dolpopa0864覺沃日巴上師貢卻貢之答問
篤補巴·喜饒堅贊大師全集JDol147ཇོ་བོ་རི་པ་བླ་མ་དཀོན་མཆོག་མགོན་གྱི་ཞུས་ལན་བཞུགས་སོ། ། 8-475 ༄༅། །ཇོ་བོ་རི་པ་བླ་མ་དཀོན་མཆོག་མགོན་གྱི་ཞུས་ལན་བཞུགས་སོ། ། ༄། །ཞི་གནས་ལྷག་མཐོང་ཟུང་འཇུག་གི་སྟོང་ཉིད་ཟབ་མོའི་དོན། ༄༅། །ཇོ་བོ་རི་པ་བླ་མ་དཀོན་མཆོག་མགོན་གྱི་ ཞུས་ལན་བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །ཨོཾ་གུ་རུ་བུདྡྷ་བོ་དྷི་སཏྭེ་བྷྱོ་ན་མོ་ན་མཿ དྲི་མ་སྦྱང་བའི་གཞི་བདེ་བར་གཤེགས་ པའི་སྙིང་པོ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །དྲི་མ་སྦྱོང་བའི་ལམ་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་ལ་ཕྱག་འཚལ་ ལོ། །དྲི་མས་དག་པའི་གཞི་བྲལ་འབྲས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །སྐྱེས་བུ་དམ་པ་ ཁྱེད་བསླབ་པ་རིན་པོ་ཆེ་གསུམ་གྱི་ནོར་གྱིས་ནི་ཕྱུག །རྣམ་པར་དག་པའི་ཐོས་བསམ་ གྱིས་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་མཐའ་ནི་ཆོད། ཞི་གནས་ལྷག་མཐོང་ཟུང་འཇུག་གི་སྟོང་ཉིད་ཟབ་ མོའི་དོན་ནི་གཟིགས། མ་རྟོགས་པའི་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་བུ་གཅིག་བུ་གཅེས་པ་ལྟ་ བུར་ནི་དགོངས། འདོད་ཡོན་ཟང་ཟིང་རྣམ་གཡེང་གི་ཚོགས་ལ་དུག་དང་ཚེར་མ་ལྟ་ བུར་ཉེ་བར་གཟིགས། བླ་མ་རྣམས་དང་དཀོན་མཆོག་རྟེན་གསུམ་དང་བཅས་པ་ནི་ རིགས་ཀྱི་བདག་པོ་ལྟར་ཅོད་པན་དུ་ནི་འཛིན། ཁམས་གསུམ་སྣང་གྲགས་འདི་དག་ནི་ རྨི་ལམ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་ཐུགས་སུ་ཆུད། སྡོམ་གསུམ་རྣམ་པར་དག་པ་ལ་ནི། སྤྱན་གྱི་འབྲས་ བུ་ལ་བྱ་བ་ལྟར་དུ་གཅེས་སྤྲས་སུ་མཛད། གདུལ་བྱ་སྣོད་དུ་གྱུར་པ་རྣམས་ལ་ནི་སྣོད་ དང་འཚམ་པར་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་ལ་སོགས་པས་ཕན་འདོགས་པར་མཛད། སེམས་ ཅན་མགོན་མེད་པ་རྣམས་ལ་ནི་འདི་དང་གཞན་དུ་བདེ་བ་དང་ཕན་པར་འགྱུར་བའི་ ཐབས་སྣ་ཚོགས་མཛད། དེ་ལྟར་རང་གཞན་གྱི་དོན་ཆེན་པོ་བསྒྲུབ་པ་ལ་ནི་མགོ་འམ་ གོས་ལ་མེ་ཤོར་བ་ལ་བྱ་བ་ལྟར་གཡེལ་བ་མིན་མངའ་བའི་ཐད་ནས། བླ་མ་གོང་མའི་སྐུ་ འདྲ་དང་བླ་མ་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཆོད་རྟེན་ཆེན་ པོ་ལ་འབུལ་བ་བཟང་ཞིང་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་གསུང་ཡིག་དང་བཅས་ཏེ། གསུང་ལན་ བཞིན་དུ་བསྐུར་བ་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་པ་རྣམ་པས་ཇི་ལྟ་བཞིན་ལམ་དུ་བར་ཆད་ མེད་པར་འདིར་ལེགས་པར་འཕྲོད་པས་ཐུགས་ལ་བཏགས་ཤིང་ཤིན་ཏུ་ངོ་མཚར་ཆེ་ལ་ 8-476 རྗེས་སུ་ཡི་རང་བ་ལགས། ཐུགས་དགོངས་བཞིན་དུ་དགེ་བ་རྣམ་དག་དམིགས་སུ་འགྲོ་ ཞིང་བསོད་ནམས་ཀྱི་རྒྱུན་རིང་འབྱུང་བའི་བྱེད་ཕྱོགས་བགྱིད་པ་ལགས། གསུང་ཡིག་གཉིས་པ་དེའི་ལན་ལ། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ནི་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཡིན་གྱི། གཞན་འབྱུང་རྣམ་ཤེས་མ་ཡིན་ཞིང་། ཆོས་ཉིད་དོན་དམ་ཡིན་གྱི། ཆོས་ཅན་ཀུན་རྫོབ་ མ་ཡིན་ལ་དྲི་མ་སྦྱང་གཞི་ཡིན་གྱི་སྦྱང་བྱའི་དྲི་མ་མ་ཡིན་པས། སེམས་དང་ཡིད་དང་ རྣམ་ཤེས་ཀྱི་གསལ་བྱའམ་འཆར་ཚུལ་ཐམས་ཅད་གཞན་དབང་ཡིན་གྱི་ཡོངས་གྲུབ་མ་ ཡིན་ལ། ཁམས་གསུམ་པར
【現代漢語翻譯】 篤補巴·喜饒堅贊大師全集JDol147 喬沃日巴喇嘛袞卻袞的問答錄 8-475 喬沃日巴喇嘛袞卻袞的問答錄 寂止勝觀雙運之深奧空性義 喬沃日巴喇嘛袞卻袞的 問答錄 嗡 咕嚕 布達 菩提薩埵 貝 拿摩 拿麻 (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) 向滌除垢染之基，善逝之藏性敬禮！ 向滌除垢染之道，金剛瑜伽敬禮！ 向離垢之基，無別果，法身敬禮！ 高士您以三學之珍寶為富，以清凈之聞思斷諸法之邊際，親見寂止勝觀雙運之深奧空性義，視未悟眾生如獨子般珍愛，視欲妙紛擾之境如毒如刺般遠離，視上師及三寶如族主般頂戴，徹悟三界顯現如夢如幻，如護眼珠般珍愛守護三律儀之清凈，為堪能之所化，以法及財物等適宜之方式利益之，為無怙之眾生，施以今生來世安樂之種種方便，如是成辦自他之大利益，如救頭燃般精進不懈。 於此，將上師之身像，及上師、佛陀、菩薩一切之大塔，連同殊勝供品及書信一併奉上。善知識們依教奉行，毫無阻礙地在此圓滿，銘記於心，深感稀有，並隨喜讚歎。如您所愿，清凈之善行將成為殊勝之緣起，併成為增長福德之長流。 第二封書信之答覆：善逝藏性乃自生智慧，而非他生之分別識；是法性之勝義諦，而非現象之世俗諦；是滌除垢染之基，而非所除之垢染。故心、意、識之一切顯現皆為他起，而非圓成實性。三界眾生...
【English Translation】 Collected Works of Tokme Zangpo JDol147: Questions and Answers of Jowo Ripa Lama Konchok Gon 8-475 Questions and Answers of Jowo Ripa Lama Konchok Gon The Profound Meaning of Emptiness in the Union of Shamatha and Vipassana Questions and Answers of Jowo Ripa Lama Konchok Gon Om Guru Buddha Bodhisattvaye Namo Namah (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Literal Chinese Meaning) I prostrate to the essence of the Sugata (Buddha), the basis for purifying defilements! I prostrate to the Vajra Yoga, the path for purifying defilements! I prostrate to the Dharmakaya (Body of Truth), the basis free from defilements, the inseparable result! Noble being, you are rich with the wealth of the three precious trainings. With pure hearing and contemplation, you have cut through the extremes of all phenomena. You have seen the profound meaning of emptiness in the union of Shamatha (calm abiding) and Vipassana (insight). You regard sentient beings who have not realized this with the same affection as for an only child. You see the gatherings of desirable objects and distractions as poison and thorns. You hold the Lamas and the Three Jewels as the lord of your lineage, like a crown on your head. You understand that all the appearances and sounds of the three realms are like dreams and illusions. You cherish and protect the purity of the three vows as you would your own eyes. To those disciples who are vessels, you benefit them with Dharma and material things in accordance with their capacity. To those sentient beings who are without protectors, you provide various means to bring them happiness and benefit in this life and the next. In this way, you accomplish the great benefit of yourself and others, without distraction, as if your head or clothes were on fire. Therefore, offering the image of the previous Lama and the great stupas of all the Lamas, Buddhas, and Bodhisattvas, along with excellent offerings and letters, is excellent and complete. The virtuous spiritual friends have followed your instructions without any obstacles and have fully understood this, keeping it in their hearts, and are very amazed and rejoice in it. As you wish, pure virtuous actions will become excellent causes, and will become a long stream of increasing merit. The reply to the second letter: The essence of the Sugata is self-arisen wisdom, not other-arisen consciousness; it is the ultimate truth of Dharma, not the conventional truth of phenomena; it is the basis for purifying defilements, not the defilements to be purified. Therefore, all the appearances of mind, intellect, and consciousness are other-dependent, not perfectly established. Sentient beings of the three realms...
་གཏོགས་ཀྱི་ཁམས་གསུམ་ལས་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་ འདས་པ་མ་ཡིན་ཞིང་། རྒྱུ་འབྲས་རྟེན་འབྲེལ་གྱི་ཆོས་ཡིན་གྱི་རྟེན་འབྲེལ་ལས་འདས་པ་ མ་ཡིན་པས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་མ་ལགས་སོ། །རང་བཞིན་འོད་གསལ་ནི་སེམས་རང་ བཞིན་པའམ། གཉུག་མའི་སེམས་དེ་ཡོད་པའི་སེམས་དང་དོན་དམ་པའི་སེམས་ སོ། །རྣམ་ཤེས་ཀྱི་སེམས་གང་ཡིན་པ་ནི་བཅོས་མ་གློ་བུར་བའི་སེམས་དེ་གནས་ལུགས་ ལ་མེད་པའི་སེམས་དང་ཀུན་རྫོབ་པའི་སེམས་སོ། །དེ་ལྟར་དེ་དག་རིམ་པ་བཞིན་དུ་ བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དང་གློ་བུར་དྲི་མ་སྟེ་ནོར་བུ་འདམ་གྱིས་གཡོགས་པ་དང་། བུམ་ ནང་མར་མེ་ལ་སོགས་པའི་དཔེ་རྣམས་ཀྱིས་གསལ་བར་གསུངས་པ་རྣམས་སྔར་ཐུགས་ ལ་གསལ། རང་བཞིན་འོད་གསལ་དེ་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཤེས་པ་རྟོག་མེད་ལམ་གྱི་ཡེ་ ཤེས་ནི་འོད་གསལ་འཆར་བ་དང་། ཟུང་དུ་འབྲེལ་ཡང་འོད་གསལ་དང་ངོ་བོ་གཅིག་པ་ ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ལམ་བདེན་འདུས་བྱས་ཀུན་རྫོབ་དང་། འགོག་བདེན་འདུས་མ་བྱས་དོན་ དམ་གྱི་ཁྱད་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ལམ་བདེན་གྱིས་འགོག་བདེན་མཐོང་བ་ནི། ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་ཐ་དད་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཡིན་པས། འགོག་བདེན་གྱིས་འགོག་བདེན་ མཐོང་བ་ནི་ཐ་མི་དད་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཡིན་ཞིང་། ཡུལ་ཅན་དེ་གཉིས་ཀ་ཡེ་ཤེས་སུ་འདྲ་ ཡང་འདུས་བྱས་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མི་འདྲ་ལ། སྐད་ཅིག་མ་དང་དེ་ལས་འདས་ པའི་སྒོ་ནས་ཀྱང་མི་འདྲ་ཞིང་། གཞན་བྱུང་དང་རང་བྱུང་གི་སྒོ་ནས་ཀྱང་མི་འདྲའོ། །དེ་ ལ་འགོག་བདེན་འོད་གསལ་ཉིད་རང་གིས་རང་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི་ཇི་ལྟ་བ་དང་ཇི་ 8-477 སྙེད་པའི་ཆོས་མ་ལུས་པ་གཟིགས་པའི་ཀུན་མཁྱེན་ཡེ་ཤེས་ཆ་མེད་ཀུན་འགྲོ་ཁྱབ་པ་པོ་ སྐད་ཅིག་དང་རྟེན་འབྲེལ་ལས་འདས་པ་ཡོངས་གྲུབ་སྟེ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དང་དབྱེར་ མེད་པའོ། །དེའི་ཕྱིར་དབྱིངས་དང་ཡེ་ཤེས་དང་དབྱེར་མེད་རོ་གཅིག་པའི་རང་བཞིན་ འོད་གསལ་ནི་སེམས་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་གསལ་ཆ་ལ་འཆར་ཚུལ་ཡང་མ་ཡིན་ལ། དེས་དེ་ མཐོང་བ་ཡང་མི་སྲིད་པར་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ཡང་སློབ་ལམ་ལ་གནས་པའི་གང་ ཟག་གིས་རང་བཞིན་འོད་གསལ་མཐོང་བ་ནི་ལམ་གྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མཐོང་བ་ཡིན་གྱི་རྣམ་ ཤེས་ཀྱིས་ནི་མ་ཡིན་ཞེས་བྱེ་བྲག་ཕྱེད་པར་བྱ་དགོས་སོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། གདོད་ནས་ དྲི་མ་རང་བཞིན་གྱིས་འགགས་པའི་འགོག་བདེན་ནི་གློ་བུར་དྲི་མ་སྦྱང་བའི་གཞི་ཡིན་ པས་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཡིན་ལ། རྣམ་ཤེས་ལས་མ་འདས་པའི་སྡུག་བསྔལ་ཀུན་ འབྱུང་ནི་སྦྱང་བྱ་དྲི་མ་ཡིན་པས་ངེས་པར་སྦྱང་དགོས་ཤིང་། ལམ་བདེན་ནི་དྲི་མ་སྦྱོང་ བྱེད་གཉེན་པོ་ཡིན་པས་བསྒོམ་དགོས་ཏེ། ནམ་མཁའ་ལ་གནས་པའི་སྤྲིན་ཚོགས་འཐོར་ བར་བྱེད་པ་ལ་རླུང་གི་ཤུགས་བཞིན་ནོ། །མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ནི་ཆོས་ཉིད་ད
【現代漢語翻譯】 並非從屬於三界，而是本性上就已超越，是因果緣起的法，而不是超越緣起，因此不是如來藏（梵文：Tathāgatagarbha，如來藏）。自性光明是心的自性，或者說是本有的心，是存在的心的勝義諦（梵文：Paramārtha-satya，勝義諦）。任何的識心，都是虛假的、暫時的心，是不存在於實相中的心，是世俗諦（梵文：Saṃvṛti-satya，世俗諦）。像這樣，如來藏和暫時的垢染，就像寶珠被泥土覆蓋，以及瓶中燈火等比喻所闡明的那樣，之前您已經清楚瞭解。 自性光明顯現的無分別智慧，是道路的智慧，是光明生起，雖然是雙運，但與光明本體並非相同，因為道諦（梵文：Mārga-satya，道諦）是有為的世俗諦，滅諦（梵文：Nirodha-satya，滅諦）是無為的勝義諦，二者有差別。因此，道諦見滅諦，是以所見和能見不同的方式；而滅諦見滅諦，是以無差別的方式。雖然能見二者在智慧上相同，但在有為和無為方面不同，在剎那和超越剎那方面也不同，在外生和自生方面也不同。 其中，滅諦光明自身證悟自身的智慧，是如所有性（梵文：yathāvadbhāva，如所有性）和盡所有性（梵文：yāvatadbhāva，盡所有性）的一切法無餘顯現的全知智慧，是無分、周遍、無所不在、超越剎那和緣起的圓成實性（梵文：Pariniṣpanna，圓成實性），與法界（梵文：Dharmadhātu，法界）無別。因此，與法界和智慧無別、一體的自性光明，並非是心識明分上的顯現方式，也不可能由此見到彼。如是，安住于學道的補特伽羅（梵文：Pudgala，補特伽羅）見到自性光明，是道路智慧的見，而不是識的見，必須區分開來。 這是為什麼呢？因為本初以來垢染自性斷絕的滅諦，是暫時垢染凈化的基礎，所以是如來藏；而未超越識的苦諦（梵文：Duḥkha-satya，苦諦）和集諦（梵文：Samudaya-satya，集諦）是所凈化的垢染，所以必須凈化；道諦是凈化垢染的對治，所以必須修習，就像驅散虛空中雲彩的風力一樣。名稱的類別是法性（梵文：Dharmatā，法性）。
【English Translation】 It is not subordinate to the three realms, but is inherently transcendent. It is a Dharma of cause and effect, dependent origination, and not beyond dependent origination, therefore it is not the Tathāgatagarbha (Buddha-nature). Self-luminous nature is the nature of mind, or the original mind, the ultimate mind that exists. Any consciousness mind is a false, temporary mind, a mind that does not exist in reality, and is the conventional truth. Thus, the Tathāgatagarbha and temporary defilements, like a jewel covered by mud, and a lamp inside a vase, as clearly stated in the examples, you have already clearly understood. The non-conceptual wisdom in which self-luminous nature manifests is the wisdom of the path, the arising of light. Although it is a union, it is not the same as the essence of light, because the Path Truth (Mārga-satya) is conditioned and conventional, and the Cessation Truth (Nirodha-satya) is unconditioned and ultimate, so there is a difference. Therefore, the Path Truth sees the Cessation Truth in a way that the seen and the seer are different; while the Cessation Truth sees the Cessation Truth in a way that is non-different. Although both seers are the same in wisdom, they are different in terms of conditioned and unconditioned, different in terms of momentariness and transcendence of momentariness, and different in terms of externally arisen and self-arisen. Among them, the wisdom of the Cessation Truth, the self-luminous nature itself knowing itself, is the omniscient wisdom that sees all Dharmas of suchness (yathāvadbhāva) and allness (yāvatadbhāva) without exception, the indivisible, all-pervading, omnipresent, transcendent of momentariness and dependent origination, the perfectly established nature (Pariniṣpanna), inseparable from the Dharmadhātu (realm of reality). Therefore, the self-luminous nature, which is inseparable and of one taste with the Dharmadhātu and wisdom, is not a way of appearing on the clarity of consciousness, nor is it possible for it to be seen by it. Thus, when a person abiding on the path of learning sees the self-luminous nature, it is the seeing of the wisdom of the path, not the seeing of consciousness, and a distinction must be made. Why is this? Because the Cessation Truth, in which defilements are inherently cut off from the beginning, is the basis for purifying temporary defilements, so it is the Tathāgatagarbha; while the Suffering Truth (Duḥkha-satya) and Origin Truth (Samudaya-satya), which have not transcended consciousness, are the defilements to be purified, so they must be purified; the Path Truth is the antidote that purifies defilements, so it must be cultivated, like the force of wind scattering clouds in the sky. The categories of names are the nature of Dharma (Dharmatā).
ང་། ཆོས་ཀྱི་ དབྱིངས་ཉིད་དང་། ཆོས་ཀྱི་གནས་ཉིད་དང་། ཆོས་ཀྱི་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་དང་། དེ་ བཞིན་ཉིད་དང་། མ་ནོར་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། གཞན་མ་ཡིན་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་ དང་། ཡང་དག་པའི་མཐའ་དང་། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དབྱིངས་དང་། མ་སྐྱེས་ཤིང་ མ་འགགས་ལ་བཟོད་མ་ནས་ཞི་བའི་དབྱིངས་དང་། རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ ལས་འདས་པ་དང་། གཙང་བདག་བདེ་དང་རྟག་པ་མཐར་ཐུག་པའི་དབྱིངས་དང་། རང་བཞིན་གྱི་རིགས་དང་། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་ཀྱི་ཡུམ་ཆེན་མོ་དང་། ཕྱག་རྒྱ་ ཆེན་པོ་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུའམ་རང་བཞིན་པའི་སྐུ་དང་། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དང་། ལྷན་ཅིག་ སྐྱེས་པའི་དགའ་བ་དང་། རྣམ་མཁྱེན་གྱི་ཡེ་ཤེས་དང་། རང་བྱུང་གི་ཡེ་ཤེས་དང་། དང་ པོའི་སངས་རྒྱས་དང་། གདོད་ནས་གྲོལ་བའི་སངས་རྒྱས་དང་། སངས་རྒྱས་ཀུན་བས་ སྔར་སངས་རྒྱས་དང་། ནམ་མཁའ་རང་བཞིན་གདོད་ནས་རྣམ་གྲོལ་ཐུགས་དང་། ཨ་ ཡིག་དང་། ཆོས་འབྱུང་དང་། གྲུ་གསུམ་དང་། ཐིག་ལེ་དང་། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དང་། ཨེ་ཝཾ་ 8-478 དང་། ཨ་ཧཾ་དང་། ཧཾ་ཀྵ་དང་། ཨཱ་ལི་ཀཱ་ལི་དང་། བྷ་ག་དང་། གསང་བ་དང་། གསང་ ཆེན་དང་། མཁའ་ཁམས་དང་། སེང་གེའི་ཁྲི་དང་། བདེ་བ་ཅན་དང་། བདེ་བའི་གནས་ དང་། བདེ་བའི་གཞི་དང་། ཀུན་གྱི་བདག་ཉིད་དང་། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་དང་། མཉམ་པར་སྦྱོར་བ་དང་། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་སྦྱོར་དང་། སྲིད་གསུམ་གཞན་དང་། སྲིད་ གསུམ་ཀུན་ནས་དང་བ་དང་། སྲིད་གསུམ་སྐྱེ་འཇིག་མེད་པ་དང་། ཁམས་གསུམ་གཞན་ དང་། འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་དང་། བདེན་གཉིས་དབྱེར་མེད་དང་། སྲིད་པ་ལས་ འདས་པའི་སྲིད་པ་དང་། དམ་པའི་སྲིད་པ་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་དང་དག་པའི་སྲིད་པ་ དང་། རང་བཞིན་གྱིས་དག་པའི་སེམས་དང་། ཡོད་པའི་སེམས་དང་། ཡོད་པའི་དགེ་བ་ མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་དང་། དོན་དམ་པའི་དགེ་བ་དང་། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་དགེ་བ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་རང་བཞིན་ནམ། རང་བཞིན་གྱིས་སངས་རྒྱས་དང་། ཤྲི་ཡིག་དང་། ཧེ་རུ་ ཀ་དང་། དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དང་། འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ་དང་། ཀྱེའི་རྡོ་རྗེ་དང་། གསང་བ་ འདུས་པ་དང་། སྒྱུ་འཕྲུལ་དྲྭ་བ་དང་། མཧཱ་མ་ཡ་དང་། རྡོ་རྗེ་གདན་བཞི་དང་། རྡོ་རྗེ་ཧཱུཾ་ མཛད་དང་། རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་དང་། རྡོ་རྗེ་རྣམ་འཇོམས་དང་། རྡོ་རྗེ་བདུད་རྩི་དང་། རྡོ་རྗེ་ པད་མ་དང་། རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་དང་། རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ་དང་། སངས་རྒྱས་མཁའ་ འགྲོ་དང་། རིན་ཆེན་མཁའ་འགྲོ་དང་། པད་མ་མཁའ་འགྲོ་དང་། སྣ་ཚོགས་མཁའ་འགྲོ་ དང་། ཡེ་ཤེས་མཁའ་འགྲོ་དང་། མཁའ་འགྲོ་རྒྱ་མཚོ་དང་། སངས་རྒྱས་ཐོད་པ་དང་། རྡོ་ རྗེ་སྒྲོལ་མ་དང་། རྡོ་རྗེ་ཕག་མོ་དང་། རྡོ་རྗེ་རྣལ་འབྱོར་དང་། རྡོ་རྗེ་བདག་མེད་མ་དང་། སྣ་ཚོགས་ཡ
【現代漢語翻譯】 啊！法界之體性，法界之處所，法界之無垢性，如是之實性，無謬之如是性，非異之如是性，真實之邊際，不可思議之界，不生不滅、本自寂滅之界，自性清凈涅槃，清凈、真我、安樂、常恒之究竟界，自性之種姓，基、果、本體無別之大母，大手印，本體性之身或自性身，法身，俱生喜，一切智智，自生之智慧，原始佛，本初解脫之佛，諸佛未生之佛，虛空自性本初解脫之心，阿字（藏文：ཨ་ཡིག་，梵文天城體：अक्षर，梵文羅馬擬音：akṣara，漢語字面意思：阿字），法生處，三角，明點，真如，誒旺（藏文：ཨེ་ཝཾ་，梵文天城體：एवं，梵文羅馬擬音：evaṃ，漢語字面意思：如是），阿吽（藏文：ཨ་ཧཾ་，梵文天城體：अहं，梵文羅馬擬音：ahaṃ，漢語字面意思：我），吽啥（藏文：ཧཾ་ཀྵ་，梵文天城體：हंक्ष，梵文羅馬擬音：haṃkṣa，漢語字面意思：吽啥），阿利嘎利，婆伽，秘密，大秘密，虛空界，獅子座，極樂世界，安樂處，安樂之基，一切之自性，一切諸佛，平等和合，俱生和合，三有之外，三有完全清凈，三有無生滅，三界之外，輪迴涅槃無別，二諦無別，超越有之有，聖有，本體清凈之有，自性清凈之心，存在之心，存在之未造善，勝義諦之善，無為之善，佛性或自性成佛，室利字，黑汝嘎，時輪，勝樂金剛，喜金剛，密集金剛，幻化網，大幻化，金剛座四處，金剛吽，金剛頂，金剛摧破，金剛甘露，金剛蓮花，金剛薩埵，金剛空行母，佛空行母，寶生空行母，蓮花空行母，雜色空行母，智慧空行母，空行母海，佛顱，金剛度母，金剛亥母，金剛瑜伽母，金剛無我母，種種耶。
【English Translation】 Ah! The essence of Dharmadhatu (the realm of truth), the place of Dharmadhatu, the stainlessness of Dharmadhatu, the suchness of reality, the unerring suchness, the non-other suchness, the ultimate truth, the inconceivable realm, the realm that is unborn and unceasing, and is pacified from the beginning, the self-nature pure Nirvana, the ultimate realm of purity, self, bliss, and permanence, the lineage of self-nature, the great mother who is the base, fruit, and essence inseparable, the Mahamudra (the great seal), the body of essence or the body of self-nature, the Dharmakaya (the body of truth), the co-emergent joy, the omniscient wisdom, the self-arisen wisdom, the primordial Buddha, the Buddha liberated from the beginning, the Buddha before all Buddhas, the mind of the sky-like nature liberated from the beginning, the letter A (藏文：ཨ་ཡིག་，梵文天城體：अक्षर，梵文羅馬擬音：akṣara，漢語字面意思：the letter A), the source of Dharma, the triangle, the bindu (drop), the suchness, E-Vam (藏文：ཨེ་ཝཾ་，梵文天城體：एवं，梵文羅馬擬音：evaṃ，漢語字面意思：Thus), A-Hum (藏文：ཨ་ཧཾ་，梵文天城體：अहं，梵文羅馬擬音：ahaṃ，漢語字面意思：I), Hum-Ksha (藏文：ཧཾ་ཀྵ་，梵文天城體：हंक्ष，梵文羅馬擬音：haṃkṣa，漢語字面意思：Hum-Ksha), Ali Kali, Bhaga, secret, great secret, space realm, lion throne, Sukhavati (the land of bliss), the place of bliss, the basis of bliss, the self-nature of all, all Buddhas, equal union, co-emergent union, beyond the three realms, the three realms completely pure, the three realms without birth and death, beyond the three realms, samsara (cyclic existence) and nirvana (liberation) inseparable, the two truths inseparable, the existence beyond existence, the holy existence, the existence pure in essence, the mind pure in self-nature, the mind of existence, the uncreated virtue of existence, the virtue of ultimate truth, the unconditioned virtue, the Buddha-nature or self-nature enlightenment, the Shri syllable, Heruka, Kalachakra (wheel of time), Chakrasamvara (the union of wheels), Hevajra, Guhyasamaja (secret assembly), Mayajala (net of illusion), Mahamaya (great illusion), the four Vajrasanas (diamond thrones), Vajrahumkara, Vajrashekhara, Vajravidarana, Vajramrita, Vajrapadma, Vajrasattva, Vajra Dakini, Buddha Dakini, Ratna Dakini, Padma Dakini, Various Dakini, Wisdom Dakini, Ocean of Dakinis, Buddha Skull, Vajra Tara, Vajravarahi, Vajrayogini, Vajra Nairatmya, various Ye.
ུམ་དང་། སྣ་ཚོགས་བདེ་བ་དང་། སྣ་ཚོགས་གཟུགས་ཅན་མ་དང་། གཽ་རི་མ་ ལ་སོགས་བརྒྱད་དང་། རྡོ་རྗེ་མ་དང་། ཀར་མོ་མ་དང་། ཆུ་ལྷ་ལ་སོགས་པ་དང་། གདོད་ ནས་རང་བཞིན་གྱི་རྣམ་པར་དག་པའི་ཕུང་པོ་དང་། ཁམས་དང་། སྐྱེ་མཆེད་ཐམས་ ཅད་དོན་དམ་གྱི་ལྷ་ཐམས་ཅད་དང་། རྒྱུད་ཐམས་ཅད་དང་། ཕྱག་རྒྱ་ཐམས་ཅད་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་ཐམས་ཅད་དེ་ཟབ་མོའི་དོན་གཅིག་ཉིད་མིང་ཚིག་ཡི་གེའི་རྣམ་པ་མང་ པོ་དང་། ཆོས་ཤིན་ཏུ་མང་བ་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས་པའི་རྒྱུད་སྡེ་རིན་པོ་ཆེ་རྣམ་པར་ 8-479 དག་པ་རྣམས་ན་གསལ་བར་བཞུགས་ལ། ཁྱད་པར་དུ་དོན་དམ་པའི་མཚན་ཡང་དག་ པར་བརྗོད་པར། འཇམ་དཔལ་དང་། ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་དང་། ཡེ་ཤེས་སྐུ་སྟེ་རང་ བྱུང་བ་དང་། རྡོ་རྗེ་རྣོན་པོ་དང་། སྡུག་བསྔལ་གཅོད་པ་དང་། ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་དང་། ཡེ་ཤེས་སྐུ་ཅན་དང་། གསུང་གི་དབང་ཕྱུག་དང་། ཨ་ར་པ་ཙ་ན་དང་། ཨ་ལས་བྱུང་ བའི་སངས་རྒྱས་དང་། དོན་ཆེན་འགྱུར་མེད་དམ་པ་དང་། སྲོག་ཆེན་པོ་དང་། འདོད་ ཆགས་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་པ་ཉོན་མོངས་ཆེན་པོ་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་ཆེན་པོ་ཡངས་པ་ དང་། རིགས་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་པ་ནས། ཡེ་ཤེས་སྐུ་ཉིད་ཁྱེད་ལ་འདུད། ཅེས་པའི་མཐར་ ཐུག་པས་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་དོན་དམ་ཆོས་ཉིད་རང་བྱུང་གི་ཡེ་ཤེས་གཅིག་ ཉིད་མཚན་གྱི་རྣམ་གྲངས་ཤིན་ཏུ་མང་པོས་ཡང་དག་པར་བརྗོད་དེ། དེའི་ཕྱིར་དོན་ དམ་པའི་མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་ཟབ་མོ་མཐའ་ཐུག་ གི་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་སྟོན་པའི་མིང་ཇི་སྙེད་གསུངས་པ། ཐམས་ཅད་བདེ་ གཤེགས་སྙིང་པོའི་རྣམ་གྲངས་སུ་དོན་ལ་གནས་པར་གདའོ། །དེ་ལ་ཟབ་མོ་མཐར་ཐུག་ གི་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་ཇི་ལྟར་གཅིག་ན་དེ་གཉི་ག་དོན་དམ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་དབྱིངས་ཉིད་ ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ཡང་ངོ་བོ་ཐ་དད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་ཡང་གཞི་ དང་འབྲས་བུར་འཇོག་པ་མི་འགལ་ཏེ། དབྱིངས་རང་བཞིན་རྣམ་དག་དེ་ཉིད་གང་ ཟག་འགའ་ཞིག་ལ་གློ་བུར་དྲི་བཅས་དང་། འགའ་ཞིག་ལ་དྲི་བྲལ་དུ་བཞུགས་པའི་ཕྱིར་ རོ། །དེས་ན་རང་བཞིན་རྣམ་དག་དོན་དམ་གྱི་དབྱིངས་ན། མཁའ་ཁྱབ་དེ་ཉིད་གང་ ཟག་ལ་དག་པ་གཅིག་ལྡན་དུ་བཞུགས་པ་ལ་གཞི་དང་། དག་པ་གཉིས་ལྡན་དུ་བཞུགས་ པ་ལ་འབྲས་བུར་གསུངས་ཏེ་བྲལ་འབྲས་སོ། །འདིར་གནས་གྱུར་གྱི་དོན་ཡང་ངོ་བོ་ཉིད་ མི་འགྱུར་བར་གློ་བུར་བའི་དྲི་བཅས་དྲི་མེད་དུ་གྱུར་པ་ལ་གསུངས་ཏེ། ནམ་མཁའ་སྤྲིན་ དང་བཅས་པ་ལས་སྤྲིན་མེད་པར་གྱུར་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ཡང་གང་ཟག་རེ་རེའི་དབང་དུ་ བྱས་ནས་དང་པོ་དྲི་བཅས་ཁོ་ན་དང་། བར་དུ་དྲི་མས་དག་མ་དག་པ་གཉིས་ལྡན་དང་། མཐར་ཐུག་དྲི་མ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་དག་པ་ལ་གཞི་དང་ལམ་དང་འབྲས་བུའི་གནས་ 8-480 སྐབས་ཞེས་ཆོས
【現代漢語翻譯】 以及擁母（藏文：ུམ་，字面意思：母親），種種安樂母（藏文：སྣ་ཚོགས་བདེ་བ་མ་，字面意思：各種安樂的母親），種種形色母（藏文：སྣ་ཚོགས་གཟུགས་ཅན་མ་，字面意思：各種形狀的母親），高里母（藏文：གཽ་རི་མ་，梵文天城體：गौरी，梵文羅馬擬音：Gaurī，字面意思：高里）等八位，金剛母（藏文：རྡོ་རྗེ་མ་，字面意思：金剛母親），業母（藏文：ཀར་མོ་མ་，字面意思：業之母親），水天（藏文：ཆུ་ལྷ་，字面意思：水神）等，從本初即自性清凈的蘊（藏文：ཕུང་པོ་，梵文天城體：स्कन्ध，梵文羅馬擬音：skandha，字面意思：蘊），界（藏文：ཁམས་，梵文天城體：धातु，梵文羅馬擬音：dhātu，字面意思：界），處（藏文：སྐྱེ་མཆེད་，梵文天城體：आयतन，梵文羅馬擬音：āyatana，字面意思：處）一切，勝義諦的一切本尊（藏文：ལྷ་，梵文天城體：देव，梵文羅馬擬音：deva，字面意思：神），一切續部（藏文：རྒྱུད་，梵文天城體：तन्त्र，梵文羅馬擬音：tantra，字面意思：續），一切手印（藏文：ཕྱག་རྒྱ་，梵文天城體：मुद्रा，梵文羅馬擬音：mudrā，字面意思：印），一切壇城（藏文：དཀྱིལ་འཁོར་，梵文天城體：मण्डल，梵文羅馬擬音：maṇḍala，字面意思：壇城），此甚深之義一味一體，以名、句、字之多種形象，以及極多之法所宣說之珍貴續部，于彼等清凈續部中明晰安住。尤其于勝義諦中，如實宣說名號，如文殊（藏文：འཇམ་དཔལ་，梵文天城體：मञ्जुश्री，梵文羅馬擬音：Mañjuśrī，字面意思：文殊），智慧薩埵（藏文：ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་，字面意思：智慧勇士），智慧身（藏文：ཡེ་ཤེས་སྐུ་，字面意思：智慧身）即自生者，金剛利（藏文：རྡོ་རྗེ་རྣོན་པོ་，字面意思：金剛利刃），斷苦者（藏文：སྡུག་བསྔལ་གཅོད་པ་，字面意思：斷除痛苦者），智慧（藏文：ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་，字面意思：智慧），智慧身者（藏文：ཡེ་ཤེས་སྐུ་ཅན་，字面意思：具有智慧身者），語自在（藏文：གསུང་གི་དབང་ཕྱུག་，字面意思：語言自在），阿若巴匝納（藏文：ཨ་ར་པ་ཙ་ན་，梵文天城體：अरापचन，梵文羅馬擬音：Arapacana，字面意思：無垢慧），從阿（藏文：ཨ་，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：A，字面意思：阿）所生之佛（藏文：སངས་རྒྱས་，梵文天城體：बुद्ध，梵文羅馬擬音：Buddha，字面意思：佛），大義不變聖者（藏文：དོན་ཆེན་འགྱུར་མེད་དམ་པ་，字面意思：大義不變聖者），大命（藏文：སྲོག་ཆེན་པོ་，字面意思：大命），大貪（藏文：འདོད་ཆགས་ཆེན་པོ་，字面意思：大貪）等大煩惱（藏文：ཉོན་མོངས་ཆེན་པོ་，字面意思：大煩惱），廣大壇城（藏文：དཀྱིལ་འཁོར་ཆེན་པོ་ཡངས་པ་，字面意思：廣大壇城），大種姓（藏文：རིགས་ཆེན་པོ་，字面意思：大種姓）等，乃至『智慧身，我向您頂禮』之究竟，以基、果無別之勝義諦法性自生智慧一味一體，以極多名號如實宣說。因此稱為『勝義諦名號如實宣說』。如是，所有宣說之甚深究竟基、果無別之名，皆安住于如來藏（藏文：བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་，梵文天城體：तथागतगर्भ，梵文羅馬擬音：Tathāgatagarbha，字面意思：如來藏）之異名中。那麼，甚深究竟之基、果如何為一？因為二者皆為勝義諦法性之界（藏文：དབྱིངས་，梵文天城體：धातु，梵文羅馬擬音：dhātu，字面意思：界）本身，並且彼亦無有體性之差別。如是，安立為基與果亦不相違，因為自性清凈之界本身，于某些有情為具有暫時之垢染，于某些有情則為離垢染。因此，于自性清凈之勝義諦界中，遍空本身于有情中安住于具一分清凈者稱為基，安住于具二分清凈者稱為果，即為離系果。此處所謂轉依（藏文：གནས་གྱུར་，字面意思：狀態轉變）之義，亦指體性不變，而暫時之垢染轉變為無垢，如虛空從有云轉變為無雲一般。彼亦就個別有情而言，最初唯有垢染，中間則有垢染與清凈二者，最終則為一切垢染清凈，此即稱為基、道、果之狀態。 And also Umā (藏文：ུམ་，literally: Mother), all kinds of happiness mothers (藏文：སྣ་ཚོགས་བདེ་བ་མ་，literally: mothers of various happinesses), all kinds of form mothers (藏文：སྣ་ཚོགས་གཟུགས་ཅན་མ་，literally: mothers of various forms), Gaurī (藏文：གཽ་རི་མ་，梵文天城體：गौरी，梵文羅馬擬音：Gaurī，literally: Gauri) and other eight, Vajra Mother (藏文：རྡོ་རྗེ་མ་，literally: Vajra Mother), Karma Mother (藏文：ཀར་མོ་མ་，literally: Karma Mother), Water God (藏文：ཆུ་ལྷ་，literally: Water God) and so on, from the very beginning, the aggregates (藏文：ཕུང་པོ་，梵文天城體：स्कन्ध，梵文羅馬擬音：skandha，literally: aggregates), realms (藏文：ཁམས་，梵文天城體：धातु，梵文羅馬擬音：dhātu，literally: realms), and sources (藏文：སྐྱེ་མཆེད་，梵文天城體：आयतन，梵文羅馬擬音：āyatana，literally: sources) of all self-nature pure, all the deities (藏文：ལྷ་，梵文天城體：देव，梵文羅馬擬音：deva，literally: god) of ultimate truth, all the tantras (藏文：རྒྱུད་，梵文天城體：तन्त्र，梵文羅馬擬音：tantra，literally: tantra), all the mudras (藏文：ཕྱག་རྒྱ་，梵文天城體：मुद्रा，梵文羅馬擬音：mudrā，literally: seal), all the mandalas (藏文：དཀྱིལ་འཁོར་，梵文天城體：मण्डल，梵文羅馬擬音：maṇḍala，literally: mandala), this profound meaning is one taste, with many forms of names, sentences, and letters, and the precious tantras spoken by extremely many dharmas, clearly reside in those pure tantras. Especially in the ultimate truth, the names are truly spoken, such as Mañjuśrī (藏文：འཇམ་དཔལ་，梵文天城體：मञ्जुश्री，梵文羅馬擬音：Mañjuśrī，literally: Manjushri), Wisdom Sattva (藏文：ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་，literally: Wisdom Sattva), Wisdom Body (藏文：ཡེ་ཤེས་སྐུ་，literally: Wisdom Body), which is self-born, Vajra Sharp (藏文：རྡོ་རྗེ་རྣོན་པོ་，literally: Vajra Sharp), Cutter of Suffering (藏文：སྡུག་བསྔལ་གཅོད་པ་，literally: Cutter of Suffering), Wisdom (藏文：ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་，literally: Wisdom), Possessor of Wisdom Body (藏文：ཡེ་ཤེས་སྐུ་ཅན་，literally: Possessor of Wisdom Body), Lord of Speech (藏文：གསུང་གི་དབང་ཕྱུག་，literally: Lord of Speech), Arapacana (藏文：ཨ་ར་པ་ཙ་ན་，梵文天城體：अरापचन，梵文羅馬擬音：Arapacana，literally: Arapacana), Buddha (藏文：སངས་རྒྱས་，梵文天城體：बुद्ध，梵文羅馬擬音：Buddha，literally: Buddha) born from A (藏文：ཨ་，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：A，literally: A), Great Meaning Unchanging Holy One (藏文：དོན་ཆེན་འགྱུར་མེད་དམ་པ་，literally: Great Meaning Unchanging Holy One), Great Life (藏文：སྲོག་ཆེན་པོ་，literally: Great Life), Great Desire (藏文：འདོད་ཆགས་ཆེན་པོ་，literally: Great Desire) and other great afflictions (藏文：ཉོན་མོངས་ཆེན་པོ་，literally: great afflictions), vast great mandala (藏文：དཀྱིལ་འཁོར་ཆེན་པོ་ཡངས་པ་，literally: vast great mandala), great lineage (藏文：རིགས་ཆེན་པོ་，literally: great lineage) and so on, until the ultimate 'Wisdom Body, I prostrate to you', with the base, fruit inseparable, the ultimate truth, the self-born wisdom of Dharma-nature is one taste, truly spoken with extremely many names. Therefore, it is called 'Truly Speaking the Names of Ultimate Truth'. Thus, all the names spoken of the profound and ultimate base, fruit inseparable, abide in the meaning as the synonyms of the Tathāgatagarbha (藏文：བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་，梵文天城體：तथागतगर्भ，梵文羅馬擬音：Tathāgatagarbha，literally: Tathagatagarbha). Then, how are the profound and ultimate base and fruit one? Because both are the realm (藏文：དབྱིངས་，梵文天城體：धातु，梵文羅馬擬音：dhātu，literally: realm) of the ultimate truth of Dharma-nature itself, and there is no difference in essence. Thus, it is not contradictory to establish the base and the fruit, because the self-nature pure realm itself, for some sentient beings, has temporary defilements, and for some sentient beings, it is free from defilements. Therefore, in the self-nature pure ultimate truth realm, the all-pervading itself, in sentient beings, abiding in one with purity is called the base, and abiding in two with purity is called the fruit, which is the fruit of separation. Here, the meaning of transformation (藏文：གནས་གྱུར་，literally: transformation) also refers to the fact that the essence does not change, but the temporary defilements are transformed into non-defilements, just as the sky transforms from being with clouds to being without clouds. This also refers to each sentient being, initially only with defilements, in the middle with both defilements and purity, and finally with all defilements purified, which is called the state of base, path, and fruit.
【English Translation】 And also Umā (藏文：ུམ་，literally: Mother), all kinds of happiness mothers (藏文：སྣ་ཚོགས་བདེ་བ་མ་，literally: mothers of various happinesses), all kinds of form mothers (藏文：སྣ་ཚོགས་གཟུགས་ཅན་མ་，literally: mothers of various forms), Gaurī (藏文：གཽ་རི་མ་，梵文天城體：गौरी，梵文羅馬擬音：Gaurī，literally: Gauri) and other eight, Vajra Mother (藏文：རྡོ་རྗེ་མ་，literally: Vajra Mother), Karma Mother (藏文：ཀར་མོ་མ་，literally: Karma Mother), Water God (藏文：ཆུ་ལྷ་，literally: Water God) and so on, from the very beginning, the aggregates (藏文：ཕུང་པོ་，梵文天城體：स्कन्ध，梵文羅馬擬音：skandha，literally: aggregates), realms (藏文：ཁམས་，梵文天城體：धातु，梵文羅馬擬音：dhātu，literally: realms), and sources (藏文：སྐྱེ་མཆེད་，梵文天城體：आयतन，梵文羅馬擬音：āyatana，literally: sources) of all self-nature pure, all the deities (藏文：ལྷ་，梵文天城體：देव，梵文羅馬擬音：deva，literally: god) of ultimate truth, all the tantras (藏文：རྒྱུད་，梵文天城體：तन्त्र，梵文羅馬擬音：tantra，literally: tantra), all the mudras (藏文：ཕྱག་རྒྱ་，梵文天城體：मुद्रा，梵文羅馬擬音：mudrā，literally: seal), all the mandalas (藏文：དཀྱིལ་འཁོར་，梵文天城體：मण्डल，梵文羅馬擬音：maṇḍala，literally: mandala), this profound meaning is one taste, with many forms of names, sentences, and letters, and the precious tantras spoken by extremely many dharmas, clearly reside in those pure tantras. Especially in the ultimate truth, the names are truly spoken, such as Mañjuśrī (藏文：འཇམ་དཔལ་，梵文天城體：मञ्जुश्री，梵文羅馬擬音：Mañjuśrī，literally: Manjushri), Wisdom Sattva (藏文：ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་，literally: Wisdom Sattva), Wisdom Body (藏文：ཡེ་ཤེས་སྐུ་，literally: Wisdom Body), which is self-born, Vajra Sharp (藏文：རྡོ་རྗེ་རྣོན་པོ་，literally: Vajra Sharp), Cutter of Suffering (藏文：སྡུག་བསྔལ་གཅོད་པ་，literally: Cutter of Suffering), Wisdom (藏文：ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་，literally: Wisdom), Possessor of Wisdom Body (藏文：ཡེ་ཤེས་སྐུ་ཅན་，literally: Possessor of Wisdom Body), Lord of Speech (藏文：གསུང་གི་དབང་ཕྱུག་，literally: Lord of Speech), Arapacana (藏文：ཨ་ར་པ་ཙ་ན་，梵文天城體：अरापचन，梵文羅馬擬音：Arapacana，literally: Arapacana), Buddha (藏文：སངས་རྒྱས་，梵文天城體：बुद्ध，梵文羅馬擬音：Buddha，literally: Buddha) born from A (藏文：ཨ་，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：A，literally: A), Great Meaning Unchanging Holy One (藏文：དོན་ཆེན་འགྱུར་མེད་དམ་པ་，literally: Great Meaning Unchanging Holy One), Great Life (藏文：སྲོག་ཆེན་པོ་，literally: Great Life), Great Desire (藏文：འདོད་ཆགས་ཆེན་པོ་，literally: Great Desire) and other great afflictions (藏文：ཉོན་མོངས་ཆེན་པོ་，literally: great afflictions), vast great mandala (藏文：དཀྱིལ་འཁོར་ཆེན་པོ་ཡངས་པ་，literally: vast great mandala), great lineage (藏文：རིགས་ཆེན་པོ་，literally: great lineage) and so on, until the ultimate 'Wisdom Body, I prostrate to you', with the base, fruit inseparable, the ultimate truth, the self-born wisdom of Dharma-nature is one taste, truly spoken with extremely many names. Therefore, it is called 'Truly Speaking the Names of Ultimate Truth'. Thus, all the names spoken of the profound and ultimate base, fruit inseparable, abide in the meaning as the synonyms of the Tathāgatagarbha (藏文：བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་，梵文天城體：तथागतगर्भ，梵文羅馬擬音：Tathāgatagarbha，literally: Tathagatagarbha). Then, how are the profound and ultimate base and fruit one? Because both are the realm (藏文：དབྱིངས་，梵文天城體：धातु，梵文羅馬擬音：dhātu，literally: realm) of the ultimate truth of Dharma-nature itself, and there is no difference in essence. Thus, it is not contradictory to establish the base and the fruit, because the self-nature pure realm itself, for some sentient beings, has temporary defilements, and for some sentient beings, it is free from defilements. Therefore, in the self-nature pure ultimate truth realm, the all-pervading itself, in sentient beings, abiding in one with purity is called the base, and abiding in two with purity is called the fruit, which is the fruit of separation. Here, the meaning of transformation (藏文：གནས་གྱུར་，literally: transformation) also refers to the fact that the essence does not change, but the temporary defilements are transformed into non-defilements, just as the sky transforms from being with clouds to being without clouds. This also refers to each sentient being, initially only with defilements, in the middle with both defilements and purity, and finally with all defilements purified, which is called the state of base, path, and fruit.
་ཀྱི་སྐུ་གཅིག་ཉིད་གནས་སྐབས་གསུམ་དུ་གསུངས་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ ཐོབ་པ་དང་མ་ཐོབ་པའི་གང་ཟག་དག་གི་དབང་དུ་བྱས་ན་རང་བཞིན་རྣམ་དག་དོན་ དམ་གྱི་དབྱིངས་དེ་ཉིད་དྲི་བཅས་ཀྱང་ཡིན་ལ་དྲི་བྲལ་ཡང་ཡིན་ཏེ། སྤྲིན་ཚོགས་ཡོད་ མེད་ཀྱི་ཡུལ་ལ་ཁྱབ་པའི་ནམ་མཁའ་གཅིག་ཉིད་སྤྲིན་ཡོད་པ་ཡང་ཡིན་པ་ལ་མེད་པ་ ཡང་ཡིན་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་སྤྲིན་ཡོད་མེད་ཀྱི་ནམ་མཁའ་ལ་ངོ་བོ་ཐ་ དད་མེད་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ། གློ་བུར་དྲི་མ་ཡོད་མེད་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་ཡང་ངོ་བོ་ཐ་ དད་མེད་པས་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་ཐ་མི་དད་པའི་དོན་ནི་དེ་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་གཞི་ འབྲས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་ཀྱི་དོན་དེ། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་གཅིག་ཉིད་ལ་མིང་གི་རྣམ་ གྲངས་ཤིན་ཏུ་མང་བར་གསུངས་ཀྱང་དོན་གྱི་ངོ་བོ་ཐ་དད་པ་བཙལ་དུ་མི་བཏུབ་སྟེ། དུ་མ་རོ་གཅིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་མཐར་ཐུག་གི་སངས་རྒྱས་ཆོས་སྐུ་བདེ་གཤེགས་ སྙིང་པོ་དེ་རང་ཆས་སུ་བཞུགས་ཀྱང་མ་ཐོབ་པ་ནི་གློ་བུར་དྲི་མ་ལན་ཅིང་། དེའི་རྩ་བ་ ཡང་དབུགས་རྒྱུ་བ་འདི་ཡིན་པས་འདི་མ་འགགས་པར་རྣམ་ཤེས་འགག་མི་སྲིད་ལ། དེ་ མ་འགགས་པར་ཡེ་བཞུགས་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ཐོབ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། རླུང་སེམས་ལྷན་ཅིག་ ཏུ་ངང་གིས་འགགས་པའི་རྣལ་འབྱོར་ཟབ་མོ་གང་ཡིན་པ་ནི་མེད་ཁ་མེད་དུ་གསུངས་ ནའང་། བསོད་ནམས་བསགས་ཕུལ་ཆུང་བ་རྣམས་ལ་དེའི་སྐལ་བ་མེད་པས་བསོད་ ནམས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་བསགས་དགོས་ཏེ། རླུང་སེམས་འཕོ་བའི་བག་ཆགས་ཀྱི་ རྒྱུན་འགག་པ་དང་། འཕོ་མེད་བདེ་སྟོང་འོད་གསལ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ འཆར་བ་དུས་མཉམ་ཞིང་གནད་གཅིག་པའི་སྤངས་པ་དང་རྟོགས་པ་ཟུང་འཇུག་རྡོ་ རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་རམ་ཤིན་ཏུ་རྣལ་འབྱོར་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དང་། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ ཕྱིན་པའི་རྣལ་འབྱོར་བླ་གབ་ལ་ཉིན་མཚན་དུ་བསྒོམ་པ་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་སོ། །ཕུན་ སུམ་ཚོགས་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཆེ་བ་དཀོན་མཆོག་མཁའ་ཁྱབ་རྟེན་གསུམ་དང་བཅས་པ་ ལ་དད་གུས་ཆེན་པོས་བརྩོན་འགྲུས་བཀུར་སྟི་བྱེད་པ་དང་། བདུད་དང་ཉོན་མོངས་ པའི་དབང་དུ་སོང་བའི་ཕ་མ་སེམས་ཅན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྙིང་པོ་ཅན་མཁའ་ཁྱབ་ལ་ 8-481 བྱམས་སྙིང་རྗེ་ཡང་མཁའ་ཁྱབ་ཀྱིས་ཕན་འདོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་ ཏེ། དེ་ལྟར་ཞིང་གཉིས་ལ་བརྟེན་ནས་ལུས་དང་ངག་དང་ཡིད་དང་། ལོངས་སྤྱོད་དང་ ས་རྡོ་དང་ཆུ་ཤིང་ལ་སོགས་པ་ཕྱི་རོལ་གྱི་དངོས་པོ་རྣམས་ཀྱང་དགེ་ཕྱོགས་སུ་བཀོལ་བ་ གང་ཡིན་པ་ཐམས་ཅད་དོ། །དེ་དག་གང་གིས་གང་བསྒྲུབ་ནི། གང་ཟག་གི་དབང་གིས་ ཅི་རིགས་པར་མངོན་ཏེ། ཏིང་ངེ་འཛིན་ཟབ་མོ་ལ་མཉམ་རྗེས་མེད་པར་འཁོར་ཡུག་ཏུ་ འབྱམ་ན་རེ་ཞིག་དེ་ཉིད་གཙོ་བོར་བྱས་ནས་རབ་ཏུ་དགའ་བ་ལ་སོ
【現代漢語翻譯】 སྐུ་གཅིག་ཉིད་གནས་སྐབས་གསུམ་དུ་གསུངས་པ་དང་། (sku gcig nyid gnas skabs gsum du gsungs pa dang)——這指的是，一個法身在三種狀態下顯現。 སངས་རྒྱས་ཐོབ་པ་དང་མ་ཐོབ་པའི་གང་ཟག་དག་གི་དབང་དུ་བྱས་ན་རང་བཞིན་རྣམ་དག་དོན་དམ་གྱི་དབྱིངས་དེ་ཉིད་དྲི་བཅས་ཀྱང་ཡིན་ལ་དྲི་བྲལ་ཡང་ཡིན་ཏེ། (sangs rgyas thob pa dang ma thob pa'i gang zag dag gi dbang du byas na rang bzhin rnam dag don dam gyi dbyings de nyid dri bcas kyang yin la dri bral yang yin te)——如果從證悟和未證悟者的角度來看，自性清凈的勝義界既有垢染，也無垢染。 སྤྲིན་ཚོགས་ཡོད་མེད་ཀྱི་ཡུལ་ལ་ཁྱབ་པའི་ནམ་མཁའ་གཅིག་ཉིད་སྤྲིན་ཡོད་པ་ཡང་ཡིན་པ་ལ་མེད་པ་ཡང་ཡིན་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ནོ། (sprin tshogs yod med kyi yul la khyab pa'i nam mkha' gcig nyid sprin yod pa yang yin pa la med pa yang yin pa ji lta ba bzhin no)——就像遍佈有云和無雲之地的虛空，既可以說是有云的，也可以說是無雲的。 དེ་ལྟ་བས་ན་སྤྲིན་ཡོད་མེད་ཀྱི་ནམ་མཁའ་ལ་ངོ་བོ་ཐ་དད་མེད་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ། (de lta bas na sprin yod med kyi nam mkha' la ngo bo tha dad med pa ji lta ba bzhin du)——因此，就像有云和無雲的虛空在本質上沒有差別一樣。 གློ་བུར་དྲི་མ་ཡོད་མེད་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་ཡང་ངོ་བོ་ཐ་དད་མེད་པས་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་ཐ་མི་དད་པའི་དོན་ནི་དེ་ཡིན་ནོ། (glo bur dri ma yod med de bzhin nyid la yang ngo bo tha dad med pas gzhi 'bras ngo bo tha mi dad pa'i don ni de yin no)——同樣的，自性中暫時的垢染的有無，在本質上也沒有差別，這就是基果本質無別的含義。 དེའི་ཕྱིར་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་ཀྱི་དོན་དེ། (de'i phyir gzhi 'bras ngo bo dbyer med kyi don de)——因此，基果本質無別的含義是： བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་གཅིག་ཉིད་ལ་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཤིན་ཏུ་མང་བར་གསུངས་ཀྱང་དོན་གྱི་ངོ་བོ་ཐ་དད་པ་བཙལ་དུ་མི་བཏུབ་སྟེ། (bde gshegs snying po gcig nyid la ming gi rnam grangs shin tu mang bar gsungs kyang don gyi ngo bo tha dad pa btsal du mi btub ste)——雖然如來藏只有一個，但卻有許多不同的名稱，然而其本質卻無法區分。 དུ་མ་རོ་གཅིག་པའི་ཕྱིར་རོ། (du ma ro gcig pa'i phyir ro)——因為它們都是同一體性的。 དེ་ལྟར་མཐར་ཐུག་གི་སངས་རྒྱས་ཆོས་སྐུ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དེ་རང་ཆས་སུ་བཞུགས་ཀྱང་མ་ཐོབ་པ་ནི་གློ་བུར་དྲི་མ་ལན་ཅིང་། (de ltar mthar thug gi sangs rgyas chos sku bde gshegs snying po de rang chas su bzhugs kyang ma thob pa ni glo bur dri ma lan cing)——因此，雖然究竟的佛陀法身如來藏本自存在，但未證悟者卻被暫時的垢染所覆蓋。 དེའི་རྩ་བ་ཡང་དབུགས་རྒྱུ་བ་འདི་ཡིན་པས་འདི་མ་འགགས་པར་རྣམ་ཤེས་འགག་མི་སྲིད་ལ། (de'i rtsa ba yang dbugs rgyu ba 'di yin pas 'di ma 'gag par rnam shes 'gag mi srid la)——而這些垢染的根源是氣息的流動，因此，如果氣息不停止，意識就不會停止。 དེ་མ་འགགས་པར་ཡེ་བཞུགས་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ཐོབ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། (de ma 'gag par ye bzhugs kyi sangs rgyas thob mi srid pa'i phyir)——如果意識不停止，就無法證悟本自存在的佛性。 རླུང་སེམས་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ངང་གིས་འགགས་པའི་རྣལ་འབྱོར་ཟབ་མོ་གང་ཡིན་པ་ནི་མེད་ཁ་མེད་དུ་གསུངས་ནའང་། (rlung sems lhan cig tu ngang gis 'gag pa'i rnal 'byor zab mo gang yin pa ni med kha med du gsungs na'ang)——雖然說風和心同時自然停止的甚深瑜伽是無上的。 བསོད་ནམས་བསགས་ཕུལ་ཆུང་བ་རྣམས་ལ་དེའི་སྐལ་བ་མེད་པས་བསོད་ནམས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་བསགས་དགོས་ཏེ། (bsod nams bsags phul chung ba rnams la de'i skal ba med pas bsod nams dang ye shes kyi tshogs bsags dgos te)——但福德積累不足的人沒有資格修持，因此必須積累福德和智慧資糧。 རླུང་སེམས་འཕོ་བའི་བག་ཆགས་ཀྱི་རྒྱུན་འགག་པ་དང་། འཕོ་མེད་བདེ་སྟོང་འོད་གསལ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་འཆར་བ་དུས་མཉམ་ཞིང་གནད་གཅིག་པའི་སྤངས་པ་དང་རྟོགས་པ་ཟུང་འཇུག་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་རམ་ཤིན་ཏུ་རྣལ་འབྱོར་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དང་། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་རྣལ་འབྱོར་བླ་གབ་ལ་ཉིན་མཚན་དུ་བསྒོམ་པ་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་སོ། (rlung sems 'pho ba'i bag chags kyi rgyun 'gag pa dang/ 'pho med bde stong 'od gsal rnam par mi rtog pa'i ye shes 'char ba dus mnyam zhing gnad gcig pa'i spangs pa dang rtogs pa zung 'jug rdo rje'i rnal 'byor ram shin tu rnal 'byor phyag rgya chen po dang/ shes rab kyi pha rol tu phyin pa'i rnal 'byor bla gab la nyin mtshan du bsgom pa ni ye shes kyi tshogs so)——當風和心流動的習氣停止，無遷變的樂空光明無分別智慧生起時，棄捨與證悟同時，金剛瑜伽或極瑜伽大印，以及般若波羅蜜多瑜伽，晝夜修持，是為智慧資糧。 ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཆེ་བ་དཀོན་མཆོག་མཁའ་ཁྱབ་རྟེན་གསུམ་དང་བཅས་པ་ལ་དད་གུས་ཆེན་པོས་བརྩོན་འགྲུས་བཀུར་སྟི་བྱེད་པ་དང་། (phun sum tshogs pa'i yon tan gyi che ba dkon mchog mkha' khyab rten gsum dang bcas pa la dad gus chen pos brtson 'grus bkur sti byed pa dang)——以極大的信心和恭敬心，對遍佈虛空的三寶進行精勤的供養和尊敬。 བདུད་དང་ཉོན་མོངས་པའི་དབང་དུ་སོང་བའི་ཕ་མ་སེམས་ཅན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྙིང་པོ་ཅན་མཁའ་ཁྱབ་ལ་བྱམས་སྙིང་རྗེ་ཡང་མཁའ་ཁྱབ་ཀྱིས་ཕན་འདོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་ཏེ། (bdud dang nyon mongs pa'i dbang du song ba'i pha ma sems can sangs rgyas kyi snying po can mkha' khyab la byams snying rje yang mkha' khyab kyis phan 'dogs pa rnams kyi bsod nams kyi tshogs te)——對受魔和煩惱控制的、具有佛性的父母眾生，以遍佈虛空的慈悲心去利益他們，是為福德資糧。 དེ་ལྟར་ཞིང་གཉིས་ལ་བརྟེན་ནས་ལུས་དང་ངག་དང་ཡིད་དང་། ལོངས་སྤྱོད་དང་ས་རྡོ་དང་ཆུ་ཤིང་ལ་སོགས་པ་ཕྱི་རོལ་གྱི་དངོས་པོ་རྣམས་ཀྱང་དགེ་ཕྱོགས་སུ་བཀོལ་བ་གང་ཡིན་པ་ཐམས་ཅད་དོ། (de ltar zhing gnyis la brten nas lus dang ngag dang yid dang/ longs spyod dang sa rdo dang chu shing la sogs pa phyi rol gyi dngos po rnams kyang dge phyogs su bkol ba gang yin pa thams cad do)——因此，依靠這兩種田，將身、語、意，以及受用、土地、石頭、水、樹木等外在事物，都用於善的方面。 དེ་དག་གང་གིས་གང་བསྒྲུབ་ནི། (de dag gang gis gang bsgrub ni)——那麼，這些資糧各自成就什麼呢？ གང་ཟག་གི་དབང་གིས་ཅི་རིགས་པར་མངོན་ཏེ། (gang zag gi dbang gis ci rigs par mngon te)——這取決於個人的根器。 ཏིང་ངེ་འཛིན་ཟབ་མོ་ལ་མཉམ་རྗེས་མེད་པར་འཁོར་ཡུག་ཏུ་འབྱམ་ན་རེ་ཞིག་དེ་ཉིད་གཙོ་བོར་བྱས་ནས་རབ་ཏུ་དགའ་བ་ལ་སོ། (ting nge 'dzin zab mo la mnyam rjes med par 'khor yug tu 'byam na re zhig de nyid gtso bor byas nas rab tu dga' ba la so)——如果甚深禪定無有出入，則應暫時專注於此，並生起極大的歡喜。
【English Translation】 The one Kāya (body, aspect of a Buddha) is spoken of in three states. From the perspective of beings who have attained Buddhahood and those who have not, the very essence of svabhāva-viśuddha (naturally pure) and paramārtha (ultimate reality) is both with and without defilements. Just as the single sky that pervades the realm of clouds being present or absent is both with and without clouds, so it is. Therefore, just as there is no difference in essence between the sky with and without clouds, similarly, there is no difference in essence in tathatā (suchness) due to the presence or absence of adventitious defilements, so the meaning of the inseparability of the ground and the result is that. Therefore, the meaning of the inseparability of the ground and the result is that: Although many different names are given to the single Tathāgatagarbha (Buddha-nature), it is impossible to find a difference in the essence of their meaning, because the many are of one taste. Thus, although the ultimate Dharmakāya (body of truth) of the Buddha, the Tathāgatagarbha, is inherently present, those who have not attained it are obscured by adventitious defilements. The root of this is the movement of prāṇa (vital energy), and unless this ceases, vijñāna (consciousness) cannot cease. And unless that ceases, it is impossible to attain the ever-present Buddhahood. Although the profound yoga (spiritual practice) in which prāṇa (vital energy) and citta (mind) spontaneously cease together is said to be unsurpassed, those who have accumulated little merit do not have the fortune for it, so it is necessary to accumulate the saṃbhāra (accumulation) of merit and jñāna (wisdom). The cessation of the continuum of habitual tendencies of the movement of prāṇa (vital energy) and citta (mind), and the simultaneous arising of the unchanging sukha-śūnyatā (bliss-emptiness), prabhāsvara (clear light), non-conceptual jñāna (wisdom), the union of abandonment and realization, the Vajra-yoga (Diamond Yoga) or the supreme yoga (spiritual practice) Mahāmudrā (Great Seal), and meditating day and night on the hidden Prajñāpāramitā-yoga (Perfection of Wisdom Yoga) is the jñāna-saṃbhāra (wisdom accumulation). With great faith and reverence, diligently honoring the Three Jewels (Buddha, Dharma, Sangha) along with the all-pervading ākāśa (space) and the three supports (body, speech, and mind of the Buddha), which are the greatness of perfect qualities, and benefiting with all-pervading maitrī (loving-kindness) and karuṇā (compassion) the parents and sentient beings who are under the power of Māra (demon) and kleśa (afflictions), who possess the Tathāgatagarbha (Buddha-nature) and pervade the ākāśa (space), is the puṇya-saṃbhāra (merit accumulation). Thus, relying on these two fields, whatever is done to use the body, speech, and mind, and external objects such as possessions, earth, stones, water, and trees, for the sake of virtue, is all included. What does each of these accomplish? It manifests appropriately according to the capacity of the individual. If one is immersed in profound samādhi (meditative concentration) without coming out of it, then for a while, focus primarily on that and generate great joy.
གས་པའི་ས་ཐོབ་ ཅིང་། རང་ཉིད་འཇིགས་པ་མེད་པར་གྱུར་ནས་མཐའ་ཡས་པའི་སེམས་ཅན་སྨིན་པར་ བྱེད་པ་དང་ཞིང་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བ་དང་། སྨོན་ལམ་ཐབས་ཆེན་བསྒྲུབ་པ་ལ་གཙོ་བོར་ བྱའོ། །མཉམ་བཞག་ལ་འཁོར་ཡུག་ཏུ་གནས་པར་མི་ནུས་ན་རྗེས་ཐོབ་ཏུ་བསོད་ནམས་ ཀྱི་ཚོགས་སྤེལ་བའམ། དེ་ཡང་མི་ནུས་ན་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་ལ་གཙོ་བོར་བྱེད་ པའམ། དེ་ཡང་མི་ནུས་ན་དགེ་བ་སྣ་གཅིག་ཙམ་ཡང་བྱ་ཞིང་དེ་དག་གི་ཡང་སྐལ་བ་ མེད་པ་རྣམས་ལ་ཐར་པའི་ས་བོན་གདབ་པ་ཙམ་ངེས་པར་བགྱིད་འཚལ་ཏེ། སྔར་དུ་ ལེགས་པར་དགོངས་ཤིང་ཕྱག་ལེན་ལ་འདེབས་བཞིན་པ་དེ་རང་ལགས། དེ་ལྟ་བས་ན་ཚོགས་གཉིས་སུ་གཏོགས་པ་ཐམས་ཅད། སྤྱིར་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་བྱེད་ པ་ལ་མེད་ཁ་མེད་ལགས་ནའང་། ལས་དང་པོ་པ་ལ་སོགས་པ་གང་ཟག་འགའ་ཞིག་ གིས་ད་ལྟ་ཐམས་ཅད་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པས། ད་ལྟ་ནས་བཟུང་སྟེ་མ་འོངས་པ་ནའང་ རིམ་གྱིས་དགེ་བའི་སྟོབས་འཕེལ་བ་དང་། ཆེར་འཕེལ་བ་དང་། ཤིན་ཏུ་ཆེས་ཆེར་ འཕེལ་ཞིང་རྒྱས་པར་འགྱུར་བའི་རྟེན་འབྲེལ་སྨོན་ལམ་རྣམ་དག་རྟེན་དང་བཅས་པ་ལ་ འབད་འཚལ། ཡོད་ན་གྲོགས་སུ་འགྱུར་ལ་མེད་ཀྱང་བཏུབ་ཙམ་གྱི་ཆོས་ནི་ཇི་འདྲ་ ལགས་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱོགས་ལའང་། གང་ཟག་གི་དབང་གིས་ཅི་རིགས་པ་མངོན་ཏེ། འགའ་ཞིག་ལ་རྩིས་དང་དབྱངས་དང་གར་སྟབས་དང་ཕྱག་རྒྱའི་འཆིང་གྲོལ་དང་རྡོ་རྗེ་ དྲིལ་བུ་སྟབས་ལ་སོགས་པ་དང་། སྒྲ་དང་སྙན་ངག་ལ་སོགས་པ་དོན་དུ་འགྱུར་ཡང་ འགའ་ཞིག་ལ་མི་འགྱུར་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། ངེས་དོན་ཟབ་མོ་བསྒོམ་པའི་སྐབས་སུ་ནི། དེ་དག་ 8-482 ལ་སོགས་པ་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་དོར་འཚལ་ཞིང་། སྤྲོས་བྲལ་གྱི་ངང་དུ་ཞོག་པ་ཉིད་ལ་ ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་འབྱུང་པའི་ཕྱིར། དེ་འདྲའི་གང་ཟག་ལ་སྤྲོས་བཅས་དེ་དག་མེད་ ཀྱང་རུང་བ་ལགས། མྱུར་དུ་སངས་རྒྱས་པའི་ཡན་ལག་ནི་གང་ལགས་ཞེས་གསུངས་པ་ ལ། བསོད་ནམས་བསགས་པའི་གང་ཟག་རྩ་བཟང་ཞིང་། དད་བརྩོན་དང་སྙིང་སྟོབས་ ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་ཅན་གདམ་ངག་ཟབ་མོ་མངའ་བའི་བླ་མ་དམ་པ་དང་མཇལ་ ནས་དབང་བསྐུར་ཞིང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དམ་ཚིག་དང་སྡོམ་པ་ལ་ཡང་དག་པར་ གནས་པ་རྣམས་སོ་སོར་སྤོང་བ་དང་། བསམ་གཏན་ལ་གཞི་བྱས། སྲོག་རྩོལ་དང་། འཛིན་པ་དང་། རྗེས་དྲན་གྱིས་བོགས་འདོན། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ཡན་ལག་གིས་རབ་ཏུ་ དགའ་བ་ལ་སོགས་པའི་ས་རྣམས་སྒྲུབས་ཤིང་། དམིགས་བསལ་གསུམ་པོ་མྱུར་དུ་རྫོགས་ པར་བྱས་ནས་སངས་རྒྱས་མྱུར་དུ་ཐོབ་པའི་ཡན་ལག་ལགས། དེ་ཡང་བོགས་ཇི་ལྟར་ གང་ལ་འདོན་ན་སྲོག་རྩོལ་དང་འཛིན་པས་དབུགས་ཀྱི་ལྷག་མ་རྣམས་བཀག་ནས་ཐིག་ ལེ་བརྟན་པར་བྱེད་ཅིང་། རྗེས་སུ་དྲན་པའི་ཐབས་ཀྱིས་འཛག་མེད་འགྱུར་མེད་ཀྱི་བདེ་ བ་ཆེན་པོས་མྱུར་དུ་རྫོགས་པར་བྱས་ནས་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས
【現代漢語翻譯】 獲得清凈的土地，自身變得無所畏懼，成熟無量眾生，凈化所有剎土，主要在於實現宏大的願望和方法。如果不能持續安住于禪定之中，那麼就在出定后積累福德資糧，如果這也做不到，那麼就主要致力於積累福德資糧，如果這也做不到，那麼哪怕做一件微小的善事，也要將這些善根播撒給那些沒有解離線會的人，這才是必須要做的事情。之前已經很好地思考過，並且正在實踐的，就是這些。 因此，所有屬於二資糧（福德資糧和智慧資糧）的，對於成佛來說是必不可少的。但是，對於初學者等一些人來說，現在不可能全部做到。所以，從現在開始，乃至未來，都要努力創造清凈的緣起和願望，以及相關的支援，使善的力量逐漸增長，更加增長，非常非常增長和廣大。如果存在，就能成為助緣，即使沒有，也能滿足需求的法是什麼呢？在這方面，根據不同的人會有不同的顯現。有些人認為計算、音樂、舞蹈、手印的解脫、金剛鈴杵的運用等等，以及聲音和詩歌等等是有意義的，但有些人卻不這麼認為。在修持甚深究竟的意義時，應該捨棄所有這些繁瑣的事物，安住于無所事事的境界，因為一切功德都由此而生。對於這樣的人來說，即使沒有這些繁瑣的事物也可以。 什麼是快速成佛的因素呢？對於積累了福德資糧、根基良好、具有信心、精進和勇氣等功德的人來說，遇到擁有甚深口訣的上師，接受灌頂和加持，並正確地安住于誓言和戒律之中，各自斷除（惡行），以禪定為基礎，通過命勤、執持和憶念來增進（修持），通過三摩地的支分來修習喜樂等境界，特別是迅速圓滿三種特殊（智慧），這就是快速成佛的因素。那麼，如何增進（修持）呢？通過命勤和執持來控制氣息的殘留，使明點穩固，然後通過憶念的方法，以無漏、不變的大樂迅速圓滿，從而超越世間。
【English Translation】 To attain the ground of purity, becoming fearless oneself, maturing limitless sentient beings, purifying all realms, and primarily focusing on accomplishing great aspirations and methods. If one cannot continuously abide in meditative equipoise, then in the post-meditation period, accumulate merit, or if that is not possible, then primarily focus on accumulating merit, or if that is not possible, then even perform a single virtuous deed and dedicate those merits to those who have no opportunity for liberation, this is what must be done. What has been well considered before and is being put into practice is just that. Therefore, all that belongs to the two accumulations (accumulation of merit and accumulation of wisdom) is indispensable for attaining Buddhahood. However, for some individuals, such as beginners, it is not possible to accomplish everything now. Therefore, from now on, and even in the future, strive to create pure auspicious connections and aspirations, along with the related support, so that the power of virtue gradually increases, further increases, and becomes exceedingly and vastly great. What is the Dharma that, if present, becomes an aid, and even if absent, is sufficient? In this regard, various manifestations arise according to the individual. Some consider calculation, music, dance, the liberation of mudras, the use of vajra and bell, etc., as well as sound and poetry, to be meaningful, while others do not. When practicing the profound ultimate meaning, all these elaborations should be abandoned, and one should abide in a state of non-elaboration, because all qualities arise from that. For such individuals, it is fine even without these elaborations. What are the factors for quickly attaining Buddhahood? For those who have accumulated merit, have a good foundation, and possess qualities such as faith, diligence, and courage, meeting a guru who possesses profound instructions, receiving empowerment and blessings, and correctly abiding in vows and precepts, individually abandoning (evil deeds), based on meditation, enhancing (practice) through life-force exertion, retention, and mindfulness, cultivating the grounds of joy, etc., through the limbs of samadhi, and especially quickly perfecting the three special (wisdoms), these are the factors for quickly attaining Buddhahood. So, how does one enhance (practice)? By controlling the residual breaths through life-force exertion and retention, stabilizing the bindu, and then through the method of mindfulness, quickly perfecting with the great bliss of non-leakage and immutability, thereby transcending the world.
་པའི་བདེ་བ་མྱུར་དུ་ ཐོབ་པར་བྱེད་པ་ལ་གསུངས་པས། འཛིན་པ་ལེགས་པར་ཐོབ་ནས་ཕྱག་རྒྱ་བསྟེན་ནས་ འགྱུར་མེད་བདེ་བའི་སྐད་ཅིག་ཐམས་ཅད་མྱུར་དུ་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། ཉེ་ལམ་ མྱུར་ལམ་ཕོ་ཉའི་ལམ་དུ་གསུངས་པ། འཛིན་པ་ལེགས་པར་མ་ཐོབ་ན་སླར་འཆིང་ཤིང་ འཁོར་བའི་རྒྱུར་གསུངས་པས་འདི་ནི་ཁེ་ཉེན་གཉིས་ཀ་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བར་གསུངས་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་ཕྱུག་གི་ཞལ་སྔ་ནས། བུད་མེད་སྦྱོར་བས་ དམན་ལ་ཐར་པའི་བདེ་བ་མེད། བུད་མེད་སྦྱོང་བས་དམན་ལ་སྲིད་མེད་སྡུག་བསྔལ་ མེད། །ཅེས་པ་ལ་སོགས་པའི་དཔལ་དོན་དམ་བསྙེན་པ་དང་། དུས་འཁོར་འགྲེལ་ཆེན་ དུ་རྒྱས་ཤིང་གསལ་བར་གཏན་ལ་ཕབ་པ་ལྟར། ཀྱེའི་རྡོ་རྗེ་ལ་སོགས་པ་རྒྱུད་སྡེ་ཟབ་མོ་ གཞན་དང་གཞན་དག་ཏུ་ཡང་འདོད་ཆགས་ཉིད་ཀྱིས་གྲོལ་བ་དང་། འདོད་ཡོན་ བསྟེན་པས་གྲོལ་བར་གསུངས་པ་རྣམས་ཀྱིས་དགོངས་པ་རིག་པར་བྱ་དགོས་ལ། འདོད་ 8-483 ཆགས་ལམ་དུ་འགྱུར་མི་འགྱུར་ཡང་རླུང་སེམས་འཆིངས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་མས་ བརྟན་པའི་དགའ་བ་བཞི་རྫོགས་པར་ནུས་མི་ནུས་ཀྱིས་འབྱེད་ཅིང་། འདོད་ཡོན་ གཞན་ལམ་གྱི་གྲོགས་སུ་འགྱུར་མི་འགྱུར་ཡང་རྨི་ལམ་སྒྱུ་མའི་ངང་ནས་བསྐྱེད་རྫོགས་ ཀྱིས་ཟིན་མ་ཟིན་དང་། བདེ་གསལ་མི་རྟོགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་སྤེལ་བ་དང་། བོགས་འདོན་པའི་གྲོགས་འགྱུར་མི་འགྱུར་གྱིས་འབྱེད་པར་གདའ། དེ་ལ་ཡན་ལག་དང་ པོ་གཞིའི་དོན་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པས་རྗེས་དྲན་ནས་བརྩམས་ཏེ་ཕྱག་རྒྱ་བསྟེན་པར་གསུངས་ ཤིང་། དེ་བས་སྔ་བར་བསྟེན་ན་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་བར་གསུངས་ལ། བསྟེན་དུ་རུང་བ་དེ་ལ་ ཡང་རླུང་སེམས་ལེགས་པར་འཆིངས་པའི་འཛིན་པ་ཐོབ་དགོས་ཤིང་། དེ་ལ་ཡང་སྔར་ སྲོལ་རྩོལ་ལ་སོགས་པ་ཡན་ལག་དང་པོ་གསུམ་ངེས་པར་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པར་ གསུངས་སོ། །སྲོག་རྩོལ་ཡང་རྩོལ་མེད་ཀྱི་སྲོག་རྩོལ་ལ་གཞི་བྱས་ནས་རྩོལ་བྱས་ཀྱིས་ བོགས་འདོན་ན་འཛིན་པ་མྱུར་དུ་ཐོབ་པའི་ཐབས་སུ་ཆེ་ལ། ཐབས་དེ་ལ་ཡང་རླུང་དང་ རྩ་ལ་གནད་དུ་བསྣུན་པ་དང་། དེ་ལ་ཡང་ལུས་ལ་གནད་དུ་བསྣུན་པའི་ཐབས་ལ་ སོགས་པ་ནི་གསང་སྔགས་ཀྱི་ལམ་མྱུར་བའི་དོན་ནོ། །འོན་ཀྱང་དེ་ལྟར་རྗེས་དྲན་གྱི་ དུས་ལ་བབ་པ་ཅིག་ཡིན་ཡང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཡིན་ན་ལས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་མི་བསྟེན་གྱི། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཉིད་རྒྱུན་དུ་བསྟེན་པས་ནམ་ཞིག་ན་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ཡན་ལག་ཐོབ་ པའམ། མ་འོངས་པ་ན་འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པར་གྱུར་ནས་ཕྱག་རྒྱ་མ་ བསྟེན་ཏེ། ལུས་ལ་འཁོར་ལོ་དྲུག་གི་ལྟེ་བར་འགྱུར་མེད་བདེ་བ་སྐད་ཅིག་ཉི་ཁྲི་ཆིག་ སྟོང་དྲུག་བརྒྱ་རྫོགས་པར་བྱེད་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་མང་པོའི་དོན་དང་དཀོན་མཆོག་ གི་ཞབས་ཏོག་ལ་སོགས་པ་སྒོ་མང་པ
【現代漢語翻譯】 爲了迅速獲得結合的喜樂，教導說要很好地獲得執持，依止手印，從而迅速圓滿所有不變喜樂的瞬間。這是作為一條快速道路，一條信使的道路來教導的。如果不能很好地獲得執持，那就會再次成為束縛，成為輪迴的因。因此，這被教導為既有利益也有危險。 在薄伽梵（Bhagavan，擁有財富者）觀世音自在（Avalokiteśvara，觀自在）面前說：『與女性結合，低下者沒有解脫的喜樂；與女性結合，低下者沒有痛苦。』等等，如吉祥勝義諦（paramārtha-satya，終極真理）修持，以及在時輪大疏（Kālacakra-tantra，時輪金剛續）中廣說和闡明的那樣。在喜金剛（Hevajra，一種本尊）等其他甚深續部中，也說貪慾本身即是解脫，依止欲妙即是解脫，必須理解這些意圖。貪慾是否轉為道用，取決於是否能以繫縛風心的三摩地（samādhi，禪定）來圓滿下穩四喜。欲妙是否轉為其他道的助伴，取決於是否能以夢幻幻化的狀態來掌握生圓次第，以及是否能成為增進和提取樂明無念三摩地的助伴。這是需要區分的。 其中，第一支，基礎之義，是從相續中生起憶念開始，教導依止手印。因此，如果過早依止，就會變成過失。對於可以依止的，也必須獲得良好繫縛風心的執持。而對於獲得執持，也必須先進行以前的呼吸控制等前三支。呼吸控制也必須以無勤的呼吸控制為基礎，通過努力來提取，這樣才能成為迅速獲得執持的有效方法。對於這個方法，也要觸及風和脈的關鍵，而對於觸及風和脈的關鍵，也要觸及身體的關鍵等方法，這就是密咒道快速的意義。 然而，即使是到了憶念的階段，如果是出家人，也不應依止業手印（karma-mudrā，事業手印），而應恒常依止大手印（mahā-mudrā，大印）。或許在何時能獲得三摩地的支分，或者未來轉為轉輪王等，不依止手印，而是身體化為六輪的中心，以不變的喜樂，在兩萬一千六百個瞬間中圓滿，同時爲了眾多有情和供養三寶等開啟眾多門。
【English Translation】 To quickly attain the bliss of union, it is taught to properly obtain the holding, rely on the mudrā (seal), and thereby swiftly perfect all moments of immutable bliss. This is taught as a swift path, a messenger's path. If the holding is not properly obtained, it is taught that it will again become a bond, a cause of saṃsāra (cyclic existence). Therefore, this is taught as being both highly beneficial and dangerous. In the presence of the Bhagavan (possessor of fortune) Avalokiteśvara (the one who looks down with compassion), it is said: 'By associating with women, the inferior do not have the bliss of liberation; by associating with women, the inferior do not have the suffering of existence.' And so forth, as in the glorious paramārtha-satya (ultimate truth) practice, and as extensively and clearly established in the Kālacakra-tantra (Wheel of Time Tantra). In other profound tantras such as the Hevajra (a deity), it is also said that desire itself is liberation, and relying on desirable objects is liberation. One must understand these intentions. Whether desire transforms into the path depends on whether one can perfect the four joys of lower stability with the samādhi (meditative concentration) that binds the winds and mind. Whether desirable objects transform into the companions of other paths depends on whether one can grasp the generation and completion stages from within the state of dreamlike illusion, and whether it can become a companion for enhancing and extracting the bliss-clarity-non-thought samādhi. This is what needs to be distinguished. Among these, the first branch, the meaning of the basis, is taught to rely on the mudrā (seal), starting from remembering what has arisen in the continuum. Therefore, it is said that relying on it too early becomes a fault. For those who are suitable to rely on it, one must also obtain the holding that properly binds the winds and mind. And for obtaining that, one must necessarily precede it with the previous three branches such as breathing exercises. Breathing exercises must also be based on effortless breathing exercises, and extracting through effort is a great method for quickly obtaining the holding. For that method, one must also strike the key points of the winds and channels, and for striking the key points of the winds and channels, one must also strike the key points of the body, and so forth. This is the meaning of the swift path of mantra. However, even if it is a time for remembrance, if one is a monastic, one should not rely on the karma-mudrā (action seal), but should constantly rely on the mahā-mudrā (great seal). Perhaps at some point one will obtain the limbs of samādhi, or in the future transform into a universal monarch, etc., without relying on the mudrā (seal), but with the body transformed into the center of the six chakras (wheels), perfecting immutable bliss in twenty-one thousand six hundred moments, while opening many doors for the benefit of many sentient beings and offering to the Three Jewels, etc.
ོ་ནས་དགེ་བའི་རྩ་བ་རྫོགས་པར་བྱེད་ཅིང་། སྨོན་ ལམ་དང་ཞིང་བཟུང་བསྒྲུབ་པ་ལ་སོགས་པའི་རྟེན་འབྲེལ་བསྒྲིགས་པ་ལགས། ༄། །ཟུང་བཞི་ཡ་བརྒྱད་པོ་འདི་རྣམས་ཀྱི་སོ་སོའི་ངོ་བོ། ༆ ཡང་ཚོགས་གཉིས་ཟུང་འཇུག་ལ་སོགས་པ་ཟུང་བཞི་ཡ་བརྒྱད་པོ་འདི་རྣམས་ཀྱི་སོ་ སོའི་ངོ་བོ་ནི་གང་ལགས་ཞེས་སོགས་ལ། ཚོགས་གཉིས་ཀྱི་དོན་བཤད་ཟིན་ཅིང་། ཐབས་ ཤེས་ནི། ཕར་ཕྱིན་དང་པོ་ལྔ་དང་དྲུག་པ་ཡོངས་སུ་གྲགས་པ། ཐུན་མོང་བའི་ཆོས་སྐད་ 8-484 དང་མཐུན་ལ། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ལ་གཞི་འབྲས་ཀྱི་ཐབས་ཤེས་དང་། བདེ་སྟོང་དང་ སྙིང་རྗེ་སྟོང་ཉིད་ནི་དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཉིད་དེ། དེ་ཡང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ སྟོང་པའི་གཞིར་གྱུར་པ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་ཉིད་ཀྱང་ཡིན་ཞིང་། ཡུམ་ཆེན་མོ་ཡང་ཡིན་པ་ ཉིད་ཀྱིས་ཤེས་རབ་ཀྱང་ཡིན་ལ་དོན་དམ་པའི་བདེ་བ་ཡིན་པ་ཉིད་ཀྱིས་དམིགས་མེད་ སྙིང་རྗེ་དང་ཐབས་བདེ་ཆེན་ཡང་ཡིན་ཞིང་། དེ་དག་རོ་མཉམ་པ་ཉིད་ངོ་བོ་གཅིག་ ཉིད་ཀྱིས་དབྱེར་མེད་དང་ཟུང་འཇུག་ཀྱང་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ཐབས་ ལམ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ལ་ནི་རླུང་སེམས་ངང་གིས་འགག་པའི། ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་ཡེ་ བཞུགས་ཀྱི་འོད་གསལ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དང་། ཞུ་བདེ་འཛག་མེད་མས་བརྟན་པའི་ དགའ་བ་བཞི་སྐྱེས་པ་ཉིད་ལ་བདེ་སྟོང་དང་སྙིང་རྗེ་སྟོང་ཉིད་དང་ཐབས་ཤེས་ཟུང་དུ་ འབྲེལ་བ་ཉིད་ཀྱིས་ཟུང་འཇུག་ཅེས་བྱ་ཞིང་། དེ་དག་ཐུན་མོང་པ་ནི་ཡོངས་གྲགས་ཆེན་ པོ་དང་མཐུན་ནོ། །སྟོང་ཉིད་ཀྱང་ཐམས་ཅད་རང་རང་ངོ་བོས་སྟོང་པ་ཡིན་གྱིས་རང་ གིས་མི་སྟོང་ན་གཞན་སྟོང་གིས་སྟོང་ཉིད་ཀྱི་གོ་མི་ཆོད། ཅེས་ཡོངས་གྲགས་ཆེ་མོད་ཀྱི་ ཆོས་ཅན་ཀུན་རྫོབ་གང་ཡིན་པ་ཐམས་ཅད་ནི་དེ་ཁོ་ན་ལྟར་འོ་སྐོལ་ཡང་འདོད་ལ། དེ་ རྣམས་ཀྱིས་སྟོང་པའི་གཞི་དང་། དེ་རྣམས་གནས་པའི་གཞི་ཆོས་ཉིད་དོན་དམ་ནི་ བདག་ཉིད་ཆད་པ་མི་སྲིད་ཅིང་། རང་གིས་མི་སྟོང་ཡང་གཞན་གློ་བུར་བའི་ཆོས་རྣམས་ ཀྱི་སྟོང་པའི་ཕྱིར། གཞན་སྟོང་དུ་དོན་ལ་གནས་ཏེ། གསུང་རབ་ཟབ་མོ་མཐར་ཐུག་པ་ རྣམས་ཀྱི་དགོངས་པ་ཡིན་ལ། དེ་ལྟར་མཐོང་བ་རྣམས་ནི་དགོངས་པ་ཆེན་པོའི་དོན་ མཐོང་བར་ཡང་འགྱུར་བས། འཕགས་པ་སོར་མོའི་འཕྲེང་བ་ལ་ཕན་པ་དང་། ཡོངས་སུ་ མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཆེན་པོ་དང་། འཕགས་པ་རྔ་བོ་ཆེ་ཆེན་པོའི་མདོ་དང་། སྤྲིན་ཆེན་ པོའི་མདོ་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོའི་མདོ་དང་། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་ལ་ འཇུག་པའི་གཟུངས་དང་། ལྷ་མོ་དཔལ་འཕྲེང་གི་མདོ་དང་། སངས་རྒྱས་ཕལ་པོ་ཆེ་ལ་ སོགས་པ་གཟིགས་ན་རབ་ཏུ་གསལ། གཞན་ཡང་གསུང་རབ་ཟབ་མོ་རྣམས་སུ་དོན་དམ་ཆོས་ཉིད་གཤིས་ཀྱི་གནས་ལུགས་ 8-485 གང་ཡིན་པ་དེ་རང་གིས་མི་སྟོང་པ་ལ་དགོངས་ནས། སྟོང་པ་ཡང་མ་ཡི
【現代漢語翻譯】 從那時起，圓滿行善之根本，並安排祈願和耕作等緣起。 那麼，這四對八支各自的體性是什麼呢？ 再次，如雙運二資等四對八支各自的體性是什麼等。二資的意義已經解釋過了。方便智慧是前五度以及第六度完全為人所知。與共同的法相一致。不共同的則是基果的方便智慧，以及樂空和悲空，即是真諦如來藏。也就是說，作為一切法空性的基礎，本身就是空性，也是大母，本身就是般若，作為真諦的安樂，本身就是無緣大悲和方便大樂。這些味道相同，體性唯一，本身就是無別和雙運。顯現這些不共同的方便道，則是風心自然止息。在三摩地中，本住光明顯現，以及融樂不漏，下穩固生起四喜，本身就是樂空和悲空，以及方便智慧雙運，因此稱為雙運。這些共同的則與廣為人知的大乘一致。空性也是一切各自本體空，如果不是自空，則不能成立他空。雖然廣為人知，但我們認為，作為有法，一切世俗都是如其所是。以這些為空性的基礎，以及這些所住的基礎，法性真諦，自性不可能斷滅。雖然不是自空，但爲了其他客塵法的空性，安住於他空的意義上。是甚深經典究竟的密意。如此見到者，也會變成見到大密意之義，因此對聖者指鬘有利益，以及大般涅槃，以及聖者大鼓經，以及大云經，以及如來藏經，以及入無分別陀羅尼，以及吉祥天女經，以及華嚴經等，如果看到則非常清楚。 此外，在甚深經典中，考慮到真諦法性自性的安住方式不是自空，因此說空性也不是有。
【English Translation】 From then on, one perfects the roots of virtue and arranges auspicious connections such as aspirations and cultivating fields. So, what are the individual essences of these four pairs and eight branches? Again, what are the individual essences of these four pairs and eight branches, such as the union of the two accumulations? The meaning of the two accumulations has already been explained. Skillful means and wisdom are the first five perfections and the well-known sixth. It accords with common Dharma terms. The uncommon ones are the skillful means and wisdom of the basis and result, as well as bliss-emptiness and compassion-emptiness, which are the very essence of the ultimate Sugata-garbha. That is, being the basis of emptiness for all phenomena, it is itself emptiness and also the Great Mother, it is itself prajna, and being the bliss of ultimate truth, it is itself aimless compassion and the great bliss of skillful means. These are of one taste, one essence, and are themselves inseparable and unified. The uncommon path of means for manifesting these is the spontaneous cessation of wind and mind. In samadhi, the clear light of inherent presence manifests, and the four joys arise from the melting and non-leaking, lower stabilization, which are themselves bliss-emptiness and compassion-emptiness, and the union of skillful means and wisdom, hence called union. These common ones accord with the well-known Great Vehicle. Emptiness is also the emptiness of all things in their own essence. If it is not empty of itself, then it cannot establish emptiness of other. Although it is well-known, we also believe that all conventionalities, as objects of knowledge, are as they are. The basis of emptiness by these, and the basis of these abiding, the ultimate truth of Dharma-nature, the self-nature cannot be cut off. Although it is not empty of itself, it is empty of other adventitious phenomena. It abides in the meaning of other-emptiness. It is the intention of the profound and ultimate scriptures. Those who see it in this way will also see the meaning of the great intention, thus benefiting the noble Angulimala, as well as the Great Nirvana, and the noble Great Drum Sutra, and the Great Cloud Sutra, and the Tathagatagarbha Sutra, and the Dharani of Entering Non-Discrimination, and the Goddess Sri Mala Sutra, and the Avatamsaka Sutra, etc., which will be very clear if seen. Furthermore, in the profound scriptures, considering that the abiding mode of the ultimate Dharma-nature is not empty of itself, it is said that emptiness is also not existence.
ན་ཞེས་པ་དང་། ཀུན་རྫོབ་མེད་པ་ལ་དགོངས་ནས་ཡོད་མིན་ཞེས་པ་དང་། སྒྲོ་འདོགས་པ་ཡོད་པའི་ མཐའ་དང་བྲལ་བར་གསུངས་ལ། དོན་དམ་ཡོད་པ་ལ་དགོངས་ནས་མེད་མིན། ཞེས་པ་ དང་། མེད་པར་སྐུར་འདེབས་ཀྱི་མཐའ་དང་བྲལ་བར་གསུངས་ཤིང་། བསལ་བཞག་ མེད་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཚུལ་གཞན་དང་གཞན་གྱིས་བསྟན་པ་རྣམས་ལ་ཡང་ དགོངས་པ་ཆེན་པོའི་དོན་དེ་ལྟར་རྟོགས་འཚལ་པར་གདའ་བས། དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་ སོགས་པའི་རྣམ་གྲངས་སུ་གང་གྱུར་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་དེ་ནི་རང་སྟོང་གང་ཡིན་པ་ རྣམས་ཀྱང་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་སོགས་པའི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཆ་ ནས་བོད་ཀྱི་ཡོངས་གྲགས་ཆེན་པོ་འདི་དང་མི་མཐུན་ཡང་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་ སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་རྣམས་དང་ཤིན་ཏུ་མཐུན་པར་བདོག་གོ །དེ་རྣམས་སེམས་ཀྱི་ གསལ་ཆའམ་འཆར་ཚུལ་གང་ལ་ངོས་འཛིན་གསུང་བ་ལ། གང་སེམས་ལས་མ་འདས་ པའི་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་དང་། ཐབས་ཤེས་རབ་དང་། སྟོང་ཉིད་སྙིང་རྗེ་དང་། བདེ་ བ་རྣམས་ནི་སེམས་ཀྱི་གསལ་ཆ་དང་། འཆར་ཚུལ་གང་དུའང་མི་འགལ་ལ། གང་སེམས་ ལ་སེམས་འདས་པ་གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་སུ་གཏོགས་པའི་ཐབས་ཤེས་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ ནི། སེམས་ཀྱི་གསལ་ཆའམ། འཆར་ཚུལ་གང་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། སེམས་རྣམ་ཤེས་དང་ གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ནི་སྣང་མུན་ལྟར་ཕན་ཚུན་སྤང་འགལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ འདིར་སེམས་ཞེས་པ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཀྱི། དོན་དམ་པའི་སེམས་ནི་ཡེ་ཤེས་ ཉིད་དང་དོན་གཅིག་པས་དོན་དམ་གྱི་ཐབས་ཤེས་ལ་སོགས་པ་ཟུང་བཞི་ཡ་བརྒྱད་ནི་ ཡོད་པའི་སེམས་སམ་དོན་དམ་པའི་སེམས་ཀྱི་གསལ་ཆ་ཡང་ཡིན་ལ་འཆར་ཚུལ་ཡང་ ཡིན་ནོ། །ཡང་ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད་གསུམ་ལ་བརྩམས་ཏེ་ཅི་འདྲ་ལ་ངོས་འཛིན་ཞེས་སོགས་ གསུངས་པ་ལ། གནས་ལུགས་དང་མཐུན་པར་རྟོགས་ན་ལྟ་བ་རྣམ་དག་དང་། ཞི་ལྷག་ ཟུང་དུ་ཆུད་ན་སྒོམ་པ་རྣམ་དག་དང་། སངས་རྒྱས་དགྱེས་པའི་སྤྱོད་པ་བྱེད་པ་ན་སྤྱོད་ པ་རྣམ་དག་ཏུ་འགྱུར་བ་དགོངས་པ་མཐུན་མཆི། འོན་ཀྱང་འགའ་ཞིག་ལ་གྲགས་པ་ 8-486 ལྟར། ཐམས་ཅད་མི་རྟག་པ་དང་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་། སྟོང་པ་དང་། བདག་མེད་པ་ལ་ སོགས་པར་ལྟ་བའམ། ཐམས་ཅད་དེ་ལས་བཟློག་པར་ལྟ་ན་གནས་ལུགས་དང་མཐུན་ པར་ལྟ་བ་མ་ཡིན་ལ་ལེགས་པར་རྣམ་པར་ཕྱེ་སྟེ་རྟག་མི་རྟག་དང་། བདེ་སྡུག་དང་། སྟོང་མི་སྟོང་དང་། བདག་ཡོད་མེད་དང་། གཙང་མི་གཙང་དང་། དག་མ་དག་དང་། ཞི་ མ་ཞི་དང་། དབེན་མི་དབེན་དང་། བྲལ་མ་བྲལ་དང་། འགགས་མ་འགགས་དང་། གཤིས་ལ་ཡོད་མེད་དང་། རང་སྟོང་གཞན་སྟོང་དང་། རང་བྱུང་གཞན་བྱུང་དང་། རང་ རིག་གཞན་རིག་དང་། རྣམ་ཤེས་ཡེ་ཤེས་གཅིག་མི་གཅིག་དང་། ཤེས་དང་ཤེས་བྱ་ གཅིག་མི་གཅིག་དང་། བདེན་གཉིས་དབྱེར་ཡོད་དབྱེར་མེད་དང་། འཁོར་འདས་ དབྱེར་
【現代漢語翻譯】 關於『存在』的說法，是考慮到沒有世俗諦而說的，是遠離了執著有邊的說法；關於『不存在』的說法，是考慮到勝義諦而說的，是遠離了誹謗無邊的說法。還有關於沒有揚棄和安立等等的其他說法，都應該理解為具有深刻的含義。因此，像真如等名相所代表的空性，與所謂的自空是不同的，因為自空不可能是真如等名相。從這個角度來看，雖然與藏地廣為流傳的觀點不一致，但與佛陀和偉大的菩薩們卻非常一致。至於如何理解這些是心的顯現或呈現方式，凡是不超出心的福德資糧、方便智慧、空性大悲以及安樂，都可以說是心的顯現或呈現方式。而那些屬於超越心的二無別智慧的方便智慧等，則不是心的顯現或呈現方式，因為心（指染污識）和二無別智慧就像光明與黑暗一樣，是互相排斥的。這裡所說的心，是指世俗諦的心。勝義諦的心與智慧是同義的，因此勝義諦的方便智慧等四合、八支是存在的心的顯現，也是勝義諦心的呈現方式。此外，關於如何看待見、修、行三者，如果與實相相符地證悟，那就是清凈的見；如果雙運止觀，那就是清凈的修；如果做令佛歡喜的行為，那就是清凈的行，這是觀點一致的。然而，像某些人所說的那樣，如果認為一切都是無常、痛苦、空性、無我等等，或者認為一切都與此相反，那就不是與實相相符的見。應該好好區分常與無常、樂與苦、空與不空、有我與無我、凈與不凈、清凈與不清凈、寂靜與不寂靜、寂寞與不寂寞、離與不離、斷與不斷、自性上有與無、自空與他空、自生與他生、自知與他知、染污識與智慧是一還是不是一、能知與所知是一還是不是一、二諦有分別還是無分別、輪迴與涅槃有 分別還是
【English Translation】 The statement of 'existence' is made considering the absence of conventional truth, and it is said to be free from the extreme of clinging to existence. The statement of 'non-existence' is made considering the ultimate truth, and it is said to be free from the extreme of denying non-existence. Furthermore, various other statements about the absence of rejection and establishment should be understood as having profound meanings. Therefore, the emptiness represented by terms such as Suchness (Tathata) is different from what is called self-emptiness (rangtong), because self-emptiness cannot be a term like Suchness. From this perspective, although it is inconsistent with the widely circulated views in Tibet, it is very consistent with the Buddhas and great Bodhisattvas. As for how to understand these as the clarity or manifestation of the mind, whatever does not go beyond the accumulation of merit, skillful means and wisdom, emptiness and compassion, and bliss, is not contradictory to being the clarity or manifestation of the mind. However, those skillful means and wisdom that belong to the non-dual wisdom that transcends the mind are not the clarity or manifestation of the mind, because the mind (referring to the consciousness) and the non-dual wisdom are mutually exclusive like light and darkness. Here, the term 'mind' refers to the conventional truth. The ultimate truth of mind is synonymous with wisdom, therefore the skillful means and wisdom of the ultimate truth, such as the four unions and eight branches, are the clarity of the existing mind or the ultimate truth of mind, and also the manifestation. Furthermore, regarding how to view the three aspects of view, meditation, and conduct, if one realizes in accordance with reality, that is a pure view; if one unites shamatha and vipassana, that is a pure meditation; if one performs actions that please the Buddha, that becomes a pure conduct, which is a consistent view. However, as some people say, if one views everything as impermanent, suffering, emptiness, selflessness, etc., or if one views everything as the opposite of this, that is not a view in accordance with reality. One should clearly distinguish between permanence and impermanence, happiness and suffering, emptiness and non-emptiness, self and no-self, purity and impurity, cleanliness and uncleanness, peace and non-peace, solitude and non-solitude, separation and non-separation, cessation and non-cessation, existence and non-existence in nature, self-emptiness and other-emptiness, self-arising and other-arising, self-awareness and other-awareness, whether consciousness and wisdom are one or not one, whether the knower and the known are one or not one, whether the two truths are separate or inseparable, whether samsara and nirvana are
ཡོད་དབྱེར་མེད་དང་། གཟུང་འཛིན་དབྱེར་ཡོད་དབྱེར་མེད་དང་། གཞི་འབྲས་ དབྱེར་ཡོད་དབྱེར་མེད་དང་། རྒྱུ་འབྲས་དབྱེར་ཡོད་དབྱེར་མེད་དང་། འགལ་འདུས་ དབྱེར་ཡོད་དབྱེར་མེད་དང་། རང་བཞིན་གྱི་ཆོས་ལས་འདས་མ་འདས་དང་། རྣམ་ཤེས་ ཀྱི་ཆོས་ལས་འདས་མ་འདས་དང་། རྟོག་གེའི་ཆོས་ལས་འདས་མ་འདས་དང་། སྐད་ ཅིག་གི་ཆོས་ལས་འདས་མ་འདས་དང་། འཇིག་རྟེན་གྱི་དཔེ་ལས་འདས་མ་འདས་དང་། རང་བཞིན་གཉུག་མ་དང་བཅོས་མ་གློ་བུར་བའི་ཁྱད་པར་དང་། རང་བཞིན་གྱིས་དག་ ལ་དབེན་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། གཉེན་པོས་བཀག་ཅིང་དག་ལ་དབེན་པར་བྱས་པ་ལ་ སོགས་པའི་ཁྱད་པར་དང་། རང་བཞིན་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པའི་སྤངས་རྟོགས་དང་། ལམ་གྱི་ བདེན་པས་བསྒྲུབ་པའི་སྤངས་རྟོགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལ་སོགས་པ་དང་། རིགས་ལ་རང་ བཞིན་དང་། རྒྱས་པའི་ཁྱད་པར་དང་། ལམ་ལ་ཐུན་མོང་དང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའམ། རྟོག་བཅས་རྟོག་མེད་དང་། ཉེ་རིང་ལ་སོགས་པའི་ཁྱད་པར་དང་། འབྲས་བུ་ལ་བསྐྱེད་ འབྲས་བྲལ་འབྲས་དང་། ཀུན་རྫོབ་གཞན་དོན་གྱི་སྐུ་དང་། དོན་དམ་རང་དོན་གྱི་སྐུ་ལ་ སོགས་པའི་ཁྱད་པར་དང་། སྤང་བྱ་ལ་ཀུན་བཏགས་ལྷན་སྐྱེས་དང་། ཉོན་སྒྲིབ་ཤེས་ སྒྲིབ་ལ་སོགས་པའི་ཁྱད་པར་དང་། གཉེན་པོ་ལ་མཉམ་བཞག་གི་ཤེས་རབ་དང་། རྗེས་ ཐོབ་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ལ་སོགས་པའི་ཁྱད་པར་དང་། གཞན་ཡང་སྦྱང་གཞི་སྦྱང་བྱ་སྦྱང་བྱེད་ 8-487 སྦྱོང་ཚུལ་སྦྱངས་འབྲས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་། གཞི་ལམ་འབྲས་བུ། ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད་པ། ངོ་བོ་ ཉིད་གསུམ་དང་། ཐེག་པ་གསུམ། བསླབ་པ་གསུམ། བཀའ་འཁོར་ལོ་གསུམ། ཕྱི་ནང་ གཞན་གསུམ་ལ་སོགས་པའི་ཁྱད་པར་དང་། རྨི་ལམ་སྒྱུ་མ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ འདྲ་ཚུལ་དང་། དོན་དམ་འདྲ་ཚུལ་གྱིས་ཁྱད་པར་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པ་ལ་མེད་ ཚུལ་གྱི་ཁྱད་པར་དང་། གནས་གྱུར་པ་ལ་གྱུར་ཚུལ་གྱི་ཁྱད་པར་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ དངོས་པོ་མེད་པ་དང་། དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་། མེད་པར་ གསུངས་པ་ལ། གང་མེད་པར་གསུངས་པ་དང་། མེད་པའི་ལྷག་མ་གང་ཡིན་པའི་ཁྱད་ པར་ལ་སོགས་པ་ཇི་ལྟར་གནས་པ་བཞིན་དུ་ལེགས་པར་རྟོགས་ན་ཡང་དག་པར་ཇི་ལྟ་ བ་ཡིན་གྱི་གཞན་དུ་ན་དེར་འགྱུར་བ་དཀའོ། །དེ་བཞིན་དུ། ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད་འབྲས་ལ་དྲང་ དོན་ངེས་དོན་དང་། གནས་སྐབས་མཐར་ཐུག་དང་། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ལ་སོགས་པ་ དང་། མཐའ་བྲལ་ལ་སོགས་པར་གསུངས་པ་རྣམས་མཉམ་བཞག་ལ་ཟློ་བའི་སྐབས་ལ་ དགོངས་ཚུལ་དང་། རྗེས་ཐོབ་ཤན་འབྱེད་པའི་སྐབས་ལ་དགོངས་ཚུལ་ལ་སོགས་པའི་ རྒྱལ་བའི་དགོངས་པ་དང་། མཐུན་ན་རྣམ་པར་དག་ཅིང་གཞན་དུ་ན་དེར་མི་འགྱུར་བ་ ཐུགས་ལ་གསལ་བས་འདིར་ཡི་གེ་མང་དུ་དོགས་ནས་རྒྱ་ཆེར་མ་བྲིས་སོ། ། དེ་རྣམས་སེམས་ཀྱི་འཆར་ཚུལ་ལམ་གས
【現代漢語翻譯】 有與無的區別，能取與所取的有區別與無區別，基礎與結果的有區別與無區別，原因與結果的有區別與無區別，矛盾與統一的有區別與無區別，是否超越自性之法，是否超越識之法，是否超越概念之法，是否超越剎那之法，是否超越世間之比喻，自性本有與造作突發之差別，自性清凈與空性等，以及通過對治遮止而清凈與空性等的差別，自性任運成就的斷證（斷除煩惱障和所知障，證悟智慧），以及通過道諦所成就的斷證的差別等，種姓（藏語：རིགས།，指眾生的根器或潛力）的自性與廣大的差別，道（藏語：ལམ།，指修行的方法或路徑）的共同與不共同，有分別與無分別，遠近等的差別，果（藏語：འབྲས།，指修行的最終結果）的生果、離果、解脫果，以及世俗利他之身與勝義自利之身等的差別，所斷（藏語：སྤང་བྱ།，指需要斷除的煩惱和障礙）的遍計所執與俱生，煩惱障與所知障等的差別，對治（藏語：གཉེན་པོ།，指用於對治煩惱和障礙的方法）的等持之智慧與后得之智慧等的差別，此外，所凈、所凈之物、能凈、凈治之方式、凈治之結果的差別，以及基礎、道、果，見、修、行，三自性，三乘，三學，三法輪，外內其他三等的差別，夢幻等，世俗相似與勝義相似的差別，無自性中無自性的方式的差別，轉化中的轉化方式的差別，空性中無事物與無事物的自性的差別，在所說之無中，所無之物與無之剩餘的差別等，如實了知這些，才是真正的如實，否則難以轉變。同樣，見、修、行、果的不了義與了義，暫時與究竟，共同與不共同等，以及所說的離邊等，在等持時應如何理解，以及在後得分別時應如何理解等，如果與諸佛的意趣相合，則完全清凈，否則不會轉變，因為心中明瞭，所以在此不贅述。 這些都是心的顯現方式嗎？
【English Translation】 The difference between existence and non-existence, the difference between grasping and the grasped, the difference between basis and result, the difference between cause and effect, the difference between contradiction and unity, whether or not transcending the nature of phenomena, whether or not transcending the phenomena of consciousness, whether or not transcending the phenomena of concepts, whether or not transcending the phenomena of moments, whether or not transcending worldly metaphors, the difference between self-nature, inherent, contrived, and adventitious, the difference between self-nature purity and emptiness, and the difference between purity and emptiness achieved through the application of antidotes, the difference between spontaneously accomplished abandonment and realization, and the abandonment and realization achieved through the truth of the path, the difference between the nature and expanse of lineage (Tibetan: རིགས།, referring to the potential or capacity of beings), the difference between common and uncommon paths (Tibetan: ལམ།, referring to the methods or paths of practice), the difference between conceptual and non-conceptual, the difference between near and far, the difference between the fruits of generation, separation, and liberation, the difference between the body of conventional benefit for others and the body of ultimate benefit for oneself, the difference between what is to be abandoned (Tibetan: སྤང་བྱ།, referring to the afflictions and obstacles to be abandoned), such as imputation and co-emergence, the difference between afflictive obscurations and cognitive obscurations, the difference between antidotes (Tibetan: གཉེན་པོ།, referring to the methods used to counteract afflictions and obstacles), such as the wisdom of meditative equipoise and the wisdom of subsequent attainment, furthermore, the difference between the basis of purification, what is to be purified, the means of purification, the manner of purification, and the result of purification, and the difference between basis, path, and result, view, meditation, and conduct, the three natures, the three vehicles, the three trainings, the three turnings of the wheel of Dharma, the outer, inner, and other three, the difference between dreams and illusions, the difference between conventional similarity and ultimate similarity, the difference in the way of non-existence in selflessness, the difference in the way of transformation in transformation, the difference between the absence of things in emptiness and the nature of the absence of things, in what is said to be non-existent, the difference between what is said to be non-existent and what remains of the non-existent, if one understands these well as they are, then it is truly as it is, otherwise it is difficult to change. Similarly, the provisional and definitive meaning of view, meditation, conduct, and result, the temporary and ultimate, the common and uncommon, and what is said to be free from extremes, how to understand during meditative equipoise, and how to understand during subsequent discrimination, if it is in accordance with the intention of the Buddhas, then it is completely pure, otherwise it will not change, because it is clear in the mind, so I will not elaborate here. Are these all ways in which the mind manifests?
ལ་ཆ་ཡིན། མ་ཡིན་ན་དེ་རྣམས་སེམས་ཡིན་ མིན་ལ་ཐུག་པས་སྔར་དྲིས་པ་དང་གནད་མཚུངས་སོ། །སྔགས་དང་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ ལམ་མྱུར་མི་མྱུར་གྱི་ཁྱད་པར་གཙོ་བོ་ཡང་སྔར་བསྟན་པར་འདུས་ཤིང་། ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད་ པ་ཡང་ཆེར་མཐུན་ལ་གསང་སྔགས་ཐབས་མང་དཀའ་བ་མེད་པ་ལ་སོགས་པས་ཁྱད་ པར་འཕགས་ཚུལ་ཡང་ཐུགས་ལ་གསལ་ཞིང་བཤད་ཟིན་དང་། འཆད་འགྱུར་གྱི་ཁྲོད་ ནས་ཀྱང་ཅི་རིགས་གསལ་བ་ལགས། ཡང་སྟོང་ཉིད་གཟུགས་བརྙན་འཛིན་པ་རྒྱུ་ཞེས་ སོགས་འདིར་རྒྱུ་གཞན་དང་འབྲས་བུ་གཞན་གྱི་མན་ངག་དང་། རང་རིག་རང་འཛིན་ པ་དང་རང་ལ་རང་གིས་རྒྱས་གདབ་པ་ལ་འགལ་འདུས་སྐྱོན་མེད་ཀྱི་མན་ངག་གསལ་ བཏབ་ནས་འདི་ལྟར་དགོངས་འཚལ་འདིར་སྟོང་ཉིད་གཟུགས་བརྙན་ཞེས་པ་ཀུན་རྫོབ་ 8-488 རང་སྟོང་གི་གཟུགས་བརྙན་ནི་མ་ཡིན་གྱི་སྟོང་གཞི་དོན་དམ་གཞན་སྟོང་གིའོ། །འཛིན་ པ་ནི་རང་གིས་རང་འཛིན་པ་འགལ་འདུས་སྐྱོན་མེད་དང་། འཛིན་པ་གཞན་མིན་པས་ རང་གིས་རང་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་རང་སྣང་ངོ་། །འདིར་རྒྱུ་ནི་འདུས་བྱས་ལྟར་མི་སྐྱེད་ པའི་རྒྱུ་སྟེ་འགྱུར་མེད་བདེ་བའི་རྒྱུའོ། །སྙིང་རྗེ་འགྱུར་མེད་འཛིན་པ་ཞེས་པ་ཡང་དོན་ དམ་དུ་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་བདེ་བ་རང་གིས་རིག་པའི་དོན་དེ་འབྲས་བུ་ཡང་འདིར་མ་ བསྐྱེད་པའི་འབྲས་བུ་ཞེས་པ་འགལ་འདུས་སྐྱོན་མེད་དོ། །དེ་ལྟར་འཇིག་རྟེན་དཔེ་ལས་ འདས་པའི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་ནི་ཤེས་རབ་དང་ཐབས་དེ་རྟེན་དང་བརྟེན་ པ་གཞན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་དེ་དག་གི་རྟེན་ཨེ་ཡིག་དང་བརྟེན་པ་ཝཾ་ཡིག་སྟེ། དེ་བཞིན་དུ། ཨ་ཧཾ་དང་འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ་དང་གསང་བ་འདུས་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། རྟེན་དང་ བརྟེན་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་སོགས་པ་ཡང་ངོ་། །འདིར་ཤེས་རབ་སྟོང་ཉིད་གང་ཡིན་པ་ དེ་ཉིད་ཐབས་དམིགས་མེད་སྙིང་རྗེ་དང་། བདེ་ཆེན་ཡང་ཡིན་ལ། དེ་རྣམས་ཀྱང་དེ་ དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕན་ཚུན་རོ་མཉམ་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པ་ལ་ཕན་ཚུན་རྒྱས་གདབ་ པའི་དོན་དུ་གསུངས་ཏེ། རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་མ་ནིང་གི་གོ་འཕང་ངོ་། །དེ་བཞིན་དུ། ཤེས་དང་ཤེས་བྱ་གཅིག་པ་དང་། རྣལ་འབྱོར་མ་སྦྱོར་བ་དང་། དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ རྒྱུད་དམ་རིས་མེད་པ་ལ་སོགས་པའི་དོན་ཡང་དེ་ཡིན་ཞིང་། ཡང་ཧེ་བཛྲ་དང་། ཨཱ་ལི་ ཀཱ་ལི་དང་། བརྗོད་དུ་མེད་པའི་དབྱངས་གསལ་བྱེད་དང་། རྡོ་རྗེ་ཟླ་ཉི་དང་། རྡོ་རྗེ་ཁུ་ རྡུལ་དང་། རྡོ་རྗེ་པད་མ་དང་། ཐིག་ལེ་གྲུ་གསུམ་ལ་སོགས་པ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་ཉིད་ དབྱེར་མེད་ཀྱི་ཐབས་དང་ཤེས་རབ་ཇི་སྙེད་གསུངས་པ་ཐམས་ཅད་དབྱེར་མེད་པ་དང་། གཉིས་སུ་མེད་པ་དང་ཟུང་དུ་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པར་གསུངས་པའི་དོན་ཡང་དེ་ཡིན་ ནོ། །ཡང་ཉམས་མྱོང་གདམ་ངག་གི་གནད་ཀྱི་ལས་སྣང་རྨི་ལམ་སྒྱུ་མའི་ཚུལ་དུ་སྣང་ ཞིང་ཉམས་སུ་མྱོ
【現代漢語翻譯】 如果不是，那取決於它們是否是心，這與之前的問題要點相同。真言（mantra）和波羅蜜多（pāramitā，到彼岸）道之快速與否的主要區別也包含在之前所說的內容中。見（view）、修（meditation）、行（conduct）也大體一致，但密宗（Guhyamantra）以方便眾多、沒有困難等特點而顯得卓越，這一點你們心中也很清楚，並且已經講過。在即將講解的內容中也會有所闡明。此外，『執著于空性的影像』等，這裡有關於其他因和其他果的口訣，以及關於自知自執（rang rig rang 'dzin pa）和自己給自己加持（rang la rang gis rgyas gdab pa）的無違無礙的口訣，請這樣理解：這裡所說的『空性的影像』不是指世俗（kun rdzob）自空的影像，而是指空基（stong gzhi）勝義（don dam）他空（gzhan stong）的影像。執著是指自己執著自己，無違無礙，因為不是執著于其他，所以是自己認知自己的智慧（ye shes）自顯現。這裡的因不是指像有為法（'dus byas）那樣產生之因，而是指不變安樂之因。『執著于不變的慈悲』也是指在勝義諦（don dam）中，自己認知到無為法（'dus ma byas）的安樂，這個意義就是這裡所說的『不產生之果』，無違無礙。因此，超越世間比喻的法性（chos nyid）之因和果，就是智慧和方便，它們是所依和能依的關係。 因此，它們的所依是ཨེ་（藏文，梵文天城體A，梵文羅馬擬音A，漢語字面意思：阿字），能依是ཝཾ་（藏文，梵文天城體VAṂ，梵文羅馬擬音VAṂ，漢語字面意思：瓦姆字）。同樣，ཨ་ཧཾ་（藏文，梵文天城體AHAṂ，梵文羅馬擬音AHAṂ，漢語字面意思：阿含）和勝樂金剛（cakrasamvara）以及密集金剛（Guhyasamāja）等，以及所依和能依的壇城（mandala）等也是如此。這裡，智慧空性（stong nyid）就是方便無緣大悲（snying rje），也是大樂（bde chen）。因為它們也是那些，所以說相互融為一體，是爲了相互增益，這是金剛薩埵（Vajrasattva）非男非女的果位。同樣，能知和所知合一，瑜伽母（yoginī）結合，以及原始佛（དང་པོའི་སངས་རྒྱས།）續（rgyud）或無宗派（ris med pa）等的意義也是如此。此外，嘿汝嘎（Hevajra）和ཨཱ་ལི་（藏文，梵文天城體Āli，梵文羅馬擬音Āli，漢語字面意思：母音） ཀཱ་ལི་（藏文，梵文天城體Kāli，梵文羅馬擬音Kāli，漢語字面意思：母音），以及不可言說的元音和輔音，金剛日月，金剛精滴，金剛蓮花，明點（thig le）三角等，所有這些所說的基、果、體性無別的方便和智慧，都是無別、無二和雙運等的意義。 此外，在體驗口訣的要點中，顯現為事業、顯現為夢境、顯現為幻化的方式，並體驗到
【English Translation】 If not, it depends on whether they are mind, which is the same point as the previous question. The main difference between the speed of mantra and pāramitā paths is also included in what was said before. View, meditation, and conduct are also largely the same, but Guhyamantra excels in that it has many methods, no difficulties, and so on, which you are well aware of, and has already been explained. It will also be clarified in the upcoming explanations. Furthermore, regarding 'clinging to the image of emptiness,' here are instructions on other causes and other effects, as well as instructions on self-awareness and self-grasping and self-empowerment, which are without contradiction or fault. Please understand it this way: 'The image of emptiness' here does not refer to the image of self-emptiness in relative truth (kun rdzob), but to the emptiness-base (stong gzhi) of other-emptiness in ultimate truth (don dam). Grasping refers to grasping oneself, without contradiction or fault, and because it is not grasping onto something other, it is the self-appearance of one's own wisdom (ye shes). The cause here is not a cause that produces like conditioned phenomena ('dus byas), but the cause of unchanging bliss. 'Grasping onto unchanging compassion' also means that in ultimate truth (don dam), one's own awareness of the bliss of the unconditioned ( 'dus ma byas) is the meaning of 'unproduced result' here, without contradiction or fault. Therefore, the cause and effect of the nature of reality (chos nyid) that transcends worldly examples are wisdom and skillful means, which are the support and the supported. Therefore, their support is ཨེ་ (Tibetan, Devanagari A, Romanized Sanskrit A, literal meaning: A syllable), and the supported is ཝཾ་ (Tibetan, Devanagari VAṂ, Romanized Sanskrit VAṂ, literal meaning: VAM syllable). Similarly, ཨ་ཧཾ་ (Tibetan, Devanagari AHAṂ, Romanized Sanskrit AHAṂ, literal meaning: AHAM) and Cakrasamvara and Guhyasamāja, and the mandalas of support and supported, and so on, are also like that. Here, wisdom emptiness (stong nyid) is also skillful means, aimless compassion (snying rje), and great bliss (bde chen). Because they are also those, it is said that they are mixed together as one taste to mutually enhance each other, which is the state of Vajrasattva, neither male nor female. Similarly, the meaning of the unity of knower and known, the union of yoginīs, and the tantra (rgyud) of the Primordial Buddha (དང་པོའི་སངས་རྒྱས།) or non-sectarianism (ris med pa), and so on, are also like that. Furthermore, Hevajra and ཨཱ་ལི་ (Tibetan, Devanagari Āli, Romanized Sanskrit Āli, literal meaning: Vowels) ཀཱ་ལི་ (Tibetan, Devanagari Kāli, Romanized Sanskrit Kāli, literal meaning: Consonants), and inexpressible vowels and consonants, Vajra sun and moon, Vajra semen, Vajra lotus, bindu (thig le) triangle, and so on, all the skillful means and wisdom of the ground, result, and essence that are said to be inseparable are the meaning of inseparability, non-duality, and union, and so on. Furthermore, in the key points of experiential instructions, appearing as actions, appearing as dreams, appearing as illusions, and experiencing
ང་བའི་ངང་ནས་སྐྱོ་བ་དང་ཞེས་སོགས་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ཕུལ་ཆེ་ ཆུང་གིས་ཅི་རིགས་པར་སྦྱར་ཏེ། ཕུལ་ཆེན་ལས་གཟུགས་མི་སྣང་བས་དེ་ལ་དེས་དོན་ གྲུབ་ཅིང་། དེའི་ངང་ནས་རྨི་ལམ་སྒྱུ་མ་ལྟར་རྟོགས་པ་ཡང་ངང་གིས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ 8-489 མངོན་ཞེན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ངང་གིས་འཇིག་གོ །ཕུལ་ཅུང་ཟད་ཆུང་ན་མཉམ་བཞག་ ཏུ་འོད་གསལ་དང་རྗེས་ཐོབ་ཏུ་ལས་གཟུགས་ལ་ལྟ་བའི་ངང་ནས་རྨི་ལམ་སྒྱུ་མ་ལ་ སོགས་པའི་ལམ་ཁྱེར་གྱིས་མཉམ་རྗེས་ཀྱི་ལམ་ཁྱེར་སྤེལ་མས་དུབ་པ་སེལ་ཅིང་གཉི་ གའི་ཡོན་ཏན་འཕེལ་བར་འགྱུར་ལ། ཕུལ་ཤིན་ཏུ་ཆུང་ན་ལས་གཟུགས་ལ་ལྟ་བའི་ལམ་ ཁྱེར་ལ་སོགས་པ་ལས་ཐབས་མེད་པ་ལགས། མདོར་ན་རླུང་སེམས་ཀྱི་རྒྱུན་མ་འགག་ན་ མངོན་ཞེན་ཐམས་ཅད་འཇིག་པ་མི་སྲིད་ཅིང་། འགགས་ན་མངོན་ཞེན་ཐམས་ཅད་ གཏན་ནས་རང་ཞིག་ལ་འགྲོ་བས་དེ་གཉིས་ལ་འཕྲལ་ཡུན་གྱིས་རྐྱེན་ཐོག་ཏུ་གང་ འགྱུར་དགོངས་མཆི། ཡང་ནང་དུ་སེམས་ཉིད་ཀྱི་འཆར་ཚུལ་ལ་ལྟ་བ་དང་ཕྱི་རོལ་ ཉམས་སྣང་ཞེས་སོགས་ལ་རླུང་སེམས་ཀྱི་རྒྱུན་འགགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་བརྟན་ན་ འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ངང་གིས་འཆར་ཞིང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་མེད་ན་འཁོར་བ་འདི་ ཉིད་རང་སྟོང་དུ་གནས་པ་མྱང་འདས་ཡིན། ཞེས་ཡང་ཡང་རྟོགས་ཤིང་དྲན་པར་བྱེད་ པ་ལ་སོགས་པས་ནི་འཁོར་འདས་དབྱེར་མེད་ཀྱི་གོ་མི་ཆོད་དེ། རང་སྟོང་ཡིན་ན་མྱང་ འདས་ཆེན་པོ་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། རང་བཞིན་གྱིས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡང་རང་ སྟོང་དུ་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བས་ན་འཁོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་སྲིད་པ་གསུམ་པོ་འདི་ དང་རང་བཞིན་གྱིས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་དབྱེར་མེད་མ་ཡིན་ཏེ། ཀུན་རྫོབ་འདུས་ བྱས་སྡུག་བསྔལ་ཀུན་འབྱུང་དང་། དོན་དམ་འདུས་མ་བྱས་འགོག་བདེན་མཐར་ཐུག་ པའི་ཁྱད་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། བཅོས་མ་གློ་བུར་བ་མི་རྟག་སྡུག་བསྔལ་སྟོང་པ་ བདག་མེད་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། གཙང་བདག་བདེ་ཆེན་རྟག་བརྟན་ཐེར་ཟུག་གཡུང་ དྲུང་ལ་སོགས་པའི་ཁྱད་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྦྱང་བྱ་གློ་བུར་དྲི་མ་དང་། སྦྱང་གཞི་ བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་ཁྱད་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། ལམ་ཟབ་གཉིས་པོས་སྤང་དུ་ རུང་མི་རུང་དང་གཞིག་ཅིང་གཞོམ་དུ་རུང་མི་རུང་གི་ཁྱད་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ རོ། །འདི་དག་ལ་དགོངས་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་ཕྱུག་གི་ཞལ་ སྔ་ནས་ཀྱང་། སྲིད་པ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་གཅིག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། གྲིབ་མ་ 8-490 དང་ཉི་མ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུང་རབ་ཟབ་མོ་རྣམས་སུ་རྒྱས་པར་ གསུངས་སོ། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་བོད་འགའ་ཞིག་ལ་རང་སྟོང་ཉིད་མྱང་འདས་སུ་གྲགས་པ་ ནི། སྟོང་ཉིད་དང་ཆོས་ཉིད་རང་བཞིན་གྱིས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་རྣམ་གྲངས་སུ་ གསུངས་པ་ལས། འཁྲུལ་བ་ཡིན་ཏེ་དེ་དག་དང་རྣམ་གྲང
【現代漢語翻譯】 從安住的狀態中生起悲傷等等，根據禪定的力量大小，適當地運用。從大的力量來看，因為色相不顯現，所以通過它來實現目標。並且，從那種狀態中，像夢幻和幻覺一樣覺悟也會自然而然地產生，因此所有的顯現執著也會自然而然地消散。如果力量稍微小一些，那麼在入定的時候觀光明，在出定的時候從觀看事物現象的狀態中，通過夢幻和幻覺等道用的方式，交替運用入定和出定的道用，消除疲勞，並且使二者的功德增長。如果力量非常小，那麼除了觀看事物現象的道用之外，就沒有其他方法了。總之，如果風息和心識的相續沒有停止，那麼所有的顯現執著都不可能消失。如果停止了，那麼所有的顯現執著都會完全自然地消散。對於這兩者，應該考慮清楚哪一個會成為暫時或長遠的因緣。或者，向內觀看心性的顯現方式，以及向外觀看體驗等等，如果風息和心識的相續停止的禪定穩固，那麼輪迴和涅槃無分別的狀態會自然而然地顯現。如果沒有禪定，那麼輪迴本身安住于自空的狀態就是涅槃。像這樣反覆地覺悟和憶念等等，並不能夠理解輪迴和涅槃無分別，因為如果是自空，那麼就與大涅槃相違背。並且，自性涅槃也與自空相違背。因此，作為有法的三有輪迴和自性涅槃不是無分別的，因為有世俗諦的積聚、有為、痛苦和集諦，以及勝義諦的非積聚、無為、滅諦和樂諦的究竟差別。並且，有虛假的、暫時的、無常的、痛苦的、空性和無我的差別，以及清凈的、真實的、大樂的、常恒的、堅固的和永恒的差別。並且，有需要凈化的暫時的垢染和作為凈化基礎的如來藏的差別。並且，有甚深二道可以捨棄和不可捨棄，以及可以摧毀和不可摧毀的差別。考慮到這些，至尊觀世音自在面前也說過：『輪迴和涅槃不是一體的，就像影子和太陽一樣。』等等，在甚深經典中廣為宣說。即便如此，有些藏人認為自空就是涅槃，這是因為將空性和法性自性涅槃作為同義詞來宣說，是一種誤解，因為它們和名稱不同。 From the state of abiding, sadness arises, etc., appropriately apply according to the strength of Samadhi. From great strength, because form does not appear, it achieves its purpose through it. And from that state, realizing like dreams and illusions will naturally occur, therefore all manifest attachments will naturally dissipate. If the strength is slightly smaller, then in meditation, observe the clear light, and after meditation, from the state of observing phenomena, through the path of dreams and illusions, alternately use the path of meditation and post-meditation, relieving fatigue and increasing the merits of both. If the strength is very small, then there is no other way than to observe the path of phenomena. In short, if the flow of wind and mind does not cease, then all manifest attachments cannot disappear. If it ceases, then all manifest attachments will completely and naturally dissolve. For these two, consider carefully which one will become a temporary or long-term cause. Or, looking inward at the appearance of the nature of mind, and looking outward at experiences, etc., if the Samadhi of the cessation of the flow of wind and mind is stable, then the state of non-duality of Samsara and Nirvana will naturally appear. If there is no Samadhi, then Samsara itself abiding in the state of self-emptiness is Nirvana. Repeatedly realizing and remembering like this does not understand the non-duality of Samsara and Nirvana, because if it is self-empty, then it contradicts the Great Nirvana. And self-nature Nirvana also contradicts self-emptiness. Therefore, the three realms of Samsara as entities and self-nature Nirvana are not non-dual, because there are ultimate differences between the accumulation of conventional truth, conditioned, suffering, and the origin of suffering, and the non-accumulation of ultimate truth, unconditioned, cessation, and bliss. And there are differences between the false, temporary, impermanent, suffering, empty, and selfless, and the pure, true, great bliss, constant, stable, and eternal. And there are differences between the temporary defilements to be purified and the Tathagatagarbha as the basis of purification. And there are differences between the two profound paths that can be abandoned and cannot be abandoned, and can be destroyed and cannot be destroyed. Considering these, the Lord Avalokiteshvara also said: 'Samsara and Nirvana are not the same, like a shadow and the sun.' etc., which are extensively explained in the profound scriptures. Even so, some Tibetans believe that self-emptiness is Nirvana, which is a misunderstanding because emptiness and the nature of reality, self-nature Nirvana, are spoken of as synonyms, because they and the names are different.
【English Translation】 From the state of abiding, sadness arises, etc., appropriately apply according to the strength of Samadhi. From great strength, because form does not appear, it achieves its purpose through it. And from that state, realizing like dreams and illusions will naturally occur, therefore all manifest attachments will naturally dissipate. If the strength is slightly smaller, then in meditation, observe the clear light, and after meditation, from the state of observing phenomena, through the path of dreams and illusions, alternately use the path of meditation and post-meditation, relieving fatigue and increasing the merits of both. If the strength is very small, then there is no other way than to observe the path of phenomena. In short, if the flow of wind and mind does not cease, then all manifest attachments cannot disappear. If it ceases, then all manifest attachments will completely and naturally dissolve. For these two, consider carefully which one will become a temporary or long-term cause. Or, looking inward at the appearance of the nature of mind, and looking outward at experiences, etc., if the Samadhi of the cessation of the flow of wind and mind is stable, then the state of non-duality of Samsara and Nirvana will naturally appear. If there is no Samadhi, then Samsara itself abiding in the state of self-emptiness is Nirvana. Repeatedly realizing and remembering like this does not understand the non-duality of Samsara and Nirvana, because if it is self-empty, then it contradicts the Great Nirvana. And self-nature Nirvana also contradicts self-emptiness. Therefore, the three realms of Samsara as entities and self-nature Nirvana are not non-dual, because there are ultimate differences between the accumulation of conventional truth, conditioned, suffering, and the origin of suffering, and the non-accumulation of ultimate truth, unconditioned, cessation, and bliss. And there are differences between the false, temporary, impermanent, suffering, empty, and selfless, and the pure, true, great bliss, constant, stable, and eternal. And there are differences between the temporary defilements to be purified and the Tathagatagarbha as the basis of purification. And there are differences between the two profound paths that can be abandoned and cannot be abandoned, and can be destroyed and cannot be destroyed. Considering these, the Lord Avalokiteshvara also said: 'Samsara and Nirvana are not the same, like a shadow and the sun.' etc., which are extensively explained in the profound scriptures. Even so, some Tibetans believe that self-emptiness is Nirvana, which is a misunderstanding because emptiness and the nature of reality, self-nature Nirvana, are spoken of as synonyms, because they and the names are different.
ས་སུ་གྱུར་པའི་སྟོང་གཞི་དོན་ དམ་གཞན་སྟོང་ཁོང་མ་ཆོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་སྟོང་གཞི་དོན་དམ་གང་ཡིན་ པ་དེ་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ལ་འཁོར་བ་སྲིད་གསུམ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྣམ་པར་སྣང་ཡང་རང་ བཞིན་གྱིས་ཞི་བ་མྱང་འདས་དོན་དམ་གྱི་ངོ་བོར་བཞུགས་པ་ལ་དགོངས་ནས་འཁོར་ འདས་དབྱེར་མེད་དང་། སྲིད་གསུམ་དབྱེར་མེད་དང་། བདེན་གཉིས་དབྱེར་མེད་དུ་ གསུངས་ཤིང་དེ་གང་དུ་ཡང་མི་རྟོག་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་སྲིད་ཞི་ མཉམ་ཉིད་ལ་སོགས་པའི་རྣལ་འབྱོར་དུ་གསུངས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་རླུང་སེམས་འགགས་ པའི་ཡེ་ཤེས་སྐྱེས་པ་ལ་བླ་མ་དམ་པའི་མན་ངག་གིས་ཡིན་པར་ངོ་སྤྲད་ནས་འཁོར་ འདས་དབྱེར་མེད་ལ་སོགས་ཉམས་རྟོགས་རྣམ་དག་འཆར་ཞིང་འཁོར་བ་འདི་ཉིད་ རང་སྟོང་དུ་གནས་པ་མྱང་འདས་ཡིན་སྙམ་ན་དེ་མ་ཡིན་ལ་དེར་འཛིན་པས་ལོག་ཤེས་ སུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་ཡང་ཡུལ་ཅན་ཁམས་གསུམ་པའི་རྣམ་གྲངས་འདི། ཐམས་ཅད་ གཤིས་ཀྱི་གནས་ལུགས་ལ་རི་བོང་གི་རྭ་ལྟར་གནས་མེད་ཅིང་མ་གྲུབ་ལ་འདུས་མ་བྱས་ ནམ་མཁའ་ལྟར་གང་གི་ངོ་བོར་ཡང་མེད་ཅིང་མ་གྲུབ་པས་ཅིར་ཡང་མེད་བཞིན་དུ་ རྣམ་ཤེས་རང་བཞིན་གྱིས་འཁྲུལ་བ་འདི་ལྟར་ཡོངས་སུ་སྣང་བ་འདི་རྨི་ལམ་སྒྱུ་མའི་ སྣང་བ་ལྟར་གནས་མེད་ཅིང་འཁྲུལ་སྣང་དང་ལོག་སྣང་ཉིད་དུ་བློ་ཐག་རྦད་ཀྱིས་ཆོད་ དགོས་ལ། མིག་གི་སྐྱོན་རབ་རིབ་ལ་སོགས་པ་མ་ཟད་ན་སྐྲ་ཤད་དང་དུང་སེར་པོ་སྣང་ བ་ལ་སོགས་པ་མ་འགགས་པ་ལྟར། ནང་གི་སྐྱོན་རྣམ་ཤེས་རྟོག་པ་མ་ཟད་ན་ཁམས་ གསུམ་འཁོར་བའི་སྣང་བ་མི་འགགས་པས་སྡུག་བསྔལ་ལས་མི་ཐར་ཞིང་། རྣམ་ཤེས་ འགགས་ན་འཁྲུལ་སྣང་ཐམས་ཅད་རང་ཡལ་དུ་སོང་ནས། གཤིས་ཀྱི་གནས་ལུགས་ལ་ ཡེ་བཞུགས་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ངེས་པར་ཐོབ་པ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་དང་། དཔེ་དང་ 8-491 བཅས་ཤིང་ཡོན་ཏན་རྟགས་དང་བཅས་པའི་མན་ངག་ཟབ་མོ་ངེས་ཤེས་ཁྱད་པར་ཅན་ གྱི་རྟོགས་པ་བརྟན་པོ་ངེས་པ་ཁོ་ནར་དགོས་མོད་ཀྱི། ཆོས་ཉིད་ལ་ཤིན་ཏུ་མཉམ་པར་ བཞག་པའི་སྐབས་སུ་ནི་དེ་ཙམ་གྱི་རྟོག་དཔྱོད་ཀྱང་མི་བྱ་བར་གསུངས་ཏེ། ཕུང་འདི་ སྟོང་ཞེས་རྟོག་ནའང་ཞེས་སོགས་དང་། སྟོང་པ་བསྒོམ་པར་མི་བྱ་སྟེ། །ཞེས་སོགས་རྒྱས་ པར་རབ་ཏུ་བཞུགས་སོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་ཞི་ལྷག་ཟུང་འཇུག་གི་བསམ་གཏན། རྣམ་དག་ སྐྱེ་ཕུལ་གང་སྐྱེ་བ་དེ་མཆོག་གོ ། ཡང་མངོན་ཞེན་རྟོག་པས་བར་ཆོད་པ་རླུང་སེམས་ཀྱི་རྒྱུན་འགགས་པས་ཁྱབ་བམ་མ་ ཁྱབ་ཞེས་སོགས་ལ་རླུང་སེམས་འཇུག་པ་གཅིག་ཅིང་གནད་གཅིག་པའི་ཕྱིར། འགགས་ ན་ཡང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འགག་ཅིང་འགྱུ་ན་ཡང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འགྱུ་བའི་ངེས་པའོ། །ཡང་ ཉམས་སྣང་སྟོང་གཟུགས་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་གི་ཆ་ལགས་སམ་མ་ལགས། ཞེས་ གསུངས་པ་ལ། །རང་བཞིན་འོད་གསལ་ཡིན་མ་ཡིན་ལ་
【現代漢語翻譯】 因為成為地的空性基，沒有徹底領悟到他空勝義諦。因此，空性基勝義諦，雖然在不分別的智慧中顯現為輪迴三有的世俗之相，但自性寂靜，安住于涅槃勝義諦的體性中，考慮到這一點，所以說輪迴與涅槃無別，三有無別，二諦無別，並且在任何地方都不分別的特殊三摩地中，宣說了寂靜和輪迴平等性等等瑜伽。因此，當氣脈明點止息的智慧生起時，通過上師的口訣來認識，從而生起輪迴與涅槃無別等等清凈的證悟，如果認為這個輪迴本身安住于自空，就是涅槃，那是不對的，執著於此會變成邪見。即便如此，有境三界的一切現象，其本性實相猶如兔角般無處可尋，無有成立，猶如無為的虛空般，在任何體性中都不存在，無有成立，雖然什麼都沒有，但心識自性顯現出如此的錯亂之相，如同夢幻泡影般無處可尋，必須徹底斷定這僅僅是錯覺和幻覺。就像眼睛有翳障等疾病時，不消除，就會看到髮絲和黃色的海螺等幻象一樣，如果不消除內在的疾病——心識分別念，三界輪迴的顯現就不會止息，因此無法從痛苦中解脫。如果心識止息，所有的錯覺都會自然消失，因此，必須要有具足理由、譬喻、功德和征相的甚深口訣，以及殊勝的確信和堅定的證悟。但是在安住於法性平等性的狀態中，據說甚至不應該進行那樣的思辨。如『即使認為此蘊是空』等等，以及『不應修空性』等等，都有廣說。因此，止觀雙運的禪定，無論生起何種清凈殊勝的境界，那都是最好的。 又問，由於執著分別唸的阻礙，氣脈明點的止息是普遍的還是不普遍的？因為氣脈明點的執行是相同且要點一致的，所以止息時一起止息，流動時也一起流動是確定的。又問，體驗到的空相是否是緣起的一部分？自性是否光明？
【English Translation】 Because the emptiness ground that has become the earth, has not thoroughly understood the other-emptiness ultimate truth. Therefore, the emptiness ground ultimate truth, although in non-conceptual wisdom appears as the conventional aspect of the cycle of existence, the three realms, but its self-nature is peaceful, abiding in the essence of nirvana ultimate truth, considering this, it is said that the cycle of existence and nirvana are inseparable, the three realms are inseparable, the two truths are inseparable, and in the special samadhi that does not distinguish anywhere, the yoga of equality of existence and peace, etc., is taught. Therefore, when the wisdom of the cessation of wind and mind arises, recognizing it through the oral instructions of the holy lama, pure experiences and realizations such as the inseparability of the cycle of existence and nirvana arise, and if one thinks that this cycle of existence itself abides in self-emptiness, that is nirvana, that is not correct, and clinging to it becomes a wrong view. Even so, all the phenomena of the subjective three realms, their inherent nature is like the horns of a rabbit, without any place to abide and without being established, like unconditioned space, without being in any essence and without being established, although there is nothing, the self-nature of consciousness appears in this way of delusion, like the appearance of dreams and illusions, without any place to abide, and it is necessary to completely determine that it is only delusion and illusion. Just as when the eyes have defects such as cataracts, if they are not eliminated, illusions such as hair and yellow conch shells will appear, if the inner defect, the conceptual thought of consciousness, is not eliminated, the appearance of the cycle of existence of the three realms will not cease, and therefore one will not be liberated from suffering. If consciousness ceases, all delusions will naturally disappear, therefore, it is necessary to have profound oral instructions with reasons, examples, qualities, and signs, and a special conviction and firm realization. However, in the state of abiding in the equality of the dharma nature, it is said that even such speculation should not be done. Such as 'Even if one thinks that this aggregate is empty,' etc., and 'One should not meditate on emptiness,' etc., are extensively explained. Therefore, the meditation of the union of calm and insight, whatever pure and excellent state arises, that is the best. Again, it is asked, is the cessation of the flow of wind and mind, which is interrupted by clinging to conceptual thoughts, universal or not universal? Because the movement of wind and mind is the same and the key point is the same, it is certain that when it ceases, it ceases together, and when it moves, it moves together. Again, it is asked, is the experienced empty form a part of dependent origination or not? Is the self-nature clear light or not?
ཐུགས་ཏེ། གང་རང་བཞིན་འོད་ གསལ་ཡིན་པ་དེ་ནི་སྐྱེ་འགགས་ལྟར་དུ་མངོན་ཡང་འགལ་འདུས་སྐྱོན་མེད་ཀྱི་སྐྱེ་ འགག་ཡིན་པས་དོན་ལ་སྐྱེ་འགག་མེད་པའི་ཕྱིར་རྟེན་འབྲེལ་ལས་འདས་སོ། །ཡང་ སེམས་ངོ་འཕྲོད་པའི་དོན་ཅི་ཙམ་ལ་བགྱི་ཞེས་གསུངས་པ་ལ། སེམས་སེམས་ཀྱིས་སྟོང་ ཞིང་ཅིར་ཡང་མ་གྲུབ་ལ་མ་རེ་བ་བཞིན་དུ་འགྲོགས་པའི་རྟ་མི་ལ་བསྡད་དབང་མེད་པ་ བཞིན་དུ་དབུགས་འགྱུ་བའི་རྣམ་ཤེས་ལ་བསྡད་དབང་མེད་པས་ལས་དང་བག་ཆགས་ སྣ་ཚོགས་བསགས་ནས་ཁམས་གསུམ་པ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དང་། དབུགས་འགགས་ན་རྣམ་ཤེས་འགགས་ནས་སྡུག་བསྔལ་གྱི་འཁོར་ལོ་འགག་པར་ངོ་ འཕྲོད་ན་ལུས་ལེགས་པ་ལགས། དེ་ལ་གཞན་དུ་བོད་འགའ་ཞིག་འདོད་པ་ལྟར། སེམས་སྟོང་པ་ཆོས་སྐུ་དང་། སངས་ རྒྱས་དང་། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དང་། རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ལ་སོགས་པར་ངོ་འཕྲོད་ན་དེ་མ་ ཡིན་ལ་དེར་འཛིན་གྱི་ལུགས་སུ་འགྲོ་མཆི། སེམས་ཀྱི་གནས་ལུགས་ཇི་ལྟར་ཡིན་པ་ བཞིན་ངོ་འཕྲོད་ཀྱང་དེ་ཙམ་གྱིས་མི་ཆོག་སྟེ། དེ་ལས་འདས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་ངོ་འཕྲོད་ 8-492 དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་རྒྱུད་བླ་མ་སོགས་ནས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་ ཡོན་ཏན་གདོད་ནས་ལྷུན་གྲུབ་ཏུ་རྟག་པར་གནས་པར་གསུངས་ནས་ཆོས་སྐུ་ནི་གང་། ཡོན་ཏན་ནི་གང་ཞེས་གསུངས་པ་ལ། ཆོས་སྐུ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་དོ། །ཡོན་ཏན་ནི་དེ་ བཞིན་ཉིད་ལ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་ཚང་བའི་ཡོན་ཏན་ཏེ་ཆོས་འབྱུང་ཕྱག་རྒྱ་ ཆེན་པོ་དང་དབྱེར་མེད་རོ་གཅིག་པའི་སྟོབས་དང་། མི་འཇིགས་པ་ལ་སོགས་པ་དོན་ དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཕུང་པོ་བརྒྱད་ཁྲི་བཞི་སྟོང་ཞེས་པའམ། ཆོས་སྐུའི་ཡོན་ཏན་གང་གཱའི་ ཀླུང་གི་བྱེ་མ་སྙེད་ལས་འདས་པ་ཞེས་པའམ། དོན་དམ་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཆོས་ཀྱི་ཕུང་ པོ་མཐའ་ཡས་པ་ཞེས་གང་གསུངས་པའོ། །དེས་ན་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་མི་འབྲལ་བའི་ ཡོན་ཏན་གང་ཡིན་པ་རྣམས་དེ་བཞིན་ཉིད་གང་ལ་བཞུགས་པ་དེ་ལ་བཞུགས་ཏེ། ཡོན་ ཏན་མེད་པའི་དེ་བཞིན་ཉིན་ནི་གཏན་ནས་མི་སྲིད་དོ། །འདིར་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པའི་དོན་ ནི། རྒྱུ་རྐྱེན་རྩོལ་བ་གང་གིས་ཀྱང་མ་བསྐྱེད་ཅིང་མ་བསྒྲུབ་ལ་གང་དུ་བསྒྱུར་བ་མེད་ བཞིན་དུ་རང་བཞིན་གྱི་གྲུབ་ཅིང་རང་བྱུང་གི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་གདོད་ནས་ཡོངས་སུ་གྲུབ་ པ་སྟེ། འདུས་བྱས་རྟེན་འབྲེལ་དང་དཔེར་བྱ་ཀུན་ལས་ཡང་དག་པར་འདས་སོ། །མི་ འབྲལ་བའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཆོས་མཐའ་ཡས་པའི་བདག་ཉིད་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ནི་རང་ བཞིན་གྱིས་རྟག་པར་གསུངས་ཤིང་སྐད་ཅིག་གཅིག་དང་དུ་མ་དང་བྲལ་བའི་ཡེ་ཤེས་ སུ་གསུངས་པས་རྟག་པ་ཡང་ཡིན་ལ། མཁྱེན་བརྩེ་དང་བྱིན་རླབས་ལ་སོགས་པའི་རྣམ་ པ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་པ་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུར་མ་ཡིན་པས་རྟག་པ་ཡང་མ་ཡིན་ཞེས་ཀྱང་ བྱ་སྟེ། འདི་ད
【現代漢語翻譯】 心性（ཐུགས，藏語，心）是自性光明（གང་རང་བཞིན་འོད་གསལ་ཡིན་པ་，藏語，何者自性光明）的，它雖然顯現為生滅（སྐྱེ་འགགས་，藏語，生滅）之相，但卻是沒有矛盾和過失的生滅，實際上並沒有生滅，因此超越了緣起（རྟེན་འབྲེལ་，藏語，緣起）。又問，『認識心性（སེམས་ངོ་འཕྲོད་པ་，藏語，心之自性認識）的意義有多大？』答：心（སེམས་，藏語，心）本性空（སྟོང་，藏語，空），不執著任何事物，就像騎在馬上的騎手無法控制馬一樣，氣息（དབུགས་，藏語，氣息）流動的覺識（རྣམ་ཤེས་，藏語，覺識）也無法停留，因此積累了各種業（ལས་，藏語，業）和習氣（བག་ཆགས་，藏語，習氣），在三界（ཁམས་གསུམ་，藏語，三界）中輪迴痛苦（སྡུག་བསྔལ་，藏語，痛苦）之輪。如果認識到氣息停止時，覺識也停止，痛苦之輪也隨之停止，那就是最好的了。 有些人認為，認識到心（སེམས་，藏語，心）的空性（སྟོང་པ་，藏語，空性）就是認識了法身（ཆོས་སྐུ་，藏語，法身）、佛（སངས་རྒྱས་，藏語，佛）、大手印（ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་，藏語，大手印）和自生智慧（རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་，藏語，自生智慧）等等，但事實並非如此，那只是執著于某種觀念。僅僅認識到心（སེམས་，藏語，心）的本來面目還不夠，還需要認識超越心（སེམས་，藏語，心）的智慧（ཡེ་ཤེས་，藏語，智慧）。《寶性論》等經典中說，一切眾生都具有法身（ཆོས་སྐུ་，藏語，法身）的功德（ཡོན་ཏན་，藏語，功德），這些功德本來就自然具足，恒常存在。那麼，什麼是法身（ཆོས་སྐུ་，藏語，法身）？什麼是功德（ཡོན་ཏན་，藏語，功德）呢？法身（ཆོས་སྐུ་，藏語，法身）就是真如（དེ་བཞིན་ཉིད་，藏語，真如）。功德（ཡོན་ཏན་，藏語，功德）是真如（དེ་བཞིན་ཉིད་，藏語，真如）本具的功德（ཡོན་ཏན་，藏語，功德），與法界（ཆོས་འབྱུང་，藏語，法界）大手印（ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་，藏語，大手印）無二無別，具有力量（སྟོབས་，藏語，力量）和無畏（མི་འཇིགས་པ་，藏語，無畏）等等。這就是所謂的八萬四千法蘊（ཆོས་ཀྱི་ཕུང་པོ་བརྒྱད་ཁྲི་བཞི་སྟོང་，藏語，法之聚八萬四千），或者說是法身（ཆོས་སྐུ་，藏語，法身）的功德（ཡོན་ཏན་，藏語，功德）多如恒河沙數，或者說是無量無邊的真如（དེ་བཞིན་ཉིད་，藏語，真如）功德（ཡོན་ཏན་，藏語，功德）之聚。 因此，與真如（དེ་བཞིན་ཉིད་，藏語，真如）不可分離的功德（ཡོན་ཏན་，藏語，功德）都存在於真如（དེ་བཞིན་ཉིད་，藏語，真如）之中，沒有功德（ཡོན་ཏན་，藏語，功德）的真如（དེ་བཞིན་ཉིད་，藏語，真如）是不存在的。這裡所說的『任運成就』（ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་，藏語，任運成就）是指，不是通過任何因緣（རྒྱུ་རྐྱེན་，藏語，因緣）和努力（རྩོལ་བ་，藏語，努力）創造或實現的，也不是在任何地方轉變而來的，而是自性成就（རང་བཞིན་གྱི་གྲུབ་，藏語，自性成就），本來就圓滿具足的自生（རང་བྱུང་，藏語，自生）之體性。它完全超越了有為法（འདུས་བྱས་，藏語，有為法）和緣起（རྟེན་འབྲེལ་，藏語，緣起）以及一切比喻。無量無邊的不可分離的功德（ཡོན་ཏན་，藏語，功德）之自性，從本體上說是自性恒常的，是超越剎那（སྐད་ཅིག་，藏語，剎那）的智慧（ཡེ་ཤེས་，藏語，智慧），所以說是恒常的。但它又不是像虛空一樣沒有任何顯現的，它具有慈悲（མཁྱེན་བརྩེ་，藏語，慈悲）和加持（བྱིན་རླབས་，藏語，加持）等等，所以又不能說是恒常的。這就是這裡所說的。
【English Translation】 The nature of mind (Thugs) is self-luminous (Gang Rangzhin Odsal Yinpa), although it appears as arising and ceasing (Kye Gag), it is an arising and ceasing without contradiction or fault. In reality, there is no arising or ceasing, therefore it transcends dependent origination (Tendrel). Furthermore, when asked, 'How important is it to recognize the nature of mind (Sem Ngo Troepa)?' The answer is: The mind (Sem) is empty (Tong) in its nature, not clinging to anything. Just as a rider on a horse cannot control the horse, the consciousness (Namshé) that moves with the breath (Dwugs) cannot stay still. Therefore, it accumulates various karmas (Lé) and habitual tendencies (Bagchak), and revolves in the wheel of suffering (Dukngal) in the three realms (Kham Sum). If one recognizes that when the breath stops, the consciousness also stops, and the wheel of suffering also stops, that is the best. Some people believe that recognizing the emptiness (Tongpa) of the mind (Sem) is the same as recognizing the Dharmakaya (Chöku), Buddha (Sangye), Mahamudra (Chagya Chenpo), and self-arisen wisdom (Rangjung Yeshé), etc., but that is not the case; it is merely clinging to a concept. It is not enough to merely recognize the true nature of the mind (Sem); one must also recognize the wisdom (Yeshé) that transcends the mind (Sem). The Uttaratantra Shastra and other scriptures state that all sentient beings inherently possess the qualities (Yönten) of the Dharmakaya (Chöku), which are naturally present and eternally abiding. So, what is the Dharmakaya (Chöku)? What are the qualities (Yönten)? The Dharmakaya (Chöku) is Suchness (Dezhin Nyi). The qualities (Yönten) are the qualities (Yönten) that are inherently complete in Suchness (Dezhin Nyi), inseparable and of one taste with the Dharmadhatu (Chö Jung) Mahamudra (Chagya Chenpo), possessing power (Tob) and fearlessness (Mijikpa), etc. These are the so-called eighty-four thousand collections of Dharma (Chökyi Phungpo Gyétrhi Zhitong), or the qualities (Yönten) of the Dharmakaya (Chöku) that are more numerous than the grains of sand in the Ganges River, or the infinite collections of qualities (Yönten) of Suchness (Dezhin Nyi). Therefore, whatever qualities (Yönten) are inseparable from Suchness (Dezhin Nyi) reside in that Suchness (Dezhin Nyi). Suchness (Dezhin Nyi) without qualities (Yönten) is impossible. Here, 'spontaneously accomplished' (Lhüngyi Drubpa) means that it is not created or achieved through any cause (Gyu) and condition (Kyen) or effort (Tsolwa), nor is it transformed from anywhere, but it is self-accomplished (Rangzhin gyi Drub), the very nature of self-arisen (Rangjung) that is inherently complete. It completely transcends conditioned phenomena (Düjé), dependent origination (Tendrel), and all analogies. The nature of infinite, inseparable qualities (Yönten) is said to be eternally abiding in its essence, and it is said to be wisdom (Yeshé) that is free from a single moment and many moments, so it is eternal. However, it is not like the sky, which has no manifestation of compassion (Khyentsé) and blessings (Jinlap), so it cannot be said to be eternal. This is what is being said here.
ག་ལ་དགོངས་ནས་ཆོས་སྐུ་རྟག་པར་ཡང་གསུངས་ཤིང་། རྟག་པ་ཡང་མ་ ཡིན་མི་རྟག་པ་ཡང་མ་ཡིན་ཞེས་ཀྱང་གསུངས་ཏེ། འཇིག་རྟེན་དཔེ་ལས་འདས་པའི་ རྟག་ལུགས་སོ། །དེ་ལྟར་ཟག་པ་མེད་ཅིང་མི་འབྲལ་བའི་ཡོན་ཏན་མཐའ་ཡས་པའི་ བདག་ཉིད་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་ད་ལྟར་གྱི་ཤེས་རྒྱུད་འདི་ལ་ཡང་། ནམ་མཁའ་ལྟར་ཁྱབ་ པར་བཞུགས་མོད་ཀྱི་སེམས་རྒྱུད་འདིའི་སེམས་དང་སེམས་རྒྱུད་གང་ཡང་མ་ཡིན་པས་ དེའི་གསལ་བྱའི་རེག་བྱ་གང་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །འོན་ཀྱང་རང་ལ་རང་ཆས་སུ་བཞུགས་ 8-493 པའི་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ནི་གསལ་ཆ་ཡང་ཡིན་ལ་རིག་ཆ་ཡང་ཡིན་ནོ། །དེ་བས་ན་འདི་ ནི། མི་མངོན་མི་སྣང་གསལ་བྱེད་མིན། །ཞེས་པ་རྣམ་ཤེས་ལའོ། །སྣང་བ་ཆེན་པོ་གསལ་ བ་ཆེ། །ཞེས་པ་ཡེ་ཤེས་ལའོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་རྣམ་ཤེས་ཡེ་ཤེས་འབྱེད་པའི་མན་ངག་ཤིན་ ཏུ་གལ་ཆེ་ཞིང་། ཡེ་ཤེས་ལ་ཡང་བདེན་གཉིས་སུ་འབྱེད་པའི་མན་ངག་གལ་ཆེའོ། །ཡང་ སེམས་ཅན་ལ་ཐར་པའི་ས་བོན་ཐེབས་པ་དང་། སྨིན་པའི་དོན་ཅི་ཙམ་ལ་ཡང་བགྱི་ ཞེས་གསུངས་པ་ལ་རང་བཞིན་གྱི་རིགས་ཆད་པའི་སེམས་ཅན་མི་སྲིད་ཀྱང་རྒྱས་པའི་ རིགས་ཆད་པ་ནི་ཤིན་ཏུ་མང་སྟེ། གང་ལ་ཐར་པའི་ས་བོན་མ་ཐེབས་པའི་སེམས་ཅན་ ཐམས་ཅད་དོ། །དེ་དག་གི་རྣ་ལམ་དུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཚན་དང་། གཟུགས་སྔགས་ཟབ་ མོ་ལ་སོགས་པ་སྒྲོགས་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་དང་། མཆོད་རྟེན་ལ་སོགས་ པ་མཐོང་དུ་འཇུག་ཅིང་། དེ་དག་གི་རྡུལ་དང་རླུང་དང་ཆུ་དང་གྲིབ་མ་ལ་སོགས་པས་ རེག་ཏུ་འཇུག་པ་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་རྡུལ་ཚོན་དང་སྦྱིན་སྲེག་གི་ཐལ་བ་ལ་སོགས་ པའམ། ཟབ་མོའི་སྔགས་ཀྱིས་མངོན་པར་སྔགས་པའི་ཆུ་དང་། ཐལ་བ་དང་བྱེ་མ་ཡུངས་ ཀར་ལ་སོགས་པས་གང་ལ་རེག་པ་དེ་ལ་ཐར་པའི་ས་བོན་སྔར་མ་ཐེབས་པ་ཡིན་ན་ ཐེབས་པར་འགྱུར་ཞིང་། ཐེབས་པ་ཡིན་ན་གསོས་འདེབས་པར་འགྱུར་ལ། ས་བོན་ བཏབ་པ་རྣམས་དགེ་བས་མཐར་གྱིས་བྱེད་པར་འགྱུར་ཞིང་། དགེ་བ་ཡང་དང་ཡང་དུ་ བསགས་པ་རྣམས་རིམ་གྱིས་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་འགྱུར་ལ་དགེ་བ་ཡོངས་སུ་སྨིན་པ་ གང་ཡིན་པ་དེ་རྣམ་པར་གྲོལ་བར་འགྱུར་རོ། །དེ་ལ་སྨིན་པའི་དོན་ཇི་ལྟར་རྨ་དང་ཟས་ ལ་དེ་དག་གི་གཟག་དང་སྤྱད་དུ་རུང་བ་སྨིན་འདོད་ལྟར། དེ་བཞིན་རྟེན་འདིར་ཕྱོགས་ གཉིས་ཞི་བ་དང་། །དེ་བཞིན་སྤྱད་པ་ཉིད་དུ་ཕྱོགས་གཉིས་བསྟན། །ཞེས་པ་སྟེ། སྤང་ བྱའི་ཕྱོགས་ཞི་བར་བྱར་རུང་བ་དང་། གཉེན་པོའི་ཕྱོགས་སྤྱད་དུ་རུང་བ་ཉིད་འགྱུར་བ་ གང་ཡིན་པའོ། །དེ་ལྟར་བསྟན་པ་རྣམས་ཀྱི་གསེབ་ན་མི་མང་པོའི་བློར་མི་ཤོང་ཞིང་། དེ་ དག་གི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་མི་འགྱུར་བ་མང་པོ་བདོག་ལ། གསང་བ་ལས་ཀྱང་ཆེས་གསང་བ་ དང་། གསང་ཆེན་ལས་ཀྱང་ཆེས་གསང་ཆེན་དུ་གྱུར་པའི་གསང་ཚིག་ཟབ་མོ་ཐུན་མོང་ 8-494
【現代漢語翻譯】 因此，（佛）有時說，法身（chos sku，Dharmakaya）是常恒的，有時又說，它既非常恒也非無常，這是一種超越世間例子的常恒之理。 因此，這具有無漏（zag pa med，anāsrava）且不可分離的無量功德的法界（chos kyi dbyings，dharmadhātu）自性，也如虛空般遍佈于當下的心識流（shes rgyud，vijñāna-saṃtāna）中，然而它既非此心識流的心，也非心識流本身，因此它也不是任何能被心識流所照亮的事物。 然而，自性本具的自生智慧（rang byung ye shes，svayambhū-jñāna）既是光明（gsal cha），也是覺性（rig cha）。 因此，『不可見，不可顯現，非照亮者』，指的是阿賴耶識（rnam shes，vijñāna）。『大顯現，大光明』，指的是智慧（ye shes，jñāna）。 因此，區分阿賴耶識和智慧的口訣（man ngag，upadeśa）極其重要，而區分智慧的二諦（bden gnyis，satya-dvaya）的口訣也很重要。 此外，當被問及應該如何對待眾生種下解脫種子（thar pa'i sa bon，mokṣa-bīja）和令其成熟的問題時，（佛）說，雖然沒有斷絕自性種姓的眾生，但斷絕增長種姓的眾生卻非常多，即所有未種下解脫種子的眾生。 對於這些人，要讓他們聽到佛的名號、形象和甚深真言（sngags，mantra）等，讓他們看到佛像和佛塔（mchod rten，stūpa）等，讓他們接觸到這些的灰塵、風、水和影子等，或者讓他們接觸到壇城（dkyil 'khor，maṇḍala）的彩粉和火供（sbyin sreg，homa）的灰燼等，或者用甚深真言加持的水、灰燼、沙子、芥子等，無論接觸到什麼，如果之前沒有種下解脫的種子，就會種下，如果已經種下，就會滋養。已經播下的種子會逐漸增長善根，反覆積累的善根會逐漸成熟，而任何圓滿成熟的善根都會成為解脫。 至於如何令其成熟，就像傷口和食物需要適當的治療和使用才能成熟一樣，正如（經中）所說：『在此處平息二者，同樣展示二者的使用。』也就是說，能夠平息應斷除的一方，以及能夠使用對治的一方，這二者的轉變。 因此，在這些教法中，有很多是大多數人無法理解，也無法運用的，有很多是比秘密更秘密，比大秘密更偉大的秘密語句。
【English Translation】 Therefore, (the Buddha) sometimes said that the Dharmakaya (chos sku) is eternal, and sometimes said that it is neither eternal nor impermanent, which is a kind of eternity beyond worldly examples. Therefore, this nature of Dharmadhatu (chos kyi dbyings), which has limitless qualities of being uncontaminated (zag pa med) and inseparable, also pervades the current stream of consciousness (shes rgyud) like the sky, but it is neither the mind of this stream of consciousness nor the stream of consciousness itself, so it is not anything that can be illuminated by the stream of consciousness. However, the self-existing wisdom (rang byung ye shes) that is inherently present is both luminosity (gsal cha) and awareness (rig cha). Therefore, 'invisible, unmanifest, not illuminating' refers to the Alaya consciousness (rnam shes). 'Great manifestation, great luminosity' refers to wisdom (ye shes). Therefore, the key instruction (man ngag) for distinguishing between Alaya consciousness and wisdom is extremely important, and the key instruction for distinguishing the two truths (bden gnyis) of wisdom is also important. Furthermore, when asked about how to treat sentient beings who have had the seed of liberation (thar pa'i sa bon) planted and how to ripen it, (the Buddha) said that although there are no sentient beings who have cut off the lineage of their nature, there are very many who have cut off the lineage of growth, that is, all sentient beings who have not had the seed of liberation planted. For these people, let them hear the names and forms of the Buddhas and profound mantras (sngags), let them see the images of the Buddhas and stupas (mchod rten), let them touch the dust, wind, water, and shadows of these, or let them touch the colored powders of the mandala (dkyil 'khor) and the ashes of the fire offering (sbyin sreg), or water, ashes, sand, mustard seeds, etc. that have been blessed with profound mantras. Whatever they touch, if the seed of liberation has not been planted before, it will be planted, and if it has been planted, it will be nourished. Those who have sown the seeds will gradually increase their merit, and the merit that is repeatedly accumulated will gradually ripen, and whatever merit is fully ripened will become liberation. As for how to ripen it, just as wounds and food need proper treatment and use to ripen, as it is said (in the sutra): 'Here, pacify the two sides, and likewise show the use of the two sides.' That is, the transformation of being able to pacify the side to be abandoned and being able to use the antidote. Therefore, among these teachings, there are many that most people cannot understand or use, and there are many secret words that are more secret than secrets and more secret than great secrets.
མ་ཡིན་པ་མང་བར་བདོག་ཅིང་། ཡི་གེར་བཀོད་དུ་མི་རུང་བ་ཙམ་གྱི་ཆོས་གཉེན་པོ་ ཡང་བདོག་མོད་ཀྱི། ཡུལ་གྱིས་བསྐལ་པས་སྙན་རྒྱུད་རང་དུ་བྱར་མ་བཏུབ་པ་དང་། སྣོད་ཤིན་ཏུ་བཟང་བ་རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྐུ་ངོ་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བ་དང་། དད་གུས་ཀྱང་ཤིན་ ཏུ་ཆེ་ལ་གཞན་ལ་ཕན་པའི་དོན་ཡང་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་ཡི་ གེར་གསལ་པོར་བཀོད་པ་ལགས་པས། གཞན་སུས་ཀྱང་མི་མཐོང་བ་དང་། ཁྱད་པར་ སྣོད་མིན་གྱི་ལག་ཏུ་ཡོང་ཡེ་མ་འཁྱར་བ་ཅི་ནས་ཀྱང་མཛད་པར་ཞུ། དེ་ཁོ་ན་ལྟར་ བཀའ་རྒྱས་བཏབ་ཅིང་། ལག་གཉིས་ལན་གསུམ་དུ་བཏབ་པས། དམ་ཚིག་ལས་མི་ འདའ་བ་གལ་ཆེ་གལ་ཆེ། ཨོཾ་བྷུར་བྷུ་ཝ་སྭཱཧཱ། ན་མོ་དེ་ཝི་བྷྱཿ སྭ་སྟི་པྲཛྙཱ་བྷྱཿ སྭཱཧཱ་རཱ་ཛཱ་བྷྱཿ སྭ་དྷཱ་པྲ་ཏི་བྷྱཿ ཨ་ལཾ་ བྷུ་ཏེ་བྷྱཿ ཝ་ཥ་ཊ་ཨིན་ཏྲ་ཡ།། མངྒ་ལཾ། བྷ་ཝན་ཏུ། ཤུ་བྷཾ།། ཞུས་དག། །། (མ་དཔེ་ནི་འཛམ་ཐང་པར་མ་ཁོ་ན་ཡིན།) 8-495 ༄༅། །བླ་མ་དོན་ཡོད་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་ པོས་ཆོས་རྗེའི་ དྲུང་དུ་ཕུལ་བ་བཞུགས་སོ། །
目錄 ཇོ་བོ་རི་པ་བླ་མ་དཀོན་མཆོག་མགོན་གྱི་ཞུས་ལན་བཞུགས་སོ། ། ཞི་གནས་ལྷག་མཐོང་ཟུང་འཇུག་གི་སྟོང་ཉིད་ཟབ་མོའི་དོན། ཟུང་བཞི་ཡ་བརྒྱད་པོ་འདི་རྣམས་ཀྱི་སོ་སོའི་ངོ་བོ།
【現代漢語翻譯】 雖然我擁有許多不適合公開的內容，以及一些不應被記錄下來的秘密教法，但由於以下原因，我還是清晰地將它們記錄下來：這些內容無法通過口耳相傳的方式在漫長的時間裡儲存下來；接受者是非常優秀的、純潔的法器；上師非常偉大；信徒的虔誠和恭敬心非常強烈；以及爲了利益他人的目的非常重大。因此，我懇請不要讓其他人看到這些內容，尤其是不要讓不合格的人得到它。務必對此保密！', 如此這般，我蓋上封印，雙手合掌三次，立下誓言，絕不違背。這非常重要，非常重要！ 嗡 呼爾 布瓦 斯瓦哈 (藏文：ཨོཾ་བྷུར་བྷུ་ཝ་སྭཱཧཱ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：oṃ bhūr bhuvaḥ svāhā，漢語字面意思：嗡，地，空間， स्वाहा)，頂禮諸天神！愿一切吉祥！ स्वाहा 愿智慧增長！ स्वाहा 愿國王統治！ स्वाहा 愿供養圓滿！ 阿蘭 布特貝 瓦ཥ་ཊ་ 因扎亞 (藏文：ཨ་ལཾ་བྷུ་ཏེ་བྷྱཿ ཝ་ཥ་ཊ་ཨིན་ཏྲ་ཡ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：alaṃ bhūtebhyaḥ vaṣaṭ indrāya，漢語字面意思：足夠， भूत， वाषट， 因陀羅)。愿吉祥！愿美好！ 校對完畢！ (母本僅為瞻塘印版) 至尊敦悅嘉稱（法號） 喇嘛頓月嘉參貝桑波（法號） 於法主座前敬獻 目錄 覺臥日巴（尊者名號） 喇嘛袞秋袞（喇嘛名號）的答覆 止觀雙運的甚深空性之義 四雙八輩各自的體性
【English Translation】 Although I possess many things that are not suitable for public disclosure, and some secret teachings that should not be recorded, I have clearly recorded them for the following reasons: these contents cannot be preserved through oral transmission over a long period of time; the recipients are very excellent and pure vessels; the Guru is very great; the devotee's devotion and reverence are very strong; and the purpose of benefiting others is very important. Therefore, I earnestly request that others not see these contents, especially that unqualified people not obtain them. Be sure to keep this secret! Thus, I seal it, fold my hands three times, and make a vow never to violate it. This is very important, very important! oṃ bhūr bhuvaḥ svāhā (藏文：ཨོཾ་བྷུར་བྷུ་ཝ་སྭཱཧཱ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：oṃ bhūr bhuvaḥ svāhā，漢語字面意思：Om, Earth, Space, Svaha), Homage to the gods! May all be auspicious! Svāhā May wisdom increase! Svāhā May the king rule! Svāhā May the offerings be complete! Alaṃ bhūtebhyaḥ vaṣaṭ indrāya (藏文：ཨ་ལཾ་བྷུ་ཏེ་བྷྱཿ ཝ་ཥ་ཊ་ཨིན་ཏྲ་ཡ།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：alaṃ bhūtebhyaḥ vaṣaṭ indrāya，漢語字面意思：Enough, भूत， वाषट， Indra). May there be auspiciousness! May there be goodness! Proofread! (The original is only the Zamtang edition) Jetsun Donyo Gyaltsen Lama Donyo Gyaltsen Palsangpo Presented before the Dharma Lord Table of Contents The Answers of Jowo Ripa (Honorific Title) Lama Konchok Gon (Lama's Name) The Profound Meaning of Emptiness in the Union of Śamatha and Vipaśyanā The Individual Essence of the Four Pairs and Eight Types of Individuals