གང་གི་ཕྱིར་བརླིང་བ་ཡིན་ཞེ་ན་སྙིང་པོ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གང་ གི་ཕྱིར་སྙིང་པོ་ཅན་ཡིན་ཞེ་ན་བརྟན་པའི་ཕྱིར་དང་། གང་གི་ཕྱིར་བརྟན་པ་ཡིན་ཞེ་ན་མི་ཕྱེད་ པའི་ཕྱིར་དང་། སྒྲིབ་པས་མི་ཕྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་དེའི་ཕྱིར་ན་རྡོ་རྗེ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་མི་འཇིགས་སེང་གེ་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། གཞན་ལ་འཇིགས་པ་མེད་པའི་ ཕྱིར་དང་རང་ལས་ལྷག་པ་ལ་ལྟོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟན་པའི་ཕྱིར་ དང་སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད་འཇོམས་པའི་རྩལ་ནི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་ལྡན་པས་ན། ཐུབ་པ་ མིའི་སེང་གེ་མི་འཇིགས་པ་བཞི་དང་ལྡན་པ་ནི་རི་དྭགས་སེང་གེ་བཞིན་དུ་འཁོར་གྱི་ཚོགས་ ཀྱི་ནང་དུ་གང་ལ་ཡང་འཇིགས་པ་མི་མངའ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཉིད་བཤད་ན། ཤེས་བྱ་ཀུན་ 1-285 མངོན་སུམ་དུ་མཁྱེན་པས་གང་ཟག་གང་ལས་ཀྱང་མི་མཁྱེན་པར་རྩོད་པས་འཇིགས་པ་ མེད་པར་ནི་རྣམ་པར་གནས་སོ། །དག་པའི་ས་ལ་གནས་པའི་སེམས་ཅན་དང་ཡང་བདག་ མི་མཉམ་ཞིང་ལྷག་པར་གཟིགས་པའི་ཕྱིར་རང་ལ་ལྷག་པ་གཞན་གྱིས་ཕན་འདོགས་པ་ལ་ ལྟོས་པ་མེད་དོ། །ཐུགས་ནི་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གནས་པའི་ཕྱིར་ན་བརྟན་ པ་ཉིད་དོ། །མཆོག་ཏུ་ཡང་དཀའ་བ་མ་རིག་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་ཡང་སྤངས་ཤིང་དེ་ལས་རྒལ་ བའི་ཕྱིར་ན་རྩལ་དང་ལྡན་ནོ། ། གསུམ་པ་མ་འདྲེས་ནམ་མཁའ་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། འཇིག་རྟེན་པ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་དང་ ཉན་ཐོས་འཕགས་པ་དང་རྟེན་འབྲེལ་ལ་མཐའ་གཅིག་ཏུ་སྤྱོད་པ་རང་སངས་རྒྱས་དང་བ
【現代漢語翻譯】 因為顯現為二身，所以依次以金剛、獅子、虛空清凈和水中月亮的譬喻來表示力量等。 第二，詳細解釋分為兩部分：法身的功德譬喻的原因；色身的功德譬喻的原因。 第一部分有四點，第一點是十力與金剛相似的原因：在表示知處非處力等與金剛相似的情況下，從那個次第開始，依次以最初的六力，然後是三力，最後是一力，來消除所知障、入定障和煩惱障及其習氣，即消除所有三種障礙，就像摧毀非天（阿修羅）的盔甲、墻壁、樹木空洞、破壞和斬斷一樣，因為三種障礙被穿透、破壞和斬斷，所以與金剛相似。此外，因為堅固不變、非空心而是有實心、穩固且不可被他人摧毀，所以正士（佛陀）的十力與金剛相似。如果解釋它本身，那麼十力，法性，與金剛相似，因為堅固。如果問為什麼堅固，因為有實心。如果問為什麼有實心，因為穩固。如果問為什麼穩固，因為不可摧毀。因為不被障礙摧毀的原因，所以像金剛一樣。 第二，無畏與獅子相似的原因：因為對他人沒有恐懼，不依賴於超過自己者，安住于禪定，並且具備摧毀一切障礙的圓滿能力，所以能仁（佛陀）是人中獅子，具有四種無畏，就像獅子一樣，在眷屬眾中對任何事物都沒有恐懼。如果解釋它本身，因為現量了知一切所知，所以對於任何人都不知曉而辯論沒有畏懼。對於安住在清凈地的眾生，因為自己不平等且能更勝一籌地觀察，所以不依賴於其他超過自己者的幫助。因為心專注於一切法，所以是穩固的。因為也捨棄了最極困難的無明習氣之地，並且超越了它，所以具有能力。 第三，不混雜與虛空相似的原因：因為與世間人、聲聞聖者和完全依緣起而行持的獨覺（辟支佛）不混雜。
【English Translation】 Because they appear as two bodies, the powers and so on are shown by the examples of the vajra, the lion, the purity of the sky, and the moon in the water, respectively. Second, the detailed explanation has two parts: the reason for the example of the qualities of the Dharmakaya; the reason for the example of the qualities of the Rupakaya. The first part has four points, the first of which is the reason why the ten powers are like a vajra: In the case of showing that the power of knowing what is and is not, etc., is like a vajra, from that order, the first six powers, then three, and finally one, respectively, eliminate the obscuration of knowledge, the obscuration of meditative absorption, and the obscuration of afflictions together with their imprints, that is, all three obscurations are eliminated, just as the armor of the Asuras, walls, hollow trees, destruction, and cutting are destroyed, because the three obscurations are pierced, destroyed, and cut, so they are compared to the vajra. Furthermore, because they are firm and unchanging, not empty but have essence, are stable, and cannot be broken by others, the ten powers of the sage (Buddha) are like a vajra. If we explain it itself, the ten powers, the Dharma nature, are like a vajra because they are firm. If you ask why they are firm, it is because they have essence. If you ask why they have essence, it is because they are stable. If you ask why they are stable, it is because they are unbreakable. Because of the reason that they are not broken by obscurations, they are like a vajra. Second, the reason why fearlessness is like a lion: Because there is no fear of others, there is no dependence on those who are superior to oneself, one abides in meditative stabilization, and one possesses the perfect ability to destroy all obscurations, the Thubpa (Buddha) is a lion among humans, possessing four fearlessnesses, just as a lion among animals has no fear of anything in the assembly of attendants. If we explain it itself, because one directly knows all knowable things, one is fearless in arguing that one does not know anything from anyone. For sentient beings abiding in the pure realm, because one is not equal to oneself and observes even better, one does not depend on the help of others who are superior to oneself. Because the mind abides single-pointedly on all dharmas, it is stable. Because one has also abandoned the ground of ignorance and habitual tendencies, which is also extremely difficult, and has transcended it, one possesses ability. Third, the reason why non-mixture is like the sky: Because it is not mixed with worldly people, Shravaka (hearer) saints, and solitary realizers (Pratyekabuddhas) who practice solely based on dependent origination.
ློ་ ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་རང་བྱུང་སངས་རྒྱས་རྣམས་གོང་ནས་གོང་དུ་བློ་དག་གི་ཁྱད་ པར་ཕྲ་ཞིང་ཟབ་པའི་ཕྱིར་དཔེ་ནི་འབྱུང་བ་རྣམ་པ་ལྔ་བསྟན་ཏེ་ས་སོགས་ལྔ་སྔ་མ་རགས་ལ་ ཕྱི་མ་ཕྲ་བ་བཞིན་ནོ། །གཞན་ཡང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མ་འདྲེས་པ་འདི་འཇིག་རྟེན་ཀུན་གྱི་ཉེ་ བར་འཚོ་བའི་གཞི་དང་རྟེན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ས་ཆུ་མེ་རླུང་རྣམས་དང་ཡང་མཚུངས་ལ། འཇིག་ རྟེན་པ་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་འཕགས་པ་འོག་མ་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ལས་ ཀྱང་འདས་པའི་ཕྱིར་ས་སོགས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ལས་འདས་པའི་ནམ་མཁའ་བཞིན་ནོ། ། བཞི་པ་དེ་རྣམས་དབྱེར་མེད་ཆོས་སྐུས་ཕྱེ་བ་ནི། དེ་ལྟར་སྟོབས་བཅུ་ལ་སོགས་པ་བྲལ་ བའི་ཡོན་ཏན་སུམ་ཅུ་དང་ནི་རྩ་གཉིས་པོ་འདི་བྲལ་འབྲས་ཆོས་སྐུས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་ཡོན་ཏན་ ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་ནོར་བུ་རིན་ཆེན་དེ་རང་གི་འོད་དང་མདོག་དང་དབྱིབས་དང་དབྱེ་བ་མེད་ པ་བཞིན་དུ་ཆོས་སྐུ་དང་དབྱེ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། གདུལ་བྱས་མཐོང་ན་སེམས་དང་བས་ཚིམ་པར་བྱེད་པའི་ཡོན་ཏན་གང་ ཞིག་མཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཞེས་བྱ་བ་རྣམས་ནི། སྤྲུལ་པའི་སྐུ་དང་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ལ་ 1-286 རྫོགས་པར་ནི་ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྐུ་སྟེ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ལ་བརྟེན་པའི་ཡོན་ཏན་ཡིན་ནོ། །གཟུགས་སྐུ་གཉིས་སུ་བྱེད་པའི་རྒྱུ་ནི་གདུལ་བྱའི་སེམས་སྒྲིབ་པ་དག་པ་ལས་རིང་བ་སོ་སྐྱེ་ དང་ཉན་ཐོས་སོགས་དང་། སེམས་ཅན་དག་པ་ལས་ཉེ་བ་བྱང་སེམས་སར་གནས་རྣམས་ ལ་རིམ་པ་བཞིན་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་སྣ་ཚོགས་དང་རྒྱལ་བའི་དག་པའི་འཁོར་གྱི་དཀྱིལ་ འཁོར་དུ་རིམ་པ་ལྟར་དཔེར་ན་ཆུ་ནང་དུ་ཟླ་བའི་གཟུགས་བརྙན་མཐོང་བ་དང་། ནམ་མཁར་ ཟླ་བའི་གཟུགས་དངོས་མཐོང་བ་བཞིན་དུ་གཟུགས་སྐུ་དེ་མཐོང་བའི་ཚུལ་ནི་སྤྲུལ་སྐུ་དང་ ལོངས་སྐུ་རྣམ་པ་གཉིས་སོ། ། ༈ སྤྱི་དོན་གྱི་ཡོན་ཏན་གཞན་དག་བཤད་པ། ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་གཙོ་བོར་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་གཙོ་བོར་བཤད་པ། གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་ གཙོ་བོར་བཤད་པ། སྤྱིའི་རྣམ་གཞག་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། ། དང་པོ་ནི། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་དུ། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་དང་། །རྣམ་པར་ཐར་ དང་མཐར་གྱིས་ནི། །སྙོམས་འཇུག་དགུ་ཡི་བདག་ཉིད་དང་། །ཟད་པར་བཅུ་ཡི་བདག་ཉིད་ དང་། །ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་སྐྱེ་མཆེད་ནི། །རབ་ཏུ་དབྱེ་བས་རྣམ་བརྒྱད་དང་། །ཉོན་མོངས་ མེད་དང་སྨོན་མཁྱེན་དང་། །མངོན་ཤེས་སོ་སོ་ཡང་དག་རིག །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དག་བཞི་ དང་། །དབང་བཅུ་དང་ནི་སྟོབས་བཅུ་དང་། །མི་འཇིགས་པ་ནི་བཞི་དག་དང་། །བསྲུང་བ་ མེད་པ་རྣམ་གསུམ་དང་། །དྲན་པ་ཉེར་གཞག་རྣམ་གསུམ་དང་། །བསྙེལ་བ་མི་མངའི་ཆོས་ ཉིད་དང་། །བག་ཆགས་ཡང་དག་བཅོམ་པ་དང་། །སྐྱེ་ལ་ཐུ
【現代漢語翻譯】 具有智慧的菩薩和自然成就的佛陀們，由於智慧越來越純凈，其差別細微而深刻，因此用五大（藏文：འབྱུང་བ་རྣམ་པ་ལྔ་，梵文天城體：पंचमहाभूत，梵文羅馬擬音：pañcamahābhūta，漢語字面意思：五種大元素）來比喻，即地等五大，前者粗糙，後者精細。此外，佛陀的不共之處是世間一切眾生賴以生存的基礎和依靠，因此也與地、水、火、風等相同。由於超越了世間和出世間（低階）聖者的法相，因此如同超越地等特性的虛空。 第四，這些以無別法身來區分：如是，十力等遠離的三十種功德以及這二根本（指智慧和慈悲），是遠離果——法身所完全區分的功德。例如，珍寶與其自身的光芒、顏色、形狀和區分不可分割一樣，與法身不可分割。 第二，如果被調伏者見到，能使內心歡喜滿足的功德，即三十二相，是依于化身和對大乘佛法的圓滿受用身，也就是色身二身的功德。顯現色身二身的因是：心遠離垢染的凡夫和聲聞等，以及心接近清凈的菩薩地上者，依次在各種不同的世界和勝者的清凈眷屬壇城中，次第如水中見到月亮的倒影，以及在天空中見到真實的月亮一樣，見到色身的方式是化身和報身兩種。 總義的其它功德解說：主要解說法身的功德。分為二：一、主要解說法身的功德；二、主要解說色身的功德；三、共同的相狀確定。 第一：在《現觀莊嚴論》中說：『菩提分法無量，解脫及漸次，等至九自性，及十遍處性，勝伏生處是，由勝差別八，無惱及愿智，異生各別知，一切相清凈四，十自在及十力，四無畏及三護，三念住及無忘，斷盡習氣性，生究竟邊際。』
【English Translation】 The wise Bodhisattvas and naturally enlightened Buddhas, due to the increasingly pure wisdom, have subtle and profound differences. Therefore, the five elements (藏文：འབྱུང་བ་རྣམ་པ་ལྔ་，梵文天城體：पंचमहाभूत，梵文羅馬擬音：pañcamahābhūta，漢語字面意思：five great elements) are used as a metaphor, that is, the five elements of earth, etc., the former being coarse and the latter being fine. In addition, the uniqueness of the Buddha is the foundation and reliance on which all beings in the world live, so it is also the same as earth, water, fire, and wind. Because it transcends the characteristics of the Dharma of worldly and transmundane (lower) saints, it is like the sky that transcends the characteristics of earth, etc. Fourth, these are distinguished by the undifferentiated Dharmakaya: Thus, the thirty virtues of being free from the ten powers, etc., and these two roots (referring to wisdom and compassion), are the virtues that are completely distinguished by the result of being free—the Dharmakaya. For example, just as a precious gem is inseparable from its own light, color, shape, and distinction, it is inseparable from the Dharmakaya. Second, if seen by those to be tamed, the merit of making the mind happy and satisfied, that is, the thirty-two marks, is based on the Emanation Body and the perfect Enjoyment Body of the Mahayana Dharma, that is, the merits of the two Form Bodies. The cause of manifesting the two Form Bodies is: ordinary people and Shravakas, etc., whose minds are far from being defiled, and Bodhisattvas on the Bhumis whose minds are close to purity, respectively in various different worlds and in the mandala of the pure retinue of the Victorious Ones, in sequence, just as seeing the reflection of the moon in the water, and seeing the real moon in the sky, the way to see the Form Body is the two aspects of the Nirmanakaya and the Sambhogakaya. Explanation of other general merits: Mainly explaining the merits of the Dharmakaya. Divided into two: 1. Mainly explaining the merits of the Dharmakaya; 2. Mainly explaining the merits of the Rupakaya; 3. Determining the common characteristics. First: In the 'Ornament of Clear Realization' it says: 'The aspects of enlightenment are immeasurable, liberation and gradual, the nature of the nine Samapattis, and the nature of the ten pervasions, the overcoming birth is, by the superior difference eight, without affliction and wishful wisdom, different beings know separately, all aspects are pure four, ten freedoms and ten powers, four fearlessnesses and three protections, three mindfulnesses and non-forgetting, the nature of exhausting habits, the ultimate boundary of birth.'
གས་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་། །ཐུབ་པ་ ཁོ་ནའི་མ་འདྲེས་ཆོས། །བཅྭ་བརྒྱད་བཤད་པ་གང་ཡིན་དང་། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ ཉིད་དང་། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཞེས་ཏེ། ལུས་དང་ཚོར་བ་དང་སེམས་དང་ཆོས་ དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་བཞི་དྲན་པ་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། མི་དགེ་བ་སྐྱེས་ པ་རྣམས་སྤོང་བ་དང་མ་སྐྱེས་པ་རྣམས་མི་སྐྱེ་བ་དང་དགེ་བ་སྐྱེས་པ་རྣམས་འཕེལ་བ་དང་མ་ 1-287 སྐྱེས་པ་རྣམས་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་བརྩོན་པ་ཡང་དག་པར་སྤོང་བ་བཞི་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་མཚན་ ཉིད་ཅན་དང་། འདུན་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་དང་སེམས་དང་དཔྱོད་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་ བཞི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། དད་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་དང་དྲན་པ་དང་ཏིང་ ངེ་འཛིན་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་དབང་པོ་ལྔ་འཕགས་པའི་ལམ་སྒྲུབ་པ་ལ་དབང་བྱེད་པའི་མཚན་ ཉིད་ཅན་དང་། དད་པ་ལ་སོགས་པའི་སྟོབས་ལྔ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཀྱི་མི་རྫི་བའི་མཚན་ཉིད་ ཅན་དང་། དྲན་པ་དང་ཆོས་རབ་ཏུ་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་དང་དགའ་བ་དང་ ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་བཏང་སྙོམས་ཡང་དག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་བདུན་ དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པར་བྱེད་པའི་ཡང་དག་གི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། ཡང་ དག་པའི་ལྟ་བ་དང་རྟོག་པ་དང་ངག་དང་ལས་ཀྱི་མཐའ་དང་འཚོ་བ་དང་རྩོལ་བ་དང་དྲན་པ་ དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏེ་འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་སྒོམ་ལམ་གྱི་ཡང་དག་གི་མཚན་ ཉིད་ཅན་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་ཆོས་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་ནོ། །བྱམས་པ་དང་ སྙིང་རྗེ་དང་དགའ་བ་དང་བཏང་སྙོམས་ཚད་མེད་པ་བཞི་སེམས་ཅན་རྣམས་སྡུག་བསྔལ་དང་ བྲལ་བ་དང་ཕན་བདེ་ཐོབ་པར་འདོད་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། གཟུགས་ཅན་གཟུགས་ ལ་ལྟ་བ་དང་ནང་གཟུགས་མེད་པར་ཤེས་པ་དང་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ལ་ལྟ་བ་དང་སྡུག་པའི་ རྣམ་པར་ཐར་པ་ལུས་ཀྱིས་མངོན་སུམ་དུ་བྱས་ནས་རྫོགས་པར་བྱས་ཏེ་གནས་པ་དང་ནམ་ མཁའ་མཐའ་ཡས་སྐྱེ་མཆེད་དང་རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས་སྐྱེ་མཆེད་དང་ཅི་ཡང་མེད་པའི་སྐྱེ་ མཆེད་དང་འདུ་ཤེས་དང་འདུ་ཤེས་མེད་མིན་སྐྱེ་མཆེད་དང་། འདུ་ཤེས་དང་ཚོར་བ་འགོག་ པའི་རྣམ་པར་ཐར་པ་སྟེ་བརྒྱད་དང་བསམ་གཏན་བཞི་དང་གཟུགས་མེད་བཞི་དང་འགོག་པ་ སྟེ་མཐར་གྱིས་གནས་པའི་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དགུ་དང་། ཟད་པར་ས་དང་ཆུ་དང་མེ་དང་ རླུང་དང་སྔོན་པོ་དང་སེར་པོ་དང་དམར་པོ་དང་དཀར་པོ་དང་ནམ་མཁའ་དང་རྣམ་པར་ཤེས་ 1-288 པ་སྟེ་ཟད་པར་བཅུ་དང་། ནང་གཟུགས་སུ་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ཆུང་ངུ་དང་ ཆེན་པོ་གཉིས་དང་ནང་གཟུགས་མེད་པར་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ཆུང་ངུ་དང་ ཆེན་པོ་དང་སྔོན་པོ་སོགས་བཞི་ཟིལ་གྱིས་མནན་ནས་ཤེས་ཤིང་མཐོང་བ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་ པའི་སྐྱེ་མཆེ
【現代漢語翻譯】 『偉大的自在者』（Maheśvara）和『唯一的導師』（Thubpa）的無雜之法，是指十八界的闡述，以及『一切相智』（Sarvākārajñatā）和被稱為『法身』（Dharmakāya）的境界。 四念住，即身念住、受念住、心念住、法念住，具有正念和智慧的特性。四正勤，即對於已生之惡不善法，為斷除而精進；對於未生之惡不善法，為不生而精進；對於已生之善法，為增長而精進；對於未生之善法，為生起而精進，具有精進的特性。四神足，即欲神足、勤神足、心神足、觀神足，具有禪定的特性。五根，即信根、勤根、念根、定根、慧根，具有在證悟聖道上起主導作用的特性。五力，即信力等五力，具有摧毀不順品（負面力量）的特性。七覺支，即念覺支、擇法覺支、精進覺支、喜覺支、輕安覺支、定覺支、舍覺支，具有如實證悟真如的特性。八正道，即正見、正思、正語、正業、正命、正精進、正念、正定，具有修道之道的特性。以上總共三十七道品。 四無量心，即慈無量心、悲無量心、喜無量心、舍無量心，具有愿一切眾生離苦得樂的特性。八解脫，即有色身觀諸色解脫、內無色想觀外色解脫、凈解脫身作證具足住解脫、空無邊處解脫、識無邊處解脫、無所有處解脫、非想非非想處解脫、滅受想定解脫。九次第定，即四禪定、四無色定和滅盡定。十遍處，即地遍、水遍、火遍、風遍、青遍、黃遍、赤遍、白遍、空遍、識遍。八勝處，即內有色想外觀色少、內有色想外觀色多、內無色想外觀色少、內無色想外觀色多，以及青等四種顏色勝處，通過勝解和現見來了知。
【English Translation】 『The Great Lord』 (Maheśvara) and the undiluted Dharma of 『The Only Teacher』 (Thubpa) refer to the explanation of the eighteen elements, as well as the state of 『All-Knowingness』 (Sarvākārajñatā) and what is called the 『Dharmakāya』 (Body of Dharma). The four mindfulnesses, namely mindfulness of body, mindfulness of feeling, mindfulness of mind, and mindfulness of phenomena, have the characteristic of mindfulness and wisdom. The four right efforts, namely the effort to abandon arisen unwholesome dharmas, the effort to prevent the arising of unwholesome dharmas, the effort to increase arisen wholesome dharmas, and the effort to generate unarisen wholesome dharmas, have the characteristic of diligence. The four legs of miraculous power, namely the leg of aspiration, the leg of diligence, the leg of mind, and the leg of investigation, have the characteristic of samadhi. The five faculties, namely the faculty of faith, the faculty of diligence, the faculty of mindfulness, the faculty of samadhi, and the faculty of wisdom, have the characteristic of dominating the accomplishment of the noble path. The five powers, namely the five powers such as the power of faith, have the characteristic of subduing opposing forces. The seven branches of enlightenment, namely the branch of mindfulness, the branch of investigation of dharmas, the branch of diligence, the branch of joy, the branch of tranquility, the branch of samadhi, and the branch of equanimity, have the characteristic of directly realizing suchness. The eightfold noble path, namely right view, right thought, right speech, right action, right livelihood, right effort, right mindfulness, and right samadhi, has the characteristic of the path of meditation. These are the thirty-seven factors conducive to enlightenment. The four immeasurables, namely immeasurable loving-kindness, immeasurable compassion, immeasurable joy, and immeasurable equanimity, have the characteristic of wishing all sentient beings to be free from suffering and to attain happiness. The eight liberations, namely the liberation of contemplating forms with a body that has form, the liberation of contemplating external forms without internal form, the liberation of realizing and abiding in the liberation of the pure body, the liberation of the sphere of infinite space, the liberation of the sphere of infinite consciousness, the liberation of the sphere of nothingness, the liberation of the sphere of neither perception nor non-perception, and the liberation of the cessation of perception and feeling. The nine successive abidings, namely the four dhyanas, the four formless absorptions, and the cessation. The ten all-pervading spheres, namely earth, water, fire, wind, blue, yellow, red, white, space, and consciousness. The eight victories, namely having the perception of form internally and seeing few forms externally, having the perception of form internally and seeing many forms externally, having no perception of form internally and seeing few forms externally, having no perception of form internally and seeing many forms externally, and the four colors such as blue, knowing and seeing by overcoming them.
ད་བརྒྱད་དེ། དེ་ལྟར་རྣམ་ཐར་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཞི་གནས་དང་ལྷག་མཐོང་ གི་མཚན་ཉིད་ཅན་ནོ། །ཉོན་མོངས་མེད་པ་དང་། སྨོན་ལམ་མཁྱེན་པ་དང་གཉིས་ཏིང་ངེ་ འཛིན་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་རྫུ་འཕྲུལ་དང་ལྷའི་རྣ་བ་དང་གཞན་གྱི་སེམས་ ཤེས་པ་དང་སྔོན་གྱི་གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པ་དང་ལྷའི་མིག་དང་ཟག་པ་ཟད་པའི་མངོན་པར་ ཤེས་པ་དྲུག་ལྐོག་གྱུར་ཤེས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། ཆོས་དང་དོན་དང་ངེས་པའི་ཚིག་དང་ སྤོབས་པ་སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་བཞི་ཤེས་རབ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་ དང་རྟེན་དང་དམིགས་པ་དང་ཐུགས་དང་ཡེ་ཤེས་ཡོངས་སུ་དག་པ་བཞི་ཞི་ལྷག་གི་མཚན་ ཉིད་ཅན་དང་། ཚེ་དང་སེམས་དང་ཡོ་བྱད་དང་ལས་དང་སྐྱེ་བ་དང་མོས་པ་དང་སྨོན་ལམ་དང་ རྫུ་འཕྲུལ་དང་ཡེ་ཤེས་དང་ཆོས་ལ་དབང་བ་བཅུ་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་དབང་བསྒྱུར་བའི་ མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། སྟོབས་དང་མི་འཇིགས་པ་སྔར་བཤད་པ་དང་། སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་ སྤྱོད་པ་ལ་ཉེས་པ་སྦེད་པའི་སྲུང་བ་མེད་པ་གསུམ་སྤྱོད་པ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ དང་། ཆོས་སྟོན་པ་ན་གུས་པ་དང་མ་གུས་པ་དང་འདྲེས་མར་ཉན་པ་ལ་ཆགས་པ་དང་སྡང་བ་ དང་དེ་གཉིས་འདྲེས་པ་མེད་པ་དྲན་པ་ཉེར་གཞག་གསུམ་བཏང་སྙོམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་ དང་། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ལ་བསྙེལ་ཞིང་དུས་ལས་འདའ་བ་མི་མངའ་བ་ཕྲིན་ལས་དོན་ཡོད་ པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། སྒྲིབ་པའི་བག་ཆགས་ཡང་དག་པར་བཅོམ་པ་སྤངས་པ་མཐར་ ཐུག་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། གདུལ་བྱ་ལ་ཉིན་མཚན་དུས་དྲུག་ཏུ་གཟིགས་པའི་ཐུགས་ རྗེ་ཆེན་པོ་གཞན་དོན་ལ་བརྩོན་པ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། མ་འདྲེས་བཅྭ་ 1-289 བརྒྱད་སྔར་བཤད་པ་དང་། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྐྱེ་མེད་དུ་ རྟོགས་ཤིང་དོན་གཉིས་མཐར་ཐུག་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། དང་གིས་བསྡུས་པ་ལམ་ཤེས་ པ་དང་གཞི་ཤེས་པ་སྟེ། གཉིས་པོ་རིམ་པ་ལྟར། ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་ལམ་རང་བཞིན་མེད་པར་ ཤེས་ཤིང་ཡང་དག་པའི་མཐའ་མངོན་དུ་མི་བྱེད་པར་གཞན་དོན་བྱེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ དང་། བདག་མེད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་ཤིང་སྤངས་རྟོགས་ཕྱོགས་རེ་བར་གྱུར་པའི་མཚན་ ཉིད་ཅན་ནོ། །དེ་ལྟར་དེ་དག་ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་ཆེ་ལོང་བསྡུས་པ་སྟེ། རྒྱས་པར་ནི་ཡུམ་ རྣམས་སུ། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ལྟ་ཇི་སྙེད་ཅིག་བརྗོད་པར་བགྱི་སྟེ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ ཡོན་ཏན་ནི་ཚད་མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་སོགས་དང་། མདོ་རྣམས་སུ་མི་འབྲལ་བའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ ཆོས་གང་གཱ་ཀླུང་གི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པ་ཞེས་སོགས་གསུངས་ཏེ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའོ། ། ༈ གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་གཙོ་བོར་བཤད་པ། གཉིས་པ་ནི། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་དུ། ཐུབ་པའི་སེན་མོ་ཟངས་མདོག་དང་། །མདོག་ སྣུམ་མཐོ་དང་སོར་མ
【現代漢語翻譯】 再者，八者是：如此這般的種種行相，具有寂止和勝觀的體性。沒有煩惱和知曉願望二者，具有等持和智慧的體性。以及六種神通——天眼、天耳、他心通、宿命通、天眼通和漏盡通，具有了知隱蔽的體性。四種無礙解——法無礙解、義無礙解、詞無礙解、辯才無礙解，具有智慧和等持的體性。四種清凈——所依清凈、所緣清凈、心清凈、智慧清凈，具有寂止和勝觀的體性。十自在——壽命自在、心自在、資具自在、業自在、生自在、勝解自在、愿自在、神力自在、智自在、法自在，具有隨欲自在的體性。力量和無畏如前所述。身語意之行沒有隱藏過失的三種守護，具有行為完全清凈的體性。說法時，對於恭敬、不恭敬和混合聽法沒有貪執、嗔恨以及二者混合，三種近念住具有舍的體性。對於利益有情不忘失且不逾越時節，具有事業不虛耗的體性。徹底摧毀障礙的習氣，具有斷證究竟的體性。以大悲心晝夜六時觀照所化眾生，具有為利他而精勤任運成就的體性。十八不共法如前所述。一切種智通達一切法無生，具有二利究竟的體性。以『和』字連線，道智和基智，二者次第了知三乘道的自性空，不顯現真實的邊而利益他人的體性。現證無我，具有斷證偏頗的體性。如是，這些是法身功德的概括，廣說則在《般若經》中，『如來法身功德，若欲宣說，窮劫莫盡，何以故？如來法身功德，無量無限。』等等，以及在經典中說『不離之功德法如恒河沙數』等等，是不可思議的。 主要宣說色身功德： 第二是，在《現觀莊嚴論》中說：『佛之指爪赤銅色，潤澤高顯指圓滿。』
【English Translation】 Furthermore, the eight are: Thus, these various aspects are characterized by tranquility and insight. The absence of afflictions and the knowledge of aspirations, both characterized by meditative stabilization and wisdom. And the six superknowledges—divine eye, divine ear, knowledge of others' minds, recollection of past lives, divine eye, and the exhaustion of defilements—characterized by knowing the hidden. The fourfold analytical understanding—analytical understanding of the Dharma, analytical understanding of meaning, analytical understanding of language, and analytical understanding of eloquence—characterized by wisdom and meditative stabilization. The four purities—purity of basis, purity of object, purity of mind, and purity of wisdom—characterized by tranquility and insight. The ten powers—power over life, power over mind, power over resources, power over actions, power over birth, power over aspiration, power over wishes, power over miraculous abilities, power over wisdom, and power over Dharma—characterized by mastery as desired. The powers and fearlessnesses as previously explained. The three protections against concealing faults in body, speech, and mind, characterized by completely pure conduct. When teaching the Dharma, the absence of attachment, aversion, or a mixture of both towards respectful, disrespectful, or mixed listening, the three close placements of mindfulness characterized by equanimity. Not forgetting and not exceeding the time for benefiting sentient beings, characterized by effective activity. Completely destroying the habitual tendencies of obscurations, characterized by ultimate abandonment and realization. Observing beings to be tamed with great compassion six times day and night, characterized by spontaneous accomplishment of diligently working for the benefit of others. The eighteen unshared qualities as previously explained. Omniscience realizing all phenomena as unborn, characterized by the ultimate benefit of oneself and others. Connected by 'and', the knowledge of paths and the knowledge of the basis, the two in sequence knowing the selflessness of the three vehicles' paths, not manifesting the true extreme but benefiting others. Directly realizing selflessness, characterized by partiality in abandonment and realization. Thus, these are the condensed qualities of the Dharmakaya; extensively, in the Prajnaparamita Sutras, 'If one were to describe the qualities of the Tathagata's Dharmakaya, it would not be exhausted even in an eon. Why? The qualities of the Tathagata's Dharmakaya are immeasurable and limitless.' And in the sutras, it is said, 'The qualities of inseparable Dharma are more numerous than the sands of the Ganges River,' and so forth, which are inconceivable. Principally Explaining the Qualities of the Rupakaya: Secondly, in the Ornament for Clear Realization, it says: 'The Buddha's nails are the color of red copper, lustrous, high, and the fingers are full.'
ོ་རྣམས། །ཟླུམ་རྒྱས་བྱིན་གྱིས་ཕྲ་བ་དང་། །རྩ་མི་མངོན་དང་མདུད་ པ་མེད། །ལོང་བུ་མི་མངོན་ཞབས་མཉམ་དང་། །སེང་གེ་གླང་ཆེན་བྱ་དང་ནི། །ཁྱུ་མཆོག་ སྟབས་གཤེགས་གཡས་ཕྱོགས་དང་། །མཛེས་གཤེགས་དྲང་དང་འཁྲིལ་བག་ཆགས། །བྱི་ དོར་བྱས་འདྲ་རིམ་པར་འཚམ། །གཙང་དང་འཇམ་དང་དག་པའི་སྐུ། །མཚན་ནི་ཡོངས་སུ་ རྫོགས་པ་དང་། །སྐུ་ཡི་ཁོ་ལག་ཡངས་ཤིང་བཟང་། །གོམ་སྙོམས་པ་དང་སྤྱན་གཉིས་ནི། །དག་དང་གཞོན་ཤ་ཅན་ཉིད་དང་། །སྐུ་ཞུམ་མེད་དང་རྒྱས་པ་དང་། །ཤིན་ཏུ་གྲི མས་པའི་སྐུ་ ཉིད་དང་། །ཡན་ལག་ཤིན་ཏུ་རྣམ་འབྱེད་དང་། །གཟིགས་པ་སྒྲིབ་མེད་དག་པ་དང་། །དཀུ་ ཟླུམ་སྐབས་ཕྱིན་མ་རྙོངས་དང་། །ཕྱང་ངེ་བ་དང་ལྟེ་བ་ནི། །ཟབ་དང་གཡས་ཕྱོགས་འཁྱིལ་ པ་དང་། །ཀུན་ནས་བལྟ་ན་སྡུག་པ་དང་། །ཀུན་སྤྱོད་གཙང་དང་སྐུ་ལ་ནི། །སྨེ་བ་ནག་བག་ མེད་པ་དང་། །ཕྱག་ནི་ཤིང་བལ་ལྟར་འཇམ་དང་། །ཕྱག་རིས་མདངས་ཡོད་ཟབ་རིང་དང་། 1-290 །ཞལ་ནི་ཧ་ཅང་མི་རིང་དང་། །མཆུ་ནི་བིམ་པ་ལྟར་དམར་དང་། །ལྗགས་མཉེན་པ་དང་སྲབ་ པ་དང་། །དམར་དང་འབྲུག་གི་སྒྲ་ཉིད་དང་། །གསུང་མཉེན་འཇམ་དང་མཆེ་བ་ཟླུམ། །རྣོ་ དང་དཀར་དང་མཉམ་པ་དང་། །བྱིན་གྱིས་ཕྲ་དང་ཤངས་མཐོ་དང་། །མཆོག་ཏུ་དག་པ་དག་ དང་ནི། །སྤྱན་ཡངས་པ་དང་རྫི་མ་སྟུག །པད་མའི་འདབ་མ་འདྲ་བ་དང་། །སྨིན་ཚུགས་རིང་ དང་འཇམ་པ་དང་། །སྣུམ་དང་སྤུ་ནི་མཉམ་པ་དང་། །ཕྱག་རིང་རྒྱས་དང་སྙན་མཉམ་དང་། །ཉམས་པ་རྣམ་པར་སྤངས་པ་དང་། །དཔྲལ་བ་ལེགས་པར་འབྱེས་པ་དང་། །དབྱེས་ཆེ་བ་ དང་དབུ་རྒྱས་དང་། །དབུ་སྐྲ་བུང་བ་ལྟར་གནག་དང་། །སྟུག་དང་འཇམ་དང་མ་འཛིངས་ དང་། །མི་གཤོར་དྲི་ཞིམ་སྐྱེས་བུ་ཡི། །ཡིད་ནི་འཕྲོག་པར་བྱེད་པ་དང་། །དཔལ་གྱི་བེའུ་དང་ བཀྲ་ཤིས་ནི། །སངས་རྒྱས་དཔེ་བྱད་བཟང་པོར་བཞེད། །ཅེས་གསུངས་པ་དཔེ་བྱད་བརྒྱད་ ཅུ་དང་། གསང་བ་བསམ་མི་ཁྱབ་ཏུ་གསུངས་པ་གསུང་དབྱངས་ཡན་ལག་དྲུག་ཅུ་སྟེ། མཉེན་ དང་འཇམ་དང་ཡིད་འོང་དང་། །ཡིད་དུ་འཐད་དང་དག་པ་དང་། །དྲི་མ་མེད་དང་གསལ་བ་ དང་། །སྙན་ཅིང་འཇེབས་དང་མཉན་པར་འོས། །མི་ཚུགས་པ་དང་སྙན་པ་དང་། །དུལ་བ་ དང་ནི་མི་རྩུབ་པ། །མི་བསླང་བ་དང་རབ་ཏུ་དུལ། །རྣར་སྙན་པ་དང་ལུས་སིམ་བྱེད། །སེམས་ སིམ་བྱེད་དང་སྙིང་དགར་བྱེད། །དགའ་བདེ་སྐྱེད་དང་ཡོངས་གདུང་མེད། །ཀུན་ཤེས་བྱ་དང་ རྣམ་རིག་བྱ། །རྣམ་པར་གསལ་དང་དགའ་བར་བྱེད། །མངོན་དགའ་བྱེད་དང་ཀུན་ཤེས་ བྱེད། །རྣམ་རིག་བྱེད་དང་རིགས་པ་དང་། །འབྲེལ་པ་དང་ནི་ཟློས་སྐྱོན་མེད། །སེང་གེའི་སྒྲ་ཡི་ ཤུགས་དང་ནི། །གླང་པོ་ཆེ་ཡི་སྒྲ་སྐད་དང་། །འབྲུག་སྒྲའི་དབྱངས་དང་ཀླུ་དབང་སྒྲ། །དྲི་ཟ་ཡི་ ནི་གླུ་དབྱངས་དང་། །ཀ་ལ་བིང་ཀའི་སྒྲ་དབྱ
【現代漢語翻譯】 སྐུ་ཡི་དྲི་མ་མེད་པ་དེ་དག་ནི། །（這些身體的無垢之處是：） ཟླུམ་རྒྱས་བྱིན་གྱིས་ཕྲ་བ་དང་། །（圓潤豐滿，恩澤纖細，） རྩ་མི་མངོན་དང་མདུད་པ་མེད། །（脈絡不顯，沒有結節，） ལོང་བུ་མི་མངོན་ཞབས་མཉམ་དང་། །（腸道不顯，足跟平齊，） སེང་གེ་གླང་ཆེན་བྱ་དང་ནི། །（如獅子、大象、鳥和，） ཁྱུ་མཆོག་སྟབས་གཤེགས་གཡས་ཕྱོགས་དང་། །（牛王般步伐穩健，右旋而行，） མཛེས་གཤེགས་དྲང་དང་འཁྲིལ་བག་ཆགས། །（行走優雅端莊，姿態嫵媚動人，） བྱི་དོར་བྱས་འདྲ་རིམ་པར་འཚམ། །（如同擦拭乾凈般，次第相宜，） གཙང་དང་འཇམ་དང་དག་པའི་སྐུ། །（清凈、柔和、潔白的身體，） མཚན་ནི་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དང་། །（相好圓滿具足，） སྐུ་ཡི་ཁོ་ལག་ཡངས་ཤིང་བཟང་། །（肢體寬廣而美好，） གོམ་སྙོམས་པ་དང་སྤྱན་གཉིས་ནི། །（步伐平穩，雙眼，） དག་དང་གཞོན་ཤ་ཅན་ཉིད་དང་། །（清凈且充滿青春活力，） སྐུ་ཞུམ་མེད་དང་རྒྱས་པ་དང་། །（身體不萎縮且豐滿，） ཤིན་ཏུ་གྲི མས་པའི་སྐུ་ཉིད་དང་། །（身體非常緊緻，） ཡན་ལག་ཤིན་ཏུ་རྣམ་འབྱེད་དང་། །（肢體非常分明，） གཟིགས་པ་སྒྲིབ་མེད་དག་པ་དང་། །（目光無礙清澈，） དཀུ་ཟླུམ་སྐབས་ཕྱིན་མ་རྙོངས་དང་། །（腰部圓潤，胸部挺拔不彎曲，） ཕྱང་ངེ་བ་དང་ལྟེ་བ་ནི། །（平坦且肚臍，） ཟབ་དང་གཡས་ཕྱོགས་འཁྱིལ་པ་དང་། །（深陷且右旋，） ཀུན་ནས་བལྟ་ན་སྡུག་པ་དང་། །（從各方面看都令人喜愛，） ཀུན་སྤྱོད་གཙང་དང་སྐུ་ལ་ནི། །（行為清凈，身體上，） སྨེ་བ་ནག་བག་མེད་པ་དང་། །（沒有黑痣和胎記，） ཕྱག་ནི་ཤིང་བལ་ལྟར་འཇམ་དང་། །（手如木棉般柔軟，） ཕྱག་རིས་མདངས་ཡོད་ཟབ་རིང་དང་། །（手紋光亮、深刻且長，） ཞལ་ནི་ཧ་ཅང་མི་རིང་དང་། །（臉不太長，） མཆུ་ནི་བིམ་པ་ལྟར་དམར་དང་། །（嘴唇如頻婆果般紅潤，） ལྗགས་མཉེན་པ་དང་སྲབ་པ་དང་། །（舌頭柔軟且薄，） དམར་དང་འབྲུག་གི་སྒྲ་ཉིད་དང་། །（紅潤且具有龍的音聲，） གསུང་མཉེན་འཇམ་དང་མཆེ་བ་ཟླུམ། །（聲音柔和，牙齒圓潤，） རྣོ་དང་དཀར་དང་མཉམ་པ་དང་། །（鋒利、潔白且整齊，） བྱིན་གྱིས་ཕྲ་དང་ཤངས་མཐོ་དང་། །（恩澤纖細，鼻樑高挺，） མཆོག་ཏུ་དག་པ་དག་དང་ནི། །（極其清凈，） སྤྱན་ཡངས་པ་དང་རྫི་མ་སྟུག །（眼睛寬大，睫毛濃密，） པད་མའི་འདབ་མ་འདྲ་བ་དང་། །（如蓮花花瓣般，） སྨིན་ཚུགས་རིང་དང་འཇམ་པ་དང་། །（眉毛修長柔順，） སྣུམ་དང་སྤུ་ནི་མཉམ་པ་དང་། །（潤澤且毛髮整齊，） ཕྱག་རིང་རྒྱས་དང་སྙན་མཉམ་དང་། །（手臂修長，耳朵齊平，） ཉམས་པ་རྣམ་པར་སྤངས་པ་དང་། །（完全遠離衰敗，） དཔྲལ་བ་ལེགས་པར་འབྱེས་པ་དང་། །（額頭開闊，） དབྱེས་ཆེ་བ་དང་དབུ་རྒྱས་དང་། །（寬廣且頭顱豐滿，） དབུ་སྐྲ་བུང་བ་ལྟར་གནག་དང་། །（頭髮如蜜蜂般烏黑，） སྟུག་དང་འཇམ་དང་མ་འཛིངས་དང་། །（濃密、柔順且不雜亂，） མི་གཤོར་དྲི་ཞིམ་སྐྱེས་བུ་ཡི། །（不蓬亂，散發香氣，男性的，） ཡིད་ནི་འཕྲོག་པར་བྱེད་པ་དང་། །（令人心生愛慕，） དཔལ་གྱི་བེའུ་དང་བཀྲ་ཤིས་ནི། །（吉祥結和吉祥，） སངས་རྒྱས་དཔེ་བྱད་བཟང་པོར་བཞེད། །（被認為是佛陀的妙相。） ཅེས་གསུངས་པ་དཔེ་བྱད་བརྒྱད་ཅུ་དང་། གསང་བ་བསམ་མི་ཁྱབ་ཏུ་གསུངས་པ་གསུང་དབྱངས་ཡན་ལག་དྲུག་ཅུ་སྟེ། （如是所說八十隨形好，以及秘密不可思議的六十梵音支分，即：） མཉེན་དང་འཇམ་དང་ཡིད་འོང་དང་། །（柔軟、溫和、悅意，） ཡིད་དུ་འཐད་དང་དག་པ་དང་། །（適意、清凈，） དྲི་མ་མེད་དང་གསལ་བ་དང་། །（無垢、明亮，） སྙན་ཅིང་འཇེབས་དང་མཉན་པར་འོས། །（悅耳動聽，值得傾聽，） མི་ཚུགས་པ་དང་སྙན་པ་དང་། །（不粗獷、美妙，） དུལ་བ་དང་ནི་མི་རྩུབ་པ། །（調順且不粗糙，） མི་བསླང་བ་དང་རབ་ཏུ་དུལ། །（不激昂，非常調順，） རྣར་སྙན་པ་དང་ལུས་སིམ་བྱེད། །（悅耳，使身體舒暢，） སེམས་སིམ་བྱེད་དང་སྙིང་དགར་བྱེད། །（使心舒暢，使心喜悅，） དགའ་བདེ་སྐྱེད་དང་ཡོངས་གདུང་མེད། །（產生歡喜安樂，完全沒有憂惱，） ཀུན་ཤེས་བྱ་དང་རྣམ་རིག་བྱ། །（使一切知曉，使一切明瞭，） རྣམ་པར་གསལ་དང་དགའ་བར་བྱེད། །（非常清晰，使人歡喜，） མངོན་དགའ་བྱེད་དང་ཀུན་ཤེས་བྱེད། །（使人明顯歡喜，使一切知曉，） རྣམ་རིག་བྱེད་དང་རིགས་པ་དང་། །（使一切明瞭，合乎道理，） འབྲེལ་པ་དང་ནི་ཟློས་སྐྱོན་མེད། །（連貫且沒有重複的過失，） སེང་གེའི་སྒྲ་ཡི་ཤུགས་དང་ནི། །（具有獅子的聲音的力量，） གླང་པོ་ཆེ་ཡི་སྒྲ་སྐད་དང་། །（具有大象的聲音，） འབྲུག་སྒྲའི་དབྱངས་དང་ཀླུ་དབང་སྒྲ། །（具有龍的聲音和龍王的聲音，） དྲི་ཟ་ཡི་ནི་གླུ་དབྱངས་དང་། །（具有乾闥婆的歌聲，） ཀ་ལ་བིང་ཀའི་སྒྲ་དབྱངས། །（以及迦陵頻伽的聲音。）
【English Translation】 Those immaculate aspects of the body are: Round and full, graced with subtlety, Veins invisible, without knots, Intestines unseen, heels even, Like a lion, elephant, bird, and, Supreme bull, walking gracefully to the right, Walking beautifully, upright, with charming grace, Like being wiped clean, fitting in order, A body pure, smooth, and immaculate, Signs are completely perfect, Limbs of the body are broad and excellent, Steps are even, and the two eyes are, Pure and possessing youthful flesh, A body without shrinking and full, A body that is exceedingly firm, Limbs that are exceedingly distinct, A gaze that is unobstructed and pure, Waist round, chest upright and not bent, Flat and the navel is, Deep and swirling to the right, Pleasing to look at from all directions, Conduct is pure, and on the body, There are no black moles or birthmarks, Hands are as soft as cotton, Hand lines are radiant, deep, and long, The face is not too long, Lips are red like the bimba fruit, The tongue is soft and thin, Red and with the sound of a dragon, Voice is soft and gentle, teeth are round, Sharp, white, and even, Graced with subtlety, and the nose is high, Exceedingly pure and clean, Eyes are wide, and eyelashes are thick, Like the petals of a lotus, Eyebrows are long and smooth, Shiny, and the hairs are even, Arms are long and full, and ears are even, Completely free from deterioration, The forehead is well-defined, Broad, and the head is full, Hair is black like a bumblebee, Thick, smooth, and not tangled, Not disheveled, fragrant, a man's, Captivating the mind, Auspicious knot and auspiciousness, Are considered excellent signs of a Buddha. Thus, the eighty minor marks and the sixty qualities of speech, which are said to be secret and inconceivable, are: Soft, gentle, pleasing, Agreeable, pure, Immaculate, clear, Sweet and delightful, worthy of listening, Not coarse, beautiful, Tamed and not rough, Not provocative, very tamed, Pleasing to the ear, making the body relaxed, Making the mind relaxed, making the heart joyful, Generating joy and happiness, completely without suffering, Making everything known, making everything understood, Very clear, making one happy, Making one manifestly happy, making everything known, Making everything understood, reasonable, Connected and without the fault of repetition, With the power of a lion's roar, With the sound of an elephant's voice, With the melody of a dragon's sound and the voice of a Naga king, With the song of a Gandharva, And the sound of a Kalavinka.
ངས་དང་། །ཚངས་པའི་སྒྲ་དབྱངས་བསྒྲགས་པ་ དང་། །ཤང་ཤང་ཏེའུའི་སྒྲ་དབྱངས་གྲགས། །ལྷ་དབང་སྒྲ་དབྱངས་ལྟར་སྙན་དང་། །རྔ་ཡི་སྒྲ་ དང་མ་ཁེངས་པ། །མི་དམའ་བ་དང་དེ་བཞིན་དུ། །སྒྲ་ཀུན་གྱི་ནི་རྗེས་སུ་ཞུགས། །ཚིག་ཟུར་ 1-291 ཆགས་པ་མེད་པ་དང་། །མ་ཚང་མེད་དང་མ་ཞུམ་པ། །མི་ཞན་པ་དང་རབ་ཏུ་དགའ། །ཁྱབ་ དང་ཐ་བ་བཅས་པའི་ཆེད། །རྒྱུན་ཆགས་པ་དང་འབེལ་པ་དང་། །སྒྲ་ཀུན་རྫོགས་པར་བྱེད་ པ་དང་། །དབང་པོ་ཐམས་ཅད་ཚིམ་བྱེད་དང་། །མ་སྨད་པ་དང་མི་འགྱུར་བ། །མ་རྟགས་པ་ དང་འཁོར་ཀུན་གྲགས། །ཀུན་གྱི་མཆོག་ལྡན་ལྡན་པའོ། །ཞེས་པ་བསྡུ་བའི་ཚིགས་བཅད་ དོ། །གཞན་ཡང་འཇམ་དཔལ་གྱིས་དྲིས་པའི་མདོར་གསུངས་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ ཕྱག་ཞབས་ཀྱི་མཐིལ་ལ་རི་མོའི་རྗེས་ཀྱི་མཚན་བརྒྱད་ཅུ་དང་། ཕལ་པོ་ཆེར་གསུངས་པ་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་དབུ་ནས་ཞབས་ཀྱི་བར་ལ་མཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཀྱི་འཁོར་དུ་བྱུང་ བའི་མཚན་དགུ་བཅུ་རྩ་དྲུག་སྟེ་འདིར་ཡི་གེ་མངས་པས་འཇིགས་ནས་མ་བྲིས་པས་མདོ་དེ་ དག་བལྟ་བར་བྱའོ། །དེ་དག་ནི་གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་ཆེ་ལོང་བསྡུས་པ་ཡིན་ལ། རྒྱས་པར་ ནི། མདོ་དག་ལས། སངས་རྒྱས་ཡོན་ཏན་བསམ་མི་ཁྱབ། ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་བསམ་གྱིས་ མི་ཁྱབ་པོ། ། ༈ སྤྱིའི་རྣམ་གཞག་གཏན་ལ་དབབ་པ། གསུམ་པ་ནི། དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་སྐུ་གཉིས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་བདེན་པ་ གཉིས་ཀྱི་རྣམ་དབྱེ་ཤེས་པར་བྱས་ནས། ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་ལའང་ཀུན་རྫོབ་པ་ཆ་རེ་ ཡོད་པ་གཟུགས་སྐུ་ལ་ཚང་ཞིང་གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་ལའང་དོན་དམ་པ་ཆ་རེ་ཡོད་ པ་ཆོས་སྐུ་ལ་ཚང་སྟེ། མདོ་མང་པོར། སྤྲུལ་སྐུ་རྣམས་ལའང་སྟོབས་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པར་ གསུངས་པ་དང་། སོར་ཕྲེང་ལ་ཕན་པ་ལ་སོགས་པར་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ལའང་མཚན་ དཔེ་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པར་གསུངས་པས་སོ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་བླ་མའི་བསྟན་བཅོས་ དཀོན་མཆོག་གི་རིགས་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་ལས་ཡོན་ཏན་གྱི་སྐབས་ཏེ་གསུམ་པའི་འགྲེལ་ པའོ།། །། ༈ ཡོན་ཏན་ཅན་གྱི་ཕྲིན་ལས་བསྟན་པ། སྤྱི་དོན། བཞི་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སྤྱི་དོན་ལ་གསུམ་གྱི་ ༈ མཛད་པའི་རྒྱུ། དང་པོ་མཛད་པའི་རྒྱུ་ནི། རང་དོན་ 1-292 མཐར་ཐུག་པ་སྟོབས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྫོགས་པར་ཐོབ་པ་དང་། གཞན་དོན་ཆོས་ལ་ སེམས་ཅན་གདུལ་བའི་ཐབས་མཁྱེན་པ་དང་ཐུགས་རྗེའི་ཕ་རོལ་ཏུ་བྱོན་པ་སྟེ། མདོ་རྒྱན་དུ། སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱིས་ཤིན་ཏུ་རྫོགས་པའི་སྐུ་གང་ཡིན། །དམ་པའི་ཆོས་ལ་སེམས་ཅན་རབ་ གདུལ་མཁྱེན་པ་གང་། །འགྲོ་བ་ཀུན་ལ་ཐུགས་བརྩེའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་གང་། །སངས་རྒྱས་ ཉིད་དེ་འདིར་ནི་སྐྱབས་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་འདོད། །ཅེས་སྐྱབས་བླ་ན་མེད་པའི་རྒྱུ་བཤད་པ་ལྟར་ རོ། ། ༈ མཛད་པའི་ཚུལ། གཉིས་པ་མཛད་
【現代漢語翻譯】 我的聲音，與梵天的聲音一同宣揚， 象雄的聲音也隨之響起。如同天神的聲音般悅耳， 又不像鼓聲那樣充滿壓迫感。既不高亢也不低沉， 追隨著所有聲音的軌跡。言辭沒有瑕疵， 沒有遺漏，沒有退縮，不卑微且極其歡喜。 爲了普及和傳播，持續不斷且豐富充盈， 使所有聲音都圓滿，令所有感官都滿足， 不被輕視且不改變，沒有標記且周遍傳播。 具足一切殊勝功德。這是總結性的偈頌。 此外，《文殊菩薩請問經》中說，如來（梵文：Tathāgata，含義：如實而來者）的足底有八十種吉祥紋飾的印記。在《華嚴經》中說，如來從頭到腳有三十二相（梵文：lakṣaṇa，含義：卓越的標記），總共有九十六種瑞相。因為這裡文字太多，怕引起畏懼，所以沒有全部寫出，請參考那些經典。 以上是對色身（梵文：Rūpakāya，含義：佛的化身）功德的簡要概括。詳細內容在經典中，如經中所說：『佛的功德不可思議』，確實是不可思議的。 總的綱要確定 第三，對於以上所說的兩種身（法身和色身）的所有功德，都要了解二諦（梵文：satya-dvaya，含義：勝義諦和世俗諦）的區分。法身（梵文：Dharmakāya，含義：佛法的身體）的功德中也有一部分是世俗諦，這些在色身中是完整的。色身的功德中也有一部分是勝義諦，這些在法身中是完整的。許多經典中說，化身（梵文：Nirmāṇakāya，含義：佛的化身）也具有力量等。對於能利益指鬘（梵文：Aṅgulimāla，含義：以手指為鬘者）等眾生的如來藏（梵文：Tathāgatagarbha，含義：如來之胎）也具有三十二相和八十種好等。這是《大乘經續寶性論》中，關於功德的第三品的解釋。 具有功德者的事業的闡述。總義 第四部分分為兩部分，第一部分是總義，總義又分為三部分。 事業之因 第一，事業之因是：自利方面，圓滿獲得力量等所有功德；利他方面，通達以佛法調伏眾生的方法，以及達到慈悲的彼岸。如《寶性論》中所說： 『佛陀以佛法圓滿成就的身體是什麼？對於聖法能夠善巧調伏眾生的是什麼？對於一切眾生具有無盡慈悲的是什麼？佛陀本身就是此處最殊勝的皈依處。』 這就像解釋了無上皈依之因一樣。 事業的方式 第二，事業的方式是：
【English Translation】 My voice, proclaiming with the sound of Brahma, The sound of Shangshung also arises. As pleasant as the voice of the gods, Yet not as overwhelming as the sound of drums. Neither too high nor too low, Following the tracks of all sounds. Words without flaw, Without omission, without shrinking, not humble and extremely joyful. For the sake of dissemination and propagation, continuous and abundant, Making all sounds complete, satisfying all senses, Not despised and unchanging, without mark and universally spread. Possessing all supreme qualities. This is the concluding verse. Furthermore, in the 'Mañjuśrī Questions Sutra,' it is said that the soles of the feet of the Tathāgata have eighty auspicious marks. In the 'Avataṃsaka Sutra,' it is said that from head to toe, the Tathāgata has thirty-two major marks (lakṣaṇa) and eighty minor marks, totaling ninety-six marks. Because there are too many words here, fearing intimidation, they are not all written out, so please refer to those sutras. The above is a brief summary of the qualities of the Rūpakāya (Form Body). In detail, it is in the sutras, as the sutra says, 'The qualities of the Buddha are inconceivable,' indeed, they are inconceivable. Establishing the General Framework Third, regarding all the qualities of the two bodies (Dharmakāya and Rūpakāya) taught above, one must understand the distinction between the two truths (satya-dvaya). The qualities of the Dharmakāya also have a part that is conventional truth (saṃvṛti-satya), which is complete in the Rūpakāya. The qualities of the Rūpakāya also have a part that is ultimate truth (paramārtha-satya), which is complete in the Dharmakāya. Many sutras say that the Nirmāṇakāya (Emanation Body) also has powers and so on. For the Tathāgatagarbha, which benefits Aṅgulimāla and other beings, it is also said to have the thirty-two marks and eighty minor marks. This is the explanation of the third chapter on qualities from the 'Mahāyāna Uttaratantra Śāstra'. Explanation of the Activities of the Qualified One. General Meaning The fourth part is divided into two parts, the first part is the general meaning, which is further divided into three parts. The Cause of Activities First, the cause of activities is: in terms of self-benefit, the complete attainment of all qualities such as powers; in terms of benefiting others, the understanding of the methods to tame sentient beings with the Dharma, and reaching the other shore of compassion. As stated in the 'Mahāyāna-sūtrālaṃkāra': 'What is the body of the Buddha that is perfectly complete with the Dharma? What is the skillful means to tame sentient beings with the sacred Dharma? What is the one who has reached the other shore of compassion for all beings? The Buddha himself is considered the supreme refuge here.' This is like explaining the cause of the unsurpassed refuge. The Manner of Activities Second, the manner of activities is:
པའི་ཚུལ་ལ་བཞི། ཕྲིན་ལས་ཁྱབ། ལྷུན་གྱིས་གྲུབ། རྒྱུན་མི་འཆད། མཛད་པ་ཟབ་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། ནམ་མཁའ་གཟུགས་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པ་ལྟར་ རྒྱལ་བའི་མཛད་པ་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཁྱབ་སྟེ། དེར། ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའ་རྟག་ཏུ་ཀུན་སོང་ འདོད། །དེ་བཞིན་དེ་ཡང་རྟག་ཏུ་ཀུན་སོང་འདོད། །ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའ་གཟུགས་གྱུར་ཀུན་ དུ་སོང་། །དེ་བཞིན་དེ་ཡང་སེམས་ཅན་ཚོགས་ཀུན་སོང་། །ཞེས་སོ། །ཀུན་ཏུ་སོང་ན་འགའ་ ཞིག་གིས་མི་མཐོང་བ་ཅི་ཞེ་ན། དེར། ཇི་ལྟར་ཆུ་ཡི་སྣོད་ཆག་ན། །ཟླ་བའི་གཟུགས་བརྙན་མི་ སྣང་བ། །དེ་བཞིན་སེམས་ཅན་ངན་པ་ལ། །སངས་རྒྱས་གཟུགས་ཀྱང་མི་སྣང་ངོ་། །ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྣང་བའི་རྒྱུ་གང་ཞེ་ན། བུད་ཤིང་ཡོད་ན་མེ་འབར་གྱི་མེད་ན་མི་འབར་བ་ལྟར་གདུལ་ བྱ་དག་པ་ཡོད་ན་སྣང་ལ་མེད་ན་མི་སྣང་སྟེ། དེར། ཇི་ལྟར་མེ་ནི་གཞན་དུ་འབར། །གཞན་དུ་ ཞི་བར་འགྱུར་བ་ལྟར། །དེ་བཞིན་སངས་རྒྱས་རྣམས་ལ་ཡང་། །སྣང་དང་མི་སྣང་ཤེས་པར་ བྱ། །ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྷའི་རྔ་མ་བརྡུངས་ཀྱང་སྒྲ་འབྱུང་བ་དང་ནོར་བུ་འབད་རྩོལ་མེད་ཀྱང་ འོད་སྟོན་པ་ལྟར་རྒྱལ་བའི་མཛད་པ་རྩོལ་མེད་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་སྟེ། དེར། ཇི་ལྟར་རྔ་དག་མ་ བརྡུངས་པར། །སྒྲ་ནི་ཀུན་ཏུ་འབྱུང་བ་ལྟར། །དེ་བཞིན་རྒྱལ་བ་གཟོ་མེད་པར། །བཤད་ 1-293 པ་དག་ནི་ཀུན་ཏུ་འབྱུང་། །ཇི་ལྟར་ནོར་བུ་འབད་མེད་པར། །རང་གི་འོད་ནི་སྟོན་པ་ལྟར། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱང་གཟོ་མེད་པར། །དེ་བཞིན་མཛད་པ་ངེས་པར་སྟོན། །ཞེས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། ནམ་མཁའ་ལ་རྒྱུན་དུ་འཇིག་རྟེན་གྱི་བྱ་བ་གཞན་དང་གཞན་འབྱུང་ཞིང་ འཇིག་པ་ལྟར་རྒྱལ་བའི་མཛད་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་དེ། དེར། ཇི་ལྟར་མཁའ་ལ་འཇིག་རྟེན་གྱི། །བྱ་བ་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་སྣང་། །དེ་བཞིན་ཟག་མེད་དབྱིངས་ན་ཡང་། །རྒྱལ་བའི་མཛད་པ་ རྒྱུན་མི་འཆད། །ཇི་ལྟར་ནམ་མཁར་རྟག་ཏུ་ནི། །བྱ་བ་ཉམས་ཤིང་འབྱུང་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་ ཟག་མེད་དབྱིངས་ན་ཡང་། །སངས་རྒྱས་ཕྲིན་ལས་སྐྱེ་ཞིང་འབྲི། །ཞེས་སོ། ། བཞི་པ་ལ་བཅུ། སྟོབས་སོགས་ཆོས་ཀུན་འབྱུང་བས། སེམས་ཅན་སྨིན་པར་མཛད་པས། ཚོགས་གཉིས་མཐར་ཐུག་གྱུར་པས། དམ་ཆོས་སྟོན་པར་མཛད་པས། སྤྲུལ་པ་ལ་སོགས་ མཛད་པས། ཡེ་ཤེས་དུས་གཅིག་འབྱུང་བས། རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པས། ཡེ་ཤེས་སྣ་ཚོགས་ སྣང་བས། སྐབས་འགར་འཇུག་པ་མེད་པས། གཞན་ལས་ཁྱད་པར་འཕགས་པས་ཟབ་པའོ། །དང་པོ་ནི། དེར། སྟོབས་སོགས་སངས་རྒྱས་ཆོས་རྣམས་ལ། །བྱང་ཆུབ་རིན་ཆེན་འབྱུང་ གནས་འདྲ། །ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། དེར། འགྲོ་བའི་དགེ་བའི་ལོ་ཏོག་ལ། །སྤྲིན་ཆེན་དང་ཡང་འདྲ་བར་འདོད། །ཅེས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། དེར། བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་རབ་རྫོགས་ཕྱིར། །ཟླ་བ་ཉ་བ་ལྟ་བུར་འདོད། །ཅེས་སོ། །
【現代漢語翻譯】 有四種方式來理解（佛陀）事業的運作方式：事業遍佈、自然成就、持續不斷、以及事業的深刻性。 首先是事業遍佈：如同天空遍佈一切事物一樣，佛陀的事業也遍佈所有眾生。如經中所說：『如同天空永遠遍及一切，佛陀的事業也同樣永遠遍及一切。如同天空遍及所有有形之物，佛陀的事業也遍及所有眾生。』如果佛陀的事業遍及一切，為什麼有些人看不到呢？經中說：『如果水容器破裂，月亮的倒影就不會顯現。同樣，對於惡劣的眾生來說，佛陀的身影也不會顯現。』那麼，顯現的原因是什麼呢？就像有木柴才能生火，沒有木柴就不能生火一樣，如果被調伏的眾生是純潔的，佛陀的事業就會顯現，否則就不會顯現。經中說：『就像火在別處燃燒，在別處熄滅一樣，對於佛陀的事業，也應該理解為顯現和不顯現。』 第二是自然成就：就像敲擊天鼓自然發出聲音，珍寶無需努力也能發光一樣，佛陀的事業無需努力就能自然成就。如經中所說：『就像天鼓不敲自鳴一樣，佛陀的教誨自然流淌。就像珍寶無需努力就能發出光芒一樣，佛陀的事業也無需努力就能自然顯現。』 第三是持續不斷：就像天空中不斷有各種世間事物生起和消逝一樣，佛陀的事業也持續不斷。如經中所說：『就像天空中世間事物不斷顯現一樣，在無漏的法界中，佛陀的事業也持續不斷。就像天空中事物不斷生滅一樣，在無漏的法界中，佛陀的事業也不斷增長和減少。』 第四種有十個方面：通過產生力量等所有功德，通過成熟眾生，通過圓滿兩種資糧，通過宣講正法，通過化身等事業，通過同時產生智慧，通過沒有分別念，通過顯現各種智慧，通過有時不介入，以及通過超越其他事物來體現深刻性。首先：『力量等所有佛法，如同菩提心的珍寶來源。』 第二：『如同滋潤眾生善根的巨大雲朵。』 第三：『爲了圓滿福德和智慧，如同滿月一般。』
【English Translation】 There are four ways to understand the mode of operation of (Buddha's) activities: activities that pervade, are spontaneously accomplished, are continuous, and the profundity of activities. First is the pervasiveness of activities: Just as the sky pervades all things, the activities of the Buddha pervade all sentient beings. As it says in the scripture: 'Just as the sky always pervades everything, so too does it always desire to pervade. Just as the sky pervades all forms, so too does it pervade all sentient beings.' If the Buddha's activities pervade everything, why do some not see it? The scripture says: 'If a water container is broken, the reflection of the moon will not appear. Similarly, for evil sentient beings, the form of the Buddha will not appear.' So, what is the cause of appearance? Just as fire burns when there is wood and does not burn when there is no wood, if the beings to be tamed are pure, the Buddha's activities will appear, otherwise they will not appear. The scripture says: 'Just as fire burns elsewhere and extinguishes elsewhere, so too for the activities of the Buddhas, one should understand appearance and non-appearance.' Second is spontaneous accomplishment: Just as the sound arises when the drum of the gods is struck, and jewels emit light without effort, the activities of the Buddha are spontaneously accomplished without effort. As it says in the scripture: 'Just as the drum of the gods sounds without being struck, the teachings of the Buddha naturally flow. Just as jewels emit light without effort, the activities of the Buddhas also manifest naturally without effort.' Third is continuous: Just as various worldly activities constantly arise and pass away in the sky, the activities of the Buddha are also continuous. As it says in the scripture: 'Just as worldly activities constantly appear in the sky, in the uncontaminated realm of Dharma, the activities of the Buddhas are also continuous. Just as things constantly arise and perish in the sky, in the uncontaminated realm of Dharma, the activities of the Buddhas also constantly increase and decrease.' The fourth has ten aspects: Through the arising of all qualities such as powers, through maturing sentient beings, through perfecting the two accumulations, through teaching the true Dharma, through activities such as emanations, through the simultaneous arising of wisdom, through the absence of conceptualization, through the manifestation of various wisdoms, through sometimes not intervening, and through surpassing other things, profundity is embodied. First: 'All the qualities of the Buddhas, such as powers, are like the source of the precious Bodhi.' Second: 'Like a great cloud that nourishes the roots of virtue of beings.' Third: 'In order to perfect merit and wisdom, it is like the full moon.'
བཞི་པ་ནི། དེར། ཡེ་ཤེས་སྣང་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། །ཉི་མ་ཆེན་པོ་འདྲ་བར་འདོད། །ཅེས་ སོ། ། ལྔ་པ་ནི། དེར། ཇི་ལྟར་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི། །འོད་ཟེར་དཔག་ཏུ་མེད་འདྲེས་ཤིང་། 1-294 །རྟག་ཏུ་བྱ་བ་གཅིག་ལ་འཇུག །འཇིག་རྟེན་ལ་ཡང་སྣང་བར་བྱེད། །དེ་བཞིན་ཟག་མེད་ དབྱིངས་ན་ཡང་། །སངས་རྒྱས་དཔག་ཏུ་མེད་འདྲེས་ཤིང་། །མཛད་པ་གཅིག་ནི་མཛད་པ་ལ། །ཡེ་ཤེས་སྣང་བ་མཛད་པར་འདོད། །ཅེས་ཏེ། ཉི་མའི་འོད་ཟེར་རྣམས་འདྲེས་ནས་སྨིན་པ་ལ་ སོགས་པའི་བྱ་བ་གཅིག་བྱེད་པ་ལྟར་སངས་རྒྱས་རྣམས་འདྲེས་ནས་སྤྲུལ་པ་ལ་སོགས་པའི་ མཛད་པ་གཅིག་མཛད་དོ། ། དྲུག་པ་ནི། དེར། དཔེར་ན་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་གཅིག །བྱུང་ན་འོད་ཟེར་ཀུན་འབྱུང་བ། །དེ་ བཞིན་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཡང་། །ཡེ་ཤེས་འབྱུང་བར་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་སོ། ། བདུན་པ་ནི། དེར། ཇི་ལྟར་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་དག །འཇུག་ལ་བདག་གིར་བྱ་བ་མེད། །དེ་ བཞིན་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་། །འཇུག་ལ་བདག་གིར་མཛད་མི་མངའ། །ཞེས་སོ། ། བརྒྱད་པ་ནི། དེར། ཉི་མའི་འོད་ཟེར་གཅིག་བཏང་བས། །འགྲོ་བ་སྣང་བ་བྱེད་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ། །སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་གཅིག་ཆར་སྣང་། །ཞེས་ཏེ། ཤེས་བྱ་ སྣ་ཚོགས་ལ་སྣང་བས་ཡེ་ཤེས་སྣ་ཚོགས་ཞེས་བྱའོ། ། དགུ་པ་ནི། དེར། ཇི་ལྟར་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་རྣམས། །སྤྲིན་ལ་སོགས་པས་བསྒྲིབས་པར་ འདོད། །དེ་བཞིན་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་རྣམས། །སེམས་ཅན་གྱི་ནི་ཉེས་པས་བསྒྲིབས། །ཞེས་ ཏེ། སེམས་ཅན་གྱི་ཉེས་པ་སྙིགས་མ་ལྔ་ལ་སོགས་པས་བསྒྲིབས་ན་མི་སྣང་བས་ཡེ་ཤེས་ སྐབས་འགར་མི་འཇུག་པའོ། ། བཅུ་པ་ནི། དེར། ཇི་ལྟར་མདུད་པའི་དབང་གིས་ན། །གོས་ལ་མཚོན་བཀྲ་མི་བཀྲ་བ། །དེ་བཞིན་འཕེན་པའི་དབང་གིས་ན། །གྲོལ་བའི་ཡེ་ཤེས་བཀྲ་མི་བཀྲ། །ཞེས་ཏེ། ཉན་རང་ དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་རྣམས་རྣམ་པར་གྲོལ་བར་འདྲ་ཡང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ ནི་གཞན་དོན་མཛད་པར་དགོངས་པའི་འཕེན་པའི་དབང་གིས་གཞན་དོན་འབྱུང་བས་བཀྲ་ 1-295 བའི་ཕྱིར་ཁྱད་པར་འཕགས་སོ། ། 1-233 བཟོད་པ་ཐོབ་ཉིད་དང་། ཐེག་ཆེན་བརྩོན་འགྲུས་རྩོམ་པ་དང་། མཐའ་ལ་སྙིང་རྗེ་ལྡན་གནས་ དང་། །ཤེས་རབ་བློ་དང་ལྡན་རྣམས་ཀྱི། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་གཙོ་བོར་འདོད། །ཅེས་སོ། ། དགུ་པ་བྱེད་ལས་བཤད་པ་ནི། དབུས་མཐར། ལས་ནི་རྗེས་སུ་འཛིན་བྱེད་དང་། །གནོད་ མི་བྱེད་དང་དེ་ལ་བཟོད། །ཡོན་ཏན་འཕེལ་དང་འཛུད་ནུས་དང་། །རྣམ་པར་གྲོལ་བར་བྱེད་ པ་དང་། །ཞེས་སོ། ། ༈ ལམ་དེ་དེས་འབྲས་བུ་འགྲུབ་ཚུལ། བཞི་པ་ལ་གཉིས། གནས་སྐབས་ས་བཅུ། མཐར་ཐུག་སངས་རྒྱས་ཐོབ་ཚུལ་ལོ། ། ༈ གནས་སྐབས་ས་བཅུ་མདོར་བསྟན་པ། དང་ པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོར་མདོར་བསྟན་ནི། དེ་ལྟར་ཚོགས་གཉིས
【現代漢語翻譯】 第四，關於這一點，爲了使智慧顯現，它被比作偉大的太陽。 第五，關於這一點，就像太陽的輪盤，無數的光芒交織在一起，總是專注於一項事業，照亮世界。同樣，在無漏的法界中，無數的佛陀交織在一起，一項事業就是一項事業，被認為是智慧的顯現。就像太陽的光芒交織在一起，完成成熟等一項事業一樣，佛陀們交織在一起，完成化身等一項事業。 第六，關於這一點，例如，當太陽的一道光芒出現時，所有的光芒都會出現。同樣，我們應該知道佛陀們的智慧也會出現。 第七，關於這一點，就像太陽的光芒，進入時沒有佔有。同樣，佛陀的智慧，進入時也沒有佔有。 第八，關於這一點，就像太陽的一道光芒照亮一切眾生一樣，佛陀的智慧同時照亮所有應知的事物。因為照亮各種應知的事物，所以被稱為各種智慧。 第九，關於這一點，就像太陽的光芒被云等遮蔽一樣，佛陀的智慧被眾生的過錯遮蔽。如果眾生的過錯，如五濁等遮蔽，就不會顯現，所以智慧有時不會進入。 第十，關於這一點，就像由於結的緣故，衣服上的圖案不清晰一樣，由於願力的緣故，解脫的智慧清晰或不清晰。雖然聲聞、緣覺和佛陀的智慧在解脫方面是相似的，但佛陀的智慧因為有為他人服務的願力，所以能利益他人，因此更為殊勝。 獲得忍位，發起大乘精進，安住于對眾生的慈悲，以及具有智慧的人，被認為是波羅蜜多的主要實踐者。 第九，解釋作用：在《中邊分別論》中說：『作用是隨順攝受，不損害，以及忍耐，功德增長，能夠進入，以及使解脫。』 佛陀的道路成就果位的方式。 分為兩個方面：暫時的十地，以及最終獲得佛陀果位的方式。 暫時的十地簡要說明。 首先分為兩個方面，首先是簡要說明：如是積累二資糧
【English Translation】 Fourth, regarding this, in order to make wisdom manifest, it is likened to the great sun. Fifth, regarding this, just as the sun's disc, countless rays of light intermingle, always focusing on one activity, illuminating the world. Similarly, in the uncontaminated realm of reality, countless Buddhas intermingle, one activity is one activity, and it is considered the manifestation of wisdom. Just as the sun's rays intermingle and accomplish one activity such as ripening, the Buddhas intermingle and accomplish one activity such as emanation. Sixth, regarding this, for example, when one ray of sunlight appears, all rays of light appear. Similarly, we should know that the wisdom of the Buddhas also arises. Seventh, regarding this, just as the sun's rays, when entering, have no ownership. Similarly, the wisdom of the Buddhas, when entering, has no possessor. Eighth, regarding this, just as one ray of sunlight illuminates all beings, the wisdom of the Buddhas simultaneously illuminates all knowable things. Because it illuminates various knowable things, it is called various wisdoms. Ninth, regarding this, just as the sun's rays are obscured by clouds and so on, the wisdom of the Buddhas is obscured by the faults of sentient beings. If the faults of sentient beings, such as the five degenerations, obscure it, it will not appear, so wisdom sometimes does not enter. Tenth, regarding this, just as due to the knot, the pattern on the cloth is not clear, due to the power of aspiration, the wisdom of liberation is clear or unclear. Although the wisdom of Hearers, Solitary Realizers, and Buddhas are similar in terms of liberation, the wisdom of the Buddhas, because of the aspiration to serve others, benefits others, and is therefore more excellent. Obtaining forbearance, initiating the effort of the Great Vehicle, abiding in compassion for beings, and those with wisdom are considered the main practices of the pāramitās. Ninth, explaining the function: In the Madhyāntavibhāga it says: 'The function is to subsequently take hold, not to harm, and to endure that, to increase qualities, to be able to enter, and to cause liberation.' How the path of the Buddhas accomplishes the result. Divided into two aspects: the temporary ten bhūmis, and the ultimate way to attain Buddhahood. Brief explanation of the temporary ten bhūmis. First, divided into two aspects, first is the brief explanation: Thus accumulating the two accumulations
་ལ་ཅི་ནུས་སུ་སྤྱད་པས་ ལམ་ཚོགས་སྦྱོར་གཉིས་མཐར་ཕྱིན་ནས་མཐོང་ལམ་ས་དང་པོ་དང་། བསྒོམ་ལམ་ས་དགུ་ རིམ་གྱིས་འཐོབ་པོ། ། ༈ གནས་སྐབས་ས་བཅུ་རྒྱས་བཤད་ལ། སའི་རྣམ་གཞག། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གསུམ། སའི་རྣམ་གཞག རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར། ཐོབ་པའི་ ཕན་ཡོན་ནོ། །དང་པོ་ལ། མདོ་རྒྱན་དུ། མཚན་ཉིད་གང་ཟག་བསླབ་པ་དང་། །ཕུང་པོ་གྲུབ་ པ་རྟགས་དང་ནི། །ངེས་པའི་ཚིག་དང་ཐོབ་པ་ཡི། །གནས་པ་དང་ནི་ས་ཉིད་དོ། །ཞེས་པ་ ལྟར་བརྒྱད་ཀྱི་དང་པོ་མཚན་ཉིད་ནི། དེར། སྟོང་པ་ཉིད་ནི་མཆོག་རྟོགས་ནས། །ལས་རྣམས་ ཆུད་མི་ཟ་བར་གནས། །བསམ་གཏན་རབ་བདེས་གནས་ནས་ནི། །དེ་ཡི་འོག་ཏུ་འདོད་པར་ སྐྱེ། །དེ་ནས་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་རྣམས། །འཁོར་བ་དག་ཏུ་ཡོངས་སུ་སྔོ། །སེམས་ཀུན་ ཉོན་མོངས་མེད་པར་ནི། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཡོངས་སྨིན་པར་བྱེད། །ཆེད་དུ་བསམ་ཏེ་སྐྱེ་བ་ ན། །ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་རྗེས་སུ་སྲུང་། །བགྲོད་པ་གཅིག་པའི་ལམ་དང་འབྲེལ། །མཚན་ མེད་གཅིག་ཏུ་ངེས་པའི་ལམ། །མཚན་མ་མེད་པ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ། །ཞིང་ཡང་རྣམ་པར་སྦྱོང་ བ་སྟེ། །དེ་ཡི་འོག་ཏུ་སེམས་ཅན་ནི། །སྨིན་པར་བྱེད་པ་འགྲུབ་པར་འགྱུར། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ དང་གཟུང་རྣམས་དང་། །བྱང་ཆུབ་རྣམ་པར་དག་པ་ཉིད། །རྣམ་པར་གཞག་པ་འདི་དག་ 1-234 གིས། །ས་ཡི་མཚན་ཉིད་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་ཏེ། སྟོང་ཉིད་ཀྱི་མཆོག་བདག་མེད་གཉིས་ མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པ་དང་། དགེ་མི་དགེའི་ལས་ལམ་དང་དེའི་འབྲས་བུ་སྣ་ཚོགས་ཤེས་ པས་ལས་རྣམས་ཆུད་མི་ཟ་བར་གནས་པ་དང་། རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་བསམ་གཏན་གྱི་བདེ་བ་ཕུལ་ དུ་བྱུང་བ་ལ་གནས་ནས་དེ་མ་ཉམས་བཞིན་དུ་འདོད་ཁམས་སུ་སྐྱེ་བ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་ མཐུན་གྱི་ཆོས་སོ་བདུན་གྱིས་མང་དུ་གནས་ཀྱང་ཆོས་དེ་རྣམས་འཁོར་བར་བསྔོ་བ་དང་། བདེན་བཞིས་མང་དུ་གནས་ནས་རང་གི་སེམས་ལ་ཟང་ཟིང་འདོད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཉོན་ མོངས་མེད་པར་བསྟན་བཅོས་དང་བཟོ་སྣ་ཚོགས་བྱེད་པས་སེམས་ཅན་སྨིན་པར་བྱེད་པ་ དང་། རྟེན་འབྲེལ་བཅུ་གཉིས་ཀྱིས་མང་དུ་གནས་ནས་བསམ་བཞིན་སྲིད་པར་སྐྱེ་བ་ན་ཀུན་ ནས་ཉོན་མོངས་རྗེས་སུ་སྲུང་བ་དང་། འདྲེས་པ་ཉེ་བར་འདྲེས་པས་ས་བརྒྱད་པ་དང་འབྲེལ་ ལ་མཚན་མ་མེད་པར་གཅིག་ཏུ་ངེས་པའི་ལམ་དང་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་མེད་པའི་མཚན་མེད་ ལ་གནས་པས་མཚན་མ་མེད་པ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ཅིང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་སྦྱོང་བ་དང་། སོ་ སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་ལ་དབང་བས་སེམས་ཅན་སྨིན་པར་ནུས་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ གཟུངས་ཀྱི་སྒོ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་རྣམ་པར་དག་པ་སྟེ། ས་དང་པོ་ནས་སངས་ རྒྱས་ཀྱི་སའི་བར་གྱི་མཚན་ཉིད་རིམ་པ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་གང་ཟག་ནི། དེར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལྟ་བ་རྣམ་དག་པ། །ཚུལ་ཁྲིམས་ ཤ
【現代漢語翻譯】 以何等能力運用，從而使 資糧道和加行道達到圓滿，並依次獲得見道初地和修道九地呢？ 接下來，詳細闡述十地。關於地的分類。 第二，詳細闡述分為三部分：地的分類、證悟的差別、獲得的利益。第一部分，如《現觀莊嚴論》所說：『體性、補特伽羅、學處與，蘊、成就、相、決定句，獲得、安住即是地。』按照這八個方面，首先是體性。其中提到：『證悟空性至高者，諸業不虛安住之，禪定勝樂安住已，彼之下方欲界生，其後菩提分相符，輪迴之中勤迴向，心離煩惱無染污，有情成熟皆能作，特意思擇受生時，一切煩惱皆隨護，關聯唯一行道者，無相唯一決定道，無相任運自然成，清凈剎土亦如是，彼之下方諸有情，成熟事業皆成就，三摩地與總持門，菩提清凈即現前，以此等之分類法，當知諸地之體性。』即是說，現量證悟空性的至高境界，也就是無我的二諦，並且因爲了知善與非善的業道及其各種果報，從而諸業不虛安住。安住于殊勝的菩薩禪定之樂中，且不失此樂而生於欲界。以三十七菩提分法而安住，並將這些功德迴向輪迴。以四諦而安住，自己的心遠離貪慾等煩惱，通過著書立說和各種技藝使眾生得以成熟。以十二緣起而安住，思擇而受生時，一切煩惱皆隨之守護。與第八地緊密相連，以無相而安住于唯一決定的道，安住于無有造作的無相中，從而無相任運自然成就。清凈佛土，並且能夠自在地證得種種正念，能夠使眾產生熟。三摩地和總持之門完全清凈，菩提清凈顯現。從初地到佛地之間的體性就是這樣依次顯現的。 第二是補特伽羅（藏語：གང་ཟག，梵語：Pudgala，梵文羅馬擬音：Pudgala，漢語字面意思：人、補特伽羅）：其中提到：『菩薩見地極清凈，戒律……』
【English Translation】 With what abilities are employed so that, the paths of accumulation and preparation are perfected, and the first bhumi (stage) of the path of seeing and the nine bhumis of the path of meditation are gradually attained? Next, a detailed explanation of the ten bhumis. About the classification of the bhumis. Second, the detailed explanation is divided into three parts: the classification of the bhumis, the differences in realization, and the benefits of attainment. First, according to the Ornament of Realization: 'Nature, person, discipline, aggregates, accomplishment, sign, definitive word, attainment, and abiding are the bhumis.' According to these eight aspects, the first is nature. It mentions: 'Having realized the supreme emptiness, actions do not go to waste and one abides. Having abided in the supreme bliss of meditation, one is born in the desire realm below. Thereafter, those in accordance with enlightenment dedicate themselves to samsara. Without afflictions in their minds, they ripen sentient beings. When deliberately choosing to be born, all afflictions are subsequently protected. Connected to the single path, the path determined as the single without characteristics. The uncharacterized is spontaneously accomplished. The field is also purified. Below that, the ripening of sentient beings is accomplished. Samadhi and the gates of dharani, and the purity of enlightenment itself. By these classifications, one should know the nature of the bhumis.' That is, manifestly realizing the supreme state of emptiness, which is the two truths of selflessness, and because of knowing the paths of virtuous and non-virtuous actions and their various results, actions do not go to waste and one abides. Abiding in the supreme bliss of a Bodhisattva's meditation, and without losing this bliss, one is born in the desire realm. Abiding in the thirty-seven factors of enlightenment, and dedicating these virtues to samsara. Abiding in the four truths, one's mind is free from afflictions such as desire, and by writing treatises and various skills, one is able to ripen sentient beings. Abiding in the twelve links of dependent origination, when deliberately choosing to be born, all afflictions subsequently protect one. Closely connected to the eighth bhumi, abiding in the path determined as the single without characteristics, and abiding in the uncharacterized without conceptual fabrication, the uncharacterized is spontaneously accomplished. Purifying the Buddha-field, and being able to freely possess various mindfulnesses, one is able to ripen sentient beings. The gates of samadhi and dharani are completely purified, and the purity of enlightenment manifests. The nature from the first bhumi to the Buddha-bhumi manifests in this order. Second is the person (Tibetan: གང་ཟག, Sanskrit: Pudgala, Sanskrit Romanization: Pudgala, Chinese literal meaning: person, Pudgala): It mentions: 'Bodhisattvas' view is extremely pure, discipline...'
ིན་ཏུ་རྣམ་དག་མཉམ་པར་བཞག །ཆོས་ལ་ང་སྤངས་རྒྱུད་དང་ཀུན་ཉོན་མོངས། །རྣམ་ པར་དག་པ་ཐ་དད་ང་རྒྱལ་མེད། །སྐད་ཅིག་གཅིག་བློ་ཐོབ་པ་བཏང་སྙོམས་པ། །ཞིང་རྣམས་ སྦྱོང་བ་སེམས་ཅན་སྨིན་བྱེད་པར། །མཁས་པ་མཐུ་ཆེན་ལུས་ཡོངས་རྫོགས་པ་དང་། །ངེས་ པར་སྟོན་ལ་མཁས་པ་དབང་བསྐུར་ཡིན། །ཞེས་ཏེ། བདག་གཉིས་སུ་ལྟ་བའི་གཉེན་པོ་ཡེ་ ཤེས་ཐོབ་པས་ལྟ་བ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་ལྟུང་བ་ཕྲ་མོ་ཡང་མི་སྤྱོད་པས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཤིན་ཏུ་ 1-235 རྣམ་པར་དག་པ་དང་། མི་ཉམས་པའི་བསམ་གཏན་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཐོབ་པས་མཉམ་པར་ བཞག་པ་དང་། མདོ་སྡེ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ལ་ཐ་དད་པར་ང་རྒྱལ་མེད་པ་དང་། སེམས་དང་ བསམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་མཉམ་པ་ཉིད་བཅུས་རྒྱུད་ཀུན་མཉམ་ཉིད་དུ་འཇུག་པས་རྒྱུད་ཐ་ དད་པར་ང་རྒྱལ་མེད་པ་དང་། རྟེན་འབྲེལ་གྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱིས་མང་དུ་གནས་པའི་ཕྱིར་ ནག་པོ་དང་དཀར་པོའི་ཕྱོགས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པ་ལ་དབྱེ་བ་ མེད་པས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་དང་རྣམ་བྱང་དུ་མི་ལྟ་བའི་ཕྱིར་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་དང་རྣམ་ བྱང་ཐ་དད་པར་ང་རྒྱལ་མེད་པ་དང་། མཚན་མ་མེད་པར་གནས་པའི་མཐུས་སྐད་ཅིག་རེ་ རེ་ལ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་སོ་བདུན་བསྒོམ་པས་སྐད་ཅིག་པའི་བློ་ཐོབ་པ་དང་། ལྷུན་ གྲུབ་ཏུ་མཚན་མེད་ལ་གནས་པས་དང་རྒྱལ་སྲས་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་རྣམས་དང་འདྲེས་པ་ཉེ་བར་ འདྲེས་པའི་ཕྱིར་བཏང་སྙོམས་པ་དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་རྣམ་པར་སྦྱོང་བ་དང་། སོ་སོ་ཡང་ དག་པར་རིག་པ་ལ་དབང་བས་སེམས་ཅན་སྨིན་པར་ནུས་པའི་ཕྱིར་སེམས་ཅན་སྨིན་བྱེད་ ལ་མཁས་པ་རྣམས་ས་དང་པོ་ནས་དགུ་པའི་བར་ལ་གནས་པ་ལ་རིམ་པ་བཞིན་བརྗོད་དོ། །ས་བཅུ་པ་ལ་གནས་པ་ལ་ནི་མངོན་ཤེས་ཆེན་པོ་ཐོབ་ཕྱིར་མཐུ་ཆེན་པོ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་ དང་གཟུངས་ཀྱི་སྒོ་ཚད་མེད་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ལུས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དང་། དགའ་ལྡན་ ན་གནས་པ་ལ་སོགས་པའི་སྤྲུལ་པ་སྟོན་པའི་ཕྱིར་ལུས་ངེས་པར་སྟོན་པ་ལ་མཁས་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ལས་ལུང་བསྟན་པ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་ལུང་བསྟན་ ཞིང་དབང་བསྐུར་བ་དང་བཞིར་བརྗོད་དོ། །དེ་ལ་སེམས་དང་བསམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་ བཅུ་ནི། དུས་གསུམ་གྱི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམ་པར་དག་པ་གསུམ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་ དག་ཅེས་སྦྱར་ཏེ། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། སེམས་དང་། ལྟ་བ་ནེམ་ནུར་དོགས་པ་ལམ་འགྱོད་པ་ གསུམ་བསལ་བས་དང་། ལམ་དང་ལམ་མིན་ཤེས་པ་དང་། ནན་ཏན་དང་སྤོང་བ་ཤེས་པས་ 1-236 དང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་གོང་ནས་གོང་དུ་རྣམ་པར་བསྒོམ་པས་དང་། སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བས་དང་། བཅུ་པོ་ལ་བསམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་མཉམ་པ་ ཉིད་དོ། ། གསུམ་པ་བསླབ་པ་ནི། དེར། ཆོས་ཉིད་ར
【現代漢語翻譯】 完全清凈安住于平等中，對於佛法，我斷除了宗派偏見、煩惱、以及清凈的分別和我慢。於一剎那間獲得智慧，達到舍離。凈化諸佛剎土，成熟有情眾生。精通且具大神通，身相圓滿，善於應機施教，是為灌頂。 這是說，通過獲得證悟二元對立的智慧，使見地完全清凈，即使是細微的過失也不觸犯，從而使戒律完全清凈。通過獲得不退轉的禪定和三摩地，安住于平等中。對於經藏等佛法，沒有宗派偏見。心和意念完全清凈，以十種平等使一切融入平等性中，從而斷除宗派偏見。由於緣起的真如實相廣泛存在，因此對於黑白兩方面的真如實相，自性清凈沒有分別，不執著于染污和清凈，因此沒有染污和清凈的分別和我慢。憑藉安住于無相的威力，于每一個剎那修持三十七道品，從而獲得剎那間的智慧。由於任運成就安住于無相，與不退轉的菩薩們融合，因此達到舍離。能夠凈化諸佛剎土，並且能夠自在地調伏有情眾生，因此善於成熟有情。這些賢者依次安住于初地到九地之間。而安住于第十地者，由於獲得大神通，以及無量無邊的三摩地和陀羅尼之門，因此身相圓滿。善於示現兜率天等化身，因此善於應機施教。由於獲得一切諸佛的授記，因此被授記為佛，並被授予灌頂。以上是四種功德。 其中，十種心和意念的完全清凈是：過去、現在、未來三世諸佛的清凈佛法，同樣加上『清凈』二字，即是戒律清凈、心清凈、見地清凈。通過消除猶豫、懷疑和後悔這三種障礙，以及了知正道和非道，精進和捨棄，不斷增上修持菩提分的諸法，以及使有情眾生得以成熟，這十種就是意念的完全清凈和平等性。 第三是學處。其中提到：『法性』
【English Translation】 Completely pure, abide in equality. Regarding the Dharma, I abandon sectarianism, afflictions, and the distinction of purity and pride. In a single moment, attain wisdom and achieve equanimity. Purifying Buddha-fields and maturing sentient beings. Skilled and possessing great power, with a complete body, adept at teaching according to the needs, is empowerment. This means that by attaining the wisdom that overcomes dualistic views, one's view becomes completely pure, and even the slightest transgressions are not committed, thus making the precepts completely pure. By attaining unwavering meditation and samadhi, one abides in equality. Regarding the Dharma, such as the Sutras, there is no sectarian pride. The mind and thoughts are completely pure, and by the ten equalities, everything is integrated into equality, thus eliminating sectarian pride. Because the suchness of dependent origination is widely present, there is no distinction in the purity of suchness in both black and white aspects, and one does not cling to defilement or purity, thus there is no pride in distinguishing between defilement and purity. By the power of abiding in non-duality, one cultivates the thirty-seven aspects of enlightenment in each moment, thus attaining wisdom in a single moment. Because of spontaneously accomplishing and abiding in non-duality, one merges with the irreversible Bodhisattvas, thus achieving equanimity. One is able to purify Buddha-fields and is able to tame sentient beings freely, thus being skilled in maturing sentient beings. These wise ones abide in the first to the ninth bhumis in sequence. Those who abide in the tenth bhumi, because they have attained great supernatural powers and limitless samadhi and dharani gates, have a complete body. They are skilled in manifesting emanations such as abiding in Tushita Heaven, thus being skilled in teaching according to the needs. Because they have received predictions from all the Buddhas, they are predicted to become Buddhas and are granted empowerment. These are the four qualities. Among them, the ten complete purities of mind and thought are: the pure Dharma of the Buddhas of the three times—past, present, and future—similarly adding the word 'pure,' which are pure precepts, pure mind, and pure view. By eliminating the three obstacles of hesitation, doubt, and regret, and by knowing the right path and the wrong path, diligence and renunciation, continuously increasing the cultivation of the dharmas of the aspects of enlightenment, and enabling sentient beings to mature, these ten are the complete purity and equality of thought. The third is the training. It mentions: 'Dharmata (the nature of reality)'
བ་ཏུ་རྟོགས་ནས་འདིར། །ལྷག་པའི་ཚུལ་ ཁྲིམས་ལྷག་སེམས་དང་། །ལྷག་པའི་ཤེས་རབ་ལ་རྗེས་སློབ། །ཤེས་རབ་སྤྱོད་ཡུལ་གཉིས་ ཡིན་ཏེ། །ཆོས་ཀྱི་དེ་ཉིད་དང་དེ་ནི། །མི་ཤེས་ཤེས་སོགས་འཇུག་པ་ཉིད། །ཤེས་རབ་སྤྱོད་ ཡུལ་དེ་ལྟ་བས། །དེ་ས་གཉིས་ལ་རྣམ་པར་གནས། །བསླབ་པ་རྣམས་དང་བསྒོམ་པ་ཡི། །འབྲས་བུ་གཞན་ནི་རྣམ་པ་བཞི། །མཚན་མེད་འདུ་བྱེད་དང་བཅས་པར། །གནས་པ་འབྲས་ བུ་དང་པོ་ཡིན། །དེ་ཉིད་མངོན་འདུ་བྱེད་མེད་དང་། །ཞིང་ནི་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། །འབྲས་ བུ་གཉིས་པར་འདོད་པ་ཡིན། །སེམས་ཅན་སྨིན་པར་འགྲུབ་ཉིད་དང་། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ གཟུངས་རྣམས་ནི། །འགྲུབ་པ་འབྲས་བུ་དམ་པ་ཡིན། །འབྲས་བུ་རྣམ་པ་འདི་བཞི་ནི། །ས་ བཞི་པོ་ལ་ཡང་དག་བསྟེན། །ཞེས་ཏེ། ས་དང་པོ་ལ་བསླབ་གསུམ་གྱི་རྟེན་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་ སོ། །གཉིས་པ་ལ་ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། གསུམ་པ་ལ་ལྷག་པའི་སེམས་དང་། བཞི་ ལྔ་དྲུག་ལ་གསུམ་ལ་ལྷག་པའི་ཤེས་རབ་ལ་སློབ་པོ། །དེ་ཡང་བཞི་པ་ལ་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་ མཐུན་ཤེས་པའི་ཤེས་རབ་ལ་སློབ་ཅིང་། ལྔ་པ་ཆོས་ཀྱི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་བདེན་བཞི་ཤེས་པའི་ ཤེས་རབ་དང་དྲུག་པ་ལ་དེ་ཁོ་ན་དེ་མི་ཤེས་པ་མ་རིག་པ་ལ་སོགས་པ་རྟེན་འབྲེལ་ལུགས་ མཐུན་དང་ཤེས་པ་རིག་པ་ལ་སོགས་པ་ལུགས་དང་མི་མཐུན་པ་ཤེས་པའི་ཤེས་རབ་ལ་སློབ་ པོ། །དེ་ཡན་ཆད་བསླབ་པའི་འབྲས་བུ་བཞི་སྟེ། བདུན་པར་མཚན་མེད་འདུ་བྱེད་དང་བཅས་ པ་འབྲས་བུ་དང་པོ་དང་། བརྒྱད་པར་མཚན་མེད་འདུ་བྱེད་མེད་པ་དང་ཞིང་དག་པ་གཉིས་ འབྲས་བུ་གཉིས་པ་དང་། དགུ་པར་སེམས་ཅན་སྨིན་པར་འགྲུབ་པ་འབྲས་བུ་གསུམ་པ་དང་ 1-237 བཅུ་པར་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་འགྲུབ་པ་འབྲས་བུ་བཞི་པའོ། ། བཞི་པ་ཕུང་པོ་ནི། དེར། ཆོས་ཉིད་རབ་ཏུ་རྟོགས་ནས་འདིར། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ནི་ཕུང་ པོ་སྦྱོང་། །དེ་ཡི་འོག་ཏུ་ཏིང་འཛིན་དང་། །ཤེས་རབ་ཕུང་པོ་རྣམ་པར་སྦྱོང་། །དེ་ལས་གཞན་ པ་དག་ལ་ནི། །སྒྲིབ་རྣམ་བཞི་དང་ཐོགས་པ་ཡི། །སྒྲིབ་པ་ལས་ཀྱང་རྣམ་གྲོལ་དང་། །གྲོལ་ བའི་ཡེ་ཤེས་རྣམ་པར་སྦྱོང་། །ཞེས་ཏེ། ས་དང་པོ་ལ་ཕུང་པོ་སྦྱོང་བའི་རྟེན་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་ ལ། གཉིས་པ་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། གསུམ་པ་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། བཞི་ལྔ་དྲུག་པ་ལ་ཤེས་ རབ་དང་། བདུན་བརྒྱད་དགུ་བཅུ་པ་ལ་འབྲས་བུ་བཞིའི་སྒྲིབ་པ་ལས་གྲོལ་བ་རྣམ་གྲོལ་ དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སར་ཤེས་བྱ་ཤེས་པ་ལ་ཐོགས་པའི་སྒྲིབ་པ་ལས་གྲོལ་བ་རྣམ་པར་གྲོལ་ བའི་ཡེ་ཤེས་མཐོང་བའི་ཕུང་པོ་སྦྱོང་ངོ་། ། ལྔ་པ་གྲུབ་པ་ནི། དེར། ས་རྣམས་ཐམས་ཅད་མ་གྲུབ་དང་། །གྲུབ་པ་དག་ཏུ་ཤེས་པར་ བྱ། །གྲུབ་པ་དག་ཀྱང་མ་གྲུབ་དང་། །གྲུབ་པ་དག་ཏུ་ཡང་འདོད་དོ། །ཞེས་ཏེ། ཚོགས་སྦྱོར་ མོས་པ་སྤྱོད་པའི་ས་ནི་ཆ
【現代漢語翻譯】 於此徹悟真如后，精進增上戒學、增上意學，以及增上慧學。智慧之行境有二，即通達法性真如，以及了知不知等之作用。如是智慧之行境，於二地中如實安住。諸學與修習之果，另有四種。安住于無相且具作意中，是為第一果。彼性顯現無作意，以及清凈諸佛剎土，是為第二果。成就成熟有情之事，以及三摩地與總持等，是為殊勝之果。此四種果，於四地中如實依止。如是，于初地，以三學為所依，徹悟法性真如。於二地，學增上戒學；於三地，學增上意學；於四、五、六地，於三者學增上慧學。其中，於四地，學了知菩提分法之智慧；於五地，學了知法性真如四諦之智慧；於六地，學了知彼性真如與不知彼性之無明等緣起順逆之理，以及了知與理相應之知識與不相應之知識之智慧。以上為修學之四果，於七地，以無相且具作意為第一果；於八地，以無相無作意與清凈剎土二者為第二果；於九地，以成就成熟有情為第三果；於十地，以成就三摩地與總持為第四果。 第四、蘊：于彼（經中）云：『於此徹悟真如后，修習戒蘊，其後修習定蘊，以及修習慧蘊。于彼之外，解脫四障與所知障，亦從業之障中解脫，並修習解脫之智慧。』如是，于初地，以修習蘊為所依，徹悟法性真如；於二地，修習戒蘊；於三地，修習定蘊；於四、五、六地，修習慧蘊；於七、八、九、十地，修習解脫四果之障，以及從解脫中解脫之解脫，于佛地，修習了知所知之所知障中解脫之解脫智慧，即見蘊之修習。 第五、成就：于彼（經中）云：『應知諸地皆有未成就與已成就，然已成就亦有未成就與已成就。』如是，資糧道、加行道、勝解行地為未成就。
【English Translation】 Having realized suchness here, one trains in higher morality, higher mind, and higher wisdom. The objects of wisdom are twofold: the suchness of phenomena and the engagement with knowing and not knowing. Such objects of wisdom are truly established in the two grounds. The results of learning and meditation are fourfold. Abiding in the signless with conceptualization is the first result. The manifestation of that nature without conceptualization and the purification of the Buddha-fields are considered the second result. Accomplishing the maturation of sentient beings, as well as samadhi and dharani, is the supreme result. These four kinds of results are truly relied upon in the four grounds. Thus, in the first ground, relying on the three trainings, one realizes the nature of reality. In the second ground, one trains in higher morality; in the third ground, one trains in higher mind; in the fourth, fifth, and sixth grounds, one trains in higher wisdom in the three. Among these, in the fourth ground, one trains in the wisdom that knows the aspects of enlightenment; in the fifth ground, one trains in the wisdom that knows the suchness of phenomena, the four noble truths; and in the sixth ground, one trains in the wisdom that knows the suchness of phenomena, ignorance that does not know that suchness, and the dependent origination that accords with the system, as well as knowledge that accords with the system and knowledge that does not accord with the system. Above that are the four results of training: in the seventh ground, the signless with conceptualization is the first result; in the eighth ground, the signless without conceptualization and the purification of the field are the two, the second result; in the ninth ground, accomplishing the maturation of sentient beings is the third result; and in the tenth ground, accomplishing samadhi and dharani is the fourth result. Fourth, Aggregate: There, it says, 'Having thoroughly realized the nature of reality here, one purifies the aggregate of morality. After that, one purifies the aggregate of samadhi and the aggregate of wisdom. Other than that, one is liberated from the four obscurations and the obscuration of obstacles, and one also purifies the wisdom of liberation from the obscuration of karma.' Thus, in the first ground, relying on the purification of the aggregates, one realizes the nature of reality. In the second ground, one purifies morality; in the third ground, one purifies samadhi; in the fourth, fifth, and sixth grounds, one purifies wisdom; in the seventh, eighth, ninth, and tenth grounds, one purifies the obscurations of the four results, and liberation from liberation, and in the Buddha ground, one purifies the wisdom of liberation from the obscuration of obstacles to knowing what is to be known, that is, the purification of the aggregate of seeing. Fifth, Accomplishment: There, it says, 'All the grounds should be known as unaccomplished and accomplished. Even the accomplished are considered unaccomplished and accomplished.' Thus, the grounds of accumulation, preparation, and joyful conduct are unaccomplished.
ོས་དབྱིངས་ཀུན་འགྲོའི་དོན་ལ་སོགས་པར་མ་རྟོགས་པས་མ་གྲུབ་ པ་དང་། དང་པོ་ཡན་ཅད་དེ་རྟོགས་པས་གྲུབ་པའོ། །གྲུབ་པ་དེའི་ཡང་། བདུན་པ་མན་ཅད་ འདུ་བྱེད་དང་བཅས་པས་མ་གྲུབ་པ་དང་། བརྒྱད་པ་ཡན་ཅད་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་མེད་པས་ གྲུབ་པའོ། ། དྲུག་པ་རྟགས་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་ས་རྣམས་ལ་ཞུགས་པའི་རྟགས་ནི། དེར། སྣང་དང་ བཅས་དང་མོས་པ་དང་། །མ་ཞུམ་པ་དང་མི་དམན་ཉིད། །གཞན་དྲིང་མི་འཇོག་བདག་ཉིད་ དང་། །ཐམས་ཅད་རབ་ཏུ་རྟོགས་པ་དང་། །ཀུན་ལ་སེམས་ནི་མཉམ་པ་དང་། །དཀྲི ་དང་ རྗེས་སུ་ཆགས་མེད་དང་། །ཐབས་ཤེས་འཁོར་དུ་སྐྱེ་བ་ནི། །ཀུན་ལ་རྟགས་སུ་འདོད་པ་ཡིན། །ཞེས་ཏེ། ས་གང་ལ་ཞུགས་པ་དེ་ལ་སྣང་བ་དང་གང་ལ་ཞུགས་པ་དེ་ལ་མོས་པ་ནི་རྟགས་ 1-238 གཅིག་གོ །ཆོས་ཟབ་རྒྱས་ལ་བློ་མ་ཞུམ་པ་དང་། དཀའ་བ་སྤྱོད་པ་ལ་བརྩོན་འགྲུས་མི་དམན་ པ་དང་། རང་གི་ས་ལ་གཞན་གྱི་དྲིང་མི་འཇོག་པ་དང་། ས་ཐམས་ཅད་མངོན་པར་སྒྲུབ་པའི་ ཐབས་ལ་མཁས་པ་དང་། བདག་གཞན་ལ་སེམས་མཉམ་པ་དང་། སྙན་མི་སྙན་གྱི་སྒྲས་ ལམ་གཞན་ལ་ཁྲིད་དུ་མི་བཏུབ་པ་དང་། འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བ་ལ་སོགས་པའི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་ པ་ལའང་ཆགས་པ་མེད་པ་དང་། འཁོར་གསུམ་མི་དམིགས་པར་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཀྱི་ཐབས་ ཤེས་པ་དང་། རྟག་ཏུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འཁོར་དུ་སྐྱེ་བ་རྣམས་ནི་རྟགས་གཞན་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ཕར་ཕྱིན་བཅུ་ཐོབ་པའི་རྟགས་ནི། དེར། འདུན་པ་མེད་པ་མ་ཡིན་མཆོག་དང་ འཁུ་བའི་སྙིང་མེད་ཁྲོ་མིན་ལེ་ལོ་མེད། །བྱམས་དང་རྙིང་རྗེ་མིན་པའི་བསམ་མེད་བློ་གྲོས་ ངན་རྟོག་རྣམ་རྟོག་འཕྲོགས་པ་མེད། །བློ་གྲོས་རྣམ་པར་གཡེངས་མིན་བདེ་བས་མི་འཕྲོགས་ སྡུག་བསྔལ་དག་གིས་གནོད་པ་མེད། །དགེ་བའི་བཤེས་ལ་ཉེ་བར་བསྟེན་ཅིང་ཐོས་པ་ལྷུར་ ལེན་སྟོན་པ་མཆོད་ལ་བརྩོན། །ཐབས་མཆོག་ཤེས་པ་གང་ཞིག་བསོད་ནམས་ཡང་དག་ བསྡུས་པ་ཤིན་ཏུ་རྒྱ་ཆེ་ཀུན། །གཞན་དང་ཐུན་མོང་བྱས་ནས་ཉིན་གཅིག་བཞིན་དུ་རྫོགས་ པའི་བྱང་ཆུབ་ཡོངས་སྔོ་ཞིང་། །བཟང་པོའི་གནས་སུ་སྐྱེས་པ་རྟག་ཏུ་དགེ་བྱེད་མངོན་ཤེས་ ཡོན་ཏན་རྣམས་ཀྱིས་རྩེན། །སངས་རྒྱས་སྲས་དེ་ཀུན་གྱི་བླ་ན་འདུག་པ་ཡོན་ཏན་གཏེར་དུ་ ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པས་རྟགས་བཅུ་དྲུག་སྟོན་ཏེ། ས་རྣམས་ལ་ཐུན་མོང་དུ་ཕར་ཕྱིན་རྣམས་ སྒྲུབ་པའི་འདུན་པ་མ་བྲལ་བ་དང་། ས་དང་པོར་སྦྱིན་པའི་རྟགས་རྫས་ལ་སོགས་པ་ཆགས་པ་ མེད་པ་དང་། གཉིས་པར་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་རྟགས་སེམས་ལ་འཁུ་བ་གནོད་པའི་སེམས་མེད་པ་ དང་། གསུམ་པར་བཟོད་པའི་རྟགས་ཁྲོ་བ་མེད་པ་དང་། བཞི་པར་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་རྟགས་ ལེ་ལོ་མེད་པ་དང་། ལྔ་པར་བསམ་གཏན་གྱི་རྟགས་བདེ་བ་སྒྲུབ་འདོད་ཀྱི་བྱམས་པ་དང་ སྡུག་བསྔལ་བསལ་འདོད་ཀྱི་སྙིང་རྗེ་མིན་པའི་བསམ་པ་མེ
【現代漢語翻譯】 由於不理解諸如勝解周遍之義等，因此未能成就。最初的一切，由於理解而成就。在已成就的這些之中，從第七地開始，由於有作意而未能成就；從第八地開始，由於沒有現前的作意而成就。 第六，關於相，有三種。第一，進入諸地的相是：『于彼，連同顯現與勝解，不怯懦且不減損，不依賴他者之自性，完全徹底了悟一切，於一切眾生心平等，無有貪戀與隨執，方便智慧生於輪，於一切是為相。』也就是說，進入任何地，對該地有顯現，對進入之地有勝解，這是一個相。對於甚深廣大的法不怯懦，對於難行之行精進不減損，在自己的地上不依賴他人，精通現前成就一切地之方便，對自他之心平等，不會被悅耳或不悅耳之聲引向其他道路，對於轉輪王等圓滿不執著，不執著三輪體空而知曉成佛之方便，恒常生於佛之眷屬中，這些是其他的相。 第二，獲得十波羅蜜多的相是：『無有欲求非為最勝，無有嗔恨之心，不嗔怒，不懶惰。無有非慈悲之思，無有惡慧，無有散亂。智慧不散亂，不為安樂所奪，不為痛苦所害。親近善知識，重視聽聞，勤于供養導師。無論知曉何種殊勝方便，如實積聚廣大福德，與他人共同行持，如一日般圓滿菩提，完全成熟。生於善地，恒常行善，以神通功德而嬉戲。知曉此佛子安住於一切之頂，是功德之寶藏。』這裡顯示了十六種相。對於諸地共同而言，不離成就波羅蜜多的欲求。在初地，佈施之相是沒有對財物等的執著。在二地，持戒之相是沒有嗔恨損害之心。在三地，忍辱之相是沒有嗔怒。在四地，精進之相是沒有懶惰。在五地，禪定之相是沒有希求安樂的慈愛和希望消除痛苦的悲憫之外的其他想法。
【English Translation】 It is not established because of not understanding things like the meaning of Samantānugama (comprehensively going along with everything). All the first ones are established because of understanding that. Among those that are established, from the seventh Bhumi (stage of enlightenment) downwards, it is not established because of being with conceptualization; from the eighth Bhumi upwards, it is established because of being without manifest conceptualization. Sixth, regarding the signs, there are three. First, the signs of entering the Bhumis (stages of enlightenment) are: 'There, together with appearance and aspiration, without being timid and without diminishing, the nature of not relying on others, completely and thoroughly realizing everything, having equanimity of mind towards all, without attachment and clinging, the means and wisdom are born in a cycle, it is considered as a sign for everything.' That is to say, wherever one enters a Bhumi, there is appearance for that Bhumi, and there is aspiration for the Bhumi one enters, this is one sign. Not being timid towards the profound and vast Dharma, not diminishing diligence in practicing difficult practices, not relying on others on one's own Bhumi, being skilled in the means of manifestly accomplishing all Bhumis, having equanimity of mind towards oneself and others, not being led astray by pleasant or unpleasant sounds, not being attached to the perfections such as turning the wheel, knowing the means of becoming a Buddha without fixating on the emptiness of the three circles, and always being born into the retinue of the Buddha, these are other signs. Second, the signs of obtaining the ten Paramitas (perfections) are: 'Not having desire is not the most excellent, without a heart of animosity, not being angry, not being lazy. Without thoughts that are not love and compassion, without bad wisdom, without distraction. Wisdom is not distracted, not stolen by happiness, not harmed by sufferings. Relying on virtuous friends, taking listening to teachings as important, diligently making offerings to the teacher. Whatever knows the supreme means, truly accumulating vast merit, doing it together with others, perfecting enlightenment like a single day, completely ripening. Being born in a good place, always doing good, playing with clairvoyance and qualities. Know that this son of the Buddha dwells at the top of everything, is a treasure of qualities.' Here it shows sixteen signs. For the Bhumis in common, not being separated from the desire to accomplish the Paramitas. In the first Bhumi, the sign of generosity is without attachment to things and so on. In the second Bhumi, the sign of morality is without a mind of animosity and harm. In the third Bhumi, the sign of patience is without anger. In the fourth Bhumi, the sign of diligence is without laziness. In the fifth Bhumi, the sign of meditation is without thoughts other than love that desires to accomplish happiness and compassion that desires to eliminate suffering.
ད་པ་དང་། དྲུག་པར་ཤེས་རབ་ 1-239 ཀྱི་རྟགས་བློ་གྲོས་ངན་པ་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་རྟོག་པ་དང་ཁྱད་པར་དུ་རྣམ་པར་རྟོག་པས་འཕྲོགས་ པ་མེད་པ་དང་། བདུན་པར་ཐབས་ཀྱི་རྟགས་ཐེག་པ་གཞན་ཡིད་ལ་བྱེད་པས་སེམས་མ་ གཡེངས་པ་དང་། ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་བདེ་བ་ལ་མ་ཆགས་པ་དང་། རྒུད་པ་དང་དཀའ་ སྤྱད་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་སྦྱོར་བ་ལས་མི་ལྡོག་པ་དང་། དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་བསྟེན་ཅིང་ ཐོས་པ་གཙོ་བོར་བྱེད་པ་དང་། སྟོན་པ་མཆོད་པ་གཙོ་བོར་བྱེད་པ་དང་། དགེ་བ་འཕེལ་བའི་ ཐབས་ཤེས་པས་བསོད་ནམས་བསགས་པ་རྣམས་གཞན་དང་ཐུན་མོང་དུ་བྱས་པས་ཉིན་རེ་ བཞིན་བྱང་ཆུབ་ཏུ་བསྔོ་བ་དང་། བརྒྱད་པར་སྨོན་ལམ་གྱི་རྟགས་རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་གང་ རུང་བཞུགས་པའི་གནས་སུ་སྐྱེ་བ་དང་། དགུ་པར་སྟོབས་ཀྱི་རྟགས་མི་མཐུན་ཕྱོགས་དང་མ་ འདྲེས་པར་རྟག་ཏུ་དགེ་བ་བྱེད་པ་དང་། བཅུ་པར་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྟགས་མངོན་ཤེས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ གྱིས་རྩེ་བའོ། ། གསུམ་པ་བཅུ་པོ་ཐོབ་པའི་ཕན་ཡོན་ནི། དེར། ས་རྣམས་ཀུན་ལ་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །བློ་ལྡན་ རྣམས་ཀྱིས་ཕན་ཡོན་ནི། །ཞི་གནས་ལྷག་མཐོང་གཉིས་ཀ་ལ། །ལྔ་པོའི་བདག་ཉིད་དག་ ཏུ་འདོད། །ཅེས་ཏེ། ས་ཐམས་ཅད་ལ་ཕར་ཕྱིན་བཅུ་ཐོབ་པའི་ཕན་ཡོན་ནི། སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ ལ་གནས་ངན་ལེན་གྱི་རྟེན་ཐམས་ཅད་ཟད་པར་འགྱུར་བ་དང་། རྟོག་པ་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་འདུ་ ཤེས་དང་བྲལ་བའི་ཆོས་ཀྱི་དགའ་བ་ལ་དགའ་བ་འཐོབ་པ་དང་། ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་དུ་རྣམ་ པ་ཡོངས་སུ་མ་ཆད་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་ཚད་མེད་པ་ཤེས་པ་དང་། འདིའི་རྣམ་དག་གི་སྐལ་ བ་དང་མཐུན་པའི་རྒྱུ་མཚན་རྣམ་པར་བརྟགས་པ་མ་ཡིན་པ་དག་ཀྱང་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པ་དང་། ཆོས་སྐུ་རྫོགས་པར་འགྲུབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གོང་ནས་གོང་དུ་རྒྱུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡོངས་ སུ་འཛིན་པར་བྱེད་པ་དང་ལྔ་སྟེ། དང་པོ་གཉིས་ཞི་གནས་དང་དེ་འོག་གཉིས་ལྷག་མཐོང་དང་ ཐ་མ་ཞི་ལྷག་གཉིས་ཀའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའོ། ། 1-240 བདུན་པ་ངེས་ཚིག་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སོ་སོའི་ངེས་ཚིག་ནི། དེར། བྱང་ཆུབ་ལ་ནི་ཉེ་བ་ དང་། །སེམས་ཅན་དོན་སྒྲུབ་མཐོང་བ་ལ། །རབ་ཏུ་དགའ་བ་སྐྱེ་འགྱུར་ཏེ། །དེ་ཕྱིར་དགའ་བ་ ཞེས་བརྗོད་དོ། །འཆལ་ཚུལ་རྩོལ་བའི་དྲི་བྲལ་ཕྱིར། །དྲི་མ་མེད་པའི་ས་ཞེས་བྱ། །ཆོས་ཀྱི་ སྣང་བ་ཆེན་པོ་ནི། །བྱེད་པའི་ཕྱིར་ན་འོད་བྱེད་པའོ། །འདི་ལྟར་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཆོས། །རབ་ཏུ་སྲེག་བྱེད་འོད་ལྟ་བུ། །དེ་དང་ལྡན་ཕྱིར་ས་དེ་ནི། །གཉིས་པོ་སྲེག་པས་འོད་འཕྲོ་ཅན། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཡོངས་སྨིན་བྱེད་ཅིང་། །རང་གི་སེམས་ཀྱང་སྲུང་བའི་ཕྱིར། །བློ་ལྡན་ རྣམས་ཀྱིས་སྦྱང་དཀའ་བ། །དེ་ཕྱིར་སྦྱངས་དཀའ་ཞེས་བྱའོ། །ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་བརྟེན་ ནས། །འཁོར་བ་དང་ནི་མྱང་ངན་འདས། །གཉིས་འད
【現代漢語翻譯】 第六，智慧的標誌是不會被認為惡劣的智慧是自性，特別是不會被分別念所奪走。第七，方便的標誌是不去想其他的乘，心不散亂，不貪著圓滿的安樂，不因衰敗和苦行的痛苦而退轉，親近善知識，重視聽聞，重視供養導師，知道增長善法的方法，將積累的福德與他人共同分享，每天都回向菩提。第八，願望的標誌是生於諸佛菩薩所在之處。第九，力量的標誌是不與不順之法相混雜，恒常行善。第十，智慧的標誌是以神通的功德為樂。 獲得這十種標誌的利益是：『在一切地上，有智慧者認為，寂止和勝觀二者，具有五種自性。』也就是說，在一切地上，獲得十度波羅蜜多的利益是：每一剎那，所有惡趣的所依都會耗盡，獲得遠離各種分別唸的法喜，了知遍及一切方位的無盡法相，行持與此清凈分相應的非分別之因，爲了圓滿成就法身，不斷地受持越來越殊勝的因。前兩種與寂止相應，中間兩種與勝觀相應，最後一種與寂止和勝觀二者都相應。 第七，關於詞義，分為兩種，首先是各自的詞義：『對於菩提親近，見到成辦眾生義利，生起極大歡喜，因此稱為歡喜。』『遠離邪行精勤的垢染，因此稱為離垢地。』『因為能作廣大的法相，所以稱為發光地。』『如此，與菩提相應的法，如光般能焚燒，因此此地具有焚燒二障的光芒。』『成熟一切有情，並且守護自心，有智慧者認為難以調伏，因此稱為難調伏地。』『依靠般若波羅蜜多，對於輪迴和涅槃，二者不作分別。』
【English Translation】 Sixth, the sign of wisdom is not being robbed by the thought that bad intelligence is self-nature, and especially not by discrimination. Seventh, the sign of skillful means is not to think of other vehicles, not to be distracted in mind, not to be attached to perfect bliss, not to turn back from the suffering of decline and asceticism, to rely on virtuous friends, to emphasize listening, to emphasize offering to the teacher, to know the means of increasing virtue, and to dedicate the accumulated merit to enlightenment every day by sharing it with others. Eighth, the sign of aspiration is to be born in a place where any of the Buddhas and Bodhisattvas reside. Ninth, the sign of strength is to always do good without mixing with unfavorable things. Tenth, the sign of wisdom is to enjoy the qualities of clairvoyance. The benefits of obtaining these ten are: 'On all grounds, the wise consider the benefits to be that both tranquility and insight have five natures.' That is, on all grounds, the benefit of obtaining the ten perfections is that in each instant, all bases of bad states are exhausted, joy is obtained in the Dharma that is free from various concepts, limitless Dharma appearances are known in all directions, even non-discriminating reasons that are in accordance with this pure share are practiced, and in order to accomplish the Dharmakaya completely, increasingly excellent causes are fully embraced. The first two are in accordance with tranquility, the next two are in accordance with insight, and the last is in accordance with both tranquility and insight. Seventh, regarding the meaning of the words, there are two parts. First, the individual meanings: 'Being close to enlightenment, seeing the accomplishment of the benefit of beings, and generating great joy, therefore it is called Joyful.' 'Being free from the defilement of striving for immoral conduct, therefore it is called Immaculate Ground.' 'Because it performs great Dharma appearances, it is called Illuminating.' 'Thus, the Dharma that is in accordance with enlightenment, like light, can burn. Therefore, that ground has the light of burning the two obscurations.' 'Maturing all sentient beings and protecting one's own mind, the wise consider it difficult to tame, therefore it is called Difficult to Tame Ground.' 'Relying on the Prajnaparamita, one does not differentiate between samsara and nirvana.'
ིར་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར། །མངོན་དུ་ གྱུར་པའི་ས་ཞེས་བཤད། །བགྲོད་གཅིག་ལམ་དང་འབྲེལ་པའི་ཕྱིར། །རིང་དུ་སོང་བའི་སར་ འདོད་དོ། །འདུ་ཤེས་གཉིས་ཀྱིས་མི་གཡོའི་ཕྱིར། །མི་གཡོ་བ་ཞེས་ངེས་པར་བརྗོད། །སོ་སོ་ ཡང་དག་རིག་བློ་བཟང་། །ས་དེ་ལེགས་པའི་བློ་གྲོས་ཡིན། །སྤྲིན་བཞིན་གཉིས་ཀྱིས་ནམ་ མཁའི་ཆོས། །ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ན་ཆོས་ཀྱི་སྤྲིན། །ཞེས་ཏེ། བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པ་ལ་ཉེ་བ་དང་སེམས་ ཅན་གྱི་དོན་འགྲུབ་པར་མཐོང་ནས་དགའ་བ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་དང་། འཆལ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ ཐེག་དམན་ཡིད་བྱེད་ཀྱི་རྩོལ་བའི་དྲི་མ་བྲལ་བས་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་ཆོས་ ཚད་མེད་པ་ཚོལ་བའི་ཕྱིར་གཞན་ལ་ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་བྱེད་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ ཤེས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་སྒྲིབ་གཉིས་སྲེག་པས་དང་། སེམས་ཅན་སྨིན་པར་བྱེད་པ་དང་ དེ་དག་གི་ལོག་སྒྲུབ་བཟོད་པས་སྦྱང་དཀའ་བ་གཉིས་སྦྱོང་བས་དང་། ཤེར་ཕྱིན་ལ་བརྟེན་ ནས་འཁོར་འདས་ལ་མི་གནས་པས་དང་། ས་བརྒྱད་པ་དང་འབྲེལ་བས་སྦྱོར་བའི་མཐར་ ཕྱིན་པས་དང་། མཚན་མ་དང་མཚན་མེད་ལ་རྩོལ་བའི་འདུ་ཤེས་གཉིས་ཀྱིས་མི་གཡོ་བས་ དང་། སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པའི་བློ་གྲོས་བཟང་པོ་ཐོབ་པས་དང་། ཐོས་པའི་ཆོས་ཀྱི་རྟེན་ 1-241 ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་ཀྱི་སྒོ་གཉིས་སྤྲིན་ལྟ་བུས་ཁྱབ་པས། རིམ་པ་ བཞིན་དུ། རབ་ཏུ་དགའ་བ་ལ་སོགས་པར་བརྗོད་དོ། ། གཉིས་པ་ཐུན་མོང་གི་ངེས་ཚིག་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་གནས་ཀྱི་ངེས་ཚིག་ནི། དེར། དགེ་ བ་སྒྲུབ་པ་སྣ་ཚོགས་ལ། །དགའ་བས་རྟག་པར་ཐམས་ཅད་དུ། །གནས་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའ་ཡི། །ས་རྣམས་གནས་པ་ཡིན་པར་འདོད། །ཅེས་པས། དགེ་བ་སྒྲུབ་པ་ལ་དགའ་བས་ རྟག་ཏུ་གནས་པའི་ཕྱིར་ས་བཅུ་ལ་ནི་གནས་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། ། གཉིས་པ་སའི་ངེས་ཚིག་ནི། དེར། འབྱུང་པོ་དཔག་མེད་འཇིགས་མེད་ཕྱིར། །དཔག་ ཏུ་མེད་པ་དེ་དག་ལ། །ཕྱི་ཕྱིར་གོང་དུ་འགྲོ་ལྡན་ཕྱིར། །དེ་དག་ཉིད་ནི་སར་འདོད་དོ། །ཞེས་ པས། འབྱུང་པོ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་འཇིགས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར། ཕྱི་ནས་ཕྱིར་ས་གོང་མར་འགྲོ་བ་ དང་ལྡན་པས་ས་བཅུ་ལ་ས་ཞེས་བྱའོ། ། བརྒྱད་པ་ཐོབ་པ་ནི། དེར། ས་ཐོབ་པ་ནི་མོས་པ་དང་། །སྤྱོད་པ་དག་ལ་འཇུག་པ་དང་། །རྟོགས་པའི་ཕྱིར་དང་ས་རྣམས་ནི། །གྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་རྣམ་པ་བཞི། །ཞེས་ཏེ། མོས་སྤྱོད་ཀྱི་ ཚེ་ས་བཅུ་ལ་མོས་པས་ན་མོས་པས་ཐོབ་པའོ། །དེའི་དུས་ན་ས་བཅུ་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ ཆོས་སྤྱོད་བཅུ་ལ་སྤྱོད་པ་ནི་སྤྱོད་པས་ཐོབ་པའོ། །ས་དང་པོ་ནས་བདུན་པའི་བར་ནི་དོན་དམ་ རྟོགས་པའི་ཕྱིར་རྟོགས་པས་ཐོབ་པའོ། །བརྒྱད་པ་ཡན་ཅད་ནི་རྩོལ་བ་མེད་པས་གྲུབ་པས་ ཐོབ་པའོ། ། ༈ རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར། གཉིས་པ་ན
【現代漢語翻譯】 因為顯現的緣故，被稱為『顯現地』。因為與唯一的道路相連，被認為是『長遠行至之地』。因為兩種概念不動搖，所以肯定地說『不動』。各自正確的智慧是善良的智慧，那個地是美好的智慧。像云一樣，兩種（智慧和慈悲）遍佈虛空的法，因此稱為『法雲』。 因為接近獲得菩提，並且看到利益眾生而生起歡喜；因為遠離邪惡的戒律和下乘作意的努力的污垢；因為以三摩地的力量尋求無量的法，而為他人顯現法的景象；因為以與菩提一致的智慧焚燒二障；因為成熟眾生，並且能忍受他們的邪見，從而凈化兩種難以凈化的（煩惱和所知障）；因為依靠般若波羅蜜多而不滯留于輪迴和涅槃；因為與第八地相連，而達到修行的頂峰；因為兩種對有相和無相作意的概念不動搖；因為獲得各自正確的智慧；因為聽聞之法的所依如虛空一般，被三摩地和陀羅尼兩種門如雲般遍佈。依次被稱為極喜地等。 第二，共同的詞義，其中第一是住所的詞義。如經中所說：『行善各種事，常時皆歡喜，菩薩諸地處，是故立為住。』因為歡喜地行善，並且恒常安住，所以十地也稱為住所。 第二，地的詞義。如經中所說：『無量諸有情，無畏故舍棄，無量彼等中，後後具上進，是故彼等地。』因為無量的有情捨棄恐懼，並且從後向前具有向上進步的能力，所以十地稱為地。 第八，獲得。如經中所說：『獲得地者，信解及行入，證悟之因故，諸地以成就，四種相而立。』也就是說，在信解行時，因為對十地有信解，所以是因信解而獲得。在那時，爲了獲得十地，修行十種行，這是因修行而獲得。從初地到七地，是因為證悟真諦而獲得。第八地以上，是因為無勤而成就而獲得。 證悟的差別。
【English Translation】 Because of becoming manifest, it is called 'Manifest Land'. Because it is connected to the one and only path, it is considered the 'Land of Long Journey'. Because two concepts do not waver, it is definitely said to be 'Immovable'. Individual correct wisdom is good wisdom, that land is excellent wisdom. Like clouds, the two (wisdom and compassion) pervade the Dharma of the sky, therefore it is called 'Cloud of Dharma'. Because of being close to attaining Bodhi and generating joy from seeing the benefit of sentient beings; because of being free from the defilements of immoral discipline and the efforts of inferior vehicle's intention; because of seeking immeasurable Dharma with the power of Samadhi and manifesting the appearance of Dharma to others; because of burning the two obscurations with the wisdom that is consistent with Bodhi; because of maturing sentient beings and being able to tolerate their wrong views, thereby purifying the two difficult to purify (afflictions and cognitive obscurations); because of not dwelling in Samsara and Nirvana by relying on Prajnaparamita; because of being connected to the eighth Bhumi and reaching the culmination of practice; because the two concepts of working on signs and signlessness do not waver; because of obtaining individual correct wisdom; because the support of the Dharma that is heard is like the sky, pervaded by the two doors of Samadhi and Dharani like clouds. They are called Joyful Land, etc., in order. Second, the common definition, the first of which is the definition of dwelling. As it says: 'Performing various virtuous deeds, always with joy, the Bodhisattva's lands, are therefore established as dwellings.' Because of dwelling in virtue with joy and abiding constantly, the ten Bhumis are also called dwellings. Second, the definition of Bhumi. As it says: 'Immeasurable beings, abandon fear, in those immeasurable ones, later possessing upward progress, therefore those are the Bhumis.' Because immeasurable beings abandon fear, and from later to earlier possess the ability to progress upwards, the ten Bhumis are called Bhumis. Eighth, attainment. As it says: 'Those who attain the Bhumis, enter with faith and practice, because of the cause of realization, the Bhumis are established with four aspects of accomplishment.' That is, at the time of faith and practice, because of having faith in the ten Bhumis, it is attained through faith. At that time, in order to attain the ten Bhumis, practicing the ten practices, this is attained through practice. From the first to the seventh Bhumi, it is attained because of realizing the ultimate truth. From the eighth onwards, it is attained because of effortless accomplishment. The difference of realization.
ི། དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་ས་བཅུ་པོ་ལ་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཁྱད་པར་ཡོད་ དམ་མེད་ཅེ་ན། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་རྟོགས་པ་ལ་ཁྱད་པར་མེད་དེ། ས་དང་པོ་ལ་རྟོགས་པའི་ ཆོས་ཉིད་དེ་ཉིད་གཉིས་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་གོམས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟོགས་པའི་ཚུལ་ གྱིས་ནི་ཁྱད་པར་ཡོད་དེ། དབུས་མཐར། ཀུན་ཏུ་འགྲོ་དོན་མཆོག་གི་དོན། །རྒྱུ་མཐུན་དོན་ 1-242 གྱི་མཆོག་ཉིད་དང་། །ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་མེད་དོན་དང་། །རྒྱུ་རྣམས་ཐ་དད་མེད་དོན་དང་། །ཉོན་མོངས་རྣམ་དག་མིན་དོན་དང་། །ཐ་དད་མེད་པའི་དོན་ཉིད་དང་། །འབྲི་མེད་འཕེལ་ བ་མེད་དོན་དང་། །དབང་ནི་རྣམ་པ་བཞི་ཡི་གནས། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་མ་རིག་པ། །ཉོན་ མོངས་ཅན་མིན་སྒྲིབ་པ་བཅུ། །ས་བཅུའི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་རྣམས་ཀྱི། །གཉེན་པོ་དག་ནི་ས་ ཡིན་ནོ། །ཞེས་པས། ས་དང་པོ་ལ་ཆོས་ཉིད་དེ་རང་གཞན་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པར་ཀུན་ཏུ་ འགྲོ་བའི་དོན་དུ་དང་། གཉིས་པ་ལ་སྒྲིབ་པ་སྤང་དུ་རུང་བས་མཆོག་གི་དོན་དུ་དང་། གསུམ་ པར་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྡེ་སྣོད་ཐོས་པ་དེ་ཆོས་ཉིད་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རྟོགས་པའི་རྒྱུ་མཐུན་པའི་ དོན་གྱི་མཆོག་ཏུ་དང་། བཞི་པར་ཆོས་ལ་སྲེད་པ་མེད་པས་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་མེད་པའི་དོན་ དུ་དང་། ལྔ་པར་སེམས་དང་བསམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་མཉམ་པ་ཉིད་བཅུས་རང་གཞན་གྱི་ ཆོས་ཉིད་གཅིག་ཏུ་རྟོགས་པས་རྒྱུད་ཐ་དད་མེད་པའི་དོན་དུ་དང་། དྲུག་པར་རྟེན་འབྲེལ་གྱི་ དེ་བཞིན་ཉིད་རྣམ་པར་དག་པར་རྟོགས་པས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་རྣམ་བྱང་ཐ་དད་ མེད་པའི་དོན་དུ་དང་། བདུན་པར་མདོ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ལ་ཐ་དད་དུ་མི་འཛིན་པས་ཐ་ དད་མེད་པའི་དོན་དུ་དང་། བརྒྱད་པར་མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ལ་བཟོད་པ་ཐོབ་པས་ཉོན་མོངས་ དང་རྣམ་བྱང་ལ་འབྲི་བ་དང་འཕེལ་བ་མེད་པའི་དོན་དུ་རྟོགས་སོ། །ཡང་དེ་ལ་ཉོན་ཡིད་ གནས་གྱུར་པས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་དབང་བ་དང་། དབང་ཤེས་ལྔ་ཡུལ་དང་ བཅས་པ་གནས་གྱུར་པས་ཞིང་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་སྟོན་པ་ལ་དབང་བའི་གནས་སུ་དང་། དགུ་པར་སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་བཞི་ཐོས་པས་ཡེ་ཤེས་ལ་དབང་བ་དང་། བཅུ་པར་ཇི་ ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་སྤྲུལ་པ་བསྟན་ནས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་མཛད་པའི་ལས་ལ་དབང་བའི་ གནས་ཉིད་དུ་རྟོགས་པས་སོ། །དེ་ལྟར་རྟོགས་པའི་ཚུལ་ལ་ཁྱད་པར་ཡོད་པ་ལྟར་སྤངས་པ་ ལ་ཡང་ཁྱད་པར་ཡོད་དེ། ས་སོ་སོས་མི་མཐུན་ཕྱོགས་སོ་སོ་སྤོང་བས་སོ། །དེས་ན་ཆོས་ཉིད་ 1-243 མཐོང་བར་ཁྱད་པར་མེད་ཀྱང་སའི་རྣམ་གཞག་འཐད་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཐོབ་པའི་ཕན་ཡོན། གསུམ་པ་ནི། ཕལ་པོ་ཆེའི་ས་བཅུ་པའི་ལེའུར་གསུངས་པའི་དོན་བསྡུས་པ། ཏིང་འཛིན་ བརྒྱ་ཐོབ་ནས་ནི་སྙོམས་པར་འཇུག །སངས་རྒྱས་བརྒྱ་མཐོང་བྱིན་བརླབས་བརྒྱ་ཕྲག་ཤེས། །ཞིང་བརྒྱར་འགྲོ་
【現代漢語翻譯】 那麼，這所說的十地在證悟法性（Dharmata）上是否有差別呢？在證悟法性的本質上沒有差別。因為初地所證悟的法性，在二地等地上是要去串習的。但在證悟的方式上是有差別的。《中邊分別論》中說：『周遍利益最勝義，同因義之最勝性，無有執持無義性，諸因各異無義性，煩惱極凈非義性，無有各異義性，無減無增無義性，自在乃是四種處。法界之中無明者，非是煩惱所染污，十地相違諸品類，對治即是彼諸地。』因此，初地證悟法性是周遍于自他一切的周遍之義；二地因能斷除障礙而證悟最勝之義；三地聽聞大乘經典，如實證悟法性，是同因之義的最勝；四地因不貪著於法而證悟無執持之義；五地心與念清凈，以十種平等證悟自他法性為一，是異性之義；六地證悟緣起的真如清凈，是煩惱與清凈無有差別的意義；七地對經等法不執著為各異，是無有各異之義；八地獲得不生之法的忍，證悟煩惱與清凈無有減少與增多的意義。並且，在此地上，因煩惱意轉依而自在無分別之智慧，以及五根識與其對境轉依而能隨欲顯現剎土之自在處；九地因聽聞四種別別之正知而自在智慧；十地因隨欲示現化身而作利益有情之事業的自在處。像這樣，證悟的方式有差別，在斷除上也有差別。因為各個地斷除各自相違之品類的緣故。因此，雖然在見法性上沒有差別，但十地的安立是合理的。 第三，是《華嚴經·十地品》中所說義的總結：『獲得百種三摩地而入定，得見百佛，知百千加持，能往百剎土。』
【English Translation】 So, are there differences in the realization of Dharmata (the nature of reality) in these ten grounds that are taught? There is no difference in realizing the essence of Dharmata. Because the Dharmata realized on the first ground is what is to be familiarized with on the second ground and so on. But there are differences in the way of realization. The Madhyāntavibhāga says: 'The meaning of universally benefiting the supreme, the supreme nature of the meaning of the common cause, the meaning of non-grasping, the meaning of the absence of different causes, the meaning of non-defilement, the very meaning of non-difference, the meaning of non-decrease and non-increase, and power is the place of four aspects. In the realm of Dharma, ignorance is not a defilement, but ten obscurations. The antidotes to the opposing factors of the ten grounds are the grounds themselves.' Therefore, the first ground realizes that Dharmata is the meaning of being universally pervasive, encompassing all self and others; the second ground realizes the meaning of being supreme because it can abandon obscurations; the third ground, hearing the Mahayana scriptures, realizes Dharmata as it is, which is the supreme meaning of the common cause; the fourth ground, not craving Dharma, realizes the meaning of non-grasping; the fifth ground, with mind and thought purified, realizes the Dharmata of self and others as one with ten equalities, which is the meaning of non-difference in lineage; the sixth ground realizes the pure suchness of dependent origination, which is the meaning of non-difference between defilement and purification; the seventh ground does not grasp the sutras and other Dharmas as different, which is the meaning of non-difference; the eighth ground obtains forbearance of the non-arising of phenomena, realizing that there is no decrease or increase in defilement and purification. Furthermore, on this ground, due to the transformation of the afflicted mind, one has power over non-conceptual wisdom, and due to the transformation of the five sense consciousnesses and their objects, one has the power to show fields as desired; the ninth ground has power over wisdom by hearing the four individual correct knowledges; the tenth ground realizes the state of having power over the activity of benefiting sentient beings by showing emanations as desired. In this way, just as there are differences in the way of realization, there are also differences in abandonment. Because each ground abandons its respective opposing factors. Therefore, although there is no difference in seeing Dharmata, the establishment of the ten grounds is reasonable. Third, it is a summary of the meaning spoken in the chapter on the ten grounds of the Avatamsaka Sutra: 'Having obtained a hundred samadhis, one enters into samadhi. One sees a hundred Buddhas, knows hundreds of thousands of blessings, and goes to a hundred Buddha-fields.'
ཞིང་འཇིག་རྟེན་ཁམས་བརྒྱ་བསྒུལ། །དེ་བརྒྱ་སྣང་བྱེད་འགྲོ་བརྒྱ་སྨིན་པར་ བྱེད། །བསྐལ་པ་བརྒྱར་གནས་སྔ་ཕྱིར་ཡེ་ཤེས་འཇུག །ཆོས་སྒོ་བརྒྱ་འབྱེད་ལུས་བརྒྱ་སྟོན་པ་ དང་། །ལུས་རེ་ལ་ཡང་བྱང་སེམས་བརྒྱ་ཕྲག་གི །འཁོར་གྱིས་ཀུན་ནས་ཡོངས་སུ་བསྐོར་བར་ སྟོན། །ཞེས་པ་ས་དང་པོ་ཐོབ་པ་ན་དུས་གཅིག་ཏུ་ཡོན་ཏན་བརྒྱ་ཕྲག་བཅུ་གཉིས་འཐོབ་པོ། །ས་ལྷག་མ་རྣམས་ལ། སྟོང་དང་འབུམ་དང་བྱེ་བ་དང་། །བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱ་བྱེ་བ་སྟོང་། །བྱེ་བ་ ཁྲ་ཁྲིག་ཕྲག་འབུམ་དང་། །སྟོང་གསུམ་འབུམ་ཕྲག་བཅུ་རྡུལ་དང་། །སངས་རྒྱས་ཞིང་ཁམས་ གྲངས་མེད་པ། །འབུམ་ཕྲག་བཅུ་ཡི་རྡུལ་རྙེད་དང་། །སངས་རྒྱས་ཞིང་ཁམས་བརྗོད་མེད་པ། །བྱེ་བ་ཁྲག་ཁྲིག་བརྒྱ་སྟོང་ཕྲག །བཅུ་ཡི་རྡུལ་ཕྲན་གྲངས་མཉམ་རྣམས། །གཉིས་ནས་བཅུ་ པའི་བར་གྱིས་འཐོབ། །ཅེས་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྟོང་ལ་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པ་བཅུ་ གཉིས་རེ་སྦྱར་རོ། །སྐྱེ་བ་དང་ཕྲིན་ལས་ཀྱི་ཚུལ་ཡང་ས་བཅུ་པར་གསུངས་ཏེ། ཕལ་ཆེ་བའི་ དབང་དུ་བྱས་ནས་འཛམ་བུའི་གླིང་གི་བདག་པོ་འཁོར་ལོ་བསྒྱུར་བར་སྐྱེས་ཏེ། སེམས་ཅན་ རྣམས་ཀྱི་སེར་སྣའི་དྲི་མ་སེལ་བ་དང་། གླིང་བཞི་ལ་དབང་བའི་འཁོར་ལོ་བསྒྱུར་བར་སྐྱེས་ ཏེ་སེམས་ཅན་རྣམས་འཆལ་ཚུལ་དང་མི་དགེ་བ་ལས་ཟློག་ཏེ་དགེ་བ་ལ་སྦྱོར་བ་དང་། ལྷའི་ དབང་པོ་བརྒྱ་བྱིན་དུ་སྐྱེས་ཏེ་སེམས་ཅན་གྱི་འདོད་པའི་འདོད་ཆགས་ཟློག་པ་དང་། ལྷའི་ རྒྱལ་པོ་རབ་མཐའ་བྲལ་དུ་སྐྱེས་ཏེ་སེམས་ཅན་གྱི་འཇིག་ཚོགས་ལྟ་བ་ཟློག་པ་དང་། ལྷའི་ རྒྱལ་པོ་ཡོངས་སུ་དགའ་ལྡན་དུ་སྐྱེས་ཏེ་སེམས་ཅན་རྣམས་མུ་སྟེགས་ཐམས་ཅད་ལས་ཟློག་ པ་དང་། ལྷའི་རྒྱལ་པོ་རབ་འཕྲུལ་དུ་སྐྱེས་ཏེ་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་མངོན་པའི་ང་རྒྱལ་ཟློག་ 1-244 ཅིང་རྟེན་འབྲེལ་ལ་འཛུད་པ་དང་། ལྷའི་རྒྱལ་པོ་དབང་བསྒྱུར་དུ་སྐྱེས་ཏེ་ཉན་རང་གི་མངོན་ རྟོགས་བསྒྲུབ་ཅིང་སེམས་ཅན་རྣམས་སྐྱོན་མེད་པ་ལ་འཛུད་པ་དང་། སྟོང་གི་བདག་པོ་ཚངས་ པར་སྐྱེས་ཏེ་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཐེག་པ་གསུམ་སྟོན་པ་དང་། སྟོང་གཉིས་ཀྱི་བདག་པོ་ ཚངས་པར་སྐྱེས་ཏེ་སྔ་མ་ལྟར་དང་། སྟོང་གསུམ་གྱི་བདག་པོ་ལྷའི་རྒྱལ་པོ་དབང་ཕྱུག་ཆེན་ པོར་སྐྱེས་ཏེ་སྔ་མ་ལྟར་དང་། བཅུ་པོ་ས་བཅུ་ལ་གནས་པ་རྣམས་ཀྱི་རིམ་པ་ལྟར་རོ། ། ༈ མཐར་ཐུག་སངས་རྒྱས་ཐོབ་ཚུལ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ། དུས་ནམ་ཞིག གནས་གང་དུ། དོན་གང་ཞིག་མངོན་དུ་མཛད་ པའོ། །དང་པོ་ནི། མོས་པ་སྤྱོད་པའི་ས་ལ་ཞུགས་པ་ནས་བརྩམས་ཏེ་བསྐལ་པ་ཆེན་པོ་གྲངས་ མེད་དང་པོས་ས་དང་པོ་འཐོབ་སྟེ། དེ་ཡང་རྟག་ཏུ་འབད་ན་འཐོབ་ཀྱི་མ་འབད་ན་མ་ཡིན་ པས་མཐའ་གཅིག་ཏུ་མ་ངེས་ལ། གྲངས་མེད་གཉིས་པས་ས་བདུན་པ་འཐོབ་པ་དང་། གྲངས་ མེད་གསུམ་པས་ས་བཅུ་པ་
【現代漢語翻譯】 撼動百千世界，這百千世界顯現，使百千眾產生熟。 安住百劫，前後進入智慧，開啟百法門，示現百身， 每一身都由成百上千的菩薩眷屬團團圍繞而示現。 這是說，獲得初地時，能同時獲得十二個百千功德。 對於其餘各地的功德，有千、萬、億，以及百億、千億。 萬億兆，兆億京，十京塵數，以及無量佛土。 獲得十京塵數，以及不可說佛土。 百千兆京塵數，與十的微塵數相等。 從二地到十地都能獲得這些功德，例如入定於千三摩地等，各自增加十二種功德。 關於生處和事業的方式，也在十地中宣說，大多是示現為贍部洲的轉輪聖王，以此消除眾生的慳吝之垢；或者示現為統治四大部洲的轉輪聖王，以此使眾生從邪行和不善中解脫，趨向善行；或者示現為帝釋天（Śakra，梵文：शक्र，śakra，能天主）以消除眾生的貪慾；或者示現為離邊（Viraja，梵文：विरज，viraja，離塵）天王，以消除眾生的壞聚見；或者示現為善時（Santuṣita，梵文：संतुषित，santuṣita，喜足）天王，以使眾生從一切外道中解脫；或者示現為樂變化（Sunirmita，梵文：सुनिर्मित，sunirmita，善化）天王，以消除眾生的驕慢，並使他們進入緣起；或者示現為他化自在（Vaśavartin，梵文：वशवर्तिन्，vaśavartin，自在）天王，以成就聲聞和獨覺的現觀，並使眾生進入無過失之境；或者示現為千世界之主梵天，為眾生宣說三乘；或者示現為二千世界之主梵天，如前一樣；或者示現為三千世界之主大自在天王，如前一樣。這十種示現是安住於十地的菩薩們依次示現的。 最終獲得佛陀果位的方式： 分為三點：何時、何地、證悟何種意義。 第一點：從進入勝解行地開始，經歷第一無數大劫獲得初地，這需要恒常精進才能獲得，不精進則不能獲得，因此並非絕對；經歷第二無數劫獲得七地；經歷第三無數劫獲得十地。
【English Translation】 Shaking a hundred thousand world realms, these hundred thousand appear, causing a hundred thousand beings to mature. Abiding for a hundred kalpas, entering wisdom before and after, opening a hundred Dharma gates, manifesting a hundred bodies, Each body is shown completely surrounded by retinues of hundreds and thousands of Bodhisattvas. This is to say that upon attaining the first ground, one simultaneously attains twelve hundred thousand qualities. Regarding the qualities of the remaining grounds, there are thousands, ten thousands, millions, as well as hundreds of millions, thousands of millions. Trillions, quadrillions, ten quadrillion dust motes, and countless Buddha lands. Obtaining ten quadrillion dust motes, and unspeakable Buddha lands. Hundreds of millions of quadrillions of dust motes, equal to the number of ten's of fine dust particles. From the second to the tenth ground, one can obtain these qualities, such as entering into thousands of samadhis, each adding twelve qualities. Regarding the manner of birth and activity, it is also proclaimed in the ten grounds, mostly appearing as a Universal Monarch of Jambudvipa (Earth), thereby eliminating the stain of stinginess in beings; or appearing as a Universal Monarch ruling over the four continents, thereby liberating beings from misconduct and non-virtue, and leading them towards virtue; or appearing as Śakra (Sanskrit: Śakra, śakra, Lord of the Devas) to eliminate the desire of beings; or appearing as the Viraja (Sanskrit: Viraja, viraja, free from dust) King of the Gods, to eliminate the view of the aggregation of beings; or appearing as the Santuṣita (Sanskrit: Santuṣita, santuṣita, Contented) King of the Gods, to liberate beings from all heretics; or appearing as the Sunirmita (Sanskrit: Sunirmita, sunirmita, Well-Created) King of the Gods, to eliminate the pride of beings and lead them into dependent origination; or appearing as the Vaśavartin (Sanskrit: Vaśavartin, vaśavartin, Controlling) King of the Gods, to accomplish the direct realization of Śrāvakas and Pratyekabuddhas, and to lead beings into a state of faultlessness; or appearing as Brahmā, the lord of a thousand worlds, to teach the three vehicles to beings; or appearing as Brahmā, the lord of two thousand worlds, as before; or appearing as the Great Free King of the Gods, the lord of three thousand worlds, as before. These ten appearances are the sequential appearances of those abiding on the ten grounds. The way to ultimately attain Buddhahood: Divided into three points: When, where, and what meaning is realized. The first point: Starting from entering the ground of adhimukti-caryā (stage of practice through aspiration), one obtains the first ground after the first immeasurable great kalpa, which requires constant effort to obtain, and cannot be obtained without effort, so it is not absolute; one obtains the seventh ground after the second immeasurable kalpa; one obtains the tenth ground after the third immeasurable kalpa.
འཐོབ་པ་ངེས་པ་ཅན་ཡིན་ལ་རྣམ་བྱང་སར་གསུངས་ཤིང་། དེ་ ནས་སངས་རྒྱས་འཐོབ་པ་ལ་ནི་ངེས་པ་མེད་དེ། འཇམ་དཔལ་ལྟ་བུ་ཕྱི་མའི་མཐར་ཐུག་པར་ སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་དང་། ཐུབ་པ་ལྟ་བུ་བསྐལ་པ་འདུམས་པར་མཛད་ནས་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པ་ ཡང་ཡོད་པས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། འོག་མིན་སྟུག་པོ་བཀོད་པ་ལ་སོགས་པ་ལོངས་སྐུའི་ཞིང་དུ་སངས་རྒྱས་ འཐོབ་སྟེ། ཐུབ་པ་ཆེན་པོ་བཞིན་ནོ། །སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་འོག་མིན་དུ་སངས་རྒྱས་འཐོབ་ པ་ནི་མིན་ཏེ། མདོ་རྒྱན་དུ། ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་ཁམས་ཀུན་ཏུ། །འཁོར་ཡོངས་བསྡུ་དང་ ཞིང་དང་མཚན། །སྐུ་དང་ཆོས་རྫོགས་ལོངས་སྤྱོད་དང་། །མཛད་པ་དག་གིས་ཐ་དད་དོ། །ཞེས་པས་ལོངས་སྐུའི་ཞིང་ཁམས་ཐ་དད་ལ། སོ་སོའི་ལོངས་སྐུའི་ཞིང་དུ་འཐོབ་པ་ནི་ངེས་ པ་སྟེ་ཐུབ་པ་ཆེན་པོ་བཞིན་ནོ། །འོག་མིན་འདི་ཡང་གཟུགས་ཁམས་ཀྱི་འོག་མིན་ནི་མིན་ཏེ། ཕལ་པོ་ཆེར་། སྟོང་གསུམ་མི་མཇེད་འདི་ལ་སོགས་པ་མང་པོ་ནང་དུ་འདུས་པའི་འོག་མིན་ 1-245 དུ་ཐུབ་པའི་ལོངས་སྐུ་རྣམ་སྣང་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་བཤད་པས་སོ། །སྤྲུལ་སྐུས་མཛད་པ་ བསྟན་པ་རྣམས་ནི་སྤྲུལ་པ་ཡིན་པས་སངས་རྒྱས་པ་དངོས་མ་ཡིན་ལ་གནས་ནས་ནི་འཛམ་ གླིང་བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱར་འབྱུང་ངོ་། ། གསུམ་པ་ནི། རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་དང་ བྲལ་ནས་གནས་གྱུར་པའི་ངོ་བོ་འཐོབ་སྟེ། དེར། དཀའ་སྤྱོད་དཔག་མེད་བརྒྱ་ཕྲག་དང་། །དཔག་མེད་དགེ་ཀུན་བསགས་པ་དང་། །དཔག་ཏུ་མེད་པའི་དུས་དང་ནི། །དཔག་མེད་སྒྲིབ་ པ་ཟད་པའི་ཕྱིར། །སྒྲིབ་པ་ཀུན་གྱི་དྲི་མེད་པར། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་ཐོབ། །ཅེས་ དང་། སྔ་མ་ཕྱི་མར་ཁྱད་མེད་ཀྱང་། །སྒྲིབ་པ་ཀུན་གྱི་དྲི་མེད་པ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་སངས་ རྒྱས་འདོད། །ཅེས་སོ། ། ༈ གང་ཞིག་ཐོབ་པའི་འབྲས་བུ་བཤད་པ། མདོར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་པ་ནི། དེ་ལྟར་མངོན་དུ་མཛད་པའི་སངས་ རྒྱས་དེ་ཡང་སྐུ་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་གྱི་ དོན་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་སྟེ། ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པར། དྲི་མ་མེད་པའི་ཆོས་སྐུ་ལ། །ཡེ་ཤེས་རྒྱ་ མཚོ་གནས་གྱུར་ནས། །སྣ་ཚོགས་ནོར་བུ་ཇི་བཞིན་དུ། །དེ་ལས་སེམས་ཅན་དོན་རབ་མཛད། །ཅེས་སོ། ། ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ། སྐུའི་རྣམ་གཞག གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས། སྐུའི་རྣམ་གཞག ཡེ་ཤེས་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། གཞུང་དུ་རྒྱས་པར་འཆད་དོ། ། ༈ ཡེ་ཤེས་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཆོས་དབྱིངས། གཞན་ བྱུང་ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ། དེ་དག་སྐུ་ཡིས་བསྡུས་ཚུལ་བཤད་པའོ། ། ༈ རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཆོས་དབྱིངས་བཤད་པ། དང་པོ་ནི། མདོ་རྒྱན་དུ། ཆོས་རྣམས་ཀུན་གྱི་དེ་བཞིན་ཉིད། །ས
【現代漢語翻譯】 獲得是必然的，並在'現證莊嚴論'中有所闡述。然而，獲得佛果並非是絕對的。例如，文殊菩薩在來世最終才示現成佛，而釋迦牟尼佛則經歷了漫長的劫數才成就佛果。 第二種情況是，在色究竟天（Akaniṣṭha）等報身佛土中可以獲得佛果，如偉大的釋迦牟尼佛一樣。但並非所有佛都在色究竟天成佛。《寶性論》中說：'圓滿受用身，於一切界中，圓滿攝受眷屬與，剎土及相好，身及法圓滿，受用與事業，以種種差別而存在。'因此，報身佛土是各不相同的，在各自的報身佛土中成佛是必然的，如偉大的釋迦牟尼佛一樣。這裡的色究竟天並非指色界的色究竟天。在《華嚴經》中說，三千大千世界等諸多世界都包含在色究竟天中，釋迦牟尼佛的報身毗盧遮那佛在那裡成佛。化身佛所顯現的事業是化現的，並非真正的成佛，其示現之處遍佈無數的贍部洲。 第三種情況是，自性清凈的真如，脫離了暫時的垢染，獲得了轉依的體性。如經中所說：'無數百千的苦行，積累無數的善根，經歷無數的時間，爲了斷盡無數的障礙。'以及'斷盡一切障礙，無垢染，獲得一切智。'又說：'前後無差別，斷盡一切垢染，此真如即是佛。' 接下來講述所獲得的果位。首先是概括性的說明。 第二部分分為兩部分，首先是概括性的說明：如此顯現的佛陀，其身和智慧的自性，如同如意寶珠一般，自然成就利益眾生的事業。《法界贊》中說：'無垢之法身，智慧如海般轉依，如種種珍寶一般，從中圓滿利益眾生。' 接下來是詳細的解釋，分為兩個方面：佛身的闡述和智慧的闡述。首先是佛身的闡述，將在經文中詳細解釋。 接下來是智慧的闡述，分為三個方面：自生智慧法界，他生四種智慧，以及這些智慧如何被佛身所包含。 首先是自生智慧法界的闡述。《寶性論》中說：'一切法之真如，是不可分割的智慧，是無二的法界。'
【English Translation】 Attainment is certain and is stated in the 'Abhisamayalankara'. However, attaining Buddhahood is not absolute. For example, Mañjuśrī (文殊菩薩) practices at the ultimate end of the future, and Śākyamuni (釋迦牟尼佛) attains Buddhahood after kalpas of effort. The second case is that Buddhahood is attained in the Pure Land of the Sambhogakaya (報身) such as Akaniṣṭha (色究竟天), like the Great Śākyamuni. However, not all Buddhas attain Buddhahood in Akaniṣṭha. In the 'Ratnagotravibhāga' (寶性論), it says: 'The Enjoyment Body, in all realms, fully gathers retinues, lands, and marks, body and dharma are complete, enjoyment and activities, exist with various differences.' Therefore, the Sambhogakaya Pure Lands are different, and attainment in their respective Sambhogakaya Pure Lands is certain, like the Great Śākyamuni. This Akaniṣṭha is not the Akaniṣṭha of the Form Realm. In the 'Avataṃsaka Sutra' (華嚴經), it is said that many three-thousandfold great thousand worlds are included in Akaniṣṭha, where the Sambhogakaya Vairocana (毗盧遮那佛) of Śākyamuni attains Buddhahood. The activities shown by the Nirmāṇakāya (化身) are emanations and not actual Buddhahood, and their locations occur in hundreds of millions of Jambudvīpas (贍部洲). The third case is that the Suchness (真如) that is naturally pure, free from adventitious stains, attains the nature of transformation. As it says there: 'Hundreds of millions of immeasurable austerities, accumulate immeasurable merits, experience immeasurable time, in order to exhaust immeasurable obscurations.' And 'Having eliminated all obscurations, without stain, one attains omniscience.' Also: 'Without difference between before and after, free from the stain of all obscurations, that Suchness is desired as Buddhahood.' Next, the fruits of what is attained are explained. First, a summary statement. The second part is divided into two parts, the first being a summary statement: The Buddha who manifests in this way, the nature of his body and wisdom, like a wish-fulfilling jewel, spontaneously accomplishes the benefit of sentient beings. In the 'Dharmadhātustava' (法界贊), it says: 'In the stainless Dharmakaya (法身), wisdom transforms like an ocean, like various jewels, from which the benefit of sentient beings is perfectly accomplished.' Next is a detailed explanation, divided into two aspects: the explanation of the Buddha's body and the explanation of wisdom. First is the explanation of the Buddha's body, which will be explained in detail in the text. Next is the explanation of wisdom, divided into three aspects: self-arisen wisdom Dharmadhatu (法界), other-arisen four wisdoms, and how these are included in the Buddha's body. First is the explanation of self-arisen wisdom Dharmadhatu. In the 'Ratnagotravibhāga', it says: 'The Suchness of all dharmas, is indivisible wisdom, is the non-dual Dharmadhatu.'
ྒྲིབ་གཉིས་དག་པའི་མཚན་ཉིད་དེ། །དངོས་པོ་ཤེས་པ་ དེ་ལ་དམིགས། །དབང་ཟད་མི་ཤེས་མཚན་ཉིད་དོ། །ཞེས་པས་ཆོས་ཀུན་གྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ སྒྲིབ་གཉིས་དག་པ་དང་། དངོས་པོ་དང་དེ་ལ་དམིགས་པ་ཤེས་པ་ལ་དབང་ཟད་མི་ཤེས་པའི་ 1-246 མཚན་ཉིད་གཉིས་ཀྱིས་ངོ་བོ་བསྟན་ཏོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ཤེས་ཐམས་ཅད་ནས། །བསྒོམ་པ་ ལས་ནི་ཡང་དག་འབྱུང་། །སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །གཉིས་སྐྱེད་མི་ཟད་འབྲས་བུ་ ཅན། །ཞེས་པས། དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་སྒོ་ཐམས་ཅད་ནས་བསྒོམ་པས་ རྒྱུ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་ཕན་བདེ་གཉིས་སྐྱེད་པས་འབྲས་བུ་བསྟན་ཏོ། །སྐུ་དང་གསུང་དང་ ཐུགས་སྤྲུལ་པའི། །སྦྱོར་བའི་ཐབས་ཀྱི་ལས་ཅན་ཏེ། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་སྒོ་དང་། །དཔག་ཏུ་མེད་པ་གཉིས་དང་ལྡན། །ཞེས་པས། སྐུ་གསུང་ཐུགས་སྤྲུལ་པས་ལས་དང་། ཏིང་ ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་དང་ཚོགས་གཉིས་དཔག་ཏུ་མེད་པ་དང་ལྡན་པས་ལྡན་པ་བསྟན་ཏོ། །རང་བཞིན་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་དང་། །སྤྲུལ་པ་དག་གིས་ཐ་དད་འཇུག །འདི་ནི་སངས་ རྒྱས་རྣམ་དག་པའི། །ཆོས་དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པར་བཤད། །ཅེས་པས་སྐུ་གསུམ་གྱི་ འཇུག་པ་བསྟན་ཏོ། ། ༈ གཞན་བྱུང་ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ། སྤྱི་ཡི་རྣམ་གཞག སོ་སོའི་མཚན་ཉིད། རྒྱུ་ཡི་དབྱེ་བའོ། །དང་ པོ་ནི། དེར། མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་མི་གཡོ་སྟེ། །ཡེ་ཤེས་གསུམ་ནི་དེ་ལ་བརྟེན། །མཉམ་པ་ཉིད་ དང་སོ་སོར་རྟོག །བྱ་བ་གྲུབ་པ་ཁོ་ནའོ། །ཞེས་པས་སོ། །མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་མི་གཡོ་བ་དང་རྟེན་ ཡིན་ལ། གཞན་གསུམ་དེ་ལ་བརྟེན་པ་དང་གཡོ་བའོ། །གཉིས་པ་ལ་བཞིའི་དང་པོ་མེ་ལོང་ ཡེ་ཤེས་ནི། དེར། མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་ང་ཡི་མེད། །ཡོངས་སུ་མ་ཆད་རྟག་ཏུ་ལྡན། །ཤེས་བྱ་ཀུན་ ལ་མ་རྨོངས་ལ། །རྟག་ཏུ་དེ་ལ་མངོན་ཕྱོགས་མིན། །ཡེ་ཤེས་ཀུན་གྱི་རྒྱུ་མཚན་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་ འབྱུང་གནས་ཆེན་པོ་འདྲ། །ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད། །ཡེ་ཤེས་གཟུགས་ བརྙན་འབྱུང་ཕྱིར་དེ། །ཞེས་པས། མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས་ནི་དུས་རྟག་ཏུ་ང་ཡི་བ་མེད་པ་དང་། ཡུལ་ གྱི་སྒོ་ནས་ཡོངས་སུ་མ་ཆད་པ་དང་། དུས་ཀྱི་སྒོ་ནས་རྟག་ཏུ་ལྡན་པ་དང་། རྟག་ཏུ་སྒྲིབ་པ་དང་ བྲལ་བས་ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་མ་རྨོངས་ཀྱང་། རྣམ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཤེས་བྱ་དེ་དག་ལ་མངོན་ 1-247 དུ་ཕྱོགས་པ་མིན་ལ་ཡེ་ཤེས་གསུམ་པོ་ཀུན་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་བྱེད་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་གཟུག་ བརྙན་འབྱུང་བས་བཞིན་གྱི་གཟུགས་བརྙན་འབྱུང་བའི་མེ་ལོང་དང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་མེ་ལོང་ལྟ་ བུའོ། ། གཉིས་པ་མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ནི། དེར། མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་སེམས་ཅན་ལ། །བསྒོམ་ པ་དག་པ་ལས་འདོད་དེ། །མི་གནས་ཞི་བར་བཞུགས་པ་ནི། །མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པར་ འདོད། །དུས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་བྱམས
【現代漢語翻譯】 『消除二障之相，即是了知事物，並專注於此。權勢耗盡，不可知是其特徵。』通過這些，一切法的真如，消除二障，以及了知事物和專注於此，權勢耗盡，不可知的兩種特徵，揭示了其本質。 『從一切智慧中認識真如，通過禪修才能真正產生。對於一切眾生，在任何時候，都能產生二利，具有無盡的果實。』通過這些，真如，即從一切法類之門進行禪修是因，為眾生帶來利益和安樂是果，揭示了因果。 『身語意化身的結合，具有方便之業。具有定、總持之門，以及無量二者。』通過這些，身語意化身是業，具有定和總持，以及具備無量二資糧，揭示了具備。 『自性圓滿報身和化身，以各自不同的方式運作。這被解釋為清凈佛陀的法界完全清凈。』通過這些，揭示了三身的運作。 第二，關於其他生起的四種智慧的解釋。分為三部分： общей 形式，各自的特徵，原因的區分。第一部分是：『在那裡，如鏡智慧不動搖，三種智慧依賴於它。平等性、個別辨識和成辦事業。』 如鏡智慧不動搖，是基礎，其他三種智慧依賴於它，並且是動搖的。第二部分，四種智慧中的第一種，如鏡智慧是：『在那裡，如鏡智慧沒有『我』，完全不斷絕，恒常具備。對於一切所知不愚昧，但恒常不顯現於彼。因為是一切智慧的原因，如同智慧的大源泉。是圓滿報身佛陀本身，因為能產生智慧的影像。』 如鏡智慧在任何時候都沒有『我』的執著，從所知的角度來說，是完全不斷絕的，從時間的角度來說，是恒常具備的，並且恒常遠離障礙，因此對於一切所知都不愚昧，但因為沒有相狀，所以不顯現於所知之上，並且是產生三種智慧的原因，因為能產生智慧的影像，所以就像能產生面容影像的鏡子一樣。 第二，平等性智慧是：『在那裡，平等性智慧希望從眾生中，通過禪修清凈而產生。不住于寂靜，安住于平等性智慧。』在一切時中慈愛。
【English Translation】 『The characteristic of purifying the two obscurations is to know the entities and focus on them. Exhaustion of power, unknowable, is its characteristic.』 Through these, the suchness of all dharmas, the purification of the two obscurations, and knowing the entities and focusing on them, the two characteristics of exhaustion of power and unknowability reveal its essence. 『Knowing suchness from all wisdoms, truly arises from meditation. For all sentient beings, at all times, it generates two benefits, possessing inexhaustible fruits.』 Through these, suchness, that is, meditating from all the gates of the categories of dharmas is the cause, and bringing benefit and happiness to sentient beings is the fruit, revealing the cause and effect. 『The combination of the emanations of body, speech, and mind, possesses the activity of skillful means. Possesses samadhi, the gate of dharani, and the immeasurable two.』 Through these, the emanations of body, speech, and mind are the activity, possessing samadhi and dharani, and possessing the immeasurable two accumulations, revealing the possession. 『The self-nature complete enjoyment body and the emanation bodies, engage in different ways. This is explained as the completely pure dharmadhatu of the pure Buddha.』 Through these, the engagement of the three bodies is revealed. Second, the explanation of the four wisdoms that arise from others. Divided into three parts: general form, individual characteristics, and the distinction of causes. The first part is: 『There, the mirror-like wisdom is unwavering, the three wisdoms rely on it. Equality, individual discernment, and accomplishment of activities.』 The mirror-like wisdom is unwavering and is the basis, while the other three rely on it and are wavering. The second part, the first of the four wisdoms, the mirror-like wisdom is: 『There, the mirror-like wisdom has no 『I』, is completely unceasing, and is constantly present. It is not ignorant of all knowable things, but it is not always manifestly directed towards them. Because it is the cause of all wisdoms, it is like the great source of wisdom. It is the complete enjoyment Buddha himself, because it produces the image of wisdom.』 The mirror-like wisdom has no attachment to 『I』 at any time, from the perspective of the knowable, it is completely unceasing, from the perspective of time, it is constantly present, and it is constantly free from obscurations, therefore it is not ignorant of all knowable things, but because it has no form, it does not appear on the knowable, and it is the cause of the three wisdoms, because it can produce the image of wisdom, it is like a mirror that can produce the image of a face. Second, the wisdom of equality is: 『There, the wisdom of equality hopes to arise from sentient beings, through the purification of meditation. It does not dwell in tranquility, it abides in the wisdom of equality.』 Loving-kindness at all times.
་པ་དང་། །སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་དག་དང་ལྡན། །སེམས་ཅན་ རྣམས་ལ་མོས་པ་བཞིན། །སངས་རྒྱས་སྐུ་ནི་ངེས་པར་སྟོན། །ཞེས་པས། བྱང་ཆུབ་སེམས་ དཔའི་མངོན་རྟོགས་ལམ་གྱི་དུས་ན་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་མཉམ་ཉིད་ཀྱི་ཤེས་པ་ཐོབ་པ་ དེ་བསྒོམ་པ་དག་པའི་སྒོ་ནས་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པའི་ཚེ་མི་གནས་མྱང་འདས་སུ་ཞུགས་པ་ཡིན་ ལ། དུས་ཀུན་ཏུ་བྱམས་སྙིང་རྗེ་དང་ལྡན་ཞིང་སེམས་ཅན་ལ་མོས་པ་བཞིན་རྒྱལ་པའི་སྐུ་སྟོན་ པའོ། ། གསུམ་པ་སོར་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ནི། དེར། སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཤེས་བྱ་ཀུན་ ལ་རྟག་མི་ཐོགས། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་རྣམས་ཀྱི། །གཏེར་དང་འདྲ་བ་ཁོ་ན་ཡིན། །འཁོར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་རྣམས་སུ་ནི། །འབྱོར་པ་ཐམས་ཅད་སྟོན་མཛད་པ། །ཐེ་ཚོམ་ཐམས་ ཅད་གཅོད་མཛད་པའི། །ཆོས་ཆེན་ཆར་ནི་རབ་ཏུ་འབེབས། །ཞེས་པས། ཤེས་བྱ་ཀུན་ཐོགས་ པ་མེད་པར་མཁྱེན་ཞིང་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གཟུངས་ཐམས་ཅད་གྱི་འབྱུང་ཁུངས་སུ་གྱུར་པ་ ཡིན་ལ། འཁོར་པ་རིན་པོ་ཆེའི་ས་གཞི་སོགས་འབྱོར་པ་ཐམས་ཅད་དང་ཐེ་ཚོམ་ཐམས་ཅད་ གཅོད་པའི་ཆོས་སྟོན་ཏོ། ། བཞི་པ་བྱ་གྲུབ་ཡེ་ཤེས་ནི། དེར། བྱ་བ་གྲུབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཁམས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་ སྣ་ཚོགས་ཤིང་། །དཔག་མེད་བསམ་ཡས་སྤྲུལ་པ་ཡིས། །སེམས་ཅན་ཀུན་དོན་སྒྲུབ་པའོ། 1-248 །སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་པ་དེ་རྟག་ཏུ། །མཛད་པ་སྒྲུབ་པའི་བྱེ་བྲག་དང་། །གྲངས་དང་ཞིང་གིས་ རྣམས་ཀུན་ཏུ། །བསམ་མི་ཁྱབ་པར་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པས། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ཀུན་ ཏུ་སྤྲུལ་པ་སྣ་ཚོགས་པ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ ཀྱི་དོན་མཛད་པ་ཡིན་ལ། རྟག་ཏུ་བྱ་བ་མཛད་པའི་བྱེ་བྲག་དང་གྲངས་དང་ཞིང་གི་སྒོ་ནས་ ཐམས་ཅད་དུ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའོ། ། གསུམ་པ་ནི། དེར། འཛིན་པའི་ཕྱིར་དང་སེམས་མཉམ་ཕྱིར། །ཡང་དག་ཆོས་རབ་སྟོན་ ཕྱིར་དང་། །བྱ་བ་སྒྲུབ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། །ཡེ་ཤེས་བཞི་པོ་ཡང་དག་འབྱུང་། །ཞེས་པས། ཐོས་ པའི་ཆོས་རྣམས་འཛིན་པ་དང་། བདག་གཞན་ལ་སེམས་མཉམ་པ་དང་། ཡང་དག་པའི་ཆོས་ བསྟན་པ་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱ་བ་སྒྲུབ་པ་བཞིས་གཙོ་བོའི་རྒྱུ་བྱས་ནས་ཡེ་ཤེས་བཞི་ པོ་སྐྱེའོ། ། ༈ དེ་དག་སྐུ་ཡིས་བསྡུས་ཚུལ་བཤད་པ། གསུམ་པ་ནི། ཡེ་ཤེས་ལྔ་པོ་དེ་ལས་ཆོས་དབྱིངས་ནི་ཆོས་སྐུའམ་རང་བཞིན་གྱི་སྐུ་ཡིན་ ལ། མེ་ལོང་ནི་ལོངས་སྐུར་དངོས་སུ་གསུངས་ཤིང་དེ་ཐོག་མར་བྱུང་བའི་གསལ་བྱེད་དེས་ མཉམ་ཉིད་སོར་རྟོག་གཉིས་ཀྱང་ལོངས་སྐུར་གོ་བར་བྱ་ཞིང་། བྱ་གྲུབ་ནི་སྤྲུལ་སྐུ་ཡིན་པར་ དངོས་སུ་གསལ་ལོ། །སྦྱོར་ཚུལ་འདི་ལས་གཞན་ནི་རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་ཀྱི་དགོངས་པ་ལས་ རིང་པར་མངོན་ནོ། ། ༈ གཞུང་དོན། མདོར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་གཞུང་དོན་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་
【現代漢語翻譯】 如是說：『具足慈悲心，對於眾生如其所愿，必定示現佛身。』因此，菩薩在證悟道時，獲得對眾生的平等智慧，通過修習此智慧，在證得菩提時，不住于涅槃，而是恒時具足慈悲，並如眾生所愿示現佛身。 三、妙觀察智：其中說：『妙觀察智，於一切所知無礙，如三摩地與陀羅尼之寶藏，于諸眷屬壇城中，示現一切圓滿，斷除一切疑惑，普降大法雨。』因此，對於一切所知無有阻礙地了知，並且是三摩地和一切陀羅尼的來源。在珍寶的輪圍等一切圓滿中，宣說斷除一切疑惑之法。 四、成所作智：其中說：『成所作智，於一切界中，以無量無數之化身，成辦一切眾生之利益。』佛之化身恒常以成辦事業之差別、數量和剎土等，不可思議。因此，在一切世間界中，以無量無數不可思議之化身，成辦一切眾生之利益。恒常以事業之差別、數量和剎土等方面，皆是不可思議的。 第三，其中說：『以執持故，以心平等故，以宣說真實法故，以成辦事業故，四智如實生起。』因此，以執持所聞之法，以自他之心平等，以宣說真實之法，以成辦眾生之利益這四者為主要原因，四智得以生起。 這些是如何以身來概括的闡述： 第三，五智之中，法界體性智是法身或自性身，明鏡（大圓鏡智）直接說是報身，並且是最初生起的顯現，由此可知平等性智和妙觀察智也應理解為報身，而成所作智則直接顯說是化身。除了這種結合方式之外，其他的觀點顯然遠離了諸佛菩薩的意趣。 經文要義，簡略指示： 二是經文要義，分為兩部分，首先是簡略指示
【English Translation】 Thus it is said: 'Endowed with loving-kindness and great compassion, according to the aspirations of sentient beings, they will surely manifest the body of a Buddha.' Therefore, when a Bodhisattva attains the path of realization, they gain the wisdom of equanimity towards all sentient beings. Through cultivating this wisdom, when they attain enlightenment, they do not abide in Nirvana, but constantly possess loving-kindness and compassion, and manifest the body of a Buddha according to the wishes of sentient beings. Third, the Discriminating Awareness Wisdom: There it says: 'The Discriminating Awareness Wisdom is unhindered in all that is knowable, like a treasure of Samadhi and Dharani. In the mandalas of all retinues, it manifests all perfections, cuts off all doubts, and pours down a great rain of Dharma.' Therefore, it knows all that is knowable without obstruction, and is the source of all Samadhi and Dharani. In all perfections such as the precious wheel, it teaches the Dharma that cuts off all doubts. Fourth, the Accomplishing Activity Wisdom: There it says: 'The Accomplishing Activity Wisdom, in all realms, with immeasurable and countless emanations, accomplishes the benefit of all sentient beings.' The emanations of the Buddha constantly, with the distinctions of accomplishing activities, numbers, and fields, are inconceivable. Therefore, in all realms of the world, with immeasurable and countless inconceivable emanations, it accomplishes the benefit of all sentient beings. Constantly, with the distinctions of activities, numbers, and fields, all are inconceivable. Third, there it says: 'Because of holding, because of equality of mind, because of teaching the true Dharma, because of accomplishing activities, the four wisdoms arise as they are.' Therefore, by holding the Dharma that is heard, by equality of mind towards oneself and others, by teaching the true Dharma, and by accomplishing the benefit of sentient beings, these four are the main causes for the arising of the four wisdoms. These are the explanations of how they are summarized by the body: Third, among the five wisdoms, the Dharmadhatu Wisdom is the Dharmakaya or the Svabhavikakaya (essence body), the mirror (Great Mirror Wisdom) is directly said to be the Sambhogakaya (enjoyment body), and it is the manifestation that arises first. From this, it can be understood that the Equality Wisdom and the Discriminating Awareness Wisdom should also be understood as the Sambhogakaya, while the Accomplishing Activity Wisdom is directly and clearly said to be the Nirmanakaya (emanation body). Other than this way of combining them, other views are clearly far from the intention of the Buddhas and Bodhisattvas. The meaning of the text, briefly indicated: The second is the meaning of the text, divided into two parts, the first is a brief indication.
བསྟན་ནི། དྲི་མ་མེད་པའི་དེ་བཞིན་ ཉིད་གང་ཞེ་ན་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཟག་པ་མེད་པའི་དབྱིངས་ལ་དྲི་མ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་ བས་གནས་ཡོངས་སུ་གྱུར་པ་སྟེ། བསྡུ་ན་དོན་བརྒྱད་ཀྱིས་སྟོན་ཏོ། །གང་ཞེ་ན། ཁམས་གང་ ཞིག་ཉོན་མོངས་པའི་སྦུབས་ལས་མ་གྲོལ་བ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ དེ་གློ་བུར་པའི་དྲི་མས་དག་པ་ནི་ངོ་བོ་སྟེ། དཔལ་ཕྲེང་དུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་གང་ཞིག་ཉོན་ 1-249 མོངས་པའི་སྦུབས་བྱེ་བ་སྙེད་མཐའ་དག་གིས་གཡོགས་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ ལ་དོགས་པ་མ་མཆིས་པ་དེ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་མཐའ་དག་གི་སྦུབས་ལས་གྲོལ་བ་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་ཡང་དོགས་པ་མ་མཆིས་པ་ལགས་སོ། །ཞེས་སོ། །ལམ་མཉམ་ གཞག་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པ་དང་དེའི་རྗེས་ལས་ཐོབ་པ་འཇིག་ རྟེན་པའི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཀྱིས་ཐོབ་པས་ན་གང་གིས་ཐོབ་པ་རྒྱུ་དང་། ལམ་དེས་སྒྲིབ་པ་ གཉིས་དང་བྲལ་བ་འབྲས་བུ་དང་། རང་གཞན་གྱི་དོན་སྒྲུབ་པ་ལས་དང་། དོན་གཉིས་སྒྲུབ་ པ་དེའི་རྟེན་ཡོད་པ་ལྡན་པ་དང་། ཟབ་པ་ཆོས་སྐུ་དང་། རྒྱ་ཆེ་བ་ལོངས་སྐུ་དང་། བདག་ཉིད་ ཆེན་པོ་སྤྲུལ་སྐུ་སྟེ་གསུམ་དུ་དབྱེ་བ་འཇུག་པ་དང་། སྐུ་གསུམ་པོ་དེ་ཡང་ནི་འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་ གནས་པའི་དུས་སུ་གནས་པ་རྟག་པ་དང་། དེ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ཉིད་དུ་རྒྱལ་སྲས་ས་བཅུ་པས་ ཀྱང་མི་རྟོགས་པ་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དོན་ནོ། །དོན་དེ་དག་གི་སྡོམ་ནི། ངོ་བོ་དང་རྒྱུ་ དང་འབྲས་བུ་དང་ལས་དང་ལྡན་པ་དང་འཇུག་པ་དང་དེ་རྟག་པ་དང་དེ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ པའི་དོན་ཉིད་དང་བརྒྱད་ཀྱིས་འབྲས་བུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སའི་དོན་ནི་བསྡུས་ནས་རྣམ་པར་ གནས་སོ། ། ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་བདུན། གནས་གྱུར་ངོ་བོ་རྒྱུ་དང་བཅས་པའི། སྤངས་རྟོགས་ གཉིས་དང་ལྡན་པ་འབྲས་བུའི། རང་གཞན་དོན་གཉིས་འགྲུབ་པའི་ལས་ཀྱི། བསམ་མི་ཁྱབ་ སོགས་ཡོན་ཏན་ལྡན་པའི། སྐུ་གསུམ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་འཇུག་པའི། དེ་དག་རྟག་ཏུ་གནས་པ་ རྟག་པའི། སྐུ་གསུམ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ཡི་དོན་ནོ། ། ༈ གནས་གྱུར་ངོ་བོ་རྒྱུ་དང་བཅས་པའི་དོན། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་ཞེས་ བརྗོད་པ་ཆོས་སྐུ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཉི་མ་བཞིན་དུ་དེ་ཁོ་ན་གསལ་བའི་ཡེ་ཤེས་དང་ནམ་ མཁའ་བཞིན་དུ་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པའི་སྤངས་པ་དང་ལྡན་ཡང་། གློ་བུར་གྱི་ཉོན་མོངས་ 1-250 དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་སྤྲིན་ལྟ་བུ་ཚོགས་སྟུག་པོ་ལྟ་བུའི་སྒྲིབ་པ་ཡིས་ནི་བསྒྲིབས་པར་གྱུར་པ་ དེ་རྣམས་ལམ་གྱི་དག་པ་ནི། དག་པ་གཉིས་དང་ལྡན་པས་དྲི་མེད་སངས་རྒྱས་ཉིད་དེ། རང་ དང་དབྱེར་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་གང་གཱའི་ཀླུང་གི་རྡུལ་ལས་འདས་པ་ཀུ
【現代漢語翻譯】 教義是：什麼是無垢的真如？即諸佛的無漏界，遠離一切垢染，完全轉變的狀態。總而言之，通過八個方面來闡述：什麼是有情眾生未從煩惱的胎藏中解脫，被稱為如來藏（梵文：Tathāgatagarbha，梵文羅馬擬音：tathāgatagarbha，漢語字面意思：如來胎藏）的那個界？它的自性是清凈了突發性的垢染。如《寶鬘論》中說：『世尊，被無數煩惱的胎藏所覆蓋的如來藏，對它沒有疑惑；從一切煩惱的胎藏中解脫的如來法身，也沒有疑惑。』 通過道（藏文：lam）——等持（藏文：mnyam gzhag）和出世間的無分別智（藏文：rnam par rtog pa med pa），以及其後獲得的世間智慧（藏文：ye shes）這二者來獲得，因此，通過什麼獲得是因；通過道使遠離二障是果；成辦自他利益是業；成辦二利是它的所依，即具有；甚深的是法身（藏文：chos sku）；廣大的是報身（藏文：longs sku）；大自在的是化身（藏文：sprul sku），分為三身是進入；這三身在輪迴存在期間也存在是常；如其本性，即使是十地菩薩也無法了知是不可思議的意義。 這些意義的總結是：自性、因、果、業、具有、進入、常、不可思議的意義，這八個方面是果——佛地的意義的總結和安立。 廣說： 第二是廣說，分為七個方面：轉變的自性與因；具足斷證二者是果；成辦自他二利是業；不可思議等功德是具有；三身相續不斷是進入；這些恒常存在是常；三身不可思議是意義。 轉變的自性與因的意義： 第一部分有兩個方面，首先是略說：被稱為自性光明（藏文：rang bzhin gyis 'od gsal ba）的法身，如同太陽一般，是唯一明亮的智慧，如同虛空一般，具有自性清凈的斷證，但是，被突發的煩惱和所知障如同烏雲一般，如同濃厚的集合一般的遮蔽所遮蔽，通過道的清凈，即具足二種清凈，是無垢的佛陀；與自性無別的功德，超過恒河沙數。
【English Translation】 The doctrine is: What is the stainless Suchness? It is the uncontaminated realm of the Buddhas, completely transformed by being free from all defilements. In short, it is taught through eight aspects: What is the element that has not been liberated from the womb of afflictions, which is called the Tathāgatagarbha? Its essence is the purification of adventitious defilements. As it says in the 'Garland of Jewels': 'Bhagavan, the Tathāgatagarbha covered by countless wombs of afflictions, there is no doubt about it; the Dharmakāya of the Tathāgata liberated from all wombs of afflictions, there is also no doubt.' It is attained through the path—Samadhi and the transcendental non-conceptual wisdom, and the subsequent worldly wisdom. Therefore, what it is attained through is the cause; the separation from the two obscurations through the path is the result; accomplishing the benefit of oneself and others is the action; accomplishing the two benefits is its basis, i.e., having; the profound is the Dharmakāya; the vast is the Sambhogakāya; the great sovereign is the Nirmāṇakāya, dividing into the three bodies is entering; these three bodies also exist as long as Samsara exists is permanence; as its nature, even the ten-bhūmi Bodhisattvas cannot comprehend is the inconceivable meaning. The summary of these meanings is: essence, cause, result, action, having, entering, permanence, and the inconceivable meaning, these eight aspects are the summary and establishment of the meaning of the result—the Buddha-ground. Extensive explanation: The second is the extensive explanation, divided into seven aspects: the transformed essence and cause; possessing the two abandonments and realizations is the result; accomplishing the two benefits of oneself and others is the action; inconceivable and other qualities is having; the continuous three bodies is entering; these always existing is permanence; the inconceivable three bodies is the meaning. The meaning of the transformed essence and cause: The first part has two aspects, first is the brief explanation: the Dharmakāya called naturally luminous, like the sun, is the only bright wisdom, like the sky, possessing the abandonment and realization of natural purity, but obscured by sudden afflictions and cognitive obscurations like clouds, like a dense collection of obscurations, the purification through the path, i.e., possessing two purifications, is the stainless Buddha; the qualities inseparable from the self, exceeding the sands of the Ganges.
ན་དང་ལྡན་པ་དང་། དེ་ ཡང་རྒྱུ་རྐྱེན་ལ་སོགས་པས་གསར་དུ་མ་བྱས་པའི་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པས་རྟག་པ་དང་བརྟན་ པ་དང་གཡུང་དྲུང་གི་སངས་རྒྱས་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ངོ་བོའི་དོན་ནོ། །གནས་གྱུར་པ་དེ་ནི་ལམ་ གང་གིས་འཐོབ་ན་མཐོང་བ་དང་སྒོམ་པའི་ལམ་གྱི་མཉམ་གཞག་ཆོས་ལ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་ པ་དང་དེའི་རྗེས་ཐོབ་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་རྣམ་པར་འབྱོར་བའི་ཡེ་ཤེས་ཏེ་ཡེ་ཤེས་གཉིས་པོ་ དག་ལ་བརྟེན་ནས་འཐོབ་པོ་ཞེས་པ་རྒྱུའི་དོན་ནོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས་སྤངས་རྟོགས་རྣམ་གཉིས་ངོ་བོའི། ཡེ་ཤེས་རྣམ་གཉིས་ རྒྱུ་ཡི་དོན་ནོ། །དང་པོ་དག་པ་གཉིས་ལྡན་གྱི་སངས་རྒྱས་དེ་ཉིད་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་འོད་ གསལ་བ་དང་དབྱེར་མེད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གདོད་ནས་དག་པའི་ཆོས་ཀྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་ བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རིམ་པ་བཞིན་དུ་ཉི་མ་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་དང་། ནམ་མཁའ་ རང་བཞིན་གྱིས་དག་པ་བཞིན་ཏེ། ངོ་བོ་དཔེ་དང་བཅས་པ་གཉིས་པོ་རིམ་པ་ལྟར་རྟོགས་ པའི་ཡེ་ཤེས་དང་སྤངས་པ་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དུ་བརྗོད་དོ། །དེ་ཉིད་སླར་ཡང་བཤད་པ། ཆོས་སྐུ་རང་བཞིན་གྱིས་དྲི་མ་མེད་པས་འོད་གསལ་བ་དེ་ནི། རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་བྱས་པ་མིན་ཞིང་ རང་དང་དབྱེར་མེད་པར་འཇུག་པ་ཅན་གྲངས་གང་གཱའི་ཀླུང་གི་ནི་རྡུལ་ལས་ཀྱང་འདས་པར་ མང་བའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀུན་དང་རང་བཞིན་གྱིས་ལྡན་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་པས་ རྟོགས་པ་རྒྱས་པར་བཤད་དོ། །སྤངས་པ་དེའི་སྤང་བྱ་རྣམས་སྤྲིན་དང་འདྲ་བའི་རྒྱུ་ཅི་ཞེ་ན། རང་བཞིན་གྱིས་ཏེ་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་ནི་མ་གྲུབ་པ་དང་། ཁྱབ་པར་སྒྲིབ་པ་དང་། གློ་བུར་པར་བྱུང་ བ་ཉིད་ཀྱིས་ན་ཉོན་མོངས་དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་ནི། ཁམས་དེར་སྒྲིབ་པས་སྤྲིན་དང་འདྲ་ 1-251 བར་བརྗོད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྒྲིབ་པ་གདོད་ནས་མ་གྲུབ་ཅིང་གློ་བུར་པ་ཡང་སྤངས་པ་ནི་ སྤངས་པ་རྒྱས་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྒྲིབ་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་ནི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་པོ་འདི་ཡིན་ ཏེ། མཐོང་སྒོམ་གྱི་མཉམ་བཞག་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་དང་། དེ་ཡི་ནི་རྗེས་ལས་ཐོབ་པ་ཤེས་ བྱ་འབྱེད་པ་དེ་དང་ནི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཡིན་པར་འདོད་དོ། ། ༈ སྤངས་རྟོགས་གཉིས་དང་ལྡན་པ་འབྲས་བུའི་དོན། གཉིས་པ་ལ་གསུམ། འབྲས་བུ་དེ་ཡིས་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ། རྒྱུ་གཉིས་འབྲས་བུ་སོ་སོར་ བཤད་པ། འབྲས་བུ་དཔེ་ཡིས་བསྟན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནོ། ། དང་པོ་ནི་རྒྱུ་གཉིས་པོ་དེ་ལས་མཉམ་གཞག་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ནི་ཉོན་སྒྲིབ་ བྲལ་བ་སྟེ། དཔེར་ན་དྲི་མ་མེད་པའི་ཆུ་དང་ལྡན་ཞིང་རིམ་གྱིས་རྒྱས་པའི་པད་མས་ཁེངས་ པའི་མཚོ་བཞིན་དུ་འདོད་ཆགས་ལས་གྲོལ་བ་དང་། གཟའ་སྒྲ་གཅན་གྱི་ཁ་ནས་ཐར་བའི་ ཟླ་བ་ཉ་བ་ལྟ་བུར་ཞེ་སྡང་ལས་གྲོལ་བ་དང་། སྤྲིན
【現代漢語翻譯】 具有（功德），並且由於因緣等沒有新造的無為法，所以是常、恒、不變的金剛佛，這是體性的意義。那麼，這種狀態的轉變是通過什麼道路獲得的呢？是通過見道和修道的等持，對法不作分別，以及隨之而來的通達一切所知的智慧，即這兩種智慧才能獲得，這是因的意義。 第二，詳細解釋分為二：斷證二者是體性的意義，兩種智慧是因的意義。第一，具有二種清凈的佛陀，因為與法界光明無二無別，並且從一開始就以清凈的法來區分。就像太陽自性光明，天空自性清凈一樣。具有體性和比喻的二者，依次被說成是證悟的智慧和斷除的特徵。再次解釋說，法身自性無垢光明，不是因緣所造，而是與自性無別地融入，具有超過恒河沙數無量無數的佛法。這說明了證悟的詳細解釋。那麼，斷除的對治是什麼呢？就像云一樣的因是什麼呢？自性上，即體性上沒有成立，普遍遮蔽，並且是突然產生的，因此煩惱障和所知障，因為遮蔽了那個界限，所以說像云一樣。遮蔽從一開始就沒有成立，突然產生的也被斷除了，這是斷除的詳細解釋。 第二，使遠離二障的因是這兩種智慧，即見道和修道的等持不作分別，以及隨之而來的區分所知，這被認為是兩種智慧。 具有斷證二者是果的意義。 第二部分分為三：以果來概括地顯示，分別說明二因的果，說明以比喻來顯示果的原因。 第一，從這二因中，等持不分別智慧的果是遠離煩惱障，例如，就像充滿無垢水和逐漸生長的蓮花的湖泊一樣，從貪慾中解脫出來。又如從羅睺星口中脫離的滿月一樣，從嗔恨中解脫出來。還有云
【English Translation】 It possesses (qualities), and because it is an unconditioned dharma not newly created by causes and conditions, it is the eternal, constant, and immutable Vajra Buddha, which is the meaning of essence. Then, by what path is this transformation of state attained? It is attained through the equipoise of the path of seeing and the path of cultivation, without discrimination towards the dharma, and the subsequent wisdom that comprehends all knowable objects, that is, these two wisdoms are needed to attain it, which is the meaning of cause. Second, the detailed explanation is divided into two: the two abandonments and realizations are the meaning of essence, and the two wisdoms are the meaning of cause. First, the Buddha who possesses two purities is inseparable from the clear light of the Dharmadhatu, and because it is distinguished by the pure dharma from the beginning. Just as the sun is naturally clear light and the sky is naturally pure. The two with essence and metaphor are successively said to be the characteristics of the wisdom of realization and abandonment. It is explained again that the Dharmakaya is naturally immaculate and clear light, not made by causes and conditions, but merges inseparably with itself, possessing countless Buddha dharmas that exceed the dust of the Ganges River. This explains the detailed explanation of realization. Then, what is the antidote to abandonment? What is the cause like a cloud? By nature, that is, not established in essence, universally obscuring, and suddenly arising, therefore, the afflictive obscurations and cognitive obscurations, because they obscure that realm, are said to be like clouds. Obscurations that were not established from the beginning and those that arose suddenly are also abandoned, which is the detailed explanation of abandonment. Second, the cause that makes one free from the two obscurations is these two wisdoms, that is, the equipoise of the path of seeing and the path of cultivation without discrimination, and the subsequent distinguishing of knowable objects, which is considered to be the two wisdoms. Possessing the two abandonments and realizations is the meaning of the result. The second part is divided into three: showing the result in summary, explaining the results of the two causes separately, and explaining the reason for showing the result by metaphor. First, from these two causes, the result of the equipoise non-discriminating wisdom is freedom from afflictive obscurations, for example, like a lake full of immaculate water and gradually growing lotuses, liberated from desire. Also, like the full moon freed from the mouth of Rahu, liberated from hatred. And clouds
་ཚོགས་དང་ཉོན་མོངས་གཏི་མུག་དག་ ལས་གྲོལ་བའི་གཞི་རིམ་པ་བཞིན་དུ་དཔེ་ཉི་མ་ལྟ་བུར་ནི་དང་། དོན་སངས་རྒྱས་ཏེ། དཔེ་ དོན་གཉིས་ཀ་དྲི་མ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། འོད་ཟེར་གྱི་སྣང་བ་དང་ལྡན་པ་ དེ་ཉིད་དོ། །ཡང་རྗེས་ཐོབ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ནི་རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་གྱི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ སྐུ་སྟེ། དཔེར་ན་པད་མ་རྙིངས་པའི་སྦུབས་ལས་འཐོན་པའི་ཐུབ་པ་མིའི་ཁྱུ་མཆོག་གི་སྐུ་དང་། སྦྲང་མ་དང་བྲལ་བའི་སྦྲང་རྩི་དང་། སྦུན་པ་དང་བྲལ་བའི་འབྲུའི་སྙིང་པོ་དང་། ལྗན་ལྗིན་དང་ བྲལ་བའི་རིན་ཆེན་གསེར་གྱི་གར་བུ་དང་། ས་འོག་ནས་ཕྱུང་པའི་གཏེར་དང་། ས་བོན་གྱི་ ཤུན་པ་དང་བྲལ་ནས་སྐྱེས་པའི་ཤིང་ལྗོན་པ་བཞིན་དང་། རས་རུལ་པའི་བཀྲི ས་པ་དང་བྲལ་ བའི་དྲི་མེད་རིན་ཆེན་བདུན་ལས་བྱས་པའི་བདེ་གཤེགས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་དང་ནི། མངལ་ སྦུབས་ནས་བཙས་པའི་ས་བདག་འཁོར་ལོ་སྒྱུར་རྒྱལ་དང་། ས་འདམ་དང་བྲལ་བའི་གསེར་ 1-252 གྱི་གཟུགས་ཏེ་དཔེ་དགུ་པོ་དང་འདྲ་བ་ནི་བདུད་ལས་རྒྱལ་བ་སངས་རྒྱས་ཉིད་དོ། །འདིར་དྲི་ བཅས་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་དཔེ་དགུ་པོ་དྲི་མེད་ཀྱི་སྐབས་འདིར་ཡང་བསྟན་པ་འདིས་ནི་ཆོས་སྐུའི་ གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་པ་གསལ་བར་བསྟན་ཏོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཆུ་མཚོ་ལ་སོགས་པའི་དཔེ་གསུམ་པོ་བཞིན་དུ་འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་ པའི་དུག་གསུམ་གློ་བུར་པའི་ཉོན་མོངས་དག་པ་ནི། མདོར་བསྡུ་ན་མཉམ་གཞག་མི་རྟོག་ཡེ་ ཤེས་ཀྱི་གཙོ་བོའི་འབྲས་བུ་ཡིན་པར་རབ་ཏུ་བརྗོད་ཅིང་། རྣམ་པ་ཀུན་གྱི་མཆོག་དང་ལྡན་ པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་ནི་ངེས་པར་ཐོབ་པ་དེ་ནི་རྗེས་ལས་ཐོབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ ཡིན་པར་བསྟན་ཏོ། ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས། གློ་བུར་ཉོན་མོངས་དག་པ་དཔེ་གསུམ་གྱིས། རྣམ་པ་ཀུན་ལྡན་ རྒྱལ་སྐུ་དཔེ་དགུ་ཡིས་བསྟན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནོ། །དང་པོ་ནི། དྲི་འདོད་ཆགས་རྡུལ་གྱིས་རྙོག་ པ་དང་འདྲ་བ་ནི་སྤངས་པའི་ཕྱིར་དང་། གདུལ་བྱ་ཡི་ནི་རྒྱུད་པད་མ་དང་འདྲ་བ་ལ་བསམ་ གཏན་ཆུ་དང་འདྲ་བ་ནི་འབབ་ཅེས་པ་བསམ་གཏན་སྟོན་པའི་སྒོ་ནས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དྲི་ མེད་ཀྱི་སངས་རྒྱས་དེ་ཆུ་དག་ཅིང་གཙང་བས་གང་བའི་མཚོ་རྫིང་དང་མཚུངས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེ་སྡང་གཟའ་སྒྲ་གཅན་ལྟ་བུ་ལས་གྲོལ་བས་དང་། སྙིང་རྗེ་དང་བྱམས་པ་ཆེན་པོའི་འོད་ ཟེར་གྱིས་འགྲོ་བ་ལ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ན། སངས་རྒྱས་དེ་སྒྲ་གཅན་གྱི་དྲི་མ་མེད་པའི་ཟླ་བ་ཉ་ གང་བ་བཞིན་ནོ། །གཏི་མུག་སྤྲིན་ལྟ་བུ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བས་དང་། གདུལ་བྱའི་འགྲོ་བར་ ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འོད་ཟེར་གྱིས་མི་ཤེས་པའི་མུན་པ་སེལ་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། དྲི་མེད་ཀྱི་སངས་ རྒྱས་ཉིད་དེ་ནི་སྤྲིན་ལ་སོགས་པའི་དྲི་མ་མེད་པའི་ཉི་མ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། ར
【現代漢語翻譯】 從煩惱和愚癡中解脫出來的基礎，就像太陽一樣，是意義上的佛，因為例子和意義都具備無垢的功德，並具有光芒的顯現。 此外，后得智慧的果實是具備一切殊勝的佛身，例如從衰老的蓮花花托中出現的釋迦牟尼人中之尊的身軀，脫離了蜜蜂的蜂蜜，脫離了糠秕的穀物精華，脫離了污垢的珍貴黃金飾品，從地下挖掘出來的寶藏，脫離了種子外殼而生長的樹木，脫離了腐爛的亞麻布污漬的由七寶製成的無垢如來身像，以及從子宮中誕生的統治大地的轉輪王，脫離了泥土的黃金雕像——這九個例子所比喻的就是戰勝魔軍的佛陀。 這裡，在有垢狀態時所舉的九個例子，在無垢狀態時也被提及，這清楚地表明瞭法身的基礎和果實，其本體是無二無別的。 第二，就像水池等三個例子一樣，貪慾等三種毒素是突發性的煩惱，簡而言之，它們被認為是等持無分別智慧的主要果實。具備一切殊勝的佛身必定會獲得，這表明是后得智慧的果實。 第三部分分為兩點：以三個例子說明突發性煩惱的清凈，以九個例子說明具備一切功德的佛身的原因。 第一點是：類似於被貪慾塵垢所染污，這是因為已經斷除了貪慾；對於被調伏者的相續，類似於蓮花，禪定類似於水，因為禪定是從顯示禪定的門徑中產生的；無垢的佛陀就像充滿清澈純凈之水的湖泊。 從嗔恨羅睺星中解脫出來，並且因為慈悲和大愛的光芒遍佈眾生，所以佛陀就像沒有羅睺星遮蔽的滿月。 從愚癡的雲霧中解脫出來，並且因為用智慧的光芒驅散被調伏眾生不瞭解的黑暗，所以無垢的佛陀就像沒有云霧等污垢的太陽。 第二點是：類似於被貪慾塵垢所染污，這是因為已經斷除了貪慾；對於被調伏者的相續，類似於蓮花，禪定類似於水，因為禪定是從顯示禪定的門徑中產生的；無垢的佛陀就像充滿清澈純凈之水的湖泊。
【English Translation】 The basis of liberation from afflictions and ignorance is like the sun, which is the Buddha in meaning, because both the example and the meaning possess immaculate qualities and are endowed with the appearance of light. Furthermore, the fruit of subsequent wisdom is the Buddha's body endowed with all perfections, such as the body of Shakyamuni, the supreme among humans, emerging from the calyx of a withered lotus, honey devoid of bees, the essence of grain devoid of chaff, a precious gold ornament devoid of impurities, a treasure unearthed from the ground, a tree grown from a seed devoid of its husk, an immaculate Sugata image made of the seven precious substances devoid of stains from rotten linen, and a Chakravartin king born from the womb, a golden statue devoid of mud—these nine examples are analogous to the Buddha who has conquered the Maras. Here, the nine examples given in the context of impurity are also mentioned in the context of purity, which clearly shows that the basis and fruit of the Dharmakaya are inseparable in essence. Secondly, just as the three examples of lakes and so on, the three poisons of desire and so on are sudden afflictions, which, in short, are said to be the main fruit of Samadhi non-conceptual wisdom. The Buddha's body, endowed with all perfections, is certain to be attained, which shows that it is the fruit of subsequent wisdom. The third part has two points: the purification of sudden afflictions is shown by three examples, and the reason for showing the Buddha's body endowed with all qualities is shown by nine examples. The first point is: similar to being defiled by the dust of desire, this is because desire has been abandoned; for the continuum of those to be tamed, similar to a lotus, meditation is similar to water, because meditation arises from the gateway that reveals meditation; the immaculate Buddha is like a lake filled with pure and clean water. Having been liberated from the eclipse of hatred, and because the rays of great compassion and love pervade beings, the Buddha is like the full moon free from the stain of Rahu. Having been completely liberated from the cloud of ignorance, and because the light of wisdom dispels the darkness of unknowing for the beings to be tamed, the immaculate Buddha is like the sun free from the stains of clouds and so on. The second point is: similar to being defiled by the dust of desire, this is because desire has been abandoned; for the continuum of those to be tamed, similar to a lotus, meditation is similar to water, because meditation arises from the gateway that reveals meditation; the immaculate Buddha is like a lake filled with pure and clean water.
ྣམ་པ་ཀུན་ལྡན་གྱི་སངས་རྒྱས་འདི། འཇིག་རྟེན་ན་གང་དང་ཡང་མི་ མཉམ་པ་སངས་རྒྱས་དང་མཉམ་པའི་ཆོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དམ་ཆོས་ཟབ་མོའི་རོ་ནི་ 1-253 སྦྱིན་པར་མཛད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྒྲིབ་པའི་ཤུན་པ་དང་ནི་བྲལ་བའི་ཕྱིར། སངས་རྒྱས་དེ་ རིམ་པ་བཞིན་དུ་བདེ་གཤེགས་ཀྱི་སྤྲུལ་སྐུ་དང་སྦྲང་རྩི་དང་འབྲས་བུའི་སྙིང་པོ་བཞིན་དག་ པ་གཉིས་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཡོན་ཏན་གྱི་རྫས་ཀྱིས་ནི་གདུལ་བྱའི་དབུལ་བ་སེལ་ བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་པར་གྲོལ་བ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འབྲས་བུ་སྦྱིན་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། སངས་རྒྱས་དེ་རིམ་པ་ལྟར། གསེར་དང་གཏེར་དང་ཤིང་ལྗོན་པ་བཞིན་ནོ། །རིན་ཆེན་ལྟ་བུ་ ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གདུལ་བྱ་རྐང་གཉིས་པ་ལྷ་མིའི་བདག་པོ་མཆོག་ཡིན་ པའི་ཕྱིར་དང་། རིན་ཆེན་ལྟ་བུ་ལོངས་སྐུའི་གཟུགས་བརྙན་གྱི་རྣམ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སངས་ རྒྱས་དེ་ནི་རིམ་པ་ལྟར་རིན་ཆེན་ལས་བྱས་པའི་སྐུ་གཟུགས་དང་། འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བའི་རྒྱལ་ པོ་དང་། གསེར་ལས་བྱས་པའི་གཟུགས་བཞིན་ནོ། ། ༈ རང་གཞན་དོན་གཉིས་འགྲུབ་པའི་ལས་ཀྱི་དོན། གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། གནས་གྱུར་པ་དེའི་ལས་ནི་རང་གཞན་ གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་སྟེ། དེ་ལ་རང་དོན་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཟག་པ་མེད་པ་དང་ཁྱབ་པ་དང་ འཇིགས་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཅན་ཏེ། འཇིག་མེད་དེ་ཡང་རྒྱས་པར་བརྟན་པ་དང་ཞི་བ་དང་ རྟག་པ་དང་འཕོ་བ་མེད་པ་དང་བཞི་ཡིན་ལ་དེ་བཞིན་དུ་གནས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ ནོ། །གཞན་དོན་ནི་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཏེ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ནི་ནམ་ མཁའ་དབང་པོ་དྲུག་གིས་དོན་རྟོགས་པའི་གནས་ཡིན་པ་བཞིན་དུ། མཆོག་གམ་དམ་པ་ ཡི་དབང་པོ་དྲུག་གི་དོན་ཏེ་ཡུལ་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་། མིག་གིས་འབྱུང་ ཞིང་སྐྱེ་བ་མེད་པ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་དོན་ལྟ་བ་དང་། རྣ་བས་ཤེར་ཕྱིན་གྱི་སྒྲའི་གཏམ་ བཟང་བ་ནི་དྲི་མ་མེད་པས་གཙང་མ་ཉན་པ་དང་། སྣས་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ ཀྱི་དྲི་ཉེས་པས་མ་གོས་པས་གཙང་མ་སྣོམ་པ་དང་ལྕེས་འཕགས་ཆེན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དམ་ པའི་ཆོས་ཀྱི་རོ་མྱོང་བ་དང་། ལུས་ཀྱིས་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟེན་པའི་རེག་པའི་བདེ་བ་ཉམས་ 1-254 སུ་མྱོང་བ་དང་། ཡིད་ཀྱིས་རང་གི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཟབ་པའི་ཚུལ་སྟོང་པ་ཉིད་རྟོགས་པའི་རྒྱུར་ གྱུར་པ་ཡིན་ལ། དེ་ཉིད་ཀྱང་རིགས་པས་ཞིབ་མོར་བསམས་པ་ན། དོན་དམ་པའི་བདེ་བ་ ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་སྐྱེད་པར་མཛད་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ནི། ནམ་ མཁའ་དབང་པོ་དྲུག་གི་དོན་རྟོགས་པའི་གནས་ཡིན་ཡང་སྐྱེད་བྱེད་མ་ཡིན་པ་བཞིན་དུ་སྐྱེད་ བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་རྣམས་དང་བྲལ་ཏེ། འབད་རྩོལ
【現代漢語翻譯】 此具足一切功德之佛陀，於世間無與倫比，因其與佛陀等同之法；又因其施予甚深妙法之味；且因其遠離遮障之皮殼。此佛陀次第如善逝之化身、蜂蜜與果實之精華般，具足二種清凈；又因其以功德之物消除所化眾生之貧乏；且因其施予解脫之佛果。此佛陀次第如黃金、寶藏與樹木。猶如珍寶，因其為法性之身；又因其為所化二足眾生之天人至尊；猶如珍寶，因其為報身之形象。此佛陀次第如珍寶所成之身像、轉輪聖王與黃金所成之像。 為成辦自他二利事業之義，第三品分二，首先是總說：安住于轉變之事業，乃是自他二利圓滿具足。其中，自利是法身，無漏、周遍且無畏懼之法性。此無滅壞亦廣大、穩固、寂靜、恒常且不變異，具足如是四種功德。他利是色身二者，如來之色身二者，如虛空六根了悟意義之所依，亦是殊勝或清凈六根之意義，乃是體驗對境之因。即：以眼見無生之法性身之義；以耳聞般若波羅蜜多之妙音，無垢而清凈；以鼻嗅善逝之戒律香，無染而清凈；以舌嘗聖者佛陀之妙法味；以身受禪定之觸樂；以意了悟自性甚深之空性。此亦以理智詳盡思索，乃是證悟勝義諦之樂，生起無漏法之如來色身二者，如虛空六根了悟意義之所依，然非生起之因，遠離生起之因緣，無需勤作。
【English Translation】 This Buddha, endowed with all virtues, is unparalleled in the world, because it is the Dharma equal to the Buddha; and because it bestows the taste of the profound and subtle Dharma; and because it is free from the husk of obscurations. This Buddha is successively like the emanation body of the Sugata, the essence of honey and fruit, possessing two kinds of purity; and because it eliminates the poverty of sentient beings to be tamed with the substance of merit; and because it bestows the fruit of liberation, the Buddhahood. This Buddha is successively like gold, treasure, and trees. Like a jewel, because it is the Dharmata body; and because it is the supreme lord of gods and humans, the bipedal beings to be tamed; like a jewel, because it is the form of the Sambhogakaya. This Buddha is successively like a body made of jewels, a Chakravartin king, and a form made of gold. To accomplish the meaning of the work of accomplishing the two benefits of oneself and others, the third chapter is divided into two parts. The first is a summary: The work of dwelling in transformation is the complete fulfillment of the two benefits of oneself and others. Among them, self-benefit is the Dharmakaya, the Dharma nature that is without outflows, pervasive, and without fear. This indestructible is also vast, stable, peaceful, constant, and immutable, possessing these four qualities. Other-benefit is the two Rupakayas. The two Rupakayas of the Tathagata are like the place where the six senses of the sky realize the meaning, and also the meaning of the supreme or pure six senses, which is the cause of experiencing objects. That is, seeing with the eyes the meaning of the unborn Dharmata body; hearing with the ears the good words of the Prajnaparamita sound, which is pure and without impurity; smelling with the nose the fragrance of the Sugata's morality, which is pure and unpolluted; tasting with the tongue the taste of the holy Dharma of the great Buddha; experiencing with the body the bliss of touch based on Samadhi; and understanding with the mind the emptiness of the profound nature of oneself, which becomes the cause. This, when carefully considered with reason, is the bliss of ultimate truth, the two Rupakayas of the Tathagata who creates the Dharma without outflows, like the place where the six senses of the sky realize the meaning, but not the cause of arising, separated from the causes of arising, without effort.
་མེད་པས་སོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཀྱི་ལས་སྐུ་གཉིས་སུ་བསྟན་ པ་ནི། མདོར་ན་སྔར་རྒྱུའི་སྐབས་སུ་བསྟན་པ་མཉམ་རྗེས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་པོ་ཡི་ལས་སུ་ སྐུ་གཉིས་པོ་འདི་ནི་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལས་གྲོལ་བའི་ ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་དག་པ་གཉིས་ལྡན་དུ་རྫོགས་ཤིང་མཐར་ཐུག་པ་དང་། འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་པར་ ལྷུན་གྲུབ་ཏུ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་བསྟན་པས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་སྦྱོང་བའི་རྒྱུར་གྱུར་པའོ། །དེ་ལྟ་ བུའི་རྣམ་གྲོལ་ཆོས་སྐུ་དང་ཆོས་སྐུ་སྦྱོང་མཛད་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་དག་ནི་དང་པོ་ལ་ཡོན་ཏན་ རྣམ་པ་གཉིས་དང་གཉིས་ཏེ་གཅིག་ཟླས་དབྱེ་བ་དང་། ཕྱི་མ་ལ་ཡོན་ཏན་རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ ཤེས་པར་བྱ་སྟེ་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། །གནས་གྱུར་གྱི་ལས་འཆད་པ་སྐབས་སུ་བབ་མོད། ཡེ་ ཤེས་ཀྱི་ལས་སུ་གསུངས་པ་འདི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཀྱི་འབྲས་བུ་བཤད་པ་དང་ཁྱད་པར་མེད་ དོ་ཞེ་ན། ཡེ་ཤེས་གཉིས་སྐུ་གཉིས་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྐུ་གཉིས་ཀྱི་ལས་དེ་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ ཀྱིའང་ཡིན་པས་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཀྱི་ལས་སུ་གསུངས་པ་ལ་སྐབས་འདི་རང་གཞན་གྱི་དོན་ གཉིས་གནས་གྱུར་གྱི་ལས་སུ་སྟོན་པས་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཀྱི་འབྲས་བུར་བཤད་པ་དང་ཁྱད་ པར་ཡོད་དོ། ། གཉིས་པ་སྐུ་གཉིས་སོ་སོའི་ཡོན་ཏན་ཕྱེ་སྟེ་བཤད་པ་ལ་གཉིས་རང་དོན་ཆོས་སྐུའི། གཞན་དོན་གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་ནོ། །དང་པོ་ནི། གྲོལ་བ་སྐུའི་ཡོན་ཏན་གཉིས་དང་གཉིས་ 1-255 གང་ཞེ་ན། ཟག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་དང་འདུས་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་དང་གནས་ ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་དང་བཞིས་ན་གྲོལ་བའི་སྐུ་ནི་རང་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡིན་ནོ། །རྟགས་ཀྱི་ ཆོས་བཞི་པོ་སྒྲུབ་པ་ཡང་གྲོལ་བའི་སྐུ་དེ་ཉོན་མོངས་དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་རྣམས་ནི་བག་ ཆགས་དང་བཅས་པ་འགགས་པའི་ཕྱིར། ཟག་མེད་ཡིན་ཏེ་དེས་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ཆགས་ པ་མེད་པ་དང་ཐོགས་པ་མེད་པར་མཁྱེན་པའི་ཕྱིར། ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཤེས་བྱ་བ་ཁྱབ་པ་ཉིད་དུ་ འདོད་དོ། །དེ་ནི་གཏན་དུ་འཇིག་པ་མེད་པའི་རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འདུས་མ་བྱས་སོ། །འདིར་འཇིག་མེད་ཉིད་ཐོག་མར་གསུངས་པ་ནི་མདོར་བསྟན་པ་སྟེ། བརྟན་པ་དང་སོགས་ པས་ཞི་བ་དང་རྟག་པ་དང་འཕོ་བ་མེད་པ་རྣམས་ཀྱིས་དེ་རྒྱས་པར་བཤད་དོ། །འཇིག་མེད་ ལ་བཞིར་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། འཇིག་མེད་ཀྱི་འགལ་ཟླ་འཇིག་པ་ལ་རྣམ་པ་བཞིར་ ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། བརྟན་སོགས་བཞི་པོ་དག་ལས་བཟློག་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཇིག་པ་བཞི་གང་ ཞེ་ན། མྱགས་པ་སྟེ་མཆོག་ལས་དམན་པར་གྱུར་པ་རྒ་བ་དང་། བདེ་བའི་གནས་སྐབས་སྡུག་ བསྔལ་དུ་རྣམ་པར་འགྱུར་བ་ན་བ་དང་། གནས་པའི་རྒྱུན་ཆད་པ་ལས་ཀྱི་དབང་གིས་འཆི་ བ་དང་། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་འགྱུར་བ་འ
【現代漢語翻譯】 無有故。 第二，廣說分二，首先是二智之業顯現為二身：總而言之，先前在因位時所說的俱生智和后得智二者之業，即是這二身，應當了知。法身從包括習氣在內的二障中解脫，圓滿具足二種清凈，達到究竟。為度化輪迴未空之際的眾生，任運顯現二化身。因此，法身成為修持的因。如是解脫之法身，以及調伏法身之色身二者，最初各有二種功德，以一分為二的方式區分；後者則知為一種功德，將在下文闡述。雖然現在是講述轉依之業的時機，但若說這是智慧之業，與闡述二智之果有何區別呢？因為二智是二身之因，所以二身之業也是二智之業。因此，在講述二智之業時，此處的自利和他利二者，即是轉依之業的顯現，這與闡述二智之果是有區別的。 第二，分別闡述二身各自的功德，分為自利法身和他利色身之功德。首先是：解脫身之功德有二和二，是哪四種呢？以無漏故、周遍故、無為故、住性故這四者，解脫身是自利圓滿。這四種特徵的論證是，解脫身已斷除包括習氣在內的煩惱障和所知障，故為無漏。因此，它能無礙地了知一切所知，智慧周遍一切所知。因為它是永不壞滅的自性，所以是無為。此處首先提到不壞滅，是總的概括；而以穩固等，即寂靜、常恒、不變等，是對它的詳細闡述。為何不壞滅會分為四種呢？因為不壞滅的對立面——壞滅，可以分為四種，即與穩固等四者相反。哪四種壞滅呢？即衰老，從殊勝轉為低劣；疾病，安樂轉為痛苦；死亡，相續斷絕，受業力支配；以及不可思議的變化。
【English Translation】 Therefore, it is without. Secondly, the detailed explanation is divided into two parts. The first part is the manifestation of the two wisdoms' activity as the two Kayas (bodies of Buddha): In short, it should be understood that these two Kayas are the activity of the two wisdoms of simultaneous and subsequent (arising), which were taught earlier in the context of the cause. The Dharmakaya (Body of Truth), which is liberated from the two obscurations along with their imprints, is perfected with the two purities and is ultimate. As long as Samsara (cyclic existence) exists, the two Rupakayas (Form Bodies) are spontaneously manifested. Therefore, the Dharmakaya becomes the cause of purification. Such a liberated Dharmakaya and the Rupakaya that purifies the Dharmakaya each have two qualities initially, distinguished by dividing one into two. The latter is understood to have one quality, which will be explained below. Although it is now the time to explain the activity of transformation, if it is said that this is the activity of wisdom, what is the difference from explaining the result of the two wisdoms? Because the two wisdoms are the cause of the two Kayas, the activity of the two Kayas is also the activity of the two wisdoms. Therefore, when explaining the activity of the two wisdoms, the self-benefit and other-benefit here are the manifestation of the activity of transformation, which is different from explaining the result of the two wisdoms. Secondly, the qualities of the two Kayas are explained separately, divided into the qualities of the self-benefit Dharmakaya and the other-benefit Rupakaya. First, what are the two and two qualities of the liberation Kaya? With the four reasons of being without outflows, being pervasive, being unconditioned, and being the nature of abiding, the liberation Kaya is perfect in self-benefit. The proof of these four characteristics is that the liberation Kaya is without outflows because it has eliminated the obscurations of afflictions and knowledge, including their imprints. Therefore, it knows all knowable objects without attachment or obstruction. Wisdom is considered to pervade all knowable objects. Because it is of a nature that never perishes, it is unconditioned. Here, the imperishability is mentioned first as a summary, and it is explained in detail with stability, etc., i.e., peace, permanence, and immutability. Why is imperishability divided into four? Because the opposite of imperishability—perishability—can be understood in four ways, which are the opposites of the four: stability, etc. What are the four types of perishability? They are decay, i.e., becoming inferior from superior; disease, the transformation of a state of happiness into suffering; death, the cessation of the continuum of existence due to karma; and inconceivable changes.
ཕགས་པའི་འཆི་འཕོ་བ་སྟེ་བཞིའོ། །བཞི་པོ་ དེ་མེད་པའི་ཕྱིར་ན་གྲོལ་བའི་སྐུ་ནི། རྒྱུན་དུ་བརྟན་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་ཞི་བ་དང་རང་བཞིན་ རྟག་པ་དང་གནས་གཞན་དུ་འཕོ་བ་མེད་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །གྲོལ་བའི་སྐུ་དྲི་མ་མེད་པའི་ ཡེ་ཤེས་དེ་ནི་དཀར་པོའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྟེན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་གནས་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི་ཆོས་སྐུ་སྦྱོང་བའི་ཡོན་ཏན་གཅིག་གང་ཞེ་ན། ཇི་ལྟར་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་མིན་ པ་ནམ་མཁའ་ནི། མིག་གིས་གཟུགས་མཐོང་བ་དང་། རྣ་བས་སྒྲ་དང་སྣས་དྲི་དང་ལྕེས་རོ་དང་ ལུས་ཀྱིས་རེག་བྱ་དང་ཡིད་ཀྱིས་ཆོས་རྣམས་ནི་རིམ་པ་ལྟར་ཐོས་པ་དང་ལ་སོགས་པས་ཚོར་ བ་དང་མྱོང་བ་དང་རིག་པ་དང་ཤེས་པའི་རྒྱུ་སྟེ་རྟེན་ཡིན་པ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་གཟུགས་སྐུ་ 1-256 གཉིས་ཀྱང་། སྒྲིམ་པ་དང་རྩོལ་བ་མེད་པའི་སྦྱོར་བས་བརྟན་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་པའི་དབང་ པོ་དྲུག་གི་དོན་ཡུལ་དྲུག་ལ་འབྱུང་བ་མེད་པའི་གཟུགས་ལྟ་བ་ལ་སོགས་པ་ཟག་པ་མེད་པའི་ ཡོན་ཏན་དག་སྐྱེ་བ་ཡི་ནི་རྒྱུ་སྟེ་གཞི་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ལས་ཀྱི་སྐབས་འདིས་སྐུ་གསུམ་དང་ དེས་གཞན་གྱི་དོན་གཉིས་འགྲུབ་པ་གནས་གྱུར་གྱི་ལས་སུ་བསྟན་པ་འདི་ནི། འདི་ཉིད་ཀྱི་སྔ་ འགྲེལ་དུ། གནས་ཡོངས་སུ་གྱུར་པ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་དང་དེའི་ རྗེས་ལས་ཐོབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྒྱུ་ཅན་བྲལ་བའི་མིང་ཅན་གྱི་འབྲས་བུ་གང་ཡིན་པ་དེའི་ལས་ ནི། རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡིན་པར་བརྗོད་དོ། །དེ་ལ་རང་དང་གཞན་ གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་གང་ཞེ་ན། གང་ཞིག་བག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་ དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་ལས་ཐར་བའི་ཕྱིར། སྒྲིབ་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཐོབ་པ་འདི་ནི་རང་ གི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་བརྗོད་ལ། གང་ཞིག་དེའི་སྟེང་དུ་འཇིག་རྟེན་ཇི་སྲིད་པར་ལྷུན་ གྱིས་གྲུབ་པར་སྐུ་གཉིས་ཀྱིས་ཀུན་ཏུ་སྟོན་པ་དང་། བསྟན་པ་ལ་དབང་འབྱོར་བ་གཉིས་ཀྱིས་ འཇུག་པ་འདི་ནི་གཞན་གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་བརྗོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་འདིས་ གསལ་བར་བསྟན་ཏོ། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་བོད་ཀྱི་མཁས་པ་སྔ་མ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་དོན་མ་ལུས་པ་ མ་རྟོགས་པ་ཤས་ཆེ་བར་སྣང་སྟེ་ཞིབ་པར་བློ་གྲོས་དང་ལྡན་པས་གཟུ་བོའི་བློས་དཔྱད་ན་ གསལ་བར་འགྱུར་རོ། ། ༈ བསམ་མི་ཁྱབ་སོགས་ཡོན་ཏན་ལྡན་པའི་དོན། བཞི་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཡོན་ཏན་བཅྭ་ལྔ་མདོར་བསྟན་པ་ནི། མདོར། སངས་རྒྱས་ ནམ་མཁའི་མཚན་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ནི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་མ་འདྲེས་པའི་དོན་ དམ་པའི་མཚན་ཉིད་ལ་དགོངས་ནས་གསུངས་པ་ཡིན་ཏེ་དེ་ལས་གཞན་མཚན་དཔེ་ལ་ སོགས་པས་སངས་རྒྱས་དེ་གཞན་ལས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པར་མཚོན་མི་ནུས་པས་སོ། །དེ་ ཡང་རྡོ་རྗེ་གཅོད་པར། གལ་ཏེ་སྐྱེ
【現代漢語翻譯】 聖者的死亡轉移有四種。由於沒有這四種，解脫之身應被理解為：恒常穩固，痛苦止息，自性永恒，且無轉移至他處。解脫之身，即無垢的智慧，是所有白色功德的基礎，因此是歸宿。 第二，什麼是法身凈化的一個功德？正如非為生起之因的虛空，眼睛見色，耳朵聞聲，鼻子嗅香，舌頭嘗味，身體觸受，以及意識知法，依次作為聽聞等覺知、感受、體驗、認知和了解之因和基礎一樣。同樣，色身二者，也以無勤奮和努力的結合而穩固，菩提薩埵的六根對六境不起作用，無漏的功德如見色等生起之因和基礎。因此，通過此業的章節，表明了三身以及由此成就的利他二者，是轉依之業。這在之前的註釋中說：『轉依是超越世間的，無分別及其後得智的因，是具有離系之名的果的業，是自他利益圓滿。』 那麼，什麼是自他利益圓滿呢？從具有習氣的煩惱和所知障中解脫，因此，獲得無障的法身，這被稱為自利圓滿。在此之上，只要世界存在，就自然成就，以二身不斷示現，並以對教法的掌握而進入，這被稱為利他圓滿。』這段話清楚地表明瞭這一點。即便如此，西藏的早期學者們似乎大多沒有理解全部意義，如果具有智慧的人以公正之心進行分析，就會變得清晰。 具有不可思議等功德之義。第四部分分為兩部分，首先是簡要說明十五種功德。簡而言之，『佛陀具有虛空的性質。』這句話是指佛陀們不共的勝義諦性質，因為除此之外，無法通過相好等來區分佛陀與他人。
【English Translation】 The death transference of the noble ones is fourfold. Since these four are absent, the liberated body should be understood as: constantly stable, suffering pacified, self-nature eternal, and without transference to another place. The liberated body, which is the stainless wisdom, is the basis of all white virtues, therefore it is a refuge. Secondly, what is one quality of the purification of the Dharmakaya? Just as the sky, which is not the cause of arising, is the basis for the eye seeing forms, the ear hearing sounds, the nose smelling scents, the tongue tasting flavors, the body feeling touch, and the mind knowing dharmas, as the cause and basis for hearing and so forth, perceiving, feeling, experiencing, cognizing, and understanding in sequence. Similarly, the two form bodies are also stabilized by a union without effort or striving, and the six senses of the Bodhisattva do not arise towards the six objects, the uncontaminated qualities such as seeing forms are the cause and basis for arising. Therefore, through this chapter on karma, it is shown that the three bodies and the benefit of others achieved thereby are the activities of transformation. This is stated in the previous commentary: 'Transformation is the activity of that which is beyond the world, the cause of non-discrimination and the wisdom attained thereafter, the fruit with the name of detachment, which is the perfection of self and other's benefit.' So, what is the perfection of self and other's benefit? That which is liberated from afflictions along with imprints and from the obscurations of knowledge, therefore, obtaining the unobstructed Dharmakaya, this is called the perfection of self-benefit. On top of that, as long as the world exists, it is naturally accomplished, constantly showing with the two bodies, and entering with the mastery over the teachings, this is called the perfection of other's benefit.' This statement clearly shows this. Even so, the earlier Tibetan scholars seem to have mostly not understood the entire meaning; if those with intelligence analyze with an unbiased mind, it will become clear. The meaning of possessing inconceivable qualities and so on. The fourth part is divided into two parts, the first is a brief explanation of the fifteen qualities. In short, 'The Buddhas have the nature of space.' This statement refers to the unique ultimate nature of the Buddhas, because otherwise, it is not possible to distinguish the Buddhas from others through marks and examples, etc.
ས་བུ་ཆེན་པོའི་མཚན་སུམ་བཅུ་རྩ་གཉིས་ཀྱིས་དེ་བཞིན་ 1-257 གཤེགས་པ་བལྟ་བར་འགྱུར་ན་ནི་འཁོར་ལོ་བསྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོ་ཡང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པར་ འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །སངས་རྒྱས་སུ་མཚོན་ནུས་པ་མ་འདྲེས་པའི་དོན་དེ་དག་གང་ཞེ་ན། དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་དེ་ནི་བསམ་གྱིས་ཁྱབ་པ་མེད་པ་དང་རྟག་པ་དང་བརྟན་པ་དང་ཞི་ བ་དང་གཡུང་དྲུང་ཉིད་དང་རབ་ཏུ་ཞི་བ་དང་། ཁྱབ་པ་དང་རྟོག་པ་བྲལ་བ་དང་ནམ་མཁའ་ཇི་ ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཆགས་པ་མེད་པ་དང་ཀུན་ཏུ་ཐོགས་པ་མེད་པ་དང་རྩུབ་པའི་རེག་པ་སྤངས་པ་ དང་བལྟ་བར་བྱར་མེད་པ་དང་གཟུང་དུ་མེད་པ་དང་དགེ་བ་དང་སངས་རྒྱས་དེ་ནི་དྲི་མ་མེད་ པ་སྟེ་ཡོན་ཏན་བཅྭ་ལྔ་དང་ལྡན་པས། དེ་དག་གིས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པར་མཚོན་ཅིང་ཤེས་ པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་དེ་ཡི་རྒྱུ་མཚན་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ་ནི། སྔར་ བཤད་པའི་རྣམ་གྲོལ་དང་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སྦྱོང་བ་དག་གིས་རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ ཚོགས་པའི་ལས་བསྟན་ཏེ། རང་གཞན་གྱི་དོན་གྱི་རྟེན་རང་བཞིན་གྱི་སྐུ་དེ་ལ་ནི་བསམ་གྱིས་ མི་ཁྱབ་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་བཅྭ་ལྔ་དང་ལྡན་ནོ། ། གཉིས་པ་ཕྱེ་སྟེ་བཤད་པ་ལ་གཉིས། བསམ་དུ་མེད་པའི། རྟག་བརྟན་སོགས་ཀྱི་རྒྱུ་ མཚན་ནོ། །དང་པོ་ནི་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པ་སངས་རྒྱས་དེ་ནི་ ཐོས་བསམ་དང་འཇིག་རྟེན་པའི་བསྒོམ་པའི་ཤེས་པ་སྟེ་ཤེས་རབ་གསུམ་གྱི་དངོས་ཀྱི་ཡུལ་ མིན་པའི་ཕྱིར། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་དེ་ལུས་ཅན་འགྲོ་བ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་ རྟོགས་པར་བྱའོ། །ཤེས་རབ་གསུམ་གྱི་ཡུལ་མིན་པ་ཡང་། དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་དེ་ཕྲ་ ཞིང་རྟོགས་དཀའ་བའི་ཕྱིར་ཐོས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་དངོས་ཡུལ་མིན་ཏེ། དོན་ དམ་པའི་བདེན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་བསམ་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཡུལ་མིན་ལ། ཆོས་ ཉིད་ཟབ་མོ་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་པའི་བསྒོམ་པ་བསམ་གཏན་དང་གཟུགས་ 1-258 མེད་ལ་སོགས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཡུལ་མ་ཡིན་ནོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་གང་གི་ ཕྱིར་ན་གཟུགས་ལ་རྨུས་ལོང་གིས་སྔར་མཐོང་མ་མྱོང་བ་བཞིན་དུ། བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོས་ དེ་སྔོན་ནམ་ཡང་མཐོང་མ་མྱོང་བའི་ཕྱིར་དང་། བཙས་མ་ཐག་པའི་ཁྱིམ་ན་གནས་པའི་བུ་ ཆུང་གིས་ཉི་མའི་གཟུགས་དང་འོད་ཟེར་ཅུང་ཟད་མཐོང་ཡང་རྫོགས་པར་མི་མཐོང་བ་བཞིན་ དུ་བྱང་སེམས་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཆོས་དབྱིངས་ཀྱི་ཆ་ཤས་མཐོང་གི་རྫོགས་པར་མི་ མཐོང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་དེ་ནི་ཐོག་མ་སྐྱེ་བ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་རྟག་པ་ ཡིན་ཏེ། མཐར་འགག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དེ་བརྟན་པ་ཡིན་ལ། གཟུང་འཛིན་གཉིས་མེད་པའི་ ཕྱིར་དེ་ན
【現代漢語翻譯】 如果以三十二大丈夫相來觀察如來，那麼轉輪王也同樣會成為如來。』那麼，能夠象徵佛陀的那些不混雜的意義是什麼呢？ 真正的佛陀是不可思議的、常恒的、堅固的、寂靜的、永恒的、極度寂靜的、普遍的、遠離分別的、如同虛空般無所依的、無所障礙的、捨棄粗糙觸感的、不可見的、不可取的、善良的，佛陀是無垢的，具備十五種功德。因此，應當以這些不共的特點來象徵和認識佛陀。 第二，詳細解釋其原因，分為兩部分，首先是概括性的說明：之前所說的解脫和法身修習，展現了圓滿的自利和他利事業。自利和他利的所依，也就是自性身，具備不可思議等十五種功德。 第二，分開解釋，分為兩部分：不可思議的原因，以及常恒等的原因。第一部分是，成為一切智智的對境的佛陀，不是聞思和世間禪定的智慧，也就是不是三種智慧的直接對境。因此，有情眾生應當了知智慧之身是不可思議的。不是三種智慧的對境的原因是，真正的佛陀是 सूक्ष्म 且難以理解的，因此不是從聽聞中產生的智慧的直接對境。因為是勝義諦的緣故，不是從思惟中產生的智慧的對境。因為法性深奧是空性的緣故，不是從世間禪定，也就是從禪定和無色定等中產生的智慧的對境。原因在於，就像患有白內障的人無法看到以前從未見過的東西一樣，凡夫俗子也從未見過佛陀。就像剛出生的嬰兒，即使住在家裡，也只能看到太陽的光芒，而無法完全看到太陽一樣，菩薩聖者也只能看到法界的區域性，而無法完全看到。 第二部分是，真正的佛陀因為遠離初始的生起，所以是常恒的；因為沒有最終的止滅，所以是堅固的；因為沒有能取和所取二元對立，所以是寂靜的。
【English Translation】 『If the Tathagata is observed with the thirty-two major marks of a great being, then a Chakravartin king will also become a Tathagata.』 So, what are those unmixed meanings that can symbolize the Buddha? The true Buddha is inconceivable, eternal, steadfast, peaceful, everlasting, supremely peaceful, pervasive, free from conceptualization, unattached like the sky, unimpeded in all ways, devoid of coarse touch, invisible, ungraspable, virtuous, and the Buddha is immaculate, possessing fifteen qualities. Therefore, one should symbolize and recognize the Buddha through these unique characteristics. Second, to explain the reasons in detail, divided into two parts, the first is a summarized explanation: The previously mentioned liberation and Dharma body practices demonstrate the perfect activities of benefiting oneself and others. The basis for benefiting oneself and others, which is the Svabhavikakaya (essence body), possesses fifteen qualities such as inconceivability. Second, to explain separately, divided into two parts: the reason for inconceivability, and the reasons for eternality, steadfastness, etc. The first part is that the Buddha, who has become the object of omniscient wisdom, is not the wisdom of hearing, thinking, and worldly meditation, that is, not the direct object of the three wisdoms. Therefore, sentient beings should understand that the wisdom body is inconceivable. The reason for not being the object of the three wisdoms is that the true Buddha is subtle and difficult to understand, therefore it is not the direct object of the wisdom arising from hearing. Because it is the ultimate truth, it is not the object of the wisdom arising from thinking. Because the nature of reality is profound emptiness, it is not the object of the wisdom arising from worldly meditation, that is, from meditation and the formless realms, etc. The reason is that, just as someone with cataracts cannot see something they have never seen before, ordinary people have never seen the Buddha before. Just as a newborn infant, even living at home, can only see a little of the sun's light but cannot see the sun completely, so too, noble Bodhisattvas can only see a part of the Dharmadhatu (realm of reality) but cannot see it completely. The second part is that the true Buddha is eternal because he is free from initial arising; he is steadfast because there is no final cessation; he is peaceful because there is no duality of grasper and grasped.
ི་རྟོག་པ་ཞི་བ་སྟེ། དེ་གཡུང་དྲུང་ཡིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་ཆོས་ཉིད་གདོད་ནས་གང་དུ་ ཡང་ནམ་ཡང་མི་འགྱུར་བར་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནི་སྡུག་བསྔལ་རབ་དུ་ཞི་བ་ཡིན་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་དང་ཀུན་འབྱུང་འགགས་པའི་འགོག་པའི་བདེན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཤེས་བྱ་ ཐམས་ཅད་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་མཁྱེན་པས་ཤེས་བྱ་ལ་ཁྱབ་པ་ཉིད་དོ། །འཛིན་མར་འཛིན་པས་ གནས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རྟོག་མེད་ཡིན་ཏེ། ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་ཡུལ་ ལ་ཆགས་པ་མེད་ལ། ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་ཀུན་དག་པའི་ཕྱིར། ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་དུ་ཐོགས་ པ་མེད་དོ། །སྙོམས་འཇུག་གི་སྒྲིབ་པ་སྤངས་པས་བྱིང་རྒོད་གཉིས་མེད་པར་ཏིང་ངེ་འཛིན་ ལས་སུ་རུང་བའི་ཕྱིར་རྩུབ་པའི་རེག་པ་སྟེ། ལས་སུ་[མི]རུང་བ་དང་བྲལ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནི་ གཟུགས་མེད་པའི་ཕྱིར་བལྟར་མེད་དེ། མཚན་མ་མེད་པའི་ཕྱིར་མཚན་མར་བཟུང་དུ་མེད་དོ། །དེ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་བ་ཡིན་ཏེ་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནི་དྲི་མ་མེད་པ་ ཡིན་ཏེ་དྲི་མ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ སྐུ་གསུམ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་འཇུག་པའི་དོན། ལྔ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་པ་གཉིས། ཆོས་སྐུ། གཟུགས་སྐུ་མདོར་བསྟན་ 1-259 པའོ། །དང་པོ་ནི། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ནི་མཚན་ཉིད་ལྔ་དང་ལྡན་ཏེ་ཐོག་ མ་སྐྱེ་བ་དང་དབུས་སུ་གནས་པ་དང་མཐའ་མ་འགག་པའི་སྐད་ཅིག་མེད་ཅིང་རྟག་པའི་ཕྱིར་ འདུས་མ་བྱས་པ་དང་། ཆོས་ཉིད་གཅིག་ཡིན་པས་རྣམ་དབྱེ་མེད་པ་དང་། སྒྲོ་འདོགས་པ་དང་ སྐུར་པ་འདེབས་པའི་མཐའ་གཉིས་མེད་པས་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པ་དང་སྒྲིབ་པ་གསུམ་དང་བྲལ་ བས་དག་པ་དང་། དྲི་མ་མེད་ཅིང་རྣམ་རྟོག་མེད་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་རང་བཞིན་ གང་ཡིན་པ་དེ་རྟོགས་པ་ནི་ཞི་ལྷག་ཟུང་འཇུག་གི་རྣལ་འབྱོར་ལ་མཉམ་པར་བཞག་པའི་རྣལ་ འབྱོར་པ་ཡིས་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བར་འགྱུར་བས་འོད་གསལ་བའོ། །དེ་ཡང་ཡོན་ཏན་ལྔ་ དང་ལྡན་ཏེ། ཚད་གཞལ་དུ་མེད་པ་དང་གང་གཱའི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པས་གྲངས་མེད་པ་དང་། བསམ་དུ་མེད་པ་དང་མཉམ་པ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་བཞི་རྣམས་དང་ལྡན་ལ། གཞན་ཡང་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་དྲི་མ་མེད་པའི་དབྱིངས་དེ་ནི་དག་པ་གཉིས་ལྡན་ཡིན་པས་བག་ཆགས་ དང་བཅས་པའི་ཉེས་པ་རྣམས་སྤངས་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ཡང་ལྡན་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གཟུགས་སྐུ་ལས་ལོངས་སྐུ་ཡང་མཚན་ཉིད་ལྔ་དང་ལྡན་ཏེ། སྣ་ཚོགས་པ་ སྟོན་པ་ལོངས་སྐུ་ནི་ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེ་བའི་དམ་ཆོས་གསུང་བ་གསུང་སྣང་བ་དང་། གསུང་བ་པོ་ འོད་ཟེར་མངའ་བའི་སྐུས་སྟོན་པས་སྐུ་སྣང་བ་དང་། འགྲོ་བའི་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་དོན་སྒྲུབ་ པ་ལ་རྟག་ཏུ་བརྩོན་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་དང་། མཛད་པ་ཕྲིན་ལས་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུའི
【現代漢語翻譯】 念頭寂靜，這就是『雍仲』（藏文：གཡུང་དྲུང་，永恒）的原因，因為法性（藏文：ཆོས་ཉིད་）從一開始就永不改變地存在。這是極度的痛苦寂靜，因為這是痛苦和痛苦之源止息的『滅諦』（藏文：འགོག་པའི་བདེན་པ་）。由於了知一切所知，因此智慧遍及所知。由於不執著于能執，因此沒有念頭，因為已經捨棄了煩惱障（藏文：ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པ་），所以對境沒有貪戀；由於一切所知障（藏文：ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་）都已清凈，因此對一切所知都沒有障礙。由於捨棄了等持的障礙，因此沒有沉掉二邊，能夠勝任禪定，所以是粗糙的觸感，遠離了不能勝任。由於沒有色相，所以不可見；由於沒有相，所以不可執取為相。這是自性善良，因為自性清凈。這是沒有污垢，因為已經捨棄了一切污垢。 第五，三身（藏文：སྐུ་གསུམ་）相續不斷地進入的意義。 第五部分分為兩部分，首先是簡要的陳述：法身（藏文：ཆོས་སྐུ།），色身（藏文：གཟུགས་སྐུ་）的簡要陳述。 首先是法身：諸佛的自性身（藏文：ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་）具有五種特徵：沒有初始的生、中間的住和最後的滅的剎那，是常恒的，因此是『非造作』（藏文：འདུས་མ་བྱས་པ་）的；法性唯一，因此沒有分別；沒有增益和損減的兩種邊，因此是『不顛倒』（藏文：ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པ་）的；遠離三種障礙，因此是清凈的；沒有污垢和分別念；證悟法界（藏文：ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་）的自性，瑜伽士通過止觀雙運的瑜伽而現量見到，因此是光明的。它也具有五種功德：具有不可衡量、超越恒河沙數的無數、不可思議和無與倫比的四種功德，此外，如來（藏文：དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་）無垢的界（藏文：དབྱིངས་）具有兩種清凈，因此也具有捨棄了包括習氣在內的過患的功德。 其次是色身：從色身來說，報身（藏文：ལོངས་སྐུ་）也具有五種特徵：示現各種形象的報身是宣說甚深廣大的正法（藏文：དམ་ཆོས་）的『語顯現』（藏文：གསུང་སྣང་བ་）；宣說者以具有光芒的身示現，是『身顯現』（藏文：སྐུ་སྣང་བ་）；恒常精進于成辦解脫眾生的事業，是相續不斷的；事業猶如如意寶（藏文：ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུའི）般。
【English Translation】 The cessation of thoughts, that is why it is 'Yungdrung' (Tibetan: གཡུང་དྲུང་, eternal), because the Dharmata (Tibetan: ཆོས་ཉིད་) from the very beginning abides without ever changing. That is the utter pacification of suffering, because it is the Truth of Cessation (Tibetan: འགོག་པའི་བདེན་པ་) of suffering and the origin of suffering. Because of realizing all knowable objects, wisdom pervades the knowable. Because of not clinging to the clinging subject, there is no thought, because the obscuration of afflictions (Tibetan: ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པ་) has been abandoned, so there is no attachment to objects; because all obscurations of knowledge (Tibetan: ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་) have been purified, there is no obstruction to all knowable objects. Because the obscuration of meditative absorption has been abandoned, there is no absence of sinking and excitement, and it is capable of meditation, so it is a coarse touch, free from being incapable. Because it has no form, it is invisible; because it has no sign, it cannot be apprehended as a sign. That is good by its very nature, because it is pure by its very nature. That is without stain, because all stains have been abandoned. Fifth, the meaning of the continuous entry of the three Kayas (Tibetan: སྐུ་གསུམ་). The fifth part is divided into two parts, the first is a brief statement: a brief statement of the Dharmakaya (Tibetan: ཆོས་སྐུ།), and the Rupakaya (Tibetan: གཟུགས་སྐུ་). First, the Dharmakaya: The Svabhavikakaya (Tibetan: ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་) of the Buddhas has five characteristics: it has no moment of initial birth, middle dwelling, and final cessation, and is constant, therefore it is 'unconditioned' (Tibetan: འདུས་མ་བྱས་པ་); the Dharmata is one, therefore there is no distinction; there are no two extremes of imputation and denigration, therefore it is 'non-perverted' (Tibetan: ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པ་); it is free from the three obscurations, therefore it is pure; it is without stain and conceptualization; realizing the nature of the Dharmadhatu (Tibetan: ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་), the yogi directly sees it through the yoga of Shamatha-Vipashyana in union, therefore it is luminous. It also has five qualities: it has the four qualities of immeasurable, countless beyond the sands of the Ganges, inconceivable, and incomparable, and also, the stainless Dhatu (Tibetan: དབྱིངས་) of the Tathagata (Tibetan: དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་) has two purities, so it also has the quality of abandoning the faults including habitual tendencies. Secondly, the Rupakaya: From the Rupakaya, the Sambhogakaya (Tibetan: ལོངས་སྐུ་) also has five characteristics: the Sambhogakaya, which shows various forms, is the 'speech manifestation' (Tibetan: གསུང་སྣང་བ་) of speaking the profound and vast Dharma (Tibetan: དམ་ཆོས་); the speaker shows with a body possessing light, it is the 'body manifestation' (Tibetan: སྐུ་སྣང་བ་); constantly striving to accomplish the meaning of liberating beings, it is continuous; the activity is like a wish-fulfilling jewel (Tibetan: ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུའི).
་ རྒྱལ་པོ་བཞིན་དུ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ཅིང་འདོད་པ་སྐོང་བ་དང་། སྣ་ཚོགས་ཀྱི་དངོས་པོར་སྟོན་ པ་དང་ལྡན་ཡང་སྣ་ཚོགས་དེའི་རང་བཞིན་མིན་པའོ། །སྤྲུལ་སྐུ་ནི་མཚན་ཉིད་གསུམ་དང་ ལྡན་ཏེ་འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་ཞི་བ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ལམ་ལ་འཇུག་ཅིང་འདུན་པར་ མཛད་པ་དང་། ལམ་ལ་ཞུགས་པ་རྣམས་ཐེག་ཆེན་ལ་རབ་ཏུ་སྨིན་པར་མཛད་པ་དང་། སྨིན་ པ་རྣམས་བྱང་ཆུབ་ཏུ་ལུང་སྟོན་པའི་རྒྱུའི་གཟུགས་སྤྲུལ་སྐུ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཡང་འཇིག་རྟེན་ 1-260 འདིར་ནི་འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་པར་རྟག་ཏུ་གནས་ཏེ། དཔེར་ན་ནམ་མཁའི་ཁམས་སུ་གཟུགས་ ཀྱི་ཁམས་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་གནས་པ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་བཞིའི་དང་པོ་རྒྱལ་བའི་འཇུག་པ་སྐུ་གསུམ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་ པ་ནི། རང་བྱུང་རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱི་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་གང་ལ་མིང་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཅེས་ གང་བརྗོད་པ་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་སྟེ། མྱ་ངན་འདས་ཆེན་པོ། རྟོག་པའི་ ཡུལ་ལས་འདས་པས་བསམ་དུ་མེད་པ། འཁོར་བའི་གཡུལ་ལས་རྒྱལ་བས་དགྲ་བཅོམ་པ། སོ་སོ་རང་རིག་པའི་བདག་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་དེ་ལ་དབྱེ་ན་ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བ་དང་བདག་ཉིད་ ཆེན་པོའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཆོས་ཀྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བས། རང་བཞིན་གྱི་སྐུ་དང་ལ་སོགས་པས་ལོངས་ སྐུ་དང་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་སྟེ་གསུམ་དག་གིས་འཇུག་གོ ། གཉིས་པ་སྐུ་གསུམ་སོ་སོའི་ཡོན་ཏན་ཕྱེ་སྟེ་བཤད་པ་ལ་གསུམ། ངོ་བོ་ཉིད་སྐུའི། ལོངས་ སྤྱོད་རྫོགས་སྐུའི། སྣ་ཚོགས་སྤྲུལ་སྐུའི་ཡོན་ཏན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་ བསྟན་ནི། སྐུ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བ་དེ་ལ་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་དེ་མཚན་ཉིད་ལྔ་ དང་ལྡན་ཞིང་། མདོར་བསྡུ་ན་ཡོན་ཏན་ཡང་ལྔ་དང་ནི་ལྡན་པ་ཉིད་དུ་རིག་པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མཚན་ཉིད་ནི། མཚན་ཉིད་ལྔ་གང་ཞེ་ན་སྐད་ ཅིག་ལས་འདས་པས་འདུས་མ་བྱས་ཤིང་རྟག་པའི་དོན་དང་། སྔ་ཕྱི་ལ་ཁྱད་པར་མེད་པས་ངོ་ བོ་ལ་རྣམ་པར་དབྱེར་མེད་པའི་དོན་དང་། བདག་གཉིས་མེད་པ་ལ་ཡོད་དོ་ཞེས་སྒྲོ་འདོགས་ པའི་མཐའ་དང་དེ་གཉིས་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་མེད་དོ་ཞེས་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་མཐའ་སྟེ་ མཐའ་གཉིས་དག་ནི་རྣམ་པར་སྤངས་པས་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའི་དོན་དང་། ཉོན་མོངས་པ་དང་ ཤེས་བྱ་དང་སྙོམས་འཇུག་གི་སྒྲིབ་པ་གསུམ་ལས་ནི་ངེས་པར་གྲོལ་ཏེ་སྒྲིབ་པ་གསུམ་མེད་ པས་དག་པའི་དོན་དང་། གདོད་མ་ནས་དག་པས་དྲི་མ་མེད་ཅིང་། རྟོག་གེ་ལས་འདས་པས་ 1-261 རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པ་དང་། མཉམ་བཞག་མི་རྟོག་པའི་རྣལ་འབྱོར་རྣམས་ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་ པའི་ཕྱིར་དང་། ཆོས་དབྱིངས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ནི་དག་པའི་ཕྱིར་ན་འོད་གསལ་བའི་དོན་ཏེ་ ལྔའོ། ། གཉིས་པ་ཡོན་ཏན་ནི། ཡོན་ཏན་ལྔ་གང་ཞེ་ན་ཚད་གཞལ་ད
【現代漢語翻譯】 猶如國王般自然成就，滿足願望，具有顯現各種事物的能力，但本身並非各種事物之自性。 化身（Nirmanakaya）具有三種特徵：引導世間眾生進入寂靜涅槃之道並生起嚮往之心；使已入道者在大乘（Mahayana）中成熟；為已成熟者授記成佛之因的色身，即是化身。此化身於此世間，輪迴未盡之前恒常存在，譬如虛空界中色界（Rupadhatu）的延續永不間斷。 第二，廣釋分四部分，首先是總括佛陀之入道與三身：自生佛（Svayambhu Buddha）之遍知，被稱為『佛』，是至高的涅槃，即大涅槃（Mahaparinirvana），超越思維範疇，不可思議，戰勝輪迴之戰，是阿羅漢（Arhat），是各自證悟之自性。若加以區分，則以甚深、廣大和自性之功德法加以區分，即以自性身（Svabhavikakaya）等而入于報身（Sambhogakaya）和化身，此為三身。 第二，分別闡述三身各自之功德，分為三部分：法身（Dharmakaya）之功德、報身之功德、種種化身之功德。首先，法身之功德，分為兩部分，首先是簡要說明：於三身之中，諸佛之法身具有五種特徵，簡而言之，應知亦具有五種功德。 第二，詳細解釋，分為兩部分，首先是特徵：何為五種特徵？超越剎那，故為非造作（Asamskrita），是為恒常之義；前後無別，故本體無有分別之義；遠離有我與無我二邊，故為不顛倒之義；從煩惱障（Klesavarana）、所知障（Jneyavarana）和等持障（Samadhi-avarana）中解脫，故為清凈之義；本初清凈，故無垢染；超越思慮，故無分別；是等持與非等持瑜伽士之境界；法界（Dharmadhatu）自性清凈，故為光明之義，此為五種特徵。 第二，功德：何為五種功德？不可衡量，猶如虛空般廣大，是為無量之義；猶如如意寶珠般自然成就，滿足願望，具有顯現各種事物的能力，但本身並非各種事物之自性。
【English Translation】 Like a king, spontaneously accomplished and fulfilling desires, possessing the ability to manifest various things, yet not being the nature of those various things themselves. The Nirmanakaya (emanation body) possesses three characteristics: guiding sentient beings into the path of peaceful Nirvana and inspiring aspiration; maturing those who have entered the path in the Mahayana (Great Vehicle); and the Rupakaya (form body) that is the cause for prophesying enlightenment for those who have matured. This Nirmanakaya abides constantly in this world as long as Samsara exists, just as the continuation of the Rupadhatu (form realm) in the realm of space is never interrupted. Secondly, the detailed explanation is divided into four parts. The first is to summarize the Buddha's entry into the path and the three bodies: the omniscient of the Svayambhu Buddha (Self-Arisen Buddha), which is called 'Buddha,' is the supreme Nirvana, that is, the Mahaparinirvana (Great Nirvana), beyond the scope of thought, inconceivable, victorious in the battle of Samsara, is the Arhat, is the nature of individual realization. If it is distinguished, it is distinguished by the qualities of profound, vast, and self-nature, that is, it enters into the Sambhogakaya (enjoyment body) and Nirmanakaya through the Svabhavikakaya (nature body), etc. These are the three bodies. Secondly, the qualities of the three bodies are explained separately, divided into three parts: the qualities of the Dharmakaya (Dharma body), the qualities of the Sambhogakaya, and the qualities of the various Nirmanakayas. First, the qualities of the Dharmakaya, divided into two parts, the first is a brief explanation: among the three bodies, the Dharmakaya of the Buddhas has five characteristics, and in short, it should be known that it also has five qualities. Secondly, a detailed explanation, divided into two parts, the first is the characteristics: what are the five characteristics? Transcending the moment, therefore being Asamskrita (unconditioned), is the meaning of permanence; without distinction between before and after, therefore the essence has no distinction; being free from the two extremes of affirmation and negation, therefore being non-inverted; being liberated from the three obscurations of Klesavarana (afflictive obscurations), Jneyavarana (cognitive obscurations), and Samadhi-avarana (meditative absorption obscurations), therefore being the meaning of purity; being primordially pure, therefore being without defilement; transcending thought, therefore being without discrimination; being the realm of yogis in Samadhi and non-Samadhi; the Dharmadhatu (Dharma realm) is pure in nature, therefore being the meaning of luminosity, these are the five characteristics. Secondly, the qualities: what are the five qualities? Immeasurable, as vast as space, is the meaning of infinity; like a wish-fulfilling jewel, spontaneously accomplished and fulfilling desires, possessing the ability to manifest various things, yet not being the nature of those various things themselves.
ུ་མེད་པ་དང་གྲངས་བགྲང་ དུ་མེད་པ་དང་རྟོག་པས་བསམ་དུ་མེད་པ་དང་འདི་དང་མཉམ་པ་གཞན་མེད་པ་དང་དྲི་མ་ དག་པའི་མཐར་ཐུག་པའི་ཡོན་ཏན་ལྔ་རྣམས་དང་ཡང་དག་པ་སྟེ། བཅོས་མ་མ་ཡིན་པར་ངོ་ བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ལྡན་ཏེ། ལྔ་པོ་དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་། ནམ་མཁའ་ལྟར་རྒྱ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་དང་། གང་ གཱའི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པར་གྲངས་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྟོག་གེས་བསམ་པའི་ཡུལ་ནི་མིན་ པའི་ཕྱིར་དང་། འདི་འབའ་ཞིག་རང་བཞིན་གྱི་སྐུ་ཡིན་གྱི་གཞན་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དྲི་མ་ བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པའི་ཕྱིར། གཞལ་དུ་མེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ ཡོན་ཏན་ལྔ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་འདི། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་ དུ། ཐུབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ནི། །ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་གང་དག །ཐོབ་གྱུར་རྣམ་ཀུན་རྣམ་དག་ པ། །དེ་དག་རང་བཞིན་མཚན་ཉིད་ཅན། །ཞེས་དང་། མདོ་རྒྱན་དུ། རང་བཞིན་སྐུ་ནི་མཉམ་ པ་དང་། །ཕྲ་ཞིང་དེ་དང་འབྲལ་པ་དང་། །དགྱེས་དགུར་ལོངས་སྤྱོད་བསྟན་པ་ལ། །ལོངས་ སྤྱོད་རྫོགས་སྦྱོར་རྒྱུར་འདོད་དོ། །ཞེས་པས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྣ་ཚོགས་པའི་ཚུལ་ཅན་ལོངས་སྐུ་ནི་ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བའི་ཆོས་ལ་ རྫོགས་པར་སྤྱོད་པའི་རང་བཞིན་ཆོས་སྟོན་པའི་གསུང་དང་སྐུ་ནི་སྣང་བའི་ཕྱིར་དང་། སེམས་ ཅན་སྡུག་བསྔལ་ལས་སྐྱབ་པར་བཞེད་པའི་ཐུགས་རྗེ་རྣམ་པར་དག་པའི་རྒྱུ་མཐུན་པའི་ འབྲས་བུས་འགྲོ་བའི་དོན་མཛད་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་རྩོལ་ བ་མེད་ཅིང་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་གདུལ་བྱའི་འདོད་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་རེ་བ་ཡོངས་སུ་སྐོང་ 1-262 པའི་ཕྱིར་དང་། ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་ཚོན་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་མཐུ་ལས་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་ལྟར་ གདུལ་བྱའི་རྐྱེན་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བའི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་དོན་མཛད་པ་སྟེ་ལྔས། ཆོས་ལ་རྫོགས་པར་ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྐུ་རྣམ་པར་གནས་སོ། །དེ་དག་གི་དོན་བསྡུས་ནས་ བརྗོད་ན། གསུང་གིས་ཆོས་བརྗོད་པ་དང་སྐུ་མཚན་དཔེ་ཅན་སྟོན་པ་དང་མཛད་པ་ཕྲིན་ལས་ རྒྱུན་མི་ཆད་པ་དང་མཛད་པ་ལ་རྩོལ་བས་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་མེད་ཀྱང་རེ་བ་སྐོང་བ་དང་ སྣ་ཚོགས་དེའི་ངོ་བོ་མིན་པ་སྣ་ཚོགས་སྟོན་པ་ལ། སྐབས་འདིར་ནི་སྣ་ཚོགས་སྟོན་པའི་ལོངས་ སྐུའི་མཚན་ཉིད་གསུང་གི་སྣང་བ་སྣ་ཚོགས་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པ་ལྔར་བརྗོད་དོ། །སྣ་ཚོགས་ འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ནི། ཇི་ལྟར་ཚོན་ནི་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་ཁ་བསྒྱུར་བའི་གོས་ཀྱི་སྟེང་དུ་བཞག་ན་ནོར་ བུ་དེ་སྣ་ཚོགས་དེའི་དངོས་པོ་མིན་པ་ཁ་དོག་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་འགྲོ་ བའི་ཁམས་དང་མོས་པ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་སྣ་ཚོགས་པས་རྐྱེན་བྱས་ཏེ་ཁྱབ་བདག་སངས་ རྒྱས་ཀྱང་སྣ་ཚོགས་དེའི་དངོས་
【現代漢語翻譯】 不可測量，不可計數，不可思議，無與倫比，以及清凈至極的五種功德，是真實不虛的。具有非造作的自性身。這五者的理由是：如虛空般廣闊，比恒河沙數還多，不可思議，唯有此是自性身而非其他，以及斷除了所有垢染和習氣。不可測量等五種功德依次排列。如此宣說的自性身，在《現觀莊嚴論》中說：『佛陀的自性身，是無漏之法，獲得一切圓滿清凈，彼等具有自性之相。』以及在《經莊嚴論》中說：『自性身是平等，微細且不可分離，對於示現喜樂受用，認為是圓滿受用的因。』 第二，具有種種形象的受用身，是圓滿受用深廣之法的自性，能示現說法的音聲和身相，因為慈悲清凈，想要從痛苦中救度眾生，以同類的果來利益眾生，永不間斷。不作分別和努力，自然成就，如調伏者所愿，滿足一切期望。猶如如意寶珠，因種種顏色的力量而顯現種種形象，同樣，以調伏者的種種因緣，顯現種種形象的神變來利益眾生，這五者使圓滿受用法的身相得以安住。如果總結這些意義來說，就是以音聲宣說佛法，以身相示現相好，事業利益眾生永不間斷，雖然在事業上沒有刻意的造作，卻能滿足期望，以及種種並非其本體卻能示現種種形象。在此處，宣說示現種種形象的受用身的特徵，即音聲的種種顯現等五種。種種顯現的原因是：猶如顏色塗在可以改變顏色的布上，寶珠並非種種顏色的本體，卻能顯現種種顏色。同樣，由於眾生的界和意樂等種種因緣，遍主佛陀也能顯現種種形象。
【English Translation】 Immeasurable, uncountable, inconceivable, incomparable, and the five qualities of ultimate purity are true and not artificial. It possesses the Svabhavikakaya (自性身，स्वभावकाय，svabhāvakāya，self-existent body) which is not artificial. The reasons for these five are: it is as vast as the sky, it is immeasurable beyond the sands of the Ganges, it is not an object of thought, this alone is the Svabhavikakaya (自性身，स्वभावकाय，svabhāvakāya，self-existent body) and not another, and it has abandoned all defilements and habitual tendencies. The five qualities of immeasurability, etc., are in order. Thus, the Svabhavikakaya (自性身，स्वभावकाय，svabhāvakāya，self-existent body) that is taught, in the Abhisamayalankara (現觀莊嚴論) it says: 'The Svabhavikakaya (自性身，स्वभावकाय，svabhāvakāya，self-existent body) of the Buddha, is the undefiled Dharma, having attained all perfect purity, those have the characteristic of self-nature.' And in the Sutra Ornament it says: 'The Svabhavikakaya (自性身，स्वभावकाय，svabhāvakāya，self-existent body) is equal, subtle and inseparable from it, for showing enjoyment of delight, it is considered the cause of complete enjoyment.' Secondly, the Sambhogakaya (受用身，सम्भोगकाय，saṃbhogakāya，enjoyment body) with various forms is the nature of fully enjoying the profound and vast Dharma, the speech and body that show the Dharma are visible, because of pure compassion, wishing to save sentient beings from suffering, the continuous work of benefiting beings with the fruit of similar causes, without interruption. Without discrimination and effort, spontaneously accomplishing, fulfilling all expectations as the trainees wish. Just as a wish-fulfilling jewel appears in various forms from the power of various colors, similarly, the miraculous powers that appear in various forms due to the various conditions of the trainees benefit beings, these five cause the body of fully enjoying the Dharma to abide. If we summarize the meaning of these, it is that the speech proclaims the Dharma, the body shows the signs and marks, the activity benefits beings continuously, although there is no deliberate effort in the activity, it fulfills expectations, and various things that are not its essence show various forms. Here, the characteristics of the Sambhogakaya (受用身，सम्भोगकाय，saṃbhogakāya，enjoyment body) that shows various forms are spoken of as five aspects, such as the various appearances of speech. The reason for the appearance of various things is: just as when a color is placed on a cloth that can change color, the jewel is not the essence of various colors, but it can show various colors. Similarly, due to various conditions such as the realms and inclinations of beings, the pervasive Buddha can also show various forms.
པོ་མིན་ཡང་སྣ་ཚོགས་པར་སྣང་ངོ་། །ལོངས་སྐུ་འདི་ཡང་ མངོན་རྟོགས་རྒྱན་དུ། མཚན་ནི་སུམ་བཅུ་རྩ་གཉིས་དང་། །དཔེ་བྱད་བརྒྱད་ཅུའི་བདག་ཉིད་ འདི། །ཐེག་ཆེན་ཉེ་བར་ལོངས་སྤྱོད་ཕྱིར། །ཐུབ་པའི་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་སྐུར་བཞེད། །ཅེས་ དང་། མདོ་རྒྱན་དུ། ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་ཁམས་ཀུན་ཏུ། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་གསུངས་སོ། ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས། ཀུན་གྱི། འཕགས་པའི་དོན་མཛད་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། སངས་ རྒྱས་རྣམས་ནི་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོས་འཇིག་རྟེན་སྡུག་བསྔལ་བ་མཁྱེན་ནས་འཇིག་རྟེན་ཀུན་ ལ་ཐུགས་རྗེས་གཟིགས་ནས་ནི་རང་བཞིན་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལས་མ་གཡོས་པར་སྤྲུལ་པའི་རང་ བཞིན་སྣ་ཚོགས་རྣམས་ཀྱིས་དགའ་ལྡན་གྱི་གནས་སུ་སྐྱེ་བ་མངོན་པར་སྐྱེ་བ་དང་། དགའ་ ལྡན་ནས་ནི་འཛམ་བུའི་གླིང་དུ་འཕོ་བ་དང་། ཡུམ་གྱི་ལྷུམས་སུ་འཇུག་པ་དང་། ལྷུམས་ ནས་བལྟམས་པ་སྟེ་སྐྱེ་བ་དང་། རྩིས་དང་འཕོང་ལ་སོགས་པ་བཟོའི་གནས་ལ་མཁས་པར་ 1-263 མཛད་པ་དང་། བཙུན་མོའི་འཁོར་དུ་དགྱེས་པར་རོལ་པ་དང་། ཁབ་ནས་ངེས་པར་འབྱུང་ བ་སྟེ་རབ་བྱུང་མཛད་པ་དང་། ཆུ་བོ་ནེ་རན་ཛ་ནའི་འགྲམ་དུ་དཀའ་བ་སྤྱོད་པ་དང་། རྡོ་རྗེའི་ གདན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྙིང་པོར་གཤེགས་པ་དང་། དེར་རྩྭ་བཏིང་བ་ལ་བཞུགས་ཏེ་བྱམས་པའི་ མཐུས་བདུད་ཀྱི་སྡེ་འཇོམས་པ་དང་། སྐད་ཅིག་གཅིག་དང་ལྡན་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་མངོན་ པར་རྫོགས་པར་ནི་བྱང་ཆུབ་པ་དང་། བདེན་པ་བཞི་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་རིམ་ པ་གསུམ་དུ་བསྐོར་བ་དང་། རྩྭ་མཆོག་གི་གྲོང་དུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པར་གཤེགས་པ་སྟེ། རྒྱ་ ཆེར་རོལ་པ་དང་འདུལ་བ་ལུང་དང་མྱང་འདས་ཆེན་པོར་རྒྱས་པར་གསུངས་པའི་མཛད་པ་ རྣམས། ཡོངས་སུ་མ་དག་པའི་ཞིང་ཁམས་རྣམས་སུ་སྲིད་པ་ཇི་སྲིད་གནས་པར་སྟོན་ཏེ། དེ་ ཡང་གདུལ་བྱ་གང་ན་ཡོད་པ་དེར་བསྟན་ནས་གདུལ་བྱ་མེད་པ་དེར་མི་སྣང་ངོ་། །དེ་ཉིད། དེར། ཇི་ལྟར་མེ་ནི་གཞན་དུ་འབར། །གཞན་དུ་ཞི་བར་འགྱུར་བ་ལྟར། །དེ་ལྟར་སངས་ རྒྱས་རྣམས་ལ་ཡང་། །སྣང་དང་མི་སྣང་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་བསྟན་པ་འདུས་ བྱས་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་པ་དང་ཟག་བཅས་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ བདག་མེད་པ་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞི་བའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་འདིས་གདུལ་བྱ་འདུལ་ བའི་ཐབས་མཁྱེན་པ་སངས་རྒྱས་དེས་སེམས་ཅན་རྣམས་སྲིད་པ་གསུམ་ལ་སྐྱོ་བ་བསྐྱེད་ནས་ མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ལམ་ཐེག་པ་གསུམ་ལ་རབ་ཏུ་འཇུག་པར་མཛད་དོ། ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སྤྱི་དོན་ལ་གཉིས། ཐེག་དམན་གང་ཟག་ཐེག་ཆེན་ལ་ སྨིན་ཚུལ། ཐེག་ཆེན་གྱི་འཕགས་པ་ལུང་བསྟན་མཛད་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་ པོ་གང་ཞིག་འཇུག་པའི་གང་ཟག་ནི། ཐེག་ཆུང་ལྟར་ན། ཉན་ཐོས་སྦྱོར་ལམ་དྲོད་དང་རྩེ་
【現代漢語翻譯】 但並非空無，而是顯現為多種多樣的形態。關於報身（Sambhogakaya），《現觀莊嚴論》（Abhisamayalankara）中說：『具有三十二相（lakshana）和八十隨形好（anuvyanjana），爲了大乘（Mahayana）的受用，佛陀顯現圓滿報身。』《經莊嚴論》（Sutralankara）中說：『圓滿報身遍佈一切界（dhatu）。』 第三個方面分為兩部分：利益一切眾生，以及聖者如何行事。第一部分是：諸佛以大悲心（mahakaruna）了知世間的痛苦，以慈悲的目光注視一切眾生，不離自性法身（Svabhavikakaya），以種種化身（Nirmanakaya）示現於兜率天（Tushita）降生，從兜率天降臨到贍部洲（Jambudvipa），進入母胎，從母胎誕生，精通算術、射箭等工藝，在妃嬪的簇擁中享受歡樂，出家修行，在尼連禪河（Nairanjana）邊苦行，前往金剛座（Vajrasana）菩提樹（Bodhi）下，坐在那裡，以慈悲的力量降伏魔軍，以一剎那的智慧證得圓滿菩提（Bodhi），轉動四諦（Aryasatya）等法輪（Dharmacakra），在拘尸那迦羅（Kushinagara）入滅（Parinirvana）。這些都是在不凈的國土中，佛陀爲了教化眾生而示現的，只要眾生存在，佛陀就會示現，哪裡有需要教化的眾生，佛陀就會在那裡顯現，沒有需要教化的眾生，佛陀就不會顯現。《寶積經》（Ratnakuta Sutra）中說：『如同火焰在別處燃燒，在別處熄滅一樣，對於諸佛的顯現與不顯現，也應如是理解。』因此，佛陀教導說：一切有為法（Samskrta）都是無常的，一切有漏法（Sasrava）都是痛苦的，一切法（Dharma）都是無我的，涅槃（Nirvana）是寂靜的。通過這些教導，佛陀以善巧方便調伏眾生，使眾生對三有（Triloka）生起厭離，從而進入涅槃之道，即三乘（Triyana）。 第二部分分為兩部分，第一部分是總義，分為兩點：使小乘（Hinayana）根器成熟而趣入大乘，以及大乘聖者如何被授記。第一部分分為三點，第一點是：哪些眾生會趣入大乘？按照小乘的觀點，聲聞（Sravaka）通過資糧道（Sambharamarga）的暖位（ushmagata）和頂位（murdhan）
【English Translation】 But it is not nothingness, but appears in various forms. Regarding the Sambhogakaya (enjoyment body), the Abhisamayalankara (Ornament of Clear Realization) says: 'Having the thirty-two marks (lakshana) and eighty minor marks (anuvyanjana), for the sake of the Mahayana's enjoyment, the Buddha manifests the complete Sambhogakaya.' The Sutralankara (Ornament of the Sutras) says: 'The complete Sambhogakaya pervades all realms (dhatu).' The third aspect is divided into two parts: benefiting all beings, and how the noble ones act. The first part is: the Buddhas, with great compassion (mahakaruna), know the suffering of the world, and with compassionate eyes look upon all beings, without moving from the Svabhavikakaya (nature body), manifest in various Nirmanakayas (emanation bodies) to be born in Tushita (Joyful Heaven), descend from Tushita to Jambudvipa (Rose-apple Continent), enter the womb, and be born from the womb, mastering skills such as arithmetic and archery, enjoying pleasure in the company of consorts, renouncing the world to practice asceticism, practicing austerities on the banks of the Nairanjana River, going to the Vajrasana (Diamond Throne) under the Bodhi tree, sitting there, subduing the armies of Mara with the power of compassion, attaining complete Bodhi (enlightenment) with a moment's wisdom, turning the wheel of Dharma (Dharmacakra) of the Four Noble Truths (Aryasatya), and passing into Parinirvana (final nirvana) in Kushinagara. These are all manifestations of the Buddha in impure lands to teach beings, and as long as beings exist, the Buddha will manifest, appearing where there are beings to be taught, and not appearing where there are no beings to be taught. The Ratnakuta Sutra (Heap of Jewels Sutra) says: 'Just as fire burns elsewhere and is extinguished elsewhere, so too should the appearance and non-appearance of the Buddhas be understood.' Therefore, the Buddha teaches that all conditioned phenomena (Samskrta) are impermanent, all defiled phenomena (Sasrava) are suffering, all phenomena (Dharma) are without self, and Nirvana is peace. Through these teachings, the Buddha skillfully subdues beings, causing them to become weary of the three realms (Triloka), and thus enter the path of Nirvana, which is the three vehicles (Triyana). The second part is divided into two parts, the first part is the general meaning, divided into two points: causing Hinayana (Smaller Vehicle) beings to mature and enter the Mahayana, and how Mahayana noble ones are prophesied. The first part is divided into three points, the first point being: which beings will enter the Mahayana? According to the Hinayana view, Sravakas (Hearers) through the warmth stage (ushmagata) and peak stage (murdhan) of the Sambharamarga (path of accumulation)
མོ་གཉིས་ལ་གནས་པ་ལོག་ནས་སངས་རྒྱས་སུ་འགྱུར་ཞིང་དེའི་སྟེང་དུ་བཟོད་པ་འབྲིང་ལ་ གནས་པའང་རང་རྒྱལ་དུ་འགྱུར་བར་འདོར་ཏེ། མཛོད་དུ། གཉིས་སློབ་རིག་ལས་ལོག་ནས་ 1-264 ནི། །སངས་རྒྱས་སུ་འགྱུར་གཞན་གསུམ་ཡང་། །ཞེས་སོ། །བཟོད་པ་ཆེན་པོ་ཐོབ་པ་ནི། དེར། བཟོད་ཐོབ་ངན་སོང་ཡོངས་མི་འགྲོ། །ཞེས་པས་རྒྱལ་སྲས་འཁོར་བར་ཡང་ཡང་སྐྱེ་བ་དང་ འགལ་བས་སངས་རྒྱས་སུ་མི་འཇུག་ལ་ཡང་ཉན་ཐོས་བཟོད་པ་ཆེན་པོ་ཐོབ་པ་ནི་རང་རྒྱལ་ དུའང་མི་འཇུག་སྟེ། དེར། ཆེན་པོ་འདོད་རྟོགས་སྡུག་བསྔལ་ཡུལ། །དེ་ནི་སྐད་ཅིག་གཅིག་ དེ་བཞིན། །ཆོས་མཆོག་ཅེས་པས་བཟོད་ཆེན་དང་ཆོས་མཆོག་སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ལས་མེད་པས་ དེའི་བར་ལ་རང་རྒྱལ་ལ་འཇུག་པའི་སྐབས་མེད་ཅིང་། དེའི་རྗེས་ཐོགས་སུ་མཐོང་ལམ་ཐོབ་ ནས་འཕགས་པ་རིགས་ངེས་པས་སོ། །ཞེས་འདོད་དོ། །ཐེག་ཆེན་ལྟར་ན་མདོ་རྒྱན་དུ། ཉན་ ཐོས་མ་ངེས་རྣམ་གཉིས་ཏེ། །ཐེག་དོན་མཐོང་དང་མ་མཐོང་བའོ། །དོན་མཐོང་འདོད་ཆགས་ བྲལ་བ་དང་། །འདོད་ཆགས་བྲལ་མིན་འདི་དམན་པའོ། །ཞེས་བདེན་པ་མཐོང་མ་མཐོང་ གཉིས་ཀྱི་བདེན་པ་མཐོང་བ་ལ་འདོད་པའི་འདོད་ཆགས་བྲལ་བ་ཕྱིར་མི་འོང་དང་། མ་བྲལ་ བའི་ཕྱིར་འོང་དང་རྒྱུན་ཞུགས་གཉིས་ཏེ་དེས་ན་ཕྱིར་མི་འོང་ཡན་ཅད་ཐེག་ཆེན་ལ་འཇུག་ པར་གསུངས་སོ། །རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བར། ཕུང་པོ་ལྷག་མ་དང་བཅས་པའི་ མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་ལ་གནས་ཤིང་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་མངོན་པར་སྒྲུབ་ པར་བྱེད་དམ། འོན་ཏེ་ཕུང་པོའི་ལྷག་མ་མེད་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་གནས་ཤིང་བྱེད་ ཅེ་ན། སྨྲས་པ་ཕུང་པོའི་ལྷག་མ་དང་བཅས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་ལ་གནས་ ཤིང་བྱེད་དེ། འདི་ལྟར་ཕུང་པོའི་ལྷག་མ་མེད་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་ལ་གནས་ པ་ནི་རྩོམ་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་ཞིང་འབད་པ་ཐམས་ཅད་རྒྱུན་ཆད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་ལྷག་བཅས་འཇུག་གི་ལྷག་མེད་མི་འཇུག་པར་གསུངས་སོ། །ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། ཉན་ཐོས་ དེ་དག་ཇི་སྲིད་དུ། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་མ་བསྐུལ་བ། །དེ་སྲིད་ཡེ་ཤེས་ལུས་གཅིག་གིས། །ཏིང་འཛིན་མྱོས་པས་བརྒྱལ་ཏེ་གནས། །བསྐུལ་ནས་སྣ་ཚོགས་གཟུགས་ཀྱིས་ནི། །སེམས་ 1-265 ཅན་དོན་ལ་དགའ་བྱེད་ཅིང་། །བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་ཚོགས་བསགས་ནས། །སངས་རྒྱས་ བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་ཕུང་པོ་ལྷག་མེད་ལ་གནས་པའང་འཇུག་པར་གསུངས་ ཏེ། ཐེག་ཆེན་གྱི་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་གསུམ་པོ་འདིའི་དགོངས་པ་ནི་མདོ་ཐ་དད་ཀྱི་དགོངས་པ་སོ་ སོར་བཀོད་པར་མངོན་ནོ། །འགལ་བ་ཡང་མེད་དེ་འོག་མ་འཇུག་པར་གསུངས་པས་གོང་མ་ མི་འཇུག་པ་ཡང་ཡིན་[མིན་]ལ། གོང་མ་འཇུག་པར་གསུངས་པས་འོག་མ་འཇུག་པར་དོན་ གྱིས་བསྟན་པའི་ཡང་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་གང་ནས་
【現代漢語翻譯】 如果安住在二地會退轉併成為佛，並且安住在中品忍位也會捨棄成為自生佛。如《俱舍論》中所說：『從二地和有學道退轉，會成為佛，其他的三個也是如此。』獲得大忍位，如其中所說：『獲得忍位不會墮入惡趣。』這與佛子多次在輪迴中轉世相違背，因此不會成為佛。同樣，聲聞獲得大忍位也不會成為自生佛。其中說：『大忍位，欲界的痛苦，都是一剎那。』如是，因為大忍位和勝法位只有一剎那，所以其間沒有進入自生佛的機會。之後獲得見道，成為聖者，種姓已定。』這是他們的觀點。《大乘經莊嚴論》中說：『聲聞是不確定的兩種，即見到大乘義和未見到大乘義。見到義的是斷除貪慾的，未斷除貪慾的是下等的。』見到真諦和未見到真諦兩種，見到真諦的是斷除欲界貪慾的不還者，未斷除的是一來者和預流果。因此，經中說不還者以上都可以進入大乘道。《辨中邊論》中說：『是安住在有餘依涅槃界，並且現證無上菩提呢？還是安住在無餘依涅槃界並且現證呢？』回答說：『是安住在有餘依涅槃界並且現證。』因為安住在無餘依涅槃界，就遠離了一切造作，一切努力都中斷了。』因此說安住在有餘依涅槃界，不安住于無餘依涅槃界。龍樹菩薩說：『聲聞們直到諸佛沒有勸請時，都以一個智慧之身，沉醉於禪定中而昏厥。被勸請后，以各種形象，喜歡利益眾生，積累福德和智慧資糧，從而獲得佛陀的菩提。』因此也說安住在無餘依涅槃界也能進入大乘道。這三種不同的大乘觀點，似乎是分別闡述了不同經典的意圖。也沒有矛盾，因為說下者可以進入，也暗示了上者不能進入；說上者可以進入，也暗示了下者可以進入。 第二，從哪裡開始？
【English Translation】 If one abides in the Second Ground, they will regress and become a Buddha, and if they abide in the Intermediate Endurance, they will also abandon becoming a Pratyekabuddha. As stated in the Abhidharmakośa: 'Having regressed from the Two Grounds and the Path of Learning, one will become a Buddha; the other three are also like that.' Obtaining Great Endurance, as it says therein: 'Having obtained Endurance, one will not go to the lower realms.' This contradicts the Bodhisattva's repeated rebirths in samsara, therefore they will not become a Buddha. Similarly, a Śrāvaka who has obtained Great Endurance will also not become a Pratyekabuddha. There it says: 'Great Endurance, the suffering of the desire realm, are all momentary.' Thus, because Great Endurance and Supreme Dharma are only momentary, there is no opportunity to enter the Pratyekabuddha path in between. Afterwards, having attained the Path of Seeing, one becomes a Noble One, with a determined lineage.' This is their view. In the Mahāyānasaṃgraha, it says: 'Śrāvakas are of two uncertain types: those who have seen the meaning of the Mahāyāna and those who have not seen it. Those who have seen the meaning are free from attachment, and those who have not are inferior.' Of the two types, those who have seen the truth and those who have not, those who have seen the truth are the Anāgāmins (Non-returners) who have abandoned attachment to the desire realm, and those who have not abandoned it are the Sakṛdāgāmins (Once-returners) and Srotaāpannas (Stream-enterers). Therefore, the sutras say that all those above the Anāgāmin can enter the Mahāyāna path. The Viniścayasaṃgrahaṇī says: 'Does one abide in the realm of Nirvāṇa with remainder of aggregates and manifest the Unsurpassed Bodhi? Or does one abide in the Nirvāṇa without remainder of aggregates and manifest it?' The answer is: 'One abides in the realm of Nirvāṇa with remainder of aggregates and manifests it.' Because abiding in the realm of Nirvāṇa without remainder of aggregates is devoid of all activity, and all effort is interrupted.' Therefore, it is said that one abides in Nirvāṇa with remainder, and does not abide in Nirvāṇa without remainder. Nāgārjuna says: 'Until the Buddhas have not urged those Śrāvakas, they remain in a single wisdom body, intoxicated by samādhi and in a swoon. Having been urged, with various forms, they delight in benefiting sentient beings, accumulate merit and wisdom, and then attain the Bodhi of Buddhahood.' Therefore, it is also said that one who abides in Nirvāṇa without remainder can also enter the Mahāyāna path. These three different Mahāyāna views seem to be separately elucidating the intentions of different sutras. There is also no contradiction, because saying that the lower can enter also implies that the higher cannot enter; and saying that the higher can enter also implies that the lower can enter. Second, from where?
འཇུག་པའི་ས་མཚམས་ནི། །ཉན་རང་ཐེག་ཆེན་ལ་འཇུག་པ་དེ་ ཚོགས་ལམ་ནས་འཇུག་དགོས་ཏེ་འདུན་ལྡན་གྱི་སེམས་བསྐྱེད་བསྐྱེད་དགོས་ལ་དེ་ཡང་ལས་ དང་པོ་པའི་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། སངས་རྒྱས་ཐོབ་པ་ལ་ཐེག་ཆེན་གྱི་ལམ་ལྔ་ཀ་བགྲོད་དགོས་ པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་འཕགས་པ་སོ་སྐྱེར་ལྷུང་བ་སྲིད་པར་འགྱུར་ལ། འདོད་ན་མཛོད་དུ། ལྔ་ འབྲས་ལས། ཉམས་འགྱུར་དང་པོ་ལས་མ་ཡིན། །ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན་སྐྱོན་མེད་དེ། དེ་ནི་ཐེག་ཆུང་ཁོ་ནའི་ཡིན་གྱི་འདིར་ཐེག་ཆེན་གྱི་བཞེད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཐེག་དམན་ གྱི་འཕགས་པ་མ་ཉམས་པར་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཚོགས་ལམ་ནས་སློབ་པར་མི་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། གསུམ་པ་ཇི་ལྟར་འཇུག་པའི་རྣམ་གཞག་ནི། ཉན་རང་ཚོགས་སྦྱོར་ལ་གནས་པ་ནི་ལས་ དང་པོ་དང་འཇུག་ཚུལ་འདྲ་ལ། ཕྱིར་མི་འོང་མན་ཅད་ནི་འཕགས་པའི་ལམ་ཐོབ་པ་དེ་སྲིད་ པའི་སྐྱེ་བར་སྒྱུར་བས། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་སྒྱུར་བའི་སྐྱེ་བ་དང་ལྡན་ནོ། །དེ་ཡང་རྒྱུན་ ཞུགས་དང་ཕྱིར་འོང་གཉིས་སྨོན་ལམ་གྱི་དབང་གིས་ཇི་ལྟར་འདོད་པའི་སྐྱེ་བ་མཚན་ཉིད་པ་ འཛིན་ལ། ཕྱིར་མི་འོང་བ་ནི་སྤྲུལ་པའི་སྐྱེ་བ་བཟུང་ནས་ཐེག་ཆེན་ལ་འཇུག་གོ །དེ་གསུམ་ ཀ་ཡང་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སེམས་འཁོར་བ་ལ་སྐྱོ་བ་ཡང་ཡང་འབྱུང་བ་དང་མྱ་ངན་འདས་ལ་ལྷག་ 1-266 པར་དགའ་བས། ལས་དང་པོ་པ་ཐེག་ཆེན་ལ་ཞུགས་པ་བས་རྟོགས་པ་བུལ་ཏེ། དེ་དག་ཀྱང་ མདོ་རྒྱན་དུ། དེ་གཉིས་འཕགས་པའི་ལམ་ཐོབ་པ། །སྲིད་པ་དག་ཏུ་སྒྱུར་བའི་ཕྱིར། །བསམ་ གྱིས་མི་ཁྱབ་སྒྱུར་བ་ཡི། །སྐྱེ་བ་དང་ནི་ཡང་དག་ལྡན། །གཅིག་ནི་སྨོན་ལམ་དབང་གིས་ན། །སྐྱེ་བ་རབ་ཏུ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །གཅིག་ཤོས་ཕྱིར་མི་འོང་བ་དང་། །ལྡན་ཕྱིར་སྤྲུལ་པས་རབ་ཏུ་ སྒྲུབ། །དེ་གཉིས་ཡང་དང་ཡང་དུ་ནི། །རང་སེམས་ཀུན་ཏུ་འབྱུང་ལྡན་པས། །མྱ་ངན་འདས་ ལ་མངོན་དགའི་ཕྱིར། །རྟོགས་པ་བུལ་བ་ཡིན་པར་འདོད། །ཅེས་སོ། །ཡང་ཉན་ཐོས་བདེན་ པ་མཐོང་བ་འདོད་པའི་འདོད་ཆགས་མ་བྲལ་བ་དོན་ལ་བྱས་པ་དེ་ནི་སངས་རྒྱས་མེད་པའི་ དུས་སུ་སྐྱེས་ནས་སྤྲུལ་པ་དོན་དུ་གཉེར་བས་བསམ་གཏན་ལ་བརྩོན་པར་བྱེད་ཅིང་། སྤྲུལ་ པ་ལ་བརྟེན་ནས་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་སྟེ། དེར། དོན་བྱས་མ་ཡིན་དེ་སངས་རྒྱས། །མེད་པར་སྐྱེས་ ནས་སྤྲུལ་དོན་གཉེར། །བསམ་གཏན་དོན་བརྩོན་དེར་བརྟེན་ནས། །བྱང་ཆུབ་དམ་པ་ཐོབ་ པར་འགྱུར། །ཞེས་སོ། །དགྲ་བཅོམ་ཕུང་པོའི་ལྷག་བཅས་ནི། ཚེའི་འདུ་བྱེད་བསྲིངས་ནས་ སྐྱེ་བ་གཅིག་པོ་དེས་བྱང་ཆུབ་སྒྲུབ་སྟེ། རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བར། ཇི་ལྟར་སྐྱེ་ བ་གཅིག་གིས་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སྒྲུབ་ཏུ་རུང་། དགྲ་བཅོམ་ པ་ལ་ནི་རེ་ཤིག་སྐྱེ་བ་གཅིག་ཀྱང་མེད་ན་སྐྱེ་བའི་རྒྱུན་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས
【現代漢語翻譯】 進入的界限是：進入聲聞、緣覺、大乘，必須從資糧道進入，必須生起具足希求的菩提心，這是因為他們是最初的業者。爲了獲得佛果，必須經歷大乘的五道。 如果有人問：那麼聖者是否會墮落到凡夫地？如果承認會墮落，則與《俱舍論》中『從最初的退轉不會發生於見道』相矛盾。答：沒有過失，因為那是小乘的觀點，而這裡是大乘的觀點。小乘的聖者不退轉，從大乘的資糧道開始學習，這並不矛盾。 第三，如何進入的分類：安住于聲聞、緣覺的資糧道和加行道，與最初的業者進入的方式相同。對於一來果以下者，由於他們將有生之年的生命轉化為存在，因此具有不可思議的轉化之生。 也就是說，預流果和一來果，會因為願力的關係，而執取如其所愿的具有特徵的生。不來果則會取化生，然後進入大乘。這三種人，由於聲聞的心經常厭惡輪迴，並且特別喜歡寂滅，因此比最初進入大乘的業者，證悟要慢。正如《經莊嚴論》中所說：『那二者獲得聖道，爲了在有中轉化故，具有不可思議轉化，一個因願力之故，善能成辦諸生，一個不還果與彼具，以化生善能成辦。彼二者再三地，自心皆具生起故，于寂滅中極歡喜，是故欲得證悟遲。』 此外，聲聞見到真諦，但貪慾未斷，如果將此作為究竟目標，那麼他們會在沒有佛陀的時代出生，通過追求化生來努力禪定，依靠化生而獲得菩提。如經中所說：『若不作究竟，于無佛時生，為求化身故，精勤于禪定，依彼而獲得，殊勝之菩提。』 有餘依阿羅漢，會延續壽命，僅以一次的生命來成就菩提。如《辨相攝論》中說：『如何以一次生命能成就無上正等覺？阿羅漢暫時連一次生命都沒有，更何況是生命的延續呢？』
【English Translation】 The boundary of entry is: to enter the Śrāvakayāna (聲聞乘, Hearer Vehicle), Pratyekabuddhayāna (緣覺乘, Solitary Realizer Vehicle), and Mahāyāna (大乘, Great Vehicle), one must enter from the accumulation path (Tsaoglam, 資糧道), and one must generate a bodhicitta (菩提心, mind of enlightenment) that is full of aspiration, because they are the first practitioners. To attain Buddhahood, one must traverse all five paths of the Mahāyāna. If someone asks: Then, is it possible for a noble one to fall into the state of an ordinary being? If one admits that they can fall, it contradicts the statement in the Abhidharmakośa (俱舍論, Treasury of Knowledge): 'The first degeneration does not occur from the path of seeing.' Answer: There is no fault, because that is the view of the Hīnayāna (小乘, Lesser Vehicle) only, and here it is the view of the Mahāyāna. It is not contradictory for a noble one of the Hīnayāna not to degenerate and to learn from the accumulation path of the Mahāyāna. Third, the classification of how to enter: abiding in the accumulation and preparation paths of the Śrāvakas and Pratyekabuddhas is the same as the way the first practitioners enter. For those below the non-returner (Phyir mi 'ong, 不還果), because they transform the life of their existence, they possess the birth of inconceivable transformation. That is to say, the stream-enterer (rgyun zhugs, 預流果) and the once-returner (phyir 'ong, 一來果) will, due to the power of their aspiration, grasp the characteristic birth as they desire. The non-returner will take a manifested birth (sprul pa'i skye ba, 化生) and then enter the Mahāyāna. All three of these, because the mind of the Śrāvaka often loathes saṃsāra (輪迴, cyclic existence) and particularly delights in nirvāṇa (涅槃, cessation), their realization is slower than that of the first practitioner who enters the Mahāyāna. As it says in the Mahāyānasaṃgraha (mDo rgyan, 經莊嚴論): 'Those two who have attained the noble path, because of transforming into existence, possess the birth of inconceivable transformation. One, due to the power of aspiration, skillfully accomplishes births. The other, the non-returner, skillfully accomplishes through manifestation. Those two, again and again, because their minds are always endowed with arising, because of their manifest delight in nirvāṇa, it is held that their realization is slow.' Furthermore, if a Śrāvaka who has seen the truth but has not abandoned attachment desires to make this the ultimate goal, then they will be born in an age without a Buddha, striving in meditation by seeking manifestation, and attain enlightenment by relying on manifestation. As it says there: 'If one does not make it ultimate, one is born in the absence of a Buddha, seeking manifestation, diligently striving in meditation, and relying on that, one will attain supreme enlightenment.' The Arhat (dgra bcom, 敵人殺者, foe destroyer) with remainder of aggregates (phung po'i lhag bcas, 有餘依), will prolong their life and accomplish enlightenment with that single lifetime. As it says in the Viniścayasaṃgrahaṇī (rNam par gtan la dbab pa bsdud pa, 辨相攝論): 'How can one accomplish unsurpassed, perfect, and complete enlightenment with a single lifetime? An Arhat temporarily does not even have a single lifetime, let alone the continuation of a lifetime.'
་ཞེ་ན། སྨྲས་པ། ཚེའི་འདུ་བྱེད་བསྲིངས་ནས་མངོན་པར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་དོ། །ཞེས་སོ། །ལྷག་མེད་དགྲ་བཅོམ་ ནི་མ་རིག་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་བོན་མ་སྤངས་པས་ཡིད་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱི་ལུས་འགྲུབ་ཏུ་རུང་ སྟེ། དཔལ་འཕྲེང་དུ་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །ལུས་དེས་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོར་སེམས་བསྐྱེད་ནས་ འཇུག་ཅིང་། དེའི་རྐྱེན་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བསྐུལ་བས་བྱེད་དེ། སེམས་འགྲེལ་དུ། ཉན་ཐོས་ དེ་དག་ཇི་སྲིད་དུ། །ཞེས་སོགས་དང་། གཉིས་ཀྱི་བག་ཆགས་ཡོད་པས་ན། །བག་ཆགས་ ས་བོན་དུ་བརྗོད་དེ། །ས་བོན་རྗེས་མཐར་ཚོགས་པ་ཡིས། །སྲིད་པའི་མྱུ་གུ་སྐྱེད་པར་བྱེད། 1-267 །ཅེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི་མདོ་རྒྱན་དུ། གང་ཟག་དུས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གིས། །བློ་ལྡན་ལུང་བསྟན་རྣམ་པ་ གཉིས། །བྱང་ཆུབ་དང་ནི་ལུང་སྟོན་པར། །གཞན་ཡང་ཆེན་པོར་བརྗོད་པ་ནི། །མི་སྐྱེ་བཟོད་ པ་ཐོབ་པ་ཡིས། །ང་རྒྱལ་རྩོལ་བ་སྤངས་པ་དང་། །སངས་རྒྱས་རྒྱལ་སྲས་ཐམས་ཅད་དང་། །ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་ལས། །ཡང་དེ་ཞིང་དང་མིང་དང་ནི། །དུས་དང་བསྐལ་པའི་མིང་དང་ ནི། །འཁོར་དང་ལྡན་པའི་ཆོས་དང་ནི། །གནས་པའི་སྒོ་ནས་དེར་འདོད་དོ། །ཞེས་པས། གང་ ཟག་གིས་དབྱེ་བ་མངོན་སུམ་དང་མངོན་སུམ་མ་ཡིན་པ་གཉིས་དང་། དུས་ཀྱི་དབྱེ་ན་དཔག་ ཏུ་ཡོད་པ་དང་མེད་པ་གཉིས་སོ། །ཡང་ལུང་སྟོན་ཚུལ་གྱིས་དབྱེ་ན། སངས་རྒྱས་དེས་བྱང་ ཆུབ་ཏུ་ལུང་སྟོན་པ་དང་། སངས་རྒྱས་དེས་སངས་རྒྱས་གཞན་གྱིས་ལུང་སྟོན་པར་འགྱུར་ རོ་ཞེས་ལུང་སྟོན་པ་དང་། ས་བརྒྱད་པ་ལ་བདག་སངས་རྒྱས་སུ་འགྱུར་རོ་སྙམ་པའི་ང་རྒྱལ་ དང་མཚན་མའི་རྩོལ་བ་སྤངས་ཤིང་། རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་དང་བདག་གི་རྒྱུད་ཐ་དད་པར་མ་ མཐོང་བས་ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་ལས་ལུང་བསྟན་པ་སྟེ་ཆེན་པོ་དང་གསུམ་མོ། །ཡང་ཞིང་ འདི་ཞེས་བྱ་བར་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བའི་སངས་རྒྱས་དུས་འདི་ཙམ་ན་བསྐལ་པ་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ ལ་འབྱུང་སྟེ། འཁོར་འདི་ལྟ་བུ་དང་། ཆོས་གནས་པའི་ཚད་འདིར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ལུང་སྟོན་ པར་འགྱུར་བར་འདོད་དོ། ། གཉིས་པ་གཞུང་དོན་ནི། དེ་ལྟར་བཙུད་པ་རྣམས་ལས་ཞི་བའི་ལམ་ལ་རབ་ཏུ་ཞུགས་པ་ མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཆེན་པོ་མ་ཐོབ་ཀྱང་ཐོབ་པའི་འདུ་ཤེས་ཅན་ཉན་རང་དགྲ་བཅོམ་པ་དེ་ དག་ལ། དམ་པའི་ཆོས་པད་མ་དཀར་པོར། ཤཱ་རིའི་བུ་ང་ལ་དད་པར་གྱིས་ཤིག་ཡིད་ཆེས་ པར་གྱིས་ཤིག རྟོགས་པར་གྱིས་ཤིག ཤཱ་རིའི་བུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ལ་བརྫུན་ དུ་སྨྲ་བ་མེད་དོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཐེག་པ་ནི་གཅིག་ཏུ་ཟད་དེ་འདི་ལྟ་སྟེ་ 1-268 སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐེག་པའོ། །ཞེས་སོགས་དང་། ལ་སོགས་པས་དཔལ་འཕྲེང་དང་མྱང་འདས་ ཆེན་པོ་སོགས་གཞན་དུ་ཡང་ཆོས་ཀྱི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མཐར་ཐུག་ཐེག་པ་གཅིག་ཏུ་བསྟན་པ་ ཡིས་ཉན་རང་དེ་དག
【現代漢語翻譯】 ཞེ་ན། སྨྲས་པ། (zhe na, smras pa) - 問道： ཚེའི་འདུ་བྱེད་བསྲིངས་ནས་མངོན་པར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་དོ། །(tshe'i 'du byed bsrings nas mngon par sgrub par byed do) - 答道：延長壽命的行蘊，從而顯現證得。 ལྷག་མེད་དགྲ་བཅོམ་ནི་མ་རིག་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་བོན་མ་སྤངས་པས་ཡིད་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱི་ལུས་འགྲུབ་ཏུ་རུང་སྟེ། (lhag med dgra bcom ni ma rig bag chags kyi sa bon ma spangs pas yid kyi rang bzhin gyi lus 'grub tu rung ste) - 無餘涅槃的阿羅漢，由於沒有捨棄無明習氣的種子，因此能夠成就意生身。 དཔལ་འཕྲེང་དུ་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །(dpal 'phreng du gsungs pa bzhin no) - 如《寶鬘論》中所說。 ལུས་དེས་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོར་སེམས་བསྐྱེད་ནས་འཇུག་ཅིང་། དེའི་རྐྱེན་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བསྐུལ་བས་བྱེད་དེ། (lus des byang chub chen por sems bskyed nas 'jug cing, de'i rkyen sangs rgyas kyis bskul bas byed de) - 此身發起大菩提心而行，其因緣由佛陀勸請而為。 སེམས་འགྲེལ་དུ། ཉན་ཐོས་དེ་དག་ཇི་སྲིད་དུ། །(sems 'grel du, nyan thos de dag ji srid du) - 《心釋》中說：『聲聞至何時？』等等。 གཉིས་ཀྱི་བག་ཆགས་ཡོད་པས་ན། །བག་ཆགས་ས་བོན་དུ་བརྗོད་དེ། །ས་བོན་རྗེས་མཐར་ཚོགས་པ་ཡིས། །སྲིད་པའི་མྱུ་གུ་སྐྱེད་པར་བྱེད། (gnyis kyi bag chags yod pas na, bag chags sa bon du brjod de, sa bon rjes mthar tshogs pa yis, srid pa'i myu gu skyed par byed) - 因為有二種習氣，習氣被稱為種子，種子最終由積聚，生起有之芽。 གང་ཟག་དུས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གིས། །བློ་ལྡན་ལུང་བསྟན་རྣམ་པ་གཉིས། །བྱང་ཆུབ་དང་ནི་ལུང་སྟོན་པར། །གཞན་ཡང་ཆེན་པོར་བརྗོད་པ་ནི། །མི་སྐྱེ་བཟོད་པ་ཐོབ་པ་ཡིས། །ང་རྒྱལ་རྩོལ་བ་སྤངས་པ་དང་། །སངས་རྒྱས་རྒྱལ་སྲས་ཐམས་ཅད་དང་། །ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་ལས། །ཡང་དེ་ཞིང་དང་མིང་དང་ནི། །དུས་དང་བསྐལ་པའི་མིང་དང་ནི། །འཁོར་དང་ལྡན་པའི་ཆོས་དང་ནི། །གནས་པའི་སྒོ་ནས་དེར་འདོད་དོ། །(gang zag dus kyi bye brag gis, blo ldan lung bstan rnam pa gnyis, byang chub dang ni lung ston par, gzhan yang chen por brjod pa ni, mi skye bzod pa thob pa yis, nga rgyal rtsol ba spangs pa dang, sangs rgyas rgyal sras thams cad dang, ngo bo gcig tu gyur pa las, yang de zhing dang ming dang ni, dus dang bskal pa'i ming dang ni, 'khor dang ldan pa'i chos dang ni, gnas pa'i sgo nas der 'dod do) - 依補特伽羅和時間之差別，智者之授記有兩種：對菩提授記和授記本身。此外，被稱為『大』的授記是：獲得無生忍，捨棄我慢和勤作，與諸佛菩薩融為一體后，再次就彼剎土、名號、時間、劫名、眷屬和住法等方面進行授記。 གང་ཟག་གིས་དབྱེ་བ་མངོན་སུམ་དང་མངོན་སུམ་མ་ཡིན་པ་གཉིས་དང་། དུས་ཀྱི་དབྱེ་ན་དཔག་ཏུ་ཡོད་པ་དང་མེད་པ་གཉིས་སོ། །(gang zag gis dbye ba mngon sum dang mngon sum ma yin pa gnyis dang, dus kyi dbye na dpag tu yod pa dang med pa gnyis so) - 以補特伽羅來區分，有現前和非現前兩種；以時間來區分，有可衡量和不可衡量兩種。 ཡང་ལུང་སྟོན་ཚུལ་གྱིས་དབྱེ་ན། སངས་རྒྱས་དེས་བྱང་ཆུབ་ཏུ་ལུང་སྟོན་པ་དང་། སངས་རྒྱས་དེས་སངས་རྒྱས་གཞན་གྱིས་ལུང་སྟོན་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ལུང་སྟོན་པ་དང་། (yang lung ston tshul gyis dbye na, sangs rgyas des byang chub tu lung ston pa dang, sangs rgyas des sangs rgyas gzhan gyis lung ston par 'gyur ro zhes lung ston pa dang) - 再次，以授記方式來區分，有佛陀對菩提授記，以及佛陀授記某人將被其他佛陀授記。 ས་བརྒྱད་པ་ལ་བདག་སངས་རྒྱས་སུ་འགྱུར་རོ་སྙམ་པའི་ང་རྒྱལ་དང་མཚན་མའི་རྩོལ་བ་སྤངས་ཤིང་། རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་དང་བདག་གི་རྒྱུད་ཐ་དད་པར་མ་མཐོང་བས་ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་ལས་ལུང་བསྟན་པ་སྟེ་ཆེན་པོ་དང་གསུམ་མོ། །(sa brgyad pa la bdag sangs rgyas su 'gyur ro snyam pa'i nga rgyal dang mtshan ma'i rtsol ba spangs shing, rgyal ba sras bcas dang bdag gi rgyud tha dad par ma mthong bas ngo bo gcig tu gyur pa las lung bstan pa ste chen po dang gsum mo) - 在第八地，捨棄『我將成佛』的我慢和有相的勤作，不視諸佛菩薩與自己的相續為不同，從而融為一體后所作的授記，是為『大』，共有三種。 ཡང་ཞིང་འདི་ཞེས་བྱ་བར་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བའི་སངས་རྒྱས་དུས་འདི་ཙམ་ན་བསྐལ་པ་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ལ་འབྱུང་སྟེ། འཁོར་འདི་ལྟ་བུ་དང་། ཆོས་གནས་པའི་ཚད་འདིར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ལུང་སྟོན་པར་འགྱུར་བར་འདོད་དོ། །(yang zhing 'di zhes bya bar ming 'di zhes bya ba'i sangs rgyas dus 'di tsam na bskal pa 'di zhes bya ba la 'byung ste, 'khor 'di lta bu dang, chos gnas pa'i tshad 'dir 'gyur ro zhes lung ston par 'gyur bar 'dod do) - 再次，授記於此剎土，名為某某的佛陀，將於此時，于某某劫出現，具有如是眷屬，教法住世之量亦將如是。 གཉིས་པ་གཞུང་དོན་ནི། དེ་ལྟར་བཙུད་པ་རྣམས་ལས་ཞི་བའི་ལམ་ལ་རབ་ཏུ་ཞུགས་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཆེན་པོ་མ་ཐོབ་ཀྱང་ཐོབ་པའི་འདུ་ཤེས་ཅན་ཉན་རང་དགྲ་བཅོམ་པ་དེ་དག་ལ། (gnyis pa gzhung don ni, de ltar btsud pa rnams las zhi ba'i lam la rab tu zhugs pa mya ngan las 'das pa chen po ma thob kyang thob pa'i 'du shes can nyan rang dgra bcom pa de dag la) - 第二，正文之義：如是安立的，那些已深入寂靜道，雖未得大涅槃卻自以為已得的聲聞、緣覺、阿羅漢們。 དམ་པའི་ཆོས་པད་མ་དཀར་པོར། ཤཱ་རིའི་བུ་ང་ལ་དད་པར་གྱིས་ཤིག་ཡིད་ཆེས་པར་གྱིས་ཤིག རྟོགས་པར་གྱིས་ཤིག ཤཱ་རིའི་བུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ལ་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་མེད་དོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཐེག་པ་ནི་གཅིག་ཏུ་ཟད་དེ་འདི་ལྟ་སྟེ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐེག་པའོ། །(dam pa'i chos pad ma dkar por, shA ri'i bu nga la dad par gyis shig yid ches par gyis shig rtogs par gyis shig, shA ri'i bu de bzhin gshegs pa rnams la brdzun du smra ba med do, shA ri'i bu de bzhin gshegs pa'i theg pa ni gcig tu zad de 'di lta ste sangs rgyas kyi theg pa'o) - 在《妙法蓮華經》中說：『舍利子，汝當信我，解我所說，諸佛如來，言無虛妄。舍利子，諸佛如來，唯以一大事因緣故，出現於世。』 ལ་སོགས་པས་དཔལ་འཕྲེང་དང་མྱང་འདས་ཆེན་པོ་སོགས་གཞན་དུ་ཡང་ཆོས་ཀྱི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མཐར་ཐུག་ཐེག་པ་གཅིག་ཏུ་བསྟན་པ་ཡིས་ཉན་རང་དེ་དག (la sogs pas dpal 'phreng dang myang 'das chen po sogs gzhan du yang chos kyi de kho na nyid mthar thug theg pa gcig tu bstan pa yis nyan rang de dag) - 以及《寶鬘論》、《大涅槃經》等其他經典中，也以究竟的法性一乘之理來開示這些聲聞、緣覺。
【English Translation】 Asked: Answered: Extend the aggregates of life, thereby manifestly accomplishing it. Arhats without remainder (of rebirth), because they have not abandoned the seeds of habitual tendencies of ignorance, are able to accomplish a body of the nature of mind, as stated in the Garland of Jewels. Having generated the mind for great Bodhi with that body, they engage, and the Buddhas urge them to do so. In the Explanation of Mind, it says, 'As long as those Hearers...' and so forth. Because there are habitual tendencies of both, habitual tendencies are called seeds. By the accumulation of seeds in the end, they cause the sprout of existence to grow. By the distinction of individuals and times, the wise have two kinds of prophecies: prophecies of Bodhi and prophecies themselves. Furthermore, what is called 'great' is that, having obtained the patience of non-arising, having abandoned pride and effort, and having become one in essence with all Buddhas and Bodhisattvas, again, it is desired there in terms of that field, name, time, the name of the eon, the Dharma possessed by the retinue, and the way of abiding. The distinction by individuals is twofold: manifest and non-manifest. The distinction by time is twofold: measurable and immeasurable. Again, by the way of prophecy, there is the prophecy that that Buddha will prophesy to Bodhi, and the prophecy that that Buddha will be prophesied by another Buddha. Having abandoned the pride of thinking 'I will become a Buddha' on the eighth bhumi and the effort of signs, and not seeing the lineage of the Victorious Ones and their Sons and oneself as different, the prophecy from having become one in essence is the third 'great'. Again, it is desired that the Buddha named such and such will appear in the field called such and such, at such and such a time, in the eon called such and such, with such a retinue, and the measure of the Dharma's abiding will become such and such. Secondly, the meaning of the text: Among those who have been established in this way, those Hearers, Solitary Realizers, and Arhats who have thoroughly entered the path of peace, who have the perception of having attained great Nirvana even though they have not attained it. In the White Lotus of the Sacred Dharma: 'Shariputra, believe in me, trust me, understand me. Shariputra, the Tathagatas do not speak falsely. Shariputra, the vehicle of the Tathagatas is only one, namely the Buddha Vehicle.' And so forth, in the Garland of Jewels and the Great Nirvana Sutra, and elsewhere, these Hearers and Solitary Realizers are shown the ultimate reality of Dharma as the one vehicle.
་སྔར་གྱི་འཛིན་པ་མྱང་འདས་མ་ཐོབ་པ་ལ་ཐོབ་སྙམ་པ་དེ་ལས་བཟློག་ སྟེ། ཐབས་སྙིང་རྗེ་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དང་ཤེས་རབ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཚུལ་རྟོགས་པ་ཐེག་ ཆེན་གྱི་ལམ་ཡོངས་སུ་བསྟན་ཞིང་བཟུང་བས། ཐེག་པ་མཆོག་ཐེག་ཆེན་ལ་སྨིན་པར་མཛད་ དེ། དེ་ལྟར་སྨིན་པ་རྣམས་བྱང་ཆུབ་མཆོག་ཏུ་སངས་རྒྱས་སུ་ལུང་སྟོན་ཏོ། །དེ་ཡང་དཔེར་ན་ དམ་ཆོས་པད་དཀར་དུ། ཐེག་པ་གཅིག་བསྟན་པས་ཤཱ་རིའི་བུ་སྨིན་པ་དེ་རྡུལ་མེད་པ་ཞེས་ བྱ་བའི་ཞིང་དུ་བསྐལ་པ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ན་སངས་རྒྱས་པད་མའི་འོད་དུ་འགྱུར་བར་ལུང་ བསྟན་པ་ལ་སོགས་པ་བཞིན་ཏེ་རྒྱས་པར་མདོ་དེ་ཉིད་དུ་བལྟའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཐེག་ཆེན་ གྱིས་སྨིན་པ་གཞན་ཡང་ལུང་སྟོན་ཏོ། །སྤྲུལ་སྐུ་འདི་མངོན་རྟོགས་རྒྱན་དུ། གང་གིས་སྲིད་ པ་ཇི་སྲིད་པར། །འགྲོ་ལ་ཕན་པ་སྣ་ཚོགས་དག །མཉམ་དུ་མཛད་པའི་སྐུ་དེ་ནི། །ཐུབ་པའི་ སྤྲུལ་སྐུ་རྒྱུན་མི་འཆད། །ཅེས་དང་། མདོ་རྒྱན་དུ། སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་པ་དཔག་མེད་པ། །སྤྲུལ་ པའི་སྐུར་ནི་འདོད་པ་སྟེ། །དོན་གཉིས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ནི། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་གཉིས་ལ་ གནས། །བཟོ་དང་སྐྱེ་དང་བྱང་ཆུབ་ཆེ། །མྱ་ངན་འདས་པ་རྟག་སྟོན་པས། །སངས་རྒྱས་སྤྲུལ་ པའི་སྐུ་འདི་ནི། །རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཐབས་ཆེན་ནོ། །ཞེས་པས་གསུངས་སོ། ། གསུམ་པ་སྐུ་གསུམ་ཟབ་པ་སོགས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་བསྟན་པ་ནི། ཟབ་ཅིང་རྟོགས་དཀའ་བ་ དང་། གཞན་དོན་གྱི་མཐུ་ནི་སྣ་ཚོགས་པ་དང་། བྱིས་པ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་བསམ་པའི་དོན་དང་ མཐུན་པར་རབ་ཏུ་འདྲེན་པའི་ཕྱིར་སྐུ་གསུམ་པོ་འདི་དག་གྲངས་ཀྱི་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་ཟབ་པ་ དང་རྒྱ་ཆེ་བ་དང་བདག་ཉིད་ཆེ་བ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ཡང་འདིར་ནི་དང་པོ་ཟབ་པ་ནི་ཆོས་སྐུའམ་ ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་སྟེ། ཕྱི་མ་རྒྱ་ཆེ་བ་དང་བདག་ཉིད་ཆེ་བ་གཉིས་པོ་དག་ནི་ལོངས་སྐུ་དང་སྤྲུལ་སྐུ་ 1-269 སྟེ་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་གཉིས་སོ། ། བཞི་པ་ཆོས་སྐུ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཀྱི་རྟེན་དུ་བསྟན་པ་ནི། དཔེར་ན་ནམ་མཁའ་ལ་ནི་ གཟུགས་རྣམས་བརྟེན་ནས་གནས་པ་བཞིན་དུ། སྐུ་དང་པོ་ཆོས་སྐུ་ལ་ནི་སྐུ་ཐ་མ་གཟུགས་སྐུ་ གཉིས་གནས་སོ། །དེར། དང་པོ་གཉིས་པོའི་རྟེན་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན། གཞུང་ འདིར་སྐུ་གསུམ་དུ་བསྟན་པ་ནི་སྐུའི་དབྱེ་བ་དངོས་ཡིན་ལ། འོག་ནས་ཡོན་ཏན་གྱི་སྐབས་སུ་ སྐུ་གཉིས་སུ་བསྡུས་པ་ནི་ཡོན་ཏན་ལ་བྲལ་བ་དང་སྨིན་པ་གཉིས་སུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡིན་གྱི་སྐུའི་ དབྱེ་བ་དངོས་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་ལས། ངོ་བོ་ཉིད་ལོངས་རྫོགས་ བཅས་དང་། །དེ་བཞིན་གཞན་པ་སྤྲུལ་པ་ནི། །ཆོས་སྐུ་མཛད་པ་དང་བཅས་པ། །རྣམ་པ་ བཞིར་ནི་ཡང་དག་བརྗོད། །ཅེས་པ་ཡང་སྐུ་གསུམ་སྟོན་པ་བྱམས་པའི་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི་ བཞིར་བཞེ
【現代漢語翻譯】 扭轉先前對未得涅槃卻以為已得的執著，通過慈悲方便、菩提心以及證悟空性的智慧，全面展示並掌握大乘之道，使眾生在大乘中成熟。如此成熟的眾生，將被授記證得無上菩提而成佛。例如，在《妙法蓮華經》中，通過宣說一乘，使Śāriputra（舍利弗）成熟，並授記他在名為無垢的凈土中，于無數劫后成佛，號為蓮花光佛等等。詳細內容可參考該經。同樣，大乘也授記其他通過大乘而成熟的眾生。此化身在《現觀莊嚴論》中說：『只要輪迴存在，就能利益眾生，行各種利益之事。此身即是佛陀的化身，永不間斷。』《經莊嚴論》中說：『佛陀的化身無數，化身是所欲求的。圓滿二利，存在於一切二者之中，即工藝、誕生和偉大的菩提，以及恒常示現的涅槃。此佛陀的化身，是解脫的偉大方便。』 第三，解釋三身深奧等原因：爲了深奧難懂，爲了利益他人的能力多種多樣，爲了與凡夫俗子的想法相符並善於引導，因此這三身按照數字順序被稱為深奧、廣大和自性廣大。這裡，第一身的深奧是指法身或自性身，而後兩身的廣大和自性廣大是指報身和化身，即色身二者。 第四，說明法身是色身二者的所依：例如，如同在虛空中，諸色依靠而存在一樣，第一身法身是后二身色身的所依。其中說：『第一是后二者的所依。』因此，在此論典中，宣說三身是真實的身體分類，而後面在功德部分歸納為二身，是爲了將功德分為斷功德和成熟功德，並非真實的身體分類。同樣，《現觀莊嚴論》中說：『自性、圓滿受用以及其他化身，以及具有事業的法身，真實宣說為四種。』這也是彌勒菩薩宣說三身的意圖，而非四身。
【English Translation】 Reversing the previous clinging to thinking one has attained Nirvāṇa when one has not, by fully demonstrating and grasping the Mahāyāna path through skillful means of compassion, the mind of enlightenment, and wisdom realizing emptiness, one ripens beings in the supreme Mahāyāna. Those who are thus ripened are prophesied to attain supreme enlightenment and become Buddhas. For example, in the Lotus Sūtra, by teaching the One Vehicle, Śāriputra (舍利弗) is ripened, and it is prophesied that in a buddha-field called Immaculate, after immeasurable kalpas, he will become a Buddha named Padmaprabha (Lotus Light), and so forth. See that sūtra itself for details. Similarly, the Mahāyāna also prophesies others who are ripened by the Mahāyāna. This Nirmāṇakāya (emanation body) is stated in the Ornament of Realization: 'As long as saṃsāra exists, he performs various benefits for beings simultaneously. That body is the Nirmāṇakāya of the Thubpa (Sage), which is continuous.' And in the Ornament of the Sūtras: 'The Buddha's emanations are immeasurable; the Nirmāṇakāya is what is desired. The perfection of the two purposes exists in all two aspects: crafts, birth, and great enlightenment, and constantly showing Nirvāṇa. This Nirmāṇakāya of the Buddha is the great means of liberation.' Third, explaining the reasons for the profundity of the three bodies, etc.: Because they are profound and difficult to realize, because the power to benefit others is diverse, and because they accord with the thoughts of ordinary beings and are skilled in guiding them, these three bodies are called profound, vast, and great in essence, respectively, according to their numerical order. Here, the profundity of the first body refers to the Dharmakāya (body of dharma) or Svābhāvikakāya (body of essence), while the vastness and greatness of essence of the latter two bodies refer to the Sambhogakāya (body of enjoyment) and Nirmāṇakāya, i.e., the two Rūpakāyas (form bodies). Fourth, explaining that the Dharmakāya is the basis for the two Rūpakāyas: For example, just as forms depend on and exist in space, the first body, the Dharmakāya, is the basis for the latter two bodies, the Rūpakāyas. It says there: 'The first is the basis for the latter two.' Therefore, in this treatise, the explanation of the three bodies is a real division of the bodies, while the reduction to two bodies in the section on qualities is for the purpose of dividing the qualities into qualities of abandonment and qualities of maturation, and is not a real division of the bodies. Similarly, the Ornament of Realization states: 'Essence, complete enjoyment, and likewise other emanations, and the Dharmakāya with activities, are truly spoken of as four aspects.' This is also Maitreya's intention in showing the three bodies, not four.
ད་པ་རྣམས་ནི་དགོངས་པ་ལས་རིང་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་མདོ་སྡེ་རྒྱན་དུ་ཡང་། སྐུ་གསུམ་དག་གིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །སྐུ་བསྡུས་པར་ནི་ཤེས་བྱ་སྟེ། །སྐུ་གསུམ་དག་གིས་རང་ གཞན་གྱི། །དོན་འདི་རྟེན་དང་བཅས་པར་བསྟན། །ཅེས་གསུངས་པས་བྱམས་པའི་དགོངས་ པ་སྐུ་གསུམ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། ༈ དེ་དག་རྟག་ཏུ་གནས་པ་རྟག་པའི་དོན། དྲུག་པ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་སྐུ་གསུམ་རྟག་ཏུ་གནས་པའི་རྒྱུ་མཚན་བསྟན་པ་ནི། སངས་ རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུ་བཅུས་རྟག་པ་ཡིན་ཏེ་བཅུ་ནི་རྟག་པའི་རྒྱུ་དམ་ཆོས་འཛིན་པ་ལ་དཀའ་སྤྱད་ མཐའ་ཡས་པ་མཛད་པ་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་མཛད་པར་དམ་བཅས་ཤིང་སེམས་ཅན་ ཟད་པ་མེད་པ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་བརྩེ་བའི་གཞན་དབང་དུ་གྱུར་པ་དང་། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ རྐང་པ་བརྙེས་པ་དང་། འཁོར་འདས་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་མཁྱེན་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་བདེ་ བ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་ལྡན་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་ ཡིན་པས་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆོས་ཀྱིས་མ་གོས་པ་དང་། འཆི་བདག་གི་བདུད་བཅོམ་པ་དང་། 1-270 འདུས་བྱས་ཀྱི་ངོ་བོ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། འཇིག་རྟེན་གྱི་མགོན་པོ་དང་སྐྱབས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་ པ་ཡིན་པའོ། །དེས་ན་རྟག་ཏུ་གནས་པའི་སངས་རྒྱས་ཡིན་ཏེ། དེར་ཡང་། རང་བཞིན་དང་ནི་ རྒྱུན་མི་འཆད། །རྒྱུན་གྱིས་དེ་དག་རྟག་པ་ཉིད། །ཅེས་སོ། ། གཉིས་པ་རྒྱུ་མཚན་དེ་དག་ཕྱེ་སྟེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ་གཉིས། གཟུགས་སྐུ། ཆོས་སྐུ། རྟག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནོ། །དང་པོ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ནི་རྟག་ཏུ་གནས་པ་ ཡིན་ཏེ། སྔོན་ལམ་གྱི་དུས་ན་སྐུ་ལུས་དང་སྲོག་དང་ལོངས་སྤྱོད་རྣམས་འཕངས་པ་མེད་པར་ བཏང་ནས་དམ་པའི་ཆོས་འཛིན་པ་ལ་དཀའ་བ་མཛད་པའི་ཕྱིར་དང་། སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ ཕན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཏེ་ཆེད་དུ། སེམས་ཅན་བསྒྲལ་བར་བྱའོ་ཞེས་དང་པོར་དམ་བཅས་པ་ མཐར་འབྱིན་པར་མཛད་ལ་སེམས་ཅན་དེ་དག་ཟད་པ་ཡང་མེད་པས་བཞུགས་པ་དོན་ཡོད་ པའི་ཕྱིར་དང་། སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཕྱོགས་རིས་ལ་སོགས་པའི་དྲི་ མ་མེད་པས་གཙང་བ་དང་ལོག་སྒྲུབ་མི་བཟོད་པ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་གྱིས་དག་པའི་ཐུགས་ རྗེ་རབ་ཏུ་འཇུག་པའི་ཕྱིར་དང་། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་ཐོབ་ནས་རྫུ་འཕྲུལ་སྟོན་པ་ནི་རྒྱུ་དེ་ ཡིས་བསྐལ་པ་མཐའ་ཡས་པར་གནས་པར་ཡང་སྤྱོད་པ་སྟེ་ནུས་པའི་ཕྱིར་དང་། མཁྱེན་པ་ རྣམ་པར་དག་པས་འཁོར་བ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་གཉིས་སུ་འཛིན་པ་ལས་གྲོལ་བའི་ ཕྱིར་དང་། དུས་རྟག་ཏུ་བསམ་ཡས་ཏེ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་བདེ་བ་ཕུན་ ཚོགས་པ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་དང་། འཇིག་རྟེན་ན་ནི་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ལ་སྤྱོད་ཅིང་བཞུགས་ པ་ན་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆོས་ཀྱིས་གོས་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི
【現代漢語翻譯】 那些更遠離其意圖。同樣，在《經莊嚴論》中也說： 『以三身之清凈，應知佛陀之身已攝略。以三身之清凈，此自他之利益，已顯示其所依。』因此，慈氏菩薩的意圖即是三身。 因此，那些恒常安住者，即是恒常之義。 第六（恒常）分三，首先是闡述三身恒常安住的理由：諸佛以十種因緣而恒常，這十種是恒常之因，即為守護正法而行持無量苦行；立誓利益眾生，且眾生無盡；成為對眾生慈愛的他者之奴僕；已證得神足；了知輪迴與涅槃之平等性；具足圓滿的禪定之樂；作為超越世間的法之自在者，不為世間法所染污；摧毀死主的魔軍； 因為沒有有為法的自性；並且是世間的怙主和救護的究竟處。因此，是恒常安住的佛陀。正如經中所說：『自性以及相續不斷，以相續故，彼等是恒常。』 第二，將這些理由分開詳細解釋，分為兩部分：色身和法身恒常的理由。首先是：佛陀的兩種色身是恒常安住的，因為在先前修道的階段，毫不吝惜地佈施身體、生命和受用，為守護聖法而行持苦行；爲了利益一切眾生，特意發誓首先要度化眾生，最終也實現了誓言，並且那些眾生也沒有窮盡，因此安住是有意義的；佛陀本身對一切眾生沒有偏袒等垢染，是清凈的，並且以無法容忍邪見的清凈大悲而行事； 因為獲得了神足，示現神變，憑藉此因，也能在無量劫中安住，即有能力；因為智慧完全清凈，從執著輪迴和涅槃二者中解脫出來；因為總是擁有不可思議的禪定之樂；因為在世間爲了眾生的利益而行事和安住時，不會被世間法所染污，是法的自在者。
【English Translation】 Those are far from the intention. Similarly, in the Ornament of the Sutras, it is said: 'With the purity of the three bodies, it should be known that the Buddha's body is condensed. With the purity of the three bodies, this benefit of self and others is shown with its basis.' Therefore, Maitreya's intention is the three bodies themselves. Therefore, those who always abide are the meaning of permanence. The sixth (permanence) is divided into three. The first is to show the reason why the three bodies always abide: Buddhas are permanent by ten causes, and these ten are the cause of permanence, which is to practice endless hardships in upholding the Dharma; to vow to benefit sentient beings, and sentient beings are inexhaustible; to become a servant of others out of love for sentient beings; to have attained the miraculous feet; to know the equality of samsara and nirvana; to be endowed with the bliss of perfect concentration; as the lord of the Dharma who transcends the world, not being defiled by worldly dharmas; to destroy the armies of the Lord of Death; Because there is no nature of compounded phenomena; and is the ultimate protector and refuge of the world. Therefore, it is the permanent Buddha. As it is said there: 'Nature and continuity are uninterrupted, by continuity, they are permanent.' Second, these reasons are separated and explained in detail, divided into two parts: the reasons for the permanence of the Form Body and the Dharma Body. The first is: The two Form Bodies of the Buddha are permanent, because in the previous stage of the path, they gave up body, life, and possessions without hesitation, and practiced hardships to uphold the holy Dharma; in order to benefit all sentient beings, they specifically vowed to liberate sentient beings first, and eventually fulfilled the vow, and those sentient beings are also inexhaustible, so abiding is meaningful; the Buddha himself has no defilements such as partiality towards all sentient beings, is pure, and acts with pure great compassion that cannot tolerate wrong views; Because having obtained the miraculous feet, showing miracles, by this cause, one can also abide for endless kalpas, that is, have the ability; because the wisdom is completely pure, liberated from clinging to both samsara and nirvana; because one always possesses the bliss of inconceivable concentration; because when acting and abiding in the world for the benefit of sentient beings, one is not defiled by worldly dharmas, is the lord of the Dharma.
་རྒྱལ་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་སྐུ་རྟག་ཏུ་གནས་ཏེ། འཆི་བ་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་ལས་ ཀྱི་དབང་གིས་རྣམ་པར་ཆད་པའི་འཆི་བ་དང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་བསྒྱུར་བའི་འཆི་བ་ གཉིས་ཞི་བའི་གནས་ཐོབ་པ་ལ་འཆི་བདག་གི་བདུད་རྒྱུ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། རང་བཞིན་ 1-271 གྱིས་འདུས་མ་བྱས་པའི་རང་བཞིན་ཅན་གྱི་ཐུབ་པ་ཆོས་སྐུ་ནི་གདོད་མ་ནས་འདུས་བྱས་རབ་ ཏུ་ཞི་བས་འདུས་བྱས་ཀྱི་ངོ་བོ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྟག་པ་ཡིན་པ་ནི་སེམས་ཅན་སྐྱབས་མེད་ པ་རྣམས་ཀྱི་སྐྱབས་དང་མགོན་ལ་སོགས་པར་འཐད་ལ་སངས་རྒྱས་འདི་ཡང་སེམས་ཅན་གྱི་ སྐྱབས་མཐར་ཐུག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གསུམ་པ་གཏན་ཚིགས་སོ་སོར་ཕྱེ་བས་རྟག་ཚུལ་བསྡུ་བ་ནི། དེ་ལྟར་རྟག་པའི་རྒྱུ་བཅུ་ ལས་དང་པོ་ཡི་ནི་རྒྱུ་རྒྱུ་མཐའ་ཡས་པ་ལ་སོགས་པ་བདུན་གྱིས་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་ཡི་རྟག་པ་ ཉིད་བསྟན་ཏེ། འཆི་བདུད་བཅོམ་པ་ལ་སོགས་པ་ཕྱི་མ་གསུམ་གྱིས་སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཡི་རྟག་པ་ཉིད་བསྟན་ཏོ། ། ༈ སྐུ་གསུམ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ཡི་དོན། བདུན་པ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། གནས་ཡོངས་སུ་གྱུར་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་ བ་ཐོབ་པའི་ཚུལ་སངས་རྒྱས་དེ་ནི། ངག་གི་ཡུལ་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དོན་དམ་གྱི་བདེན་ པས་བསྡུས་པའི་ཕྱིར་དང་། རྟོག་པས་བརྟག་པར་བྱ་བའི་གནས་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དཔེ་ དང་གཏན་ཚིགས་ལ་སོགས་པས་བསྐྱེད་པ་རྗེས་དཔག་ཚད་མའི་ཡུལ་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར་ དང་། དེའི་བླ་ན་ཆོས་གཞན་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྲིད་པ་དང་ཞི་བའི་མཐས་མ་བསྡུས་པའི་ ཕྱིར། རྒྱལ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པ་དེ། ས་ལ་གནས་པའི་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ ཀྱང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ནི། སངས་རྒྱས་འདི་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་བསམ་གྱིས་ ཁྱབ་པ་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་ངག་གིས་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བརྗོད་དུ་མེད་པ་ཡང་ དོན་དམ་བདེན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་དམ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་ུམཚན་ནི་རྟོག་པས་བརྟག་བྱ་ མིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བརྟག་བྱ་མིན་པ་ཡང་དཔེ་དང་རྟགས་ལས་རྗེས་སུ་དཔག་པར་བྱ་བ་མིན་ པའི་ཕྱིར་རོ། དཔག་བྱ་མིན་ཏེ་བླ་ན་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། བླ་ན་མེད་པ་ཡིན་ཏེ་སྲིད་ཞིས་མ་ 1-272 བསྡུས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྲིད་ཞིས་མ་བསྡུས་པ་ཡིན་ཏེ་སྲིད་ཞིའི་མཐའ་གཉིས་ལ་གནས་པ་ མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གནས་པ་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་ཞི་བ་ལ་ཡོན་ཏན་ཅན་དང་སྲིད་པ་ལ་ སྐྱོན་ཅན་དུ་རྟོག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་རྒྱུ་མཚན་དང་པོ་ལྔ་པོ་དག་གིས་ནི་ཕྲ་ཞིང་ཟབ་ ལ་རྟོགས་དཀའ་བ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཆོས་སྐུ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་བསྟན་ཏེ། དྲུག་པ་སྲིད་ ཞིས་མ་བསྡུས་ཕྱིར་ཞེས་པས་ནི། སངས་རྒྱས་དེ
【現代漢語翻譯】 因為他是國王。 第二，佛的法身恒常存在，由於其不死的法性，已經獲得了寂滅的境界，兩種死亡——由業力導致的斷滅之死和不可思議的轉變之死——都已平息，因此死主的魔力無法侵入；並且，法身是自性本具、非造作的，從根本上就已遠離造作，完全寂滅，因此不具有造作的本質；恒常不變是因為它可以作為無依眾生的救護者和怙主等，而這位佛陀也是眾生最終的救護者。 第三，通過分別各個理由來總結恒常的方式：如是，從恒常的十個理由中，最初的七個理由，如原因、原因的無限性等，顯示了色身的恒常性；而後面的三個理由，如戰勝死主等，則顯示了導師佛陀的法身的恒常性。 關於三身不可思議的意義： 第七部分分為三個部分，首先是簡要說明：通過完全轉變而獲得徹底解脫的佛陀，由於其非語言所能及，由於其包含在勝義諦中，由於其不是思維所能考察的對象，由於其超越了通過比喻和理由等產生的后得智的範疇，由於沒有比它更高的法，由於不被輪迴和寂滅所包含，因此，成為勝者智慧的對境，即使是安住于地的聖者們也無法思議。 第二是詳細解釋：這位佛陀即使是聖者們也無法思議的原因在於，他是不可言說的，而不可言說是因為他是勝義諦。之所以是勝義諦，是因為他不是思維所能考察的對象；之所以不是思維所能考察的對象，是因為他不能通過比喻和徵象來推斷。不能推斷是因為他是至高無上的；之所以至高無上，是因為他不被輪迴和寂滅所包含；之所以不被輪迴和寂滅所包含，是因為他不執著于輪迴和寂滅的兩個極端；之所以不執著，是因為他不認為寂滅具有功德，輪迴具有過患。其中，前五個理由表明了法身微妙、深奧且難以理解，因此顯示了法身不可思議；第六個理由『不被輪迴和寂滅所包含』，表明了佛陀是...
【English Translation】 Because he is the king. Second, the Dharmakaya (法身，Dharmakāya，Dharmakāya，法之身) of the Buddha is eternally abiding. Due to its undying nature, it has attained the state of peace where two kinds of death—the death of severance caused by karma and the death of inconceivable transformation—are pacified. Therefore, the power of Mara (魔，Māra，Māra，魔) of death cannot penetrate. Moreover, the Dharmakaya, being self-existent and unconditioned, is fundamentally free from conditioning and completely pacified, thus lacking the nature of being conditioned. It is eternal because it can serve as the refuge and protector for helpless sentient beings, and this Buddha is also the ultimate refuge for sentient beings. Third, summarizing the ways of permanence by separating each reason: Thus, from the ten reasons for permanence, the first seven reasons, such as cause and the infinity of cause, demonstrate the permanence of the Rupakaya (色身，Rūpakāya，Rūpakāya，色之身); while the latter three reasons, such as conquering the Lord of Death, demonstrate the permanence of the Dharmakaya of the Teacher Buddha. About the meaning of the Three Kayas (三身，Trikāya，Trikāya，三身) being inconceivable: The seventh part is divided into three sections, first a brief explanation: That Buddha who has attained complete liberation through perfect transformation, because he is beyond the realm of speech, because he is contained within the ultimate truth, because he is not an object to be examined by thought, because he transcends the scope of inferential cognition generated through examples and reasons, because there is no Dharma higher than him, because he is not encompassed by samsara and nirvana, therefore, having become the object of the wisdom of the Victorious One, even the noble ones abiding on the Bhumis (地，Bhūmi，Bhūmi，地) cannot conceive of him. Second, a detailed explanation: The reason why this Buddha is inconceivable even to the noble ones is that he is inexpressible, and he is inexpressible because he is the ultimate truth. The reason he is the ultimate truth is that he is not an object to be examined by thought; the reason he is not an object to be examined by thought is that he cannot be inferred from examples and signs. He cannot be inferred because he is supreme; the reason he is supreme is that he is not encompassed by samsara and nirvana; the reason he is not encompassed by samsara and nirvana is that he does not adhere to the two extremes of samsara and nirvana; the reason he does not adhere is that he does not conceive of nirvana as having virtues and samsara as having faults. Among these, the first five reasons demonstrate that the Dharmakaya is subtle, profound, and difficult to understand, thus showing that the Dharmakaya is inconceivable; the sixth reason, 'not encompassed by samsara and nirvana,' indicates that the Buddha is...
་སྲིད་ཞིའི་རྣམ་པར་བསྟན་ཡང་སྲིད་ཞི་དེའི་ དངོས་པོ་མིན་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་བསྟན་པའོ། ། གསུམ་པ་མཇུག་བསྡུ་ནི། བླ་ན་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་ པའི་ཡོན་ཏན་གྱིས་ཡོན་ཏན་གྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་བྱོན་པའི་རྒྱལ་བ་རྣམས་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ པོ། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དེས་ན་རང་བྱུང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་གཞག་དོན་བརྒྱད་ ཀྱི་ཐ་མ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་ཚུལ་འདི་ནི། དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ དབང་བཅུ་ཐོབ་པ་ས་བཅུ་པ་ལ་གནས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རིག་པ་མིན་ནོ། །འདིར་རྐང་པ་དང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་སངས་རྒྱས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དང་། ཕྱི་མ་གཉིས་ ཀྱིས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དེ་ཡང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་བསྟན་ཏོ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་ བླ་མའི་བསྟན་བཅོས་དཀོན་མཆོག་གི་རིགས་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་ལས། དྲི་མེད་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ སྐབས་ཏེ་གཉིས་པའི་བཤད་པའོ།། །། ༈ བྱང་ཆུབ་དེ་ཡི་ཡོན་ཏན། གསུམ་པ་ལ་གཉིས། གཞུང་དོན་གྱི་གཙོ་བོའི་ཡོན་ཏན། སྤྱི་དོན་གྱི་ཡོན་ཏན་གཞན་ དག་བཤད་པའོ། ། ༈ གཞུང་དོན་གྱི་གཙོ་བོའི་ཡོན་ཏན། དང་པོ་ལ་གསུམ། སྐུ་གཉིས་ཡོན་ཏན་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་ལྡན་པར། ཡོན་ཏན་དྲུག་ཅུ་རྩ་ བཞི་ཕྱེ་སྟེ་དཔེ་ཡིས། ཡོན་ཏན་དཔེ་དང་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་རྒྱས་པར་བསྟན་པའོ། ། 1-273 ༈ སྐུ་གཉིས་ཡོན་ཏན་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་ལྡན་པར་རྒྱས་པར་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་བྱང་ཆུབ་དེ་ཡང་ནོར་བུའི་འོད་དང་མདོག་དང་དབྱིབས་ དབྱེར་མེད་པ་བཞིན་དུ་རང་ཉིད་དང་རང་བཞིན་དབྱེར་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་ཏེ། དེ་ ཡང་རང་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་གཞན་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་བདག་ཉིད་རིམ་ པ་ལྟར་དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་དང་ནི་དེ་ལ་བརྟེན་པའི་ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཉིད་དེ། དེ་ དག་རིམ་པ་ལྟར་བྲལ་བའི་འབྲས་བུ་དང་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་འབྲས་བུ་ཡི་ཡོན་ཏན་སུམ་ཅུ་ རྩ་གཉིས་རེ་དང་ལྡན་པས་ཕྱིར་དབྱེ་བ་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་པོ་འདི་དག་དང་ལྡན་ནོ། །དེ་སླར་ བཤད་པ། བདག་ཉིད་ཀྱི་ནི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་འབྱོར་པའི་གནས་ནི་དམ་པའི་དོན་གྱི་ ཞེས་པ་དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་ཡིན་ཏེ། དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱི་བརྡ་དང་ཐ་སྙད་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་ སྐུ་གཉིས་ནི་ཕ་རོལ་ཏེ་གཞན་གྱི་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་གནས་ཡིན་ནོ། །དེ་གཉིས་ཀྱི་ དང་པོ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་དོན་དམ་པའི་སྟོབས་བཅུ་དང་ལ་སོགས་པས་མི་འཇིགས་པ་བཞི་དང་ མ་འདྲེས་པའི་ཆོས་བཅྭ་བརྒྱད་དེ་གདོད་ནས་གནས་པ་ལ་དྲི་མ་བྲལ་བ་ཙམ་གྱིས་ཐོབ་པའི་ དོན་དུ་བྱས་པ་བྲལ་བའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་དང་ལྡན་ལ། གཉིས་པ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ནི་སྐྱེས་ བུ་ཆེན་པོར་མཚོན་པའི་མ
【現代漢語翻譯】 雖然示現輪迴和寂滅之相，但爲了表明並非輪迴和寂滅的本體，所以示現了不可思議的二身。 第三，總結：具有無上智慧和廣大慈悲等功德，超越一切功德的諸佛是不可思議的。因為不可思議，所以自生佛的八種分類的最後一種——不可思議之相，即使是偉大的仙人、獲得十力的菩薩、安住於十地者，也無法如實了知。 這裡，前兩句表明佛是不可思議的，后兩句表明不可思議也是不可思議的。《大乘經莊嚴論》中，關於寶性論中，無垢菩提之品，即第二品的解釋完畢。 菩提的功德有三方面，分為兩部分：主要論述正文的功德，以及宣說其他的共同功德。 主要論述正文的功德有三方面：二身圓滿六十四種功德，將六十四種功德分開並用比喻說明，以及詳細闡述功德與比喻相似的原因。 詳細闡述二身圓滿六十四種功德：首先，如是宣說的菩提，如同珍寶的光芒、顏色和形狀不可分割一樣，具有自性和自性不可分割的功德。也就是，具有自利圓滿和他利圓滿的體性，依次是勝義法身和依於法身的世俗色身。這些依次具有離系果和異熟果的三十二種功德，因此具有這六十四種差別。再次闡述，『自身的圓滿是成就之處，是殊勝的意義』，這是指勝義法身。偉大的仙人們的表示和名稱的二身，是『彼岸』，即他利圓滿的處所。二者中的第一個，法身，具有勝義的十力等，以及四無畏和十八不共法，從最初就存在，僅僅通過去除垢染而獲得的意義，具有離系的功德。第二個，色身，以大丈夫相為代表。
【English Translation】 Although manifesting the aspects of samsara and nirvana, it is shown that it is not the essence of samsara and nirvana, therefore, the inconceivable two bodies are shown. Third, the conclusion: The Buddhas who have gone beyond the qualities of qualities with unsurpassed wisdom and great compassion, etc., are inconceivable. Because it is inconceivable, even the great sages, Bodhisattvas who have attained the ten powers, and those who abide in the tenth bhumi cannot know the last of the eight categories of self-born Buddhas—the inconceivable aspect—as it is. Here, the first two lines show that the Buddha is inconceivable, and the latter two lines show that the inconceivable is also inconceivable. In the 'Treatise on the Sublime Continuum of the Great Vehicle,' from the chapter on the 'Differentiation of the Jewel Family,' the explanation of the second chapter, the 'Chapter on Immaculate Enlightenment,' is completed. The qualities of enlightenment have three aspects, divided into two parts: mainly discussing the qualities of the main text, and explaining other common qualities. The main qualities of the text have three aspects: the two bodies are complete with sixty-four qualities, the sixty-four qualities are separated and illustrated with metaphors, and the reasons why the qualities are similar to the metaphors are explained in detail. Detailed explanation of the two bodies being complete with sixty-four qualities: First, the enlightenment that is thus proclaimed, like the light, color, and shape of a jewel that are inseparable, has qualities that are inseparable from itself and its nature. That is, it has the nature of self-benefit perfection and other-benefit perfection, which are respectively the ultimate Dharmakaya and the conventional Rupakaya that depends on it. These respectively have thirty-two qualities of the detached result and the ripened result, so they have these sixty-four distinctions. To explain again, 'one's own perfection is the place of attainment, it is the supreme meaning,' this refers to the ultimate Dharmakaya. The two bodies of expression and name of the great sages are 'the other shore,' that is, the place of other-benefit perfection. The first of the two, the Dharmakaya, has the ten powers of ultimate truth, etc., as well as the four fearlessnesses and the eighteen unshared dharmas, which have existed from the beginning, and the meaning obtained merely by removing defilements, possessing the qualities of detachment. The second, the Rupakaya, is represented by the marks of a great man.
ཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས། སྔོན་ནས་མ་གྲུབ་ཀྱང་དགེ་བའི་འབྲས་བུ་ རྣམ་པར་སྨིན་པ་ལས་སྐྱེས་པའི་ཡོན་ཏན་དག་དང་ལྡན་ནོ། ། ༈ ཡོན་ཏན་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་ཕྱེ་སྟེ་དཔེ་ཡིས་རྒྱས་པར་བསྟན་པ། མདོར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། སྡོམ་ནི། སྟོབས་བཅུ་པོ་ཉིད་ནི་མ་རིག་ པ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲིབ་པ་འཇོམས་པ་ལ་རྫས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་ཕ་ལམ་བཞིན་དང་། མི་འཇིགས་པ་ བཞི་ཉིད་ནི་འཁོར་གྱི་ནང་དུ་བག་ཚ་བ་མེད་པའི་སྒྲ་སྒྲོགས་པ་སེང་གེ་བཞིན་དང་། དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་མ་འདྲེས་པའི་ཆོས་བཅྭ་བརྒྱད་ནི་གཞན་དང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པས་ནམ་ མཁའ་བཞིན་དེ། ཐུབ་པའི་གཟུགས་སྐུ་བསྟན་པ་རྣམ་པ་གཉིས་ནི་ཆུ་དང་ནམ་མཁར་ཤར་ བའི་ཟླ་བ་བཞིན་ནོ། ། 1-274 ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས། དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་ལ་བྲལ་བའི། ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་སྐུ་ ལ་སྨིན་པའི་ཡོན་ཏན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་བཤད་པའོ། ། ༈ དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་ལ་བྲལ་བའི་ཡོན་ཏན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་བཤད་པ། དང་པོ་ལ་གསུམ། སྟོབས་བཅུ་རྡོ་རྗེའི། མི་འཇིགས་སེང་གེའི། མ་འདྲེས་ནམ་མཁའི་ དཔེ་ཡིས་བཤད་པའོ། ། ༈ སྟོབས་བཅུ་རྡོ་རྗེའི་དཔེ་ཡིས་བཤད་པ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སྟོབས་བཅུ་ཕྱེ་སྟེ་བཤད་པ་ནི། སྟོབས་ བཅུ་གང་ཞེ་ན། དགེ་བ་ལས་བདེ་བ་འབྱུང་བ་ལྟ་བུ་གནས་དང་མི་དགེ་བ་ལས་བདེ་བ་འབྱུང་ བ་ལྟ་བུ་གནས་མིན་པ་སྟེ་སྲིད་པ་དང་མི་སྲིད་པ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་། དུས་གསུམ་གྱི་ ལས་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་ནི། སེམས་ཅན་ གྱི་དབང་པོ་རྣོ་བ་དང་བརྟུལ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་ཆེ་བ་དང་ཆུང་བ་ལ་སོགས་ པ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་ཐེག་པ་གསུམ་ལ་སོགས་པའི་ཁམས་ཏེ་རིགས་ དུ་མ་དང་རིགས་སྣ་ཚོགས་རྣམས་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་ནི། གང་ཟག་གཞན་དང་གཞན་ དག་གི་འདོད་ཆགས་ལ་གནས་ལ་ཞེ་སྡང་ལ་མོས་པ་ལ་སོགས་པ་མོས་པ་དུ་མ་དང་མོས་པ་ སྣ་ཚོགས་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་། འདུས་བྱས་དང་འདུས་མ་བྱས་དང་བྱང་ཆུབ་གསུམ་པོ་ དང་སེམས་ཅན་གྱི་འཇུག་པའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ་དང་ལྡོག་པའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་ ལམ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་། སེམས་ཅན་གཞན་དག་གི་བསམ་གཏན་དང་སོགས་པས་རྣམ་ པར་ཐར་པ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དང་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་དང་དྲི་མ་ མེད་པ་སྟེ་རྣམ་པར་བྱང་བ་གསུམ་གྱི་རྒྱུ་རྐྱེན་དང་བཅས་པ་དང་ལྡང་བ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ དང་། རང་དང་གཞན་གྱི་སྔོན་གྱི་སྐྱེ་བའི་གནས་ནི་རྣམ་པ་དུ་མ་རྗེས་སུ་དྲན་པ་མཁྱེན་པའི་ སྟོབས་དང་། ལྷའི་མིག་གིས་སེམས་ཅན་གྱི་འཆི་འཕོ་བ་དང་སྐྱེ་བ་དང་བཟང་ངན་དང་ཁ་ དོག་སྡུག་མི་སྡུག་ལ་སོགས་པ་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ད
【現代漢語翻譯】 三十二相：即使先前沒有成就，也具備從善業的圓滿成熟中所生的功德。 六十四功德，分開並通過比喻詳細闡述。簡要說明。 在第二部分中，分為三部分，首先是簡要說明：總而言之，十力就像金剛石一樣，能摧毀無明等障礙；四無畏就像獅子一樣，能在眾會中無所畏懼地發出聲音；如來不共之十八法就像天空一樣，與他者不共；佛陀的色身顯現的兩種方式就像水中和天空中顯現的月亮一樣。 詳細解釋。 第二部分是詳細解釋，分為兩部分：闡述與勝義法身份離的，圓滿報身的三十二相。 闡述與勝義法身份離的三十二相。 第一部分分為三部分：通過金剛的比喻闡述十力，通過獅子的比喻闡述四無畏，通過天空的比喻闡述十八不共法。 通過金剛的比喻闡述十力。 第一部分分為兩部分，首先是分開闡述十力：十力是什麼呢？就像從善業中產生安樂一樣，知道什麼是處，就像從不善業中產生安樂一樣，知道什麼不是處，即知道可能和不可能的力量；以及知道過去、現在、未來三世所造作的業的異熟果報的力量；以及知道眾生的根器是銳利還是遲鈍等等，以及精進是大還是小的力量；以及知道眾生的三乘等等的界，即多種姓和各種姓的力量；以及知道其他眾生的貪慾、嗔恨、喜愛等等，即多種意樂和各種意樂的力量；以及知道有為法和無為法以及菩提這三者，以及眾生進入的因和退出的因，即普遍存在的道路的力量；以及知道其他眾生的禪定，以及通過等等包括解脫、三摩地、等持以及煩惱和無垢，即清凈的三者的因緣和生起的力量；以及知道自己和他人的前世的多種宿命，即憶念宿命的力量；以及通過天眼知道眾生的死亡和轉生，以及好壞和顏色美醜等等的力量。
【English Translation】 Thirty-two characteristics: Even if not accomplished previously, they are endowed with the qualities born from the complete maturation of virtuous deeds. Sixty-four qualities, divided and explained in detail through metaphors. Brief explanation. In the second part, divided into three parts, first is the brief explanation: In summary, the ten powers are like a diamond, destroying the obscurations of ignorance, etc.; the four fearlessnesses are like a lion, fearlessly roaring in the assembly; the eighteen unshared qualities of the Tathagata are like the sky, unshared with others; the two aspects of the Buddha's form body manifestation are like the moon appearing in water and sky. Detailed explanation. The second part is the detailed explanation, divided into two parts: Explaining the thirty-two characteristics of the complete enjoyment body, which is separate from the ultimate Dharma body. Explaining the thirty-two characteristics that are separate from the ultimate Dharma body. The first part is divided into three parts: Explaining the ten powers through the metaphor of a diamond, explaining the four fearlessnesses through the metaphor of a lion, and explaining the eighteen unshared qualities through the metaphor of the sky. Explaining the ten powers through the metaphor of a diamond. The first part is divided into two parts, first is the separate explanation of the ten powers: What are the ten powers? Just as happiness arises from virtuous deeds, knowing what is the 'place' (sthāna), just as happiness arises from non-virtuous deeds, knowing what is not the 'place' (asthāna), i.e., knowing the power of what is possible and impossible; and the power of knowing the ripening of the deeds done in the three times; and the power of knowing whether the faculties of beings are sharp or dull, etc., and whether the diligence is great or small; and the power of knowing the realms of beings, such as the three vehicles, i.e., the many lineages and various lineages; and the power of knowing the various inclinations and diverse inclinations of other beings, such as attachment, hatred, liking, etc.; and the power of knowing the paths that universally lead to the three—conditioned, unconditioned, and enlightenment—and the cause of beings' entering and the cause of their leaving; and the power of knowing the causes and conditions of other beings' meditation, and through etc. including liberation, samādhi, absorption, and defilement and stainlessness, i.e., the three purifications, and their arising; and the power of remembering the various past lives of oneself and others, i.e., the power of remembering past lives; and the power of knowing the death and rebirth of beings through the divine eye, and the good and bad, and the beautiful and ugly colors, etc.
ང་རང་གི་ཟག་པ་ཞི་བ་སྟེ་ཟག་པ་ཟད་པ་ དག་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་དང་ནི་རྣམ་པ་བཅུའོ། །དེ་དག་གི་རྒྱུ་ནི་རིམ་པ་ལྟར། སྔོན་བྱང་ཆུབ་ 1-275 སེམས་དཔའི་སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་ན། ཐེག་དམན་མི་འདོད་ཅིང་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་མི་བྱེད་པས་ཡིད་ དམ་ལ་བརྟན་པ་དང་། ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་ལ་ཡིད་ཆེས་པ་དང་། སེམས་ཅན་གྱི་དབང་པོ་དང་ མཐུན་པར་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། ཁམས་དང་མཐུན་པར་ཞུགས་ཤིང་གནས་པ་དང་། མོས་པ་ཐ་ དད་དང་མཐུན་པར་ཞུགས་ནས་ཇི་ལྟར་མོས་པ་ལ་མི་སྨོད་པ་དང་། ཐེག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡེ་ ཤེས་གཏོང་ཞིང་གོམས་པར་བྱས་པ་དང་། བསམ་གཏན་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལྷུར་ལེན་པ་དང་། སྔོན་གྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་རྩ་ཆུད་མ་གསན་པ་དང་། སེམས་ཅན་གང་ཡང་སྤ་གོང་བར་མི་ བྱེད་ལ་མ་བསླབས་པ་ལ་དབང་མི་ཟ་ཞིང་སེམས་ཅན་ལ་སྣང་བར་གྱུར་པའི་ཆོས་བསྟན་པ་ དང་། ཟག་པ་ཟད་པའི་དོན་དུ་ཆོས་བསྟན་པ་རྣམས་ཀྱིས་གྲུབ་པའོ། ། གཉིས་པ་དཔེ་དང་འདྲ་ཚུལ་བསྟན་པ་ནི། གནས་དང་གནས་མིན་དང་། ལས་ཀྱི་རྣམ་ སྨིན་དང་། ཁམས་དང་། འགྲོ་བའི་མོས་པ་དང་། ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བའི་ལམ་སྣ་ཚོགས་དང་། བསམ་གཏན་ནས་ཉོན་མོངས་རྣམ་བྱང་གི་བར་དང་། དབང་པོའི་ཚོགས་དང་། སྔོན་གྱི་ གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པ་དང་། ལྷའི་མིག་གིས་འཆི་འཕོ་སོགས་དང་། ཟག་པ་ཟད་པའི་ཚུལ་ མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ཏེ་བཅུ་ལས་དང་པོ་དྲུག་དང་དེ་ནས་གསུམ་དང་ཐ་མ་གཅིག་རྣམས་ཀྱིས་ རིམ་པ་ལྟར་མི་ཤེས་པ་སྒྲིབ་པ་སྟེ་ཤེས་སྒྲིབ་དང་སྙོམས་འཇུག་གི་སྒྲིབ་པ་དང་ཉོན་མོངས་ པའི་སྒྲིབ་པ་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་གསུམ་རིམ་པ་ལྟར་གོ་ཆ་སྲ་བ་དང་རྩིག་པ་བརྟན་པོ་ དང་ཤིང་ནགས་ཐིབས་པོ་དང་འདྲ་བ་རྣམས། རིམ་པ་ལྟར་འབིགས་པ་དང་འཇིག་པ་དང་ གཅོད་པའི་ཕྱིར་སྟོབས་བཅུ་པོ་གང་ཡིན་པ་ནི་ལྷ་མིན་གྱི་གོ་ཆ་དང་རྩིག་པའི་ར་བ་དང་ཤིང་ ནགས་ཐིབས་པོ་འབིགས་པ་དང་འཇིག་པ་དང་གཅོད་པ་ལྷའི་དབང་པོའི་རྡོ་རྗེ་བཞིན་ནོ། ། ༈ མི་འཇིགས་སེང་གེའི་དཔེ་ཡིས་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མི་འཇིགས་བཞི་བསྟན་པ་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་ རང་གིས་ཆོས་ཀུན་རྫོགས་པ་སྟེ་མ་ལུས་པར་བྱང་ཆུབ་ཅེས་པ་ཐུགས་སུ་ཆུད་པ་དང་། ཐར་ 1-276 པའི་གེགས་འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་པ་ནི་ཐར་པ་ལ་འགོག་ཅིང་བར་དུ་གཅོད་པར་བྱེད་པ་ དང་། འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ལ་སོགས་པ་ཐར་པའི་ལམ་དུ་སྟོན་པ་དང་། རང་གི་ ཟག་པ་ཐམས་ཅད་ཟད་པའི་འགོག་པ་ཐོབ་པོ་ཞེས་སྟོན་པ་བཞི་ལ། དགེ་སྦྱོང་ལ་སོགས་ པས་ཆོས་དང་མཐུན་པར་རྒོལ་བས་མི་འཇིགས་པ་ནི་རྣམ་པ་བཞིའོ། །དེ་དག་གི་རྒྱུ་ཡང་རིམ་ པ་ལྟར་སྔོན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་ན། ཆོས་ལ་དཔེ་མཁྱུད་མེད་ཅིང་ཀུན་ལ་ སེམས་སྙོམས་ལ་བདོག་པ་ཀུན་གཏོང་ཞིང་ཆོས་ཀུན་མཉམ་ཉིད་དུ་མཐོང་ལ་ཐ
【現代漢語翻譯】 我自己的煩惱止息，即煩惱滅盡， 完全知曉的力量和十種相。這些的因是次第地，先前菩薩 行持菩薩行時，不欲求小乘，不做不應做之事，因此于意 念堅定，相信業果，隨順眾生的根器 而說法，隨順界而進入和安住，隨順不同的意樂 而進入，不誹謗任何意樂，對一切乘都施予智慧並使之熟練， 重視禪定和三摩地，不浪費先前因所生的善根， 不輕視任何眾生，不于未調伏者行使權力，向眾生開示顯現之法， 以及爲了煩惱滅盡的意義而說法，這些成就了（十力）。 第二，顯示比喻和相似之處：處與非處，業的 果報，界，眾生的意樂，普遍行走的各種道路， 從禪定到煩惱清凈之間，根的集合，先前的 住處隨念，以天眼觀察死亡和轉生等等，以及煩惱滅盡之理 知曉的力量這十種，最初六種，然後三種，最後一種， 次第地，不瞭解是障礙，即知障和等持的障礙以及煩惱 的障礙，連同習氣，這三種次第地如同堅固的盔甲、穩固的墻壁 和茂密的森林。次第地，爲了穿透、摧毀和 砍伐，這十力無論哪一種，都像是穿透阿修羅的盔甲、摧毀墻壁的圍墻和砍伐茂密森林的帝釋天的金剛杵。 接下來以獅子的比喻來解說不畏懼。 第二部分分為兩點，首先是不畏懼的四種：如來 自己通達一切法，即完全證悟一切， 阻礙解脫的貪慾等是解脫的障礙和阻隔， 開示八支聖道等解脫之道，以及自己 宣說已獲得一切煩惱滅盡的止息，這四種， 對於沙門等以符合佛法的方式反駁，是四種無畏。這些的因也是次第 地，先前菩薩行持菩薩行時，對佛法沒有隱瞞，對一切眾生 心懷平等，佈施一切所有，視一切法平等，並且
【English Translation】 My own cessation of defilements, that is, the exhaustion of defilements, The power of complete knowledge and the ten aspects. The causes of these are, in order, when a Bodhisattva Practices the conduct of a Bodhisattva, not desiring the Lesser Vehicle, not doing what should not be done, therefore, in mind Steadfast in thought, believing in karmic results, according with the faculties of sentient beings And teaching the Dharma, entering and abiding in accordance with the realms, entering in accordance with different inclinations, Not slandering any inclination, bestowing wisdom on all vehicles and making them familiar, Valuing meditation and samadhi, not wasting the roots of virtue arising from previous causes, Not looking down on any sentient being, not exercising power over the untamed, teaching the Dharma that appears to sentient beings, And teaching the Dharma for the sake of the exhaustion of defilements, these accomplish (the Ten Powers). Second, showing the metaphor and similarity: place and non-place, the Results of karma, realms, the inclinations of sentient beings, the various paths of universal travel, From meditation to the purification of afflictions, the collection of faculties, the previous Recollection of dwelling places, observing death and rebirth with the divine eye, and so on, and the manner of the exhaustion of defilements, The power of knowing these ten, the first six, then three, and the last one, In order, not understanding is an obstacle, that is, the obstacle of knowledge and the obstacle of meditative absorption, and the afflictions Obstacles, together with habitual tendencies, these three are, in order, like strong armor, a solid wall, And a dense forest. In order, to pierce, destroy, and To cut down, whichever of the Ten Powers it is, it is like Vajra of Indra that pierces the armor of the Asuras, destroys the walls of the enclosure, and cuts down the dense forest. Next, explain fearlessness with the metaphor of a lion. The second part is divided into two points, the first is the four fearlessnesses: the Tathagata Himself understands all dharmas, that is, completely awakens to everything, Greed, etc., which hinder liberation, are obstacles and hindrances to liberation, Teaching the Eightfold Noble Path, etc., as the path to liberation, and oneself Declaring that one has attained the cessation of all defilements, these four, For ascetics, etc., to refute in a way that accords with the Dharma, are the four fearlessnesses. The causes of these are also in order, When a Bodhisattva previously practices the conduct of a Bodhisattva, there is no concealment of the Dharma, towards all sentient beings Cherishing equality, giving away all possessions, seeing all dharmas as equal, and
་དད་པའམ་ འདུ་བྱེད་མེད་པ་དང་། བར་དུ་གཅོད་པའི་ཆོས་ལ་དེར་ཤེས་ནས་སྤོང་ཞིང་གཞན་དག་ཀྱང་ སྤོང་པར་བསྐུལ་བ་དང་། དཀར་པོའི་ཆོས་ལ་མོས་ཤིང་རྣམ་བྱང་གི་ལམ་དུ་ཞུགས་ནས་རྣམ་ པར་དག་པའི་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། བདག་གིས་ཤེས་ཀྱི་གཞན་གྱིས་མིན་ནོ་ཞེས་པའི་མངོན་ པའི་ང་རྒྱལ་སྤངས་པ་ལས་གྲུབ་པའོ། །མི་འཇིགས་པ་དེ་དག་གི་གཏན་ཚིགས་ནི་བདག་ དང་གཞན་གྱི་ཤེས་བྱའི་དངོས་པོ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པའི་རྣམ་པ་ཀུན་རང་གིས་ཤེས་པ་ དང་གཞན་གྱིས་ཀྱང་ཤེས་པར་མཛད་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ཀུན་བྱང་ཆུབ་པ་ལ་མི་འཇིགས་པ་དང་། སྤང་བྱའི་དངོས་པོ་ཀུན་འབྱུང་རང་གི་སྤོང་བ་དང་གཞན་གྱི་ཡང་སྤོང་བར་མཛད་པའི་ཕྱིར་ ཆགས་སོགས་ཐར་པའི་གེགས་སུ་སྟོན་པ་ལ་མི་འཇིགས་པ་དང་། བསྟེན་བྱ་ལམ་རང་གིས་ བསྟེན་པ་དང་གཞན་ལ་ཡང་བསྟེན་བྱར་སྟོན་པའི་ཕྱིར་འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཐར་ བའི་ལམ་དུ་སྟོན་པ་ལ་མི་འཇིགས་པ་དང་། ཐོབ་བྱ་བླ་ན་མེད་པ་ཤིན་ཏུ་དྲི་མ་མེད་པ་འགོག་ པའི་བདེན་པ་རང་གིས་ཐོབ་པ་དང་གཞན་གྱིས་ཐོབ་པར་མཛད་པའི་ཕྱིར་ཟག་པ་ཐམས་ ཅད་ཟད་པར་དམ་བཅས་པ་ལ་མི་འཇིགས་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་རང་གཞན་གྱི་དོན་དུ་བདེན་པ་ བཞི་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་གསུང་བའི་ཕྱིར་དྲང་སྲོང་སངས་རྒྱས་ནི་འཁོར་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ གང་དུའང་ཆོས་སྟོན་པ་ལ་གཞན་གྱིས་འཇིགས་ནས་ཐོགས་པ་མེད་དོ། ། 1-277 གཉིས་པ་དེ་དཔེ་དང་སྦྱར་བ་ནི། རི་དྭགས་ཀྱི་དབང་པོ་སེང་གེ་ཇི་ལྟར་ནགས་ཀྱི་མཐར་ རྟག་ཏུ་འཇིགས་པ་མེད་ཅིང་རི་དྭགས་རྣམས་ལ་སྐྲག་པ་མེད་པར་རྒྱུ་ཞིང་གནས་པ་ལྟར། དེ་ བཞིན་དུ་དོན་ཡང་འཁོར་གྱི་ཚོགས་ཀྱི་ནང་ན་ཐུབ་པའི་དབང་པོ་མི་ཡི་སེང་གེ་ཡང་འཇིགས་ པ་མེད་པར་ལེགས་པར་གནས་པ་དང་གཞན་ལ་ལྟོས་པ་མེད་པ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟན་ པ་དང་སྤང་བྱ་མ་ལུས་པ་སྤོང་བའི་རྩལ་དང་ལྡན་པར་གནས་སོ། ། ༈ མ་འདྲེས་ནམ་མཁའི་དཔེ་ཡིས་བཤད་པ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མ་འདྲེས་པ་བཅྭ་བརྒྱད་བཤད་པ་ལ་གཉིས་ལས་དང་པོ་ མ་འདྲེས་བཅྭ་བརྒྱད་སོ་སོར་བཤད་པ་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ལ་བྱིས་ པའམ་མཁས་པས་ཀྱང་རུང་སྟེ་ཆོས་དང་མཐུན་པར་རྩོད་པར་འགྱུར་བའི་འཁྲུལ་པ་མེད་པ་ དང་། ཡི་གེ་འབྲུ་གཅིག་ཀྱང་མི་བརྗོད་པས་གསུང་ལ་ཅ་ཅོ་མི་མངའ་སྟེ་འོན་ཀྱང་སྒྲ་དང་ངེས་ ཚིག་བསྟན་པ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་ལེགས་པར་བཤད་པས་འཁོར་ཚིམ་པར་བྱེད་པ་དང་། སྟོན་པ་ལ་བསམ་གཏན་ལ་སོགས་པ་དང་ཆོས་སྟོན་པ་དང་སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་བཞི་ དང་དུས་གསུམ་ལ་ཆགས་པ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་མཐོང་བའི་དྲན་པ་ཉམས་ཤིང་བསྙེལ་བ་མི་ མངའ་བ་དང་། སེམས་བསྐྱེད་པ་གཅིག་ཙམ་ཡང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་མཉམ་པར་མ་བཞག་ པའི་ཐུགས་མི་མངའ་བ་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་མཉམ་པར་གནས་པས་
【現代漢語翻譯】 沒有信仰或行為，並且對於阻礙的法，認識到后就捨棄，並且勸導其他人也捨棄；對於白凈的法生起信心，進入解脫的道路，從而宣說清凈的法；以及斷除了『我知道，別人不知道』的傲慢而成就的。這些無畏的理由是，自己和他人所知的對境，即苦諦的各種相，自己完全知曉，並且也使他人知曉，因此對於一切法覺悟而無畏；所有應斷除的對境，即集諦，自己斷除，並且也使他人斷除，因此對於貪慾等解脫的障礙的宣說而無畏；應修習的道，自己修習，並且也向他人宣說應修習，因此對於宣說八正道為解脫道而無畏；應獲得的無上、極其清凈的滅諦，自己獲得，並且也使他人獲得，因此對於一切煩惱滅盡的誓言而無畏。這樣，爲了自己和他人的利益，如實宣說四諦，因此，作為如實語者的佛陀，無論在任何眷屬的集會中說法，都不會因畏懼他人而受到阻礙。 第二，將此與比喻結合：如同獸中之王獅子，無論在森林的邊緣，總是無所畏懼，並且不讓其他野獸感到害怕地行走和居住一樣。同樣，在眷屬的集會中，人中之雄釋迦牟尼佛也無所畏懼地安住，不依賴於他人，安住于禪定，並且具有斷除一切應斷之物的能力。 第三，以不混雜虛空的比喻來解釋。 第三部分分為兩部分，第一部分是解釋十八不共法，分為兩部分，第一部分是分別解釋十八不共法：如來佛的身體、語言和意，無論是孩童還是智者，都不會有與法相悖的爭論的錯誤。即使不說一個字，他的語言也沒有嘈雜之聲，然而卻能自然而然地完美地闡述聲音和詞義，使眷屬感到滿足。導師對於禪定等，以及說法和四種別解脫，以及對於三世沒有執著的智慧，不會有憶念衰退或遺忘。即使只生起一個念頭，也不會有未能在禪定中平等安住的心。由於一切法平等安住，所以...
【English Translation】 Without faith or action, and upon recognizing the Dharma that obstructs, one abandons it and encourages others to abandon it as well; generating faith in the pure Dharma, entering the path of liberation, thereby proclaiming the pure Dharma; and accomplishing it by abandoning the arrogance of 'I know, others do not.' The reasons for these fearlessnesses are that one fully knows the objects of knowledge of oneself and others, which are all aspects of the truth of suffering, and also enables others to know them, hence fearlessness in awakening to all Dharmas; all objects to be abandoned, which are the origin of suffering, one abandons oneself and also enables others to abandon, hence fearlessness in proclaiming attachment and other obstacles to liberation; the path to be followed, one follows oneself and also proclaims it as something to be followed by others, hence fearlessness in proclaiming the eightfold noble path as the path to liberation; the ultimate, utterly pure truth of cessation to be attained, one attains oneself and also enables others to attain, hence fearlessness in vowing the exhaustion of all defilements. Thus, for the benefit of oneself and others, one speaks the four truths without distortion, therefore, as a speaker of truth, the Buddha, in whatever gathering of retinue, in teaching the Dharma, is not obstructed by fear of others. Second, combining this with a metaphor: Just as the lion, the king of beasts, is always fearless at the edge of the forest and walks and dwells without frightening other beasts. Similarly, in the assembly of retinue, Shakyamuni Buddha, the lion among humans, dwells fearlessly, not relying on others, abiding in meditation, and possessing the ability to abandon all that should be abandoned. Third, explaining with the metaphor of unmixed space. The third part is divided into two parts, the first part is to explain the eighteen unshared Dharmas, divided into two parts, the first part is to explain the eighteen unshared Dharmas separately: The body, speech, and mind of the Tathagata Buddha, whether child or wise, will not have the error of arguing against the Dharma. Even without uttering a single word, his speech has no noisy sound, yet it naturally and perfectly elucidates the sound and meaning of words, satisfying the retinue. The teacher, regarding meditation and so on, as well as the Dharma teaching and the four separate liberations, and the wisdom without attachment to the three times, will not have memory decline or forgetfulness. Even if only a single thought arises, there will be no mind that has not been able to abide equally in meditation. Because all Dharmas abide equally, therefore...
ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་ འདུ་ཤེས་ཐ་དད་སྣ་ཚོགས་ཀྱང་མི་མངའ་བ་དང་། རྗེས་ཆགས་དང་ཁོང་ཁྲོ་བ་མེད་ཀྱང་མ་ བརྟགས་པར་གདུལ་བྱ་ཡལ་བར་འདོར་བའི་བཏང་སྙོམས་ཡེ་ཤེས་དང་ཕྲིན་ལས་མེད་པ་ མི་མངའ་བ་སྟེ་བཏང་སྙོམས་ཆེན་པོར་བརྗོད་པ་དང་། དགེ་བ་ལ་མོས་པའི་འདུན་པ་དང་། གདུལ་བྱ་འདུལ་བ་དང་ཆོས་སྟོན་པ་ལ་བརྩོན་པ་མི་འདོར་བའི་བརྩོན་འགྲུས་དང་། དུས་ གསུམ་གྱི་སེམས་གཅིག་ནས་གཅིག་ཏུ་བརྒྱུད་པ་ལ་སོགས་པ་མི་བརྗེད་པའི་དྲན་པ་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཤེས་པའི་ཤེས་རབ་དང་། ཆགས་པ་དང་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲིབ་པ་ 1-278 ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་། གནས་དང་གནས་མིན་ལ་སོགས་པ་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ པ་རྣམ་གྲོལ་གྱི་ཡེ་ཤེས་གཟིགས་པ་རྣམས་ཉམས་པ་མི་མངའ་བ་དང་སྐུ་རྫུ་འཕྲུལ་མཛད་ པ་དང་། གསུང་ཆོས་སྟོན་པ་དང་ཐུགས་ཀྱི་ཕྲིན་ལས་གཞན་སེམས་མཁྱེན་པ་ལ་སོགས་པ་ རྣམས་ཡེ་ཤེས་སྔོན་དུ་འགྲོ་ཞིང་ཡེ་ཤེས་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་དང་། དུས་གསུམ་དུ་བྱུང་བའི་ ཆོས་རྣམས་ལ་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཆགས་པ་དང་ཐོགས་པའི་སྒྲིབ་པ་མེད་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་བཅྭ་ བརྒྱད་པོ་འདི་དང་གཞན་ཡང་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མན་ངག་གི་མདོར་གསུངས་པ་ལུས་ཚད་ མེད་པ་དང་། སྤྱི་གཙུག་ལྟར་མི་མཐོང་བ་ལ་སོགས་པ་ནས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པའི་མཐར་ ཐུག་པ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་བཅས་པ་རྣམས་སྟོན་པའི་གཞན་དང་མ་འདྲེས་པའི་ཡོན་ཏན་ ཡིན་ནོ། །མ་འདྲེས་པ་བཅྭ་བརྒྱད་པོ་འདིའི་དང་པོ་དྲུག་སྤྱོད་པ་དང་དེ་ནས་དྲུག་རྟོགས་པ་ དང་དེ་ནས་གསུམ་ཕྲིན་ལས་དང་དེ་ནས་གསུམ་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་དྲན་ པ་ཉམས་པ་མེད་པ་ལན་གཉིས་བྱུང་བ་ནི་སྤྱོད་པ་དང་རྟོགས་པའི་སྐབས་ཐ་དད་པས་སྐྱོན་ མེད་དོ། །མདོ་ཁ་ཅིག་ཏུ་རྟོགས་པའི་སྐབས་ཀྱི་དྲན་པ་ཉམས་པ་མེད་པའི་དོད་ཏིང་ངེ་འཛིན་ ཉམས་པ་མེད་པ་བྱུང་བ་ནི་རྩེ་གཅིག་པ་མི་བརྗེད་པ་དེ་དྲན་པ་ཡང་ཡིན་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཡང་ ཡིན་པས་དོན་གཅིག་ཏུ་དགོངས་སོ། །མདོ་སྡེ་རྒྱན་གྱི་འགྲེལ་པར་དྲན་པ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ སོ་སོར་མཛད་ནས་རྣམ་གྲོལ་ཡེ་ཤེས་གཟིགས་པ་ཉམས་པ་མེད་པ་མ་བགྲངས་པ་ནི་རྣམ་ པར་གྲོལ་བ་ཉམས་པ་མེད་པ་ལ་འདུ་བར་དགོངས་ཏེ། མདོ་བསྟན་བཅོས་སུ་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་ གཞན་བྱུང་སྲིད་ནའང་བློ་གྲོས་ཀྱིས་དཔྱད་པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་དེ་རྣམས་རྟོགས་པས་རྒྱལ་བ་བརྙེས་ཚུལ་ནི། སྔར་བསྟན་པ་ལྟར་འཁྲུལ་པ་ དང་ཅ་ཅོ་དང་བསྙེལ་བ་དང་མཉམ་གཞག་ལས་ཐུགས་གཡོ་བ་དང་ཐ་དད་ཀྱི་ནི་འདུ་ཤེས་ དང་རང་གིས་མ་བརྟགས་པའི་བཏང་སྙོམས་རྣམས་དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་ལ་མེད་པ་དང་། འདུན་ 1-279 པ་དང་ནི་བརྩོན་འགྲུས་དང་དྲན་པ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་དྲི་མ་མེད་པའི་ཤེས་རབ་དང་རྟག་ ཏུ་སྒྲིབ་པ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་ཤེས་བྱའི་དོན་ཀུན
【現代漢語翻譯】 對於一切法，既沒有各種不同的概念，也沒有執著和憤怒；即使沒有經過審察，也不會捨棄應調伏的眾生，不會失去舍（藏文：བཏང་སྙོམས，梵文天城體：upeksā，梵文羅馬擬音：upekṣā，漢語字面意思：舍）的智慧和事業，這就是所謂的偉大的舍。對於善法有強烈的意願，對於調伏應調伏的眾生和說法不放棄精進，對於過去、現在、未來三時的心念相續不斷不忘失的憶念，以及了知一切法的智慧，從執著等煩惱中解脫，以及了知處與非處等一切所知，具有解脫的智慧，這些都不會退失。身能顯現神通，語能宣說佛法，意能成就事業，如知曉他人心念等，都是以智慧為先導，以智慧為後盾。對於過去、現在、未來三時所生之法，具有無礙的智慧，沒有執著和障礙。像這樣十八不共法，以及其他在《大乘經》中宣說的，如身量無邊、不見頂相等，直到三十二相，這些都是佛陀不共的功德。這十八不共法，前六種屬於行為，中間六種屬於證悟，後面三種屬於事業，最後三種屬於智慧所攝。這裡兩次提到不忘失憶念，是因為行為和證悟的場合不同，所以沒有過失。有些經中，證悟時的不忘失憶念被不忘失三摩地所取代，因為專注不忘就是憶念，也是三摩地，所以意義相同。在《經莊嚴論》的註釋中，將憶念和三摩地分開，並且沒有計數不退失解脫智慧，是因為認為包含在不退失解脫中。經典和論著中可能會出現不同的說法，應該用智慧來分析。 第二，證悟這些而獲得勝利的方式是：如前所述，偉大的修行者沒有錯亂、喧囂、遺忘、心從禪定中動搖、各種不同的概念，以及未經審察的舍。具有意願、精進、清凈的憶念、無垢的智慧，以及恒常從煩惱中解脫，並且通曉一切所知。
【English Translation】 Regarding all dharmas, there is neither a variety of different concepts, nor attachment and anger; even without thorough examination, one does not abandon beings to be tamed, and one does not lack the wisdom and activity of equanimity (藏文：བཏང་སྙོམས，梵文天城體：upeksā，梵文羅馬擬音：upekṣā，漢語字面意思：equanimity), which is called great equanimity. There is a strong desire for virtue, and one does not abandon diligence in taming beings to be tamed and teaching the Dharma. One does not forget the continuous succession of thoughts in the past, present, and future, as well as the wisdom of knowing all dharmas. One is liberated from afflictions such as attachment, and one knows all knowable things such as what is and is not the proper course. One possesses the wisdom of liberation. These do not diminish. The body manifests miracles, the speech proclaims the Dharma, and the mind accomplishes activities such as knowing the minds of others. All of these are preceded by wisdom and followed by wisdom. Regarding the dharmas that arise in the past, present, and future, one has unobstructed wisdom, without attachment or hindrance. Thus, these eighteen unshared qualities, as well as others mentioned in the Mahayana sutras, such as immeasurable body size and the invisibility of the crown of the head, up to the thirty-two marks, are the Buddha's unshared merits. Among these eighteen unshared qualities, the first six pertain to conduct, the middle six pertain to realization, the next three pertain to activity, and the last three pertain to wisdom. Here, the non-forgetting of mindfulness is mentioned twice because the occasions of conduct and realization are different, so there is no fault. In some sutras, the non-forgetting of mindfulness during realization is replaced by the non-forgetting of samadhi, because focused non-forgetting is both mindfulness and samadhi, so the meaning is the same. In the commentary on the Ornament of the Sutras, mindfulness and samadhi are separated, and the non-diminishment of the wisdom of liberation is not counted, because it is considered to be included in the non-diminishment of liberation. Different statements may appear in sutras and treatises, but they should be analyzed with wisdom. Secondly, the way to attain victory by realizing these is as follows: As mentioned before, the great ascetics do not have confusion, clamor, forgetfulness, agitation of mind from samadhi, various different concepts, and unexamined equanimity. They possess desire, diligence, pure mindfulness, immaculate wisdom, and are constantly liberated from afflictions, and they understand all knowable things.
་གཟིགས་པ་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ ཡེ་ཤེས་ལས་ནི་ཉམས་པ་མི་མངའ་བ་དང་། སངས་རྒྱས་གང་གི་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་ལས་ གསུམ་ཐམས་ཅད་ཡེ་ཤེས་སྔོན་དུ་འགྲོ་ཞིང་ཡེ་ཤེས་རྗེས་སུ་འཇུག་པ་དང་། དུས་གསུམ་ལ་ རྟག་ཏུ་ཐོགས་པ་མེད་པར་ངེས་པར་མཁྱེན་པ་རྒྱ་ཆེན་པོ་འཇུག་པ་སྟེ། དེ་ལྟ་བུའི་མ་འདྲེས་ པའི་ཡོན་ཏན་གང་རྟོགས་པས་གདུལ་བྱའི་འགྲོ་བར་འཇིགས་པ་མེད་པར་དམ་པའི་ཆོས་ ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཆེན་པོ་རབ་ཏུ་བསྐོར་བའི་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པའི་རྒྱལ་བ་ཉིད་དེ་ནི་ སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་བརྙེས་ཀྱི་གཞན་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །བཅྭ་བརྒྱད་པོའི་རྒྱུ་ནི་རིམ་པ་ ལྟར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱད་པ་སྤྱོད་པ་ན་ལམ་སྟོར་བ་ལ་ལམ་སྟོན་ཅིང་ལམ་འཆོས་ ལ་མཚན་མོ་མུན་ནག་གི་ནང་དུ་མཆོད་རྟེན་ལ་མར་མེ་འབུལ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། བདེན་ པ་དང་ཆོས་སྨྲའི་དེ་ལས་བཟློག་པ་སྨྲ་བ་སྤོངས་ལ་རྩོད་པ་མེད་པ་ལྷུར་ལེན་པ་ལ་སོགས་པ་ དང་། རྗེས་དྲན་དྲུག་བསྒོམས་ཤིང་གཞན་ཡང་དེ་ལ་བཙུད་པ་དང་། ཕ་རོལ་གྱི་སེམས་སྲུང་ ཞིང་དགེ་བའི་བར་དུ་མི་གཅོད་ལ་དམིགས་པ་སྤོང་ཞིང་སེམས་ཅན་ལ་སེམས་སྙོམ་ལ་ཆོས་ ཐམས་ཅད་མཉམ་པར་ཞུགས་པ་དང་། ལྟ་བ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ལ་སོགས་པ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་འདུ་ ཤེས་སྤངས་པ་དང་། བཏང་སྙོམས་བསྒོམས་ཤིང་གཞན་དེ་ལ་བཙུད་པ་དང་། ཆོས་ཆེན་པོ་ ལ་མོས་པ་དང་། ཆོས་ཆེན་པོ་ལ་བརྩོན་པ་དང་། དྲན་པ་ཉེར་གཞག་བཞི་བསྒོམ་པ་དང་། ཤེས་རབ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་ཐོས་པ་བསགས་པ་དང་། ཁྱིམ་སྤངས་ནས་རབ་ཏུ་འབྱུང་བ་ལ་ དབེན་པར་དགའ་ཞིང་རྣལ་འབྱོར་ལ་བརྩོན་ཏེ་རྣམ་པར་ཐར་བའི་སྒོ་གསུམ་བསྒོམ་ལ་རྟོན་ པ་བཞི་ལ་གནས་ནས་ཆོས་བསྟན་ཏེ་ལྟ་བ་ངན་པ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་ལས་ཐར་པར་བྱེད་ པ་དང་། ཡེ་ཤེས་ལྷུར་ལེན་པས་བདེན་པ་བཞི་ཤེས་ལ་དེ་མངོན་དུ་མི་བྱེད་པར་གཞན་གྱིས་ 1-280 རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། སྒོ་གསུམ་གྱི་ལས་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་བྱས་པ་རྣམས་ བྱེད་ཀྱི་ང་རྒྱལ་གྱིས་བྱས་པ་རྣམས་མི་བྱེད་པ་དང་། དུས་གསུམ་གྱི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ ཡེ་ཤེས་ཆགས་ཐོགས་མེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཐོས་པ་ན་མོས་ཤིང་ཡིད་ ཆེས་པ་རྣམས་ལས་གྲུབ་པའོ། ། གཉིས་པ་དེ་ཉིད་དཔེ་དང་སྦྱར་བ་ནི། ས་དང་སོགས་པས་ཆུ་མེ་རླུང་རྣམས་ལ་ཡོད་པའི་ རང་རང་གི་ཆོས་ཉིད་དམ་རང་བཞིན་སྲ་བ་དང་གཤེར་བ་དང་དྲོ་བ་དང་གཡོ་བ་གང་ཡིན་ པའི་ཆོས་ཉིད་དེ་ནི་ནམ་མཁའི་རང་བཞིན་མིན་ལ་ནམ་མཁའི་མཚན་ཉིད་སྒྲིབ་པ་མེད་པ་ དང་ལ་སོགས་པས་ཐོགས་པ་མེད་པ་ལ་སོགས་པའི་མཚན་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་འབྱུང་བ་ བཞིའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་མེད་པས་ནམ་མཁའ་འབྱུང་བ་གཞན་དང་མི་མཚུངས་པ་ དེ་བཞིན་དུ་གང་ཟག་གཞན་ལ་ཡོད་པའི་ཆོས་རྣམས་སངས་རྒྱ
【現代漢語翻譯】 不退轉的觀照解脫之智慧，對於一切佛陀的身、語、意三業，都是智慧先導，智慧隨後的。對於過去、現在、未來三時，都能無礙地、確定地了知，具有廣大的作用。像這樣，憑藉所證悟的不共功德，爲了使應調伏的眾生無所畏懼，而轉動殊勝的法輪（chos kyi 'khor lo，Dharma wheel，達摩之輪，佛法教義的象徵），具有廣大的慈悲心，這樣的勝者（rgyal ba，Victorious One，勝利者，佛的尊稱）唯有諸佛才能獲得，其他人則不能。十八不共法的因，依次是：當菩薩（byang chub sems dpa'，Bodhisattva，菩提薩埵，追求覺悟的修行者）行持菩薩行時，對於迷失道路者指示道路，對於道路不平坦處進行修整，如在黑夜中於佛塔前供奉燈火等等；遠離說與真理和法義相違背的話語，致力於不爭論等等；修習六隨念，並將其他善行也包含在內；守護他人的心，不中斷善行，捨棄執著，以平等心對待眾生，通達一切法平等；斷除顛倒的見解等等顛倒之想；修習舍，並將其他善行也包含在內；信奉大法；精進于大法；修習四念住；爲了生起智慧而積累聞法；捨棄在家生活而出家，喜好寂靜，精進于瑜伽，修習三解脫門，安住於四依，宣說佛法，從而從惡見等過失中解脫；致力於智慧，了知四諦，不直接顯現，而是爲了使他人能夠理解而宣說佛法；以智慧來做身、語、意三門之事，不做以我慢所做之事；聽聞過去、現在、未來三世如來（de bzhin gshegs pa，Tathāgata，如來，佛的稱號）的智慧，對於無有執著等廣大功德生起信心和信仰，這些都是成就十八不共法的因。 第二部分，以比喻來說明：如同地等元素，水、火、風各自具有的自性，即堅硬、濕潤、溫暖、流動，這些都不是虛空的自性，而虛空的特徵是無有阻礙等等，與無有阻礙等等的特徵，四大的自性中沒有，因此虛空與其他四大不相同。同樣，其他補特伽羅（gang zag，Pudgala，補特伽羅，人或眾生）所具有的法，在佛（sangs rgyas，Buddha，佛陀，覺悟者）身上是沒有的。
【English Translation】 The wisdom of complete liberation through observation is never diminished. All three actions of body, speech, and mind of any Buddha are preceded by wisdom and followed by wisdom. He knows the three times without obstruction, with vast certainty. By realizing such unique qualities, he turns the great wheel of the sacred Dharma without fear for beings to be tamed, possessing great compassion. Such a Victorious One is attained only by the Buddhas, not by others. The causes of the eighteen [uncommon qualities] are, in order: When a Bodhisattva practices the conduct of a Bodhisattva, he shows the way to those who have lost their way, repairs the road when it is uneven, offers lamps to stupas in the dark of night, and so on. He abandons speaking contrary to truth and Dharma, and diligently avoids disputes, and so on. He meditates on the six recollections and includes others in them. He protects the minds of others, does not interrupt virtuous deeds, abandons attachment, treats sentient beings with equanimity, enters into the equality of all dharmas. He abandons inverted perceptions such as inverted views. He meditates on equanimity and includes others in it. He is devoted to the great Dharma. He is diligent in the great Dharma. He meditates on the four close placements of mindfulness. He accumulates learning to generate wisdom. Having renounced household life and become ordained, he delights in solitude, strives in yoga, meditates on the three doors of liberation, abides in the four reliances, teaches the Dharma, and thus liberates from faults such as evil views. By diligently pursuing wisdom, he knows the four truths, and without directly revealing them, he teaches the Dharma so that others may understand. He performs actions of the three doors with wisdom, and does not perform actions done with pride. Hearing of the vast qualities of the Tathāgata's wisdom of the three times, such as being unattached and unobstructed, he is pleased and believes. These are the causes of accomplishment. The second part, illustrating with examples: Just as the elements of earth and so on, water, fire, and wind, each have their own nature, such as hardness, wetness, warmth, and movement, these are not the nature of space. And the characteristic of space is unobstructedness, and so on. The nature of unobstructedness and so on is not present in the form of the four elements, so space is different from the other four elements. Similarly, the qualities that other individuals possess are not present in the Buddha.
ས་ཀྱི་མ་ཡིན་ལ་སངས་རྒྱས་ ཀྱི་ཡོན་ཏན་རྣམས་གང་ཟག་གཞན་ལ་མེད་པས་མ་འདྲེས་པ་རྣམས་ནམ་མཁའ་དང་འདྲའོ། །དེ་ལས་ཀྱང་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་ཏེ། ས་ཆུ་མེ་རླུང་ནམ་མཁའ་ནི་འབྱུང་བ་ཙམ་དུ་མཚུངས་ པ་འཇིག་རྟེན་དག་ན་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ཏེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པ་ཉིད་ནི་འཇིག་ རྟེན་གྱི་ཆོས་དང་རྡུལ་ཕྲན་ཙམ་ཡང་འཇིག་རྟེན་དག་ན་མཚུངས་པའི་ཐུན་མོང་བ་མིན་པས་ སོ། ། ༈ ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་སྐུ་ལ་སྨིན་པའི་ཡོན་ཏན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས། མཚན་མཆོག་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས། དེ་རྣམས་ཆུ་ཟླ་འདྲ་ཚུལ་བཤད་ པའོ། །དང་པོ་ནི། དམ་བཅའ་བརྟན་པས་གྲུབ་པ་ཞབས་མཐིལ་རུས་སྦལ་གྱི་ལྟར་མཉམ་ པར་ལེགས་པར་གནས་པ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱིན་པ་སྣ་ཚོགས་བསགས་པས་ཞབས་མཐིལ་ འཁོར་ལོའི་མཚན་པ་དང་། གཞན་ཁྱད་དུ་མ་བསད་པས་རྟིང་པ་ཡངས་ཤིང་ཞབས་ཀྱི་ལོང་ བུ་མི་མངོན་ལ་བྱིན་གྱིས་མཐོ་བ་དང་། སེམས་ཅན་ཆོས་ཀྱིས་སྐྱབས་པས་ཕྱག་ཞབས་ཀྱི་ 1-281 སོར་མོ་རིང་བ་དང་། གཞན་གྱི་འཁོར་མ་ཕྱེ་བས་ཕྱག་ཞབས་ཀྱི་སོར་མོ་ནི་དྲ་བ་ཡི་ནི་འབྲེལ་ པ་ངང་པའི་ལྟ་བུ་དང་། བགོ་བ་སྣ་ཚོགས་བྱིན་པས་ཕྱག་ཞབས་ཀྱི་ལྤགས་པ་འཇམ་ཞིང་ གཞོན་ཤ་ཅན་ལ་ལེགས་པ་ཉིད་དང་། བཟའ་བཏུང་རྒྱ་ཆེན་པོ་བྱིན་པས་སྐུ་ཡི་ནི་ཕྱག་ཞབས་ ཀྱི་བོལ་བཞི་དང་མགུར་གྱི་ལྷུན་གཉིས་དང་ལྟག་པ་སྟེ་བདུན་པོ་དག་མཐོ་བ་དང། སངས་ རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་བཟུང་བས་བྱིན་པ་རི་དྭགས་ཨེ་ནྱ་ཡ་ཤ་བའི་འདྲ་བར་གྲི མས་པ་དང་། གསང་ ཚིག་སྲུངས་ཤིང་འཁྲིག་པ་སྤངས་པས་གསང་གནས་གླང་པོ་ཆེའི་བཞིན་དུ་སྦུབས་སུ་ནུབ་ པ་དང་། དགེ་བའི་ལས་རྒྱ་ཆེན་པོ་མཐར་གྱིས་སྤྱད་པས་སྐུའི་རོ་སྟོད་སེང་གེ་དང་འདྲ་བར་ རྒྱས་པ་དང་། དགེ་བའི་ཆོས་ཡང་དག་པར་སྤྱད་པས་ཐལ་གོང་བར་སྐབས་མེད་པར་རྒྱས་ པ་དང་། མི་འཇིགས་པ་བྱིན་ནས་གཞན་དབུགས་ཕྱུང་བས་དཔུང་མགོ་ལེགས་པར་ཟླུམ་པ་ དང་། གཞན་གྱི་བྱ་བ་བྱེད་པ་ལ་སྤྲོ་བས་ཕྱག་འཇམ་ལ་བཟླུམ་ཞིང་མཐོ་དམན་མེད་པ་དང་ ཕྱག་མ་བཏུད་པར་པུས་མོ་སླེབ་པས་རིང་བ་དང་། དགེ་བ་བཅུ་ངོམས་པ་མེད་པར་སྤྱད་པས་ སྐྱོན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པའི་སྐུ་འོད་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་ལྡན་པ་དང་། ནད་པ་ལ་སྨན་སྣ་ ཚོགས་བྱིན་པས་མགྲི ན་པ་དྲི་མ་མེད་པའི་དུང་འདྲ་བར་རི་མོ་གསུམ་གྱིས་སྤྲས་པ་དང་། དགེ་ བའི་རྩ་བ་ལ་སྦྱོར་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱས་པས་འགྲམ་པ་རི་དྭགས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་སེང་གེ་ འདྲ་བ་གྲུ་བཞི་ལྷམ་པ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་བསམ་པ་མཉམ་པར་སྦྱོར་བས་ཚེམས་ནི་བཞི་ བཅུ་སྟེང་འོག་ཉི་ཤུ་རེར་གྲངས་མཉམ་པ་དང་། སེམས་ཅན་མི་འཛའ་བ་རྣམས་བསྡུམས་ པས་ཚེམས་རབ་དང་ཚེམས་ཐགས་བཟང་བ་བར་མི་མངོན་པ་དང་། ཡིད་དུ་འོང་བའི་ནོར་བུ་ བྱིན་པས་རྣམ་པར་ད
【現代漢語翻譯】 非由地生，佛陀的功德與其他人不同，不混雜，如同虛空。並且更加殊勝，地、水、火、風、空僅僅是五大元素，在世間是共通的。而佛陀不混雜的法，即使是微塵般，也與世間法毫無共通之處。 現在宣說圓滿化身（梵文：Rūpakāya，含義：色身）的32種功德。 分為兩部分：三十二大丈夫相，以及宣說這些相如水中月般的性質。首先是： 由於誓言堅定而成就的雙足底如海龜般平坦安穩；同樣，由於積累了各種佈施，足底具有法輪相；由於不殺害其他生命，腳後跟寬廣，足踝不顯，脛骨高聳；由於以佛法庇護眾生，手指和腳趾修長；由於不離間他人，手指和腳趾間有如鵝王的蹼相連；由於給予各種食物，手足面板柔軟，年輕且美好；由於給予豐盛的飲食，身體的四處踝骨、雙肩和後頸這七處高聳；由於持有佛法，脛如羚羊般纖細；由於守護秘密和斷除性行為，隱處如象王般內藏；由於逐漸行持廣大的善業，身體的上半部分如獅子般雄偉；由於如實地行持善法，兩肩之間毫無空隙地豐滿；由於給予無畏並救護他人性命，臂膀圓潤；由於樂於為他人做事，雙手柔軟圓潤，高低一致，且無需彎曲手臂即可觸及膝蓋；由於毫不厭倦地行持十善業，身具無瑕疵的、光芒四射的光環；由於給予病人各種藥物，喉嚨如無瑕之海螺般，飾有三道紋路；由於圓滿地將善根結合在一起，面頰如獅子般方正；由於以平等之心對待眾生，牙齒有四十顆，上下各二十顆，數量相等；由於調解不和的眾生，牙齒緊密、潔白，且牙縫不顯；由於給予悅意的珍寶，舌頭柔軟而呈紅色；
【English Translation】 Not of the earth, the qualities of the Buddha are different from others, unmixed, like the sky. And even more extraordinary, earth, water, fire, wind, and space are merely the elements, common in the world. But the Buddha's unmixed Dharma, even as a mote of dust, has no commonality with worldly things. Now, the thirty-two qualities that ripen into the illusory form (Sanskrit: Rūpakāya, meaning: Form Body) are explained. Divided into two parts: the thirty-two major marks, and explaining how these marks are like the moon in water. First: The soles of the feet, firmly established due to steadfast vows, are as level as a tortoise; similarly, due to accumulating various gifts, the soles of the feet have the mark of a wheel; due to not killing other beings, the heels are broad, the ankles are not visible, and the shanks are high; due to protecting beings with the Dharma, the fingers and toes are long; due to not causing discord among others, the fingers and toes are connected by webs like those of a goose king; due to giving various foods, the skin of the hands and feet is soft, youthful, and beautiful; due to giving abundant food and drink, the four ankles of the body, the two shoulders, and the back of the neck—these seven are elevated; due to upholding the Buddha's teachings, the shanks are slender like those of a gazelle; due to guarding secrets and abstaining from sexual activity, the secret place is retracted like that of an elephant king; due to gradually practicing vast virtuous deeds, the upper part of the body is as majestic as a lion; due to truly practicing virtuous Dharma, the space between the shoulders is full without any gap; due to giving fearlessness and saving the lives of others, the arms are well-rounded; due to being eager to do things for others, the hands are soft, round, and even, and can reach the knees without bending the arms; due to practicing the ten virtues without weariness, the body is endowed with a flawless, radiant halo; due to giving various medicines to the sick, the throat is like a spotless conch shell, adorned with three lines; due to fully combining the roots of virtue, the cheeks are square and prominent like those of a lion, the king of beasts; due to applying equal thought to all beings, the teeth are forty in number, twenty each in the upper and lower jaws, equal in number; due to reconciling beings who are not harmonious, the teeth are close together, white, and the gaps are not visible; due to giving pleasing jewels, the tongue is soft and red;
ག་པའི་ཚེམས་མཐོ་དམའ་དང་ཆེ་ཆུང་མཉམ་པ་ཉིད་དང་ནི། སྒོ་གསུམ་ གྱི་ལས་མི་དགེ་བཅུ་བསྲུངས་པས་ཚེམས་མཆེ་བ་རབ་མཆོག་དཀར་བ་ཉིད་དང་། བདེན་ ཚིག་བསྲུངས་པས་ལྗགས་ཞལ་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ཁེབས་པར་རིང་བ་དང་། བསོད་ནམས་ 1-282 ཚད་མེད་པས་བརྟན་ཅིང་ཡིད་དུ་འོང་བའི་རོ་བྲོ་བ་བྱིན་པས་མཐའ་དང་ཚད་མེད་ལ་གཞན་ གྱིས་བསམ་གྱིས་ཁྱབ་པ་མེད་པའི་རོ་བྲོ་བའི་མཆོག་སྟེ་རོ་མི་ཞིམ་པ་ཡང་རོ་མཆོག་ཏུ་སྣང་ བ་དང་ཉིད་དང། སེམས་ཅན་ལ་འཇམ་པའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་ཚིག་བསྡམས་ལ་ཀུན་དགའ་བའི་ ཚིག་བསྒྲགས་པས་རང་བྱུང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་ནི་བྱ་ཀ་ལ་བིང་ཀའི་སྒྲ་ལྟར་སྙན་པ་དང་ ཚངས་པའི་དབྱངས་ལྟར་རྒྱང་དུ་ཡང་ཉེ་བ་དང་མཉམ་པར་གྲགས་པ་ཉིད་དང་། བྱམས་པ་ དང་ལྡན་ཞིང་ཐམས་ཅད་བསྲུངས་པས་སྤྱན་བཟང་བ་དཀར་ནག་ཕྱེད་པ་ཨུཏྤལ་ལྟར་མཐོན་ མཐིང་དང་། བསམ་པ་ལ་གཡོ་སྒྱུ་མེད་པས་བའི་ཁྱུ་མཆོག་གི་རྫི་མ་འདྲ་བར་སྟེང་འོག་ གཉིས་ཀ་ནས་ཐད་ཀར་མཉམ་པར་བྱུང་བ་དང་བསྔགས་པར་འོས་པ་ལ་བསྔགས་པས་ཞལ་ གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་མཛེས་ཤིང་དྲི་མ་མེད་ལ་སྨིན་མཚམས་ཀྱི་མཛོད་སྤུ་དཀར་པོ་སུམ་ཅུ་རྩ་ གཉིས་གཡས་སུ་འཁྱིལ་པ་དང་ལྡན་པ་དང་། བླ་མ་ལ་གུས་པར་བྱས་པས་གཙུག་ཏོར་གྱེན་ དུ་འཕགས་པ་དབུར་ལྡན་པ་དང་། ཆོས་ཚོལ་བ་ལ་སེམས་ལས་སུ་རུང་བར་བྱས་པ་དང་ ཡིད་དུ་འོང་བའི་གོས་དང་མལ་སྟན་བྱིན་པས་རིམ་པ་ལྟར་ལྤགས་པ་ནག་ནོག་ལ་སོགས་ པས་དག་ཅིང་སྲབ་པ་དང་ལྤགས་པ་གསེར་གྱི་མདོག་འདྲ་བའམ་སུ་ཝརྞ་མདོག་བཟང་བ་ ལ་འཇུག་པས་དེ་འདྲ་བ་དང་ལྡན་པའི་སེམས་ཅན་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་དང་། འདུ་འཛི་སྤངས་ པ་དང་མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་དང་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་གྱི་གདམས་ངག་མཐུན་པར་ བཟུང་བས་རིམ་པ་ལྟར་བ་སྤུ་ལེགས་པར་ཕྲ་ལ་འཇམ་ཞིང་ཁུང་བུ་རེ་རེ་ནས་སྐྱེས་པ་དང་ སྐུའི་གྱེན་དུ་གཡས་ཕྱོགས་སུ་འཁྱིལ་པ་དང་། ཀུན་ལ་སྙིང་བརྩེ་ཞིང་རྡོ་དབྱུག་མཚོན་ཆ་ བརྡེག་པ་སྤངས་པས་དབུ་སྐྲ་དྲི་མ་མེད་པའི་རིན་ཆེན་མཐོན་མཐིང་སྟེ་ཨིནྡྲ་ནཱི་ལ་བཞིན་དུ་ མཐིང་ནག་དང་། རང་གཞན་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་སྦྱོར་བས་ནྱ་གྲོ་ད་རྫོགས་པར་སྐྱེས་པའི་ལྗོན་ ཤིང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་འདྲ་བར་སྐུ་འདོམ་གང་གྲུ་བཞིར་ཆུ་ཞེང་གབ་པ་དང་། དེ་བཞིན་ 1-283 གཤེགས་པའི་སྐུ་གཟུགས་བྱེད་པ་དང་མཆོད་རྟེན་ཞིག་པ་བཅོས་པ་དང་གཞན་འཇིགས་པ་ ལས་དབུགས་ཕྱུང་བ་དང་མི་མཐུན་པའི་བསྡུམས་བྱས་པས་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་སངས་རྒྱས་ དཔེ་མེད་པའི་དྲང་སྲོང་ཆེ་བ་འདི་ནི་སྲེད་མེད་ཀྱི་བུའི་སྟོབས་མངའ་ཞིང་མཁྲེགས་པའི་སྐུ་སྟེ་ མཐུ་བོ་ཆེ་ཆེན་པོའི་ལུས་ཀུན་ནས་མཛེས་པའི་མཚན་ཞེས་བྱ་བའོ། །མདོ་ཐ་དད་ནས་སྟོན་ ཚུལ་ཐ་དད་པ་ནི་གཅིག་གིས་གཅིག་དགག་པའམ་གཅིག་དང་གཅིག་མཐུན་པར་བྱ་བ
{ "translations": [ "牙齒高低大小一致；守護身語意三門不作惡業，持守十善業，牙齒潔白無瑕；守護真實語，舌頭覆蓋整個面輪；以無量福德，賜予穩固且令人愉悅的味覺，使無限且他人無法想像的美味成為最上等的味道，即使不美味的也顯現為最上等的味道；", "以柔和的語言對待眾生，說悅耳動聽的話語，自生佛的妙音如迦陵頻伽鳥的鳴叫般悅耳，又如梵天之音般，遠處近處都能清晰聽到；", "懷有慈愛之心，守護一切，雙眼美麗，黑白分明，如藍蓮花般清澈；心中沒有欺騙，睫毛如牛王般上下整齊；讚美值得讚美者，面容姣好無暇，眉間有三十二根向右旋轉的白色毫毛；", "恭敬上師，頭頂高聳；對於尋求佛法者，給予舒適的住所，並施予舒適的衣物和床榻，因此面板潔凈細膩，呈現出金色或殊勝的金色光澤，成為最殊勝的眾生；", "遠離喧囂，遵循堪布（Khenpo，親教師）、阿阇黎（Acharya，導師）和善知識的教誨，毛髮細緻柔軟，每個毛孔長一根毛髮，且毛髮向右上方捲曲；", "對一切眾生懷有慈悲之心，不使用棍棒、武器傷害眾生，頭髮如無垢的珍寶般呈現深藍色，如同因陀羅尼藍寶石般湛藍；", "使自己和他人安住于禪定，身體的寬度和長度相等，如尼拘律陀樹（梵文：Nyagrodha，榕樹）般，四四方方，身體的寬度和長度相等；", "塑造如來（Tathagata）的身像，修復破損的佛塔（Stupa），救護他人脫離恐懼，調解不和之人，因此，具足一切功德的無與倫比的大修行者，擁有無慾之子的力量，身體堅不可摧，被稱為具有大力士般完美身相。" "不同的經典有不同的闡述方式，這並非爲了互相否定，而是爲了彼此補充和統一。" ], "english_translations": [ "The height and size of the teeth are uniform; guarding the three doors of body, speech, and mind from non-virtuous actions, and upholding the ten virtuous actions, the teeth are supremely white and flawless; guarding truthful speech, the tongue is long enough to cover the entire facial wheel; with immeasurable merit, granting a stable and pleasing taste, making the infinite and unimaginable deliciousness the supreme taste, even what is not delicious appears as the supreme taste;", "Treating sentient beings with gentle words, speaking pleasant and delightful words, the sound of the self-born Buddha is as pleasing as the call of the Kalavinka bird, and like the voice of Brahma, it can be heard clearly both far and near;", "Having a loving heart, protecting all, the eyes are beautiful, with clear distinction between black and white, as clear as a blue lotus; without deception in the mind, the eyelashes are as neat as those of a king of cows, aligned evenly above and below; praising those who are worthy of praise, the face is beautiful and flawless, with thirty-two white hairs between the eyebrows curling to the right;", "Respecting the Guru (spiritual teacher), the crown of the head is raised high; for those who seek the Dharma, providing comfortable dwellings, and offering comfortable clothing and bedding, therefore the skin is clean and delicate, appearing golden or with a superior golden luster, becoming the most supreme of beings;", "Avoiding hustle and bustle, following the teachings of the Khenpo (preceptor), Acharya (teacher), and spiritual friends, the body hair is fine and soft, with one hair growing from each pore, and the hair curls upwards to the right;", "Having compassion for all beings, not using sticks or weapons to harm beings, the hair is as immaculate as a precious jewel, appearing deep blue, as blue as an Indra-nila sapphire;", "Bringing oneself and others to abide in Samadhi (meditative concentration), the width and length of the body are equal, like the Nyagrodha tree (Banyan tree), square, the width and length of the body are equal;", "Creating images of the Tathagata (Buddha), repairing damaged Stupas (reliquary mounds), rescuing others from fear, reconciling those who are in discord, therefore, the all-good, incomparable great ascetic, possessing the power of the son of the desireless one, the body is indestructible, and is called having the perfect form of a great hero.", "Different sutras have different ways of explaining, which is not to negate each other, but to complement and unify each other." ] }
་མིན་ ཏེ་གདུལ་བྱའི་བསམ་པ་དང་མཐུན་པར་སོ་སོར་གསུངས་པས་ཐད་ཐད་དུ་བདེན་པར་ཡིད་ ཆེས་པར་བྱ་བའོ། །དེ་ལྟར་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དཔལ་གྱིས་འབར་བའི་ཡོན་ཏན་སུམ་ ཅུ་རྩ་གཉིས་པོ་འདི་དག་ལ་སྟོན་པ་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པས་མིའི་དབང་པོ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཚན་དུ་ གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཇི་ལྟར་སྤྲིན་མེད་པའི་ནམ་མཁའི་དབྱིངས་སུ་ཟླ་བའི་གཟུགས་དང་། སྟོན་ཀའི་ཆུ་སྔོན་པོ་མདོག་དྭངས་པར་ནི་ཟླ་བའི་གཟུགས་བརྙན་མཐོང་བ་ལྟར། དེ་བཞིན་ དུ་དོན་ཡང་རྒྱལ་སྲས་ས་བཅུ་ལ་གནས་པ་དང་མོས་སྤྱོད་ལ་གནས་པའི་ཚོགས་ཀྱིས་ཁྱབ་ བདག་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ལོངས་སྐུ་དང་སྤྲུལ་སྐུའི་གཟུགས་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འཁོར་གྱི་ དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ནང་དུ་མཐོང་བར་འགྱུར་རོ། ། ༈ མཇུག་བསྡུ་བ། གསུམ་པ་མཇུག་བསྡུ་ནི། དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་ཡོན་ཏན་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་པོ་འདི་དག་སོ་ སོར་སྔོན་གྱི་རྒྱུ་དང་བཅས་ཏེ་གཞུང་འདིས་བསྟན་པའི་གོ་རིམ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བུ་མོ་རིན་ ཆེན་གྱིས་ཞུས་པ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མན་ངག་ཅེས་བྱ་བའི་མདོའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ཏེ་ཤེས་པར་ བྱ་བ་ཡིན་པས་རྒྱས་པར་མདོ་དེ་ཉིད་བལྟའོ། ། ༈ ཡོན་ཏན་དཔེ་དང་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་རྒྱས་པར་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། སྒྲིབ་པས་མི་ཕྱེད་པ་དང་མཁྱེན་པ་མི་ ཞན་པ་དང་། མཚུངས་པ་གཞན་མེད་པ་དང་། ཆོས་སྐུ་ལས་གཡོ་བ་མེད་བཞིན་དུ་གཟུགས་ 1-284 སྐུ་གཉིས་སུ་སྣང་བའི་ཕྱིར་རིམ་པ་ལྟར་སྟོབས་ལ་སོགས་པ་རྣམས་རྡོ་རྗེ་དང་སེང་གེ་དང་ ནམ་མཁའ་དག་པ་དང་ཆུའི་ཟླ་བའི་དཔེས་བསྟན་ཏོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས། ཆོས་སྐུའི། གཟུགས་སྐུའི། ཡོན་ཏན་གྱི་དཔེའི་རྒྱུ་ མཚན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བཞིའི་དང་པོ་སྟོབས་བཅུ་རྡོ་རྗེ་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། གནས་དང་ གནས་མིན་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ལ་སོགས་པ་རྣམས་རྡོ་རྗེ་འདྲ་བར་བསྟན་པའི་སྐབས་ཀྱི་གོ་ རིམ་དེ་ལས་སྟོབས་དང་པོ་དྲུག་དང་དེ་ནས་གསུམ་དང་ཐ་མ་གཅིག་གིས་རིམ་པ་བཞིན་དུ་ ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་དང་སྙོམས་པར་འཇུག་པའི་སྒྲིབ་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པ་བག་ ཆགས་དང་བཅས་པ་སྟེ་སྒྲིབ་པ་གསུམ་པོ་ཀུན་བསལ་བས་ལྷ་མིན་གྱི་གོ་ཆ་དང་རྩིག་པ་དང་ ཤིང་ཕུག་པ་དང་བཤིག་པ་དང་བཅད་པ་བཞིན་དུ་སྒྲིབ་པ་གསུམ་པོ་ཕུག་པ་དང་བཤིག་པ་ དང་བཅད་པའི་ཕྱིར་རྡོ་རྗེ་དང་འདྲ་བར་སྦྱར་རོ། །གཞན་ཡང་བརླིང་བ་སྟེ་མི་འགྱུར་བ་དང་ ཁོང་སྟོང་མ་ཡིན་པས་སྙིང་པོ་ཅན་དང་བརྟན་པ་དང་གཞན་གྱིས་མི་ཕྱེད་པས་ན་དྲང་སྲོང་གི་ སྟོབས་བཅུ་ནི་རྡོ་རྗེ་དང་འདྲའོ། །དེ་ཉིད་བཤད་ན་སྟོབས་བཅུ་ཆོས་ཅན། རྡོ་རྗེ་དང་འདྲ་སྟེ། བརླིང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གང་གི་ཕྱིར་བརླིང་བ་ཡིན་ཞེ་ན་སྙིང་པོ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་།
【現代漢語翻譯】 因為佛陀會根據被調伏者的想法，分別宣說，所以要直接相信那是真實的。 因此，對於這三十二種閃耀著不可思議光輝的功德，導師釋迦牟尼佛稱之為人的主宰，即佛陀的名號。 第二點是：正如在無雲的虛空中看到月亮的形狀，在秋季清澈的藍色水中看到月亮的倒影一樣，同樣，實際上，安住於十地菩薩和信行地的僧眾，也能在圓滿的報身佛和化身佛的壇城中，見到圓滿的佛陀。 結束語： 第三部分是結束語：因此，這六十四種教法的功德，各自都帶有往昔的因緣，正如本文所闡述的順序一樣，要遵循《寶女請問大乘經》的教誨來了解，詳細內容請查閱該經。 詳細闡述功德與比喻相似的原因： 第三部分分為兩部分，第一部分是概要說明：因為沒有遮蔽，智慧沒有減弱，沒有其他可以比擬的，以及雖然法身不變，卻顯現為色身的緣故，所以依次用金剛、獅子、清凈的虛空和水中的月亮來比喻力量等。 第二部分是詳細解釋，分為兩部分：法身的功德比喻的原因；色身的功德比喻的原因。 第一部分分為四部分，第一部分是十力與金剛相似的原因：在闡述知處非處智力等與金剛相似的場合中，從第一個六力，然後是三個力，最後是一個力，依次消除所知障、入定障和煩惱障及其習氣，就像穿透非天（阿修羅）的盔甲、墻壁、樹木的空洞、破壞和斬斷一樣，因為穿透、破壞和斬斷這三種障礙，所以與金剛相似。此外，因為堅固不變、並非空虛而是有核心、穩固且不可摧毀，所以正士的十力與金剛相似。如果解釋一下，十力具有法性，與金剛相似，因為堅固。為什麼堅固呢？因為有核心。
【English Translation】 Because the Buddha speaks separately according to the thoughts of those to be tamed, one should directly believe that it is true. Therefore, for these thirty-two qualities that blaze with inconceivable glory, the teacher Shakyamuni Buddha calls them the lord of men, the name of the Buddha. The second point is: Just as one sees the shape of the moon in the cloudless sky, and the reflection of the moon in the clear blue water of autumn, so too, in reality, those abiding in the ten Bhumis of Bodhisattvas and the Sangha abiding in faith and practice, will see the complete Buddha in the mandala of the complete Sambhogakaya Buddha and Nirmanakaya Buddha. Concluding remarks: The third part is the conclusion: Therefore, these sixty-four qualities of the teachings, each with its past causes, should be understood by following the teachings of the Sutra of the Great Vehicle of the Precious Daughter's Question, as in the order explained in this text. For details, please refer to that Sutra itself. Detailed explanation of the reasons why merits are similar to examples: The third part is divided into two parts, the first part is a summary explanation: Because there is no obscuration, wisdom is not diminished, there is nothing else to compare with, and although the Dharmakaya is unchanging, it appears as the Rupakaya, so the powers and so on are compared to Vajra, lion, pure sky and the moon in the water in order. The second part is a detailed explanation, divided into two parts: the reason for the merit analogy of Dharmakaya; the reason for the merit analogy of Rupakaya. The first part is divided into four parts, the first part is the reason why the ten powers are similar to Vajra: In the occasion of explaining the power of knowing what is possible and impossible, etc., are similar to Vajra, from the first six powers, then three powers, and finally one power, successively eliminating the obscuration of knowable objects, the obscuration of meditative absorption, and the obscuration of afflictions and their habitual tendencies, just like penetrating the armor of the Asuras, walls, hollows in trees, destruction and cutting off, because of penetrating, destroying and cutting off these three obscurations, so it is combined with Vajra. Furthermore, because it is firm and unchanging, not empty but has a core, stable and indestructible, so the ten powers of the Rishi are similar to Vajra. If we explain it, the ten powers have the nature of Dharma, similar to Vajra, because they are firm. Why are they firm? Because they have a core.
གང་ གི་ཕྱིར་སྙིང་པོ་ཅན་ཡིན་ཞེ་ན་བརྟན་པའི་ཕྱིར་དང་། གང་གི་ཕྱིར་བརྟན་པ་ཡིན་ཞེ་ན་མི་ཕྱེད་ པའི་ཕྱིར་དང་། སྒྲིབ་པས་མི་ཕྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་དེའི་ཕྱིར་ན་རྡོ་རྗེ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་མི་འཇིགས་སེང་གེ་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། གཞན་ལ་འཇིགས་པ་མེད་པའི་ ཕྱིར་དང་རང་ལས་ལྷག་པ་ལ་ལྟོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟན་པའི་ཕྱིར་ དང་སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད་འཇོམས་པའི་རྩལ་ནི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་ལྡན་པས་ན། ཐུབ་པ་ མིའི་སེང་གེ་མི་འཇིགས་པ་བཞི་དང་ལྡན་པ་ནི་རི་དྭགས་སེང་གེ་བཞིན་དུ་འཁོར་གྱི་ཚོགས་ ཀྱི་ནང་དུ་གང་ལ་ཡང་འཇིགས་པ་མི་མངའ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཉིད་བཤད་ན། ཤེས་བྱ་ཀུན་ 1-285 མངོན་སུམ་དུ་མཁྱེན་པས་གང་ཟག་གང་ལས་ཀྱང་མི་མཁྱེན་པར་རྩོད་པས་འཇིགས་པ་ མེད་པར་ནི་རྣམ་པར་གནས་སོ། །དག་པའི་ས་ལ་གནས་པའི་སེམས་ཅན་དང་ཡང་བདག་ མི་མཉམ་ཞིང་ལྷག་པར་གཟིགས་པའི་ཕྱིར་རང་ལ་ལྷག་པ་གཞན་གྱིས་ཕན་འདོགས་པ་ལ་ ལྟོས་པ་མེད་དོ། །ཐུགས་ནི་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གནས་པའི་ཕྱིར་ན་བརྟན་ པ་ཉིད་དོ། །མཆོག་ཏུ་ཡང་དཀའ་བ་མ་རིག་བག་ཆགས་ཀྱི་ས་ཡང་སྤངས་ཤིང་དེ་ལས་རྒལ་ བའི་ཕྱིར་ན་རྩལ་དང་ལྡན་ནོ། ། གསུམ་པ་མ་འདྲེས་ནམ་མཁའ་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། འཇིག་རྟེན་པ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་དང་ ཉན་ཐོས་འཕགས་པ་དང་རྟེན་འབྲེལ་ལ་མཐའ་གཅིག་ཏུ་སྤྱོད་པ་རང་སངས་རྒྱས་དང་བློ་ ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་རང་བྱུང་སངས་རྒྱས་རྣམས་གོང་ནས་གོང་དུ་བློ་དག་གི་ཁྱད་ པར་ཕྲ་ཞིང་ཟབ་པའི་ཕྱིར་དཔེ་ནི་འབྱུང་བ་རྣམ་པ་ལྔ་བསྟན་ཏེ་ས་སོགས་ལྔ་སྔ་མ་རགས་ལ་ ཕྱི་མ་ཕྲ་བ་བཞིན་ནོ། །གཞན་ཡང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མ་འདྲེས་པ་འདི་འཇིག་རྟེན་ཀུན་གྱི་ཉེ་ བར་འཚོ་བའི་གཞི་དང་རྟེན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ས་ཆུ་མེ་རླུང་རྣམས་དང་ཡང་མཚུངས་ལ། འཇིག་ རྟེན་པ་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་འཕགས་པ་འོག་མ་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ལས་ ཀྱང་འདས་པའི་ཕྱིར་ས་སོགས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ལས་འདས་པའི་ནམ་མཁའ་བཞིན་ནོ། ། བཞི་པ་དེ་རྣམས་དབྱེར་མེད་ཆོས་སྐུས་ཕྱེ་བ་ནི། དེ་ལྟར་སྟོབས་བཅུ་ལ་སོགས་པ་བྲལ་ བའི་ཡོན་ཏན་སུམ་ཅུ་དང་ནི་རྩ་གཉིས་པོ་འདི་བྲལ་འབྲས་ཆོས་སྐུས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་ཡོན་ཏན་ ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་ནོར་བུ་རིན་ཆེན་དེ་རང་གི་འོད་དང་མདོག་དང་དབྱིབས་དང་དབྱེ་བ་མེད་ པ་བཞིན་དུ་ཆོས་སྐུ་དང་དབྱེ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། གདུལ་བྱས་མཐོང་ན་སེམས་དང་བས་ཚིམ་པར་བྱེད་པའི་ཡོན་ཏན་གང་ ཞིག་མཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཞེས་བྱ་བ་རྣམས་ནི། སྤྲུལ་པའི་སྐུ་དང་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ལ་ 1-286 རྫོགས་པར་ནི་ལོངས་སྤྱོད་པའི་སྐུ་སྟེ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ལ་བརྟེན་པའི་ཡོན་ཏན་ཡིན་ནོ། །གཟུགས་སྐུ་གཉིས་སུ་བྱ
【現代漢語翻譯】 為什麼說它具有精華（snying po can）呢？因為它穩固（brtan pa）。為什麼說它穩固呢？因為它不可動搖（mi phyed pa）。因為不會被遮障所動搖，所以像金剛（rdo rje）一樣。 第二個原因是，它像無畏的獅子：因為它對他人沒有恐懼（'jigs pa med pa），不依賴於比自己更優越者（rang las lhag pa la ltos pa med pa），在禪定（ting nge 'dzin）中穩固，並且具有摧毀一切遮障的圓滿能力。因此，能仁（thub pa，釋迦牟尼佛的稱號）是人中獅子，具備四種無畏，就像獅子在眷屬（'khor）的集會中對任何事物都沒有恐懼一樣。進一步解釋說，由於完全了知一切所知（shes bya kun mngon sum du mkhyen pa），因此不會因任何人不瞭解而辯論，從而安住于無畏之中。由於安住在清凈的地上（dag pa'i sa la gnas pa'i sems can）的眾生與自己不平等，並且能看到更優越的事物，因此不依賴於他人提供幫助。心（thugs）專注於一切法（chos rnams thams cad la rtse gcig tu gnas pa），因此是穩固的。並且超越了最難克服的無明習氣之地（ma rig bag chags kyi sa），因此具有能力。 第三個原因是，它像不混雜的虛空：因為世間人（'jig rten pa so so skye bo）、聲聞（nyan thos）聖者、完全依緣起（rten 'brel）而行持的獨覺（rang sangs rgyas）、具慧菩薩（blo ldan byang chub sems dpa'）和自生佛（rang byung sangs rgyas）等，其智慧的差別越來越細微和深奧，所以用五大（'byung ba rnam pa lnga）來比喻，即地（sa）等五大，前者粗糙而後者精細。此外，佛的不混雜性是世間一切眾生賴以生存的基礎和所依，因此也與地、水、火、風相似。並且，由於超越了世間和出世間（'jig rten las 'das pa）的下等聖者的法相（chos kyi mtshan nyid），因此就像超越了地等特性的虛空一樣。 第四個原因是，這些由無二法身（chos sku）所區分：如此，十力（stobs bcu）等三十種功德（yon tan sum cu）以及這兩個根本（rtsa gnyis po）是無離果法身所區分的功德。例如，珍寶（nor bu rin chen）與其自身的光芒、顏色、形狀和類別沒有區別一樣，與法身沒有區別。 第二部分是：如果被調伏者（gdul byas）看到，會使他們的心滿意足的功德，即三十二相（mtshan sum cu rtsa gnyis）等，是依于化身（sprul pa'i sku）和對大乘法（theg chen gyi chos）圓滿受用報身（rdzogs par ni longs spyod pa'i sku）這兩個色身（gzugs sku gnyis）的功德。
【English Translation】 Why is it said to possess essence? Because it is stable. Why is it said to be stable? Because it is unwavering. Because it is not swayed by obscurations, it is like a vajra (rdo rje). The second reason is that it is like a fearless lion: because it has no fear of others, does not rely on those superior to itself, is stable in samadhi (ting nge 'dzin), and possesses the perfect ability to destroy all obscurations. Therefore, the Thubpa (釋迦牟尼佛的稱號) is a lion among humans, possessing four fearlessnesses, just as a lion has no fear of anything in the assembly of its retinue ('khor). To explain further, because he fully knows all knowable things (shes bya kun mngon sum du mkhyen pa), he does not fear arguing with anyone who does not understand. Because beings dwelling on the pure ground (dag pa'i sa la gnas pa'i sems can) are not equal to oneself, and one can see superior things, one does not rely on others to provide help. The mind (thugs) is focused on all dharmas (chos rnams thams cad la rtse gcig tu gnas pa), therefore it is stable. And because it has transcended the ground of ignorance and habitual tendencies (ma rig bag chags kyi sa), which is most difficult to overcome, it possesses ability. The third reason is that it is like unmixed space: because worldly beings ('jig rten pa so so skye bo), Shravaka (nyan thos) saints, Pratyekabuddhas (rang sangs rgyas) who practice solely based on dependent origination (rten 'brel), wise Bodhisattvas (blo ldan byang chub sems dpa'), and Svayambhu Buddhas (rang byung sangs rgyas), the distinctions in their wisdom become increasingly subtle and profound, so the five elements ('byung ba rnam pa lnga) are used as an analogy, i.e., the five elements of earth (sa) etc., the former being coarse and the latter being subtle. Furthermore, the Buddha's unmixed nature is the basis and support upon which all beings in the world depend for their livelihood, therefore it is also similar to earth, water, fire, and wind. And because it transcends the characteristics of the dharmas (chos kyi mtshan nyid) of the lower saints of the worldly and trans-worldly ('jig rten las 'das pa), it is like space that transcends the characteristics of earth, etc. The fourth reason is that these are distinguished by the non-dual Dharmakaya (chos sku): Thus, the thirty qualities (yon tan sum cu) such as the ten powers (stobs bcu) and these two roots (rtsa gnyis po) are the qualities distinguished by the fruition Dharmakaya. For example, just as a precious jewel (nor bu rin chen) is not different from its own light, color, shape, and category, it is not different from the Dharmakaya. The second part is: The qualities that, when seen by those to be tamed (gdul byas), satisfy their minds, namely the thirty-two marks (mtshan sum cu rtsa gnyis), etc., are the qualities that rely on the two form bodies (gzugs sku gnyis), the Nirmanakaya (sprul pa'i sku) and the Sambhogakaya (rdzogs par ni longs spyod pa'i sku) which fully enjoys the Mahayana Dharma (theg chen gyi chos).
ེད་པའི་རྒྱུ་ནི་གདུལ་བྱའི་སེམས་སྒྲིབ་པ་དག་པ་ལས་རིང་བ་སོ་སྐྱེ་ དང་ཉན་ཐོས་སོགས་དང་། སེམས་ཅན་དག་པ་ལས་ཉེ་བ་བྱང་སེམས་སར་གནས་རྣམས་ ལ་རིམ་པ་བཞིན་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་སྣ་ཚོགས་དང་རྒྱལ་བའི་དག་པའི་འཁོར་གྱི་དཀྱིལ་ འཁོར་དུ་རིམ་པ་ལྟར་དཔེར་ན་ཆུ་ནང་དུ་ཟླ་བའི་གཟུགས་བརྙན་མཐོང་བ་དང་། ནམ་མཁར་ ཟླ་བའི་གཟུགས་དངོས་མཐོང་བ་བཞིན་དུ་གཟུགས་སྐུ་དེ་མཐོང་བའི་ཚུལ་ནི་སྤྲུལ་སྐུ་དང་ ལོངས་སྐུ་རྣམ་པ་གཉིས་སོ། ། ༈ སྤྱི་དོན་གྱི་ཡོན་ཏན་གཞན་དག་བཤད་པ། ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་གཙོ་བོར་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་གཙོ་བོར་བཤད་པ། གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་ གཙོ་བོར་བཤད་པ། སྤྱིའི་རྣམ་གཞག་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། ། དང་པོ་ནི། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་དུ། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ཚད་མེད་དང་། །རྣམ་པར་ཐར་ དང་མཐར་གྱིས་ནི། །སྙོམས་འཇུག་དགུ་ཡི་བདག་ཉིད་དང་། །ཟད་པར་བཅུ་ཡི་བདག་ཉིད་ དང་། །ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་སྐྱེ་མཆེད་ནི། །རབ་ཏུ་དབྱེ་བས་རྣམ་བརྒྱད་དང་། །ཉོན་མོངས་ མེད་དང་སྨོན་མཁྱེན་དང་། །མངོན་ཤེས་སོ་སོ་ཡང་དག་རིག །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དག་བཞི་ དང་། །དབང་བཅུ་དང་ནི་སྟོབས་བཅུ་དང་། །མི་འཇིགས་པ་ནི་བཞི་དག་དང་། །བསྲུང་བ་ མེད་པ་རྣམ་གསུམ་དང་། །དྲན་པ་ཉེར་གཞག་རྣམ་གསུམ་དང་། །བསྙེལ་བ་མི་མངའི་ཆོས་ ཉིད་དང་། །བག་ཆགས་ཡང་དག་བཅོམ་པ་དང་། །སྐྱེ་ལ་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་། །ཐུབ་པ་ ཁོ་ནའི་མ་འདྲེས་ཆོས། །བཅྭ་བརྒྱད་བཤད་པ་གང་ཡིན་དང་། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ ཉིད་དང་། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཞེས་ཏེ། ལུས་དང་ཚོར་བ་དང་སེམས་དང་ཆོས་ དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་བཞི་དྲན་པ་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། མི་དགེ་བ་སྐྱེས་ པ་རྣམས་སྤོང་བ་དང་མ་སྐྱེས་པ་རྣམས་མི་སྐྱེ་བ་དང་དགེ་བ་སྐྱེས་པ་རྣམས་འཕེལ་བ་དང་མ་ 1-287 སྐྱེས་པ་རྣམས་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་བརྩོན་པ་ཡང་དག་པར་སྤོང་བ་བཞི་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་མཚན་ ཉིད་ཅན་དང་། འདུན་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་དང་སེམས་དང་དཔྱོད་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་ བཞི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། དད་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་དང་དྲན་པ་དང་ཏིང་ ངེ་འཛིན་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་དབང་པོ་ལྔ་འཕགས་པའི་ལམ་སྒྲུབ་པ་ལ་དབང་བྱེད་པའི་མཚན་ ཉིད་ཅན་དང་། དད་པ་ལ་སོགས་པའི་སྟོབས་ལྔ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཀྱི་མི་རྫི་བའི་མཚན་ཉིད་ ཅན་དང་། དྲན་པ་དང་ཆོས་རབ་ཏུ་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་དང་དགའ་བ་དང་ ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་བཏང་སྙོམས་ཡང་དག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་བདུན་ དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་པར་བྱེད་པའི་ཡང་དག་གི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། ཡང་ དག་པའི་ལྟ་བ་དང་རྟོག་པ་དང་ངག་དང་ལས་ཀྱི་མཐའ་དང་འ
【現代漢語翻譯】 顯現佛陀之身的原因是，對於可調伏者的心障的清除程度，有遠近之分。對於凡夫和聲聞等來說，距離較遠；對於心已清凈的菩薩來說，距離較近，他們安住于菩薩地。因此，在不同的世界和佛陀的清凈眷屬的壇城中，會次第顯現不同的形象。例如，就像在水中看到月亮的倒影，在天空中看到真實的月亮一樣，所見之身可以分為化身和報身兩種。 接下來講述共同的功德。主要講述法身的功德。分為三部分：主要講述法身的功德，主要講述色身的功德，以及確定共同的特徵。 首先，引用《現觀莊嚴論》中的話：'菩提分法無量等，解脫及次第定，九次第定之自性，十圓滿之自性，勝處生處應知是，由善分別成八種，無惱及愿智，無礙解等各別智，一切清凈之四種，十自在及十力，四無畏及三種，守護無失念住三，無忘失法性，習氣永斷及生生，大悲及唯佛，不共法十八，一切種智及法身。' 這段話說明了法身的功德。四念住（身念住、受念住、心念住、法念住）具有正念和智慧的特徵；四正勤（已生惡令斷滅，未生惡令不生，已生善令增長，未生善令生起）具有精進的特徵；四神足（欲神足、勤神足、心神足、觀神足）具有禪定的特徵；五根（信根、進根、念根、定根、慧根）具有在證悟聖道上起主導作用的特徵；五力（信力、精進力、念力、定力、慧力）具有不可動搖的特徵；七覺支（念覺支、擇法覺支、精進覺支、喜覺支、輕安覺支、定覺支、舍覺支）具有如實證悟真如的特徵；八正道（正見、正思、正語、正業、正命、正精進、正念、正定）具有
【English Translation】 The cause for manifesting the form of a Buddha is the purification of the mental obscurations of those to be tamed, which varies in distance. For ordinary beings and Shravakas (Hearers), it is distant; for Bodhisattvas who have purified their minds and abide on the Bodhisattva grounds, it is near. Therefore, in various realms and in the mandala of the Buddha's pure retinue, different forms appear in sequence. For example, just as one sees the reflection of the moon in water and the actual moon in the sky, the way the form is seen can be divided into two aspects: Nirmanakaya (Emanation Body) and Sambhogakaya (Enjoyment Body). Next, the common qualities are explained. Primarily, the qualities of the Dharmakaya (Truth Body) are explained. This is divided into three parts: primarily explaining the qualities of the Dharmakaya, primarily explaining the qualities of the Rupakaya (Form Body), and establishing the common characteristics. First, from the Ornament for Clear Realization: 'The aspects of enlightenment, immeasurable qualities, liberation and the stages of meditative absorption, the nature of the nine successive absorptions, the nature of the ten perfections, the abodes of mastery and the spheres of influence should be known as eightfold through skillful differentiation, freedom from affliction and the wisdom of aspiration, unobstructed knowledge and individual wisdom, the four kinds of complete purity, the ten powers and the ten strengths, the four fearlessnesses and the three, un-guardednesses, the three close placements of mindfulness, the nature of non-forgetfulness, the complete destruction of habitual tendencies, great compassion for beings, the eighteen unshared qualities of a Buddha alone, all-knowingness, and the Dharmakaya.' This explains the qualities of the Dharmakaya. The four mindfulnesses (mindfulness of body, feeling, mind, and phenomena) have the characteristic of mindfulness and wisdom; the four right exertions (to abandon arisen evils, to prevent unarisen evils, to increase arisen virtues, and to generate unarisen virtues) have the characteristic of diligence; the four legs of miraculous power (desire, effort, mind, and investigation) have the characteristic of samadhi (concentration); the five faculties (faith, effort, mindfulness, concentration, and wisdom) have the characteristic of dominating the accomplishment of the noble path; the five powers (faith, effort, mindfulness, concentration, and wisdom) have the characteristic of being unshakable by opposing forces; the seven branches of enlightenment (mindfulness, discrimination of phenomena, effort, joy, tranquility, concentration, and equanimity) have the characteristic of directly realizing suchness; the eightfold noble path (right view, right thought, right speech, right action,
ཚོ་བ་དང་རྩོལ་བ་དང་དྲན་པ་ དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏེ་འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་སྒོམ་ལམ་གྱི་ཡང་དག་གི་མཚན་ ཉིད་ཅན་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་ཆོས་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་ནོ། །བྱམས་པ་དང་ སྙིང་རྗེ་དང་དགའ་བ་དང་བཏང་སྙོམས་ཚད་མེད་པ་བཞི་སེམས་ཅན་རྣམས་སྡུག་བསྔལ་དང་ བྲལ་བ་དང་ཕན་བདེ་ཐོབ་པར་འདོད་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། གཟུགས་ཅན་གཟུགས་ ལ་ལྟ་བ་དང་ནང་གཟུགས་མེད་པར་ཤེས་པ་དང་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ལ་ལྟ་བ་དང་སྡུག་པའི་ རྣམ་པར་ཐར་པ་ལུས་ཀྱིས་མངོན་སུམ་དུ་བྱས་ནས་རྫོགས་པར་བྱས་ཏེ་གནས་པ་དང་ནམ་ མཁའ་མཐའ་ཡས་སྐྱེ་མཆེད་དང་རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས་སྐྱེ་མཆེད་དང་ཅི་ཡང་མེད་པའི་སྐྱེ་ མཆེད་དང་འདུ་ཤེས་དང་འདུ་ཤེས་མེད་མིན་སྐྱེ་མཆེད་དང་། འདུ་ཤེས་དང་ཚོར་བ་འགོག་ པའི་རྣམ་པར་ཐར་པ་སྟེ་བརྒྱད་དང་བསམ་གཏན་བཞི་དང་གཟུགས་མེད་བཞི་དང་འགོག་པ་ སྟེ་མཐར་གྱིས་གནས་པའི་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དགུ་དང་། ཟད་པར་ས་དང་ཆུ་དང་མེ་དང་ རླུང་དང་སྔོན་པོ་དང་སེར་པོ་དང་དམར་པོ་དང་དཀར་པོ་དང་ནམ་མཁའ་དང་རྣམ་པར་ཤེས་ 1-288 པ་སྟེ་ཟད་པར་བཅུ་དང་། ནང་གཟུགས་སུ་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ཆུང་ངུ་དང་ ཆེན་པོ་གཉིས་དང་ནང་གཟུགས་མེད་པར་འདུ་ཤེས་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་གཟུགས་ཆུང་ངུ་དང་ ཆེན་པོ་དང་སྔོན་པོ་སོགས་བཞི་ཟིལ་གྱིས་མནན་ནས་ཤེས་ཤིང་མཐོང་བ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་ པའི་སྐྱེ་མཆེད་བརྒྱད་དེ། དེ་ལྟར་རྣམ་ཐར་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཞི་གནས་དང་ལྷག་མཐོང་ གི་མཚན་ཉིད་ཅན་ནོ། །ཉོན་མོངས་མེད་པ་དང་། སྨོན་ལམ་མཁྱེན་པ་དང་གཉིས་ཏིང་ངེ་ འཛིན་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་རྫུ་འཕྲུལ་དང་ལྷའི་རྣ་བ་དང་གཞན་གྱི་སེམས་ ཤེས་པ་དང་སྔོན་གྱི་གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པ་དང་ལྷའི་མིག་དང་ཟག་པ་ཟད་པའི་མངོན་པར་ ཤེས་པ་དྲུག་ལྐོག་གྱུར་ཤེས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། ཆོས་དང་དོན་དང་ངེས་པའི་ཚིག་དང་ སྤོབས་པ་སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་བཞི་ཤེས་རབ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་ དང་རྟེན་དང་དམིགས་པ་དང་ཐུགས་དང་ཡེ་ཤེས་ཡོངས་སུ་དག་པ་བཞི་ཞི་ལྷག་གི་མཚན་ ཉིད་ཅན་དང་། ཚེ་དང་སེམས་དང་ཡོ་བྱད་དང་ལས་དང་སྐྱེ་བ་དང་མོས་པ་དང་སྨོན་ལམ་དང་ རྫུ་འཕྲུལ་དང་ཡེ་ཤེས་དང་ཆོས་ལ་དབང་བ་བཅུ་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་དབང་བསྒྱུར་བའི་ མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། སྟོབས་དང་མི་འཇིགས་པ་སྔར་བཤད་པ་དང་། སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་ སྤྱོད་པ་ལ་ཉེས་པ་སྦེད་པའི་སྲུང་བ་མེད་པ་གསུམ་སྤྱོད་པ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ དང་། ཆོས་སྟོན་པ་ན་གུས་པ་དང་མ་གུས་པ་དང་འདྲེས་མར་ཉན་པ་ལ་ཆགས་པ་དང་སྡང་བ་ དང་དེ་གཉིས་འདྲེས་པ་མེད་པ་དྲན་པ་ཉེར་གཞག་གསུམ་བཏང་སྙོམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་ དང་། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ལ་བསྙེལ་ཞིང་དུས་ལས
【現代漢語翻譯】 ཚོ་བ་（藏文，無對應梵文，無對應梵文羅馬擬音，積聚）和རྩོལ་བ་（藏文，無對應梵文，無對應梵文羅馬擬音，精進）和དྲན་པ་（藏文，梵文：smṛti，羅馬擬音：smṛti，憶念）和ཏིང་ངེ་འཛིན་（藏文，梵文：samādhi，羅馬擬音：samādhi，禪定），這些是通往解脫的八正道，是具有正見特性的修行之道，並且是與三十七道品相符的法。 慈愛、悲憫、喜悅和平等舍，這四種無量心，其特性是希望眾生遠離痛苦並獲得福祉。觀有色之色，知內無色，觀外色，以及通過身體顯現並圓滿地安住于勝妙解脫之境；以及空無邊處、識無邊處、無所有處、非想非非想處；還有滅盡定，這八種以及四禪定、四無色定和滅盡定，這九種次第止住的等至之境；還有地、水、火、風、青、黃、紅、白、虛空和識，這十種遍處； 內觀有色之想，以及外觀微小和巨大的色，內觀無色之想，以及外觀微小和巨大的色，以及青色等四種顏色，通過勝伏來認知和觀看，這八種勝伏處。因此，解脫等具有止觀的特性。無煩惱和知曉願望這二者，具有禪定和智慧的特性；神變、天耳、知他心、宿命通、天眼和漏盡通這六種神通，具有知曉隱秘之事的特性；法、義、詞和辯才這四種無礙解，具有智慧和禪定的特性；所依、所緣、意樂和智慧這四種完全清凈，具有止觀的特性； 壽命、心、資具、業、生、意樂、愿、神變、智慧和法這十種自在，如所愿般地施加影響，具有自在的特性；力量和無畏如前所述；身語意的行為沒有隱藏過失的三種守護，具有行為完全清凈的特性；在說法時，對於恭敬、不恭敬和混合聽法，沒有貪戀、嗔恨以及二者混合，這三種正念，具有平等舍的特性；對於眾生的利益，如果遺忘且錯過時機。
【English Translation】 Accumulation and effort and mindfulness and samadhi (Tibetan: ཏིང་ངེ་འཛིན་, Sanskrit: samādhi, Romanization: samādhi, meaning: concentration), these are the eightfold noble path to liberation, which are the characteristics of the correct path of meditation, and are the thirty-seven dharmas that are in accordance with enlightenment. Loving-kindness, compassion, joy, and equanimity, these four immeasurables, whose characteristic is the wish for sentient beings to be free from suffering and to attain well-being. Viewing form as form, knowing that there is no internal form, viewing external form, and abiding in the complete perfection of liberation through physical manifestation; as well as the sphere of infinite space, the sphere of infinite consciousness, the sphere of nothingness, the sphere of neither perception nor non-perception; and the cessation of perception and feeling, these eight, as well as the four concentrations, the four formless concentrations, and cessation, these nine successive states of meditative absorption; as well as earth, water, fire, wind, blue, yellow, red, white, space, and consciousness, these ten totalities; Internally perceiving the idea of form, as well as externally perceiving small and large forms, internally perceiving the absence of form, as well as externally perceiving small and large forms, and the four colors such as blue, knowing and seeing through subjugation, these eight spheres of subjugation. Therefore, liberation and so on have the characteristics of calm abiding and insight. Absence of afflictions and knowing aspirations, these two have the characteristics of samadhi and wisdom; miraculous powers, divine ear, knowing the minds of others, remembering past lives, divine eye, and the six kinds of direct knowledge of the exhaustion of defilements, have the characteristic of knowing hidden things; the four kinds of perfect knowledge of dharma, meaning, words, and eloquence, have the characteristics of wisdom and samadhi; The four kinds of complete purification of support, object, intention, and wisdom have the characteristics of calm abiding and insight; the ten kinds of mastery over life, mind, resources, karma, birth, intention, aspiration, miraculous powers, wisdom, and dharma, exerting influence as desired, have the characteristic of mastery; strength and fearlessness as previously explained; the three protections of not concealing faults in the actions of body, speech, and mind, have the characteristic of completely pure actions; when teaching the dharma, the three kinds of mindfulness of not being attached to, hating, or mixing respect, disrespect, and listening, have the characteristic of equanimity; if one forgets and misses the opportunity for the benefit of sentient beings.
་འདའ་བ་མི་མངའ་བ་ཕྲིན་ལས་དོན་ཡོད་ པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། སྒྲིབ་པའི་བག་ཆགས་ཡང་དག་པར་བཅོམ་པ་སྤངས་པ་མཐར་ ཐུག་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། གདུལ་བྱ་ལ་ཉིན་མཚན་དུས་དྲུག་ཏུ་གཟིགས་པའི་ཐུགས་ རྗེ་ཆེན་པོ་གཞན་དོན་ལ་བརྩོན་པ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། མ་འདྲེས་བཅྭ་ 1-289 བརྒྱད་སྔར་བཤད་པ་དང་། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྐྱེ་མེད་དུ་ རྟོགས་ཤིང་དོན་གཉིས་མཐར་ཐུག་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། དང་གིས་བསྡུས་པ་ལམ་ཤེས་ པ་དང་གཞི་ཤེས་པ་སྟེ། གཉིས་པོ་རིམ་པ་ལྟར། ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་ལམ་རང་བཞིན་མེད་པར་ ཤེས་ཤིང་ཡང་དག་པའི་མཐའ་མངོན་དུ་མི་བྱེད་པར་གཞན་དོན་བྱེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ དང་། བདག་མེད་མངོན་སུམ་དུ་རྟོགས་ཤིང་སྤངས་རྟོགས་ཕྱོགས་རེ་བར་གྱུར་པའི་མཚན་ ཉིད་ཅན་ནོ། །དེ་ལྟར་དེ་དག་ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་ཆེ་ལོང་བསྡུས་པ་སྟེ། རྒྱས་པར་ནི་ཡུམ་ རྣམས་སུ། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ལྟ་ཇི་སྙེད་ཅིག་བརྗོད་པར་བགྱི་སྟེ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ ཡོན་ཏན་ནི་ཚད་མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་སོགས་དང་། མདོ་རྣམས་སུ་མི་འབྲལ་བའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ ཆོས་གང་གཱ་ཀླུང་གི་བྱེ་མ་ལས་འདས་པ་ཞེས་སོགས་གསུངས་ཏེ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའོ། ། ༈ གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་གཙོ་བོར་བཤད་པ། གཉིས་པ་ནི། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་དུ། ཐུབ་པའི་སེན་མོ་ཟངས་མདོག་དང་། །མདོག་ སྣུམ་མཐོ་དང་སོར་མོ་རྣམས། །ཟླུམ་རྒྱས་བྱིན་གྱིས་ཕྲ་བ་དང་། །རྩ་མི་མངོན་དང་མདུད་ པ་མེད། །ལོང་བུ་མི་མངོན་ཞབས་མཉམ་དང་། །སེང་གེ་གླང་ཆེན་བྱ་དང་ནི། །ཁྱུ་མཆོག་ སྟབས་གཤེགས་གཡས་ཕྱོགས་དང་། །མཛེས་གཤེགས་དྲང་དང་འཁྲིལ་བག་ཆགས། །བྱི་ དོར་བྱས་འདྲ་རིམ་པར་འཚམ། །གཙང་དང་འཇམ་དང་དག་པའི་སྐུ། །མཚན་ནི་ཡོངས་སུ་ རྫོགས་པ་དང་། །སྐུ་ཡི་ཁོ་ལག་ཡངས་ཤིང་བཟང་། །གོམ་སྙོམས་པ་དང་སྤྱན་གཉིས་ནི། །དག་དང་གཞོན་ཤ་ཅན་ཉིད་དང་། །སྐུ་ཞུམ་མེད་དང་རྒྱས་པ་དང་། །ཤིན་ཏུ་གྲི མས་པའི་སྐུ་ ཉིད་དང་། །ཡན་ལག་ཤིན་ཏུ་རྣམ་འབྱེད་དང་། །གཟིགས་པ་སྒྲིབ་མེད་དག་པ་དང་། །དཀུ་ ཟླུམ་སྐབས་ཕྱིན་མ་རྙོངས་དང་། །ཕྱང་ངེ་བ་དང་ལྟེ་བ་ནི། །ཟབ་དང་གཡས་ཕྱོགས་འཁྱིལ་ པ་དང་། །ཀུན་ནས་བལྟ་ན་སྡུག་པ་དང་། །ཀུན་སྤྱོད་གཙང་དང་སྐུ་ལ་ནི། །སྨེ་བ་ནག་བག་ མེད་པ་དང་། །ཕྱག་ནི་ཤིང་བལ་ལྟར་འཇམ་དང་། །ཕྱག་རིས་མདངས་ཡོད་ཟབ་རིང་དང་། 1-290 །ཞལ་ནི་ཧ་ཅང་མི་རིང་དང་། །མཆུ་ནི་བིམ་པ་ལྟར་དམར་དང་། །ལྗགས་མཉེན་པ་དང་སྲབ་ པ་དང་། །དམར་དང་འབྲུག་གི་སྒྲ་ཉིད་དང་། །གསུང་མཉེན་འཇམ་དང་མཆེ་བ་ཟླུམ། །རྣོ་ དང་དཀར་དང་མཉམ་པ་དང་། །བྱིན་གྱིས་ཕྲ་དང་ཤངས་མཐོ་དང་། །མཆོག་ཏུ་དག་པ་དག་ དང་ནི། །སྤྱན་ཡངས་པ་དང་རྫི་མ་སྟུག །པད་མ
【現代漢語翻譯】 具有不虛度事業之自性，徹底摧毀障礙習氣之究竟斷證之自性，以及晝夜六時觀照所化眾生之大悲，自然成就利他之自性。如前所述之不共十八法，以及通達一切法無生，圓滿二利之遍知自性。以『和』字包括道智與基智，此二者次第為：通達三乘道無自性，不顯現真實邊而行利他之自性，以及現證無我，成為斷證片面之自性。如是，彼等乃是法身功德之簡略概括。廣說則如諸般若經中所云：『如是，當如何宣說如來藏之功德？如來藏之功德實不可量。』等等。又如諸經中所云：『不離之功德法，勝過恒河沙數。』等等，實乃不可思議。 二者，于《現觀莊嚴論》中雲：『佛之指甲赤銅色，色潤高起指圓滿，纖細不現筋脈結，隱沒踝骨足平滿，獅象鵬鳥人中王，妙步行進右旋動，美妙安詳身正直，潔凈柔和極清凈，具足妙相等次第，身相寬廣極莊嚴，行步穩重雙目凈，青春煥發身不萎，身形豐滿極端正，肢體分明極明顯，無礙清凈之觀瞻，腰圓無折腹平坦，臍深右旋極悅意，一切行為皆清凈，身無黑痣諸垢染，手如木棉般柔軟，手紋明亮深且長，面容不長亦不短，雙唇紅潤如頻婆果，舌柔軟薄且赤紅，具龍之音聲，語調柔和牙齒圓，鋒利潔白且平整，纖細鼻高極清凈，雙目寬廣睫毛密，蓮花。』
【English Translation】 It has the characteristic of not being in vain in its activities, the characteristic of completely destroying the habitual tendencies of obscurations, the characteristic of ultimate abandonment, and the characteristic of spontaneously accomplishing the benefit of others with great compassion, looking after those to be tamed six times day and night. The eighteen unmixed qualities mentioned earlier, and the omniscient nature of realizing all phenomena as unborn, and the characteristic of perfecting the two benefits. Included by 'and' are the path knowledge and the basis knowledge. The two are, in order, the characteristic of knowing the path of the three vehicles as without inherent existence and benefiting others without manifesting the true extreme, and the characteristic of directly realizing selflessness and becoming a one-sided aspect of abandonment and realization. Thus, these are a brief summary of the qualities of the Dharmakaya. In detail, it is like in the Prajnaparamita sutras: 'How should one speak of the qualities of the Tathagatagarbha? The qualities of the Tathagatagarbha are immeasurable.' and so on. And in the sutras it is said: 'The qualities of inseparable qualities are more than the sands of the Ganges River.' and so on, which are inconceivable. Secondly, in the Abhisamayalankara it says: 'The nails of the Buddha are copper-colored, the color is smooth and high, the fingers are round and full, delicate, the veins and knots are not visible, the ankles are hidden, the feet are even, the lion, elephant, garuda, and best of men, walk beautifully, moving to the right, beautifully and peacefully, the body is upright, clean, soft, and extremely pure, complete with excellent signs in order, the body is wide and extremely beautiful, the gait is steady, the eyes are pure, youthful and fleshy, the body does not wither, the body is full and extremely upright, the limbs are extremely distinct, unobstructed and pure gaze, the waist is round and unbent, the abdomen is flat, the navel is deep and coils to the right, extremely pleasing to look at from all sides, all actions are pure, the body has no black moles or stains, the hands are as soft as cotton, the lines of the hands are bright, deep and long, the face is not too long, the lips are red like bimba fruit, the tongue is soft and thin, red, and has the sound of a dragon, the speech is soft and gentle, the teeth are round, sharp, white, and even, delicate, the nose is high and extremely pure, the eyes are wide and the eyelashes are thick, lotus.'
འི་འདབ་མ་འདྲ་བ་དང་། །སྨིན་ཚུགས་རིང་ དང་འཇམ་པ་དང་། །སྣུམ་དང་སྤུ་ནི་མཉམ་པ་དང་། །ཕྱག་རིང་རྒྱས་དང་སྙན་མཉམ་དང་། །ཉམས་པ་རྣམ་པར་སྤངས་པ་དང་། །དཔྲལ་བ་ལེགས་པར་འབྱེས་པ་དང་། །དབྱེས་ཆེ་བ་ དང་དབུ་རྒྱས་དང་། །དབུ་སྐྲ་བུང་བ་ལྟར་གནག་དང་། །སྟུག་དང་འཇམ་དང་མ་འཛིངས་ དང་། །མི་གཤོར་དྲི་ཞིམ་སྐྱེས་བུ་ཡི། །ཡིད་ནི་འཕྲོག་པར་བྱེད་པ་དང་། །དཔལ་གྱི་བེའུ་དང་ བཀྲ་ཤིས་ནི། །སངས་རྒྱས་དཔེ་བྱད་བཟང་པོར་བཞེད། །ཅེས་གསུངས་པ་དཔེ་བྱད་བརྒྱད་ ཅུ་དང་། གསང་བ་བསམ་མི་ཁྱབ་ཏུ་གསུངས་པ་གསུང་དབྱངས་ཡན་ལག་དྲུག་ཅུ་སྟེ། མཉེན་ དང་འཇམ་དང་ཡིད་འོང་དང་། །ཡིད་དུ་འཐད་དང་དག་པ་དང་། །དྲི་མ་མེད་དང་གསལ་བ་ དང་། །སྙན་ཅིང་འཇེབས་དང་མཉན་པར་འོས། །མི་ཚུགས་པ་དང་སྙན་པ་དང་། །དུལ་བ་ དང་ནི་མི་རྩུབ་པ། །མི་བསླང་བ་དང་རབ་ཏུ་དུལ། །རྣར་སྙན་པ་དང་ལུས་སིམ་བྱེད། །སེམས་ སིམ་བྱེད་དང་སྙིང་དགར་བྱེད། །དགའ་བདེ་སྐྱེད་དང་ཡོངས་གདུང་མེད། །ཀུན་ཤེས་བྱ་དང་ རྣམ་རིག་བྱ། །རྣམ་པར་གསལ་དང་དགའ་བར་བྱེད། །མངོན་དགའ་བྱེད་དང་ཀུན་ཤེས་ བྱེད། །རྣམ་རིག་བྱེད་དང་རིགས་པ་དང་། །འབྲེལ་པ་དང་ནི་ཟློས་སྐྱོན་མེད། །སེང་གེའི་སྒྲ་ཡི་ ཤུགས་དང་ནི། །གླང་པོ་ཆེ་ཡི་སྒྲ་སྐད་དང་། །འབྲུག་སྒྲའི་དབྱངས་དང་ཀླུ་དབང་སྒྲ། །དྲི་ཟ་ཡི་ ནི་གླུ་དབྱངས་དང་། །ཀ་ལ་བིང་ཀའི་སྒྲ་དབྱངས་དང་། །ཚངས་པའི་སྒྲ་དབྱངས་བསྒྲགས་པ་ དང་། །ཤང་ཤང་ཏེའུའི་སྒྲ་དབྱངས་གྲགས། །ལྷ་དབང་སྒྲ་དབྱངས་ལྟར་སྙན་དང་། །རྔ་ཡི་སྒྲ་ དང་མ་ཁེངས་པ། །མི་དམའ་བ་དང་དེ་བཞིན་དུ། །སྒྲ་ཀུན་གྱི་ནི་རྗེས་སུ་ཞུགས། །ཚིག་ཟུར་ 1-291 ཆགས་པ་མེད་པ་དང་། །མ་ཚང་མེད་དང་མ་ཞུམ་པ། །མི་ཞན་པ་དང་རབ་ཏུ་དགའ། །ཁྱབ་ དང་ཐ་བ་བཅས་པའི་ཆེད། །རྒྱུན་ཆགས་པ་དང་འབེལ་པ་དང་། །སྒྲ་ཀུན་རྫོགས་པར་བྱེད་ པ་དང་། །དབང་པོ་ཐམས་ཅད་ཚིམ་བྱེད་དང་། །མ་སྨད་པ་དང་མི་འགྱུར་བ། །མ་རྟགས་པ་ དང་འཁོར་ཀུན་གྲགས། །ཀུན་གྱི་མཆོག་ལྡན་ལྡན་པའོ། །ཞེས་པ་བསྡུ་བའི་ཚིགས་བཅད་ དོ། །གཞན་ཡང་འཇམ་དཔལ་གྱིས་དྲིས་པའི་མདོར་གསུངས་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ ཕྱག་ཞབས་ཀྱི་མཐིལ་ལ་རི་མོའི་རྗེས་ཀྱི་མཚན་བརྒྱད་ཅུ་དང་། ཕལ་པོ་ཆེར་གསུངས་པ་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་དབུ་ནས་ཞབས་ཀྱི་བར་ལ་མཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཀྱི་འཁོར་དུ་བྱུང་ བའི་མཚན་དགུ་བཅུ་རྩ་དྲུག་སྟེ་འདིར་ཡི་གེ་མངས་པས་འཇིགས་ནས་མ་བྲིས་པས་མདོ་དེ་ དག་བལྟ་བར་བྱའོ། །དེ་དག་ནི་གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་ཆེ་ལོང་བསྡུས་པ་ཡིན་ལ། རྒྱས་པར་ ནི། མདོ་དག་ལས། སངས་རྒྱས་ཡོན་ཏན་བསམ་མི་ཁྱབ། ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་བསམ་གྱིས་ མི་ཁྱབ་པོ། ། ༈ སྤྱིའི་རྣམ་གཞག་གཏན་ལ་དབབ་པ། གསུམ་པ་ནི
【現代漢語翻譯】 猶如蓮花瓣的眼睫，纖長柔和的眉毛，潤澤且眉毛均勻，修長的手，豐滿且耳廓齊平，完全遠離各種缺陷，開闊飽滿的額頭，寬大的胸膛，豐滿的頭顱，頭髮如黑蜂般烏黑，濃密柔順不雜亂，不蓬亂且散發香氣，能俘獲男人的心，吉祥天女和吉祥結，被認為是佛陀美好的隨形好。如是所說，八十隨形好，以及秘密不可思議的六十妙音支：柔軟、溫和、悅意，合意、清凈，無垢、明亮，悅耳動聽、值得傾聽，不粗獷且悅耳，溫和且不粗暴，不激昂且極溫和，悅耳動聽、身心舒暢，令人心曠神怡、使人愉悅，帶來喜樂安適、毫無痛苦，周知一切、明辨一切，清晰明瞭、令人喜悅，使人歡喜、周知一切，明辨一切、合乎邏輯，關聯緊密、毫無重複的過失，具有獅子的吼聲般的力量，如大象般的鳴叫聲，如雷鳴般的音調和龍王的聲音，如乾闥婆的歌聲，如迦陵頻伽的鳴叫聲，宣揚梵天的聲音，發出羯羅頻伽的聲音，如天神之王般悅耳，如鼓聲般不傲慢，不高亢且同樣地，追隨一切聲音，言辭流暢，毫無遺漏，不沮喪，不低劣且極其喜悅，爲了普及和區分，連貫不斷且豐富，圓滿一切聲音，使一切感官都感到滿足，不被輕視且不變異，不遲鈍且眾人皆知，具備一切殊勝的品質。這是總結性的偈頌。此外，《文殊師利所問經》中說，如來佛的足底有八十種吉祥紋飾，在《華嚴經》中說，如來從頭到腳有三十二相所衍生的九十六種好，因為這裡文字太多，怕引起畏懼所以沒有寫出，應該查閱那些經典。這些是對於佛陀色身功德的簡要概括，如果想要詳細瞭解，正如經典中所說：『佛陀的功德不可思議』，是不可思議的。 總的綱要確定 第三是
【English Translation】 Eyelashes like lotus petals, long and soft eyebrows, smooth and even hair, long hands, full and even ears, completely free from all defects, broad and full forehead, wide chest, full head, hair as black as a black bee, thick, soft, and not messy, not disheveled and fragrant, able to capture the hearts of men, Shri Devi and the auspicious knot are considered the Buddha's beautiful minor marks. As it is said, the eighty minor marks, and the sixty branches of secret and inconceivable melodious sounds: soft, gentle, pleasing, agreeable, pure, immaculate, bright, pleasant to hear, worthy of listening, not rough and pleasant, gentle and not rough, not agitated and extremely gentle, pleasant to the ear, soothing to the body and mind, refreshing, delightful, bringing joy and comfort, without any suffering, knowing everything, discerning everything, clear and bright, making people happy, making people rejoice, knowing everything, discerning everything, logical, closely related, without any fault of repetition, having the power of a lion's roar, like the sound of an elephant, like the tone of thunder and the voice of the Dragon King, like the song of a Gandharva, like the sound of a Kalaviṅka, proclaiming the voice of Brahma, emitting the sound of a Śaṅśaṅteu, as pleasant as the voice of the King of Gods, like the sound of a drum, not arrogant, not high-pitched and likewise, following all sounds, fluent in speech, without omission, not depressed, not inferior and extremely joyful, for the sake of popularization and distinction, continuous and abundant, perfecting all sounds, satisfying all senses, not despised and immutable, not dull and known to all, possessing all the most excellent qualities. This is the summary verse. Furthermore, in the Mañjuśrī Questions Sutra, it is said that the Tathāgata's soles have eighty auspicious marks, and in the Avataṃsaka Sutra, it is said that the ninety-six marks derived from the thirty-two major marks from the Tathāgata's head to toe, because there are too many words here, fearing to cause fear, they are not written, and those scriptures should be consulted. These are a brief summary of the qualities of the Buddha's physical body, and if you want to know in detail, as the scriptures say: 'The Buddha's merits are inconceivable', they are inconceivable. General outline determination The third is
། དེ་ལྟར་བསྟན་པའི་སྐུ་གཉིས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་བདེན་པ་ གཉིས་ཀྱི་རྣམ་དབྱེ་ཤེས་པར་བྱས་ནས། ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་ལའང་ཀུན་རྫོབ་པ་ཆ་རེ་ ཡོད་པ་གཟུགས་སྐུ་ལ་ཚང་ཞིང་གཟུགས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་ལའང་དོན་དམ་པ་ཆ་རེ་ཡོད་ པ་ཆོས་སྐུ་ལ་ཚང་སྟེ། མདོ་མང་པོར། སྤྲུལ་སྐུ་རྣམས་ལའང་སྟོབས་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པར་ གསུངས་པ་དང་། སོར་ཕྲེང་ལ་ཕན་པ་ལ་སོགས་པར་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ལའང་མཚན་ དཔེ་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པར་གསུངས་པས་སོ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་བླ་མའི་བསྟན་བཅོས་ དཀོན་མཆོག་གི་རིགས་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་ལས་ཡོན་ཏན་གྱི་སྐབས་ཏེ་གསུམ་པའི་འགྲེལ་ པའོ།། །། ༈ ཡོན་ཏན་ཅན་གྱི་ཕྲིན་ལས་བསྟན་པ། སྤྱི་དོན། བཞི་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སྤྱི་དོན་ལ་གསུམ་གྱི་ ༈ མཛད་པའི་རྒྱུ། དང་པོ་མཛད་པའི་རྒྱུ་ནི། རང་དོན་ 1-292 མཐར་ཐུག་པ་སྟོབས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྫོགས་པར་ཐོབ་པ་དང་། གཞན་དོན་ཆོས་ལ་ སེམས་ཅན་གདུལ་བའི་ཐབས་མཁྱེན་པ་དང་ཐུགས་རྗེའི་ཕ་རོལ་ཏུ་བྱོན་པ་སྟེ། མདོ་རྒྱན་དུ། སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱིས་ཤིན་ཏུ་རྫོགས་པའི་སྐུ་གང་ཡིན། །དམ་པའི་ཆོས་ལ་སེམས་ཅན་རབ་ གདུལ་མཁྱེན་པ་གང་། །འགྲོ་བ་ཀུན་ལ་ཐུགས་བརྩེའི་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་གང་། །སངས་རྒྱས་ ཉིད་དེ་འདིར་ནི་སྐྱབས་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་འདོད། །ཅེས་སྐྱབས་བླ་ན་མེད་པའི་རྒྱུ་བཤད་པ་ལྟར་ རོ། ། ༈ མཛད་པའི་ཚུལ། གཉིས་པ་མཛད་པའི་ཚུལ་ལ་བཞི། ཕྲིན་ལས་ཁྱབ། ལྷུན་གྱིས་གྲུབ། རྒྱུན་མི་འཆད། མཛད་པ་ཟབ་པའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། ནམ་མཁའ་གཟུགས་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པ་ལྟར་ རྒྱལ་བའི་མཛད་པ་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཁྱབ་སྟེ། དེར། ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའ་རྟག་ཏུ་ཀུན་སོང་ འདོད། །དེ་བཞིན་དེ་ཡང་རྟག་ཏུ་ཀུན་སོང་འདོད། །ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའ་གཟུགས་གྱུར་ཀུན་ དུ་སོང་། །དེ་བཞིན་དེ་ཡང་སེམས་ཅན་ཚོགས་ཀུན་སོང་། །ཞེས་སོ། །ཀུན་ཏུ་སོང་ན་འགའ་ ཞིག་གིས་མི་མཐོང་བ་ཅི་ཞེ་ན། དེར། ཇི་ལྟར་ཆུ་ཡི་སྣོད་ཆག་ན། །ཟླ་བའི་གཟུགས་བརྙན་མི་ སྣང་བ། །དེ་བཞིན་སེམས་ཅན་ངན་པ་ལ། །སངས་རྒྱས་གཟུགས་ཀྱང་མི་སྣང་ངོ་། །ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྣང་བའི་རྒྱུ་གང་ཞེ་ན། བུད་ཤིང་ཡོད་ན་མེ་འབར་གྱི་མེད་ན་མི་འབར་བ་ལྟར་གདུལ་ བྱ་དག་པ་ཡོད་ན་སྣང་ལ་མེད་ན་མི་སྣང་སྟེ། དེར། ཇི་ལྟར་མེ་ནི་གཞན་དུ་འབར། །གཞན་དུ་ ཞི་བར་འགྱུར་བ་ལྟར། །དེ་བཞིན་སངས་རྒྱས་རྣམས་ལ་ཡང་། །སྣང་དང་མི་སྣང་ཤེས་པར་ བྱ། །ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྷའི་རྔ་མ་བརྡུངས་ཀྱང་སྒྲ་འབྱུང་བ་དང་ནོར་བུ་འབད་རྩོལ་མེད་ཀྱང་ འོད་སྟོན་པ་ལྟར་རྒྱལ་བའི་མཛད་པ་རྩོལ་མེད་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་སྟེ། དེར། ཇི་ལྟར་རྔ་དག་མ་ བརྡུངས་པར། །སྒྲ་ནི་ཀུན་ཏུ་འབྱུང་བ་ལྟར། །དེ་བཞིན་རྒྱལ་བ་གཟོ་མེད་པར། །བཤད་ 1-
【現代漢語翻譯】 如是，在通達所詮釋的二身（梵文：Dvikāya，法身和色身）的一切功德后，也要了知二諦（梵文：satya-dvaya，勝義諦和世俗諦）的差別。法身的功德中也有世俗諦的部分，這些在色身上是完備的；色身的功德中也有勝義諦的部分，這些在法身上是完備的。諸多經典中都說化身（梵文：Nirmāṇakāya）具有力量等功德，如利益指鬘（梵文：Aṅgulimāla）等事蹟。如來藏（梵文：Tathāgatagarbha）也具有三十二相八十隨形好等功德。《大乘經莊嚴論》中，關於功德的解釋就是如此。 這是《大乘經莊嚴論》的釋論，是關於功德的第三品。 宣說具功德者的事業，總義。 第四部分分為兩點，第一點是總義，總義又分為三點。 事業之因。 第一點是事業之因：爲了自身利益達到究竟，圓滿獲得力量等功德；爲了利益他人，通達以佛法調伏眾生的方法，以及達到慈悲的彼岸。如《經莊嚴論》所說：『佛陀以佛法達到極度圓滿的身體是什麼？對於聖法，能夠善巧調伏眾生的是什麼？對於一切眾生，達到慈悲彼岸的是什麼？佛陀本身就是此處最殊勝的皈依處。』 這就像是解釋了無上皈依的因。 事業之相。 第二點是事業之相，分為四種：事業遍及一切、自然成就、永不間斷、事業深奧。第一點是，如同虛空遍及一切事物，佛陀的事業也遍及一切眾生。如經中所說：『如同虛空恒常遍及一切，佛陀的事業也恒常遍及一切。如同虛空遍及一切有形之物，佛陀的事業也遍及一切眾生。』 如果遍及一切，為何有些人看不到呢？經中說：『如同水器破裂時，月亮的倒影便不會顯現，同樣，對於惡劣的眾生，佛陀的身影也不會顯現。』 那麼，顯現的原因是什麼呢？如同有柴薪則火燃燒，無柴薪則火不燃燒，同樣，如果所化眾生清凈，佛陀便會顯現，不清凈則不顯現。經中說：『如同火焰在別處燃燒，在別處熄滅，同樣，對於佛陀的顯現與不顯現，應當如是理解。』 第二點是，如同天鼓不擊自鳴，寶珠無需努力也能發光，佛陀的事業無需勤作，自然成就。經中說：『如同天鼓不擊自鳴，聲音自然發出，同樣，佛陀無需造作，自然說法。』
【English Translation】 Thus, having understood all the qualities of the two bodies (Dvikāya, Dharmakāya and Rūpakāya) that have been taught, one should also understand the distinction between the two truths (satya-dvaya, ultimate truth and conventional truth). The qualities of the Dharmakāya also have a part of conventional truth, which is complete in the Rūpakāya; the qualities of the Rūpakāya also have a part of ultimate truth, which is complete in the Dharmakāya. In many sutras, it is said that the Nirmāṇakāya also has powers and other qualities, such as benefiting Aṅgulimāla and others. The Tathāgatagarbha also has marks and signs, etc. This is how it is explained in the Uttaratantraśāstra, the treatise on the lineage of the Great Vehicle. This is the commentary on the third chapter of the Uttaratantraśāstra, which is about qualities. Showing the activity of those with qualities, the general meaning. The fourth part is divided into two points, the first point is the general meaning, and the general meaning is divided into three points. The cause of the activity. The first point is the cause of the activity: to achieve ultimate benefit for oneself, to fully attain powers and other qualities; to benefit others, to understand the methods of taming sentient beings with the Dharma, and to reach the other shore of compassion. As the Mahāyānasūtrālaṃkāra says: 'What is the body of the Buddha that is extremely perfect with the Dharma? What is it that can skillfully tame sentient beings with the holy Dharma? What is it that has reached the other shore of compassion for all beings? The Buddha himself is considered the supreme refuge here.' This is like explaining the cause of the unsurpassed refuge. The manner of the activity. The second point is the manner of the activity, which is divided into four aspects: activity pervades all, is spontaneously accomplished, never ceases, and is profound. The first point is that, just as the sky pervades all things, the activity of the Victorious Ones pervades all sentient beings. As it says there: 'Just as the sky is always considered to pervade everything, so too is it considered to pervade everything constantly. Just as the sky pervades all forms, so too does it pervade all sentient beings.' If it pervades everything, why do some not see it? It says there: 'Just as when a water vessel is broken, the reflection of the moon does not appear, similarly, the form of the Buddha does not appear to evil sentient beings.' So, what is the cause of appearance? Just as fire burns when there is firewood and does not burn when there is no firewood, similarly, if the beings to be tamed are pure, the Buddha appears, and if they are not pure, he does not appear. It says there: 'Just as fire burns elsewhere and extinguishes elsewhere, similarly, one should understand the appearance and non-appearance of the Buddhas.' The second point is that, just as the drum of the gods sounds even when not struck, and the jewel shows light without effort, the activity of the Victorious Ones is spontaneously accomplished without effort. It says there: 'Just as the drum sounds everywhere without being struck, similarly, the Victorious Ones speak without contrivance.'
293 པ་དག་ནི་ཀུན་ཏུ་འབྱུང་། །ཇི་ལྟར་ནོར་བུ་འབད་མེད་པར། །རང་གི་འོད་ནི་སྟོན་པ་ལྟར། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱང་གཟོ་མེད་པར། །དེ་བཞིན་མཛད་པ་ངེས་པར་སྟོན། །ཞེས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། ནམ་མཁའ་ལ་རྒྱུན་དུ་འཇིག་རྟེན་གྱི་བྱ་བ་གཞན་དང་གཞན་འབྱུང་ཞིང་ འཇིག་པ་ལྟར་རྒྱལ་བའི་མཛད་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་དེ། དེར། ཇི་ལྟར་མཁའ་ལ་འཇིག་རྟེན་གྱི། །བྱ་བ་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་སྣང་། །དེ་བཞིན་ཟག་མེད་དབྱིངས་ན་ཡང་། །རྒྱལ་བའི་མཛད་པ་ རྒྱུན་མི་འཆད། །ཇི་ལྟར་ནམ་མཁར་རྟག་ཏུ་ནི། །བྱ་བ་ཉམས་ཤིང་འབྱུང་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་ ཟག་མེད་དབྱིངས་ན་ཡང་། །སངས་རྒྱས་ཕྲིན་ལས་སྐྱེ་ཞིང་འབྲི། །ཞེས་སོ། ། བཞི་པ་ལ་བཅུ། སྟོབས་སོགས་ཆོས་ཀུན་འབྱུང་བས། སེམས་ཅན་སྨིན་པར་མཛད་པས། ཚོགས་གཉིས་མཐར་ཐུག་གྱུར་པས། དམ་ཆོས་སྟོན་པར་མཛད་པས། སྤྲུལ་པ་ལ་སོགས་ མཛད་པས། ཡེ་ཤེས་དུས་གཅིག་འབྱུང་བས། རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པས། ཡེ་ཤེས་སྣ་ཚོགས་ སྣང་བས། སྐབས་འགར་འཇུག་པ་མེད་པས། གཞན་ལས་ཁྱད་པར་འཕགས་པས་ཟབ་པའོ། །དང་པོ་ནི། དེར། སྟོབས་སོགས་སངས་རྒྱས་ཆོས་རྣམས་ལ། །བྱང་ཆུབ་རིན་ཆེན་འབྱུང་ གནས་འདྲ། །ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། དེར། འགྲོ་བའི་དགེ་བའི་ལོ་ཏོག་ལ། །སྤྲིན་ཆེན་དང་ཡང་འདྲ་བར་འདོད། །ཅེས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། དེར། བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་རབ་རྫོགས་ཕྱིར། །ཟླ་བ་ཉ་བ་ལྟ་བུར་འདོད། །ཅེས་སོ། ། བཞི་པ་ནི། དེར། ཡེ་ཤེས་སྣང་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། །ཉི་མ་ཆེན་པོ་འདྲ་བར་འདོད། །ཅེས་ སོ། ། ལྔ་པ་ནི། དེར། ཇི་ལྟར་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི། །འོད་ཟེར་དཔག་ཏུ་མེད་འདྲེས་ཤིང་། 1-294 །རྟག་ཏུ་བྱ་བ་གཅིག་ལ་འཇུག །འཇིག་རྟེན་ལ་ཡང་སྣང་བར་བྱེད། །དེ་བཞིན་ཟག་མེད་ དབྱིངས་ན་ཡང་། །སངས་རྒྱས་དཔག་ཏུ་མེད་འདྲེས་ཤིང་། །མཛད་པ་གཅིག་ནི་མཛད་པ་ལ། །ཡེ་ཤེས་སྣང་བ་མཛད་པར་འདོད། །ཅེས་ཏེ། ཉི་མའི་འོད་ཟེར་རྣམས་འདྲེས་ནས་སྨིན་པ་ལ་ སོགས་པའི་བྱ་བ་གཅིག་བྱེད་པ་ལྟར་སངས་རྒྱས་རྣམས་འདྲེས་ནས་སྤྲུལ་པ་ལ་སོགས་པའི་ མཛད་པ་གཅིག་མཛད་དོ། ། དྲུག་པ་ནི། དེར། དཔེར་ན་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་གཅིག །བྱུང་ན་འོད་ཟེར་ཀུན་འབྱུང་བ། །དེ་ བཞིན་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཡང་། །ཡེ་ཤེས་འབྱུང་བར་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་སོ། ། བདུན་པ་ནི། དེར། ཇི་ལྟར་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་དག །འཇུག་ལ་བདག་གིར་བྱ་བ་མེད། །དེ་ བཞིན་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་། །འཇུག་ལ་བདག་གིར་མཛད་མི་མངའ། །ཞེས་སོ། ། བརྒྱད་པ་ནི། དེར། ཉི་མའི་འོད་ཟེར་གཅིག་བཏང་བས། །འགྲོ་བ་སྣང་བ་བྱེད་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ། །སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་གཅིག་ཆར་སྣང་། །ཞེས་ཏེ། ཤེས་བྱ་ སྣ་ཚོགས་ལ་སྣང་བས་ཡེ་ཤེས་སྣ་ཚོགས་ཞེས་བྱའོ། ། དགུ་པ་ནི། དེར། ཇི་
【現代漢語翻譯】 彼等一切皆生起，如寶珠不費力，自然顯現其光芒，諸佛亦不造作，如是示現其事業。』 第三，如虛空中恒常生滅世間諸事，如是勝者之事業亦永不間斷。如是說：『如虛空中，世間諸事，顯現永不間斷，如是無漏界，勝者之事業亦永不絕。如虛空中，恒常有，諸事壞滅與生起，如是無漏界，諸佛事業生而息。』 第四有十個方面：以力量等諸法生起，成熟有情，圓滿二資糧，宣說正法，示現化身等，一時間生起智慧，無分別念，顯現種種智慧，有時無有介入，因勝於其他而深奧。第一，如是說：『力量等諸佛之法，如菩提珍寶之源。』 第二，如是說：『于眾生之善根苗稼，亦如大云。』 第三，如是說：『為圓滿福德智慧故，如滿月。』 第四，如是說：『為作智慧之光明故，如大日。』 第五，如是說：『如日輪之光芒，無數混合，恒常投入一事，亦顯現於世間。如是無漏界，諸佛無數混合，一事業即於事業中，示現智慧之光明。』如是，如日光混合后，作成熟等一事，如是諸佛混合后，作化身等一事業。 第六，如是說：『譬如一陽光出現，則一切光芒皆出現，如是諸佛之，智慧應知亦生起。』 第七，如是說：『如日光之光芒，投入而無有主宰，如是諸佛之智慧，投入而無有主宰。』 第八，如是說：『如放出一道陽光，則照亮眾生，如是於一切所知，諸佛之智慧一時顯現。』于種種所知顯現，故名種種智慧。 第九，如是說：『如
【English Translation】 They all arise, like a wish-fulfilling jewel effortlessly reveals its own light. Similarly, the Buddhas, without contrivance, certainly demonstrate their activities.' Third, just as various worldly activities constantly arise and cease in the sky, the activities of the Victorious Ones never cease. As it is said: 'Just as in the sky, worldly activities appear without ceasing, so too in the uncontaminated realm, the activities of the Victorious Ones never cease. Just as in the sky, there are always activities that decay and arise, so too in the uncontaminated realm, the activities of the Buddhas increase and decrease.' Fourth, there are ten aspects: because powers and other dharmas arise, ripening sentient beings, perfecting the two accumulations, teaching the sacred Dharma, manifesting emanations, wisdom arises in a single moment, without conceptualization, various wisdoms appear, sometimes without intervention, and because it is superior to others, it is profound. First, it is said: 'Powers and other Buddha dharmas are like the source of precious Bodhi.' Second, it is said: 'For the good crop of beings, it is also like a great cloud.' Third, it is said: 'Because of perfecting merit and wisdom, it is like a full moon.' Fourth, it is said: 'Because it makes the light of wisdom, it is like a great sun.' Fifth, it is said: 'Just as the rays of the sun's orb, countless mixed together, constantly engage in one activity, and also appear to the world. Similarly, in the uncontaminated realm, countless Buddhas mix together, and one activity is in the activity, manifesting the light of wisdom.' Thus, just as the sun's rays mix together and do one thing such as ripening, so too the Buddhas mix together and do one activity such as emanation. Sixth, it is said: 'For example, if one ray of sunlight appears, then all rays of light appear. Similarly, the wisdom of the Buddhas should be known to arise.' Seventh, it is said: 'Just as the rays of sunlight enter without being possessed, so too the wisdom of the Buddhas enters without being possessed.' Eighth, it is said: 'Just as sending out one ray of sunlight illuminates beings, so too to all that is knowable, the wisdom of the Buddhas appears all at once.' Because it appears to various knowable things, it is called various wisdoms. Ninth, it is said: 'Just as
ལྟར་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་རྣམས། །སྤྲིན་ལ་སོགས་པས་བསྒྲིབས་པར་ འདོད། །དེ་བཞིན་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་རྣམས། །སེམས་ཅན་གྱི་ནི་ཉེས་པས་བསྒྲིབས། །ཞེས་ ཏེ། སེམས་ཅན་གྱི་ཉེས་པ་སྙིགས་མ་ལྔ་ལ་སོགས་པས་བསྒྲིབས་ན་མི་སྣང་བས་ཡེ་ཤེས་ སྐབས་འགར་མི་འཇུག་པའོ། ། བཅུ་པ་ནི། དེར། ཇི་ལྟར་མདུད་པའི་དབང་གིས་ན། །གོས་ལ་མཚོན་བཀྲ་མི་བཀྲ་བ། །དེ་བཞིན་འཕེན་པའི་དབང་གིས་ན། །གྲོལ་བའི་ཡེ་ཤེས་བཀྲ་མི་བཀྲ། །ཞེས་ཏེ། ཉན་རང་ དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་རྣམས་རྣམ་པར་གྲོལ་བར་འདྲ་ཡང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ ནི་གཞན་དོན་མཛད་པར་དགོངས་པའི་འཕེན་པའི་དབང་གིས་གཞན་དོན་འབྱུང་བས་བཀྲ་ 1-295 བའི་ཕྱིར་ཁྱད་པར་འཕགས་སོ། ། 1-296 ཀྱི་ཚད་གཟུང་དུ་མེད་ཅིང་རྒྱ་ཆེ་བས་ནམ་མཁའ་ལྟར་ཀུན་ལ་ཁྱབ་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་དེ་ཡི་ ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་སེམས་ཅན་ནི། ཆོས་སྐུའི་སངས་རྒྱས་ཉིད་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ནི་ཡོན་ ཏན་དྲི་མ་མེད་པ་སྔོན་ནས་ཡོད་པས་གཏེར་དང་འདྲ་བ་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཁྱད་མེད་དུ་རྣམ་ པར་གཟིགས་ནས་རྗེས་སུ་འཛིན་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་དེའི་སྒྲིབ་པ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་དང་ཤེས་ བྱའི་སྒྲིབ་པ་སྒྲིབ་པར་བྱེད་པས་སྤྲིན་གྱི་དྲ་བ་དང་འདྲ་བ་སྒྲིབ་པ་དེ་སེལ་བའི་རྐྱེན་ནི་སངས་ རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཐུགས་རྗེའི་ནུས་པ་སྒྲིབ་གཉིས་ཀྱི་སྤྲིན་འཐོར་བར་བྱེད་པས་རླུང་དང་འདྲ་བ་ དག་གིས་སྒྲིབ་གཉིས་ཀྱི་སྤྲིན་རྣམ་པར་གཏོར་བ་སྟེ་དྲུག་གོ །དེ་ལྟར་དཔེ་དྲུག་གིས་མཚོན་ པའི་དོན་དྲུག་ཚང་བས་ན་རྒྱལ་བའི་མཛད་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་དེ། ས་དང་ཚོགས་གཉིས་ནི་ གཞན་ངེས་པར་འབྱིན་པ་དང་དེ་རྟོན་པར་བྱེད་པས་གཞན་དོན་གྱི་དབང་གིས་འབྱུང་བ་དང་། སེམས་ཅན་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱིས་བདག་གཞན་མཉམ་པར་གཟིགས་ནས་གཞན་དོན་མཛད་པ་ དང་། སྒྲིབ་པ་དང་ཐུགས་རྗེ་གཉིས་ཀྱིས་སྒྲིབ་པ་མ་ཟད་བར་དུ་ཐུགས་རྗེ་འཇུག་པས་མཛད་ པ་རྫོགས་མི་སྲིད་པས་སོ། །དེ་ལྟར་བཤད་པ་ནི། འོག་ཏུ། གཞན་གྱི་དབང་གིས་ངེས་འབྱུང་ དང་། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་གསལ་ལོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས། ཕྲིན་ལས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ། ཕྲིན་ལས་རྒྱུན་མི་འཆད་ ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། གདུལ་བྱའི་རིགས་གང་ཞིག་གི་འདུལ་ཐབས་གང་གིས། འདུལ་བའི་ བྱ་བ་བསྒྲུབ་དགོས་གང་ལ། ཡུལ་གང་དུ། དུས་གང་གི་ཚེ་གཤེགས་པར་མཛད་ཀྱང་། དེའི་ རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་། རྩོལ་བ་སྐྱོ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཐུབ་པས་མཛད་པ་ནི་རྟག་ཏུ་ལྷུན་གྱིས་ གྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་བཤད་པ་གདུལ་བྱའི་ཁམས་ནི་གང་ཞིག་གི་སྟེ་གང་གི་ཞེས་པའི་ དོན་ནོ། །འདུལ་བའི་ཐབས། མང་པོ་ནི་གང་དང་གང་གིས་སོ། །འདུལ་བའི་བྱ་བ་གང་ཡིན་ པ་ནི་འདུལ་བའི་བྱ་གང་གང་དུ་ནི་གང་ཚེ་ཞེས་པ་གཉིས་རིམ་པ་ལྟར་ཡུལ་དང་དུས་དེ་དག
【現代漢語翻譯】 就像太陽的光芒，被云等遮蔽一樣，同樣，諸佛的智慧，也被眾生的罪業所遮蔽。也就是說，眾生的罪業被五濁等所遮蔽，導致智慧有時無法顯現。 第十個比喻是：『就像憑藉結釦的力量，衣服上的色彩鮮豔與否一樣，同樣，憑藉發願的力量，解脫的智慧鮮艷與否。』也就是說，聲聞、緣覺和佛的智慧在解脫方面是相似的，但佛的智慧因為有利益他人的發願力，能夠利益他人，所以更為殊勝。 菩提的量是無法估量的，而且非常廣大，像虛空一樣遍佈一切。而領受菩提的眾生，就是法身佛，如來藏（梵文：Tathāgatagarbha，梵文羅馬擬音：tathāgata-garbha，漢語字面意思：如來胎藏）是具有無垢功德，本來就存在的寶藏，普遍而無差別地照見一切眾生並加以攝受。菩提的障礙是煩惱障和所知障，就像雲網一樣遮蔽光明，而消除這些障礙的因緣是諸佛的慈悲力，它能驅散二障的烏雲，就像風一樣。通過這些，二障的烏雲得以消散，這就是六個比喻。因為這六個比喻象徵的六種意義都具備，所以諸佛的事業永不間斷。土地和二資糧是必定給予他人和依賴他人的，所以是憑藉利他而產生的；眾生和菩提是平等看待自他之後行利他之事；障礙和慈悲二者，在障礙未盡之前，慈悲就會不斷地起作用，所以事業不可能窮盡。以上所述，在下文中會以『由他力而決定生起』等來闡明。 第二部分是詳細解釋，分為兩部分：事業自然成就和事業永不間斷的方式。第一部分是：無論以何種調伏方法來調伏何種根器的眾生，無論在何處、何時示現涅槃，佛陀的事業都是恒常自然成就的，因為沒有分別念，沒有辛勤和厭倦。這些解釋是說，所調伏的眾生的根器是『何種』，調伏的方法是『以何種』，所調伏的事業是『何事』，『在何處』和『何時』這兩個問題依次對應著地點和時間。
【English Translation】 Just as the rays of the sun are obscured by clouds and the like, similarly, the wisdom of the Buddhas is obscured by the sins of sentient beings. That is to say, the sins of sentient beings are obscured by the five degenerations and the like, causing wisdom to sometimes not appear. The tenth analogy is: 'Just as, by the power of knots, the colors on a cloth are bright or not, similarly, by the power of aspiration, the wisdom of liberation is bright or not.' That is to say, the wisdom of Shravakas, Pratyekabuddhas, and Buddhas are similar in terms of liberation, but the wisdom of the Buddhas is more superior because it has the power of aspiration to benefit others, and can benefit others. The measure of Bodhi is immeasurable and vast, pervading all like the sky. And the sentient beings who receive Bodhi are the Dharmakaya Buddhas. The Tathāgatagarbha (藏文：བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ།，梵文天城體：तथागतगर्भ，梵文羅馬擬音：tathāgata-garbha，漢語字面意思：如來胎藏) is a treasure with immaculate qualities, existing from the beginning, universally and without discrimination seeing all sentient beings and embracing them. The obscurations of Bodhi are the afflictive obscurations and the cognitive obscurations, which obscure the light like a web of clouds. And the condition for eliminating these obscurations is the power of the compassion of the Buddhas, which can dispel the clouds of the two obscurations, like the wind. Through these, the clouds of the two obscurations are dispelled. These are the six analogies. Because the six meanings symbolized by these six analogies are all present, the activities of the Buddhas never cease. The land and the two accumulations are necessarily given to others and relied upon by others, so they arise by benefiting others; sentient beings and Bodhi equally regard self and others and then act to benefit others; the two obscurations and compassion, before the obscurations are exhausted, compassion will continue to function, so the activities cannot be exhausted. The above will be clarified below by 'arising decisively by the power of others' and so on. The second part is a detailed explanation, divided into two parts: activities naturally accomplished and the way in which activities never cease. The first part is: No matter what kind of sentient beings are tamed by what kind of taming methods, no matter where or when Nirvana is shown, the activities of the Buddhas are always naturally accomplished, because there is no conceptualization, no diligence, and no weariness. These explanations say that the capacity of the sentient beings to be tamed is 'what kind', the method of taming is 'by what kind', the activity of taming is 'what activity', and the two questions 'where' and 'when' correspond to the place and time respectively.
་ 1-297 ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས། རྟོག་པ་མེད་པའི་གནས་དྲུག་རྒྱས་པར་བཤད་པ། གནས་དྲུག་ ལྡན་པས་ཕྲིན་ལས་རྒྱུན་ཆད་མེད་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་གནས་དྲུག་རྟོག་པ་ མེད་པར་བསྟན་པ་ནི། སེམས་ཅན་འཁོར་བ་ནས་ངེས་པར་འབྱིན་པ་དང་། ངེས་འབྱིན་དེའི་ རྟོན་པ་སྟེ་དེ་ངེས་པར་འགྲུབ་པའི་རྒྱུ་རྐྱེན་དང་། གཉིས་པོ་དེའི་འབྲས་བུ་དང་། འབྲས་བུ་ དེའི་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་སྟེ་གཟུང་བྱ་དང་། གཟུང་བྱ་དེ་ལ་ཡོད་པའི་ཁམས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་དང་། སྒྲིབ་པ་དེ་གཅོད་པར་བྱེད་པའི་རྐྱེན་ཏེ་དྲུག་ལ་ནི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པར་རྟག་ཏུ་ལྷུན་གྱིས་ གྲུབ་པའི་ཕྱིར་ཕྲིན་ལས་རྒྱུན་མི་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་གནས་དྲུག་སོ་སོའི་ངོ་བོ་བརྗོད་པ་ནི། ངེས་པར་འབྱིན་པ་ཞེས་པ་ནི་ས་བཅུ་ སྟེ། ཚོགས་གཉིས་དག་ནི་ངེས་འབྱིན་དེའི་རྒྱུའམ་རྟོན་པའོ། །གཉིས་པོ་དེའི་འབྲས་བུ་ནི་བྱང་ ཆུབ་མཆོག་ཡིན་ཏེ། བྱང་ཆུབ་དེ་སེམས་ཅན་ལ་ཡོད་པ་ནི་ཡོངས་སུ་འཛིན་པའོ། །སེམས་ ཅན་དེའི་སྒྲིབ་པ་ནི་མཐའ་ཡས་པའི་ཉོན་མོངས་དང་ཉེ་བའི་ཉོན་མོངས་བག་ཆགས་དང་ བཅས་པ་རྣམས་སོ། །དུས་ཀུན་ཏུ་ནི་སྒྲིབ་པ་དེ་འཇོམས་པའི་རྐྱེན་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐུགས་ རྗེ་ཆེན་པོ་ཡིན་ནོ། ། གསུམ་པ་གནས་དྲུག་དཔེ་དང་སྦྱར་ཏེ་བཤད་པ་ནི། ངེས་འབྱིན་ལ་སོགས་པ་གནས་ དྲུག་པོ་ནི་འདི་དག་རྣམས་གོ་རིམ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ། དཔེར་ན་རྒྱ་མཚོ་དང་ཉི་མ་དང་ནི་ནམ་ མཁའ་དང་གཏེར་དང་སྤྲིན་དང་རླུང་བཞིན་དུ་འདྲ་བར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དཔེ་དེ་དག་འདྲ་ བའི་རྒྱུ་ཅི་ཞེ་ན། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཆུ་དང་གཟུངས་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་རིན་ཆེན་དང་ལྡན་ པའི་ཕྱིར་ས་རྣམས་ནི་རྒྱ་མཚོ་བཞིན་ནོ། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཉེ་བར་འཚོ་བ་ཡིན་ པའི་ཕྱིར་ཚོགས་གཉིས་དག་ནི་ཉི་མ་བཞིན་ནོ། །རྒྱ་ཆེ་བ་དང་མཐའ་དང་དབུས་མེད་པའི་ 1-298 ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་ནི་ནམ་མཁའི་ཁམས་བཞིན་ནོ། །ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ནོར་གདོད་མ་ནས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་ནི་གཏེར་དང་འདྲའོ། །གློ་བུར་པ་ཡིན་པ་དང་ཁམས་ལ་ཁྱབ་པར་སྒྲིབ་པ་དང་གཤིས་ལུགས་ལ་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་ ཁམས་དེའི་སྒྲིབ་བྱེད་ཉོན་མོངས་རྣམས་སྤྲིན་གྱི་ཚོགས་བཞིན་ནོ། །སྒྲིབ་པའི་སྤྲིན་དེ་འཐོར་ བར་ནི་ཉེ་བར་གནས་པའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐུགས་རྗེ་ནི་མི་བཟད་པ་དྲག་པོའི་རླུང་དང་ འདྲའོ། ། གཉིས་པ་ནི། མཛད་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པའི་རྒྱུ་དྲུག་ལས་ས་དང་ཚོགས་གཉིས་གཉིས་ནི་ གཞན་གདུལ་བྱའི་དབང་གིས་ངེས་པར་འབྱུང་བ་སྟེ་མཛད་པ་རྒྱུན་མིའཆད་པའི་རྒྱུ་བསྟན་ པ་དང་། བྱང་ཆུབ་དང་སེམས་གཉིས་ནི་བདག་དང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་སྙིང་པོ་ཅན་དུ་ མཚུངས་པར་གཟིགས་པ་སྟེ་མཛད་པ
【現代漢語翻譯】 是的。 第二部分分為兩部分：詳述無分別的六處，以及具備六處而事業 непрерывно 的方式。 第一部分分為三部分，首先展示六處無分別：眾生從輪迴中必定解脫，以及解脫的所依，即成就解脫的因緣，以及二者的結果，以及結果的完全執持，即所取，以及所取所具有的界之障礙，以及斷除障礙的緣，這六者都是無分別的，因為恒常任運成就，所以事業不會中斷。 第二，陳述六處各自的體性：必定解脫是指十地（Bhumi，菩提薩埵修行的十個階段）。二資糧（福德資糧和智慧資糧）是解脫的因或所依。二者的結果是殊勝菩提（Bodhi，覺悟），菩提存在於眾生心中是完全執持。眾生的障礙是無邊的煩惱和近煩惱，以及習氣。時時斷除障礙的緣是佛陀的大悲。 第三，結合比喻解釋六處：解脫等六處，要知道這些都如次第，譬如大海、太陽、虛空、寶藏、雲和風一樣。這些比喻相似的原因是什麼呢？因為地具有智慧之水和陀羅尼（Dharani，總持）等功德之珍寶，所以如大海。二資糧是眾生一切近處生存的所依，所以如太陽。菩提廣大，無邊無中，所以如虛空之界。眾生界本來就具有圓滿正等覺的法性之寶藏，所以如寶藏。因為是暫時的，並且遍佈于界，障礙自性，所以界的障礙煩惱如雲聚。爲了驅散障礙之云，佛陀的慈悲如猛烈的暴風。 第二部分是：六種事業 непрерывно 的原因中，地和二資糧二者是依靠他者所化而必定出現，即展示事業 непрерывно 的原因。菩提和心二者是視自己和一切眾生具有同等的心要，即事業
【English Translation】 Yes. The second part has two sections: elaborating on the six places without conceptualization, and how activities are непрерывно by possessing the six places. The first part has three sections, the first showing the six places without conceptualization: sentient beings will definitely be liberated from samsara, and the reliance of that liberation, that is, the causes and conditions for achieving that liberation, and the result of the two, and the complete holding of the result, that is, the object to be grasped, and the obscurations of the realm that exist in the object to be grasped, and the condition for cutting off the obscurations, these six are without conceptualization, because they are always spontaneously accomplished, so activities will not be interrupted. Second, stating the nature of each of the six places: definite liberation refers to the ten Bhumis (Bhumi, the ten stages of Bodhisattva practice). The two accumulations (accumulation of merit and accumulation of wisdom) are the cause or reliance of that liberation. The result of the two is supreme Bodhi (Bodhi, enlightenment), and the Bodhi that exists in sentient beings is complete holding. The obscurations of sentient beings are the infinite afflictions and near afflictions, as well as habitual tendencies. The condition for destroying the obscurations at all times is the great compassion of the Buddha. Third, explaining the six places in conjunction with examples: the six places such as liberation, know that these are all in order, like the ocean, the sun, the sky, the treasure, the clouds, and the wind. What is the reason for the similarity of these examples? Because the lands possess the water of wisdom and the treasures of qualities such as Dharani (Dharani, total retention), so they are like the ocean. The two accumulations are the reliance for the survival of all sentient beings nearby, so they are like the sun. Bodhi is vast, without beginning or end, so it is like the realm of space. The realm of sentient beings originally possesses the treasure of the Dharma nature of perfect and complete enlightenment, so it is like a treasure. Because it is temporary and pervades the realm, obscuring the nature, the afflictions that obscure the realm are like a collection of clouds. To dispel the clouds of obscuration, the compassion of the Buddha is like a fierce and terrible wind. The second part is: among the six causes of непрерывно activities, the earth and the two accumulations are bound to arise by relying on the transformation of others, that is, showing the cause of непрерывно activities. Bodhi and mind both regard oneself and all sentient beings as having the same essence, that is, activities
་རྒྱུན་མི་འཆད་པའི་ཆོས་ཉིད་ཐོབ་པ་བསྟན་པ་དང་། སྒྲིབ་པ་དང་ཐུགས་རྗེ་གཉིས་ནི་སྒྲིབ་པ་མ་ཟད་བར་དུ་མཛད་པ་འཇུག་པས་མཛད་པ་ཡོངས་ སུ་མ་རྫོགས་པ་སྟེ་མཛད་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པའི་འབྲས་བུ་སྒྲུབ་པར་མཛད་པ་བསྟན་པས། གསུམ་པོ་དེའི་ཕྱིར་འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་གནས་པ་དེ་སྲིད་དུ་མཛད་པ་ཕྲིན་ལས་རྒྱུན་མི་འཆད་ དོ། ། ༈ དེ་ལ་ཐེ་ཚོམ་སྤང་ཕྱིར་དཔེ་དགུ་རྒྱས་པར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ། འབད་རྩོལ་མེད་ཀྱང་ཕྲིན་ལས་སྣ་ཚོགས་སྣང་བ་དཔེ་ཡིས། སྣ་ ཚོགས་སྣང་ཡང་ཆོས་སྐུ་སྐྱེ་འཇིག་མེད་ཚུལ་དཔེ་ཡིས། མཚུངས་དང་མི་མཚུངས་སྦྱར་བས་ དཔེ་དགུའི་གོ་རིམ་ངེས་པར་བསྟན་པའོ། ། ༈ འབད་རྩོལ་མེད་ཀྱང་ཕྲིན་ལས་སྣ་ཚོགས་སྣང་བ་དཔེ་ཡིས་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ་གཉིས། རྒྱལ་བའི་ཕྲིན་ལས་དཔེ་ཡིས་བསྟན་པ། དཔེ་ཡིས་བསྟན་པའི་རྒྱུ་ མཚན་བསྡུ་བའོ། ། ༈ རྒྱལ་བའི་ཕྲིན་ལས་དཔེ་ཡིས་བསྟན་པ། མདོར་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། སྐྱེས་འགག་མེད་པས་ཕྱེ་བ་ནི་སངས་ 1-299 རྒྱས་སུ་བརྗོད་པས་འདུས་མ་བྱས་ལ་འཇུག་པ་མེད་ན། སངས་རྒྱས་དེ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་ཅིང་ རྣམ་རྟོག་མེད་པར་མཛད་པ། འཇུག་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་སྙམ་དུ་ཐེ་ཚོམ་སྐྱེ་བ་བསལ་བའི་ཕྱིར། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡུལ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ལ་མོས་པ་བསྐྱེད་པའི་དོན་དུ་དཔེ་བསྟན་པ། བརྒྱ་བྱིན་གྱི་གཟུགས་བརྙན་དང་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པའི་རྣམ་པར་རྒྱལ་བའི་ཁང་བཟངས་ཀྱི་ སྟེང་གི་བར་སྣང་ལ་ཡོད་པ་རྔ་བོ་ཆེ་ཆོས་ཀྱི་སྒྲ་དབྱངས་དང་སྤྲིན་དང་ཚངས་པའི་སྣང་བ་དང་ ཉི་མ་དང་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་རིན་ཆེན་བཞིན་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི་སྒྲ་བརྙན་ བཞིན་དང་ནམ་མཁའ་དང་ནི་ས་བཞིན་དུ་རྣམ་རྟོག་མེད་ཀྱང་གཞན་དོན་ལྷུན་གྲུབ་ཏུ་འབྱུང་ བ་ཡིན་ནོ། ། ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་དགུ། སྐུ་ཡི་སྣང་བ་བརྒྱ་བྱིན་གཟུགས་བརྙན། གསུང་གི་སྣང་ བ་ལྷ་ཡི་རྔ་སྒྲ། མཁྱེན་བརྩེས་ཁྱབ་པ་ཆར་ལྡན་སྤྲིན་དང་། སྣ་ཚོགས་སྤྲུལ་པ་ཚངས་པ་ཆེན་ པོ། ཡེ་ཤེས་སྤྲོ་བ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར། ཐུགས་ཀྱི་གསང་བ་རྟོག་མེད་ནོར་བུ། གསུང་གི་ གསང་བ་བརྗོད་མེད་སྒྲ་བརྙན། སྐུ་ཡི་གསང་བ་འཇིག་མེད་ནམ་མཁའ། དགེ་བའི་གཞིར་ གྱུར་ཕྲིན་ལས་ས་གཞི་འདྲ་བའོ། ། ༈ སྐུ་ཡི་སྣང་བ་བརྒྱ་བྱིན་གཟུགས་བརྙན་འདྲ་བ། དང་པོ་ལ་གཉིས། རྟོག་པ། སྐྱེ་འཇིག་མེད་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས། དཔེ་དོན། རྒྱས་ པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ། ས་གཞི་དག་པ་ལ་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་གཟུགས་བརྙན་སྣང་། དེ་མཐོང་ནས་སྐྱེ་བོ་རྣམས་དེ་ལ་སྨོན་པར་བྱེད། སྣང་བ་དེ་མི་རྟོག་ཀྱང་དེ་དག་ལ་དོན་བྱེད་ ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། ཇི་ལྟར་བཻདཱུརྱ་དག་པའི་རང་བཞིན་དུ་འཛམ་བུ་གླིང་གི་ས་སྟེང་འདི
【現代漢語翻譯】 這顯示了獲得永不間斷之法性的方式； 遮障和慈悲二者，在遮障未盡之前，事業不會停止，因此事業不會完全圓滿，這顯示了成就永不間斷之事業的果； 因此，只要輪迴存在，事業和利生事業就不會停止。 爲了消除疑惑，詳細地展示了九個比喻。 第二部分分為三個方面：通過比喻說明即使沒有努力，也會顯現各種事業；通過比喻說明雖然顯現各種事業，但法身沒有生滅；通過結合相似和不相似之處，確定九個比喻的順序。 通過比喻說明即使沒有努力，也會顯現各種事業。 第一部分分為兩個方面：通過比喻說明諸佛的事業；總結通過比喻說明的原因。 通過比喻說明諸佛的事業。簡要說明。 第一部分分為兩個方面，這是第一部分：因為沒有生滅，所以被稱為佛，因為沒有造作，所以佛是自然成就且沒有分別念地行事。爲了消除認為事業會永不間斷的疑惑，爲了在佛的不可思議境界中生起信心，所以展示了比喻： 如同帝釋天（Indra，梵文：Śakra，梵文羅馬擬音：Śakra，天主）的影像和三十三天（Trayastriṃśa，梵文：Trayastriṃśa，梵文羅馬擬音：Trayastriṃśa，三十三天的神祇）的勝幢宮殿頂上的虛空中，有大鼓法音、雲彩、梵天（Brahmā，梵文：Brahmā，梵文羅馬擬音：Brahmā，創造之神）的顯現、太陽和如意寶珠（Cintāmaṇi，梵文：Cintāmaṇi，梵文羅馬擬音：Cintāmaṇi，如意寶珠）一樣，如來（Tathāgata，梵文：Tathāgata，梵文羅馬擬音：Tathāgata，如來）就像聲響、虛空和大地一樣，雖然沒有分別念，但爲了利益他人而自然成就。 詳細解釋。 第二部分詳細解釋分為九個方面：身的顯現如帝釋天的影像；語的顯現如天神的鼓聲；智慧和慈悲的遍佈如多雲的雲彩；各種化現如大梵天；智慧的喜悅如太陽的壇城；意的秘密如無分別唸的寶珠；語的秘密如不可言說的聲響；身的秘密如不朽的虛空；成為善的基礎的利生事業如大地。 身的顯現如帝釋天的影像。 第一部分分為兩個方面：分別念；沒有生滅的方式。第一部分分為兩個方面：比喻和意義；詳細解釋。第一部分分為三個方面：在清凈的土地上顯現帝釋天的影像；看到它的人們渴望它；顯現雖然沒有分別念，但對他們有益的方式。第一部分是：如同在清凈的琉璃（Vaiḍūrya，梵文：Vaiḍūrya，梵文羅馬擬音：Vaiḍūrya，琉璃）自性中，贍部洲（Jambudvīpa，梵文：Jambudvīpa，梵文羅馬擬音：Jambudvīpa，人世間）的地面上
【English Translation】 This shows how to obtain the Dharma nature of non-cessation; Obscurations and compassion, until the obscurations are exhausted, the activity will not cease, therefore the activity will not be completely fulfilled, which shows the accomplishment of the fruit of non-cessation of activity; Therefore, as long as Samsara exists, the activity and benefit of beings will not cease. In order to dispel doubts, nine analogies are shown in detail. The second part is divided into three aspects: using analogies to illustrate that even without effort, various activities will appear; using analogies to illustrate that although various activities appear, the Dharmakaya has no birth or death; by combining similarities and dissimilarities, the order of the nine analogies is determined. Using analogies to illustrate that even without effort, various activities will appear. The first part is divided into two aspects: using analogies to illustrate the activities of the Buddhas; summarizing the reasons for using analogies. Using analogies to illustrate the activities of the Buddhas. Brief explanation. The first part is divided into two aspects, this is the first part: because there is no birth or death, it is called Buddha, because there is no fabrication, the Buddha acts spontaneously and without conceptualization. In order to dispel the doubt that activities will never cease, and to generate faith in the inconceivable realm of the Buddha, analogies are shown: Like the image of Indra (梵文：Śakra，梵文羅馬擬音：Śakra，天主) and the victory banner palace of the Thirty-Three Gods (梵文：Trayastriṃśa，梵文羅馬擬音：Trayastriṃśa，三十三天的神祇) in the sky above, there are the sound of the great drum Dharma, clouds, the appearance of Brahma (梵文：Brahmā，梵文羅馬擬音：Brahmā，創造之神), the sun, and the wish-fulfilling jewel (梵文：Cintāmaṇi，梵文羅馬擬音：Cintāmaṇi，如意寶珠), the Tathagata (梵文：Tathāgata，梵文羅馬擬音：Tathāgata，如來) is like sound, space, and earth, although there is no conceptualization, it naturally accomplishes the benefit of others. Detailed explanation. The second part, detailed explanation, is divided into nine aspects: the appearance of the body is like the image of Indra; the appearance of speech is like the sound of the gods' drums; the pervasiveness of wisdom and compassion is like cloudy clouds; various manifestations are like the Great Brahma; the joy of wisdom is like the mandala of the sun; the secret of the mind is like the jewel without conceptualization; the secret of speech is like the inexpressible sound; the secret of the body is like the immortal space; the benefit of beings, which is the basis of virtue, is like the earth. The appearance of the body is like the image of Indra. The first part is divided into two aspects: conceptualization; the way of no birth and death. The first part is divided into two aspects: analogy and meaning; detailed explanation. The first part is divided into three aspects: the image of Indra appears on the pure land; people who see it desire it; the way that the appearance, although without conceptualization, benefits them. The first part is: as in the pure nature of lapis lazuli (梵文：Vaiḍūrya，梵文羅馬擬音：Vaiḍūrya，琉璃), the ground of Jambudvipa (梵文：Jambudvīpa，梵文羅馬擬音：Jambudvīpa，人世間)
་ གྱུར་ཏེ། གཞི་དེ་རྣམ་པར་དག་པའི་ཕྱིར་ལྷའི་དབང་པོ་བརྒྱ་བྱིན་དེ་སྣང་སྟེ། དེ་ཡང་ལྷའི་བུ་ དང་བུ་མོའི་ཚོགས་ཀྱི་འཁོར་དང་བཅས་པ་དང་། བརྒྱ་བྱིན་གྱི་ཕོ་བྲང་རྣམ་པར་རྒྱལ་བའི་ ཁང་བཟངས་དང་། ལྷ་གནས་དེ་ལས་གཞན་གྲོང་ཁྱེར་བལྟ་ན་སྡུག་གམ་ཉེ་དབང་པོ་གཉིས་ 1-300 ཀྱི་གནས་དག་དང་། ལྷ་དེའི་གཞལ་ཡས་ཁང་ཕལ་བའམ་བརྒྱ་བྱིན་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་འགྲོ་བ་ན་ ཤིང་རྟས་འདྲེན་པའི་གཞལ་ཡས་ཁང་སྣ་ཚོགས་དང་། ལྷ་རྫས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་བདུད་རྩི་དང་ གོས་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པ་མང་པོ་ཡང་གཞི་དེར་མཐོང་ངོ་། ། གཉིས་པ་ནི། སྣང་བ་བྱུང་བ་དེ་ནས་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་ཀྱི་ཚོགས་འཛམ་གླིང་གི་སའི་ སྟེང་ན་གནས་པ་རྣམས་ལྷའི་སྣང་བ་དེ་ནི་མཐོང་བར་གྱུར་ཏེ། ངེད་ཀྱང་རིང་པོ་མི་ཐོགས་ པར་ལྷའི་དབང་པོ་འདི་འདྲར་གྱུར་ཅིག་ཅེས་དེ་འདྲའི་སྨོན་ལམ་འདེབས་པར་བྱེད་ཅིང་། ལྷ་ དབང་དེ་འདྲ་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་དོན་དུ་དགེ་བ་མེ་ཏོག་དང་སྤོས་འབུལ་བ་དང་བསྙེན་གནས་ ལ་སོགས་པ་ནི་ཡང་དག་པར་བླངས་ཏེ་གནས་པར་གྱུར་ཏོ། ། གསུམ་པ་ནི། སྐྱེས་པ་བུད་མེད་ཀྱི་ཚོགས་དེ་དག་དགེ་བའི་ལས་བླངས་པ་དེས་ན་བརྒྱ་ བྱིན་འདི་སྣང་བ་ཙམ་ཡིན་གྱི་ལྷ་དབང་དངོས་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་དེ་ལྟ་བུར་ཤེས་པ་མེད་ཀྱང་ས་ སྟེང་ནས་ཤི་འཕོས་ཏེ་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་གྱི་ལྷ་རུ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་རོ། །སྣང་བ་དེ་ནི་ཤིན་ཏུ་ཡང་ འཛམ་གླིང་པ་རྣམས་དགེ་བ་ལ་དགོད་དོ་སྙམ་པའི་ཀུན་སློང་གི་རྟོག་པ་མེད་ཅིང་འབད་རྩོལ་ གྱི་གཡོ་བ་མེད་དོ། །དེ་ལྟ་མོད་ཀྱིས་ཀྱང་ས་སྟེང་ན་དོན་ཆེན་པོ་འགྲུབ་པའི་ཚུལ་གྱིས་ནི་ཉེ་ བར་གནས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ། སེམས་དག་ན་རྒྱལ་བའི་སྐུ་སྣང་། དེ་མཐོང་ནས་དེ་ཡི་རྒྱུ་ལེན། སྣང་བ་དེ་དོན་ཆེན་པོར་འགྱུར་ཚུལ་ལོ། ། དང་པོ་ནི། དཔེ་དེ་བཞིན་དུ་གདུལ་བྱའི་སེམས་དད་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཉེས་པའི་དྲི་མ་ མེད་པ་ཅན། དད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་བསྒོམས་པའི་གདུལ་བྱ་རང་གི་སེམས་ལ་སྣང་ བ་འབྱུང་སྟེ། གང་ཞེ་ན་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གཟུགས་སྐུ་མཚན་དང་དཔེ་བྱད་དང་ལྡན་ པ་གཤེགས་པས་སྐུ་འཆག་པ་དང་ནི་འགྲེང་སྟེ། བཞེངས་པ་དང་སྟན་ལ་བཞུགས་པ་དང་ནི་ 1-301 མནལ་པ་ལ་སོགས་པས་གཟིམས་པ་དང་། དེ་ལ་སོགས་པ་སྐུ་སྤྱོད་ལམ་སྣ་ཚོགས་མཛད་ པ་ཅན་དང་། གསུང་གིས་ཞི་བ་མྱང་འདས་ཀྱི་ཆོས་ནི་གསུང་བ་དང་། ཆོས་མི་གསུང་བར་ ཐུགས་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་མཉམ་པར་བཞག་པར་གྱུར་པ་དང་། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོ་འཕྲུལ་རྣམ་ པ་སྣ་ཚོགས་དག་མཛད་པ་འོད་དང་གཟི་མདངས་ཆེན་པོ་ཅན་དུ་སེམས་ཅན་སེམས་དག་པ་ རྣམས་ཀྱིས་མཐོང་བར་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། གཟུགས་སྐུ་དེ་མཐོང་ནས་ཀྱང་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་འདོད་པ་དང་ལྡན་ པ་རྣམས་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་བྱ་
【現代漢語翻譯】 因此，當基礎清凈時，帝釋天（Indra，佛教中的護法神）就會顯現。他與天子天女的眷屬一同出現，還有帝釋天的宮殿——殊勝宮殿，以及其他天界的城市，如善見城或尼乾陀（Nigaṇṭha，耆那教創始人）的雙重居所。此外，還有天人的普通宮殿，或者帝釋天出行時乘坐的由車輦牽引的各種宮殿，以及天界的享用品，如甘露和衣物等等，都可以在那個基礎上看到。 第二種情況是，從顯現開始，居住在閻浮提（Jambudvīpa，我們所居住的這個世界）上的男女眾生，都能看到天人的顯現。他們會祈願：『愿我們也能很快變成像這樣的帝釋天。』爲了獲得像帝釋天一樣的地位，他們會獻上鮮花和焚香等供品，並嚴守齋戒等行為。 第三種情況是，那些男女眾生因為行持善業，即使不明白所見的帝釋天只是顯現，並非真正的天神，也會在死後轉生到三十三天（Trāyastriṃśa，欲界六天之一）成為天人。這種顯現非常自然，不會讓人覺得閻浮提的人們是在爲了善業而歡笑，也沒有任何造作的努力。儘管如此，它仍然以一種在地上成就大事的方式存在。 第二部分分為三點：心清凈則顯現佛身，見佛身則取證佛果之因，顯現轉為成辦大事之方式。 第一點是：就像那個例子一樣，對於那些沒有罪惡染污、具備信心等功德並修習的所化眾生來說，會在他們自己的心中顯現。顯現什麼呢？就是圓滿正等覺佛的色身（Rūpakāya，佛的化身），具足妙相和隨好，行走、站立、端坐、睡眠等各種姿勢，以及說法開示寂靜涅槃（Nirvāṇa，佛教術語，指解脫）之法，或者不說法而安住于禪定之中，或者示現各種神通變化，放出巨大的光明和光芒，這些都會被清凈的眾生所見。
【English Translation】 Therefore, when the basis is pure, Indra (the lord of the gods in Buddhism) appears. He appears together with the retinue of gods and goddesses, as well as Indra's palace - the Victorious Mansion, and other heavenly cities such as Sudarshana City or the dual abodes of the Nigaṇṭhas (founder of Jainism). In addition, there are the ordinary palaces of the gods, or the various palaces drawn by chariots when Indra goes to his pleasure grounds, and the heavenly enjoyments such as nectar and clothing, etc., can also be seen on that basis. The second case is that, from the appearance, the assembly of men and women living on Jambudvīpa (the world we live in) can see the appearance of the gods. They will pray: 'May we also soon become like this Indra.' In order to obtain a position like Indra, they will offer flowers and incense and strictly observe fasting and other behaviors. The third case is that those assemblies of men and women, because of their virtuous deeds, even if they do not understand that the Indra they see is only an appearance and not a real god, will be reborn as gods in the Thirty-Three Heavens (one of the six heavens of the desire realm) after death. This manifestation is very natural, and it does not make people feel that the people of Jambudvīpa are laughing for good deeds, nor is there any artificial effort. Nevertheless, it still exists in a way that accomplishes great things on earth. The second part is divided into three points: if the mind is pure, the Buddha's body will appear; if you see the Buddha's body, you will take the cause of attaining Buddhahood; the appearance will turn into a way to accomplish great things. The first point is: Just like that example, for those disciples who have no defilement of sin and have the merits of faith and so on and practice, it will appear in their own minds. What appears? It is the Rupakaya (the body of Buddha) of the Complete Perfect Enlightenment Buddha, with the characteristics and good features, walking, standing, sitting, sleeping and other postures, as well as speaking and teaching the Dharma of peaceful Nirvana (Buddhist term, referring to liberation), or not speaking the Dharma but staying in samadhi, or showing various magical transformations, emitting great light and radiance, which will be seen by pure sentient beings.
བ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ལམ་ལ་རབ་ཏུ་སྦྱོར་ཏེ། སངས་རྒྱས་དེ་ཐོབ་ པའི་རྒྱུ་ཚོགས་གཉིས་ཡང་དག་པར་བླངས་ནས་ནི་འདོད་པའི་གོ་འཕང་སངས་རྒྱས་ཐོབ་ པར་བྱེད་དོ། ། གསུམ་པ་ནི། གཟུགས་སྐུའི་སྣང་བ་དེ་ནི་ཤིན་ཏུ་ཡང་ཀུན་སློང་གི་རྟོག་པ་མེད་ཅིང་ རྩོལ་བས་གཡོ་བ་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་པ་དེ་ལྟ་ན་ཡང་གདུལ་བྱ་རྣམས་ཕན་བདེ་ལ་འགོད་པས་ འཇིག་རྟེན་ན་དོན་ཆེན་པོས་ནི་ཉེ་བར་གནས་སོ། །གཟུགས་སྐུ་འདི་ནི་རང་སེམས་དག་པའི་ སྣང་བ་ཡིན་གྱི་མཐར་ཐུག་གི་སངས་རྒྱས་ཆོས་སྐུ་དངོས་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་ བོས་མི་ཤེས་མོད། དེ་ལྟ་ན་ཡང་གཟུགས་སྐུ་མཐོང་བ་དེ་གདུལ་བྱ་དེ་དག་ལ་ནི་དོན་ཆེན་པོ་ ཡོད་པར་འགྱུར་ཏེ། རིམ་གྱིས་གཟུགས་སྐུ་དེ་མཐོང་བ་དང་བསམ་པ་དང་མཐུན་པའི་ཆོས་ ཐོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ལམ་བསྒྲུབ་པས་མྱང་འདས་སུ་འགྲོ་བའི་ཐེག་པ་གསུམ་དང་ཁྱད་པར་ ཐེག་པ་ཆེན་པོ་འདི་ལ་གནས་པ་རྣམས་ས་དང་པོ་ལ་སོགས་པ་ཐོབ་ནས་ནང་སེམས་ཀྱི་དམ་ པ་དང་མཆོག་འོད་གསལ་ཆོས་སྐུ་གདོད་ནས་གནས་པ་ནི་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མིག་གིས་ མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དཔེ་འདི་བརྒྱ་བྱིན་དངོས་མ་ཡིན་པ་ལྟར་ གཟུགས་སྐུ་གཉིས་སངས་རྒྱས་དངོས་མ་ཡིན་གྱི་གདུལ་བྱའི་སྣང་བ་འབའ་ཞིག་ཡིན་པར་ 1-302 འགའ་ཞིག་འདོད་པ་ནི་ནོར་བ་སྟེ། གཟུགས་སྐུ་སངས་རྒྱས་མ་ཡིན་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུའི་ དབྱེ་བར་ཇི་ལྟར་བགྲང་གདུལ་བྱའི་སྣང་བ་འབའ་ཞིག་ཡིན་ན་སངས་རྒྱས་ལ་ཇི་ལྟར་ལྟོས། དེས་ན་ཆོས་སྐུ་དངོས་མ་ཡིན་ཡང་སངས་རྒྱས་ཡིན་པས་སྐུར་བ་གདབ་པར་མི་རིགས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཇི་ལྟར་འཛམ་གླིང་ས་ཀུན་ཚེར་མ་དང་ངམ་གྲོག་ལ་སོགས་པ་ཉམ་ང་བའི་ གནས་གཞན་དང་བྲལ་ནས་དྲི་མ་མེད་པའི་ནོར་བུ་བཻ་དཱུརྱ་འོད་གསལ་ཞིང་མཛེས་པའི་ནོར་ བུའི་ཡོན་ཏན་དང་དྲི་མ་བྲལ་བའི་དཔལ་དང་ལྡན་པར་ས་སྟེང་ཐམས་ཅད་ནི་མཉམ་པར་ གྱུར་ཏེ། གཞི་དེ་དག་པའི་ཕྱིར་དེར་ནི་ལྷའི་བདག་པོའི་གནས་སྣ་ཚོགས་དང་ལྷའི་དབང་པོ་ དང་ལྷ་ཕལ་པའི་གཟུགས་ཤར་བ་དེ། རིམ་གྱིས་སའི་ཡོན་ཏན་དག་པ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་ དེ་ནི་སླར་ཡང་མི་སྣང་བར་འགྱུར་རོ། །སྣང་བའི་བརྒྱ་བྱིན་དེའི་དངོས་པོ་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ ཕྱིར་བསྙེན་གནས་ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་དང་། རབ་བྱུང་གི་རྟགས་འཆང་བའི་བརྟུལ་ཞུགས་ དང་། ངེས་པར་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་དགེ་བ་བྱེད་པ་ལ་བློ་ཕྱོགས་པའི་བུད་མེད་དང་སྐྱེས་ པའི་ཚོགས་རྣམས་བརྒྱ་བྱིན་ལ་ཐོབ་པར་སྨོན་པའི་སེམས་ཀྱིས་མེ་ཏོག་ལ་སོགས་པའི་སྤོས་ དང་ཕྱེ་མ་དང་གོས་སོགས་མཆོད་པའི་རྫས་འཐོར་བར་བྱེད་པ་ལྟར། དག་པའི་བཻ་དཱུརྱ་འདྲ་ བའི་སེམས་དག་པ་ལ་སྣང་བའི་ཐུབ་དབང་དེ་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། ཚོགས་གཉིས་ལ་རབ་ ཏུ་དགའ་བའི་སེམས་དང་
【現代漢語翻譯】 因此，爲了您自己，請精進于道，圓滿地獲取證得佛陀的二資糧，從而獲得所期望的果位——佛陀。 第三，化身的顯現，雖然極其沒有意圖的造作，也沒有努力的運作，但爲了將所化眾生安置於利益和安樂之中，它以偉大的事業安住於世間。雖然凡夫俗子不明白這個化身是自心清凈的顯現，而不是究竟的佛陀法身本身。然而，見到化身對於那些所化眾生來說具有重大的意義。通過逐漸地見到化身，並聽聞與他們的想法相符的佛法，依靠修持道路，那些安住于趨向寂滅的三乘，特別是大乘的人們，在獲得初地等果位之後，將以自生智慧之眼，親眼見到內在的清凈和至上的光明法身，那是本初就存在的。正如一個例子，雖然顯現的帝釋天不是真正的帝釋天，化身也不是真正的佛陀，而僅僅是所化眾生的顯現，有些人這樣認為，這是錯誤的。如果化身不是佛陀，那怎麼能被列為佛陀的色身之一呢？如果僅僅是所化眾生的顯現，那又如何能與佛陀相關聯呢？因此，即使不是真正的法身，但因為是佛陀，所以不應該誹謗。 第二，就像整個贍部洲的土地，遠離荊棘和險谷等令人不悅的地方，變得像清凈的琉璃一樣，光明而美麗，具備珍寶的功德和無垢的莊嚴，整個地面變得平坦。因為那個基礎是清凈的，所以在那裡顯現了天主的各種住所，以及天王和普通天人的形象。逐漸地，因為土地的功德不再清凈，那些景象又會消失。爲了獲得顯現的帝釋天的實物，那些傾向於行善的男女，如齋戒八關齋戒，持有出家相的苦行，以及決定佈施等等，都以渴望獲得帝釋天的心，散佈鮮花等香、粉末和衣物等供品。同樣，爲了獲得顯現在如清凈琉璃般清凈的心中的能仁（釋迦牟尼佛），以對二資糧極度歡喜的心……
【English Translation】 Therefore, for your own sake, diligently apply yourself to the path, perfectly acquire the two accumulations for attaining Buddhahood, and thereby attain the desired state of Buddhahood. Third, the appearance of the Form Body, although utterly devoid of intentional contrivance and without the movement of effort, nevertheless abides in the world with great purpose, placing sentient beings in benefit and happiness. Although ordinary beings do not understand that this Form Body is the appearance of one's own pure mind and not the ultimate Dharmakaya of the Buddha itself, nevertheless, seeing the Form Body is of great significance to those to-be-tamed beings. Through gradually seeing the Form Body and hearing the Dharma that accords with their thoughts, by relying on practicing the path, those who abide in the three vehicles that lead to Nirvana, and especially the Great Vehicle, after attaining the first bhumi and so forth, will directly see with the eye of self-arisen wisdom the inner purity and supreme luminosity of the Dharmakaya, which has been present from the beginning. Just as an example, although the appearing Indra is not the real Indra, the Form Body is not the real Buddha, but merely the appearance to the to-be-tamed beings, some think this is wrong. If the Form Body is not the Buddha, how can it be counted as one of the Buddha's bodies? If it is merely the appearance to the to-be-tamed beings, how can it be related to the Buddha? Therefore, even if it is not the real Dharmakaya, but because it is the Buddha, it should not be denigrated. Second, just as the entire earth of Jambudvipa, free from thorns and ravines and other unpleasant places, becomes like pure vaidurya, luminous and beautiful, possessing the qualities of jewels and stainless splendor, the entire ground becomes level. Because that basis is pure, there appear various abodes of the lords of the gods, as well as the forms of the king of the gods and ordinary gods. Gradually, because the qualities of the earth are no longer pure, those appearances will again disappear. In order to obtain the actual substance of the appearing Indra, those men and women who are inclined to do good deeds, such as observing the eight-part vows of fasting, holding the asceticism of wearing the signs of renunciation, and definitely giving alms and so forth, scatter offerings such as flowers, incense, powders, and clothes with a mind that desires to obtain Indra. Likewise, in order to obtain the Thubwang (Shakyamuni Buddha) appearing in the mind that is pure like pure vaidurya, with a mind that greatly rejoices in the two accumulations...
ལྡན་པའི་རྒྱལ་བའི་སྲས་པོ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་སྐྱེས་པ་ བུད་མེད་དེ་དག་བརྒྱ་བྱིན་དུ་སྨོན་པ་བཞིན་དུ་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་རབ་ཏུ་བསྐྱེད་པར་བྱེད་དོ། །ཇི་ལྟར་བཻདཱུརྱའི་ས་གཞི་གཙང་མ་ལ་ལྷ་དབང་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་ལུས་ཀྱི་གཟུགས་བརྙན་སྣང་བ་ ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་འགྲོ་བའི་སེམས་ཀྱི་ས་གཞི་དྲི་མ་མེད་པའི་གཙང་མ་ལ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ཐུབ་ པའི་དབང་པོའི་སྐུའི་གཟུགས་བརྙན་གཟུགས་སྐུ་འཆར་ཡང་རེས་འགའ་ནུབ་པར་འགྱུར་རོ། །གདུལ་བྱའི་འགྲོ་བར་གཟུགས་བརྙན་རེས་འགའ་འཆར་བ་དང་རེས་འགའ་ནུབ་པ་འབྱུང་ 1-303 བའི་རྒྱུ་ཅི་ཞེ་ན་གདུལ་བྱ་ལ་དྲི་མའི་རྙོག་པ་མེད་པའི་རང་སེམས་དང་རྙོག་པ་ཡོད་པའི་རང་ སེམས་རབ་ཏུ་འཇུག་པའི་དབང་གིས་འཆར་ནུབ་འཇུག་ཀྱང་། ཇི་ལྟར་འཇིག་རྟེན་དག་ན་ བརྒྱ་བྱིན་གྱི་གཟུགས་སྣང་བས་བརྒྱ་བྱིན་སྐྱེས་པ་དང་མི་སྣང་བས་ཞིག་པ་མ་ཡིན་པ་ལྟར་དེ་ བཞིན་གཟུགས་སྐུ་སྣང་བས་ཡོད་པ་སྟེ་སྐྱེས་པ་དང་མི་སྣང་བས་ཞིག་ཅེས་ཆོས་སྐུ་དེ་ལ་མི་ལྟ་ ཞིང་མི་བསམ་སྟེ་སྐྱེ་འཇིག་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ གསུང་གི་སྣང་བ་ལྷ་ཡི་རྔ་སྒྲ་འདྲ་བ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་གསུང་དབྱངས་རྔའི་སྒྲ་འདྲ་བར་བསྟན་པ་ལ་གསུམ་གྱི་ དང་པོ་རྔའི་སྒྲ་བཞིན་དུ་དམ་ཆོས་སྟོན་པ་ནི། ཇི་ལྟར་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པའི་ལྷ་ཡུལ་ན་ལྷ་ རྣམས་ཀྱི་སྔོན་གྱི་ལས་དཀར་པོའི་མཐུ་ཡིས་ནི་བྱུང་བའི་རྔ་ཆོས་ཀྱི་སྒྲ་དབྱངས་ཞེས་བྱ་བ་ ཡོད་པ་དེ་སྒྲ་བརྗོད་པ། འབད་རྩོལ་དང་། བརྗོད་པའི་གནས་མགྲི ན་རྐན་ལ་སོགས་པ་དང་ ཡིད་དང་བཅས་པའི་གཟུགས་སྐྱེས་བུའི་ལུས་དང་། ཀུན་སློང་གི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་བཞིན་ དུ། འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་པ་དང་ཟག་བཅས་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་ཆོས་ ཐམས་ཅད་བདག་མེད་པ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞི་བའོ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ཡིས། འདོད་ ཡོན་ལ་སྤྱོད་པའི་གཡེང་བས་བག་མེད་པར་གྱུར་པའི་ལྷ་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཡང་ནས་ཡང་དུ་ ཆོས་ཀྱི་རྔས་ནི་ཆོས་ལ་བསྐུལ་བར་བྱེད་པ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་ཁྱབ་བདག་སངས་རྒྱས་འབད་ རྩོལ་ལ་སོགས་པ་དང་བྲལ་ཡང་གདུལ་བྱ་འདི་འགྲོ་བ་མ་ལུས་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་གིས་ ཁྱབ་པར་མཛད་དེ། ཕྲིན་ལས་འཇུག་པའི་སྐལ་བ་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ལ་ཆོས་སྟོན་ཏོ། ། གཉིས་པ་རྔའི་སྒྲ་བཞིན་དུ་ཞི་བ་སྒྲུབ་པ་ནི། ཇི་ལྟར་ལྷ་ཡུལ་ན་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་བསྐུལ་མ་ བྱེད་པའི་རྔ་སྒྲ་ནི་རང་གི་ལས་བཟང་པོ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་དུ་འཇིག་རྟེན་ན་ཐུབ་ པའི་ཆོས་གསུང་བའང་གདུལ་བྱ་རང་གི་ལས་བཟང་པོ་ལས་བྱུང་ངོ་། །འབད་པ་དང་གནས་ དང་ལུས་དང་སེམས་དང་བྲལ་བའི་རྔའི་སྒྲ་དེ་ཇི་ལྟར་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་སེམས་བག་མེད་གནོད་པ་ 1-304 དང་འཁྲུག་པ་དང་ཉེ་བའི་ཉོན་མོངས་ཞི་བ་སྒྲུབ་པ་ལྟར། དེ་བཞ
【現代漢語翻譯】 那些具足功德的勝者之子菩薩們，如同（སྐྱེས་པ་བུད་མེད་དེ་དག་བརྒྱ་བྱིན་དུ་སྨོན་པ་བཞིན་དུ་）祈願成為帝釋天（Indra，天神之王）的男女一樣，對菩提心生起極大的歡喜。 如同在清凈的琉璃（བཻདཱུརྱ，Vaiḍūrya）大地上，顯現出天神帝釋天身體的影像一般，眾生那無垢清凈的心地上，也會映現出法性（ཆོས་ཉིད，Dharmatā）之主的佛陀身相，但有時也會隱沒。 若問：『為何調伏的眾生之境中，佛陀的身影有時顯現，有時隱沒呢？』這是因為調伏的對境，有時是無垢的自心，有時是有垢的自心，由於這兩種情況的強烈作用，導致佛陀的身影時隱時現。如同世間帝釋天的身影顯現，並非帝釋天誕生；身影消失，也非帝釋天毀滅。同樣，佛陀的身影顯現，並非存在或誕生；身影消失，也非毀滅。因此，不應以生滅的觀點去看待或思量法身（ཆོས་སྐུ，Dharmakāya），因為法身本無生滅。 殊勝的語之顯現，猶如天界的鼓聲。 第二部分分為三個小部分，首先是闡述佛語之聲如同鼓聲。這部分又分為三個小部分，首先是像鼓聲一樣宣說正法：如同在三十三天（Trāyastriṃśa）的天界，諸天憑藉往昔清凈業力的力量，擁有一種名為『法音之鼓』（རྔ་ཆོས་ཀྱི་སྒྲ་དབྱངས）的天鼓，此鼓無需發聲者（སྒྲ་བརྗོད་པ），無需努力（འབད་རྩོལ），無需藉助喉嚨等發聲器官（བརྗོད་པའི་གནས་མགྲི ན་རྐན་ལ་སོགས་པ་），也無需身體和意念，在沒有任何造作和分別唸的情況下，自然發出『一切有為法皆是無常（འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་པ་）』，『一切有漏皆是痛苦（ཟག་བཅས་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་བ་）』，『諸法無我（ཆོས་ཐམས་ཅད་བདག་མེད་པ་）』，『涅槃寂靜（མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞི་བའོ་）』的聲音，以此不斷地提醒那些沉溺於享樂、放逸的天人們。同樣，遍主佛陀（ཁྱབ་བདག་སངས་རྒྱས）雖然遠離了努力等因素，但他的妙音卻遍佈所有需要調伏的眾生，為那些具有接受佛法因緣的眾生宣說佛法。 第二，如同鼓聲一般成就寂靜：如同天界諸天被鼓聲所警醒，那鼓聲是他們自身善業所生。同樣，世間佛陀宣說佛法，也是調伏對像自身善業所致。如同那無需努力、無需憑藉任何器官、身體和心念的鼓聲，能夠平息諸天心中因放逸而生的煩惱、爭鬥和衝突。同樣，
【English Translation】 Those sons of the victors, Bodhisattvas, endowed with virtues, just as men and women wishing to be Indra (Indra, king of the gods), generate great joy in Bodhicitta. Just as on a pure Vaidūrya (བཻདཱུརྱ, Vaiḍūrya) ground, the image of the body of the divine Indra appears, similarly, on the immaculate and pure ground of beings' minds, the image of the body of the Lord of Dharma (ཆོས་ཉིད, Dharmatā) appears, but sometimes it also disappears. If asked: 'What is the reason why the image sometimes appears and sometimes disappears in the realm of beings to be tamed?' It is because the object to be tamed sometimes has a pure self-mind and sometimes has an impure self-mind. Due to the strong influence of these two situations, the Buddha's image sometimes appears and disappears. Just as the appearance of Indra's image in the world does not mean Indra is born, and the disappearance of the image does not mean Indra is destroyed, similarly, the appearance of the Buddha's image does not mean existence or birth, and the disappearance does not mean destruction. Therefore, one should not view or contemplate the Dharmakāya (ཆོས་སྐུ, Dharmakāya) with the view of birth and death, because the Dharmakāya is inherently free from birth and death. The excellent appearance of speech is like the sound of a divine drum. The second part is divided into three sub-parts, the first of which is to explain that the sound of the Buddha's speech is like the sound of a drum. This part is further divided into three sub-parts, the first of which is to proclaim the Dharma like the sound of a drum: Just as in the heaven of the Thirty-three (Trāyastriṃśa), the gods, by the power of their past pure karma, possess a divine drum called 'Drum of Dharma Sound' (རྔ་ཆོས་ཀྱི་སྒྲ་དབྱངས), this drum, without a speaker (སྒྲ་བརྗོད་པ), without effort (འབད་རྩོལ), without relying on vocal organs such as the throat (བརྗོད་པའི་གནས་མགྲི ན་རྐན་ལ་སོགས་པ་), and without body and mind, naturally emits the sound 'All conditioned phenomena are impermanent (འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་པ་)', 'All contaminated things are suffering (ཟག་བཅས་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་བ་)', 'All phenomena are without self (ཆོས་ཐམས་ཅད་བདག་མེད་པ་)', 'Nirvana is peace (མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞི་བའོ་)', thereby constantly reminding those gods who are indulging in pleasure and negligence. Similarly, the all-pervading Buddha (ཁྱབ་བདག་སངས་རྒྱས), although free from effort and other factors, his melodious voice pervades all beings who need to be tamed, proclaiming the Dharma to those who have the karma to receive the Dharma. Second, like the sound of a drum, achieving peace: Just as the gods in the heavenly realm are awakened by the sound of the drum, and that drum sound is born from their own good deeds. Similarly, the Buddha's preaching of the Dharma in the world is also due to the good deeds of the objects to be tamed themselves. Just as the sound of the drum, without effort, without relying on any organs, body, and mind, can pacify the afflictions, struggles, and conflicts arising from the negligence in the minds of the gods. Similarly,
ིན་དུ་འབད་སོགས་དེ་བཞི་ པོ་དང་བྲལ་བའི་ཐུབ་པའི་ཆོས་འདི་གདུལ་བྱ་ལ་གནོད་པ་སོགས་ཞི་བ་མྱང་འདས་སྒྲུབ་པར་ བྱེད་དོ། ། གསུམ་པ་རྔའི་སྒྲ་བཞིན་དུ་ཉེས་པ་སེལ་བ་ནི། ཇི་ལྟར་ལྷའི་གྲོང་ཁྱེར་ན་རྔ་སྒྲའི་རྒྱུས་ བྱུང་པ་ཀྱེ་གྲོགས་པོ་དག་མ་འཇིགས་ཤིག་ཅེས་མི་འཇིགས་པ་སྦྱིན་པའི་ཚིག་ནི། རྩུབ་འགྱུར་ གྱི་ཚལ་དུ་ཕྱིན་པས་ཉོན་མོངས་ཞེ་སྡང་སྐྱེས་པའི་དབང་གིས་འཐབ་མོའི་གཡུལ་དུ་འཇུག་ པའི་ཚེ་ལྷ་མིན་གྱི་དཔུང་ལས་རྒྱལ་བ་དང་རྩེད་མོ་ལ་གཡེངས་པའི་བག་མེད་སེལ་བར་བྱེད་ པ་བཞིན། དེ་བཞིན་དུ་འཇིག་རྟེན་དག་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་ཡང་བསམ་གཏན་བཞི་དང་ གཟུགས་མེད་བཞི་ལ་སོགས་པ་ཆོས་ཀྱི་རྒྱུས་བྱུང་བ། བྱེད་ལས་སེམས་ཅན་གྱི་ཉོན་མོངས་ དང་སྡུག་བསྔལ་རབ་ཏུ་འཇོམས་པའི། ཞི་བ་བླ་མེད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ལམ་གྱི་ཚུལ་རྫོགས་པར་ མཛད་དོ། ། གཉིས་པ་སིལ་སྙན་རྣམས་ལས་ཁྱད་པར་འཕགས་ཚུལ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཁྱད་པར་ འཕགས་ཚུལ་མདོར་བསྟན་ནི། འོན་ཏེ་ལྷའི་སིལ་སྙན་གཞན་རྣམས་ཀྱང་ལྷའི་ལས་བཟང་ པོའི་དབང་གིས་བྱུང་ཞིང་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་རྣ་བར་ཡིད་འཕྲོག་པའི་སྒྲར་འབྱུང་ན་དེ་དག་དཔེར་ མི་ལེན་པར་ཆོས་ཀྱི་རྔ་ཉིད་དཔེར་ལེན་པ་ཅི་ཞེ་ན། སིལ་སྙན་གཞན་དག་ནི་ཉི་ཚེ་བ་དང་ ཕན་པ་མིན་པ་དང་བདེ་བ་མིན་པ་དང་ངེས་པར་འབྱིན་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། ཆོས་མི་མཐུན་ པས་དཔེར་མི་སྦྱོར་ལ། རྔའི་སྒྲ་ནི་བག་མེད་པའི་ལྷ་ཐམས་ཅད་ལ་བསྐུལ་བས་གང་ཟག་ལ་ ཁྱབ་པ་དང་། བསྐུལ་བའི་དུས་ལས་མི་འདའ་བས་དུས་ལ་ཁྱབ་པ་གཉིས་ཀྱི་ཕྱིར་ཉི་ཚེ་བ་མ་ ཡིན་པ་དང་། ལྷ་མིན་གྱི་གཡུལ་གྱི་འཇིགས་པ་ལས་སྐྱོབ་པས་མངོན་གྱུར་གྱི་དོན་མིན་སེལ་ བ་དང་། བག་ཡོད་པ་ལ་སྦྱོར་བས་ལྐོག་གྱུར་གྱི་དོན་མིན་སེམས་པ་གཉིས་ཀྱི་ཕན་པ་དང་། 1-305 འདོད་ཡོན་གྱི་བདེ་བ་སེལ་བས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་བདེ་བ་སེལ་བ་དང་། ཆོས་ཀྱི་དགའ་བདེ་ སྒྲུབ་པས་ཡང་དག་པའི་བདེ་བ་སྒྲུབ་པ་གཉིས་ཀྱི་ཕྱིར་བདེ་བ་དང་། མི་རྟག་སྡུག་བསྔལ་སྟོང་ པ་བདག་མེད་ཀྱི་སྒྲ་སྒྲོགས་པས་སྒྲིབ་པ་ལས་སྒྲོལ་བ་དང་། ཉེ་བར་འཚེ་བ་ཞི་བར་བྱེད་པས་ གནོད་པ་ལས་སྒྲོལ་བ་གཉིས་ཀྱི་ཕྱིར་ངེས་པར་འབྱུང་བ་སྟེ། བཞི་པོ་དེས་ཆོས་མཐུན་པས་ དཔེར་སྦྱོར་རོ། །རྔ་ལས་ཀྱང་ཁྱད་པར་འཕགས་ཏེ་གང་གི་ཕྱིར་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་ནི་སྐྱེ་ བོ་ཀུན་ལ་ཁྱབ་པར་འགྲོ་བ་ཉིད། མ་འོངས་པའི་སྡུག་བསྔལ་ཞི་བར་བྱེད་པས་ཕན་པ་དང་། ཚེ་འདིར་བདེ་བ་ལ་སྦྱོར་བ་དང་། སྐུའི་ཆོ་འཕྲུལ་གྱིས་ཕྱོགས་བཅུའི་འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ ཁྱབ་པ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོ་འཕྲུལ་དང་། གདུལ་བྱའི་སེམས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་མཁྱེན་པས་སེམས་ ཀྱི་སྤྱོད་པ་སྣང་བ་ཀུན་བརྗོད་པའི་ཆོ་འཕྲུལ་དང་། ངེས་པར་འབྱིན་པའི
【現代漢語翻譯】 遠離貪婪等四種過患的佛陀之法，能使被調伏者平息痛苦，證得寂滅涅槃。 第三，如雷鳴般消除罪業：譬如在天界之城，雷聲響起，傳出『朋友們，不要害怕』的無畏之語。當（天人）進入粗暴的園林，因煩惱嗔恨而引發爭鬥時，雷聲能使他們戰勝阿修羅軍隊，消除沉迷嬉戲的放逸之心。同樣，在世間，佛陀的教誨也源於四禪和四無色定等佛法，其作用是徹底摧毀眾生的煩惱和痛苦，圓滿寂靜無上的成佛之道。 第二，在各種樂器中，佛法如何殊勝超勝？首先簡要說明其殊勝之處：即使天界的其他樂器也因天人的善業而產生，發出悅耳之聲，但為何不以它們為喻，而只以法鼓為喻呢？因為其他樂器是短暫的、無益的、非安樂的、不能引導解脫的。由於與佛法不符，所以不能作為比喻。而法鼓之聲能警醒所有放逸的天人，普遍利益一切眾生，且能及時警醒，不會錯過時機，因此不是短暫的。它能從阿修羅戰爭的恐懼中解救眾生，消除對顯現利益的迷惑，啓發對隱蔽利益的思考，因此是有益的。它能消除對世俗慾望的貪戀，從而消除顛倒的快樂，成就佛法的喜樂，從而成就真正的快樂，因此是安樂的。它宣說無常、痛苦、空性、無我的真理，從而從遮蔽中解脫，平息一切損害，從而從傷害中解脫，因此能引導解脫。這四個方面與佛法相符，所以可以作為比喻。佛陀的教誨比法鼓更加殊勝，因為它能普及一切眾生，平息未來的痛苦，帶來當下的安樂，並通過身之神變遍佈十方世界，這是神通的神變。它能知曉被調伏者的各種心念，顯現眾生的心行，這是宣說的神變，並能引導解脫。
【English Translation】 The Buddha's teachings, free from the four faults such as greed, enable those who are tamed to pacify suffering and attain the quiescence of Nirvana. Third, like the sound of thunder, it eliminates sins: For example, in the city of the gods, the sound of thunder arises, conveying the fearless words, 'Friends, do not be afraid.' When (the gods) enter the harsh gardens and engage in battles due to the arising of afflictions and hatred, the thunder can enable them to triumph over the armies of the Asuras and eliminate the heedlessness of indulging in play. Similarly, in the world, the Buddha's teachings also arise from the basis of the Dharma, such as the four Dhyanas and the four formless absorptions, whose function is to completely destroy the afflictions and sufferings of sentient beings, and to perfect the path to the ultimate peace of Buddhahood. Second, how is the Dharma superior to all other musical instruments? First, briefly explain its superiority: Even though other celestial musical instruments arise from the good deeds of the gods and produce pleasing sounds to the ears of the gods, why are they not used as metaphors, but only the drum of Dharma? Because other musical instruments are temporary, unhelpful, not blissful, and unable to lead to liberation. Because they are not in accordance with the Dharma, they cannot be used as metaphors. The sound of the Dharma drum can awaken all the heedless gods, universally benefit all beings, and can awaken in time without missing the opportunity, so it is not temporary. It can save beings from the fear of the Asura war, eliminate the delusion of manifest benefits, and inspire reflection on hidden benefits, so it is helpful. It can eliminate attachment to worldly desires, thereby eliminating inverted happiness, and accomplish the joy of the Dharma, thereby accomplishing true happiness, so it is blissful. It proclaims the truth of impermanence, suffering, emptiness, and selflessness, thereby liberating from obscurations, and pacifies all harm, thereby liberating from injury, so it can lead to liberation. These four aspects are in accordance with the Dharma, so they can be used as metaphors. The Buddha's teachings are even more superior to the Dharma drum, because they can spread to all beings, pacify future suffering, bring present happiness, and pervade all the worlds in the ten directions through the miraculous transformations of the body, which is the miracle of神通 (shen tong, siddhi, magical power). It can know the various thoughts of those who are tamed, and manifest the actions of sentient beings, which is the miracle of宣說 (xuān shuō, vyākaraṇa, declaration), and can lead to liberation.
་ལམ་གསུང་བ་རྗེས་ སུ་བསྟན་པའི་ཆོ་འཕྲུལ་ཏེ། ཆོ་འཕྲུལ་གསུམ་གྱིས་གདུལ་བྱ་འཁོར་བ་ལས་ངེས་པར་འབྱིན་ པའི་ཆོས་བཞི་དང་ལྡན་པ་དེའི་ཕྱིར་ཐུབ་པའི་དབྱངས་ནི་ལྷ་རྫས་ཀྱི་སིལ་སྙན་རྔ་ལ་སོགས་ པ་རྣམས་ལས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་དེ་ཉིད་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ནི། རྔ་ཡང་ཕྱོགས་ཙམ་འདྲ་བའི་དཔེ་ཡིན་གྱི་རྔ་ ལས་ཀྱང་ཁྱད་པར་འཕགས་ན་སིལ་སྙན་གཞན་ལས་འཕགས་པ་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཏེ། ལྷར་ནི་ཆོས་ ཀྱི་རྔའི་སྒྲ་ཆེན་པོ་ཐོས་ཀྱང་སར་གནས་པ་རྣམས་ཀྱི་རྣ་བར་མི་འགྲོ་བས་ཁྱབ་པ་མ་ཡིན་ལ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་རྔ་སྒྲ་ལྟ་བུ་ནི་འཁོར་བའི་ས་འོག་གི་འཇིག་རྟེན་དག་ཏུ་འགྲོ་བས་ཀུན་ ལ་ཁྱབ་པ་ཡིན་ནོ། །ལྷར་ནི་ལྷའི་སིལ་སྙན་བྱེ་བ་ཕྲག་མང་པོ་ཡང་འདོད་ཡོན་ལ་ཆགས་པ་ རྒྱུད་སྲེག་པར་བྱེད་པའི་མེ་མངོན་པར་འཕེལ་བའི་དོན་དུ་སྒྲོགས་པས་ཕྱི་མའི་སྡུག་བསྔལ་གྱི་ རྒྱུ་བྱེད་པས་ཕན་པ་མ་ཡིན་ལ། ཐུགས་རྗེའི་བདག་ཉིད་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་གསུང་དབྱངས་ མང་པོ་ལྟ་ཞོག་གཅིག་ཀྱང་སྡུག་བསྔལ་གྱི་མེ་རབ་ཏུ་ཞི་བའི་དོན་དུ་འཇུག་པས་ཕན་པ་ཡིན་ 1-306 ནོ། །ལྷར་ནི་དབྱིབས་མཛེས་ཤིང་སྒྲ་ཡིད་དུ་འོང་བའི་སིལ་སྙན་གྱི་སྒྲ་རྣམས་སེམས་ཀྱི་རྒོད་ པ་འཕེལ་བར་འགྱུར་བའི་རྒྱུ་ཡིན་པས་གཡེང་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་བདེ་བ་མ་ཡིན་ལ་ཐུགས་ རྗེའི་བདག་ཉིད་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་གསུང་ནི་ཡིད་དུ་འོང་བར་སྣང་བ་རྣམས་ཀྱང་ཏིང་ངེ་ འཛིན་ལ་སེམས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གཏོད་པའི་བསམ་པ་བསྐུལ་བར་བྱེད་པ་ཉིད་ཡིན་པས་བསམ་ གཏན་གྱི་བདེ་བ་ལ་སྦྱོར་བའི་ཕྱིར་བདེ་བ་ཡིན་ནོ། །མདོར་ན་མ་ལུས་པའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ ཁམས་རྣམས་སུའང་། ལྷ་ཡུལ་པ་དང་སའི་སྟེང་དང་འོག་གི་འགྲོ་བའི་ཟག་མེད་ཀྱི་བདེ་བའི་ རྒྱུ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི། མ་ལུས་པའི་འཇིག་རྟེན་ཁྱབ་པར་སྣང་བའི་གསུང་དབྱངས་ཉིད་ལ་ནི་ རབ་ཏུ་བརྟེན་པར་བརྗོད་པས་སྡུག་བསྔལ་ལས་ངེས་པར་འབྱིན་པས་ཁྱད་པར་འཕགས་སོ། ། གསུམ་པ་སྣོད་ཀྱི་ཉེས་པ་དབྱངས་ཀྱི་མིན་ཚུལ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་ནམ་མཁའ་ ལྟར་ཐམས་ཅད་དུ་འཇུག་ཀྱང་འགའ་ཞིག་ཏུ་མ་དམིགས་པ་ནི། གདུལ་བྱ་མ་དག་པའི་ཉེས་ པ་ཡིན་གྱི་དབྱངས་ཀྱི་ཉེས་པ་མིན་ཏེ། ཇི་ལྟར་རྣ་བ་དང་བྲལ་བའི་སེམས་ཅན་གྱིས་ཕྲ་མོའི་ སྒྲ་ནི་ཡོད་ཀྱང་གཏན་ནས་ཉམས་སུ་མི་མྱོང་ཞིང་མི་ཐོས་པ་ལྟར་དབྱངས་ཡོད་ཀྱང་གདུལ་ བྱ་མ་དག་པས་གཏན་མི་ཐོས་ལ། ཐམས་ཅད་ལྷ་སྟེ་ལྷ་ཀུན་གྱི་རྣ་བར་ཡང་རྔ་སྒྲ་ཡོད་བཞིན་ སྐབས་འགར་ལ་ལས་མ་དམིགས་ཤིང་རྣ་བའི་ལམ་དུ་ནི་མི་འགྲོ་བ་བཞིན་དུ་དབྱངས་ཐོས་ པའི་སྐལ་ལྡན་འགས་ཀྱང་ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བ་མི་ཐོས་མོད། འོན་ཀྱང་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་མི་ ཐོས་པ་མིན་པ་དེ་བཞིན་དུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་དཀའ་བས་ཕྲ་ཞིང
【現代漢語翻譯】 是宣說道路之後所示現的神變，因為具備以三種神變必定將所化眾生從輪迴中解脫的四法，所以佛陀的聲音勝過天界的樂器如琵琶等。 第二，詳細解釋這一點：鼓也只是略微相似的比喻，如果勝過鼓，更何況勝過其他樂器呢？在天界，即使聽到巨大的法鼓聲，也無法傳到地上眾生的耳中，所以不是普遍的。而佛陀的聲音如同鼓聲，能傳到輪迴地下的世界，所以是普遍的。在天界，即使有成千上萬的天界樂器，也爲了增長對慾望的執著，顯現焚燒相續之火，成為來世痛苦之因，所以沒有利益。而具有大悲心的諸佛的聲音，即使只有一個，也爲了平息痛苦之火而起作用，所以是有益的。 在天界，外形美麗、聲音悅耳的樂器之聲，是增長內心散亂之因，所以會使人分心，因此不是安樂。而具有大悲心的如來的聲音，即使是悅耳的聲音，也能激發人們一心專注於三摩地的想法，所以能帶來禪定的安樂，因此是安樂。總之，在所有世間界中，無論是天界、地上還是地下的眾生，所有無漏安樂之因，都完全依賴於普遍顯現於所有世間的佛陀之聲，所以能從痛苦中解脫，因此是殊勝的。 第三，解釋容器的過失不是聲音的過失：佛陀的聲音如同虛空般遍及一切，但在某些地方沒有顯現，這是所化眾生的不清凈所致，而不是聲音的過失。就像沒有耳朵的眾生，即使有細微的聲音，也永遠無法體驗和聽到一樣，雖然有聲音，但由於所化眾生的不清凈，所以永遠聽不到。就像所有天神，即使所有天神的耳邊都有鼓聲，有時有些人也無法聽到，聲音也無法進入他們的耳朵一樣，即使有些有緣聽到聲音的人，也聽不到深奧和廣大的法。然而，並非所有人都聽不到，同樣，佛法因為困難而深奧，
【English Translation】 It is the miracle shown after teaching the path, because it possesses the four dharmas that will surely liberate sentient beings from samsara through the three miracles, therefore the voice of the Buddha is superior to the celestial instruments such as lutes. Second, explaining this in detail: the drum is only a slightly similar metaphor, if it is superior to the drum, what need is there to mention that it is superior to other instruments? In the heavenly realms, even if one hears the great sound of the Dharma drum, it cannot reach the ears of beings on earth, so it is not universal. But the voice of the Buddha, like the sound of a drum, can reach the worlds beneath samsara, so it is universal. In the heavenly realms, even if there are many hundreds of thousands of celestial instruments, they are played to increase attachment to desires, manifesting the fire that burns the continuum, causing suffering in the future, so they are not beneficial. But the voices of the Buddhas, who possess great compassion, even if there is only one, act to pacify the fire of suffering, so they are beneficial. In the heavenly realms, the sounds of instruments that are beautiful in form and pleasing to the ear are the cause of increasing mental agitation, so they distract people, therefore they are not happiness. But the voice of the Thus-gone One, who possesses great compassion, even if it appears pleasing, inspires the thought of focusing one's mind single-pointedly on samadhi, so it brings the happiness of meditation, therefore it is happiness. In short, in all the realms of the world, whether it is the heavenly realm, the beings above or below the earth, all the causes of uncontaminated happiness completely depend on the voice of the Buddha, which appears universally in all the worlds, so it can liberate from suffering, therefore it is superior. Third, explaining that the fault of the vessel is not the fault of the sound: the voice of the Buddha pervades everything like the sky, but it does not appear in some places, this is due to the impurity of the beings to be tamed, not the fault of the voice. Just as beings without ears can never experience and hear subtle sounds, even though they exist, so although there is sound, it is never heard due to the impurity of the beings to be tamed. Just as all the gods, even though all the gods have the sound of drums in their ears, sometimes some people cannot hear it, and the sound cannot enter their ears, so even some who are fortunate enough to hear the sound cannot hear the profound and vast Dharma. However, not everyone cannot hear it, similarly, the Dharma of the Buddha is subtle and profound because it is difficult,
་མཆོག་ཏུ་ནི་ཞིབ་མོའི་ ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་གྱུར་པ་ཡང་ཉོན་མོངས་མེད་པའི་ཡིད་ཅན་གདུལ་བྱ་དག་པ་འགའ་ ཞིག་གི་རྣ་བའི་ལམ་དུ་འགྱུར་བ་ཡིན་གྱི་མ་དག་པ་རྣམས་ཀྱིས་མི་ཐོས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ མཁྱེན་བརྩེས་ཁྱབ་པ་ཆར་ལྡན་སྤྲིན་འདྲ་བ། གསུམ་པ་ལ་བཞི། མཁྱེན་བརྩེའི་སྤྲིན་ལས་དམ་ཆོས་ཆར་བ་འབེབས། །ཆོས་དེ་སྣོད་ཀྱི་ 1-307 མཆོག་དམན་དུ་མར་འགྱུར། །དུ་མར་འགྱུར་ཡང་ལྟོས་པ་མེད་པར་འཇུག །ལྟོས་པ་མེད་ཀྱང་ སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་འཇོམས། །ཚུལ་ལོ། ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། ཇི་ལྟར་དབྱར་གྱི་དུས་ན་སྤྲིན་གྱི་ལོ་ཐོག་ ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་རྒྱུར་གྱུར་པའི་ཆུའི་ཕུང་པོ་ཆེན་པོ་འབད་རྩོལ་མེད་པར་ས་ལ་རྒྱུན་དུ་ འབེབས་པ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་སངས་རྒྱས་ཀྱང་ཐུགས་རྗེའི་སྤྲིན་ལས་ནི་རྒྱལ་པོའི་དམ་ཆོས་ ཀྱི་ཆུའི་ཆར་པ་འགྲོ་བའི་དགེ་བའི་ལོ་ཏོག་གི་རྒྱུར་གྱུར་པ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་རྩོལ་བ་མེད་ པར་འབེབས་སོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ནི། ཇི་ལྟར་འཇིག་རྟེན་པའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་དགེ་བའི་ལམ་ལ་འཇུག་ པ་ན། རླུང་གི་རྐྱེན་ལས་སྐྱེས་པའི་ཆུའི་ཆར་པ་སྤྲིན་གྱིས་འབེབས་པ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་བརྩེ་ བའི་རླུང་གི་རྐྱེན་གྱིས་འགྲོ་བའི་དགེ་བ་མངོན་པར་འཕེལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ སྤྲིན་ལས་དམ་ཆོས་ཀྱི་ཆར་པ་འབེབས་སོ། །སུ་ལ་འབེབས་ན་སྲིད་པའི་སེམས་ཅན་ལ་སྟེ། གང་ལ་གནས་པས་འབེབས་ན་མཁྱེན་པ་དང་བརྩེ་བ་ཆེན་པོ་རིམ་པ་ལྟར་འགྱུར་བ་འཁོར་ བའི་མཐའ་དང་། མི་འགྱུར་བ་མྱང་འདས་ཀྱི་མཐའི་དྲི་མས་མ་གོས་པ་མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ ལས་འདས་པའི་ནམ་མཁའི་དཀྱིལ་ན་གནས་པའོ། །གང་ལས་འབེབས་ན། ཏིང་ངེ་འཛིན་ དང་གཟུངས་ཀྱི་ཆུ་དྲི་མ་མེད་པའི་སྙིང་པོ་ཅན་ཐུབ་པའི་དབང་པོ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྲིན་ལས་ ནིའོ། །ཕབ་ནས་ཅི་ཞིག་བྱེད་ན་འགྲོ་བའི་དགེ་བའི་ལོ་ཐོག་འཕེལ་བའི་རྒྱུ་བྱེད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཇི་ལྟར་རེག་བྱ་བསིལ་བ་དང་རོ་ཞིམ་པ་མངར་བ་དང་ལུས་ལ་མི་གནོད་ པས་འཇམ་པ་དང་ལྕིད་ཆུང་པས་ཡང་བ་དང་ཤིན་ཏུ་དྭངས་པ་དང་། དྲི་ང་བ་མེད་པ་དང་ མང་དུ་འཐུངས་ཀྱང་ལྟོ་ལ་མི་གནོད་པ་དང་མགྲི ན་པ་ལ་མི་གནོད་པ་སྟེ་ཡན་ལག་བརྒྱད་དང་ ལྡན་པའི་ཆུ་ནི་སྤྲིན་དེ་ལས་འཐོན་པ་གཅིག་ཡིན་ཡང་། ས་ལ་བབ་པ་ན་བ་ཚྭ་དང་རྡོ་སོལ་ 1-308 དང་གཅོང་ཞི་ཅན་ལ་སོགས་པའི་གནས་དང་འབྲེལ་པས་ཤིན་ཏུ་མང་པོའི་ནུས་པ་དང་རོར་ ནི་འགྱུར་བ་བཞིན། དེ་བཞིན་དུ་འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་དང་ལྡན་པའི་ཆོས་ཀྱི་ ཆུའི་ཆར་པ་དེ། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཤོང་པས་རབ་ཏུ་སྤངས་པའི་བརྩེ་བའི་སྤྲིན་གྱི་སྙིང་ པོ་ལས་འཐོན་པ་ཟབ་མོར་རོ་གཅིག་པ་ཡིན་ཡང་། འགྲོ་བའི་རྒྱུད་ཀྱི་མཐོ་དམའི་གནས་ཀྱི་ དབྱེ
【現代漢語翻譯】 然而，只有那些具有清凈意念且可以被調伏的眾生，才能聽到這極其精微的智慧之行境，不清凈者則無法聽聞。 具有遍及一切的智慧和慈悲，猶如雨雲。 第三部分分為四個方面：智慧慈悲之云降下正法之雨；此法因接受者的能力高低而變化；雖然變化多樣，但卻無所偏頗地施行；雖然無所偏頗，卻能摧毀一切痛苦。這就是其方式。 第一方面分為兩部分，首先是簡要說明：正如夏季，雲朵匯聚成豐收的源泉，無需任何努力便持續不斷地降臨大地。同樣，諸佛也從慈悲之雲中降下國王的正法之雨，成為眾生善行豐收的源泉，無需任何分別和努力。 第二是詳細解釋：正如世間之人行善道時，風的因緣使雲朵降下雨水。同樣，爲了使眾生的善行得以增長，諸佛之云降下正法之雨。降給誰呢？降給有情眾生。在哪裡降呢？在智慧和慈悲依次轉化的輪迴的盡頭，以及不轉化的涅槃的盡頭，不被無住涅槃的塵垢所染污的虛空之中。從哪裡降呢？從具有無垢精華的禪定和陀羅尼之水，能仁佛陀的雲中降下。降下之後做什麼呢？成為增長眾生善行豐收的因緣。 第二方面是：正如具有八支功德的水，觸感清涼，味道鮮美甘甜，對身體無害而柔和，輕盈，極其清澈，沒有異味，即使大量飲用也不會傷害腸胃和喉嚨，這樣的水是從雲中流出的一種。但當它落到地上時，由於與鹽堿地、煤炭地和溫泉地等各種地方接觸，便會產生極其多樣的功效和味道。同樣，具有八支聖道的法之雨，從遍及一切、徹底斷絕貪戀的慈悲之云的精華中流出，其味道原本是甚深而唯一的。但是，由於眾生根器高低的不同
【English Translation】 However, only those sentient beings with pure minds who can be tamed can hear this extremely subtle realm of wisdom practice, while those who are impure cannot hear it. Possessing all-encompassing wisdom and compassion, like a rain cloud. The third part has four aspects: the clouds of wisdom and compassion pour down the rain of Dharma; this Dharma varies according to the capacity of the recipients; although it varies, it is applied without partiality; although it is without partiality, it destroys all suffering. This is the way it is. The first aspect has two parts, the first is a brief explanation: Just as in summer, clouds gather as a source of abundant harvest, continuously descending upon the earth without any effort. Similarly, the Buddhas also pour down the rain of the king's Dharma from the clouds of compassion, becoming the source of the harvest of merit for beings, without any discrimination or effort. The second is a detailed explanation: Just as when worldly people engage in virtuous paths, the wind's conditions cause the clouds to rain. Similarly, in order to increase the merit of beings, the clouds of the Buddhas pour down the rain of Dharma. To whom does it fall? It falls to sentient beings. Where does it fall? At the end of samsara, where wisdom and compassion transform in sequence, and at the end of unchanging nirvana, in the midst of the sky of non-abiding nirvana, unstained by defilements. From where does it fall? From the clouds of the Buddha, the Lord of Sages, which contain the essence of pure samadhi and dharani water. What does it do after falling? It becomes the cause of increasing the harvest of merit for beings. The second aspect is: Just as water with eight qualities—cool to the touch, delicious and sweet to the taste, gentle and harmless to the body, light, extremely clear, without odor, and not harmful to the stomach or throat even when consumed in large quantities—is one that flows from the clouds. But when it falls on the ground, it produces extremely diverse effects and tastes due to contact with various places such as saline land, coal mines, and hot springs. Similarly, the rain of Dharma with the eightfold noble path flows from the essence of the clouds of compassion that pervade all and completely abandon attachment, its taste originally profound and singular. However, due to the differences in the high and low capacities of beings
་བ་ལས་ཐེག་པ་གསུམ་དང་གྲུབ་མཐའ་བཞི་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པ་མང་པོའི་རོ་དང་ལྡན་ པར་འགྱུར་རོ། ། གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། ཐེག་པ་མཆོག་ལ་སེམས་དང་བ་དང་། དང་བ་དང་སྡང་བ་གཉིས་ཀྱི་བར་མ་བཏང་སྙོམས་པ་དང་། སྡང་བའི་སེམས་ཅན་གྱི་ཕུང་པོ་ གསུམ་ནི་ཆར་བབ་ན་དང་བའི་མི་དག་བཏང་སྙོམས་པའི་རྨ་བྱ་དང་ནི་སྡང་བའི་ཡི་དྭགས་ གསུམ་པོ་དང་འདྲའོ། །འོན་ཀྱང་ཆོས་དང་ཆར་གཉིས་དང་བ་ལ་སོགས་པ་དང་མི་ལ་སོགས་ པ་ལ་ལྟོས་པ་མེད་པར་འཇུག་གོ ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ནི། དཔྱིད་ཀྱི་མཐར་སོ་ཀ་སྤྲིན་མེད་པ་ན་ཆར་མི་འབབ་པས་མི་ རྣམས་མི་དགའ་བ་དང་འདབ་གཤོག་གི་རྩལ་ཞན་པས་མཁའ་ལ་མི་རྒྱུ་བའི་བྱ་རྨ་བྱ་དག་ ཆར་བབ་མ་བབ་ལ་བཏང་སྙོམས་པ་དང་དབྱར་གྱི་དུས་ཀྱི་ཚེ་ས་ལ་ཆར་བབ་པ་ན་ཡི་དྭགས་ རྣམས་ལ་ནི་བྱེ་ཚན་དུ་འབབ་པའི་ཕྱིར་སྡུག་པས་ཆར་མ་བབ་ན་དགའ་བ་དང་། ཡང་སོ་ཀ་ ཆར་བབས་པས་མི་རྣམས་དགའ་བ་དང་རྨ་བྱ་བཏང་སྙོམས་པ་དང་དབྱར་ཆར་བབས་ན་ཡིད་ དགའ་མི་དགའ་བ་ལྟར། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྙིང་རྗེའི་སྤྲིན་ཚོགས་དག་གིས་ཆོས་ཀྱི་ཆུ་བྱུང་བ་ དང་མ་བྱུང་བ་ལས་ཀྱང་། ཆོས་འདོད་པ་དང་བར་མ་དང་ཆོས་ལ་སྡང་བའི་འཇིག་རྟེན་ན་ ནི་རིམ་པ་ལྟར་ཆོས་བྱུང་བས་དགའ་བ་དང་བཏང་སྙོམས་པ་དང་མི་དགའ་བ་དང་། ཆོས་མ་ བྱུང་བས་མི་དགའ་བ་དང་བཏང་སྙོམས་པ་དང་དགའ་བར་འགྱུར་བའི་དཔེ་ནི་སྔར་སྨོས་པ་ 1-309 གསུམ་པོ་དེ་ཉིད་དོ། །དེ་ལྟར་ཕན་གནོད་བཏང་སྙོམས་གསུམ་ལ་ལྟོས་པ་མེད་པར་བསྟན་ ནས། སྤང་བྱ་ཕྲ་རགས་སྤོང་བ་ལ་ལྟོས་པ་མེད་པར་སྟོན་པ་ནི་དཔེར་ན་སྤྲིན་ལས་ཆར་གྱི་ ཐིགས་པ་རགས་པ་སེར་བ་འབེབས་པ་དང་རྡོ་ཚན་དང་ནི་རྡོ་རྗེའི་མེ་སྟེ་ཐོག་ནི་འབེབས་པས་ ན་རིམ་པ་ལྟར་སྲོག་ཆགས་ཕྲ་མོ་ལ་གནོད་པ་དང་། སྲོག་ཆགས་ཆེན་པོའི་རིའི་སུལ་ལམ་ ཕུག་ཏུ་སོང་བ་དག་ལ་གནོད་ཀྱང་། ཇི་ལྟར་སྤྲིན་ནི་སྲོག་ཆགས་ཕྲ་རགས་དག་ལ་གནོད་ པ་བྱའོ་སྙམ་དུ་ལྟོས་པ་མེད་པར་འཇུག་པ་བཞིན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱང་ཕྲ་བ་སྟེ་ཐེག་ པ་ཆུང་བ་དང་། རྒྱ་ཆེན་པོ་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཐེག་པ་དང་རྡོ་ཚན་དང་རྡོ་རྗེའི་མེའི་ཐབས་ཀྱི་ཚུལ་ གྱིས་མཁྱེན་པ་དང་བརྩེ་བའི་སྤྲིན་ལས་བྱུང་ནས། ཆུང་ངུས་ཉོན་མོངས་མངོན་དུ་རྒྱུ་དག་པར་ འགྱུར་བ་དང་། ཆེན་པོས་བདག་ཏུ་ལྟ་བའི་བག་ལ་ཉལ་དག་པར་བྱེད་ཀྱང་སྤང་བྱ་དེ་དག་ལ་ འདི་དག་པར་བྱའོ་སྙམ་པའི་རྟོག་པས་རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་ལྟོས་པ་མེད་པར་འཇུག་གོ ། བཞི་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། འཁོར་བའི་སྐྱེ་བ་དང་འཆི་བ་སྔོན་གྱི་ཐོག་ མ་དང་ཕྱི་མའི་མཐའ་དམིགས་སུ་མེད་པར་དེར་འཁོར་ཞིང་འགྲོ་བའི་ལམ་ནི་ལྷ་དང་མི་དང་ ངན་སོང་གསུམ་སྟེ་རྣམ་པ་ལྔའོ། །ལྷ་མིན་ནི། མདོར། ལྷ་མ་ཡིན་རྣམས་ཀྱང་ས
【現代漢語翻譯】 從根本上說，它具有三乘（藏文：ཐེག་པ་གསུམ་，含義：三種交通工具，指聲聞乘、緣覺乘、菩薩乘）和四宗（藏文：གྲུབ་མཐའ་བཞི་，含義：四種宗義，指有部宗、經部宗、唯識宗、中觀宗）等多種味道。 第三部分分為兩部分，第一部分是概要說明：對於殊勝的乘，心生歡喜； 對於歡喜和憎恨兩者之間的中立，以及憎恨的眾生，這三者就像下雨時，歡喜的人、中立的孔雀和憎恨的餓鬼一樣。 然而，法和雨兩者，與歡喜等和人等無關而執行。 第二部分是詳細解釋：春末夏初，沒有云彩時不下雨，人們不高興；翅膀無力，不能在空中飛翔的孔雀，對於下雨不下雨持中立態度；夏季下雨時，對於餓鬼來說，雨變成沙礫，因此痛苦，不下雨才高興；還有，夏季下雨時，人們高興，孔雀持中立態度，就像餓鬼高興或不高興一樣。同樣，諸佛慈悲的雲朵，無論是否降下法的雨水， 對於渴望佛法、中立和憎恨佛法的人世間來說，依次是佛法降臨時高興、中立和不高興；佛法不降臨時不高興、中立和高興。這些例子就是之前提到的那三個。 像這樣，在不依賴於利益、損害和中立這三者的情況下進行展示之後，爲了展示不依賴於捨棄微細和粗大之物，例如，從雲中降下粗大的雨滴、冰雹、石塊和金剛之火（閃電）， 依次對微小的生物造成損害，對進入巨大生物的山谷或洞穴中的生物也造成損害。就像云不考慮是否要損害微小和粗大的生物一樣執行。同樣，諸佛的佛法，無論是微小的（小乘）還是廣大的（大乘），都以石塊和金剛之火的方式，從智慧和慈悲的雲中產生， 使微小者（小乘行者）的煩惱顯現，從而清凈，使廣大者（大乘行者）的我執習氣得以清凈，但對於這些應捨棄之物，不以『要清凈這些』的想法，在任何情況下都不依賴而執行。 第四部分分為兩部分，第一部分是概要說明：輪迴的生與死，沒有前後的初始和終結，在那裡輪迴和行走的道路是天、人、惡趣這五種形態。 非天（阿修羅）是：簡而言之，非天...
【English Translation】 Fundamentally, it is endowed with the taste of many aspects such as the Three Vehicles (Tibetan: ཐེག་པ་གསུམ་, meaning: three vehicles, referring to the Sravaka Vehicle, Pratyekabuddha Vehicle, and Bodhisattva Vehicle) and the Four Tenets (Tibetan: གྲུབ་མཐའ་བཞི་, meaning: four philosophical schools, referring to Vaibhashika, Sautrantika, Yogacara, and Madhyamaka). The third part is divided into two parts, the first part is a brief introduction: To have joy in the supreme vehicle; To be neutral between joy and hatred, and the beings who hate, these three are like the joyful people, the neutral peacocks, and the hateful pretas when it rains. However, both Dharma and rain operate independently of joy, etc., and people, etc. The second part is a detailed explanation: In late spring and early summer, when there are no clouds, it does not rain, and people are unhappy; peacocks with weak wings who cannot fly in the sky are neutral to whether it rains or not; when it rains in summer, for the pretas, the rain turns into gravel, so they suffer and are happy when it does not rain; also, when it rains in summer, people are happy, peacocks are neutral, just like pretas are happy or unhappy. Similarly, the clouds of compassion of the Buddhas, whether or not they bring the rain of Dharma, For the world that desires Dharma, is neutral, and hates Dharma, it is in order happy, neutral, and unhappy when the Dharma descends; unhappy, neutral, and happy when the Dharma does not descend. These examples are the three mentioned earlier. Like this, after showing without relying on the three of benefit, harm, and neutrality, in order to show not relying on abandoning the subtle and the gross, for example, from the clouds fall coarse raindrops, hail, stones, and the vajra fire (lightning), In order, it harms the tiny creatures, and it also harms the creatures that have entered the valleys or caves of huge creatures. Just like the clouds operate without considering whether to harm the tiny and gross creatures. Similarly, the Dharma of the Buddhas, whether it is subtle (Hinayana) or vast (Mahayana), arises from the clouds of wisdom and compassion in the manner of stones and vajra fire, It makes the afflictions of the small (Hinayana practitioners) manifest, thereby purifying them, and it purifies the latent tendencies of self-grasping of the vast (Mahayana practitioners), but for these things to be abandoned, it does not operate in any way without relying on the thought of 'I must purify these'. The fourth part is divided into two parts, the first part is a brief introduction: The birth and death of samsara, without beginning and end, the path of wandering and going there is the five forms of gods, humans, and the three lower realms. Asuras (Non-gods) are: In short, the Asuras...
ྔོན་ལྷ་ཡིན་ ལ་ཞེས་པ་ལྟར་ན་ལྷར་འདུ་ལ། འོ་ན་ལྷ་མ་ཡིན་ཞེས་པ་ཅི་ཞེ་ན་ཨ་སུ་རུའི་སྒྲ་ཆང་མེད་པ་སྟེ། ལྷ་ལ་བདུད་རྩི་འཐུང་དུ་ཡོད་པ་ལ་ལྷ་མིན་ལ་དེ་མེད་པས་སོ། །ཡང་། ངན་སོང་བཞི་པོ་རྟག་ ཏུ་སྟོངས་པར་ཤོག །ཅེས་པ་ལྟར་ན་ངན་སོང་གསུམ་དུའང་བསྡུར་རུང་ངོ་། །ལམ་ལྔ་པོ་ཡང་ མི་གཙང་བ་ལ་དྲི་ཞིམ་པོ་མེད་པ་བཞིན་དུ་འགྲོ་བ་རྒྱུད་ལྔ་པོ་དག་ན་བདེ་བའི་སྐབས་མེད་ དོ། །དེའི་སྡུག་བསྔལ་ཅི་འདྲ་ཡོད་ཅེ་ན་རྟག་ཏུ་མེས་ཚིག་པ་དང་མཚོན་གྱིས་བཏབ་པ་དང་ཁ་ བས་གྲང་ཆེས་ཏེ་གས་པའི་རྨ་གསུམ་ལ་རྒྱ་ཚྭ་དང་ལན་ཚྭ་ལ་སོགས་པས་རེག་པ་ལས་སྐྱེས་ པའི་ཟུག་རྔུ་བཞིན་དུ་བཟོད་དཀའ་བ་ཡོད་ལ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐུགས་རྗེའི་སྤྲིན་ལས་དམ་ 1-310 ཆོས་ཀྱི་ཆར་པ་ཆེན་པོ་སྡུག་བསྔལ་དེ་རབ་ཏུ་ཞི་བར་བྱེད་པ་རབ་ཏུ་འབེབས་སོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ནི། སྡུག་བསྔལ་དེ་ལས་ལྷ་ལ་འཆི་འཕོ་བའི་སྡུག་བསྔལ་ཡོད་ དེ། བཤེས་སྤྲིང་དུ། མཐོ་རིས་དག་ན་བདེ་ཆེ་དེ་དག་གི །འཆི་འཕོའི་སྡུག་བསྔལ་ཉིད་ནི་དེ་ བས་ཆེ། །ཞེས་དང་། ལུས་ཀྱི་ཁ་དོག་མི་སྡུག་འགྱུར་བ་དང་། །སྟན་ལ་མི་དགའ་མེ་ཏོག་ཕྲེང་ རྙིངས་དང་། །གོས་ལ་དྲི་མ་ཆགས་དང་ལུས་ལས་ནི། །སྔོན་ཅད་མེད་པའི་རྔུལ་འབྱུང་ཞེས་ བགྱི་བ། །མཐོ་རིས་འཆི་འཕོ་སྦྲོན་བགྱིད་སྔ་ལྟས་ལྔ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །མི་ལ་འདོད་ཡོན་ ཡོངས་སུ་ཚོལ་བ་ན་ངལ་དུབ་དང་འཐབ་རྩོད་ལ་སོགས་པའི་སྡུག་བསྔལ་ཡོད་ན་ངན་སོང་ གསུམ་ལ་སྡུག་བསྔལ་ཡོད་པ་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཞེས་བྱ་བར་རྟོགས་པའི་ཕྱིར། ཆོས་ཀྱི་ཡིན་ལུགས་ ཤེས་པའི་ཤེས་རབ་དང་ལྡན་པ་ནི་ལྷ་དང་མིའི་དབང་ཕྱུག་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་བརྒྱ་བྱིན་དང་ འཁོར་ལོ་སྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོ་ལྟ་བུ་ལའང་ཐོབ་པར་མངོན་པར་འདོད་པ་མེད་ན་སེམས་ཅན་ གཞན་དམན་པ་རྣམས་ལ་ཅི་སྨོས་ཏེ། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ན། རང་གི་ཤེས་རབ་དང་ནི་དེ་བཞིན་ གཤེགས་པའི་གསུང་རབ་ལ་དད་པའི་རྗེས་སུ་འབྲང་པ་ལས། ཟག་བཅས་ཕུང་པོ་ལྔ་པོ་འདི་ ཐམས་ཅད་ནི་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་ཀུན་འབྱུང་ལས་དང་ཉོན་མོངས་འདི་སྡུག་བསྔལ་དེའི་ རྒྱུ་དང་གཉིས་པོ་དེ་འགགས་པ་འདི་ནི་འགོག་པ་དང་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ནི་ ལམ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཤེས་པས་མཐོང་ཞིང་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བདེན་བཞི་དེ་ཤེས་པའི་ཚུལ་ ཡང་དཔེར་ན་སྨན་པ་མཁས་པས་ནད་ནི་རླུང་ལས་གྱུར་པ་ལ་སོགས་པ་གང་ཡིན་ཤེས་པར་ བྱ་བ་དང་ནད་ཀྱི་རྒྱུ་རླུང་ལ་སོགས་པ་ནི་སྤང་བར་བྱ་བར་ཤེས་ལ། ནད་མེད་པའི་བདེ་བར་ གནས་པ་ཐོབ་པར་བྱ་བ་དང་ནད་རྒྱུ་དང་བཅས་པའི་གཉེན་པོ་སྨན་ནི་བསྟེན་པར་བྱ་བ་ཡིན་ པར་ཤེས་པ་ལྟར། ཤེས་རབ་དང་ལྡན་པས་ཀྱང་སྡུག་བསྔལ་དང་དེའི་རྒྱུ་ཀུན་འབྱུང་དང་དེ་ གཉིས་འགོག་པ་དང་དེ་བཞིན་དུ་འགོག་པ་དེ་འཐོབ་བ
【現代漢語翻譯】 '以前是天神'，按照這種說法，他們被認為是天神。那麼，'非天神'是什麼意思呢？阿修羅（藏文：ཨ་སུ་རུ།，梵文天城體：असुर，梵文羅馬擬音：Asura，漢語字面意思：非天）這個詞的意思是沒有酒。因為天神可以飲用甘露，而非天神沒有甘露可飲。此外，'愿四惡趣永遠空虛！'按照這種說法，也可以將它們歸納為三惡趣。五道輪迴就像不乾淨的東西沒有香味一樣，五道眾生中沒有安樂的時候。他們的痛苦是什麼樣的呢？總是被火燒，被刀劍砍，被冰雪凍裂，這三種傷口接觸到芒硝和鹽等，所產生的劇痛難以忍受。但是，從佛陀慈悲的雲朵中降下大法雨，能夠徹底平息這些痛苦。 第二，詳細解釋。從這些痛苦中，天神有死亡和轉生的痛苦。《親友書》中說：'天界雖有極大安樂，然死歿苦更甚於彼。'以及，'身體顏色變醜，不喜座位，花鬘凋謝，衣服染污，身體發出以前沒有的汗水，這五種是天界死亡和轉生的預兆。'就像這樣。人類在追求享樂時，有疲勞和爭鬥等痛苦，更何況三惡趣的痛苦呢？爲了理解這一點，具有了解佛法真諦的智慧，即使是像帝釋天（梵文：Śakra，釋迦）和轉輪王這樣的人，如果他們不渴望獲得至高的權勢，更何況其他低劣的眾生呢？這是為什麼呢？因為通過跟隨自己的智慧和如來（梵文：Tathāgata，含義：如實而來者）的教言，認識到這所有具有染污的五蘊（梵文：skandha，含義：蘊）都是痛苦的，以及痛苦的根源——業和煩惱，這兩者滅盡就是寂滅，以及認識到無我的智慧就是道路。就像這樣，通過了解而證悟。瞭解四諦（梵文：catvāri-ārya-satyāni，含義：四聖諦）的方式，就像一位熟練的醫生，知道疾病是由風引起的等等，以及知道疾病的根源——風等應該被消除。爲了獲得無病安樂的狀態，應該依賴消除疾病及其根源的藥物。同樣，具有智慧的人也應該瞭解痛苦和痛苦的根源——集諦，以及這兩者的滅盡——滅諦，以及獲得滅諦的方法——道諦。
【English Translation】 'Formerly, they were gods,' according to this saying, they are considered gods. Then, what does 'non-god' mean? The term Asura (藏文：ཨ་སུ་རུ།，梵文天城體：असुर，梵文羅馬擬音：Asura，漢語字面意思：non-god) means without alcohol. Because gods can drink nectar, but non-gods do not have it. Furthermore, 'May the four evil realms always be empty!' According to this saying, they can also be summarized into the three evil realms. The five paths of samsara are like unclean things without fragrance; in these five types of beings, there is no time for happiness. What is their suffering like? Always being burned by fire, struck by swords, and cracked by the extreme cold of snow. The unbearable pain arises from these three wounds being touched by borax and salt, etc. However, from the clouds of the Buddha's compassion, a great rain of Dharma falls, which thoroughly pacifies these sufferings. Secondly, a detailed explanation. From these sufferings, gods have the suffering of death and rebirth. In the 'Friendly Letter,' it says: 'Although there is great happiness in the heavens, the suffering of death is even greater than that.' And, 'The body color becomes ugly, dislike of the seat, withering of flower garlands, staining of clothes, and the body emitting sweat that was not there before—these five are the omens of death and rebirth in the heavens.' Like this. When humans pursue enjoyment, there are sufferings such as fatigue and strife. What more needs to be said about the suffering of the three evil realms? To understand this, having the wisdom to know the truth of the Dharma, even those like Śakra (梵文：Śakra，釋迦) and a Chakravartin (wheel-turning king), if they do not desire to attain supreme power, what more needs to be said about other inferior beings? Why is this? Because by following one's own wisdom and the teachings of the Tathāgata (梵文：Tathāgata，meaning: one who has come thus), one recognizes that all these five aggregates (梵文：skandha，meaning: aggregates) with defilements are suffering, and the origin of suffering—karma and afflictions—the cessation of these two is cessation, and the wisdom that realizes selflessness is the path. Like this, one sees and realizes through understanding. The way to understand the Four Noble Truths (梵文：catvāri-ārya-satyāni，meaning: Four Noble Truths) is like a skilled doctor who knows what disease is caused by wind, etc., and knows that the root of the disease—wind, etc.—should be eliminated. In order to attain the state of happiness without disease, one should rely on medicine that eliminates the disease and its root. Similarly, a person with wisdom should also understand suffering and its origin—the cause, and the cessation of these two—cessation, and likewise, the path to attain that cessation—the path.
ྱེད་ཀྱི་ལམ་རྣམས་རིམ་པ་ལྟར། ཤེས་ 1-311 པར་བྱ་བ་དང་སྤང་བར་བྱ་བ་དང་རེག་པར་བྱ་ཞིང་ཐོབ་པར་བྱ་བ་དང་རྒྱུད་ལ་བསྟེན་པར་བྱ་ བར་ཤེས་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ སྣ་ཚོགས་སྤྲུལ་པ་ཚངས་པ་ཆེན་པོ་འདྲ་བ། བཞི་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཚངས་པ་བཞིན་དུ་སྤྲུལ་སྐུ་འབྱུང་ཚུལ་ནི། ཇི་ལྟར་སྟོང་ གསུམ་འབུམ་ཕྲག་བཅུ་ལ་དབང་བྱེད་པའི་ཚངས་པ་ཆེན་པོ་ཟིལ་གྱིས་མི་ནོན་པ་ཞེས་བྱ་ བ་དེ་ཚངས་པའི་གནས་ནས་འཕོ་བ་མེད་བཞིན་དུ། འདོད་ཁམས་ཀྱི་ལྷའི་གནས་གཞན་ འཕྲུལ་དབང་བྱེད་དང་འཕྲུལ་དགའ་དང་དགའ་ལྡན་དང་འཐབ་བྲལ་དང་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་ དང་རྒྱལ་ཆེན་བཞི་པ་སྟེ་དྲུག་པོ་ནི་ཐམས་ཅད་དུ་རང་གི་ལུས་ཀྱི་སྣང་བ་འབད་མེད་དུ་སྟོན་ པ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་ཐུབ་པ་ཆེན་པོ་ཡང་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལས་བསྐྱོད་པ་མེད་པར་འཇིག་རྟེན་ གྱི་ཁམས་ཀུན་ཏུ་གདུལ་བྱ་སྐལ་ལྡན་རྣམས་ལ་འབད་རྩོལ་མེད་པར་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་དག་ནི་ སྟོན་པར་མཛད་དོ་ཞེས་སྣང་ཚུལ་བསྟན་ནས་བྱེད་ལས་འཆད་པ། ཇི་ལྟར་ཚངས་པ་རྟག་ ཏུ་རང་གི་གཞལ་ཡས་ཁང་ནས་མི་གཡོ་བ་བཞིན་དུ་འདོད་ཁམས་ཀྱི་ལྷའི་གནས་སུ་སྤྲུལ་ པའི་སྣང་བ་ཞུགས་པ་དེ་འདོད་ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་མཐོང་ལ་དེ་མཐོང་བའི་ལྷ་དེ་ཡང་དབང་པོའི་ ཡུལ་འདོད་ཡོན་ལྔ་ལ་དགའ་ཞིང་སྲིད་པ་སྤོང་བར་བྱེད་པ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་བདེ་བ་ཆེན་ པོ་ཆོས་དབྱིངས་ལེགས་པར་མ་ལུས་པར་དང་སླར་མི་ལྡོག་པར་རྟོགས་པའི་བདེ་གཤེགས་ སངས་རྒྱས་ཀྱང་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལས་མི་བསྐྱོད་པར་འཇིག་རྟེན་ཀུན་ཏུ་སྤྲུལ་སྐུ་སྣ་ཚོགས་སྟོན་པ་ དེ། གདུལ་བྱ་སྐལ་ལྡན་གྱིས་མཐོང་ན་དེ་མཐོང་བའི་གང་ཟག་དེ་ཡང་རྟག་ཏུ་དྲི་མ་ཀུན་སེལ་ བས་དོན་ཆེན་པོ་བྱེད་དོ། ། གཉིས་པ་སྤྲུལ་སྐུ་སྣང་མི་སྣང་གི་རྒྱུ་མཚན་ནི། སྔོན་གྱི་ཚངས་པ་རང་ཉིད་ཀྱི་སྨོན་ལམ་ དང་འདོད་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་ནི་དགེ་བའི་མཐུས་ཇི་ལྟར་ཚངས་པའི་སྤྲུལ་པ་འབད་མེད་དུ་སྣང་བ་ ལྟར། རང་བྱུང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྲུལ་སྐུ་ཡང་རང་གི་སྔོན་ལམ་དུས་ཀྱི་སྨོན་ལམ་དང་གདུལ་ 1-312 བྱའི་དགེ་བའི་མཐུས་སྣང་བ་ཚངས་པའི་སྤྲུལ་པ་དེ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟར་རྒྱུ་གཉིས་ཀྱིས་སྣང་ བའི་ཕྱིར་གདུལ་བྱ་མ་དག་ན་མི་སྣང་སྟེ། སྤྲུལ་སྐུའི་མཛད་པ་དགའ་ལྡན་གྱི་གནས་ནས་ འཛམ་གླིང་དུ་འཕོ་བ་དང་། གླང་པོ་ཆེའི་རྣམ་པས་ཡུམ་གྱི་ལྷུམས་སུ་འཇུག་པ་དང་ལུམ་བི་ ནིའི་ཚལ་ལ་སོགས་པར་སྐུ་བལྟམས་པ་དང་དེ་ནས་ཡབ་ཀྱི་ཁབ་ཏུ་གཤེགས་པ་དང་བཙུན་ མོའི་འཁོར་ལ་དགྱེས་པར་རོལ་བ་དང་རབ་ཏུ་བྱུང་སྟེ་ཕྱོགས་དབེན་པར་དཀའ་བ་སྤྱོད་པ་ དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྙིང་པོར་གཤེགས་ཏེ་བདུད་བཅོམ་པ་དང་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོ་བརྙེས་པ་དང་ཞི་ བའི་གྲོང་ཁྱེར་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ལམ་ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་ཆོས་སྟོན་པ་ལ་སོགས་པ་དག་ བསྟན་
【現代漢語翻譯】 要知道你的道路，按次第，要了解、要斷除、要證得、要獲得、要在相續中修習。 ༈ 各種化身，如同大梵天。 第四（殊勝化身）分為兩部分，第一部分是化身如梵天般出現的方式：如同擁有十萬個三千大千世界的自在的大梵天，被稱為『不可戰勝』，雖然他沒有從梵天界遷移，卻能在欲界的其他天界，如他化自在天、樂變化天、兜率天、夜摩天、三十三天、四大天王等六處，毫不費力地顯現自己的身相。同樣，偉大的能仁（釋迦牟尼佛）也未曾從法身移動，卻在一切世間，為有緣的應化眾生，毫不費力地示現各種化身。這就是顯現的方式，接下來解釋其作用：如同梵天總是安住于自己的宮殿而不動搖，但其化身的顯現卻進入欲界諸天之境，被欲界諸天所見，而見到此景的天人，也樂於五欲，並捨棄輪迴。同樣，證悟大樂法界圓滿無餘且永不退轉的善逝佛陀，也未曾從法身移動，卻在一切世間示現各種化身。如果應化眾生有幸得見，那麼見到此景之人，也因恒常消除一切垢染而成就偉大的事業。 第二部分是化身顯現與不顯現的原因：如同往昔的梵天憑藉自己的願力，以及欲界諸天憑藉善業的力量，毫不費力地顯現梵天的化身。同樣，自生佛陀的化身，也憑藉自己的往昔願力以及應化眾生的善業而顯現，如同梵天的化身一般。因為這兩種原因而顯現，所以如果應化眾生不清凈，化身就不會顯現。化身的示現，包括從兜率天降臨到贍部洲，以白象的形象進入母胎，在藍毗尼花園等地誕生，之後前往父王的宮殿，享受妃嬪的圍繞，出家后在僻靜之處苦行，前往菩提樹下，降伏魔軍，證得大菩提，以及進入寂靜的涅槃之城，宣說三乘之法等等。
【English Translation】 To know your paths, in order, is to know what is to be understood, what is to be abandoned, what is to be touched, what is to be attained, and what is to be cultivated in the continuum. ༈ Various manifestations, like the Great Brahma. The fourth (Superior Emanation) has two parts. The first is how the emanation body appears like Brahma: Just as the Great Brahma, who has power over a hundred thousand three-thousandfold worlds, called 'Invincible,' without moving from the Brahma realm, can effortlessly show the appearance of his own body in all six places of the desire realm, such as the Paranirmita-vasavartin, Nirmanarati, Tushita, Yama, Trayastrimsa, and the Four Great Kings. Similarly, the Great Sage (Shakyamuni Buddha) also does not move from the Dharma body, but in all realms of the world, for the fortunate beings to be tamed, he effortlessly shows various emanation bodies. This is how it appears, and next, explaining its function: Just as Brahma always abides in his own palace without moving, but the appearance of his emanation enters the realm of the desire gods, and is seen by the desire gods, and the gods who see this are delighted in the five objects of desire and abandon existence. Similarly, the Sugata Buddha, who has perfectly and completely realized the great bliss of the Dharmadhatu without turning back, also does not move from the Dharma body, but shows various emanation bodies in all the worlds. If the fortunate beings to be tamed see it, then the person who sees it also accomplishes great deeds by constantly eliminating all defilements. The second part is the reason why the emanation body appears and does not appear: Just as the Brahma of the past, through his own aspiration, and the desire gods, through the power of merit, effortlessly show the emanation of Brahma. Similarly, the emanation body of the self-born Buddha also appears through his own past aspiration and the merit of the beings to be tamed, just like the emanation of Brahma. Because it appears for these two reasons, if the beings to be tamed are not pure, it does not appear. The deeds of the emanation body include descending from the Tushita heaven to Jambudvipa, entering the mother's womb in the form of a white elephant, being born in Lumbini Garden and so on, then going to the father's palace, enjoying the company of the consorts, renouncing and practicing austerities in a secluded place, going to the Bodhi tree, defeating the Maras, attaining great enlightenment, and entering the peaceful city of Nirvana, teaching the Dharma of the three vehicles, and so on.
ནས་ཐུབ་པ་སྤྲུལ་སྐུ་དེ་སེམས་ཅན་སྐལ་མེད་རྣམས་ཀྱི་མིག་གི་ལམ་དུ་སྣང་བར་མི་ འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ ཡེ་ཤེས་སྤྲོ་བ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་འདྲ་བ། ལྔ་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཡེ་ཤེས་སྤྲོ་བ་ཉི་མ་འདྲ་བ་ལ་བཞི། ཉི་མ་བཞིན་དུ་སྐྱོན་ སྤོངས་ཡོན་ཏན་སྐྱེད། །ཉི་མ་བཞིན་དུ་ཡེ་ཤེས་འོད་ཟེར་འཕྲོ། །ཉི་བཞིན་སྣོད་རྣམས་མང་ པོར་གཅིག་ཅར་འཆར། །ཉི་བཞིན་གདུལ་བྱའི་རི་ལ་འོས་པར་འབབ་ཚུལ་ལོ། ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། ཇི་ལྟར་ཉི་མའི་འོད་ཀྱིས་གདུངས་པས་ དུས་གཅིག་གི་ཚེ་ཉིད་ལ་པད་མ་ལ་སོགས་པའི་མེ་ཏོག་འགའ་ཞིག་རྒྱས་ཤིང་ཁ་ཕྱེ་བ་དང་མེ་ ཏོག་ཀུ་མུ་ཏ་ནི་ཁ་རབ་ཏུ་ཟུམ་པ་འབྱུང་ཡང་། ཆུ་སྐྱེས་པད་མ་ཁ་ཕྱེ་བ་དང་ཀུ་མུ་ཏ་ཟུམ་པའི་ ཡོན་ཏན་དང་སྐྱོན་དག་རིམ་པ་ལྟར་བྱེད་པ་ལ། ཉི་མ་རྟོག་པ་མེད་པར་འཇུག་པ་བཞིན་དུ། དོན་འདིར་ནི་འཕགས་པ་ཆེན་པོ་རྒྱལ་བའི་ཉི་མའང་གདུལ་བྱ་ལ་ཡོན་ཏན་འཕེལ་བ་དང་ སྐྱོན་འགྲི བ་པ་ལ་རྟོག་པ་མེད་པར་འཇུག་པ་དཔེ་དེ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ནི། ཇི་ལྟར་ཉི་མ་རྟོག་པ་མེད་པར་རང་གི་འོད་གཅིག་ཅར་སྤྲོས་པ་ ཡིས་པད་མ་རྒྱས་པར་བྱེད་པ་དང་དེ་ལས་གཞན་ལོ་ཐོག་ལ་སོགས་པ་དག་སྨིན་པར་བྱེད་པ་ 1-313 ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཉི་མ་ཡང་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་འོད་ཟེར་དག་གཅིག་ ཅར་སྤྲོས་པས་གདུལ་བྱའི་སྐྱེ་བོའི་པད་མ་ལ་ཡོན་ཏན་རྒྱས་པ་དང་རྒྱུད་སྨིན་པར་བྱེད་པ་ལ་ རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པར་འཇུག་གོ ། གཉིས་པ་ནི། ཉི་མ་འོད་ཟེར་སྤྲོས་པས་མུན་པ་སེལ་བ་ལྟར་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དང་གཟུགས་ཀྱི་ སྐུ་དག་གི་ཚུལ་གྱིས། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྙིང་པོ་ཆོས་དབྱིངས་ཀྱི་ནམ་མཁར་ཤར་བའི་ཀུན་མཁྱེན་ གྱི་ཉི་མ་དེ་འགྲོ་བ་རྒྱུད་ལྔ་པོར་ནི་མེ་ལོང་ལྟ་བུ་ལ་སོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འོད་ཟེར་སྤྲོ་བས་ མི་ཤེས་པའི་མུན་པ་སེལ་བར་མཛད་དོ། ། གསུམ་པ་ནི། ཉི་མ་སྣོད་མང་པོའི་ཆུ་ནང་དུ་དུས་གཅིག་ལ་འཆར་བ་ལྟར། གང་གི་ཕྱིར་ ཏེ་ཆེད་དུ་ན་གདུལ་བྱ་རྒྱུད་དག་པའི་ཆུའི་སྣོད་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཆེད་དུ་དེ་དག་ལ་བདེ་བར་ གཤེགས་པའི་ཉི་མ་ཆོས་སྐུའི་གཟུགས་བརྙན་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ནི་གྲངས་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ དུས་གཅིག་ཆར་དུ་འཆར་བས་དོན་མཛད་དོ། ། བཞི་པ་ནི། ཉི་མ་རི་རབ་དང་ཁོར་ཡུག་དང་ཁོར་ཡུག་ཆེན་པོ་གཉིས་དང་རིན་པོ་ཆེའི་རི་ དང་རི་ནག་པོ་དང་ས་མཐོ་དམའ་སྟེ་ལྔ་ལ་ཇི་ལྟར་འོས་འོས་སུ་འཆར་བ་ལྟར། དུས་རྟག་ཏུ་ ཡུལ་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པའི་ཆོས་དབྱིངས་ནམ་མཁའི་དཀྱིལ་དུ་ནི་སངས་རྒྱས་སྐུ་ གཟུགས་ཀྱི་ཉི་མ་ཤར་ནས་གདུལ་བྱ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་དང་རང་རྒྱལ་ལ་ཞུགས་ པ་དང་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐེག་པ་ལ་ཞུགས་པ་དང་། སེམས་ཅན་བསམ་པ་དགེ་བ་དང
【現代漢語翻譯】 因此，具神通的化身不會顯現在無緣眾生的眼中。 第五（比喻）是智慧喜樂如日輪。 第五大類分為兩部分，第一部分是智慧喜樂如太陽，又分為四點：如太陽般消除過失，增長功德；如太陽般放射智慧光芒；如太陽般同時顯現在眾多容器中；如太陽般以適合的方式照耀可調伏者的山巒。 第一點又分為兩部分，第一部分是概括說明：如同太陽的光芒，在同一時間，有些蓮花等花朵盛開，有些睡蓮則完全閉合。蓮花開放和睡蓮閉合，分別代表功德和過失的顯現，而太陽對此沒有分別地照耀。同樣，偉大的聖者，如勝利的太陽，對於調伏對像功德的增長和過失的減少，也是沒有分別地施予。 第二部分是詳細解釋：如同太陽沒有分別地放射光芒，使蓮花盛開，使其他穀物等成熟。同樣，如來佛的太陽也無分別地放射神聖的佛法之光，使可調伏眾生的蓮花般的功德增長，使他們的相續成熟。 第二點是：如同太陽放射光芒驅散黑暗，以法身和色身的方式，在菩提心的精華——法界虛空中升起的遍知之日，以如鏡般的智慧之光照耀五種根性的眾生，驅散無知的黑暗。 第三點是：如同太陽同時顯現在眾多容器的水中。因為爲了調伏那些相續清凈的眾生，爲了他們，安樂逝者的太陽——法身的形象和色身，無數次地同時顯現，利益他們。 第四點是：如同太陽以適合的方式照耀須彌山、周圍的山、大周圍山、珍寶山、黑山以及地勢高低不同的五個地方。同樣，在遍及一切所知境的法界虛空中，佛陀色身的太陽升起，照耀著可調伏的菩薩、入于獨覺乘者、入于聲聞乘者，以及具有善念的眾生。
【English Translation】 Therefore, the incarnate being with miraculous abilities will not appear in the sight of sentient beings without fortune. The fifth (simile) is that wisdom and joy are like the disc of the sun. The fifth category is divided into two parts. The first part is that wisdom and joy are like the sun, which is further divided into four points: Like the sun, it eliminates faults and increases virtues; like the sun, it radiates rays of wisdom; like the sun, it appears simultaneously in many vessels; like the sun, it shines appropriately on the mountains of those to be tamed. The first point is divided into two parts. The first part is a summary statement: Just as the sun's rays cause some flowers such as lotuses to bloom and open at the same time, while other flowers such as water lilies close completely. The opening of lotuses and the closing of water lilies represent the manifestation of virtues and faults respectively, while the sun shines on them without discrimination. Similarly, the great noble ones, like the sun of victory, impartially bestow upon those to be tamed the increase of virtues and the decrease of faults. The second part is a detailed explanation: Just as the sun, without discrimination, radiates its light, causing lotuses to bloom and other grains to ripen. Similarly, the sun of the Thus-Gone One also radiates the light of the sacred Dharma without discrimination, causing the lotus-like virtues of sentient beings to increase and their continuums to mature. The second point is: Just as the sun radiates light to dispel darkness, the all-knowing sun that rises in the essence of Bodhicitta—the sphere of Dharma—in the form of the Dharmakaya and Rupakaya, shines the light of mirror-like wisdom upon beings of the five lineages, dispelling the darkness of ignorance. The third point is: Just as the sun appears simultaneously in the water of many vessels. Because for the sake of taming those sentient beings with pure continuums, for them, the sun of the Bliss-Gone One—the image of the Dharmakaya and the Rupakaya—appears countless times simultaneously, benefiting them. The fourth point is: Just as the sun shines appropriately on Mount Meru, the surrounding mountains, the great surrounding mountains, the jewel mountain, the black mountain, and the five places of high and low terrain. Similarly, in the sphere of Dharma, which pervades all knowable objects, the sun of the Buddha's Rupakaya rises, shining upon the Bodhisattvas to be tamed, those who have entered the Pratyekabuddha vehicle, those who have entered the Hearer vehicle, and sentient beings with virtuous thoughts.
་། ལོག་པར་ ངེས་པ་སྟེ་ལྔའི་རི་ལ་ཇི་ལྟར་འོས་པར་བབས་སོ། །དེ་ཉིད་སླར་བཤད་པ། ཇི་ལྟར་དཔག་ཚད་ ལྔ་བཅུ་རྩ་གཅིག་ཡོད་པས་རྒྱ་ཆེན་པོ་འོད་ཟེར་སྟོང་དང་ལྡན་པའི་ཉི་མ་ཤར་བ་འདི་འཇིག་ རྟེན་ཀུན་ཏུ་མུན་པ་བསལ་ཏེ་སྣང་བར་བྱས་ནས་རིམ་གྱིས་ནི་མཐོ་ཁྱད་མཆོག་དང་བར་མ་ དང་དམན་པའི་རི་ལ་འབབ་ཅིང་འཆར་བ་དེ་བཞིན་དུ་རྒྱལ་བའི་ཉི་མའང་སེམས་ཅན་གྱི་ 1-314 ཚོགས་གསུམ་ལ་རིམ་གྱིས་འབབ་ཅིང་སྣང་ངོ་། ། གཉིས་པ་ཉི་མ་ལས་ཀྱང་ཁྱད་པར་འཕགས་པ་ནི། དེ་ལྟར་ཆ་འགའ་ཞིག་གིས་ཉི་མ་ དང་འདྲ་ཡང་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ནས་འདྲ་བ་ནི་མིན་ཏེ། རྒྱལ་ཆེན་བཞི་པ་ཡན་ཆད་ན་ཉི་མ་ མེད་པས་ཞིང་ཁམས་ཀུན་གྱི་ནམ་མཁའི་མཐིལ་དུ་འོད་སྤྲོ་བའི་ནུས་པ་ཉི་མ་ལ་མེད་པའི་ ཕྱིར་ཐམས་ཅད་དུ་ཁྱབ་པ་མིན་ལ། གནས་ལུགས་མི་ཤེས་པ་གཏི་མུག་གི་མུན་པས་བཀབ་ པ་སྟེ་བསྒྲིབས་པའི་ཤེས་བྱ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་དོན་སྟོན་པ་ཡང་མིན་པས་དོན་ཆེ་བའང་མིན་ཞིང་། ཐུགས་རྗེའི་བདག་ཉིད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་སྣ་ཚོགས་པའི་མདོག་སྐྱེ་བ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འོད་ཀྱི་ ཚོགས་ཀྱིས་གསལ་བ་དག་ནི་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་ལ་ཤེས་བྱ་མཐར་ཐུག་གི་དོན་སྟོན་པར་ མཛད་པས་དོན་ཆེ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ནི་ཉི་མ་ལས་ཆེས་ཁྱད་པར་འཕགས་སོ། །དོན་ཆེ་བའི་རྒྱུ་ཅི་ཞེ་ན། སངས་རྒྱས་དེའི་སྤྲུལ་སྐུ་གྲོང་དུ་གཤེགས་པའི་ཚེ་མིག་དང་མི་ལྡན་ པའི་སྐྱེ་བོ་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་གཟུགས་མཐོང་བ་སོགས་འབྱུང་བས་མཐོ་རིས་པའི་འཚེ་བའི་སྡུག་ བསྔལ་སེལ་ཞིང་། དོན་མེད་པ་སྒྲིབ་པའི་ཚོགས་ཅི་རིགས་པ་དང་བྲལ་ནས་དོན་སངས་རྒྱས་ དེ་མཐོང་བ་ལས་ནི་ངན་སོང་རྣམས་ཚེ་འཕོས་ཏེ་མཐོ་རིས་ཀྱི་བདེ་བ་མྱོང་བ་དང་། སེམས་ ཅན་གཏི་མུག་གི་རབ་རིབ་ཀྱིས་ཤེས་རབ་ཀྱི་མིག་མདོངས་པ་སྟེ་ལོང་ནས་འཁོར་བར་ འཁྱམས་པས་སྲིད་པའི་མཚོར་ལྷུང་ལ་ལྟ་བ་ལྔའི་མུན་པས་བསྒྲིབས་པ་རྣམས་ཀྱང་སངས་ རྒྱས་ཉི་མའི་འོད་ཀྱིས་བློ་སྟེ་ཤེས་རབ་ཀྱི་སྣང་བ་སྐྱེས་པས་སྔར་མ་མཐོང་བའི་གནས་ཆོས་ ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་བྱུང་བ་ཤིན་ཏུ་ཡང་དོན་ཆེའོ། ། ༈ ཐུགས་ཀྱི་གསང་བ་རྟོག་མེད་ནོར་བུ་འདྲ་བ། དྲུག་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ནོར་བུ་བཞིན་དུ་བསམ་པ་སྐོང་བ་ནི། ཇི་ལྟར་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་ པོ་ན་བསམ་པ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་ རིན་པོ་ཆེ་ཡོད་པ་ནི་ཀུན་སློང་གི་རྟོག་པ་མེད་ཀྱང་རྒྱལ་མཚན་གྱི་རྩེ་མོར་བཏགས་ཏེ་གསོལ་ 1-315 བ་བཏབ་ན་དུས་གཅིག་ཅར་དུ་ཉེ་འཁོར་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་གནས་པ་རྣམས་ཀྱི་ནི་རེ་འདོད་ཀྱི་ བསམ་པ་ཀུན་སོ་སོར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་སངས་རྒྱས་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་ བུ་ལྟ་བུ་ལ་བརྟེན་ནས་གདུལ་བྱ་བས
【現代漢語翻譯】 如何才能恰當地降臨到五種邪見之山上呢？再次闡述：正如一個廣大的太陽，擁有五十一由旬（Yojana，古印度長度單位，約7-9英里）的高度，散發著千道光芒，從東方升起，驅散世間一切黑暗，帶來光明，並逐漸照耀到高、中、低的山峰上。同樣，佛陀的太陽也逐漸照耀到三類眾生身上，帶來光明。 二、佛陀比太陽更殊勝：雖然在某些方面佛陀與太陽相似，但並非在所有方面都相同。因為四大天王（Cāturmahārājakāyikas，佛教護法神）之上沒有太陽，太陽沒有能力照亮所有世界的虛空，也不能揭示被無明黑暗遮蔽的真理。因此，太陽的意義並不重大。然而，慈悲的化身——佛陀，以各種顏色的身相和智慧之光照亮一切眾生，揭示終極真理，因此意義重大。所以，佛陀比太陽更加殊勝。 意義重大的原因是什麼呢？當佛陀的化身降臨到城市時，各種失明的人能夠看見事物，從而消除天人的痛苦。他們脫離了無意義的遮蔽，看見了佛陀，從而從惡道轉生到天界，享受天界的快樂。被愚癡的昏暗遮蔽了智慧之眼，在輪迴中漂泊，沉溺於存在之海，被五種邪見之黑暗籠罩的眾生，也能因佛陀太陽的光芒而生起智慧之光，從而親眼目睹先前未見的真理。因此，佛陀的出現意義非常重大。 心的秘密如無念之寶： 六、分為兩部分，第一部分是如寶珠般滿足願望：正如大海中有一顆如意寶珠，能圓滿一切願望。即使沒有先前的意念，只要將其置於旗幟頂端並祈禱，就能立即滿足周圍所有人的願望。同樣，依靠如意寶珠般的佛陀，被教化者...
【English Translation】 How does it appropriately descend upon the mountain of five wrong views? To explain it again: Just as the great sun, with a height of fifty-one yojanas (Yojana, an ancient Indian unit of distance, approximately 7-9 miles), shining with a thousand rays, rises in the east, dispelling darkness in all the world, bringing light, and gradually shining upon the high, middle, and low mountains. Similarly, the sun of the Buddha gradually shines upon the three groups of sentient beings, bringing light. Two, the Buddha is even more superior to the sun: Although in some aspects the Buddha is similar to the sun, they are not the same in all aspects. Because there is no sun above the Four Great Kings (Cāturmahārājakāyikas, Buddhist guardian deities), the sun does not have the power to illuminate the depths of the sky in all realms, nor can it reveal the truth obscured by the darkness of ignorance. Therefore, the sun's significance is not great. However, the embodiment of compassion—the Buddha, with various colored forms and the light of wisdom, illuminates all beings, revealing the ultimate truth, and therefore is of great significance. Thus, the Buddha is far more superior to the sun. What is the reason for its great significance? When the Buddha's emanation descends into a city, various blind people are able to see forms, thus eliminating the suffering of the gods. They are freed from meaningless obscurations, and upon seeing the Buddha, they are reborn from the lower realms into the heavens, experiencing the bliss of the heavens. Sentient beings whose eyes of wisdom are obscured by the dimness of ignorance, wandering in samsara, drowning in the ocean of existence, and shrouded in the darkness of the five wrong views, can also generate the light of wisdom through the light of the Buddha's sun, thus directly witnessing the truth they had not seen before. Therefore, the appearance of the Buddha is of utmost significance. The secret of the mind is like a thought-free jewel: Six, divided into two parts, the first part is fulfilling wishes like a jewel: Just as in the great ocean there is a wish-fulfilling jewel that completely fulfills all wishes. Even without prior intention, if it is placed on the top of a victory banner and prayed to, it can immediately fulfill the wishes of all those dwelling in its vicinity. Similarly, relying on the Buddha, who is like a wish-fulfilling jewel, the beings to be tamed...
མ་པ་ཐ་དད་རྣམས་ཀྱིས་ཐེག་པ་སྣ་ཚོགས་པའི་ཆོས་ ནི་ཐོས་པར་གྱུར་ཀྱང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐུགས་དེ་ནི་ཕྲིན་ལས་དེ་ལ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པར་ གནས་སོ། །ཡང་བཤད་པ་ཇི་ལྟར་ནོར་བུ་རིན་ཆེན་རྟོག་པ་མེད་པར་སེམས་ཅན་གྱི་ཡིད་ལ་ འདོད་པའི་ནོར་འབད་རྩོལ་མེད་པར་སེམས་ཅན་གཞན་པ་དག་ལ་རབ་ཏུ་སྟེར་བ་ལྟར། དེ་ བཞིན་དུ་ཐུབ་པ་ཡང་འབད་རྩོལ་དང་རྟོག་པ་མེད་པར་གདུལ་བྱའི་སྐལ་བ་ལ་ཇི་ལྟར་འོས་ པར་ནི་གཞན་གྱི་དོན་དུ་སྲིད་པ་ཇི་སྲིད་གནས་ཀྱི་བར་དུ་རྟག་ཏུ་བཞུགས་ནས་སེམས་ཅན་ གྱི་དོན་མཛད་དོ། ། གཉིས་པ་སངས་རྒྱས་འབྱུང་བ་རྙེད་པར་དཀའ་བ་ནི། གང་གི་ཕྱིར་ན་རྒྱ་མཚོའི་ས་འོག་ ན་གནས་པའི་ཕྱིར་ནོར་བུ་དེ་ལ་ཐོབ་པར་འདོད་པས་ཀྱང་ཅི་ལྟར་ནོར་བུ་བཟང་པོ་བསམ་པ་ སྐོང་བ་དེ་འགྲོ་བ་འདིར་རབ་ཏུ་རྙེད་པར་དཀའ་བ་དེ་བཞིན་དུ་འགྲོ་བ་ཤིན་ཏུ་ཚོགས་གཉིས་ ཀྱི་སྐལ་བ་ངན་པ་སྣ་ཚོགས་པའི་ཉོན་མོངས་དང་ལས་ཀྱིས་ཟིན་པའི་ཡིད་ཅན་གྱིས་ཀྱང་ འགྲོ་བ་འདིར་བདེ་གཤེགས་ཀྱི་སྣང་བ་མཐོང་བ་རྙེད་པར་དཀའ་བར་ཤེས་པར་བྱའོ། ། ༈ གསུང་གི་གསང་བ་བརྗོད་མེད་སྒྲ་བརྙན་འདྲ་བ། བདུན་པ་ནི། ཇི་ལྟར་བྲག་ཆ་ལ་སོགས་པ་སྒྲ་བརྙན་གྱི་ནི་སྒྲ་མང་པོ་གཞན་སྐྱེས་བུའི་ རྣམ་རིག་གི་རྐྱེན་ལས་བྱུང་བ་སྟེ། བརྗོད་འདོད་ཀྱི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་ཅིང་ལྕེ་རྐན་ལ་ སོགས་པའི་བྱེད་པས་བཟོ་བ་མེད་པ་ངོ་བོ་ཕྱིའི་དོན་དང་ནང་ན་རྣམ་ཤེས་སུ་གྲུབ་པར་མི་ གནས་ཀྱང་། སྐྱེས་བུའི་རྣམ་རིག་ལ་སྣང་བ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་གསུང་ གི་གསང་བ་གཞན་གདུལ་བྱའི་རྣམ་རིག་གི་རྐྱེན་ལས་བྱུང་བ་དེ། བརྗོད་འདོད་ཀྱི་རྣམ་པར་ རྟོག་པ་མེད་ལ་ལྕེ་རྐན་ལ་སོགས་པའི་བྱེད་པས་བཟོ་བ་མེད་ཅིང་། ངོ་བོ་ཕྱིའི་དོན་དང་ནང་ན་ 1-316 རྣམ་ཤེས་སུ་གྲུབ་པར་གནས་པ་མ་ཡིན་ཡང་གདུལ་བྱའི་རྣམ་རིག་ལ་སྣང་ངོ་། ། ༈ སྐུ་ཡི་གསང་བ་འཇིག་མེད་ནམ་མཁའ་འདྲ་བ། བརྒྱད་པ་ནི། ལུས་ཀྱི་རེག་ཏུ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་ཅིང་། ལྕེའི་དབང་ཤེས་ལ་སྣང་བ་མེད་ ལ། སྣའི་དབང་ཤེས་ཀྱིས་དམིགས་པ་མེད་ཅིང་རྣ་བའི་རྣམ་ཤེས་ལ་བརྟེན་ནས་ཐོས་པ་མེད་ ལ། མིག་གི་དབང་ཤེས་ཀྱི་ལམ་སྟེ་ཡུལ་ལས་རབ་ཏུ་འདས་པས་དབང་པོའི་ཡུལ་མིན་པ། ཐོགས་བཅས་ཀྱི་གཟུགས་མེད་པ་གཞན་ལ་བསྟན་དུ་མེད་པའི་ནམ་མཁའ་ལ་ཇི་ལྟར་མཐོ་ བ་དང་བར་མ་དང་དམའ་བའི་རྣམ་པ་མཐོང་ཡང་ནམ་མཁའ་དེ་ནི་མཐོ་དམའ་ཅན་དེ་ལྟ་ མིན་ཏེ་རྫས་རགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་རབ་འབྲིང་ཐ་མའི་རྣམ་པ་དང་སྐྱེ་འཇིག་ ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་ལ་གདུལ་བྱ་མཐོང་ཡང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུའི་གསང་བ་དེ་ནི་སྐྱེ་འཇིག་ ཅན་ལ་སོགས་པ་དེ་ལྟ་བུ་མིན་ཏེ་འདུས་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ དགེ་བའི་གཞིར་གྱུར་ཕྲིན་ལས་ས་
【現代漢語翻譯】 即使各種各樣的人聽聞了各種乘的佛法，佛陀的心也安住於事業中，不起分別念。 又如珍寶，無需思慮，就能滿足眾生心中所愿，無需任何努力就能給予其他眾生。同樣，佛陀也無需任何努力和思慮，就能根據所化眾生的根器，爲了利益他人，恒常住世直至輪迴結束，利益眾生。 第二，佛陀出世難以值遇：正如身處海底，想要獲得珍寶的人，想要如意獲得滿足願望的珍寶一樣，在此世間極難獲得。同樣，眾生為極重的二資糧（福德資糧和智慧資糧）的惡劣業力、各種煩惱和業所束縛，因此要知道，在此世間見到善逝（佛陀）的顯現是極難遇到的。 佛語之秘密，不可言說，如聲響之迴音。 第七，譬如山谷等處，由聲響產生的眾多回音，是由於眾生的意識所產生的因緣。它沒有表達意圖的分別念，也不是由舌頭等器官制造出來的，其自性不住于外境和內識之中，但卻顯現在眾生的意識中。同樣，如來（佛陀）的語之秘密，也是由所化眾生的意識所產生的因緣。它沒有表達意圖的分別念，也不是由舌頭等器官制造出來的，其自性不住于外境和內識之中，但卻顯現在所化眾生的意識中。 佛身之秘密，不壞滅，如虛空。 第八，身體沒有絲毫可觸及之處，舌識無法感知，鼻識無法對境，耳識無法聽聞，超越眼識的對境，不是感官的對象，沒有阻礙的有色之物，無法向他人展示，如同虛空，雖然能看到高、中、低等形態，但虛空本身並非具有高低之分，因為它不是粗大的物質。同樣，雖然所化眾生在佛陀身上看到上、中、下等形態以及生滅等現象，但佛陀的身之秘密並非具有生滅等現象，因為它是不生不滅的。 善之根本，事業如大地。
【English Translation】 Even though various individuals hear the teachings of various vehicles, the Buddha's mind abides in activity, without conceptualization. Furthermore, just as a precious jewel, without thought, fulfills the desires in sentient beings' minds, and effortlessly bestows wealth upon other sentient beings, similarly, the Thus-Gone One (Tathagata) also, without effort or thought, according to the capacity of those to be tamed, constantly abides for the sake of others until the end of existence, benefiting sentient beings. Secondly, the appearance of a Buddha is difficult to encounter: Just as one who dwells beneath the ocean and desires to obtain a jewel, it is exceedingly difficult to find in this world a good jewel that fulfills wishes. Similarly, sentient beings who are greatly afflicted by the evil karma of the two accumulations (accumulation of merit and accumulation of wisdom), various afflictions, and actions, should know that it is difficult to encounter the appearance of the Sugata (Buddha) in this world. The secret of speech is inexpressible, like the reflection of sound. Seventh, just as in cliffs and other places, many echoes of sound arise from the condition of beings' consciousness. It has no conceptualization of wanting to express, and is not made by the actions of the tongue and other organs. Its essence does not abide as an external object or as consciousness within, but it appears in the consciousness of beings. Similarly, the secret of the Thus-Gone One's (Tathagata's) speech arises from the condition of others' (beings to be tamed) consciousness. It has no conceptualization of wanting to express, and is not made by the actions of the tongue and other organs. Its essence does not abide as an external object or as consciousness within, but it appears in the consciousness of beings to be tamed. The secret of body is indestructible, like the sky. Eighth, the body has no touch at all, is not perceived by tongue consciousness, is not an object of nose consciousness, is not heard by relying on ear consciousness, and transcends the path of eye consciousness, being beyond the realm of the senses. Like the sky, which has no obstructive form and cannot be shown to others, although one sees the forms of high, intermediate, and low, the sky itself is not high or low, because it is a coarse substance. Similarly, although beings to be tamed see all forms of superior, intermediate, and inferior, and arising and ceasing in the Buddha, the secret of the Buddha's body is not like arising and ceasing, because it is unconditioned. Activity as the basis of virtue is like the earth.
གཞི་འདྲ་བ། དགུ་པ་ནི། ཇི་ལྟར་ས་ལ་སྐྱེ་བའི་ལྗོན་ཤིང་ལ་སོགས་པའི་དངོས་པོ་ཀུན། རྟོག་པ་མེད་ པའི་ས་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་ནི་སྐྱེ་བ་ན་མང་པོར་འཕེལ་བ་དང་རྩ་བ་ཟུག་པས་བརྟན་པ་དང་ ཆེན་པོར་འགྲོ་བས་ཡངས་པར་འགྱུར་བ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཐེག་པ་གསུམ་ལ་སློབ་པ་དང་མུ་སྟེགས་པ་དང་ལོག་ པར་ངེས་པའི་བར་གྱི་འགྲོ་བའི་དགེ་བའི་རྩ་བ་ནི་མ་ལུས་པ་ནི་སྐྱེ་ཞིང་འཕེལ་བ་དང་རྒྱས་ པར་འགྱུར་རོ། ། ༈ དཔེ་ཡིས་བསྟན་པའི་རྒྱུ་མཚན་བསྡུ་བ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་དཔེ་དགུས་བསྟན་པའི་དགོས་པ་ནི། འཇིག་རྟེན་ན་ འབད་རྩོལ་དང་རྟོག་པ་མེད་པར་བྱ་བ་འགའ་ཙམ་ཡང་བྱེད་པ་མཐོང་བ་མེད་པ་དེ་བས་ན་ སངས་རྒྱས་འབད་རྩོལ་དང་རྟོག་པ་མེད་པར་ཕྲིན་ལས་རྒྱུན་མི་འཆད་དུ་འཇུག་པ་མི་སྲིད་ སྙམ་དུ་གདུལ་བྱ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བ་དེའི་དགོས་པ་གཅད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྔར་གྱི་དཔེ་རྣམས་ དགུ་ནི་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ་དེ་ནི་སྐྱོན་སེལ་བའི་དགོས་པའོ། །གོང་དུ་དཔེ་དགུ་པོ་འདི་དག་ 1-317 རྒྱས་པར་རབ་ཏུ་བསྟན་པར་གྱུར་པའི་མདོ་སྡེའི་ནི་མིང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ ཡུལ་ལ་འཇུག་པ་ཡེ་ཤེས་སྣང་བ་རྒྱན་ཞེས་པ་འདི་ཉིད་ཀྱིས་དཔེ་དགུས་བསྟན་པ་དེའི་ཡོན་ ཏན་སྐྱེད་པའི་དགོས་པ་བསྟན་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ན། དཔེ་དགུས་ཕྲིན་ལས་བསྟན་ པ་འདི་ཐོས་ན་ཐོས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཤེས་པའི་སྣང་བ་རྒྱ་ཆེན་པོ་འདིས་བརྒྱན་པར་འགྱུར་ བས་ཡེ་ཤེས་སྣང་བ་རྒྱན་ཅེས་པ་ཡིན་ལ། དེས་བརྒྱན་པའི་བློ་ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ ནི་མྱུར་དུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ཕྲིན་ལས་འབད་མེད་ལྷུན་གྲུབ་རྒྱུན་མི་འཆད་དུ་འཇུག་པ་ ཀུན་ལ་བློ་གྲོས་འཇུག་ཅིང་དེ་ཐོབ་པའི་ལམ་ཡང་བསྟེན་པར་འགྱུར་བས་དེ་བཞིན་གཤེགས་ པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཡུལ་ལ་འཇུག་པ་ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་པས་སོ། ། གཉིས་པ་དཔེ་དགུས་དོན་དགུ་བསྟན་ཚུལ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ལ་གཉིས་ ལས། དང་པོ་དཔེ་དགུས་མཚོན་པའི་དོན་དགུ་བསྡུ་བ་ནི། དཔེ་དགུ་པོ་དེའི་མཚོན་བྱ་དོན་ གང་ཞེ་ན། བཻདཱུརྱའི་ས་གཞི་ལ་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་གཟུགས་བརྙན་སྣང་བ་ལ་སོགས་པ་དཔེ་དག་ ནི་རྣམ་པ་དགུ་བརྗོད་པ་དེ་ལ་ནི། དཔེས་བསྟན་པའི་དོན་དེའི་བསྡུས་པའི་དོན་ནི་འདི་དག་ ཏུ་ངེས་པར་གཟུང་བར་བྱའོ། །གང་དག་ཅེ་ན། སྐུ་སྟོན་པ་དང་གསུང་བརྗོད་པ་དང་མཁྱེན་ བརྩེས་ཁྱབ་པ་དང་། སྤྲུལ་ལ་སྤྲོ་བ་ཡེ་ཤེས་སྤྲོ་བ་དང་ཐུགས་དང་གསུང་དང་སྐུའི་གསང་བ་ གསུམ་དང་དགེ་ལེགས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྟེན་ཐུགས་རྗེའི་བདག་ཉིད་གནས་གྱུར་པ་ཉིད་ཐོབ་ པ་ཉིད་རྣམས་སོ། ། གཉིས་པ་འབད་རྩོལ་མེད་ཀྱང་ཕྲིན་ལས་འཇུག་ཚུལ་ནི། སངས་རྒྱས་ཆོས་ཅན། གཞན་ དོ
【現代漢語翻譯】 第九個比喻：正如從土地中生長的樹木等事物，依靠無分別的土地而生長，從而繁茂生長，根深蒂固而穩固，長大而寬廣一樣。同樣，圓滿正覺的佛陀的無分別之地上，無論是三乘的學人，還是外道、邪定聚之間的眾生，所有善根都得以生長、發展和增長。 總結以比喻說明的理由： 第二部分分為兩點，第一點是九個比喻所要說明的必要性：因為世間上看不到不經過努力和分別就能完成的事情，所以有人會懷疑佛陀不經努力和分別就能不間斷地進行事業是不可能的。爲了消除調伏對象的這種疑慮，所以才宣說了之前的九個比喻，這是爲了消除錯誤的必要。上面詳細闡述的九個比喻，在名為《入于如來一切境界智慧光明莊嚴經》的經部中，說明了通過九個比喻來闡述功德的必要性。為什麼呢？因為聽聞用九個比喻來說明事業，就會被從聽聞中產生的廣大的智慧光明所莊嚴，所以稱為智慧光明莊嚴。被它莊嚴的有智慧的菩薩，會迅速進入佛陀的行境，即不費力氣、任運成就、永不間斷的事業，所有人都將獲得智慧，並且也會依止獲得智慧的道路，所以才說是入于如來一切境界的意義。 第二，九個比喻說明九個意義的方式分為兩點，第一點是簡要說明，分為兩部分。第一，總結九個比喻所象徵的九個意義：這九個比喻所象徵的意義是什麼呢？就像在琉璃地面上顯現帝釋天的影像等等比喻所說的九種形態一樣。用比喻說明的意義的總結，必須明確掌握以下幾點。哪些呢？即示現身相、宣說語言、智慧慈悲普及、樂於化現、喜樂智慧、身語意三密、以及一切善妙的所依——大悲的自性，獲得轉依。 第二，雖然沒有努力，事業也能進行的方式：佛陀，具有這樣的性質：利益他人。
【English Translation】 The ninth analogy: Just as trees and other things that grow on the earth rely on the non-discriminating earth to grow, thereby flourishing, taking root and becoming stable, and growing large and wide. Similarly, on the ground of the perfectly enlightened Buddha, which is free from discrimination, all the roots of virtue of beings, whether they are students of the three vehicles, or non-Buddhists, or those who are destined for wrong paths, all grow, develop, and increase. Summarizing the reasons for explaining with analogies: The second part is divided into two points. The first point is the necessity of explaining the nine analogies: Because in the world, it is not seen that anything can be done without effort and discrimination, some people may doubt that it is impossible for the Buddha to continuously perform activities without effort and discrimination. In order to eliminate this doubt of the objects to be tamed, the previous nine analogies are explained, which is the necessity to eliminate errors. The nine analogies elaborated above, in the sutra called 'Entering the Realm of All Tathagatas, Adorned with the Light of Wisdom,' explain the necessity of elucidating merits through nine analogies. Why? Because hearing the explanation of activities with nine analogies will be adorned with the vast light of wisdom arising from hearing, hence it is called 'Adorned with the Light of Wisdom.' A wise Bodhisattva adorned with it will quickly enter the realm of the Buddha, that is, effortless, spontaneously accomplished, and uninterrupted activities. Everyone will gain wisdom, and they will also rely on the path to gain wisdom, so it is said to be the meaning of entering the realm of all Tathagatas. Second, the way in which nine analogies explain nine meanings is divided into two points. The first point is a brief explanation, divided into two parts. First, summarizing the nine meanings symbolized by the nine analogies: What are the meanings symbolized by these nine analogies? Just like the nine forms mentioned in the analogies such as the appearance of Indra's image on the surface of lapis lazuli. The summary of the meanings explained by the analogies must clearly grasp the following points. Which ones? Namely, showing the body, proclaiming speech, the pervasiveness of wisdom and compassion, delighting in emanation, the joy of wisdom, the three secrets of body, speech, and mind, and the nature of great compassion, the basis of all goodness, obtaining the transformation of the basis. Second, the way in which activities can be carried out without effort: The Buddha has the nature of benefiting others.
ན་མཛད་པ་ལ་དམིགས་པས་འབད་རྩོལ་བྱེད་པའི་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་རྒྱུན་ཀུན་རབ་ཏུ་ཞི་བ་ ཡིན་ཏེ། རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པའི་ཐུགས་མངའ་བའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་དྲི་མ་མེད་པའི་བཻ་ དཱུརྱའི་ས་གཞི་ལ་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་གཟུགས་བརྙན་ཤར་བ་ལ་སོགས་པའི་དཔེ་དགུ་པོ་བཞིན་ནོ། 1-318 །དེ་ལྟར་ན་སངས་རྒྱས་དེ་དམིགས་པས་ལོངས་སྤྱོད་ཞི་བ་ཡིན་ཞེས་པ་དམ་བཅའ་ཡིན་པ་སྟེ། རྟོག་མེད་ཀྱི་ཐུགས་མངའ་བ་ནི་དེ་སྒྲུབ་བྱེད་གཏན་ཚིགས་སོ། །འབད་རྩོལ་མེད་པར་རང་ བཞིན་གྱིས་ལྷུན་གྲུབ་ཏུ་གཞན་དོན་འབྱུང་བའི་སྒྲུབ་བྱེད་བཀོད་པ་དེའི་དོན་ནི་གྲུབ་པར་བྱ་ བའི་དོན་དུ་དཔེར་བརྗོད་ནི་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་དགུ་པོ་ཡིན་ནོ། །ཕྲིན་ལས་ དཔེས་བསྟན་པའི་སྐབས་འདིར་ནི་སྐབས་ཀྱི་དོན་ཉེ་བར་བསྡུས་ན་འདི་ལྟར་ཡིན་ཏེ། གང་ ལྟར་ཞེ་ན། སྐུའི་སྣང་བ་སྟོན་པ་ལ་སོགས་པ་དོན་རྣམ་པ་དགུ་དང་ལྡན་པ་ནི་སྟོན་པ་སངས་ རྒྱས་ཡིན་ལ་དེའི་ཆོས་སྐུ་སྐྱེ་འཆི་དང་བྲལ་བ་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་ཡང་འབད་པ་དང་རྩོལ་བ་ མེད་པར་གདུལ་བྱ་ལ་མཛད་པ་རབ་ཏུ་འཇུག་པའོ། །ཞེས་སྟོན་པ་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་འབད་མེད་གཞན་དོན་མཛད་ཚུལ་ནི། སངས་རྒྱས་གང་ཞིག་སྔར་བསྟན་པའི་བརྒྱ་བྱིན་དང་རྔ་དང་སྤྲིན་བཞིན་དང་ཚངས་པ་དང་ཉི་ མ་དང་རིན་ཆེན་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུའི་རྒྱལ་པོ་བཞིན་དང་སྒྲ་བརྙན་དང་ནམ་མཁའ་དང་ ས་གཞི་བཞིན་དུ་སྲིད་པ་ཇི་སྲིད་གནས་ཀྱི་བར་དུ་འབད་རྩོལ་མེད་པར་གཞན་དོན་བྱེད་པ་དེ་ ཐོབ་པའི་རྣལ་འབྱོར་པས་དངོས་སུ་རིག་ཅིང་རྟོགས་ཀྱི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོས་ནི་ལུང་ལ་བརྟེན་ནས་ ཡིད་ཆེས་པའི་རྗེས་སུ་དཔག་པས་རྟོགས་པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་དཔེ་དང་འདྲ་ཚུལ་བཤད་པ་ནི། རིན་ཆེན་བཻདཱུརྱའི་ས་གཞི་ལ་ལྷ་དབང་བརྒྱ་ བྱིན་སྣང་བ་བཞིན་དུ་སངས་རྒྱས་ཀྱང་སྐུའི་སྣང་བ་སྟོན་པ་གཉིས་འདྲ་སྟེ། གསུང་གིས་ གདམས་ངག་ལེགས་པར་འདོམས་པར་མཛད་པས་ལྷའི་རྔ་དང་འདྲའོ། །ཁྱབ་བདག་གི་ མཁྱེན་པ་དང་བརྩེ་བ་ཆེན་པོ་སྤྲིན་ཚོགས་དང་འདྲ་བའི་ཚུལ་ནི། མཐའ་ཡས་པའི་འགྲོ་བ་ སྲིད་པའི་རྩེ་མོའི་བར་དུ་གནས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པས་སྤྲིན་ནམ་མཁའ་ཐམས་ཅད་ དུ་ཁྱབ་པ་དང་མཚུངས་སོ། །ཚངས་པ་རང་གི་གནས་ལས་མི་བསྐྱོད་པར་འདོད་ཁམས་སུ་ 1-319 སྤྲུལ་པ་སྟོན་པ་བཞིན་དུ་སངས་རྒྱས་ཟག་པ་མེད་པའི་གནས་ཆོས་དབྱིངས་ལས་མ་བསྐྱོད་ པར་སྤྲུལ་པ་རྣམ་པ་དུ་མ་ལ་རབ་ཏུ་སྟོན་པས་དཔེ་དོན་མཚུངས་ལ། ཉི་མ་འོད་སྤྲོ་བ་བཞིན་ དུ་སངས་རྒྱས་ཀྱང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྣང་བ་སྤྲོ་བ་གང་ཡིན་པ་གཉིས་དཔེ་དོན་འདྲའོ། །རྣམ་པར་ དག་པའི་རིན་ཆེན་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་དང་དེ་འདྲ་བའི་ཐུགས་གཉིས་བསམ་པ་སྐོང་བས་ འདྲ་ལ། རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱི་གསུང་དེ
【現代漢語翻譯】 以專注行持而息滅一切努力之享受，乃因具有無分別之意。譬如無垢之吠琉璃地上顯現帝釋天之影像等九喻。 如是，佛陀以專注而息滅享受，此為立宗；具有無分別之意，乃是成立此宗之理由。無需努力，自然任運成就利他之事業，爲了成立此義，所舉之譬如帝釋天之影像等九喻。此處以譬喻顯示事業之場合，若簡略歸納其意義，則如下：如何歸納呢？即，示現身之顯現等具有九種意義者，乃是導師佛陀，彼之法身遠離生滅且非為造作，然無需努力，即能令所化眾生入於事業之中。如是宣說。 第二、廣說分二，首先是無勤利他之行持方式： 如同先前所說的帝釋天、鼓、云，以及梵天、太陽、如意寶王、回聲、虛空和大地一般，無論哪個佛陀，只要存在於世間，就能在無需努力的情況下利益他人，獲得此成就的瑜伽士能夠親身了知並證悟，而凡夫俗子則需依賴經教，通過信賴和推斷來領悟。 第二、解釋譬喻與相似之處：如同珍貴的吠琉璃地上顯現帝釋天一樣，佛陀示現身之顯現，二者相似；以言語善巧地教誡，與天鼓相似。普遍之智慧與大悲猶如雲朵般，其相似之處在於：無邊無際的眾生，凡是存在於有頂天之上的所有眾生，都普遍地覆蓋，如同雲朵覆蓋整個天空一般。梵天不從自己的居所移動，即能在欲界示現化身，同樣，佛陀不從無漏之法界移動，即能示現種種化身，譬喻與意義相符。如同太陽散發光芒一樣，佛陀散發智慧之光，二者譬喻與意義相同。清凈之如意寶珠及其心意，二者皆能滿足願望，因此相似。諸佛之語……
【English Translation】 The cessation of all efforts in enjoying through focusing on practice is due to having a non-discriminating mind. For example, like the nine similes such as the reflection of Indra appearing on a flawless beryl ground. Thus, the statement that the Buddha's enjoyment ceases through focus is the proposition; having a non-discriminating mind is the reason for establishing this. The meaning of establishing the spontaneous accomplishment of benefiting others without effort is that the examples given to establish this point are the nine similes such as the reflection of Indra. In this context of illustrating activities through similes, if we summarize the meaning concisely, it is as follows: How so? That which possesses nine aspects, such as showing the appearance of the body, is the teacher, the Buddha, whose Dharmakaya is free from birth and death and is unconditioned, yet without effort, he thoroughly engages disciples in activities. Thus it is taught. Secondly, the detailed explanation is in two parts, the first being how to benefit others without effort: Whichever Buddha, like Indra, a drum, and a cloud as previously shown, and like Brahma, the sun, the king of wish-fulfilling jewels, an echo, the sky, and the earth, as long as they exist in the world, they benefit others without effort. Yogis who have attained this directly perceive and realize it, while ordinary beings understand it through relying on scripture, trusting, and inferring. Secondly, explaining the similarity with the examples: Just as Indra appears on a precious beryl ground, the Buddha also shows the appearance of the body, the two are similar; by skillfully advising with speech, it is similar to the drum of the gods. The all-pervading wisdom and great compassion are like a cloud, the similarity being that it pervades all limitless beings who exist up to the peak of existence, just as a cloud covers the entire sky. Just as Brahma does not move from his own abode but shows emanations in the desire realm, the Buddha does not move from the stainless realm of Dharma but thoroughly shows various emanations, the example and meaning correspond. Just as the sun radiates light, the Buddha also radiates the light of wisdom, the two examples and meanings are the same. The pure wish-fulfilling jewel and its mind are similar because both fulfill wishes. The speech of the Buddhas...
་བྲག་ཆ་བཞིན་དུ་ཡི་གེ་མེད་པས་དཔེ་དོན་མཚུངས་སོ། །རྒྱལ་བའི་སྐུ་ནི་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུར་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པ་དང་ཐོགས་བཅས་ཀྱི་གཟུགས་ མེད་པ་དང་རྟག་པ་ཉིད་ཡིན་པས་དཔེ་དོན་འདྲ་སྟེ། ས་འདི་ཤིང་དང་ལོ་ཐོག་ལ་སོགས་པའི་ གཞི་ཡིན་པ་བཞིན་དུ་འགྲོ་བའི་དཀར་པོ་དགེ་བའི་ཆོས་ཀྱི་སྨན་རྣམས་མ་ལུས་པའི་རྣམ་པ་ ཀུན་ཏུ་གཞིར་གྱུར་པ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ཡིན་པས་དཔེ་དོན་མཚུངས་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ སྣ་ཚོགས་སྣང་ཡང་ཆོས་སྐུ་སྐྱེ་འཇིག་མེད་ཚུལ་དཔེ་ཡིས་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། དཔེ་འདི་རྣམས་ཀྱིས་ཅི་ལྟར་སངས་རྒྱས་སྐྱེ་འཇིག་མེད་པ་ལ་སྐྱེ་འཇིག་ཏུ་ མཐོང་བ་དང་ཕྲིན་ལས་ལྷུན་གྲུབ་རྒྱུན་མི་འཆད་དུ་བསྟན་པ་ཡིན་ཞེ་ན། དག་པ་བཻདཱུརྱ་དང་ འདྲ་བའི་སེམས་ལ་སངས་རྒྱས་མཐོང་བའི་རྒྱུ་གང་ཞེ་ན། སེམས་དེ་དག་པའི་དོན་ནི་སྐྱོན་ གྱིས་མི་བཟློགས་པའི་དད་པའི་དབང་པོ་བརྟན་པར་བརྟས་པ་ཉིད་དོ། །དགེ་བ་དེ་གདུལ་ བྱའི་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་བ་དང་འཇིག་པས་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གཟུགས་སྐུ་ནི་སྐྱེ་ཞིང་འཇིག་པར་སྣང་ བ་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་སྣང་བ་དང་མཚུངས་ཀྱང་བརྒྱ་བྱིན་དངོས་བཞིན་དུ་ཐུབ་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཡི་ སྐྱེ་འཇིག་མེད་དོ། །ཡང་དཔེ་དགུ་པོ་འབད་མེད་དུ་རང་གི་བྱ་བ་བྱེད་པ་དེ་བཞིན་དུ་ནི་སངས་ རྒྱས་ཀྱང་འབད་རྩོལ་མེད་པར་སྐྱེ་བ་མེད་ཅིང་འགག་པ་མེད་པའི་ཆོས་སྐུ་ལས། སྲིད་པ་ཇི་ སྲིད་གནས་ཀྱི་བར་དུ་སྐུའི་སྣང་བ་སྟོན་པ་ལ་སོགས་པའི་མཛད་པ་འཇུག་གོ ། ༈ མཚུངས་དང་མི་མཚུངས་སྦྱར་བས་དཔེ་དགུའི་གོ་རིམ་ངེས་པར་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། དཔེ་འདི་རྣམས་ཀྱི་མཚུངས་ཚུལ་བསྡུས་པའི་དོན་ནི་འོག་ནས་འབྱུང་ བ་འདི་ཡིན་ལ་སྔ་ཕྱིའི་རིམ་པ་ཡང་། དཔེ་སྔ་མ་སྔ་མ་ཕྱི་མ་ཕྱི་མའི་འདྲ་ཚུལ་གྱིས་ཆོས་མི་ 1-320 མཐུན་པས་དཔེ་སྔ་མ་སྤངས་ཏེ་ཕྱི་མ་འདྲ་བར་བསྟན་པའི་སྒོ་ནས་བརྗོད་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ རྒྱས་པར་བཤད་ན་སངས་རྒྱས་ནི་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་གཟུགས་བརྙན་ལྟ་བུར་སྐུའི་སྣང་བ་བསྟན་ པས་དོན་ཡོད་པར་མཛད་པ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་སྟོན་པའི་གསུང་དབྱངས་དང་མི་ལྡན་པས་དེ་དང་ འདྲ་བའང་མིན་ནོ། །དེ་མི་འདྲ་ནའང་དབྱངས་དང་ལྡན་པ་ལྷའི་རྔ་བཞིན་དུ་འདྲ་སྟེ། དེ་ཡང་ སའི་འོག་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་དུ་མི་ཐོས་པས་ཐམས་ཅད་དུ་དོན་བྱེད་པ་མིན་པའི་ཕྱིར་ དེ་དང་འདྲ་བ་མིན་ནོ། །དེ་མི་འདྲ་ནའང་སྤྲིན་ཆེན་པོ་ཐམས་ཅད་དུ་ཁྱབ་པ་དང་མཚུངས་ ཏེ། དེ་ཡང་དོན་མེད་པ་འཁོར་བའི་ས་བོན་ནམ་རྒྱུ་འདོད་ཡོན་ལ་ཆགས་པ་སྤོང་བ་མིན་པས་ དེ་འདྲ་བ་མིན་ནོ། །དེ་མི་འདྲ་ནའང་ཚངས་པ་ཆེན་པོའི་སྤྲུལ་པ་འདོད་ལྷ་རྣམས་འདོད་ཡོན་ ལ་ཆགས་པ་སྤོང་བ་བཞིན་དུ་འདྲ་སྟེ། དེ་ཡང་རེས་འགའ་བ་ཡིན་གྱི་གཏན་དུ་ནི་གདུལ་བྱ་ སྨིན་པར་བྱེད་པ་མིན་པས་དེ
【現代漢語翻譯】 如同山崖的回聲一般，沒有文字，因此比喻和意義相符。 佛陀的身體如同虛空一般，遍佈一切，沒有阻礙的形體，並且是永恒的，因此比喻和意義相同。如同大地是樹木和莊稼等的基礎一樣，對於眾生的所有白色善良功德之藥來說，成為一切形態的基礎是佛陀的境界，因此比喻和意義相符。 雖然顯現各種各樣，但以比喻說明法身無生滅之理。 第二，如果有人問：這些比喻如何說明佛陀沒有生滅，卻被視為有生滅，以及事業自然成就、永不間斷呢？ 心的清凈如同吠琉璃（Vaidurya，一種寶石）一般，見到佛陀的原因是什麼呢？ 心的清凈的意義在於，不被過失所動搖的堅定不移的信心增長。 這種善行在所化眾生的相續中產生和消逝，因此佛陀的色身顯現為生滅，如同帝釋天（Indra）的顯現一樣。然而，如同帝釋天本身一樣，佛陀的法身是沒有生滅的。 又如九個比喻毫不費力地完成自己的 कार्य（kārya，事業，目的），同樣，佛陀也是從無生無滅的法身中，在輪迴存在期間，示現化身等等事業。 以相似和不相似相結合，明確地說明九個比喻的順序。 第三，這些比喻的相似之處的總結意義如下所述，前後順序也是如此。 前面的比喻和後面的比喻的相似之處，通過不相同的法，捨棄前面的比喻，說明後面的比喻相似的方式來表達。 如果詳細解釋，佛陀如同帝釋天的影像一樣，示現化身，從而成就了有意義的事業。 但是，因為不具備宣講佛法的聲音，所以和帝釋天不相似。 即使不相似，也像具備聲音的天鼓一樣相似。 然而，因為在地下等所有地方都聽不到，所以不能在所有地方都起作用，因此和天鼓不相似。 即使不相似，也像遍佈一切的大云一樣。 然而，因為不能斷除無意義的輪迴種子或貪慾，所以和云不相似。 即使不相似，也像大梵天（Brahmā）的化身，斷除貪慾的天神一樣相似。 然而，因為只是偶爾，而不是永久地成熟所化眾生，所以和梵天不相似。
【English Translation】 Like an echo in the cliffs, there are no letters, so the metaphor and meaning correspond. The body of the Buddha is like the sky, pervading everything, without obstructive form, and is eternal, so the metaphor and meaning are the same. Just as the earth is the basis for trees and crops, the basis for all the white virtuous medicines of beings is the realm of the Buddha, so the metaphor and meaning correspond. Although various appearances manifest, the principle of the Dharmakāya (法身，Dharmakāya, Dharmakāya, Body of the Law) without birth and death is shown through metaphors. Second, if someone asks: How do these metaphors explain that the Buddha has no birth and death, yet is seen as having birth and death, and that activities are naturally accomplished and never cease? The purity of the mind is like Vaidurya (吠琉璃，Vaidurya, Vaidurya, a type of gemstone), what is the cause of seeing the Buddha? The meaning of the purity of mind lies in the unwavering faith that is not shaken by faults. This virtue arises and ceases in the continuum of those to be tamed, so the Rūpakāya (色身，Rūpakāya, Rūpakāya, Body of Form) of the Buddha appears to be born and die, like the appearance of Indra (帝釋天，Indra, Indra, Lord of the Gods). However, like Indra himself, the Dharmakāya (法身，Dharmakāya, Dharmakāya, Body of the Law) of the Buddha has no birth and death. Also, just as the nine metaphors effortlessly accomplish their own कार्य (kārya, kārya, purpose), similarly, the Buddha, from the Dharmakāya (法身，Dharmakāya, Dharmakāya, Body of the Law) that is without birth and death, engages in activities such as manifesting incarnations as long as Saṃsāra (輪迴，Saṃsāra, Saṃsāra, Cycle of Existence) exists. Combining similarities and dissimilarities, the order of the nine metaphors is clearly explained. Third, the summarized meaning of the similarities of these metaphors is as follows, and the order is also the same. The similarities of the previous and subsequent metaphors are expressed by abandoning the previous metaphor through dissimilar Dharmas (法，Dharma, Dharma, Teachings), and explaining that the subsequent metaphor is similar. If explained in detail, the Buddha manifests incarnations like the image of Indra, thereby accomplishing meaningful activities. However, because it does not possess the voice of teaching the Dharma, it is not similar to Indra. Even if it is not similar, it is similar to the heavenly drum that possesses sound. However, because it cannot be heard in all places such as underground, it cannot function in all places, so it is not similar to the heavenly drum. Even if it is not similar, it is like a great cloud that pervades everything. However, because it cannot cut off the meaningless seeds of Saṃsāra (輪迴，Saṃsāra, Saṃsāra, Cycle of Existence) or attachment to desire, it is not similar to the cloud. Even if it is not similar, it is similar to the incarnation of Brahmā (大梵天，Brahmā, Brahmā, Great Brahma), the gods who cut off attachment to desire. However, because it is only occasional and does not permanently mature those to be tamed, it is not similar to Brahmā.
་འདྲ་བ་མིན་ནོ། །དེ་མི་འདྲ་ནའང་ཉི་མའི་གཟུགས་སྨིན་པར་ བྱེད་པ་གཏན་དུ་བ་བཞིན་དུ་འདྲ་སྟེ། དེ་ཡང་མཚན་མོ་མི་སྣང་བའི་ཕྱིར་གཏན་དུ་ནི་མུན་པ་ འཇོམས་པ་མིན་པས་དེ་འདྲ་བ་མིན་ནོ། །དེ་མི་འདྲ་ནའང་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་ཉིན་མཚན་ ཀུན་ཏུ་སྣང་བ་དང་འདྲ་སྟེ། དེ་ཡང་འབྱུང་བ་ནི་རྙེད་པར་མི་དཀའ་བ་སླ་བས་དེ་འདྲ་བའང་ མིན་ནོ། །དེ་མི་འདྲ་ནའང་སྒྲ་བརྙན་ཕྱི་ནང་དུ་མི་གནས་པའི་ཕྱིར་རྙེད་དཀའ་བ་བཞིན་དུ་འདྲ་ སྟེ། དེ་ཡང་རྐྱེན་བྲག་རི་ལ་སོགས་པ་ལས་ནི་བྱུང་བས་དེ་དང་འདྲ་བའང་མིན་ནོ། །དེ་མི་འདྲ་ ནའང་ནམ་མཁའ་རྐྱེན་ལས་མ་བྱུང་བ་དང་འདྲ་སྟེ། དེ་ཡང་དགེ་བ་སྐྱེ་བའི་གཞི་མིན་པས་ དེ་དང་འདྲ་བའང་མིན་ནོ། །དེ་མི་འདྲ་ནའང་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ འགྲོ་བའི་གནས་སྐབས་དང་མཐར་ཐུག་གི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་མ་ལུས་པ་དེ་རྣམས་སྐྱེ་བ་ དང་གནས་པའི་རྟེན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ནི་སའི་དཀྱིལ་འཁོར་དག་དང་འདྲའོ། །དེའི་ གཏན་ཚིགས་སྒྲུབ་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་འདི་ལ་བརྟེན་ནས། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་ 1-321 པ་བྱང་ཆུབ་གསུམ་གྱི་ལམ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། འདོད་ཁམས་ཀྱི་བདེ་བའི་རྒྱུ་དགེ་བའི་ ལས་ལམ་གཟུགས་ཁམས་ཀྱི་བདེ་བའི་རྒྱུ་བཅུ་དང་བསམ་གཏན་བཞི་དང་ཚད་མེད་པ་བཞི་ དང་གཟུགས་མེད་ཁམས་ཀྱི་བདེ་བའི་རྒྱུ་གཟུགས་མེད་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་བཞི་ཡང་འབྱུང་བའི་ ཕྱིར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་དང་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཐམས་ཅད་འབྱུང་ངོ་ ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་བླ་མའི་བསྟན་བཅོས་དཀོན་མཆོག་གི་རིགས་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་ལས་ དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཕྲིན་ལས་མཛད་པའི་སྐབས་ཏེ་བཞི་པའི་བཤད་པའོ།། །། ༈ ཁམས་སོགས་བཞི་ལ་མོས་པའི་ཕན་ཡོན། དོར་བསྟན་པ། བཞི་པ་ཁམས་སོགས་བཞི་ལ་མོས་པའི་ཕན་ཡོན་ལ་གཉིས་ལས་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་གནས་བཞི་རྒྱལ་བའི་ཡུལ་དུ་བསྟན་པ་ནི། སྔར་བཤད་པའི་སངས་རྒྱས་ ཀྱི་ཁམས་དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཡོན་ཏན་རྣམས་དང་སངས་ རྒྱས་ཀྱི་ཕྲིན་ལས་ཏེ་བཞི་པོ་འདི་རྣམས་སེམས་དག་པའི་སེམས་ཅན་ས་བཅུ་ལ་གནས་པའི་ རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བསམ་པ་དང་བརྟག་པར་བྱ་བ་མིན་ཅེས་པ་ བསམ་གྱིས་མ་ཁྱབ་པ་སྟེ། འདི་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ནི་འཇིག་རྟེན་གྱི་འདྲེན་པ་སངས་རྒྱས་ རྣམས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་མོས་ན་བསོད་ནམས་གཞན་ལས་ལྷག་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་མདོར་བསྟན་ ནི། བློ་ལྡན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གང་ཞིག་རྒྱལ་བའི་ཡུལ་ཁམས་སོགས་བཞི་པོ་འདི་ལ་ ཡིད་ཆེས་པས་མོས་པ་བྱེད་ན། དེ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཚོགས་སྐྱེ་བ་ཉིད་ཀྱི་སྣོད་དུ་ གྱུར་ཏེ། བསམ་གྱིས་ཁྱབ་
【現代漢語翻譯】 雖然不像太陽那樣，能使萬物成熟，但卻像太陽一樣恒常普照。然而，它又不像太陽，因為夜晚不顯現，不能永遠驅散黑暗。雖然不像如意寶珠那樣，日夜顯現光明，但它又不像如意寶珠，因為容易獲得。雖然不像內外不居的聲響影像那樣難以尋覓，但它又不像聲響影像，因為聲響影像是從巖石等因緣中產生。雖然不像虛空那樣非因緣所生，但它又不像虛空，因為不是產生善行的基礎。雖然不像這些，但由於它是世間和出世間一切眾生狀態和究竟圓滿的所依，因此，佛陀如同大地一般。 建立此理的論證是：依靠佛陀的菩提，能生起出世間的三菩提道；能生起欲界安樂之因的善業道，色界安樂之因的十善業道、四禪定、四無量心，以及無色界安樂之因的四無色定。因此，一切出世間和世間的圓滿都會產生。 《大乘經莊嚴論》中，關於如來事業的解釋，即第四品的內容到此結束。 對四法（界等四者）生起信樂的利益。總說，略說。 第四，關於信樂四法（界等四者）的利益，分為兩部分，首先是總說，其中有三點，第一點是說明四法是勝者的境界：前面所說的佛界（dhatu，藏文：ཁམས་，意思是『界』），佛菩提（bodhi，藏文：བྱང་ཆུབ་），佛法功德（dharma guna，藏文：ཆོས་ཡོན་ཏན་），以及佛事業（karma，藏文：ཕྲིན་ལས་）這四者，即使是心清凈的、安住於十地的佛子們，也不能如實地思量和觀察，是不可思議的。這完全是世間導師——諸佛的行境。 第二，如果生起信樂，所獲福德勝過其他，分為兩部分，首先是總說：有智慧的菩薩，如果對勝者的境界——這四法（界等四者）生起信心和信樂，那麼他自己就成為生起佛功德聚的法器，是思議所不能及的。
【English Translation】 Although not like the sun, which ripens all things, it is like the sun in its constant and universal illumination. However, it is unlike the sun because it does not appear at night and cannot dispel darkness forever. Although not like a wish-fulfilling jewel, which manifests light day and night, it is unlike a wish-fulfilling jewel because it is easily obtained. Although not like sound and images, which are difficult to find because they do not reside internally or externally, it is unlike sound and images because they arise from conditions such as rocks. Although not like space, which is not produced by conditions, it is unlike space because it is not the basis for generating virtue. Although not like these, because it is the support for all states and ultimate perfections of beings in the world and beyond, the Buddha is like the circle of the earth. The proof for establishing this is that, relying on the Buddha's enlightenment, the paths of the three enlightenments beyond the world arise; the paths of virtuous actions, which are the cause of happiness in the desire realm, the ten virtuous actions, which are the cause of happiness in the form realm, the four concentrations, the four immeasurables, and the four formless absorptions, which are the cause of happiness in the formless realm, also arise. Therefore, all perfections of the world and beyond arise. This concludes the explanation of the activities of the Tathagata, which is the fourth chapter of the Great Vehicle Treatise on the Sublime Continuum. The benefits of devotion to the four elements, etc. A brief explanation. Fourth, regarding the benefits of devotion to the four elements, etc., there are two parts. The first is a brief explanation, with three points. The first point is that the four abodes are shown as the realm of the Victorious Ones: The previously explained Buddha-dhatu (界，藏文：ཁམས་, meaning 'element'), Buddha-bodhi (菩提，藏文：བྱང་ཆུབ་), Buddha-dharma guna (佛法功德，藏文：ཆོས་ཡོན་ཏན་), and Buddha-karma (佛事業，藏文：ཕྲིན་ལས་) – these four are not to be contemplated or examined as they are, even by the bodhisattvas who abide on the ten bhumis with pure minds; they are inconceivable. The complete perfection of this is the realm of activity of the Buddhas, the guides of the world. Second, if one has devotion, the merit is superior to others, with two parts. The first is a brief explanation: Whichever intelligent bodhisattva has faith and devotion to these four – the realm of the Victorious Ones, the elements, etc. – then he himself becomes a vessel for the arising of the collection of Buddha qualities, which is beyond conception.
པ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཚོགས་ལ་མངོན་པར་དགའ་ཞིང་མོས་ པས། མོས་པ་འདི་དང་མ་འབྲེལ་བའི་སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་བསོད་ནམས་ཐམས་ཅད་འདི་དང་ བསྒྲུན་དུ་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་འདིས་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པར་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ནི། གང་ཟག་གང་ཞིག་ཆེད་དུ་བྱ་བ་བྱང་ཆུབ་དོན་དུ་གཉེར་ 1-322 བའི་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱིས། དངོས་པོ་གསེར་ལས་གྲུབ་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་ཁམས་ནོར་ བུ་རིན་པོ་ཆེས་སྤྲས་པ་ནི། གྲངས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་ཁམས་ཀྱི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་དང་མཉམ་པ་ གནས་སྐབས་ཉིན་རེ་ཞིང་། ཡུལ་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམས་ལ་ དུས་རྟག་ཏུ་འབུལ་བ་ལ་ནི་བསོད་ནམས་ཚད་མེད་པ་འབྱུང་སྟེ། གང་ཟག་གཞན་གང་ཞིག་ ཁམས་སོགས་བཞི་སྟོན་པའི་གསུང་རབ་རྣམས་དང་དེ་རྣམས་ཀྱི་དོན་བསྡུས་ཏེ་སྟོན་པའི་ བསྟན་བཅོས་འདི་ལས་ཚིག་ཙམ་ཐོས་ཤིང་ཐོས་ནས་ཀྱང་ནི་མོས་ན་གང་ཟག་འདིས་ནི་སྦྱིན་ པ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་བ་སྔར་སྨོས་པ་དེ་ལས་བསོད་ནམས་ཆེས་མང་བ་ཐོབ་པར་འགྱུར་ཏེ། ཡེ་ཤེས་སྣང་བ་རྒྱན་གྱི་མདོར། འཇམ་དཔལ་གལ་ཏེ་གང་གཱའི་བྱེ་མ་སྙེད་གྲངས་མེད་པའི་ བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞིག་ཡོད་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེ་དག་རེ་རེས་ཀྱང་། གང་གཱའི་ བྱེ་མ་སྙེད་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་འཛམ་བུ་ཆུ་བོའི་གསེར་གྱི་གཞི་ལ། ཤིང་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ འཕྲུལ་གྱི་གོས་ཀྱིས་ཀུན་ཏུ་དཀྲི ས་ཏེ། འོད་ཐམས་ཅད་ཤིན་ཏུ་འདུས་པའི་ནོར་བུ་རིན་པོ་ ཆེའི་དྲ་བས་ཤིན་ཏུ་ཁེབས་པར་བྱས་ཤིང་། དབང་གི་རྒྱལ་པོའི་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེའི་ཁང་པ་ བརྩེགས་པ་གློག་གི་སྒྲོན་མ་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེའི་སྟེགས་བུས་བསྐོར་བས་ཡོངས་སུ་གང་བར་ བྱས་ཏེ། གདུགས་དང་རྒྱལ་མཚན་དང་བ་དན་བསྒྲེངས་བ། གྲངས་མེད་པའི་སངས་རྒྱས་ ལ་ཉིན་ཅིག་ཉིན་ཅིག་ཅིང་གང་གཱའི་བྱེ་མ་སྙེད་གྲངས་མེད་པའི་བསྐལ་པར་སྦྱིན་པ་བྱིན་པ་ བས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གཞན་གང་གིས་ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་འདི་ལ་མོས་ཏེ། བྱང་ཆུབ་ སེམས་དཔའ་གཞན་ལ་ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་འདི་ལ་ཐ་ན་ཚིག་བཞི་པའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ ཙམ་ཡང་བསྟན་ཏམ་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱས་ན། བསོད་ནམས་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་འདི་ ལ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེ་དག་གི་སྔ་མའི་སྦྱིན་པའི་བསོད་ནམས་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་ པ་དེས་བརྒྱའི་ཆར་ཡང་ཉེ་བར་མི་འགྲོའོ། །སྟོང་གི་ཆར་ཡང་བརྒྱ་སྟོང་གི་ཆར་ཡང་བྱེ་བ་བརྒྱ་ 1-323 སྟོང་གི་ཆར་ཡང་། བགྲང་བར་ཡང་ཆར་ཡང་གྲངས་སུ་ཡང་། དཔེར་ཡང་རྒྱུར་ཡང་ཉེ་བར་མི་ འགྲོའོ། །ཞེས་པའི་དོན་ཏེ། དེ་བཞིན་དུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོའི་མདོར། རྫུ་འཕྲུལ་ སྟོབས་མཆོག་འདི་ལ་གནས་ནས་སུ། །དཔའ་བོ་བསྐལ་པ་དག་ནི་སྟོང་བར་དུ། །ཕྱོགས་ བཅུ་རྣམས་སུ་མི་ཡི་གཙོ་བོ་དག །ཉན་ཐོས་བཅས་པ་
【現代漢語翻譯】 由於對無與倫比的功德集合感到極大的喜悅和虔誠，這種虔誠所關聯的一切眾生的所有功德，都無法與此相比，因此它將勝過一切。 第二，詳細解釋：無論哪個有情眾生，爲了菩提的利益而發起菩提心，用黃金製成的佛土，用珍寶裝飾，其數量與佛土的微塵相等，每天都向法王世尊佛陀供養，將獲得無量的功德。然而，如果其他有情眾生，從這部經中聽到一個詞，或者聽到之後心生歡喜，這部經講述了四界等等，以及總結了它們的含義的論著，那麼這個人將獲得比之前所說的佈施所產生的功德更大的功德。《慧光莊嚴經》中說：『文殊，如果有恒河沙數無量的菩薩，每個菩薩都以瞻部洲黃金為地基，所有樹木都用神奇的布匹纏繞，所有光芒都聚集在一起的珍寶網覆蓋，用權王的珍寶建造的樓閣，用閃電般的燈光和珍寶臺階環繞，豎立著傘蓋、寶幢和旗幟，每天都向無數的佛陀供養，持續恒河沙數無量的劫。』相比之下，如果其他菩薩對這部法類生起虔誠，甚至僅僅向其他菩薩展示或領悟這部法類的四句偈，那麼這位菩薩所積聚的功德，連之前那些菩薩佈施功德的百分之一都無法接近，千分之一，百萬分之一，千百萬分之一，甚至無法計數、比喻或作為原因來接近。 正如《如來藏經》中所說：『安住于這種無上的神通力，勇士們即使經歷無數劫，在十方世界中，人中之王（佛陀）與聲聞弟子們』
【English Translation】 Because of the great joy and devotion to the collection of incomparable merits, all the merits of all sentient beings associated with this devotion cannot be compared to this, therefore it will surpass everything. Second, a detailed explanation: Whichever sentient being, for the sake of Bodhi, generates the mind of Bodhi, a Buddha-field made of gold, adorned with precious jewels, the number of which is equal to the dust particles of the Buddha-fields, constantly offers to the Dharma King, the Bhagavan Buddha every day, will obtain immeasurable merit. However, if other sentient beings hear a single word from this scripture, which speaks of the four elements, etc., or after hearing it, generate joy, and also from the treatises that summarize their meanings, then this person will obtain even greater merit than the merit arising from the previously mentioned giving. In the Wisdom Light Ornament Sutra, it says: 'Manjushri, if there are countless Bodhisattvas as numerous as the sands of the Ganges, and each of these Bodhisattvas uses Jambudvipa gold as the foundation, all the trees are wrapped with magical cloths, covered with a net of precious jewels where all the lights gather, pavilions built with the precious jewels of the powerful king, surrounded by lightning-like lamps and precious jewel steps, raising umbrellas, banners, and flags, offering to countless Buddhas every single day, for countless kalpas as numerous as the sands of the Ganges.' In comparison, if other Bodhisattvas generate devotion to this Dharma category, or even just show or comprehend a four-line verse of this Dharma category to other Bodhisattvas, then the merit accumulated by this Bodhisattva cannot even approach one percent of the merit of the previous giving of those Bodhisattvas, not even one-thousandth, one-millionth, one hundred millionth, or even be approached by counting, analogy, or as a cause. As it says in the Tathagatagarbha Sutra: 'Abiding in this supreme power of miraculous ability, even if heroes pass through countless kalpas, in the ten directions, the King of Men (Buddha) with his Shravaka disciples'
རྣམས་ལ་སྟི་སྟང་བྱེད། །ཇི་ལྟར་གང་ གཱ་སྟོང་མང་བྱེ་མ་བས། །དེ་ལྷག་པ་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི། །གཞལ་མེད་ཁང་མཆོག་ རིན་ཆེན་ལས་བྱས་པ། །འཇིག་རྟེན་སློབ་དཔོན་རེ་རེ་ལ་ཡང་ཕུལ། །དེ་དག་འཕང་དུ་དཔག་ ཚད་བཅུ་ཡོད་ལ། །ཆུ་དང་རྒྱར་ནི་དཔག་ཚད་གཅིག་ཡོད་པ། །སྤོས་དང་བདུག་པ་དག་དང་ རབ་ལྡན་ལ། །དེ་ན་རིན་ཆེན་ལས་བྱས་ཁྲི་བཤམས་ཤིང་། །དར་དང་བཅོས་བུའི་རས་ནི་ བརྒྱ་བཏིང་པའི། །ཁྲི་དག་དང་ནི་ཁྲི་སྟན་གཞན་རྣམས་ཀྱང་། །ཇི་ལྟར་གང་གཱའི་ཀླུང་བཞིན་ དཔག་མེད་པར། །རྒྱལ་བ་གཅིག་ལ་དབུལ་བ་བྱས་གྱུར་ལ། །རྒྱལ་བ་གང་དག་འཇིག་རྟེན་ ཁམས་བཞུགས་པ། །ཇི་ལྟར་གང་གཱའི་བྱེ་མ་བས་མང་བ། །རྒྱལ་བ་དེ་དག་རྣམས་ལ་དེ་ལྟར་ ཕུལ། །ཀུན་ལ་གུས་པར་མཆོད་པ་བྱེད་པ་བས། །མཁས་པ་གང་ཞིག་མདོ་སྡེ་འདི་ཐོས་ནས། །དཔེ་གཅིག་ཙམ་ཞིག་ཡང་དག་འཛིན་བྱེད་དམ། །བཟུང་ནས་མི་འགའ་ཞིག་ལ་འཆད་བྱེད་ ན། །དེ་ནི་དེ་བས་བསོད་ནམས་ཕུང་པོ་མང་། །དཔའ་བོས་བཟུང་པའི་བསོད་ནམས་འདི་ལ་ ནི། །ཆ་དང་དཔེར་ཡང་དེ་ནི་ཉེར་མི་འགྲོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །གཞན་ཡང་བློ་ལྡན་ གང་ཞིག ཆེད་དུ་བྱ་བ་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་སངས་རྒྱས་འདོད་པས། དུས་བསྐལ་པ་དུ་ མར་ཡང་། བྱེད་པ་ལུས་ངག་ཡིད་ཀྱིས། ཚུལ་འབད་པ་མེད་པར་ལྷུན་གྲུབ་ཏུ། ངོ་བོ་ཚུལ་ ཁྲིམས་ཉེས་པའི་དྲི་མ་མེད་པ་སྲུང་བར་བྱེད་པ་དེ་ལ་བསོད་ནམས་དཔག་ཏུ་མེད་དེ། གང་ ཟག་གཞན་དག་འཁོར་ལོ་ཐ་མའི་བཀའ་དང་བསྟན་བཅོས་འདི་ལས་ཚིག་ཙམ་ཐོས་ཤིང་ ཐོས་ནས་ཀྱང་ནི་མོས་ན་འདིས་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་བ་དེ་ལས་བསོད་ནམས་ 1-324 ཆེས་མང་བ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་སྦྱིན་པ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་ལས་ཐོས་པ་མཆོག་ཡིན་ པ་འདི། བསོད་ནམས་ཐམས་ཅད་བསྡུས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་མདོར་ཡང་གསུངས་ཏེ། ཇི་ སྐད་དུ། སྦྱིན་པའི་ཚོགས་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཚོགས་དང་ཐོས་པའི་ཚོགས་དེ་དག་གི་ནང་ན་ ཐོས་པའི་ཚོགས་འབའ་ཞིག་མཆོག་ཅེས་བྱ་རབ་ཅེས་བྱ་ཞེས་སོགས་དང་། དཔེར་ན་རིའི་ རྒྱལ་པོ་རི་རབ་ཀྱི་མདུན་ན་ཡུངས་འབྲུ་གཅིག་འདུག་པ་བཞིན་དུ་སྦྱིན་པའི་ཚོགས་དང་ཚུལ་ ཁྲིམས་ཀྱི་ཚོགས་ཀྱང་དེ་དང་འདྲ་བར་བལྟ་བར་བྱའོ། །ཞེས་དང་། སྦྱིན་པ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་ ཟག་བཅས་དང་ལེན་བཅས་དང་ཕུང་པོ་རྣམ་པར་སྨིན་པ་ཡིན་ལ་ཐོས་པ་དེ་ལས་བཟློག་པ་ ཡིན་པར་གསུངས་པ་ལ་སོགས་པ་སྟེ་རྒྱས་པར་མདོ་དེ་ཉིད་བལྟའོ། །གང་ཞིག་འདི་ན་བྱེད་ ལས་སྲིད་པ་གསུམ་གྱི་ཉོན་མོངས་པའི་མེ་འཇིལ་བ་སྟེ་འཇོམས་པར་བྱེད་པའི་ངོ་བོ་བསམ་ གཏན་ནི། ལྷའི་གནས་པ་བསམ་གཏན་བཞི་དང་། ཚངས་པའི་གནས་པ་ཚད་མེད་བཞི་པོ་ རྣམས་མཐར་སོན་པའམ་ཕྱིན་པ་སྟེ་ཕུལ་དུ་བྱུང་བ། ཆེད་དུ་བྱ་བ་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་འཕོ་
【現代漢語翻譯】 對他們進行尊敬的供養。如同恒河沙粒一樣多的，甚至超過無法想像的數量。用珍寶製成的無量宮殿，獻給每一位世間導師。這些宮殿高十由旬（梵文：Yojana，古印度長度單位），寬和長各一由旬，充滿香和薰香。在那裡，陳設著珍寶製成的寶座，鋪設著上百層的絲綢和裝飾布。如同恒河沙粒一樣多的寶座和坐墊，獻給每一位勝者。對於居住在世間的所有勝者，如同恒河沙粒一樣多的勝者，都這樣供養。 相比于對一切都恭敬供養，如果一位智者聽聞此經，哪怕僅僅受持一句，受持后為他人講解，那麼他的福德將更加巨大。英雄所持有的福德，是無法比擬的。如是說。 此外，任何有智慧的人，爲了無上的菩提覺悟，在無數劫的時間裡，以身語意，毫不費力地、自然而然地，守護著本質上清凈無染的戒律，他所獲得的福德是不可估量的。如果其他人從這部《轉法輪經》中聽聞一句，聽聞後心生歡喜，那麼這個人從持戒中獲得的功德，將遠遠超過前者所獲得的福德。 因此，佈施和持戒不如聽聞殊勝，這在《攝一切福德三摩地經》中也有闡述。如經中所說：『在佈施之聚、持戒之聚和聽聞之聚中，唯有聽聞之聚最為殊勝。』又如，在須彌山王前的一粒芥子，佈施之聚和持戒之聚也應如是看待。』 佈施和持戒是具有煩惱和染污的，是會帶來異熟果報的，而聽聞則與之相反。詳細內容請參考該經。如果有人在此處，以禪定熄滅三有（欲有、色有、無色有）的煩惱之火，也就是平息，其本質是四禪和四無量定達到圓滿或極致，也就是殊勝，爲了圓滿的菩提而努力。
【English Translation】 They offer respectful offerings to them. Like the sands of the Ganges River, even more than unimaginable numbers. Immeasurable palaces made of precious jewels, offered to each teacher of the world. These palaces are ten yojanas (Sanskrit: Yojana, an ancient Indian unit of length) in height, and one yojana in width and length, filled with incense and perfumes. There, thrones made of precious jewels are arranged, with hundreds of layers of silk and decorative cloths spread out. Like the sands of the Ganges River, countless thrones and cushions are offered to each Victorious One. To all the Victorious Ones residing in the world, as many as the sands of the Ganges River, offerings are made in this way. Compared to making respectful offerings to everything, if a wise person hears this sutra, even if only holding one verse, and explains it to others after holding it, then their merit will be even greater. The merit held by the hero cannot be compared. Thus it is said. Furthermore, any wise person who, for the sake of unsurpassed Bodhi enlightenment, for countless kalpas (aeons), with body, speech, and mind, effortlessly and naturally, guards the precepts that are essentially pure and undefiled, the merit they obtain is immeasurable. If others hear a verse from this 'Turning the Wheel of Dharma Sutra', and after hearing it, rejoice, then the merit that person obtains from upholding the precepts will far exceed the merit obtained by the former. Therefore, giving and discipline are not as excellent as hearing, which is also explained in the 'Samadhiraja-cittotpada-sutra'. As it is said in the sutra: 'Among the gatherings of giving, the gatherings of discipline, and the gatherings of hearing, only the gatherings of hearing are the most excellent.' Just as a mustard seed in front of Mount Sumeru, the gatherings of giving and the gatherings of discipline should be viewed similarly.' Giving and discipline are with afflictions and defilements, and bring about ripening results, while hearing is the opposite of that. For details, please refer to that sutra. If someone here, with meditation, extinguishes the fire of afflictions of the three realms (the desire realm, the form realm, and the formless realm), that is, pacifies it, its essence being the attainment of the four dhyanas (meditations) and the four immeasurables to perfection or the ultimate, that is, excellent, striving for complete enlightenment.
འགྱུར་མེད་པ་ཐོབ་པའི་ཐབས་སུ་བསྒོམས་ལ། གཞན་གང་ཞིག་འཁོར་ལོ་ཐ་མའི་བཀའ་ དང་བསྟན་བཅོས་འདི་ལས་ཚིག་ཙམ་ཐོས་ཤིང་ཐོས་ནས་ཀྱང་ནི་མོས་ན་འདིས་ནི་བསམ་ གཏན་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་བ་སྔར་སྨོས་པ་དེ་ལས་བསོད་ནམས་ཆེས་མང་བ་ཐོབ་པར་འགྱུར་ རོ། ། གསུམ་པ་གཞན་ལས་ལྷག་པའི་རྒྱུ་མཚན་བཤད་པ་ནི། གང་གི་ཕྱིར་འདི་ཐོས་པའི་ བསོད་ནམས་ལྷག་པ་ཡིན་ཞེ་ན། སྦྱིན་པ་བཏང་བས་འབྲས་བུ་ལོངས་སྤྱོད་ཆེན་པོ་དག་ནི་ སྒྲུབ་པར་བྱེད་ཅིང་། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱིས་མཐོ་རིས་ཀྱི་གོ་འཕང་ཐོབ་པར་བྱེད་པ་སྟེ། བསམ་ གཏན་བསྒོམ་པས་ཁམས་གསུམ་པའི་ཉོན་མོངས་སྤོང་བར་བྱེད་པ་ཡིན་ལ། འཁོར་ལོ་ཐ་ མ་དགོངས་འགྲེལ་དང་བཅས་པ་ཐོས་པས་ཁམས་སོགས་བཞིའི་གནས་ལུགས་རྟོགས་པའི་ 1-325 ཐབས་ཤེས་བྱུང་ཞིང་། ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཉོན་མོངས་པ་དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་ཀུན་ནས་སྤོང་ བར་བྱེད་པ་དེའི་ཕྱིར་ན་ཤེས་རབ་འདི་ནི་སྦྱིན་སོགས་གསུམ་ལས་མཆོག་ཡིན་ཏེ། ཤེས་རབ་ དེའི་རྒྱུ་ནི་བཀའ་འཁོར་ལོ་ཐ་མ་དགོངས་འགྲེལ་དང་བཅས་པ་འདི་ཐོས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ ཐོས་པ་སྦྱིན་སོགས་ལས་ལྷག་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཁམས་སོགས་བཞི་ལ་མོས་པའི་ཕན་ཡོན། རྒྱས་པརབཤད་པ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་གནས་བཞིར་མོས་ན་སྐལ་ལྡན་ཡིན་པ་ནི། གདོད་ནས་གནས་པ་ཁམས་དང་དེ་ནི་དག་པ་གཉིས་ལྡན་དུ་གྱུར་པ་བྱང་ཆུབ་དང་། དེའི་ ཡོན་ཏན་དང་། དེས་གཞན་དོན་སྒྲུབ་པའི་ཕྲིན་ལས་ཏེ། མ་ལུས་པར་རྒྱལ་བ་ཁོ་ན་ཡི་ནི་ མཁྱེན་པའི་ཡུལ་རྣམ་པ་བཞི་པོ་སྔར་རྒྱས་པར་ཇི་སྐད་བརྗོད་པ་འདི་ལ། བློ་དང་ལྡན་པ་གང་ ཞིག་ཁམས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཡོད་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་བདག་གིས་ཐོབ་པར་ནུས་པ་ ཉིད་དང་། བྱང་ཆུབ་དེ་ལ་ཡོན་ཏན་དང་ཕྲིན་ལས་ལྡན་པར་མོས་པའི་རྒྱུ་དེས་ན། མྱུར་དུ་དེ་ བཞིན་གཤེགས་པའི་གོ་འཕང་ཐོབ་པའི་སྐལ་བ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་དེའི་རྒྱུ་མཚན་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་གནས་བཞིར་མོས་ན་ བྱང་སེམས་གནས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ལས་གཞན་གྱིས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་ཡུལ་ཁམས་ སོགས་བཞི་པོ་ལས་ཁམས་འདི་ནི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཡོད་པ་དང་བྱང་ཆུབ་ནི་བདག་ འདྲ་བས་ཀྱང་ཐོབ་པར་ནུས་པ་དང་། ཐོབ་པའི་བྱང་ཆུབ་དེ་སྔར་བཤད་འདི་འདྲའི་ཡོན་ཏན་ དང་ཕྲིན་ལས་ལྡན་ཞེས་ཡིད་ཆེས་པའི་དད་པས་མོས་པའི་རྒྱུ་དེའི་ཕྱིར། དགེ་བའི་ཆོས་ལ་ འདུན་པ་དང་ལམ་སྒྲུབ་པ་ལ་སྤྲོ་བའི་བརྩོན་འགྲུས་དང་དམིགས་པ་མི་བརྗེད་པའི་དྲན་པ་ དང་དེ་ལ་རྩེ་གཅིག་པའི་བསམ་གཏན་དང་བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་དབང་པོ་ དང་དེ་བཞིན་དུ་སྟོབས་ལྔ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་སྣོད་དུ་གྱུར་པའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ ནི་མོས་པར་བྱེད་པ་པོ་དེ་དག་ལ་རྟག་ཏུ་ཉེ་བར་གནས་པར་འགྱུར་ར
【現代漢語翻譯】 通過修習獲得不退轉之法，此外，任何人從這部《解深密經》（འཁོར་ལོ་ཐ་མའི་བཀའ་，最後的法輪）和論典中，哪怕僅僅聽聞一句，聽聞之後心生信仰，此人所獲得的功德，將遠遠超過之前所說的禪定所生的功德。 第三，解釋超過其他功德的原因：為何聽聞此經的功德更為殊勝呢？因為佈施能成就廣大的受用果報，持戒能獲得昇天的果位，修習禪定能捨棄三界的煩惱。而聽聞《解深密經》及其註釋，能獲得通達四種法（ཁམས་སོགས་བཞི，四界等）實相的方法，通過智慧能徹底捨棄煩惱障和所知障。因此，智慧勝過佈施等三種功德，而智慧的因是聽聞《解深密經》及其註釋，所以聽聞勝過佈施等功德。 ༈ 詳細闡述信解四種法（ཁམས་སོགས་བཞི，四界等）的利益。 第二，詳細闡述，分為兩部分，第一部分是信解四種法（ཁམས་སོགས་བཞི，四界等）即為具緣者：原本就存在的自性（ཁམས་，界），以及與清凈二者和合的菩提（བྱང་ཆུབ་，覺悟），菩提的功德，以及菩提成就利他事業的利樂，所有這些都是諸佛才能完全了知的四種法（ཁམས་སོགས་བཞི，四界等），如前所述。任何有智慧的人，如果相信一切眾生皆具自性（ཁམས་，界），相信自己能夠證得菩提（བྱང་ཆུབ་，覺悟），並且相信菩提具有功德和利樂，那麼，由於這種信解的緣故，此人將迅速具有獲得如來果位的機緣。 第二，詳細解釋其中的原因，分為兩部分，第一部分是信解四種法（ཁམས་སོགས་བཞི，四界等）菩薩便會安住於此：對於佛陀之外的人無法思議的四種法（ཁམས་སོགས་བཞི，四界等），即相信自性（ཁམས་，界）存在於一切眾生心中，相信像我一樣的人也能證得菩提（བྱང་ཆུབ་，覺悟），並且相信所證得的菩提具有如前所述的功德和利樂，由於這種堅信不疑的信解，對於善法的渴望，對於修道的歡喜精進，對於所緣不忘失的正念，以及對於此的專注一境的禪定，以及證悟無我的智慧，以及如是的五根和五力等等功德之器，菩提心將恒常安住在信解者心中。
【English Translation】 Meditate to attain the irreversible state. Furthermore, if anyone hears even a single word from this 'Unravelling of the Thought Sutra' (འཁོར་ལོ་ཐ་མའི་བཀའ་, the final turning of the wheel) and its treatises, and after hearing it, develops faith, the merit they obtain will be far greater than the previously mentioned merit arising from meditation. Third, explaining the reason for surpassing other merits: Why is the merit of hearing this sutra more excellent? Because giving alms accomplishes great enjoyment of fruits, observing morality attains the state of heaven, and meditating abandons the afflictions of the three realms. However, hearing the 'Unravelling of the Thought Sutra' and its commentaries provides the means to understand the nature of the four elements (ཁམས་སོགས་བཞི, four realms, etc.), and through wisdom, one completely abandons both afflictive and cognitive obscurations. Therefore, this wisdom is superior to the three, namely generosity, etc., and the cause of that wisdom is hearing this 'Unravelling of the Thought Sutra' and its commentaries, so hearing is superior to generosity, etc. ༈ Detailed explanation of the benefits of having faith in the four elements (ཁམས་སོགས་བཞི, four realms, etc.). Second, the detailed explanation is divided into two parts. The first part is that having faith in the four elements (ཁམས་སོགས་བཞི, four realms, etc.) makes one fortunate: The originally existing essence (ཁམས་, element), and the enlightenment (བྱང་ཆུབ་, bodhi) that is endowed with both purity, the qualities of enlightenment, and the activity of enlightenment that accomplishes the benefit of others, all of which are the four aspects (ཁམས་སོགས་བཞི, four realms, etc.) that only the Victorious Ones fully know, as previously mentioned in detail. Whichever intelligent person believes that all sentient beings possess the essence (ཁམས་, element), that they themselves are capable of attaining enlightenment (བྱང་ཆུབ་, bodhi), and that enlightenment is endowed with qualities and activity, due to this cause of faith, they will quickly have the opportunity to attain the state of the Thus-Gone One. Second, the detailed explanation of the reasons for this is divided into two parts. The first part is that bodhisattvas abide in those who have faith in the four elements (ཁམས་སོགས་བཞི, four realms, etc.): Of the four elements (ཁམས་སོགས་བཞི, four realms, etc.) that are inconceivable to anyone other than the Buddha, believing that the essence (ཁམས་, element) exists in all sentient beings, that someone like me can also attain enlightenment (བྱང་ཆུབ་, bodhi), and that the attained enlightenment possesses the qualities and activity as previously described, due to this unwavering faith, the aspiration for virtuous Dharma, the joyful diligence in practicing the path, the mindfulness that does not forget the object of focus, the one-pointed concentration of meditation on it, and the wisdom that realizes selflessness, as well as the five powers and so on, the mind of enlightenment, which is the vessel of qualities, will always abide near those who have faith.
ོ། ། 1-326 གཉིས་པ་བྱང་སེམས་གནས་ན་ཚོགས་གཉིས་རྫོགས་པ་ལ་གཉིས། བསོད་ནམས་ཀྱི་ ཚོགས་ཕར་ཕྱིན་ལྔ། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་ཕར་ཕྱིན་མཆོག་རྫོགས་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི་ དང་པོ་མདོར་བསྟན་ནི། བྱང་སེམས་དེ་ནི་རྟག་ཏུ་ཉེ་བར་གནས་པས་རྒྱལ་བའི་སྲས་པོ་དེ་ བྱང་ཆུབ་ལས་ཕྱིར་མི་ལྡོག་སྟེ། དེའི་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་རྫོགས་པ་དང་ ཡོངས་སུ་དག་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་བས་སོ། ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་ནི། བསོད་ནམས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་གང་ཞེ་ན། བསོད་ནམས་ ཀྱི་ཚོགས་ནི་སྦྱིན་སོགས་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལྔ་སྟེ། དེ་དག་ལ་བྱ་བའི་ཡུལ་དང་བྱེད་པ་པོ་ དང་བྱ་བའི་འཁོར་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་རྟོག་པ་མེད་པས་ཕར་ཕྱིན་དེ་རྣམས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་ པར་འགྱུར་ལ། དེ་དག་ཡོངས་སུ་དག་པ་ནི་ཕར་ཕྱིན་ལྔ་པོ་དེའི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་སེར་སྣ་ལ་ སོགས་པ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོན་ཏེ་སྦྱིན་པ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་བསྒོམས་པ་ལས་བྱུང་ བའི་བསོད་ནམས་བྱ་བའི་གཞི་གསུམ་དུ་གསུངས་པ་མདོ་ཕར་ཕྱིན་ལྔ་བསོད་ནམས་སུ་ཅི་ ལྟར་འགྱུར་ཞེ་ན། ལྔ་པོ་གཞི་གསུམ་དུ་འདུ་སྟེ། སྦྱིན་པ་ལས་བྱུང་བའི་བསོད་ནམས་བྱ་བའི་ དངོས་པོར་ནི་སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་བཅུ་སྟེ། ཚུལ་ཁྲིམས་ལས་བྱུང་བའི་བསོད་ནམས་ བྱ་བའི་དངོས་པོར་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པར་འདུ་བ་ཡིན་ནོ། །བཟོད་པ་དང་ བསམ་གཏན་གྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་གཉིས་དག་ནི་བསྒོམས་པ་ལས་བྱུང་བའི་བསོད་ནམས་བྱ་ བའི་དངོས་པོར་འདུ་ལ། བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་གསུམ་པོ་ཀུན་གྱི་གྲོགས་བྱེད་ པས་ཀུན་ཏུ་འདུ་ཞིང་འགྲོ་བས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྔར་བསྟན་པའི་འཁོར་གསུམ་དུ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཤེས་ བྱའི་སྒྲིབ་པར་འདོད་ལ། ལུས་ལོངས་སྤྱོད་སོགས་ལ་བསྲི་བའི་སེར་སྣ་དང་ལ་སོགས་པས་ ཚུལ་ཁྲིམས་ངན་པ་དང་ཁོང་ཁྲོ་དང་ལེ་ལོ་དང་རྣམ་གཡེང་ལ་སོགས་པ་ཉོན་མོངས་ཀྱི་རྣམ་ 1-327 རྟོག་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པར་འདོད་དོ། །ཤེས་རབ་ལས་གཞན་པའི་སྒྲིབ་ གཉིས་འདི་དག་གི་ས་བོན་ནི་སྤོང་བའི་རྒྱུ་གཞན་མེད་པ་དེའི་ཕྱིར་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕར་ཕྱིན་ ནི་ཕར་ཕྱིན་ལྔ་ལས་མཆོག་ཡིན་ལ་ཤེས་རབ་དེའི་གཞིའམ་རྒྱུ་ནི་ཁམས་སོགས་སྟོན་པའི་ བཀའ་དང་བསྟན་བཅོས་ཐོས་པ་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་ཐོས་པ་སྦྱིན་སོགས་གསུམ་ལས་མཆོག་ ཡིན་པར་བསྟན་ཏོ། ། ༈ བསྟན་བཅོས་ཇི་ལྟར་བརྩམས་ཚུལ་ལ་སོགས་བཤད་པ། གཉིས་པ་བསྟན་བཅོས་ཇི་ལྟར་བརྩམས་ཚུལ་ལ་སོགས་བཤད་པ་ལ་ལྔའི་ ༈ བསྟན་བཅོས་ཇི་ལྟར་བརྩམས་ཚུལ་བཤད་པའི་དོན་དངོས། དང་པོ་ བསྟན་བཅོས་ཇི་ལྟར་བརྩམས་ཚུལ་བཤད་པའི་དོན་དངོས་ནི། དེ་ལྟར་རྒྱུད་བླ་མའི་བསྟན་ བཅོས་འདི་ནི་རྒྱུ་གང་ལ་བརྟེ
【現代漢語翻譯】 第二，菩薩安住於二資糧圓滿，分為二：福德資糧的五度波羅蜜，以及智慧資糧的最勝圓滿。第一部分又分為二，首先是總說：菩薩恒常安住，因此，作為勝者的佛子，不會從菩提退轉，因為他的福德資糧波羅蜜是圓滿且完全清凈的。 第二是廣說：何為福德波羅蜜？福德資糧即是佈施等五度波羅蜜。由於對這些法沒有能作的對境、能作者和所作的輪轉這三種分別，因此這些波羅蜜得以圓滿。而這些的完全清凈，是因為捨棄了五度波羅蜜的不相順品，如慳吝等。然而，經中說佈施、持戒和禪修產生的三種福德作為所作之基，那麼這五度波羅蜜如何成為福德呢？五度波羅蜜可以歸納為三種基礎：佈施產生的福德是佈施波羅蜜等十種；持戒產生的福德歸於持戒波羅蜜。 忍辱和禪定的波羅蜜二者，歸於禪修產生的福德；精進波羅蜜則對三者都有助益，因此普遍包含。 第二點是：之前所說的對三輪的分別，被認為是所知障；對身體受用等的吝惜，以及惡劣的戒律、憤怒、懈怠和散亂等煩惱的分別，被認為是煩惱障。由於沒有其他方法可以斷除這兩種障礙的種子，因此智慧波羅蜜比其他五度波羅蜜更殊勝，而智慧的基礎或根本是聽聞開示空性等的經典和論典，因此聽聞比佈施等三種更為殊勝。 關於如何造論等之解說 第二，關於如何造論等之解說，分為五部分 如何造論之真實意義 第一，如何造論之真實意義：如此，《寶性論》的造論是依賴於何種因緣？
【English Translation】 Secondly, when a Bodhisattva abides, the two accumulations are perfected, which are divided into two: the five pāramitās of the accumulation of merit, and the supreme perfection of the accumulation of wisdom. The first part is divided into two, the first being a summary: Because the Bodhisattva always abides closely, the son of the Victorious One does not turn back from Bodhi, because his accumulation of merit pāramitā is perfected and completely purified. The second is the detailed explanation: What is the merit pāramitā? The accumulation of merit is the five pāramitās such as giving. Because there is no conceptualization of the object of action, the actor, and the cycle of action in these, these pāramitās become completely perfect. And their complete purification is because of abandoning the opposing factors of the five pāramitās, such as stinginess. However, if the three bases of action, the merit arising from giving, discipline, and meditation, are taught, how do the five pāramitās become merit? The five are included in the three bases: the merit arising from giving is the ten giving pāramitās; the merit arising from discipline is included in the discipline pāramitā. The two pāramitās of patience and meditation are included in the merit arising from meditation; the pāramitā of diligence helps all three, so it is universally included and goes. The second point is: the conceptualization of the three circles mentioned earlier is considered the obscuration of knowledge; stinginess towards body, possessions, etc., and the conceptualization of negative discipline, anger, laziness, distraction, etc., are considered the obscuration of afflictions. Since there is no other cause for abandoning the seeds of these two obscurations other than wisdom, the wisdom pāramitā is superior to the five pāramitās, and the basis or cause of that wisdom is hearing the teachings and treatises that explain emptiness, etc., therefore, hearing is taught to be superior to the three, giving, etc. Explanation of how the treatise was composed, etc. Secondly, the explanation of how the treatise was composed, etc., is divided into five parts. The actual meaning of explaining how the treatise was composed. First, the actual meaning of explaining how the treatise was composed: Thus, on what basis does this treatise, the Uttaratantra, rely?
ན་ནས་བྱས་ན་ཤིན་ཏུ་ལྐོག་གྱུར་གྱི་དོན་ལ་ཡིད་ཆེས་པའི་ངེས་ དོན་གྱི་མདོའི་ལུང་དང་། ལུང་ལ་འགལ་འབྲེལ་དཔྱོད་པའི་རིགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སོ། །ཞེས་པས་རང་བཟོ་མེད་པར་བསྟན་ཏོ། །རྒྱུ་མཚན་ནམ་དགོས་པ་ཅིའི་དོན་དུ་བྱས་ན་བྱམས་ པ་བདག་ཉིད་འབའ་ཞིག་སྒྲིབ་པ་ཤིན་ཏུ་ཕྲ་མོས་ཀྱང་དག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། གང་དག་ ཟབ་མོ་ལ་མོས་པ་དང་དེ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་བ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་ལྡན་པའི་བློ་ཅན་དེ་ དག་རྗེས་སུ་གཟུང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་འདི་བཤད་དོ། །ཚུལ་ཇི་ལྟར་སུའི་མཐུས་བྱས་ཞེ་ན། ཇི་ ལྟར་སྒྲོན་མེ་དང་གློག་དང་ནོར་བུ་དང་ཉི་ཟླའི་འོད་ལ་བརྟེན་ནས་མིག་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ གཟུགས་ལྟ་བ་བཞིན་གྱི་དཔེ་དེ་བཞིན་དུ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་དོན་དང་ལྡན་པས་ དོན་ཆེན་པོ་ཆོས་ཀྱི་སྤོབས་པའི་འོད་མཛད་པ་ཐུབ་པ་ཉི་མའི་མཐུ་ལ་བརྟེན་ནས་འདི་ནི་རབ་ ཏུ་བཤད་དོ། །ཞེས་རང་སྟོབས་མ་ཡིན་པར་བསྟན་པ་ནི་ཁེང་སྐྱུང་བ་སྐྱེས་བུ་དམ་པའི་ལུགས་ ཏེ་རྗེས་འཇུག་རྣམས་ལ་གདམས་པའོ། ། ༈ བརྩམས་པའི་བསྟན་བཅོས་བཀའ་དང་འདྲ་བ། གཉིས་པ་བརྩམས་པའི་བསྟན་བཅོས་བཀའ་དང་འདྲ་བ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་བཀའི་ མཚན་ཉིད་གསལ་བར་བཤད་པ་ནི། བསྟན་བཅོས་ལུང་ལ་བརྟེན་ནས་བཤད་པའི་ལུང་དེ་ 1-328 གང་ཞེ་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀའ་སྟེ་བཀའ་དེའི་མཚན་ཉིད་ཀྱང་། གང་ཞིག་འཇིག་རྟེན་ལས་ འདས་པའི་དོན་དང་ལྡན་པའི་ཆོས་དང་ཉེ་བར་འབྲེལ་ཞིང་། སྤང་བྱ་ཁམས་གསུམ་པའི་ཀུན་ ནས་ཉོན་མོངས་པ་སྤོང་བར་བྱེད་པའི་ཐབས་སྟོན་པའི་གསུང་རབ། ཞི་བ་མྱ་ངན་ལས་འདས་ པའི་ཕན་ཡོན་སྟོན་པར་མཛད་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་ ཡིན་ལ་དེ་ལས་བཟློག་པ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་ཡིན་པ་ལས་གཞན་ཏེ་གསུང་མ་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་བསྟན་བཅོས་བཀའ་བཞིན་བཀུར་པར་གདམས་པ་ནི། གང་ཞིག་བདུད་ལས་ རྒྱལ་བ་སངས་རྒྱས་ཆོས་སྟོན་པ་གསུང་རབ་འབའ་ཞིག་ཚད་མར་བཟུང་བའི་དབང་དུ་བྱས་ ཀྱི་རང་བཟོ་མེད་ལ། སེམས་རྣམ་པར་གཡེང་བ་མེད་པར་རྩེ་གཅིག་པའི་ཡིད་ཅན་ས་བཅུ་པ་ ལྟ་བུས་བཤད་ཅིང་། འབྲས་བུ་ཐར་པ་ཐོབ་པའི་ལམ་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་བསྟན་བཅོས་ རྒྱུད་བླ་མ་ལྟ་བུ་དེ་ཡང་དྲང་སྲོང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀའ་བཞིན་སྤྱི་བོས་བླང་བར་འོས་པ་ཡིན་ ཏེ་བཀའ་དང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ ཆོས་ལ་སྡང་བ་སྤང་བར་གདམས་པ། གསུམ་པ་ཆོས་ལ་སྡང་བ་སྤང་བར་གདམས་པ་ལ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་དག་པའི་ཐབས་ བསྟན་པར་གདམས་པ་ནི། གང་གི་ཕྱིར་རྒྱལ་བ་ལས་ཆེས་མཁས་པ་འགའ་ཙམ་ཡང་འཇིག་ རྟེན་འདི་ན་ཡོད་པ་མིན་ཏེ། ཤེས་བྱ་མ་ལུས་པའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མཆོག་ནི་ཚུལ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ དུ་ཀུན་མཁྱེན་གྱིས་མཁྱེན་གྱི་གཞན་གྱིས་མིན་པ་དེའི་ཕྱིར་དྲང་སྲོང་རང་ཉིད་ཀྱིས་བ
【現代漢語翻譯】 因此，通過對甚深隱秘之義生起信心的真實意義的經文依據，以及依據對經文之間矛盾關聯進行辨析的理證，表明了並非自創。 那麼，這樣做的理由或目的是什麼呢？是爲了即使是極細微的遮蔽慈愛自性的障礙也能得以清除，並且爲了攝受那些對甚深之義具有信心，並具備由此產生的圓滿功德的智者，所以才宣說這些。 那麼，以何種方式，依靠誰的力量來做呢？就像依靠燈、電、寶珠以及日月的光芒，有眼睛的人能夠看見事物一樣，同樣地，依靠具有超越世間意義，能發出重大意義的佛法光芒的釋迦牟尼佛的力量，來對此進行詳細闡述。 因此，表明並非依靠自身的力量，這是一種謙遜，是聖人的行為方式，是對後學者的教誨。 殊勝的著作等同於佛語 第二，殊勝的著作等同於佛語，分為兩部分，首先是明確闡述佛語的定義：依靠經文依據來闡述的著作，那麼，這個經文依據是什麼呢？是佛陀的教言，也就是佛語，那麼佛語的定義是： 凡是與具有超越世間意義的佛法密切相關，能夠去除應斷除的三界一切煩惱，宣說去除煩惱之道的經典，以及開示寂靜涅槃利益的，那就是偉大的聖者佛陀的教言，與此相反的，就不是佛陀的教言，而是其他的言論。 第二，勸誡像佛語一樣尊敬著作：凡是降伏魔軍的佛陀所宣說的，僅僅以經文為準繩，沒有自創，並且以不散亂的專注之心，像十地菩薩那樣宣說，與獲得解脫的道路相一致的著作，如《寶性論》，也應該像聖者佛陀的教言一樣頂戴，因為它與佛語相同。 勸誡斷除對佛法的嗔恨 第三，勸誡斷除對佛法的嗔恨，分為三部分，首先是勸誡展示清凈的方法：因為沒有比佛陀更博學的人存在於這個世間，對於所有應知的究竟真理，只有全知者才能如實知曉，其他人無法知曉，因此，聖者自己已經...
【English Translation】 Therefore, it is shown that it is not self-made by relying on the scriptural authority of the definitive meaning of believing in the extremely secret meaning, and by relying on the reasoning of examining the contradictory relationship between the scriptural authorities. So, what is the reason or purpose for doing this? It is to purify even the extremely subtle obscuration of the nature of loving-kindness, and to take care of those wise people who have faith in the profound meaning and have the abundant virtues arising from it, so this is explained. So, in what way, by whose power is it done? Just as those with eyes can see forms by relying on the light of lamps, electricity, jewels, and the sun and moon, so too, by relying on the power of the Buddha Shakyamuni, who has the meaning of transcending the world and makes the light of the great meaning of Dharma, this is thoroughly explained. Therefore, showing that it is not by one's own power is a humility, a practice of holy beings, and an instruction to followers. The composed treatise is like the Buddha's words Second, the composed treatise is like the Buddha's words, which is divided into two parts. The first is to clearly explain the definition of the Buddha's words: the treatise explained based on the scriptural authority, then what is this scriptural authority? It is the Buddha's words, and the definition of the Buddha's words is: Whatever is closely related to the Dharma that has the meaning of transcending the world, can remove all the afflictions of the three realms that should be abandoned, the scriptures that show the method of removing afflictions, and whatever shows the benefits of peaceful Nirvana, that is the words of the great sage Buddha, and the opposite of that is not the words of the Buddha, but other words. Second, the advice to respect the treatise as the Buddha's words: Whatever is spoken by the Buddha who has conquered the demons, taking only the scriptures as the standard, without self-creation, and with a single-pointed mind without mental wandering, like the tenth-level Bodhisattva, and the treatise that is in accordance with the path to liberation, such as the Ratnagotravibhāga, should also be received with the crown of the head like the words of the sage Buddha, because it is the same as the Buddha's words. Admonishing to abandon hatred towards the Dharma Third, admonishing to abandon hatred towards the Dharma, which is divided into three parts. The first is to admonish to show the method of purification: Because there is no one more learned than the Buddha in this world, only the omniscient one knows the ultimate truth of all that should be known as it is, and others do not, therefore, the sage himself has...
ཞག་ པའི་མདོ་སྡེ་གང་ཡིན་པ་དེ་ངན་རྟོག་གིས་བསྐྱེད་པའི་རང་བཟོས་མི་དཀྲུག་སྟེ་དབྲི་བསྣན་མི་ བྱའོ། །གལ་ཏེ་དཀྲུགས་ན་ཐུབ་པའི་གསུང་རབ་ཀྱི་ཚུལ་བཤིག་པའི་ཕྱིར་དེ་ཡང་དམ་པའི་ ཆོས་ལ་ནི་སྤངས་པའི་སྒོ་ནས་གནོད་པར་བྱེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཆོས་སྤོང་བ་དེའི་རྒྱུ་གང་ཞེ་ ན། ཉོན་མོངས་པས་རྨོངས་པའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་གང་ཟག་རྣམས་ཀྱིས་འཕགས་པ་ལ་འཕགས་ པ་མིན་ནོ་ཞེས་སྐུར་པ་འདེབས་པ་དང་། འཕགས་པ་དེས་གསུངས་པའི་ཆོས་ལ་བརྙས་ཤིང་ 1-329 སྤོང་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཀུན་རྟག་ཆད་ལ་སོགས་པར་མཐའ་གཅིག་ཏུ་བདེན་པར་ཞེན་པའི་ ལྟ་བས་བྱས་ཤིང་བསྐྱེད་དོ། །རྒྱུ་ཞེན་ལྟ་ཡིན་པ་དེས་ན་ཞེན་ལྟའི་དྲི་མ་ཅན་དེ་ལ་བློ་མི་སྦྱོར་ ཏེ་སྦྱར་ན་དེ་ལས་ཆོས་སྤོང་བ་སྐྱེ་ཞིང་དེ་ལས་སྡུག་བསྔལ་འབྱུང་བས་སོ། །དེ་ཡང་དཔེར་ན་ གོས་གཙང་མ་ཚོན་གྱིས་རྣམ་པར་བསྒྱུར་ནུས་ཀྱི་སྣུམ་གྱིས་གོས་པའི་དྲི་མ་ཅན་བསྒྱུར་ནུས་ པ་མིན་པ་བཞིན་དུ་བློ་ལ་ཞེན་ལྟའི་དྲི་མ་མེད་ན་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བར་བསྒྱུར་ནུས་ལ་ཡོད་ན་ མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ཉམས་པའི་རྒྱུ་བཤད་མིན་བསྟན་པ་ནི། ཅིའི་ཕྱིར་ཆོས་སྤོང་ཞེ་ན་རྒྱུ་བཅུའི་ ཕྱིར་ཏེ། བློ་གྲོས་དམན་པས་དོན་མ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་དང་། དད་པ་ཆུང་བས་དཀར་པོའི་ཆོས་ ལ་མོས་པ་བྲལ་བའི་ཕྱིར་དང་། དོན་མ་རྟོགས་པ་ལ་རྟོགས་པར་རློམ་པས་ལོག་པའི་ང་རྒྱལ་ ལ་བརྟེན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཚེ་རབས་སྔ་མར་ཆོས་སྤོང་གི་ལས་བསགས་པས་ཚེ་འདིར་དམ་ པའི་ཆོས་ཀྱིས་ཕོངས་པར་འགྱུར་བའི་སྒྲིབ་པས་བསྒྲིབས་པའི་བདག་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ དང་། དྲང་བའི་དོན་གྱིས་གསུང་རབ་ལ་སྒྲ་ཇི་ལྟ་བ་དེ་ཉིད་དུ་འཛིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཆོས་ལ་ གཙོ་བོར་མི་བྱེད་པས་ཟང་ཟིང་གི་རྙེད་པ་ལ་བརྐམ་པ་སྟེ་ཤིན་ཏུ་ཆགས་པའི་ཕྱིར་དང་། གྲུབ་ མཐའ་ངན་པ་ལ་ཞུགས་པས་ལྟ་བ་ངན་པའི་དབང་དུ་སོང་བའི་ཕྱིར་དང་། སྡིག་པའི་གྲོགས་ པོ་ལ་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་དུ་འཛིན་པས་ཆོས་སུན་འབྱིན་པའི་གང་ཟག་ལ་བརྟེན་པའི་ ཕྱིར་དང་། དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་མི་བསྟེན་པས་ཆོས་འཛིན་པའི་གང་ཟག་ཐག་བསྲིངས་ པའི་ཕྱིར་དང་། དད་པ་ཅུང་ཟད་ཡོད་ཀྱང་ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེ་བའི་དོན་ལ་མི་མོས་པས་མོས་པ་ དམན་པའི་ཕྱིར་དགྲ་བཅོམ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་སྤོང་བར་བྱེད་ལ། ཆོས་སྤངས་ པས་དོན་ཉམས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་བཅུ་པོ་ནི་ཉམས་པའི་རྒྱུའོ། ། གསུམ་པ་དེ་གཉིས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ནི། ཇི་ལྟར་ཟབ་མོའི་ཆོས་ལ་མོས་པ་ཉམས་པས་ 1-330 འཇིགས་པར་བྱ་བ་དེ་བཞིན་དུ། མཁས་པ་རྣམས་ཀྱིས་རང་ཉིད་སྲེག་པར་བྱེད་པའི་མེ་དང་ ནི་མི་བཟད་པའི་སྦྲུལ་གདུག་པ་དང་གསོད་པ་ལ་གཤེད་མ་དང་ནི་ཐོག་འབབ་པ་ལའང་ཤིན་ ཏུ་འཇིགས་པར་མི་བྱ་སྟེ། དེ་ཅིའི
【現代漢語翻譯】 不要篡改或增刪任何經文，無論其內容如何。如果篡改，就等於破壞了佛陀的教誨，從而通過捨棄正法來造成損害。捨棄正法的原因是什麼呢？是那些被煩惱矇蔽的人，他們誹謗聖者，說聖者不是聖者，輕視和捨棄聖者所說的法。所有這些都是由於執著于常斷等極端見解，認為它們是真實的。由於執著是根本原因，所以不要與持有執著見解的人交往，因為交往會導致捨棄正法，從而導致痛苦。例如，乾淨的布可以被顏料染色，但被油污污染的布卻不能。同樣，如果心中沒有執著見解的污垢，就能轉變為正確的見解，否則就不能。 第二，解釋衰敗的原因，即不信。為什麼會捨棄正法呢？有十個原因：因為智慧低下，不理解佛法的真義；因為缺乏信心，對善法沒有興趣；因為不理解卻自以為理解，從而產生錯誤的傲慢；因為前世積累了捨棄正法的業力，導致今生被障礙所遮蔽，無法接觸到正法；因為執著于字面意義，不理解經文的真實意圖；因為不重視佛法，貪戀世俗的利益，非常執著；因為陷入惡劣的宗派，被邪見所控制；因為將惡友視為善知識，依賴那些誹謗佛法的人；因為不親近善知識，遠離那些持有正法的人；因為即使有少許信心，也不相信深奧廣大的佛法，從而信心不足。因此，他們捨棄了偉大的阿羅漢和佛陀的教法。捨棄正法會導致佛法衰敗，所以這十個原因是衰敗的原因。 第三，這兩種行為的後果是：就像對深奧的佛法失去興趣一樣，這是非常可怕的。智者不應該害怕燃燒自己的火焰、可怕的毒蛇、劊子手或雷擊。這是為什麼呢？
【English Translation】 Do not alter or add to any sutra, no matter what its content. If you alter it, it is equivalent to destroying the teachings of the Buddha, thereby causing harm by abandoning the Dharma. What is the cause of abandoning the Dharma? It is those who are blinded by afflictions, who slander the noble ones, saying that the noble ones are not noble, and despise and abandon the Dharma spoken by the noble ones. All of these are due to clinging to extreme views such as permanence and annihilation, believing them to be true. Since clinging is the root cause, do not associate with those who hold clinging views, because association will lead to abandoning the Dharma, which will lead to suffering. For example, a clean cloth can be dyed with colors, but a cloth stained with oil cannot. Similarly, if there is no stain of clinging views in the mind, it can be transformed into correct views, otherwise it cannot. Second, explaining the cause of decline, which is disbelief. Why abandon the Dharma? There are ten reasons: because of low intelligence, not understanding the true meaning of the Dharma; because of lack of faith, having no interest in virtuous Dharma; because of not understanding but thinking one understands, thereby generating false arrogance; because of accumulating the karma of abandoning the Dharma in previous lives, leading to being obscured by obstacles in this life, unable to access the Dharma; because of clinging to the literal meaning, not understanding the true intention of the scriptures; because of not valuing the Dharma, being greedy for worldly benefits, being very attached; because of falling into evil sects, being controlled by wrong views; because of regarding evil friends as virtuous friends, relying on those who slander the Dharma; because of not associating with virtuous friends, staying away from those who hold the Dharma; because even with a little faith, not believing in the profound and vast Dharma, thereby having insufficient faith. Therefore, they abandon the teachings of the great Arhats and Buddhas. Abandoning the Dharma leads to the decline of the Dharma, so these ten reasons are the causes of decline. Third, the consequences of these two actions are: just like losing interest in the profound Dharma, it is very frightening. Wise people should not be afraid of the fire that burns themselves, terrible poisonous snakes, executioners, or lightning strikes. Why is that?
་ཕྱིར་ན་མེ་དང་སྦྲུལ་དང་དགྲ་དང་རྡོ་རྗེའི་མེ་ཐོག་རྣམས་ ཀྱིས་ནི་ཚེ་འདིའི་སྲོག་དང་བྲལ་བ་ཙམ་བྱེད་དེ། དེ་རྣམས་ལས་ཕྱི་མ་མནར་མེད་རྣམས་ཀྱི་ འགྲོ་བ་ཤིན་ཏུ་འཇིགས་པར་འགྲོ་བར་མི་འགྱུར་ལ། ཆོས་སྤངས་པར་མནར་མེད་དུ་འགྲོ་ བའི་ཕྱིར་དང་། གང་ཟག་གང་ཞིག་ཡང་དང་ཡང་ལྷའི་སྦྱིན་ལྟ་བུའི་སྡིག་གྲོགས་བསྟེན་པས་ རྒྱལ་པོ་མ་སྐྱེས་དགྲ་ལྟ་བུ་སངས་རྒྱས་དཀྲོང་བར་འདོད་པའི་ངན་སེམས་ལྡན་པར་གྱུར་ཏེ་སྐུ་ མཚལ་འབྱིན་པ་དང་། ཕ་དང་མ་དང་དགྲ་བཅོམ་པ་གསོད་པ་སྟེ་བྱ་བ་མིན་པ་གསུམ་བྱེད་ པ་དང་། མཆོག་གི་ཚོགས་སམ་ཚོགས་ཀྱི་མཆོག་དགེ་འདུན་མཐུན་པ་འབྱེད་པ་འཁོར་ལོའི་ དབྱེན་བྱེད་པ་སྟེ་དེ་ལྟར་མཚམས་མེད་པ་ལྔའི་ལས་བྱེད་པའི་མི་དེ་ཡང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ ཆོས་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་ངེས་པར་བསམ་ན་མྱུར་ཏུ་ལས་དེའི་འཆིང་བ་ལས་ཐར་པར་འགྱུར་བ་ མ་སྐྱེས་དགྲའི་འགྱོད་པ་བསལ་བ་བཞིན་ཡིན་གྱི། གང་ཞིག་ཡིད་ནི་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཆོས་ ལ་སྡང་བ་དེ་ལ་ཐར་པ་ག་ལ་ཡོད་ཅེས་པ་མེད་དེ་ཉེས་པའི་གཉེན་པོ་མི་བསྟེན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ བསྟན་བཅོས་བརྩམས་པའི་དགེ་བ་བསྔོ་བ། བཞི་པ་བསྟན་བཅོས་བརྩམས་པའི་དགེ་བ་བསྔོ་བ་ལ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་སྤྱི་དོན་ལ་ བརྒྱད་ཀྱི་དང་པོ་བསྔོ་རྒྱུའི་དགེ་བ་ནི། ཕལ་པོ་ཆེར། འགྲོ་ཀུན་དགེ་བ་ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་དང་། །བྱས་དང་བྱེད་འགྱུར་དེ་བཞིན་བྱེད་པ་དག །ཅེས་གསུངས་པས། སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཡོད་ པའི་ཁམས་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་དགེ་བ་དང་། འདས་པ་ན་བྱས་པ་དང་མ་འོངས་པ་ན་བྱེད་ པར་འགྱུར་བ་དང་ད་ལྟ་བྱེད་བཞིན་པའི་བསོད་ནམས་བྱ་བའི་དངོས་པོ་གསུམ་འདུས་བྱས་ ཀྱི་དགེ་བ་སྟེ་དེ་ཐམས་ཅད་བསྔོར་རུང་ངོ་། །དེ་ལ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། ཡུམ་དུ་གཟུགས་ནས་རྣམ་ མཁྱེན་གྱི་བར་ཁམས་གསུམ་དུ་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་དེ་མཚན་མའི་ཚུལ་དང་དམིགས་པའི་ 1-331 ཚུལ་གྱིས་བསྔོ་བར་མི་ནུས་པར་གསུངས་པས་ཁམས་བསྔོ་བར་མི་ནུས་སོ་ཞེ་ན། ལུང་དེ་ནི་ མཚན་མའི་ཚུལ་གྱིས་བསྔོ་མི་ནུས་པར་སྟོན་ཞིང་། གནས་སྐབས་ཀྱང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ བསྒོམ་ལམ་བསྔོ་བའི་སྐབས་སུ་གསུངས་པས་སྐབས་དེའི་བསྔོ་བ་ལ་མཚན་མ་དགག་པའི་ ཕྱིར་ཡིན་ལ། སྐབས་གཞན་དུ་དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་བསྔོ་བ་ཡང་མི་འགོག་ན་དམིགས་པ་ མེད་པའི་ཚུལ་གྱིས་བསྔོ་བ་ལྟ་ཅི་སྨོས་སོ། །འོ་ན་དེ་བསྔོ་བའི་སྒྲ་ནི་པ་རི་ཎ་ཏ་ཞེས་པ་ཡོངས་ སུ་བསྒྱུར་བ་ཡིན་པས་ཁམས་དེ་བསྔོ་ནུས་ན་བསྒྱུར་ནུས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ་ ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་བསྒྱུར་དུ་མེད་ཀྱང་དྲི་བཅས་དྲི་མེད་དུ་བསྒྱུར་ནུས་ལ། དེ་མི་ནུས་ན་ཁམས་ དག་པས་བྱང་ཆུབ་འབྱུང་བར་གསུངས་པ་རྣམས་དང་འགལ་བའི་ཉེས་པ་འབྱུང་ངོ་། །གཞན་ ཡང་ཁམས་བསྔོ་རྒྱུ་མིན་ན་འགྲོ་
【現代漢語翻譯】 因此，火、蛇、敵人和金剛的雷擊只會奪走今生的性命。但與這些相比，死後墮入無間地獄的眾生將經歷極其恐怖的境地。因為背棄佛法之人會墮入無間地獄。如果有人反覆親近提婆達多（梵文：Devadatta，天城體：देवदत्त，梵文羅馬擬音：devadatta，天授）之類的惡友，就會像阿阇世王（梵文：Ajātaśatru，天城體：अजातशत्रु，梵文羅馬擬音：ajātaśatru，未生怨）一樣，懷有弒佛的邪念，做出令佛出血、殺父、殺母、殺阿羅漢這三件非為之事，或者破壞僧團的和合，製造法輪的破裂。像這樣造作五無間罪之人，如果能如實思維一切法的法性——空性，就能迅速從罪業的束縛中解脫，就像阿阇世王消除悔恨一樣。如果有人心中憎恨大乘佛法，那他怎麼會有解脫呢？因為他不親近對治罪業的善知識。 第四，迴向著書立說的功德。分為兩部分，第一部分是總義，總義又分為八個部分，第一是迴向的功德。如《華嚴經》所說：『眾生所有諸功德，已作、正作及將作，如是功德皆迴向。』因此，眾生所具有的自性清凈的功德，以及過去已造、未來將造和現在正造的三種有為功德，所有這些都可以迴向。有些人說，《般若經》中說，從色蘊到一切智，不屬於三界的事物，不能以相的方式或以對境的方式迴向，所以自性不能迴向。但這段經文只是說明不能以相的方式迴向，而且這段經文是在菩薩迴向修道時所說，所以只是爲了遮止當時的迴向方式。在其他情況下，以對境的方式迴向也不禁止，更何況是以無所緣的方式迴向呢？如果這樣，迴向的詞語是『parinata』（藏文：པ་རི་ཎ་ཏ་，梵文天城體：परिणत，梵文羅馬擬音：pariṇata，漢語字面意思：轉變），意思是完全轉變，如果自性可以迴向，那就可以轉變了嗎？沒有過失，雖然不能轉變法性的本質，但可以將有垢染的轉變為無垢染的。如果不能轉變，那與經中所說自性清凈能生起菩提相違背。此外，如果自性不能迴向，那麼眾生
【English Translation】 Therefore, fire, snakes, enemies, and vajra thunderbolts only take away the life of this existence. But compared to these, beings who fall into Avīci hell after death will experience extremely terrifying situations. Because those who abandon the Dharma will fall into Avīci hell. If someone repeatedly associates with evil friends like Devadatta, they will, like King Ajātaśatru, harbor the evil thought of killing the Buddha, causing the Buddha to bleed, killing their father, killing their mother, and killing an Arhat—these three non-virtuous deeds. Or they will disrupt the harmony of the Sangha, creating a split in the wheel of Dharma. If someone commits these five heinous crimes, if they truly contemplate the nature of all dharmas—emptiness, they will quickly be liberated from the bonds of their karma, just as Ajātaśatru eliminated his remorse. If someone's mind hates the Mahayana Dharma, how can they have liberation? Because they do not associate with virtuous friends who counteract their faults. Fourth, dedicating the merit of composing the treatise. It is divided into two parts, the first part is the general meaning, and the general meaning is further divided into eight parts, the first being the merit to be dedicated. As the Avatamsaka Sutra says: 'All the merits that sentient beings have, those that have been done, are being done, and will be done, all such merits are dedicated.' Therefore, the self-existing pure merit that all sentient beings possess, and the three types of conditioned merit—those done in the past, those that will be done in the future, and those that are being done in the present—all of these can be dedicated. Some say that, as stated in the Prajnaparamita Sutra, things that do not belong to the three realms, from form to omniscience, cannot be dedicated in the form of signs or as objects, so self-nature cannot be dedicated. But that sutra only shows that it cannot be dedicated in the form of signs, and that sutra was spoken when Bodhisattvas were dedicating their path of practice, so it was only to prevent that particular way of dedication. In other cases, dedication in the form of objects is not prohibited, let alone dedication in the form of non-objectification? If so, the word for dedication is 'parinata', which means complete transformation. If self-nature can be dedicated, then can it be transformed? There is no fault, although the essence of Dharma-nature cannot be transformed, it can transform the defiled into the undefiled. If it cannot be transformed, then it contradicts the statement that pure self-nature can give rise to Bodhi. Furthermore, if self-nature cannot be dedicated, then sentient beings
ཀུན་དགེ་བ་ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་དང་། །ཞེས་པའི་དོན་གང་ཡིན། འདུས་བྱས་ཀྱི་དགེ་བ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། བྱས་དང་བྱེད་འགྱུར་དེ་བཞིན་བྱེད་པ་ དག་ཞེས་པ་དང་ཟློས་པའི་སྐྱོན་ཡོད་དེ་འདུས་བྱས་ཀྱི་དགེ་བ་ལ་གསུམ་པོར་མ་འདུས་པ་ མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁོ་ན་རེ། ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་འདུས་མ་བྱས་ལ་དགོངས་ན་ཇི་སྙེད་ཅེས་པ་ཚད་ སྟོན་པ་ཡིན་ལ་ཆོས་ཉིད་ཚད་དང་བྲལ་བས་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། འོ་ན་མཐོང་ཕྱིར་ཇི་སྙེད་ཡོད་ པ་ཉིད། །ཅེས་སྔར་གསུངས་པ་འདི་ཡང་འགལ་བར་འགྱུར་བ་ལས་དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ནོ། །དེས་ ན་ཇི་སྙེད་ཅེས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་ཡིན་པས་སྐྱོན་དེ་མེད་དོ། ། གཉིས་པ་བསྔོ་བའི་འབྲས་བུ་ནི། སངས་རྒྱས་ཏེ། ཡུམ་རྣམས་སུ། དགེ་བའི་རྩ་བ་ཐམས་ ཅད་ཀྱང་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་མ་གཏོགས་པར་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སའམ་རང་སངས་ རྒྱས་ཀྱི་སར་ཡོངས་སུ་བསྔོར་མི་འཇུག་པའོ། །ཞེས་སོ། ། གསུམ་པ་ཆེད་དུ་བྱ་བ་ནི། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པའི་ཆེད་དུ་བསྔོ་སྟེ། སྡུད་པར། འགྲོ་བའི་དོན་དུ་བྱང་ཆུབ་ཕྱིར་ནི་ཐམས་ཅད་བསྔོ། །ཞེས་དང་། ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། 1-332 དགེ་བ་འདི་ཡིས་སྐྱེ་བོ་ཀུན། །ཞེས་སོ། ། བཞི་པ་བསྔོ་བའི་དཔང་པོ་ནི་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་ཐམས་ཅད་དེ། ཕུང་པོ་གསུམ་ པར། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་མངོན་སུམ་དུ་བྱས་ཏེ་ཡོངས་སུ་བསྔོ་བར་བྱའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་ རོ། ། ལྔ་པ་བསྔོ་བའི་རྣམ་པ་ནི། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་དུ། དེ་ནི་དམིགས་མེད་རྣམ་པ་ཅན། །ཞེས་ སོགས་ཀྱིས་ཅིར་ཡང་མི་དམིགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཟིན་པས་བསྔོ་བར་གསུངས་པ་རྣམས་ ནི་དོན་དམ་པའི་རྣམ་པས་བསྔོ་བ་ཡིན་ལ། འཇམ་དཔལ་གྱི་ཞིང་བཀོད་དུ། ཆོས་རྣམས་ ཐམས་ཅད་རྐྱེན་བཞིན་ཏེ། །འདུན་པའི་རྩེ་ལ་རབ་ཏུ་གནས། །གང་དག་སྨོན་ལམ་ཅི་བཏབ་ པ། །དེ་འདྲའི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་སོགས་འདུན་པས་བསྔོ་བར་གསུངས་ པ་རྣམས་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྣམ་པས་བསྔོ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་གཉིས་ལས་དང་པོ་ནི་རྒྱལ་སྲས་ འཕགས་པའི་བསྔོ་ཚུལ་དང་། ཕྱི་མ་ནི་སོ་སྐྱེའི་བསྔོ་ཚུལ་ལོ། ། དྲུག་པ་བསྔོས་པའི་ཕན་ཡོན་ནི། དགེ་བ་རྣམས་བྱང་ཆུབ་མ་ཐོབ་བར་དུ་མི་ཟད་ཅིང་ འཕེལ་བར་འགྱུར་བ་སྟེ། བློ་གྲོས་མི་ཟད་པས་བསྟན་པའི་མདོར། བཙུན་པ་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དཔེར་ན་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོར་ཆུའི་ཐིགས་པ་ལྷུང་བ་ནི་བསྐལ་པའི་མཐར་ཐུག་གི་བར་དུ་བར་ མ་དོར་ཡོངས་སུ་ཟད་པའམ་གཏུགས་པ་མེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་བྱང་ཆུབ་ཏུ་ཡོངས་སུ་བསྔོས་ པའི་དགེ་བའི་རྩ་བ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྙིང་པོ་ལ་ཐུག་གི་བར་དུ་བར་མ་དོར་ཡོངས་སུ་ཟད་པའི་ གཏུགས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་སོ། ། བདུན་པ་བསྔོ་བའི་ཆོ་ག་ནི། བསྔོ་བའི་དཔང་པོ་དེ་རྣམས་ཀྱི་མདུན་དུ་རྒྱུ་འདིས་ཆེད་དུ་ བྱ་བ་འ
【現代漢語翻譯】 『所有善行有多少？』 這句話是什麼意思？ 如果說是指所有有為的善行，那麼『已做、將做、正在做』這些說法就重複了，因為有為的善行沒有不包含在這三者之中的。如果有人說：『有多少』是指無為法，那麼『有多少』是表示數量，而法性是離數量的，這就有矛盾了。如果這樣，那麼之前所說的『爲了看見有多少』也會變成矛盾，但事實並非如此。因此，『有多少』是指『所有』的意思，所以沒有這個過失。 第二，迴向的果報是：成佛。在諸佛母面前，所有的善根都只能迴向于證得一切種智，而不能迴向于聲聞或緣覺的果位。 第三，迴向的目的：爲了所有眾生證得佛果而回向。在《攝集經》中說：『爲了利益眾生，爲了菩提，將一切迴向。』 龍樹菩薩也說：『愿以此善根，利益一切眾生。』 第四，迴向的見證者是所有的佛和菩薩。在《三蘊經》中說：『在諸佛世尊面前，應當進行迴向。』 第五，迴向的方式。《現觀莊嚴論》中說：『那是無所緣的行相。』 等等，意思是說，以不執著任何事物的智慧來攝持而進行迴向，這是以勝義諦的方式進行迴向。而在《文殊師利凈土莊嚴經》中說：『一切諸法如因緣，安住于意樂之頂峰，無論發下何種愿，皆能獲得如是果。』 等等，意思是說，以意樂來回向，這是以世俗諦的方式進行迴向。這兩種方式中，前者是聖者菩薩的迴向方式，後者是凡夫的迴向方式。 第六，迴向的利益：善根在未證得菩提之前不會窮盡，並且會增長。在《無盡慧經》中說：『尊者舍利弗之子，譬如大海中滴入一滴水，直至劫末也不會消失或窮盡。同樣，迴向于菩提的善根，直至菩提心，也不會消失或窮盡。』 第七，迴向的儀軌：在迴向的見證者面前，以這個因，爲了這個目的……
【English Translation】 『How many virtues are there?』 What is the meaning of this? If it refers to all conditioned virtues in general, then there is the fault of repetition with 『done, will be done, and are being done,』 because there are no conditioned virtues that are not included in these three. If someone says, 『How many』 refers to the unconditioned, then 『how many』 indicates quantity, but the nature of reality is devoid of quantity, which is contradictory. If so, then the previously stated 『for the sake of seeing how many』 would also become contradictory, but that is not the case. Therefore, 『how many』 means 『all,』 so there is no fault. Second, the result of dedication is: Buddhahood. In the presence of the Mothers of the Buddhas, all roots of virtue can only be dedicated to attaining omniscience, and cannot be dedicated to the level of a Hearer or a Solitary Realizer. Third, the purpose of dedication: to dedicate for the sake of all sentient beings attaining Buddhahood. In the Compendium, it says: 『For the benefit of beings, for the sake of enlightenment, dedicate everything.』 Nagarjuna also said: 『By this virtue, may all beings…』 Fourth, the witnesses of dedication are all Buddhas and Bodhisattvas. In the Sutra of the Three Heaps, it says: 『Having made the Buddhas and Bhagavad-s manifest, one should dedicate completely.』 Fifth, the manner of dedication. In the Ornament of Clear Realization, it says: 『That is of the aspect of non-objectification.』 Etc., meaning that dedication is done by being seized by wisdom that does not objectify anything, which is dedication in the manner of ultimate truth. And in the Adornment of the Pure Land of Manjushri, it says: 『All phenomena are like causes, abiding at the peak of aspiration. Whatever prayers are made, such fruits will be obtained.』 Etc., meaning that dedication is done with aspiration, which is dedication in the manner of conventional truth. Of these two, the former is the way of dedication of noble Bodhisattvas, and the latter is the way of dedication of ordinary beings. Sixth, the benefits of dedication: virtues will not be exhausted until Buddhahood is attained, and will increase. In the Sutra Taught by Inexhaustible Intelligence, it says: 『Oh son of the venerable Sharadvati, just as a drop of water falling into the great ocean will not be lost or exhausted until the end of the eon. Similarly, the root of virtue dedicated to enlightenment will not be exhausted until it reaches the essence of enlightenment.』 Seventh, the ritual of dedication: In front of those witnesses of dedication, with this cause, for this purpose…
དི་དག་བསྔོ་བ་འདིར་གྱུར་ཅིག་ཅེས་སྔར་སྨོས་པའི་རྣམ་པས་ལན་གསུམ་དུ་བརྗོད་ པའོ། ། 1-333 བརྒྱད་པ་བསྔོ་བའི་རང་བཞིན་ནི། མདོ་སྡེ་རྒྱན་དུ། བརྟན་པ་རྣམས་ཀྱི་སྨོན་ལམ་ནི། །སེམས་པ་འདུན་དང་བཅས་པ་སྟེ། །དེ་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་བསྐུལ་བ། །ས་རྣམས་ཀུན་ལ་མཉམ་ པ་མེད། །དེ་ནི་རྒྱུད་འགྱུར་ཤེས་བྱ་སྟེ། །སེམས་ཙམ་ལས་ནི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར། །སེམས་ལས་ མོད་ལ་འབྲས་བུ་ཅན། །དེ་ནི་མ་འོངས་དོན་འགྲུབ་བྱེད། །སྣ་ཚོགས་ཆེ་དང་བྱང་ཆུབ་པར། །ས་རྣམས་གོང་ནས་གོང་དུ་ནི། །རྣམ་དག་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡི། །རང་གཞན་དོན་རབ་ སྒྲུབ་བྱེད་ཡིན། །ཞེས་ཏེ། སེམས་པ་འདུན་པ་དང་མཚུངས་ལྡན་ངོ་བོ་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ གཞི་དང་། ས་རྣམས་ཀྱིས་ས་བསྟན་ཏོ། །སེམས་ལས་མོད་ཁོ་ན་ལ་འབྲས་བུར་འགྱུར་བ་ དང་མ་འོངས་པ་ན། འདོད་པའི་དོན་འགྲུབ་པ་གཉིས་ཀྱི་སྤྱིར་རྒྱུར་གྱུར་པ་ཡིན་པར་བསྟན་ ལ། མོས་སྤྱོད་པ་བས་འདི་དང་འདིར་གྱུར་ཅིག །ཅེས་པ་སྣ་ཚོགས་དང་། སར་ཞུགས་ཀྱི་སྨོན་ ལམ་ཆེན་པོ་བཅུ་ཆེ་བ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་བར་དུ་ས་གོང་ནས་གོང་དུ་དག་པར་འགྱུར་བ་རྣམ་ པར་དག་པའི་སྨོན་ལམ་སྟེ་གསུམ་དབྱེ་བ་དང་། རང་གཞན་གྱི་དོན་སྒྲུབ་པས་ལས་བསྟན་ཏོ། ། གཉིས་པ་གཞུང་དོན་ནི། དེ་ལྟར་རྒྱུད་བླ་མའི་བསྟན་བཅོས་བྱས་ཏེ། དཀོན་མཆོག་ གསུམ་དང་གདོད་ནས་རྣམ་པར་བྱང་བའི་ཁམས་དང་ཁམས་དེ་ལ་གློ་བུར་དྲི་མ་མེད་པ་བྱང་ ཆུབ་དང་དེའི་ཡོན་ཏན་དང་ཕྲིན་ལས་ཏེ་དོན་གྱི་གནས་རྣམ་པ་བདུན་ངེས་དོན་གསུང་རབ་ ཀྱི་ཚུལ་བཞིན་དུ་བཤད་པ་ལས་འཆད་པ་པོ་བདག་གིས་དགེ་བ་གང་ཐོབ་པ་དེས་ནི་འགྲོ་བ་ འདི་དག་ཐམས་ཅད། གནས་སྐབས་སུ་མཐའ་ཡས་པའི་འོད་མངའ་བའི་དྲང་སྲོང་མགོན་པོ་ ཚེ་དཔག་མེད་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་ཞིང་མཐོང་ནས་ཀྱང་ནི་ཆོས་ཀྱི་མིག་དྲི་མ་མེད་པ་མཐོང་ ལམ་སྐྱེས་ཏེ། མཐར་ཐུག་བྱང་ཆུབ་གསུམ་གྱི་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་ཤོག་ ཅིག 1-334 ༈ དེ་རྣམས་བརྗོད་བྱ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ། ལྔ་པ་དེ་རྣམས་བརྗོད་བྱ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ་ནི། རྒྱུ་གང་ལས་རྒྱུ་མཚན་ནམ་དགོས་ པ་གང་གི་ཕྱིར་ནི་དང་ཚུལ་ཇི་ལྟ་བུར་ནི་གང་གི་དོན་བཤད་པ་དང་གང་བཤད་པ་དེའི་རྒྱུ་ མཐུན་པ་ནི་གང་ཡིན་པ་དེ་རྣམས་དེ་ལྟར་ཡིད་ཆེས་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ཚིགས་སུ་བཅད་ པ་བཞི་བསྟན་ཏོ། །གང་ཞིག་རྒྱལ་ལས་ཞེས་སོགས་ཚིགས་བཅད་གཉིས་ཀྱིས་ཆོས་སྤོང་གི་ ལས་སྤང་བར་བསྐུལ་བས་བདག་ཉིད་ཉེས་པས་དག་པའི་ཐབས་དང་། བློ་དམན་ཕྱིར་ཞེས་ སོགས་ཚིགས་བཅད་གཅིག་གིས་ཉམས་པར་བྱེད་པ་ཆོས་སྤོང་གི་རྒྱུ་དང་། དེ་ནས་ཇི་ལྟར་ ཟབ་མོའི་ཞེས་སོགས་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ནི་གཉིས་ཀྱིས་དག་པའི་རྒྱུ་བསྟེན་པ་དང་ཉམས་པ་ གཉིས་ཀྱི་འབྲས་བུ་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། ཚིགས་
【現代漢語翻譯】 如前所述，重複三次『愿此成為奉獻』。 第八，奉獻的自性。《經莊嚴論》中說：『堅定者的祈願，是心與欲求相伴，那是智慧所驅動，在一切地上無與倫比。那是傳承轉變應知，僅由心而成就故。從心而生卻果實豐碩，那能成就未來之義。種種廣大至菩提，地上由上而上地，完全清凈菩薩之，自他之義極善成。』意思是，心與欲求相應是其體性，智慧是其基礎，地則指示了地。從心而生就能結果，在未來，成為欲求成就之因。比之於信行，『愿此成為此』是種種，入地之祈願十大，從大到菩提，地上由上而上清凈，是完全清凈之祈願，分為三種，成就自他之義則指示了事業。 第二，正文的意義。如此造作《寶性論》，對三寶（藏文：དཀོན་མཆོག་གསུམ་，梵文天城體：त्रिरत्न，梵文羅馬擬音：triratna，漢語字面意思：三顆寶石）、本初清凈之界、無有客塵之界、菩提（藏文：བྱང་ཆུབ，梵文天城體：बोधि，梵文羅馬擬音：bodhi，漢語字面意思：覺悟）、菩提之功德與事業，這七種意義的處所，如實宣說了究竟意義的經文，由此，我作為講者所獲得的善，愿以此使一切眾生，暫時能親見具有無量光芒的仙人怙主無量壽（藏文：ཚེ་དཔག་མེད，梵文天城體：अमिताभ，梵文羅馬擬音：Amitābha，漢語字面意思：無量光），親見之後，生起無垢的法眼，最終獲得三菩提（藏文：བྱང་ཆུབ，梵文天城體：बोधि，梵文羅馬擬音：bodhi，漢語字面意思：覺悟）之最勝佛果。 以下是總結性地闡述上述內容。 第五，總結性地闡述上述內容。從何因，為何緣故或必要，以何種方式，爲了誰而宣說，以及所說之物的同類因是什麼，這些都以『如是信解』等四句偈頌來闡述。以『何者勝者』等兩句偈頌勸誡捨棄謗法之業，是自身從過失中清凈的方法。以『智慧低下故』等一句偈頌闡述了導致衰敗的謗法之因。然後，以『如何甚深』等兩句偈頌闡述了依止清凈之因和衰敗之果，即兩者的果報。偈頌...
【English Translation】 As previously mentioned, repeat three times 'May this become a dedication'. Eighth, the nature of dedication. In the Ornament of the Sutras, it says: 'The aspirations of the steadfast, are with mind and desire accompanied, that is driven by wisdom, unparalleled on all grounds. That is the transmission transformation to be known, solely accomplished by mind. From mind it arises yet fruitful, that achieves the meaning of the future. Various great and to enlightenment, on the grounds from above to above, completely pure Bodhisattva's, self and other's meaning excellently accomplishes.' Meaning, mind accompanied by desire is its essence, wisdom is its basis, and the grounds indicate the grounds. From mind alone it arises and becomes fruitful, and in the future, it becomes the general cause for the accomplishment of desires. Compared to faith practice, 'May this become this' is various, the ten great aspirations of entering the grounds, from great to enlightenment, the grounds become pure from above to above, is the completely pure aspiration, divided into three, and accomplishing the meaning of self and others indicates the activity. Second, the meaning of the text. Thus composing the Treatise on the Sublime Continuum, the Three Jewels (藏文：དཀོན་མཆོག་གསུམ་，梵文天城體：त्रिरत्न，梵文羅馬擬音：triratna，漢語字面意思：three jewels), the primordially pure realm, the realm without adventitious defilements, Bodhi (藏文：བྱང་ཆུབ，梵文天城體：बोधि，梵文羅馬擬音：bodhi，漢語字面意思：awakening), the qualities and activities of Bodhi, these seven places of meaning, truthfully explained the scriptures of ultimate meaning, from this, whatever merit I, as the speaker, have obtained, may this cause all beings, temporarily to directly see the sage protector Amitabha (藏文：ཚེ་དཔག་མེད，梵文天城體：अमिताभ，梵文羅馬擬音：Amitābha，漢語字面意思：immeasurable light) with limitless light, and having seen, may the stainless eye of Dharma arise, ultimately attaining the supreme Buddhahood of the three Bodhis (藏文：བྱང་ཆུབ，梵文天城體：बोधि，梵文羅馬擬音：bodhi，漢語字面意思：awakening). The following is a summary of the above. Fifth, summarizing and explaining the above. From what cause, for what reason or necessity, in what manner, for whom is it explained, and what is the similar cause of what is said, all these are explained by four verses such as 'Thus believe'. The two verses 'What victor' etc. exhort to abandon the karma of abandoning the Dharma, which is the method of purifying oneself from faults. The one verse 'Because of low intelligence' etc. explains the cause of abandoning the Dharma which leads to decline. Then, the two verses 'How profound' etc. explain the result of relying on the cause of purification and decline, that is, the result of both. Verse...
བཅད་དང་པོ་དང་གཉིས་པའི་རྐང་པ་ཕྱི་མས་ ཉམས་པའི་འབྲས་བུ་བསྟན་ལ། ཚིགས་བཅད་གཉིས་པའི་རྐང་པ་དང་པོ་གསུམ་གྱིས་ཆོས་ ཉིད་བསམས་ན་མཚམས་མེད་བྱས་པ་ཡང་ཐར་བར་གསུངས་པས་སོ། །དཀོན་མཆོག་ཅེས་ སོགས་ཚིགས་བཅད་གཅིག་གིས་ནི་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་འོད་དཔག་མེད་ཀྱི་འཁོར་གྱི་དཀྱིལ་ འཁོར་དུ་སྐྱེས་ཏེ་མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ལ་བཟོད་པ་ཐོབ་པ་དང་མཐར་ཐུག་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོ་ཐོབ་ པར་བསྔོས་པས། ཆོས་འདི་བརྗོད་པའི་བསྔོ་བ་མདོར་བསྡུ་ན་གནས་སྐབས་དང་མཐར་ཐུག་ གི་འབྲས་བུ་རྣམ་པ་གཉིས་ནི་ཚིགས་བཅད་ཐ་མ་ཡིས་ནི་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ རྒྱུད་བླ་མའི་བསྟན་བཅོས་དཀོན་མཆོག་གི་རིགས་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་ལས་ཕན་ཡོན་གྱི་སྐབས་ ཏེ་ལྔ་པའི་བཤད་པའོ།། །། ༄། །བོད་དུ་བསྒྱུར་པའི་ཚུལ་བཤད་པ། གསུམ་པ་ནི། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་བླ་མའི་བསྟན་བཅོས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་སོ། །དཔལ་ ཆེན་པོ་གྲོང་ཁྱེར་དཔེ་མེད་ཀྱི་མཁས་པ་ཆེན་པོ་བྲམ་ཟེ་རིན་ཆེན་རྡོ་རྗེའི་དབོན་པོ་པཎྜི་ཏ་ མཁས་པ་ཆེན་པོ་སད་ཛ་ན་སྟེ་སྐྱེས་བུ་དམ་པ་དང་། ལོ་ཙ་བ་ཤཱཀྱའི་དགེ་སློང་བློ་ལྡན་ཤེས་ རབ་ཀྱིས་གྲོང་ཁྱེར་དཔེ་མེད་དུ་བསྒྱུར་བའོ།། །།འདིར་སྨྲས་པ། 1-335 ཐུབ་པའི་གསུང་རབ་ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་འཁོར་ལོ་ཐ་མའི་དགོངས་པའི་དོན། ། ཐུབ་པའི་རྒྱལ་ཚབ་བྱམས་པས་གསལ་བར་བསྟན་པ་རྒྱུད་བླའི་གཞུང་འདི་ལ། ། ཐུབ་པའི་བསྟན་ལ་ཤིང་རྟའི་སྲོལ་འབྱེད་ཐོགས་མེད་གསུང་གི་རྗེས་འབྲངས་ནས། ། ཐུབ་པའི་ཆོས་ཚུལ་ཡུན་དུ་གནས་ཕྱིར་འགྲེལ་པ་འདི་ནི་ཁོ་བོས་བྱས། ། ཤིན་ཏུ་ལྐོག་གྱུར་ཁམས་ལས་སོགས་པའི་དོན། ། ཇི་བཞིན་འཕགས་པ་འགས་ཀྱང་མི་རྟོགས་ན། ། སོ་སོ་སྐྱེ་བོས་སྨོས་ཀྱང་ཅི་ཞིག་འཚལ། ། དེ་ཕྱིར་ནོངས་ན་མི་ཕམ་མགོན་ལ་བཤགས། ། འོན་ཀྱང་རྣམ་དག་མདོ་དང་བསྟན་བཅོས་དང་། ། ཕྱོགས་ཞེན་སྤངས་ནས་རྣམ་དཔྱོད་རིགས་པས་བརྟགས། ། ཡུན་རིང་དུས་སུ་བློ་གྲོས་ཡང་དང་ཡང་། ། སྦྱངས་པ་བྱས་ནས་བྲིས་ཕྱིར་ཅི་སྟེ་ནོར། ། དེས་ན་ཚུལ་འདི་ལེགས་བཤད་ཡིན་ཡང་འཁོར་ལོ་ཐ་མ་དྲང་དོན་དང་། ། འཁོར་ལོ་བར་བ་ངེས་དོན་ཡིན་ཞེས་ཐུབ་པའི་གསུང་ལས་བཟློག་ནས་ནི། ། སྨྲ་བ་དེ་དག་ལེན་པ་མིན་མོད་དེ་ལྟ་ན་ཡང་ཚེ་རབས་སུ། ། ཚོགས་གཉིས་བསགས་པས་ཚེ་འདིར་ངེས་དོན་ཆོས་ལ་མོས་རྣམས་ཅིས་མི་ལེན། ། འདིར་འབད་དགེ་བ་རྣམ་འཕེལ་ཤིང་རྟ་ཡིས། ། འགྲོ་བའི་འགྲོན་པ་སྲིད་ལམ་དུབ་པ་རྣམས། ། མཐའ་གཉིས་སྤངས་པ་དབུ་མའི་ལམ་བཟང་ནས། ། བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོའི་གྲོང་དུ་ཕྱིན་བྱེད་ཤོག ། 1-336 ཚེ་འདིའི་སྣང་བ་ནུབ་པར་གྱུར་མ་ཐག ། དགའ་ལྡན་གནས་མཆོག་བྱམས་པའི་ཞབས་དྲུང་དུ། ། བརྫུས་ཏེ་སྐྱེས་ནས་ཐེག་ཆེན་ཆོས་སྤྱོད་ཅིང་། ། སྤྲུལ་པས་ཕྱོགས་བཅུར་གཞན་དོན་བྱ
【現代漢語翻譯】 第一和第二偈的后兩句，揭示了修行退步的後果。第二偈的前三句，如果思維法性，即使犯下五無間罪也能解脫。『དཀོན་མཆོག་ཅེས་』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：珍寶）等一偈，是將一切眾生都回嚮往生到無量光佛的壇城中，獲得無生法忍，最終證得大菩提。因此，簡而言之，宣說此法的迴向，其暫時和究竟的兩種果報，都由最後一偈揭示。這是《大乘經莊嚴論》中，關於珍寶種性分類的第五品利益之解釋。 藏文翻譯的緣起： 第三部分是《大乘經莊嚴論》的圓滿結束。由偉大的吉祥城市無與倫比的大學者，婆羅門寶金剛的侄子，班智達大學者薩達扎納（聖者），以及譯師釋迦比丘洛丹西饒在無與倫比的城市翻譯完成。 在此說道： 佛陀的教言，究竟的真實義，最後法輪的意旨。 彌勒佛陀的代表，清楚地闡釋了《經莊嚴論》。 追隨佛陀教法的車軌開創者，無著的教言。 爲了佛陀的教法長久住世，我撰寫了此論釋。 對於極其隱秘的自性等意義。 即使是聖者也無法完全理解。 更何況像我這樣的凡夫俗子。 因此，如有過失，我向彌勒怙主懺悔。 然而，我依據清凈的經和論。 拋棄偏見，以理性的智慧進行分析。 經過長時間的反覆思考。 寫作而成，即使有所錯誤又如何呢？ 因此，即使這種方式是善說，但如果將最後法輪說成不了義， 將第二法輪說成了義，與佛陀的教言相違背。 如果有人接受這些觀點，那是不對的，但即便如此，生生世世。 積累二資糧，今生對真實義佛法有信心的人們，為何不接受呢？ 愿我在此所作的善行，能使無著的車軌。 引領在輪迴道路上疲憊的眾生。 從斷常二邊中解脫，走上殊勝的中道。 最終到達大菩提的城市！ 愿我在此生的光明消逝之後。 立即往生兜率天，彌勒佛的座前。 化生於彼，行持大乘佛法。 以化身利益十方眾生。
【English Translation】 The latter two lines of the first and second verses reveal the consequences of declining in practice. The first three lines of the second verse state that if one contemplates the nature of reality, even committing the five heinous crimes can lead to liberation. The verse beginning with 'དཀོན་མཆོག་ཅེས་' (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning: Jewel) dedicates that all beings be reborn in the mandala of Amitabha Buddha, attain the tolerance of non-origination, and ultimately attain great Bodhi. Therefore, in short, the dedication of reciting this Dharma, its temporary and ultimate two fruits, are revealed by the last verse. This is the explanation of the fifth chapter on the benefits of classifying the Jewel lineage from the Treatise on the Sublime Continuum of the Great Vehicle. The circumstances of the Tibetan translation: The third part is the complete conclusion of the Treatise on the Sublime Continuum of the Great Vehicle. Translated in the unparalleled city by the great scholar of the great auspicious city, the nephew of the Brahmin Jewel Vajra, the great scholar Pandit Sadzaja (Holy Being), and the translator Shakya monk Lodan Sherab. Here it is said: The Buddha's teachings, the ultimate true meaning, the intention of the final turning of the wheel of Dharma. Maitreya, the Buddha's representative, clearly explained the 'Sublime Continuum'. Following the teachings of Asanga, the founder of the chariot of the Buddha's teachings. In order for the Buddha's teachings to remain long, I have written this commentary. Regarding the meaning of the extremely hidden nature, etc. Even the noble ones cannot fully understand. How much less can ordinary people like me. Therefore, if there are any faults, I confess to Maitreya, the protector. However, I rely on the pure Sutras and Shastras. Abandoning bias, I analyze with rational wisdom. After a long period of repeated contemplation. Having written it, what if there are some mistakes? Therefore, even if this method is well-spoken, if one says that the final turning of the wheel of Dharma is provisional, and That the intermediate turning of the wheel of Dharma is definitive, contradicting the Buddha's teachings. If someone accepts these views, that is not right, but even so, in lifetime after lifetime. Having accumulated the two accumulations, why wouldn't those who have faith in the definitive meaning of Dharma in this life accept it? May the virtue I have strived for here, by the chariot of Asanga. Lead the weary travelers on the path of samsara. Liberating them from the two extremes of eternalism and nihilism, onto the excellent Middle Way. May they ultimately reach the city of Great Bodhi! May I, immediately after the light of this life fades. Be reborn in Tushita Heaven, at the feet of Maitreya Buddha. Be born there by transformation, practice the Great Vehicle Dharma. And benefit beings in the ten directions with emanations.
ེད་པར་ཤོག ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་བླ་མའི་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་བཀའ་འཁོར་ལོ་ཐ་མའི་གསལ་ བྱེད་ཅེས་བྱ་འདི་ནི། ཆོས་སྨྲ་བའི་དགེ་སློང་བསོད་ནམས་གྲགས་ལ། དོན་དུ་གཉེར་བ་ཆེན་ པོ་དང་ལྡན་ཞིང་། བྱམས་པའི་ཆོས་ལ་བློ་གྲོས་ཤིན་ཏུ་བྱང་བའི་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ཆེན་པོ་ཆོས་ གྲུབ་དཔལ་བཟང་པོས་གསོལ་བ་བཏབ་པའི་ངོར་དབེན་གནས་དཔལ་སྡིངས་སུ་སྦྱར་པའོ། །སེམས་ཅན་ལ་ཕན་པ་རྒྱ་ཆེན་པོ་འབྱུང་བར་གྱུར་ཅིག། འདིས་ཇི་སྲིད་བསྐལ་པ་མ་སྟོང་ བར་དུ་བསྟན་པ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་འགྲོ་བའི་དོན་འཕེལ་ཞིང་རྒྱས་པར་ཤོག་ཅིག། འདི་འབྲི་བ་ རྣམས་ཀྱིས་ཞུས་དག་ལེགས་པར་ཐེངས་མང་པོ་མཛད་པར་ཞུ་ཞེས་ཐལ་མོ་སྦྱར་རོ། །གནས་ སྐབས་སུ་བཀྲ་ཤིས་དང་བདེ་ལེགས་ཀྱིས་ཁྱབ་པར་གྱུར། མ་ཡིག འབྲས་དཔེ་རྙིང་ཕྱི་ཚ།༡༢༡ ཡིན། དོགས་པ་ཡོད་རིགས་རྣམས་ཟུར་དུ་རྟགས་འདིའི་[ ]ནང་དུ་དཔྱད་གཞིའི་ཚུལ་དུ་བཀོད་ཡོད།
【現代漢語翻譯】 愿吉祥！ 此為《大乘經莊嚴論》的釋論，名為《顯明最後法輪》，由說法比丘索南扎（Sonam Drak）應請而作。應具大精進，且於慈氏之法智慧極精通之持藏大德曲珠華桑波（Chodrup Palzangpo）之請，于寂靜處華庭（Palding）書寫。 愿此能廣大饒益有情！愿以此功德，乃至劫末，令珍貴教法增盛廣大，利益眾生！書寫此論者，請多次仔細校對。合掌祈願！ 愿當下吉祥圓滿！ 底本：舊印本，頁碼121。 如有疑問，皆於此符號[ ]內以參考形式標明。
【English Translation】 May it be auspicious! This is the commentary on the treatise 'Uttaratantra' (Great Vehicle Treatise on the Sublime Continuum), called 'Clarifying the Final Wheel of Dharma'. It was written by the Dharma-speaking Bhikshu Sonam Drak at the request of the great Dharma holder Chodrup Palzangpo, who possesses great diligence and is extremely learned in the Dharma of Maitreya. It was composed in the solitary place of Palding. May this greatly benefit all sentient beings! May the precious teachings increase and flourish, benefiting beings, until the end of time! Those who write this, please proofread it carefully many times. I pray with folded hands! May there be auspiciousness and well-being in the present moment! Original text: Old print, page 121. Any doubts are indicated separately in brackets [ ] as a reference.