dolpopa0604第四結集義大曆算論無偏無黨釋

篤補巴·喜饒堅贊大師全集JDol30བཀའ་བསྡུ་བཞི་པའི་དོན་བསྟན་རྩིས་ཆེན་པོའི་འགྲེལ་པ་ཕྱོགས་མེད་རིས་མེད་ཅེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། 6-164 ༄༅། །བཀའ་བསྡུ་བཞི་པའི་དོན་བསྟན་རྩིས་ཆེན་པོའི་འགྲེལ་པ་ཕྱོགས་མེད་རིས་མེད་ཅེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །བཀའ་བསྡུ་བཞི་པའི་དོན་བསྟན་རྩིས་ཆེན་པོའི་འགྲེལ་པ་ཕྱོགས་མེད་རིས་མེད་ཅེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །ཨོཾ་བླ་མ་དང་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ་མཆོད་དོ། །དོན་དམ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ཚིགས་བཅད་གཅིག་གིས། གཤིས་ལུགས་ཟབ་མོ་མཐར་ཐུག་པ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་དཀོན་མཆོག་ཐམས་ཅད་ལ་མཆོད་པར་བརྗོད་ནས། དུས་བཞི་ཆེ་ཆུང་གཉིས་ཀྱི་རབ་དབྱེ་བཤད་པར་དམ་བཅས་པའོ། ། དེ་གང་ཞེ་ན། དུས་བཞི་ཆེན་པོ་བསྐལ་དུས་བཟང་ངན་ཏེ། །ཞེས་སོགས་ཚིགས་བཅད་བཞི་སྟེ་དོན་ནི་རྟོགས་པར་སླའོ། །དེ་དང་དེ་ཡི་རྣམ་དབྱེ་རབ་ཤེས་ནས། །ཞེས་པ་ནི། དུས་བཞི་ཆེ་ཆུང་གི་རྣམ་དབྱེ་དང་། ཆུང་བ་ལ་ཡང་རྫོགས་ལྡན་དང་གསུམ་ལྡན་ལ་སོགས་པ་དཔང་དུ་རུང་མི་རུང་གི་ཁྱད་པར་ལེགས་པར་རྟོགས་ནས་བསྟན་པའི་བྱི་དོར་དང་། རང་གཞན་ཐམས་ཅད་ལམ་ངན་པ་དང་། དམན་པ་ལས་བཟློག་སྟེ་ཡང་དག་པའི་ལམ་མཆོག་ལ་དགོད་དོ། །དེས་ན། བསྟན་ལ་བྱི་དོར་བྱ་བར་འདོད་པ་དང་། །ཞེས་པ་ནས། དོན་དམ་གང་ཡིན་གཞན་སྟོང་ཉིད་དུ་གསུངས། །ཞེས་པའི་མཐར་ཐུག་པ་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་བཞི་ནི་གོ་སླའོ། །གང་ཕྱིར་བདེན་པ་གཉིས་ལ་བདེན་ལུགས་གཉིས། །ཞེས་སོགས་དགྲོལ་བར་བྱ་སྟེ། བདེན་པ་གང་ཡིན་ལ་ཕྱེ་ན་དོན་དམ་དུ་བདེན་པ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཏུ་བདེན་པ་གཉིས་ལས་མི་འདའ་ཞིང་། དེའང་དོན་དམ་དུ་མི་བསླུ་བ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཏུ་མི་བསླུ་བ་ལས་རིག་པར་བྱའོ། །ཟླ་བ་གཉིས་སྣང་ལ་སོགས་པ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཡང་བསླུ་བ་རྣམས་ནི། ལོག་པའི་ཀུན་རྫོབ་དང་ཀུན་རྫོབ་ཙམ་ཞེས་གསུངས་ཀྱི། ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་དང་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སྣང་དུ་འདྲ་ཡང་དོན་བྱེད་དག །ནུས་པའི་ཕྱིར་དང་མི་ནུས་ཕྱིར། །ཡང་དག་ཡང་དག་མ་ཡིན་པའི། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ནི་དབྱེ་བ་བྱས། །ཞེས་སོགས་གང་བཤད་པ་དེ་ཡང་ལེགས་པའོ། །དེས་ན་ཀུན་རྫོབ་དེ་གཉིས་ལ་ཁྱད་པར་ཡོད་ཀྱང་། འཁོར་དང་བཅས་པ་ལ་དགོངས་ནས་སྐབས་མང་པོར་ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་ཞེས་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་ཀུན་རྫོབ་ཀྱིས་ཞེས་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་གྱི་བདེན་པས་ཞེས་སོགས་དེ་ཡང་དེའི་ཁོངས་སུ་བསྡུས་ནས་གསུངས་སོ། །སྣང་ལུགས་གཉིས་ཞེས་པ་ནི། དོན་དམ་བདེན་པ་ནི་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ལ་སྣང་གི །ཀུན་རྟོག་རྣམ་ཤེས་ལ་སྣང་མི་སྲིད་དོ། །ཀུན་རྫོབ་ནི་རྣམ་ཤེས་ཁོ་ 6-165 ན་ལ་སྣང་བ་ཤིན་ཏུ་མང་ཞིང་། དབང་པོ་གཟུགས་ཅན་དང་བ་དང་བཅས་པ་ལ་ཡང་སྣང་བ་ཡོད

【現代漢語翻譯】 《第四次結集之義釋大算經·無偏無黨》 《第四次結集之義釋大算經·無偏無黨》 《第四次結集之義釋大算經·無偏無黨》 嗡，頂禮供養上師、佛陀和菩薩們！世尊，真實圓滿正等覺！』等一頌，是對諸法實相最深奧、最究竟的自性，以及一切本性之怙主，以供養來讚頌，並立誓要解釋四大時期的劃分。 那是什麼呢？四大時期，即劫時之好壞。』等四頌，其意義容易理解。 『通達彼等之差別后』，即是說，在充分理解了四大時期的大小差別，以及小劫中圓滿劫和三劫等是否可以作為依據的差別之後，要對教法進行凈化，並將所有自他從惡道和劣道中解脫出來，安置於正確的殊勝之道上。因此，『想要凈化教法者』，直到『究竟之義乃是他空性』，這四句頌文很容易理解。 『何以故，二諦具有二諦理』等需要解釋。如果對真諦進行劃分，則不外乎勝義諦和世俗諦兩種。其中，勝義諦是不欺騙的，世俗諦也是不欺騙的。像二月等現象，在世俗中也是虛假的，被稱為『顛倒的世俗』和『僅僅是世俗』，但並非是正確的世俗和世俗的真諦。雖然顯現上相似，但作用卻不同。『以其有作用與無作用之故，區分了正確與不正確的世俗』。以上所說都非常正確。 因此，雖然這兩種世俗有差別，但考慮到眷屬等情況，很多時候會說『世俗諦』、『以世間世俗』、『以世間的真諦』等，這些也都歸納在其中進行闡述。『二顯現理』是指，勝義諦只顯現於無分別的智慧，不可能顯現於分別的意識。而世俗則非常多地顯現於意識，也顯現於有根和無根的感官。

【English Translation】 The Great Explanation of the Meaning of the Fourth Council: Impartial and Unbiased The Great Explanation of the Meaning of the Fourth Council: Impartial and Unbiased The Great Explanation of the Meaning of the Fourth Council: Impartial and Unbiased Om, I prostrate and offer to the Lamas, Buddhas, and Bodhisattvas! The Bhagavan, the truly perfect and complete Buddha!' etc., in one verse, praises the most profound and ultimate nature of all phenomena, the very essence of reality, and all the protectors of reality, with offerings, and vows to explain the divisions of the four great periods. What are they? The four great periods are the good and bad times of the kalpas.' etc., in four verses, the meaning of which is easy to understand. 'Having fully understood the distinctions between them,' means that after fully understanding the distinctions between the great and small periods of the four times, and the differences in whether the perfect age and the three ages in the small kalpa can be used as evidence, one should purify the teachings and turn all self and others away from evil and inferior paths, placing them on the correct and supreme path. Therefore, 'those who wish to purify the teachings,' up to 'the ultimate meaning is other-emptiness,' these four verses are easy to understand. Why is it that 'the two truths have two ways of being true,' etc., needs to be explained. If we divide the truths, there are only two: the ultimate truth and the conventional truth. Of these, the ultimate truth is non-deceptive, and the conventional truth is also non-deceptive. Phenomena such as the appearance of two moons, which are false even in the conventional sense, are called 'inverted conventional' and 'merely conventional,' but they are not the correct conventional or the truth of the conventional. Although they appear similar, their functions differ. 'Because of their ability to function and their inability to function, the distinction between correct and incorrect conventional truths is made.' What has been said above is also very good. Therefore, although there is a difference between these two conventional truths, considering the retinue and other circumstances, in many cases, terms such as 'conventional truth,' 'by worldly convention,' and 'by worldly truth' are used, and these are also included in the explanation. 'Two ways of appearing' refers to the fact that the ultimate truth appears only to non-conceptual wisdom, and it is impossible for it to appear to conceptual consciousness. Conventional truth appears very much to consciousness,

---

་དོ། །དེ་བཞིན་དུ། དོན་དམ་བདེན་པ་ནི། དབུགས་མ་འགགས་པའམ། དབུ་མར་མ་ཞུགས་པ་ལ་མི་སྣང་ཞིང་། ཀུན་རྫོབ་ནི་དབུགས་འགྱུ་བ་དང་བཅས་པ་ལ་སྣང་བ་ཡིན་ནོ། །སྟོང་ལུགས་གཉིས་ཞེས་པ་ལ། དོན་དམ་ནི་གཤིས་ལུགས་ལ་རང་གིས་མི་སྟོང་ཞིང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྟོང་པའི་གཞི་ཡིན་པའི་ཕྱིར་གཞན་སྟོང་ཟབ་མོ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སྟོང་ལུགས་ཏེ། མེད་དགག་མ་ཡིན་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། མི་སྟོང་པའི་སྟོང་པ་ཉིད། མ་སྐྱེས་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། ཕུང་པོ་རྣམ་པར་དཔྱད་པའི་སྟོང་པ་ཆད་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་ལས་རིང་དུ་གྱུར་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །ཀུན་རྫོབ་ནི་གཤིས་ལུགས་ལ་རང་རང་ངོ་བོས་སྟོང་པའི་ཕྱིར། གནས་ལུགས་ལ་རི་བོང་གི་རྭ་དང་མོ་གཤམ་གྱི་བུ་དང་ནམ་མཁའི་མེ་ཏོག་ལ་སོགས་པ་ལྟར་ཅིར་ཡང་མ་གྲུབ་ཅིང་། གང་དུ་ཡང་མ་རེད་པས་མེད་དགག་དང་། སྟོང་པའི་སྟོང་པ་དང་། སྐྱེས་པའི་སྟོང་པ་དང་། དངོས་པོ་མེད་པ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། ཕུང་པོ་རྣམ་པར་དཔྱད་པའི་སྟོང་པ་ཆད་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་བདེན་པ་གཉིས་ཀྱི་བདེན་ལུགས་མི་གཅིག་ཅིང་། སྣང་ལུགས་ཀྱང་མི་གཅིག་ལ། སྟོང་ལུགས་ཀྱང་མི་གཅིག་པའི་ཕྱིར། སོ་སོའི་རྒྱལ་ཁམས་གཉིས་གཉིས་སུ་གནས་པ་ལེགས་པར་རྟོགས་ན། དོན་དང་མཐུན་པར་རྟོགས་པ་ལགས་ཤིང་། དེ་ཡང་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་མཆོག་ཟབ་མོ་ཁྱད་པར་འཕགས་པ་རྣམས་དང་། ཁྱད་པར་ཤམ་བྷ་ལའི་ཆོས་མཆོག་ཟབ་མོ་རྣམས་ལས་རབ་ཏུ་གསལ་བར་གསུངས་གདའ་བས་དེ་རྣམས་ལེགས་པར་གཟིགས་སུ་གསོལ། སྒྲོ་འདོགས་སྐུར་འདེབས་རྣམ་པ་མང་པོ་དང་། །ཞེས་པ་ལ། ཀུན་རྫོབ་སྣང་གྲགས་ཀྱི་ཆོས་འདི་རྣམས་གཤིས་ལུགས་ལ་གྲུབ་ཅེས་པའམ། ཆོས་ཉིད་ཆོས་སྐུ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ཞེས་སོགས་སུ་འདོད་ན་སྒྲོ་འདོགས་པའི་མཐར་ལྟུང་བའོ། །དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ལ་སོགས་པའང་རང་སྟོང་ཡིན་པས་གཤིས་ལུགས་ལ་མ་གྲུབ་ཅེས་འདོད་ན་སྐུར་བ་འདེབས་པའི་མཐར་ལྷུང་བ་སྟེ། མཐའ་དེ་གཉིས་དང་བྲལ་ན། དབུས་མ་བར་མ་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་མ་ནིང་གི་གོ་འཕང་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་པྲ་ཕབ་བརྒྱད་དང་མཚུངས་པར་རྟོགས་པའོ། །དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་དབུ་མ་ཆེན་པོ་རྟོགས་པ་ལ་སྒྲོ་སྐུར་གྱི་མཐའ་འམ་ཡོད་མེད་ཀྱི་མཐའ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་དགོས་ཀྱི། གང་རུང་དང་བྲལ་བས་མི་ཆོག་སྟེ། འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། མེད་པའི་མཐའ་འགོག་པ་ལ་བསྟོད་པའི་ཚོགས་གསུངས་པའི་རྗེས་སུ། ཡོད་པའི་མཐའ་འགོག་པ་ལ་རིགས་པའི་ཚོགས་གསུངས་ཏེ། རིགས་པ་དྲུག་ཅུ་པར། རེ་ཤིག་ཉེས་ཀུན་ 6-166 འབྱུང་བའི་གནས། །མེད་ཉིད་རྣམ་པར་བཟློག་ཟིན་གྱིས། །རིགས་པ་གང་གིས་ཡོད་ཉིད་ཀྱང་། །བཟློག་པར་འ

【現代漢語翻譯】 同樣地，勝義諦（don dam bden pa，究竟真理）在氣息未斷或未入中脈時不會顯現，而世俗諦（kun rdzob，相對真理）則在氣息流動時顯現。所謂二種空性（stong lugs gnyis），勝義諦是指自性（gshis lugs）不空，但作為一切世俗諦法皆空的 आधार（gzhi，基礎），是甚深的他空（gzhan stong，空性的一種觀點，認為自性不空，其他事物為空），即非斷滅的空性（med dgag ma yin pa'i stong pa nyid），非空的空性（mi stong pa'i stong pa nyid），不生的空性（ma skyes pa'i stong pa nyid），無實體的體性空性（dngos po med pa'i ngo bo nyid stong pa nyid），以及遠離分析五蘊的斷滅空性（phung po rnam par dpyad pa'i stong pa chad pa'i stong pa nyid las ring du gyur pa'i stong pa nyid）的空性。世俗諦是指自性空，因此，在實相（gnas lugs）中，如同兔角、石女之子、虛空之花等，任何事物都不成立，也無處可尋，是斷滅，是空的空性，是生的空性，是無實體空性，以及分析五蘊的斷滅空性。因此，二諦的真理不一，顯現方式不一，空性也不一。如果能清楚地理解它們各自存在於兩個不同的領域，那就是如實地理解了真理。而且，這在圓滿次第（rdzogs ldan）的殊勝甚深法門，特別是香巴拉（Shambhala）的殊勝甚深法門中，有非常清晰的闡述，請仔細研讀。『妄加增益與誹謗，種類繁多』。對於世俗顯現之法，如果認為它們在自性上是實有的，或者認為法性（chos nyid）、法身（chos sku）、大手印（phyag rgya chen po）、自生智慧（rang byung ye shes）等是實有的，那就是墮入了增益的極端。如果認為勝義諦的法身、大手印、自生智慧等也是自空的，在自性上不成立，那就是墮入了誹謗的極端。如果能遠離這兩種極端，就能證悟中道（dbus ma）、不偏不倚、第三蘊（phung po gsum pa）、非男非女的地位，如同金剛薩埵（Vajrasattva）與八個Pra Phab相似。因此，要證悟偉大的中觀（dbu ma chen po），必須遠離增益和誹謗的極端，或者說有和無的極端，僅僅遠離其中一種是不夠的。正如聖者龍樹（Nagarjuna）在讚頌滅無的極端之後，又以理證來破除有的極端。在《六十正理論》（yuktisastika）中說：『首先，一切過患的來源，無（med nyid）已經被完全遮破。那麼，用什麼理證來遮破有（yod nyid）呢？』 Similarly, the ultimate truth (don dam bden pa, ultimate truth) does not appear when the breath has not stopped or has not entered the central channel, while the relative truth (kun rdzob, relative truth) appears when the breath is moving. Regarding the two emptinesses (stong lugs gnyis), the ultimate truth refers to the fact that the essence (gshis lugs) is not empty of itself, but as the basis (gzhi, basis) for all relative truths being empty, it is the profound other-emptiness (gzhan stong, a view of emptiness that holds that the essence is not empty, but other things are empty), that is, the emptiness that is not annihilation (med dgag ma yin pa'i stong pa nyid), the emptiness that is not non-empty (mi stong pa'i stong pa nyid), the emptiness that is unborn (ma skyes pa'i stong pa nyid), the emptiness of the nature of non-existence (dngos po med pa'i ngo bo nyid stong pa nyid), and the emptiness that is far removed from the emptiness of annihilation that analyzes the aggregates (phung po rnam par dpyad pa'i stong pa chad pa'i stong pa nyid las ring du gyur pa'i stong pa nyid). Relative truth refers to the fact that the essence is empty of its own nature, therefore, in reality (gnas lugs), like a rabbit's horn, the child of a barren woman, flowers in the sky, etc., nothing is established and nowhere to be found, it is annihilation, it is the emptiness of emptiness, it is the emptiness of birth, it is the emptiness of non-existence, and it is the emptiness of annihilation that analyzes the aggregates. Therefore, the truth of the two truths is not the same, the way they appear is not the same, and the emptiness is not the same. If one can clearly understand that they each exist in two different realms, then one has understood the truth as it is. Moreover, this is very clearly stated in the supreme profound Dharma of the Completion Stage (rdzogs ldan), especially in the supreme profound Dharma of Shambhala (Shambhala), so please study them carefully. 'Adding exaggerations and slandering, in many ways.' If one believes that these relative phenomena are established in their own nature, or that the nature of reality (chos nyid), Dharmakaya (chos sku), Mahamudra (phyag rgya chen po), self-arisen wisdom (rang byung ye shes), etc., are real, then one falls into the extreme of exaggeration. If one believes that the Dharmakaya, Mahamudra, self-arisen wisdom, etc., of the ultimate truth are also empty of themselves and not established in their own nature, then one falls into the extreme of slander. If one can avoid these two extremes, one can realize the Middle Way (dbus ma), impartiality, the third aggregate (phung po gsum pa), the state of neither male nor female, like Vajrasattva (Vajrasattva) and the eight Pra Phab. Therefore, to realize the great Madhyamaka (dbu ma chen po), one must be free from all extremes of exaggeration and slander, or the extremes of existence and non-existence, and it is not enough to be free from only one of them. Just as the venerable Nagarjuna (Nagarjuna) refuted the extreme of existence with reasoning after praising the cessation of the extreme of non-existence. In the yuktisastika, it says: 'First, the source of all faults, non-existence (med nyid) has been completely refuted. Then, with what reasoning can existence (yod nyid) also be refuted?'

【English Translation】 Likewise, the ultimate truth (don dam bden pa, ultimate truth) does not appear when the breath has not stopped or has not entered the central channel, while the relative truth (kun rdzob, relative truth) appears when the breath is moving. Regarding the two emptinesses (stong lugs gnyis), the ultimate truth refers to the fact that the essence (gshis lugs) is not empty of itself, but as the basis (gzhi, basis) for all relative truths being empty, it is the profound other-emptiness (gzhan stong, a view of emptiness that holds that the essence is not empty, but other things are empty), that is, the emptiness that is not annihilation (med dgag ma yin pa'i stong pa nyid), the emptiness that is not non-empty (mi stong pa'i stong pa nyid), the emptiness that is unborn (ma skyes pa'i stong pa nyid), the emptiness of the nature of non-existence (dngos po med pa'i ngo bo nyid stong pa nyid), and the emptiness that is far removed from the emptiness of annihilation that analyzes the aggregates (phung po rnam par dpyad pa'i stong pa chad pa'i stong pa nyid las ring du gyur pa'i stong pa nyid). Relative truth refers to the fact that the essence is empty of its own nature, therefore, in reality (gnas lugs), like a rabbit's horn, the child of a barren woman, flowers in the sky, etc., nothing is established and nowhere to be found, it is annihilation, it is the emptiness of emptiness, it is the emptiness of birth, it is the emptiness of non-existence, and it is the emptiness of annihilation that analyzes the aggregates. Therefore, the truth of the two truths is not the same, the way they appear is not the same, and the emptiness is not the same. If one can clearly understand that they each exist in two different realms, then one has understood the truth as it is. Moreover, this is very clearly stated in the supreme profound Dharma of the Completion Stage (rdzogs ldan), especially in the supreme profound Dharma of Shambhala (Shambhala), so please study them carefully. 'Adding exaggerations and slandering, in many ways.' If one believes that these relative phenomena are established in their own nature, or that the nature of reality (chos nyid), Dharmakaya (chos sku), Mahamudra (phyag rgya chen po), self-arisen wisdom (rang byung ye shes), etc., are real, then one falls into the extreme of exaggeration. If one believes that the Dharmakaya, Mahamudra, self-arisen wisdom, etc., of the ultimate truth are also empty of themselves and not established in their own nature, then one falls into the extreme of slander. If one can avoid these two extremes, one can realize the Middle Way (dbus ma), impartiality, the third aggregate (phung po gsum pa), the state of neither male nor female, like Vajrasattva (Vajrasattva) and the eight Pra Phab. Therefore, to realize the great Madhyamaka (dbu ma chen po), one must be free from all extremes of exaggeration and slander, or the extremes of existence and non-existence, and it is not enough to be free from only one of them. Just as the venerable Nagarjuna (Nagarjuna) refuted the extreme of existence with reasoning after praising the cessation of the extreme of non-existence. In the yuktisastika, it says: 'First, the source of all faults, non-existence (med nyid) has been completely refuted. Then, with what reasoning can existence (yod nyid) also be refuted?'

---

གྱུར་བ་མཉན་པར་གྱིས། །ཞེས་པ་དང་། ལང་ཀར་གཤེགས་པར། འཕགས་པ་འདི་ཉིད་ལུང་བསྟན་པར་ཡང་། དེ་མིང་ཀླུ་ཞེས་འབོད་པ་སྟེ། །ཡོད་དང་མེད་པའི་ཕྱོགས་འཇིག་པ། །ཞེས་པ་དང་། འཇམ་དཔལ་རྩ་བའི་རྟོག་པར། འཕགས་པ་འདི་ཉིད་ལུང་བསྟན་པར་ཡང་། ཁམས་དོན་བསྟན་བཅོས་དུ་མ་དང་། །དངོས་མེད་དོན་གྱི་དེ་ཉིད་རིག །ཅེས་སོགས་རྒྱས་པར་གསུངས་པའོ། །རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་གཞན་མང་པོར་ཡང་། ཡོད་དང་མེད་ལས་རྣམ་པར་འདས། །ཞེས་སོགས་དང་། ཡོད་མིན་མེད་མིན། ཞེས་སོགས་ཤིན་ཏུ་མང་བར་གསུངས་པའི་དོན་ཡང་མཐའ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་གཞི་དབུས་མ་བར་མ་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་མ་ནིང་གི་གོ་འཕང་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་དེ་ཉིད་དོ། །གཞན་ཡང་། ཀུན་རྫོབ་སྣང་གྲགས་འདི་རྣམས་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ཡོ་ལང་ཡིན། སྐུ་གསུམ་གྱི་ཡོ་ལང་ཡིན། ཞེས་པ་དང་། སེམས་རྣམ་ཤེས་གྱ་གྱུ་འདི་སངས་རྒྱས་ཡིན། རིག་པ་དྲི་མ་མེད་པ་ཡིན། སྣང་ཚད་སྤྲུལ་སྐུ་ཡིན། སྟོང་ཚད་ཆོས་སྐུ་ཡིན། རིག་ཚད་ལོངས་སྐུ་ཡིན། དབྱེར་མེད་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ཡིན། ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ཡང་དེ་མ་ཡིན་པ་ལ་དེ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །གཤིས་ལ་སངས་རྒྱས་མེད། བྱང་ཆུབ་མེད། ཡེ་ཤེས་མེད། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་མེད། ཅེས་པ་ལ་སོགས་པ་ཡང་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །ཀུན་རྫོབ་ཙམ་དུ་ལས་རྒྱུ་འབྲས་མེད། སྐྱེ་བ་སྔ་ཕྱི་མེད། རྟེན་འབྲེལ་གྱི་སྐྱེ་བ་གཞན་ལས་གཞན་སྐྱེ་བ་མེད། ཅེས་པ་ལ་སོགས་པ་ཡང་། སྐུར་བ་འདེབས་པའི་ལྟ་བ་སྟེ། སྔ་མ་ནི་དོན་དམ་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་པ་ཡིན་ལ། ཕྱི་མ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ། གཤིས་ལ་གང་ཟག་གི་བདག་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །ཆོས་ཉིད་ཀྱི་བདག་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་བཏགས་གཞན་དབང་གི་བདག་ཉིད་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །ཆོས་ཉིད་ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི་བདག་ཉིད་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་གང་ཟག་དང་ཆོས་ཀྱི་བདག་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་བདག་དག་པའི་བདག་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་རྣམ་ཤེས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །ཡེ་ཤེས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །དོན་དམ་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་བཅོས་མ་གློ་བུར་བའི་ཆོས་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །རང་བཞིན་གཉུག་མ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་མཐའི་ཆོས་རྣམས་ 6-167 ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །དབུས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་སྡུག་བསྔ

【現代漢語翻譯】 請聽聞『轉變』（gyur ba nyen par gyis）。《楞伽經》（lang kar gshegs par）中也預言了這位聖者：『他的名字叫做龍（klu zhes 'bod pa ste），他將摧毀有和無的偏見（yod dang med pa'i phyogs 'jig pa）。』《文殊根本續》（'jam dpal rtsa ba'i rtog par）中也預言了這位聖者：『他精通多種關於界（khams）的論著，並證悟無實之物的真諦（dngos med don gyi de nyid rig）。』等等，經中廣為宣說。在許多圓滿次第（rdzogs ldan）的教法中也說：『超越有和無（yod dang med las rnam par 'das）。』等等，以及『非有非無（yod min med min）。』等等，經中對此有非常多的闡述，其含義是指遠離一切邊際的基（gzhi），即中道（dbus ma），既非有亦非無，此乃三界之外，非男非女的地位，即金剛薩埵（rdo rje sems dpa'）本身。 此外，『所有世俗的顯現和聲響都是法性（chos nyid）的舞動，是三身（sku gsum）的舞動。』以及『所有心的念頭和意識的欺騙都是佛（sangs rgyas），是無垢的覺性（rig pa dri ma med pa），所有顯現都是化身（sprul sku），所有空性都是法身（chos sku），所有覺性都是報身（longs sku），無別的即是自性身（ngo bo nyid sku）。』等等，這些都是將非此執為此的增益。 『自性中沒有佛（sangs rgyas med），沒有菩提（byang chub med），沒有智慧（ye shes med），沒有如來藏（bde gshegs snying po med）。』等等，這些都是誹謗。 『僅僅在世俗層面，沒有業果（las rgyu 'bras med），沒有前後世（skye ba snga phyi med），沒有緣起（rten 'brel）的生起，沒有從他而生的生起。』等等，這些也都是誹謗的見解。前者是誹謗勝義諦（don dam），後者是誹謗世俗諦（kun rdzob）。 同樣，認為自性中存在人我（gang zag gi bdag）是增益，認為法性（chos nyid）中沒有人我是誹謗。認為自性中存在遍計所執（kun btags）和依他起（gzhan dbang）的自性是增益，認為法性中沒有圓成實（yongs grub）的自性是誹謗。認為自性中存在人我和法我是增益，認為真如（de bzhin nyid）的自性，清凈的自性不存在是誹謗。認為自性中存在阿賴耶識（rnam shes）是增益，認為沒有智慧是誹謗。認為自性中存在世俗是增益，認為沒有勝義是誹謗。認為自性中存在虛假的、暫時的法是增益，認為自性中沒有本來的、法性的法是誹謗。認為自性中存在邊見之法（mtha'i chos）是增益，認為沒有中道之法（dbus kyi chos）是誹謗。認為自性中存在痛苦（sdug bsng）

【English Translation】 Please listen to 'Transformation' (gyur ba nyen par gyis). In the Lankavatara Sutra (lang kar gshegs par), it is also prophesied about this noble one: 'His name will be called Dragon (klu zhes 'bod pa ste), he will destroy the biases of existence and non-existence (yod dang med pa'i phyogs 'jig pa).' In the Manjushri Root Tantra ('jam dpal rtsa ba'i rtog par), it is also prophesied about this noble one: 'He is proficient in many treatises on the elements (khams), and realizes the truth of non-substantiality (dngos med don gyi de nyid rig).' And so on, it is extensively taught in the scriptures. In many teachings of the Completion Stage (rdzogs ldan), it is also said: 'Transcending existence and non-existence (yod dang med las rnam par 'das).' And so on, and 'Neither existence nor non-existence (yod min med min).' And so on, there are very many explanations in the scriptures, the meaning of which refers to the basis (gzhi) that is free from all extremes, which is the Middle Way (dbus ma), neither existent nor non-existent, which is beyond the three realms, the state of being neither male nor female, which is Vajrasattva (rdo rje sems dpa') himself. Furthermore, 'All mundane appearances and sounds are the dance of Dharmata (chos nyid), the dance of the Three Kayas (sku gsum).' And 'All thoughts of mind and deceptions of consciousness are Buddha (sangs rgyas), are immaculate awareness (rig pa dri ma med pa), all appearances are Nirmanakaya (sprul sku), all emptiness is Dharmakaya (chos sku), all awareness is Sambhogakaya (longs sku), and the undifferentiated is Svabhavikakaya (ngo bo nyid sku).' And so on, these are all superimpositions of 'this' onto what is not 'this'. 'Inherent nature has no Buddha (sangs rgyas med), no Bodhi (byang chub med), no Wisdom (ye shes med), no Tathagatagarbha (bde gshegs snying po med).' And so on, these are all slanders. 'Merely on the conventional level, there is no cause and effect (las rgyu 'bras med), no past and future lives (skye ba snga phyi med), no dependent origination (rten 'brel), no arising from others.' And so on, these are all views of slander. The former is slander of the ultimate truth (don dam), and the latter is slander of the conventional truth (kun rdzob). Similarly, to believe that there is a self of person (gang zag gi bdag) in inherent nature is superimposition, and to believe that there is no self of phenomena (chos nyid) is slander. To believe that there is a nature of imputation (kun btags) and dependence (gzhan dbang) in inherent nature is superimposition, and to believe that there is no nature of perfect reality (yongs grub) in Dharmata is slander. To believe that there is a self of person and a self of phenomena in inherent nature is superimposition, and to believe that the self of Suchness (de bzhin nyid), the pure self, does not exist is slander. To believe that there is consciousness (rnam shes) in inherent nature is superimposition, and to believe that there is no wisdom is slander. To believe that there is conventional reality (kun rdzob) in inherent nature is superimposition, and to believe that there is no ultimate reality is slander. To believe that there are artificial, temporary dharmas in inherent nature is superimposition, and to believe that there are no natural, innate dharmas of Dharmata is slander. To believe that there are extreme dharmas (mtha'i chos) in inherent nature is superimposition, and to believe that there are no middle way dharmas (dbus kyi chos) is slander. To believe that there is suffering (sdug bsng)

---

ལ་ཀུན་འབྱུང་ལམ་བདེན་གྱི་ཆོས་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །འགོག་བདེན་གྱི་ཆོས་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་སྦྱང་བྱ་དང་སྦྱོང་བྱེད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །སྦྱང་གཞི་དང་སྦྱངས་འབྲས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་བྱང་བའི་ཆོས་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་འཁོར་བའི་ཆོས་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །མྱང་འདས་ཆེན་པོའི་ཆོས་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་འགྲོ་དྲུག་སེམས་ཅན་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །སངས་རྒྱས་བྱང་ཆུབ་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཕྱི་ནང་བརྟན་གཡོ་འདི་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །འདི་ལས་གཞན་མཆོག་ཕ་རོལ་དམ་པ་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བརྟན་གཡོ་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཕུང་པོ་འདི་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །འདི་ལས་གཞན་མཆོག་ཕ་རོལ་དམ་པ་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཕུང་པོ་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཁམས་འདི་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །འདི་ལས་གཞན་མཆོག་ཕ་རོལ་དམ་པ་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཁམས་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་སྐྱེ་མཆེད་འདི་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །འདི་ལས་གཞན་མཆོག་ཕ་རོལ་དམ་པ་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ལས་དབང་འདི་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །འདི་ལས་གཞན་མཆོག་ཕ་རོལ་དམ་པ་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ལས་དབང་འདི་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ལས་དབང་གི་བྱ་བ་འདི་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །འདི་ལས་གཞན་མཆོག་ཕ་རོལ་དམ་པ་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ལས་དབང་གི་བྱ་བ་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཁམས་གསུམ་འདི་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །འདི་ལས་གཞན་མཆོག་ཕ་རོལ་དམ་པ་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཁམས་གསུམ་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་སྲིད་གསུམ་འདི་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །འདི་ལས་གཞན་མཆོག་ཕ་རོལ་དམ་པ་དང་པོའི་སངས་ 6-168 རྒྱས་ཀྱི་སྲིད་གསུམ་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་དུས་གསུམ་འདི་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །འདི་ལས་གཞན་མཆོག་ཕ་རོལ་དམ་པ་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དུས་གས

【現代漢語翻譯】 認為實有苦集滅道（四聖諦）中的苦和集（苦之因）之法，是增益執（sgrro 'dogs pa，認為本不存在的事物真實存在）。 認為實無滅道（脫離痛苦和達到解脫的途徑）之法，是損減執（skur ba 'debs pa，否認真實存在的事物）。 認為實有自性上需要凈化和凈化的行為，是增益執。 認為實無所凈之基和凈化之果，是損減執。 認為實有自性上完全被煩惱染污之法，是增益執。 認為實無自性清凈之法，是損減執。 認為實有自性上的輪迴之法，是增益執。 認為實無大涅槃之法，是損減執。 認為實有自性上的六道眾生，是增益執。 認為實無佛陀和菩提（覺悟），是損減執。 認為實有自性上的內外動靜（一切現象），是增益執。 認為除此之外，沒有超越的、至上的、彼岸的、神聖的、原始的佛陀的動靜，是損減執。 認為實有自性上的這些蘊（五蘊，構成個體經驗的要素），是增益執。 認為除此之外，沒有超越的、至上的、彼岸的、神聖的、原始的佛陀的蘊，是損減執。 認為實有自性上的這些界（十八界，感官與對像），是增益執。 認為除此之外，沒有超越的、至上的、彼岸的、神聖的、原始的佛陀的界，是損減執。 認為實有自性上的這些處（十二處，感覺的來源），是增益執。 認為除此之外，沒有超越的、至上的、彼岸的、神聖的、原始的佛陀的處，是損減執。 認為實有自性上的這些業和業力，是增益執。 認為除此之外，沒有超越的、至上的、彼岸的、神聖的、原始的佛陀的業和業力，是損減執。 認為實有自性上的這些業力的行為，是增益執。 認為除此之外，沒有超越的、至上的、彼岸的、神聖的、原始的佛陀的業力的行為，是損減執。 認為實有自性上的這三界（欲界、色界、無色界），是增益執。 認為除此之外，沒有超越的、至上的、彼岸的、神聖的、原始的佛陀的三界，是損減執。 認為實有自性上的這三有（三界），是增益執。 認為除此之外，沒有超越的、至上的、彼岸的、神聖的、原始的佛陀的三有，是損減執。 認為實有自性上的這三時（過去、現在、未來），是增益執。 認為除此之外，沒有超越的、至上的、彼岸的、神聖的、原始的佛陀的三時，是損減執。

【English Translation】 To believe that the dharmas of suffering and origin (of suffering) in the Four Noble Truths actually exist is to impute (sgrro 'dogs pa, believing that something that does not exist actually exists). To believe that the dharmas of cessation and path (the way to escape suffering and achieve liberation) do not actually exist is to deny (skur ba 'debs pa, denying something that actually exists). To believe that there are actually things to be purified and actions of purification in their own nature is to impute. To believe that there is actually no basis for purification and no result of purification is to deny. To believe that there are actually dharmas that are completely defiled by afflictions in their own nature is to impute. To believe that there are actually no dharmas that are naturally pure is to deny. To believe that there are actually dharmas of samsara (cyclic existence) in their own nature is to impute. To believe that there is actually no great nirvana is to deny. To believe that there are actually sentient beings in the six realms in their own nature is to impute. To believe that there is actually no Buddha and no Bodhi (enlightenment) is to deny. To believe that there are actually inner and outer, stable and moving (all phenomena) in their own nature is to impute. To believe that apart from this, there is no transcendent, supreme, other shore, sacred, primordial Buddha's stable and moving is to deny. To believe that there are actually these skandhas (five aggregates, the elements that constitute individual experience) in their own nature is to impute. To believe that apart from this, there are no transcendent, supreme, other shore, sacred, primordial Buddha's skandhas is to deny. To believe that there are actually these dhatus (eighteen elements, sense organs and objects) in their own nature is to impute. To believe that apart from this, there are no transcendent, supreme, other shore, sacred, primordial Buddha's dhatus is to deny. To believe that there are actually these ayatanas (twelve sources, sources of sensation) in their own nature is to impute. To believe that apart from this, there are no transcendent, supreme, other shore, sacred, primordial Buddha's ayatanas is to deny. To believe that there are actually these karmas and karmic forces in their own nature is to impute. To believe that apart from this, there are no transcendent, supreme, other shore, sacred, primordial Buddha's karmas and karmic forces is to deny. To believe that there are actually these actions of karmic forces in their own nature is to impute. To believe that apart from this, there are no transcendent, supreme, other shore, sacred, primordial Buddha's actions of karmic forces is to deny. To believe that there are actually these three realms (desire realm, form realm, formless realm) in their own nature is to impute. To believe that apart from this, there are no transcendent, supreme, other shore, sacred, primordial Buddha's three realms is to deny. To believe that there are actually these three existences (three realms) in their own nature is to impute. To believe that apart from this, there are no transcendent, supreme, other shore, sacred, primordial Buddha's three existences is to deny. To believe that there are actually these three times (past, present, future) in their own nature is to impute. To believe that apart from this, there are no transcendent, supreme, other shore, sacred, primordial Buddha's three times is to deny.

---

ུམ་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་སྐྱེས་བུ་གང་ཟག་འདི་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །འདི་ལས་གཞན་མཆོག་ཕ་རོལ་དམ་པ་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐྱེས་བུ་གང་ཟག་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་བསྐྱེད་འབྲས་གཟུགས་སྐུ་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །བྲལ་འབྲས་ཆོས་སྐུ་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་རྫོབ་འདུས་བྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་སྟོབས་བཅུ་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །དོན་དམ་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་སྟོབས་བཅུ་ལ་སོགས་པ་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་སྐུའི་མཚན་དཔེ་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །དོན་དམ་ཆོས་སྐུའི་མཚན་དཔེ་ལ་སོགས་པ་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་རྫོབ་ལམ་བདེན་གྱི་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་ཆོས་ནས་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །དོན་དམ་འགོག་བདེན་གྱི་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་ཆོས་ནས་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་བཏགས་པ་དང་རྣམ་པར་བརྟགས་པའི་གཟུགས་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་བར་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་བར་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་དངོས་པོ་མེད་པ་དང་དངོས་པོ་ངན་པའི་གཟུགས་ནས་རྒ་ཤིའི་བར་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །གཤིས་ལ་དངོས་པོ་ཡོད་པའི་གཟུགས་ནས་རྒ་ཤིའི་བར་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་འདུས་བྱས་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་རང་བཞིན་གྱིས་དགེ་བ་མ་ཡིན་པ་དང་། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དང་། ཟག་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་དང་། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་པའི་ཆོས་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །རང་བཞིན་གྱིས་དགེ་བ་དང་། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་པ་དང་། ཟག་པ་མེད་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་མེད་པ་དང་། རྣམ་པར་བྱང་བ་དང་། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་གཟུགས་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པའི་བར་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་འདུས་བྱས་ཀྱི་གཟུགས་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པའི་བར་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་ 6-169 འདོགས་པའོ། །འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་གཟུགས་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པའི་བར་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཚོགས་གཉིས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །དོན་དམ་གྱི་ཚོགས་གཉིས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་

【現代漢語翻譯】 認為本來沒有是誹謗。 認為自性中有補特伽羅（梵文：Pudgala，意義：人）是增益。 認為除了這個之外，沒有殊勝的、彼岸的、最初的佛的補特伽羅是誹謗。 認為自性中有生果色身是增益。 認為離果法身沒有是誹謗。 認為自性中有世俗有為的功德十力等是增益。 認為勝義無為的功德十力等沒有是誹謗。 認為自性中有世俗色身的相好等是增益。 認為勝義法身的相好等沒有是誹謗。 認為自性中有世俗道諦的菩提分法乃至一切智是增益。 認為勝義滅諦的菩提分法乃至一切智沒有是誹謗。 認為自性中有遍計所執和分別的色乃至佛法是增益。 認為法性的色乃至佛法沒有是誹謗。 認為自性中有無實和惡實的色乃至老死是增益。 認為自性中有實有的色乃至老死沒有是誹謗。 認為自性中有為的緣起是增益。 認為無為的緣起沒有是誹謗。 認為自性中有自性不善和有罪和有漏和煩惱和隨煩惱和世間法是增益。 認為自性中有自性善和無罪和無漏和無煩惱和清凈和出世間的色乃至佛的不共法沒有是誹謗。 認為自性中有為的色乃至佛的不共法是增益。 認為無為的色乃至佛的不共法沒有是誹謗。 認為自性中有世俗的二資糧是增益。 認為勝義的二資糧沒有是誹謗。

【English Translation】 To think that there is nothing inherently is to slander. To think that there is a Pudgala (Sanskrit: Pudgala, meaning: person) in the nature is to superimpose. To think that there is no superior, other shore, or original Buddha's Pudgala other than this is to slander. To think that there is a resultant Rupakaya (form body) in the nature is to superimpose. To think that there is no Dharmakaya (truth body) as a result of separation is to slander. To think that there are mundane conditioned qualities such as the ten powers in the nature is to superimpose. To think that there are no ultimate unconditioned qualities such as the ten powers is to slander. To think that there are marks and signs of the mundane Rupakaya in the nature is to superimpose. To think that there are no marks and signs of the ultimate Dharmakaya is to slander. To think that there are Bodhipakshika-dharmas (factors of enlightenment) of the mundane Path Truth up to Sarvajnana (omniscience) in the nature is to superimpose. To think that there are no Bodhipakshika-dharmas of the ultimate Cessation Truth up to Sarvajnana is to slander. To think that there are imagined and conceptualized forms up to the Buddha's Dharmas in the nature is to superimpose. To think that there are no forms of Dharmata (suchness) up to the Buddha's Dharmas is to slander. To think that there are unreal and bad forms up to aging and death in the nature is to superimpose. To think that there are no real forms up to aging and death in the nature is to slander. To think that there are conditioned dependent originations in the nature is to superimpose. To think that there are no unconditioned dependent originations is to slander. To think that there are naturally non-virtuous, blameworthy, defiled, afflicted, completely afflicted, and worldly Dharmas in the nature is to superimpose. To think that there are no naturally virtuous, blameless, undefiled, unafflicted, purified, and supramundane forms up to the Buddha's unmixed Dharmas is to slander. To think that there are conditioned forms up to the Buddha's unmixed Dharmas in the nature is to superimpose. To think that there are no unconditioned forms up to the Buddha's unmixed Dharmas is to slander. To think that there are mundane two accumulations in the nature is to superimpose. To think that there are no ultimate two accumulations is to slander.

---

འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་སྤངས་རྟོགས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །དོན་དམ་གྱི་སྤངས་རྟོགས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་དང་ཆོས་དཀོན་མཆོག་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །དོན་དམ་གྱི་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་དང་ཆོས་དཀོན་མཆོག་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་སྦྱིན་སོགས་ཕར་ཕྱིན་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །དོན་དམ་གྱི་སྦྱིན་སོགས་ཕར་ཕྱིན་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ལྷ་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །དོན་དམ་གྱི་ལྷ་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་སྔགས་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །དོན་དམ་གྱི་སྔགས་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྒྱུད་རྣམས་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །དོན་དམ་གྱི་རྒྱུད་རྣམས་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །དོན་དམ་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །དོན་དམ་གྱི་ཕྱག་རྒྱ་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །གཤིས་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་དངོས་གྲུབ་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པའོ། །དོན་དམ་གྱི་དངོས་གྲུབ་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །དེ་དག་ལ་སོགས་པ་སྒྲོ་སྐུར་དང་ཡོད་མེད་དང་རྟག་ཆད་ཀྱི་མཐའ་ཐམས་ཅད་སྤང་དགོས་ལ། དེ་ཡང་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་མཆོག་ཁྱད་འཕགས་རྣམས་དང་། ཁྱད་པར་ཤམ་བྷ་ལའི་ཆོས་ཟབ་མཐར་ཐུག་པ་རྣམས་ཀྱི་དོན་བསྒོམས་ཤིང་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་དང་། ལུང་རིགས་མན་ངག་རྣམ་དག་རྣམས་ཀྱིས་ལེགས་པར་གཏན་ལ་ཕབ་པ་ལས་རབ་ཏུ་གསལ་བར་འགྱུར་རོ། །དེ་ལ་འདིར་སྒྲོ་འདོགས་པ་རྣམས་ནི་ཡོད་ལྟའི་སྐྱོན་དང་། རྟག་ལྟའི་སྐྱོན་ཅན་ཏེ། དོན་ལ་མེད་པ་ལ་ཡོད་པར་ལྟ་བ་དང་། རྟག་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་རྟག་པར་ལྟ་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྐུར་བ་འདེབས་པ་རྣམས་ནི་མེད་ལྟའི་སྐྱོན་དང་། ཆད་ལྟའི་སྐྱོན་ཅན་ཏེ། དོན་ལ་ཡོད་པ་ལ་མེད་ 6-170 པར་ལྟ་བ་དང་། མ་ཆད་པ་ལ་ཆད་པར་ལྟ་བའི་ཕྱིར་རོ། །གང་དོན་དང་མི་མཐུན་པར་ལྟ་བ་དེ་ཐམས་ཅད་ནི་སྐྱོན་ཅན་ཡིན་གྱི། དོན་དང་མཐུན་པར་ལྟ་བ་ལ་ནི་སྐྱོན་མེད་དེ་དེ་ཡང་ཤན་འབྱེད་པའི་སྐབས་སུའོ། །ལ་ཟློ་བའི་སྐབས་སུ་ནི་ཅིར་ཡང་མི་ལྟ་ཞིང་གང་དུ་ཡང་མི་འཛིན་པ་དགོས

【現代漢語翻譯】 執著于本性具有世俗的斷證，是增益；認為沒有勝義的斷證，是誹謗。 執著于本性具有世俗的佛（Buddha，覺悟者）、菩薩（Bodhisattva，有情覺）、聲聞（Śrāvaka，聞法者）、獨覺（Pratyekabuddha，緣覺者）和法寶，是增益；認為沒有勝義的佛、菩薩、聲聞、獨覺和法寶，是誹謗。 執著于本性具有世俗的佈施等波羅蜜多（Pāramitā，到彼岸），是增益；認為沒有勝義的佈施等波羅蜜多，是誹謗。 執著于本性具有世俗的諸神，是增益；認為沒有勝義的諸神，是誹謗。 執著于本性具有世俗的真言（mantra），是增益；認為沒有勝義的真言，是誹謗。 執著于本性具有世俗的續部（tantra），是增益；認為沒有勝義的續部，是誹謗。 執著于本性具有世俗的壇城（maṇḍala），是增益；認為沒有勝義的壇城，是誹謗。 執著于本性具有世俗的手印（mudrā），是增益；認為沒有勝義的手印，是誹謗。 執著于本性具有世俗的成就（siddhi），是增益；認為沒有勝義的成就，是誹謗。 因此，必須捨棄所有增益和誹謗、有無、常斷等邊見。並且，通過修習和體驗圓滿次第的殊勝法門，特別是香巴拉（Shambhala）的甚深究竟之法，以及通過清凈的教證、理證和口訣，才能徹底明晰。 其中，增益是有見之過和常見之過，因為是對實際上沒有的事物執著為有，對實際上不常的事物執著為常。誹謗是無見之過和斷見之過，因為是對實際上有的事物執著為無，對實際上不斷的執著為斷。凡是不符合實情之見，都是過失；符合實情之見，則沒有過失，但這僅限於辨別之時。在修習時，則不應執著任何事物，也不應執取任何地方。

【English Translation】 To assert that the nature possesses conventional abandonment and realization is superimposition; to assert that there is no ultimate abandonment and realization is denigration. To assert that the nature possesses conventional Buddhas (Buddha, Awakened One), Bodhisattvas (Bodhisattva, Enlightenment Being), Śrāvakas (Śrāvaka, Hearers), Pratyekabuddhas (Pratyekabuddha, Solitary Realizers), and Dharma Jewels is superimposition; to assert that there are no ultimate Buddhas, Bodhisattvas, Śrāvakas, Pratyekabuddhas, and Dharma Jewels is denigration. To assert that the nature possesses conventional generosity and other Pāramitās (Pāramitā, Perfections) is superimposition; to assert that there are no ultimate generosity and other Pāramitās is denigration. To assert that the nature possesses conventional deities is superimposition; to assert that there are no ultimate deities is denigration. To assert that the nature possesses conventional mantras is superimposition; to assert that there are no ultimate mantras is denigration. To assert that the nature possesses conventional tantras is superimposition; to assert that there are no ultimate tantras is denigration. To assert that the nature possesses conventional maṇḍalas is superimposition; to assert that there are no ultimate maṇḍalas is denigration. To assert that the nature possesses conventional mudrās is superimposition; to assert that there are no ultimate mudrās is denigration. To assert that the nature possesses conventional siddhis is superimposition; to assert that there are no ultimate siddhis is denigration. Therefore, all extremes of superimposition and denigration, existence and non-existence, permanence and annihilation must be abandoned. Furthermore, it will become thoroughly clear through meditating on and experiencing the supreme and extraordinary Dharma of the Completion Stage, especially the profound and ultimate Dharma of Shambhala, and through thoroughly establishing it with pure scriptural authority, reasoning, and pith instructions. Among these, superimposition is the fault of the view of existence and the view of permanence, because it views what does not exist as existing and what is not permanent as permanent. Denigration is the fault of the view of non-existence and the view of annihilation, because it views what exists as non-existent and what is not annihilated as annihilated. All views that do not accord with reality are faults, but views that accord with reality are without fault, and this is only in the context of discernment. In the context of practice, one should not cling to anything or grasp at anything.

---

་པས་དོན་དང་མཐུན་པར་ལྟ་ཞིང་འཛིན་ན་ཡང་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་ན། དོན་དང་མི་མཐུན་པར་ལྟ་ཞིང་འཛིན་པ་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས། གལ་ཏེ་གཤིས་ལུགས་ལ་མེད་པའི་འདུས་བྱས་འདི་རྣམས་གཤིས་ལ་ཡོད་པར་བལྟས་ན་ཡོད་ལྟའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་མོད། རྟག་ལྟའི་སྐྱོན་དུ་ཅི་ལ་འགྱུར་ཞེ་ན། གང་གཤིས་ལ་ཡོད་པ་ཐམས་ཅད་རྟག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གལ་ཏེ་གཤིས་ལུགས་ལ་ཡོད་པའི་དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་མེད་པར་བལྟས་ན་མེད་ལྟའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་མོད། ཆད་ལྟའི་སྐྱོན་དུ་ཅི་ལ་འགྱུར་ཞེ་ན། གཤིས་ལ་མེད་པ་དང་གཤིས་ལ་ཆད་པ་དོན་གཅིག་པའི་ཕྱིར་དང་། རྟེན་མེད་ན་བརྟེན་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཁྱབ་བྱེད་ཁེགས་ན་ཁྱབ་བྱ་ཁེགས་པའི་ཕྱིར། དོན་དམ་མེད་ན་ཀུན་རྫོབ་ཀྱང་མེད་པས་ཐམས་ཅད་མེད་པ་དང་ཆད་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ། ཡེ་ཤེས་མེད་ན་རྣམ་ཤེས་མེད་པས། ཀུན་གཞི་ཡེ་ཤེས་མེད་ན་ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་མི་སྲིད་དོ། །ཆོས་ཉིད་མེད་ན་ཆོས་རྣམས་མི་སྲིད་པས། དབུ་མ་མེད་ན་མཐའ་མ་མི་སྲིད་དོ། །རང་བཞིན་གཉུག་མ་མེད་ན་བཅོས་མ་གློ་བུར་མི་སྲིད་པས། རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་བྱང་མྱང་འདས་མེད་ན་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་འཁོར་བ་མི་སྲིད་དོ། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་མེད་ན་གློ་བུར་དྲི་མ་མི་སྲིད་ཅིང་། འགོག་པའི་བདེན་པ་མེད་ན་བདེན་པ་གཞན་གསུམ་མི་སྲིད་ལ། རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་མེད་ན་གཞན་བྱུང་ཡེ་ཤེས་མི་སྲིད་ཅིང་། བྲལ་འབྲས་ཆོས་སྐུ་མེད་ན་བསྐྱེད་འབྲས་གཟུགས་སྐུ་མི་སྲིད་ལ། ཆོས་ཉིད་ཡོངས་གྲུབ་མེད་ན་ཀུན་བཏགས་གཞན་དབང་མི་སྲིད་ཅིང་། གཞན་མཆོག་ཕ་རོལ་མེད་ན་ཕྱི་ནང་བརྟན་གཡོ་འདི་མི་སྲིད་ལ། དེ་བཞིན་ཉིད་མེད་ན་ཡང་དག་ཡེ་ཤེས་ལ་སོགས་པ་ཆོས་གཞན་ཞིག་མི་སྲིད་ཅིང་། སྦྱང་གཞི་མེད་ན་སྦྱང་བྱ་སྦྱོང་བྱེད་སྦྱངས་འབྲས་མི་སྲིད་ལ། གཤིས་ཀྱི་གནས་ལུགས་མེད་ན་འཁྲུལ་ལུགས་འཁྲུལ་སྤོང་འཁྲུལ་སངས་ཀྱི་འབྲས་བུ་མི་སྲིད་ཅིང་། ཡོངས་གྲུབ་མེད་ན་ཀུན་བཏགས་མི་སྲིད་ལ། ཆོས་སྐུ་མེད་ན་གཟུགས་སྐུ་མི་སྲིད་པས། སངས་རྒྱས་མེད་ན་སེམས་ཅན་མི་སྲིད་ཅིང་། ཡང་དག་མེད་ན་ལོག་པ་མི་སྲིད་ལ། བདེན་པ་མེད་ན་བརྫུན་པ་མི་སྲིད་ཅིང་། སླུ་མེད་མེད་ན་སླུ་བ་མི་སྲིད་ལ། གཙང་པ་མེད་ན་མི་གཙང་མི་སྲིད་ཅིང་། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་བདག་མེད་ན་འདུས་བྱས་ཀྱི་ཆོས་གང་ཡང་མི་སྲིད་ལ། རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་བདེ་བ་མེད་ན་སྡུག་བསྔལ་གསུམ་དང་བརྒྱད་མི་སྲིད་ཅིང་། རྟག་བརྟན་ཐེར་ཟུག་ 6-171 གཡུང་དྲུང་མེད་ན་མི་རྟག་མི་བརྟན་འགྱུར་བའི་ཆོས་མི་སྲིད་དེ། རྒྱས་པར་སྲིད་མི་སྲིད་ཀྱི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ཞེས་བྱ་བའི་བསྟན་བཅོས་ལས་རྟོགས་པར་བྱའོ། །དེས་ན་དོན་དམ་དབུ་མ་མེད་པར་བལྟས་ན་ཐམས་ཅད་མེད་པ་དང་ཆད་པར་ལྟ་བའི

【現代漢語翻譯】 如果以符合事物本性的方式去看待和執持，尚且會產生過失，那麼更不用說以不符合事物本性的方式去看待和執持了。如果將本性中沒有的這些有為法，看作是本性中存在的，那麼會產生有見（認為實有）的過失。但為什麼會產生常常見（認為恒常）的過失呢？因為凡是本性中存在的，都是恒常的緣故。如果將本性中存在的真如如來藏，看作是不存在的，那麼會產生無見（認為斷滅）的過失。但為什麼會產生斷見（認為斷滅）的過失呢？因為本性中沒有和本性中斷滅意義相同，沒有所依就無法有所依，能遍不存在則所遍也不存在。如果真如不存在，那麼世俗諦也不存在，因此會產生一切皆無和斷滅的過失。 同樣，如果無有智慧，則無有識；如果無有阿賴耶識的智慧，則不可能有阿賴耶識。如果無有法性，則不可能有諸法；如果無有中觀，則不可能有邊見。如果無有本來自在的自性，則不可能有造作的、突發的現象；如果無有自性清凈的涅槃，則不可能有普遍染污的輪迴。如果無有如來藏，則不可能有突發的垢染；如果無有滅諦，則不可能有其他三種諦；如果無有自生智慧，則不可能有他生智慧；如果無有離系果法身，則不可能有生起果色身；如果無法性圓成實，則不可能有遍計所執和依他起；如果沒有超越的彼岸，則不可能有內外動靜的此岸；如果無有真如，則不可能有如實智等其他法；如果沒有所凈，則不可能有所凈、能凈和凈果；如果無有本性實相，則不可能有迷亂之相、斷除迷亂和證悟迷亂之果；如果無有圓成實，則不可能有遍計所執；如果無有法身，則不可能有色身；如果無有佛，則不可能有眾生；如果無有正確，則不可能有錯誤；如果無有真實，則不可能有虛假；如果無有不欺騙，則不可能有欺騙；如果無有清凈，則不可能有不清凈；如果無有法性無我，則不可能有任何有為法；如果無有自性俱生的安樂，則不可能有三苦和八苦；如果無有常恒不變的金剛，則不可能有無常、不恒常、變化的法。詳細內容可以從名為《有無差別論》的論著中瞭解。 因此，如果認為真如中觀不存在，那麼就會導致認為一切皆無和斷滅的邪見。

【English Translation】 If viewing and grasping in accordance with the meaning (of reality) can lead to faults, what need is there to mention viewing and grasping in a way that does not accord with the meaning? If these compounded phenomena, which are not inherent in the nature (of reality), are viewed as inherent, then the fault of 'existent view' (thinking something exists that doesn't) will arise. But why would the fault of 'eternal view' (thinking something is permanent that isn't) arise? Because everything that is inherent is permanent. If the tathāgatagarbha (如來藏, 如來藏, tathāgatagarbha, the womb of the thus-gone), which is inherent in the nature (of reality), is viewed as non-existent, then the fault of 'non-existent view' will arise. But why would the fault of 'nihilistic view' arise? Because 'not inherent' and 'cut off from the nature' have the same meaning, and because without a basis, there can be no reliance, and because if the pervasive is negated, the pervaded is negated. If the ultimate truth is non-existent, then the conventional truth is also non-existent, and therefore the fault of everything being non-existent and cut off will arise. Similarly, if there is no jñāna (智慧, 智慧, jñāna, wisdom), there is no vijñāna (識, 識, vijñāna, consciousness); if there is no ālayavijñāna (阿賴耶識, 阿賴耶識, ālayavijñāna, storehouse consciousness) jñāna, there can be no ālayavijñāna. If there is no dharmatā (法性, 法性, dharmatā, suchness), there can be no dharmas (法, 法, dharmas, phenomena); if there is no madhyamaka (中觀, 中觀, madhyamaka, the Middle Way), there can be no extreme views. If there is no naturally inherent nature, there can be no artificial, adventitious phenomena; if there is no naturally pure nirvāṇa (涅槃, 涅槃, nirvāṇa, cessation of suffering), there can be no universally afflicted saṃsāra (輪迴, 輪迴, saṃsāra, cycle of existence). If there is no tathāgatagarbha, there can be no adventitious stains; if there is no truth of cessation, there can be no other three truths; if there is no self-arisen jñāna, there can be no other-arisen jñāna; if there is no dharmakāya (法身, 法身, dharmakāya, body of truth) as the result of separation, there can be no rūpakāya (色身, 色身, rūpakāya, form body) as the result of generation; if there is no pariniṣpanna (圓成實, 圓成實, pariniṣpanna, perfectly established nature) of dharmatā, there can be no parikalpita (遍計所執, 遍計所執, parikalpita, completely imputed nature) and paratantra (依他起, 依他起, paratantra, other-dependent nature); if there is no supreme other shore, there can be no inner and outer, stable and moving this shore; if there is no suchness, there can be no other dharmas such as correct jñāna; if there is no object to be purified, there can be no object to be purified, agent of purification, and result of purification; if there is no inherent state of being, there can be no state of delusion, abandonment of delusion, and the result of awakening from delusion; if there is no pariniṣpanna, there can be no parikalpita; if there is no dharmakāya, there can be no rūpakāya; if there is no Buddha, there can be no sentient beings; if there is no correctness, there can be no wrongness; if there is no truth, there can be no falsehood; if there is no non-deception, there can be no deception; if there is no purity, there can be no impurity; if there is no selflessness of dharmatā, there can be no compounded dharmas whatsoever; if there is no naturally co-emergent bliss, there can be no three and eight sufferings; if there is no permanent, stable, enduring, and unchanging, there can be no impermanent, unstable, and changing dharmas. The detailed distinctions between existence and non-existence should be understood from the treatise called 'Analysis of Existence and Non-existence'. Therefore, if one views the ultimate madhyamaka as non-existent, it leads to viewing everything as non-existent and nihilistic.

---

་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །སངས་རྒྱས་མེད་པ་དང་། འབྲས་བུ་སྟོར་བ་དང་། འབྲས་བུ་ཨར་སངས་པ་དང་། གཞི་འཁྲུལ། ལམ་ལོག །འབྲས་བུ་སད་ཀྱིས་ཁྱེར། ཞེས་པ་དང་། གཞི་སྟོར་ལམ་སྟོར་འབྲས་བུ་སྟོར། ཞེས་པ་དང་། ལྟ་བ་སྟོར་སྒོམ་པ་སྟོར་སྤྱོད་པ་སྟོར་འབྲས་བུ་སྟོར། ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་སངས་རྒྱས་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་པའི་ལྟ་བ་དང་། དོན་དམ་པའི་ཆོས་དང་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་སྐུར་བ་འདེབས་པའི་ལྟ་བ་དང་། དེ་རྣམས་ཐོབ་པའི་ལམ་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་ཤིང་། ལམ་མ་ཡིན་པ་ལ་ལམ་དུ་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བ་ངན་པ་ཤིན་ཏུ་མང་པོར་འགྱུར་ཏེ། རྒྱས་པར་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་དད་པ་རབ་ཏུ་སྒོམ་པའི་མདོ་དང་། ཆོས་ཀྱི་མེ་ལོང་ཆེན་པོའི་ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་ལས་ཇི་སྐད་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་ཁ་ཅིག་བདེན་པ་ཤེས་བྱ་ལ་མི་སྲིད་པས། བདེན་པ་གཉིས་ལ་དབྱེ་གཞི་མེད་ཅིང་། བདེན་པ་སྲིད་ན་ལྟས་ངན་ཡིན་ཞེས་འདོད་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། རྣམ་གཅོད་ཙམ་མ་གཏོགས་པ་ཡོངས་གཅོད་དུ་གྲུབ་པ་འགའ་ཡང་མེད། ཅེས་སོགས་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྣམ་བཞག་དབུ་མ་པའི་རང་ལུགས་ལ་མེད་པས་འཇིག་རྟེན་གྲགས་སྡེའམ་སེམས་ཙམ་པའམ་མདོ་སྡེ་པའི་རྗེས་སུ་འབྲང་ཞེས་འདོད་པ་ལ་སོགས་པ་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་དང་འགལ་བའི་ལྟ་ངན་མང་པོ་སུན་ཕྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །འགལ་འདུས་སྐྱོན་ཡོད་སྐྱོན་མེད་ལ་སོགས་དང་། །ཞེས་པ་ལ། ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་ནི་འགལ་བ་འདུས་ན་སྐྱོན་ཡོད་པ་སྟེ། གཟུགས་མེད་གཟུགས་བཟང་དང་། ལུས་མེད་པའི་ལུས་དང་། སྲིད་མེད་སྲིད་པ་དང་། སེམས་མེད་པའི་སེམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་ལ་སོགས་པ་ངོ་བོ་གཅིག་ཡིན་པ་མི་སྲིད་པའོ། །དོན་དམ་བདེན་པ་ནི་འགལ་བ་འདུས་ཀྱང་སྐྱོན་མེད་པ་སྟེ། གཟུགས་མེད་གཟུགས་བཟང་ལ་སོགས་པ་སྔར་སྨོས་པ་རྣམས་དང་། གཞན་ཡང་། རྣམ་པ་ཀུན་ལྡན་རྣམ་པ་མེད་ལ་སོགས་པ་འགལ་འདུས་སྐྱོན་མེད་ཤིན་ཏུ་ཆེས་མང་བ་གསུངས་པ་རྣམས་སོ། །ལ་སོགས་པའི་སྒྲས་རྟོག་གེ་ཅན་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དང་། རྣལ་འབྱོར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དང་། ཐུན་མོང་དང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་དང་། དངོས་པོ་མེད་པའི་གཟུགས་སོགས་དང་། དངོས་པོ་ངན་པའི་གཟུགས་སོགས་དང་། དངོས་པོ་ཡོད་པའི་གཟུགས་སོགས་དང་། ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་སོགས་དང་། རྣམ་པར་བརྟགས་པའི་གཟུགས་སོགས་དང་། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་པ་རྣམས་བཟུང་ངོ་། །ཆོས་དང་ཆོས་ཉིད་འདུས་བྱས་འདུས་མ་བྱས། །ཞེས་པ་ལ། ཆོས་དང་ཆོས་ཉིད་ 6-172 ནི་ཀུན་རྫོབ་དང་དོན་དམ་མོ། །ཤེས་བྱ་ལ་ཕྱེ་ན་འདུས་བྱས་དང་འདུས་མ་བྱས་སོ། །འདུས་བྱས་ལ་ཕྱེ་ན་བེམ་པོ་དང་རིག་པ་སྟེ། འདུས་མ་བྱས་ལ་ཕྱེ་ན་ཡང་བེམ་པོ་དང་རིག་པའོ། །དེ་ལ་འདུས་བྱས་ཡིན་པའི་བེམ་པོ་ནི་བྲག་རི་ལ་སོགས་པའོ། །འདུས་བྱས

【現代漢語翻譯】 因為這會變成過失。諸如『沒有佛』、『果丟失』、『果腐爛』、『基礎錯誤』、『道路錯誤』、『果被冰雹帶走』，以及『基礎丟失、道路丟失、果丟失』，還有『見解丟失、禪修丟失、行為丟失、果丟失』等等，這些都是對佛的誹謗之見，也是對究竟的法和僧眾的誹謗之見，並且誹謗獲得這些的道路，將非道執為道等等，會產生非常多的邪見。正如在《大乘信修經》和《法鏡大經》的法相中所說的那樣。 這些人中的一些人認為，不可能瞭解真理，因此，兩個真理之間沒有區分的基礎，如果存在真理，那就是不祥之兆等等。此外，除了部分否定之外，沒有任何完全的否定成立等等。還有人認為，世俗的建立在應成派的自宗中不存在，因此追隨世間名言、唯識宗或經部宗等等，這些都駁斥了許多與圓滿法相違背的邪見。 關於『有矛盾即有過失，無過失』等等。世俗諦中，如果存在矛盾，那就是過失，例如：無色之色美，無身之身，無有之有，無心之心金剛等等，這些本質上是同一的，是不可能的。勝義諦中，即使存在矛盾也沒有過失，例如：前面提到的無色之色美等等，還有，具一切相和無有相等等，都說明了矛盾並無過失的情況非常多。 『等等』一詞包括了思辨者的行為對像、瑜伽士的行為對像、共同和不共同的行為對象，以及無實體的色等等，還有惡實體的色等等，有實體的色等等，假立的色等等，分別的色等等，法性的色等等，這些都廣泛地被包括在內。 關於『法與法性，有為與無為』。法和法性是世俗和勝義。如果從所知來劃分，則分為有為和無為。如果從有為來劃分，則分為物質和精神；如果從無為來劃分，也分為物質和精神。其中，屬於有為的物質是巖石山等等。有為

【English Translation】 Because it would become a fault. Such as 'no Buddha', 'fruit lost', 'fruit rotten', 'foundation wrong', 'path wrong', 'fruit taken away by hail', and 'foundation lost, path lost, fruit lost', and 'view lost, meditation lost, conduct lost, fruit lost', etc., these are all slanderous views against the Buddha, and also slanderous views against the ultimate Dharma and Sangha, and slandering the path to obtain these, holding non-path as path, etc., will produce very many wrong views. As it is said in the Sutra of Great Faith and Cultivation and the Dharma characteristics of the Great Mirror of Dharma. Some of these people believe that it is impossible to understand the truth, therefore, there is no basis for distinguishing between the two truths, and if there is truth, it is an ominous sign, etc. In addition, there is no complete negation established except for partial negation, etc. There are also those who believe that the establishment of the conventional is not in the self-nature of the Prasangika, therefore following worldly conventions, the Yogacara or Sautrantika, etc., these refute many wrong views that contradict the perfect Dharma. Regarding 'contradiction is a fault, no fault', etc. In the conventional truth, if there is a contradiction, then it is a fault, for example: colorless beauty, bodiless body, non-existent existence, mindless mind vajra, etc., these are essentially the same, which is impossible. In the ultimate truth, even if there is a contradiction, there is no fault, for example: the aforementioned colorless beauty, etc., and also, having all aspects and having no aspects, etc., all illustrate that there is no fault in contradiction in very many cases. The word 'etc.' includes the object of behavior of speculators, the object of behavior of yogis, common and uncommon objects of behavior, and non-substantial form, etc., and evil substantial form, etc., substantial form, etc., fabricated form, etc., discriminated form, etc., Dharma-nature form, etc., these are widely included. Regarding 'Dharma and Dharma-nature, conditioned and unconditioned'. Dharma and Dharma-nature are conventional and ultimate. If divided from the knowable, then it is divided into conditioned and unconditioned. If divided from the conditioned, then it is divided into matter and mind; if divided from the unconditioned, it is also divided into matter and mind. Among them, the matter that is conditioned is the rocky mountain, etc. Conditioned

---

་ཡིན་པའི་རིག་པ་ནི་རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བརྒྱད་འཁོར་དང་བཅས་པ་དང་། གཞན་བྱུང་ཡེ་ཤེས་རྣམས་སོ། །འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པའི་བེམ་པོ་ནི་འདུས་མ་བྱས་ནམ་མཁའ་སྟེ་རང་མི་རིག་པའི་ཤེས་བྱའི་ཁྱད་པར་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པའི་རིག་པ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་དབྱིངས་རིག་དབྱེར་མེད་པ་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ལྔའམ་བཅུའི་བདག་ཉིད་དེ། སྐད་ཅིག་གཅིག་དང་དུ་མ་དང་བྲལ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཆ་མེད་ཀུན་འགྲོ་ཁྱབ་པ་པོ་རྟག་བརྟན་ཐེར་ཟུག་གཡུང་དྲུང་མི་འགྱུར་བ་འགལ་འདུས་སྐྱོན་མེད་དཔེར་བྱ་ཀུན་ལས་འདས་པའོ། །དེ་ཡང་ནམ་མཁའ་ནི་སྐྱེད་རྒྱུ་མེད་པ་ཙམ་ལ་འདུས་མ་བྱས་སུ་བཏགས་པ་སྟེ་རྣམ་གྲངས་པའོ། །འདུས་མ་བྱས་དངོས་ནི་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་སོ། །ཡང་ཤེས་བྱ་ལ་ཕྱེ་ན་བེམ་རིག་གཉིས་ཏེ། རང་མི་རིག་པའི་ཤེས་བྱ་དང་། རང་རིག་པའི་ཤེས་བྱའོ། །དེ་དག་སོ་སོ་ལ་ཡང་འདུས་བྱས་དང་འདུས་མ་བྱས་གཉིས་གཉིས་སུ་དབྱེར་ཡོད་དོ། །ཚུལ་འདི་ནི་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ལུགས་ལས་བྱུང་བའོ། །གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ཀྱི་ལུགས་ལ་ནི། ཤེས་བྱ་ལ་ཕྱེ་ན་དངོས་པོ་དངོས་མེད་གཉིས། དངོས་པོ་ལ་ཕྱེ་ན་བེམ་པོ་དང་རིག་པ་གཉིས། ཞེས་འདོད་པ་མང་བས། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་བེམ་པོ་དང་རིག་པ་མི་འདོད་དོ། །འདི་ལ་ནི་བྱ་རྒོད་ཀྱི་ལྟ་ལུགས་བཞིན་དུ་ཆོས་མཐོ་ས་ནས་ལེགས་པར་བལྟས་ན་སྐྱོན་ཆེན་པོ་ཤིན་ཏུ་མང་བར་ཡོད་དོ། །རྒྱུད་སྡེ་རིན་པོ་ཆེ་མཐོན་པོ་རྣམས་སུ། བེམ་པོ་མིན་ཕྱིར་རང་རིག་ཉིད། །ཅེས་པ་དང་། བེམ་པོ་མིན་ཕྱིར་བདག་ཉིད་རིག །ཅེས་པ་ལ་སོགས་པ་ཤིན་ཏུ་མང་པོས་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་བེམ་རིག་གཉིས་སུ་འདུས་པར་གསུངས་ཤིང་། དེ་ཡང་རང་མི་རིག་པའི་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་བེམ་པོ་དང་། རང་རིག་པའི་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་རིག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཤེས་བྱ་ལ་ཕྱེ་ན་རང་མི་རིག་པ་དང་རང་རིག་པ་དག་ཏུ་ཁ་ཚོན་ཆོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་འདུས་མ་བྱས་ནམ་མཁའ་ནི་བེམ་པོ་ཡིན་ན་དངོས་པོར་ཐལ། ཞེས་པ་དང་། ཆོས་དབྱིངས་ཀྱང་རིག་པའམ་ཤེས་པ་ཡིན་ན་མི་རྟག་པར་ཐལ། ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་སྨྲ་བ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་མཆོག་ཁྱད་འཕགས་རྣམས་ཀྱི་ཁུངས་མ་ཆོད་ཅིང་། དོན་མ་རྟོགས་པ་ཉིད་དུ་བས་སོ། །རིག་པའམ་ཤེས་པ་གང་ཡིན་མི་རྟག་པ་ཡིན་ན། ཆོས་དབྱིངས་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱང་མི་རྟག་པ་ཡིན་པར་འགྱུར་ཏེ། རིག་པའི་མཆོག་དང་ཤེས་པའི་མཆོག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་འདོད་ན་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པར་འགལ་ལོ། །དེ་རིག་ 6-173 པའམ་ཤེས་པ་མ་ཡིན་ན་ནི་གཤིས་ལུགས་མཐར་ཐུག་པའི་ཤེར་ཕྱིན་དང་། ཡོངས་གྲུབ་བཅུ་གཉིས་ཀྱང་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་ལ། རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ལྷ་དང་སྔགས་དང་རྒྱུད་དང་དཀྱིལ་འཁོར་དང་ཕྱག་རྒྱ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་ཞིང་། ཤེས་བཅུ་རྣམ་ད

【現代漢語翻譯】 所謂『是』之覺性，即是具有八識聚及其隨行者，以及其他生起的智慧。作為『非造作』之物質，即是『非造作』之虛空，因為這是不自覺之所知事物的特性。作為『非造作』之覺性，即是法界（chos dbyings，梵文：dharmadhatu，法界，一切法的本性）與覺性無別，是自生智慧五種或十種的自性。這種智慧不涉及剎那的單一或眾多，是無分的、普遍存在的、恒常的、堅固的、永恒的、不變的、矛盾且無過失的，超越一切譬喻。 此外，虛空僅僅被視為沒有產生的原因，因此被歸類為『非造作』，這只是一種名稱上的劃分。真正的『非造作』是自生智慧。 進一步劃分所知事物，可以分為物質和覺性兩類，即不自覺之所知事物和自覺之所知事物。這些類別又可以各自細分為『造作』和『非造作』兩種。 這種分類方法源自圓滿次第（rdzogs ldan）的傳統。而在『三分法』（gsum ldan mar bcad）的傳統中，所知事物被分為事物和非事物兩類，事物又分為物質和覺性兩類。因此，他們不承認『非造作』的物質和覺性。 這種觀點如同禿鷲的視角，從高處審視，會發現許多嚴重的缺陷。 在至高無上的續部（rgyud sde rin po che mthon po）中，有許多經文都提到所有所知事物都包含在物質和覺性之中，例如：『因為不是物質，所以是自性覺性』，以及『因為不是物質，所以是自性』。這是因為所有不自覺之所知事物都是物質，而所有自覺之所知事物都是覺性。因此，可以將所知事物明確地劃分爲不自覺和自覺兩類。 因此，如果說名相上的『非造作』虛空是物質，那麼它就應該是有實體的；如果說法界是覺性或意識，那麼它就應該是無常的。持有這些觀點的人並不瞭解圓滿次第的卓越教法，也沒有理解其真正的含義。如果任何覺性或意識都是無常的，那麼法界真如（chos dbyings de bzhin nyid）也將是無常的，因為它既是覺性的極致，也是意識的極致。如果他們接受這一點，那麼就與『非造作』的性質相矛盾。 如果法界真如不是覺性或意識，那麼它也將不是究竟的般若波羅蜜多（sher phyin，梵文：Prajnaparamita，智慧到彼岸）的自性，也不是十二圓滿（yongs grub bcu gnyis）。它也將不是自生智慧的本尊、咒語、續部、壇城和手印，也不是十種智慧和所有...

【English Translation】 The 'is' of awareness is the eight consciousness aggregates with their retinues, and other arisen wisdoms. The 'unconditioned' matter is the unconditioned space, because it is a distinction of the knowable of non-awareness. The 'unconditioned' awareness is the indivisibility of the dharmadhatu (chos dbyings, Sanskrit: dharmadhatu, the realm of dharma, the nature of all things) and awareness, the self-originated wisdom, the nature of five or ten. This wisdom, free from single or multiple moments, is indivisible, all-pervading, constant, steadfast, eternal, unchanging, contradictory, without fault, beyond all examples. Moreover, space is merely designated as 'unconditioned' because it lacks a cause of production; it is merely a nominal designation. The actual 'unconditioned' is self-originated wisdom. Furthermore, when dividing the knowable, there are two categories: matter and awareness, i.e., the knowable of non-awareness and the knowable of awareness. Each of these can be further divided into two categories: conditioned and unconditioned. This approach originates from the tradition of the Dzogchen (rdzogs ldan). In the tradition of 'threefold division' (gsum ldan mar bcad), the knowable is divided into things and non-things, and things are divided into matter and awareness. Therefore, they do not accept unconditioned matter and awareness. This view, like the perspective of a vulture, when viewed from a high vantage point, reveals numerous significant flaws. In the supreme tantras (rgyud sde rin po che mthon po), there are many statements that all knowable things are included in matter and awareness, such as: 'Because it is not matter, it is self-awareness,' and 'Because it is not matter, it is self-nature.' This is because all knowable things of non-awareness are matter, and all knowable things of awareness are awareness. Therefore, the knowable can be definitively divided into non-awareness and awareness. Therefore, to say that the nominal 'unconditioned' space is matter implies that it is substantial; and to say that the dharmadhatu is awareness or consciousness implies that it is impermanent. Those who hold these views do not understand the source of the excellent teachings of Dzogchen, nor have they grasped their true meaning. If any awareness or consciousness is impermanent, then the dharmadhatu tathata (chos dbyings de bzhin nyid) would also be impermanent, because it is the ultimate of awareness and the ultimate of consciousness. If they accept this, it contradicts the nature of being 'unconditioned'. If the dharmadhatu tathata is not awareness or consciousness, then it would not be the ultimate Prajnaparamita (sher phyin, Sanskrit: Prajnaparamita, perfection of wisdom) of the essential nature, nor the twelve perfections (yongs grub bcu gnyis). It would also not be the deities, mantras, tantras, mandalas, and mudras of self-originated wisdom, nor the ten wisdoms and all...

---

ག་བདག་ཉིད་ཅན་དང་། ཁྱབ་བདག་ཡེ་ཤེས་ལྔའི་བདག་དང་། ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པའི་མཐའ་དང་། ཀུན་མཁྱེན་ཡེ་ཤེས་རྒྱ་མཚོ་དང་། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་མཚོ་དང་། སོ་སོ་རང་རིག་མི་གཡོ་བ་དང་། བདག་རིག་གཞན་རིག་ཐམས་ཅད་པ་དང་། ཀུན་ཤེས་ཀུན་རིག་དམ་པ་པོ་ལ་སོགས་པ་དོན་དམ་པའི་མཚན་བརྗོད་དུ་གསུངས་པའི་དོན་ཐམས་ཅད་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་ལ། འདོད་པར་མི་ནུས་ཏེ། དེ་ལས་བཟློག་པ་ཡིན་པར་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་མཆོག་ཁྱད་འཕགས་རྣམས་ལས་གསལ་བར་གསུངས་ཤིང་། ཡང་དང་ཡང་དུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྒྱལ་ཁམས་ཆེན་པོ་གཉིས་སུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར། །ཞེས་པ་ནི། དོན་དམ་གྱི་རྒྱལ་ཁམས་ཆེན་པོ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྒྱལ་ཁམས་ཆེན་པོའོ། །དེའི་ཕྱིར། བདེན་གཉིས་ངོ་བོ་གཅིག་པ་མི་སྲིད་ལ། །ངོ་བོ་ཐ་དད་པ་ཡང་མ་ཡིན་ཞིང་། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ཚིགས་བཅད་ཕྱེད་དང་གསུམ་ནི་གོ་སླའོ། །གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་དེ་ལས་གཞན་དུ་སྨྲ། །ཞེས་པ་ནི་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་སྐྱོན་མེད་པ་ལས་ཡོན་ཏན་གྱི་རྐང་པ་གཅིག་ཉམས་པའམ་གཉིས་ཉམས་པའམ་གསུམ་ཉམས་པ་སྟེ། འདིར་རྐང་པ་ཞེས་པ་ནི་བཞི་ཆའི་མིང་ངོ་། །དེ་རྣམས་ཇི་སྐད་སྨྲ་ན། རང་རང་ངོ་བོས་སྟོང་པ། ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ནས། སྣང་སྟོང་གཉིས་ལ་འཁོར་འདས་དོན་དུ་འདོད། །ཅེས་པ་ནི་མཐར་ཐུག་པ་ནི་ལྟ་བ་ངན་པ་དེ་རྣམས་ཀྱི་འདོད་ལུགས་བཀོད་པ་སྟེ། ཚིག་གི་དོན་ནི་གོ་སླའོ། །སྣང་ཚད་ཀུན་རྫོབ་འཁོར་བ་ཡིན་ན་ནི། །ཞེས་པ་ནས། འདི་ལ་ཉེས་སྐྱོན་གཞན་ཡང་དཔག་མེད་དོ། །ཞེས་པའི་བར་གྱིས་ནི་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ལུང་དང་རིགས་པ་དམ་པས་ལྟ་ངན་དེ་དག་སུན་དབྱུང་བ་སྟེ། སྣང་བ་གང་ཡིན་ཀུན་རྫོབ་འཁོར་བ་དང་། སྟོང་པ་གང་ཡིན་དོན་དམ་མྱང་འདས་ཡིན་པར་འདོད་ན། ཉེས་པ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་འབྱུང་། ཞེས་པ་སྟེ། ཚིག་གི་དོན་ནི་རྟོགས་པར་སླའོ། །བདེན་གཉིས་འཁོར་འདས་ངོ་བོ་གཅིག་ན་ནི། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དང་གློ་བུར་དྲི་མའང་དབྱེར་མེད་གཅིག་ཡིན་དགོས་ལ། གཅིག་ཡིན་ན་འབྲལ་དུ་རུང་མི་རུང་ཆ་གཉིས་འགལ་བའི་ཕྱིར། ལམ་བདེན་གྱིས་གློ་བུར་དྲི་མ་བཅོམ་པ་ན། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའང་བཅོམ་པར་འགྱུར་དགོས་པ་ལས་དེ་ནི་མི་སྲིད་དོ། །དེས་ན་བརྟག་པར་མཛོད། །ཅེས་པ་ལ་སོགས་པ། རྫོགས་ལྡན་ལུགས་ལ་ཉེས་སྐྱོན་དེ་རྣམས་མེད། །ཅེས་པའི་མཐར་ཐུག་པ་ནི་གོ་སླ་སྟེ། དེ་དག་གཅིག་མ་ཡིན་གྱི་ཐ་དད་འབྲེལ་མེད་ཡིན་པར་རྫོགས་ལྡན་གྱི་དགོངས་པ་ཡང་ 6-174 དག་ལ་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་དངོས་པོ་དངོས་མེད་དུ། །འདུས་པར་འདོད་པ་ནི་གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ཀྱི་ལུགས་ཏེ་སྐྱོན་དང་བཅས་པའོ། །གང་གི་ཕྱིར། ཆོས་ཉིད་དབུ་མ་ཤེས་བྱའི་མཆོག་ཡིན་ཡང་། །དངོས་པོ་དངོས་མེད་གང་ཡང་མ་ཡིན་གྱི། །ཕུང་པོ་གསུམ་པར་

【現代漢語翻譯】 『具有自性』、『五智遍主』、『般若波羅蜜多之邊際』、『普智智慧海』、『一切智智之海』、『各別自證不可動搖』、『自知他知一切』、『全知全見聖者』等等，所有這些被說成是勝義諦的名號，但實際上並非如此，不能這樣認為。因為與此相反，在圓滿法中，殊勝的教法中已經清楚地說明了，而且是反覆說明的。因為在兩大界中說明了。』這裡所說的兩大界是指勝義諦的大界和世俗諦的大界。因此，『二諦本體不可能是一，本體各異也不對。』等等，這三句半偈很容易理解。『三者具足若斷滅，則說異端邪說。』這裡說的是圓滿法的功德無缺，如果缺失一個功德、兩個功德或三個功德，這裡所說的『支分』是指四分之一。那麼他們會怎麼說呢？『各自本體皆是空。』等等，直到『顯空二者輪迴涅槃義。』這最終是闡述了那些惡見的觀點，詞句的意思很容易理解。『若顯現皆是世俗輪迴，』直到『此中過患亦有無量多。』這之間是用圓滿法的聖教和正理來駁斥那些惡見，如果認為凡是顯現都是世俗輪迴，凡是空性都是勝義涅槃，就會產生無量的過患。詞句的意思很容易理解。『若二諦輪迴本體是一者，如來藏和客塵垢也應無別是一，若是一，則可分離與不可分離二者相違。』因為如果道諦斷除了客塵垢，如來藏也會被斷除，這是不可能的。因此，請仔細觀察。等等，直到『圓滿法中無有彼等過患。』這最終很容易理解，因為他們不是一體，而是各異且無關聯的，因為圓滿法的見解是純正的。『若將一切所知歸納為有實與無實，』這是三者具足若斷滅的觀點，是有過失的。因為，法性中觀雖然是所知中的至高者，但既非有實也非無實，而是第三蘊。 『Having self-nature,』 『Lord of the five pervasive wisdoms,』 『The limit of Prajnaparamita,』 『Omniscient wisdom ocean,』 『Ocean of all-knowing wisdom,』 『Separate self-awareness unmoving,』 『Knowing self and others completely,』 『All-knowing, all-seeing holy one,』 and so on, all these are said to be names of the ultimate truth, but in reality, they are not, and cannot be considered as such. Because, on the contrary, in the perfect Dharma, in the supreme teachings, it has been clearly explained, and repeatedly explained. Because it is explained in two great realms. 'Here, the two great realms refer to the great realm of ultimate truth and the great realm of conventional truth. Therefore, 'It is impossible for the two truths to have the same essence, nor is it correct for them to have different essences.' And so on, these three and a half verses are easy to understand. 'If the three qualities are cut off, then it is speaking of heresy.' Here, it is said that the merits of the perfect Dharma are flawless, and if one merit, two merits, or three merits are missing, here the 'part' refers to a quarter. So what would they say? 'Each of their own essences is empty.' And so on, until 'Appearance and emptiness are considered the meaning of samsara and nirvana.' This ultimately elaborates the views of those evil views, and the meaning of the words is easy to understand. 'If all appearances are conventional samsara,' until 'There are countless faults in this.' In between, the sacred teachings and correct reasoning of the perfect Dharma are used to refute those evil views. If one thinks that all appearances are conventional samsara, and all emptiness is ultimate nirvana, then countless faults will arise. The meaning of the words is easy to understand. 'If the essence of the two truths of samsara is one, then the Tathagatagarbha and adventitious defilements should also be indistinguishable and one. If they are one, then the two aspects of separable and inseparable contradict each other.' Because if the path truth cuts off the adventitious defilements, the Tathagatagarbha will also be cut off, which is impossible. Therefore, please observe carefully. And so on, until 'The perfect Dharma has none of those faults.' This is ultimately easy to understand, because they are not one, but different and unrelated, because the view of the perfect Dharma is pure. 'If all knowable things are summarized as real and unreal,' this is the view of cutting off the three qualities, which is faulty. Because, although the Dharma-nature Madhyamaka is the highest of the knowable, it is neither real nor unreal, but the third aggregate.

【English Translation】 『Having self-nature,』 『Lord of the five pervasive wisdoms,』 『The limit of Prajnaparamita,』 『Omniscient wisdom ocean,』 『Ocean of all-knowing wisdom,』 『Separate self-awareness unmoving,』 『Knowing self and others completely,』 『All-knowing, all-seeing holy one,』 and so on, all these are said to be names of the ultimate truth, but in reality, they are not, and cannot be considered as such. Because, on the contrary, in the perfect Dharma, in the supreme teachings, it has been clearly explained, and repeatedly explained. Because it is explained in two great realms. 'Here, the two great realms refer to the great realm of ultimate truth and the great realm of conventional truth. Therefore, 'It is impossible for the two truths to have the same essence, nor is it correct for them to have different essences.' And so on, these three and a half verses are easy to understand. 'If the three qualities are cut off, then it is speaking of heresy.' Here, it is said that the merits of the perfect Dharma are flawless, and if one merit, two merits, or three merits are missing, here the 'part' refers to a quarter. So what would they say? 'Each of their own essences is empty.' And so on, until 'Appearance and emptiness are considered the meaning of samsara and nirvana.' This ultimately elaborates the views of those evil views, and the meaning of the words is easy to understand. 'If all appearances are conventional samsara,' until 'There are countless faults in this.' In between, the sacred teachings and correct reasoning of the perfect Dharma are used to refute those evil views. If one thinks that all appearances are conventional samsara, and all emptiness is ultimate nirvana, then countless faults will arise. The meaning of the words is easy to understand. 'If the essence of the two truths of samsara is one, then the Tathagatagarbha and adventitious defilements should also be indistinguishable and one. If they are one, then the two aspects of separable and inseparable contradict each other.' Because if the path truth cuts off the adventitious defilements, the Tathagatagarbha will also be cut off, which is impossible. Therefore, please observe carefully. And so on, until 'The perfect Dharma has none of those faults.' This is ultimately easy to understand, because they are not one, but different and unrelated, because the view of the perfect Dharma is pure. 'If all knowable things are summarized as real and unreal,' this is the view of cutting off the three qualities, which is faulty. Because, although the Dharma-nature Madhyamaka is the highest of the knowable, it is neither real nor unreal, but the third aggregate.

---

བཞེད་པ་རྫོགས་ལྡན་ལུགས་ཀྱིས་གནོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཕྱིར་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་དངོས་པོ་དངོས་མེད་དུ། །འདུས་པ་མིན་ཏེ་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་འཕགས་པ་ལྷས་མཛད་པའི་ཡེ་ཤེས་སྙིང་པོ་ཀུན་ལས་བཏུས་ཀྱི་བཤད་སྦྱར་དུ། ཡོད་མེད་མིན་ཞེས་སྨོས་ཏེ་ཕུང་པོ་གསུམ་པར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གང་གསུངས་པའོ། །ཕུང་པོ་གསུམ་པ་ལ་ཡང་གཉིས་ཏེ། ཀུན་རྫོབ་ཡིན་པའི་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་དང་། དོན་དམ་ཡིན་པའི་ཕུང་པོ་གསུམ་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ། འདུས་བྱས་ཡིན་མིན་དང་། མི་རྟག་པ་ཡིན་མིན་དང་། རྣམ་ཤེས་ཡིན་མིན་དང་། ཡེ་ཤེས་ཡིན་མིན་ལ་སོགས་པའི་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་ཤིན་ཏུ་མང་བར་ཡོད་པ་ལས་འདི་ནི་དོན་དམ་པ་འདུས་མ་བྱས་རྟག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ཏེ། དངོས་དང་དངོས་མེད་ཟད་པའི་གཙོ། །ཐོག་མཐའ་མེད་ཅིང་ཞི་བ་ཡི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དེ་ལ་ཕྱག་འཚལ། །ཞེས་གང་གསུངས་པའོ། །དོན་དམ་ཡིན་པའི་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་ལ་ནི་གཉི་ག་མིན་པའི་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་དང་། གཉི་ག་ཡིན་པའི་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་དོན་གཅིག་ལ་འདུ་བ་ཡོད་དེ། ཇི་སྐད་དུ། དངོས་ང་དངོས་པོ་མེད་པ་ང་། །གདོད་ནས་གྲོལ་བའི་དེ་བཞིན་གཤེགས། །ཞེས་སོགས་ཀྱིས་གཉི་ག་ཡིན་པའི་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་གསུངས་པའོ། །གཉི་ག་མིན་པའི་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་ནི་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །དེ་ལྟར་དོན་དམ་ཡིན་པའི་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཡིན་དང་། གཉིས་མིན་གྱི་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་གཅིག་ཏུ་འདུ་ཡང་། ཀུན་རྫོབ་ཡིན་པའི་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་ལ་ནི་དེ་འདྲ་མི་སྲིད་དེ། དོན་དམ་བདེན་པ་ནི་འགལ་འདུས་སྐྱོན་མེད་དང་། ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་ནི་འགལ་འདུས་སྐྱོན་ཡོད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་དངོས་པོ་དང་དངོས་མེད་ལ་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་ཡོད་ཀྱང་བེམ་པོ་དང་རིག་པ་ལ་ནི་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་མེད་དེ་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་བེམ་རིག་གཉིས་སུ་ཁ་ཚོན་ཆོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ཤེས་བྱ་ཡིན་ན་རང་རིག་མི་རིག་གཉིས་ལས་མི་འདའ་སྟེ། རང་རིག་ན་མ་རིག་པར་འགལ་ལ། རང་མི་རིག་ན་རིག་པར་འགལ་བས་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེའི་ཕྱིར་དེ་ལ་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་མེད། །ཅེས་པ་འདི་ནི་རྫོགས་ལྡན་ཆོས་ལུགས་ཡིན། །གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པས་བློར་ཤོང་བ་དཀའོ། །གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་སྐྱོན་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ལུགས་ལ་ནི་ཆོས་ཉིད་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། ཡང་དག་པའི་མཐའ་ལ་སོགས་པ་བེམ་རིག་གང་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕུང་པོ་གསུམ་པར་འདོད་དེ། 6-175 འདི་ལ་ནི་གནོད་བྱེད་ཤིན་ཏུ་མང་བར་ཡོད་དོ། །དེ་གང་ཞེ་ན་གལ་ཏེ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རིག་པ་མ་ཡིན་ན་ནི། འོ་ན། དབྱིངས་རིག་དབྱེར་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་དང་། དོན་དམ་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་རྣམས་གང་ལ་བགྱི། །འདུས་བྱས་མི་རྟག་པ་གང་ཡིན་

【現代漢語翻譯】 因為『圓滿次第』的觀點會造成妨礙。因此，一切所知並非都可歸為實有和非有，因為存在第三種範疇。正如聖天（Āryadeva）所著《智慧精要總集釋》（Compendium of Wisdom Essence）中所說：『既非有，亦非無』，指的是成為第三範疇的情況。以上所說。 第三範疇又分為兩種：世俗諦的第三範疇和勝義諦的第三範疇。同樣，對於有為和無為，無常和恒常，識和非識，智慧和非智慧等等，存在著非常多的第三範疇。而這裡所說的是勝義諦的無為、恒常的智慧：實有與非有皆已止息之主，無始無終且寂靜者，向彼菩提心敬禮。以上所說。 對於勝義諦的第三範疇，存在著既非兩者（有和無）的第三範疇，也存在著即是兩者的第三範疇，兩者最終歸於同一意義。正如所說：實有即我，非有亦我，本初解脫之如來。等等，這裡說的是即是兩者的第三範疇。既非兩者的第三範疇，前面已經解釋過了。 如此，對於勝義諦的第三範疇，既是兩者和既非兩者的第三範疇可以統一。然而，對於世俗諦的第三範疇來說，這種情況是不可能的，因為勝義諦是無有矛盾和對立的，而世俗諦則是有矛盾和對立的。因此，雖然對於實有和非有存在第三範疇，但對於物質和意識來說，不存在第三範疇，因為一切所知都可以明確地劃分爲物質和意識兩種。 也就是說，如果某個事物是所知，那麼它必然屬於自知或非知兩者之一。如果是自知，那麼就與非知相矛盾；如果是非知，那麼就與知相矛盾，因此不存在第三範疇。因此，對於它們來說，不存在第三範疇。這段話是『圓滿次第』的教法，並非三法印所能衡量，因此難以理解。在那些持有三法印且有缺陷者的觀點中，法性、真如和真實之際等被認為是既非物質也非意識的第三範疇。 對於這種觀點，存在著非常多的妨礙。那是什麼呢？如果法界不是意識，那麼，法界與意識無別的智慧，法界的智慧，以及勝義自生智慧又該如何安立呢？什麼是有為的無常呢？

【English Translation】 Because the view of 'Perfect Completion Stage' is obstructive. Therefore, not all knowable things can be categorized into existent and non-existent, because there exists a third category. As stated in the 'Compendium of Wisdom Essence' by Āryadeva: 'Neither existent nor non-existent,' referring to the case of becoming the third category. This is what was said. The third category is further divided into two types: the third category of conventional truth and the third category of ultimate truth. Similarly, regarding conditioned and unconditioned, impermanent and permanent, consciousness and non-consciousness, wisdom and non-wisdom, and so on, there are very many third categories. And what is being referred to here is the unconditioned, permanent wisdom of ultimate truth: The lord who has exhausted existence and non-existence, without beginning or end, and peaceful, to that Bodhicitta, I prostrate. This is what was said. Regarding the third category of ultimate truth, there exists a third category that is neither (existent nor non-existent), and there also exists a third category that is both, which ultimately converge into the same meaning. As it is said: Existent is I, non-existent is also I, the Tathagata liberated from the beginning. And so on, this speaks of the third category that is both. The third category that is neither has already been explained. Thus, for the third category of ultimate truth, the third category that is both and the third category that is neither can be unified. However, for the third category of conventional truth, such a situation is impossible, because ultimate truth is free from contradiction and opposition, while conventional truth is subject to contradiction and opposition. Therefore, although there exists a third category for existent and non-existent, there is no third category for matter and consciousness, because all knowable things can be clearly divided into matter and consciousness. That is to say, if something is knowable, then it must belong to either self-awareness or non-awareness. If it is self-awareness, then it contradicts non-awareness; if it is non-awareness, then it contradicts awareness, therefore there is no third category. Therefore, for them, there is no third category. This statement is the teaching of the 'Perfect Completion Stage,' which cannot be measured by the Three Seals, and is therefore difficult to understand. In the view of those who hold the Three Seals and are flawed, Dharmata, Suchness, and Ultimate Reality, etc., are considered to be the third category that is neither matter nor consciousness. For this view, there are very many obstacles. What are they? If the Dharmadhatu is not consciousness, then, how should the wisdom inseparable from the Dhatu and consciousness, the wisdom of the Dharmadhatu, and the ultimate self-arisen wisdom be established? What is the conditioned impermanence?

---

པའི་ཡེ་ཤེས་རྣམས་ལ་བགྱིའོ་ཞེ་ན། དོན་དམ་སོ་སོ་རང་རིག་མི་གཡོ་བ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ནས། དོན་དམ་ཡེ་ཤེས་སྐུ་ཉིད་ཁྱོད་ལ་འདུད། །ཅེས་སོགས་རྣམ་པ་མང་པོས་དོན་དམ་བདེན་པ་ནི། །ཤེས་པ་དང་རིག་པ་དང་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པར་སྟོན་ཅིང་། བདག་རིག་གཞན་རིག་དང་ཀུན་ཤེས་ཀུན་རིག་དང་ཡེ་ཤེས་ལྔའི་བདག་དང་ཤེས་བཅུ་རྣམ་དག་དང་ཡེ་ཤེས་སྐུ་སྟེ་རང་བྱུང་བ་དང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་མཚོ་ལ་སོགས་པའི་གཞུང་ནས་ཇི་ལྟར་འབྱུང་བ་བཞིན་དོན་དམ་དུ་དོན་ལ་གནས་པའི་ཕྱིར་འདི་ལ་འདུས་བྱས་མི་རྟག་པ་དང་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཆོས་འགའ་ཙམ་ཡང་འདྲེས་པ་མེད་ཅིང་། རྒྱུད་འདི་ནི་དོན་དམ་གྱི་མཚན་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་བརྗོད་པ་ཡིན་གྱི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་མཚན་བརྗོད་པ་ནི་མ་ཡིན་པས་འདིའི་དོན་འདུས་བྱས་མི་རྟག་པ་དང་། རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་དང་། རྣམ་ཤེས་སྐད་ཅིག་མ་ལ་འཆད་པ་རྣམས་ནི་ལོག་པར་བཤད་པ་འབའ་ཞིག་ཡིན་ནོ། །སོ་སོའི་ཚིག་གི་དོན་ནི་རྟོགས་པར་སླའོ། །དེ་ཕྱིར་སྐད་ཅིག་ལས་འདས་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཞེས་སོགས་ཀྱི་དོན་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་ཕྱུག་གི་ཞལ་ལྔ་ནས། མཐར་ཐུག་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ངོས་འཛིན་པའི་སྐབས་སུ། སྐད་ཅིག་གཅིག་དང་དུ་མ་དང་བྲལ་བའི་ཡེ་ཤེས་ནི་རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད། ཅེས་གསུངས་སོ། །ཞེས་དཔལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་རྒྱས་འགྲེལ་དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་དུ་གསུངས་སོ། །གལ་ཏེ་དོན་དམ་བདེན་པ་ཤེས་པ་དང་རིག་པ་དང་རང་རིག་མ་ཡིན་ན། །གཤིས་ལུགས་ཟབ་མོ་སྟོན་པའི་རྫོགས་ལྡན་ཆོས། །མདོ་རྒྱུད་ཟབ་མོ་ཀུན་དང་འགལ་བར་འགྱུར་ཏེ་དེ་རྣམས་ལས་ནི་དོན་དམ་ཆོས་ཉིད་གང་ཡིན་ཐམས་ཅད་རིག་པ་དང་རང་རིག་དང་བདེ་བ་དང་ཤེས་པ་དང་ཡེ་ཤེས་དང་རྟག་པ་དང་འདུས་མ་བྱས་དང་ཁྱབ་བདག་ལ་སོགས་པར་ཡང་ཡང་གསུངས་པས་གནོད་དེ། མགོ་བོར་ཐོག་ལྷུང་བ་བཞིན་ནོ། །གལ་ཏེ་གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ཀྱི་ལོག་རྟོག་དོན་དམ་ཤེས་པ་ཡིན་ན་ནི། །འདུས་བྱས་ཡིན་པར་འགྱུར་ཞིང་མི་རྟག་པར་ཡང་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། །ཁྱབ་པ་མེད་དོ། །དེ་འདྲ་ལ་ཁྱབ་པ་ཡོད་པར་འདོད་པ་ནི་གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་སྐྱོན་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ལུགས་ཡིན་གྱི། །རྫོགས་ལྡན་ཆོས་མཆོག་ཁྱད་འཕགས་ལུགས་ལ་ནི། །འདུས་མ་བྱས་དང་རྟག་པ་ཡིན་པའི་ཤེས་པ་དང་རིག་པ་དང་ཡེ་ཤེས་དང་རང་རིག་དང་བདེ་བ་དང་འདོད་ཆགས་ཆེན་པོ་དང་ཞེ་སྡང་ཆེན་པོ་དང་དགའ་བ་ཆེན་ 6-176 པོ་མགུ་བ་ཆེ་ལ་སོགས་པ་ཤིན་ཏུ་མང་བར་བཤད་ཅིང་འཆད་པར་ཡང་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་འདིར། ཤེས་པ་ལ་ཡང་འདུས་བྱས་འདུས་མ་བྱས། །ཞེས་པ་ནས། ཤན་འབྱེད་ལ་ཟློ་ལེགས་པར་ཕྱེ་ནས་གསུངས། །ཞེས་པའི་བར་ནི་གོ་སླའོ། །དབྱེར་ཡོད་དབྱེར་མེད་ལེགས་པར་ཕྱེ་ནས་གསུངས། །ཞེས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། དབྱེར་ཡོད་ཀྱི་སྡེ་དང་དབྱེར་མ

【現代漢語翻譯】 如果有人問，如何對所有智慧頂禮膜拜？（經文回答）對不動的、各自證悟的真如自性頂禮膜拜！等等。從這些經文中可以看出，真如實相就是覺性、明性和智慧。自明、他明、全知、全見、五智之主、十智清凈、智慧身，如自生智慧海等經典中所述，安住于真如實相，因此，它不與任何有為、無常之法或任何意識之法相混淆。此續部所說的真如之名，正如其本來的樣子，而不是世俗之名。因此，將此續部的意義解釋為有為、無常、緣起或剎那意識，純屬邪說。每個詞的意義都很容易理解。因此，『超越剎那的智慧』等等的意義是，在薄伽梵觀世音自在的五面像中，在最終證悟真如之際，遠離一剎那和多剎那的智慧是諸佛的真如。正如吉祥時輪的廣釋《無垢光》中所說。如果真如實相不是覺性、明性和自明，那麼，揭示深奧自性的圓滿法，將與所有深奧的經和續相違背。因為在這些經續中，所有真如法性都被反覆描述為明性、自明、快樂、覺性、智慧、常恒、無為和遍主等等，就像頭頂上掉下一塊石頭一樣。如果三合一的謬論認為真如是覺性，那麼它將是有為法，也將是無常法。但事實並非如此。認為存在這種必然性，是三合一謬論者的觀點。然而，在圓滿殊勝的法中，有非常多的無為、常恒的覺性、明性、智慧、自明、快樂、大欲、大嗔、大喜和大樂等等。因此，在這裡，從『覺性也有有為和無為』到『通過辨別來清晰地闡述』，這些都很容易理解。通過辨別來清晰地闡述有分別和無分別。這分為兩類：有分別的一類和無分別的一類。 If someone asks, how to pay homage to all the wisdoms? (The scripture answers) Pay homage to the unmoving, self-realized true nature! And so on. From these scriptures, it can be seen that the true reality is awareness, clarity, and wisdom. Self-awareness, other-awareness, omniscience, omnivision, the lord of the five wisdoms, the purity of the ten wisdoms, the wisdom body, such as the self-born wisdom sea and other scriptures, abide in the true reality. Therefore, it is not mixed with any conditioned, impermanent dharmas or any consciousness dharmas. This tantra speaks of the name of true reality as it is, not as a conventional name. Therefore, interpreting the meaning of this tantra as conditioned, impermanent, dependent origination, or momentary consciousness is purely heresy. The meaning of each word is easy to understand. Therefore, the meaning of 'wisdom beyond the moment' and so on is that in the five faces of Bhagavan Avalokiteshvara, at the time of the final realization of true reality, the wisdom that is free from one moment and many moments is the true reality of the Buddhas. As stated in the extensive commentary of the glorious Kalachakra, 'Vimalaprabha' (《無垢光》). If the true reality is not awareness, clarity, and self-awareness, then the perfect Dharma that reveals the profound nature will contradict all the profound sutras and tantras. Because in these sutras and tantras, all true reality nature is repeatedly described as clarity, self-awareness, happiness, awareness, wisdom, permanence, unconditioned, and omnipresent, etc., like a stone falling on the head. If the three-in-one fallacy believes that true reality is awareness, then it will be conditioned and impermanent. But this is not the case. Believing that there is such a necessity is the view of the three-in-one fallacy. However, in the perfect and supreme Dharma, there are very many unconditioned, permanent awareness, clarity, wisdom, self-awareness, happiness, great desire, great anger, great joy, and great bliss, etc. Therefore, here, from 'awareness also has conditioned and unconditioned' to 'clearly explain through discrimination', these are easy to understand. Clearly explain with discrimination between the differentiated and the undifferentiated. This is divided into two categories: the category of the differentiated and the category of the undifferentiated.

【English Translation】 If someone asks, how to pay homage to all the wisdoms? (The scripture answers) Pay homage to the unmoving, self-realized true nature! And so on. From these scriptures, it can be seen that the true reality is awareness, clarity, and wisdom. Self-awareness, other-awareness, omniscience, omnivision, the lord of the five wisdoms, the purity of the ten wisdoms, the wisdom body, such as the self-born wisdom sea and other scriptures, abide in the true reality. Therefore, it is not mixed with any conditioned, impermanent dharmas or any consciousness dharmas. This tantra speaks of the name of true reality as it is, not as a conventional name. Therefore, interpreting the meaning of this tantra as conditioned, impermanent, dependent origination, or momentary consciousness is purely heresy. The meaning of each word is easy to understand. Therefore, the meaning of 'wisdom beyond the moment' and so on is that in the five faces of Bhagavan Avalokiteshvara, at the time of the final realization of true reality, the wisdom that is free from one moment and many moments is the true reality of the Buddhas. As stated in the extensive commentary of the glorious Kalachakra, 'Vimalaprabha'. If the true reality is not awareness, clarity, and self-awareness, then the perfect Dharma that reveals the profound nature will contradict all the profound sutras and tantras. Because in these sutras and tantras, all true reality nature is repeatedly described as clarity, self-awareness, happiness, awareness, wisdom, permanence, unconditioned, and omnipresent, etc., like a stone falling on the head. If the three-in-one fallacy believes that true reality is awareness, then it will be conditioned and impermanent. But this is not the case. Believing that there is such a necessity is the view of the three-in-one fallacy. However, in the perfect and supreme Dharma, there are very many unconditioned, permanent awareness, clarity, wisdom, self-awareness, happiness, great desire, great anger, great joy, and great bliss, etc. Therefore, here, from 'awareness also has conditioned and unconditioned' to 'clearly explain through discrimination', these are easy to understand. Clearly explain with discrimination between the differentiated and the undifferentiated. This is divided into two categories: the category of the differentiated and the category of the undifferentiated.

---

ེད་ཀྱི་སྡེའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ནི། བདེན་གཉིས་མཚན་ཉིད་པ་དང་འཁོར་འདས་མཚན་ཉིད་པ་དང་སྲིད་ཞི་མཚན་ཉིད་པ་དང་བདེན་བཞི་མཚན་ཉིད་པ་དང་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་མཚན་ཉིད་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་སོ། །གཉིས་པ་དབྱེར་མེད་ཀྱི་སྡེ་ནི། དུས་འཁོར་བདེ་དགྱེས་གསང་འདུས་ལ་སོགས་པ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུད་སྡེ་བཞིའི་ལྷ་དང་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་སོགས་པ་རིགས་ཀྱི་དབྱེ་བསྡུ་ཇི་སྙེད་གསུངས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་མིང་དང་རྣམ་པའི་དབྱེ་བ་ཡོད་ཀྱང་དོན་གྱི་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་པ་སྟེ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དང་དབུ་མ་ཆེན་པོ་དང་མྱང་འདས་ཆེན་པོ་དང་འོད་གསལ་ཆེན་པོ་དང་སྲོག་ཆེན་པོ་དང་མཆོད་པ་ཆེན་པོ་དང་འདོད་ཆགས་ཆེན་པོ་དང་གཟུགས་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་པ་དང་ཤིན་ཏུ་རྣལ་འབྱོར་དང་ཤིན་ཏུ་སྤྲོས་མེད་དང་ཤེར་ཕྱིན་ཟབ་མོ་དང་ཡོངས་གྲུབ་བཅུ་གཉིས་ལ་སོགས་པ་ཤིན་ཏུ་མང་པོ་རྣམས་དོན་གྱི་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་པའོ། །དེ་རྣམས་དངོས་པོ་སོ་སོ་ཐ་དད་དུ་འདོད་པ་ལ་ནི་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ལུང་གིས་གནོད་དེ། ཇི་སྐད་དུ། གཟུགས་རྣམ་པར་དག་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཤེར་ཕྱིན་རྣམ་པར་དག་པའོ། །ཤེར་ཕྱིན་རྣམ་པར་དག་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་གཟུགས་རྣམ་པར་དག་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་གཟུགས་རྣམ་པར་དག་པ་དང་ཤེར་ཕྱིན་རྣམ་པར་དག་པ་འདི་ལ་གཉིས་སུ་མེད་དེ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །ཞེས་སོགས་རྒྱ་ཆེ་རབ་འབྱམས་བཀའ་སྩལ་གྱི། གཉིས་སུ་ཡོད་དོ། །གཉིས་སུ་བྱར་ཡོད་དོ། །སོ་སོ་ཡིན་ནོ། །ཐ་དད་དོ། །ཞེས་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འགྲེས་གཞན་རྣམས་ལའང་འདོན་པ་བསྒྱུར་ནས་རྟོགས་པར་བྱའོ། །རྫོགས་ལྡན་གྱི་ལུགས་ལ་ནི་དབྱེར་ཡོད་དབྱེར་མེད་འདི་དག་གོ་མ་ལོག་པར་ཡོད་ཀྱང་གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་སྐྱོན་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་གོ་ལོག་ཏུ་བཤད་པ་ཤིན་ཏུ་མང་བར་སྣང་བས་དེ་རྣམས་ལ་དཔང་དུ་བྱས་ན་སླུ་བར་གདོན་མི་ཟའོ། །གཤིས་ལུགས་ནི་གཤིས་ཀྱི་གནས་ལུགས་ཟབ་མོ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་བཞུགས་ཚུལ་ཏེ་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་མཁའ་ཁྱབ་བོ། །འཁྲུལ་ལུགས་ནི་རྣམ་ཤེས་འཁྲུལ་བ་ཐམས་ཅད་དེ་དུང་སེར་པོར་སྣང་བ་བཞིན་ནོ། །ཡིན་ལུགས་ནི་དོན་གྱི་གནས་ལུགས་སོ། །འདོད་ལུགས་ནི་གང་ཟག་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་འདོད་ལུགས་སྣ་ཚོགས་ཏེ་དོན་དང་མཐུན་པའི་ངེས་པ་མེད་དོ། །སྲོལ་འབྱེད་སྲོལ་འགོག་ཅེས་པ་ལ། སྲོལ་འབྱེད་ནི་རྫོགས་ལྡན་གྱི་སྐྱེས་མཆོག་དམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་རང་སྟོང་གཞན་ 6-177 སྟོང་དང་རྣམ་ཤེས་ཡེ་ཤེས་དང་ཀུན་བཏགས་ཡོངས་གྲུབ་དང་ཕྱི་ནང་གཞན་གསུམ་དང་རང་བཞིན་རྣམ་གསུམ་དང་བདག་གསུམ་རྣམ་དབྱེ་དང་སྟོང་ཉིད་གསུམ་གྱི་རྣམ་དབྱེ་ལ་སོགས་པ་དང་སྟོང་ཉིད་དང་ཡོངས་གྲུབ་དགུ་ལ་སོགས་པ་གཤིས་ལུགས་མཐར་ཐུག་ཀུན་དང་མུ་གཉིས་གཉིས་སུ་གནས་པ་སྟོན་པའི་སྲོལ་ཏེ་རྒྱས་པར་ཕྱེ་ན་ཤིན་ཏུ་མང་བར་ཡོད་

དོ། །སྲོལ་འགོག་ནི་ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་ཡིན་པས་ཡོངས་གྲུབ་དགུ་དང་བཅུ་གཉིས་ལ་སོགས་པ་གཤིས་ལུགས་ཟབ་མོ་ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་ཡིན་ཞིང་། རང་སྟོང་གང་ཡིན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་ལ་སོགས་པ་གཤིས་ལུགས་ཟབ་མོ་མཐར་ཐུག་ཟེར་ཡང་དོན་དམ་པ་ཅིར་ཡང་མ་གྲུབ་པས། ཡང་དག་པར་ན་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་ལྷ་དང་སྔགས་དང་རྒྱུད་དང་དཀྱིལ་འཁོར་དང་ཕྱག་རྒྱ་དང་ཆོས་དང་དགེ་འདུན་ལ་སོགས་པ་གང་ཡང་མ་གྲུབ་པས་ཐམས་ཅད་མིང་ཙམ་ཁོ་ན་ཡིན་ཞེས་སོགས་སུ་འདོད་པ་གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་སྐྱོན་ཅན་གྱི་འདོད་ལུགས་རྣམས་ཀྱིས་སྔར་གྱི་སྲོལ་བཟང་པོ་དེ་ཉམས་པར་བྱས་ཤིང་ནུབ་པར་བྱས་ནས། ཕྱིས་ཀྱི་སྲོལ་ངན་འདི་དར་ཞིང་རྒྱས་པར་བྱས་ཏེ་རྒྱས་པར་ཕྱེ་ན་དཔག་ཏུ་མེད་པ་སྣང་ངོ་། །དེས་ན་བསྟན་པའི་ཐུགས་ཁྲལ་མཛད་པའི་མཁས་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྲོལ་འབྱེད་དང་སྲོལ་འགོག་ལ་སྣང་མུན་པས་ཀྱང་ཁྱད་ཆེ་བར་ཡོད་པའི་ཁུངས་ཆོད་པ་མཛད་པར་ཞུ། ཕུང་གསུམ་ཡོད་མེད་ལེགས་པར་ཕྱེ་ནས་གསུངས། །ཞེས་པ་ལ། དངོས་པོ་དངོས་མེད་ལ་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་ཡོད་དེ། དེ་གཉིས་གང་ཡང་མ་མིན་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་ཕུང་པོ་གསུམ་པར་རྟག་ཏུ་བཞུགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉི་ག་ཡིན་པའི་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་ཡང་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་སོགས་པ་ཡོངས་གྲུབ་ཐམས་ཅད་དོ། །ཡོད་པ་དང་མེད་པ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །བེམ་པོ་དང་རིག་པ་ལ་ནི་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་མེད་དེ་བེམ་རིག་གཉིས་སུ་མི་འདུ་བའི་ཤེས་བྱའི་ཁྱད་པར་འགའ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ངེས་དོན་གྱི་གནད་ཟབ་མོ་འདི་དག་ནི་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་དང་གང་ཟག་ལ་གྲགས་ཀྱི་གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ཀྱི་ཆོས་དང་གང་ཟག་ལ་ནི་དེ་ལྟ་མ་ཡིན་པས། དེང་སང་གི་མི་རྣམས་ཀྱི་བློར་ཤོང་བ་དཀའོ། ། དུས་བཞི་ཆེ་ཆུང་ལེགས་པར་ཕྱེ་ནས་གསུངས་པ་ནི། དཔལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་རྒྱུད་འགྲེལ་ཆེན་པོར་ཏེ། དུས་བཞི་ཆེན་པོ་ནི་སྤྱིར་བསྐལ་དུས་བཟང་ངན་ཡིན་ལ། དུས་བཞི་ཆུང་བ་ནི་བསྟན་པའི་བཟང་ངན་ཏེ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ལ་ངན་པ་མེད་ཀྱང་། གང་ཟག་གི་དབང་གིས་སྐྱོན་དང་ལྷད་ཞུགས་པའི་ཕུལ་ཇེ་ཆེ་ཇེ་ཆེར་གྱུར་པ་ལས། གསུམ་ལྡན་དང་གཉིས་ལྡན་དང་མཐར་རྩོད་ལྡན་དུ་ཡང་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་རྣམས་ལས་ཡིད་ཆེས་ཀྱི་ 6-178 དཔང་པོར་རུང་བ་དང་མི་རུང་བ་གང་ཞེ་ན། རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་ནི་ཡིད་ཆེས་ཀྱི་དཔང་པོར་རུང་བ་སྟེ། དེར་ཇི་སྐད་གསུངས་པ་བཞིན་དོན་ལ་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ལ་ནི་སྲོལ་འགོག་གི་སྐྱོན་འདྲེས་ཤིང་མང་དུ་འདྲེས་ལ་ཆེས་ཤིན་ཏུ་མང་བར་འདྲེས་པའི་ཕྱིར་ཡིད་ཆེས་ཀྱི་དཔང་པོར་མི་རུང་ངོ་། །དེས་ན། དཔང་དུ་རུང་དང་མི་རུང་ཕྱེ་ནས་གསུངས། །ཞེས་སོ། །ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་ལེགས་པར་ཕྱེ་ན

【現代漢語翻譯】 多！所謂『廢止傳統』，是因為一切皆空性，所以圓成實（yongs grub，一切事物最完美、最純粹的狀態）等九種和十二種深奧的自性，一切皆是自空。無論何種自空，即使最終被稱為勝義法身（don dam chos sku，真理之身），也未成立任何勝義。因此，正確地說，佛、菩提、菩提心、菩薩、天神、真言、續部、壇城、手印、佛法和僧伽等一切皆未成立，一切都只是名稱而已。』等等，具有這三種觀點，以『三有宗』的觀點來否定，從而使之前的良好傳統衰落和消失，之後的惡劣傳統得以興盛和發展，如果詳細展開，其數量之多難以估量。因此，懇請那些為佛法操心的智者們，能夠明確區分『開創傳統』和『廢止傳統』，這兩者之間的差異比光明與黑暗還要大。請詳細區分並闡述三蘊的有無。 對此，物體和非物體存在第三蘊，因為既非物體也非非物體的真如（de bzhin nyid，事物的真實本性）始終存在於第三蘊中。既是物體也是非物體的第三蘊，即真如等一切圓成實。有和無也是如此。對於有形之物和心識而言，不存在第三蘊，因為不存在既不屬於有形之物也不屬於心識的知識差別。這些甚深的確切含義，對於圓滿時期的佛法和補特伽羅（gang zag，個體，人）來說是顯而易見的，但對於『三有宗』的佛法和補特伽羅來說則不然，因此，當今的人們很難理解。 請詳細區分並闡述四個時期的大小。在《時輪經》（dus kyi 'khor lo，時間之輪）的偉大註釋中提到：四個大時期通常指的是劫時（bskal dus，宇宙時期）的好壞。四個小時期指的是佛法的好壞，雖然佛法本身沒有好壞之分，但由於受到個體的影響，缺點和雜質逐漸增多，最終會變成『三有』、『二有』，甚至變成『爭論時期』。那麼，在這些時期中，哪些可以作為可信的證據，哪些不能呢？圓滿時期的佛法可以作為可信的證據，因為它所說的一切都符合真理。而『三有宗』則混雜了廢止傳統的錯誤，而且混雜了很多，非常非常多，因此不能作為可信的證據。因此，請區分可以作為證據的和不能作為證據的。 請詳細區分並闡述三種自性。

【English Translation】 Alas! 'Abolishing traditions' means that since everything is emptiness, all the profound natures such as the nine and twelve aspects of Pariniṣpanna (yongs grub, the most perfect and pure state of all things) are self-empty. Whatever is self-empty, even if ultimately called the ultimate Dharmakāya (don dam chos sku, the body of truth), nothing ultimate is established. Therefore, correctly speaking, Buddha, Bodhi, Bodhicitta, Bodhisattva, gods, mantras, tantras, mandalas, mudras, Dharma, and Sangha, etc., are not established, and everything is just a name.' And so on, with these three views, the flawed views of the 'Three-Possession Sect' diminish and destroy the good traditions of the past, and promote and develop the bad traditions of the future. If elaborated, the number is immeasurable. Therefore, I request that the scholars who are concerned about the teachings clearly distinguish between 'establishing traditions' and 'abolishing traditions,' which are more different than light and darkness. Please clearly distinguish and explain the presence or absence of the three skandhas. To this, there is a third skandha for objects and non-objects, because Suchness (de bzhin nyid, the true nature of things), which is neither object nor non-object, always resides in the third skandha. The third skandha that is both object and non-object is all the Pariniṣpannas such as Suchness. The same is true for existence and non-existence. For matter and consciousness, there is no third skandha, because there is no difference in knowledge that does not belong to either matter or consciousness. These profound definitive meanings are obvious to the Dharma and individuals of the perfect age, but not so to the Dharma and individuals of the 'Three-Possession Sect,' so it is difficult for people today to understand. Please clearly distinguish and explain the size of the four periods. In the great commentary on the Kālacakra (dus kyi 'khor lo, Wheel of Time), it is mentioned that the four great periods generally refer to the good and bad of the kalpa time (bskal dus, cosmic period). The four small periods refer to the good and bad of the Dharma. Although the Dharma itself has no good or bad, due to the influence of individuals, the shortcomings and impurities gradually increase, eventually becoming 'Three-Possession,' 'Two-Possession,' and even 'Age of Strife.' So, which of these periods can be used as credible evidence, and which cannot? The Dharma of the perfect age can be used as credible evidence, because everything it says is in accordance with the truth. The 'Three-Possession Sect' is mixed with the errors of abolishing traditions, and it is mixed a lot, very, very much, so it cannot be used as credible evidence. Therefore, please distinguish between what can be used as evidence and what cannot. Please clearly distinguish and explain the three natures.

---

ས་གསུངས། །ཞེས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་རང་ཉིད་ཀྱིས་གསུངས་པའི་ཤེར་ཕྱིན་དབུ་མ་ལ་སོགས་པའི་རང་འགྲེལ་རྣམས་སུ་སྟེ། ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པའི་ལེའུ་བརྒྱད་ཅུ་རྩ་གསུམ་པ་དང་། ཉི་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་པའི་ལེའུ་བདུན་ཅུ་རྩ་གཉིས་པར། གཟུགས་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་བར་ཚན་པ་གསུམ་དུ་ལེགས་པར་རྣམ་པར་ཕྱེ་ནས། ཀུན་བཏགས་ཡིན་པའི་གཟུགས་སོགས་ཆོས་རྣམས་ནི་ཤེས་པར་བྱ་བ་དང་། གཞན་དབང་ཡིན་པའི་གཟུགས་སོགས་ཆོས་རྣམས་ནི་སྤང་བར་བྱ་བ་དང་། ཆོས་ཉིད་ཡོངས་གྲུབ་ཡིན་པའི་གཟུགས་སོགས་ཆོས་རྣམས་ནི་དྲི་མ་བསལ་ནས་ཐོབ་པར་བྱ་བ་ཉིད་དུ་གསུངས་པ་དང་། ཤེར་ཕྱིན་ལྔ་བརྒྱ་པར་ཡང་། དངོས་པོ་མེད་པའི་གཟུགས་སོགས་ནི་ཀུན་བཏགས་ཡིན་པས་ཤེས་པར་བྱ་བ་དང་། དངོས་པོ་ངན་པའི་གཟུགས་སོགས་ནི་གཞན་དབང་ཡིན་པས་སྤང་བར་བྱ་བ་དང་། གཤིས་ལ་དངོས་པོ་ཡོད་པའི་གཟུགས་སོགས་ནི་ཡོངས་གྲུབ་ཡིན་པས་དྲི་མ་བསལ་ནས་ཐོབ་པར་བྱ་བ་ཉིད་དེ། དེ་ལྟར་ལེའུ་གསུམ་དུ་གནས་པ་དེ་རྣམས་ཤེས་པ་དང་སྤང་བ་དང་དྲི་མ་བསལ་ནས་མངོན་དུ་བྱ་བར་གསུངས་ཤིང་། དེ་ལྟར་མ་བྱས་ན་ཉན་རང་གི་བྱང་ཆུབ་ཀྱང་མི་ཐོབ་ན། ཐེག་ཆེན་གྱི་བྱང་ཆུབ་ལྟ་ཅི་སྨོས་པར་གསུངས་པ་དང་། དབུ་མ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་དུ་ཡང་། རྟག་ཏུ་གཉིས་བྲལ་འཁྲུལ་བའི་རྟེན་གང་ཡིན་དང་གང་ཞིག་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །བརྗོད་པར་ནུས་མ་ཡིན་ཞིང་སྤྲོས་པ་མེད་པའི་བདག་ཉིད་དེ་ཁོ་ན། །ཤེས་བྱ་སྤང་བྱ་རང་བཞིན་དྲི་མེད་འདོད་གང་རྣམ་པར་སྦྱང་བྱ་སྟེ། །དེ་ནི་ནམ་མཁའ་གསེར་དང་ཆུ་ལྟར་ཉོན་མོངས་པ་ལས་རྣམ་དག་འདོད། །ཅེས་དང་། དབུ་མ་ཆེན་པོའི་གཞུང་དབུས་མཐའ་རྣམ་འབྱེད་དུ་ཡང་། ཡོངས་སུ་ཤེས་དང་སྤང་བ་དང་། །ཐོབ་པར་མངོན་སུམ་བྱ་བས་ནི། །ཞེས་དང་། གསེར་འོད་དམ་པ་ལ་སོགས་པ་རྫོགས་ལྡན་དབུ་མའི་གཞུང་མཆོག་ཆེས་ཤིན་ཏུ་མང་བ་རྣམས་སུ་གསུངས་སོ། །བདག་གསུམ་རྣམ་དབྱེ་ལེགས་པར་ཕྱེ་ནས་གསུངས། །ཞེས་པ་ལ། བདག་གསུམ་ནི་གང་ཟག་གི་བདག་དང་། ཆོས་ཀྱི་བདག་དང་། དག་པའི་བདག་སྟེ། ཀུན་བཏགས་ཀྱི་བདག་ཉིད་དང་། གཞན་དབང་གི་བདག་ཉིད་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཤེས་པ་དང་། སྤང་བ་དང་། ཐོབ་པར་བྱ་ 6-179 བའོ། །སྟོང་ཉིད་གསུམ་གྱི་རྣམ་དབྱེ་ཞེས་པ་ལ། དབུ་མ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་དུ། མེད་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་ཤེས་ཤིང་། །དེ་བཞིན་ཡོད་པའི་སྟོང་ཉིད་དང་། །རང་བཞིན་སྟོང་པ་ཉིད་ཤེས་ན། །སྟོང་པ་ཤེས་པ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཞེས་དང་། ཤེར་ཕྱིན་ལྔ་བརྒྱ་པ་ལ་སོགས་པ་རྫོགས་ལྡན་ཀྱི་དབུ་མའི་གཞུང་མཆོག་མང་པོར་རྣམ་པར་ཕྱེ་ནས་གསུངས་ཏེ། སྔ་མ་གཉིས་ནི་རང་སྟོང་ཟབ་མིན་དང་། །ཕྱི་མ་གཅིག་ནི་གཞན་སྟོང་ཟབ་མོའོ། །ཕྱི་ནང་གཞན་མཆོག་ལེགས་པར་ཕྱེ་ནས་གསུངས།

【現代漢語翻譯】 『已宣說』是指：佛陀薄伽梵親自宣說的般若波羅蜜多、中觀等自釋中提到，在《八千頌般若經》第八十三品和《二萬五千頌般若經》第七十二品中，將色蘊乃至佛陀的法，分為三類：遍計所執的色蘊等法是應知的；依他起的色蘊等法是應斷的；法性圓成實的色蘊等法是應去除垢染后獲得的。在《五百頌般若經》中也說：無實體的色蘊等是遍計所執，因此是應知的；具有惡性的色蘊等是依他起，因此是應斷的；自性具有實體的色蘊等是圓成實，因此是應去除垢染后獲得的。像這樣，安住於三品，即是應知、應斷、去除垢染后應證得。如果不能這樣做，即使是聲聞、獨覺的菩提也無法獲得，更何況是大乘的菩提呢？ 中觀大論《經莊嚴論》中也說：『恒時二取皆遠離，迷亂所依為何物，以及何者諸種相，不能言說無戲論，彼性即是應知境，應斷自性無垢染，所欲清凈為何者，如空黃金與水般，是欲煩惱極清凈。』 中觀大論《辨中邊論》中也說：『由遍知及斷，及證得現前。』 《金光明經》等圓滿的中觀論典中也多有宣說。 『善加分別三自性而宣說』是指：三自性即人我、法我、清凈我，也就是遍計所執的自性、依他起的自性、如來藏自性，是應知、應斷、應獲得的。 『空性三相之差別』是指：中觀大論《經莊嚴論》中說：『了知無之空性，如是了知有空性，了知自性之空性，是名爲了知空性。』 《五百頌般若經》等圓滿的中觀論典中也多有分別宣說：前二者是自空，不甚深；後者是他空，甚深。 『善加分別內外勝義而宣說。』

【English Translation】 'Said' means: In the self-commentaries of the Prajnaparamita, Madhyamaka, etc., spoken by the Buddha Bhagavan himself, it is mentioned in the eighty-third chapter of the Eight Thousand Verse Prajnaparamita and the seventy-second chapter of the Twenty-Five Thousand Verse Prajnaparamita that form, etc., up to the dharmas of the Buddha, are well divided into three categories: Form, etc., which are imputed, are to be known; form, etc., which are dependent, are to be abandoned; and form, etc., which are the nature of reality, perfectly established, are to be obtained after removing impurities. In the Five Hundred Verse Prajnaparamita, it is also said that form, etc., which are without substance, are imputed and therefore to be known; form, etc., which are of bad substance, are dependent and therefore to be abandoned; and form, etc., which have substance in their nature, are perfectly established and therefore to be obtained after removing impurities. Thus, abiding in these three categories, they are said to be known, abandoned, and manifested after removing impurities. If this is not done, even the Bodhi of the Hearers and Solitary Realizers cannot be obtained, let alone the Bodhi of the Great Vehicle. The great Madhyamaka treatise, Ornament of the Sutras, also says: 'Always free from duality, what is the basis of delusion, and what are the various aspects? It cannot be expressed and is without elaboration, that nature itself is the object to be known, the nature to be abandoned is without impurity, what is desired to be purified? Like space, gold, and water, it is desired to be extremely purified from afflictions.' The great Madhyamaka treatise, Distinguishing the Middle from the Extremes, also says: 'By fully knowing, abandoning, and directly realizing to be obtained.' The Golden Light Sutra and other perfect Madhyamaka treatises also have many such statements. 'Well-separated and spoken of the three self-natures' means: The three self-natures are the self of the person, the self of phenomena, and the pure self, which are the nature of the imputed, the nature of the dependent, and the nature of Suchness, to be known, abandoned, and obtained. 'The distinction of the three emptinesses' means: The great Madhyamaka treatise, Ornament of the Sutras, says: 'Knowing the emptiness of non-existence, likewise knowing the emptiness of existence, knowing the emptiness of self-nature, it is called knowing emptiness.' The Five Hundred Verse Prajnaparamita and other perfect Madhyamaka treatises also have many separate statements: The first two are self-empty, not profound; the latter one is other-empty, profound. 'Well-separated and spoken of the inner and outer ultimate.'

---

།ཞེས་པ་ལ། ཕྱི་ནང་སྣོད་བཅུད་དམན་པ་ཀུན་རྫོབ་འདི་དང་། འདི་ལས་གཞན་མཆོག་ཕ་རོལ་དམ་པ་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ཏེ། འབྲས་བུ་ཤུན་པའི་ཕྱིའི་ཆ་དང་ནང་གི་ཆ་དང་འབྲས་བུའི་སྙིང་པོ་རྣམས་ངོ་བོ་མི་གཅིག་ཀྱང་རྣམ་པ་འདྲ་བར་གསུངས་པ་སྟེ། རྫོགས་ལྡན་གྱི་རྒྱུད་མཆོག་ཟབ་མོ་མང་པོར། ཇི་ལྟར་ཕྱི་རོལ་དེ་བཞིན་ནང་། །ཇི་ལྟར་ནང་ལ་དེ་བཞིན་གཞན། །ཞེས་པའོ། །དེ་ལ་ཕྱི་ནང་བརྟན་གཡོ་འདི་ནི་རང་སྟོང་ཟབ་མིན་དང་། འདི་ལས་གཞན་མཆོག་ཕ་རོལ་དམ་པ་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ནི་གཞན་སྟོང་ཟབ་མོའོ། །བདེན་བཞི་དབྱེར་ཡོད་ནི་རབ་ཏུ་གྲགས་ཏེ། འགོག་བདེན་ནི་གཞན་སྟོང་ཟབ་མོ་དང་། ལྷག་མ་གསུམ་ནི་རང་སྟོང་མི་ཟབ་པའོ། །བདེན་བཞི་དབྱེར་མེད་ནི་དོན་དམ་བདེན་པ་གཅིག་ཉིད་བདེན་བཞིའི་ཚུལ་གྱི་རྣམ་པ་ཅན་ཏེ། བཞི་གའང་གཞན་སྟོང་ཟབ་མོའོ། །ཆོས་བཞི་ནི་སྦྱང་གཞི་དང་སྦྱང་བྱ་དང་སྦྱོང་བྱེད་དང་སྦྱངས་འབྲས་ཏེ། འདུས་མ་བྱས་ནམ་མཁའ་དང་། དེ་ལ་གནས་པའི་སྤྲིན་དང་། དེ་འཐོར་བའི་རླུང་དང་། སྤྲིན་སངས་པའི་ནམ་མཁའ་རྣམས་ཀྱི་དཔེས་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་མཐར་ཐུག་གི་སྦྱང་གཞི་དང་། སྦྱང་འབྲས་ནི་གཞན་སྟོང་ཟབ་མོ་ཡིན་ཞིང་། ལྷག་མ་རྣམས་ནི་རང་སྟོང་མི་ཟབ་པའོ། །ཆོས་ལྔ་ནི། མིང་དང་། རྒྱུ་མཚན་དང་། རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། ཡང་དག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཏེ། དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་གཞན་སྟོང་ཟབ་མོ་ཡིན་ལ། ལྷག་མ་བཞི་ནི་རང་སྟོང་ངོ་། །ལ་སོགས་པའི་སྒྲས་ཤེས་བྱའི་སྡུད་བྱེད་གསུམ་ནི་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་དང་། ཆོས་ཀྱི་ཁམས་དང་། ཡིད་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དེ། དེ་རྣམས་སུ་མི་འདུ་བའི་སྣང་གྲགས་ཀྱི་ཆོས་འགའ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱིའམ་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་འདུས་མ་བྱས་རྣམས་ཆོས་ཀྱི་ཁམས་སུ་འདུ་ཞིང་། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱང་སྐབས་འདིའི་འདུས་མ་བྱས་ལ་འདུས་སོ། །དེ་ཡང་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་འདུས་མ་བྱས་དང་། དོན་དམ་འདུས་མ་བྱས་དེ་དཔེ་དོན་དམ་འདྲ་ཆོས་ཀྱི་དབང་གིས་སྣ་འདུས་པ་ཡིན་གྱི་ངེས་པའི་དོན་དུ་དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་ཕུང་པོ་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་ལས་འདས་པ་ཁོ་ནའོ། །རྫོགས་ལྡན་ཆོས་མཆོག་རྣམས་ལ་གོམས་བྱས་ན། །ཞེས་པ་ནས། ལོག་བཤད་དེ་འདྲ་སྤོང་གྱུར་ཅིག །ཅེས་པའི་ 6-180 མཐར་ཐུག་པ་ནི་གསལ་ལོ། །གལ་ཏེ་དེ་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཀུན་རྫོབ་ཡིན། །དོན་དམ་བདེན་པ་ཅིར་ཡང་མ་གྲུབ་པས། །སྙིང་པོའི་དཀྱིལ་འཁོར་སོགས་ཀྱང་མིན་ཞེ་ན། །ཞེས་པ་ནི། གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་སྐྱོན་ཅན་རྣམས་ཀྱི་འདོད་ལུགས་བརྗོད་ནས། དེ་སུན་དབྱུང་བ་ནི། ཁྱབ་བྱེད་ཁེགས་ན་ཁྱབ་བྱ་ཁེགས་ཕྱིར་དང་། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པའོ། །གལ་ཏེ་དོན་དམ་བདེན་པ་ཅིར་ཡང་མ་གྲུབ་ན། རི་བོང་གི་རྭ་བཞིན་དུ་དོན་དམ་བདེན་པ་གཏན་ནས་ཁེགས་པར་འགྱུར་ལ།

【現代漢語翻譯】 對此，外內情器低劣的世俗諦，以及超越此的殊勝彼岸第一義諦的佛陀，就像果實的外殼、內部和果核，雖然本體不同，但形態相似。許多圓滿次第的殊勝深奧續部中說：『如外一般內，如內一般他。』 對此，外內堅固與變動是自空，不深奧；超越此的殊勝彼岸第一義諦的佛陀是他空，深奧。 四諦有差別是衆所周知的：滅諦是他空，深奧；其餘三諦是自空，不深奧。 四諦無差別是勝義諦，唯一的真如具有四諦的體性：四者皆是他空，深奧。 四法是所凈、能凈、凈因和凈果：應以未造作的虛空、其上的云、驅散云的風和云消散的虛空為例來理解。 對此，究竟的所凈和凈果是他空，深奧；其餘的是自空，不深奧。 五法是：名、義、分別、真如和正智。真如是他空，深奧；其餘四者是自空。 等等，以『等』字概括所知的三者是色蘊、法界和意處。因為沒有不包含在其中的顯現和聲音的法。 對此，世俗諦或名相的無為法包含在法界中，真如也包含在此處的無為法中。雖然名相的無為法和勝義無為法因為相似性而歸為一類，但就究竟意義而言，真如超越了蘊、界和處。 從『修習圓滿次第殊勝法』到『捨棄如是邪說』的結尾部分非常清楚。 如果所有這些都是世俗諦，勝義諦什麼也不成立，那麼精華的壇城等也不成立，是嗎？ 這是在陳述具有三重缺陷者的觀點，並駁斥它：如果遍及者被否定，那麼被遍及者也會被否定，等等。 如果勝義諦什麼也不成立，那麼就像兔角一樣，勝義諦將完全被否定。

【English Translation】 To this, the inferior relative truth of outer and inner containers and contents, and the supreme other shore, the first Buddha of ultimate truth beyond this, are said to be like the outer shell, inner part, and essence of a fruit, which, though different in essence, are similar in form. In many profound tantras of the supreme perfect completion, it is said: 'As the outer, so the inner; as the inner, so the other.' To this, the outer and inner stable and moving are self-empty and not profound; the supreme other shore, the first Buddha of ultimate truth beyond this, is other-empty and profound. The four truths with distinctions are well-known: the truth of cessation is other-empty and profound; the remaining three are self-empty and not profound. The four truths without distinction are the ultimate truth, the single suchness with the nature of the four truths: all four are other-empty and profound. The four dharmas are the object to be purified, the act of purifying, the means of purifying, and the result of purification: these should be understood by the examples of unconditioned space, the clouds dwelling in it, the wind scattering them, and the space cleared of clouds. To this, the ultimate object to be purified and the result of purification are other-empty and profound; the remaining ones are self-empty and not profound. The five dharmas are: name, reason, conceptualization, suchness, and perfect wisdom. Suchness is other-empty and profound; the remaining four are self-empty. And so forth, the three collections of knowable objects summarized by 'etc.' are the aggregate of form, the realm of dharma, and the sense base of mind. This is because there are no phenomena of appearance and sound that are not included in these. To this, the relative or nominal unconditioned phenomena are included in the realm of dharma, and suchness is also included in the unconditioned phenomena in this context. Although the nominal unconditioned and the ultimate unconditioned are grouped together due to similarities, in the definitive sense, suchness is exclusively beyond the aggregates, realms, and sense bases. From 'Having become accustomed to the supreme dharmas of perfect completion' to the ultimate point of 'May such wrong views be abandoned' is clear. If all of these are relative truths, and the ultimate truth is not established in any way, then the mandala of essence, etc., would also not exist, would they? This is stating the view of those with the three flaws and refuting it: 'If the pervader is negated, then the pervaded is negated,' and so forth. If the ultimate truth is not established in any way, then like a rabbit's horn, the ultimate truth would be completely negated.

---

དེ་ཁེགས་ན་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྟེན་དང་ཁྱབ་བྱེད་ཁེགས་པ་ཡིན་པས་ཀུན་རྫོབ་ཀྱང་ཁེགས་པར་འགྱུར་བ་ལ་སོགས་པ། སྙིང་པོ་ཁེགས་ན་དྲི་མ་ཁེགས་འགྱུར་ཞིང་། །ཞེས་པའི་བར་ནི་རབ་ཏུ་གསལ་ཏེ། རྟེན་དང་ཁྱབ་བྱེད་ཁེགས་ན་བརྟེན་པ་དང་ཁྱབ་བྱ་ཁེགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་གཙང་བ་དང་བདག་མཆོག་དང་བདེ་ཆེན་དང་རྟག་པ་ཁེགས་ན་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཁེགས་པར་འགྱུར་ལ། དེ་ཁེགས་ན་མི་རྟག་པ་དང་མི་གཙང་བ་ལ་སོགས་པ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཁེགས་པར་འགྱུར་ཞིང་། སངས་རྒྱས་མེད་ན་སེམས་ཅན་མེད་པར་འགྱུར་བ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་སྔར་བསྟན་པ་རྣམས་དང་གནད་གཅིག་གོ ། འབྲེལ་བ་གྲུབ་པའི་རྟེན་དང་བརྟེན་པ་ཡོད། ། འབྲེལ་བ་མེད་པའི་རྟེན་དང་བརྟེན་པ་ཡོད། ། འབྲེལ་བ་ཡོད་པའི་ཁྱབ་བྱེད་ཁྱབ་བྱ་ཡོད། ། འབྲེལ་བ་མེད་པའི་ཁྱབ་བྱེད་ཁྱབ་བྱ་ཡོད། ། ངོ་བོ་གཅིག་པའི་རྟེན་དང་བརྟེན་པ་ཡོད། ། ངོ་བོ་སོ་སོའི་རྟེན་དང་བརྟེན་པ་ཡོད། ། ངོ་བོ་གཅིག་པའི་ཁྱབ་བྱེད་ཁྱབ་བྱ་ཡོད། ། ངོ་བོ་སོ་སོའི་ཁྱབ་བྱེད་ཁྱབ་བྱ་ཡོད། ། དེ་དག་རྣམས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལེགས་རྟོགས་ནས། ། སངས་རྒྱས་བསྟན་པ་གསལ་བར་བྱེད་གྱུར་ཅིག ། ཅེས་པ་ནི་མན་ངག་གི་ཚིགས་སུ་བཅད་པའོ། །ཤེས་བྱ་ལ་ནི་འདུས་བྱས་འདུས་མ་བྱས། །ཞེས་པ་ནས། རང་བཞིན་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་ཡེ་ཤེས་ཡིན། །ཞེས་པའི་བར་ནི་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ལུགས་ཏེ་ཁྱད་པར་འཕགས་པའོ། །ཆོས་དབྱིངས་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་མཐར་ཐུག་གི་ཤེར་ཕྱིན་ཟབ་མོར་གསུངས་པ་ཡང་རྫོགས་ལྡན་ཆོས་མཆོག་རབ་ཀྱི་རྩལ་གྱིས་རྣམ་པར་གནོན་པས་ཞུས་པར། ཕུང་པོ་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་རྟེན་འབྲེལ་ལ་སོགས་པ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ 6-181 ཤེར་ཕྱིན་མ་ཡིན་གྱི། ཆོས་དེ་རྣམས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། མ་ནོར་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། གཞན་མ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་གྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའོ། །ཞེས་པའི་དོན་འདི་རྒྱ་ཆེ་རབ་འབྱམས་བཀའ་སྩལ་ཞིང་། ཡུམ་བར་མར་ཡང་། ཀེའུ་ཤི་ཀ །དེ་ནི་འདི་ལྟར་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི་ལ་གཉིས་སུ་མེད་དོ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་དོ། །ཞེས་དང་། ཤེར་ཕྱིན་གྱི་མཚན་བརྒྱ་རྩ་བརྒྱད་པར་ཡང་། རྣམ་མཁྱེན་དང་། ཡང་དག་པའི་མཐའ་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། མ་ནོར་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། གཞན་མ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། བདེན་པ་དང་། དེ་ཁོ་ན་དང་། ཡང་དག་པ་དང་། ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པ་ཉིད་དང་། ཆོས་ཉིད་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དང་། ཆོས་ཀྱི་གནས་ཉིད་དང་། ཆོས་མི་འགྱུར་བ་ཉིད་དང་། ཆོས་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་དང་། ཞེས་པ་དང་། འཇམ་དཔལ་ཞལ་གྱི་ལུང་ལས་ཀྱང་། དེ་ལྟར་ཆོས་ཀུན་དེ་བཞིན་ཉིད། །དཔག་མེད་དམ་པའི་ཕུན་སུམ་ཚོགས། །དེ་དམིགས་ཡང་དག་སྐྱེ་འགྱུར་བ། །སྒོ

【現代漢語翻譯】 如果遮止了世俗的所依和遍及，那麼世俗也將被遮止等等。『如果遮止了精華，那麼垢染也將被遮止。』之間的內容非常清楚，因為遮止了所依和遍及，所以所依之物和遍及之物也會被遮止。因此，如果遮止了清凈、大我、大樂和常恒，那麼如來藏也將被遮止。如果遮止瞭如來藏，那麼無常和不凈等等一切法也將被遮止，如果沒有佛，那麼眾生也將不存在等等的理由，也與之前所說的要點相同。 有具有關聯的所依和所依之物。 有不具有關聯的所依和所依之物。 有具有關聯的遍及和遍及之物。 有不具有關聯的遍及和遍及之物。 有本體相同的所依和所依之物。 有本體各異的所依和所依之物。 有本體相同的遍及和遍及之物。 有本體各異的遍及和遍及之物。 在徹底理解了這些差別之後， 愿能清晰地闡明佛陀的教法！ 這些是口訣的偈頌。從『所知分為有為法和無為法』到『是自性大樂的智慧』，是圓滿次第的觀點，非常殊勝。在法界真如中宣說究竟的甚深般若波羅蜜多，也是由於圓滿次第殊勝的加持力所致。蘊、界、處、緣起等等一切法 不是般若波羅蜜多，但這些法的真如，以及無錯謬的真如，以及非異體的真如，以及如實之真如，就是般若波羅蜜多。』這個意義是廣大的，無邊無際的。在中品般若經中也說：『喬尸迦，法界與般若波羅蜜多無二無別，不可分割。』在般若波羅蜜多的百八名中也說：『一切智，以及真實的邊際，以及真如，以及無錯謬的真如，以及非異體的真如，以及真諦，以及真實，以及正確，以及不顛倒性，以及法性，以及法界，以及法住性，以及法不變性，以及法無過失性。』等等。在文殊口授中也說：『如是諸法皆真如，無量功德妙莊嚴，若能緣彼真實境，速疾圓滿菩提道。』

【English Translation】 If the basis and pervader of the conventional are negated, then the conventional will also be negated, and so on. 'If the essence is negated, then the defilements will also be negated.' The meaning between these lines is very clear: if the basis and pervader are negated, then what depends on them and what is pervaded by them will also be negated. Therefore, if purity, the great self, great bliss, and permanence are negated, then the Tathagatagarbha (Buddha-nature) will also be negated. If that is negated, then impermanence, impurity, and all other dharmas will also be negated. If there is no Buddha, then there will be no sentient beings, and so on. The reasons for this are the same as those previously stated. There are bases and dependants that have a relationship. There are bases and dependants that do not have a relationship. There are pervaders and pervaded that have a relationship. There are pervaders and pervaded that do not have a relationship. There are bases and dependants that have the same essence. There are bases and dependants that have different essences. There are pervaders and pervaded that have the same essence. There are pervaders and pervaded that have different essences. Having thoroughly understood the differences between these, May you clearly illuminate the Buddha's teachings! These are verses of pith instructions. From 'Knowable things are conditioned and unconditioned' to 'It is the wisdom of great bliss of self-nature,' this is the view of the Completion Stage, which is particularly excellent. The profound Prajnaparamita (Perfection of Wisdom) that is taught in the Dharmadhatu (sphere of reality) Suchness is also due to the power of the excellent Completion Stage. The skandhas (aggregates), dhatus (elements), ayatanas (sources), dependent origination, and all other dharmas are not Prajnaparamita, but the Suchness of these dharmas, the non-mistaken Suchness, the non-other Suchness, and the Suchness as it is, are the Prajnaparamita.' This meaning is vast and boundless. In the Intermediate Prajnaparamita Sutra, it is also said: 'Kaushika, the Dharmadhatu and the Prajnaparamita are non-dual and cannot be divided.' In the 108 names of Prajnaparamita, it is also said: 'Omniscience, the true limit, Suchness, non-mistaken Suchness, non-other Suchness, truth, reality, correctness, non-perversion, Dharmata (the nature of phenomena), Dharmadhatu, Dharma-sthitata (the abiding nature of phenomena), Dharma-avikaratva (the unchanging nature of phenomena), Dharma-anavadatata (the faultless nature of phenomena),' and so on. In the oral instructions of Manjushri, it is also said: 'Thus, all dharmas are Suchness, immeasurable and perfectly adorned with virtue. If one correctly focuses on that true realm, one will quickly and completely attain the path to enlightenment.'

---

མ་པའི་ཆོ་ག་རྣམ་བཤད་པ། །རྣམ་གྲངས་དག་ཀྱང་རབ་ཏུ་བསྟན། །དེ་བཞིན་ཉིད་དང་ཡང་དག་མཐའ། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ཡི་དབྱིངས། །ཆོས་ཉིད་དང་ནི་ཆོས་སྐྱོན་མེད། །སྟོང་པ་ཉིད་དང་མཚན་མ་མེད། །སྨོན་པ་མེད་པ་ཉིད་དང་ཡང་། །ཉོན་མོངས་འཁྲུལ་འཁོར་འབོར་བྱེད་པ། །སྐྱེ་བ་མེད་དང་འོད་གསལ་བ། །མངོན་པར་བྱང་ནི་ཆུབ་པ་དང་། །གཞན་གྱི་སེམས་ཞེས་བྱེད་པ་དང་། །ལྷ་ཡི་རྣ་བ་བྱེད་པ་དང་། །རང་བཞིན་ལྷ་ཡི་མིག་སྟེར་དང་། །རྫུ་འཕྲུལ་དཔག་མེད་འཕྲུལ་བྱེད་དང་། །དངོས་པོ་མཐར་ནི་ཕྱིན་པ་དང་། །དོན་དམ་པ་ཡི་བདེན་པ་དང་། །རྫོགས་པ་ཡི་ནི་རིམ་པ་དང་། །ཡོངས་སུ་དག་པའི་སྐུ་གཙང་དང་། །ཀུན་གྱི་བརྟེན་བྱ་ཉིད་དག་དང་། །མཁའ་ལྟར་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། །གློ་བུར་དྲི་མས་མི་གོས་དང་། །གདོད་ནས་དག་པ་གསལ་བ་ཉིད། །གང་གིས་ཀྱང་ནི་མི་ཤིགས་ཀྱང་། །དངོས་པོ་དེ་ལ་མདོ་རྒྱུད་རྣམས། །དེ་འདྲ་རྣམ་པ་མཐའ་ཡས་པ། །གསུང་ཞིང་ཡང་དག་གསུང་འགྱུར་བ། །དེ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་འདི་ལས། །གཞན་ནི་ཅི་ཡང་མ་གསུངས་སོ། །ཞེས་པ་དང་། བདག་པོ་རྡོ་རྗེ་འཆང་བ་མཆོག །རྫོགས་པའི་རིམ་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ། །བྱ་བ་བྱས་པ་བྱེད་པ་བྱས། །དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོ་ཁུར་ཆེན་པོར། །སེམས་མ་དཀྲུགས་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན། །སྐྱེས་བུ་དཔའ་བོ་ཅང་ཤེས་པ། །གླང་པོ་ཆེན་པོ་དུལ་བ་པོ། །འཁོར་བའི་མཐའ་ཡིས་ཕ་རོལ་སོན། །དོན་དམ་དང་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། །བདེན་པ་གཉིས་མེད་རྣལ་འབྱོར་ཆེ། །ཐ་བ་སྤངས་པའམ་ལམ་ཀུན་རྫོགས། །ཡོན་ཏན་འབྱུང་གནས་ཀུན་ཏུ་བཟང་། །ཐམས་ཅད་འདུས་པའི་ཁོ་ན་ཉིད། །སྐུ་སོགས་ཁམས་ཀུན་འགེགས་པ་པོ། །གོང་ན་ 6-182 མེད་པ་ཡང་དག་གནས། །དེ་ལ་དེ་སོགས་རབ་གྲགས་པ། །མིང་ནི་རྣམ་པ་མཐའ་ཡས་པ། །གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་མཚོན་པ་སྟེ། །མདོ་དང་རྒྱུད་རྣམས་ཐམས་ཅད་དུ། །བློ་ལྡན་རྣམས་ཀྱིས་རྟོགས་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། གཞན་ཡང་། རབ་ཏུ་ཞི་བ་རྣམ་པར་ངེས་པའི་ཆོ་འཕྲུལ་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་མདོར། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་སངས་རྒྱས་ཏེ་སངས་རྒྱས་ནི་ཡང་དག་པའི་མཐའོ། །ཞེས་སོགས་དང་། ཤེར་ཕྱིན་བདུན་བརྒྱ་པར་ཡང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཉིད་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོགས་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དེ་ཉིད་བྱང་ཆུབ་བོ། །ཞེས་དང་། ཡུམ་དུ་ཡང་། དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་ནི་འོང་བའམ་འགྲོ་བ་མེད་དེ། དེ་བཞིན་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ། །ཞེས་སོགས་དང་། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདུས་མ་བྱས་པ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོགས་དང་། རབ་འབྱོར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡང་དག་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ཚིགས་བླ་དྭགས་སོ། །ཞེས་པ་འདི་གནོད་འཇོམས་གཉིས་ཆར་དུ་དྲངས་པ་དང་། རབ་ཞི་རྣམ་ངེས་སུ་ཡང་། ག

【現代漢語翻譯】 宣說母續儀軌的分類，也完全闡明了各種名相：如實性（De-bzhin-nyid），真實之際（Yang-dag-mtha'），不可思議界（Bsam-gyis-mi-khyab-pa-yi-dbyings），法性（Chos-nyid）和無垢法（Chos-skyon-med），空性（Stong-pa-nyid）和無相（Mtshan-ma-med），無愿性（Smon-pa-med-pa-nyid）以及，煩惱惑輪的止息者，無生（Skye-ba-med）和光明（'Od-gsal-ba），現證菩提（Mngon-par-byang-ni-chub-pa）和，知他心（Gzhan-gyi-sems-zhes-byed-pa）以及，天耳（Lha-yi-rna-ba-byed-pa）和，自性天眼（Rang-bzhin-lha-yi-mig-ster）以及，無量神變之幻化者，事物之究竟完成者，勝義諦之真實，圓滿之次第，完全清凈之身，一切之所依，如虛空般清凈，不為客塵所染，本初清凈之光明，任何事物皆不可毀壞。對於此等事物，經續中以無量方式宣說，並真實宣講。除此如實性外，未曾宣說其他任何事物。 如經中所說：『持有金剛者，是圓滿次第瑜伽士，應作已作，應為已為，大自在者，大承擔者，心不散亂，全知者，勇士，智者，大象調伏者，已渡輪回之彼岸，勝義和世俗，二諦無別之大瑜伽，斷絕戲論或圓滿一切道，功德之源，普賢，一切聚集之自性，身等蘊界之遮止者，無上之真實處。』因此，對此有無量名稱，象徵著無二智慧，智者應在一切經續中理解。 此外，《寂靜決定神變三摩地經》中說：『法界即是佛，佛即是真實之際。』等等。《七百般若經》中也說：『因為法界即是薄伽梵。』等等。法界即是菩提。等等。《母經》中也說：『如實性無來無去，何者是如實性，彼即是如來。』等等。《般若波羅蜜多》是無為法，不與任何事物分離。等等。善現，『如來』之名，是真實如是性的總結。』此段在《摧魔》和《斷滅》二經中皆有引用。在《寂靜決定》中也說：

【English Translation】 The classification of the Mother Tantra rituals is explained, and various terms are also fully elucidated: Suchness (De-bzhin-nyid), the ultimate reality (Yang-dag-mtha'), the inconceivable realm (Bsam-gyis-mi-khyab-pa-yi-dbyings), the nature of phenomena (Chos-nyid) and the flawless Dharma (Chos-skyon-med), emptiness (Stong-pa-nyid) and signlessness (Mtshan-ma-med), wishlessness (Smon-pa-med-pa-nyid) as well as, the cessation of the cycle of afflictions, unborn (Skye-ba-med) and luminosity ('Od-gsal-ba), manifest enlightenment (Mngon-par-byang-ni-chub-pa) and, knowing the minds of others (Gzhan-gyi-sems-zhes-byed-pa) as well as, divine ear (Lha-yi-rna-ba-byed-pa) and, the naturally divine eye (Rang-bzhin-lha-yi-mig-ster) as well as, the one who transforms immeasurable miracles, the ultimate completion of things, the truth of ultimate reality, the sequence of perfection, the completely pure body, the basis of all, pure like space, unsoiled by adventitious stains, the luminosity of primordial purity, indestructible by anything. For these things, the sutras and tantras speak in limitless ways, and truly proclaim. Apart from this suchness, nothing else has been spoken. As it is said in the sutra: 'The holder of the Vajra is the yogi of the perfect stage, what should be done has been done, what should be done has been done, the great sovereign, the great burden bearer, the mind is not disturbed, the all-knowing, the hero, the wise, the tamer of the elephant, has crossed to the other shore of samsara, ultimate and conventional, the great yoga of the two truths inseparable, abandoning controversy or perfecting all paths, the source of merit, Samantabhadra, the nature of all gathered, the one who obstructs the aggregates and elements, the unsurpassed true place.' Therefore, there are countless names for this, symbolizing non-dual wisdom, which the wise should understand in all sutras and tantras. Furthermore, in the Samadhi Sutra of Peaceful Determination of Miraculous Transformation, it says: 'The realm of Dharma is the Buddha, and the Buddha is the ultimate reality.' And so on. In the Seven Hundred Prajna Sutra, it also says: 'Because the realm of Dharma is the Bhagavan.' And so on. The realm of Dharma is enlightenment. And so on. In the Mother Sutra it also says: 'Suchness has no coming or going, and whatever is suchness is the Tathagata.' And so on. The Prajnaparamita is unconditioned, not separated from anything. And so on. Subhuti, 'Tathagata' is the summary of true suchness.' This passage is quoted in both the Subduing Demons and Annihilation sutras. It is also said in Peaceful Determination:

---

ང་མི་བདེན་པ་དེ་དེ་བཞིན་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །གང་དེ་བཞིན་ཉིད་མ་ཡིན་པ་དེ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དང་། རྒྱན་སྟུག་པོར་ཡང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི་རྟག་པ་བརྟན་པ་ཐེར་ཟུག་མི་འཇིག་པ་སྟེ་སངས་རྒྱས་རྗེས་སུ་དྲན་པ་སྒོམ་པའི་རྣལ་འབྱོར་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་ཏེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཞེས་བསྒྲགས་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དབྱིངས་དང་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུར་མི་འཇིག་པ་སྟེ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་སྒྲ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་ཚིག་གིས་འདས་པ་དང་། བྱུང་བ་དང་། འབྱུང་བའི་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། འདི་ལྟར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་བྱུང་ཡང་རུང་། མ་བྱུང་ཡང་རུང་། ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་དང་། ཆོས་ཀྱི་གནས་ཉིད་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དང་། ཆོས་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་འདི་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ། །ཞེས་དང་། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་དུ་ཡང་། བྱང་ཆུབ་དེ་བཞིན་ཉིད་མཚན་ཉིད། །དེ་ཡང་དེ་ཡི་མཚན་ཉིད་བཞེད། །ཅེས་དང་། མཚན་བརྗོད་དུ་ཡང་། དོན་དམ་བདེན་པ་ཉིད། སངས་རྒྱས་སྐུ་ལྔའི་བདག་ཉིད་ཅན། །ཁྱབ་བདག་ཡེ་ཤེས་ལྔ་ཡི་བདག །ཅེས་དང་། མདོ་སྡེའི་རྒྱན་དུ་ཡང་། དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་སངས་རྒྱས་འདོད། །དག་པ་མ་ཡིན་མ་དག་མིན། །ཞེས་དང་། དཀོན་མཆོག་སྤྲིན་ལས་ཀྱང་། དེ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །ཡང་དག་པའི་མཐའ་ཞེས་བྱའོ། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་སོགས་དང་། སངས་རྒྱས་ཕལ་པོ་ཆེར་ཡང་། ཆོས་དབྱིངས་དམ་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་སྟེ། །ཞེས་དང་། ཆོས་དབྱིངས་མཐར་ཐུག་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་སྐུ། །ཞེས་ 6-183 དང་། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་བྱང་ཆུབ་འདི་ལ་ལྟོས། །ཞེས་དང་། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཐོབ་པར་འགྱུར་བ་དང་། ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་འདུས་མ་བྱས་པའི་མཐར་ཐུག་པར་འགྱུར་བ་དང་། ཞེས་སོགས་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ལུང་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མང་པོས་གནོད་པ་ཆེན་པོ་འབབ་པའི་ཕྱིར། ལྟ་ངན་དེ་དག་དོར་ནས་རྟག་པ་དང་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་སྐད་ཅིག་གཅིག་དང་དུ་མ་དང་བྲལ་བའི་ཡེ་ཤེས་དང་། དབྱིངས་རིག་དབྱེར་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་དད་ཅིང་གུས་པར་མཛད་ན་རྫོགས་ལྡན་གྱི་དགོངས་པ་དང་མཐུན་པར་གདའ་བས་དེ་ཁོ་ན་བཞིན་མཛད་པར་ཞུ། ཆོས་དབྱིངས་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་མཐར་ཐུག་གི་ཤེར་ཕྱིན་ཟབ་མོར་གསུངས་པ་ཤིན་ཏུ་མང་པོ་གང་ཡིན་པ་དེ་རྣམས་ཀྱང་རྟག་པ་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ནས། ཤེས་བཅུ་རྣམ་དག་དག་པའི་བདག་གི་བར་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་པས་དེ་ལྟར་རྟོགས་ན་རྫོགས་ལྡན་དང་མཐུན་པར་རྟོགས་པ་ལགས་པའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་དགོངས་པར་མཛད་དུ་གསོལ། གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་སྐྱོན་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ལུགས་ལ་ནི་ཤེས་རབ་གང་ཡིན་པ་ཐམས་ཅད་འདུས་བྱས་ཀྱི་དངོས

【現代漢語翻譯】 『我非不真如，何者非真如，彼非如來。』又于《寶積經》云：『如來是常、是堅固、是恒久、是不壞，是修習唸佛瑜伽者之境界，宣說如來藏，如涅槃界與虛空般不壞，以涅槃之聲，以法界之語，過去、現在、未來之諸佛世尊皆已宣說，如來等出現與不出現，諸法之法性，法之住性，法界，法之無過失性，此即是如來。』又于《現觀莊嚴論》云：『菩提即是真如性，彼亦是彼之自性。』又于《稱名經》云：『真實勝義諦，是五佛之自性，是遍主五智之主。』又于《經莊嚴論》云：『真如即是佛，非清凈非不清凈。』又于《寶云經》云：『彼即是真如，亦名真實邊際，亦名一切智性，亦名一切種智性。』等等。又于《華嚴經》云：『法界勝妙即如來。』又云：『法界究竟是善逝之身。』又云：『善逝藏即觀此菩提。』又云：『將獲得無為之智慧。』又云：『如來之智慧將成為無為之究竟。』等等，以眾多圓滿經典之清凈教證，降下巨大加持，故應捨棄彼等邪見，于常與無為之智慧，于剎那一體與離多體之智慧，及於界智無別之智慧，應信敬，如是則與圓滿之意趣相合，故請如是行持。法界真如被說為究竟之甚深般若波羅蜜多，所有彼等皆是從常與無為之智慧，乃至清凈十智之清凈自體而立意，故如是了悟則爲了悟與圓滿相合，故請如是立意。于具足三法印卻有割裂過失者之宗派而言，所有般若皆是有為之事物。 『I am not untruth; that which is not Suchness is not the Tathagata.』 Also, in the Ratnakuta Sutra: 『The Tathagata is permanent, steadfast, enduring, and indestructible; it is the realm of those who cultivate mindfulness of the Buddha. The Tathagatagarbha (如來藏，tathāgatagarbha，Tathagata-garbha，如來之藏) is proclaimed to be indestructible like the realm of Nirvana and space. The sound of Nirvana, the words of the Dharmadhatu (ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་，dharmadhātu，Dharmadhatu，法界), have been taught by the Buddhas, the Bhagavat (བཅོམ་ལྡན་འདས་，bhagavat，Bhagavat，薄伽梵) of the past, present, and future. Whether the Tathagatas appear or not, the Dharmata (ཆོས་ཉིད་，dharmatā，Dharmata，法性) of all dharmas, the abiding nature of dharma, the Dharmadhatu, and the faultlessness of dharma—this is the Tathagata.』 Also, in the Ornament of Clear Realization: 『Bodhi (བྱང་ཆུབ་，bodhi，Bodhi，菩提) is Suchness (དེ་བཞིན་ཉིད་，tathatā，Tathata，真如) by nature; that too is its own nature.』 Also, in the Namasamgiti: 『The ultimate truth is the nature of the five Buddhas; it is the lord of the all-pervading five wisdoms.』 Also, in the Ornament of the Sutras: 『Suchness is considered the Buddha; it is neither pure nor impure.』 Also, in the Cloud of Jewels Sutra: 『That is called Suchness; it is also called the ultimate reality; it is also called the nature of omniscience; it is also called the nature of all-knowingness.』 And so on. Also, in the Buddha Avatamsaka Sutra: 『The supreme Dharmadhatu is the Tathagata.』 And: 『The ultimate Dharmadhatu is the body of the Sugata (བདེ་བར་གཤེགས་པ་，sugata，Sugata，善逝).』 And: 『Look to this Bodhi, the Sugatagarbha.』 And: 『One will attain unconditioned wisdom.』 And: 『The wisdom of the Tathagata will become the ultimate of the unconditioned.』 And so on. Because great blessings descend through many pure scriptural proofs of the complete teachings, abandon those wrong views and have faith and respect in the wisdom that is permanent and unconditioned, in the wisdom that is one with a single moment and separate from many, and in the wisdom that is the indivisibility of the Dhatu (དབྱིངས་，dhātu，Dhatu，界) and Jnana (ཡེ་ཤེས་，jñāna，Jnana，智). Acting in this way accords with the intention of the complete teachings, so please act accordingly. The profound Prajnaparamita (ཤེར་ཕྱིན་，prajñāpāramitā，Prajnaparamita，般若波羅蜜多) of the ultimate Dharmadhatu Suchness is taught in many ways, all of which are intended from the wisdom that is permanent and unconditioned up to the pure self of the ten pure wisdoms. Therefore, understanding in this way is understanding in accordance with the complete teachings, so please understand in this way. In the system of those who have the fault of cutting off with the three seals, all Prajna (ཤེས་རབ་，prajñā，Prajna，般若) is a conditioned thing.

【English Translation】 'I am not untruth; that which is not Suchness is not the Tathagata.' Also, in the Ratnakuta Sutra: 'The Tathagata is permanent, steadfast, enduring, and indestructible; it is the realm of those who cultivate mindfulness of the Buddha. The Tathagatagarbha is proclaimed to be indestructible like the realm of Nirvana and space. The sound of Nirvana, the words of the Dharmadhatu, have been taught by the Buddhas, the Bhagavat of the past, present, and future. Whether the Tathagatas appear or not, the Dharmata of all dharmas, the abiding nature of dharma, the Dharmadhatu, and the faultlessness of dharma—this is the Tathagata.' Also, in the Ornament of Clear Realization: 'Bodhi is Suchness by nature; that too is its own nature.' Also, in the Namasamgiti: 'The ultimate truth is the nature of the five Buddhas; it is the lord of the all-pervading five wisdoms.' Also, in the Ornament of the Sutras: 'Suchness is considered the Buddha; it is neither pure nor impure.' Also, in the Cloud of Jewels Sutra: 'That is called Suchness; it is also called the ultimate reality; it is also called the nature of omniscience; it is also called the nature of all-knowingness.' And so on. Also, in the Buddha Avatamsaka Sutra: 'The supreme Dharmadhatu is the Tathagata.' And: 'The ultimate Dharmadhatu is the body of the Sugata.' And: 'Look to this Bodhi, the Sugatagarbha.' And: 'One will attain unconditioned wisdom.' And: 'The wisdom of the Tathagata will become the ultimate of the unconditioned.' And so on. Because great blessings descend through many pure scriptural proofs of the complete teachings, abandon those wrong views and have faith and respect in the wisdom that is permanent and unconditioned, in the wisdom that is one with a single moment and separate from many, and in the wisdom that is the indivisibility of the Dhatu and Jnana. Acting in this way accords with the intention of the complete teachings, so please act accordingly. The profound Prajnaparamita of the ultimate Dharmadhatu Suchness is taught in many ways, all of which are intended from the wisdom that is permanent and unconditioned up to the pure self of the ten pure wisdoms. Therefore, understanding in this way is understanding in accordance with the complete teachings, so please understand in this way. In the system of those who have the fault of cutting off with the three seals, all Prajna is a conditioned thing.

---

་པོ་ཡིན་པར་འདོད་པས་དེའི་ཕྱིར་ཤེར་ཕྱིན་ཟབ་མོ་མཐར་ཐུག་ཀྱང་། །འདུས་བྱས་མི་རྟག་སྐད་ཅིག་མར་ཡང་འདོད་དེ། དེས་ཀྱང་ལྟ་བའི་སྙིགས་མ་བདོ་བར་བྱས་སོ། །རྒྱུ་ལ་སྐྱེད་བྱེད་དང་ནི་ཞེས་པ་ནས། སྐྱོན་ཅན་བསླད་པའི་ལུགས། །ཞེས་པའི་མཐར་ཐུག་པ་ནི། གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ཀྱི་འདོད་ལུགས་བརྗོད་པའོ། །རྫོགས་ལྡན་ལ་ནི་དེ་དང་དེ་དག་ལས། །བཟློག་པའི་ཆོས་ལུགས་ཁྱད་པར་འཕགས་པ་ཡོད་དེ། རྒྱུ་ལ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་དང་བྲལ་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུའི་རྒྱལ་ཁམས་གཉིས་དང་། འབྲས་བུ་ལ་བསྐྱེད་པའི་འབྲས་བུ་དང་། བྲལ་བའི་འབྲས་བུའི་རྒྱལ་ཁམས་གཉིས་སུ་གནས་པ་ཡོད་ཅིང་། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་རྒྱུ་འབྲས་ཟབ་མོ་དང་། རྟག་ཅིང་བརྟན་པའི་རྒྱུ་འབྲས་ཟབ་མོ་དང་། རྒྱུ་འབྲས་ངོ་བོ་གཅིག་པ་དང་། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་གཅིག་པ་དང་། རྒྱུ་འབྲས་གཞན་མཆོག་ཕ་རོལ་དམ་པ་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྒྱུ་འབྲས་ཀྱང་ཡོད་དོ། །དེ་ལ་འདུས་མ་བྱས་རྟག་པའི་རྒྱུ་འབྲས་ནི་རྒྱུ་འབྲས་གཞན་དོན་དམ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུ་འབྲས་ཏེ་དོན་དམ་གྱི་སྟོང་ཉིད་དང་དོན་དམ་གྱི་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོའོ། །དོན་དམ་གྱི་ཤེས་རབ་དང་ཐབས་སོ། །དོན་དམ་གྱི་རྟེན་དང་བརྟེན་པའོ། །དོན་དམ་གྱི་སྟོང་ཆེན་དང་བདེ་ཆེན་ནོ། །དོན་དམ་གྱི་ཨེ་ཡིག་དང་ཝཾ་ཡིག་གོ །དོན་དམ་གྱི་ཨ་ཡིག་དང་ཧཾ་ཡིག་གོ །དོན་དམ་གྱི་ཀྵཿཡིག་དང་ཧཾ་ཡིག་གོ །དོན་དམ་གྱི་ཀཱ་ལི་དང་ཨཱ་ལིའོ། །དོན་དམ་གྱི་ཉི་མ་དང་ཟླ་བའོ། །དོན་དམ་གྱི་རྡུལ་དང་ཁུ་བའོ། །དོན་དམ་གྱི་མཚན་མོ་དང་ཉིན་མོའོ། །དོན་དམ་གྱི་པད་མ་དང་རྡོ་རྗེའོ། །དོན་དམ་གྱི་གྲུ་གསུམ་དང་ཐིག་ལེའོ། །དོན་དམ་གྱི་བྷ་ག་དང་རྡོ་ 6-184 རྗེའོ། །དོན་དམ་གྱི་སེམས་དཔའ་དང་རྡོ་རྗེའོ། །དོན་དམ་གྱི་ཡུམ་དང་ཡབ་བོ། །དོན་དམ་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་དང་ལྷ་ཚོགས་སོ། །དོན་དམ་གྱི་སྟོང་ཉིད་བཅུ་དྲུག་གི་ཆ་ཆེན་དང་སྙིང་རྗེ་བཅུ་དྲུག་གི་ཆ་ཆེན་ནོ། །དོན་དམ་གྱི་ཟ་མ་ཏོག་དང་སངས་རྒྱས་རིན་ཆེན་ནོ། །དོན་དམ་གྱི་ཤེས་བྱ་དང་ཤེས་པའོ། །དོན་དམ་གྱི་གཙོ་མོ་དང་གཙོ་བོའོ། །དོན་དམ་གྱི་དེ་བཞིན་གཤེགས་མ་དང་གཤེགས་པའོ། །དོན་དམ་གྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་མ་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའོ། །དོན་དམ་གྱི་ཁྲོ་མོ་དང་ཁྲོ་བོའོ། །དོན་དམ་གྱི་ལྷ་མོ་ཐམས་ཅད་དང་ཕོ་ཐམས་ཅད་དེ་རྒྱས་པར་ཕྱེ་ན་དཔག་ཏུ་མེད་དོ། །དེ་ཐམས་ཅད་གཉིས་སུ་མེད་པར་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པའི་སྐུ་སྟེ། ཤེས་དང་ཤེས་བྱ་གཅིག་པའི་སྐུ། །ཞེས་པ་ལྟར་ལྷ་མོ་ཐམས་ཅད་དང་ལྷ་ཕོ་ཐམས་ཅད་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པའི་སྐུ་ཞེས་པའི་བར་དུ་ཐམས་ཅད་ལ་འདོན་པ་བསྒྱུར་ཏེ། གཟུགས་སོགས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པ་པྲ་ཕབ་བརྒྱད་དང་མཚུངས་པའོ། །འདི་ནི་ཡུལ་དུས་ཐམས་ཅད་ཀྱ

【現代漢語翻譯】 有人認為自己是智者，因此即使是甚深的般若波羅蜜多，也認為是有為法，是無常的剎那生滅法。這實際上增長了邪見。從『因是生起者』到『有缺陷的欺騙之法』的結尾，描述的是三合一的分割觀點。 而圓滿法與此相反，具有卓越的教法。因存在生起之因和分離之因這兩個領域，果也存在生起之果和分離之果這兩個領域。存在非有為法的甚深因果，以及常恒不變的甚深因果。存在因果本體同一，基果本體同一，以及因果殊勝的他者，即最初的佛陀的因果。 其中，非有為法和常恒的因果，是因果的真實義，即真實義的空性和真實義的大悲。是真實義的智慧和方便。是真實義的所依和能依。是真實義的大空和大樂。是真實義的埃字（藏文ཨེ，梵文：ए，IAST: e，含義：種子字）和旺字（藏文ཝཾ，梵文：व，IAST: vaṃ，含義：種子字）。是真實義的阿字（藏文ཨ，梵文：अ，IAST: a，含義：種子字）和杭字（藏文ཧཾ，梵文：हं，IAST: haṃ，含義：種子字）。是真實義的恰字（藏文ཀྵཿ，梵文：क्ष，IAST: kṣaḥ，含義：種子字）和杭字（藏文ཧཾ，梵文：हं，IAST: haṃ，含義：種子字）。是真實義的嘎利（Kāli）和阿利（Āli）。是真實義的太陽和月亮。是真實義的微塵和精液。是真實義的夜晚和白天。是真實義的蓮花和金剛。是真實義的三角和明點。是真實義的巴嘎（Bhaga）和金剛。是真實義的勇士和金剛。是真實義的佛母和佛父。是真實義的壇城和本尊眾。是真實義的十六空性大分和十六大悲分。是真實義的如意寶樹和珍寶佛。是真實義的所知和能知。是真實義的女主和主尊。是真實義的如來母和如來。是真實義的菩提心母和菩提薩埵。是真實義的忿怒母和忿怒尊。是真實義的一切天女和一切天神，如果詳細區分，則不可計數。 所有這些都無二無別地融合爲一體，是『智慧與所知合一之身』，如『一切天女和一切天神融合爲一體之身』。將所有這些都轉化爲念誦，一切色法等諸法的如是性都融合爲一體，與八個啪啦啪啦（pra phab）相同。這存在於一切處所和時間。

【English Translation】 Some people consider themselves wise, therefore, even the profound Prajñāpāramitā is considered a conditioned phenomenon, an impermanent moment of arising and ceasing. This actually increases wrong views. From 'cause is the producer' to the end of 'flawed deceptive practices,' it describes the view of the three-in-one division. The perfect Dharma, on the other hand, has an excellent teaching that is the opposite of this. There are two realms of cause: the cause of arising and the cause of separation. There are also two realms of effect: the effect of arising and the effect of separation. There is the profound cause and effect of the unconditioned, and the profound cause and effect that is constant and unchanging. There is the identity of cause and effect, the identity of base and effect, and the supreme otherness of cause and effect, which is the cause and effect of the first Buddha. Among them, the unconditioned and constant cause and effect are the true meaning of cause and effect, that is, the emptiness of true meaning and the great compassion of true meaning. It is the wisdom and means of true meaning. It is the support and the supported of true meaning. It is the great emptiness and great bliss of true meaning. It is the E syllable (藏文ཨེ，梵文：ए，IAST: e，Meaning: seed syllable) and Vaṃ syllable (藏文ཝཾ，梵文：व，IAST: vaṃ，Meaning: seed syllable) of true meaning. It is the A syllable (藏文ཨ，梵文：अ，IAST: a，Meaning: seed syllable) and Haṃ syllable (藏文ཧཾ，梵文：हं，IAST: haṃ，Meaning: seed syllable) of true meaning. It is the Kṣaḥ syllable (藏文ཀྵཿ，梵文：क्ष，IAST: kṣaḥ，Meaning: seed syllable) and Haṃ syllable (藏文ཧཾ，梵文：हं，IAST: haṃ，Meaning: seed syllable) of true meaning. It is the Kāli and Āli of true meaning. It is the sun and moon of true meaning. It is the dust and semen of true meaning. It is the night and day of true meaning. It is the lotus and vajra of true meaning. It is the triangle and bindu of true meaning. It is the Bhaga and vajra of true meaning. It is the hero and vajra of true meaning. It is the mother and father of true meaning. It is the mandala and assembly of deities of true meaning. It is the sixteen great parts of emptiness and the sixteen great parts of compassion of true meaning. It is the wish-fulfilling tree and the precious Buddha of true meaning. It is the knowable and the knowing of true meaning. It is the mistress and the master of true meaning. It is the Tathāgata-mother and the Tathāgata of true meaning. It is the Bodhicitta-mother and the Bodhisattva of true meaning. It is the wrathful mother and the wrathful one of true meaning. It is all the goddesses and all the gods of true meaning, which, if distinguished in detail, are countless. All of these are inseparably merged into one, the 'body of the unity of wisdom and the knowable,' such as 'the body of all the goddesses and all the gods merged into one.' Transforming all of these into recitation, the suchness of all phenomena such as form is merged into one, the same as the eight pra phabs. This exists in all places and times.

---

ི་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པའི་ནམ་མཁའ་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པ་དང་མཚུངས་སོ། །དེ་ཐམས་ཅད་ལ་འདུས་བྱས་མི་རྟག་པ་ནི་ཅུང་ཟད་ཙམ་ཡང་འདྲེས་པ་མེད་ཅིང་། རང་སྟོང་དང་རྟེན་འབྲེལ་གྱི་ཆོས་ནི་འགའ་ཙམ་ཡང་འདྲེས་པ་མེད་ལ། ཀུན་བཏགས་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་གཞི་འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ། བཅོས་མ་གློ་བུར་བ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་གཞི་རང་བཞིན་གཉུག་མ། མཐའ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་གཞི་དབུས་མ་བར་མ་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་མ་ནིང་གི་གོ་འཕང་འགལ་འདུས་སྐྱོན་མེད། འཇིག་རྟེན་དཔེ་ལས་འདས་ཤིང་དཔེར་བྱ་ཀུན་ལས་འདས་པ། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དབྱིངས་རིག་དབྱེར་མེད་པའི་ཁྱབ་བདག་དུ་མ་རོ་གཅིག་ནི་རྒྱུ་འབྲས་དབྱེར་མེད་དང་གཞི་འབྲས་དབྱེར་མེད་ཀྱང་ཡིན་པར་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་དང་གང་ཟག་ལ་གྲགས་ཀྱང་། གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ཀྱི་བློར་ཤོང་བ་དཀའོ། །ཀུན་གཞི་ལ་ཡང་རྣམ་ཤེས་ཡེ་ཤེས་དང་། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་གསལ་ཞིང་ཀུན་གཞིའི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བར་རྒྱས་པར་བསྟན་པ་ལས་ཀྱང་ཤེས་པར་བྱའོ། །བདེ་བཤེགས་སྙིང་པོར་གསུངས་པའི་ཀུན་གཞི་དང་། །ཞེས་པ་ནས། རང་བཞིན་འོད་གསལ་ཡིན་པའི་ཀུན་གཞི། ཞེས་པའི་བར་ནི་ལེན་པའི་རྣམ་ཤེས་དང་མི་གཅིག་ཅིང་། ས་བོན་ཐམས་ཅད་པའི་རྣམ་ཤེས་དང་རྩ་བའི་རྣམ་ཤེས་ལ་སོགས་པ་དང་ཡང་མི་གཅིག་སྟེ། རྣམ་ཤེས་ཐམས་ཅད་དང་མི་གཅིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་དབུ་མ་ཆེན་པོ་དང་། །ཞེས་པ་ནས། སངས་རྒྱས་ཀུན་བས་སྔར་སངས་རྒྱས་ཀྱང་ཡིན། །ཞེས་པའི་མཐར་ཐུག་པ་ནི་སྟོང་གཞི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དོན་གྱི་ངོ་བོ་ཐ་དད་པ་མེད་ཀྱང་། གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་དེ་ 6-185 འདྲའི་རྣམ་བཞག་ནུབ། །དེས་ཀྱང་ལྟ་བའི་སྙིགས་མ་བདོ་བར་བྱས་སོ། །རྫོགས་ལྡན་ཞེས་པ་ནས། དེ་འདྲ་གཞན་ཡང་ཤིན་ཏུ་མང་བར་མཆིས། །ཞེས་པའི་བར་ནི་གསལ་ལོ། །ཡོངས་གྲུབ་དང་དབུ་མ་ནི་མིང་ཙམ་ཐ་དད་ཡིན་གྱི། །དོན་ལ་ཐ་དད་མེད་དེ། སངས་རྒྱས་དང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་བཞིན་ནོ། །རྫོགས་ལྡན་གྱི་ལུགས་དེ་ལྟར་ཡིན་ཡང་དེ་ལས་ཉམས་པ་གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ཀྱི་ལུགས་ལ་ནི། །འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་སེམས་ཙམ་ཁོ་ནར་འདོད། །རང་བཞིན་གསུམ་གའང་སེམས་ཙམ་ཁོ་ན་ལོ། །ཞེས་པ་ནི། སྐྱོན་ཅན་གྱི་འདོད་ལུགས་བརྗོད་པའོ། །ཡིན་ལུགས་ནི། སྐྱོན་མེད་རྫོགས་ལྡན་དབུ་མའི་གཞུང་རྣམས་སུ། །ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་ཡང་ཡང་གསུངས་ཕྱིར་དང་། །ཞེས་པ་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པ་དང་། ཉི་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་པ་དང་། ཤེར་ཕྱིན་ལྔ་བརྒྱ་པ་དང་། ལང་ཀར་གཤེགས་པ་དང་། དགོངས་པ་ངེས་འགྲེལ་དང་། གསེར་འོད་དམ་པ་ལ་སོགས་པ་རྫོགས་ལྡན་གྱི་དབུ་མའི་གཞུང་མཆོག་མང་ཞིང་ཆེས་ཤིན་ཏུ་མང་བ་རྣམས་སུ་ཡང་ཡང་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། སེམས་ཙམ་གཞུང་དུ་དེ་སྐད་མ་གསུངས་ཏེ།

【現代漢語翻譯】 就像遍及一切事物的虛空融入一體一樣。然而，所有這些事物中，沒有絲毫的混合了有為法的無常；自性空和緣起的法也沒有絲毫的混合；遠離一切遍計所執的無變基——圓成實性；遠離一切虛假的、突發的造作的自性本凈基；遠離一切邊際的基——非中非邊的第三聚金剛薩埵非男非女的果位，是無有矛盾過失的。超越世間譬喻，也超越一切可作譬喻之物。不可思議的法界與智慧無二無別的遍主，是多瑪羅伽（藏語：དུ་མ་རོ་གཅིག，梵語：eka-rasa，英語：one taste），既是因果無別，也是基果無別，雖然在圓滿法的教法和補特伽羅中廣為人知，但很難被三合一的分別念所理解。如《攝大乘論》所說：『阿賴耶識亦名持識，是諸法之所依。』等等，這些都非常清楚，並且在對阿賴耶識的詳細分類中也有廣泛的闡述。 如經中所說『如來藏即是阿賴耶識』，直到『自性光明是阿賴耶識』之間，與取受的阿賴耶識並不相同，也與一切種子的阿賴耶識和根本的阿賴耶識等不同，因為與一切阿賴耶識都不同。『無變圓成實性大中觀』，直到『一切佛陀之前就已經成佛』的最終結論，是因為空性的基礎即是真如，所以本體的意義上沒有差別，但是三合一的分別念會泯滅這種相似的區分，這也導致了惡見的滋生。『圓滿』等等直到『像這樣的例子還有很多』之間，都是很清楚的。圓成實性和中觀只是名稱上的不同，意義上沒有差別，就像佛陀和如來一樣。雖然圓滿法的體系是這樣的，但是與此相反的三合一分別唸的體系則認為：『無變圓成實性僅僅是唯識，三種自性也僅僅是唯識。』這些都是在陳述有缺陷的觀點。正確的觀點是：在無有缺陷的圓滿中觀的論典中，三自性被反覆提及，如《八千頌般若經》、《二萬五千頌般若經》、《五百頌般若經》、《楞伽經》、《解深密經》、《金光明經》等等，這些圓滿中觀的殊勝論典中都曾多次提及，而在唯識宗的論典中則沒有這樣說過。

【English Translation】 It is like the sky pervading all things, merging into one. However, in all these things, there is not the slightest mixture of the impermanence of conditioned phenomena; there is not the slightest mixture of self-emptiness and dependent origination; the immutable basis free from all conceptual constructs—the perfectly established reality; the naturally pure basis free from all false, sudden fabrications; the basis free from all extremes—the third aggregate of Vajrasattva, neither male nor female, is a state free from contradiction and fault. It transcends worldly metaphors and surpasses all that can be used as metaphors. The all-pervading lord of indivisible Dharmadhatu and wisdom, the single taste (Tibetan: དུ་མ་རོ་གཅིག, Sanskrit: eka-rasa), is both the inseparability of cause and effect and the inseparability of basis and result. Although it is well-known in the teachings of the perfect Dharma and among individuals, it is difficult to be understood by the mind that divides into three. As stated in the Mahāyānasaṃgraha: 'The Ālaya-vijñāna is also called the holding consciousness, the basis of all dharmas.' etc., these are very clear, and there are also extensive elaborations in the detailed classifications of the Ālaya-vijñāna. As the sutra says, 'The Tathāgatagarbha is the Ālaya-vijñāna,' up to 'The self-luminous nature is the Ālaya-vijñāna,' it is not the same as the Ālaya-vijñāna that receives, nor is it the same as the Ālaya-vijñāna of all seeds and the root Ālaya-vijñāna, etc., because it is different from all Ālaya-vijñānas. 'The immutable, perfectly established Great Madhyamaka,' up to the final conclusion that 'one was already enlightened before all Buddhas,' is because the basis of emptiness is Suchness, so there is no difference in the meaning of the essence, but the mind that divides into three obliterates this similar distinction, which also leads to the growth of wrong views. 'Perfect' etc., up to 'There are many other such examples,' are very clear. The perfectly established reality and Madhyamaka are only different in name, but there is no difference in meaning, just like Buddha and Tathāgata. Although the system of the perfect Dharma is like this, the system of the mind that divides into three, which is contrary to it, believes that 'the immutable, perfectly established reality is only Mind-Only, and the three natures are also only Mind-Only.' These are all statements of flawed views. The correct view is that in the faultless treatises of the perfect Madhyamaka, the three natures are repeatedly mentioned, such as in the Aṣṭasāhasrikā Prajñāpāramitā Sūtra, the Pañcaviṃśatisāhasrikā Prajñāpāramitā Sūtra, the Pañcaśatikā Prajñāpāramitā Sūtra, the Laṅkāvatāra Sūtra, the Saṃdhinirmocana Sūtra, the Suvarṇaprabhāsa Sūtra, etc. These excellent treatises of the perfect Madhyamaka, which are many and extremely numerous, have repeatedly mentioned them, while the treatises of Mind-Only have not said so.

---

འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་དང་སེམས་ཙམ་གྱི་གྲུབ་མཐའ་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཇི་ལྟར་འགལ་ཞེ་ན། སེམས་ཙམ་པ་ནི་རྣམ་ཤེས་སྐད་ཅིག་མ་དོན་དམ་དུ་བདེན་པར་འདོད་པའི་ཕྱིར་དང་། འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་ནི་རྣམ་ཤེས་དང་སྐད་ཅིག་ལས་འདས་པ་དོན་དམ་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་དབྱིངས་རིག་དབྱེར་མེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་ཤེས་སྐད་ཅིག་མ་ནི་འདུས་བྱས་མི་རྟག་པ་བཅོས་མ་གློ་བུར་བ་མཐའ་མའི་ཆོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་ནི་འདུས་མ་བྱས་རྟག་པའི་རང་བཞིན་གཉུག་མ་མཐའ་དང་བྲལ་བའི་དབུས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་རྣམ་ཤེས་སྐད་ཅིག་མ་ནི་འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་ཏུ་འདོད་པར་མི་ནུས་ཏེ་འགྱུར་བའི་ཆོས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེའི་སྟོང་ཆ་ལ་འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་ཏུ་བྱེད་དོ་ཞེ་ན། བྱེད་ལ་རག་མོད། གནོད་བྱེད་ནི་སྤྱི་བོར་ཐོག་ལྷུང་བ་ལྟ་བུ་མང་དུ་འོང་ངོ་། །དེ་གང་ཞེ་ན། འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་ཡིན་པའི་སྟོང་ཆ་དེ་རང་སྟོང་ཡིན་ནམ་གཞན་སྟོང་ཡིན། རང་སྟོང་ཡིན་ན་མེད་དགག་ཡིན་པས་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ཡིན་པར་འགལ་ཏེ། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ནི་སྒྲུབ་ཆོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་སྟོང་ཡིན་ན་དེའི་སྟོང་གཞི་གང་ཡིན། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། ཁོ་བོ་ཅག་གི་འདོད་པ་བསྒྲུབས་ཏེ། རྣམ་ཤེས་སྐད་ཅིག་མས་སྟོང་པའི་གཞི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་གང་ཡིན་པ་དེ་ཉིད་དབུ་མ་ཆེན་པོ་ཡིན་ཞིང་། དེ་ཉིད་འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་ཀྱང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཇི་སྲིད་དུ་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཆོས་ལས་མ་འདས་པ་དེ་སྲིད་དུ། གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ཚུལ་འཆང་མ་ཡིན་པས་དབུ་མ་ཆེན་པོ་མ་ཡིན་པ་ལྟར་འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་ 6-186 ཀྱང་མ་ཡིན་ནོ། །གང་གི་ཚེ་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཆོས་ལས་འདས་པ་དེའི་ཚེ་འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་ཐོབ་ཀྱང་སེམས་ཙམ་ལས་འདས་པ་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་ནི་དབུ་མ་ཡིན་གྱི་སེམས་ཙམ་མ་ཡིན་ནོ། །སེམས་ཙམ་ནི་འདུས་བྱས་ཀྱི་དངོས་པོ་ཡིན་པས་མཐའ་ཡིན་གྱི་དབུ་མ་མ་ཡིན་ནོ། །བཅོས་མ་གློ་བུར་བ་འདུས་བྱས་ཀྱི་ཆོས་ཡིན་གྱི། རང་བཞིན་གཉུག་མ་འདུས་མ་བྱས་ཆོས་ཉིད་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །འདིར་སེམས་ཙམ་ལ་ཡང་བདེན་གཉིས་རྣམ་དབྱེ་ཤེས་དགོས་ཤིང་། དོན་དམ་གྱི་སེམས་ཙམ་ནི་དབུ་མ་དང་གཅིག་སྟེ། དོན་དམ་གྱི་སེམས་ལས་གཞན་པའི་ཆོས་འགའ་ཡང་གཤིས་ལ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། དོན་དམ་གྱི་སེམས་ནི་གང་གིས་ཀྱང་གཞོམ་དུ་མེད་པར་རྟག་ཏུ་དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་མཁའ་ཁྱབ་ཏུ་བཞུགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཀུན་རྫོབ་ཡིན་པའི་སེམས་ཙམ་ནི་དེང་སངས་ཡོངས་སུ་གྲགས་པའི་སེམས་ཙམ་འདི་དང་གཅིག་སྟེ། འདི་ལ་ནི་རྣམ་པར་ཤེས་པར་སྨྲ་བ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཞན་ལ་ནི་གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་སུ་སྨྲ་བ་ཞེས་པར་དོན་གྱིས་གནས་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་ད

【現代漢語翻譯】 因為不變究竟（'gyur med yongs grub'，Immutable Perfection）與唯識宗（'sems tsam'）的宗義相違背。如何相違呢？因為唯識宗認為剎那的阿賴耶識在勝義諦中是真實的；而不變究竟則認為超越了阿賴耶識和剎那，在勝義諦中是無為的、不可分割的法界智慧（'dbyings rig dbyer med'，indivisible wisdom of Dharmadhatu）；剎那的阿賴耶識是有為、無常、造作、暫時的、終極的法；而不變究竟是無為、常在的自性、本初、無始無終的中道。因此，剎那的阿賴耶識不能被認為是「不變究竟」，因為它是有變的法。如果認為它的空性是不變究竟呢？這樣做當然可以，但會產生很多過患，就像頭頂掉下冰雹一樣。那是什麼過患呢？作為不變究竟的空性，是自空還是他空？如果是自空，那就是無遮，與究竟成就相違背，因為究竟成就是實有法。如果是他空，那麼它的空性之基礎是什麼？如果說是法界，那就符合我們的觀點了。因為以剎那阿賴耶識為空性的基礎——法界，就是大中觀（'dbu ma chen po'），也就是不變究竟。因此，只要沒有超越阿賴耶識的法，就不能持有二無別智慧（'gnyis med ye shes'）的宗義，因此不像大中觀，也不是不變究竟。當超越阿賴耶識的法時，獲得不變究竟，也就超越了唯識宗。因此，不變究竟是中觀，而不是唯識。唯識是有為的實法，是邊見，不是中觀。是造作、暫時的有為法，而不是自性本初的無為法性。在此，對於唯識宗也需要了解二諦的區分。勝義諦的唯識與中觀是一致的，因為在勝義諦的心識之外，沒有任何其他的法存在；勝義諦的心識是不可摧毀的，恒常如是地遍佈虛空。世俗諦的唯識，就是現在廣為人知的唯識，也被稱為『唯識』。另一種則安住在二無別智慧之中，因為法的本質…… Because Immutable Perfection ('gyur med yongs grub') contradicts the tenets of the Cittamatra (Mind-Only) school ('sems tsam'). How does it contradict? Because the Cittamatrins believe that the momentary consciousness (alaya-vijñana) is truly existent in the ultimate sense; while Immutable Perfection believes that it transcends consciousness and momentariness, and in the ultimate sense is the indivisible wisdom of Dharmadhatu ('dbyings rig dbyer med'), which is unconditioned; the momentary consciousness is conditioned, impermanent, fabricated, temporary, and the ultimate dharma; while Immutable Perfection is unconditioned, the nature of permanence, primordial, the middle way without beginning or end. Therefore, the momentary consciousness cannot be considered 'Immutable Perfection' because it is subject to change. If one considers its emptiness to be Immutable Perfection, it is possible, but many faults will arise, like hail falling on one's head. What are these faults? Is the emptiness that is Immutable Perfection self-empty or other-empty? If it is self-empty, then it is a negation, which contradicts being completely established, because being completely established is an affirming entity. If it is other-empty, then what is the basis of its emptiness? If it is said to be the Dharmadhatu, then our position is established. Because the basis that is empty of momentary consciousness—the Dharmadhatu—is the Great Madhyamaka ('dbu ma chen po'), and that itself is Immutable Perfection. Therefore, as long as one has not transcended the dharma of consciousness, one cannot hold the view of non-dual wisdom ('gnyis med ye shes'), and thus is not the Great Madhyamaka, nor is it Immutable Perfection. When one transcends the dharma of consciousness, one attains Immutable Perfection and also transcends Cittamatra. Therefore, Immutable Perfection is Madhyamaka, not Cittamatra. Cittamatra is a conditioned entity, so it is an extreme, not the middle way. It is fabricated, temporary, and a conditioned dharma, not the primordial nature, the unconditioned Dharmata. Here, one must also understand the distinction between the two truths in Cittamatra. The ultimate Cittamatra is one with Madhyamaka, because in the ultimate mind, there is no other dharma in its essence; the ultimate mind is indestructible and always abides as such, pervading the sky. The conventional Cittamatra is the same as the Cittamatra that is widely known today, which is called 'consciousness-only'. The other abides in non-dual wisdom, because the nature of dharma...

【English Translation】 Because Immutable Perfection ('gyur med yongs grub') contradicts the tenets of the Cittamatra (Mind-Only) school ('sems tsam'). How does it contradict? Because the Cittamatrins believe that the momentary consciousness (alaya-vijñana) is truly existent in the ultimate sense; while Immutable Perfection believes that it transcends consciousness and momentariness, and in the ultimate sense is the indivisible wisdom of Dharmadhatu ('dbyings rig dbyer med'), which is unconditioned; the momentary consciousness is conditioned, impermanent, fabricated, temporary, and the ultimate dharma; while Immutable Perfection is unconditioned, the nature of permanence, primordial, the middle way without beginning or end. Therefore, the momentary consciousness cannot be considered 'Immutable Perfection' because it is subject to change. If one considers its emptiness to be Immutable Perfection, it is possible, but many faults will arise, like hail falling on one's head. What are these faults? Is the emptiness that is Immutable Perfection self-empty or other-empty? If it is self-empty, then it is a negation, which contradicts being completely established, because being completely established is an affirming entity. If it is other-empty, then what is the basis of its emptiness? If it is said to be the Dharmadhatu, then our position is established. Because the basis that is empty of momentary consciousness—the Dharmadhatu—is the Great Madhyamaka ('dbu ma chen po'), and that itself is Immutable Perfection. Therefore, as long as one has not transcended the dharma of consciousness, one cannot hold the view of non-dual wisdom ('gnyis med ye shes'), and thus is not the Great Madhyamaka, nor is it Immutable Perfection. When one transcends the dharma of consciousness, one attains Immutable Perfection and also transcends Cittamatra. Therefore, Immutable Perfection is Madhyamaka, not Cittamatra. Cittamatra is a conditioned entity, so it is an extreme, not the middle way. It is fabricated, temporary, and a conditioned dharma, not the primordial nature, the unconditioned Dharmata. Here, one must also understand the distinction between the two truths in Cittamatra. The ultimate Cittamatra is one with Madhyamaka, because in the ultimate mind, there is no other dharma in its essence; the ultimate mind is indestructible and always abides as such, pervading the sky. The conventional Cittamatra is the same as the Cittamatra that is widely known today, which is called 'consciousness-only'. The other abides in non-dual wisdom, because the nature of dharma... Because Immutable Perfection contradicts the tenets of the Cittamatra (Mind-Only) school. How does it contradict? Because the Cittamatrins believe that the momentary consciousness is truly existent in the ultimate sense; while Immutable Perfection believes that it transcends consciousness and momentariness, and in the ultimate sense is the indivisible wisdom of Dharmadhatu, which is unconditioned; the momentary consciousness is conditioned, impermanent, fabricated, temporary, and the ultimate dharma; while Immutable Perfection is unconditioned, the nature of permanence, primordial, the middle way without beginning or end. Therefore, the momentary consciousness cannot be considered 'Immutable Perfection' because it is subject to change. If one considers its emptiness to be Immutable Perfection, it is possible, but many faults will arise, like hail falling on one's head. What are these faults? Is the emptiness that is Immutable Perfection self-empty or other-empty? If it is self-empty, then it is a negation, which contradicts being completely established, because being completely established is an affirming entity. If it is other-empty, then what is the basis of its emptiness? If it is said to be the Dharmadhatu, then our position is established. Because the basis that is empty of momentary consciousness—the Dharmadhatu—is the Great Madhyamaka, and that itself is Immutable Perfection. Therefore, as long as one has not transcended the dharma of consciousness, one cannot hold the view of non-dual wisdom, and thus is not the Great Madhyamaka, nor is it Immutable Perfection. When one transcends the dharma of consciousness, one attains Immutable Perfection and also transcends Cittamatra. Therefore, Immutable Perfection is Madhyamaka, not Cittamatra. Cittamatra is a conditioned entity, so it is an extreme, not the middle way. It is fabricated, temporary, and a conditioned dharma, not the primordial nature, the unconditioned Dharmata. Here, one must also understand the distinction between the two truths in Cittamatra. The ultimate Cittamatra is one with Madhyamaka, because in the ultimate mind, there is no other dharma in its essence; the ultimate mind is indestructible and always abides as such, pervading the sky. The conventional Cittamatra is the same as the Cittamatra that is widely known today, which is called 'consciousness-only'. The other abides in non-dual wisdom, because the nature of dharma...

---

བྱིངས་ལས་གཞན་པའི་ཆོས་མེད་པར་གསུངས་པ་དེ་ཉིད་གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ལས་གཞན་པའི་ཆོས་མེད་ཅེས་པའི་དོན་ཏེ། གཤིས་ལུགས་ཟབ་མོ་མཐར་ཐུག་པའི་སྐབས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ། དབུ་མ་ཆེན་པོ་ལས་གཞན་པའི་ཆོས་མེད་པ་དང་། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དང་། མྱང་འདས་ཆེན་པོ་དང་། དུས་འཁོར་བདེ་དགྱེས་གསང་འདུས་ལ་སོགས་པ་དོན་དམ་གྱི་ལྷ་དང་སྔགས་དང་རྒྱུད་དང་དཀྱིལ་འཁོར་དང་ཕྱག་རྒྱ་ལ་སོགས་པ་གཤིས་ལུགས་ཟབ་མོ་མཐར་ཐུག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་འདོན་པ་བསྒྱུར་རོ། །དེའི་ཕྱིར། ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་དབུ་མ་ཁོ་ན་ཡི། །ཆོས་ལུགས་ཡིན་པར་རྫོགས་ལྡན་ལུགས་ལས་བྱུང་། །སེམས་དང་ཤེས་པ་དང་རིག་པ་དང་རང་རིག་དང་བདེ་བ་ལ་ཡང་བདེན་གཉིས་རྣམ་དབྱེ་མ་ཤེས་པ་དེའི་ཕྱིར་དེ་འདྲའི་རྣམ་བཞག་མ་ཤེས་ཤིང་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་སེམས་ཙམ་པ་ཁོ་ནའི་ཆོས་སྐད་ཡིན་ཞེས་པའམ། སེམས་ཙམ་པའི་ཆོས་སྐད་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ཡིན་ཞེས། བློ་གྲོས་རྣམ་པར་འཁྲུགས་པས་ལྟ་བའི་སྙིགས་མ་བྱུང་ངོ་། །ཡོངས་གྲུབ་ལ་སོགས་རང་བཞིན་གསུམ་སྟོན་པའི། །དབུ་མ་རྣམས་ཀྱང་སེམས་ཙམ་གཞུང་དུ་ཕབ་སྟེ། བཀའ་འཁོར་ལོ་གསུམ་པ་དང་། མདོ་སྡེའི་རྒྱན་དང་། དབུས་མཐའ་རྣམ་འབྱེད་ལ་སོགས་པ་དབུ་མ་ཆེན་པོའི་གཞུང་ཡིན་ངེས་པ་ཤིན་ཏུ་མང་པོ་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཙམ་དུ་སྨྲ་བའི་གཞུང་དུ་ཕབ་ཅིང་། དེ་དག་སྟོན་པའི་མཁས་པ་ཆེན་པོ་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་དང་། ཕྱོགས་གླང་ལ་སོགས་པ་དབུ་མ་ཆེན་པོ་དག་ཀྱང་སེམས་ཙམ་པ་རུ་ཕབ་ཅིང་སྡིག་བསག་སྟེ། དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་རྫོགས་ལྡན་གྱི་སྲོལ་བཟང་པོ་བཀག་ཅིང་། གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ཀྱི་སྲོལ་ངན་པ་དར་བར་བྱས་ 6-187 པའོ། །ཇི་ལྟར་བྱས་ཞེ་ན། ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་ཡིན་པས་དོན་དམ་དང་དབུ་མ་དང་ཆོས་སྐུ་ལ་སོགས་པ་ཅིར་ཡང་མ་གྲུབ་ཅེས། །སྟོན་པའི་གཞུང་ངན་སྐུར་འདེབས་མཐར་ལྷུང་ཞིང་། །མེད་པ་ཆད་པའི་ཕྱོགས་སུ་ལྷུང་རྣམས་ལ། །དབུ་མ་ཡིན་ཞེས་བླུན་པོའི་དད་པས་བསྟོད་བཀུར་དང་བསྔགས་པ་བྱེད་པ་དང་། དེ་རྣམས་རྩོམ་པ་པོ་དང་དེ་ལྟར་སྟོན་པར་བྱེད་པ་རྣམས་ལ་ཡང་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ཡིན་ཞེས་བསྟོད་བཀུར་དང་བསྔགས་པ་བྱེད་པ་དེ་རྣམས་ཀྱང་དེ་མ་ཡིན་ལ་དེར་འཛིན་ཡིན་ཏེ། མཐའ་མ་ཡིན་པ་ལ་དབུ་མར་འཛིན་པ་དང་། མཐའ་མ་པ་ཡིན་པ་ལ་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོར་འཛིན་པའི་ཕྱིར། ཤེས་རབ་འཆལ་བའི་རྣམ་འགྱུར་ཡང་ཡིན་ལ། བདུད་ཀྱི་རིས་རྣམས་སྙིང་ལ་ཞུགས་པའི་ཚིག་གིས་བསླུས་པ་ཡང་ཡིན་ཞིང་། དེ་རྣམས་ཀྱང་། གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་བྱུང་གི་རྫོགས་ལྡན་ལ། །དེ་འདྲའི་ལྟ་ངན་རི་བོང་རྭ་དང་མཚུངས་སོ། །ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་འདོད་དག་མི་འདོད་ལས། །སེམས་ཙམ་དབུ་མ་ལོག་བཤད་བྱེད་པ་དང་། ཀུ་གཞི་རྣམ་ཤེས་འདོད་དང་མི་འདོད་ལས། །སེམས་ཙམ་དབུ་མའི་དབྱེ་བ་བྱེད་པ་དང་། རྣམ་ཤེས་ཚོག

【現代漢語翻譯】 所說的『沒有其他法』，意思就是『沒有與二無別智慧（gnyis med ye shes）不同的法』，這是在講究竟深刻的自性。同樣地，大中觀（dbu ma chen po）之外沒有其他法，大手印（phyag rgya chen po）、大涅槃（myang 'das chen po）、時輪（dus 'khor）、勝樂金剛（bde dgyes）、密集金剛（gsang 'dus）等等，所有究竟深刻的真實義本尊、真言、續、壇城、手印等，都可以這樣理解。因此，圓滿次第（rdzogs ldan）的觀點認為，三自性（ngo bo nyid gsum）唯是中觀（dbu ma）的法。對於心（sems）、識（shes pa）、覺性（rig pa）、自明（rang rig）和樂（bde ba）等，如果不能區分勝義諦和世俗諦，就會不瞭解這些概念，認為三自性只是唯識宗（sems tsam pa）的術語，或者認為唯識宗有其獨特的術語。這種混亂的理解會導致錯誤的觀點。將遍計所執性（yongs grub）等三自性歸為唯識宗的範疇，並將《三法輪經》（bka' 'khor lo gsum pa）、《現觀莊嚴論》（mdo sde'i rgyan）和《辨中邊論》（dbus mtha' rnam 'byed）等確定無疑是大中觀的論著，都歸為只講『識』的論著。將宣講這些論著的大師，如世親（dbyig gnyen）、陳那（phyogs glang）等大中觀師，也歸為唯識宗，這都是在造惡業。他們阻礙了圓滿次第的良好傳統，助長了三合一割裂（gsum ldan mar bcad）的惡劣傳統。 他們是如何做的呢？他們說一切皆是自性空（rang stong），因此勝義諦、中觀、法身（chos sku）等都不成立。這種誹謗佛經的極端行為，墮入了斷滅論（chad pa）的歧途。然而，愚蠢的人卻相信並讚美、尊敬和讚揚這些墮入斷滅論的人，認為他們是中觀師。那些寫作和宣揚這種觀點的人也被讚美、尊敬和讚揚為偉大的中觀師。這些都是錯誤的認知，因為他們將非中觀視為中觀，將斷滅論者視為偉大的中觀師。這是一種智慧錯亂的表現，也是被魔鬼蠱惑的言語所欺騙。這些人認為，圓滿次第中不會出現三合一割裂，這種觀點就像兔角一樣荒謬。他們不希望承認三自性，從而錯誤地解釋唯識和中觀。他們不希望承認阿賴耶識（ku gzhi rnam shes），從而區分唯識和中觀。他們不希望承認阿賴耶識的集合。

【English Translation】 That which is said to be 'no other dharma' means 'there is no dharma other than non-dual wisdom (gnyis med ye shes),' which refers to the ultimate profound nature. Similarly, there is no other dharma besides the Great Madhyamaka (dbu ma chen po), Mahamudra (phyag rgya chen po), Mahaparinirvana (myang 'das chen po), Kalachakra (dus 'khor), Hevajra (bde dgyes), Guhyasamaja (gsang 'dus), etc. All the ultimate profound nature of the actual deities, mantras, tantras, mandalas, mudras, etc., should be understood in this way. Therefore, the view of the Completion Stage (rdzogs ldan) holds that the three natures (ngo bo nyid gsum) are solely the dharma of Madhyamaka (dbu ma). If one cannot distinguish between the ultimate truth and the conventional truth regarding mind (sems), consciousness (shes pa), awareness (rig pa), self-awareness (rang rig), and bliss (bde ba), then one will not understand these concepts and will think that the three natures are merely terms of the Mind-Only school (sems tsam pa), or that the Mind-Only school has its unique terms. Such confused understanding leads to wrong views. Categorizing the Parinishpanna (yongs grub) and other three natures into the category of Mind-Only, and categorizing the 'Three Turnings of the Wheel of Dharma' (bka' 'khor lo gsum pa), 'Ornament for Clear Realization' (mdo sde'i rgyan), and 'Distinguishing the Middle from the Extremes' (dbus mtha' rnam 'byed), which are definitely treatises of the Great Madhyamaka, into treatises that only speak of 'consciousness,' and categorizing the great scholars who expound these treatises, such as Vasubandhu (dbyig gnyen), Dignāga (phyogs glang), etc., into the Mind-Only school, are all creating negative karma. They hindered the good tradition of the Completion Stage and promoted the bad tradition of the Three-in-One Division (gsum ldan mar bcad). How did they do it? They said that everything is self-empty (rang stong), so the ultimate truth, Madhyamaka, Dharmakaya (chos sku), etc., are not established. This extreme act of slandering the scriptures falls into the path of nihilism (chad pa). However, foolish people believe in and praise, respect, and extol those who have fallen into nihilism, thinking that they are Madhyamikas. Those who write and propagate such views are also praised, respected, and extolled as great Madhyamikas. These are all wrong perceptions, because they regard non-Madhyamikas as Madhyamikas, and regard nihilists as great Madhyamikas. This is a manifestation of distorted wisdom and is also being deceived by the words of demons. These people think that the Three-in-One Division will not occur in the Completion Stage, which is as absurd as a rabbit's horn. They do not want to acknowledge the three natures, thereby misinterpreting Mind-Only and Madhyamaka. They do not want to acknowledge the Alaya-consciousness (ku gzhi rnam shes), thereby distinguishing Mind-Only and Madhyamaka. They do not want to acknowledge the collection of Alaya-consciousness.

---

ས་བརྒྱད་འདོད་དང་མི་འདོད་ལས། སེམས་ཙམ་དབུ་མའི་ཁྱད་པར་འབྱེད་འདོད་དང་། རིགས་ཆད་འདོད་དང་མི་འདོད་པ་ལས་ཀྱང་། །སེམས་ཙམ་དབུ་མའི་རྣམ་དབྱེ་བྱེད་ལ་སོགས། །རྫོགས་ལྡན་ཆོས་དང་འགལ་བའི་ལོག་བཤད་རྣམས། །བདག་གཞན་ཀུན་གྱིས་རྟག་ཏུ་སྤང་པར་བྱོས། །ཅེས་པ་ནི་མན་ངག་གི་ཚིགས་སུ་བཅད་པའོ། ། ད་ནི་གསུམ་ལྡན་མར་བཅད། ཅེས་པ་ནས། དོན་དམ་ཅིར་མ་གྲུབ་དང་མི་འགལ་ལམ། །ཞེས་པའི་བར་འདིས་ནི། དོན་དམ་བདེན་པ་ཅིར་ཡང་མ་གྲུབ་ཀྱང་། ཀུན་རྫོབ་ལ་སྐུར་བ་མི་འདེབས་པས་སྐྱོན་གང་ཡང་མེད་ཅེས་འདོད་པ་ཡང་བསལ་བ་ཡིན་ཏེ། དོན་དམ་མེད་པར་འདོད་ན། དེ་ལས་སྐྱོན་ཆེ་བ་གཞན་མེད་ཅིང་། སེན་མོ་མ་བཅད་ན་མགོ་བཅད་ཀྱང་མི་སྐྱོན་ཞེས་འདོད་པ་དང་མཚུངས་པར་བསྟན་པ་ཡང་ཡིན་ནོ། །གཞན་རྣམས་ནི་རྟོགས་པར་སླའོ། །དབུ་མ་ལ་ཕྱེ་ན་རང་རྒྱུད་དུ་སྒྲུབ་པ་དང་ཐལ་འགྱུར་དུ་འཕེན་པ་ཞེས་གཉིས་སུ་འབྱེད་པ་གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་སྐྱོན་ཅན་གྱི་ལུགས་ལ་རབ་ཏུ་གྲགས་ཀྱང་དེ་དབུ་མའི་དབྱེ་བར་མི་རུང་སྟེ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་དབྱེ་བར་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་དང་། རང་བཞིན་གྱི་རིགས་དང་ཆོས་ཉིད་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུའི་དབྱེ་བར་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་དང་། དོན་དམ་གྱི་ལྷ་དང་། སྔགས་དང་། རྒྱུད་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་དང་། ཕྱག་རྒྱ་ལ་སོགས་པ་གཤིས་ལུགས་ཟབ་མོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དབྱེ་བར་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཁྱབ་པ་ཡོད་དེ། གཤིས་ལུགས་ཟབ་མོ་དེ་རྣམས་གང་ཡང་མ་ཡིན་ན་དབུ་མ་ཡིན་མི་སྲིད་པས། དབུ་མ་དབྱེ་གཞི་ 6-188 དང་། ཕྱེ་བའི་ཡ་གྱལ་གང་ཡང་ཡིན་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་འདྲ་རྫོགས་ལྡན་ཞེས་པ་ནས། མཁས་པ་ཆེན་པོར་འགྱུར། །ཞེས་པའི་མཐར་ཐུག་པ་ནི་རབ་ཏུ་གསལ་ལོ། །རང་རྒྱུད་དུ་སྒྲུབ་པ་དང་ཐལ་འགྱུར་དུ་འཕེན་པ་གཉི་ག་འདུས་བྱས་ཀྱི་དངོས་པོ་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་དེ་དག་དངོས་པོའི་མཐར་ལྷུང་ཞིང་། །ཡོད་པའི་ཕྱོགས་སུ་ཆད་པའི་ཕྱིར་དབུ་མ་བར་མ་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་མ་ནིང་གི་གོ་འཕང་མིན་ནོ། །དེས་ན་ནག་པོ་དང་དཀར་པོ་དབུ་མའི་དབྱེ་བ་མི་རུང་བ་ལྟར་རང་རྒྱུད་དང་ཐལ་འགྱུར་ཡང་ངོ་། །དབུ་མ་མིན་པ་དབུ་མའི་དབྱེ་གཞི་ལ་སོགས་པར་མི་རུང་སྟེ། །ཞེས་པ་ནས། རྫོགས་ལྡན་ལུགས་ནི་དེ་ལྟར་ཡིན་མོད་ཀྱང་། །ཞེས་པའི་མཐར་ཐུག་པ་ནི་གོ་སླའོ། །གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་སྐྱོན་ཅན་རྣམས་ན་རེ། །ཞེས་པ་ནས། དབུ་མའང་དབུ་མས་སྟོང་པ་ཡིན་ཕྱིར་ལོ། །ཞེས་པའི་མཐར་ཐུག་པ་ནི་གོ་སླ་ཡང་སྐྱུག་བྲོ་བ་དང་། ཡིད་འབྱུང་བ་དང་། སྐྱོ་ཤས་ཆེ་བ་དང་། སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་སྐྱེ་བ་ཡང་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ཡིན་ན་དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་དང་། །ཞེས་པ་ནས། གཞན་སྟོང་ཟབ་མོ་ཡིན་པར་གསུངས་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པའི་བར་གྱིས་ལྟ་ངན་དེ་དག་སུན་ཕྱུང་བའོ། །མདོ་རྒྱུད་རྣམ་དག་ཟབ

【現代漢語翻譯】 遠離宗派偏見： 遠離執著或不執著于第八識（阿賴耶識），遠離區分唯識宗和中觀宗的意圖，遠離想要或不想要斷滅宗派傳承，遠離區分唯識宗和中觀宗的種種方式。所有這些與圓滿次第教法相悖的邪說，愿我等一切眾生永遠棄之。 以上是口訣的偈頌。 現在，從『三合一截斷』開始，到『與勝義諦的無成立不矛盾嗎？』為止，這段話是爲了駁斥這樣一種觀點：即使勝義諦什麼都不成立，因為沒有誹謗世俗諦，所以沒有任何過錯。如果認為沒有勝義諦，那麼沒有比這更大的過錯了，這就像認為不剪指甲，即使砍頭也沒有關係一樣。其他的都容易理解。 將中觀分為自續中觀和應成中觀，這種分法在『三合一截斷』的錯誤觀點中非常流行，但這不能作為中觀的分類，因為它不能作為真如的分類，也不能作為自性種姓、法性、自性身（svabhāvikakāya）的分類，也不能作為勝義諦的本尊（deva）、真言（mantra，梵文天城體：मन्त्र，梵文羅馬擬音：mantra，漢語字面意思：咒語）、續部（tantra）、壇城（mandala）和手印（mudrā）等所有甚深實相的分類。這是因為如果不是這些甚深實相，就不可能是中觀，因此它不可能是中觀的分類基礎或分類的任何一部分。這一點非常清楚。 自續中觀和應成中觀都是有為法，因此它們都落入實有邊的極端，並且因為它們斷滅于有的一邊，所以它們不是中觀，不是不男不女的第三者。因此，正如不能將黑色和白色作為中觀的分類一樣，自續和應成也是如此。不是中觀的，就不能作為中觀的分類基礎等等，這一點很容易理解。 『三合一截斷』的錯誤觀點者說，從中觀的角度來看，一切都是空性。 從『三合一截斷』的錯誤觀點者說，到『因為中觀也是空性』為止，這段話雖然容易理解，但也令人作嘔、厭惡、沮喪，併產生強烈的悲憫。 如果這樣，從『勝義諦是法身』到『因為宣說了他空甚深』為止，這段話駁斥了那些邪見。清凈的經續...

【English Translation】 Avoiding Sectarian Bias: May we always avoid clinging or not clinging to the eighth consciousness (Ālayavijñāna), avoid intending to differentiate between the Mind-Only school and the Madhyamaka school, avoid wanting or not wanting to sever sectarian lineages, and avoid all ways of distinguishing between the Mind-Only school and the Madhyamaka school. May I and all others always abandon all such wrong views that contradict the Dzogchen teachings. These are verses of pith instructions. Now, from 'The three-in-one severance' to 'Doesn't it contradict the non-establishment of ultimate truth?' this passage refutes the view that even if ultimate truth is not established in any way, there is no fault because there is no slander of conventional truth. If one thinks there is no ultimate truth, there is no greater fault than that, and it is like thinking that if one does not cut one's fingernails, it does not matter if one's head is cut off. The others are easy to understand. Dividing Madhyamaka into Svatantrika and Prasangika is very popular in the flawed view of 'three-in-one severance,' but this cannot be a classification of Madhyamaka, because it cannot be a classification of Suchness, nor can it be a classification of Svabhavikakaya. It also cannot be a classification of the deities (deva), mantras (梵文天城體：मन्त्र，梵文羅馬擬音：mantra，漢語字面意思：咒語), tantras, mandalas, and mudras of ultimate truth, and all the profound realities. This is because if it is not those profound realities, it cannot be Madhyamaka, so it cannot be the basis of classification of Madhyamaka or any part of the classification. This is very clear. Since both Svatantrika and Prasangika are conditioned phenomena, they both fall into the extreme of existence, and because they are cut off on the side of existence, they are not Madhyamaka, not a hermaphrodite third party. Therefore, just as black and white cannot be a classification of Madhyamaka, neither are Svatantrika and Prasangika. That which is not Madhyamaka cannot be the basis of classification of Madhyamaka, etc., which is easy to understand. Those with the flawed view of 'three-in-one severance' say that from the perspective of Madhyamaka, everything is emptiness. From 'Those with the flawed view of 'three-in-one severance' say' to 'because Madhyamaka is also empty' is easy to understand, but it is also disgusting, repulsive, depressing, and generates great compassion. If that is the case, from 'Ultimate truth is Dharmakaya' to 'because it is said to be profound Other-Emptiness' this passage refutes those wrong views. Pure sutras and tantras...

---

་མོ་ཐམས་ཅད་དུ། །ཞེས་པ་ནས། རྣམ་དག་རྒྱུད་སྡེ་རྣམས་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་པའི་མཐར་ཐུག་པས་ནི་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ཀྱི་མཁས་པ་ཕལ་ན་རེ། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ་གང་ཡིན་དབུ་མ་ཆེན་པོ་དང་། དབུ་མ་གང་ཡིན་ཡང་རྟེན་འབྲེལ་ཡིན་པས་དེ་གཉིས་ཁྱབ་མཉམ་ངོ་བོ་གཅིག་པ་ཡིན་ནོ་ལོ། །དེ་ལྟར་ཡིན་ན་འདུས་བྱས་མི་རྟག་པ་འང་། །ཞེས་པ་ནས། འདོད་ན་ཆོས་ཅན་དང་ཡང་འགལ་བར་འགྱུར། །ཞེས་པའི་བར་གྱིས་ལྟ་ངན་དེ་དག་སུན་ཕྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ། དབུ་མ་དང་རྟེན་འབྲེལ་ཁྱབ་མཉམ་ངོ་བོ་གཅིག་པར་འདོད་ན་ཡང་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པའི་ཡོངས་གྲུབ་བཅུ་གཉིས་ཀྱང་རྟེན་འབྲེལ་ཡིན་པར་འགྱུར་ཏེ། དབུ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདོད་ན་འདུས་བྱས་མི་རྟག་པ་ཡིན་པར་འགྱུར་ཏེ། རྟེན་འབྲེལ་འདི་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་འདོད་ན་བརྫུན་པ་བསླུ་བའི་ཆོས་སུ་ཡང་འགྱུར་ཏེ། དབུ་མ་རྩ་ཤེར། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཆོས་གང་ཞིག །སླུ་བ་དེ་ནི་བརྫུན་ཞེས་གསུངས། །འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་སླུ་བའི་ཆོས། །དེས་ན་དེ་དག་བརྫུན་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་། རྟེན་འབྲེལ་དང་སྟོང་ཉིད་ཁྱབ་མཉམ་ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་འདོད་པ་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བ་ངན་པ་ཟིང་ཟིང་བ་ནང་འགལ་སྣ་ཚོགས་འདུས་པ་འདི་རྣམས་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ལུང་རིགས་ཡང་དག་ཐེ་ཚོམ་གྱི་དྲ་བ་ཐམས་ཅད་གཅོད་པར་བྱེད་པ་ཁྱད་པར་འཕགས་པ་རྣམས་བསྟན་པར་བྱའོ། །དེ་ཕྱིར་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་གསུངས་པ་ལ། །བདེན་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་དབྱེ་རྫོགས་ 6-189 ལྡན་གྱི་ཆོས་ལས་གསུངས་ཏེ། ཀུན་རྫོབ་ཡིན་པའི་རྟེན་འབྲེལ་ལེགས་པར་རྟོགས་པ་ནི་འདུས་བྱས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཡང་དག་པར་ན་ཅིར་ཡང་མ་གྲུབ་ཀྱང་ཐ་སྙད་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་མི་སླུ་བར་རྟོགས་ནས་བླང་དོར་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པ་བྱེད་པའི་ཕྱིར། དབུ་མ་ཆེན་པོའི་གྲོང་ཁྱེར་དུ་འཇུག་པའི་ལམ་ཡིན་གྱི་རྟེན་འབྲེལ་ལས་འདས་པ་མ་ཡིན་པས་དབུ་མ་དངོས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ། ཤེར་ཕྱིན་དང་། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དང་། དུས་འཁོར་བདེ་དགྱེས་གསང་འདུས་ལ་སོགས་པ་ཟབ་མོ་མཐར་ཐུག་ཐམས་ཅད་ལ་གཞི་དང་བྲལ་འབྲས་གང་ཡིན་པ་འདུས་མ་བྱས་རྟེན་འབྲེལ་ལས་འདས་པ་དང་། ལམ་གང་ཡིན་པ་འདུས་བྱས་རྟེན་འབྲེལ་ལས་མ་འདས་པ་ཡིན་པའི་ཚུལ་ལེགས་པར་རྟོགས་པར་བྱས་ནས་འདོན་པ་བསྒྱུར་རོ། །དོན་དམ་རྟེན་འབྲེལ་ཆོས་དབྱིངས་ཟབ་མོ་ནི། །རྟེན་འབྲེལ་འདི་མིན་རྟེན་འབྲེལ་གཞན་མཆོག་ཡིན། །ཞེས་པ་ནི། ཕྱི་ནང་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ་འདི་མིན་གྱི། འདི་ལས་གཞན་མཆོག་ཕ་རོལ་དམ་པ་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ་ཏེ་འགལ་འདུས་སྐྱོན་མེད་འཇིག་རྟེན་དཔེ་ལས་འདས་པའི་རྟེན་འབྲེལ་ལོ། །དེ་ནི་སྲིད་པའི་རྩ་བ་ཡན་ལ

【現代漢語翻譯】 從『一切法』開始，到『清凈續部也是如此』結束，這是廣說。 有些自詡為『三學兼備』的學者說：『凡是世俗的緣起，就是偉大的中觀；凡是中觀，就是緣起，所以二者遍及相同，本體一致。』 如果這樣，那麼從『有為法是無常』開始，到『如果承認，也會與法相矛盾』結束，駁斥了這些邪見。 同樣，如果認為中觀和緣起遍及相同，本體一致，那麼作為無為法的十二圓成也應是緣起，因為它們是中觀。 如果承認，那麼無為法也會變成有為無常，因為它也是緣起。 如果也承認這一點，那麼也會變成虛妄欺騙之法，因為《中觀根本慧論》中說：『世尊所說的法，凡是欺騙的就是虛妄。』又說：『一切有為法都是欺騙之法，因此它們是虛妄的。』 此外，對於認為緣起和空性遍及相同，本體一致等等的各種混亂、矛盾、複雜的邪見，都要展示圓滿具足的經教和理證，以殊勝的智慧斬斷一切疑惑之網。 因此，對於所說的緣起，要從圓滿具足的佛法中區分二諦：善於理解世俗的緣起，就能正確認識到一切有為法雖然在勝義中什麼也不成立，但在世俗名言中不會欺騙，從而做出正確的取捨。 這是進入偉大的中觀之城的道路，但不是超越緣起，所以不是真正的中觀。 同樣，對於般若波羅蜜多、大手印、時輪金剛、勝樂金剛、密集金剛等等一切甚深究竟的法，都要清楚地理解什麼是基和果——無為法，超越緣起；什麼是道——有為法，不超越緣起，然後進行唸誦和翻譯。 『勝義緣起是甚深法界，不是這個緣起，而是其他殊勝的緣起。』 意思是：不是指外內世俗的這些緣起，而是指超越這些緣起的殊勝的、至高無上的、第一佛的緣起，即沒有矛盾、沒有過失、超越世間比喻的緣起。 那是輪迴的根本，乃至……

【English Translation】 From 'all dharmas' to 'the pure tantras are also the same,' this is an extensive explanation. Some scholars who claim to be 'proficient in the three trainings' say: 'Whatever is conventional dependent arising is the great Madhyamaka; whatever is Madhyamaka is also dependent arising, so the two are coextensive and of the same essence.' If that is the case, then from 'conditioned things are impermanent' to 'if asserted, it would also contradict the characteristic of dharma,' refuting those wrong views. Similarly, if one asserts that Madhyamaka and dependent arising are coextensive and of the same essence, then the twelve perfections, which are unconditioned, would also become dependent arising, because they are Madhyamaka. If asserted, then the unconditioned would become conditioned and impermanent, because it is dependent arising. If one asserts that as well, then it would also become a false and deceptive dharma, because the Root Wisdom of the Middle Way says: 'Whatever dharma the Blessed One spoke of, that which is deceptive is false.' It also says: 'All conditioned things are deceptive dharmas, therefore they are false.' Furthermore, for all these confused, contradictory, and complex wrong views, such as thinking that dependent arising and emptiness are coextensive and of the same essence, one must demonstrate the perfect and complete scriptural authority and reasoning, which are especially excellent at cutting through all nets of doubt. Therefore, regarding what is said about dependent arising, the distinction between the two truths is taught from the perfect and complete dharma: understanding conventional dependent arising well allows one to correctly realize that although all conditioned dharmas are not established in reality, they are not deceptive in conventional terms, and thus one can make correct choices about what to accept and reject. This is the path to enter the great city of Madhyamaka, but it is not beyond dependent arising, so it is not true Madhyamaka. Similarly, for all the profound and ultimate teachings such as the Prajnaparamita, Mahamudra, Kalachakra, Hevajra, Guhyasamaja, etc., one must clearly understand what is the basis and result—the unconditioned, beyond dependent arising; and what is the path—the conditioned, not beyond dependent arising, and then recite and translate them. 'Ultimate dependent arising is the profound dharmadhatu, not this dependent arising, but another supreme dependent arising.' This means: not these external and internal conventional dependent arisings, but the supreme, ultimate dependent arising of the first Buddha, which transcends these, i.e., a dependent arising without contradictions, without faults, and beyond worldly examples. That is the root of existence, and so on...

---

ག་བཅུ་གཉིས་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་བཏོན་པའི་གཞི་ཡིན་ཞིང་། དྲི་མ་དེ་རྣམས་ཀྱིས་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པའི་གཞི་དོན་དམ་གྱི་ས་བཅུ་གཉིས་དབྱེར་མེད་དུ་འཆང་བ་ཡང་ཡིན་ལ། དེ་རྣམས་ཉིད་དོན་དམ་དུ་བདེན་པའི་དོན་རྡོ་རྗེ་བཞིའི་ཞལ་བཅུ་གཉིས་དང་། མ་རིག་པ་གཞན་ནས་རྒ་ཤི་གཞན་གྱི་བར་དང་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པ་དང་རྣམ་པར་དག་པ་དང་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་མ་རིག་པ་ནས་རྒ་ཤིའི་བར་ཡང་ཡིན་ཞིང་། དེ་རྣམས་ཉིད་དོན་དམ་གྱི་གནས་དང་ཉེ་བའི་གནས། ཞིང་དང་ཉེ་བའི་ཞིང་། འདུན་པ་དང་ཉེ་བའི་འདུན་པ། འདུས་པ་དང་ཉེ་བའི་འདུས་པ། དུར་ཁྲོད་དང་ཉེ་བའི་དུར་ཁྲོད། འཐུང་གཅོད་དང་ཉེ་བའི་འཐུང་གཅོད་དེ། དོན་དམ་གྱི་གནས་སོགས་བཅུ་གཉིས་ཀྱང་ཡིན་ལ། དུས་སྦྱོར་ཉི་མ་སྟེ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་དབུགས་ཉི་ཁྲི་ཆིག་སྟོང་དྲུག་བརྒྱ་རྣམས་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་འགགས་པའི་གཞི་ཡང་ཡིན་ཞིང་། ཡུམ་དང་ཕལ་ཆེར་སྔགས་ལས་གསུངས་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལ། ཡུམ་རྒྱས་པར། མ་རིག་པ་འདུས་མ་བྱས་པ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་ནས། རྒ་ཤི་འདུས་མ་བྱས་པ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པའི་བར་དང་། ཡུམ་བར་མ་དང་། བསྡུས་པར་ཡང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་འདུས་མ་བྱས་པ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཁོངས་སུ་རྟེན་འབྲེལ་ཡང་འདུ་བ་ཡིན་ནོ། །སངས་རྒྱས་ཕལ་པོ་ཆེར། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ་གསུངས་པ་ཡང་འདི་དང་དགོངས་པ་གཅིག་ཡིན་ལ། དཔལ་དུས་ 6-190 ཀྱི་འཁོར་ལོའི་རྒྱས་འགྲེལ་དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་དུ། བདེན་པ་བཅུ་གཉིས་ནི། མ་རིག་པ་དང་། འདུ་བྱེད་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་། མིང་དང་། གཟུགས་དང་། སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་དང་། རེག་པ་དང་། ཚོར་བ་དང་། སྲེད་པ་དང་། ལེན་པ་དང་། སྲིད་པ་དང་། སྐྱེ་བ་དང་། རྒ་ཤི་སྟེ་བདེན་པ་བཅུ་གཉིས་ནི་མངལ་སྐྱེས་རྣམས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ལ། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ནི་སྒྲིབ་པ་དང་བྲལ་བའོ། །འཕོ་བ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་སྲོག་གི་དབྱེ་བས་སྲོག་གི་རླུང་རྒྱུ་བའི་ཕྱིར་མངལ་ནས་སྐྱེས་པ་རྣམས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ལ། ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་འགགས་པའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ནི་སྒྲིབ་པ་དང་བྲལ་བའོ། །ཞེས་དང་། དེ་ལྟར་ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ་ལ་ཡོན་ཏན་གསུམ་ནི། མ་རིག་པ་དང་། འདུ་བྱེད་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པའོ། །སྐུ་རྡོ་རྗེ་ལ་མིང་དང་། གཟུགས་དང་། སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་དང་། རེག་པའོ། །གསུང་རྡོ་རྗེ་ལ་ཚོར་བ་དང་། སྲེད་པ་དང་། ལེན་པའོ། །ཐུགས་རྡོ་རྗེ་ལ་སྲིད་པ་དང་། སྐྱེ་བ་དང་། རྒ་ཤི་སྟེ་ཐིག་ལེའི་གཟུགས་ཀྱི་དབང་གིས་སོ། །དེ་ལྟར་མ་རིག་པ་ལ་སོགས་པ་སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་མཆོག་གི་བདེ་བྱེད་ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ་དག་ན

【現代漢語翻譯】 十二緣起（藏文：ག་བཅུ་གཉིས་），是本自具有之基礎；這些垢染，也與本自清凈之基礎，即十二個勝義諦無別地相合。它們本身就是勝義諦的十二金剛面，從無明到老死，從本自清凈到極度清凈的無明到老死。它們本身也是勝義之處和近處，剎土和近剎土，慾望和近慾望，集合和近集合，墳地和近墳地，飲血和近飲血，即十二個勝義之處等。十二時輪的呼吸，即兩萬一千六百次呼吸，也是本自停止的基礎。這些大多在《母續》和密咒中有所闡述。 對此，《母續》廣說：『無明是非造作的，與任何事物都不分離。』直到『老死是非造作的，與任何事物都不分離。』《母續》中篇和簡篇中也說：『一切法皆是非造作的，與任何事物都不分離。』因此，緣起也包含在一切之中。《大方廣佛華嚴經》中也說非造作的緣起，與此意相同。吉祥時輪的廣釋《無垢光》中說：十二諦是：無明、行、識、名色、六入、觸、受、愛、取、有、生、老死。這十二諦是胎生者的障礙，而佛陀則無有障礙。十二遷變的生命分類，因生命之氣執行，故胎生者有障礙，而十二支停止，故佛陀無有障礙。』 如此，智慧金剛有三種功德：無明、行、識。身金剛有名色、六入、觸。語金剛有受、愛、取。意金剛有有、生、老死，這是由明點的形象所致。因此，產生無明等的是至上安樂的智慧金剛等。

【English Translation】 The twelve links of dependent origination (Tibetan: ga bcu gnyis) are the basis that is primordially inherent; these defilements also inseparably hold the basis of primordial purity, the twelve ultimate truths. They themselves are the twelve Vajra faces of the ultimate truth, from ignorance to old age and death, from primordially pure to extremely pure ignorance to old age and death. They themselves are also the ultimate places and near places, pure lands and near pure lands, desires and near desires, assemblies and near assemblies, charnel grounds and near charnel grounds, blood-drinking and near blood-drinking, that is, the twelve ultimate places, etc. The twelve junctures of time, that is, the twenty-one thousand six hundred breaths, are also the basis of primordial cessation. These are mostly explained in the 'Mother Tantra' and mantras. Regarding this, the extensive 'Mother Tantra' says: 'Ignorance is unconditioned, not separate from anything.' Until 'Old age and death are unconditioned, not separate from anything.' The intermediate and concise 'Mother Tantras' also say: 'All dharmas are unconditioned, not separate from anything.' Therefore, dependent origination is also included in everything. The 'Avatamsaka Sutra' also speaks of unconditioned dependent origination, which has the same meaning. The extensive commentary on the Kalachakra, 'Vimalaprabha,' says: The twelve truths are: ignorance, formation, consciousness, name and form, the six sense bases, contact, feeling, craving, grasping, existence, birth, old age, and death. These twelve truths are the obscurations of those born from the womb, while Buddhas are free from obscurations. The classification of the twelve transmigrations of life, because the life force circulates, those born from the womb have obscurations, while the twelve limbs have ceased, so Buddhas are free from obscurations.' Thus, the Wisdom Vajra has three qualities: ignorance, formation, and consciousness. The Body Vajra has name and form, the six sense bases, and contact. The Speech Vajra has feeling, craving, and grasping. The Mind Vajra has existence, birth, and old age and death, due to the power of the form of the bindu. Therefore, that which generates ignorance, etc., is the supreme bliss-bestowing Wisdom Vajra, etc.

---

ི་བཞི་པའོ། །ཞེས་པ་ནི་སྔགས་རྣམས་ཀྱི་སྐྱེ་གནས་ཏེ་ཐམས་ཅད་དུ་རྣམ་པ་བཅུ་གཉིས་པ་སྐུ་དང་གསུང་དང་ཐུགས་དང་ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེའོ། །ཞེས་པ་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ངེས་པའོ། །ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་དུ། ཀུན་ཏུ་འོད་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ཆེན་པོ་མཛེས་པའི་ས་དང་། བདུད་རྩིའི་འོད་ཟླ་བ་ཆེན་པོ་འོད་གསལ་བའི་ས་དང་། ནམ་མཁའི་འོད་ནམ་མཁའ་ལྟར་རབ་ཏུ་གནས་པའི་ས་དང་། རྡོ་རྗེའི་འོད་ཡིད་དགའ་བའི་ས་དང་། རིན་ཆེན་འོད་མངོན་པར་དབང་བསྐུར་བ་ལ་གནས་པའི་ས་དང་། པད་མའི་འོད་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པའི་ཆོས་དྲི་མ་མེད་པ་ཡོངས་སུ་འཛིན་པའི་ས་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ལས་བྱེད་པའི་ས་དང་། དཔེ་མེད་པའི་ས་དང་། དཔེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དཔེ་རབ་ཏུ་རྟོགས་པར་བྱེད་པའི་ས་དང་། ཤེས་རབ་ཀྱི་འོད་བླ་ན་མེད་པའི་ས་དང་། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་འོད་གསལ་བ་ཆེན་པོའི་ས་དང་། སོ་སོའི་བདག་ཉིད་རིག་པ་རྣལ་འབྱོར་པའི་ཡེ་ཤེས་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་སའོ། །ཞེས་དང་། རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོ་རྒྱན་གྱི་རྒྱུད་དུ་ཡང་། ཀུན་ཏུ་འོད་ཀྱི་ས་ཆེན་པོ། །དེ་ཉིད་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་འདྲ། །བདུད་རྩིའི་འོད་ནི་གཉིས་པ་སྟེ། །ཤིན་ཏུ་འོད་གསལ་ཟླ་བ་འདྲ། །ནམ་མཁའི་འོད་ནི་གསུམ་པ་སྟེ། །ནམ་མཁའ་ཇི་བཞིན་རབ་ཏུ་གནས། །རྡོ་རྗེའི་འོད་ནི་བཞི་པ་སྟེ། །ས་དེའི་འོད་ནི་ཡིད་དགའ་བའོ། །ལྷག་པའི་བསམ་པ་བརྟན་སྦྱོར་བས། །རྡོ་རྗེ་ཞེས་ནི་ཡོངས་སུ་བཏགས། །ལྔ་པ་རིན་ཆེན་འོད་ཅེས་བྱ། །དབང་བསྐུར་བ་ལ་རབ་ཏུ་གནས། །པད་མའི་འོད་ནི་དྲུག་པ་སྟེ། །པད་མ་བཞིན་དུ་རབ་ཏུ་སྐྱེ། །རང་བཞིན་དག་པའི་སེམས་ཉིད་ཀྱིས། །དྲི་མ་ 6-191 མེད་པ་ཡོངས་སུ་འཛིན། །བདུན་པ་ལས་ཀྱི་འོད་ཅེས་པ། །སངས་རྒྱས་འཕྲིན་ལས་བྱེད་པར་འདོད། །བརྒྱད་པ་དཔེ་མེད་ཅེས་པ་སྟེ། །དེ་ལ་དཔེ་ནི་ཡོད་མ་ཡིན། །དཔེ་ལྡན་ཞེས་པ་དགུ་པ་སྟེ། །ཐམས་ཅད་དཔེ་ནི་རྟོགས་པར་བྱེད། །བཅུ་པ་ཤེས་རབ་འོད་ཅེས་པ། །སངས་རྒྱས་ས་ནི་བླ་ན་མེད། །བཅུ་གཅིག་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད། །ས་ཆེན་རབ་ཏུ་འོད་གསལ་བ། །བཅུ་གཉིས་སོ་སོའི་བདག་ཉིད་རིག །རྣལ་འབྱོར་ཡེ་ཤེས་རབ་ཏུ་རྫོགས། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་རྣམས་ནི་དོན་དམ་འགོག་བདེན་གྱིས་བསྡུས་པའི་ས་བཅུ་གཉིས་སོ། །རབ་ཏུ་དགའ་བ་ལ་སོགས་པའི་ས་རྣམས་ནི་ཀུན་རྫོབ་ལམ་བདེན་གྱིས་བསྡུས་པའོ། ། རྒྱུད་ནི་རྒྱུད་གཞན་གྱིས་ཤེས་བྱ། ། མདོ་ནི་མདོ་གཞན་གྱིས་ཤེས་བྱ། ། མདོ་ཡང་རྒྱུད་ཀྱིས་ཤེས་པར་བྱ། ། རྒྱུད་ཀྱང་མདོ་ཡིས་ཤེས་པར་བྱ། ། གཉི་གས་གཉི་ག་ཤེས་པར་བྱ། ། དེ་ཡང་ཐོས་བསམ་སྒོམ་པ་དང་། ། བཤད་སྒྲུབ་རྣམ་པར་དག་པས་སོ། ། དེས་ནི་གསུང་རབ་ཟབ་དགུ་ཡི། ། གཞི་ལམ་འབྲས་བུ་ཟབ་དགུ་རྟོགས། ། ངེས་པའི་དོན་གྱི་གཞི་འབྲས་ཀུན། ། བདེ་གཤེ

【現代漢語翻譯】 『第四』是指所有真言的生處，即在一切處所顯現的十二種相：身、語、意、智慧、金剛。這是對薄伽梵（Bhagavan，世尊）的確定。 同樣地：普光（Kuntu Od）是如日輪般莊嚴的大地；甘露光（Dutsi Od）是如明月般光輝燦爛的大地；虛空光（Namkhai Od）是如虛空般安住的大地；金剛光（Dorjei Od）是令人心生喜悅的大地；珍寶光（Rinchen Od）是安住于灌頂的大地；蓮花光（Pemai Od）是持有自性清凈、無垢之法的大地；是行佛事業的大地；是無與倫比的大地；是能徹底領悟一切譬喻的大地；是智慧光（Sherab kyi Od）無上之地；是遍知一切、光明熾盛的大地；是各自本性、覺悟瑜伽士圓滿智慧的大地。 在《金剛心要莊嚴續》（Dorje Nyingpo Gyen gyi Gyü）中也說：『普光大地上，猶如日輪之中央。甘露之光為第二，猶如明月極光亮。虛空之光為第三，安住如同虛空般。金剛之光即第四，此地之光悅人心。以勝妙心恒精進，是故名為金剛地。第五珍寶之光芒，安住於此作灌頂。蓮花之光即第六，如蓮花般得生長。自性清凈之心性，無垢無染悉持有。第七名為事業光，欲行諸佛之事業。第八名為無譬喻，於此無有任何喻。具譬喻者即第九，通達一切諸譬喻。第十名為智慧光，是為無上之佛地。第十一為遍知性，光明熾盛之大地。第十二為各別性，瑜伽之智得圓滿。』 以上所說，是包含于勝義諦滅諦中的十二地。極喜地等諸地，則包含於世俗諦道諦中。 續由其他續來了解。 經由其他經來了解。 經也可由續來了解。 續也可由經來了解。 二者互相瞭解。 這也要通過聞、思、修，以及講說和實修的清凈來完成。 由此可以領悟甚深九支的經藏，以及基、道、果的甚深九支。 通達了義的基和果，即是善逝（Sugata，如來）。

【English Translation】 'The fourth' refers to the birthplace of all mantras, which manifests in twelve aspects everywhere: body, speech, mind, wisdom, and vajra. This is the certainty of the Bhagavan (Lord). Similarly: Kuntu Od (All-Illuminating Light) is the great ground adorned like a sun disc; Dutsi Od (Nectar Light) is the ground radiant like a bright moon; Namkhai Od (Sky Light) is the ground abiding like the sky; Dorjei Od (Vajra Light) is the ground that delights the mind; Rinchen Od (Precious Light) is the ground abiding in empowerment; Pemai Od (Lotus Light) is the ground holding the naturally pure, stainless Dharma; it is the ground for performing the deeds of the Buddhas; it is the incomparable ground; it is the ground that thoroughly understands all metaphors; it is the supreme ground of Sherab kyi Od (Wisdom Light); it is the ground of omniscient, great clear light; it is the ground where the individual nature, the wisdom of the realized yogi, is perfected. In the Vajra Essence Ornament Tantra (Dorje Nyingpo Gyen gyi Gyü) it is also said: 'On the great ground of All-Illuminating Light, like the center of the sun disc. The second is the Nectar Light, like the moon, extremely bright. The third is the Sky Light, abiding just like the sky. The fourth is the Vajra Light, the light of that ground delights the mind. Through steadfastly applying superior thought, it is therefore named Vajra Ground. The fifth is called Precious Light, abiding in empowerment. The sixth is the Lotus Light, growing like a lotus. With the mind of naturally pure essence, it holds the stainless completely. The seventh is called Action Light, intending to perform the activities of the Buddhas. The eighth is called Incomparable, for there is no comparison to it. The one with comparisons is the ninth, understanding all comparisons. The tenth is called Wisdom Light, the Buddha ground is unsurpassed. The eleventh is Omniscience itself, the great ground of clear light. The twelfth is the individual nature, the wisdom of yoga is perfected.' These are the twelve grounds included in the ultimate truth of cessation. The grounds such as Joyful Ground are included in the conventional truth of the path. Tantra is understood by other tantras. Sutra is understood by other sutras. Sutra is also understood by tantra. Tantra is also understood by sutra. The two understand each other. This is also accomplished through hearing, contemplating, meditating, and the purity of explanation and practice. Through this, one understands the profound nine branches of the scriptures, and the profound nine branches of the ground, path, and fruit. Understanding the ground and fruit of definitive meaning is the Sugata (Buddha).

---

གས་སྙིང་པོ་ཉིད་དུ་གཅིག ། ལམ་ནི་དེ་ཡི་རྣལ་འབྱོར་རོ། ། དྲང་དོན་གཞི་ལམ་འབྲས་བུ་རྣམས། ། དེ་རྣམས་སོ་སོའི་འཁོར་དུ་གཏོགས། ། དེ་ལྟར་རྫོགས་ལྡན་ཆོས་མཆོག་དང་། ། རྒྱལ་བའི་རང་འགྲེལ་ལས་ཤེས་བྱ། ། ཞེས་པ་ནི། མན་ངག་གི་ཚིགས་སུ་བཅད་པའོ། །རྫོགས་ལྡན་མཁས་མཆོག་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་ནི་ས་བཅུའི་དབང་ཕྱུག་རྣམས་དང་། མཁས་གྲུབ་ཆེན་པོ་ས་ར་ཧ་ནས་བརྩམས་ནཱ་རོ་པ་ལ་སོགས་པས་གསུངས་པའོ། །གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ཕལ་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་མིན་ཏེ། དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་དེ་ལྟར་མ་རྟོགས་ཤིང་། དེ་ལས་ལོག་པར་འཆད་པ་མང་དུ་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་རྣམས་སེམས་ཙམ་མིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། །མཐའ་ཐམས་ཅད་ 6-192 དང་བྲལ་བའི་གཞི་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྟོང་པའི་གཞི་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དངོས་པོ་དངོས་མེད་གང་ཡང་མ་ཡིན་གྱི་དབུས་མ་བར་མ་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དངོས་སྨྲའི་ཡུལ་མ་ཡིན་ལ། དངོས་སྨྲའི་ཡུལ་མ་ཡིན་ན། སེམས་ཙམ་གྱི་གྲུབ་མཐར་ཡང་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྟོང་པའི་གཞི་དེ་རྣམས་ཐམས་ཅད་རྣམ་ཤེས་ཆོས་ལས་འདས། །ཞེས་པ་ནས། དེ་དག་དངོས་སྨྲའི་ཆོས་སུ་ག་ལ་རུང་། །ཞེས་པའི་བར་ནི་གསལ་ལོ། །ཆོས་འཁོར་གསུམ་པའི་དོན་གྱི་གཙོ་བོ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཡིན་པར་མ་ཟད་ཆོས་འཁོར་གཉིས་པའི་དོན་གྱི་གཙོ་བོ་ཡང་དེ་བཞིན་ཉིད་ཡིན་ལ། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱང་དོན་དམ་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་སྟོབས་སོགས་ཡོན་ཏན་དཔག་ཡས་ཚང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། །མེད་དགག་མ་ཡིན་དེ་ཕྱིར་རང་སྟོང་དང་། །ཅང་མེད་སྟོང་པ་ཆད་པའི་སྟོང་པ་མིན། །ཞེས་པ་ནས། དེ་དག་ཀུན་ལ་གུས་པས་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་པ་མཐར་ཐུག་པ་ནི་གོ་སླའོ། །གསུམ་ལྡན་མར་བཅད། ཅེས་པ་ནས། བདག་ནི་མ་ཕོད་པས། །བྱ་གཏོང་བཞིན་དུ་ལེགས་པའི་སྐད་འདིར་གཏོང་། །ཞེས་པའི་མཐར་ཐུག་པ་ནི་ལམ་ལོག་པ་ལ་ཞུགས་པ་རྣམས་མ་ཕོད་པར་ཕན་སེམས་ཆེན་པོས་ལེགས་པའི་སྐད་གཏོང་ཞིང་གྲོས་འདེབས་པ་སྟེ། ཇི་ལྟར་དགྲ་ཡིས་འཇོམས་པར་རིག་ནས་བྱ་གཏོང་བ་བཞིན་ནོ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་བྱོན་རུང་མ་བྱོན་རུང་། །ཞེས་པའི་གསུང་གི་ནུས་པས་ནི་གང་ཟག་རྣམས་ཀྱིས་རྟོགས་རུང་མ་རྟོགས་རུང་། མཐོང་རུང་མ་མཐོང་རུང་། ཡིད་ཆེས་རུང་མ་ཆེས་རུང་། ཐོབ་རུང་མ་ཐོབ་རུང་། ཞེས་པ་ལ་སོགས་པར་ཡང་དོན་གྱིས་བསྟན་ཏོ། །ཡོངས་གྲུབ་དགུ་ནི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དང་། ཆོས་ཀྱི་གནས་ཉིད་དང་། ཆོས་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། མ་ནོར་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། གཞན་མ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། ཡང་དག་པའི་མཐའ་དང་། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དབྱིངས་རྣམས་སོ། །དེ་རྣམས་ཀྱི་སྟེང་དུ་ཡོངས

【現代漢語翻譯】 一心即是精要。 道即是那（精要）的瑜伽。 正見的基、道、果， 都各自屬於其（正見）的範疇。 如是，從圓滿法和至高法， 以及勝者的自釋中可知曉。 以上是口訣的偈頌， 由圓滿的智者們所說。 以上是由十地自在者們，以及從大學者成就者薩ra哈（Saraha）開始，那諾巴（Naropa）等所說。 三合一的訣竅並非普通人所能理解，因為他們沒有那樣領悟，而且從中歪曲解釋的情況很多。 他們不是唯心主義的原因是：因為它是遠離一切邊見的基，因為它是空於一切世俗法的基，因為它既非事物也非非事物，而是處於中間的第三種存在，因此不是實在論者的對象。如果不是實在論者的對象，那麼也不符合唯心主義的宗義。 此外，空於一切世俗法的基，超越了一切的阿賴耶識等，直到『那些怎麼能是實在論者的法呢？』之間都很清楚。 第三法輪的要義是如來藏，不僅如此，第二法輪的要義也是如來藏，而且如來藏也具備勝義無為的力量等無量功德。因此，它不是無遮，所以不是自空，也不是什麼都沒有的空，不是斷滅的空。 從『那些我都以恭敬頂禮』到最後都很容易理解。 『三合一的訣竅』，直到『我因無法忍受，如放飛鳥兒般發出善妙的聲音』的結尾，是對於那些走入歧途的人，因無法忍受而以大慈悲心發出善妙的聲音並提出建議，就像知道敵人要摧毀而放飛鳥兒一樣。 『如來出世也好，不出世也好』，這句話的力量也暗示了，無論人們能否領悟，能否見到，能否相信，能否獲得等等。 九種圓成實性是諸法的法性，法界，法之實性，法之無過失性，如是性，無錯謬之如是性，非異之如是性，真實之邊際，以及不可思議之界。 在這些之上

【English Translation】 One-pointedness itself is the essence. The path is the yoga of that (essence). The basis, path, and fruit of definitive meaning, Each belongs to its own sphere. Thus, it is known from the perfect Dharma and supreme Dharma, And from the Victorious One's self-commentary. These are the verses of the pith instructions, Spoken by the perfect scholars. These were spoken by the lords of the ten bhumis, and beginning with the great scholar-accomplished Saraha, Naropa, and others. The three-in-one pith is not for the use of ordinary people, because they have not understood it that way, and there appear to be many who explain it wrongly from it. The reason why they are not Mind-Only is: because it is the basis that is free from all extremes, because it is the basis that is empty of all conventional dharmas, and because it is neither a thing nor a non-thing, but a third entity in the middle, therefore it is not the object of the realists. If it is not the object of the realists, then it is not suitable for the tenets of Mind-Only either. Furthermore, the basis that is empty of all conventional dharmas, all those transcend the alaya-consciousness, etc., up to 'How could those be the dharmas of the realists?' is clear. Not only is the main point of the third turning of the Dharma-wheel the Tathagatagarbha, but the main point of the second turning of the Dharma-wheel is also the Tathagatagarbha, and the Tathagatagarbha is also complete with immeasurable qualities such as the power of the ultimate unconditioned. Therefore, it is not a non-affirming negation, so it is not self-emptiness, nor is it an emptiness of nothingness, not an emptiness of annihilation. From 'To all those, I prostrate with reverence' to the end is easy to understand. The 'three-in-one pith', until the end of 'Because I cannot bear it, I send forth a virtuous sound like releasing a bird', is to send forth a virtuous sound and offer advice with great compassion to those who have gone astray, just like releasing a bird knowing that the enemy will destroy it. The power of the words 'Whether the Tathagata appears or does not appear' also implies whether people can realize it or not, whether they can see it or not, whether they can believe it or not, whether they can attain it or not, and so on. The nine perfect accomplishments are the dharmata of all dharmas, the dharmadhatu, the reality of dharma, the faultlessness of dharma, thusness, the non-erroneous thusness, the non-other thusness, the ultimate limit, and the inconceivable realm. Above these

---

་སུ་མི་ཉམས་པའི་ཆོས་ཉིད་དང་། རྟག་ཏུ་བཏང་སྙོམས་སུ་གནས་པ་དང་། རྣམ་མཁྱེན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ཏེ། ཡོངས་གྲུབ་གསུམ་བསྣན་པས་བཅུ་གཉིས་སུ་ཡང་གསུངས་སོ། །དེ་རྣམས་ནི་རྟག་ཏུ། ཇི་ལྟར་སྔར་བཞིན་ཕྱིས་དེ་བཞིན། འགྱུར་བ་མེད་པ་ཉིད་དུ་གནས་སོ་ཞེས་པའི་ནུས་པས། ངོ་ཤེས་མ་ཤེས་ཀྱིས་ཡིན་མིན་དུ་འཇོག་པ་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བ་ངན་མང་པོ་སུན་ཕྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། མུན་སྟུག་མང་པོ་སྒྲོན་མེ་གཅིག་གིས་བསལ་བ་བཞིན་ནོ། །འདིས་ནི་གཤིས་ལུགས་ཟབ་མོའི་ལྷ་དང་སྔགས་དང་རྒྱུད་དང་དཀྱིལ་འཁོར་དང་ཕྱག་རྒྱ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་བྱོན་རུང་མ་བྱོན་རུང་། གང་ཟག་རྣམས་ཀྱིས་ཁུངས་ཆོད་རུང་མ་ཆོད་རུང་། 6-193 རྟག་ཏུ་དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་བཞུགས་པར་བསྟན་པ་ཡིན་པས་སྟོང་གཞི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་བཞུགས་ཚུལ་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ནས། རྣམ་དག་མཆིས་ན་བདག་ལའང་བསྟན་དུ་གསོལ། །ཞེས་པའི་བར་ནི་གསལ་ལོ། །ཐམས་ཅད་གཞི་མེད་རྩ་བྲལ་ཉིད་དུ་བཞེད་པ་རྣམས་ལའང་མ་ཕོད་པས་ཞུ་བ་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས། ཐོག་མ་མེད་དུས་ཅན་གྱི་དབྱིངས། །ཆོས་རྣམས་ཀུན་གྱི་གནས་ཡིན་ཏེ། །དེ་ཡོད་པས་ན་འགྲོ་ཀུན་དང་། །མྱ་ངན་འདས་པ་ཐོབ་པའང་ཡིན། །ཞེས་ལེགས་པར་བཀའ་སྩལ་པ་དེ་ཉིད་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་ཞབས་ཀྱི་རྒྱུད་བླ་མའི་འགྲེལ་པར་དྲངས་ནས་ཞིབ་ཏུ་བཤད་གདའ་བ་དང་། འཕགས་པ་དཀོན་མཆོག་ཐེར་ཟུག་གི་མདོར་ཡང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེའི་སླད་དུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ནི་འབྲེལ་བ་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་མེད་པ། བྲལ་མི་ཤེས་པ། འདུས་མ་བྱས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་གནས་དང་གཞི་དང་རྟེན་ལགས་ལ། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ནི་མ་འབྲེལ་བ། རྣམ་པར་དབྱེ་བ་དང་བཅས་པའི་ཆོས། བྲལ་ཤེས་པ། འདུས་བྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཡང་གཞི་དང་གནས་དང་རྟེན་ལགས་སོ། །ཞེས་འཕགས་པ་དཔལ་ཕྲེང་སེང་གེའི་ང་རོས་གསུངས་པ་དང་ཡང་འགལ་གདའ་ཞིང་། འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཞབས་ཀྱི་ཞལ་སྔ་ནས་ཀྱང་། ས་བོན་གྱུར་པ་དབྱིངས་དེ་ཉིད། །ཆོས་རྣམས་ཀུན་གྱི་རྟེན་དུ་འདོད། །རིམ་གྱིས་སྦྱངས་པར་གྱུར་པ་ལས། །སངས་རྒྱས་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་ཡང་འགལ་ལོ། །འཕགས་པ་ཨུ་དུམ་ཝ་རའི་མེ་ཏོག་ལྟར་དཀོན་པ་སོར་མོའི་ཕྲེང་བ་ལ་ཕན་པའི་མདོར་ཡང་། གཞི་དང་གནས་དང་རྟེན་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་པ་འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ངང་པའི་རྒྱལ་པོ་བཞིན་དུ་གོམ་པ་བདུན་གཤེགས་ཏེ། སེང་གེའི་ལྟ་བས་ཀུན་ཏུ་གཟིགས་ནས། སོར་མོའི་ཕྲེང་བ་ལ་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་འདི་དག་གསུངས་སོ། །ཡང་དག་ཉིད་ཀྱི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །དེ་ཡང་སོར་ཕྲེང་ཁྱོད་ཀྱིས་མི་རིག་གོ །ང་ནི་ཡང་དག་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཏེ། །ཤོ་གམ་སྦྱིན་གྱིས་ཆོས་ཁུ་ཞིམ་པོ་

【現代漢語翻譯】 不退轉的法性，恒常的舍，以及遍知的智慧，加上這三種圓成實性，也說是十二種。 這些都是恒常的，如先前一樣，之後也一樣，以不改變的性質存在的力量，駁斥了許多諸如以認識或不認識來判斷是否存在的邪見，就像一盞燈能驅散許多黑暗一樣。 這表明，無論如來是否出現，無論人們是否能確定其來源，甚深自性的本性、本尊、咒語、續部、壇城和手印等，都恒常存在，因此揭示了空性基礎如來藏的住處。 從這裡到『如果存在清凈，請向我展示』之間是很清楚的。 對於那些認為一切皆無基礎、無根源的人，爲了讓他們信服，世尊說：『無始時際的界，是諸法之所依，因其存在故，眾生及涅槃皆可得。』 這段話被大中觀派聖者無著在《寶性論》的註釋中引用並詳細解釋。在《聖不斷金剛經》中也說：『世尊，為此，如來藏是無分別、不可分離、非複合之法的處所、基礎和所依。世尊，如來藏也是與分別、可分離、複合之法的處所、基礎和所依。』 這段話也與聖吉祥獅子吼所說相矛盾。聖龍樹菩薩也曾說過：『作為種子的界，被認為是諸法的所依，通過逐漸的修習，可以獲得佛陀的菩提。』 這段話也相矛盾。在像烏曇婆羅花一樣稀有的《利益指鬘經》中，也廣泛地講述了基礎、處所和所依，例如：此後，世尊像天鵝王一樣走了七步，像獅子一樣環顧四周，然後對指鬘說了這些偈頌：『我處於真實的邊際，指鬘，你卻不認識。我是圓滿正等覺的佛陀，施予喬伽瑪的甘露法味。』

【English Translation】 The Dharma nature that does not diminish, constantly abiding in equanimity, and the wisdom of omniscience, adding these three Pariniṣpanna (圓成實性), it is also said to be twelve. These are always, as before, so also afterwards, by the power of abiding in an unchanging nature, refuting many evil views such as judging existence by whether one knows or does not know, just as one lamp dispels many darknesses. This shows that whether the Tathāgatas (如來) appear or not, whether beings can ascertain their source or not, the profound nature of reality, deities, mantras, tantras, mandalas, and mudras all abide in suchness, thus revealing the abiding of the Sugatagarbha (如來藏) as the basis of emptiness. From here to 'If there is purity, please show it to me' is clear. To those who hold that everything is without basis and root, the Bhagavan (世尊) said: 'The realm of beginningless time is the abode of all dharmas (法), because it exists, all beings and the attainment of Nirvana (涅槃) are possible.' This very statement is quoted and explained in detail by the great Madhyamaka (中觀派) master Ārya Asaṅga (無著) in his commentary on the Uttaratantra (寶性論), and in the Ārya Akṣayamati Sūtra (聖不斷金剛經) it is also said: 'Bhagavan, for that reason, the Tathāgatagarbha (如來藏) is the place, basis, and support of dharmas that are without distinction, inseparable, and uncompounded. Bhagavan, the Tathāgatagarbha is also the place, basis, and support of dharmas that are with distinction, separable, and compounded.' This also contradicts what was said by Ārya Śrīsiṃhanāda (聖吉祥獅子吼). Ārya Nāgārjuna (聖龍樹) also said: 'The realm that is the seed is considered the support of all dharmas; through gradual purification, Buddhahood (菩提) is attained.' This also contradicts it. In the Ārya Udumbaraka Flower Sūtra (利益指鬘經), which is as rare as the Udumbara flower, the basis, place, and support are extensively discussed, as follows: Then the Bhagavan, like a king of swans, took seven steps, looked around like a lion, and spoke these verses to Aṅgulimāla (指鬘): 'I abide at the edge of reality, Aṅgulimāla, yet you do not recognize it. I am a fully enlightened Buddha, giving the sweet nectar of the Dharma of Śhogama.'

---

འཐུང་། །འདུག་ཤིག་སོར་མོའི་ཕྲེང་བ་ཁྱོད་འདུག་ཤིག །ཚུལ་ཁྲིམས་བརྟུལ་ཞུགས་ཡོན་ཏན་རྫོགས་ལ་འདུག །ང་ནི་ཡང་དག་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཏེ། །ཁྱོད་ལ་མཚོན་རྣོན་ཤོ་གམ་སྦྱིན་པར་བྱ། །ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་དུ། རྐང་པ་བདུན་པོ་དེ་ཕྱི་མ་རྣམས་ལ་ཡང་མཚུངས་པར་སྦྱར་ནས། མ་བྱས་ཡང་དག་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཞི་བ་མ་སྐྱེས་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །རྒ་བ་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ནད་མེད་པ་ཡི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །འཆི་བ་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་མེད་པར་ང་གནས་ཏེ། །ཟག་པ་ 6-194 མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །གནོད་པ་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ང་ནི་བདེན་པའི་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །ང་ནི་ཆོས་ཀྱི་མཐའ་ལ་རབ་གནས་ཏེ། །ང་ནི་ཤེས་པའི་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །ང་ནི་བདེ་བའི་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །མྱ་ངན་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །མྱ་ངན་བྲལ་བའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །རྡུལ་མེད་པ་ཡི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །རྡུལ་དང་བྲལ་བའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཤག་ཤིག་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཡམས་ཀྱི་ནད་མེད་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །གཙེ་བ་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ནད་འགོ་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཅི་ཡང་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །དཔག་ཏུ་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཚད་མེད་པ་ཡི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །གཙོ་བོ་མཆོག་གི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ང་ནི་རབ་ཀྱི་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །ང་ནི་དམ་པའི་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །བླ་ན་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ང་ནི་ཐེར་ཟུག་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །གཞོམ་དུ་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །འཇིགས་མེད་ཆོས་ཀྱི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །མཐའ་ཡས་ཆོས་ཀྱི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །བསྟན་མེད་ཆོས་ཀྱི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཟབ་མོའི་ཆོས་ཀྱི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །བལྟ་དཀའི་ཆོས་ཀྱི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཕྲ་བའི་ཆོས་ཀྱི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །མཁས་པའི་ཆོས་ཀྱི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །མཐོང་བར་དཀའ་བའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཀུན་གཞི་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཐ་བ་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཉོན་མོངས་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ང་ནི་དག་པའི་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ང་ནི་ཞི་བའི་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །ང་ནི་ཞི་གནས་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །ཉེ་བར་ཞི་བའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཉེ་བར་ཆད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ང་ནི་གྱ་ནོམ་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །སྤྲོས་པ་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ང་ནི་གནས་མེད་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །ང་རྒྱལ་འདུལ་བའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །སྒྱུ་མ་འདུལ་བའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །མ་རིག་འདུལ་བའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །རྣམ་པར་བཏང་བའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ངེས་པར་སྤངས་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་མཐའ་ལ

【現代漢語翻譯】 飲！且住，指鬘（Angulimala，人名）汝且住！我已圓滿了戒律與苦行之功德，我乃是圓滿正等覺之佛陀，將賜予你鋒利的刀劍。 同樣地，將那七個偈頌的後半部分也同樣地連線起來： 于未造作之真實邊際，我安住； 于寂靜無生之邊際，我安住； 于無為之邊際，我安住； 于無老之邊際，我安住； 于無病之邊際，我安住； 于無死之邊際，我安住； 于無諸煩惱之邊際，我安住； 于無漏之邊際，我安住； 于無害之邊際，我安住； 我乃安住于真諦之邊際者； 我乃善住于正法之邊際者； 我乃安住于智慧之邊際者； 我乃安住于安樂之邊際者； 于無憂之邊際，我安住； 于離憂之邊際，我安住； 于無塵之邊際，我安住； 于離塵之邊際，我安住； 于無穢之邊際，我安住； 于無瘟疫之邊際，我安住； 于無惱之邊際，我安住； 于無傳染病之邊際，我安住； 於一無所有之邊際，我安住； 于無量之邊際，我安住； 于無邊際之邊際，我安住； 于最勝之邊際，我安住； 我乃安住于殊勝之邊際者； 我乃安住于神聖之邊際者； 于無上之邊際，我安住； 我乃安住于堅固之邊際者； 于不可摧毀之邊際，我安住； 于無畏正法之邊際，我安住； 于無涯正法之邊際，我安住； 于無示正法之邊際，我安住； 于甚深正法之邊際，我安住； 于難見正法之邊際，我安住； 于微細正法之邊際，我安住； 于智者正法之邊際，我安住； 于難見之邊際，我安住； 于無根基之邊際，我安住； 于無垢之邊際，我安住； 于無煩惱之邊際，我安住； 我乃安住于清凈之邊際者； 于解脫之邊際，我安住； 我乃安住于寂靜之邊際者； 我乃安住于止息之邊際者； 于寂滅之邊際，我安住； 于斷滅之邊際，我安住； 我乃安住于富饒之邊際者； 于無戲論之邊際，我安住； 我乃安住于無住之邊際者； 于調伏我慢之邊際，我安住； 于調伏幻化之邊際，我安住； 于調伏無明之邊際，我安住； 于完全捨棄之邊際，我安住； 于決定斷除之邊際，我安住； 於法界之邊際，我安住

【English Translation】 Drink! Stop, Angulimala (name of a person), you stop! I have perfected the merits of discipline and asceticism, I am the perfectly enlightened Buddha, and I will give you a sharp sword. Similarly, connect the latter part of the seven verses in the same way: In the ultimate reality of the uncreated, I abide; In the ultimate reality of the peaceful and unborn, I abide; In the ultimate reality of the unconditioned, I abide; In the ultimate reality of the ageless, I abide; In the ultimate reality of the diseaseless, I abide; In the ultimate reality of the deathless, I abide; In the ultimate reality of the unperturbed, I abide; In the ultimate reality of the undefiled, I abide; In the ultimate reality of the harmless, I abide; I abide in the ultimate reality of truth; I abide well in the ultimate reality of Dharma; I abide in the ultimate reality of wisdom; I abide in the ultimate reality of bliss; In the ultimate reality of sorrowlessness, I abide; In the ultimate reality of detachment from sorrow, I abide; In the ultimate reality of the stainless, I abide; In the ultimate reality of detachment from stain, I abide; In the ultimate reality of the unblemished, I abide; In the ultimate reality of freedom from pestilence, I abide; In the ultimate reality of the unannoyed, I abide; In the ultimate reality of freedom from contagious diseases, I abide; In the ultimate reality of nothingness, I abide; In the ultimate reality of the immeasurable, I abide; In the ultimate reality of the boundless, I abide; In the ultimate reality of the supreme, I abide; I abide in the ultimate reality of excellence; I abide in the ultimate reality of holiness; In the ultimate reality of the unsurpassed, I abide; I abide in the ultimate reality of steadfastness; In the ultimate reality of the indestructible, I abide; I abide in the ultimate reality of the fearless Dharma; I abide in the ultimate reality of the boundless Dharma; I abide in the ultimate reality of the unshown Dharma; I abide in the ultimate reality of the profound Dharma; I abide in the ultimate reality of the difficult-to-see Dharma; I abide in the ultimate reality of the subtle Dharma; I abide in the ultimate reality of the wise Dharma; I abide in the ultimate reality of the difficult to perceive; I abide in the ultimate reality of the groundlessness; I abide in the ultimate reality of the stainless; I abide in the ultimate reality of the unperturbed; I abide in the ultimate reality of purity; I abide in the ultimate reality of liberation; I abide in the ultimate reality of peace; I abide in the ultimate reality of tranquility; I abide in the ultimate reality of perfect peace; I abide in the ultimate reality of perfect cessation; I abide in the ultimate reality of abundance; I abide in the ultimate reality of non-elaboration; I abide in the ultimate reality of non-abiding; I abide in the ultimate reality of subduing pride; I abide in the ultimate reality of subduing illusion; I abide in the ultimate reality of subduing ignorance; I abide in the ultimate reality of complete abandonment; I abide in the ultimate reality of definite renunciation; I abide in the ultimate reality of the Dharmadhatu.

---

་ང་གནས་ཏེ། །ང་ནི་སྐྱེ་མཆེད་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །ང་ནི་དགེ་བའི་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །འཇིག་རྟེན་འདས་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །མི་གཡོ་བ་ཡི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །གནས་དང་ཁང་བའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །འགྱོད་པ་མེད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །རབ་ཏུ་སྦྱངས་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ང་ནི་མཐར་གཏུག་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །ཁྲོ་གླེན་འདོད་སྤངས་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཉོན་མོངས་སྤངས་པའི་མཐའ་ 6-195 ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཕུང་པོ་སྤངས་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཁྲོ་གླེན་འདོད་ཟད་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ང་ནི་འགོག་པའི་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །ང་ནི་རྟེན་གྱི་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །ང་ནི་མགོན་གྱི་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །ང་ནི་སྐྱབས་ཀྱི་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །ང་ནི་དཔུང་གཉེན་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །ང་ནི་གླིང་གི་མཐའ་ལ་གནས་པ་སྟེ། །གོ་སྐབས་རིག་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །སེར་སྣ་ཕྲག་དོག་འདུལ་མཐར་ང་གནས་ཏེ། །སྐོམ་པ་འདུལ་བའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ང་དང་ང་མེད་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཕུང་པོ་ངེས་སྤངས་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཞི་གནས་ཀུན་གྱི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ལམ་གཅོད་པ་ཡི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །སྟོང་ཆེན་སྒོ་ཡི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །ཉོན་མོངས་ཀུན་སྤངས་བྱང་མཐར་ང་གནས་ཏེ། །སྲེད་པ་ཟད་པའི་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །འདོད་ཆགས་བྲལ་འགོག་མཐའ་ལ་ང་གནས་ཏེ། །བདེ་མཆོག་མྱ་ངན་འདས་མཐར་ང་གནས་ཏེ། །རྟག་བརྟན་མཆོག་ཤིས་རབ་བསིལ་མཐར་ང་གནས། །དེ་ཡང་སོར་ཕྲེང་ཁྱོད་ཀྱིས་མི་རིག་གོ །ཞེས་སོགས་མང་དུ་བཀའ་སྩལ་པ་རྣམས་དང་། ཐམས་ཅད་གཞི་མེད་རྩ་བྲལ་དུ་འདོད་པ་རྣམས་འགལ་ཚབ་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བར་གདའོ། །འཕགས་པ་བློ་གྲོས་མི་ཟད་པས་བསྟན་པའི་མདོའི་འགྲེལ་པ་སློབ་དཔོན་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་ཞབས་ཀྱིས་མཛད་པར་ཡང་། རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཅེས་བྱ་བ་ནས། ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཚོགས་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ན་བཞུགས། ཞེས་བྱ་བའི་བར་དུ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གནས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་བསྟན་ཏེ། དེ་ལ་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཅེས་བྱ་བ་ནི། རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཀྱི་གྲོང་ཁྱེར་ཆེན་པོ་ལ་བྱའོ། །ཡང་ན་རྒྱལ་པོ་ནི་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ལ་བྱའོ། །ཁབ་ནི་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་དེ་བཞུགས་པའི་གནས་ལ་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་དོན་དམ་པར་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པ་ཉིད་ལ་བཞུགས་པས་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཉིད་ལ་བྱའོ། །ཞེས་དང་། དྲི་མེད་འོད་ལས། དེ་བཞིན་དུ། རྩ་བའི་རྒྱུད་དང་། བསྡུས་པའི་རྒྱུད་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་གཞན་རྣམས་སུ་ཡང་། བཞུགས་པའི་གནས་ངེས་པར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་སོགས་ཤམ་བྷ་ལའི་སེམས་འགྲེལ་ཁྱད་འཕགས་མང་པོར་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་བཞུགས་པའི་གནས་གསུངས་པ། ངེས་པའི་དོན་ཐམས་ཅད་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཡིན་ལ། དེ་ཉིད་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གཞི་དང་གནས་དང་རྟེན་ཡིན་པས་ཐམས་

【現代漢語翻譯】 我安住於此，我安住于諸蘊的邊際，我安住于善法的邊際，我安住于超世間的邊際，我安住于不動的邊際，我安住于處所和房屋的邊際，我安住于無悔的邊際，我安住于精進修習的邊際，我安住于究竟的邊際，我安住于遠離嗔怒愚癡貪慾的邊際，我安住于斷除煩惱的邊際， 我安住于捨棄五蘊的邊際，我安住于嗔怒愚癡貪慾止息的邊際，我安住于寂滅的邊際，我安住于所依的邊際，我安住于怙主的邊際，我安住于救護的邊際，我安住于親友的邊際，我安住于洲渚的邊際，我安住于通達機會的邊際，我安住于調伏慳吝嫉妒的邊際，我安住于調伏渴愛的邊際，我安住于有我和無我的邊際，我安住于決定捨棄五蘊的邊際，我安住於一切寂止的邊際，我安住于斷絕道路的邊際，我安住于大空之門的邊際，我安住于斷除一切煩惱的菩提邊際，我安住于愛慾止息的邊際，我安住于離欲寂滅的邊際，我安住于至樂涅槃的邊際，我安住于常恒堅固殊勝吉祥清涼的邊際。但是，你索朗熱卻不明白！像這樣說了許多。而那些認為一切皆無基礎、無根本的人，彼此之間的矛盾衝突非常巨大。 聖者《不退轉法輪經》的註釋中，大學者應堅論師也說：從『王舍城』到『安住于無量功德聚中』之間，世尊開示了圓滿的處所。其中，『王舍城』指的是王舍城大城市。或者，國王指的是作為法王的佛陀世尊。『舍』指的是法王所居住的處所，也就是指勝義中清凈的法界本身，因為他安住於法界之中。還有，《無垢光經》中也說：同樣，在根本續和攝略續的國王中，也明確地開示了安住的處所。等等，在香巴拉的許多殊勝心性註釋中，都說到了佛陀世尊安住的處所，所有這些確定的意義都是法界，而法界本身就是一切法的基、處所和所依，因此一切都是...

【English Translation】 I abide here, I abide at the edge of the aggregates, I abide at the edge of virtuous dharmas, I abide at the edge of the transcendent world, I abide at the edge of immovability, I abide at the edge of places and dwellings, I abide at the edge of no regret, I abide at the edge of thorough training, I abide at the edge of ultimate attainment, I abide at the edge of abandoning anger, stupidity, and desire, I abide at the edge of abandoning afflictions, I abide at the edge of abandoning the five aggregates, I abide at the edge of the cessation of anger, stupidity, and desire, I abide at the edge of cessation, I abide at the edge of support, I abide at the edge of protector, I abide at the edge of refuge, I abide at the edge of kinsmen, I abide at the edge of island, I abide at the edge of understanding opportunities, I abide at the edge of subduing miserliness and jealousy, I abide at the edge of subduing thirst, I abide at the edge of 'I' and 'not I', I abide at the edge of definitely abandoning the aggregates, I abide at the edge of all quiescence, I abide at the edge of cutting off paths, I abide at the edge of the great gate of emptiness, I abide at the edge of enlightenment by abandoning all afflictions, I abide at the edge of the cessation of craving, I abide at the edge of detachment and cessation from desire, I abide at the edge of supreme bliss and nirvana, I abide at the edge of permanence, stability, supreme auspiciousness, and perfect coolness. But you, Sor-phreng, do not understand this! Thus, many things were said. And those who think that everything is without foundation and root, the contradictions between them are very great. In the commentary on the Sutra of the Inexhaustible Intellect of the Noble One, the great Madhyamaka master Dignāga also said: From 'Rājagṛha' to 'abiding in an immeasurable collection of all qualities', the Blessed One showed the perfect place. Among them, 'Rājagṛha' refers to the great city of Rājagṛha. Or, the king refers to the Buddha, the Blessed One, the king of Dharma. 'Gṛha' refers to the place where the king of Dharma resides, which refers to the pure realm of Dharma itself, because he abides in the realm of Dharma. Also, in the Immaculate Light it says: Similarly, in the root tantras and the condensed king of tantras, the place of residence is definitely shown. And so on, in many excellent commentaries on the mind of Shambhala, it is said that the place where the Buddha, the Blessed One, resides, all these definite meanings are the realm of Dharma, and the realm of Dharma itself is the basis, place, and support of all dharmas, therefore everything is...

---

ཅད་གཞི་མེད་རྩ་བྲལ་དུ་འདོད་པ་རྣམས་ལ་སྤྱི་བོར་ཐོག་ལྷུང་བ་བཞིན་ནོ། །འདི་འདྲ་བ་གཞན་ཡང་ཤིན་ཏུ་མང་བར་ཡོད་དེ་ཡི་གེ་མང་དུ་དོགས་ནས་མ་བྲིས་སོ། །ཀུན་གཞི་ཡེ་ཤེས་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་དབྱིངས། །ཞེས་པ་ནས། ཤེས་བྱའི་མཐར་ཐུག་དེ་བཞིན་ཉིད་ཡིན་ཡང་། །དངོས་པོ་དངོས་མེད་གང་ཡང་མ་ཡིན་པར། །གསུངས་པའི་གཞུང་ 6-196 མཆོག་རྣམས་ཀྱང་གཟིགས་སུ་གསོལ། །ཞེས་པའི་བར་ནི་གོ་སླ་ཞིང་འགའ་ཞིག་ནི་སྔར་བཤད་པ་ཡང་ཡིན་ནོ། །བདེན་པ་ཡང་དག་མེད་པར་བཞེད་རྣམས་ལའང་། །བདག་ནི་མ་ཕོད་སྐད་གཏོང་གྲོས་འདེབས་ཏེ། །མྱ་ངན་འདས་པ་བདེན་གཅིག་པུར། །རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱིས་གང་གསུངས་པ། །དེ་ཚེ་ལྷག་མ་ལོག་མིན་ཞེས། །མཁས་པ་སུ་ཞིག་རྟོག་པར་བྱེད། །ཅེས་དང་། ལང་ཀར་གཤེགས་པར་ཡང་། མྱ་ངན་འདས་པ་ཡིད་སྤངས་པ། །གཅིག་པུ་དེ་ནི་བདེན་པ་སྟེ། །འཇིག་རྟེན་བརྟགས་པ་སྒྱུ་མ་དང་། །ཆུ་སྐྱེས་ཤིང་ལྟར་བལྟ་བར་བྱ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས། མྱང་འདས་ཆེན་པོ་བདེན་པའི་མཆོག་ཏུ་གསུངས་པ་དང་། བདེན་པ་གཅིག་སྟེ་གཉིས་པ་མེད། །ཅེས་དང་། བདེན་པ་ནི་གཅིག་པུ་གཉིས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། འདི་ལྟ་སྟེ། འགོག་པའི་བདེན་པའོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས། འགོག་བདེན་བདེན་པའི་མཆོག་ཏུ་གསུངས་པ་དང་། །ཆོས་ཡང་དག་པར་སྡུད་པའི་མདོར། དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་བདེན་པ་སྟེ། དེ་བཞིན་ཉིད་མ་གཏོགས་པའི་ཆོས་གཞན་རྣམས་ནི་བརྫུན་པའོ། །ཞེས་དང་། གསེར་འོད་དམ་པར་ཡང་། ཡང་དག་པ་ནི་བདེན་པ་སྟེ། དེ་ལས་གཞན་པ་ནི་བརྫུན་པའོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས། དེ་བཞིན་ཉིད་བདེན་གཞན་ནི་བརྫུན་པ་དང་། །ཞེས་པ་ནས། བྱ་གཏོང་གྲོས་འདེབས་ཏེ། །ཞེས་པའི་བར་ནི་གོ་སླ་ཞིང་། འགའ་ཞིག་ནི་སྔར་བཤད་པ་ཡང་ཡིན་ནོ། །རྟག་པར་རྟོགས་ལ་སྐྱོན་དང་ཡོན་ཏན་གཉིས། །ཞེས་པ་ལ་ཐམས་ཅད་རྟག་པར་རྟོགས་ན་སྐྱོན་ཡོད་དེ། འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་པ་ཡིན་པས་གནོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་རྟག་པར་རྟོགས་པ་ལ་ཡོན་ཏན་ཡོད་དེ། སངས་རྒྱས་རྟག་ཏུ་བཞུགས་པར་རྟོགས་ན་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ལ་ཤེས་ནས་དད་པ་འཐོབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐམས་ཅད་མི་རྟག་པར་རྟོགས་ན་སྐྱོན་ཡོད་དེ། འདུས་མ་བྱས་ཐམས་ཅད་རྟག་པ་ཡིན་པས་གནོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་པར་རྟོགས་པ་ལ་ཡོན་ཏན་ཡོད་དེ། བློ་དོན་དང་མཐུན་ཞིང་རྟག་འཛིན་ལྡོག་པ་ལ་སོགས་པའི་དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐམས་ཅད་གཙང་བར་རྟོགས་པ་ལ་སྐྱོན་ཡོད་དེ། ཟག་བཅས་ཐམས་ཅད་མི་གཙང་བ་ཡིན་པས་གནོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་གཙང་བར་རྟོགས་པ་ལ་ཡོན་ཏན་ཡོད་དེ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པ་དང་། ཡོངས་སུ་དག་པ་དང་། རྣམ་པར་དག་པ་དང་། ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་དོན་རྟོགས་པའི་དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐམས་ཅད་

【現代漢語翻譯】 那些想要將一切都視為無根之物的人，就像頭頂遭受雷擊一樣。類似這樣的例子還有很多，但因為擔心篇幅過長，所以沒有全部寫出來。請參閱從『昆基耶謝（kun gzhi ye she，阿賴耶識智慧）即是如實之界』到『知識的終極是如實，但它既非事物也非非事物』等經文。 以上這些內容很容易理解，有些內容之前也已經講過。對於那些認為沒有真實存在的人，我想斗膽提出我的建議：『諸佛所說的涅槃是唯一的真理，誰會認為那時剩下的不是錯誤的呢？』 《楞伽經》中也說：『涅槃是捨棄了思想的唯一真理，應將世間視為幻象，如水中的蓮花和樹木。』等等，這些都說明大涅槃是真理的極致。『真理只有一個，沒有第二個。』以及『真理是唯一的，沒有第二個，例如，滅諦。』等等，這些都說明滅諦是真理的極致。 在《正法集經》中說：『如實是真理，除了如實之外，其他一切法都是虛假的。』在《金光明經》中也說：『真實是真理，除此之外都是虛假的。』等等，這些都說明如實是真理，其他都是虛假的。從『如實是真理，其他都是虛假的』到『提出建議』，這些內容很容易理解，有些內容之前也已經講過。 如果將一切都理解為恒常，那麼既有缺點也有優點。如果將一切都理解為恒常，那麼就會有缺點，因為所有和合事物都是無常的，這會造成損害。如果將勝義法身理解為恒常，那麼就有優點，因為如果理解佛陀恒常存在，就會了解如來藏並獲得信心。 如果將一切都理解為無常，那麼就會有缺點，因為所有非和合事物都是恒常的，這會造成損害。如果將所有和合事物都理解為無常，那麼就有優點，因為這符合智慧，並且可以消除常執等等，具有必要性。如果將一切都理解為清凈，那麼就會有缺點，因為所有有漏事物都是不清凈的，這會造成損害。如果將如來藏理解為清凈，那麼就有優點，因為這可以理解本來清凈、完全清凈、極度清凈和非常極度清凈的含義，具有必要性。如果將一切都理解為

【English Translation】 Those who want to regard everything as rootless are like being struck by lightning on the head. There are many other similar examples, but I have not written them all down for fear of length. Please refer to the scriptures from 'Kunjizhi Yeshe (kun gzhi ye she, Alaya Consciousness Wisdom) is the realm of suchness' to 'The ultimate of knowledge is suchness, but it is neither a thing nor a non-thing.' The above is easy to understand, and some of it has been said before. To those who think there is no truth, I would like to venture to offer my advice: 'The Nirvana spoken by the Buddhas is the only truth, who would think that what is left at that time is not wrong?' The 《Lankavatara Sutra》 also says: 'Nirvana is the only truth that has abandoned thought, the world should be regarded as an illusion, like a lotus and a tree in water.' And so on, these all show that Great Nirvana is the ultimate of truth. 'There is only one truth, there is no second.' And 'Truth is the only one, there is no second, for example, the cessation of suffering.' And so on, these all show that the cessation of suffering is the ultimate of truth. In the 《Dharma Samgraha Sutra》 it says: 'Suchness is truth, and all other dharmas except suchness are false.' In the 《Golden Light Sutra》 it also says: 'Truth is truth, and everything else is false.' And so on, these all show that suchness is truth, and everything else is false. From 'Suchness is truth, and everything else is false' to 'offer advice', these contents are easy to understand, and some of them have been said before. If everything is understood as permanent, then there are both disadvantages and advantages. If everything is understood as permanent, then there will be disadvantages, because all compound things are impermanent, which will cause harm. If the ultimate Dharmakaya is understood as permanent, then there are advantages, because if it is understood that the Buddha is always present, one will understand the Tathagatagarbha and gain faith. If everything is understood as impermanent, then there will be disadvantages, because all non-compound things are permanent, which will cause harm. If all compound things are understood as impermanent, then there are advantages, because this is in accordance with wisdom, and it can eliminate the attachment to permanence, etc., which is necessary. If everything is understood as pure, then there will be disadvantages, because all contaminated things are impure, which will cause harm. If the Tathagatagarbha is understood as pure, then there are advantages, because this can understand the meaning of originally pure, completely pure, extremely pure, and very extremely pure, which is necessary. If everything is understood as

---

མི་གཙང་བར་རྟོགས་པ་ལ་སྐྱོན་ཡོད་དེ། ཆོས་དབྱིངས་གདོད་ནས་གཙང་བར་རྟག་ཏུ་བཞུགས་པས་གནོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཉེར་ལེན་གྱི་ཕུང་པོ་མི་གཙང་བར་རྟོགས་པ་ལ་ཡོན་ཏན་ཡོད་དེ། ཞེན་ཆགས་ལྡོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེའི་དོན་དུ་མི་སྡུག་པའི་འདུ་ཤེས་ 6-197 དགུ་བསྒོམ་པ་ཡང་གསུངས་སོ། །ཐམས་ཅད་བདེ་བར་རྟོགས་པ་ལ་སྐྱོན་ཡོད་དེ། འཁོར་བ་སྡུག་བསྔལ་ཡིན་པས་གནོད་ཅིང་འཁོར་བ་ལ་སྐྱོ་ཤས་དང་ཡིད་འབྱུང་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་དབྱིངས་བདེ་བར་རྟོགས་པ་ལ་ཡོན་ཏན་ཡོད་དེ། བློ་དོན་དང་མཐུན་ཞིང་ཆོས་དབྱིངས་བསྒོམ་པ་ལ་དགའ་སྤྲོ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་དུ་རྟོགས་པ་ལ་སྐྱོན་ཡོད་དེ། གཤིས་ལུགས་ཟབ་མོ་ཐམས་ཅད་བདེ་བ་ཆེན་པོ་ཡིན་པས་གནོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཁོར་བ་སྡུག་བསྔལ་དུ་རྟོགས་པ་ལ་ཡོན་ཏན་ཡོད་དེ། ཞེན་ཆགས་ལྡོག་ཅིང་ངེས་འབྱུང་དང་སྐྱོ་ཤས་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །བདག་ཡོད་རྟོགས་པ་ལ་སྐྱོན་དང་ཡོན་ཏན་གཉིས་ཏེ། གང་ཟག་དང་ཆོས་ཀྱི་བདག་ཡོད་པར་རྟོགས་པ་ལ་སྐྱོན་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་བདག་ཡོད་པར་རྟོགས་པ་ལ་ཡོན་ཏན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བདག་མེད་རྟོགས་པ་ལའང་སྐྱོན་དང་ཡོན་ཏན་གཉིས་ཏེ། དག་པའི་བདག་མེད་པར་རྟོགས་པ་ལ་སྐྱོན་དང་། གང་ཟག་དང་ཆོས་ཀྱི་བདག་མེད་པར་རྟོགས་པ་ལ་ཡོན་ཏན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་གཤིས་ལ་ཡོད་པར་རྟོགས་ན་སྐྱོན་དང་། དོན་དམ་གྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་གཤིས་ལ་ཡོད་པར་རྟོགས་ན་ཡོན་ཏན་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཡོད་པར་རྟོགས་ལ་སྐྱོན་དང་ཡོན་ཏན་གཉིས། །ཞེས་སོ། །ཡོན་ཏན་མང་པོ་ཅན་གྱི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་མེད་པར་རྟོགས་ན་སྐྱོན་དང་། གློ་བུར་དྲི་མ་ཐམས་ཅད་གཤིས་ལ་མེད་པར་རྟོགས་ན་ཡོན་ཏན་ཡོད་པའི་ཕྱིར། མེད་པར་རྟོགས་ལའང་སྐྱོན་དང་ཡོན་ཏན་གཉིས། །ཞེས་སོ། །རང་བཞིན་གཉུག་མའི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་གཤིས་ལ། ཆད་པར་རྟོགས་ན་སྐྱོན་དང་། བཅོས་མ་གློ་བུར་བའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་གཤིས་ལ་ཆད་པར་རྟོགས་ན་ཡོན་ཏན་ཡོད་དེ། ཆད་པར་རྟོགས་ལའང་སྐྱོན་དང་ཡོན་ཏན་གཉིས། །ཞེས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ། རྟག་པར་རྟོགས་ཀྱང་རྟག་ལྟར་མ་ལྷུང་དང་། ། རྟག་པའི་མཐར་ནི་ལྷུང་བའང་སྣང་བས་སྤང་། ། ཆད་པར་རྟོགས་ཀྱང་ཆད་ལྟར་མ་ལྷུང་དང་། ། ཆད་པའི་མཐར་ནི་ལྷུང་བའང་སྣང་བས་སྤང་། ། ཡོད་པར་རྟོགས་ཀྱང་ཡོད་ལྟར་མ་ལྷུང་དང་། ། ཡོད་པའི་མཐར་ནི་ལྷུང་བའང་སྣང་བས་སྤང་། ། མེད་པར་རྟོགས་ཀྱང་མེད་ལྟར་མ་ལྷུང་དང་། ། མེད་པའི་མཐར་ནི་ལྷུང་བའང་སྣང་བས་སྤང་། ། 6-198 ཞེས་པ་ནི་བར་སྐབས་ཀྱི་ཚིགས་སུ་བཅད་པའོ། །དེ་ལྟར་ཆོས་ཀྱི་གནད་ཆེ་ཞིང་འགག་དམ་པ་འདི་རྣམས་ཀྱི་དོན་ནི་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་ལས་གསུངས་པས་གཟིགས་སུ་གསོལ། །ཞེས་པ་ནི་མ་ཕོད་པའི་ཞུ་བའ

【現代漢語翻譯】 認為不凈是有過失的，因為法界（chos dbyings）原本清凈，恒常安住，所以是有損害的。認為取蘊（nyer len gyi phung po）不凈是有功德的，因為能使貪執（zhen chags）止息。為此，也宣說了修習九想（mi sdug pa'i 'du shes dgu）的方法。 認為一切是安樂是有過失的，因為輪迴（'khor ba）是痛苦（sdug bsngal），所以是有損害的，並且不會對輪迴生起厭離和出離心。認為法界是安樂是有功德的，因為能使心意與真理相符，並且對修習法界生起歡喜。認為一切是痛苦是有過失的，因為自性（gshis lugs）深奧，一切都是大樂（bde ba chen po），所以是有損害的。認為輪迴是痛苦是有功德的，因為能使貪執止息，並且生起出離心和厭離心。認為有我是有過失和功德兩方面的，認為人（gang zag）和法（chos）有我是有過失的，而認為如是性（de bzhin nyid）有我是有功德的。 認為無我也有過失和功德兩方面，認為清凈的（dag pa'i）無我是有過失的，而認為人（gang zag）和法（chos）無我是有功德的。如果認為世俗諦（kun rdzob）的一切法在自性中存在，那就是過失；如果認為勝義諦（don dam）的一切法在自性中存在，那就是功德。所以，認為存在也有過失和功德兩方面。如果認為具有眾多功德的如來藏（bde gshegs snying po）不存在，那就是過失；如果認為所有的暫時性的（glo bur）垢染在自性中不存在，那就是功德。所以，認為不存在也有過失和功德兩方面。如果認為自性本具的（rang bzhin gnyug ma'i）一切功德在自性中是斷滅的，那就是過失；如果認為虛假的（bcos ma），暫時性的（glo bur ba'i）一切法在自性中是斷滅的，那就是功德。所以，認為斷滅也有過失和功德兩方面。同樣地： 若執常恒不墮常邊際， 恒常之邊墮落亦當舍。 若執斷滅不墮斷滅邊， 斷滅之邊墮落亦當舍。 若執為有不墮有邊際， 有邊墮落亦應捨棄之。 若執為無不墮無邊際， 無邊墮落亦應捨棄之。 這些是中間的偈頌。像這樣，這些重要的、關鍵的佛法要點，它們的意義在《圓滿具足經》（rdzogs ldan gyi chos）中已經闡述，請您去查閱。這是不成熟的請求。

【English Translation】 Perceiving impurity has faults, because the Dharmadhatu (chos dbyings) is originally pure and always abides, so it is harmful. Perceiving the aggregates of grasping (nyer len gyi phung po) as impure has merits, because it can make attachment (zhen chags) cease. For this reason, the practice of the nine contemplations of ugliness (mi sdug pa'i 'du shes dgu) is also taught. Perceiving everything as happiness has faults, because Samsara ('khor ba) is suffering (sdug bsngal), so it is harmful, and it will not give rise to renunciation and aversion to Samsara. Perceiving the Dharmadhatu as happiness has merits, because it can make the mind accord with the truth, and it will give rise to joy in practicing the Dharmadhatu. Perceiving everything as suffering has faults, because the nature (gshis lugs) is profound, and everything is great bliss (bde ba chen po), so it is harmful. Perceiving Samsara as suffering has merits, because it can make attachment cease, and it will give rise to renunciation and aversion. Perceiving self has both faults and merits, perceiving that persons (gang zag) and phenomena (chos) have self has faults, while perceiving that Suchness (de bzhin nyid) has self has merits. Perceiving no-self also has both faults and merits, perceiving that pure (dag pa'i) no-self has faults, while perceiving that persons (gang zag) and phenomena (chos) have no-self has merits. If one perceives that all phenomena of conventional truth (kun rdzob) exist in nature, that is a fault; if one perceives that all phenomena of ultimate truth (don dam) exist in nature, that is a merit. Therefore, perceiving existence also has both faults and merits. If one perceives that the Tathagatagarbha (bde gshegs snying po) with many merits does not exist, that is a fault; if one perceives that all temporary (glo bur) defilements do not exist in nature, that is a merit. Therefore, perceiving non-existence also has both faults and merits. If one perceives that all the qualities of inherent nature (rang bzhin gnyug ma'i) are annihilated in nature, that is a fault; if one perceives that all artificial (bcos ma), temporary (glo bur ba'i) phenomena are annihilated in nature, that is a merit. Therefore, perceiving annihilation also has both faults and merits. Similarly: If you perceive permanence, do not fall into the extreme of permanence, Abandon falling into the extreme of permanence. If you perceive annihilation, do not fall into the extreme of annihilation, Abandon falling into the extreme of annihilation. If you perceive existence, do not fall into the extreme of existence, Abandon falling into the extreme of existence. If you perceive non-existence, do not fall into the extreme of non-existence, Abandon falling into the extreme of non-existence. These are intermediate verses. Thus, the meaning of these important and crucial points of the Dharma has been explained in the 'Perfectly Complete Sutra' (rdzogs ldan gyi chos), please refer to it. This is an immature request.

---

ོ། །གཤིས་ལ་སངས་རྒྱས་མེད་པར་བཞེད་པ་དང་། །ཞེས་པ་ནས། མན་ངག་ཟབ་མོ་ཤིན་ཏུ་མང་བར་མཆིས། །ཞེས་པའི་བར་ནི་གོ་སླ་ཞིང་། འགའ་ཞིག་ནི་སྔར་བཤད་པ་ཡང་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་ལ་ལའི་ལོག་རྟོག །ཅེས་པ་ནས། དེ་ཕྱིར་ཡོན་ཏན་མང་པོ་ཚང་བ་ཡི། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དོན་ལ་མེད་ཅེ་ན། །ཞེས་པ་ནི་གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་འཁྲུལ་བའི་འདོད་ལུགས་སོ། །དེ་སུན་དབྱུང་བ་ནི། རྒྱལ་བའི་ཡུམ་ལས། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ལྟ་ཇི་སྙེད་ཅིག་བརྗོད་པར་བགྱི་སྟེ། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ནི་ཚད་མ་མཆིས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། མ་ནོར་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། གཞན་མ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། ཆོས་ཉིད་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དང་། ཆོས་ཀྱི་གནས་ཉིད་དང་། ཆོས་མི་འགྱུར་བ་ཉིད་དང་། ཡང་དག་པའི་མཐའ་དང་། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དབྱིངས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ནི་ཚད་མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་དང་། ཡུམ་བར་མར་ཡང་། དེ་དང་མཐུན་པ་མང་དུ་གསུངས་ཤིང་། རྒྱུད་བླ་མར་ཡང་། འོད་གསལ་བྱས་མིན་དབྱེར་མེད་པར། །འཇུག་ཅན་གང་གཱའི་ཀླུང་གི་ནི། །རྡུལ་ལས་འདས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །ཆོས་རྣམས་ཀུན་དང་ལྡན་པ་ཉིད། །ཅེས་སོགས་དང་། དཔལ་ཕྲེང་དང་སོར་ཕྲེང་ལ་སོགས་པར་ཡང་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཆོས་གཞན་ལས་ཀྱང་དོན་དམ་རྟག་པ་ཡི། །ཡོན་ཏན་བགྲང་ཡས་གསུངས་པས་གཟིགས་སུ་གསོལ། །གལ་ཏེ། ཞེས་པ་ནས། དེ་རྣམས་ཀུན་ལ་ཞིབ་ཏུ་དགོངས་པར་ཞུ། །ཞེས་པའི་བར་ཡང་གོ་སླའོ། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོས་འགྲོ་ཀུན། ཞེས་པ་ནས། སྲིད་པ་ལ་ནི་ལུང་རིགས་དཔག་ཡས་མཆིས། །ཞེས་པའི་བར་ཡང་གོ་སླ་ཞིང་འགའ་ཞིག་ནི་སྔར་ཡང་བཤད་ཟིན་ཏོ། །རང་ངོ་ཤེས་པས་སངས་རྒྱས་འཐོབ་པའི་ཕྱིར། །ཞེས་པ་ནས། སྡིག་ལྟ་བདུད་ལས་དེ་འདྲ་སྤོང་གྱུར་ཅིག །ཅེས་པའི་མཐར་ཐུག་པས་ནི་འཁྲུལ་བ་ལས་ཀྱང་འཁྲུལ་བའི་འདོད་ལུགས་འཁྲུལ་བ་མཁས་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྨད་པའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་རྣམས་སུན་ཕྱུང་བ་ཡིན་ནོ། ། ཉོན་མོངས་རྣམ་རྟོག་རང་ངོ་ཤེས་པས་ཆོག ། གཉེན་པོ་བསྟེན་ནས་སྤང་རྒྱུ་གང་ཡང་མེད། ། མ་སྤངས་གནས་སུ་དག་པ་ཡིན་ནོ་ལོ། ། དེ་ལྟ་ཡིན་ན་བཞིན་ལག་ལ་སོགས་དང་། ། སྣོད་སྤྱད་ལ་སོགས་བཀྲུ་དགོས་ཐམས་ཅད་ལ། ། 6-199 མ་སྤངས་གནས་དག་མཁྱེན་ནམ་གཟིགས་པར་ཞུ། ། ཞེས་པ་ནི་བར་སྐབས་ཀྱི་ཚིགས་སུ་བཅད་པའོ། །གལ་ཏེ་རང་ངོ་རང་གིས་ཤེས་པའི་དོན་ནི་རང་སེམས་རྣམ་ཤེས་འདི་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། །ཡིན་པར་རྟོགས་པ་ཉིད་ལ་བྱེད་དོ་ཅེ་ན་བྱེད་ལ་རག་སྟེ། བླུན་པོ་རང་བཟོ་མཁན་ལ། ཟླ་ཚད་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྣམ་ཤེས་འདི་ནི་ཆོས་སྐུའི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཆོས་སྐུ་གཏན་ནས་མ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་དེའི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཡིན་ཡང་དེ་ཡིན་ན་དུག་ཀྱང་བདུད་རྩི་འམ། །ཞེས་པ་ནས། རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་

【現代漢語翻譯】 從『認為自性中沒有佛』到『存在著極其甚深的口訣』之間，這些內容很容易理解，有些內容之前也已經講過。如果有人錯誤地認為，從『如果有人錯誤地認為』到『因此，如果說具足眾多功德的如來藏實際上不存在』，這是將三法印割裂開來，是錯誤的觀點。駁斥這種觀點如下：在《勝鬘經》中說：『如來藏的功德無論說多少都無法窮盡，如來藏的功德是無法衡量的。』同樣，不錯誤的如來藏，非異體的如來藏，法性，法界，法住性，法不變性，真實的邊際，不可思議的界限的功德是無法衡量的。』在《中觀寶鬘論》中也說了許多與之相似的內容，在《寶性論》中也說：『光明與非光明無有分別，具有緣起性的恒河沙數的佛法。』等等，在《華嚴經》和《楞伽經》等經典中也廣為宣說。因此，請看，在其他佛法中也說了無數的真諦常恒的功德。如果有人認為，從『如果有人認為』到『請仔細思考這些內容』之間，這些內容也很容易理解。『如來藏使眾生』到『對於存在有無數的教理和正理』之間，這些內容也很容易理解，有些內容之前也已經講過。『因為認識自性而證得佛果』到『遠離像魔鬼一樣的罪惡見解』的結論是，駁斥了那些比錯誤還要錯誤的觀點，這些錯誤的觀點受到了智者們的譴責。 僅僅通過認識煩惱和分別唸的自性就足夠了， 不需要依靠對治來斷除任何東西， 不需斷除，安住于本然清凈的狀態， 如果真是這樣，那麼像臉和手等等， 以及器皿等等所有需要清洗的東西， 不需要斷除，安住于清凈的狀態，您知道嗎？請看！ 這些是中間的偈頌。如果有人認為，自己認識自己的意義是指認識到自己的心識就是法身，那麼這樣做是可以的，但這取決於愚蠢的自作聰明者，因為他們沒有尺度。因為心識是法身的不相順之品，所以根本不是法身。如果有人認為，即使是不相順之品，如果是那樣的話，那麼毒藥也是甘露嗎？』到『在一切方面』

【English Translation】 From 'believing that there is no Buddha in the nature' to 'there are extremely profound oral instructions,' these contents are easy to understand, and some have been discussed before. If someone mistakenly thinks, from 'If someone mistakenly thinks' to 'Therefore, if it is said that the Tathagatagarbha, which possesses many virtues, does not actually exist,' this is to divide the three seals of Dharma, which is a wrong view. Refuting this view is as follows: In the 'Shrimala Sutra,' it is said: 'The virtues of the Tathagatagarbha cannot be exhausted no matter how much they are spoken of, and the virtues of the Tathagatagarbha are immeasurable.' Similarly, the non-erroneous Tathagatagarbha, the non-other Tathagatagarbha, the Dharma-nature, the Dharmadhatu, the Dharma-abiding nature, the Dharma-unchanging nature, the true limit, and the virtues of the inconceivable realm are immeasurable.' In the 'Madhyamakavatara,' many similar contents are also said, and in the 'Ratnagotravibhāga,' it is also said: 'Light and non-light are indistinguishable, possessing the Buddha-dharmas of the Ganges river sands of dependent origination.' And so on, which are widely proclaimed in the 'Avatamsaka Sutra' and the 'Lankavatara Sutra.' Therefore, please see, in other Dharmas, countless virtues of the true and eternal essence are also spoken of. If someone thinks, from 'If someone thinks' to 'Please think carefully about these contents,' these contents are also easy to understand. From 'The Tathagatagarbha makes sentient beings' to 'There are countless teachings and reasons for existence,' these contents are also easy to understand, and some have been discussed before. The conclusion from 'Because of recognizing one's own nature, one attains Buddhahood' to 'Stay away from evil views like demons' is to refute those views that are more erroneous than errors, which are condemned by the wise. It is enough to recognize the nature of afflictions and conceptual thoughts, There is no need to rely on antidotes to abandon anything, Without abandoning, abide in the naturally pure state, If that is the case, then like the face and hands, etc., And all the things that need to be washed, such as utensils, etc., Without abandoning, abide in the pure state, do you know? Please see! These are the intermediate verses. If someone thinks that the meaning of knowing oneself is to realize that one's own consciousness is the Dharmakaya, then it is okay to do so, but it depends on the foolish self-made person, because they have no measure. Because consciousness is the non-concordant aspect of the Dharmakaya, it is not the Dharmakaya at all. If someone thinks that even if it is a non-concordant aspect, if that is the case, then is poison also nectar?' to 'in all aspects'

---

འབྲལ་བར་མ་གྱུར་ཅིག །ཅེས་པའི་བར་ནི་གོ་སླ་ཞིང་། སྟོང་ཉིད་ཀྱི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བའི་བསྟན་བཅོས་ཟུར་ན་ཡོད་པ་ལས་རྟོགས་པར་གྱུར་ཅིག །གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་སྐྱོན་ཅན་རྣམས་ན་རེ། །ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་ཡིན་པས་སངས་རྒྱས་དང་། བྱང་ཆུབ་དང་། ཡེ་ཤེས་དང་། ཡོན་ཏན་ལ་སོགས་པ་ཡང་རང་སྟོང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཤིས་ལ་མ་གྲུབ་པས་མིང་ཙམ་དུ་ཟད་པ་ཡིན་ཞིང་། མདོ་རྒྱུད་རྣམས་སུ་དཀོན་མཆོག་གསུམ་གྱི་ཡོན་ཏན་མང་པོ་གསུངས་པའང་དྲང་དོན་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར། སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་རྟེན་གསུམ་བཞེངས་པ་ལ་དོན་མེད་དེ། །ཞོར་ལ་སེམས་ཅན་འཆི་ཞིང་བཞེངས་པ་ཡི། །དགེ་བ་བས་ཀྱང་ཞིག་པའི་སྡིག་པ་ལྕི་སྟེ། ཞིག་ན་མཚམས་མེད་དང་ཉེ་བའི་ལས་སུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ས་ནི་སྡིག་མེད་ཡིན་པས་དེ་ཀ་ལ་བཞག་ན་སྡིག་པ་མེད་ཀྱི་མཆོད་རྟེན་ལ་སོགས་སུ་བཞེངས་ན་མཐར་འཇིག་པ་ལས་མ་འདས་པའི་ཕྱིར། སྡིག་པ་ཅན་ཡིན་པ་དེས་ན་དགེ་བ་རྗེས་ཅན་མ་བྱེད་པར། །ཞེས་པ་ནས། གྲོས་འདེབས་ཞུ་བ་འབུལ། །ཞེས་པའི་བར་ནི་གོ་སླའོ། །ཡིན་ལུགས་ནི་དོན་དམ་གྱི་སངས་རྒྱས་དོན་དམ་བདེན་པར་ཡོད་ཅིང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་སངས་རྒྱས་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཡོད་པར་རྒྱལ་བ་སྲས་དང་བཅས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཡང་ཡང་གསུངས་པས། དེ་དག་ལ་སྐུར་བ་གདབ་ཏུ་མི་རུང་སྟེ། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་སངས་རྒྱས་རང་སྟོང་ཡིན་ཡང་སྔོན་གྱི་སྨོན་ལམ་དང་ཚོགས་གཉིས་ཀྱི་ཤུགས་ཀྱིས་རྟོག་པ་མེད་བཞིན་གཞན་ཕན་འབྱུང་སྟེ། ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་དང་དཔག་བསམ་གྱི་ཤིང་ལ་སོགས་པ་བཞིན་ནོ། །འདིའི་འཐད་པ་རྒྱས་པར་ནི། དྲི་མ་མེད་པའི་བཀའ་དང་བསྟན་བཅོས་ཆེས་ཤིན་ཏུ་མང་བ་ལས་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་ཤིང་། སངས་རྒྱས་ལ་ཤེས་ནས་དད་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་ཐབས་མཆོག་དང་། དགེ་བའི་སྒོ་ཆེན་མང་དུ་འབྱེད་པའི་ཐབས་མཆོག་ལ་སོགས་པར་ཡང་ཉུང་ཤས་ཉུང་ཤས་བཀོད་བདོག་པས། དེ་དག་ལས་ཀྱང་ཞིབ་ཏུ་རྟོགས་པ་མཛད་པར་ཞུ། དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་རང་སྟོང་མ་ཡིན་ཡང་། སྟོང་ཉིད་ཟབ་མོ་མཐར་ཐུག་པ་ཡང་ཡིན་ཞིང་དོན་དམ་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་སྟོབས་བཅུ་ལ་སོགས་པ་ཡོན་ཏན་དཔག་ཡས་ནམ་མཁའ་དང་མཉམ་པ་དབྱེར་ 6-200 མེད་དུ་མངའ་བས། །རྒྱལ་སྲས་མཆོག་དང་དགྲ་བཅོམ་དཔག་ཡས་ལ། །གཞན་དོན་མཛད་པར་རྫོགས་ལྡན་ཆོས་ལས་གསུངས་ཏེ། དཔལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་རྒྱུད་ཀྱི་རྒྱལ་པོར། གང་ལ་གང་འདུལ་གྱིས་གཞན་དོན་མཐའ་ཡས་པ་མཛད་པའི་སྐབས་སུ། མཁའ་ལ་རྒྱལ་བའི་སྲས་སོགས་དགྲ་བཅོམ་རྣམས་ལ་ཆོས་སྐུ་ཡིས། །ཞེས་ལེགས་པར་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །དེ་འདྲ་མ་ཐོས་མ་མཐོང་། ཞེས་པ་ནས། སྒོ་ཆེན་མང་དུ་འབྱེད་གྱུར་ཅིག །ཅེས་པའི་བར་ནི་གོ་སླའོ། །རྒྱལ་བ་སྐྱོན་མེད་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་རྫོགས། །དེ་ཕྱིར་དེ་ལ་ཕན་གནོད་གང་བྱས་པའི། །འབྲས་བུ་གཞན་པས་ལྷག་པར་ཆེ

【現代漢語翻譯】 '愿勿分離！'（'འབྲལ་བར་མ་གྱུར་ཅིག །'）等語段簡單易懂，可從空性分類的論著中理解。 那些持有三項錯誤觀點的人說：'一切皆是自性空，因此，佛、菩提、智慧和功德等也都是自性空。因為在本質上沒有成立，所以僅僅是名稱而已。經典中關於三寶功德的諸多描述都是不了義的。因此，建造身、語、意三寶所依毫無意義。' 此外，眾生死去，建造佛像等，建造的功德還不如毀壞的罪過嚴重，因為毀壞會變成近於五無間罪的行為。因此，土地沒有罪過，放在土地上就沒有罪過，如果建造佛塔等，最終不免毀壞，因此是有罪的，所以不要做追逐功德的事情。 從'不要……'到'提出建議'（'གྲོས་འདེབས་ཞུ་བ་འབུལ། །'）等語段簡單易懂。 實相是，勝義諦的佛是真實存在的，世俗諦的佛是世俗存在的，諸佛菩薩們也曾多次宣說。因此，不能誹謗他們。即使世俗諦的佛是自性空，但憑藉往昔的願力和二資糧的力量，即使沒有分別念也能利益他人，就像如意寶珠和如意樹等一樣。 關於此理的詳細闡述，在無垢的佛經和論著中有非常多的廣說。通過了解佛陀而生起信心是最好的方法，開啟眾多善門也是最好的方法等等，其中也略有提及，請從那些地方詳細瞭解。 雖然勝義法身不是自性空，但也是最究竟的甚深空性。勝義諦的無為法具有無量的功德，如十力等，如同虛空般無別。 經圓滿教法中說，無數的佛子和阿羅漢都在利益他人。在《時輪金剛經》中，在講到以各種方式調伏眾生、行無量利他事業時，佛陀說道：'于虛空中，諸佛子等阿羅漢，以法身……' 從'沒有聽過沒有見過'到'開啟眾多善門'（'སྒོ་ཆེན་མང་དུ་འབྱེད་གྱུར་ཅིག །'）等語段簡單易懂。 佛陀沒有缺點，圓滿了所有的功德。因此，對佛陀所做的任何利益或損害，其果報都特別巨大。

【English Translation】 The section up to 'May we not be separated!' ('འབྲལ་བར་མ་གྱུར་ཅིག །') is easy to understand and can be comprehended from treatises on the divisions of emptiness. Those with the flawed view of the three characteristics say, 'Since everything is empty of inherent existence, Buddhas, enlightenment, wisdom, qualities, etc., are also empty of inherent existence. Because they are not established in their own right, they are merely names. Therefore, constructing the three supports of body, speech, and mind is meaningless.' Moreover, when sentient beings die and [one] constructs [representations], the negative karma from destroying [them] is heavier than the merit from constructing [them], because destroying [them] becomes an action close to the five immediate karmas. Therefore, the ground is free from negativity, so if [they] are left on the ground, there is no negativity, but if [they] are constructed into stupas, etc., they will ultimately not transcend destruction. Therefore, since [they] are negative, do not engage in actions that pursue merit. The section from 'do not...' to 'offer advice' ('གྲོས་འདེབས་ཞུ་བ་འབུལ། །') is easy to understand. The reality is that the ultimate Buddha exists in the ultimate sense, and the conventional Buddha exists in the conventional sense, as the victorious ones and their offspring have repeatedly stated. Therefore, it is not permissible to denigrate them. Although the conventional Buddha is empty of inherent existence, through the power of past aspirations and the two accumulations, benefit for others arises without conceptualization, just like wish-fulfilling jewels and wish-fulfilling trees. The extensive explanation of this reasoning is extensively taught in the immaculate teachings and treatises. Understanding the Buddha and gaining faith is the supreme method, and opening many doors of virtue is also the supreme method, and so forth, in which a few are arranged. Please examine those in detail. Although the ultimate Dharmakaya is not empty of inherent existence, it is also the ultimate profound emptiness. The ultimate unconditioned possesses immeasurable qualities such as the ten powers, which are inseparable like the sky. It is taught in the perfect Dharma that countless sons of the Buddhas and arhats are engaged in benefiting others. In the king of tantras, the Kalachakra, in the context of taming beings in various ways and performing limitless benefit for others, [the Buddha] said, 'In the sky, the sons of the victorious ones and the arhats, with the Dharmakaya...' The section from 'not heard, not seen' to 'may [you] open many doors of virtue!' ('སྒོ་ཆེན་མང་དུ་འབྱེད་གྱུར་ཅིག །') is easy to understand. The victorious ones are without fault and complete in all qualities. Therefore, any benefit or harm done to them has a particularly great result.

---

་བར་གསུངས་ཏེ། མདོ་རྒྱུད་བསྟན་བཅོས་རྣམ་པར་དག་པ་རྣམས་སུའོ། །བཞེངས་ན་ཕན་ཡོན་ཆེ་ཞིང་བཤིག་ན་ཉེས་དམིགས་ཆེ་བ་དེའི་ཕྱིར་ཆེད་དུ་གཏད་ནས་བཤིག་ན་སྡིག་ཆེན་དུ་འགྱུར་གྱི་མ་བཤིག་པར་རང་བཞིན་གྱིས་ཞིག་པ་ནི་སྡིག་ཆེན་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ། དཔེར་ན་སྲོག་ཆགས་བསད་པས་སྲོག་གཅོད་ཀྱི་སྡིག་པར་འགྱུར་གྱི། མ་བསད་པར་རང་ཤི་བ་ནི་སྲོག་གཅོད་ཀྱི་སྡིག་ཏུ་མི་འགྱུར་བ་བཞིན་ནོ། །དེ་ན་རང་བཞིན་དུ་ཞིག་པས་སྡིག་ཆེན་ཡིན་པར་གསུངས་པ་ངས་ནི་མ་མཐོང་ངོ་། །ཁྱེད་རྣམས་ཀྱིས་གཟིགས་པ་བདོག་ན་ཡི་གེར་བྲིས་པ་རེ་བདག་ལའང་སྟོན་པར་ཞུ། གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་ཉིད་དུ་འདོད་པ་རྣམས་ཀྱིས་སངས་རྒྱས་ལ་སྐུར་བ་བཏབ་པ་ལ་བརྟེན་ནས། དེའི་རྟེན་གསུམ་ལ་ཡང་སྐུར་བ་འདེབས་པ་རྣམས་ནི་མུ་སྟེགས་འགའ་ཞིག་དང་། ཀླ་ཀློ་ལྷ་མིན་གྱི་གྲུབ་མཐའ་གྲུབ་མཐའ་དང་མཐུན་ཏེ། ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པའི་བསྟོད་པར། གཅེར་བུ་ཀུན་དགའ་ར་བ་སོགས། །བཞེངས་པ་སྡིག་པའི་རྒྱུ་ཞེས་ཟེར། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཁྱོད་ཀྱིས་ནི། །དེ་ཉིད་བསོད་ནམས་རྒྱུ་ཞེས་གསུངས། །ཞེས་སློབ་དཔོན་མཐོ་བཙུན་གྲུབ་རྗེས་གསུངས་ཤིང་། དེའི་འགྲེལ་པར། སློབ་དཔོན་ཤེས་རབ་གོ་ཆས་ཀྱང་རབ་ཏུ་གསལ་བར་མཛད་པས། དེ་དག་ཆོས་པ་རྣམས་ཀྱིས་མཐོང་ཞིང་རྟོགས་ནས་རང་གཞན་ཐམས་ཅད་ལ་ཕན་པ་བྱེད་པར་གྱུར་ཅིག ། མིག་མངས་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། རྡེའུ་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། ལྷ་ཆོས་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། མི་ཆོས་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། རྫོགས་ལྡན་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། གསུམ་ལྡན་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། ཡོངས་གྲུབ་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། 6-201 ཀུན་བཏགས་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། རང་འགྲེལ་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། གཞན་འགྲེལ་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། ངེས་དོན་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། དྲང་དོན་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། ཡེ་ཤེས་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། རྣམ་ཤེས་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། སྙིང་པོ་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། ཤུན་པ་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། གཞན་སྟོང་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། རང་སྟོང་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། དོན་དམ་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། ཀུན་རྫོབ་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། ཆོས་ཉིད་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། ཆོས་ཅན་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། རང་བཞིན་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། བཅོས་མ་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། གཉུག་མའི་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། གློ་བུར་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། དབུས་མའི་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། མཐའ་མ་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། འོད་གསལ་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། ལས་གཟུགས་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། ཟག་མེད་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། ཟག་བཅས་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། འཛག་མེད་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། འཛག་བཅས་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། གཞན་མཆོག་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། 6-202 ཕྱི་ནང་མང་ཡང་ཤི་ར

【現代漢語翻譯】 如經、律、論等一切清凈之教典中所說。建造佛像等功德極大，拆毀罪過極大，因此特意指定去拆毀，則會造成極大罪過。如果不拆毀，而是自然損壞，則不會造成極大罪過。例如，殺死動物會造成殺生的罪過，但如果沒有殺死，而是自然死亡，則不會造成殺生的罪過。那麼，自然損壞會造成極大罪過之說，我沒有見過。如果你們見過，請將文字記錄下來給我看看。那些認為三寶所依皆是空性的人，由於誹謗佛陀，進而也誹謗三寶所依，這與某些外道和邊地野蠻人的宗見相同。特別是在《聖贊》中說：『裸體外道建寺廟，說是罪惡之根源。一切智者您卻說，此乃福德之根本。』大學者高僧成就自在也這樣說過，而且大學者智慧鎧甲也在其註釋中做了清楚闡釋。愿那些修行者能夠見到並領悟，從而利益自己和他人。 如果眼睛沒有與眼翳相連，再多的眼翳也只是死物。 如果佛法沒有與甚深之見相連，再多的人法也只是死物。 如果圓滿沒有與甚深之見相連，再多的三具也只是死物。 如果圓成實性沒有與甚深之見相連，再多的遍計所執也只是死物。 如果自釋沒有與甚深之見相連，再多的他釋也只是死物。 如果了義沒有與甚深之見相連，再多的不了義也只是死物。 如果本智沒有與甚深之見相連，再多的分別識也只是死物。 如果精髓沒有與甚深之見相連，再多的外殼也只是死物。 如果他空沒有與甚深之見相連，再多的自空也只是死物。 如果勝義沒有與甚深之見相連，再多的世俗也只是死物。 如果法性沒有與甚深之見相連，再多的法相也只是死物。 如果自性沒有與甚深之見相連，再多的造作也只是死物。 如果本具沒有與甚深之見相連，再多的新成也只是死物。 如果中觀沒有與甚深之見相連，再多的邊見也只是死物。 如果光明沒有與甚深之見相連，再多的業相也只是死物。 如果無漏沒有與甚深之見相連，再多的有漏也只是死物。 如果無漏沒有與甚深之見相連，再多的有漏也只是死物。 如果殊勝沒有與甚深之見相連，再多的內外也只是死物。

【English Translation】 As stated in all pure teachings such as Sutras, Tantras, and Shastras. Building Buddha images and the like has great merit, while destroying them has great demerit. Therefore, if one is specifically assigned to destroy them, it will cause great sin. If they are not destroyed but naturally decay, it will not cause great sin. For example, killing an animal causes the sin of killing, but if it is not killed and dies naturally, it does not cause the sin of killing. I have not seen it said that natural decay causes great sin. If you have seen it, please write it down and show it to me. Those who think that the three supports are all empty, due to slandering the Buddha, also slander the three supports. This is the same as the views of some heretics and barbarians in border areas. Especially in 'The Praise of the Noble,' it says: 'Naked ascetics build temples, saying it is the root of sin. The all-knowing one, you say, it is the root of merit.' The great scholar and accomplished master also said this, and the great scholar Wisdom Armor also clearly explained it in his commentary. May those practitioners see and realize this, thereby benefiting themselves and others. If the eye is not connected to the cataract, then many cataracts are just dead things. If the Dharma is not connected to the profound view, then many human dharmas are just dead things. If perfection is not connected to the profound view, then many three-aspects are just dead things. If the perfectly established nature is not connected to the profound view, then many imputed things are just dead things. If the self-commentary is not connected to the profound view, then many other commentaries are just dead things. If the definitive meaning is not connected to the profound view, then many provisional meanings are just dead things. If primordial wisdom is not connected to the profound view, then many consciousnesses are just dead things. If the essence is not connected to the profound view, then many husks are just dead things. If other-emptiness is not connected to the profound view, then many self-emptinesses are just dead things. If ultimate truth is not connected to the profound view, then many conventional truths are just dead things. If the nature of phenomena is not connected to the profound view, then many phenomena are just dead things. If self-nature is not connected to the profound view, then many artificial things are just dead things. If inherent nature is not connected to the profound view, then many adventitious things are just dead things. If the middle way is not connected to the profound view, then many extreme views are just dead things. If clear light is not connected to the profound view, then many karmic forms are just dead things. If uncontaminated is not connected to the profound view, then many contaminated things are just dead things. If non-leaking is not connected to the profound view, then many leaking things are just dead things. If other-supreme is not connected to the profound view, then many inner and outer things are just dead things.

---

ོ་ཡིན། ། སྲོལ་འབྱེད་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། སྲོལ་འགོག་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། ལུང་རིགས་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། རང་བཟོ་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། གཤིས་ལུགས་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། འཁྲུལ་ལུགས་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། ཡིན་ལུགས་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། འདོད་ལུགས་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། སྟོང་གཞིའི་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། སྟོང་ཙམ་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། མེད་གཞིའི་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། མེད་ཙམ་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། བྲལ་གཞིའི་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། བྲལ་ཙམ་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། དག་གཞིའི་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། དག་ཙམ་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། དབེན་གཞིའི་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། དབེན་ཙམ་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། འགོག་གཞིའི་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། འགོག་ཙམ་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། དྲང་པོའི་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། ། གོ་ལོག་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། ། གོ་ལོག་གང་དང་གང་ཞེ་ན། ། དབྱེར་ཡོད་དབྱེར་མེད་གོ་ལོག་དང་། ། ཕུང་གསུམ་ཡོད་མེད་གོ་ལོག་དང་། ། གསར་པ་རྙིང་པ་གོ་ལོག་དང་། ། སྔ་མ་ཕྱི་མ་གོ་ལོག་དང་། ། 6-203 ཡོད་དང་མེད་པ་གོ་ལོག་དང་། ། སྲོལ་འབྱེད་སྲོལ་འགོག་གོ་ལོག་དང་། ། སྣང་བཅས་སྣང་མེད་གོ་ལོག་དང་། ། གོ་ལོག་ཤིན་ཏུ་མང་བར་སྣང་། ། བཅུ་བདུན་ཁྲས་ལ་རྒྱ་ཆགས་པ། ། མ་ཆགས་པ་དང་ཅིས་མ་མཉམ། ། ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་དུ་རྟོགས་པ། ། མ་རྟོགས་པ་དང་ཅིས་མ་མཉམ། ། ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་དུ་འཆད་པ། ། མ་བཤད་པ་ཡང་ཅིས་མ་མཉམ། ། ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་དུ་བྲིས་པ། ། མ་བྲིས་པ་དང་ཅིས་མ་མཉམ། ། ཞེས་པ་ནི་བསྡུ་བའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པའོ། །དེ་ལྟར་ལེགས་པར་རྣམ་པར་ཕྱེ་བས་བསྟན་པ་སྐྱོན་མེད་པ་དང་། སྐྱོན་ཡོད་པ་ལེགས་པར་རྟོགས་ལ། དེ་རྟོགས་པས་དཔང་དུ་རུང་བ་དང་མི་རུང་བ་ལེགས་པར་རྟོགས་ཤིང་། དེ་ལྟར་རྟོགས་ནས་དཔང་དུ་མི་རུང་བ་རྣམས་དོར་ཏེ། དཔང་དུ་རུང་བ་རྣམས་ལ་དད་གུས་དང་ཉམས་ལེན་བྱས་ན་ཕ་ཆོས་དང་མཐུན་ཏེ། ཆོས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཕ་ནི་སངས་རྒྱས་ཡིན། །དེ་ཡིས་གསུངས་པའི་ཆོས་ནི་ཕ་ཆོས་ཡིན། །དེ་ཕྱིར་མདོ་རྒྱུད་རྣམ་དག་ཐམས་ཅད་ནི། །བདག་ཅག་རྣམས་ཀྱི་ཕ་ཆོས་ཡང་དག་ལགས། །ཕ་ཆོས་དེ་དང་བྲལ་བར་མ་གྱུར་ཅིག །འཇིག་རྟེན་གྲགས་སྡེའི་ཕ་ཆོས་མེད་ཀྱང་སླ། །ཕ་ཆོས་མཆོག་དེ་ཀུན་གྱིས་རྟོགས་གྱུར་ཅིག །ཕ་ཆོས་དེ་དང་མཐུན་ན་གཏན་དུ་ལེགས། །ཕ་ཆོས་དེ་དང་འགལ་ན་གཏན་དུ་ཉེས། །དེ་ཕྱིར་མཐུན་པ་རྣམས་ལ་དད་གུས་བགྱིད། །འགལ་བ་རྣམས་ལ་བདག་གཞན་བརྗེ་བ་བསྒོམ། །དགེ་བ་ཐམས་ཅད་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོར་བསྔོ། ། འདིས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་རབ་འབྲིང་ཐ་གསུམ་དུ་གནས་པ་རྟོགས་པར་བྱས་ནས། རབ་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་ནི་དཔང་དུ་གྱུར་ཅིང་ཚད་མར་གྱུར་པའོ། །འབྲིང་གསུམ་ལྡན་གྱི་ཆོས་དང་། ཐ་མ་གཉིས་ལྡན་གྱི་ཆོས་ཏ

【現代漢語翻譯】 若不依循開創之根本， 即使杜絕再多亦如殭屍。 若不依循經論之根本， 即使自創再多亦如殭屍。 若不依循本性之根本， 即使錯謬再多亦如殭屍。 若不依循實相之根本， 即使臆想再多亦如殭屍。 若不依循空性之根本， 即使空談再多亦如殭屍。 若不依循無性之根本， 即使虛無再多亦如殭屍。 若不依循離性之根本， 即使斷絕再多亦如殭屍。 若不依循清凈之根本， 即使潔凈再多亦如殭屍。 若不依循寂靜之根本， 即使孤寂再多亦如殭屍。 若不依循止息之根本， 即使停息再多亦如殭屍。 若不依循正直之根本， 即使顛倒再多亦如殭屍。 何謂顛倒錯亂之處？ 有別無別是顛倒， 三蘊有無是顛倒， 新舊之說是顛倒， 先後之說是顛倒， 有和無說是顛倒， 開創杜絕是顛倒， 有相無相是顛倒， 顛倒之處看似甚多。 十七條罪責若成根本， 與不成根本有何不同？ 若能徹悟萬法皆自性空， 與未能徹悟有何不同？ 若能宣說萬法皆自性空， 與未曾宣說有何不同？ 若能書寫萬法皆自性空， 與未曾書寫有何不同？ 以上是總結之偈頌。如此善加辨別，便能明瞭教法之無過與有過。明瞭之後，便能分辨可信與不可信。如此明瞭之後，捨棄不可信者，對可信者生起信敬並加以修持，便與佛法相合。修行者之父即是 佛（Buddha）。佛所宣說之法即是佛法。因此，一切清凈之經續，皆是我等之真正佛法。愿我們永不離此佛法！世間俗規縱然缺失亦可彌補，愿一切眾生皆能證悟此殊勝佛法！與佛法相合則恒常吉祥，與佛法相悖則恒常兇險。因此，對相合者生起信敬，對相悖者修持自他交換。愿所有功德皆迴向大菩提（Mahabodhi）。 此乃通達佛之教法安住于上中下三品，上品圓滿具足之法是為可信可靠。

【English Translation】 If not related to the root of creation, Even if many are stopped, it is a dead body. If not related to the root of scripture and reason, Even if many are self-made, it is a dead body. If not related to the root of nature, Even if many are mistaken, it is a dead body. If not related to the root of reality, Even if many are desired, it is a dead body. If not related to the root of emptiness, Even if only emptiness is much, it is a dead body. If not related to the root of non-existence, Even if only non-existence is much, it is a dead body. If not related to the root of separation, Even if only separation is much, it is a dead body. If not related to the root of purity, Even if only purity is much, it is a dead body. If not related to the root of solitude, Even if only solitude is much, it is a dead body. If not related to the root of cessation, Even if only cessation is much, it is a dead body. If not related to the root of honesty, Even if many are reversed, it is a dead body. What is the reversal? Difference and non-difference are reversed, The existence and non-existence of the three aggregates are reversed, New and old are reversed, Before and after are reversed, Existence and non-existence are reversed, Creation and cessation are reversed, With appearance and without appearance are reversed, Reversals appear to be very many. Seventeen transgressions become the root, How is it not equal to not becoming? Realizing that all is empty of self, How is it not equal to not realizing? Explaining that all is empty of self, How is it not equal to not explaining? Writing that all is empty of self, How is it not equal to not writing? This is the verse of summary. Thus, by well distinguishing, the doctrine is shown to be without fault and with fault. By realizing this, one can well realize what is reliable and unreliable. Having realized this, abandon what is unreliable, and have faith, respect, and practice in what is reliable, then it is in accordance with the father's Dharma. The father of the Dharma practitioners is the Buddha. The Dharma spoken by him is the father's Dharma. Therefore, all pure sutras and tantras are the true father's Dharma for us. May we never be separated from that father's Dharma! Even if the father's Dharma of worldly fame is missing, it is easy to obtain. May everyone realize that supreme father's Dharma! If it is in accordance with that father's Dharma, it is always good. If it is contrary to that father's Dharma, it is always bad. Therefore, we have faith and respect for those who are in accordance. For those who are contrary, we meditate on exchanging self and others. May all virtues be dedicated to the great enlightenment (Mahabodhi). This is to understand that the Buddha's teachings abide in the three levels of high, medium, and low, and the Dharma of the high and perfect is reliable and valid.

---

ེ། དེ་གཉིས་ནི་དཔང་དུ་གྱུར་པ་མ་ཡིན་པར་མཁས་པ་བསྟན་པ་ལ་བྱ་ར་མཛད་པ་རྣམས་ཀྱིས་དགོངས་པ་གལ་ཆེ་སྟེ། གང་ཟག་གི་བློ་སྐྱོན་གྱིས་བསྟན་པ་སྐྱོན་མེད་པ་ལ་སྐྱོན་བསྲེས་པ་དང་ལྷད་བཅུག་པ་རྣམས་བསལ་ནས། 6-204 ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད་པ་ཡང་དག་གི་ལམ་ལ་འགོད་པ་ནི་བཀའ་བསྡུ་བའི་དོན་ཡང་ཡིན་ཏེ། སྔར་བཀའ་བསྡུ་བ་གསུམ་སོང་ནས། འདི་ནི་བཞི་པ་ཡིན་ལ། བསྟན་རྩིས་ཆེན་པོ་ཡང་ཡིན་ཞིང་། དད་གུས་དང་། དག་སྣང་དང་། མ་ཕོད་པའི་གྲོས་འདེབས་དང་། ཞུ་འབུལ་དང་། བྱམས་སྙིང་རྗེ་ལ་སོགས་ཐམས་ཅད་ཕྱོགས་མེད་རིས་མེད་དུ་གནས་ཀྱི། གང་གི་ཡང་ཕྱོགས་སུ་ལྷུང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཕྱོགས་མེད་རིས་མེད་ཅེས་བྱའོ། །སྔར་གྱི་བཀའ་བསྡུ་རྣམས་ལ་ནི་དགྲ་བཅོམ་མང་པོ་འདུས་པར་གྲགས་མོད། འདིར་དགྲ་བཅོམ་དུ་ཙམ་འདུས་ཞེ་ན། དགྲ་བཅོམ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་མཆོག་རྣམས་སུ་འདིའི་དོན་རབ་ཏུ་གསལ་བར་སྟོན་པའི་ལུང་ཟབ་མོ་སྟོང་ཕྲག་མང་པོ་གདའ་བ་དེ་རྣམས་དགྲ་བཅོམ་ཆེན་པོ་དང་མཚུངས་པར་གདའ་བས། དེའི་ལུགས་བཞིན་བསྡུས་པའོ། །ཕྱིས་བསྡུས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་དེ་བཞིན་དུ་མཛད་པར་ཞུ་ཞིང་། ལུང་གི་དགོངས་པ་ལེན་པ་ལ་མ་མཐུན་ན། སངས་རྒྱས་ཉིད་ཀྱི་རང་འགྲེལ་རྣམས་དཔང་དུ་མཛད་པར་ཞུ། བཀའ་བསྡུ་བཞི་པའི་དོན་བསྟན་རྩིས་ཆེན་པོའི་འགྲེལ་པ། ཕྱོགས་མེད་རིས་མེད་ཅེས་བྱ་བ་འདི་ནི། དཔལ་ལྡན་བླ་མ་དམ་པ་བསོད་ནམས་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ་པས་གསེར་དང་རྟ་ལ་སོགས་པའི་གནང་སྦྱིན་བཟང་ལ་མང་བ་མཛད་དེ། འདི་ལྟ་བུའི་བསྟན་བཅོས་མང་དུ་རྩོམས་ཤིག་གསུངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས། རྟོན་པ་བཞི་ལྡན་གྱིས་སྦྱར་བ་འདི་རེ་ཤིག་རྫོགས་སོ།། །། འདིས་ཀྱང་བསྟན་པ་རིན་པོ་ཆེ་དང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཕན་པ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་འབྱུང་བར་གྱུར་ཅིག །མངྒ་ལཾ། བྷ་ཝནྟུ། གཅིག་ཞུས། ཡང་ཞུས།མ་ཡིག་འཛམ་ཐང་པར་མ་དང་འབྲས་གནས་བཅུའི་དཔེ་རྙིང་པར་མ། ཕྱི་ལ། ༣༢ བཅས་ལ་བསྡུར་ཡོད།

目錄 བཀའ་བསྡུ་བཞི་པའི་དོན་བསྟན་རྩིས་ཆེན་པོའི་འགྲེལ་པ་ཕྱོགས་མེད་རིས་མེད་ཅེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། །

【現代漢語翻譯】 這兩者並非作為證據，而是由那些致力於維護智者教義的人們深思熟慮。他們致力於消除因個人認知缺陷而摻雜在完美教義中的瑕疵和謬誤。 將見、修、行引導至正確的道路，這也是結集的目的。此前已經進行了三次結集，這是第四次，也是一次偉大的教法清算。所有虔誠的信仰、純凈的顯現、無畏的建議、懇切的請求以及慈愛與悲憫等等，都應以公正無私的態度對待，不偏袒任何一方。因此，稱之為『公正無私』。雖然據說之前的結集中聚集了許多阿羅漢（梵文，Arhat，阿羅漢，應供），但如果有人問這次聚集了多少阿羅漢，那麼答案是：偉大的阿羅漢——世尊（梵文，Bhagavan，薄伽梵，有德者）釋迦牟尼佛，在圓滿的教法中，以無數深刻的經文清楚地闡釋了這次結集的意義，這些經文與偉大的阿羅漢無異。因此，這次結集正是遵循了這些經文的教導。希望後來的結集者也能這樣做。如果在理解經文的意圖上存在分歧，請以佛陀本人的自釋作為依據。 第四次結集的意義，偉大的教法清算的註釋，名為《公正無私》，由吉祥的上師索南堅贊巴桑波（藏文：བསོད་ནམས་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ་）慷慨地供養黃金和馬匹等財物，並囑咐我創作更多這樣的論著。因此，我，具備四依之人，完成了這部著作。 愿此舉能為珍貴的教法和一切眾生帶來無量的利益！吉祥！如是！謹呈。 再次謹呈：本文已與扎塘（藏文：འཛམ་ཐང་）印刷版和哲蚌寺（藏文：འབྲས་སྤུངས་）的舊版進行了校對。（頁碼：32） 《第四次結集的意義，偉大的教法清算的註釋——公正無私》終。

【English Translation】 These two are not to be taken as evidence, but rather the wise ones who are dedicated to the doctrine should contemplate them deeply. They are dedicated to eliminating the flaws and errors that are mixed into the flawless doctrine due to the defects of individual cognition. Guiding view, meditation, and conduct onto the correct path is also the purpose of the council. There have been three previous councils, and this is the fourth, and also a great doctrinal reckoning. All faithful devotion, pure appearances, fearless suggestions, earnest requests, and loving-kindness and compassion, etc., should be treated with impartiality and without bias, not leaning towards any side. Therefore, it is called 'Impartial and Unbiased'. Although it is said that many Arhats (Sanskrit, Arhat, Arhat, worthy one) gathered in the previous councils, if one asks how many Arhats gathered here, the answer is: the great Arhat—the Blessed One (Sanskrit, Bhagavan, Bhagavan, the fortunate one) Shakyamuni Buddha, in the perfect doctrines, clearly explained the meaning of this council in countless profound scriptures, which are no different from great Arhats. Therefore, this council was gathered in accordance with the teachings of those scriptures. May the later compilers also do the same. If there is disagreement in understanding the intention of the scriptures, please take the Buddha's own commentaries as evidence. The meaning of the Fourth Council, the commentary on the Great Doctrinal Reckoning, called 'Impartial and Unbiased', was composed because the glorious and holy Lama Sonam Gyaltsen Palsangpo (Tibetan: བསོད་ནམས་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ་) generously offered gold and horses and other gifts, and instructed me to compose more such treatises. Therefore, I, who possess the four reliances, have completed this work. May this bring immeasurable benefit to the precious doctrine and all sentient beings! Mangalam! Bhavantu! One submission. Submitted again: The text has been compared with the Zamtang (Tibetan: འཛམ་ཐང་) printed edition and the old edition of Drepung (Tibetan: འབྲས་སྤུངས་). (Page: 32) The End of 'The Meaning of the Fourth Council, the Commentary on the Great Doctrinal Reckoning—Impartial and Unbiased'.

---