choglenamgyal0507_二諦辨別
博東·卻勒南杰大師教言集JCN15བདེན་གཉིས་ཤན་འབྱེད་བཞུགས། 5-417 ༄༅། །བདེན་གཉིས་ཤན་འབྱེད་བཞུགས། ༄༅། །བདེན་གཉིས་ཤན་འབྱེད་བཞུགས། ༄༅། །ༀ་ཨཱཿཧཱུཾ་ཧོ། དྲི་མ་སྦྱོང་བའི་གཞི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །དྲི་ མ་སྦྱོང་བྱེད་ཀྱི་ལམ་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །དྲི་མ་སྦྱངས་པའི་འབྲས་བུ་འོད་ གསལ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །བདེན་གཉིས་རྣམ་དབྱེ་ཤེས་པ་རྣམས། །ཐུབ་པའི་ བཀའ་ལ་མི་རྨོངས་ཏེ། །དེ་དག་མ་ལུས་ཚོགས་བསགས་ནས། །ཕུན་ཚོགས་ཕ་རོལ་འགྲོ་ བ་ཉིད། །ཅེས་(དབུ་མ་བདེན་གཉིས་ལས་)གསུངས་ཤིང་། ཆོས་རྗེ་རིན་པོ་ཆེའི་ཞལ་སྔ་ནས་ཀྱང་། མཉམ་བཞག་ཏུ་ལ་ཟློ། རྗེས་ཐོབ་ཏུ་ཤན་འབྱེད་ཅེས་གསུངས་པས། བདེན་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་ པར་དབྱེ་བ་ལ་མཁས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཅུང་ཟད་ཅིག་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དྲིན་ཅན་(ཀུན་མཁྱེན་)གྱི་བླ་མ་ཆོས་རྗེ་ཡི། །གདམས་ངག་གི་མཐར་ཐུག་འདི་ཡིན་ཏེ། །མཉམ་བཞག་ཏུ་མི་ཟློ་མི་ བསམ་ཞིང་། །རྗེས་ཐོབ་ཏུ་བདེན་གཉིས་ཤན་འབྱེད་པའོ། །བདེན་གཉིས་སུ་ཆོས་རྣམས་ ཀུན་འདུས་ཤིང་། །དེ་གཉིས་ཀྱང་ཚུལ་ལུགས་ཐ་དད་དེ། །ཀུན་རྫོབ་ནི་སྣང་ཡང་བདེན་མེད་ པས། །སྒྱུ་མ་ལྟར་རང་སྟོང་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། །དོན་དམ་ནི་རང་ཉིད་སྟོང་མིན་གྱི། །ཀུན་ རྫོབ་ཀྱིས་སྟོང་བས་གཞན་སྟོང་གསུངས། །ཀུན་རྫོབ་ནི་འཁྲུལ་པའི་སྣང་བ་སྟེ། །དོན་དམ་ནི་ མ་འཁྲུལ་སྣང་བ་ཡིན། །ཀུན་རྫོབ་ནི་འཁྲུལ་སྣང་ཙམ་དུ་བདེན། །དོན་དམ་ནི་དོན་ལ་གྲུབ་ པས་བདེན། །ཀུན་རྫོབ་ནི་འདུས་བྱས་སླུ་བའི་ཆོས། །དོན་དམ་ནི་མི་སླུ་འདུས་མ་བྱས། །ཀུན་ རྫོབ་ནི་མི་རྟག་ཆོས་ཅན་ཏེ། །དོན་དམ་ནི་རྟག་པའི་ཆོས་ཉིད་ཡིན། །ཀུན་རྫོབ་ནི་འཁོར་བ་ སྡུག་བསྔལ་ཏེ། །དོན་དམ་ནི་མྱང་འདས་བདེ་བ་ཡིན། །ཀུན་རྫོབ་ནི་མ་རིག་རྣམ་ཤེས་ཏེ། ། 5-418 དོན་དམ་ནི་རང་རིག་ཡེ་ཤེས་ཡིན། །ཀུན་རྫོབ་ནི་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་སྟེ། །དོན་དམ་ནི་ རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཡིན། །ཀུན་རྫོབ་ནི་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་ཏེ། །དོན་དམ་ནི་ཀུན་གཞི་ཡེ་ཤེས་ ཡིན། །ཀུན་རྫོབ་ནི་སྤང་བར་བྱ་བ་སྟེ། །དོན་དམ་ནི་ཐོབ་པར་བྱ་བ་ཡིན། །ཀུན་རྫོབ་ནི་གློ་ བུར་དྲི་མ་སྟེ། །དོན་དམ་ནི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཡིན། །ཀུན་རྫོབ་ནི་ཆོས་སྐུའི་སྒྲིབ་བྱེད་དེ། ། དོན་དམ་ནི་མཐར་ཐུག་ཆོས་སྐུ་ཡིན། །ཀུན་རྫོབ་ནི་ཀུན་བརྟགས་གཞན་དབང་སྟེ། །དོན་ དམ་ནི་འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་ཡིན། །ཀུན་རྫོབ་ནི་སྲིད་གསུམ་མུན་ནག་སྟེ། །དོན་དམ་ནི་ སྲིད་གསུམ་འོད་གསལ་ཡིན། །ཀུན་རྫོབ་ལ་འདུས་བྱས་འདུས་མ་བྱས། །འདུས་མ་བྱས་ནམ་ མཁའ་ལྟ་བུའོ། །ཀུན་རྫོབ་ལ་དག་དང་མ་དག་གཉིས། །དག་པ(འི་ཀུན་རྫོབ་)ནི་ལམ་བདེན་ (མཐར་ཕྱིན་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་)གཟུ
【現代漢語翻譯】 博東·卻勒南杰大師教言集JCN15《辨別二諦》 《辨別二諦》 《辨別二諦》 嗡（藏文：ༀ，梵文天城體：ओ，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：圓滿），阿（藏文：ཨཱཿ，梵文天城體：आ，梵文羅馬擬音：āḥ，漢語字面意思：生起），吽（藏文：ཧཱུཾ，梵文天城體：हूँ，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：融入），霍（藏文：ཧོ，梵文天城體：हो，梵文羅馬擬音：ho，漢語字面意思：證悟）！ 向清凈垢染之基——如來藏頂禮！ 向清凈垢染之道——金剛瑜伽頂禮！ 向清凈垢染之果——光明法身頂禮！ 通達二諦差別者，不迷佛陀之教言， 彼等圓滿積聚資糧，成就殊勝彼岸行。 如（《中觀二諦論》）所說。法王仁波切也曾說：『入定時不觀察，出定時作辨別。』因此，爲了精通二諦的辨別，略作闡述。 恩師（一切智者）法王的，教誨精髓即在於此： 入定時不觀察不思慮，出定時辨別二諦。 一切諸法皆攝於二諦之中，然此二者方式各異： 世俗諦顯現卻無實，如幻如化本性空。 勝義諦非自性空，而是以世俗諦為空，故為空性。 世俗諦是錯覺之顯現，勝義諦是無錯覺之顯現。 世俗諦僅在錯覺顯現中為真，勝義諦在實義上成立為真。 世俗諦是因緣和合的欺騙之法，勝義諦是不欺騙的非因緣和合之法。 世俗諦是無常之法，勝義諦是常恒之法性。 世俗諦是輪迴之苦，勝義諦是涅槃之樂。 世俗諦是無明之識，勝義諦是自明之智慧。 世俗諦是緣起法，勝義諦是自生之智慧。 世俗諦是阿賴耶識，勝義諦是阿賴耶智。 世俗諦是應斷除的，勝義諦是應獲得的。 世俗諦是暫時之垢染，勝義諦是如來藏。 世俗諦是法身之障，勝義諦是究竟之法身。 世俗諦是遍計所執與依他起，勝義諦是不變之圓成實。 世俗諦是三有之黑暗，勝義諦是三有之光明。 世俗諦有為法與無為法，無為法猶如虛空。 世俗諦有清凈與不清凈兩種，清凈的（世俗諦）是道諦（最終圓滿的佛陀的）色身。
【English Translation】 Collection of Teachings by Master Bodong Chokley Namgyal JCN15: Distinguishing the Two Truths Distinguishing the Two Truths Distinguishing the Two Truths Oṃ Āḥ Hūṃ Ho! I prostrate to the Sugata-garbha (Tathāgatagarbha), the basis for purifying defilements! I prostrate to the Vajra Yoga, the path for purifying defilements! I prostrate to the Clear Light Dharmakāya, the fruit of purifying defilements! Those who know the distinction between the two truths, are not confused by the Buddha's teachings. May they completely accumulate merit, and attain the perfection of going beyond. As stated in (Madhyamaka Two Truths). Dharma Lord Rinpoche also said: 'In meditative equipoise, do not analyze; in post-meditation, distinguish.' Therefore, in order to become skilled in distinguishing the two truths, I will briefly explain. The ultimate essence of the instructions of the kind (omniscient) Lama Dharma Lord is this: In meditative equipoise, do not analyze or contemplate; in post-meditation, distinguish the two truths. All phenomena are included within the two truths, but these two have different modes: The conventional truth appears but is not real, like an illusion, it is empty in its own nature. The ultimate truth is not empty in its own nature, but is empty of the conventional truth, therefore it is said to be empty of other. The conventional truth is the appearance of delusion, the ultimate truth is the appearance without delusion. The conventional truth is true only in the appearance of delusion, the ultimate truth is true because it is established in reality. The conventional truth is conditioned, deceptive phenomena, the ultimate truth is non-deceptive, unconditioned. The conventional truth is an impermanent phenomenon, the ultimate truth is the nature of permanence. The conventional truth is the suffering of samsara, the ultimate truth is the bliss of nirvana. The conventional truth is the consciousness of ignorance, the ultimate truth is self-aware wisdom. The conventional truth is dependent origination, the ultimate truth is self-arisen wisdom. The conventional truth is the alaya consciousness, the ultimate truth is the alaya wisdom. The conventional truth is what is to be abandoned, the ultimate truth is what is to be attained. The conventional truth is adventitious defilement, the ultimate truth is the Sugata-garbha. The conventional truth is the obscuration of the Dharmakāya, the ultimate truth is the ultimate Dharmakāya. The conventional truth is the imputed and the dependent, the ultimate truth is the immutable, perfectly established. The conventional truth is the darkness of the three realms, the ultimate truth is the clear light of the three realms. The conventional truth has conditioned and unconditioned phenomena, the unconditioned is like space. The conventional truth has two types: pure and impure, the pure (conventional truth) is the path truth (the form body of the ultimately perfect Buddha).
གས་སྐུ་(ལོངས་སྤྲུལ་)གཉིས། །གཟུགས་ནས་ནི་རྣམ་མཁྱེན་ བར་ལ་ཡང་། །ཀུན་བཏགས་(ཀྱི་གཟུགས་སོགས་)དང་གཞན་དབང་(གི་གཟུགས་སོགས་)ཡོངས་ གྲུབ་ཀྱི། །གཟུགས་སོགས་(ནས་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་)ཀྱི་སྡེ་ཚན་གསུམ་(ཉི་ཁྲི་ལས)གསུངས་ པས། །གཟུགས་ཉིད་ནི་གཟུགས་ཀྱིས་སྟོང་པ་དང་། །རྣམ་མཁྱེན་ཡང་རྣམ་མཁྱེན་གྱིས་སྟོང་ པ་རུང་། །གསུངས་པ་(ཡུམ་ནས་)ཡི་དགོངས་པ་ནི་འདི་ཡིན་ཏེ། །ཀུན་བརྟགས་དང་གཞན་ དབང་(གི་གཟུགས་)ནི་རང་ཉིད་(ཀྱིས་)སྟོང་(བ་དང་)། །ཡོངས་གྲུབ་(ཀྱི་གཟུགས་སོགས་)ནི་གཉིས་ པོ་(ཀུན་བརྟག་དང་གཞན་དབང་)ཡིས་(གཟུགས་སོགས་ཀྱིས་)སྟོང་པའོ། །ཀུན་བརྟགས་(དང་)རང་ གཞན་དབང་ནི་སྤང་བྱ་སྟེ། །ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི་གཟུགས་སོགས་ནི་ཐོབ་བྱ་ཡིན། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ གཟུགས་སོགས་ལྔ་སྒྲིབ་པ་སྟེ། །དོན་དམ་གྱི་གཟུགས་སོགས་ནི་རྒྱལ་བ་ལྔ། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ ཉོན་མོངས་ལྔ་སྒྲིབ་པ་སྟེ། །དོན་དམ་གྱི་ཉོན་མོངས་ལྔ་ཡེ་ཤེས་ལྔ། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་སེམས་ཉིད་ ནི་བཅོས་མ་སྟེ། །དོན་དམ་གྱི་སེམས་ཉིད་ནི་རང་བཞིན་ཡིན། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་སེམས་ཉིད་ནི་ གློ་བུར་བ། །དོན་དམ་གྱི་སེམས་ཉིད་ནི་གཉུག་མ་ཡིན། །ཀུན་རྫོབ་འདི་རྟག་(པར་)འཛིན་ན་ 5-419 རྟག་ལྟར་ལྷུང་། །དོན་དམ་ཉིད་མེད་(པར་)འཛིན་ན་ཆད་ལྟར་ལྷུང་། །ཀུན་རྫོབ་འདི་(དོན་དམ་ ལ་)མེད་ལྟ་ན་སྐྱོན་མེད་དེ། །དོན་དམ་ཉིད་ཡོད་(པར་)ལྟ་ན་སྐྱོན་མེད་ཡིན། །མཉམ་བཞག་ ཏུ་སྨྲ་བསམ་དང་བརྗོད་འདས་ཀྱང་། །རྗེས་ཐོབ་ཏུ་ཐ་སྙད་ཀྱིས་གཏན་ལ་འབེབས། །མཉམ་ བཞག་ཏུ་བསྒོམ་བྱ་[དང་]སྒོམ་བྱེད་མེད། །རྗེས་ཐོབ་ཏུ་སྣང་བ་འདི་སྒྱུ་མར་བསྒོམ། །མཉམ་ བཞག་ཏུ་སྒོ་གསུམ་གྱི་སྤྲོས་བྲལ་ཡང་། །རྗེས་ཐོབ་ཏུ་སྒོ་གསུམ་གྱི་དགེ་ལ་འབད། །མཉམ་ བཞག་གི་རྣལ་འབྱོར་བརྟན་གྱུར་ན། །ལུས་ངག་གི་དགེ་བ་རྩོལ་མི་བྱ། །འཚུབ་དུས་སུ་རློད་ [ལྷོད]ཅིང་དྲན་པས་བཟུང་། །ལྟེངས་དུས་སུ་ལུས་གནད་ལྟ་སྟངས་གཅུན། །མཉམ་བཞག་ དང་རྗེས་ཐོབ་ཐམས་ཅད་དུ། །དྲན་འཛིན་དང་མ་བྲལ་བ་ཤིན་ཏུ་གཅེས། །(ཐོག་མར་)གཞན་ དོན་གྱི་སེམས་བསྐྱེད་དྲན་པ་ཡིས། །(བར་ཏུ་)མཉམ་རྗེས་ཀྱི་དགེ་བ་ཇི་སྙེད་རྣམས། (མཇུག་ ཏུ་)བསྔོ་བ་དང་སྨོན་ལམ་གྱིས་རྒྱས་བཏབ་སྟེ། །ཉམས་ལེན་གྱི་མན་ངག་དེ་ལས་མེད། །ཕ་ བླ་མའི་བྱིན་རླབས་ཞུགས་པ་ཡིས། །བུ་བདག་གིས་སེམས་ལ་ཤར་བ་རྣམས། །དོན་ཅུང་ཟད་ ཙམ་རེ་བརྗོད་པ་ལགས། །ཕ་བགྲེས་པའི་ཉམས་ལེན་མཛད་པར་ཞུ། །འདི་ནི་ཇོ་ནང་རི་ཁྲོད་ ཀྱི་དབེན་གནས་དམ་པ་བསམ་གཏན་རྫོང་དུ་དགེ་སློང་ཕྱོགས་ཀྱི་མིང་ཅན་བདག་གིས་བྲིས་ པའོ། །འགྲོ་བ་མང་པོ་ལ་ཕན་ཐོགས་པར་གྱུར་ཅིག །མངྒ་ལཾ། བྷ་ཝནྟུ། ཞུས་དག་ཉིས་ཞུས་ གྲུབ།
目錄 བདེན་གཉིས་ཤན་འབྱེད་བཞུ
【現代漢語翻譯】 化身（lOongs sprul）與法身（sku）二者，從色蘊乃至一切智智之間，分別闡述了遍計所執（kun btags，虛構的色等）、依他起（gzhan dbang，因緣和合的色等）和圓成實（yongs grub，真實的色等）三種色等（從色蘊到一切智智）。 因此，色蘊自性為空，一切智智亦自性為空，此乃（般若經）之密意：遍計所執和依他起（的色蘊）自性為空，而圓成實（的色蘊等）則為前二者（遍計所執和依他起）所空。 遍計所執和依他起應斷除，而圓成實的色蘊等則應證得。世俗諦的色蘊等五者是所遮障，勝義諦的色蘊等則是五方佛。世俗諦的五種煩惱是所遮障，勝義諦的五種煩惱則是五種智慧。世俗諦的心性是造作的，勝義諦的心性是自性。世俗諦的心性是暫時的，勝義諦的心性是本初的。 若執著世俗諦為常，則會墮入常見；若執著勝義諦為無，則會墮入斷見。若視世俗諦為（勝義諦）所無，則無過失；若視勝義諦為有，亦無過失。于入定之時，言思超絕，然于出定之時，則以名言概念加以確定。入定之時，無有能修與所修，出定之時，則觀一切顯現如幻。入定之時，身語意三門皆離戲論，出定之時，則精勤于身語意三門之善行。若入定之瑜伽穩固，則無需刻意造作身語之善行。于散亂之時，放鬆身心，以正念攝持；于昏沉之時，則調整身姿與視線。 無論入定或出定，皆須臾不離正念與覺知，此至關重要。 （首先）以憶念發起利他之心，（中間）將入定與出定之所有善行，（最後）以迴向與發願加以增廣，實修之竅訣不外如是。因上師的加持融入，弟子心中所生起的，僅是些許體悟而已。祈願上師長久修持！此乃由居於覺囊山靜處的比丘Phyogs kyi ming can（吉祥賢）於三丹宗所書。愿利益無量眾生！吉祥如意！校對完畢。 目錄：二諦辨析
【English Translation】 The two bodies, Nirmāṇakāya (lOongs sprul) and Dharmakāya (sku), are discussed. From form to omniscient wisdom, the three categories of forms (from form to omniscient wisdom) are explained: parikalpita (kun btags, imputed forms), paratantra (gzhan dbang, dependent forms), and pariniṣpanna (yongs grub, perfected forms). Therefore, form itself is empty of form, and omniscient wisdom is also empty of omniscient wisdom. This is the intention of the (Prajñāpāramitā) Sutra: parikalpita and paratantra (forms) are empty of themselves, while pariniṣpanna (forms, etc.) are empty of the former two (parikalpita and paratantra). Parikalpita and paratantra should be abandoned, while pariniṣpanna forms, etc., should be attained. The five forms, etc., of conventional truth are obscurations, while the five forms, etc., of ultimate truth are the five Buddhas. The five afflictions of conventional truth are obscurations, while the five afflictions of ultimate truth are the five wisdoms. The nature of mind in conventional truth is artificial, while the nature of mind in ultimate truth is intrinsic. The nature of mind in conventional truth is temporary, while the nature of mind in ultimate truth is primordial. If one clings to conventional truth as permanent, one falls into eternalism; if one clings to ultimate truth as non-existent, one falls into nihilism. If one sees conventional truth as non-existent in (ultimate truth), there is no fault; if one sees ultimate truth as existent, there is also no fault. In meditative equipoise, speech, thought, and expression are transcended, but in post-meditation, they are established through terminology. In meditative equipoise, there is no object of meditation or meditator, but in post-meditation, one contemplates all appearances as illusion. In meditative equipoise, the three doors are free from elaboration, but in post-meditation, one strives for virtue with the three doors. If the yoga of meditative equipoise is stable, then there is no need to deliberately create virtuous actions of body and speech. In times of distraction, relax and hold with mindfulness; in times of dullness, adjust posture and gaze. In all times, whether in meditative equipoise or post-meditation, it is extremely important not to be separated from mindfulness and awareness. (First), generate the mind of altruism with mindfulness, (in the middle) whatever virtues of meditative equipoise and post-meditation, (finally) expand with dedication and aspiration. There is no other instruction for practice. Through the blessings of the father lama entering, whatever arises in the mind of the son, is just a little understanding. Please practice the old father's experience! This was written by the monk Phyogs kyi ming can (auspicious name) at the secluded hermitage of Jonang, Samten Dzong. May it benefit many beings! May there be auspiciousness! Checked and proofread twice. Table of Contents: Distinguishing the Two Truths