篤補巴·喜饒堅贊大師全集
JDol18འཕགས་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འབུམ་རྫོགས་ལྡན་ལུགས་ཀྱི་བཤད་པ་ཁྱད་འཕགས་བཞུགས་སོ། །
4-1 ༄༅། །འཕགས་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འབུམ་རྫོགས་ལྡན་ལུགས་ཀྱི་བཤད་པ་ཁྱད་འཕགས་བཞུགས་སོ། ། ༄། །དང་པོ། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་སྐབས། ༈ དང་པོ། གླེང་གཞིའི་ལེའུ། ༄༅། །འཕགས་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འབུམ་རྫོགས་ལྡན་ལུགས་ཀྱི་བཤད་པ་ཁྱད་འཕགས་བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །འཕགས་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འབུམ་དང་། ཉི་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་པ་དང་། ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པ་རྣམས་ཀྱི་བཤད་པ་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ལུགས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པ་རྣམས་ལས། འདི་ནི་འབུམ་གྱི་རྫོགས་ལྡན་ལུགས་ཀྱི་བཤད་པ་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་ཤིང་། རྨད་དུ་བྱུང་བ་དོན་གསལ་ཞིང་ཚིག་གི་རྙོག་པ་མེད་པ། དེ་བཞིན་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དགུ་དང་། ཡོངས་གྲུབ་བརྒྱད་དང་། དོན་གསལ་ཞིང་ཚིག་གིས་རྙོག་པ་མེད་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དགུ་དང་། ཡོངས་གྲུབ་རང་བྱུང་འདུས་མ་བྱས་པའི་མཚན་གྱི་རྣམ་གྲངས་ནི་བརྒྱད་དང་། ཉི་ཤུ་རྩ་བརྒྱད་ཀྱི་བདག་ཉིད། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། ། རྒྱ་གར་སྐད་དུ། ཤ་ཏ་སཱ་ཧ་སྲི་ཀཱ་པྲཛྙཱ་པཱ་ར་མི་ཏཱ། བོད་སྐད་དུ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ། གླེགས་བམ་ཐོག་མ། བམ་པོ་དང་པོ། ཉན་ཐོས་ཞི་བ་ཚོལ་རྣམས་ཀུན་ཤེས་ཉིད་ཀྱིས་ཉེར་ཞིར་ཁྲིད་མཛད་གང་ཡིན་དང་། །འགྲོ་ལ་ཕན་པར་བྱེད་རྣམས་ལམ་ཤེས་ཉིད་ཀྱིས་འཇིག་རྟེན་དོན་སྒྲུབ་མཛད་པ་གང་། །གང་དང་ཡང་དག་ལྡན་པའི་ཐུབ་རྣམས་རྣམ་པ་ཀུན་ལྡན་སྣ་ཚོགས་འདི་གསུང་བ། །ཉན་ཐོས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཚོགས་བཅས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ནི་ཡུམ་དེ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་ལམ། །སྟོན་པས་འདི་ལས་གང་བཤད་པ། །གཞན་གྱིས་མྱོང་བ་མ་ཡིན་ཏེ། །ཆོས་སྤྱོད་བཅུ་ཡི་བདག་ཉིད་ཀྱི། །མདོ་དོན་དྲན་པ་ལ་བཞག་ནས། །བློ་དང་ལྡན་པས་མཐོང་འགྱུར་ཕྱིར། །བདེ་བླག་ཏུ་ནི་རྟོགས་པ་ཞེས། །བྱ་བ་རྩོམ་པའི་དགོས་པ་ཡིན། །འདི་ལྟར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་སྐུའི་ཞབས་འབྲིང་དང་། དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཚོགས་སམ་སྐུའི་སྲུང་བ་པོ། དགྲ་བཅོམ་པ་ཀུན་དགའ་བོའམ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ་ལ་བཀའ་བསྡུ་བའི་ཚེ། འཁོར་གྱི་ནང་དུ་དགྲ་བཅོམ་པ་འོད་སྲུང་ཆེན་པོའམ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་བྱམས་པས་གསོལ་བ་བཏབ་པ་དང་། མདོའི་ཚིག་འདི་སྐད་བདག་གིས་ཐོས། ཞེས་བཀའ་བསྡུ་བར་འོད་སྲུང་ཆེན་པོའམ། བྱམས་པ་ལ་ཞལ་གྱིས་བཞེས་སོ། །དེ་ཡང་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བསྟན་པ་རྔམ་བརྗིད་འདི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱིས་རང་གི་སྤྱོད་ 4-2 ཡུལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཆོས་སྡུད་པར་བྱེད་པ་རྣམས་ཀ
【現代漢語翻譯】 《聖妙吉祥般若波羅蜜多十萬頌圓滿次第釋·殊勝論》 4-1 《聖妙吉祥般若波羅蜜多十萬頌圓滿次第釋·殊勝論》 第一品，一切種智之境 第一節，緒論 《聖妙吉祥般若波羅蜜多十萬頌圓滿次第釋·殊勝論》 《聖妙吉祥般若波羅蜜多十萬頌》、《二萬五千頌》和《一萬八千頌》的釋論中，圓滿次第的宗派極為殊勝。此為《十萬頌》的圓滿次第釋論，尤為殊勝，稀有而意義明晰，遣除文字的繁瑣，是九種如實成就，八種圓滿成就，意義明晰且無文字繁瑣的九種如實成就，以及圓滿成就的自生、無為之名的二十八種自性。我向般若波羅蜜多敬禮！ 梵語：Śata Sāhasrīkā Prajñāpāramitā。 藏語：ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ། （Sherab kyi Paroltu Chinpa Tongtrak Gyapa，般若波羅蜜多十萬頌）。 首冊，第一卷。 聲聞尋求寂滅，以一切智引導至寂靜涅槃； 利益眾生者，以道智成就世間利益。 與一切功德圓滿的佛陀，宣說一切種智的種種法門； 我向聲聞、菩薩眾，以及諸佛之母敬禮！ 通達一切種智之道，導師所宣說的一切法， 非他人所能體驗，乃是十種行持的自性。 將經文要義銘記於心，具足智慧者方能領悟。 因此，爲了易於理解，我等開始撰寫此論。 如是，當諸如來之色身侍者，以及神聖佛法的守護者，即阿羅漢阿難陀，或菩薩金剛手結集經藏時，于大眾之中，阿羅漢大迦葉，或菩薩彌勒請問，並以『如是我聞』之語結集經藏，大迦葉或彌勒應允。世尊所宣說的莊嚴教法，並非菩薩的行境，因此，結集佛法者...
【English Translation】 《Excellent Explanation of the Hundred Thousand Prajñāpāramitā According to the Dzogden System》 4-1 《Excellent Explanation of the Hundred Thousand Prajñāpāramitā According to the Dzogden System》 First, the Section on Omniscience First, the Chapter on the Introduction 《Excellent Explanation of the Hundred Thousand Prajñāpāramitā According to the Dzogden System》 Among the explanations of the Hundred Thousand, Twenty-five Thousand, and Eighteen Thousand Prajñāpāramitā Sūtras, the Dzogden system is particularly excellent. This is an especially excellent and wondrous explanation of the Hundred Thousand according to the Dzogden system, which is clear in meaning and free from verbal complexities. It is the nature of nine suchnesses that are fully accomplished, eight fully accomplished ones, nine suchnesses that are clear in meaning and free from verbal complexities, and the self-arisen, uncompounded aspects of the fully accomplished ones, numbering twenty-eight. I prostrate to the Prajñāpāramitā! In Sanskrit: Śata Sāhasrīkā Prajñāpāramitā. In Tibetan: ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ། (Sherab kyi Paroltu Chinpa Tongtrak Gyapa, The Hundred Thousand Prajñāpāramitā). First Volume, First Chapter. The Hearers seek peace, and are led to quiescence by the Omniscient; Those who benefit beings, accomplish worldly benefit with the Path-knowing. The Buddhas who are perfectly endowed, speak of this variety of all aspects; I prostrate to the Mother of the Buddhas, together with the assembly of Hearers and Bodhisattvas! The path of omniscience, whatever is taught from this by the Teacher, Is not experienced by others, but is the nature of the ten practices. Having placed the meaning of the Sūtra in remembrance, it will be seen by those with intelligence. Therefore, the purpose of undertaking this work is said to be easily understood. Thus, when the attendants of the Tathāgatas' form bodies, and the assembly of the sacred Dharma or the protectors of the bodies, the Arhat Ānanda, or the Bodhisattva Vajrapāṇi, were compiling the teachings, among the assembly, the Arhat Mahākāśyapa, or the Bodhisattva Maitreya, requested and compiled the teachings with the words 'Thus have I heard.' Mahākāśyapa or Maitreya assented. The majestic teachings taught by the Bhagavan are not the sphere of activity for Bodhisattvas, therefore, those who compile the Dharma...
ྱིས་རང་གི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་ཆོས་བཤད་པའི་སྒོ་བཟུང་ནས། འདི་སྐད་བདག་གིས་རྣ་བས་ཐོས་པ་སྟེ། དོགས་པ་མེད་ཅིང་རྩོད་པའི་གནས་སུ་འགྱུར་བས་དུས་ངེས་པ་མངའ་མཛད་པར་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ནས་བཞུགས་པ་གང་ཡང་རུང་བའི་དུས་གཅིག་ན་བདུད་བཞི་བཅོམ་པའི་ལེགས་པ་མངའ་བས། བཅོམ་ལྡན་འདས་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཀྱི་རི་བྱ་རྒོད་ཕུང་པོ་ལ། ཞེས་གནས་གཉིས་སྨོས་པས་ཁྱིམ་པ་དང་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཕྱོགས་གཉིས་བསྡུ་བའི་ཕྱིར་དང་། གཟུགས་སྐུ་དང་ཆོས་སྐུས་ཕན་གདགས་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་བཞུགས་པ་ནི་གཞི་སྟེ། སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་འཕྲིན་ལས་སྤྱོད་ལམ་གྱིས་དང་། འཆད་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། སྙོམས་འཇུག་གིས་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དང་། ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོས་འཇིག་རྟེན་ལ་གཟིགས་པ་དང་། ལྷ་ལ་སོགས་པ་འོང་བ་དང་། ནང་དུ་ཡང་དག་འཇོག་གིས་བཞུགས་པའོ། །ཞབས་འབྲིང་བ་གྲངས་མང་བ། དགེ་སློང་ལྔ་སྟོང་ཙམ་གྱི་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ཆེན་པོ་དང་ཐབས་གཅིག་སྟེ། ཞབས་འབྲིང་བ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་དེ་གཉིས་ཀ་སྦྱིན་གནས་ཡིན་མོད་ཀྱི། ཀུན་གྱིས་བཀུར་བ་དང་མི་འབྲལ་བ་དང་། འཇིག་རྟེན་ཀུན་གྱིས་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་པས་དང་པོར་དགེ་སློང་སྨོས་སོ། །དེ་རྣམས་ཀྱི་ཆེ་བ་ཡོན་ཏན་ཡང་སློབ་པ་དང་སོ་སྐྱེ་མེད་པས། ཐམས་ཅད་ཀྱང་དགྲ་བཅོམ་པ་ཁོ་ནའོ། །ཉོན་མོངས་པའི་དགྲ་བཅོམ་པ་སྟེ། ཁམས་གསུམ་གྱི་གཙོ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་མཆོད་པར་འོས་པས་སོ། །འདོད་པ་དང་སྲིད་པ་དང་མ་རིག་པ་དང་ལྟ་བའི་ཟག་པ་བཞི་ཟད་པ། ལས་ཀྱི་དང་ཉོན་མོངས་པ་དང་རྣམ་པར་སྨིན་པ་དང་སྐྱེ་བའི་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པ། རྫུ་འཕྲུལ་དང་དབང་པོ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ཤེས་རབ་ལ་དབང་བ་བཞིས་རིམ་པ་བཞིན་སྣོད་བཅུད་དང་། སྤྱོད་ལམ་དང་། སེམས་དང་། ཉོན་མོངས་པ་དང་། ལས་དང་། རྣམ་སྨིན་གྱི་འཆང་བ་ལས་གྲོལ་བ་ལས་དབང་དུ་གྱུར་པ། སྲིད་པའི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་མེད་ལ། སེམས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་གྲོལ་བ། མ་རིག་པ་ལས། ཤེས་རབ་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་གྲོལ་བ། ཅང་ཤེས་པ་ནི་འཇིགས་པའམ། བག་ཚ་བ་མེད་པ་སྟེ། སྡུག་བསྔལ་གྱི་དང་འཇིགས་པའི་དང་། འཇིག་རྟེན་པའི་ཆོས་ཀྱི་དང་། མི་ཤེས་པའི་བག་ཚ་བས་སོ། །གླང་པོ་ཆེན་པོ་ནི་གཙོ་བོ་ཆེན་པོ་སྟེ། རིག་པ་གསུམ་ལ་སོགས་པ་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པའི་ཆོས་རྙེད་པས་ས། བྱ་བའི་གཙོ་བོ་སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ། བྱས་པ་ནི་བསླབ་པ་གསུམ་རྫོགས་པས་སོ། །འདོད་ཆུང་ཆོག་ཤེས་སོགས་ཞོར་ལ་བྱ་བ་ནི་བྱེད་པ་སྟེ། དེ་བྱས་པ་སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པ་དང་། ཀུན་འབྱུང་སྤངས་པ་དང་། ལམ་བསྒོམ་པ་དང་། འགོག་པ་མངོན་དུ་བྱས་པས་རིམ་པ་ལྟར་ཕུང་པོ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་དང་དམ་བཅས་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་ཁུར་བཞི་བོར་བ། དོན་མིན་སྤངས་ལ
【現代漢語翻譯】
以其自身所處的境界，開啟了宣說佛法的開端。我（阿難）親自聽聞如下：因為沒有疑惑和爭論之處，所以是如來所親口宣說的確定之語。在王舍城（Rajagrha，古印度城市名）的某處，世尊（Bhagavan，佛的稱號，意為『有福者』）已經降伏了四魔（煩惱魔、蘊魔、死魔、天子魔），功德圓滿。世尊住在王舍城的鷲峰山（Grdhrakuta，山名）。 此處同時提及兩個地點，是爲了涵蓋在家眾和出家眾兩類聽眾，也爲了表明佛陀以色身（Rupakaya，佛的化身）和法身（Dharmakaya，佛的真身）利益眾生。『住在』是基礎，通過身、語、意的行為，如說法、禪定、入定，以及以大悲心觀照世間，諸如天神等前來，以及內在的如實安住而安住。 隨從眾多，與五千比丘（Bhikkhu，佛教出家男眾）組成的龐大僧團在一起。雖然隨從的菩薩（Bodhisattva，發願成佛的修行者）和比丘都是佈施的對象，但因為比丘們受人尊敬、不離佛陀，並且為世人所共見，所以首先提及比丘。 這些比丘的偉大之處在於他們沒有需要學習之處，也不是凡夫俗子，全部都是阿羅漢（Arhat，斷盡煩惱，證得解脫的聖者）。他們是斷除了煩惱之敵的阿羅漢，值得三界（欲界、色界、無色界）之主供養。他們斷盡了欲漏、有漏、無明漏和見漏四種煩惱。他們沒有業、煩惱、異熟和生的諸般染污。他們通過神通、自在、禪定和智慧四種力量，分別從器世間和有情世間、行為、心、煩惱、業和異熟的束縛中解脫出來，獲得了自在。他們沒有生存方面的煩惱，心完全解脫。因為無明，所以智慧完全解脫。『有知者』是指沒有恐懼或畏懼，沒有對痛苦的、對恐懼的、對世間法的和對無知的畏懼。『大象』是指偉大的領袖，因為獲得了三明（宿命明、天眼明、漏盡明）等殊勝的功德。行為的領袖是從一切痛苦中解脫出來的。『已作』是指圓滿了三學（戒、定、慧）。 『少欲知足』等順帶要做的事情是『做』，做了這些事情，就知曉了痛苦，斷除了痛苦的根源，修習了道，實現了寂滅，從而依次放下了五蘊之重擔、煩惱之重擔、誓言之重擔和精進之重擔這四種重擔。捨棄了無意義的事物。
【English Translation】 Taking hold of the door of Dharma teaching that has become his own sphere of activity, thus I have heard with my ear: Because there is no doubt and it becomes a place of debate, the one who possesses definite time dwells in Rajagrha (name of an ancient Indian city), at any time, possessing the goodness of subduing the four maras (Mara of afflictions, Mara of aggregates, Mara of death, Mara of the son of gods). The Bhagavan (title of the Buddha, meaning 'Blessed One') was at Vulture Peak (Grdhrakuta, name of a mountain) in Rajagrha. Mentioning the two places is for gathering the two sides of householders and renunciants, and for showing benefiting by the form body (Rupakaya, the Buddha's manifested body) and the Dharma body (Dharmakaya, the Buddha's true body). 'Dwelling' is the basis, by the activity of body, speech, and mind, such as teaching, samadhi (meditative absorption), entering into equipoise, looking at the world with great compassion, gods and others coming, and dwelling by truly placing within. Attendants were numerous, together with a great sangha (community) of monks (Bhikkhu, Buddhist monks) of about five thousand. Although the attendant Bodhisattvas (beings who aspire to Buddhahood) and the monks are both objects of giving, the monks are mentioned first because they are respected by all, inseparable, and common to all the world. The greatness and qualities of these monks are that they have no learning and are not ordinary beings, all of them are only Arhats (those who have attained liberation from suffering). They are Arhats who have conquered the enemy of afflictions, worthy of being offered to by the lords of the three realms (desire realm, form realm, formless realm). They have exhausted the four outflows of desire, existence, ignorance, and views. They are without the defilements of karma, afflictions, maturation, and birth. They have mastery over the five kinds of clairvoyance, the senses, samadhi, and wisdom, and are liberated from the bondage of vessel and essence, conduct, mind, afflictions, karma, and maturation, respectively. They have no afflictions in the direction of existence, and their minds are completely liberated. From ignorance, their wisdom is completely liberated. 'Conscious ones' means without fear or apprehension, without apprehension of suffering, fear, worldly dharmas, and ignorance. 'Great elephant' means great leader, because of obtaining special dharmas such as the three knowledges (knowledge of past lives, knowledge of future lives, knowledge of the extinction of outflows). The leader of actions is liberated from all suffering. 'Done' means having perfected the three trainings (ethics, concentration, wisdom). 'Contentment with few desires' and so on, things to be done incidentally, is 'doing', and having done these things, one knows suffering, abandons the origin of suffering, cultivates the path, and realizes cessation, thereby sequentially abandoning the four burdens of the aggregates, the burden of afflictions, the burden of vows, and the burden of diligence. Abandoning meaningless things.
་དོན་ཐོབ་པས། རང་གི་དོན་རབ་ཏུ་ཐོབ་པ་སྟེ། ཉོན་སྒྲིབ་མེད་ལ་རིག་པ་བསྐྱེད་ནས་མྱང་འདས་ཐོབ་པས་སོ། །སྲིད་པར་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་བ་དགུ་སྟེ་འདོད་ཆགས་དང་། ཁོང་ཁྲོ་ 4-3 དང་། ང་རྒྱལ་དང་། མ་རིག་པ་དང་། ཐེ་ཚོམ་དང་། ལྟ་བ་དང་། ཕྲག་དོག་དང་། སེར་སྣ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་འཛིན་གྱི་ཀུན་སྦྱོར། ཡོངས་སུ་ཟད་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་བཀའ་ཡང་དག་པས། དེ་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་གོམས་པར་བྱས་པས། ཉོན་སྒྲིབ་ལས། སེམས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་གྲོལ་བ། སྙོམས་པར་འཇུག་པ་རྣམས་ལ་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་དབང་ཐོབ་པས། སེམས་ཀྱི་དབང་ཐམས་ཅད་ཐོབ་པ་ཤ་སྟག་སྟེ། ཅིའི་ཕྱིར་དགྲ་བཅོམ་ཡིན་ཞེ་ན། ཟག་པ་ཟད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་བཞིན་དུ་སྔ་མ་སྔ་མའི་གཏན་ཚིགས་སུ་ཕྱི་མ་ཕྱི་མའི་སྦྱོར་རོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཅིག་ན། ཀུན་ཀྱང་ཆོས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་མངོན་དུ་མཐོང་བ་ཤ་སྟག་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་གཞན་ཐམས་ཅད་ནས་འདུས་པ་ཤིན་ཏུ་མང་བའི་ཕྱིར། ཚད་མེད་གྲངས་མེད་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཡོན་ཏན་དུ་མ་དང་ལྡན་པ་སྟེ། དེ་དག་གང་ཞེ་ན། གཟུངས་ནི་འཛིན་པར་བྱེད་པ་སྟེ། དེ་ཡང་བཟོད་པ་ཐོབ་པའི་རྒྱུར་གྱུར་པའི་གཟུངས་དང་། གསང་སྔགས་དང་། ཆོས་དང་དོན་གྱི་གཟུངས་སོ། །དེ་དག་ཐོབ་པས་གཟུངས་རབ་ཏུ་ཐོབ་པ། དཔའ་བར་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན་རབ་ཏུ། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི། ས་རྣམ་པར་མཚན་མ་མེད་པའི་ཏིང་འཛིན་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ཅན། ཁམས་གསུམ་ལ་སྨོན་པའི་རྟོག་པ་མེད་པའི་སྨོན་ལམ་སྟེ་སྨོན་པ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ལྡན་པ། དེ་ལྟར་ཏིང་ངེ་འཛིན་གསུམ་པོ་དེ་དག་ལ་གནས་པ་དེ་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་ཉེ་བར་ཞི་བའི་ཕྱིར་མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་བཟོད་པ་བཞི་འབྱུང་སྟེ། བདག་གཞན་དུ་རྟོག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་སེམས་ཅན་ལ་མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་བཟོད་པ་དང་རྗེས་ཆགས་དང་ཁོང་ཁྲོ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་འདུ་བྱེད་པ་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་ཙམ་དུ་ཟད་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་དང་། འཁོར་འདས་ལ་སེམས་མཉམ་པའི་ཕྱིར་མི་གནས་པ་མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་བཟོད་པའོ། །དེ་དག་བསྐྱེད་ནས་མཉམ་པ་ཉིད་བཅུ་བྱུང་སྟེ། མཚན་མ་མེད་པར་མཉམ་པ་ཉིད་དང་། མཚན་ཉིད་མེད་པར་དང་། མ་སྐྱེས་པར་དང་། འབྱུང་བ་མེད་པར་དང་། དབེན་པར་དང་། གཟོད་མ་ནས་ཞི་བར་དང་། སྤྲོས་པ་མེད་པར་དང་། བླང་དོར་མེད་པར་དང་། སྒྱུ་མ་ལ་སོགས་པར་དང་། དངོས་པོ་དང་དངོས་པོ་མེད་པ་གཉིས་མཉམ་པ་ཉིད་དོ། །བཅུ་པོ་དེ་དག་རྟོགས་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཤེས་རབ་ཀྱི། ཆོས་ཐམས་ཅད་སྟོང་པར་རྟོགས་པས་འཁོར་བ་དང་། སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ནས་སེམས་ཅན་མི་གཏོང་བའི་ཕྱིར་མྱ་ངན་འདས་ལ། ཐོགས་པ་མེད་པ། སྤོབས་པ་དེ་དང་ལྡན་པས་སེམས་ཅན
【現代漢語翻譯】 獲得意義，就是完全獲得自己的利益，即通過去除煩惱障並生起智慧而獲得涅槃（Nirvana）。 導致輪迴的九種普遍結合是：貪慾、嗔恨、我慢、無明、懷疑、邪見、嫉妒、吝嗇，以及執著于戒律和苦行的普遍結合。如來（Tathagata）的正確教誨完全耗盡了這些。通過習慣於正確的見解，從煩惱障中，心完全解脫，如其所愿地獲得禪定（Samadhi）的掌控，從而完全獲得心的掌控。為什麼是阿羅漢（Arhat）呢？因為煩惱已經耗盡。也就是說，因為沒有煩惱。同樣，前一個作為前一個的理由，后一個作為后一個的結合。 然後，在一個瞬間，所有人都直接看到法的寂滅（Nirvana），都是偉大的菩薩（Bodhisattva）。因為從所有其他世界聚集而來的人非常多，所有無數的人都具備許多功德。這些功德是什麼呢？陀羅尼（Dharani）是持有的意思，也就是成為獲得忍辱之因的陀羅尼，秘密真言（Mantra），法和意義的陀羅尼。通過獲得這些，就完全獲得了陀羅尼。勇猛地進入等持，完全地進入空性（Sunyata）的等持，以無相的等持之地為行境，具備不希求三界的願望，即無愿的等持。如此安住于這三種等持之中，爲了平息一切戲論，生起四種平等性的忍辱：因為沒有對自他的分別，所以對眾生有平等性的忍辱；因為沒有貪戀和嗔恨，所以對諸行有平等性的忍辱；因為一切法都只是如是性（Tathata），所以對一切法有平等性的忍辱；因為對輪迴和涅槃心懷平等，所以有不住的平等性忍辱。 生起這些之後，就出現十種平等性：無相的平等性，無自性的平等性，不生的平等性，不出現的平等性，寂靜的平等性，從一開始就寂滅的平等性，無戲論的平等性，無取捨的平等性，如幻的平等性，以及有和無二者平等的平等性。通過證悟這十種平等性，就能以智慧瞭解一切法。通過證悟一切法為空性，對於輪迴，以及從大悲（Mahakaruna）出發不捨棄眾生，對於涅槃，就沒有阻礙。具備這種無畏，就能利益眾生。
【English Translation】 Obtaining meaning is to fully obtain one's own benefit, that is, to obtain Nirvana by removing the afflictive obscurations and generating wisdom. The nine universal combinations that cause rebirth in Samsara are: attachment, anger, pride, ignorance, doubt, wrong views, jealousy, stinginess, and the universal combination of holding onto discipline and asceticism as supreme. The Tathagata's (Thus Come One) correct teachings completely exhaust these. By becoming accustomed to the correct view, from the afflictive obscurations, the mind is completely liberated, and one gains control over Samadhi (meditative concentration) as desired, thereby fully obtaining control over the mind. Why is one an Arhat (one who is worthy)? Because the outflows have been exhausted. That is, because there are no afflictions. Similarly, the former serves as the reason for the former, and the latter serves as the combination for the latter. Then, in an instant, everyone directly sees the quiescence of Dharma (Nirvana), all are great Bodhisattvas (enlightenment being). Because there are so many people gathered from all other realms, all the countless ones are endowed with many qualities. What are these qualities? Dharani (mantra) means to hold, that is, the Dharani that becomes the cause for obtaining forbearance, secret Mantras, and the Dharani of Dharma and meaning. By obtaining these, one fully obtains Dharani. Courageously entering into Samadhi, fully entering into the Samadhi of emptiness (Sunyata), with the realm of the signless Samadhi as the field of activity, possessing the aspiration of not desiring the three realms, that is, the Samadhi of no aspiration. Thus abiding in these three Samadhis, in order to pacify all elaborations, four kinds of forbearance of equality arise: because there is no distinction between self and others, there is forbearance of equality towards sentient beings; because there is no attachment and anger, there is forbearance of equality towards actions; because all Dharmas are merely Suchness (Tathata), there is forbearance of equality towards all Dharmas; because the mind is equal towards Samsara and Nirvana, there is the forbearance of non-abiding equality. Having generated these, ten kinds of equality arise: equality of signlessness, equality of no-self-nature, equality of non-arising, equality of non-appearing, equality of solitude, equality of being pacified from the beginning, equality of non-elaboration, equality of non-acceptance and rejection, equality of illusion, and the equality of both existence and non-existence. By realizing these ten equalities, one can understand all Dharmas with wisdom. By realizing all Dharmas as emptiness, there is no obstruction to Samsara, and from great compassion (Mahakaruna), there is no abandonment of sentient beings, and there is no obstruction to Nirvana. Possessing this fearlessness, one can benefit sentient beings.
་ལ་ཆོས་བསྟན་པ་ཟད་མི་ཤེས། སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཕན་གདགས་པའི་ཕྱིར། མངོན་པར་ཤེས་པ་ཆེན་པོ་དྲུག་ཐོབ་པས། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་རྣམ་པར་བརྩེ་བ། མངོན་པར་ཤེས་པ་དྲུག་ཚེ་རབས་ཐམས་ཅད་དུའང་། དུད་འགྲོར་སྐྱེས་ཀྱང་ཤིན་ཏུ་མ་ཉམས་པ། བྱང་སེམས་ཀྱིས་གདམས་པ་ལ་སེམས་ཅན་རྣམས་དགའ་ཞིང་དེ་ལ་འགལ་བར་མི་བྱེད་པས་མཉམ་པར་འོས། དོན་གཉིས་བསྒྲུབ་པ་ལ་ལེ་ལོ་མེད་ཅིང་། ཆོས་ 4-4 ཚོལ་བ་དང་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དུ་ལུས་དང་སྲོག་ལ་ཡང་མི་ལྟ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་སྨད་པའི་ལས་ཡོངས་སུ་མེད་པས། ཚུལ་འཆོས་པ་མེད་པ། ངག་གི་ལས་ཡོངས་སུ་དག་པ། ཁ་གསག་མེད་པ། ཡིད་ཀྱི་ལས་མ་དག་པ་མེད་པས། གྲགས་པ་དང་། སྙིང་རྗེས་བསྐུལ་ཞིང་ཤེས་རབ་ཀྱིས་སྦྱངས་པའི་སེམས་ཀྱིས་གཞན་ལ་ཕན་པའི་ཕྱིར་རྙེད་བཀུར་འདོད་པའི་ཟང་ཟིང་མེད་པའི་ཆོས་སྟོན་པ། ས་བརྒྱད་པར་མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ལ་བཟོད་པ་ཐོབ་པ་སྟེ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་གནས་པ་ཟབ་མོ་དག་ཐོས་པས། ཆོས་ཟབ་མོའི་བཟོད་པ། དེས་ན་འཁོར་གྱི་རིགས་ཐམས་ཅད་དུ་མི་ཤེས་པ་ལས་བྱུང་བའི་འཇིགས་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་ལས་བྱུང་བའི་འཇིགས་པ་མེད་པས། མི་འཇིགས་པ་ཆེན་པོ། དེའི་ཕྱིར་འཁོར་གང་དུ་ཡང་ཡོངས་སུ་མདོ་ནས་འབྱུང་བ་དང་། མདོ་གཞན་ནས་འབྱུང་བའི་བདུད་ཀྱི་ལས་ཐམས་ཅད་བདེ་འགྲོ་དང་། ངན་འགྲོར་སྨིན་པའི་ལས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་རྒྱུན་འཆད་པ། མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་སོགས་པ། ཕ་རོལ་པའི་རྒོལ་བ། རྒྱལ་སྲས་དེ་དག་གིས་ཤེས་པ་དང་བསམ་པ་དང་། སྤྱོད་ཡུལ་རྣམས་ཉན་ཐོས་དང་། རང་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་རྟོགས་པར་དཀའ་བའི་ཕུང་པོ་དང་། ཁམས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རབ་ཏུ་རྟོགས་པའི། བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་པ་རྣམས་ནས་སྨོན་ལམ་ཤིན་ཏུ་བརྩམས་པ། བྱམས་པའི་རྒྱུ་མཐུན་པ་བཞིན་འཛུམ་པ་དང་ལྡན་པ་གློ་བུར་དུ་འོངས་པ་ལ་ཀུན་དགའ་བའི་གཏམ་ཐོག་མར་སྨྲ་བ། ཡིད་མི་བདེ་བ་མེད་པས་ཁྲོ་གཉེར་མེད་པ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་དུ་གཤེགས་པའི་ལམ་དུ་བདག་ཉིད་དང་། སྤྲུལ་པས་ཕ་རོལ་ལ་ཚིགས་སུ་བཅད་པའི་དབྱངས་སུ་ཆོས་བརྗོད་ཅིང་རྒྱལ་བ་རྣམས་ལ་ཚིགས་སུ་བཅད་པས་བསྟོད་ཅིང་དྲིས་པའི་ལན་ལྡོན་པ་ལ་མཁས་པ། སོ་སོ་ཡང་དག་པ་རིག་པ་བཞིས་བསྒྲུབས་པའི་ཚིག་གིས་ཆོས་སྨྲ་བ་ཆེན་པོ་བྱེད་པའི་ཕྱིར། སྤོབས་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ། རྫུ་འཕྲུལ་བྱ་བ་ལ་མཁས་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པ་ཉི་ཤུ་དང་ལྡན་པས། འཁོར་གང་དང་གང་དུ་འགྲོ་བ་དེ་ཐམས་ཅད་དུ་བག་ཚ་བ་མེད་པས། འཁོར་མཐའ་ཡས་པ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི། སངས་རྒྱས་སྐར་རྒྱལ་བསྟོད་པས་བསྐལ་པ་དགུའི་ཚོགས་འདུས་པ་ལྟ་བུ་བརྩོན་པ་ཆེར་བརྩམས་ནས་བསྐལ་པ་མང་པོ་ཡང་འདའ་བས། བསྐལ་པ་བྱེ་བ་མཐའ་ཡས་པར། སྒྱུ་མ་ལ་སོགས་པ་ཤིན་ཏུ་མེད་ཀྱང་དམིགས་པ་ལྟར། ཆོས་ཐམས་ཅད་སྒྱུ་མ་དང་། དབང་བཅུ་ཐོབ
【現代漢語翻譯】 對眾生無盡地宣說佛法，爲了利益有情眾生。 獲得六種大神通，慈悲憐憫一切有情。 即使生為旁生，六神通在所有生世中也不會減退。 菩薩的教誨令眾生歡喜，不與此相違，故應平等對待。 精進于成辦二利（自利和他利），不懈怠， 爲了求法和利益眾生，不顧惜身命。 完全沒有如來所呵責的行為，沒有虛偽。 語業完全清凈，沒有諂媚之語。 意業沒有不凈之處，以名聲和 慈悲心的驅使，以及智慧的調伏，爲了利益他人而說法，不貪圖名利供養。 于第八地獲得不生法忍，聽聞甚深菩薩住處， 對甚深之法生起忍受。因此，在一切眷屬中，沒有由無知所生的怖畏，也沒有由煩惱所生的怖畏，所以是大無畏。 因此，無論在何種眷屬中，都能斷除一切出自經部和 其他經部的魔業，以及成熟于善趣和惡趣的業障。 對於外道等其他宗派的辯論者，這些王子們的智慧、思想和 行境，是所有聲聞和緣覺難以理解的，能徹底了悟蘊、界等諸法。 從無數劫以來，發起了殊勝的願力， 如慈愛的同類一般，面帶微笑，突然到來時，首先說令人歡喜的話語。 心中沒有不悅，所以沒有怒容。在前往佛剎的道路上，自己和化身以偈頌的形式宣說佛法，以偈頌讚頌諸佛，並善於回答問題。 爲了以四種無礙解所成就的言辭，成為偉大的說法者， 辯才無盡。精通神通等二十種功德， 無論前往何種眷屬，都不會感到畏懼，能壓倒無邊眷屬。 讚頌如星宿之王的佛陀，如同聚集了九劫的功德，精進修行，度過漫長的時間。 在無量無數劫中，雖然沒有如幻術般的虛假，但一切法如幻象，如所見一般。 獲得十自在。
【English Translation】 Endlessly teaches the Dharma to sentient beings, for the benefit of all sentient beings. Having attained the six great superknowledges, compassionately cherishing all sentient beings. Even if born as an animal, the six superknowledges will not diminish in all lifetimes. Sentient beings rejoice in the Bodhisattva's teachings, and do not contradict them, therefore it is appropriate to treat them equally. Diligently accomplishing the two benefits (self and others), without laziness, For the sake of seeking the Dharma and benefiting sentient beings, not even regarding body and life. Completely without actions condemned by the Tathagata, without hypocrisy. Speech is completely pure, without flattering words. The mind has no impure aspects, driven by fame and compassion, and disciplined by wisdom, teaching the Dharma for the benefit of others, without greed for fame and offerings. Having attained the forbearance of non-arising Dharma in the eighth bhumi, hearing the profound abode of Bodhisattvas, Generating forbearance for the profound Dharma. Therefore, in all retinues, there is no fear arising from ignorance, nor fear arising from afflictions, therefore it is great fearlessness. Therefore, in whatever retinue, cutting off all demonic activities arising from the sutras and other sutras, and the karmic obscurations that ripen in happy and unhappy realms. For the debaters of other sects such as heretics, the wisdom, thoughts, and realms of activity of these princes are difficult for all Shravakas and Pratyekabuddhas to comprehend, thoroughly understanding the aggregates, elements, and other dharmas. From countless eons, having initiated excellent aspirations, Like a kindred spirit of love, with a smiling face, when suddenly arriving, first speaking joyful words. Without displeasure in the heart, therefore without a frown. On the path to the Buddha-fields, oneself and emanations proclaim the Dharma in verses, praise the Buddhas with verses, and are skilled in answering questions. In order to become a great speaker of Dharma with words accomplished by the fourfold analytical knowledge, Uninterrupted eloquence. Possessing twenty qualities such as being skilled in miraculous activities, Wherever one goes, in whatever retinue, without hesitation, overwhelming the infinite retinue. Praising the Buddha like the King of Stars, like gathering the merits of nine kalpas, practicing diligently, passing through long periods of time. In immeasurable countless eons, although there is no illusion-like falsehood, all dharmas are like illusions, as seen. Having attained the ten powers.
་པས་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་སེམས་ཡོངས་སུ་ཞུམ་པ་མེད་པ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་དང་སྤྱོད་པ་རྗེས་སུ་རྟོགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་འཇུག་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྐྱེ་སྟེ། དེ་ལ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་དང་སྤྱོད་པ་དང་མོས་པ་ཐ་དད་སྣ་ཚོགས་པ་སྐད་ཅིག་གཅིག་ཁོ་ན་ལ་ཤེས་པ་གཅིག་གིས་ཁོང་དུ་ཆུད་ཅིང་། དེ་དག་འདུལ་བའི་ཐབས་ཀྱང་སྐད་ཅིག་གཅིག་ལ་ཁོང་དུ་ཆུད་ལ། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་ཕྲ་བ་ལ་འཇུག་པའི་མཁྱེན་པ་དུ་མ་རྟོགས་པས། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་རྒྱུད་དང་། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཡོངས་སུ་བསྐྱང་བ་ལ་བརྩོན་འགྲུས་མ་ 4-5 བཏང་བ་དང་། དེ་དག་གི་སྡུག་བསྔལ་སེལ་བས། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་སྡང་བ་མེད་ལ་ས་བཅུ་པ་ཐོབ་ནས་ཕྱོགས་བཅུའི་རྒྱལ་བས་དབང་བསྐུར་ཏེ། དེ་མ་ཐག་ཏུ་དཔའ་བར་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན་འབུམ་དང་། མི་ཟད་པའི་ཟ་མ་ཏོག་ལ་སོགས་པ་གཟུངས་འབུམ་དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡུལ་ལ་བཟོད་པ་ཚད་མེད་པ་དག་སྐྱེ་བས། བཟོད་པ་རླབས་པོ་ཆེ་དང་ལྡན་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་མཉམ་པ་ཉིད། དེ་བཞིན་ཉིད་མངོན་གསུམ་དུ་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཡེ་ཤེས། སོ་སོ་རང་རིག་པ་ལ་མཁས་པ། ཆོས་ཉིད་ཟབ་མོ་རྟོགས་པ་དང་ལྡན་པས། དེ་དག་གི་སེམས་གཏིང་དཔག་དཀའ་བ། སེམས་ཉོན་མོངས་པའི་དབང་དུ་མི་འགྱུར་བས། རང་གི་སེམས་ལ་དབང་རབ་ཏུ་ཐོབ་པ། ཆོས་རྣམས་ཅི་འདོད་པར་བསྒྱུར་ནུས་པའི་མཐུ་དང་ལྡན་པས། ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་དབང་ཤིན་ཏུ་ཐོབ་པ། ལས་ལ་སོགས་པའི་དབང་གིས་ཁམས་གསུམ་དུ་མི་སྐྱེ་བས། ལས་དང་ཉོན་མོངས་པ་དང་། རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བ་རྟོགས་པར་བསྟན་པ་ལ་མཁས་པ། རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བའི་ཚུལ་སྐྱེ་བ་དང་འགག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཟད་མི་ཤེས་པ་ལ་རྟོགས་ཤིང་བཞུགས་པ། འཇིག་ལྟ་ལ་སོགས་པའི་ལྟ་བ་དང་འདོད་པའི་འདོད་ཆགས་སོགས་ཀྱི་བག་ལ་ཉལ་བ་དང་། རྨུགས་པ་ལ་སོགས་པ་ཀུན་ནས་ལྡང་བ་བརྒྱད་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ། ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་བ་དགུ་པོ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པ། ཐབས་མཁས་པས་བདག་དང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ལས་དང་ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད་རབ་ཏུ་ཞི་བ། བདེན་པ་གཉིས་དང་འཕགས་པས་བདེན་པ་བཞི་རང་བཞིན་གྱིས་རབ་ཏུ་རྟོགས་པར་བྱ་བ། ཆོས་ལུང་གི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་རབ་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་སྒྲ་བརྙན་དང་། ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་དུ་མ་ལ་མཁས་པས། ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་བསྟན་པ། བྱས་པའི་ལམ་གྱིས་བཟུང་བ་ལ་སོགས་པ་གཟུང་བ་བླ་ན་མེད་པ། བཅུ་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ཁོང་དུ་ཆུད་པ། བདེ་བ་ཅན་ལ་སོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་གི་བཀོད་པ་ལྟ་བུའམ། དེ་ལས་ལྷག་པར་བདག་གི་ཡང་གྱུར་ཅིག་ཅེས། སྨོན་ལམ་བཏབ་ཅིང་བརྩོན་འགྲུས་འཇུག་པར་བྱས་པ་ད་ལྟར་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་ཡོངས་སུ་ཟིན་
【現代漢語翻譯】 以恒常不退轉之心，通達一切眾生的心念與行為，此乃名為『入法界』之三摩地（梵文：Samādhi，心定，等持）。 於此定中，能於一剎那間，以一智慧，盡知眾生種種差別之心念、行為與意樂，並於一剎那間通達調伏彼等之方便。諸佛以微細之智，證悟諸多境界，故能不遺餘力地引導一切眾生之心續，竭力解除彼等之痛苦，對一切眾生不起嗔恨。獲得十地菩薩果位后，十方諸佛為之灌頂，隨即生起如勇猛行等百千三摩地，以及如無盡寶藏等百千陀羅尼（梵文：Dhāraṇī，總持），並生起對佛土無量之忍耐。 以大忍之力，現證諸法平等性與真如（梵文：Tathātā，如是）。精通各別自證智，具足證悟甚深法性之智慧，故彼等之心深不可測，不為煩惱所轉，能自在掌控自心，具足隨心所欲轉變諸法之神力，故能完全自在地駕馭一切法。不受業力等之支配而生於三界，善於開示業、煩惱及緣起之理。因緣起之理無生無滅，故能于不盡之境中證悟安住。遠離我見等諸見、貪慾等諸欲之習氣，以及昏沉等八種遍行煩惱，斷除九種結縛。以善巧方便，令自他一切眾生之業與煩惱皆得寂滅。自然證悟二諦（梵文：Satya-dvaya，勝義諦和世俗諦）與聖諦（梵文：Ārya-satya，苦集滅道四聖諦）。精通十二部經等一切佛陀教法，以及種種法理，故善於開示法理。以所行之道而受持，獲得無上受持。如實通達十地菩薩之體性。發願並精進努力，使自身能如極樂世界等佛土之莊嚴，或勝過之，如今已成就此果報。
【English Translation】 With a mind that is always unyielding, one understands the minds and behaviors of all sentient beings. This is called the Samādhi (梵文：Samādhi，心定，等持) of 'Entering the Realm of Dharma'. In this Samādhi, in a single instant, with a single wisdom, one comprehends the various and diverse minds, behaviors, and inclinations of all sentient beings. In a single instant, one also comprehends the methods for taming them. The Buddhas, with their subtle wisdom, realize many realms, and therefore spare no effort in guiding the mindstreams of all sentient beings, striving to relieve their suffering, and harbor no hatred towards any sentient being. After attaining the tenth Bhumi (地，stage), the Buddhas of the ten directions empower them, and immediately hundreds of thousands of Samādhis, such as courageous conduct, and hundreds of thousands of Dhāraṇīs (梵文：Dhāraṇī，總持), such as inexhaustible treasures, arise, along with immeasurable patience for the Buddhaland. With the power of great patience, one directly realizes the equality of all Dharmas and Suchness (梵文：Tathātā，如是). Skilled in individual self-awareness, endowed with the wisdom to realize profound Dharma nature, their minds are unfathomable, not swayed by afflictions, able to freely control their own minds, and endowed with the power to transform all Dharmas as desired, thus having complete mastery over all Dharmas. Not born in the three realms due to the influence of Karma (業) and so on, they are skilled in explaining the principles of Karma, afflictions, and dependent origination. Because the principle of dependent origination is without arising or ceasing, they realize and abide in the inexhaustible realm. They are free from all eight pervasive afflictions, such as the latent tendencies of views like self-view and desires like attachment, as well as dullness and so on, and have abandoned all nine bonds. With skillful means, they completely pacify the Karma and afflictions of themselves and all sentient beings. They naturally realize the Two Truths (梵文：Satya-dvaya，勝義諦和世俗諦) and the Four Noble Truths (梵文：Ārya-satya，苦集滅道四聖諦). Skilled in all the Buddha's teachings, such as the twelve divisions of scripture, and various Dharma principles, they are therefore skilled in explaining Dharma principles. They uphold through the path they have practiced, obtaining unsurpassed upholding. They truly understand the nature of all ten Bhumis (地，stage) as they are. They make aspirations and diligently strive to make themselves as magnificent as the Buddhafields like Sukhavati (極樂世界), or even surpass them, and now they have achieved this fruition.
པས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་མཐའ་ཡས་པར་རྣམ་པར་བཀོད་པ། སྔོན་སངས་རྒྱས་རྗེས་སུ་དྲན་པ་བསྒོམས་པས་ད་ལྟར་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་གྲངས་མེད་པ་ན་བཞུགས་པའི་སངས་རྒྱས། སངས་རྒྱས་བྱུང་བ་ཐམས་ཅད་ཡིད་མགྱོགས་ཀྱི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་མཆོད་པ་དང་ཆོས་ཉན་པའི་ཕྱིར། ཉེ་བར་འགྲོ་བ་ལ་མཁས་པ། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དྲུང་དུ་གཤེགས་ནས་ཆོས་འཁོར་བསྐོར་བ་དང་། མྱ་ངན་ལས་མི་འདའ་བར་གསོལ་བ་འདེབས་པས། སངས་རྒྱས་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ལ་གསོལ་བ་འདེབས་པ། སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་བསམ་པ་དང་། བག་ལ་ཉལ་བ་དང་། སྤྱོད་པ་དང་། མོས་པ་དང་། དབང་པོ་ཐ་དད་པ་རྣམས་ལ་གཟིགས་ནས་ཅི་རིགས་པར་སེམས་ཅན་གྱི་ལྟ་བ་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་དོག་པ་ཡངས་པ་ལ་ 4-6 སོགས་པ་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པས་ཏིང་ངེ་འཛིན་བརྒྱ་སྟོང་མདོར་བསྡུ་ན། ཡོན་ཏན་རེ་རེ་ནས་བརྗོད་པ་བྱས་པས་བསྐལ་པ་མཐའ་ཡས་པར་བརྗོད་ཅིང་། མི་ཟད་པ་དང་ལྡན་པ་ཤ་སྟག་དང་ཐབས་གཅིག་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་སོང་བ་དང་། བརྒྱ་སྟོང་དུ་མ་དག་དང་ཐབས་གཅིག་ཏུ་བཞུགས་སོ། །དེ་ལྟར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ནི་དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་དང་དགེ་བསྙེན་དང་དགེ་བསྙེན་མ་རྣམས་དང་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ན་བཞུགས་སོ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་ནི་ཞབས་འབྲིང་བ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་བཞུགས་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྐུ་གཉིས་ཀྱི་ཞབས་འབྲིང་བར་ཉེ་བར་བསྟན་ཏེ། མདོ་སྡེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྤྱིའི་གླེང་གཞི་རྫོགས་པར་བསྟན་ནས། ད་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི་བཤད་པ་ལ་གླེང་གཞིའི་ཁྱད་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར། དེ་ནས་དེའི་ཚེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་སེང་གེའི་ཁྲི་བཤམས་ནས། སེམས་ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པས་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། སེམས་བསྒོམ་པ་དང་མཐུན་པར་སྐུ་དྲང་པོར་བསྲངས་ཏེ། རྩེ་གཅིག་ཏུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྒོམ་པ་དང་མཐུན་པར་དགོངས་པ་མངོན་དུ་བཞག་ནས། ལུས་ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་བསྐྱེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། ལུས་བསྒོམ་པ་དང་མཐུན་པར་དཀྱིལ་མོ་ཀྲུང་བཅས་དེ་བཞུགས་སོ། །ཅིའི་ཕྱིར་ཉིད་ཀྱིས་སེངྒེའི་ཁྲི་བཤམས་ཞེ་ན། རྣམ་པ་གཉིས་ཀྱི་ཕྱིར་ཏེ། བཤད་པ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་ཞིང་མཆོད་འོས་ཆེན་པོར་བསྟན་པ་དང་། འཁོར་རྣམས་གདུལ་བྱའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ནི་འདི་ལྟར་ཇི་སྐད་དུ་མདོ་སྡེ་མང་པོ་གཞན་དག་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐེག་པ་དང་ལྡན་པ་སྟོན་ན་ནི། ཉན་ཐོས་ཀྱི་གདན་བཤམས་པ་ལ་བཞུགས། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པར་སྟོན་ན་ནི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གདན་བཤམས་པ་ལ་བཞུགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཆོས་འདི་བཤད་པ་ན་ཉིད་ཀྱི་གདན་བཤམས་པ་ནི་བཤད་པ་འདི་ཐུན
【現代漢語翻譯】 因此，在無邊無際的佛土中顯現種種莊嚴。過去因修習憶念佛陀，如今在無數世界中安住的諸佛，爲了以迅捷的神通供養和聽聞佛法，善於接近。前往諸佛之處，轉法輪，並祈請不入涅槃。因此向無數佛陀祈請。觀察眾生的心念、習氣、行為、意樂和各異的根器，以各種相應的眾生見解，憑藉三摩地（梵文：samādhi，心定）的力量，將狹小的世界變為廣闊。 總而言之，將百千三摩地歸納起來，一一陳述其功德，即使經歷無量劫也無法窮盡，且具足無盡的功德和方便。之後，與十二串念珠和無數百千不清凈的事物一同安住。如是，如來（梵文：Tathāgata，音譯：塔塔伽達，如實而來者）的化身，與比丘、比丘尼、優婆塞、優婆夷等一同住在王舍城。如來的報身（梵文：saṃbhogakāya，音譯：桑波伽耶，受用身），爲了顯示與脅侍菩薩一同安住。如來二身的侍從近處顯現，圓滿地顯示了一切經部的共同開端。現在，爲了顯示宣說此般若波羅蜜多（梵文：Prajñāpāramitā，音譯：般若波羅蜜多，智慧到彼岸）的開端之殊勝，當時，世尊（梵文：Bhagavān，音譯：薄伽梵，有德者）鋪設了獅子座，因為是由極度調伏的心所生起。爲了與修習禪定相應，端身正坐，爲了專注一心，與修習三摩地相應，顯現於意念之中。爲了生起極度調伏的身體，與修習身體相應，結跏趺坐而安住。為何親自鋪設獅子座呢？ 因為有兩個原因：爲了顯示所說是非共同且值得極大供養的，以及爲了調伏眷屬。就像許多其他經部中所說的那樣：『世尊如果宣說與聲聞乘（梵文：Śrāvakayāna，音譯：舍羅婆迦衍那，聽聞者之乘）相應的法，就安坐在為聲聞鋪設的座位上；如果宣說與大乘（梵文：Mahāyāna，音譯：摩訶衍那，大乘）相應的法，就安坐在為菩薩鋪設的座位上。』就像這樣所說的一樣。宣說此法時，親自鋪設座位，是因為這個宣說並非共同。
【English Translation】 Thus, various adornments appear in the boundless Buddha-fields. In the past, by cultivating the remembrance of the Buddha, now the Buddhas residing in countless worlds are skilled at approaching in order to offer and listen to the Dharma with swift miraculous powers. Having gone to the presence of all the Buddhas, turning the wheel of Dharma, and requesting them not to pass into Nirvana. Therefore, praying to countless Buddhas. Observing the thoughts, habits, behaviors, inclinations, and different faculties of sentient beings, according to their various understandings, by the power of Samadhi (心定), transforming narrow worlds into vast ones. In short, summarizing hundreds of thousands of Samadhis, stating each quality individually, even after endless kalpas (梵文：kalpa，音譯：劫波，大時段) it cannot be exhausted, and it is endowed with inexhaustible qualities and means. Then, residing together with twelve rosaries and countless hundreds of thousands of impure things. Thus, the Nirmāṇakāya (梵文：Nirmāṇakāya，音譯：尼摩納伽耶，化身) of the Tathāgata (如來), resides in Rajagriha (王舍城) together with monks, nuns, laymen, and laywomen. The Sambhogakāya (報身) of the Tathāgata, in order to show that he resides with attendant Bodhisattvas. The attendants of the two bodies of the Tathāgata appear nearby, fully showing the common beginning of all Sutras. Now, in order to show the distinction of the beginning of explaining this Prajñāpāramitā (般若波羅蜜多), at that time, the Bhagavan (世尊) set up a lion throne, because it arises from an extremely tamed mind. In order to be in accordance with the cultivation of the mind, he sat upright, and in order to be single-pointed, in accordance with the cultivation of Samadhi, he manifested in his mind. In order to generate an extremely tamed body, in accordance with the cultivation of the body, he sat in the vajra posture. Why did he personally set up the lion throne? Because there are two reasons: to show that the teaching is uncommon and worthy of great offerings, and to tame the retinue. Just as it is said in many other Sutras: 'If the Bhagavan teaches in accordance with the Śrāvakayāna (聲聞乘), he sits on the seat prepared for the Śrāvakas; if he teaches in accordance with the Mahāyāna (大乘), he sits on the seat prepared for the Bodhisattvas.' Just as it is said. When teaching this Dharma, personally setting up the seat is because this teaching is not common.
་མོང་མ་ཡིན་པས་འདི་ནི་སྟན་ཡང་ང་ཉིད་ཀྱིས་བཏིང་བར་ནུས་སུ་ཟབ་ན་བཤད་པ་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཞེས་བསྟན་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་འདིར་གདུལ་བ་མང་དུ་འདུ་ལ་དེ་དག་གི་མོས་པ་དང་བསམ་པ་ཡང་ཐ་དད་དེ། དེ་བས་ན་དེ་དག་དང་མཐུན་པར་གདན་བཤམས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། ཡང་ཉིད་ཀྱིས་གདན་བཤམས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་གཉིས་པ་ལྟ་བུར་གྲགས་པའི་དབྱིག་གཉེན་ཞབས་གསུངས། དེར་བཞུགས་ནས་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སོ་སོའི་བྱ་བ་གང་ཡིན་པ། དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཏིང་ངེ་འཛིན་འདི་གཅིག་པུ་ཁོ་ནས་བསྒྲུབ་པར་ནུས་པས་ཏིང་ངེ་འཛིན་གང་དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཐམས་ཅད་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་འདུ་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ངེས་པའི་ཚིག་གིས་བསྟན་པའི་མཚན། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་རྒྱལ་པོ་ཞེས་བྱ། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་སྔོན་གྱི་སྨོན་ལམ་དགོངས་ཤིང་། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱ་བའི་དུས་ལ་བབ་པ། ཡང་དག་པར་མཁྱེན་འཕྲུལ་གྱི་སྤྱན་གྱིས། ཞིང་འདི་ན་འཁོད་པ་རྣམས་སྐལ་བ་དང་ལྡན་མི་ལྡན་བརྟག་པའི་ཕྱིར། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་ 4-7 འདི་ལ་རྣམ་པར་གཟིགས་སོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུའི་འོག་ཏུ། ཞལ་གྱི་སྒོ་ནས་ཀྱང་འོད་ཟེར་བྱེ་བ་ཁྲག་ཁྲིག་བརྒྱ་སྟོང་དྲུག་ཅུ་བྱུང་སྟེ། ཅིའི་ཕྱིར་གྲངས་དྲུག་ཅུ་ཞེས་བྱ་བར་ངེས་པ་བྱས་ཞེ་ན། དེ་ནི་འདི་ལྟར་ཤེས་པར་བྱས་ཏེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་འོད་ཟེར་རྣམས་ཀྱི་རིགས་ནི་ཁ་དོག་རྣམ་པ་དྲུག་སྟེ། སྔོན་པོ་དང་། སེར་པོ་དང་། དམར་པོ་དང་། དཀར་པོ་དང་། བཙོད་ཁ་དང་། འོད་གསལ་བའོ། །འོད་ཟེར་ཁ་དོག་དྲུག་པོ་དེ་དག་གང་ཕྱོགས་བཅུར་རྣམ་པར་འཕྲོས་པ་ན་ཕྱོགས་བཅུ་ཐ་དད་པས་དྲུག་བཅུར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། །འོ་ན་འོད་ཟེར་ཐམས་ཅད་འབྱུང་བས་དོན་ཐམས་ཅད་སྒྲུབ་མི་ནུས་སོ། །ཅིའི་ཕྱིར་ཡན་ལག་དང་ཉིང་ལག་ཐམས་ཅད་ནས་འོད་ཟེར་བྱུང་ཞེ་ན། དེ་ཡང་བདེན་མོད་ཀྱི་འོན་ཀྱང་བཤད་པ་འདི་ལ་བསྟི་སྟང་ཆེན་པོར་མཛད་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་བརྩལ་བ་ཆེན་པོ་མཛད་པ་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་གཉིས་པ་ལྟ་བུའི་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། འོད་ཟེར་དེ་དག་ལས་ཀྱང་གཉིས་ལས་དང་པོ་པ་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་སྣང་བར་བྱེད་པའི་ལས་ནི་འོད་ཟེར་བྱེ་བ་ཁྲག་ཁྲིག་བརྒྱ་སྟོང་དྲུག་ཅུའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་སོང་བ་དང་། སྣང་བ་ཆེན་པོས་ཁྱབ་པར་བྱས་སོ། །ལས་གཉིས་པ་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་འདོགས་པའི་ལས་ནི། སེམས་ཅན་གང་གིས་འོད་དེ། དེ་ནས་ཡང་བཤད་པ་ལ་གུས་པ་ཆེར་མཛད་པ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་འོད་ཟེར་རབ་ཏུ་བཀྱེ་བ་མཛད་དེ། འོད་དེས་དེ་དག་གི་ལས་ཀྱང་སྔ་མ་བཞིན་ཏེ། འོད་དེས་སྟོང་གསུམ་གྱི། དེ་ནས་ཕྲེང་བདུན་གྱི་རྗེས་སུ། དེ་ནས་ཡང་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྐུ་མདོག་དཀར་
【現代漢語翻譯】 此外，爲了表明即使不是我，我也能鋪設這個墊子，更不用說講述了，所以才這樣展示。此外，這裡聚集了很多被調伏者，他們的意願和想法也各不相同。因此，爲了與他們相適應而鋪設墊子。又是您自己鋪設了墊子。』正如被譽為第二佛陀的大中觀派學者世親所說。在那裡安住，所有三摩地的各自作用是什麼？所有這些都能通過這一個三摩地來完成，因此，爲了用確定的詞語來表明這是所有三摩地的本質都聚集在一起的三摩地，所以稱之為三摩地之王。然後，世尊憶念起往昔的願望，利益眾生的時機已到，以圓滿的智慧之眼，爲了觀察此剎土中的眾生是否具足善根，觀察了這片佛土。 在念珠的下方，從口中也發出了六十俱胝百千光明。為什麼確定是六十這個數字呢？應該這樣理解：如來光芒的種類有六種顏色，即藍色、黃色、紅色、白色、青色和光明。這六種顏色的光芒向十方放射時，由於十方各不相同，所以變成了六十種。那麼，既然所有的光芒都能實現所有的目的，為什麼還要從所有的肢體和細微之處發出光芒呢？雖然確實如此，但爲了表明對這個解釋給予了極大的重視，所以展示了偉大的努力。』正如被譽為第二佛陀的大中觀派學者世親所說。在這些光芒中，首先，照亮世間的光芒有六十俱胝百千。然後，經過六串念珠，被巨大的光明所遍佈。第二，利益眾生的事業是：眾生憑藉著這光芒。然後，爲了表明對進一步解釋的極大尊重，世尊放射出光芒，這光芒的作用也和之前一樣。這光芒照亮了三千大千世界。然後，在經過七串念珠之後，世尊的身色顯現為白色。
【English Translation】 Furthermore, to show that even if it were not me, I would be able to lay this mat, let alone tell about it, it is shown in this way. Moreover, many who are to be tamed gather here, and their intentions and thoughts are also different. Therefore, in order to lay the mat in accordance with them. Again, you yourself laid the mat.' As said by the great Madhyamaka scholar Vasubandhu, who was known as the second Buddha. Abiding there, what are the respective functions of all Samadhis? All of these can be accomplished by this one Samadhi alone, therefore, in order to indicate with definitive words that this is the Samadhi in which the essence of all Samadhis gathers, it is called the King of Samadhis. Then, the Bhagavan, mindful of his past aspirations, the time to benefit sentient beings having arrived, with the eye of perfect wisdom, in order to examine whether those abiding in this field possess merit or not, gazed upon this Buddha-field. Below the rosary, sixty kotis of hundreds of thousands of rays of light also emanated from his mouth. Why is the number sixty specified? It should be understood as follows: the types of rays of light of the Tathagata are six colors, namely blue, yellow, red, white, prabha (azure), and light. When these six colors of light radiate in ten directions, they become sixty because the ten directions are different. Then, since all the rays of light can accomplish all purposes, why do rays of light emanate from all limbs and minor parts? Although that is true, in order to show that great importance is given to this explanation, it is shown that great effort is made.' As said by the great Madhyamaka scholar Vasubandhu, who was like the second Buddha. Among these rays of light, first, the action of illuminating the world is sixty kotis of hundreds of thousands of rays of light. Then, after six strings of beads, it was pervaded by great light. Second, the action of benefiting sentient beings is: sentient beings by means of that light. Then, in order to show great respect for further explanation, the Bhagavan emitted rays of light, and the action of that light was the same as before. That light illuminated the three thousand great thousands of worlds. Then, after seven strings of beads, the body color of the Tathagata appeared white.
བཟང་ཞིང་འོད་གསལ་ལས་འཕྲོས་པའི་རང་བཞིན་གྱི་འོད་ཀྱི་དེའི་ལས་ཀྱང་སྔ་མ་བཞིན་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་འོད་དང་འོད་ཟེར་ལ་ཁྱད་པར་ཅི་ཡོད་ཅེ་ན། དེ་ལ་ནང་ནས་བྱུང་བ་ནི་འོད་ཟེར་དང་། ཕྱིའི་པགས་པ་ལས་བྱུང་བ་ནི་འོད་ཅེས་བྱའོ། །ཡང་ན་ཡེ་ཤེས་ལས་འཕྲོས་པ་འོད་ཟེར་དང་། ཁ་དོག་ལས་འཕྲོས་པ་འོད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་གི་རྗེས་སུ། དེ་ནས་ཆོས་བསྟན་པའི་སྔ་ལྟས་སུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཞལ་གྱི། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་གྱི་རྗེས་སུ། ཞལ་འཛུམ་པ་ནི་འདིར་ཁ་དོག་དབྱེ་བ་ལ་བྱ་སྟེ། ཡན་ལག་དང་ཉིང་ལག་ཐམས་ཅད་ནས་འབྱུང་དུ་རུང་བར་མཛད་ནས་རྒྱས་པར་མཛད་དོ། །བརྒྱ་སྟོང་དུ་མ་འཐོན་ཏེ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་སྐྱོན་མེད་པ་ལ་འཇུག་པར་ངེས་པའི་རྟགས་སུ། འོད་ཟེར་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀུན་ནས་གནས་པར་གྱུར་ཏེ། སྐྱོན་མེད་པར་ཞུགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེ་དག་ཀྱང་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་ནས་ཕྱོགས་ཕྱོགས་སུ་འདི་ལྟ་བུའི་ཆོས་སྟོན་པར་གྱུར་པའི་ལྟས་སུ། པད་མོ་དེ་དག་དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ལྷག་པ་ན། རྫུ་འཕྲུལ་མངོན་པར་འདུ་མཛད་དོ། །ཆོ་འཕྲུལ་འདི་ཡང་སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་བྱི་དོར་བྱ་བ་དང་། སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཕན་གདགས་པ་རྣམ་པ་གཉིས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་བྱི་དོར་བྱ་བ་དེ་ཡང་བཤད་པ་ལ་མཆོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ས་དྲུག་ཏུ་གཡོས་ཏེ། དྲུག་ 4-8 གང་ཞེ་ན། དང་པོ་དལ་བུས་གཡོས་སོ། །དེ་ནས་དེ་བས་དྲག་ཏུ་རབ་ཏུ་གཡོས། དེ་ནས་དེ་བས་ཀྱང་ལྷག་པར་ཀུན་ཏུ་གཡོས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་འོག་མ་རྣམས་ལའང་ཆུང་འབྲིང་ཆེ་གསུམ་དུ་སྦྱར་ཏེ། ཕྱོགས་གཡོ་བས་ན་གཡོས་སོ། །དལ་བུ་དང་དྲག་ཏུ་དང་དེ་བས་ཀྱང་ལྷག་པར་གཡོས་པས་ན་གསུམ་སྨོས་སོ། །དཀྱིལ་འཁོར་ཡོངས་སུ་འཁོར་བ་ནི་འགུལ་ཏོ། །དེ་ཡང་ཧ་ཅང་མི་མྱུར་བ་དང་། མྱུར་བ་དང་། ཤིན་ཏུ་མྱུར་བར་འགུལ་བས་གསུམ་སྨོས་སོ། །ཐམས་ཅད་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཀྱིས་ལྡེག་པ་ནི་ལྡེག་གོ །ཡང་ན་ཕྱོགས་གཅིག་པར་རབ་ཏུ་ལྡེག་པས་གཡོས། ཤིང་ལྗོན་པ་བཞིན་བདག་ཉིད་ཀྱང་འགུལ་བ་ནི་འགུལ་ཏོ། །འགལ་མེ་བསྐོར་བ་བཞིན་འཁོར་བ་ནི་ལྡེག་གོ །སྒྲ་སྐད་རིང་དུ་འབྱུང་བའི་སྒྲ་ནི་ཆེམ་ཆེམ། ཡང་ནས་ནི་གཡོས་སོ། །ཤིང་ཐམས་ཅད་ནི་འགུལ་ཏོ། །རི་ཐམས་ཅད་ནི་ལྡེག་གོ །ལྷའི་རྔ་བོ་ཆེ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཆེམ་ཆེམ་མོ། །རྒྱ་མཚོ་ལ་སོགས་པ་ནི་འཁྲུགས་སོ། །འབྲུག་རྣམས་ནི་འུར་འུར་རོ། །ཞེས་འོག་ནས་འཆད་དོ། །དྲུག་པོ་དེ་ལས་གསུམ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བས་བཅོ་བརྒྱད་དུ་འགྱུར་རོ། །འཁོར་ཡུག་དང་འཁོར་ཡུག་ཆེན་པོ་སོགས་གྱེན་དུ་འཕགས་ཤིང་དབུས་ཀྱི་ས་གཞི་སོ་ན་འདུག་པ་ནི། མཐའ་མཐོ་ན་ནི་དབུས་དམའ། དབུས་ཀྱི་ས་གཞི་གྱེན་དུ་མཐོན་པར་གྱུར་ཅིང་། མཐའི་རི་རྣམས་སོ
【現代漢語翻譯】 『善良而從光明中散發出的自性之光，其作用也如前。』那麼，光明和光芒有什麼區別呢？從內部產生的是光芒，從外部面板產生的是光明。或者說，從智慧散發的是光芒，從顏色散發的是光明。』這是中觀派的說法。在六串念珠之後，作為宣說佛法的先兆，從世尊的臉上，大約一串念珠之後，面露微笑，這是爲了區分顏色，使一切肢體都能散發出來，並使其廣大。無數百千的光芒出現，作為菩薩們 निश्चित (藏文：ངེས་པ，梵文天城體：निश्चित，梵文羅馬擬音：niścita，漢語字面意思： निश्चित) 進入無過失狀態的徵兆，那些光芒全部遍佈各處，作為進入無過失狀態的菩薩們獲得菩提后，在各處宣說如此佛法的徵兆，那些蓮花在十二串念珠之後，顯現神變。這種神變也通過清凈器世間和利益眾生兩種方式來顯示，清凈器世間是爲了供養而宣說。大地六次震動，六次是什麼呢？首先是緩慢地震動，然後比那更劇烈地震動，然後比那更甚地普遍震動。同樣，下面的幾次震動也分為小、中、大三種，因為方向震動所以稱為震動。因為緩慢、劇烈和比那更甚的震動，所以說了三種。壇城完全旋轉是轉動。那也是因為不太快、快和非常快地轉動，所以說了三種。以一切的自性搖動是搖動。或者說，向一個方向劇烈搖動是震動，像樹木一樣自性也轉動是轉動，像旋轉的火把一樣旋轉是搖動。發出長長聲音的聲音是顫顫，或者說是震動，一切樹木是轉動，一切山是搖動，天鼓等是顫顫，海洋等是翻騰，龍是轟轟。下面會講到。那六種分為三三，就變成了十八種。周圍和巨大的周圍等向上升起，中央的地面獨自存在，邊緣高則中央低，中央的地面升高，邊緣的山脈... 『Good and the light of self-nature emanating from brightness, its function is also the same as before.』 Then, what is the difference between light and rays? That which arises from within is rays, and that which arises from the outer skin is light. Or, that which emanates from wisdom is rays, and that which emanates from color is light.』 This is what the Madhyamaka school says. After the six rosaries, as a precursor to teaching the Dharma, from the face of the Bhagavan, after about one rosary, a smile appears, this is to distinguish colors, to enable all limbs to emanate, and to make it vast. Countless hundreds of thousands of rays appear, as a sign that Bodhisattvas निश्चित (藏文：ངེས་པ，梵文天城體：निश्चित，梵文羅馬擬音：niścita，English literal meaning： निश्चित) enter a state of faultlessness, those rays all pervade everywhere, as a sign that those Bodhisattvas who have entered a state of faultlessness, having attained Bodhi, teach such Dharma everywhere, those lotuses after twelve rosaries, manifest miraculous powers. This miraculous power is also shown in two ways: purifying the vessel world and benefiting sentient beings, purifying the vessel world is spoken of for the sake of offering. The earth shakes six times, what are the six? First, it shakes slowly, then it shakes more violently than that, then it shakes even more universally than that. Similarly, the following shakes are also divided into small, medium, and large, because the direction shakes, it is called shaking. Because of the slow, violent, and even more violent shaking, three are mentioned. The complete rotation of the mandala is turning. That is also because it turns not too fast, fast, and very fast, so three are mentioned. Shaking with the nature of everything is shaking. Or, shaking violently in one direction is shaking, like trees the self also turns is turning, rotating like a rotating torch is shaking. The sound of a long sound is chém chém, or it is shaking, all trees are turning, all mountains are shaking, the drums of the gods etc. are chém chém, the oceans etc. are churning, the dragons are roaring. It will be explained below. Those six divided into three threes become eighteen. The surroundings and the great surroundings etc. rise upwards, and the central ground remains alone, if the edges are high then the center is low, the central ground becomes high, and the mountains of the edges...
【English Translation】 『Good and the light of self-nature emanating from brightness, its function is also the same as before.』 Then, what is the difference between light and rays? That which arises from within is rays, and that which arises from the outer skin is light. Or, that which emanates from wisdom is rays, and that which emanates from color is light.』 This is what the Madhyamaka school says. After the six rosaries, as a precursor to teaching the Dharma, from the face of the Bhagavan, after about one rosary, a smile appears, this is to distinguish colors, to enable all limbs to emanate, and to make it vast. Countless hundreds of thousands of rays appear, as a sign that Bodhisattvas निश्चित (Tibetan: ངེས་པ，Sanskrit Devanagari: निश्चित，Sanskrit Romanization: niścita，Chinese literal meaning: निश्चित) enter a state of faultlessness, those rays all pervade everywhere, as a sign that those Bodhisattvas who have entered a state of faultlessness, having attained Bodhi, teach such Dharma everywhere, those lotuses after twelve rosaries, manifest miraculous powers. This miraculous power is also shown in two ways: purifying the vessel world and benefiting sentient beings, purifying the vessel world is spoken of for the sake of offering. The earth shakes six times, what are the six? First, it shakes slowly, then it shakes more violently than that, then it shakes even more universally than that. Similarly, the following shakes are also divided into small, medium, and large, because the direction shakes, it is called shaking. Because of the slow, violent, and even more violent shaking, three are mentioned. The complete rotation of the mandala is turning. That is also because it turns not too fast, fast, and very fast, so three are mentioned. Shaking with the nature of everything is shaking. Or, shaking violently in one direction is shaking, like trees the self also turns is turning, rotating like a rotating torch is shaking. The sound of a long sound is chém chém, or it is shaking, all trees are turning, all mountains are shaking, the drums of the gods etc. are chém chém, the oceans etc. are churning, the dragons are roaring. It will be explained below. Those six divided into three threes become eighteen. The surroundings and the great surroundings etc. rise upwards, and the central ground remains alone, if the edges are high then the center is low, the central ground becomes high, and the mountains of the edges...
་ན་གནས་པ་ནི་དབུས་མཐོ་ན་ནི་མཐའ་དམའ་སྟེ། དེ་ལ་གང་གི་ཚེ་ཤར་ཕྱོགས་ཀྱི་ས་དང་ཤིང་དང་རི་ལ་སོགས་པ་རབ་ཏུ་འཁྲུག་པར་གྱུར་པ་དེའི་ཚེ་ཤར་ཕྱོགས་མཐོ་བ་འདྲ་བར་སྣང་ངོ་། །ཤར་ཕྱོགས་མཐོ་བར་སྣང་བ་དེའི་ཚེ། ནུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་རང་བཞིན་དུ་གནས་ཀྱང་དམའ་བ་འདྲ་བར་སྣང་ངོ་། །དེ་བཞིན་དུ་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱར་རོ། །འདི་ནི་རྣམ་པ་དྲུག་ཏུ་གཡོས་པའི་ནང་དུ་འདུ་བའི་ཕྱིར་ལོགས་སུ་མི་བགྲང་ངོ་། །དེ་ལྟར་གཡོས་ཀྱང་སེམས་ཅན་ལ་གནོད་པ་མེད་ཀྱི། དལ་བུས་བགས་ཀྱིས། སེམས་ཅན་ལ་ཕན་གདགས་པས་བསྟན་པ། དེ་ནས་དེའི་ཚེ་སྐད་ཅིག་དེ་ནས་ཤོག་བུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་སོང་བའི་རྗེས་སུ་དེ་ནས་དེའི་ཚེ། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་སྔོན་གྱི་སྨོན་ལམ་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས། སྟོང་གསུམ་གྱི། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་རྗེས་སུ་ཟིལ་གྱིས་མནན་ཏེ་བཞུགས་ནས་འོད་ནི་སྣང་བ་དང་། འབར་བ་དང་། སྐུ་མདོག་ནི་བགས་པ་མཛེས་པ། གཟི་བརྗིད་ནི་མཐུ་དབྱིབས་ནི་སྡུག་པ་ལ་སོགས་པའི་དཔལ་གྱིས། ཚིག་བཞིའི་རིམ་བཞིན་འོད་ཀྱིས་སྙོམས་པའི་ཚངས་པ་དང་། ལྷ་རྣམས་དང་བདུད་དང་མུ་སྟེགས་རྣམས་གཅིག་ཏུ་བྱས་པ་དང་མི་རྣམས་ཟིལ་གྱིས་མནན་པས་རིམ་པ་ལྟར་མཛེས་ཤིང་ལྷམ་མེ་ལྷན་ནེ་ལྷང་ངེའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་དྲུག་སོང་བ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་རང་བཞིན་གྱིས་སྐུ་ལྟ་བས་ཆོག་མི་ཤེས་པ། ཅི་འདྲ་བ་དེ་བཞིན་དུ་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་འཁོར་ཡུག་བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱའི་ནང་འདི་ན་ཚངས་པའམ། ལྷའམ། བདུད་དམ། མི་རྣམས་གང་ཡང་རུང་བའི་མདུན་ན་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་མི་སྣང་བའི་སེམས་ཅན་སྐལ་བ་དང་མི་ལྡན་པར་གྱུར་པ་གཅིག་ཀྱང་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་ 4-9 པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་རང་བཞིན་གྱི་སྐུ་ནི་དཀྱུས་མའི་སྐུ་སྟེ་མི་དང་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་མདོག་དང་མི་འདྲ་ལ། འཇིག་རྟེན་ན་དེ་འདྲ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་པ། ལྟ་བས་ཆོག་མི་ཤེས་པའི་སྐུའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་དགུ་ལྷག་པ་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོ་འཕྲུལ་གྱིས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་དབུའི། དེ་ནས་ཤོག་བུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ལྔའི་འོག་ཏུ། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ན་གནས་པ་རྣམས་གཅིག་ལ་གཅིག་སྣང་བར་བྱ་བ་དང་། འཁོར་བསྡུ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། གདན་སེང་གེའི་ཁྲི་དེ་ལ། དེ་ནས་ཤོག་བུ་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཀུན་གྱི་ཕ་རོལ་ན། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་རིན་པོ་ཆེ་ཡོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཡོད་དེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་མཐའ་ཡས་པའི་ཕྱིར། འདིར་ལྷག་པ་རྣམས་ཀྱི་མཐའ་ལ་ཀུན་གྱི་ཕ་རོལ། ཞེས་བྱ་བར་བཟུང་ངོ་། །འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཐའ་བསྟན་པ་དེའི་བར་གྱིས་འཇིག་རྟེན་གྱ
【現代漢語翻譯】 當地震發生時，中心高而邊緣低。當東方的大地、樹木、山脈等劇烈搖動時，東方看起來會顯得高聳。當東方顯得高聳時，即使西方保持其自然狀態，也會顯得低矮。同樣的方法適用於所有方向。這六種震動方式包含在內，因此不單獨計數。即使發生這樣的震動，也不會對眾生造成傷害，而是緩慢而溫和地，以利益眾生的方式顯現。然後，在那個時刻，在三張紙和五個『phreng』（藏文長度單位）過去之後，由於諸佛往昔願力的加持，三千世界，在十二個半『phreng』之後，被光芒壓倒，佛陀以光芒、火焰和美麗的膚色，以及威嚴、力量和美麗等榮耀而安住。通過四句偈的順序，光芒普照梵天、諸神、魔和外道，將他們融為一體，並壓倒了人類，依次顯得美麗、閃耀、明亮。然後，在十六個半『phreng』過去之後，世尊（Bhagavan）顯現了其自然之身，令人百看不厭。因此，在十萬俱胝的世界中，無論梵天、諸神、魔或人類，沒有一個眾生沒有機會見到如來（Tathagata）的顯現。這是總結之詞。偉大的中觀論者無著（Asanga）如是說。如來的自然之身是不同於凡夫之身，不同於人類和諸神的膚色，世間罕見，令人百看不厭之身。然後，在九個『phreng』過去之後，世尊加持並展現神變。從世尊的頭部，在三張紙和五個『phreng』之後，世尊爲了讓世間眾生彼此相見並聚集眷屬，在獅子座上，在兩張紙過去之後，在一切的彼岸，有一個名為『珍寶世界』的國土。因為世界是無邊無際的，所以這裡的『一切的彼岸』被認為是所有邊界的終點。通過展示所有世界的邊界，世尊... （藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）
【English Translation】 When an earthquake occurs, the center is high and the edges are low. When the earth, trees, mountains, etc., of the east shake violently, the east appears to be high. When the east appears to be high, even if the west remains in its natural state, it appears to be low. The same applies to all directions. These six types of tremors are included and therefore not counted separately. Even when such tremors occur, they do not harm sentient beings, but appear slowly and gently, in a way that benefits them. Then, at that moment, after three sheets of paper and five 'phrengs' (Tibetan unit of length) have passed, due to the power of the past aspirations of the Buddhas, the three thousand worlds, after twelve and a half 'phrengs', are overwhelmed by light, and the Buddha abides with light, flames, and beautiful complexion, and with glory such as majesty, power, and beauty. Through the order of the four-line verse, the light illuminates Brahma, the gods, demons, and heretics, uniting them into one, and overwhelms humans, appearing beautiful, radiant, and bright in order. Then, after sixteen and a half 'phrengs' have passed, the Bhagavan (Blessed One) reveals his natural body, which is never satisfied by seeing. Therefore, in hundreds of billions of worlds, whether Brahma, gods, demons, or humans, there is not a single sentient being who does not have the opportunity to see the manifestation of the Tathagata (Thus Gone One). This is the concluding word. The great Madhyamika (Middle Way philosopher) Asanga said this. The natural body of the Tathagata is different from the ordinary body, different from the complexion of humans and gods, rare in the world, and a body that is never satisfied by seeing. Then, after nine 'phrengs' have passed, the Bhagavan blesses and displays miraculous powers. From the head of the Bhagavan, after three sheets of paper and five 'phrengs', the Bhagavan, in order to allow sentient beings in the world to see each other and gather retinues, on the lion throne, after two sheets of paper have passed, on the other side of everything, there is a land called 'Jewel World'. Because the world is boundless, the 'other side of everything' here is considered the end of all boundaries. By showing the boundaries of all the worlds, the Bhagavan...
ི་ཁམས་ཐམས་ཅད་ནས་བཞུགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཤེས་པར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། རིན་ཆེན་འབྱུང་གནས་ཞེས་བྱ་བ། སྲོག་གི་དབང་པོའི་རྒྱུན་ནམ་ཆོས་ཀྱི་སྐུས་བཞུགས་ཤིང་། སྐུ་ལ་བྱུང་བའི་སྙུན་མི་མངའ་བས་སམ། ལོངས་སྐུ་ནི་གློ་བུར་གྱི་སྙུན་མི་མངའ་ཞིང་དུས་ཀྱི་བར་དུ་བཞུགས་པའམ། སྤྲུལ་པའི་སྐུས་བཞེངས་ཤིང་སྐྱོང་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་བདུན་ན། དེ་དག་ཀུན་ཀྱང་ཕལ་ཆེར་གཞོན་ནུར་གྱུར་པ་གཉིས་ཏེ། དང་པོ་སེམས་བསྐྱེད་པ་ནས་བཟུང་སྟེ། ས་བཅུའི་བར་དུ་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱིས་གནས་པ་དང་། ས་བརྒྱད་པ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་སོང་བ་ན། གསེར་གྱི་མདོག་ཅན་སྟོང་བསྐུར་ཏེ། ཅིའི་ཕྱིར་མཆོད་པ་བསྐུར་ཞིང་སྙུན་གསོལ་ཞེ་ན། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཐ་སྙད་དེ། དད་པས་རྗེས་སུ་འབྲངས་པའི་འཇིག་རྟེན་གྱིས་མཐོང་ངམ། ཐོས་ནས་ཨེ་མའོ། །ཕན་ཚུན་ང་རྒྱལ་དང་ཕྲག་དོག་མི་མངའ་འོ། །ཞེས་དང་པོར་འགྱུར་བར་བྱ་བ་དང་། ཞིང་གཞན་དག་ན་ཡང་སངས་རྒྱས་རྣམས་བཞུགས་པར་ཡིད་ཆེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ། །རིགས་ཀྱི་བུ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་དེར་སྙིགས་མ་ལྔ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། བག་ཡོད་པར་སྤྱོད་ཅིག །བག་བྱ་དགོས་པའི་རྒྱུ། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། མགུ་བར་དཀའ་བར་ཡིན་གྱིས། ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་འདི་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྨད་པ། གཙོ་བོར་མཛད་པ་མ་ཡིན་གྱི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ལ་སྨད་པ་གཙོ་བོར་མཛད་པ་ཁོ་ན་སྟེ། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་དེ་ལྟ་བུ་ནས་དེ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་ཡང་དོགས་པ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དེ་སྐད་ཐོས་ནས་འདིར་སྐྱེས་པ་རྣམས་སྐྱོ་བར་འགྱུར་ཞིང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་དད་པ་ཆེར་སྐྱེ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་སོང་བ་ན། མཆོད་པ་བྱེད་ཅིང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལུས་དང་། ངག་དང་། ཡིད་གསུམ་གྱི་སྒོ་ནས་གུས་ཤིང་བསྟི་སྟང་བྱེད་པའི་རྣམ་གྲངས་སོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་སོང་བ་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་གློ་བུར་གྱི་སྙུན་མི་མངའ་འམ། ན་བཟའ་ལ་སོགས་པ་དང་མི་ 4-10 ལྡན་པའི་གནོད་པ་མ་མཆིས་སམ། ཟོ་མདོག་བདེ་བའམ། ཞེས་པ་ནི་བཀྲེས་པ་ལ་སོགས་པས་སྐུ་ཟོར་ལྕི་བར་མ་གྱུར་ཏམ། གསུམ་པོ་དེའི་འབྲས་བུས་སྐུ་ཉམས་དང་ལྡན། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ལྷག་ཙམ་ན། བམ་པོ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་བུ་བཅུ་དགུ་དང་ཡིག་ཕྲེང་བཞི་སོང་བ་ན། དེ་ནས་དེའི་ཚེ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི་བཤད་པའི་མཐུ་དང་བྱིན་ཆེ་བ་བསྟན་པ་དང་། ཕྱོགས་བཅུའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ནས་གཤེགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་སོགས་པ་དད་པ་དང་མོས་པ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་བྱིན་གྱིས་རླབས་ཀྱིས་སྐད་ཅིག་ཡུད་ཙམ་དེ་ནས
【現代漢語翻譯】 這表明了所有安住於一切佛土世界的菩薩們。（中觀派如是說）名為寶生者，是安住于命根的相續中，或安住於法身中，身體沒有疾病嗎？或者報身沒有突發疾病，並且安住於時間之中嗎？或者以化身而興起和護持。此後，在第十七排時，所有這些幾乎都變成了兩位年輕人，從最初發心開始，直到十地之間都安住于梵行，並且是爲了獲得第八地。此後，過了三排時，變成了金色，奉獻了一千份供養。為什麼要奉獻供養和問候疾病呢？諸佛以世俗諦的言辭，被以信心追隨的世間所見或所聞，發出『唉瑪』的感嘆！彼此沒有傲慢和嫉妒。這是爲了首先轉變，並且爲了相信其他佛土世界中也安住了諸佛。種姓之子啊！因為佛土世界有五濁，所以要謹慎行事！需要謹慎的原因是，因為難以滿足。這句話不是主要貶低菩薩，而是主要貶低世間，因為在這樣的世間中，也會對菩薩產生懷疑。聽到這些話后，爲了讓在此出生的人們感到厭倦，並且爲了對如來生起更大的信心。（偉大的中觀派如是說）此後，過了四排時，『進行供養』是指通過身、語、意三門，恭敬和尊重的各種方式。（《十萬頌般若釋難》如是說）此後，過了三排時，世尊沒有突發疾病嗎？衣服等沒有不適的損害嗎？身體安樂嗎？這是指沒有因飢餓等而使身體沉重嗎？這三者的果報是身體具有光彩。此後，過了六排多時。 第二卷，此後，過了十九張紙和四行字時，爲了表明宣說此《般若波羅蜜多》的威力和加持，以及爲了讓從十方世界前來的菩薩等生起信心和敬仰，世尊以加持力在瞬間...
【English Translation】 This indicates that all the Bodhisattvas residing in all Buddha-fields are aware. (The Madhyamaka school says.) The one named 'Ratnasambhava' (寶生，རིན་ཆེན་འབྱུང་གནས།，ratna-udbhava，寶的來源), is he residing in the continuity of the life force, or residing in the Dharmakaya (法身) , and does the body not have any illnesses? Or does the Sambhogakaya (報身) not have sudden illnesses, and does it reside in time? Or does the Nirmanakaya (化身) arise and protect? Then, at the seventeenth row, all of these almost turned into two young people, starting from the initial generation of Bodhicitta (菩提心) , and abiding in celibacy until the tenth Bhumi (十地) , and it is for attaining the eighth Bhumi. Then, after three rows have passed, it turned into gold, offering a thousand offerings. Why offer offerings and inquire about illness? The Buddhas, with the conventional terms of the mundane, are seen or heard by the world that follows with faith, and exclaim 'Emaho!' (唉瑪). There is no arrogance or jealousy towards each other. This is to transform first, and to believe that Buddhas also reside in other Buddha-fields. Son of the lineage! Because there are five degenerations in the Buddha-field, be careful in your conduct! The reason for being careful is because it is difficult to satisfy. This statement is not primarily disparaging Bodhisattvas, but primarily disparaging the world, because in such a world, doubts will also arise about Bodhisattvas. After hearing these words, it is to make those born here feel weary, and to generate greater faith in the Tathagata (如來). (The great Madhyamaka school says.) Then, after four rows have passed, 'making offerings' refers to the various ways of being respectful and attentive through the three doors of body, speech, and mind. (The 'Hundred Thousand Prajna Commentary' says.) Then, after three rows have passed, does the Bhagavan (世尊) not have sudden illnesses? Are there no harms of discomfort with clothing, etc.? Is the body comfortable? This refers to whether the body has become heavy due to hunger, etc.? The result of these three is that the body possesses splendor. Then, after more than six rows have passed. Volume Two, then, after nineteen pages and four lines have passed, then at that time, in order to show the power and blessing of explaining this Prajnaparamita (般若波羅蜜多) , and to generate faith and admiration in the Bodhisattvas who have departed from the ten directions of the world, the Bhagavan, by the blessing of...
་ཕྲེང་ལྔའི་རྗེས་སུ། གླེང་གཞིའི་ལེའུ་སྟེ་དང་པོའོ།། །། ༈ ལེའུ་སྟེ་གཉིས་པ། ༈ བདེ་ལེགས་སུ་གྱུར་ཅིག །སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ཐམས་ཅད་དགྱེས་པར་གྱུར་ཅིག །ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་ནི། །དངོས་པོ་བརྒྱད་ཀྱིས་ཡང་དག་བཤད། །རྣམ་ཀུན་མཁྱེན་ཉིད་ལམ་ཤེས་ཉིད། །དེ་ནས་ཐམས་ཅད་ཤེས་པ་ཉིད། །རྣམ་ཀུན་མངོན་རྫོགས་རྟོགས་པ་དང་། །རྩེ་མོར་ཕྱིན་དང་མཐར་གྱིས་དང་། །སྐད་ཅིག་གཅིག་མངོན་རྫོགས་བྱང་ཆུབ། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དང་དེ་རྣམས་བརྒྱད། །འདིའི་མཐར་གསུངས་པའི་དོན་བདུན་ཅུའི་ཚིག་རྣམས་ནི་དོན་དེ་དང་དེ་རྣམས་རྫོགས་པའི་མཐར་འབྱོན་པར་འགྱུར་རོ། །བམ་པོ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ནས། མང་པོ་དེ་དག་འདུས་པར་ཐུགས་སུ་ཆུད་ནས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི་ནི་མགོ་སྨོས་པས་གོ་བ་དང་། རྣམ་པར་སྤྲོས་ནས་གོ་བ་དང་། དྲང་དགོས་པའི་གདུལ་བྱ་རྣམས་གདུལ་བྱ་ལ་བརྩམས་ཏེ། མདོར་བསྟན་པའི་སྒོ་དང་། འབྲིང་དུ་བསྟན་པའི་སྒོ་དང་། རྒྱས་པར་བསྟན་པའི་སྒོ་དང་། སྒོ་གསུམ་གྱིས་བཤད་དོ། ། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས་པས་འདི་ལས་གསུམ་གྱི་དང་པོར་མདོར་བསྟན་པའི་སྒོ་ནི། བཀའ་སྩལ་པ། སེམས་བསྐྱེད་པ་ནི་གཞན་དོན་ཕྱིར། །ཡང་དག་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་འདོད། །དེ་དང་དེ་ནི་མདོ་བཞིན་དུ། །བསྡུས་དང་། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ཇི་སྙེད་ཡོད་པའི། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་གྱི། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་བརྩོན་པར་བྱའོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་ཅེས་བྱ་བ་ལ་ཆོས་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་རྣམས་དང་། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཆོས་རྣམས་སོ། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྣམ་པ་དང་དོན་དམ་པའི་རྣམ་པའོ། །མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པར་འདོད་པས་ཞེས་བྱ་བ་ལ་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། ཐམས་ཅད་ཤེས་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་དང་། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་སོ། །དེ་ལ་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་འཇིག་རྟེན་གསུམ་དུ་གཏོགས་པ་དང་། དུས་གསུམ་དུ་གཏོགས་པ་རྣམས་ནི་འཇིག་རྟེན་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཤེས་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་མངོན་པར་ 4-11 རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་བོ། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཆོས་རྣམས་ནི་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་སྐྱེ་བ་མེད་པ་དང་འགག་པ་མེད་པ་དང་གཟོད་མ་ནས་ཞི་བ་དང་རང་བཞིན་གྱི་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དང་། དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་སོགས་པའི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པ་སྟེ། ཞེས་དང་། འདིར་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སས་བསྡུས་པའི་ཤེས་རབ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་ལ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དང
【現代漢語翻譯】 五串念珠之後，是緒論品，即第一品。 第二品 愿吉祥！愿一切佛和偉大的菩薩歡喜！般若波羅蜜多（智慧到彼岸）通過八種事物得到正確的闡述：一切相智、道相智、一切智，以及一切相現證菩提、頂位、漸次和一剎那現證菩提、法身，這八種。在此之後所說的七十個詞語，將會在那些意義圓滿的終點出現。第三卷，從兩串念珠之後，領悟到眾多事物聚集在一起，這部般若波羅蜜多，通過開頭的陳述來理解，通過詳細的闡述來理解，以及爲了調伏需要調伏的眾生，針對這些眾生，以略說之門、中說之門和廣說之門這三種方式進行闡述。 如是中觀派所說，這三者中的第一個是略說之門，佛開示說：『發心乃為利他故，欲得圓滿正等覺，彼與彼者如經中，攝略。』舍利子之子，有多少大菩薩，所有諸法如其所有之相，一切相皆應勤奮。所謂『所有諸法』，法有兩種：遍計所執之法和圓成實之法。所謂『一切相』，相有兩種：世俗之相和勝義之相。所謂『欲得現證菩提』，現證菩提有兩種：一切智之智慧和一切相智之智慧。其中，屬於三界和三時的遍計所執之法，通過世間世俗的一切相，由一切智之智慧現證菩提。圓成實之法，是超越世間的，無生無滅，從本以來寂靜，自性清凈涅槃，以及無實事之自性，空性等等一切相，由一切相智之智慧現證菩提。』並且，此處以佛地所攝的智慧，超越世間，無分別，稱為般若波羅蜜多。 如是說。
【English Translation】 After five rosaries, is the introductory chapter, which is the first chapter. Chapter Two May there be auspiciousness! May all the Buddhas and great Bodhisattvas rejoice! The Prajñāpāramitā (Perfection of Wisdom) is correctly explained through eight things: All-aspects-wisdom, Path-wisdom, All-wisdom, and All-aspects-manifest-perfect-enlightenment, Summit, Gradual, and One-instant-manifest-perfect-enlightenment, Dharmakāya (Body of Dharma), these eight. The seventy words spoken after this will appear at the end where those meanings are complete. Volume Three, after two rosaries, understanding that many things are gathered together, this Prajñāpāramitā is understood through the initial statement, understood through detailed explanation, and for taming those who need to be tamed, for those beings, it is explained through the three doors of brief explanation, intermediate explanation, and extensive explanation. As said by the Madhyamaka school, the first of these three is the door of brief explanation. The Buddha taught: 'The arising of the mind is for the sake of others, desiring perfect and complete enlightenment, that and that, as in the sutras, are summarized.' Son of Śāradvatī, however many great Bodhisattvas there are, all dharmas (phenomena), as they are in their suchness, all aspects should be diligently practiced. Regarding 'all dharmas', there are two types of dharmas: those that are conceptually imputed and those that are perfectly established. Regarding 'all aspects', there are two types of aspects: conventional aspects and ultimate aspects. Regarding 'desiring manifest perfect enlightenment', manifest perfect enlightenment is of two types: the wisdom of all-knowingness and the wisdom of all-aspects-knowingness. Among these, the conceptually imputed dharmas belonging to the three realms and the three times, through all the worldly conventional aspects, are manifestly and perfectly enlightened by the wisdom of all-knowingness. The perfectly established dharmas, which are beyond the world, without birth and without cessation, peaceful from the beginning, naturally completely liberated from suffering, and the nature of non-things, emptiness, and so on, all aspects are manifestly and perfectly enlightened by the wisdom of all-aspects-knowingness.' And here, the wisdom included in the Buddha-ground, transcending the world, non-conceptual, is called Prajñāpāramitā. Thus it is said.
་། བརྩོན་པར་བྱའོ། །བྱ་བ་ནི་བསྒྲུབ་པ་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པ་གསུངས་ཤིང་འབུམ་ཏིག་ལས་ཀྱང་དེ་དང་མཐུན་པར་གསུངས་ལ། སྙིང་པོའི་མདོ་བཅུ་དང་། སེམས་འགྲེལ་སྐོར་གསུམ་ལ་སོགས་དང་ཡང་ཤིན་ཏུ་མཐུན་ནོ། ། ད་ནི་རྣམ་པར་སྤྲོས་ནས་གོ་བ་རྣམས་ཀྱི་དོན་དུ། གཉིས་པ་འབྲང་དུ་བསྟན་པའི་སྒོ་ནི། རྒྱས་པའི་སྒོ་ནས་བརྗོད། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ། ཇི་སྙེད་ཡོད་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་གྱི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གནས་པའི་རྟོག་པ་མེད་པའི་ཚུལ་དུ། འཁོར་གསུམ་ཡོངས་སུ་དག་པས། ཡོངས་སུ་གཏང་བ། སེམས་བསྐྱེད་ལ། མདོར་བསྟན་ལ་མདོའི་དུམ་བུ་ཅིག་རྒྱས་བཤད་ལ་སུམ་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་ཟེར་བ་སྣང་། རྫོགས་ཚིག་རེ་རེ་བྱུང་བའི་རྗེས་སུ་གྲངས་ཡིག་རེ་རེ་གང་བ་སྟེ། གྲངས་ཀྱང་སུམ་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་རྩ་གསུམ་སྟེ། སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱའོ། །བདག་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་ནོ། །འདི་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་སོ། །འདི་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པའོ། །སྙམ་པའི་རྟོག་པ་གསུམ་མི་དམིགས་དེ། འཁོར་གསུམ་དག་པས། ཚུལ་ཁྲིམས་རྫོགས་པར་བྱའོ། །འཁྲུག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། བཟོད་པ་དང་། བཟོད་པར་བྱ་བ་དང་། གནོད་སེམས་མི་དམིགས་ཏེ། འཁོར་གསུམ་དག་པས་བཟོད་པའི་བྱའོ། །ཉམས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། བརྩོན་འགྲུས་དང་ལྡན་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་དང་། ལེ་ལོ་མི་དམིགས་ཏེ་འཁོར་གསུམ་དག་པས། བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་བྱའོ། །རྟོག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ལྡན་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། གཡེང་བ་མི་དམིགས་ཏེ། འཁོར་གསུམ་དག་པས། བསམ་གཏན་གྱི་བྱའོ། །མི་དམིགས་པའི་ཕྱིར། ཤེས་རབ་དང་ཤེས་རབ་འཆལ་པའི་ཤེས་རབ་མི་དམིགས་ཏེ། འཁོར་གསུམ་ཡོངས་སུ་དག་པས། ཤེས་རབ་ཀྱི་རྫོགས་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་གི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་ཉིད་ཙམ་དུ་མཐོང་བས་ནི་འཇིག་རྟེན་པའི་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་མི་དམིགས་ལ། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རྣམས་ལ་ཡང་རྣམ་པར་མི་རྟོག་སྟེ། དེ་ལྟ་བས་ན་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། བྱའོ་ཞེས་པའི་རྫོགས་ཚིག་རེ་རེའི་རྗེས་ལ་རིམ་པ་བཞིན་དུ་གྲངས་ཡིག་བཅོ་ལྔ་པའི་བར་དུ་གདབ་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་ཕྱེད་གཉིས་སོང་བ་ན། སྨོན་པ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཡོངས་སུ་ 4-12 རྫོགས་པར་བྱའོ། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ཀུན་བཏགས་པའི་མཚན་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་པ་ལ། ཀུན་བཏགས་པའི་རྣམ་པ་དེས་སྟོང་ངོ་། །ཞེས་སྟོང་པའི་རྣམ་པར་བསྒོམས་པ་ན་སེམས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་ལ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་བྱའོ། །བརྗོད་དུ་མེད་པའི་དོན་དམ་པ་དེ་ཉིད་ནམ་མཁའ་
【現代漢語翻譯】 應精進修行。'行'指的是證悟之道的顯現。正如全知第二佛所說，也與《十萬頌》的註釋相符，並且與《心要十經》和《心釋三論》等非常一致。 現在，爲了讓各種理解更加清晰，第二部分，即隨順教導之門，將從廣義的角度來闡述。然後，尊敬的，然後，在雙蓮花座上，偉大的菩薩，所有存在的法，如其所是的，以菩薩安住的無分別方式，通過三輪的完全清凈，完全地佈施，發起菩提心。在簡要的教導中，經文的一個片段被擴充套件到三百五十個字。在每個完成詞之後，都跟著一個數字，總共有三百五十三。佈施波羅蜜應圓滿。我具有戒律。這是戒律。這是破戒。不執著于這三種概念，通過三輪的清凈，戒律應圓滿。因為沒有衝突，忍耐，應忍耐的事物，以及沒有嗔恨心，通過三輪的清凈，忍耐應修行。因為沒有退轉，具有精進，精進，以及沒有懈怠，通過三輪的清凈，精進應修行。因為沒有分別，具有禪定，禪定，以及沒有散亂，通過三輪的清凈，禪定應修行。因為沒有執著，智慧，以及破戒的智慧，沒有執著，通過三輪的完全清凈，智慧應圓滿。因為，僅僅看到如是性，世俗的分別念法都不會執著，對於超越世俗的法也不分別，因此智慧波羅蜜將會圓滿。正如偉大的中觀行者所說。在每個'應做'的完成詞之後，依次新增數字，直到第十五個。然後，當兩頁半過去時，無愿三摩地應圓滿。 圓滿成就的自性，以分別唸的自性為空性。以分別唸的方式為空性。當這樣觀修空性時，心變得專注，這就是空性三摩地。不可言說的勝義諦，即虛空。
【English Translation】 One should strive diligently. 'Action' refers to the manifestation of the path to enlightenment. As the Second Omniscient One said, and it is also in accordance with the commentary on the Hundred Thousand Verses, and it is also very much in accordance with the Ten Essence Sutras and the Three Cycles of Mind Commentary, and so on. Now, for the sake of understanding in various ways, the second part, which is the door of following instruction, will be expressed in an expanded way. Then, the venerable one, then, on the two lotus seats, the great Bodhisattva, all the phenomena that exist, as they are, in the manner of the non-conceptual abiding of the Bodhisattva, through the complete purification of the three spheres, completely giving, generating the mind of enlightenment. In the brief teaching, a fragment of the sutra is expanded to three hundred and fifty words. After each completion word, there is a number, totaling three hundred and fifty-three. The perfection of generosity should be perfected. I am endowed with discipline. This is discipline. This is broken discipline. Not fixating on these three concepts, through the purification of the three spheres, discipline should be perfected. Because there is no conflict, patience, what should be tolerated, and no malice, through the purification of the three spheres, patience should be practiced. Because there is no degeneration, having diligence, diligence, and no laziness, through the purification of the three spheres, diligence should be practiced. Because there is no conceptualization, having samadhi, samadhi, and no distraction, through the purification of the three spheres, meditation should be practiced. Because there is no fixation, wisdom, and the wisdom of broken discipline, there is no fixation, through the complete purification of the three spheres, wisdom should be perfected. Because, by merely seeing suchness, all the worldly imputed phenomena are not fixated upon, and there is no conceptualization even for those that transcend the world, therefore the perfection of wisdom will be perfected. As the great Madhyamaka practitioner said. After each completion word of 'should do,' add the numbers in order, up to the fifteenth. Then, when two and a half pages have passed, the desireless samadhi should be perfected. The nature of complete accomplishment, empty of the nature of imputation. Empty of the manner of imputation. When emptiness is meditated upon in this way, the mind becomes one-pointed, and that is the samadhi of emptiness. The inexpressible ultimate truth, which is space.
བཞིན་དུ་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་མཚན་མ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་མཚན་མའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་ཞི་བ་ཡིན་པས་ཞི་བའི་རྣམ་པར་བསྒོམ་པ་ན་སེམས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་ལ་མཚན་མ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཞེས་བྱའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཁམས་གསུམ་པ་རྣམས་དང་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱིས་རྣམ་པར་གཟིགས་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་མི་མཐུན་པའི་འདུ་ཤེས་ཉེ་བར་བཞག་ནས་ཕྱི་མ་ལ་དེར་སྨོན་པའི་གནས་སུ་མི་བྱའོ། །སྙམ་དུ་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་གཟིགས་ནས་སེམས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་ལས་སྨོན་པ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། འདི་མན་ཆད་དུ་སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱེད་པའི་སྤྱོད་པ་བསྟན་ཏེ། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཡིག་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཀྱི་རྗེས་སུ། རྣམ་པར་སྤྱོད་པ་དང་བཅས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། བསམ་གཏན་དང་པོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱའོ། །རྣམ་པར་སྤྱོད་པ་ཙམ་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན། བསམ་གཏན་གཉིས་པ་རྫོགས་པར་བྱའོ། །རྣམ་པར་དཔྱོད་པ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། བསམ་གཏན་གསུམ་པ་དང་བཞི་པ་རྫོགས་པར་བྱའོ། །ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་སྐྱེ་མཆེད་བརྒྱད། ཆུབ་པའི་སྐྱེ་མཆེད། ཟད་པར་གྱི་སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་རྫོགས་པར་བྱའོ། །རྣམ་པར་དགོད་པ་མི་དམིགས་པའི་ཕྱིར། ཆོས་གདགས་པ་རྣམ་པར་དགོད་པ་བདེན་པ་རིགས་པ་ཐེག་གདགས་རྣམས་པར་དགོད་པ་སྟེ་རྫོགས་པར་བྱའོ། །སྤྱོད་པ་མི་དམིགས་པའི་ཕྱིར། དམ་པའི་ཆོས་ཡི་གེར་འབྲི་བ་ལ་སོགས་ཆོས་སྤྱོད་པ་བྱའོ། །བཟོད་པ་མི་དམིགས་པའི་ཕྱིར། རང་བཞིན་གྱིས་བཟོད་པ། གཞན་གྱིས་གནོན་པ་ལ་ཅི་མི་སྙམ་པའི་བཟོད་པ། སྡུག་བསྔལ་ཉམས་སུ་ལེན་པའི་བཟོད་པ། ཆོས་ལ་ངེས་པར་མོས་པའི། བྱ་དཀའ་བ་ལ། ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྒོའི། སྐྱེས་བུ་དམ་པའི། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ། ཕོངས་པ་འདོད་པ་ལ། འདི་དང་གཞན་དུ་སྡུག་བསྔལ་བ་ལ་བཟོད་པ་སྟེ་རྫོགས་པར་བྱའོ། །ལྷག་པའི་བསམ་པ་མི་དམིགས་པའི་ཕྱིར། མཆོག་གི་བསམ་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ཡང་དག་པའི་དོན་གྱི་བརྟན་པའི། མ་དག་པའི་དག་པའི། ཤིན་ཏུ་དག་པའི། ལྷག་པར་སེམས་པའི། ཕན་པའི། མི་བསླུ་བའི། བདེན་པར་བྱ་བའི། སེམས་དབང་དུ་གྱུར་པའི། འདུ་བྱེད་ཐམས་ཅད་ལ་སྐྱོན་དུ་ལྟ་བའི། མྱང་འདས་ལ་ཡོན་ཏན་དུ་ལྟ་བའི། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་རྟག་ཏུ་བསྒོམ་པའི་དབེན་པ་ལ་གནས་པའི། ཟང་ཟིང་དང་། རྙེད་བཀུར་ལ་མི་ལྟ་བའི། ཐེག་ཆུང་སྤངས་ནས་ཐེག་ཆེན་རྟོགས་པར་བྱ་བའི། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་ཐམས་ཅད་བྱ་བའི་བསམ་པ་སྟེ། རྫོགས་པར་བྱའོ། །རྣམ་མཁྱེན་ལ་སོགས་པ། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་གསུམ་བྱའོ། །ལྷག་མཐོང་ཤེས་པ་མི་ 4-13 དམིགས་པའི་ཕྱིར། སྟོང་པ་ཉིད
【現代漢語翻譯】 同樣地，觀修遠離色等一切相，其體性是無相的，沒有相的分別念，一切戲論寂滅，因此，當一心專注于寂滅之相時，這被稱為無相三摩地。 同樣地，以空性觀照三界眾生和無實體的自性，對一切法不執著相異之念，不將來世視為值得嚮往之處。如此正確地觀察后，當一心專注於此，這被稱為無愿三摩地。這是中觀派的觀點。 以下開始闡述使眾生得以成熟的行為：舍利子，從三行半的文字開始，要圓滿具有行相的三摩地，即初禪；圓滿僅有行相的三摩地，即二禪；圓滿沒有分別唸的三摩地，即三禪和四禪；圓滿八勝處、超勝處和十遍處。 因為不執著于分別，所以要圓滿法施設，即分別諦、理、方便施設等；因為不執著於行為，所以要進行法行，如書寫聖法等；因為不執著于忍耐，所以要圓滿自性忍、他人壓迫時不以為意的忍、承受痛苦的忍、對法堅定信奉的忍，以及難行之行、一切門、大丈夫、一切形式、貧乏欲求、今生來世受苦之忍。 因為不執著于增上意樂，所以要圓滿殊勝意樂、戒律意樂、到彼岸的正確意義的堅定意樂、不凈的清凈意樂、極清凈意樂、特別作意樂、利益意樂、不欺騙意樂、真實意樂、心自在意樂、視一切行為為過患的意樂、視涅槃為功德的意樂、常修菩提分法安住于寂靜處的意樂、不貪圖利養恭敬的意樂、捨棄小乘而證悟大乘的意樂，以及成辦一切眾生一切利益的意樂。 要修習遍智等，以及三種一切智智。 因為不執著于勝觀智慧，所以要修習空性。
【English Translation】 Similarly, meditating on being free from all characteristics such as form, whose nature is without characteristics, without the discrimination of characteristics, all elaborations being pacified, therefore, when the mind becomes one-pointed in meditating on the aspect of peace, it is called the Samadhi without characteristics. Similarly, by viewing the three realms and the nature of non-existence with emptiness, by placing dissimilar perceptions on all phenomena, one should not make the next life a place to aspire to. After correctly observing in this way, when the mind becomes one-pointed, it is called the Samadhi without aspiration. This is the view of the Madhyamaka school. From here onwards, the practices for fully maturing sentient beings are taught: Sharadvatiputra, starting from three and a half lines of text, one should perfect the Samadhi with aspects, which is the first Dhyana; perfect the Samadhi with only aspects, which is the second Dhyana; perfect the Samadhi without discrimination, which is the third and fourth Dhyanas; perfect the eight victories, the emancipations, and the ten totalities. Because of not fixating on distinctions, one should perfect the Dharma designations, such as the distinctions of truths, reasons, and means; because of not fixating on conduct, one should engage in Dharma practices, such as writing the Holy Dharma; because of not fixating on patience, one should perfect the patience of inherent nature, the patience of not minding when oppressed by others, the patience of enduring suffering, the patience of firm faith in the Dharma, and the patience of difficult deeds, all doors, great persons, in all forms, desiring deprivation, and suffering in this and other lives. Because of not fixating on higher intention, one should perfect the intention of excellence, the intention of morality, the steadfast intention of the true meaning of going to the other shore, the pure intention of the impure, the utterly pure intention, the intention of special thought, the intention of benefit, the intention of non-deception, the intention of truth, the intention of mind being mastered, the intention of seeing faults in all actions, the intention of seeing qualities in Nirvana, the intention of always meditating on the factors of enlightenment and abiding in solitude, the intention of not looking at material possessions and honor, the intention of abandoning the Lesser Vehicle and realizing the Great Vehicle, and the intention of accomplishing all benefits for all sentient beings. One should practice omniscient knowledge and the three wisdoms of all-knowing. Because of not fixating on higher seeing knowledge, one should practice emptiness.
་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྒོམ་པ་ལ་བརྟག་པར་མི་རྟོག་པ་སེམས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གནས་པའི་ཞི་གནས་དང་། དེ་ལྟར་སེམས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གནས་པ་ལ་བྱིང་ཞིང་རྨུགས་པར་མི་འགྱུར་བར་ཤེས་རབ་ཀྱིས་གསལ་བར་བྱས་ཏེ། ཡང་དག་པའི་དོན་ལྷག་མཐོང་བའི་ལྷག་མཐོང་བྱའོ། །རིག་པ་མི་དམིགས་པའི་ཕྱིར། སྔོན་གྱི་གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པའི་རིག་པ། འཆི་འཕོ་དང་། སྐྱེ་བ་ཤེས་པའི་རིག་པ། ཟག་པ་ཟད་པ་ཤེས་པའི་རིག་པ་སྟེ། རིག་པ་གསུམ་བྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་སོང་བ་ན། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱའོ། །སྔར་བཤད་པ་དང་ཟློས་པའི་སྐྱོན་མེད་དེ། སེམས་ཅན་སྨིན་པར་བྱ་བའི་སྐབས་ཡིན་པས་སོ། །ནོར་མི་དམིགས་པའི་ཕྱིར། དད་པ། ཚུལ་ཁྲིམས། ཐོས་པ། གཏོང་བ། ཤེས་རབ། ངོ་ཚ་ཤེས་པ། ཁྲེལ་ཡོད་པ་སྟེ། ནོར་བདུན་བྱའོ། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་མི་དམིགས་པའི་ཕྱིར། ནམ་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་སེལ་ནུས་སྙམ་དུ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་། ནམ་དབུལ་བས་ཉེན་པའི་སེམས་ཅན་རྣམས་འབྱོར་བ་ཆེན་པོ་ལ་འཇོག་ནུས་སྙམ་པ་དང་། ནམ་ཤ་ཁྲག་དང་བཅས་པའི་ལུས་ཀྱི་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་དོན་བྱེད་ནུས་སྙམ་པ་དང་། དམྱལ་བ་ན་ཡུན་རིང་པོར་གནས་པས་ཀྱང་། སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཕན་པར་བྱེད་པ་འབའ་ཞིག་ཏུ་འགྱུར་སྙམ་པ་དང་། ནམ་འཇིག་རྟེན་དང་དེ་ལས་འདས་པའི་འབྱོར་བས་འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རེ་བ་རྫོགས་པ་མཐོང་བར་འགྱུར་སྙམ་པ་དང་། ནམ་སངས་རྒྱས་སུ་གྱུར་ནས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་འབྱིན་པར་འགྱུར་སྙམ་པ་དང་། སེམས་ཅན་ལ་ཕན་འདོགས་མེད་པའི་སྐྱེ་བ་དང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་དུ་སྦྱོར་བ་མེད་པའི་སེམས་དང་དོན་དམ་པའི་རོ་གཅིག་པུ་ལ་སྤྱོད་པ་དང་། སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་སིམ་པར་བྱེད་པའི་ཚིག་མ་ཡིན་པ་དང་། གཞན་ལ་མི་ཕན་པའི་འཚོ་བ་དང་། གཞན་ལ་ཕན་བྱེད་མི་ནུས་པའི་ལུས་དང་། གཞན་ལ་ཕན་འདོགས་པ་ལ་མི་གསལ་བའི་བློ་དང་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་པར་མི་སྤྱོད་པའི་ནོར་དང་འགྲོ་བ་རྣམས་ཀྱི་དོན་སྤྱོད་པ་མེད་པའི་དབང་ཕྱུག་དང་། གཞན་དང་གཞན་ལ་གནོད་པ་བྱེད་པར་དགའ་བར་ཚེ་རབས་ཚེ་རབས་སུ་མ་གྱུར་ཅིག་སྙམ་པ་དང་། སྲོག་ཆགས་ཀུན་གྱི་སྡིག་པའི་ལས་ཀུན་གྱི་འབྲས་བུ་བདག་ལ་སྨིན་ལ་བདག་གི་ལེགས་པར་སྤྱད་པའི་འབྲས་བུ་ཐམས་ཅད་སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་སྨིན་པར་གྱུར་ཅིག་སྙམ་དུ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་སྟེ། སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོའི་རྫོགས་པར་བྱའོ། །སེམས་ཅན་གྱི་གནས་མི་དམིགས་པའི་ཕྱིར། ལུས་ཐ་དད་ཅིང་འདུ་ཤེས་ཀྱང་ཐ་དད་པ། ལུས་ཐ་དད་ལ་འདུ་ཤེས་གཅིག་པ། ལུས་གཅིག་ལ་འདུ་ཤེས་ཐ་དད་པ། ལུས་གཅིག་ལ་འདུ་ཤེས་གཅིག་པ། གཟུགས་མེད་བཞི། འདུ་ཤེས་མེད་པའི་སེམས་ཏེ། དགུ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་བྱེད་བདུན་སོང་བ་ན། རྫོགས་པར་བྱའོ
【現代漢語翻譯】 修習寂止（止，梵文：Śamatha）之禪定時，應修持不作意，使心專注於一境的寂止。如此心專注於一境時，爲了不陷入昏沉和掉舉，應以智慧使其明晰，從而修習以正確見地觀察實相的勝觀（觀，梵文：Vipassanā）。 因為不執著于明覺，所以要修習三種明覺：憶念前世的明覺，知曉死亡和轉生的明覺，以及知曉煩惱滅盡的明覺。 此後，當唸誦完四圈念珠時，應圓滿六波羅蜜（六度）。 之前已經說過，這裡重複沒有過失，因為這是爲了成熟眾生的需要。 因為不執著于財富，所以要修習七聖財：信仰、戒律、聞法、佈施、智慧、慚愧、羞恥。 因為不執著于分別念，所以要修習以下內容：何時我能消除眾生的痛苦？何時我能使受貧困威脅的眾生安住于巨大的財富之中？何時我能為血肉之軀的眾生利益？即使長久住在地獄，我也只會利益眾生。何時我能以世間和出世間的財富，看到所有世間的願望都得到滿足？何時我能成佛，從而將所有眾生從輪迴的痛苦中解脫出來？對於無益於眾生的生命，對於不為一切眾生利益而奉獻的心，對於只享受唯一真諦的，對於不能使一切眾生感到安慰的言語，對於不利於他人的生活，對於不能利益他人的身體，對於不清楚如何利益眾生的智慧，對於不用於利益眾生的財富，對於沒有用於利益眾生的權力，以及對於喜歡傷害他人，愿我生生世世都不要這樣。愿一切眾生的罪業之果都成熟於我，愿我所有善行的果報都成熟於一切眾生——要這樣修習分別念，從而圓滿大丈夫行。 因為不執著于眾生的處所，所以要圓滿九種處所：身異想異的眾生，身異想一的眾生，身一想異的眾生，身一想一的眾生，四種無色界，以及無想定的心。 此後，當唸誦完七圈念珠時，就應圓滿。
【English Translation】 When meditating on Śamatha (tranquility meditation), one should cultivate non-conceptualization, maintaining the mind single-pointedly in Śamatha. When the mind is thus single-pointed, in order to avoid dullness and agitation, one should clarify it with wisdom, thereby cultivating Vipassanā (insight meditation) that sees the true meaning with correct view. Because of not clinging to awareness, one should cultivate the three kinds of awareness: the awareness of remembering past lives, the awareness of knowing death and rebirth, and the awareness of knowing the exhaustion of defilements. Thereafter, when four rosaries have been recited, one should perfect the six Pāramitās (perfections). There is no fault in repeating what has been said before, because it is for the sake of maturing sentient beings. Because of not clinging to wealth, one should cultivate the seven noble riches: faith, discipline, learning, generosity, wisdom, conscientiousness, and shame. Because of not clinging to conceptual thoughts, one should cultivate the following: When will I be able to eliminate the suffering of sentient beings? When will I be able to establish sentient beings threatened by poverty in great wealth? When will I be able to benefit sentient beings with bodies of flesh and blood? Even if I dwell in hell for a long time, I will only benefit sentient beings. When will I be able to see all the wishes of the world fulfilled with worldly and transworldly wealth? When will I become a Buddha, thereby liberating all sentient beings from the suffering of samsara? For a life that is not beneficial to sentient beings, for a mind that is not dedicated to the benefit of all sentient beings, for those who only enjoy the sole truth, for words that cannot comfort all beings, for a life that is not beneficial to others, for a body that cannot benefit others, for wisdom that is not clear about how to benefit sentient beings, for wealth that is not used to benefit sentient beings, for power that is not used to benefit sentient beings, and for those who like to harm others, may I never be like that in life after life. May the fruits of all the sinful deeds of all living beings ripen upon me, and may all the fruits of my well-practiced deeds ripen upon all sentient beings—one should cultivate conceptual thoughts in this way, thereby perfecting the actions of a great person. Because of not clinging to the abodes of sentient beings, one should perfect the nine abodes: sentient beings with different bodies and different perceptions, sentient beings with different bodies and the same perception, sentient beings with the same body and different perceptions, sentient beings with the same body and the same perception, the four formless realms, and the mind without perception. Thereafter, when seven rosaries have been recited, one should perfect it.
། །དེ་ལྟར་མདོར་བཤད་པར་ཆོས་ཐམས་ཅད་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་ནས། ད་ནི་རྒྱས་པར་བཤད་པ་མཛད་པ་ལ། གང་སྔར་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པར་འདོད་པས་ཞེས་ 4-14 སྨོས་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་བསམ་པ་བསྟན་ཏོ། །ད་ནི་བསམ་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་བསམ་པའི་རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་དང་བཅས་པ་ལ་སོགས་པས་རྒྱས་པར་རྣམ་པར་ཕྱེ་སྟེ་བསྟན་པར་བྱའོ། །དེ་ཡང་རྣམ་པ་གསུམ་གྱིས་སྟོན་ཏེ། ཐེག་པ་གསུམ་འབྲས་བུ་དང་བཅས་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཆེ་བའི་བདག་ཉིད་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆེ་བའི་བདག་ཉིད་དེ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་ལྔ་ཙམ་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་པའི་བར་གྱི་ཚིག་ལྔས་ཐེག་པ་གསུམ་འབྲས་བུ་དང་བཅས་པ་བསྟན་ཏོ། །བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཉན་ཐོས་དང་། རང་སངས་རྒྱས་ཉིད་ལས་ལྡོག་པ་ལས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྐྱོན་མེད་པ་ཞེས་ཟེར་རོ། །གཞན་དག་ན་རེ། སྐྱོན་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལ་གནས་སྐབས་ནི་གསུམ་སྟེ། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་དང་། ཆོས་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་དོ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་བཞིན་ཉིད། དེ་ཡང་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོའི་ས་ལ་མ་དག་པའི་གནས་སྐབས་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས་ལ་དག་པ་དང་མ་དག་པའི་གནས་སྐབས་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ས་ལ་དག་པའི་གནས་སྐབས་རྣམས་སོ། །དེ་ལ་མ་དག་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་ནི་སེམས་ཅན་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །དག་པ་དང་མ་དག་པའི་གནས་སྐབས་ལ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་གནས་སྐབས་དག་པ་དང་སེམས་ཅན་གྱི་གནས་སྐབས་མ་དག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཉིད་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྐྱོན་མེད་པ་ཞེས་བྱའོ། །དག་པའི་གནས་སྐབས་ལ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རབ་འབྱོར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡང་དག་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ་ཞེས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཉིད་ལ་ཆོས་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་སེམས་ཅན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་མ་དག་པ་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་སྐྱོན་མེད་པའི་གནས་སྐབས་གང་ཡིན་པའི་དེ་ཡོངས་སུ་སྤངས་ནས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་བ་དག་པ་དང་མ་དག་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་ཀྱིས་གནས་སྐབས་ཐོབ་པ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྐྱོན་མེད་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་སྐྱོན་མེད་པའི་གནས་སྐབས་ཐོབ་པར་འདོད་པས་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་གཉིས་པ་ལྟ་བུའི་དབྱིག་གཉེན་
【現代漢語翻譯】 如是簡略地講述了涵蓋一切法的教義之後，現在開始詳細闡述。之前所說的『凡欲以一切方式現證菩提者』，是指菩薩的發心。現在將詳細闡述此發心本身，包括髮心的因、果等。這將通過三種方式來展示：三乘及其果位，菩薩的偉大自性，以及佛陀的偉大自性。之後大約五句經文，『應學般若波羅蜜多』，這五句經文展示了三乘及其果位。『應學』，意味著從聲聞和獨覺中解脫出來，成為菩薩的無垢之性。另一些人說：『無垢之性』是指如來藏。對此，有三種狀態：完全染污的無垢之性，菩薩的無垢之性，以及法的無垢之性。如來藏即是真如。真如也有三種狀態：凡夫地的未凈狀態，菩薩地的凈與未凈狀態，以及如來地的清凈狀態。在未凈的真如狀態中，被稱為有情，即完全染污的無垢之性。在凈與未凈的狀態中，被稱為菩薩，因為菩提的狀態是清凈的，而有情的狀態是未凈的。因此，被稱為菩薩的無垢之性。在清凈的狀態中，被稱為如來。如《金剛經》所說：『善現，如來者，即是真如之異名。』因此，被稱為法的無垢之性。如來藏被稱為有情，是指完全捨棄了未凈的、完全染污的無垢之性狀態。菩薩是指通過凈與未凈的菩薩無垢之性獲得狀態，被稱為菩薩的無垢之性。菩薩是指渴望獲得真如無垢之性狀態，這是總結性的說法。這是像第二佛陀一樣的偉大中觀派學者世親的觀點。 種子字和咒語部分待補充
【English Translation】 Having thus briefly explained the doctrine encompassing all dharmas, now begins the detailed exposition. What was previously stated, 'Whoever desires to manifestly awaken to all dharmas in every way,' indicates the aspiration of a Bodhisattva. Now, this very aspiration will be elaborated in detail, including the causes and results of the aspiration. This will be shown in three ways: the three vehicles along with their fruits, the great nature of a Bodhisattva, and the great nature of a Buddha. Then, in about five verses, 'One should train in the Prajnaparamita,' these five verses show the three vehicles along with their fruits. 'One should train,' means to turn away from the Shravakas and Pratyekabuddhas and become the stainless nature of a Bodhisattva. Others say: 'Stainless nature' refers to the Tathagatagarbha. Regarding this, there are three states: the state of being impure in the ground of ordinary beings, the state of being pure and impure in the ground of Bodhisattvas, and the state of being pure in the ground of Tathagatas. In the impure state of Suchness, it is called sentient beings, which is the stainless nature of being completely defiled. In the state of purity and impurity, it is called Bodhisattva, because the state of Bodhi is pure, and the state of sentient beings is impure. Therefore, it is called the stainless nature of a Bodhisattva. In the pure state, it is called Tathagata. As the Diamond Sutra says: 'Subhuti, the Tathagata is another name for perfect Suchness.' Therefore, it is called the stainless nature of Dharma. The Tathagatagarbha is called sentient beings, which refers to completely abandoning the state of being impure and completely defiled. Bodhisattva refers to attaining the state through the pure and impure stainless nature of a Bodhisattva, and is called the stainless nature of a Bodhisattva. Bodhisattva refers to desiring to attain the state of the stainless nature of Suchness, which is a summary statement. This is the view of Vasubandhu, a great Madhyamaka scholar like the second Buddha. Seed syllables and mantras will be added later.
གསུངས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཡོན་ཏན་ཁྱད་ཞུགས་པའི་ཕྱིར། སའི་ཡེ་ཤེས་ལ་ཞུགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི། ཡོན་ཏན་རྣམ་པ་བཞིས་ཉན་ཐོས་དང་། རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ས་ལས་འདས་པ་ཡིན་ཏེ། དབང་པོའི་ཁྱད་པར་དང་། བསྒྲུབ་པའི་ཁྱད་པར་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་། འབྲས་བུའི་ཁྱད་པར་གྱིས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་ས། རབ་ཏུ་དགའ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་གནས་ 4-15 བསླབ་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་ས་ནི་རིགས་དང་མི་ལྡན་པ་དང་། སྡིག་པའི་གྲོགས་པོས་ཟིན་པ་དང་། སྙིང་རྗེ་ཆུང་བ་དང་། འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་ཡུན་རིང་ཞིང་མི་བཟད་པས་འཇིགས་པ་སྟེ་རྒྱུ་བཞིས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ལ་སོགས་ལ་རྒྱལ་སྲས་ལ་རྒྱུ་བཞི་པོ་མེད་པས་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་སའོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ལྷུར་ལེན་པ། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་ལ་ཅི་སེམས་པ་དང་སྤྱོད་པ་རྣམ་པར་གཡོ་བ། གང་ལ་དད་པ་ཤེས་པར་འདོད་པར་བྱའོ། །ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་གང་ཟག་ལ་བདག་མེད་པ་ཙམ་ཤེས་པར་བྱས་ཏེ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཡེ་ཤེས་གང་ཟག་དང་ཆོས་གཉིས་ཀ་ལ་བདག་མེད་པར་ཤེས་པ་དེས་ཟིལ་གྱིས་མནན་བསླབ་པར་བྱའོ། །སྔར་བཤད་པའི་གཟུངས་ཀྱི་སྒོ་དང་། དཔའ་བར་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་སྒོ་བསླབ་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཅིག་ལྷག་སོང་བ་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཉན་ཐོས་དང་། རང་སངས་རྒྱས་དག་སྦྱིན་པ་བྱེད་པའི་སེམས་ནི་སྲེད་པ་དང་བཅས་ཤིང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྲེད་པའི་འབྲས་བུ་དང་བདག་གི་དོན་དུ་བྱེད་པར་འགྱུར་བས་དག་པ་མ་ཡིན་ནོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བ་དང་ལྡན་པའི་སེམས་ནི་སྲེད་པ་མེད་པ་དང་། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་དང་། མཚན་མའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པ་དང་། བདག་དང་གཞན་ལ་ཕན་པ་བསྒྲུབ་སྟེ། ཡོན་ཏན་དེ་དག་གིས་འཕགས་པའི་ཕྱིར་ཟིལ་གྱིས་གནོན་ཏོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་སྦྱར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཡིག་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ཙམ་ན། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་དུ། ཡོ་བྱད་དང་མི་ལྡན་ཏེ་སྦྱིན་པ་ཆུང་ངུ་ཙམ་བྱིན། ཡོངས་སུ་བསྔོ་བ་དང་འཁོར་གསུམ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཇི་ལྟ་བུར་ན་འབྲས་བུ་བྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་ལྷག་པ་ན། འདོད་པ་དང་། འཁོར་གསུམ་ཡོངས་སུ་དག་པས། སྦྱིན་པའི་བྱའོ། །དེ་ནས་ཡིག་ཕྲེང་བདུན་ལྷག་པ་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་དང་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་མངོན་སུམ་མཐོང་བར་འགྱུར། མཐོང་ནས་ཀྱང་ཇི་ལྟར་སངས་རྒྱས་ཀྱིས། དགེ་བ་ལ་བསྐུལ་བར་འགྱུར། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཐུགས་ཀྱིས་དགོངས་པར་འགྱུར། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ། ཡ
{ "translations": [ "世尊開示：應修學般若波羅蜜多。因其具有殊勝功德。入于地的智慧之菩薩，以四種功德超越聲聞和獨覺地：根器的差別、修行的差別、智慧的差別和果位的差別。這是中觀派的觀點。安住于不退轉地，如極喜地等，應修學般若波羅蜜多。所謂不退轉地，是指不具足四種退轉之因：不具足善根、被惡友攝持、缺乏慈悲心、畏懼輪迴的長期痛苦。菩薩因不具足這四種退轉之因，故能安住于不退轉地。菩薩應致力於成辦眾生之利益，應瞭解眾生心中所想以及行為之差異，應瞭解眾生之信心。應了知一切法之智慧，即人無我。菩薩之智慧通達人法二無我，故能勝伏一切。應修學之前所說的陀羅尼門，以及如勇猛行等三摩地門。之後，多了一行字：應修學般若波羅蜜多。這是因為聲聞和獨覺在行佈施時，其心懷有貪愛和分別念。由於貪愛的果報以及為自己而行，故不清凈。菩薩具有隨喜之心，其心無貪愛、無分別念、非相之行境，能成辦自他之利益，以這些功德而超勝。同樣，也應將其應用於戒蘊等。這是中觀派的觀點。之後，大約十一個字：爲了利益一切眾生，即使沒有資具，僅作微小的佈施，以完全迴向和三輪體空的方式，如何才能獲得果報？之後，多了八行字：以慾望和三輪體空來行佈施。之後，多了七行字：將能親見佛之法身和色身。見到之後，如佛一般，將策勵行善。佛將以其智慧來垂念。佛之身。", "應修學般若波羅蜜多，因其具有殊勝功德。入于地的智慧之菩薩，以四種功德超越聲聞和獨覺地：根器的差別、修行的差別、智慧的差別和果位的差別。這是中觀派的觀點。安住于不退轉地，如極喜地等，應修學般若波羅蜜多。所謂不退轉地，是指不具足四種退轉之因：不具足善根、被惡友攝持、缺乏慈悲心、畏懼輪迴的長期痛苦。菩薩因不具足這四種退轉之因，故能安住于不退轉地。菩薩應致力於成辦眾生之利益，應瞭解眾生心中所想以及行為之差異，應瞭解眾生之信心。應了知一切法之智慧，即人無我。菩薩之智慧通達人法二無我，故能勝伏一切。應修學之前所說的陀羅尼門，以及如勇猛行等三摩地門。之後，多了一行字：應修學般若波羅蜜多。這是因為聲聞和獨覺在行佈施時，其心懷有貪愛和分別念。由於貪愛的果報以及為自己而行，故不清凈。菩薩具有隨喜之心，其心無貪愛、無分別念、非相之行境，能成辦自他之利益，以這些功德而超勝。同樣，也應將其應用於戒蘊等。這是中觀派的觀點。之後，大約十一個字：爲了利益一切眾生，即使沒有資具，僅作微小的佈施，以完全迴向和三輪體空的方式，如何才能獲得果報？之後，多了八行字：以慾望和三輪體空來行佈施。之後，多了七行字：將能親見佛之法身和色身。見到之後，如佛一般，將策勵行善。佛將以其智慧來垂念。佛之身。" ], "english_translations": [ 'The Blessed One said: One should train in the Prajñāpāramitā (Perfection of Wisdom). Because of the special qualities involved. A Bodhisattva (Enlightenment Being) who has entered the ground of wisdom surpasses the Śrāvakas (Hearers) and Pratyekabuddhas (Solitary Buddhas) by four qualities: the difference in faculties, the difference in practice, the difference in wisdom, and the difference in results. This is the view of the Madhyamaka (Middle Way) school. Abiding in the irreversible ground, such as the Joyful Ground, one should train. The irreversible ground is defined by the absence of four causes of regression: lacking roots of virtue, being influenced by evil friends, having little compassion, and fearing the long-lasting and unbearable suffering of Saṃsāra (cyclic existence). Because a Bodhisattva does not possess these four causes, they abide in the irreversible ground. A Bodhisattva should diligently work for the benefit of sentient beings, understand what sentient beings think and how their actions vary, and understand their faith. One should know the wisdom of all things, which is the absence of self in persons. The wisdom of a Bodhisattva understands the absence of self in both persons and phenomena, thereby overcoming all. One should train in the previously mentioned Dhāraṇī (mnemonic device) gates and the Samādhi (meditative absorption) gates, such as the Heroic Progress. Then, there is one line too many: One should train in the Prajñāpāramitā. This is because when Śrāvakas and Pratyekabuddhas give alms, their minds are filled with craving and conceptualization. Because of the result of craving and acting for oneself, it is not pure. A Bodhisattva has a mind endowed with rejoicing, which is without craving, without conceptualization, not an object of signs, and accomplishes the benefit of oneself and others, thereby surpassing others with these qualities. Similarly, this should also be applied to the aggregates of morality, etc. This is the view of the Madhyamaka school. Then, about eleven characters: For the benefit of all sentient beings, even without resources, giving only a small amount of alms, how can one achieve results through complete dedication and the way of the three spheres being completely pure? Then, eight lines too many: Giving alms with desire and the three spheres being completely pure. Then, seven lines too many: One will directly see the Dharmakāya (body of Dharma) and Rūpakāya (form body) of the Buddha. Having seen it, like the Buddha, one will encourage virtuous deeds. The Buddha will remember with his wisdom. The body of the Buddha.', 'One should train in the Prajñāpāramitā (Perfection of Wisdom). Because of the special qualities involved. A Bodhisattva (Enlightenment Being) who has entered the ground of wisdom surpasses the Śrāvakas (Hearers) and Pratyekabuddhas (Solitary Buddhas) by four qualities: the difference in faculties, the difference in practice, the difference in wisdom, and the difference in results. This is the view of the Madhyamaka (Middle Way) school. Abiding in the irreversible ground, such as the Joyful Ground, one should train. The irreversible ground is defined by the absence of four causes of regression: lacking roots of virtue, being influenced by evil friends, having little compassion, and fearing the long-lasting and unbearable suffering of Saṃsāra (cyclic existence). Because a Bodhisattva does not possess these four causes, they abide in the irreversible ground. A Bodhisattva should diligently work for the benefit of sentient beings, understand what sentient beings think and how their actions vary, and understand their faith. One should know the wisdom of all things, which is the absence of self in persons. The wisdom of a Bodhisattva understands the absence of self in both persons and phenomena, thereby overcoming all. One should train in the previously mentioned Dhāraṇī (mnemonic device) gates and the Samādhi (meditative absorption) gates, such as the Heroic Progress. Then, there is one line too many: One should train in the Prajñāpāramitā. This is because when Śrāvakas and Pratyekabuddhas give alms, their minds are filled with craving and conceptualization. Because of the result of craving and acting for oneself, it is not pure. A Bodhisattva has a mind endowed with rejoicing, which is without craving, without conceptualization, not an object of signs, and accomplishes the benefit of oneself and others, thereby surpassing others with these qualities. Similarly, this should also be applied to the aggregates of morality, etc. This is the view of the Madhyamaka school. Then, about eleven characters: For the benefit of all sentient beings, even without resources, giving only a small amount of alms, how can one achieve results through complete dedication and the way of the three spheres being completely pure? Then, eight lines too many: Giving alms with desire and the three spheres being completely pure. Then, seven lines too many: One will directly see the Dharmakāya (body of Dharma) and Rūpakāya (form body) of the Buddha. Having seen it, like the Buddha, one will encourage virtuous deeds. The Buddha will remember with his wisdom. The body of the Buddha.' ] }
ོངས་སུ་བསྒྲུབ་བྱའོ། །དེ་ནས་ཡིག་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཉིས་ན། བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་རིགས་ནི་འདིར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་བྱ་སྟེ། ས་བརྒྱད་པ་ལ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་དང་། རྩོལ་བ་ཐམས་ཅད་དང་། མཚན་མ་ཐམས་ཅད། རྒྱུན་ཆད་པའི་ཕྱིར། རྣམ་པར་དག་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་བདག་ཉིད་དུ་གནས་གྱུར་པ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་རིགས་སུ་སྐྱེ་བ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པ་གསུངས། གཞོན་ནུའི་ས་ནི་ཤིན་ཏུ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་ས་བརྒྱད་པ་སྟེ་དེ་བྱའོ། །དེ་ནས་ཡིག་ཕྲེང་བཅུ་གསུམ་གྱི་རྗེས་སུ། ཆོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་དབྱིངས་ཀྱིས་ཀླས་པ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་སེམས་ཅན་གྱི་འཇིག་རྟེན་ལ་བྱ་སྟེ། སེམས་ཅན་གྱི་འཇིག་རྟེན་ལ་ཡང་མཐའ་མེད་པའི་ 4-16 ཕྱིར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོས་ཀླས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ནམ་མཁའི་དབྱིངས་ཀྱི་མཐས་གཏུགས་པའི། སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་ན་ཡོད་པའི་སེམས་ཅན། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། སེམས་བསྐྱེད་པ་ཅིག་འགའ་ཡང་། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དུ་ཡོངས་སུ་བསྔོས་པ་ཡང་ཆུའི་ཐིགས་པས་གཅིག་རྒྱ་མཚོར་བླུགས་ནས། རྒྱ་མཚོ་མ་ཟད་པར་ཟད་པར་མི་འགྱུར་བ་བཞིན་དུ། སྙིང་པོ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་གི་རྗེས་སུ་བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་པ་ནི་ས་བརྒྱད་པ་ལ་གནས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་ཡིན་པས་སངས་རྒྱས་སྐྱེ་བའི་རྒྱུན་མི་འཆད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། རིགས་ཡོངས་སུ་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་བར་འདོད། རིགས་སམ་གདུང་རྒྱུན་མི་གཅད། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལྷག་སོང་བ་ན། དཔའ་ཆེན་པོ་རྣམ་ཤེས་སྐྱེ་བའི་རྐྱེན་བཞི་ལས་གཟུགས་སོགས་ཡུལ་དྲུག་ནི་དམིགས་པའི་རྐྱེན་དང་། མིག་སོགས་དབང་པོ་དྲུག་ནི་དབང་གི་རྐྱེན་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་དྲུག་འདས་པའི་དེ་མ་ཐག་པ་ནི། དེ་མ་ཐག་པའི་རྐྱེན་དང་། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ནི་རྒྱུའི་རྐྱེན་ཏེ། དེ་དག་ཁོང་དུ་ཆུད་དེ་རྟོགས་བྱའོ། །དཔའ་ཆེན་པོ་འདུས་བྱས་དང་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་དོན་དམ་དང་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྣམ་པ་དང་། དེ་ནས་ཡང་ཤོག་གུ་གཅིག་གི་རྗེས་སུ། རླུང་གི་དཀྱིལ་འཁོར། རྩིག་པ་ལ་སོགས་པས་རླུང་བཅིལ་བ་བཞིན་དུ་སོར་མོ་གཅིག །དེ་ནས་ཡིག་ཕྲེང་དྲུག་ལྷག་ཙམ་ན། ཐམས་ཅད་ལ་དུས་གཅིག་ཏུ། བསོད་སྙོམས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཕུད་དུད་དང་། བསྟི་སྟང་དུ་བྱ་བར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཡིག་ཕྲེང་གཅིག་གི་རྗེས་སུ་བྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་ལ་སོགས་པས་སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་གཅིག་པུའི་ནང་དུ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་ལྷག་མ་ལྔ་རྣམས་འདུས་པར་བསྟན་པ་སྟེ། དེ་ལ་ཟང
【現代漢語翻譯】 應完全實現。然後，在十二行半中，應當學習。』被稱為如來種姓，指的是完全成就的真如。在第八地，由於所有的分別念、所有的努力和所有的相狀都已斷絕，安住于完全清凈的真如自性之中，這被稱為生於如來種姓。』這是大中觀派全知二世所說。年輕之地是指第八地，因為它極其清凈無染。然後，在十三行之後，『法之後，是界所遍及』，指的是有情世間。因為有情世間也是無邊無際的，所以被稱為如來藏所遍及。』這是中觀派所說。如同虛空界限所及的器世間中的有情。然後，在三行中，即使是一個發菩提心並將一切完全迴向于遍知的人，也像一滴水融入大海，在海未枯竭之前不會窮盡一樣。心髓。然後，在兩張紙和十一行之後，應當學習。』這是因為安住于第八地的菩薩是不會退轉的，所以佛陀出生的血脈不會斷絕。』這是《十萬頌般若經釋》所說。想要守護種姓完全不衰敗，不斬斷種姓或血脈。然後，多出一張紙，大勇士，四種生起意識的因緣中，色等六境是所緣緣，眼等六根是增上緣，六識的過去剎那是等無間緣，阿賴耶識是俱有緣，應當理解並證悟這些。大勇士，有為法和無為法的勝義諦和世俗諦的體性。然後，又在一張紙之後，風輪，就像用墻等物阻擋風一樣，一根手指。然後，在六行多一點之後，同時對一切事物進行乞食。然後，多出半行和兩行，供養食物和恭敬對待。然後，在七張紙和一行之後，這樣做。』等等，表明在唯一的佈施波羅蜜多中，包含了持戒波羅蜜多等其餘五種波羅蜜多。因此…… 應完全實現。然後，在十二行半中，應當學習。』被稱為如來種姓，指的是完全成就的真如。在第八地，由於所有的分別念、所有的努力和所有的相狀都已斷絕，安住于完全清凈的真如自性之中，這被稱為生於如來種姓。』這是大中觀派全知二世所說。年輕之地是指第八地，因為它極其清凈無染。然後，在十三行之後，『法之後，是界所遍及』，指的是有情世間。因為有情世間也是無邊無際的，所以被稱為如來藏所遍及。』這是中觀派所說。如同虛空界限所及的器世間中的有情。然後，在三行中，即使是一個發菩提心並將一切完全迴向于遍知的人，也像一滴水融入大海，在海未枯竭之前不會窮盡一樣。心髓。然後，在兩張紙和十一行之後，應當學習。』這是因為安住于第八地的菩薩是不會退轉的，所以佛陀出生的血脈不會斷絕。』這是《十萬頌般若經釋》所說。想要守護種姓完全不衰敗，不斬斷種姓或血脈。然後，多出一張紙，大勇士，四種生起意識的因緣中，色等六境是所緣緣，眼等六根是增上緣，六識的過去剎那是等無間緣，阿賴耶識是俱有緣，應當理解並證悟這些。大勇士，有為法和無為法的勝義諦和世俗諦的體性。然後，又在一張紙之後，風輪，就像用墻等物阻擋風一樣，一根手指。然後，在六行多一點之後，同時對一切事物進行乞食。然後，多出半行和兩行，供養食物和恭敬對待。然後，在七張紙和一行之後，這樣做。』等等，表明在唯一的佈施波羅蜜多中，包含了持戒波羅蜜多等其餘五種波羅蜜多。因此……
【English Translation】 Should be fully accomplished. Then, in twelve and a half lines, one should learn. 'That which is called the Tathāgata lineage refers to the Suchness that is fully accomplished here. On the eighth bhūmi (stage of a Bodhisattva's path), because all discriminations, all efforts, and all signs have ceased, abiding in the nature of completely pure Suchness is called being born into the Tathāgata lineage.' This was said by the great Madhyamaka (Middle Way school) master, the Second Omniscient One. The youthful bhūmi refers to the eighth bhūmi because it is extremely immaculate. Then, after thirteen lines, 'After the Dharma, pervaded by the realm,' refers to the world of sentient beings. Because the world of sentient beings is also limitless, it is called being pervaded by the Tathāgatagarbha (Buddha-nature).』 This was said by the Madhyamaka school. Like the sentient beings in the vessel world that extends to the limit of the space realm. Then, in three lines, even someone who generates bodhicitta (the mind of enlightenment) and completely dedicates everything to omniscience is like a drop of water poured into the ocean, which will not be exhausted until the ocean is exhausted. Essence. Then, after two sheets and eleven lines, one should learn. 'This is because the Bodhisattva abiding on the eighth bhūmi is irreversible, so the lineage of Buddha's birth will not be cut off.' This is what the Bum Tik (a commentary on the Perfection of Wisdom in One Hundred Thousand Verses) says. One wishes to protect the lineage from completely declining, not to cut off the lineage or bloodline. Then, one more sheet, Great Hero, among the four conditions for the arising of consciousness, the six objects such as form are the objective condition, the six faculties such as the eye are the dominant condition, the immediately preceding moment of the six consciousnesses is the immediately preceding condition, and the ālaya-vijñāna (storehouse consciousness) is the causal condition. One should understand and realize these. Great Hero, the ultimate truth and conventional truth of conditioned and unconditioned dharmas (phenomena). Then, after another sheet, the wind maṇḍala (circle), like blocking the wind with a wall, etc., one finger. Then, after a little more than six lines, alms-gathering at the same time for all things. Then, half a line and two more, offering food and treating with respect. Then, after seven sheets and one line, doing so. ' etc., showing that within the single pāramitā (perfection) of generosity, the remaining five, such as the pāramitā of ethics, are included. Therefore... Should be fully accomplished. Then, in twelve and a half lines, one should learn. 'That which is called the Tathāgata lineage refers to the Suchness that is fully accomplished here. On the eighth bhūmi (stage of a Bodhisattva's path), because all discriminations, all efforts, and all signs have ceased, abiding in the nature of completely pure Suchness is called being born into the Tathāgata lineage.' This was said by the great Madhyamaka (Middle Way school) master, the Second Omniscient One. The youthful bhūmi refers to the eighth bhūmi because it is extremely immaculate. Then, after thirteen lines, 'After the Dharma, pervaded by the realm,' refers to the world of sentient beings. Because the world of sentient beings is also limitless, it is called being pervaded by the Tathāgatagarbha (Buddha-nature).』 This was said by the Madhyamaka school. Like the sentient beings in the vessel world that extends to the limit of the space realm. Then, in three lines, even someone who generates bodhicitta (the mind of enlightenment) and completely dedicates everything to omniscience is like a drop of water poured into the ocean, which will not be exhausted until the ocean is exhausted. Essence. Then, after two sheets and eleven lines, one should learn. 'This is because the Bodhisattva abiding on the eighth bhūmi is irreversible, so the lineage of Buddha's birth will not be cut off.' This is what the Bum Tik (a commentary on the Perfection of Wisdom in One Hundred Thousand Verses) says. One wishes to protect the lineage from completely declining, not to cut off the lineage or bloodline. Then, one more sheet, Great Hero, among the four conditions for the arising of consciousness, the six objects such as form are the objective condition, the six faculties such as the eye are the dominant condition, the immediately preceding moment of the six consciousnesses is the immediately preceding condition, and the ālaya-vijñāna (storehouse consciousness) is the causal condition. One should understand and realize these. Great Hero, the ultimate truth and conventional truth of conditioned and unconditioned dharmas (phenomena). Then, after another sheet, the wind maṇḍala (circle), like blocking the wind with a wall, etc., one finger. Then, after a little more than six lines, alms-gathering at the same time for all things. Then, half a line and two more, offering food and treating with respect. Then, after seven sheets and one line, doing so. ' etc., showing that within the single pāramitā (perfection) of generosity, the remaining five, such as the pāramitā of ethics, are included. Therefore...
་ཟིང་དང་ཆོས་དང་མི་འཇིགས་པ་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་སྦྱིན་པར་བྱེད་པའི་ཚེ། འཁོར་གསུམ་ཡོངས་སུ་དག་པར་བྱིན་ན་སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་འགྱུར་རོ། །སྦྱིན་པ་བྱེད་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཚེ་སྲོག་གཅོད་པ་དང་མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་ལ་སོགས་པ་སྤོང་པ་ཉིད་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ། །སྦྱིན་པ་བྱེད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཚེ་ལེན་པ་པོ་ལ་སེམས་འཁྲུག་པ་མེད་ཅིང་བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེ་བསྐྱེད་པ་ཉིད་བཟོད་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ། །སྦྱིན་པ་བྱེད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཚེ་བདག་གི་ལམ་དར་ཅིང་སྦྱིན་པ་བྱ་བར་སྤྲོ་བའི་སེམས་བསྐྱེད་པ་ཉིད་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ། །སྦྱིན་པ་བྱེད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཚེ་སེམས་གཞན་དུ་མ་གཡེངས་ཤིང་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་ཉིད་བསམ་གཏན་གྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ། །སྦྱིན་པ་བྱེད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཚེ་འཁོར་གསུམ་ཡོངས་སུ་དག་པར་བྱེད་པ་ཉིད་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། 4-17 བམ་པོ་བཞི་པ། དེ་ནས་ཡིག་ཕྲེང་བཅུ་ན། མི་དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །ཞེས་བྱ་བར་མི་དམིགས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས་ཏེ། དེའི་ཚུལ་གྱིས། དེ་ནས་ཡིག་ཕྲེང་ཅིག་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་དོན་དམ་པ་དང་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད། ཆོས་རྒྱུ་རྐྱེན་རྣམས་ཚོགས་པས། འདུས་བྱས་དང་། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི། ཀུན་རྫོབ་དང་དོན་དམ་པའི་ཚུལ་དུ་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཤེས་པ་སྟེ། མཐར་ཕྱིན་ཅིང་ཆུབ་པར་འདོད་པས། ཆོས་གང་ལ་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་འབྱུང་བ། ཟག་པ་དང་བཅས་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་མི་འབྱུང་བ། ཟག་པ་མེད། སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ། དགེ་རྩ་གསུམ་ལ་སོགས་པ། ཆོས་དགེ་བ་དང་། དུས་གསུམ་ལ་སོགས་པ། མི་དགེ་བ། ཆོས་འཇིག་རྟེན་པ། མོས་པ་སྤྱོད་པའི་ས་མན་ཆད་དང་། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ། ས་དང་པོ་ཡན་ཆད་རྣམས་ཀྱི། ཆོས་གཟུགས་ཡོད་པ། ལྟར་སྣང་ཞིང་ཐོགས་པ་དང་བཅས་པ་དང་། ཆོས་གང་གིས་འབྲས་བུ་མཐོ་རིས་ལ་སོགས་པར་ལུང་བསྟན། བཟོ་ལ་སོགས་པ་འབྲས་བུ་བདེ་སྡུག་ཏུ་ལུང་བསྟན། གང་ཉན་རང་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དཔའི་རིགས་སུ་ངེས་པ་དང་། ཆོས་ཁམས་གསུམ་ནས་འབྱུང་བ་དང་། མི་འབྱུང་བ་འཁོར་བའི་རྒྱུར་གྱུར་པ་རྣམས་ཀྱི། ཚུལ་ཅན་སྒྲིབ་གཉིས་དང་། ཁྱད་པར་གྱི་ཚུལ་ཅན། སྒྲིབ་གཉིས་ཀྱི་གཉེན་པོར་གྱུར་པ་རྣམས་ཀྱི། སོ་སོའི་སྐྱེ་བོའི་ཆོས། ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་སྤྱོད་པ་རྣམས་དང་། དེ་ལས་བཟློག་པ་འཕགས་པའི་ཆོས། སློབ་པའི་ཆོས་རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པ་ནས་ཕྱིར་མི་འོང་གི་བར་དང་། མི་སློབ་པ། དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུའི་ཆོས་རྣམ
【現代漢語翻譯】 當佈施財物、佛法、無畏三者之一時，若能使三輪（施者、受者、所施物）完全清凈，則佈施波羅蜜（paramita，到彼岸）便圓滿了。在行佈施之時，斷除殺生、不與取等行為，便是持戒波羅蜜的圓滿。在行佈施之時，對受施者不起嗔恨之心，生起慈愛與悲憫，便是忍辱波羅蜜的圓滿。在行佈施之時，增長自己的善道，生起樂於佈施之心，便是精進波羅蜜的圓滿。在行佈施之時，心不散亂，專注一境，便是禪定波羅蜜的圓滿。在行佈施之時，使三輪完全清凈，便是智慧波羅蜜的圓滿。這是《十萬頌》中的教言。 第四卷，從第十行『以不執著之方式』開始，意為以智慧瞭解一切法，即不執著。這是中觀派的觀點。以這種方式，以及接下來的內容，佛陀的勝義諦（paramārtha-satya）和世俗諦（saṃvṛti-satya）的所有功德，都是由法、因、緣聚合而成的有為法。波羅蜜，即如實了知世俗諦和勝義諦，達到究竟圓滿，想要證悟。哪些法會產生煩惱？即有漏法。哪些法不會產生煩惱？即無漏法。大菩薩，以及三善根等，都是善法。過去、現在、未來三時等，是不善法。世間法，指資糧道以下；出世間法，指見道以上。哪些法是有色法？即顯現且有障礙的法。哪些法預示著天界等果報？如工巧等預示著苦樂果報。哪些法決定了聲聞、緣覺和菩薩的種性？哪些法從三界產生或不產生，成為輪迴之因？具有這些特性的，是二障（煩惱障、所知障）。具有特殊特性的，是二障的對治法。凡夫的法，指顛倒的行徑；與之相反的，是聖者的法。有學道，指入流果到不還果；無學道，指阿羅漢果的法。
【English Translation】 When giving one of the three: material things, Dharma, or fearlessness, if the three circles (giver, receiver, and the object given) are completely purified, then the perfection of giving (dāna pāramitā) is complete. At the time of giving, abandoning actions such as killing and taking what is not given is the perfection of moral discipline (śīla pāramitā). At the time of giving, having no anger towards the recipient and generating love and compassion is the perfection of patience (kṣānti pāramitā). At the time of giving, increasing one's own path of virtue and generating a joyful mind in giving is the perfection of diligence (vīrya pāramitā). At the time of giving, not letting the mind wander elsewhere and being single-pointed is the perfection of meditation (dhyāna pāramitā). At the time of giving, making the three circles completely pure is the perfection of wisdom (prajñā pāramitā). This is a teaching from the Hundred Thousand Verses. Volume Four, starting from the tenth line, 'In a non-grasping manner,' means understanding all phenomena with wisdom, which is non-grasping. This is the view of the Madhyamaka school. In this manner, and what follows, all the qualities of the Buddha's ultimate truth (paramārtha-satya) and conventional truth (saṃvṛti-satya) are conditioned phenomena arising from the aggregation of Dharma, causes, and conditions. Pāramitā is the accurate knowledge of conventional truth and ultimate truth, desiring to reach the ultimate completion and enlightenment. Which phenomena give rise to afflictions? Those are the defiled phenomena. Which phenomena do not give rise to afflictions? Those are the undefiled phenomena. Great Bodhisattvas, and the three roots of virtue, etc., are virtuous phenomena. The three times—past, present, and future—etc., are non-virtuous phenomena. Worldly phenomena refer to those below the stage of accumulation; transcendent phenomena refer to those above the stage of seeing. Which phenomena are form phenomena? Those that appear and have obstruction. Which phenomena foretell results such as the heavenly realms? Skills, etc., foretell results of happiness and suffering. Which phenomena determine the lineage of Śrāvakas, Pratyekabuddhas, and Bodhisattvas? Which phenomena arise or do not arise from the three realms and become the cause of samsara? Those with these characteristics are the two obscurations (klesha-avarana, jñeya-avarana). Those with special characteristics are the antidotes to the two obscurations. The phenomena of ordinary beings refer to inverted actions; the opposite of that is the phenomena of noble beings. The path of learning refers to those from stream-enterer to non-returner; the path of no more learning refers to the phenomena of the fruit of Arhatship.
ས། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཆོས་བདེན་བཞིའི་སྒོ་ནས་འཇུག་པ་དང་། རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས། རྟེན་འབྲེལ་རྟོགས་པའི་སྒོ་ནས་འཇུག་པ་རྣམས་ཀྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ནས་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ། སྔར་སྨོས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ལྷག་པ་ན། སྔོན་དུ་འགྲོ་བ། ས་བཅུ་པ་ཐོབ་པར་འདོད་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ནང་གི་འཁོར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་སངས་རྒྱས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གསང་བར་འཇུག་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་ཕྲ་བར་འཇུག་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་ཞུགས་པའོ། །ཞེས་ཉི་ཁྲི་སྣང་བར་གསུངས། དེ་ཉིད་དུ་འགྱུར་བར་འདོད་པ་དང་། དཔའ་ཆེན་པོ་བརྒྱ་བྱིན་དང་། ཚངས་པ་ལ་སོགས་པ་འཁོར་མང་པོ་དང་ལྡན། དཔའ་ཆེན་པོ་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཞིང་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར། སྦྱིན་བདག་ཐམས་ཅད། དཔའ་ཆེན་པོ་སྦྱིན་པའི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་སེར་སྣ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར། སྦྱིན་པ་ལ་ཐོགས་པ་མེད། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། ཤའི་མིག་ནི་གཟུགས་སྐུའི་སྤྱན་ཏེ་དེ་ཡོངས་སུ་གྲུབ། ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དང་། མངོན་པར་ཤེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཐམས་ཅད་ནི། ལྷའི་མིག་སྟེ་དེ་ཡོངས་སུ་གྲུབ། ཤེས་རབ་ཀྱི་མིག་སྟེ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཡོངས་སུ་གྲུབ། ཐམས་ཅད་དུ་འགྲོ་བའི་ལམ་མཁྱེན་པ་དང་། དབང་པོ་མཆོག་དང་མཆོག་མ་ཡིན་པ་དང་། མོས་པ་སྣ་ཚོགས་དང་ཁམས་སྣ་ཚོགས་མཁྱེན་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་མིག་སྟེ་དེ་ཡོངས་སུ། རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ 4-18 གྱིས་བསྡུས་པ་དགྲ་བཅོམ་པའི་ལམ་གྱིས་ཡེ་ཤེས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྱན་བྱ་སྟེ། དེ་ཡོངས་སུ་བྱའོ། །དཔའ་ཆེན་པོ། མངོན་པར་ཤེས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་ཐོབ་པས་ས་གོང་མ་ས་རྣམས་ཀྱང་མཁྱེན་པའི་ཕྱིར། ཤར་ཕྱོགས་དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། དྲན་པའི་གཟུངས་ཁྱད་པར་ཅན་ཐོབ་སྟེ། དེའི་སྟོབས་དང་། ཞིང་ཡོངས་སུ་དག་པ་དང་། མ་དག་པ་མང་པོ་མཐོང་བར་འདོད་པ་དང་། དག་པའི་ཞིང་མང་པོ་ཡོངས་སུ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། དེ་དག་ཐམས་ཅད་སྐད་ཅིག་ཡུད་ཙམ་ཐང་ཅིག་ལ་ཐོས་པར་འདོད་པ་དང་། ཐོས་ནས་ཀྱང་གཟུང་བར་འདོད། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ཀྱི་རྗེས་སུ། བྱེ་མ་སྙེད་ཀྱི་བར་དག་ན་མུན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་གཉིས་ལྷག་ཙམ་ན། སེམས་ཅན་དེ་དག་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། སེམས་ཅན་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཡིག་ཕྲེང་བཅུའི་རྗེས་སུ་བདག་གི་མཐུས། སྡུག་བསྔལ་ལས་ཐར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མིག་གིས་གཟུགས་མཐོང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཡིག་ཕྲེང་ལྔ་ན། མིའི་ལུས་ཐོབ་སྟེ། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་སོགས་པའི་འབྲས་བུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ལ་དགོད་པར་བྱ་སྙམ་སྟེ་བྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། ཞེས་བྱ་བའི་བར་གྱིས་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཆེ་བའི་བདག་ཉིད་སྟོན་ཏོ། །འདི་མན་ཆད་སངས་རྒྱ
【現代漢語翻譯】 首先，通過聲聞的四諦法門和緣覺的證悟緣起法門進入。然後，從兩行開始，對於大菩薩，之前提到的所有法，從超過四行半開始，想要獲得十地者，從兩行開始，所謂的『內眷屬』是指佛，薄伽梵（Bhagavan，世尊）進入秘密和微細智慧的境界。《二萬頌般若經》中如是說。想要立即轉變，與大梵天和帝釋天等眾多眷屬一起，爲了成為大福田，所有施主，爲了遠離吝嗇這種佈施的違品，佈施無礙。然後，從十一行開始，肉眼是色身的眼睛，它完全成就。所有三摩地（Samadhi，禪定）、等持和神通智慧都是天眼，它完全成就。智慧之眼，即一切智智完全成就。知曉一切去處之道，知曉上等和非上等根器，以及各種意樂和界性是法眼，它完全成就。金剛喻定 以阿羅漢道所攝之智慧是佛眼，應完全成就。大菩薩，因為獲得了殊勝的神通，所以也知曉更高的地。從東方開始，超過三張半紙，獲得殊勝的陀羅尼（Dharani，總持），憑藉其力量，想要見到清凈和不清凈的眾多剎土，以及完全清凈的眾多剎土。然後，從三行開始，想要在瞬間聽到所有這些，聽到之後也想要憶持。然後，在兩張紙之後，直到沙粒數目的中間都是黑暗。然後，超過兩張半紙左右，爲了使這些眾生完全成熟，所有這些眾生。然後，在一張紙和十行之後，憑藉我的力量，爲了從痛苦中解脫，眼睛看到事物。然後，在兩張紙和五行之後，獲得人身，心想應該享受戒律和禪定等圓滿的果報，所以應該這樣做。然後，從四行開始，直到『所謂』之間，顯示了菩薩的偉大自性。從這以下是佛...
【English Translation】 First, through the Shravaka's (Hearer's) entrance via the Four Noble Truths and the Pratyekabuddha's (Solitary Realizer's) entrance via the realization of dependent origination. Then, starting from two lines, for the great Bodhisattva, all the Dharmas mentioned earlier, starting from more than four and a half lines, those who wish to attain the Tenth Bhumi (level of realization), starting from two lines, the so-called 'inner circle' refers to the Buddha, the Bhagavan (Blessed One), who has entered the wisdom of secrecy and the wisdom of subtlety. As stated in the Twenty Thousand Verse Prajnaparamita Sutra. Wishing to transform immediately, together with many retinues such as the great Brahma and Indra, in order to become a great field of merit, all patrons, in order to be free from miserliness, the opposite of generosity, there is no obstruction to generosity. Then, starting from eleven lines, the flesh eye is the eye of the form body, and it is completely accomplished. All Samadhi (concentration), meditative absorption, and supernormal wisdom are the divine eye, and it is completely accomplished. The eye of wisdom, that is, the omniscient wisdom, is completely accomplished. Knowing the path to all destinations, knowing the superior and non-superior faculties, as well as various inclinations and elements, is the Dharma eye, and it is completely accomplished. The Vajra-like Samadhi The wisdom gathered by the path of the Arhat (Foe Destroyer) is the Buddha eye, and it should be completely accomplished. Great Bodhisattva, because of obtaining special supernormal powers, also knows the higher Bhumis (levels). Starting from the East, more than three and a half sheets of paper, having obtained special Dharani (retention), with its power, wishing to see many pure and impure realms, and many completely pure realms. Then, starting from three lines, wishing to hear all of these in an instant, and after hearing, also wishing to retain them. Then, after two sheets of paper, until the middle of the number of sand grains is darkness. Then, about two and a half sheets of paper more, in order to fully ripen these sentient beings, all these sentient beings. Then, after one sheet of paper and ten lines, by my power, in order to be liberated from suffering, the eye sees forms. Then, after two sheets of paper and five lines, having obtained a human body, thinking that one should enjoy the perfect fruits of discipline and meditation, etc., so one should do it. Then, starting from four lines, up to 'so-called', it shows the great nature of the Bodhisattva. From here onwards is the Buddha...
ས་ཀྱི་ཆེ་བའི་བདག་ཉིད་སྟོན་ཏོ། །འདོད་པ་དང་། ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྐུའི་གསང་བ་ནི་ས་བཅུ་ཐོབ་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་ཡིན་པས་དེ་སྐད་བཤད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྐུའི་འཕྲིན་ལས་ཡེ་ཤེས་སྔོན་དུ་འགྲོ་བ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། གླང་པོ་ཆེན་པོའི་ལྟ་སྟངས་ཀྱིས། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དམ་པ་རྣམས་ཀྱི་ལྟ་སྟངས་ཏེ། དེ་དག་ནི་སྟེང་ན་འདུག་པ་ལ་བཀྱེད་དེ་མི་ལྟ། འོག་ན་འདུག་པ་ལ་བཏུད་དེ་མི་ལྟ། གཡས་གཡོན་ན་འདུག་པ་ལ་མིག་བཟུར་ཏེ་མི་ལྟ། རྒྱབ་ན་འདུག་པ་ལ་མཇིང་པ་བསྒྱུར་ཏེ་མི་ལྟ། ཐག་རིང་པོ་ན་འདུག་པ་ན་བསྒྲིམས་ཏེ་མི་ལྟ། ཐག་ཉེ་བ་ན་འདུག་པ་ལ་བསྒྲིམ་པ་མེད་པར་ཡང་མི་ལྟའི། ཇི་ལྟར་འདུག་པའི་སྤྱོད་ལམ་དང་། ཇི་ལྟར་ལྟ་བའི་མིག་གིས་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ཐམས་ཅད་དུ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་དང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་ལྟ་བ་ནི་གླང་པོ་ཆེའི་ལྟ་སྟངས་ཞེས་འཆད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་པས། ཚུལ་དེས་བལྟས་ཏེ་བསྒྱིངས་པར་འགྱུར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་མཐུ་དང་། གཟི་བྱིན་གྱིས་བདུད་དང་ཕས་ཀྱི་རྒོལ་བ་ལ་སོགས་པ་སྐྱོང་ཞིང་ཟིལ་གྱིས་མནན་པའི་མཐུ་བསྟན་པའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུང་། ཇི་ལྟར་ན་བདག་གི་ཆོས་ལ་འགོད་པའི་དོན་ཡོད་རྣམ་པར་གནན་ནས་ཆོས་ལ་འགོད་པར་བྱ། མི་རིག་པ་སྐུའི་སྤྱོད་པ་སྐྱོན་མེད་པས་འགྲོ་བར་འགྱུར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཡིག་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ན། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྙིང་པོར་འགྲོ་བ་དང་འདུག་པ་སྟེ། སྤྱོད་ལམ་གསུམ་གྱིས་བཞུགས་པ་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདའ་བ་ན། ཉལ་བའི་སྤྱོད་ལམ་གྱིས་བཞུགས་ཏེ། དུས་དེ་གཉིས་ཀས་ཐ་མལ་བས་འདེག་པར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་ས་ཕྱོགས་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ 4-19 བཞིན་བྱའོ། །དེ་ལྟར་སེམས་བསྐྱེད་མདོར་བསྟན་དང་རྒྱས་བཤད་ལ་རིམ་པ་ལྟར་མདོའི་དུམ་བུ་གཅིག་དང་སུམ་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་རྩ་གསུམ་མོ། །འདི་མན་ཆད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཆེ་བའི་བདག་ཉིད་སྒྲུབ་པའི་ཕྱིར། བརྩོན་པའི་ཕན་ཡོན་སྟོན་ཏེ། ཤྭ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་བདུན་ན། བམ་པོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན། ཡོངས་སུ་སྤྱད་དེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ས་བརྒྱད་པ་ལ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་དགྲ་བཅོམ་པ་དང་འདྲ་བར་ཉོན་མོངས་པ་དང་ཤིན་ཏུ་བྲལ་བ་དེ་དག་ལ་ཉོན་མོངས་པ་ཀུན་ཏུ་འབྱུང་བ་ཤིན་ཏུ་ཕྲ་བ་ཡང་མེད་པ་ན། འདོད་པའི་ཡོན་ཏན་ལྔ་ལ་ཡོངས་སུ་སྤྱོད་མི་སྲིད་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་བདག་ཅག་གིས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི་བསྡུ་བའི་དངོས་པོ་ལ་མཁས་ཏེ། དོན་མཐུན་པས་སེམས་ཅན་རྣམས་བསྡུ་བའི་ཕྱིར། བུད་མེད་ཉི་ཁྲི་བཞི་སྟོང་རེ་རེ་ལས་ཡང་བདག་གི་ལུས་ཀྱང་དེ་སྙེད་དུ་སྤྲུལ་ཏེ། དེ་དག་ཐམས་ཅད་དགའ་བར་མཛད་དོ། །དེ་བས་ན་ས་མཚོ་མ་ལ་སོགས་པ་བུད་མེད་
【現代漢語翻譯】 顯示大地的偉大本質！「慾望」是指身體的秘密，是獲得十地者的行為領域，所以這樣說。這是中觀派的說法。如來身語事業以智慧為先導。接下來在兩行中，「以大象的姿態」，是指聖者的姿態。他們不會仰視上方的人，不會俯視下方的人，不會斜視左右的人，不會回頭看身後的人，不會瞇眼看遠處的人，也不會不專注地看近處的人。而是以其行為方式，以及觀看的目光，在所有世界中觀察一切眾生和一切法，這就是所謂的大象的姿態。這是偉大的中觀派的說法。以這種方式觀看，就會變得莊嚴。如來的力量和威嚴，能夠調伏和壓制魔和外道等。這是《十萬頌》的說法。如何才能以有意義的方式將我安置於佛法之中呢？通過壓制煩惱，將我安置於佛法之中。無明會因身體無瑕疵的行為而消失。接下來在一張紙和十行半中，走向菩提樹，或站立，或坐著，以三種行為方式安住。涅槃時，以臥姿安住。因為這兩個時刻都是平凡的，所以無法升起。因此，在那個地方。接下來在一張紙和四行半中，也應該這樣做。如此，發心簡述和廣述，依次對應經典的片段一和三百五十三。從這裡開始，爲了成就佛陀的偉大功德，顯示精進的利益。舍利弗之子！接下來在十七行半中。 第五品。接下來在五行中，「完全享受」，是指在第八地。菩薩們像阿羅漢一樣，完全遠離煩惱，對於他們來說，即使是最微細的煩惱也不會產生。因此，不可能完全享受五種感官的快樂。然而，我們認為菩薩善於攝受事物，爲了以共同利益攝受眾生，他們會從兩萬四千名女性中的每一位那裡，化身出與自身數量相同的身體，讓她們都感到快樂。因此，薩姆楚瑪（Samudra，海）等女性。
【English Translation】 Showing the greatness of the earth's essence! 'Desire' refers to the secret of the body, which is the realm of activity for those who have attained the ten bhumis, hence it is said so. This is what the Madhyamikas say. The enlightened activity of the Tathagata's body is preceded by wisdom. Then in two lines, 'With the gaze of a great elephant,' refers to the gaze of the noble ones. They do not look up at those above, nor do they look down at those below, nor do they squint at those to the left or right, nor do they turn their necks to look at those behind, nor do they strain to look at those far away, nor do they look without focus at those nearby. Rather, with their manner of conduct and the way they look, they observe all beings and all dharmas in all realms of the world, which is explained as the gaze of an elephant. This is what the great Madhyamikas say. By looking in that way, one becomes majestic. The power and glory of the Tathagata subdue and suppress demons and adversaries, and so on. This is what the 'Bumtig' says. How can I be placed in the Dharma in a meaningful way? By suppressing ignorance, one is placed in the Dharma. Ignorance disappears through the faultless conduct of the body. Then in one sheet and ten and a half lines, going to the Bodhi tree, either standing or sitting, abiding in three modes of conduct. When passing into Nirvana, abiding in a lying posture. Because both of those times are ordinary, one cannot rise up. Therefore, in that place. Then in one sheet and four and a half lines, one should do likewise. Thus, the concise and extensive explanations of generating the mind of enlightenment correspond respectively to section one and three hundred and fifty-three of the sutra. From here onwards, in order to accomplish the great qualities of the Buddha, the benefits of diligence are shown. Son of Sharadvati! Then in seventeen and a half lines. Fifth Chapter. Then in five lines, 'Fully enjoying,' refers to the eighth bhumi. Bodhisattvas, like Arhats, are completely free from defilements, and for them, even the subtlest arising of defilements does not exist. Therefore, it is impossible to fully enjoy the five objects of desire. However, we consider Bodhisattvas to be skilled in gathering things, and in order to gather beings through common interests, they emanate as many bodies as their own from each of the twenty-four thousand women, making them all happy. Therefore, women like Samudra (sea), and so on.
ཉི་ཁྲི་བཞི་སྟོང་དང་། གར་མཁན་དགུ་སྟོང་དང་། གར་མཁན་མོ་དགུ་སྟོང་དང་། དེ་དག་གི་འཁོར་གཡོག་མང་པོ་དང་། རྒ་བ་དང་། ན་བ་དང་། འཆི་བ་སྟོན་པ་རྣམས་དང་། ལྷ་དང་ཚངས་པ་རྣམས་ཀྱི་ནང་ན་ཐེག་པ་གསུམ་གྱིས་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་མཛད་པ་གང་ཡང་མེད་དོ། །དེ་བས་ན་སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་མཛད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། འདོད་པ་ལ་སྤྱོད་པ་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས་ཤིང་། འདི་ནི་རྗེས་སུ་འཕགས་པ་རྒྱ་ཆེར་རོལ་པའི་མདོ་ཡང་དྲངས་སོ། ། ཆུང་མའི། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གསུམ་ན། སྡིག་ཏོའི་ལས་བྱེད་པར་འགྱུར་བ་ཡང་མེད་དོ། །དེ་ཡང་ས་གསེར་ཟླ་བ་མེ། །གཏེར་དང་རིན་ཆེན་འབྱུང་གནས་མཚོ། །རྡོ་རྗེ་རི་སྨན་བཤེས་གཉེན་དང་། །ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ་ཉི་མ་གླུ། །རྒྱལ་པོ་མཛོད་དང་ལམ་པོ་ཆེ། །བཞོན་པ་བཀོད་མའི་ཆུ་དང་ནི། །སྒྲ་བརྙན་ཆུ་བོའི་སྤྲིན་རྣམས་ཀྱིས། །རྣམ་པ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་སོ། །ཞེས་པ་འདིའི་དོན་ནི་ཉི་ཁྲི་སྣང་བ་དང་། སློབ་དཔོན་སེང་གེ་བཟང་པོ་དང་། སློབ་དཔོན་རིན་ཆེན་འབྱུང་གནས་ཞི་བ་རྣམས་ཀྱིས། ཉི་ཁྲི་ལེ་བརྒྱད་མ་ལ་སོ་སོར་སྦྱར་ཡང་། སློབ་དཔོན་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་ཞབས་དང་། འབུམ་ཏིག་དང་། བཙུན་པ་གྲོལ་སྡེས་མ་སྦྱར་ཞིང་། གཞུང་འདི་དང་། ཉི་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་པ་དང་། ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པ་རྣམས་ལ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་སྦྱར་དུ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་དང་། དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ། སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་ཞལ་སྔ་ནས། དཔེ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་དང་ལྡན་པའི་སེམས་བསྐྱེད་པ་འདི་ནི་འཕགས་པ་བློ་གྲོས་མི་ཟད་པའི་མདོ་ལས། མི་ཟད་པ་ཉིད་འབྱུང་བ་དང་སྦྱར་བར་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། སེམས་བསྐྱེད་ཉེར་གཉིས་དང་། མི་ཟད་པ་བརྒྱད་ཅུ་དོན་གཅིག་ཏུ་སྦྱོར་དགོས་པའི་ཕྱིར། མདོ་དེ་དང་སྦྱོར་བ་ཉིད་རྒྱལ་བ་བྱམས་པ་དཔོན་སློབ་གྱི་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ། །མི་ཟད་པ་དང་། ཇི་ལྟར་སྦྱོར་ན། སེམས་བསྐྱེད་ཉེར་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་མི་ཟད། 4-20 བྲལ་འབྲས་དང་སྨིན་འབྲས་གཉིས་སྐུ་ལ་ཕོར་དང་འབི་འབིའི་ཚུལ་དུ་འབྱུང་བ་གོང་མ་རྣམས་ལ་ཡང་རྒྱལ་ཆོས་བརྒྱད་ཅུའི་བར་ལ་འདྲི། གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་ནི་བསམ་པ་དང་སྦྱོར་བ་མི་ཟད་པ། བཞི་པ་ནི་ལྷག་པའི་བསམ་པ་མི་ཟད་པ། ལྔ་པ་ནས་བཅུ་པའི་བར་ནི་སྦྱིན་སོགས་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་མི་ཟད་པ། བཅུ་གཅིག་པ་ནི་ཚངས་པའི་གནས་པ་བཞི་མི་ཟད་པ། བཅུ་གཉིས་པ་ནི་མངོན་ཤེས་དྲུག་མི་ཟད་པ། བཅུ་གསུམ་པ་ནི་བསྡུས་དངོས་བཞི་མི་ཟད་པ། བཅུ་བཞི་པ་ནི་སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་བཞི་མི་ཟད་པ། བཅོ་ལྔ་པ་ནི་རྟོན་པ་བཞི་མི་ཟད་པ། བཅུ་དྲུག་པ་ནི་ཚོགས་གཉིས་མི་ཟད་པ། བཅུ་བདུན་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཆོས་སོ་བདུན་མི་ཟད་པ། བཅོ་བརྒྱད་པ་ནི་
【現代漢語翻譯】 兩萬四千個ཉི་ཁྲི་བཞི་སྟོང་，九千個歌者གར་མཁན་དགུ་སྟོང་，九千個舞女གར་མཁན་མོ་དགུ་སྟོང་，以及他們的眾多侍從，還有示現衰老、生病和死亡的人們，以及諸天和梵天之中，沒有任何一位是通過三乘ཐེག་པ་གསུམ་而完全成熟的。因此，爲了使眾生完全成熟，才示現了享受慾望的行為。』這是中觀派དབུ་མ་པ་的觀點，並且這裡也引用了《大方廣佛華嚴經》。 關於妻子：從十三開始，就不會再造作罪惡的行爲了。也就是土地、黃金、月亮、火焰，寶藏和珍寶的來源——海洋，金剛、山、藥物、善知識，如意寶珠、太陽、歌聲，國王、寶庫和大道，車輛、裝飾過的水和聲音、影像、河流的雲彩等二十二種。』這段話的意思是，雖然日光ཉི་ཁྲི་（含義不明），以及導師獅子賢སློབ་དཔོན་སེང་གེ་བཟང་པོ་和導師寶生寂སློབ་དཔོན་རིན་ཆེན་འབྱུང་གནས་ཞི་བ་等人，將日光ཉི་ཁྲི་與八十ལེ་བརྒྱད་མ་分別對應，但是導師大中觀派དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་世親དབྱིག་གཉེན་ཞབས་，以及《十萬頌》འབུམ་ཏིག་和比丘解脫軍བཙུན་པ་གྲོལ་སྡེས་並沒有對應。因為這部論典和《二萬五千頌》ཉི་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་པ་、《八千頌》ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པ་等不能像那樣隨意對應，而且大中觀派導師世親སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་ཞལ་སྔ་ནས親自說過：『這具有二十二種譬喻的發心，應當理解為與《聖無盡意經》འཕགས་པ་བློ་གྲོས་མི་ཟད་པའི་མདོ་中所說的無盡མི་ཟད་པ་相應。』因為需要將二十二種發心與八十一種無盡對應起來，所以與該經對應才是彌勒菩薩བྱམས་པ་師徒的觀點。那麼，無盡མི་ཟད་པ་如何對應呢？二十二種發心中的第一個是不盡的菩提心བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་མི་ཟད。 解脫果བྲལ་འབྲས་和成熟果སྨིན་འབྲས་兩種在身སྐུ་上以容器ཕོར་和穿孔འབི་འབིའི་的方式顯現，對於前面的那些，也可以詢問直到八十種殊勝功德。第二和第三個是不盡的意樂བསམ་པ་和加行སྦྱོར་བ་，第四個是不盡的增上意樂ལྷག་པའི་བསམ་པ་མི་ཟད，從第五個到第十個是不盡的佈施等六度སྦྱིན་སོགས་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་མི་ཟད，第十一個是不盡的四梵住ཚངས་པའི་གནས་པ་བཞི་མི་ཟད，第十二個是不盡的六神通མངོན་ཤེས་དྲུག་མི་ཟད，第十三個是不盡的四攝事བསྡུས་དངོས་བཞི་མི་ཟད，第十四個是不盡的四無礙解སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་བཞི་མི་ཟད，第十五個是不盡的四依རྟོན་པ་བཞི་མི་ཟད，第十六個是不盡的二資糧ཚོགས་གཉིས་མི་ཟད，第十七個是不盡的三十七菩提分法བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཆོས་སོ་བདུན་མི་ཟད，第十八個是……
【English Translation】 Twenty-four thousand ཉི་ཁྲི་བཞི་སྟོང་, nine thousand singers གར་མཁན་དགུ་སྟོང་, nine thousand dancers གར་མཁན་མོ་དགུ་སྟོང་, and their many attendants, as well as those who demonstrate aging, sickness, and death, and among the gods and Brahmas, none are fully matured through the three vehicles ཐེག་པ་གསུམ་. Therefore, in order to fully mature sentient beings, the practice of indulgence in desires is shown.' This is the view of the Madhyamaka དབུ་མ་པ་, and here also is quoted the Avatamsaka Sutra. Regarding wives: From thirteen onwards, there will be no more actions that create sin. That is, earth, gold, moon, fire, treasures and the source of jewels—the ocean, vajra, mountain, medicine, spiritual friends, wish-fulfilling jewels, sun, song, king, treasury and great road, vehicles, decorated water, and sounds, images, rivers' clouds, etc., are the twenty-two types.' The meaning of this is that although ཉི་ཁྲི་ (meaning unclear), and teachers such as Lion Good སློབ་དཔོན་སེང་གེ་བཟང་པོ་ and Teacher Ratnakara Shanti སློབ་དཔོན་རིན་ཆེན་འབྱུང་གནས་ཞི་བ་ individually associated ཉི་ཁྲི་ with eighty, the great Madhyamaka teacher Vasubandhu དབྱིག་གཉེན་ཞབས་, as well as the Hundred Thousand Verses and the monk Vimuktisena did not associate them. Because this treatise and the Twenty-Five Thousand Verses, the Eight Thousand Verses, etc., cannot be arbitrarily associated in that way, and the great Madhyamaka teacher Vasubandhu himself said: 'This generation of bodhicitta with twenty-two similes should be understood as corresponding to the inexhaustible in the Arya Akshayamati Sutra. Because it is necessary to associate the twenty-two bodhicittas with the eighty-one inexhaustibles, therefore associating with that sutra is the view of Lord Maitreya and his disciples. So, how do the inexhaustibles correspond? The first of the twenty-two bodhicittas is the inexhaustible bodhicitta. The liberation result and the maturation result appear on the body in the manner of a container and perforations, and for those before, one can also inquire up to the eighty excellent qualities. The second and third are the inexhaustible intention and application, the fourth is the inexhaustible higher intention, from the fifth to the tenth are the inexhaustible six perfections such as generosity, the eleventh is the inexhaustible four brahmaviharas, the twelfth is the inexhaustible six superknowledges, the thirteenth is the inexhaustible four ways of gathering disciples, the fourteenth is the inexhaustible four analytical knowledges, the fifteenth is the inexhaustible four reliances, the sixteenth is the inexhaustible two accumulations, the seventeenth is the inexhaustible thirty-seven factors of enlightenment, the eighteenth is...
ཞི་གནས་དང་ལྷག་མཐོང་མི་ཟད་པ། བཅུ་དགུ་པ་ནི་གཟུངས་དང་སྤོབས་པ་མི་ཟད་པ། ཉི་ཤུ་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྡོམ་བཞི་མི་ཟད་པ། ཉེར་གཅིག་པ་ནི་བགྲོད་པ་གཅིག་པའི་འགོག་ལམ་གཉིས་མི་ཟད་པ། ཉེར་གཉིས་པ་ནི་ཐབས་མཁས་པའི་སྐུ་བཞི་མི་ཟད་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་གནས་ལུགས་ལ་ཇི་ལྟར་ཡོད་པ་བཞིན། རྒྱས་འགྱུར་ལ་འབྱུང་བར་ཤེས་པ་ནི་ཐུབ་པའི་བཀའ་ལ་མི་རྨོངས་འགྱུར། ཉེར་གཉིས་ཡིན་ཡང་བརྒྱ་ཅུ་དང་། བརྒྱད་ཅུ་དོན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་གཅིག་པའི་ཕྱིར་ཡིན་ཡང་ཉེར་གཉིས་སུ་འགྱུར་རོ། །རྣམ་མཁྱེན་གྱི་དོན་བཅུ་ལས། སེ༷མས་བསྐྱེ༷ད་པ༷་ད༷ང་། ཞེས་པའི་དོན་དང་པོ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། དེ་ལྟར་སེམས་བསྐྱེད་ནས་སྒྲུབ་པ་ཉམས་སུ་ལེན་པ་ལ་བཅུ་ལས་དང་པོ། སྒྲུབ་དང་། ཞེས་པ་སྒྲུབ་པའི་ངོ་བོ་ནི། དེ་སྐད་དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན་སྤྱད་པར་བགྱི། ཞེས་བྱ་བ་དམིགས་པ་དང་བཅས་པ་དང་མཚན་མ་དང་བཅས་པ་ཞུས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དམིགས་པ་དང་བས་མཚན་མ་དེ་དག་བསལ་བའི་ཕྱིར་བཀའ་སྩལ་པ། དཔའ་ཆེན་པོ་ཤེས་རབ་ཀྱི་སྤྱོད་ཅིང་རྣལ་འབྱོར་དུ་བྱེད་པའི་ཚེ། ཅིར་ཡང་མི་རྟོག་ཅིང་མི་དམིགས་པ་དགོས་ཏེ། མདོ་སྡེའི་རྒྱན་དུ། རྒྱལ་བའི་སྲས་རྣམས་ཀྱིས་ནི་མེད་དང་ཡོད་པ་དང་། །སྒྲོ་འདོགས་སྐུར་བའི་རྟོག་པ་གཅིག་ཉིད་དུ་མ་ཉིད། །རང་དང་ཁྱད་པར་རྟོག་དང་མིང་དོན་ཅི་བཞིན་དུ། །མངོན་པར་ཞེན་པའི་རྟོག་པ་ཡང་དག་སྤང་བར་བྱ། །ཞེས་རྣམ་རྟོག་བཅུ་སྤང་དགོས་པར་གསུངས་ཤིང་། འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་སྐུ་མཆེད་དང་། འཕགས་པ་ཕྱོགས་གླང་གིས་ཀྱང་དེ་དང་མཐུན་པར་གསུངས་པ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གྱུར་བཞིན་དུ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྙམ་དུ་ཡང་དག་པར་མི་དམིགས་ཤིང་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ངོ་། །སའི་མིང་ཡང་ཀུན་བཏགས་པའི་བདག་ཉིད་ཀྱིས་ཡང་དག་པར་འཕགས་པ་ཕྱོགས་གླང་གིས་མེད་ཅེས་བྱ་ལ་སོགས་ཚིག་གིས་བརྟགས་པ་ཐམས་ཅད་འགོག་པ་སྟེ། ཞེས་བརྒྱད་སྟོང་དོན་བསྡུས་སུ་གསུངས་པ། ཕྱི་མ་རྣམས་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་རིག་པར་བྱའོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཡང་དག་པར་མ་གཏོགས་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཆོས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུང་སྟེ། ལུང་ 4-21 འདིས་ཀྱང་ཤེར་ཕྱིན་མཚན་ཉིད་པ་འདུས་མ་བྱས་ཡོངས་གྲུབ་དགུ་ལ། སོགས་པ་དང་དོན་གཅིག་པ་བསྟན་པས་ཤེས་རབ་གང་ཡིན་འདུས་བྱས་སུ་འདོད་པ་བསལ་བ་ཡིན་ནོ། །མིང་ཡང་ཀུན་བཏགས་ཡིན་པས། ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་བྱ་བ་མེད་པ་སྤྱོད་ཅེས་བྱ། མི་སྤྱོད་ཅེས་བྱ་བར་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་བྱ་བ་མེད་ཀྱང་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་སྦྱང་བར་བྱ་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས།
【現代漢語翻譯】 第十九個是禪定和勝觀（止觀，梵文：Śamatha-Vipaśyanā）無盡，第二十個是四法印（梵文：catuḥ-dharma-mudrā）無盡，第二十一個是一乘道（梵文：ekayāna）的二障（煩惱障和所知障）無盡，第二十二個是方便善巧的四身（法身、報身、化身、自性身）無盡。如此，如實了知實相的本然狀態，以及如何發展增長，就不會對佛陀的教言感到迷惑。雖然是二十二個方面，但實際上與一百個或八十個要點相同，因為它們本質上是一致的，所以總歸為二十二個方面。 在十種遍智（一切智智，梵文：sarvākāra-jñatā）的意義中，關於『發心』（梵文：citta-utpāda）的第一點已經闡述完畢。 如是發心之後，修持實修有十個方面，首先是『實修』。實修的本質是：『從那時起，我將使用一串念珠』。這是指帶有對境和特徵的修持。世尊爲了消除這些對境和特徵，開示說：『大勇士在修持智慧和瑜伽時，不應有任何分別念和執著。』 《經莊嚴論》（梵文：Sūtrālaṃkāra）中說：『佛子們對於無和有，增益和損減的分別念，自和他者的分別念，以及名相和實義的分別念，都應當徹底斷除。』這裡說的是要斷除十種分別念。聖無著（梵文：Asaṅga）兄弟和聖陳那（梵文：Dignāga）也說了類似的話：『即使成爲了菩薩，也不應執著或追逐菩薩的念頭。』 地的名稱也是假立的，聖陳那用『無』等詞語來遮止一切概念。在《八千頌般若經攝義》（梵文：Aṣṭasāhasrikā-prajñāpāramitā-saṃgraha）中說：『對於其餘的方面，也應如是理解。菩薩不應追逐般若波羅蜜多（智慧到彼岸）。』這是因為除了法界（梵文：dharmadhātu）的實相之外，沒有所謂的般若波羅蜜多之法。 這是中觀派（梵文：Madhyamaka）的觀點。這段引文也表明，般若波羅蜜多不是有自性的、非造作的、圓成實性的。因此，駁斥了認為智慧是有為法的觀點。名稱也是假立的，因此，對於一切法，應修持無所作為。不應追逐不作為，因為仍然需要凈化法界。』這是中觀派的觀點。
【English Translation】 The nineteenth is the inexhaustible Śamatha-Vipaśyanā (calm abiding and insight), the twentieth is the inexhaustible four dharma seals (catuḥ-dharma-mudrā), the twenty-first is the inexhaustible two obscurations (klesha and jneya) on the one vehicle path (ekayāna), and the twenty-second is the inexhaustible four bodies (dharmakāya, sambhogakāya, nirmāṇakāya, svābhāvikakāya) of skillful means. Thus, knowing how things are in their natural state and how they develop and grow, one will not be confused about the Buddha's teachings. Although there are twenty-two aspects, they are actually the same as one hundred or eighty points, because they are essentially the same, so they are summarized as twenty-two aspects. In the meaning of the ten Sarvākāra-jñatā (all-knowing wisdom), the first point about 'citta-utpāda' (generating the mind of enlightenment) has been explained. After generating the mind of enlightenment, there are ten aspects to practice, the first of which is 'practice'. The essence of practice is: 'From then on, I will use a string of beads.' This refers to practice with an object and characteristics. The Bhagavan (Blessed One) taught in order to eliminate these objects and characteristics: 'Great heroes should not have any conceptual thoughts or attachments when practicing wisdom and yoga.' The Sūtrālaṃkāra (Ornament of the Sutras) says: 'The sons of the Buddhas should completely abandon the conceptual thoughts of non-existence and existence, addition and subtraction, the conceptual thoughts of self and other, and the conceptual thoughts of names and meanings.' This says that ten conceptual thoughts should be abandoned. The holy Asaṅga brothers and the holy Dignāga also said something similar: 'Even if one becomes a Bodhisattva, one should not cling to or chase after the thought of being a Bodhisattva.' The name of the ground is also imputed, and the holy Dignāga uses words such as 'non-existence' to stop all concepts. In the Aṣṭasāhasrikā-prajñāpāramitā-saṃgraha (Summary of the Eight Thousand Verse Prajñāpāramitā), it says: 'The remaining aspects should also be understood in the same way. Bodhisattvas should not chase after Prajñāpāramitā (perfection of wisdom).' This is because there is no such thing as Prajñāpāramitā other than the true nature of dharmadhātu (the realm of phenomena). This is the view of the Madhyamaka (Middle Way school). This quote also shows that Prajñāpāramitā is not self-existent, unconditioned, or perfectly established. Therefore, it refutes the view that wisdom is a conditioned phenomenon. Names are also imputed, therefore, for all dharmas, one should practice non-action. One should not chase after non-action, because the dharmadhātu still needs to be purified.' This is the view of the Madhyamaka.
དེ་ལྟར་གང་ཟག་སྟོང་པ་ཉིད་བསྟན་ནས་ཆོས་བདག་མེད་པ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་ཀྱང་མི་དམིགས་ཤིང་། ཡང་དག་པར་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ངོ་། །དེ་བས་ན་ཕུང་པོ་ལྔའི་རྣམ་པ་ཡང་མེད་དོ། །སྤྱོད་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པས་དེ་ལྟར་དམིགས་སུ་མེད་པ་བསྟན་ནས། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཞེས་དྲི་བ་བྱས་ནས་གཏན་ཚིགས་སྟོན་ཏོ། །ད་ནི་འདི་ལྟར་སྐབས་འདིའི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡང་ཀུན་བཏགས་ཡིན་པས། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཀུན་རྫོབ་དེའི་རང་བཞིན་རང་སྟོང་པ་དེ་ཡིན་ཏེ། འདི་ལྟར་རང་རང་ངོ་བོས་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་གཟུགས་གཞན་གྱིས་སྟོང་པ་མ་ཡིན། གུད་ན་ཡང་རང་རང་ངོ་བོས་སྟོང་པ་ཉིད། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་སོ། །ཞེས་པ་འདིས་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་སྣང་སྟོང་དབྱེར་མེད་བསྟན་ཏེ། ཕྱི་མ་རྣམས་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་རིག་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན་མིང་ཙམ་མོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་བྱང་ཆུབ་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་སོགས་པའི་མིང་གིས་གོང་དུ་སྨོས་པ་རྣམས་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་མིང་ཙམ་དུ་བརྗོད་དུ་ཟད་ཀྱི་དོན་དམ་པར་དངོས་པོ་ཡོད་པར་མ་གྲུབ་བོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །དེ་ལ་འགའ་ཞིག་འདི་སྙམ་དུ་རྟོག་སྟེ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་དེ་ལྟར་རང་བཞིན་གྱི་སྟོང་སྟེ་མེད་ན་རི་བོང་རྭ་བཞིན་དུ་བལྟར་མི་སྣང་བའི། རང་བཞིན་ན་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ནི་དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ནོ། །སྙམ་པ་ལ་དེ་ཡང་འདི་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་སྒྱུ་མའི་དཔེས་བསྟན་ཏེ་སྒྱུ་མ་མཁན་གྱིས་རྟ་དང་གླང་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པ་སྒྱུ་མར་བྱས་པ་རྣམས་རྟ་དང་། གླང་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པའི་རང་བཞིན་དུ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཡང་རྟ་དང་། གླང་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པའི་གཟུགས་སུ་སྣང་བ་མ་ཡིན་པ་དང་འདྲའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། སྒྱུ་མ་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་ཡིན་པས་མིང་ཙམ་སྟེ། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལ་སོགས་པ་ལྟར་གཟུགས་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཕྱོགས་ན། གཟུགས་ཅན་མ་ཡིན་པས་ཡུལ་ན་མ་ཡིན་པས་ན་མེད་དོ། །སྒྱུ་མ་མཐོང་བ་སྟེ་འཛིན་པའི་ཤེས་པ་ནི་ཡོད་པ། བདེན་པ་མ་ཡིན་པས་ལོག་པར་གྱུར་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཆེན་པོ་ནི། ཅིར་ཡང་མི་རྟོག་པས། ཆོས་དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་ལྔ་ལྷག་ཙམ་ན། ཐ་སྙད་དུ་བརྗོད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་བའི་གཏན་ཚིགས་བསྟན་པ་སྟེ། ཆོས་རྣམས་ལ་སོ་སོའི་མིང་དང་མཚན་མར་བརྟགས་པས་རྣམ་པ་ཡང་དག་པར་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པ་ལས་བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱིས། གློ་བུར་དུ་མིང་དང་ཐ་སྙད་ཙམ་དུ་བཏགས་པར་ཟད་ཀྱི་དོན་དམ་པར་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ 4-22 ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་གསུམ་ན། ཡོངས་སུ་རྟོག་སྟེ། ཞེས་
【現代漢語翻譯】 因此，在揭示了人是空性之後，爲了揭示法無我，色（梵文：Rūpa，含義：形態、物質）也不可得，並且對如實的了別也不如實地隨見。因此，五蘊（梵文：Pañca-skandha，含義：構成個體存在的五種要素，即色、受、想、行、識）的相狀也不存在。通過行相的分別，揭示瞭如此不可得之後，爲了說明『為什麼？』，通過提問來闡述理由。 現在，像這樣，此處的菩薩（梵文：Bodhisattva，含義：為利益眾生而發菩提心修行的人）也是假立的。『為什麼？』因為世俗（梵文：Saṃvṛti，含義：相對的、表面的真理）的自性是自空性，就像這樣，以各自的自性空性的世俗之色，不是以其他所空。另外，各自的自性空性，是空性的色。』這揭示了世俗的顯空無別，對於後面的（例子）也應如此理解。然後，在第六句中，『僅僅是名稱』等等，以菩提（梵文：Bodhi，含義：覺悟）和菩薩等名稱，上面所說的都是在世俗中僅僅可以稱為名稱，但在勝義諦（梵文：Paramārtha-satya，含義：最高的、真實的真理）中，並沒有成立為實有之物。這是總結性的陳述。 對此，有些人這樣認為：如果菩薩和色等是如此自性空，不存在，那麼就像兔角一樣，不應顯現。自性中的色等不是這樣的。對於這種想法，『這也是如幻』等等，通過幻術的比喻來揭示，就像魔術師變出的馬和大象等，雖然不是馬和大象的自性，但卻顯現為馬和大象的形象一樣。這是總結性的陳述。』《十萬頌般若經釋》中這樣說。幻術是假立的，所以僅僅是名稱，就像了別等一樣，在無色的體性方面，因為不是有色，所以不在對境中，因此不存在。見到幻術，即執著的了別是存在的，因為不是真實的，所以是顛倒的。然後，在一行中，『偉大是不作任何分別』，從法（梵文：Dharma，含義：佛法、真理）開始，到五行多一半的地方，『在名言中說』等等，揭示了不如實隨見的理由，因為對諸法（梵文：Dharma，含義：佛法、真理）以各自的名稱和相狀進行假立，所以相狀不如實存在，因此幼稚的凡夫們，只是暫時地安立為名稱和名言而已，在勝義諦中是不存在的。這是總結性的陳述。』《十萬頌般若經釋》中這樣說。然後，在三行半的地方，『完全分別』等等。
【English Translation】 Therefore, after demonstrating the emptiness of the person, in order to demonstrate the absence of self in phenomena, form (Sanskrit: Rūpa, meaning: shape, matter) is also not perceived, and the correct discernment is also not truly seen. Therefore, the aspects of the five aggregates (Sanskrit: Pañca-skandha, meaning: the five elements that constitute individual existence, namely form, feeling, perception, mental formations, and consciousness) also do not exist. Through the discrimination of aspects, after revealing such imperceptibility, in order to explain 'why?', the reason is explained through questioning. Now, like this, here the Bodhisattva (Sanskrit: Bodhisattva, meaning: a person who cultivates Bodhicitta for the benefit of all beings) is also imputed. 'Why?' Because the nature of conventional truth (Sanskrit: Saṃvṛti, meaning: relative, superficial truth) is self-emptiness, just like this, the conventional form that is empty of its own nature is not empty by something else. Moreover, the emptiness of its own nature is the form of emptiness.' This reveals the inseparability of appearance and emptiness in conventional truth, and the same should be understood for the subsequent (examples). Then, in the sixth line, 'merely a name' and so on, with names such as Bodhi (Sanskrit: Bodhi, meaning: enlightenment) and Bodhisattva, all that has been said above can only be called names in conventional truth, but in ultimate truth (Sanskrit: Paramārtha-satya, meaning: the highest, true truth), it is not established as a real thing. This is a concluding statement. To this, some people think like this: if Bodhisattva and form, etc., are so empty of nature and do not exist, then like a rabbit's horn, they should not appear. The forms, etc., in nature are not like that. Regarding this thought, 'This is also like an illusion' and so on, it is revealed through the metaphor of illusion, just as the horses and elephants, etc., conjured by a magician are not the nature of horses and elephants, but appear as the forms of horses and elephants. This is a concluding statement.' This is what the Commentary on the Hundred Thousand Verse Prajñāpāramitā Sutra says. Illusion is imputed, so it is merely a name, just like discernment, etc. In terms of the nature of being formless, because it is not form, it is not in the object, therefore it does not exist. Seeing the illusion, that is, the discernment that grasps it, exists, because it is not true, so it is inverted. Then, in one line, 'Greatness does not discriminate anything', starting from Dharma (Sanskrit: Dharma, meaning: Buddhist teachings, truth), to more than half of the five lines, 'spoken in conventional terms' and so on, it reveals the reason for not truly seeing, because the phenomena (Sanskrit: Dharma, meaning: Buddhist teachings, truth) are imputed with their respective names and characteristics, so the aspects do not truly exist, therefore, childish ordinary people only temporarily establish them as names and conventional terms, but they do not exist in ultimate truth. This is a concluding statement.' This is what the Commentary on the Hundred Thousand Verse Prajñāpāramitā Sutra says. Then, in three and a half lines, 'completely discriminate' and so on.
བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་འདི་རྣམས་ཀྱིས་དོན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་མིང་དུ་རྟོགས་པ་སྤངས་དགོས་པར་བསྟན་ཏེ། བརྒྱད་སྟོང་དོན་བསྡུས་སུ། བདེན་དོན་རྣམ་རྟོག་སེལ་བ་ན། །ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་། །སངས་རྒྱས་དེ་བཞིན་བྱང་སེམས་དཔའ། །མིང་ཙམ་ཞེས་ནི་རབ་ཏུ་གསུངས། །འདི་ནི་སྒྲ་དོན་འགོག་པ་སྟེ། །དངོས་པོ་སེལ་བར་བྱེད་པ་མིན། །ཞེས་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་སོང་བ་དང་། དམིགས་སུ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱིས་རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་སུ་བསྟན་པ་རྣམས་ཉན་ཐོས་གང་ཟག་ལ་བདག་མེད་པ་རྟོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་མེད་པར་ཁོང་དུ་ཆུད་པའི་དཔེས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་བྱང་ཆུབ་དང་སངས་རྒྱས་དང་། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དོན་དམ་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་བ་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས་ཏེ། མཉམ་གཞག་ཟབ་མོ་ལ་ཅིར་ཡང་མི་རྟོག་པའི་དོན་ཏོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་སོང་བ་ན། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་འདི་དག་ནི་ཡོད་པའི་རྟོག་པ་སེལ་ཏེ། བརྒྱད་སྟོང་དོན་བསྡུས་སུ། བདག་གིས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི། །མ་མཐོང་ཞེས་སོགས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས། །བཅོམ་ལྡན་དངོས་པོར་ཀུན་རྟོག་གི །འཁྲུལ་བ་འགོག་པར་མཛད་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་མཐུན་ནོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་སོང་བ་ན། སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ཁྱད་པར་འཕགས་ཏེ། སྟོང་པ་ཉིད་ཉེ་བར་བཟུང་བ། ཡིད་ཡེ་ཤེས་དེས་ཟིལ་གྱིས་གནོན་ཏོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། དེའི་འོག་ཏུ་དམིགས་པ་མེད་པའི་སྤྱོད་པ་འདི་ལ་བཞུགས་པའི་རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་ཆེ་བའི་བདག་ཉིད་བསྟན་པ། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། འཕགས་པ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ནང་ན་དགེ་སློང་མོའུ་འགལ་གྱི་བུ་ལས། ཤེས་རབ་ཆེ་བ་མེད་པ་དེ་ལྟ་བུ་ཤ་སྟག །དེ་ནས་ཡིག་ཕྲེང་ཕྱེད་དྲུག་ན། ཤེས་རབ་ནི་དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བས་ད་ལྟར་ཤེས་རབ་ཁྱད་པར་ཅན་དུ་འགྱུར་བའི་གཏན་ཚིགས་བསྟན་པ་སྟེ། ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་ནི་བདག་གི་དོན་ལྷུར་ལེན། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ལྷུར་ལེན་པའི་ཕྱིར་ཁྱད་པར་བཞུགས་སོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མནན་ཅིང་གནས་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་དེ་བས་ཀྱང་ཤེས་རབ་ཁྱད་ཞུགས་པ་བསྟན་ཏོ། །དེ་བཞིན་དུ། ཤར་ཕྱོགས་ལ་སོགས་པ་ཀུན་ཏུ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བཞི་སོང་བ་ན། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུས། འཁོར་དེའི་ནང་ནས་ཁ་ཅིག་ཐེ་ཚོམ་དུ་གྱུར་པ་ཤེས་ནས་དེ་བསལ་བའི་ཕྱིར། དོན་དམ་པའི་ཚུལ་ལ་གནས་ཏེ། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཤེས་རབ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། གཅིག་པའི་བདག་ཉིད་ཡིན་པས་ཐ་མི་དད་པ་སྟེ། སྟོང་པ་རྣམ་པར་དག་པའི་ཕྱིར། དབེན་པས་འདུས་མ་བྱས་ཡི
【現代漢語翻譯】 這些（對境）等事物，已經闡明了必須斷除不如實地執著名相。在《八千頌精簡本》中說：『若能消除對真諦的分別念，般若波羅蜜多，如來、菩薩勇士，都只是名言而已。』這是否定名言和所詮義，而不是破除事物本身。』 從那之後過了四行，『無所緣』等，是指外道以各種方式顯現的（法），聲聞緣覺通過了知人無我而證悟，菩薩了知菩提、佛陀和般若波羅蜜多在勝義諦中是不可見的。《十萬頌釋》中說，這是指在甚深等持中不作任何分別。 從那之後過了一頁，『菩薩亦不可得』等，這些是破除有邊的分別念。《八千頌精簡本》中說：『我未見菩薩』等經文，是爲了遣除世尊對實有的分別妄念。』這與經文的意義相符。 從那之後過了四行半，『大菩薩極為殊勝，因為他安住于空性，他的意智慧壓倒了一切。』從那之後過了一行，在那之後，安住于這種無所緣行持的王子，顯示了他的偉大之處。舍利子，在聖聲聞中，沒有比目犍連更有智慧的了，但僅僅如此而已。 從那之後過了六行半，『智慧並非如此。』這表明了現在智慧變得殊勝的理由。聲聞和緣覺專注于自己的利益，而菩薩專注于眾生的利益，因此顯得殊勝。《十萬頌釋》中說。從那之後過了一行，『壓制並安住』等，表明了智慧更加殊勝。同樣，東方等也應普遍應用。《十萬頌釋》中說。 從那之後過了四頁和四行，舍利子知道在那個集會中有一些人產生了懷疑，爲了消除他們的懷疑，他安住于勝義諦，並提問。從那之後過了一行半多，所有這些智慧，都是一體的自性，沒有差別，因為空性是完全清凈的，遠離造作。
【English Translation】 These (objects), etc., have shown that it is necessary to abandon grasping at names as they are not in reality. In the Condensed Eight Thousand Stanza it says: 'If one eliminates the conceptual thoughts of the true nature, the Prajnaparamita, the Tathagata, and the Bodhisattva heroes, are merely names.' This is negating the name and the meaning, not eliminating the things themselves. After four lines, 'without object of focus,' etc., refers to the various ways in which the heretics manifest (the Dharma). The Shravakas and Pratyekabuddhas realize the absence of self by understanding the selflessness of persons. Bodhisattvas understand that Bodhi, Buddhas, and Prajnaparamita are not visible in the ultimate truth. The Hundred Thousand Stanza Commentary says that this refers to not making any distinctions in profound Samadhi. After one page, 'Bodhisattvas are also not seen,' etc., these are eliminating the conceptual thoughts of existence. The Condensed Eight Thousand Stanza says: 'I have not seen a Bodhisattva,' etc., are to dispel the Lord's conceptual delusions about reality.' This is in accordance with the meaning of the text. After four and a half lines, 'The great Bodhisattva is extremely superior because he abides in emptiness, and his wisdom overwhelms everything.' After one line, after that, the prince who abides in this practice of no object of focus shows his greatness. Shariputra, among the noble Shravakas, there is no one more wise than Maudgalyayana, but that is all. After six and a half lines, 'Wisdom is not like that.' This shows the reason why wisdom is now becoming superior. Shravakas and Pratyekabuddhas focus on their own benefit, while Bodhisattvas focus on the benefit of sentient beings, therefore they appear superior. The Hundred Thousand Stanza Commentary says. After one line, 'suppressing and abiding,' etc., shows that wisdom is even more superior. Similarly, the East, etc., should be applied universally. The Hundred Thousand Stanza Commentary says. After four pages and four lines, Shariputra knew that some people in that assembly had doubts, and in order to dispel their doubts, he remained in the ultimate truth and asked. After one and a half lines more, all these wisdoms are of one nature, without difference, because emptiness is completely pure, and is unconditioned by separation.
ན་པས་རང་བཞིན་གྱིས་མ་བྱུང་བའི་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པ་ཀུན་བཏགས་པའི་ངོ་བོ་དང་བྲལ་བས། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་ 4-23 གཉིས་ནས། གནོན་པར་འགྱུར་བ་ཇི་ལྟར་རིགས་ལགས། ཞེས་ཞུས་པའི་ལན་དུ། འདས་ཀྱིས་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པའི་ཚུལ་དུ། བཀའ་སྩལ་པ། དེ་ཅི་སྙམ་དུ་སེམས། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས། ངོ་བོ་ཉིད་ལ་བྱེ་བྲག་མེད་དུ་ཟིན་ཀྱང་། སྔོན་གྱི་སྨོན་ལམ་གྱིས་མཐུས། རྒྱུ་ཐ་དད་པ་དང་། འབྲས་བུ་ཐ་དད་དུ་ཡོད་དོ། །ཞེས་སྟོན་ཏོ། །རྒྱུ་ཡང་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། བསམ་པ་དང་། སྤྱོད་པ་དང་། བྱ་བའོ། །འབྲས་བུ་ནི་གཉིས་ཏེ། མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གཅིག་ཏུ་བསྒོམ་པ། སྤྱོད་པའི་ཁྱད་པར་བདག་གིས་ཕྱེད་བྱ་བའི་ཁྱད་པར་སེམས་ཅན་དོན་བྱས་ལ། མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པའི་འབྲས་བུས། ཆོས་ཐམས་ཅད་རྒྱས་པར་བྱ་སྟེ། ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བས། སེམས་ཅན་དོན་གང་གི་ཕྱིར། བསམ་པ་རྒྱ་ཆེན་པོ་ནས། སྟ་གོན་དུ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་སོང་བ་ན། སེམས་དཔའ་མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་བྱ་བས། ཉན་རང་ལ་བྱང་སེམས་ཀྱི་སྨོན་ལམ་དང་། རྒྱུ་དང་འབྲས་བུའི་སྨོན་ལམ་མེད་པར་བསྟན་ནས། ད་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་དེ་དག་ཡོད་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གསུམ་ན། མྱ་ངན་ལས་བཟླའོ། །ཞེས་དཔེ་གཉིས་དང་སྦྱར་ནས་བསམ་པ་དང་། སྤྱོད་པ་རྒྱ་ཆེ་ཆུང་གི་ཁྱད་པར་གསལ་བར་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། དེ་སྐད་ཅེས་ཞུ་བ་གསུམ་གསོལ་པ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། སེམས་དང་པོ་བསྐྱེད་པ། བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་པ་དང་པོ་འདས་ཏེ། ས་དང་པོ་རབ་ཏུ་དགའ་བ་ཐོབ་པ་ནས། ཉེ་བར་བཟུང་ནས་ཆོས་རྟོགས་པ་ལ་གནས་ཏེ། དཔེའི་ས་བརྒྱད་པ་འཐོབ་བོ། །ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུས་བྱང་སེམས་ཏེ་ཉན་རང་གི་ས་ལས་འདས་མ་ཐག་ཏུ་ཉན་རང་གི་མཆོད་གནས་སུ་འགྱུར་རམ། དུས་གཞན་ཞིག་ནས་འགྱུར་སྙམ་ནས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ནས། སེམས་བསྐྱེད་པ་སྟེ་ས་དང་པོ་ཐོབ། ཕྱི་ཅང་?དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ནས། ཆེན་པོ་ཡོད་པས། ཟག་བཅས་ཟག་མེད་ཀྱི་དགེ་བའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་དང་། ཟག་བཅས་ཀྱི་དགེ་བའི་རྣམ་སྨིན་དང་། ཟག་མེད་ཀྱི་དགེ་བའི་རྣམ་སྨིན་ཏེ་ཆོས་གསུམ། འཇིག་རྟེན་དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། བཅོ་བརྒྱད་འཇིག་རྟེན་དུ་འབྱུང་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པའི་བར་གྱིས་ཟག་བཅས་ཟག་མེད་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་འབྱུང་བ་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དགུ་སོང་བ་ན། འདུ་ཤེས་མེད་མིན་སྐྱེ་མཆེད་ཀྱི་ལྷ་རྣམས་ཡོད་པ་ཡིན། ཞེས་བྱ་བའི་བར་གྱིས་ཟག་པ་དང་བཅས་པའི་དགེ་བའི་རྣམ་སྨིན་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན་ཡོད་
【現代漢語翻譯】 由於自性並非由自然產生，且遠離了虛構的非真實本質，那麼，從本質上來說，從 4-23 兩條線之後，如何能被壓制呢？』在被問及此問題時，世尊以世俗諦的方式回答：『你怎麼想呢？』等等。雖然世尊已經確定了本質上沒有差別，但由於過去的願力，原因和結果是不同的。這表明原因有三種：意願、行為和事業。結果有兩種：圓滿正等覺和轉法輪。』這是中觀派的說法。一心禪修，行為上的差異在於我完成了一半，事業上的差異在於利益眾生。通過圓滿正等覺的果實，一切法都得以增長；通過轉法輪，爲了眾生的利益，從廣大的意願開始，直到準備階段。當過了十二條線時，菩薩就不存在了。』這表明聲聞和緣覺沒有菩薩的願望，也沒有原因和結果的願望。現在，爲了表明菩薩具有這些願望，世尊從十三條半線開始進入涅槃。通過結合這兩個例子，清楚地表明瞭意願和行為在大小上的差異。從兩條線之後，提出了三次『如是說』的請求。從一條線之後，首次生起菩提心，經過無數劫，獲得了初地——極喜地。從接近並安住于證悟之法，獲得了第八地（譬喻地）。舍利弗問道，菩薩在超越聲聞和緣覺的地位之後，立即成為聲聞和緣覺的供養處，還是在其他時間成為供養處？從一條多一點的線之後，生起菩提心，即獲得初地。之後呢？又過了一條多一點的線之後，因為有偉大的存在，一切有漏和無漏的善法，以及有漏的善業果和無漏的善業果，即三種法，世界從一張紙和三條線少一點的地方開始，十八界將會在世間顯現。』直到這裡，表明了一切有漏和無漏的法都會顯現。從九條半線之後，有非想非非想處天的天神存在。』直到這裡，表明了與有漏相關的善業果。從兩條線之後，存在
【English Translation】 Since self-nature does not arise from nature and is free from the fabricated non-true essence, then, essentially, from 4-23 two lines onwards, how can it be suppressed? ' When asked this question, the Blessed One replied in the manner of conventional truth: 'What do you think? ' etc. Although the Blessed One has determined that there is no difference in essence, due to past aspirations, the causes and results are different. This shows that there are three causes: intention, action, and deed. There are two results: complete perfect enlightenment and turning the wheel of Dharma. ' This is what the Madhyamaka school says. Meditating single-mindedly, the difference in action is that I complete half, and the difference in deed is that I benefit sentient beings. Through the fruit of complete perfect enlightenment, all dharmas are increased; through turning the wheel of Dharma, for the benefit of sentient beings, starting from the vast intention, until the preparation stage. When twelve lines have passed, the Bodhisattva is no longer present. ' This shows that the Shravakas and Pratyekabuddhas do not have the aspirations of Bodhisattvas, nor do they have the aspirations of cause and effect. Now, in order to show that Bodhisattvas have these aspirations, the Blessed One enters Nirvana from thirteen and a half lines onwards. By combining these two examples, the difference in the size of intention and action is clearly shown. From two lines onwards, three requests of 'Thus it is said' are made. From one line onwards, the first arising of Bodhicitta, after countless kalpas, the first ground - the Joyful Ground - is attained. From approaching and abiding in the Dharma of realization, the eighth ground (the Analogical Ground) is attained. Sharadvatiputra asked whether the Bodhisattva, immediately after surpassing the status of Shravakas and Pratyekabuddhas, becomes the object of offering for Shravakas and Pratyekabuddhas, or whether he becomes the object of offering at another time? From a little more than one line onwards, the arising of Bodhicitta, that is, the attainment of the first ground. What then? After another line or so, because there is a great existence, all defiled and undefiled virtuous dharmas, as well as defiled virtuous karmic results and undefiled virtuous karmic results, that is, the three dharmas, the world will appear in the world from a place with one sheet of paper and a little less than three lines, the eighteen realms. ' Until here, it shows that all defiled and undefiled dharmas will appear. From nine and a half lines onwards, there are gods in the Realm of Neither Perception nor Non-Perception. ' Until here, it shows the virtuous karmic results associated with defilement. From two lines onwards, there is
པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བས་ནི་ཟག་པ་མེད་པའི་དགེ་བའི་རྣམ་པར་སྨིན་པ་བསྟན་ཏོ། །གསོལ་པ་ལགས་སམ། ཞེས་པས་སྦྱིན་གནས་སུ་གྱུར་པ་དེ་དག་ལ་མཆོད་ཅིང་ཕུལ་ནས་འབྲས་བུ་ཆེན་པོར་འགྱུར། མི་འགྱུར་ཞེས་ཞུས་པའོ། །ཡོངས་སུ་གཏོང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བས་ནི་གང་དེ་ལ་སྦྱིན་པ་བྱེད་པ་དེ་དག་འབྲས་བུ་ཆེན་པོར་གྱུར་པ་དང་། རྣམ་པར་དག་པར་འགྱུར་བ་ལ་སྦྱིན་པས་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བ་ཞེས་ 4-24 བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། སྦྱིན་པ་བྱིན་པ་ཀུན་ཀྱང་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་སྟེ། སྦྱིན་པ་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གང་སྦྱིན་པ་པོ་ཡིན་ན། ཆེན་པོ་ནི་དེ་ལ་སྦྱིན་པ་བྱིན་ན། ཚེ་རབས་ཕྱི་མ་ལ་སྦྱིན་པའི་འབྲས་བུ་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་དགེ་བའི་ཆོས་རྣམ་པ་དུ་མ་འཐོབ་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། སྦྱིན་པ་ཡོངས་སུ་གཏོང་བ་པོ་ཡིན་ཏེ། གཏོང་སྟེ་གང་ཞེ་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་དགུ་ན། བཅོ་བརྒྱད་ཀྱི་སྦྱིན་པ་ཡོངས་སུ་གཏོང་། དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་ཅིར་ཡང་མི་རྟོག་པའི་ཤེར་ཕྱིན། ཟབ་མོའི་སྒྲུབ་པ་རང་གི་ངོ་བོ་ཕན་ཡོན་དང་བཅས་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། གཉིས་པ་བདེན་པ་ལ་གདམས་པ་ནི། བདེན་པ་རྣམས་དང་ནི། །ཞེས་པ་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པ་ལ་གདམས་པ་ནི། གསོལ་པ། བརྩོན་ཞེས་བགྱི་བའི་གྲངས་སུ་ཆུད་པ་ལགས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་དགུ་ན། དེ་ཕུང་པོ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། ཁམས། སྐྱེ་མཆེད་འཕགས་པའི་བདེན་པ་རྟེན་འབྲེལ་འདུས་བྱས་ཀྱི་ཆོས། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཆོས་སྟོང་པ་ཉིད་དེ། སྟོང་པ་ཉིད་བྱེད་ཀྱང་། དེ་ཙམ་གྱིས་བརྩོན་པར་བྱ་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པས། བརྩོན་ཞེ་འམ། བརྩོན་པར་བྱ་བ་བརྩམས་པས། མི་བརྩོན་ཞེས་མི་བརྗོད་དེ། བརྩོན་པར་བྱེད་པ་ཡོད་དོ། །སྙམ་དུ་རྟོག་པ་བཟློག་གོ །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན་མི་མཐོང་ངོ་། ། གཉིས་པ་ཀུན་འབྱུང་བ་ལ་གདམས་པ་ནི། གཟུགས་ཀུན་འབྱུང་བ་ཞེས་ཉི་ཁྲི་སྣང་བར་གསུངས། དེ་སྐྱེ་བའི་ཆོས་མི་མཐོང་ངོ་། །ཇི་སྐད་དུ། བདག་ལས་མ་ཡིན་གཞན་ལས་མིན། །གཉིས་ལས་མ་ཡིན་རྒྱུ་ལས་མིན། །དངོས་པོ་གང་དག་གང་ནས་ཡང་། །སྐྱེ་བ་ནམ་ཡང་ཡོད་མ་ཡིན། །ཞེས་བྱ་བ་བཤད་པ་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་དང་། དངོས་པོ་ཀུན་གྱི་སྐྱེ་བ་གང་། །མི་འཐད་པ་ནི་གང་ཡིན་པ། །དེ་ཉིད་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །འགག་པ་འཐད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཡོད་པ་དང་ནི་མེད་པ་གཉིས། །གཅིག་ལས་འཐད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཡོད་པ་མིན་པའི་དངོས་པོ་ལས་འང་། །འགག་པ་འཐད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། །ཇི་ལྟར་མགོ་ལ་ལན་གཉིས་སུ། །གཅད་དུ་མེད་པ་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་ཀྱང་བཤད་དོ། །དེ་བས་ན་སྐྱེ་བ་སྐྱེས་ཞེས་བྱ་བ་དང་འགག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་ཡིན་ཏེ། ཐ་སྙད་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི་དོན་དམ་པར་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་ཆེན་པོ་ཀུན་མཁྱེན
【現代漢語翻譯】 』名為『如是』，是指無漏善業的成熟果報。』請問，『是否』是指供養佈施的對象，對他們進行供養和佈施后，會產生巨大的果報？『不會』是這樣請示的。』完全佈施』是指對那些接受佈施的人進行佈施，會產生巨大的果報，並通過佈施來完全凈化，這被稱為佈施的完全凈化。』這是中觀派的觀點。一切佈施都是非常清凈的，因為是佈施者。如果有人是佈施者，那麼對這樣的人進行佈施，來世就能獲得世間和出世間的各種善法果報。佈施是完全的佈施，什麼是完全的佈施呢？從第9行到第18行，是完全的佈施。這些講述了不作任何分別的般若波羅蜜多，以及甚深修行的自性及其利益。 第二，關於真諦的教導。『關於真諦』分為四部分。第一，關於苦諦的教導。請問，『精進』是否包含在數量之中？從第19行到第1/2行，是指五蘊的空性，以及十二處、十八界、四聖諦、十二緣起、有為法、無為法的空性。即使修習空性，也不能僅憑此就圓滿精進，所以不應說『不精進』，而是應該說『有精進』，以此來遣除這種想法。從第2行到第2行，是無法看到的。 第二，關於集諦的教導。《二萬頌般若經》中說，『色蘊的集起』。這是指無法看到生起的法。正如所說：『非從自生亦非他，亦非共生無因生，何處何時任何物，其生畢竟皆非有。』就像這樣解釋的。以及，『諸法生起之理，若不可得者，則一切法之滅亦不可得。有與非有二者，不可能從一處生起。從非有之法中，滅亦不可能生起。猶如頭上不能兩次被砍斷一樣。』也這樣解釋了。因此，『生』和『滅』只是假立的，只是名言而已，從勝義諦的角度來說，並非如此。』這是大中觀派全知者的觀點。
【English Translation】 'Being so' indicates the complete maturation of virtuous actions without outflows. 'Is it so?' refers to offering and giving to those who are worthy recipients, which results in great fruits. 'It is not' is the inquiry made. 'Completely giving' means that giving to those recipients results in great fruits, and purification through giving is called complete purification through giving.' This is the view of the Madhyamaka school. All giving is extremely pure because it is done by the giver. If someone is a giver, then giving to such a person will result in obtaining various virtuous qualities of both worldly and transcendental realms in future lives. Giving is complete giving. What is complete giving? From line 9 to line 18, it is complete giving. These explain the Prajnaparamita that does not discriminate, and the nature and benefits of profound practice. Secondly, the teachings on the Truths. 'On the Truths' is divided into four parts. First, the teachings on the Truth of Suffering. 'Is diligence' included in the count? From line 19 to line 1/2, it refers to the emptiness of the aggregates, elements, sources, the noble truths, dependent origination, conditioned phenomena, and unconditioned phenomena. Even practicing emptiness does not complete diligence, so one should not say 'not diligent,' but rather 'there is diligence,' to dispel this thought. From line 2 to line 2, it is not visible. Secondly, the teachings on the Truth of Origin. The Twenty Thousand Verse Prajnaparamita Sutra says, 'The arising of form.' This refers to the Dharma of arising that cannot be seen. As it is said: 'Not from oneself, not from others, not from both, not from no cause, from where, when, and what thing, its arising is never existent.' Like this explanation. And, 'The arising of all things, if it is not attainable, then the cessation of all things is also not attainable. Existence and non-existence, the two, cannot arise from one place. From a non-existent thing, cessation cannot arise either. Just as the head cannot be cut twice.' It is also explained like this. Therefore, 'arising' and 'ceasing' are merely imputed, just nominal, and not ultimately true. This is the view of the Great Madhyamaka Omniscient One.
་གཉིས་པ་གསུངས་ཏེ། འདིས་ནི་སློབ་དཔོན་འདིས་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་ལུང་གསལ་པོར་དྲངས་ནས་བཤད་པ་མཛད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁ་ཅིག །སློབ་དཔོན་འདི་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཡབ་སྲས་དང་། གྲུབ་མཐའ་འགལ་བ་སྨྲ་བ་ཡིན་པར་འདོད་པའི་ལོག་རྟོག་བསལ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བས་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པའི་ཚུལ་བསྟན་ཏོ། །གཟུགས་ནི་ཚོར་བ་དང་ལྷན་ཅིག་འདུ་ཞིང་། ཀུན་གཟུགས་དང་ལྷན་ཅིག །འདུ་ཞིང་ཀུན་ཏུ་དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། རྣམ་པར་འགྲོ་བ་མེད་དོ། །ནམ་མཁའ་ནམ་མཁའ་དང་འདུ་བ་མེད་པ་ལྟར་འདུ་བ་མེད་དོ། །རྣམ་པར་འདུ་བ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བས་འདུས་པ་ལ་ཕུང་པོའི་མཚན་ཉིད་མེད་པར་ 4-25 བསྟན་ཏོ། །ཡིན་པས་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་དེ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་གཟུགས་མ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་གཟུགས་ལ་སོགས་པས་དེ་དག་གི་རང་གི་མཚན་ཉིད་སེལ་ཏོ། །དེ་ལྟར་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་བརྩོན་པར་བྱས་ནས་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཀུན་བཏགས་པ་རྣམས་གཟུགས་པའི་བདག་ཉིད་དུ་མི་སྣང་གི །དེ་དག་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་བདག་ཉིད་དུ་སྣང་སྟེ། དེའི་ཚེ་གཟུགས་ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་གཟུགས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས་གང་ཡིན་པ། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ཏེ་ཐོགས་པར་བྱེད་པ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་གཟུགས་སུ་མེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ། ཕྱི་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་སོང་བ་ན། ཤཱ་ར་དྭ་དིའི་བུ། གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་སྒྲ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ལ་བྱ་སྟེ། དེ་བས་ན་སྟོང་པ་ཉིད་དང་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཐ་དད་པ་མེད་ཅེས་དབུ་མ་པ་གསུངས་པས། འདིར་ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱང་དོན་དམ་པ་སྟོང་པ་ཉིད། དོན་དམ་པ་སྟོང་པ་ཉིད་ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི་གཟུགས། དེ་བས་ན་ཐམས་ཅད་དུ་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་སྒྲ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་བྱ་སྟེ། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་སྒྲ་ཡང་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ལ་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས་པས་ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི་གཟུགས་ཉིད་ཀྱང་། དོན་དམ་པ་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་དོན་དམ་པ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱང་། ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི་གཟུགས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ལྷག་ཙམ་ན། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱང་རྣམ་པར་ཤེས་པའོ། །འདི་རྣམས་ཀྱིས་ནི་དོན་དམ་གྱི་སྟོང་པ་ཉིད་སྣང་སྟོང་དབྱེར་མེད་ཟུང་འཇུག་ཏུ་བསྟན་པ་སྟེ། བདེན་པ་གཉིས་ལ་བདེན་ལུགས་གཉིས་དང་། སྟོང་ལུགས་གཉིས་དང་། སྣང་ལུགས་གཉིས་ལ་སོགས་པ་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་ལ་གོམས་ཤིང་། འདྲིས་པ་རྣམས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ཡིན་གྱི། གསུམ་ལྡན་མན་ཆད་ཀྱི་ཆོས་ཙམ་ལ་མཆོག་ཏུ་ལྟ་བ་རྣམས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། ། གསུམ་པ་འགོག་པའི་བདེན་པ་ལ་གདམས་པ་ནི། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། སྟོང་པ་ཉིད་གང་ཡིན་
【現代漢語翻譯】 第二，（經文）說：『因為這位論師清楚地引用了聖者龍樹（Nāgārjuna）的教言並加以闡釋。』有些人認為這位論師所說的與聖者龍樹父子（Nāgārjuna and his disciples）的宗義相違背，這（段經文）是爲了消除這種錯誤的觀念。然後，在第五行，『不可見』等語句，揭示了色（rūpa，形色）等法無自性的道理。『色與感覺結合，一切與色結合，結合一切。』然後，如果第四行稍微缺失，就沒有運動。如同虛空與虛空不結合一樣，沒有結合，沒有運動。』這些話表明，聚合不具有蘊（skandha，蘊）的特徵。 因此，法性的色不是世俗的色。』等等，通過這些話，色等法各自的自性被否定。這樣，通過努力修習空性，所有被認為是色的事物，都不會顯現為色的自性，而是顯現為空性的自性。那時，色的空性不是色。』這表明了（這個道理）。』凡是中觀派（Madhyamaka）所說的，法性的色，即阻礙性的色，在世俗中是不存在的。同樣，也適用於其餘的（受、想、行、識）。然後，過了三行，『舍利子（Śāradvatīputra），色等詞語指的是法性的色等。因此，空性與色等沒有差別。』中觀派這樣說，因此，圓成實性（pariniṣpanna，實相）的色也是勝義諦（paramārtha，究竟真實）的空性，勝義諦的空性也是圓成實的色。因此，在任何情況下，色等詞語都指空性，空性的詞語也指法性的色等。』中觀派這樣說，因此，圓成實的色本身也是勝義諦的空性，勝義諦的空性也是圓成實的色。』同樣，也適用於下面的（受、想、行、識）。然後，過了四行多，『空性也是識。』這些話表明，勝義諦的空性是顯空不二（appearance and emptiness are non-dual）的結合。對於那些習慣並熟悉圓滿具足之法（指顯空不二）的人來說，這是他們的行境，而不是那些只將三具足以下的法視為至高無上的人的行境。 第三，關於滅諦（nirodha-satya，寂滅的真理）的教導：『舍利子，什麼是空性？'
【English Translation】 Secondly, it is said: 'Because this teacher clearly quoted and explained the teachings of the noble Nāgārjuna.' Some people think that what this teacher said contradicts the tenets of the noble Nāgārjuna and his disciples, this (passage) is to eliminate this wrong idea. Then, in the fifth line, the words 'invisible' and so on, reveal the principle that rūpa (form) and other dharmas are without self-nature. 'Form combines with feeling, everything combines with form, combines with everything.' Then, if the fourth line is slightly missing, there is no movement. Just as space does not combine with space, there is no combination, no movement.' These words indicate that aggregation does not have the characteristics of skandhas (aggregates). Therefore, the form of dharmatā (the nature of reality) is not the conventional form.' And so on, through these words, the self-nature of form and other dharmas is negated. In this way, by diligently practicing emptiness, all things that are considered form will not appear as the self-nature of form, but will appear as the self-nature of emptiness. At that time, the emptiness of form is not form.' This shows (this principle). 'Whatever the Madhyamaka (Middle Way school) says, the form of dharmatā, that is, the obstructive form, does not exist in the conventional. Similarly, it also applies to the rest (feeling, perception, volition, consciousness). Then, after three lines, 'Śāradvatīputra, the words form, etc., refer to the form of dharmatā, etc. Therefore, there is no difference between emptiness and form, etc.' The Madhyamaka says this, therefore, the pariniṣpanna (perfected nature) form is also the emptiness of paramārtha (ultimate truth), and the emptiness of paramārtha is also the pariniṣpanna form. Therefore, in any case, the words form, etc., refer to emptiness, and the words emptiness also refer to the form of dharmatā, etc.' The Madhyamaka says this, therefore, the pariniṣpanna form itself is also the emptiness of paramārtha, and the emptiness of paramārtha is also the pariniṣpanna form.' Similarly, it also applies to the following (feeling, perception, volition, consciousness). Then, after more than four lines, 'Emptiness is also consciousness.' These words indicate that the emptiness of paramārtha is the union of appearance and emptiness being non-dual. For those who are accustomed to and familiar with the Dharma of perfect completeness (referring to the non-duality of appearance and emptiness), this is their realm of practice, not the realm of practice of those who only regard the Dharma of less than three completeness as supreme. Third, the teaching on nirodha-satya (the truth of cessation): 'Śāradvatīputra, what is emptiness?'
པ་དེ་ནི། རྟེན་འབྲེལ་ལས་འདས་ཤིང་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་བདེ་བ་ཆེན་པོ་ཡིན་ལ་འདུས་མ་བྱས་པ་ཡང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ནི་དུས་གསུམ་མཉམ་པ་ཉིད་དུས་གསུམ་དུས་མེད་རྟོགས་པ་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདས་པ་དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་དང་ལྷག་པ་ན། ད་ལྟར་བྱུང་བ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་གཞི་འགོག་བདེན་མཐར་ཐུག་དེ་ལ་ནི། གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དམིགས་སུ་མེད་དེ། དེ་བས་ན་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་གཟུགས་གཟོད་མ་ནས་དབྱེར་མེད་དོ། །ཕྱི་མ་རྣམས་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། བམ་པོ་དྲུག་པ། སྟོང་གཞི་དོན་དམ་གཞན་སྟོང་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་དབུ་མ་ཆེན་པོ་ཤེར་ཕྱིན་མཚན་ཉིད་པ་གསང་སྔགས་མཐར་ཐུག་གང་ཡིན་པ། མཚན་གྱི་རྣམ་གྲངས་མང་པོ་ཅན། དེ་ལ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་མ་རིག་པ་འགག་རྒྱུ་ 4-26 མེད་པས་འགག་པ་མེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་ན། སྡུག་བསྔལ་ཡོངས་སུ་ཤེས་པའི་བློ་འདུས་བྱས་མེད་དོ། །དེ་ལ་ནི་དྲི་མ་རང་བཞིན་གྱིས་འགག་པ་ལས་ལྷག་པའི་འགོག་པ་མེད་དོ། །བྱ་བའི་བློ་འདུས་བྱས་མེད་དོ། །དེ་ལ་ནི་གདོད་ནས་ནི། རང་བཞིན་རྣམ་དག་ཐོབ་པས་ཐོབ་པར་བྱ་བ་མེད་དོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བྱང་ཆུབ་མེད་དོ། །ཞེས་དེ་འདིར་ཡང་བརྟགས་པ་ཐམས་ཅད་འགོག་པ་སྟེ། ཞེས་པས་དྲན་པ་དགོས་སོ། ། བཞི་པ་ལམ་བདེན་པ་ལ་གདམས་པ་ནི། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་བདག་ལ་བྱེད་པ་པོ་ལ་སོགས་པར་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ངར་འཛིན་པ་མི་འཇུག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་ལྔ་ན། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བརྩོན་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་བདག་ལ་བརྩོན་པ་དང་མི་བརྩོན་ཞེས་བྱ་བའི་རྟོག་པ་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། །མི་འབྱེད་དེ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྒོམ་པ་ན་གལ་ཏེ་སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བའི་ཆོས་གཞན་ཡོད་དོ་སྙམ་དུ་སྒོམ་ན་ནི་དེའི་ཚེ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་སྦྱོར་བར་འགྱུར་ན། འདི་ལྟར་ཆོས་ཐམས་ཅད་དམིགས་སུ་མེད་པ་ཉིད་དེ། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཡང་རྣམ་པ་མེད་པར་བསྒོམ་སྟེ། དེའི་ཕྱིར་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་དུ་སྦྱོར་བར་མི་བྱེད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་དང་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སྟོང་པ་ཉིད་རྣལ་འབྱོར་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏོ། །སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་དེ་ཡང་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་ངོ་བོ་ཉིད་གཞན་དང་མི་སྦྱོར་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །དེ་བཞིན་དུ་མཚན་མ་མེད་པའི་ཆོས་གཞན་དུ་རྣམ་པར
【現代漢語翻譯】 因為它是超越了緣起，並且自性光明的大樂，也是非造作的。因為它是在三時中平等，是證悟三時無時者。從『過去』之後的一行多一點，『現在』也不是產生的根基，這是最終的真實，因為沒有色等相狀，所以一切法也沒有所緣。因此，世俗的色法從原始以來就是無別的。對於後面的也同樣適用。從那之後的六行： 第六品：空性之基是勝義諦，他空自生智慧，不變的圓成實性，如來藏，大中觀，般若波羅蜜多，體性者，究竟密咒。具有眾多名稱。對於它來說，世俗的無明沒有斷絕的原因，所以也不會斷絕。同樣地適用。在那之後多三行： 了知痛苦的智慧不是造作的。對於它來說，沒有比自性清凈的垢染更強的斷滅。行為的智慧不是造作的。對於它來說，從原始以來，因為獲得了自性清凈，所以沒有需要獲得的東西。在那之後一半多三行： 沒有菩提。』這樣，在這裡也遮止一切考察，因此需要憶念。 第四，關於道諦的教導：夏拉達瓦蒂之子。在那之後一半多兩行： 『看不見。』這是因為沒有對『我』、『作者』等的分別念，並且不執著于『我』。這是中觀派所說。在那之後五頁半： 『精進于波羅蜜多。』這是教導要完全捨棄對『我』的精進與不精進的分別念。『不分別』，意思是說，在修持空性三摩地時，如果認為有『空性』這樣的其他法存在，那麼那時就會將空性的自性與空性結合起來。因此，一切法都是無所緣的，即使是空性的形象，也要修持為沒有形象。因此，不要將空性與空性結合起來。這是中觀派所說。也不是空性的瑜伽。』意思是說，空性瑜伽就是空性三摩地。空性瑜伽的自性也不與其他結合，這是它的定義。同樣地，對於無相的法，也要分別念為其他。
【English Translation】 Because it transcends dependent origination, and is the great bliss of self-luminous nature, and is also unconditioned. Because it is equal in the three times, and is the one who realizes the three times as timeless. From one line and a bit after 'past', the basis of 'present' not arising either, is the ultimate truth of cessation, because there are no characteristics such as form, so all dharmas are also without object. Therefore, the conventional form is inseparable from the beginning. Apply the same to the following. From six lines after that: Sixth chapter: The basis of emptiness is the ultimate truth, other-empty self-arisen wisdom, the unchanging perfect reality, Tathagatagarbha (bde gshegs snying po, tathāgatagarbha, tathāgatagarbha, the womb of the thus-gone), great Madhyamaka (dbu ma chen po, madhyamaka, madhyamaka, the middle way), Prajnaparamita (shes phyin, prajñāpāramitā, prajñāpāramitā, perfection of wisdom), the nature of reality, the ultimate secret mantra. It has many names. For it, the conventional ignorance has no cause for cessation, so it will not cease. Apply similarly. After that, three more lines: The wisdom of fully knowing suffering is not conditioned. For it, there is no cessation greater than the naturally pure defilement. The wisdom of action is not conditioned. For it, from the beginning, because self-nature purity is attained, there is nothing to be attained. After that, half and three more lines: 'There is no Bodhi (byang chub, bodhi, bodhi, enlightenment).' Thus, here too, all examination is prevented, therefore mindfulness is needed. Fourth, the instruction on the truth of the path: Son of Sharadvati. After that, half and two more lines: 'Invisible.' This is because there is no conceptualization of 'I', 'doer', etc., and there is no clinging to 'I'. This is what the Madhyamikas say. After that, five and a half pages: 'Strive for the Paramitas (pha rol tu phyin pa, pāramitā, pāramitā, perfection).' This teaches to completely abandon the conceptualization of striving and not striving for 'I'. 'Do not differentiate', meaning that when meditating on the Samadhi (ting nge 'dzin, samādhi, samādhi, meditative absorption) of emptiness, if one thinks that there is another Dharma (chos, dharma, dharma, law, teaching) called 'emptiness', then at that time the nature of emptiness will be combined with emptiness. Therefore, all Dharmas are without object, and even the appearance of emptiness should be meditated on as without appearance. Therefore, do not combine emptiness with emptiness. This is what the Madhyamikas say. Nor is it the Yoga (rnal 'byor, yoga, yoga, union) of emptiness.' It means that emptiness Yoga is emptiness Samadhi. The nature of emptiness Yoga also does not combine with other, that is its definition. Similarly, for the Dharma of no characteristics, one should also conceptualize it as other.
་རྟོག་པ་མེད་པ་དང་། སྨོན་པ་མེད་པའི་ཆོས་གཞན་དུ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བྱ་བ་དང་ཡང་སྦྱར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བརྩོན་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་པ་འདིས་ནི་ལམ་གྱི་བདེན་པ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་ཉིད་ཡིན་པར་གསལ་བར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་ཉི་ཁྲི་སྣང་བ་གསུངས་ལ། འདིས་རྣམ་པར་ཐར་པའི་སྒོ་རྣམས་ལ་བརྩོན་པ་དང་། མི་བརྩོན་པའི་རྟོག་པ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཅིག་ན། གཟུགས་མི་སྦྱོར་མི་འབྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ལ་རང་གི་མཚན་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་སུ་ཡོད་པ་ལ་སོགས་པའི་མཚན་ཉིད་རྣམས་ལ་མཐོང་བས་མི་སྦྱོར་རོ། །ཆོས་ཉིད་ཀྱི་བདག་ཉིད་དུ་བསྒོམ་པར་བྱ་བ་ཡིན་པས་མི་འབྱེད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། རྣམ་པར་ཤེས་པ་མི་སྦྱོར་མི་འབྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བས་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་རང་གི་མཚན་ཉིད་ལ་བརྩོན་པ་དང་མི་བརྩོན་པའི་རྟོག་པ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། །དེའི་གཏན་ཚིགས་ནི་འདི་ལྟར་མཐོང་ངོ་། །སྔོན་གྱི་མཐའ་ལ་སོགས་པ་དུས་གསུམ་ཉིད་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ 4-27 སྟེ། ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མ་མཐོང་ན་ཇི་ལྟར་སྦྱར་བར་བྱ། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་གི་རྗེས་སུ། བམ་པོ་བདུན་པ། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བརྩོན་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་ཆོས་རྣམས་མཐའ་དང་སྦྱོར་བའི་རྟོག་པ་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། །ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དུས་གསུམ་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་མཐོང་བ་ལ་དུས་ཐ་དད་པ་མེད་དོ། །དུས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཐམས་ཅད་དུ་མི་དམིགས་པས། དུས་གསུམ་མཉམ་པ་ཉིད། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ནས། མི་འབྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྔོན་གྱི་མཐའི་ལས་རྣམ་པར་སྨིན་པ་ཕྱི་མའི་མཐའ་འདི་འདྲ་བ་མྱོང་ངོ་། །ཞེས་ལས་དང་འབྲས་བུ་དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་སྤྱོད་ན་སྔོན་གྱི་མཐའ་དང་ཕྱི་མའི་མཐར་སྦྱོར་བ་དང་ཕྱི་མའི་མཐའ་དང་ཡང་སྔོན་གྱི་མཐའ་སྦྱོར་རོ་ཞེས་བྱའོ། །སྔོན་གྱི་མཐའི་ལས་དེའི་རྣམ་པར་སྨིན་པ་ནི། ད་ལྟར་བྱུང་བ་ན་འདི་ཡིན་ནོ། །ཞེས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ལ་སྤྱོད་ན། སྔོན་གྱི་མཐའ་དང་ད་ལྟར་བྱུང་བར་སྦྱོར་བ་དང་། ད་ལྟར་བྱུང་བ་དང་ཡང་སྔོན་གྱི་མཐར་སྦྱོར་ཞེས་བྱའོ། །ད་ལྟར་བྱུང་བ་ན་ལས་བྱས་པའི་ཕྱི་མའི་མཐར་རྣམ་པར་སྨིན་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སྤྱོད་ན་ད་ལྟར་བྱུང་བ་དང་ཕྱི་མའི་མཐར་སྦྱོར་བ་དང་། ཕྱི་མའི་མཐའ་དང་ད་ལྟར་བྱུང་བར་སྦྱོར་རོ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཅིག་ལྷག་པ་ན། བརྩོན་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་མཐའ་རྣམས་གཅིག་ལ་གཅིག་སྦྱོར་བ་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། །ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ནས་བརྩོན་ཞེ
【現代漢語翻譯】 並且要與『因為沒有分別念，所以在其他地方沒有對無分別唸的祈願』結合起來。這是偉大的中觀派所說的。在那之後大約三行，『致力於般若波羅蜜多』。這表明了道路的真諦就是無分別念。這是《二萬頌光明》所說的，這表明了要致力於解脫之門，並捨棄努力與不努力的分別念。在那之後一行，『色不結合也不分離』。這意味著法性的色等，以其自性空性的色等存在，對於這些自性，通過見而不會結合。因為要修習法性的自性，所以不會分離。這是中觀派所說的。同樣地結合，『識不結合也不分離』。這表明了要捨棄對諸法自性的努力與不努力的分別念。其理由如下：無法真實地見到過去等三時，如果無法真實地見到，又如何結合呢？這是中觀派所說的。在那之後，在第十五頁和第十一行之後。 第七品，『致力於度』。這表明了要完全捨棄將諸法與邊結合的分別念。夏拉達瓦蒂之子，在見到三時平等性的同時，沒有不同的時間。因為在一切處都無法確定時間的自性，所以三時是平等性。在那之後兩行，『不分離』。這意味著過去世的業成熟后，會體驗到像未來世這樣的果報。如果以確定業和果的方式行事，就會將過去世與未來世結合，也會將未來世與過去世結合。過去世的業的成熟，如果現在發生，那就是這個。如果以分別念行事，就會將過去世與現在結合，也會將現在與過去世結合。現在所造的業會在未來世成熟。如果這樣行事，就會將現在與未來世結合，也會將未來世與現在結合。這是中觀派所說的。在那之後多出一行，『致力於』。這表明了要完全捨棄將諸邊相互結合。夏拉達瓦蒂之子，在那之後五行，致力於。
【English Translation】 And also combine with 'Because there is no conceptualization, there is no conceptualization of aspiration elsewhere.' This is what the great Madhyamika said. After about three lines, 'Dedicate to Prajnaparamita.' This clearly shows that the truth of the path is non-conceptualization. This is what the 'Twenty Thousand Lights' said, which shows that one should dedicate oneself to the gates of liberation and abandon the conceptualization of effort and non-effort. After that line, 'Form does not combine or separate.' This means that the form of Dharmata (nature of reality), etc., exists as the form of emptiness of its own nature, and one does not combine with these natures through seeing. Because one should meditate on the nature of Dharmata, one does not separate. This is what the Madhyamika said. Similarly, combine, 'Consciousness does not combine or separate.' This shows that one should abandon the conceptualization of effort and non-effort towards the self-nature of all phenomena. The reason for this is seen as follows: One cannot truly see the past, etc., the three times. If one cannot truly see, how can one combine? This is what the Madhyamika said. After that, after the fifteenth page and the eleventh line. Chapter Seven, 'Dedication to the Other Shore.' This shows that one should completely abandon the conceptualization of combining phenomena with extremes. Sharadvatiputra, seeing the equality of the three times, there is no different time. Because the nature of time is not perceived in all places, the three times are equality. After that, two lines, 'Does not separate.' This means that when the karma of the past life matures, one will experience a result like the future life. If one acts in a way that determines karma and result, one will combine the past life with the future life, and also combine the future life with the past life. The maturation of the karma of the past life, if it happens now, is this. If one acts with conceptualization, one will combine the past life with the present, and also combine the present with the past. The karma created in the present will mature in the future life. If one acts in this way, one will combine the present with the future life, and also combine the future life with the present. This is what the Madhyamika said. After that, one more line, 'Dedicate to.' This shows that one should completely abandon combining the extremes with each other. Sharadvatiputra, after that, five lines, dedicate to.
ས་བྱའོ། ། གསུམ་པ་དཀོན་མཆོག་ལ་གདམས་པ་ལ། སངས་རྒྱས་ལ་སོགས་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལས། དང་པོ་སངས་རྒྱས་དཀོན་མཆོག་ལ་གདམས་པ་ནི། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། མི་སྦྱོར་མི་འབྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་གཟུགས་འདི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དམིགས་པའི་དང་པོར་རམ། གཟུགས་འདི་ནི་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པས་བསོད་ནམས་བྱ་བའི་དངོས་པོར་ཡོངས་སུ་བསྔོས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་འབྲས་བུར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་རྒྱུའི་དངོས་པོར་རྟོག་ན་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དུ་སྦྱོར་བ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་གསུམ་སོང་རྗེས་སུ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བརྩོན་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣམ་མཁྱེན་དང་སྦྱོར་བའི་རྟོག་པ་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། །མི་སྦྱོར་མི་འབྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་དང་། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱི་ཐམས་ཅད་ཐུགས་སུ་ཆུད་པས་བྱང་ཆུབ་ཅེས་བྱ་བར་མི་སྦྱོར་ཏེ། སངས་རྒྱས་དང་། བྱང་ཆུབ་དང་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དག་ནི་མཚན་ཉིད་གཅིག་པས་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་བདག་ཉིད་དུ་ཐ་དད་དུ་མེད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། བརྩོན་ཞེས་བྱའོ། ། 4-28 གཉིས་པ་ཆོས་དཀོན་མཆོག་ལ་གདམས་པ་ནི། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། ཕྱིན་པ་ལ་སྤྱོད་པའི་ཚེ། ཆོས་གང་ལ་ཡང་ཡོད་མེད་ལ་སོགས་པར་མི་རྟོག་ཅིང་མི་དམིགས་ལ་མི་སེམས་པར་སྤྲོས་བྲལ་གྱི་ངང་དུ་འཇོག་དགོས་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་འབྱུང་བའམ། དངོས་པོ་གཟུགས་འཇིག་པའམ། དངོས་པོ་མེད། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་བརྒྱད་ན། ཞེས་བྱ་བར་མི་སྦྱོར་རོ། །ཞེས་བྱ་བས་འབྱུང་བ་དང་འཇིག་པར་སྦྱོར་བ་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། ། བམ་པོ་བརྒྱད་པ། གཟུགས་རྟག་ཅེས་བྱ་བར་མི་སྦྱོར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལྟ་བའི་དབང་གིས་སོ། །ཞེས་དང་། མི་རྟག་ཅེས་བྱ་བར་མི་སྦྱོར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་དབང་གིས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། གཟུགས་ཞི་ཞེས་བྱ་བར་མི་སྦྱོར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཟུགས་མི་སྦྱོར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ལ་འཁོར་བའི་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གསུམ་ན། མ་ཞི་ཞེས་བྱ་བར་མི་སྦྱོར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་ནས་དེ་ལྟ་བུའི་རྟོག་པའི་སྐབས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། བརྩོན་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་
【現代漢語翻譯】 如此行持。 第三，關於皈依三寶的教導。在佛陀等三寶中，首先是關於皈依佛寶的教導：『舍利弗之子，不合亦不離。』意思是說，這個色蘊是遍知者的對境。或者，首先觀想：這個色蘊通過佈施等善行，完全奉獻為積累功德之物，最終將成為遍知者的果。或者，如果將它視為因的實體，那麼就稱為與遍知者結合。』這是中觀派的觀點。之後，翻過十張紙和三行字后，『應精進于般若波羅蜜多。』這表明要完全捨棄將一切法與遍知結合的分別念。『不合亦不離。』意思是說，遍知是成佛之因。並且，不要將遍知者的一切都包含在覺悟中，因為佛陀、覺悟和遍知者具有相同的體性，在法身的自性中沒有差別。』這是中觀派的觀點。之後，翻過半行和五行字后，『應精進。』 第二，關於皈依法寶的教導：『舍利弗之子，在行持波羅蜜多時，對於任何法都不應執著于有或無等概念，不應分別，不應思念，而應安住于無戲論的境界中。』因此，無論是色蘊生起，還是事物色蘊滅壞，或者事物不存在。之後，翻過四張紙和八行半字后，『不應結合。』這表明要完全捨棄與生起和滅壞結合的念頭。 第八卷：『不應與色常結合。』這是由於觀點的緣故。『不應與色無常結合。』這是由於分別唸的緣故。』這是中觀派的觀點。同樣地結合，之後，翻過十三張紙和幾乎兩行字后，『不應與色寂靜結合。』這是因為所假立的色蘊等沒有涅槃的體性。『不應結合色。』這是因為法性的色蘊等沒有輪迴的體性。』這是中觀派的觀點。之後，翻過三張紙和十三行半字后，『不應與不寂靜結合。』這是因為沒有像那樣的分別唸的餘地。』這是中觀派的觀點。『應精進。』
【English Translation】 Thus it is done. Third, the instruction on taking refuge in the Three Jewels. Among the Three Jewels of Buddha etc., the first is the instruction on taking refuge in the Buddha Jewel: 'Son of Sharadvati, neither uniting nor separating.' This means that this form aggregate is the object of the All-Knowing One. Or, first contemplate: this form aggregate, through generosity and other virtuous deeds, is completely dedicated as an object for accumulating merit, and will ultimately become the fruit of the All-Knowing One. Or, if it is regarded as the entity of the cause, then it is called uniting with the All-Knowing One.' This is the view of the Madhyamaka school. After that, after turning ten sheets of paper and three lines, 'One should strive in the Prajnaparamita.' This shows that one should completely abandon the conceptualization of uniting all dharmas with the All-Knowing One. 'Neither uniting nor separating.' This means that the All-Knowing One is the cause of Buddhahood. And, do not include everything of the All-Knowing One in enlightenment, because the Buddha, enlightenment, and the All-Knowing One have the same nature, and there is no difference in the self-nature of the Dharmakaya. ' This is the view of the Madhyamaka school. After that, after turning half a line and five lines, 'One should strive.' Second, the instruction on taking refuge in the Dharma Jewel: 'Son of Sharadvati, when practicing Paramita, one should not cling to concepts such as existence or non-existence for any dharma, one should not discriminate, one should not think, but should abide in the state of non-proliferation.' Therefore, whether the form aggregate arises, or the form aggregate of things perishes, or things do not exist. After that, after turning four sheets of paper and eight and a half lines, 'Should not be combined.' This shows that one should completely abandon the thought of combining with arising and ceasing. Eighth fascicle: 'Should not be combined with the permanence of form.' This is due to the view. 'Should not be combined with the impermanence of form.' This is due to the conceptualization.' This is the view of the Madhyamaka school. Similarly combine, after that, after turning thirteen sheets of paper and almost two lines, 'Should not be combined with the quiescence of form.' This is because the imputed form aggregate etc. do not have the nature of Nirvana. 'Should not combine form.' This is because the form aggregate of Dharma-nature etc. does not have the nature of Samsara.' This is the view of the Madhyamaka school. After that, after turning three sheets of paper and thirteen and a half lines, 'Should not be combined with non-quiescence.' This is because there is no room for such conceptualization.' This is the view of the Madhyamaka school. 'One should strive.'
བས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་རྟག་པ་ལ་སོགས་པར་སྦྱོར་བ་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། །སྤྱོད་པའི་ཚེ་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་སྐབས་མེད་པའི་ཕྱིར་གཟུགས་སྟོང་དང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། བམ་པོ་དགུ་པ། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སྤྱོད་པའི་ཚེ། རྣམ་པར་རྟོག་པའི་སྐབས་མེད་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་མཚན་མ་ཡོད། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ཙམ་ན་སྦྱོར་བའི་ཚེ། རྣམ་པར་རྟོག་པའི་སྐབས་མེད་པའི་ཕྱིར་གཟུགས་སྨོན་པ་ཡོད། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ཙམ་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བརྩོན་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣམ་ཐར་སྒོ་གསུམ་དང་སྦྱོར་བའི་རྟོག་པ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། །ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། བརྩོན་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་ཆོས་རྣམ་པ་དུས་གསུམ་དང་སྦྱོར་བའི་རྟོག་པ་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། །ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ན། བམ་པོ་བཅུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་གཅིག་ན། དེ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སྤྱོད་པའི་ཚེ། རྣམ་པར་རྟོག་པ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་མེད་པས། སྤྱོད་ཅེས་བྱ་བར་རྟོག་པ་མི་དམིགས་སོ། །མི་སྤྱོད་ཅེས་བྱ་བར་རྟོག་པ་མི་དམིགས་སོ། །ཡིན་ཞེས་བྱ་བར་རྟོག་པ་མི་དམིགས་སོ། །མ་ཡིན་ཞེས་བྱ་བར་རྟོག་པ་མི་དམིགས་སོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ནས། མི་སྤྱོད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཆོས་ཉིད་དུ་ཐ་དད་པ་མེད་པ་ལ་ཐ་དད་དུ་འཛིན་པ་མི་འཐད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་ཐ་ 4-29 མི་དད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་བཞི་ཆད་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བརྩོན་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བར་ཆོས་རྣམས་ཐ་དད་པར་སྦྱོར་བའི་རྣམ་རྟོག་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ནས། ལྟ་ག་ལ་འོང་། ཞེས་བྱ་བས་ནི་མངོན་པར་ཤེས་པ་རྣམས་ཀུན་བཏགས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པ་དང་ཀུན་བཏགས་པའི་དམིགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་སྐད་དུ་བཤད་དོ། །བྱ་བའི་འགྲེལ་པ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། བརྩོན་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་མངོན་པར་ཤེས་པ་དང་སྦྱོར་བའི་རྟོག་པ་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། །ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། བརྩོན་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་མངོན་པར་ཤེས་ཀྱིས་བྱ་བ་དང་སྦྱོར་བའི་རྟོག་པ་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། །ད་ནི་དེའི་ཕན་ཡོན་སྟོན་ཏེ། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་ན་འགྱུར་རོ། །ཕན་ཡོན་དེ་ལྟ་བུ་ཐོབ་བོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་ནས་ཤོག་བུ་བཞི་དང་། ཡིག་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཚོགས་མི་ཆེ་བར་སྟེ་འབད་མི་དགོས་པར་མངོན་དུ
【現代漢語翻譯】 因此，經文顯示，應當完全避免將一切法執著于恒常等概念。在修行時，由於沒有分別唸的餘地，所以色即是空。然後，在三張紙略少時。 第九品。在修行般若波羅蜜多時，由於沒有分別唸的餘地，所以色是有相的。然後，在三張紙和五行左右時，在修行時，由於沒有分別唸的餘地，所以色是有愿的。然後，在三張紙和五行左右時，就叫做精進于般若波羅蜜多。經文顯示，應當避免一切法與三解脫門相結合的分別念。舍利子，然後，在八張紙和十一行時，就叫做精進。經文顯示，應當完全避免將法與三時相結合的分別念。舍利子，然後，在四張紙時。 第十品。然後，在三張紙和一行時，那時修行般若波羅蜜多時，由於沒有分別唸的餘地，所以修行時，不觀想修行。不修行時，不觀想不修行。是時，不觀想是。不是時，不觀想不是。然後，從兩行半開始，不修行。經文說，一切法在法性上沒有差別，執著於差別是不合理的，因為一切都是般若波羅蜜多的自性，沒有差別。中觀派如是說。戒律之父，然後，在兩張紙缺少四行時，就叫做精進于般若波羅蜜多。經文顯示，應當完全避免將諸法執著於差別的分別念。然後，從四行半開始，如何觀看？經文說，因為現觀都是遍計所執的自性，並且是遍計所執的對境，所以這樣說。在行為的解釋中也同樣適用。中觀派如是說。就叫做精進。經文顯示，應當完全避免與現觀相結合的分別念。舍利子，然後，在一張紙和五行時，就叫做精進。經文顯示，應當完全避免以現觀行事相結合的分別念。現在顯示它的利益，舍利子，然後，在八行時會轉變。會獲得這樣的利益。為什麼呢？然後，在四張紙和三行字時，不會有大的群體，也就是說，不用努力就能現前。
【English Translation】 Therefore, the text shows that one should completely avoid clinging to all dharmas as permanent, etc. When practicing, since there is no room for conceptualization, form is emptiness. Then, when there are slightly fewer than three sheets of paper. Ninth fascicle. When practicing Prajñāpāramitā, since there is no room for conceptualization, form has characteristics. Then, when there are about three sheets of paper and five lines, when practicing, since there is no room for conceptualization, form has aspiration. Then, when there are about three sheets of paper and five lines, it is called diligence in Prajñāpāramitā. The text shows that one should avoid the conceptualization of combining all dharmas with the three doors of liberation. Śāradvatīputra, then, when there are eight sheets of paper and eleven lines, it is called diligence. The text shows that one should completely avoid the conceptualization of combining dharmas with the three times. Śāradvatīputra, then, when there are four sheets of paper. Tenth fascicle. Then, when there are three sheets of paper and one line, at that time, when practicing Prajñāpāramitā, since there is no room for conceptualizations, when practicing, one does not contemplate practice. When not practicing, one does not contemplate non-practice. When it is, one does not contemplate is. When it is not, one does not contemplate is not. Then, starting from two and a half lines, one does not practice. The text says that all dharmas have no difference in dharmatā, and it is unreasonable to cling to differences, because everything is the nature of Prajñāpāramitā, without difference. The Madhyamaka school says this. Father of discipline, then, when two sheets of paper are missing four lines, it is called diligence in Prajñāpāramitā. The text shows that one should completely avoid the conceptualization of clinging to dharmas as different. Then, starting from four and a half lines, how to view? The text says that because all abhijñās are the nature of parikalpita and are the objects of parikalpita, it is said so. The same applies to the explanation of actions. The Madhyamaka school says this. It is called diligence. The text shows that one should completely avoid the conceptualization of combining with abhijñā. Śāradvatīputra, then, when there are one sheet of paper and five lines, it is called diligence. The text shows that one should completely avoid the conceptualization of combining actions with abhijñā. Now, showing its benefits, Śāradvatīputra, then, at eight lines, it will transform. Such benefits will be obtained. Why is that? Then, when there are four sheets of paper and three lines of text, there will not be a large gathering, that is, it will be manifest without effort.
་འགྱུར་རོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཕྱིན་པ་ལ་སྤྱོད་ཅིང་མཉམ་པར་འཇོག་པ་ནི། འདུ་བ་འཁོར་བ། འདུ་འབྲལ་བར་འགྱུར་བ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའང་། འཁོར་བའི་ལས་འཕྲད་པའང་མྱ་ངན་ལས་འདས་ཀྱི་ལས་མི་འཕྲད་པ་དེ་ལྟ་བུ་མི་དམིགས་ཤིང་། ཡང་དག་བརྩོན་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་འདུ་བ་དང་འབྲལ་བའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། །ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ནས་ཕྲེང་དགུ་ན། བརྩོན་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པའི་རྟོག་པ་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། །མི་སྦྱོར། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་སྟོང་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དང་མི་སྦྱོར་བ་དང་། གཟུགས་ཞེས་བྱ་བ་སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བའི་མིང་དུ་མི་སྦྱོར་བའོ། །སྟོང་པ་ཉིད་དང་གཟུགས་སུ་མི་སྦྱོར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་དང་གཟུགས་ཀྱི་རང་བཞིན་དང་མི་སྦྱོར་བ་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་གཟུགས་ཀྱི་མིང་ཡིན་ནོ། །ཞེས་མི་སྦྱོར་བའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། ཚོར་བ་དང་། སྟོང་དེ་ནས་ཕྲེང་བ་བཅོ་ལྔ་ན། མི་སྦྱོར། ཞེས་བྱ་བས་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་སྦྱོར་བའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་སྤང་བར་བསྟན་ཏེ། དེ་ལྟར་མི་རྟོག་པར་སྦྱོར་བའི་ཚུལ་གྱིས་བརྩོན་པ་ནི། ཤེར་ཕྱིན་ལ་བརྩོན་པ་བསྟན་ཏོ། །འདིར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་སྤང་བྱར་བསྟན་པ་འདིས་ནི་ཁ་ཅིག་རྣམ་རྟོག་ཆོས་སྐུ་ཡིན་པ་སྨྲ་བ་དེ་དག་བོད་ཀྱིས་རང་བཟོར་བྱས་པའི་རྒྱུད་ཀྱིས་མགོ་བསྐོར་བའི་རྣམ་འགྱུར་དུ་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། རྣལ་འབྱོར་ནི། རྣལ་འབྱོར་གང་བས་ཀྱང་ལྷག་པའི་ཕྱིར། རབ་ཅེས་བྱ། གྱ་ནོམ་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་པ་ནི་བཟང་བའི་རྣམ་གྲངས་སོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཉེ་བར་གྱུར་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ས་བརྒྱད་པ་ཐོབ་པའི་ལུང་བསྟན་པར་གྱུར་པའམ། ལུང་བསྟན་པར་འོས་པའི་ཕྱིར། ལུང་བསྟན་པར་ཉེ་བར་གྱུར་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས་པ་ནི། ས་བརྒྱད་པ་ལ་ནི་སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ཆོས་ལ་བཟོད་པ་ཐོབ་སྟེ། རྣམ་པར་སྨིན་པའི་ཕ་རོལ་ 4-30 ཏུ་ཕྱིན་པ་རྣམས་འབྱུང་ངོ་། །རྣམ་པར་སྨིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་རྣམས་བྱུང་བས། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་རྣམས་ལ་སྤྱོད་པ་དང་། སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་ཡོངས་སུ་དག་པར་བྱ་བ་དང་། མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པར་བྱ་བ་དང་། ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བར་བྱ་བ་ལ་རྩོལ་པ་དང་བྲལ་ཞིང་། ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་ཉིད་དུ་ཐམས་ཅད་སྒྲུབ་བོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེའི་ཕྱིར་དོན་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་དེ་ལྟ་བུ་དག་ཡོད་ཀྱང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། སྙམ་དུ་མི་སེམས་སོ། །དེ་ལྟར་བྱ་བ་རྣམས་ལྷུན་གྲུབ་ཏུ
【現代漢語翻譯】 འགྱུར་རོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཕྱིན་པ་ལ་སྤྱོད་ཅིང་མཉམ་པར་འཇོག་པ་ནི། འདུ་བ་འཁོར་བ། འདུ་འབྲལ་བར་འགྱུར་བ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའང་། འཁོར་བའི་ལས་འཕྲད་པའང་མྱ་ངན་ལས་འདས་ཀྱི་ལས་མི་འཕྲད་པ་དེ་ལྟ་བུ་མི་དམིགས་ཤིང་། ཡང་དག་བརྩོན་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་འདུ་བ་དང་འབྲལ་བའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། །(因此，從第二行開始，行持般若波羅蜜多並安住于其中，不執著于聚集是輪迴，聚集和分離的變化，甚至涅槃。不執著于輪迴的業，也不執著于涅槃的業，像這樣不作意，稱為真正的精進。這表明通過這樣做，可以完全捨棄對聚集和分離的分別念。) ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ནས་ཕྲེང་དགུ་ན། བརྩོན་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པའི་རྟོག་པ་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བསྟན་ཏོ། །(舍利子，從第九行開始，'精進'一詞表明完全捨棄了對現證菩提的分別念。) མི་སྦྱོར། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་སྟོང་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དང་མི་སྦྱོར་བ་དང་། གཟུགས་ཞེས་བྱ་བ་སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བའི་མིང་དུ་མི་སྦྱོར་བའོ། །སྟོང་པ་ཉིད་དང་གཟུགས་སུ་མི་སྦྱོར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་དང་གཟུགས་ཀྱི་རང་བཞིན་དང་མི་སྦྱོར་བ་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་གཟུགས་ཀྱི་མིང་ཡིན་ནོ། །ཞེས་མི་སྦྱོར་བའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། ཚོར་བ་དང་། སྟོང་(不結合。這意味著色不與空的自性相結合，也不將'色'這個詞與'空性'這個詞結合。空性不與色相結合。這意味著空性不與色的自性相結合，也不將'空性'這個詞作為色的名稱。中觀派這樣說。同樣地，將受與空性結合) དེ་ནས་ཕྲེང་བ་བཅོ་ལྔ་ན། མི་སྦྱོར། ཞེས་བྱ་བས་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་སྦྱོར་བའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་སྤང་བར་བསྟན་ཏེ། དེ་ལྟར་མི་རྟོག་པར་སྦྱོར་བའི་ཚུལ་གྱིས་བརྩོན་པ་ནི། ཤེར་ཕྱིན་ལ་བརྩོན་པ་བསྟན་ཏོ། །(從第十五行開始，'不結合'表明捨棄了與空性相結合的分別念。因此，以不分別的方式結合，這表明了對般若波羅蜜多的精進。) འདིར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་སྤང་བྱར་བསྟན་པ་འདིས་ནི་ཁ་ཅིག་རྣམ་རྟོག་ཆོས་སྐུ་ཡིན་པ་སྨྲ་བ་དེ་དག་བོད་ཀྱིས་རང་བཟོར་བྱས་པའི་རྒྱུད་ཀྱིས་མགོ་བསྐོར་བའི་རྣམ་འགྱུར་དུ་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །(這裡，所有分別念都被指出是應該捨棄的，這表明有些人說分別念是法身，這是一種被藏族自製的密續所迷惑的表現。) དེ་ཅིའི་ཕྱིར། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། རྣལ་འབྱོར་ནི། རྣལ་འབྱོར་གང་བས་ཀྱང་ལྷག་པའི་ཕྱིར། རབ་ཅེས་བྱ། གྱ་ནོམ་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་པ་ནི་བཟང་བའི་རྣམ་གྲངས་སོ། །(為什麼呢？從第三行開始，瑜伽之所以被稱為'殊勝'和'豐富'，是因為它超越了任何瑜伽，這些都是美好的同義詞。) དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཉེ་བར་གྱུར་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ས་བརྒྱད་པ་ཐོབ་པའི་ལུང་བསྟན་པར་གྱུར་པའམ། ལུང་བསྟན་པར་འོས་པའི་ཕྱིར། ལུང་བསྟན་པར་ཉེ་བར་གྱུར་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ས་བརྒྱད་པ་ལ་ནི་སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ཆོས་ལ་བཟོད་པ་ཐོབ་སྟེ། རྣམ་པར་སྨིན་པའི་ཕ་རོལ་(從第二行開始，'接近'意味著已經獲得了第八地的授記，或者因為適合被授記，所以接近授記。中觀派這樣說。在第八地，獲得了對無生法的忍，並且成熟的彼岸) 4-30 ཏུ་ཕྱིན་པ་རྣམས་འབྱུང་ངོ་། །རྣམ་པར་སྨིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་རྣམས་བྱུང་བས། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་རྣམས་ལ་སྤྱོད་པ་དང་། སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་ཡོངས་སུ་དག་པར་བྱ་བ་དང་། མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པར་བྱ་བ་དང་། ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བར་བྱ་བ་ལ་རྩོལ་པ་དང་བྲལ་ཞིང་། ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་ཉིད་དུ་ཐམས་ཅད་སྒྲུབ་བོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེའི་ཕྱིར་དོན་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་དེ་ལྟ་བུ་དག་ཡོད་ཀྱང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། སྙམ་དུ་མི་སེམས་སོ། །དེ་ལྟར་བྱ་བ་རྣམས་ལྷུན་གྲུབ་ཏུ(將會顯現。由於成熟的彼岸顯現，因此在行持彼岸、成熟眾生、成熟佛法、清凈佛土、現證菩提和轉法輪方面，無需努力，一切都會自然而然地成就。偉大的中觀派這樣說。因此，即使有如此利益眾生等等的功德，從第三行半開始，也不會這樣想。所有這些事情都是自然成就的。)
【English Translation】 Therefore, starting from the second line, practicing Prajnaparamita and abiding in it, one does not cling to the gathering as samsara, the changes of gathering and separation, or even nirvana. One does not cling to the karma of samsara, nor does one cling to the karma of nirvana. Not focusing on it in this way is called true diligence. This shows that by doing so, one can completely abandon the conceptualizations of gathering and separation. Sharadvatiputra, starting from the ninth line, the word 'diligence' indicates the complete abandonment of conceptualizations of perfect enlightenment. Not combining. This means that form does not combine with the nature of emptiness, nor does one combine the word 'form' with the word 'emptiness.' Emptiness does not combine with form. This means that emptiness does not combine with the nature of form, nor does one combine the word 'emptiness' as the name of form. The Madhyamaka school says this. Similarly, combine feeling with emptiness. Starting from the fifteenth line, 'not combining' indicates the abandonment of conceptualizations of combining with emptiness. Therefore, striving in a way that does not conceptualize combination indicates diligence in Prajnaparamita. Here, the fact that all conceptualizations are shown to be abandoned indicates that some people say that conceptualization is the Dharmakaya, which is a manifestation of being deceived by tantras that Tibetans have made up themselves. Why is that? Starting from the third line, yoga is called 'excellent' and 'abundant' because it surpasses any yoga. These are synonyms for good. Starting from the second line, 'near' means that one has received the prediction of the eighth bhumi, or because one is suitable to be predicted, one is close to being predicted. The Madhyamaka school says this. On the eighth bhumi, one obtains acceptance of the dharma of non-arising, and the other shore of maturation 4-30 will appear. Because the other shore of maturation appears, one does not need to strive in practicing the perfections, maturing sentient beings, maturing the Buddha's teachings, purifying the Buddha's land, attaining perfect enlightenment, and turning the wheel of Dharma. Everything will be accomplished spontaneously. The great Madhyamaka school says this. Therefore, even though there are such qualities as benefiting beings, starting from the third and a half lines, one does not think like that. All these things are spontaneously accomplished.
་གནས་པའི་གཏན་ཚིགས། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། བྱེ་བྲག་ཏུ་འབྱེད་པའམ་མཚན་མར་བྱེད་པ་མེད་དེ། ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ཕན་ཆད་དེ་ལ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་མ་གཏོགས་པར་དམིགས་པ་གཞན་ཉེ་བར་མི་གནས་ལ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། དེ་ལ་ཡང་མཚན་མར་བྱས་ཏེ་དེ་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། མི་མཐོང་སྟེ། དེ་ལྟ་བུའི་མཚན་འཛིན་པ་དང་། རློམ་སེམས་མི་འབྱུང་། དེ་ནས་ཕྲེང་བདུན་ཅུང་མེད་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སྤྱོད་པ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི། དེ་ཕན་ཆད་དེའི་སྤྱོད་པ་སེམས་ཅན་ལ་དམིགས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བསྟན་པ་སྟེ། སྙིང་རྗེའི་མཐུས་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཤེས་པ་སྐྱེ་སྟེ། དེའི་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་དོན་དུ་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱེད་དུ་ཟིན་ཀྱང་སེམས་ཅན་སྐྱེ་བ་མེད་པ་དང་། འགག་པ་མེད་པ་དང་། སེམས་ཅན་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། སེམས་ཅན་དམིགས་སུ་མེད་པ་དང་། སེམས་ཅན་དབེན་པ་ཉིད་ལ་གནས་པས་དེ་ལྟར་གནས་ཤིང་ཐམས་ཅད་བྱེད་དོ། །ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། རྣལ་འབྱོར་ཏོ། །ཞེས་པ་འདི་དག་ནི། རྗེ་བཙུན་སྤྱན་རས་གཟིགས་ཀྱིས། བསྐྱེད་པའི་རིམ་པར་གསུངས་པའི་ཧཱུཾ་དང་ནི། །ཕཊ་ཡིག་ལ་སོགས་རྟོག་པ་དང་བྲལ་བ། །རྫོགས་པའི་རིམ་པའི་རྣལ་འབྱོར་དེ་ཉིད་དེ། །དེ་ཉིད་ཀྱི་ནི་སྒྲུབ་ཐབས་གཞན་ཡོད་མིན། །ཞེས་དང་། ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག་རིམ་པར་གཅིག་པུ་ནི། །ཐར་པའི་སླད་དུ་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་བསྟན། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ །མ་ཡིན་པའི་རྣལ་འབྱོར། འཇིག་རྟེན་པ་དང་། ཉན་ཐོས་དང་། རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་རྣམས་ཟིལ་གྱིས་ཆེན་པོ་ནི། སེམས་ཅན་དམིགས་སུ་མེད་ཀྱང་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱ་བའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་གཤེགས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཅིག་ལྷག་ན། འདི་ལ་སྤྱོད་པ་ནི། ཕྱིན་དྲུག་གི་མི་མཐུན་པར་ཕྱོགས་མེད་པའི་ཕྱིར། སེར་སྣའི་སེམས། གསུམ་པ་དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་ལ་གདམས་པ་ནི། དེ་སྐད་ཅེས་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུས། སྐབས་དེ་ཉིད་ལས་ཆོས་བཤད་པ་ཆེན་པོར་འགྱུར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བཅོམ། དེ་ལ་དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་ནི་འདིར་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་ཉི་ཁྲི་སྣང་བ་གསུངས། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ 4-31 ནས། སྤྱོད་པ་དེ་རྣམས་ལས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་ནི། བར་མ་ནི། དགའ་ལྡན་གྱི་ལྷའི་རིས་ནས་འཕོས་ཏེ་འདིར་སྐྱེས་པ་དང་། ཐ་མ་ནི། མིའི་ནང་ནས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། མྱུར་དུ་འགྲུབ་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་དོན་ཟབ་མོ་བསྒོམ་པ་ལ་བརྩོན་པར་བྱེད་པ་ན། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྒོམ་པ་ལ་སེམས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གནས་ཤིང་། བསྟེན་ལས་སུ་རུང་སྟེ། སངས་རྒྱ
【現代漢語翻譯】 安住的理由。為什麼呢？因為沒有分別或執著于相，』如是說。自此以後，除了法界之外，沒有其他的對境可以安住，而法界，也執著于相，因此不執著於它。』這是中觀派的說法。之後，如果多了一行，就看不見了。這樣的人不會產生執著于相和傲慢之心。之後，如果少了七行，那就是在般若波羅蜜多中修行。』這是說，自此以後，他的行為對眾生沒有執著。這是因為慈悲的力量而生起世俗的智慧，即使爲了眾生的利益而圓滿了佈施等，也沒有眾生的生和滅，眾生是空性，沒有眾生的執著，安住在眾生的寂靜中，如是安住並做一切事。』這是中觀派的說法。瑜伽。』這些是至尊觀世音菩薩在生起次第中說的吽（藏文：ཧཱུྃ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：種子字）和啪（藏文：ཕཊ，梵文天城體：फट，梵文羅馬擬音：phaṭ，漢語字面意思：摧破）等遠離分別。這就是圓滿次第的瑜伽。沒有其他的修持方法。』以及『極其清凈的唯一次第，是諸佛爲了解脫而宣說的。』所說的意義相同。非正瑜伽，世間和聲聞緣覺的瑜伽，雖然沒有眾生的執著，但爲了眾生的利益，如來。之後，如果多了一行，這就是修行，因為與六度不同，沒有偏頗。慳吝之心。 第三是勸誡僧寶。如是，舍利弗的兒子，爲了使當時的說法轉為大法，世尊。這裡的僧寶，要知道是不退轉的菩薩。』這是二萬頌光明的說法。世尊，之後多了一行半，從這些行為中最為殊勝的是，中間的是從兜率天的天眾中轉生到這裡，最下等的是從人中。之後，如果多了一行，就會迅速成就。』這是說，精勤修持般若波羅蜜多的甚深意義，一心安住在不分別的禪定中，並且可以依止，佛。
【English Translation】 The reason for abiding. Why? Because there is no differentiation or attachment to characteristics,' it is said. From then on, apart from the Dharmadhatu, there is no other object to abide in, and the Dharmadhatu, too, is attached to characteristics, so it is not attached to it.' This is what the Madhyamaka school says. After that, if there is one more line, it cannot be seen. Such a person will not generate attachment to characteristics and arrogance. After that, if there are seven lines less, then it is practicing in the Prajnaparamita.' This means that from then on, his actions have no attachment to sentient beings. This is because of the power of compassion that arises mundane wisdom, even if he has perfected generosity and so on for the benefit of sentient beings, there is no birth and death of sentient beings, sentient beings are emptiness, there is no attachment to sentient beings, abiding in the solitude of sentient beings, thus abiding and doing everything.' This is what the Madhyamaka school says. Yoga.' These are the Hum (Tibetan: ཧཱུྃ, Sanskrit Devanagari: हुं, Sanskrit Romanization: hūṃ, Chinese literal meaning: seed syllable) and Phat (Tibetan: ཕཊ, Sanskrit Devanagari: फट, Sanskrit Romanization: phaṭ, Chinese literal meaning: to destroy) etc. spoken by the venerable Avalokiteshvara in the generation stage, which are free from conceptualization. This is the yoga of the completion stage. There is no other method of practice.' And 'The extremely pure single sequence is taught by the Buddhas for the sake of liberation.' The meaning is the same. Non-true yoga, the yoga of worldly people and Shravakas and Pratyekabuddhas, although there is no attachment to sentient beings, for the benefit of sentient beings, the Tathagata. After that, if there is one more line, this is practice, because it is different from the six perfections, there is no bias. The mind of stinginess. The third is to advise the Sangha Jewel. Thus, the son of Sharadvati, in order to transform the teachings at that time into a great Dharma, the Bhagavan. The Sangha Jewel here, know that it is a non-retreating Bodhisattva.' This is the teaching of the Twenty Thousand Verses of Light. Bhagavan, after that, one and a half lines more, from these practices, the most excellent is, the middle one is reborn here from the Devas of Tushita, the lowest one is from among humans. After that, if there is one more line, it will be quickly accomplished.' This means that diligently practicing the profound meaning of the Prajnaparamita, focusing the mind on the non-discriminating samadhi, and being able to rely on, the Buddha.
ས་ཀྱི་ཉམས་མྱུར་དུ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ཏོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། སྐྱེས་པ་དེ་ནི་ས་བརྒྱད་པ་ལ་ཐོབ་ནས། ཕྱིར་མི་ཆེན་པོ་ཁ་ཅིག་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དུ་མིར་སྐྱེ་ཞིང་ཚེ་འཕོ་བ་དག་ཀྱང་ཡོད་དེ། དེ་ནི་དབང་པོ་རྣོ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། མ་གཏོགས་སོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ནས། མི་འགྱུར་གྱི་ཚེ་འདིར་སྦྱངས་པས་མངོན་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ནས། མི་འགྱུར་རོ། །དེའི་འོག་ཏུ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མང་དུ་ཡོད་པ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། འདི་ནས་མདོའི་དུམ་བུ་བཞི་བཅུ་ཞེ་ལྔས་བྱང་སེམས་འཕགས་པ་བཞི་བཅུ་ཞེ་ལྔས་བསྟན་པའི་མདོའི་དུམ་བུ་བཞི་བཅུ་ཞེ་ལྔའི་མཚམས་མཚམས་སུ་གཅིག་ནས་བཞི་བཅུ་ཞེ་ལྔའི་བར་གྱི་གྲངས་ཡིག་གདབ་པར་བྱའོ། །མི་རྣོ་བ་ཡང་ཡོད་དོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཅིག་ལྷག་ན། ཕྱིར་འདོད་པའི་ཁམས་སུ་མིའི་ནང་དུ་སྐྱེ་བ་རྣོ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་རྗེས་སུ། འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་དག་ཀྱང་ཡོད་དོ། །དཔེར་ན་བདག་གི་བཅོམ་ལྡན་འདས་བྱམས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་། ཕྲེང་ཕྱེད་དང་། གཉིས་ན་མནན་ཅིང་། ཐོད་རྒལ་དུ་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དག་ཀྱང་ཡོད་དོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་བཅུ་ན། སྐལ་པ་བཟང་པོ། འདི་ལ་སངས་རྒྱས་པ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། འཚང་རྒྱའོ། །དཔེར་ན། འཕགས་པ་འཇམ་དཔལ་གཞོན་ནུར་གྱུར་པ་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཡིད་ཀྱི་ལས་མ་བྱེད་ཅིང་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཆོས་འཆད་པ་དག་ཀྱང་ཡོད་དོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་གཉིས་ནས་ཀྱང་ཡོད་དོ། །འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུང་སྟེ། འདི་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་མྱུ་གུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ལ་འཕེལ་བའི་རིམ་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ལྟར་ཐེག་ཆེན་གྱི་དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་ལ་རྒྱལ་སྲས་འཕགས་པ་བཞི་བཅུ་རྩ་ལྔ་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྐྱབས་གནས་སུ་གཏོགས་པ་སྟེ། ཐེག་དམན་གྱི་འཕགས་པ་ཉི་ཤུ་མདོག་གཞན་དུ་གསུངས་པ་བྱམས་པས་བསྡུས་པ་ནི་འཆད་པར་འགྱུར་ཏེ། དེ་ནི་ཐེག་ཆེན་སྐྱབས་གནས་མ་ཡིན་ཡང་སྤྱིར་དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་ལ་གཏོགས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཉན་ཐོས་ཞི་བ་ཚོལ་རྣམས་ཞེས་སོགས་དང་གནད་གཅིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་ལ་ 4-32 འཕགས་པ་དྲུག་ཅུ་རྩ་ལྔར་རིག་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་བཤད་པའི་སྐབས་དབྱེ་བའི་ཕྱིར། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། གོང་མ་དབྱེའོ། ། བཞི་པ། མ་ཞེན་པ་ལ་གདམས་པ་ནི། དེ་སྐད་ཅེས་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུས། གསུང་དེ་ཉ
【現代漢語翻譯】 將迅速獲得土地的體驗。』這是它的意思。』這是《十萬頌》的解釋。然後，在第五個半串念珠時，那個人將獲得第八地（菩薩八地），並且會有一些偉人爲了眾生的利益而轉世為人並轉移生命，這是因為他們具有敏銳的根器，否則就不會這樣。然後，從一串念珠開始，通過在此不變的生命中修行，它將顯現。然後，從三串念珠開始，它不會改變。在那之後，爲了展示有許多菩薩，夏拉達瓦蒂之子（舍利弗），從這裡開始，用四十五個經文段落來展示四十五位聖菩薩，在四十五個經文段落的每個間隔處，都要寫上從一到四十五的數字。也有不敏銳的人。然後，再多一串念珠，他們不會敏銳地轉世到慾望界的凡人之中。然後，在兩張紙和八串念珠之後，也有轉法輪者。例如，就像我的導師彌勒佛一樣。』這是偉大的中觀派學者世親所說的。 第十一卷。然後，在兩張紙和半串念珠，以及兩顆念珠處，他們會壓制並進入超越頂峰的禪定。然後，在十個半串念珠處，善緣者，應該知道這個人已經成佛。然後，在六個半串念珠處，他將證悟。例如，就像聖妙吉祥童子等等。』這是中觀派所說的。也有不進行意念活動而為眾生說法的人。然後，從四張紙和兩串念珠開始，也會有這種情況。它將會發生。』這是所說的話，這是菩薩們的幼苗在佛法中成長的過程。』這是總結。』這是中觀派所說的。因此，四十五位偉大的王子聖者屬於大乘僧伽寶，二十位小乘聖者以不同的方式被描述，彌勒佛總結了他們，這將要解釋，雖然他們不是大乘的皈依處，但一般來說，他們屬於僧伽寶，並且與『聲聞尋求寂靜』等等具有相同的要點。因此，應該知道三乘的僧伽寶有六十五位聖者。然後，爲了區分解釋的場合，夏拉達瓦蒂之子（舍利弗），然後從一串念珠開始，區分上層。 第四，關於不執著的建議：正如夏拉達瓦蒂之子（舍利弗）所說的那樣。
【English Translation】 The experience of obtaining the earth will be swift.' That is its meaning.' This is the explanation from the Hundred Thousand Verses. Then, at the fifth half-rosary, that person will obtain the eighth bhumi (eighth Bodhisattva ground), and there will be some great beings who are reborn as humans for the benefit of sentient beings and transfer their lives, and that is because they have sharp faculties, otherwise it is not so. Then, starting from one rosary, through practice in this unchanging life, it will become manifest. Then, starting from three rosaries, it will not change. After that, in order to show that there are many Bodhisattvas, Sharadvatiputra (Shariputra), from here, with forty-five sections of sutras, forty-five noble Bodhisattvas are shown, and at each interval of the forty-five sections of sutras, the numerical digits from one to forty-five should be written. There are also those who are not sharp. Then, with one more rosary, they are not sharply reborn into humans in the desire realm. Then, after two sheets of paper and eight rosaries, there are also those who turn the wheel of Dharma. For example, like my master, Lord Maitreya.' This is what the great Madhyamaka scholar Vasubandhu said. Volume Eleven. Then, at two sheets of paper and a half-rosary, and two beads, they will suppress and enter into samadhi that surpasses the peak. Then, at ten and a half rosaries, fortunate ones, one should know that this person has become a Buddha. Then, at six and a half rosaries, he will attain enlightenment. For example, like the noble Manjushri Kumara and so on.' This is what the Madhyamaka school says. There are also those who do not engage in mental activity and teach the Dharma to sentient beings. Then, starting from four sheets of paper and two rosaries, there will also be this occurrence. It will happen.' This is what is said, and this is the process of the seedlings of Bodhisattvas growing in the Dharma of the Buddhas.' This is the conclusion.' This is what the Madhyamaka school says. Therefore, the forty-five great prince-saints belong to the Mahayana Sangha Jewel, and the twenty Hinayana saints are described in a different way, and Maitreya summarized them, which will be explained, although they are not the refuge of the Mahayana, but in general, they belong to the Sangha Jewel, and have the same point as 'Shravakas seeking peace' and so on. Therefore, it should be known that there are sixty-five saints in the Sangha Jewel of the three vehicles. Then, in order to distinguish the occasion of explanation, Sharadvatiputra (Shariputra), then starting from one rosary, distinguish the upper ones. Fourth, advice on non-attachment: As Sharadvatiputra (Shariputra) said.
ིད་བཟུང་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་ཙམ་ན། བརྩམ་སྙམ་དུ་དམིགས་ཤིང་ལྟ་ན་དེ་ནི་ཡིད་ཀྱི་སྡིག་པ་མི་དགེ་བ་མ་ཡིན་ཡང་། ལས་རྩོམ་པ་བཅས་པའོ། །དེ་དག་ཉིད་ལུས་དང་ངག་དང་། ཡིད་ཀྱི་གནས་ངན་ལེན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གང་གིས་ན་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་གི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་འཇུངས་པ་སེར་སྣའི་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། བྱ་བ་དེ་ལྟ་བུ་འབྱུང་བའི་ལུས་མི་དམིགས་སོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། དེ་ནི་གནས་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མ་ལུས་དང་། ངག་དང་། ཡིད་གསུམ་གྱི་སྒོ་ནས་དམིགས་པ་དང་བཅས་པའི་སྐྱོན་དེ་ལྟ་བུ་འབྱུང་མི་སྲིད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ཏེ། གནས་ངན་ལེན་ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འཕྱས་སུ་འགྱུར་པའམ། སྐྱོན་དུ་འགྱུར་བའི་རྣམ་གྲངས་སུ་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ལུས་ཀྱི་གནས་ངན་ལེན། མི་སྐྱེད་ཀྱི་དག་པར་བྱེད་ཅིང་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་ངོ་། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་བཞི་ན། སྒོ་གསུམ་མི་དམིགས་པ་དེ་ཉིད་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། སྒོ་གསུམ་གནས་ངན་ལེན་སྦྱོང་ཚུལ་གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་ན། ལེན་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་ཞིང་། དག་པ་ཞེས་ངས་བཤད་དོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་ན། ཕར་ཕྱིན་དྲུག་མ་གཏོགས་པར་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་གང་ཞིག་ཡོད་སྙམ་ནས། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། ཕྱིན་པ་ལ་སྤྱོད་པའི་ཚེ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་མི་དམིགས་པའི་རྣལ་འབྱོར་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་ཡིན་པར་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། གྱུར་པ་དེ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པའི་རྒྱུ་ཡིན་པས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཅིག་ལྷག་པ་ན། སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ། མི་དམིགས་པའི་ལམ་དེ་ལྟ་དེ་དག་ནི། བདུད་དང་བར་དུ་གཅོད་པ་སུས་ཀྱང་ཐུབ་པ་མེད་དོ། ། ལྔ་པ། ཡོངས་སུ་མི་ངལ་དང་། །ཞེས་པ་མི་ངལ་བ་ལ་གདམས་པ་ནི། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། གཟུགས་དམིགས་སུ་མེད་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་ལ་རློམ་སེམས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། དག་ཀྱང་ཡོད་དོ། ། དྲུག་པ། ལམ་ནི་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་དང་། །ཞེས་ལམ་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་གདམས་པ་ནི། དེ་ནས་ཚེ་དང་། རྣམ་མཁྱེན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་གྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་མ་ཡིན་ནོ། །སྙམ་དུ་བསམ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་ཙམ་ན། དེ་གང་ལགས། ཞེས་ཞུས་པ་དང་། ལྡན་པས་ནི། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ས་བརྒྱད་པ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་དེ་ལྟ་བུ་སྐྱེ་བ་དེ་ནི་རང་བཞིན་ཡིན་ཏེ། རྣམ་པར་སྨིན་པའི་ཡེ་ཤེས་སོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །རྣམ་པར་སྨིན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ནི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་
【現代漢語翻譯】 停止，然後大約三行之後，如果想要開始觀修，那麼這就是意之罪，是不善的。包括開始行動等。這些就是身、語、意的惡行。這是中觀派的說法。什麼導致了六度波羅蜜多的違背呢？是吝嗇和慳吝之心。然後在一行之後，這種行為發生的身體是不可見的。然後在二又二分之一行之後，那是無處可尋的。這意味著菩薩不會有任何身、語、意三門所造作的過失。惡行是指會受到指責或成為過失的各種情況。這是《十萬頌般若經釋》的說法。然後在一行之後，身體的惡行不會產生，而是被凈化和完全清凈。然後在四又二分之一行之後，不執著於三門，那就是菩薩。然後在兩行之後，另一種清凈三門惡行的方法是，然後在二又二分之一行之後，完全清凈惡行，我說這是清凈的。然後在兩行之後，如果有人認為除了六度波羅蜜多之外，還有其他的菩提道嗎？於是提問：世尊！然後在略多於一行之後，在行持波羅蜜多時等等，通過不執著的瑜伽來顯示菩提道。這是中觀派的說法。然後在三行之後，轉變就是獲得菩提的原因。然後在略多於一行之後，大菩薩，不執著的道路是無法被魔和障礙所阻擋的。 第五，永不疲倦。關於不疲倦的教導是：世尊！然後在略多於一行之後，因為色是不可見的，所以對色產生傲慢。然後在兩張紙上缺少一行，也有清凈。 第六，完全掌握道路。關於完全掌握道路的教導是：然後，壽命和一切智智的智慧是如來獨有的，而不是菩薩的。這樣想著，世尊！然後在兩行之後，這是什麼呢？當具備時等等，在第八地，菩薩們產生這樣的智慧是自性，是異熟的智慧。異熟的智慧能夠到達彼岸。
【English Translation】 Stop, and then after about three lines, if one intends to begin contemplation, then this is a sin of the mind, which is unwholesome. It includes starting actions, etc. These are the misdeeds of body, speech, and mind. This is what the Madhyamaka school says. What causes the opposition to the six perfections? It is the mind of stinginess and miserliness. Then after one line, the body in which such actions occur is invisible. Then after two and a half lines, that is nowhere to be found. This means that Bodhisattvas will not have such faults arising from the three doors of body, speech, and mind. 'Misdeed' refers to various situations that can be blamed or become faults. This is what the 'Explanation of the Hundred Thousand Prajñāpāramitā' says. Then after one line, the misdeeds of the body do not arise, but are purified and completely cleansed. Then after four and a half lines, not clinging to the three doors, that is the Bodhisattva. Then after two lines, another way to purify the misdeeds of the three doors is, then after two and a half lines, completely purify the misdeeds, and I say this is pure. Then after two lines, if someone thinks, is there any path to enlightenment other than the six perfections? Then asks: Bhagavan! Then after slightly more than one line, in practicing the perfections, etc., the path to enlightenment is shown through non-clinging yoga. This is what the Madhyamaka school says. Then after three lines, the transformation is the cause of attaining enlightenment. Then after slightly more than one line, the great Bodhisattva, the path of non-clinging cannot be overcome by demons and obstacles. Fifth, never tiring. The teaching on not tiring is: Bhagavan! Then after slightly more than one line, because form is invisible, arrogance arises towards form. Then one line is missing on two sheets of paper, there is also purity. Sixth, completely mastering the path. The teaching on completely mastering the path is: Then, the lifespan and the wisdom of omniscience belong only to the Tathagata, not to the Bodhisattva. Thinking this way, Bhagavan! Then after two lines, what is that? When endowed, etc., in the eighth bhumi, the arising of such wisdom in Bodhisattvas is their nature, it is the wisdom of maturation. The wisdom of maturation can reach the other shore.
4-33 པ་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱེད་ཀྱང་། དེ་དག་ལ་རྩོལ་བའི་ཡིད་བྱེད་པ་མི་འབྱུང་སྟེ། ཡེ་ཤེས་ཏེ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རྒྱུ་ལ་འབྲས་སུ་གཏག་ནས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དྲུག་ན། མཉམ་གཞག་ཏུ་ཅིར་ཡང་མི་རྟོག་པས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་མི་བསྐྱེད་དོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ངོ་། །དེ་ལ་མ་ཞེན་པས་ནི་ཡོངས་སུ་ཉམས་པར་མ་འགྱུར་ལ། མི་ངལ་པས་ནི་ཇི་སྲིད་དུ་བགྲོད་པར་བྱ་བར་འགྲོ་བར་འགྱུར་རོ། །ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བས་ནི་ལམ་གཞན་དུ་འགྲོ་བར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ཉི་ཁྲི་སྣང་བར་གསུངས། བདུན་པ། སྤྱན་ལྔ་དང་ནི། ཞེས་པ་སྤྱན་ལྔ་ལ་གདམས་པ་ནི། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཐམས་ཅད་ལ་འཇུག་པའི་ཤེས་པ་ནི། ཤའི་མིག་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། སྙོམས་པར་འཇུག་པ་ཐམས་ཅད་ཤེས་པ་ནི་ལྷའི་མིག་དང་། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་མིག་དང་། གནས་དང་། གནས་མིན་མཁྱེན་པ་མ་གཏོགས་པའི་ཤེས་པ་རྒུ་ནི་ཆོས་ཀྱི་མིག་དང་། རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་མིག་གོ །དེ་ལྟར་སྤྱིར་བསྟན་ནས་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་ན་ལྔའི། དང་པོ་ཤའི་སྤྱན་ནི། གསོལ་བས་མཐོ་དམན་དང་། ཡོན་ཏན་ཆེ་ཆུང་གི་དབང་གིས། བྱང་ཆུབ་སེམས། ཆེན་པོ་ལ་ལའི་ཤའི་མིག །དཔའ་ཆེན་པོ་ལ་ལའི་ཤའི་མིག །གཉིས་པ་ལྷའི་སྤྱན་ནི། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གི་གསུམ་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཆད་པ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། གསུམ་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་སྤྱན་ནི། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། བཞི་པ་ཆོས་ཀྱི་སྤྱན་ནི། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ལྷག་པ་ན། འདི་ནི་དབང་པོ་རྟུལ་བོ། དད་པའི་རྗེས་སུ། འདི་ནི་དབང་པོ་རྣོན་པོ། ཆོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། མཐོང་བས། ཕུང་པོ་ལྔ། འཇིག་པའི་རང་བཞིན་ཚོགས་པ་རྟག་པ་གཅིག་པུར་ལྟ་བ་དང་། བདེན་པ་ལ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བའི་ཐེ་ཙོམ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་བསྲུངས་པ་དང་། བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱི་དཀའ་བ་ཉམས་སུ་བླངས་པ་ཙམ་གྱིས་མྱ་ངན་འདས་ཐོབ་པར་བསྙེངས་པའི། འདོད་པའི་ཁམས་ཀྱིས་འདོད་ཆགས་དང་། ཞེ་སྡང་གིས་སེམས་ཅན་གཞན་ལ་གནོད་པ་སེམས་པའི་ངན་སེམས་རབ་ཏུ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་ཀྱིས་འདོད་ཆགས་དང་། གཟུགས་མེད་པའི་ཁམས་ཀྱི་འདོད་ཆགས་དང་། ཁམས་གསུམ་གྱི་ཉོན་མོངས་པ་དང་བྲལ་བའི་གང་ཟག་འདི་ནི་དགྲ་བཅོམ་པའོ། །ཞེས་བྱ་བས་རྣམ་པར་ཐར་བའི་སྒོ་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་གནས་ནས་འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ཅུང་མེད་ན། དགྲ་བཅོམ་པའོ། །ཞེས
【現代漢語翻譯】 雖然能使諸如佈施等一切圓滿，但不會對這些產生勤奮的意念。因為智慧，即一切種智，是其原因，所以將原因視為結果，從而獲得一切種智的智慧。這是中觀派的觀點。 接下來，在一張紙和六行半的內容中提到：在等持中，由於沒有任何分別念，因此不會生起對佛陀的認識。 接下來，在兩張紙稍微缺少一點的內容中提到：不會隨後見到。 不執著於此，就不會完全退失；不懈怠，就能走到應該到達的地方。 被智慧完全掌握，就不會走到其他道路上。這是《二萬頌般若經》中所說的。 第七，關於『五眼』的教導：舍利子，從一行開始：『進入一切的智慧是肉眼；知道所有禪定和等持是天眼；一切智智是慧眼；除了知處非處之外的智慧是法眼；金剛喻定之智是佛眼。』 這樣總的說明之後，如果分別解釋，五眼中，第一，肉眼：通過祈禱，根據高低和功德大小的差別，有些大菩薩有肉眼，有些大英雄有肉眼。 第二，天眼：祈禱。接下來，在第三張紙缺少兩行半的內容中。 第十二品。第三，慧眼：祈禱。接下來，從四行開始。 第四，法眼：祈禱。接下來，在剩餘四行中提到：這是鈍根者，隨信而行；這是利根者，隨法而行。 接下來，在稍微缺少兩行的內容中提到：通過見到，五蘊是壞滅的自性，認為聚合是常一不變的，對真理猶豫不決的懷疑，僅僅通過守護戒律和實行苦行就認為能獲得涅槃的自滿，欲界的貪慾，以及因嗔恨而想傷害其他眾生的惡念非常強烈。 接下來，在剩餘一行中提到：色界的貪慾，以及無色界的貪慾，這位脫離三界煩惱的人就是阿羅漢。通過安住于解脫之門——空性，從而證得果位。 接下來，在稍微缺少六行半的內容中提到：是阿羅漢。
【English Translation】 Although it perfects everything such as generosity, it does not generate the intention of diligence towards these. Because wisdom, that is, omniscience, is its cause, therefore, considering the cause as the result, one should attain the wisdom of omniscience. This is the view of the Madhyamaka school. Next, in one sheet of paper and six and a half lines, it is mentioned: In meditative equipoise, since there is no conceptualization whatsoever, the perception of the Buddha does not arise. Next, in two sheets of paper lacking a little, it is mentioned: One will not see afterwards. By not being attached to this, one will not completely degenerate; by not being lazy, one will go to where one should go. By being completely grasped by wisdom, one will not go to other paths. This is what is said in the Twenty Thousand Verse Prajnaparamita Sutra. Seventh, the instruction on the 'Five Eyes': Sharadvatiputra, starting from one line: 'The knowledge that enters into everything is the flesh eye; knowing all samadhi and meditative absorption is the divine eye; the wisdom of omniscience is the wisdom eye; the knowledge other than knowing what is and is not is the Dharma eye; the wisdom of the vajra-like samadhi is the Buddha eye.' Having explained it generally like this, if explained specifically, among the five eyes, first, the flesh eye: Through prayer, according to the difference of high and low and the magnitude of merit, some great Bodhisattvas have flesh eyes, some great heroes have flesh eyes. Second, the divine eye: Prayer. Next, in the third sheet of paper lacking two and a half lines. Twelfth Chapter. Third, the wisdom eye: Prayer. Next, starting from four lines. Fourth, the Dharma eye: Prayer. Next, in the remaining four lines, it is mentioned: This is a person of dull faculties, following faith; this is a person of sharp faculties, following the Dharma. Next, in the content lacking a little of two lines, it is mentioned: Through seeing, the five aggregates are of the nature of destruction, considering the aggregate to be permanent and singular, the doubt of hesitating about the truth, the self-satisfaction of thinking that one can attain nirvana merely by guarding the precepts and practicing asceticism, the desire of the desire realm, and the evil thought of wanting to harm other sentient beings due to hatred is very strong. Next, in the remaining one line, it is mentioned: The desire of the form realm, and the desire of the formless realm, this person who is free from the afflictions of the three realms is an Arhat. By abiding in the door of liberation—emptiness, one thereby attains the result. Next, in the content lacking a little of six and a half lines, it is mentioned: Is an Arhat.
་བྱ་བས་མཚན་མ་མེད་པ་ལ་གནས་ནས་འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དྲུག་ན། རབ་ཏུ་ཤེས། ཞེས་བྱ་བས་སྨོན་པ་མེད་པ་ལ་གནས་ནས་འབྲས་ 4-34 བུ་ཐོབ་པ་བསྟན་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། ཀུན་འབྱུང་བ་སྟེ་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཅན་ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་མོས་སྤྱོད་ཀྱི་ས་ལ་གནས་པའི་ཡོན་ཏན་ཤེས་པ་ཡང་ཆོས་ཀྱི་མིག་ཏུ་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་དགུ་ན། མིག་ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །ཞེས་བྱ་བས་ས་དང་པོའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་དང་ཡོན་ཏན་ཤེས་པ་ཡང་ཆོས་ཀྱི་མིག་ཏུ་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། ཡོངས་སུ་དག་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བས་ས་གཉིས་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱིས་རང་བཞིན་དང་། སྤྱོད་པ་དང་། ཡོན་ཏན་ཤེས་པ་ལ་ཆོས་ཀྱི་མིག་ཏུ་བསྟན་ཏོ། །ལྔ་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྱན་ནི། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན། མིག་ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །སྔར་སྤྱན་ལྔ་བསྟན་པ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྐབས་ཡིན་ལ་འདིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྐབས་ཡིན་པས་ལན་གཉིས་ཟློས་པའི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ན། ཡང་དག་པར་སྨ་བས་བདེན་པར་བརྗོད་དེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་མངོན་པར་འཚང་རྒྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱན་ལྔ་པོ་ཐོབ་པ་ཡང་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་སྤྱད་པས་ཐོབ་བོ། །ཞེས་བསྟན། ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། བརྒྱད་པ། མངོན་ཤེས་ཀྱི། །ཡོན་ཏན་དྲུག་དང་། ཞེས་པ་མངོན་ཤེས་དྲུག་ལ་གདམས་པ་ནི། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ཡང་དྲུག་ལས་དང་པོ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་མངོན་ཤེས་ནས་ནི་དེ་རྫུ་འཕྲུལ་པར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་བརྒྱད་ན། གཉིས་ལྷའི་རྣ་བའི་མངོན་ཤེས་ནི། དེ་ལྷའི་རྣ་བའི། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། གསུམ་པ་གཞན་གྱི་སེམས་ཤེས་པའི་མངོན་ཤེས་ནས་ནི། དེས་སེམས་ཅན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་དྲུག་ན། བཞི་པ་སྔོན་གྱི་གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པའི་མངོན་ཤེས་ནས་ནི། དེ་ནི་སྔོན་གྱི་གནས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ན། ལྔ་པ་ལྷའི་སྤྱན་གྱི་མངོན་ཤེས་ནས་ནི། དེ་ནི་ལྷའི་མིག་དེ་ནས་ཕྲེང་དགུ་ན། དྲུག་པ་ཟག་པ་ཟད་ཀྱི་མངོན་ཤེས་ནི། དེ་ནི་ཟག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་ན། རང་བཞིན་སྟོང་པ། དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དང་དབེན་པ། ཤིན་ཏུ་ཡོངས་སུ་དག་པ་དང་། མ་སྐྱེས་པ། འདུས་མ་བྱས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། འཕེལ་ལོ། །སྐབས་འདི་དང་སྔར་མངོན་ཤེས་བཟླས་ཏེ། གསུངས་པ་ཡང་སྤྱན་ལྔ་ལ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ན་ཕྲེང་གཅིག་ན་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པ་དང་། སྐུར་པ་འདེབས་པའི་མཐའ་སྤངས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། འཁོར་གསུམ་ལ་ཆགས་པ་མེད། ཡོད་དོ།
【現代漢語翻譯】 因此，通過安住于無相，證得果位。 接下來，在六又二分之一行，'完全理解'表明安住于無愿，證得果位。 再接下來，在一行多一點，'一切生起，即具有生之自性的完全清凈'，表明安住于信行地的功德，也顯示為法眼。 再接下來，在九行，'眼睛完全清凈'，表明第一地的菩薩的行持和功德，也顯示為法眼。 再接下來，在兩張紙少一行，'完全清凈'，表明二地及以上的王子們，對於自性、行持和功德的理解，也顯示為法眼。 第五，佛眼：請問，世尊！再接下來，在五行，'眼睛完全清凈'。之前已經展示了五眼，那是如來（Tathāgata）的場合，而這裡是菩薩的場合，因此沒有重複的過失。 再接下來，在三行左右，'以正確的言語真實地宣說'，再接下來，在一行，'在無上正等覺中現證菩提'，表明菩薩獲得五眼，也是通過修持六度而獲得的。正如《十萬頌般若經釋》所說。 第八，神通的功德六種，指的是關於六神通的教導：舍利子（Śāradvatīputra），這六種神通，第一種是神足通，因此是神通者。再接下來，在八又二分之一行，第二種是天耳通，因此是天耳。再接下來，在三行，第三種是他心通，因此他能知眾生心。再接下來，在一張紙和六行，第四種是宿命通，因此他能知宿命。再接下來，在十行，第五種是天眼通，因此是天眼。再接下來，在九行，第六種是漏盡通，因此是諸漏已盡。再接下來，在三行多一點，自性是空性，沒有實體的自性，是寂靜的，極其清凈的，不生的，非造作的自性。再接下來，在四行少一點，增長。這次和之前重複提到神通，也像之前解釋五眼一樣。 在那一行，因為，這避免了增益和誹謗的邊見。正如中觀派所說。對三輪沒有執著。有。
【English Translation】 Thus, by abiding in the signless, the attainment of the fruit is shown. Then, in six and a half lines, 'Completely understands' shows that by abiding in the wishless, the attainment of the fruit is shown. Then, in a little more than one line, 'All arising, that is, the nature of being born is completely pure,' shows that understanding the qualities of abiding in the ground of faith practice is also shown as the eye of Dharma. Then, in nine lines, 'The eye is completely pure,' shows that understanding the conduct and qualities of the Bodhisattva of the first ground is also shown as the eye of Dharma. Then, on two pages with one line missing, 'Is completely pure,' shows that the princes of the second ground and above understand the nature, conduct, and qualities, which are also shown as the eye of Dharma. Fifth, the Buddha's eye: Asked, 'Venerable One!' Then, in five lines, 'The eye is completely pure.' The previous presentation of the five eyes was in the context of the Tathāgata, but here it is in the context of the Bodhisattva, so there is no fault of repetition. Then, in about three lines, 'Speaking truthfully with correct words,' then in one line, 'Manifestly awakens to unsurpassed perfect complete enlightenment,' shows that the Bodhisattva's attainment of the five eyes is also attained by practicing the six perfections. As stated in the Hundred Thousand Verse Commentary. Eighth, the six qualities of clairvoyance, which are instructions on the six clairvoyances: Sharadvatiputra, of these six, the first is the clairvoyance of miraculous abilities, hence he is a miracle worker. Then, in eight and a half lines, the second is the clairvoyance of the divine ear, hence he is the divine ear. Then, in three lines, the third is the clairvoyance of knowing the minds of others, hence he knows the minds of sentient beings. Then, on one page and six lines, the fourth is the clairvoyance of remembering past lives, hence he remembers past lives. Then, in ten lines, the fifth is the clairvoyance of the divine eye, hence he is the divine eye. Then, in nine lines, the sixth is the clairvoyance of the exhaustion of defilements, hence he is free from defilements. Then, in a little more than three lines, the nature is emptiness, the essence of non-existence, is solitary, extremely pure, unborn, and the nature of the unconditioned. Then, in a little less than four lines, increases. This time and the previous repetition of clairvoyance are also like the previous explanation of the five eyes. In that line, because, this avoids the extremes of imputation and defamation. As the Madhyamaka school says. There is no attachment to the three spheres. There is.
།ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་ཅར་ལ་གནས་ཀྱང་རུང་། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་གནས་ཀྱང་རུང་སྟེ། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་སྦྱོང་བ་བྱེད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ན། ཕྱིར་འོང་བའམ། སྐྱེ་བ་མེད་པ་དང་། འགྲོ་བའམ་འགག་པ་མེད་པ། ཆོས་རྣམས་ལ་ཆོས་སུ་ཡོངས་སུ་འཛིན་ཅིང་། མངོན་པར་ཞེན་པ་མེད་པ། བཟུང་བ་ལས་གདགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཅི་ལས་དགོས་ཞེ་ན། འཇིག་ 4-35 རྟེན་ན་ཡང་སེར་སྣ་ཡོད་ན་སྦྱིན་པ་ཞེས་བྱ་བའི་མིང་འབྱུང་ལ། འཆལ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་པ་ཡོད་ན་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་པའི་མིང་དུ་འགྱུར་ཏེ། གང་གི་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་སེར་སྣ་ལ་སོགས་པའི་མི་མཐུན་པའི་ཕྱོགས་ཀྱིས་བློ་མེད་པ་དེའི་ཕྱིར་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པའི་བློ་ཡང་མེད་དོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། དེ་ནི་སེར་སྣ་ལ་སོགས་མི་མཐུན་པའི་ཕྱོགས་ལས་རྒལ་ཏོ་ཞེས་བྱ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། རློམ་སེམས་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་འདི་ཉིད་བསྟན་ཏོ། །མི་མཐུན་པའི་ཕྱོགས་དང་གཉེན་པོ་གཉིས་ཀར་ཡང་མི་སེམས་སོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ནི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆོས་བརྒྱད་ཀྱི་རློམ་སེམས་མེད་དོ། །ཞེས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། རིམ་གྲོ་བ་བྱས་སོ། །མ་སྐྱེས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡང་དག་པའི་མཐའི་ཚིག་བླ་དྭགས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུང་བས་དེ་ནི་གཡོས་སོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། སེམས་བསྐྱེད་ནས། ཞེས་བྱ་ནི་གང་ཟག་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱིས་བཏང་སྙོམས་ཚད་མེད་པའོ། །ཞེས་དང་། འཐོབ་བོ། །ཞེས་བྱ་ནི་ཆོས་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱིས་དབུ་མར་གནས་པའི་ཕྱིར་བཏང་སྙོམས་དེ་འདི་ནི་རྗེས་སུ་ཆགས་པ་དང་ཁོང་ཁྲོ་བ་མེད་པའི་བཏང་སྙོམས་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་གཉིས་ན། ཡིད་དུ་འོང་ཞིང་དབེན། ཞེས་པ་ནི་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པར་སྡུག་པར་བྱ་བ་ཡིན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་གསུམ་ན། འཁོར་ཡོངས་སུ་སྨིན་པ་བསྟན་པ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཡོངས་སུ་སྨིན་པ་རྣམས་ལུང་བསྟན་ཚུལ། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ལྷག་ཙམ་ན། སངས་རྒྱས་དཔལ་ལ་མེ་ཏོག་ཆེན་པོ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་སོང་བ་ན། རྒྱན་གྱི་བཀོད་པའི། ཞེས་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པར་བྱུང་། རྒྱལ་པོ་ཞེས། ཤེར་ཕྱིན་གྱི་ཡོན་ཏན་བསྔགས་ཤིང་བསྟོད་པ། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་བཤེས་པ། བྱམས་མའི་བུ་གང་པོ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ལྷག་ན། མཉམ་པའོ། །ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པར་འདི་ནི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞི་བ་དང་དུལ་བ་ལགས་སོ། །ཞེས་པ་བྱུང་། དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་ན
【現代漢語翻譯】 『被稱為不思議』是指安住於六波羅蜜多或安住于波羅蜜多，修習菩提之道。這是中觀派的觀點。然後，在第十句中，『不復還』或『無生』，『無去』或『無滅』，對諸法完全執持為法，沒有明顯的執著，從執取中建立。』等等，需要什麼呢？即使在世間，如果存在慳吝，也會出現『佈施』這個名稱；如果存在破戒的戒律等，也會變成戒律等的名稱。因為菩薩沒有慳吝等不和順品所擾亂的心，所以也沒有佈施等心。這是所要表達的。這是中觀派的觀點。然後，在第十二句半中，『那是超越慳吝等不和順品』。然後，在缺少一句的地方，『沒有驕慢』等等，這正是要表達的。對於不和順品和對治品，都不執著。這是總結性的說法。這是中觀派的觀點。然後，在第十四句半中，『沒有』等等，這表明沒有對世間八法的驕慢。這是中觀派的觀點。已經做了供養。『無生』被稱為真實之邊的殊勝詞語。這是中觀派的觀點，因此它被動搖了。然後，在缺少五句的地方，『發心之後』是指以人無自性的空性而行的舍，是無量。並且，『獲得』是指以法無自性的空性而安住于中觀，因此舍是隨順的，沒有貪戀和嗔恨的舍。這是中觀派的觀點。然後，在第二句半中，『令人滿意且寂靜』是指在八千頌中令人痛苦。然後，在第三句半中，『顯示了圓滿成熟的眷屬，智慧之母』。然後，在第一句中，『對圓滿成熟者進行授記的方式』。然後，世尊。然後，在超過四句的地方，『佛陀光輝中的大蓮花』。然後，翻過一頁紙，『莊嚴的陳設』，這是在八千頌中出現的。國王說，讚美和稱頌般若波羅蜜多的功德。然後，具壽善友，慈氏之子強寶。然後，在超過十一句的地方，『平等』。在八千頌中，『這是寂靜和調伏的波羅蜜多』。 Then, in the eighth line
【English Translation】 'Being called inconceivable' means abiding in the six perfections or abiding in the perfections, practicing the path to enlightenment. This is the view of the Madhyamaka school. Then, in the tenth line, 'not returning' or 'unborn,' 'no going' or 'no cessation,' completely holding all dharmas as dharmas, without obvious attachment, established from grasping.' etc., what is needed? Even in the world, if there is stinginess, the name 'giving' will appear; if there are broken precepts, the name of precepts, etc., will also change. Because Bodhisattvas do not have minds disturbed by stinginess and other unfavorable factors, they also do not have minds of giving, etc. This is what is to be expressed. This is the view of the Madhyamaka school. Then, in the twelfth and a half line, 'That is surpassing stinginess and other unfavorable factors.' Then, in the place where a line is missing, 'There is no arrogance,' etc., this is exactly what is to be expressed. For both unfavorable factors and antidotes, there is no attachment. This is a summary statement. This is the view of the Madhyamaka school. Then, in the fourteenth and a half line, 'There is not,' etc., this shows that there is no arrogance towards the eight worldly dharmas. This is the view of the Madhyamaka school. Offerings have been made. 'Unborn' is called the supreme word of the true edge. This is the view of the Madhyamaka school, so it is shaken. Then, in the place where five lines are missing, 'After generating the mind' refers to the equanimity practiced with the emptiness of the person, which is immeasurable. And, 'obtaining' refers to abiding in the Middle Way with the emptiness of the dharma, so equanimity is compliant, without greed and hatred. This is called equanimity. This is the view of the Madhyamaka school. Then, in the second and a half line, 'satisfying and solitary' refers to being painful in the eight thousand verses. Then, in the third and a half line, 'showing the fully matured retinue, the mother of wisdom.' Then, in the first line, 'the way to prophesy to the fully matured ones.' Then, the Blessed One. Then, in the place of more than four lines, 'the great lotus in the splendor of the Buddha.' Then, turning over a piece of paper, 'the arrangement of ornaments,' this appears in the eight thousand verses. The king said, praising and extolling the merits of the Prajnaparamita. Then, the venerable good friend, the son of Maitreya, Gangpo. Then, in the place of more than eleven lines, 'equality.' In the eight thousand verses, 'This is the perfection of peace and taming.' Then, in the eighth line
། མ་མཆིས་པའོ། །ཤེར་ཕྱིན་ལ་སྤྱོད་པའི་རྒྱལ་སྲས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་བསྔགས་པ་བསྟན་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ནི། འཁོར་གསུམ་ཡོངས་སུ་དག་པས། མི་མཉམ་པ་སྦྱིན་པ་འདས་པའི་དུས་ན་ཡོངས་སུ་བཏང་ངོ་། །ད་ལྟའི་དུས་ན་ཡོངས་སུ་བཏང་ངོ་། །མ་འོངས་པའི་དུས་ན་ཡོངས་སུ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཅུང་མེད་ན་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པ་ཡང་དུས་གསུམ་དང་སྦྱར་རོ། །མཉམ་པ་དེ་བདེ་བའི་ལུས་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པ་ཡང་དུས་གསུམ་ལ་སྦྱར་རོ། །དེ་ནས་ཤོག་བུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དྲུག་ན། མཉམ་པ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་གཟུགས་མཉམ་པ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པའི་ཚོར་བ་མཉམ་པ། དེ་བཞིན་ཉིད་གདོད་ནས་གྲོལ་བའི་འདུ་ཤེས་མཉམ་པ། ཡང་དག་པའི་མཐའི་འདུ་བྱེད་མཉམ་པ། རང་བཞིན་གྱི་འོད་གསལ་བའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ 4-36 དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། ཡང་དག་པར་བྲལ་བའི་བདེ་བ་ཡང་རུང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ཚེ་ན་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པ་དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་གཉིས་ཀ་དང་ལེགས་པར་བྲལ་བའི་ཕྱིར། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཉིད་ལ་ཡང་དག་པར་བྲལ་བའི་བདེ་བ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དྲུག་ན། བདེ་བའི་དོན་དུ་བཞུགས་པ་ཡིན་ནོ། །འོད་ཟེར་འགྱེད་པ་བསྟན་པ། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་བདུན་ན་འགྱུར་ཏོ། །འོད་དེས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་འདུས་པ་བསྟན་པ། དེ་ནས་ཤར་ཕྱོགས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་བཅུ་ན་དོང་ངོ་། །མཆོད་པའི་བཀོད་པ་བསྟན་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་ན། འདུག་གོ །འཁོར་ས་བརྒྱད་པ་ཐོབ་ནས་སྨོན་ལམ་བཏབ་པ། དེ་ནས་འཁོར། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། བཏབ་བོ། །དེ་དག་ལུང་བསྟན་ཚུལ། དེ་ནས་བཅོམ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དྲུག་ན། ཤཱ་རིའི་བུའི། ལེའུ་སྟེ་གཉིས་པའོ།། །། ༈ ལེའུ་གསུམ་པ། ༈ བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། དགུ་པ། མཐོང་ལམ་དང་། །ཞེས་པ་མཐོང་བའི་ལམ་ལ་གདམས་པ་ནི། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་བཞི་ན། འགྱུར་སྙམ་པ་དང་། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱིས་ཡུལ་ནི་ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱིས་ཤེས་ནས་ཅིའི་ཕྱིར་ཉན་ཐོས་ལ་ཐེ་ཚོམ་འདི་འབྱུང་ཞེ་ན། དེ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དེ། གནས་བརྟན་རབ་འབྱོར་འདི་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ཡིན་ཏེ། བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་པ་ནས་བསོད་ནམས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་བསགས་པ། ཆོས་ཟབ་མོ་ལ་བཟོད་པ་ཐོབ་པར་གྲགས་པ་སྟེ། དེ་བས་ན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དེ་ལྟར་ཐེ་ཙོམ་དུ་གྱུར་ཏོ། །དེའི་ཕྱིར་རབ་འབྱོར་གྱིས་བདག་ཉིད་ཀྱི་ཚིག་ཡིན་པར་བསྟན་ནས་གཟུང་བར་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་བ་བསལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་ཡིན་གྱིས་བདག་གི་ཚིག་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསལ་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་
【現代漢語翻譯】 沒有存在。讚頌行持般若波羅蜜多菩薩的功德的開示。薄伽梵（Bhagavan，世尊）以三輪清凈，在過去時完全佈施不平等之物。現在時也完全佈施。未來時也完全佈施。然後，如果少了一串念珠，就會改變。這也與三時相聯繫。平等即是轉變為安樂之身。這也與三時相聯繫。然後，在一張紙和六個半串念珠處，平等即是如來藏的形象平等，法界完全清凈的感受平等，如是本初解脫的認知平等，真實之邊的行作平等，自性光明之顯現的識平等。然後，在一張紙和十一串念珠處，完全分離的安樂也可以，這被稱為涅槃之時，因為與煩惱障和所知障二者完全分離的緣故。涅槃本身被稱為完全分離的安樂。這是《十萬頌般若波羅蜜多釋》所說。然後，在六個半串念珠處，是爲了安樂之義而安住。開示放出光芒。然後是薄伽梵。然後，在七串念珠處會改變。開示光芒聚集菩薩。然後是東方。然後，在三張紙和十個半串念珠處是洞。開示供養的莊嚴。然後，在八串念珠處是安住。獲得第八地后發願。然後是眷屬。然後，在三串念珠處是發願。這些是授記的方式。然後是薄伽梵。然後，在六個半串念珠處是舍利子（Śāriputra）。第二品結束。 第三品 第十三卷，第九品，見道。見道之道的教授是，然後是薄伽梵。然後，在四個半串念珠處，會改變的想法是，聲聞（Śrāvaka，小乘修行者）們瞭解了聲聞的境界，為什麼聲聞會產生這樣的懷疑呢？對此沒有過失，因為尊者（Ārya，聖者）善現（Subhūti）是偉大的菩薩，從無數劫以來積累了福德和智慧的資糧，以對甚深之法獲得忍辱而聞名，因此所有人都如此懷疑。因此，善現爲了消除被認為是自己之語的過失，而表明這不是自己所持有的。這不是薄伽梵的教言，而是我的話語。這樣消除了過失。這是中觀派（Madhyamaka）所說。然後是具壽。
【English Translation】 There is no existence. Showing the praise of the qualities of the Bodhisattva who practices Prajñāpāramitā. The Blessed One (Bhagavan) with the three circles completely pure, in the past time completely gave away unequal things. In the present time also completely gave away. In the future time also completely. Then, if one string of beads is missing, it will change. This is also related to the three times. Equality is the transformation into a body of bliss. This is also related to the three times. Then, at one sheet of paper and six and a half strings of beads, equality is the image of the Tathāgatagarbha (Buddha-nature) is equal, the feeling of the Dharmadhātu (realm of phenomena) completely pure is equal, suchness (tathātā) primordially liberated is equal, the formation of the ultimate reality is equal, the consciousness of the self-luminous nature is equal. Then, at one sheet of paper and eleven strings of beads, the bliss of complete separation is also acceptable, which is called the time of Nirvāṇa, because of the complete separation from both the afflictive obscurations and the cognitive obscurations. Nirvāṇa itself is called the bliss of complete separation. This is what the 'Essence of the Hundred Thousand Prajñāpāramitā' says. Then, at six and a half strings of beads, it is abiding for the sake of bliss. Showing the emission of light. Then is the Blessed One. Then, at seven strings of beads it will change. Showing the gathering of Bodhisattvas by the light. Then is the east. Then, at three sheets of paper and ten and a half strings of beads is a hole. Showing the arrangement of offerings. Then, at eight strings of beads is abiding. After obtaining the eighth Bhūmi (level), making aspirations. Then is the retinue. Then, at three strings of beads is making aspirations. These are the ways of prophecy. Then is the Blessed One. Then, at six and a half strings of beads is Śāriputra. The second chapter ends. Chapter Three Volume Thirteen, Chapter Nine, The Path of Seeing. The instruction on the path of seeing is, then is the Blessed One. Then, at four and a half strings of beads, the thought of changing is, the Śrāvakas (Hearers) understand the realm of the Śrāvakas, why do the Śrāvakas have such doubts? There is no fault in this, because the Venerable Subhūti is a great Bodhisattva, who has accumulated the accumulations of merit and wisdom from countless kalpas (aeons), and is known for obtaining forbearance towards the profound Dharma, therefore everyone is so doubtful. Therefore, Subhūti, in order to eliminate the fault of being considered his own words, shows that it is not what he holds. This is not the Blessed One's teaching, but my words. Thus, he eliminated the fault. This is what the Madhyamaka school says. Then is the Venerable.
ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། རུང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གདུལ་བ་རྣམ་གསུམ་པོ་དག་ལས་མདོ་དང་འབྲིང་དང་རྒྱས་པ་རྣམས་སུ་དབྱེ་བའམ། ཡང་ན་བདག་གི་ལྷག་པའི་བསམ་པ་དང་། སྐབས་སུ་འབབ་པ་དང་རྣམ་པ་གསུམ་གྱི་ཕྱིར་རྣམ་གསུམ་དུ་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། གཤེགས་པ་ཉིད་ཀྱི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཀྱིས། བྱང་ཆུབ་སེམས་རྣམས་ལ། རབ་འབྱོར་ཆོས་ཀྱི་གཏམ་བྱེད་དུ་བཅུག་སྟེ། ཤེས་རབ་དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བས་མཚམས་སྦྱར་ནས་མཐོང་ལམ་སྐད་ཅིག་བཅུ་དྲུག་ལས། སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ནི། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས་མིང་དང་བརྡར་གདགས་པས་བརྩོན་པ་ལ་གདམས་པ་དང་། སེམས་ཅན་མི་དམིགས་པས་བརྩོན་པ་ལ་གདམས་པ་དང་། ཚིག་བླ་དྭགས་མི་དམིགས་པས་བརྩོན་པ་ལ་གདམས་པ་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་དམིགས་སུ་མེད་པས་བརྩོན་པ་ལ་གདམས་པ་སྟེ། གདམས་པ་བཞི་སྐབས་དབྱེ་བའི་ཕྱིར། བཅོམ་ལྡན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། བླ་དྭགས་ལགས། 4-37 ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ཞུས་སོ། །དེ་ལ་མདོར་བསྟན་པ་ལས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ཞེས་གསུངས་ལ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་བའི་ཆོས་ནི་གང་ཡང་མེད་ཅིང་། དེ་ཉིད་ལས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་ཀྱང་གསུངས་ལ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཆོས་གང་ཡང་མེད་ན། དེ་ལ་ཆོས་འདི་གཉིས་དམིགས་སུ་མེད་བཞིན་དུ་ཅི་ཞིག་སུ་ལ་གདམས་ཤིང་རྗེས་སུ་གདམས་པར་བགྱི་ཞེས་ཞུས། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། སྐབས་འདི་དང་། མདོར་བསྟན་གྱི་སྐབས་ཀྱི་ཤེར་ཕྱིན་རྣམས་ལམ་ཤེར་ཕྱིན་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་པས། མེད་པ་དང་། མི་དམིགས་ཞེས་གསུངས་པའི་ཚིག་འདིས་གཞི་འབྲས་ཀྱི་ཤེར་ཕྱིན་ཡང་མེད་པར་དགོངས་པ་མི་བྱའོ། །དེའི་དགོངས་པ་དེ་ལྟར་ལ་ཡིན་པ་ནི། འགྲེལ་པ་ཉིད་དུ་རྒྱས་པར་ཞིབ་ཏུ་ལྟ་དགོས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། བཀའ་སྩལ་ཏོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་རབ་འབྱོར་ཁྱོད་དེ་སླད་མ་སྨྲ་ཞིག །གལ་ཏེ་དེ་ལྟར་ཁྱོད་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡང་མེད། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡང་མེད་དོ། །སྙམ་དུ་བསམ་ནས་ཅང་མི་ཟེར་བར་གྱུར་ན། དེ་ལྟ་ན་ནི་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ཉམས་པར་འགྱུར་རོ། །དོན་དམ་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་བདག་ཉིད་དུ་ཆོས་དེ་གཉིས་མེད་དུ་ཟིན་ཀྱང་སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་དོན་དུ་ཐབས་མཁས་པས་ཀུན་བཏགས་པའི་མཚན་ཉིད་ཡོངས་སུ་བཟུང་ནས། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཚུལ་དུ་སེམས་ཅན་རྣམས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་གདམས་པར་བྱའོ། །གཞན་དུ་ནི་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་རབ་ཏུ་ཉམས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བསྟན་ནས། དང་པོར་བརྟགས་པའི་གདམས་པ་བསྟན་པ་རབ་འབྱོར་འདི། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། མིང་ཙམ་སྟ
【現代漢語翻譯】 從兩行到，『可以』。之所以這樣說，是因為調伏的三種方式可以分為經、中、廣三種，或者因為我的殊勝意樂、應機和三種方式而示現為三種。這是中觀宗的說法。從兩行半到，如來以加持力，使諸菩薩，得以宣說佛法，智慧由此而生。從一行到，『不是』。以此作為分界，從見道十六剎那中，于苦法智忍，從那時起，具壽善現以名言施設勸勉精進，以不緣眾生勸勉精進，以不緣言語勸勉精進，以不緣一切法勸勉精進，四種勸勉是爲了區分不同情況。世尊，從一行多到，『言語』等語提問。總而言之，經中說『大菩薩』，而菩薩之法實無所有。經中又說『般若波羅蜜多』，而般若波羅蜜多之法也無所有。既然如此，這兩種法都不可緣，那麼應該勸勉誰，又應該如何勸勉呢？這是中觀宗的說法。此處以及總說時的般若波羅蜜多，都是指道般若波羅蜜多，所以不要因為『無』和『不緣』這些詞語，就認為基和果的般若波羅蜜多也不存在。要理解其真實含義，必須詳細研讀註釋。世尊，從三行到，如來開示。世尊告訴善現：『善現，你不要這樣說。如果像你所想的那樣，認為既無菩薩，也無般若波羅蜜多，而保持沉默，那麼就會損害眾生的利益。』雖然在勝義諦中，這兩種法確實不存在，但爲了成熟眾生等利益，應以方便善巧，執持世俗諦的假名，以世俗的方式勸勉眾生修習般若波羅蜜多。否則，就會嚴重損害眾生的利益。這樣開示之後，首先是觀察的勸勉，善現，從一行少到，僅僅是名稱而已。 從兩行到，『可以』。之所以這樣說，是因為調伏的三種方式可以分為經、中、廣三種，或者因為我的殊勝意樂、應機和三種方式而示現為三種。這是中觀宗的說法。從兩行半到，如來以加持力，使諸菩薩，得以宣說佛法，智慧由此而生。從一行到，『不是』。以此作為分界，從見道十六剎那中，于苦法智忍，從那時起，具壽善現以名言施設勸勉精進，以不緣眾生勸勉精進，以不緣言語勸勉精進，以不緣一切法勸勉精進，四種勸勉是爲了區分不同情況。世尊，從一行多到，『言語』等語提問。總而言之，經中說『大菩薩』，而菩薩之法實無所有。經中又說『般若波羅蜜多』，而般若波羅蜜多之法也無所有。既然如此，這兩種法都不可緣，那麼應該勸勉誰，又應該如何勸勉呢？這是中觀宗的說法。此處以及總說時的般若波羅蜜多，都是指道般若波羅蜜多，所以不要因為『無』和『不緣』這些詞語，就認為基和果的般若波羅蜜多也不存在。要理解其真實含義，必須詳細研讀註釋。世尊，從三行到，如來開示。世尊告訴善現：『善現，你不要這樣說。如果像你所想的那樣，認為既無菩薩，也無般若波羅蜜多，而保持沉默，那麼就會損害眾生的利益。』雖然在勝義諦中，這兩種法確實不存在，但爲了成熟眾生等利益，應以方便善巧，執持世俗諦的假名，以世俗的方式勸勉眾生修習般若波羅蜜多。否則，就會嚴重損害眾生的利益。這樣開示之後，首先是觀察的勸勉，善現，從一行少到，僅僅是名稱而已。
【English Translation】 From two lines to, 'It is possible'. The reason for saying this is that the three methods of taming can be divided into Sutra, Medium, and Extensive, or it is shown as three because of my superior intention, appropriateness, and three methods. This is the saying of the Madhyamaka school. From two and a half lines to, by the blessing of the Tathagata, may the Bodhisattvas be enabled to preach the Dharma, and may wisdom arise from this. From one line to, 'No'. Using this as a boundary, from the sixteen moments of the path of seeing, in the forbearance of the Dharma-knowledge of suffering, from that time on, the venerable Subhuti encourages diligence by naming and designating, encourages diligence by not focusing on sentient beings, encourages diligence by not focusing on language, and encourages diligence by not focusing on all dharmas. The four encouragements are for distinguishing different situations. O Bhagavan, from more than one line to, questioning with words such as 'language'. In short, the Sutra says 'Great Bodhisattva', but the dharma of Bodhisattva is actually non-existent. The Sutra also says 'Prajnaparamita', but the dharma of Prajnaparamita is also non-existent. Since this is the case, these two dharmas are both unobservable, so who should be encouraged and how should they be encouraged? This is the saying of the Madhyamaka school. The Prajnaparamita here and in the general statement refers to the Prajnaparamita of the path, so do not think that the Prajnaparamita of the base and result also do not exist because of the words 'non-existent' and 'unobservable'. To understand its true meaning, one must carefully study the commentary in detail. O Bhagavan, from three lines to, the Tathagata teaches. The Bhagavan told Subhuti: 'Subhuti, you should not say this. If, as you think, you remain silent thinking that there is neither Bodhisattva nor Prajnaparamita, then the benefit of sentient beings will be harmed.' Although these two dharmas do not actually exist in the ultimate truth, for the benefit of maturing sentient beings, one should skillfully hold the false name of the conventional truth and encourage sentient beings to practice Prajnaparamita in a conventional way. Otherwise, the benefit of sentient beings will be severely harmed. After teaching in this way, first is the encouragement of observation, Subhuti, from less than one line to, it is only a name. From two lines to, 'It is possible'. The reason for saying this is that the three methods of taming can be divided into Sutra, Medium, and Extensive, or it is shown as three because of my superior intention, appropriateness, and three methods. This is the saying of the Madhyamaka school. From two and a half lines to, by the blessing of the Tathagata, may the Bodhisattvas be enabled to preach the Dharma, and may wisdom arise from this. From one line to, 'No'. Using this as a boundary, from the sixteen moments of the path of seeing, in the forbearance of the Dharma-knowledge of suffering, from that time on, the venerable Subhuti encourages diligence by naming and designating, encourages diligence by not focusing on sentient beings, encourages diligence by not focusing on language, and encourages diligence by not focusing on all dharmas. The four encouragements are for distinguishing different situations. O Bhagavan, from more than one line to, questioning with words such as 'language'. In short, the Sutra says 'Great Bodhisattva', but the dharma of Bodhisattva is actually non-existent. The Sutra also says 'Prajnaparamita', but the dharma of Prajnaparamita is also non-existent. Since this is the case, these two dharmas are both unobservable, so who should be encouraged and how should they be encouraged? This is the saying of the Madhyamaka school. The Prajnaparamita here and in the general statement refers to the Prajnaparamita of the path, so do not think that the Prajnaparamita of the base and result also do not exist because of the words 'non-existent' and 'unobservable'. To understand its true meaning, one must carefully study the commentary in detail. O Bhagavan, from three lines to, the Tathagata teaches. The Bhagavan told Subhuti: 'Subhuti, you should not say this. If, as you think, you remain silent thinking that there is neither Bodhisattva nor Prajnaparamita, then the benefit of sentient beings will be harmed.' Although these two dharmas do not actually exist in the ultimate truth, for the benefit of maturing sentient beings, one should skillfully hold the false name of the conventional truth and encourage sentient beings to practice Prajnaparamita in a conventional way. Otherwise, the benefit of sentient beings will be severely harmed. After teaching in this way, first is the encouragement of observation, Subhuti, from less than one line to, it is only a name.
ེ། ཞེས་བྱ་བས་མིང་ཞེས་བྱ་བའི་ཆོས་གཞན་དུ་གྱུར་པ་མེད་པར་བསྟན་ནས། དེའི་གཏན་ཚིགས་སུ་གལ་ཏེ་ཡོད་ན་ཕྱི་ནང་ངམ་དེ་གཉིས་ལས་གཞན་དུ་དམིགས་དགོས་པ་ལས། མིང་དེ་ནི་ནང་ན་ཡང་དམིགས་པ་མེད། ཕྱི་རོལ་ན་ཡང་དམིགས་པ་མེད་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་བསྟན་ཏོ། །འདི་དག་གིས་ཀྱང་དོན་ཇི་ལྟ་བར་མིང་དུ་རྟོག་པ་སེལ་ལ། ཀུན་བཏགས་འགོག་པ་ཡང་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཆོས་མཐུན་པའི་དཔེ་བསྟན་པ་འདི་ལ་བཞི་ལས་ཐ་སྙད་ཙམ་དུ་ཟད་པ་ཉན་ཐོས་ཀྱིས་ཚུལ་ལ་གྲགས་པའི་དཔེ་ནི། སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་ཤེས་པ་ནི་རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཅིག་ན་ཆོས་སྐྱེ་ཡང་། མིང་སྐྱེ་བའམ། ཆོས་འགག་ཀྱང་མིང་འགག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ཕྲེང་ཅིག་ལྷག་པ་ན། མི་དམིགས་སོ། །ཀུན་བཏགས་ཙམ་དུ་ཟད་པའི་ཕྱིར། བྱང་སེམས་ཀྱི་ཚུལ་ལ་གྲགས་པའི་དཔེ་ནི། རབ་འབྱོར་འདི་ལ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། མི་དམིགས་སོ། །ཉེ་བར་བཟུང་ནས་བཏགས་པ་ཙམ་དུ་ཟད་པའི་ཕྱིར་ཉན་ཐོས་དང་བྱང་སེམས་གཉིས་ཀ་ལ་གྲགས་པའི་དཔེ་ནི། རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གསུམ་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་རྣམས་ཀྱི་མཚན་ཙམ་མི་དམིགས་སོ། །ཤིན་ཏུ་མེད་པའི་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ལ་གྲགས་པའི་དཔེའི་ནི། རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན་ 4-38 བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་མིང་དུ་བཏགས་པའི་གདམས་པ་མཇུག་བསྡུ་བ་མཛད་དོ། །སྒྲོ་འདོགས་པ་དང་སྐུར་བ་འདེབས་པའི་མཐའ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་མིང་གི་བརྡར་བཏགས་པ་སྔར་སྨོས་སོ། །དེ་ལ་གནས་ཏེ་ཆོས་བཤད་པས་སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། གདམས་པའི་བཏགས་ཕྱིར་སྨོས་སོ། །དེའི་འོག་ཏུ་དེ་གཉིས་ཀས་ཆོས་རྣམས་སུ་ཐ་སྙད་འདོགས་སོ། །ཞེས་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་སུ་གསུངས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་བཏགས་དེ་གསུམ་ཕན་ཡོན་བསྟན་པའི་ཕྱིར། སྡུག་བསྔལ་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ནི་རབ་འབྱོར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས་པ་ནི་བརྟགས་པ་ཙམ་དུ་ཟད་པར་སློབ་པའི་འབྲས་བུར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གཟུགས་ཤེས་དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་བཞི་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་དྲུག་ན། བམ་པོ་བཅོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། མྱ་ངན་ལས་འདས་པར་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དེ་དག་ཀྱང་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། ལྷག་མཐོང་གི་སྤྱོད་ཡུལ་དང་། རྣམ་པར་ཐར་པའི་སྒོའི་སྤྱོད་ཡུལ་དང་། ཆོས་རྣམས་ལ་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་སོ་སོར་རྟོག་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་ལོ། །དེ་ལ་ལྷག་མཐོང་གི་སྤྱོད་ཡུལ་ནི། བླང་བ་དང་། དོར་བའི་དབང་གིས་ནག་
【現代漢語翻譯】 因此，通過『名為』一詞，表明了『名』（nāma，名稱）並非獨立於其他法（dharma，事物）而存在。作為其論證，如果『名』存在，那麼它必須能在內外，或內外之外被觀察到。然而，這個『名』既不能在內被觀察到，也不能在外被觀察到，根本無法觀察到。這些也消除了對事物本性的錯誤認知，同時也破斥了遍計所執（parikalpita，虛妄分別）。 爲了說明與其教義相符的例子，這裡有四種例子。第一種是僅為名言（samketamātra，約定俗成）的例子，為聲聞（śrāvaka，小乘行者）所熟知：『知苦』（duḥkha，痛苦）的善現（Subhūti，須菩提），即使增加一根線，法（dharma，事物）生起，但『名』也生起嗎？法滅，但『名』也滅嗎？如果再增加兩張紙和一根線，就無法觀察到，因為這僅僅是遍計所執。 為菩薩（bodhisattva，大乘行者）所熟知的例子是：善現，如果增加四張紙和五根線，就無法觀察到，因為這僅僅是隨順假立（upādāya prajñapti，依附施設）。為聲聞和菩薩兩者所熟知的例子是：善現，例如，如果增加十三根線，世尊（Bhagavan，佛）化身（nirmāṇakāya，應化身）的名號也無法觀察到，因為它們是完全不存在的。 為世間一切眾生所熟知的例子是：善現，如果增加五根線，就應當學習。』通過這些話語，結束了關於『名』的施設的教導。爲了避免增益（samāropa，妄加臆測）和損減（apavāda，誹謗），之前已經提到了『名』的施設。爲了安住於此並宣說佛法，從而成熟眾生，所以再次提到了施設的教導。緊接著，通過這兩者，對諸法進行名言施設，並宣說了遍計所執的法。這是中觀宗（Madhyamaka，中觀學派）的觀點。 然後，爲了說明這三種施設的利益，宣說了『對苦的隨順知忍（anukūla-kṣānti，隨順忍），善現菩薩無法見到』等等。捨棄一切分別念，被認為是學習僅僅是假立的結果。這是中觀宗的觀點。從色蘊（rūpa-skandha，色蘊）開始，如果增加八張紙和三根線， 第十四品。如果增加十五張半紙，第十五品。如果增加四張紙和十一根線，也無法如實見到涅槃（nirvāṇa，寂滅）。聲聞和獨覺（pratyekabuddha，緣覺）的分別念也有三種：勝觀（vipassanā，毗婆舍那）的行境，解脫門（vimokṣa-dvāra，解脫之門）的行境，以及如實辨別諸法的行境。其中，勝觀的行境是由於取捨的緣故，黑
【English Translation】 Thus, by the term 'named,' it is shown that 'name' (nāma) does not exist independently of other dharmas (things). As its reasoning, if 'name' exists, then it must be observable either internally, externally, or other than both. However, this 'name' is neither observed internally nor observed externally; it is not observed at all. These also eliminate the misconception of the true nature of things and also refute parikalpita (imputation). To illustrate examples consistent with its doctrine, there are four examples here. The first is an example of mere designation (samketamātra), known to the śrāvakas (Hearers): 'Knowing suffering' (duḥkha), Subhūti, even if one thread is added, does dharma (thing) arise, but does 'name' also arise? Does dharma cease, but does 'name' also cease? If two more sheets of paper and one thread are added, it cannot be observed, because it is merely parikalpita. The example known to bodhisattvas is: Subhūti, if four sheets of paper and five threads are added, it cannot be observed, because it is merely designated in dependence (upādāya prajñapti). The example known to both śrāvakas and bodhisattvas is: Subhūti, for example, if thirteen threads are added, the names of the nirmāṇakāyas (emanation bodies) of the Bhagavan (Blessed One) cannot be observed, because they are utterly non-existent. The example known to all beings in the world is: Subhūti, if five threads are added, one should learn. ' Through these words, the teaching on the designation of 'name' is concluded. To avoid samāropa (superimposition) and apavāda (denial), the designation of 'name' has been mentioned before. To abide in this and teach the Dharma, thereby maturing beings, the teaching on designation is mentioned again. Immediately after that, through both of these, names are designated for dharmas, and the parikalpita dharma is taught. This is the view of the Madhyamaka. Then, to illustrate the benefits of these three designations, it is taught that 'anukūla-kṣānti (compliant forbearance) towards suffering, the bodhisattva Subhūti cannot see,' and so on. Abandoning all conceptualizations is considered the result of learning that is merely imputed. This is the view of the Madhyamaka. Starting from rūpa-skandha (form aggregate), if eight sheets of paper and three threads are added, Chapter Fourteen. If fifteen and a half sheets of paper are added, Chapter Fifteen. If four sheets of paper and eleven threads are added, one also cannot truly see nirvana. The conceptualizations of śrāvakas and pratyekabuddhas also have three aspects: the object of vipassanā (insight), the object of the vimokṣa-dvāra (door of liberation), and the object of individually discerning dharmas as they truly are. Among these, the object of vipassanā is black due to acceptance and rejection.
པོ་དང་། དཀར་པོའི་ཕྱོགས་འཕགས་པའི་བདེན་པའི་གནས་སུ་གྱུར་པའི་ཆོས་ཀྱི་མདོར་རྣམ་པ་རྟོག་པ་བཞི་སྟེ། མི་རྟག་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་བ་དང་། བདག་མེད་པ་དང་། ཞི་བ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་རྣམས་དང་། དེ་དག་གི་མི་མཐུན་པའི་ཕྱོགས་སུ་གྱུར་པ་རྟག་པ་དང་། བདེ་བ་དང་། བདག་ཡོད་པ་དང་། མ་ཞི་བར་རྣམ་པར་རྟོག་པ་རྣམས་སོ། །རྣམ་པར་ཐར་པའི་སྒོའི་སྤྱོད་ཡུལ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། མཚན་མ་མེད་པ་དང་། སྨོན་པ་མེད་པར་རྣམ་པར་རྟོག་པ་རྣམས་སོ། །དེ་སྤང་བར་བྱ་བ་སྟོང་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། མཚན་མ་དང་། སྨོན་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་རྣམས་སོ། །ཆོས་རྣམས་ལ་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ནི་ལྷག་མ་རྣམས་ཏེ། འདུས་བྱས་དང་། སྐྱེ་བ་དང་། མི་དབེན་པ་དང་། མི་དགེ་བ་དང་། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དང་བཅས་པ་དང་། ཟག་པ་དང་བཅས་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་དང་བཅས་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་པ་དང་། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་། འཁོར་བར་རྣམ་པར་རྟོག་པ་བཅུ་དང་། དེ་དག་གི་གཉེན་པོ་འདུས་མ་བྱས་པ་དང་། འགོག་པ་དབེན་པ་དང་། དགེ་བ་དང་། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་པ་དང་། ཟག་པ་མེད་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་མེད་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་དང་། རྣམ་པར་བྱང་བ་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པར་རྣམ་པར་རྟོག་པ་བཅུ་སྟེ། རྣམ་པར་རྟོག་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ཡིན་ཏེ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐམས་ཅད་དེ་སྤང་བར་བྱའོ། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་སུམ་ཅུ་རྩ་བཞི་པོ་དེ་དག་ 4-39 སྤངས་པ་ནི་བཏགས་པའི་བསླབ་པའི་ཕན་ཡོན་དུ་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། སྡུག་བསྔལ་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པ་ནི། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ནས། མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་འདུས་བྱས་སམ། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ནང་དུ་མི་བགྲང་བ་སྟེ་མི་གཏོགས་པའོ། །དཀར་པོ་དང་ནག་པོའི་ཕྱོགས་དེ་ནི་བསྟན་པའི་ཕྱིར། རབ་འབྱོར་མི་རྟོག་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་གསུང་སྟེ། མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་སོགས་པ་ལྟར་རྟག་པ་དང་། བདེ་བ་དང་། བདག་ཡོད་པ་ལ་སོགས་པའི་བྱེ་བྲག་གིས་མི་རྟོག་པ་དང་། ཉན་ཐོས་ལ་སོགས་པ་ལྟར། ལྷག་མཐོང་ལ་སོགས་པས་མི་རྟག་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་བ་དང་། བདག་མེད་པ་ལ་སོགས་པའི་བྱེ་བྲག་གིས་མི་རྟོག་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་བཟུང་སྟེ་འདྲེས་པ་ལ་ཐུག་པར་རྟོག་པ་དང་། རྣམ་རྟོག་གི་གཉེན་པོ་རྒྱལ་སྲས་ཀྱིས་བསླབ་པ་སྟོན་ཏོ། །དེ་ཤེས་རབ་ཀྱི། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཉིས་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་མིང་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཡུལ་གྱི་གཉེན་པོར་གྱུར་པ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ཀུན་འབྱུང་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟ
【現代漢語翻譯】 此外，在白凈一方，于聖諦之境，有四種如理作意之法，即于無常、苦、無我、寂靜四者如理作意。與其不相順之方，則有常、樂、我、不寂靜四者不如理作意。解脫門之行境，則有于空性、無相、無愿如理作意。當捨棄者，則有于不空、有相、有愿不如理作意。于諸法如實個別作意者，則有餘者，即于有為、生、不寂靜、不善、有罪、有漏、有煩惱、世間、雜染、輪迴十者如理作意。及其對治，于無為、滅、寂靜、善、無罪、無漏、無煩惱、出世間、清凈、涅槃十者如理作意。所有這些作意，皆為聲聞和獨覺之行境，菩薩則應捨棄所有這些作意。這三十四種作意之捨棄，即是安立學處之利益。正如大中觀論師世親所說。于痛苦之後隨知，為何如此？從第二十二行開始，『不見』，意為般若波羅蜜多等不被算作有為或無為之中，即不屬於此。為顯示黑白二方，故說『善現，不作意』。如外道等，不以常、樂、我等差別作意；如聲聞等，不以觀等，于無常、苦、無我等差別作意。正如中觀論師所說。從此處開始，直至混合，宣說作意及作意之對治，乃是佛子之學處。在智慧之（經），從第七頁第十二行開始，『亦不真見如來之名』。為顯示聲聞之境之對治，于集起知法之善巧。 世親大阿阇黎說：『于苦聖諦作行相時，當念苦性。何以故？于彼經中，從二十二行起，說為不見。』此說般若波羅蜜多等，非有為、無為所攝，故說不攝。為顯黑白品，故說：『善現，不作意。』謂如諸外道，不以常、樂、我等差別作意；如諸聲聞，不以觀等，于無常、苦、無我等差別作意。此說中觀師之意趣。從彼以後，乃至雜染，說作意及作意之對治，是為佛子所應學處。于智慧之（經），從七紙十二行起，說『亦不真見如來之名』。為顯聲聞境之對治，于集起知法之善巧。
【English Translation】 Furthermore, in the white aspect, within the realm of the noble truths, there are four ways of rightly contemplating the Dharma: contemplating impermanence, suffering, selflessness, and peace. In contrast to these, there are the opposing aspects of permanence, happiness, self, and non-peace, which are contemplated wrongly. The sphere of activity for the doors of liberation involves rightly contemplating emptiness, signlessness, and wishlessness. What should be abandoned are the wrong contemplations of non-emptiness, having signs, and having wishes. For those who individually contemplate the Dharma as it truly is, there are the remaining aspects: contemplating conditioned phenomena, birth, non-seclusion, non-virtue, faultiness, being with outflows, being with afflictions, worldliness, being completely afflicted, and samsara—ten in total. And their antidotes: contemplating unconditioned phenomena, cessation, seclusion, virtue, faultlessness, being without outflows, being without afflictions, transcendence, purification, and nirvana—ten in total. All these contemplations are the sphere of activity for Shravakas and Pratyekabuddhas, while Bodhisattvas should abandon all of them entirely. The abandonment of these thirty-four contemplations is taught as the benefit of establishing the precepts. As the great Madhyamika master Vasubandhu said. Following the knowledge of suffering, why is this so? From the twenty-second line onwards, 'not seeing' means that Prajnaparamita and so on are not counted among conditioned or unconditioned phenomena, that is, they do not belong to them. To show the black and white aspects, it is said, 'Subhuti, do not contemplate.' Like the Tirthikas and others, do not contemplate with the distinctions of permanence, happiness, self, and so on; like the Shravakas and others, do not contemplate with insight and so on, with the distinctions of impermanence, suffering, selflessness, and so on. As the Madhyamika master said. From here onwards, up to the mixture, the teaching on contemplation and its antidotes is the training of the Buddha's children. In the wisdom (sutra), from the twelfth line of the seventh page, 'also not truly seeing the name of the Tathagata.' To show the antidote to the realm of the Shravakas, the skill in knowing the Dharma of arising. The great Acharya Vasubandhu said: 'When contemplating the aspect of the truth of suffering, one should remember the nature of suffering. Why? In that sutra, from the twenty-second line onwards, it is said to be unseen.' This says that Prajnaparamita and so on are not included in conditioned or unconditioned phenomena, so it is said not to be included. To show the black and white categories, it is said: 'Subhuti, do not contemplate.' That is, like the Tirthikas, do not contemplate with the distinctions of permanence, happiness, self, and so on; like the Shravakas, do not contemplate with insight and so on, with the distinctions of impermanence, suffering, selflessness, and so on. This speaks of the intention of the Madhyamika master. From then on, up to the defilements, the teaching on contemplation and the antidote to contemplation is what the Buddha's children should learn. In the wisdom (sutra), from the twelfth line of the seventh page, it is said 'also not truly seeing the name of the Tathagata.' To show the antidote to the realm of the Shravakas, the skill in knowing the Dharma of arising.
ོད་པ་ནི། བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷགས་ན། རྣམ་པར་བྱང་བར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བར་གསུངས་སོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཕྱིར་དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་གནས་སྐབས་ནས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་ཡང་མེད་ལ། དྲི་མ་མེད་པའི་གནས་སྐབས་ན་གློ་བུར་གྱི་རྣམ་པར་བྱང་བ་ཡང་མེད་དེ་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་དེ་བཞིན་དུ་གནས་པའི་ཕྱིར་དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་གནས་སོ། །ཞེས་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་ཆེན་པོ་ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། རབ་འབྱོར། ཆུད་པར་བྱ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བས་བཏགས་པ་དེ་དག་ཉིད་བསྟན་ནས་དེའི་འབྲས་བུ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ཀུན་འབྱུང་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ནི། དེ་ལྟར་དེས་མིང་ཆུང་དེ་ཆོས་ཐམས་ཅད་བཏགས་པ་ཙམ་དུ་ཟད་པར་རིག་ནས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། ཀུན་འབྱུང་རྗེས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ནི། སྦྱིན་པའི་ཕ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་གཅིག་ན། མེད་དོ། །ལམ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སས་བསྡུས་པ་ནི། དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་དེ་ལ་ཆགས། ཐམས་ཅད་ཤེས་པ་ཉིད་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ཉན་རང་གི་མྱང་འདས་ནི་ཡང་དག་པའི་མཐའ་སྟེ། དེ་ལ་ཆགས་པར་འགྱུར་བ་མེད་དོ། །རྣམ་མཁྱེན་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སར་གཏོགས་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཏེ། དེ་ལ་ཆགས་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཆགས་པར་བྱེད་པ་མིང་གི་ངོ་བོའམ། གང་གིས་ཆགས་པར་བྱ་བ་འདོད་ཆགས་ཀྱི་ངོ་བོའམ། གང་ལ་ཆགས་པར་བྱ་བའི་དངོས་པོ་དེ་ལྟ་བུའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་དམིགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཀུན་འབྱུང་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པ་ནི། རབ་འབྱོར་ཆེན་པོ། ཆགས་པ་མེད་པར། ཤེས་རབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། འགོག་པ་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ནི། ཕྱིར་མི། འགོགས་ལ་ཆོས་ཤེས་པ་ནི་མངོན་པར་ཤེས། དེ་ནས་ཕྲེང་བདུན་ན། 4-40 བམ་པོ་བཅུ་དྲུག་པ། དེ་ལྟར་བཏགས་པའི་གདམས་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱས་ནས། སེམས་ཅན་མི་དམིགས་པའི་གདམས་པ་གཉིས་པ་བསྟན་པར་བྱ་སྟེ། འགོག་པ་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ནི། རབ་འབྱོར། གང་སྨྲས་པ་དེ་ལ། འདི་ལྟར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་སེམས་ཅན་དུ་འཛིན་ཅིང་བདག་ལ་སོགས་པ་བཞིན་དུ་ཐ་དད་པར་རྟོག་ན། རྣམ་པར་རྟོག་པའི་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་འགྱུར་ཏེ། དེ་ཉིད་དང་གཞན་ཉིད་ཀྱི་དབང་དང་། གནས་དང་གནས་པའི་དངོས་པོ་དང་། དེ་ལས་གཞན་པར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུང་བས་རྟོག་པ་གསུམ་འགོག་གོ །དེ་ལ་དེ་ཉིད་དང་གཞན་ཉིད་ཀྱི་རྟོག་པ་ལ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱོགས་དགག་པའི་ཕྱིར། རབ་འབྱོར། དེ་སྙམ་མམ། ཞེས་བྱ་བས་དྲིས་པས་མ་ལགས་སོ། །ཞེས་པས་བཀག་གོ །གཞན་ཉིད་ཀྱི་ཕྱོགས་དགག་པའི་ཕྱིར། བཅོམ་ལྡན་འདས་སྙམ་མམ། ཞེས་དྲིས་པས་མ་ལགས་སོ། །ཞེས་པས་བཀག་གོ །གནས་དང་གནས་པའི་དངོས་པོར་རྟོག་པ
【現代漢語翻譯】 『菩提心。從一個念珠開始，就不會完全清凈。』如此宣說。真如自性完全清凈，因此在有垢染的狀態下也沒有一切煩惱。在無垢染的狀態下，也沒有突發的完全清凈，因為一切時分都保持真如的狀態，所以安住于真如。如此教導。這是大中觀一切智者第二益西娘波所說。 善現，應當理解。』通過這些名稱來指示，爲了顯示其結果。對於生起，知法忍是：如此，他認識到所有法僅僅是名稱。然後，如果缺少一張紙，生起隨法忍是：佈施的父親。然後，如果有一張紙和一個念珠，就沒有了。道智的行境，菩薩的境界所包含的是：真如，執著於此。一切智的行境，聲聞緣覺的涅槃是真實的邊際，不會執著於此。一切種智的行境，屬於佛的境界，法身是法界，執著於此。然後，如果多出一個念珠，執著的原因是名字的自性，或者執著的方式是貪慾的自性，或者執著的對象是這樣的事物，因為一切法都沒有目標。對於生起隨知是：大善現，沒有執著。智慧。然後，如果有兩個念珠，對於滅，知法忍是：向後。對於滅，知法是現觀。然後，如果有七個念珠。 第十六品，如此完成了所有名稱的教導后，將要展示第二個不緣眾生的教導。對於滅隨知忍是：善現，他所說的是。如此，如果菩薩執著于眾生，像執著於我和我所一樣，就會產生三種分別的相，即自性和他性的力量，處所和所處的事物，以及與此不同。中觀派如此說，從而遮止了三種分別。其中，爲了遮止自性和他性的分別中的自性一方，善現，你認為嗎？』如此提問，回答『不，世尊』，從而遮止。爲了遮止他性的一方，『世尊，你認為嗎？』如此提問，回答『不，世尊』，從而遮止。對於執著于處所和所處的事物
【English Translation】 'Bodhi mind. From one rosary onwards, it will not become completely pure.' Thus it is said. Suchness is completely pure by its very nature, therefore, in the state of being with defilements, there are no afflictions at all. In the state of being without defilements, there is also no sudden complete purification, because it remains in suchness at all times, therefore it abides in suchness. Thus it is taught. This was said by the Great Madhyamika, the Second Omniscient Yiknyen. 'Subhuti, it should be understood.' By indicating those names, in order to show their result. For origination, the forbearance of knowing the Dharma is: Thus, he knows that all dharmas are merely names. Then, if one piece of paper is missing, the subsequent knowledge of origination is: the father of generosity. Then, if there is one piece of paper and one rosary, there is none. The field of activity of the path knowledge, encompassed by the bodhisattva's stage, is: suchness, attachment to that. The field of activity of the all-knowingness, the nirvana of the hearers and solitary realizers, is the true limit, there will be no attachment to that. The field of activity of the all-knowing, belonging to the Buddha's stage, the Dharmakaya is the Dharmadhatu, attachment to that. Then, if one rosary is added, the cause of attachment is the nature of the name, or the way of attachment is the nature of desire, or the object of attachment is such a thing, because all dharmas have no object. For subsequent knowledge of origination is: Great Subhuti, without attachment. Wisdom. Then, if there are two rosaries, for cessation, the forbearance of knowing the Dharma is: backwards. For cessation, knowing the Dharma is direct perception. Then, if there are seven rosaries. The Sixteenth Chapter, having thus completed the instructions on all names, the second instruction on not focusing on sentient beings will be shown. For the forbearance of subsequent knowledge of cessation is: Subhuti, what he said is. Thus, if a bodhisattva clings to sentient beings, imagining them to be distinct, like clinging to self and what belongs to self, then three aspects of conceptualization will arise: the power of self-nature and other-nature, the place and the thing that abides, and something different from that. The Madhyamikas say thus, thereby preventing the three conceptualizations. Among them, in order to prevent the self-nature side of the conceptualization of self-nature and other-nature, 'Subhuti, do you think so?' Thus asking, answering 'No, Blessed One,' thereby preventing it. In order to prevent the other-nature side, 'Blessed One, do you think so?' Thus asking, answering 'No, Blessed One,' thereby preventing it. Regarding clinging to the place and the thing that abides
་དགག་པའི་ཕྱིར། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། མ་ལགས་སོ། །ཞེས་དྲིས་པས་གཉིས་དང་། ལན་གཉིས་ཀྱིས་བཀག་གོ །དེ་ལས་གཞན་དུ་རྟག་པ་དགག་པའི་ཕྱིར། བཅོམ་ལྡན་འདས་སྙམ་མམ། ཞེས་དྲིས་ཏེ་མ་ལགས་སོ། །ཞེས་པས་བཀག་གོ །ཚོར་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལའང་དྲི་བ་དང་ལན་གྱི་དོན་སྔ་མ་བཞིན་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། བམ་པོ་བཅུ་བདུན་པ། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གལ་ཏེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་འདི་ཆོས་གཞན་དུ་གྱུར་པ་ཞིག་ཡོད་ན། འདུས་བྱས་སམ། འདུས་མ་བྱས་པ་ཡིན་ཞིག་གང་ན། གལ་ཏེ་འདུས་བྱས་ཡིན་ན་ནི་ཕུང་པོ་ལ་སོགས་པ་འདི་དག་ལ་དམིགས་པར་འགྱུར་བ་ཞིག་ན་དམིགས་པར་ཡང་མ་གྱུར་ཏོ། །གལ་ཏེ་འདུས་མ་བྱས་ཤིག་ཡིན་པར་སེམས་ན་ཡང་དགོས་པ་དེ་བསལ་བའི་ཕྱིར། ཡང་ཕུང་པོ་ལ་སོགས་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་བཟུང་སྟེ། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས་པས། དེ་ཡན་ཆད་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་འདུས་བྱས་སུ་ཡོད་པར་རྟོག་པ་བསལ་ནས་འདི་ནས་བཟུང་ནས་འདུས་མ་བྱས་སུ་ཡོད་པར་རྟོག་པ་སེལ་ཏོ། །འགོག་པ་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པ་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་སེམས་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་འདི་དག་ནི་དོན་ཡང་སྔར་འགོག་པ་ལ་རྗེས་བཟོད་ཀྱི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་ལྟར་རམ། ཡང་ན་མཉམ་བཞག་ཟབ་མོའི་སྐབས་སུ་གཟུགས་ཡིན་པར་རྟོག་སྙམ་མམ། དེ་ལྟར་རྟོག་པ་མ་ལགས་སོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེའི་སྐབས་སུ་ཅིར་ཡང་མི་རྟོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་འགྲེས་མ་དང་ཕྱི་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ནས་བཤད་པར་བྱའོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་བརྒྱད་ཕྲེང་བཅུ་པ། པོ་ཏི་དང་པོ་རྫོགས་སོ།། །། ༈ ཁ༽ གླེགས་བམ་གཉིས་པ། བམ་པོ་དང་པོ། དེ་ནས་ཡང་བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཉིས་དང་ཡི་གེ་ཕྲེང་བཅུ་ན། ཞེས་ཟེར། ཞེས་གཏན་ཚིགས་ཀྱིས་དྲིས་པས། རབ་འབྱོར། ལྟ་ག་ལ་མཆིས། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསོལ་ཏེ། རི་བོང་རྭ་དང་མོ་གཤམ་གྱི་བུ་ 4-41 ལ་སོགས་པ་ལ་རིང་བ་དང་ཐུང་བ་དང་། དཀར་ཤམས་དང་། སྔོ་བསངས་ལ་སོགས་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་ཤིན་ཏུ་མེད་པ་ལ་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ལ་འདུས་བྱས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དམ། དེ་བཞིན་ཉིད་འདུས་མ་བྱས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་གཉིས་པ་ལྟ་བུའི་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། གཟུགས་མ་ལགས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་ན། བམ་པོ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཉིས་ཕྲེང་ཕྱེད་བཞི་ན། བསླབ་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་སེམས་ཅན་མི་དམིགས་པའི་གདམས་པ་བསྟན་ནས་ཚིག་བླ་དྭགས་མི་དམིགས་པའི་ཚིག་གདམས་པ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ལམ་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ནི་རབ་འབྱོར་སྙམ་དུ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། བྱང་ཆུབ་སེམས་
【現代漢語翻譯】 爲了駁斥常有。世尊！從兩行開始，『不是的。』這樣提問，用兩次提問和兩次回答來駁斥。爲了駁斥除此之外的常有。世尊，您認為呢？這樣提問，用『不是的。』來駁斥。對於感受等等，也應如前一樣理解提問和回答的意義。世尊！從七張紙和五行開始。 第十七卷：此後，世尊說：『如果菩薩變成另一種法，是有為法還是無為法呢？』如果是有為法，那麼就會緣于蘊等等，如果沒有緣于，那就沒有緣于。如果認為是無為法，爲了消除那個必要，又執取蘊等等的真如。』因此，中觀派說，到此為止，消除了菩薩存在於有為法的臆想，從這裡開始，消除存在於無為法的臆想。對於隨知止滅，世尊，所謂的『心』等等，意義是否如先前在隨知止滅的安忍時所說的那樣？或者在甚深禪定時認為是色？』這樣認為嗎？不是那樣認為的。為什麼呢？因為在那個時候，什麼也不認為。同樣，對於前後也應結合起來解釋。世尊開示說：從十八張紙和十行開始。第一部書結束了。 第二卷：第一品：此後，又是世尊。從十二張紙和十行字開始，這樣說。』用理由提問，善現（Subhūti，須菩提），您在哪裡？等等，像兔子角和寡婦的兒子等等，有長短，以及白皙和青翠等等的分別一樣，對於完全不存在的眾生，色等等是有為的自性，或者真如不是無為的自性。』這是最後的結論。』偉大的中觀派，第二佛陀般的世親（Vasubandhu）這樣說。不是色。從七張紙開始。 第二品：從十二張紙和四行半開始。應該學習。』這樣，在開示了不緣眾生的教誨之後，爲了開示不緣言語的教誨，善現，您認為在道上對法生起忍嗎？從一行稍微缺少開始。菩提心。
【English Translation】 To refute permanence. World Honored One! Starting from two lines, 'No.' is asked, and refuted with two questions and two answers. To refute permanence other than that. World Honored One, do you think so? Asking this, it is refuted with 'No.' For feelings and so on, the meaning of questions and answers should be understood as before. World Honored One! Starting from seven sheets of paper and five lines. Volume Seventeen: Thereafter, the World Honored One said: 'If a Bodhisattva becomes another dharma, is it conditioned or unconditioned? If it is conditioned, then it will be dependent on the skandhas and so on, and if it is not dependent, then it is not dependent. If it is thought to be unconditioned, in order to eliminate that necessity, one again grasps the Suchness of the skandhas and so on.' Therefore, the Madhyamaka school says that up to this point, the assumption that a Bodhisattva exists in conditioned phenomena is eliminated, and from here on, the assumption that it exists in unconditioned phenomena is eliminated. Regarding the subsequent knowledge of cessation, World Honored One, is the meaning of the so-called 'mind' and so on as previously stated in the context of the acceptance of cessation? Or is it thought to be form during deep samadhi?' Do you think so? It is not thought so. Why? Because at that time, nothing is thought. Similarly, the preceding and following should also be combined and explained. The World Honored One taught: Starting from eighteen sheets of paper and ten lines. The first book is completed. Volume Two: First Chapter: Thereafter, again the World Honored One. Starting from twelve sheets of paper and ten lines of text, it is said. Asking with reason, Subhūti, where are you? And so on, like the horn of a rabbit and the son of a barren woman, there are long and short, and the distinctions of white and blue, etc., for sentient beings that do not exist at all, are form, etc., the nature of conditioned phenomena, or is Suchness not the nature of unconditioned phenomena? This is the final conclusion. The great Madhyamaka, Vasubandhu, like the second Buddha, said this. Not form. Starting from seven sheets of paper. Second Chapter: Starting from twelve sheets of paper and four and a half lines. Should be learned. Thus, after teaching the instructions on not focusing on sentient beings, in order to teach the instructions on not focusing on words, Subhūti, do you think that acceptance of the knowledge of Dharma arises on the path? Starting from a line that is slightly missing. Bodhicitta.
དཔའི་ཚིག་བླ་དྭགས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་ན་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ལྔ་དང་དེ་དག་རྟག་པ་ལ་སོགས་པ་བཅུ་བཞིའི་ཚིག་བླ་དྭགས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་འགྱུར་བ་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། ཡིན་སྙམ་མམ། ཞེས་སོ་སོའི་ཚིག་བླ་དྭགས་རྣམས་བཟུང་སྟེ་དྲིས་སོ། །གསོལ་པ། མ་ལགས་སོ། །དེ་ནས་གནས་བརྟན་རབ་འབྱོར་གྱིས་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཉིད་ཀུན་བཏགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཤིན་ཏུ་མེད་པ་ཡིན་ན་དེ་དག་གི་ཚིགས་བླ་དྭགས་དམིགས་པ་ལྟ་ག་ལ་འགྱུར། ཚིག་བླ་དྭགས་མི་དམིགས་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལྟ་ག་ལ་འགྱུར། ཞེས་ཚིག་བླ་དྭགས་མི་དམིགས་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཚིག་བླ་དྭགས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་མེད་པ་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཚིག་བླ་དྭགས་མི་དམིགས་པ་ཉིད་ལ་བརྟེན་ནས་གདམས་པ། བཀའ་སྩལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་དགུ་ལྷག་ན། བསླབ་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ཚིག་བླ་དྭགས་པ་མི་དམིགས་པའི་གདམས་པ་བསྟན་ནས། ཆོས་ཐམས་ཅད་མི་དམིགས་པའི་གདམས་པ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ལམ་ལ་ཆོས་ཤེས་པས་ནི་རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། མི་མཐོང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་གསུང་སྟེ། ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ལ། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱིས་ཀྱང་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས་ལ། འདིའི་དགོངས་པ་ནི་གཞན་བྱུང་ཡེ་ཤེས་མ་གཏོགས་པ་ཀུན་བཏགས་ཀྱིས་ཆོས་ཀྱིས་ཡོངས་གྲུབ་མི་མཐོང་ལ་ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི་ཀུན་བཏགས་སྣང་ནས་མི་མཐོང་བ་ལ་དགོངས་སོ། །དེ་ཉིད་རྒྱས་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར། ལམ་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ནི། རབ་འབྱོར། གཟུགས། དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་ནས། ལམ་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པ་ནི། རབ་འབྱོར། དབྱིངས་དྲི་བཅས་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱིས་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་དབྱིངས་དྲི་མེད་དེ་བཞིན་ཉིད་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ངོ་། ། 4-42 བཅུ་པ་སྒོམ་ལམ་ལ་གདམས་པ་ནི། སྒོམ་ཞེས་བྱ་ལ་གདམས་ངག་ནི། །བཅུ་ཡི་བདག་ཉིད་ཤེས་པར་བྱ། །འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་དབྱིངས་གདགས་པར་མི་ནུས་ཏེ། དེ་གཉིས་ཐ་དད་མེད་པས་གཅིག་གིས་གཅིག་མཐོང་བ་ཞེས་མིང་གདགས་སོ། །སྐབས་འདིར་དྲི་བཅས་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་འདུས་བྱས་དང་དྲི་མེད་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་འདུས་མ་བྱས་སུ་གནོད་འཇོམས་དང་འབུམ་ཏིག་གཉིས་ཀ་ནས་གསུངས་སོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ནས། མི་མཐོང་བས། དད་པ་འཕེལ་བའི་རྒྱུས་ཆོས་ཟབ་མོ་ལ་མི་འཇིགས་ཤིང་། ཤེས་རབ་འཕེལ་བའི་རྒྱུས་དེའི་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་དགུ་ཅུང་མེད་ན། མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བས་ཕྱི་ནང་གི་ཆོས་ཐམས་ཅད་བསྡུས་སོ། །མི
【現代漢語翻譯】 如果『勝義諦』的自性是色等五蘊，以及這些常等十四法的『勝義諦』自性，菩提心就會轉變。然後，五張紙和九個半行，『你認為是嗎？』這樣各自抓住『勝義諦』來提問。回答：『不是的，大人。』然後，尊者善現說，因為色等本身是遍計所執，如果完全不存在，那麼如何能緣取這些『勝義諦』呢？如果不能緣取『勝義諦』，又怎麼會有菩薩呢？』這樣顯示了不能緣取『勝義諦』，以及菩薩的『勝義諦』自性不存在。這是中觀派的說法。善現，然後四張紙和三行多一點，世尊依靠不能緣取『勝義諦』而教導，賜予開示。然後一張紙和九行多一點，應當學習。』這樣在開示了不能緣取『勝義諦』的教導后，爲了開示一切法都不能緣取的教導，『在道上以法知者，善現。』然後一行多一點，『不見到。』等語來講述，對遍計所執的法的圓成實性，不能如實照見，以圓成實的法的體性，也不能如實照見遍計所執的法。這是中觀派的說法，這裡的意圖是除了他生智之外，以遍計所執的法不能見到圓成實，而以圓成實顯現遍計所執而不能見到。爲了詳細解釋這一點，『在道上隨知忍，善現，色。』然後從八行開始，『在道上隨知，善現，有垢法性真如不能如實照見無為法性無垢真如。』 第十，關於修道位的教導：『關於修行的教導是，應當瞭解十種自性。』不能安立無為法的體性，因為二者無別，所以安立『以一見一』之名。此處，有垢真如為有為，無垢真如為無為，在《損減》和《十萬頌釋》中都有講述。然後從一行開始，『不見到，』以信心增長之因，對甚深法不畏懼，以智慧增長之因，對他的心。然後九行少一點，『不見到。』這樣總攝了內外一切法。不...
【English Translation】 If the very nature of 'ultimate truth' is the five aggregates such as form, and the nature of 'ultimate truth' of the fourteen dharmas such as these being permanent, then the Bodhicitta will transform. Then, five sheets of paper and nine and a half lines, 'Do you think so?' Thus, each grasping the 'ultimate truths' to ask. Answer: 'No, sir.' Then, the Venerable Subhuti said, 'Because form and so on are themselves imputed, if they are completely non-existent, then how can the designation of these 'ultimate truths' be changed? If the 'ultimate truth' is not designated, how can there be a Bodhisattva?' Thus, it shows that the 'ultimate truth' cannot be designated, and that the nature of the Bodhisattva's 'ultimate truth' does not exist. This is the statement of the Madhyamaka school. Subhuti, then four sheets of paper and three lines more, the Blessed One, relying on the non-designation of 'ultimate truth', taught, bestowed instructions. Then one sheet of paper and nine lines more, 'One should learn.' Thus, after teaching the instruction of non-designation of 'ultimate truth', in order to teach the instruction that all dharmas cannot be designated, 'On the path, one who knows the Dharma, Subhuti.' Then one line more, 'Does not see.' and so on, one does not truly see the perfectly established nature of imputed dharmas, nor does one truly see the imputed dharmas with the nature of perfectly established dharmas. This is the statement of the Madhyamaka school, and the intention here is that apart from other-born wisdom, one cannot see the perfectly established with imputed dharmas, and one cannot see the imputed dharmas appearing with the perfectly established. In order to explain this in detail, 'On the path, the forbearance of subsequent knowledge, Subhuti, form.' Then from eight lines, 'On the path, subsequent knowledge, Subhuti, the defiled suchness of the realm does not truly see the undefiled suchness of the unconditioned realm.' Tenth, the instruction on the path of meditation: 'The instruction on what is called meditation is, one should understand the nature of ten.' The nature of the unconditioned cannot be established, because the two are inseparable, so the name 'seeing one with one' is established. Here, defiled suchness is conditioned, and undefiled suchness is unconditioned, as stated in both 'Destruction of Harm' and 'Essence of the Hundred Thousand'. Then from one line, 'Does not see,' with the cause of increasing faith, one is not afraid of the profound Dharma, with the cause of increasing wisdom, his mind. Then nine lines less, 'Does not see.' Thus, all internal and external dharmas are summarized. Not...
་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བས་ཉོན་མོངས་པའི་གནས་ངན་ལེན་གྱི་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་བསྡུས་སོ། །བདག་ཡང་དག །དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། མཐོང་བ་པོ་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བས་ཤིན་ཏུ་མེད་པ་དང་བཏགས་པའི་ཡོད་པ་རྣམས་བསྡུས་སོ། །གཟུགས་མེད་པའི་ཁམས་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བར་འཁོར་བའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་བསྡུས་སོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་ཙམ་ན། བྱང་ཆུབ་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བས་རྣམ་པར་བྱང་བ་དཀར་པོའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་བསྡུས་སོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་ལྷག་པ་ན། སེམས་ལས་བྱུང་བའི་ཆོས་ཞེས་བྱ་བ་དེས་ནི་འཇུག་པའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དྲུག་དང་། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་། དེ་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པ་རྣམས་བསྟན། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས་པས། དེ་དག་ཡང་དག་པར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་གསུམ་ན། ཡིད་ཀྱི་ཁམས། ཞེས་བྱ་བ་དེས་ནི་ཉོན་མོངས་པའི་ཡིད་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པ་རྣམས་བསྟན། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས་པས། དེ་དག་ཡང་དག །དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། ལེའུ་གསུམ་མོ།། །། ༈ ལེའུ་བཞི་པ། ༈ བམ་པོ་གསུམ་པ། དེ་ལྟར་གདམས་ངག་བཅུ་ལ་བརྩོན་པ་བསྟན་ནས། དེའི་ཕན་ཡོན་ནི། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་གསོལ་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་བརྩོན་པའི་ཕན་ཡོན་དེ་ཡང་། ཤེས་པར་བྱ་བ་ཤེས་པ་དང་སྤང་བར་བྱ་བ་སྤངས་པ་དང་། རྫོགས་པར་བྱ་བ་རྣམས་བསྒོམ་པས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དང་། མངོན་དུ་བྱ་བ་རྣམས་ཐོབ་པས་མངོན་དུ་བྱ་བ་སྟེ། བཞི་ལས་དང་པོ་ཤེས་པར་བྱ་བ་ཤེས་པའི་ཕན་ཡོན་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་གཟུགས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་གསུམ་ན། སྤང་བར་བྱ་བ་སྤངས་པའི་ཕན་ཡོན་བསྟན་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་འདོད་ཆགས་རྟོགས་ནས་སྤང་བར། ཞེ་སྡང་རྟོགས་ནས་སྤང་བར། གཏི་མུག་རྟོགས་ནས་སྤང་བར། ལྟ་བ་རྟོགས་ནས་སྤང་བར། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། གནོད་སེམས་ཁོང་ཁྲོ་རྟོགས་ནས་སྤང་བར། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་བ་དགུ་རྟོགས་ནས་སྤང་བར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཀུན་ནས་ལྡང་བ་རྟོགས་ནས་སྤང་བར། ཁམ། རེག་པ། ཡིད་ལ་སེམས་པ། རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཟས་ཏེ། ཟས་བཞི་རྟོགས་ནས་སྤང་བར་འཚལ། འདོད་པ། སྲིད་པ། ལྟ་བ། མ་རིག་པའི་སྦྱོར་བ་སྟེ། སྦྱོར་བ་བཞི་ཡོངས་སུ་རྟོགས་ནས་སྤང་བར་བགྱི། འདོད་པའི་ཆུ་བོ་ལ་ 4-43 སོགས་པ། ཆུ་བོ་བཞི་ཡོངས་སུ་རྟོགས་ནས་སྤང་བར་བགྱི་བར་འཚལ། ཆགས་སེམས། གནོད་སེམས། ཚུལ་ཁྲིམས། བརྟུལ་ཞུགས། སྙེམ་པ། ལྟ་བའི་སྙེམ་པ་སྟེ། མདུན་པ་བཞི། འདོད་པ། ལྟ་བ། ཚུལ་ཁྲིམས། བརྟུལ་ཞུགས། སྙེམས་པ། བདག་ཏུ་སྨྲ་བ་ཉེ་བར་ལེན་པ་སྟེ། ཉེ་བར་མི་རྟག་པ་ལ་རྟག་པ། སྡུག་བསྔལ་བ་ལ་བདེ་བ། བདག་མེད་པ་ལ་བདག་མི་གཙང་བ་ལ་གཙང་པར། འཛིན་པ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་སྟེ། ཕྱིན་ཅི་ལོག
【現代漢語翻譯】 『不見』，這涵蓋了所有煩惱的惡趣方面。證悟。然後，超過三行，『不能真正地看到見者』，這涵蓋了完全不存在和假設存在的事物。『不能真正地看到無色界』，這涵蓋了輪迴的所有現象。然後，大約超過三行，『不能真正地看到菩提』，這涵蓋了所有清凈的白色現象。然後，超過半行，『心所法』指的是六種入的識，阿賴耶識，以及與之相應的法。中觀派這樣說。這些是證悟。然後，超過三個半行，『意界』指的是煩惱的意和與之相應的法。中觀派這樣說。這些是證悟。然後，四行，第三品結束。 第四品 第三卷。這樣，在闡述了努力修持十種教言之後，接下來是它的利益。『然後，具壽祈請』等等，通過努力獲得的利益是：了知應知之事，斷除應斷之事，通過修習圓滿應圓滿之事，以及通過獲得而證得應證得之事。這四者中，首先是了知應知之事的利益：世尊，色。然後，三張紙和三個半行，闡述了斷除應斷之事的利益：世尊，認識到貪慾后斷除，認識到嗔恨后斷除，認識到愚癡后斷除，認識到見解后斷除。然後，不到四行，認識到惱害和憤怒后斷除。然後，三行，認識到九種遍縛后斷除。然後，一行，認識到所有生起后斷除。界、觸、作意、識食，認識到四食后斷除。欲的繫縛，有的繫縛，見的繫縛，無明的繫縛，認識到四種系縛后完全斷除。欲的河流等等，認識到四條河流后完全斷除。貪心、害心、戒律、苦行、驕慢、見慢，四種驕慢。欲、見、戒律、苦行、驕慢、認為有我的近取，在無常中執為常，在痛苦中執為樂，在無我中執為我，在不凈中執為凈，顛倒的執著，這些都是顛倒。
【English Translation】 'Not seeing,' which encompasses all the negative aspects of afflictions. Enlightenment. Then, more than three lines, 'Cannot truly see the seer,' which encompasses the completely non-existent and the imputed existent. 'Cannot truly see the formless realm,' which encompasses all phenomena of samsara. Then, about more than three lines, 'Cannot truly see bodhi,' which encompasses all pure white phenomena. Then, more than half a line, 'Mental phenomena' refers to the six entering consciousnesses, the alaya consciousness, and those that correspond to it. The Madhyamaka school says this. These are enlightenment. Then, more than three and a half lines, 'Mind realm' refers to the afflicted mind and those that correspond to it. The Madhyamaka school says this. These are enlightenment. Then, four lines, the third chapter ends. Chapter Four Volume Three. Thus, after explaining the diligence in practicing the ten instructions, next is its benefit. 'Then, the venerable one requested,' etc., the benefit obtained through diligence is: knowing what is to be known, abandoning what is to be abandoned, perfecting what is to be perfected through meditation, and attaining what is to be attained through realization. Among these four, first is the benefit of knowing what is to be known: Bhagavan, form. Then, three sheets of paper and three and a half lines, explaining the benefit of abandoning what is to be abandoned: Bhagavan, having realized desire, abandon; having realized hatred, abandon; having realized ignorance, abandon; having realized views, abandon. Then, less than four lines, having realized harm and anger, abandon. Then, three lines, having realized the nine pervasive bonds, abandon. Then, one line, having realized all arising, abandon. Realm, touch, intention, consciousness food, having realized the four foods, abandon. The bond of desire, the bond of existence, the bond of views, the bond of ignorance, having fully realized the four bonds, completely abandon. The river of desire, etc., having fully realized the four rivers, completely abandon. Attachment, harm, discipline, asceticism, pride, pride of views, the four prides. Desire, views, discipline, asceticism, pride, taking self as near, in impermanence grasping permanence, in suffering grasping happiness, in non-self grasping self, in impurity grasping purity, inverted grasping, these are inversions.
་བཞི། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ནས། ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱ་བ་རྣམས་རྫོགས་པའི་ཕན་ཡོན་བསྟན་པ། དགེ་བ་བཅུའི་ལས་ཀྱི་ལམ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་བདུན་ཐོབ་པར་འགྱུར་བ་དང་ལྡན། ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་དབང་ཐོབ་པས། བསམ་གཏན་དང་པོ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ན། མངོན་དུ་བྱ་བ་རྣམས་ཐོབ་པས་མངོན་དུ་བྱས་པའི་ཕན་ཡོན་བསྟན་པ། གཟུགས་ཀྱི་སྒོ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ནི། དེ་ལྟར་ཕན་ཡོན་བཞི་རྫོགས་ནས་སླར་ཡང་སེམས་ཅན་གྱི་བསམ་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དང་། དགེ་བའི་རྩ་བ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་ཕན་ཡོན་གཉིས་བསྟན་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། ཡོངས་སུ་རྫོགས་པས། མི་དགེ་བ་བཅུ་སྤངས་པའི་ཕྱིར། ངན་སོང་རྣམས་སུ་མི་ལྷུང་ཞིང་། ང་རྒྱལ་བཅག་ཅིང་བླ་མ་ལ་རིམ་གྲོ་དང་། བཀུར་སྟི་བྱས་པས་རིགས། ཆོས་ལ་བདག་མེད་པ་རྟོགས་པས། ཉན་ཐོས་ཀྱིས་དང་། ཐབས་མཁས་ཤིང་ཆོས་ལ་མངོན་པར་ཆགས་པ་མེད་པས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྐྱོན་ཆེན་བསླབ་པར་བགྱིའོ། །ཞེས་སྐྱོན་གྱི་སྤྱི་གཙུག་གིས་སྐབས་དབྱེ་བའི་ཕྱིར་ཐ་མར་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ། མོས་པ་སྤྱོད་པའི་ས་ལ་ཐབས་མི་མཁས་པས། འཁོར་གསུམ་ཡོངས་སུ་མ་དག་པར་ཕ་རོལ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། སྐྱོན་མེད་པ། ས་དང་པོར་ཡང་མི་འཇུག་པར། བར་མ་དོར་གནས། ས་འདི་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཆོས་ལ་མཚན་མར་འཛིན་མས་སྲིད་པའོ། ། དབང་པོ་རྟུལ་དང་རྣོན་པོ་དག །དད་དང་མཐོང་ཐོབ་རིགས་ནས་རིགས། །བར་ཆད་གཅིག་པར་སྐྱེས་ནས་དང་། །བྱེད་དང་བྱེད་མིན་འོག་མིན་འགྲོ། །འཕར་གསུམ་སྲིད་རྩེའི་མཐར་ཐུག་འགྲོ། །གཟུགས་ཀྱི་ཆགས་བཅོམ་མཐོང་བ་ཡི། །ཆོས་ལ་ཞི་ལུས་མངོན་སུམ་བྱེད། །བསེ་རུ་དང་ནི་ཉི་ཤུའོ། །ཞེས་པ་འདི་ནི་དོན་ཉི་ཁྲི་སྣང་བ་དང་། སློབ་དཔོན་སེང་བཟང་གིས་སྔར་བསྟན་པའི་རྒྱལ་སྲས་ཞེ་ལྔའི་ནང་འགའ་ཞིག་དང་སྦྱར་ལ་འགའ་ཞིག་ལེ་བརྒྱད་མ་དང་སྦྱར་མོད། ལེ་བརྒྱད་མ་ནི་རྒྱལ་བའི་བཀའ་ལྷད་མེད་ཡང་དག་ཡིན་མིན་དཔྱོད་དགོས་ཤིང་། ཚིགས་བཅད་འདི་གཉིས་དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་གི་སྐབས་སུ་མ་བྱུང་ལ། གདམས་ངག་བཅུ་རྫོགས་པའི་མཐར་བྱུང་ཡང་། དེའི་སྐབས་ན་དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་སྟོན་པའི་མདོ་མི་སྣང་ཞིང་། ཉི་ཤུ་པོ་ཐེག་ཆེན་འཕགས་པ་ཡིན་པར་སྟོན་པའི་མདོ་ཡང་མི་སྣང་ལ། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་འཁོར་ལོའི་མདོར་རྒྱལ་སྲས་འཕགས་པ་ལ་ཐེག་དམན་གྱི་མིང་གིས་བཏགས་པ་ 4-44 གསུངས་ཀྱང་ཉི་ཤུར་མ་ཚང་བས་དེ་དང་ཚིགས་བཅད་གཉིས་པོ་འདི་གཅིག་ཏུ་སྦྱར་ཡང་མི་འགྲིག་ཅིང་། བསེ་རུ་ལྟ་བུ་ལ་སོགས་པ་འགའ་ཞིག་གིས་མདོའི་ཤེར་ཕྱིན་གྱི་གཞུང་ཉེར་གསུམ
【現代漢語翻譯】 第四，從第十二行半開始，爲了圓滿一切，闡述圓滿的利益。行善業的十條道路。然後，在第二頁第十一行，具備獲得七覺支的條件，獲得禪定的力量，進入初禪。 然後，在第十二行，因為獲得了應該顯現的事物，所以闡述了顯現的利益。色蘊之門和禪定。然後，在第二頁，像這樣圓滿了四種利益之後，再次闡述了圓滿眾生的心願和圓滿一切善根的兩種利益。世尊。 然後，多出一行，因為圓滿了，所以捨棄了十不善業，不會墮入惡道。因為摧毀了傲慢，恭敬上師，因爲了知了法無我，所以是聲聞乘。因為善巧方便，不執著於法，所以是菩薩，努力學習重大過失。就像用過失的總集來區分章節一樣，最後才顯示出來。然後，大約兩行，大菩薩，在勝解行地因為不善巧方便，所以三輪不凈，到達彼岸。 然後，多出一行，沒有過失，也不會進入初地，停留在中陰。此地是菩提心。然後，多出一行，執著於法的相狀，所以流轉于輪迴。 根器遲鈍和敏銳，從信仰和見道獲得，生生世世。間隔一生，從出生到死亡。行者和非行者，前往色究竟天。超越三界，到達有頂天。摧毀色蘊的執著，見到真諦，現證寂滅之法。犀牛角和二十位。 這段話包含了二萬個意義的顯現，而且善獅子阿阇黎（Acharya Sengzang）先前所說的四十五位王子中的一些與此相關，一些與八萬頌相關。然而，八萬頌是否是佛陀無誤的教言，還需要考察。這兩段偈頌沒有出現在賢劫時期，雖然出現在圓滿十教授的末尾，但在那時沒有出現宣說賢劫的經典。也沒有出現宣說二十位是大乘聖者的經典。雖然在《不退轉法輪經》中，聖王子被稱為小乘的名字 4-44 但因為不足二十位，所以這兩段偈頌不能與那部經結合。像犀牛角等一些內容與經典的二萬三千頌般若波羅蜜多經的論典有關。
【English Translation】 Fourth, starting from the second half of the twelfth line, in order to perfect everything, the benefits of perfection are explained. The ten paths of virtuous actions. Then, on the eleventh line of the second page, one is endowed with the attainment of the seven branches of enlightenment, and by gaining power over samadhi (concentration), one enters the first dhyana (meditative absorption). Then, on the twelfth line, because one has attained the things that should be manifested, the benefits of manifestation are explained. The gate of form and samadhi. Then, on the second page, after these four benefits have been perfected, the two benefits of perfecting the thoughts of sentient beings and perfecting all roots of virtue are again explained. Blessed One. Then, one line more, because of perfection, having abandoned the ten non-virtuous actions, one will not fall into the lower realms. Because one has broken pride and served and respected the lama (spiritual teacher), one is of noble lineage. Because one has realized the selflessness of dharma, one is a Shravaka (hearer). Because one is skillful in means and has no attachment to dharma, one is a Bodhisattva, and one strives to learn great faults. Just as the general collection of faults is used to divide the chapters, it is shown last. Then, about two lines, great Bodhisattva, because one is not skillful in means on the stage of aspiration, the three circles are not completely pure, and one goes to the other shore. Then, one line more, without faults, one will not even enter the first bhumi (ground), but will remain in the bardo (intermediate state). This ground is Bodhicitta (the mind of enlightenment). Then, one line more, because of clinging to the characteristics of dharma, one wanders in samsara (cyclic existence). Those with dull and sharp faculties, from faith and attainment of vision, from lineage to lineage. Born with a single interruption, from birth to death. Those who act and those who do not act, go to Akanistha (highest heaven). Transcending the three realms, they reach the ultimate end of the peak of existence. Those who see the destruction of the attachment to form, directly realize the peaceful body of dharma. The rhinoceros horn and twenty. This passage contains the appearance of twenty thousand meanings, and some of the forty-five princes previously taught by Acharya Sengzang are related to this, and some are related to the eighty thousand verses. However, it is necessary to examine whether the eighty thousand verses are the Buddha's infallible teachings. These two verses did not appear during the time of the Kalpa of Good Fortune, although they appeared at the end of the perfection of the ten instructions, but at that time there was no sutra (scripture) teaching the Kalpa of Good Fortune. There is also no sutra showing that the twenty are Mahayana (Great Vehicle) aryas (noble ones). Although in the Sutra of the Wheel of Non-Regression, the noble prince is called by the name of the Hinayana (Lesser Vehicle), 4-44 but because there are not twenty, these two verses cannot be combined with that sutra. Some things like the rhinoceros horn are related to the commentary on the twenty-three thousand verse Prajnaparamita Sutra (Perfection of Wisdom).
་པོ་གང་ནས་མི་སྣང་ལ། ཡུམ་རྒྱས་འབྲིང་བསྡུས་གསུམ་གྱི་དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་གི་སྐབས་སུ་བཞི་བཅུ་རྩ་ལྔ་མཐུན་པར་གསུངས་ཤིང་། སློབ་དཔོན་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་དང་། འབུམ་ཏིག་གིས་ཀྱང་བཞི་བཅུར་རྩ་ལྔ་རྩ་ལྔར་མཐུན་པར་བཀྲལ་བའི་ཕྱིར། དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་གི་སྐབས་སུ་གསུང་བའི་རྒྱལ་སྲས་བཞི་བཅུ་རྩ་ལྔར་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྐྱབས་གནས་སུ་གཏོགས་པའི་དགེ་འདུན་དངོས་ཡིན་ལ། ཕྱིས་ཉན་རང་ཉི་ཤུ་འཕགས་པ་བྱམས་པས་བསྣན་པ་ནི་ཞོར་ལ་བྱུང་བ་སྟེ། ཐེག་ཆེན་གྱི་སྐྱབས་གནས་མ་ཡིན་ཡང་སྤྱིར་དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་གི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ལ་དགོངས་པར་གསལ་ཏེ། ཉི་ཤུ་པོ་འདི་དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་གསུངས་པའི་རྗེས་ནས་གདམས་ངག་བདུན་རྫོགས་པའི་མཐར་གསུངས་ཀྱང་། དེ་རྣམས་རྒྱལ་སྲས་ཡིན་པར་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། དབང་པོ་རྟུལ་དང་རྣོན་པོ་དག །ཅེས་པ་དག་ལ་རང་གི་བཤད་པ་བྱས་པ་ལ་སོགས་པ་འཁྲུལ་བ་མང་དུ་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་ཐེག་ཆེན་གྱི་སྐྱབས་གནས་ཡིན་པའི་རྒྱལ་སྲས་ཞེ་ལྔ་དང་། དེ་མིན་པའི་འཕགས་པའི་ཉི་ཤུ་སྟེ། འཕགས་པ་ཐེག་པ་གསུམ་བསྡུས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་འཕགས་པ་དྲུག་ཅུ་རྩ་ལྔར་གསུངས་སོ། །གལ་ཏེ་འདི་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ཆོས་ཡིན་པས་ཐེག་དམན་གྱི་དགེ་འདུན་འཆད་པར་མི་རིགས་སོ་ཞེ་ན། དེ་ལྟ་ན་ནི་ཐེག་དམན་གྱི་ལམ་ཡང་གསུངས་པར་མི་རིགས་པར་འགྱུར་བ་ལས་གསུང་བས་བསལ་བ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་དེ་ནི་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གསུང་བ་ཡིན་གྱིས། མངོན་དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་གསུང་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། འདིར་ཡང་ཉི་ཤུ་པོ་དེ་སྤྱིར་དགེ་འདུན་དཀོན་མཆོག་ལ་གཏོགས་པས་གསུང་བ་ཡིན་གྱི། ཐེག་ཆེན་གྱི་སྐྱབས་གནས་ལ་གཏོགས་པས་གསུངས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་འདི་ལ་སྐྱོན་དེ་ཡང་མེད་དོ། །བཙུན་པ་རྣམ་གྲོལ་སྡེས་ཀྱང་ཉི་ཤུ་པོའི་མདོར་ཤེར་ཕྱིན་ཏུ་མེད་ནས་མ་རྙེད་པ་ཡིན་གྱིས། ཡོད་བཞིན་དུ་མ་རྙེད་པ་ནི་མ་ཡིན་པས་སྨད་ཅིང་སྐུར་བ་གདབ་པར་མི་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ཤེར་ཕྱིན་སྒྲུབ་པ་མི་དམིགས་པའི་རྣམ་པ་དང་། དེའི་དམིགས་པ་བདེན་བཞི་དང་། རྟེན་སྐྱབས་གསུམ་དང་། ཁྱད་པར་དུ་འགྲོ་བའི་རྒྱུ་མ་ཆགས་པ་དང་། མི་ལྡོག་པར་འགྲོ་བའི་རྒྱུ་ཡོངས་སུ་མི་ངལ་བ་དང་། ཐེག་པ་གཞན་གྱི་མི་འགྲོ་བའི་རྒྱུ་ལམ་ཡོངས་འཛིན་དང་། གཞན་གྱི་དྲང་མི་འཇོག་པར་འགྲོ་བའི་རྒྱུ་སྤྱན་ལྔ་དང་། རྣམ་མཁྱེན་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་རྒྱུ་མངོན་ཤེས་དྲུག་དང་། མཐར་ཐུག་པའི་རྒྱུ་མཐོང་བ་དང་། སྒོམ་པའི་ལམ་ལ་གདམས་པ་སྟེ། གད༷མས་ང༷ག་ད༷ང་། །ཞེས་པ་གདམས་ངག་བཅུ་ཕན་ཡོན་དང་བཅས་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། དམིགས་པ་དང་ནི་རྣམ་པ་དང་། །རྒྱུ་དང་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་ཡིས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྐྱོབ་པ་ཡི། །དྲོད་སོགས་བདག
【現代漢語翻譯】 那麼，從何處不見呢？在《般若經》廣、中、略三品中，關於僧伽寶，都一致地說有四十五位。大學者世親（Vasubandhu）和《現觀莊嚴論》的註釋中，也都一致地解釋為四十五位。因此，在關於僧伽寶時所說的四十五位菩薩，是屬於大乘皈依處的真實僧伽。後來，聲聞緣覺二十位是聖者慈氏（Maitreya）增補的，這只是順帶提及，雖然不是大乘的皈依處，但總的來說，可以認為他們屬於僧伽寶的範疇。這二十位是在宣說僧伽寶之後，在七種教授圓滿的最後才說的，而且沒有說他們是菩薩。此外，對於『鈍根和利根』等，自己妄加解釋，出現了很多錯誤。因此，作為大乘皈依處的四十五位菩薩，以及不屬於此類的二十位聖者，總共是六十五位聖者，這是將三乘聖者合在一起說的僧伽。 如果有人說：『因為這是大乘的法，所以不應該講小乘的僧伽。』如果這樣說，那麼也不應該講小乘的道，但實際上講了，這就排除了這種說法。如果有人說：『那是爲了讓人瞭解才講的，不是爲了讓人證悟才講的。』那麼，這裡講這二十位，也是因為他們總的來說屬於僧伽寶才講的，不是因為他們屬於大乘的皈依處才講的。因此，這也沒有什麼過失。 具解脫比丘（Vimuktisena）也說，在二十位的經文中，是因為《般若經》中沒有才找不到，而不是明明有卻找不到，所以不應該誹謗和詆譭。就這樣，已經講完了《般若經》的修持，包括不緣的行相、所緣的四諦、所依的皈依三寶、特別是走向涅槃之因的不執著、走向不退轉之因的不疲倦、不走向其他乘之因的道總持、不被他人引入歧途之因的五眼、圓滿一切智智之因的六神通、最終之因的見道和修道，也就是教授。教授（藏文：གད༷མས་ང༷ག་ད༷ང་།，梵文天城體：उपदेश，梵文羅馬擬音：upadeśa，漢語字面意思：教導）。這十種教授及其利益已經講完了。 所緣和行相，以及原因和總持，以這些來救護菩薩的暖位等自我。
【English Translation】 So, from where is it not seen? In the extensive, intermediate, and concise versions of the Prajñāpāramitā Sutra (Perfection of Wisdom Sutra), it is consistently stated that there are forty-five in the context of the Sangha Jewel. The great master Vasubandhu and the commentary on the Abhisamayalankara (Ornament of Clear Realization) also consistently explain it as forty-five. Therefore, the forty-five Bodhisattvas mentioned in the context of the Sangha Jewel are the actual Sangha belonging to the Mahayana refuge. Later, the twenty Shravakas and Pratyekabuddhas added by the venerable Maitreya are incidental. Although they are not the Mahayana refuge, they are generally considered to belong to the Sangha Jewel. It is clear that these twenty are mentioned after the Sangha Jewel is declared, at the end of the seven instructions, but it is not said that they are Bodhisattvas. Furthermore, there are many errors in making one's own explanations for 『dull and sharp faculties.』 Therefore, the forty-five Bodhisattvas who are the Mahayana refuge and the twenty venerable ones who are not, are said to be sixty-five venerable ones, combining the Sangha of the three vehicles. If someone says, 『Since this is a Mahayana teaching, it is not appropriate to explain the Sangha of the Hinayana.』 If that were the case, then the path of the Hinayana should not be taught either, but it is taught, which refutes this statement. If someone says, 『That is taught for the sake of understanding, not for the sake of realization,』 then here too, these twenty are taught because they generally belong to the Sangha Jewel, not because they belong to the Mahayana refuge. Therefore, there is no fault in this. Vimuktisena also said that in the sutra of the twenty, it is because it is not found in the Prajñāpāramitā that it is not found, and it is not that it is not found even though it exists, so one should not slander and denigrate. Thus, the practice of the Prajñāpāramitā has been taught, including the aspect of non-objectification, the object of the Four Noble Truths, the basis of the Three Jewels of Refuge, especially the non-attachment as the cause of going to liberation, the non-fatigue as the cause of going to non-retrogression, the path-retention as the cause of not going to other vehicles, the five eyes as the cause of not being led astray by others, the six superknowledges as the cause of perfecting omniscience, and the seeing and meditation as the ultimate cause, which are the instructions. Instruction (Tibetan: གད༷མས་ང༷ག་ད༷ང་།, Sanskrit Devanagari: उपदेश, Sanskrit Romanization: upadeśa, Literal Chinese meaning: teaching). These ten instructions and their benefits have been taught. The object and the aspect, as well as the cause and the retention, with these, the warmth etc. that protect the Bodhisattva.
་ཉིད་ཇི་བཞིན་དུ། །རྣམ་རྟོག་བཞི་པོ་ལྡན་བརྟེན་ 4-45 པས། །ཆུང་དང་འབྲིང་དང་ཆེན་པོ་རྣམས། །ཉན་ཐོས་བསེ་རུ་ལྟ་བུ་དང་། །བཅས་པ་དག་ལས་ཁྱད་པར་འཕགས། །སྨྲས་པ་ཚེ་དང་ལྡན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཅིག་ལྷག་པ་ན། གཟུགས་སྟོང་ཞེས་བྱ་བར་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་། བཅས་པའི་ལྟ་བ་ལྟ་བས། ལྟ་བས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གིས་མངོན་པར་ཆགས་ཤིང་། སེམས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་གྱུར་པས་གནས་ཏེ། འདུ་ཤེས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་གྱུར་པས་འདུ་ཤེས་པ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཆོས་ལ་སྲེད་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་སྤོང་བའི་རྒྱུར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་མཐུན་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཆོས་རྣམས་སུ་རྟོག་པ་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ལ་སྲེད་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། སྐྱོན་དུ་འགྱུར་བའོ། །དམིགས་པ་མི་རྟག་ལ་སོགས་པ། །བདེན་པའི་རྟེན་ཅན་དེ་ཡི་ནི། །རྣམ་པ་མངོན་ཞེན་ལ་སོགས་འགོག །ཐེག་པ་གསུམ་ཆར་འཐོབ་པའི་རྒྱུ། ། དྲོད་ཆུང་ངུའི་དམིགས་རྣམ་ནི། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གསུམ་ན། ཉོན་མོངས་པའོ། །ཞེས་དོར་བྱར་རྟོག་པ་དང་། རྣམ་པར་བྱང་བའོ། །ཞེས་བླང་བྱར་རྟོག་པ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། འདི་ནི་ལམ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཅི་རིགས་པར་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། འདུ་ཤེས་པ་འདི་ནི། མཚན་མར་བཟུང་བའི་ཕྱིར། བྱང་ཆུབ་སེམས། སྐྱོན་དུ་འགྱུར་བའོ། །ཞེས་བྱ་བས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་རྣམས་སྐྱོན་དུ་བསྟན་ནས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་སྐྱོན་མེད་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར། སྨྲས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། སེམས་མ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སེམས་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲས་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་སེམས་ལ་བྱའོ། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི། ཡོངས་སུ་རྟོག་པ་དང་། རྣམ་པར་རྟོག་པའི་མཚན་ཉིད་ཐམས་ཅད་ལས་འདས་པས་སེམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་སེམས་ཡིན་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་བས་ན་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་ནི་རྟོག་པའི་དྲི་མ་དང་། སྒྲིབ་པ་མེད་པར་འོད་གསལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུང་སྟེ་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་སེམས་ཀྱིས་རང་བཞིན་ནི་འོད་གསལ་བའོ། །དེ་བས་ན་སེམས་མ་ཡིན་པས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་སེམས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པས་གསུངས་ཤིང་། རྗེ་བཙུན་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་གི་ཞལ་སྔ་ནས། དེ་ལྟར་ཡང་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལས། སེམས་གང་ཞིག་ཡོད་པའི་སེམས་དེ་ནི་སེམས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བར་གསུང་སྟེ། དེ་ཉིད་ནི་འཁོར་བའི་བག་ཆགས་དང་བྲལ་བའོ། །དེའི་ཕྱིར་བདུད་ནི་དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་སེམས་ཡིན་ལ། སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་དྲི་མ་མེད་པའ
【現代漢語翻譯】 如實一般，四種分別唸的所依，小、中、大三種，聲聞、獨覺如同犀牛角，超越了所有戒律。尊者說道：從那之後，如果多出一行，就以『色空』之名進行分別，以戒律的觀點來看待，以顛倒的見解而執著，心也隨之顛倒而安住，以顛倒的想而生起想念。從那之後，兩行，對法貪執，稱為『與順』，因為它是捨棄顛倒的因。因為對諸法進行分別，所以稱為『法貪』。這是中觀宗的觀點，會成為過失。所緣為無常等，具有真實的所依，遮止其顯現執著等相。是獲得三乘果位的因。 微暖位的所緣相：從那之後，尊者，從那之後，十三行半紙，是煩惱。視為應捨棄而分別，以及完全清凈。視為應取而分別，從那之後，多出一行左右，這不是道。同樣，根據情況進行調整，從那之後，六行，這個想，因為執取相，菩提心，會成為過失。通過這些對分別唸的過失進行揭示，爲了揭示無分別念是無過失的，所以說：從那之後，五行半紙，不是心。以『心』這個詞指的是遍計所執的心。圓成實性無上正等覺的心，法身，超越了一切分別和分別唸的相，因為沒有心的體性，所以稱為『是心』。因此，心的自性沒有分別的垢染和遮蔽，是光明的。這樣說道，法身的自性是光明的。因此，說『不是心』，指的是不是遍計所執的心。這是偉大的中觀宗全知二世所說。至尊自在觀世音面前，也是如此，世尊在《般若波羅蜜多經》中說：『凡所有心，即非心』，說的是自性光明，那本身就是遠離輪迴習氣的。因此，魔是具有垢染的心，而佛陀本身是無垢染的。
【English Translation】 Just as it is, the basis of the four kinds of conceptual thoughts, the small, medium, and large three kinds, the Shravakas (hearers) and Pratyekabuddhas (solitary realizers) are like rhinoceros horns, surpassing all precepts. The venerable one said: After that, if there is one more line, it is conceptualized as 'form is emptiness,' viewed with the view of precepts, clinging to it with inverted views, and the mind abides in inversion, and thoughts arise with inverted thoughts. After that, two lines, craving for the Dharma, is called 'concordant,' because it is the cause of abandoning inversion. Because of conceptualizing the Dharmas, it is called 'craving for the Dharma.' This is the view of the Madhyamaka (Middle Way) school, which will become a fault. The object is impermanence, etc., which has a basis of truth, preventing its manifestation of clinging and other aspects. It is the cause of attaining the three vehicles. The object aspect of the minor heat position: After that, venerable one, after that, thirteen and a half lines of paper, are afflictions. Conceptualizing as something to be discarded, and completely purified. Conceptualizing as something to be taken, after that, about one more line, this is not the path. Similarly, adjust according to the situation, after that, six lines, this thought, because of grasping at characteristics, Bodhicitta (the mind of enlightenment), will become a fault. By revealing the faults of these conceptual thoughts, in order to reveal that non-conceptual thought is faultless, it is said: After that, five and a half lines of paper, it is not the mind. The word 'mind' refers to the mind of imputation. The perfectly established unsurpassed perfect enlightenment mind, Dharmakaya (the body of truth), transcends all characteristics of conceptualization and conceptual thought, because it does not have the nature of mind, it is called 'is mind.' Therefore, the nature of mind is without the defilement and obscuration of conceptual thought, it is luminous. Thus it is said, the nature of the Dharmakaya is luminous. Therefore, saying 'is not mind' means it is not the mind of imputation. This was said by the great Madhyamaka all-knowing Second. In the presence of the venerable Avalokiteshvara (Lord of the World), it is also said that the Bhagavan (Blessed One) said in the Prajnaparamita Sutra (Perfection of Wisdom Sutra): 'Whatever mind there is, that mind is not mind,' saying that the self-nature is luminous, which itself is free from the habitual tendencies of Samsara (cyclic existence). Therefore, Mara (the demon) is the mind with defilements, while the Buddha himself is without defilements.
ི་སེམས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུང་བའི་ཕྱིར་རང་བཞིན་འོད་གསལ་གྱི་དོན་དང་རང་སྟོང་ལ་འདོད་པ་རྣམས་ནི་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་ལས་རིང་དུ་གྱུར་ཅིག །ཤིང་རྟ་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱང་འདས་ནས་གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་དུས་ཕྱིས་བྱུང་བའི་ཆོས་སྐད་གསར་པའི་ལུང་རིགས་ཀྱིས་གནོད་པ་ཡིན་ 4-46 པས་མཁས་པ་རྣམས་ཀྱིས་གཡང་ས་ལྟ་བུར་རྟོགས་པར་བྱས་ནས་རིང་དུ་སྤང་བར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། མ་བྲལ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བ་ཉིད་སྟོན་ཏེ། སྔོན་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོའི་གནས་སྐབས་ནས་འདོད་ཆགས་དང་ཞེ་སྡང་ལ་སོགས་པའི་སྐྱེ་བའི་དུས་ན་ཡང་། ནམ་མཁའ་བཞིན་དུ་དྲི་མ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་མ་གོས་པའི་ཕྱིར་ལྡན་པ་ཡང་མ་ཡིན་ཞེས་བྱའོ། །ཕྱིས་སངས་རྒྱས་སུ་གྱུར་པའི་ཚེ་ཡང་སེམས་དེ་གློ་བུར་གྱི་ཉོན་མོངས་པ་དང་བྲལ་བས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་རྣམ་པར་དག་པ་ཉིད་ལ་གནས་པའི་ཕྱིར། དྲི་མ་དེ་དག་ཤིན་ཏུ་མི་སྐྱེ་བས། སྤྲིན་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་དང་མི་ལྡན་པའི་ནམ་མཁའ་བཞིན་དུ་འོད་གསལ་བའི་ཕྱིར། བྲལ་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཞེས་བྱའོ། །གལ་ཏེ་སྔོན་ལྡན་པར་གྱུར་ན་ནི་ཕྱིས་བྲལ་བར་ཡང་འགྱུར་བ་ཞིག་ན། འདི་ལྟར་སྔོན་དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་གནས་སྐབས་ན་ཡང་རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པས་དེ་དག་དང་ལྡན་པ་མ་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་ཕྱིས་ཀྱང་དེ་དག་དང་བྲལ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། སྒྲིབ་གཉིས་དང་ཡང་འདོད་པའི་འདོད་ཆགས། གནོད་སེམས། རྨུགས་གཉིད། འཕྱར་འགྱོད། ཐེ་ཙོམ་སྟེ། མྱ་ངན་ལས་འདའ་བ་ལ་བར་དུ་གཅོད་པ་ལྔ་དང་། ཡང་ན་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སེམས་དམན་པ་དང་། རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སེམས་དམན་པ་དང་ཡང་བྲལ་བ་སྟེ། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་རང་བཞིན་འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ནི་བྱ་བ་དེ་མི་དམིགས་པ་དེ་ཡོད་དམ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། དེ་ལྟ་བུར་དམིགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། འགྱུར་རམ། སྟེ་མི་རིགས་སོ། །ཞེས་པའི་དོན་ཏོ། །མ་ཡིན་པ། རང་བཞིན་འོད་གསལ་ནི་འགྱུར། སེམས་མེད་པ་རྟོགས་པས། བསམ་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཞི་དང་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཇི་ལྟར་རང་བཞིན་འོད་གསལ་གྱི་བཞིན་དུ། ཆོས་ཉིད་ཀྱི། གཟུགས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། མེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ན། འདས་ཀྱི་སྲས་ཐུ་བོ་ཡིན་པས། ཐུགས་ལས་སྐྱེས་པ། བཤད་པའི་ཆོས་ལས་བྱུང་བ། ཞལ་ནས་བྱུང་བ། སྒྲུབ་པའི་ཆོས་ལས་བྱུང་བས། ཆོས་ལས་སྐྱེས་པ། རྟོགས་པའི་ཆོས་ལས་བྱུང་བས། ཆོས་ཀྱིས་སྤྲུལ་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ཆོས་ཀྱི་བདག་པོ་ཡིན་པས། ཆོས་ཀྱི་བགོ་སྐལ་བ། སྲེད་པ་སྤངས་པས། ཟང་ཟིང་ཆོས་ཉིད་ལས་གཞན་གྱིས་མི་འཕྲོགས་པས་ཆོས། ཆོས་
【現代漢語翻譯】 因為有『是心』（此心）之說，所以那些認為自性光明和自空的人，遠離圓滿的佛法吧！偉大的車乘師們也已經逝去，當三者具備而被截斷時，由於後來出現的新的佛法術語的論證所損害，所以智者們應當像對待懸崖一樣認識到它，並遠遠地拋棄它。如果連一根線都沒有，那麼『不離』所顯示的正是自性光明。以前在凡夫的階段，即使在生起貪慾和嗔恨等煩惱的時候，也像虛空一樣不被一切垢染所染污，所以說不是具有。後來成佛的時候，心也因為遠離了突發的煩惱，安住在自性清凈的本性中。因為那些垢染不會再生起，所以像不與云等相連的虛空一樣光明，所以說也不是分離。如果以前是具有的狀態，那麼後來也會變成分離的狀態。像這樣，以前在具有垢染的狀態時，也因為自性完全清凈，所以不是具有那些垢染，因此後來也不是與那些垢染分離。』正如偉大的中觀派，第二遍知一切者迪格涅所說。兩種障礙也與貪慾、嗔恨、昏沉、掉舉、疑慮有關。有五種障礙會阻礙涅槃，或者遠離聲聞的下劣心和緣覺的下劣心，因為真如的自性是不變的。這是否意味著沒有觀察到那個行為？如果連一根線都沒有，那就不是那樣觀察的。如果連一半和兩根線都沒有，會改變嗎？這是不可能的。不是的，自性光明是會改變的。沒有心的覺悟，是不可思議的。如果連四張半紙和一根線都沒有，自性光明的狀態如何？法性。色。如果連一根線都沒有，就沒有。同樣，下面的也一樣適用。如何？如果連三張紙都沒有，因為是過去佛陀的長子，是從心中產生的，是從所說的法中產生的，是從口中產生的，是從修持的法中產生的，所以是從法中產生的。從證悟的法中產生的，所以是法所化現的，是涅槃之法的擁有者，所以是法的繼承者。因為斷除了貪慾，所以不是被其他事物所奪取的法性，是法。 Because of the saying 'is mind' (this mind), may those who believe in self-nature luminosity and self-emptiness be far away from the perfect Dharma! The great chariot masters have also passed away, and when the three are complete and cut off, they are harmed by the arguments of the new Dharma terms that appeared later, so wise people should recognize it as if it were a cliff and abandon it far away. If there is not even a single thread, then 'not separate' shows the self-nature luminosity itself. Previously, in the stage of ordinary people, even when afflictions such as greed and hatred arise, it is like the sky, not stained by all impurities, so it is said not to be possessed. Later, when becoming a Buddha, the mind also abides in the nature of self-nature purity because it is free from sudden afflictions. Because those impurities will not arise again, it is as bright as the sky that is not connected with clouds, so it is said not to be separate. If it was a state of possession before, then it would also become a state of separation later. Like this, even when it was in a state of impurity before, it was not possessed of those impurities because of its complete purity of self-nature, so it is not separate from those impurities later.' As the great Madhyamaka, the second omniscient Digchen said. The two obscurations are also related to desire, hatred, drowsiness, agitation, and doubt. There are five obstacles that hinder Nirvana, or are far away from the inferior mind of the Shravakas and the inferior mind of the Pratyekabuddhas, because the self-nature of Suchness is immutable. Does this mean that the act was not observed? If there is not even a single thread, then it is not observed that way. If there are not even half and two threads, will it change? This is impossible. No, self-nature luminosity will change. The realization of no mind is inconceivable. If there are not even four and a half sheets of paper and a single thread, what is the state of self-nature luminosity? Dharmata. Form. If there is not even a single thread, there is not. Similarly, the following also applies. How? If there are not even three sheets of paper, because he is the eldest son of the past Buddhas, he is born from the heart, he is born from the Dharma that is spoken, he is born from the mouth, he is born from the Dharma that is practiced, so he is born from the Dharma. He is born from the Dharma of enlightenment, so he is transformed by the Dharma, he is the owner of the Dharma of Nirvana, so he is the heir of the Dharma. Because greed is cut off, it is the Dharmata that is not taken away by other things, it is the Dharma.
【English Translation】 Because of the saying 'is mind', may those who believe in self-nature luminosity and self-emptiness be far away from the perfect Dharma! The great chariot masters have also passed away, and when the three are complete and cut off, they are harmed by the arguments of the new Dharma terms that appeared later, so wise people should recognize it as if it were a cliff and abandon it far away. If there is not even a single thread, then 'not separate' shows the self-nature luminosity itself. Previously, in the stage of ordinary people, even when afflictions such as greed and hatred arise, it is like the sky, not stained by all impurities, so it is said not to be possessed. Later, when becoming a Buddha, the mind also abides in the nature of self-nature purity because it is free from sudden afflictions. Because those impurities will not arise again, it is as bright as the sky that is not connected with clouds, so it is said not to be separate. If it was a state of possession before, then it would also become a state of separation later. Like this, even when it was in a state of impurity before, it was not possessed of those impurities because of its complete purity of self-nature, so it is not separate from those impurities later.' As the great Madhyamaka, the second omniscient Digchen said. The two obscurations are also related to desire, hatred, drowsiness, agitation, and doubt. There are five obstacles that hinder Nirvana, or are far away from the inferior mind of the Shravakas and the inferior mind of the Pratyekabuddhas, because the self-nature of Suchness is immutable. Does this mean that the act was not observed? If there is not even a single thread, then it is not observed that way. If there are not even half and two threads, will it change? This is impossible. No, self-nature luminosity will change. The realization of no mind is inconceivable. If there are not even four and a half sheets of paper and a single thread, what is the state of self-nature luminosity? Dharmata. Form. If there is not even a single thread, there is not. Similarly, the following also applies. How? If there are not even three sheets of paper, because he is the eldest son of the past Buddhas, he is born from the heart, he is born from the Dharma that is spoken, he is born from the mouth, he is born from the Dharma that is practiced, so he is born from the Dharma. He is born from the Dharma of enlightenment, so he is transformed by the Dharma, he is the owner of the Dharma of Nirvana, so he is the heir of the Dharma. Because greed is cut off, it is the Dharmata that is not taken away by other things, it is the Dharma.
སྐུ་མངོན་དུ་གྱུར་པས་ལུས། ཉན་ཐོས་རྣམ་རྟོག་གི་སྤྲོས་པའི། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་ཁྱོད་ཀྱིས་བསྟན་པ་ལྡོག་པ་ཡང་། བསླབ་པ་འདི་ལ་བསླབ་པ་ལས། འཐོབ་པར་ཡོངས་སུ་ཆེན་པོ། ཤེར་ཕྱིར་གྱི་དོན་དང་མཐུན་པར་སྤྱོད་པའི་ཕྱིར། ཤེས་རབ་འདི་ཉིད་མཉམ་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་གཞན་ལ་ནན་ཏན་དུ་ལེགས་པར་མཉན་པར་བྱའོ། །མཉན་པའི་ཚིག་ཁ་དོན་དུ་ལེགས་པར་གཟུང་བར་བྱའོ། །དྲན་པས་མ་བརྗེད་པར་བཅང་བར་བྱའོ། །གླེགས་བམ་དུ་བྲིས་ཏེ་ཀློག་པར་བྱའོ། །དོན་ཟབ་མོ་མ་ལུས་པར་བསམ་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོགས་པར་ཡོངས་ 4-47 སུ་ཆུབ་པར། དེ་རྟོག་ཅིང་མངོན་སུམ་དུ་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་རྟོགས་པའི་དོན་བསྒོམ་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས། ཚུལ་བཞིན་ཡིད་ལ་ཡང་ཡང་གོམས་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་བཞི་ལྷག་ན་ཡིད་ལ་བྱའོ། །ས་འདི་རྣམས་ཀུན་ལ་བསླབ་པ་ཡང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི་མེད་དུ་མི་རུང་སྟེ། ཐམས་ཅད་ལ་ཕན་འདོགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ལེའུ་བཞིའོ། ། ༈ ལེའུ་ལྔ་པ། ༈ བམ་པོ་བཞི་པ། དྲོད་འབྲིང་གི་དམིགས་རྣམ་ནི། གཟུགས་སོགས་འདུ་དགོད་གནས་བྲལ་དང་། །དེ་ནས་ཚེ། དེ་ནས་གསུམ་ལྷག་པ་ན། བར་བགྱིས་ན། ཞེས་པའི་དོན་ནི་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ནས། ཡང་དག་པར་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་སྒྲོ་བཏགས་པ་ནི་འཕེལ་བ་ཞེས་བྱའོ། །ཡང་དག་པར་ཡོད་པ་ལ་སྐུར་པ་བཏབ་པ་ནི་འགྲིབ་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པའོ། །འགྱོད་པ་སྟེ། མི་ཤེས་པའི་ཉེས་པར་འགྱུར་རོ། །མ་མཆིས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདུས་བྱས་ཀྱི་ཆོས་ལྟར་གནས་པ་མེད་པའོ། །ཐུག་པ་མ་མཆིས། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ནམ་མཁའ་ལ་སོགས་འདུས་མ་བྱས་པ་ལྟ་བུར་གནས་པ་མེད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་གཤིས་ལུགས་ལ་མ་མཆིས། མིང་སྟེ་ཡུལ་དང་ཕྱོགས་ན་གནས་པ་ཐུག་སྟེ། མི་གནས་པའམ། གནས་པ་དང་མི་གནས་པ་གཉིས་ཀ་ཡིན་པར་བྱིན་གྱིས་བདག་གིས་ལ་ཟློ་བ་མཉམ་གཞག་ཟབ་མོའི་སྐབས་སུ་འཕེལ་འགྲིབ་ལ་སོགས་པ་གང་དུ་ཡང་མི་རྟོག་ཅིང་མི་དམིགས་པས་གཟུགས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དྲུག་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ན། བམ་པོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། རྗེས་སུ་མ་མཐོང་སྟེ། ཞེས་པའི་སྐབས་འདིར་རྨི་ལམ་ལྟ་བུའི་དོན་ནི་འབུམ་ཏིག་ལ་རྨི་ལམ་ན་མཐོང་བའི་ཆོས་རྣམས་གཉིད་སངས་པའི་ཚེ། དེ་ལྟར་མི་སྣང་བ་བཞིན་དུ། ཉེ་བར་ལེན་པའི་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་སོགས་པ་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱང་མ་རིག་པའི་གཉིད་ཀྱིས་ལོག་པའི་ཚེ་སྣང་བ་རྣམས། མ་རིག་པ་སངས་ཏེ་འཕགས་པའི་ཤེས་རབ་ཐོབ་པའི་ཚེ། དེ་ལྟར་མི་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཅུ་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་བདག་གིས། གཟ
【現代漢語翻譯】 身顯現之身。 聲聞分別念之戲論。 從那裡起一串之後：你所開示的般若波羅蜜多是否會退轉？ 從學習此學處中，獲得極大的利益。 爲了行持與般若之義相符，應以等同於此智慧的智慧，慇勤地聽聞他人之教誨。 應善加領會所聽聞之詞句的意義。 應以憶念持之不忘。 應書寫于書本中並閱讀。 應以思維的智慧，毫無顛倒地完全通達一切深奧的意義。 應如是思索並使其現前。 應以修習的智慧，如實地反覆串習所通達之義。 從那裡起，超過四串半之後：應作意。 於此一切地道，般若波羅蜜多皆不可或缺，因其能利益一切。 如是開示。如《十萬頌釋》所說。 從那裡起，超過一半又兩串之後：第四品。 第五品 第四卷。中暖位的所緣行相為：色等積聚，離處。 從那裡起，之後三串多之後：若作間隔。』之義為：從中觀大論師處得知，于真實存在上妄加增益，稱為『增長』。于真實存在上加以誹謗，稱為『損減』。』如是說。 懊悔，將成為不瞭解的過失。 『不存在』是指如緣起法般無有住處。 『無有邊際』是指如虛空等非緣起法般無有住處之同義詞。』如是中觀師所說。 彼性於法性中不存在，名即是處所與方所，有邊際，不住，或住與不住二者皆是，加持，於我而言，于等持甚深之時，對於增長損減等任何都不分別也不執著，故為色。從那裡起，十六張紙和八串之後： 第五卷。從那裡起，十二張紙和十一串之後：未隨見。』此處如夢之義為：《十萬頌釋》中說，如夢中所見之法，于睡醒之時，不再顯現一般。取蘊五取蘊等一切遍計所執之法，亦如於無明之睡眠中顛倒顯現之相，于無明睡醒，獲得聖者智慧之時，亦不再顯現。如是說。從那裡起，一張紙和十串之後：世尊，我。
【English Translation】 The body that has manifested. The proliferation of the Hearer's conceptual thoughts. From there, after one string: Is the Perfection of Wisdom that you have taught reversible? From studying this discipline, one obtains great benefits. In order to act in accordance with the meaning of wisdom, one should diligently listen to the teachings of others with wisdom equal to this wisdom. One should carefully grasp the meaning of the words that are heard. One should hold them in memory without forgetting. One should write them in books and read them. One should completely understand all the profound meanings without any inversion, through the wisdom of thought. One should contemplate it and make it manifest. One should repeatedly familiarize oneself with the meaning that has been understood, through the wisdom of meditation. From there, after more than four and a half strings: One should pay attention. In all these grounds, the Perfection of Wisdom is indispensable, as it benefits all. Thus it is taught. As the Hundred Thousand Verses Commentary says. From there, after half and two strings: Chapter Four. Chapter Five Volume Four. The object of focus for the medium heat is: forms, etc., aggregates, separation from location. From there, after more than three strings: If there is an interval. The meaning is: From the great Madhyamaka master, adding something to what truly exists is called 'increase'. Denying what truly exists is called 'decrease'. Thus it is said. Regret will become the fault of not knowing. 'Non-existent' means that there is no abiding place like conditioned phenomena. 'Without end' is a synonym for not abiding, like unconditioned phenomena such as space. Thus said the Madhyamaka. That nature does not exist in the nature of things. Name is the place and direction, has an end, does not abide, or both abides and does not abide. Bless, for me, during deep samadhi, I do not conceptualize or fixate on anything such as increase or decrease, therefore it is form. From there, after sixteen sheets of paper and eight strings: Volume Five. From there, after twelve sheets of paper and eleven strings: Not seen afterwards. The meaning of this passage, like a dream, is: As the Hundred Thousand Verses Commentary says, just as the phenomena seen in a dream do not appear in that way when one awakens from sleep, so too, all the imputed phenomena such as the five aggregates of appropriation, appear when one is deluded by the sleep of ignorance, but when one awakens from ignorance and attains the wisdom of the noble ones, they no longer appear in that way. Thus it is said. From there, after one sheet of paper and ten strings: Blessed One, I.
ུངས་འཛིན་གྱིས་དབེན་པའི་ཕྱིར་དབེན་པ་སྟེ། དེའི་འཕེལ་བ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་གསུམ་ན། བདག་གིས་རང་བཞིན་གྱིས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པས་ཞི་བ་སྟེ། དེའི་འཕེལ་བ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། བདག་གིས་རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་མ་སྐྱེས་པས། སྐྱེ་བ་མ་མཆིས་པ་སྟེ། དེའི་འཕེལ་བ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། བདག་གིས་མ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་འགག་པ་མ་མཆིས་པ་སྟེ། དེའི་འཕེལ་བ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་གསུམ་ལྷག་ན། བདག་གིས་མ་བྱུང་བའི་ཕྱིར། འབྱུང་བ་མ་མཆིས་པ་སྟེ། དེའི་འཕེལ་བ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་ཕྱེད་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། བདག་གིས་བཅོས་སུ་མེད་པའི་ཕྱིར། མངོན་པར་འདུ་མ་མཆིས་པ་སྟེ། དེའི་འཕེལ་བ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་ཕྱེད་གསུམ་ན། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་དངོས་པོར་མི་འགྱུར་བས། ཉོན་མོངས་པ་མ་མཆིས་པ་ 4-48 སྟེ། དེའི་འཕེལ་བ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གསུམ་ན། བདག་གིས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པས་དེའི་ཟླས་དྲངས་པ། རྣམ་པར་བྱང་བ་མ་མཆིས་པ་སྟེ། དེའི་འཕེལ་བ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་གཉིས་ན། མ་མཆིས་སོ། །དེ་ལ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཞེས་བྱ་བ་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྟོབས་བཅུ་དང་། མི་འཇིགས་པ་བཞི་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་ལ་སོགས་པ་ཐོབ་པར་འགྱུར་བའི་རྒྱུའམ། གཞི་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་བྱ་བའི་ཡོངས་སུ་དག་པའི་རང་བཞིན་གཞན་དུ་མི་འགྱུར་ཞིང་། རྟག་ཏུ་དེ་བཞིན་དུ་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་དག་པའི་མཐའ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་མཐར་ཕྱིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཀྱི་གནས་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་འཇིག་རྟེན་དུ་བྱུང་ཡང་རུང་། མ་བྱུང་ཡང་རུང་། ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ནི་ཡེ་ནས་དེ་བཞིན་དུ་གནས་པའོ། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་རང་བཞིན་དེ་བཞིན་དུ་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་སྐྱོན་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ས་དང་པོ་ཡན་ཆད་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་རྟོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྐྱོན་མེད་པ་ལ་ཞུགས་ཏེ་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་ངེས་པར་འགྱུར་ཞིང་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པར་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས་ཤིང་། དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གྱིས་སྐབས་འདིར་ཡོངས་གྲུབ་དགུའི་བཤད་པ་གསུང་བ་ནི་འོག་ཏུ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ལྔ་ནས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ་ཉིད་ཀྱིས་འཕེལ་བ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་དགུ་ན། སའི་མཚན་མ་མིང་དེ་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། བམ་པོ་དྲུག་པ། དྲོད་ཆེན་པོའི་དམིགས་རྣམ་ནི། གནས་དང་བཏགས་དང་བརྗོད་དུ་མེད། །བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། བརྗོད་དུ་མ་མཆིས་སོ། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་ད
【現代漢語翻譯】 因雲翳消散而空寂，此為空寂之增益。此後於三個半行處，我以自性寂滅而得寂靜，此為寂靜之增益。此後于無有絲毫三行處，我以因緣不生，故無生，此為無生之增益。此後又于無有絲毫三行處，我以不生故，無有滅，此為無滅之增益。此後于多出三個半行處，我以未生故，無有生起，此為無生起之增益。此後又于無有絲毫三個半行處，我以不可改造故，無有顯現，此為無顯現之增益。此後又於三個半行處，因不轉為一切煩惱之事物，故無有煩惱，此為無煩惱之增益。 此後又於三行處，我以無有一切煩惱，故由其所引，無有清凈，此為無清凈之增益。此後於一張紙和兩行處，無有也。所謂法界（Dharmadhatu）者，乃是如來十力（Ten Powers of a Tathagata）、四無畏（Four Fearlessnesses）、十八不共佛法（Eighteen Unique Qualities of a Buddha）等得以證得之因或基礎。所謂真如（Tathata）者，乃是完全清凈之自性，不轉變為其他，且恒常如是安住。所謂真實之邊際（Ultimate Reality）者，乃是不顛倒地完全圓滿至究竟之境地。所謂法之實性（Reality of Dharma）者，無論是如來出世與否，諸法之法性皆是本然如是安住。如是所說，空性之自性即如是安住。所謂無垢之法（Faultless Dharma）者，乃是初地以上之菩薩證悟真如，入于無垢之境，必定證得無上菩提，且不退轉而完全圓滿之境地。如是《十萬頌般若經釋》（Abhisamayalankara）中宣說。中觀派（Madhyamaka）大論師世親（Vasubandhu）於此處所說之九種圓成（Nine Perfections），將於下文述及。此後於一張紙和五行處，世尊釋迦牟尼（Shakyamuni）自身之增益。此後於一張紙和九行處，地之相之名稱亦是如此。此後於六行處，《第六品，大熱之所緣行相為：無處、無詮釋、不可言說。世尊》。此後於一張紙和九行半行處，不可言說也。不可思議之……
【English Translation】 Emptiness due to the absence of clouds, this is the augmentation of emptiness. Then at three and a half lines, I am pacified by naturally transcending sorrow, this is the augmentation of peace. Then where there is not even a little three lines, I am unborn due to causes and conditions, therefore there is no birth, this is the augmentation of no birth. Then again where there is not even a little three lines, I have no cessation because I am unborn, this is the augmentation of no cessation. Then exceeding three and a half lines, I have no arising because I have not come into being, this is the augmentation of no arising. Then again where there is not even a little three and a half lines, I have no manifestation because I am unmodifiable, this is the augmentation of no manifestation. Then again at three and a half lines, because it does not transform into the object of all afflictions, there are no afflictions, this is the augmentation of no afflictions. Then again at three lines, because I am without all afflictions, therefore led by that, there is no purification, this is the augmentation of no purification. Then at one paper and two lines, there is not. That which is called Dharmadhatu (法界，Dharmadhatu, Dharmadhatu, Realm of Dharma) is the cause or basis for attaining the Ten Powers of a Tathagata (如來十力，Tathagatabala, Tathagatabala, Ten Powers of a Tathagata), the Four Fearlessnesses (四無畏，Vaisharadya, Vaisharadya, Four Fearlessnesses), the Eighteen Unique Qualities of a Buddha (十八不共佛法，Avenikadharma, Avenikadharma, Eighteen Unique Qualities of a Buddha), and so forth. That which is called Tathata (真如，Tathata, Tathata, Suchness) is the completely pure nature that does not change into anything else and always remains as it is. That which is called Ultimate Reality (真實之邊際) is the state of being completely perfected to the end without being inverted. That which is called Reality of Dharma (法之實性) is that whether the Tathagatas appear in the world or not, the nature of dharmas always remains as it is. As it is said, the nature of emptiness remains as it is. That which is called Faultless Dharma (無垢之法) is that bodhisattvas from the first bhumi (初地) onwards realize suchness, enter the faultless state, and are certain to attain unsurpassed bodhi and completely perfect without regression. As it is said in the Abhisamayalankara (十萬頌般若經釋). The great Madhyamaka (中觀派) master Vasubandhu's (世親) explanation of the Nine Perfections (九種圓成) in this context will be discussed below. Then at one paper and five lines, the augmentation of the Blessed One Shakyamuni (釋迦牟尼) himself. Then at one paper and nine lines, the name of the sign of the earth is also like that. Then at six lines, 'Sixth Chapter, the object of great heat is: no place, no designation, unspeakable. Blessed One.' Then at one paper and nine and a half lines, unspeakable. Inconceivable...
བྱིངས་ཞེས་བྱ་བའི་མིང་ནི་གང་གིས་ཀྱང་བརྗོད་དུ་མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་པ་ཉི་ཁྲིར་བྱུང་། དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། མ་ནོར་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་རྣམས་ལ་བྱེ་བྲག་ཅི་ཞིག་ཡོད་ཅེ་ན། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་འཇུག་པ་ཐ་དད་པས་ཐ་དད་དེ། འདི་ལ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ནི་རྣམ་པར་དགུ་སྟེ། རྣམ་པར་འཇིག་པ་མེད་པ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དང་། ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དང་། འགྱུར་བ་མེད་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དང་། རྣམ་པར་བྱང་བའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྒྱུ་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དང་། དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དང་། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དང་། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དུ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དང་། རྟོག་གེའི་ལམ་ལས་འདས་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའོ། །རྣམ་པར་འཇིག་པ་མེད་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ནི། དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་གསུངས་པ་སྟེ། རྟག་ཏུ་དེ་བཞིན་དུ་གནས་ཤིང་རྣམ་པར་མི་འཇིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ནི་མ་ནོར་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་གསུངས་པ་ 4-49 སྟེ། ནོར་བ་དང་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་གྱུར་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འགྱུར་བ་མེད་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ནི་གཞན་མ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་གསུངས་པ་སྟེ། གཞན་དུ་འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ངོ་བོ་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཅེས་གསུངས་པ་སྟེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྣམ་པར་བྱང་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྒྱུ་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཞེས་གསུངས་པ་སྟེ། སྟོབས་བཅུ་དང་། མི་འཇིགས་པ་ལ་སོགས་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་དབྱིངས་དང་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ནི་ཆོས་གནས་པ་ཉིད་ཅེས་གསུངས་པ་སྟེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་བྱུང་ཡང་རུང་། མ་བྱུང་ཡང་རུང་། ཆོས་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་ཉིད་ནི་གནས་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུང་བས་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཕྱིར་མི་ལྡོག་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ནི་ཆོས་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་ཅེས་གསུངས་པ་སྟེ། ས་དང་པོ་ཡན་ཆད་དེ་རབ་ཏུ་རྟོགས་པས་ཡང་དག་པ་ཉིད་སྐྱོན་མེད་པ་ལ་ཞུགས་པ་ཡིན་ཏེ། ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སྐྱོན་མེད་པ་ལ་ཞུགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དུ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ནི་ཡང་དག་པའི་མཐའ་ཞེས་གསུངས་པ་སྟེ། ཡང་དག་པ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའི་མཐར་ཐུག་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟོག་གེའི་ལམ་ལས་འདས་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དབྱིངས་ཞེས་གསུངས་པ་སྟེ། བརྗོད་དུ་མེད་པ་དང་། སོ་སོ་རང་རིག་པ་ཡིན་པས་རྗེས་སུ་དཔག་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་ཀུན
【現代漢語翻譯】 『本性』這個名稱是任何事物都無法表達的。《二萬頌》中這樣說到。那麼，『如是』、『無謬如是』等詞語之間有什麼區別呢？ 它們的不同在於完全成立的用法不同。對此，完全成立的特徵有九種：無壞滅完全成立、無顛倒完全成立、無變異完全成立、自性完全成立、一切清凈法之因完全成立、一切時完全成立、不退轉完全成立、真如完全成立、超離思辨道完全成立。無壞滅完全成立，即稱為『如是』，因為它恒常如是安住，且不會壞滅。無顛倒完全成立，即稱為『無謬如是』，因為它沒有謬誤和顛倒。無變異完全成立，即稱為『非異如是』，因為它不會變為其他。自性完全成立，即稱為『法性』，因為它是諸法共同的特徵，是空性的自性。一切清凈法之因完全成立，即稱為『法界』，因為十力、無畏等佛法是其界和因。一切時完全成立的特徵，即稱為『法住性』，如經中所說：『如來出現與否，諸法的法性皆是安住。』因此它在一切時安住。不退轉完全成立，即稱為『法無過失性』，因為從初地開始，就能徹底證悟，進入真實的無過失性，進入圓滿菩提的無過失性。真如完全成立，即稱為『真實邊際』，因為真實是無顛倒的究竟邊際。超離思辨道完全成立，即稱為『不可思議界』，因為它不可言說，是各自內證的境界，超越了一切推測的範圍。此外，一切...
【English Translation】 『Suchness』 is a name that cannot be expressed by anything. This is stated in the Twenty Thousand Verse Prajnaparamita Sutra. So, what is the difference between the terms 『Thusness』, 『Non-erroneous Thusness』, and so on? The difference lies in the different usages of complete establishment. Regarding this, the characteristics of complete establishment are ninefold: non-destructive complete establishment, non-inverted complete establishment, non-changing complete establishment, self-nature complete establishment, the cause of all purified dharmas complete establishment, all-time complete establishment, non-retrogressive complete establishment, reality complete establishment, and transcendence of the path of speculation complete establishment. Non-destructive complete establishment is called 『Thusness』, because it always abides as such and is non-destructive. Non-inverted complete establishment is called 『Non-erroneous Thusness』, because it is without error and inversion. Non-changing complete establishment is called 『Non-different Thusness』, because it does not change into something else. Self-nature complete establishment is called 『Dharmata』, because it is the common characteristic of all dharmas, the self-nature of emptiness. The cause of all purified dharmas complete establishment is called 『Dharmadhatu』, because the ten powers, fearlessnesses, and other Buddha-dharmas are its realm and cause. The characteristic of all-time complete establishment is called 『Dharma-abidingness』, as it is said in the scriptures: 『Whether the Tathagatas appear or not, the dharmata of dharmas remains abiding.』 Therefore, it abides at all times. Non-retrogressive complete establishment is called 『Dharma-flawlessness』, because from the first bhumi onwards, one can thoroughly realize and enter the true flawlessness, entering the flawlessness of perfect enlightenment. Reality complete establishment is called 『Ultimate Reality』, because reality is the ultimate, non-inverted boundary. Transcendence of the path of speculation complete establishment is called 『Inconceivable Realm』, because it is inexpressible, a self-realized state, and beyond the scope of all speculation. Furthermore, all...
་བཏགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་རྨི་ལམ་ལྟ་བུ་སྟེ། རབ་ཏུ་རྟོགས་པར་གྱུར་པ་རྣམས་ལ་དེ་ལྟར་མི་འགྱུར་བས། དེ་ལས་བཟློག་པ་ལ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་བྱ་སྟེ། དུས་ཐམས་ཅད་དུ་དེ་བཞིན་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་སྟེ། ནོར་བར་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལས་བཟློག་པ་ནི་མ་ནོར་བར་དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་བྱ་སྟེ། མ་ནོར་བའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་སྨིག་རྒྱུ་ལྟ་བུ་སྟེ། གཞན་དུ་གནས་ལ་གཞན་དུ་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལས་བཟློག་པ་ནི་གཞན་མ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་བྱ་སྟེ། དུས་ཐམས་ཅད་དུ་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་ཆུ་ཟླ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཆོས་དེའི་བདག་ཉིད་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ལ་ཆོས་དེའི་བདག་ཉིད་དུ་སོ་སོར་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཆུ་ཟླའི་ཟླ་བ་ཡང་དག་པར་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལས་བཟློག་པ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཅེས་བྱ་སྟེ། དོན་དམ་པའི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་དྲི་ཟའི་གྲོང་ཁྱེར་ལྟ་བུ་སྟེ། དོན་དམ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལས་བཟློག་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཞེས་བྱ་སྟེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་ཞིང་དོན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་བྲག་ཅ་ལྟ་བུ་སྟེ་ཡུན་ཐུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལས་བཟློག་པ་ནི་ཆོས་གནས་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་སྟེ། གནས་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་མིག་ཡོར་ལྟ་བུ་སྟེ། མ་ངེས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལས་བཟློག་པ་ནི་ཆོས་སྐྱོན་ 4-50 མེད་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་སྟེ། ངེས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་གཟུགས་བརྙན་ལྟ་བུ་སྟེ། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལ་རྣམ་པ་འཕོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལས་བཟློག་པ་ནི་ཡང་དག་པའི་མཐའ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དོན་དམ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་སྤྲུལ་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། སེམས་ཀྱི་འདུ་བྱེད་ལས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལས་བཟློག་པ་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དབྱིངས་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཡིད་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ཐམས་ཅད་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་དམ་པར་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོས་འཕེལ་འགྲིབ་མ་དམིགས་པའི་འགྲེས་ཀྱི་སྐབས་སུ་གསུངས་ལ། གཞུང་འདིའི་སྐབས་དེར་ཡོངས་གྲུབ་ལྔ་ལས་མ་བྱུང་ཞིང་འདིར་བརྒྱད་ཡོད་པས་སྐབས་འདིར་དྲངས་སོ། །སློབ་དཔོན་གྱིས་འགྲེས་གོང་མར་གསུངས་པ་ནི། ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པའི་སྐབས་དེ་དང་འདི་གཉིས་ཀ་ནས་ཡོངས་གྲུབ་དགུ་དགུ་ཡོད་པས། གཙོ་ཆེར་གཞུང་དེ་ལ་སྦྱར་བ་ཡིན་ནོ། །སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། མ་མཆིས་པའི་ཚུལ་ལོ། །དེ་ལྟར་ལེའུ་འདིའི་དབུས་ནས་འདིའི་བར་གྱིས། མ
【現代漢語翻譯】 所有被施加概念的法，都如夢一般。對於完全覺悟的人來說，情況並非如此。與此相反的，被稱為真如（Tathata），因為它在所有時間裡都如是存在。 一切法如幻術，因為它們顯現為錯誤。與此相反的，被稱為不錯誤的真如，因為它是不錯誤的自性。 一切法如陽焰，因為它們在一個地方存在，卻顯現在另一個地方。與此相反的，被稱為非異的真如，因為它在所有時間裡都不會變為異。 一切法如水中的月亮，因為它們並非該法的自性，卻各自顯現為該法的自性。水中的月亮並非真實存在。與此相反的，被稱為法性（Dharmata），因為它是勝義法性的自性。 一切法如乾闥婆城，因為它們是虛假的。與此相反的，被稱為法界（Dharmadhatu），因為它是諸佛之法的因，且具有意義。 一切法如芭蕉樹，因為它們是短暫的。與此相反的，被稱為法之住立（Dharma-sthitita），因為它是住立的特徵。 一切法如眼翳，因為它們是不確定的自性。與此相反的，被稱為無垢法（Nirdosa-dharma），因為它是確定的自性。 一切法如影像，因為相貌轉移到意識中。與此相反的，被稱為真實邊際（Yatharthata），因為它是勝義。 一切法如化現，因為它們從心的造作中產生。與此相反的，被稱為不可思議界（Acintya-dhatu），因為它超越了一切意的行境。 勝義中，一切都是圓成實（Parinispanna）法的類別。這是中觀派大師在不觀察增減的解釋中說的。此論中，彼處沒有出現五種圓成實，而此處有八種，因此在此引用。論師在前述解釋中說：在八千頌中，彼處和此處都有九種圓成實，主要是與該論相結合。 佈施波羅蜜多（Dānapāramitā）。從那裡開始，一頁半多一點的地方，是沒有出現的方式。如此，從這一章的中間到這裡，是...
【English Translation】 All phenomena that are imputed are like a dream. For those who have become fully awakened, it is not like that. The opposite of that is called Suchness (Tathata), because it exists thus at all times. All phenomena are like an illusion, because they appear falsely. The opposite of that is called non-erroneous Suchness, because it is the nature of being non-erroneous. All phenomena are like a mirage, because they exist in one place but appear in another. The opposite of that is called non-other Suchness, because it never changes into other at all times. All phenomena are like a moon in water, because they are not the self-nature of that phenomenon, but they appear separately as the self-nature of that phenomenon. The moon in water is not truly existent. The opposite of that is called Dharmata, because it is the self-nature of the ultimate Dharmata. All phenomena are like a city of Gandharvas, because they are false. The opposite of that is called Dharmadhatu, because it is the cause of the Buddhas' dharmas and has meaning. All phenomena are like a plantain tree, because they are short-lived. The opposite of that is called Dharma-sthitita, because it is the characteristic of abiding. All phenomena are like an eye disease, because they are the nature of being uncertain. The opposite of that is called Nirdosa-dharma, because it is the nature of being certain. All phenomena are like a reflection, because the appearance is transferred to consciousness. The opposite of that is called Yatharthata, because it is ultimate. All phenomena are like an emanation, because they arise from the activity of the mind. The opposite of that is called Acintya-dhatu, because it is beyond all objects of the mind. In the ultimate sense, all are categories of the Parinispanna dharma. This was said by the great Madhyamika in the context of the explanation of not observing increase or decrease. In this treatise, the five Parinispannas did not appear there, but here there are eight, so it is quoted here. The teacher said in the previous explanation: In the context of the Eight Thousand Verses, there are nine Parinispannas in both that and this, so it is mainly combined with that treatise. Dānapāramitā. From there, a little more than one and a half pages, is the way of not appearing. Thus, from the middle of this chapter to here, is...
ཐའ་གཉིས་དང་བྲལ་བར་བསྒྲུབ་པ་བསྟན་ཏོ། ། རྩེ་མོ་ཆུང་ངུའི་དམིགས་རྣམ་ནི། གཟུགས་སོགས་མི་གནས་དེ་དག་ནི། །དེ་ཡི་ངོ་བོར་རང་བཞིན་མེད། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་སྤྱོད་པའི་ཚེ། ལ་ཟློ་བ་མཉམ་གཞག་ཟབ་མོའི་སྐབས་སུ་ཅིར་ཡང་མི་རྟོག་ཅིང་། གང་ལ་ཡང་གནས་པའི་རྣམ་རྟོག་སྤང་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གནས་པར་རྟོག་པ་མི་བགྱིའོ། །དེ་བཞིན་དུ་དེ་ཚོར་བ་ལས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱང་གཟུགས་སོ། །འདི་ལ་གཟུགས་ཀྱང་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་དང་། རྣམ་པར་བཏགས་པའི་གཟུགས་དང་། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་སོ། །དེ་ལ་བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་གཟུགས་སུ་རུང་བ་ལ་སོགས་པའི་མཚན་ཉིད་དུ་བཟུང་བས། དངོས་པོའི་གཟུགས་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ཉིད་རྣམ་པ་གང་གིས་དོན་དུ་སྣང་བའི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པ་དེ་ནི་རྣམ་པར་བརྟགས་པའི་གཟུགས་ཞེས་བྱའོ། །ཀུན་བཏགས་པ་དང་རྣམ་པར་བརྟགས་པ་དེ་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་པ་དང་བྲལ་བའོ། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཙམ་དུ་ཟད་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་གཟུགས་སུ་ཡོད་པ་ལ་སོགས་པའི་མཚན་ཉིད་དང་། གཟུགས་སུ་རྣམ་པར་བརྟགས་པ་ཡུལ་གྱིས་རྣམ་པར་སྣང་བའི་གཟུགས་ཀྱིས་སྟོང་པ་ནས་སྟོང་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་སྐད་བཤད་པ་དང་། ཀུན་བཏགས་པ་དང་རྣམ་པར་བརྟགས་པའི་གཟུགས་ཀྱིས་སྟོང་པའི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་གང་ཡིན་པ་དེ་ལ་ཅི་གཟུགས་ཀྱིས་མཚན་ཉིད་གཞན་ཞིག་ཀྱང་ཡོད་དམ། གང་གི་ཕྱིར་དེ་ལ་ཡང་གཟུགས་ཞེས་བྱ་སྙམ་དུ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བ་དེའི་ཕྱིར་གཟུགས་ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད་གང་ལགས་པ་དེ་གཟུགས་མ་ལགས་ཞེས་བྱ་བ་བཤད་དེ། ཀུན་ 4-51 བཏགས་པ་དང་རྣམ་པར་བརྟགས་པའི་གཟུགས་ཀྱི་སྟོང་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་དེ་ནི་གཟུགས་མ་ཡིན་ཞིང་གཟུགས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་དེ། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་གཟུགས་ཀྱི་རྣམ་པ་ལས་དབེན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །དེ་སྐད་བཤད་པ་དང་། གལ་ཏེ་གཟུགས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་མེད་ན་འོ་ན་གང་གིས་སྟོང་ན་འདི་ལ་སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །ཡུལ་མེད་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱང་མེད་ལ། ཆོས་ལས་ཆོས་ཉིད་གཞན་པ་ཡང་མི་རིགས་པ་དང་། ཆོས་ཉིད་ལས་ཆོས་གཞན་པ་ཡང་མི་རིགས་སོ། །སྙམ་དུ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བ་དེའི་ཕྱིར། སྟོང་པ་ཉིད་ལས་གུང་ན་ཡང་གཟུགས་མ་མཆིས་ཞེས་བྱ་བ་གསུང་སྟེ། ཇི་སྐད་བསྟན་པར་འགྱུར་ཞེ་ན། དེ་ནི་འདི་ལྟར་ཆུ་མ་དྭངས་པ་ལ་མ་དྭངས་པའི་གནས་སྐབས་ན་ནི་རྙོག་པ་ཞེས་བྱ་ལ། དྭངས་པའི་གནས་སྐབས་ན་ནི་ཆུ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའ་མ་དྭངས་པའ
【現代漢語翻譯】 闡述瞭如何從二元對立中解脫出來。 對於微小目標的專注，例如：色等事物並非恒久存在，因為它們本質上不具備自性。在修行佛陀（梵文：Bhagavan， भगवन्，bhagavan，世尊）的法門時，于等持（梵文：Samadhi，समाधि，samādhi，三摩地）的甚深境界中，不應有任何思慮，並且必須捨棄對任何事物執著的念頭。因此，不應執著于任何事物。同樣地，對於感受等也應如此。接下來，在一張紙上寫到一行中斷的地方：空性亦是色。對於色，有三種分類：遍計所執色、分別所執色和法性之色。對於那些心智未開的凡夫俗子來說，他們執著于可被感知的事物等特徵，認為凡是物質性的事物都是遍計所執色。而當事物以某種方式顯現為意識的對象時，這種顯現為意識對象的色，被稱為分別所執色。遍計所執和分別所執的色，兩者都脫離了事物的真實面貌。究竟圓成實性（梵文：Parinispanna，परिनिष्पन्न，pariniṣpanna，圓成實）僅僅是事物的本然狀態，這被稱為法性之色。因此，究竟圓成實的法性之色，是空性的，它遠離了遍計所執的色（即執著于存在的特徵）和分別所執的色（即作為對像顯現的色）。 正如上面所說，如果法性之色是空性的，遠離了遍計所執和分別所執的色，那麼法性之色是否還有其他的特徵呢？為什麼它還被稱為色呢？爲了消除這種疑惑，經文中說，所謂的色的空性，並非不是色。遍計所執和分別所執的色的空性，實際上是究竟圓成實的特徵，它不是色，也不是色的本質，因為它在任何方面都不同於色的顯現。這就是這句話的含義。正如上面所說，如果色在任何方面都不存在，那麼什麼是空性的基礎呢？如果沒有對象，那麼空性也就不存在了。法性不同於法，法也不同於法性，這是不合理的。爲了消除這種疑惑，經文中說，即使在空性中，也沒有任何色。那麼，如何才能如實地揭示真理呢？這就像當水不清澈時，在不清澈的狀態下被稱為渾濁，而當水變得清澈時，則被稱為水。又如天空不清澈時
【English Translation】 It explains how to be liberated from duality. Regarding the focus on minute objectives, such as: Forms and other things are not permanent because they inherently lack self-nature. When practicing the Dharma of the Buddha (Sanskrit: Bhagavan), in the profound state of Samadhi, there should be no thoughts, and one must abandon the notion of clinging to anything. Therefore, one should not cling to anything. Similarly, it should be the same for feelings, etc. Next, on a piece of paper, where a line is interrupted, it says: Emptiness is also form. Regarding form, there are three categories: the imputed form, the discriminated form, and the form of suchness. For those ignorant ordinary beings, they cling to the characteristics of things that can be perceived, etc., considering anything that is material to be the imputed form. And when something appears as an object of consciousness in some way, this form that appears as an object of consciousness is called the discriminated form. Both the imputed and discriminated forms are detached from the true nature of things. The perfectly accomplished reality (Sanskrit: Parinispanna) is merely the inherent state of things, which is called the form of suchness. Therefore, the form of suchness, which is the perfectly accomplished reality, is emptiness, it is far from the imputed form (i.e., clinging to the characteristics of existence) and the discriminated form (i.e., the form that appears as an object). As mentioned above, if the form of suchness is emptiness, far from the imputed and discriminated forms, then does the form of suchness have other characteristics? Why is it still called form? To eliminate this doubt, the scripture says that the so-called emptiness of form is not non-form. The emptiness of the imputed and discriminated forms is actually a characteristic of the perfectly accomplished reality; it is not form, nor is it the essence of form, because it is different from the appearance of form in every way. That is the meaning of this sentence. As mentioned above, if form does not exist in any way, then what is the basis of emptiness? If there is no object, then emptiness does not exist either. It is unreasonable for suchness to be different from Dharma, and for Dharma to be different from suchness. To eliminate this doubt, the scripture says that even in emptiness, there is no form. So, how can the truth be revealed as it is? It is like when water is not clear, in the state of not being clear, it is called turbidity, but when the water becomes clear, it is called water. And when the sky is not clear,
ི་གནས་སྐབས་ནི་རྨུགས་པ་ཞེས་བྱ་ལ། དྭངས་པའི་གནས་སྐབས་ནམ་མཁའ་གསལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་བཞིན་དུ་སྟོང་པ་ཉིད་འདི་ཡང་བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་མ་དག་པའི་གནས་སྐབས་ན་ཐ་དད་པར་མ་གྱུར་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་ཏུ་བརྗོད་ལ་དག་པའི་གནས་སྐབས་ན་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །དེ་བས་ན་སྟོང་པ་ཉིད་ལས་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཆོས་ཐ་དད་པར་གྱུར་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །དེ་ལྟར་ཆོས་དང་ཆོས་ཉིད་དག་ཐ་དད་པ་མེད་པར་གྱུར་པས། གང་གི་ཚེ་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ཆོས་བརྗོད་པ་དེའི་ཚེ། གཟུགས་ཉིད་ཀྱང་སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །གང་གི་ཚེ་ཆོས་ཉིད་བརྗོད་པར་གྱུར་པ་དེའི་ཚེ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱང་གཟུགས་སོ་ཞེས་བྱའོ། །ཡང་ན་གཟུགས་ཉིད་ཀྱང་སྟོང་པ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱང་གཟུགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ། སྟོང་པ་ཉིད་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ཀུན་བཏགས་པ་དང་རྣམ་པར་བརྟགས་པའི་གཟུགས་དེ་དག་ཤིན་ཏུ་མེད་པ་དང་། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་གཟུགས་ལ་ཡང་གནས་སུ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར། གཟུགས་ལ་གནས་པར་མི་བགྱིའོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུང་སྟེ། དེ་བཞིན་དུ་ཚོར་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཉིས་ན། སྤྱོད་པའི་ཚེ། ཨ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི། ཡི་གེ་རྣམས་ལ་མི་བགྱི། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཨ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཡི་གེ་རྣམས་ལ་བརྟེན་ནས། སྐྱེ་བ་མེད་པའི་དོན་གྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བའི་གཟུངས་ཀྱིས་ཤེས་པ་སྐྱེ་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ལ་ཡི་གེ་མངོན་པར་སྒྲུབ་པ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲར་བརྗོད་དེ། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཡི་གེ་གཅིག་ཏུ། ཡི་གེ་གཉིས་སུ། ཚིག་ཐ་དད་དུ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། མི་རྟག་པ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་ཉན་ཐོས་དང་། རང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་མི་རྟག་པ་ནི་སྐྱེ་བ་དང་། འགག་པའི་མཚན་ཉིད་དེ་ཀུན་བཏགས་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་མི་རྟག་པའི་མཚན་ཉིད་ནི་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ལས་བརྟེན་ནས། མེད་པའི་དོན་ནི་མི་རྟག་པའི་དོན་ཏོ། །ཞེས་བཤད་དེ། འདི་ 4-52 ལྟར་རྟག་ཏུ་ཡོད་པ་ལ་ནི་རྟག་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལས་བཟློག་ན་རྟག་ཏུ་མེད་ཅིང་། དུས་ཐམས་ཅད་དུ་མེད་པ་ལ་ནི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་མི་རྟག་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་བས་ན་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་དོན་དམ་པར་མི་རྟག་པ་ཉིད་དོ། །གཟུགས་མི་རྟག་པ་ནི་གཟུགས་མི་རྟག་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་ནི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་དོན་དམ་པར་མི་རྟག་པ་གང་ཡིན་པ་དེ། ཉན་ཐོས་དང་། རང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་ཀུན་ནས་བཏགས་པའི་སྐྱེ་བ་དང་། འགག་པའི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་དེ་མི་རྟག་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་པའོ། །དེ་ཅིའི་
【現代漢語翻譯】 『無明』是暫時的狀態，而『晴朗』是天空清澈的狀態。同樣，空性對於未開悟的凡夫來說，在未轉化為不同狀態之前，可以被描述為色等，而在開悟的狀態下，則被稱為空性。因此，從空性中不會產生色等不同的法。這是總結性的陳述。如此一來，法和法性變得沒有差別。當法性描述法時，色本身也被稱為空性。當法性被描述時，空性也被稱為色。或者說，色即是空性，空性即是色。』其中，空性是如來藏，指的是法性的色相。因此，所有被概念化和分別的色，都是完全不存在的，並且由於它們不能存在於圓成實的色中，所以不要執著於色。』這是佛陀所說，同樣的方法也適用於受等其他蘊。這是偉大的中觀論師世親（Vasubandhu）所說。 在十二又二分之一頁中，關於『在修行時，不要執著于阿（藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：無）等字母』，中觀論師解釋說：『不要執著于阿等字母，因為通過依賴這些字母，隨順無生之義的陀羅尼所產生的智慧，被稱為字母的顯現。』 在一個字母中，在兩個字母中，在不同的詞語中。在多出一頁的篇幅中，關於『因無常性而空』，聲聞乘（Śrāvaka）和獨覺乘（Pratyekabuddha）認為無常是生和滅的特徵，這是遍計所執的特徵。菩薩（Bodhisattva）的無常特徵依賴於不存在的特徵，不存在的意義就是無常的意義。因此，對於常存的事物稱為常，與此相反，對於永不存在且在任何時候都不存在的事物，菩薩稱之為無常。因此，不存在的特徵在勝義諦中就是無常本身。色之無常，即色空于無常之自性。』菩薩的勝義諦無常，對於聲聞乘和獨覺乘來說，是遍計所執的生和滅的特徵，它空于無常的自性。這是為什麼呢？
【English Translation】 'Ignorance' is a temporary state, and 'clarity' is the state of a clear sky. Similarly, this emptiness, for ordinary beings who are not pure, is referred to as form etc., because it has not been transformed into distinct entities. But in the state of purity, it is called emptiness. Therefore, form etc., do not become distinct dharmas from emptiness. This is the concluding statement. Thus, when dharmas and dharmata become non-different, when dharmata describes dharma, form itself is also called emptiness. When dharmata is described, emptiness is also called form. Or, form is emptiness, and emptiness is form.' Here, emptiness is the Tathāgatagarbha, which refers to the form of dharmata. Therefore, all forms that are conceptualized and discriminated are utterly non-existent, and because they cannot exist in the pariniṣpanna form, do not abide in form.' This is what the Buddha said, and the same applies to feelings etc. This is what the great Madhyamaka master Vasubandhu said. On page twelve and a half, regarding 'In practice, do not fixate on the letter A (藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：無) etc.,' the Madhyamaka master explains: 'Do not fixate on the letter A etc., because by relying on these letters, the wisdom that arises from the dhāraṇī that follows the meaning of non-arising is referred to as the manifestation of letters.' In one letter, in two letters, in different words. On a page that is slightly more than one, regarding 'empty due to impermanence,' the Śrāvakas and Pratyekabuddhas consider impermanence to be the characteristic of arising and ceasing, which is the characteristic of parikalpita. The characteristic of impermanence for Bodhisattvas relies on the characteristic of non-existence, and the meaning of non-existence is the meaning of impermanence. Therefore, what always exists is called permanent, and conversely, what never exists and does not exist at all times is called impermanence by Bodhisattvas. Therefore, the characteristic of non-existence is impermanence itself in the ultimate truth. The impermanence of form is that form is empty of the nature of impermanence.' What is the ultimate impermanence for Bodhisattvas, for Śrāvakas and Pratyekabuddhas, is the characteristic of arising and ceasing that is parikalpita, and it is empty of the nature of impermanence. Why is that?
ཕྱིར་ཞེ་ན། གཟུགས་ཉིད་མ་ལགས། ཞེས་བྱ་བ་གསུང་སྟེ། འདི་ལྟར་དོན་དམ་པའི་གཟུགས་མི་རྟག་པ་ཉིད་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་མི་རྟག་པ་ཉིད་ཀྱིས་ངོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་བས་ན་དོན་དམ་པའི་གཟུགས་མི་རྟག་པ་ཉིད་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་མི་རྟག་པ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །དེ་ལྟ་ན་ནི་ཆོས་ལས་ཆོས་ཉིད་ཐ་དད་པར་འགྱུར་རོ། །སྙམ་པ་ལ་མཆིས་ཏེ། ཞེས་པ་འདིའི་དོད་དུ་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པར་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་གུད་ན་ཡང་མི་རྟག་པ་ཉིད་མ་མཆིས་ཏེ། ཞེས་པ་འབྱུང་། དབུ་མ་པས་སྟོང་པ་ཉིད་ལས་གུད་ན་ཡང་གཟུགས་མི་རྟག་པ་མ་མཆིས། ཞེས་བྱ་བ་གསུང་སྟེ། དེ་བཞིན་ཉིད་ལས་གུད་ན་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་མི་རྟག་པ་ཉིད་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཆུ་དྭངས་པ་དང་། ནམ་མཁའ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །གང་གི་ཕྱིར་ཐ་དད་པར་གྱུར་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་མི་རྟག་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་ཏེ། གཟུགས་མི་རྟག་པའམ། སྟོང་པ་ཉིད་ལ་སྟོང་ཉིད་ཀྱི་སྒྲར་བརྗོད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །དེ་བཞིན་དུ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཞེས་འགྲེས་འདི་ཞིབ་བཤད་དབུ་མ་ཆེན་པོ་གསུངས་ལ། གཞུང་འདིའི་ཐོག་ནས་ཅུང་མི་བདེ་ཡང་། ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པ་དང་མཐུན་ཞིང་། དོན་འདི་ལས་མི་འདའ་བའི་ཕྱིར་བཀོད་དོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་བརྒྱད་ན། བམ་པོ་བདུན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དགུ་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། གནས་པར་མི་བགྱིའོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་འཁོར་ལོ་གཉིས་པའི་སྐབས་སུ། བླ་ན་མཆིས་པ། སྐབས་མཆིས་པ། དྲང་བའི་དོན། རྩོད་པའི་ཚིག་གིས་གནས་སུ་གྱུར་པ་ལགས་སོ། །ཞེས་དགོངས་པ་ངེས་འགྲེལ་གྱི་མདོར་གསུངས་པ། དེ་སྐབས་འདི་དག་ལ་སོགས་པ་རང་སྟོང་མ་ཡིན་པ་རྣམས་རང་སྟོང་དུ་སྟོན་སྟོན་འདྲ་བའི་གཞུང་གི་སྐབས་ཐམས་ཅད་དུ་དྲན་དགོས་སོ། །བརྒྱད་སྟོང་དོན་བསྡུས་སུ། མེད་ཅེས་བྱ་ལ་སོགས་ཚིག་གིས། །བརྟགས་པ་ཐམས་ཅད་འགོག་པ་སྟེ། །ཞེས་དང་། འདི་ནི་བརྟགས་པ་འགོག་པ་ཡིན། །ཞེས་སོགས་མང་དུ་གསུངས་པ་ཡང་སྐབས་མང་པོར་ཡང་ཡང་དྲན་དགོས་ཏེ། གཞན་དུ་ན་ཀུན་བཏགས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་མེད་པར་དགོངས་ནས། གསུངས་པ་ལས་འཁྲུལ་ནས་ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱང་མེད་པར་འཛིན་པའི་ལོག་ལྟ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལས་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། དེ་ལྟར་མི་གནས་ 4-53 པར་སྒྲུབ་པ་བསྟན་ནས། གནས་པའི་ཉེས་དམིགས་བསྟན་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། མི་སྤྱོད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཏེ། གལ་ཏེ་ཐབས་མི་མཁས་པས་ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པར་བཟུང་ནས། ཆོས་རྣམས་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དུ་མི་ཤེས་པས་བདག་གིས་གཟུགས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའམ། འདི་ནི་བད
【現代漢語翻譯】 複次，經中說『非色』，意謂勝義諦之色之無常性，並非由假立之色之無常性所定義，因此，勝義諦之色之無常性為空性，此為空性之定義。若如此，則法與法性將成異體。對此，八千頌中說，空性之外無無常性。中觀派說，空性之外無色之無常性，如清澈之水與天空。因此，無異體故，即是無常性。經中說，色之無常性，即是空性之語。如是，一切皆可比照。此釋詳述了大中觀，雖與此經文略有不合，但與八千頌相符，且不離此義，故錄之。其後，於八行半處： 第七品，其後，于第九頁第三行處：不住。薄伽梵于第二轉法輪時，至上，時機，正直之義，以辯論之詞安住。如《解深密經》所說，應憶念于彼等場合，及一切似顯非自空之經文場合。于《八千頌義集》中：以『無』等詞，遮止一切分別。如是等語，亦應于多處憶念，否則，若誤解假立之法為無，則將生起執持圓成實法亦為無之邪見。其後，于第一頁缺一行處：如是顯示不住之理，並顯示住之過患。薄伽梵。其後，多出一行處：不應行。如是等語，意謂若不善巧方便，不如理作意，不以無事物自性之相狀了知諸法，則我執持色之自性。或此為我
【English Translation】 Furthermore, it is said 'not form,' meaning that the impermanence of form in the ultimate sense is not defined by the impermanence of form in the conventionally established sense. Therefore, the impermanence of form in the ultimate sense is emptiness, which is the definition of emptiness. If it is so, then dharma and dharmata (the nature of dharma) will become different entities. In response to this, the Eight Thousand Verse Prajnaparamita states that there is no impermanence apart from emptiness. The Madhyamikas say that there is no impermanence of form apart from emptiness, like clear water and the sky. Therefore, because there is no different entity, it is impermanence. It is said in the sutra that the impermanence of form is the word for emptiness. Likewise, everything can be compared. This commentary elaborates on the Great Madhyamika, although it is slightly inconsistent with this scripture, it is consistent with the Eight Thousand Verse Prajnaparamita and does not deviate from this meaning, so it is recorded. Thereafter, at eight and a half lines: Chapter Seven, thereafter, at the ninth page, third line: Do not abide. The Blessed One, during the second turning of the wheel of dharma, abides with the supreme, the occasion, the meaning of uprightness, and the words of debate. As stated in the Samdhinirmocana Sutra, one should remember those occasions and all the occasions of the scriptures that seem to show non-self-emptiness as self-empty. In the Condensed Meaning of the Eight Thousand Verses: With words such as 'non-existence,' all discriminations are prevented. Such words should also be remembered in many places, otherwise, if one misunderstands conventionally established dharmas as non-existent, then the wrong view of holding perfectly established dharmas as also non-existent will arise. Thereafter, on the first page, missing one line: Thus, showing the reason for not abiding, and showing the faults of abiding. Blessed One. Thereafter, one line extra: Should not practice. Such words mean that if one is not skilled in means, does not attend properly, and does not understand the dharmas as the characteristic of having no nature of things, then I hold the nature of form. Or this is my
ག་གི་གཟུགས་སོ་ཞེས་བྱ་བའམ། འདི་ནི་གཟུགས་སུ་རུང་བའི་མཚན་ཉིད་དོ། །ཞེས་བྱ་བར་གཟུགས་ལ་གནས་ནས། དེ་གཟུགས་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་གཟུགས་སུ་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་རྗེས་སུ་སོང་བ་འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཆོས་ལ་སྤྱོད་པ་ཡིན་གྱི། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བར་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སྤྱོད་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་ན། བམ་པོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ན། འབྱུང་བར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བས་མི་གནས་པར་སྒྲུབ་པ་རྫོགས་ནས། ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་མེད་པར་བསྒྲུབ་པ་བསྟན་པ་མ་མཆིས་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་གི་ཕྱིར། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་ནི་བདག་ཏུ་འཛིན་པ་དང་། བདག་གིར་འཛིན་པར་ལྷུང་བའི་རྒྱུད་གང་གིས་ཀྱང་གཟུགས་སུ་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་མེད་དོ། །དེའི་ཕྱིར་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་ལ་སྤྱོད་ན་དོན་དམ་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་སྤྱད་པ་ལ་སྤྱོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སྟོན་ཏོ། །ཅིའི་ཕྱིར་གཟུགས་ཡོངས་སུ་མེད་ཅེས་བྱ་ཞེ་ན། གཟུགས་མ་ལགས། ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་སོ། །འདིར་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་མེད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ལ་བྱ་སྟེ། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་མེད་པ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཀྱིས་ངོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ནི་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་མེད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བར་སྦྱར་རོ། །ཞེས་ཤིང་རྟ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་ན། བམ་པོ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། གང་ལ་ཡང་རྟོག་པའི་ཡིད་རྣམ་པར་ཡོངས་སུ་བརྟག་པ་སྟེ་བསྒོམ་པར་བགྱིའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། དེའི་ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས་ནི་རྒྱ་ཆེ་བ་ཕུལ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཆེན་པོ་ནི། དེའི་ཕན་ཡོན་གྱིས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་པ་ན་མ་མཆིས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་གི་ཕྱིར་སྟོང་པ་ཉིད་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཡོངས་སུ་སྦྱངས་པ་ཆོས་ཐམས་ཅད་མི་དམིགས་པའི་མཐར་ཕྱིན་པ་ནི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བར་འགྱུར་ཏེ། དེ་བས་དེ་ཡང་ཡོངས་སུ་མ་བཟུང་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། རྩེ་མོ་འབྲིང་གི་དམིགས་རྣམ་ནི། དེ་དག་གཅིག་གི་རང་བཞིན་གཅིག །དེ་མི་རྟག་སོགས་པར་མི་གནས། །དེ་རྣམས་དེ་ཡི་ངོ་བོས་སྟོང་། །དེ་དག་གཅིག་གི་རང་བཞིན་གཅིག །ཆོས་ 4-54 རྣམས་མི་འཛིན་གང་ཡིན་དང་། །དེ་ཅིའི་སླད་དུ་ཞེ་ན། ལགས་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་ཏེ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱང་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱི་མཚན་མ་དང་བྲལ་ཏེ། མཚན་མའི་རྣམ་པ་ཡོང་ཡེ་མེད་ད
【現代漢語翻譯】 『什麼是色？』被稱為具有可被認知的性質。』被稱為安住於色，因此，對色顯現執著，隨色分別念而行，是行於執著的法，而不是隨順空性之相，行於般若波羅蜜多。』這是總結性的詞語。』這是偉大的中觀派所說。 從第八張紙開始，第八品。從第十一張紙和第十二行開始，不會改變。』通過證明不住留而圓滿，沒有教導證明沒有執取，』之所以這樣說，是因為任何墮入于執著自我的傳承，都不會執取法性的色。因此，如果行於顯現執著，那就不是行於勝義般若波羅蜜多的行持。』這樣宣說。 『為什麼說色完全不存在呢？』『色不是。』這樣說。這裡所說的『沒有執取』是指完全成立的性質。法性的色沒有執取，完全成立的自性不是遍計所執的色之自性，因此，法性的色是沒有執取的。』這樣結合起來說。』這是偉大的論師世親所說。 從第八張紙開始，第九品。從多出一行的位置開始，對於任何所緣境，以作意之心完全觀察，即是修習。從一行開始，它的殊勝功德是廣大而卓越的。從一行開始，偉大的是，它的利益是所有方面。從多出三行的位置開始，沒有。』之所以這樣說，是因為通達一切空性的智慧，完全清凈，一切法不顯現的究竟，就成為一切相智，因此，也顯示了那也是沒有執取的。』這是偉大的中觀派所說。 中等頂點的所緣行相是：那些是一個的自性，一個。它不住留于無常等。那些是空性的自性。那些是一個的自性，一個。不執著諸法的是什麼？為什麼呢？是。』這樣說，即使是一切相智，也遠離一切相智的相，完全沒有相的行相。
【English Translation】 『What is form?』 It is said to have the characteristic of being perceptible. 『It is said to abide in form, therefore, being attached to the manifestation of form, following after the conceptual thoughts of form, one practices the Dharma of attachment, and does not follow after the characteristic of emptiness, practicing the Prajnaparamita.』 This is a concluding word.』 This is what the great Madhyamika said. From the eighth sheet, the eighth chapter. From the eleventh sheet and the twelfth line, it will not change.』 By completing the proof of non-abiding, there is no teaching to prove non-grasping, 『The reason for this is that no lineage that falls into grasping at self grasps the form of Dharmata (法性). Therefore, if one practices manifesting attachment, then one is not practicing the practice of ultimate Prajnaparamita.』 Thus it is taught. 『Why is it said that form is completely non-existent?』 『Form is not.』 Thus it is said. Here, 『no grasping』 refers to the nature of being completely established. The form of Dharmata (法性) has no grasping, and the nature of being completely established is not the nature of the imputed form, therefore, the form of Dharmata (法性) is without grasping.』 Thus it is combined.』 This is what the great master Vasubandhu said. From the eighth sheet, the ninth chapter. Starting from the line that is extra, for any object of focus, to completely examine with the mind of attention is to practice. From one line, its excellent qualities are vast and outstanding. From one line, great is that its benefits are in all aspects. Starting from the position of three extra lines, there is not.』 The reason for this is that the wisdom of understanding all emptiness is completely purified, and the ultimate of all Dharmas (法) not appearing becomes the Sarvakarajnata (一切相智), therefore, it is also shown that that is also without grasping.』 This is what the great Madhyamika said. The aspects of the object of focus of the middle peak are: those are one nature, one. It does not abide in impermanence, etc. Those are empty of that nature. Those are one nature, one. What is it that does not grasp Dharmas (法)? Why is that? It is.』 Thus it is said, even Sarvakarajnata (一切相智) is separated from the characteristics of Sarvakarajnata (一切相智), and there is completely no aspect of characteristics.
ོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས་པ་འབྱུང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་འདིའི་དོད་ལ་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པར། འདི་ལྟར་མཚན་མ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་ལགས་པའི་སླད་དུའོ། །ཞེས་པ་འབྱུང་ཞིང་། དབུ་མ་པ་ཆེན་པོས་དེའི་འགྲེལ་པར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མཚན་ཉིད་སེམས་ཀྱི་རྒྱུད་ཉོན་མོངས་པར་འགྱུར་བས་ན་ཉོན་མོངས་པ་ཞེས་བྱ་བར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཟུགས་ལ་རྟོག་པ་མེད་པ་ནི་མཚན་མའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཕྱི་མ་རྣམས་ལ་སྦྱར་ཏེ། ཚོར་བ་ལ་རྟོག་པ་ནི་མཚན་མའོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། བཟུང་བ་ཞིག་ལགས་ན་ནི་མུ་སྟེགས་ཅན། ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་བ་ཕྲེང་བ་ཅན། མཚན་མ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་མོས་པ་ཡང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ལས་མཚན་མ་མེད་པའི་ཆོས་ཐོས་ནས། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་དད་པ་ཐོབ་པར་གྱུར་པ། དེ་ཡང་དེ་ལྟར་འོས་པར་མི་འགྱུར་བ་ཞིག་ན་དད་པ་ཐོབ་པར་ཡང་འགྱུར་རོ། །དད་པ་དེ་ཡང་དོན་དམ་པར། མཚན་མའི་ཚུལ་དུ་སྐྱེ་བ་མ་ལགས། ཀུན་རྫོབ་ཏུ་མཚན་མའི་ཚུལ་དུ་ཡང་སྐྱེ་བ་མ་ལགས་སོ། །ཡང་ན་མཉམ་བཞག་ཏུ་མཚན་མའི་ཚུལ་དུ་མི་སྐྱེ། རྗེས་ཐོབ་ཏུ་མཚན་མ་མེད་པའི་ཚུལ་དུ་མི་སྐྱེ་ཞེས་པར་ཡང་རུང་། མ་མཆིས་པས་ཆོས་ཉིད་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་ལགས་ཏེ། ཡེ་ཤེས་མཚན་མ་མེད་པར་སྤྱོད་པ་འདི་ལ་སྔོན་ནས་མོས་སུ་འབྲང་བས། གཅིག་ཆར་མཚན་མ་མེད་པར་ནི་མི་རྟོགས་ཀྱིས། གཟུགས་སོགས་རེ་རེ་ནས་མཚན་མ་མེད་པར་རྟོགས་པས། ཉི་ཚེ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་རིམ་གྱིས་ཞུགས་ཏེ། མཚན་མ་མེད་པར་རྟོགས་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་ཡོངས་སུ་མ་བཟུང་། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་ནི་འདི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། འདི་ལྟར་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་དེས། མཚན་མ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ཏེ་ཤེས་པའི་ཆོས་གང་གིས། གང་ཟག་གང་རྟོགས་རྟོགས་བྱའི་ཆོས། གང་རྟོགས་པར་བགྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ཆད་པ་ན། དེ་ལྟར་མོས་པར་གྱུར་ནས། མཚན་མ་མེད་པའི་ཆོས་རྟོགས་པའི་ཕན་ཡོན་གྱིས། དེས་ཆོས་གང་ཡང་མཚན་མ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ན། མཆིས་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པས། འདི་ནི་གཞན་གྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་མཆི་བས་ཞེས་ཉི་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་བར་བྱུང་། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའོ། །འདི་ལྟར་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལས་གཞན་པའི་ཕ་རོལ་ནི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་དང་མཚན་མ་ཐམས་ཅད་ལས་གཞན་དུ་གྱུར་པ་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་ཕ་རོལ་དང་། མཚན་མ་མེད་པའི་ཕ་རོལ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། བམ་པོ་བཅུ་པ། འོན་ཀྱང་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ། དེ་མི་འདའ་སྟེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་རིགས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། ཆོས་མ་ལགས་ཏེ། ཞེས་བྱ་བའི་སྟེ་འདིས་ནི་གཞན་གྱི་ཕ་རོལ་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ད
【現代漢語翻譯】 『名為』的詞語。 這是中觀派所說的。『名為』一詞在《八千頌般若經》中對應的是：『如此，相是煩惱的緣故』。 中觀派大師在註釋中說：『菩薩們的分別念，即相，會使心續變成煩惱，因此被稱為煩惱。』 對色（梵文：rūpa，巴利文：rūpa，藏文：གཟུགས།）沒有分別念就是無相。同樣，將其應用於其餘的受（梵文：vedanā，巴利文：vedanā，藏文：ཚོར་བ།）等蘊。對受的分別念就是有相。 接下來，在紙張一和五行處寫道：如果執著于某種事物，那就是外道。遍行外道持有念珠，也傾心於無相三摩地。聽聞世尊所說的無相之法后，對一切智智（梵文：sarvajñāna，藏文：ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ།）生起信心。如果不是那樣，生起信心也是有可能的。那種信心在勝義諦（梵文：paramārtha-satya，藏文：དོན་དམ་བདེན་པ།）中，不是以相的方式產生的。在世俗諦（梵文：saṃvṛti-satya，藏文：ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ།）中，也不是以相的方式產生的。或者，在入定（梵文：samāhita，藏文：མཉམ་བཞག）時，不是以相的方式產生；在出定（梵文：prṣṭhalabdha，藏文：རྗེས་ཐོབ）時，也不是以無相的方式產生，這也是可以的。因為沒有，所以完全執取了法性（梵文：dharmatā，藏文：ཆོས་ཉིད།）。由於先前就習慣於以無相的智慧行事，所以不可能一下子就理解無相。而是通過對色等一一進行無相的理解，以暫時的智慧逐漸進入，從而理解無相。因此，不完全執取色。為什麼呢？因為是這樣的。 接下來，在三行半處寫道：如此，遍行外道以無相的智慧，即以認識的法，認識了什麼人？認識了什麼所認識的法？認識了什麼？ 接下來，在十三張紙上缺少兩行的地方寫道：如此生起信心后，憑藉理解無相之法的利益，他所認識的任何法都是相。 接下來，在三張紙上寫道：到達彼岸。這出現在《二萬五千頌般若經》中，即到達其他的彼岸。如此，一切法之外的彼岸，是與一切分別念和一切相相異的，即分別唸的彼岸和無相的彼岸的詞語。這是中觀派所說的。 第十品：然而，遍行外道不會超越它，因為他是佛種性（梵文：buddha-gotra，藏文：སངས་རྒྱས་ཀྱི་རིགས།）的緣故。 接下來，在一張紙上缺少一行的地方寫道：不是法，這意味著通過這個指出了其他的彼岸。這是中觀派所說的。 接下來，在兩張紙上寫道
【English Translation】 『Called』 words. This is what the Madhyamaka (中觀派) says. The word 『called』 corresponds in the Ashtasahasrika Prajnaparamita Sutra (八千頌般若經) to: 『Thus, the mark is the cause of affliction.』 The great Madhyamaka master said in the commentary: 『The conceptualization of Bodhisattvas (菩薩), that is, the mark, will turn the mind stream into affliction, therefore it is called affliction.』 Not having conceptualization about form (Sanskrit: rūpa, Tibetan: གཟུགས།) is non-mark. Similarly, apply it to the remaining aggregates such as feeling (Sanskrit: vedanā, Tibetan: ཚོར་བ།). Conceptualization about feeling is having a mark. Next, it is written on paper one and line five: If one clings to something, then that is a Tirthika (外道). The wandering Tirthika holds a rosary and also inclines to the Samadhi (三摩地) without marks. After hearing the Dharma (法) without marks from the Bhagavan (世尊), faith arises in Sarvajñāna (一切智智). If it is not so, it is also possible for faith to arise. That faith, in the ultimate truth (Sanskrit: paramārtha-satya), is not produced in the manner of a mark. In the conventional truth (Sanskrit: saṃvṛti-satya), it is also not produced in the manner of a mark. Or, in Samāhita (入定), it is not produced in the manner of a mark; in post-meditation (Sanskrit: prṣṭhalabdha), it is also not produced in the manner of non-mark, which is also possible. Because there is none, the Dharmatā (法性) is completely grasped. Since one has previously been accustomed to acting with wisdom without marks, it is impossible to understand non-mark all at once. Rather, by understanding non-mark one by one from form, etc., one gradually enters with temporary wisdom, thereby understanding non-mark. Therefore, form is not completely grasped. Why is that? Because it is like this. Next, it is written at three and a half lines: Thus, the wandering Tirthika, with wisdom without marks, that is, with the Dharma of knowing, what person did he know? What knowable Dharma did he know? What did he know? Next, it is written on thirteen sheets of paper where two lines are missing: Having thus arisen with faith, by the benefit of understanding the Dharma without marks, any Dharma that he knows is a mark. Next, it is written on three sheets of paper: Reaching the other shore. This appears in the Pañcaviṃśatisāhasrikā Prajñāpāramitā Sūtra (二萬五千頌般若經), that is, reaching the other shore of others. Thus, the other shore that is other than all Dharmas, is different from all conceptualizations and all marks, that is, the words of the other shore of conceptualization and the other shore of non-mark. This is what the Madhyamaka says. Chapter Ten: However, the wandering Tirthika will not transcend it, because he is of the Buddha-gotra (佛種性). Next, it is written on one sheet of paper where one line is missing: It is not Dharma, which means that through this, the other shore of others is indicated. This is what the Madhyamaka says. Next, it is written on two sheets of paper
ང་ 4-55 ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའོ། །དེ་ལྟར་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་མེད་པར་སྒྲུབ་པ་རྫོགས་ནས། ཡོངས་སུ་བརྟག་པའི་བསྒྲུབ་པ་བསྟན་པ། རྩེ་མོ་ཆེན་པོའི་དམིགས་རྣམ་ནི། དེ་དག་མཚན་མར་མི་མཐོང་ཕྱིར། །ཤེས་རབ་ཀྱིས་ནི་ཡོངས་རྟོག་པ། །ཐམས་ཅད་དམིགས་སུ་མེད་པར་རོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་གང་། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེའི་རང་བཞིན་འདྲི་བ་སྟེ། དེ་ལ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་རྟོགས་པའོ། །ཞེས་དེ་སྐྲད་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཤེས་རབ་གང་གིས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འབྲེལ་བ་འདྲི་བ་སྟེ། དེ་ལ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱིའོ། །ཞེས་དེ་སྐད་བརྗོད་པར་བྱའོ། །འདི་ནི་ཅི་ཞིག་ཅེས་བྱ་བ་ནི་བྱེད་པ་འདྲི་བ་སྟེ། དེ་ལ་ངེས་པར་འབྱིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཅིའི་ཕྱིར་ན། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཅིའི་ཕྱིར་འདི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཞེས་གཏན་ཚིགས་འདྲི་བ་སྟེ། དེ་ལ་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། ཡིན་ནམ་ཞེས་རྟོག་ཅིང་སྤྱོད་ན། དེ་ལྟར་མདོར་བསྟན་ནས་དྲི་བ་བཞིའི་ལན་གྱིས་ཚུལ་གྱིས་རྒྱས་པར་འཆད་དེ། དེ་ནས་དེ་ཚེ་དང་ལྡན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན་ལྷག་ཙམ་ན། དེ་བཞིན་ཉིད་མེད་ཅིང་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་སོགས་འདི་དག་དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་བརྟགས་པ་འགོག་ཅིང་། མཉམ་བཞག་ལ་ཅིར་ཡང་མི་རྟོག་པ་དགོས་པས་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་སོགས་པར་རྟོག་པ་བཀག་པ་ཡིན་གྱི། དེ་ལྟར་མ་ཡིན་པར་དེ་བཞིན་ཉིད་ནམ་ཡང་མེད་པར་མི་འགྱུར་ཞིང་། རྟག་ཏུ་གནས་པར་གསུངས་པ་རྣམས་དང་འགལ་བར་འགྱུར་རོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བྲལ་བ་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་པའི་བར་གྱིས་འདི་ནི་གང་ཞེས་པ་དེ་བསྟན་ཏོ། ། བཟོད་པ་ཆུང་ངུའི་དམིགས་རྣམ་ནི། གཟུགས་སོགས་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་ཉིད། །དེ་མེད་པ་ཉིད་ངོ་བོ་ཉིད། །སྨྲས་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། རབ་ཏུ་ཤེས་སོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་འདི་དག་ནི། འཕགས་པ་ཕྱོགས་གླང་གིས་བརྒྱད་སྟོང་དོན་བསྡུས་སུ། གཟུགས་ནི་གཟུགས་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱིས། །སྟོང་བར་སྔར་བརྗོད་གང་ཡིན་པ། །དེ་ནི་རང་གི་ངོ་བོ་ཡིས། །སྒྲོ་འདོགས་རྣམ་རྟོག་འགོག་བྱེད་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། ངོ་བོ་ཉིད་དམ། རང་བཞིན་དུ་རྟོག་པ་འགོག་པ་ཡིན་གྱི་ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་དུ་སྟོན་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དགུ་ན། འདི་རྣམས་ནི་མཐར་ཐུག་མེད་དགག་ལ་འདོད་པ་རྣམས་ཀྱི་འཁྲུལ་གཞི་ཡིན་ལ། དགོངས་པའི་དོན་ཟབ་མོ་ཡང་དག་ནི་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ལེགས་པར་ཕྱེ་སྟེ། གསུངས་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་སྔར་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །དེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག
【現代漢語翻譯】 4-55 在四又二分之一行，是「度」。這樣，在沒有完全執著的情況下完成修習后，展示完全考察的修習： 大頂的所緣行相是：因為不將這些視為相，所以以智慧完全考察，一切都無所緣。世尊，什麼是「度」？這是詢問它的自性，對此，智慧的度就是證悟。應如是宣說。以何智慧？這是詢問關聯，對此，是諸法。應如是宣說。這是什麼？這是詢問作用，對此，是爲了決定。應如是宣說。為何？這是詢問為何稱此為智慧的度，即詢問理由，對此，是爲了證悟如實之自性。應如是宣說。這是中觀派的說法。之後，多出一行，如果思索並修行，如是簡略地指示后，以四個問題的答案以方式詳細地解釋。之後，彼具彼時。之後，在四張紙和五行多一點的地方，如是無自性且不可得。等等，這些是遮止將這些視為如是性，因為等持需要不作任何思索，所以遮止了對如是性等的思索。如果不是這樣，那麼如是性將永遠不會不存在，並且與所說的常住相違。之後，在一張紙和三又二分之一行的地方，直到「應知分離」為止，這指示了「這是什麼」。 小忍的所緣行相是：色等無自性之自性，彼無有之自性。說道：之後，在幾乎沒有兩行的地方，完全了知。等等，這些是，聖者方廣在《八千頌攝義》中說：色以色之自性，空性先前所說為何，那是自之體性，遮止增益分別。如是所說，是遮止對自性或自性的思索，而不是顯示一切皆自空。之後，在九張半紙的地方，這些是那些認為這是最終的無遮止者的錯誤之源，而甚深意趣的真正含義已被偉大的中觀派很好地區分，並且如其所說的那樣，先前已經展示過了。彼菩薩，之後一行。
【English Translation】 4-55 At four and a half lines, it is 'Pāramitā (度，perfection)'. Thus, having completed the practice without complete clinging, the practice of complete examination is shown: The aspects of the object of the Great Summit are: Because these are not seen as characteristics, they are completely examined by wisdom, and everything is without an object. Blessed One, what is 'Pāramitā'? This is asking about its nature, to which, the perfection of wisdom is enlightenment. It should be declared as such. With what wisdom? This is asking about the connection, to which, it is all dharmas. It should be declared as such. What is this? This is asking about the action, to which, it is for the sake of determination. It should be declared as such. Why? This is asking why this is called the perfection of wisdom, that is, asking for the reason, to which, it is for the sake of realizing the characteristic of reality as it is. It should be declared as such. This is the statement of the Madhyamaka school. Afterwards, one more line, if one thinks and practices, having briefly indicated it in this way, it is explained in detail by the manner of the answers to the four questions. Afterwards, he is endowed with that time. Afterwards, at four sheets of paper and five lines or so, it is thus without suchness and unobservable. And so on, these are to prevent considering these as suchness, because Samadhi (等持) requires not thinking of anything, so the thinking of suchness and so on is prevented. If it is not like that, then suchness will never not exist, and it will contradict what is said to be eternally abiding. Afterwards, at one sheet of paper and three and a half lines, up to 'should know separation', this indicates 'what is this'. The aspects of the object of small patience are: Form and so on, the selflessness of essence, the essence of that non-existence. It is said: Afterwards, in a place with almost no two lines, completely know. And so on, these are, the noble Dignāga (方廣) said in the 'Compendium of Eight Thousand': Form is empty by the nature of form, what was previously said to be, that is its own essence, preventing the imputation of discrimination. As it is said, it is to prevent thinking of essence or nature, but it is not showing that everything is self-empty. Afterwards, at nine and a half sheets of paper, these are the source of error for those who think that these are the ultimate non-cessation, and the true meaning of the profound intention has been well distinguished by the great Madhyamikas, and as it was said, it has already been shown before. That Bodhisattva (菩薩), then one line.
་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ན། རང་བཞིན་མེད་པ་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་པའི་བར་གྱིས་འདི་ནི་གང་གི་ཞེས་བྱ་བ་དེ་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ན། མཐའི་མཚན་ཉིད་མེད་དོ། །འདིའི་དོན་ཡང་དེ་མ་ 4-56 ཐག་ཏུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །རང་བཞིན་མེད་དོ། །འདི་ལྟར་མཚན་ཉིད་ཐམས་ཅད་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པས། དེའི་ཕྱིར་ཆོས་ཀྱི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ནི་མཚན་ཉིད་དང་བྲལ་བ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཉིད་དུ་བྱུང་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བའི་བར་གྱིས་འདི་ནི་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེས་བྱ་བ་དེ་བསྟན་ཏོ། ། བཟོད་པ་འབྲིང་གི་དམིགས་རྣམ་ནི། དེ་དག་སྐྱེ་མེད་ངེས་འབྱུང་མེད། །དག་དང་། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། འབྱུང་བ་ཡང་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི། འདི་ལྟར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྟོང་སྟེ། དེའི་ཕྱིར་ཆོས་ཀྱི་གཟུགས་ལས་ནི་འཁོར་བའི་གནས་སྐབས་ནས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ལས་སྐྱེ་བ་དང་། འབྱུང་བ་མེད་དོ། །དག་པའི་གནས་སྐབས་ན་རྣམ་པར་བྱང་བའི་བདག་ཉིད་ལ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་དངོས་པོ་མེད་པས་གློ་བུར་གྱི་ངེས་པར་འབྱུང་བ་མེད་དེ། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་རྣམ་པར་དག་པ་ཆོས་ཉིད་ལས་འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །སྐྱེ་བ་མེད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་གནས་སྐབས་ནའོ། །ངེས་པར་འབྱུང་བ་མེད། ཞེས་བྱ་བའི་དྲི་མ་མེད་པའི་གནས་སྐབས་ནའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་གཉིས་པ་ལྟ་བུ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ལྷག་ཙམ་ན། ཡང་དག་པའི་མཐའ་སྟོང་སྟེ། ཞེས་པ་འདི་དག་ནི་དོན་ཡང་སྔར་བསྟན་པ་བཞིན་རིག་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ན། ཉེ་བར་གྱུར་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་བར་གྱིས་འདི་ནི་ཅི་ཞིག་ན་ཞེས་བྱ་བ་དེ་བསྟན་ཏོ། །སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ལྔའོ།། །། ༈ ལེའུ་དྲུག་པ། ༈ དེ་ལྟར་ཡོངས་སུ་བརྟགས་པའི་སྒྲུབ་པ་རྫོགས་ནས། ད་ནི་བརྩོན་པར་བསྒྲུབ་པ་བསྟན་པ། འདི་ལ་ཐབས་མ་ཡིན་པ་སྤང་བ་དང་། ཐབས་ལ་རྟེན་པ་གཉིས་ཡིན་ནོ། ། བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། བཟོད་པ་ཆེན་པོའི་དམིགས་རྣམ་ནི། དེ་དག་དང་དེ་དག་མཚན་མ་མེད། །དེ་ཡི་མཚན་མར་མི་རྟེན་པས། །མོས་མིན་འདུ་ཤེས་མེད་པ་ཡིན། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། གཟུགས་ལ་རྟོག་ཅིང་། སྤྱོད་ན་མཚན་མ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། མཚན་མ་ལ་སྤྱོད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅོ་ལྔ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། བམ་པོ་བཅུ་བཞི་པ།
【現代漢語翻譯】 བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། (第十一品) དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ན། (從第六頁第十二行開始) རང་བཞིན་མེད་པ་ཤེས་པར་བྱའོ། (應知自性本空) །ཞེས་པའི་བར་གྱིས་འདི་ནི་གང་གི་ཞེས་བྱ་བ་དེ་བསྟན་ཏོ། (以上說明了『什麼是』) །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ན། (從第二頁第十行半開始) མཐའི་མཚན་ཉིད་མེད་དོ། (沒有邊的體性) །འདིའི་དོན་ཡང་དེ་མ་ཐག་ཏུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། (此義已如前述) །རང་བཞིན་མེད་དོ། (自性本空) །འདི་ལྟར་མཚན་ཉིད་ཐམས་ཅད་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པས། (因為一切體性都不是遍計所執) དེའི་ཕྱིར་ཆོས་ཀྱི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ནི་མཚན་ཉིད་དང་བྲལ་བ་ཞེས་བྱའོ། (因此，法的色等是離體性的) །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། (中觀宗如是說) དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། (從幾乎沒有第二行開始) ཉིད་དུ་བྱུང་བར་འགྱུར་རོ། (將成為真實) །ཞེས་བྱ་བའི་བར་གྱིས་འདི་ནི་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེས་བྱ་བ་དེ་བསྟན་ཏོ། (以上說明了『為什麼』) བཟོད་པ་འབྲིང་གི་དམིགས་རྣམ་ནི། (中忍的所緣行相是) དེ་དག་སྐྱེ་མེད་ངེས་འབྱུང་མེད། (它們不生，沒有出離) །དག་དང་། (清凈) དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། (為什麼呢？) དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། (從第二行半開始) འབྱུང་བ་ཡང་མི་དམིགས་སོ། (也不可見生) །ཞེས་བྱ་བ་ནི། (這是說) འདི་ལྟར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྟོང་སྟེ། (如是，圓成實性法性的色，是遍計所執色的自性空) དེའི་ཕྱིར་ཆོས་ཀྱི་གཟུགས་ལས་ནི་འཁོར་བའི་གནས་སྐབས་ནས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ལས་སྐྱེ་བ་དང་། (因此，從法的色來說，從輪迴的狀態來說，沒有從一切煩惱的自性中生起) འབྱུང་བ་མེད་དོ། (也沒有出現) །དག་པའི་གནས་སྐབས་ན་རྣམ་པར་བྱང་བའི་བདག་ཉིད་ལ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་དངོས་པོ་མེད་པས་གློ་བུར་གྱི་ངེས་པར་འབྱུང་བ་མེད་དེ། (在清凈的狀態下，因為在完全清凈的自性中沒有顛倒的事物，所以沒有突如其來的出離) ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་རྣམ་པར་དག་པ་ཆོས་ཉིད་ལས་འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། (因為自性清凈的法性不會改變) །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ (這是總結) །སྐྱེ་བ་མེད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་གནས་སྐབས་ནའོ། (所謂不生，是指有垢染的狀態) །ངེས་པར་འབྱུང་བ་མེད། (所謂沒有出離) ཞེས་བྱ་བའི་དྲི་མ་མེད་པའི་གནས་སྐབས་ནའོ། (是指沒有垢染的狀態) །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་གཉིས་པ་ལྟ་བུ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། (中觀派大學者，如同第二佛陀般的世親如是說) དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ལྷག་ཙམ་ན། (從第四頁第八行多一點開始) ཡང་དག་པའི་མཐའ་སྟོང་སྟེ། (真實的邊是空) །ཞེས་པ་འདི་དག་ནི་དོན་ཡང་སྔར་བསྟན་པ་བཞིན་རིག་པར་བྱའོ། (這些的意義也應如前所述理解) །དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ན། (從第十行開始) ཉེ་བར་གྱུར་པ་ཡིན་ནོ། (是接近的) །ཞེས་བྱ་བའི་བར་གྱིས་འདི་ནི་ཅི་ཞིག་ན་ཞེས་བྱ་བ་དེ་བསྟན་ཏོ། (以上說明了『是什麼』) །སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། (出自《十萬頌》) ལེའུ་ལྔའོ།། །།(第五品完) ༈ ལེའུ་དྲུག་པ། (第六品) ༈ དེ་ལྟར་ཡོངས་སུ་བརྟགས་པའི་སྒྲུབ་པ་རྫོགས་ནས། (如是，在遍計所執的修習圓滿后) ད་ནི་བརྩོན་པར་བསྒྲུབ་པ་བསྟན་པ། (現在宣說精進修習) འདི་ལ་ཐབས་མ་ཡིན་པ་སྤང་བ་དང་། (其中有捨棄非方便和) ཐབས་ལ་རྟེན་པ་གཉིས་ཡིན་ནོ། (依方便兩種) བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། (第十二品) བཟོད་པ་ཆེན་པོའི་དམིགས་རྣམ་ནི། (大忍的所緣行相是) དེ་དག་དང་དེ་དག་མཚན་མ་མེད། (它們和它們沒有相) །དེ་ཡི་མཚན་མར་མི་རྟེན་པས། (因為不依賴於它的相) །མོས་མིན་འདུ་ཤེས་མེད་པ་ཡིན། (所以沒有信不信的分別) །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ། (之後，具壽) དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། (從第一行開始) གཟུགས་ལ་རྟོག་ཅིང་། (於色而分別) སྤྱོད་ན་མཚན་མ། (行於相) དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། (從第二行開始) མཚན་མ་ལ་སྤྱོད་དོ། (行於相) །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། (如是結合) དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅོ་ལྔ་ན། (從第十五頁半開始) བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། (第十三品) དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། (從第十五頁少一行開始) བམ་པོ་བཅུ་བཞི་པ།(第十四品)
【English Translation】 Eleventh Chapter: From the sixth page, twelfth line: 'One should know that there is no inherent existence.' This indicates what 'what is' refers to. From the second page, tenth and a half line: 'There is no characteristic of extremes.' The meaning of this has already been explained. There is no inherent existence. Thus, all characteristics are not merely conceptual constructs. Therefore, the form of phenomena, etc., is said to be devoid of characteristics,' says the Madhyamaka school. From almost no second line: 'It will become real.' This indicates what 'why' refers to. The object aspect of the intermediate patience is: 'These are unborn and without definite emergence.' Pure. Why is that? From the second and a half line: 'Also, arising is not perceived.' This means that the form of reality, which is perfectly established, is empty of the nature of the form of conceptual constructs. Therefore, from the form of phenomena, there is no arising or occurring from the nature of all afflictions in the state of samsara. In the state of purity, there is no sudden emergence because there is no inverted object in the nature of complete purification, because the self-nature is pure and does not change from the nature of reality. This is the concluding statement. 'Unborn' refers to the state with defilements. 'No definite emergence' refers to the state without defilements,' said Vasubandhu, the great Madhyamaka scholar, like the second Buddha. From the fourth page, a little more than the eighth line: 'The ultimate limit of truth is emptiness.' These meanings should be understood as explained before. From the tenth line: 'It is close.' This indicates what 'what is it' refers to. From the Hundred Thousand Verses: Chapter Five. Chapter Six: Thus, having completed the establishment of complete investigation, now the diligent practice is shown. In this, there are two: abandoning what is not a method and relying on a method. Twelfth Chapter: The object aspect of great patience is: 'These and these have no signs.' Because it does not rely on its signs, there is no concept of belief or disbelief. Then, the venerable. From the first line: 'Thinking about form, acting on signs.' From the second line: 'Acting on signs.' Combine it in the same way. From the fifteenth and a half page: Thirteenth Chapter: From the fifteenth page with one line missing: Fourteenth Chapter.
དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བདུན་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ལྔ་ན། བམ་པོ་བཅོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བཞི་དང་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་ན། བམ་པོ་བཅུ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བདུན་ན། བམ་པོ་བཅུ་བདུན་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཤེར་ཕྱིན་ལ་སྤྱོད་པ་མ་ཡིན་ལ། དེ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་བགྱི་སྟེ། ཐབས་མི་མཁས་པ་དེ་སྤང་བར་བགྱིའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་ 4-57 དང་གཉིས་ནས། གཟུགས་ལ་ལྟ་བ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་དངོས་པོར་མོས་ཤིང་། འདུ་ཤེས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གིས་བཟང་ངན་ལ་སོགས་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ། སེམས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གིས་ཆགས་ཤིང་གནས་པས་བྱིན་གྱིས་རློབ་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། འགྲོལ་བར་བརྗོད་དོ། །དེ་འཁོར་བ་ལས་མི་འགྲོལ་ཞིང་ཐར་པར་མི་འཐོབ་བོ། །འོག་མ་རྣམས་ལ་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། བམ་པོ་བཅོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ན། སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ། ཆོས་རྣམས་མངོན་པར་འདུ་བྱ་བ་ལ་སྤྱོད་པ་དེ་ནི། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་པའི་བར་གྱིས་གཞུང་མང་པོས་ཐབས་མ་ཡིན་པ་སྤང་བར་བྱ་བ་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་གཉིས་ན། སྤྱོད་པའི་ཚེ། མཉམ་བཞག་ཟབ་མོ་ལ་ཅིར་ཡང་མི་རྟོག་པ་དགོས་པས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་དང་ཕྲེང་དགུ་ལྷག་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་བཞི་ན། བམ་པོ་ཉི་ཤུ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། གཟུགས་ཉིད་ཀྱང་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །འདི་དག་གི་དོན་ནི་སྔར་རྩེ་མོར་ཆུང་ངུའི་དམིགས་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་དགུ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བདུན་ན། འཚང་རྒྱ་བའི་སྐལ་བ་ཡོད་དོ། །འདིར་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སྤྱོད་པ་དེ་གལ་ཏེ་ཆོས་འགའ་ཞིག་ཁས་ལེན་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སྤྱོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། ཁས་མི་ལེན་པ་དང་། ཁས་ལེན་ཀྱང་ལེན་ལ་མི་ལེན་ཀྱང་མི་ལེན་པ་དང་། ཁས་ལེན་པ་ཡང་མ་ཡིན་ཁས་མི་ལེན་པ་ཡང་མ་ཡིན་ན་ཡང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སྤྱོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པའི་གཞུང་བྱུང་སྟེ། འདིས་ཀྱང་ལ་ཟློ་བ་མཉམ་བཞག་ཟབ་མོ་ལ་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་དགོངས་པར་སྟོན་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་དང་འདི་འདྲ་བའི་གཞུང་གི་དགོངས་པ་མ་ལོངས་པ་རྣམས་ཀྱིས་རྗེས་ཐོབ་ཏུ་དོན་དང་མཐུན་པའི་ཁས་ལེན་ཡང་མེད་ཅེས་འདོད་པ་ནི་མཉམ་གཞག་ཏུ་ཁས་ལེན་གང་ཡང་མེད་པ་དང་། རྗེས་ཐོབ་ཏུ་དོན་དང་མི་མཐུན་པའི་ཁས་ལེན་པ་མེད་པ་ལ་དགོངས་ནས་ཁས་ལེན་མེད་ཅེས་གསུངས་པའི་དགོངས་པ་ལས་རིང་དུ་གྱུར་པ་ཡིན་ཞིང་། དེ་དེ་ལྟར་འཁྲུལ་པའི་གཞི་ཡང་གཞུང་དེ་དང་དེ་འདྲ་བ་དག་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལོགས་ཅི
【現代漢語翻譯】 然後是第十七張紙和五行半，第十五卷。 然後是第十四張紙和多餘的兩行，第十六卷。 然後是第十一張紙和七行，第十七卷。 然後是三行半：這不是般若波羅蜜多的行持，這是菩提心的行持，不善巧的方法應當捨棄。然後是兩行半：如果執著于將色視作顛倒之物，將受想行識視作好壞等，以顛倒之心貪執安住，受到加持，然後是兩行半：說是解脫。這樣不能從輪迴中解脫，也不能獲得解脫。下面的內容也同樣類推。然後是第十四張紙，缺少一行，第十八卷。 然後是第二張紙和十二行：大菩薩，對於顯現諸法而行持，那是，然後是幾乎沒有兩行：應當了知。直到『應當了知』之間，許多經論都闡述了應當捨棄非善巧之方便。然後是兩行半：在行持時，需要于甚深禪定中一無所思。然後是第十五張紙和多餘的九行左右，第十九卷。 然後是十四張半紙，第二十卷。然後是多餘的一行：色即是空。這些的意義在之前頂小目標（rTse-mo chung-ngu'i dmigs）的章節中已經闡述過了。然後是第九張紙和七行半：有成佛的資格。這裡，如果對於八千頌般若波羅蜜多的行持，承認某些法，那就不是般若波羅蜜多的行持。同樣類推，不承認，以及承認與不承認兼有，以及非承認亦非不承認，也不是般若波羅蜜多的行持。出現了這樣的經文，這也表明了對於禪定甚深，遠離一切分別唸的觀點。那些不理解此經和類似經文觀點的人，認為后得位中也沒有與意義相符的承認，這是遠離了認為禪定中沒有任何承認，以及后得位中沒有與意義不符的承認，所以才說沒有承認的觀點。而造成這種錯誤的根源就是那些經文。 然後是紙張...
【English Translation】 Then, seventeen sheets of paper and five and a half lines, Volume 15. Then, fourteen sheets of paper and two lines extra, Volume 16. Then, eleven sheets of paper and seven lines, Volume 17. Then, three and a half lines: This is not the practice of Prajnaparamita (Perfection of Wisdom), this is the practice of Bodhicitta (the mind of enlightenment), unskilled methods should be abandoned. Then, two and a half lines: If one clings to seeing form as an inverted thing, perceiving sensations, perceptions, volitions, and consciousness as good or bad, etc., clinging and abiding with an inverted mind, being blessed, then two and a half lines: it is said to be liberation. In this way, one cannot be liberated from samsara (cyclic existence), nor can one attain liberation. The following should be applied in the same way. Then, fourteen sheets of paper, missing one line, Volume 18. Then, two sheets of paper and twelve lines: The great Bodhisattva, practicing the manifestation of dharmas (phenomena), that is, then almost no two lines: should be known. Until 'should be known', many scriptures explain that non-skillful means should be abandoned. Then, two and a half lines: When practicing, it is necessary not to think about anything in profound samadhi (meditative absorption). Then, fifteen sheets of paper and about nine extra lines, Volume 19. Then, fourteen and a half sheets of paper, Volume 20. Then, one extra line: Form itself is emptiness. The meaning of these has already been explained in the section on the small objects of the peak (rTse-mo chung-ngu'i dmigs) earlier. Then, nine sheets of paper and seven and a half lines: one has the potential to attain Buddhahood. Here, if one acknowledges some dharmas (phenomena) in the practice of the Eight Thousand Verse Prajnaparamita, then it is not the practice of Prajnaparamita. Similarly, if one does not acknowledge, and if one acknowledges and does not acknowledge, and if one neither acknowledges nor does not acknowledge, then it is not the practice of Prajnaparamita. Such a scripture has appeared, and this also indicates the view of profound samadhi, free from all conceptual thoughts. Those who do not understand the view of this and similar scriptures believe that there is no acknowledgment in accordance with meaning in the post-meditation state, which is far from the view that there is no acknowledgment in samadhi, and that there is no acknowledgment that does not accord with meaning in the post-meditation state, so it is said that there is no acknowledgment. And the root of this error is those scriptures and the like. Then the paper...
ག་ཅུང་མེད་ན། ཁོང་དུ་ཆུད་དེ། མཚན་མར་བཟུང་བའི་ཚུལ་གྱིས་མ་བླངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་བར་གྱིས་ཐབས་ལ་བརྟེན་པར་བྱ་བ་བསྟན་ཏེ། དེ་ལྟར་བརྩོན་པའམ་ཐབས་ཀྱི་སྒྲུབ་པ་རྫོགས་ནས། མྱུར་དུ་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པའི་སྒྲུབ་པ་བསྟན་པ། འདི་ཡང་བཞི་སྟེ། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་སློབ་པ། ཆོས་ཐམས་ཅད་མི་དམིགས་པར་སློབ་པ། སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ལ་སོགས་པར་སློབ་པ་ཐབས་ལ་མཁས་པར་སློབ་པའོ། ། 4-58 ཆོས་མཆོག་ཆུང་ངུའི་དམིགས་རྣམ་ནི། ཏིང་འཛིན་དེ་ཡི་བྱེད་པ་ཉིད། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་བྱར་མེད། ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བཤད་དེ། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་གཉིས་སུ་མེད་པའི་གནས་སྐབས་ལ་བྱ་སྟེ། འདི་ལྟར་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་གཟུང་བ་དང་། འཛིན་པ་གཉིས་དང་། ཡོད་པ་དང་། མེད་པ་དང་། དངོས་པོ་དང་། དངོས་པོ་མེད་པ་དང་། རྟག་པ་དང་། ཆད་པ་དང་། འདུས་བྱས་དང་། འདུས་མ་བྱས་དང་། ཆོས་དང་། ཆོས་མ་ཡིན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། གང་ཡང་རྟག་པ་དང་། མི་རྟག་པ་དང་། བདེ་བ་དང་། སྡུག་བསྔལ་བ་དང་། བདག་ཡོད་པ་དང་། བདག་མེད་པ་དང་། ཞི་བ་དང་། མ་ཞི་བ་དང་། སྟོང་པ་དང་། མི་སྟོང་པ་དང་། མཚན་མ་དང་། མཚན་མ་མེད་པ་དང་། སྨོན་པ་དང་། སྨོན་པ་མེད་པ་ལ་སོགས་པ་གཉིས་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་ཡིན་པས་ན་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ལ་མེད་པའི་ཕྱིར། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ནི་གཉིས་མེད་པ་ཞེས་བྱའོ། །རྟོགས་པས་བྱས་པའི་དངོས་པོ་རྣམ་པ་གཉིས་མེད་པས་གཉིས་སུ་དབྱེར་མེད་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་སྐྱེ་མེད་དུ་རྟོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་དག་ནི་བདག་དང་གཞན་གྱིས་དོན་རྒྱ་ཆེན་པོའི་རྒྱུ་ཡིན་པས། རྒྱ་ཆེ་བ། ཉན་རང་གི་རྒྱ་ཆེ་བས་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས། མཆོག་ཏུ་བྱ་བ། དེའི་ཡོན་ཏན་ཚད་གཟུང་དུ་མེད་པར་ངེས་པ་མི་འཕྲོགས་པ་སྟེ། སུན་འབྱིན་མི་ནུས་པའོ། །འཚང་རྒྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། གཞན་དག་ཀྱང་ཡོད་དོ། །ཞེས་ཏིང་ངེ་འཛིན་གཞན་མང་པོའི་མིང་འཁོར་རྣམས་ལ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་དྲིས་པའི་ལན། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། འཚང་རྒྱའོ། །དེ་བཞིན་དུ་འཚང་རྒྱའི་མཐར་གྲངས་ཡིག་རྣམས་རིམ་པས་གདབ་བོ། །རབ་འབྱོར་གྱིས་སྨྲས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་བདུན་ན། མངོན་པར་རྫོགས་པར་འཚང་རྒྱའོ། །འདི་ཡར་བཅད་ཀྱིས་པོ་ཏི་ཁ་སྟེ་གཉིས་པ་རྫོགས་སོ།། །། ༈ ག༽ གླེགས་བམ་གསུམ་པ། བམ་པོ་དང་པོ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། མངོན་པར་རྫོགས་པར་འཚང་རྒྱའོ། །ཉི་ཁྲི་སྣང་བར་ཏིང་ངེ་འཛིན་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་ཅེས་སོགས་དང་། ཉི་ཁྲི་རྣམ་འགྲེལ་
【現代漢語翻譯】 如果沒有，那是因為已經理解了，並且沒有以執著于相的方式去接受它。然後，在兩行之後，應該知道。通過『應該知道』等詞語，表明要依賴於方便法門。像這樣努力或完成方便的修持后，就展示了迅速現證菩提的修持。這也有四種：學習三摩地的壇城，學習一切法無所緣，學習如幻術等，學習精通方便法門。 4-58 關於小乘法的所緣境，『三摩地的作用本身，一切相都不可知』等被闡述。『一切相都可知』指的是一切法無二的狀態。例如，在所有遍計所執的法中，有能取和所取二者，有和無，實有和非實有，常和斷，有為和無為，法和非法等等。無論什麼是常和無常，樂和苦，有我和無我，寂靜和非寂靜，空和非空，有相和無相，有愿和無愿等等，所有這些二元對立都是遍計所執，因此在一切相都可知中是不存在的。因此，一切相都可知被稱為無二。通過證悟所產生的現象，因為沒有兩種，所以被稱為無二無別。正如偉大的中觀論師世親所說，這是因為一切法都被證悟為無生。這些是自他和他人廣大利益的原因，因此是廣大的。比聲聞緣覺的廣大更殊勝，從三摩地中最為殊勝。它的功德是不可估量的，確定無疑且不可奪取，也就是說，無法被駁倒。證得菩提。然後，在一行之後，還有其他的。爲了展示許多其他三摩地的名稱，提出了問題。然後，在四行之後，證得菩提。同樣，在證得菩提的結尾，依次新增數字。善現說道。然後，在五張紙和七行之後，現證圓滿菩提。這以上的部分是第二函的結束。 第三卷，第一品。然後，在四張紙和三行半之後，現證圓滿菩提。在《二萬頌光明經》中，有一百零一個三摩地等等，以及《二萬頌釋》。
【English Translation】 If not, it is because it has been understood, and it has not been taken in the manner of clinging to signs. Then, after two lines, it should be known. Through the words 'should be known' etc., it is shown that one should rely on skillful means. Having strived in this way or completed the practice of skillful means, the practice of swiftly attaining enlightenment is shown. This also has four aspects: learning the mandala of samadhi, learning that all dharmas are without object of focus, learning about illusion-like phenomena etc., and learning to be skilled in skillful means. 4-58 Regarding the object of focus of the Lesser Vehicle, 'The action of that samadhi itself, all aspects are unknowable' etc. are explained. 'All aspects are knowable' refers to the state of non-duality of all dharmas. For example, in all imputed dharmas, there are the two, the grasper and the grasped, existence and non-existence, real and unreal, permanent and impermanent, conditioned and unconditioned, dharma and non-dharma, and so forth. Whatever is permanent and impermanent, happiness and suffering, self and no-self, peace and non-peace, emptiness and non-emptiness, sign and signless, aspiration and non-aspiration, all these dualities are imputed, therefore they do not exist in 'all aspects are knowable'. Therefore, 'all aspects are knowable' is called non-dual. Because the phenomena produced by realization are not two, they are called indivisible. As the great Madhyamika Vasubandhu said, this is because all dharmas are realized as unborn. These are the cause of great benefit for oneself and others, therefore they are vast. More excellent than the vastness of Shravakas and Pratyekabuddhas, most excellent from samadhi. Its qualities are immeasurable, certain, and unseizable, that is, unable to be refuted. Attaining enlightenment. Then, after one line, there are others as well. To show the names of many other samadhis, the question was asked. Then, after four lines, attaining enlightenment. Similarly, at the end of attaining enlightenment, add the numbers in order. Subhuti said. Then, after five folios and seven lines, attaining perfect enlightenment. This up to here is the end of the second volume. Volume Three, Chapter One. Then, after four folios and three and a half lines, attaining perfect enlightenment. In the Twenty Thousand Verses Illumination Sutra, there are one hundred and one samadhis etc., and the Twenty Thousand Verses Commentary.
དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་བརྒྱ་ལྷག་དང་བཅས་པ་ཞེས་འབྱུང་ཞིང་། གཞུང་འདི་དང་ཉི་ཁྲིར་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་དང་། ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པར་བརྒྱ་ཉེར་གཅིག་བྱུང་བས་མཁས་པ་རྣམས་ཀྱིས་དཔྱད་པར་རིགས་སོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། གཞན་དག་ཀྱང་ཡོད་དོ། ། ལུང་སྟོན་པ་དང་རློམ་པ་ཟད། །ཆོས་མཆོག་འབྲིང་གི་དམིགས་རྣམ་ནི། དེ་ནས་སངས་རྒྱས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། སེམས་སུ་འགྱུར་བ་ཡང་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བཤད་དེ། ཏིང་ངེ་འཛིན་ཀྱང་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ 4-59 གནས་སྐབས་ན། དོན་དམ་གྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་དེ་བཞིན་ཉིད་ཙམ་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་འདི་ནི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏོ། །བདག་ནི་མཉམ་པར་བཞག་གོ །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཀུན་བཏགས་པ་རྣམས་ཤིན་ཏུ་མེད་པས་ཏིང་ངེ་འཛིན་དུ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་། བདག་མཉམ་པར་བཞག་པ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་། དུས་ཀྱི་དབང་གིས་སྙོམས་པར་འཇུག་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་གསུམ་དང་། རྣམ་པར་རྟོག་པ་དེ་དག་མི་འབྱུང་ངོ་། །ཞེས་མཁས་མཆོག་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། བདག་ནི་ད་ལྟ་སྙོམས་པར་འཇུག་གོ །བདག་གིས་མ་འོངས་པ་ན་མཉམ་པར་བདག་ནི་སྔོན་མཉམ་པར་བཞག ། ཆོས་མཆོག་ཆེན་པོའི་དམིགས་རྣམ་ནི། གསུམ་པོ་ཕན་ཚུན་ངོ་བོ་གཅིག །ཏིང་འཛིན་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ། །དེ་ལྟར་ངེས་འབྱེད་ཆ་མཐུན་ནི། །ཆུང་དང་འབྲིང་དང་ཆེན་པོ་ཡིན། །སྨྲས་པ། ཚེ་དང་ལྡན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ལྷག་ན། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའོ། །དོན་དམ་གྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་དུ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཙམ་བདག་ཉིད་གཅིག་པའི་ཕྱིར། དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཏིང་ངེ་འཛིན་ཡིན་ན། དེ་དག་ཐ་དད་མེད་པས། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་ཐ་དད་དུ་བྱ་སྟེ། བསྟན་པར་ནུས་སམ། ཞེས་དྲིས་པས་རབ་འབྱོར་གྱིས་སྨྲས་པ། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་མཚན་ཉིད་ཐ་དད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཚེ་དང་ལྡན་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ཡིན་ཏེ་རྣམས་ལ་ཉན་ཐོས་བཞིན་དུ་འདུ་ཤེས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཀུན་བཏགས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་འཁྲུལ་ལུགས་ལ་ཡོད་ཀྱང་གཤིས་ལུགས་ལ་མེད་པའི་ཕྱིར། རིགས་ཀྱི་བུ། དེ་གཤིས་ལུགས་དང་མཐུན་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་ན། གཞི་དང་། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། བཤད་པ་ནི། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པར་བཤད་པ་འདི་དང་མཐུན་པ་འདི་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་ཉོན་མོངས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ལས་བྱ་སྟེ། རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་སྟེ། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་ལ་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པ་ལ་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་བས་ན་རྣམ་པར
【現代漢語翻譯】 據說有超過一百種專注（དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་，梵文：samādhi，梵文羅馬擬音：samādhi，漢語字面意思：三摩地）的說法。這部論典和《二萬頌般若經》中有120種，在《八千頌般若經》中有121種，因此學者們應該進行研究。 從半串到三串的地方說：『還有其他的。』 預言者和自負者消失了。中等殊勝之法的所緣行相是：從佛開始。從四串開始：『心中沒有改變。』等等。即使是專注（དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་，梵文：samādhi，梵文羅馬擬音：samādhi，漢語字面意思：三摩地）也無法真正地被看到。 在完全成就的階段，一切勝義諦都變成了真如，因此這是專注（དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་，梵文：samādhi，梵文羅馬擬音：samādhi，漢語字面意思：三摩地）。『我已入定。』等等，這些都是虛構的，根本不存在，因此對專注（དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་，梵文：samādhi，梵文羅馬擬音：samādhi，漢語字面意思：三摩地）的分別念，對入定的分別念，以及因時節因緣而入定的分別念這三種分別念都不會產生。偉大的中觀派學者陳那（དབྱིག་གཉེན་）如是說：『我現在入定。我過去入定。我將來入定。』 殊勝大法的所緣行相是：三者之間本體相同。專注（དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་，梵文：samādhi，梵文羅馬擬音：samādhi，漢語字面意思：三摩地）是無分別的。如此決定解脫分是：小、中、大。 說道：具壽！從半串到三串以上的地方說：菩薩！一切勝義諦都是唯一的真如自性，所以才這樣說。偉大的中觀派學者如是說。從半串到兩串以上的地方說：如果是專注（དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་，梵文：samādhi，梵文羅馬擬音：samādhi，漢語字面意思：三摩地），那麼它們沒有差別。那麼，菩薩和專注（དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་，梵文：samādhi，梵文羅馬擬音：samādhi，漢語字面意思：三摩地）可以被區分開來並被指出嗎？被問到時，善現（རབ་འབྱོར་）回答說：因為專注（དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་，梵文：samādhi，梵文羅馬擬音：samādhi，漢語字面意思：三摩地）的體性沒有差別，所以不是具壽。 如果是專注（དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་，梵文：samādhi，梵文羅馬擬音：samādhi，漢語字面意思：三摩地），那麼就像聲聞一樣理解。從半串到兩串的地方說：因為一切遍計所執的法在迷亂中存在，而在本性中不存在。善男子！那是與本性相符的專注（དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་，梵文：samādhi，梵文羅馬擬音：samādhi，漢語字面意思：三摩地）。從兩串以上的地方說：基礎。從世尊開始。從一串以上的地方說：解釋是：與這種無分別的解釋相符。被稱為煩惱的是從分別念產生的，與一切分別念分離，入于無分別就是入于無煩惱，因此是分別念。 4-59
【English Translation】 It is said that there are more than a hundred kinds of samādhi. In this treatise and the Twenty Thousand Verse Prajñāpāramitā, there are 120 kinds, and in the Eight Thousand Verse Prajñāpāramitā, there are 121 kinds, so scholars should investigate. From half a string to three strings, it says: 'There are others as well.' The prophets and the arrogant are exhausted. The object aspects of the supreme Dharma are: starting from the Buddha. From four strings: 'There is no change in the mind.' and so on. Even samādhi is not truly seen. In the state of complete accomplishment, all ultimate Dharmas have become Suchness, therefore this is samādhi. 'I am in equipoise.' and so on, these are all fabrications, and do not exist at all, therefore the conceptualization of samādhi, the conceptualization of being in equipoise, and the conceptualization of entering into equipoise due to the influence of time, these three conceptualizations do not arise. The great Madhyamaka scholar Dignāga said: 'I am now in equipoise. I was previously in equipoise. I will be in equipoise in the future.' The object aspects of the supreme great Dharma are: the three are of the same essence. Samādhi is non-conceptual. Thus, the factors of ascertainment are: small, medium, and large. It is said: O Blessed One! From half a string to more than three strings, it says: Bodhisattva! Because all ultimate Dharmas are of the same nature of Suchness, therefore it is said thus. The great Madhyamaka scholar said so. From half a string to more than two strings, it says: If it is samādhi, then they are not different. Then, can the Bodhisattva and samādhi be distinguished and pointed out? When asked, Subhūti replied: Because the characteristics of samādhi are not different, it is not, O Blessed One. If it is samādhi, then understand it like a Śrāvaka. From half a string to two strings, it says: Because all fabricated Dharmas exist in delusion, but do not exist in reality. O son of good family! That is the samādhi that accords with reality. From more than two strings, it says: the basis. Starting from the Bhagavan. From more than one string, it says: The explanation is: this is in accordance with this non-conceptual explanation. What is called affliction arises from conceptualization, and is separated from all conceptualization, entering into non-conceptualization is called entering into non-affliction, therefore it is conceptualization. 4-59
་མི་རྟོག་པ་ཉིད་ལ་ལེགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་བྱིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས་ཀྱང་། དེ་ལྟར་མི་དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཤེས་རབ་ཕ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལོགས་གཅིག་ནས། བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་སློབ་པ་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཚུལ་གྱིས་སློབ་བོ། །སྐབས་ཐམས་ཅད་དུ་དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཞེས་པ་ཐམས་ཅད་རླུང་སེམས་འགྱུར་བཞིན་པ་དང་། མི་དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཞེས་པ་ཐམས་ཅད་རླུང་སེམས་འགགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་གོ་བར་བྱ་སྟེ། བྱ་རྒོད་ཀྱི་ལྟ་ལུགས་ཀྱིས་སོ། །བསམ་གཏན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བརྒྱད་ན། མི་དམིགས་པར་སློབ་པ་གསལ་བར་བསྟན་པའི་ཕྱིར། བཅོམ་ལྡན་ 4-60 འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། མཐོང་བ་པོ་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་པས་གང་ཟག་མི་དམིགས་པས་བསྟན་ནས། ཆོས་མི་དམིགས་པ་བསྟན་པ་དག་པའི་ཕྱིར། ཞེས་མཐར་ཕྱིན་པའི་རྣམ་པར་དག་པའི་གཏན་ཚིགས་སུ་གྱུར་པ་ཉེ་བར་བཟུང་ནས། གཟུགས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ཕྲེང་གསུམ་ན། དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཞུ་བའི་ཕྱིར། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་གང་ལགས། ཞེས་བྱ་བ་ཞུས་པ་དང་། དེ་ནས་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དྲི་མ་མེད་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་རྣམ་པར་དག་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཞེས་བྱ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་སོ། །སྔོན་དེ་བཞིན་ཉིད་དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་གནས་སྐབས་ན་ནི་ཀུན་ཏུ་རྟོག་པས་ཆོས་རྣམས་སྐྱེ་བ་དང་། འགག་པ་དང་། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་། རྣམ་པར་བྱང་བར་འགྱུར་རོ། །སྐྱེས་པ་རྣམས་འབྱུང་ཞིང་བྱུང་ནས་ཀྱང་དེ་ལྟ་དེ་ལྟར་དམིགས་པར་འགྱུར་ལ། དེ་ལྟ་དེ་ལྟར་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པར་འགྱུར་རོ། །དྲི་མ་མེད་པའི་གནས་སྐབས་ན་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་ལ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྐྱེ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐམས་ཅད་དུ་མེད་དེ་སྐྱེ་བ་མེད་པས་འགག་པ་ཡང་མེད་དོ། །དྲི་མ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པ་དང་། རྣམ་པར་བྱང་བ་མེད་པ་དང་འབྱུང་བ་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །འབྱུང་བ་མེད་པས་དམིགས་སུ་མེད་དོ། །དམིགས་སུ་མེད་པའི་ཕྱིར་མངོན་པར་འདུ་བྱ་བ་མེད་དེ། འདི་ནི་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཆེན་པོ་ནི། དྲི་མ་མེད་པའི་གནས་སྐབས་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་མ་མཐོང་བའི་ཕྱིར། ཆོས་གང་ལ་ཡང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་ཏེ། ཀུན་བཏགས་པའི་མཚན་ཉིད་དུ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ལྟར་ཡོད་དེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་དངོས་པོ་མེད་པའི་རྣམ་པ་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་བདག་ཉིད་དུ་ཡོད་པར་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། མེད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་པའི་འདི་ཡི་ད
【現代漢語翻譯】 『對於非概念本身是好的。』這是所給予的。正如偉大的中觀派學者世親（Vasubandhu）所說，以這種非目標的方式，智慧（prajna）…然後從另一張紙上，『應該學習。』這表明了學習三摩地壇城（samādhi-mandala）。然後，有壽命者（Ayushman）。然後，在一行中，以這種方式學習。在所有情況下，『以目標的方式』意味著風和心正在改變，而『以非目標的方式』意味著風和心停止的智慧（jñāna），就像禿鷲的視角一樣。禪定（Dhyana）。然後，在一張紙和八行半中，爲了清楚地表明學習非目標，世尊（Bhagavan）… 超越。然後，在兩行中，『見者不可見。』通過表明個人不可見，爲了表明法（dharma）不可見是純凈的，通過接受最終純凈的理由，形式（rūpa）…然後，在兩張紙和三行中，爲了詢問它的本質，『祈請。世尊是什麼？』當被問及，爲了表明完全成就的無垢真如（tathatā）是完全純凈的，然後，在幾乎沒有兩行的地方，『應該說。』這是所說的。過去，在具有垢染的真如狀態中，遍計所執（parikalpita）使諸法生起、滅去、完全染污和完全凈化。所生之物出現，出現后，它們以這種方式被視為目標，並以這種方式被顯現。在無垢狀態中，對於真如，一切法的生起在一切情況下都不存在，因為沒有生起，所以也沒有滅去。因為沒有垢染，所以沒有完全染污，也沒有完全凈化，也沒有出現。因為沒有出現，所以沒有目標。因為沒有目標，所以沒有顯現，這被稱為完全純凈。』正如偉大的中觀派學者世親所說。然後，在兩行中，偉大之處在於：在無垢狀態中，因為沒有看到一切法，所以沒有任何法存在。』這是所說的，表明它不存在於遍計所執的自性中。正如中觀派學者所說。以這種方式存在，表明遍計所執的事物存在於不可言說的狀態中。正如中觀派學者所說。被稱為『不存在』。
【English Translation】 'It is good for non-conceptuality itself.' This is what is given. As the great Madhyamaka scholar Vasubandhu said, in this way of non-objectification, wisdom (prajna)... Then from another sheet, 'One should learn.' This indicates learning the mandala of samadhi (samādhi-mandala). Then, the venerable one (Ayushman). Then, in one line, learn in this way. In all cases, 'in the way of objectification' means that wind and mind are changing, while 'in the way of non-objectification' means the wisdom (jñāna) where wind and mind have ceased, like the view of a vulture. Contemplation (Dhyana). Then, in one sheet and eight and a half lines, in order to clearly show learning non-objectification, the Bhagavan... Passed beyond. Then, in two lines, 'The seer is not seen.' By showing that the person is not seen, in order to show that the dharma is not seen is pure, by taking up the reason that is ultimately pure, form (rūpa)... Then, in two sheets and three lines, in order to inquire about its essence, 'Request. What is the Bhagavan?' When asked, in order to show that the perfectly accomplished, immaculate Suchness (tathatā) is completely pure, then, where there are almost no two lines, 'It should be said.' This is what is said. In the past, in the state of Suchness with defilements, the completely imputed (parikalpita) causes dharmas to arise, cease, be completely defiled, and be completely purified. Those that are born arise, and having arisen, they are seen as objects in this way, and are manifested in this way. In the state of being without defilements, for Suchness, the arising of all dharmas does not exist in all cases, because there is no arising, so there is no cessation either. Because there are no defilements, there is no complete defilement, and there is no complete purification, and there is no arising. Because there is no arising, there is no object. Because there is no object, there is no manifestation, and this is called completely pure.' As the great Madhyamaka scholar Vasubandhu said. Then, in two lines, the greatness is: in the state of being without defilements, because all dharmas are not seen, there is no dharma that exists.' This is what is said, showing that it does not exist in the nature of the completely imputed. As the Madhyamaka scholar said. Existing in this way shows that the completely imputed thing exists in an unspeakable state. As the Madhyamaka scholar said. It is called 'non-existent.'
ོད་དུ་མ་རིག་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པ་དང་། དབུ་མ་པ་ཆེན་པོའི་གནོད་འཇོམས་དང་གྲོལ་སྡེ་གཉིས་ཀྱི་འགྲེལ་པར་བྱུང་། དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་བྱམས་མགོན་གྱིས། དབུ་མ་ཆེན་པོའི་གཞུང་། མདོ་སྡེའི་རྒྱན་དུ། གང་ཞིག་ཡོད་པ་མི་མཐོང་མེད་མཐོང་བ། །འདི་འདྲའི་མུན་ནག་རྣམ་པ་དེ་གང་ཞིག །ཅེས་དང་། འགྲོ་བ་དག་ན་དེ་ལས་གཞན་ཡང་ཅུང་ཟད་ཡོད་མིན་ལ། །འགྲོ་བ་མ་ལུས་པ་ཡང་དེ་ལ་ཀུན་ཏུ་རྨོངས་པའི་བློས། །ཡོད་པས་ཀུན་ནས་སྤངས་ཏེ་མེད་ལ་མངོན་ཞེན་གང་ཡིན་པ། །འཇིག་རྟེན་རྨོངས་པའི་རྣམ་པ་ཚབས་ཆེན་འདི་ཀོ་ཅི་ལྟ་བུ། །ཞེས་དང་། དབུ་མ་ཆེན་པོའི་གཞུང་ཆོས་དང་ཆོས་ཉིད་རྣམ་པ་འབྱེད་དུ་ཡང་། དེ་ལ་ཆོས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། །གཉིས་དང་ཇི་ལྟར་མངོན་བརྗོད་པར། །སྣང་བ་ཡང་དག་མ་ཡིན་པའི། །ཀུན་རྟོག་པ་སྟེ་མེད་སྣང་ཕྱིར། །དེས་ན་ཡང་དག་མ་ཡིན་པའོ། །དེ་ཡང་ཐམས་ཅད་དོན་མེད་ཅིང་། །རྟོག་ཙམ་ཡིན་པས་ཀུན་རྟོག་པའོ། །ཞེས་དང་། མེད་པ་སྣང་ཕྱིར་འཁྲུལ་བ་ནི། །ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །སྒྱུ་མའི་ 4-61 གླང་ཆེན་སོགས་སྣང་བཞིན། །ཡོད་པའང་སྣང་བ་མིན་ཕྱིར་རོ། །མེད་སྣང་དག་ལས་གང་རུང་ཞིག །མེད་ན་འཁྲུལ་དང་མི་འཁྲུལ་དང་། །དེ་བཞིན་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་དང་། །རྣམ་པར་བྱང་བ་མ་འཐད་དོ། །ཞེས་དང་། འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཞབས་ཀྱིས་ཀྱང་། འབྱུང་བ་དང་ནི་འཇིག་པ་དག །མཐོང་ངོ་སྙམ་དུ་ཁྱོད་སེམས་ན། །འབྱུང་བ་དང་ནི་འཇིག་པ་དག །གཏི་མུག་གཉིད་ཀྱིས་མཐོང་མ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་ལ། དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གྱིས་ཀྱང་། ཡང་དག་པར་མ་རིག་པ་སྟེ། ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པར་རིག་ཅིང་། ཤེས་པ་ནི་མ་རིག་པའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་སྐབས་འདིའི་འགྲེལ་པར་གསུངས་པ་རྣམས་དགོངས་པ་གཅིག་སྟེ། གཡུ་རྙིང་ལྟ་བུ་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ཀྱི་ཆོས་སྐྱོན་ཅན་གཡུ་སར་ལྟ་བུ་རྣམས་དང་། མི་མཐུན་ཡང་སྐྱོན་མེད་དོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །དགོངས་པ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། འདི་ལྟར་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་མེད་ཅིང་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་ཡང་། དེ་ཡང་དག་པ་དང་ཡོད་པ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་དེ་ཡང་དག་པར་མ་རིག་པ་སྟེ། ཡང་དག་པར་མི་ཤེས་པས་མ་རིག་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བསྟན་པའི་ཕྱིར་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་བུ་བདུན་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཉིས་ན། བམ་པོ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དགུ་ན། རྟག་པ་མཐའ་ལས་ཆགས་པས། ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་ཏེ། མ་རིག་པའི་དབང་གིས་ཡོད་པའི་རྣམ་པར་མངོན་པར་ཞེན་ནས། སྲེད་པའི་དབང་གིས་རོ་མྱང་བར་བྱ་བའི་སྒོ་ནས།
【現代漢語翻譯】 在藏語中，這被稱為『無明』（མ་རིག་པ་，ignorance）。《八千頌般若經》（ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པ་）以及偉大的中觀派（དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་）的《破有無宗論》（གནོད་འཇོམས་）和《解脫論》（གྲོལ་སྡེ་）的註釋中都有提及。偉大的中觀派導師慈氏彌勒（བྱམས་མགོན་）在《大中觀論》（དབུ་མ་ཆེན་པོའི་གཞུང་）的《經莊嚴論》（མདོ་སྡེའི་རྒྱན་）中說：『對於存在的事物視而不見，對於不存在的事物卻執著地認為存在，還有什麼比這更黑暗的呢？』 『在眾生之中，是否還有比這更甚的無明？所有的眾生都因愚昧而對此迷惑不解。因為執著于存在而徹底拋棄，又對不存在的事物顯現執著，世間這種嚴重的愚昧狀態究竟是怎樣的呢？』 在《大中觀論·法與法性分別論》（དབུ་མ་ཆེན་པོའི་གཞུང་ཆོས་དང་ཆོས་ཉིད་རྣམ་པ་འབྱེད་）中，關於法的體性是這樣說的：『如何以二元對立的方式來表達？那虛假的顯現，是遍計所執，因為顯現的是不存在之物。因此，它是非真實的。一切都是無意義的，僅僅是分別念，所以是遍計所執。』 『因為顯現不存在之物而產生的錯覺，是煩惱的根源，就像幻術變出的 हाथी (glang chen，大象)等顯現一樣。因為存在的事物並不顯現。如果不存在顯現，那麼就不會有錯覺和非錯覺，同樣也不會有煩惱和清凈。』 聖者龍樹（ཀླུ་སྒྲུབ་）也說：『你心中認為生和滅是真實存在的嗎？生和滅，是被愚癡之眠所矇蔽，你並沒有真正見到。』偉大的中觀派導師世親（དབྱིག་གཉེན་）也說：『對真實的無明，就是對非真實的認知；知，即是無明。』這是對無明的定義。 以上這些觀點都是一致的，就像古老的綠松石一樣，是圓滿時期的法。雖然與像有瑕疵的玉石（གཡུ་སར་）一樣的三濫法有所不同，但並沒有問題。然後說：『如果沒有四股線，那就不存在。』等等。其含義是這樣的：就像色等諸法，實際上並不存在，也不是真實的，但我們卻執著地認為它們是真實存在的。因此，這是對真實的無明，因為不瞭解真實，所以稱為無明。爲了說明這一點，才宣說了色等諸法。』這是偉大的中觀派的觀點。 接下來，在第七張紙的十二行半處：第二卷。接下來，在第九張紙處，說了『執著于常邊』（རྟག་པ་མཐའ་ལས་ཆགས་པས།），意思是由於無明的力量，執著于存在的顯現，又由於貪愛的力量，通過品嚐滋味的方式。
【English Translation】 In Tibetan, this is called 'ignorance' (མ་རིག་པ་, ma rig pa). It appears in the Ashtasahasrika Prajnaparamita Sutra (ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པ་) and in the commentaries on the Destruction of Extremes (གནོད་འཇོམས་) and Liberation (གྲོལ་སྡེ་) by the great Madhyamika (དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་). The great Madhyamika master Maitreya (བྱམས་མགོན་) says in the Ornament of the Sutras (མདོ་སྡེའི་རྒྱན་), a text of the Great Madhyamika (དབུ་མ་ཆེན་པོའི་གཞུང་): 'Not seeing what exists, and seeing what does not exist, what darkness is like this?' 'Among beings, is there anything slightly other than this? All beings are confused about this due to ignorance. Because of clinging to existence, they completely abandon it, and they manifest attachment to non-existence. What is this severe state of worldly ignorance like?' In the Great Madhyamika Treatise on Distinguishing Dharma and Dharmata (དབུ་མ་ཆེན་པོའི་གཞུང་ཆོས་དང་ཆོས་ཉིད་རྣམ་པ་འབྱེད་), regarding the characteristics of dharma, it says: 'How can it be expressed in terms of duality? That which appears falsely is conceptual proliferation, because it appears as something that does not exist. Therefore, it is not real. All of it is meaningless, and it is merely conceptual, so it is conceptual proliferation.' 'The illusion that arises from the appearance of non-existence is the cause of affliction, just like the appearance of an elephant (གླང་ཆེན་, glang chen) etc. created by magic. Because what exists does not appear. If there is no appearance of non-existence, then there would be no illusion or non-illusion, and similarly, there would be no affliction or purification.' The noble Nagarjuna (ཀླུ་སྒྲུབ་) also said: 'Do you think that you see arising and ceasing? Arising and ceasing are not seen, but are seen by the sleep of delusion.' The great Madhyamika master Vasubandhu (དབྱིག་གཉེན་) also said: 'Unknowing reality is knowing what is unreal; knowing is unknowing.' This is the definition of ignorance. All of these views are consistent, like an old turquoise, which is the dharma of the age of completion. Although it differs from the flawed jade-like (གཡུ་སར་) three-fold dharma, there is no problem. Then it says: 'If there is no four-strand thread, then it does not exist.' etc. The meaning is like this: Like forms and other dharmas, they do not actually exist, nor are they real, but we cling to them as if they are real and existent. Therefore, this is ignorance of reality, because it is not knowing reality, it is called ignorance. In order to show this, forms and other dharmas were taught.' This is the view of the great Madhyamika. Next, on the twelfth and a half line of the seventh page: Volume Two. Next, on the ninth page, it says, 'Attached to the extreme of permanence' (རྟག་པ་མཐའ་ལས་ཆགས་པས།), meaning that due to the power of ignorance, one clings to the appearance of existence, and due to the power of craving, through the way of tasting flavors.
མངོན་པར་ཞེན་ཏེ། རྟག་པ་དང་ཆད་པའི་མཐའ་གཉིས་ལ་ཆགས་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་དག་མི་ཤེས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། དེ་དག་ནི་དོན་དམ་པའི་དབྱིངས་ལས་མ་དད་པས། ཡིད་མི་བྱ་བར་རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་པ་ལ་ཡིད་མི་ཆེས་སོ། །ཚོར་བ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བརྒྱད་ན། དེ་དག་ནི་ཡིད་མི་ཆེས་པས་ཐབས་ཤེས་རབ་དང་མི་ལྡན་པའི་ཕྱིར། གནས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དགུ་ན། བྱིས་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་ན། དེ་ཡི་གཉེན་པོ་ཡིས། །གཟུང་བར་རྟོག་པ་རྣམ་པ་གཉིས། །རྨོངས་དང་ཕུང་སོགས་བྱེ་བྲག་གིས། །དེ་ནི་སོ་སོར་རྣམ་པ་དགུ། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ན། བམ་པོ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་ལ་ཕྲེང་ཅིག་ཆད་པ་ན། འབྱུང་བར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ལ་ཟློ་བ་མཉམ་གཞག་ཟབ་མོའི་སྐབས་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་བསྟན་ཏོ། །ལེའུ་དྲུག་པ།། །། 4-62 ༈ ལེའུ་བདུན་པ། ༈ ཞེས་བྱ་བར་མི་དམིགས་པར་སློབ་པ་བསྟན་ཏོ། །རྫས་དང་། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཆད་པ་ན། གསོལ་པ་དང་། འདི་ལ་ཡང་གནས་བརྟན་གྱིས་དགོངས་པ་ནི་འདི་ཡིན་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་གལ་ཏེ་མི་དམིགས་པར་སྦྱོར་བས་དངོས་པོ་མ་མཆིས་པའི་ཆོས། དངོས་པོ་མ་མཆིས་པའི་ཆོས་རྣམས་ལ་བསླབ་ནས། ངེས་པར་འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་དེ་ལྟ་ན་ནི། ཤིན་ཏུ་མ་མཆིས་པའི་ཆོས་སྒྱུ་མའི་སྐྱེས་བུས་ཀྱང་། སྒྱུ་མར་བགྱིས་པས་རྣམས་ལ་མི་དམིགས་པའི་ཡིད་ལ་བགྱིས་པས་བསླབས་ནས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དུ་ངེས་པར་འབྱུང་བར་འགྱུར་ཞིང་། རྗེས་སུ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །སྙམ་མམ། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་སྒྱུ་མའི་ཆོས་རྣམས་དང་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཐ་དད་པ་ཅིར་ཡང་མེད་དེ། ཇི་ལྟར་སྒྱུ་མའི་ཆོས་རྣམས་ལ་བསླབ་པའམ། ངེས་པར་འབྱུང་བ་མེད་པ་དེ་བཞིན་དུ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་ཡང་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ལ་བསླབ་པའམ། དེ་དག་ལ་ངེས་པར་འབྱུང་བའམ། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཐོབ་པར་བྱ་བ་མེད་དེ། སྒྱུ་མ་དང་མཚུངས་པ་དང་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། ཡིན་སྙམ་མམ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཏེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ལ་མཁས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དམིགས་སུ་མེད་པར་མཐོང་བ་དག་ལ་ནི། གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་རྣམས་སྒྱུ་མ་ལས་ལོགས་ཤིག་ན་མེད་དོ། །ཞེས་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་དང་ཕྲེང་བཅུ་ན། བམ་པོ་བཞི་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བརྒྱད་ན། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དོ།
【現代漢語翻譯】 『執著于常斷二邊，稱為貪著。』這是偉大的中觀派所說。他們不瞭解這些。之後，在第二張紙和半行又兩行處，『因為它們不異於勝義諦的法界，所以不要不相信，不要不相信自性空。』感受。 之後，在第二張紙和半行又八行處，『因為他們不相信，所以不具備方便智慧。』不是常住的。之後，在第二張紙和半行又九行處，『被稱為孩童。』 之後，在第七張紙和多出五行處，『其對治力，所取之分別有兩種。愚癡和蘊等差別，彼則各別有九種。』 請問：世尊！之後，在第二張紙處。 第三卷。之後，在第六張紙缺少一行處，『應當知曉生起。』這些也通過『啦』字，顯示了在甚深等持的境界中，遠離一切分別念。第六品。 第七品。 顯示了在無所緣中修學。物質和，之後，具壽，之後，在第五張紙缺少半行又兩行處，請問和，這裡阿難的密意是這樣的：世尊，如果通過無所緣的修習，來修學非實有的法，那麼修學非實有的法之後，如果能決定生起，那麼對於極度非實有的法，幻化的人也能通過幻化來修習，通過無所緣的作意來修學，從而決定生起一切種智，並且能夠證得嗎？ 世尊回答說：幻化的法和色等沒有任何差別，就像修學幻化的法一樣，沒有決定生起，同樣，菩薩也不需要修學色等法，或者對它們決定生起，或者證得一切種智，因為顯示了與幻化相同。世尊！之後，多出一行處，『認為是嗎？』等等，因為顯示了對於通達一切法無實性之自性的菩薩來說，在無所緣中見到，色等遍計所執的法與幻化沒有區別。之後，在第六張紙和十行處。 第四卷。之後，在第六張紙和半行又八行處，『一切種智。』
【English Translation】 'Attachment to the two extremes of permanence and annihilation is called clinging.' This is what the great Madhyamikas say. They do not understand these. Then, on the second sheet and half a line plus two lines, 'Because they are not different from the Dharmadhatu of ultimate truth, do not disbelieve, do not disbelieve in emptiness of self-nature.' Feeling. Then, on the second sheet and half a line plus eight lines, 'Because they do not believe, they do not possess skillful means and wisdom.' It is not permanent. Then, on the second sheet and half a line plus nine lines, 'It is called a child.' Then, on the seventh sheet and five lines extra, 'Its antidote, the grasping of concepts has two aspects. Ignorance and aggregates, etc., have distinctions, and each of them has nine aspects.' Question: Blessed One! Then, on the second sheet. Volume 3. Then, on the sixth sheet with one line missing, 'It should be known to arise.' These also, through the word 'la', show that in the state of profound samadhi, all concepts are abandoned. Chapter 6. Chapter 7. It shows learning without object of focus. Substance and, then, possessed of life, then, on the fifth sheet with half a line and two lines missing, question and, here also, the elder's intention is this: Blessed One, if by practicing without object of focus, one learns about non-existent dharmas, then after learning about non-existent dharmas, if one is certain to arise, then for extremely non-existent dharmas, even an illusory person, by making illusions, can learn by practicing with non-object of focus, and then certainly arise into omniscience and attain it? The Blessed One replied: Illusory dharmas and form, etc., are no different, just as learning illusory dharmas does not have certain arising, similarly, a Bodhisattva does not need to learn form, etc., or have certain arising from them, or attain omniscience, because it shows similarity to illusion. Blessed One! Then, one line extra, 'Do you think so?' etc., because it shows that for Bodhisattvas who are skilled in the nature of all dharmas being without substance, seeing without object of focus, the imputed dharmas of form, etc., are no different from illusion. Then, on the sixth sheet and ten lines. Volume 4. Then, on the sixth sheet and half a line plus eight lines, 'Omniscience.'
།ཞེས་བྱ་བའི་བར་གྱིས་གཞུང་གིས་བསྟན་ཏེ། ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཀུན་བཏགས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ། སྒྱུ་མ་དང་ཐ་དད་པ་མེད་དོ། །ཞེས་པའི་མཚན་རིངས་གསུམ་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ནས་གསུངས་ཏེ། ཡུམ་གྱི་སྐབས་འདི་ལས་འཁྲུལ་ནས། ཆོས་ཐམས་ཅད་སྒྱུ་མ་ལྟར་མ་གྲུབ་ཅེས་འདོད་པ་རྣམས་ནི་སྐབས་འདིའི་གཞུང་གི་དོན་དགོངས་པ་མ་ཤེས་པའི་སྐྱོན་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དོན་གྱིས་བསྟན་པའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། དེ་ཡི་མི་འགྱུར་རོ། །བཏགས་པའི་རྟེན་ཅན་གྱིས། །འཛིན་པའང་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་འདོད། །རང་དབང་བདག་སོགས་ངོ་བོ་དང་། །ཕུང་སོགས་རྟེན་ལས་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་པ་འདི་རྣམས་བཙུན་པ་གྲོལ་སྡེས་གཞུང་འདིར་སྦྱར་བ་ལྟར་བཀོད་ཅིང་། སྨྲི་ཏིས་ཀྱང་འདི་དང་ཅི་རིགས་མཐུན་པར་སྦྱར་ལ། ཉི་ཁྲི་སྣང་བ་དང་། སློབ་དཔོན་སེང་བཟང་། ཤནྟི་བ་རྣམས་ཀྱི་ལེ་བརྒྱད་མ་དང་སྦྱར་ནས་བཀྲོལ་ལོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བས་སྒྱུ་མ་ལ་སོགས་པར་བསྟན་ཏོ། །སེམས་མི་འགོང་བ་ཉིད་ལ་སོགས། །ངོ་བོ་ཉིད་མེད་སོགས་སྟོན་བྱེད། །དེ་ཡི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་བོར་བ། །རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་ཡོངས་འཛིན་ཡིན། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ 4-63 ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་ན། སྐྲག་པར་ཡང་འགྱུར་རོ། །འཇིགས་པ་དང་། དངངས་པ་དང་། སྐྲག་པ་གསུམ་སྨོས་པས་འཇིགས་པའི་ཤེས་པ་རབ་འབྲིང་གསུམ་དུ་བཤད་པ་སྟེ། དང་པོ་ཉན་པའི་ཚེ་ཅུང་ཟད་འཇིགས་པ་ནི་འཇིགས་པའོ། །དེའི་འོག་ཏུ་སེམས་པའི་ཚེ་འབྲིང་དུ་འཇིགས་པ་ནི་དངངས་པའོ། །ཐ་མར་བསྒོམ་པའི་ཚེ་རབ་ཏུ་འཇིགས་པ་ནི་སྐྲག་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། ཐབས་མཁས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་སོ་སོར་རྟོགས་པའི་ཐབས་ལ་མཁས་པའོ། ། བམ་པོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གསུམ་ན། རབ་འབྱོར་སྦྱིན་པའི་ནང་ནས་ཆོས་སྦྱིན་མཆོག་ཡིན་པས་འདི་ནི། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་དགུ་ན། ཕུང་པོ་ལ་སོགས་པ་གོང་དུ་སྨོས་པའི། ཆོས་དེ་དག་ལ་མི་རྟོག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། ཆོས་ཉིད་ཀྱི། གཟུགས་ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱིས། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས། རང་སྟོང་པ་མ་ཡིན་གྱི། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཀྱིས་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུས་གློ་བུར་དུ་སྟོང་པར་གྱུར་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གདོད་ནས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བས་ན་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ཉིད་ཀྱང་དོན་དམ་སྟོང་པ་ཉིད་དེ་དོན་དམ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱང་ཆོས་ཀྱི་གཟུགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་སོ། །སྟོང་པ་ཉིད་དང་ཆོས་ཀྱི་གཟུགས་ད
【現代漢語翻譯】 正如經文所說，一切事物本質上都是假立的，因此，在無實體的自性中，與幻象並無差別。這三位偉大的中觀論師曾說過，如果有人誤解《般若經》的這一部分，認為一切法並非如幻象般存在，那就是不理解經文的真正含義。這就是經文所要表達的意義。然後，『如果四句偈頌都不存在，它也不會改變。』『以假立的所依為基礎，執著也被認為是兩種。』『自性、我等是本體，蘊等是所依，情況也是如此。』這些話是尊者གྲོལ་སྡེ（釋脫）按照這部經文編排的，स्मृति（念）也以類似的方式編排了它。ཉི་ཁྲི་སྣང་བ་（二萬光明），སློབ་དཔོན་སེང་བཟང་（師子賢），以及ཤནྟི་བ་（寂天）等人，將它與八千頌般若經結合起來解釋。世尊說：『如果四句偈頌和三句偈頌都不存在，因為空性，所以不可見。』這表明了幻象等。『不屈服於心等，顯示了無自性等。』『拋棄了與它不一致的方面，是完全的守護者。』提問者說：『世尊，如果剩下兩句偈頌，也會變得恐懼。』提到恐懼、驚慌和害怕這三個詞，是爲了說明恐懼的知識有上、中、下三種。第一次聽到時略微感到害怕是恐懼。之後，思考時中等程度的害怕是驚慌。最後，冥想時極度害怕被稱為害怕。』這是《十萬頌般若經釋》中說的。然後，『如果五句偈頌和三句偈頌都不存在，那就是善巧方便。』這意味著善於分別理解一切法的方法。 第五品。然後，『如果三句偈頌和十三句半偈頌都不存在，須菩提，佈施之中，法佈施是最好的。』然後，『如果兩句偈頌和九句偈頌都不存在，對於上面提到的蘊等法，沒有分別念。』然後，『如果九句半偈頌不存在，法性的色，以空性的法性之色，法性的色，不是自性空。』這意味著法性的色不是因為假立的色空性的原因而突然變為空性，而是從一開始就自性空。因此，法性的色本身就是勝義空性，而勝義空性也是法的色。』這樣說。
【English Translation】 As the text indicates, everything is essentially imputed, therefore, in the nature of non-existence, there is no difference from illusion. These three great Madhyamaka masters have said that if someone misunderstands this part of the Prajnaparamita Sutra and thinks that all dharmas do not exist like illusions, then that is a mistake of not understanding the true meaning of the text. This is the meaning that the text wants to express. Then, 'If the four lines of verse do not exist, it will not change.' 'Based on the imputed basis, attachment is also considered to be of two types.' 'Self-nature, self, etc. are the essence, aggregates, etc. are the basis, and the situation is the same.' These words were arranged by Venerable གྲོལ་སྡེ (Liberation Assembly) according to this text, and स्मृति (Memory) also arranged it in a similar way. ཉི་ཁྲི་སྣང་བ་ (Twenty Thousand Lights), སློབ་དཔོན་སེང་བཟང་ (Teacher Lion Good), and ཤནྟི་བ་ (Shantideva) and others, combined it with the Ashtasahasrika Prajnaparamita Sutra to explain. The Blessed One said: 'If the four lines of verse and the three lines of verse do not exist, because of emptiness, they are not visible.' This shows illusions and so on. 'Not yielding to the mind, etc., shows selflessness, etc.' 'Abandoning the aspects that are inconsistent with it, is the complete protector.' The questioner said: 'Blessed One, if two lines of verse remain, it will also become fearful.' Mentioning the three words fear, panic, and fright is to explain that the knowledge of fear has three levels: upper, middle, and lower. The first time you hear it, feeling a little scared is fear. After that, feeling moderately scared when thinking is panic. Finally, feeling extremely scared when meditating is called fright.' This is what is said in the Commentary on the Hundred Thousand Prajnaparamita Sutra. Then, 'If the five lines of verse and the three lines of verse do not exist, then that is skillful means.' This means being skilled in the method of understanding all dharmas separately. Fifth Chapter. Then, 'If the three lines of verse and the thirteen and a half lines of verse do not exist, Subhuti, among the gifts, the Dharma gift is the best.' Then, 'If the two lines of verse and the nine lines of verse do not exist, there is no conceptualization of the aggregates and other dharmas mentioned above.' Then, 'If the nine and a half lines of verse do not exist, the color of Dharma-nature, with the emptiness of the color of Dharma-nature, the color of Dharma-nature, is not empty by nature.' This means that the color of Dharma-nature is not suddenly emptied because of the emptiness of the imputed color, but is empty by nature from the beginning. Therefore, the color of Dharma-nature itself is the ultimate emptiness, and the ultimate emptiness is also the color of Dharma.'
ག་ངོ་བོ་གཅིག་གོ །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། ཚོར་བ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། ཆོས་ཉིད་ཀྱི། མིག་གི་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་མིག་རང་སྟོང་པ་མ་ཡིན་གྱི། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་མིག་ཉིད་ཀྱང་། དོན་དམ་པ་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །དོན་དམ་པ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་མིག་གོ །དེ་བཞིན་དུ་འོག་མ་རྣམས་ལ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་བཅུ་ན། སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ནི། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྟོང་པའི་གཞི་ཆོས་ཉིད་དོན་དམ་བདེན་པ་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་འགྱུར་མེད་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དབུ་མ་ཆེན་པོ། མྱང་འདས་ཆེན་པོ། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ། ཤིན་ཏུ་རྣལ་འབྱོར། རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ། དུས་འཁོར་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་རང་བཞིན་གཉུག་མའི་བདེ་དགྱེས། གསང་འདུས་ལ་སོགས་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ལྷ་དང་སྔགས་དང་རྒྱུད་དང་དཀྱིལ་འཁོར་དང་ཕྱག་རྒྱ་ཆ་མེད་ཀུན་འགྲོ་ཁྱབ་པ་པོ། ཐམས་ཅད་ཀྱི་བདག་ཉིད་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་ཤེར་ཕྱིན་དང་། དེ་མངོན་དུ་བྱེད་པའི་ལམ་ཤེར་ཕྱིན་རླུང་སེམས་ཀྱི་རྒྱུན་ངང་གིས་འགགས་ནས་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ངང་གིས་སྐྱེ་ཞིང་འཆར་བའི་ཐབས་མཆོག་ཟབ་མོ་ཁྱད་འཕགས། བསྟན་པ་འདི་ཐོས་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་ཐབས་མཁས་པའོ། ། བམ་པོ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་དྲུག་ན། བམ་པོ་བདུན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བཞི་ན། 4-64 བམ་པོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཉི་ཤུ་ཉེར་གསུམ་དང་ཕྲེང་གཉིས་ན། བམ་པོ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དགུ་ན། བམ་པོ་བཅུ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། སྐྲག་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་བསྟེན་པའི་ཐབས་མཁས་པའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྟོང་པའི་གཞི། ཆོས་ཉིད་དོན་དམ་བདེན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནས་ཐབས་མཆོག་ཟབ་མོ་ཁྱད་འཕགས་ཞེས་བྱ་བའི་བར་སྔར་བྲིས་པའི་དོན་བསྟན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་གཉིས་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དྲུག་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་དྲུག་དང་ཕྲེང་གཅིག་ན། བམ་པོ་བཅུ་བཞི་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བམ་པོ་བཅོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དྲུག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། བམ་པོ་བཅུ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ན། དེ་ལྟར་ཤེས་ནས་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྡིག་པའི་གྲོགས་པོ་སྤངས་པའི་ཐབས་མཁས་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་ཐབས་མཁས་པ་བཞིས་ཐབས་ལ་མཁས་པར་སློབ་པ་བས
【現代漢語翻譯】 『嘎（ka，梵文ka，ka，漢語：ka）的自性唯一』，這是術語。偉大的中觀派如是說。同樣地，結合起來。感受。然後，如果沒有一半和三行，法性。眼睛的空性，法性的眼睛並非自性空，法性的眼睛本身也是，勝義諦空性。勝義諦空性的法眼。同樣地，結合下面的。然後，在五張紙和十行之後，大菩薩是：以一切法為空性的基礎，法性勝義諦，真實現象，自生智慧，不變，圓滿成就，偉大的中觀，大涅槃，大手印，極度瑜伽，金剛瑜伽，如來藏，時輪，原始佛，本初喜悅。秘密集會等未造作的本尊、咒語、續部、壇城和手印，無分遍在者，一切的自性，基果體性無別般若波羅蜜多。以及顯現它的道，般若波羅蜜多，風心的相續自然止息，無分別智慧自然生起和顯現的殊勝甚深方便。聽聞此教法不會改變。這是爲了圓滿六度波羅蜜多的善巧方便。 第六品。然後，在十六頁半之後，第七品。然後，在十四頁之後， 第八品。然後，在二十三頁和兩行之後，第九品。然後，在十九頁之後。 第十品。然後，如果沒有兩行，就不會恐懼。這是依止善知識的善巧方便。然後，如果沒有一行，度。以一切法為空性的基礎。從法性勝義諦真實現象到殊勝甚深方便之間，是闡釋先前所寫的內容。然後，在十八頁和兩行之後， 第十一品。然後，在十六頁之後，第十二品。然後，在十五頁和三行之後，第十三品。然後，在十六頁半和一行之後，第十四品。然後，在十八頁和三行半之後，第十五品。然後，在十六頁和五行半之後， 第十六品。然後，在十四頁和十行半之後，如此瞭解后，應當完全斷除。這是斷除惡友的善巧方便，如此以四種善巧方便來學習善巧方便。
【English Translation】 'The nature of ka (ka，梵文ka，ka，meaning: ka) is one,' this is the term. The great Madhyamaka said so. Similarly, combine them. Feeling. Then, if there are not half and three lines, the nature of Dharma. The emptiness of the eye, the Dharma eye is not empty by its own nature, the Dharma eye itself is also, the ultimate truth of emptiness. The Dharma eye of the ultimate truth of emptiness. Similarly, combine the following. Then, after five pages and ten lines, the great Bodhisattva is: the basis of emptiness by all Dharmas, the Dharma nature ultimate truth, true phenomenon, self-generated wisdom, immutable, perfectly accomplished, great Madhyamaka, great Nirvana, Mahamudra, extreme yoga, Vajra yoga, Tathagatagarbha, Kalachakra, primordial Buddha, innate bliss. Secret Assembly and other uncreated deities, mantras, tantras, mandalas, and mudras, indivisible pervasive one, the nature of all, the basis-result essence inseparable Prajnaparamita. And the path to manifest it, Prajnaparamita, the continuum of wind-mind naturally ceases, and the supreme profound means by which non-conceptual wisdom naturally arises and manifests. Hearing this teaching will not change. This is the skillful means to perfect the six paramitas. Sixth fascicle. Then, after sixteen and a half pages, the seventh fascicle. Then, after fourteen pages, Eighth fascicle. Then, after twenty-three pages and two lines, the ninth fascicle. Then, after nineteen pages. Tenth fascicle. Then, if there are not two lines, there will be no fear. This is the skillful means of relying on a virtuous spiritual friend. Then, if there is not one line, crossing over. The basis of emptiness by all Dharmas. From the Dharma nature ultimate truth true phenomenon to the supreme profound means, it is the explanation of what was written earlier. Then, after eighteen pages and two lines, Eleventh fascicle. Then, after sixteen pages, the twelfth fascicle. Then, after fifteen pages and three lines, the thirteenth fascicle. Then, after sixteen and a half pages and one line, the fourteenth fascicle. Then, after eighteen pages and three and a half lines, the fifteenth fascicle. Then, after sixteen pages and five and a half lines, Sixteenth fascicle. Then, after fourteen pages and ten and a half lines, having understood this, one should completely abandon it. This is the skillful means of abandoning evil friends, thus learning skillful means with four skillful means.
ྟན་ཏོ། །བསླབ་པ་བཞི་པོ་དེ་ལ་མྱུར་དུ་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པའི་སྒྲུབ་པ་ཞེས་བྱའོ། །ལེའུ་བདུན་ནོ།། །། ༈ ལེའུ་བརྒྱད་པ། ༈ དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ངེ༷ས་འབྱེ༷ད་ཡ༷ན་ལ༷ག་རྣ༷མ་བཞི༷་ད༷ང་། །ཞེས་པ་དོན་གསུམ་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། བམ་པོ་བཅུ་བདུན་པ། རྟོགས་པ་ཡི་ནི་ཆོས་དྲུག་དང་། །དེ་ནས་ཚེ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཚིག་གི་དོན་མེད་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ལ་དོན་རྣམ་པ་བཞི་ཡོད་དོ། །བྱང་ཆུབ་དང་སེམས་དཔའ་དང་། ཕུང་པོའི་བདག་ཉིད་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་། དོན་དམ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའོ། །དེ་བཞི་ཆར་ཡང་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་གི་དོན་ནི་དོན་གྱི་གཞི་མེད་པ་ཡིན་ཏེ། གཞི་མེད་པ་ནི་གནས་མེད་པ་ལ་བྱའོ། །ཚིག་མེད་པ་ཡང་དེ་ཡིན་ལ་དོན་མེད་པ་ཡང་དེ་ཡིན་པས་ཚིག་གི་དོན་མེད་པའོ། །གལ་ཏེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་བ་དངོས་པོའི་བདག་ཉིད་འགའ་ཞིག་ཡོད་པར་གྱུར་ན། དེའི་ཚིག་གི་དོན་བཞི་དང་བཅས་ཤིང་གནས་དང་བཅས་པར་འགྱུར་བ་ཞིག་ན་འདི་ལྟར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གཉིས་ཀྱང་མེད་དེ་དེའི་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཚིག་གི་དོན་གཞི་མེད་དེ་གནས་མེད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། མ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་བྱང་ཆུབ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་སྐྱེ་བ་མེད་དོ། །སེམས་ 4-65 དཔའ་ཡང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྐྱེ་བ་མེད་དེ། ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། ཚིག་གི་དོན་མེད་པའོ། ། དེ་ཉིད་རྣམ་པ་བཅུ་གཅིག་གིས་སྟོན་ཏེ། བྱང་ཆུབ་ལ་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་གཞི་མེད་པ་དང་། ཀུན་བཏགས་པའི་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་བའི་གཞི་གང་ཡང་མེད་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་ལས་གུད་ན་གཞི་མེད་པ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་གཞི་མེད་པ་དང་། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་གཞི་མེད་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་ལ་སེམས་དཔའི་གཞི་མེད་པ་དང་། སེམས་དཔའ་ལ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་གཞི་མེད་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཅེས་བྱ་བའི་ཚིག་གིས་དོན་མེད་པ་དང་། ཀུན་བཏགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ལ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཚིག་གི་དོན་མེད་པ་དང་། དོན་དམ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་ཀུན་བཏགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཚིག་གི་དོན་མེད་པ་དང་། དོན་དམ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་གཞི་མེད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། རབ་འབྱོར། དེ་བཞིན་དུ། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་གནས་པའི་ཚིག་གི་དོན་གཤིས་ལ་མེད་དོ། ། གཉིས་པ་ཀུན་བཏགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་བའི་གཞི་གང་ཡང་མེད་པ་ནི། རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་བཞིན་དུ། ཀུན་བཏགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི
【現代漢語翻譯】 如是，此四種學處名為速證菩提之修行。 第七品完。 第八品 如是，『四決定支』之第三義已宣說完畢。 第十七卷：關於證悟的六法，以及壽命，以及半串念珠和二，其中沒有詞義。對於名為『菩提薩埵』者，有四種意義：菩提、薩埵、蘊之自性之世俗菩提薩埵、勝義菩提薩埵。此四者皆為無事物之自性，故『菩提薩埵』一詞之意義，是無意義之基礎，無基礎即無處所。無詞亦是如此，無意義亦是如此，故為無詞義。若菩提薩埵之名為實有之自性，則此詞之意義具四義且具處所，如是則無菩提薩埵，亦無二者，故菩提薩埵之詞義無基礎，即無處所，此乃同義詞。如是大中觀師所說。『因其不生』，菩提是不生之法，因其非為造作；薩埵亦不生，因其非有。如是大中觀師所說。詞無意義。 彼以十一種方式顯示：菩提無分別之基礎，無假立之薩埵之基礎，菩提之外無基礎，無世俗菩提薩埵之基礎，無法性菩提薩埵之基礎，菩提無薩埵之基礎，薩埵無菩提之基礎，『菩提』之名無意義，假立之菩提無法性菩提薩埵之詞義，勝義菩提薩埵無假立菩提薩埵之詞義，勝義菩提薩埵無基礎。 初者，善現，如是，于如是性之自性之菩提薩埵，無安住之詞義之自性。 二者，無假立之菩提薩埵之基礎，善現，如是，于假立之菩提薩埵
【English Translation】 Thus, these four trainings are called the practice for swiftly attaining complete enlightenment. Chapter Seven is complete. Chapter Eight Thus, the third meaning of the 'Four Determinations' has been explained. Seventeenth fascicle: Regarding the six dharmas of realization, and then life, and then half a string of beads and two, wherein there is no meaning of words. For those called 'Bodhisattva', there are four meanings: Bodhi, Sattva, the conventional Bodhisattva of the nature of aggregates, and the ultimate Bodhisattva. All four of these are of the nature of non-things, therefore the meaning of the word 'Bodhisattva' is without a basis of meaning, and without a basis is without a place. Without words is also like that, and without meaning is also like that, therefore it is without the meaning of words. If the name Bodhisattva were of the nature of some real thing, then the meaning of this word would have four meanings and a place, such that there would be no Bodhisattva, nor the two, therefore the meaning of the word Bodhisattva is without foundation, that is, without a place, which is a synonym. So said the great Madhyamika. 'Because it is unborn', Bodhi is an uncreated dharma, because it is not fabricated; Sattva is also unborn, because it is non-existent. So said the great Madhyamika. The word has no meaning. It is shown in eleven ways: Bodhi has no basis for conceptualization, there is no basis for a fabricated Sattva, there is no basis outside of Bodhi, there is no basis for a conventional Bodhisattva, there is no basis for a Dharmata Bodhisattva, Bodhi has no basis for Sattva, Sattva has no basis for Bodhi, the name 'Bodhi' has no meaning, the fabricated Bodhi has no word meaning for the Dharmata Bodhisattva, the ultimate Bodhisattva has no word meaning for the fabricated Bodhisattva, and the ultimate Bodhisattva has no basis. Firstly, Subhuti, thus, in the Bodhisattva of the nature of suchness, there is no nature of the word meaning of abiding. Secondly, there is no basis for the fabricated Bodhisattva, Subhuti, thus, in the fabricated Bodhisattva
་ཚིག་གི་དོན་མེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། སྤྲུལ་པ་ལ་གནས་མེད་དོ། །དཔེ་དེ་དག་ཤིན་ཏུ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གསུམ་པ་བྱང་ཆུབ་ལས་གུད་ན་གཞི་མེད་པ་ནི། རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། མཐའ་ལ་ཡང་དག་པའི་མཐའ་ལས་གུད་ན་གནས་མེད་དོ། །ཚིག་གི་དོན་བྱང་ཆུབ་ལས་གུད་ན་མེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། ཚིག་གི་དོན་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཏེ། ཇི་ལྟར་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། མ་ནོར་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། ལ་སོགས་པ་ལས་གུད་ན་གཞི་མེད་པ་དེ་བཞིན་དུ་བྱང་ཆུབ་ལས་གུད་ན་ཡང་གཞི་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ལྷག་ཙམ་ན། བཞི་པ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་གཞི་མེད་པ་ནི། རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཚིག་གི་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཏེ། ཅི་སྒྱུ་མའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་སྐྱེས་བུའི་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་སོགས་པ་མེད་དེ། དེ་ཉིད་ཤིན་ཏུ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཕུང་པོའི་ལྔའི་གཞི་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ན། 4-66 ལྔ་པ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་གཞི་མེད་པ་ནི། རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། དོན་དམ་གྱི། དེ་བཞིན་གཤེགས། སངས་རྒྱས་ལ་གཟུགས་ཀྱི་གཟུགས་ལ་ཞེས་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པར་བྱུང་། གནས་མེད་དོ། །ཀུན་རྫོབ་དེ་གཤིས་ལ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་བཞིན་དུ། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་ཚིག་གི་དོན་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་མེད་དོ། །ཕྱི་མ་རྣམས་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དོན་དམ་གྱི་ཆོས་གང་ཡིན་པ་དེ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཆོས་གང་དུ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ལྷག་ན། ཚིག་གི་དོན་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཏེ། ཇི་ལྟར་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་དཔེ་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལ་སོགས་པ་དབྱེར་མེད་དུ་མེད་པ་དེ་བཞིན་དུ། དོན་དམ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཕུང་པོ་ལ་སོགས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་ཤིང་རྟ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དང་། ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཉིས་ན། བམ་པོ་བཅོ་བརྒྱད་པ། དྲུག་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་གཞི་མེད་པ་ནི། རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་དབྱིངས་མྱང་འདས་ལ། ཁམས་ཀྱི་སྡེ་འཁོར་བའི་གནས་མེད་དོ། །ཇི་ལྟར་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་འཁོར་བ་མེད་པ། དེ་བཞིན་དུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་གཞི་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། བདུན་པ་སེམས་དཔའ་ལ་བྱང་ཆུབ་གཞི་མེད་པ་ནི། འདུས་བྱས
【現代漢語翻譯】 同樣，結合起來。從半行到三行，沒有化身存在的地方。因為這些例子非常不存在。 第三，菩提之外沒有基礎：饒益，例如，在邊緣之外，沒有真實邊緣之外的地方。詞語的意義在菩提之外不存在。同樣，結合起來。從一行到幾乎沒有，詞語的意義不存在。等等。正如真如，以及不錯誤的真如，等等之外沒有基礎一樣，菩提之外也沒有基礎。這是總結。偉大的中觀派這樣說。從半行到四行多一點： 第四，世俗菩提薩埵沒有基礎：饒益，例如，從半行到兩行，沒有詞語。等等。為什麼幻化的化身沒有五蘊等等？因為它們本身非常不存在。同樣，世俗菩提薩埵沒有五蘊的基礎。這是總結。偉大的中觀派這樣說。從兩張紙到十二行： 第五，法性菩提薩埵沒有基礎：饒益，例如，真實意義上的如來佛，在八千頌中說，『對於佛陀來說，形式的形式』沒有地方。因為世俗在本質上不存在。同樣，法性菩提的詞語意義在世俗中不存在。對於後者也同樣適用。因為什麼是真實意義上的法，在世俗法中也不存在。從六行多一點：詞語的意義不存在。等等。正如法身的如來佛，例如世俗的五蘊等等沒有區別地不存在一樣，真實意義上的菩提薩埵的五蘊等等也不存在。這是總結。偉大的車乘世親這樣說。從十張紙到十二行半： 第十八品：第六，菩提薩埵沒有基礎：饒益，例如，無為的界涅槃，沒有輪迴的處所。正如涅槃中沒有輪迴一樣，菩提薩埵也沒有基礎。這是總結。中觀派這樣說。第七，菩提在有情心中沒有基礎：有為
【English Translation】 Similarly, combine them. From half a line to three lines, there is no place for an emanation to reside. Because those examples are extremely non-existent. Third, there is no basis apart from enlightenment: Subhuti, for example, apart from the ultimate, there is no place apart from the ultimate edge. The meaning of the words does not exist apart from enlightenment. Similarly, combine them. From one line to almost none, the meaning of the words does not exist. And so on. Just as there is no basis apart from suchness, and non-erroneous suchness, and so on, similarly, there is no basis apart from enlightenment. This is the concluding statement. The great Madhyamika said. From half a line to four lines and a bit more: Fourth, there is no basis for the conventional Bodhisattva: Subhuti, for example, from half a line to two lines, there is no word. And so on. Why do the aggregates, etc., of an illusory being not exist? Because they themselves are extremely non-existent. Similarly, there is no basis for the aggregates of the conventional Bodhisattva. This is the concluding statement. The great Madhyamika said. From two folios to twelve lines: Fifth, there is no basis for the Dharma-nature Bodhisattva: Subhuti, for example, in the ultimate sense, the Thus-Gone One, the Buddha, in the eighty thousand verses, it says, 'For the Buddha, the form of form' has no place. Because the conventional does not exist in its essence. Similarly, the meaning of the words of the Dharma-nature Bodhi does not exist in the conventional. The same applies to the latter ones. Because whatever is the Dharma in the ultimate sense does not exist in any conventional Dharma. From six lines and a bit more: the meaning of the words does not exist. And so on. Just as the Thus-Gone One of the Dharma-body, for example, the conventional aggregates, etc., do not exist without distinction, similarly, the aggregates, etc., of the Bodhisattva in the ultimate sense do not exist. This is the concluding statement. The great chariot Vasubandhu said. From ten folios to twelve and a half lines: Eighteenth Chapter: Sixth, there is no basis for the Bodhisattva: Subhuti, for example, in the unconditioned realm of Nirvana, there is no place for the cycle of existence. Just as there is no cycle of existence in Nirvana, similarly, there is no basis for the Bodhisattva. This is the concluding statement. The Madhyamika said. Seventh, there is no basis for Bodhi in the mind of a sentient being: conditioned
་ཀྱི་ཁམས་འཁོར་བ་ལ་བྱས་ཀྱི་དབྱིངས། མྱ་ངན་འདས་ཀྱི་གནས་མེད་དོ། །ཚིག་གི་དོན་མེད་དོ། །ཇི་ལྟར་འཁོར་བ་ལ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་མེད་པ་དེ་བཞིན་དུ་སེམས་ལ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་གཞི་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། བརྒྱད་པ་བྱང་ཆུབ་ཅེས་བྱ་བའི་ཚིག་གི་མེད་པ་ནི། རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། སྐྱེ་བ་མེད་པ་ནི་ཚིག་གི་གནས་མེད་དོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བདུན་ཅུང་མེད་ན། ཚིག་གི་དོན་མེད་དོ། །ཇི་ལྟར་སྐྱེ་བ་མེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་གི་དོན་མེད་པ་དེ་བཞིན་དུ་བྱང་ཆུབ་ལ་ཡང་ཚིག་གི་དོན་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དགུ་པ་ཀུན་བཏགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཚིག་གི་དོན་མེད་པ་ནི། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ལྷག་ན། གཟུགས་མི་དམིགས་པ་ལ་གནས་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཏེ། ཇི་ལྟར་ཕུང་པོ་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་གི་དོན་རྣམས་ལ་སྐྱེ་བ་མེད་པ་ལ་སོགས་པ་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཚིག་གི་དོན་རྣམས་མེད་པ་དེ་བཞིན་དུ། ཀུན་བཏགས་པ་ཕུང་པོ་ལྔའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེསམ་དཔའ་དབྱེར་མེད་དུ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། 4-67 དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བཞི་ན། བཅུ་པ་དོན་དམ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་ཀུན་བཏགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཚིག་གི་དོན་མེད་པ་ནི། རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། གཟུགས་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ། སངས་རྒྱས་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་ལ་མཚན་མའི་གནས་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་གསུངས་ཏེ། ཇི་ལྟར་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་དབྱིངས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་འདུས་མ་བྱས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་ལ་འདུས་བྱས་ཀྱི་མཚན་མ་རྣམས་ཀྱི་གཞི་མེད་པ་དང་། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཚོར་བ་དག་པ། རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་ལ་མཚན་མའི་དག་པ། འོད་དཔག་མེད་ལ་མཚན་དག་པ། དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་ལ་མཚན་དག་པ། མི་བསྐྱོད་པ་ལ་མཚན་དེ་བཞིན་དུ། དོན་དམ་པའི་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ལ། ཤེས་རབ་སྤྱོད་པའི། ཀུན་བཏགས་པའི་ཕུང་པོ་ལྔའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དག་པ་སའི་སྙིང་པོ་ལ་མཚན་མ་དག་པ། ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེའི་ལ་མཚན་དག་པ། ནམ་མཁའི་སྙིང་པོ་ལ་མཚན་དག་པ། འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་ལ་མཚན་དག་པ། སྒྲིབ་པ་རྣམ་སེལ་ལ་མཚན་དག་པ། ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་ལ་མཚན་མའི་གནས་མེད་དོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། རྣམ་པར་དག་པ། གཟུགས་རྡོ་རྗེ་མ་ལ་སོགས་ཕྱི་མ་རྣམས་ཀྱང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ལྷར་ཅི་རིགས་སུ་བཞུགས་པ་ལ་མཚན་མའི་གནས་མེད་དོ། །དེ་ནས་ཤོག་
【現代漢語翻譯】 輪迴之界無寂滅之境，言辭亦無意義。猶如輪迴中無寂滅，心識中亦無菩提之基。此乃總結之語，中觀派如是說。 第八，所謂『菩提』之詞無意義。善現，譬如無生，則言辭無立足之地。若無七分之半，則言辭無意義。猶如無生等詞無意義，菩提亦然，詞無意義。此乃總結之語，中觀派如是說。 第九，于假立之菩薩，法性之菩薩，其詞無意義。請問，世尊，若過四分之半，則于不可見之色無所住。如是說。猶如蘊等詞之意義，于無生等無為法之詞無意義。如是，于假立之五蘊自性之菩薩，法性之菩薩無有分別。此乃總結之語，大中觀派如是說。 第十，于勝義菩薩，假立之菩薩，其詞無意義。善現，譬如，色，從本性上即極清凈。于毗盧遮那佛，無相之住處。如是說。猶如色等五蘊等法界之智慧，無為法極清凈，于有為法之相無有基礎。中觀派如是說。感受清凈，寶生佛之相清凈，無量光佛之相清凈，不空成就佛之相清凈，不動佛之相亦如是。于勝義大菩提，法界自性中，般若行，假立之五蘊自性之菩提亦如是。善現，譬如，清凈，地藏菩薩之相清凈，金剛手菩薩之相清凈，虛空藏菩薩之相清凈，觀自在菩薩之相清凈，除蓋障菩薩之相清凈，普賢菩薩無相之住處。若過一分，極清凈，色金剛母等之後者，亦于智慧之壇城中各安其位，無相之住處。
【English Translation】 In the realm of samsara, there is no state of nirvana; words have no meaning. Just as there is no nirvana in samsara, there is no basis for bodhi in the mind. This is a concluding statement, as said by the Madhyamaka school. Eighth, the word 'bodhi' has no meaning. Subhuti, for example, where there is no birth, words have no place to stand. If there is not half of seven, then words have no meaning. Just as words like 'no birth' have no meaning, so too does bodhi; words have no meaning. This is a concluding statement, as said by the Madhyamaka school. Ninth, for a conventionally designated Bodhisattva, the word for a Bodhisattva of suchness has no meaning. Asked, 'Lord, if more than half of four remains, then there is no dwelling in the imperceptible form.' Thus it is said. Just as the meaning of words like 'skandhas' has no meaning in the words of the unconditioned, such as 'no birth.' Likewise, for a conventionally designated Bodhisattva who is the nature of the five skandhas, there is no distinction from a Bodhisattva of suchness. This is a concluding statement, as said by the great Madhyamaka school. Tenth, for a Bodhisattva of ultimate truth, the word for a conventionally designated Bodhisattva has no meaning. Subhuti, for example, form is primordially and by its very nature utterly pure. In Vairochana Buddha, there is no place for signs. Thus it is said. Just as the wisdom of the dharmadhatu, the unconditioned, utterly pure, has no basis for the signs of the conditioned in form and the other five skandhas. The Madhyamaka school says, 'Feeling is pure, the sign of Ratnasambhava is pure, the sign of Amitabha is pure, the sign of Amoghasiddhi is pure, the sign of Akshobhya is likewise.' In the great Bodhi of ultimate truth, in the nature of the dharmadhatu, the practice of prajna, the conventionally designated Bodhi of the nature of the five skandhas is also like this. Subhuti, for example, purity, the sign of Kshitigarbha is pure, the sign of Vajrapani is pure, the sign of Akashagarbha is pure, the sign of Avalokiteshvara is pure, the sign of Sarvanivaranaviskambhin is pure, there is no place for the sign of Samantabhadra. If more than one remains, utterly pure, the latter ones such as Vajradhatu are also in their respective places in the mandala of wisdom, there is no place for signs.
གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བདུན་ན། བམ་པོ་བཅུ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ན། དཔེར་ན། ཀུན་བཏགས་ཀྱི་བདག་མེད་པའི་ཕྱིར། ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི་བདག་ཤིན་ཏུ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཚིག་གི་དོན་མེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། སེམས་དཔའི་ཚིག་གིས་དོན་མེད་དོ། །འདི་རྣམས་ཀྱིས་ནི་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་དོན་རང་སྟོང་དང་མེད་དགག་འདོད་པ་གསལ་བ་ཡིན་ནོ། །གཉེན་པོ་དང་ནི། རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། སྤོང་བ་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། དེ་དག་ཡོངས་སུ་གཏུགས་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལོགས་གཅིག་ཕྲེང་ཕྱེད་ན། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཚིག་གི་དོན་མེད་དོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་དང་། ཡོངས་གྲུབ་ཕན་ཚུན་མི་གཅིག་པར་བསྟན་ཅིང་། ཀུན་རྫོབ་དང་དོན་དམ། ཆོས་དང་ཆོས་ཉིད། མཐའ་དང་དབུས། བཅོས་མ་དང་རང་བཞིན། གློ་བུར་དང་གཉུག་མ། ཤུན་པ་དང་སྙིང་པོ། འདུས་བྱས་དང་འདུས་མ་བྱས་ལ་སོགས་པ་ཡང་ཐ་དད་པར་བསྟན་པ་ཉིད་དོ། །འདིར་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོར་དབྱིག་གཉེན་ཞབས་ཀྱིས། དོན་དམ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ལ་ཀུན་བཏགས་པ་ཕུང་པོ་ལྔའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་གསུངས་སོ། ། 4-68 བཅུ་གཅིག་པ་དོན་དམ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་གཞི་མེད་པ་ནི། ཤེས་རབ་སྙིང་བརྩེར་བཅས་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། སློབ་མ་ཐུན་མོང་མིན་ཉིད་དང་། །རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། གཞན་གྱི་དོན་གྱི་གོ་རིམ་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ཆད་པ་ན། ཡེ་ཤེས་རྩོལ་བ་མི་མངའ་བར། །འཇུག་པའི་རྟེན་ལ་རིགས་ཤེས་བྱ། །རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན་ཚིག་གི་དོན་མེད། དེ་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་ཞབས་ཀྱིས་ཞལ་སྔ་ནས། དོན་དམ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡང་གནས་མེད་པར་འགྲོ་བ་དག་ཏུ་རྒྱུའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་གསུངས་པ་ཉིད་དོ། །ཚིག་གི་གཞི་མེད་པ། དེ་ཅིའི་ཕྱིར། གང་ཡིན་པའི་ཆོས། འདུས་བྱས་དང་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གནས་སྐབས་ན་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལྡན་པ་ཡང་མ་ཡིན། རྣམ་པར་བྱང་བའི་མཚན་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མི་ལྡན་པ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། གཟུགས་ལ་སྤྱོད་པ་སྟེ་རྟོགས་པ་མེད་པ། ཚིག་གིས་བསྟན་དུ་མེད་པ། གཉིས་ཀྱིས་འཛིན་པ་དང་གཟུང་བ་མེད་པ་བསྟན་ཏོ། །དབང་པོའི་ཡུལ་བཞིན་དུ་ཐོགས་པ་མེད་པ་ཤ་སྟག་སྟེ། ཞེས་བྱ་བའི་མཚན་ཉིད་ཐམས་ཅད་དང་བྲ
【現代漢語翻譯】 第十九卷，從第一頁第七行開始：例如，因為遍計所執無自性，所以圓成實性非常……然後從第一行開始：沒有詞句的意義。像這樣結合起來。然後從多出一頁開始：菩薩的詞句沒有意義。這些說明了非常清凈的意義，即自空和他空。與對治和， 善現（Subhuti，須菩提），像這樣。然後從缺少兩行半開始：斷除和， 善現。這樣，然後從多出一行開始：那些完全依附和， 善現。像這樣，然後從另一頁的半行開始：菩薩的詞句沒有意義。這些說明了遍計所執和圓成實性互不相同，世俗和勝義，法和法性，邊和中，造作和自性，暫時和本有，外殼和精華，有為和無為等等也是不同的。這裡，作為偉大的中觀派，世親（Vasubandhu）尊者說：在勝義菩薩的法界自性中，沒有遍計所執的五蘊自性的菩薩。這是總結性的陳述。 第4-68頁 第十一，勝義菩薩無所依：具有智慧和慈悲， 善現。像這樣，然後從第一行開始：不是共同的弟子和， 善現。然後從多出一行開始：爲了他者的利益的次第和， 善現。像這樣，然後從缺少兩頁兩行開始：智慧沒有勤作，在進入的所依上應知種姓。 善現。然後從兩行半開始，沒有詞句的意義。偉大的中觀派導師世親尊者說：勝義菩薩也在無住處中爲了利益眾生而流轉。這是總結性的陳述。這是他所說的。詞句沒有基礎，為什麼呢？因為任何事物，有為和無為的一切，在法性的狀態下，都不是完全染污的自性，所以不是具有；也不是完全清凈的體性，所以不是不具有。對於行於色者，沒有證悟，沒有詞句可以表達，沒有能取和所取。就像根的對境一樣，沒有阻礙，完全是這樣。所有這些體性都已去除。
【English Translation】 Volume 19, starting from the seventh line on the first page: For example, because the imputed is without self-nature, the thoroughly established is extremely... Then starting from the first line: There is no meaning in words. Combine it like this. Then starting from more than one page: The words of a Bodhisattva have no meaning. These explain the meaning of being extremely pure, which is self-empty and other-empty. With antidote and, Subhuti, like this. Then starting from missing two and a half lines: Abandoning and, Subhuti. Like this, then starting from more than one line: Those who completely cling and, Subhuti. Like this, then starting from the half line on another page: The words of a Bodhisattva have no meaning. These explain that the imputed and the thoroughly established are not the same, conventional and ultimate, dharma and dharmata, edge and center, artificial and natural, adventitious and innate, husk and essence, conditioned and unconditioned, and so on are also shown to be different. Here, as a great Madhyamika, the Venerable Vasubandhu says: In the Dharma-realm nature of the ultimate Bodhisattva, there is no Bodhisattva of the nature of the five aggregates of the imputed. This is the concluding statement. Page 4-68 Eleventh, the ultimate Bodhisattva has no basis: With wisdom and compassion, Subhuti. Like this, then starting from the first line: Not a common disciple and, Subhuti. Then starting from more than one line: The order of benefit for others and, Subhuti. Like this, then starting from missing two pages and two lines: Wisdom has no effort, on the basis of entering, one should know the lineage. Subhuti. Then starting from two and a half lines, there is no meaning in words. The great Madhyamika master, the Venerable Vasubandhu, said: The ultimate Bodhisattva also wanders in places without dwelling for the sake of beings. This is the concluding statement. This is what he said. Words have no basis, why? Because whatever is, all of the conditioned and unconditioned, in the state of dharmata, is not the nature of being completely defiled, so it is not possessed; nor is it the nature of being completely purified, so it is not unpossessed. For those who act on form, there is no realization, no words can express, there is no grasper and grasped. Just like the objects of the senses, there is no obstruction, it is completely like that. All these characteristics have been removed.
ལ་བ་ནི་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་དབྱེར་མེད་ཕྱིར། །རིགས་ནི་ཐ་དད་རུང་མ་ཡིན། །བརྟེན་པའི་ཆོས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གིས། །དེ་ཡི་དབྱེ་བ་ཡོངས་སུ་བརྗོད། །རབ་འབྱོར། བྱང་སེམས། དག་པ་ཉིད་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་ཏེ། བརྟག་ཏུ་མེད་པ་ཉིད་དང་བརྟག་པ་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་བརྟག་ཏུ་མེད་པ་དང་། བརྟག་ཏུ་མེད་པ་ནི་དངོས་པོ་མེད་པ་དང་། དེའི་མཚན་མ་ལས་མངོན་པར་ཞེན་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་དག་མེད་པས་ཞེན་པ་མེད་པར་བྱའོ། །མེད་པ་ཉིད་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ། དེ་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་འདི་ཉིད་ཁོ་ན་འཕགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུར་གྱུར་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རང་བཞིན་གྱིས་གནས་པའི་རིགས་སྒྲུབ་པའི་རྟེན་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་ཉི་ཁྲི་སྣང་བར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། འདི་ཡང་རང་བཞིན་གྱིས་རིགས་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་བཞེད་པས་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་དང་མཐུན་ནོ། །རྒྱལ་བ་བྱམས་པའི་དགོངས་པ་ཡང་། བརྟེན་པ་རྒྱས་པའི་རིགས་ལས་དབྱེ་བ་ཡོད་ཀྱང་རྟེན་རང་བཞིན་གྱི་རིགས་ལ་དབྱེ་བ་མེད་ཅེས་དོན་ལ་ཇི་ལྟར་གནས་པ་བཞིན་གསུངས་པ་ཡིན་པས་རྩོད་ལྡན་དུ་མ་སྦྱར་ཡང་རུང་ཞིང་སྦྱོར་བ་ལ་མོས་ན་ཡང་འཕགས་པའི་གཞུང་ན་ཉི་ཁྲི་སྣང་བར་གསལ་ལོ། །རང་བཞིན་གྱི་རིགས་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་མི་འདོད་པ་རྣམས་ནི་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་རྣམས་དང་ཤིན་ཏུ་འགལ་ཞིང་། ཤིང་རྟ་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱང་འདས་ནས། གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་དུས་ཕྱིས་བྱུང་བའི་ཆོས་སྐད་གསར་པ་ལུང་རིགས་ཡང་དག་གིས་གནོད་ཅན་ཡིན་པས་མཁས་པའི་ཡང་མཁས་པ་རྣམས་ཀྱིས་གཡུ་གསར་ 4-69 བཞིན་དུ་རིག་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་འཁྲུལ་བའི་གཞི་ནི་ཆོས་དབྱིངས་རང་སྟོང་དུ་འདོད་པས་བྱས་པ་ཡིན་ལ། འཁྲུལ་བ་གཞན་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ཡང་དེ་ལས་བྱུང་ངོ་། །སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ནས། གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཚུལ་གྱིས་རིག་པར་བྱའོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། སྒྲུ༷བ་པ༷་ཡི༷་ནི༷་རྟེ༷ན་གྱུ༷ར་པ༷། །ཆོ༷ས་ཀྱི༷་དབྱི༷ངས་ཀྱི༷་ར༷ང་བཞི༷ན་ད༷ང་། །ཞེས་པའི་དོན་བཞི་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། དམིགས་པ་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་དེ། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། དེ་ཡང་དགེ་ལ་སོགས་པ་ཡིན། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ན། འཇིག་རྟེན་པ་ཡི་རྟོགས་པ་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། གང་དག་འཇིག་རྟེན་འདས་འདོད་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཟག་བཅས། གསོལ་བ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཟག་པ་མེད་ཆོས་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ལྷག་ན། གང་དག་འདུ
【現代漢語翻譯】 『無相之相即是實相。』這是總結性的詞句。」中觀派如此說。「因為法界無有分別，所以種姓不可能各不相同。依靠所依之法的差別，才能完整地闡述它的區別。善現，菩薩應當修學清凈之性。」這樣說是因為不可觀察和無觀察之故。其中，不可觀察和無觀察是指無事物，以及從其相狀中顯現的執著。因為沒有這些，所以應當去除執著。無性即是諸法之真如，因為這法界本身就是一切聖法的因，是安住自性之種姓成立的所依。」如是宣說。正如《二萬頌般若經》中所說，此處也將自性種姓視為法界，因此與圓滿具足之法相符。彌勒菩薩的意趣也是如此，雖然依于增廣之種姓有差別，但在所依自性種姓上沒有差別，如實安住于意義之中而宣說，即使不加入諍論也可以，如果喜歡加入，在聖者的論典《二萬頌般若經》中也已闡明。那些不承認自性種姓是法界的人，與圓滿具足之法極其相違，而且大車軌師們也已逝去，在三合一被割裂的時代，後來出現的新的法術語，會被正理和聖教所損害，因此，智者中的智者們應當像辨別新玉一樣去辨別。 如此錯謬的根源在於認為法界是自性空，其他無數的錯謬也由此產生。大菩薩從無二之方式來認知。他們已經宣說了『建立之所依，即是法界之自性』的第四個意義。 所緣是所有諸法。請問：世尊。從十五個半串念珠開始，那也是善等。請問：世尊。從一張紙和一個半串念珠開始，是世間者的證悟。請問：世尊。從三個半串念珠開始，是那些希求出世間者。請問：世尊。從兩張半紙和三個半串念珠開始，是有漏。請問。從兩個念珠開始，是無漏之法。請問：世尊。從超過四個念珠開始，是那些調伏者。
【English Translation】 'The characteristic of no characteristic is the true characteristic.' This is a concluding statement." The Madhyamikas say this. "Because the Dharmadhatu is without distinction, lineages cannot be different. The distinctions are fully expressed through the differences in the dependent dharmas. Subhuti, Bodhisattvas should train in purity itself." This is said because it is unobservable and without observation. Here, unobservable and without observation refer to the absence of things and the attachment manifested from their characteristics. Because these are absent, attachment should be removed. Absence itself is the Suchness of all dharmas, because this Dharmadhatu itself is the cause of all noble dharmas and the basis for establishing the naturally abiding lineage." Thus it is taught. As stated in the Twenty Thousand Verse Prajnaparamita Sutra, here too, the naturally existing lineage is regarded as the Dharmadhatu, thus it is in accordance with the perfectly endowed Dharma. The intention of Maitreya Buddha is also the same, although there are differences based on the expanding lineage, there is no difference in the naturally existing lineage of the basis, as it truly abides in meaning, and even if one does not add controversy, it is fine, and if one likes to add it, it is also clarified in the noble scripture Twenty Thousand Verse Prajnaparamita Sutra. Those who do not accept the naturally existing lineage as the Dharmadhatu are extremely contradictory to the perfectly endowed Dharma, and the great chariot masters have also passed away, and in the era when the three-in-one is severed, the new Dharma terminology that appeared later is harmful to valid reasoning and scripture, therefore, the wisest among the wise should discern it like discerning new jade. The basis of such delusion is caused by thinking that the Dharmadhatu is inherently empty, and countless other delusions also arise from this. Great Bodhisattvas understand through the mode of non-duality. They have already spoken the fourth meaning of 'The basis of establishment is the nature of the Dharmadhatu'. The object of focus is all dharmas. Question: Blessed One. Starting from fifteen and a half rosaries, that is also virtue and so on. Question: Blessed One. Starting from one sheet of paper and one and a half rosaries, it is the realization of worldly beings. Question: Blessed One. Starting from three and a half rosaries, it is those who desire transcendence. Question: Blessed One. Starting from two and a half sheets of paper and three and a half rosaries, it is with outflows. Question. Starting from two rosaries, it is the Dharma without outflows. Question: Blessed One. Starting from more than four rosaries, it is those who subdue.
ས་བྱས། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། འདུས་མ་བྱས། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། སློབ་མ་ཐུན་མོང་ཆོས་རྣམས་དང་། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། གང་དག་ཐུབ་པའི་ཐུན་མོང་མིན། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ཅུང་མེད་ན། ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱའོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། དམི༷གས་པ༷་ད༷ག་ད༷ང་། ཞེས་པ་དོན་ལྔ་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། སེམས་ཅན་ཀུན་མཆོག་ཉིད་སེམས་དང་། །དེ་ནས་ཚེ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། བསམ་པ་དང་སྒྲུབ་པ་རྒྱ་ཆེ་བས། དེ་ལྟ་བུའི། སེམས་ཅན་གྱི་ཕུང་པོའི་ཕུལ་བྱེད་པར་འགྱུར་རོ། །བསམ་པ་རྒྱ་ཆེ་བ་ནི། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་ངེས་པའི་ཕུལ་དུ་བྱུང་བ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། གོ་ཆ་བགོ་བར་བྱའོ། །རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་སེམས་བསྐྱེད་པ་ནི་ཡོན་ཏན་ལྔས་བརྒྱན་པ་སྟེ། ངེས་པར་འཇོམས་པ་དང་། རིན་ཆེན་པ་དང་། སྐྱོན་མེད་པ་དང་། མི་ཕྱེད་པ་དང་། དོན་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེའི་དང་པོ་ངེས་པར་འཇོམས་པ་ཡང་ཡོན་ཏན་བརྒྱད་དེ། སེར་སྣ་ལ་སོགས་པའི་ངེས་པར་གཞོམ་པའི་ཕྱིར་རྗེས་ཆགས་པ་དང་། ཁོང་ཁྲོ་ངེས་པར་གཞོམ་པའི་ཕྱིར། བདག་གིས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལྟ་བའི་ཉེས་པ་གཞོམ་པའི་ཕྱིར། བདག་གི་སེམས་ཅན་སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་བཟླ་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་ངེས་པར་གཞོམ་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཐེག་པ་དམན་པ་ངེས་པར་གཞོམ་པའི་ཕྱིར། བདག་གིས་མ་འདྲེས། ངན་འགྲོ་ཐམས་ཅད་ངེས་པར་གཞོམ་པའི་ཕྱིར། བདག་གིས་ཆོས་རྟོགས་འཁོར་བ་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་ངེས་པར་གཞོམ་པའི་ཕྱིར། བདག་གིས་ཕུང་པོ་ནས་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་བར་གྱིས། ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཁོང་དུ་ཆུད་དེ། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཚུལ་རྟོགས་པར་བྱའོ། །རྣམ་པར་བྱང་བའི་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་ངེས་པར་གཞོམ་པའི་ཕྱིར། བདག་གིས་བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན་ནས་མ་ 4-70 འདྲེས་པའི་བར། ཚོགས་ཡོངས་སུ་སྒྲུབ་པ་སྟེ་བསྒོམ་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། རིན་ཆེ་བའི་ཡོན་ཏན་ནི། རབ་འབྱོར་གཞན། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ན། སྐྱོན་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། རབ་འབྱོར་གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། མི་ཕྱེད་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། རབ་འབྱོར་གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། སེམས་མི་སྒུལ་བའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ཡི་ནི་བདུད་ལ་སོགས་པ་མི་མཐུན་པའི་ཕྱོགས་རྣམས་ཀྱིས་མི་ཕྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དོན་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། རང་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ནས་ཚུལ་གྱིས་བྱེད་དོ། །བསམ་པ་རྒྱ་ཆེ་བ་བསྟན་ནས་སྒྲུབ་པ་རྒྱ་ཆེ་བ་ནི། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན
【現代漢語翻譯】 然後，在六個半行之後，沒有聚集。（問）然後，在三個半行之後，是與學生共同的法。（問）然後，在兩個半行之後，哪些不是佛陀的共同之處？（問）然後，在幾乎沒有六行之後，應該理解它。通過這些，『目標清凈』這第五個意義已經闡述完畢。 一切眾生的至高無上的心，然後是生命，然後是五個半行之後，思想和修行是廣大的，因此，它將成為眾生聚合的精華。廣大的思想被稱為獲得菩提決定的精華。然後，在兩個半行之後，應該穿上盔甲。金剛般的發心具有五種功德莊嚴：必定摧毀，珍貴，無瑕，不可分割，以及成辦利益。正如中觀派所說，第一個必定摧毀也具有八種功德：爲了必定摧毀吝嗇等，隨之而來的是依戀；爲了必定摧毀憤怒，我以眾生的眼光看待一切；爲了摧毀一切眾生，我以使眾生從痛苦中解脫的觀念；爲了必定摧毀一切法，像那樣的一切眾生，然後在一行之後，爲了必定摧毀小乘，我不混合；爲了必定摧毀一切惡趣，我證悟了法；爲了必定摧毀輪迴的一切分別念，我從蘊到彼岸，理解法的本質，證悟空性。爲了必定摧毀一切清凈的分別念，我從菩提的順緣到不混合，圓滿地修習積聚，即學習圓滿的禪定。然後，在一行多之後，珍貴的功德是：拉布覺，其他。然後，在一頁少半行之後，無瑕的功德是：拉布覺，其他。然後，在幾乎沒有四行之後，不可分割的功德是：拉布覺，還有，然後，在幾乎沒有兩行之後，心不動搖。被稱為不被魔等不順之品所分割。正如中觀派所說，成辦利益的功德是：自得，還有，然後從兩行開始，以如理的方式行事。在展示了廣大的思想之後，廣大的修行是：然後，在兩個半行之後
【English Translation】 Then, after six and a half lines, there is no gathering. (Question) Then, after three and a half lines, are the common Dharmas with the students. (Question) Then, after two and a half lines, what are not the commonalities of the Buddha? (Question) Then, after almost no six lines, it should be understood. Through these, the fifth meaning of 'objective purity' has been explained. The supreme mind of all sentient beings, then life, then after five and a half lines, thought and practice are vast, therefore, it will become the essence of the aggregation of sentient beings. The vast thought is called the essence of obtaining the determination of Bodhi. Then, after two and a half lines, armor should be put on. The Vajra-like Bodhicitta is adorned with five qualities: certainly destroying, precious, flawless, indivisible, and accomplishing benefits. As the Madhyamaka school says, the first certainly destroying also has eight qualities: in order to certainly destroy stinginess, etc., what follows is attachment; in order to certainly destroy anger, I regard all sentient beings with the eyes of sentient beings; in order to destroy all sentient beings, I have the notion of liberating sentient beings from suffering; in order to certainly destroy all Dharmas, all sentient beings like that, then after one line, in order to certainly destroy the Hinayana, I do not mix; in order to certainly destroy all evil destinies, I realize the Dharma; in order to certainly destroy all the discriminations of Samsara, I understand the essence of the Dharma from the aggregates to the other shore, and realize emptiness. In order to certainly destroy all pure discriminations, I learn the complete practice of accumulation from the favorable conditions of Bodhi to non-mixture, that is, complete meditation. Then, after one line more, the precious qualities are: Rabjor, others. Then, after a page less half a line, the flawless qualities are: Rabjor, others. Then, after almost no four lines, the indivisible qualities are: Rabjor, also, then, after almost no two lines, the mind is unshakable. It is called not being divided by the unfavorable aspects of Mara, etc. As the Madhyamaka school says, the qualities of accomplishing benefits are: Self-obtained, also, then starting from two lines, acting in a reasonable way. After showing the vast thought, the vast practice is: Then, after two and a half lines
་དབྱེར་མེད་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དཀར་པོའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་དོན་ཐ་དད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། འདི་ནི་དོན་དམ་གྱི་ཆོས་ཞེས་བྱའོ། །གང་ཆོས་ཉིད་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཆོས་དེ་ལ་གང་འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི། ཆོས་འདི་ལ་གང་། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་ཆོས་དེ་ལ། བརྩོན་པ་གང་ཞེ་ན། རང་བཞིན་འོད་གསལ། དབུ་མ་ཆེན་པོ། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ། མྱང་འདས་ཆེན་པོ། ཨ་ཏི་ཡོ་ཀ་ལ་སོགས་པ་མཐར་ཐུག་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་ཀྱི་ཆོས་དེ་ཉིད། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཆེན་པོ་ཞེས་བྱའོ། །འདིས་ག་པ་སྟེ་པོ་ཏི་གསུམ་པ་རྫོགས་པའོ།། །། ༈ ང་༽ གླེགས་བམ་བཞི་པ། བམ་པོ་དང་པོ། སྤོང་དང་། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། མེད་པར་ལྟ་བ་རབ་ཏུ་སྤང་བ་དང་། དེ་རྣམས་སྤངས་པས་གང་ཟག་བདག་མེད་པ་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་དགུ་ན། ཚུལ་གྱིས་བགྱིད་དེ། དེ་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་ལ་བདག་མེད་པ་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཆད་པ་ན། བལྟ་བ་བསྐྱེད་དོ། །ཞེས་པ་ནི་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལ་སོགས་པ་ལ་དམིགས་པའི་རྒྱུས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་བསྐྱེད་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ནས་གསུངས། ཚོར་བར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཚུལ་གྱིས་ཆོས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བའི་གནས་བརྟན་ཤཱ་རིའི་བུས། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པ་དངོས་པོ་མེད་པ། ཆེན་པོ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར། སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །རྟོགས་དང་གསུམ་པོ་ལ། །ཆེན་པོ་གསུམ་གྱི་རང་འབྱུང་གི །ཆེད་དུ་བྱ་བ་འདི་ཤེས་བྱ། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། མི་མཉམ་པ་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་དང་མཉམ་པའི་སེམས། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པ་རྟོགས་པས། ཉན་ཐོས་དང་། ཆེན་པོ་ཞེས་བགྱིའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པ་རྟོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དེ་ལྟ་བུ་ལ་ཡང་ཆགས་པ་མེད་དེ། དེ་ལྟར་ཆགས་པ་མེད་པའི་སེམས་ཆེ་བའི་ཕྱིར་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་འཐོབ་པའི་རྒྱུ་ཉིད་ཀྱི་སེམས་མཆིས་ཤིང་། ཁམས་གསུམ་གྱི། ཁོངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ 4-71 གསུམ་ཅུང་མེད་ན། སེམས་གང་ཡིན། ཞེས་བྱ་བ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་འདྲི་བའོ། །བསྐྱེད་ཕྱིན་ཆད། ཆོས་ཐམས་ཅད་དངོས་པོ་མེད་པར་རྟོགས་པ། ཆོས་གང་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། རྣམ་པར་བྱང་བ་མེད་པ། ཀུན་བཏགས་པའི་གནས་སྐབས་ནས་ནི། སྒྱུ་མ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་དེ་དག་སྐྱེ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་ལྡན་པ་དང་འདྲ་བར་སྣང་ངོ་། །ཞེས་སེམས་གང་གིས་རྟོགས་པ་དེ་མི་མཉམ་པ་དང་མཉམ་པ་དང་སེམས་དང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་སེམས་སོ། །
【現代漢語翻譯】 དབྱེར་མེད་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དཀར་པོའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་དོན་ཐ་དད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། འདི་ནི་དོན་དམ་གྱི་ཆོས་ཞེས་བྱའོ། །——'無分別'是指一切清凈之法，因其意義無差別，故指法身。這是中觀派所說，被稱為勝義諦之法。 གང་ཆོས་ཉིད་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཆོས་དེ་ལ་གང་འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི། ཆོས་འདི་ལ་གང་། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་ཆོས་དེ་ལ། བརྩོན་པ་གང་ཞེ་ན། རང་བཞིན་འོད་གསལ། དབུ་མ་ཆེན་པོ། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ། མྱང་འདས་ཆེན་པོ། ཨ་ཏི་ཡོ་ཀ་ལ་སོགས་པ་མཐར་ཐུག་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་ཀྱི་ཆོས་དེ་ཉིད།——什麼是法性，什麼是不生不滅之法？什麼是不變圓成之法？什麼是如來藏之法？什麼是精進？即自性光明、大中觀、大手印、大涅槃、阿底瑜伽等究竟的基果體性無別之法。 དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཆེན་པོ་ཞེས་བྱའོ། །འདིས་ག་པ་སྟེ་པོ་ཏི་གསུམ་པ་རྫོགས་པའོ།། །།——在四張紙和三行之後，稱為'大'。至此，第三卷結束。 ༈ ང་༽ གླེགས་བམ་བཞི་པ། བམ་པོ་དང་པོ། སྤོང་དང་། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། མེད་པར་ལྟ་བ་རབ་ཏུ་སྤང་བ་དང་། དེ་རྣམས་སྤངས་པས་གང་ཟག་བདག་མེད་པ་བསྟན་ཏོ། །——第四卷第一品，關於捨棄。在六行之後，是徹底捨棄無見，捨棄這些就顯示了人無我。 དེ་ནས་ཕྲེང་དགུ་ན། ཚུལ་གྱིས་བགྱིད་དེ། དེ་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་ལ་བདག་མེད་པ་བསྟན་ཏོ། །——在九行之後，如理作意，這些顯示了法無我。 དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཆད་པ་ན། བལྟ་བ་བསྐྱེད་དོ། །ཞེས་པ་ནི་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལ་སོགས་པ་ལ་དམིགས་པའི་རྒྱུས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་བསྐྱེད་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ནས་གསུངས།——在兩張紙上，一行有多有少，生起見解。這是指以色蘊等為對境的因，生起分別念。這是大中觀派所說。 ཚོར་བར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཚུལ་གྱིས་ཆོས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བའི་གནས་བརྟན་ཤཱ་རིའི་བུས། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པ་དངོས་པོ་མེད་པ། ཆེན་པོ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར། སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །——關於感受。在四張紙和三行之後，如理宣說。具壽舍利子說，爲了證悟一切法非有、無實，故稱為大菩薩。 རྟོགས་དང་གསུམ་པོ་ལ། །ཆེན་པོ་གསུམ་གྱི་རང་འབྱུང་གི །ཆེད་དུ་བྱ་བ་འདི་ཤེས་བྱ། །——關於證悟和三者，應知這是爲了三大自生。 དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། མི་མཉམ་པ་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་དང་མཉམ་པའི་སེམས། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པ་རྟོགས་པས། ཉན་ཐོས་དང་། ཆེན་པོ་ཞེས་བགྱིའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པ་རྟོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དེ་ལྟ་བུ་ལ་ཡང་ཆགས་པ་མེད་དེ། དེ་ལྟར་ཆགས་པ་མེད་པའི་སེམས་ཆེ་བའི་ཕྱིར་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས།——在具壽之後，大約兩行，不平等與無上菩提平等之心，證悟法界清凈，故稱聲聞和'大'。這是指對於證悟無上菩提、法界清凈的菩提心，也不執著，因此，對於如此不執著之心，因其廣大，故稱為大菩薩。這是《十萬頌》所說。 ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་འཐོབ་པའི་རྒྱུ་ཉིད་ཀྱི་སེམས་མཆིས་ཤིང་། ཁམས་གསུམ་གྱི། ཁོངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། སེམས་གང་ཡིན། ཞེས་བྱ་བ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་འདྲི་བའོ། །——有獲得一切智之因的心，以及三界之界限。在三行稍少之後，'什麼是心？'這是詢問菩提心的體性。 བསྐྱེད་ཕྱིན་ཆད། ཆོས་ཐམས་ཅད་དངོས་པོ་མེད་པར་རྟོགས་པ། ཆོས་གང་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། རྣམ་པར་བྱང་བ་མེད་པ། ཀུན་བཏགས་པའི་གནས་སྐབས་ནས་ནི། སྒྱུ་མ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་དེ་དག་སྐྱེ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་ལྡན་པ་དང་འདྲ་བར་སྣང་ངོ་། །ཞེས་སེམས་གང་གིས་རྟོགས་པ་དེ་མི་མཉམ་པ་དང་མཉམ་པ་དང་སེམས་དང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་སེམས་སོ། །——生起之後，證悟一切法無實，任何法，在兩行稍少之後，沒有完全清凈。從遍計所執的階段來看，幻化等法，顯現得好像具有生等。以何心證悟？即不平等與平等之心，以及不共之心。
【English Translation】 'Undifferentiated' refers to all white dharmas, because their meanings are not different, it refers to Dharmakaya. This is what the Madhyamaka school says, and it is called the Dharma of ultimate truth. What is Dharmata, what is the uncreated Dharma? What is the unchanging and perfectly established Dharma? What is the Tathagatagarbha Dharma? What is diligence? It is the ultimate Dharma of self-luminous nature, Great Madhyamaka, Mahamudra, Great Nirvana, Atiyoga, etc., the essence of the base and result being inseparable. Then after four sheets of paper and three lines, it is called 'Great'. With this, the third volume is completed. Chapter 4, Volume 1, First Chapter: Abandonment. Then, after 'endowed with life', and then six lines, it is the complete abandonment of the view of non-existence, and by abandoning these, the selflessness of the person is shown. Then after nine lines, it is to act according to the rules, and these show the selflessness of Dharma. Then on two sheets of paper, with one line more or less, a view arises. This means that the cause of focusing on the aggregates of form, etc., gives rise to conceptualization. This is what the Great Madhyamaka school says. Regarding feeling. Then after four sheets of paper and three lines, he teaches the Dharma according to the rules. The Venerable Shariputra said that in order to realize that all dharmas are non-existent and without substance, he is called a great Bodhisattva. Regarding realization and the three, it should be known that this is for the sake of the self-arising of the three great ones. Then after 'endowed with life', and then about two lines, the mind of inequality equal to unsurpassed enlightenment, realizing the completely pure realm of Dharma, is called a Shravaka and 'Great'. This means that there is no attachment even to such a mind of enlightenment that realizes the unsurpassed enlightenment and the completely pure realm of Dharma. Therefore, because such a mind without attachment is great, it is called a great Bodhisattva. This is what the Hundred Thousand Verses says. There is a mind that is the cause of attaining omniscience, and the realm of the three realms. Then, with a little less than three lines, 'What is the mind?' This is asking about the characteristics of the mind of enlightenment. After arising, realizing that all dharmas are without substance, any dharma, after a little less than two lines, is not completely purified. From the stage of complete imputation, those dharmas such as illusion appear to be similar to having birth, etc. With what mind is it realized? It is the mind of inequality and equality, and the uncommon mind.
ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ལྟ་བུའི་སེམས། དེ་ལ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སེམས། སེམས་ཀུན་རྫོབ་པ་མེད་དོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཁམས་གསུམ་དང་། དུས་གསུམ་གྱི་ཁོངས་སུ་ཆུད་པ་མེད་པ། ཞེས་བྱ་བ་འདིས་ཀྱང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པའི་མཚན་ཉིད་དུ་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས་ཏེ། དེ་ལྟ་བུའི་སེམས་དེ་བས་ན། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱང་ཆགས་པ་མེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་ན། བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ལ་ཁྱབ་པར་བཞུགས་པའི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སེམས་ཀྱང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སེམས་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ལྷག་ན། ཁོངས་སུ་ཆུད་པ་མེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་ན། བམ་པོ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་བདུན་ན། གཟུགས་ལ་ཆགས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་སེམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཇི་ལྟར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་སེམས་ལ་སེམས་མ་ཡིན། ཞེས་བྱ་བ་དེ་བཞིན་དུ། ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཀྱིས་མཚན་ཉིད་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་གཟུགས་མེད་པ་ཞེས་བྱའོ། །གཟུགས་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དེ་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ལ་ཆགས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཚོར་བའི་བདག་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ཆོས་ཉིད་དེ་ཡང་། ཀུན་བཏགས་པའི་ཚོར་བ་ལ་ཆགས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བར་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས་ཤིང་། དེ་དང་མཐུན་པར་འབུམ་ཏིག་ཏུ་ཡང་གསུངས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སེམས་ལ་ཀུན་བཏགས་པའི་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར། སེམས་མེད་པ་ཞེས་བྱའོ། །གཟུགས་མེད་པ་ཡང་གཟུགས་ལ་ཆགས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་གཟུགས་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ཆོས་ཉིད་ཀྱི། གཟུགས་ལ་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་མེད་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་རང་བཞིན་གཟུགས་མེད་པའི་དེ་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ལ་ཆགས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་པས་རབ་འབྱོར་གྱིས་ཆགས་པ་མེད་པ་དང་། ཐོགས་པ་མེད་པ་ 4-72 ཆེ་བའི་ཕྱིར་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བསྟན་ཏེ། དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ཆེ༷ད་ད༷ང་ནི༷། །ཞེས་པས་དོན་དྲུག་པ་གསུང་ཟིན་ཏོ། ། དེ་དག་སོ་སོར་སྦྱིན་ལ་སོགས། །རྣམ་པ་དྲུག་ཏུ་བསྡུས་པ་ཡིས། །གོ་ཆའི་སྒྲུབ་པ་གང་ཡིན་ཏེ། །དྲུག་ཚན་དྲུག་གིས་ཇི་བཞིན་བཤད། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ། བྱམས་གང་གི་བུས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། སེམས་ལགས་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དང་
【現代漢語翻譯】 大中觀派這樣說。這樣的心，對於聲聞的心來說，心不是世俗諦。然後，在兩行半處，『不包含在三界和三時之中』，這句話也顯示了遍及一切法的體性。大中觀派說，這樣的心，因此，法性的色也沒有執著。像這樣連線起來。然後，在三張紙和五行多處，遍及各個凡夫的法性之心，也與諸佛的法性之心相同。然後，在四行半多處，不包含在其中。像這樣連線起來。然後，在三張紙和五行多處。 第二品。然後，在三張紙和七行半處，『對色沒有執著』，這句話是因為遠離了遍計所執之心的體性。正如圓成實性的心不是心一樣，同樣，因為遠離了遍計所執之色的體性，所以法性的色被稱為無色。已經成為非色的法性之自性，對遍計所執之色沒有執著。這句話，以及不是受之自性的法性，也應該連線到『對遍計所執之受沒有執著』這句話上。大中觀派義成這樣說，並且與《十萬頌般若經釋》中的說法一致，如所說：因為圓成實性的體性，法性之心沒有遍計所執之心，所以被稱為無心。無色也意味著對色沒有執著。被稱為無色，是因為圓成實性的體性，法性的色不存在遍計所執之色。圓成實的自性，無色的那個，對遍計所執之色沒有執著。 像這樣連線起來。然後，在五張紙和九行半處，被稱為大菩薩。這句話表明，因為Rabjor（具足）沒有執著和障礙，所以被稱為大菩薩。這些話表明，通過『切當尼』，已經說完了第六個意義。 將這些各自佈施等，歸納為六種方式，就是盔甲的修持，用六組六個來如實解說。然後，具壽慈氏的兒子，然後，在兩行處，是心，這句話是...
【English Translation】 Thus spoke the great Madhyamaka. Such a mind, for the mind of a Shravaka, the mind is not conventional truth. Then, at two and a half lines, 'not included in the three realms and three times,' this also shows the nature that pervades all dharmas. The great Madhyamaka said, such a mind, therefore, the form of Dharmata also has no attachment. Connect it like this. Then, at three sheets and five lines plus, the Dharmata mind that pervades each ordinary person is also the same as the Dharmata mind of the Buddhas. Then, at four and a half lines plus, it is not included in it. Connect it like this. Then, at three sheets and five lines plus. Second Chapter. Then, at three sheets and seven and a half lines, 'there is no attachment to form,' this is because it is separated from the nature of the mind of complete imputation. Just as the mind of perfect accomplishment is not a mind, similarly, because it is separated from the nature of the form of complete imputation, the form of Dharmata is called formless. The very nature of Dharmata that has become non-form has no attachment to the form of complete imputation. This statement, and the Dharmata that is not the nature of feeling, should also be connected to the statement 'there is no attachment to the feeling of complete imputation.' The great Madhyamaka Yicheng said this, and it is consistent with the statement in the Hundred Thousand Verse Prajnaparamita Sutra, as it is said: Because the nature of perfect accomplishment, the Dharmata mind has no mind of complete imputation, it is called no-mind. No-form also means no attachment to form. Being called no-form means that the nature of perfect accomplishment, the form of Dharmata, does not have the form of complete imputation. The nature of perfect accomplishment, that which is formless, has no attachment to the form of complete imputation. Connect it like this. Then, at five sheets and nine and a half lines, it is called a great Bodhisattva. This shows that because Rabjor (endowed) has no attachment and no obstruction, he is called a great Bodhisattva. These words show that through 'ched dang ni,' the sixth meaning has been spoken. These are individually given and so on, summarized into six ways, which is the practice of armor, explained as it is with six sets of six. Then, the venerable son of Maitreya, then, at two lines, it is the mind, this is...
པོའི་སེམས་ནས་བཟུངས་ནས་བསམ་པ་རྒྱ་ཆེ་བ་བསྟན་ཏེ། ཞེས་སེམས་ཅན་ལགས་ལ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་མོས་པ་སྤྱོད་པའི་ས་ནས་བཟུང་སྟེ། ས་བདུན་པའི་བར་རྩོལ་བ་དང་བཅས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་བཅས་པའི་སྤྱོད་པའི་གནས་སྐབས་ཡིན་པར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་སེམས་ཅན་ལགས་ལ། ཞེས་བྱ་བ་ན་ས་བརྒྱད་པ་ཡན་ཆད་དོན་དམ་པའི་སྤྱོད་པ་ཡིན་པར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་པ་གསུམ་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། དེ་ལ་གོ་ཆ་བགོས་པ་ཡང་། རྣམ་པ་གཉིས་སུ་བསྟན་ཏོ། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་བརྩོན་པའི་ཕྱིར་བསམ་པ་རྒྱ་ཆེ་བ་དང་། སྒྲུབ་པ་གཅིག་གིས་སྒྲུབ་པ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱེད་པས་སྒྲུབ་པ་རྒྱ་ཆེ་བའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས་པས། དང་པོ་བསམ་པ་རྒྱ་ཆེ་བ་ནི་གང་པོས་སྨྲས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་དང་། ཕྲེང་གཅིག་དང་ཅུང་མེད་ན། བགོས་པ་ཞེས་བྱའོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་པ་རྒྱ་ཆེ་བའི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་ར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་ཙམ་ཆད་པ་ན། འཇུག་པ་རྣམས་ཀྱི་བདེ་བའི་རོ་ཡང་མྱོང་བར་མི་བྱེད་དོ། །མི་འཕྲོགས་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་བསམ་གཏན་དང་། ཚད་མེད་པ་དང་། གཟུགས་མེད་པའི་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་རྣམས་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྲུབ་ཀྱང་དེས་ཆོག་པར་མི་འཛིན་པར་གོང་ནས་གོང་དུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་རྒྱ་ཆེན་པོ་རྣམས་ལ་སྤྱོད་ཅིང་སྒྲུབ་བོ། །ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ཏོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དབང་གིས་ཀྱང་། ཁམས་གོང་མ་གཉིས་སུ་མི་སྐྱེ་བར་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། འཇུག་པ་དག་ལ་དངོས་པོར་མི་འཛིན་པས་དབེན་པ་མཐོང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ནས། དག་པའི་མཐའ་ཉན་རང་གི་མྱང་འདས་མངོན་དུ་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། བམ་པོ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། དབྱངས་རྗེས་སུ་སྒྲོག་གོ །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། གོ༷་ཆ༷། ཞེས་བདུན་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། བསམ་གཏན་གཟུགས་མེད་སྦྱིན་སོགས་དང་། །སྨྲས་པ། ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། གང་བོས་འདི་ནས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་ཞུགས་པ་དང་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་དོན། སྨྲས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་དགུ་ཅུང་མེད་ན། ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་པའི་བར་གྱི་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་སྒྲུབ་པའི་ཞོར་ལ་བསམ་གཏན་དང་། ཚད་མེད་པ་དང་། སྙོམས་པར་འཇུག་སྒོམ་པ་ཐེག་ཆེན་ལ་ཞུགས་པར་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི། དེ་ལྟར་བསམ་གཏན་ 4-73 དང་། ཚད་མེད་པ་དང་། གཟུགས་མེད་པའི་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་རྣམས་མི་དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་སྒོམ་པ་དེ་ཉིད་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན་འཇུག་པ་
【現代漢語翻譯】 從菩提心開始，展示了廣大的發心。『對於眾生』，指的是從信行地開始，直到第七地，都是帶有努力和分別唸的修行階段。『對於眾生』，指的是第八地及以上是真實義的修行。這三句是中觀派所說。 之後，如果多出一行，那麼披甲也被展示為兩種方式：爲了所有眾生的利益而努力的廣大發心，以及通過一種修行圓滿所有修行的廣大修行。這是中觀派所說。首先，廣大發心是誰說的？之後，如果是十三張紙和一行，並且稍微缺少一點，就稱為披甲。第二，廣大修行，具壽夏日，之後缺少大約兩行，也不會品嚐進入禪定者的快樂，不會被奪走。指的是即使禪定、四無量心和無色定的等持成就了，也不會以此為滿足，而是不斷地修持和實踐菩薩的廣大行。這是《十萬頌般若經釋》所說的意義。通過力量，也不會投生到上面的兩個界，而是獲得菩提。之後，如果稍微缺少兩行，進入禪定者不會執著於事物，因此能見到寂靜。之後，從一行開始，清凈的邊際，聲聞和緣覺的涅槃也會顯現。之後，兩行。 第三卷。之後，如果是一張紙和十一行，聲音會隨之響起。通過這些，盔甲，第七品已經講完了。 禪定、無色、佈施等。說了，具壽。之後，一行，誰從這裡進入大乘，以及大乘的意義。說了，之後，如果是七張紙和九行，並且稍微缺少一點，就稱為正確進入。直到這裡，在圓滿修持六度波羅蜜多的同時，修習禪定、四無量心和等持，也展示了進入大乘。之後，如果是一張紙、半行和兩行，等持，指的是，像這樣以不執著的方式修習禪定、四無量心和無色定的等持，這本身就是菩薩的等持。這是所展示的。這是《十萬頌般若經釋》所說的。之後，如果多出一行，進入禪定者
【English Translation】 Starting from Bodhicitta, it demonstrates the vast intention. 'For sentient beings,' refers to starting from the Stage of Faith and Practice, up to the Seventh Ground, which is the stage of practice with effort and conceptualization. 'For sentient beings,' refers to the Eighth Ground and above as the practice of ultimate meaning. These three sentences are what the Madhyamaka school says. After that, if there is one line more, then the armor is also shown in two ways: the vast intention to strive for the benefit of all sentient beings, and the vast practice of perfecting all practices with one practice. This is what the Madhyamaka school says. First, whose words are these about the vast intention? After that, if it is thirteen sheets of paper and one line, and slightly lacking, it is called armor. Second, the vast practice, the venerable Śāriputra, after that, lacking about two lines, one will not taste the joy of those who enter samadhi, and it will not be taken away. It refers to that even if the samadhi of dhyana, the four immeasurables, and the formless attainments are accomplished, one will not be satisfied with that, but will continuously practice and cultivate the vast conduct of the Bodhisattvas. This is the meaning of what the Abhisamayalankara Commentary says. Through power, one will not be born in the two upper realms, but will attain Bodhi. After that, if slightly lacking two lines, those who enter samadhi will not cling to things, therefore they will see solitude. After that, starting from one line, the edge of purity, the Nirvana of the Shravakas and Pratyekabuddhas will also manifest. After that, two lines. Volume Three. After that, if it is one sheet of paper and eleven lines, the sound will follow. Through these, the armor, the seventh chapter has been completed. Dhyana, formlessness, giving, etc. Said, venerable one. After that, one line, whoever enters the Mahayana from here, and the meaning of the Mahayana. Said, after that, if it is seven sheets of paper and nine lines, and slightly lacking, it is called entering correctly. Until here, while perfecting the practice of the six paramitas, practicing dhyana, the four immeasurables, and samadhi, it also shows entering the Mahayana. After that, if it is one sheet of paper, half a line, and two lines, samadhi, which means, like this, practicing dhyana, the four immeasurables, and the formless attainments in a non-clinging way, that itself is the samadhi of the Bodhisattva. This is what is shown. This is what the Abhisamayalankara Commentary says. After that, if there is one line more, those who enter samadhi
དེ་དག་གི་མིང་། གཞན་ལ་བརྗོད་ཅིང་། ངེས་ཚིག་འཆད་པ་དང་། ཚིག་དོན་གཉིས་ཀ་སྟོན་ཅིང་། ཞིབ་ཏུ་འགྲེལ་པ། དེ་དག་གི་ཡན་ལག་རྣམས། རྣམ་པར་འབྱེད་ཅིང་། དཔེ་འཁྱུད་མེད་པར་གསལ་བར་བྱེད་དེ། ཕྱིན་པའོ། །སྦྱིན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདིར་ཆོས་སྦྱིན་པ་ལ་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། གོ་མི་འབྱེད་པ་དེ་ནི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་དམ་བཅའ་བ་མ་ཉམས་པས། བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། སྤྱོད་པའི་ཐེག་པ་ཆེན་པོའོ། །ཞེས་པའི་བར་གྱིས་བསམ་གཏན་ལ་སོགས་པ་སྒོམ་པའི་ཞོར་ལ་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་རྫོགས་པར་སྒོམ་པ་ཐེག་ཆེན་ལ་ཞུགས་པར་བསྟན་ཏོ། །ལམ་དང་། ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དགུ་ན། བྱམས་ལ་སོགས་པ་དང་། །ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ན། དམིགས་པ་མེད་དང་ལྡན་པ་དང་། །ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། གཞན། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ན། ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་སེམས་རྣམ་པར་གཡེང་བས་མི་འཁྲུག །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ནི། གཉིས་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པས། རྟག་ཅེས་བྱ་བར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཐེག་པ་ཆེན་པོའོ། །ཞེས་པས་མཐའ་གཉིས་སུ་མི་འཛིན་པ་ཐེག་ཆེན་དང་དེ་ལྟར་སྤྱོད་པ་ཐེག་ཆེན་ལ་ཞུགས་པར་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཤེས་པ་ཡང་མེད་དེ། ཞེས་པ་ཡང་འདིའི་དོན་ནི་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ནས། ཁམས་གསུམ་མཉམ་པ་ཉིད་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཡིན་པ་དང་། དེ་ལ་ཤེས་པ་མེད་པ་དང་། ཤེས་པ་མི་དམིགས་པ་ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། མཉམ་བཞག་ཏུ་འཇིག་རྟེན་པའི་ཆོས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན་མི་བྱེད་ཀྱང་། རྗེས་ཐོབ་ཏུ་འཇིག་རྟེན་པ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། འཁོར་གསུམ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། །སྨྲས་པ། ཚེ་དང་ལྡན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཆེད་དུ་བྱ་དང་། ཚེ་དང་ལྡན་པ་མ་འདྲེས་པས་སྒོམ་པ་མི་དམིགས་པ་རྣམ་པར་བསྒོམ་པའི། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྡན། བམ་པོ་བཞི་པ། མངོན་ཤེས་དྲུག །ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། དེ་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ས་བརྒྱད་པ། ལ་ལ་གནས་ཤིང་། དེ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པས། ནམ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད། རྣམ་ཀུན་མཁྱེན་པའི་ཚུལ་ལ་ནི། །འཇུག་པའི་སྒྲུབ་པ་ཐེག་ཆེན་ལ། །འཛེག་པ་ཡིན་པ་ཤེས་པར་བྱ། །དེས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ན། ཡང་དག་པར་གནས་ཤེས་བྱའོ། །ཞེས་པས་གང་བོས། གོ་ཆ་ཆེན་པོ་བགོས་པ་དང་། སྒྲུབ་པ་ 4-74 ཆེན་པོ་དང་། འབྲས་བུ་ཆེན་པོ་ལ་ཞུགས་པའི་ཕྱིར། སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱ་བར་བསྟན་ཏེ། དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། འཇུ༷ག་པ༷འི་བྱ༷་བ༷་ད༷ང་། །ཞེ
【現代漢語翻譯】 這些名稱，向他人講述，解釋其定義，同時展示詞語和意義，並詳細闡述，這些分支，進行區分，並無誤地清晰呈現，即為『度』（ཕྱིན་པའོ།）。所謂『佈施』（སྦྱིན་པ་）在此指的是法佈施（ཆོས་སྦྱིན་པ་）。這是中觀派（དབུ་མ་པ་）所說。 之後，如果少了兩行，無法理解，那是因為菩薩（བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ）的誓言（དམ་བཅའ་བ་）沒有違背，即為菩提心（བྱང་ཆུབ་སེམས）。之後，如果多出十一行左右，那就是行持的大乘（སྤྱོད་པའི་ཐེག་པ་ཆེན་པོའོ།）。直到這裡，通過在禪定等修習的同時，圓滿修習六度，展示了進入大乘（ཐེག་ཆེན་）的途徑。 具壽命者（ལམ་དང་། ཚེ་དང་ལྡན་པ།）。之後，如果少了九行半，那就是慈愛等（བྱམས་ལ་སོགས་པ་དང་།）。具壽命者舍利弗（ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ）。此外，之後，如果少了一頁紙，那就是具有無緣（དམིགས་པ་མེད་）和具壽命者舍利弗（ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ）。另外，之後，如果少了一張紙，對於一切法（ཆོས་ཐམས་ཅད་），心不散亂（སེམས་རྣམ་པར་གཡེང་བས་མི་འཁྲུག）。 之後，如果多出一行左右，大乘（ཐེག་པ་ཆེན་པོ་）是無二的法性（གཉིས་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་），因此稱為常（རྟག་ཅེས་བྱ་བར）。之後，如果多了兩行，那就是大乘（ཐེག་པ་ཆེན་པོའོ།）。這裡展示了不執著于兩邊（མཐའ་གཉིས་སུ་མི་འཛིན་པ་）是大乘，以及如此行持是進入大乘的途徑。 之後，如果多出一行，『沒有知識』（ཤེས་པ་ཡང་མེད་དེ།），這句話的意思是，偉大的中觀派（དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་）說：三界（ཁམས་གསུམ་）的平等性（མཉམ་པ་ཉིད་）是大乘，對此沒有知識（ཤེས་པ་མེད་པ་），不執著于知識（ཤེས་པ་མི་དམིགས་པ་）才是真正進入（ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་）的狀態。 之後，如果多出一行，在等持（མཉམ་བཞག་）中是世間法（འཇིག་རྟེན་པའི་ཆོས）。之後，如果一行中沒有作為（མི་བྱེད་ཀྱང་），在後得（རྗེས་ཐོབ་）中是世間法（འཇིག་རྟེན་པ་དང་）。之後，如果多出一行，三輪清凈（འཁོར་གསུམ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་།）。說道，具壽命者（ཚེ་དང་ལྡན）。 之後，如果少了一頁紙和一行半，特意去做（ཆེད་དུ་བྱ་དང་།），具壽命者不混雜（ཚེ་དང་ལྡན་པ་མ་འདྲེས་པས་），修習不執著（སྒོམ་པ་མི་དམིགས་པ་）而修習（རྣམ་པར་བསྒོམ་པའི）。之後，少了六頁紙和半行。 第四卷，六神通（མངོན་ཤེས་དྲུག）。具壽命者（ཚེ་དང་ལྡན་པ）。之後，如果少了五行左右，那是不二的第八地（དེ་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ས་བརྒྱད་པ），安住於此（ལ་ལ་གནས་ཤིང་），因此不退轉（དེ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པས），何時一切（ནམ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད）。一切種智（རྣམ་ཀུན་མཁྱེན་པའི་ཚུལ་）的行相，進入的修行是大乘（འཇུག་པའི་སྒྲུབ་པ་ཐེག་ཆེན་），應當知曉這是攀登（འཛེག་པ་ཡིན་པ་ཤེས་པར་བྱ）。因此通達一切種智（དེས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན）。 之後，如果少了一頁紙和十二行，應當知曉是真實安住（ཡང་དག་པར་གནས་ཤེས་བྱའོ།）。因此，穿上（གོ་ཆ་ཆེན་པོ་བགོས་པ་དང་།）偉大的盔甲，偉大的修行（སྒྲུབ་པ་），以及進入偉大的果實，因此被稱為大勇士（སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་），他們是進入（འཇུ༷ག་པ༷འི་བྱ༷་བ༷་ད༷ང་།）。
【English Translation】 These names, telling to others, explaining their definitions, while showing both words and meanings, and elaborating in detail, these branches, distinguishing, and clearly presenting without error, that is 'gone' (ཕྱིན་པའོ།). The so-called 'giving' (སྦྱིན་པ་) here refers to Dharma giving (ཆོས་སྦྱིན་པ་). This is what the Madhyamaka school (དབུ་མ་པ་) said. After that, if two lines are missing, unable to understand, it is because the Bodhisattva's (བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ) vow (དམ་བཅའ་བ་) has not been violated, which is Bodhicitta (བྱང་ཆུབ་སེམས). After that, if about eleven more lines, that is the practice of the Great Vehicle (སྤྱོད་པའི་ཐེག་པ་ཆེན་པོའོ།). Until here, by practicing the six perfections completely while meditating on meditation, etc., it shows the way to enter the Mahayana (ཐེག་ཆེན་). Possessing life (ལམ་དང་། ཚེ་དང་ལྡན་པ།). After that, if nine and a half lines are missing, that is love, etc. (བྱམས་ལ་སོགས་པ་དང་།). Possessing life Sharadvatiputra (ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ). In addition, after that, if one page is missing, that is having no object (དམིགས་པ་མེད་) and possessing life Sharadvatiputra (ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ). In addition, after that, if one page is missing, for all dharmas (ཆོས་ཐམས་ཅད་), the mind is not distracted (སེམས་རྣམ་པར་གཡེང་བས་མི་འཁྲུག). After that, if about one more line, the Mahayana (ཐེག་པ་ཆེན་པོ་) is the non-dual Dharma nature (གཉིས་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་), therefore it is called constant (རྟག་ཅེས་བྱ་བར). After that, if two more lines, that is the Mahayana (ཐེག་པ་ཆེན་པོའོ།). Here it shows that not clinging to both sides (མཐའ་གཉིས་སུ་མི་འཛིན་པ་) is the Mahayana, and practicing in this way is the way to enter the Mahayana. After that, if one more line, 'there is no knowledge' (ཤེས་པ་ཡང་མེད་དེ།), the meaning of this sentence is that the great Madhyamaka school (དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་) said: the equality of the three realms (ཁམས་གསུམ་) is the Mahayana, and there is no knowledge (ཤེས་པ་མེད་པ་) about it, not clinging to knowledge (ཤེས་པ་མི་དམིགས་པ་) is the true state of entering (ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་). After that, if one more line, in equanimity (མཉམ་བཞག་) it is worldly dharma (འཇིག་རྟེན་པའི་ཆོས). After that, if there is no action (མི་བྱེད་ཀྱང་) in one line, in subsequent attainment (རྗེས་ཐོབ་) it is worldly dharma (འཇིག་རྟེན་པ་དང་). After that, if one more line, the three circles are completely pure (འཁོར་གསུམ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་།). Said, possessing life (ཚེ་དང་ལྡན). After that, if one page and one and a half lines are missing, doing it on purpose (ཆེད་དུ་བྱ་དང་།), possessing life not mixed (ཚེ་དང་ལྡན་པ་མ་འདྲེས་པས་), practicing non-attachment (སྒོམ་པ་མི་དམིགས་པ་) and practicing (རྣམ་པར་བསྒོམ་པའི). After that, six pages and half a line are missing. Volume Four, Six Superknowledges (མངོན་ཤེས་དྲུག). Possessing life (ཚེ་དང་ལྡན་པ). After that, if about five lines are missing, that is the non-dual eighth ground (དེ་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ས་བརྒྱད་པ), abiding here (ལ་ལ་གནས་ཤིང་), therefore not regressing (དེ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པས), when all (ནམ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད). The aspect of all-knowing wisdom (རྣམ་ཀུན་མཁྱེན་པའི་ཚུལ་), the practice of entering is the Mahayana (འཇུག་པའི་སྒྲུབ་པ་ཐེག་ཆེན་), it should be known that this is climbing (འཛེག་པ་ཡིན་པ་ཤེས་པར་བྱ). Therefore, knowing all aspects (དེས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན). After that, if one page and twelve lines are missing, it should be known that it is truly abiding (ཡང་དག་པར་གནས་ཤེས་བྱའོ།). Therefore, putting on (གོ་ཆ་ཆེན་པོ་བགོས་པ་དང་།) the great armor, the great practice (སྒྲུབ་པ་), and entering the great fruit, therefore it is called the great hero (སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་), they are entering (འཇུ༷ག་པ༷འི་བྱ༷་བ༷་ད༷ང་།).
ས་པ་དོན་བརྒྱད་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། བརྩེ་དང་། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། སྦྱིན་ལ་སོགས་པ་དྲུག །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ཙམ་ཆད་པ་དང་། ཞི་གནས། རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་དང་ཕྲེང་བཅུ་ན། བམ་པོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ལྷག་ཙམ་ན། ལྷག་མཐོང་བཅས་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལྷག་ཙམ་ན། བགོས་པར་རིག་པར་བགྱིའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྔར་བཤད་པའི་གོ་ཆ་ཐམས་ཅད་ཀུན་བཏགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གོ་ཆ་དེ་དག་མེད་པའི་རང་བཞིན་ཏེ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་གོ་ཆ་བགོས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། གཟུགས་ཀྱིས་སྟོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བཤད་དེ། འདི་ལྟར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་གཟུགས་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཀྱིས་སྟོང་ཞིང་། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཚོར་བ་ཀུན་བཏགས་པའི་ཚོར་བས་སྟོང་སྟེ། དེའི་ཕྱིར་དོན་དམ་པའི་གོ་ཆ་ཡང་ཀུན་བཏགས་པའི་གོ་ཆས་སྟོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བར་སྦྱར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གསུངས་ཤིང་། དོན་དང་མཐུན་ལས་ངེས་དོན་མདོ་བཅུ། སྙིང་པོའི་མདོ་བཅུ་ལ་སོགས་དང་། དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དང་། སེམས་འགྲེལ་ལ་སོགས་པ་མདོ་སྔགས་ཟབ་མོ་མཐར་ཐུག་པ་རྣམས་དང་ཤིན་ཏུ་མཐུན་པས། དོན་དམ་པ་གཞན་སྟོང་གི་ཚུལ་དུ་འདི་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་ཚུལ་ཟབ་མོ་ཁྱད་འཕགས་ཡིན་ལ། ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་ཉིད་དུ་འདོད་པ་རྣམས་ནི་རྫོགས་ལྡན་འདས་ཤིང་། ཤིང་རྟ་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱང་། འདས་པའི་རྗེས་ལ་གསུམ་ལྡན་ལ་སོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་སྐྱོན་ཞུགས་ནས་བྱུང་བ་ཡིན་ཞིང་། དེ་ལྟར་ཆོས་ཚུལ་སྔ་ཕྱི་དེ་གཉིས་ནི་གཡུ་རྙིང་དང་། གཡུ་སར་བཞིན་དུ་ཁྱད་པར་ཤིན་ཏུ་ཆེ་སྟེ། གཤིས་ལ་གནས་མི་གནས་དང་ལུང་རིགས་རྣམ་དག་གིས་མི་གནོད་པ་དང་གནོད་པའི་ཁྱད་པར་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དང་། དངོས་པོ་མེད་པས། མ་བྱས། གཞག་ཏུ་མེད་པས་རྣམ་པར་མ་བྱས། བཅོས་སུ་མེད་པས་མངོན་པར་མ་བྱས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱང་གལ་ཏེ་འགའ་ཞིག་གིས་བྱས་པའམ། གཞིག་པའམ། མངོན་པར་འདུ་བྱ་བ་ཞིག་ཡིན་ན་ནི། དེ་ལྟ་ན་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱི་དོན་དུ་གོ་ཆ་བགོ་བར་འགྱུར་བ་ཞིག་ན། དེ་ལྟར་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ནི་མ་བྱས་མ་བཤིག་མངོན་པར་འདུས་མ་བྱས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་བས་ན་དེའི་དོན་དུ་གོ་ཆ་བགོས་པར་མི་རིགས་སོ། །དེ་བས་ན་གོ་ཆ་མེད་པའི་གོ་ཆ་བགོས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་རིགས་སོ། །སྙམ་དུ་དགོངས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས
【現代漢語翻譯】 第八品已經講完。 慈愛，以及長壽者，還有如果缺少八張紙和五行字，佈施等六度， 善現（Subhuti）。此外，如果缺少六張紙和四行半字，以及止觀（Samatha-vipassana）。 善現（Subhuti）。另外，如果六張紙和十行字。 第五卷。如果三張紙和四行半多一點，以及勝觀（Vipassana）。 善現（Subhuti）。例如，如果多出兩張紙，就應理解為分。之所以這樣說，是因為之前所說的所有盔甲都是遍計所執（Parikalpita）的緣故。沒有那些盔甲的自性，即真如（Tathata）的體性的盔甲，被稱為分盔甲的菩薩。這是中觀派（Madhyamaka）大師所說。色即是空。等等已經解釋過了。如此，圓成實性（Parinispanna）的色，空于遍計所執（Parikalpita）的色；圓成實性的受，空于遍計所執（Parikalpita）的受。因此，勝義諦（Paramartha）的盔甲也空于遍計所執（Parikalpita）的盔甲。應該這樣理解。這是中觀派（Madhyamaka）大師世親（Vasubandhu）所說。與意義相符的了義經（Nītārtha Sūtra）十部，心要經（Hṛdaya Sūtra）十部等等，以及時輪金剛（Kālacakra），心釋（Cittavṛtti）等等，與甚深究竟的顯密經教非常一致。因此，以勝義諦（Paramartha）他空（Paratantra）的觀點來看，這是圓滿次第（Sampannakrama）的殊勝甚深法門。那些認為一切皆自空（Svabhāva-śūnyatā）的人，已經超越了圓滿次第（Sampannakrama）。偉大的車乘論師們（Śiṃharatha）也是，在超越之後的三具足等，佛教的教義出現了過失才產生的。因此，這兩種前後法門就像舊玉和新玉一樣，差別非常大。因為安住與不安住于自性，以及清凈的教理和正理無害與有害的差別非常大。 如果兩張紙和一行字，一切智（Sarvajñatā），因為沒有事物，所以無為（Akṛta）。因為不可摧毀，所以不造作（Vikāra）。因為不可改變，所以不顯現（Abhisaṃskāra）。如果一切智（Sarvākārajñatā）是某人所為，或可摧毀，或可顯現的事物，那麼爲了那一切智（Sarvākārajñatā）的緣故而披甲，那麼一切智（Sarvākārajñatā）就不是無為（Akṛta），不可摧毀，不可顯現的了。因此，不應爲了它的緣故而披甲。因此，披無甲之甲是合理的。心中是這樣想的。這是中觀派（Madhyamaka）大師所說。
【English Translation】 The eighth chapter has been explained. 'Loving-kindness, and then the long-lived one, and then if there are eight sheets of paper and five lines missing, the six perfections such as generosity, Subhuti. Furthermore, if there are six sheets of paper and four and a half lines missing, and quiescence (Samatha). Subhuti. Also, if there are six sheets of paper and ten lines. Volume Five. If there are three sheets of paper and a little more than four and a half lines, and insight (Vipassana). Subhuti. For example, if there are two sheets of paper extra, it should be understood as divided. The reason for saying this is that all the armor mentioned earlier is imputed (Parikalpita). The nature of not having those armors, that is, the armor of the essence of suchness (Tathata), is called the Bodhisattva who divides the armor. This is what the great Madhyamaka master said. Form is emptiness. And so on have been explained. Thus, the perfectly established form (Parinispanna) is empty of the imputed form (Parikalpita); the perfectly established feeling is empty of the imputed feeling (Parikalpita). Therefore, the armor of ultimate truth (Paramartha) is also empty of the imputed armor (Parikalpita). It should be applied in this way. This is what the great Madhyamaka master Vasubandhu said. Ten definitive meaning sutras (Nītārtha Sūtra) that are in accordance with the meaning, ten essence sutras (Hṛdaya Sūtra), and so on, as well as the Kalachakra, Mind Commentary (Cittavṛtti), and so on, are very consistent with the profound and ultimate exoteric and esoteric teachings. Therefore, from the point of view of the ultimate truth (Paramartha) other-emptiness (Paratantra), this is a profound and extraordinary Dharma teaching of the complete stage (Sampannakrama). Those who believe that everything is empty of self (Svabhāva-śūnyatā) have transcended the complete stage (Sampannakrama). The great chariot masters (Śiṃharatha) also, after transcending, the three qualifications and so on, the Buddhist teachings have errors and then arise. Therefore, the difference between these two earlier and later Dharma teachings is very large, like old jade and new jade. Because the difference between abiding and not abiding in nature, and the difference between pure doctrine and reason being harmless and harmful, is very large. If there are two sheets of paper and one line, omniscience (Sarvajñatā), because there is no object, it is uncreated (Akṛta). Because it cannot be destroyed, it is unconditioned (Vikāra). Because it cannot be changed, it is unmanifested (Abhisaṃskāra). If omniscience (Sarvākārajñatā) is something that someone has done, or can be destroyed, or can be manifested, then for the sake of that omniscience (Sarvākārajñatā), one should put on armor, then omniscience (Sarvākārajñatā) is not uncreated (Akṛta), indestructible, unmanifested. Therefore, one should not put on armor for its sake. Therefore, it is reasonable to put on armor without armor. That's what I thought in my heart. This is what the great Madhyamaka master said.
། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། རབ་འབྱོར། བྱེད་པ་པོ་དམིགས་སུ་མེད། དེ་ 4-75 ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། དེ་བྱེད་པ་པོ་གཉིས་ལ། ཤིན་ཏུ་མེད་ཅིང་མི་རྟོག་པ་ཡིན་པས་གང་ཡང་མི་རྟོག་པ་དམིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ན། མི་དམིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་སོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱང་གང་གི་ཚེ་གཟུགས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། སྒྲའི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཀུན་བཏགས་པའི་རྣམ་པར་འཛིན་པ་དེའི་ཚེ་དེ་ཡང་དེའི་རྣམ་པར་ཡོད་པ་ཡིན་པས་དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ན། ཟུང་དུ་འབྲེལ་བའི་ལམ་གང་དང་། །གསོལ་པ། གཟུགས་ནི་མ་བཅིངས་མ་གྲོལ་བའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་སྨོས་ཏེ། བཅིངས་པ་དང་གྲོལ་བ་གཉིས་ནི་ཡོད་པ་ལས་འགྱུར་ན། འདི་ལྟར་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ནི་ཤིན་ཏུ་མེད་པ་ཡིན་པས། ཡོད་པ་མ་ཡིན་པ་དེ་དག་ལས་བཅིངས་པ་དང་། གྲོལ་བ་ག་ལ་ཡོད་དེ་མི་འགྲུབ་བོ། །ཀུན་བཏགས་པའི་དབང་གིས་ནི་བཅིངས་པ་དང་གྲོལ་བ་གཉིས་བསྟན་གྱི། དོན་དམ་པར་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གྱི་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ཅུང་མེད་ན། གང་བོ་གང་འདི། ཡོངས་གྲུབ། རྨི་ལམ་ལྟ་བུ། གསལ་བར་སྣང་བའི་གཟུགས། འདུས་མ་བྱས་དེ་ནི་མ་བཅིངས་མ་གྲོལ་བའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བཤད་དོ། །དེ་བས་ན་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་གཟུགས་ཀྱང་མ་བཅིངས་མ་གྲོལ་བ་ཉིད་དུ་བསྟན་ཏོ། །དབེན་པ་དང་ཞི་བ་དང་སྟོང་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ནམ་མཁའ་བཞིན་དུ་གནས་པ་ལ་བཅིངས་པ་དང་གྲོལ་བ་གཉིས་མི་རིགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་གཉིས་པ་ལྟ་བུའི་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། གང་འདི་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ། རྣམ་པ་དུ་མར་སྣང་བའི་གཟུགས། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན། གཟུགས་བརྙན་ལྟ་བུ། རྣམ་པ་དུ་མར་སྣང་བ། གཟུགས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། སྨིག་རྒྱུ་ལྟ་བུ། གསལ་བར་སྣང་བའི་གཟུགས་དེ་ནི། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། འདས་པའི་གཟུགས། དུས་གསུམ་མཉམ་པ་ཉིད་དེ་ནི་མ་བཅིངས་མ་གྲོལ་བའོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ལྷག་པ་ན། བམ་པོ་དྲུག་པ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་པོ། ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི། གཟུགས་ནི་ཀུན་བཏགས་ཀྱིས་གཟུགས་སུ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ནི་མ་གྲོལ་བའོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་པོ། དོན་དམ་པའི། དགེ། མ་གྲོལ་བའོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། མི་དགེ་བའི་རྣམ་པ་ཅན་གྱི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས། མ་གྲོལ་བའོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་
【現代漢語翻譯】 然後，在第3.5行，Rabjor（尊者善現），沒有能動者可以被指定。然後，在一張紙上缺少一行，因為對於兩個能動者來說，既不存在也不可思議，因此不會指定任何不可思議的事物。像這樣連線起來。然後，在三張紙和八行上，因為沒有指定。這樣說。當如是性被稱為色的如是性、聲的如是性等等時，當執著于遍計所執的相時，它也以那種相存在，所以才這樣說。這是中觀派的說法。然後，在第10.5行，提問：什麼是結合之路？回答：色既不束縛也不解脫。等等。如果束縛和解脫是從存在中轉變而來，那麼像色等根本不存在。既然不存在，那麼怎麼會有束縛和解脫呢？這是不可能的。束縛和解脫是依遍計所執而說的，但從勝義諦來說並非如此。這是總結。這是偉大的中觀派學者世親的說法。然後，在第5.75行，無論什麼，圓成實性，如夢一般，顯現清晰的色，無為法，既不束縛也不解脫。等等。因此，圓成實的色也被顯示為既不束縛也不解脫。因為寂靜、寂滅和空性，就像虛空一樣存在，所以束縛和解脫是不合理的。這是總結。這是像第二佛陀一樣的偉大的中觀派學者世親的說法。然後，在多出的一行上，無論什麼，如幻術一般，顯現多種相的色。然後，在第五行，如影像一般，顯現多種相的色。然後，在第2.5行，如陽焰一般，顯現清晰的色。然後，在第4.5行，過去的色，三時平等性，既不束縛也不解脫。像這樣連線起來。然後，在多出的四行上，第六品，具壽，圓成實的色，因為遍計所執的色不存在。法性的色是不解脫的。像這樣連線起來。然後，在第四行，具壽，勝義諦的善，是不解脫的。像這樣連線起來。然後，在多出的一行左右，具有非善相的法性的色，是不解脫的。像這樣連線起來。然後，在...
【English Translation】 Then, at line 3.5, Rabjor (Venerable Subhuti), there is no agent that can be designated. Then, one line is missing on a page, because for two agents, it is neither existent nor inconceivable, therefore nothing inconceivable is designated. Connect it like that. Then, on three pages and eight lines, because there is no designation. Thus it is said. When suchness is called the suchness of form, the suchness of sound, etc., when clinging to the appearance of the completely imputed, it also exists in that appearance, so it is said like that. This is what the Madhyamaka school says. Then, at line 10.5, the question: What is the path of conjunction? The answer: Form is neither bound nor liberated. And so on. If bondage and liberation are transformed from existence, then like form, etc., they are completely non-existent. Since they are non-existent, how can there be bondage and liberation? It is impossible. Bondage and liberation are shown according to the completely imputed, but not in the ultimate truth. This is the conclusion. This is what the great Madhyamaka scholar Vasubandhu said. Then, at line 5.75, whatever, the perfectly established, like a dream, the form that appears clearly, the unconditioned, is neither bound nor liberated. And so on. Therefore, the perfectly established form is also shown as neither bound nor liberated. Because of solitude, tranquility, and emptiness, like the sky, bondage and liberation are unreasonable. This is the conclusion. This is what the great Madhyamaka scholar Vasubandhu, like the second Buddha, said. Then, on the extra line, whatever, like an illusion, the form that appears in various forms. Then, on the fifth line, like an image, the form that appears in various forms. Then, on line 2.5, like a mirage, the form that appears clearly. Then, on line 4.5, the past form, the equality of the three times, is neither bound nor liberated. Connect it like that. Then, on the extra four lines, the sixth chapter, the venerable one, the perfectly established form, because the completely imputed form does not exist. The form of the Dharma-nature is not liberated. Connect it like that. Then, on the fourth line, the venerable one, the goodness of the ultimate truth, is not liberated. Connect it like that. Then, on the extra line or so, the form of the Dharma-nature with the appearance of non-virtue, is not liberated. Connect it like that. Then, on...
གཅིག་ལྷག་པ་ན། ལུང་མ་བསྟན་པའི་རྣམ་པ་ཅན་གྱི། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས། མ་གྲོལ་བའོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། འཇིག་རྟེན་པའི། རྣམ་པ་ཅན་གྱི། གཟུགས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་བོ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། འཇིག་རྟེན། གཟུགས། འདུས་མ་ 4-76 བྱས་ནི་མ་བཅིངས་མ་གྲོལ་བའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཟག་པ་དང་བཅས་པའི་རྣམ་པ་ཅན་གྱི། གཟུགས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་པོ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཟག་པ་མེད་པའི་གཟུགས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས། ཀུན་བཏགས་སུ་མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་པོ། དོན་དམ་གཞན་སྟོང་གི །ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀུན་རྫོབ་རང་སྟོང་གི །ཆོས་ཐམས་ཅད་མེད་པའི་ཕྱིར། ཀུན་རྫོབ་རང་སྟོང་གི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་དབེན་པའི་ཕྱིར། རྒྱུ་རྐྱེན་གང་ལས་ཀྱང་མ་གྲོལ་མ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། མ་གྲོལ་པ་སྟེ། འདི་ནི་ཕྱི་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་རོ། །གང་པོ། དོན་དམ་གཞན་སྟོང་གི །སྦྱིན་པའི། གྲོལ་བའོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་དྲུག་ཅུང་མེད་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་པོ། འདུས་བྱས་སུ་མེད་པའི་ཕྱིར། འདུས་བྱས་ཀྱི་དབེན་པའི་ཕྱིར། རྒྱུ་རྐྱེན་ལས་མ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཅིག་ལྷག་པ་ན། དེ་ནི་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི། སྦྱིན་པའི། གྲོལ་བའོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ན། དེ་ལྟར་རྟོགས་པའི་རྒྱལ་སྲས་ཆེན་པོ། དེ་མ་བཅིངས། ཕྱིན་པ། མངོན་དུ་བྱས་པ། ལ་གནས། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། མ་བཅིངས་མ་གྲོལ་བའང་། མངོན་དུ་བྱས་པའི་རྒྱལ་སྲས། དེ་མ་བཅིངས་མ་གྲོལ་བའི། སྙིང་པོ་ཅན་གྱི་སེམས་ཅན་རྣམས། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ཅུང་མེད་ན། མ་གྲོལ་བའི། སྙིང་པོ་ཅན་གྱི་སེམས་ཅན་རྣམས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཐབས་ལ་མཁས་པ་གང་ཡིན་དང་། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ན། ཐེག་པ་ཆེན་པོའོ། །འདིར་སྦྱིན་པའི་སྐབས་སུ་བསྔོ་བ་བསྟན་ཅིང་ཕ་རོལ་ལ་སྐུལ་བ་མ་བསྟན་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་སུ་ཕ་རོལ་ལ་སྐུལ་བ་བསྟན་ནས་བསྔོ་བ་མ་བསྟན་ཡང་བསྔོ་བསྐུལ་གཉིས་ཀ་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་ལ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཡེ་ཤེས་དང་ནི། རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་ན། ངོ་བོ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །ཟ་བ་བཟའ་དང་དེ་བཞིན་ལུས། །གནས་ཀྱི་བཞི་ཡི་སྟོང་པ་ཉིད། དེ་ཡང་གང་གི་ཇི་ལྟར་མཐོང་། །གང་ཕྱིར་དེ་ཡང་སྟོང་པ་ཉིད། །དགེ་གཉིས་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། །རྟག་ཏུ་སེམས་ཅན་ཕན་བྱའི་ཕྱིར། །འཁོར་བ་གཏང་བར་མི་བྱའི་ཕྱིར། །དགེ་བ་མ
【現代漢語翻譯】 如果多出一個，那就是未被預示的形態，是法性的形象，尚未解脫。同樣地，連線起來。然後如果多出一行，那就是世俗的形態的形象。然後如果缺少一半和兩行，那麼具壽（指佛陀或阿羅漢）的身體，從一開始就自性地是世間的形象，沒有聚合，沒有束縛，沒有解脫。然後如果是兩行半，那就是具有煩惱的形態的形象。然後如果多出兩行半，那麼具壽的身體，從一開始就自性地是無漏的形象。然後如果是兩行半，那就是法性的形象，因為沒有遍計所執。然後如果是五行半，那麼具壽，勝義他空的諸法，都是世俗自空的諸法，因為沒有。因為遠離了世俗自空的諸法。因為沒有從任何因緣中解脫和產生。沒有解脫，這也可以應用於後面的情況。身體，勝義他空的佈施的解脫。同樣地，連線起來。然後如果缺少五張紙和六行，那麼具壽，因為沒有造作，因為遠離了造作，因為沒有從因緣中產生。然後如果多出一行，那就是沒有造作的佈施的解脫。同樣地，連線起來。然後如果是一張紙和半行，那麼如此證悟的菩薩摩訶薩，沒有束縛，已經到達，已經顯現，安住于。同樣地，連線起來。然後如果是一張紙和三行，那麼沒有束縛也沒有解脫的顯現的菩薩。那些沒有束縛也沒有解脫的具有心要的眾生。然後如果缺少六行，那麼沒有解脫的具有心要的眾生。然後如果是三行半，那麼善巧方便的是誰。然後是具壽。然後如果是一張紙和八行，那就是大乘。這裡在佈施的章節中，顯示了迴向，但沒有顯示勸請他人，而在持戒等章節中，顯示了勸請他人，但沒有顯示迴向，但迴向和勸請都應該應用於六度。智慧和，以及，其他。然後如果多出三行，那就是自性空性。飲食和身體也是如此。四種住處的空性。那也是如何看到的。因為那也是空性。爲了獲得二種善。爲了永遠利益眾生。爲了不捨棄輪迴。善德不 If there is one more, it is an unpredicted form, the image of Dharmata (法性), not yet liberated. Similarly, connect them. Then if there is one more line, it is the image of the worldly form. Then if half and two lines are missing, then the body of the Fortunate One (referring to the Buddha or Arhat), from the beginning, is naturally the worldly form, without aggregation, without bondage, without liberation. Then if it is two and a half lines, it is the image of the form with defilements. Then if two and a half lines are added, then the body of the Fortunate One, from the beginning, is naturally the form without outflows. Then if it is two and a half lines, it is the image of Dharmata (法性), because there is no conceptual construction. Then if it is five and a half lines, then the Fortunate One, the phenomena of ultimate other-emptiness, are all conventional self-empty phenomena, because there is none. Because it is separated from all conventional self-empty phenomena. Because it is not liberated or born from any cause or condition. Not liberated, this also applies to the following. The body, the liberation of generosity of ultimate other-emptiness. Similarly, connect them. Then if five sheets and six lines are missing, then the Fortunate One, because it is unconditioned, because it is separated from the conditioned, because it is not born from causes and conditions. Then if one more line is added, it is the liberation of generosity that is unconditioned. Similarly, connect them. Then if it is one sheet and half a line, then the great Bodhisattva who has realized this way, is not bound, has arrived, has manifested, abides in. Similarly, connect them. Then if it is one sheet and three lines, then the Bodhisattva who has manifested is neither bound nor liberated. Those sentient beings with the essence of neither bound nor liberated. Then if six lines are missing, then the sentient beings with the essence of not liberated. Then if it is three and a half lines, then who is skilled in means. Then the Fortunate One. Then if it is one sheet and eight lines, it is the Mahayana. Here, in the chapter on generosity, dedication is shown, but urging others is not shown, while in the chapter on morality, etc., urging others is shown, but dedication is not shown, but both dedication and urging should be applied to the six perfections. Wisdom and, and others. Then if three more lines are added, it is emptiness of self-nature. Eating and the body are the same. The emptiness of the four abodes. That is also how it is seen. Because that is also emptiness. In order to obtain two kinds of merit. In order to always benefit sentient beings. In order not to abandon samsara. Virtue not
【English Translation】 If there is one more, it is an unpredicted form, the image of Dharmata, not yet liberated. Similarly, connect them. Then if there is one more line, it is the image of the worldly form. Then if half and two lines are missing, then the body of the Fortunate One, from the beginning, is naturally the worldly form, without aggregation, without bondage, without liberation. Then if it is two and a half lines, it is the image of the form with defilements. Then if two and a half lines are added, then the body of the Fortunate One, from the beginning, is naturally the form without outflows. Then if it is two and a half lines, it is the image of Dharmata, because there is no conceptual construction. Then if it is five and a half lines, then the Fortunate One, the phenomena of ultimate other-emptiness, are all conventional self-empty phenomena, because there is none. Because it is separated from all conventional self-empty phenomena. Because it is not liberated or born from any cause or condition. Not liberated, this also applies to the following. The body, the liberation of generosity of ultimate other-emptiness. Similarly, connect them. Then if five sheets and six lines are missing, then the Fortunate One, because it is unconditioned, because it is separated from the conditioned, because it is not born from causes and conditions. Then if one more line is added, it is the liberation of generosity that is unconditioned. Similarly, connect them. Then if it is one sheet and half a line, then the great Bodhisattva who has realized this way, is not bound, has arrived, has manifested, abides in. Similarly, connect them. Then if it is one sheet and three lines, then the Bodhisattva who has manifested is neither bound nor liberated. Those sentient beings with the essence of neither bound nor liberated. Then if six lines are missing, then the sentient beings with the essence of not liberated. Then if it is three and a half lines, then who is skilled in means. Then the Fortunate One. Then if it is one sheet and eight lines, it is the Mahayana. Here, in the chapter on generosity, dedication is shown, but urging others is not shown, while in the chapter on morality, etc., urging others is shown, but dedication is not shown, but both dedication and urging should be applied to the six perfections. Wisdom and, and others. Then if three more lines are added, it is emptiness of self-nature. Eating and the body are the same. The emptiness of the four abodes. That is also how it is seen. Because that is also emptiness. In order to obtain two kinds of merit. In order to always benefit sentient beings. In order not to abandon samsara. Virtue not
ི་ཟད་བྱ་བའི་ཕྱིར། །རིགས་ཀྱང་རྣམ་པར་དག་བྱའི་ཕྱིར། །མཚན་དང་དཔེ་བྱད་ཐོབ་བྱའི་ཕྱིར། །སངས་རྒྱས་ཆོས་རྣམས་དག་བྱའི་ཕྱིར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །གང་ཟག་དང་ནི་ཆོས་རྣམས་ཀྱང་། །དངོས་པོ་མེད་པའི་སྟོང་པ་ཉིད། །དེ་དངོས་མེད་པའི་དངོས་ཡོད་པ། །དེ་ནི་དེ་ལ་སྟོང་ཉིད་གཞན། །གལ་ཏེ་ཉོན་མོངས་དེ་མ་གྱུར། །ལུས་ཅན་ཐམས་ཅད་གྲོལ་བར་འགྱུར། །གལ་ཏེ་རྣམ་དག་དེ་མ་གྱུར། །འབད་པ་འབྲས་བུ་མེད་པར་འགྱུར། །ཉོན་མོངས་མ་ཡིན་མི་མོངས་མིན། །དེ་ནི་དག་དང་མ་དག་མིན། །ཞེས་རྡོ་རྗེ་འཆང་དང་། རྒྱལ་བ་བྱམས་པས་གསུངས་ཤིང་། དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་གཉིས་པས་སམ་བྷུ་ཊིའི་རྒྱུད་ཕྱི་ 4-77 མར་ཇི་སྐད་གསུངས་པ། དེ་ཁོ་ན་བཞིན་དུ་བཀྲལ་བས་དེའི་རྗེས་ཞུགས་པས་འདིར་ཡང་སྟོང་ཉིད་ཀྱི་རྟོག་པར་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་ཅིང་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རང་གཞན་རྒྱུད་ལ་བསྐྱེད་པར་བྱའོ། །ཆོས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཟ་བའམ་ལོངས་སྤྱོད་བྱ་སྟེ། དེ་ལ་འདུས་བྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་མི་རྟག འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་མི་འཇིག་པའི་ཕྱིར། ཆོས་ཉིད་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི། མིག་ཆོས་འདུས་བྱས་ཀྱི་མིག་གིས་སྟོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བའམ། ཡང་ན་འགྲེལ་པ་བཞིན་དེ་དེར་ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཀུན་བཏགས་པའི་མིག་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་མིག་གིས་སྟོང་སྟེ། སྟོང་པ་ནི་མེད་པའི་དོན་ཡིན་པས། མིག་གི་དངོས་པོར་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །གལ་ཏེ་ཡོད་པ་ཞིག་ཡིན་ན་རྟག་པ་ཐེར་ཟུག་ཏུ་གནས་པ་ཞིག་གམ། མི་རྟག་པ་འཇིག་པ་ཞེས་ཡིན་གྲང་ན། དེའི་ཕྱིར་ཐེར་ཟུག་ཏུ་གནས་པ་མ་ཡིན་ཞིང་འཇིག་པ་མེད་དེ། དེའི་ཕྱིར་ཐེར་ཟུག་ཏུ་གནས་པ་མ་ཡིན་ལ་འཇིག་པ་མེད་པས་ན་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དོན་དམ་གཞན་སྟོང་། དེའི་རང་བཞིན། ཀུན་རྫོབ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྟོང་པའི་གཞི། དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བའི་མིག་ལ། མིག་གིས་དངོས་པོ་མེད་པ་ཉིད་དེའི། རང་བཞིན་ཏེ། ངོ་བོ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཆོས་ཤེས་བྱ་བ་ནི་བཟའ་བའམ། ལོངས་སྤྱོད་བྱ་སྟེ། གཟུགས་དང་། སྒྲ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་བཞི་ཙམ་ན། དེའི་ལུས་དེ། ནང་གི་སྐྱེ་མཆེད། ལྡན་པ་རྟེན་ཁོག་པ། འདི་དག་ནི། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། གང་ཞེ་ན། དེ་ཡང་གང་གིས་སྟོང་པར་མཐོང་བ་སྟེ། སྟོང་ཉིད་ཤེས་པས་སྟོང་བར་མཐོང་བའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། གང་ཞེ་ན། གནས་ཀྱི་གཞིའི་སྟོང་པ་ཉིད་དེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཆེན་པོ། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ། དབུ་མ་ཆེན་པོ། ཨེ་ཝཾ་ཡི་གེ །རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་མ་ནིང་གི་གོ་འཕང་དོན་དམ་གྱི་ལྷ་དང་སྔགས་དང་རྒྱུད་དང་དཀྱིལ་འཁོར་དང་། ཕྱག་
【現代漢語翻譯】 爲了斷盡煩惱，爲了使種姓完全清凈，爲了獲得名稱和相好，爲了清凈諸佛之法，菩薩精進修持。無論是人還是諸法，其自性皆是無實有的空性。那無實有的實有，對於它來說，空性是另一種存在。如果煩惱不存在，一切有情都將解脫。如果完全清凈不存在，努力將毫無成果。煩惱既非存在也非不存在，因此它既非清凈也非不清凈。金剛持（Vajradhara）和彌勒（Maitreya）曾如此宣說，偉大的中觀派（Madhyamaka）桑布扎（Sambhuṭa，第二佛）在經文中也曾如此說過。因此，遵循這些教義，我們應當在自他相續中生起對空性的正確認知，不顛倒且如實。所謂『法』，是可食用的或可受用的。因此，有為法是無常的，無為法的自性是不滅的。法性是無為的，眼法是有為的，因此眼睛是空性的。或者，如釋論所說，『彼于彼』，即是說，遍計所執的眼睛，以遍計所執的眼睛為空性，空性是無的意義，因此在眼睛的實性中是無的。如果存在，那將是常恒不變的，或者是不常而壞滅的。因此，它不是常恒不變的，也沒有壞滅，所以它不是常恒不變的，也沒有壞滅，因此是無。中觀派如此說。勝義是其他空，它的自性，一切世俗皆是空性的基礎，因為它是那樣的。對於所謂的『眼睛』，眼睛的無實有性，即是它的自性，也就是所謂的本體。中觀派如此說。然後在《花鬘三論》中，法被稱為可食用或可受用，如色、聲等。在約四又二分之一行處，它的身體，內在的生處，具有所依的處所，這些是。在略少於兩行處，什麼是空性呢？即以空性之見而見為空性，以空性之智而見為空性。在一行多處，什麼是空性呢？即處所之基的空性。在兩行多處，大涅槃（Mahāparinirvāṇa），大手印（Mahāmudrā），大中觀（Mahāmadyamaka），ཨེ་ཝཾ་（藏文），एवं（梵文天城體），evam（梵文羅馬擬音），如是。金剛薩埵（Vajrasattva）非男非女之位，勝義諦的本尊、真言、續部、壇城和手印。
【English Translation】 For the sake of exhausting afflictions, for the sake of completely purifying lineage, for the sake of obtaining names and marks, for the sake of purifying all the Buddha's teachings, Bodhisattvas strive in practice. Whether it be persons or phenomena, their nature is emptiness, devoid of inherent existence. That which is existent without inherent existence, for it, emptiness is another existence. If afflictions did not exist, all sentient beings would be liberated. If complete purification did not exist, effort would be without fruit. Afflictions are neither existent nor non-existent, therefore they are neither pure nor impure. Vajradhara and Maitreya have spoken thus, and the great Madhyamaka Sambhuṭa (the Second Buddha) has said so in the scriptures. Therefore, following these teachings, we should generate correct cognition of emptiness in our own and others' minds, without inversion and as it is. The so-called 'dharma' is something to be eaten or enjoyed. Therefore, conditioned dharmas are impermanent, and the nature of unconditioned dharmas is indestructible. Dharma-nature is unconditioned, eye-dharma is conditioned, therefore the eye is empty. Or, as the commentary says, 'that in that,' which means that the imputed eye is empty of the imputed eye, and emptiness is the meaning of non-existence, therefore it is non-existent in the reality of the eye. If it existed, it would be either permanent and unchanging, or impermanent and decaying. Therefore, it is not permanent and unchanging, nor does it decay, so it is not permanent and unchanging, nor does it decay, therefore it is non-existent. So says the Madhyamaka. Ultimate truth is other-empty, its own nature, all conventionalities are the basis of emptiness, because it is so. For the so-called 'eye,' the non-inherent existence of the eye is its own nature, which is the so-called essence. So says the Madhyamaka. Then in the Garland of Three, dharma is called something to be eaten or enjoyed, such as form, sound, etc. At about four and a half lines, its body, the inner sense bases, possessing the abode of support, these are. In slightly less than two lines, what is emptiness? It is seeing emptiness with the view of emptiness, seeing emptiness with the wisdom of emptiness. In one line plus, what is emptiness? It is the emptiness of the basis of the place. In two lines plus, Mahāparinirvāṇa, Mahāmudrā, Mahāmadyamaka, ཨེ་ཝཾ་ (Tibetan), एवं (Sanskrit Devanagari), evam (Sanskrit Romanization), thus. Vajrasattva, the state of neither male nor female, the deity, mantra, tantra, mandala, and mudra of ultimate truth.
རྒྱ་དང་། དངོས་གྲུབ་ཐམས་ཅད་དང་། དོན་གཅིག་ཤིན་ཏུ་རྣལ་འབྱོར། སངས་རྒྱས་མཉམ་སྦྱོར། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་སྦྱོར་རྣམས་ཀྱི་དོན་ཤེར་ཕྱིན་མཚན་ཉིད་པ་སྟེ། རྣམ་པ་ཇི་ལྟར་མཐོང་ན་དོན་དམ་པའི་རྣམ་པར་མཐོང་བའོ། །འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་མི་རྟག །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ། མི་འཇིགས་པའི་ཕྱིར། དོན་དམ་གཞན་སྟོང་གི །མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དེ་ཡང་། ཀུན་རྫོབ་རང་སྟོང་གི །མྱ་ངན་ལས་འདས་པས་སྟོང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དོན་དམ་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་ངོ་། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དོན་དམ་གྱི་མྱང་འདས། དེའི་རང་བཞིན། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་མྱང་འདས་ཀྱིས་སྟོང་པའི་གཞི་དེ་ཡིན་པའི། དོན་དམ་པ་རང་གིས་མི་སྟོང་ལ་དེ་ལས་གཞན་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྟོང་གང་ཞེ་ན། འདུས་བྱས་ཀྱི་དགེ་བ་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་སྟེ། ཡང་དེ་ལ་འདུས་བྱས་ཀྱི་ཁམས་གསུམ་མི་རྟག །ཆོས་ཉིད་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཁམས་གསུམ་མི་འཇིག་པའི་ཕྱིར། འདུས་བྱས་ཀྱི་ 4-78 འདོད་པའི་ཁམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། འདུས་བྱས་དེའི་རང་བཞིན། རང་རང་ངོ་བོས་སྟོང་པ། དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གང་ཞེ་ན། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་དགེ་བ་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་སྟེ། ཆོས་དབྱིངས། གང་ལ། སྐྱེ་བ་སྟེ་འབྱུང་བ་མེད་པ་དང་། རྒྱུན་ཆད་པ། འགག་པ་མེད་པ་དང་། རྒྱུན་གྱི་སྔ་ཕྱིའི་བྱེ་བྲག་མེད་པས། གནས་པ་ལས། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་དགེ་བ། ཤེས་བྱ་སྟེ། ཆོས་དབྱིངས་གནས་སུ་གྱུར་པའི་ཚེ་དྲི་བཅས་དྲི་མེད་དུ་གྱུར་པ་ལ་མི་རྟག་པ་ཞེས་བཏགས་ནས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། འདིར་ཡང་མི་རྟག་པ་བཏགས་པ་བ་དང་། མི་འཇིགས་པ་ནི་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདུས་མ་བྱས་ཡོངས་གྲུབ་ནི་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཀུན་བཏགས་ཀྱིས་སྟོང་ངོ་། །ཆོས་དབྱིངས་འདུས་མ་བྱས། དེའི་རང་བཞིན། དོན་དམ་པ་གཞན་སྟོང་དེ་ཡིན། རྟག་ཏུ་སེམས་ཅན་ཕན་བྱའི་ཕྱིར། གཞན་ལ་ཕན་པ། གང་ལ་མཐའ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། གང་ཞེ་ན། འཁོར་བ་བཏང་བར་མི་བྱ་བའི་ཕྱིར། འཁོར་བ་དམིགས་པ་སྟེ། གཤིས་ལུགས་ལ་རི་བོང་རྭ་ལྟར་མ་གྲུབ་པ་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་མི་རྟག་ཀྱང་། དོན་དམ་དུ་མི་འཇིག་པའི་ཕྱིར། ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི། ཐོག་མ་དང་ཐ་མ་མེད་པ། ཀུན་བཏགས་ཀྱི། ཐོག་མ་དང་ཐ་མ་མེད་པ། འཁོར་བ་དེའི་རང་བཞིན། རང་རང་ངོ་བོས་སྟོང་པ། དེ་ཡིན་གང་ཞེ་ན། དགེ་བ་མི་ཟད་བྱ་བའི་ཕྱིར། ཕུང་པོའི་ལྷག་མ་མེད་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ན་ཡང་གང་ལ་དགེ་བ་གང་ཡང་དོར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། གང་ཞེ་ན། རིགས་ཀྱང་རྣམ་པར་དག་བྱའི་ཕྱིར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། རང་བཞིན་འོད་གསལ་བ། རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས། ར
【現代漢語翻譯】 'རྒྱ་(rgya, seal)' 和 'དངོས་གྲུབ་ཐམས་ཅད་(dngos grub thams cad, all siddhis)'，以及 'དོན་གཅིག་ཤིན་ཏུ་རྣལ་འབྱོར(don gcig shin tu rnal 'byor, supremely pure union of one meaning)'、'སངས་རྒྱས་མཉམ་སྦྱོར(sangs rgyas mnyam sbyor, union with the Buddha)'、'ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་སྦྱོར(lhan cig skyes sbyor, union born together)' 等的意義，是般若波羅蜜多的特徵，如果以何種方式看待，就以勝義的方式看待。所有和合事物皆無常，如來藏，因為無畏的緣故，勝義他空。涅槃也是，由世俗自空的涅槃所空。'名為勝義涅槃，是自虛構涅槃的自性所空。這是偉大的中觀派所說。勝義涅槃的自性，是世俗涅槃所空的基，勝義不是由自身所空，而是由其他一切法所空，這是爲了獲得和合的善，菩薩所修持的。另外，和合的三界是無常的，法性非和合的三界是不壞的。和合的欲界，從那裡開始一行，和合的自性，各自以自性空，因為那是爲了獲得非和合的善，菩薩所修持的。法界，在其中，沒有生，沒有出現，沒有斷，沒有滅，沒有前後差別，從住處開始，非和合的善，是所知，當法界成為住處時，將有垢染的轉變為無垢染的，因此被安立為無常，這裡也是安立為無常，不壞不是特徵，非和合的圓成實是由非和合的遍計所空。法界非和合，它的自性，是勝義他空，爲了恒常利益眾生，利益他人，在哪裡是盡頭，從那裡開始多出一行，什麼呢？爲了不捨棄輪迴，輪迴是所緣，在自性上，如同兔角般不成立，在世俗上是無常的，但在勝義上是不壞的。圓成實的無始無終，遍計所執的無始無終，輪迴的自性，各自以自性空，那是什麼呢？爲了不盡的善，在無餘涅槃中，在哪裡捨棄了任何善，從那裡開始一行，什麼呢？爲了清凈種姓，菩薩所修持的。自性光明，自性俱生。 "རྒྱ་(rgya, seal)" and "དངོས་གྲུབ་ཐམས་ཅད་(dngos grub thams cad, all siddhis)," as well as the meanings of "དོན་གཅིག་ཤིན་ཏུ་རྣལ་འབྱོར(don gcig shin tu rnal 'byor, supremely pure union of one meaning)," "སངས་རྒྱས་མཉམ་སྦྱོར(sangs rgyas mnyam sbyor, union with the Buddha)," "ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་སྦྱོར(lhan cig skyes sbyor, union born together)," are characteristics of Prajnaparamita; if viewed in a certain way, they are viewed in the ultimate sense. All compounded things are impermanent, the Tathagatagarbha, because of fearlessness, the ultimate other-empty. Nirvana is also empty of conventional self-empty nirvana. 'Named ultimate nirvana, it is empty of the nature of self-constructed nirvana.' This is what the great Madhyamaka said. The nature of ultimate nirvana is the basis emptied by conventional nirvana. The ultimate is not emptied by itself, but by all other dharmas. This is what Bodhisattvas practice in order to obtain compounded goodness. Furthermore, the compounded three realms are impermanent, the uncompounded three realms of Dharmata are indestructible. The compounded desire realm, starting from there, one line, the nature of the compounded, each empty by its own nature, because that is in order to obtain uncompounded goodness, Bodhisattvas practice. Dharmadhatu, in which there is no birth, no arising, no cessation, no destruction, no difference between before and after, starting from the abode, uncompounded goodness, is knowable. When Dharmadhatu becomes the abode, transforming the defiled into the undefiled, therefore it is established as impermanent. Here also, it is established as impermanent, indestructible is not a characteristic, the uncompounded Parinishpanna is empty of the uncompounded Parikalpita. Dharmadhatu is uncompounded, its nature is the ultimate other-empty. In order to constantly benefit sentient beings, benefiting others, where is the end, starting from there, one line more, what is it? In order not to abandon samsara, samsara is the object, in nature, like a rabbit's horn, it is not established, conventionally it is impermanent, but ultimately it is indestructible. The beginningless and endless of Parinishpanna, the beginningless and endless of Parikalpita, the nature of samsara, each empty by its own nature, what is that? In order to do inexhaustible good, in nirvana without remainder, where is any good abandoned, starting from there, one line, what is it? In order to purify the lineage, Bodhisattvas practice. Self-nature is luminosity, self-nature is co-emergent.
【English Translation】 "རྒྱ་(rgya, seal)" and "དངོས་གྲུབ་ཐམས་ཅད་(dngos grub thams cad, all siddhis)," as well as the meanings of "དོན་གཅིག་ཤིན་ཏུ་རྣལ་འབྱོར(don gcig shin tu rnal 'byor, supremely pure union of one meaning)," "སངས་རྒྱས་མཉམ་སྦྱོར(sangs rgyas mnyam sbyor, union with the Buddha)," "ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་སྦྱོར(lhan cig skyes sbyor, union born together)," are characteristics of Prajnaparamita; if viewed in a certain way, they are viewed in the ultimate sense. All compounded things are impermanent, the Tathagatagarbha, because of fearlessness, the ultimate other-empty. Nirvana is also empty of conventional self-empty nirvana. 'Named ultimate nirvana, it is empty of the nature of self-constructed nirvana.' This is what the great Madhyamaka said. The nature of ultimate nirvana is the basis emptied by conventional nirvana. The ultimate is not emptied by itself, but by all other dharmas. This is what Bodhisattvas practice in order to obtain compounded goodness. Furthermore, the compounded three realms are impermanent, the uncompounded three realms of Dharmata are indestructible. The compounded desire realm, starting from there, one line, the nature of the compounded, each empty by its own nature, because that is in order to obtain uncompounded goodness, Bodhisattvas practice. Dharmadhatu, in which there is no birth, no arising, no cessation, no destruction, no difference between before and after, starting from the abode, uncompounded goodness, is knowable. When Dharmadhatu becomes the abode, transforming the defiled into the undefiled, therefore it is established as impermanent. Here also, it is established as impermanent, indestructible is not a characteristic, the uncompounded Parinishpanna is empty of the uncompounded Parikalpita. Dharmadhatu is uncompounded, its nature is the ultimate other-empty. In order to constantly benefit sentient beings, benefiting others, where is the end, starting from there, one line more, what is it? In order not to abandon samsara, samsara is the object, in nature, like a rabbit's horn, it is not established, conventionally it is impermanent, but ultimately it is indestructible. The beginningless and endless of Parinishpanna, the beginningless and endless of Parikalpita, the nature of samsara, each empty by its own nature, what is that? In order to do inexhaustible good, in nirvana without remainder, where is any good abandoned, starting from there, one line, what is it? In order to purify the lineage, Bodhisattvas practice. Self-nature is luminosity, self-nature is co-emergent.
ང་བཞིན་གཉུག་མ། རང་བཞིན་འགྱུར་མེད། རང་བཞིན་ཡོངས་གྲུབ། རང་བཞིན་བརྟན་པ། རང་བཞིན་བྱ་བ་བྱེད། རང་བཞིན་པའི་སྐུ་ལ་སོགས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི། གང་གིས་ཀྱང་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཉན་ཐོས་རྣམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། མ་བྱས་ཏེ། མི་རྟག་དོན་ནི་མེད་དོན་དང་། །སྐྱེ་ཞིང་འཇིག་པའི་མཚན་ཉིད་དང་། །དྲི་བཅས་དྲི་མ་མེད་དོན་ཏེ། །རྩ་བའི་ཁོ་ནར་གོ་རིམ་བཞིན། །ཞེས་ངོ་བོ་ཉིད་གསུམ་ལ་མི་རྟག་པའི་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་གསུམ་རྒྱལ་བ་བྱམས་པས་གསུངས་པ་ལས་ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི་མི་རྟག་པ་ནི་དྲི་བཅས་དྲི་མེད་དུ་གྱུར་པ་ཙམ་པ་ཉེ་བར་བཏགས་ནས་གསུངས་པ་ལྟར། འདིར་ཡང་བཏགས་པ་སྟེ། མི་རྟག་པ་ནི་བཏགས་པ་བ་དང་། མི་འཇིགས་པ་ནི་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རང་བཞིན་གྱི། རིགས་ནི་ཀུན་བཏགས་ཀྱི། རང་བཞིན་གྱིས། དོན་དམ་དེའི་རང་བཞིན། ཀུན་རྫོབ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྟོང་པའི་གཞི། དེ་ཡང་གང་ཞེ་ན། སངས་རྒྱས་ཆོས་རྣམས་དག་བྱའི་ཕྱིར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །ཅེས་པ་ལྟར་རམ་ཡང་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ཅུང་མེད་ན། སྟོང་པ་ཉིད་གང་ཞེ་ན། མཚན་དང་དཔེ་བྱད་ཐོབ་བྱའི་ཕྱིར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །ཅེས་པ་ལྟར་རམ་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཁམས་རྣམས་ནི་འཁོར་བའི་རྒྱུ་ཡིན་པས། གདུག་པའི་མཚན་ཉིད། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཚུལ་ 4-79 ཁྲིམས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི། བཟོད་པ་ཡོངས་སུ་ཕྱིན་པ་ནི། བདུད་ལ་སོགས་པས་ཐུབ་པ་མེད། ཕྱིན་པ་ནི་སེམས་རྩེ་གཅིག་ཏུ། ཡང་དག་ཕྱིན་པ་ནི། ཅི་ལ་ཡང་ཆགས་པ། འཇུག་པ་རྣམས་ནི། གཡེང་བས་འཁྲུག་པ་མེད། སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་ནི། འཁོར་བ་ལས་འབྱུང་བའི། སྟོང་པ་ཉིད་ནི། དངོས་འཛིན་གྱིས། དབེན་པའི། མེད་པ་ནི། མཚན་འཛིན། ཞི་བའི། མེད་པ་ནི། ཁམས་གསུམ་ལ་མི་སྨོན་པས་དེའི་བདེ་བ་ཐོབ་འདོད་ཀྱིས། སྡུག་བསྔལ། རྣམ་པར་གྲོལ་བ། རྣམ་ཐར་ནི་ཆགས་པ་ལས། རྣམ་པར་འགྲེལ། རྟོགས་ཤིང་ཤེས་པའི་མཚན་ཉིད། བརྟན་ཏེ་བསྒྱུར་དུ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་རྣམས་ནི། བདུད་ལ་སོགས་པས་བར་དུ་མི་ཆོད། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། བཏང་སྙོམས་ཆེན་པོ་ནི་ཆགས་སྡང་དང་། འདྲེ་བ་མེད། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན། སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །གང་ཟག་དང་ནི་ཆོས་རྣམས་ཀྱིས། །དངོས་པོ་མེད་འདིར་སྟོང་པ་ཉིད། །དེ་དངོས་མེད་པའི་དངོས་ཡོད་པ། །དེ་ནི་དེ་ལས་སྟོང་ཉིད་གཞན། ཞེས་བྱའོ། །གང་ཟག་དང་ཆོས་ཀྱི་དངོས་པོ་མེད་པ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །དངོས་པོ་མེད་པ་དེའི་དངོས་པོ་ཡོད་པ་ཡང་སྟོང་ཉིད་དོ། །ཟ་བ་ལ་སོགས་པ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་ཇི་སྐད་སྨོས་པ་དེར་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་བསྟན་པའི་ཕྱིར། དངོས་པོ་མེད་པ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་བསྟན་པའི་ཕྱིར། དངོས་པོ་མ
【現代漢語翻譯】 自性本然，自性不變，自性圓成，自性堅固，自性行事。凡是自性之身等，都是因為任何事物都無法使其聚合而成。聲聞眾們，在那之後多於一串念珠一點點的地方，沒有造作，無常的意義是沒有，生滅的相，有垢無垢的意義，根本上只有次第四者。如彌勒佛所說，在三自性中，以三種不同的方式闡述了無常，其中圓成實的無常，僅僅是通過將有垢轉化為無垢來近似地描述。這裡也是一種假立，因為無常是假立的，而無懼是自性。自性的，種姓是遍計所執的，自性的，勝義諦的自性。遠離一切世俗的基，那又是什麼呢？如經中所說：『爲了清凈佛法，菩薩努力修行。』或者，在那之後少於六串念珠的地方，什麼是空性呢？『爲了獲得相好，菩薩努力修行。』或者，在那之後多於一串念珠的地方，界是輪迴的因，具有惡毒的相。在那之後一串念珠的地方，持戒波羅蜜是，安忍波羅蜜是，無法被魔等所勝。波羅蜜是心一境性，正確的波羅蜜是，對任何事物都不執著。入行是，不被散亂所擾。三十七道品是，從輪迴中解脫的。空性是，通過實執，寂靜的。沒有是，名相執著。寂靜的，沒有是，不貪戀三界，因此渴望獲得其樂，痛苦。解脫，解脫是從執著中，解脫。證悟和了知的相。堅固，不可改變的相是，無法被魔等所阻斷。在那之後少於一串念珠的地方，大平等舍是，沒有貪嗔，混合。在那之後五串念珠的地方，被稱為空性。人和法，無事物在此是空性。彼無物的實有，那與彼空性不同。被稱為。人與法的無事物是空性。無事物之彼事物存在也是空性。如所說，吃等本身就是空性，爲了顯示空性的相，無事物是爲了顯示空性的相，無事物。 Self-nature is inherent, self-nature is immutable, self-nature is perfectly accomplished, self-nature is steadfast, self-nature performs actions. Whatever constitutes the self-nature body, etc., is uncompounded by anything. The Shravakas, after slightly more than one rosary length, without fabrication, the meaning of impermanence is non-existence, the characteristic of arising and ceasing, the meaning of being with defilements and without defilements, are the four in order at the root. As Maitreya Buddha stated, among the three self-natures, impermanence is explained in three different ways, where the impermanence of the perfectly accomplished is described approximately by merely transforming the defiled into the undefiled. Here, too, it is an imputation, because impermanence is imputed, while fearlessness is intrinsic. Of self-nature, lineage is of the completely imputed, of self-nature, the self-nature of ultimate truth. The basis empty of all conventionalities, and what is that? As stated in the scripture: 'To purify the Buddha's teachings, Bodhisattvas strive in practice.' Or, where there is slightly less than six rosary lengths, what is emptiness? 'To obtain the marks and signs, Bodhisattvas strive in practice.' Or, where there is more than one rosary length, the elements are the cause of samsara, having the characteristic of malice. Where there is one rosary length, the perfection of discipline is, the perfection of patience is, cannot be overcome by demons, etc. Perfection is single-pointedness of mind, correct perfection is, not attached to anything. Entering is, not disturbed by distraction. The thirty-seven factors of enlightenment are, arising from samsara. Emptiness is, through grasping at reality, solitary. Non-existence is, grasping at signs. Peaceful, non-existence is, not desiring the happiness of the three realms, therefore desiring to obtain its bliss, suffering. Liberation, liberation is from attachment, liberation. The characteristic of realization and knowledge. Steadfast, the characteristic of being unchangeable, cannot be interrupted by demons, etc. Where there is slightly less than one rosary length, great equanimity is, without attachment or aversion, mixed. Where there are five rosary lengths, it is called emptiness. Persons and phenomena, no thing exists here, this is emptiness. That real existence of non-things, that is different from that emptiness. It is called. The non-existence of persons and phenomena is emptiness. The existence of that non-thing is also emptiness. As it is said that eating, etc., itself is emptiness, in order to show the characteristic of emptiness, non-things are to show the characteristic of emptiness, non-things.
【English Translation】 Self-nature is inherent, self-nature is immutable, self-nature is perfectly accomplished, self-nature is steadfast, self-nature performs actions. Whatever constitutes the self-nature body, etc., is uncompounded by anything. The Shravakas, after slightly more than one rosary length, without fabrication, the meaning of impermanence is non-existence, the characteristic of arising and ceasing, the meaning of being with defilements and without defilements, are the four in order at the root. As Maitreya Buddha stated, among the three self-natures, impermanence is explained in three different ways, where the impermanence of the perfectly accomplished is described approximately by merely transforming the defiled into the undefiled. Here, too, it is an imputation, because impermanence is imputed, while fearlessness is intrinsic. Of self-nature, lineage is of the completely imputed, of self-nature, the self-nature of ultimate truth. The basis empty of all conventionalities, and what is that? As stated in the scripture: 'To purify the Buddha's teachings, Bodhisattvas strive in practice.' Or, where there is slightly less than six rosary lengths, what is emptiness? 'To obtain the marks and signs, Bodhisattvas strive in practice.' Or, where there is more than one rosary length, the elements are the cause of samsara, having the characteristic of malice. Where there is one rosary length, the perfection of discipline is, the perfection of patience is, cannot be overcome by demons, etc. Perfection is single-pointedness of mind, correct perfection is, not attached to anything. Entering is, not disturbed by distraction. The thirty-seven factors of enlightenment are, arising from samsara. Emptiness is, through grasping at reality, solitary. Non-existence is, grasping at signs. Peaceful, non-existence is, not desiring the happiness of the three realms, therefore desiring to obtain its bliss, suffering. Liberation, liberation is from attachment, liberation. The characteristic of realization and knowledge. Steadfast, the characteristic of being unchangeable, cannot be interrupted by demons, etc. Where there is slightly less than one rosary length, great equanimity is, without attachment or aversion, mixed. Where there are five rosary lengths, it is called emptiness. Persons and phenomena, no thing exists here, this is emptiness. That real existence of non-things, that is different from that emptiness. It is called. The non-existence of persons and phenomena is emptiness. The existence of that non-thing is also emptiness. As it is said that eating, etc., itself is emptiness, in order to show the characteristic of emptiness, non-things are to show the characteristic of emptiness, non-things.
ེད་པ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་རྣམ་པ་གཉིས་ཐ་མར་འཇོག་སྟེ། གང་ཟག་དང་ཆོས་སུ་སྒྲོ་འདོགས་པ་དང་དེའི་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར། གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་རྡོ་རྗེ་འཆང་གི་བཀའ་བཞིན་དུ་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་བྱམས་མགོན་དང་། དེས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་དངོས་སློབ་དབུ་མ་པ་དབྱིག་གཉེན་ཞབས་ཀྱིས་གང་གསུངས་པ་ལྟར་ངེས་པའི་དོན་དུ་དོན་ལ་གནས་པའི་དེ་ཉིད་ལ་མཆོག་ཏུ་གཅེས་པར་བཟུང་ངོ་། །དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། རང་བཞིན་དང་ནི་བཅོས་མིན་དང་། །གཞན་ལ་ལྟོས་པ་མེད་པ་ཡིན། །རང་བཞིན་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་ནི། །ནམ་ཡང་འཐད་པར་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དང་། རང་བཞིན་རྒྱུ་དང་རྐྱེན་ལས་ནི། །འབྱུང་བར་རིགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །རྒྱུ་དང་རྐྱེན་ལས་བྱུང་བ་ཡི། །རང་བཞིན་བྱས་པ་ཅན་དུ་འགྱུར། །རང་བཞིན་བྱས་པ་ཅན་ཞེས་བྱར། །ཇི་ལྟ་བུར་ན་རུང་བར་འགྱུར། །ཞེས་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་གསུངས་ཤིང་། དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ཆོས་ཀྱིས་གྲགས་པའི་ཞལ་སྔ་ནས་ཀྱང་། སེམས་དེའི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་ཏེ། །དྲི་མ་རྣམས་ནི་གློ་བུར་བ། །ཞེས་སོགས་དང་། རྒྱུད་བླར་ཡང་། སེམས་དེའི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བས་ན་ཉོན་མོངས་ངོ་བོ་མེད་གཟིགས་པ། །ཞེས་སོགས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། རང་བཞིན་ཞེས་བྱ་བ་ནི། རང་བཞིན་འོད་གསལ་བ་ལ་སོགས་པ། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་མ་ནོར་བ། དོན་དམ་གཞན་སྟོང་སྟེ། དེ་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། སྟོང་པ་ཉིད་མཐོང་བསམ་བྱས། གང་གིས་ཀྱང་མ་བྱས་པར་ཡུལ་དུས་གནས་སྐབས་ཐམས་ཅད་ནས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ལྷུན་གྲུབ་ཏུ་ཞུགས་ཤིང་ནམ་མཁའ་ལྟར་ཆ་མེད་ཀུན་འགྲོ་ཀུན་ཁྱབ་ཏུ་ནམ་ཡང་བཞུགས་པ་ཉིད་དེ། 4-80 འདི་ནི་རང་བཞིན་དུ་གྲུབ་ཅིང་རང་བཞིན་གྱིས་གྲུབ་པའི་དོན་དམ་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས། འཇིག་རྟེན་དུ་བྱུང་ཡང་རུང་། མ་བྱུང་ཡང་རུང་། གང་ཟག་རྣམས་ཀྱི་རྟོགས་ཀྱང་རུང་། མ་རྟོགས་ཀྱང་རུང་། མཐོང་ཡང་རུང་། མ་མཐོང་ཡང་རུང་། ཐོབ་ཀྱང་རུང་། མ་ཐོབ་ཀྱང་རུང་ངོ་། །ཤེས་ཀྱང་རུང་། མ་ཤེས་ཀྱང་རུང་། ཡིད་ཆེས་ཀྱང་རུང་། མི་ཆེས་ཀྱང་རུང་། གློ་བུར་དྲི་མ་བྲལ་ཡང་རུང་། མ་བྲལ་ཡང་རུང་སྟེ། ཡང་དག་པའི་མཐའ་ནི། ནམ་ཡང་འགྱུར་བ་མེད་པར་རྟག་ཏུ་དེ་བཞིན་དུ་གནས་པ་སྟེ། ཉེས་པ་གློ་བུར་དང་ལྡན་པས། །ཡོན་ཏན་རང་བཞིན་ཉིད་ལྡན་ཕྱིར། །ཇི་ལྟར་སྔར་བཞིན་ཕྱིས་དེ་བཞིན། །འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་དོ། །ཞེས་རྒྱལ་བ་བྱམས་མགོན་གྱིས་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ །ཆོས་དེ་དག་རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་པ། ཞེས་པ་ཡུམ་འགའ་ཞིག་ཏུ་ཆོས་དེ་དག་གཞན་གྱིས་སྟོང་པ། ཞེས་པར་བྱུང་། བམ་པོ་བདུན་པ། བསོད་ནམས་དང་། །རབ་འབྱོར།
【現代漢語翻譯】 存在是空性，無物的自性也是空性，空性有兩種不同的安立，這是爲了消除對人與法的執著，以及對空性的誹謗。這是按照次第而說的。正如金剛持（Vajradhara）所說，偉大的中觀派慈氏怙主（Maitreya-natha）和被他加持的真實弟子中觀派世親（Vasubandhu）所說的那樣，我們極其珍視安住于真實意義中的究竟之義。然後，在《三系經》中說：『自性以及非造作，不依賴於他者。自性若變異，任何時候都不合理。』又說：『自性不是從因緣生，從因緣生的，變成是造作的。自性是造作的，怎麼會合理呢？』聖龍樹（Nagarjuna）也曾說過。偉大的中觀派法稱（Dharmakirti）尊者也說：『心之自性是光明，諸垢染是暫時的。』等等。在《寶性論》中也說：『心之自性是光明，因此能見煩惱無自性。』等等。所謂自性，就是自性光明等等，是不錯亂的法身（Dharmakaya），是勝義他空。對於它，所有的世俗，都想著是空性。無論誰都沒有造作，從一切時處位，自性任運成就，如虛空般無分、周遍一切，恒常安住。 這即是自性成立，自性成立的勝義空性。世俗中，如來（Tathagata）們，無論出現於世間，或者不出現於世間；無論眾生證悟，或者不證悟；無論見到，或者沒見到；無論得到，或者沒得到；無論知道，或者不知道；無論相信，或者不相信；無論遠離暫時的垢染，或者沒有遠離，真實的究竟，都是恒常不變地安住著。『過患具有暫時的，功德具有自性，如何先前一樣，後來也一樣，是不變的法性。』慈氏怙主（Maitreya-natha）所說與此意相同。『這些法自性空』，有些《母經》中說『這些法是他性空』。 第七品，福德與，善現（Subhuti）。
【English Translation】 Existence is emptiness, and the nature of non-things is also emptiness. Emptiness has two different establishments, which is to eliminate the attachment to persons and dharmas, and the slander of emptiness. This is said in order. Just as Vajradhara said, the great Madhyamaka Maitreya-natha and his blessed true disciple Madhyamaka Vasubandhu said, we extremely cherish the ultimate meaning that abides in the true meaning. Then, in the 'Three Series Sutra', it says: 'Self-nature and non-artificiality do not depend on others. If self-nature changes, it is never reasonable.' It also says: 'Self-nature is not born from causes and conditions, and what is born from causes and conditions becomes artificial. Self-nature is artificial, how can it be reasonable?' The holy Nagarjuna also said. The great Madhyamaka Dharmakirti also said: 'The nature of the mind is bright, and all defilements are temporary.' and so on. In the 'Ratnagotravibhāga' it also says: 'The nature of the mind is bright, so it can be seen that afflictions have no self-nature.' and so on. The so-called self-nature is the self-nature of luminosity, etc., which is the non-erroneous Dharmakaya, which is the ultimate other-empty. For it, all the mundane, think of it as emptiness. No one has created it, and from all times, places, and positions, self-nature is spontaneously accomplished, like the sky, indivisible, all-pervading, and always abides. This is the self-established, the ultimate emptiness of self-established. In the mundane, whether the Tathagatas appear in the world or not; whether sentient beings realize or not; whether they see or not; whether they obtain or not; whether they know or not; whether they believe or not; whether they are free from temporary defilements or not, the true ultimate is always unchangingly abiding. 'Faults are temporary, virtues have self-nature, how the same before, the same later, is the unchanging Dharma nature.' What Maitreya-natha said has the same meaning. 'These dharmas are empty of self-nature', some 'Mother Sutras' say 'these dharmas are empty of other-nature'. Chapter 7, Merit and, Subhuti.
གཞན། དཔའ་བར་འགྲོ་བ་ཞེས་བྱ་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། འདི་ནས་བཟུང་སྟེ་ཏིང་ངེ་འཛིན་རེ་རེའི་རྗེས་སུ་གྲངས་ཡིག་རྣམས་ཚང་བར་གདབ་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་ན། གོས་པ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏོ། །སྔར་ཆོས་མཆོག་གི་སྐབས་དང་འདིར་མདོ་ཕན་ཚུན་ཏིང་ངེ་འཛིན་མང་ཉུང་བྱུང་ནས་རྒྱ་དཔེ་ལ་མ་གཏུགས་པར་བྲི་བ་སུམ་མི་བྱའོ། །སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བརྒྱད་དོ།། །། ༈ ལེའུ་དགུ་པ། ༈ དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་དྲུག་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་བ་ལས། ལེའུ་དགུའོ།། །། ༈ ལེའུ་བཅུ་པ། ༈ ལམ་དང་། རབ་འབྱོར། ལམ་བདེན་དུ་གཏོགས་ཤིང་ལམ་ཤེར་ཕྱིན་དུ་གཏོགས་ལ་གཞན་འབྱུང་ཡེ་ཤེས་དང་། ཡང་དག་ཡེ་ཤེས་དང་། ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་གི་ཡོངས་གྲུབ་ཏུ་གཏོགས་པའི། དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཆེན་པོ་ནི་ནང་གི །སེམས་ཅན་བགྲང་བའི་ལུས་ལ། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆོས་རྣམས་ལ་ཆགས་སེམས། སེམས་ཅན་དུ་མི་བགྲང་བ། ཕྱིའི་ལུས་ལ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཕྱི་ནང་སྟེ། ཕྱིའི་སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བ་གཞན་དག་གི་ལུས་ལ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། གོང་དུ་བསྟན་པའི། ནང་གི་ལུས་ལ། དམིགས་ནས། བྱུང་བའི་ཚོར་བ་ལ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཕྱིའི་ལུས་ལ་དམིགས་ན་བྱུང་བའི། ཚོར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན་ཅུང་མེད་ན། ཕྱི་ནང་གི་ལུས་ལ་དམིགས་ནས་བྱུང་བའི་ཚོར་བ་ལ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། མི་རྟོག་གོ །ཚོར་བ་ལ་བཤད་པ་བཞིན་དུ། སེམས་དང་ཆོས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་ལྷག་པ་ན། རྣམ་པར་མི་རྟོག་གོ །དེ་ལྟར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཐེག་པའི་ཚུལ་དུ་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་བཞི་བསྟན་ནས། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཚུལ་དུ་བསྟན་ནས། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཚུལ་གྱིས་ལུས་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་ཉིད་རྣམ་པ་དྲུག་ཏུ་བསྟན་པར་བཞེད་ནས། ཞེས་པའི་མཚམས་སྦྱོར་གྱི་ཚིག་གནོད་ 4-81 འཇོམས་སུ་དབུ་མ་པ་གསུངས་ཤིང་། དེ་ལ་རྣམ་པ་དྲུག་གི་དང་པོར་སྤྱོད་ལམ་གྱི་སྒོ་ནི། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། གཉིས་དང་ཤེས་བཞིན་གྱི་སྒོ་ནི། རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། གསུམ་པ་དབུགས་རྔུབ་པ་དང་འབྱུང་བའི་སྒོ་ནི། རབ་འབྱོར་གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་དང་དགུ་ཅུང་མེད་ན། བཞི་པ་ཁམས་རྣམ་པར་བཞག་པའི་སྒོ་ནི། རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། ལྔ་པ་ལུས་ཀྱི་རྗེས་སུ་ལྟ་བའི་སྒོ་ནི། རབ་འབྱོར་གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། རུ་མ་སྟེ་མིག་རྣག་དང་རྣ་སྤབས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དྲུག་ཅུང་མེད་ན། གླང་རྒྱས་དང་རྔུམ་སྟེ་མིག་རྣག་དང་། བམ་པོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། དྲུག་པ་མི་སྡུག་པའི་སྒོ་ནི། རབ་འབྱོར། དེ་
【現代漢語翻譯】 此外，還有名為『勇猛行』（dpa' bar 'gro ba）的三摩地（ting nge 'dzin，梵文：samādhi，心定，等持）。從這裡開始，每個三摩地之後都要完整地加上數字。然後，在兩張紙和三行之後，是名為『無染著』（gos pa med pa）的三摩地。以前在《法勝經》的時候，以及這裡，經文之間三摩地的數量有多有少，如果沒有對照梵文原本，就不要隨意書寫。在《百千頌般若經》中，有第八品。 第九品 然後，在八張紙和六行之後，是《百千頌般若經》的第九品。 第十品 關於道（lam，梵文：mārga，道路），以及，善現（rab 'byor，梵文：Subhūti，須菩提），道屬於道諦（lam bden du gtogs），道屬於般若波羅蜜多（lam sher phyin du gtogs），以及其他生起的智慧（gzhan 'byung ye shes）和，如實智慧（yang dag ye shes）和，不顛倒的圓成實性（phyin ci ma log gi yongs grub tu gtogs pa'i）。安住于念住（dran pa nye bar bzhag）。然後，在半行和兩行稍有不足時，『偉大的內在』。于眾生可數的身體上。對於世間諸法生起貪著。不將之數于眾生之中。于外在的身體上。然後，在半行和兩行之後，是內外。于外在可數的眾生的身體上。然後，在半行和兩行之後，是以上所說的。于內在的身體上。專注于。生起的感受上。然後，在一行多餘時，于外在的身體上專注于生起的。感受。然後，在半行和兩行稍有不足時，于內外身體上專注于生起的感受上。然後，在一行多餘時，不作分別。如對感受所說一般。對心和法也同樣適用。然後，在八行多餘時，不作分別。如此，菩薩乘的念住四念住已經開示完畢。以聲聞乘的方式開示。以聲聞乘的方式，身體念住以六種方式開示。在想要開示的時候，』這樣的連線詞語 對於破斥者，中觀師這樣說。其中，六種方式的第一種是行為的方面：然後，在四行稍有不足時。第二種是正知的方面：善現。然後，在半行和六行之後。第三種是呼吸出入的方面：善現，此外。然後，在六行和九行稍有不足時。第四種是界分別的方面：善現。此外。然後，在半行和六行之後。第五種是隨觀身體的方面：善現，此外。然後，在三行多餘時。眼垢和耳眬。然後，在半行和六行稍有不足時。眼垢和。 第八卷。然後，在兩行稍有不足時。第六種是不凈的方面：善現。之後
【English Translation】 Furthermore, there is the samādhi called 'Going Forth Bravely' (dpa' bar 'gro ba). From here on, after each samādhi, the numerical digits should be fully added. Then, after two sheets and three lines, there is the samādhi called 'Without Attachment' (gos pa med pa). Previously, during the time of the Chos mchog, and here, there are many or few samādhis between the sutras, so do not write arbitrarily without consulting the Sanskrit original. In the Hundred Thousand Verse Prajñāpāramitā, there is the eighth chapter. Chapter Nine Then, after eight sheets and six lines, there is the ninth chapter of the Hundred Thousand Verse Prajñāpāramitā. Chapter Ten Regarding the path (lam, Sanskrit: mārga, meaning 'path'), and, Subhūti (rab 'byor, Sanskrit: Subhūti), the path belongs to the truth of the path (lam bden du gtogs), the path belongs to the Prajñāpāramitā (lam sher phyin du gtogs), and other arising wisdom (gzhan 'byung ye shes), and, correct wisdom (yang dag ye shes), and, belonging to the perfect reality of non-perversion (phyin ci ma log gi yongs grub tu gtogs pa'i). Abiding in mindfulness (dran pa nye bar bzhag). Then, when half a line and two lines are slightly insufficient, 'The great inner'. On the countable body of sentient beings. Attachment arises towards worldly dharmas. Not counting it among sentient beings. On the external body. Then, after half a line and two lines, it is inner and outer. On the body of external countable sentient beings. Then, after half a line and two lines, it is what was shown above. On the inner body. Focusing on. The arising feeling. Then, when one line is extra, focusing on the external body, the arising. Feeling. Then, when half a line and two lines are slightly insufficient, focusing on the feelings arising on the inner and outer bodies. Then, when one line is extra, not discriminating. As it is said about feeling. It also applies to mind and dharma. Then, when eight lines are extra, not discriminating. Thus, the four mindfulnesses of the Bodhisattva vehicle have been taught. Taught in the manner of the Śrāvaka vehicle. In the manner of the Śrāvaka vehicle, mindfulness of the body is taught in six ways. When wanting to teach, 'such connecting words To the refuter, the Madhyamaka says this. Among them, the first of the six ways is the aspect of conduct: Then, when four lines are slightly insufficient. The second is the aspect of awareness: Subhūti. Then, after half a line and six lines. The third is the aspect of breathing in and out: Subhūti, furthermore. Then, when six lines and nine lines are slightly insufficient. The fourth is the aspect of element analysis: Subhūti. Furthermore. Then, after half a line and six lines. The fifth is the aspect of following the body: Subhūti, furthermore. Then, when three lines are extra. Eye mucus and earwax. Then, when half a line and six lines are slightly insufficient. Eye mucus and. Eighth fascicle. Then, when two lines are slightly insufficient. The sixth is the aspect of impurity: Subhūti. After that.
ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། ཡང་དག་པར་སྤང་བ་བཞི་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདིས་སེམས། ཡང་དག་པར་འཇོག་པ་ན་ཡང་དག་པར་འཇོག་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ་བརྩོན་འགྲུས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཚུལ་གྱིས། གོ་ཆ་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱིས། མོས་པའམ་འདུན་པ་སྐྱེད་ཅིང་། སྦྱོར་བའི་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱིས་རྩོལ་ལོ། །མི་སྐྱེ་བའི་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱིས། བརྩོན་འགྲུས། ཐབས་ཀྱི་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱིས། སེམས་ཀྱི་མཐུ་བསྐྱེད་དོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་པ་ན། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ། ཉོན་མོངས་ཀྱིས་དབེན་པ་ལ་གནས་པ། སྲིད་པ་ལས། འདོད་ཆགས། སྡུག་བསྔལ། འགོག་པ། ཕུང་པོ་ཐམས་ཅད་རྣམ་པར་སྤོང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ན། སྨོན་པ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི། དེ་ལ་བྱིས་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་ཀུན་བཏགས་པའི་མཚན་ཉིད་གང་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་དེ་དང་བྲལ་བ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་བརྗོད་དུ་མེད་ཅིང་། སྟོང་པའི་རྣམ་པར་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མཐོང་བའི་སེམས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ། གང་ཡིན་པ་དེ་ནི། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏོ། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་དངོས་པོ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཉིད་ཡོངས་སུ་རྟག་པ་དང་། རྣམ་པར་རྟོག་པའི་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་མཚན་མའི་རྣམ་པ་དང་བྲལ་བ། ནམ་མཁའ་བཞིན་དུ་མཚན་མ་མེད་པའི་རྣམ་པར་ཞི་བ་ཉིད་དུ་ཡིད་ལ་བྱེད་པའི་སེམས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་མཚན་མ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཞེས་བྱའོ། །ཡང་གཞན་གྱི་དབང་གིས་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་དངོས་པོ་དེ་ཉིད་བཟུང་ནས་དེ་ལྟར་ཤིན་ཏུ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་དངོས་པོ་ཡོངས་སུ་རྟོགས་པའི་སྤྲོས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཉོན་མོངས་པ་ཅན་དུ་གྱུར་པའི་སྨད་པ་ཡིན་ནོ། །སྙམ་ནས། དེ་ལ་མི་མཐུན་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་ཕྱིན་ཆད་ཁམས་གསུམ་པ་དེ་ལ་མི་སྨོན་ཅིང་གནས་པར་མི་བྱའོ། །སྙམ་དུ་བསམས་ནས། དེ་ལྟར་ཡིད་ལ་བྱེད་པའི་སེམས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པའི་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་སྨོན་པ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏོ། །དེ་ལ་ཀུན་བཏགས་པ་རྣམས་མཚན་ཉིད་མེད་པར་མཐོང་བ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏོ། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ལ་ཞི་བའི་མཚན་ཉིད་དུ་མཐོང་བ་ནི་མཚན་མ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་ 4-82 འཛིན་ཏོ། །གཞན་གྱི་དབང་ལ་མི་མཐུན་པར་མཐོང་བ་ནི་སྨོན་པ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཅུ་ཅུང་མེད་ན། རྟོགས་པར་མ་གྱུར་པ། ཉན་ཐོས་རྒྱུན་ཞུགས་ལ་འཇུག་པ་དང་། རྒྱལ་སྲས་མོས་པ་སྤྱོད་པ་གནས་པ་རྣམས་ཀྱི་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཤེས་པར་མ་གྱུར་པ། ཉན་ཐོས་རྒྱུན་དུ་ཞུགས་ནས་ཕྱིར་མི་འོང་གི་བར་དང་། རྒྱལ་སྲས་ས་
【現代漢語翻譯】 在第三張紙和第六行中，『四種正確的斷除』指的是這個意思：在正確的安住中，被稱為正確的安住，即精進。』這是中觀派的觀點。 然後，在第一行中，以戒律，以盔甲般的精進，生起信心或意願，並通過加行的精進努力。以不生的精進，精進。以方便的精進，增長心力。然後，在超過五行的部分，神通足，安住于遠離煩惱，從有（輪迴）中，斷除貪慾、痛苦、止息，完全捨棄一切蘊。然後，在第二張紙和第十二行中，『無愿三摩地』指的是：對於孩童的行境中遍計的自性，與該自性分離的圓成實性，不可言說，並且以空性的方式正確地隨順證悟的專注一境之心，那便是空性三摩地。任何圓成實性的事物，那便是完全恒常的，並且所有分別的戲論都與相分離，如同虛空般在無相的寂靜狀態中作意的專注一境之心，那便是無相三摩地。此外，執持他起圓成實性的事物，並如是完全清凈的事物，從證悟的戲論中產生的煩惱所染污的過患。想著：『對此不悅意』，從此不再希求三界，也不再安住其中。如此思索，並如是作意的專注一境之心，那便是無愿三摩地。因此，視遍計所執為無自性是空性三摩地。視圓成實為寂靜的自性是無相三摩地。視他起為不悅意是無愿三摩地。』這是偉大的中觀派論師世親的觀點。 然後，在缺少第一張紙和十行的部分，對於未證悟的，聲聞入流者和菩薩隨信行者所安住的。然後，在缺少兩行的部分，對於未知的，聲聞從入流到不還，以及菩薩地。
【English Translation】 In the third paper and sixth line, 'four correct abandonments' refers to this meaning: in correct abiding, it is called correct abiding, which is diligence.' This is the view of the Madhyamaka school. Then, in the first line, with discipline, with armor-like diligence, generate faith or intention, and strive with the diligence of application. With the diligence of non-arising, diligence. With the diligence of means, increase the power of the mind. Then, in the part exceeding five lines, the supernatural power foot, abiding in solitude from afflictions, from existence (samsara), abandon desire, suffering, cessation, and completely abandon all aggregates. Then, in the second paper and twelfth line, 'the desireless samadhi' refers to: for the nature imputed in the realm of children, the perfectly established nature separated from that nature, is inexpressible, and the single-pointed mind that correctly follows the realization in the form of emptiness, that is the emptiness samadhi. Whatever is perfectly established, that is completely constant, and all the proliferations of discrimination are separated from characteristics, and the single-pointed mind that contemplates in the form of no-characteristic peace like the sky, that is the no-characteristic samadhi. Furthermore, holding onto the other-dependent perfectly established thing, and such a completely pure thing, the faults defiled by the afflictions arising from the proliferation of realization. Thinking, 'Displeased with this,' from now on, no longer desire the three realms, nor abide in them. Thinking in this way, and the single-pointed mind that contemplates in this way, that is the desireless samadhi. Therefore, seeing the imputed as without nature is the emptiness samadhi. Seeing the perfectly established as the nature of peace is the no-characteristic samadhi. Seeing the other-dependent as displeasing is the desireless samadhi.' This is the view of the great Madhyamaka master Vasubandhu. Then, in the part lacking the first paper and ten lines, for those who have not realized, the Shravaka entering the stream and the Bodhisattva abiding in faith. Then, in the part lacking two lines, for the unknown, the Shravaka from entering the stream to non-returning, and the Bodhisattva ground.
དང་པོ་ཐོབ་པ་ཡན་ཆད་ས་དགུ་པ་མན་ཆད་གནས་པ་རྣམས་ཀྱི། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ས་བཅུ་པ་རྣམས་དང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་དྲུག་ན། བྱམས་པ་དང་ལྡན་པའི་སེམས་འཕེལ་བ་ཆེ་བའི་ཕྱིར། རྒྱ་ཆེན་པོ། བསམ་པ་རྒྱ་ཆེ་བས། ཤིན་ཏུ་ཡངས་པ། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་དང་བྱམས་པའི་རྣམ་པར་གཅིག་པས། མི་གཉིས་པ། སེམས་ཅན་ཚད་མེད་པ་ལ་དམིགས་པས། ཚད་མེད་པས། ནང་གི་ཕྱིར་ཆོས་ལས་གྱུར་པའི་གནོད་པ་མེད་པས། གཙུགས་སམ་ཁོ་ན་མེད་པ། ཕྱི་རོལ་གྱི་འདུ་བྱེད་ལས་གྱུར་པའི་གནོད་པ་མེད་པ། ཕྱི་རོལ་གྱི་སེམས་ཅན་གྱིས་བྱས་པའི་གནོད་པ་མེད་པས་ལྡོང་པའམ་འགྲན་ཟླ་མེད་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། དགེ་བ་ལས་བདེ་བ་འབྱུང་བ་ལ་སོགས་པ། གནས་ལ་ཡང་གནས་དགེ་བ་ལས་སྡུག་བསྔལ་འབྱུང་བ་ལ་སོགས་པ། གནས་མ་ཡིན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། འཇིག་རྟེན་གྱི་བསམ་པའི་ཁམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། དབང་པོ་རྣོ་རྟུལ། རབ་དང་ཐ་མ། འགྲོ་བའི་ལམ་ཡང་དག་པར་ངེས་པ་དང་། ལོག་པར་ངེས་པ་དང་། མ་ངེས་པ་ཡང་དག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གསུམ་ན། གཟུངས་དང་། རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བཅུ་པ།། །། ༈ ལེའུ་བཅུ་གཅིག ༈ བམ་པོ་དགུ་པ། ས་བཅུ་དང་། །གཉེན་པོ་ཚོགས་ཀྱི་སྒྲུབ་པ་ཡི། །རིམ་པ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ། །རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། འཕོ་བ་མེད་པས། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ནམ་མཁའ་དང་མཚུངས་ཏེ། འཕོ་བ་མེད་པས་འཕོ་བ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི་ས་གཞན་དུ་འཕར་བའི་རྒྱུ་ཡིན་པས་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བ་རྣམ་བཅུ་ཡིས། །ས་ནི་དང་པོ་འཐོབ་འགྱུར་ཏེ། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བཞི་ན། བསམ་དང་། དེ་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་པ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཕན་པའི་དངོས་ཉིད་དང་། །སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་སེམས་མཉམ་ཉིད། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། གཏོང་དང་། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། བཤེས་གཉེན་བསྟེན་པ་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། དམ་ཆོས་དམིགས་པ་ཚོལ་བ་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། རྟག་ཏུ་ངེས་འབྱུང་སེམས་ཉིད་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ 4-83 ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། སངས་རྒྱས་སྐུ་འདོད་དགའ་བ་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཆོས་སྟོན་པ་དང་། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ལྷག་པ་ན། བདེན་པ་ཡི། །ཚིག་ནི་བཅུ་པ་ཡིན་པར་འདོད།
【現代漢語翻譯】 從初地到九地的菩薩們所住之處。 之後在第二行半，是十地菩薩們所住之處。 之後在一張紙的第六行，因為慈愛之心增長廣大，所以是廣大的。因為心念廣大，所以是非常寬廣的。因為無分別和慈愛的形態是一致的，所以是無二的。因為緣于無量眾生，所以是無量的。因為內在沒有由法所生的損害，所以是無障礙的。因為沒有由外在造作所生的損害，沒有外在眾生所造成的損害，所以是無敵的。 之後在兩張紙的第一行少許，善業產生快樂等等是安住之處，惡業產生痛苦等等不是安住之處。 之後多出一行，是世間的思念之界。 之後多出一行，是根器的銳利和遲鈍，上等和下等，以及趨入正道、邪道和不確定的道路。 之後在兩張紙的十三行半，是陀羅尼（gzung，梵文 Dharani，梵文羅馬擬音 Dharani，總持）。饒益（rab 'byor，梵文 Subhuti，梵文羅馬擬音 Subhuti，善現）。還有。 之後在兩張紙的六行半，《百千頌》（stong phrag brgya pa）的第十章結束。 第十一章 第九卷，要知道這是十地和對治品之集合的次第。 饒益（rab 'byor，梵文 Subhuti，梵文羅馬擬音 Subhuti，善現）。之後在第二行，『因為沒有變異』，這是說如來藏（de bzhin nyid）如同虛空一般，因為沒有變異，所以沒有變異的智慧是躍升到其他地的原因，所以這樣闡述。這是中觀派的觀點。 之後在第二行半，以十種清凈，能獲得初地，於此地菩薩。 之後在三張紙的第四行，思念。 如是宣說之後。 之後在第三行半，利益之自性，以及對眾生之心平等，於此菩薩。 之後在第二行，佈施，於此菩薩。 之後在第一行，親近善知識，於此菩薩。 之後在第三行半，尋求正法之所緣，於此菩提。 之後在接近第二行，恒常生起出離之心，於此菩薩。 之後在接近第二行，歡喜欲得佛身，於此菩提。 之後又在接近第二行，宣說佛法，於此菩提。 之後多出六行，真實的語言，被認為是第十種。
【English Translation】 The places where Bodhisattvas from the first to the ninth Bhumi reside. Then, in the second and a half line, are the places where the Bodhisattvas of the tenth Bhumi reside. Then, on the sixth line of a sheet, because the loving-kindness increases greatly, it is vast. Because the mind is vast, it is very broad. Because the form of non-discrimination and loving-kindness are the same, it is non-dual. Because it is focused on limitless beings, it is limitless. Because there is no harm from the Dharma within, it is unobstructed. Because there is no harm from external actions, and no harm from external beings, it is invincible. Then, on the first line of two sheets, a little bit, the arising of happiness from virtue, etc., is a place of dwelling, and the arising of suffering from evil, etc., is not a place of dwelling. Then, one more line, is the realm of worldly thoughts. Then, one more line, is the sharpness and dullness of the faculties, the superior and the inferior, and the correct, incorrect, and uncertain paths of going. Then, on the thirteenth and a half line of two sheets, is Dharani (གཟུངས་，梵文：Dharani，梵文羅馬擬音：Dharani，漢語字面意思：總持). Subhuti (རབ་འབྱོར།，梵文：Subhuti，梵文羅馬擬音：Subhuti，漢語字面意思：善現). And also. Then, on the sixth and a half line of two sheets, the tenth chapter of the 《Hundred Thousand Verses》 (stong phrag brgya pa) ends. Chapter Eleven Volume Nine, know that this is the order of the ten Bhumis and the collection of antidotes. Subhuti (རབ་འབྱོར།，梵文：Subhuti，梵文羅馬擬音：Subhuti，漢語字面意思：善現). Then, on the second line, 'Because there is no change,' this means that the Tathagatagarbha (de bzhin nyid) is like the sky, and because there is no change, the wisdom without change is the cause of leaping to other Bhumis, so it is explained. This is the view of the Madhyamaka school. Then, on the second and a half line, with ten kinds of purification, one will attain the first Bhumi, and to that Bodhisattva. Then, on the fourth line of three sheets, thought. After thus speaking. Then, on the third and a half line, the nature of benefit, and the equality of mind towards sentient beings, to that Bodhisattva. Then, on the second line, giving, to that Bodhisattva. Then, on the first line, relying on a spiritual friend, to that Bodhisattva. Then, on the third and a half line, seeking the object of the true Dharma, to that Bodhi. Then, near the second line, constantly arising the mind of renunciation, to that Bodhisattva. Then, near the second line, rejoicing in desiring the Buddha's body, to that Bodhi. Then, again near the second line, teaching the Dharma, to that Bodhi. Then, six more lines, the true words, are considered to be the tenth.
།འདི་དག་རང་བཞིན་མི་དམིགས་པས། །ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བ་ཤེས་པར་བྱ། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཚུལ་ཁྲིམས། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། བྱས་པ་གཟོ་དང་། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། བཟོད། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། རབ་ཏུ་དགའ་དང་། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། སྙིང་བརྩེ་ཆེ། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། བཀུར་སྟི་བླ་མ་ལ་གུས་ཉན། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། བརྒྱད་པ་སྦྱིན་ལ་སོགས་ལ་བརྩོན། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་དང་[ཐོས་པས་?]མི་ངོམས་ཉིད་དང་ནི། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཟང་ཟིང་མེད་པར་ཆོས་སྦྱིན་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་ན། སངས་རྒྱས་ཞིང་ཀུན་སྦྱོང་བ་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། འཁོར་བས་ཡོངས་སུ་མི་སྐྱོ་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་ན། ངོ་ཚ་ཁྲེལ་ཡོད་ཅེས་བྱ་བ། །རློམ་མེད་བདག་ཉིད་དེ་རྣམ་ལྔ། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ནགས་གནས། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། འདོད་ཆུང་། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། ཆོག་ཤེས་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། སྦྱངས་པ་ཡང་དག་སྡོམ་བསྟེན་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། གཏོང་བ་གང་ཞེ་ན། ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ཡང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་སྤོང་བའི་རྒྱུར་གྱུར་པའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་ལ་བྱའི་ཕྱག་དར་ཁྲོད་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་མི་གཏོང་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སྤྱོད་པ་ལ་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། འདོད་པ་རྣམས་ལ་སྨོད་པ་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མྱ་ངན་འདས་དང་། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། བདོག་ཀུན་གཏོང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། མི་ཞུམ་པ་དང་། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། ལྟ་བ་མེད། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། འདྲིས་དང་། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཁྱིམ་ལ་འཁྲེན་པ་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། འདུ་འཛིར་གྱུར་པའི་གནས་དང་ནི། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ལྷག་པ་ན། བདག་བསྟོད། དེ་ལ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། གཞན་ལ་བརྙས་པ་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། མི་དགེའི་ལས་ཀྱི
【現代漢語翻譯】 這些自性不可得，要知道完全清凈。 於此為菩提心（Byang chub sems，覺悟之心）。從那裡數過一圈半又兩小節，是戒律（Tshul khrims，道德規範）。於此為菩提心。從那裡數過一圈半多一點，是報恩（Byas pa gzo，已做之事的回報）。於此為菩提。從那裡數過兩圈少一點，是忍辱（Bzod，忍耐）。於此為菩提。從那裡數過一圈多一點，是極喜（Rab tu dga'，非常歡喜）。於此為菩提。從那裡數過三圈半，是大慈悲（Snying brtse che，偉大的慈悲）。於此為菩提。從那裡數過三圈，是恭敬，對上師恭敬聽從（Bkur sti bla ma la gus nyan，尊重上師，恭敬地聽從）。於此為菩提。從那裡數過兩圈少一半，第八是精進于佈施等（Bgyad pa sbyin la sogs la brtson，第八是努力于佈施等）。於此為菩薩（Byang chub sems dpa'，覺悟勇士）。從那裡數過兩圈，不厭倦聽聞（Thos pas mi ngoms nyid dang ni，不滿足於聽聞）。於此為菩提心。從那裡數過兩圈少一點，不雜染地施法（Zang zing med par chos sbyin dang，沒有物質的施捨，純粹的佛法施捨）。於此為菩提。從那裡數過一圈半多一點，清凈一切佛土（Sangs rgyas zhing kun sbyong ba dang，凈化所有佛的凈土）。於此為菩提。從那裡數過兩圈多一點，不厭離輪迴（'Khor bas yongs su mi skyo dang，不完全厭倦輪迴）。於此為菩提。從那裡再數過兩圈多一點，名為知慚有愧（Ngo tsha khrel yod ces bya ba，被稱為羞恥和慚愧）。無驕慢的自性，這五種。於此為菩提心。從那裡數過一圈，住于森林（Nags gnas，居住在森林裡）。於此為菩提。從那裡數過一圈多一點，少欲（'Dod chung，慾望少）。於此為菩提。從那裡再數過一圈多一點，知足（Chog shes dang，滿足）。於此為菩薩。從那裡再數過一圈多一點，依止清凈的戒律（Sbyangs pa yang dag sdom bsten dang，遵循純凈的戒律）。於此為菩提。何為捨棄？所謂的捨棄之聲，並非指用於清掃的拂塵等物，而是指那些能使心識遠離分別唸的功德。這是中觀派的觀點。從那裡數過一圈少一點，不捨棄學處（Bslab pa yongs su mi gtong dang，不放棄學處）。於此為菩提。這指的是行持不分別的智慧波羅蜜多。這是中觀派的觀點。呵斥諸欲（'Dod pa rnams la smod pa dang，譴責各種慾望）。於此為菩提。從那裡數過一圈，涅槃（Mya ngan 'das，寂滅）。於此為菩提。從那裡數過一圈多一點，捨棄一切所有（Bdog kun gtong，放棄所有財產）。於此為菩提。從那裡再數過一圈多一點，不退縮（Mi zhum pa dang，不灰心）。於此為菩提。從那裡數過一圈多一點，沒有見解（Lta ba med，沒有觀點）。於此為菩提心。從那裡數過一圈，親近（'Dris dang，友誼）。於此為菩提心。從那裡數過三圈，貪戀家庭（Khyim la 'khren pa dang，執著於家庭）。於此為菩提。從那裡數過三圈半，成為喧囂之處（'Du 'dzir gyur pa'i gnas dang ni，成為喧鬧的地方）。於此如何？從那裡數過四圈半多一點，自讚（Bdag bstod，自我讚揚）。於此。從那裡數過一圈多一點，輕毀他人（Gzhan la brnyas pa dang，貶低他人）。於此為菩提。從那裡數過一圈多一點，不善之業（Mi dge'i las kyi，不善的行為）。
【English Translation】 Since these are unobservable in their nature, one should understand them as completely purified. Herein lies the Bodhicitta (Byang chub sems, Mind of Enlightenment). From there, after one and a half plus two segments, is Morality (Tshul khrims, Ethical discipline). Herein lies the Bodhicitta. From there, after one and a half segments plus a bit more, is Gratitude (Byas pa gzo, Repaying kindness). Herein lies Bodhi. From there, after two segments minus a bit, is Patience (Bzod, Tolerance). Herein lies Bodhi. From there, after one segment plus a bit more, is Great Joy (Rab tu dga', Extreme joy). Herein lies Bodhi. From there, after three and a half segments, is Great Compassion (Snying brtse che, Great compassion). Herein lies Bodhi. From there, after three segments, is Respect, listening respectfully to the Lama (Bkur sti bla ma la gus nyan, Respect, listening respectfully to the Lama). Herein lies Bodhi. From there, after two segments minus half, the eighth is Diligence in giving, etc. (Bgyad pa sbyin la sogs la brtson, The eighth is diligence in giving, etc.). Herein lies the Bodhisattva (Byang chub sems dpa', Enlightenment being). From there, after two segments, is Never being satisfied with listening (Thos pas mi ngoms nyid dang ni, Never being satisfied with listening). Herein lies the Bodhicitta. From there, after two segments minus a bit, is Giving Dharma without material possessions (Zang zing med par chos sbyin dang, Giving Dharma without material possessions). Herein lies Bodhi. From there, after one and a half segments plus a bit more, is Purifying all Buddha-fields (Sangs rgyas zhing kun sbyong ba dang, Purifying all Buddha-fields). Herein lies Bodhi. From there, after two segments plus a bit more, is Not being weary of Samsara (』Khor bas yongs su mi skyo dang, Not being completely weary of Samsara). Herein lies Bodhi. From there again, after two segments plus a bit more, is what is called Shame and Humility (Ngo tsha khrel yod ces bya ba, What is called shame and humility). The nature of being without arrogance, these five. Herein lies the Bodhicitta. From there, after one segment, is Dwelling in the forest (Nags gnas, Living in the forest). Herein lies Bodhi. From there, after one segment plus a bit more, is Few desires ('Dod chung, Few desires). Herein lies Bodhi. From there again, after one segment plus a bit more, is Contentment (Chog shes dang, Satisfaction). Herein lies the Bodhisattva. From there again, after one segment plus a bit more, is Relying on pure discipline (Sbyangs pa yang dag sdom bsten dang, Relying on pure discipline). Herein lies Bodhi. What is giving up? The sound of 'giving up' does not refer to things like dusters used for cleaning, but rather to the qualities that cause the mind to abandon conceptualization. This is the view of the Madhyamikas. From there, after one segment minus a bit, is Not abandoning the training (Bslab pa yongs su mi gtong dang, Not abandoning the training). Herein lies Bodhi. This refers to practicing the Prajnaparamita of non-conceptual wisdom. This is the view of the Madhyamikas. Reviling desires ('Dod pa rnams la smod pa dang, Condemning desires). Herein lies Bodhi. From there, after one segment, is Nirvana (Mya ngan 'das, Nirvana). Herein lies Bodhi. From there, after one segment plus a bit more, is Giving up all possessions (Bdog kun gtong, Giving up all possessions). Herein lies Bodhi. From there again, after one segment plus a bit more, is Not shrinking back (Mi zhum pa dang, Not shrinking back). Herein lies Bodhi. From there, after one segment plus a bit more, is No views (Lta ba med, No views). Herein lies the Bodhicitta. From there, after one segment, is Familiarity ('Dris dang, Friendship). Herein lies the Bodhicitta. From there, after three segments, is Attachment to family (Khyim la 'khren pa dang, Attachment to family). Herein lies Bodhi. From there, after three and a half segments, is A place that has become noisy ('Du 'dzir gyur pa'i gnas dang ni, A place that has become noisy). How is it here? From there, after four and a half segments plus a bit more, is Self-praise (Bdag bstod, Self-praise). Here. From there, after one segment plus a bit more, is Disparaging others (Gzhan la brnyas pa dang, Belittling others). Herein lies Bodhi. From there, after one segment plus a bit more, is Non-virtuous actions (Mi dge'i las kyi, Non-virtuous actions).
་ལམ་བཅུ་དང་། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྷག་ཙམ་ན། རློམ་པ་ཁེངས་ 4-84 དང་། དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཕྱིན་ཅི་ལོག །དེ་ལ་ཇི་ལྟར་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། བློ་ངན་དང་ནི་ཉོན་མོངས་བཟོད། །བཅུ་པོ་འདི་ནི་རྣམ་སྤངས་ནས། །ས་ལྔ་པ་ནི་ཡང་དག་འཐོབ། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། སྦྱིན་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་བཟོད་བརྩོན་འགྲུས། །བསམ་གཏན་ཤེས་རབ་རབ་རྫོགས་པས། །དེ་ལ་ས་དྲུག་ལ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། སློབ་མ་དང་ནི། དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། བསེ་རུ་ལ། །དགའ་དང་སྐྲག་པའི་སེམས་སྤངས་པ། །འདི་ལྟར་དེ་ནི་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ན། བསླངས་ན་མི་ཞུམ། འདི་ལྟར་དེ་ནི། བདོག་པ་ཀུན། །བཏང་ཡང་མི་དགའ་མེད་པ་དང་། །འདི་ལྟར་དེ་ནི། དབུལ་ཡང་སློང་བ་མི་སྤོང་བས། །ས་ནི་དྲུག་པ་ཡང་དག་འཐོབ། །འདི་ལྟར་དེ་ནི། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། བདག་དང་། དེ་ལ་ཇི་ལྟར་ན། སེམས་ཅན་འཛིན་པ་དང་། །སེམས་ཅན་དུ་འཛིན། སྲོག་དང་གང་ཟག །སྲོག་ཏུ་འཛིན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཆད། དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཅིག་ཅུང་མེད་ན། རྟག་དང་། །དེ་ལ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། མཚན་མ། དེ་ལ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། རྒྱུ་དང་། དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཕུང་པོ་དང་། །ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་དག་དང་ནི། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཁམས་གསུམ་པོ་ལ་གནས་དང་ཆགས། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། དཀོན་མཆོག་གསུམ་དང་། དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ངས་སངས་རྒྱས་ལ་ལྟའོ། །སྙམ་ནས་སངས་རྒྱས་སུ་དམིགས་པའི་ལྟ་བས་སངས་རྒྱས་སུ་མངོན་པར་ལྟ་བ་ལ་གནས་པའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་མཐོང་བ་མེད་དོ། །མི་དམིགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཉིད་ཀྱིས། སངས་རྒྱས་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཆོས་དང་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་གཉིས་པ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ཙམ་ན། ཚུལ་ཁྲིམས་ལ། །དེར་ལྟ་བ་ཡི་མངོན་ཞེན་དང་། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། སེམས་ནི་ཀུན་ཏུ་ཞུམ་པ་དང་། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། སྟོང་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི། འདི་ལྟར་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་གཟུགས་སུ་རུང་བ་ལ་སོགས་པ་ཀུན་བཏགས་པའི་མཚན་ཉིད་དུ་ནི་ཡོད་མ་ཡིན་གྱི། བརྗོད་དུ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ནི་དོན་དམ་པ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་ནི་མེད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ཐམས་ཅད་ཆད་པར་ལྟ་བའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་སྒྱིད་ལུག་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས
【現代漢語翻譯】 十種道。那是什麼樣的呢？從略多於一串珠子開始，傲慢自滿。那是什麼樣的呢？從三串珠子開始，顛倒錯亂。那是什麼樣的呢？從多出一串珠子開始，容忍惡念和煩惱。完全斷除這十種，就能真正獲得第五地（Sudurjaya，難勝地）。那是什麼樣的呢？從略少於兩串珠子開始，佈施、持戒、忍辱、精進，禪定、智慧都圓滿。因此在第六地（Abhimukhi，現前地）。從四串珠子開始，弟子們。那是什麼樣的呢？從一串珠子開始，犀牛。捨棄喜悅和恐懼的心，這樣就是菩提。從略多於一串珠子開始，即使被索取也不會沮喪。這樣就是，擁有一切，即使佈施出去也不會不悅，這樣就是，即使貧窮也不會拒絕乞討，就能真正獲得第六地。這樣就是，從一串珠子開始，我。那是什麼樣的呢？執著眾生，視眾生為真實。執著生命和補特伽羅（Pudgala，補特伽羅），視生命為真實。從多出一串珠子開始，斷滅。那是什麼樣的呢？從略少於一串珠子開始，常恒。因此。從略少於一串珠子開始，相。因此。從略少於一串珠子開始，因。那是什麼樣的呢？從略少於兩串珠子開始，蘊、界、處。那是什麼樣的呢？從三串珠子開始，安住和執著於三界。那是什麼樣的呢？從略少於五串珠子開始，三寶。那是什麼樣的呢？從一串珠子開始，因為不會改變。意思是說，如果心想『我看見佛了』，以執著于佛的見解來看待，就無法真正見到佛。只有通過無所執著的智慧，才能見到佛。這是總結性的教言。對於法和僧伽也是如此。這是偉大的中觀論者，第二佛陀世親（Vasubandhu）所說。從四串半珠子開始，戒律。在那裡執著于見解，那是什麼樣的呢？從略少於兩串珠子開始，內心總是沮喪。那是什麼樣的呢？從一串珠子開始，因為是空性。意思是說，像色法等等的諸法，在能被視為色法等等的假立的自性中是不存在的，但在不可言說的自性，也就是勝義諦空性的自性中，卻不是不存在的。因此，不要因為視一切為空性而感到沮喪，這種沮喪來自於視一切為空性的原因。這是總結性的教言。這是偉大的中觀論者世親所說。
【English Translation】 Ten paths. What are they like? Starting with slightly more than one string of beads, arrogance and complacency. What is that like? Starting with three strings of beads, inverted and confused. What is that like? Starting with one extra string of beads, tolerate evil thoughts and afflictions. Completely abandon these ten, and you will truly attain the fifth Bhumi (Sudurjaya). What is that like? Starting with slightly less than two strings of beads, generosity, discipline, patience, diligence, meditation, and wisdom are all perfected. Therefore, at the sixth Bhumi (Abhimukhi). Starting with four strings of beads, disciples. What is that like? Starting with one string of beads, rhinoceros. Abandoning the mind of joy and fear, this is Bodhi. Starting with slightly more than one string of beads, even if asked, do not be discouraged. This is how it is, possessing everything, even if giving it away, do not be displeased, this is how it is, even if poor, do not refuse to beg, and you will truly attain the sixth Bhumi. This is how it is, starting with one string of beads, self. What is that like? Attachment to sentient beings, seeing sentient beings as real. Attachment to life and the Pudgala, seeing life as real. Starting with one extra string of beads, annihilation. What is that like? Starting with slightly less than one string of beads, permanence. Therefore. Starting with slightly less than one string of beads, signs. Therefore. Starting with slightly less than one string of beads, cause. What is that like? Starting with slightly less than two strings of beads, skandhas, dhatus, and ayatanas. What is that like? Starting with three strings of beads, abiding and clinging to the three realms. What is that like? Starting with slightly less than five strings of beads, the Three Jewels. What is that like? Starting with one string of beads, because it does not change. It means that if you think, 'I see the Buddha,' with a view attached to the Buddha, you cannot truly see the Buddha. Only through non-attachment wisdom can you see the Buddha. This is the concluding instruction. It is the same for the Dharma and the Sangha. This was said by the great Madhyamika, the second Buddha Vasubandhu. Starting with four and a half strings of beads, discipline. There, clinging to views, what is that like? Starting with slightly less than two strings of beads, the mind is always discouraged. What is that like? Starting with one string of beads, because it is emptiness. It means that dharmas such as form, etc., do not exist in the imputed nature of being able to be seen as form, etc., but they are not non-existent in the unspeakable nature, which is the nature of ultimate emptiness. Therefore, do not be discouraged by seeing everything as emptiness, which comes from the cause of seeing everything as emptiness. This is the concluding instruction. This was said by the great Madhyamika Vasubandhu.
། སྟོང་པ་ཉིད་ལ་རྩོད་པ་དང་། །དེ་དང་འགལ་བའི་ཉེས་པ་ནི། །ཉི་ཤུ་གང་ལ་རྣམ་ཆད་པ། །དེ་ཡིས་ས་ནི་བདུན་པ་ཐོབ། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། རྣམ་ཐར་སྒོ་གསུམ་ཤེས་པ་དང་། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། འཁོར་གསུམ་རྣམ་པར་དག་ཉིད་དང་། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར། ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི། ལུས་དང་ངག་དང་། ཡིད་ཀྱི་འཁོར་གསུམ་ཡོངས་སུ་ 4-85 དག་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། སྙིང་རྗེ་དང་ནི། དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། རློམ་མེད་དང་། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར། མི་བྱ་ཞེ་ན། སྐབས་འདིའི་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པར། སེམས་ཅན་གྱི་ཞིང་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པ་བྱུང་ཞིང་། དེའི་འགྲེལ་པར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སེམས་ཅན་གྱི་ཞིང་ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཆོས་མཉམ་ཉིད་དང་། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། དབྲི་བ་མེད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་ཡོད་པ་ལ་སྐུར་བ་མི་འདེབས་པ་ནི་དབྲི་བ་མེད་པའོ། །མེད་པ་ལ་སྒྲོ་མི་འདོགས་པ་ནི་བསྣན་པ་མེད་པ་སྟེ། ཡང་དག་པར་ཡོད་པ་སྐུར་བ་མི་འདེབས་པ་དང་། ཡང་དག་པར་མེད་པ་ལ་སྒྲོ་མི་འདོགས་པས། མཉམ་པ་ཉིད་དུ་མཐོང་བ། ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཚུལ་གཅིག་ཤེས། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་རྟོགས་པ་མེད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྟོགས་པར་བྱ་བ་དང་། རྟོགས་པར་བྱེད་པ་གཉིས་ཀ་མ་མཐོང་བའི་ཕྱིར། རྟོགས་པ་ཉིད་ཡང་དག་པའི་ཚུལ་རྟོགས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། བཟོད་ཤེས་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། མི་སྐྱེ་བ་དང་། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། ཆོས་རྣམས་རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་སྟོན། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། བསྟན་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི། དཔེར་ན་ནམ་མཁའ་གཅིག་ཀྱང་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པས། ངོ་བོ་ཉིད་ལ་ཐ་དད་དུ་དབྱེ་བ་མེད་པ་དེ་བཞིན་དུ། དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་རྣམ་པ་གཅིག་པའི་ཕྱིར། ཡོད་པ་དང་མེད་པ་དང་། ཆོས་དང་ཆོས་མ་ཡིན་པ་དང་། རྟག་པ་དང་མི་རྟག་པ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་གཉིས་ལ་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པ་མེད་པས་ཚུལ་བཞིན་དུ་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་གཉིས་པ་ལྟ་བུའི་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། རྟོག་པ་ཀུན་ཏུ་འཇོམས་པ་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། འདུ་ཤེས་ལྟ་དང་། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སའི་རྟོག་པ། རྣམས་སྤངས་པའོ། །ཉོན་མོངས་སྤོངས། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། ཞི་གནས་ངེས་པར་སེམས་པ་དང་། །ལྷག་མཐོང་ལ་ནི་མཁས་པ་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། སེམས་དུལ་བ་དང་། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཐམས་ཅད་ལ། །ཐོགས་པ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། ཆགས་པའི་ས་མིན་གར་འདོ
【現代漢語翻譯】 對於空性的爭論，以及與之相悖的過失， 在哪二十種情況下會完全斷絕？ 那樣的人會獲得第七地（Saptama bhūmi）。 那會是怎樣的情況？ 如果那時連一半的串線都沒有， 就能知曉三種解脫之門。 那會是怎樣的情況？ 如果那時連三串線都沒有， 就能完全清凈三種輪轉。 那會是怎樣的情況？ 那就是完全圓滿。 所謂的完全圓滿， 是指身、語、意三種輪轉完全清凈。 這是偉大的中觀派所說。 慈悲心又是怎樣的情況？ 如果那時只有一串線， 就沒有驕慢。 那會是怎樣的情況？ 如果不去做，那又會怎樣呢？ 在這種情況下，《八千頌般若經》中說： 『爲了完全清凈眾生的國土』。 其註釋中說：『因為一切眾生都具有如來藏，所以眾生的國土是完全清凈的。』 這是中觀派所說。 諸法平等性又是怎樣的情況？ 對於菩提心，沒有減少。 對於諸如此類的說法不加以誹謗，就是沒有減少。 對於不存在的事物不加以虛構，就是沒有增加， 因此，對於真實存在的事物不加以誹謗，對於真實不存在的事物不加以虛構， 這就是視萬法為平等性的含義。 這是中觀派所說。 瞭解一種道理又是怎樣的情況？ 對於菩提，沒有證悟。 所謂的沒有證悟， 是因為沒有見到能證悟之物和所證悟之物， 所以證悟本身就是證悟真實道理的方式。 這是偉大的中觀派所說。 忍辱又是怎樣的情況？ 對於菩提心，不生不滅。 對於菩提，如果那時連一串線都沒有， 就能以一種方式顯示諸法。 對於菩提心，如果那時多出一串線， 那就是教法。 這指的是，例如虛空雖然是唯一的，但其自性是相同的， 就像自性沒有差別一樣， 因為在真如性中是一體的， 所以對於存在與不存在，以及佛法與非佛法，常與無常等等二元對立的法，沒有執著，這就是如實地教導。 這是偉大的中觀派，如同第二佛陀般的世親所說。 完全摧毀分別念又是怎樣的情況？ 對於菩薩，斷除概念。 對於菩提，斷除獨覺地的分別念。 斷除煩惱。 對於菩提，專注于寂止， 並且精通勝觀。 對於菩提心，調伏自心。 對於菩提，如果那時多出一串線， 對於一切，具有無礙的智慧。 對於菩提，不在貪戀之地停留。 （種子字：藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思） （咒語：藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）
【English Translation】 Regarding disputes about emptiness, and the faults contrary to it, In which twenty instances is it completely severed? That person obtains the seventh bhūmi (Saptama bhūmi). How is that? If at that time there isn't even half a strand, One knows the three doors of liberation. How is that? If at that time there aren't even three strands, One completely purifies the three wheels. How is that? That is complete perfection. What is called complete perfection, Is the complete purification of the three wheels of body, speech, and mind. This is what the great Madhyamaka said. How is compassion? If at that time there is only one strand, There is no arrogance. How is that? If one doesn't do it, what then? In this context, the Aṣṭasāhasrikā Prajñāpāramitā says: 'For the complete purification of the realms of sentient beings.' Its commentary says: 'Because all sentient beings possess the Tathāgatagarbha, the realms of sentient beings are completely pure.' This is what the Madhyamaka said. How is the equality of dharmas? For the bodhicitta, there is no decrease. Not to slander what exists is not to decrease. Not to fabricate what does not exist is not to add, Therefore, not to slander what truly exists and not to fabricate what truly does not exist, Is to see all things as equal. This is the meaning of the term. This is what the Madhyamaka said. How is knowing one principle? For bodhi, there is no realization. What is called no realization, Is because one does not see both what is to be realized and what realizes, Therefore, realization itself is the way to realize the true principle. This is what the great Madhyamaka said. How is forbearance? For the bodhicitta, there is no arising and no ceasing. For bodhi, if at that time there isn't even one strand, One shows all dharmas in one way. For the bodhicitta, if at that time there is one strand more, That is the teaching. This refers to, for example, although space is one, its essence is the same, Just as there is no difference in essence, Because it is one in suchness, Therefore, there is no attachment to the two dharmas of existence and non-existence, dharma and non-dharma, permanence and impermanence, and so on, this is how it is truly taught. This is what the great Madhyamaka, like the second Buddha, Vasubandhu said. How is completely destroying conceptualization? For the bodhisattva, abandoning concepts. For bodhi, abandoning the conceptualizations of the Pratyekabuddha ground. Abandoning afflictions. For bodhi, focusing on śamatha (calm abiding), And being skilled in vipaśyanā (insight). For the bodhicitta, taming the mind. For bodhi, if at that time there is one strand more, For all, having unobstructed wisdom. For bodhi, not dwelling in the place of attachment. (Seed Syllable: Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning) (Mantra: Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning)
ད་པར། །ཞིང་གཞན་དུ་ནི་མཉམ་འགྲོ་དང་། །ཀུན་ཏུ་བདག་གི་ངོ་བོ་ནི། །སྟོན་པ་ཉིད་དང་ཉི་ཤུའོ། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། སེམས་ཅན་ཀུན་ཡིད་ཤེས་པ་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མངོན་པར་ཤེས་པས་བརྩེ་བ་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ན་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། སངས་རྒྱས་ཞིང་བཟང་སྒྲུབ་པ་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། སངས་རྒྱས་བསྟེན། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། ཡོངས་སུ་བརྟག་ཕྱིར། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དབང་པོ་ཤེས་དང་། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། རྒྱལ་བ་ཡི། །ཞིང་སྦྱོང་། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། སྒྱུ་མ་ལྟར་གནས་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། བསམ་བཞིན་སྲིད་པ་ལེན་པ་དང་། །ལས་ 4-86 ནི་རྣམ་པ་འདི་བརྒྱད་བཤད། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། སྨོན་ལམ་དག་ནི་མཐའ་ཡས་དང་། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ལྷ་ལ་སོགས་པའི་སྐད་ཤེས་པ་དང་། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། སྤོབས་པ་ཆུ་བོ་ལྟ་བུ་དང་། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མངལ་དུ་འཇུག་པ་མཆོག་དང་ནི། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། བརྫུས་ཤིང་སྐྱེ་བ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི། ས་བརྒྱད་པ་ཡན་ཆད་ནི་མངལ་ནས་གནས་པ་མེད་དེ། སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བའི་དོན་དུ་ནི་དེ་ལྟ་བུ་ཡང་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། རིགས་དང་། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཆོ་འབྲང་དང་། །དེ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཅུད་མེད་ན། རུས་དང་། དེ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་ན། འཁོར་དང་། དེ་ལས་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། སྐྱེ་བ་དག་[དང་]ནི། །དེ་ལ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ངེས་འབྱུང་། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། བྱང་ཆུབ་ཤིང་རྣམས་དང་། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཡོན་ཏན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡིན། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ས་དགུ་འདས་ནས་ཡེ་ཤེས་ནི། །གང་གིས་སངས་རྒྱས་སར་གནས་པ། །དེ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ས། །བཅུ་པ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ། །དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། དཀར་པོ། རྣམ་པར་མཐོང་བའི་ས། ཞེས་བྱ་བ་ནི་མོས་པ་སྤྱོད་པའི་ས་སྟེ། དེ་ལ་ཡང་དག་རིགས་ཀྱིས། ཞེས་བཟོད་པ་ཆེན་པོའི་ས་སྟེ། དེ་ལ་ཡང་དག །བརྒྱད་པའི་ས་ནི། རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པའི་འབྲས་བུ་ལ་འཇུག་པའི་ས་སྟེ། དེ་ནི་དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་ལ་གནས་པ་ན་བཟུང་སྟེ། བགྲང་ནས་བརྒྱད་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ལས་ཡང་། མཐོང་བའི་ས་ནི། རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པའི་འབྲས་བུ་ལ་གནས་པའི་ས་སྟེ། དེ་ལས་ཡང་། འདོད་པའི་འདོད་
【現代漢語翻譯】 此後，在其他佛土一同前往，時時處處我的體性，示現者有二十位。 於此菩提心（bodhicitta，覺悟之心）。此後增加一串念珠，一切眾生皆能知其心意，於此菩提。 此後又一串念珠，以神通力生起慈愛之心，於此菩提。此後兩串半念珠，成就殊勝佛土，於此菩提。 此後三串半念珠，親近諸佛，於此菩提。爲了完全觀察，於此菩提。了知根器，於此菩提。勝者的佛土，清凈佛土，於此菩提心。 此後一串念珠，如幻而住，於此菩提。此後兩串念珠，隨愿受生，業有八種相貌。 於此如何？此後增加兩串念珠，無盡的祈願，於此如何？此後兩串半念珠，了知天等語言，於此如何？ 此後又兩串半念珠，辯才如瀑布，於此如何？此後一串念珠，最勝入胎，於此如何？此後又一串念珠全無，化生，名為第八地以上沒有胎生，爲了使眾生完全成熟而示現。 中觀派如是說。種姓，於此菩提。此後增加一串念珠，眷屬，於此菩提。此後兩串半念珠全無，血統，於此菩提。此後增加兩串半念珠，眷屬，由此菩提。 此後兩串半念珠，生，於此。此後兩串半念珠，出離，於此菩提。此後兩串念珠，菩提樹，於此菩提。此後三串念珠，功德圓滿，於此菩提。 此後兩串念珠全無，超越九地后的智慧，以何證得佛位，此乃菩薩之地，應知是第十地，於此菩提。此後增加一頁紙左右，白色，名為極喜地（pramudita，喜悅）。 名為見地，乃是勝解行地，於此以真實的種姓。名為大忍地，於此真實。第八地是趣入預流果之位，從安住于阿羅漢果開始計算，到第八地。此後，見地是安住于預流果之位。此後，欲的欲。
【English Translation】 Thereafter, going together to other Buddha lands, everywhere and always my essence, the teachers are twenty. Here is bodhicitta (bodhicitta, the mind of enlightenment). Then, adding one more rosary, all sentient beings can know their minds, here is bodhi. Then another rosary, with supernatural powers, arises loving-kindness, here is bodhi. Then two and a half rosaries, accomplishing excellent Buddha lands, here is bodhi. Then three and a half rosaries, attending to the Buddhas, here is bodhi. For complete observation, here is bodhi. Knowing the faculties, here is bodhi. The Victorious One's Buddha land, purifying the Buddha land, here is bodhicitta. Then one rosary, abiding like an illusion, here is bodhi. Then two rosaries, taking rebirth according to wishes, karma has eight aspects. How is it here? Then adding two rosaries, endless prayers, how is it here? Then two and a half rosaries, knowing the languages of gods and others, how is it here? Then again two and a half rosaries, eloquence like a waterfall, how is it here? Then one rosary, the supreme entering into the womb, how is it here? Then again one rosary completely absent, apparitional birth, named the eighth ground and above without womb birth, to fully mature sentient beings, such is also shown. The Madhyamaka school says so. Lineage, here is bodhi. Then adding one rosary, retinue, here is bodhi. Then two and a half rosaries completely absent, ancestry, here is bodhi. Then adding two and a half rosaries, entourage, from this bodhi. Then two and a half rosaries, birth, here. Then two and a half rosaries, renunciation, here is bodhi. Then two rosaries, Bodhi trees, here is bodhi. Then three rosaries, perfect qualities, here is bodhi. Then two rosaries completely absent, the wisdom after surpassing the ninth ground, by what is Buddhahood attained, this is the Bodhisattva's ground, it should be known as the tenth ground, here is bodhi. Then adding about one page, white, named the Joyful Ground (pramudita, joy). Named the Ground of Seeing, it is the ground of practice of aspiration, here with true lineage. Named the Ground of Great Patience, here truly. The eighth ground is the ground of entering the fruit of stream-entry, counting from the abode in the fruit of Arhat, it becomes the eighth. Furthermore, the Ground of Seeing is the ground of abiding in the fruit of stream-entry. Furthermore, the desire of desire.
ཆགས་བསྲབས་པའི་ས་ནི། ལན་ཅིག་ཕྱིར་འོང་གི་ས་སྟེ། དེ་ལས་ཡང་འདོད་པའི། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་ས་ནི་ཕྱིར་མི་འོང་གི་ས་སྟེ། དེ་ལས་ཡང་དག་པར་འདའ། བྱ་བ་བྱས། ཞེས་ཁོངས་སུ་ཆུད་པས། བྱས་པ་རྟོགས་པའི་ས་ནི་དགྲ་བཅོམ་པ་སྟེ། དེ་ལས་ཡང་དག་པར་འདའ། ཞེས་པ་རྣམས་དབུ་མ་པས་གསུངས་བཞིན་བཀོད་པའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་པ། མཐོང་དང་གོམས་པའི་ལམ་དག་ལ། །གཟུང་དང་འཛིན་པའི་རྣམ་རྟོག་རྣམས། །ཉེ་བར་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། །གཉེན་པོ་རྣམ་པར་བརྒྱད་ཅེས་བྱ། །མཐོང་བའི་ལམ་གྱིས་བཟུང་བའི་རྟོག་པ་དང་པོའི་གཉེན་པོ་ནི། རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། གནས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ནི་ཉན་ཐོས་དང་། རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དག་ལས་ཡང་། ཁམས་གསུམ་ནས་ངེས་པར་འབྱུང་བའི་ཡོང་བས་དེ་བསལ་བའི་ཕྱིར། ཁམས་གསུམ་ནས་བྱུང་ནས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ལ་གནས་པར་འགྱུར། ཞེས་བྱ་བས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་བྱ་བ་གཉིས་ཡོད་པར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མི་ལྡན་པ་ཡང་ 4-87 མ་ཡིན། ཞེས་བྱ་བ་ལ་གཅིག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། ལྡན་པ་ཡང་མ་ཡིན། ཐ་དད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། མི་ལྡན་པ་ཡང་མ་ཡིན། འཇུག་པར་མི་བྱེད་པའི་ཕྱིར་གཟུགས་མེད་པའོ། །བསྟན་པར་མི་ནུས་པས་བསྟན་དུ་མེད་པའོ། །འདི་གཉིས་ཀྱིས་ནི་འཛིན་པ་དང་། གཟུགས་པ་མེད་པར་བསྟན་ཏེ། གང་གི་ཕྱིར་འཛུགས་པས་མི་བྱེད་པ་དེའི་ཕྱིར་འཛིན་པ་མེད་པའོ། །གང་གི་ཕྱིར་བསྟན་པར་ནུས་པ་དེའི་ཕྱིར་གཟུང་བ་མེད་པའོ། །ཐོགས་མ་མེད་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་འདིས་ནི་དབང་པོ་དང་། ཡུལ་ལྟར་ཐོགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་མེད་པར་བསྟན་པའོ། །དེ་ལྟར་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར། མཚན་ཉིད་མེད་པ་སྟེ། གཉིས་ཀ་ཡང་མཚན་ཉིད་མེད་པར་མཚན་ཉིད་གཅིག་པའི་ཕྱིར། མཚན་ཉིད་གཅིག་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུངས། བྱུང་བས་གྱུར་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདི་ལྟར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཆོས་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་མཚན་ཉིད་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་ཞིང་རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པ་སྟེ། དེའི་ཕྱིར་དེའི་རང་བཞིན་གྱིས་ངེས་པར་བྱུང་ཟིན་པས། དེ་ལ་གློ་བུར་གྱིས་ངེས་པར་འབྱུང་བ་མེད་དོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། འདོད་དུ་ཟད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་གློ་བུར་གྱི་ངེས་པར་འབྱུང་བ་མེད་པ་དེ་ཉིད་རྒྱ་ཆེར་བསྟན་ཏོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་ཞེས་ཀྱང་མ་གོས་ཤིང་། ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་ལ་ངེས་པར་བྱུང་བ་མེད་དོ། །ཞེས་པ་རྣམས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་གཉིས་པ་ལྟ་བུའི་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། འབྱུང་བར་འདོད་པ་དེ་ནི་སྲིད་པ་གསུམ་འདོད་ཆགས་དང་། བྲལ་ཞིང་འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ལས་འདས་པས། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་དབྱིངས་ཏེ་དེ
【現代漢語翻譯】 斷除貪慾之地，是一來果位（Sakadagamin），從那之後，進一步斷除對欲界的貪慾，達到不來果位（Anagamin），從那之後，完全解脫。通過『已作當做』，包含于『已作』的證悟之地是阿羅漢果位（Arhat），從那之後，完全解脫。』這些是中觀派按照他們所說的方式安排的。然後，在三行中： 第十卷：『爲了使見道和修道中的能取和所取的分別念寂滅，有八種對治法。』見道所對治的第一個能取分別念，是，善現（Subhuti）。然後，在一行中：『將安住。』這指的是聲聞（Sravaka）和獨覺（Pratyekabuddha）的道，爲了消除從三界中出離的過失，從三界中生起，將安住於一切種智。』這表明大乘有兩件事要做。』這是中觀派所說。然後，在一行中：『不相應也不是。』因為沒有單一性，所以也不是相應；因為沒有差異性，所以也不是不相應。因為不進入，所以是無色。因為不能指示，所以是不可指示的。這兩者表明沒有能取和所取，因為不建立，所以沒有能取；因為能夠指示，所以沒有所取。『沒有障礙，』這表明沒有像根和境那樣的障礙，因此沒有境和有境。因此，因為沒有自性，所以沒有自性；因為兩者都沒有自性，所以自性是相同的。』這樣說。『沒有生起就沒有轉變。』這是說，圓成實性（Parinispanna）的法遠離了所有的遍計所執（Parikalpita），並且自性清凈，因此，因為它的自性已經確定，所以沒有突然的確定。然後，多出一行：『貪慾窮盡。』等等，廣泛地表明瞭沒有突然的確定。真如（Tathata）的自性沒有被玷污，就像虛空一樣，沒有確定。』這些是偉大的中觀派，如同第二佛陀一般的無著（Asanga）所說。然後，在四行半中：『想要生起，就是對三有的貪慾，遠離並且超越了一切世間，是遠離貪慾的法界。』
【English Translation】 The stage of diminishing attachment is the stage of Once-Returner (Sakadagamin), and from that, further detachment from desire, the stage of Non-Returner (Anagamin), and from that, complete transcendence. By 'what has to be done, has been done,' the stage of realizing 'what has been done' is the Arhat, and from that, complete transcendence.' These are arranged by the Madhyamikas as they say. Then, in three lines: Volume 10: 'In order to pacify the conceptualizations of grasper and grasped in the paths of seeing and cultivation, there are said to be eight antidotes.' The first antidote to the conceptualization of grasper in the path of seeing is, Subhuti. Then, in one line: 'Will abide.' This refers to the path of the Hearers (Sravaka) and Solitary Buddhas (Pratyekabuddha), and in order to eliminate the fault of emerging from the three realms, arising from the three realms, will abide in omniscience.' This shows that the Mahayana has two things to do.' This is what the Madhyamikas say. Then, in one line: 'Neither is non-associated.' Because there is no oneness, it is not associated; because there is no difference, it is not non-associated. Because it does not enter, it is formless. Because it cannot be shown, it is unshowable. These two show that there is no grasper and grasped, because it does not establish, there is no grasper; because it is able to show, there is no grasped. 'Without obstruction,' this shows that there is no obstruction like the senses and objects, therefore there is no object and subject. Therefore, because there is no characteristic, there is no characteristic; because both have no characteristic, the characteristic is the same.' Thus it is said. 'Without arising, there is no transformation.' This is to say that the perfectly established nature (Parinispanna) of phenomena is free from all imputed characteristics (Parikalpita) and is naturally pure, therefore, because its nature has been determined, there is no sudden determination. Then, one more line: 'Desire is exhausted.' And so on, extensively showing that there is no sudden determination. The Suchness (Tathata) is naturally unblemished, like space, there is no determination.' These are the words of the great Madhyamika, Asanga, like a second Buddha. Then, in four and a half lines: 'Wanting to arise is desire for the three existences, being detached and transcending all worlds, is the realm of detachment.'
་འབྱུང་འདོད་པ་དེ་ནི། སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་འགག་པའི་རྒྱུ་ཡིན་པས། འགོག་པའི་དབྱིངས་ཏེ་ངེས་འབྱུང་བར་འདོད་དུ་ཟད་དེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་དྲུག་ན། མཐོང་བའི་ལམ་གྱི་གཟུང་བའི་རྟོག་པ་གཉིས་པའི་གཉེན་པོ་ནི། རབ་འབྱོར། གང་མཚན་ཉིད་མེད། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་དགུ་ན། མཐོང་བའི་ལམ་གྱི་འཛིན་པའི་རྟོག་པ་དང་པོའི་གཉེན་པོ་ནི། རབ་འབྱོར། གང་མཚན་ཉིད་མེད་པའི། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། མཐོང་བའི་ལམ་གྱིས་འཛིན་པའི་རྟོག་པ་གཉིས་པའི་གཉེན་པོ་ནི། རབ་འབྱོར། གང་མཚན་ཉིད་འདོད་པ་དེ་ནི། བ་ལང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཀུན་བཏགས་ཀྱི་མི་འབྱུང་། འདོད་པ་དེ་ནི། ལྐོག་ཤལ་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བུ། མཚན་མ་ཟལ་མོའི་བུ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བུ། བརྡ་འབྱུང་། འདོད་པ་དེ་ནི་བུ་ཁྲིད་དེ། ཤོག་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བུ། ཐ་སྙད་འབྱུང་། གདགས་པ། སྟེ་བརྗོད་པ་ཐམས་ཅད། འབྱུང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྡ་ན། སྟོང་པའི་ཕྱིར་རོ། །མིང་དང་མཚན་མ་དང་། བརྡ་དང་། ཐ་སྙད་དང་། གདགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཚིག་ལྔ་པོ་དག་གིས་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་བསྡུས་ཏེ། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། འབྱུང་བར་འདོད་དུ་ཟད་དོ། །སྐྱེ་བ་མེད་པ་དང་། འགག་པ་མེད་པ་དང་། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པ་དང་། རྣམ་པར་བྱང་བ་མེད་པ་དང་། མངོན་ 4-88 པར་འདུ་བྱེད་པ་མེད་པའི་ཚིག་ལྔ་པོ་དག་གིས་ནི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་བསྡུས་ཏེ། སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་མི་སྐྱེ་བའོ། །འགག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་མི་འགག་པའོ། །གོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པའོ། །རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་དུ་དག་པའི་ཕྱིར་རྣམ་པར་བྱང་བ་མེད་པའོ། །རྣམ་པར་དག་པའི་རྒྱུར་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་མེད་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ངོ་བོ་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ནི། ཁམས་གསུམ་ནས། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་བྱུང་ཟིན་པའི་ཕྱིར་གསར་དུ་འབྱུང་བ་མེད་དོ། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དུ། གདོད་ནས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་གནས་པའི་ཕྱིར་དེ་ལ་ལྷག་པར་གནས་པ་མེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། འགག་པ་མེད། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་རྣམས་ཀྱི་དགོངས་པ་ནི་འདི་ཡིན་ཏེ། ཀུན་བཏགས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་པ་ཡིན་པས་གཤིས་ལུགས་ལ་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། ཁམས་གསུམ་ནས་འབྱུང་བ་དང་། རྣམ་མཁྱེན་དུ་གནས་པ་ཡང་གཤིས་ལ་གྲུབ་པ་མེད་ལ་སྟོང་གཞི་ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་ཁམས་གསུམ་ནས་བྱུང་ཞིང་། རྣམ་མཁྱེན་དུ་གནས་པའི་ཕྱིར། གསར་དུ་ལྟུང་བ་དང་། གནས་པ་མེད་ཅེས་པའི་སྟོན་ཏོ། །རྣམ་མཁྱེན་གྱི་གནས་དེ་ནི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཀྱིས
【現代漢語翻譯】 想要生起（འབྱུང་འདོད་པ་），那是因為它是所有痛苦止息的原因。因此，想要達到止息的境界，也就是想要出離（ངེས་འབྱུང་）。從第四張紙和第六行開始，見道的所取分別（གཟུང་བའི་རྟོག་པ་）的對治是：世尊（རབ་འབྱོར།），即無相（གང་མཚན་ཉིད་མེད།）。從第五張紙和第九行開始，見道的能取分別（འཛིན་པའི་རྟོག་པ་）的第一個對治是：世尊（རབ་འབྱོར།），即無相（གང་མཚན་ཉིད་མེད་པའི།）。從第一張紙和第五行開始，見道的能取分別的第二個對治是：世尊（རབ་འབྱོར།），想要有相（གང་མཚན་ཉིད་འདོད་པ་），就像『牛』（བ་ལང་）這個詞一樣，是遍計所執（ཀུན་བཏགས་）的，不會真實生起。想要有相，就像隱語等，或者像『名相具足之子』（མཚན་མ་ཟལ་མོའི་བུ་）等，是名言安立（བརྡ་འབྱུང་）。想要有相，就像『帶孩子來』（བུ་ཁྲིད་དེ། ཤོག་）等，是世俗諦（ཐ་སྙད་འབྱུང་）。安立（གདགས་པ།），即所有言說，都會生起。從第五行開始，因為是空性（སྟོང་པའི་ཕྱིར་རོ།）。名（མིང་）和相（མཚན་མ་）和名言（བརྡ་）和世俗諦（ཐ་སྙད་）和安立（གདགས་པ་）這五個詞彙，總攝了遍計所執（ཀུན་བཏགས་པ་བསྡུས་ཏེ།），這是中觀派（དབུ་མ་པ་）的觀點。從超過半行和三行開始，想要生起。不生（སྐྱེ་བ་མེད་པ་）和不滅（འགག་པ་མེད་པ་）和無染（ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པ་）和無凈（རྣམ་པར་བྱང་བ་མེད་པ་）和無造作（མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་མེད་པའི་）這五個詞彙，總攝了圓成實性（ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་བསྡུས་ཏེ།）。因為無生，所以不生。因為不滅，所以不滅。因為無染，所以沒有煩惱。因為自性清凈，所以無凈。因為沒有造作清凈之因，所以無造作。這是中觀派的觀點。圓成實性（ངོ་བོ་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་）是從三界（ཁམས་གསུམ་）開始，因為從一開始就自性存在，所以不會新產生。在一切種智（རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་）中，因為從一開始就自性存在，所以不會額外存在。同樣可以套用，不滅。從第五行開始，因為自性是空性。這些的含義是：所有遍計所執的法，因為自性是空性，所以在本性上沒有成立。因此，從三界生起和存在於一切種智中，在本性上也沒有成立。而空性的基礎，圓成實性的所有法，從一開始就自性從三界生起，並且存在於一切種智中。因此，沒有新的墮落和存在，這是所要表達的。一切種智的境界，與不相符的一方 想要生起，那是因為它是所有痛苦止息的原因。因此，想要達到止息的境界，也就是想要出離。 從第四張紙和第六行開始，見道的所取分別的對治是：世尊，即無相。 從第五張紙和第九行開始，見道的能取分別的第一個對治是：世尊，即無相。 從第一張紙和第五行開始，見道的能取分別的第二個對治是：世尊，想要有相，就像『牛』這個詞一樣，是遍計所執的，不會真實生起。想要有相，就像隱語等，或者像『名相具足之子』等，是名言安立。想要有相，就像『帶孩子來』等，是世俗諦。安立，即所有言說，都會生起。 從第五行開始，因為是空性。名和相和名言和世俗諦和安立這五個詞彙，總攝了遍計所執，這是中觀派的觀點。 從超過半行和三行開始，想要生起。不生和不滅和無染和無凈和無造作這五個詞彙，總攝了圓成實性。因為無生，所以不生。因為不滅，所以不滅。因為無染，所以沒有煩惱。因為自性清凈，所以無凈。因為沒有造作清凈之因，所以無造作。這是中觀派的觀點。 圓成實性是從三界開始，因為從一開始就自性存在，所以不會新產生。在一切種智中，因為從一開始就自性存在，所以不會額外存在。同樣可以套用，不滅。 從第五行開始，因為自性是空性。這些的含義是：所有遍計所執的法，因為自性是空性，所以在本性上沒有成立。因此，從三界生起和存在於一切種智中，在本性上也沒有成立。而空性的基礎，圓成實性的所有法，從一開始就自性從三界生起，並且存在於一切種智中。因此，沒有新的墮落和存在，這是所要表達的。一切種智的境界，與不相符的一方
【English Translation】 The desire to arise is because it is the cause of the cessation of all suffering. Therefore, the desire to reach the realm of cessation is simply the desire for renunciation (Nges 'byung). Starting from the fourth paper and the sixth line, the antidote to the apprehended conceptualization (Gzung ba'i rtog pa) of the path of seeing is: Rab-'byor, which is the absence of characteristics (Gang mtshan nyid med). Starting from the fifth paper and the ninth line, the first antidote to the grasping conceptualization ('Dzin pa'i rtog pa) of the path of seeing is: Rab-'byor, which is the absence of characteristics (Gang mtshan nyid med pa'i). Starting from the first paper and the fifth line, the second antidote to the grasping conceptualization of the path of seeing is: Rab-'byor, the desire to have characteristics (Gang mtshan nyid 'dod pa), like the word 'cow' (Ba lang), is imputed (Kun btags) and does not truly arise. The desire to have characteristics, like euphemisms, or like 'the son with complete characteristics' (Mtshan ma zal mo'i bu), is nominal designation (Brda 'byung). The desire to have characteristics, like 'bring the child here' (Bu khrid de shog), is conventional truth (Tha snyad 'byung). Establishment (Gdags pa), that is, all expressions, will arise. Starting from the fifth line, because it is emptiness (Stong pa'i phyir ro). Name (Ming) and characteristic (Mtshan ma) and designation (Brda) and conventional truth (Tha snyad) and establishment (Gdags pa), these five terms summarize the imputed (Kun btags pa bsdus te), which is the view of the Madhyamaka school (Dbu ma pa). Starting from more than half a line and three lines, the desire to arise. Non-arising (Skye ba med pa) and non-cessation ('Gag pa med pa) and non-defilement (Kun nas nyon mongs pa med pa) and non-purification (Rnam par byang ba med pa) and non-fabrication (Mngon par 'du byed pa med pa), these five terms summarize the perfectly established nature (Yongs su grub pa bsdus te). Because of non-arising, there is no arising. Because of non-cessation, there is no cessation. Because of non-defilement, there is no affliction. Because of self-nature purity, there is no purification. Because there is no fabrication of the cause of purification, there is no fabrication. This is the view of the Madhyamaka school. The perfectly established nature (Ngo bo nyid yongs su grub pa) starts from the three realms (Khams gsum), because it has been self-existent from the beginning, it does not newly arise. In omniscient wisdom (Rnam pa thams cad mkhyen pa nyid), because it has been self-existent from the beginning, it does not additionally exist there. Similarly, it can be applied, non-cessation. Starting from the fifth line, because self-nature is emptiness. The meaning of these is: all imputed phenomena, because self-nature is emptiness, are not established in their own nature. Therefore, arising from the three realms and existing in omniscient wisdom are also not established in their own nature. And the basis of emptiness, all phenomena of the perfectly established nature, have been self-existent from the beginning, arising from the three realms and existing in omniscient wisdom. Therefore, there is no new falling and existence, this is what is to be expressed. The state of omniscient wisdom, with the opposing side
་བསྐྱོད་དུ་མེད་པའོ། །དེས་ན་རིག་པ་གང་དུ་ཡང་མི་བསྐྱོད་ཅིང་། གང་དུ་ཡང་མི་གནས་ལ་རྟོག་པ་དང་། སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་ཉེ་བར་ཞི་བའི་ཤེར་ཕྱིན་ཟབ་མོ་ལ་མན་ངག་བཞིན་དུ་མཉམ་པར་བཞག་པར་བྱ་སྟེ། མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་རྣལ་འབྱོར་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་རྣམས་ཀྱིས་ཡུལ་ཡིན་གྱི་རྟོག་གེའི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །བསྒོམ་པའི་ལམ་ལ་བཟུང་བའི་རྟོག་པ་དང་པོའི་གཉེན་པོ་ནི། རབ་འབྱོར་གཞན། འགྱུར་བ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའ་གང་ནའང་མི་གནས་པ་དེ་བཞིན་དུ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཡང་མཐར་ཕྱིན་ཅིང་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་བདག་ཉིད་ཡིན་པས་གང་དུ་ཡང་གནས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་འབའ་ཞིག་གནས་པར་མི་འགྱུར་བར་མ་ཟད་ཀྱི། ཀུན་བཏགས་པ་དང་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱང་གང་ན་ཡང་མི་གནས་སོ། །ཞེས་བྱ་བར་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། མི་དམིགས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་བྱ་བ་ཀུན་བཏགས་པ་ནི་མེད་པའི་ཕྱིར། གང་ན་ཡང་མི་གནས་སོ། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ནི་རྟེན་དང་རྟེན་མེད་པའི་ཕྱིར། གང་ན་ཡང་མི་གནས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེས་ན། མི་གནས། ཚུལ་གྱིས་གནས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གནས་མེད་པ་ཉིད་དེའི་གནས་པ་ཡིན་པར་ཐ་སྙད་གདགས་པར་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་འབྲེལ་ཏེ། གནས་པ་ཡང་མ་ཡིན། མ་འབྲེལ་བཞིན་དུ་ཁྱབ་པར་མི་གནས། ཆེན་པོ་དེ་ཡང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་འབྲེལ་ཏེ། གནས་པ་ཡང་མ་ཡིན། མ་འབྲེལ་བཞིན་དུ་ཁྱབ་པར་མི་གནས། མི་གནས་པ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་སོ། །དོན་དམ་པར་རྟེན་པའི་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་གནས་པ་ཡང་མ་ཡིན་ 4-89 ནོ། །མི་གནས་པའི་མཚན་ཉིད་དུ་གནས་པའི་ཕྱིར། ཐ་སྙད་དུ་མི་གནས་པ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། མི་གནས་པའི་མཚན་ཉིད་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ཀུན་བཏགས་པ་གང་ཡང་མེད་ན་གང་གི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བར་འགྱུར། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བཅུ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། རབ་འབྱོར། རྣམ་གྲངས་དེས་ན། ཐེག་པ་དེ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཐམས་ཅད་ལ་འབྲེལ་ཏེ། མི་གནས་པར། མ་འབྲེལ་བཞིན་དུ་ཁྱབ་པར། གནས་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཀུན་རྫོབ་གང་དུ་ཡང་འབྲེལ་ཏེ། གནས་བསྒོམ་པའི་ལམ་ལ་གཟུང་བའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་གཉིས་པའི་གཉེན་པོ་ནི། རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། འབྱུང་བར་འགྱུར་བ། གང་ཟག་དང་། འགྱུ་བ་ལམ་དང་། འགྱུར་བ་སྲི
【現代漢語翻譯】 不可移動的。因此，覺知不應移動到任何地方，不應停留在任何地方，應如實地安住于息滅一切分別和戲論的甚深般若波羅蜜多中，如同一條口訣。通過無分別智體驗瑜伽的修行者是其境界，而不是分別唸的識的行境。對於在禪修道上所執取的第一個分別唸的對治是：善現，沒有改變。這就像虛空不住于任何地方一樣，大乘也因為是究竟且具有法身的自性，所以不會停留在任何地方。不僅是大乘不會停留在任何地方，而且所遍計的和圓成實的法也不會停留在任何地方。這是所要展示的。這是中觀派所說的。因為不可得，所以無處可住。這是因為所遍計的並不存在。圓成實是因為有依和無依，所以無處可住。這是中觀派所說的。因此，不住，以方式而住。這是指將無住本身作為住處來施設名言。這是中觀派所說的。法界與一切法相關聯，不是住，不關聯而周遍不住。偉大的（大乘）也與一切法相關聯，不是住，不關聯而周遍不住。也不是不住。這是所說的。從勝義諦的角度來看，因為沒有所依的體性，所以不是住。因為安住在不住的體性中，所以在名言上也不是不住。同樣，住和不住的一切體性也應如此運用。這是偉大的中觀派所說的。然後，在五又二分之一頌中：因為是如是性的自性空性。這是指在如是性中，如果沒有任何被稱為如是性的自性所遍計的事物，那麼又會因為什麼而從中解脫呢？這是中觀派所說的。然後，在十一又二分之一頌中。 第十一卷。然後，在第十三頁和第十行：第十二卷。善現，通過這些名稱，那個大乘與一切世俗相關聯，不住，不關聯而周遍，以住的方式與任何世俗相關聯，安住于禪修道上所執取的第二個分別唸的對治是：善現。然後，在第一行：將會產生，有情和，變動的道路和，改變的生存。
【English Translation】 Unmovable. Therefore, awareness should not move to anywhere, should not abide in anywhere, and should be equally placed in the profound Prajnaparamita, which pacifies all conceptualizations and elaborations, like a pith instruction. Those who experience yoga through non-conceptual wisdom are its realm, but not the object of the conceptual consciousness. The antidote to the first conceptualization grasped on the path of meditation is: Subhuti, there is no change. Just as the sky does not abide anywhere, so too, the Mahayana, being ultimate and having the nature of the Dharmakaya, will not abide anywhere. Not only will the Mahayana not abide anywhere, but also the imputed and the perfectly established dharmas will not abide anywhere. This is what is to be shown. This is what the Madhyamikas say. Because it is unobservable, it does not abide anywhere. This is because the imputed does not exist. The perfectly established is because of having a basis and not having a basis, so it does not abide anywhere. This is what the Madhyamikas say. Therefore, not abiding, abiding by way. This refers to establishing the very absence of abiding as its abiding in name. This is what the Madhyamikas say. The Dharmadhatu is related to all dharmas, it is not abiding, it is not abiding pervasively without being related. The great (Mahayana) is also related to all dharmas, it is not abiding, it is not abiding pervasively without being related. It is also not not abiding. This is what is said. From the perspective of ultimate truth, because there is no characteristic of dependence, it is not abiding. Because it abides in the characteristic of non-abiding, it is also not not abiding in name. Similarly, all characteristics of abiding and non-abiding should also be applied. This is what the great Madhyamikas say. Then, in the five and a half stanzas: Because it is empty of the nature of Suchness. This refers to if there is nothing imputed called the nature of Suchness in Suchness, then why would one necessarily become liberated from it? This is what the Madhyamikas say. Then, in the eleven and a half stanzas. Eleventh fascicle. Then, on the thirteenth page and tenth line: Twelfth fascicle. Subhuti, by these names, that Mahayana is related to all conventionalities, not abiding, pervading without being related, related to any conventionality by way of abiding, the antidote to the second conceptualization grasped on the path of meditation is: Subhuti. Then, on the first line: will occur, sentient beings and, changing paths and, changing existence.
ད་པའི་ཆོས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། བདག་དམིགས་སུ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གལ་ཏེ་བདག་ལ་སོགས་པ་དང་། གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཡོངས་སུ་ཟིན་ན། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཉམས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། དག་པའི་ཕྱིར། ཀུན་བཏགས་ཀྱི། དེ་བཞིན་ཉིད། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། བསྒོམ་པའི་ལམ་ལ་འཛིན་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་པོའི་གཉེན་པོ་ནི། ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་ཕྱིར་རྒྱུན་དུ་ཞུགས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བསྒོམ་པའི་ལམ་ལ་འཛིན་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་གཉིས་པའི་གཉེན་པོ་ནི། ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག །དེ་ནས་ཕྲེང་བདུན་ལྷག་ཙམ་ན། མི་དམིགས་པའི་གཏན་ཚིགས་བསྟན་པ། གང་མི། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། རྣམ་ཤེས་ཀྱིས། མི་དམིགས། དམིགས་སུ་མེད་པ་ནི། རྣམ་ཤེས་ཀྱིས། དམིགས་པ་ཡང་མ་ཡིན། ཡེ་ཤེས་ཀྱིས། མི་དམིགས་པ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་བཞིན་ཉིད། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། རབ་འབྱོར། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ཕུང་པོ་དང་། ཁམས་དང་། གཞུང་འདི་དང་། ཕལ་ཆེན་དུ་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ་བཅུ་གཉིས་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་ཅིང་། གསང་སྔགས་རྣམས་སུ་བདེན་དོན་བཅུ་གཉིས་དང་། གནས་སོགས་བཅུ་གཉིས་དང་། ཕྱག་བཅུ་གཉིས་དང་། སྒོ་བཅུ་གཉིས་དང་། རྟ་བབས་བཅུ་གཉིས་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པ་དང་། དོན་གཅིག་པ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མི་དམིགས་པ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །མདོར་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་བདེན་གཉིས་རྣམ་དབྱེ་ཤེས་དགོས་ཤིང་དོན་དམ་གྱི་གཟུགས་ནས་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་ཐམས་ཅད་གཞན་སྟོང་ཡིན་པ་དང་། རྣམ་ཤེས་ཀྱིས་དམིགས་སུ་མེད་ཅིང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་དམིགས་སུ་ཡོད་པ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཐམས་ཅད་ལ་འབྲེལ་ཏེ་མི་གནས་ཀྱང་མ་འབྲེལ་བཞིན་དུ་ཁྱབ་པར་གནས་པ་དང་། 4-90 རྟག་ཅིང་བརྟན་ཐེར་ཟུག་མི་འགྱུར་བའི་སྟོང་པ་ཉིད་སྙིང་པོ་ཅན་སངས་རྒྱས་རིན་ཆེན་ཟ་མ་ཏོག་ཆ་མེད་ཀུན་འགྲོར་བཞུགས་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་གཟུགས་ནས་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་ཐམས་ཅད་གཤིས་ལ་མེད་པ་དང་། རང་རང་ངོ་བོས་སྟོང་པ་ལ་སོགས་པ་གནས་པས་བཤད་པའི་ཚུལ་ཡང་སྔ་ཕྱི་ཐམས་ཅད་དུ་དེ་ལྟར་ཤེས་དགོས་སོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཅེས་བྱ་བ་ལ་ཆོས་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་རྣམས་དང་། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཆོས་རྣམས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ནི་གཤིས་ལ་ནམ་མཁའི་མེ་ཏོག་ལྟར་ཅིར་ཡང་མ་གྲུབ་པས་ཅིར་ཡང་དམིགས་སུ་མེད་དོ། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཆོས་རྣམས་ནི་ཀུན་རྫོབ་གང་དུ་ཡང་མ་གྲུབ་མོད་ཀྱི་རང་བཞིན་གཉུག་མ་འོ
【現代漢語翻譯】 此乃彼時之法。其後於四分之半行，『無我可執』。若執著於我等，及色等，則完全成就、極其清凈者，將受損。此乃教示。此為中觀派之言。 其後於二行之上，為清凈故，乃遍計之如是性。 其後於一紙五行，修道時執著之初念之對治，乃因極其清凈而恒常入。其後於三分之半行，修道時執著之二念之對治，乃極其清凈。 其後於七行稍上，所示無所緣之理：何人，法界，識，不緣。無所緣者，識，亦非所緣。智，亦非不緣。如是合之，如是性。 其後於四行稍下，善現（Subhuti，須菩提），法性之蘊、界、此論，及大多集聚之無為緣起十二支所說，意義相同。密咒中，所說十二真諦、十二處等、十二手印、十二門、十二馬降等，與法性之緣起意義相同。 其後於一行，亦非不緣。總而言之，於一切法，需知二諦之別，勝義諦之色乃至一切種智皆為空性，識無所緣，智有所緣，世俗諦一切皆相關聯，不住亦無關聯而遍在。 常恒穩固不變異之空性，具精華，珍寶佛陀無分遍行等，及世俗諦之色乃至一切種智皆無自性，自性空等安住，故所說之理，前後一切皆需如是知曉。 其後於十三紙三行稍下，所謂一切法，法有二種：遍計所執之法，及圓成實之法。如是所說故，遍計所執之法，自性如虛空之花，無任何成立，故無任何可緣。圓成實之法，雖於世俗諦中無任何成立，然自性本初清凈。
【English Translation】 This is the Dharma of that time. Then, after half and four lines, 'There is no self to grasp.' If we cling to self and so on, and form and so on, then that which is completely accomplished and extremely pure will be damaged. This is what it teaches. This is what the Madhyamaka school says. Then, above two lines, for the sake of purity, it is the Suchness of imputation. Then, on one page and five lines, the antidote to the first conceptual thought of clinging to the path of meditation is that it constantly enters because it is extremely pure. Then, on half and three lines, the antidote to the second conceptual thought of clinging to the path of meditation is that it is extremely pure. Then, a little above seven lines, the reason for non-objectification is shown: Whoever, Dharmadhatu (chos kyi dbyings, 法界), consciousness, does not objectify. That which is without objectification, consciousness, is also not an object. Wisdom, is also not non-objectification. Combine it in this way, Suchness. Then, a little below four lines, Subhuti (rab 'byor, 善現), the aggregates of Dharmata (chos nyid, 法性), the elements, this treatise, and the twelve links of dependent origination of the unconditioned that are mostly gathered, have the same meaning. In the secret mantras, the twelve truths, twelve places, twelve mudras, twelve doors, and twelve horse landings, etc., that are spoken of, have the same meaning as the dependent origination of Dharmata. Then, on one line, it is also not non-objectification. In short, for all Dharmas, it is necessary to know the distinction between the two truths, and from the form of ultimate truth to omniscience, everything is empty of other, and consciousness has no object, and wisdom has an object, and all conventional truths are related, and although they do not abide, they abide pervasively without being unrelated. The emptiness that is constant, stable, permanent, and unchanging, possessing the essence, the precious Buddha, the indivisible all-pervading Zamatog (za ma tog, 珍寶) abides, and from the form of conventional truth to omniscience, everything is without essence, and the way of explaining by abiding in emptiness of self-nature, etc., must be known in all that comes before and after. Then, a little below thirteen pages and three lines, regarding 'all Dharmas,' there are two types of Dharmas: imputed Dharmas and perfectly established Dharmas. Because it is said so, imputed Dharmas, their nature is like flowers in the sky, nothing is established, so there is nothing to grasp. Perfectly established Dharmas, although nothing is established in conventional truth, their nature is primordially pure.
ད་གསལ་ཆོས་སྐུ་འགྱུར་མེད་བདེ་བ་ཆེན་པོ་བཅུ་གཉིས། དེ་ཉིད་བཅུ་དྲུག །རྡོ་རྗེའི་ཟླ་ཉི། ཨེ་བཾ། ཡི་གེ་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་མ་ནིང་གི་གོ་འཕང་། རྡོ་རྗེ་དབྱིངས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ཆེན་པོ་ཤེས་བཅུའི་རྣམ་དག་བདག་ཉིད་ཅན། དེ་བཞིན་ཉིད་བདག་དག་པའི་བདག །དཔལ་ལྡན་རྒྱུ་སྐར་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་སོགས་པར་ནམ་ཡང་གང་ན་ཡང་ཁྱབ་པར་བཞུགས་ཤིང་། སྐད་ཅིག་དང་རྟེན་འབྲེལ་དང་རྟོག་གེ་དང་། རྣམ་ཤེས་ལས་ཤིན་ཏུ་འདས་པའི་ཕྱིར་རྣམ་ཤེས་ཀྱིས་ནི་དམིགས་པའི་ཚུལ། ལེའུ་བཅུ་གཅིག་གོ། །། ༈ ལེའུ་བཅུ་གཉིས། ༈ དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ཚོ༷གས་ནི༷། ཞེས་པ་དོན་དགུ་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། ཆེད་དུ་བྱ་དང་། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་དང་ལྷག་པ་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའ་གང་ནའང་མི་གནས་པ་དེ་བཞིན་དུ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཡང་མཐར་ཕྱིན་ཅིང་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་བདག་ཉིད་ཡིན་པས། ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། མཐར་ཐུག་གཞི་འབྲས་ཀྱི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ། དེ་ནི། དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་ཡིན་པས་ནམ་མཁའ་དང་མཉམ་པ་སྟེ། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཆེ་བ་གསུམ་གྱི་ཕྱིར་ཏེ། དང་པོ་སྐབས་འབྱེད་པ་ཆེ་བ་ནི། ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། གཉིས་པ་སྐྱེ་འགག་ལ་སོགས་པ་མེད་པའི་ཆེ་བ། བཅོམ་ལྡན་འདས། ཐེག་པ་ཆེན་པོ། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་དབྱིངས། འདི་ལ་ཡང་། མི་དམིགས། གློ་བུར་དུ་གནས་པ་ཡང་། གསུམ་པ་དུས་ཀྱིས་མ་བསྡུས་པའི་ཆེ་བ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཐེག་པ་ཆེན་པོ། དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ། འདི་ཡང་། དུས་གསུམ་དུས་མེད་རྟོགས་པ་པོ་ཡིན་པར་བཀའ་སྩལ་པས། དུས་གསུམ་མཉམ་པ་ཉིད། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཆད་པ་ན། འདི་ནས་གནས་བརྟན་གྱི་ཚིག་དེ་དག་སོ་སོར་སྨོས་ཏེ་རྒྱ་ཆེར་བསྟན་ཏོ། །རབ་འབྱོར། གང་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། རབ་འབྱོར། གལ་ཏེ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ཇི་ལྟར་བསྟན་པར་འགྱུར་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་འདོད་པའི་ཁམས་ལ་སོགས་པ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀུན་བཏགས་པ་དང་། ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཞིག་ཡིན་དུ་ཟིན་ན། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་འདི་དེ་ 4-91 དག་ལ་ངེས་པར་འབྱུང་བར་མི་འགྱུར་ཞིང་། དེ་དག་ཡོངས་སུ་སྤོང་བར་མི་འགྱུར་བ་ཞིག་ན། འདི་ལྟར་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་སྟེ། ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པས་དེའི་ཕྱིར་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་འདི་དེ་དག་ཡོངས་སུ་སྤོང་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། འདོད་པའི་ཁམས། ཕྱིན་ཅི་ལོག་མ་ཡིན་ལ། སྐབས་འདིར་དེ་ཁོ་ན་ཞེས་པ་གཅིག་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པ་དང་། དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གྱིས་འགྲེལ་པ་གནོད་འཇོམས་སུ་བྱུང་ཞིང་། གཞུང་འདི་དང་ཉི་ཁྲི་ན་མེད་དོ། །
【現代漢語翻譯】 現在闡明法身不變大樂十二，以及彼等十六。金剛日月，誒旺（藏文：ཨེ་བཾ，梵文天城體：ऐवं，梵文羅馬擬音：evaṃ，漢語字面意思：誒旺）。文字金剛薩埵，非男非女之位。金剛界大曼荼羅，具有十智清凈之自性。如是自性清凈之自性。吉祥星宿壇城等，無論何時何地皆普遍存在。由於遠遠超越剎那、緣起、分別念和識，因此識不能作為所緣之境。第十一章結束。 第十二章 如是，『眾』，第九義已宣說完畢。 第十三卷。特意而為，之後具壽，之後一串及以上時，世尊如虛空般無處不在。同樣，大乘也達到究竟，是法身的自性。因此，究竟之基果大乘，是勝義法身，與虛空同等。為何如此？因為有三種大。首先，區分段落之大，如是。之後兩串時，第二，無生滅等之大。世尊，大乘，無為之界。於此亦然，不可得。偶然存在亦然。第三，不為時間所束縛之大。世尊，之後一串時，大乘，勝義如來藏。此亦然，被認為是證悟過去、現在、未來三時者。三時平等性。之後三張紙上缺少半串和兩字時，從此處分別闡述了這些住持之詞，並廣為宣說。善現，任何。之後增加半串和兩字時，善現，如果等等，如何闡述？如果欲界等一切法都是遍計所執，並非真實，如果最終存在一個圓成實性，那麼此大乘就不會從中解脫，也不會完全捨棄它們。因此，所有這些都是遍計所執，並非真實，因此此大乘會完全捨棄它們。如此宣說。中觀派如是說。欲界並非顛倒。此處所說的『彼性』，是指一萬八千頌，偉大的中觀派論師世親在《釋難》中也有提及，但此論與二萬頌不同。
【English Translation】 Now, clearly explaining the twelve unchanging great bliss of Dharmakaya, and those sixteen. Vajra Sun and Moon, E Vaṃ (藏文：ཨེ་བཾ，梵文天城體：ऐवं，梵文羅馬擬音：evaṃ，漢語字面意思：E Vaṃ). The letter Vajrasattva, the state of neither male nor female. The great mandala of Vajradhatu, possessing the nature of purity of the ten wisdoms. Suchness itself, the self of purity. The glorious constellation mandala, etc., always and everywhere present. Since it is far beyond the moment, dependent origination, conceptualization, and consciousness, consciousness cannot be the object of focus. Chapter Eleven ends. Chapter Twelve Thus, 'Assembly,' the ninth meaning has been explained. Volume Thirteen. Intentionally doing, then the Blessed One, then one rosary and more, just as the Blessed One does not abide anywhere in the sky, so too, the Great Vehicle is perfected and is the nature of the Dharmakaya. Therefore, the ultimate ground and result of the Great Vehicle is the ultimate Dharmakaya, which is equal to the sky. Why is this so? Because of the three greatnesses. First, the greatness of distinguishing sections, as it is. Then, at two rosaries, the second is the greatness of no birth and death, etc. Blessed One, Great Vehicle, the realm of the unconditioned. Here too, it is imperceptible. Even the accidental existence. Third, the greatness of not being bound by time. Blessed One, then one rosary, Great Vehicle, the ultimate Tathagatagarbha. This too, is said to be the one who realizes the three times without time. The equality of the three times. Then, when half a rosary and two words are missing on three sheets of paper, from here, those words of the elders are mentioned separately and extensively explained. Subhuti, whatever. Then, when half a rosary and two words are added, Subhuti, if, etc., how will it be explained? If all phenomena such as the desire realm are completely imputed and not real, if there is ultimately a perfectly established nature, then this Great Vehicle will not necessarily arise from them, nor will it completely abandon them. Therefore, all of these are completely imputed and not real, therefore this Great Vehicle will completely abandon them. Thus it is taught. The Madhyamaka school says. The desire realm is not inverted. Here, 'thatness' refers to the eighteen thousand verses, and the great Madhyamaka master Vasubandhu also mentioned it in the Commentary on the Annihilation of Harm, but this text is different from the twenty thousand verses.
བདེན་པ་ཡང་དག་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་གལ་ཏེ་འདོད་པའི་ཁམས་དངོས་པོར་ཡོད་པར་འགྱུར་རོ། །དངོས་པོ་མེད་པ་ལམ་ཡིན་ན་ཞེས་བྱ་བ་སྦྱོར་ཏེ། གལ་ཏེ་འདོད་པའི་ཁམས་ཡོད་པར་གྱུར་ཏེ་མེད་པ་མ་ཡིན་ན། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་དང་། བདེན་པའི་མཚན་ཉིད་དང་། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་། རྣམ་པ་གསུམ་གྱིས་ཡོད་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་ཏེ། དེ་ལ་དེ་བཞིན་ཉིད་མ་ནོར་བ་དག་གཞན་མ་ཡིན་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་གསུམ་གྱིས་ནི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་བསྟན་ཏོ། །ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པ་དང་། དེ་ཁོ་ན་དང་། ཡང་དག་པ་དང་། བདེན་པ་དང་། ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་ལྔས་ནི་བདེན་པར་བསྟན་ཏོ། །རྟག་པ་དང་། བརྟན་པ་དང་། ཐེར་ཟུག་དང་། མི་འགྱུར་བའི་ཆོས་ཅན་ཞེས་བྱ་བ་ཚིག་བཞིས་ནི་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་བསྟན་ཏོ། །དེ་ལ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ནི་འདིར་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། མི་འཇིགས་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དང་། ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དང་། མི་འགྱུར་བར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའོ། །དེ་ལ་དེ་བཞིན་དུ་འགྱུར་ཞེས་བྱ་བས་མི་འཇིགས་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་བསྟན་ཏོ། །མ་ནོར་བ་ཞེས་བྱ་བས་ནི་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་བསྟན་ཏོ། །གཞན་མ་ཡིན་པ་ཞེས་བྱ་བས་ནི་མི་འགྱུར་བར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་བསྟན་ཏོ། །བདེན་པའི་མཚན་ཉིད་ཀྱང་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའི་མཚན་ཉིད་རྣམ་པ་ལྔ་སྟེ། དཔེར་ན། སྨིག་རྒྱུ་ལ་ཆུར་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་གྱུར་པ་མེད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ནི་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པ་ཞེས་བྱ་བ་བསྟན་ཏོ། །ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི་དཔེར་ན་སྒྱུ་མ་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པའི་དངོས་པོ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ནི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་བསྟན་ཏོ། །ཡོད་པའི་མཚན་ཉིད་དཔེར་ན། སྐྲ་ཤད་འཛིངས་པ་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་མེད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ནི་ཡང་དག་པ་ཞེས་བྱ་བས་བསྟན་ཏེ། མི་སླུ་བའི་མཚན་ཉིད་ནི་དཔེར་ན། ཟླ་བ་ནི་གཉིས་སུ་གྱུར་པ་ལ་སོགས་པར་འཁྲུལ་བའི་མཚན་ཉིད་མེད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ནི་བདེན་པ་ཞེས་བྱ་བ་བསྟན་ཏོ། །རིགས་པའི་མཚན་ཉིད་ནི་དཔེར་ན་རྟག་པ་དང་བདེ་བ་དང་། བདག་ལ་སོགས་པ་འཐད་པ་དང་བྲལ་བར་གྱུར་པ་མེད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ནི་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཞེས་བྱ་བས་བསྟན་ཏོ། །འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི་རྣམ་པ་བཞི་སྟེ། མདོར་བསྡུས་ན་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དེ་སྐྱེ་མ་ཡིན་ནམ་ཡང་འགག་པར་འགྱུར་བ་མེད། དུས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་ཉོན་མོངས་མེད། ཐོག་མ་བར་མཐའ་དྲི་མ་བྲལ། སྐྱེ་བ་འགག་པ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ནི། 4-92 འདི་ལྟ་སྟེ། རྟག་པ་ཞེས་བྱ་བར་གསུངས་སོ། །རྟག་ཏུ་གནས་པའི་མཚན་ཉིད་ནི། འདི་ལྟ་སྟེ། བརྟན་པ་ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་པའོ། །ཆད་པ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ནི། འདི་ལྟ་སྟེ། ཐ
【現代漢語翻譯】 『真實而正確』等等，如果欲界是實有，那麼『非實有是道』就應該連線起來。如果欲界是實有，而不是非實有，那麼它將以圓成實的體性、真實的體性和無為的體性這三種方式而存在。其中，『如是、無誤、非異』這三個詞語揭示了圓成實的體性。『不顛倒、唯一、正確、真實、如是』這五個詞語揭示了真實。『常、堅、恒、不變』這四個詞語揭示了無為的體性。 其中，圓成實的體性在這裡有三種：無畏地圓成實、不顛倒地圓成實、不變地圓成實。『如是轉變』揭示了無畏地圓成實。『無誤』揭示了不顛倒地圓成實。『非異』揭示了不變地圓成實。 真實的體性也是不顛倒的五種體性，例如，海市蜃樓不會被顛倒地認為是水，這揭示了『不顛倒』。自性的體性，例如，幻術中沒有自性的事物，這揭示了『唯一』。存在的體性，例如，頭髮纏結等不會變成不存在的體性，這由『正確』揭示。不欺騙的體性，例如，月亮不會被誤認為有兩個等等，這揭示了『真實』。理性的體性，例如，常、樂、我等不會與合理性相悖，這由『如是』揭示。 無為的體性有四種。簡而言之，法界既不生也不滅，任何時候都沒有煩惱，無始無中無終，沒有污垢。不生不滅的體性，就像『常』所說的那樣。恒常存在的體性，就像『堅』所說的那樣。沒有斷滅的體性，就像『恒』所說的那樣。
【English Translation】 『True and correct』 etc., if the desire realm is truly existent, then 『non-existent is the path』 should be connected. If the desire realm is existent and not non-existent, then it will exist in three ways: as the nature of pariniṣpanna (圓成實, perfectly accomplished nature), the nature of truth, and the nature of asaṃskṛta (無為, unconditioned). Among these, the three words 『suchness, non-mistaken, non-different』 reveal the nature of pariniṣpanna. The five words 『non-inverted, only, correct, true, as it is』 reveal the truth. The four words 『constant, firm, permanent, unchanging』 reveal the nature of asaṃskṛta. Among these, the nature of pariniṣpanna here is of three kinds: fearlessly pariniṣpanna, non-invertedly pariniṣpanna, and unchangeably pariniṣpanna. 『Transforms thus』 reveals fearlessly pariniṣpanna. 『Non-mistaken』 reveals non-invertedly pariniṣpanna. 『Non-different』 reveals unchangeably pariniṣpanna. The nature of truth is also the five natures of non-inversion, for example, a mirage is not inverted into water, which reveals 『non-inversion』. The nature of svabhāva (自性, own being), for example, in illusion there is no svabhāva of things, which reveals 『only』. The nature of existence, for example, tangled hair etc. does not become a non-existent nature, which is revealed by 『correct』. The nature of non-deception, for example, the moon is not mistaken as being two etc., which reveals 『true』. The nature of reason, for example, permanence, happiness, self etc. are not devoid of reason, which is revealed by 『as it is』. The nature of asaṃskṛta is of four kinds. In short, the dharmadhātu (法界, the realm of dharma) neither arises nor ceases, there are no afflictions at any time, it is without beginning, middle, or end, and without defilement. The nature of non-arising and non-ceasing is like what is said as 『constant』. The nature of constantly abiding is like what is said as 『firm』. The nature of non-cessation is like what is said as 『permanent』.
ེར་ཟུག་ཅེས་གསུངས་པའོ། །མི་འགྱུར་བའི་མཚན་ཉིད་ནི། འདི་ལྟ་སྟེ། མི་འགྱུར་བའི་ཆོས་ཅན་ཞེས་གསུངས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས་སོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཉིས་ན། ཟིལ་གྱིས་མནན་ཏེ་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །སྐབས་འདིར་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པ་དང་། དབུ་མ་པ་ཆེན་པོའི་གནོད་འཇོམས་སུ་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་སོགས་པ་ཡོངས་གྲུབ་དགུ་བྱུང་། གཞུང་འདི་དང་ཉི་ཁྲིར་མ་བྱུང་། བམ་པོ་བཅུ་བཞི་པ། རབ་འབྱོར། གལ་ཏེ་བདེན་པ་གཉིས་བསྡུས་པའི། སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དགུ་དང་ཕྲེང་དགུ་ན། འཇིག་རྟེན་ཟིལ་གྱིས་མནན་ཅིང་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་སོགས་པའི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་བཞི་པོ་འདི་ཉིད་ནི་ཉི་ཁྲིར་བྱུང་ཞིང་། ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པ་དང་། གནོད་འཇོམས་སུ་མ་བྱུང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ན་ཕྲེང་གཉིས་ཆད་པ་ན། གསུངས་ཡན་ལག་དྲུག་ཅུ་དང་ལྡན་པ། འགྲེལ་པ་གནོད་འཇོམས་གཉིས་དང་། ཉི་ཁྲི་སྣང་བ་ལ་སོགས་པར་གསུངས་པ་རྣམས། དངོས་པོ་ཡོད་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་གསུངས། མཉེན་འཇམ་ཡིད་འོང་ཡིད་དུ་འཐད། །དག་པ་དྲི་མེད་རབ་ཏུ་གསལ། །སྙན་ཅིང་འཇེབས་ལ་མཉན་པར་འོས། །མི་ཚུགས་སྙན་པ་དུལ་མི་རྩུབ། །མི་བརླང་རབ་དུལ་རྣ་བར་སྙན། །ལུས་སིམ་བྱེད་དང་སེམས་ཚིམ་བྱེད། །སྙིང་དགར་བྱེད་དང་དགའ་བདེ་སྐྱིད། །ཡོངས་སུ་གདུང་མེད་ཀུན་ཤེས་བྱ། །རྣམ་པར་རིག་བྱ་རྣམ་བསལ་བ། །དགའ་བར་བྱེད་དང་མངོན་དགར་བྱེད། །ཀུན་ཤེས་བྱེད་དང་ཀུན་རིག་བྱེད། །རིག་པ་འབྲེལ་བ་བློ་སྐྱོན་མེད། །སེང་གེའི་སྒྲ་ཡི་ཤུགས་ཅན་དང་། །གླང་ཆེན་སྒྲ་སྐད་འབྲུག་སྒྲའི་དབྱངས། །ཀླུ་དབང་སྒྲ་དང་དྲི་ཟའི་གླུ། །ཀ་ལ་པིང་ཀའི་སྒྲ་དབྱངས་དང་། །ཚངས་པའི་སྒྲ་དབྱངས་བསྒྲགས་པ་དང་། །ཤང་ཤང་དེའུའི་སྒྲ་དབྱངས་གྲག །ལྷ་ཡི་དབང་པོའི་དབྱངས་ལྟར་སྙན། །རྔ་སྒྲ་མ་ཁེངས་མི་དམའ་བ། །སྒྲ་ཀུན་གྱིས་ནི་རྗེས་སུ་ཞུགས། །ཚིག་ཟུར་མ་ཆགས་མ་ཚང་མེད། །མ་ཞུམ་མི་ཞན་རབ་དགའ་ཁྱབ། །ཆུབ་དང་རྒྱུན་ཆགས་འཕེལ་བ་དང་། །སྒྲ་ཀུན་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དང་། །དབང་ཀུན་ཚིམ་བྱེད་མ་སྨད་པ། །མི་འགྱུར་མ་བརྡབས་འཁོར་ཀུན་གྲགས། །རྣམ་པ་ཀུན་གྱི་མཆོག་དང་ལྡན། །ཡན་ལག་དྲུག་ཅུ་དང་ལྡན་པ། །དེ་ནས་ཕྲེང་དགུ་ཅུང་མེད་ན། འདའ་བར་འགྱུར་རོ། །མཉམ་ཉིད་དང་། །རབ་འབྱོར། གང་ཡང་། དེ་དེ་བཞིན་ཏེ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་ཀྱི། ཐེག་པ་དེ་ནི་སྟོང་གཞི་དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ནམ་མཁའ་དང་མཉམ་མོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། ཐེག་པ་ཆེན་པོ། རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་མཁའ་ཁྱབ། དེ་ཡང་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། རིང་པོ་མ་ཡིན། མི་མཉམ་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དཔལ་ཀྱེའ
【現代漢語翻譯】 被稱為『不動的』。不動的特徵是：被稱為『具有不動之法性』。這是偉大的中觀派學者，第二位一切智者，世親所說的。然後，在十二張紙和十二行半上，以威猛之勢顯現。此時，《八千頌般若經》和偉大的中觀派的《破除諍論》中，出現了九種圓成實性，如真如等。這些並沒有出現在這部經和《二萬五千頌般若經》中。 第十四品。 善現，如果將兩種真理結合起來，就是佈施的彼岸。然後，在九張紙和九行上，以威猛之勢壓倒世界而顯現。法界等四種圓成實性出現在《二萬五千頌般若經》中，但沒有出現在《八千頌般若經》和《破除諍論》中。然後，在兩張紙上缺少兩行時，具有六十支梵音。在《破除諍論》和《二萬五千頌般若經》等論典中，所說的都是實有。然後，當稍微缺少兩行時，佛陀宣說了：柔軟悅意，令人滿意，清凈無垢，極其明亮，悅耳動聽，值得傾聽，不粗俗悅耳，溫和不粗暴，不魯莽，極其溫順，悅耳動聽，使身體平靜，使心靈滿足，使內心喜悅，帶來快樂幸福，完全沒有痛苦，應知一切，應辨別一切，應消除一切，使人快樂，使人歡喜，使人知曉一切，使人明白一切，智慧相連，沒有思維的缺陷，具有獅子吼的力量，具有大象的聲音，雷鳴的聲音，龍王的聲音，乾闥婆的歌聲，迦陵頻伽的鳴叫聲，梵天的聲音，以及頻繁發出的聲音，如天帝的聲音般悅耳，鼓聲不擁擠也不低沉，一切聲音都隨之而來，言辭沒有缺陷也沒有遺漏，不沮喪不虛弱，喜悅遍佈，持續增長，使一切聲音都圓滿，使一切權威都滿足而不被輕視，不變動不衝突，聲音響徹一切，具備一切殊勝的特徵，具有六十支梵音。然後，當稍微缺少九行時，將會消逝。 平等性。 善現，任何事物，都是如此這般，因為基、果、本體無別，所以，那個法性是空性的基礎，勝義法身，如同虛空一般。然後，當多出三行時，大乘，自生智慧，遍佈虛空。那也是世俗諦，既不長久，也不不平等，榮耀啊！ 梵文：種子字和咒語需要補充
【English Translation】 It is called 'Immovable'. The characteristic of immovability is: it is called 'having the Dharma nature of immovability'. This was said by the great Madhyamaka scholar, the second Omniscient One, Vasubandhu. Then, on twelve sheets of paper and twelve and a half lines, it appears with overwhelming power. At this time, in the 《Ashtasahasrika Prajnaparamita Sutra》 and the great Madhyamaka's 《Destruction of Disputes》, nine kinds of perfect reality, such as Suchness, etc., appeared. These did not appear in this sutra and the 《Pancavimsatisahasrika Prajnaparamita Sutra》. Chapter Fourteen. Subhuti, if the two truths are combined, it is the perfection of giving. Then, on nine sheets of paper and nine lines, it appears overwhelming the world with power. The four kinds of perfect reality, such as the Dharmadhatu, appeared in the 《Pancavimsatisahasrika Prajnaparamita Sutra》, but did not appear in the 《Ashtasahasrika Prajnaparamita Sutra》 and 《Destruction of Disputes》. Then, when two lines are missing on two sheets of paper, it has sixty branches of Brahma's voice. In treatises such as 《Destruction of Disputes》 and 《Pancavimsatisahasrika Prajnaparamita Sutra》, what is said is all real. Then, when two lines are slightly missing, the Buddha proclaimed: soft and pleasant, pleasing, pure and immaculate, extremely bright, pleasant to hear, worthy of listening to, not vulgar and pleasant, gentle and not rough, not reckless, extremely docile, pleasant to hear, making the body calm, making the mind satisfied, making the heart joyful, bringing happiness and joy, completely without suffering, one should know everything, one should distinguish everything, one should eliminate everything, making people happy, making people rejoice, making people know everything, making people understand everything, wisdom is connected, there is no defect in thinking, having the power of a lion's roar, having the sound of an elephant, the sound of thunder, the voice of the Dragon King, the song of the Gandharva, the cry of the Kalavinka, the voice of Brahma, and the frequent sounds, as pleasant as the voice of the Lord of the Gods, the sound of the drum is not crowded and not low, all sounds follow, the words have no defects and no omissions, not discouraged and not weak, joy is pervasive, continuously growing, making all sounds complete, making all authority satisfied without being despised, unchanging and non-conflicting, the sound resounds throughout everything, possessing all the supreme characteristics, having sixty branches of Brahma's voice. Then, when nine lines are slightly missing, it will disappear. Equality. Subhuti, anything is just like that, because the base, the result, and the essence are inseparable, therefore, that Dharma nature is the basis of emptiness, the Dharmakaya of ultimate truth, like space. Then, when there are three extra lines, the Mahayana, self-born wisdom, pervades the sky. That is also the conventional truth, neither long-lasting nor unequal, glory!
ི་རྡོ་རྗེར། དེ་ནི་རིང་མིན་ཐུང་བ་མིན། །གྲུ་བཞི་མ་ཡིན་ཟླུམ་པོ་མིན། །དྲི་དང་རོ་དང་མྱ་ངན་འདས། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེ་ 4-93 དགའ་བྱེད་པ་དང་། །ཞེས་པ་གང་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་ཉིད་དུ་བྱ་རྒོད་ཀྱི་བལྟ་ལུགས་བཞིན་གསང་སྔགས་གནམ་འཕང་མཐོན་པོ་ནས་བལྟས་པས་མཐོང་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དོན་དམ། དེ་ཡང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། སྔོན་པོ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཐེག་པ་ཆེན་པོ། མྱང་འདས་ཆེན་པོ། དབུ་མ་ཆེན་པོ། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ། རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི་བདེ་བ་ཆེན་པོ། སྟོང་པ་ཆེན་པོ། འགྱུར་མེད་ལྔ་དང་ཐིག་ལེ་སྟོང་པ་འགྱུར་མེད་དྲུག་དབྱེར་མེད་པ། དོན་དམ་པའི་ཨཱ་ལི་ཀཱ་ལི། ཐིག་ལེ་གྲུ་གསུམ། རྡོ་རྗེ་བྷ་ག རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ། རྡོ་རྗེ་བདུད་རྩི། རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད། རྡོ་རྗེ་ཕག་མོ། རྡོ་རྗེ་བདག་མེད་མ། རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ། རྒྱ་མཚོ་ལ་སོགས་པ་རང་བཞིན་གཉུག་མ་རང་བཞིན་ལྷུན་གྲུབ་ཆོས་དབྱིངས་མཁའ་ཁྱབ་ཀྱི་ལྷ་དང་སྔགས་ལ་སོགས་པ་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་གཟུགས་ནས་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་གང་ཡིན་པ་དེ་ཡང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་འདས་པ་མ་ཡིན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཤེར་ཕྱིན་འདུས་མ་བྱས་དེ་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་གཉིས་ན། དེ་ལ་ཡང་ངོ་བོ་ལ། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མེད། གློ་བུར་གྱི་རྣམ་པར་བྱང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཀུན་རྫོབ་གང་ལ་ཡང་འབྲེལ་ཏེ། གནས་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཐེག་པ་ཆེན་པོ། གྲགས་པ་བཀྲ་ཤིས་སྙན་གྲགས་དགེ། །ཞེས་དང་། ཆོས་ཁམས་དགེ་བ་ཡང་། ཞེས་གསུངས་པ་གང་ཡིན་པ། དེ་ཡང་། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་དགེ་བ་ཡིན་པས། འདུས་བྱས་ཀྱི་དགེ་བ་མ་ཡིན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དེ་ཡང་། རྣམ་ཤེས་དང་རྟོག་གེས་མཐོང་ངམ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དེ་ཡང་། རྣམ་ཤེས་ཀྱིས་ཤེས། ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཤེས་པར་མི་བྱ་བ་ཡང་མ་ཡིན། ཞེས་བྱ་བ་ནི། རི་བོང་གི་རྭ་ལྟར་ཤིན་ཏུ་མེད་པ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། སྡུག་བསྔལ་ཀུན་འབྱུང་དུ་གཏོགས་པའི་ཤེས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། རྣམ་པར་ཤེས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དེ་ཡང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་པ། འབྲས་བུ་ཡང་མ་ཡིན། རྣམ་པར་འགྱུར་བའི་ཆོས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཆེན་པོ་དེ་ཡང་ཀུན་རྫོབ་ཀྱིས། འདོད་པའི། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཆེན་པོ་དེ་ཡང་། ཐོབ་ཟིན་པ་རྣམས་ལ། འདོད་ཆགས། མ་ཐོབ་པ་རྣམས་ལ། འདོད་ཆགས། ཞེ་སྡང་དང་། དབྱེར་མེད་དུ་ལྡན་པ་མ་ཡིན། ཞེ་སྡང་ཐ་དད་དུ་ལྡན་པ་དང་བྲལ་བ། ཡིན་པའི་ཚུལ་གྱིས། གཏི་མུག་དང་ལྡན་པའི་ཡང་མ་ཡིན། ཡོད་པའི་ཚུལ་གྱིས། གཏི་མུ
【現代漢語翻譯】 如金剛（藏文：རྡོ་རྗེར།），它非長亦非短， 非方亦非圓，無味無觸無苦惱。 與生俱來之喜樂。（藏文：ལྷན་ཅིག་སྐྱེ་དགའ་བྱེད་པ་དང་།）』 正如以上所說，如同鷲鳥般從高處俯瞰密法，方能得見。 之後，多出一串念珠，即是大乘的勝義諦。 也就是世俗諦的藍色。 之後，多出一串半又兩顆念珠，即是大乘：大涅槃， 大中觀，大手印，自性俱生的大樂，大空性， 不變五者與空性明點不變六者無別，勝義諦的阿（藏文：ཨཱ་，梵文天城體：आ，梵文羅馬擬音：ā，漢語字面意思：啊）里嘎里（藏文：ཀཱ་ལི།），三角明點，金剛（藏文：རྡོ་རྗེ།）巴嘎，金剛（藏文：རྡོ་རྗེ།）薩埵，金剛（藏文：རྡོ་རྗེ།）甘露，金剛（藏文：རྡོ་རྗེ།）怖畏金剛，金剛（藏文：རྡོ་རྗེ།）亥母，金剛（藏文：རྡོ་རྗེ།）無我母，金剛（藏文：རྡོ་རྗེ།）空行母， 如海等自性本初、自性任運、法界虛空的本尊和咒語等，從無為之色乃至一切智智， 都不是世俗諦的過去。 之後，多出一串念珠，即是大乘般若波羅蜜多無為法， 之後，多出一串半又兩顆念珠，其中體性是： 無有遍計煩惱，是為忽然而生的清凈。 之後，少了幾乎兩串念珠，與任何世俗相關聯， 而安住。 之後，多出一串半又兩顆念珠，即是大乘：名聲吉祥，美名善妙！ 以及，法界亦是善妙！』 以上所說，都是無為之善，而非有為之善。 之後，多出一串半又兩顆念珠，即是大乘，是為識與分別所見嗎？ 之後，多出一串半又三顆念珠，即是大乘， 並非識所能知，亦非智慧所能知。』 這就像兔角一樣，並非完全不存在。 中觀派如是說。所有屬於苦集滅道的識，都能完全了知。 之後，多出一串念珠，即是大乘，是為世俗諦的異熟果， 亦非果，是為變異之法。 之後，多出一串半又兩顆念珠，即是大乘，是為世俗諦的貪慾。 之後，多出一串半又三顆念珠，即是大乘， 對於已得之物，生起貪執；對於未得之物， 生起貪執、嗔恨，並非無有分別地存在，而是遠離嗔恨的差別存在， 以這樣的方式，也並非與愚癡相應，而是以存在的方式，愚癡……
【English Translation】 Like a vajra (Tibetan: རྡོ་རྗེར།), it is neither long nor short, Neither square nor round, without taste, touch, or suffering. The joy that arises together. (Tibetan: ལྷན་ཅིག་སྐྱེ་དགའ་བྱེད་པ་དང་།)' As said above, one can only see it by looking down upon the secret mantra from a high vantage point, like a vulture. After that, one more rosary, which is the ultimate truth of the Mahayana. That is also the blue color of conventional truth. After that, one and a half more rosaries, which is the Mahayana: Great Nirvana, Great Madhyamaka, Great Seal, the Great Bliss of innate nature, Great Emptiness, The inseparable union of the five immutable ones and the six immutable empty bindus, the vowels and consonants of ultimate truth, the triangular bindu, Vajra Bhaga, Vajrasattva, Vajra nectar, Vajra Bhairava, Vajravarahi, Vajra Nairatmya, Vajra Dakini, Like the ocean, etc., the deities and mantras of the primordial nature, the spontaneously accomplished nature, the all-pervading Dharmadhatu, from unconditioned form to omniscience, Are not the past of conventional truth. After that, one more rosary, which is the unconditioned Mahayana Prajnaparamita, After that, two and a half rosaries, whose essence is: Without pervasive afflictions, it is a sudden purification. After that, almost two rosaries are missing, related to any worldly things, And abide. After that, one and a half more rosaries, which is the Mahayana: fame is auspicious, good reputation is virtuous! And, the Dharmadhatu is also virtuous!' What is said above is unconditioned virtue, not conditioned virtue. After that, one and a half more rosaries, which is the Mahayana, is it seen by consciousness and discrimination? After that, one and a half more rosaries, which is the Mahayana, 'It is not that it should not be known by consciousness, nor should it be known by wisdom.' This is like a rabbit's horn, it is not completely non-existent. The Madhyamaka school says so. All consciousness belonging to suffering, origin, cessation, and path can be fully known. After that, one more rosary, which is the Mahayana, is the Vipaka of conventional truth, It is also not a result, it is a changing phenomenon. After that, one and a half more rosaries, which is the great one, is the desire of conventional truth. After that, one and a half more rosaries, which is the great one, For those who have already obtained, there is attachment; for those who have not obtained, Attachment, hatred, are not inseparably present, but are separate from hatred, In this way, it is also not associated with ignorance, but in the way of existence, ignorance...
ག་དང་བྲལ། དང་པོ་དང་བསྐྱེད་པ་ས་དང་པོ་མེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཐེག་པ་ཆེན་པོ། དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས། དེ་ཡང་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། སེམས་བསྐྱེད་ཐམས་ཅད་དབྱེར་མེད་དུ་མེད་པས། སེམས་དང་པོ་བསྐྱེད། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། དབྱེར་མེད་དུ་དཀར་པོ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཆེན་པོ་དེ་ལ་ཡང་། དོན་དམ་གྱི་འཕགས་པ་དང་། འབྲས་བུ་ཀུན་འདུས་ཡིན་ཡང་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་འཕགས་པ་དང་འབྲས་ 4-94 བུ་ཐམས་ཅད་དབྱེར་མེད་དུ་མེད་པས། རྒྱུན་དུ་ཞུགས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཆེན་པོ་དེ་ལ་ཡང་། དོན་དམ་འདུས་མ་བྱས་ཀྱིས་ཐམས་ཅད་གདོད་ནས་དབྱེར་མེད་དུ་ཡང་ཀུན་རྫོབ་ཀྱིས། ཉན་ཐོས་ཀྱིས་དབྱེར་མེད་དུ་མེད་དོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ནམ་མཁའ་ནི་རང་གི་གཟུགས་དང་ལྡན་པ་མ་ཡིན། སྤྲིན་ལ་སོགས་པའི་གཟུགས་མེད་པ་མ་ཡིན། ནམ་མཁའི་ཁ་དོག་ལྟར་བསྟན་དུ་མེད་པ། ཐོགས་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་མ་ཡིན། འདུས་བྱས་རྣམས་དབྱེར་མེད་དུ་ལྡན་པའང་མ་ཡིན། དེ་ཆོས་ཉིད་མི་ལྡན། ཆེན་པོ་དེ་ཡང་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་གཟུགས་དང་། དབྱེར་མེད་དུ་ལྡན་པ་མ་ཡིན། དོན་དམ་པའི་གཟུགས། དབྱེར་མེད་དུ་མེད་པ་མ་ཡིན། དེ་གཟུགས་མེད་གཟུགས་བཟང་དམ་པ་ཡིན་པས་སོ། །རྣམ་རྟོག་རྣམ་ཤེས་ལ། བསྟན་དུ་ཡོད་པ་མ་ཡིན། རྣམ་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ལ་བསྟན་དུ་མེད། ཐོགས་པ་ཡོད་པ་མ་ཡིན། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཐོགས་པ། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཆོས་དབྱེར་མེད་དུ་ལྡན་པ་མ་ཡིན། དོན་དམ་གྱི་ཡོན་ཏན་གང་གཱའི་ཀླུང་གི་རྡུལ་སྙེད་ལས་འདས་པ་ཆ་མེད་ཀུན་འགྲོ་ཁྱབ་པ་པོ་ཐམས་ཅད་དབྱེར་མེད་དུ་མི་ལྡན། དཔེར་ན། རྒྱན་ནམ་མཁའ་ལ་སོགས་པ་ནི་རྟག་པ་མ་ཡིན། འདུས་མ་བྱས་ནམ་མཁའ་ནི་མི་རྟག་པ་མི་རྟག་པ་མ་ཡིན། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདག་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་མ་ཡིན། ཆེན་པོ་དེ་ཡང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྟག་པ་མ་ཡིན། འདུས་བྱས་ཀྱི་བདེ་བ་མ་ཡིན་ཏེ། བདེ་སྡུག་སེལ་བ་མཐར་གྱུར་པ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདག་ཡོད་པ། དོན་དམ་གྱི་བདག་མེད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་བཞིན་ཉིད་བདག་དག་པའི་བདག་ཡིན་པས་སོ། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། ནམ་མཁའ་ནི་སྤྲིན་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པས། སྟོང་པ་མ་ཡིན། རང་གི་ངོ་བོ་མི་སྟོང་པ། མཚན་མ་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་མ་ཡིན། མེད་པའི་ཆོས་དབྱིངས་མ་ཡིན་ནོ། །ཆེན་པོ་དེ་ཡང་། རང་གིས་ངོ་བོས་སྟོང་པ་མ་ཡིན། དེ་ལས་གཞན་ཀུན་རྫོབ་ཀྱིས། མི་སྟོང་པ་མ་ཡིན། མཚན་མ་རང་བཞིན་གྱིས་མེད་པས། མཚན་མ་མེད་པ་གློ་བུར་དུ་བྱུང་བ་མ་ཡིན། ཡོད་པ་མ་ཡིན། སྨོན་པ་རང་བཞིན་གྱིས་མེད་པས། སྨོན་པ་མེད་པས་གློ་བུར་དུ་བྱུང་བ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ནི་ཞི་བའི་ཡེ་ཤེས་མ་ཡིན། དབེན་པའི་ཡེ་ཤེས་མ་ཡིན། འདུས་བྱས་ཀྱིས་མི་དབེན་པ། དེ་ཡང་རང་བཞིན་ག
【現代漢語翻譯】 與『有』相離，最初和生起處，最初的『地』是沒有的。同樣，第二個『地』也是如此。然後，如果有一串念珠，那就是『大乘』（Mahāyāna）。勝義菩提心（paramārtha-bodhicitta），也是世俗的。所有發心（citta-utpāda）都無差別地存在，最初發心。然後，如果沒有三串念珠，那就是無差別的白色。然後，如果是三串半念珠，對於偉大的『大乘』來說，勝義的聖者（ārya）和果，雖然一切都聚集在一起，但世俗的聖者和果，都無差別地存在，持續不斷地進入（聖道）。然後，如果有多餘的兩串念珠，對於偉大的『大乘』來說，勝義的無為法（asaṃskṛta dharma）從一開始就無差別，但世俗的聲聞（Śrāvaka）卻沒有差別地存在。然後，如果多出一串念珠，虛空不是具有自己的形色，也不是沒有云彩等形色。虛空的顏色無法指示，不是無礙的法性。也不是與有為法無差別地存在。那不是不具法性。偉大的『大乘』也不是與世俗的形色無差別地存在。勝義的形色，不是無差別地存在。那是無色、殊勝的妙色。對於分別念和識（vijñāna），無法指示。分別唸對于智慧（jñāna）來說是無法指示的，不是有障礙的。世俗的障礙，世俗的法不是無差別地存在。勝義的功德，超過恒河沙數的微塵，無分、周遍一切，一切都無差別地不具備。例如，裝飾或虛空等不是常恒的。無為的虛空不是無常的，不是無常的。不是世俗的無我法性。偉大的『大乘』也不是世俗的常恒，不是有為的安樂，因為經中說，『消除苦樂達到究竟』。不是世俗的有我，勝義的無我，因為它是真如（tathatā），是清凈的『我』。世俗的虛空，因為有云彩等，不是空性的，不是自己的體性不空，不是無相的法性，不是不存在的法界。偉大的『大乘』也不是以自己的體性為空性，與此不同的是，世俗的不是不空性。因為自性無相，所以不是無相，不是突然產生的，不是存在的。願望因為自性不存在，所以不是無愿，不是突然產生的，那不是寂靜的智慧，不是寂靜的智慧，不是與有為法不分離，那也是自性。
【English Translation】 Separate from 'existence', the first and the place of arising, the first 'earth' does not exist. Similarly, the second 'earth' is also like that. Then, if there is a rosary, that is 'Mahāyāna' (大乘). The ultimate bodhicitta (paramārtha-bodhicitta), is also the conventional. All citta-utpāda (發心) exist without difference, the first citta-utpāda. Then, if there are no three rosaries, that is undifferentiated white. Then, if it is three and a half rosaries, for the great 'Mahāyāna', the ultimate ārya (聖者) and the fruit, although everything is gathered together, the conventional ārya and the fruit, exist without difference, continuously entering (the holy path). Then, if there are more than two rosaries, for the great 'Mahāyāna', the ultimate asaṃskṛta dharma (無為法) is undifferentiated from the beginning, but the conventional Śrāvaka (聲聞) does not exist without difference. Then, if there is one more rosary, space is not with its own form, nor is it without the form of clouds, etc. The color of space cannot be indicated, it is not the unobstructed nature of dharma. Nor does it exist without difference from saṃskṛta dharmas. That is not without dharma nature. The great 'Mahāyāna' is also not without difference from conventional form. The ultimate form, does not exist without difference. That is formless, excellent beautiful form. For vikalpa (分別念) and vijñāna (識), it cannot be indicated. Vikalpa cannot be indicated for jñāna (智慧), it is not obstructed. Conventional obstacles, conventional dharmas do not exist without difference. The ultimate qualities, exceeding the dust of the Ganges River, indivisible, all-pervading, everything does not possess without difference. For example, ornaments or space, etc. are not permanent. Unconditioned space is not impermanent, it is not impermanent. It is not the conventional non-self dharma nature. The great 'Mahāyāna' is also not conventional permanence, it is not conditioned bliss, because it is said in the sutras, 'Eliminating suffering and joy reaches the ultimate'. It is not the conventional self, the ultimate non-self, because it is tathatā (真如), the pure 'self'. Conventional space, because there are clouds, etc., is not emptiness, it is not that its own nature is not empty, it is not the nature of no-characteristics, it is not the non-existent dharmadhātu. The great 'Mahāyāna' is also not empty with its own nature, different from this, the conventional is not non-emptiness. Because the nature of characteristics is non-existent, it is not no-characteristics, it is not suddenly produced, it is not existent. Because the nature of wishes is non-existent, it is not without wishes, it is not suddenly produced, that is not peaceful wisdom, it is not solitary wisdom, it is not inseparable from conditioned dharmas, that is also nature.
ྱིས། ཞི་བ་ཡིན་པས། ཞི་བ། གློ་བུར་དུ་བྱུང་བ་མ་ཡིན། མ་ཞི་བ་མ་ཡིན། རང་གིས་དང་། དབེན་པ་མ་ཡིན། གཞན་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་པས། མི་དབེན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། དེ་ཡང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱིས། སྣང་བ། ནམ་མཁའ་ནི་དབང་ཤེས་ཀྱིས། དམིགས་མ་ཡིན། ཡེ་ཤེས་ཀྱིས། དམིགས་དེ་ཡང་། རྣམ་ཤེས་ཀྱིས། དམིགས་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས། དམིགས་མ་ཡིན། དམིགས་སུ་ཡོད་མེད་འདིའི་ཚབ་ཏུ་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པར་འཐོབ་པ་ཡང་མ་ཡིན། དམིགས་སུ་ཡོད་པ་མ་ཡིན། ཞེས་པ་བྱུང་ཞིང་། གནོད་འཇོམས་སྔ་མ་ཡང་དེ་དང་མཐུན་ཏེ། དེ་ཡང་། ཚིག་གི་ལམ་དུ་མ་གཏོགས་པས། བརྗོད་དུ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཚིག་གིས་བསྟན་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པས་བརྗོད་དུ་མེད། ནམ་མཁའ་དང་མཉམ་པ་སྟེ། འདིར་གཞི་འབྲས་ཀྱི་ཐེག་ཆེན་མཐར་ཐུག་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ། ལམ་གྱི་ 4-95 ཐེག་ཆེན་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད་པ་རྣམ་དག་སྟེ། འདི་ལྟར། སེམས་ཅན་དོན་དང་། རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། རིག་པར་བྱ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བའི་དོན་གང་ཡིན་ཞེ་ན། གང་ཟག་བདག་མེད་པས་ཆོས་བདག་མེད་པ་ལ་འཇུག་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་སྔར་སེམས་ཅན་མེད་པ་ལ་གནས་ནས་ནམ་མཁའ་མེད་པ་ལ་གནས་པར་འགྱུར་རོ། །ནམ་མཁའ་མེད་པས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་མེད་པར་ལ་གནས་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་དག་མེད་པའི་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱང་མེད་པ་ཉིད་དེ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དེ་བཞིན་དུ་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། འོ་ན་སྔར་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཆོས་སྐུ་ལ་བཤད་པ་དང་མི་འགལ་ལམ་ཞེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། འདིར་མེད་པའི་དོན་དམིགས་སུ་མེད་པ་ལ་བྱ་སྟེ། མཉམ་བཞག་གི་དུས་སུ་ཆེད་དུ་ཡང་མི་རྟོག་ཅེས་པ་གཞུང་གི་དགོངས་པའོ། །དེ་ལྟར་ཡང་འོག་ཏུ་དམིགས་སུ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་འབྱུང་བས་སོ། །འདི་འདྲ་བ་དག་ལ་དགོངས་ནས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཉིད་ཀྱི་རང་འགྲེལ་གྱིས་འཁོར་ལོ་གཉིས་པའི་སྐབས་སུ་བླ་ན་མཆིས་པ། སྐབས་མཆིས་པ། དྲང་བའི་དོན། རྩོད་པའི་ཚིག་གིས་གནས་སུ་གྱུར། ཞེས་པ་ཡང་དྲན་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ལྷག་པ་ན། དེ་བཞིན་ཉིད་མེད་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་སེམས་ཅན་མེད་པས། ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། སྒྲའི་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་སོགས་པ་མེད་པར་རིག་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ཆོས་ཐམས་ཅད་མེད་པའི་ཕྱིར། ནམ་མཁའ་དང་མཚུངས་པས་གོ་སྐབས་འབྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བར་དགོངས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅོ་ལྔ་ན། བམ་པོ་བཅོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བདུན་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཆད་པ་ན། འབད་མེད་དང་། །རབ་འབྱོར། གང་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། གནས་པར་འགྱུར་བ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་མཐར་ཐུག་པའི་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་གནས་སྐབས་ན། ཆོས་ཐམས་ཅད་དེ་བཞིན་ཉིད་ཙམ་དུ་ཟད་པའ
【現代漢語翻譯】 問：是寂靜嗎？ 答：是寂靜。不是突然產生的，也不是不寂靜。不是自己，也不是遠離。不是遠離其他世俗。 問：那麼，在一行中，那也是世俗的顯現嗎？ 答：虛空不是由權識所緣，而是由智識所緣。那也是由識所緣，而不是由智識所緣。如果能代替對境的有無，即使獲得八萬（頌），也沒有意義。對境是不存在的。 （以上）已經出現，之前的破除損害也與此相同。那也是，除了語言的途徑之外，無法用世俗的語言來表達，所以無法言說，與虛空相同。這裡，基和果的究竟大乘是真如，道的 4-95 大乘是清凈的大乘見、修、行。如此，利益有情，善現。然後，在三行中，應當了知。』這句話的意思是什麼呢？因為人無我，所以會進入法無我，因此，首先安住于無有有情，然後安住于無有虛空。無有虛空，則會安住于無有大乘。那些無有（的法），如無量等法也是無有，所以一切法也應如是了知。』這是中觀派的觀點。那麼，之前所說的大乘是法身，這不矛盾嗎？沒有過失，這裡無有的意思是無對境，意思是說在等持的時候，也不特意去分別，這是經論的觀點。也正因為如此，下面說『因為無對境』。正是考慮到這些，世尊自己的自釋在二轉法輪的時候說：『至高無上，有處，正直之義，爭論之詞成為安住之處。』也應憶念。 然後，在超過十二行的地方，『應當了知無有真如。』這句話的意思是，因為無有有情，所以應當了知無有遍計所執的色之真如，以及聲音的真如等。如此，因為一切法皆無有，所以與虛空相同，從而開闢了機會。』這是（佛陀）的意圖。這是中觀派的觀點。然後，在十五行半的地方， 第十五品。然後，在第十七張紙上，缺少三行半的地方，無勤和，善現，任何。 然後，在兩行中，『不會安住。』這句話的意思是，在究竟的大乘境界中，一切法都只是真如而已。
【English Translation】 Q: Is it peaceful? A: It is peaceful. It is not sudden, nor is it not peaceful. It is not self, nor is it isolated. It is not isolated from other mundane things. Q: Then, in one line, is that also a mundane appearance? A: Space is not objectified by the power of consciousness, but by the wisdom consciousness. That is also objectified by consciousness, but not by wisdom consciousness. If one could replace the presence or absence of an object, even obtaining eighty thousand (verses) would be meaningless. The object is non-existent. (The above) has appeared, and the previous destruction of harm is also the same. That is also, apart from the path of language, it cannot be expressed in mundane language, so it cannot be spoken, it is the same as space. Here, the ultimate Mahayana of the base and result is Suchness, the path of 4-95 Mahayana is the pure Mahayana view, meditation, and conduct. Thus, benefit sentient beings, Subhuti. Then, in three lines, it should be understood. 'What is the meaning of this sentence?' Because of the selflessness of the person, one will enter the selflessness of phenomena, therefore, first abiding in the absence of sentient beings, then abiding in the absence of space. Without space, one will abide in the absence of the Great Vehicle. Those absent (dharmas), such as immeasurable dharmas, are also absent, so all dharmas should also be understood in the same way.' This is the view of the Madhyamaka school. Then, is there no contradiction with the previous statement that the Great Vehicle is the Dharmakaya? There is no fault, here the meaning of absence refers to the absence of an object, meaning that during equanimity, one does not deliberately discriminate, this is the intention of the treatise. It is also for this reason that it is said below, 'Because there is no object.' It is with these considerations in mind that the Blessed One's own commentary, during the second turning of the wheel, said: 'Supreme, opportune, the meaning of uprightness, the words of dispute become a place of abiding.' It should also be remembered. Then, in the place exceeding twelve lines, 'It should be understood that there is no Suchness.' The meaning of this sentence is that because there are no sentient beings, one should understand that there is no Suchness of the form of the completely imputed, and the Suchness of sound, etc. Thus, because all dharmas are non-existent, they are the same as space, thus opening up opportunities.' This is (Buddha's) intention. This is the view of the Madhyamaka school. Then, in the place of fifteen and a half lines, Fifteenth Chapter. Then, on the seventeenth page, where three and a half lines are missing, effortless and, Subhuti, anything. Then, in two lines, 'Will not abide.' The meaning of this sentence is that in the ultimate state of the Great Vehicle, all dharmas are only Suchness.
ི་ཕྱིར། སྐྱེ་བ་དང་། འགག་པ་དང་། གནས་པ་མེད་པས་མི་གཡོ་བར་སྣང་ངོ་། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། འགྱུར་བ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་མཐར་ཐུག་པའི་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ས་ལ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དེ་ཉིད་རང་བཞིན་ཉིད་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་དང་། མཚན་ཉིད་ཁོ་ནར་བཟུང་སྟེ། དེ་ཉིད་རང་བཞིན་གྱིས་གཞན་ནི་མེད་དོ། །དེ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཡིན་གྱི་གཞན་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་གྱི་གཞན་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཉིད་མཚན་ཉིད་ཀྱི་གཞན་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་ཕྱེ་སྟེ། སྨོས་པ་ཙམ་དུ་ཟད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ན། བམ་པོ་བཅུ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དགུ་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་ བདུན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། མཐའ་ལས་འདས་པར་ངེས་འབྱུང་དང་། །རབ་འབྱོར། གང་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། རྣམས་ཀྱི། དུས་གསུམ། མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་ 4-96 ཐེག་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བས། མཇུག་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ་ཅི་ལས་དགོངས་ཞེ་ན། དུས་གསུམ་མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཐེག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་མཐར་ཐུག་པའི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་བྱའོ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དེ་ཡང་ཐ་དད་དུ་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བས་གཅིག་པུའི་བདག་ཉིད་དེ། དེ་ལ་ནི་དུས་བྱ་བ་དང་། དུས་མཉམ་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་དང་། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་ཙམ་དུ་ཟད་པའི་ཐེག་པའོ། །སྟོང་པ་ཉིད་ཙམ་དུ་ཟད་པ་དེ་ལ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་དེ་དག་མེད་པའི་ཕྱིར་ཐམས་ཅད་སེལ་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ལ་མི་མཉམ་པ། འདོད་ཆགས་དང་མཉམ་པ། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། ཞེ་སྡང་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་བདུན་ལྷག་པ་ན། འགྱུར་བ་ལྟ་ཅི་ཞིག་སྨོས། ཞེས་བྱ་བ་ལ་གཟུགས་ཀྱི་སྟོང་པ་ཞེས་བྱ་བ་གང་གི་ཚེ་གཟུགས་དང་འབྲེལ་བའི་སྟོང་པ་ཉིད་གཟུང་བ་དེའི་ཚེ། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱང་ཀུན་བཏགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ན། སྟོང་པ་ཉིད་དེ་ལ་གཟུགས་ཡོད་པར་ག་ལ་འགྱུར། ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ལྷག་ཙམ་ན། དེ་ལྟར་བྱུང་བའི་དུས་དམིགས་པ་ལྟ་ཅི་ཞིག་སྨོས། ཞེས་བྱ་བ་ཅི་ལས་དགོངས་ཞེ་ན། མཐར་ཐུག་པའི་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ས་ལ་ནི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་བདག་ཉིད་དུ་གྱུར་ནས། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་རྗེས་སུ་ཞུགས་ཏེ། དེ་བས་ན་དེ་ལ་དུས་གསུམ་མཉམ་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ཡང་མེད་ལ། དུས་གསུམ་དུ་གཏོགས་པའི་སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡང་མེད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས་ཤིང་། ལ་ཟློ་བ་མཉམ་བཞག་ཟབ་མོའི་སྐབས་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ལ། སྐབས་གཞན་ཤིན་ཏུ་མང་པོར་ཡང
【現代漢語翻譯】 因此，由於沒有生、滅、住，所以顯現為不動的狀態。』這是偉大的中觀派所說。之後，在超過三行時，『沒有變化。』這意味著在究竟的大乘境界中，法界本身被認為是自性、如是性、本體和特徵。因此，它本身在本質上沒有其他。它是如是性，而不是其他。它是本體，而不是其他。它本身不是特徵的其他，只是被區分和提及而已。』這是偉大的中觀派所說。之後，在兩張紙上。 第十六品。之後，在十九張紙和三行上，第十七品。之後，在兩張紙上缺少一行時，『必定從極端中解脫出來。』 善現（Subhuti）。任何。之後，在六行上，『所有。三時。平等性的乘。』通過這個，如果問到總結的意義是什麼，『三時平等性的乘』指的是究竟的大乘。大乘與所有差異的事物分離，是唯一的自性。因此，沒有時間，沒有時間平等性，沒有大乘，沒有菩薩，所有這些都只是空性的乘。因為在僅僅是空性的事物中，沒有被假設的法，所以一切都被否定。』這是偉大的中觀派所說。不平等。與貪慾平等。同樣地結合嗔恨。之後，在超過七行時，『更不用說變化了。』對於『色的空性』，當把握與色相關的空性時，因為空性也是被假設的，所以不是存在。空性怎麼會有色呢？』這是總結。』這是中觀派所說。之後，在一張紙和超過八行左右時，『更不用說指定這樣的時間了。』如果問到這是什麼意思，在究竟的大乘境界中，所有如波羅蜜多的法都變成了成熟的自性，並隨順空性的本體。因此，那裡沒有三時平等性，也沒有屬於三時的佈施波羅蜜多。』這是偉大的中觀派所說，並且指的是專注甚深禪定的場合，也指非常多的其他場合。
【English Translation】 Therefore, because there is no birth, cessation, or abiding, it appears as unmoving.』 This is what the great Madhyamika said. Then, when there are more than three lines, 『There is no change.』 This means that in the ultimate Mahayana realm, the Dharmadhatu itself is regarded as self-nature, suchness, essence, and characteristics. Therefore, it itself has no other in essence. It is suchness, not other. It is essence, not other. It itself is not other than characteristics, it is only distinguished and mentioned.』 This is what the great Madhyamika said. Then, on two sheets of paper. Sixteenth fascicle. Then, on nineteen sheets of paper and three lines, the seventeenth fascicle. Then, when one line is missing on two sheets of paper, 『Definitely emerge from the extremes.』 Subhuti. Any. Then, on six lines, 『All. Three times. The vehicle of equality.』 If asked what the meaning of the conclusion is, 『The vehicle of equality of the three times』 refers to the ultimate Mahayana. That Mahayana is separate from all differentiated things and is the nature of oneness. Therefore, there is no time, no equality of time, no Mahayana, no Bodhisattva, all of which are merely the vehicle of emptiness. Because in that which is merely emptiness, there are no imputed dharmas, therefore everything is negated.』 This is what the great Madhyamika said. Unequal. Equal to attachment. Similarly, combine with hatred. Then, when there are more than seven lines, 『What to say of change?』 For 『the emptiness of form,』 when the emptiness related to form is grasped, because emptiness is also imputed, it is not existent. How could there be form in emptiness?』 This is the summary.』 This is what the Madhyamika said. Then, on one sheet of paper and about eight more lines, 『What to say of specifying such a time?』 If asked what this means, in the ultimate Mahayana realm, all dharmas such as the paramitas have become the nature of ripening and follow the essence of emptiness. Therefore, there is no equality of the three times there, and there is no generosity paramita belonging to the three times.』 This is what the great Madhyamika said, and it refers to the occasion of focusing on profound samadhi, and also to very many other occasions.
་ལ་ཟློ་བ་ལ་དགོངས་ནས་མེད་ཅིང་མི་དམིགས་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པའི་དགོངས་པ་མ་ཤེས་པས་རྣམས་ཀྱིས། རྗེས་ཐོབ་ཤན་འབྱེད་པའི་སྐབས་ལ་སྦྱར་བ་ཐམས་ཅད་ནི་ནོར་བ་ལས་ཀྱང་ནོར་བ་ཡིན་པ། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་དོར་བར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་དགུ་ན། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དུ་འབྱུང་ངོ་། །ཐོབ་པའི་མཚན་ཉིད་ངེས་འབྱུང་དང་། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་པ་ན། ཐེག་པ་ཆེན་པོའོ། །ཞེས་བྱ་བས་ནི་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱི་ཐེག་པ་ཡིན་པས་ཐེག་པ་ཆེན་པོའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ངེས་པའི་ཚིག་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ལེའུ་བཅུ་གཉིས་སོ།། །། ༈ ལེའུ་བཅུ་གསུམ། ༈ བམ་པོ་བཅོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་བྱམས་གང་གིས་བུས། འོག་ནས་བཤད་པའི་སྐབས་དབྱེ་བའི་ཕྱིར། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ནས། ཙམ་དུ་སེམས་སོ། །ཞེས་པ་སྔར་ནི་ཤེར་ཕྱིན་སྟོན་པར་བསྐོས་ལ། ད་ལྟར་ནི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བཤད་པ་བྱས་སོ། །ཞེས་ལུས་སོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ལགས་གྲངས། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་གཉིས་ཐ་མི་དད་པའི་ཕྱིར་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་བསྟན་པས་ཤེས་རབ་ 4-97 ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པས་ཡང་བསྟན་པ་ཡིན་པར་དགོངས་པ་སྟེ། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ཆད་པ་ན། མཐའ་ཡས་རིག་པར་བགྱིའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཏེ། གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་སྔོན་གྱི་མཐའ་ལ་སོགས་པ་མཐའ་གསུམ་མེད་པས་ཀུན་ཏུ་མཐའ་ཡས་ཉིད་དེ། དེ་བཞིན་དུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡང་ཀུན་ཏུ་མཐའ་ཡས་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་དུས་གསུམ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མི་དམིགས་པ་དང་། གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཡང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ངོ་བོར་མི་དམིགས་པའི་ཕྱིར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དམིགས་སུ་མེད་དོ། །མེད་པས་གདམས་པ་དང་རྗེས་སུ་བསྟན་པ་གཉིས་ཀྱང་མེད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། མིང་ཙམ་དུ་བས་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་ལྟར་དམིགས་སུ་མེད་པའི་ཕྱིར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཀུན་བཏགས་པ་ཙམ་དུ་ཟད་པར་སྟོན་ཏོ། །དེ་ལྟར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དོན་དམ་པར་མེད་པར་བསྟན་ནས་དཔེ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཞེས་བྱ་བ་ནི། དེ་ལྟར་དམིགས་སུ་མེད་པའི་ཕྱིར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཀུན་བཏགས་པ་ཙམ་དུ་ཟད་པར་སྟོན་ཏོ། །དེ་ལྟར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དོན་དམ་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཞེས་བྱ་བ་མངོན་པར
【現代漢語翻譯】 那些不理解佛陀在宣講時，考慮到寂止（梵文：śamatha，止觀中的止，指心專注於一境）、寂滅（梵文：nirvana，涅槃）和無所緣等教義的人，將后得（梵文：prsthalabdha，指證悟后所獲得的智慧）分別應用於所有情況，這是錯上加錯，應徹底拋棄。然後，在十張紙和九行中，一切都將顯現為遍知（梵文：sarvajña，指佛陀的智慧）。獲得的特徵是決定的出離（梵文：nihsarana，指從輪迴中解脫）。然後，具壽（梵文：ayusmat，對長者的尊稱）。然後，在超過五行時，是大乘（梵文：Mahāyāna，佛教的一個主要流派）。'被稱為大乘'，因為它是偉大者的乘，因此被稱為大乘。這是對確定之詞的闡釋。'這是中觀派（梵文：Madhyamaka，佛教的一個哲學流派）的觀點。然後，在超過兩行時，是十二章。 第十三章 第十八卷。然後，慈氏（梵文：Maitreya，未來佛）問。爲了區分下面要講的內容。世尊（梵文：Bhagavan，佛陀的尊稱）。然後，從兩行半開始。'如此認為'。之前被指定宣講般若波羅蜜多（梵文：Prajñāpāramitā，智慧的完成），現在則是在講述大乘。這是身體。然後，在超過一行時，是數字。'被稱為'是因為般若波羅蜜多和大乘二者無別，因此通過闡釋大乘，也就在闡釋般若波羅蜜多。這是中觀派的觀點。然後，在六張紙上缺少兩行半時，宣講了'我將認知為無邊智慧'等。由於色等一切法都沒有前際等三邊，因此是完全的無邊。同樣，菩薩（梵文：Bodhisattva，指發願成佛的修行者）也應被認知為完全的無邊。這是總結之詞。這是中觀派的觀點。然後，在超過兩行時，宣講了'不可得'等。因此，由於三時（過去、現在、未來）都不可得菩薩，並且色等也都不在菩薩的自性中可得，因此菩薩是不可得的。由於沒有，所以教誨和隨後的闡釋也都沒有。這是偉大的中觀派的觀點。然後，在四行中，'僅是名稱'，這是因為如此不可得，所以顯示菩薩僅僅是假立的。如此顯示菩薩在勝義諦（梵文：paramārtha-satya，佛教的最高真理）中不存在，爲了舉例說明。這是中觀派的觀點。然後，在三行中，世尊。然後，在兩行中，被稱為，因為如此不可得，所以顯示菩薩僅僅是假立的。如此爲了顯示菩薩在勝義諦中。這是中觀派的觀點。被稱為顯現。
【English Translation】 Those who do not understand the Buddha's intention in teaching emptiness (Skt. śūnyatā) with consideration for quiescence (Skt. śamatha), cessation (Skt. nirvana), and non-objectification, etc., mistakenly apply post-attainment (Skt. prsthalabdha) distinctions to all situations, which is even more erroneous and should be completely abandoned. Then, in ten sheets of paper and nine lines, everything will manifest as omniscience (Skt. sarvajña). The characteristic of attainment is determined renunciation (Skt. nihsarana). Then, the venerable one (Skt. āyuṣmat). Then, when more than five lines, it is the Great Vehicle (Skt. Mahāyāna). 'Called the Great Vehicle' because it is the vehicle of the great ones, hence it is called the Great Vehicle. This is an explanation of the definitive term.' This is the view of the Madhyamaka (the Middle Way school). Then, when more than two lines, it is twelve chapters. Chapter Thirteen Volume Eighteen. Then, Maitreya (the future Buddha) asked. In order to distinguish the topics discussed below. Blessed One (Skt. Bhagavan). Then, starting from two and a half lines. 'So it is thought'. Previously designated to teach the Perfection of Wisdom (Skt. Prajñāpāramitā), now it is explaining the Great Vehicle. This is the body. Then, when more than one line, it is the number. 'Called' because the Perfection of Wisdom and the Great Vehicle are non-different, therefore by explaining the Great Vehicle, the Perfection of Wisdom is also explained. This is the view of the Madhyamaka. Then, when two and a half lines are missing on six sheets of paper, it is said, 'I will recognize as boundless knowledge,' etc. Since all phenomena, such as form, have no three limits such as the prior limit, they are completely boundless. Similarly, a Bodhisattva (a being who aspires to Buddhahood) should also be recognized as completely boundless. This is the concluding word. This is the view of the Madhyamaka. Then, when more than two lines, it is said, 'Unfindable,' etc. Therefore, since a Bodhisattva is unfindable in the three times (past, present, and future), and form, etc., are also unfindable in the nature of a Bodhisattva, therefore a Bodhisattva is unfindable. Since there is none, both the instruction and the subsequent explanation are also non-existent. This is the view of the great Madhyamaka. Then, in four lines, 'merely a name,' this is because it is so unfindable, so it shows that a Bodhisattva is merely imputed. Thus, showing that a Bodhisattva does not exist in ultimate truth (Skt. paramārtha-satya), in order to illustrate. This is the view of the Madhyamaka. Then, in three lines, Blessed One. Then, in two lines, it is called, because it is so unfindable, so it shows that a Bodhisattva is merely imputed. Thus, in order to show the Bodhisattva in ultimate truth. This is the view of the Madhyamaka. Called manifestation.
་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་མེད་པར་བསྟན་ནས། མངོན་པར་གྲུབ་པ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་བསྟན་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། གཟུགས་མ་ལགས། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཏེ། མངོན་པར་གྲུབ་པ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ནི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ནི་[དེ་?]ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་གྱི་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མ་ལགས་ཏེ། དེ་ལྟར་ཀུན་བཏགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མེད་པའི་ཕྱིར་གདམས་པའི་འོས་མ་ཡིན་པར་བསྟན་ནས། ད་ནི་དོན་དམ་པར་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། མཆིས་སམ། ཞེས་བྱ་བར་གསོལ་ཏོ། །དོན་དམ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པས། མངོན་པར་མ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡང་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར་གདམས་པ་དང་། རྗེས་སུ་བསྟན་པའི་འོས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བར་དགོངས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ལ་སྤྱོད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དོན་དམ་པའི་སྤྱོད་པ་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ཕྲེང་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། སྔོན་གྱི་མཐར་མི་དམིགས་སོ། །ཁས་མི་ལེན་ཏོ། །ཞེས་ཁྲི་བརྒྱད་པ་དང་གནོད་འཇོམས་སུ་བྱུང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། དབུས་མི་ 4-98 དམིགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་ཟག་གི་བདག་མེད་པའི་ཕྱིར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་འདས་པའི་དུས་ན་བྱུང་ངོ་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མ་འོངས་པ་ན་འབྱུང་བར་འགྱུར་རོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ད་ལྟར་བྱུང་བ་ན་ཡོད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་དུས་གསུམ་ཁས་མི་ལེན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། གཉིས་སུ་བྱར་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཐམས་ཅད་དུ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་དུ་གཅིག་པར་དགོངས་པའོ། །ཞེས་དང་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ནི་ཆོས་བདག་མེད་པར་བསྟན་ཏེ། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་ན། བམ་པོ་བཅུ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། བམ་པོ་ཉི་ཤུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དགུ་དང་ཕྲེང་དྲུག་ན། དབུས་གང་ཡིན་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་གཉིས་སུ་མེད་དེ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་དོ། །འདི་ཡར་བཅད་ཀྱིས་ང་པ་སྟེ། པོ་ཏི་བཞི་པ་རྫོགས་སོ།། །། ༈ ཅ༽ གླེགས་བམ་ལྔ་པ། བམ་པོ་དང་པོ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བཞི་དང་ཕྲེང་དགུ་ན། བམ་པོ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་བཞི་ན། གཞན་ཡང་དེ་བཞིན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྔོན་གྱི་མཐར་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་དུས་གསུམ་མཉམ་པ་ཉིད་དང
【現代漢語翻譯】 在闡述了沒有成就的體性之後，闡述了沒有顯現成就的體性。世尊，『色不是』等等這樣說，沒有顯現成就的體性，就是圓滿成就的體性，是圓滿成就的體性，而不是遍計所執的色等等。這是它的總結。這是偉大的中觀派所說。 然後，在一行中，『不是的，因為沒有像那樣遍計所執的菩薩，所以不是教導的對象』，這樣闡述之後，現在是就勝義諦的法性菩薩而言，世尊，在那之後多出一行，『有嗎？』這樣提問。勝義諦的菩薩是法界的自性，所以是沒有顯現成就的體性，而且因為超越了一切戲論，所以不是教導和隨順的對象。這是其中的含義。這是偉大的中觀派無著所說。 然後，在兩行半中，『行持』，這是在闡述勝義諦的行持。這是中觀派所說。 然後，在一張紙少五行的地方，『不觀察到先前』，『不承認』，這是在《八千頌》和《摧魔》中出現的。然後，多出三行，『不觀察到中間』，這是因為人無我的緣故。菩薩在過去時出現，菩薩在未來時將會出現，菩薩在現在時存在，這樣不承認三時。這是所要闡述的。這是中觀派所說。 然後，在四行中，『不能成為二』，這是指在一切時都認為圓滿成就的體性是一體的。『因為沒有』等等，這是在闡述法無我。這是中觀派所說。菩提。 然後，在第七張紙上，第十九品。然後，在第十八張紙和九行半的地方，第二十品。然後，在第十九張紙和六行的地方，中間的一切都是無二的，不能成為二。這是向上截斷的第五個，第四函結束了。 第五函，第一品。然後，在第十四張紙和九行的地方，第二品。然後，在第十八張紙和四行的地方，此外，因為沒有如是性，所以不觀察到菩薩的先前，等等，這是在說三時平等性。
【English Translation】 After explaining the nature of non-accomplishment, the nature of non-manifest accomplishment is explained. 'Bhagavan, form is not,' and so on, the nature of non-manifest accomplishment is the nature of complete accomplishment, it is the nature of complete accomplishment, and it is not the imputational form and so on. This is its summary. This is what the great Madhyamaka said. Then, in one line, 'No, because there is no imputational Bodhisattva like that, so it is not an object of instruction,' after explaining this, now it is in terms of the Bodhisattva of Dharmata in the ultimate sense, Bhagavan, after that, one more line, 'Is there?' This is the question. The Bodhisattva of Dharmata in the ultimate sense is the nature of Dharmadhatu, so it is the nature of non-manifest accomplishment, and because it transcends all elaborations, it is not an object of instruction and following. This is its meaning. This is what the great Madhyamaka Asanga said. Then, in two and a half lines, 'conduct,' this is explaining the conduct of the ultimate sense. This is what the Madhyamaka said. Then, in a place where one sheet is missing five lines, 'not observing the past,' 'not admitting,' this appears in the Eight Thousand Verses and the Destroyer of Harm. Then, three more lines, 'not observing the middle,' this is because of the selflessness of the person. The Bodhisattva appeared in the past, the Bodhisattva will appear in the future, the Bodhisattva exists in the present, thus not admitting the three times. This is what is to be explained. This is what the Madhyamaka said. Then, in four lines, 'cannot be made into two,' this refers to the fact that at all times the nature of complete accomplishment is considered to be one. 'Because there is not' and so on, this is explaining the selflessness of phenomena. This is what the Madhyamaka said. Bodhi. Then, on the seventh sheet, the nineteenth chapter. Then, on the eighteenth sheet and nine and a half lines, the twentieth chapter. Then, on the nineteenth sheet and six lines, all that is in the middle is non-dual, it cannot be made into two. This is the fifth one cut upwards, the fourth volume is completed. Fifth volume, first chapter. Then, on the fourteenth sheet and nine lines, the second chapter. Then, on the eighteenth sheet and four lines, furthermore, because there is no suchness, the Bodhisattva is not observed in the past, and so on, this is saying that the three times are equal.
་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀུན་བཏགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་མེད་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས་ཤིང་། དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་སོགས་པ་དེ་དང་དེ་ལ་རྟོག་པ་སྣང་ཡུལ་དང་བཅས་པ་ཀུན་བཏགས་པ་དེ་རྣམས་གཤིས་ལ་མེད་པ་ལ་དགོངས་པའི་གཞུང་ངོ་། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། བམ་པོ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བདུན་ན། བམ་པོ་བཞི་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཞི་ན། གཟུགས་ནི་གཟུགས་ཀྱིས་སྟོང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཀྱིས་སྟོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གཟུགས་མེད་ཅེས་བྱ་བ་གསུངས་ཏེ། གཟུགས་ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་མེད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ཀུན་བཏགས་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མེད་དོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་མེད་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མེད་དོ། །འདི་ལྟ་བུའི་གཞུང་ལ་སྒྲ་ཇི་ལྟ་བར་བཟུང་ནས་ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་ཉིད་དུ་འདོད་པ་རྣམས་ནི་ཕྱི་རོལ་པ་ལས་ཀྱང་ཕྱི་རོལ་པ་ལོག་པར་ལྟ་བ་ཡིན་ཏེ། ཤེར་ཕྱིན་ལྔ་བརྒྱ་པར། རབ་འབྱོར། གང་ཡང་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་གཟུགས་རང་བཞིན་མེད་པ་སྐྱེ་བ་མེད་པ་དང་། འགག་པ་མེད་པ་དང་། གདོད་མ་ནས་ཞི་བ་དང་རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པར་བསྟན་པ་གང་ཡིན་པའི་བསྟན་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ནི་ལྡེམ་པོར་དགོངས་པ་མ་ 4-99 ཡིན་པ་སྟེ། སྒྲ་ཇི་བཞིན་ཉིད་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་དེ་སྐད་སྨྲ་ན་དེ་ནི་ཕྱི་རོལ་བས་ཀྱང་ཕྱི་རོལ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་ཕྱོགས་ལ་གནས་པ་སྟེ། ལོག་པར་ལྟ་བའོ། །ཞེས་ངས་སྨྲས་སོ། །ཞེས་སོགས་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་པས། དེས་ན་ཐམས་ཅད་རང་སྟོང་དང་ཅང་མེད་དུ་ལྟ་བ་ནི་ལོག་པར་ལྟ་བ་ཡིན་པས་རིང་དུ་སྤང་བར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། ཚོར་བ་ལ་མེད་ཅིང་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་རང་གི་དངོས་པོ་དང་གཞན་གྱི་དངོས་པོ་ལ་བཙལ་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་མི་དམིགས་པར་བསྟན་པ་སྟེ། འདིས་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཐམས་ཅད་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཐམས་ཅད་དུ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ལྷག་པ་ན། བམ་པོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། གློ་བུར་དུ་མིང་དུ་བཏགས་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི་དོན་དམ་པར་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་རང་བཞིན་ཡིན་ན། ཀུན་རྫོབ་ཏུ་དེ་ལ་ཐ་སྙད་དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་བའི་མིང་གློ་བུར་དུ་བཏགས་པ་སྟེ། གློ་བུར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲ
【現代漢語翻譯】 『菩薩的真如是遍計所執，故為空。』這是偉大的中觀派所說。真如等等，對這些的分別念，連同顯現的對境，這些遍計所執在自性上是不存在的，這是經文的意旨。 接下來是五張紙和五行：第三卷。接下來是十七張紙：第四卷。接下來是十二張紙和四行：『色即是空。』這句話的意思是，圓成實性的色是空于遍計所執的色。這是中觀派所說。『無色』的意思是，色的空性被稱為遍計所執的無色。這是偉大的中觀派所說。菩薩在空性中是不存在的。 接下來是兩張紙和兩行半多一點：『一切智不存在，菩薩不存在。』對於這樣的經文，如果按照字面意思理解，認為一切都是自性空，那麼這些人比外道還要更加邪見。在《五百般若經》中說：『善現，凡是世尊所說的色無自性、無生、無滅、本來寂靜、自性涅槃的教法，都不是究竟的密意，應當如字面意思那樣理解。』如果這樣說，那麼這些人比外道還要更加處於凡夫俗子的境地，是邪見。』我這樣說。等等，廣說。因此，認為一切都是自性空和一無所有是邪見，應當遠離。 接下來是九行半：『在感受中沒有，也不可見。』等等，通過在自己的事物和他人的事物中尋找，表明一切法都不可見。這解釋了『一切以一切方式在一切中』這句話。這是中觀派所說。接下來是三張紙多一點：第五卷。接下來是十三張紙，缺一行：『暫時安立名稱。』這句話的意思是，如果菩薩在勝義諦中是空性的自性，那麼在世俗諦中，爲了稱呼他，菩薩這個名稱是暫時安立的。『暫時』的意思是並非實有。這是中觀派所說。接下來是...
【English Translation】 'The Suchness of a Bodhisattva is imputed, therefore it is non-existent.' This is what the great Madhyamika said. Suchness and so forth, the conceptualizations of these, together with the appearing objects, these imputations are non-existent in their essence, this is the intention of the scripture. Next are five folios and five lines: Volume Three. Next are seventeen folios: Volume Four. Next are twelve folios and four lines: 'Form is empty of form.' This means that the form of the perfectly established nature is empty of the form of imputation. This is what the Madhyamika said. 'Formlessness' means that the emptiness of form is called the imputed formlessness. This is what the great Madhyamika said. A Bodhisattva does not exist in emptiness. Next are two folios and two and a half lines more: 'Omniscience does not exist, a Bodhisattva does not exist.' Regarding such scriptures, if one takes the words literally and believes that everything is inherently empty, then these people have even more distorted views than the outsiders. In the 'Five Hundred Prajnaparamita Sutra', it says: 'Subhuti, whatever teachings the Bhagavan has taught, such as form being without inherent existence, without arising, without ceasing, primordially peaceful, and naturally in complete nirvana, all those teachings are not definitive intentions, but should be understood as they are literally.' If one says this, then these people are even more situated in the realm of ordinary beings than the outsiders, and have distorted views.' I said this. And so on, extensively explained. Therefore, viewing everything as inherently empty and nothingness is a distorted view, and should be abandoned from afar. Next are nine and a half lines: 'There is no feeling, nor is it visible.' And so on, by searching in one's own things and the things of others, it shows that all phenomena are invisible. This explains the phrase 'everything by every means in everything.' This is what the Madhyamika said. Next are three folios more: Volume Five. Next are thirteen folios, missing one line: 'Temporarily given a name.' This means that if a Bodhisattva is the nature of emptiness in the ultimate truth, then in the conventional truth, for the sake of naming him, the name Bodhisattva is temporarily given. 'Temporarily' means that it is not inherently existent. This is what the Madhyamika said. Next are...
ེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། མིང་དུ་བཏགས་པ་སྟེ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་མིང་ཙམ་དུ་ཟད་པར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གང་ན་ཡང་མི་གནས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་སྟོན་ཏེ། དངོས་པོ་རྣམས་སྐྱེ་བའི་དུས་ན་ཡང་གང་ནས་ཀྱང་མི་འོང་ལ་འགག་པའི་དུས་ན་ཡང་གང་དུ་ཡང་མི་འགྲོའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གཟུགས་མ་ཡིན། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་དང་། མིང་དག་ཐ་དད་པ་ཡིན་པར་བསྟན་ཏེ། གཟུགས་ཞེས་བྱ་བའི་མིང་ཀུན་བཏགས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དོན་དམ་པའི་གཟུགས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མིང་མ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་མིང་དང་སྟོང་པ་གཉིས་ཐ་དད་པའི་གཏན་ཚིགས་བསྟན་པ་སྟེ། ཀུན་བཏགས་པའི་མིང་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་མིང་གིས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་ལ་དེའི་སྟོང་པ་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་མིང་གི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ན། དེ་ལྟར་མིང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། དོན་དམ་པའི་ཆོས་རྣམས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཆོས་དེ་དག་མིང་གི་རང་བཞིན་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བས་ན་དོན་དམ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡང་མིང་གི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་བ་གློ་བུར་དུ་བཏགས་པ་བསྟན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེའི་ཕྱིར་འདི་ལྟ་སྟེ་མིང་ཙམ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མིང་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་ཡང་ཀུན་བཏགས་པ་ཉིད་ཡིན་ལ་མིང་ཡང་ཀུན་བཏགས་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ལ་སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་མིང་ 4-100 གནས་པ་ཡང་མ་ཡིན་མིང་ལ་ཡང་སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་གནས་པ་མ་ཡིན་ཏེ་གཉིས་ཀ་ལ་ཡང་སྒྱུ་མ་དང་མཚུངས་པར་དངོས་པོ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས་ཤིང་། སློབ་དཔོན་ཕྱོགས་གླང་གིས། མེད་ཅེས་བྱ་ལ་སོགས་ཚིག་གིས། །བཏགས་པ་ཐམས་ཅད་འགོག་པ་སྟེ། །ཞེས་པ་ཡང་འདི་ལྟ་བུ་ལ་དགོངས་སོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་ན། བམ་པོ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། འགྱུར་བ་ལྟ་ག་ལ་ཡོད། ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས། བདག་ལ་སོགས་པ་གང་ཟག་རྣམས་དང་། གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཆོས་རྣམས་ཤིན་ཏུ་མེད་དེ། ཡོད་པ་མ་ཡིན་ན་མངོན་པར་གྲུབ་ཅིང་འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་ལྟ་ག་ལ་ཡོད་དེ། དེ་བས་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་མངོན་པར་གྲུབ་པ་ཤིན་ཏུ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་དུ་བསྟན་ཏོ། །མངོན་པར་འགྲུབ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། འདུ་བ་ལས་བྱུང་བའི་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་དོ། །
【現代漢語翻譯】 『如果二者皆不存在，那麼名為『施設』等等的一切施設之法，都只是名稱而已。』這是中觀派的觀點。 『無處可住。』這表明不存在，即是空性。事物在產生時，從任何地方都不會來；在消逝時，也不會到任何地方去。這是中觀派的觀點。 『非色。』等等表明，法性的色等等，與名稱是不同的。名為『色』的施設，並非勝義諦的色。這是它的含義。這是中觀派的觀點。 接著，在一行中，『非名。』這表明名稱與空性二者是不同的理由。施設的名稱，其自性是空性的；而空性，並非名稱的自性。這是它的含義。這是偉大的中觀派的觀點。 接著，在兩張紙和半行中，『因此，名稱是不存在的，並且勝義諦的法是存在的，所以這些法不是名稱的自性。因此，勝義諦的菩薩也不是名稱的自性。』因此，『菩薩』這個名稱是偶然施設的，所以，『這只是一個名稱。』這是所說的。這是中觀派的觀點。 接著，在一行中，『無名。』這表明佈施波羅蜜多等等也是施設，名稱也是施設。佈施波羅蜜多不在名稱中，名稱也不在佈施波羅蜜多中，因為二者都如幻象般沒有實體。這是中觀派的觀點。論師陳那(梵文：Dignāga)說：『以『無』等詞，遮止一切施設。』也是指這種情況。 接著，在第七張紙上，第六品，接著，在第六行中，『哪裡會有變化？』等等表明，我和其他人，以及色等等的法，都是完全不存在的。如果不存在，哪裡會有顯現和產生？因此，一切法都顯現為完全不存在的自性。顯現指的是空性。這是偉大的中觀派的觀點。 接著，在第四張紙和四行半中，『由聚合而生的自性是不存在的。』
【English Translation】 『If both are absent, then all the phenomena of imputation, such as being named 『imputation,』 are merely names.』 This is the view of the Madhyamaka. 『Dwelling nowhere.』 This indicates non-existence, which is emptiness. When things arise, they do not come from anywhere; when they cease, they do not go anywhere. This is the view of the Madhyamaka. 『Not form.』 etc., indicates that the form of dharmata, etc., and names are different. The imputation named 『form』 is not the ultimate form. This is its meaning. This is the view of the Madhyamaka. Then, in one line, 『Not name.』 This shows that name and emptiness are two different reasons. The imputed name, its own nature is empty, and its emptiness is not the nature of the name. This is its meaning. This is the view of the great Madhyamaka. Then, in two sheets and a half line, 『Therefore, names are non-existent, and ultimate dharmas are existent, so these dharmas are not the nature of names. Therefore, the ultimate Bodhisattva is also not the nature of the name.』 Therefore, the name 『Bodhisattva』 is shown to be suddenly imputed, so 『this is just a name.』 This is what is said. This is the view of the Madhyamaka. Then, in one line, 『No name.』 This indicates that generosity pāramitā etc. are also imputations, and names are also imputations. Generosity pāramitā does not reside in the name, and the name does not reside in generosity pāramitā, because both are like illusions and have no substance. This is the view of the Madhyamaka. Master Dignāga said: 『With words such as 『no,』 all imputations are negated.』 This also refers to this kind of situation. Then, on the seventh sheet, Chapter Six, then, in the sixth line, 『How can there be change?』 etc. indicates that I and other people, and dharmas such as form, are completely non-existent. If they are non-existent, how can there be manifestation and arising? Therefore, all dharmas are shown to be the nature of complete non-existence. Manifestation refers to emptiness. This is the view of the great Madhyamaka. Then, in the fourth sheet and four and a half lines, 『The nature arising from aggregation is non-existent.』
ཞེས་བྱ་བ་ནི་རང་གི་ངོ་བོ་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་ཅེས་བྱ་སྟེ། རང་གི་གང་ཡིན་པ་དེ་ཉིད་ངོ་བོ་ཉིད་ཅེས་བྱ་སྟེ། བར་འགྱུར་གྱིས་གཞན་གྱི་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་བརྟེན་ནས། འབྱུང་གི་མ་བརྟེན་པར་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གང་དག་གཞན་ལ་བརྟེན་ཏེ་འབྱུང་བ་དེ་དག་ནི་གཞན་གྱི་ཉིད་ཡིན་གྱི་རང་གི་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བས་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པས་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེའི་ཕྱིར་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཀུན་བཏགས་པ་རྣམས་ནུབ་པར་གྱུར་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ཞིང་གཞན་ལ་ལྟོས་པ་མ་ཡིན་པས་དེ་ཉིད་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་རིགས་སོ། །དེ་བས་ན་འདུས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་དོ། །ཞེས་བཤད་དེ་འདུས་པ་ལས་བྱུང་བ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །འདུས་ནས་བྱུང་བས་ན་འདུས་པ་ལས་བྱུང་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྒྱུ་དང་རྐྱེན་ཚོགས་པ་ལས་བྱུང་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། མི་རྟག་པ་སྟེ་གང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐེག་པའི་ཚུལ་གྱིས་དེ་མི་རྟག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཆོས་སྐྱེས་པ་གྱེས་པ་དང་ཞིག་པ་ལ་བྱའོ། །འདིར་ནི་མི་རྟག་པའི་མཚན་ཉིད་དེ་ལྟ་མ་ཡིན་པར་སྟོན་ཏེ། གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་འདི་ལ་མི་རྟག་པའི་དོན་ནི་མེད་པའི་དོན་ཏོ། །ཞེས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་མི་རྟག་པའི་སྒྲ་ནི་མེད་པ་ལ་བྱའོ། །ཇི་ལྟ་ཞེ་ན་རྟག་པ་ལས་བཟློག་པ་ནི་མི་རྟག་པ་ཞེས་བྱའོ། །རྟག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་རྟག་ཏུ་ཡོད་པ་དེ་ལ་བྱ་སྟེ། དེ་བས་ན་མི་རྟག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་རྟག་ཏུ་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་མེད་པ་དེ་ལ་མི་རྟག་ཅེས་བྱའོ། །དེའི་ཕྱིར་མེད་པའི་དོན་ནི་མི་རྟག་པའི་དོན་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལྟར་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་མེད་པའི་ཕྱིར་མི་རྟག་པ་སྟེ། ཡོད་པ་ལ་ཞིག་པར་གྱུར་པ་གང་ཡང་མེད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ 4-101 ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། དངོས་པོ་མེད་པ་དང་ཟད་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་མི་རྟག་པ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་མེད་པ་དང་། དངོས་པོ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། སྟོང་པ་ཉིད་ལ་བྱའོ། །ཟད་ཅེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ལ་བྱའོ། །དེ་ལྟར་མི་རྟག་པ། གང་ཡིན་པའི་དེ་སྟོང་པ་ཉིད་དེ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་ཟད་པའི་དངོས་པོ་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །དེ་ལྟར་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་མི་རྟག་པའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་དངོས་པོ་མེད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་བས་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཡོངས་སུ་གྲུབ
【現代漢語翻譯】 所謂『自性』，是指事物自身的本性，即事物本身所具有的性質，而不是通過轉變而來的其他性質。所有色等諸法都是依賴於因緣而生起的，不是不依賴因緣而存在的。凡是依賴於其他因緣而生起的，都是屬於其他的，而不是屬於自身的。因此，一切諸法都是沒有實體的自性，所以稱為『無自性』。因此，所有名言概念（ཀུན་བཏགས་པ་）的事物，當它們消逝時所顯現的空性，不是依賴因緣而生起，也不依賴於其他事物，因此，這空性可以被認為是所有諸法的自性。所以說，沒有由聚合而產生的自性。這說明由聚合而產生的不是自性。『由聚合而產生』是指由因和緣的和合而產生。 這是偉大的中觀派（དབུ་མ་པ་）的觀點。接下來，如果兩張紙和四串念珠都不存在，那就是無常，因為沒有任何東西是永恒不變的。小乘（ཉན་ཐོས་）的觀點認為，『無常』是指事物生起、變化和消逝。但在這裡，無常的定義並非如此，而是指沒有任何東西是永恒不變的。因此，在大乘（ཐེག་པ་ཆེན་པོ་）中，無常的含義是『不存在』。因此，『無常』這個詞指的是『不存在』。這是因為，與常相對立的就是無常。『常』是指永遠存在的事物，因此，『無常』是指在任何時候都不存在的事物。所以，『不存在』就是『無常』的含義。因此，所有名言概念的事物都是不存在的，所以是無常的，因為沒有任何存在的事物會消逝。這是偉大的中觀派的觀點。 接下來，在三張半紙上寫著：『無實體和消逝』。這裡，『無常』這個詞指的是『不存在』和『非實體』，也就是指空性。『消逝』這個詞指的是名言概念的事物。因此，無常就是空性，它是名言概念的事物消逝的無實體狀態。這就是它的含義。因此，一切諸法都是無常的。這表明一切諸法都是沒有實體的。因此，一切諸法都是完全成立的。
【English Translation】 That which is called 'self-nature' (ཞེས་བྱ་བ་ནི་རང་གི་ངོ་བོ་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་ཅེས་བྱ་སྟེ།) refers to the inherent nature of a thing, that is, the very nature of what it is, and not something else that comes about through transformation. All phenomena such as form (གཟུགས་) arise dependently; they do not exist independently. Those that arise in dependence on others are of others, not of themselves. Therefore, all phenomena are said to be 'without self-nature' (ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པ་) because they lack inherent existence. Therefore, the emptiness (སྟོང་པ་ཉིད་) that occurs when all conceptual constructs (ཀུན་བཏགས་པ་) such as form disappear is not dependently arisen and does not rely on others; thus, it is reasonable to consider it the self-nature of all phenomena. Therefore, there is no self-nature that arises from aggregation. This explains that what arises from aggregation is not self-nature. 'Arising from aggregation' (འདུས་པ་ལས་བྱུང་བ་) means arising from the collection of causes and conditions. This is the view of the great Madhyamikas (དབུ་མ་པ་). Next, if two sheets of paper and four rosaries are completely absent, that is impermanence (མི་རྟག་པ་), because nothing is free from change. In the Hinayana (ཉན་ཐོས་) tradition, 'impermanence' refers to the arising, changing, and decaying of phenomena. But here, the characteristic of impermanence is not shown in that way; rather, it means that nothing is free from change. Therefore, in this Mahayana (ཐེག་པ་ཆེན་པོ་), the meaning of impermanence is the meaning of 'non-existence.' Therefore, the term 'impermanence' refers to 'non-existence.' How so? That which is the opposite of permanence is called impermanence. 'Permanence' refers to that which always exists; therefore, 'impermanence' refers to that which never exists at any time. Therefore, the meaning of 'non-existence' is the meaning of 'impermanence.' Thus, all conceptual constructs such as form are impermanent because they do not exist; there is nothing that exists and then decays. This is the view of the great Madhyamikas. Next, on three and a half sheets of paper, it says: 'Without substance and ceasing.' Here, the term 'impermanence' refers to 'non-existence' and 'non-substance,' which is emptiness. The term 'ceasing' refers to conceptual constructs. Thus, impermanence, which is emptiness, is the non-substantial state of the ceasing of conceptual constructs. That is its meaning. Therefore, all phenomena are impermanent. This shows that all phenomena are without substance. Therefore, all phenomena are completely established.
་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་དངོས་པོའི་རྣམ་པར་མངོན་པར་ཞེན་ནས་ཉེ་བར་ལེན་ན། སྡུག་བསྔལ་གསུམ་གྱི་རྒྱུར་འགྱུར་བས་སྡུག་བསྔལ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །གང་གི་ཚེ་ཀུན་བཏགས་པའི་རྣམ་པ་དངོས་པོ་མེད་པའི་བདག་ཉིད་དུ་ཡོངས་སུ་ཤེས་ནས་མངོན་པར་ཞེན་པར་མི་བྱེད་ཅིང་སྤོང་བ་དེའི་ཚེ་སྡུག་བསྔལ་མེད་པའི་རྒྱུར་གྱུར་པས་བདེ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་བས་ན་སྡུག་བསྔལ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་ཞེས་བྱའོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་སྡུག་བསྔལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་རྣམས་དངོས་པོ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཁོ་ནར་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། དངོས་པོ་མེད་པའི་བདག་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་སྡུག་བསྔལ་བའོ། །འདིར་ཡང་སྡུག་བསྔལ་བ་ནི་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ཞེས་བྱ་བར་སྦྱར་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་ནི་བདེ་བའི་རྣམ་པ་ཡོད་པ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་གྱི་དངོས་པོ་མེད་པའི་ཕྱིར་སྡུག་བསྔལ་བའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་ཅུང་མེད་ན། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་བདག་གཉིས་མེད་པ་སྟེ། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་མེད་པའི་ཕྱིར། གང་དང་ཡང་བྲལ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་དགུ་ཅུང་མེད་ན། དངོས་པོ་མེད་པ་དང་ཟད་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཟད་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་དངོས་པོ་མེད་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཉིད་བདག་མེད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །དེ་བཞིན་དུ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གཞན་ཡང་ཀུན་བཏགས་ཀྱི། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི། གདོད་མ་ནས། ཞི་བ་སྟེ་གང་དང་། གཟུགས། གདོད་མ་ནས། ཞི་བ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། ཚོར་བ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ལྔ་ན། གཞན་ཡང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། ཆོས་ཐམས་ཅད། སྟོང་པ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སམ། བདེན་པ་གཉིས་ཀར་ཡང་རུང་ངོ་། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་གཅིག་ན། བམ་པོ་བདུན་པ། གཞན་ཡང་བདེན་གཉིས་བསྡུས་པའི། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ཙམ་ན། གཞན་ཡང་དོན་དམ་གྱི། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི། ངོ་བོ་ཉིད་ 4-102 ཀྱིས། དགེ་བ་སྟེ་གང་དང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་མི་དགེ་བའི་དངོས་པོ་འགའ་ཞིག་ཡོད་པ་ལས་དེ་དང་བྲལ་བས་དགེ་བ་ཞེས་བཏགས་པ་ནི་མ་ཡིན་གྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་དངོས་པོ་མེད་ཅིང་སྟོང་སྟེ། རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བའི་ཕྱིར་དགེ་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ཏོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། ཆོས་ཉིད་ཀྱི། གཟུགས། རྣམ་པར་ས
【現代漢語翻譯】 這顯示瞭如實性的特徵，即一切法皆是無實體的自性。這是中觀派的觀點。然後，『與一串分離並非如此』，意思是對於色等一切遍計所執之法，如果執著于實體的顯現並加以取捨，就會成為三苦之因，因此稱為痛苦。當完全了知遍計所執的顯現為無實體的自性，不再執著並加以捨棄時，就會成為無苦之因，因此是快樂。因此，痛苦被稱為遍計所執之法。『一切法皆是痛苦』，這僅僅顯示了遍計所執是無實體的特徵，因為是無實體的自性，所以一切法皆是痛苦。在這裡，也可以將『痛苦』與『與任何事物分離並非如此』結合起來，意思是痛苦並非與具有快樂之相的任何事物分離，而是因為無實體所以是痛苦。這是總結性的說法。這是偉大的中觀派的觀點。然後，如果缺少兩張紙和稍微少於十串，那麼一切世俗之法都是無二我的，因為它們本質上是空性的，所以與任何事物都不分離。然後，如果缺少兩張紙和稍微少於九串，那麼『無實體和滅盡』，意思是滅盡之法的無實體性本身就是無我。這是總結性的說法。同樣，也應將其應用於一切事物。這是中觀派的觀點。此外，遍計所執的一切法，從本初以來就是寂靜的，與任何事物分離並非如此。同樣地應用，感受。然後，如果缺少兩張紙和五串半，此外，一切世俗之法都是空性的，與任何事物分離並非如此。或者，在二諦中都可以這樣說。然後，如果缺少兩張紙和一串。 第七品。此外，總攝二諦的一切法。然後，如果大約缺少五張紙和八串，此外，勝義的一切法，本質上是善的，與任何事物分離並非如此。意思是，並非因為存在某種不善之物，並與之分離才被稱作善，而是一切法皆是無實體和空性的，因為自性光明，所以是善。這是其中的含義。這是《十萬頌釋》的觀點。法性的色，完全地...
【English Translation】 This shows the characteristic of suchness, that all dharmas are of the nature of non-substantiality. This is the view of the Madhyamikas. Then, 'not separated by one strand,' means that if one clings to the appearance of substantiality in all imputed dharmas such as form, and takes them up, it becomes the cause of the three sufferings, therefore it is called suffering. When one fully knows that the appearance of imputation is of the nature of non-substantiality, and does not cling to it and abandons it, then it becomes the cause of non-suffering, therefore it is happiness. Therefore, suffering is called imputed dharma. 'All dharmas are suffering,' this merely shows that imputation is only the characteristic of non-substantiality, because it is of the nature of non-substantiality, therefore all dharmas are suffering. Here too, 'suffering' can be combined with 'not separated by anything,' meaning that suffering is not separated from anything that has the aspect of happiness, but is suffering because it is non-substantial. This is the concluding statement. This is the view of the great Madhyamikas. Then, if two sheets of paper and slightly less than ten strands are missing, then all conventional dharmas are without two selves, because they are empty in essence, so they are not separated from anything. Then, if two sheets of paper and slightly less than nine strands are missing, then 'non-substantiality and cessation,' means that the non-substantiality of the dharmas of cessation itself is selflessness. This is the concluding statement. Similarly, it should be applied to everything. This is the view of the Madhyamikas. Furthermore, all imputed dharmas, from the very beginning, are peaceful, not separated from anything. Apply similarly, feeling. Then, if two sheets of paper and five and a half strands are missing, furthermore, all conventional dharmas are empty, not separated from anything. Or, it can be said in both truths. Then, if two sheets of paper and one strand are missing. Seventh fascicle. Furthermore, all dharmas that encompass the two truths. Then, if about five sheets of paper and eight strands are missing, furthermore, all ultimate dharmas, are essentially virtuous, not separated from anything. This means that it is not because there is some non-virtuous thing, and it is separated from it that it is called virtuous, but all dharmas are non-substantial and empty, because they are naturally luminous, therefore they are virtuous. This is the meaning of it. This is the view of the Abhisamayalankara. The form of the nature of dharma, completely...
ྣང་མཛད་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། མི་མཐུན་ཕྱོགས། གང་དང་ཡང་བྲལ་བར་བྱས་པས་མ་ཡིན་ན། དེའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་དང་གདོད་མ་ཉིད་ནས་བྲལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ཚོར་བ་ནི་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་འདུ་ཤེས་སྣང་བ་མཐའ་ཡས་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། འདུ་བྱེད་དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། རྣམ་པར་ཤེས་པ་མི་བསྐྱོད་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། ཆོས་ཉིད་ཀྱི། མིག་སའི་སྙིང་པོ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། རྣ་བ་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། སྣ་ནམ་མཁའི་སྙིང་པོ་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། ལྕེ་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། ལུས་སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད་ངེས་པར་སེལ་བ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། ཡིད་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། གཟུགས་གཟུགས་རྡོ་རྗེ་མ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། སྒྲ་སྒྲ་རྡོ་རྗེ་མ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། དྲི་དྲི་རྡོ་རྗེ་མ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། རོ་རོ་རྡོ་རྗེ་མ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། རེག་རེག་བྱ་རྡོ་རྗེ་མ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། ཆོས་ཆོས་ཁམས་རྡོ་རྗེ་མ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་སའི་སྙིང་པོ་མི་བསྐྱོད་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། རྣ་བའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ། ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ་མི་བསྐྱོད་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། སྣའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ། ནམ་མཁའི་སྙིང་པོའི་མི་བསྐྱོད་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། ལྕེའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ། འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་མི་བསྐྱོད་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། ལུས་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ། སྒྲིབ་པ་རྣམ་སེལ་གྱི་མི་བསྐྱོད་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་མི་བསྐྱོད་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་སའི་སྙིང་པོའི་དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། རྣ་བའི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ་དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། སྣའི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ནམ་མཁའ་སྙིང་པོ་དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། ལྕེའི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་གི་དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། ལུས་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་སྒྲིབ་པ་རྣམ་སེལ་གྱི་དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། ཡིད་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་སའི་སྙིང་པོ་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ
【現代漢語翻譯】 『顯現』（Nangdze）是不造作之善，它與不相容之物，即任何事物相分離。其原因在於它從本初就與不相容之物相分離。法性之感受是寶生（Rinchen Jungden），是不造作之善。法性之覺知是無量光（Nangwa Taye），是不造作之善。成就義成（Donyoe Drubpa）是不造作之善。不動（Mikyopa）之識是不造作之善。法性之眼藏（Mig gi Sa'i Nyingpo）是不造作之善。耳金剛手（Chakna Dorje）是不造作之善。鼻虛空藏（Namkhai Nyingpo）是不造作之善。舌自在（Jigten Wangchuk）是不造作之善。身遍除蓋障（Dribpa Tamche Ngespar Selwa）是不造作之善。意普賢（Kuntu Zangpo）是不造作之善。色金剛母（Zuk Dorjema）是不造作之善。聲金剛母是不造作之善。香金剛母是不造作之善。味金剛母是不造作之善。觸金剛母是不造作之善。法界金剛母是不造作之善。法性之眼識，眼藏不動是不造作之善。耳識，金剛手不動是不造作之善。鼻識，虛空藏不動是不造作之善。舌識，自在不動是不造作之善。身識，遍除蓋障不動是不造作之善。意識，普賢不動是不造作之善。眼根和合之觸，眼藏義成是不造作之善。耳根和合之觸，金剛手義成是不造作之善。鼻根和合之觸，虛空藏義成是不造作之善。舌根和合之觸，自在義成是不造作之善。身根和合之觸，遍除蓋障義成是不造作之善。意根和合之觸，普賢義成是不造作之善。緣所生之感受，眼藏寶生是不造作之善。緣所生之感受，金剛手。
【English Translation】 'Manifestation' (Nangdze) is unconditioned virtue, separated from incompatible things, i.e., anything. The reason is that it is separated from incompatible things from the very beginning. The feeling of Dharma-nature is Ratnasambhava (Rinchen Jungden), which is unconditioned virtue. The perception of Dharma-nature is Amitabha (Nangwa Taye), which is unconditioned virtue. Amoghasiddhi (Donyoe Drubpa) is unconditioned virtue. Akshobhya (Mikyopa) consciousness is unconditioned virtue. The essence of the eye of Dharma-nature (Mig gi Sa'i Nyingpo) is unconditioned virtue. The ear Vajrapani (Chakna Dorje) is unconditioned virtue. The nose Akashagarbha (Namkhai Nyingpo) is unconditioned virtue. The tongue Lokeshvara (Jigten Wangchuk) is unconditioned virtue. The body Sarvanivaranaviskambhin (Dribpa Tamche Ngespar Selwa) is unconditioned virtue. The mind Samantabhadra (Kuntu Zangpo) is unconditioned virtue. Form Vajra-woman (Zuk Dorjema) is unconditioned virtue. Sound Vajra-woman is unconditioned virtue. Smell Vajra-woman is unconditioned virtue. Taste Vajra-woman is unconditioned virtue. Touch Vajra-woman is unconditioned virtue. Dharmadhatu Vajra-woman is unconditioned virtue. The eye consciousness of Dharma-nature, the immovable essence of earth is unconditioned virtue. Ear consciousness, the immovable Vajrapani is unconditioned virtue. Nose consciousness, the immovable essence of space is unconditioned virtue. Tongue consciousness, the immovable Lokeshvara is unconditioned virtue. Body consciousness, the immovable Sarvanivaranaviskambhin is unconditioned virtue. Mind consciousness, the immovable Samantabhadra is unconditioned virtue. The contact arising from the aggregation of the eye, the meaningful accomplishment of the essence of earth is unconditioned virtue. The contact arising from the aggregation of the ear, the meaningful accomplishment of Vajrapani is unconditioned virtue. The contact arising from the aggregation of the nose, the meaningful accomplishment of the essence of space is unconditioned virtue. The contact arising from the aggregation of the tongue, the meaningful accomplishment of Lokeshvara is unconditioned virtue. The contact arising from the aggregation of the body, the meaningful accomplishment of Sarvanivaranaviskambhin is unconditioned virtue. The contact arising from the aggregation of the mind, the meaningful accomplishment of Samantabhadra is unconditioned virtue. The feeling caused by conditions, the essence of earth Ratnasambhava is unconditioned virtue. The feeling caused by conditions, Vajrapani.
འྀ་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་ནམ་ 4-103 མཁའ་སྙིང་པོའི་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་གི་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་སྒྲིབ་པ་རྣམ་སེལ་གྱི་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ། གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་དྲུག་དང་། འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོ་དྲུག་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཕུང་པོ་དྲུག་ཀྱང་གཞུང་འདིར་མ་གསུངས་མོད་ཀྱི། རྗེ་བཙུན་སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་ཕྱུག་གིས། ཕུང་པོ་དྲུག་དབང་པོ་དྲུག་གིས་དབྱེ་བས་ཕུང་པོ་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་ཏུ་འགྱུར་བ་འདི་ལྟ་སྟེ། ཞེས་སོགས་རྒྱས་པར་གསུངས་པ་ལྟར་སྐབས་འདིར་ཡང་རྟོགས་པར་བྱའོ། །ཆོས་ཉིད་ཀྱི། སའི་ཁམས་སངས་རྒྱས་སྤྱན་མ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། ཆུའི་ཁམས་མཱ་མ་ཀཱི་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ། མེའི་ཁམས་གོས་དཀར་མོ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། རླུང་གི་ཁམས་སྒྲོལ་མ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། ནམ་མཁའི་ཁམས་རྡོ་རྗེ་དབྱིངས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་མ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཁམས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ་གང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། རྣམ་པར་ཤེས་པ་གསུམ་ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེའི། ཞལ་གསུམ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། རེག་པ་གསུམ་སྐུ་རྡོ་རྗེའི་ཞལ་གསུམ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། ལེན་པ་གསུམ་གསུང་རྡོ་རྗེའི་ཞལ་གསུམ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། རྒ་ཤི་གསུམ་ཐུགས་རྡོ་རྗེའི་ཞལ་གསུམ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་དོན་དམ་པའི་ཕར་ཕྱིན་དྲུག་གི་དོན་དམ་པའི་ཕྱག་རྒྱ་དྲུག་གོ །དེ་ལ་དོན་དམ་གྱི་ཕར་ཕྱིན་ལྷག་མ་བཞི་བསྣན་ན་དོན་དམ་གྱི་ཕྱག་རྒྱ་བཅུ་སྟེ། ནུས་མ་བཅུ་དང་རིག་མ་བཅུ་ཡང་ཡིན་པར་དུས་འཁོར་ལ་སོགས་པ་གསང་སྔགས་ཟབ་མོ་རྣམས་སུ་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དོན་གཅིག་ན་ཡང་མ་རྨོངས་དང་། །ཞེས་སོགས་ཡང་ཡང་དྲན་དགོས་སོ། །ཆོས་ཉིད་ཀྱི། ནང་སྟོང་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་དགེ་བ་སྟེ། གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདིར་བཅོ་བརྒྱད་གསུངས་ཀྱང་། བསྡུ་ན། བཅུ་དྲུག་ཏུ་འདུ་ཞིང་། དེ་ཡང་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་སུ། །སྟོང་ཉིད་བཅུ་དྲུག་ཀ་བ་རྣམས། །ཞེས་དང་། ཀྱེའི་རྡོ་རྗེར། ཕྱག་ནི་སྟོང་པ་བཅུ་དྲུག་ཉིད། །ཅེས་དང་། འཁོར་ལ
【現代漢語翻譯】 འྀ་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་（梵文：Ratnasambhava，寶生佛）是無為之善，因緣所感。 虛空藏（梵文：Ākāśagarbha）的寶生佛是無為之善，因緣所感。 世間自在（梵文：Lokeśvara，觀世音菩薩）的寶生佛是無為之善，因緣所感。 除蓋障（梵文：Sarvanivāraṇaviṣkambhin）的寶生佛是無為之善，因緣所感。 普賢（梵文：Samantabhadra）的寶生佛是無為之善，與任何事物都不分離。 同樣地，色蘊六種，想蘊六種，識蘊六種，雖然此論中未提及，但至尊觀世音菩薩曾詳細闡述：『通過六蘊和六根的區分，會變成三十六蘊，如下所示。』因此，此處也應理解。 法性方面：地界佛眼佛母（梵文：Buddhalocanā）是無為之善；水界嘛嘛枳佛母（梵文：Māmakī）是無為之善；火界白衣佛母（梵文：Pāṇḍaravāsinī）是無為之善；風界度母（梵文：Tārā）是無為之善；空界金剛界自在母（梵文：Vajradhātvīśvarī）是無為之善；識界般若波羅蜜多（梵文：Prajñāpāramitā）是無為之善。 然後，在第一串中：三種識，智慧金剛（梵文：Jñānavajra）的三面是無為之善；三種觸，身金剛（梵文：Kāyavajra）的三面是無為之善；三種取，語金剛（梵文：Vāk vajra）的三面是無為之善；三種老死，意金剛（梵文：Cittavajra）的三面是無為之善；佈施波羅蜜多（梵文：Dānapāramitā）是無為之善。 然後，在第二串中，同樣地結合，不分離。 因此，勝義諦的六度波羅蜜多（梵文：Ṣaṭpāramitā）是勝義諦的六印。 如果加上勝義諦的其餘四度波羅蜜多，則有勝義諦的十印，也就是十力和十明妃，正如時輪金剛等甚深密續中所廣泛闡述的那樣。即使意義相同，也不應迷惑，等等，需要反覆憶念。 法性方面：內空。 然後，在第六串中：無事物自性之空性（梵文：Śūnyatā）是善，與任何事物都不分離。 此處雖然說了十八種空性，但如果歸納，則歸為十六種。如《 प्रथम बुद्ध》中說：『十六空性是第一佛的柱子。』 《喜金剛》中說：『手印即是十六空性。』 《時輪金剛》中說：
【English Translation】 འྀ་ Ratnasambhava (Precious Origin) is unconditioned virtue, felt by conditions. Ratnasambhava of Akasagarbha (Essence of Space) is unconditioned virtue, felt by conditions. Ratnasambhava of Lokesvara (Lord of the World) is unconditioned virtue, felt by conditions. Ratnasambhava of Sarvanivāraṇaviṣkambhin (Remover of All Obstacles) is unconditioned virtue, felt by conditions. Ratnasambhava of Samantabhadra (Universal Good) is unconditioned virtue, not separated from anything. Similarly, the six aggregates of form, the six aggregates of perception, and the six aggregates of consciousness, although not mentioned in this text, the venerable Lokesvara (Avalokiteśvara) has explained in detail: 'Through the distinction of the six aggregates and the six senses, they become thirty-six aggregates, as follows.' Therefore, it should also be understood here. In terms of Dharmata (Nature of Reality): Buddhalocanā (Buddha Eye) of the earth element is unconditioned virtue; Māmakī of the water element is unconditioned virtue; Pāṇḍaravāsinī (White-Clad) of the fire element is unconditioned virtue; Tārā (Star) of the wind element is unconditioned virtue; Vajradhātvīśvarī (Diamond Realm Mistress) of the space element is unconditioned virtue; Prajñāpāramitā (Perfection of Wisdom) of the consciousness element is unconditioned virtue. Then, in the first series: the three consciousnesses, the three faces of Jñānavajra (Wisdom Vajra) are unconditioned virtue; the three touches, the three faces of Kāyavajra (Body Vajra) are unconditioned virtue; the three takings, the three faces of Vāk vajra (Speech Vajra) are unconditioned virtue; the three aging and dying, the three faces of Cittavajra (Mind Vajra) are unconditioned virtue; Dānapāramitā (Perfection of Generosity) is unconditioned virtue. Then, in the second series, similarly combine, not separated. Therefore, the six Pāramitās (Perfections) of ultimate truth are the six seals of ultimate truth. If the remaining four Pāramitās of ultimate truth are added, there are ten seals of ultimate truth, which are also the ten powers and the ten vidyās (wisdom goddesses), as extensively explained in the Kālacakra and other profound secret tantras. Even if the meaning is the same, do not be confused, etc., it is necessary to remember again and again. In terms of Dharmata (Nature of Reality): Inner emptiness. Then, in the sixth series: the emptiness of the nature of non-existence is virtue, not separated from anything. Although eighteen emptinesses are mentioned here, if summarized, they are grouped into sixteen. As it says in the Adibuddha (First Buddha): 'The sixteen emptinesses are the pillars of the first Buddha.' In the Hevajra Tantra: 'The mudrās (seals) are the sixteen emptinesses themselves.' In the Kalachakra Tantra:
ོ་སྡོམ་ཆེན་དུ། པད་འདབ་བཅུ་དྲུག་དང་། དུར་ཁྲོད་བཅུ་དྲུག་གིས་བསྟན་པ་དང་། དྲི་མེད་འོད་དུ། དོན་དམ་གྱི་ཟླ་བའི་མར་ངོའི་ཆ་བཅུ་དྲུག་གིས་བསྟན་པ་དང་། རྒྱུད་དང་འགྲེལ་པ་ཤིན་ཏུ་མང་པོར་དཀྱིལ་འཁོར་རྣམས་ཀྱི་ཆ་ཆེན་ནང་མ་བཅུ་དྲུག །དོན་དམ་གྱི་སྙིང་པོ་བཅུ་དྲུག་དང་། ཕྱི་མ་བཅུ་དྲུག །དོན་དམ་གྱི་སྟོང་ཉིད་བཅུ་དྲུག་ཏུ་གསུངས་ཏེ། འདི་རྣམས་ཀྱང་སྟོང་གཞི་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་པར་རྫོགས་ལྡན་གྱི་མན་ 4-104 ངག་ཟབ་མོ་ལས་རྟོགས་པ་ཡིན་གྱི་གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ཀྱི་ཆོས་ཙམ་ལ་མཆོག་ཏུ་ལྟ་བ་རྣམས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་ཉིད་ཀྱི། དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་རྣམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་དགེ་བ་སྟེ། གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་ཉིད་ཀྱི་བཏང་སྙོམས་ཡང་དག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་མ་གཏོགས་པ་ལྷག་མ་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་གི་ནི་དོན་དམ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ལྷ་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་དང་། དོན་དམ་གྱི་ཡི་གེ་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་དང་། དོན་དམ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་མ་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་དང་། དོན་དམ་གྱི་རྒྱུད་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་ལ་སོགས་པ་སྟེ་ཁྱབ་པར་བྱ་བའོ། །དེ་རྣམས་ལ་ཁྱབ་པར་བྱེད་པ་བསམ་དུ་མེད་པའི་ཐུགས་རྡོ་རྗེ་ནི་བཏང་སྙོམས་ཡང་དག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་གོ །འཕགས་པའི་བདེན་པ་རྣམས་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་རྣམས་འཕགས་པ་རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོས་སྐུ་བཞི་རྡོ་རྗེ་བཞིའི་རྣམ་གྲངས་མང་པོ་གསུངས་པ་ལས་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པ་ནི་དཔྲལ་བར་རོ། །ཀུན་འབྱུང་གི་བདེན་པ་ནི་མགྲིན་པར་རོ། །འགོག་པའི་བདེན་པ་ནི་སྙིང་གར་རོ། །ལམ་གྱི་བདེན་པ་ནི་ལྟེ་བར་རོ། །ཞེས་པ་དང་གཅིག་གོ །ཚད་མེད་པ་རྣམས་དགེ་བ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་ནི་དུས་འཁོར་རྒྱུད་འགྲེལ་དུ། གཙོ་བོའི་མདུན་ཞལ་ནག་པོ་བྱམས་པ་དང་། གཡོན་ཞལ་དཀར་པོ་སྙིང་རྗེ་དང་། གཡས་ཞལ་དམར་པོས་དགའ་བ་དང་། རྒྱབ་ཞལ་སེར་པོ་བཏང་སྙོམས་སུ་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ །རྣམ་པར་ཐར་པ་བརྒྱད་དགེ་བ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་ཀྱེའི་རྡོ་རྗེར། ཞལ་བརྒྱད་རྣམ་པར་ཐར་པ་བརྒྱད། ཅེས་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ །དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་དགེ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པའི་འདི་རྣམས་ནི་འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་ཀྱིས། དོན་དམ་པའི་དགེ་བ་གང་ཞེ་ན། དེ་བཞིན་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཆོས་ཐམས་ཅད། རང་བཞིན་གྱིས་གཙང་ཞིང་། ཁ་ན་མ་ཐོ། དོན་དམ་གྱི་གཟུགས་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་མ་འདྲེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་ཀྱི་བར་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་
【現代漢語翻譯】 在《大成就法》中，用十六瓣蓮花和十六座尸林來表示；在《無垢光》中，用勝義諦的月亮漸虧的十六分來表示；在眾多的續部和註釋中，壇城的大的內部分為十六部分，勝義諦的十六個精華，十六個外相，以及勝義諦的十六個空性。這些都被認為是基於空性的基礎。這是從圓滿次第的甚深口訣中領悟到的，而不是那些僅僅將三者結合的法視為至高無上的人所能理解的。法性的四念住，以及接下來的兩串，八支是善，因為它們與任何事物都不分離。法性的舍，除了正等菩提的支分外，其餘三十六個是勝義諦的三十六尊本尊，勝義諦的三十六個字母，勝義諦的三十六位瑜伽母，以及勝義諦的三十六部續等等，都是需要遍及的。遍及這些的是不可思議的意金剛，即舍，正等菩提的支分。聖諦是不造作的善，因為它們與任何事物都不分離。這些聖者金剛藏在所說的四身和四金剛的眾多名稱中，苦諦在前額，集諦在喉嚨，滅諦在心間，道諦在臍間，這與（之前的說法）是一致的。四無量心是善，因為它們與任何事物都不分離。這在時輪經的註釋中，主尊的黑色前臉是慈愛，左邊的白色臉是悲心，右邊的紅色臉是喜悅，後面的黃色臉是舍心，意義是一致的。八解脫是善，因為它們與任何事物都不分離。如《喜金剛》所說：『八面是八解脫。』意義是一致的。然後，在沒有半串的情況下，佛陀的十八不共法是不造作的善。這些是聖者無著所說的：『什麼是勝義諦的善？即是真如。』意義是一致的。然後，在兩串中，一切法，自性清凈，無有瑕疵，勝義諦的色是自性無有瑕疵。同樣，連線到十八不共法，然後是半串。
【English Translation】 In the 'Great Accomplishment,' it is shown by the sixteen lotus petals and sixteen charnel grounds; in 'Stainless Light,' it is shown by the sixteen parts of the waning moon of ultimate truth; in very many tantras and commentaries, the great inner parts of the mandalas are sixteen parts, the sixteen essences of ultimate truth, the sixteen outer aspects, and the sixteen emptinesses of ultimate truth. These are also said to be based on the basis of emptiness. This is realized from the profound oral instructions of the Completion Stage, and it is not the domain of those who regard only the Dharma of combining the three as supreme. The four mindfulnesses of Dharma nature, and then in the next two rosaries, the eight branches are virtue, because they are inseparable from anything. The equanimity of Dharma nature, except for the branch of perfect enlightenment, the remaining thirty-six are the thirty-six deities of ultimate wisdom, the thirty-six letters of ultimate truth, the thirty-six yoginis of ultimate truth, and the thirty-six tantras of ultimate truth, etc., which are to be pervaded. The inconceivable mind vajra that pervades them is the branch of equanimity, perfect enlightenment. The noble truths are unconditioned virtue, because they are inseparable from anything. These noble Vajra Hearts speak of many aspects of the four bodies and four vajras, of which the truth of suffering is on the forehead, the truth of origin is on the throat, the truth of cessation is in the heart, and the truth of the path is in the navel, which is the same. The immeasurables are virtue, because they are inseparable from anything. This is in the Kalachakra Tantra commentary, where the black front face of the main deity is loving-kindness, the white left face is compassion, the red right face is joy, and the yellow back face is equanimity, which is the same in meaning. The eight liberations are virtue, because they are inseparable from anything. As the Hevajra says, 'The eight faces are the eight liberations,' which is the same in meaning. Then, if there is no half rosary, the eighteen unmixed dharmas of the Buddha are unconditioned virtue. These are what the noble Asanga said: 'What is the virtue of ultimate truth? It is Suchness,' which is the same in meaning. Then, in the two rosaries, all dharmas are pure by nature and without defilement, and the form of ultimate truth is without defilement by nature. Similarly, connect to the eighteen unmixed dharmas, and then half a rosary.
གཉིས་ན། རྣམ་པ་ཤེས་པ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་པ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་རྣམས་ནི། ཀྱེའི་རྡོ་རྗེར། གཟུགས་ཕུང་རྡོ་རྗེ་མ་ཡིན་ཏེ། །ཚོར་བ་ལ་ཡང་སུར་མོར་བརྗོད། །འདུ་ཤེས་ཆུ་ཡི་རྣལ་འབྱོར་མ། །འདུ་བྱེད་རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ་མ། །རྣམ་ཤེས་ཕུང་པོའི་ཚུལ་གྱིས་ནི། །བདག་མེད་རྣལ་འབྱོར་མ་གནས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ །མིག་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཁ་ན་མ་ཐོ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། གཟུགས་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཁ་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཁ་ན་མ་ཐོ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཁ་ན་མ་ཐོ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ 4-105 ཁ་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། སའི་ཁམས་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཁ་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། མ་རིག་པ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཁ་ན་མ་ཐོ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་བཞི་ན། རྒ་ཤི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་པ་སྟེ། གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་རྣམས་དཔལ་འཁོར་ལོ་དྲུག་གི་སྡོམ་པར། ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་འགག་པ་ཡིས། །དུས་སྦྱོར་རྣམས་ནི་མི་འབབ་ཕྱིར། །ས་རྣམས་བཅུ་གཉིས་ཞེས་གྲགས་པ། །གནས་ལ་སོགས་པ་དོན་དམ་མོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་གཅིག་གོ །སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཁ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། ནང་སྟོང་པ་ཉིད་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཁ། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ན། དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་རྣམས་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཁ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། འཕགས་པའི་བདེན་པ་རྣམས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཁ། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། དོན་དམ་གྱི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་པ་སྟེ། གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་ཅེས་པ་གསུངས་པ་ཡང་། ལམ་གྱིས་མེད་པར་བྱ་མི་དགོས་ཀྱིས་གདོད་མ་ནས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་མེད་པ་སྟེ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་བསྟོད་པར། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་སྐྱེ་མ་ཡིན། །ནམ་ཡང་འགག་པར་འགྱུར་བ་མེད། །དུས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་ཉོན་མོངས་མེད། །ཐོག་མ་བར་མཐའ་དྲི་མ་བྲལ། །ཞེས་པ་དང་གཅིག་གོ །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་གདོད་མ་ནས། ཟག་པ་མེད། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་གཟུགས་ནི་གདོད་མ་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་ཟག་པ། དེ་བཞིན་དུ་མ་འདྲེས་པའི་བར་དུ་སྦྱར་ཏེ། ཚོར་བ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། མིག་ནི་གདོད་མ་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཟག་པ་མེད་པ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་རྣམས་ནི། །ཀྱེའི་རྡོ་རྗེར། མིག་ལ་གཏི་མུག་རྡོ་རྗེ་མ། རྣ་བ
【現代漢語翻譯】 第二，識蘊（rnam pa shes pa）並非無罪，因為它並非與任何事物分離。這些內容與《喜金剛》（Kye'i rdo rje）中所說的一致：『色蘊（gzugs phung）不是金剛（rdo rje），感受（tshor ba）也被稱為蘇摩（sur mor），想蘊（'du shes）是水瑜伽母（chu yi rnal 'byor ma），行蘊（'du byed）是金剛空行母（rdo rje mkha' 'gro ma），識蘊（rnam shes phung po）的形態是無我瑜伽母（bdag med rnal 'byor ma）所居之處。』眼睛的自性（ngo bo nyid）是無罪的。從那裡開始，在超過一半的行之後，色（gzugs）的自性是有罪的。從那裡開始，在幾乎沒有兩行之後，眼識（mig gi rnam par shes pa）的自性是無罪的。從那裡開始，在超過一半和三行之後，眼睛的聚集所產生的觸（mig gi 'dus te reg pa）的自性是無罪的。從那裡開始，在超過兩行之後，眼睛的聚集所產生的觸的因緣所生的感受（mig gi 'dus te reg pa'i rkyen gyis tshor ba）是有罪的。 從那裡開始，在幾乎沒有三行之後，地界（sa'i khams）的自性是有罪的。從那裡開始，在超過兩行之後，無明（ma rig pa）的自性是無罪的。從那裡開始，在超過四行半之後，衰老和死亡（rga shi）是無罪的，因為它並非與任何事物分離。這些內容與吉祥六輪之總集（dpal 'khor lo drug gi sdom pa）中所說的一致：『十二支的止息，因此時節的結合不會發生，因此被稱為十二地，處所等等是勝義諦（don dam mo）。』佈施波羅蜜多（sbyin pa'i pha rol tu phyin pa）的自性是有罪的。從那裡開始，在幾乎沒有十三行之後，內空性（nang stong pa nyid）的自性是有罪的。從那裡開始，在一頁紙之後，正念（dran pa nye bar gzhag pa）的自性是有罪的。從那裡開始，在幾乎沒有三行之後，聖諦（'phags pa'i bden pa）的自性是有罪的。從那裡開始，在六行之後，勝義諦的十八不共佛法（don dam gyi sangs rgyas kyi chos ma 'dres pa bco brgyad）是無罪的，因為它並非與任何事物分離。這裡所說的『無罪』，並非指需要通過道來去除，而是指從一開始自性就是沒有的。在讚頌法界（chos kyi dbyings）中說：『法界（chos kyi dbyings）不生，也永不滅，任何時候都沒有煩惱（nyon mongs），無始無終，遠離垢染。』 這與上述說法是一致的。從那裡開始，在兩行之後，一切法（chos thams cad）從一開始就是無漏的（zag pa med）。如來藏（bde gshegs snying po）的形象從一開始就是自性清凈的。同樣地，將這些與不混雜的事物結合起來，感受也是如此。從那裡開始，在幾乎沒有兩行之後，眼睛（mig）從一開始就是自性無漏的。從那裡開始，在超過一半和兩行之後，因為它並非與任何事物分離。這些內容與《喜金剛》中所說的一致：『眼睛是愚癡金剛母（gti mug rdo rje ma），耳朵』
【English Translation】 Secondly, the consciousness aggregate (rnam pa shes pa) is not without fault, as it is not separate from anything. These are in accordance with what is said in the Hevajra (Kye'i rdo rje): 'The form aggregate (gzugs phung) is not a vajra (rdo rje), feeling (tshor ba) is also called Surmor, perception (』du shes) is the water yogini (chu yi rnal 'byor ma), volition ('du byed) is the vajra dakini (rdo rje mkha' 'gro ma), the mode of the consciousness aggregate (rnam shes phung po) is where the selflessness yogini (bdag med rnal 'byor ma) dwells.' The nature (ngo bo nyid) of the eye is faultless. From there, after more than half a line, the nature of form (gzugs) is faulty. From there, after almost two lines, the nature of eye consciousness (mig gi rnam par shes pa) is faultless. From there, after more than half and three lines, the nature of the contact arising from the gathering of the eye (mig gi 'dus te reg pa) is faultless. From there, after more than two lines, the feeling arising from the condition of the contact arising from the gathering of the eye (mig gi 'dus te reg pa'i rkyen gyis tshor ba) is faulty. From there, after almost three lines, the nature of the earth element (sa'i khams) is faulty. From there, after more than two lines, the nature of ignorance (ma rig pa) is faultless. From there, after more than four and a half lines, aging and death (rga shi) are faultless, as they are not separate from anything. These are in accordance with what is said in the Compendium of the Six Auspicious Chakras (dpal 'khor lo drug gi sdom pa): 'By the cessation of the twelve limbs, therefore the conjunctions of time do not occur, therefore it is known as the twelve grounds, the places and so forth are the ultimate truth (don dam mo).' The nature of generosity paramita (sbyin pa'i pha rol tu phyin pa) is faulty. From there, after almost thirteen lines, the nature of inner emptiness (nang stong pa nyid) is faulty. From there, after one page, the nature of mindfulness (dran pa nye bar gzhag pa) is faulty. From there, after almost three lines, the nature of the noble truths ('phags pa'i bden pa) is faulty. From there, after six lines, the eighteen unmixed qualities of a Buddha (don dam gyi sangs rgyas kyi chos ma 'dres pa bco brgyad) of ultimate truth are faultless, as they are not separate from anything. Here, the term 'faultless' is spoken of not as something that needs to be removed by the path, but as something that is without nature from the beginning. In the Praise of the Dharmadhatu (chos kyi dbyings), it says: 'The Dharmadhatu (chos kyi dbyings) is unborn, and never ceases, at all times it is without afflictions (nyon mongs), without beginning or end, free from stains.' This is consistent with the above statement. From there, after two lines, all phenomena (chos thams cad) are without outflows (zag pa med) from the beginning. The image of the Tathagatagarbha (bde gshegs snying po) is naturally pure from the beginning. Similarly, combine these with the unmixed things, and feeling is also like that. From there, after almost two lines, the eye (mig) is naturally without outflows from the beginning. From there, after more than half and two lines, because it is not separate from anything. These are in accordance with what is said in the Hevajra: 'The eye is the delusion vajra mother (gti mug rdo rje ma), the ear』
ར་ཞེ་སྡང་རྡོ་རྗེ་མ། སྣ་ལ་སེར་སྣ་རྡོ་རྗེ་མ། ཞེས་བཤད། ཁ་ལ་འདོད་ཆགས་རྡོ་རྗེ་མ། ལུས་ལ་ཕྲག་དོག་རྡོ་རྗེ་མ། ཡིད་ལ་བདག་མེད་རྣལ་འབྱོར་མ། ཞེས་གསུངས་པ་དང་གཅིག་གོ། ཤཱ་ར་ཏྭ་ཏིའི་བུ། གཟུགས་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་རོ་ཟག་པ་མེད་པ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ནི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་ན། མིག་གི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་ནི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་པ་ན། ལུས། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་ལུས་ཀྱི་འདུས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། སའི་ཁམས་ནི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། མ་རིག་པ་ནི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། རྒ་ཤི་ཟག་པ་མེད་པ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་རྣམས་ནི། དྲི་མེད་འོད་དུ། བདེན་པ་བཅུ་གཉིས་ནི། མ་རིག་པ་དང་། འདུ་བྱེད་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་། མིང་དང་གཟུགས་དང་། སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་དང་། རེག་པ་དང་། ཚོར་བ་དང་། སྲེད་པ་དང་། ལེན་པ་དང་། སྲིད་པ་དང་། སྐྱེ་ 4-106 བ་དང་། རྒ་ཤི་སྟེ་བདེན་པ་བཅུ་གཉིས་ནི་མངལ་སྐྱེས་ཀྱིས་སྒྲིབ་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ལ། སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་སྒྲིབ་པ་དང་བྲལ་བའོ། །འཕོ་བ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་སྲོག་ནི་བྱེ་བས་སྲོག་གི་རླུང་རྒྱུ་བའི་ཕྱིར་མངལ་ནས་སྐྱེས་པ་རྣམས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ལ། ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་འགགས་པའི་ཕྱིར། སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་སྒྲིབ་པ་དང་བྲལ་བའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ །དྭ་ཏིའི་བུ། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི། སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ནང་སྟོང་པ་ཉིད་ནི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་རང་གི་མཚན་ཉིད་སྟོང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་རྣམས་ནི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། འཕགས་པའི་བདེན་པ་རྣམས་ནི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་རྣམ་པར་ཐར་པའི་སྒོ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། འདྲེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་ནི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་ཟག་པ་མེད། བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཟག་པ་མེད་པའི་དོན་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་ཟག་པ་དང་བྲལ་བ་སྟེ། ཕྲ་མོ་སོ་ན་ཟག་པ་མེད། ཅེས་མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པར་གསུངས་པ་དང་མཐུན་ནོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། རབ་འབྱོར། ཆོས་ཐམས་ཅད་གཟོད་མ་ནས་ཞི་བའི་ཕྱིར་ཉོན། དྭ་ཏིའི་བུ། ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི། གཟུགས་ནི་གདོད་ནས་ཉོན་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་མ
【現代漢語翻譯】 如是說：眼中生嗔恨金剛母，鼻中生慳吝金剛母，口中生貪慾金剛母，身中生嫉妒金剛母，心中生無我瑜伽母。與此相同。《舍利弗，色法本性即是如此。》之後一句是：如來藏的無漏精華。之後一句是：眼識本性即是如此。之後兩句是：眼根和合所生之觸本性即是如此。之後兩句是：眼根緣起所生之覺受本性即是如此。之後一句是：身體，如來藏的身體聚合。之後一句是：地界本性即是如此。之後兩句是：無明本性即是如此。之後三句是：老死是無漏的，與任何事物都不相離。這些在《無垢光經》中說：十二緣起，即無明、行、識、名色、六入、觸、受、愛、取、有、生、老死，這十二緣起被胎生所障蔽，而諸佛則遠離這些障蔽。十二遷變的生命，因為有風息在生命中流動，所以胎生者被障蔽，十二支斷絕，所以諸佛遠離障蔽。與此意義相同。大慧之子，如來藏的佈施波羅蜜多本性即是如此。之後兩句是：內空性本性即是如此。之後五句半是：不相離。如來藏的自性是空。之後兩句是：四念住本性即是如此。之後三句是：四聖諦本性即是如此。之後一句是：如來藏的解脫之門。之後幾乎沒有四句是：十八不共法本性即是無漏的，不相離。這裡無漏的意義是本性上遠離染污，正如《稱名經》所說：『極微細處亦無漏。』之後兩句是：善現，一切法從初始即寂滅，故為煩惱。大慧之子，圓成實的色法本初即是煩惱。同樣……
【English Translation】 It is said: 'In the eye arises the wrathful Vajra Mother, in the nose arises the miserly Vajra Mother, in the mouth arises the desirous Vajra Mother, in the body arises the jealous Vajra Mother, in the mind arises the selfless Yogini.' This is the same as saying: 'Shariputra, form is inherently of such nature.' The next phrase is: 'The untainted essence of the Tathagatagarbha.' The next phrase is: 'Eye consciousness is inherently of such nature.' The next two phrases are: 'The contact arising from the aggregation of the eye is inherently of such nature.' The next two phrases are: 'The feeling arising from the condition of the eye is inherently of such nature.' The next phrase is: 'The body, the aggregation of the Tathagatagarbha's body.' The next phrase is: 'The earth element is inherently of such nature.' The next two phrases are: 'Ignorance is inherently of such nature.' The next three phrases are: 'Old age and death are untainted, inseparable from anything.' These are in the Stainless Light Sutra: 'The twelve truths, namely ignorance, action, consciousness, name and form, the six sense bases, contact, feeling, craving, grasping, existence, birth, and old age and death, these twelve truths are obscured by womb-born beings, while the Buddhas are free from these obscurations.' The life of the twelve transmigrations, because the breath of life flows through it, is obscured for those born from the womb, and because the twelve limbs are obstructed, the Buddhas are free from obscurations. This has the same meaning. Son of Dati, the perfection of generosity of the Tathagatagarbha is inherently of such nature. The next two phrases are: 'Inner emptiness is inherently of such nature.' The next five and a half phrases are: 'Inseparable.' The self-nature of the Tathagatagarbha is empty. The next two phrases are: 'The mindfulnesses are inherently of such nature.' The next three phrases are: 'The noble truths are inherently of such nature.' The next phrase is: 'The gate of liberation of the Tathagatagarbha.' The next almost four phrases are: 'The eighteen unmixed qualities are inherently untainted, inseparable.' Here, the meaning of untainted is that it is inherently free from defilement, just as the Nomenclature of Manjushri says: 'Even in the most subtle places, there is no taint.' The next two phrases are: 'Subhuti, because all dharmas are peaceful from the beginning, they are afflictions.' Son of Dati, the form of the perfectly established is inherently an affliction. Likewise...'
་འདྲེས་པའི་བར་ཏུ་སྦྱར་ཏེ། ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི། ཚོར་བ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། དྭ་ཏིའི་བུ། མིག་ནི་གདོད་ནས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། དྭ་ཏིའི་བུ། གཟུགས་ནི་གདོད་ནས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་རྣམས་ནི། ཀྱེའི་རྡོ་རྗེར། གཟུགས་ལས་དཀར་མོར་རྟག་ཏུ་བཤད། །སྒྲ་ལ་ཆོམ་རྐུན་མར་རབ་གྲགས། །དྲི་ཡི་ཆ་ལ་རོ་ལངས་མ། །རོ་ལ་གྷ་སྨ་རི་རབ་གྲགས། །རེག་ལས་ས་སྤྱོད་མ་ཞེས་བཤད། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལས་མཁའ་སྤྱོད་མ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་གཅིག་གོ །མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི་གདོད་ནས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི་ལུས་ཀྱི། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ནི་གདོད་ནས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། མིག་གི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་ནི་གདོད་ནས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི། མེའི་ཁམས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། མ་རིག་པ་ནི་གདོད་ནས། ཉོན་མོངས་པ་མེད། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། རྒ་ཤི་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་རྣམས་ནི། དོན་དམ་པའི་མཚན་བརྗོད་དུ། ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་སྲིད་རྩ་བཏོན། །དག་པ་རྣམ་པ་བཅུ་གཉིས་འཆང་། །ཞེས་དང་། བདེན་དོན་རྣམ་པ་བཅུ་གཉིས་ལྡན། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་གཅིག་གོ །སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་གདོད་ནས། ཉོན་མོངས་པ་མེད། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ནང་སྟོང་པ་ཉིད་ནི་གདོད་ནས། ཉོན་མོངས་པ་མེད། དེ་ནས་ཕྲེང་བདུན་ལྷག་པ་ན། དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་རྣམས་ནི་གདོད་ནས། ཉོན་ 4-107 མོངས་པ་མེད། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། འཕགས་པའི་བདེན་པ་རྣམས་ནི་གདོད་ནས། ཉོན་མོངས་པ་མེད་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་ནི་གདོད་ནས། ཉོན་མོངས་པ་མེད་པ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཉོན་མོངས་པ་མེད་ཅེས་གསུངས་པ་ནི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པ་སྟེ། རྒྱུད་བླ་མར། རང་བཞིན་གྱིས་ནི་ཡོངས་དག་ཕྱིར། །ཉོན་མོངས་གདོད་ནས་ཟད་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དང་། མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་ལས། ཉོན་མོངས་ཉེ་ཉོན་ཀུན་ཉོན་མོངས། །བག་ཆགས་བཅས་པ་གཏན་སྤངས་པ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་མཐུན་ནོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། གཞན་ཡང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི། རང་བཞིན་གྱིས་དག་པའི་ཕྱིར། རྣམ་པར་བྱང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི། གཟུགས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་བྱང་བ་སྟེ། མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་མ་འདྲེས་པའི་བར་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་པ་ན། རྣམ་པར་ཤེས་པ་རྣམ་པར་བྱང་བ་མེད་པ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ལྔ་ནི། སྟོང་པ་ཆེན་པོ་འགྱུར་མེད་ལྔ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་གཅིག་གོ །མིག་ནི་རང་བཞིན་
【現代漢語翻譯】 混合在一起。圓成實的感受。然後如果多出兩行，達諦之子（Dvati-putra），眼睛本初即是。然後如果兩行，達諦之子，色本初即是。然後如果幾乎沒有兩行，不是因為分離。這些是，在《喜金剛》（Hevajra）中，色總是被說成是白色的。聲音被稱為盜賊。氣味的部分是殭屍。味道被稱為嘎斯瑪日（Ghasmari）。觸被稱為土地行者。法界被稱為虛空行者。這與所說的相同。眼識本初即是。然後如果多出一行，圓成實的身體。然後如果一行，眼睛的聚集接觸本初即是。然後如果三行半，眼睛的因緣感受本初即是。然後如果四行半，圓成實的火界。然後如果兩行半，無明本初即是。沒有煩惱。然後如果四行，沒有老死煩惱，不是與任何事物分離。這些是，在勝義諦的名句中，十二支去除有之根本。持有十二種清凈。以及，具有十二種真理。這與所說的相同。佈施波羅蜜多本初即是。沒有煩惱。然後如果三行半，內空性本初即是。沒有煩惱。然後如果多出七行，念住本初即是。沒有煩惱。 然後如果幾乎沒有三行，聖諦本初即是。沒有煩惱。然後如果六行，十八不共佛法本初即是。沒有煩惱，不是與任何事物分離。這裡所說的沒有煩惱，是指本初自性上沒有煩惱。在《寶性論》（Ratnagotravibhāga）中，因為自性完全清凈，所以煩惱本初就已滅盡。以及，在《名號贊》（Namasangiti）中，所有煩惱、近煩惱、隨煩惱，連同習氣都被永遠斷除。這與所說的相符。然後如果兩行半，此外，一切法，因為自性清凈，所以完全清凈。然後如果一行，法界的色自性完全清凈，不是。同樣混合到不混合之間。然後如果一行，識沒有完全清凈，不是與任何事物分離。像這樣五者，被稱為五大空性不變。這與所說的相同。眼睛自性
【English Translation】 mixed together. The feeling of Pariniṣpanna (圓成實). Then if there are two more lines, Dvati-putra (達諦之子), the eye is from the beginning. Then if two lines, Dvati-putra, form is from the beginning. Then if there are almost no two lines, it is not because of separation. These are, in Hevajra (喜金剛), form is always said to be white. Sound is well known as a thief. The part of smell is a zombie. Taste is well known as Ghasmari (嘎斯瑪日). Touch is said to be a land practitioner. Dharmadhatu (法界) is a space practitioner. This is the same as what is said. Eye consciousness is from the beginning. Then if there is one more line, the body of Pariniṣpanna. Then if one line, the gathering touch of the eye is from the beginning. Then if three and a half lines, the feeling of the eye's cause is from the beginning. Then if four and a half lines, the fire element of Pariniṣpanna. Then if two and a half lines, ignorance is from the beginning. There is no affliction. Then if four lines, there is no old age or death affliction, it is not separate from anything. These are, in the name statement of ultimate truth, the twelve limbs remove the root of existence. Holding twelve kinds of purity. And, possessing twelve kinds of truth. This is the same as what is said. Giving Paramita (波羅蜜多) is from the beginning. There is no affliction. Then if three and a half lines, inner emptiness is from the beginning. There is no affliction. Then if there are almost no three lines, the noble truths are from the beginning. There is no affliction. Then if six lines, the eighteen unmixed Buddha Dharmas (佛法) are from the beginning. There is no affliction, it is not separate from anything. Here, what is said to be without affliction means that there is no affliction in its original nature. In the Ratnagotravibhāga (寶性論), because the nature is completely pure, afflictions are exhausted from the beginning. And, in the Namasangiti (名號贊), all afflictions, near afflictions, and accompanying afflictions, along with their habitual tendencies, are completely abandoned. This is in accordance with what is said. Then if two and a half lines, furthermore, all Dharmas (法), because they are pure in nature, are completely pure. Then if one line, the form of Dharmadhatu is completely pure in nature, it is not. Similarly, mix between unmixed. Then if one line, consciousness is not completely pure, it is not separate from anything. Like this, the five are called the five great emptinesses that do not change. This is the same as what is said. The eye's nature
གྱིས་རྣམ་པར། ཡིད་རྣམ་པར་བྱང་བ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་དྲུག་ནི། ཐིག་ལེ་སྟོང་པ་འགྱུར་མེད་དྲུག །ཅེས་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི། གཟུགས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་བྱང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། སའི་ཁམས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ན། རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཁམས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར། མ་རིག་པ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། རྒ་ཤི་རྣམ་པར་བྱང་བ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་རྣམས་ལ། མཆོག་གི་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ལས། །ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་འགགས་པ་ཡིས། །སྒོ་ནི་བཅུ་གཉིས་པོ་རྣམས་ཏེ། །དེ་བཞིན་ས་ནི་བཅུ་གཉིས་ཀྱིས། །རྟ་བབས་དག་ནི་མཛེས་པ་རྣམས། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་གཅིག་གོ །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱིས། སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་བྱས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ནང་སྟོང་པ་ཉིད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་བྱང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལོགས་གཅིག་ན། དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་རྣམས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་གསུམ་ལྷག་པ་ན། འཕགས་པའི་བདེན་པ་རྣམས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱིས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། 4-108 བམ་པོ་བརྒྱད་པ། གཞན་ཡང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་འཇིག་རྟེན། ཕྲེང་གཅིག་ན། མྱང་འདས་ཆེན་པོའོ། །གཟུགས་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། མིག་ནི་ལམ་མ་ལྟོས་པར་འཇིག་རྟེན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། གཟུགས་ནི་ལམ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལ་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། སའི་ཁམས་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། མ་རིག་པ་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ལྷག་པ་ན། རྒ་ཤི་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་རྣམས་ནི། ཀྱེའི
【現代漢語翻譯】 即是清凈之相，並非與任何事物分離。（藏文：གྱིས་རྣམ་པར། ཡིད་རྣམ་པར་བྱང་བ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ།） 如是六者，與所說『明點空性不變六者』意義相同。（藏文：དེ་ལྟར་དྲུག་ནི། ཐིག་ལེ་སྟོང་པ་འགྱུར་མེད་དྲུག །ཅེས་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག） 于彼行間，法界（chos kyi dbyings）之色，自性清凈。（藏文：ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི། གཟུགས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་བྱང་།） 于彼行間，眼識（mig gi rnam par shes pa）乃自性清凈。（藏文：མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ།） 于彼行間，復有餘者，眼之和合觸（mig gi 'dus te reg pa）乃自性清凈。（藏文：མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པ།） 于彼行間，復有餘者，眼之和合觸為緣所生之感受（mig gi 'dus te reg pa'i rkyen gyis tshor ba）乃自性清凈。（藏文：མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར།） 于彼行間，略無餘者，地界（sa'i khams）乃自性清凈。（藏文：སའི་ཁམས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར།） 于彼行間，約二分之一，識界（rnam par shes pa'i khams）乃自性清凈，無明（ma rig pa）乃自性清凈。（藏文：རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཁམས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར། མ་རིག་པ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར།） 于彼行間，約四分之一，老死（rga shi）是清凈之相，並非與任何事物分離。（藏文：རྒ་ཤི་རྣམ་པར་བྱང་བ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ།） 關於這些，至高無上的本初佛（mchog gi dang po'i sangs rgyas）說：『十二支的止息，即是十二扇門，同樣以十二地，莊嚴著駿馬的駐足。』與此相同。（藏文：འདི་རྣམས་ལ། མཆོག་གི་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ལས། །ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་འགགས་པ་ཡིས། །སྒོ་ནི་བཅུ་གཉིས་པོ་རྣམས་ཏེ། །དེ་བཞིན་ས་ནི་བཅུ་གཉིས་ཀྱིས། །རྟ་བབས་དག་ནི་མཛེས་པ་རྣམས། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་གཅིག་གོ） 法界（chos kyi dbyings）之佈施波羅蜜（sbyin pa'i pha rol tu phyin pa）乃自性清凈。（藏文：ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱིས། སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་བྱས།） 于彼行間，復有餘者，內空性（nang stong pa nyid）乃自性清凈。（藏文：ནང་སྟོང་པ་ཉིད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་བྱང་།） 于彼單頁紙上，諸念住（dran pa nye bar bzhag pa）乃自性清凈。（藏文：དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་རྣམས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ།） 于彼行間，約有三分之一，聖諦（'phags pa'i bden pa）乃自性清凈。（藏文：འཕགས་པའི་བདེན་པ་རྣམས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར།） 于彼六行間，法界（chos kyi dbyings）之佛陀十八不共法（sangs rgyas kyi chos ma 'dres pa bco brgyad）乃自性清凈。（藏文：ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱིས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར།） 于彼行間，約二分之一，第八卷。（藏文：བམ་པོ་བརྒྱད་པ།） 此外，一切法（chos thams cad）乃自性出世間。（藏文：གཞན་ཡང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་འཇིག་རྟེན།） 于彼一行間，大涅槃（myang 'das chen po'o）。（藏文：མྱང་འདས་ཆེན་པོའོ།） 色（gzugs）不依賴於道，即是出世間。（藏文：གཟུགས་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས།） 于彼行間，眼（mig）不依賴於道，即是出世間。（藏文：མིག་ནི་ལམ་མ་ལྟོས་པར་འཇིག་རྟེན།） 于彼行間，色（gzugs）不依賴於道，即是出世間。（藏文：གཟུགས་ནི་ལམ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན།） 于彼行間，復有餘者，眼識（mig gi rnam par shes pa）不依賴於道，即是出世間。（藏文：མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན།） 于彼行間，約有三分之一，眼之和合觸（mig gi 'dus te reg pa）不依賴於道，即是出世間。（藏文：མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས།） 于彼行間，略無餘者，眼之和合觸為緣所生之感受（mig gi 'dus te reg pa'i rkyen gyis tshor ba）不依賴於道，即是出世間。（藏文：མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལ་འདས།） 于彼三行間，地界（sa'i khams）不依賴於道，即是出世間。（藏文：སའི་ཁམས་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས།） 于彼行間，復有餘者，無明（ma rig pa）不依賴於道，即是出世間。（藏文：མ་རིག་པ་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས།） 于彼行間，復有四者，老死（rga shi）是出世間之相，並非與任何事物分離。（藏文：རྒ་ཤི་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ།） 這些是……（藏文：འདི་རྣམས་ནི། ཀྱེའི）
【English Translation】 It is the aspect of being completely purified, not being separate from anything. (Tibetan: གྱིས་རྣམ་པར། ཡིད་རྣམ་པར་བྱང་བ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ།) Thus, these six are the same in meaning as what was said, 'Six bindus, emptiness, and immutability.' (Tibetan: དེ་ལྟར་དྲུག་ནི། ཐིག་ལེ་སྟོང་པ་འགྱུར་མེད་དྲུག །ཅེས་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག) In that line, the form (gzugs) of the Dharmadhatu (chos kyi dbyings) is naturally pure. (Tibetan: ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི། གཟུགས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་བྱང་།) In that line, eye consciousness (mig gi rnam par shes pa) is naturally pure. (Tibetan: མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ།) In that line, and further, eye contact (mig gi 'dus te reg pa) is naturally pure. (Tibetan: མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པ།) In that line, and further, the feeling arising from eye contact (mig gi 'dus te reg pa'i rkyen gyis tshor ba) is naturally pure. (Tibetan: མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར།) In that line, with almost nothing remaining, the earth element (sa'i khams) is naturally pure. (Tibetan: སའི་ཁམས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར།) In that line, about one and a half, the consciousness element (rnam par shes pa'i khams) is naturally pure, and ignorance (ma rig pa) is naturally pure. (Tibetan: རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཁམས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར། མ་རིག་པ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར།) In that line, about one and a quarter, old age and death (rga shi) are the aspect of being purified, not being separate from anything. (Tibetan: རྒ་ཤི་རྣམ་པར་བྱང་བ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ།) Regarding these, the Supreme Primordial Buddha (mchog gi dang po'i sangs rgyas) said: 'By the cessation of the twelve branches are the twelve doors; likewise, by the twelve grounds are the beautiful resting places for horses.' This is the same. (Tibetan: འདི་རྣམས་ལ། མཆོག་གི་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ལས། །ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་འགགས་པ་ཡིས། །སྒོ་ནི་བཅུ་གཉིས་པོ་རྣམས་ཏེ། །དེ་བཞིན་ས་ནི་བཅུ་གཉིས་ཀྱིས། །རྟ་བབས་དག་ནི་མཛེས་པ་རྣམས། །ཅེས་གསུངས་པ་དང་གཅིག་གོ) The generosity paramita (sbyin pa'i pha rol tu phyin pa) of the Dharmadhatu (chos kyi dbyings) is naturally pure. (Tibetan: ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱིས། སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་བྱས།) In that line, and further, inner emptiness (nang stong pa nyid) is naturally pure. (Tibetan: ནང་སྟོང་པ་ཉིད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་བྱང་།) On that single sheet of paper, the mindfulnesses (dran pa nye bar bzhag pa) are naturally pure. (Tibetan: དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་རྣམས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ།) In that line, about one and a third, the noble truths ('phags pa'i bden pa) are naturally pure. (Tibetan: འཕགས་པའི་བདེན་པ་རྣམས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར།) In those six lines, the eighteen unshared qualities of the Buddha (sangs rgyas kyi chos ma 'dres pa bco brgyad) of the Dharmadhatu (chos kyi dbyings) are naturally pure. (Tibetan: ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱིས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར།) In that line, about one and a half, the eighth fascicle. (Tibetan: བམ་པོ་བརྒྱད་པ།) Furthermore, all phenomena (chos thams cad) are naturally transcendent. (Tibetan: གཞན་ཡང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་འཇིག་རྟེན།) In that one line, the great nirvana (myang 'das chen po'o). (Tibetan: མྱང་འདས་ཆེན་པོའོ།) Form (gzugs), without depending on the path, is transcendent. (Tibetan: གཟུགས་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས།) In that line, the eye (mig), without depending on the path, is transcendent. (Tibetan: མིག་ནི་ལམ་མ་ལྟོས་པར་འཇིག་རྟེན།) In that line, form (gzugs), without depending on the path, is transcendent. (Tibetan: གཟུགས་ནི་ལམ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན།) In that line, and further, eye consciousness (mig gi rnam par shes pa), without depending on the path, is transcendent. (Tibetan: མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན།) In that line, about one and a third, eye contact (mig gi 'dus te reg pa), without depending on the path, is transcendent. (Tibetan: མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས།) In that line, with almost nothing remaining, the feeling arising from eye contact (mig gi 'dus te reg pa'i rkyen gyis tshor ba), without depending on the path, is transcendent. (Tibetan: མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལ་འདས།) In those three lines, the earth element (sa'i khams), without depending on the path, is transcendent. (Tibetan: སའི་ཁམས་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས།) In that line, and further, ignorance (ma rig pa), without depending on the path, is transcendent. (Tibetan: མ་རིག་པ་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས།) In that line, and further four, old age and death (rga shi) are the aspect of being transcendent, not being separate from anything. (Tibetan: རྒ་ཤི་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་སྟེ་གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ།) These are... (Tibetan: འདི་རྣམས་ནི། ཀྱེའི)
་རྡོ་རྗེར། གནས་དང་ཉེ་བའི་གནས་དང་ནི། །ཞིང་དང་ཉེ་བའི་ཞིང་ཉིད་དང་། །ཚན་དོ་ཉེ་བའི་ཚན་དོ་ཧ། །དེ་བཞིན་འདུ་བའི་ཉེ་འདུ་བ། །འཐུང་གཅོད་ཉེ་བའི་འཐུང་གཅོད་ཉིད། །དུར་ཁྲོད་ཉེ་བའི་དུར་ཁྲོད་དེ། །འདི་རྣམས་ས་ནི་བཅུ་གཉིས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་གཅིག་གོ །སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། ནང་སྟོང་པ་ཉིད་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལོགས་གཅིག་པ་ཕྲེང་ཕྱེད་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་རྣམས་ནི། ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། འཕགས་པའི་བདེན་པ་རྣམས་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་མ་འདྲེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་ནི་ལམ་ལ་མ་ལྟོས་པར། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་འདུས་མ་བྱས་པ་སྟེ། གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདིར་བསྟན་པ་འདི་དང་སྔར་མི་རྟག་པར་བསྟན་པ་འགལ་བ་ལྟར་སྣང་བ་ནི་དགོངས་པ་ལ་ལྟོས་ནས་ཤེས་པར་བྱ་བ་སྟེ། འདི་འདྲ་པ་དག་ལ་དགོངས་ནས། དགོངས་འགྲེལ་དུ་རྩོད་པའི་ཚིག་གིས་གནས་སུ་གྱུར་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །འབུམ་ཏིག་ལས་ཀྱང་འདུས་བྱས་ཀྱི་དངོས་པོ་ཞིག་ཡོད་ལ་དེ་དང་བྲལ་བས་འདུས་མ་བྱས་པར་གྱུར་པ་ནི་མ་ཡིན་གྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འདུས་མ་བྱས་པའོ། །ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཆོས་སྐུའི་གཟུགས། ལི་ཡིག་སྟོང་པ་ཆེན་པོ་ནི། འདུས་མ། ཚོར་བ། རི་ཡིག་སྟོང་པ་ཆེན་པོ་ནི། འདུས་མ། འདུ་ཤེས། ཨུ་ཡིག་སྟོང་པ་ཆེན་པོ་ནི། འདུས་མ་བྱས། འདུ་བྱེད། ཨི་ཡིག་སྟོང་པ་ཆེན་པོ་ནི། འདུས་མ་བྱས། རྣམ་པར་ཤེས་པ། ཨ་ཡིག་སྟོང་པ་ཆེན་པོ་ནི། འདུས་མ་བྱས་པ་སྟེ། གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་རྣམས་ནི། དྲི་མེད་འོད་དུ། འདིར་དབྱིངས་ཀྱི་མིང་ཅན་དུ་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་ཡི་གེ་ལྔ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། 4-109 དབུས་སུ་ཨ་ཡིག་སྟོང་པ་གྲི་གུག་གི་རྣམ་པ་དང་། ལྷོར་རི་ཡིག་སྟོང་པ་ཐིག་ལེ་གཉིས་དང་། བྱང་དུ་ཨུ་ཡིག་སྟོང་པ་ཐིག་ལེ་གཅིག་དང་། ཤར་དུ་ཨི་ཡིག་སྟོང་པ་དབྱུག་པའི་རྣམ་པ་དང་། ནུབ་ཏུ་ལི་ཡིག་སྟོང་པ་ཐོད་པའི་རྣམ་པ་སྟེ། ཞེས་སོགས་སྟོང་ཆེན་ཡི་གེ་ལྔ་དོན་དམ་པའི་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་གསུངས་པ་དང་། དོན་གཅིག་སྟེ་རྒྱས་པར་དུས་འཁོར་རྒྱུད་འགྲེལ་ཆེན་པོ་ལས་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་གཉིས་ན། རྒ་ཤི་འདུས་མ་བྱས་པ་སྟེ། གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་འདི་རྣམས་ནི། སངས་རྒྱས་ཕལ་པོ་ཆེ་ལས། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ་བཅུ་གཉིས་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག
【現代漢語翻譯】 如經中所說：『金剛處，臨近處，田地，臨近田地，禪定，臨近禪定，如是聚集，臨近聚集，飲用，臨近飲用，尸林，臨近尸林，此等為十二地。』 佈施波羅蜜多不依賴於道，是出世間的。然後三行：內空性不依賴於道，是出世間的。然後單頁紙半行：正念住等不依賴於道，是出世間的。然後剩餘三行：聖諦不依賴於道，是世間的。然後單頁紙略微缺少：佛陀的十八不共法不依賴於道，是出世間的。然後兩行：一切法皆為無為法，不與任何事物分離。 此處所說與之前所說無常似乎矛盾，應依賴於密意來理解。對於此類情況，應依賴於密意，如釋論中所說，以辯論之詞安住。十萬頌釋中也說：『並非存在一個有為之事物，然後與其分離而成為無為，而是因為一切法皆為如是的自性，所以是無為。』 如是宣說。法身的形象：力字（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）大空性，無為，受。日字（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）大空性，無為，想。烏字（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）大空性，無為，行。伊字（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）大空性，無為，識。阿字（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）大空性，無為，不與任何事物分離。 這些在《無垢光》中，此處被稱為界之名，不可言說的五個字如下： 中央為阿字（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）空性，彎刀之形；南方為日字（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）空性，兩個點；北方為烏字（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）空性，一個點；東方為伊字（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）空性，木杖之形；西方為力字（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）空性，顱器之形。等等，五大空性字與勝義五蘊所說相同，意義相同，詳細內容見《時輪經》大疏。 然後一頁紙和兩行：衰老和死亡是無為法，不與任何事物分離。這些與《華嚴經》中所說的十二無為緣起意義相同。然後一頁紙。
【English Translation】 As it is said in the sutra: 'Vajra place, nearby place, field, nearby field, meditation, nearby meditation, thus gathering, nearby gathering, drinking, nearby drinking, charnel ground, nearby charnel ground, these are the twelve places.' The Perfection of Giving does not depend on the path, it is transcendental. Then three lines: Inner emptiness does not depend on the path, it is transcendental. Then a single page, half a line: Mindfulness, etc., do not depend on the path, they are transcendental. Then the remaining three lines: The Noble Truths do not depend on the path, they are mundane. Then a single page slightly missing: The eighteen unshared qualities of the Buddha do not depend on the path, they are transcendental. Then two lines: All dharmas are unconditioned, not separated from anything. What is said here seems to contradict what was said earlier about impermanence, it should be understood by relying on the intention. For such cases, one should rely on the intention, as it is said in the commentary, abide by the words of debate. It is also said in the Hundred Thousand Commentaries: 'It is not that there is a conditioned thing, and then it becomes unconditioned by separating from it, but because all dharmas are the nature of suchness, therefore they are unconditioned.' Thus it is taught. The form of the Dharmakaya: Li character (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) great emptiness, unconditioned, feeling. Ri character (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) great emptiness, unconditioned, perception. U character (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) great emptiness, unconditioned, volition. I character (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) great emptiness, unconditioned, consciousness. A character (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) great emptiness, unconditioned, not separated from anything. These are in 'Stainless Light', here called the name of the realm, the five unspeakable letters are as follows: In the center is the A character (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) emptiness, in the shape of a curved knife; in the south is the Ri character (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) emptiness, two dots; in the north is the U character (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) emptiness, one dot; in the east is the I character (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) emptiness, in the shape of a stick; in the west is the Li character (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) emptiness, in the shape of a skull. And so on, the five great emptiness letters are the same as what is said about the five aggregates of ultimate truth, the meaning is the same, detailed information can be found in the great commentary on the Kalachakra Tantra. Then one page and two lines: Old age and death are unconditioned, not separated from anything. These have the same meaning as the twelve unconditioned dependent originations mentioned in the Avatamsaka Sutra. Then one page.
་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ཆད་པ་ན། ཚད་མེད་པ་རྣམས་འདུས་མ་བྱས་པ་སྟེ། གང་དང་ཡང་བྲལ་བས་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་ནི་དྲི་མེད་འོད་དུ། འདིར་བྱམས་པ་དང་། སྙིང་རྗེ་དང་། དགའ་བ་དང་། བཏང་སྙོམས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཅན་སྒྲོལ་མ་དང་། མཱ་མ་ཀཱི་དང་། གོས་དཀར་མོ་དང་། སྤྱན་མ་སྟེ། ཞེས་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ །དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ན། རྟག་པ་མ་ཡིན་འཇིག་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་འདི་ཡང་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་གཏན་ཚིགས་ཡིན་ཏེ། གལ་ཏེ་ཀུན་བཏགས་པ་རྣམས་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་འགལ་ཞིག་ཡོད་ན་ནི་ཐེག་ཟུར་ཏུ་གནས་པ་རྟག་པའམ། འཇིག་པ་མི་རྟག་པ་ཞིག་ཏུ་འགྱུར་གྲང་ན། འདི་ལྟར་དེ་ནི་སྒྱུ་མའི་གཟུགས་བཞིན་དུ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པས་རྟག་པ་ཡང་མ་ཡིན་མི་རྟག་པ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། སྒྱུ་མའི་གཟུགས་ལ་རྟག་པ་ཞེས་བྱ་བའམ། མི་རྟག་ཅེས་བྱ་བར་བརྗོད་པར་མི་ནུས་པ་དེའི་ཕྱིར་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་ཐེར་ཟུག་ཏུ་གནས་པ་མ་ཡིན་འཇིགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཡང་ན་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཆོས་རྟག་པ་མ་ཡིན། དོན་དམ་གྱི་ཆོས་འཇིག་པ་མ་ཡིན་ཞེས་པ་ཡང་རུང་ངོ་། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་གཉིས་ཙམ་ཆད་པ་ན། དེའི་རང་བཞིན་ནི་དེ་ཡིན་ནོ། །ཀུན་རྫོབ་དང་དོན་དམ་གྱི་དགེ་བའི་ཆོས་རིམ་པ་ལྟར། རྟག་པ་མ་ཡིན། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། བདེན་གཉིས་ཆོས་དེའི་རང་བཞིན་དེ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་དོན་དམ་གྱི་མི་དགེ་བ་དང་འདུས་བྱས་དང་ཟག་བཅས་རྣམས་མི་སྲིད་པས་ཁྱེད་ཀྱིས་བཤད་པ་དེ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་གོ །ཞེ་ན། ངེད་ཀྱི་བཤད་པ་ནི་མ་ཡིན་གྱི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཉིད་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ་སྟེ། ཉི་ཁྲི་དང་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་བསླབ་པ་རབ་ཏུ་དབྱེ་བའི་ལེའུར་གཟུགས་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་བར་འགྲེས་རྐང་བརྒྱ་དང་ཉི་ཤུ་རྩ་བརྒྱད་རྩ་དགུར་གསུངས་པ་ལས། ཀུན་བཏགས་ཚར་གཅིག །གཞན་དབང་ཚར་གཅིག །ཆོས་ཉིད་ཡོངས་གྲུབ་ཚར་གཅིག་སྟེ། དེ་ལྟར་ཚར་གསུམ་གསུངས་པའི་ནང་ནས། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ནས་རྒ་ཤིའི་བར་དང་། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་ཀུན་འབྱུང་། འགོག་པ། ལམ་དང་། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ཅན། གཟུགས་མེད། བསྟན་ཡོད། བསྟན་མེད། ཐོགས་བཅས། ཐོགས་མེད། འདུས་བྱས། འདུས་མ་བྱས། ཟག་བཅས། ཟག་མེད། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡོད་མེད། བསྟེན་བྱ་ཡིན་མིན། ངན་ 4-110 པ། གྱ་ནོམ་པ། ནང་ཕྱི་མཐོང་བ། ཐོས་པ། བྱེ་བྲག་ཕྱེད་པ། རྣམ་པར་ཤེས་པ། འདས། མ་འོངས། ད་ལྟར་བྱུང་བ། དགེ་མི་དགེ། ལུང་མ་བསྟན། འདོད་པ་དང་རབ་ལྡན། གཟུགས་མེད་དང་རབ་ལྡན། ལྡན་པ་མ་ཡིན་པ། སློབ་པ། མི་སློབ་པ། འདོད་ཆགས། ཁོང་ཁྲོ། ང་རྒྱལ། མ་རིག་པ། ལྟ་བ། ཐེ་ཙོམ། སེར་སྣ། སྦྱིན་པ། ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པ། ཚུལ་ཁྲིམས་བཟང་པོ། གནོད་སེམས། བཟོད་པ
【現代漢語翻譯】 如果一串念珠少了一顆，那是因為沒有聚集無量之物，並非與任何事物分離。這與『無垢光中，有慈愛、悲憫、喜悅、平靜之自性的度母（Tara，救度母），瑪瑪奇（Mamaki，金剛界五智如來中的寶生佛的明妃），白衣母（Pandara，觀音菩薩的明妃），眼母（Locana，金剛界五智如來中阿閦佛的明妃）』所說的意義相同。 接下來在一張紙上寫著：『不是恒常，不是毀滅。』這句話也是事物無自性的理由。如果所假設的事物有自性上的矛盾，那麼要麼是處於極端的恒常，要麼是處於毀滅的無常。就像幻象一樣，因為沒有自性，所以既不是恒常也不是無常。就像我們不能說幻象是恒常或無常一樣，因此一切法都不是處於極端的恒常，也不是毀滅。這是中觀派的觀點。或者說，世俗諦的法不是恒常，勝義諦的法不是毀滅，這樣說也可以。 接下來在四張紙上，大約缺少了兩行半：『其自性即是如此。』世俗諦和勝義諦的善法依次是恒常的。接下來少了三行：『二諦之法，其自性即是如此。』如果勝義諦的不善、有為和有漏之法是不存在的，那麼您所說的是顛倒的。』 回答：『我所說的並非我自己的觀點，而是世尊親自所說。在《二萬頌般若經》和《一萬八千頌般若經》中，關於菩薩的學處詳細分類的章節中，從色法到佛法，總共說了1289個偈頌。其中，周遍所計性（Parikalpita，遍計所執性）一次，依他起性（Paratantra，依他起性）一次，圓成實性（Parinispanna，圓成實性）一次，這樣說了三次。在這三次中，關於圓成實性的色法到老死，圓成實性的苦、集、滅、道，以及圓成實性的有色、無色、可見、不可見、有對、無對、有為、無為、有漏、無漏、有罪、無罪、應依止、不應依止、惡劣、殊勝、內見、外見、聽聞、分別、了別、過去、未來、現在、善、不善、無記、有欲、無慾、有色、無色、相應、不相應、有學、無學、貪慾、嗔恚、我慢、無明、邪見、懷疑、慳吝、佈施、破戒、持戒、害心、忍辱』
【English Translation】 If one rosary is missing a bead, it is because immeasurable things have not been gathered, not because it is separated from anything. This is the same meaning as 'In the stainless light, there are Tara (Savioress) with the nature of loving-kindness, compassion, joy, and equanimity, Mamaki (consort of Ratnasambhava in the Vajradhatu five wisdom Buddhas), Pandara (consort of Avalokiteśvara), and Locana (consort of Akshobhya in the Vajradhatu five wisdom Buddhas).' Then on one page it says: 'Not permanent, not destructible.' This statement is also the reason for the absence of inherent existence of things. If the imputed things have a contradiction in their inherent existence, then either they would be permanent in the extreme, or they would be impermanent in the extreme of destruction. Like an illusion, because it has no inherent existence, it is neither permanent nor impermanent. Just as we cannot say that an illusion is permanent or impermanent, therefore all dharmas are neither permanent in the extreme nor destructible. This is the view of the Madhyamaka school. Alternatively, it is also acceptable to say that the dharmas of conventional truth are not permanent, and the dharmas of ultimate truth are not destructible. Then on four pages, about two and a half lines are missing: 'Its nature is such.' The virtuous dharmas of conventional truth and ultimate truth are permanent in order. Then three lines are missing: 'The dharmas of the two truths, its nature is such.' If the non-virtuous, conditioned, and defiled dharmas of ultimate truth do not exist, then what you say is reversed.' Answer: 'What I say is not my own view, but what the Blessed One himself said. In the chapter on the detailed classification of the bodhisattva's training in the Twenty Thousand Verse Prajnaparamita Sutra and the Eighteen Thousand Verse Prajnaparamita Sutra, from form to the Buddha's dharmas, a total of 1289 verses are spoken. Among them, Parikalpita (周遍所計性，遍計所執性) once, Paratantra (依他起性) once, Parinispanna (圓成實性) once, thus spoken three times. Among these three times, concerning the form of Parinispanna to old age and death, the suffering, origin, cessation, and path of Parinispanna, and the form of Parinispanna, formless, visible, invisible, with obstruction, without obstruction, conditioned, unconditioned, defiled, undefiled, with fault, without fault, to be relied upon, not to be relied upon, bad, excellent, inner seeing, outer seeing, hearing, distinguishing, discriminating, past, future, present, virtuous, non-virtuous, unspecified, with desire, without desire, with form, without form, corresponding, not corresponding, learner, non-learner, greed, hatred, pride, ignorance, wrong view, doubt, stinginess, giving, immoral conduct, moral conduct, harmful intent, patience'
། ལེ་ལོ། བརྩོན་གྲུས། རྣམ་གཡེང་། བསམ་གཏན། ཤེས་རབ་འཆལ་པ། ཤེས་རབ། རྣམ་རྟོག སྟོང་ཉིད། མཚན་མ་མཚན་མེད། ལོག་པའི་སྨོན་ལམ། སྨོན་པ་མེད་པ། མི་སྡུག་པའི་ཆོས། མི་རྟག་པ། སྡུག་བསྔལ་བ། བདག་མེད་པ། ཉོན་མོངས་པ། ཉོན་མོངས་པ་སྤངས་པ། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས། རྣམ་བྱང་། འཁོར་བ། མྱང་འདས། བྱང་ཆུབ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཞེས་ལེགས་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། སྐྱོན་བརྗོད་ན་སངས་རྒྱས་ལ་བརྗོད་ཅིག །ཁོ་བོ་ཅག་གིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀའ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བརྗོད་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། འདི་ལྟར་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་པོ་མེད། འདུ་བྱེད་པ་པོ་མེད་དོ། །ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི་མིག་ནི་འདུ་བྱེད་པ་པོ་མེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། རྣམ་པར་ཤེས་པ་མངོན་པར་མ་གྲུབ་བོ། །ཞེས་བྱ་བས་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། གཞན་དུ་འགྱུར་བ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ། གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རང་བཞིན་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་དེ་ཆོས་ཉིད་དོ། །སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །སྟོང་པ་ཉིད་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དོ། །རང་བཞིན་གྱི་སྟོང་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ལ་སྐྱེ་བ་མེད་ཅིང་འཇིག་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཅན་གྱི་ཆོས་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་རྣམས་ལ་སྐྱེ་བ་དང་འགག་པ་གཉིས་མེད་དོ། །དེ་གཉིས་མེད་པས་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་དང་ཡང་མེད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། བམ་པོ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ན། རྣམ་གྲངས་དེས་ན། དེ་ལྟར་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐྱེ་བ་དང་། འགག་པ་དང་། གཞན་དུ་འགྱུར་བ་རྣམས་མེད་པའི་ཕྱིར། སྐྱེ་བ་དང་། འགག་པ་དང་། གཞན་དུ་འགྱུར་བ་དང་ལྡན་པར་ཀུན་བཏགས་ཤིང་མངོན་པར་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་གྱི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་དོན་དམ་པར་མངོན་པར་མ་གྲུབ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། གང་མངོན་པར་མ་གྲུབ་པ་ཞེས་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པ་དང་གནོད་འཇོམས་སྔ་མར་བྱུང་། འདུས་མ་བྱས་པ་སྟེ་གཟུགས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ལོགས་གཅིག་ན། མངོན་པར་མ་གྲུབ་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་མངོན་པར་མ་གྲུབ་པ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་བྱའོ། །ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ཡང་དེ་ཉིད་ལ་བྱའོ། །དེ་བས་ན་ 4-111 མངོན་པར་མ་གྲུབ་པ་དང་། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་གཉིས་ལ་ཐ་དད་པ་མེད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་
【現代漢語翻譯】 懶惰、精進、散亂、禪定、邪慧、智慧、分別念、空性、有相無相、邪愿、無愿、不凈法、無常、苦、無我、煩惱、斷除煩惱、一切煩惱、清凈、輪迴、涅槃、菩提、諸佛之法，這些都已善說。若要責難，便去責難佛陀吧！我們只是如實宣說佛陀的教誨。然後，在兩行多一點的地方說：『如此是法性的形象。』再在兩行半的地方說：『沒有造作者，沒有造作者。』圓成實的眼睛是沒有造作者的。像這樣結合起來。然後在四張紙少四行的地方說：『識未顯現成立。』這表明一切法皆為空性的自性。這是中觀派的說法。然後在三行的地方說：『沒有其他改變。』對於這句話，一切法的自性，如色等，即是法性，即是空性。空性是一切法的自性。何為自性之空性？即無生無滅。』這是說，在空性自性的圓成實法中，沒有生和滅兩種。沒有這二者，也就沒有其他的改變。這是偉大的中觀派的說法。然後在四張紙兩行半的地方。 第九卷。然後在三張紙的地方說：『以這些名稱，因為沒有自性的生、滅和改變，所以凡是具有生、滅和改變，被遍計所執和顯現成立的相狀之色等，在勝義諦中沒有不顯現成立的。』凡是沒有顯現成立的，在八萬頌和《摧魔》中都曾出現過。非為所作，不是色。』這是所說的。這是偉大的中觀派的說法。然後在兩張紙零一行的地方說：『沒有顯現成立。』等等，沒有顯現成立這個詞指的是真如，即空性。般若波羅蜜多這個詞也指的是它。因此，沒有顯現成立和般若波羅蜜多二者之間沒有差別。』這是偉大的中觀派世親的說法。然後是……
【English Translation】 'Laziness, diligence, distraction, meditation, wrong wisdom, wisdom, conceptualization, emptiness, with characteristics and without characteristics, wrong aspiration, without aspiration, impure dharma, impermanence, suffering, selflessness, afflictions, abandoning afflictions, all afflictions, purification, samsara, nirvana, bodhi, the dharmas of the Buddhas'—these have been well spoken. If you want to criticize, then criticize the Buddha! We are merely speaking the Buddha's teachings as they are. Then, a little more than two lines say: 'Thus is the form of dharmata.' Then, in two and a half lines, it says: 'There is no maker, there is no maker.' The eye of the perfectly established is without a maker. Combine it like this. Then, in four pages minus four lines, it says: 'Consciousness is not manifestly established.' This shows that all dharmas are the nature of emptiness. This is what the Madhyamikas say. Then, in three lines, it says: 'There is no other change.' For this statement, the nature of all dharmas, such as form, is dharmata, which is emptiness. Emptiness is the nature of all dharmas. What is the emptiness of nature? It is without birth and without destruction.' This is saying that in the perfectly established dharmas of the nature of emptiness, there are no two, birth and cessation. Without these two, there is also no other change. This is what the great Madhyamikas say. Then, in four pages and two and a half lines. Ninth fascicle. Then, in three pages, it says: 'By these names, because there is no birth, cessation, and change of nature, therefore, whatever form, etc., that has birth, cessation, and change, and is characterized by being imputed and manifestly established, in ultimate truth, there is nothing that is not manifestly established.' Whatever is not manifestly established has appeared in the Eighty Thousand Verses and the early Gnod 'Joms. 'Uncompounded, not form.' This is what is said. This is what the great Madhyamikas say. Then, in two pages and one line, it says: 'Not manifestly established.' Etc., the term 'not manifestly established' refers to suchness, which is emptiness. The term Prajnaparamita also refers to it. Therefore, there is no difference between 'not manifestly established' and Prajnaparamita. This is what the great Madhyamika Vasubandhu says. Then...
ཕྲེང་གསུམ་ན། མངོན་པར་མ་གྲུབ་པ་ཡང་གཞན་ལ། དོན་དམ་པའི་བྱང་ཆུབ། མི་མཐོང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པར་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། བྱར་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་བཟུང་ནས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། མ་གཏོགས་པར། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས། གཉིས་སུ་བྱར་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་བཟུང་ནས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཚོར་བ་ཞེས་བྱ་བའི་ཆོས་དེ་གཉིས་ནི་གཉིས་སུ་མེད་དེ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་གཉིས་ན། མི་འཇིགས་མི་སྔངས་སྐྲག་པར་མི་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་རེ་ཞིག་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་བསྟན་ནས། དེའི་འོག་ཏུ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དེ་དག་ནི་འབྲས་བུ་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། གཟུགས་ལ། འདུ་ཤེས་ཀྱིས། མི་དམིགས་ཤིང་། ཁས་མི་ལེན་ལ་ཡིད་ཀྱིས་མ་འཛིན་ཅིང་། མི་ལེན། ཤེས་རབ་ཀྱི་མི་གནས་ཏེ། ལྟ་བས། མངོན་པར་ཞེན་པར་མི་བགྱིད་ལ། ཚིག་གིས་གཞན་དག་ལ་འདོགས་པར་མི་བགྱིད་དོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་ན། བམ་པོ་བཅུ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། མི་མཐོང་། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། གཟུགས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཅུ་ཅུང་མེད་ན། དེ་ནི་འདི་ལྟར་གཟུགས་མ་སྐྱེས་པའི་གཞི། གང་ལགས་པ། ཡོངས་གྲུབ་ཏེ་ཀུན་བཏགས་ཀྱི། གཟུགས་མ་ལགས་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་མ་སྐྱེས་པ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཀྱིས་ངོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ལྟར་ན་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་བགྱིར་མ་མཆིས་སོ། །དེ་ལྟར་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ནི་སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། སྐྱེ་བ་མེད་པ་ཡང་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་ཞེས་བྱ་བ་དང་མ་སྐྱེས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཅིག་པ་ཉིད་དེ་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། མང་བ་མ་ལགས། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སྐྱེ་བ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་དེ་བཞིན་ལ་ནི་གཅིག་ཅེའམ་གཉིས་ཞེའམ། གསུམ་ཞེས་བྱ་བའི་གྲངས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་བས་ན་སྐྱེ་བ་མེད་པ་ཐ་དད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་གནས་སྐབས་ན་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་རང་བཞིན་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གཟུགས་མ་ལགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ཆོས་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ
【現代漢語翻譯】 在第三行中，『未顯現之物亦於他者，勝義菩提，不可見』，此乃菩提薩埵空性之自性所示。這是中觀派的說法。『無所作為』，此乃取法性之形相而示。這是中觀派的說法。『除非，法性之形相，二者無所作為』，此乃取法性之形相而示。這是大中觀派的說法。然後，在第一行中，『感受』之法，二者無二無別，無所作為。如是連線。然後，在第八頁第二行中，『不懼、不驚、不恐』。如是略示不分別之作意，其後則示彼等作意之果。這是中觀派的說法。然後，在半行和第二行中，于『色』，以『意識』，不觀見，不接受，不以意執持，不取，智慧不住，于見，不執著，不以言詞加諸於他者。然後，在第五頁中。 第十卷。然後，在多出兩行的部分，『世俗的，不可見』，如是連線。『色』。然後，在少於一頁第十行的部分，『此乃如是，色未生之基，為何？圓成，乃遍計之色』，此乃法性之色未生，即彼真如，非遍計之色之自性。這是中觀派的說法。如是，法性之色無所作為。如是，法性之色乃無生之自性，且無生亦是法性之自性。故『色』與『未生』乃同一，而非他異。這是中觀派的說法。『非眾多』，所謂『未生』，即是真如，于真如而言，無所謂一、二、三之數的差別。故未生無有差別，于圓成之時，一切色等亦轉為同一自性。此乃總結之語。這是中觀派的說法。『非色』，此乃法性之色之未生之法性，非遍計之色之自性。此乃總結之語。這是中觀派的說法。
【English Translation】 In the third line, 'That which is not manifestly established is also in others, the ultimate Bodhi, is not seen,' this shows the self-nature of Bodhisattva's emptiness. This is what the Madhyamaka school says. 'Nothing to be done,' this is shown by taking the form of Dharmata (the nature of reality). This is what the Madhyamaka school says. 'Except for, the form of Dharmata, the two have nothing to do,' this is shown by taking the form of Dharmata. This is what the great Madhyamaka school says. Then, in the first line, 'Feeling' as a dharma, these two are non-dual and inseparable, with nothing to be done. Connect it in this way. Then, in the eighth page and second line, 'Not afraid, not frightened, not terrified.' Thus, briefly showing the non-conceptual attention, and then showing the result of those attentions. This is what the Madhyamaka school says. Then, in the half line and second line, in 'Form,' with 'consciousness,' not seeing, not accepting, not holding in mind, not taking, wisdom does not abide, in view, not clinging, not attributing to others with words. Then, in the fifth page. Volume ten. Then, in the part with two lines extra, 'Conventional, invisible,' connect it in this way. 'Form.' Then, in the part with less than one page and ten lines, 'This is how it is, the basis of unproduced form, what is it? Perfectly established, is the imputed form,' this is the unproduced nature of Dharmata's form, which is Suchness, not the self-nature of the imputed form. This is what the Madhyamaka school says. Thus, the form of Dharmata has nothing to do. Thus, the form of Dharmata is the self-nature of unborn, and unborn is also the self-nature of Dharmata. Therefore, 'form' and 'unborn' are the same, not different. This is what the Madhyamaka school says. 'Not many,' what is called 'unborn' is Suchness, and in Suchness, there is no distinction of numbers such as one, two, or three. Therefore, since the unborn has no difference, at the time of perfect establishment, all forms and so on also turn into the same self-nature. This is the concluding word. This is what the Madhyamaka school says. 'Not form,' this is the unborn Dharmata of the form of Dharmata, not the self-nature of the imputed form. This is the concluding word. This is what the Madhyamaka school says.
་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་མ་སྐྱེས་པ། དྲི་མེད་དེ་བཞིན་ཉིད། གང་ 4-112 ལགས་པ་དེ་དྲི་བཅས། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་གནས་སྐབས་མ་ལགས་ཏེ། མ་སྐྱེས་པ། དྲི་མེད་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ། ངོ་བོ་གཉིས་སུ་མ་མཆིས་ཏེ། མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་དྲི་མ་དང་བཅས་པ་དང་། དྲི་མ་མེད་པ་བཟུང་ནས་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། གཟུགས་མ་ལགས་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདི་ལྟར་གཟུགས་མེད་པ་ལ་ཀུན་བཏགས་པའི་རྣམ་པ་ནི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་འགྲིབ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བཏགས་པའི་གཟུགས་ཀྱིས་འགྲིབ་པ་བཏགས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གཉིས་སུ་བགྱིར་མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་དང་འགྲིབ་པ་གཉིས་ཀ་ཡང་བཏགས་པ་ཡིན་པས་མེད་པའི་ཕྱིར། གཅིག་ཁོ་ན་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དང་། ཐ་དད་པར་མ་ལགས་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་འགྲིབ་པ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྒྱུ་མའི་གཟུགས་བཞིན་དུ་དོན་དམ་པར་གྲངས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་མེད་དོ། །དེ་བས་ན་བཏགས་པའི་རང་བཞིན་ཐམས་ཅད་ནི་དངོས་པོ་མེད་པའི་རང་བཞིན་དུ་གཅིག་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་དང་། གཟུགས་མ་ལགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཀྱི་འགྲིབ་པ་ཀུན་བཏགས་པའི། དེ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་པ་རྣམས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། གྲངས་སུ་བགྱིས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་གཉིས་སུ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཆོས་ཉིད་དེ། དོན་དམ་པ་ལ་བྱའོ། །དོན་དམ་པའི་གྲངས་སུ་བྱ་བ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ་གཟུགས་དང་ཚོར་བ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བྱས་པའོ། །དེས་ཅི་བསྟན་ཞེ་ན། དོན་དམ་པ་གཅིག་ཁོ་ན་སྟེ། གཉིས་སུ་མེད་པ་ལ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ཚོར་བ། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་འདུ་ཤེས། ཆོས་ཉིད་འདུ་བྱེད། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་གིས་རྣམ་པ་མང་པོར་ཕྱིན་ནས་བསྟན་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བཅུ་གསུམ་མོ།། །། ༈ བཅུ་བཞི་པ། རབ་འབྱོར་གྱིས་ལེའུ། ༈ རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དང་། །དེ་ནས་སྔར་རབ་འབྱོར་གྱིས་གཟུགས་མི་དམིགས་མི་ལེན་ཞེས་པ་ནས་བཟུང་བའི་འགྲེས་བཞི་བསྟན་པ་སྟེ། བཟུང་ནས་རྒྱ་ཆེར་བསྟན་པ་མཉན་འདོད་པའི་ཕྱིར། ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ན། སེམས་ཅན་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོའི་སྙིང་པོ་ཅན་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་བྱང་ཆུབ་ཅ
【現代漢語翻譯】 鄔瑪巴（藏文：དབུ་མ་པ་，中觀派）說：從第十五張紙和第八行開始，『世尊，如是性（梵文：तथाता，羅馬轉寫：tathātā，漢語：如如）是不生的，無垢的如是性。』如果是有垢的，那就不是如是性的狀態。不生的，無垢的如是性，其自性不是二元的，不是的。』這是指將有垢的如是性和無垢的如是性結合起來。鄔瑪巴說：從第一張紙和第六行半開始。 第十一卷：『不是色』，這意味著對於無色，所遍計的相是變化的，因此稱為『衰減』。被施設的色所衰減的施設，不是法性的色。鄔瑪巴說：『沒有分成兩部分』，這意味著色和衰減都是施設的，因為它們不存在，所以只有一個。『不是不同的』，這意味著因為衰減不存在，就像幻化的色一樣，在勝義諦中沒有數量的差別。因此，所有施設的自性都是無實性的自性，是唯一的。『不是色』，這意味著所遍計的色的衰減是所遍計的，它不是法性的色的自性。這些都是鄔瑪巴說的。從第十五張紙和第五行開始。 第十二卷：『被計數』，這意味著『無二』的法性，是指勝義諦。勝義諦的計數是指例如色和受等。這表明，勝義諦是唯一的，爲了在無二中顯示法性的色、法性的受、法性的想、法性的行、法性的識等，使用了許多不同的詞語來表達。這是鄔瑪巴大師說的。從第四張紙和第二行半開始。 《十萬頌般若經》第十三章。 第十四章：由Raabjor（藏文：རབ་འབྱོར，善現）提問。 關於一切相智（梵文：सर्वधर्मेषु，羅馬轉寫：sarvadharmesu，漢語：一切法），從之前Raabjor（善現）所說的『不執著於色，不取著於色』開始，展示了四種解釋。爲了聽取更廣闊的解釋，具壽（藏文：ཚེ་དང་ལྡན་པ， आयुष्मन्，āyuṣman，具壽）。從第三行左右開始，『眾生具有偉大的菩提心（梵文：बोधचित्त，羅馬轉寫：bodhicitta，漢語：菩提心）的精華，因此被稱為菩薩（梵文：बोधिसत्त्व，羅馬轉寫：bodhisattva，漢語：菩提薩埵）。』這意味著菩提（梵文：बोधि，羅馬轉寫：bodhi，漢語：菩提）
【English Translation】 The Uma Pa (Madhyamaka) said: Starting from the fifteenth paper and the eighth line, 'Bhagavan, Suchness (Skt: tathātā) is unborn, immaculate Suchness.' If it is tainted, then it is not the state of Suchness. Unborn, immaculate Suchness, its essence is not dual, it is not.' This means combining tainted Suchness and immaculate Suchness. The Uma Pa said: Starting from the first paper and the sixth and a half lines. Eleventh fascicle: 'Not form,' which means that for the formless, the imputed aspect is changing, therefore it is called 'decay.' The imputation decayed by the imputed form is not the form of the Dharma-nature. The Uma Pa said: 'There is no division into two,' which means that both form and decay are imputed, because they do not exist, so there is only one. 'Not different,' which means that because decay does not exist, like an illusory form, there is no difference in number in the ultimate truth. Therefore, all imputed natures are the same in the nature of non-reality. 'Not form,' which means that the decay of the imputed form is imputed, it is not the essence of the form of the Dharma-nature. These are all said by the Uma Pa. Starting from the fifteenth paper and the fifth line. Twelfth fascicle: 'Counted,' which means the Dharma-nature of 'non-duality,' which refers to the ultimate truth. The counting of the ultimate truth refers to, for example, form and feeling, etc. This shows that the ultimate truth is unique, and in order to show the Dharma-nature of form, the Dharma-nature of feeling, the Dharma-nature of perception, the Dharma-nature of volition, the Dharma-nature of consciousness, etc. in non-duality, many different words are used to express it. This is what the great Uma Pa said. Starting from the fourth paper and the second and a half lines. The Hundred Thousand Verse Prajnaparamita Sutra, Chapter Thirteen. Chapter Fourteen: Questioned by Raabjor (Subhuti). Regarding the Omniscient Wisdom (Skt: sarvadharmesu), starting from what Raabjor (Subhuti) said before, 'Not clinging to form, not grasping form,' four explanations are shown. In order to hear a broader explanation, the Venerable (Tib: Tshe dang den pa). Starting from around the third line, 'Beings have the essence of great Bodhicitta (Skt: bodhicitta), therefore they are called Bodhisattvas (Skt: bodhisattva).' This means Bodhi (Skt: bodhi)
ེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་བྱའོ། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་བདག་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དེ་བས་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཁོ་ནའོ། །དེ་བས་ན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ནི་སེམས་དཔའ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཆོས་དེ་དག་ལ་མངོན་པར་ཆགས་པ་མེད་ 4-113 དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པས་ནི་ཤེས་ཏེ། དོན་དམ་པར་ནི་མངོན་པར་ཞེན་པ་མེད་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་དགུ་ན། གང་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་ཀྱི། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཕུང་པོ་རྣམས་ལས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ལྷག་པ་ན། གཞུང་ལམ་གྱི། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའམ་ཀུན་བཏགས་ཀྱི་ཤེར་ཕྱིན་སོགས་ལས་རིང་དུ་སོང་བས་ན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ལྔ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སྤྱོད་པ། མཉམ་གཞག་ཟབ་མོའི་ཚེ། ཅིར་ཡང་མི་རྟོག་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་རྟག །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གསུམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བཞི་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་བཞི་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། གཟུགས་ནི་གཟུགས་ཀྱིས་སྟོང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པར་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཏེ་གཟུགས་ཀྱི་དངོས་པོར་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དང་། གཟུགས་མ་ཡིན་ཏེ་སྐྱེ་བ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་རང་བཞིན་སྟོང་པ་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་གཟུགས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་ཞིང་སྐྱེ་བའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དང་། གཟུགས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདི་ལྟར་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ནི་མེད་པ་སྟེ། སྐྱེ་བའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བས་ན་སྐྱེ་བ་མེད་པ་ནི་གཟུགས་མ་ཡིན་པར་དེ་ལྟར་གྲུབ་བོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གསུམ་ན། བམ་པོ་བཅོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། མཚན་ཉིད་གཅིག་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྔར་བཤད་པའི་ཚུལ་གྱིས་གཟུགས་ཀྱང་བཏགས་པ་འགྲིབ་པ་ཡང་བཏགས་པ་སྟེ། དེ་བས་ན་གཉིས་ཀ་ཡང་མཚན་ཉིད་མེད་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དགུ་དང་ཕྲེང་བཅུ་ལྷག་པ་ན། གཟུགས་ཉིད་ཀྱང་མ་སྐྱེས་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྔར་བཤད་པའི་ཚུལ་གྱིས་གཟུགས་ཞེས་བྱ་བ་དང་། མ་སྐྱེས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་ལ་བྱ་སྟེ། དེའི་ཕྱིར་གཉིས་སུ་མེད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། འདི་ལྟར་ཆོས་ཉིད་ཀྱི། ཚོར་བ་ཡང་གཞན་མ་ཡིན། མ་སྐྱེས་པའི་གཞི་དོན་དམ། ཡང་གཞན་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དྲུག་ན། བམ་པོ་བཅུ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་ཕྱེ
【現代漢語翻譯】 『Yeshe Jawa』 (智慧勝者) refers to Dharmakaya (法身). All sentient beings possess the nature of Dharmakaya; therefore, Bodhisattvas (菩薩) are solely of the nature of Bodhi (菩提). Thus, because the essence of Bodhi is the mind, it is called Bodhisattva.' This is what the Madhyamikas (中觀派) say. 『There is no attachment to these Dharmas (法).』 This is understood through conventional truth (世俗諦), but in ultimate truth (勝義諦), there is no attachment. This is what the Madhyamikas say. Then, on two pages and nine lines: Where? In the Prajnaparamita (般若波羅蜜多, perfection of wisdom) that is inseparable in base, result, and essence, from the aggregates of conventional truth. Then, with four lines remaining: On the main path, having gone far from the Prajnaparamita or the imputed Sherchin (般若波羅蜜多) etc. Then, on one page and five lines: Practicing the Prajnaparamita, at the time of profound Samahita (三摩地, concentration), because there is no conceptualization of anything, form is permanent. Then, on thirteen and a half pages and thirteen lines: Thirteenth fascicle. Then, on fourteen pages and three lines: Fourteenth fascicle. Then, on four pages with almost no lines: 『Form is empty of form.』 This means that form is merely imputed and does not exist as a real entity of form. This is the meaning of the term. And, 『It is not form, it is without origination.』 This means that the emptiness of the nature of Dharma (法性) is not the essence of form, nor is it the essence of origination. And, 『It is not form.』 This means that imputed form does not exist, nor is it the essence of origination. Therefore, it is established that what is without origination is not form. This is the meaning of the term.' This is what the great Madhyamikas say. Then, on thirteen and a half pages: Fifteenth fascicle. Then, with three lines remaining: 『It is of one characteristic.』 This means that, as explained earlier, form is imputed and decrease is also imputed; therefore, both are without characteristics. This is what the Madhyamikas say. Then, on nine pages and ten lines remaining: 『Form itself is unborn.』 This means that, as explained earlier, 『form』 refers to the nature of Dharma, and 『unborn』 also refers to the nature of Dharma; therefore, they are non-dual. This is what the Madhyamikas say. Thus, the feeling of the nature of Dharma is also not different. The basis of the unborn, or the ultimate meaning, is also not different. Then, on five pages and five and a half lines: Sixteenth fascicle. Then, on five pages and a half line:
【English Translation】 'Yeshe Jawa' refers to Dharmakaya. All sentient beings possess the nature of Dharmakaya; therefore, Bodhisattvas are solely of the nature of Bodhi. Thus, because the essence of Bodhi is the mind, it is called Bodhisattva.' This is what the Madhyamikas say. 'There is no attachment to these Dharmas.' This is understood through conventional truth, but in ultimate truth, there is no attachment. This is what the Madhyamikas say. Then, on two pages and nine lines: Where? In the Prajnaparamita that is inseparable in base, result, and essence, from the aggregates of conventional truth. Then, with four lines remaining: On the main path, having gone far from the Prajnaparamita or the imputed Sherchin etc. Then, on one page and five lines: Practicing the Prajnaparamita, at the time of profound Samahita, because there is no conceptualization of anything, form is permanent. Then, on thirteen and a half pages and thirteen lines: Thirteenth fascicle. Then, on fourteen pages and three lines: Fourteenth fascicle. Then, on four pages with almost no lines: 'Form is empty of form.' This means that form is merely imputed and does not exist as a real entity of form. This is the meaning of the term. And, 'It is not form, it is without origination.' This means that the emptiness of the nature of Dharma is not the essence of form, nor is it the essence of origination. And, 'It is not form.' This means that imputed form does not exist, nor is it the essence of origination. Therefore, it is established that what is without origination is not form. This is the meaning of the term.' This is what the great Madhyamikas say. Then, on thirteen and a half pages: Fifteenth fascicle. Then, with three lines remaining: 'It is of one characteristic.' This means that, as explained earlier, form is imputed and decrease is also imputed; therefore, both are without characteristics. This is what the Madhyamikas say. Then, on nine pages and ten lines remaining: 'Form itself is unborn.' This means that, as explained earlier, 'form' refers to the nature of Dharma, and 'unborn' also refers to the nature of Dharma; therefore, they are non-dual. This is what the Madhyamikas say. Thus, the feeling of the nature of Dharma is also not different. The basis of the unborn, or the ultimate meaning, is also not different. Then, on five pages and five and a half lines: Sixteenth fascicle. Then, on five pages and a half line:
ད་དང་དྲུག་ན། དེ་ལྟར་མི་རྟོག་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཡོངས་སུ་རྟོག་པའི་ཚེ། གཟུགས་ཀྱིས་མ་སྐྱེས་པ། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་མཐོང་བར་འགྱུར། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་བྱེད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །གཟུགས་ཀྱི་སྐྱེ་བ་མ་མཆིས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྔ་མ་བཞིན་དུ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་གཅིག་པའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཚོར་བའི་མ་སྐྱེས་པ། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ཚོར་བ་མཐོང་བར་འགྱུར། དེ་བཞིན་དུ་ཅི་རིགས་པར་སྦྱར་ཏེ། ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བརྒྱད་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱང་སྐྱེ་བ་མེད་ན་ནི། 4-114 དེ་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་གཅིག་པ་ཡིན་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བརྒྱད་ན། རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པའི་འབྲས་བུ་ཡོད་པར་མི་འདོད་དོ། །ཞེས་བྱ་བས་ཅི་བསྟན་ཞེ་ན། ཆོས་མ་སྐྱེས་པ་ནི་སུས་ཀྱང་ཐོབ་པའམ་མངོན་པར་རྟོགས་པར་མི་ནུས། མ་སྐྱེས་པ་ལ་གང་ཡང་རྒྱུན་ཏུ་ཞུགས་པར་མི་འགྱུར་གྱི། ཀུན་བཏགས་པའི་སྒྲིབ་པ་ཙམ་བསལ་བའི་ནི་གཟུང་བ་དང་འཛིན་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཐོས་པ་དང་མངོན་པར་རྟོགས་པར་འདོད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ན། བདག་ནི་མ་སྐྱེས་པ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཡོད་པར་མི་འདོད། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་སྐྱེ་བ་མེད་པས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་གང་གིས་སྐྱེ་བ་མེད་པ་རྟོགས་པར་འགྱུར་བའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་གཉིས་པ་ཡོད་པར་མི་འདོད་པའོ། །དེ་བས་ན་སྐྱེ་བ་མེད་པ་ཉིད་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ། སྐྱེ་བ་མེད་པ་ཉིད་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། མ་སྐྱེས་པས་སྐྱེ་བ་འཐོབ་པ་དང་། སྐྱེས་པས་མ་སྐྱེས་པ་འཐོབ་པ། གཉིས་ཀྱིས་མ་ཡིན་གྱིས། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་སྙད་ཀྱིས། སྒྲིབ་གཉིས་སྤོང་བ་ཙམ་ལ་གདགས་པའོ། །སངས་རྒྱས་ལ་སོགས་པ་གང་ཟག་དག་ཀྱང་། གདགས་པ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་སྙད་དུ་ཐ་དད། ཙམ་ཡིན་གྱི་དོན་དམ་པར་གྲུབ་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། གློ་བུར་གྱི། རྣམ་པར་བྱང་བ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། བདག་ནི་མ་སྐྱེས་པའི་ཆོས་ཆོས་ཉིད་ཀྱང་སྐྱེ། སྐྱེས་པའི་ཆོས་ཀུན་རྫོབ་ཀྱང་མེད་པའི་ཕྱིར་དོན་དམ་དུ་སྐྱེ་བར་མི་འདོད་དོ། ། བམ་པོ་བཅུ་བདུན་པ། བདག་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་སྐྱེ་བར་མི་འདོད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། གཟུགས་དོན་དམ་དུ་སྐྱེ་བར་མི་འདོད་དོ། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དུ་སྦྱར། མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཀྱང་མི་སྐྱེའོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་ཏེ། སྐྱེ་བ་
【現代漢語翻譯】 第六，當以不思議的方式完全理解時，形色不生，將見到法性的形色。這被稱為證悟真如的另一種說法。『形色不生』意味著如前所述，法性的形色與真如是一體的，因此這樣教導。這是中觀派的觀點。 感受不生，將見到法性的感受。同樣，應適當地應用。非常清凈。然後，在第七張紙和八行半處：如果佛法也不生，那麼它與形色等和真如是一體的。然後，在第八行半處：不希望有入流果。那麼，這表明了什麼呢？沒有人能夠獲得或證悟不生之法。沒有任何東西會持續進入不生之法。僅僅是去除了遍計所執的障礙，因為沒有能取和所取的分別念，所以希望通過聽聞和證悟來理解。這是中觀派的觀點。 然後，在一頁半處：我不認為在不生之法中有如來。等等，因為沒有生，所以對於法身，不希望有第二個如來能夠證悟不生之法。因此，不生之法本身就是如來，不生之法本身就是圓滿正等覺。這樣教導。這是中觀派的觀點。 然後，在四行半處：不生者獲得生，生者獲得不生，兩者都不是，而是通過世俗諦，僅僅是爲了去除二障而安立。諸佛等聖者，也僅僅是安立而已。然後，在兩行處：在世俗諦中是不同的，僅僅是這樣，但在勝義諦中並非實有。然後，在兩行處：突如其來的，完全清凈的。然後，在一行多處：我不認為不生之法，法性也會生，因為沒有生之法，世俗諦也不存在，所以在勝義諦中不希望有生。 第十七品：我不認為法性的形色會生。同樣地應用。然後，在九頁半處：世俗諦的形色在勝義諦中不希望有生。應用於一切種智。不生之法也不會生。這樣說，生...
【English Translation】 Sixth, when fully understood in a non-conceptual way, form does not arise, and the form of Dharmata (nature of reality) will be seen. This is called another way of realizing Suchness (Tathata). 'Form does not arise' means, as before, the form of Dharmata and Suchness are one, therefore it is taught that way. This is the view of the Madhyamaka school. Feeling does not arise, and the feeling of Dharmata will be seen. Similarly, it should be applied appropriately. Very pure. Then, at the seventh sheet and eight and a half lines: If the Buddha's teachings also do not arise, then it is one with form, etc., and Suchness. Then, at the eight and a half lines: It is not desired to have the fruit of stream-enterer. So, what does this indicate? No one can attain or realize the unarisen. Nothing will continuously enter the unarisen. It is merely the removal of the imputed obscurations, because there is no duality of grasping and being grasped, therefore it is desired to understand through hearing and realization. This is the view of the Madhyamaka school. Then, at one and a half pages: I do not think there is a Tathagata (Thus-gone one) in the unarisen. Etc., because there is no birth, so for the Dharmakaya (body of dharma), it is not desired to have a second Tathagata who can realize the unarisen. Therefore, the unarisen itself is the Tathagata, the unarisen itself is the perfect complete enlightenment. Thus it teaches. This is the view of the Madhyamaka school. Then, at four and a half lines: The unarisen obtains birth, the born obtains the unarisen, neither of the two, but through conventional truth, it is merely imputed for the sake of removing the two obscurations. Buddhas and other individuals are also merely imputed. Then, at two lines: In conventional truth, they are different, it is merely so, but in ultimate truth, they are not established. Then, at two lines: Suddenly, completely purified. Then, at one line more: I do not think that the unarisen dharma, the nature of reality, will also arise, because there is no arisen dharma, conventional truth also does not exist, so in ultimate truth, it is not desired to have birth. Seventeenth Chapter: I do not think that the form of the nature of reality will arise. Apply similarly. Then, at nine and a half pages: The form of conventional truth is not desired to arise in ultimate truth. Apply to omniscience. The unarisen dharma will also not arise. Thus it is said, birth...
མེད་པ་ནི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པས་ཡིན་པས་མི་སྐྱེའོ། །སྐྱེ་བ་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་ཡིན་ཏེ་མེད་པའི་ཕྱིར་མི་སྐྱེའོ། །དེ་བས་ན་རྣམ་གྲངས་འདི་ལ་སྐྱེ་བ་ཡང་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། འདི་ལྟར་སྐྱེ་བ་གང་ཡིན་པ་ཀུན་བཏགས་པ་དང་། སྐྱེ་བ་མེད་པ་གང་ཡིན་པ། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཆོས་དེ་གཉིས་ཀ་ཡང་དྲི་མེད་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་གནས་སྐབས་ན། ལྡན་པ་ཡང་མ་ཡིན། དྲི་བཅས་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་གནས་སྐབས་ན། མི་ལྡན་པ་ཡང་མ་ཡིན། རྡུལ་ཕྲ་རབ་ལས། འདས་པའི་གཟུགས་མེད་པ། རྣམ་ཤེས་ཀྱིས་བལྟར། གཤིས་ལ་མེད་པ། ཐོགས་པ་གཤིས་ལ་མེད་པ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། སྤོབས་པར་འགྱུར་རམ། ཞེས་དྲིས་པ་དེའི་ཚེ། གནས་བརྟན་རབ་འབྱོར་གྱིས་མ་སྐྱེས་པ་དང་སྐྱེ་བ་མེད་པའི་སྒྲ་གཉིས་ཀ་ཡང་ཀུན་བཏགས་པའི་ཚིག་ཏུ་ཡང་གྲགས་པ་ཡིན་ནོ། །སྙམ་དུ་བསམ་ནས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། སྤོབས་པ་མེད་དེ། ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་སོ། །དེའི་འོག་ 4-115 ཏུ་མ་སྐྱེས་པ་དང་སྐྱེ་བ་མེད་པ་གཉིས་ཀ་ཡང་ཀུན་བཏགས་པ་ཉིད་དུ་སྟོན་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཆོས་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱང་སེམས་ལས་བྱུང་བའི་དངོས་པོ་མེད་པས། ལྡན་པ་ཡང་མ་ཡིན། སེམས་དང་མི་ལྡན་པའི་དངོས་པོར་ཡོད་པ། ཡང་མ་ཡིན། རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་ལ་སོགས་པའི། གཟུགས་སུ་མེད་པ། ཁ་དོག་བཞིན་དུ། བལྟར་མེད་པ། དབང་པོའི་གཟུགས་སུ་མེད་པས། ཐོགས་པ་མེད་པ་སྟེ། འདི་ལྟར། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི། མཚན་ཉིད་དུ་མེད་པར་མཚན་ཉིད་གཅིག་པར་དགོས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་མ་སྐྱེས་པའི་ཆོས་དང་སྐྱེ་བ་མེད་པར་བརྗོད་པར་སྤོབས་སམ། ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་ལ། མ་སྐྱེས་པ་དང་། སྐྱེ་བ་དང་། ཆོས་དང་། སྤོབས་པ་དང་། བརྗོད་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཆོས་འདི་དྲུག་བསྟན་ཏེ། དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཀུན་བཏགས་པའི་ཡིན་པས་མེད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་པ་རྣམས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས་སོ། །འོ་ན་སྔར་སྐྱེ་བ་མེད་པ་ཡོངས་གྲུབ་ཏུ་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །ཞེ་ན། སྐྱེ་བ་མེད་པ་ལ་སྒྲ་འདི་བདེན་པ་གཉིས་ཀ་ལ་འཇུག་པས། སྔར་ཡོངས་གྲུབ་སྐབས་སུ་བབ་ཅིང་། འདིར་ཀུན་བཏགས་སྐབས་སུ་བབ་པས་སྐྱོན་མེད་དོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། གཟུགས་སྐྱེ་བ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་སྟོན། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་དྲུག་ལྷག་ན། གང་དང་གང་ཡོངས་སུ་དྲིས་པ་དེ་ལ་སྤོབས་པ་ཐོགས་པ་མེད་དོ། །མི་གནས་པ་མེད་པའི་ཚུལ་རྟོགས་པ། ངག་གིས། འདི་ལྟར། ཆོས་ཉིད། ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི། ཆོས་ཐམས་ཅད། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་མ་འབྲེལ་བཞིན་དུ་ཁྱབ་པར་བཞུགས་ཀྱང་འབྲེལ་བའི་ཚུལ་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང
【現代漢語翻譯】 『不存在是因為圓成實性，所以不生。生是遍計所執，因為不存在所以不生。因此，這個範疇里也沒有生。』這是總結性的詞句。這是中觀派所說。像這樣，什麼是生，什麼是遍計所執；什麼是不生，什麼是圓成實的法，這兩者在無垢的真如狀態下，既不具有，在有垢的真如狀態下，也不不具有。從極微細的微塵來說，沒有過去的色，識所見，自性中沒有，阻礙自性中沒有，從那以後兩行左右，會變得有自信嗎？當被問到這個問題時，尊者善現心想，『不生』和『無生』這兩個詞，也都是遍計所執的詞語。想到這裡，從那以後兩行左右，沒有自信。』這樣說道。在那之後 4-115 『不生』和『無生』兩者都顯示為遍計所執。從那以後一行，所有這些法，也因為沒有從心所生的事物，所以既不具有，也不存在與心不相應的實物。非能辨識等等，沒有形色，像顏色一樣，不可見，不是感官的對象，所以沒有阻礙。像這樣，對於無為法，需要一個無自性的特徵。』這句話是說，對於說『不生法』和『無生』有自信嗎？』這句話中，顯示了不生、生、法、自信、說這六種法，所有這些都是遍計所執，所以不存在。』這是總結性的詞句。這些都是偉大的中觀派所說。那麼，之前說『無生』是圓成實性，這不就矛盾了嗎？如果這樣問，『無生』這個詞適用於兩種真實，之前是適用於圓成實性的情況，這裡是適用於遍計所執的情況，所以沒有過失。在那之後兩行多，『色無生』等等，都顯示為無生的自性。這是中觀派所說。在那之後一頁紙和六行多，無論問什麼，對於那個問題，自信都沒有阻礙。通達無住的道理。用語言來說，像這樣，法性，圓成實的，所有法，與遍計所執的所有法不相關聯地普遍存在，但以關聯的方式。在那之後一行，自性空。
【English Translation】 'Non-existence is due to perfect accomplishment, therefore it is not born. Birth is imputation, because it does not exist, therefore it is not born. Therefore, in this category, there is also no birth.' This is a concluding statement. This is what the Madhyamaka school says. Like this, whatever is birth is imputation; whatever is non-birth is the Dharma of perfect accomplishment. Both of these, in the state of stainless Suchness (tathata), are neither possessed, nor in the state of defiled Suchness, are they not possessed. From the perspective of the smallest particle, there is no past form, seen by consciousness, not existing in nature, obstruction not existing in nature. From then on, about two lines, will there be confidence? When asked this question, the Venerable Subhuti thought, 'Both the terms 'unborn' and 'non-birth' are also known as imputed terms.' Thinking this, from then on, about two lines, there is no confidence.' Thus he spoke. After that, 4-115 'Both 'unborn' and 'non-birth' are shown to be imputations. From then on, one line, all these Dharmas, also because there are no things born from the mind, are neither possessed, nor do they exist as objects not corresponding to the mind. Non-discriminating, etc., without form, like color, invisible, not an object of the senses, therefore without obstruction. Like this, for unconditioned phenomena, one characteristic without self-nature is needed.' This statement is about whether there is confidence in saying 'unborn Dharma' and 'non-birth'? In this statement, six Dharmas are shown: unborn, birth, Dharma, confidence, and saying. All of these are imputations, therefore non-existent.' This is a concluding statement. These are all said by the great Madhyamaka school. Then, isn't it contradictory to say that 'non-birth' is perfectly accomplished? If asked this, the term 'non-birth' applies to both truths. Previously, it applied to the case of perfect accomplishment, and here it applies to the case of imputation, so there is no fault. After that, two lines more, 'form is unborn,' etc., all show the nature of non-birth. This is what the Madhyamaka school says. After that, one page and six lines more, whatever is asked, for that question, confidence is unobstructed. Understanding the way of non-abiding. In language, like this, Dharma-nature, perfectly accomplished, all Dharmas, universally exist without being related to all imputed Dharmas, but in a related way. After that, one line, emptiness by nature.
་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་བསྟན་པ་སྟེ། དེ་བས་ན་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་སོ། །གལ་ཏེ་དེ་འགའ་ཞིག་ལ་གནས་ན་ནང་ངམ། ཕྱི་རོལ་ལམ་གཉིས་ཀ་ལས། གཞན་པ་འགའ་ཞིག་ལ་གནས་གྲང་ན། འདི་ལྟར་དེ་གསུམ་ཆར་ལ་ཡང་དོན་དམ་པར་མེད་དེ། དེ་དོན་དམ་པར་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བས་ན་མི་གནས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ཚོར་བ་ནི། གདོད་མ་ནས། རང་བཞིན་གྱིས། ཀུན་རྫོབ་པའི་ཆོས་ཀྱིས་སྟོང་པ། གཞན་སྟོང་སྟེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བདུན་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། རྣམ་གྲངས་དེས་ན། རང་བཞིན་གཉུག་མ་དོན་དམ་གྱི། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི། རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་པ། མ་སྐྱེས་པའི་སྟོང་པ་གཞན་སྟོང་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་མ་གནས་པའོ། ། བམ་པོ་བཅོ་བརྒྱད་པ། དེ་ལྟར་ན་གཟུགས་ཡོངས་སུ་བྱང་བར་བྱའོ། །ཞེས་པ་ནི་འགོག་བདེན་གྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་མ་འབྲེལ་བཞིན་དུ་གནས་པའི་སྡུག་བསྔལ་ཀུན་འབྱུང་གི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལམ་བདེན་གྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྦྱངས་ནས་དག་པ་གཉིས་ལྡན་གྱིས་འགོག་བདེན་འཐོབ་པས་ནོར་བུ་སྤྱོད་པ་བཞིན་དུ་སྦྱང་བར་བྱའོ། །ཞེས་པའི་དོན་ཏོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་དགུ་ན། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད། སྦྱང་བའི་གཞི། སྦྱང་བྱའི་ 4-116 དྲི་མ། སྦྱོང་བྱེད་ཀྱི་ལམ། སྦྱངས་པའི་འབྲས་བུ། བྲལ་འབྲས་རྣམས་ཀྱི་ཚུལ། ནམ་མཁའ་དང་། སྤྲིན་དང་། རླུང་དང་། དེས་ནམ་མཁའ་དག་པར་བྱས་པ་ལྟར་ཡོངས་སུ་སྦྱང་བར་བྱའོ། །ལམ་གྱི་ཡུལ་ཅན་ངེས་འབྱུང་སྟེ། །རྣམ་པ་བརྒྱད་ཀྱི་བདག་ཉིད་འདི། །ངེས་འབྱུང་བསྒྲུབ་པ་ཡིན་ཞེས་བྱ། །དེ་ནས་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་ཡང་ཡོད། ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་པའི་ཐབས་སྟོན་ཏེ། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། ཐེག་པ་སྟེ་བཞོན་པ། འདོད་པ་ལ། འདི་ལྟར་འཁོར་གསུམ་མ་དག་པས། འཇིག་རྟེན་ལས་མི་གཡོ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ན། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་སྦྱིན་སོགས་ནི་ལམ་སྦྱོང་བ་དངོས་དང་། འཇིག་རྟེན་པའི་སྦྱིན་སོགས་ནི་ལམ་སྦྱོང་བའི་བརྒྱུད་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ན། འཚང་མི་རྒྱ་བར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་པའི་དོན་ནི་ཡིད་ལ་མི་བྱེད་པའི་ཚུལ་ཅན་གྱི་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ལྔ་པོ་འདི་སེམས་ཅན་གཞན་ལ་མེད་པས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མིན་ལ་རྒྱལ་སྲས་ལ་ཡོད་དོ། །ཞེས་པ་སྟེ། མཉམ་གཞག་ཟབ་མོ་སྟོན་ཏོ། །ཀུན་བཏགས་ཀྱི་གཟུགས་མེད་པར་བྱའོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བདུན་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། རབ་འབྱོར་གྱིས་ལེའུ་སྟ
【現代漢語翻譯】 『即是』，這顯示了法性的形象，因此是不可見的。』這樣說。如果它存在於某處，是在內部、外部還是兩者之中？如果它存在於其他地方，那麼這三者實際上都不存在，因為它實際上不存在。因此，它是不存在的。』中觀派這樣說。法性的感受是：從一開始，就自性上，以世俗的法空性，他空性。然後，當紙張到一半和七張時，一行被切斷，通過這些方式，所有自性本初、究竟的法，都是自性空性，無生的空性，因為他空性而不存在。 第十八品。因此，色應該完全凈化。』這意味著，通過道諦的一切法，凈化與滅諦的一切法不相關的苦諦和集諦的一切法，就像使用珍寶一樣，通過雙重凈化獲得滅諦。這是它的意思。然後，在一張紙和九行上，一切相智，凈化的基礎，所凈化的垢染，凈化的道，凈化的果，解脫果的形態，就像天空、雲和風凈化天空一樣，應該完全凈化。具有道之境的決定生起，這八種形態的自性，被稱為是成就決定生起。』然後，再次，從那以後的兩行上，『也有超越世間者』等等，顯示了完全凈化菩提道的方法。中觀派這樣說。然後，從那以後的四行上，乘，即車輛，對於慾望，就像三輪不凈，不超越世間。然後，在第四張紙上，『是完全凈化菩提道』。這意味著，超越世間的佈施等是凈化道的直接原因，而世間的佈施等是凈化道的間接原因。然後，在兩張紙和十一行半上，『應該知道不增長』。這意味著，這五種非作意的方式，其他眾生沒有，菩薩有，但王子有。』這意味著，顯示甚深的三摩地。應該使遍計所執的形象不存在。同樣地應用。然後，在七張紙和一行左右。 第十九品。然後，在第十七張紙上，《十萬頌般若經》中，善現的章節開始。
【English Translation】 'That is,' this shows the image of Dharmata (ཆོས་ཉིད་，法性, dharmatā, the nature of reality), therefore it is invisible.' Thus it is said. 'If it exists somewhere, is it inside, outside, or both? If it exists somewhere else, then all three of these do not truly exist, because it does not truly exist. Therefore, it is non-existent.' The Madhyamaka (དབུ་མ་པ་，中觀派) says this. The feeling of Dharmata (ཆོས་ཉིད་，法性, dharmatā, the nature of reality) is: from the beginning, by its own nature, empty of conventional dharmas (ཆོས་，法, dharma, law, teaching), other-empty (གཞན་སྟོང་，他空). Then, when the paper is half and seven sheets, a line is cut off, through these ways, all self-existent, ultimate dharmas (ཆོས་，法, dharma, law, teaching), are empty of self-nature, unborn emptiness, because of other-emptiness, they do not exist. Eighteenth Chapter. Therefore, form should be completely purified.' This means that, through all the dharmas (ཆོས་，法, dharma, law, teaching) of the Path Truth (ལམ་བདེན་，道諦, mārgasatya, the truth of the path), purifying all the dharmas (ཆོས་，法, dharma, law, teaching) of the Truth of Suffering (སྡུག་བསྔལ་བདེན་པ་，苦諦, duḥkhasatya, the truth of suffering) and the Truth of Origin (ཀུན་འབྱུང་བདེན་པ་，集諦, samudayasatya, the truth of origin) that are unrelated to the Truth of Cessation (འགོག་བདེན་，滅諦, nirodhasatya, the truth of cessation), just like using a jewel, obtaining the Truth of Cessation (འགོག་བདེན་，滅諦, nirodhasatya, the truth of cessation) through dual purification. This is its meaning. Then, on one sheet and nine lines, all-knowingness, the basis of purification, the impurities to be purified, the path of purification, the result of purification, the forms of the result of separation, just as the sky, clouds, and wind purify the sky, it should be completely purified. Definite arising with the object of the path, this nature of eight forms, is said to be the accomplishment of definite arising.' Then, again, from the two lines after that, 'There are also those who transcend the world,' and so on, showing the method of completely purifying the Bodhi Path. The Madhyamaka (དབུ་མ་པ་，中觀派) says this. Then, from the four lines after that, the vehicle, that is, the chariot, for desire, just as the three wheels are impure, it does not transcend the world. Then, on the fourth sheet, 'It is completely purifying the Bodhi Path.' This means that, the giving and so on that transcend the world are the direct cause of purifying the path, while the giving and so on of the world are the indirect cause of purifying the path. Then, on two sheets and eleven and a half lines, 'It should be known that it does not increase.' This means that, these five ways of non-attention, other sentient beings do not have, Bodhisattvas have, but princes have.' This means that, it shows profound Samadhi (མཉམ་གཞག་，三摩地, samādhi, concentration). The image of what is completely imputed should not exist. Apply it in the same way. Then, on seven sheets and about one line. Nineteenth Chapter. Then, on the seventeenth sheet, in the Hundred Thousand Verses Prajnaparamita (སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་，十萬頌般若經), the chapter of Subhuti (རབ་འབྱོར་，善現) begins.
ེ་བཅུ་བཞི་པའོ།། །། ༈ དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ངེ༷ས་པ༷ར་འབྱུ༷ང་བཅ༷ས་རྣ༷མས། །ཐུ༷བ་པ༷འི་རྣ༷མ་ཀུ༷ན་མཁྱེ༷ན་པ༷་ཉི༷ད། །ཅེས་པ་དོན་བཅུ་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། །ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མན་ངག་གི་བསྟན་བཅོས་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་ཅེས་བྱ་བ་ལས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་སྐབས་དེ་དང་པོའོ།། །། ༄། །གཉིས་པ། ལམ་ཤེས་པའི་སྐབས། ༈ ལེའུ་བཅོ་ལྔ། ༈ ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འབྲིང་དུ་བཤད་པ་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །འདིར་གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ཀྱི་མཁས་པ་དག །སྐབས་དང་པོ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་ཡེ་ཤེས་གསུངས་པ་མེད་ཀྱི་དེའི་རྒྱུ་བསྟན་པ་ཙམ་མོ། །ཞེས་བཞེད་པ་མང་མོད། འོ་ན་རང་བཞིན་གྱི་རིགས་དང་། རང་བཞིན་འོད་གསལ་གྱི་སེམས་དང་འགྱུར་བ་མེད་ཅིང་རྣམ་རྟོག་མེད་པའི་སེམས་དང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་སོགས་པ་ཡོངས་གྲུབ་མང་པོ་གསུངས་པ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་ཡེ་ཤེས་མ་ཡིན་ནམ། མ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། ཡོངས་གྲུབ་བཅུ་གཉིས་ནི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་ལ། དེའི་ནང་ནས་གཅིག་ནི་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པར་རབ་ཏུ་གསལ་བར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གལ་ཏེ་འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་ནི་འདུས་མ་བྱས་རྟག་པ་ཡིན་པས་དེ་ཤེས་པར་མ་རིག་པ་ཡིན་ན། འདུས་མ་བྱས་རྟག་པའི་ཤེས་པའམ་རིག་པ་ཡིན་པས་སྲིད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེ་ན། རྫོགས་ལྡན་གྱི་ལུགས་ལ་ནི་ཤིན་ཏུ་འདོད་དེ། རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་ལས་དེ་སྐད་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་སྐྱོན་ཅན་གྱི་ཆོས་ལ་མངོན་པར་ཞེན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་ 4-117 སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་ཡོངས་གྲུབ་དགུའམ་བཅུ་གཉིས་རིག་པ་མ་ཡིན་ན་དོན་དམ་ཆོས་སྐུ་དང་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ཡང་འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་ཡིན་པས། རིག་པ་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་ལ་འདོད་ན་དེས་ཅི་ཡང་མི་རིག་པར་འགྱུར་ཏེ། རིག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདོད་པར་མི་ནུས་ཏེ་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀུན་ཤེས་ཀུན་རིག་དམ་པ་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་ཡོངས་གྲུབ་དགུའམ་བཅུ་གཉིས་རིག་པ་མ་ཡིན་ན། སྐད་ཅིག་ལས་འདས་པའི་ཡེ་ཤེས་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་ལ། དེ་འདོད་ན་མཐར་ཐུག་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་ཏེ། སྐད་ཅིག་གཅིག་དང་དུ་མ་དང་བྲལ་བའི་ཡེ་ཤེས་ནི། རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱིས་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཅེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཡེ་ཤེས་མ་ཡིན་ན། ཡོངས་གྲུབ་ཏུ་མི་རུང་བས་མཐར་ཐུག་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དུ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་ཡར་བཅད་ཀྱི་ཅ་པ་སྟེ་པོ་ཏི་ལྔ་པ་རྫོགས་སོ།། །། ༈ ཆ༽ གླེགས་བམ་དྲུག་པ། བམ་པོ་དང་པོ། ད་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་སྟོན་ཏེ། ལྷ་རྣམས་རུང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། །འོད་ཀྱིས་མོག་མོག་པོར་མཛད་དང་། །དེ་ནས་སྟོང་གསུམ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་པ་ན
【現代漢語翻譯】 第十四品 這些內容講述了，諸法實相唯有遍知一切相的佛陀才能證悟。這是對《現觀莊嚴論》第十章的總結。《現觀莊嚴論》是關於般若波羅蜜多教授的論著，其中第一部分是關於遍知一切相的章節。 第二品，道相智之章節 第十五品 對般若波羅蜜多中品的講解已經結束。有些將三段內容割裂開來的學者認為，第一品並未講解遍知一切相的智慧，僅僅是闡述了其因。但如果這樣認為，那麼所講的自性種姓、自性光明心、不變且無分別的心，以及諸法之真如等眾多圓成實，難道不是遍知一切相的智慧嗎？如果說不是，那麼十二圓成實是名稱的不同表達，其中之一就是遍知一切相的智慧，這一點已經明確闡述，與上述觀點相矛盾。如果認為不變的圓成實是無為常法，因此認識它就是無明，那麼認識或了知無為常法就會導致輪迴嗎？如果這樣認為，完滿次第的觀點則非常贊同，因為完滿次第的教法中就是這樣說的。那些對有缺陷的三段割裂之法執著的人，無法理解這一點。如果九個或十二個圓成實不是智慧，那麼勝義法身和自性身也是不變的圓成實，因此也會變成非智慧。如果接受這種觀點，那麼佛陀將一無所知，因為祂不是智慧。這是不可能的，因為至高無上的圓滿正等覺佛陀是全知全見的聖者。此外，如果九個或十二個圓成實不是智慧，那麼它們將不是超越剎那的智慧。如果接受這種觀點，那麼它們將不是究竟的真如，因為諸佛已經說過，遠離一剎那和多剎那的智慧才是真如。如果不是智慧，就不能是圓成實，因此也不能是究竟的真如。此處的向上切割法，即第五卷結束。 第六卷，第一品。現在開始講解廣大的般若波羅蜜多，爲了使諸天歡喜。光明照耀，然後是三千世界，然後是一張紙和超過五串念珠。
【English Translation】 Chapter Fourteen These verses state that the true nature of all phenomena can only be realized by the Buddha, who has complete knowledge of all aspects. This concludes the tenth chapter of the 'Ornament for Clear Realization.' The 'Ornament for Clear Realization' is a treatise on the instructions of the Prajñāpāramitā, of which the first part is about the chapter on complete knowledge of all aspects. Second Chapter, The Chapter on the Wisdom of the Path Chapter Fifteen The explanation of the middle Prajñāpāramitā is now complete. Some scholars who divide the three sections believe that the first chapter does not explain the wisdom of complete knowledge of all aspects, but merely elucidates its cause. However, if this is the case, then are the explained nature lineage, the mind of self-luminous nature, the unchanging and non-conceptual mind, and the suchness of all phenomena, etc., not the wisdom of complete knowledge of all aspects? If it is said that they are not, then the twelve completely established realities are different expressions of names, and one of them is the wisdom of complete knowledge of all aspects, which has been clearly stated, contradicting the above view. If it is thought that the unchanging completely established reality is unconditioned and permanent, so knowing it is ignorance, then will knowing or understanding the unconditioned and permanent lead to Saṃsāra? If so, the view of the Completion Stage is very much in agreement, because that is what is said in the teachings of the Completion Stage. Those who are attached to the flawed three-section division cannot understand this. If the nine or twelve completely established realities are not wisdom, then the Dharmakāya of ultimate truth and the Svābhāvikakāya are also unchanging completely established realities, so they will also become non-wisdom. If this view is accepted, then the Buddha will know nothing, because He is not wisdom. This is impossible, because the supreme perfect Buddha is the omniscient and all-seeing holy one. Furthermore, if the nine or twelve completely established realities are not wisdom, then they will not be wisdom that transcends the moment. If this view is accepted, then they will not be the ultimate suchness, because the Buddhas have said that the wisdom that is free from one moment and many moments is suchness. If it is not wisdom, it cannot be a completely established reality, so it cannot be the ultimate suchness. Here ends the upward cutting method, i.e., the fifth volume. Volume Six, First Chapter. Now begins the explanation of the extensive Prajñāpāramitā, to please the gods. The light shines, then the three thousand worlds, then one sheet of paper and more than five strings of beads.
། གོང་ན་མེད་པར་སྣང་ངོ་། །དེའང་འདོད་པའི་ཁམས་དང་གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་ཀྱི་ལྷ་རྣམས་རང་བཞིན་གྱི་ལུས་བཟང་ཞིང་འོད་གསལ་བ་སྙེམས་པ་རྣམས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་ཀྱིས་ཟིལ་གྱིས་མནན་ནས་དེ་དག་གི་ང་རྒྱལ་བཅག་སྟེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ཆོས་གུས་པས་ཉན་དུ་གཞུག་པའི་ཕྱིར། ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན། ཡུལ་ངེས་པ་དང་། ཀེའུ་ཤི་ཀ །དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཞུགས་པར་གྱུར་པ། ཉན་ཐོས་རྒྱུན་ཞུགས་ཡན་ཆད་དེ་དག་ནི་བསྐྱེད་པའི་མཐུ་མེད་དེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་དག་ལོག་པ་ཉིད་དུ་ངེས་པ་དེ་དག་ནི་རེ་ཞིག་སྐལ་བ་མེད་པས་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཁྱབ་པ་དང་། །འོན་ཀྱང་། དེ་དག་ལ་ཡང་རྗེས་སུ་ཡི་རང་ངོ་། །བཤད་པ་འདི་དེ་དག་གི་རྣམ་པར་ཐོས་ན་དོན་མེད་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཏེ། བསྐལ་པ་བྱེ་བ་ཁྲག་ཁྲིག་བརྒྱ་སྟོང་དཔག་ཏུ་མེད་པ་གྲངས་མེད་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་དེ་དག་སངས་རྒྱས་ལ་འཇུག་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། རང་བཞིན་དང་ནི་དེ་ཡི་ལས། །མུ་སྟེགས་ལས་ཁྱད་པར་འཕགས་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི། ཆོས་རྣམས་ལས་ཉན་ཐོས་ལས། ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པའི་བྱང་སེམས་ཀྱི། ཆོས་ཉན་ཐོས་དེ་དག་གི་དགེ་བའི་ཕྱོགས། བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཐོབ་པས། ལ་བདག་ནི་བར་ཆད་མི་བྱེད་དོ། །རྣམས་ཀྱིས། མོ༷ག་མོ༷ག་པོ༷ར་བྱེ༷ད་ལ༷་སོ༷གས་ད༷ང་། །ཞེས་པ་དོན་དང་པོ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། ལམ་ཤེས་ཉིད་ཀྱི་ཚུལ་ལ་ནི། །འཕགས་པའི་བདེན་པ་བཞི་དག་གི །རྣམ་པ་མི་དམིགས་སྒོ་ནས་ནི། །ཉན་ཐོས་ལམ་འདི་ཤེས་པར་བྱ། །ཀོའུ་ཤི་ཀ །དེ་ལ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ནི། དེ་ནས་ཉན་ཐོས་དང་། རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སའི་ཚུལ་གྱིས་མི་རྟག་པ་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་ 4-118 རྣམས་ཀྱི་དོན་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། གཟུགས་ནི་མ་བྱུང་བ་ལས་འབྱུང་ཞིང་བྱུང་ནས་དེས་ཀྱང་མེད་པར་འགྱུར་བས། མི་རྟག་པར་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་བདག་ཉིད་སྡུག་བསྔལ་གསུམ་དང་ལྡན་པ་དང་། གཞན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྒྱུར་འགྱུར་བས། སྡུག་བསྔལ་བར་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་དབང་བསྒྱུར་བའི་མེད་པ་ལ་སོགས་པས་བདག་ལ་རང་གི་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར། བདག་མེད་པར་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་ཉེ་བར་ཞི་བས། ཞི་བར་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་ཞེ་ན་ཉོན་མོངས་པ་དང་མི་ལྡན་པས། དབེན་པར་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་རྐྱེན་དུ་མས་གོས་དགོས་ཤིང་ལུས་དང་ཡིད་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྩ་བ་ཡིན་པས། ནང་དུ་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་ཞེན་པའི་གནོད་པ་དང་ལྡན། ཉོན་མོངས་པའི་མི་གཙང་བ་ཟག །སྐྱེ་བ་རྒ་བ་འཇིག་པས་རིམ་པ་བཞིན་སྐྲན་སྨན་རྡོལ་བའི་ཕྱིར་འབྲས་སམ། ཤི་བར་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་ཕྱི་ནང་གི་གནོད་པས་ཟུག་པར་བྱེད་ཅིང་བཅོས་དཀའ་བས། ཟུག་རྔུར
【現代漢語翻譯】 于彼無上顯現。彼欲界與色界之諸天，以其天生之身美好且光明而自負，然如來之自性光明，以其光芒壓制彼等之驕慢，為使如來能以恭敬之心聽聞佛法。《寶鬘論》如是說。於五句中，有處決定，以及 拘舍（Kauśika，帝釋天）。於三句中，有入者。聲聞入流果以上者，彼等無有生起之能力。所謂『于邪道中決定者，暫時無有福分』，此乃中觀派之論述。普遍存在。然彼等亦隨喜。此等之解說，若彼等聽聞，則不致毫無意義。因於無數百千萬億劫之後，彼等將證入佛道。此乃中觀派之論述。自性及其業，聲聞之法，勝於外道。菩薩之法，勝於聲聞。聲聞之善行，以菩提心之法獲得，故我等不作障礙。以 མོ༷ག་མོ༷ག་པོ༷ར་བྱེ༷ད་ལ༷་སོ༷གས་ད༷ང་。（藏文：མོག་མོག་པོར་བྱེད་ལ་སོགས་དང་།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）等。第一義已述竟。 于道之知性方面，應以不執著于聖諦四相之方式，了知此聲聞道。拘舍（Kauśika，帝釋天）。於此，於一句之上，應以聲聞及獨覺之位，解釋無常等詞之義。色由未生而生，生已覆滅，故應作意為無常。色具自身之苦及為他者之苦因，故應作意為苦。色無有自在等，故無有自性，應作意為無我。色息滅一切痛苦，故應作意為寂靜。色離諸煩惱，故應作意為寂靜。色需眾多因緣和合，且為身心痛苦之根源，故應作意為內。色具執著之害，為煩惱之不凈，生老壞滅，次第如癰、藥、瘡、死，故應作意為果或死。色為內外之害所侵蝕，難以醫治，故應作意為箭。
【English Translation】 It appears above without equal. Those gods of the desire realm and form realm, who are proud of their naturally beautiful and radiant bodies, are subdued by the light of the Thus-Gone-One's nature, breaking their arrogance, so that they may listen to the Dharma with reverence for the Thus-Gone-One. Thus says the Garland Jewel. In the five lines, there is a definite place, and Kauśika (Indra). In the three lines, there are those who have entered. Those who are Stream-enterers and above do not have the power to generate. 'Those who are determined to be on the wrong path, for the time being, have no fortune,' this is the statement of the Madhyamaka school. It is pervasive. However, they also rejoice. If they hear these explanations, they will not be meaningless, because after countless billions of kalpas, they will enter Buddhahood. This is the statement of the Madhyamaka school. Nature and its karma, the Dharma of the Śrāvakas, is superior to that of the heretics. The Dharma of the Bodhisattvas is superior to that of the Śrāvakas. The virtuous aspects of the Śrāvakas, having obtained the Dharma of Bodhicitta, we do not create obstacles. With MOK MOK POR JEY LA SOK DANG. (藏文：མོག་མོག་པོར་བྱེད་ལ་སོགས་དང་།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：) The first meaning has been explained. Regarding the way of knowing the path, one should understand this Śrāvaka path by not clinging to the four aspects of the Noble Truths. Kauśika (Indra). Here, above one line, one should explain the meaning of impermanence and other words in the position of Śrāvakas and Pratyekabuddhas. Form arises from not arising, and having arisen, it ceases, therefore, one should contemplate it as impermanent. Form possesses its own suffering and is the cause of suffering for others, therefore, one should contemplate it as suffering. Form lacks sovereignty and other qualities, therefore, it lacks self-nature, and one should contemplate it as selfless. Form pacifies all suffering, therefore, one should contemplate it as peaceful. Form is devoid of afflictions, therefore, one should contemplate it as solitary. Form requires the combination of many causes and conditions and is the root of physical and mental suffering, therefore, one should contemplate it as internal. Form possesses the harm of attachment, is the impurity of afflictions, and in the sequence of birth, aging, and destruction, it is like a boil, medicine, sore, or death, therefore, one should contemplate it as a fruit or death. Form is afflicted by internal and external harms and is difficult to cure, therefore, one should contemplate it as an arrow.
་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་སྨད་པར་བྱ་བ་དང་། གནོད་པར་འགྱུར་བས། སྡིག་པར་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་ཡུན་རིང་པོར་གནོད་པ་དང་ལྡན་པས་ནད་རྙིང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་ན་བར་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་མི་བདེ་བ་དང་གནོད་པ་སྣ་ཚོགས་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་པས་དགྲར་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་ན་རྒ་འཆི་བས་རིམ་པ་བཞིན་དུ་འཇིག་པས། འཇིག་པའི་ཆོས་ཅན་དུ་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་འདུས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་གསུམ་དང་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆོས་མི་བརྟན་པ་བརྒྱད་དང་ལྡན་པས། མི་བརྟན་པར་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་རང་གི་ངང་གནོད་པས་ཀྱང་འཇིག་པས། འཇིག་པར་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་འཇིག་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་པས། འཇིག་པར་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་གནོད་པ་རྣམ་པ་མང་པོ་དང་འདྲེས་པ་དང་། འགོས་ནད་དང་འདྲ་བས། འགོ་བའི་ནང་དུ་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་ཆུ་ཤིང་ལྟར་ནང་བདག་གིས་སྟོང་པས། སྟོང་པ་ཉིད་དུ་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་བདག་པོས་སྟོང་པས། བདག་ནི་མེད་པར་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པ་ལས་ཀུན་བཏགས་པ་ཡིན་ཏེ། འགྱུར་ཞིང་མི་བརྟན་པའི་ཆོས་ཅན་ཡིན་པས། ཡིད་བརྟན་དུ་མི་རུང་བར་ཡིད་ལ་བྱའོ། །གཟུགས་ནི་ལུས་སེམས་ལ་མི་བདེ་བ་དང་། གནོད་པ་སྣ་ཚོགས་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་པས། གནོད་པར་ཡིད་ལ་བྱའོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གསུམ་པ། བམ་པོ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་བཅུ་ན། རྒ་ཤི་ནི་གནོད་པར་ཡིད་ལ་བྱའོ། །དེ་དག་ནི་ཉན་རང་གི་ས་ལ་ཐམས་ཅད་ཤེས་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བརྒྱད་ཙམ་ན། འདི་ལྟར་ཆོས་རྣམས་སེམས་ཅན་གྱི་སེམས་རྒྱུད་འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་པས་གདུངས་པ་རྣམས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ལ་སོགས་པས་བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེས་མངོན་པར་བརླན། དེ་ལྟར་སེམས་བསྐྱེད་ནས་སྦྱིན་སོགས་དངོས་སུ་སྒྲུབ་ཏུ་འཇུག་པ། ཡོངས་སུ་བརླན་པར་བྱེད་པ་དང་། སྦྱིན་སོགས་དེ་དག་འཁོར་གསུམ་ 4-119 ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་མཐར་ཕྱིན་པར་བྱེད་པ། རྫོགས་ཡོངས་སུ་རྫོགས། བསྔོ་བའི་སེམས་ཀྱིས་བདག་གཞན་བྱང་ཆུབ་ཏུ་འགྲུབ་པར་བསྔོ་ཞིང་ཁྱབ་པར་བྱེད་པ། ཡོངས་སུ་རྒྱས། སྦྱིན་སོགས་ཀྱི་འཁོར་གསུམ་མི་དམིགས་པར། ཡོངས་སུ་སྦྱོང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ལ་སོགས་པས། ཆོས་ཁོ་ནས་བྱས་པར་ཟད་དེ། བདག་གི་པའི་བྱེད་པ་པོ་མེད་དོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། མི་དམིགས་ཏེ་དེ་གཉིས་ཀ་ཡང་དོན་དམ་པར་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་གང་ཟག་དང་ཆོས་ལས་བདག་མེད་པར་རྟོགས་ཀྱང་། དོན་དམ་པར་ཆོས་གང་ལ་ཡང་མཚན་མར་མི་འཛིན་ཅིང་ཆགས་པ་མེད་པ་དེ་ཉིད་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ།
【現代漢語翻譯】 應如是作意：色是應被呵責的，因為會帶來損害，所以應作意為罪惡。色與長久的損害相伴，如同慢性疾病，因此應作意為疾病。色是產生各種不適和損害的原因，因此應作意為敵人。色因衰老、疾病、死亡而逐漸壞滅，因此應作意為壞滅之法。色具有三種有為法的特徵和世間八法的不穩定，因此應作意為無常。色自身也會因損害而壞滅，因此應作意為壞滅。色是所有壞滅的原因，因此應作意為壞滅。色與多種損害相混合，如同傳染病，因此應作意為傳染之源。色如水中的樹木，內在空虛，因此應作意為空性。色無自主之性，因此應作意為無我。色是從非真實中產生的，具有變化和不穩定的性質，因此不應信任，應作意為不可靠。色是身心不適和各種損害的原因，因此應作意為損害。 接著是第十三頁的一半。 第二卷。接著是第五頁第十行：衰老和死亡應作意為損害。這些都與聲聞和獨覺地的遍知一切相一致。 接著是第一頁第八行的一半：如此，諸法以有情的心續，被貪慾等所折磨，以菩提心等慈悲來滋潤。如是生起菩提心后，實際進行佈施等，完全滋潤，使佈施等三輪 4-119 完全清凈和圓滿。完全圓滿。以迴向的心，將自他成就菩提回向並普及，完全增長。對佈施等三輪不執著，完全清凈。以菩提心等，僅僅以法來行事，沒有自我的作者。接著是第二行：不執著，因為兩者在勝義中都不存在。接著是第一行：般若波羅蜜多（智慧到彼岸）。所謂般若波羅蜜多，是指在世俗中證悟人法無我，但在勝義中對任何法都不執著相，沒有貪著，這才是般若波羅蜜多。如是宣說。
【English Translation】 One should contemplate thus: Form is to be blamed, because it causes harm, so it should be contemplated as sinful. Form is associated with long-term harm, like a chronic disease, therefore it should be contemplated as a disease. Form is the cause of various discomforts and harms, therefore it should be contemplated as an enemy. Form gradually decays due to aging, sickness, and death, therefore it should be contemplated as a law of decay. Form possesses the three characteristics of conditioned phenomena and the eight unstable worldly dharmas, therefore it should be contemplated as impermanent. Form itself decays due to its inherent harm, therefore it should be contemplated as decaying. Form is the cause of all decay, therefore it should be contemplated as decaying. Form is mixed with many kinds of harm, like an infectious disease, therefore it should be contemplated as a source of infection. Form is like a tree in water, empty inside, therefore it should be contemplated as emptiness. Form has no self-ownership, therefore it should be contemplated as no-self. Form arises from what is not real, and has the nature of change and instability, therefore it should not be trusted, and should be contemplated as unreliable. Form is the cause of physical and mental discomfort and various harms, therefore it should be contemplated as harm. Then comes half of the thirteenth page. Volume Two. Then on the fifth page, tenth line: Old age and death should be contemplated as harm. These are all in accordance with the omniscience of the Hearers and Solitary Realizers. Then comes half of the eighth line on the first page: Thus, the dharmas, with the minds of sentient beings tormented by desire and so on, are moistened with love and compassion by the mind of enlightenment and so on. Having thus generated the mind of enlightenment, actually engaging in giving and so on, completely moistening, making those giving and so on the three wheels 4-119 completely pure and perfect. Completely perfect. With the mind of dedication, dedicating and spreading the achievement of enlightenment for oneself and others, completely increasing. Without clinging to the three wheels of giving and so on, completely purifying. With the mind of enlightenment and so on, acting solely by dharma, there is no self-actor. Then comes the second line: Not clinging, because both do not exist in ultimate reality. Then comes the first line: Prajñāpāramitā (Perfection of Wisdom). The so-called Prajñāpāramitā refers to realizing the absence of self in persons and phenomena in conventional truth, but in ultimate truth, not clinging to any dharma as a sign, without attachment, that is Prajñāpāramitā. Thus it is taught.
།ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་པ་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དགེ་བའི་རྩ་བ་ཡོངས་སུ་བསྔོ་བའི་སེམས་དང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་ཀ་ཡང་དོན་དམ་པར་ཡོད་པར་མ་གྲུབ་པས་སེམས་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟར་སེམས་མ་ཡིན་པ་དེ་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ཅིང་སེམས་མ་ཡིན་པ་དེ་ལ་ཡོངས་སུ་བསྔོ་བ་མེད་པར་ཡོངས་སུ་རྟོགས་ནས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པར་གྱུར་པ་དེ་ཉིད་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། འཕགས་པ་ཉན་ཐོས་ལམ་ལས་ནི། །གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་སྟོང་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྟོང་པ་ཉིད་རྣམས་དབྱེར་མེད་ཕྱིར། །དྲོ་བ། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་ལ། ཐོག་མར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་ལས་བཟློག་སྟེ། གདམས། བྱ་བ་ལ་སྦྱོར་བའི་སྒོ་ནས། རྗེས་སུ་བར་དུ་མི་ཤེས་པས་མི་བསྒྲུབ་པ་དག་སྒྲུབ་ཏུ་འཇུག་པ་ཡང་དག་པར་བསྟན་པའམ། དགའ་ལོགས་ཤེས་ཀྱི་ལོགས་པར་ཞུགས་པ་དག་ཡང་དག་པར་བསྒྲུབ་པ་ལ་སྦྱོར་བས་ཡང་དག །ལེ་ལོ་ལ་སོགས་པས་ཅུང་ཟད་ཙམ་སྒྲུབ་པ་དག་ལེགས་པར་བརྩོན་པས་སྒྲུབ་ཏུ་འཇུག་པས། ལེགས་པར། ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཡང་དག་པར་ཞུགས་པ་དག་ལ་ཡིད་དང་བས་རབ་ཏུ་ཐ་མར་ལམ་ལ་དགོད། བཀོད་པ་དག་འབྲས་བུ་ལ་ཤིན་ཏུ་བརྟན་པར་བགྱིའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། གཟུགས་ནི་གཟུགས་ཀྱིས་སྟོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་གནས་པ་ཞེས་བྱ་བ་སྟོན་ཏེ། སྟོང་པ་ཉིད་རྟོགས་པ་ནི་གནས་པའོ། །དམིགས་པའི་ཚུལ་ནི་གནས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྟན་ཏོ། །དེས་ནི་འདི་སྐད་དུ་གང་གི་ཕྱིར་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་འདི་དག་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་མེད་པ་སྟེ། དེ་དག་གི་སྟོང་པ་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཐ་ཚིག་མི་དད་དེ་གཅིག་གོ །དེ་བས་ན་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་དང་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི་གཉིས་སུ་མེད་པ་སྟེ། གཅིག་ 4-120 པའི་ཆོས་ཉིད་དུ་གནས་པ་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་གནས་པའོ། །ཞེས་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་ལྷག་ཙམ་ན། བམ་པོ་གསུམ་པ། དེ་དག་མི་དམིགས་པས། །རྩེ་མོར་གྱུར་པ་དག་ཏུ་འདོད། །དེ་ནས་ལྷའི་དབང་པོ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ལ་ཕྲེང་གསུམ་ཆད་པ་ན། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ལ་གནས་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་གནས་པར་མི་བྱ་བའི་འགྲེས་སོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ན། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བར་གནས་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་པས་ཆོས་ཀ
【現代漢語翻譯】 如《十萬頌釋》所說。之後，超過五行時，即是『般若波羅蜜多』（she rab kyi pha rol tu phyin pa，智慧到彼岸）。這是說，善根完全迴向的心和菩提心（byang chub kyi sems，覺悟之心）兩者在勝義諦中都未成立，因此不是心。像這樣不是心的，是不可思議的。像這樣不可思議且不是心的，完全了知沒有迴向，從而不作意，這本身就是菩薩（byang chub sems dpa'，覺悟勇士）的般若波羅蜜多。這是所教導的。如《十萬頌釋》所說。從聖聲聞道來說：因為色等是空性的緣故。空性諸法無有差別之故。暖位。之後，世尊（bcom ldan 'das，具 भगवत्，bhagavat，有 благословенный）。之後，超過六行半時，對於六度（pha rol tu phyin pa drug la，六到彼岸），首先從非應作之事中返回，教誡。通過與應作之事相結合的方式。因為之後中間不瞭解，所以使不修習者開始修習，這是如實教導；或者使進入歡喜之處者與如實修習相結合，是如實。使因懈怠等稍微修習者通過精進修習，是善妙。對於以智慧如實進入者，以信心最終安立於道上。使安立者在果位上非常穩固。之後，超過四行半時，『色即是空』（gzugs ni gzugs kyis stong ngo，色以色空）等，顯示安住于般若波羅蜜多，證悟空性即是安住。所緣之相不是安住。這是所教導的。因此，因為色等一切假立之法不是以色等自性而存在，菩薩也不是以菩薩自性而存在，它們的空性是無有異義的，是唯一的。因此，法性的色等和圓成實的菩薩是無二的，安住于唯一的法性即是安住于般若波羅蜜多。這是所教導的。如大中觀派所說。之後，超過五張紙左右時。 第三品。因為不緣彼等，所以認為是頂峰。之後，帝釋天（lha'i dbang po，天神之主）。之後，在三張紙上缺少三行時，不應安住於一切智智（thams cad mkhyen pa nyid la gnas par mi bya'o，一切智性）。這是不應安住於一切法的解釋。之後，三張紙時，不應安住于名為一切種智（rnam pa thams cad mkhyen pa nyid ces bya bar gnas par mi bya'o，一切相智）之處。這是法的……
【English Translation】 As stated in the 'Hundred Thousand Verses Commentary'. Then, when it exceeds five lines, it is the 'Prajnaparamita' (she rab kyi pha rol tu phyin pa, Perfection of Wisdom). This says that the mind of completely dedicating the root of virtue and the Bodhicitta (byang chub kyi sems, mind of enlightenment) are both not established in the ultimate truth, therefore it is not a mind. Like this, what is not a mind is inconceivable. Like this, being inconceivable and not a mind, completely knowing that there is no dedication, thereby not conceptualizing, that itself is the Bodhisattva's (byang chub sems dpa', enlightenment warrior) Prajnaparamita. This is what is taught. As stated in the 'Hundred Thousand Verses Commentary'. From the Noble Hearer's Path: Because form etc. are emptiness. Because emptinesses are without difference. Warmth. Then, the Bhagavan (bcom ldan 'das, Blessed One). Then, when it exceeds six and a half lines, regarding the six perfections (pha rol tu phyin pa drug la, six perfections), first turning back from what should not be done, admonishes. Through the method of combining with what should be done. Because one does not understand in between afterwards, therefore causing those who do not practice to begin practicing, this is truly taught; or causing those who have entered the place of joy to combine with true practice, it is true. Causing those who practice slightly due to laziness etc. to practice through diligent effort, it is excellent. For those who have truly entered with wisdom, with faith, finally establish them on the path. Causing those who are established to be very firm in the result. Then, when it exceeds four and a half lines, 'Form is empty of form' (gzugs ni gzugs kyis stong ngo, form is empty of form) etc., shows abiding in Prajnaparamita, realizing emptiness is abiding. The aspect of the object is not abiding. This is what is taught. Therefore, because these imputed dharmas such as form etc. do not exist by their own nature of form etc., and the Bodhisattva also does not exist by their own nature of Bodhisattva, their emptiness is without different meaning, it is one. Therefore, the dharmata of form etc. and the perfectly established Bodhisattva are non-dual, abiding in the one dharmata is abiding in Prajnaparamita. This is what is taught. As stated by the Great Madhyamaka. Then, when it exceeds about five sheets of paper. Chapter Three. Because they are not objectified, they are considered to be the peak. Then, Indra (lha'i dbang po, lord of the gods). Then, when three lines are missing on three sheets of paper, one should not abide in omniscience (thams cad mkhyen pa nyid la gnas par mi bya'o, all knowingness). This is the explanation of not abiding in all dharmas. Then, on three sheets of paper, one should not abide in what is called all-knowingness (rnam pa thams cad mkhyen pa nyid ces bya bar gnas par mi bya'o, all aspect knowingness). This is the dharma of…
ྱི་མཚན་ཉིད་ལ་གནས་པར་མི་བྱ་བའི་འགྲེས་སོ། །དེ་ལ་རྟག་ལ་སོགས་ཚུལ་གྱིས། །གནས་པ་བཀགས་པས་བཟོད་པ་རྣམས། །དམིགས་པའི་ཚུལ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་གཉིས་ན། བམ་པོ་བཞི་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅོ་ལྔ་ན། བམ་པོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་ཆད་པ་ན། སྦྱིན་པའི་གནས་ཞེས་བྱ་བར་དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་གནས་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་པ་ཐམས་ཅད་ཤེས་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་ཆོས་ཉིད་ལ་གནས་པར་མི་བྱ་བའི་འགྲེས་སོ། །ས་བཅུ་རྣམས་ལ་བརྩམས་ནས་ནི། །མི་གནས་རྒྱས་པར་བསྟན་པ་ཡིས། །ཆོས་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་གྱུར་བཤད་དེ། །ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཞན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ན། རབ་ཏུ་དགོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བར་དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་གནས་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་པ་ལམ་གྱི་རྣམ་པ་ཤེས་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་ཆོས་ཉིད་ལ་གནས་པར་མི་བྱ་བའི་འགྲེས་སོ། །མིག་ལྔ། དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་ཅུང་མེད་ན། དཔེ་བྱད་བཟང་པོ་བརྒྱད་ཅུ་ཡོངས་སུ་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བར་དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་གནས་པར་མི་བྱའོ། །རྣམ་མཁྱེན་གྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་ཆོས་ཉིད་ལ་གནས་པར་མི་བྱ་བའི་འགྲེས་སོ། །དད་པའི་རྗེས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཚུལ་གྱིས་གནས་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་པ་གང་ཟག་ལ་གནས་པར་མི་བྱ་བའི་འགྲེས་སོ། ། བམ་པོ་དྲུག་པ། ཅི་ཕྱིར་ཞེ་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱིས། །མཁྱེན་ནས་ཆོས་རྣམས་མ་གཟིགས་ཕྱིར། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། འདི་སྙམ་དུ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་གནས་པར་མི་བྱ་ན། ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། བསླབ་པར་བྱའོ། །གནས་པར་བྱའོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། སློ༷བ་མ༷། ཞེས་པ་དོན་གཉིས་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། རང་བྱུང་བདག་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཕྱིར། །གཞན་གྱིས་བསྟན་ཡང་མི་དགོས་ལ། །བསེ་རུ་ལྟ་བུའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཟབ་པ་ཉིད་དུ་མངོན་པར་བརྗོད། །དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། ཡི་གེ་གཅིག་ཀྱང་མ་བརྗོད་ཀྱི། ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་ཏེ། འདི་ལྟར། དེ་ནས་བཤད་པར་སྣང་བ་དང་ཉན་པར་སྣང་བ་དེའི་ཀུན་བཏགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སྤྲུལ་པ་དང་། རྨི་ལམ་དང་། བྲག་ཆ་དང་། སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་བསྟན་པས་ལྷའི་བུ་དེ་རྣམས་དགའ་བར་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ 4-121 གཉིས་ན། ཡི་གེ་མེད་པ། འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་སོ་སོ་རང་གིས་རིག་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ན། གང་གང་དོན་ནི་གང་གང་ལ། །ཇི་ལྟ་ཇི་ལྟར་ཉན་འདོད་པ། །དེ་དེ་ལ་དོན་དེ་དང་དེ། །སྒྲ་མེད་ཀྱང་དེ་དེ་ལྟར་སྣང་། །དེ་ནས་ལྷའི་བུ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཤིན་ཏུ་ཟབ་པ། ཉན་རང་གི་ཡུལ་མིན་པ་སྟོན། ཤིན་ཏུ་ཕྲ་བ་ལ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་མི་རྟོག །ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ལ་སོ་སོ་རང་གིས་རིག་པའི་ཚུལ་དུ་བད
【現代漢語翻譯】 不應安住于體性之釋。於此，以常等方式，遮止安住，諸忍辱者，所緣之方式。其後，於十二紙及二行處，第四卷。其後，於十五又半紙處，第五卷。其後，於十二紙處，斷半行，于名為佈施處，不應以所緣之方式安住。如是所有，皆是不應安住于與一切智性相符之法性之釋。於十地發起后，以不住之廣大開示，宣說成為法之殊勝者。 कौशिक (Kauśika，喬尸迦)。其他。其後，於二紙半左右處，應極歡喜。不應以所緣之方式安住。如是，是不應安住于與道之相貌智性相符之法性之釋。五眼。其後，于略缺八行處，應圓滿成辦八十隨好。不應以所緣之方式安住。是與遍智之相符之法性，不應安住之釋。信之隨行。其後，於三紙三行處，不應以方式安住。是不應安住于補特伽羅之釋。 第六卷。何以故？佛陀以智慧，未見諸法故。何以故？其後，於二行處，如是思惟，若不於一切法安住，當如何？其後，於四紙半處，應學。應安住。以彼等，སློ༷བ་མ༷། (藏文)，意為『學者』。如是，第二義已宣說完畢。 為證悟自生之自性，雖由他者開示亦不需，如犀牛角之智慧，顯現為甚深。其後，於四行處，未說一字，如是宣說。如是，顯現為說及顯現為聽聞者，是彼之遍計。如是以幻化、夢、回聲、幻術等譬喻開示，應令彼等天子歡喜。如是中觀師所說。其後，於二行處，無字，聖者們應各自證知。其後，於十二行處，何何義於何何處，如何如何欲聽聞，于彼彼處彼彼義，雖無聲亦如是顯現。其後，天子。其後，于多一行處，極甚深，顯示非聲聞緣覺之境。于極細微處，不分別法性。于智慧之行境，以各自證知之方式安住。
【English Translation】 Explanation of not abiding in the nature of reality. Here, by way of permanence and so on, the abidance is blocked, the patient ones, the way of the object of focus. After that, in twelve sheets and two lines, the fourth volume. After that, in fifteen and a half sheets, the fifth volume. After that, in twelve sheets with half a line missing, one should not abide in the way of focusing on what is called the place of giving. All of that is an explanation of not abiding in the nature of reality that is in accordance with the aspect of omniscience. Having started with the ten grounds, by extensively showing non-abiding, it is explained as being the best of Dharma. Kausika. Others. After that, in about two and a half sheets, one should rejoice greatly. One should not abide in the way of focusing. That is an explanation of not abiding in the nature of reality that is in accordance with the aspect of knowing the aspects of the path. Five eyes. After that, in a little less than eight lines, one should completely accomplish the eighty excellent marks. One should not abide in the way of focusing. It is an explanation of not abiding in the nature of reality that is in accordance with the aspect of complete knowledge. Following faith. After that, in three sheets and three lines, one should not abide in the way of the method. It is an explanation of not abiding in a person. Sixth volume. Why? Because the Buddhas, with their wisdom, do not see phenomena. Why is that? After that, in two lines, thinking thus, if one does not abide in all phenomena, how? After that, in four and a half sheets, one should train. One should abide. By those, slob ma (Tibetan), meaning 'student'. Thus, the second meaning has been spoken. In order to realize the self-arisen nature, even if taught by others, it is not needed, like the wisdom of a rhinoceros horn, it is manifested as profound. After that, in four lines, not even a single letter was spoken, thus it was said. Thus, what appears to be speaking and what appears to be listening is their imputation. Thus, by showing it as like an illusion, a dream, an echo, and a magic trick, those sons of the gods should be made happy. Thus, the Madhyamikas say. After that, in two lines, without letters, the noble ones should individually realize it themselves. After that, in twelve lines, whatever meaning is in whatever place, however one wishes to hear, in that place that meaning, even without sound, appears as such. After that, son of the gods. After that, in one extra line, extremely profound, showing that it is not the object of hearers and solitary realizers. In the extremely subtle, there is no conceptualization of the nature of reality. In the conduct of wisdom, abiding in the way of individual self-awareness.
ག་གི་བློ་འཇུག་གོ །གཟུང་དོན་རྟོག་པ་སྤོང་ཕྱིར་དང་། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན། ལྷའི་བུ་དག །ཀུན་བཏགས་ཀྱི། གཟུགས་ཕྲ་བ་མ་ཡིན། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཟབ་པ་མ་ཡིན་ཕྲ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་གསུངས། ཀུན་བཏགས་ཀྱི་ཚོར་བ་ནི་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཟབ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཕྲ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་མི་གཡོ་བའི་ཕྱིར་ཟབ་པ་མ་ཡིན། ཕྲ་བ་མ་ཡིན་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཚོར་བའི་རང་བཞིན་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ཚོར་བ་ནི། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་དྲུག་ན། ཟབ་པ་མ་ཡིན་ཕྲ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བས་ན་གཞུང་འདི་རྣམས་ཀྱི་འདི་སྟོན་ཏེ། ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་གཤིས་ལ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཟབ་ཅིང་ཕྲ་བའི་ཆོས་མ་ཡིན་ལ། ཆོས་ཉིད་ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་མི་གཡོ་བའི་ཆོས་ཟབ་ཅིང་ཕྲ་བར་རྟག་ཏུ་བཞུགས་པའི་ཕྱིར། མི་ཟབ་པ་ཟབ་པར་གཡོ་བ་དང་མི་ཕྲ་བ་ཕྲ་བར་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པའི་དོན་ཏོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། མངོན་དུ་བྱ་བར་འདོད་ན་ཡང་། བརྗོད་དུ་མེད་པའི། བཟོད་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། མཉམ་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར་མཚན་མ་ལ་ནི་གནས་པའི་ཚུལ་གྱིས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བཅོ་ལྔའོ།། །། ༈ ལེའུ་བཅུ་དྲུག་པ། ༈ བམ་པོ་བདུན་པ། འཛིན་པ་མི་སྤོང་ཕྱིར་དང་ནི། །དེ་ནས་ལྷའི་བུ་ཆོས་ཐམས་ཅད་བརྗོད་དུ་མེད་ན། གནས་བརྟན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་བཙལ་བར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དོན་དམ་པར་འཆད་པ་པོ་དང་ཉན་པ་པོ་མེད་པ་ཉིད་དུ་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་བཤད་དམ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཐེག་པ་ཆུང་ངུ་ལ་སོགས་པ་ཁ་ཅིག་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དངོས་པོ་ཡོད་པར་འཛིན་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར། དྲིས་པའོ། །ཞེས་དང་། སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་སྨྲ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཞེས་བྱ་བ་བཤད་ཅིང་བརྗོད་པ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཐ་སྙད་ཙམ་དུ་བཏགས་པར་ཟད་ཀྱི། དོན་དམ་པར་མྱ་ངན་ལས་འདས་པར་ཞེས་བྱ་བར་དངོས་པོ་ཡོད་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། དངོས་པོ་མེད་པ་ལས་ཡོད་པ་སྐབས་བཤད་པ་ནི་རྨི་ལམ་དང་། སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་མངོན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ཏོ། །ཞེས་དང་། སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་སྨྲའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལ་དོར་བའི་ཚིག་སྟེ། མྱང་ན་ལས་འདས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པའི་ཆོས་གཞན་ལྟ་མེད་མོད་ཀྱི་གལ་ཏེ་རྒྱ་ལ་དེ་ལྟ་བུ་ཞིག་ཡོད་ 4-122 ན་དེ་ཡང་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཡོད་པར་བཏགས་སུ་ཟད་ཀྱི་དོན་དམ་པར་དངོས་པོ་མེད་པར་མ་གྲུབ་པས་དེ་ཡང་རྨི་ལམ་ལྟ་བུ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ
【現代漢語翻譯】 誰的智慧進入？爲了捨棄所取之義的分別念。此後，具壽，天子們，『遍計所執的細微色非真實』，這是因為遍計所執的色並非真實，所以既不深奧也不細微。這是中觀宗所說。遍計所執的感受並非真實，所以深奧。此後，在一行中，『非細微』。等等，法性的色，因為自性不動的緣故，既不深奧也不細微，如是宣說。這是中觀宗所說。感受的自性，法性的感受，也同樣適用。此後，在四張紙和六行中，既不深奧也不細微。因此，這些論典表明，一切遍計所執的法，因為體性上不存在，所以不是深奧和細微的法；一切法性圓成實的法，因為自性不動，所以深奧和細微恒常存在，不深奧的不會變為深奧，不細微的不會變為細微。這就是意義。此後，在兩張紙多一行左右，即使想要顯現，也是不可言說的忍耐。此後，在幾乎沒有五行的地方，因為沒有同時存在，所以以相狀而安住的方式。《般若波羅蜜多十萬頌》第十五章。 第十六章 第七卷。『爲了不捨棄執著』，此後，天子，如果一切法不可言說，那麼尊者，此後，在兩行中，『應當像幻術一樣去尋找』。等等，這表明在勝義諦中，沒有說法者和聽法者。這是中觀宗所說。此後，在三張半紙中，『像幻術一樣宣說嗎？』這是爲了遣除一些小乘等宗派執持涅槃為實有的觀點而提出的問題。並且，『像幻術一樣說』，這是說涅槃的宣說和言說是世俗諦中的假名安立，在勝義諦中，涅槃並非實有，因為從無實有是像夢和幻術一樣顯現的意義。並且，『像幻術一樣說』，這是捨棄的詞語，雖然沒有其他涅槃殊勝的法，但如果印度有這樣的法，那麼那也是世俗諦中安立的，在勝義諦中，因為沒有成立實有，所以那也像夢和幻術一樣。
【English Translation】 Whose wisdom enters? In order to abandon the conceptualization of grasping at meaning. Thereafter, O Blessed One, sons of the gods, 'The subtle form of the imputed is not real,' because the imputed form is not real, it is neither profound nor subtle. This is what the Madhyamaka (Middle Way School) says. The feeling of the imputed is not real, therefore profound. Thereafter, in one line, 'not subtle.' And so forth, the form of the suchness, because its essence is immutable, is neither profound nor subtle, thus it is taught. This is what the Madhyamaka says. The nature of feeling, the feeling of suchness, is similarly applied. Thereafter, in four sheets and six lines, it is neither profound nor subtle. Therefore, these texts show that all imputed dharmas, because they lack inherent existence, are not profound or subtle dharmas; all dharmas of perfected reality, because their nature is immutable, are always present as profound and subtle dharmas. What is not profound does not become profound, and what is not subtle does not become subtle. This is the meaning. Thereafter, in about two sheets and one line, even if one wishes to manifest it, it is an inexpressible patience. Thereafter, in a place with almost no five lines, because there is no simultaneous existence, it abides in the manner of characteristics. From the Perfection of Wisdom in One Hundred Thousand Lines, chapter fifteen. Chapter Sixteen Volume Seven. 'In order not to abandon grasping,' thereafter, O son of the gods, if all dharmas are inexpressible, then Venerable One, thereafter, in two lines, 'one should seek it like an illusion.' And so forth, this shows that in ultimate truth, there is neither speaker nor listener. This is what the Madhyamaka says. Thereafter, in three and a half sheets, 'Is it taught like an illusion?' This is a question asked in order to dispel the view of some, such as the Lesser Vehicle, who hold that nirvana is a real entity. And, 'Speak like an illusion,' this means that the explanation and expression of what is called nirvana is merely a conventional designation in relative truth, but in ultimate truth, what is called nirvana does not become a real entity, because the arising of existence from non-existence is manifested like a dream and an illusion. This is the meaning. And, 'Speak like an illusion,' this is a word of abandonment, although there is no other dharma that is superior to nirvana, if there is such a thing in India, then that too is merely designated as existing in relative truth, but in ultimate truth, because it is not established as a real entity, that too is like a dream and an illusion.
་ཡིན་ན། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་ལྟ་ཅི་སྨོས། ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ཏོ། །ཞེས་དང་། གཉིས་སུ་མེད་ཅིང་གཉིས་བྱར་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཇི་ལྟར་རྨི་ལམ་དང་སྒྱུ་མ་དག་ཡང་དག་པར་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་དུ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡིན་ཡང་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་བརྗོད་པ་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི་དོན་དམ་པར་དངོས་པོ་མེད་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་བས་ན་རྨི་ལམ་དང་། སྒྱུ་མ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་གསུམ་ཆར་ཡང་དངོས་པོ་མེད་པར་གཅིག་པས་ཐ་དད་དུ་དབྱེར་མེད་དོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་པ་རྣམས་འབུམ་འགྲེལ་གནོད་འཇོམས་སུ་གསུངས་སོ། །འདིར་མྱང་འདས་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའི་དོན་མྱང་འདས་དང་དངོས་པོ་མ་ཡིན་པ་ལ་མི་འདོད་པར་མྱང་འདས་གཤིས་ལ་མེད་པར་འདོད་པ་ལ་ནི་ལུང་རིགས་རྣམ་དག་གིས་གནོད་དེ། རབ་ཏུ་ཞི་བ་རྣམ་པར་ངེས་པ་ཆོ་འཕྲུལ་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་མདོར་ཕུང་པོ་ལྔ་ནི་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པ། སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ། གསོབ། གསོག །དངོས་མེད་པ་ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་འདུས་པ་ལས་བྱུང་བའོ། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་གསོབ་མ་ཡིན། གསོག་མ་ཡིན། ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན། ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་བྱེད་པ་ལས་བྱུང་བ་མ་ཡིན། སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་ཏེ། སྨིག་རྒྱུ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན། ཆུ་ཟླ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན། བྲག་ཆ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན། ཞེས་དང་། གང་མི་བདེན་པ་དེ་དེ་བཞིན་ཉིད་མ་ཡིན་པའོ། །གང་དེ་བཞིན་ཉིད་མ་ཡིན་པ་དེ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི་བདེན་པ་ཡང་དག་པ། དེ་བཞིན་ཉིད། མ་ནོར་བ་དེ་བཞིན་ཉིད། གཞན་མ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་ཉིད། མ་ལོག་པ། ཞེས་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་གསོབ་གསོག་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པ། འདུ་བྱེད་འདུས་པ་ལས་སྐྱེས་པའི་ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་འདུས་པ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི་གསོབ་མ་ཡིན། གསོག་མ་ཡིན། ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན། ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་འདུས་པ་ལས་ངེས་པར་སྐྱེས་པ་མ་ཡིན། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་འདུས་པ་ལས་བྱུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །དེས་ན་དེའི་དོན་མྱང་འདས་དངོས་པོ་མ་ཡིན་པའི་དོན་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །རྟེན་གྱིས་བསེ་རུ་ལྟ་བུའི་ལམ། །ཡང་དག་བསྡུས་པར་ཤེས་པར་བྱ། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ། གཏིང་དཔག་དཀའ་བས་ན། འདི་ལྟར། སྒོ་ལྔའི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན། འདི་ལྟར་བལྟ། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་ཀྱི་ཡུལ་མ་ཡིན་པས། འདི་ལྟར་རྟོགས། ཉོན་མོངས་དང་། ཉེ་ཉོན་ཐམས་ཅད་ཞི་བས་ན། འདི་ལྟར་ཞི་བ། སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་པར་དག་གཞི་བས། འདི་ལྟར་གསལ་བའམ། གྱ་ནོམ་པ། རྣམ་པར་རྟོག་པའི་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་ཞི་བས་ན། འདི་ལྟར་ཕྲ་བ། སོ་སོར་རང་གི་རིག་པའི་ཕྱིར་གཞན་
【現代漢語翻譯】 『如果這樣，更不用說涅槃了。』這是它的意思。『無二且不可二取。』就像夢和幻象並非真實存在一樣，雖然涅槃也是如此，但它只是世俗諦的表達，勝義諦中並不存在實體。因此，夢、幻象和涅槃三者都沒有實體，是相同的，沒有差別。』這是所要表達的。這些在《十萬頌釋·破難》中有所闡述。 這裡，涅槃如幻象般的意義，並非指涅槃和事物不存在，而是指涅槃的自性中不存在。這種觀點會受到純粹的經文和理證的駁斥。《入楞伽經·神通三摩地品》中說：『五蘊不是真實的，如幻象，空虛，虛假，無實，不如實，是因緣和合而生。法界不是空虛的，不是虛假的，不是不真實的，不是不如實的，不是因緣和合而生，不是如幻象，不像陽焰，不像水月，不像山谷的回聲。』 『凡是不真實的，就不是真如。凡不是真如的，就不是如來。如來是真實的，正確的，真如，不錯誤的真如，不是其他的真如，不顛倒的。』 『識如幻象，空虛，虛假，不真實，是造作，因緣和合而生，不如實作意，因緣和合而生。如來不是空虛的，不是虛假的，不是不真實的，不如實作意，不是因緣和合而生。識如其所是，不如實作意，不是因緣和合而生。』因此，應當理解其意義為涅槃不是實體的意思。 依靠如犀牛角的道路，應當理解為是正確的總結。然後是具壽，然後是沒有兩串念珠，到達彼岸，因為深不可測。像這樣觀察：不是五種識的行境，像這樣觀察。不是意識的對境，像這樣理解。因為所有煩惱和近煩惱都已寂滅，像這樣寂滅。因為所有痛苦的形象都已摧毀，像這樣清晰或豐富。因為所有分別的戲論都已寂滅，像這樣微細。爲了各自的自證，其他
【English Translation】 'If so, what need to mention Nirvana?' This is its meaning. 'Non-dual and not to be made dual.' Just as dreams and illusions are not truly existent, so too is Nirvana, but it is merely an expression of conventional truth; in ultimate truth, there is no entity. Therefore, dreams, illusions, and Nirvana are all without entity, the same, and without distinction.' This is what is to be expressed. These are explained in the 'Hundred Thousand Verses Commentary - Destroyer of Harm'. Here, the meaning of Nirvana as being like an illusion does not refer to Nirvana and things being non-existent, but rather to Nirvana not existing in its own nature. This view is refuted by pure scripture and reasoning. In the 'Lankavatara Sutra - Chapter on Miraculous Samadhi', it says: 'The five aggregates are not real, like illusions, empty, false, unreal, not as they appear, arising from the aggregation of causes and conditions. The realm of Dharma is not empty, not false, not unreal, not as it appears, not arising from the aggregation of causes and conditions, not like an illusion, not like a mirage, not like the moon in water, not like an echo in a valley.' 'Whatever is not true is not Suchness. Whatever is not Suchness is not the Tathagata. The Tathagata is true, correct, Suchness, not mistaken Suchness, not other Suchness, not inverted.' 'Consciousness is like an illusion, empty, false, unreal, is a fabrication, arising from the aggregation of causes and conditions, not truly attending, arising from the aggregation of causes and conditions. The Tathagata is not empty, not false, not unreal, not truly attending, not arising from the aggregation of causes and conditions. Just as consciousness is, not truly attending, not arising from the aggregation of causes and conditions.' Therefore, one should understand its meaning as Nirvana not being an entity. Relying on the path like a rhinoceros horn, one should understand it as a correct summary. Then there is the Blessed One, then there are no two rosaries, reaching the other shore, because it is unfathomable. Observe like this: it is not the object of the five consciousnesses, observe like this. It is not the object of mental consciousness, understand like this. Because all afflictions and near afflictions are pacified, pacified like this. Because the images of all suffering are destroyed, clear or abundant like this. Because all elaborations of conceptual thought are pacified, subtle like this. For the sake of individual self-awareness, other
མ་ཡིན་པའམ། འདི་ལྟར་བཟང་བ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། བསམ་པའི་ལམ་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར། འདི་ལྟར་བརྟག་པའམ། རྟོག་ 4-123 གེའི་སྤྱོད་ཡུལ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཆོས་རྟོགས་པའི་གནས་ཀྱིས་མཆོག་ཡིན་པས། འདི་ལྟར་ཤིན་ཏུ། ཉན་རང་གི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་ཞིང་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་རྣམས་ཉིད་ཀྱིས་རིག་པར་བྱ་བ་ཡིན་པས། འདི་ལྟར། རྒྱུན་ཞུགས་སོགས། བདེན་པ་མཐོང་། སོ་སྐྱེའི་ནང་ནའང་། སྔོན་གྱི་རྒྱལ་བ་ལ་བྱ་བ་བྱས་པ། རིགས་ཀྱི་བུ་མོ་ཚེ་འདིར་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། འགྱུར་བ་དེ་དག་ནི་ཅིར་ཡང་མི་རྟོག་པའི་ཤེར་ཕྱིན་ལ་རྣལ་འབྱོར་དུ་བྱེད་པ་ཡིན་པས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དགུ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། བམ་པོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཉི་ཤུ་ན། བམ་པོ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཉིས་ན། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་ནི་འདི་ལྟར་དོན་དམ་གཞན་སྟོང་འདི་ལ་སྨྲས་བསམ་བརྗོད་མེད་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་གཞི་ཡིན་པས། ཆོས་གང་། ཡིད་ཆེས་པར་བྱེད་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་བར་དུ་སྟེ། འདིས་ནི་གང་དག་དེ་ལྟར་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་མངོན་སུམ་དུ་བྱས་པར་གྱུར་པ་དེ་དག་ཉིད་ཚོལ་བར་བྱེད་པ། ཡིན་ཏེ། དེ་དག་ཀྱང་དོན་དམ་པར་བཙལ་བར་བྱ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཚོལ་བར་བྱེད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། རབ་འབྱོར། ཆོས་གང་ཡང་མ་བརྗོད་མ་བཤད་ན། འོ་ན་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་གཞུང་། འདི་ལས་ཐེག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྷག་ཙམ་ན། ཤེས་རབ་དང་དྲན་པས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པས་ཆོས་སྟོན་པའི་ཚེ། ཚིག་དོན་ལ། ཐོགས་པ་མེད་པར་འཆད་པའི་སྤོབས་པ་དང་། བདུད་ལ་སོགས་པས་བར་ཆད་བྱ་བར་མི་ནུས། རྒྱུན་ཆད་པ་མེད། དྲན་པ་ཉམས་པ་མེད་ཅིང་ཆགས་སོགས་ལ་མི་གཡེངས་པར་འཆད་པས། མཉམ་པར་བཞག །དངོས་པོར་སྟོབས་ཤུགས་ཀྱི་ཚད་མ་དང་མི་འགལ་བས། རིགས་པའི་ལུང་དང་མི་འགལ་ཞིང་ཚིག་སྔ་ཕྱི། འབྲེལ་ཆགས་སུ་འབྱུང་བའི་སྤོབས། འཕགས་པའི་ལམ་གྱི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པར་གྱུར་པའི་དོན་དང་ལྡན། འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་ལས་འདས་ཤིང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ལམ་ཁྱད་པར་ཅན་སྟོན་པས། འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ཞེས་མི་བྱའམ། ཞེས་པས་འཆད་པ་ལ་སོགས་པ་མེད་ན། ལུང་དང་འགལ་ཞེས་པའི་དོན་ཏོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ལྷག་ཙམ་ན། དེ་དག་མི་དམིགས་པའི་གཏན་ཚིགས་ཚེ་དང་ལྡན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། བམ་པོ་བཅུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བཅུ་དྲུག་པ།། །། ༈ ལེའུ་བཅུ་བདུན། ༈ བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་དྲུག་ན། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དེ་སྐད་དུ་མེ་ཏོག་འདི་དག་
【現代漢語翻譯】 難道不是嗎？這樣不是更好嗎？如果連兩句都沒有，因為超出了思維的範疇。這樣觀察嗎？對概念的運用，是超越世間的法，是證悟之地的殊勝之處。是這樣嗎？聲聞緣覺的行境並非如此，不退轉者才能親自證悟。是這樣嗎？須陀洹等，見真諦。即使在凡夫中，也對過去的佛陀有所作為。善家之女，此生的善知識。如果連兩句都沒有，那些變化是對根本不作任何思辨的般若波羅蜜多進行瑜伽修持。然後是第十九頁和兩行半。 第八卷。然後是第二十頁：第九卷。然後是第三頁和十二行半：為什麼呢？因為這是勝義諦，是離戲論的空性，是不可言說、不可思議的基石。任何法，都不會令人信服。直到「不相信」為止。這表明，那些已經現證了不可思議的智慧波羅蜜多的人，他們自己也在尋求。然而，他們也在尋求根本無法尋求的勝義諦，所以才尋求。這是中觀派的觀點。善現，如果什麼法都不說，那麼般若波羅蜜多的經典，從此乘載。然後是多餘的紙張：以智慧和正念圓滿，在說法時，對於詞句和意義，能夠無礙地宣說，魔等無法制造障礙，不會中斷，不會忘記，不會因貪慾等而分心，安住于禪定。與事物本身的力量和尺度不相違背，與理性的教證不相違背，前後語句，連貫流暢，具有獲得聖道果位的意義。超越世間道，宣說殊勝的出世間道，難道不應該稱之為一切世間嗎？如果連宣說等都沒有，就與教證相違背。然後是第四頁和八行多一點：那些不執著的理由具有生命力。然後是第六頁和五行半： 第十卷。然後是第十五頁少一點：出自《十萬頌般若經》，第十六章。 第十七章。 第十一卷。然後是第一頁和第六行： कौषिक (Kauśika， कौषिक，Kausika， 憍尸迦)。像這樣，這些花朵……
【English Translation】 Isn't it? Isn't this better? If there aren't even two lines, it's because it's beyond the realm of thought. Is it observed like this? The use of concepts is a Dharma that transcends the world, and it is the supreme place of realization. Is it like this? The realm of the Shravakas and Pratyekabuddhas is not like this, and only the non-returning ones can realize it themselves. Is it like this? Srotapannas, etc., see the truth. Even among ordinary people, they have done something for the Buddhas of the past. Daughter of a good family, a good friend in this life. If there aren't even two lines, those changes are practicing yoga on the Prajnaparamita that doesn't speculate on anything at all. Then it's page nineteen and two and a half lines. Volume Eight. Then it's page twenty: Volume Nine. Then it's page three and twelve and a half lines: Why is that? Because this is the ultimate truth, the emptiness free from elaboration, the basis that is unspeakable and inconceivable. No Dharma is convincing. Until 'do not believe'. This shows that those who have directly realized the inconceivable wisdom Prajnaparamita, they themselves are also seeking. However, they are also seeking the ultimate truth that cannot be sought at all, so they seek. This is the view of the Madhyamaka school. Subhuti, if no Dharma is spoken, then the Prajnaparamita Sutra, from this vehicle. Then there is extra paper: Complete with wisdom and mindfulness, when teaching the Dharma, for words and meanings, able to explain without obstruction, demons etc. cannot create obstacles, it will not be interrupted, will not be forgotten, will not be distracted by greed etc., abiding in samadhi. Not contradicting the power and measure of things themselves, not contradicting the teachings of reason, the preceding and following words, coherent and smooth, possessing the meaning of attaining the fruit of the noble path. Transcending the worldly path, expounding the special transcendental path, shouldn't it be called all the world? If there is not even exposition etc., it contradicts the scriptures. Then it's page four and eight more lines: Those non-attached reasons have vitality. Then it's page six and five and a half lines: Volume Ten. Then it's a little less than page fifteen: From the Hundred Thousand Verse Prajna Sutra, Chapter Sixteen. Chapter Seventeen. Volume Eleven. Then it's page one and line six: कौषिक (Kauśika, कौषिक, Kausika, Kausika). Like this, these flowers...
ནི་མ་སྐྱེས་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་མ་སྐྱེས་པའི་སྟེ། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་དེ་སྟོང་པ་ཉིད་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་གྱི། མེ་ཏོག་གི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། གཟུགས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དོན་དམ་པའི་གཟུགས་ལ་འདུས་བྱས་ཀྱི་སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་གཟུགས་ངེས་པར་མ་སྐྱེས་ 4-124 པའོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །དེ་ལྟར་འདུས་མ་བྱས་པ་མ་སྐྱེས་པ་ལ་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་མ་སྐྱེས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་གཟུགས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བཞི་ཙམ་ན། བཏགས་པའི་ཆོས་ཉིད་མི་འགལ་བར། །སྟོན་པའི་རྣམ་པ་དྲོར་གྱུར་པ། །དེ་ནས་ལྷའི་དབང་པོ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཆོས་ཉིད་ཀྱང་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་རྫོབ་དང་དོན་དམ་པ་མི་འགལ་བར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། བརྒྱད་སྟོང་དོན་བསྡུས་སུ། ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པར་ནི། །བསྟན་པ་གསུམ་ལ་ཡང་དག་བརྟེན། །བརྟགས་པ་དང་ནི་གཞན་དབང་དང་། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ཁོ་ནའོ། །མེད་ཅེས་བྱ་བ་སོགས་ཚིག་གིས། །བཏགས་པ་ཐམས་ཅད་འགོག་པ་སྟེ། །ཞེས་སོགས་གསུངས་པ་སྐབས་འདིར་ཡང་དྲན་དགོས་སོ། །ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཟུགས། མི་འགལ་བར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཕུང་པོ་ལྔ་ནས་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ལ་ཐུག་གི་བར་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཐ་སྙད་དུ་བཏགས་ཙམ་དུ་ཟད་ལ། ཐ་སྙད་ཙམ་དུ་བཏགས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དོན་དམ་པར་དངོས་པོ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟར་དོན་དམ་པའི་དངོས་པོ་མེད་པའི་གཞི་དེ་ཉིད་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པ་ཡང་དག་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟ་བུའི་ཡང་དག་པ་ཉིད་དང་མི་འགལ་བར་བསྟན་པ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་པ་སྐུར་བ་འདེབས་པ་མེད་པར་བསྟན་ཏོ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ཏོ། །ཞེས་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། རྣམ་པར་མི་འགལ་ལོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དངོས་པོ་ཞིག་ཡོད་ན་ནི་དངོས་པོ་དེ་གཉིས་ལ་མཚན་ཉིད་མི་མཐུན་པས་ཕན་ཚུན་དུ་འགལ་བ་ཡང་སྲིད་ན། དོན་དམ་པར་ཆོས་དེ་དག་དངོས་པོ་མེད་པ་རོ་གཅིག་པས་ཕན་ཚུན་དུ་འགལ་བ་དང་། རྣམ་པར་འགལ་བ་མེད་དོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་དགུ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། དེ་ལྟར་སློབ་པ། མཉམ་བཞག་ལ་གནས་པ་ནི་གཟུགས་ལ་མི་སློབ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི། མི་སློབ་པ་ཉིད་སློབ་པ་སྟེ། དཔེར་ན་མི་གནས་པ་ཉིད་གནས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལྟ་བུར་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱ་དང་ཕྲེང་གཉིས་ན། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་
【現代漢語翻譯】 『未生』是指未生，是圓成實性，即空性本身，而非如花朵般的存在。這是偉大的中觀派所說。 接著，如果連一根線都沒有，那就不是色。』這意味著，就勝義諦的色而言，由於沒有由因緣和合而生的生起，因此色必定是未生的。這是所要表達的。因此，對於非由因緣和合而生的未生之法，由於沒有遍計所執的色的自性，所以凡是未生的，就不是色。這是所要表達的。這是偉大的中觀派所說。 接著，大約四張紙和四行字，在名言的法性上沒有矛盾，顯現出開示的溫暖。然後是天神之王。然後，如果多出兩行字，也會開示法性。』這意味著，開示了世俗諦和勝義諦之間沒有矛盾。』這是總結性的說法。這是中觀派所說。 接著，如果連兩行字都沒有，在《八千頌》的要義中，《般若波羅蜜多》是完全依賴於三種見解：遍計所執、依他起和圓成實。』以『沒有』等詞語，遮止一切遍計所執。』等等，在此處也應憶念。 कौषिक (Kauśika，憍尸迦，憍尸迦)，色。 『開示了沒有矛盾。』等等，從五蘊直到圓滿正等覺佛陀，一切法在世俗中都只是假立的名言而已。凡是假立的名言，在勝義中都不是實有的。因此，勝義中沒有實有的基礎，就是諸法的法性，是真實性。開示了與這樣的真實性沒有矛盾，意味著沒有增益和誹謗。這是其含義。』 接著，如果連四行字都沒有，就不會有相違。』這意味著，如果有一個事物存在，那麼這兩個事物之間可能會因為自性不一致而相互矛盾。但在勝義中，這些法沒有事物，是同一體性，因此沒有相互矛盾和相違。』這是所要表達的。這是《十萬頌釋》所說。 接著，大約七張紙和九行字，第十二品。然後是兩行字，如此學習，安住于等持，就不會學習色。』等等，不學習本身就是學習，例如不住本身就是安住。』這是所要表達的。這是偉大的中觀派所說。 接著，大約一百張紙和兩行字，一切相。
【English Translation】 『Unborn』 means unborn, which is the perfectly established nature, that is, emptiness itself, not like the nature of a flower. This is what the great Madhyamaka says. Then, if there isn't even a single thread, then it is not form. ' This means that, as far as the ultimate truth of form is concerned, since there is no arising from conditioned arising, form must be unborn. This is what is to be expressed. Therefore, for the unconditioned unborn, since there is no characteristic of the imputed form, whatever is unborn is not form. This is what is to be expressed. This is what the great Madhyamaka says. Then, about four sheets of paper and four lines, there is no contradiction in the nature of names, revealing the warmth of the teaching. Then the lord of the gods. Then, if there are two more lines, it will also show the nature of the Dharma. ' This means that it shows that there is no contradiction between the conventional truth and the ultimate truth. ' This is the concluding statement. This is what the Madhyamaka says. Then, if there are not even two lines, in the condensed meaning of the Eight Thousand Verses, the Prajñāpāramitā relies entirely on three views: the imputed, the dependent, and the perfectly established. ' With words such as 'no', all imputations are negated. ' etc., should also be remembered here. कौषिक (Kauśika, Kauśika, Kauśika), form. 『It shows that there is no contradiction.』 etc., from the five aggregates to the perfectly complete Buddha, all dharmas are merely nominal designations in the conventional. Whatever is nominally designated is not substantially existent in the ultimate truth. Therefore, the basis of the absence of substantial existence in the ultimate truth is the very nature of the dharmas, which is reality itself. Showing that there is no contradiction with such reality means showing that there is no addition or slander. This is its meaning.』 Then, if there are not even four lines, there will be no contradiction. ' This means that if there is an object, then the two objects may contradict each other because of inconsistent characteristics. But in the ultimate truth, these dharmas have no object and are of the same essence, so there is no mutual contradiction and contradiction. ' This is what is to be expressed. This is what the Commentary on the Hundred Thousand Verses says. Then, about seven sheets of paper and nine lines, the twelfth chapter. Then there are two lines, thus learning, abiding in samadhi, one will not learn form. ' etc., not learning itself is learning, for example, not abiding itself is abiding. ' This is what is to be expressed. This is what the great Madhyamaka says. Then, about one hundred sheets of paper and two lines, all aspects.
མཁྱེན་པ་ཉིད་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་། ཞེས་དྲིས་པ། འདི་ལྟར་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་པས་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་། ཞེས་བསྟན་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་གཟུགས་ཀྱིས་སྟོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཅུ་གསུམ་ན། བརྒྱད་སྟོང་དོན་བསྡུས་སུ། སླར་ཡང་དོན་གཞན་ན་བརྟེན་ནས། །དོན་དེ་ཉིད་ནི་བཟླས་པ་ཡིན། ཞེས་གསུངས་པ་ཡང་ཡང་དྲན་པར་བྱའོ། །ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཟུགས། དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་མཐོང་བར་བྱ་བ་དང་མཐོང་བར་བྱེད་ 4-125 པ་གཉིས་ཀ་རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་པའི་ཕྱིར་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་དགུ་ཙམ་ན། སྟོང་པ་ཉིད་ལ་སློབ་བོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་མི་དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་མི་སློབ་པ་དེ་ཉིད་སློབ་པ་ཡིན་པར་སྟོན་ཏེ། གཉིས་སུ་དབྱེར་མེད་པར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ནི་གཅིག་པའི་ཕྱིར་གཅིག་གི་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་བསླབ་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་བསླབས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཚད་མེད་པ་ལ་སློབ་བོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་དེ་ལྟར་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་བསླབས་པ་དེ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་བར་ལ་སློབ་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། རྩེ་མོར་གྱུར་པ་གཟུགས་ལ་སོགས། །འགྲིབ་པ་མེད་ལ་སོགས་པས་ཕྱེ། །གཉིས་སུ་བྱར་མེད། ཅིར་ཡང་མི་རྟོག་པས། གཟུགས་ལ་དཀར་པོའི་ཕྱོགས། འཕེལ་བར་བྱ་བ་དང་། ནག་པོའི་ཕྱོགས། འགྲིབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ཙམ་ན། དེ་ནི་འཕེལ་འགྲིབ་ཏུ་བྱ་བའི་ཆོས་མེད་པས། གཟུགས་ལ་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པའི་ཆོས། ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་དང་། ཆོས་ངན་པ་རྣམས་མེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མི་སློབ་བོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། ནང་སྟོང་ཉིད་ལ་སོགས་པ་ཡིས། །གཟུགས་སོགས་མི་འཛིན་ཕྱིར་བཟོད་པ། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བཞི་ན། མི་སློབ་པ་ཡིན་ནམ། ཞེས་པ་རྒྱལ་སྲས་དེ་སྤང་བྱ་སྤོང་ཞིང་ཐོབ་བྱ་ཐོབ་པར་བྱེད་ན། ཇི་ལྟར་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་དང་། མེད་པར་བྱ་བ་མེད་ཅེས་དྲིས་པའོ། ། བམ་པོ་བཅུ་བཞི་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་དང་ཕྲེང་དྲུག་ན། ཕྱིར་གཟུང་བ་དང་ནང་འཛིན་པ་སྟོང་པ་ཉིད་མི་འཛིན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་ཏེ། གཟུང་བ་དང་འཛིན་པ་གཉིས་མེད་པར་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཆད་པ་ན། གཟུགས་སོགས་སྐྱེ་བ་མེད་ས
【現代漢語翻譯】 『智慧本身不能完全如實地照見。』有人問道。爲了闡明『因為它是空性，所以不能完全如實地照見』，（佛）說：『色由色空。』偉大的中觀派如是說。接下來，在紙張一頁和十三行處，《八千頌精簡本》中說：『再次依賴其他意義，那個意義本身就是重複。』應該反覆憶念所說的這些。 कौशिक (Kauśika， कौशिक，Kauśika， 喬尸迦)。色，不能完全如實地照見。』等等，是爲了闡明因為色等等，能見和所見兩者在自性上都是空性的，所以不能完全如實地照見。這是《十萬頌釋》所說。接下來，在紙張五頁和九行左右處，『學習空性。』是爲了闡明不以任何不可見的方式學習，那本身就是學習。『不可分割為二』，是因為空性是唯一的，所以學習一種空性，就是學習一切法的空性。這是總結性的詞語。這是中觀派所說。 第十三品。接下來，在紙張五頁和兩行處，『學習無量。』是爲了闡明像這樣學習了一切法的空性，就是學習從般若波羅蜜多等等直到佛法的各種法。這是爲了闡明這一點。偉大的中觀派如是說。達到頂峰的色等等，通過『沒有減少』等等來區分。不可分為二，沒有任何分別。因為在色中，有白色的方面，可以增長；有黑色的方面，可以減少。接下來，在紙張五頁和十行半左右處，因為那沒有可以增加或減少的法，所以在色中，沒有特別殊勝的法可以完全接受，也沒有惡劣的法需要去除，所以不學習。接下來，在紙張兩頁和十一行處，通過內空性等等，因為不執著於色等等，所以安忍。接下來，具壽（舍利弗）。接下來，在紙張三頁和四行處，『不學習嗎？』如果王子（菩薩）正在捨棄應捨棄的，獲得應獲得的，那麼如何沒有完全接受和需要去除的呢？這是所問的問題。 第十四品。接下來，在紙張六頁和六行處，（佛）說：『向外執取和向內執著的空性，不執著于空性。』這是爲了闡明能取和所取二者都是不存在的。這是中觀派所說。接下來，在紙張六頁，缺少兩行半處，色等等沒有生起……
【English Translation】 'Wisdom itself cannot be fully and truly seen.' Someone asked. To clarify 'Because it is emptiness, it cannot be fully and truly seen,' (Buddha) said: 'Form is empty of form.' The great Madhyamaka said so. Next, on one page and thirteen lines of paper, in the Condensed Eight Thousand Verses, it says: 'Again, relying on another meaning, that meaning itself is repetition.' One should repeatedly remember what is said. कौशिक (Kauśika, कौशिक, Kauśika, Kauśika). Form, cannot be fully and truly seen.' etc., is to clarify that because form etc., both the seer and the seen are empty in nature, so they cannot be fully and truly seen. This is what the Commentary on the Hundred Thousand Verses says. Next, on about five pages and nine lines of paper, 'Study emptiness.' is to clarify that not studying in any invisible way, that itself is studying. 'Indivisible into two,' because emptiness is one, so studying one emptiness is studying the emptiness of all dharmas. This is the concluding word. This is what the Madhyamaka said. Thirteenth Chapter. Next, on five pages and two lines of paper, 'Study the immeasurable.' is to clarify that having studied the emptiness of all dharmas in this way, one is studying from the Prajnaparamita etc. up to the dharmas of the Buddha. This is to clarify this point. The great Madhyamaka said so. The form etc. that has reached the peak, is distinguished by 'without decrease' etc. Not to be divided into two, without any discrimination. Because in form, there is a white aspect, which can be increased; there is a black aspect, which can be decreased. Next, on about five pages and ten and a half lines of paper, because that has no dharma to be increased or decreased, so in form, there is no particularly excellent dharma to be fully accepted, and there are no bad dharmas to be removed, so one does not study. Next, on two pages and eleven lines of paper, through inner emptiness etc., because one does not cling to form etc., so one endures. Next, the Venerable (Sariputra). Next, on three pages and four lines of paper, 'Does one not study?' If the prince (Bodhisattva) is abandoning what should be abandoned and obtaining what should be obtained, then how is there nothing to be fully accepted and needing to be removed? This is the question asked. Fourteenth Chapter. Next, on six pages and six lines of paper, (Buddha) said: 'The emptiness of outward grasping and inward clinging does not cling to emptiness.' This is to clarify that both the grasper and the grasped are non-existent. This is what the Madhyamaka said. Next, on six pages of paper, missing two and a half lines, form etc. have no arising...
ོགས་ཀྱི། །རྣམ་པ་ཅན་ནི་ཆོས་ཀྱི་མཆོག །སྨྲས་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། སྤྱོད་པའི་ཚེ། རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བས། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བམ་པོ་བཅོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དུ་འབྱུང་ངོ་། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། བསེ༷་རུའི༷་ལ༷མ་ག༷ང་ད༷ང་། །ཞེས་པ་དོན་གསུམ་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། །བདེན་དང་བདེན་ལ་བཟོད་པ་དང་། །ཤེས་པའི་སྐད་ཅིག་རྣམ་བཞི་ཡིས། །ལམ་ཤེས་ཉིད་ལ་མཐོང་བའི་ལམ། །ཕན་ཡོན་བཅས་པ་འདི་བཤད་དོ། །དེ་ནས་ལྷའི་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱིས། ལམ་གྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཐོབ་པར་འགྱུར་བའི། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། བཙལ་བར་ 4-126 བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འབྲིང་དུ་བཤད་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ནི། རབ་འབྱོར་གྱི་ལེའུ་ཞེས་བྱའོ། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལས་བརྩམས་ཏེ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་བཤད་པ་དེ་ནི་དེ་ལས་གཟུང་བར་བྱའོ། །ཞེས་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། ཀོའུ་ཤི་ཀ ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཚུལ་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དོན་དམ་པའི་ཚུལ་གྱིས། དེ་ནི་དེ་བཞིན་ནོ། །གུད་ན་ཡང་། སྟེ་ཐ་དད་དུ། དེ་བཞིན་གཤེགས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ན། གཤེགས་པ། ཐ་དད་དུ། མི་དམིགས། གཤེགས་པ། ཐ་དད་དུ། མི་དམིགས་སོ། །དེ་བཞིན་ཉིད། ཐ་དད་དུ། མི་དམིགས་སོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་དང་སངས་རྒྱས་དག །ཕན་ཚུན་བརྟེན་པ་རྟེན་མེད་ཕྱིར། །རྣམ་གྲངས་ཁས་མི་ལེན་པ་དང་། །གཟུགས་གཤེགས་པ། ཐ་དད་དུ་མི་དམིགས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཉིད་ཐ་དད་དུ་མི་དམིགས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་དགུ་ལྷག་ན། བམ་པོ་བཅུ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་གཉིས་ན། གཟུགས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་མ་ཡིན་པ་གཞན་དང་ལྡན་པ་ཡང་མ་ཡིན་མི་ལྡན་པ་ཡང་མ་ཡིན། བྲལ་བ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཐ་དད་པ་མེད་དེ། གཅིག་པའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་བསྟན་པའོ། །གནས་དང་གནས་པའི་དངོས་པོ་དང་། གཞན་གྱི་དངོས་པོ་དང་ལྡན་པ་དང་། མི་ལྡན་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དག་ནི། ཐ་དད་པ་ཡོད་ན་རིགས་ཀྱི་མེད་ན་མི་རིགས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བཞི་དང་ཕྲེང་དགུ་ཅུང་མེད་ན། བྱིན་རླབས་མེད་པའི་ཚུལ་གྱིས་དེའི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་མཐུ་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ། བཤད་པ་དེ་སྟོང་པ་ཉིད་ལས་བརྩམས་ནས་བྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། བམ་པོ་བཅུ་བདུན་པ། བཙལ་བར་མི་བྱ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་ལ་སོགས་
【現代漢語翻譯】 具有各種形象者，是佛法的殊勝之處。 說道：此後，如果沒有兩行字，在修行時，遠離一切分別念。 此後，如果紙張有四張半，行數有三行。 第十五品。此後，如果紙張有八張，行數有五行，就能成就一切種智（sarvākārajñatā）。 這些就是關於『犀牛之路』（Bse ru'i lam）的第三個意義的闡述。 以真實和對真實的忍耐，以及知識的四種瞬間，對於道之知識，此見道（darśanamārga）連同其利益，在此宣說。 此後，諸天神們，憑藉對道之形態的認知，將能獲得一切種智（sarvākārajñatā）的般若波羅蜜多（Prajñāpāramitā）。 此後，如果只有一行字，就應當尋找。 『應當尋找』，這是對中品般若波羅蜜多（Prajñāpāramitā）的闡述，所有這些都是『善現品』（Subhūti-parivarta）。 由於一切種智（sarvākārajñatā）的般若波羅蜜多（Prajñāpāramitā）所引發的闡述，應當從中理解。 如此教導。 此後，如果沒有三行字， कौशिक (藏文：ཀོའུ་ཤི་ཀ，梵文天城體：कौशिक，梵文羅馬擬音：kauśika，漢語字面意思：憍尸迦，通常指帝釋天) ，以世俗的方式。 此後，如果有兩行字， कौशिक (藏文：ཀོའུ་ཤི་ཀ，梵文天城體：कौशिक，梵文羅馬擬音：kauśika，漢語字面意思：憍尸迦，通常指帝釋天) ，以勝義的方式。 情況就是這樣。即使分開，也是不同的。如來（Tathāgata）。 此後，如果只有一行字， 逝去（gata），是不同的。不可見（anupalabdha）。逝去（gata），是不同的。不可見（anupalabdha）。 真如（Tathātā），是不同的。不可見（anupalabdha）。真如（Tathātā）和諸佛（Buddha），互相依賴，因為沒有所依賴之處。 不承認種類，以及色（rūpa）逝去（gata），是不同的，不可見（anupalabdha）。 同樣，真如（Tathātā）是不同的，不可見（anupalabdha）。 像這樣結合起來，此後，如果紙張超過九張半。 第十六品。此後，如果紙張有三張半，行數有兩行，色的自性（rūpa-dharmatā）不是其他的，也不是具有，也不是不具有，也不是分離。 這說明沒有差別，因為是一體的緣故。 處所和處所的事物，以及其他的事物，具有和不具有的分別念，如果存在差別則合理，如果不存在則不合理。 這是中觀派（Madhyamaka）的說法。此後，如果紙張有十四張，行數接近九行，以沒有加持的方式加持它。 這指的是空性（śūnyatā）的力量，以及空性（śūnyatā）的加持，因為闡述是從空性（śūnyatā）產生的緣故。 這是總結之詞。這是中觀派（Madhyamaka）的說法。 第十七品。不應當尋找，指的是色（rūpa）等。
【English Translation】 Having various forms is the supreme of Dharma. It is said: Thereafter, if there are not two lines, in practice, being separated from all thoughts. Thereafter, if the paper has four and a half sheets, and the lines are three. Fifteenth fascicle. Thereafter, if the paper has eight sheets and five lines, then one will attain omniscience (sarvākārajñatā). These are the explanations of the third meaning of the 'Rhinoceros Path' (Bse ru'i lam). With truth and patience for truth, and four moments of knowledge, for the knowledge of the path, this path of seeing (darśanamārga) along with its benefits is explained here. Thereafter, the great gods, through the knowledge of the aspects of the path, will attain the Prajñāpāramitā (Perfection of Wisdom) of omniscience (sarvākārajñatā). Thereafter, if there is only one line, it should be sought. 'Should be sought,' this is the explanation of the intermediate Prajñāpāramitā (Perfection of Wisdom), all of which is the 'Subhūti-parivarta' (Chapter of Subhūti). Since the explanation arises from the Prajñāpāramitā (Perfection of Wisdom) of omniscience (sarvākārajñatā), it should be understood from that. Thus it is taught. Thereafter, if there are not three lines, कौशिक (Tibetan: ཀོའུ་ཤི་ཀ, Sanskrit Devanagari: कौशिक, Sanskrit Romanization: kauśika, Literal Chinese meaning: Kauśika, usually refers to Indra), in a conventional way. Thereafter, if there are two lines, कौशिक (Tibetan: ཀོའུ་ཤི་ཀ, Sanskrit Devanagari: कौशिक, Sanskrit Romanization: kauśika, Literal Chinese meaning: Kauśika, usually refers to Indra), in an ultimate way. That is how it is. Even separately, it is different. Thus Gone (Tathāgata). Thereafter, if there is only one line, Gone (gata), is different. Unseen (anupalabdha). Gone (gata), is different. Unseen (anupalabdha). Suchness (Tathātā), is different. Unseen (anupalabdha). Suchness (Tathātā) and the Buddhas, rely on each other, because there is no place to rely on. Not acknowledging categories, and form (rūpa) Gone (gata), is different, unseen (anupalabdha). Similarly, Suchness (Tathātā) is different, unseen (anupalabdha). Combining it like this, thereafter, if the paper exceeds nine and a half sheets. Sixteenth fascicle. Thereafter, if the paper has three and a half sheets and the lines are two, the nature of form (rūpa-dharmatā) is not other, nor is it possessing, nor is it not possessing, nor is it separate. This explains that there is no difference, because it is one. Places and the things of places, and other things, the discriminations of possessing and not possessing, if there is a difference, it is reasonable, if there is no difference, it is not reasonable. This is the saying of the Madhyamaka (Middle Way School). Thereafter, if the paper has fourteen sheets and the lines are close to nine, bless it in a way that there is no blessing. This refers to the power of emptiness (śūnyatā), and the blessing of emptiness (śūnyatā), because the explanation arises from emptiness (śūnyatā). This is the concluding word. This is the saying of the Madhyamaka (Middle Way School). Seventeenth fascicle. Should not be sought, refers to form (rūpa) etc.
པ་མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་སྐད་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དང་། བཙལ་བར་མི་བྱའོ། །ལམ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཐ་དད་པ་མེད་དོ། །ཞེས་ཐ་དད་པ་མེད་པར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ཆད་པ་ནས། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དེ་ནི་འདི་ལྟར་གཟུགས་ཀྱང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་མ་ཡིན། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་གཉིས་ཀ་ཡང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་པ་དང་། གཟུགས་ལས་གུད་ན་ཡང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ཐ་དད་པར་བརྗོད་དུ་མི་རུང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་བཅུ་ན། བམ་པོ་བཅོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ཙམ་ཆད་པ་ན། བམ་པོ་བཅུ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་བརྒྱད་ན། 4-127 བམ་པོ་ཉི་ཤུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ན། ཆེན་པོ། ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཟུགས་རྒྱ་ཆེ་བའི་ཕྱིར། གཟུགས་སྔོན་གྱི་མཐའ། དེའི་དུས་ན་བྱུང་ངོ་། །ཞེའམ་མ་བྱུང་ངོ་། །ཞེས་མི་དམིགས། ཕྱི་མའི་མཐའ་དེ་འདས་ན་འབྱུང་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེའམ་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་མི་དམིགས། དབུས་སུ་ཡོད་དོ། །ཞེའམ་མེད་དེ། ཞེས་མི་དམིགས་སོ། །དེ་ལྟར་དུས་གསུམ་དུ་དབྱེ་བ་མེད་པས་ཆེ་བའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ཆད་པ་ན། འདི་ལྟར་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའོ། །འདིར། ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཟུགས་གཞལ་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་སོགས་ཀྱི་འགྲེས་གཅིག་ལེའུ་བརྒྱད་མར་བྱུང་ཞིང་། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་གྱི། ཚད་མ་མེད་བཅས་དང་། །ཞེས་པའི་གཞུང་ཡིན་པར་འཕགས་པ་རྣམ་གྲོལ་སྡེས་སྦྱར་ལ་ཡུམ་འདི་དང་ཉི་ཁྲི་དང་བརྒྱད་སྟོང་པ་རྣམས་སུ་ནི་མ་བྱུང་ངོ་། །ཚད་མེད་པ་དང་། ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཟུགས་ཚད་མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ན། གཟུགས་ཀྱི་ཚད་ནི་དམིགས་སུ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དོན་དམ་པའི་གཟུགས་ལས་ནི་འདི་ཙམ་མོ། །ཞེས་ཡོངས་སུ་བཅད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཚད་མེད་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བདུན་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཚད་མེད་དོ། །འདི་ཡར་བཅད་ཀྱིས་ཆ་པ་སྟེ་པོ་ཏི་དྲུག་པ་རྫོགས་སོ།། །། ༈ ཇ༽ གླེགས་བམ་བདུན་པ། བམ་པོ་དང་པོ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། བམ་པོ་གཉིས་པ། མཐའ་མེད་དང་། །ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཟུགས་མཐའ་ཡས་པའི་ཕྱིར། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི། སྐད་ཅིག་ཡོངས་སུ་ཆད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་མཐའ་ཡས། གཟུགས་ཀྱི། སྐྱེ་བ་དང་འགག་པའི་མཐའ་དང་དབུས་སྐད་ཅིག་གནས་པ་མི་དམིགས་སོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅ
【現代漢語翻譯】 『因為沒有彼岸。』如是說。『不應尋覓。』因為般若波羅蜜多之路也不存在，所以沒有差別。如是宣說沒有差別。』這是偉大的中觀派所說。 從第十一張紙開始，大約缺少兩行。『憍尸迦（Kauśika， 帝釋天名號）。』『所謂色也不是般若波羅蜜多』，這是說色和般若波羅蜜多兩者都不存在。『從色之外也沒有般若波羅蜜多』，這是說因為不存在的緣故，不可說是差別。』這是總結語。這是偉大的中觀派所說。從第五張紙開始，有十行。 第十八品。從第十二張紙開始，大約缺少一半和四行。 第十九品。從第十八張紙開始。 第二十品。從第一張紙開始。『偉大的憍尸迦（Kauśika， 帝釋天名號）！因為色是廣大的，色的開端，在那時出現過嗎？』或者沒有出現過嗎？』不執著。『後來的終結，如果逝去將會出現嗎？』或者不會出現嗎？』不執著。『存在於中間嗎？』或者不存在嗎？』不執著。像這樣，因為沒有三時的分別，所以是廣大的。』這是中觀派所說。從第十張紙開始，缺少兩行。『像這樣是般若波羅蜜多。』在此，『憍尸迦（Kauśika， 帝釋天名號）！因為色是不可測量的。』等等的解釋，一共有八品出現，並且《現觀莊嚴論》的『無量與有量』的論典，阿阇梨解脫軍已經校對，但是沒有出現在這部《母經》和《二萬五千頌般若經》和《八千頌般若經》中。『無量。』『憍尸迦（Kauśika， 帝釋天名號）！因為色是無量的。』從一行開始，『色的量是不可見的。』這是說從勝義諦的色來說，沒有完全斷絕說『只有這麼多』的緣故，所以是無量。』這是偉大的中觀派所說。從第七張半紙開始，般若波羅蜜多是無量的。』從這裡斷開，這是第六函的結束。 第七函。第一品。從第十二張紙和第十一行開始。 第二品。『無邊。』『憍尸迦（Kauśika， 帝釋天名號）！因為色是無邊的。』這部波羅蜜多，因為沒有剎那的斷絕，所以是無邊的。色的生起和滅亡的開端和中間，剎那的住留是不可見的。』從第十張紙開始
【English Translation】 'Because there is no other shore.' Thus it is taught. 'One should not seek.' Because the path of Prajñāpāramitā (Perfection of Wisdom) also does not exist, therefore there is no difference. Thus it is declared that there is no difference.' This is what the great Madhyamaka (Middle Way School) said. From the eleventh sheet, about two lines are missing. 'Kauśika (name of Indra, king of the gods)! 'That which is form is not Prajñāpāramitā,' which means that both form and Prajñāpāramitā do not exist. 'Apart from form, there is no Prajñāpāramitā,' which means that because it does not exist, it cannot be said to be different.' This is the concluding statement. This is what the great Madhyamaka said. From the fifth sheet, there are ten lines. Chapter Eighteen. From the twelfth sheet, about half and four lines are missing. Chapter Nineteen. From the eighteenth sheet. Chapter Twenty. From the first sheet. 'Great Kauśika (name of Indra, king of the gods)! Because form is vast, the beginning of form, did it occur at that time?' Or did it not occur?' One does not fixate. 'The later end, if it passes, will it occur?' Or will it not occur?' One does not fixate. 'Does it exist in the middle?' Or does it not exist?' One does not fixate. Thus, because there is no division of the three times, it is vast.' This is what the Madhyamaka said. From the tenth sheet, two lines are missing. 'Thus is Prajñāpāramitā.' Here, 'Kauśika (name of Indra, king of the gods)! Because form is immeasurable.' and so on, a total of eight chapters appear, and the treatise 'Immeasurable and Measurable' of the Abhisamayalankara (Ornament of Clear Realization), has been collated by Ācārya Vimuktisena, but it does not appear in this Mother Sutra and the Twenty-five Thousand Verse Prajñāpāramitā and the Eight Thousand Verse Prajñāpāramitā. 'Immeasurable.' 'Kauśika (name of Indra, king of the gods)! Because form is immeasurable.' From one line, 'The measure of form is invisible.' This means that from the perspective of the ultimate truth of form, there is no complete cutting off saying 'only this much,' therefore it is immeasurable.' This is what the great Madhyamaka said. From the seventh and a half sheet, Prajñāpāramitā is immeasurable.' Cut off here, this is the end of the sixth volume. Volume Seven. Chapter One. From the twelfth sheet and the eleventh line. Chapter Two. 'Boundless.' 'Kauśika (name of Indra, king of the gods)! Because form is boundless.' This pāramitā, because there is no moment of cessation, is boundless. The beginning and middle of the arising and ceasing of form, the momentary abiding is invisible.' From the tenth sheet
ུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཞན་ཡང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱིས། དམིགས་པའི་ཡུལ་མཐའ་ཡས་པའི་ཕྱིར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དམིགས་པའི་ཡུལ། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དམིགས་པའི་ཡུལ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དེ་ནི་འདི་ལྟར། དམིགས་པའི་ཡུལ། དེ་བཞིན་ཉིད། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། སེམས་ཅན་རྟག་པ་དང་། ཆད་པའི་མཐའ་གཉིས་མེད་པས། མཐའ་ཡས་པའི་ཕྱིར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བདུན་ལྷག་ཙམ་ན། སྨྲས་པ། བཙུན་པ་རབ་འབྱོར། སེམས་ཅན་ཚིག་ལ་ལྟོས་པ་མ་ཡིན་པས། དེ་ནི་མེད་དེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། དེར་གནས་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ལ། །སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་ངེས་འཛིན་དང་། །དེ་ནས་དབང་པོ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་མཐུས། མཛེར་བཤད་ཅིང་། འབྲིང་དུ་བརྗོད་དེ། རྒྱས་པར་བསྟན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། རྣམ་པར་དགོད་པ་མ་མཆིས་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དོན་དམ་པ་དང་། ཀུན་རྫོབ་ཏུའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་དྲུག་ན། དེ་ 4-128 བཞིན་གཤེགས་པ་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དེ། དེ་ལ་སློབ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱང་དོན་དམ་པར་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པས། དེའི་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་བྱེ་བྲག་མེད་པས། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བདུན་ཙམ་ན། བམ་པོ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ན། ལྷའི་བུ་དག་དཔེར་ན། གང་གི་ཚེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ན། སངས་རྒྱས་མར་མེ་མཛད་ཀྱིས། དེ་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་དང་མ་བྲལ་བར་གཟིགས་ནས། ང་ལ་ཁྱེའུ་ཁྱོད། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། བླང་མེད་དོར་བ་མེད་སོགས་དང་། །དེ་ནས་ལྷའི་བུ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། དེ་ལྟར་གཟུགས་ལ་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པའི་ཆོས། མི་ལེན། ངན་པའི་དངོས་པོ། མི་འདོར་བའི་ཚུལ་དང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ལ་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པའི་ཆོས། མི་ལེན། ངན་པའི་དངོས་པོ། མི་འདོར་བའི་ཚུལ་གྱིས། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད། སྔོན་མ་བྱུང་བ། འབྱུང་བར། འདི་མན་ཆད་ནི་དོན་གྱི་བདག་ཉིད་ཀྱི་ཆོས་བཤད་པ། འདིའི་ཡོན་ཏན་གྱི་ཕན་ཡོན་ཚེ་འདི་དང་། ཚེ་ཕྱི་མ་ལ་འབྱུང་བ་དང་བསོད་ནམས་མང་པོ་འཕེལ་བའི་རྒྱུར་གྱུར་པ་སྟོན་ཏོ། །དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི། ཚིག་ད
【現代漢語翻譯】 ུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཀོའུ་ཤི་ཀ །（Kauśika）再者，菩薩們，因為所緣境是無邊無際的緣故。從那以後，如果超過兩行，Kauśika，所緣境，是所有相。從那以後，如果超過三行，Kauśika，所緣境，是法界。從那以後，如果超過四行半，Kauśika，就像這樣，所緣境，是真如。從那以後，如果超過兩行半，因為眾生沒有常斷二邊，所以是無邊無際的緣故。從那以後，如果超過大約七行半，說道，尊者善現，因為眾生不依賴於言辭，所以那是不存在的。從那以後，如果超過一行，在那裡安住於色等，確信是佛陀。從那以後，是根。從那以後，如果幾乎沒有兩行，以如來的威力，略說、中說，廣說。從那以後，如果超過一張紙和三行半，沒有分別，這既是勝義諦，也是世俗諦。這是中觀派的說法。從那以後，如果超過一張紙和六行， 如來不可得。』這是說，法身的如來是佛陀的法性本身。因此，學習的菩薩們在勝義諦中也是佛陀的法性本身。因此，菩薩和如來沒有差別，就是如來本身。』應該這樣說。這是總結語。這是中觀派的說法。從那以後，如果超過四張紙和大約七行， 第三品。從那以後，如果超過十二行，天子們，例如，在什麼時候。從那以後，如果超過一張紙，燃燈佛，看到他對佛法沒有分離，對我說：『童子你。』從那以後，如果超過兩行，沒有取捨等。從那以後，天子。從那以後，如果超過一行，因此，對於在色上特別殊勝的法，不取，對於惡的事物，不捨棄的方式。從那以後，如果超過一張紙和十一行，對於一切種智特別殊勝的法，不取，對於惡的事物，不捨棄的方式，一切種智，以前沒有出現過，出現，這以下是關於意義的自性之法的闡述。這闡述了此功德的利益，即在此生和來世出現，以及增長許多福德的因緣。從那以後，世尊。從那以後，如果超過六行，這個波羅蜜多，詞。
【English Translation】 ུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཀོའུ་ཤི་ཀ །(Kauśika) Furthermore, Bodhisattvas, because the object of focus is boundless. From then on, if it exceeds two lines, Kauśika, the object of focus, is all aspects. From then on, if it exceeds three lines, Kauśika, the object of focus, is the Dharmadhatu. From then on, if it exceeds four and a half lines, Kauśika, it is like this, the object of focus, is Suchness. From then on, if it exceeds two and a half lines, because sentient beings do not have the two extremes of permanence and annihilation, it is boundless. From then on, if it exceeds about seven and a half lines, it is said, Venerable Subhuti, because sentient beings do not rely on words, therefore that does not exist. From then on, if it exceeds one line, abiding there in form and so on, to ascertain as the Buddha. From then on, it is the senses. From then on, if there are almost no two lines, by the power of the Tathagata, briefly explained, moderately spoken, extensively shown. From then on, if it exceeds one paper and three and a half lines, there is no differentiation, this is both the ultimate truth and the conventional truth. This is the statement of the Madhyamaka school. From then on, if it exceeds one paper and six lines, The Tathagata is not observable.』 This means that the Dharmakaya Tathagata is the very nature of the Buddha's Dharma. Therefore, the Bodhisattvas who are learning are also the very nature of the Buddha's Dharma in the ultimate truth. Therefore, there is no difference between Bodhisattvas and the Tathagata, it is the Tathagata itself.』 It should be said like this. This is the concluding statement. This is the statement of the Madhyamaka school. From then on, if it exceeds four papers and about seven lines, Third Chapter. From then on, if it exceeds twelve lines, sons of the gods, for example, at what time. From then on, if it exceeds one paper, Dipankara Buddha, seeing that he was not separated from the Buddha's Dharma, said to me: 『Boy, you.』 From then on, if it exceeds two lines, without taking or abandoning, etc. From then on, son of the gods. From then on, if it exceeds one line, therefore, for the Dharma that is particularly superior in form, not taking, for evil things, the manner of not abandoning. From then on, if it exceeds one paper and eleven lines, for the Dharma that is particularly superior in all-knowingness, not taking, for evil things, the manner of not abandoning, all-knowingness, which had not appeared before, appears, what follows is an explanation of the Dharma of the nature of meaning. This explains the benefits of this merit, which appear in this life and the next, and shows the cause of increasing many merits. From then on, the Bhagavan. From then on, if it exceeds six lines, this Paramita, word.
ོན་མ་བརྗོད་པར། འཛིན་པ་དང་། གླེགས་བམ་ལ་བྲིས་ཏེ། འཆང་བ་དང་། དེ་ཉིད་ཀློག་པ་དང་། བསམ་བྱུང་གི །ཀུན་ཆུབ་སྟེ་དོན་རྟོགས་པར་བྱེད་པ་དང་། བསྒོམ་བྱུང་གིས། སྒོམ་པ་དང་། མི་ནུབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། གཞན་ལ་རྒྱ་ཆེར་བསྟན་པ་དང་། མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཀྱིས་བསམ་པ་དང་། མ་འདྲིས་པར། ཚུལ་མི་འབྲལ་བ་སྟེ་རྣམ་མཁྱེན་དུ་བསྔོ་བ། དེ་དག་ནི། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པར་འགྱུར། ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་གནས་སུ་བྱས་པའི་རྒྱུ་མཐུན་པ་ཉིད་སྟོན་ཏེ། དེ་ལ་ནི་འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་སྟོང་པར་སྣང་ངོ་། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བཅུ་ན། དེ་ནི་འདི་ལྟར་སྡིག་པའི་ལས། གང་གིས་གླགས། གནས། གང་དུ་གླགས། བྱང་སེམས། གང་ལ་གླགས། བྱམས་ལ་སོགས་དང་། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ན། སྟོང་ཉིད་དང་། །ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཞན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། རྟག་ཏུ་རྒྱུན་དུ་མི་འཆད་པར། ཕྱི་རོལ་གྱི་གནོད་པ་ལས། བསྲུང་བ་དང་། ལུས་ཀྱི་བདེ་བ་ཐམས་ཅད་སྒྲུབ་པས། བསྐྱང་བ་དང་། ནང་གི་ནད་ལ་སོགས་པ་ལས། བསྐྱབ་པར་བགྱིའོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ལ། བཟའ་བ་དང་། བགོ་བ་ལ་སོགས་པ་སྦྱིན་པས། རིམ་གྲོར་བྱའོ། །ངག་ཉན་པ་ལ་སོགས་པ། བཀུར་སྟིར། སྟན་ལས་ལྡང་བ་དང་། ཕྱག་ལ་ 4-129 སོགས་པས། བསྟི་སྟང་ངམ། ཕུ་དུད། མེ་ཏོག་ལ་སོགས་པས། མཆོད་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ལྷག་པ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བཅུ་བདུན་ནོ། ། ༈ ལེའུ་བཅོ་བརྒྱད། ༈ བམ་པོ་བཞི་པ། སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་འཐོབ་པ་དང་། །དེ་ནས་ལྷའི་དབང་པོ། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། རྒྱལ་རིགས་ཆེ་ཞིང་མཐོ་བ་ལ་སོགས་པའི། རིགས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཡུམ་མཆོག་གམ་དམ་པའི་ལྷུམས་ནས་སྐྱེ་བས། སྐྱེ་བ། ཚེ་རིང་ཞིང་གློ་བུར་དུ་ཚེ་མི་འཕོ་བས་ཚེ་ཕུན་སུམ་དམ་པའི་ཆོས་ལ་ཕྱོགས་ཤིང་ཞི་བ་དང་དུལ་བའི་འཁོར་ཤ་སྟག་དང་ལྡན་པས། འཁོར། མཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ལ་སོགས་པ། མཚན་འོད་འདོམ་གང་བ་ལ་སོགས་པ། འོད་ཕུན་སུམ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྤྱན་ལྔ་དང་ལྡན་པས། མིག་ཕུན་སུམ། གསུང་དབྱངས་ཡན་ལག་དྲུག་ཅུ་དང་ལྡན་པས། དབྱངས། དཔའ་བར་འགྲོ་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། དོན་དང་ཚིག་མི་བརྗེད་པར་འཛིན་པའི་དྲན་ཤེས་དང་ལྡན་པས། གཟུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་ཆད་པ་ན། རྣམ་པར་བྱང་ཀུན་ཡོངས་བསྡུས་དང་། །དེ་ནས་ལྷའི་དབང་པོ་དང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ན། ལ་སོགས་པ་དག་གོ །ཉམ་ང་བ་དང་ནད་ཀུན་སེལ། །ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཞན་ཡང་སའི་ཕྱོགས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། མྱ་ངན་འདས་འཛིན་ཞི་ཉིད་དང་། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་
【現代漢語翻譯】 勿需贅言，執持、書寫于書本，受持、讀誦，通過思維修（思所生慧）全面理解並通達意義，通過禪修（修所生慧）進行禪修，爲了不泯滅，向他人廣為宣說，不與異端邪見為伍，不與不熟悉者為伴，不離正道，迴向於一切智智（सर्वज्ञता，sarvajñatā，一切智），這些行為，從那時起，僅一串念珠，亦將被加持。』這表明安住于空性是同類因，因為對於他來說，一切世間都顯現為空性。』這是中觀派的觀點。然後，三張紙和十串念珠，是這樣的：罪惡的業，以何遮蔽？於何處安住？菩薩，於何處遮蔽？慈愛等等， कौषिक (Kauśika)。然後，一張紙，空性， कौषिक (Kauśika)，其他。然後，一張紙缺少一串念珠，爲了恒常、持續不斷地守護免受外在的損害，成辦一切身體的安樂，進行守護，並從內在的疾病等中，進行救護。然後，四張紙和三串半念珠，對於菩薩摩訶薩，以飲食、衣物等進行佈施，作為供養。聽聞教言等，恭敬，從座位上起身，以合掌等，進行尊重，或以鮮花等進行供養。然後，超過十串念珠，出自《百千頌》，第十七章。 第十八章 第四卷，證得佛陀之位，然後是天界之主。然後，缺少五串念珠，高貴顯赫的種姓等，種姓。菩薩從殊勝或神聖的母親的子宮中出生，出生。壽命長久，不會突然死亡，壽命圓滿，趨向殊勝的佛法，並具足寂靜調柔的眷屬，眷屬。三十二相好等，相好。光芒一尋等，光芒圓滿。具足如來五眼，眼圓滿。聲音具足六十支分，妙音。勇猛行定的三摩地。具足不忘失意義和詞句的憶持力，總持。然後，一張紙缺少半串念珠，完全清凈，總集。然後，天界之主。然後，四張紙和半串念珠，等等。消除恐懼和一切疾病，कौषिक (Kauśika)，其他，還有土地的方向。然後，九串半念珠，執持涅槃寂靜，為何如此？
【English Translation】 Needless to say, holding, writing in books, upholding, reciting, through contemplation (wisdom born of thought) fully understanding and penetrating the meaning, through meditation (wisdom born of meditation) meditating, in order not to be obliterated, widely proclaiming to others, not associating with heretical views, not associating with unfamiliar people, not deviating from the right path, dedicating to omniscient wisdom (सर्वज्ञता，sarvajñatā，all-knowingness), these actions, from then on, even just one string of beads, will be blessed. 'This shows that abiding in emptiness is a homogeneous cause, because for him, all the world appears as emptiness.' This is the view of the Madhyamaka school. Then, three sheets of paper and ten strings of beads, it is like this: sinful deeds, what obscures them? Where does it abide? Bodhisattva, where does it obscure? Loving-kindness, etc., कौषिक (Kauśika). Then, one sheet of paper, emptiness, कौषिक (Kauśika), others. Then, one sheet of paper missing one string of beads, in order to constantly and continuously protect from external harm, accomplish all bodily pleasures, protect, and from internal diseases, etc., rescue. Then, four sheets of paper and three and a half strings of beads, for the Bodhisattva Mahasattva, giving food, clothing, etc., as offerings. Hearing teachings, etc., respect, rising from the seat, with folded palms, etc., respect, or with flowers, etc., make offerings. Then, more than ten strings of beads, from the 'Hundred Thousand Verses', chapter seventeen. Chapter Eighteen Volume Four, attaining Buddhahood, then the lord of the gods. Then, lacking five strings of beads, noble and eminent lineage, etc., lineage. The Bodhisattva is born from the womb of a supreme or sacred mother, birth. Long life, not suddenly dying, perfect life, tending towards the supreme Dharma, and possessing peaceful and tamed retinue, retinue. Thirty-two major marks, etc., marks. Light a fathom, etc., perfect light. Possessing the five eyes of the Tathagata, perfect eye. The voice possesses sixty branches, melodious sound. The Samadhi of the Heroic March. Possessing the power of memory that does not forget the meaning and words, retention. Then, one sheet of paper missing half a string of beads, completely pure, collection. Then, the lord of the gods. Then, four sheets of paper and half a string of beads, and so on. Eliminating fear and all diseases, कौषिक (Kauśika), others, and also the direction of the land. Then, nine and a half strings of beads, holding Nirvana in peace, why is that?
ན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་སྲུང་ལ་སོགས། །ཕྱོགས་བཅུའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་གཉིས་ན། སྲོག་མི་གཅོད་པར་ལ་སོགས་པ། །རྣམ་པ་ཀུན་མཁྱེན་ཚུལ་ལ་ནི། །བདག་ཉིད་གནས་ཏེ་སེམས་ཅན་དག །འགོད་དང་། དེ་ཚིག་བླང་བར་འོས་པ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ཙམ་ན། བམ་པོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཞི་དང་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ན། སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ། །རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་བསྔོ་བ། །ལམ་ཤེས་ཉིད་ཀྱི་སྐད་ཅིག་མ། །དེ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་ལ་སྤྱོད་པའི་ཚེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཚེ་རབས་གཞན་ལ་ཡོན་ཏན་འདི་དག་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། འདི༷་ད༷ང་གཞ༷ན་པ༷འི་ཡོ༷ན་ཏ༷ན་གྱི༷ས། །ཕ༷ན་ཡོ༷ན་ཆེ༷་བ༷་མཐོ༷ང་བ༷འི་ལ༷མ། །ཞེས་པ་དོན་བཞི་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། ཀུན་ནས་ཞི་དང་། བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཞི་ལྷག་པ་ན། ཐམས་ཅད་ལ། །འདུད་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བཅོ་བརྒྱད་དོ།། །། ༈ ལེའུ་བཅུ་དགུ། ༈ ཉོན་མོངས་ལས་རྒྱལ་དང་། །དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ན། གནོད་པས་རྫི་བ་མེད་ཉིད་དང་། །ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། བྱང་ཆུབ་དང་ནི། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། རྟེན་མཆོད་ 4-130 ཉིད། །ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཞན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ན། བཀུར་སྟིར་བྱ་བར་འགྱུར་རོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། བྱེ༷ད་པ༷་ད༷ང་ནི༷། ཞེས་པ་དོན་ལྔ་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། བམ་པོ་དྲུག་པ། མོས་པ་རང་གི་དོན་དང་ནི། །རང་གཞན་དོན་དང་གཞན་དོན་དང་། །རྣམ་གསུམ་ཤེས་བྱ་དེ་ཡང་ནི། །ཆུང་དང་འབྲིང་དང་ཆེན་པོ་སྟེ། །སོ་སོར་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་འདོད། །ཆུང་ངུའི་ཆུང་སོགས་དབྱེ་བ་ཡིས། །དེ་ཡང་རྣམ་གསུམ་དེ་ལྟར་ན། །རྣམ་པ་ཉི་ཤུ་བདུན་དུ་འདོད། །རང་གི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་ནི། བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ན། རང་གི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆུང་ངུའི་འབྲིང་པོ་ཆུང་ངུ་ནི། བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བདུན་ཅུང་མེད་ན། རང་གི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆུང་ངུའི་ཆེན་པོ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དེ་བས་ན་རིགས་ཀྱི་བུའམ། རིགས་ཀྱི་བུ་མོ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བམ་པོ་བདུན་པ། རང་གི་དོན་ལ་མོས་པ་འབྲིང་གི་ཆུང་ངུ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །རིགས་ཀྱི་བུ། དེ་ནས་ཡང་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ན། རང་གི་དོན་ལ་མོས་པ་འབྲིང་གི་འབྲིང་པོ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ན། རང་གི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆེན་པ
【現代漢語翻譯】 接著，在三張紙和五行半上，諸佛守護等等。十方世界。接著，在兩張紙和兩行上，不殺生等等。對於全知的方式，安住于自性，眾生能夠安立，並且適合接受這些話語。接著，在三張紙和大約五行上。 第五卷。接著，在四張半紙和大約一行上，佈施等等。迴向于圓滿菩提。通達道的剎那。當行持六度時。接著，在兩張半紙上，來世將獲得這些功德。通過這些，此和彼的功德，不見大利益之道。這第四個意義已經講完。 完全寂靜。釋迦提婆因陀羅（Śakra devānām indra，帝釋天）祈請。接著，在兩張紙和超過四行上，一切。敬禮。薄伽梵（Bhagavan，世尊）。接著，在兩張紙和三行半上，從十萬頌中，第十八章。 第十九章。 從煩惱中勝利。接著，薄伽梵說。接著，在十行半上，沒有損害的守護。 कौशिक (Kauśika，憍尸迦)。其他。接著，在四行上，菩提和。為什麼呢？接著，在一張紙和十一行上，是佛塔本身。 कौशिक (Kauśika，憍尸迦)。其他。接著，在兩張紙上，將受到尊敬。通過這些，作者和。這第五個意義已經講完。 第六卷。信解自己的利益和，自他利益和他利益和。三種所知，那也是，小、中、大。各自有三種類別。小之小等的差別。那也是三種，那樣的話，被認為是二十七種。信解自己的利益的小之小是，釋迦提婆因陀羅祈請。接著，在三張紙上，信解自己的利益的小之中是，釋迦提婆因陀羅祈請。接著，在七張半紙上，信解自己的利益的小之大是， कौशिक (Kauśika，憍尸迦)。因此，善男子或，善女子。接著，在七張紙和三行半上。 第七卷。信解自己的利益的中之小是， कौशिक (Kauśika，憍尸迦)。善男子。接著，又在一張紙上，信解自己的利益的中之中是， कौशिक (Kauśika，憍尸迦)。接著，在一張紙上，信解自己的利益的大。
【English Translation】 Then, on three sheets of paper and five and a half lines, the Buddhas protect, etc. The realms of the ten directions. Then, on two sheets of paper and two lines, not killing, etc. For the way of omniscience, abiding in self-nature, sentient beings can be established, and are worthy of receiving these words. Then, on three sheets of paper and about five lines. Volume 5. Then, on four and a half sheets of paper and about one line, giving, etc. Dedicating to perfect Bodhi. The moment of knowing the path. When practicing the six perfections. Then, on two and a half sheets of paper, these qualities will be obtained in future lives. Through these, the merits of this and that, the path of not seeing great benefits. This fourth meaning has been spoken. Completely peaceful. Śakra devānām indra (Lord Indra) requested. Then, on two sheets of paper and more than four lines, all. Homage. Bhagavan (Blessed One). Then, on two sheets of paper and three and a half lines, from the hundred thousand verses, chapter eighteen. Chapter Nineteen. Victory over afflictions. Then, the Bhagavan said. Then, on ten and a half lines, the protection without harm. Kauśika. Other. Then, on four lines, Bodhi and. Why is that? Then, on one sheet of paper and eleven lines, it is the stupa itself. Kauśika. Other. Then, on two sheets of paper, will be honored. Through these, the doer and. This fifth meaning has been spoken. Volume 6. Faith in one's own benefit and, the benefit of self and others and the benefit of others and. The three knowable things, that is also, small, medium, and large. Each has three categories. The difference between small and small, etc. That is also three types, in that case, it is considered twenty-seven types. Faith in one's own benefit, the small of the small is, Śakra devānām indra requested. Then, on three sheets of paper, faith in one's own benefit, the medium of the small is, Śakra devānām indra requested. Then, on seven and a half sheets of paper, faith in one's own benefit, the large of the small is, Kauśika. Therefore, son of good family or, daughter of good family. Then, on seven sheets of paper and three and a half lines. Volume 7. Faith in one's own benefit, the small of the medium is, Kauśika. Son of good family. Then, again on one sheet of paper, faith in one's own benefit, the medium of the medium is, Kauśika. Then, on one sheet of paper, faith in one's own benefit, the large.
ོའི་འབྲིང་གི་ཆེན་པོ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །འཛམ་བུའི་གླིང་། དེ་ནས་ཡང་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ན། རང་གི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆེན་པོའི་འབྲིང་གི་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །སྟོང་གི་འཇིག་རྟེན། དེ་ནས་ཡང་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ན། རང་གི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆེན་པོའི་ཆེན་པོ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །འཇིག་རྟེན། དེ་ནས་ལོགས་གཅིག་ན། བསོད་ནམས་ཆེས་མང་དུ་འཕེལ་ལོ། །རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆུང་ངུ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །སྟོང་གསུམ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ཆད་པ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བཅུ་དགུའོ།། །། ༈ ལེའུ་ཉི་ཤུ། ༈ དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ཆད་པ་ན། རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆེན་པོའི་འབྲིང་ནི། དེ་ནས་སྟོང་གསུམ་སྟོང་ཆེན་པོའི། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ཙམ་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི་ནི། འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལས་ལྷག་པར་ཆེ་བའི་ཕྱིར། རིགས་སྔགས་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི་ནི་བདག་གི་གོང་ན་གཞན་མེད་པའི་ཕྱིར། བླ་ན་མེད་པའི་རིགས་སྔགས་སོ། །ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི་ནི་བདག་དང་། མཉམ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། མི་མཉམ་པ་དང་མཉམ་པའི་རིགས་སྔགས་སོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་དང་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། བམ་པོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ཉི་ཤུའོ།། །། ༈ དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ། ཀུན་རྫོབ་རང་སྟོང་གི །ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི་ལས། ཀུན་རྫོབ་རང་སྟོང་གི །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་བཙལ་བར་བགྱིའོ། །འདི་ལྟ་སྟེ། ཀུན་རྫོབ་རང་སྟོང་གི །མཁྱེན་པ་ཉིད་ལས། ཀུན་རྫོབ་རང་སྟོང་གི །ཤེས་ 4-131 རབ། བཙལ་བར་བགྱིའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཐ་དད་པར་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ཉི་ཤུའོ?།། །། ༈ ལེའུ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག། ༈ དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཙམ་ཆད་པ་ན། སྦྱིན་པ་ནི་སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་གི་ཚེ་སྦྱིན་པ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དུ་ཡོངས་སུ་བསྔོ་བ་དེའི་ཚེ། སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་འབྲས་བུའི་ས་ལ་ཐ་དད་པ་མེད་ཅིང་གཉིས་སུ་མེད་པར་སོ་སོར་བརྟགས་ཏེ། སྦྱིན་པ་བྱེད་པ་དེའི་ཚེ་སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱ་བའི་མིང་འཐོབ་བོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ནི་འདི་ལྟར། དོན་དམ་གཞན་སྟོང་གི་ཤེས་རབ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། བགྱིར་མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དོན་དམ་པར་ཐ་དད་པར་མེད་པར་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གས
【現代漢語翻譯】 中間的偉大是： कौशिक (Kauśika， कौशिक), 瞻部洲（Jambudvīpa）。然後又在一張紙上，對自己的利益非常感興趣的中間是： कौशिक (Kauśika， कौशिक), 千世界。然後又在一張紙上，對自己的利益非常感興趣的偉大是： कौशिक (Kauśika， कौशिक), 世界。然後在一張紙上，福德大大增長。對自他利益漠不關心的是： कौशिक (Kauśika， कौशिक), 三千世界。然後在四張紙上缺少兩行，出自《十萬頌》，第十九品。 第二十品 然後在四張紙上缺少半行，對自他利益非常感興趣的中間是：然後是三千大千世界。然後在兩張紙上大約八行：這部《般若波羅蜜多》超越世間和出世間的一切法，因為它是最偉大的。這部明咒波羅蜜多是無與倫比的，因為它是我的至尊。無上的明咒。這部波羅蜜多是無與倫比的，因為它是與我平等的。無與倫比且平等的明咒。然後在兩張半紙上大約兩行： 第八卷。然後在四張紙上多出三行：出自《十萬頌》，第二十品。 然後在五張紙上：例如，世俗自性空。從這部《般若波羅蜜多》中，世俗自性空。我將尋求一切相智。例如，世俗自性空。從一切相智中，世俗自性空。智慧。我將尋求。這被稱為在世俗中顯示差異。這是中觀派的說法。出自《般若波羅蜜多十萬頌》，第二十品？ 第二十一品 然後在兩張紙上缺少大約兩行半：佈施不是佈施的波羅蜜多。這指的是，當佈施完全迴向於一切相智時，佈施的波羅蜜多和一切相智在果位上沒有差異，是無二的，並且被分別考察。當行佈施時，才能獲得佈施波羅蜜多的名稱。這是偉大的中觀派的說法。然後在兩行半上：世尊是這樣的：勝義他空之智慧。然後在兩行半上：沒有做過。這指的是在勝義中沒有顯示差異。這是偉大的中觀派的說法。
【English Translation】 The middle great is: Kauśika (कौशिक, कौशिक), Jambudvīpa. Then again on one sheet, the middle of great interest in one's own benefit is: Kauśika (कौशिक, कौशिक), the thousandfold world. Then again on one sheet, the great of great interest in one's own benefit is: Kauśika (कौशिक, कौशिक), the world. Then on one sheet, merit greatly increases. The small interest in the benefit of oneself and others is: Kauśika (कौशिक, कौशिक), the three thousand worlds. Then on four sheets with two lines missing, from the Hundred Thousand Verses, Chapter Nineteen. Chapter Twenty. Then on four sheets with half a line missing, the middle of great interest in the benefit of oneself and others is: Then the great three thousand great thousand worlds. Then on two sheets with about eight lines: This Perfection of Wisdom is superior to all Dharmas of the world and beyond the world, because it is the greatest. This Mantra Perfection is unparalleled because it is my supreme. The unsurpassed Mantra. This Perfection is unmatched because it is equal to me. The Mantra that is unequal and equal. Then on two and a half sheets with about two lines: Volume Eight. Then on four sheets with three lines extra: From the Hundred Thousand Verses, Chapter Twenty. Then on five sheets: Namely, conventional self-emptiness. From this Perfection of Wisdom, conventional self-emptiness. I will seek all-knowingness. Namely, conventional self-emptiness. From all-knowingness, conventional self-emptiness. Wisdom. I will seek. This is called showing differences in convention. This is what the Madhyamaka says. From the Hundred Thousand Verses of the Perfection of Wisdom, Chapter Twenty? Chapter Twenty-one. Then on two sheets with about two and a half lines missing: Giving is not the Perfection of Giving. This refers to when giving is completely dedicated to all-knowingness, the Perfection of Giving and all-knowingness have no difference in the result, are non-dual, and are examined separately. When giving is practiced, the name 'Perfection of Giving' is obtained. This is what the great Madhyamaka says. Then on two and a half lines: The Blessed One is like this: Wisdom of the definitive other-emptiness. Then on two and a half lines: Has not been done. This refers to not showing differences in the definitive. This is what the great Madhyamaka says.
ུངས། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དོན་དམ་པར་དབྱིངས་རིག་དབྱེར་མེད་ཀྱིས། ཤེས་རབ་ཀྱི། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དུ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བསྒྲུབ་པའི་ས་ལའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་འབྲས་བུའི་སའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཀོའུ་ཤི་ཀ དེ་ནི་འདི་ལྟར། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི། ཤེས་རབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། གཞན་མ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཉིས་ཀའང་ཆོས་སྐུའི་བདག་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་གོ། །། ༈ ལེའུ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས། ༈ རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆུང་ངུའི་ཆེན་པོ་ནི། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དགའ་བོས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ལྔ་ཙམ་ན། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཚུལ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། ཚོར་བ་གཉིས་སུ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ལྷག་པ་ན། བམ་པོ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དགུ་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་གཅིག་ཆད་པ་ན། རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་ལ་མོས་པ་འབྲིང་གི་ཆུང་ངུ་ནི། དེ་ནས་ལྷའི་དབང་པོ་བརྒྱ་བྱིན་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ཙམ་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ལས་སེམས་རྣམ་པར་གྲོལ་ཡང་། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། ཆོས་གང་དང་ཡང་། ཡེ་ཤེས་ལས་སྣང་ནས། ཡོངས་སུ་ཤེས་པ་མེད་དོ། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཆོས་གང་ཡང་གཤིས་ལ་མ་གྲུབ་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ལྷག་ཙམ་ན། རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་ལ་མོས་པ་འབྲིང་གིས་འབྲིང་ནི། བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་དང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། རང་དང་གཞན་གྱིས་དོན་ལ་མོས་པ་འབྲིང་གི་ཆེན་པོ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་ཙམ་ན། རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆེན་པོའི་ཆུང་ངུ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། 4-132 བམ་པོ་བཅུ་པ། རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆེན་པོའི་འབྲིང་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ཆད་པ་ན། རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆེན་པོའི་ཆེན་པོ་ནི། བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ན། མི་འབྲལ་བར་བྱའོ། །གཞན་གྱི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆུང་ངུའི་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དེ་སྟེ་རིགས་ཀྱི་བུའམ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་སོ།། །། ༈ ལེའུ་ཉི་ཤུ་གསུམ། ༈ གཞན་གྱི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆུང་ངུའི་འབྲིང་ནི། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ན། ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་ཀྱིས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི་ནི། ཡིད་ཤེས་ཀྱིས། གཟུང་དུ་མེད། དབང་ཤེས་ཀྱི། ཡུལ་མ་ཡིན་པས། ཐོགས་པ་མེད།
【現代漢語翻譯】 功德圓滿的 कौशिका (Kauśika，音譯，意為憍尸迦)，從勝義諦的角度來看，本體與智慧無別，所謂的『通達一切相』是指修道的位次。這是中觀派的觀點。『般若波羅蜜多』是指果位。這是中觀派的觀點。 कौशिका (Kauśika，音譯，意為憍尸迦)，就像這樣，無為法的智慧，乃至一行之間，沒有其他，因為二者都是法身的自性。這是中觀派的觀點。《十萬頌般若經》第二十一章。 第二十二章 對於自他利益的小信解之大：之後，具壽阿難陀，從一張紙和大約五行開始，法性的形式是無二的，同樣地結合，感受是二，從超過四張紙開始。 第九卷，從超過九張紙少一行開始，對於自他利益的中信解之小：之後，天帝釋提桓因，從大約三張紙和四行半開始，即使佛陀的業和心識完全解脫，從世俗諦的角度來看，對於任何法，從智慧顯現，也沒有完全的了知。任何世俗諦的法，其自性都不是實有的。從超過三行半開始，對於自他利益的中信解之中：釋提桓因祈請，從超過兩張半紙和一行開始，對於自他利益的中信解之大： कौशिका (Kauśika，音譯，意為憍尸迦)，其他，從超過五行開始，對於自他利益的大信解之小： कौशिका (Kauśika，音譯，意為憍尸迦)，另外，從一張紙和五行半開始。 第十卷，對於自他利益的大信解之中： कौशिका (Kauśika，音譯，意為憍尸迦)，另外，從缺少兩張紙和兩行開始，對於自他利益的大信解之大：釋提桓因祈請，從大約八張紙和兩行半開始，不應分離。對於他人利益的小信解： कौशिका (Kauśika，音譯，意為憍尸迦)，如果是善男子，從十行半開始，《十萬頌般若經》第二十二章。 第二十三章 對於他人利益的小信解之中：之後，薄伽梵，從十一行半開始， कौशिका (Kauśika，音譯，意為憍尸迦)，從基、果、本體無別的角度來看，此般若波羅蜜多，不能被意識所取，不是根識的對境，因此沒有阻礙。
【English Translation】 Kauśika, from the perspective of ultimate truth, the essence and wisdom are inseparable, and 'knowing all aspects' refers to the stage of practice. This is the view of the Madhyamaka school. 'Prajnaparamita' refers to the stage of fruition. This is the view of the Madhyamaka school. Kauśika, it is like this, the wisdom of the unconditioned, and even within a line, there is no other, because both are the nature of the Dharmakaya. This is the view of the Madhyamaka school. The Hundred Thousand Verse Prajna, Chapter Twenty-one. Chapter Twenty-two The great of small interest in self and others: Then, the venerable Ananda, starting from one sheet and about five lines, the form of Dharma-nature is non-dual, similarly combined, feeling is two, starting from more than four sheets. Volume 9, starting from more than nine sheets missing one line, the small of medium interest in self and others: Then, the lord of the gods, Indra, starting from about three sheets and four and a half lines, even though the Buddha's karma and consciousness are completely liberated, from the perspective of conventional truth, for any Dharma, from the appearance of wisdom, there is no complete knowledge. Any Dharma of conventional truth, its nature is not real. Starting from more than three and a half lines, the medium of medium interest in self and others: Indra requested, starting from more than two and a half sheets and one line, the great of medium interest in self and others: Kauśika, other, starting from more than five lines, the small of great interest in self and others: Kauśika, also, starting from one sheet and five and a half lines. Volume 10, the medium of great interest in self and others: Kauśika, also, starting from missing two sheets and two lines, the great of great interest in self and others: Indra requested, starting from about eight sheets and two and a half lines, should not be separated. For the small interest in others: Kauśika, if it is a son of good family, starting from ten and a half lines, The Hundred Thousand Verse Prajna, Chapter Twenty-two. Chapter Twenty-three For the medium of small interest in others: Then, the Bhagavan, starting from eleven and a half lines, Kauśika, from the perspective of the base, fruit, and essence being inseparable, this Prajnaparamita cannot be grasped by consciousness, is not the object of root consciousness, therefore there is no obstruction.
མཚན་ཉིད་མེད་པ་ཡིན་ན། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་མཚན་ཉིད་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི། གཟུང་བ་དང་། གཟུང་བར་མི་བྱ་བར་བཏགས་པའི་འོས་མིན་པས། འཛིན་པ་དང་། ནག་པོའི་ཕྱོགས། འགྲིབ། དཀར་པོའི་ཕྱོགས་འཕེལ། འཁོར་བའི་ཆོས། དབྲའི། མྱང་འདས་ཀྱི་ཆོས་བསྣན། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ། སྤངས་པའི་ཕྱིར། རྣམ་པར་བྱང་བ། ཐོབ་པའི་ཕྱིར་མ་ཡིན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་ལ་དེ་ལྟ་བུའི་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་ཞེན་པ་ཐམས་ཅད་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གང་གིས་དེ་ལྟར། གཞི་འབྲས་ངོ་བོར་དབྱེར་མེད་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། གཞི་འབྲས་ངོ་བོར་དབྱེར་མེད་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི། གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཤེས་རབ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མི་གཉིས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གལ་ཏེ་གཟུང་བ་དང་མི་གཟུང་བ་ལ་སོགས་པའི་ཚུལ་དུ་གནས་པར་གྱུར་ན། དེ་ལྟ་ན་ནི་གཉིས་ཀྱི་བདག་ཉིད་དང་ཐ་དད་པའི་བདག་ཉིད་དུ་གནས་པར་འགྱུར་ན། གང་གི་ཕྱིར་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་དེ་དོན་དམ་པར་གཅིག་ཅིང་ཐ་དད་པ་མེད་པ། དེའི་ཕྱིར་དེ་ལ་འདི་ལྟར་སྤྱོད་པའི་སྤྲོས་པ་མེད་དེ། ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་གཉིས་སུ་འདོད་དུ་ཟད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་གསུངས་ཏེ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་བདག་ཉིད་གཅིག་པ་སྟེ་གཉིས་སུ་མེད་པར་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཉིས་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར། མཚན་མ་མ་མཆིས། རང་གི་མཚན་ཉིད་ 4-133 དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར། རྟག་པ་མ་མཆིས། ཚིག་གི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་མཆིས་པས། བརྗོད་དུ་མ་མཆིས་པ་སྟེ། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་སྒྲའི་བདག་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྨོས་སུ་མ་མཆིས་པའོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ཅུང་མེད་ན། གཞན་གྱི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆུང་ངུའི་ཆེན་པོ་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས། གང་ལ་ལ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ལྷག་ཙམ་ན། གཞན་གྱི་དོན་ལ་མོས་པ་འབྲིང་གི་ཆུང་ངུ་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། གཞན་གྱི་དོན་ལ་མོས་པས་འབྲིང་གི་འབྲིང་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་གཞན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། གཞན་གྱི་དོན་
【現代漢語翻譯】 『無相』，意指遠離一切遍計所執之相。」這是中觀派的觀點。此《般若波羅蜜多》，不應執著為可取或不可取，因此，捨棄能執、黑方（指惡業）、損減，增益白方（指善業）、輪迴之法，減少涅槃之法，斷除一切煩惱，證得一切清凈。若無一紙一繩，則無法圓滿證得一切種智。為何如此？因為其中沒有任何虛妄分別的執著。這是中觀派的觀點。無論以何種方式，基、果、自性無別，無為法之《般若波羅蜜多》。從一紙五行開始，基、果、自性無別，無為法之《般若波羅蜜多》，是二元對立的智慧，是無為法的智慧，因此是無二的。所謂『無二』，如果存在可取與不可取等狀態，那麼它將處於二的自性或異體的自性中。因此，《般若波羅蜜多》在勝義諦中是唯一且無別的。因此，對此進行分別是沒有意義的。這是中觀派大師的觀點。若無十一繩，則一切皆為二。諸如此類的教言表明，《般若波羅蜜多》等一切法，皆是同一真如自性，無二無別。這是中觀派大師的觀點。從兩頁半紙開始： 第十一品。從十二行半開始，《般若波羅蜜多》遠離一切戲論，因此沒有相狀。因為它遠離了自性，所以不是常恒的。由於沒有言語的活動範圍，所以是不可言說的。因為《般若波羅蜜多》不是聲音的自性，所以是不可說的。從三頁少八行開始，為利他而發小中之大心者，世尊。於何處？從五行半多一點開始，為利他而發中等之小心者，世尊複次。從六行開始，為利他而發中等之中心者，世尊。從一頁少四行開始，為利他。
【English Translation】 'Without characteristics' means being free from the characteristics of all imputed phenomena.' This is the view of the Madhyamikas (the Middle Way School). This Prajnaparamita (Perfection of Wisdom) should not be labeled as something to be grasped or not grasped. Therefore, it abandons grasping, the black side (referring to negative actions), decrease, increases the white side (referring to positive actions), the laws of samsara (cyclic existence), reduces, adds the laws of nirvana (liberation), completely afflicts, is abandoned. It is not for complete purification, for attainment. If there is not even one piece of paper and one string, then the all-knowing state cannot be closely attained. Why is that? Because there is no attachment to such conceptual elaborations. This is the view of the Madhyamikas. In whatever way, the basis, result, and essence are inseparable, the unconditioned Prajnaparamita. Starting from one paper and five lines, the basis, result, and essence are inseparable, the unconditioned Prajnaparamita is the non-dual wisdom, the wisdom of the unconditioned, therefore it is non-dual. The so-called 'non-dual' means that if it exists in the state of something to be grasped or not grasped, then it will exist in the nature of duality or the nature of otherness. Therefore, the Prajnaparamita is ultimately one and without difference. Therefore, there is no elaboration in practicing it in this way. This is the final word. This is the view of the great Madhyamikas. If there are not eleven strings, then everything is simply considered as two. Teachings such as these show that all of the Prajnaparamita and so on are of the same nature of Suchness (Tathata), non-dual and without difference. This is the view of the great Madhyamikas. Starting from two and a half pages: Eleventh fascicle. Starting from twelve and a half lines, the Prajnaparamita is free from all elaborations, therefore it has no characteristics. Because it is free from its own nature, it is not permanent. Since there is no scope for words, it is unspeakable. Because the Prajnaparamita is not the nature of sound, it is unutterable. Starting from three pages minus eight lines, the great of the small who are devoted to the benefit of others is the Bhagavan (Blessed One). Where? Starting from a little more than five and a half lines, the small of the medium who are devoted to the benefit of others is the Bhagavan again. Starting from six lines, the medium of the medium who are devoted to the benefit of others is the Bhagavan. Starting from one page minus four lines, for the benefit of others.
ལ་མོས་པ་འབྲིང་གི་ཆེན་པོ་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་གཞན་ཡང་རིགས་ཀྱི་བུ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་ལ་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ཆད་པ་ན། གཞན་གྱི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆེན་པོའི་ཆུང་ངུ་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྐུ་གདུང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བདུན་ཙམ་ན། ཆོས་སྟོན་པ་དེ་དག །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་རང་བཞིན། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དང་། ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་དང་སྤྲུལ་སྐུ་གཉིས། གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་དང་། མེ་ལོང་ལྟ་བུ་ལ་སོགས་པ་ཡེ་ཤེས་བཞིའི་རང་བཞིན། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུར་མཐོང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། སངས་རྒྱས་རྗེས་སུ་དྲན་པ་བསྒོམ་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་བསྒོམ་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་བསྒོམ་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་དང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་བཅས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དེ་ཞེས་དང་། བརྗོད་དུ་མེད་པའི་དོན་དམ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ནི་ཆོས་ཉིད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ལྷག་ཙམ་ན། གཞན་གྱི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆེན་པོའི་འབྲིང་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ཆད་པ་ན། གཤོང་དུ་འདུག་པ་མ་ཡིན། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་ལས་ཡང་དོན་དམ་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་གནས་སྐབས་ན། དེ་ལྟ་བུའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་། མཚན་མ་མེད་པའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་བཤད་དེ། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། གཞན་གྱི་དོན་ལ་མོས་པ་ཆེན་པོའི་ཆེན་པོ་ནི། བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། གཞན་དུ་ན་གྲིབ་མ་གྲིབ་མ་ཞེས་བྱ་བའི་གྲངས་སུ་འགྲོ་བར་ཟད་དོ། །ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་ཤིང་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལས་གཞན་པ་རྣམས་ནི་གྲིབ་མ་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། བྱེ་བྲག་མི་དམིགས་སོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། མོ༷ས་པ༷་ད༷ང་། །ཞེས་པ་དོན་དྲུག་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ། །མོས་པའི་གནས་སྐབས་རྣམས་ལ་ནི། །དགུ་ཚན་གསུམ་གྱིས་བསྟོད་པ་དང་། །བསྟོད་པ་དང་པོ་ནི། བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ཙམ་ན། བསོད་ནམས་ཆེར་འཕེལ་ལོ། །བདག་གིས་མཆོད་པ་བས་གཞན་ལ་བྱིན་ན་འབྲས་བུ་ 4-134 ཆེ་བར་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། སྐུ་གདུང་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་འདིས་ནི་བགོ་བཤའ་བྱས་པའི་འབྲས་བུ་ཆེ་བར་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། བསྟོད་པ་གཉིས་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན།
【現代漢語翻譯】 對於信解（mopa）中等的殊勝，世尊（bcom ldan 'das，Bhagavan，具備六種殊勝功德的人）！此外，善男子！從第八頁開始，如果四行略有缺失，對於利他懷有極大信解的微小方面是：世尊的如來（de bzhin gshegs pa，Tathagata，如實而來者）舍利。從第二頁開始，大約七行是：那些說法者。法界（chos kyi dbyings）是不可思議的自性，法身（chos kyi sku，Dharmakaya，法性身），圓滿報身（longs spyod rdzogs pa，Sambhogakaya，受用圓滿身）和化身（sprul sku，Nirmanakaya，應化身）二者，色身（gzugs kyi sku，Rupakaya，色法之身）和如明鏡般的智慧等四種智慧的自性，被視為智慧之身。從第三行開始：將會修持憶念佛陀。如果修持般若波羅蜜多（pha rol tu phyin pa，Paramita，到彼岸），將會修持佛陀的法身和智慧之身。這是所教導的內容。這是《十萬頌般若波羅蜜多釋》（'bum tig）中所說的。從剩餘的兩行開始：『諸法之法性』是指具有分別唸的智慧之自性，不可言說的勝義自性即是法性。這是中觀派（dbu ma pa）所說的。從剩餘的十二行開始：對於利他懷有極大信解的中等是：世尊所說。從缺少一頁和一行開始：『不在低劣之處』等等，在究竟勝義中完全成就的狀態下，因為沒有那樣的分別念和相狀，所以這樣說。這是中觀派所說的。從第三行開始： 第十二品。對於利他懷有極大信解的殊勝是：帝釋天（brgya byin）所祈請的。從剩餘的三頁和十一行開始：否則，陰影僅僅被算作陰影的數量。般若波羅蜜多就像一棵樹，而其他的一切都像陰影。這是中觀派所說的。沒有特別的觀察。這些是關於『信解』的第六個意義的解釋。 在般若波羅蜜多中，對於信解的各個階段，以三個九句頌來讚頌。第一個讚頌是：帝釋天所祈請的。從大約十二行開始：功德大大增長。表明如果將我所供養的佈施給他人，果報會更大。這是中觀派所說的。從略微少於兩行開始：加持為舍利。這表明了分享的果報是巨大的。這是中觀派所說的。從略微少於四行開始：第二個讚頌是： कौशिक (梵文天城體，kauśika，梵文羅馬擬音，Kausika，漢語字面意思： कौशिक)。此外，從半頁和兩頁開始：
【English Translation】 For the medium greatness of faith (mopa): Blessed One (bcom ldan 'das, Bhagavan)! Furthermore, son of good family! From the eighth page, if four lines are slightly missing, the small aspect of great faith in benefiting others is: the relics of the Tathagata (de bzhin gshegs pa) of the Blessed One. From the second page, about seven lines are: those who teach the Dharma. The Dharmadhatu (chos kyi dbyings) is the nature of non-conceptualization, the Dharmakaya (chos kyi sku), the Sambhogakaya (longs spyod rdzogs pa) and the Nirmanakaya (sprul sku), the Rupakaya (gzugs kyi sku) and the nature of the four wisdoms such as the mirror-like wisdom, are seen as the wisdom body. From the third line: one will practice mindfulness of the Buddha. If one practices Prajnaparamita (pha rol tu phyin pa, Paramita), one will practice the Dharmakaya and the wisdom body of the Buddha. This is what is taught. This is what the 'Commentary on the Hundred Thousand Prajnaparamita' ('bum tig) says. From the remaining two lines: 'The suchness of all dharmas' refers to the nature of wisdom with conceptualization, and the inexpressible ultimate nature is suchness. This is what the Madhyamaka (dbu ma pa) says. From the remaining twelve lines: the medium of great faith in benefiting others is: what the Blessed One said. From the lack of one page and one line: 'Not in a lowly place' etc., in the state of complete accomplishment in ultimate truth, because there is no such conceptualization and characteristics, it is said so. This is what the Madhyamaka says. From the third line: Twelfth Chapter. The great of great faith in benefiting others is: what Indra (brgya byin) requested. From the remaining three pages and eleven lines: otherwise, shadows are merely counted as the number of shadows. Prajnaparamita is like a tree, and everything else is like shadows. This is what the Madhyamaka says. There is no special observation. These are the explanations of the sixth meaning of 'faith'. In Prajnaparamita, for the various stages of faith, there are praises with three sets of nine verses. The first praise is: what Indra requested. From about twelve lines: merit greatly increases. It shows that if I give what I have offered to others, the result will be greater. This is what the Madhyamaka says. From slightly less than two lines: blessed as relics. This shows that the result of sharing is great. This is what the Madhyamaka says. From slightly less than four lines: the second praise is: कौशिक (藏文，梵文天城體，kauśika，梵文羅馬擬音，Kausika，漢語字面意思： कौशिक). Furthermore, from half a page and two pages:
རིགས་ཀྱི་བུའམ། རིགས་ཀྱི་བུ་མོ་དང་། ཞེས་བྱ་བའི་འགྲེས་འདིས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྒྱུའི་གཙོ་བོ་ཡིན་ཏེ། དེས་ན་མཆོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས་སོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ཆད་པ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ཉི་ཤུ་གསུམ་མོ།། །། ༈ ཉི་ཤུ་བཞི་པ། བརྒྱ་བྱིན་གྱི་ལེའུ། ༈ དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། བསྟོད་པ་གསུམ་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །སེམས་ཅན་གཅིག །དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། བསྟོད་པ་བཞི་པ་ནི། ལན་ཅིག་ཕྱིར་འོང་བའི། བསྟོད་པ་ལྔ་པ་ནི། ཕྱིར་མི་འོང་བ། བསྟོད་པ་དྲུག་པ་ནི། དགྲ་བཅོམ། བསྟོད་པ་བདུན་པ་ནི། ལ་ལ་ཞིག་གིས། བསྟོད་པ་བརྒྱད་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །གང་ལ། བསྟོད་པ་དགུ་པ་ནི། ལན་ཅིག་ཕྱིར་འོང་། བཀུར་བ་དང་ནི། བཀུར་བ་དང་པོ་ནི། ཕྱིར་མི་འོང་། བཀུར་བ་གཉིས་པ་ནི། དགྲ་བཅོམ་པ་ཉིད་ལ་བཀོད་པས། བཀུར་བ་གསུམ་པ་ནི། རིགས་ཀྱི་བུའམ། རིགས་ཀྱི་བུ་མོ། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ཅུང་མེད་ན། བཀུར་བ་བཞི་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །རིགས་ཀྱི་བུ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་བཞི་ན། བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བཞི་ལྷག་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་བཞི་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བཞི་ཅུང་མེད་ན། བམ་པོ་བཅོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་དང་ཕྲེང་བདུན་ན། བམ་པོ་བཅུ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་ལྷག་པ་ན། ཀློག་པ་དང་། ཚུལ་བཞིན་དུ་ཡིད་ལ་བྱེད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཉིས་སུ་མེད་པར་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པའི་བློས་འཇུག་པ་ནི་ཚུལ་བཞིན་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། བཀུར་བ། ལྔ་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཞན་ཡང་། རིགས་ཀྱི་བུའམ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། གཉིས་སུ་མེད་པར་ལྟ་བས་མ་ཡིན། ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་གཉིས་སུ་ཡོད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དོ། །ཞེས་བྱ་བར་ཡང་རྣམ་པར་མི་རྟོག་ན་གཉིས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཏེ། དེ་བས་ན་ནམ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དེ་གཉིས་ཀྱི་ཚུལ་དུ་ཡང་མི་ལྟ་གཉིས་མེད་པར་ཡང་མི་ལྟ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དང་། དམིགས་པ་འཛིན་པའི་ཚེ་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཀུན་བཏགས་པའི་མཚན་མ་རྣམས་མི་འཛིན་པ་དང་། མཚན་མ་མེད་པའོ། །སྙམ་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་མཚན་མའི་ཡང་མ་ཡིན། ལས་ཀྱི་དུས་ན་ཡང་སྲིད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བླང་བའམ། རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་ལ། རྣམ་པར་སྨིན་པའི་དུས་ 4-135 ན་ཡང་འགྲོ་བ་རྣམས་སུ་དོར་བའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཡང་། མེད་པའི་ཕྱིར། བླང་བར་མ་ཡིན། ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཤེས་པ་ཆོས
【現代漢語翻譯】 『種姓之子或種姓之女』的解釋表明，般若波羅蜜多（Prajnaparamita，智慧到彼岸）是所有事物的主要原因，因此應該供養。這是所教導的內容。』這是中觀派（Madhyamaka）的說法。 之後，在一張紙上缺少兩行，在《十萬頌般若經》（Śatasāhasrikā Prajñāpāramitā Sūtra）中，第二十三章結束。 第二十四章，帝釋天（Indra）之章。 之後，在一張多一點的紙上，第三個讚頌是：『 कौशिक (Kauśika，憍尸迦)！有情。』之後，幾乎沒有三行，第四個讚頌是：『一來』。第五個讚頌是：『不還』。第六個讚頌是：『阿羅漢（Arhat）』。第七個讚頌是：『有些人』。第八個讚頌是：『 कौशिक (Kauśika，憍尸迦)！誰』。第九個讚頌是：『一來』。尊敬和第一個尊敬是：『不還』。第二個尊敬是指向阿羅漢本身。第三個尊敬是：『種姓之子或種姓之女』。之後，幾乎沒有六行，第四個尊敬是：『 कौशिक (Kauśika，憍尸迦)！種姓之子』。之後，在七張紙和四行上。 第十三卷。之後，在十四張多一點的紙上，第十四卷。之後，幾乎沒有十四張紙，第十五卷。之後，在十五張紙和七行上。 第十六卷。之後，多出八行，『閱讀和如理作意』。被稱為『無二地普遍運用之心』，進入就是『如理作意』的同義詞。這是偉大的中觀派的說法。之後，在兩張紙、半張紙和六行上，第五個尊敬是：『 कौशिक (Kauśika，憍尸迦)！此外，種姓之子』。之後，兩行是：『不是以二元的方式看待』。這意味著不可思議的般若波羅蜜多，因為一切法都遠離分別念，所以是二元存在的自性。如果不可思議，更不用說以二元的自性來看待了。因此，當般若波羅蜜多不以二元的方式看待，也不以非二元的方式看待時，這就是它的同義詞。』並且，當專注于目標時，不執著於色等虛構的相，並且因為沒有『無相』的想法，所以也不是相。在行動時，爲了存在而接受，或者沒有分別念。在成熟時，因為沒有拋棄眾生的分別念，所以不是接受。要知道的知識是法。
【English Translation】 『Son of the lineage or daughter of the lineage』 The explanation shows that this Prajnaparamita (Perfection of Wisdom) is the main cause of all things, so it should be offered to. That is what is taught.』 That is what the Madhyamaka (Middle Way School) said. Then, when two lines are missing on one sheet, in the Śatasāhasrikā Prajñāpāramitā Sūtra (Perfection of Wisdom in One Hundred Thousand Verses), chapter twenty-three ends. Chapter Twenty-Four, Chapter of Indra (Śakra). Then, on a little more than one sheet, the third praise is: 『 कौशिक (Kauśika, Kausika)! A sentient being.』 Then, when there are almost no three lines, the fourth praise is: 『Once Returner』. The fifth praise is: 『Non-Returner』. The sixth praise is: 『Arhat』. The seventh praise is: 『Some』. The eighth praise is: 『 कौशिक (Kauśika, Kausika)! Who』. The ninth praise is: 『Once Returner』. Veneration and the first veneration is: 『Non-Returner』. The second veneration is directed to the Arhat himself. The third veneration is: 『Son of the lineage or daughter of the lineage』. Then, when there are almost no six lines, the fourth veneration is: 『 कौशिक (Kauśika, Kausika)! Son of the lineage』. Then, on seven sheets and four lines. Volume Thirteen. Then, on a little more than fourteen sheets, Volume Fourteen. Then, when there are almost no fourteen sheets, Volume Fifteen. Then, on fifteen sheets and seven lines. Volume Sixteen. Then, when there are eight lines left, 『Reading and appropriate attention』. What is called 『entering with a mind that universally engages without duality』 is a synonym for 『appropriate attention』. That is what the great Madhyamaka said. Then, on two sheets, half a sheet, and six lines, the fifth veneration is: 『 कौशिक (Kauśika, Kausika)! Furthermore, son of the lineage』. Then, two lines: 『It is not by viewing in a dualistic way』. That means the inconceivable Prajnaparamita, because all dharmas are free from conceptualization, is the nature of dual existence. If it is inconceivable, what need is there to speak of viewing it as the nature of duality? Therefore, when the Prajnaparamita is not viewed as dual, and is not viewed as non-dual, that is its synonym.』 And, when focusing on an object, one does not grasp the imputed characteristics of form, etc., and because there is no thought of 『without characteristics』, it is also not a characteristic. At the time of action, one accepts in order to exist, or there is no conceptualization. At the time of maturation, because there is no conceptualization of abandoning beings, it is not acceptance. The knowledge to be known is dharma.
་རྣམས་རབ་ཏུ་འབྱེད་པའི་ཚེ་ཡང་ཡོད་པའི་དངོས་པོ་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་པ་མེད་པས་དབྲི་བ་མེད་ལ་ཡེ་ནས་མེད་པའི་དངོས་པོ་ལ་སྒྲོ་འདོགས་པ་མེད་པས་བསྣན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། དབྲི་བར་མ་ཡིན། སོ་སོའི་སྐྱེ་བོའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཚེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཕྱིར་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མེད་ལ་གནས་གྱུར་པའི་ཚེ་ཡང་ནམ་མཁའ་བཞིན་དུ་སྔོན་མ་བྱུང་བའི་རྣམ་པར་བྱང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་ཡང་མ་ཡིན། ཤེས་བྱའི་ཁོ་ན་ཡོངས་སུ་བརྟགས་པའི་ཚེ་ཡང་ཆོས་ཐམས་ཅད་མ་སྐྱེས་པ་དང་མ་འགགས་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ཉིད་ལ་སྐྱེ་བ་དང་འགག་པ་ཡང་མ་མཐོང་བ་མ་སྐྱེ་བར་མ་ཡིན། ས་འོག་མ་ས་གོང་མར་འཕར་བའི་ཚེ་ཡང་དོན་དམ་པར་ས་གོང་མར་གཏོགས་པའི་ཆོས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པ་ཡང་མི་འཛིན་ལ། ས་འོག་མར་གཏོགས་པའི་ཆོས་ངན་པ་ཡོངས་སུ་གཏོང་བ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར། གཟུང་བར་མ་ཡིན། ས་འོག་མ་ནས་གོང་མར་འཕར་བའི་ཚེ་རབས་དོན་དམ་པར་ས་གོང་མའི་ཡོན་ཏན་བླང་བ་དང་། ས་འོག་མའི་སྐྱོན་དོར་བར་མི་རྟོག་པའི་ཕྱིར། ལེན་པར་མ་ཡིན། ས་གོང་མ་ལ་གནས་པར་བྱ་བའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་ཅིང་། ས་འོག་མ་ལ་གནས་པར་མི་བྱ་བའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། གནས་པ་དང་མི་གནས་པ་གཉིས་ཀ་ཡང་ཀུན་བཏགས་པ་ཙམ་དུ་ཟད་པའི་ཕྱིར། གནས་པར་མ་ཡིན། ཞི་གནས་དང་ལྷག་མཐོང་སྒྲུབ་པ་ལ་སྦྱོར་བ་ན། སྒྲུབ་པ་དེ་ལ་འདི་ནི་ཡང་དག་པའི་སྒྲུབ་པའོ། །འདི་ནི་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པའི་སྒྲུབ་པའོ། །ཞེས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་དེའི་ཕྱིར། ཡང་དག་པར་མ་ཡིན། ཞི་ལྷག་ཟུང་འབྲེལ་དུ་སྒྲུབ་པའི་ཚེ། ཡིད་བྱེད་འདི་ནི། རིགས་ལས་འདི་ལ་མི་རིགས་ཞེས་མི་རྟོག་པས་ལྡན་པར་མ་ཡིན། སྒྲིབ་གཉིས་ཕྲ་མོ་མཐར་གྱིས་སྤོང་བ་ན་སྒྲིབ་གཉིས་ཀྱི་སྐྱོན་དང་འདྲེས་མ་འདྲེས་ཀྱི་རྟོག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། འདྲེ་བར་མ་ཡིན། དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་རབ་ཏུ་རྟོགས་པར་བྱེད་པའི་ཚེ། དོན་དམ་པའི་རང་བཞིན་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་ལས་ས་དང་པོ་ལ་སོགས་པའི་རིམ་པས་འཇུག་ཀྱང་རྒྱུ་དང་། རྐྱེན་གྱིས་རང་བཞིན་དུ་སོ་སོར་དབྱེ་བ་དང་། དབྱེ་བ་མེད་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། རྐྱེན་དུ་མ་ཡིན། ཆོས་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་བྱེད་པའི་ཚེ། ཆོས་ཉིད་རྟོགས་པར་བྱེད་ན་ཡང་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་པར་དང་། ཆོས་མ་ཡིན་པའི་རྣམ་པར་ཀུན་བཏགས་པས་དངོས་པོའི་བདག་ཉིད་དུ་ཤིན་ཏུ་མི་སྣང་བའི་ཕྱིར། ཆོས་མ་ཡིན། དེ་བཞིན་ཉིད་བསྒོམ་པའི་ཚེ་ཡང་དེ་བཞིན་ཉིད་དོ་སྙམ་པའམ་གཞན་ནོ། །སྙམ་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་མ་ཡིན། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ཚེ་ཡང་ཡང་དག་པའི་དོན་གྱི་མཐའ་ཞེས་བྱ་བའམ། དེ་ལས་བཟློག་པའོ། །ཞེས་བྱ་བར་འཛིན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར།
【現代漢語翻譯】 當區分事物時，因為不對已存在的事物進行否定，所以沒有減少；因為不對原本不存在的事物進行增添，所以沒有增加。因此，不是減少。 在凡夫俗子的狀態下，由於如來藏（Tathāgatagarbha，如來藏，tathāgatagarbha，the womb of the Buddhas）自性清凈，所以沒有一切煩惱；即使在轉依（Parāvṛtti，轉依，parāvṛtti，transformation）時，也像虛空一樣，沒有先前未曾出現的清凈，因此，也不是一切煩惱。 當完全考察所知時，由於一切法不生不滅，因此對於法性（Dharmatā，法性，dharmatā，the nature of reality）的生滅也未曾見到，因此不是不生。 當從下地向上地提升時，實際上既不執著于屬於上地的殊勝功德，也不捨棄屬於下地的惡劣之法。因此，不是執取。 當從下地向上地提升時，實際上不會認為要獲取上地的功德，捨棄下地的過失。因此，不是獲取。 因為沒有安住于上地的分別念，也沒有不安住于下地的分別念，並且安住與不安住都僅僅是假立的。因此，不是安住。 在修習止（Śamatha，奢摩他，śamatha，calm abiding）和觀（Vipaśyanā，毗婆舍那，vipaśyanā，insight）時，不會分別念：『這是正確的修習』，『這不是正確的修習』。因此，不是正確的。 在修習止觀雙運時，不會認為這個作意（Manasikāra，作意，manasikāra，attention）是如理作意，那個作意不如理作意，因此不是具足。 當逐漸斷除細微的二障（two obscurations）時，沒有二障的過失與不相混雜的分別念。因此，不是混雜。 當完全證悟真如（Tathātā，真如，tathātā，suchness）時，即使從初地開始逐漸進入真如的勝義自性，也不會產生以因和緣來區分或不區分的分別念。因此，不是緣。 當現證法性時，即使在證悟法性時，也不會以法性之相和非法性之相進行分別，因此事物的自性不會顯現。因此，不是法。 當修習真如時，也不會有『是真如』或『不是真如』的分別念。因此，不是真如。 當從輪迴中解脫（涅槃，梵文：nirvāṇa，梵文羅馬擬音：nirvana，漢語字面意思：滅度）時，也不會執著于『這是真實的意義的邊際』或『與此相反』。因此，不是涅槃。
【English Translation】 When distinguishing things, because there is no denial of existing things, there is no subtraction; because there is no addition to things that do not exist, there is no addition. Therefore, it is not subtraction. In the state of ordinary beings, because the Tathāgatagarbha (Tathāgatagarbha, the womb of the Buddhas) is naturally pure, there are no defilements; even in the transformation (Parāvṛtti, transformation), it is like space, without a purity that did not exist before, therefore, it is not all defilements. When completely examining the knowable, because all dharmas are neither born nor cease, therefore the birth and cessation of Dharmatā (Dharmatā, the nature of reality) have not been seen, therefore it is not unborn. When ascending from a lower ground to a higher ground, in reality, one neither clings to the superior qualities belonging to the higher ground, nor abandons the inferior qualities belonging to the lower ground. Therefore, it is not grasping. When ascending from a lower ground to a higher ground, in reality, one does not think of acquiring the qualities of the higher ground and abandoning the faults of the lower ground. Therefore, it is not acquisition. Because there is no conceptualization of abiding in the higher ground, nor is there a conceptualization of not abiding in the lower ground, and both abiding and not abiding are merely conceptual constructs. Therefore, it is not abiding. When practicing Śamatha (Śamatha, calm abiding) and Vipaśyanā (Vipaśyanā, insight), one does not conceptualize: 'This is the correct practice,' 'This is not the correct practice.' Therefore, it is not correct. When practicing the union of Śamatha and Vipaśyanā, one does not think that this Manasikāra (Manasikāra, attention) is appropriate attention, and that Manasikāra is inappropriate attention, therefore it is not complete. When gradually abandoning the subtle two obscurations (two obscurations), there is no conceptualization of the faults of the two obscurations being mixed or unmixed. Therefore, it is not mixed. When fully realizing Tathātā (Tathātā, suchness), even if one gradually enters the ultimate nature of suchness from the first ground, there will be no conceptualization of distinguishing or not distinguishing by cause and condition. Therefore, it is not a condition. When directly realizing Dharmatā, even when realizing Dharmatā, one does not distinguish between the aspect of Dharmatā and the aspect of non-Dharmatā, therefore the self-nature of things does not appear. Therefore, it is not Dharma. When practicing Tathātā, there is no conceptualization of 'It is Tathātā' or 'It is not Tathātā.' Therefore, it is not Tathātā. When liberated from Samsara (Nirvana, extinction), one does not cling to 'This is the boundary of true meaning' or 'The opposite of this.' Therefore, it is not Nirvana.
ཡང་དག་པའི་མཐའ་མ་ཡིན། ཡང་དག་པའི་མཐའ་མ་ཡིན་པར་མ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་སོ། །ཞེས་པ་རྣམས་དབུ་མ་པ་ 4-136 ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། བཀུར་བ་དྲུག་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ཙམ་ན། གྲངས་མེད་པ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པ་རྣམས་ཀྱི་དོན་ནི་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོས། བདག་གིས་བཟུང་བའི་བསོད་ནམས་པས་བཤད་པའི་བསོད་ནམས་ཆེ་བར་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །བཀུར་བ་བདུན་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །གལ་ཏེ་རིགས་ཀྱི་བུ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ཙམ་ན། བཀུར་བ་བརྒྱད་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཞན་ཡང་རིགས་ཀྱི་བུའམ་རིགས་ཀྱི་བུ་མོ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བཅུ་ལྷག་ཙམ་ན། ཀོའུ་ཤི་ཀ །རིགས་ཀྱི་བུའམ། རིགས་ཀྱི་བུ་མོ་དེ་ལྟར་ཁོང་དུ་ཆུད་པ་སྟེ་མཚན་འཛིན་དང་དམིགས་པ་མེད་པས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ཙམ་ན། འདི་ལྟར། དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས། གཟུགས་མི་རྟག་གོ་ཞེས་བྱ་བར་སྟོན། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ན། བམ་པོ་བཅུ་བདུན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དགུ་ན། བམ་པོ་བཅོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་དྲུག་ན། བམ་པོ་བཅུ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བདུན་ལ་ཕྲེང་བཞི་ཙམ་ཆད་པ་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་གཟུགས་བརྙན་མི་སྟོན་ཏོ། །འདི་ཡར་བཅད་ཀྱི་ཇ་པ་སྟེ་པོ་ཏི་བདུན་པ་རྫོགས་སོ།། །། ༈ ཉ༽ སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། གླེགས་བམ་བརྒྱད་པ། བམ་པོ་དང་པོ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་ཆད་པ་ན། བཀུར་བ་དགུ་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཞན་ཡང་འཛམ་བུ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བསྔགས་པར་འདོད། །བསྔགས་པ་དང་པོ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་ཆད་པ་ན། བསྔགས་པ་གཉིས་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །གཞན་ཡང་འཛམ་བུའི་གླིང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ལྷག་ཙམ་ན། ཕྱིར་མི་འོང་བ་རྣམས་ཡོད་པར་འགྱུར་རོ། །བསྔགས་པ་གསུམ་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དེ་ནས་ཡང་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བསྔགས་པ་བཞི་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཡང་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བམ་པོ་གཉིས་པ། བསྔགས་པ་ལྔ་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ན། བསྔགས་པ་དྲུག་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །འཛམ་བུའི་གླིང་། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ཐམ་པ་ན། བསྔགས་པ་བདུན་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །གླིང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཅུང་མེད་ན། བསྔགས་པ་བརྒྱད་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ་སྟོང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། བསྔགས་པ་དགུ་པ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ གཞན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ན། བརྒྱ་བྱིན་གྱི་ལེའུ་སྟེ། ཉི་ཤུ་བཞིའོ།། །། ༈ ཉི་ཤུ་ལྔ་པ། ཡོངས་སུ་བསྔོ་བའི་ལེའུ། ༈ དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། བསྟོ༷ད་ད༷ང་བཀུ༷ར
【現代漢語翻譯】 『不是真正的盡頭，也不是非真正的盡頭』，這些是大中觀派（dBu ma pa）學者世親（dByig gnyen）所說。 接下來在第二行，第六種尊敬是： कौषिक (Kauśika)。接下來在第五行半左右：『將變得不可計數』。這些話的意思是大中觀派學者表明，我所持有的功德，比所說的功德更大。 第七種尊敬是： कौषिक (Kauśika)。如果善男子，接下來在四張紙左右，第八種尊敬是： कौषिक (Kauśika)。此外，善男子或善女子，接下來在四張紙和十多行左右： कौषिक (Kauśika)。善男子或善女子如此理解，沒有名稱執著和目標，接下來在九行半左右：像這樣，以目標的方式，表明『色是無常』。同樣地應用，接下來在第十一張紙半： 第十七卷。接下來在第十九張紙：第十八卷。接下來在第十六張紙半：第十九卷。接下來在第十七張紙缺少四行左右：不顯示般若波羅蜜多的形象。這是向上切割的茶巴，第七部書結束。 《十萬頌般若經》（stong phrag brgya pa）中，第八卷，第一品。接下來在第六張紙缺少半行：第九種尊敬是： कौषिक (Kauśika)。此外，贍部，接下來在第三張紙半：想要讚頌。第一種讚頌是： कौषिक (Kauśika)。此外，接下來在第三張紙缺少半行：第二種讚頌是： कौषिक (Kauśika)。此外，贍部洲，接下來在三張紙多一點：將會有不還者。第三種讚頌是： कौषिक (Kauśika)。接下來又在第三張紙半：第四種讚頌是： कौषिक (Kauśika)。此外，接下來又在第三張紙半： 第二卷。第五種讚頌是： कौषिक (Kauśika)。接下來在第四張紙：第六種讚頌是： कौषिक (Kauśika)。贍部洲，接下來在整整十行：第七種讚頌是： कौषिक (Kauśika)。洲，接下來在稍微不到第十張紙：第八種讚頌是： कौषिक (Kauśika)。千，接下來在兩張紙和兩行半：第九種讚頌是： कौषिक (Kauśika)。此外，接下來在五張紙和三行左右：帝釋天品，第二十四。 第二十五，迴向品。 這些是讚頌和尊敬。
【English Translation】 'It is not the ultimate end, nor is it not the ultimate end,' said the great Madhyamaka (dBu ma pa) scholar Vasubandhu (dByig gnyen). Then, on the second line, the sixth reverence is: Kauśika (कौशिक). Then, around five and a half lines in: 'Will become countless.' The meaning of these words is that the great Madhyamaka scholar shows that the merit I hold is greater than the merit spoken of. The seventh reverence is: Kauśika (कौशिक). If a son of good family, then around four sheets of paper, the eighth reverence is: Kauśika (कौशिक). Furthermore, son or daughter of good family, then around four sheets of paper and more than ten lines: Kauśika (कौशिक). Son or daughter of good family understands in this way, without clinging to names and without an object, then around nine and a half lines: In this way, by way of an object, it shows 'Form is impermanent.' Apply it in the same way, then on the eleventh sheet and a half: Seventeenth fascicle. Then on the nineteenth sheet: Eighteenth fascicle. Then on the sixteenth sheet and a half: Nineteenth fascicle. Then on the seventeenth sheet, missing about four lines: It does not show the image of the Prajñāpāramitā. This is the upward-cut tea, the seventh book is completed. From the Hundred Thousand Verse Prajñāpāramitā (stong phrag brgya pa), the eighth volume, the first chapter. Then on the sixth sheet, missing half a line: The ninth reverence is: Kauśika (कौशिक). Furthermore, Jambudvīpa, then on the third sheet and a half: Desires to praise. The first praise is: Kauśika (कौशिक). Furthermore, then on the third sheet, missing half a line: The second praise is: Kauśika (कौशिक). Furthermore, Jambudvīpa, then on three sheets and a little more: There will be non-returners. The third praise is: Kauśika (कौशिक). Then again on the third sheet and a half: The fourth praise is: Kauśika (कौशिक). Furthermore, then again on the third sheet and a half: Second fascicle. The fifth praise is: Kauśika (कौशिक). Then on the fourth sheet: The sixth praise is: Kauśika (कौशिक). Jambudvīpa, then on exactly ten lines: The seventh praise is: Kauśika (कौशिक). Continent, then on slightly less than the tenth sheet: The eighth praise is: Kauśika (कौशिक). Thousand, then on two sheets and two and a half lines: The ninth praise is: Kauśika (कौशिक). Furthermore, then on five sheets and about three lines: Chapter on Indra, the twenty-fourth. Twenty-fifth, Chapter on Dedication. These are praises and reverences.
་ད༷ང་བསྔ༷གས་པ༷་ད༷ང་། །ཞེས་པ་དོན་བདུན་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། བམ་པོ་གསུམ་པ། ཡོངས་སུ་བསྔོ་བ་ཁྱད་པར་ཅན། །དེ་ཡི་བྱེད་པ་མཆོག་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་ཆད་པ་ན། དེ་ནི་ 4-137 དམིགས་མེད་རྣམ་པ་ཅན། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། དེ་ལྟ་ཡིན་ཡང་ཐམས་ཅད་དངོས་པོ། ཡོད་པ་མ་ཡིན་པས། ཇི་ལྟ་བ་དང་། དམིགས་པ། ཡོད་པ་མ་ཡིན་པ། ཇི་ལྟ་བ་དང་བྱང་ཆུབ་ཀྱང་དེ་བཞིན་དུ་ཡོད་པ་མ་ཡིན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ཆད་པ་ན། འགག་པའི་ཚུལ་གྱིས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པས་ཡོངས་སུ་སྨིན་པའི་བྱང་སེམས་ཡིན་ན་མཚན་མའི་ཚུལ་གྱིས་མི་བསྔོ་བས་སྐྱོན་དེ་མེད་ཅེས་བསྟན་ཏོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། བྱང་ཆུབ་ཏུ་བསྔོ་བར་འགྱུར་ཏེ། ཞེས་པས་མ་སྨིན་པའི་བྱང་སེམས་ཡིན་ན་མཚན་མའི་ཚུལ་གྱིས་བསྔོ་བས་སྐྱོན་ཏེ་རིགས་སོ། །ཞེས་བསྟན་ཏོ། །མདུན་དུ་མི་བཤད་དོ། །ཞེས་བྱ་བས་ལ་སོགས་པས་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གསར་བུ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་འདི་བཤད་པའི་སྣོད་མ་ཡིན་པར་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། མདུན་དུ་བཤད་ཅིང་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བས་ནི་ཡོངས་སུ་སྨིན་པ་རྣམས་ལ་བཤད་ན་ཉེས་པ་མེད་པར་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། དེ་ལྟར་ཡོངས་སུ་བསྔོ་བར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ནི་དོན་དམ་པའི་ཡོངས་སུ་བསྔོ་བ་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། རབ་འབྱོར་གྱིས་མཚན་མར་བྱ་སྟེ། ཡོངས་སུ་བསྔོ་བ་མི་རིགས་པའི་ཚུལ། སྨྲས་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ཙམ་ན། ཡོངས་སུ་བསྔོ་བར་མི་ནུས་སོ། །ཞེས་བྱས་པས་ནི་ཡོངས་སུ་བསྔོ་བ་ཉིད་སྟོན་ཏོ། །ཀུན་བཏགས་པའི་སེམས་ནི་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པས་དངོས་པོ་མེད་པ་ནི་ཡོངས་སུ་བསྔོ་བར་མི་ནུས་སོ། །ཞེས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་གཉིས་ན། འཕེལ་བ་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་དག་ཏུ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། ཡོངས་སུ་འཛིན་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཡིད་ལ་བྱེད་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། བམ་པོ་བཞི་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཆོས་སྟོན་པའི་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས། རྣམ་རྟོག་གི་སྤྲོས། རྟོག་པ་མེད་ཀྱང་སྨོན་ལམ་གྱི་དབང་གིས་ཆོས་སྟོན་པའི་ཚིག་གི ཁུར་བཞི། བོར་བ། གྲོང་གི་ཚེར་མ། སྒོ་གསུམ་ཉེས་སྤྱོད་རང་གཞན་ལ་གནོད་པར་འགྱུར་བ་རྣམས། རབ་ཏུ་བརྩལ་བ། སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་སྤངས་ཤིང་ཡེ་ཤེ
【現代漢語翻譯】 讚歎等等。第七個意義已經講完了。 第三卷，完全迴向具有殊勝之處，這是最好的行為。之後，菩薩。之後，如果一張紙缺少半行，那就是無相之相。之後，具壽善現說。之後，如果兩張紙多出兩行，即使如此，一切事物都不是實有的。既然不是實有的，那麼如是和目標也不是實有的，菩提也是如此，不是實有的。之後，如果兩張紙缺少一行多一點，那就不是以斷滅的方式。因此，如果是有成熟的菩薩，就不會以相的方式迴向，所以沒有那個過失，這樣顯示了。之後，三行，將回向于菩提，這樣說的是，如果是不成熟的菩薩，就會以相的方式迴向，所以有過失，這樣顯示了。不要在前面說，這樣說等等，顯示了新學的菩薩不是宣說空性的法器。這是大中觀派寂天論師所說。之後，兩張紙，半行又三字，在前面說了並且顯示了，這樣說的是，對已經成熟的人宣說沒有過失，這是中觀派所說。之後，一張紙和十一行，就這樣完全迴向，這樣說等等，顯示了勝義諦的完全迴向，這是大中觀派所說。善現以相來做，不應理的迴向方式，說了。之後，四行半左右，不能完全迴向，這樣說的是，顯示了完全迴向本身。遍計所執的心是無實有的自性，所以無實有就不能完全迴向，這樣顯示了，這是大中觀派所說。之後，七張紙和兩行，不會增長，這樣說的是，因為在那些之中沒有分別。這是大中觀派所說。將會完全執持，這樣說的是，如是思念真如，這是中觀派所說。 第四卷，之後，三行半，說法的薄伽梵佛，分別的戲論，即使沒有分別，也以願力的力量，說法之語的四種負擔，拋棄，村莊的荊棘，身語意三門惡行對自他造成損害的那些，完全精勤，斷除二障及其習氣，以及智慧
【English Translation】 'Praise, etc.' The seventh meaning has been explained. Volume 3: Complete dedication is particularly excellent; it is the best action. Then, the Bodhisattva. Then, if half a line is missing on one page, it is a form of non-objectification. Then, the venerable Subhuti. Then, if two pages have two lines extra, even so, all things are not real. Since they are not real, 'as it is' and the object are also not real, and enlightenment is likewise not real. Then, if a little more than one line is missing on two pages, it is not in the manner of cessation. Thus, if it is a fully ripened Bodhisattva, there is no fault in not dedicating in the manner of signs, as it is shown. Then, in three lines, one will dedicate to enlightenment, which shows that if it is an unripe Bodhisattva, there is a fault in dedicating in the manner of signs. It is not spoken in front, which shows that a new Bodhisattva is not a vessel for explaining emptiness. This was said by the great Madhyamika Dignāga. Then, in two pages, half a line and three words, it is spoken and shown in front, which shows that there is no fault in speaking to those who are fully ripened, as said by the Madhyamika. Then, in one page and eleven lines, one should dedicate completely in this way, which shows the ultimate complete dedication, as said by the great Madhyamika. Subhuti does it with signs, the way of not being able to dedicate reasonably, he said. Then, in about four and a half lines, one cannot dedicate completely, which shows the complete dedication itself. The mind of imputation is the nature of non-reality, so non-reality cannot be completely dedicated, as it is shown, as said by the great Madhyamika. Then, in seven pages and two lines, there will be no increase, because there is no non-conceptualization in those. This was said by the great Madhyamika. One will be completely held, which is to contemplate suchness, as said by the Madhyamika. Volume 4: Then, in three and a half lines, the Bhagavan Buddha who teaches the Dharma, the proliferation of conceptualization, even without conceptualization, by the power of aspiration, the four burdens of the words of teaching the Dharma, abandonment, the thorns of the village, the three doors of misconduct that harm oneself and others, completely striving, abandoning the two obscurations along with their imprints, and wisdom.
ས་རྣམ་པར་དག་པ། ཡང་དག་པར་ཡོངས་སུ་མཁྱེན་པས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བདུན་ཅུང་མེད་ན། ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་མཚན་ཉིད་དོ། །དེ་ནས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ན། དབེན་དང་། གལ་ཏེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ཙམ་ན། སངས་རྒྱས་བསོད་ནམས་ཚོགས། །རང་བཞིན་དྲན་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་ཅན། །གཞན་ཡང་། བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ན། ཐབས་བཅས། བྱམས་པས་སྨྲས་པས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ 4-138 ན། མཚན་མ་མེད་པ་དང་། །བྱམས་པས་སྨྲས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་དགུ་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ཆད་པ་ན། སངས་རྒྱས་རྗེས་སུ་ཡི་རང་དང་། །རབ་འབྱོར་གྱིས་སྨྲས་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ལྷག་ཙམ་ན། བདུད་རྩིའི་མཐར་ཕྱིན་མྱང་འདས་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །ཁམས་གསུམ་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་དང་། །གཞན་ཡང་། བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་ཙམ་ན། བམ་པོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅོ་ལྔ་ཙམ་ན། བམ་པོ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ཙམ་ན། ཆུང་དང་། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་ཅུང་མེད་ན། འབྲིང་དང་། རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། སྟོང་གསུམ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ཙམ་ན། ཆེན་པོ་ཡི། །བསྔོ་བ་གཞན་ནི་རྣམ་གསུམ་པོ། །བསོད་ནམས་ཆེ་འབྱུང་བདག་ཉིད་དོ། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། སྟོང་གསུམ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ལྷག་པ་ན། བམ་པོ་བདུན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་ལྔ་ལ། ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ཆད་པ་ན། མི་མཉམ་པ་དང་མཉམ་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། བསྔོ༷་ད༷ང་། ཞེས་པ་དོན་བརྒྱད་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། ཐབས་དང་མི་དམིགས་པ་དག་གིས། །དགེ་བའི་རྩ་ལ་ཡི་རང་བ། །རྗེས་སུ་ཡི་རང་ཡིད་བྱེད་པ། །བསྒོམ་པ་ཡིན་པར་འདིར་བརྗོད་དོ། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ཅུང་མེད་ན། མི་དམིགས་པ་ཡང་མ་ཡིན་ལ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་སངས་རྒྱས་དེ་རྣམས་དང་དགེ་བའི་རྩ་བ་རྣམས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་དམན་དང་། ལྷག་པ་མེད་པའི་དོན་གྱི་དབང་གིས་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ཡོངས་སུ་བསྔོ་བའི་ལེའུ་སྟེ། ཉི་ཤུ་ལྔ་པའོ།། །། ༈ ལེའུ་ཉི་ཤུ་དྲུག ༈ དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། རྗེ༷ས་སུ༷་ཡི༷་ར༷ང་བ༷། །ཡི༷ད་ལ༷་བྱེ༷ད་པ༷་བླ༷་མེ༷ད་ད༷ག །ཅེས་པ་དོན་དགུ་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། །དེ་ཡི་ངོ་བོ་ཉིད། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུས། དག་པའི་སླད་དུ་གནང་བར་བགྱིད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་ཅིང་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་སེམས་ཅན་གྱི་སེམས་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་སྣང་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་
【現代漢語翻譯】 地界完全清凈，完全了知一切。從那以後，如果少了半個珠串和七個字，那就是不顛倒的特徵。從那以後，菩薩。從那以後，如果是兩張紙，那就是寂靜。如果菩薩，從那以後，如果是兩張紙和大約八個珠串，那就是佛陀的福德聚。自性是憶念的行境。此外，菩提。從那以後，如果是十個半珠串，那就是具有方便。慈氏菩薩說道，從那以後，如果少了三個珠串，那就是無相。慈氏菩薩說道，從那以後，如果是八張半紙，少了一個珠串多一點，那就是佛陀的隨喜。善現說道，從那以後，如果多了六個珠串，就能獲得甘露的究竟涅槃。不屬於三界。此外，菩提心。從那以後，如果是大約五張紙。 第五卷。從那以後，如果是十五張半紙，那就是第六卷。從那以後，如果是十張半紙，那就是小。從那以後，世尊。從那以後，如果少了八個珠串，那就是中等。善現。此外，三千大千世界。從那以後，如果是十一個珠串，那就是大的。迴向其他三種。是福德之大的自性。善現。此外，三千大千世界。從那以後，如果多了三張紙。 第七卷。從那以後，如果是四張半紙，少了一個珠串多一點，那就是不平等和平等。通過這些，迴向。第八個意義已經宣說完畢。 通過方便和無所緣，隨喜善根，隨喜作意，這裡說是修習。從那以後，具壽善現說道，從那以後，如果少了六個珠串，也不是無所緣。所說的就是那些佛陀和善根的真如，以減少和增加都沒有的意義，顯示為平等性。這是大中觀派第二全知的說法。從那以後，如果是四張紙和六個半珠串，出自《十萬頌般若經》，是迴向品，第二十五品。 第二十六品 通過這些，隨喜，作意無上。第九個意義已經宣說完畢。它的自性。從那以後，具壽舍利弗之子說道，爲了清凈而給予。所說的就是法界完全清凈，自性光明，爲了顯現於眾生的心續中。這是《十萬頌般若經》的解釋。從那以後
【English Translation】 The ground is completely pure, completely knowing all. From then on, if there is less than half a rosary and seven letters, that is the characteristic of non-reversal. From then on, Bodhisattva. From then on, if it is two sheets of paper, that is solitude. If Bodhisattva, from then on, if it is two sheets of paper and about eight rosaries, that is the accumulation of merit of the Buddha. The nature is the object of mindfulness. Furthermore, Bodhi. From then on, if it is ten and a half rosaries, that is with means. Maitreya said, from then on, if there are less than three rosaries, that is without characteristics. Maitreya said, from then on, if it is eight and a half sheets of paper, missing a little more than one rosary, that is the rejoicing of the Buddha. Subhuti said, from then on, if there are more than six rosaries, one will attain the ultimate nirvana of nectar. Not belonging to the three realms. Furthermore, Bodhicitta. From then on, if it is about five sheets of paper. Fifth volume. From then on, if it is fifteen and a half sheets of paper, that is the sixth volume. From then on, if it is ten and a half sheets of paper, that is small. From then on, the Bhagavan. From then on, if there are less than eight rosaries, that is medium. Subhuti. Furthermore, three thousand great thousand worlds. From then on, if it is eleven rosaries, that is great. Dedication is the other three. It is the nature of the great source of merit. Subhuti. Furthermore, three thousand great thousand worlds. From then on, if there are more than three sheets of paper. Seventh volume. From then on, if it is four and a half sheets of paper, missing a little more than one rosary, that is called unequal and equal. Through these, dedication. The eighth meaning has been spoken. Through means and non-objectification, rejoicing in the roots of virtue, rejoicing in attention, here it is said to be meditation. From then on, the venerable Subhuti said, from then on, if there are less than six rosaries, it is also not non-objectification. What is said is that the Suchness of those Buddhas and roots of virtue, with the meaning of neither decreasing nor increasing, is shown as equality. This is the saying of the great Madhyamaka, the second omniscient. From then on, if it is four sheets of paper and six and a half rosaries, from the Hundred Thousand Prajnaparamita Sutra, it is the chapter on dedication, the twenty-fifth chapter. Chapter Twenty-Six Through these, rejoicing, attending to the unsurpassed. The ninth meaning has been spoken. Its nature. From then on, the venerable son of Sharadvati said, giving for the sake of purification. What is said is that the Dharmadhatu is completely pure, and its nature is luminous, in order to appear in the minds of sentient beings. This is the explanation of the Hundred Thousand Prajnaparamita Sutra. From then on
ཕྲེང་གཅིག་ན། ཕྱིན་པ་ནི། ཁམས་གསུམ་པ་ཐམས་ཅད་ནམ་མཁའ་ལྟར་ཁྱབ་པར་བཞུགས་ཀྱང་ཁམས་གསུམ་པ་ཐམས་ཅད། དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་ན། ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བདེན་པ་བཞིའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལན་གསུམ་དུ་བཟླས་ཏེ་རྣམ་པ་བཅུ་གཉིས་སུ་བསྐོར་ཅེས་བྱའོ། །དེ་ལ་འདི་ནི་ལན་གསུམ་དུ་བཟླས་ནས་བསྐོར་བ་སྟེ། འདི་ནི་བདེན་པ་བཞིའོ། །ཞེས་བྱ་བར་བདེན་པ་བཞིའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི། ལེའུ་ཚིག་ནི་གཅིག་གོ །བདེན་པ་བཞི་པོ་དེ་དག་ཉིད་ཡོངས་སུ་ཤེས་པར་བྱ་བ་དང་སྤང་བར་བྱ་བ་དང་། མངོན་སུམ་དུ་བྱ་བ་དང་བསྒོམ་པར་བྱ་བའི་ལེའུ་ཚིག་ནི་བསྐོར་བ་ 4-139 གཉིས་པའོ། །བདེན་པ་བཞི་པོ་དེ་དག་ཉིད་བདག་གིས་ཡོངས་སུ་ཤེས་སོ། །སྤངས་སོ། །མངོན་སུམ་དུ་བྱས་སོ། །བསྒོམས་སོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ལེའུའི་ཚིག་ནི་བསྐོར་བ་གསུམ་པ་སྟེ། དེ་དག་ནི་ལན་གསུམ་དུ་བཟླས་ཏེ་བསྐོར་བའོ། །དེ་ལ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པ་ལ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡོངས་སུ་ཤེས་པར་བྱ་བ་དང་ཡོངས་སུ་ཤེས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པ་གསུམ་མོ། །ཀུན་འབྱུང་བའི་བདེན་པ་ལ་ཡང་ཀུན་འབྱུང་བའི་ངོ་བོ་ཉིད་དང་། སྤང་བར་བྱ་བ་དང་སྤངས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པ་གསུམ་མོ། །འགོག་པའི་བདེན་པ་ལ་ཡང་འགོག་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་བྱ་བ་དང་མངོན་སུམ་དུ་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པ་གསུམ་མོ། །ལམ་གྱི་བདེན་པ་ལ་ཡང་ལམ་གྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དང་བསྒོམ་པར་བྱ་བ་དང་བསྒོམས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་རྣམ་པ་བཅུ་གཉིས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། མཆོག་ཉིད། །བཅོམ་ལྡན་འདས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་འམ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། གནས་པར་བགྱི། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་གནས་པའི་རྣམ་པ་ནི་སྔར་བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་དྲིས་ཟིན་ལ། བཤད་ཀྱང་ཟིན་པས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་གནས་པའི་ཐབས་དྲིས་པ་མ་ཡིན་འདིར་ནི་ཇི་ལྟར་གནས་པར་བགྱི། ཞེས་བྱ་བ་ཇི་ལྟར་གུས་ཤིང་འཇར་པར་གནས་པར་བྱ། ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན་སྟོན་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བྱ་བ་བྱེད་པའི་ཕྱིར་ཐ་དད་པར་མེད་པར་བརྟགས་ཏེ་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་དང་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ལྷག་པ་ན། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མིང་འཐོབ་བོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་པོ་དག་གཅིག་ལ་གཅིག་གནས་པའི་རྒྱུའི་དངོས་པོ་ཡིན་པར་སྔར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་སྨྲས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དེ་ནི་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་པོ་དེ་དག་ལས་
【現代漢語翻譯】 一行中：『到達』是指，即使三界的一切都如虛空般廣闊地存在，也包括三界的一切。 從第八行開始：『轉法輪』是指，世尊三次宣講四聖諦的法輪，並以十二種方式轉動。 這三次宣講和轉動，指的是四聖諦。四聖諦的自性，其章節詞句為一。爲了完全瞭解、斷除、證悟和修習這四聖諦，其章節詞句為二。 『我已完全瞭解、斷除、證悟和修習這四聖諦』，其章節詞句為三。這些就是三次宣講和轉動。 對於苦諦，『苦的自性需要完全瞭解』和『已完全瞭解』，這是三種方式。對於集諦，『集的自性』、『需要斷除』和『已斷除』，這也是三種方式。對於滅諦，『滅的自性需要證悟』和『已證悟』，這也是三種方式。對於道諦，『道的自性』、『需要修習』和『已修習』，這也是三種方式。這樣總共有十二種方式。』這是偉大的中觀派論師世親所說。 最殊勝的！世尊，菩薩，或者從一行開始，『安住』是指，安住于般若波羅蜜多的方式，之前帝釋天已經問過，也已經回答過，所以這裡不是問安住于般若波羅蜜多的方法，而是問『如何安住』，也就是如何恭敬和依止地安住。這是中觀派的說法。 從多出兩行的部分開始，『示現者』是指，爲了做佛的事業，不加區分地進行觀察和示現。』這是偉大的中觀派所說。 從多出二又二分之一行開始，『獲得波羅蜜多的名稱』是指，之前已經說過六波羅蜜多是彼此依存的因，所以這樣說。』這是中觀派的說法。 從多出二又二分之三行開始，『 कौशिक (梵文天城體，kauśika，梵文羅馬擬音， कौशिक， 喬尸迦)！並非如此。』是指，從六波羅蜜多中……
【English Translation】 In one line: 'Reaching' means, even though all three realms exist as vast as the sky, it includes all three realms. Starting from the eighth line: 'Turning the wheel of Dharma' means that the Bhagavan (Blessed One) turned the wheel of Dharma of the Four Noble Truths three times and in twelve ways. These three preachings and turnings refer to the Four Noble Truths. The nature of the Four Noble Truths, its chapter verses are one. In order to fully understand, abandon, realize, and practice these Four Noble Truths, its chapter verses are two. 'I have fully understood, abandoned, realized, and practiced these Four Noble Truths,' its chapter verses are three. These are the three preachings and turnings. Regarding the Truth of Suffering, 'the nature of suffering needs to be fully understood' and 'has been fully understood,' these are three ways. Regarding the Truth of Origin, 'the nature of origin,' 'needs to be abandoned,' and 'has been abandoned,' these are also three ways. Regarding the Truth of Cessation, 'the nature of cessation needs to be realized' and 'has been realized,' these are also three ways. Regarding the Truth of the Path, 'the nature of the path,' 'needs to be practiced,' and 'has been practiced,' these are also three ways. Thus, there are twelve ways in total.' This is what the great Madhyamaka master Vasubandhu said. Most excellent! Bhagavan, Bodhisattva, or starting from one line, 'abiding' means, the way of abiding in Prajnaparamita (Perfection of Wisdom), Indra (name of a Vedic deity) had already asked before, and it had already been answered, so here it is not asking about the method of abiding in Prajnaparamita, but asking 'how to abide,' that is, how to abide respectfully and dependently. This is the saying of the Madhyamaka. Starting from the part with two lines extra, 'the demonstrator' means, in order to do the work of the Buddha, observing and demonstrating without distinction.' This is what the great Madhyamaka said. Starting from the part with two and a half lines extra, 'obtaining the name of Paramita' means, it was said before that the six Paramitas are the cause of objects that depend on each other, so it is said. ' This is the saying of the Madhyamaka. Starting from the part with two and three halves lines extra, ' कौशिक (Sanskrit Devanagari, kauśika, Sanskrit Romanization, कौशिक, Kausika)! It is not so.' means, from the six Paramitas...
གཅིག་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ཚེ། དྲུག་ཆར་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་འགྱུར་བས་ཕན་ཚུན་གཅིག་གི་རྒྱུར་གཅིག་འགྱུར་བ་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལྟར་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་རྒྱུར་འགྱུར་བ་ནི་མ་ཡིན་པར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ན། ཀུན་ལ་མངོན་པར་འདུ་མི་བྱེད། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་ར། མངོན་པར་བསྒྲུབ་པར་བྱ། ཞེས་བྱ་བ་འདིར། ཡང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་མངོན་པར་སྒྲུབ་པའི་རྣམ་པ་བཞུས་པ་མ་ཡིན་གྱི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་མངོན་པར་སྒྲུབ་པའི་འབྲས་བུ་བཞུས་པའོ། །ཞེས་དང་། བསྒྲུབ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་དངོས་པོ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། 4-140 བམ་པོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་ན། གཟུགས་འཇིག་པ་མེད་པར་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་མངོན་པར་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་གནས་སྐབས་ན་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་མེད་དོ། །སྐྱེ་བ་དང་འགག་པ་གཉིས་ནི་རྒྱུན་གྱི་དབང་གིས་མེད་དོ། །སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ཡང་འབྱུང་བ་དང་འཇིག་པ་གཉིས་ཀྱི་དབང་གིས་མེད་དོ། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་སྐྱེ་བ་མེད་པས་དམིགས་སུ་མེད་དོ། །སྙམ་དུ་སེམས་ཤིང་གང་གི་ཚེ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དེས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་སྒོམ་པ་དེའི་ཆོས་གང་ཡང་ཐོབ་པར་མི་བྱེད་ཅེས་བྱ་སྟེ། དེའི་ཚེ་ནི་ཆོས་གང་ཡང་དམིགས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་ན། བམ་པོ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དགུ་དང་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཆོས་རྣམས་དམིགས་སུ་མེད་པར་ནི། །གཏོད་པར་བྱེད་པ། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ལྟར་མངོན་པར་སྒྲུབས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། གྲངས་སུ་འགྲོའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དངོས་པོ་མེད་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་སོན་པ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་རྩོལ་བ་མེད་པ་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བདུན་ཅུང་མེད་ན། ཐོབ་པར་མི་བྱེད་དམིགས་པར་མི་བྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་གནས་སྐབས་ན་དེ་ཉིད་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་སྟེ། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱང་གཞན་ལ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡང་གཞན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཐོབ་པར་མི་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་སྟེ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་ཆོས་གང་ཡང་མིང་དང་མཚན་མ་དང་། མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་མི་འཛིན་ཏོ། །དེ་བས་ན་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ལ་ནི
【現代漢語翻譯】 當一個完全圓滿時，六者都會變得圓滿，因為它們只是相互成為彼此的原因。正如般若波羅蜜多（智慧到彼岸）所示，它並非以一切事物的自性成為一切形態的原因。這是中觀派的觀點。 接下來，在一張紙的角落裡寫著：『不對一切顯現執著。』然後是『具壽舍利子，應如實證悟。』這裡所說的並非是般若波羅蜜多實證的方式，而是般若波羅蜜多實證的果。還有，『因為沒有可實證的。』這句話的意思是，因為色（形態）沒有實體。這是中觀派的觀點。 接下來，在少了大約一半又四分之一個紙張的地方： 第八品。接下來，在第七張紙上寫著：『應如實證悟色無壞滅。』這意味著在完全成就的狀態下，對所假立的色不會有執著。生和滅二者，從常有的角度來說是不存在的。即使是每一個剎那，也因為生起和壞滅二者的作用而不存在。由於在任何情況下都沒有生，所以沒有所緣。這樣想著，當他心中作意時，修習般若波羅蜜多的那個人不會獲得任何法，因為那時沒有任何法可以作為目標。這是中觀派的觀點。 接下來，在第十張紙上： 第九品。接下來，在第九張紙和兩行字的地方：『對於諸法無所緣，應發起，祈請。』世尊，請如是證悟。接下來是兩行字：『計入其中。』這意味著，超越一切法之實體，達到無分別、無勤作的彼岸，這被稱為般若波羅蜜多。這是中觀派的觀點。 接下來，在少了大約七行字的地方：『不獲得，不緣取。』這意味著在法身的狀態下，即是如所有智（一切種智），但如所有智與般若波羅蜜多對於他人來說，是不可得的。這是中觀派的觀點。 接下來，在少了大約兩行字的地方：『不獲得，是也。』這意味著法性是無分別的。般若波羅蜜多對任何法都不執著于名相、特徵和執取。因此，對於如所有智（一切種智）來說，
【English Translation】 When one is completely perfected, all six become perfected, because they merely become the cause of each other. As the Prajñāpāramitā (Perfection of Wisdom) shows, it does not become the cause of all forms as the nature of all things. This is the view of the Madhyamaka. Next, on a corner of a page: 'Do not cling to appearances in everything.' Then, 'The venerable Śāriputra, should be manifestly realized.' This does not describe the manner of manifestly realizing the Prajñāpāramitā, but rather the result of manifestly realizing the Prajñāpāramitā. Also, 'Because there is nothing to realize' means because form (rūpa) has no substance. This is the view of the Madhyamaka. Next, where there is a little less than half and a quarter of a page: Chapter 8. Next, on the seventh page: 'The Prajñāpāramitā should be manifestly realized as the imperishability of form.' This means that in the state of complete accomplishment, there is no clinging to the imputed form. Birth and cessation do not exist from the perspective of permanence. Even each moment does not exist due to the action of arising and ceasing. Since there is no birth in any way, there is no object of focus. Thinking thus, when he directs his mind, that one who meditates on the Prajñāpāramitā does not attain any dharma, because at that time there is no dharma to be an object. This is the view of the Madhyamaka. Next, on the tenth page: Chapter 9. Next, on the ninth page and two lines: 'For dharmas without an object, one should initiate, request.' Blessed One, please realize it thus. Next are two lines: 'It goes into the count.' This means that surpassing the substance of all dharmas, reaching the other shore of non-discrimination and non-effort is called Prajñāpāramitā. This is the view of the Madhyamaka. Next, where there are a little less than seven lines: 'Does not obtain, does not focus.' This means that in the state of Dharmakāya, it is omniscience itself, but omniscience and Prajñāpāramitā are not discernible to others. This is the view of the Madhyamaka. Next, where there are a little less than two lines: 'Does not obtain, it is so.' This means that the nature of reality is non-discriminating. The Prajñāpāramitā does not grasp any dharma with names, characteristics, or conceptualizations. Therefore, for omniscience,
་མིང་དེ་དང་མཚན་མ་དེ་དང་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་དེས་དམིགས་སུ་མེད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ཆད་པ་ན། གཟུགས་ལ་ཡིད་ཆེས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་དངོས་པོ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་དུ་ཡིད་ཆེས་ཤིང་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་གྱུར་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་དྲུག་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ཙམ་ན། གཟུགས་ལ་ཡིད་ཆེས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ནི་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་ཁོང་དུ་ཆུད་པས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་ཡིད་ཆེས་ཏེ་མངོན་སུམ་དུ་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བདུན་ན། དོན་ཆེན་ཉིད། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཆུང་བར་མི་བགྱིད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ཆེ་བར་མི་བྱེད་པ་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཆུང་ 4-141 བར་མི་བྱེད་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བདུན་ཅུང་མེད་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་ལྷག་པ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཉི་ཤུ་རྩ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཉི་ཤུ་རྩ་ཕྱེད་དང་རྩ་གཅིག་ན། བམ་པོ་བཅུ་བཞི་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་བརྒྱད་ལྷག་པ་ན། བམ་པོ་བཅོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དགུ་ན། བམ་པོ་བཅུ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དགུ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ཉི་ཤུ་དྲུག་གོ། །། ༈ ལེའུ་ཉི་ཤུ་བདུན། ༈ དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། སྒྲུ༷བ་ད༷ང་། ཞེས་པ་དོན་བཅུ་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། །བམ་པོ་བཅུ་བདུན་པ། སངས་རྒྱས་བསྟེན་དང་སྦྱིན་སོགས་དང་། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ན། ཐབས་ལ་མཁས་པ་གང་ཡིན་པ། །འདི་ལ་མོས་པའི་རྒྱུ་དག་ཡིན། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ཙམ་ན། ཆོས་ཀྱིས་འཕོངས་པའི་རྒྱུ་དག་ནི། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ན། བདུད་ཀྱི་ཐིབས་ཀྱིས་ནོན་པ་དང་། །ཟབ་མོའི་ཆོས་ལ་མ་མོས་དང་། །ཕུང་པོ་ལ་སོགས་མངོན་ཞེན་དང་། །སྡིག་པའི་གྲོགས་པོས་ཡོངས་ཟིན་པའོ། །རབ་འབྱོར་གྱིས་གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་སྐྱེས་བུ་གླེན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། རབ་འབྱོར་གཟུགས་ཀྱིས་སྔོན་གྱི་མཐའ་མ་བཅིངས་མ་གྲོལ་བ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་འཁོར་བ་ན་དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་མ་ད
【現代漢語翻譯】 『那個名字、那個相和那個顯現作為，是沒有目標的。』這是中觀派所說。之後，在一張紙上缺了一行左右，『不會相信色』，這句話的意思是相信並理解色沒有實體的性質。這是這句話的總結。這是中觀派所說。之後，大約六頁半紙。 第十卷。之後，在一張紙和八行左右，『不會相信色』等等，意思是由於理解了所有色等法都沒有實體的自性，因此相信般若波羅蜜多，並使其顯現。這是這句話的總結。這是偉大的中觀派所說。之後，在八頁半又七行的地方，『偉大的意義本身。』提問：『世尊。』之後，在缺少兩行半的地方，『不會使其變小。』這句話的意思是，圓滿成就的法性之色不會變大，遍計所執的色不會變小。同樣，所有事物都應如此理解。』這是偉大的全知第二中觀派所說。之後，在缺少七頁半的地方。 第十一卷。之後，在超過十五頁的地方，第十二卷。之後，在二十二頁半的地方，第十三卷。之後，在二十一點五頁的地方，第十四卷。之後，在超過十八頁的地方，第十五卷。之後，在十九頁的地方，第十六卷。之後，在十九頁的地方，《十萬頌》的第二十六品結束。 第二十七品 通過這些，『造作』，已經說完了第十個意義。第十七卷。『侍奉佛陀和佈施等等。』之後，具壽夏拉達瓦蒂之子，之後，在三頁的地方，『無論誰精通方法，都是對此有信心的原因。』提問。之後，在九行半的地方，『被法所欺騙的原因是。』拉結。另外，菩薩。之後，在五頁又十行半的地方，『被魔眾壓制，不相信深奧的法，對蘊等執著，被罪惡的朋友完全控制。』拉結提問：『世尊，愚笨的人。』之後，在五頁又三行的地方，『拉結，色沒有束縛或解脫先前的邊際。』這句話的意思是，法性之色在輪迴中與污垢同在。
【English Translation】 'That name, that sign, and that manifestation as, are without an object.' This is what the Madhyamaka (Middle Way School) said. Then, when about one line is missing on a page, 'One will not trust in form,' which means to trust and understand that form has no substantial nature. This is the summary of that statement. This is what the Madhyamaka said. Then, about six and a half pages. Volume 10. Then, on one page and about eight lines, 'One will not trust in form,' and so on, which means that by understanding that all phenomena such as form have no substantial essence, one trusts in the Prajnaparamita (Perfection of Wisdom) and makes it manifest. This is the summary of that statement. This is what the great Madhyamaka said. Then, at eight and a half pages and seven lines, 'The great meaning itself.' Question: 'Bhagavan (Blessed One).' Then, where two and a half lines are missing, 'One does not make it small.' This means that the perfectly established Dharmata (nature of reality) form does not become large, and the Parikalpita (imputed) form does not become small. Similarly, all things should be understood in this way.' This is what the great omniscient Second Madhyamaka said. Then, where seven and a half pages are missing. Volume 11. Then, after more than fifteen pages, Volume 12. Then, at twenty-two and a half pages, Volume 13. Then, at twenty-one and a half pages, Volume 14. Then, after more than eighteen pages, Volume 15. Then, at nineteen pages, Volume 16. Then, at nineteen pages, the twenty-sixth chapter of the Hundred Thousand Verses ends. Chapter 27 Through these, 'fabrication,' the tenth meaning has been spoken. Volume 17. 'Serving the Buddha and giving, etc.' Then, the venerable Sharadvatiputra (Son of Sharadvati), then, at three pages, 'Whoever is skilled in means, is the cause of faith in this.' Question. Then, at nine and a half lines, 'The causes of being deceived by the Dharma are.' Rabjor. Furthermore, Bodhisattva (Enlightenment Being). Then, at five pages and ten and a half lines, 'Being oppressed by the hordes of demons, not believing in the profound Dharma, being attached to the skandhas (aggregates) etc., being completely controlled by sinful friends.' Rabjor asked: 'Bhagavan, a foolish person.' Then, at five pages and three lines, 'Rabjor, form has not bound or liberated the previous limit.' This means that the Dharmata form is in samsara (cyclic existence) with defilements.
ག་པའི་གནས་སྐབས་ན་སྔོན་གྱི་མཐའ་ཞེས་བྱ། ད་ལྟར་དག་པ་དང་མ་དག་པའི་གནས་སྐབས་ན་ད་ལྟར་བྱུང་ཞེས་བྱ། ཕྱིས་དག་པའི་གནས་སྐབས་ན་ཕྱི་མའི་མཐའ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་དུས་གསུམ་ཅར་དུ་ཡང་མི་འགྱུར་བར་གནས་པའི་མཚན་ཡིན་ཞེས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། གཟུགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་དུས་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅོ་བརྒྱད་པ། དཔལ་ལྡན་རྒྱུད་ལས། ངེས་པར་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །དག་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་དུ་བརྗོད། །ཅེས་པ་དང་། དོན་དམ་པའི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་ཙམ་ན། འབྲས་བུ་དག་པ་གཟུགས་ལ་སོགས། །དག་པ་ཉིད་དེ་གང་གི་ཕྱིར། །རབ་འབྱོར་གཟུགས་རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་ཙམ་ན། དེ་གཉིས་ཐ་དད་མ་ཡིན་ཞིང་། །གཅད་དུ་མེད་པས་དག་པར་བརྗོད། །རབ་འབྱོར་གཞན་ཡང་གཟུགས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡོངས་སུ་དག་པ། དོན་དམ་འདི་ལ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མེད་དེ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །འདི་ཡར་བཅད་ཀྱིས་ཉ་པ་སྟེ་པོ་ཏི་བརྒྱད་པ་རྫོགས་སོ།། །། 4-142 ༈ ཏ༽ སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། གླེགས་བམ་དགུ་པ། བམ་པོ་དང་པོ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ཙམ་ན། ཉོན་མོངས་ཤེས་བྱ་ལམ་གསུམ་གྱི། །ཉམས་ཕྱིར་སློབ་མ། རབ་འབྱོར་གཞན་ཡང་། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་བདག །གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། གཟུགས་རྣམ་པར་དག་པ། དོན་དམ་འདི་ལ་གཞི་འབྲས། གཉིས་སུ་མེད་དེ། ཆོས་ཉིད་ཀྱི། སྐྱེས་བུ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཉིས་ན། གཟུགས། རྣམ་པར་དག་པ། དོན་དམ། འདི་ལ་གཉིས་སུ་མེད་དེ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་འོག་མ་རྣམས་ལའང་སྦྱར་རོ། །འདིར་བདག་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པ་རྣམས་ནི། དོན་དམ་པའི་མཚན་བརྗོད་དུ། དེ་བཞིན་ཉིད་བདག་དག་པའི་བདག །ཅེས་དང་། གཅིག་པུ་སྲ་མཁྲེགས་རྡོ་རྗེའི་བདག །ཅེས་སོགས་མང་པོ་དང་། རྒྱུད་བླ་མར། བདག་དང་བདག་མེད་སྤྲོས་པ་དག །ཉེ་བར་ཞི་བས་དམ་པའི་བདག །ཅེས་དང་། རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོའི་རྒྱུད་དུ། ད་ནི་བཟོད་ནས་མ་སྐྱེས་འབྱུང་བ་མེད། །བདག་དང་བདག་མིན་ང་ནི་སྐྱེ་དགུའི་བདག །ཅེས་དང་། དང་པོའི་སངས་རྒྱས་སུ། ས་དང་ཆུ་དང་དེ་བཞིན་མེ། །རླུང་དང་ནམ་མཁའ་ཁམས་དང་ནི། །རྣམ་ཤེས་ཁམས་དྲུག་པར་བརྗོད་པ། །སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོའི་གང་ཟག་གོ །ཞེས་དང་། ཀྱེའི་རྡོ་ར
【現代漢語翻譯】 大乘論師說：『所謂的「過去之邊」，是指過去的狀態；現在清凈與不清凈的狀態，稱為「現在生起」；未來清凈的狀態，稱為「未來之邊」。因此，真如是不隨三時改變而存在的名稱。』大乘論師說：『色』是指從法性時期解脫出來的體性。 接下來是十一頁紙左右的內容： 《吉祥續》第十八品中說：『一切事物的清凈，都可稱為真如。』 從勝義諦的法性開始，接下來是八頁紙左右的內容：『果的清凈，例如色等等，是清凈的自性。』因此，『善現，色是極清凈的。』 接下來是十三頁紙左右的內容：『這兩者不是他體，因為不可分割，所以稱為清凈。』『善現，再者，色……』 接下來是一行字：『般若波羅蜜多是完全清凈的。』勝義諦中，基、果、自性，二者無別，不可分割，不是各自獨立的，也不是不相同的。這以上是截斷的，第八函結束。 《十萬頌般若經》第九函第一品，接下來是三頁零八行左右的內容：『因為煩惱、所知、道三種的衰損，所以是學。』『善現，再者，真如的自性，本來就是自性清凈的，並且也是從煩惱的障礙中清凈的。』 接下來是四行字：『色是極清凈的。』勝義諦中，基、果二者無別。法性的補特伽羅，本來就是自性清凈的，並且也是從煩惱的障礙中清凈的。 接下來是十二行半字：『色是極清凈的。』勝義諦中，二者無別，不可分割，不是各自獨立的，也不是不相同的。』同樣，下面的內容也依此類推。這裡所說的『我』等等，都是勝義諦的名稱，如『真如我，清凈的我』，以及『唯一堅硬的金剛我』等等很多說法。在《寶性論》中說：『斷除了我與無我的戲論，以寂滅而成為殊勝的我。』在《金剛頂經》中說：『現在安忍，無生無有，我和非我，我是眾生的主宰。』在《最初佛》中說：『地、水、火以及風，還有空界和識界，這六界被稱為大士夫。』還有《黑汝嘎續》中說：
【English Translation】 The great Madhyamaka master said: 'The so-called 'past extreme' refers to the state of the past; the state of present purity and impurity is called 'present arising'; the state of future purity is called 'future extreme'. Therefore, Suchness is a name that remains unchanged in all three times.' The Madhyamaka master said: 'Form' refers to the nature of being liberated from the time of Dharmata (法性). Next is about eleven pages of paper: The 18th chapter of the 'Glorious Tantra' says: 'The purity of all things can be called Suchness.' Starting from the Dharmata of ultimate truth, next is about eight pages of paper: 'The purity of the fruit, such as form, etc., is the nature of purity.' Therefore, 'Subhuti, form is extremely pure.' Next is about thirteen pages of paper: 'These two are not other, because they are indivisible, so they are called pure.' 'Subhuti, furthermore, form...' Next is one line: 'Prajnaparamita is completely pure.' In ultimate truth, the base, fruit, and nature are non-dual, indivisible, not independent of each other, and not different. This above is truncated, and the eighth volume ends. The first chapter of the ninth volume of the 'Hundred Thousand Verse Prajnaparamita Sutra', next is about three pages and eight lines: 'Because of the decline of the three: afflictions, knowable, and path, therefore it is learning.' 'Subhuti, furthermore, the nature of Suchness is originally self-nature pure, and also pure from the obscurations of afflictions.' Next are four lines: 'Form is extremely pure.' In ultimate truth, the base and fruit are non-dual. The Pudgala of Dharmata is originally self-nature pure, and also pure from the obscurations of afflictions. Next are twelve and a half lines: 'Form is extremely pure.' In ultimate truth, the two are non-dual, indivisible, not independent of each other, and not different.' Similarly, the following content is also applied by analogy. The 'I' etc. mentioned here are all names of ultimate truth, such as 'Suchness I, pure I', and 'the only solid Vajra I' and many other statements. In the 'Ratnagotravibhāga' it says: 'The proliferation of I and non-I is pacified, and becomes the supreme I by quiescence.' In the 'Vajrasekhara Sutra' it says: 'Now endure, there is no birth and no arising, I and non-I, I am the lord of beings.' In the 'First Buddha' it says: 'Earth, water, fire, and wind, as well as the space element and the consciousness element, these six elements are called the great Purusha.' Also in the 'Hevajra Tantra' it says:
ྗེར། སྐྱེས་བུ་སྔོན་རབས་དབང་ཕྱུག་དང་། །བདག་དང་གསོ་བ་སེམས་ཅན་དང་། །དུས་དང་གང་ཟག་ཉིད་དང་ནི། །དངོས་པོ་ཀུན་གྱི་རང་བཞིན་འདི། །སྒྱུ་མའི་གཟུགས་ཀྱི་ཡང་དག་གནས། །ཞེས་དང་། དེ་ཉིད་སྲོག་ཆགས་རྣམས་ཀྱི་སྲོག །ཅེས་སོགས་མང་པོ་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཉི་ཤུ་ཉེར་གསུམ་དང་ཕྲེང་དྲུག་ཙམ་ན། བམ་པོ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཉི་ཤུ་ཉེར་གསུམ་དྲུག་དང་ཕྲེང་བཞི་ཙམ་ན། བམ་པོ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཉི་ཤུ་ཉེར་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། བམ་པོ་བཞི་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཉི་ཤུ་ཉེར་གསུམ་དང་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། བམ་པོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བདུན་དང་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ན། བམ་པོ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བདུན་ན། བམ་པོ་བདུན་པ། རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་བདག །གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས། ཡོངས་སུ་དག་པ། གཟུགས། ཡོངས་སུ་དག་པས། དོན་དམ། འདི་ལ། གཞི་འབྲས། གཉིས་སུ་མེད་དེ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཡོངས་སུ་དག་པ་འདི་ལ་གཉིས་སུ་མེད་དེ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །བདག་ཅེས་པ་ནི་ཆོས་དབྱིངས་ཏེ། མྱང་འདས་ཆེན་པོར་བདག་ཅེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ། །ཞེས་དང་། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ 4-143 སངས་རྒྱས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཡོད་པ་ནི། བདག་ཅེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །ཞེས་དང་། མདོ་སྡེའི་རྒྱན་དུ། སྟོང་པ་ཉིད་ནི་རྣམ་དག་ན། །བདག་མེད་མཆོག་གི་བདག་ཐོབ་པས། །སངས་རྒྱས་དག་པ་བདག་ཐོབ་ཕྱིར། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོའི་བདག་ཏུ་གྱུར། །ཅེས་སོགས་མང་དུ་གསུངས་པ་རྣམས་དང་དོན་གཅིག་གོ །དེ་ནས་ཤོག་གུ་དགུ་དང་ཕྲེང་བཅུ་ན། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཡོངས་སུ་དག་པ་འདི་ལ་གཉིས་སུ་མེད་དེ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །འདིར་ཡང་བདག་ནི། དོན་དམ་པའི་མཚན་བརྗོད་དུ། ཁྱབ་བདག་ཡེ་ཤེས་ལྔ་ཡི་བདག །ཅེས་དང་། ཀྱེའི་རྡོ་རྗེར་ཡང་། ང་ལས་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་བྱུང་། །ང་ལས་གནས་གསུམ་པོ་ཡང་བྱུང་། །ང་ཡིས་འདི་ཀུན་ཁྱབ་པ་སྟེ། །འགྲོ་བའི་རང་བཞིན་གཞན་མ་མཐོང་། །ཞེས་དང་། མྱང་འདས་ཆེན་པོར། བདག་ཅེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོའི་དོན་ཏོ། །ཞེས་གསུངས་པ་རྣམས་དང་དོན་གཅིག་སྟེ། འདི་ལྟ་བུའི་ལུང་རྣམ་དག་མང་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ཁ་ཅིག་བདག་གང་ཡང་ཤེས་བྱ་ལ་མི་སྲིད་པར་འདོད་པ་གསལ་བ་ཡིན་ལ། འདིར་གསུངས་པའི་བདག་འདི་ནི་ཐོབ་བྱ་ཡིན་པས་ཆོས་དང་། གང་ཟག་གི་བདག་ནི་ཡིན་མི་སྲིད་དེ་དེ་གཉིས་ནི་སྤང་བྱ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་བདག་གསུམ་ཁྱད་པར་འདི་ཡང་རྫོགས་
【現代漢語翻譯】 杰（音譯）。尊貴的先輩自在（Ishvara），以及我（Atman）、滋養眾生的（Narayana），時間、個體自身，以及一切事物的自性，都是幻化之相的真實處所。』以及，『他是一切有情眾生的生命。』等等，所說的諸多內容，意義都是相同的。接下來是第二十三頁第六行左右。 第二卷。接下來是第二十三頁第六行第四行左右。第三卷。接下來是第二十二頁半第六行。第四卷。接下來是第二十三頁第二行左右。第五卷。接下來是第十七頁第三行左右。第六卷。接下來是第十七頁。 第七卷。善現（Subhuti），此外，法界的自性，從本初就自性清凈，並且從煩惱的遮蔽中完全清凈。色（Rupa）完全清凈。就此而言，勝義諦（Paramartha satya），在此，基和果，二者無二，不可分割，不是不同的，也不是不相同的。同樣，對於遍知（Sarvajnana）的上下部分也應如此運用。接下來是第五行半，完全清凈的識（Vijnana），在此，二者無二，不可分割，不是不同的，也不是不相同的。所謂『我』（Atman），即是法界（Dharmadhatu），涅槃（Nirvana）中的『我』，指的是如來（Tathagata）。』以及，一切有情眾生 都具有如來藏（Tathagatagarbha），這就是『我』的含義。』以及，《經莊嚴論》中說：『空性（Sunyata）是完全清凈的，因為獲得了無我的至高之我（Atman），佛陀的清凈是因為獲得了我，所以成爲了大我（Mahatman）的我。』等等，所說的諸多內容，意義都是相同的。接下來是第九頁第十行，完全清凈的一切種智（Sarvakarajnata），在此，二者無二，不可分割，不是不同的，也不是不相同的。這裡所說的『我』，在勝義諦的名稱中，是『遍主五智之我』。以及，在《喜金剛》（Hevajra Tantra）中也說：『一切眾生皆從我而生，三界（Tridhatu）也從我而生，我遍及這一切，未見眾生的其他自性。』以及，在《大涅槃經》（Mahaparinirvana Sutra）中，『所謂我，即是如來藏的含義。』所說的內容意義相同。像這樣清凈的教證有很多，清楚地表明有些人認為在一切所知中不存在『我』，而這裡所說的『我』是可以獲得的，因此不是法或人（Pudgala）的我，因為二者是應該斷除的。因此，這三種我的區別也已經圓滿。
【English Translation】 Je (transliteration). The noble ancient lord Ishvara (自在), and I (Atman), Narayana (滋養眾生), time, the individual self, and the nature of all things, are the true abode of illusory forms.' And, 'He is the life of all sentient beings.' And so on, the many things said, the meanings are the same. Next is about the twenty-third page, sixth line. Volume Two. Next is about the twenty-third page, sixth line, fourth line. Volume Three. Next is about the twenty-second and a half page, sixth line. Volume Four. Next is about the twenty-third page, second line. Volume Five. Next is about the seventeenth page, third line. Volume Six. Next is the seventeenth page. Volume Seven. Subhuti (善現), moreover, the nature of the Dharmadhatu (法界), from the beginning is naturally pure, and completely pure from the obscurations of afflictions. Form (Rupa) is completely pure. In this regard, the ultimate truth (Paramartha satya), here, the basis and the result, the two are non-dual, inseparable, not different, nor non-different. Similarly, for the upper and lower parts of omniscience (Sarvajnana), it should also be applied in this way. Next is the half of the fifth line, the completely pure consciousness (Vijnana), here, the two are non-dual, inseparable, not different, nor non-different. The so-called 'I' (Atman), is the Dharmadhatu (法界), the 'I' in Nirvana (涅槃), refers to the Tathagata (如來).' And, all sentient beings have the Tathagatagarbha (如來藏), this is the meaning of 'I.' And, in the Ornament of the Sutras, it says: 'Emptiness (Sunyata) is completely pure, because it has obtained the supreme self (Atman) of no-self, the purity of the Buddha is because it has obtained the self, therefore it has become the self of the great self (Mahatman).' And so on, the many things said, the meanings are the same. Next is the ninth page, tenth line, the completely pure all-knowing wisdom (Sarvakarajnata), here, the two are non-dual, inseparable, not different, nor non-different. The 'I' mentioned here, in the name of the ultimate truth, is 'the self of the all-pervading five wisdoms.' And, in the Hevajra Tantra (喜金剛) it also says: 'All beings arise from me, the three realms (Tridhatu) also arise from me, I pervade all of this, I have not seen the other nature of beings.' And, in the Mahaparinirvana Sutra (大涅槃經), 'The so-called I, is the meaning of the essence of the Tathagata.' The meanings of what is said are the same. Like this, there are many pure scriptural proofs, clearly showing that some people think that 'I' does not exist in all that is knowable, but the 'I' mentioned here can be obtained, therefore it is not the self of the Dharma or the person (Pudgala), because the two should be abandoned. Therefore, the distinction of these three selves is also complete.
ལྡན་ལ། གྲགས་ཀྱི་གསུམ་ལྡན་མར་བཅད་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །རང་བཞིན་གྱི། རིགས་ཀྱི། སེམས་ཅན། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པ་དག་པས། གཟུགས། ཡོངས་སུ་དག་པ། དོན་དམ། འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མེད་དེ། གཉིས་སུ་བྱར་མེད་སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་དུ་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །འདིར་ཡང་སེམས་ཅན་ནི་དོན་དམ་པའི་སེམས་ཅན་ཏེ། ཕག་མོ་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པའི་རྒྱུད་ལས། འགྲོ་བ་རིགས་དྲུག་སེམས་ཅན་ཡང་། །དེ་ནི་སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་བཞག །ནམ་མཁའི་ཁམས་ཞེས་བྱ་བའི་དབུས། །དེ་ཉིད་དུ་ནི་བཞུགས་མཐོང་སྟེ། །ཇི་སྲིད་བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོའི་བར། །ཐམས་ཅད་དུ་ནི་སྐྱབས་སུ་མཆི། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ ། བམ་པོ་བརྒྱད་པ། ཤེར་ཕྱིན་ཆེན་པོའི་སྲོག །གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག་པས། གཟུགས། ཡོངས་སུ་དག་པས། དོན་དམ་འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་གཉིས་སུ་མེད་དེ། གཉིས་སུ་བྱར་མེད་སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དེ། དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་དུ་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཆད་པ་ན། ཐ་མི་དད་དོ། །འདིའི་སྲོག་ནི་སྲོག་ཆེན་པོ་སྟེ། དོན་དམ་པའི་མཚན་བརྗོད་དུ། སྲོག་ཆེན་པོ་སྟེ་སྐྱེ་བ་མེད། །ཅེས་དང་། མཁའ་འགྲོ་རྒྱ་མཚོར། ནང་གི་དབུ་མའི་སྦྱོར་བ་ཡི། །སྲོག་དེའང་རབ་ཏུ་བསྔགས་པ་ཡིན། །དེ་ཡང་ཀུན་གཞི་ཤེས་བྱ་སྟེ། །མེ་ལོང་དུ་ཡང་རབ་ཏུ་བཤད། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལ་སོགས་པའང་སྟེ། །ཞེས་དང་། མངོན་བརྗོད་བླ་མར། དེ་ 4-144 ནི་སྲོག་ཆགས་རྣམས་ཀྱི་སྲོག །དེ་ཉིད་མི་འགྱུར་དམ་པ་ཡིན། །དེ་ཉིད་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་བྱེད་དེ། །ལུས་ཀུན་ལ་ནི་རྣམ་པར་གནས། །དེ་ཉིད་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །ཧེ་རུ་ཀ་དཔལ་ཡིན་པར་བཤད། །ཅེས་དང་། རྡོ་རྗེ་གུར་དུ། དེ་ཉིད་སྲོག་ཆགས་རྣམས་ཀྱིས་སྲོག །དེ་ཉིད་མི་འགྱུར་དམ་པ་སྟེ། །དེ་ཉིད་ཀྱིས་ནི་ཐམས་ཅད་ཁྱབ། །དེ་འདིར་སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །དཔལ་ལྡན་ཧེ་རུ་ཀ་ཞེས་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་གཅིག་གོ །དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས་པ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག་པས། དེ་ལྟར་ན། དབུ་མ་ཆེན་པོའི། གསོ་བ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག་པས། གཟུགས་ཡོངས་སུ་དག་པ། དོན་དམ། འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མེད་དེ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ན། བམ་པོ་དགུ་པ། རང་བ
【現代漢語翻譯】 具有（ལྡན་）！以名聲的三種特徵來衡量，並非如此。自性（རང་བཞིན་གྱི），種姓（རིགས་ཀྱི），有情（སེམས་ཅན），本來就自性清凈，因為清凈了一切煩惱的障礙，色（གཟུགས）也完全清凈。勝義諦（དོན་དམ）中，此處的基、果、體性二者無別，不可分割，非異非一。同樣，對於直至一切智（རྣམ་མཁྱེན་）的其餘部分也應如此運用。從那之後的十張紙和三串念珠，非異非一。此處，有情是指勝義諦的有情，如《亥母明現菩提續》中所說：『輪迴六道諸有情，實乃安住為佛陀。于彼虛空之界中，彼處得見如是住。乃至菩提精華間，於一切處皆皈依。』所說的意義相同。 第八品，大般若波羅蜜多的命根。本來就自性清凈，因為清凈了一切煩惱的障礙，色（གཟུགས）也完全清凈。勝義諦（དོན་དམ）中，此處的基、果、體性二者無別，不可分割，非異非一。同樣，對於直至一切智（རྣམ་མཁྱེན་）的其餘部分也應如此運用。從那之後的十張紙和兩串半念珠，非異非一。此處的命根是指大命根，在勝義諦的名稱中說：『大命根，無生。』以及在《空行海》中說：『內在的中脈結合，此命根亦極讚歎。彼亦為阿賴耶識，于鏡中亦極宣說。法身等等亦是。』以及在《明言上師》中說：『彼乃眾生命之命，彼即不變之聖者。彼即一切知者，于諸身中皆安住。彼即佛陀之智慧，說是嘿汝嘎之吉祥。』以及在《金剛帳》中說：『彼乃眾生命之命，彼即不變之聖者。彼即以彼遍一切，彼即此處佛陀智，名為吉祥嘿汝嘎。』所說的意義相同。偉大的中觀派所說，本來就自性清凈，因為清凈了一切煩惱的障礙，因此，偉大的中觀派的滋養，本來就自性清凈，因為清凈了一切煩惱的障礙，色（གཟུགས）也完全清凈。勝義諦（དོན་དམ）中，此處的基、果、體性二者無別，不可分割，非異非一。同樣，對於直至一切智（རྣམ་མཁྱེན་）的其餘部分也應如此運用。從那之後的十張半紙。 第九品，自
【English Translation】 Having (ལྡན་)! It is not measured by the three characteristics of fame. By nature (རང་བཞིན་གྱི), by lineage (རིགས་ཀྱི), sentient beings (སེམས་ཅན), are inherently pure by nature, because they are purified of all obscurations of afflictions, form (གཟུགས) is also completely pure. In the ultimate truth (དོན་དམ), the basis, result, and essence here are inseparable, indivisible, neither different nor the same. Similarly, this should be applied to the rest up to omniscient knowledge (རྣམ་མཁྱེན་). From then on, ten sheets of paper and three rosaries are neither different nor the same. Here, sentient beings refer to sentient beings in the ultimate truth, as stated in the 'Continuation of Manifest Enlightenment of the Sow': 'The sentient beings of the six realms of samsara, are indeed established as Buddhas. In the midst of that realm of space, they are seen dwelling in that very place. Until the essence of enlightenment, I take refuge in all places.' The meaning of what is said is the same. Eighth Chapter, the life force of the Great Perfection of Wisdom. It is inherently pure by nature, because it is purified of all obscurations of afflictions, form (གཟུགས) is also completely pure. In the ultimate truth (དོན་དམ), the basis, result, and essence here are inseparable, indivisible, neither different nor the same. Similarly, this should be applied to the rest up to omniscient knowledge (རྣམ་མཁྱེན་). From then on, ten sheets of paper and two and a half rosaries are not different. The life force here refers to the great life force, in the expression of the ultimate truth, it is said: 'Great life force, unborn.' And in 'Ocean of Dakinis' it is said: 'The union of the inner central channel, that life force is also greatly praised. That is also the Alaya consciousness, and it is also greatly explained in the mirror. The Dharmakaya and so on are also.' And in 'Manifestation of the Supreme' it is said: 'That is the life of all living beings, that is the unchanging holy one. That is the all-knowing one, and it dwells in all bodies. That is the wisdom of the Buddha, and it is said to be the glory of Heruka.' And in 'Vajra Tent' it is said: 'That is the life of all living beings, that is the unchanging holy one. That is what pervades everything, that is the wisdom of the Buddha here, called glorious Heruka.' The meaning of what is said is the same. The great Madhyamaka school said, it is inherently pure by nature, because it is purified of all obscurations of afflictions, therefore, the nourishment of the great Madhyamaka school, it is inherently pure by nature, because it is purified of all obscurations of afflictions, form (གཟུགས) is also completely pure. In the ultimate truth (དོན་དམ), the basis, result, and essence here are inseparable, indivisible, not different. Similarly, this should be applied to the rest up to omniscient knowledge (རྣམ་མཁྱེན་). From then on, ten and a half sheets of paper. Ninth Chapter, Self
ཞིན་འོད་གསལ་གྱིས། སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག་པས། གཟུགས། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་པ། གཟུགས་ཡོངས་སུ་དག་པ། དོན་དམ་འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་གཉིས་སུ་མེད་དེ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །འདིར་ཡང་སྐྱེས་བུ་ནི་དོན་དམ་པའི་རྣམ་གྲངས་ཏེ། སྤྱོད་པ་བསྡུས་པའི་སྒྲོན་མར། ཟུང་དུ་འཇུག་པའི་སྐུ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་འདི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་འགའ་ཞིག་ལ་འཇུག་པར་བྱ་སྟེ། རིག་པ་ཆེན་པོའི་སྐྱེས་བུའི་གཟུགས་དང་། ཞེས་སོགས་དང་། དེ་བཞིན་དུ་སྐྱེས་བུ་དམ་པ་དང་། སྐྱེས་བུ་མཆོག་དང་། སྐྱེས་བུ་ཅང་ཤེས་པ་དང་། སྐྱེས་བུ་བརྟན་པོ་དང་། སྐྱེས་བུ་འདུལ་བ་དང་། སྐྱེས་བུ་འདུལ་བ་པོ་དང་། སྐྱེས་བུ་མཆོག་དང་། སྐྱེས་བུ་ཁ་ལོ་སྒྱུར་བ་དང་། སྐྱེས་བུ་སེང་གེ་དང་། སྐྱེས་བུ་ནམ་མཁའ་དང་། སྐྱེས་བུ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཅན་དང་། སྐྱེས་བུ་དག་པའི་བདག་ཉིད་ཅན་ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཞེས་སོགས་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ །གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། གང་ཟག །གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག །པས། གཟུགས། ཡོངས་སུ་དག་པ། དོན་དམ་པ་འདི་ལ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་གཉིས་སུ་མེད་དེ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ། རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་པ། བདེ་བ་ཆེན་པོའི། ཤེད་ཅན། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག །པས། གཟུགས། ཡོངས་སུ་དག་པ། དོན་དམ་འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མེད་ཐ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་ 4-145 མ་རྣམ་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། རྣམ་ཀུན་མཆོག་ལྡན་གྱི་སྟོང་ཉིད་ཀྱི། ཤེད་བདག །གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག་པས། གཟུགས་ཡོངས་སུ་དག་པ། དོན་དམ་འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་ཐ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་བཞི་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། འགྱུར་མེད་བདེ་ཆེན་གྱི། བྱེད་པ་པོ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག །པས། གཟུགས་ཡོངས་སུ་དག་པ། དོན་དམ་འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་ཐ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས
【現代漢語翻譯】 甚深光明者說：大丈夫從本性上，完全清凈，也從煩惱的障礙中清凈。色，從本性上，完全清凈。色完全清凈。就這個究竟意義而言，基、果、體是無二的，不可分為二，不是各自獨立的，而是無別的。同樣，對於遍智以下的各個階段也應如此理解。接下來大約在第十張紙和第三行，不是各自獨立的，而是無別的。這裡，丈夫是究竟意義的另一種說法。《行持總攝燈論》中說：『爲了圓滿雙運身，可以使用一些名稱，如大智慧丈夫之色』等等。同樣，聖丈夫、勝丈夫、有知丈夫、堅固丈夫、調伏丈夫、調伏者丈夫、殊勝丈夫、調御丈夫、丈夫獅子、丈夫虛空、具有一切自性之丈夫、具有清凈自性之丈夫等等，所說的意義都是相同的。無二智慧之士，從本性上，完全清凈，也從煩惱的障礙中清凈。色，完全清凈。就這個究竟意義而言，基、果、體是無二的，不可分為二，不是各自獨立的，而是無別的。同樣，對於遍智以下的各個階段也應如此理解。接下來大約在第十張紙和第五行。 第十卷，大樂之勇者，從本性上，完全清凈，也從煩惱的障礙中清凈。色，完全清凈。就這個究竟意義而言，基、果、體是無二無別的。同樣，對於遍智以下的各個階段也應如此理解。接下來大約在第十張紙和第二行，具足一切殊勝之空性自在者，從本性上，完全清凈，也從煩惱的障礙中清凈。色完全清凈。就這個究竟意義而言，基、果、體是無二無別的。同樣，對於遍智以下的各個階段也應如此理解。接下來大約在第十張紙和第四行。 第十一卷，不變大樂之作者，從本性上，完全清凈，也從煩惱的障礙中清凈。色完全清凈。就這個究竟意義而言，基、果、體是無二無別的。同樣，對於遍智以下的各個階段也應如此理解。
【English Translation】 The All-Illuminating One said: The Great Being, from its very nature, is completely pure, and also pure from the obscurations of afflictions. Form, from its very nature, is completely pure. Form is completely pure. In this ultimate sense, the ground, result, and essence are non-dual, inseparable, not independent, but undifferentiated. Similarly, this should be applied to all stages up to omniscience. Then, around the tenth sheet and the third line, they are not independent, but undifferentiated. Here, 'husband' (skyes bu) is another term for the ultimate meaning. In 'A Lamp Summarizing Conduct,' it says: 'To perfect the union body, one should apply several names, such as the form of the Great Wisdom Husband,' and so on. Similarly, the holy husband, the supreme husband, the knowing husband, the steadfast husband, the disciplined husband, the disciplining husband, the excellent husband, the taming husband, the lion husband, the space husband, the husband possessing all qualities, and the husband possessing pure qualities, and so on, all have the same meaning. The person of non-dual wisdom, from his very nature, is completely pure, and also pure from the obscurations of afflictions. Form is completely pure. In this ultimate sense, the ground, result, and essence are non-dual, inseparable, not independent, but undifferentiated. Similarly, this should be applied to all stages up to omniscience. Then, around the tenth sheet and the fifth line. Tenth fascicle, the Mighty One of Great Bliss, from its very nature, is completely pure, and also pure from the obscurations of afflictions. Form is completely pure. In this ultimate sense, the ground, result, and essence are non-dual and undifferentiated. Similarly, this should be applied to all stages up to omniscience. Then, around the tenth sheet and the second line, the Lord of Emptiness Endowed with All Excellence, from its very nature, is completely pure, and also pure from the obscurations of afflictions. Form is completely pure. In this ultimate sense, the ground, result, and essence are non-dual and undifferentiated. Similarly, this should be applied to all stages up to omniscience. Then, around the tenth sheet and the fourth line. Eleventh fascicle, the Agent of Unchanging Great Bliss, from its very nature, is completely pure, and also pure from the obscurations of afflictions. Form is completely pure. In this ultimate sense, the ground, result, and essence are non-dual and undifferentiated. Similarly, this should be applied to all stages up to omniscience.
་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ན། ཐ་མི་དད་དོ། །འདིར་ཡང་བྱེད་པ་པོ། ཞེས་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་ཏེ། མཚན་བརྗོད་དུ། བྱེད་པ་སེམས་ཅན་ཀུན་དོན་བྱེད། །ཅེས་དང་། རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོར། ང་ནི་བྱེད་པ་སྐྱེད་བྱེད་དང་། །ང་ནི་སྐྱེ་དགུའི་བདག་པོ་ཡིན། །ང་ནི་སྣ་ཚོགས་བདག་པོ་སྟེ། །བྱེད་པོ་སྐྱེད་བྱེད་མེས་པོ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །ཨེ་ཝཾ་གི །ཚོར་བ་པོ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག །པས། གཟུགས། ཡོངས་སུ་དག་པ། དོན་དམ་འདི་ལ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་ཐ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། རང་བཞིན་གཉུག་མའི། ཤེས་པ་པོ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག་པས། གཟུགས་ཡོངས་སུ་དག་པ། དོན་དམ་འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམ་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །འདིར་ཤེས་པ་པོ། ཞེས་པ་ནི་རང་རིག་ཡེ་ཤེས་ཏེ། མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པར། ཀུན་ཤེས་ཀུན་རིག་དམ་པ་པོ། །རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཆོས་ཉིད་འདས། །གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ཚུལ་འཆང་བ། །རྣམ་པར་རྟོག་མེད་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ། །ཅེས་དང་། ཤེས་པ་བརྒྱད་པོ་རྟོགས་པ་འཆང་། །ཞེས་སོགས་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ །རང་རིག་བདེ་ཆེན་གྱི་མཐོང་བ་ཡེ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག། པས། གཟུགས། ཡོངས་སུ་དག་པ། དོན་དམ་འདི་ལ། གཞི་འབྲས། ངོ་བོ་གཉིས་སུ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། རྡོ་རྗེའི། འདོད་ཆགས། འོད་དཔག་མེད་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་ 4-146 དག །པས། གཟུགས། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། གཟུགས་རྣམ་པར་དག་པ། ཆོས་དབྱིངས་འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་དྲུག་ན། ཐ་མི་དད་དོ། །འདིར་འདོད་ཆགས་ནི་འདོད་ཆགས་ཆེན་པོ་དོན་དམ་པ་ཡིན་ཏེ། མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་ལས། མཆོད་པ་ཆེན་པོ་འདོད་ཆགས་ཆེ། །ཞེས་དང་། དྲི་མེད་འོད་དུ། གཉིས་མེད་གཡོ་བ་མེད་དང་རིས་མེད་དང་། །འདོད་ཆགས་མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་འདོད་ཆགས་ཆེ། །ཞེས་དང་། དེ་ཉིད་འདུས་པར
【現代漢語翻譯】 也同樣適用。之後大約十張紙和一個行，沒有區別。這裡，『作者』是真如的別名。在《名號贊》中說：『作者利益一切眾生。』在《金剛頂經》中說：『我乃作者與生者，我乃眾生之主宰，我乃種種之主宰，作者生者與祖先。』就像這樣。唉 瓦姆(ཨེ་ཝཾ།)。感受者，從原始的自性開始，完全清凈，也被煩惱的障礙所清凈。因此，色，完全清凈。在這個究竟的意義上，基礎、結果、本體，二者沒有區別。同樣地，對於遍知的中間和下面的那些也適用。之後大約十張紙和多於五行。 第十二品。自性本初的。知者，從原始的自性開始，完全清凈，也被煩惱的障礙所清凈。因此，色，完全清凈。在這個究竟的意義上，基礎、結果、本體，二者沒有區別。同樣地，對於遍知的中間和下面的那些也適用。之後大約十張紙和一個多行，沒有各自的，沒有區別。這裡，『知者』是自證智慧，在《名號真實贊》中說：『全知全識至高者，超越識之自性者，持有無二智慧者，無分別念任運成。』以及『持有八識之證悟』等等所說，意義相同。自證大樂的見解，從原始的自性開始，完全清凈，也被煩惱的障礙所清凈。因此，色，完全清凈。在這個究竟的意義上，基礎、結果、本體，二者沒有區別。同樣地，對於遍知的中間和下面的那些也適用。之後大約十張紙和二行半。 第十三品。善現(Rab 'byor，善現)。另外，金剛的。貪慾，無量光(Od dpag med，無量光)從原始的自性開始，完全清凈，也被煩惱的障礙所清凈。 因此，色，從原始的自性開始，完全清凈。色，完全清凈。在這個法界中，基礎、結果、本體，二者沒有區別。同樣地，對於遍知的中間和下面的那些也適用。之後大約十張紙和六行，沒有區別。這裡，貪慾是大貪慾，究竟的意義。在《名號真實贊》中說：『大供養乃大貪慾。』在《無垢光經》中：『無二無動亦無別，至上貪慾不變異，大貪慾。』以及，在那聚集之中
【English Translation】 It also applies. Then, about ten sheets of paper and one line, there is no difference. Here, 'the doer' is a synonym for Suchness (Tathata). In the 'Namasangiti' (Mtsan brjod), it says: 'The doer benefits all sentient beings.' In the 'Vajrasekhara Sutra' (Rdo rje rtse mor), it says: 'I am the doer and the creator, I am the lord of beings, I am the lord of all kinds, the doer, the creator, and the ancestor.' Just like that. E Vam (ཨེ་ཝཾ།). The feeler, from the original nature, is completely pure and also purified by the obscurations of afflictions. Therefore, form, is completely pure. In this ultimate meaning, the basis, result, and essence are not different. Similarly, it also applies to those in between and below of omniscience. Then, about ten sheets of paper and more than five lines. Twelfth Chapter. The knower of the inherent nature, from the original nature, is completely pure and also purified by the obscurations of afflictions. Therefore, form, is completely pure. In this ultimate meaning, the basis, result, and essence are not different. Similarly, it also applies to those in between and below of omniscience. Then, about ten sheets of paper and one more line, there is no separate, no difference. Here, 'the knower' is self-awareness wisdom, in the 'Namasangiti' (Mtsan yang dag par brjod pa) it says: 'Omniscient, all-knowing supreme one, Transcending the nature of consciousness, Holding the manner of non-dual wisdom, Spontaneously accomplished without conceptualization.' And 'Holding the realization of the eight consciousnesses' and so on, the meaning is the same. The vision of self-aware great bliss, from the original nature, is completely pure and also purified by the obscurations of afflictions. Therefore, form, is completely pure. In this ultimate meaning, the basis, result, and essence are not different. Similarly, it also applies to those in between and below of omniscience. Then, about ten sheets of paper and two and a half lines. Thirteenth Chapter. Rabjor (Rab 'byor, Completely Pure). Also, of Vajra. Desire, Amitabha (Od dpag med, Immeasurable Light) from the original nature, is completely pure and also purified by the obscurations of afflictions. Therefore, form, from the original nature, is completely pure. Form, is completely pure. In this Dharmadhatu, the basis, result, and essence are not different. Similarly, it also applies to those in between and below of omniscience. Then, about ten sheets of paper and six lines, there is no difference. Here, desire is great desire, the ultimate meaning. In the 'Namasangiti' (Mtsan yang dag par brjod pa) it says: 'Great offering is great desire.' In the 'Stainless Light Sutra': 'Non-dual, unmoving, and without distinction, Supreme desire, unchanging, great desire.' And, in that gathering
། རྡོ་རྗེ་ཆགས་པ་བདེ་ཆེན་ནོ། །ཞེས་སོགས་མང་དུ་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ །རྡོ་རྗེའི། ཞེ་སྡང་། མི་བསྐྱོད་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག །པས། གཟུགས། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། གཟུགས། རྣམ་པར་དག་པས། ཆོས་དབྱིངས། འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་ལ་ཕྲེང་གསུམ་ཆད་པ་ན། ཐ་མི་དད་དོ། །འདིར་ཡང་ཞེ་སྡང་རྡོ་རྗེ་ནི་དོན་དམ་པའི་རྣམ་གྲངས་ཏེ། མཚན་བརྗོད་དུ། མཆོད་པ་ཆེན་པོ་ཞེ་སྡང་ཆེ། །ཞེས་དང་། གཞན་དུ་ཡང་ཞེ་སྡང་རྡོ་རྗེ་མ་དང་། ཞེ་སྡང་གཤིན་རྗེ་ལ་སོགས་གསུངས་དང་དོན་གཅིག་གོ ། བམ་པོ་བཅུ་བཞི་པ། རྡོ་རྗེའི། གཏི་མུག་རྣམ་པར་སྣང་མཛད། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག་པས། གཟུགས་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ་གཟུགས། རྣམ་པར་དག་པ། ཆོས་དབྱིངས་འདི་ལ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ཆད་པ་ན། ཐ་མི་དད་དོ། །འདིར་ཡང་གཏི་མུག་གི །མཚན་བརྗོད་དུ། མཆོད་པ་ཆེན་པོ་གཏི་མུག་ཆེ། །གཏི་མུག་བློ་སྟེ་གཏི་མུག་སེལ། །ཞེས་དང་། ཀྱེའི་རྡོ་རྗེར། གཏི་མུག་རྡོ་རྗེ་མ་ལ་སོགས་པ་མང་དུ་གསུངས་པ་རྣམས་དང་དོན་གཅིག་གོ །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་འདོད་ཆགས། གསུང་རྡོ་རྗེ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག། པས། གཟུགས། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་པ། གཟུགས། ཡོངས་སུ་དག་པ། ཆོས་དབྱིངས། འདི་ལ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། བམ་པོ་བཅོ་ལྔ་པ། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི། ཞེ་སྡང་། ཐུགས་རྡོ་རྗེ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག །གཟུགས་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། གཟུགས་ཡོངས་སུ་དག་པ། ཆོས་དབྱིངས་འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ 4-147 བཅུ་ཐམ་པ་ཙམ་ན། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི། གཏི་མུག །སྐུ་རྡོ་རྗེ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག་པས། གཟུགས་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་པ། གཏི་མུག་ཡོངས་སུ་དག་ཅིང་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པས་ཀྱང་དག་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་ན། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི། གཏི་མུག་སྐུ
【現代漢語翻譯】 『金剛貪慾大樂』等諸多說法，意義相同。金剛的嗔恨，不動佛（含義：憤怒的化身）本初即自性清凈，且被煩惱的障礙所清凈。因此，色（含義：物質的形態）本初即自性清凈。色（含義：物質的形態）清凈，法界（含義：一切法的本體）於此，基、果、體性，二者無別。同樣，對於遍知的其餘部分也應如此運用。之後，在缺少三行文字的十張紙上，無有差別。此處，嗔恨金剛是勝義諦的名相，在《名號贊》中說：『偉大的供養是偉大的嗔恨。』其他地方也說嗔恨金剛母和嗔恨閻魔等，意義相同。 第十四品：金剛的愚癡，毗盧遮那佛（含義：光明遍照）本初即自性清凈，且被煩惱的障礙所清凈。因此，色（含義：物質的形態）本初即自性清凈。色（含義：物質的形態）清凈，法界（含義：一切法的本體）於此，基、果、體性，二者無別。同樣，對於遍知的其餘部分也應如此運用。之後，在缺少約一行文字的十一張半紙上，無有差別。此處，愚癡的《名號贊》中說：『偉大的供養是偉大的愚癡。愚癡是無知，能消除愚癡。』在《喜金剛》中，愚癡金剛母等諸多說法，意義相同。妙吉祥，此外，俱生貪慾，語金剛本初即自性清凈，完全清凈且被煩惱的障礙所清凈。因此，色（含義：物質的形態）本初即自性清凈。色（含義：物質的形態）完全清凈，法界（含義：一切法的本體）於此，基、果、體性，二者無別。同樣，對於遍知的其餘部分也應如此運用。之後，在十張紙和九行半文字上。 第十五品：俱生的嗔恨，意金剛本初即自性清凈，完全清凈且被煩惱的障礙所清凈。色（含義：物質的形態）本初即自性清凈。色（含義：物質的形態）完全清凈，法界（含義：一切法的本體）於此，基、果、體性，二者無別。同樣，對於遍知的其餘部分也應如此運用。之後，在約十張紙上，俱生的愚癡，身金剛本初即自性清凈，完全清凈且被煩惱的障礙所清凈。因此，色（含義：物質的形態）本初即自性清凈。完全清凈，愚癡完全清凈且被煩惱的障礙所清凈。如此，俱生的愚癡身
【English Translation】 『Vajra desire great bliss,』 and many other similar statements have the same meaning. The anger of Vajra, Akshobhya (meaning: the Immovable One), is primordially and naturally pure, and also purified by the obscurations of afflictions. Therefore, form (meaning: material form) is primordially and naturally pure. Form (meaning: material form) is pure, Dharmadhatu (meaning: the essence of all phenomena) in this, the basis, result, and essence are non-dual. Similarly, this should be applied to the rest of the omniscient ones. After that, on ten sheets of paper missing three lines, there is no difference. Here, anger Vajra is a term for ultimate truth, in the 『Namasangiti』 it says: 『Great offering is great anger.』 Elsewhere it also says anger Vajramata and anger Yama, etc., have the same meaning. Fourteenth fascicle: The ignorance of Vajra, Vairochana (meaning: the Illuminator) is primordially and naturally pure, and also purified by the obscurations of afflictions. Therefore, form (meaning: material form) is primordially and naturally pure. Form (meaning: material form) is pure, Dharmadhatu (meaning: the essence of all phenomena) in this, the basis, result, and essence are non-dual. Similarly, this should be applied to the rest of the omniscient ones. After that, on eleven and a half sheets of paper missing about one line, there is no difference. Here, in the 『Namasangiti』 of ignorance it says: 『Great offering is great ignorance. Ignorance is unknowing, it eliminates ignorance.』 In the 『Hevajra,』 ignorance Vajramata and many other similar statements have the same meaning. Manjushri, furthermore, co-emergent desire, speech Vajra is primordially and naturally pure, completely pure and also purified by the obscurations of afflictions. Therefore, form (meaning: material form) is primordially and naturally pure. Form (meaning: material form) is completely pure, Dharmadhatu (meaning: the essence of all phenomena) in this, the basis, result, and essence are non-dual. Similarly, this should be applied to the rest of the omniscient ones. After that, on ten sheets of paper and nine and a half lines. Fifteenth fascicle: Co-emergent anger, mind Vajra is primordially and naturally pure, completely pure and also purified by the obscurations of afflictions. Form (meaning: material form) is primordially and naturally pure. Form (meaning: material form) is completely pure, Dharmadhatu (meaning: the essence of all phenomena) in this, the basis, result, and essence are non-dual. Similarly, this should be applied to the rest of the omniscient ones. After that, on about ten sheets of paper, co-emergent ignorance, body Vajra is primordially and naturally pure, completely pure and also purified by the obscurations of afflictions. Therefore, form (meaning: material form) is primordially and naturally pure. Completely pure, ignorance is completely pure and also purified by the obscurations of afflictions. Thus, co-emergent ignorance body
་རྡོ་རྗེ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་པ་དང་། གཟུགས་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཡོངས་སུ་དག་པ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་བཞི་ཙམ་ཆད་པ་ན། གཉིས་སུ་མེད་དེ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །འདི་ཡར་བཅད་ཀྱི་ཏ་པ་སྟེ་པོ་ཏི་དགུ་པ་རྫོགས་སོ།། །། ཐ༽ གླེགས་བམ་བཅུ་པ། བམ་པོ་དང་པོ། བསེ་རུ་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དོན་དམ་གྱི། མ་རིག་པ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་ཉོན་སྒྲིབ་དང་གཟུང་རྟོག་གིས་ཀྱང་དག་པས། འདུ་བྱེད་རྣམ་པར་དག་པ། ཆོས་ཉིད་འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མེད་དེ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ། རྒ་ཤི་རྣམ་པར་དག་པས་ཤེར་ཕྱིན་རྣམ་པར་དག་པའི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ཙམ་ན། ཐ་མི་དད་དོ། །འདིར་མ་རིག་པ་ལ་སོགས་པ་ནི། རྡོ་རྗེ་བཞིའི་ཡོན་ཏན་དང་ཞལ་བཅུ་གཉིས་དང་། བདེན་པ་བཅུ་གཉིས་དང་། གནས་ལ་སོགས་པ་བཅུ་གཉིས་སུ་གཉིས་གསུངས་པ་རྣམས་ཡིན་གྱི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་མ་རིག་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཡིན་མི་སྲིད་དེ། དེ་དག་ནི་རྣམ་པར་མ་དག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་དག་པ་སྟེ། །དོན་དམ་གཞི་འབྲས་ཀྱི། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྒྲིབ་གཉིས་མངོན་དུ་བྱས་ཀྱང་དག་པས། བསམ་གཏན་གྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ། རྣམ་པར་དག་པ། འགོག་བདེན་འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་ཐ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལའང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་དགུ་ལྷག་པ་ན། ཐ་མི་དད་དོ། །འདིར་སྦྱིན་སོགས་རྣམས་ཀྱང་ལམ་བདེན་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དོན་དམ་གྱི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སངས་རྒྱས་རྣམ་ཀུན་ཤིན་ཏུ་བ། །ས་དགུ་ལ་ནི་ཆེན་པོ་ཡི། །ཆེན་པོ་ལ་སོགས་དྲི་མ་ཡི། །གཉེན་པོ་ཆུང་ངུའི་ཆེན་པོ་ལ། །སོགས་པའི་ལམ་ནི་དག་པ་ཡིན། །ལམ་ཆུང་ངུ་ཡི་ཆུང་ངུ་ནི། རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། འགོག་བདེན་གྱི། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་དག་པས། གཟུགས་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། གཟུགས་རྣམ་པར་དག་པས། འགོག་བདེན་གྱི། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་ 4-148 དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་དག་པ་སྟེ། དག་པ། དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི། འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་ཐ་མི་དད་དོ། །དེ
【現代漢語翻譯】 金剛（རྡོ་རྗེ།，Vajra）從原始以來就是自性清凈的，完全清凈。色（གཟུགས།，Rūpa）從原始以來就是自性清凈的，完全清凈。在這個法界（ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་，Dharmadhatu）中，基、果、體（གཞི་འབྲས་ངོ་བོ།）二者沒有差別。同樣，對於遍知（རྣམ་མཁྱེན།，Sarvākārajñatā）以下的各個方面也應如此運用。然後，在缺少十一張紙和四行左右的地方寫道：『無二，不可分為二，不是各自獨立的，沒有差別。』這是向上刪減的塔帕，第九部書結束。 第十部書，第一卷：貝若扎那（བསེ་རུ།，Vairocana）和，善現（རབ་འབྱོར།，Subhuti）。此外，勝義諦（དོན་དམ་གྱི།，Paramārtha）的，無明（མ་རིག་པ།，Avidyā）從原始以來就是自性清凈的，完全清凈，並且也因煩惱障（ཉོན་སྒྲིབ།，Kleśāvaraṇa）和能取所取（གཟུང་རྟོག，Grāhaka-grāhya）而清凈，所以行（འདུ་བྱེད།，Saṃskāra）是完全清凈的。在這個法性（ཆོས་ཉིད།，Dharmatā）中，基、果、體（གཞི་འབྲས་ངོ་བོ།）二者沒有差別，不可分為二，不是各自獨立的，沒有差別。同樣，老死（རྒ་ཤི།，Jarā-maraṇa）是完全清凈的，直到般若波羅蜜多（ཤེར་ཕྱིན།，Prajñāpāramitā）是完全清凈的，對於以下的各個方面也應如此運用。然後，在一張紙和半行左右的地方寫道：『沒有差別。』這裡所說的無明等，是金剛四種功德、十二面相、十二真諦和十二處所等，而不是世俗的無明等，因為那些是不清凈的。諸位佛子們的清凈是：勝義諦基果的，般若波羅蜜多（ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་，Prajñāpāramitā）從原始以來就是自性清凈的，完全清凈，即使二障（སྒྲིབ་གཉིས།，Dvyāvaraṇa）顯現也是清凈的，所以禪定波羅蜜多（བསམ་གཏན་གྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ།，Dhyāna-pāramitā）是完全清凈的。在這個滅諦（འགོག་བདེན།，Nirodha-satya）中，基、果、體（གཞི་འབྲས་ངོ་བོ།）二者沒有差別。同樣，對於遍知（རྣམ་མཁྱེན།，Sarvākārajñatā）以下的各個方面也應如此運用。然後，在五張紙和多出九行的地方寫道：『沒有差別。』這裡所說的佈施等也不是道諦（ལམ་བདེན།，Mārga-satya），因為它們是勝義諦的名相。諸佛一切皆甚深，九地之上乃為大，大等垢染之對治，小之大等之道是清凈，小之小是。 善現（རབ་འབྱོར།，Subhuti）。此外，滅諦（འགོག་བདེན།，Nirodha-satya）的，般若波羅蜜多（ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་，Prajñāpāramitā）從原始以來就是自性清凈的，完全清凈，並且也因二障（སྒྲིབ་གཉིས།，Dvyāvaraṇa）及其習氣（བག་ཆགས།，Vāsanā）而完全清凈，所以色光明（གཟུགས་རྣམ་པར་སྣང་མཛད།，Rūpa-avatāra）從原始以來就是自性清凈的，完全清凈。色（གཟུགས།，Rūpa）是完全清凈的，所以滅諦（འགོག་བདེན།，Nirodha-satya）的，一切種智（རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད།，Sarvākārajñatā）從原始以來就是自性清凈的，完全清凈，並且也因二障（སྒྲིབ་གཉིས།，Dvyāvaraṇa）及其習氣（བག་ཆགས།，Vāsanā）而完全清凈，是清凈的。在這個勝義諦如來藏（དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ།，Paramārtha-tathāgatagarbha）中，基、果、體（གཞི་འབྲས་ངོ་བོ།）二者沒有差別。
【English Translation】 Vajra (རྡོ་རྗེ།, Vajra) is primordially, by its very nature, completely pure. Form (གཟུགས།, Rūpa) is primordially, by its very nature, completely pure. In this Dharmadhatu (ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་, Dharmadhatu), the basis, result, and essence (གཞི་འབྲས་ངོ་བོ།) are not different. Similarly, apply this to all aspects up to Sarvākārajñatā (རྣམ་མཁྱེན།) . Then, where about eleven pages and four lines are missing, write: 'Non-dual, cannot be made into two, not separate, not different.' This is the upward cut Tapa, the ninth book is complete. Tenth book, first volume: Vairocana (བསེ་རུ།, Vairocana) and, Subhuti (རབ་འབྱོར།, Subhuti). Furthermore, the ultimate truth (དོན་དམ་གྱི།, Paramārtha) of, ignorance (མ་རིག་པ།, Avidyā) is primordially, by its very nature, completely pure, and also pure from Kleśāvaraṇa (ཉོན་སྒྲིབ།) and Grāhaka-grāhya (གཟུང་རྟོག), so Saṃskāra (འདུ་བྱེད།) is completely pure. In this Dharmatā (ཆོས་ཉིད།, Dharmatā), the basis, result, and essence (གཞི་འབྲས་ངོ་བོ།) are not different, cannot be made into two, not separate, not different. Similarly, Jarā-maraṇa (རྒ་ཤི།) is completely pure, up to Prajñāpāramitā (ཤེར་ཕྱིན།, Prajñāpāramitā) is completely pure, apply this to all aspects below. Then, on about one page and a half line, write: 'Not different.' Here, the mentioned ignorance, etc., are the four qualities of Vajra, the twelve faces, the twelve truths, and the twelve places, etc., not the mundane ignorance, etc., because those are impure. The purity of the Bodhisattvas is: the ultimate truth basis-result of, Prajñāpāramitā (ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་, Prajñāpāramitā) is primordially, by its very nature, completely pure, and even when the two obscurations (སྒྲིབ་གཉིས།, Dvyāvaraṇa) manifest, it is pure, so Dhyāna-pāramitā (བསམ་གཏན་གྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ།, Dhyāna-pāramitā) is completely pure. In this Nirodha-satya (འགོག་བདེན།, Nirodha-satya), the basis, result, and essence (གཞི་འབྲས་ངོ་བོ།) are not different. Similarly, apply this to all aspects up to Sarvākārajñatā (རྣམ་མཁྱེན།). Then, on five pages and nine lines extra, write: 'Not different.' Here, the mentioned giving, etc., are not Mārga-satya (ལམ་བདེན།, Mārga-satya), because they are names of the ultimate truth. All Buddhas are very profound, above the ninth Bhumi is great, the antidote to great and other stains, the path of small and great is pure, the small of small is. Subhuti (རབ་འབྱོར།, Subhuti). Furthermore, the Nirodha-satya (འགོག་བདེན།, Nirodha-satya) of, Prajñāpāramitā (ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་, Prajñāpāramitā) is primordially, by its very nature, completely pure, and also completely pure from the two obscurations (སྒྲིབ་གཉིས།, Dvyāvaraṇa) and all their Vāsanā (བག་ཆགས།), so Rūpa-avatāra (གཟུགས་རྣམ་པར་སྣང་མཛད།, Rūpa-avatāra) is primordially, by its very nature, completely pure. Form (གཟུགས།, Rūpa) is completely pure, so the Nirodha-satya (འགོག་བདེན།, Nirodha-satya) of, Sarvākārajñatā (རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད།, Sarvākārajñatā) is primordially, by its very nature, completely pure, and also completely pure from the two obscurations (སྒྲིབ་གཉིས།, Dvyāvaraṇa) and all their Vāsanā (བག་ཆགས།), is pure. In this ultimate truth Tathāgatagarbha (དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ།, Paramārtha-tathāgatagarbha), the basis, result, and essence (གཞི་འབྲས་ངོ་བོ།) are not different.
་བཞིན་དུ་ཡིད་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བའི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལའང་ཅི་རིགས་སུ་སྦྱར་ཏེ། ཚོར་བ། རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། འདུ་ཤེས་སྣང་བ་མཐའ་ཡས་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ན། འདུ་བྱེད་དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། རྣམ་པར་ཤེས་པ། མི་བསྐྱོད་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། མིག་སའི་སྙིང་པོ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། རྣ་བ་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། སྣ་ནམ་མཁའི་སྙིང་པོ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ལྕེ་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ལུས་སྒྲིབ་པ་རྣམ་སེལ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཡིད་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། གཟུགས་གཟུགས་རྡོ་རྗེ་མ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། སྒྲ་སྒྲ་རྡོ་རྗེ་མ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། དྲི་དྲི་རྡོ་རྗེ་མ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། རོ་རོ་རྡོ་རྗེ་མ་གདོང་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ན། རེག་རེག་བྱ་རྡོ་རྗེ་མ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཆོས་ཆོས་ཁམས་རྡོ་རྗེ་མ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་སའི་སྙིང་པོའི་མི་བསྐྱོད་པ། གདོང་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། རྣ་བའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེའི་མི་བསྐྱོད་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། སྣའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནམ་མཁའི་སྙིང་པོའི་མི་བསྐྱོད་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ལྕེའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་གི་མི་བསྐྱོད་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ལུས་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་སྒྲིབ་པ་རྣམ་སེལ་གྱི་མི་བསྐྱོད་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་མི་བསྐྱོད་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ
【現代漢語翻譯】 同樣，由意之聚集所觸之緣而生受，其餘下者也各自相應配合。受，寶生（Ratnasambhava）本初即自性清凈。之後若無二串，想，無邊顯現本初即自性清凈。之後若又有二串，行，有義成就本初即自性清凈。之後若無二串，識，不動（Akshobhya）本初即自性清凈。之後若又無二串，眼界之精華本初即自性清凈。之後若無二串，耳金剛手（Vajrapani）本初即自性清凈。之後若又無二串，鼻虛空藏（Akashagarbha）本初即自性清凈。之後若有半串又二串，舌自在（Lokeshvara）本初即自性清凈。之後若又半串又二串，身除蓋障（Sarvanivaranaviskambhin）本初即自性清凈。之後若又無二串，意普賢（Samantabhadra）本初即自性清凈。之後若又無二串，色色金剛母本初即自性清凈。之後若有半串又二串多出，聲聲金剛母本初即自性清凈。之後若無二串，香香金剛母本初即自性清凈。又若無二串，味味金剛母本初即自性清凈。之後若又有二串，觸觸所觸金剛母本初即自性清凈。之後若又無二串，法法界金剛母本初即自性清凈。之後若無二串，眼之識，界之精華不動者，本初即自性清凈。之後若有二串，耳之識，金剛手之不動者，本初即自性清凈。鼻之識，虛空藏之不動者，本初即自性清凈。之後若有二串，舌之識，自在之不動者，本初即自性清凈。之後若有二串，身之識，除蓋障之不動者，本初即自性清凈。之後若有二串多出，意之識，普賢之不動者，本初
【English Translation】 Similarly, feeling arises from the condition of contact through the aggregation of mind, and the subsequent ones are also applied accordingly. Feeling, Ratnasambhava (Precious Origin), is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are no two rosaries, perception, infinite appearance, is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are two rosaries again, volition, meaningful accomplishment, is primordially, by its very nature, pure. Then, if there are no two rosaries, consciousness, Akshobhya (Immovable), is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are no two rosaries again, the essence of the eye realm is primordially, by its very nature, pure. Then, if there are no two rosaries, the ear, Vajrapani (Holder of the Vajra), is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are no two rosaries again, the nose, Akashagarbha (Essence of Space), is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are one and a half rosaries and two rosaries, the tongue, Lokeshvara (Lord of the World), is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are one and a half rosaries and two rosaries again, the body, Sarvanivaranaviskambhin (Remover of All Obscurations), is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are no two rosaries again, the mind, Samantabhadra (All Good), is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are no two rosaries again, form, Form Vajra Mother, is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are one and a half rosaries and two rosaries extra, sound, Sound Vajra Mother, is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are no two rosaries, smell, Smell Vajra Mother, is primordially, by its very nature, completely pure. Again, if there are no two rosaries, taste, Taste Vajra Mother, is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are two rosaries again, touch, Touch Object Vajra Mother, is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are no two rosaries again, dharma, Dharma Realm Vajra Mother, is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are no two rosaries, the eye consciousness, the immovable essence of the realm, is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are two rosaries, the ear consciousness, the immovable Vajrapani, is primordially, by its very nature, completely pure. The nose consciousness, the immovable Akashagarbha, is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are two rosaries, the tongue consciousness, the immovable Lokeshvara, is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are two rosaries, the body consciousness, the immovable Sarvanivaranaviskambhin, is primordially, by its very nature, completely pure. Then, if there are two rosaries extra, the mind consciousness, the immovable Samantabhadra, is primordially
་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་སའི་སྙིང་པོ་དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་གདོད་ 4-149 ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། རྣ་བའི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེའི་དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། སྣའི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ནམ་མཁའི་སྙིང་པོའི་དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ལྕེའི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་གི་དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་ནི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ལུས་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་སྒྲིབ་པ་རྣམ་སེལ་གྱི་དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཡིད་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པ་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། མིག་གི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་སའི་སྙིང་པོའི་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་ཙམ་ན། རྣ་བའི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་ཙམ་ན། སྣའི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་ནམ་མཁའི་སྙིང་པོའི་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ལྕེའི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་གི་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ན། ལུས་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་སྒྲིབ་པ་རྣམ་སེལ་གྱི་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཡིད་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཐ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་གཟུགས་དྲུག་དང་། འདུ་ཤེས་དྲུག་དང་། ཡེ་ཤེས་དྲུག་ཀྱང་འདིར་གཞུང་འདིར་མ་བྱུང་མོད་ཀྱི། གཞུང་གཞན་དུ་གསུངས་པས་ཁ་བསྐངས་ནས་དོན་དམ་པའི་ཕུང་པོ་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཀྱེའི་རྡོ་རྗེའི། བསམ་གཏན་གྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་དག །པས། དག་པ། དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ། འདི་ལ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མེད་དེ། ཐ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཡིད་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བའི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལའང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་ག
【現代漢語翻譯】 然後兩行是，眼睛的聚集而產生的觸覺，地藏（Kṣitigarbha）的意義得以實現，從一開始就自性清凈。 然後兩行是，耳朵的聚集而產生的觸覺，金剛手（Vajrapāṇi）的意義得以實現，從一開始就自性清凈。 然後兩行多餘的是，鼻子的聚集而產生的觸覺，虛空藏（Ākāśagarbha）的意義得以實現，從一開始就自性清凈。 然後兩行是，舌頭的聚集而產生的觸覺，世間自在（Lokeśvara）的意義得以實現，從一開始就自性清凈。 然後兩行是，身體的聚集而產生的觸覺，除蓋障（Sarvanivāraṇaviṣkambhin）的意義得以實現，從一開始就自性清凈。 然後兩行是，意識的聚集而產生的觸覺，普賢（Samantabhadra）的意義得以實現，從一開始就自性清凈。 然後兩行多餘的是，眼睛的聚集而產生的觸覺所產生的感受，地藏（Kṣitigarbha）的寶生（Ratnasambhava），從一開始就自性清凈。 然後兩行多餘一些的是，耳朵的聚集而產生的觸覺所產生的感受，金剛手（Vajrapāṇi）的寶生（Ratnasambhava），從一開始就自性清凈。 然後又是兩行多餘一些的是，鼻子的聚集而產生的觸覺所產生的感受，虛空藏（Ākāśagarbha）的寶生（Ratnasambhava），從一開始就自性清凈。 然後兩行半是，舌頭的聚集而產生的觸覺所產生的感受，世間自在（Lokeśvara）的寶生（Ratnasambhava），從一開始就自性清凈。 然後又是兩行是，身體的聚集而產生的觸覺所產生的感受，除蓋障（Sarvanivāraṇaviṣkambhin）的寶生（Ratnasambhava），從一開始就自性清凈。 然後又是兩行多餘的是，意識的聚集而產生的觸覺所產生的感受，普賢（Samantabhadra）的寶生（Ratnasambhava），從一開始就自性清凈。 然後兩行是，沒有差別。 同樣地，六種色、六種想、六種識，雖然在此經中沒有出現，但在其他經中有所闡述，因此補充完整，應當瞭解勝義諦的三十六蘊。 唉！金剛（Vajra）！禪定的波羅蜜多（Pāramitā），從一開始就自性清凈，所有二障（kleśāvaraṇa，jñeyāvaraṇa）及其習氣也都清凈。 清凈，勝義諦的如來藏（Tathāgatagarbha）。 對此，基礎、結果、本體，二者無別，沒有差別。 同樣地，意識的聚集而產生的觸覺所產生的感受，也適用於下面的情況，然後寫。
【English Translation】 Then, for two lines, the touch arising from the gathering of the eye, the essence of Kṣitigarbha (地藏) is realized, from the very beginning, it is naturally pure. Then, for two lines, the touch arising from the gathering of the ear, the essence of Vajrapāṇi (金剛手) is realized, from the very beginning, it is naturally pure. Then, for two lines extra, the touch arising from the gathering of the nose, the essence of Ākāśagarbha (虛空藏) is realized, from the very beginning, it is naturally pure. Then, for two lines, the touch arising from the gathering of the tongue, the essence of Lokeśvara (世間自在) is realized, from the very beginning, it is naturally pure. Then, for two lines, the touch arising from the gathering of the body, the essence of Sarvanivāraṇaviṣkambhin (除蓋障) is realized, from the very beginning, it is naturally pure. Then, for two lines, the touch arising from the gathering of the mind, the essence of Samantabhadra (普賢) is realized, from the very beginning, it is naturally pure. Then, for two lines extra, the feeling arising from the touch due to the gathering of the eye, Ratnasambhava (寶生) of Kṣitigarbha (地藏), from the very beginning, it is naturally pure. Then, for two lines a bit extra, the feeling arising from the touch due to the gathering of the ear, Ratnasambhava (寶生) of Vajrapāṇi (金剛手), from the very beginning, it is naturally pure. Then, again for two lines a bit extra, the feeling arising from the touch due to the gathering of the nose, Ratnasambhava (寶生) of Ākāśagarbha (虛空藏), from the very beginning, it is naturally pure. Then, for two and a half lines, the feeling arising from the touch due to the gathering of the tongue, Ratnasambhava (寶生) of Lokeśvara (世間自在), from the very beginning, it is naturally pure. Then, again for two lines, the feeling arising from the touch due to the gathering of the body, Ratnasambhava (寶生) of Sarvanivāraṇaviṣkambhin (除蓋障), from the very beginning, it is naturally pure. Then, again for two lines extra, the feeling arising from the touch due to the gathering of the mind, Ratnasambhava (寶生) of Samantabhadra (普賢), from the very beginning, it is naturally pure. Then, for two lines, there is no difference. Similarly, the six forms, six perceptions, and six consciousnesses, although not appearing in this scripture, are explained in other scriptures, thus completing the thirty-six aggregates of ultimate truth. Alas! Vajra (金剛)! The Pāramitā (波羅蜜多) of meditation, from the very beginning, is naturally pure, and all obscurations (kleśāvaraṇa, jñeyāvaraṇa) with their habitual tendencies are also purified. Pure, the Tathāgatagarbha (如來藏) of ultimate truth. For this, the basis, result, and essence are non-dual, there is no difference. Similarly, the feeling arising from the touch due to the gathering of the mind also applies to the following situations, and then write.
ུ་ལྔ་ན། བམ་པོ་གཉིས་པ། བདེ་མཆོག་འཁོར་ལོའི། བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་དག །པས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད། རྣམ་པར་དག་པ། དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི། འདི་ལ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་ 4-150 ཡིད་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བའི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལའང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཡང་ཤོག་གུ་ལྔ་ན། དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི། བཟོད་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་དག །པས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད། རྣམ་པར་དག་པ། དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ། འདི་ལ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ། མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཡིད་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བའི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལའང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ན། གསང་བ་འདུས་པའི། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་དག །པས། རྣམ་པར་དག་པ། དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ། འདི་ལ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ། ཡིད་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བའི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་ན། སྒྱུ་མ་ཆེན་པོའི། སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་དག་པས་ཉིད། རྣམ་པར་དག་པ། དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་གཉིས་སུ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཡིད་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བའི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ཆད་པ་ན། བམ་པོ་གསུམ་པ། ལམ་ཆུང་ངུའི་འབྲིང་ནི། རང་བཞིན་འགྱུར་མེད་ཀྱི། ནང་སྟོང་པ་ཉིད། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་དག་པས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད། རྣམ་པར་དག་པ། དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ། འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མེད་དེ། གཉིས་སུ་བྱར་མེད་སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་རྣམ་པར་དག་པས། གཟུགས་སོགས་རྣམ་པར་དག་པའི་བར་འགྲེས་ཕྱི་མ་མང་པོ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། འདིར་སྟོང་པ་ཉིད་རྣམས་ཀྱང་། དོན་དམ་བདེན་པ་ཆོས་སྐུ་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི་མཚན་གྱི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རང་སྟོང་ནི་ཡིན་མི་སྲིད་དེ། འདི་རྣམས་ནི་རྟག་ཏུ་གནས་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཡི
【現代漢語翻譯】 再有五張紙，勝樂輪（梵文：Cakrasaṃvara，藏文：བདེ་མཆོག་འཁོར་ལོ།）的精進波羅蜜多（梵文：Vīrya-pāramitā，藏文：བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ།），從本初即自性清凈，連同二障（藏文：སྒྲིབ་གཉིས།）及其習氣（藏文：བག་ཆགས།）的一切都已清凈。因此，一切種智（梵文：Sarvākārajñatā，藏文：རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད།）是完全清凈的。勝義（梵文：Paramārtha，藏文：དོན་དམ།）如來藏（梵文：Tathāgatagarbha，藏文：བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ།）的此地，基、果、體性，二者無別。同樣地， 意識聚集接觸的因緣，直到感受之間的其餘部分也同樣適用。然後又是五張紙，時輪（梵文：Kālacakra，藏文：དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ།）的忍辱波羅蜜多（梵文：Kṣānti-pāramitā，藏文：བཟོད་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་），從本初即自性清凈，連同二障及其習氣的一切都已清凈。因此，一切種智是完全清凈的。勝義如來藏，此地，基、果、體性，二者無別。同樣地，意識聚集接觸的因緣，直到感受之間的其餘部分也同樣適用。然後是四張半又十一張紙，密集金剛（梵文：Guhyasamāja，藏文：གསང་བ་འདུས་པའི།）的持戒波羅蜜多（梵文：Śīla-pāramitā，藏文：ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་），從本初即自性清凈，連同二障及其習氣的一切都已清凈。因此，完全清凈。勝義如來藏，此地，基、果、體性，二者無別。同樣地，意識聚集接觸的因緣，直到感受之間的其餘部分也同樣適用。然後是五張紙，大幻化網（梵文：Mahāmāyā，藏文：སྒྱུ་མ་ཆེན་པོའི།）的佈施波羅蜜多（梵文：Dāna-pāramitā，藏文：སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་），從本初即自性清凈，連同二障及其習氣的一切也都清凈。因此，完全清凈。勝義如來藏，基、果、體性二者無別。同樣地，意識聚集接觸的因緣，直到感受之間的其餘部分也同樣適用。然後是五張紙，大約缺少兩行， 第三卷，小道中的中等，自性不變的內空性（梵文：Adhyātma-śūnyatā，藏文：ནང་སྟོང་པ་ཉིད།），從本初即自性清凈，連同二障及其習氣的一切也都清凈，因此一切種智是完全清凈的。勝義如來藏，此地，基、果、體性，二者無別，不可分為二，不是個別，不是不同。同樣地，無事物之體性的自性空性（梵文：Svabhāva-śūnyatā，藏文：རང་བཞིན་འགྱུར་མེད་ཀྱི།）是完全清凈的，色等直到完全清凈之間的許多後續內容也同樣適用。在此，空性等也是勝義諦（梵文：Paramārtha-satya，藏文：དོན་དམ་བདེན་པ་）法身（梵文：Dharmakāya，藏文：ཆོས་སྐུ།）大樂（梵文：Mahāsukha，藏文：བདེ་བ་ཆེན་པོ།）的如來藏之名稱的類別，因此，自空是不可能的，因為這些是常住的真如（梵文：Tathātā，藏文：དེ་བཞིན་ཉིད།）。
【English Translation】 Again, on five sheets, the Vīrya-pāramitā (Perfection of Diligence) of Cakrasaṃvara (Wheel of Supreme Bliss), from the beginning, is naturally pure, and everything, including the two obscurations and their habitual tendencies, is also pure. Therefore, Sarvākārajñatā (All-Knowingness) is completely pure. In this place of the ultimate Tathāgatagarbha (Buddha-nature), the basis, result, and essence are not different. Similarly, apply the cause of the mind's gathering and touching to the subsequent parts up to feeling. Then again, on five sheets, the Kṣānti-pāramitā (Perfection of Patience) of Kālacakra (Wheel of Time), from the beginning, is naturally pure, and everything, including the two obscurations and their habitual tendencies, is also pure. Therefore, Sarvākārajñatā is completely pure. The ultimate Tathāgatagarbha, in this place, the basis, result, and essence are not different. Similarly, apply the cause of the mind's gathering and touching to the subsequent parts up to feeling. Then, on four and a half and eleven sheets, the Śīla-pāramitā (Perfection of Discipline) of Guhyasamāja (Secret Assembly), from the beginning, is naturally pure, and everything, including the two obscurations and their habitual tendencies, is also pure. Therefore, it is completely pure. The ultimate Tathāgatagarbha, in this place, the basis, result, and essence are not different. Similarly, apply the cause of the mind's gathering and touching to the subsequent parts up to feeling. Then, on five sheets, the Dāna-pāramitā (Perfection of Generosity) of Mahāmāyā (Great Illusion), from the beginning, is naturally pure, and everything, including the two obscurations and their habitual tendencies, is also pure. Therefore, it is completely pure. In the ultimate Tathāgatagarbha, the basis, result, and essence are not different. Similarly, apply the cause of the mind's gathering and touching to the subsequent parts up to feeling. Then, on five sheets, with about two lines missing, Volume 3, the middle of the small path, the inner emptiness of unchanging nature, from the beginning, is naturally pure, and everything, including the two obscurations and their habitual tendencies, is also pure, therefore, All-Knowingness is completely pure. In this place of the ultimate Tathāgatagarbha, the basis, result, and essence are not different, they cannot be divided into two, they are not separate, they are not different. Similarly, the emptiness of the nature of non-things is completely pure, and many subsequent contents from form, etc., up to complete purity are also applicable. Here, emptiness, etc., are also categories of names for the ultimate truth, the Dharmakāya, the great bliss of the Tathāgatagarbha, therefore, self-emptiness is impossible, because these are the permanently abiding Suchness.
ན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དགུ་ན། བམ་པོ་བཞི་པ། དེ་ནས་ཡང་ཤོག་གུ་བཅུ་དགུ་ན། བམ་པོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དགུ་དང་ལོགས་གཅིག་ན། བམ་པོ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་བརྒྱད་ལྷག་ཙམ་ན། བམ་པོ་བདུན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཙམ་ན། རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའི། དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་དག །པས། དག་པ། དོན་དམ་ 4-151 བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོའི། འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་རྣམ་པར་དག་པས། གཟུགས་སོགས་རྣམ་པར་དག་པའི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། འདིར་དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་བཞི་ནི་དོན་དམ་འགོག་བདེན་ཡིན་གྱི་ཀུན་རྫོབ་ལམ་བདེན་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། རྗེ་བཙུན་སྤྱན་རས་གཟིགས་ཀྱིས། ང་ནི་དྲན་པ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ཀྱིས་ཆོས་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་རྣམས་ཀྱིས་རྣལ་འབྱོར་མ་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་པར་དག་པ་གསུངས་པ། འདི་ལྟར་ལྷ་མོ་བཞི་ནི་རིམ་པ་བཞིན་དུ་སྟེ། ལུས་དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་ནི་སྤྱན་མ་དང་། ཚོར་བ་དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་ནི་གོས་དཀར་མོའོ། །ཞེས་པ་རྒྱབ་དང་གཡས་སོ། །སེམས་དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་ནི་མཱ་མ་ཀཱི་དང་། ཆོས་དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་ནི་སྒྲོལ་མའོ། །ཞེས་པ་གཡོན་དང་མདུན་ཏེ། ལས་ཀྱི་དབྱེ་བས་གནས་དང་ཉེ་བའི་གནས་གཉིས་སོ། །ཞེས་དོན་དམ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ལྷར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་དགུ་ཅུང་མེད་ན། གཟུགས་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མི་དད་དོ། །འདིར་ཡང་དག་པར་སྤོང་བ་བཞི་ནི་ཀུན་རྫོབ་ལམ་བདེན་མ་ཡིན་གྱི། དོན་དམ་འགོག་པའི་བདེན་པ་སྟེ། དྲི་མེད་འོད་དུ། དེ་བཞིན་དུ་ཆུ་གཏེར་ཡང་དག་པར་སྤོང་བ་རྣམས་དང་ཞེས་པ་སྟེ། སྡིག་པ་མ་སྐྱེས་པ་རྣམས་མི་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་སྤོང་བ་ཙཱར་ཙི་ཀ་དང་། སྡིག་པ་སྐྱེ་བ་རྣམས་སྤོང་བའི་དགེ་བའི་རྩ་བ་ནི་ཁྱབ་འཇུག་མ་དང་། མི་དགེ་བ་སྐྱེས་པ་རྣམས་སྤོང་བའི་དགེ་བ་བསྐྱེད་པ་ནི་དབང་ཕྱུག་མ་དང་། དགེ་བ་སྐྱེས་པ་རྣམས་སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་ཡོངས་སུ་བསྔོ་བས། སྤོང་བས་ནི་དཔལ་ཆེན་མོ་སྟེ་ཉེ་བའི་ཚན་དྷོ་ཧཱ་བཞིའོ། །ཞེས་དོན་དམ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ལྷར་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། བམ་པོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཐ་མི་དད་དོ། །འདིར་ཡོད་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་བཞི་ནི། ལམ་བདེན་མ་ཡིན་གྱི་འགོག་པའི་བདེན་པ་སྟེ། དྲི་མེད་འོད་དུ། གཞན་པ་ཆུ་གཏེར་ལྷ་མོ་བཞི་ནི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པར་འགྱུར་ཏེ། དེ་ལ་འདུན་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་ནི་ཚངས་མ་དང་། བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་རྫ
【現代漢語翻譯】 的原因。然後是十九張紙， 第四卷。然後又是十九張紙， 第五卷。然後是十九張紙和一個角， 第六卷。然後是十八張紙多一點， 第七卷。然後是十張完整的紙和一半多三行，是金剛薩埵的。 正念住從原始的自性上，完全清凈，一切煩惱障和習氣也都清凈。因此，清凈。勝義 4-151 如來藏的。對此，基、果、體性，二者無別。同樣，以八支聖道完全清凈，色等完全清凈，下者也應類推。此處四念住是勝義滅諦，而非世俗道諦。至尊觀世音菩薩說：『我以正念等菩提分法三十七品，使瑜伽母們完全清凈。』如此，四天女依次是：身念住是眼女，受念住是白衣女，』這是背後和右邊。心念住是嘛嘛噶，法念住是度母。』這是左邊和前面，以業的差別分為處所和近處二者。』因為是勝義智慧之神。 然後是四張紙和少九行，色完全清凈，一切都無別。此處四正斷不是世俗道諦，而是勝義滅諦。《無垢光》中說：『同樣，水藏四正斷等。』未生之罪不使其生起而斷除，是嚓日唧嘎；斷除已生之罪的善根是遍入母；斷除已生之不善，生起善法是自在母；已生之善迴向于成佛，斷除的是吉祥天女，是近處的四禪定。』因為是勝義智慧之神，意義相同。 然後是四張紙和一半多九行， 第八卷。然後是兩行，沒有差別。此處四神足不是道諦，而是滅諦。《無垢光》中說：『其他水藏四天女是神足，其中欲神足是梵天女，精進的神足是……』
【English Translation】 reason. Then nineteen sheets of paper, Volume Four. Then again nineteen sheets of paper, Volume Five. Then nineteen sheets of paper and one corner, Volume Six. Then eighteen sheets of paper and a bit more, Volume Seven. Then ten complete sheets of paper and half a line more than three, is Vajrasattva's. The four mindfulnesses, from the original nature, are completely pure, and all obscurations and habitual tendencies are also purified. Therefore, pure. Ultimate truth 4-151 of the Tathagatagarbha. To this, the basis, result, and essence are non-dual. Similarly, with the Noble Eightfold Path completely purified, form, etc., are completely purified, and the lower ones should also be applied analogously. Here, the four mindfulnesses are the ultimate truth of cessation, not the conventional truth of the path. The venerable Avalokiteśvara said: 'I, with mindfulness, etc., the thirty-seven factors of enlightenment, make the yoginis completely pure.' Thus, the four goddesses are in order: mindfulness of the body is the eye goddess, mindfulness of feeling is the white-clad goddess,' this is the back and right side. Mindfulness of the mind is Mamaki, mindfulness of phenomena is Tara,' this is the left and front, distinguished by the difference of karma into place and nearby place.' Because they are the gods of ultimate wisdom. Then four sheets of paper and a little less than nine lines, form is completely pure, and everything is non-different. Here, the four right abandonments are not the conventional truth of the path, but the ultimate truth of cessation. In 'Stainless Light' it says: 'Similarly, the water treasury, the four right abandonments, etc.' Not allowing unarisen sins to arise, abandoning them, is carcika; the root of virtue that abandons arisen sins is the all-pervading mother; abandoning arisen non-virtue, generating virtue is the powerful mother; dedicating arisen virtue entirely to Buddhahood, abandoning is the glorious great woman, the four nearby chandoha.' Because they are the gods of ultimate wisdom, the meaning is the same. Then four sheets of paper and half a line more than nine, Volume Eight. Then two lines, there is no difference. Here, the four legs of miraculous power are not the truth of the path, but the truth of cessation. In 'Stainless Light' it says: 'The other four water treasury goddesses are the legs of miraculous power, of which the leg of miraculous power of desire is the Brahma goddess, the miraculous power of diligence is...'
ུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་ནི་དབང་མོ་དང་། སེམས་ཀྱིས་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་ནི་ཕག་མོ་དང་། དཔྱོད་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་ནི་གཞོན་ནུ་མའོ། །ཞེས་པ་ཚན་དྷོ་ཧཱའི་དབྱེ་བས་ཏེ་དེ་ལྟར་བརྒྱད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པ་དོན་དམ་གྱི་ལྷར་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བཞི་ལྷག་པ་ན། གཟུགས་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད། མི་དད་དོ། །འདིར་ཡང་དབང་པོ་ནི་ལམ་བདེན་མ་ཡིན་གྱི་འགོག་པའི་བདེན་པ་སྟེ། དྲི་མེད་འོད་དུ། དེ་བཞིན་དུ་རབ་ཏུ་གསལ་ཞིང་ངེས་པར་དབང་པོ་རྣམས་ནི་ལྔ་ཉིད་དོ། །ཞེས་པ་སྟེ། དེ་བཞིན་དུ། དད་པའི་དབང་པོ་རིགས་བྱེད་མ་དང་། བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་དབང་པོ་ནི་རྨུགས་བྱེད་མ་དང་། དྲན་པའི་དབང་པོ་ནི་འོད་ཟེར་ཅན་དང་། ཏིང་ 4-152 ངེ་འཛིན་གྱི་དབང་པོ་ནི་ཁྲོ་གཉེར་དང་། ཤེས་རབ་ཀྱི་དབང་པོ་ནི་དྲག་སྤྱན་མའོ། །ཞེས་པ་འདུན་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་བཅུའོ། །ཞེས་དོན་དམ་གྱི་ལྷར་གསུངས་པ་དང་གཅིག་གོ །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། གཟུགས་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད། ཐ་མི་དད་དོ། །འདིར་སྟོབས་རྣམས་ཀྱང་ཀུན་རྫོབ་ལམ་བདེན་མ་ཡིན་གྱི། དོན་དམ་འགོག་བདེན་ཡིན་ཏེ། དྲི་མེད་འོད་དུ། དེ་བཞིན་དུ་ཁྲོ་མོ་ལྔ་ནི་སྟོབས་རྣམ་དག་སྟེ། འདིར་དད་པའི་སྟོབས་ནི་ཤིན་ཏུ་སྔོན་མོ་དང་། བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་སྟོབས་ནི་ཤིན་ཏུ་སྟོབས་མ་དང་། དྲན་པའི་སྟོབས་ནི་རྡོ་རྗེ་ལྕགས་སྒྲོགས་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་སྟོབས་ནི་ང་རྒྱལ་ཅན་མ་དང་། ཤེས་རབ་ཀྱི་སྟོབས་ནི་ཙུན་ད་སྟེ། ཉེ་བའི་འདུ་བའོ། །ཞེས་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ལྷར་གསུངས་པ་དང་དོན་གཅིག་གོ །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་ལྔ་ཙམ་ལྷག་ན། གཟུགས་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད། ཐ་མི་དད་དོ། །འདིར་ཡང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་ནི་ལམ་བདེན་མ་ཡིན་གྱི་འགོག་བདེན་ཡིན་ཏེ། དྲི་མེད་འོད་དུ། དེ་བཞིན་དུ། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་བདུན་གྱི་ནང་ནས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་གཅིག་གི་ཡུམ་རྡོ་རྗེ་དབྱིངས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་མ་སྟེ། རིགས་ཀྱི་གནས་བཏང་སྙོམས་ཡང་དག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་གོ །གཞན་པ་རྣམས་ཀྱང་སྒྲའི་རྡོ་རྗེ་མ་ལ་སོགས་པ་དྲུག་ཅེས་པ་སྟེ། དྲན་པ་ཡང་དག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་ནི་སྒྲ་རྡོ་རྗེ་མ་དང་། ཆོས་རབ་ཏུ་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ཡང་དག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་ནི་རེག་བྱ་རྡོ་རྗེ་མ་དང་། བརྩོན་འགྲུས་ཡང་དག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་ནི་གཟུགས་རྡོ་རྗེ་མ་སྟེ། ལུས་ཀྱི་དབྱེ་བས་ཉེ་བའི་ཞིང་ངོ་། །དེ་བཞིན་དུ་དགའ་བ་ཡང་དག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་ནི་དྲི་རྡོ་རྗེ་མ་དང་། ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་ཡང་དག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་ནི་རོ་རྡོ་རྗེ་མ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་ཡང་དག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་ནི་ཆོས་ཀྱི་ཁམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་མ
【現代漢語翻譯】 神通之足是自在母，心之神通之足是母豬，智慧之神通之足是少女。如是，以總持之分類，分為八種。如是所說，與勝義之天女相同。之後，四張紙和四串念珠有餘時，形色完全清凈，一切形象，不相違背。此處，根是道諦，而非滅諦，在無垢光中。如是，極明亮且確定，諸根即是五種。如是，信根是作種母，精進根是昏昧母，念根是具光母，定根是忿怒母，慧根是暴眼母。如是希求，如是十種。如是所說，與勝義之天女相同。之後，四張紙和一半及九串念珠時，形色完全清凈，一切形象，不相違背。此處，諸力也是世俗道諦，而非勝義滅諦，在無垢光中。如是，五忿怒母是清凈之力量。此處，信力是極黑母，精進力是極力母，念力是金剛鐵鏈，定力是慢母，慧力是旃陀，是近聚集。如是所說，與智慧之天女相同。之後，五張半紙左右有餘時，形色完全清凈，一切形象，不相違背。此處，菩提之支分也是道諦，而非滅諦，在無垢光中。如是，在菩提之七支中，菩提一支之母是金剛界自在母，種姓之舍，平等性是正等菩提之支分。其他諸母，如聲金剛母等六種，念正等菩提之支分是聲金剛母，擇法正等菩提之支分是觸金剛母，精進正等菩提之支分是色金剛母，以身體之分類是近處之剎土。如是，喜正等菩提之支分是香金剛母，輕安正等菩提之支分是味金剛母，定正等菩提之支分是法界之金剛母。
【English Translation】 The miraculous foot of 'u is the Free Woman, the miraculous foot of mind is the Sow, and the miraculous foot of discernment is the Young Girl. Thus, by the classification of Tantra, it becomes eightfold. As such, it is the same as the Goddess of Ultimate Meaning. Then, when four sheets of paper and four rosaries are left over, the form is completely pure, and all forms are not contradictory. Here, the faculties are the Path Truth, not the Cessation Truth, in the Stainless Light. Likewise, very clear and definite, the faculties are indeed five. Thus, the faculty of faith is the Seed-making Mother, the faculty of diligence is the Stupefying Mother, the faculty of mindfulness is the Radiant One, the faculty of concentration is the Wrathful One, and the faculty of wisdom is the Fierce-eyed One. Thus, it is desire, thus it is ten. As such, it is the same as the Goddess of Ultimate Meaning. Then, when four sheets of paper and half and nine rosaries are left over, the form is completely pure, and all forms are not contradictory. Here, the powers are also the conventional Path Truth, not the ultimate Cessation Truth, in the Stainless Light. Thus, the five Wrathful Mothers are the pure powers. Here, the power of faith is the Extremely Black Mother, the power of diligence is the Extremely Powerful Mother, the power of mindfulness is the Vajra Iron Chain, the power of concentration is the Arrogant Mother, and the power of wisdom is Cunda, the near gathering. As such, it is the same as the Goddess of Wisdom. Then, when about five and a half sheets of paper are left over, the form is completely pure, and all forms are not contradictory. Here, the limbs of enlightenment are also the Path Truth, not the Cessation Truth, in the Stainless Light. Thus, among the seven limbs of enlightenment, the mother of one limb of enlightenment is the Vajradhatu Mistress, the abandonment of lineage, equanimity is the limb of perfect enlightenment. The other mothers, such as the Sound Vajra Mother, are six in number. The limb of mindfulness of perfect enlightenment is the Sound Vajra Mother, the limb of discrimination of perfect enlightenment is the Touch Vajra Mother, the limb of diligence of perfect enlightenment is the Form Vajra Mother, and the division of the body is the near field. Thus, the limb of joy of perfect enlightenment is the Smell Vajra Mother, the limb of serenity of perfect enlightenment is the Taste Vajra Mother, and the limb of concentration of perfect enlightenment is the Vajra Mother of the Dharma Realm.
་སྟེ། ཞིང་རྣམ་གཉིས་སོ། །ཞེས་དོན་དམ་གྱི་ལྷར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། བམ་པོ་དགུ་པའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཐ་མི་དད་དོ། །ལམ་འདིར་འཕགས་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཀྱང་འགོག་བདེན་ཡིན་གྱི་ལམ་བདེན་མ་ཡིན་ནོ། །དྲི་མེད་འོད་དུ། ཡང་དག་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཀྱང་ལམ་ནི་མི་ཡི་བདག་པོ་ལྷ་མིན་དག་ལས་སྐྱེས་པ་བརྒྱད་དུ་འགྱུར། །ཞེས་པ་ལས་འདིར་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་ནི་ཁྱི་གདོང་མ་དང་། ཡང་དག་པའི་རྟོག་པ་ནི་བྱ་རོག་གདོང་མ་དང་། ཡང་དག་པའི་ངག་ནི་སྟག་གདོང་མ་དང་། ཡང་དག་པའི་ལས་ཀྱི་མཐའ་ནི་འུག་གདོང་མ་དང་། ཡང་དག་པའི་འཚོ་བ་ནི་ལྕེ་སྤྱང་གདོང་མ་དང་། ཡང་དག་པའི་རྩོལ་བ་ནི་མཁའ་ལྡིང་གདོང་མ་དང་། ཡང་དག་པའི་དྲན་པ་ནི་ཕག་གདོང་མ་དང་། ཡང་དག་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི་བྱ་རྒོད་གདོང་མ་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་དབྱེ་བས་སྲིད་པ་གསུམ་གྱི་གནས་སུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆོས་གང་ཡིན་པ་དེ་རྣམས་མཐའ་དག་རྣལ་འབྱོར་མ་རྣམས་སའི་སྟེང་གི་གནས་སུ་རྣལ་འབྱོར་པ་ཡིས་རིག་པར་བྱ་སྟེ་གཡུང་མོ་ལ་ 4-153 སོགས་པའོ། །ཞེས་དོན་དམ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ལྷར་གསུངས་པ་དང་གཅིག་གོ །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས་ཀྱི། འཕགས་པའི་བདེན་པས། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་དག །པས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་རྣམ་པར་དག་པ། དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ། འདི་ལ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་གཟུངས་ཀྱི་སྒོ་རྣམ་པར་དག་པས་གཟུགས་སོགས་རྣམ་པར་དག་པའི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བཞི་དང་ཕྲེང་དྲུག་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དྲུག་ཅུང་མེད་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་དགུ་ལྷག་ཙམ་ན། ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྟོབས། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་དག །པས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་རྣམ་པར་དག་པ། དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ། འདི་ལ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ། མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་མ་འདྲེས་བཅོ་བརྒྱད་རྣམ་པར་དག་པས། གཟུགས་སོགས་རྣམ་པར་དག་པའི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བཞི་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ཆད་པ་ན། བམ་པོ་བཅུ་བཞི་པ། ཆོས་ཀྱི་འབྱུང་གནས་ཀྱི། རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པའི་འབྲས་བུ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམ
【現代漢語翻譯】 即是說，有兩種田地。因為這是從勝義諦的角度所說的本尊。從這裡開始，四張紙和十一行是第九品。從這裡開始，兩行是無二無別的。在這條道路上，八正道也是滅諦，而不是道諦。《無垢光經》中說：『八正道也變成了人主、非天所生的八種。』因此，在這裡，正見是狗面母，正思是烏鴉面母，正語是虎面母，正業是貓頭鷹面母，正命是豺狼面母，正精進是迦樓羅面母，正念是豬面母，正定是鷲面母。這樣，以三十七道品來區分，無論在三有之境的菩提分法是什麼，瑜伽母們都要讓瑜伽士在地上了知，尤其是少女等。這是從勝義智慧的角度所說的本尊，是相同的。從這裡開始，五張紙和幾乎沒有兩行，是自性俱生。聖諦。從一開始就是自性的。完全清凈，甚至所有的二障習氣也都能清凈。一切種智完全清凈。勝義如來藏。這其中的基礎、結果和本體，是無二無別的。同樣，以陀羅尼門的完全清凈，乃至色等完全清凈之間，也適用於下面的情況。從這裡開始，十四張紙和大約六行是第十品。從這裡開始，幾乎沒有十六張紙是第十一品。從這裡開始，十五張紙和三行是第十二品。從這裡開始，四張紙和超過九行是智慧金剛。如來力。從一開始就是自性的。完全清凈，甚至所有的二障習氣也都能清凈。一切種智完全清凈。勝義如來藏。這其中的基礎、結果和本體，是無二的。同樣，以十八不共法的完全清凈，乃至色等完全清凈之間，也適用於下面的情況。從這裡開始，十四張紙和大約四行是第十三品。從這裡開始，十四張紙少了大約三行是第十四品。法界的。入流果。從一開始就是自性的。完全清凈，甚至所有的二障習氣也都能清凈。
【English Translation】 That is to say, there are two kinds of fields. Because this is the deity spoken of from the perspective of ultimate truth. From here, four sheets of paper and eleven lines are the ninth chapter. From here, two lines are non-dual. On this path, the eightfold noble path is also the cessation of suffering, not the path of suffering. In the 'Stainless Light Sutra,' it says: 'The eightfold noble path also becomes the eight kinds born from the lord of men and the Asuras.' Therefore, here, right view is the dog-faced mother, right thought is the crow-faced mother, right speech is the tiger-faced mother, right action is the owl-faced mother, right livelihood is the jackal-faced mother, right effort is the Garuda-faced mother, right mindfulness is the pig-faced mother, and right concentration is the vulture-faced mother. Thus, distinguishing by the thirty-seven factors of enlightenment, whatever the qualities of enlightenment in the realm of the three existences, the yoginis must make the yogi understand on the ground, especially young girls, etc. This is the deity spoken of from the perspective of ultimate wisdom, which is the same. From here, five sheets of paper and almost no two lines, is self-nature co-emergent. Noble truth. From the beginning, it is self-nature. Completely pure, even all the habitual tendencies of the two obscurations can be purified. All-knowingness is completely pure. Ultimate Tathagatagarbha. The basis, result, and essence in this are non-dual. Similarly, with the complete purification of the Dharani gate, even between the complete purification of form, etc., it also applies to the following situations. From here, fourteen sheets of paper and about six lines are the tenth chapter. From here, almost no sixteen sheets of paper are the eleventh chapter. From here, fifteen sheets of paper and three lines are the twelfth chapter. From here, four sheets of paper and more than nine lines are Wisdom Vajra. Tathagata power. From the beginning, it is self-nature. Completely pure, even all the habitual tendencies of the two obscurations can be purified. All-knowingness is completely pure. Ultimate Tathagatagarbha. The basis, result, and essence in this are non-dual. Similarly, with the complete purification of the eighteen unshared qualities, even between the complete purification of form, etc., it also applies to the following situations. From here, fourteen sheets of paper and about four lines are the thirteenth chapter. From here, fourteen sheets of paper lacking about three lines are the fourteenth chapter. Of the Dharmadhatu. The fruit of entering the stream. From the beginning, it is self-nature. Completely pure, even all the habitual tendencies of the two obscurations can be purified.
ས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་དག །པས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་རྣམ་པར་དག་པ། དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ། འདི་ལ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་ཐ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ། རང་བྱང་ཆུབ་རྣམ་པར་དག་པ་གཟུགས་སོགས་རྣམ་པར་དག་པའི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དགུ་དང་ཕྲེང་དགུ་ན། བམ་པོ་བཅོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བཅུ་ལྷག་པ་ན། རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། ལམ་གྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཉིད། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་དག །པས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་རྣམ་པར་དག་པ། དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ། འདི་ལ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ། རྣམ་མཁྱེན་རྣམ་པར་དག་པས་ཡིད་ཀྱི་འདུས་ཏེ་རེག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚོར་བ་རྣམ་པར་དག་པའི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། 4-154 བམ་པོ་བཅུ་དྲུག་པ། རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དོན་དམ་པའི་གཞི་འབྲས་ཀྱིས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་དག་པས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་རྣམ་པར་དག་པ། དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ། འདི་ལ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མེད་དེ་གཉིས་སུ་བྱར་མེད་སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ། རྣམ་མཁྱེན་དག་པས་གཟུགས་སོགས་དག་པ། གཟུགས་སོགས་དག་པས་སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་དྲུག་དག་པའི་འགྲེས་འོག་མ་མང་པོ་ལའང་ཅི་རིགས་སུ་སྦྱར་ཏེ། ཚོར་བ་ལྷ་མོ་དཀར་མོ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། འདུ་ཤེས་ལྷ་མོ་ཆུའི་རྣལ་འབྱོར་མ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། འདུ་བྱེད་ལྷ་མོ་རྡོ་རྗེ་མཁའ་འགྲོ་མ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལྷ་མོ་བདག་མེད་མ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་ཙམ་ན། མིག་གཏི་མུག་རྡོ་རྗེ་མ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། རྣ་བ་ཞེ་སྡང་རྡོ་རྗེ་མ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། སྣ་སེར་སྣ་རྡོ་རྗེ་མ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ལྕེ་འདོད་ཆགས་རྡོ་རྗེ་མ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ལུས་ཕྲག་དོག་རྡོ་རྗེ་མ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཡིད་བདག་མེད་རྣལ་འབྱོར་མ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང
【現代漢語翻譯】 一切皆清凈。因此，一切種智（sarvākārajñatā）自性清凈，是勝義如來藏（tathāgatagarbha）。此中，基、果、體，二者無別。同樣，自生菩提（svayambhūbodhi）清凈，乃至色等清凈，下文亦可類推。從第十九張紙和第九行開始。 第十五品。從第四張紙和第十多行開始，自生智慧（svayambhūjñāna）的道之識，本初自性清凈，一切二障及其習氣亦皆清凈。因此，一切種智自性清凈，是勝義如來藏。此中，基、果、體，二者無別。同樣，一切種智清凈，乃至意之和合所生觸緣之感受清凈，下文亦可類推。從第十張紙和第三行開始。 第十六品。 善現（Subhūti），此外，勝義之基果，一切種智，本初自性清凈，一切二障及其習氣亦皆清凈。因此，般若波羅蜜多（prajñāpāramitā）清凈，是勝義如來藏。此中，基、果、體，二者無別，不可作二，非異體，無差別。同樣，一切種智清凈，乃至色等清凈，色等清凈，乃至佈施等六度（ṣaṭpāramitā）清凈，下文諸多處皆可酌情類推。 感受天女白，本初自性清凈。從第二行開始， 意識天女水瑜伽母，本初自性清凈。再從兩行左右開始， 行天女金剛空行母，本初自性清凈。再從略少於兩行開始， 識天女無我母，本初自性清凈。再從兩行多一點開始， 眼無明金剛母，本初自性清凈。再從略少於兩行開始， 耳嗔恨金剛母，本初自性清凈。再從略少於兩行開始， 鼻慳吝金剛母，本初自性清凈。再從略少於兩行開始， 舌貪慾金剛母，本初自性清凈。從兩行開始， 身嫉妒金剛母，本初自性清凈。再從略少於兩行開始， 意無我瑜伽母，本初自性清凈。再從...
【English Translation】 Everything is purified. Therefore, the all-knowingness (sarvākārajñatā) itself is completely pure, the ultimate essence of the Sugata (tathāgatagarbha). In this, the ground, result, and essence are not different. Similarly, the self-arisen Bodhi (svayambhūbodhi) is completely pure, and so on up to the purification of form, etc., can be applied to the following as well. From the nineteenth sheet and the ninth line. Fifteenth fascicle. From the fourth sheet and the tenth line onwards, the knowledge of the path of self-arisen wisdom (svayambhūjñāna) is primordially pure in its nature, and all dual obscurations along with their habitual tendencies are also purified. Therefore, the all-knowingness itself is completely pure, the ultimate essence of the Sugata. In this, the ground, result, and essence are not different. Similarly, the all-knowingness is completely pure, and so on up to the purification of feeling due to the condition of contact arising from the aggregation of mind, can be applied to the following as well. From the tenth sheet and the third line. Sixteenth fascicle. Subhūti, furthermore, the ground and result of the ultimate, the all-knowingness itself is primordially pure in its nature, and all dual obscurations along with their habitual tendencies are also purified. Therefore, the Perfection of Wisdom (prajñāpāramitā) is completely pure, the ultimate essence of the Sugata. In this, the ground, result, and essence are not different, cannot be made into two, are not separate, and are not different. Similarly, the all-knowingness is pure, and so on up to the purification of form, etc., the purification of form, etc., and so on up to the purification of the six perfections (ṣaṭpāramitā) such as generosity, can be applied appropriately to many places in the following. The feeling goddess White is primordially pure in her nature. From the second line, The perception goddess, the water yogini, is primordially pure in her nature. Again, from about two lines, The formation goddess, the vajra ḍākinī, is primordially pure in her nature. Again, from slightly less than two lines, The consciousness goddess, the selflessness mother, is primordially pure in her nature. Again, from a little more than two lines, The eye, the ignorance vajra mother, is primordially pure in her nature. Again, from slightly less than two lines, The ear, the hatred vajra mother, is primordially pure in her nature. Again, from slightly less than two lines, The nose, the stinginess vajra mother, is primordially pure in her nature. Again, from slightly less than two lines, The tongue, the desire vajra mother, is primordially pure in her nature. From two lines, The body, the jealousy vajra mother, is primordially pure in her nature. Again, from slightly less than two lines, The mind, the selflessness yogini, is primordially pure in her nature. Again, from...
་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། གཟུགས་ལྷ་མོ་གཱཽ་རི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ན། སྒྲ་ཆོམ་རྐུན་མ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། དྲི་རོ་ལངས་མ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། རོ་གྷསྨ་རི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། རེག་ས་སྤྱོད་མ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཆོས་ཁམས་མཁའ་སྤྱོད་མ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་པ་ན། བམ་པོ་བཅུ་བདུན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དྲུག་ལ། ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ཙམ་ཆད་པ་ན། ལམ་ཆུང་ངུའི་ཆེན་པོ་ནི། རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། འདུས་བྱས་གཞན་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་ཅིང་སྒྲིབ་གཉིས་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་དག་པས། འདུས་མ་བྱས་རྣམ་པར་དག་པ། དངོས་པོ་དང་། དངོས་པོ་མེད་པ་གཅིག་པ་ཕུང་པོ་གསུམ་པ་མ་ནིང་གི་གོ་འཕང་ཆོས་དབྱིངས་འདི་ལ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མེད་དེ་ 4-155 གཉིས་སུ་བྱར་མེད་སོ་སོ་མ་ཡིན་ཐ་མི་དད་དོ། །འདིར་འདུས་བྱས་དང་། འདུས་མ་བྱས་རྣམ་པར་དག་པ། ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་ནི་དོན་དམ་པའི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་གྱི་ཀུན་རྫོབ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དྲི་མེད་འོད་དུ། དངོས་པོ་དང་དངོས་མེད་དག་ཀྱང་ཡོད་དེ། སྐད་ཅིག་རྣམ་བྲལ་རང་བཞིན་མེད་པ་དག་གིས། སྲིད་པ་ཡོད་ཅེས་པ་ནི་འདིར་དངོས་པོ་དང་དངོས་པོ་མེད་པ་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པར་གྱུར་པ་རང་བཞིན་མེད་ཅིང་རྫས་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་བྲལ་བ། ཞེས་དང་། སྐད་ཅིག་རྣམ་བྲལ་ཏེ་སྐྱེ་བ་དང་འཇིག་པ་དང་བྲལ་བའི་དངོས་པོ་ནི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བའི་དོན་དུ་ཡོད་དོ། །ཞེས་དང་། རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོར། འཇིག་པ་ཡང་ནི་ཅི་ཡིན་བརྗོད། །གང་ཞིག་འཁོར་བར་མི་འཇུག་ཅིང་། །ཐམས་ཅད་མི་རྟག་པ་ཉིད་རང་། །སྡུག་བསྔལ་འབྱུང་བའི་འགོག་བྱེད་པའི། །འཇིག་པ་མྱ་ངན་འདས་སྒྲ་ཡིན། །ཞེས་དངོས་པོ་དང་། སྲིད་པ་དང་། འཇིག་པའི་མིང་གི་གསུངས་ཀྱང་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་དངོས་པོ་དང་སྲིད་པ་དང་འཇིག་པ་མ་ཡིན་པ་བཞིན་འདིར་ཡང་ཤེས་པར་བྱ་བའོ། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དུས་གསུམ་མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི། འདས་པ་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། དེ་རྣམ་པར་དག་པས། མ་འོངས་པ་དང་། ད་ལྟར་བྱུང་བ་རྣམ་པར་དག་པ། དོན་དམ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ། འདི་ལ། གཞི་འབྲས་ངོ་བོ། གཉིས་སུ་མི་དད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་འགྲེས་འོག་མ་གཉིས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ཉི་ཤུ་བདུན་ནོ།། །། ༈ ལེའུ་ཉི་ཤུ་བརྒྱད། ༈ བམ་པོ་བཅོ་བརྒྱད་པ། ལམ་འབྲིང་གི་ཆུང་ངུ
【現代漢語翻譯】 大約兩行：色天女高里（Gauri，意為白色、明亮）本性清凈。然後又是兩行：聲響盜女本性清凈。然後又是兩行左右：氣味羅浪女本性清凈。然後又是兩行稍短：味覺伽斯瑪里（Ghasmari）本性清凈。然後又是兩行稍短：觸覺薩巴措瑪（Sparasabhava）本性清凈。然後又是兩行：法界空行母本性清凈。然後是十三張紙和多餘的五行。 第十七卷。然後是十六張紙，缺少大約一半零四行：小道之大者，善現（Subhuti）。此外，其他有為法本性清凈，並且因清凈了一切包含二障習氣，所以無為法也是清凈的。事物和非事物是一體的，三界中非男非女的地位，此法界中，基、果、體性，二者無別。 不可分割，不是各自獨立的，也不是不相同的。這裡，所說的『有為法和無為法清凈』，是勝義諦的範疇，而不是世俗諦。在《無垢光經》中說：『事物和非事物也是存在的，因為它們與剎那的分別和自性空性相分離。』所謂『存在』，是指事物和非事物融合爲一，沒有自性，與實體和分別念相分離。』又說：『與剎那分別相分離，即與生滅相分離的事物，是爲了諸佛轉法輪而存在的。』在《金剛頂經》中說：『什麼是毀滅？』『不墮入輪迴，一切皆是無常的自性，是痛苦生起的止息，毀滅即是涅槃之聲。』就像這樣，事物、存在和毀滅的名稱，並非世俗的事物、存在和毀滅，這裡也應如此理解。善現（Subhuti），此外，三時平等性中，過去本性清凈，因此未來和現在也是清凈的。勝義諦如來藏（Tathagatagarbha），在此，基、果、體性，二者無異。』同樣，也適用於下面的兩段經文。然後是三行，《十萬頌般若經》第二十七品。 第二十八品 第十八卷。中道之小者
【English Translation】 Approximately two lines: The form goddess Gauri (meaning white, bright) is primordially pure by nature. Then again two lines: The sound thief woman is primordially pure by nature. Then again about two lines: The smell Rolaṅma is primordially pure by nature. Then again two lines slightly less: The taste Ghasmari is primordially pure by nature. Then two lines slightly less: The touch Sparasabhava is primordially pure by nature. Then again two lines: The Dharmadhatu Dakini is primordially pure by nature. Then thirteen sheets of paper and five lines more. Volume Seventeen. Then sixteen sheets of paper, missing about half and four lines: The great of the small path, Subhuti. Furthermore, other conditioned phenomena are primordially pure by nature, and because they are purified by all that includes the habitual tendencies of the two obscurations, unconditioned phenomena are also pure. Things and non-things are one, the state of neither male nor female in the three realms, in this Dharmadhatu, the base, result, and essence are not two. Not divisible into two, not separate, not different. Here, the meaning of 'conditioned and unconditioned phenomena are pure' is a category of ultimate truth, not conventional truth. In the Immaculate Light, it says: 'Things and non-things also exist, because they are separated from momentary distinctions and emptiness of self-nature.' The so-called 'existence' refers to things and non-things merged into one, without self-nature, and separated from substance and conceptualization. 'And that which is separated from momentary distinctions, that is, from arising and ceasing, exists for the sake of the Buddhas turning the wheel of Dharma.' In the Vajrasekhara Sutra, it says: 'What is destruction? That which does not enter into samsara, all is the nature of impermanence, it is the cessation of the arising of suffering, destruction is the sound of Nirvana.' Just as the names of things, existence, and destruction are not conventional things, existence, and destruction, so it should be understood here as well. Subhuti, furthermore, in the equality of the three times, the past is primordially pure by nature, therefore the future and the present are also pure. The ultimate truth Tathagatagarbha, in this, the base, result, and essence are not different.' Similarly, apply to the following two paragraphs as well. Then three lines, from the Hundred Thousand Verses Prajnaparamita Sutra, chapter twenty-seven. Chapter Twenty-eight. Volume Eighteen. The small of the middle path.
་ནི། དེ་ནས་ཚེ་དང་རྣམ་པར་དག་པ། དེ་བཞིན་ཉིད། འདི་ནི་ཟབ་བོ། །གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཉོན་མོངས་པ་དང་། ཉེ་བའི་ཉོན་མོངས་པ་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དུ་མའི་དྲི་མས་ཁེབས་པའི་འཁོར་བའི་ཆོས་དེ་དག་ལས་ཐ་མི་དད་པར་གྱུར་པའི་ཆོས་ཉིད་ནི་དྲི་མ་དེ་དག་གིས་དྲི་མ་ཅན་དུ་མ་གྱུར་པ་སྟེ་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་ཡིན་པར་བྱིས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཡིད་ཆེས་པར་དཀའ་བས་ན་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་ཕྱིར་ཟབ་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། ངོ་བོ་ཉིད་སྐུའི་གཟུགས། རྣམ་པར་དག་པ། དེ་བཞིན་ཉིད་ཟབ་བོ། །དེ་བཞིན་འོག་མ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་ལ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། ལམ་འབྲིང་གི་འབྲིང་པོ་ནི། གསོལ་པར། བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམ་པར་དག་པ། ཆོས་དབྱིངས་ནི། སྣང་བ། ཆེན་པོ་གསལ་བ་ཆེའོ། །གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། སྤྲིན་དང་ན་བུན་དང་ཁུག་རྣ་ལ་སོགས་པ་མེད་ན་ཉི་མ་དང་ཟླ་བ་ལ་སོགས་པ་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་སྟེ་རབ་ཏུ་སྣང་བར་འགྱུར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཡང་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་ཕྱིར་སྣང་བ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། རང་བཞིན་གྱི་རིགས་ཀྱིས། གཟུགས་རྣམ་པར་ 4-156 དག་པའི་ཕྱིར་རྣམ་པར་དག་པ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་སྣང་བ་ཆེན་པོ་གསལ་བ་ཆེའོ། །དེ་བཞིན་དུ། རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལའང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། ལམ་འབྲིང་གི་ཆེན་པོ་ནི། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམ་པར་དག་པ། བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ནི་ཉིད་ཀྱི་མཚམས་སྦྱོར་བ་མ་མཆིས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཉོན་མོངས་པ་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་དྲི་མ་རྣམས་སྤངས་པ་ནི་ཡང་ཉིང་མཚམས་མི་སྦྱོར་བའི་ཕྱིར་དྲི་མ་མེད་ཅིང་རྣམ་པར་དག་པས་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བ་མེད་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། འགྱུར་མེད་བདེ་ཆེན་གྱི། གཟུགས་ལ་འཕོ་བ་དང་འགྱུར་བ་མེད་ཅིང་། མེད་པ་ནི། རྣམ་པར་དག་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ། རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། ཚོར་བ་ལ་འཕོ་བ་མེད་ཅིང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། ལམ་ཆེན་པོའི་ཆུང་ངུ་ནི། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། སེམས་ཆེན་པོའི་ཀུན་ནས། མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྤྲིན་དང་ན་བུན་དང་། ཁུག་རྣ་ལ་སོགས་པ་ཡོད་དུ་ཟིན་ཀྱང་ནམ་མཁའ་ལྟར་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །ཞེས་བཤད་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ
【現代漢語翻譯】 然後，『壽命和完全清凈，如是性（tathatā，真如）是甚深的。』因為從本初以來，自性就是非常清凈的。』 這段話的意思是：被煩惱、近煩惱和多種分別唸的垢染覆蓋的輪迴之法，與這些垢染無有差別，但法性（dharmatā，法性）並沒有被這些垢染所染污，而是永遠非常清凈的。因為孩子們難以相信這一點，所以說『非常清凈，因此是甚深的』。這是中觀派的觀點。 舍利子（Śāradvatīputra，舍利弗），自性身（svabhāvakāya，自性身）的形象是完全清凈的，如是性是甚深的。 下面的『如是』要與直到『一切智』（sarvajñāna，一切智）的內容結合起來。然後，在兩張紙和九個半行之後，中等道的中間部分是：祈請文：『世尊，完全清凈的法界（dharmadhātu，法界）是顯現，偉大的光明是偉大的。』 『因為從本初以來，自性就是非常清凈的。』這段話的意思是：例如，如果沒有云、霧和塵埃等，那麼太陽和月亮等就會非常清凈，並且會非常明亮地顯現。同樣，法性的形象等也是非常清凈的，因此被稱為『顯現』。這是偉大的中觀派，第二位一切智者無著（Asaṅga，無著）的觀點。 舍利子，因為自性的種姓（gotra，種姓）的形象是完全清凈的，所以是完全清凈的。法界是偉大的顯現，偉大的光明。 同樣，下面的內容也要與直到『一切智』的內容結合起來。然後，在兩張紙和十一行之後，中等道的偉大之處是：祈請文：『世尊，完全清凈的，如來藏（Tathāgatagarbha，如來藏）是沒有相續的。』 這段話的意思是：捨棄了煩惱和分別唸的垢染，因為不再有相續，所以沒有垢染且完全清凈，因此被稱為『沒有相續』。這是中觀派的觀點。 『從本初以來，自性就是非常清凈的。』然後，在一行之後，『不變的大樂（mahāsukha，大樂）的形象沒有變化和改變。』沒有的是：完全清凈。 同樣，下面的內容也要與直到『一切智』的內容結合起來。感受沒有變化。然後，在四張半紙之後，偉大道的小部分是：祈請文：『世尊，偉大的心（mahācitta，大心）的一切都沒有。』 這段話的意思是：即使有云、霧和塵埃等，也像虛空一樣，在一切方面都是自性完全清凈的。這是所說的。這是中觀派的觀點。
【English Translation】 Then, 'Life and perfect purity, Suchness (tathatā) is profound. Because from the very beginning, the nature is utterly pure.' This means: The phenomena of samsara (saṃsāra, 輪迴) covered by the stains of afflictions, near afflictions, and various conceptualizations, are no different from those stains, but the dharmatā (法性) is not stained by those stains, but is always utterly pure. Because it is difficult for children to believe this, it is said to be 'utterly pure, therefore profound.' This is the view of the Madhyamaka school. Śāradvatīputra, the form of the svabhāvakāya (自性身) is perfectly pure, Suchness is profound. The following 'Suchness' should be combined with the content up to 'sarvajñāna (一切智)'. Then, after two sheets and nine and a half lines, the middle part of the middle path is: Supplication: 'Bhagavan, the perfectly pure dharmadhātu (法界) is appearance, great light is great.' 'Because from the very beginning, the nature is utterly pure.' This means: For example, if there are no clouds, fog, and dust, then the sun and moon, etc., will be perfectly pure and will appear very brightly. Similarly, the form of dharmatā, etc., is also perfectly pure, therefore it is called 'appearance.' This is the view of the great Madhyamaka, the second omniscient Asaṅga. Śāradvatīputra, because the form of the gotra (種姓) of nature is perfectly pure, it is perfectly pure. The dharmadhātu is a great appearance, a great light. Similarly, the following content should also be combined with the content up to 'sarvajñāna'. Then, after two sheets and eleven lines, the greatness of the middle path is: Supplication: 'Bhagavan, the perfectly pure Tathāgatagarbha (如來藏) has no continuity.' This means: Abandoning the stains of afflictions and conceptualizations, because there is no longer any continuity, it is without stains and perfectly pure, therefore it is called 'without continuity.' This is the view of the Madhyamaka school. 'From the very beginning, the nature is utterly pure.' Then, after one line, 'The form of the unchanging mahāsukha (大樂) has no change or alteration.' What is absent is: perfect purity. Similarly, the following content should also be combined with the content up to 'sarvajñāna'. Feeling has no change. Then, after four and a half sheets, the small part of the great path is: Supplication: 'Bhagavan, all of the great mind (mahācitta) is absent.' This means: Even if there are clouds, fog, and dust, etc., it is like space, completely pure in nature in all aspects. This is what is said. This is the view of the Madhyamaka school.
་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། དོན་དམ་པའི་སེམས་ཀྱི་གཟུགས་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱི་སའོ། །སེམས་ཆེན་པོ་ནི་གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཀུན་ནས། ས་མེད་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལའང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ལམ་ཆེན་པོའི་འབྲིང་། གསོལ་པ། པར་དག་པ། དོན་དམ་གཞན་སྟོང་ནི་ཐོབ་པར་བགྱི་བ་དང་། མངོན་པར་རྟོགས་པར་བགྱི་བ་མ་མཆིས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི། འཐོབ་པར་བྱ་བ་དང་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་ཆོས་གཉིས་ཡོད་ན་ཐོབ་པ་ཡང་ཡོད་པར་འགྱུར་ལ། མངོན་པར་རྟོགས་པར་བྱེད་པ་གཉིས་ཡོད་ན་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཡང་ཡོད་པར་འགྱུར་ན། དེ་ལ་ཀུན་བཏགས་པ་དང་རྣམ་པར་བཏགས་པ་རྣམས་མེད་པ་ཙམ་ལ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཆོས་ཉིད་རྣམ་པར་དག་པ་ཞེས་རྣམ་པར་བཞག་པའི་ཕྱིར་རྣམ་པར་དག་པ་དེ་ལ་འཐོབ་པའམ། མངོན་པར་རྟོགས་པར་ཞེས་བྱ་བ་གང་ཡང་མེད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དྭ་ཏིའི་བུ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མྱང་འདས་ཆེན་པོའི། གཟུགས་ནི་གདོད་མ་ནས་ཐོབ་ཟིན་པའི་ཕྱིར་ངོ་བོ་སྔར་མེད་གསར་དུ་ཐོབ་པར་གདོད་ནས་རྟོགས་པའི་ཕྱིར། མངོན་པར་རྟོགས་མེད་པ་ནི། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། རྣམ་པར་དག་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་བར་འོག་མ་རྣམས་ལའང་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། བམ་པོ་བཅུ་དགུ་པ། ལམ་ཆེན་པོའི་ཆེན་པོ་ནི། གསོལ་པ། མ་གྲུབ་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་དང་རྣམ་པར་བཏགས་པའི་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་མངོན་པར་ 4-157 གྲུབ་པ་མེད་པ་ལས་རྣམ་པར་དག་པ་ཞེས་བྱ་བར་རྣམ་པར་གཞག་པའི་ཕྱིར་མངོན་པར་བསྒྲུབ་པ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། རིགས་ཀྱི་བུ། གདོད་ནས་རང་བཞིན་གྱིས། ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་དང་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཁམས་གསུམ་གྱི། །གཉེན་པོ་ཉིད་དུ་འདོད་པ་ཡིན། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམ་པར་དག་པ་ནི་འདོད་པའི་ཁམས་སུ། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན། གཟུགས་མེད་པའི་ཁམས་སུ་སྐྱེ་བ་མ་ལགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདོད་པ་དང་གཟུགས་དང་གཟུགས་མེད་པའི་ཁམས་ཀུན་ནས་བཏགས་པ་སྟེ། གང་དེ་རྣམས་སུ་མི་སྐྱེ་ཞིང་མི་འབྱུང་བ་དེ་ལ་རྣམ་པར་དག་པ་སྟེ། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱིས། གསོལ་པ། མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་བདག་རང་ཤེས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ན། སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྟོག་པ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་ཆོས་བེམ་པོ་ཞེས་བཤད་དོ།
【現代漢語翻譯】 大阿阇黎說：『從本初自性上，極其清凈。』之後多出一行，『勝義諦的心之體性，從本初自性之地。』大心從本初自性上，一切皆無地。同樣，對於一切智智之間的下文也適用。之後多出四張紙和兩行，『大道的中間，祈請，完全清凈。勝義他空，沒有可獲得和可證悟的。』這指的是，如果存在可獲得和獲得之法二者，那麼獲得也會存在。如果存在可證悟和證悟二者，那麼證悟也會存在。然而，對於僅僅是遍計所執和分別假立的法，安立為圓成實性完全清凈，因此對於完全清凈，沒有任何可獲得或可證悟的。』中觀大阿阇黎世親說。『德瓦提之子，從本初自性上，極其清凈。』之後一行，『大涅槃的體性，從本初就已獲得，因此本體並非先前沒有而新獲得的，從本初就已證悟，因此沒有可證悟的，從本初自性上，完全清凈。』同樣，對於一切智智之間的下文也適用。之後四張紙缺少一行。 第十九品，大道的偉大之處，祈請，未成立。』這指的是，對於遍計所執和分別假立的色等法，因為沒有顯現成立，所以安立為完全清凈，因此稱為沒有顯現成立之相。中觀派說。『種姓之子，從本初自性上，極其清凈。』之後三張半紙和一行，『三界之對治。』祈請，薄伽梵，清凈並非在欲界中，之後五行，不在無色界中產生。』這指的是，欲界、色界和無色界都是遍計所執，對於不生不滅的法，就是清凈。中觀派說。之後幾乎沒有兩行，『平等性中，祈請，不存在。』這指的是，不是自知自性的本體，這是同義詞。中觀派說。之後大約一半和兩行，『因為無心。』這指的是，因為遠離分別，所以稱為無情法。
【English Translation】 The great Acharya said, 'From the very beginning, by its own nature, it is extremely pure.' Then, one line more, 'The essence of the mind of ultimate truth is from the ground of its own nature from the very beginning.' The great mind is from its own nature from the very beginning, completely without ground. Similarly, apply this to the lower sections up to the Sarvākārajñatā. Then, four sheets of paper and two lines more, 'The middle of the great path, I pray, is completely pure. The other-emptiness of ultimate truth is without anything to be obtained or realized.' This refers to the fact that if there are two things, something to be obtained and the act of obtaining, then there will be obtaining. If there are two things, something to be realized and the act of realizing, then there will be realization. However, for the mere absence of what is imputed and what is conceptually constructed, the nature of perfect completion is established as completely pure, therefore, for that completely pure, there is nothing to be obtained or realized. The great Madhyamaka Acharya Vasubandhu said. 'Son of Dvati, from the very beginning, by its own nature, it is extremely pure.' Then one line, 'The form of great Nirvana, because it has been obtained from the very beginning, therefore, its essence is not newly obtained as something that was not there before, because it has been realized from the very beginning, therefore, there is nothing to be realized, from the very beginning, by its own nature, it is completely pure.' Similarly, apply this to the lower sections up to the Sarvākārajñatā. Then, four sheets of paper lacking one line. Nineteenth chapter, the greatness of the great path, I pray, is not established.' This refers to the fact that for phenomena such as form, which are imputed and conceptually constructed, because they are not manifestly established, they are established as completely pure, therefore, it is called the characteristic of not being manifestly established. The Madhyamaka school said. 'Son of the lineage, from the very beginning, by its own nature, it is extremely pure.' Then three and a half sheets of paper and one line, 'The antidote to the three realms.' I pray, 'Bhagavan, purity is not in the desire realm,' then five lines, 'It is not born in the formless realm.' This refers to the fact that the desire realm, the form realm, and the formless realm are all imputed, and for that which does not arise or cease, that is purity. The Madhyamaka school said. Then almost no two lines, 'In equality, I pray, it does not exist.' This refers to the fact that it is not the essence of self-knowing, this is a synonym. The Madhyamaka school said. Then about half and two lines, 'Because there is no mind.' This refers to the fact that because it is free from conceptualization, it is said to be an inanimate phenomenon.
།ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གཟུགས་མ་འཚལ་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། ཞེས་བྱ་བའི་ནི་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དངོས་པོ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ན། བམ་པོ་ཉི་ཤུ་པ། དེ་ལ་ཀླན་ཀ་སྤངས་པ་ཡིས། །ལམ་ནི་འཇལ་དང་གཞལ་བྱ་དག །གསོལ་པ། གནོད་པར་མི་བགྱིད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་གི་ཕྱིར་ཏེ་གཉིས་ཀ་ཡང་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཀྱིས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་ཕན་པའམ། གནོད་པའམ། མི་བྱེད་དེ། ནམ་མཁའ་ལ་ནམ་མཁའ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱིས་གནས་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། ཞེས་བྱ་བ་བཤད་དེ། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་གནས་པའི་མཚན་ཉིད་དེ་ལ་སུ་ཞིག་ཕན་པ་དང་། གནོད་པ་ཡོད་ཅེས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ལེན་པ་མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་རྣམ་པར་དག་པ་ནི་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་ཐམས་ཅད་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གལ་ཏེ་ཆོས་འགའ་ཞིག་ཡོངས་སུ་འཛིན་ན་ནི་རྣམ་པར་དག་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ན། གཟུགས་རྣམ་པར་དག་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པ་ནི་བདག་དངོས་པོ་མེད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་དངོས་པོ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །འདིར་ནི་རྣམ་པར་དག་པ་ཞེས་བྱ་བའི་དངོས་པོ་མེད་པ་ལ་བྱ་སྟེ། དེ་བས་ན་རབ་འབྱོར་བདག་མེད་པ་ནི་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་ 4-158 ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །སྔར་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་རྣམ་པར་དག་པ་བསྟན་ཏོ། །ད་ནི་བདག་མེད་པ་རྣམ་པར་དག་པ་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་བརྒྱད་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཙམ་ཆད་པ་ན། རབ་འབྱོར། རང་གི་མཚན་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་ཡར་བཅད་ཀྱིས་ཐ་པ་སྟེ་པོ་ཏི་བཅུ་པ་རྫོགས་སོ།། །། ༈ ད༽ ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ། གླེགས་བམ་བཅུ་གཅིག་པ། བམ་པོ་དང་པོ། མ་མཆིས་ཤིང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་རྣམ་པར་བྱང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་སྔོན་གྱི་དུས་ན་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་རྣམ་པར་དག་པས་ནམ་མཁའ་བཞིན་དུ་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པའོ། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་གནས་སྐབས་ན་ཡང་ནམ་མཁའ་བཞིན་དུ་སྔོན་མ་བྱུང་བའི་རྣམ་པར་བྱང་བ་མེད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེ
【現代漢語翻譯】 『因此，中觀派說，『不尋求色』，意思是說，所有色等法都不見。』這是它的同義詞。』中觀派說。然後，如果再多一行，『因為空性』，意思是說，色等法沒有自性，因為沒有實體。』這是它的同義詞。』中觀派說。然後，在第十五頁和第十五行： 第二十品。因此，通過消除爭論，道路是可以衡量和被衡量的。』祈請說，『不會造成損害。』意思是說，因為兩者都以如是的自性完全清凈，如是不會對如是造成利益或損害，就像虛空對虛空一樣。』中觀派說。然後，如果少兩行，『因為法界的住處』，這是解釋說，誰能對法身（Dharmakaya）——在所有時間都存在的自性——造成利益或損害呢？』偉大的中觀派說。然後，如果多一行，『沒有接受』，意思是說，般若波羅蜜多（Prajnaparamita）的完全清凈是沒有一切執取的自性，如果執取某些法，就不會變得清凈。』偉大的中觀派世親（Vasubandhu）說。然後，大約三行，『色是完全清凈的』，等等，這是說，因為沒有我（Atman）和實體，所以色等也沒有實體。』這是它的同義詞。』在這裡，『完全清凈』指的是沒有實體，因此，善現（Subhuti），沒有我是非常清凈的。 這樣說。』之前已經顯示了般若波羅蜜多的完全清凈，現在顯示沒有我的完全清凈。』偉大的中觀派說。然後，在第十八頁，大約少了三行半，『善現，因為自性是空性。』在這裡，結束了，第十卷結束了。 沒有，意思是說，因為沒有煩惱和清凈，所以在過去的時間裡，自性是清凈的，像虛空一樣沒有煩惱。』在完全成就的狀態下，也沒有像虛空一樣沒有先前未發生的清凈。』偉大的中觀派說。
【English Translation】 'Therefore, the Madhyamika says, 'Not seeking form,' which means that all dharmas such as form are not seen.' This is its synonym.' The Madhyamika says. Then, if there is one more line, 'Because of emptiness,' which means that dharmas such as form have no characteristics, because there is no entity.' This is its synonym.' The Madhyamika says. Then, on page fifteen and line fifteen: Chapter Twenty. Therefore, by eliminating disputes, the path is measurable and to be measured.' The request says, 'It will not cause harm.' Which means that because both are completely pure with the nature of Suchness, Suchness does not benefit or harm Suchness, just like space to space.' The Madhyamika says. Then, if there are two lines less, 'Because of the abode of the Dharmadhatu,' this is explained by saying, who can cause benefit or harm to the Dharmakaya—the nature that exists at all times?' The great Madhyamika says. Then, if there is one more line, 'No acceptance,' which means that the complete purity of Prajnaparamita is the nature of having no complete grasping, and if one grasps some dharmas, it will not become pure.' The great Madhyamika Vasubandhu says. Then, about three lines, 'Form is completely pure,' etc., this is said because there is no self (Atman) and entity, so form etc. also have no entity.' This is its synonym.' Here, 'completely pure' refers to having no entity, therefore, Subhuti, having no self is extremely pure. Thus it is said.' Previously, the complete purity of Prajnaparamita has been shown, and now the complete purity of no-self is shown.' The great Madhyamika says. Then, on page eighteen, about three and a half lines are missing, 'Subhuti, because self-nature is emptiness.' Here, it ends, and the tenth volume ends. Not existing, which means that because there is no affliction and purification, in the past time, the self-nature is pure, like the sky without affliction.' Even in the state of complete accomplishment, there is no purification that has not occurred before, like the sky.' The great Madhyamika says.
ན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། གཟུགས་ཀུན་ཏུ་མཐའ་ཡས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། རྟག་པ་དང་། ཆད་པ་མེད་པ་དང་། སྔོན་གྱི་མཐའ་དང་། ཕྱི་མའི་མཐའ་དང་། དབུས་ཀྱི་མཐའ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཀུན་ཏུ་མཐའ་ཡས་པའོ། །དེ་བས་ན་རབ་འབྱོར་མཐའ་ལས་འདས་པ་སྟོང་པ་ཉིད་ཐོག་མ་དང་ཐ་མ་མེད་པ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བདུན་ཙམ་ན། བམ་པོ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལགས་ཀྱི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་མ་ལགས་སོ། །དེ་བྱང་སེམས་ཁོ་ན་ཡིན་ཏེ། རྣམ་མཁྱེན་ཐོབ་བྱེད། ལམ་གྱི་རྣམ་པ་ཤེས་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ཤི༷ན་ཏུ༷་རྣམ་པར་ད༷ག་པ༷་ཞེ༷ས་བྱ༷་བ༷་འདི༷་ནི༷་སྒོ༷མ་པ༷འི་ལ༷མ། །བྱ༷ང་ཆུ༷བ་སེ༷མས་དཔ༷འ་མཁ༷ས་རྣ༷མས་ཀྱི༷། །ལ༷མ་ཤེ༷ས་ཉི༷ད་ནི༷་དེ༷་འདྲ༷ར་བཤ༷ད། །ཅེས་པ་དོན་བཅུ་གཅིག་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། །ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མན་ངག་གི་བསྟན་བཅོས་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་ཅེས་བྱ་བ་ལས། ལམ་ཤེས་པའི་སྐབས་ཏེ་གཉིས་པའོ།། །། ༄། །གསུམ་པ། གཞི་ཤེས་པའི་སྐབས། ༈ ཚུ་རོལ་ཕ་རོལ་མཐའ་ལ་མིན། །དེ་དག་བར་ན་མི་གནས་པ། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། དུས་རྣམས་མཉམ་པ་ཉིད་ཤེས་ཕྱིར། །ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པར་འདོད། །གསོལ་པ། ཚུ་རོལ་གྱི་འགྲམ། འདུས་བྱས་སུ་གཏོགས་པའམ། ཕ་རོལ་གྱི་འགྲམ། འདུས་མ་བྱས་སུ་གཏོགས་པའམ། མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཐོག་མ་དང་ཐ་མ་མེད་པ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། དུས་གསུམ་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་ཡོངས་སུ་ཤེས་པས་ཚུ་རོལ་གྱི་འདུ་ཤེས་སམ། ཕ་རོལ་གྱི་འདུ་ཤེས་མེད་དེ། དེ་བས་ན་ཚུ་རོལ་གྱི་འགྲམ་ན་ཡང་མི་གནས། ཕ་རོལ་གྱི་འགྲམ་ན་ཡང་མི་གནས། ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ཤེ༷ས་པ༷ས་སྲི༷ད་ལ༷་མི༷་གན༷ས་ཤི༷ང་། །སྙི༷ང་རྗེ༷ས་ཞི༷་ལ༷་མི༷་གན༷ས་ད༷ང་། །ཞེས་པ་དོན་དང་པོ་དང་གཉིས་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། །ཐབས་མ་ཡིན་པས་རིང་བ་སྟེ། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། 4-159 དེ་ནི་མཚན་མར་དམིགས་སྒོ་ནས། །རབ་འབྱོར། དེ་ནི་མིང་དུ་ཡང་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་སྟེ། གཟུགས་ལ་སོགས་པ་སྟེ་ཆོས་རྣམས་ལ་མིང་དུ་འཛིན་པ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་བརྡའོ། །མཚན་མར་འཛིན་པ་ནི་རྣམ་པར་བཏགས་པ་སྟེ། གཉིས་ཀ་ཡང་སྒྲིབ་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པས་ཆགས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་རིང་དུ་སྤོང་ངོ་། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ཐ༷བས་མ༷་ཡི༷ན་པ༷ས་རི༷ང་བ༷་ད༷ང་། །ཞེས་པ་དོན་གསུམ་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། ༈ དེ་ནི་ཐབས་ལ་མཁས་པ་ཡིས། །ཡ
【現代漢語翻譯】 那波·益西年說道：『從那裡數三行，『色究竟無邊』，這是因為常恒、不滅、無始無終、無中的緣故，所以是究竟無邊的。』因此，善現，超越邊際的空性，是無始無終的空性。』這樣說道。這是偉大的中觀派所說。從那裡數大約十七頁， 第二卷。從那裡數兩行，『是般若波羅蜜多，是諸佛之母。』這僅僅是菩薩，是獲得一切智智的途徑，是瞭解道路之相本身。』他們這樣說：『極其清凈』，這被稱為禪定的道路。是菩薩智者們的道路，瞭解道路本身就是如此闡述的。』這是第十一個意義。般若波羅蜜多之竅訣論著《現觀莊嚴論》中，道路之相的章節，第二。 第三，基礎之相的章節。 『此岸彼岸皆非邊，不住二者之中間。』提問：從那裡數兩行少一點，『爲了知曉諸時皆平等，故欲般若到彼岸。』提問：此岸的邊緣，屬於有為法，或者彼岸的邊緣，屬於無為法，或者因為平等性。』這是因為無始無終的空性，完全知曉三時平等，因此沒有此岸的觀念，也沒有彼岸的觀念。因此，不住在此岸的邊緣，也不住在彼岸的邊緣。』這是總結。這是中觀派所說。他們這樣說：『以智慧不住于有，以慈悲不住于寂。』這是第一和第二個意義。『非方便故而遠離。』提問：從那裡數兩行， 『那是執著于相之門，善現，那也是名字。』等等，執著於色等諸法之名，是遍計所執的符號。執著于相，是分別假立，二者都是遮蔽的特徵，所以稱為貪著。』這是中觀派所說。提問：從那裡數五行半，『遠離般若波羅蜜多。』他們這樣說：『非方便故而遠離。』這是第三個意義。 『那是精通方便者。』
【English Translation】 Napo Yixinian said, 'From there, count three lines, 'Form is ultimately boundless,' which is because of permanence, non-destruction, without beginning or end, and without a middle, so it is ultimately boundless.' Therefore, Subhuti, the emptiness that transcends boundaries is the emptiness without beginning or end.' Thus it is said. This is what the great Madhyamaka school said. From there, count about seventeen pages, Volume Two. From there, count two lines, 'It is the Prajñāpāramitā, the mother of all Buddhas.' This is only the Bodhisattva, the way to attain omniscience, the understanding of the aspect of the path itself.' They say, 'Extremely pure,' this is called the path of meditation. It is the path of the wise Bodhisattvas, understanding the path itself is explained in this way.' This is the eleventh meaning. In the treatise on the key instructions of the Prajñāpāramitā, the Ornament of Clear Realization, the chapter on the aspect of the path, the second. Third, the chapter on the aspect of the base. 'This shore, the other shore, are not the edge, not dwelling in between.' Question: From there, count two lines less, 'In order to know that all times are equal, therefore desiring Prajñā to reach the other shore.' Question: The edge of this shore, belonging to conditioned phenomena, or the edge of the other shore, belonging to unconditioned phenomena, or because of equality.' This is because of the emptiness without beginning or end, fully knowing the equality of the three times, therefore there is no concept of this shore, nor is there a concept of the other shore. Therefore, not dwelling on the edge of this shore, nor dwelling on the edge of the other shore.' This is the conclusion. This is what the Madhyamaka school said. They say, 'With wisdom, not dwelling in existence, with compassion, not dwelling in peace.' This is the first and second meaning. 'Far away because of non-skillful means.' Question: From there, count two lines, 'That is clinging to the gate of characteristics, Subhuti, that is also a name.' And so on, clinging to the names of forms and other phenomena is the imputed designation. Clinging to characteristics is the discriminated imputation, both of which are the characteristics of obscuration, so it is called attachment.' This is what the Madhyamaka school said. Question: From there, count five and a half lines, 'Far away from the Prajñāpāramitā.' They say, 'Far away because of non-skillful means.' This is the third meaning. 'That is skilled in skillful means.'
ང་དག་ཉེ་བ་ཉིད་དུ་བཤད། །རབ་འབྱོར་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། ངོ་མཚར་ཆེའོ་དེ་ཉིད་ཀྱིས། དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ཐ༷བས་ཀྱི༷ས་རི༷ང་བ༷་མ༷་ཡི༷ན་ད༷ང་། །ཞེས་པ་དོན་བཞི་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། གཟུགས་སོགས་ཕུང་པོ་སྟོང་ཉིད་དང་། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུས། དེ་ནས་ཡང་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། དུས་གསུམ་གཏོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་དང་། །ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། སྦྱིན་སོགས། ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བདུན་ན། བྱང་ཆུབ་ཕྱོགས་རྣམས་ལ། །སྤྱོད་པའི་འདུ་ཤེས་མི་མཐུན་ཕྱོགས། །དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་རྣམས་ལ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཆགས་པ་མེད་དོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། མི༷་མཐུ༷ན། ཞེས་པ་དོན་ལྔ་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། སྦྱིན་ལ་སོགས་ལ་ངར་འཛིན་མེད། །དེ་ནས་ལྷའི་དབང་པོ་བརྒྱ་བྱིན་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། གཟུགས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཡོངས་སུ་བསྔོ་བར་མི་ནུས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་རྣམས་ལ་གནས་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡོངས་སུ་འགྱུར་བ་མེད་པས་དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་བྱང་ཆུབ་ཏུ་ཡོངས་སུ་བསྔོ་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཤོག་ལོགས་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། གཞན་དག་དེ་ལ་འཛུད་བྱེད་པ། །དེ་ནི་ཆགས་པའི་མཐའ་འགོག་པ། །ཀོའུ་ཤི་ཀ །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལྷག་ན་རྟོགས་པར་མི་འགྱུར་བ་དེ་ལྟར། བྱང་ཆུབ་ཏུ་འཇུག་པའི་ལམ་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་སྟོན་པ། ཡང་དག་པར་བསྟན་པར་བྱའོ། །ལམ་ལོགས་པར་ཞུགས་པ་རྣམས་ཁ་ལོ་སྒྱུར་ཞིང་འཆོས་ལ། ཡང་དག །བྱང་ཆུབ་ཐོབ་ཏུ་མི་རིང་ཞིང་སེམས་ཞུམ་པ་རྣམས་གཟིངས་བསྟོད་པས། ཡང་དག །བྱང་ཆུབ་ཏུ་ཞུགས་པ་རྣམས་ལ་བསྔགས་ཤིང་བསྟོད་པས། ཡང་དག བམ་པོ་གསུམ་པ། རྒྱལ་ལ་སོགས་ལ་ཆགས་པ་ཕྲ། །དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་ན། ཆོས་ཀྱི་ལམ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས། །དབེན་པའི་ཕྱིར་ན་དེ་ཟབ་ཉིད། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། རང་བཞིན་གྱིས། ཆགས་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས་ཤིང་རྣམ་པར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་བྱས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་ན། ཆོས་རྣམས་རང་བཞིན་གཅིག་པར་ནི། །ཤེས་པས་ཆགས་པ་སྤོང་བ་ཡིན། །གསོལ་ 4-160 པས་བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཆོས་ཀྱི་རང་བཞིན་གཅིག་ཏུ་ཟད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ངོ་བོ་ཉིད་གཅིག་ན་འོན་ཀྱང་བདག་ཉིད་ཐ་དད་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར་མངོན་པར་རྟོགས་པར་དཀའོ། །ཞེས་དང་། གཅིག་པུ་གང་ཡིན་པ། དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་ནི། ཆོས་ཉིད་གཞན་གང་གི་རྒྱུ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རང་བཞིན། གང་རང་བ
【現代漢語翻譯】 我宣說了親近（涅槃）的途徑。須菩提請問：再多一行的內容是：太稀奇了，通過這些方法，不會拖延太久。（這是）第四個意義已經說完。 色等五蘊是空性。之後，具壽舍利弗之子說。再多三頁半的內容是：屬於三時的諸法。具壽舍利弗之子。再少兩行的內容是：佈施等。具壽。再多七行半的內容是：對於菩提的各個方面，行為的認知與不一致的方面。對於四念住。再多兩頁半的內容是：沒有貪執。通過這些方法，不一致。（這是）第五個意義已經說完。 對於佈施等沒有我執。之後，天帝釋說。再多一頁零兩行的內容是：不能完全迴向於色的自性。因為這是安住于諸法的體性。因為沒有完全的改變，所以不應以緣取的方式迴向于菩提。這是總結性的詞語。中觀派這樣說。兩頁半的內容是：其他人融入其中，這是阻止貪執的邊際。 कौशिक (Kauśika)。再多兩頁的內容是：像這樣不會證悟。正確地顯示進入菩提的道路，不顛倒。對於進入歧途的人，要改變方向並進行調整。正確。對於那些不能很快獲得菩提而灰心喪氣的人，要讚美他們的船隻。正確。對於那些進入菩提的人，要讚揚和讚美。正確。 第三品。對於國王等有微細的貪執。之後，薄伽梵。再多八行的內容是：法的道路，自性是寂靜的，因此非常深奧。請問。再多一行的內容是：自性。完全捨棄一切貪執，並且完全。再多一行的內容是：因為般若波羅蜜多是自性，所以沒有造作。再多半行的內容是：諸法自性唯一，通過智慧捨棄貪執。請問，薄伽梵。再多一行的內容是：法的自性歸於唯一。這是因為，在如是的體性中，一切法都是一體性的，但由於各自的自體顯現不同，所以難以證悟。以及，唯一者，如是性，因為不是其他法性的原因，所以是自性。任何自性
【English Translation】 I have explained the means of approaching (Nirvana). Subhuti asked: If there is one more line, it would be: It is very rare, through these methods, it will not be delayed for too long. (This is) the fourth meaning has been said. Form and other aggregates are emptiness. Then, the venerable Sharadvatiputra said. If there are three and a half more pages, it would be: All dharmas belonging to the three times. The venerable Sharadvatiputra. If there are two fewer lines, it would be: Giving, etc. The venerable. If there are seven and a half more lines, it would be: For the various aspects of Bodhi, the perception of behavior and inconsistent aspects. For the four mindfulnesses. If there are two and a half more pages, it would be: There is no attachment. Through these methods, inconsistent. (This is) the fifth meaning has been said. There is no ego-grasping for giving, etc. Then, the Lord of the Gods, Indra, said. If there is one more page and two more lines, it would be: It is not possible to completely dedicate to the nature of form. Because this is the nature of abiding in all dharmas. Because there is no complete change, it should not be dedicated to Bodhi in the manner of taking as an object. This is the concluding word. The Madhyamaka school says this. If there are two and a half pages, it would be: Others merge into it, this is to prevent the edge of attachment. कौशिक (Kauśika). If there are two more pages, it would be: Like this, it will not be realized. Correctly show the path to enter Bodhi, without inversion. For those who have entered the wrong path, change direction and adjust. Correct. For those who cannot quickly attain Bodhi and are discouraged, praise their boats. Correct. For those who have entered Bodhi, praise and commend. Correct. Volume 3. There is subtle attachment to kings, etc. Then, the Bhagavan. If there are eight more lines, it would be: The path of Dharma, by nature, is solitary, therefore it is very profound. Asked. If there is one more line, it would be: By nature. Completely abandon all attachments, and completely. If there is one more line, it would be: Because Prajnaparamita is the nature, it is uncreated. If there is half a line more, it would be: All dharmas are of one nature, through knowledge, attachment is abandoned. Asked, Bhagavan. If there is one more line, it would be: The nature of Dharma ends in oneness. This is because, in suchness, all dharmas are of one nature, but because their own entities appear different, it is difficult to realize. And, the one who is alone, suchness, because it is not the cause of any other Dharma nature, it is nature. Any nature
ཞིན་མ་ཡིན་པ་དེ་ནི། འདུས་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་སུས་ཀྱང་མ་བྱས་པས། མ་བྱས་པའོ། །གང་མ་བྱས་པ་དེ་ནི། བསོད་ནམས་དང་བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པ་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་གང་གིས་ཀྱང་མངོན་པར་འདུས་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར། མངོན་པར་འདུས་མ་བྱས་པའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། །མཐོང་ལ་སོགས་པ་བཀག་པ་ཡིས། །དེ་ནི་རྟོགས་པར་དཀའ་བར་བཤད། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཕྱིན་པ་ནི། རྣམ་ཤེས་རྟོག་བཅས། སུས་ཀྱང་། གཟུགས་ལ་སོགས་པར་མི་ཤེས་ཕྱིར། །དེ་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པར་འདོད། །གསོལ་པ། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའོ། །ཞེས་བྱ་བས་ནི་དུ་བས་མེ་མཚོན་པ་ལྟར་ཆོས་གཞན་གྱིས་བསམ་པར་མི་ནུས་སོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་པ་རྣམས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་ཆད་པ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ཉི་ཤུ་བརྒྱད་དོ།། །། ༈ ལེའུ་ཉི་ཤུ་དགུ་པ། ༈ དེ་ལྟར་ཀུན་ཤེས་ཉིད་ལུགས་ལ། །མི་མཐུན་གཉེན་པོའི་ཕྱོགས་དག་གི །རྣམ་པར་དབྱེ་བ་མ་ལུས་པ། །ཇི་སྐད་བཤད་པ་འདིར་ཤེས་བྱ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། གཉེ༷ན་པོ༷འི་ཕྱོ༷གས་ད༷ག་ད༷ང་། །ཞེས་པ་དོན་དྲུག་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། གཟུགས་སོགས་དེ་མི་རྟོག་སོགས་དང་། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གསུམ་ལྷག་པ་ན། བམ་པོ་བཞི་པ། ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་དྲུག་ན། བམ་པོ་ལྔ་པ། དེ་མ་རྫོགས་དང་རབ་རྫོགས་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་དྲུག་ན། དེ་ལ་ཆགས་པ་མེད་ཉིད་ལ། །སྤྱོད་པ་བཀག་པས་སྦྱོར་བ་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ལྟར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། མི་འགྱུར། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ལྟར་ཆོས་ཟབ་མོ་འདི། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། བྱེད་པོ་མེད་ཉིད་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། བྱ་དཀའ་རྣམ་གསུམ་སྦྱོར་བ་དང་། །དང་པོ་ཆེད་དུ་བྱ་བ་དཀའ་བའི་སྦྱོར་བ་ནི། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། བམ་པོ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། གཉིས་སྦྱོར་བ་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་སེམས་ཅན། གསུམ་པ་བྱ་དཀའ་བ་ཉིད་ཀྱི་སྦྱོར་བ་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ལྷག་པ་ན། སྐལ་བ་ཅི་བཞིན་འབྲས་ཐོབ་པས། །འབྲས་ཡོད་འདོད་པ་དེ་དང་ནི། །དང་པོ་དོན་ཡོད་པའི་སྦྱོར་བ་ནི། དེ་ནས་དགེ་སློང་གཅིག་འདི་སྙམ་དུ་གྱུར་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ཙམ་ན། ཕྱག་འཚལ་ལོ། །སྙམ་པ་དང་། གཞན་ལ་རག་ལས་མིན་གང་ 4-161 དང་། །གཉིས་པ་གཞན་གྱི་རྐྱེན་གྱིས་མི་འགྲོ་བའི་སྦྱོར་བ་ནི། དེ་ནས་ལྷའི་དབང་པོ་བརྒྱ་བྱིན་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ཐམ་པ་ན། སྐལ་བ་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། །སྣང་བ་རྣམ་བདུ
【現代漢語翻譯】 並非真實的，因為它是非造作的，所以無人能造作，故為非造作。凡非造作的，即是善業與非善業，任何顯現造作者都無法顯現造作，故為非顯現造作。然後，在一行多一點的地方，通過阻斷見等，據說那是難以理解的。請開示！然後，在一行中，行進的是，有分別的識，無論誰，因為不認識色等，所以被認為是不可思議的。請開示！不可思議啊！以『不可思議』之名，如以煙示火，其他法無法思及。這是最後的結論。這些是中觀派所說的。然後，在半張紙多一點的地方，缺少半行，出自《十萬頌般若經》，第二十八品。 第二十九品 如是，在全知的法中，所有不相容的對治品，其所有的區分，如前所述，應知於此。通過這些，對治品等，第六個意義已經闡述完畢。 色等，彼不思議等，然後，具壽善現。然後，在十三張紙多一點的地方。 第四卷。在十六張紙的地方，第五卷。彼不圓滿與極圓滿，善現。此外，菩提。然後，在十張紙和六行的地方，對於彼無執著，通過阻斷行持而結合。請開示！世尊，如來。然後，在八張紙和十一行的地方，不變。請開示！世尊，如是甚深之法。然後，在四行的地方，無作者。善現。例如，三種難行之結合。第一種，特意為之的難行之結合是，請開示！世尊。然後，在兩張半紙的地方。 第六卷。然後，在幾乎沒有三行的地方，第二種結合是，世尊，有情。第三種，難行本身的結合是，世尊，菩提。然後，在十行多一點的地方，如其所應地獲得果實，有果實的希求與彼。第一種，有意義的結合是，然後，一位比丘如是想。然後，在半行多一點和五行左右的地方，敬禮！心想，不依賴於他者。 第二種，不因他緣而行的結合是，然後，天帝釋。然後，在半行多一點和十行的地方，將成為有緣者。七種顯現。
【English Translation】 That which is not real is unconditioned; because it is unconditioned, it is unmade by anyone, hence it is unmade. Whatever is unmade, that is, neither meritorious nor non-meritorious actions are manifestly made by any manifest maker, hence it is unmanifestly made. Then, in a line more, by blocking seeing and so on, it is said that it is difficult to understand. Please explain! Then, in one line, what proceeds is, consciousness with conceptualization. By anyone, because one does not know form and so on, it is considered inconceivable. Please explain! Inconceivable! By the name 'inconceivable,' like showing fire with smoke, other dharmas cannot be conceived. This is the final conclusion. These are the words of the Madhyamikas. Then, in a page and a half, with half a line missing, from the Hundred Thousand Verses, chapter twenty-eight. Chapter Twenty-Nine Thus, in the system of omniscience, all incompatible antidotes, all their distinctions, as previously stated, should be known here. Through these, antidotes, etc., the sixth meaning has been explained. Form, etc., that which is non-conceptual, etc., then, the venerable Subhuti. Then, in thirteen pages and a bit more. Volume Four. In sixteen pages, Volume Five. That which is incomplete and completely complete, Subhuti. Furthermore, Bodhi. Then, in ten pages and six lines, for that non-attachment, by blocking conduct, there is union. Please explain! Bhagavan, thus the Tathagata. Then, in eight pages and eleven lines, unchanging. Please explain! Bhagavan, thus this profound Dharma. Then, in four lines, without an agent. Subhuti. For example, the union of three difficult deeds. The first, the union of difficult deeds done intentionally is, Please explain! Bhagavan. Then, in two and a half pages. Volume Six. Then, in almost no three lines, the second union is, Bhagavan, sentient beings. The third, the union of the difficult deed itself is, Bhagavan, Bodhi. Then, in ten lines and a bit more, obtaining the fruit as it should be, the desire for fruit and that. The first, the union of meaningfulness is, then, a certain monk thought thus. Then, in a half line and about five lines, I prostrate! Thinking, not dependent on others. The second, the union of not going by other causes is, then, by Indra, lord of the gods. Then, in a half line and ten lines, will become fortunate. Seven appearances.
ན་ཤེས་བྱེད་དོ། །གསུམ་པ་ཤེས་བྱེད་རྣམ་གསུམ་བདུན་བཤད་པའི་ཤེས་པའི་སྦྱོར་བ་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དེ་ཅི་སྙམ་དུ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བདུན་ན། སྐལ་བ་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། སྦྱོར་ད༷ང་། ཞེས་པ་དོན་བདུན་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། གཟུགས་ལ་སོགས་པ་རློམ་མེད་པ། །རྣམ་བཞི་དེ་ཡི་མཉམ་པ་ཉིད། །དེ་ནས་ལྷའི་དབང་པོ་བརྒྱ་བྱིན་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ཙམ་ན། གཟུགས་རློམ་སེམས་སུ་མི་བྱེད། ཅེས་བྱ་བ་ནི་བྱེད་པའི་མཚན་ཉིད་ལ་སོགས་པའི་དངོས་པོར་རོ། །གཟུགས་ཀྱིས་རློམ་སེམས་སུ་མི་བྱེད། ཅེས་བྱ་བ་ནི་རྗེ་ཁོལ་གྱི་དངོས་པོར་རོ། །གཟུགས་ལ་རློམ་སེམས་སུ་མི་བྱེད། ཅེས་བྱ་བ་ནི་རྟེན་དང་བརྟེན་པའི་དངོས་པོར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བཞི་དང་ཕྲེང་དགུ་ན། བམ་པོ་བདུན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་ལ་ཕྲེང་བཞི་ཆད་པ་ན། བམ་པོ་བརྒྱད་པ། དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། དེ༷་ཡི༷་མཉ༷མ་ཉི༷ད་ད༷ང་། །ཞེས་པ་དོན་བརྒྱད་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། སྡུག་བསྔལ་ལ་སོགས་བདེན་པ་ལ། །ཆོས་ཤེས་རྗེས་སུ་ཤེས་པ་དང་། །བཟོད་ཤེས་སྐད་ཅིག་བདག་ཉིད་འདི། །ཀུན་ཤེས་ཚུལ་ལ་མཐོང་བའི་ལམ། །སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ནི། དེ་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཐུས་སྟོང་གསུམ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་ཙམ་ན། གཟུགས་རྟག་མ་ཡིན་མི་རྟག་མིན། །གཟུགས་རྟག་ཅེས་བྱ་བའམ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅོ་ལྔ་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ཆད་པ་ན། བམ་པོ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ལྔ་ཙམ་ན། ཆོས་སྟོན་པར་མི་འགྱུར་རོ། །མཐའ་ལས་འདས་དང་། སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་ཤེས་པ་ནི། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། བམ་པོ་བཅུ་པ། རྣམ་དག་དང་། །སྡུག་བསྔལ་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པར་བཟོད་པ་ནི། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་དམིགས་པར་གྱུར་པ་རྣམས་དྲི་མ་མེད་པར་གྱུར་པས་ལམ་གྱི་ཤེས་པ་ཉིད་དེ་ལ་ཡང་དག་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །མ་སྐྱེས་མ་འགགས་ལ་སོགས་དང་། །སྡུག་བསྔལ་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པ་ནི། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། ཇི་ལྟར་ན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ན། རྣམ་པར་བྱང་བ་མེད་པ་ནི་གཟུགས་ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་གི་གཟུགས་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་རང་བཞིན་དུ་གནས་གྱུར་ནས། སྐྱེ་བ་དང་། འགག་པ་མེད་པ་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པ་དང་རྣམ་པར་བྱང་བ་རྣམས་སུ་མི་སྣང་བ་དེའི་ཚེ། གཟུགས་ཏེ་ཡོངས་སུ་དག་པ་ 4-162 ཞེས་བྱ་བའི་གཞན་དུ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་
【現代漢語翻譯】 那知曉之因。第三，知曉之因的三種七支解釋中的知之結合是： कौशिक (Kausika， कौशिक， कौशिक， कौशिक)。你對此怎麼想？從那時起，七又一半的念珠，將成為有福之人。通過這些，『結合』，第七個意義已經說完了。 無有色等之傲慢，四種即是彼之平等性。此後，天帝帝釋天說，從那時起，大約六又一半的念珠，不以色為傲慢之心。這被稱為行為的特徵等事物。不以色為傲慢之心，這被稱為自在之物。不以色為傲慢之心，這被稱為所依和能依之物。這是中觀派的說法。從那時起，十四張紙和九串念珠。 第七卷。從那時起，十五張紙上缺少四串念珠，第八卷。通過這些，『彼之平等性』，第八個意義已經說完了。 對於苦等真諦，法知隨知，忍知剎那自性，一切知見道。對於苦的法知忍，從那時起，通過佛陀的力量，三千世界。從那時起，兩張紙和兩串多一點的念珠，色非常非不常。色是常嗎？從那時起，十五張紙少一半，少一串念珠。 第九卷。從那時起，十一張紙和五串左右的念珠，不會成為說法者。超越邊際。對於苦的法知是：祈請。世尊。從那時起，四張紙少一半。 第十卷。清凈。對於苦的隨知忍是：祈請。世尊。從那時起，一串念珠，完全清凈。這被稱為所有以色等法為目標的事物，因變得無垢而成為道的智慧，並真實地轉變成那樣。這是偉大的中觀派學者世親的說法。從那時起，三張紙和五串念珠，完全清凈。未生未滅等。對於苦的隨知是：祈請。世尊。如何？從那時起，三張紙，沒有完全的清凈，即是色完全清凈。這被稱為任何色的自性都安住於法性之中，沒有生和滅，沒有一切煩惱和清凈顯現之時，色即是完全清凈，不是其他的。這是偉大的中觀派學者世親的說法。從那時起，紙張。
【English Translation】 That which causes knowing. Third, the combination of knowing in the explanation of the three kinds of seven branches of knowing is: कौशिक (Kausika, कौशिक, कौशिक, कौशिक). What do you think about this? From then on, seven and a half strings of beads will become fortunate ones. Through these, 'combination,' the seventh meaning has been spoken. Without arrogance of form, etc., the four are its equality. Thereafter, the Lord of the Gods, Indra, said, from then on, about six and a half strings of beads, do not make form into an arrogant mind. This is called the characteristic of action and so on. Not making form into an arrogant mind is called the object of freedom. Not making form into an arrogant mind is called the object of support and supported. This is the statement of the Madhyamaka school. From then on, fourteen sheets of paper and nine strings of beads. Volume 7. From then on, fifteen sheets of paper with four strings of beads missing, Volume 8. Through these, 'its equality,' the eighth meaning has been spoken. For truths such as suffering, knowing the Dharma and following knowing, enduring knowing is the nature of an instant, all knowing is the path of seeing. For the Dharma-knowing endurance of suffering, from then on, through the power of the Buddha, three thousand worlds. From then on, two sheets of paper and two more strings of beads, form is not permanent, not impermanent. Is form permanent? From then on, fifteen sheets of paper missing half, missing one string of beads. Volume 9. From then on, eleven sheets of paper and about five strings of beads, will not become a preacher. Beyond extremes. For the Dharma-knowing of suffering is: supplication. Blessed One. From then on, four and a half sheets of paper. Volume 10. Pure. For the subsequent knowing endurance of suffering is: supplication. Blessed One. From then on, one string of beads, completely pure. This is called all things that are aimed at form, etc., become the wisdom of the path by becoming immaculate, and truly transform into that. This is the statement of the great Madhyamaka scholar Vasubandhu. From then on, three sheets of paper and five strings of beads, completely pure. Unborn, unceasing, etc. For the subsequent knowing of suffering is: supplication. Blessed One. How? From then on, three sheets of paper, without complete purification, that is, form is completely pure. This is called when the nature of any form abides in the nature of Dharma, there is no birth and no cessation, and when there is no manifestation of all afflictions and purifications, then form is completely pure, not otherwise. This is the statement of the great Madhyamaka scholar Vasubandhu. From then on, sheets of paper.
དྲུག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །མཁའ་འདྲ། ཀུན་འབྱུང་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ནི། རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དག་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའ་ལ་གློ་བུར་གྱི་སྤྲིན་དང་ཁུག་རྣ་ཡོད་ཀྱང་དེ་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པའི་ཕྱིར་ཡོངས་སུ་དག་པ་མ་ཡིན་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ནམ་མཁའ་ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །ཆགས་པ་སྤངས་པ་དང་། །ཀུན་འབྱུང་ལ་ཆོས་ཤེས་པ་ནི། རབ་འབྱོར། ནམ་མཁའ་ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །ཡོངས་སུ་འཛིན་ལས་གྲོལ་བ་དང་། །ཀུན་འབྱུང་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ནི། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། དག་པའོ། །ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་བརྗོད་མེད་དང་། །ཀུན་འབྱུང་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པ་ནི། རབ་འབྱོར། ནམ་མཁའ་ལ་ཐ་སྙད། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །གང་ཕྱིར་འདི་དོན་བརྗོད་པ་ཡིས། །གཞན་ལ་སྦྱིན་དུ་མེད་པ་དང་། །འགོག་པ་ལ་ཆོས་རྗེས་སུ་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ནི། རབ་འབྱོར། ནམ་མཁའ་བརྗོད་ཏུ་མེད། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། དག་པའོ། །དམིགས་པ་མེད་པར་བྱེད་པ་དང་། །འགོག་པ་ལ་ཆོས་ཤེས་པ་ནི། རབ་འབྱོར་གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །ཤིན་ཏུ་རྣམ་དག །འགོག་པ་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ནི། རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་ཆོས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །ནད་མི་འབྱུང་། །འགོག་པ་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པ་ནི། རབ་འབྱོར་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བརྒྱད་ན། ཟླ་བ་ཡར་ངོ་མར་ངོ་ཡི། ཚེས་བརྒྱད་དང་། བཅོ་ལྔ་དག་སྟེ་དུས་དྲུག །ལྷའི་ཚོགས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། འཕེལ་བར་འགྱུར་རོ། །ངན་སོང་ཆད་དང་། ལམ་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ནི། རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཞི་ན། རིན་པོ་ཆེ་ཞེས་བྱའོ། །འབྲས་བུ་ནི། །མངོན་དུ་བྱ་ལ་མི་རྟོག་ཉིད། །ལམ་ལ་ཆོས་ཤེས་པ་ནི། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་རིན་པོ་ཆེ་དེ་ལ་ནི། གཟུང་བའམ། དོར་བ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་དང་འགག་པ་ལ་སོགས་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་མི་སྣང་ངོ་ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། རིན་པོ་ཆེ་ནི་དམིགས་སུ་མེད་དོ། །མཚན་མ་དག་དང་མ་འབྲེལ་དང་། །ལམ་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ནི། རབ་འབྱོར། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་རིན་པོ་ཆེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ནི། ཕྱིན་པའོ། །དངོས་དང་མིང་དང་གཉིས་པོ་ལ། །ཤེས་པ་སྐྱེ་བ་མེད་པ་ནི། །ཀུན་ཤེས་ཉིད་ཀྱི་སྐད་ཅིག་མ། །ལམ་ལས་རྗེས་སུ་ཤེས་པ་ནི། རབ་འབྱོར། གལ་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་དུ་འགྲོའོ། །དེ་ནས་རྣམ་ཤེས་ཀྱིས་ནི། ཉ༷ན་ཐོ༷ས་ལ༷་སོ༷གས་མ
【現代漢語翻譯】 六和一半再加九，就是完全清凈。（虛空一般）。對於苦集（梵文：Samudaya，英語：Origin），證得法智忍（梵文：dharma-jñāna-kṣānti，英語：Patience with the knowledge of Dharma）是，世尊（梵文：Rāhula，英語：Liberated from chains）！此外，也是清凈的。』這是說，就像虛空雖然有突如其來的雲和塵埃，但虛空自性清凈，所以不會因為這些而變得不清凈一樣，般若波羅蜜多（梵文：Prajñāpāramitā，英語：Perfection of Wisdom）也是如此。這是中觀派（梵文：Madhyamaka，英語：The Middle Way school）的觀點。 然後，一半再加二，稍微沒有，就是虛空完全清凈。（斷除貪慾）對於苦集，證得法智（梵文：dharma-jñāna，英語：Knowledge of Dharma）是，世尊！虛空完全清凈。（從執著中解脫）對於苦集，證得類智忍（梵文：anvaya-jñāna-kṣānti，英語：Patience with the subsequent knowledge）是，祈請！然後，一半再加二，稍微沒有，就是清凈。（自性不可言說）對於苦集，證得類智（梵文：anvaya-jñāna，英語：Subsequent knowledge）是，世尊！虛空只是一個名稱。 然後，兩個稍微沒有，就是完全清凈。（因為說這個道理）對於他人沒有佈施，對於滅（梵文：Nirodha，英語：Cessation），證得類智忍是，世尊！虛空不可言說。然後，兩個稍微沒有，就是清凈。（不作意）對於滅，證得法智是，世尊！此外，然後是兩個，就是完全清凈。（非常清凈）對於滅，證得類智忍是，世尊！此外，法。 然後，一半再加三，就是完全清凈。（不生病）對於滅，證得類智是，世尊祈請！然後，一半再加八，就是月亮的上弦月和下弦月，初八和十五都是六時（指一天六個時段），天眾。然後，一個，就是增長。惡趣斷絕，對於道（梵文：Mārga，英語：Path），證得法智忍是，世尊！ 然後，兩張紙和四行，叫做珍寶。果實是，現證無分別，對於道，證得法智是，般若波羅蜜多珍寶，沒有可取或可舍，以及寂滅等等，在般若波羅蜜多中是不可見的。這是中觀派的觀點。然後，兩個，珍寶是無所緣的。（與相無關）對於道，證得類智忍是，世尊！般若波羅蜜多珍寶。 然後，一個，就是度。對於事物和名稱以及兩者，沒有生起知識，就是一切智的剎那。對於道，證得類智是，世尊！如果，然後，三個，前往佛土。然後，由識，聲聞等。
【English Translation】 Six and a half plus nine is completely pure. (Like space). For Samudaya (Origin), attaining dharma-jñāna-kṣānti (Patience with the knowledge of Dharma) is, Rāhula (Liberated from chains)! Furthermore, it is also pure. 'This means that just as space, although having sudden clouds and dust, is pure in nature, so it does not become impure because of these, so is Prajñāpāramitā (Perfection of Wisdom). This is the view of the Madhyamaka (The Middle Way school). Then, half plus two, slightly without, is space completely pure. (Abandoning attachment) For Samudaya, attaining dharma-jñāna (Knowledge of Dharma) is, Rāhula! Space is completely pure. (Liberated from clinging) For Samudaya, attaining anvaya-jñāna-kṣānti (Patience with the subsequent knowledge) is, I pray! Then, half plus two, slightly without, is pure. (The nature is inexpressible) For Samudaya, attaining anvaya-jñāna (Subsequent knowledge) is, Rāhula! Space is just a name. Then, two slightly without, is completely pure. (Because of speaking this reason) For others there is no giving, for Nirodha (Cessation), attaining anvaya-jñāna-kṣānti is, Rāhula! Space is inexpressible. Then, two slightly without, is pure. (Without object) For Nirodha, attaining dharma-jñāna is, Rāhula! Furthermore, then there are two, which is completely pure. (Very pure) For Nirodha, attaining anvaya-jñāna-kṣānti is, Rāhula! Furthermore, Dharma. Then, half plus three, is completely pure. (No sickness arises) For Nirodha, attaining anvaya-jñāna is, Rāhula prays! Then, half plus eight, is the waxing and waning moon, the eighth and fifteenth are all six times (referring to the six periods of the day), the assembly of gods. Then, one, is to increase. The evil destinies are cut off, for Mārga (Path), attaining dharma-jñāna-kṣānti is, Rāhula! Then, two sheets of paper and four lines, is called a jewel. The fruit is, directly realizing non-discrimination, for Mārga, attaining dharma-jñāna is, the Prajñāpāramitā jewel, there is nothing to be taken or abandoned, and cessation, etc., are not visible in Prajñāpāramitā. This is the view of the Madhyamaka. Then, two, the jewel is without object. (Unrelated to characteristics) For Mārga, attaining anvaya-jñāna-kṣānti is, Rāhula! The Prajñāpāramitā jewel. Then, one, is gone. For things and names and both, there is no arising of knowledge, is the moment of all-knowing. For Mārga, attaining anvaya-jñāna is, Rāhula! If, then, three, go to the Buddha land. Then, by consciousness, Śrāvakas, etc.
ཐོ༷ང་བ༷འི་ལ༷མ། །དེ༷་འདྲ༷་ཀུ༷ན་ཤེ༷ས་ཉི༷ད་དུ༷་འདོ༷ད། །ཅེས་པ་དོན་དགུ་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། 4-163 དེ་ལྟར་འདི་དང་ཡང་འདི་དང་། །ཡང་འདི་ཡིན་ཏེ་རྣམ་གསུམ་པོ། །འདིས་ནི་གནས་སྐབས་གསུམ་པོ་དག །རྫོགས་པར་ཡོངས་སུ་བསྟན་པ་ཡིན། །རབ་འབྱོར། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ད་ལྟར་བྱུང་བ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཆོས་ཐམས་ཅད་མི་འགྱུར་བར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དེའི་ཚེ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ཉིད་དུ་སྣང་སྟེ། ཆོས་ཁྱད་པར་ཅན་གང་ཡང་ཐོབ་པར་བྱའོ། །སྙམ་པའི་རློམ་སེམས་ཀྱང་མེད། ཅེས་པ་ལ་སོགས་པས་རློམ་སེམས་གང་ཡང་མེད་པར། དབུ་མ་པ་གསུངས། བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་མ་བྱུང་ཡང་རུང་། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་གནས་པའི་མཚན་ཉིད་དེ། གང་ཡང་ཅི་ཡང་མི་བྱེད་དོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཆོས་གནས་པ་འདི་ཉིད་ཐུགས་སུ་ཆུད་པས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་དག་འཇིག་རྟེན་ན་སྣང་སྟེ། འདི་ཉིད་དེ་དག་མངོན་པར་རྟོགས་པ་དང་འདི་ཉིད་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ལྷུང་ལྷུང་ལྡེགས་ཀྱི་སྒྲ་ཕྱུང་སྟེ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ངོ་མཚར་ཏུ་གྱུར་པའི་ཚིག་སྙན་པས་མཉེན་ཅིང་ཡིད་དུ་འོང་བས་བསྟོད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ཏོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། འཁོར་ལོ་གཉིས་པ་བསྐོར་བར་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་དང་པོ་མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་ན་ཡུལ་ཝཱ་རཱ་ཎ་སཱིར་འཕགས་པའི་བདེན་པ་བཞི་ལ་ལན་གསུམ་དུ་བཟླས་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་རྣམ་པ་བཅུ་གཉིས་སུ་བསྐོར་བ་དང་། ང་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཀྱི་རི་བྱ་རྒོད་ཕུང་པོ་ལ་འདི་ཡང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཟབ་མོ་རྒྱ་ཆེར་བསྟན་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལན་གཉིས་བསྐོར་བ་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ཏོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། གཅིག་ཏུ་བསྐོར་བ་ཡང་མ་ཡིན་ན། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དོན་དམ་པར་ཆོས་ཐམས་ཅད་གྲངས་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཉེ་བར་གནས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་རོ། །ཞེས་བྱ་བའི་འདུ་ཤེས་སམ། རྣམ་པར་རྟོག་པ་སེལ་བར་བྱེད་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ཉི་ཤུ་དགུ་པའོ།། །། ༈ ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མན་ངག་གི་བསྟན་བཅོས་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་ཅེས་བྱ་བ་ལས། གཞི་ཤེས་པའི་སྐབས་ཏེ་གསུམ་པའོ།། །། ༄། །བཞི་པ། རྣམ་ཀུན་མངོན་རྫོགས་ཀྱི་སྦྱོར་བའི་སྐབས། ༈ ལེའུ་སུམ་ཅུ་པ། ༈ གཞི་ཤེས་པ
【現代漢語翻譯】 通往解脫之道，愿一切眾生皆能證悟此道。第九品已講述完畢。 4-163 如此，此、彼、是，此三者，圓滿地揭示了三種狀態。 善現（Subhuti），從般若波羅蜜多（Prajnaparamita）開始，直到十二行，現在沒有出現。 這意味著，當一切法都圓滿地不改變時，般若波羅蜜多顯現為圓滿本身，沒有任何特殊的法需要獲得。 甚至沒有『我將獲得』這樣的傲慢。 諸如此類，沒有任何傲慢。 中觀派（Madhyamaka）如是說。 第十一卷，從第一頁的十三行開始：即使如來（Tathagata）沒有出現也可以。 這意味著一切法的自性是安住的，什麼也不做。 這就是所要表達的。 因為領悟了這安住之法，所以如來顯現在世間，此即是他們證悟之法，此即是名為法輪（Dharmacakra）的術語。 中觀派如是說。 從十三行開始：發出隆隆的雷鳴之聲。 這意味著用奇妙而悅耳的言辭來讚美。 這就是意義。 《十萬頌般若釋》（Bumtik）如是說。 從十二行開始：我看見第二次法輪的轉動。 這意味著，世尊（Bhagavan）初次圓滿證悟成佛時，在瓦拉納西（Varanasi）對四聖諦（Aryasatya）進行了三次宣說，轉動了十二相法輪。 我，在王舍城（Rajagrha）的鷲峰山（Gridhrakuta），也廣為闡述了甚深廣大的般若波羅蜜多，我看見了第二次法輪的轉動。 這就是意義。 《十萬頌般若釋》如是說。 從一行開始：也不是一次轉動。 這意味著，在勝義諦（paramārtha-satya）中，一切法都是不可數的，所以這樣說。 中觀派如是說。 不是近住。 這意味著轉法輪的觀念或分別念應該消除。 中觀派如是說。 從大約兩頁開始：《十萬頌般若波羅蜜多經》（Śatasāhasrikā-prajñāpāramitā-sūtra）第二十九品。 《現觀莊嚴論》（Abhisamayalankara），般若波羅蜜多之竅訣論典，第三品，基智之章節。 第四品，一切相圓滿證悟之瑜伽章節。 第三十品 基智
【English Translation】 The path to liberation, may all beings realize this path. The ninth chapter has been narrated. 4-163 Thus, this, that, and is, these three, fully reveal the three states. Subhuti, from the Prajnaparamita, until twelve lines, there is no occurrence now. This means that when all dharmas are perfectly unchangeable, the Prajnaparamita appears as perfection itself, without any special dharma to be obtained. There is not even the arrogance of 'I will obtain'. Such as these, there is no arrogance. The Madhyamaka school says so. Eleventh volume, starting from the thirteenth line of the first page: Even if the Tathagatas do not appear, it is okay. This means that the nature of all dharmas is abiding, doing nothing. This is what is being shown. Because of understanding this abiding dharma, the Tathagatas appear in the world, this is what they realize, and this is the term called the Dharmacakra. The Madhyamaka school says so. Starting from the thirteenth line: Emitting a rumbling thunderous sound. This means praising with wonderful and pleasant words. That is the meaning. The Bumtik says so. Starting from the twelfth line: I saw the second turning of the wheel of Dharma. This means that when the Bhagavan first fully awakened and became enlightened, in Varanasi, he gave three discourses on the Four Noble Truths, turning the twelve aspects of the wheel of Dharma. I, on Vulture Peak in Rajagrha, also extensively expounded the profound and vast Prajnaparamita, and I saw the second turning of the wheel of Dharma. That is the meaning. The Bumtik says so. Starting from one line: It is not even one turning. This means that in the ultimate truth, all dharmas are countless, so it is said. The Madhyamaka school says so. Not dwelling nearby. This means that the concept or discrimination of turning the wheel of Dharma should be eliminated. The Madhyamaka school says so. Starting from about two pages: Chapter 29 of the Śatasāhasrikā-prajñāpāramitā-sūtra. Abhisamayalankara, the teaching treatise on the Prajnaparamita, the third chapter, the section on the knowledge of the basis. Fourth chapter, the section on the yoga of complete perfect realization of all aspects. Thirtieth chapter Base Knowledge
་ཡི་བྱེ་བྲག་རྣམས། །རྣམ་པ་ཞེས་བྱ་མཚན་ཉིད་དེ། །ཀུན་མཁྱེན་ཉིད་ནི་རྣམ་གསུམ་ཕྱིར། །དེ་ནི་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་འདོད། །མེད་པའི་རྣམ་པ་ནས་གཟུང་སྟེ། །མི་གཡོ་བ་ཡི་རྣམ་པའི་བར། །བདེན་པ་སོ་སོའི་ལ་བཞི་དང་། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ནམ་མཁའ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ནམ་མཁའ་ལྟར་དམིགས་ 4-164 པའི་བདག་ཉིད་དུ་མེད་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཆོས་ཐམས་ཅད་མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀུན་བཏགས་པ་དམིགས་སུ་མེད་པའི་བདག་ཉིད་དུ་མཉམ་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། གནས། ཀུན་གཞི་རྣམ་ཤེས་མ་མཆིས། གཟུགས་མེད་པའི་ཆོས། མིང་དང་། གཟུགས་ཀྱི་ཆོས། ལུས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ན། གསང་སྔགས་ཟབ་མོ་དང་དོན་གཅིག་པས། དབུགས་ཕྱི་ནང་དུ་རྒྱུ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བརྗོད་པའི་རྒྱུ་རྣམ་པར་རྟོག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མིང་གི་ཚོགས། ཚོར་བ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། ལམ་ལ་དེ་ནི་བཅོ་ལྔར་བཤད། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། འཆི་བ་དང་། སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེའི་ཚེ་འཆི་འཕོ་དང་སྐྱེ་བ་དག་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་དབང་གིས་སྣང་གིས་དོན་དམ་པ་ནི་མ་ཡིན་པར་ཤེས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། འཇིག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདི་ལྟར་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རང་བཞིན་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་དེ་ནི་འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་འཇིག་པ་མེད་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཉོན་མོངས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་ཡོད་ན་རྣམ་པར་བྱང་ཞིང་ཡོངས་སུ་དག་པར་འགྱུར་ན་གང་གི་ཕྱིར་ཆོས་ཐམས་ཅད་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པ་དེའི་ཕྱིར་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་ཡང་མེད་གློ་བུར་གྱི་རྣམ་པར་བྱང་བ་ཡང་མེད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཙམ་ན། རྒྱུ་དང་ལམ་དང་སྡུག་བསྔལ་དང་། །འགོག་པ་ལ་ནི་གོ་རིམ་བཞིན། །དེ་དག་བརྒྱད་དང་། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། བདུན་དང་ནི། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ན། ཆགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྔ་དང་། གསོལ་པ། འཇིག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདི་ལྟར་ཆོས་ཐམས་ཅད་རི་བོང་གི་རྭ་ལ་སོགས་པ་བཞིན་དུ་མ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་མི་འཇིག་སྟེ། དེ་བས་ན་མེད་དོ། །ཡོད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་མི་རྟག་པ་སྟེ་མེད་པའི་དོན་ཏོ། །ཞེས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ལྷག་པ་ན། བཅུ་དྲུག་ཞེས་བསྒྲགས་སོ། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་
【現代漢語翻譯】 『種類』的各個部分被稱為『相』，這是它的特徵。由於遍知具有三種性質，因此它被認為是三種『相』。從『無有之相』開始，直到『不動之相』。每個真諦有四個方面。然後，具壽善現問道：『那麼，在一行中，因為虛空不存在？』被稱為『如虛空般觀想』的自性並非不存在。』這是中觀派的說法。 然後，又在一行中，『因為一切法皆是平等性？』被稱為『一切法在無有假立的觀想自性中是平等的』。這是中觀派的說法。然後，在三行半中，『處所，阿賴耶識不存在。無色之法，名和色之法，因為沒有身體。』然後，在一行左右，『與甚深秘密真言意義相同，因為氣息不在內外執行。』言說的原因是分別念。然後，在一行中，『名稱的集合，感受。』然後，在五行半中，『在道上，這被說成是十五。』問道。然後，在三行半中，『因為沒有死亡和出生？』被稱為『那時，死亡和出生只是假立的顯現，而不是究竟的。』這是中觀派的說法。然後，在一行中，『因為沒有毀滅？』被稱為『如此，一切法的自性是真如，因為它是不可變的，所以不會毀滅。』這是中觀派的說法。然後，在一頁多中，『因為沒有煩惱？』被稱為『如果存在遍一切處的煩惱，那麼凈化和完全清凈會發生什麼呢？因為一切法的自性是完全清凈的，所以沒有遍一切處的煩惱，也沒有突發的凈化。』這是中觀派的說法。然後，在四行左右，『苦、集、滅、道，對於這四者，按照順序，有八個。』問道。然後，在九行半中，『和七個。』問道。世尊。然後，在一頁中，『因為沒有貪執？』五個。問道。『因為沒有毀滅？』被稱為『如此，一切法就像兔角等一樣，因為沒有生起，所以不會毀滅。因此，它不存在。因為不是存在，所以是無常的，意思是無有。』因為生起。』這是中觀派的說法。然後，在四行多中，『被稱為十六。』問道。然後，在一頁中。
【English Translation】 The various parts of 'species' are called 'aspects,' which is its characteristic. Since the Omniscient One has three natures, it is considered as three 'aspects.' Starting from the 'aspect of non-existence' up to the 'aspect of immovability.' Each truth has four aspects. Then, the venerable Subhuti asked: 'Then, in one line, because space does not exist?' The nature of being 'visualized like space' is not non-existent.' This is the statement of the Madhyamikas. Then, again in one line, 'Because all dharmas are equality?' It is called 'all dharmas are equal in the nature of non-conceptualized visualization.' This is the statement of the Madhyamikas. Then, in three and a half lines, 'Place, Alaya-vijñana does not exist. Formless dharmas, name and form dharmas, because there is no body.' Then, in about one line, 'Same meaning as the profound secret mantra, because the breath does not move in and out.' The reason for speech is discrimination. Then, in one line, 'Collection of names, feeling.' Then, in five and a half lines, 'On the path, this is said to be fifteen.' Asked. Then, in three and a half lines, 'Because there is no death and birth?' It is called 'At that time, death and birth are only conceptual appearances, not ultimate.' This is the statement of the Madhyamikas. Then, in one line, 'Because there is no destruction?' It is called 'Thus, the nature of all dharmas is Suchness, because it is immutable, so it will not be destroyed.' This is the statement of the Madhyamikas. Then, in more than one page, 'Because there are no afflictions?' It is called 'If there are pervasive afflictions, then what will happen to purification and complete purification? Because the nature of all dharmas is completely pure, so there are no pervasive afflictions, and there is no sudden purification.' This is the statement of the Madhyamikas. Then, in about four lines, 'Suffering, origin, cessation, path, for these four, in order, there are eight.' Asked. Then, in nine and a half lines, 'and seven.' Asked. Bhagavan. Then, in one page, 'Because there is no attachment?' Five. Asked. 'Because there is no destruction?' It is called 'Thus, all dharmas are like rabbit horns, etc., because they do not arise, so they will not be destroyed. Therefore, it does not exist. Because it is not existence, it is impermanent, meaning non-existence.' Because of arising.' This is the statement of the Madhyamikas. Then, in more than four lines, 'Called sixteen.' Asked. Then, in one page.
གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ནས་གཟུང་སྟེ། །སངས་རྒྱས་རྣམ་པའི་མཐར་ཐུག་རྣམས། །ལམ་གྱི་བདེན་པའི་རྗེས་མཐུན་པར། །ཀུན་མཁྱེན་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བས་ན། །སློབ་མ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་། ། སངས་རྒྱས་རྣམས་ལ་རིམ་བཞིན་ཏེ། །སུམ་ཅུ་བདུན་དང་། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། འདི་ལྟ་སྟེ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི་ནི། དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའོ། །དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ལྷག་ན། དམིགས་སུ་དེ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སུམ་ཅུ་བཞི། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཤེས་རབ་དམིགས་སུ་མེད་པའི་ཕྱིར་ 4-165 རོ། །སུམ་ཅུ་རྩ་དགུ་དག་ཏུ་བཞེད། །གསོལ་པ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཐུབ་པ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དམིགས་སུ་ཞེས་ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པར་བྱུང་། མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ནི་གནས་དང་གནས་མ་ཡིན་པས་མཁྱེན་པའི་སྟོབས་ལ་སོགས་པ་ཡེ་ཤེས་བཅུའི་སྤྱོད་ཡུལ་ཡིན་པས་དེ་དག་གི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་མ་གྱུར་པའི་རྣམ་པར་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གང་གི་ཕྱིར་རྣམ་པ་དེ་དག་དོན་དམ་པར་མེད་པ་དེའི་ཕྱིར་སྟོབས་བཅུའི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པ་རྣམ་པ་མེད་པར་མཐོང་བའི་ཕྱིར་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་སྟོབས་བཅུའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན། བཀའ་སྩལ་པ། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བརྗོད་པ། ཐམས་ཅད་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ངེས་པའི་ཚིག་གིས་ནི་དེ་བཞིན་དུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་གསུངས་པ་དེ་བཞིན་དུ་དམིགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་ན། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་གི་ཕྱིར་ཆོས་ཐམས་ཅད་དེའི་དབང་དུ་གྱུར་པ་དེའི་ཕྱིར། དེ་རང་གི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པས་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་རང་འབྱུང་ངོ་། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ལེའུ་སུམ་ཅུ་པ།། །། ༈ ལེའུ་སུམ་ཅུ་གཅིག ༈ དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། རྣ༷མ་པ༷། ཞེས་པ་དོན་དང་པོ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ལ་ལྷག་པར་བྱས། །དེ་ལ་དགེ་བའི་རྩ་བ་བསྐྲུན། །དགེ་བའི་བཤེས་ཀྱི་མགོན་བཅས་པ། །འདི་མཉན་པ་ཡི་སྣོད་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་ལྷའི་དབང་པོ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཡོངས་སུ་བཟུང་བའོ། །སངས་རྒྱས་བསྟེན་དང་ཀུན་འདྲི་དང་། །གང་འཛིན་ཅིང་འཆང་བ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། སྦྱིན་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་སོགས་སྤྱད་པས། །ལེན་དང་འཛིན་ལ་སོགས་པ་ཡི། །སྣོད་དུ་དམ་པ་རྣམས་བཞེད་དོ། །རིགས་ཀྱི་བུའམ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། སྦྱོར་བ་ཉི་ཤུ་ལས་དང་
【現代漢語翻譯】 一行和五行：從正念開始，所有佛陀的終極境界，都與通往道路的真理相符。分為三種一切智智，對於弟子、菩薩和佛陀來說，分別是三十七道品。祈請者問：世尊，這是什麼？這是般若波羅蜜多（智慧到彼岸）就是正念到彼岸。然後多出一頁，因為沒有目標。三十四。祈請者問：然後缺少十二行，因為沒有智慧的目標。三十九。祈請者問：通達一切法，一切法的各個方面都是目標，在八萬頌中出現。因為沒有目標。所謂『一切法的各個方面』，是指以知曉處與非處的力量等十種智慧的行境，因為那些不是這些行境的方面並不存在。因為那些方面在勝義中並不存在，所以成為十力之境的方面被視為無有，因此到彼岸就是十力。這是偉大的中觀派的觀點。然後五行：佛陀所說，因為一切法的如是性。所謂『如是性』，是指以決定的詞語來說，因為如是宣說，所以稱為如來。佛陀所說，如是地以目標的智慧到彼岸，到彼岸就是如來。這是中觀派的觀點。祈請者問：然後半行：所謂『因為一切法都屬於它』，因此，它以自己的力量壓倒一切法，所以到彼岸就是自生。這是中觀派的觀點。祈請者問：然後一行：第三十品。 第三十一品 那些，方面。已經說完了第一個意義。對佛陀更加尊敬，在那裡創造善根，擁有善知識的庇護，這是聽聞的容器。然後是天王。然後兩行：完全接受。親近佛陀，詢問一切，無論掌握和持有。然後三行：通過佈施和戒律等行為，接受和持有的容器被認為是殊勝的。種姓之子。然後四頁和三行： 第十二卷，二十種行為和...
【English Translation】 One line and five lines: Starting from mindfulness, all the ultimate states of the Buddhas are in accordance with the truth of the path. Divided into three omniscient wisdoms, for disciples, Bodhisattvas, and Buddhas, respectively, are the thirty-seven factors of enlightenment. The petitioner asks: World Honored One, what is this? This is Prajñāpāramitā (Perfection of Wisdom) is the perfection of mindfulness. Then there is one page left over because there is no object. Thirty-four. The petitioner asks: Then twelve lines are missing because there is no object of wisdom. Thirty-nine. The petitioner asks: Comprehending all dharmas, all aspects of all dharmas are objects, appearing in the eighty thousand verses. Because there is no object. The so-called 'all aspects of all dharmas' refers to the realm of the ten wisdoms, such as the power of knowing what is possible and impossible, because those aspects that are not these realms do not exist. Because those aspects do not exist in ultimate truth, the aspects that become the realm of the ten powers are seen as non-existent, therefore, going beyond is the ten powers. This is the view of the great Madhyamaka school. Then five lines: Spoken by all the Buddhas, because of the suchness of all dharmas. The so-called 'suchness' refers to, in definite terms, because it is spoken as such, it is called Tathāgata. Spoken by all the Buddhas, thus, with the wisdom of the object going beyond, going beyond is called Tathāgata. This is the view of the Madhyamaka school. The petitioner asks: Then half a line: The so-called 'because all dharmas belong to it,' therefore, it overwhelms all dharmas with its own power, so going beyond is self-born. This is the view of the Madhyamaka school. The petitioner asks: Then one line: Thirtieth chapter. Thirty-first chapter Those, aspects. The first meaning has been spoken. Especially honoring the Buddhas, creating roots of virtue there, having the protection of virtuous friends, this is a vessel for listening. Then the King of Gods. Then two lines: Completely accepted. Approaching the Buddhas, asking everything, whatever is grasped and held. Then three lines: Through actions such as giving and discipline, the vessels of acceptance and holding are considered supreme. Son of the lineage. Then four pages and three lines: Twelfth volume, twenty actions and...
པོ་གཟུགས་སོགས་ལ་མི་གནས་པའི་སྦྱོར་བ་ནི། གཟུགས་ལ་སོགས་ལ་མི་གནས་ཕྱིར། །ཀོའུ་ཤི་ཀ །འདི་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། གཟུགས་ལ་བརྩོན་པར་བྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ལམ་གྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ནི་ཆོས་གང་ལ་ཡང་མི་གནས་ཏེ་དེ་བས་ན་མི་གནས་པ་ཉིད་དེའི་རྣལ་འབྱོར་དུ་བྱེད་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དགུ་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ཆད་པ་ན། གཉིས་པ་མི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ནི། དེ་ལ་སྦྱོར་བ་བཀག་པའི་ཕྱིར། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སྤྱོད་པའི་ཚེ་གཟུགས་ལ་བརྩོན་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལས། འགྲེས་སྔ་མར་ནི་གནས་པ་བཀག་པའོ། །འདིར་ནི་སྒྲུབ་པ་བཀག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་དྲུག་ཅུང་མེད་ན། 4-166 བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། གཟུགས་སྔོན་གྱི་མཐར་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དུས་གསུམ་ཅར་དུ་ཡང་མི་དམིགས་པར་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་ན། དབུས་སུ་མི་དམིགས་སོ། །གསུམ་པ་ཟབ་པའི་སྦྱོར་བ་ནི། དེ་ཡི་དེ་ཉིད་ཟབ་པའི་ཕྱིར། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ན། ཟབ་པོ། བཞི་པ་གཏིང་དཔག་དཀའ་བའི་སྦྱོར་བ་ནི། དེ་རྣམས་གཏིང་དཔག་དཀའ་བའི་ཕྱིར། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་གཏིང་དཔག་དཀའོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ཆད་པ་ན། ལྔ་པ་ཚད་མེད་པའི་སྦྱོར་བ་ནི། དེ་དག་ཚད་ནི་མེད་ཕྱིར་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་ཚད་མ་མཆིས་པའོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཞི་ནས། བམ་པོ་བཅུ་བཞི་ལ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ཆད་པ་ན། གཟུགས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དོན་དམ་པར་གཟུགས་ཉིད་མེད་པས་ཟབ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཀུན་བཏགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དེ་སྐད། ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་ན། བམ་པོ་བཅོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ལྷག་པ་ན། དྲུག་པ་ཚོགས་ཆེན་ཡུན་རིང་རྟོགས་པའི་སྦྱོར་བ་ནི། ཚེགས་ཆེན་ཡུན་རིང་རྟོགས་པའི་ཕྱིར། །ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུས་གསོལ་པ། ཀྱེ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། བདུན་པ་ལུང་བསྟན་པ་ཐོབ་པ་སྦྱོར་བ་ནི། ལུང་བསྟན། བརྒྱ་བྱིན་གྱིས་སྨྲས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཆད་པ་ན། བརྒྱད་པ་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་སྦྱོར་བ་ནི། ཕྱིར་མི་ལྡོག་ཉིད་དང་། །བཅོམ་ལྡན་འདས་གང་གིས། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ཅུང་མེད་ན། དགུ་པ་ངེས་པར་འབྱུང་བའི་སྦྱོར་བ་ནི། ངེས་འབྱུང་། བཅོམ་ལྡན་འདས། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ན། བཅུ་པ་བར་ཆད་མེད་པའི་སྦྱོར་བ་ནི
【現代漢語翻譯】 此外，不住於色等之行持，不住於色等之故。（ कौशिका，梵文羅馬擬音：Kauśika，漢語字面意思：喬尸迦）！於此菩提心，於色等勤精進。』此乃菩薩道之如所有性智，不住于任何法，故不住即是彼之瑜伽。鄔瑪巴大師如是說。此後，缺九張紙多一點，第二，不合之行持，于彼遮止合之故。 善現！複次，菩薩摩訶薩于般若波羅蜜多行持時，應於色等勤精進。』前者遮止住，此處遮止成辦。鄔瑪巴如是說。此後，缺六張半紙不到。 第十三卷。『不緣色之前際。』等等，顯示於三時皆不緣。鄔瑪巴如是說。此後，五張紙處，『不緣于中間。』第三，甚深之行持，以彼之彼性甚深之故。此後，具壽！此後，四張紙處，『甚深。』第四，難測度之行持，以彼等難測度之故。 祈請！世尊！般若波羅蜜多乃難測度。此後，缺四張紙半多一點，第五，無量之行持，以彼等無量之故。 祈請！世尊！般若波羅蜜多乃無量。此後，四張半紙處。 第十四卷。此後，缺四張紙多一點，『非色。』此乃勝義中色自性本空，故名甚深，乃是假立之故，如是說。鄔瑪巴大師如是說。此後，十五張紙處。 第十五卷。此後，多三張紙處，第六，大勤勇長時證悟之行持，以大勤勇長時證悟之故。 夏瓦達之子祈請！ 唉！此後，缺十張紙不到，第七，得授記之行持，授記。 帝釋所說。此後，缺一張紙半多一點，第八，不退轉之行持，以不退轉之性故。 世尊！何者？此後，缺六張紙不到，第九，決定生起之行持，決定生起。 世尊！譬如。此後，十張紙處，第十，無間斷之行持。
【English Translation】 Furthermore, the practice of not abiding in form, etc., because of not abiding in form, etc. (कौशिका，Kauśika, Kaushika! ). In this Bodhicitta, diligently engage in form, etc.' This is the Suchness Wisdom of the Bodhisattva's path, not abiding in any dharma, therefore, not abiding is its yoga. The great Madhyamaka master said so. After that, missing a little more than nine pages, the second is the practice of non-combination, because of preventing combination with it. Subhuti! Furthermore, when a Bodhisattva-Mahasattva practices Prajnaparamita, he should diligently engage in form, etc.' The former prevents abiding, here prevents accomplishment. The Madhyamaka said so. After that, missing less than six and a half pages. Volume Thirteen. 'Not focusing on the edge of the past of form.' etc., showing that it is not focused on in all three times. The Madhyamaka said so. After that, at the place of five pages, 'Not focusing on the middle.' Third, the profound practice, because of the profoundness of its Suchness. After that, Venerable! After that, at the place of four pages, 'Profound.' Fourth, the practice of being difficult to fathom, because they are difficult to fathom. Request! World Honored One! Prajnaparamita is difficult to fathom. After that, missing a little more than four and a half pages, fifth, the immeasurable practice, because they are immeasurable. Request! World Honored One! Prajnaparamita is immeasurable. After that, at the place of four and a half pages. Volume Fourteen. After that, missing a little more than four pages, 'Not form.' This is because the nature of form itself is empty in the ultimate sense, hence it is called profound, because it is a mere imputation, so it is said. The great Madhyamaka master said so. After that, at the place of fifteen pages. Volume Fifteen. After that, at the place of three more pages, sixth, the practice of great diligence and long-term realization, because of great diligence and long-term realization. The son of Sharadvati requested! Alas! After that, missing less than eleven pages, seventh, the practice of receiving prophecy, prophecy. Spoken by Indra. After that, missing a little more than one and a half pages, eighth, the practice of non-retrogression, because of the nature of non-retrogression. World Honored One! Who? After that, missing less than six pages, ninth, the practice of definite arising, definite arising. World Honored One! For example. After that, at the place of ten pages, tenth, the practice of uninterruptedness.
། བར་ཆད་མེད་བཅས་དང་། །ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ་ཁྱོད་ཀྱིས་ད་དུང་། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ན། བཅུ་གཅིག་པ་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པ་དང་ཉེ་བའི་སྦྱོར་བ་ནི། བྱང་ཆུབ་ཉེ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་བཅུ་ན། བཅུ་གཉིས་པ་མྱུར་དུ་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པའི་སྦྱོར་བ་ནི། མྱུར་བ་དང་། །བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་བཞིན་དུ། དེ་ནས་ཕྲེང་བདུན་ཙམ་ན། བཅུ་གསུམ་པ་གཞན་གྱི་དོན་གྱི་སྦྱོར་བ་ནི། གཞན་དོན། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བཅུ་བཞི་པ་འཕེལ་འགྲིབ་མེད་པའི་སྦྱོར་བ་ནི། འཕེལ་མེད་འགྲིབ་མེད་ཕྱིར། །དེ་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་པ་དང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། བམ་པོ་བཅུ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཅིག་ཙམ་ན། བཅོ་ལྔ་པ་ཆོས་དང་ཆོས་མིན་མི་དམིགས་པའི་སྦྱོར་བ་ནི། ཆོས་དང་ཆོས་མིན་སོགས་མི་མཐོང་། །རབ་འབྱོར། གཞན་ 4-167 ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ཙམ་ན། བཅུ་དྲུག་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་འདུ་ཤེས་འགོག་པའི་སྦྱོར་བ་ནི། གཟུགས་སོགས་བསམ་མི་ཁྱབ་མི་མཐོང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་བསམ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བཞི་ན། བམ་པོ་བཅུ་བདུན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། བཅུ་བདུན་པ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་སྦྱོར་བ་ནི། གཟུགས་སོགས་དེ་ཡི་མཚན་མ་དང་། །དེ་ཡི་ངོ་བོར་རྣམ་མི་རྟོག །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཟབ་མོ་འདི་ལས། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན། གཟུགས་ཀྱི་རང་བཞིན་དུ་མ་རྟོག །རྣམ་པར་མི་རྟོག་གོ །ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་ཆོས་རྣམས་སུ་མི་རྟོག་གོ །མཚན་མ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་མཚན་མར་མི་རྟོག་གོ །སྨོན་པ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་རང་བཞིན་དུ་མི་རྟོག་གོ །ཀུན་བཏགས་པ་ལ་མི་རྟོག་གོ །གཞན་གྱི་དབང་ལ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་ལྷག་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅོ་བརྒྱད་པ། རབ་འབྱོར། གཟུགས་ཟབ་པའི་ཕྱིར། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཟབ་པོ། སྔར་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཟབ་པས་ཟབ་པ་ཉིད་དུ་གསུངས་སོ། །ད་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ལ་སྒྲོ་བཏགས་ནས་ཟབ་པ་བཤད་པ་ནི་གདུལ་བྱའི་བསམ་པ་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། བཅོ་བརྒྱད་པས་འབྲས་བུས་རིན་ཆེན་སྦྱོར་བ་ནི། འབྲས་བུ་རིན་ཆེན་སྦྱིན་བྱེད་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ལྷག་པ་ན། བཅུ་དགུ་པ་རྣམ་པར་དག་པའི་སྤྱོད་པ་ནི། དེ་ནི་དག་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། གཟུགས་དག་པ་དང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག
【現代漢語翻譯】 無有間斷等。夏Ra達瓦蒂（Śāradvatī，智慧女神）之子，你還要知道，從那以後十行，第十一是接近現證菩提之加行，即菩提近。世尊！如此，從那以後又十行，第十二是迅速現證菩提之加行，即迅速。世尊！如是，從那以後約七行，第十三是利他之加行，即利他。從那以後，具壽Ra覺（Rābhya，尊者名）。從那以後三張紙和三行半，第十四是不增不減之加行，即不增不減故。如是宣說之後，從那以後十一張紙和六行半。 第十六品。從那以後約十一張紙，第十五是不分別法與非法之加行，即不看法與非法等。Ra覺，此外，從那以後一張紙和十行半，第十六是止息不可思議之想之加行，即不觀色等不可思議。請問，世尊，思。從那以後三張紙和四行。 第十七品。從那以後九張紙半，第十七是不分別之加行，即不分別色等彼之相，以及彼之自性。請問，世尊，於此甚深般若波羅蜜多（Prajñāpāramitā，智慧到彼岸）中，從那以後五行，不分別色之自性。不分別。是故，以空性之等持（samādhi，禪定）不分別諸法。以無相之等持不分別相。以無愿之等持不分別自性。于遍計所執不分別。于依他起不分別。如是大中觀師所說。從那以後十張紙半多。 第十八品。Ra覺，以色甚深之故，般若波羅蜜多甚深。先前說以如是性甚深故甚深。現在是對如是性之體性色等進行增益后說甚深，是爲了所化眾生之各種想法。如是中觀師所說。從那以後三張紙和五行，第十八以果珍寶加行，即果珍寶佈施。請問，世尊！從那以後多一張紙，第十九是清凈之行，即彼是清凈。世尊！色清凈等。從那以後一張紙。
【English Translation】 Without interruption, etc. Sharadvatiputra, you should also know that from then on, ten lines, the eleventh is the practice close to perfect enlightenment, which is close to enlightenment. World Honored One! Thus, from then on, another ten lines, the twelfth is the practice of quickly attaining perfect enlightenment, which is quick. World Honored One! Thus, from then on, about seven lines, the thirteenth is the practice of benefiting others, which is benefiting others. From then on, the venerable Ra覺. From then on, three sheets of paper and three and a half lines, the fourteenth is the practice of neither increasing nor decreasing, which is neither increasing nor decreasing. After saying this, from then on, eleven sheets of paper and six and a half lines. Chapter Sixteen. From then on, about eleven sheets of paper, the fifteenth is the practice of not distinguishing between Dharma and non-Dharma, which is not seeing Dharma and non-Dharma, etc. Ra覺, in addition, from then on, one sheet of paper and ten and a half lines, the sixteenth is the practice of stopping inconceivable thoughts, which is not observing inconceivable forms, etc. Please ask, World Honored One, think. From then on, three sheets of paper and four lines. Chapter Seventeen. From then on, nine and a half sheets of paper, the seventeenth is the practice of non-discrimination, which is not distinguishing the characteristics of form, etc., and their nature. Please ask, World Honored One, in this profound Prajñāpāramitā, from then on, five lines, do not distinguish the nature of form. Do not discriminate. Therefore, with the samādhi of emptiness, do not discriminate all dharmas. With the samādhi of no characteristics, do not discriminate characteristics. With the samādhi of no wishes, do not discriminate nature. Do not discriminate against what is universally conceived. Do not discriminate against what arises from others. Thus said the great Madhyamaka master. From then on, more than ten and a half sheets of paper. Chapter Eighteen. Ra覺, because of the profoundness of form, Prajñāpāramitā is profound. Previously, it was said that it was profound because of the profoundness of suchness. Now, it is said that it is profound after exaggerating the nature of suchness, such as form, etc., which is for the various thoughts of the beings to be tamed. Thus said the Madhyamaka master. From then on, three sheets of paper and five lines, the eighteenth is the practice of fruit jewels, which is the fruit jewel giving. Please ask, World Honored One! From then on, one more sheet of paper, the nineteenth is the pure conduct, which is pure. World Honored One! Pure form, etc. From then on, one sheet of paper.
་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། དག་པའི་ཕུང་པོའོ། །ཉི་ཤུ་པ་ས་མཚམས་ཀྱི་སྦྱོར་བ་ནི། མཚམས་དང་བཅས། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཤེས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ཙམ་ན། བར་ཆད་བྱ་བར་མི་ནུས་སོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། སྦྱོ༷ར་བ༷ར་བཅ༷ས་རྣ༷མས་ད༷ང་། །ཞེས་པ་དོན་གཉིས་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། །བདུད་ཀྱི་མཐུ་བཅོམ་ལ་སོགས་པ། །ཡོན་ཏན་རྣམ་པ་བཅུ་བཞིའོ། །དང་པོ་བདུད་ཀྱི་མཐུ་བཅོམ་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། གཉིས་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་དགོངས་ཤིང་མཁྱེན་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། རིགས་ཀྱི་བུའམ། རིགས་ཀྱི་བུ་མོ། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ཅུང་མེད་ན། གསུམ་པས་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་མངོན་སུམ་དུ་བྱེད་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་ཆད་པ་ན། བཞི་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་དང་ཉེ་བར་གྱུར་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ལྔ་པ་དོན་ཆེ་བ་ཉིད་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ་གང་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་ཆད་པ་ན། དྲུག་པ་ཡུལ་སྤྱད་པའི་ཡོན་ 4-168 ཏན་ནི། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བདུན་ན། རྒྱུད་ནས་ཡུལ། དབུས། བར་ཏ་ནི། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་དྲུག་ན། ཡུལ་བར་ཏ་ནི་ནས་བྱང་ཕྱོགས་ཀྱི་རྒྱུད། ཅེས་བྱ་བ་ཡང་བོད་ཡུལ་ཡན་ཆད། ཨུ་རྒྱན་དང་ཁ་ཆེ་ཡུལ་མན་ཆད་ལ་བྱའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། བདུན་པ་ཟག་པ་མེད་པའི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་རྫོགས་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཐེག་པ་པའི་རིགས་ཀྱི་བུ་དང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ཆད་པ་ན། བརྒྱད་པ་སྨྲ་བའི་སྐྱེས་བུའི་ཡོན་ཏན་ནི། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། དགུ་པ་མི་ཕྱེད་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། རིགས་ཀྱི་བུ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། བཅུ་པ་དགེ་བའི་རྩ་བའི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་སྐྱེ་བའི་ཡོན་ཏན་ནི། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། བཅུ་གཅིག་པ་དམ་བཅའ་བའི་ཚིག་དོན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་སྒྲུབ་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། རིགས་ཀྱི་བུ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ན། བཅུ་གཉིས་པ་འབྲས་བུ་ཆེན་པོ་ཡོངས་སུ་འཛིན་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། རིགས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། བཅུ་གསུམ་པ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བསྒྲུབ་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། འདི་ལྟར་ཕྱི་འམ་ནང་གི །དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ལྷག་པ་ན། བཅུ་བཞི་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཚང་བར་རྙེད་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ཐམ་པ་ན། སྟོང་ཕ
【現代漢語翻譯】 以及四又二分之一行，是清凈的蘊。第二十個是地界的結合，有界限。世尊知曉。從那以後大約十一行，不能製造障礙。通過那些，結合以及所有。』這第二個意義已經講完。摧毀魔力等等，是十四種功德。第一，摧毀魔力的功德是：從那以後，具壽夏拉達瓦蒂之子。從那以後超過十一行，第二，佛陀思考和知曉的功德是：夏拉達瓦蒂之子，種姓之子或種姓之女。從那以後缺少六行，第三，佛陀顯現的功德是：祈請，世尊。從那以後，在一張紙上缺少半行，第四，與正等菩提接近的功德是：夏拉達瓦蒂之子，對於菩提薩埵。從那以後超過兩行，第五，重大意義等等的功德是：夏拉達瓦蒂之子，任何。從那以後，在二又二分之一張紙上缺少半行，第六，受用境的功德是：夏拉達瓦蒂之子。從那以後七行半，從傳承到境，中央。巴爾達尼。從那以後，一張紙和六行，從巴爾達尼境到北方傳承。被稱為直到西藏地區，烏仗那和克什米爾地區以下。』《十萬頌釋》中說。從那以後，缺少三又二分之一張紙，第七，無漏功德，所有功德圓滿的功德是：夏拉達瓦蒂之子，菩提薩埵乘的種姓之子。從那以後，在兩張紙上缺少兩行，第八，能說之士的功德是：那是什麼原因呢？從那以後三行，第九，不可分割的功德是：夏拉達瓦蒂之子，種姓之子。從那以後缺少兩行，第十，產生不共善根的功德是：夏拉達瓦蒂之子。從那以後又是二分之一行，第十一，如實履行誓言的功德是：種姓之子。從那以後十行半，第十二，完全持有大果的功德是：夏拉達瓦蒂之子，種姓。從那以後三行，第十三，成辦有情之義的功德是：如此外或內。從那以後超過十行，第十四，圓滿獲得般若波羅蜜多的功德是：世尊。從那以後整整十行，空性。
【English Translation】 And four and a half lines, is the pure aggregate. The twentieth is the combination of the boundary of the earth, with boundaries. The Bhagavan knows. From then on about eleven lines, it is not possible to create obstacles. Through those, combination and all. 'This second meaning has been spoken. Destroying the power of demons, etc., are fourteen merits. First, the merit of destroying the power of demons is: From then on, the venerable Sharadvatiputra. From then on more than eleven lines, second, the merit of the Buddha thinking and knowing is: Sharadvatiputra, son of a family or daughter of a family. From then on lacking six lines, third, the merit of the Buddha manifesting is: Request, Bhagavan. From then on, half a line is missing on a piece of paper, fourth, the merit of being close to perfect enlightenment is: Sharadvatiputra, for the Bodhisattva. From then on more than two lines, fifth, the merit of great meaning and so on is: Sharadvatiputra, anyone. From then on, half a line is missing on two and a half sheets of paper, sixth, the merit of enjoying the realm is: Sharadvatiputra. From then on seven and a half lines, from lineage to realm, central. Bartani. From then on, one sheet of paper and six lines, from the realm of Bartani to the northern lineage. It is called up to the Tibetan region, below the regions of Oddiyana and Kashmir. 'It is said in the Hundred Thousand Commentaries. From then on, three and a half sheets of paper are missing, seventh, the merit of all the complete merits of non-leakage is: Sharadvatiputra, son of a family of the Bodhisattva vehicle. From then on, two lines are missing on two sheets of paper, eighth, the merit of a speaker is: What is the reason for that? From then on three lines, ninth, the merit of indivisibility is: Sharadvatiputra, son of a family. From then on two lines are missing, tenth, the merit of generating uncommon roots of virtue is: Sharadvatiputra. From then on again half and two lines, eleventh, the merit of fulfilling the vow as it is is: Son of a family. From then on ten and a half lines, twelfth, the merit of fully holding the great fruit is: Sharadvatiputra, family. From then on three lines, thirteenth, the merit of accomplishing the meaning of sentient beings is: Thus outer or inner. From then on more than ten lines, fourteenth, the merit of fully obtaining Prajnaparamita is: Bhagavan. From then on exactly ten lines, emptiness.
ྲག་བརྒྱད་པ་ལས། ལེའུ་སུམ་ཅུ་གཅིག་གོ། །། ༈ ལེའུ་སུམ་ཅུ་གཉིས་པ། ༈ དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ཡོ༷ན་ཏ༷ན། ཞེས་པ་དོན་གསུམ་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། །བམ་པོ་བཅུ་དགུ་པ། སྐྱོན་ནི་བཅུ་ཚན་བཞིར་བཅས་པ། །དྲུག་ཏུ་ངེས་པར་རྟོགས་པར་བྱ། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། གླང་བ་ཅིང་། ལྟེ་དྲེགས་ཅིང་། ཤེས་རབ། རབ་འབྱོར་གཞན་ཡང་རྒོད། ཅེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་འཆད་པའི་ཚེ་རྒོད་པའམ། ཕན་ཚུན་རྐྱལ་ཀ་བྱེད་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་དྲུག་ཙམ་ན། བསྐལ་པ་ཡོངས་སུ་འཛིན་པར་འགྱུར་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་སླར་འགྲོ་པའི་སེམས་བསྐྱེད་པ་དེ་སྙེད་བསྐལ་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི་ལ་བརྩོན་པར་བྱ་དགོས་ཏེ། འཆལ་པའི་ཤེས་རབ་ཡིན་པས་དེ་སྙེད་ཀྱི་བསྐལ་པར་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་ཙམ་ན། སྤོབས་པ་མེད་པས་རྣམ་པར་བྱང་བའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཕྱིར་རོ། །མི་ཁྱབ་བོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྟོག་གེའི་སྤྱོད་ཡུལ་ལས་ཡང་དག་པར་འདས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འགག་པ་མེད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་མི་འགྱུར་བ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པས་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །བྱང་བ་མེད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །འཁྲུག་པ་མེད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྟག་ཏུ་མཉམ་པར་བཞག་པའི་ཕྱིར་རོ། །བརྗོད་དུ་མེད་པའོ། །ཞེས་པ་ནི། སོ་སོ་རང་རིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དམིགས་པ་མེད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དངོས་པོར་དམིགས་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་ 4-169 བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་བདུན་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་ཡི་གེ་མ་མཆིས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་བརྗོད་དུ་མེད་པ་དང་། མཉན་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་དགུ་ལྷག་པ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་སུམ་ཅུ་གཉིས་པའོ།། །། ༈ བམ་པོ་ཉི་ཤུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཉི་ཤུ་ཉེར་ཕྱེད་དང་རྩ་གཅིག་ན། རབ་འབྱོར། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་ངོ་། །འདི་ཡར་བཅད་ཀྱིས་ད་པ་སྟེ་པོ་ཏི་བཅུ་གཅིག་པ་རྫོགས་སོ།། །། ༈ ལེའུ་སུམ་ཅུ་གསུམ་པ། ༈ ན༽ གླེགས་བམ་བཅུ་གཉིས་པ། བམ་པོ་དང་པོའོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། གཟིགས་ཤིང་དགོངས་སོ། །དེ་རྣམས་ནི། སྐྱོ༷ན་ནི༷། ཞེས་པ་དོན་བཞི་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། གང་གིས་མཚོན་ཏེ་མཚན་ཉིད་དུ། །ཤེས་བྱ་དེ་ཡང་རྣམ་པ་གསུམ། །ཤེས་པ་ཁྱད་པར་བྱེད་པ་སྟེ། །ངོ་བོ་ཉིད་གང་མཚོན་བྱ་ཡང་། །མཚན་ཉིད་བཞི་ལས་དང་པོ་ཤེས་པར་བྱ་བའི་མ
【現代漢語翻譯】 《八千頌般若》第三十一章結束。 第三十二章 以上講述了『功德』的第三個含義。第十九卷結束。過失分為四組，必須明確理解為六種。然後，具壽善現說：如果一張紙上缺了一行，善現，還有，愚笨，傲慢，智慧。善現，還有，粗野，這意味著講法時粗野，或互相爭鬥。這是中觀派的說法。然後，大約一張紙和六行，將經歷無數劫，這意味著爲了再次生起菩提心，必須在如此多的劫中精進于這部《般若波羅蜜多》，因為這是邪慧，所以將在如此多的劫中成熟。這是中觀派的說法。然後，大約四張紙和多出五行，因為沒有自信所以完全清凈。這意味著因為不分別。不遍及。這意味著因為完全超越了思辨的領域。沒有止息。這意味著因為不變已經完全成立，所以完全成立。沒有清凈。這意味著自性完全清凈。沒有擾亂。這意味著因為總是處於平等狀態。不可言說。這意味著各自自證。沒有對境。這意味著因為遠離了一切對事物的執著。 以上七點是大中觀派的說法。然後，大約一張紙和多出十一行，世尊，《般若波羅蜜多》是沒有文字的。這意味著不可言說，不可聽聞。這是中觀派的說法。然後，大約四張紙和多出九行，《十萬頌般若》第三十二章結束。 第二十卷結束。然後，大約二十二張半紙和二十一行，善現，一切法自性空。從這裡斷開，這是第十一函結束。 第三十三章 第十二函，第一卷。然後，大約七張紙和半行零九行，觀看並思考。這些是『過失』的第四個含義已經講完。 以何為象徵，作為特徵？所知也分為三種。知識是區分，本體所象徵的，特徵四種，首先要了解的是...
【English Translation】 The Thirty-first Chapter of the Eight Thousand Verse Prajnaparamita ends. The Thirty-second Chapter These have explained the third meaning of 'Qualities'. The Nineteenth Volume ends. Faults are divided into four groups, which must be clearly understood as six. Then, the venerable Subhuti said: Then, if one line is missing on a page, Subhuti, also, foolish, arrogant, wisdom. Subhuti, also, wild, which means being wild when teaching the Dharma, or fighting each other. This is what the Madhyamaka school says. Then, about one page and six lines, one will fully grasp the kalpas, which means that in order to generate the mind of going back, one must strive in this Prajnaparamita for so many kalpas, because it is a corrupt wisdom, so it will mature in so many kalpas. This is what the Madhyamaka school says. Then, about four pages and five lines extra, because of lack of confidence, it is completely purified. This means because it does not discriminate. Not pervasive. This means because it has completely transcended the realm of speculation. No cessation. This means because the unchanging has been completely established, so it is completely established. No purification. This means that the self-nature is completely pure. No disturbance. This means because it is always in a state of equanimity. Inexpressible. This means because of individual self-awareness. No object. This means because it is free from all attachment to things. The above seven points are the words of the Great Madhyamaka school. Then, about one page and eleven lines extra, World Honored One, the Prajnaparamita is without letters. This means that it is inexpressible and cannot be heard. This is what the Madhyamaka school says. Then, about four pages and nine lines extra, the Thirty-second Chapter of the Hundred Thousand Verse Prajnaparamita ends. The Twentieth Volume ends. Then, about twenty-two and a half pages and twenty-one lines, Subhuti, all dharmas are empty by nature. Cut off from here, this is the end of the Eleventh Book. The Thirty-third Chapter The Twelfth Book, the First Volume. Then, about seven pages and a half line and nine lines, look and think. These are the fourth meaning of 'Faults' that have been explained. What is symbolized as a characteristic? What is to be known is also divided into three types. Knowledge is the distinction, the essence that is symbolized, the four characteristics, the first to be understood is...
ཚན་ཉིད་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་འབྱུང་བ་དང་། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། འདི་ལས་བྱུང་བ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཆད་པ་ན། འཇིག་རྟེན་འཇིག་མེད་བདག་ཉིད་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། རབ་ཏུ་འཇིག་པར་སྟོན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་ཕུང་པོ་དེ་བཞིན་ཉིད་འབའ་ཞིག་མཐོང་གི །ཀུན་བཏགས་པའི་ཕུང་པོ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ལྷག་པ་ན། སེམས་ཅན་སེམས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། སེམས་ཅན་ཚད་མེད། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། འདི་ཉིད་ལ་མེད་ཅིང་མི་དམིགས་ན། ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་རྟོགས་ཅིང་དམིགས་པ་ཡང་མེད་ན་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ལ་དངོས་པོར་དམིགས་ཤིང་སྟོན་པར་ལྟ་ག་ལ་འགྱུར། ཞེས་བཤད་པའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། གཟུགས་ཡོད་པའམ། དམིགས་པར་ལྟ་ག་ལ་འགྱུར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དམིགས་པར་བྱ་བ་དང་དམིགས་པར་བྱེད་པའམ། མཉམ་པས་མཉམ་པར་གྱུར་པའི་ཚེ། རྣམ་པར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཉིད་ཀྱང་མི་སྣང་བ་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཀྱང་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་བྱ་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཞི་ན། བམ་པོ་གཉིས་པ། དེ་བསྡུས་པ་དང་ཕྱིར་བལྟས་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ལྷག་ཙམ་ན། རབ་ཏུ་མཁྱེན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ 4-170 གཟིགས་པས་སེམས་བསྡུས་པ་དང་རྣམ་པར་གཡེངས་པ་རྣམས་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ཞིང་མེད་པར་མཁྱེན་པ་ལ་སེམས་བསྡུས་པ་དང་རྣམ་པར་གཡེངས་པ་མཁྱེན་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། མི་ཟད་པ་ཡི་རྣམ་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་བཞིན་གཤེགས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། ཆགས་བཅས་སོགས་དང་། རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ལྷག་པ་ན། སེམས་ཀྱི་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཚིག་གི་དོན་འདི་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། འདོད་ཆགས་དང་བཅས་པའི་སེམས་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ཞིང་བདེན་པ་མ་ཡིན་པས་དེ་སྤངས་ཏེ་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་པར་རབ་ཏུ་མཁྱེན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལྷག་པ་ན། གཏི་མུག་དང་བྲལ་བའི་སེམས་ཞེས་བྱ་བར་ཡང་དག །ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རབ་ཏུ་མཁྱེན་ཏོ། །རྒྱ་ཆེན་དང་། །རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། རབ་
【現代漢語翻譯】 其自性是：如來出現。為什麼呢？因為從此出現的就是如來。然後，在兩張紙上，有兩行半和三行缺失：『世間不滅的自性』，祈請者：世尊。然後，在兩行半中：『不是爲了顯示徹底的毀滅』，對於這句話，般若波羅蜜多僅僅是見到蘊的如是性。不是遍計所執的蘊。這是偉大的中觀派所說的。然後，超過四行：『有情眾生的心行』，善現，無量有情。然後，在四張紙和九行半中：『如果在此處沒有且不可得』，這句話是指在不分別的般若波羅蜜多中，如果般若波羅蜜多的自性被證悟且沒有所緣，那麼對於色等諸法，又怎麼會執著于實有並進行顯現呢？』這是所說的。這是《十萬頌》的解釋。『色是存在的嗎？又怎麼會執著于所緣呢？』這句話是指所緣和能緣，或者在平等中變得平等之時，在分別的般若波羅蜜多中，般若波羅蜜多本身也不顯現，更何況是色等呢？這是總結。這是偉大的中觀派所說的。然後，在兩張紙和四行中： 第二品。總結和回顧。善現，還有。然後，超過六行半：『完全了知』，這句話是指觀察心的法性，了知心的收攝和散亂不是真實如是的，因此了知心的收攝和散亂就是了知心的收攝和散亂。這是偉大的中觀派全知第二勝者所說的。『無盡的相』，善現，還有。如來。然後，在九行半中：『有貪著等』，善現，還有。如來。然後，超過一張紙：『心的真實如是性不是』。在此應理解這句話的含義：因為具有貪慾的心不是真實如是的，也不是真實的，所以捨棄它，完全了知真實如是性的相。這是總結。這是偉大的中觀派所說的。然後，超過一張紙：『遠離愚癡的心』，如實完全了知。廣大，善現。然後，超過一行：完全』
【English Translation】 Its nature is: The Tathagata appears. Why is that? Because what arises from this is the Tathagata. Then, on two sheets of paper, with two and a half lines and three lines missing: 'The indestructible nature of the world', Petitioner: Blessed One. Then, in two and a half lines: 'It is not to show complete destruction', For this statement, Prajnaparamita only sees the suchness of the aggregates. It is not the aggregates of imputation. This is what the great Madhyamika said. Then, exceeding four lines: 'The conduct of sentient beings' minds', Subhuti, immeasurable sentient beings. Then, in four sheets of paper and nine and a half lines: 'If it is not present and cannot be found here', This statement refers to in non-discriminating Prajnaparamita, if the nature of Prajnaparamita is realized and there is no object of focus, then for phenomena such as form, how can one cling to reality and manifest it?' This is what is said. This is the explanation of the Hundred Thousand Verses. 'Is form existent? How can one cling to the object of focus?' This statement refers to the object of focus and the subject of focus, or when becoming equal in equality, in discriminating Prajnaparamita, Prajnaparamita itself does not appear, let alone form and so on? This is the summary. This is what the great Madhyamika said. Then, in two sheets of paper and four lines: Second Chapter. Summary and Review. Subhuti, and also. Then, exceeding six and a half lines: 'Completely knows', This statement refers to observing the nature of the mind, knowing that the collected and scattered states of the mind are not truly as they are, therefore knowing the collected and scattered states of the mind is knowing the collected and scattered states of the mind. This is what the great Madhyamika, the Second Omniscient Victor, said. 'The aspect of inexhaustibility', Subhuti, and also. Tathagata. Then, in nine and a half lines: 'With attachment, etc.', Subhuti, and also. Tathagata. Then, exceeding one sheet of paper: 'The true suchness of the mind is not'. Here, the meaning of this sentence should be understood: Because the mind with desire is not truly as it is, nor is it true, therefore abandon it and completely know the aspect of true suchness. This is the summary. This is what the great Madhyamika said. Then, exceeding one sheet of paper: 'The mind free from delusion', truly and completely knows. Vast, Subhuti. Then, exceeding one line: Completely'
ཏུ་མཁྱེན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་འདི་སྐད་བསྟན་པར་འགྱུར་ཏེ། འདིའི་སེམས་པ་ནི་རྒྱ་ཆེ་བའོ། །གཞན་གྱི་སེམས་ནི་ཞུམ་པའོ། །འདིའི་སེམས་ནི་འཕེལ་བའོ། །གཞན་གྱི་སེམས་ནི་འགྲིབ་པའོ། །འདིའི་སེམས་ནི་ཁྱད་པར་དུ་འགྲོ་བའོ། །གཞན་གྱི་སེམས་ནི་ཁྱད་པར་ཏུ་འགྲོ་བ་མ་ཡིན་པའོ། །ཞེས་བྱ་བར་མི་གཟིགས་ཀྱི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི་ལ་བརྟེན་ནས་སེམས་རྒྱ་ཆེ་བ་དང་དངོས་པོ་མེད་ཅིང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པར་རབ་ཏུ་མཁྱེན་པ་ནི་སེམས་རྒྱ་ཆེ་བ་ལ་སེམས་རྒྱ་ཆེ་བར་ཡོངས་སུ་མཁྱེན་ནས། དེ་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་དངོས་པོ་མེད་པར་རབ་ཏུ་མཁྱེན་ཏོ། །ཞེས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རབ་ཏུ་མཁྱེན་ཏོ། །ཆེན་པོར་གྱུར་དང་། རབ་འབྱོར། དེ་ནས་འཕྲེང་ཕྱེད་དང་བདུན་ན། རབ་ཏུ་མཁྱེན་ཏོ། །ཚད་མེད་དང་། །རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བདུན་ན། རབ་ཏུ་མཁྱེན་ཏོ། །རྣམ་ཤེས་བསྟན་དུ་མེད་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་པ་ན། རབ་ཏུ་མཁྱེན་ཏོ། །སེམས་བལྟར་མེད་དང་། རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་ཙམ་ན། སྣང་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་བསགས་པའི་ཕྱིར་སེམས་ཏེ་ཀུན་བཏགས་པ་ལ་བྱའོ། །དེ་ཡང་དེའི་བདག་ཉིད་ཀྱིས་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། མེད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ཏེ་ཁོ་ན་གཟིགས་པ་རྣམས་ཀྱི་སྤྱན་སྔར་སྣང་བར་མི་འགྱུར་རོ། །དེ་བས་ན་སེམས་ནི་བལྟར་མེད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ན། རབ་ཏུ་མཁྱེན་ཏོ། །ཤེས་པ་དེ། །གཡོ་བ་ལ་སོགས་ཞེས་བྱ་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། སེམས་འཕྲོ་བ། རྟག་པར་ལྟ་བ་དང་། འདུ་བ། ཆད་པར་ལྟ་བ་དང་། བཀྲམ་པ། སྒྲོ་འདོགས་པ་དང་། བཅུམ་པ། སྐུར་པར་འདེབས་པ། ཡང་དག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ན། གཟུགས་ལ་སོགས་ 4-171 གནས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་ལ་གནས་ཏེ་སེམས་ལྷག་པར་གཡོ་ཞིང་བདག་གོ་ཞེས་མངོན་པར་ཞེས་སྨྲའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ཆད་པ་ན། དེ་ལས་གཞན་ཡང་དེ་དག་ནི། །དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས། །ཐུབ་པས་དེ་བཞིན་ཉིད་རྟོགས་ཏེ། །གཞན་ལ་བསྟན་པ་ཤེས་བྱ་འདི། །ཐམས་ཅད་ཤེས་པ་ཉིད་སྐབས་ཀྱི། །ཤེས་པའི་མཚན་ཉིད་བསྡུས་པ་ཡིན། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་བཞིན་གཤེགས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། མཚན་མ་མེད་ཅིང་བྱེད་པའམ་རྩོལ་མེད་དེ། དེ་ལྟར་མཁྱེན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཏེ། རྣམ་པ་དྲུག་གིས་ཆོས་ཐམས་ཅད་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་བདག་ཉིད་ད
【現代漢語翻譯】 『Thus know!』 and so forth, this indicates that: This mind is vast. Others' minds are shrinking. This mind is increasing. Others' minds are decreasing. This mind is extraordinary. Others' minds are not extraordinary. It is taught that by relying on this Perfection of Wisdom that does not see, one knows the mind to be vast, and one thoroughly knows that things are without substance, neither existent nor nonexistent, and without inherent nature. Knowing the vast mind as vast, one thoroughly knows that it is without substance, just as it is. This is what is taught,』 said the great Madhyamika. Then, in the sixth line: 『Thoroughly knows just as it is! Great one! Subhuti (善現，善現，Subhūti，善名稱).』 Then, in the half and seventh line: 『Thoroughly knows! Immeasurable! Subhuti.』 Then again, in the half and seventh line: 『Thoroughly knows! Consciousness is unobservable! Subhuti.』 Then, in the five lines remaining: 『Thoroughly knows! Mind is invisible! Subhuti.』 Furthermore, then, in the three lines remaining: 『It does not appear,』 which refers to the mind that is accumulated, the imputed (kun btags). It does not exist by its own nature, because it is nonexistent; it does not appear before the eyes of those who see only that. Therefore, the mind is invisible. This is the meaning of the word. So said the great Madhyamika master Dignāga (陳那， दिग्नाग，Dignāga，護法). Then, in the half and second line: 『Thoroughly knows! That knowledge! Such as moving! Subhuti.』 Furthermore, then, in one line: 『The mind wanders, seeing permanence, gathering, seeing annihilation, scattering, attaching, contracting, denigrating, correct.』 Then, in the half and eleventh line: 『Form and so forth abide.』 This means that abiding in form, the mind moves excessively and thinks 『I am,』 thus manifestly speaking. This is the meaning of the word. So said the great Madhyamika. Then, with about half and two lines missing on one page: 『Other than that, those are the aspects of Suchness. The Sage realizes Suchness, and teaching it to others is this knowable thing. All-knowingness is the occasion, and the definition of knowledge is summarized. Subhuti.』 Furthermore, Thus Come One (Tathāgata 如來，तथागत，Tathāgata，如來). Then, in one line remaining: 『Without characteristics and without action or effort, thus know!』 and so forth, it is said that with six aspects, all phenomena are the nature of Suchness.
【English Translation】 'Thus know!' and so forth, this indicates that: This mind is vast. Others' minds are shrinking. This mind is increasing. Others' minds are decreasing. This mind is extraordinary. Others' minds are not extraordinary. It is taught that by relying on this Perfection of Wisdom that does not see, one knows the mind to be vast, and one thoroughly knows that things are without substance, neither existent nor nonexistent, and without inherent nature. Knowing the vast mind as vast, one thoroughly knows that it is without substance, just as it is. This is what is taught,' said the great Madhyamika. Then, in the sixth line: 'Thoroughly knows just as it is! Great one! Subhuti.' Then, in the half and seventh line: 'Thoroughly knows! Immeasurable! Subhuti.' Then again, in the half and seventh line: 'Thoroughly knows! Consciousness is unobservable! Subhuti.' Then, in the five lines remaining: 'Thoroughly knows! Mind is invisible! Subhuti.' Furthermore, then, in the three lines remaining: 'It does not appear,' which refers to the mind that is accumulated, the imputed (kun btags). It does not exist by its own nature, because it is nonexistent; it does not appear before the eyes of those who see only that. Therefore, the mind is invisible. This is the meaning of the word. So said the great Madhyamika master Dignāga. Then, in the half and second line: 'Thoroughly knows! That knowledge! Such as moving! Subhuti.' Furthermore, then, in one line: 'The mind wanders, seeing permanence, gathering, seeing annihilation, scattering, attaching, contracting, denigrating, correct.' Then, in the half and eleventh line: 'Form and so forth abide.' This means that abiding in form, the mind moves excessively and thinks 'I am,' thus manifestly speaking. This is the meaning of the word. So said the great Madhyamika. Then, with about half and two lines missing on one page: 'Other than that, those are the aspects of Suchness. The Sage realizes Suchness, and teaching it to others is this knowable thing. All-knowingness is the occasion, and the definition of knowledge is summarized. Subhuti.' Furthermore, Thus Come One (Tathāgata). Then, in one line remaining: 'Without characteristics and without action or effort, thus know!' and so forth, it is said that with six aspects, all phenomena are the nature of Suchness.
ུ་མཁྱེན་ཏོ། །དེ་ལ་འགྱུར་བ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཞན་མ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པ་ནི་མ་ནོར་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །མཚན་མ་མེད་པ་ནི་ཡང་དག་པའི་མཐའི་ཕྱིར་རོ། །བརྩོལ་བ་མེད་པ་ནི་གསལ་བར་བྱེད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྤྲོས་པ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་དབེན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དམིགས་སུ་མེད་པ་ནི་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་སུམ་ཅུ་གསུམ་པའོ།། །། ༈ ལེའུ་སུམ་ཅུ་རྩ་བཞི་པ། ༈ སྟོང་ཉིད་མཚན་མ་མེད་བཅས་དང་། །སྨོན་པ་རྣམ་པར་སྤངས་པ་དང་། །སྐྱེ་མེད་འགག་པ་མེད་སོགས་དང་། །དེ་ནས་སྟོང་གསུམ་སྟོང་ཆེན་པོའི་འཇིག་རྟེན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། བྱས་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་གྱུར་པ་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་རྣམས་དང་བྲལ་བ་ཉིད་ལ། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དོ། །རྟོག་པ་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་མཚན་མ་མེད་ཅིང་ཤིན་ཏུ་ཞི་བའི་ཕྱིར། མཚན་མ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །རྣམ་པར་རྟོག་པའི་སྨོན་པ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་སུ་བཏང་བའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་ལ་མི་སྨོན་ཞིང་ཡང་མཚམས་མི་སྦྱོར་བ་ནི། སྨོན་པ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །རྒྱུ་དང་རྐྱེན་དང་འབྲས་བུའི་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་རྒྱུན་ཆད་ཅིང་སྐྱེ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་འདུས་མ་བྱས་པའི་གནས་སྐབས་ནི། སྐྱེ་བ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །རྣམ་པ་བཞིས་གནས་འགྱུར་ཞིང་ཤིན་ཏུ་ཡོངས་སུ་དག་པ་ཉིད་ལ། ཉོན་མོངས་པ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །སྒྱུ་མ་དང་རྨི་ལམ་མིག་ཡོར་ལ་སོགས་པ་བཞིན་དུ་ཡོངས་སུ་མ་གྲུབ་ཅིང་དངོས་པོ་མེད་པ་ལ། དངོས་པོ་མེད་པའི། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཡོངས་སུ་རྟོག་པ་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་ཞིང་དོན་དམ་པར་བརྗོད་དུ་མེད་པས་ནམ་མཁའ་བཞིན་དུ་གང་དུ་ཡང་གནས་པ་མེད་པ་ལ་མི་གནས་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །ཞེས་པ་རྣམས་དབུ་མ་པ་གསུངས་སོ། །ནམ་མཁའ། གཞན་རྡོ་རྗེ་དབྱིངས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་མའི་མཚན་ཉིད་དོ། །དོན་དམ་པར་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཆོས་ཉིད་རྣམ་ 4-172 པར་འཁྲུག་མེད་དང་། །ལྷ་ཡི་བུ་དག་མི་ནུས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་མི་འགྱུར་བར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དང་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོགས་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པས་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་དུ་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གཞན་དུ་མི་བྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱིས་དེ་བཞིན་ཉིད་རྣམ་པར་འཁྲུག་པར་མི་བྱེད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དང་། ཤེས་བྱ་བར་མི་བྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་
【現代漢語翻譯】 如是知曉。 所謂『無變』，是因為與彼無異的真如之故。 所謂『無分別』，是因為不謬誤的真如之故。 所謂『無相』，是因為真實之邊的緣故。 所謂『無勤』，是因為無有顯明的緣故。 所謂『無戲論』，是因為自性空寂的緣故。 所謂『無所緣』，是因為無事物自性的緣故。 這是大中觀師一切智者第二法友所說。 接下來是三又二分之一頁，出自《十萬頌》第三十三品。 第三十四品 空性具相與無相，以及願望的完全捨棄，無生無滅等等，以及三千大千世界。 接下來是四又二分之一頁：所有成為所作之境的遍計所執之法，與其分離即是空性的體性。 由於一切分別和種種戲論皆無相且極度寂靜，故是無相的體性。 由於完全捨棄一切分別之愿，故不對來世希求，也不連線界限，是無愿的體性。 由於因、緣、果的種種分別戲論皆已斷絕，且與生等分離，故無為之狀態是無生的體性。 以四種方式轉變且極度清凈，是無煩惱的體性。 如幻術、夢境、眩暈等般，完全不成立且無事物，是無事物的體性。 接下來是二又二分之一頁：由於遠離一切遍計和分別，且勝義中不可言說，如虛空般無處可住，是無住的體性。 以上是中觀派所說。 虛空，此外是金剛界自在母的體性。 並非勝義，所謂『不可言說』，是顯示不可言說的體性。 中觀派說：法性不紊亂，天子亦不能。 所謂『不紊亂』，是由於不變異的完全成立和不顛倒的完全成立，故顯示為完全成立的體性。 中觀派說：不做其他，所謂『不做其他』，是指真如不紊亂真如的同義語。 以及，不做可知，所謂『不做可知』
【English Translation】 Thus knowing. The so-called 'unchanging' is because of the suchness that is no different from it. The so-called 'non-discrimination' is because of the non-erroneous suchness. The so-called 'signless' is because of the limit of reality. The so-called 'effortless' is because there is no making clear. The so-called 'non-elaboration' is because of the emptiness of inherent existence. The so-called 'objectless' is because of the nature of the non-existence of things. This was said by the great Madhyamika master, the second omniscient Dbyig gnyen (Vasubandhu). Next is three and a half pages, from the Hundred Thousand Verses, chapter thirty-three. Chapter Thirty-Four Emptiness with and without signs, and the complete abandonment of aspirations, unborn, unceasing, and so on, and the three thousand great thousand worlds. Next is four and a half pages: All phenomena of imputation that have become objects of action, being separated from them is the characteristic of emptiness. Because all elaborations of conception and discrimination are signless and extremely peaceful, it is the characteristic of signlessness. Because all aspirations of discrimination are completely abandoned, there is no desire for the future and no connection of boundaries, it is the characteristic of non-aspiration. Because all elaborations of discrimination of cause, condition, and result are cut off, and separated from birth and so on, the state of the unconditioned is the characteristic of the unborn. Transforming in four ways and being extremely pure, it is the characteristic of non-affliction. Like illusion, dream, dizziness, and so on, being completely unestablished and without things, it is the characteristic of non-things. Next is two and a half pages: Being free from all conception and discrimination, and being inexpressible in ultimate truth, like space, not abiding anywhere, it is the characteristic of non-abiding. These were said by the Madhyamikas. Space, moreover, is the characteristic of the Vajradhatu Ishvari (the Diamond Realm Queen). Not ultimately, the so-called 'inexpressible' is showing the characteristic of inexpressibility. The Madhyamikas say: The nature of phenomena is not confused, and the sons of the gods cannot. The so-called 'not confused' is because of the complete establishment of immutability and the complete establishment of non-inversion, therefore showing it as the characteristic of complete establishment. The Madhyamikas say: Do not do otherwise, the so-called 'do not do otherwise' is a synonym for suchness not confusing suchness. And, do not do knowable, the so-called 'do not do
བ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱིས་དེ་བཞིན་ཉིད་མི་ཤེས་ཏེ། ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའི་ནམ་མཁའ་མི་ཤེས་པ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་དང་། ཤེས་པར་མི་བྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱིས་ཀུན་བཏགས་པ་མི་ཤེས་ཏེ། ཇི་ལྟར་ནམ་མཁའི་རི་བོང་གི་རྭ་མི་ཤེས་པ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་དང་། མཚན་ཉིད་མེད་པ་ཤེས་པར་མ་བྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་བཏགས་པས་ཀུན་བཏགས་པ་མི་ཤེས་པ་ཏེ་ཇི་ལྟར་རི་བོང་གིས་རྭས་རི་བོང་གི་རྭ་མི་ཤེས་པ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་པ་རྣམས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། འདུ་མི་བྱེད་དང་། ལྷའི་བུ་དག་མཚན་ཉིད་དེ་དག་ནི། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། རྣམ་མི་རྟོག །ལྷའི་བུ་དག་མཚན་ཉིད། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། རབ་དབྱེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ཙམ་ན། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཕན་གདགས་པའི་ཕྱིར་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་མཚན་ཉིད། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་པ་ན། མཚན་ཉིད་མེད་ཉིད་ལ། །ལམ་ཤེས་ཉིད་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་ནི། །ཤེས་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པར་བཞེད། །དེ་སྐད་ཅེས་གསོལ་པ་དང་། ལྷའི་བུ་དག་གཟུགས་ནི། གཟུགས་གཞན་གྱིས། གཞིག་ཏུ་རུང་། ཚོར་བ་ནི། བདེ་སྡུག་བཏང་སྙོམས། མྱོང་བའི་མཚན་ཉིད་འདུ་ཤེས་ནི། མིང་དང་མཚན་མ་ལ་སོགས་པར། འཛིན་པའི། འདུ་བྱེད་ནི། ལས་དགེ་མི་དགེ་ལུང་མ་བསྟན། མངོན་པར་འདུ། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི། ཡུལ་དྲུག་སོ་སོའི། ཕུང་པོ་རྣམས་ནི། ན་པ་ལ་སོགས་ལ། སྡུག་བསྔལ། ཁམས་རྣམས་ནི། འཁོར་བའི་རྒྱུ་ཡིན་པས། གདུག་པའི་མཚན། སྐྱེ་མཆེད་རྣམས་ནི། རྣམ་ཤེས་དྲུག འབྱུང་བའི། འབྲེལ་པར་འབྱུང་བ་ནི། རྒྱུ་རྐྱེན་འདུས་པ་ལས་འབྲས་བུ་འབྱུང་བས། འདུ་འཕྲོད། ཕྱིན་པ་ནི། ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་། ཡོངས་སུ། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི། རང་གི་ལུས་སེམས་དང་གཞན་ལ་གནོད་པའི། གདུང་བ་མེད་པའི། བཟོད་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི། རང་གཞན་གྱི་སེམས། འཁྲུག་པ་མེད། ཕྱིན་པ་ནི། བདུད་དང་བར་དུ་གཅོད་པས། ཐུབ་པ་མེད། ཕྱིན་པ་ནི་སེམས་མཉམ་པར་བཞག་ནས་ཡང་དག་པའི་དོན་རྟོགས་ཤིང་། ཡང་དག །བྱིན་པ་ནི། ཆོས་ཐམས་ཅད་དངོས་པོ་མེད་པར་རྟོགས་ནས། དངོས་པོ་གང་ལ་ཡང་། ཆགས། བཞི་དག་ནི། དེ་དག་སེམས་མཉམ་པར་བཞག་ནས་འདོད་པ་དང་། རྣམ་རྟོག་གི་སེམས། མི་འཁྲུགས། རྩ་བདུན་ནི་འཁོར་བ་ནས། འབྱུང་བར་བྱེད་པའི་མཚན་ཉིད་དེ་སྟོང་པ་ཉིད་ནི། གཟུང་འཛིན་གྱི་དངོས་པོ་དང་བྲལ་བས། དབེན་པའི། མཚན་མ་མེད་པ་ནི། མཚན་མ་དང་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད། ཞི་བའི། སྨོན་པ་མེད་པ་ནི། ཆོས་གང་ལ་ཡང་མི་སྨོན་པ་མི་རྙེད་པའི། སྡུག་བསྔལ་རྣམ་པར་ཐར་པ་རྣམས་ནི། ཉོན་མོངས་པའི་ 4-173 འཆིང་བ་འགྲེལ་པའི། སྟོབས་རྣམས་ནི། གནས་དང་གནས་མིན་མཁྱེན་པ་སོགས་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས། ཤིན་ཏུ་ར
【現代漢語翻譯】 如是性（梵文：Tathātā，梵文羅馬擬音：tathata，漢語字面意思：如實），不能了知如是性，猶如虛空不能了知虛空一樣。』以及『不能了知』，這是因為如是性不能了知遍計所執性（梵文：Parikalpita，梵文羅馬擬音：parikalpita，漢語字面意思：分別），猶如虛空不能了知兔角一樣。』以及『不能了知無相』，這是因為遍計所執性不能了知遍計所執性，猶如兔角不能了知兔角一樣。』這些都是中觀派所說。 接著，在一行中寫著：『不作意』，以及『天子們，這些相』。然後在一張紙和一行多餘的字中寫著：『不分別。』『天子們，相。』然後，在幾乎沒有三行字的地方寫著：『分別。』世尊開示說：『然後，在一張紙的邊緣寫著：爲了利益一切眾生，世俗的相。』然後，在一張紙和五行多餘的字中寫著：『無相性。道的智慧之境，被認為是智慧的相。』這樣祈請之後，『天子們，色蘊（梵文：Rūpa-skandha，梵文羅馬擬音：rupa-skandha，漢語字面意思：色蘊）是，能被其他色所摧毀。受蘊（梵文：Vedanā-skandha，梵文羅馬擬音：vedana-skandha，漢語字面意思：受蘊）是，苦樂舍受。是體驗的相。想蘊（梵文：Saṃjñā-skandha，梵文羅馬擬音：samjna-skandha，漢語字面意思：想蘊）是，執著名稱和相等等。行蘊（梵文：Saṃskāra-skandha，梵文羅馬擬音：samskara-skandha，漢語字面意思：行蘊）是，善、不善、無記業。是顯現。識蘊（梵文：Vijñāna-skandha，梵文羅馬擬音：vijnana-skandha，漢語字面意思：識蘊）是，對六境各自的。蘊們是，生病等等的。是痛苦。界們是，是輪迴之因，是暴虐的相。處們是，是六識生起之處。緣起是，從因緣聚合產生結果，是聚合。度是，法和財物，完全地。到彼岸是，沒有傷害自己身心和他人的痛苦。忍辱到彼岸是，自己和他人的心，沒有擾亂。度是，能勝過魔和障礙。度是，心平等安住，證悟真實義。正確地。佈施是，證悟一切法無實，對任何事物，不執著。四禪是，這些心平等安住，對慾望和，分別的心，不擾亂。七根本是，是從輪迴中，生起的相，即空性是，遠離能取所取的事物，是寂靜的。無相是，一切相和分別，寂滅的。無愿是，對任何法都不希求，是不可得的。痛苦解脫是，是煩惱的束縛解脫。力們是，知是處非處等，以智慧，非常地。』
【English Translation】 『Suchness (梵文：Tathātā，梵文羅馬擬音：tathata，Literal meaning: Thusness) does not know suchness, just as space does not know space.』 And 『does not know,』 this is because suchness does not know the imputed nature (梵文：Parikalpita，梵文羅馬擬音：parikalpita，Literal meaning: conceptualized), just as space does not know a rabbit's horn. And 『does not know the signless,』 this is because the imputed nature does not know the imputed nature, just as a rabbit's horn does not know a rabbit's horn.』 These are what the Madhyamaka school says. Then, in one line, it says: 『Non-intentionality,』 and 『sons of the gods, these signs.』 Then in one piece of paper and one line extra, it says: 『Non-discrimination.』 『Sons of the gods, signs.』 Then, where there are almost no three lines, it says: 『Discrimination.』 The Bhagavan (梵文：Bhagavan，梵文羅馬擬音：bhagavan，Literal meaning: Blessed One) said: 『Then, on the edge of a piece of paper, it says: for the benefit of all sentient beings, the conventional sign.』 Then, in one piece of paper and five lines extra, it says: 『Signlessness. The occasion of the wisdom of the path, is considered to be the sign of wisdom.』 After praying like this, 『Sons of the gods, form (梵文：Rūpa-skandha，梵文羅馬擬音：rupa-skandha，Literal meaning: Form Skandha) is, can be destroyed by other forms. Feeling (梵文：Vedanā-skandha，梵文羅馬擬音：vedana-skandha，Literal meaning: Feeling Skandha) is, pleasure, pain, equanimity. Is the sign of experiencing. Perception (梵文：Saṃjñā-skandha，梵文羅馬擬音：samjna-skandha，Literal meaning: Perception Skandha) is, grasping at names and signs, etc. Volition (梵文：Saṃskāra-skandha，梵文羅馬擬音：samskara-skandha，Literal meaning: Volition Skandha) is, virtuous, non-virtuous, unspecified actions. Is manifestation. Consciousness (梵文：Vijñāna-skandha，梵文羅馬擬音：vijnana-skandha，Literal meaning: Consciousness Skandha) is, of each of the six objects. The aggregates are, sickness and so on. Is suffering. The elements are, are the cause of samsara, are the sign of fierceness. The sources are, are where the six consciousnesses arise. Dependent origination is, from the aggregation of causes and conditions, results arise, is aggregation. Giving is, Dharma and wealth, completely. Going to the other shore is, without the suffering of harming one's own body and mind and others. Patience going to the other shore is, one's own and others' minds, without disturbance. Giving is, able to overcome demons and obstacles. Giving is, the mind abiding equally, realizing the true meaning. Correctly. Giving is, realizing that all dharmas are without substance, to anything, not attached. The four dhyanas are, these minds abiding equally, to desire and, the mind of discrimination, not disturbed. The seven roots are, from samsara, the sign of arising, that emptiness is, separated from the object of grasping and the grasper, is solitary. Signlessness is, all signs and discriminations, are pacified. Wishlessness is, not wishing for any dharma, is unobtainable. Suffering liberation is, is the release of the bonds of afflictions. The powers are, knowing what is possible and impossible, etc., with wisdom, extremely.』
ྣམས། མི་འཇིགས་པ་རྣམས་ནི། མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པ་སོགས་བཞི་བསྟན་པ་ལ་བདུད་དང་མུ་སྟེགས་རྣམས་ཀྱིས་བསྒྱུར་མི་ནུས་པས། ཤིན་ཏུ་བརྟན། སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་རྣམས་ནི། བདུད་དང་ཕས་རྒོལ་རྣམས་ཀྱི་ཟིལ་གྱིས་མི་ནོན་ཅིང་པར། ཡོངས་སུ་བྱམས་པ་ཆེན་པོ་ནི། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་བདེ་བ་དང་། ཕན་པ་སྒྲུབ། སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ནི། སྡུག་བསྔལ་དང་། ཡིད་མི་བདེ་བ་ལས། སྐྱོབ་པའི། དགའ་བ་ཆེན་པོ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་དང་སེམས་ཅན་གྱི་ཕ་རོལ་གྱི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ལ། རབ་ཏུ་དགའ་བའི། བཏང་སྙོམས་ཆེན་པོ་ནི། ཀུན་ལ་སྙོམས་པར་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་མ་ཞེན་ཅིང་། མ་འདྲེས་པའི། བཅོ་བརྒྱད་ནི། ཉན་རང་ལ་སོགས་པ་གཞན་ལ་མེད་ཅིང་དེ་དག་གིས། མི་འཕྲོགས། ཡེ་ཤེས་ནི། བདེན་པ་གཉིས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་གསལ་བར་ཐུགས་སུ་ཆུད་པས། མངོན་སུམ། བམ་པོ་གསུམ་པ། དེ་ནི་ཉིད་ཀྱི་ཆོས་བརྟེན་ནས། །གནས་དང་གུས་པར་བྱ་བ་དང་། །བླ་མ་ཉིད་དང་མཉེས་པ་དང་། །དེ་ལ་མཆོད་དང་། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་ཙམ་ན། བྱེད་མེད་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། མ་བྱས་པར་མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་སོ། །ཞེས། བྱ་བ་ནི་སུས་ཀྱང་མ་བྱས་པའི་ཆོས་རྣམས་མ་བྱས་པའི་བདག་ཉིད་དུ་མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ལུས། ཁོག་པ། མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཀུན་ཏུ་འཇུག་མཁྱེན་གང་ཡིན་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་ཙམ་ན། མ་མཐོང་སྟོན་པར་མཛད་པ་དང་། །རབ་འབྱོར་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། གཟུགས་མཐོང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་སྟོན་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་གི་ཕྱིར་གཟུགས་ངས་མ་མཐོང་བ་དེའི་ཕྱིར་སྟོན་པའོ། །གལ་ཏེ་གཟུགས་མཐོང་བར་གྱུར་ན་ནི་རབ་རིབ་ཅན་དུ་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པའི་དོན་མཐོང་བའི་ཕྱིར་སྟོན་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། གཟུགས་མཐོང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་སྟོན་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཇི་ལྟར་རབ་རིབ་ཅན་ལ་སྔོན་སྐྲ་ཤད་འཛིངས་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་དམིགས་པའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་འབྱུང་བ་སྟེ། ཕྱིས་མི་འབྱུང་བར་གྱུར་པ་དེ་ནི་མཐོང་བ་ཡོངས་སུ་དག་པ་ཞེས་བྱ་བར་འགྱུར་ཏེ། དེ་བཞིན་དུ་འདིར་ཡང་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ལ་དམིགས་པའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་རྣམས་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་སྟོན་པ་ཞེས་བྱ་བའི་མིང་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་དགུ་ཅུང་མེད་ན། སྟོན་པའོ། །འཇིག་རྟེན་སྟོང་ཉིད་རྣམ་པ་དང་། །བརྗོད་དང་ཤེས་མཛད་མངོན་སུམ་མཛད། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། 4-174 བམ་པོ་བཞ
【現代漢語翻譯】 不畏懼（མི་འཇིགས་པ་，指佛的四種無畏）：由於宣說了現證菩提等四法，魔眾和外道無法反駁，所以非常穩固。 各別正智（སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་）：不會被魔眾和論敵所壓倒。 大慈（ཡོངས་སུ་བྱམས་པ་ཆེན་པོ་）：為一切有情眾生帶來世間和出世間的安樂與利益。 大悲（སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་）：從痛苦和不悅中救護。 大喜（དགའ་བ་ཆེན་པོ་）：對佛陀的教法和有情眾生的圓滿成就感到歡喜。 大舍（བཏང་སྙོམས་ཆེན་པོ་）：對一切眾生平等對待，不偏袒任何一方，不混雜。 十八不共法（བཅོ་བརྒྱད་ནི）：聲聞、緣覺等其他修行者所不具備，也無法被奪走。 智慧（ཡེ་ཤེས་ནི）：通達二諦，對一切法都清晰明瞭，是現量。 第三品 這是您所依止的法，應當恭敬對待，視您為上師，令您歡喜，並供養您。 之後，世尊說，大約八行之後：無作者（བྱེད་མེད་དང་）。 善現（རབ་འབྱོར）。 此外，未經造作而現證圓滿正等覺（མ་བྱས་པར་མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་སོ）。 意思是：對於任何人都未曾造作的諸法，以未經造作的自性現證圓滿正等覺。 中觀派如是說。 身體（ལུས），腹部（ཁོག་པ），因為不存在。 之後，多出一行：通達一切所應知（ཀུན་ཏུ་འཇུག་མཁྱེན་གང་ཡིན་དང་）。 善現（རབ་འབྱོར）。 其他。 之後，多出大約一行半：示現不見（མ་མཐོང་སྟོན་པར་མཛད་པ་དང་）。 善現請問（རབ་འབྱོར་གྱིས་གསོལ་པ）。 之後，少了五行：因為不見色而示現（གཟུགས་མཐོང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་སྟོན་པའོ）。 意思是：因為我沒有見到色，所以才示現。 如果見到色，就會像眼翳患者一樣，見到不真實的事物，因此不會示現。 中觀派如是說。 之後，在第四張紙和九行半的地方：因為不見色而示現（གཟུགས་མཐོང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་སྟོན་པའོ）。 意思是：就像眼翳患者看到毛髮交錯等幻象，後來這些幻象消失，被稱為完全清凈的見。同樣，因為對色等對境的識不生起，所以被稱為示現。 偉大的中觀派如是說。 之後，在第四張紙和少了九行的地方：示現（སྟོན་པའོ）。 世間空性之相（འཇིག་རྟེན་སྟོང་ཉིད་རྣམ་པ་དང་）。 宣說和了知，現證（བརྗོད་དང་ཤེས་མཛད་མངོན་སུམ་མཛད）。 善現（རབ་འབྱོར）。 此外。 之後，在第五張紙的一半的地方： 第四品
【English Translation】 The fearless ones (མི་འཇིགས་པ་): Because they have taught the four aspects of enlightenment, etc., they cannot be refuted by demons and heretics, so they are very stable. The individually discriminating awarenesses (སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ་): They are not overwhelmed by the power of demons and adversaries. The great love (ཡོངས་སུ་བྱམས་པ་ཆེན་པོ་): They accomplish happiness and benefit for all sentient beings, both worldly and beyond. The great compassion (སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་): They protect from suffering and unhappiness. The great joy (དགའ་བ་ཆེན་པོ་): They rejoice in the Buddha's teachings and the perfection of sentient beings. The great equanimity (བཏང་སྙོམས་ཆེན་པོ་): They are equal to all, not biased to one side, and not mixed up. The eighteen unshared qualities (བཅོ་བརྒྱད་ནི): They are not possessed by others such as Hearers and Solitary Realizers, and cannot be taken away by them. The wisdom (ཡེ་ཤེས་ནི): They have clearly understood the two truths in all aspects, so it is directly perceived. Volume Three This is the Dharma you rely on, and you should treat it with respect and reverence, regard you as the Lama, please you, and make offerings to it. Then, the Bhagavan said, after about eight lines: Without an agent (བྱེད་མེད་དང་). Subhuti (རབ་འབྱོར). Furthermore, having become perfectly and completely enlightened without having been made (མ་བྱས་པར་མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་སོ). Meaning: Having become perfectly and completely enlightened in the nature of the unmade, for all dharmas that have not been made by anyone. The Madhyamikas say. Body (ལུས), abdomen (ཁོག་པ), because it does not exist. Then, one line more: Whatever knows all that enters (ཀུན་ཏུ་འཇུག་མཁྱེན་གང་ཡིན་དང་). Subhuti (རབ་འབྱོར). Other. Then, about one and a half lines more: Showing the unseen (མ་མཐོང་སྟོན་པར་མཛད་པ་དང་). Subhuti asked (རབ་འབྱོར་གྱིས་གསོལ་པ). Then, a little less than five lines: Because of not seeing form, he shows (གཟུགས་མཐོང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་སྟོན་པའོ). Meaning: Because I have not seen form, therefore I show. If form were seen, then like someone with cataracts, one would see the meaning of what is not truly seen, and therefore it would not be shown. The Madhyamikas say. Then, on the fourth page and nine and a half lines: Because of not seeing form, he shows (གཟུགས་མཐོང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་སྟོན་པའོ). Meaning: Just as for someone with cataracts, a consciousness arises that focuses on tangled hairs, etc., and when that no longer arises, it becomes known as completely pure seeing. Similarly, here too, because consciousnesses that focus on form, etc., do not arise, it becomes known by the name 'showing'. The great Madhyamikas say. Then, on the fourth page and a little less than nine lines: He shows (སྟོན་པའོ). The aspects of emptiness of the world (འཇིག་རྟེན་སྟོང་ཉིད་རྣམ་པ་དང་). He speaks and knows, he makes manifest (བརྗོད་དང་ཤེས་མཛད་མངོན་སུམ་མཛད). Subhuti (རབ་འབྱོར). Furthermore. Then, on half of the fifth page: Volume Four
ི་པ། བསམ་མི་ཁྱབ་དང་། རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། ཞི་ཉིད་སྟོན། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་འཇིག་རྟེན་ཞི་ཞེས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་གཉིས་ན། འཇིག་རྟེན་འདུ་ཤེས་འགོག་པ་ལ། །རྣམ་པ་ཀུན་མཁྱེན་ཚུལ་ལ་ནི། །ཤེས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅེས་བཤད་དོ། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། བམ་པོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། དེ་ལྟ་བུ་མེད་དོ། །གཉིས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི། བསམ་མི་ཁྱབ་སོགས་ཁྱད་པར་གྱིས། །ཁྱད་ཞུགས་བདེན་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་ཅན། །སྐད་ཅིག་མ་ནི་བཅུ་དྲུག་གིས། །ཁྱད་པར་མཚན་ཉིད་བཤད་པ་ཡིན། །བསམ་མི་ཁྱབ་དང་མི་མཉམ་དང་། །གཞལ་དང་གྲངས་ལས་ཡང་དག་འདས། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ན། གཟུགས་ཀྱང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ། དཔག་ཏུ་མེད། གཞལ་དུ་མེད་པ་སྟེ་མི་མཉམ་པ་དང་མཉམ་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་ནི་ཤེས་པར་བྱར་མེད་པ་སྟེ། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ནི་རི་བོང་གི་རྭ་བཞིན་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཤེས་པར་བྱར་མེད་དོ། །ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ནི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་གང་གིས་ཀྱང་གཟུང་བར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་ཤེས་པར་བྱར་མེད་དོ། །གང་གི་ཕྱིར་དེ་ལྟར་དེ་ཤེས་པར་བྱར་མེད་པ་དེའི་ཕྱིར་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་བོ། །ཞེས་བྱ་གཞལ་དུ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། སེམས་ལས་བྱུང་བའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱང་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི། སེམས་དང་སེམས་ལས་བྱུང་བའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱིས་གཟུངས་དུ་མེད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་སྟེ། དེ་བས་ན་ཤེས་པར་བྱར་མེད་ཅེས་བྱ་བ་གསུངས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ཆད་པ་ན། བམ་པོ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅོ་བརྒྱད་ན། བམ་པོ་བདུན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཕྱེད་དང་བདུན་ལ་གཉིས་ཙམ་ཆད་པ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་སུམ་ཅུ་རྩ་བཞི་པའོ།། །། ༈ ལེའུ་སུམ་ཅུ་ལྔ། ༈ འཕགས་པ་ཀུན་སྡུད། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས། དོན་ཆེན་པོའི་སླད་དུ་ཉེ་བར་གནས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བཤད་ཟིན་པའི་སྐབས་སླར་ཡང་གླེང་སྟེ་བསྟན་ཞེ་ན། འཁོར་བསྡུ་བའི་ཕྱིར་འདི་ཉིད་གླེངས་ནས་རྒྱ་ཆེར་སྤྲོ་བར་འདོད་པའི་ཕྱིར་ཡང་བསྟན་ཏེ་སྔར་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྔོན་གྱི་སྤྱོད་པ་ཕན་འདོགས་པ་ཡིན་པར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ད་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བྱ་བ་བྱེད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་དྲུག་ན། གཟུགས་ལ་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་མེད་པ་དང་། མངོན་
【現代漢語翻譯】 ི་པ། （ipi，無意義）不可思議，以及，善現（Subhuti）。此外，從第十三頁第五行開始，顯示寂靜。善現，此外，《般若波羅蜜多》對如來而言，世界是寂靜的。從第二頁第二行開始，對於止息世界之想，在全知之理上，被稱為智慧之相。善現，此外，在《般若波羅蜜多》中，從第三頁略微缺失開始。 第五卷，從半行和第二行開始，沒有那樣的事。第二，殊勝之相是，以不可思議等殊勝，作為殊勝入勝諦的行境。剎那以十六種，殊勝之相被闡述。不可思議與不平等，以及，度量和數量完全超越。從大約半頁和第二頁開始，色也是不可思議的。不可估量，不可測量，即不平等與平等。被稱為色是不可知的。為什麼呢？因為遍計所執的色如兔角般不存在，所以是不可知的。法性的色是任何識都無法把握的，所以是不可知的。因為如此它是不可知的，所以是不可思議的。被稱為不可測量，被稱為不可估量等等。這是中觀派大師所說。從第四頁半行和第五行開始，心所法也是不可見的。被稱為心和心所法沒有所取，這是同義詞，因此被稱為不可知。這是中觀派所說。從第十頁缺失兩行開始。 第六卷，從第十八頁半頁開始，第七卷，從第十七頁半頁缺失兩行開始。出自《十萬頌般若》，第三十四品。 第三十五品 聖《總集經》。然後，具壽善現，爲了重大意義而親近。對於已經闡述的『爲了重大意義而安住』等等，如果再次提起並講述，那是因為爲了攝集眷屬而提起此事，並且爲了廣泛闡述而再次講述，先前是顯示佛陀往昔的行為是有益的。這是所顯示的。現在是做佛陀的事業。這是中觀派所說。從第一頁第六行開始，對色沒有完全的執取，以及，顯現
【English Translation】 ipi. Unthinkable, and Subhuti. Furthermore, starting from page thirteen, line five, it shows tranquility. Subhuti, furthermore, the Prajnaparamita, for the Tathagata, the world is tranquil. Starting from page two, line two, for the cessation of the perception of the world, in the manner of omniscience, it is said to be the characteristic of wisdom. Subhuti, furthermore, in the Prajnaparamita, starting from page three, slightly missing. Volume Five, starting from half a line and the second line, there is no such thing. Second, the characteristic of distinction is, with unthinkable and other distinctions, as the object of practice of entering the true nature of distinction. A moment is with sixteen, the characteristic of distinction is explained. Unthinkable and unequal, and, measurement and number are completely beyond. Starting from about half a page and the second page, form is also unthinkable. Immeasurable, unmeasurable, that is, unequal and equal. It is said that form is unknowable. Why is that? Because the imputed form is non-existent like a rabbit's horn, so it is unknowable. The form of Dharma-nature is that which cannot be grasped by any consciousness, so it is unknowable. Because it is unknowable in that way, therefore it is unthinkable. It is called unmeasurable, it is called immeasurable, and so on. This is what the great Madhyamaka said. Starting from page four, half a line and line five, mental phenomena are also invisible. It is said that mind and mental phenomena have no object to be grasped, which is a synonym, therefore it is said to be unknowable. This is what the Madhyamaka said. Starting from page ten, missing two lines. Volume Six, starting from page eighteen and a half, Volume Seven, starting from page seventeen and a half, missing about two lines. From the Hundred Thousand Verses, Chapter Thirty-four. Chapter Thirty-five. The Holy Compendium. Then, the venerable Subhuti, approached for the sake of great meaning. Regarding 'abiding near for the sake of great meaning' and so on that have already been explained, if it is brought up and taught again, it is because this matter is brought up in order to gather the retinue, and it is taught again in order to explain it extensively, previously it was shown that the Buddha's past actions were beneficial. This is what is shown. Now it is doing the work of the Buddha. This is what the Madhyamaka said. Starting from page one, line six, there is no complete grasping of form, and manifestation
པར་ཆགས་པ་མེད་པ་ཉེ་བར་གནས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་གི་ཕྱིར་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་མཐོང་ 4-175 བས་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ལ་སྲིད་པས་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་དང་། ལྟ་བས་མངོན་པར་ཞེན་པ་མི་འབྱུང་བ་དེའི་ཕྱིར་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དེ་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་མེད་པ་དང་མངོན་པར་ཞེན་པ་མེད་པར་ཉེ་བར་གནས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་མིང་དུ་འགྱུར་ཏེ་བྱེད་པ་ཆེ་བ་ཉིད་དུ་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ན། བམ་པོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅོ་ལྔ་ན། བམ་པོ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དགུ་དང་ཕྲེང་དྲུག་ཙམ་ན། མཁས་པ་ཡིས། །རེག་བྱ། དེ་ནས་འདོད་པ་ན་སྤྱོད་པ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། བཟོད་པ་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། ཐུན་མོང་མིན་ཤེས་ཉིད། །བཅོམ་ལྡན་འདས་གལ་ཏེ་སྟོང་གསུམ། ཤེས་མྱུར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཞི་ན། ལྷའི་བུ་དག་རིགས་ཀྱི་བུའམ། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་པ་ན། བྲི་དང་གང་མེད་དང་། །དེ་ནས་འདོད་པ་ན་སྤྱོད་པ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། འཕེལ་བར་ཡང་མི་གདའོ། །སྒྲུབ་དང་། ཞེས་ནས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ན། ཡང་དག་འགྲུབ་པ་དང་། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་ན། བམ་པོ་བཅུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དགུ་ལྷག་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་སུམ་ཅུ་ལྔའོ།། །། ༈ ལེའུ་སུམ་ཅུ་དྲུག ༈ དམིགས་པ། རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཆད་པ་ན། རྟེན་དང་བཅས་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། བུད་མེད་དམ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལྷག་པ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། མཐའ་དག་པ་དང་། རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། རྒྱ་མཚོའི། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། ཡོངས་འཛིན་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། མི་ན་ཚོད་ཀྱི་ལོ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཅིག་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་སུམ་ཅུ་དྲུག་གོ། །། ༈ ལེའུ་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན། ༈ རོ་མྱང་མེད་དང་ཁྱད་པར་ནི། །བཅུ་དྲུག་བདག་ཉིད་ཤེས་བྱ་སྟེ། །གང་གི་ལམ་ནི་གཞན་དག་ལས། །ཁྱད་དུ་འཕགས་པས་ཁྱད་པར་ལམ། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་དགུ་ལྷག་ཙམ་ན། རིགས་ཀྱི་བུ། ཁྱོད་གཟུགས་ལ་འདོད་པ་མ་སྐྱེད་ཅིག །ཅེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ལྟ་བས་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པ་དང་ཆགས་པར་སྨོན་པར་མ་བྱེད་ཅིག །ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བཞི་ན། གསུམ་པ་བྱེད་པའི་མཚན་ཉིད་ནི། ཕན་དང་། དེ་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་པ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེ
【現代漢語翻譯】 『無有執持而安住』，是指因為通達般若波羅蜜多，對於色等諸法不會生起以實有而執取，以及以邪見而固執，因此般若波羅蜜多是無有執取和固執而安住的。這就被稱為『無有執持而安住』，顯示其作用之大。這是中觀派的說法。之後大約是八張紙和三行。 第八品。之後十五張半紙。 第九品。之後九張紙和六行左右。智者說：觸。之後在欲界中行事。之後六行：忍。之後幾乎沒有三行：不共智。世尊，如果三千世界。速知。之後一張紙和四行：天子們，種姓之子。之後多出五行：無減無增。之後在欲界中行事。之後六行：亦無增益。修習。從『修習』開始。之後十二行：真實成就。祈請。之後八行。 第十品。之後多出九張紙左右。《十萬頌》中，第三十五品。 第三十六品。 所緣。善現。例如。之後十三張紙，缺少半行和三行：具有所依。善現。例如。婦女。之後多出一張紙。 第十一品。之後一張紙多出一行：一切。善現。例如。海洋。之後三張紙，幾乎沒有四行：攝持。善現。例如。少年。之後十一張紙。 第十二品。之後三張紙。《十萬頌》中，第三十六品。 第三十七品。 無味與差別，十六自性應知。其道勝於其他，因其殊勝故名差別道。之後具壽善現。之後五張紙多出九行左右：種姓之子，汝勿於色生欲！這是說不要以分別唸的見解而執取和貪求。這是其含義。這是中觀派的說法。之後四張紙和四行：第三作用的特徵是利益。如是說已。之後半行。
【English Translation】 'Abiding without Attachment' means that because of seeing the Perfection of Wisdom, one does not arise with grasping at forms and other phenomena as real, nor with clinging to them through wrong views. Therefore, the Perfection of Wisdom abides without attachment or clinging. This is called 'Abiding without Attachment,' showing its great function. This is the statement of the Madhyamaka school. After that, about eight folios and three lines. Chapter Eight. After that, fifteen and a half folios. Chapter Nine. After that, about nine folios and six lines. The wise one says: Touch. After that, acting in the desire realm. After that, six lines: Patience. After that, almost no three lines: Unshared Wisdom. Bhagavan, if three thousand worlds. Quick to know. After that, one folio and four lines: Sons of the gods, sons of good family. After that, five lines extra: Without decrease or increase. After that, acting in the desire realm. After that, six lines: Also without increase. Practice. Starting from 'Practice.' After that, twelve lines: Truly accomplished. Request. After that, eight lines. Chapter Ten. After that, about nine folios extra. From the Hundred Thousand Verses, the Thirty-fifth Chapter. Chapter Thirty-six. Object of Focus. Subhuti. For example. After that, thirteen folios, missing half a line and three lines: With support. Subhuti. For example. Woman. After that, one folio extra. Chapter Eleven. After that, one folio with one line extra: All. Subhuti. For example. Ocean. After that, three folios, almost no four lines: Holding. Subhuti. For example. Young man. After that, eleven folios. Chapter Twelve. After that, three folios. From the Hundred Thousand Verses, the Thirty-sixth Chapter. Chapter Thirty-seventh. Without Taste and Distinction, sixteen natures should be known. Its path is superior to others, because it is distinguished, it is called the Distinguished Path. After that, the venerable Subhuti. After that, five folios with about nine lines extra: Son of good family, do not generate desire for form! This means do not grasp and crave with the view of non-discrimination. This is its meaning. This is the statement of the Madhyamaka school. After that, four folios and four lines: The characteristic of the third action is benefit. Having said this. After that, half a line.
ད་དང་བཅུ་ན། 4-176 བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བརྒྱད་ན། བདེ་དང་། རབ་འབྱོར། ཇི་ལྟར་ན། བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ན། སྐྱོབ་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། ཇི་ལྟར་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། མི་རྣམས་ཀྱིས་ནི་སྐྱབས་དག་དང་། །རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། གནས་དང་། རབ་འབྱོར། ཇི་ལྟར་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཆོས་ཐམས་ཅད་འདྲེ་བ་མ་མཆིས་པ་ལགས། ཞེས་བྱ་བ་ནི་འཁོར་བའི་དུས་ན་ཀུན་བཏགས་པ་དང་། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་གཉིས་གང་གི་ཚེ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་ཏེ། ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་པ་གནས་པ་དེའི་ཚེ། དེ་གཉིས་ཐ་དད་པ་མེད་པར་གནས་པར་གྱུར་པ་དེའི་ཚེ་འདྲེས་པ་ཞེས་བྱའོ། །གང་གི་ཚེ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་རྒྱུ་མཐུན་པ་ཐོས་པ་དང་། བསམ་པ་དང་། བསྒོམས་པ་ལ་སོགས་པའི་མཐུས་རིམ་གྱིས་གནས་གྱུར་པ་ན། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དང་ཀུན་བཏགས་པ་གཉིས་ཐ་དད་པར་གྱུར་ཅིང་། ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་དྲི་མ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་གནས་པར་བྱུང་བ་དེའི་ཚེ། འདྲེས་པ་མེད་པ་ཞེས་བྱའོ། །འབྲེལ་པ་མེད་པ་དང་། སྐྱེ་བ་མེད་པ་དང་། འགག་པ་མེད་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་ཡང་དེ་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་སུ་གཏོགས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་དགུ་ན། བམ་པོ་བཅུ་བཞི་པ། དཔུང་གཉེན། རབ་འབྱོར། ཇི་ལྟར་ན་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། གཟུགས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་སྤངས་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་གྱུར་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་བས་ན་གཟུགས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་གྱུར་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ཙམ་ན། རབ་འབྱོར། གཟུགས་ཇི་ལྟ་བར་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དེ་བཞིན་ཉིད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་སྐད་གསུངས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། གཟུགས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ན་རྣམ་པར་རྟོག་པ་གང་ཡང་མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གལ་ཏེ་གཟུགས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་གྱུར་པ། དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་གཟུགས་སུ་རྣམ་པར་རྟོག་པར་གྱུར་ན་གཟུགས་ཀྱི་ཕ་རོལ་རྟོག་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྟོགས་པར་མི་འགྱུར་གྱི་གཟུགས་རྟོག་པ་ཙམ་དུ་ཟད་པར་འགྱུར་བ་ཞིག་ན་འདི་ལྟར་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཀྱིས་བདག་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་གཟུགས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ལ་གཟུགས་སུ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་དེ། དེའི་ཕྱིར་དེ་ཙམ་རྟོགས་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྟོགས་པར་འགྲུབ་བོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། གླིང་དང་ནི།
【現代漢語翻譯】 現在是第十卷， 4-176 第十三卷。從半行又八行開始：'安樂， 善現（梵文：Subhūti，含義：善於出生）， 怎麼樣呢？ 菩提心。'然後大約三行：'救護者， 善現， 怎麼樣呢？ 菩提心。'然後幾乎沒有四行：'人們的救護， 善現。'然後半行又五行：'處所， 善現， 怎麼樣呢？ 菩提心。'然後三行：'一切法沒有混合。'這被稱為在輪迴時，遍計所執和圓成實二者何時成為一體，不是不同的存在之時。在那時，二者無差別地存在之時，被稱為混合。何時法的界性極其清凈，通過聽聞、思維、禪修等同類因的力量，逐漸轉變，圓成實和遍計所執二者變得不同，極其清凈，存在於無垢的自性中，那時，被稱為沒有混合。沒有關聯、沒有生、沒有滅等等，也屬於同樣的範疇。這是偉大的中觀派，全知第二（宗喀巴大師）所說。然後是第十三頁第九行： 第十四卷。'伴侶， 善現， 怎麼樣呢？ 菩提。'然後兩行：'不是色。'這指的是如來藏的色相特徵被捨棄，超越了色，因此，超越色的如來藏不是遍計所執的色的自性。這是偉大的中觀派所說。然後是第二頁大約十一行：'善現， 色如何，一切法也如是。'因為一切都是如來藏的自性，所以這樣說。這是中觀派所說。然後幾乎沒有兩行：'在色之外沒有任何分別。'這指的是如果對超越色的如來藏進行色的分別，那麼對色的分別不會使一切法都被分別，而只會變成對色的分別。因此，因為如來藏的自性是自性，所以在色之外沒有對色的分別。因此，僅僅分別它就能成就對一切法的分別。這是中觀派所說。然後是第七頁第五行：'洲和。'
【English Translation】 Now it is the tenth volume, 4-176 Thirteenth fascicle. Starting from half a line and eight lines: 'Bliss, Subhūti (Sanskrit: Subhūti, meaning: well-born), how is it? Bodhicitta.' Then about three lines: 'Protector, Subhūti, how is it? Bodhicitta.' Then almost no four lines: 'The refuge of people, Subhūti.' Then half a line and five lines: 'Place, Subhūti, how is it? Bodhicitta.' Then three lines: 'All dharmas are not mixed.' This is called when, in samsara, the parikalpita (imputed) and pariniṣpanna (perfected) become one, when they are not different. At that time, when the two exist without difference, it is called mixed. When the element of dharma is extremely pure, through the power of similar causes such as hearing, thinking, and meditating, it gradually transforms, and the pariniṣpanna and parikalpita become different, extremely pure, existing in the nature of stainlessness, at that time, it is called unmixed. Without connection, without birth, without cessation, etc., also belong to the same category. This is what the great Madhyamaka, the second omniscient (Tsongkhapa), said. Then it is the thirteenth page, ninth line: Fourteenth fascicle. 'Companion, Subhūti, how is it? Bodhi.' Then two lines: 'Not form.' This refers to the fact that the characteristic of the form of tathatā (suchness) is abandoned, transcending form, therefore, the tathatā that transcends form is not the nature of the imputed form. This is what the great Madhyamaka said. Then it is the second page, about eleven lines: 'Subhūti, how is form, so are all dharmas.' Because everything is the nature of tathatā, so it is said. This is what the Madhyamaka said. Then almost no two lines: 'There is no discrimination beyond form.' This refers to if one were to discriminate form in the tathatā that transcends form, then the discrimination of form would not cause all dharmas to be discriminated, but would only become the discrimination of form. Therefore, because the nature of tathatā is self-nature, there is no discrimination of form beyond form. Therefore, merely discriminating it can accomplish the discrimination of all dharmas. This is what the Madhyamaka said. Then it is the seventh page, fifth line: 'Continent and.'
།རབ་འབྱོར། ཇི་ལྟར་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཕྱི་མའི་མཐའ་ཡོངས་སུ་ཆད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་ནི་སྔོན་གྱི་མཐར་དོན་དམ་པར་ནམ་ཡང་མ་བྱུང་། ཕྱི་མའི་མཐར་ཡང་དོན་དམ་པར་ནམ་ཡང་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ཏེ་ 4-177 དུས་ཐམས་ཅད་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་ན། དེ་ནི་ཡང་དག་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དུས་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དམིགས་སུ་མེད་པའི་གང་ཡིན་པ་དེ་དོན་དམ་པ་སྟེ་རིགས་པའོ། །ཞེས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། ཡོངས་སུ་འདྲེན་པ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། །རབ་འབྱོར། ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ན། ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་དང་། རབ་འབྱོར། ཇི་ལྟར་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཆོས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དོན་དམ་པའི་གཟུགས་ནི་ནམ་མཁའ་བཞིན་དུ་གོས་པ་མེད་ཅིང་འགྱུར་བ་མེད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། དེ་ནི་མི་འགྲོ་མི་འོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བར་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཆོས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད་ནི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་བཅས་པའི་ཚེ་ཡང་གར་ཡང་མ་སོང་ལ་ཕྱིས་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་ཚེ་ཡང་གང་ནས་ཀྱང་མ་འོངས་སོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བསྣན་པ་མེད་པའི་ངང་ཚུལ་ཅན་ཏེ། དེ་དག་ནི་ངང་ཚུལ་དེ་ལས་མི་འདའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡོད་པ་ལ་སྐུར་བ་མི་འདེབས་པའི་ཕྱིར་དབྲི་བ་མེད་པའོ། །མེད་པ་ལས་སྒྲོ་མི་འདོགས་པ་ནི་བསྣན་པ་མེད་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་དྲུག་པ། འབྲལ་བ་མེད་པའི་ངང་ཚུལ་ཅན་ཏེ། དེ་དག་ནི་ངང་ཚུལ་དེ་ལས་མི་འདའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་བཅས་པའི་ཚེ་ཡང་ཀུན་བཏགས་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། ལྷན་ཅིག་ཕྲད་པ་མེད་ལ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཚེ་ཡང་ཕྱིས་འབྲལ་བ་མེད་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ། འདྲེ་བ་དང་མི་འདྲེ་བ་ལ་ཡང་སྦྱོར། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ན། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ངང་ཚུལ་ཅན་ཏེ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཐེག་གསུམ་གྱིས། །འབྲས་བུ་མངོན་དུ་མི་བྱེད་དག །རབ་འབྱོར། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་མི་སྐྱེ་མི་འགག །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། ཐ་མ་རྟེན་གྱི་མཛད་པ་སྟེ། །འདི་ནི་བྱེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན། །རབ་འབྱོར། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་གཟུགས་ཀྱ
【現代漢語翻譯】 『善現，如何呢？』從那裡開始三行，『后際完全斷絕。』這表示色在先前之初，實際上從未存在；在後際之末，實際上也從未產生，因為在任何時候都不存在。』這是中觀派的說法。 從那裡開始兩張紙和十行，『那是真實。』這表示因為時間是空性的，所以一切法都沒有目標，這就是真實，也就是理性。』這是中觀派大師世親的說法。 從那裡開始大約三行，第十五品，從那裡開始十一行，『完全引導』等等。 『善現，如何呢？』從那裡開始五張紙和二分之一行左右，『自然成就』等等。 『善現，如何呢？』從那裡開始沒有兩行，『宣說佛法。』這表示勝義諦的色就像虛空一樣，沒有污垢，沒有變化，這是它的總結。』這是中觀派的說法。 從那裡開始三張紙和沒有四行，『既不來也不去。』對眾生宣說佛法。這表示色的空性，即使在有分別唸的時候也沒有去往任何地方，後來在沒有分別唸的時候也沒有從任何地方來。這是它的總結。』這是中觀派的說法。 從那裡開始三張紙和二分之三行，『具有不增不減的自性，它們不會超越那種自性。』這表示因為不誹謗存在，所以沒有減少；因為不誇大不存在，所以沒有增加。』這是中觀派大師的說法。 從那裡開始大約二分之一行，第十六品，『具有不離的自性，它們不會超越那種自性。』這表示即使在有分別唸的時候，也沒有與遍計所執的真如相遇；即使在沒有分別唸的時候，後來也沒有分離。同樣，也適用於混合與不混合。』這是中觀派的說法。 從那裡開始一張紙和十一行半，『具有空性的自性』這表示空性的自性。這是它的總結。』這是中觀派的說法。 從那裡開始三行，『三乘，不會顯現果。善現，一切法不生不滅。』 從那裡開始兩張紙和六行半，『最後的所依是事業，這是作用的特徵。善現，一切法都是色的』
【English Translation】 'Subhuti, how is it?' From there, three lines, 'The final limit is completely cut off.' This means that form, in the beginning of the past, never truly existed; at the end of the future, it never truly arises, because it does not exist at any time.' This is the statement of the Madhyamaka school. From there, two pages and ten lines, 'That is true.' This means that because time is emptiness, all dharmas have no object, and that is the truth, which is reason.' This is the teaching of the great Madhyamaka master Vasubandhu. From there, about three lines, Volume Fifteen, from there, eleven lines, 'Completely guiding,' and so on. 'Subhuti, how is it?' From there, about five pages and two and a half lines, 'Naturally accomplished,' and so on. 'Subhuti, how is it?' From there, without two lines, 'Teaching the Dharma.' This means that the form of ultimate truth is like the sky, without defilement and without change, which is its summary.' This is the statement of the Madhyamaka school. From there, three pages and without four lines, 'Neither goes nor comes.' Teaching the Dharma to sentient beings. This means that the emptiness of form, even when there is conceptual thought, does not go anywhere, and later, when there is no conceptual thought, it does not come from anywhere. This is its summary.' This is the statement of the Madhyamaka school. From there, three pages and three and a half lines, 'Having the nature of not increasing or decreasing, they do not transcend that nature.' This means that because there is no slander of existence, there is no decrease; because there is no exaggeration of non-existence, there is no increase.' This is the statement of the great Madhyamaka master. From there, about half a line, Volume Sixteen, 'Having the nature of not separating, they do not transcend that nature.' This means that even when there is conceptual thought, there is no encounter with the suchness of what is imputed; even when there is no conceptual thought, there is no separation later. Similarly, it also applies to mixing and not mixing.' This is the statement of the Madhyamaka school. From there, one page and eleven and a half lines, 'Having the nature of emptiness' This means the very essence of emptiness. This is its summary.' This is the statement of the Madhyamaka school. From there, three lines, 'The three vehicles do not manifest the fruit. Subhuti, all dharmas are neither born nor cease.' From there, two pages and six and a half lines, 'The final basis is action, this is the characteristic of activity. Subhuti, all dharmas are form'
ི་དང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། བཞི་པ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ཉོན་མོངས་རྟགས་དང་མཚན་མ་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་ནོ།། །། ༈ ལེའུ་སུམ་ཅུ་བརྒྱད། ༈ དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཙམ་ན། མི་མཐུན་ཕྱོགས་དང་གཉེན་པོ་དག །དབེན་དང་། རབ་འབྱོར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་དེ་དག་ནི་འདོད་ཆགས། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ 4-178 ཅུང་མེད་ན། དཀའ་དང་། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ལྷག་ཙམ་ན། གཟུགས་དང་འབྲེལ་བ་མ་ཡིན། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཤིན་ཏུ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཆོས་དེ་རྣམས་མཚན་མར་བཟུང་སྟེ། གོ་ཆ་བགོས་པ་ནི་མ་ཡིན་གྱི། མཚན་མ་མེད་པའི་གོ་ཆ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་ལྔ་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་བདུན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ཙམ་ན། ངེས་པ་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཙམ་ན། བྱང་ཆུབ་སེམ་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོས། སེམས་ཅན་འདི་སྙེད་ཅིག་མྱ་ངན་ལས་བཟླའོ། །ཞེས་བྱ་བར་ཡོངས་སུ་ངེས་པའི་ས་མཚམས་བཅད་དེ། ཆེད་དུ་བྱ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ཅུང་མེད་ན། མི་དམིགས་དང་། །གསོལ་པ། དེ་ནི་སུས་ཀྱང་སྒོམ་པར་མི་བགྱི་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བྱེད་པ་པོ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཅི་ཡང་བསྒོམ་པར་མི་བགྱི། ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྒོམ་པའི་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ཡང་མི་མཐོང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གང་དུ་ཡང་བསྒོམ་པར་མི་བགྱིའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་གང་ལ་ཡང་བསྒོམ་པར་བྱ་བ་མ་མཐོང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་རྣམས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ན། མངོན་པར་ཞེན་པ་བཀག་པ་དང་། །དེ་ནས་ཡང་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཡོངས་སུ་བརྟག་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདིས་འདི་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་ཡིན་ནམ། འོན་ཏེ་མ་ཡིན་ཞེས་ཕྱིར། མི་ལྡོག་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་བརྟག་པར་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཞི་ལྷག་པ་ན། བམ་པོ་བཅོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ཙམ་ན། དམིགས་པ་ཞེས་བྱ་གང་ཡིན་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཆད་པ་ན། སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་གཟུགས་ལ་རྟོག་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་འདི་སྟོན་ཏེ་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་ཚེ་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་མེད་པའི་ཕྱིར་སྣང་བར་མི་འགྱུར་རོ། །དེ་བས་ན་གཟུགས་དང་ཚོར་བ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་དང་།
【現代漢語翻譯】 之後，在第五張紙的半頁處，第四個自性（ngo bo nyi kyi tshen nyi）的特徵是：煩惱的徵象、相狀和。 提問：世尊（bCom ldan 'das）。之後大約兩行：出自《十萬頌般若經》（stong phrag brgya pa），第三十七品。 第三十八品 之後大約四行：不相順品和對治品。寂靜（dBen）和。善現（Rab 'byor）。菩薩摩訶薩（byang chub sems dpa' sems dpa' chen po）們是貪慾（'dod chags）。之後五行 4-178 少許：困難（dka'）和。提問：之後大約三行半多一點：與色（gzugs）無關。名為，因為色等諸法（chos rnams）完全不存在。這些法不應被執為相狀，披上盔甲，而是無相的盔甲。這樣宣說了。這是大中觀論師（dbu ma pa chen po）世親（dbyig gnyen）所說。之後在第八張紙的五行處： 第十七卷。之後在第三張紙的四行半處：決定（nges pa）和。提問：世尊（bCom ldan 'das kyis）。之後大約三行半：菩薩摩訶薩（byang chub sems dpa' sems dpa' chen po）們。將使如此眾多的有情（sems can）從痛苦中解脫。這是完全確定的界限，特意爲了。世尊（bCom ldan 'das kyis）。之後六行少許：無所緣（mi dmigs）和。提問：這不應被任何人修習，因為沒有作者。什麼也不應修習。因為修習的作意也看不到。在哪裡也不應修習。因為在任何法中也看不到應修習之物。這些是中觀論師所說。之後在第十一張紙的半頁和兩行半處：遮止執著和。之後又是世尊（bCom ldan 'das kyis）。之後兩行少許：應當完全觀察。名為，用般若波羅蜜多（shes rab kyi pha rol tu phyin pa）來觀察這位菩薩是否從此退轉，或者不是。應當觀察不退轉的菩薩摩訶薩（byang chub sems dpa' sems dpa' chen po）。這是大中觀論師世親（dbyig gnyen）所說。之後在四張紙半多一點處： 第十八卷。之後大約十一行半：什麼是名為所緣（dmigs pa）？提問：世尊（bCom ldan 'das）。之後在第四張紙缺少兩行半處：菩薩摩訶薩（sems dpa' chen po）不執著於色（gzugs）。名為，等等，這表明在現觀（mngon par rtogs pa）之時，因為色等諸法（chos rnams）不存在，所以不會顯現。因此，色和受等諸法（chos rnams）和
【English Translation】 Then, at the half of the fifth page, the fourth characteristic of the nature (ngo bo nyi kyi tshen nyi) is: the signs and characteristics of afflictions, and. Question: Blessed One (bCom ldan 'das). Then about two lines: From the Hundred Thousand Verses (stong phrag brgya pa), the thirty-seventh chapter. The thirty-eighth chapter. Then about four lines: The opposing factors and the antidotes. Solitude (dBen) and. Subhuti (Rab 'byor). The Bodhisattva Mahasattvas (byang chub sems dpa' sems dpa' chen po) are attachment ('dod chags). Then five lines 4-178 A little: Difficulty (dka') and. Question: Then about three and a half lines more: Not related to form (gzugs). Named, because all phenomena such as form (chos rnams) are completely non-existent. These phenomena should not be grasped as characteristics, putting on armor, but rather it is armor without characteristics. Thus it was taught. This is what the great Madhyamika (dbu ma pa chen po) Vasubandhu (dbyig gnyen) said. Then at the fifth line of the eighth page: Seventeenth fascicle. Then at the four and a half lines of the third page: Certainty (nges pa) and. Question: By the Blessed One (bCom ldan 'das kyis). Then about three and a half lines: Bodhisattva Mahasattvas (byang chub sems dpa' sems dpa' chen po). Will liberate so many sentient beings (sems can) from suffering. This is the completely determined boundary, especially for. By the Blessed One (bCom ldan 'das kyis). Then six lines a little: Without object (mi dmigs) and. Question: This should not be practiced by anyone, because there is no doer. Nothing should be practiced. Because the attention of practice is also not seen. Nowhere should it be practiced. Because in any dharma, what should be practiced is not seen. These are what the Madhyamikas said. Then at the half page and two and a half lines of the eleventh page: Preventing attachment and. Then again by the Blessed One (bCom ldan 'das kyis). Then two lines a little: Should be completely examined. Named, using the Prajnaparamita (shes rab kyi pha rol tu phyin pa) to examine whether this Bodhisattva will regress from this or not. The non-regressing Bodhisattva Mahasattva (byang chub sems dpa' sems dpa' chen po) should be examined. This is what the great Madhyamika Vasubandhu (dbyig gnyen) said. Then at a little more than four and a half pages: Eighteenth fascicle. Then about eleven and a half lines: What is called object (dmigs pa)? Question: Blessed One (bCom ldan 'das). Then at the fourth page lacking two and a half lines: The Bodhisattva Mahasattva (sems dpa' chen po) does not cling to form (gzugs). Named, etc., this shows that at the time of realization (mngon par rtogs pa), because phenomena such as form (chos rnams) do not exist, they will not appear. Therefore, phenomena such as form and feeling (chos rnams) and
རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱི་མཐར་ཐུག་པ་རྣམས་ཀྱིས་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པ་ནི་མེད་ཀྱི་དེ་དག་གི་དེ་བཞིན་ཉིད་མངོན་པར་རྟོགས་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་ཡང་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱང་གཅིག་གོ །དེ་བས་ན་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར། གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ལས་བརྟགས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། 4-179 གང་དུ་ཡང་མ་སོང་། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་འདི་སྟོན་ཏེ། གལ་ཏེ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་བྱ་བ་དང་འགྱུར་བའི་ཆོས་སམ། འོང་བ་དང་། འགྲོ་བ་དང་། གནས་པ་དང་། ལྡན་པའམ། ཕྱོགས་སམ། གྲངས་ལ་སོགས་པ་དང་ལྡན་ན་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་རྣམ་པར་འགྱུར་ཏེ། འོ་ན་ནི་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་སུ་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པར་འགྱུར་བ་ཞིག་ན་གང་གི་ཕྱིར་དེའི་རྣམ་པ་དང་བྲལ་ཏེ་ནམ་མཁའི་ཆོས་ཅན་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་གཟུགས་ལ་སོགས་པར་མངོན་པར་རྫོགས་པར་འཚང་རྒྱ་བར་མི་ནུས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་ལྔ་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་སུམ་ཅུ་བརྒྱད་དོ།། །། ༈ ལེའུ་སུམ་ཅུ་རྩ་དགུ། ༈ དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ན། ཟབ་ཅིང་བལྟ་དཀའ་ལ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པར་མངོན་པར་བསྔགས་ནས། དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་དོན་ཐ་དད་པ་མེད་པར་སྨྲའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་དགུ་ལྷག་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཟབ་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཡིན་ལ། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱང་གཅིག་པའི་ཕྱིར། གཅིག་པུ་ཁོ་ན་རྒྱུ་བར་འགྱུར་གྱི་གཉིས་སུ་རྒྱུ་བར་མི་འགྱུར། ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། མི་མཐུན། ལྷའི་བུ་དག་ནམ་མཁའ་ཟབ་པའི་ཕྱིར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། མི་གཟུང་བའི་སླད་བསྟན་པ་མ་ལགས། ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་གཟུགས་ཞེས་མཚན་མར་འཛིན་པ་ནི་གཟུང་བའོ། །གཟུགས་མེད་དོ། །ཞེས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་སྐུར་བ་འདེབས་པ་ནི་མི་གཟུང་བའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་ཅུང་མེད་ན། ཞེས་བགྱི་བར་འཛིན་པ་ལ་སྤྱོད་དེ། འདི་ཡར་བཅད་ཀྱི་ན་པ་སྟེ་པོ་ཏི་བཅུ་གཉིས་པ་རྫོགས་སོ།། །། ༈ པ༽ སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། གླེགས་བམ་བཅུ་གསུམ་པ། བམ་པོ་དང་པོ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཙམ་ཆད་པ་ན། ཐོགས་པ་མེད་དང་། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད
【現代漢語翻譯】 所有一切相智的究竟，並非是現證圓滿菩提，而是證悟它們的真如。而此真如也並非各不相同，色等一切法的真如，與一切相智的真如也是相同的。因此，就真如而言，對於色等諸法無需分別。』這是總結性的詞句。』這是偉大的中觀派，第二位一切智者所說。 接下來在兩頁半紙上： 『無所從來』等句表明：如果一切相智是作為一種行為和變化的法，或者具有來、去、住、有、方、數等等，那就會變成是遍計所執的相。如果這樣，在色等諸法中現證圓滿菩提，那麼為何要捨棄它的相，而成為虛空的體性呢？因此，無法在色等法中現證圓滿菩提。』這是偉大的中觀派世親所說。 接下來在八頁零五行左右的地方，《十萬頌》中：第三十八章。 第三十九章。 接下來在十二頁零三行左右的地方，被讚歎為『甚深且難以觀察』等，中觀派說：『真如的意義沒有差別』。 接下來在四頁多九行的地方： 第十九卷。接下來在八頁多一行的地方：『諸法的甚深性』，意思是說一切法都是真如的自性，而真如是唯一的，因此，只會成為唯一的行境，而不會成為二元的行境。這是中觀派所說。不一致。天子們啊，因為虛空是甚深的。接下來在三頁少一行的地方：『不執著的教導是不正確的』，意思是說，執著於色等名相就是執著。『沒有色』，以各種方式誹謗就是不執著。這是中觀派所說。接下來在略少於七頁的地方：用於執著于『要做』，這是向上截斷的，第十二部書結束。 《十萬頌》中，第十三卷，第一卷。接下來在八頁少三行半的地方：無礙。接下來是具壽善現。接下來是一頁半。
【English Translation】 The ultimate of all omniscience is not the actualization of complete enlightenment, but the realization of their suchness. And this suchness is not different; the suchness of all phenomena such as form, and the suchness of all omniscience are the same. Therefore, regarding suchness, there is no need to differentiate from phenomena such as form. 'This is a concluding statement.' This was said by the great Madhyamika, the second omniscient one. Then on two and a half pages: 'Nowhere gone' and so on, this shows that if all omniscience is a phenomenon of action and change, or has coming, going, dwelling, possessing, direction, number, etc., then it will become an imputed aspect. If so, actualizing complete enlightenment in phenomena such as form, then why abandon its aspect and become the nature of space? Therefore, it is not possible to actualize complete enlightenment in phenomena such as form.' This was said by the great Madhyamika, Vasubandhu. Then at about eight pages and five lines, from the Hundred Thousand Verses: Chapter Thirty-eight. Chapter Thirty-nine. Then at about twelve pages and three lines, after being praised as 'profound and difficult to see', the Madhyamika says: 'The meaning of suchness is not different'. Then at four pages and more than nine lines: Nineteenth fascicle. Then at eight pages and one line more: 'The profundity of phenomena', meaning that all phenomena are the nature of suchness, and since suchness is one, it will only become the object of one, and will not become the object of two. This is what the Madhyamika said. Inconsistent. Sons of the gods, because space is profound. Then at three pages less one line: 'The teaching of non-grasping is not correct', meaning that grasping at names such as form is grasping. 'There is no form', to slander in various ways is non-grasping. This is what the Madhyamika said. Then at a little less than seven pages: used to grasp at 'to do', this is cut off upwards, the twelfth book ends. From the Hundred Thousand Verses, the thirteenth volume, the first fascicle. Then at eight pages less three and a half lines: unobstructed. Next is the venerable Subhuti. Next is one and a half pages.
་དང་ལྔ་ལྷག་པ་ན། གཟུགས་ལ་ཐོགས་པ་མ་མཆིས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་ཉིད་རྣམ་པར་འབྱེད་དེ། གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་སྒྲོ་འདོགས་པ་དང་། སྐུར་བ་འདེབས་པའི་མཐའ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཐོགས་པ་མེད་དེ་འདི་ལྟར་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྒྲོ་འདོགས་པའི་མཐའ་མེད་དོ། །ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ནི་ཡོད་པའི་ཕྱིར་སྐུར་བ་འདེབས་པ་མེད་དེ། དེ་བས་ན་གཟུགས་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ཆད་པ་ན། དེ། །གཞི་མེད། ཆོས་འདི་ནི་གཟུགས་ཀྱི་རྟེན་མི་དམིགས་པ་དང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ 4-180 ཆད་པ་ན། འགྲོ་མེད། དེ་ནས་འདོད་པ་ན་སྤྱོད་པ་དང་། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ཙམ་ན། དེ་བཞིན་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གོང་དུ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་རང་བཞིན་བཤད་པ་ལ་ཁ་ཅིག་དེ་ལྟ་བུའི་དེ་བཞིན་ཉིད་དངོས་པོའི་རང་བཞིན་དུ་ཡོད་པར་རྟོག་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་དེ་ཡང་དངོས་པོ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པ། ཞེས་བྱ་བ་ལས་འགྱུར་བ་མེད་ཅེས་བྱ་བ་འདིས་ནི་མི་འགྱུར་བའི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པར་སྟོན་ཏོ། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་འདིས་ནི་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པས་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཐོགས་པ་མེད་དེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པས་གང་ན་ཡང་མེད་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ཙམ་ན། དེ་དུས་ནམ་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མེད་པ་སྟེ། སྐྱོ་བ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར། གང་གི་ཡང་རྗེས་སུ་སྐྱེས་པ་མེད་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ཙམ་ན། བམ་པོ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཉིས་དང་། ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། སྐྱེ་མེད་དང་། །དེ་ནས་གནས་བརྟན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། གཟུགས་ལས་གཞན་གྱི་རྗེས་སུ་མ་སྐྱེས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྐྱེ་བར་འགྱུར་བར་གནས་བརྟན་ཡང་དངོས་པོ་མེད་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་ཀྱི་རྗེས་སུ་སྐྱེ་བའམ། གཟུགས་ལས་གཞན་པ་གང་དུ་ཡང་སྐྱེ་བར་མི་རིགས་སོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱང་སྐྱེ་བ་དང་། འབྲལ་བ་མེད་པས། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་རྗེས་སུ་སྐྱེ་བའམ། དེ་བཞིན་ཉིད་ལས་གཞན་པ་གང་དུ་ཡང་སྐྱེ་བར་མི་རིགས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ཆད་པ་ན། བམ་པོ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཙམ་ན། མི་དམིགས་སོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་མི་དམི
【現代漢語翻譯】 『超過五個時，色即無礙。』等等，辨別與一切法完全一致的性質，因為對於色等一切法，沒有虛妄安立和誹謗的邊際，所以無礙。如此，因為遍計所執的色是不存在的，所以沒有虛妄安立的邊際。法性的色是存在的，所以沒有誹謗。因此，與色完全一致。』這是中觀派的說法。之後，缺少四張紙和一行字時：『那，無基。此法不是色的所依，不可得。』之後，缺少一張紙和一行半字時：『無行。』之後，隨欲而行。之後，缺少一張紙時：『非真如。』這是爲了消除某些人認為如上所說的真如的自性是實有的，所以說它也不是實有。這是《寶性論》的說法。之後，多出一行字時：『無分別。』從『不變』這個詞來說明不變化的圓成實性。『無分別』這個詞說明不顛倒的圓成實性，從而顯示圓成實性。這是中觀派大師世親的說法。之後，又多出一行字時：『無礙。』這是因為遍及一切法，所以不是任何地方都沒有。這是中觀派的說法。之後，大約六行半字時：『那時永遠。』之後，一行字時：『不存在，因為沒有厭離的體性。』也可以說：『不隨任何事物而生。』這是中觀派的說法。之後，大約五行字時： 第二卷。之後，大約十二張紙和兩行字時：『不生。』之後，住立。之後，多出一行字時：『不隨色以外的事物而生。』這是因為沒有色，並且將要生起，住立也是沒有實體的。所以，不應隨色而生，或者在色以外的任何地方生起。同樣，真如沒有生和滅，所以不應隨真如而生，或者在真如以外的任何地方生起。這是中觀派的說法。之後，缺少四張紙和一行字時： 第三卷。之後，大約五張紙和三行半字時：『不可得。』真如是不可得的。
【English Translation】 『When exceeding five, there is no obstruction to form.』 And so on, distinguishing the nature of being completely in accordance with all dharmas, because for all dharmas such as form, there is no limit of false imputation and defamation, therefore there is no obstruction. Thus, because the imputed form is non-existent, there is no limit of false imputation. The form of dharmata is existent, so there is no defamation. Therefore, it is completely in accordance with form.』 This is the statement of the Madhyamaka school. Then, when four sheets and one line are missing: 『That, without basis. This dharma is not the support of form, unattainable.』 Then, when one sheet and one and a half lines are missing: 『No going.』 Then, acting according to desire. Then, when one sheet is missing: 『Not Suchness.』 This is to eliminate the notion of some people that the nature of Suchness as described above is real, so it is said that it is also not real. This is the statement of the Ratnagotravibhāga. Then, when one line is extra: 『Without discrimination.』 From the word 『unchanging,』 it shows the unchanging perfect reality. The word 『without discrimination』 shows the non-inverted perfect reality, thereby revealing the perfect reality. This is the statement of the great Madhyamaka master Vasubandhu. Then, when one line is extra again: 『Without obstruction.』 This is because it pervades all dharmas, so it is not that it is nowhere. This is the statement of the Madhyamaka school. Then, about six and a half lines: 『At that time, forever.』 Then, one line: 『Non-existent, because there is no nature of aversion.』 It can also be said: 『Not born following anything.』 This is the statement of the Madhyamaka school. Then, about five lines: Second fascicle. Then, about twelve sheets and two lines: 『Unborn.』 Then, abiding. Then, when one line is extra: 『Not born following anything other than form.』 This is because there is no form, and it is about to arise, and abiding is also without substance. Therefore, it should not be born following form, or arise anywhere other than form. Similarly, Suchness has no birth and cessation, so it should not be born following Suchness, or arise anywhere other than Suchness. This is the statement of the Madhyamaka school. Then, when four sheets and one line are missing: Third fascicle. Then, about five sheets and three and a half lines: 『Unattainable.』 Suchness is unattainable.
གས་དང་། །ངོ་བོ་ཉིད་བཅུ་དྲུག་བདག་ཉིད། །མཚོན་བྱ་ལྟ་བུར་མཚོན་པས་ན། །མཚན་ཉིད་བཞི་པར་བཞེད་པ་ཡིན། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ན། གཞན་མ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་དེ་བཞིན་པའི་དངོས་པོ་ནི་མ་ནོར་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་དོ། །མ་ནོར་བའི་དེ་བཞིན་དངོས་པོ་ནི་མ་ནོར་བའི་དེ་བཞིན་ཉིད་དོ། །གཞན་མ་ཡིན་པའི་དངོས་པོ་ནི་གཞན་མ་ཡིན་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་དོ། །ཆོས་རྣམས་ཀྱི་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དོན་དམ་པའི་དབྱིངས་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་དེ་བཞིན་དུ་འགྱུར་ཞིང་ནོར་པར་མི་འགྱུར། གཞན་དུ་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་ཉིད་མ་ནོར་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་གཞན་མ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་ནི་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། མི་འཇིགས་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དང་། ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དང་། མི་འགྱུར་བར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའོ། །དེ་ལ་མི་འཇིགས་པ་ཡོངས་ 4-181 སུ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་དེ་བཞིན་ཉིད་དོ། །ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་མ་ནོར་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་དོ། །མི་འགྱུར་བར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་གཞན་མ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་དོ། །ཞེས་དང་། ཆོས་ཀྱི་གནས་ཉིད་དང་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་གསུམ་གྱིས་མཚན་ཉིད་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། ཆོས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་། འབྱུང་གནས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་། གནས་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །ཆོས་ཀྱི་དངོས་པོ་ནི་མཚན་ཉིད་དེ་ཀུན་བཏགས་པ་དང་རྣམ་པར་བཏགས་པའི་ཆོས་ཉིད་ལས་གཞན་དུ་གྱུར་པ་ན་དེ་དང་མི་འདྲ་བར་བརྗོད་དུ་མེད་པར་ཆོས་ཀྱི་དངོས་པོར་གནས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་གནས་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་སྒྲར་བརྗོད་དོ། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཞེས་བྱ་བ་ནི། འབྱུང་གནས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་གསུངས་པ་སྟེ། ཆོས་ནི་སྟོབས་བཅུ་དང་། མི་འཇིགས་པ་དང་མ་འདྲེས་པ་ལ་སོགས་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་སོ། །དབྱིངས་ཀྱི་སྒྲ་ནི་རྒྱུའི་དོན་ཏེ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱིས་འབྱུང་གནས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཆོས་ཀྱི་གནས་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་གནས་པའི་མཚན་ཉིད་གསུངས་པ་སྟེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་བྱུང་ཡང་རུང་། མ་བྱུང་ཡང་རུང་། ཆོས་ཉིད་དང་ཆོས་གནས་པ་ཉིད་འདི་ནི་འདུག་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་ཇི་སྐད་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དོན་དམ་པ་བརྗོད་དུ་མེད་པས་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཆོས་ནི་སྔོན་དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་གནས་སྐབས་དང་། ཕྱིས་དྲི་མ་མེད་པའི་གནས་སྐབས་ན་ཡང་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ཡོད་པ་ནི་ཆོས་གནས་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་དང་། ཡང་དག་པའི་མཐའ་ནི་ཟབ་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ཚིག་གསུམ་ངེས་པའི་མཚན་ཉིད་གསུངས་ཏེ། དེ་ལ་ཆོས་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ལ་ཆོས་ནི་འདིར་ལོག་པ
【現代漢語翻譯】 'དེ་བཞིན་ཉིད་བཅུ་དྲུག་བདག་ཉིད།' (de bzhin nyid bcu drug bdag nyid) 具有十六種自性，'མཚོན་བྱ་ལྟ་བུར་མཚོན་པས་ན།' (mtshon bya lta bur mtshon pas na) 如同象徵般地象徵，因此，'མཚན་ཉིད་བཞི་པར་བཞེད་པ་ཡིན།' (mtshan nyid bzhi par bzhed pa yin) 被認為是具有四種特性的。 從那之後，僅在一行中，'གཞན་མ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་།' (gzhan ma yin pa de bzhin nyid dang) 所謂『非異如是』等等，如是之事物即是不錯亂的如是。不錯亂的如是事物即是不錯亂的如是。非異之事物即是非異之如是。諸法不可言說的自性圓滿成就，什麼是勝義諦界？它在任何時候都如是轉變，不會錯亂，不會變為其他，因此稱為如是不錯亂的如是和非異如是。 圓滿成就的特性有三種：無畏地圓滿成就，不顛倒地圓滿成就，不變異地圓滿成就。因此，無畏地圓滿成就故為如是。不顛倒地圓滿成就故為不錯亂的如是。不變異地圓滿成就故為非異如是。 以及，'ཆོས་ཀྱི་གནས་ཉིད་དང་།' (chos kyi gnas nyid dang) 『法的住性』這三個詞語說明了三種特性：法的特性、生起的特性和安住的特性。法的實物是特性，當它從遍計所執和分別假立的法性中變為其他時，與它們不同，不可言說地安住於法的實物中，因此爲了安住而被稱為法性的聲音。 'ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་' (chos kyi dbyings) 稱為『法界』，這是在說明生起的特性，法即是十力（梵文：Daśabala， दशबल，daśabala，十種力量），四無畏（梵文：catvāri vaiśāradyāni，चत्वारि वैशारद्यानि，catvāri vaiśāradyāni，四種無所畏懼）和不共法等等佛法。『界』的聲音是原因的意思，因為是佛法生起的原因，所以稱為法界，是法身的同義詞。 'ཆོས་ཀྱི་གནས་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་གནས་པའི་མཚན་ཉིད་གསུངས་པ་སྟེ།' (chos kyi gnas nyid ces bya ba ni gnas pa'i mtshan nyid gsungs pa ste) 所謂『法的住性』，這是在說明安住的特性，如經中所說：『如來出現也好，不出現也好，法性和法住性是恒常存在的。』 勝義諦不可言說，因此圓滿成就的法，無論是在先前有垢染的狀態，還是在後來無垢染的狀態，在任何時候都存在，這就是法的住性。 以及，'ཡང་དག་པའི་མཐའ་ནི་ཟབ་པ་སྟེ།' (yang dag pa'i mtha' ni zab pa ste) 所謂『真實的邊際是深奧的』，這三個詞語說明了決定的特性，其中，所謂法無過失性，法在這裡是指邪謬。
【English Translation】 'Thatness possesses sixteen natures.' Representing as if representing an object, it is therefore considered to have four characteristics. Then, in just one line, 'Other than that, it is Suchness,' and so on, the entity of Suchness is the non-erroneous Suchness. The non-erroneous entity of Suchness is the non-erroneous Suchness. The entity that is not other is the Suchness that is not other. The fully accomplished, inexpressible characteristic of all phenomena, whatever is the ultimate realm, that always transforms in that way, and does not err, and does not become other. Therefore, it is called Suchness that is non-erroneous and Suchness that is not other. The characteristic of complete accomplishment is threefold: completely accomplished without fear, completely accomplished without reversal, and completely accomplished without change. Therefore, it is Suchness because it is completely accomplished without fear. It is non-erroneous Suchness because it is completely accomplished without reversal. It is Suchness that is not other because it is completely accomplished without change. And, the three words 'the abiding nature of the Dharma' explain three characteristics: the characteristic of the Dharma, the characteristic of arising, and the characteristic of abiding. The entity of the Dharma is a characteristic, and when it transforms from the nature of imputed and conceptualized phenomena, it abides in the entity of the Dharma in an inexpressible way that is different from them. Therefore, it is called the sound of Dharma-nature because of abiding. The term 'Dharmadhatu' explains the characteristic of arising, the Dharma is the ten powers, the fearlessnesses, the unmixed qualities, and so on, the qualities of the Buddha. The term 'dhatu' means cause, because it is the cause of the qualities of the Buddha, it is called Dharmadhatu, which is synonymous with Dharmakaya. The term 'the abiding nature of the Dharma' explains the characteristic of abiding, as it is said: 'Whether the Tathagatas appear or do not appear, this nature of Dharma and the abiding nature of Dharma are always present.' The ultimate truth is inexpressible, therefore the completely accomplished Dharma, whether in the state of being previously with defilements or in the state of being later without defilements, exists at all times, which is the abiding nature of the Dharma. And, 'the ultimate limit is profound,' these three words explain the characteristic of certainty, wherein, the quality of being without fault, the Dharma here refers to falsehood.
འི་ཆོས་ལས་བཟློག་པ་ཡང་དག་པ་ཉིད་ཀྱི་ཆོས་ཏེ། དེ་དག་ལ་ངེས་པ་ཉིད་དང་གཅིག་ཏུ་ཆད་པ་ཉིད་ནི་སྐྱོན་པ་མེད་པ་ཉིད་དེ། ས་རབ་ཏུ་དགའ་བའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་དང་པོ་ཉིད་དུ་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་རབ་ཏུ་རྟོགས་པས། བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་ངེས་པར་འགྱུར་གྱི་གཞན་དུ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བས་ན་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་སངས་རྒྱས་བྱེད་པ་ཡང་དག་པ་ཉིད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ངེས་པའི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཆོས་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་སྟེ། འདི་ལྟར་ཡང་དག་པ་ཉིད་སྐྱོན་མེད་པ་ལ་ཞུགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ན་སྐྱོན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ལ་སྲེད་པ་སྟེ། སྐྱོན་གྱི་དངོས་པོ་མེད་པ་ནི་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་དོ། །སྔར་ཇི་སྐད་དུ་བསྟན་པ་ལྟ་བུའོ། །ཆོས་རྣམས་ལ་ཆོས་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་ནི་ཆོས་སྐྱོན་པ་ཉིད་དེ་ཆོས་གང་རབ་ཏུ་རྟོགས་པས་སྐྱོན་གྱི་ཆོས་རྣམས་རྒྱུན་བཅད་པ་དེ་ལ་ཆོས་སྐྱོན་མེད་པ་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །ཡང་དག་པའི་མཐའ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡང་དག་པའི་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་དོན་གྱི་མཐའ་སྟེ། མཐར་ཕྱིན་པ་ཡང་དག་པའི་མཐའ་ཤིན་ཏུ་ངེས་པའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དབྱིངས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དེ་འཇིག་རྟེན་པའི་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྗེས་སུ་དཔག་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པས་ 4-182 ཤིན་ཏུ་ངེས་པ་སོ་སོ་རང་རིག་པ་དོན་དམ་པ་ལ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དབྱིངས་ཞེས་བྱའོ། །ཡང་ན་ངོ་མཚར་རྨད་དུ་བྱུང་བའི་ཆོས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དབྱིངས་ཏེ། སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་དབང་གིས་ཆོ་འཕྲུལ་དང་། ངོ་མཚར་རྣམས་འཇིག་རྟེན་དུ་འབྱུང་བའོ། །ཞེས་པ་རྣམས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། འདིར་ཉི་ཁྲི་དང་གཞུང་འདི་ལ་ཡོངས་གྲུབ་དགུ་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དབྱིངས་མ་བྱུང་ཡང་། ཁྲི་བརྒྱད་སྟོང་པར་བྱུང་བས་དེའི་ཕྱིར་སློབ་དཔོན་དབུ་མ་པས་བཤད་པ་མཛད་པ་ཡིན་ནོ། །གཟུགས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་མི་དམིགས་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་མེད་པའི་ཕྱིར་མི་དམིགས་སོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་མི་དམིགས་པར་བྱ་བ་དང་དམིགས་པར་བྱེད་པ་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པའི་གནས་སྐབས་ན་བཟུང་བ་དང་འཛིན་པའི་དངོས་པོ་མེད་པས་དམིགས་སོ། །ཡང་དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་གནས་སྐབས་ཉིད་ལ་གཟུགས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲར་བརྗོད་པའི་ཕྱིར། དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་དྲུག་ན། བམ་པོ་བཞི་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སར་ལྷུང་ངོ་། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི།
【現代漢語翻譯】 與正法相悖的，才是真正的正法。對於這些法，堅定不移和絕對肯定是沒有瑕疵的。因為勝喜地的智慧最初就完全證悟了真如，所以必定會證得無上圓滿正等覺，否則就不會。因此，般若波羅蜜多等能成佛的正法，是正法堅定的原因，所以稱為『無瑕疵之法』。正如經中所說：『進入真正的無瑕疵之境』。或者說，『瑕疵』是指對法的貪執，沒有瑕疵的實體就是『無瑕疵』，如前所述。對於諸法而言，『無瑕疵之法』就是『法的清凈』，即通過證悟何種法而斷絕瑕疵之法，這就被稱為『無瑕疵之法』。 『真實之邊』是指真實本身意義的邊際，達到究竟就是真實之邊，是極其確定的真如的同義詞。『不可思議之界』是指不可思議的自性，它不是世俗分別念所能及的境界，因此，在極其確定的各自證自證智的勝義諦中，被稱為『不可思議之界』。或者說，因為它是奇妙不可思議之法的因，所以是『不可思議之界』。這是因為佛和菩薩們以法身的力量，在世間顯現神通和奇蹟。 以上是大中觀派無著菩薩所說。雖然在二萬頌和此論中沒有出現第九圓成實『不可思議之界』，但在八千頌中出現過，因此中觀派論師對此作了解釋。 『不緣於色之真如』是指因為色等諸法不存在，所以不緣取。在不緣真如和緣取真如成為平等性的狀態時，因為沒有能取和所取的實體，所以不緣取。或者說，在有垢染的狀態下，爲了表達『色之真如』等詞語，所以這樣說。這是中觀派的觀點。 接下來是十六又二分之一頁的內容： 第四品。接下來在兩頁紙上缺少一行字，落入了佛的境地。這些是：
【English Translation】 That which is contrary to the Dharma is the Dharma of Suchness. For those, certainty and absolute determination are without fault. Because the wisdom of Joyful Land initially and completely realizes Suchness, it will definitely attain the Unsurpassed Perfect Complete Enlightenment; otherwise, it will not. Therefore, Prajnaparamita and other Dharmas that lead to Buddhahood are the cause of the certainty of the Dharma, hence it is called 'Faultless Dharma'. As it is said in the scriptures: 'Entering the realm of true faultlessness'. Or, 'fault' refers to attachment to the Dharma, and the absence of the entity of fault is 'faultlessness', as mentioned earlier. For all Dharmas, 'Faultless Dharma' is 'purity of Dharma', that is, by realizing which Dharma the faults are cut off, that is called 'Faultless Dharma'. 'The Edge of Reality' refers to the edge of the meaning of reality itself. Reaching the ultimate is the edge of reality, which is a synonym for the extremely certain Suchness. 'Inconceivable Realm' refers to the inconceivable nature, which is not the realm that can be reached by worldly conceptualizations. Therefore, in the supremely certain self-cognizant wisdom of the ultimate truth, it is called 'Inconceivable Realm'. Or, because it is the cause of wonderful and inconceivable Dharmas, it is the 'Inconceivable Realm'. This is because Buddhas and Bodhisattvas, by the power of the Dharmakaya, manifest miracles and wonders in the world. The above was said by the great Madhyamaka master Asanga. Although the ninth Parinishpanna, 'Inconceivable Realm', does not appear in the Twenty Thousand Verses and this treatise, it does appear in the Eight Thousand Verses, therefore the Madhyamaka master explained it. 'The Suchness of Form is not apprehended' means that because form and other Dharmas do not exist, they are not apprehended. When the non-apprehension of Suchness and the apprehension of Suchness become equal, because there is no entity of the grasper and the grasped, it is not apprehended. Or, in the state of being with defilements, it is said in order to express words such as 'the Suchness of Form'. This is the view of the Madhyamaka school. Next is the content of sixteen and a half pages: Chapter Four. Next, there is a missing line on two pages, falling into the realm of the Buddha. These are:
མཚ༷ན་ཉི༷ད་བཅ༷ས། །ཞེས་པ་དོན་ལྔ་པ་གསུངས་ཟིན། མཚན་མེད་རབ་ཏུ་སྦྱིན་ལ་སོགས། །ཡང་དག་སྒྲུབ་ལ་མཁས་པ་ནི། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་རྟོགས་འདི་ལ། །ཐར་པའི་ཆ་དང་མཐུན་པར་འདོད། །སངས་རྒྱས་སོགས་དམིགས་དད་པ་དང་། །ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་འདས་པ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་དགུ་ན། སྦྱིན་སོགས་སྤྱོད་ཡུལ་བརྩོན་འགྲུས་དང་། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བརྒྱད་ན། བསམ་པ་ཕུན་ཚོགས་དྲན་པ་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ན། མ་མཆིས་སོ། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་ཏིང་འཛིན་དང་། །དེ་ཅིའི་སླད་དུ་ཞེ་ན། ཉེ་བར་བཟུང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ས་དང་པོ་ནས་ཉེ་བར་བཟུང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཞི་ཙམ་ན། ཆོས་རྣམས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ། །ཤེས་པའི་ཤེས་རབ་དང་རྣམ་ལྔ། །རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་རྣོན་པོ་ཡིས། །རྟོགས་སླ། དེ་ནས་འདོད་པ་ན་སྤྱོད་པ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ངས་ཀྱང་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་བསྡུས་པ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱིས་ཤེས་པས་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་ཤེས་ཀྱི་དོན་དམ་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་ནས་རྨི་ལམ་ན་མཐོང་བའི་དོན་བཞིན་དུ་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཆོས་གང་ཡང་མ་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། ལྷའི་བུ་དག་ཆོས་ཐམས་ཅད། དངོས་པོས། ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ 4-183 གཅིག་དང་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་ཙམ་ན། འཚང་རྒྱ་བར་སླའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་མེད་པའི་ཕྱིར་དངོས་པོ་མེད་པ་ལ་དངོས་པོ་མེད་པར་རྟོགས་པར་བྱ་བ་ནི་མི་དཀའི་ཡོད་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་རྟོགས་པར་བྱ་བ་ནི་དཀའོ། །མེད་པ་ལ་དངོས་པོ་མེད་པ་ཙམ་དུ་ཤེས་པར་བྱ་ཞིང་སྒྲུབ་པ་ནི་མི་དཀའ་སྟེ། འདི་ལྟར་ཆོས་རྣམས་ཡོད་ན་ནི་དཀར་པོའི་ཆོས་རྣམས་འཕེལ་བར་བྱ་བ་དང་། ནག་པོའི་ཆོས་རྣམས་སྤང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སོགས་པས་སྤྱོད་པ་བསྒྲུབ་དགོས་པར་འགྱུར་ནས། གང་གི་ཕྱིར་ཆོས་འདི་རྣམས་མེད་པ་དེའི་ཕྱིར་སྒྲུབ་པ་དང་མི་དཀའོ། །དེ་བས་ན་མངོན་པར་རྫོགས་པར་འཚང་རྒྱ་བར་མི་དཀའོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་སོ། །གནས་བརྟན་ཤཱ་རིའི་བུས་མངོན་པར་རྫོགས་པར་འཚང་རྒྱ་བར་དཀའ་བར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དགོངས་པ་ནི་འདི་ཡིན་ཏེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུར་དངོས་པོ་མེད་པར་རིག་ནས་གལ་ཏེ་མི་སྨྲ་བར་འདུག་ན། དེ་ལྟ་ན་ནི་དཀའ་བ་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་ན་འདི་ལྟར་ཡང་དག་པར་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་དང་། མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱ
【現代漢語翻譯】 『特徵品』，第五品已講述完畢。 對於無相的完全佈施等，以及精於如實修證的人來說，通達一切相，被認為是與解脫分相應的。對佛等所緣境的信仰，以及舍利弗（Śāriputra，佛陀十大弟子之一，以智慧著稱），菩薩（Bodhisattva，為利益眾生而發願成佛的修行者）的逝去，以及從九行開始，佈施等行境的精進。 那為什麼呢？從一張紙和八行半開始，圓滿的意樂和正念。祈請者，世尊（Bhagavān，佛陀的尊稱）。從大約兩行半開始，沒有。無分別的禪定。 那爲了什麼呢？『靠近』，這表示從初地（菩薩道的第一個階段）開始靠近，這是這句話的意義。這是中觀派（Madhyamaka，佛教哲學的一個流派，強調空性）的觀點。從兩張紙和四行左右開始，一切諸法，以知曉的智慧和五種智慧，以圓滿菩提的銳利智慧，容易證悟。 從慾望開始是行，從幾乎沒有四行開始，沒有所緣境。『沒有』的意思是，我也以一切智智所攝持的世俗諦（saṃvṛti-satya，相對真理）來了解，因此以一切方式瞭解一切法，但以勝義諦（paramārtha-satya，絕對真理）的智慧來區分，就像在夢中看到的事物一樣，沒有看到任何需要了解的法。這是這句話的意義。偉大的中觀派論師世親（Vasubandhu，古印度佛教哲學家）如是說。諸天之子啊，一切法，以實有（bhāva，存在的自性）。因為極其清凈。 從一張紙和三行多開始，容易成佛。『容易』的意思是，因為一切法都不存在，所以證悟無實有于無實有並不困難，而如實證悟有法的自性則很困難。僅僅瞭解和證悟無實有並不困難，因為如果諸法存在，那麼爲了增長善法和斷除惡法，就必須以波羅蜜多（pāramitā，到達彼岸）等來修行。因為這些法不存在，所以修行並不困難。因此，證得圓滿菩提並不困難。』如是說。因為長老舍利弗說證得圓滿菩提是困難的，所以他的意思是，如果一切法都以無實有的自性，像虛空一樣，認識到無實有，然後保持沉默，那麼就不會困難，但如果如實地證得一切法和圓滿菩提
【English Translation】 『Characteristic Chapter,』 the fifth chapter, has been explained. For those who are skilled in truly accomplishing complete giving without characteristics, etc., understanding all aspects is considered to be in accordance with the elements of liberation. Faith in objects of focus such as the Buddhas, and Śāriputra (one of the Buddha's ten great disciples, known for his wisdom), the passing of the Bodhisattvas (beings who vow to achieve Buddhahood for the benefit of all), and starting from the ninth line, diligence in the realm of giving, etc. Why is that? Starting from one sheet and eight and a half lines, perfect intention and mindfulness. Petitioner, the Bhagavan (Blessed One, a title for the Buddha). Starting from about two and a half lines, there is not. Non-conceptual samadhi (meditative absorption). Why is that for? 『Approaching,』 which means approaching from the first bhumi (stage of the Bodhisattva path), that is the meaning of the phrase. This is the view of the Madhyamaka (the Middle Way school of Buddhist philosophy). Starting from two sheets and about four lines, all dharmas (phenomena), with the wisdom of knowing and the five wisdoms, with the sharp wisdom of perfect bodhi (enlightenment), are easy to realize. Starting from desire is conduct, starting from almost no four lines, there is no object of focus. 『There is not』 means that I also understand with the conventional truth (saṃvṛti-satya), which is encompassed by the omniscient wisdom, therefore I understand all dharmas in all ways, but distinguishing with the wisdom of the ultimate truth (paramārtha-satya), like things seen in a dream, I have not seen any dharma that needs to be understood. That is the meaning of the phrase. The great Madhyamaka master Vasubandhu (an ancient Indian Buddhist philosopher) said so. Sons of the gods, all dharmas, with substance (bhāva, the nature of existence). Because they are extremely pure. Starting from one sheet and more than three lines, it is easy to attain Buddhahood. 『Easy』 means that because all dharmas do not exist, realizing non-existence in non-existence is not difficult, while truly realizing the characteristics of existing dharmas is difficult. Merely understanding and realizing non-existence is not difficult, because if dharmas exist, then in order to increase virtuous dharmas and abandon non-virtuous dharmas, one must practice with the pāramitās (perfections) and so on. Because these dharmas do not exist, practice is not difficult. Therefore, attaining perfect Buddhahood is not difficult.』 Thus it was said. Because the elder Śāriputra said that attaining perfect Buddhahood is difficult, his intention is that if all dharmas, with the nature of non-existence, like space, are recognized as non-existent, and then one remains silent, then it would not be difficult, but if one truly realizes all dharmas and perfect Buddhahood
ང་ཆུབ་པ་མེད་པར་ཡང་རིག་པར་བྱས་ལ། དེའི་འོག་ཏུ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་སྤྱོད་པ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱོར་ཞིང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་མངོན་པར་རྫོགས་པར་འཚང་རྒྱ་བར་བྱེད་ན། དེ་ལྟ་བུ་ནི་དཀའོ། །ཞེས་བྱ་བར་དགོངས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་ཙམ་ན། རྟུལ་པོས་རྟོགས་དཀར་བཞེད། །གལ་ཏེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ན། བམ་པོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གསུམ་ཙམ་ན། བམ་པོ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ཆད་པ་ན། སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་དེ་འབྱུང་བར་འགྱུར་རོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ཐ༷ར་ད༷ང་། ཞེས་པ་དོན་དྲུག་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། དྲོ་བ་རྣམས་ཀྱི་དམིགས་པ་འདིར། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཡིན་པར་བསྔགས། །དེ་དག་ཉིད་ལ་སེམས་མཉམ་སོགས། །རྣམ་པ་དག་ནི་བཅུར་བཤད་དོ། །རབ་འབྱོར་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ཅུང་མེད་ན། བདག་ཉིད་སྡིག་པ་ལས་ལྡོག་ཅིང་། །སྦྱིན་ལ་སོགས་ལ་གནས་པས་གཞན། །དེ་དག་ལ་ནི་འགོད་པ་དང་། །བསྔགས་པ་བརྗོད་དང་མཐུན་པ་ཉིད། །རྩེར་གྱུར། བདག་གིས་ཀྱང་སྲོག་གཅོད་པ་སྤང་བར་བྱ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ལྷག་པ་ན། དེ་བཞིན་བཟོད་པ་ནི། །རང་གཞན་རྟེན་ཅན་བདེན་ཤེས་པ། །བདག་གིས་ཀྱང་སྡུག་བསྔལ་ཡོངས་སུ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། བམ་པོ་བདུན་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཆོས་མཆོག་དེ་བཞིན་སེམས་ཅན་རྣམས། །སྨིན་བྱེད་སོགས་ཀྱིས་ཤེས་པར་བྱ། །བདག་གིས་ཀྱང་སེམས་ཅན་རྣམས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བརྒྱད་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་སུམ་ཅུ་རྩ་དགུའོ།། །། 4-184 ༈ ལེའུ་བཞི་བཅུ། ༈ དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ངེ༷ས་འབྱེ༷ད་ཆ༷་མཐུ༷ན་ད༷ང་། །ཞེས་པ་དོན་བདུན་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། ངེས་འབྱེད་ཡན་ལག་ནས་བཟུང་སྟེ། །མཐོང་དང་གོམས་པའི་ལམ་དག་ལ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གང་དག་གནས། །དེ་འདིར་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་ཚོགས། །དེ་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་པ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ལྷག་ཙམ་ན། གཟུགས་ལ་སོགས་ལས་ལྡོག་སོགས་རྟགས། །རྣམ་པ་ཉི་ཤུ་བརྗོད་པ་ཡིས། །ངེས་འབྱེད་ཡན་ལག་ལ་གནས་པའི། །ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་མཚན་ཉིད་འདི། །གཟུགས་ལ་སོགས་ལས་བཟློག་པ་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། རྣམ་པ་གང་དང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་ཙམ་ན། ཐེ་ཚོམ། རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། མི་དལ་ཟད་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། བདག་ཉིད་དགེ་བ་ལ་གནས་ཤིང་། །གཞན་དག་དེ་ལ་འགོད་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ན། གཞན་གྱི་རྟེན་ཅན་སྦྱིན་སོགས་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ
【現代漢語翻譯】 『即使沒有證悟，也精進于智慧，並在那之後致力於般若波羅蜜多的行持，並且圓滿證悟一切法，這樣是困難的。』這是大中觀派學者世親的觀點。之後是兩張紙和十行左右的內容：愚鈍者渴望理解白色。如果菩薩是這樣。之後是四張紙和三行左右的內容： 第五品。之後是十三張半紙左右的內容：第六品。之後是少了七張紙和兩行左右的內容：偉大的菩薩將會出現。這些內容講述了第六個意義，即『ཐ༷ར་ད༷ང་།』（藏文），（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）。 對於溫暖位的所緣境，讚歎一切眾生。對於他們本身，心的平等性等，有十種相狀的闡述。善現（Subhuti）提問。之後是少了九行半的內容：自身從罪惡中解脫，安住于佈施等，並將他人安置於此。對於他們，安置、讚頌、述說和隨順都是最頂級的。我也將戒除殺生。之後是六張紙和多出八行的內容：如是忍辱，認知自他有依存性是真實的。我也將完全承受痛苦。之後是少了一張紙的內容： 第七品。之後是三行半的內容：殊勝之法如是利益眾生，通過成熟等方式去了解。我也將利益眾生。之後是八張半紙左右的內容：出自《十萬頌般若經》，第三十九品。 第四十品。 這些內容講述了第七個意義，即『ངེ༷ས་འབྱེ༷ད་ཆ༷་མཐུ༷ན་ད༷ང་།』（藏文），（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）。 從決定義支開始，在見道和修道上，安住的菩薩們，在此是不退轉的群體。如是宣說之後，是多出六行左右的內容：從色等中解脫等相，通過二十種相狀的闡述，安住于決定義支的不退轉之相。從色等中解脫。善現（Subhuti）提問：世尊，是何種相狀？之後是五張紙和多出五行的內容：疑惑。善現（Subhuti）。其他。之後是少了四行半的內容：不閑暇的耗盡。善現（Subhuti）。之後是少了四行半的內容：自身安住于善，並將他人安置於此。善現（Subhuti）。之後是一張紙的內容：他者的依存性，佈施等。善現（Subhuti）。其他。之後是少了九行半的內容。
【English Translation】 'Even without enlightenment, one strives for wisdom, and after that, one engages in the practice of the Perfection of Wisdom, and one completely attains enlightenment of all dharmas, that is difficult.' This is the view of the great Madhyamika scholar Vasubandhu. Then there are about two sheets and ten lines: The dullard desires to understand white. If a Bodhisattva is like that. Then there are about four sheets and three lines: Fifth Chapter. Then there are about thirteen and a half sheets: Sixth Chapter. Then there are about seven sheets missing two lines: The great Bodhisattva will appear. These speak of the sixth meaning, which is 'ཐ༷ར་ད༷ང་།' (Tibetan), (, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Chinese meaning). For the object of focus in the heat stage, all sentient beings are praised. For those themselves, equanimity of mind, etc., ten aspects are explained. Subhuti asks. Then there are about nine and a half lines missing: Oneself turns away from sin, abides in generosity, etc., and places others in that. For them, placement, praise, speaking, and conformity are the most supreme. I will also abstain from killing. Then there are six sheets and eight lines extra: Such is patience, knowing that self and others have interdependence is true. I will also completely endure suffering. Then there is one sheet missing: Seventh Chapter. Then there are three and a half lines: The supreme Dharma thus benefits sentient beings, knowing through maturation, etc. I will also benefit sentient beings. Then there are about eight and a half sheets: From the Hundred Thousand Verse Prajnaparamita, the thirty-ninth chapter. Fortieth Chapter. These speak of the seventh meaning, which is 'ངེ༷ས་འབྱེ༷ད་ཆ༷་མཐུ༷ན་ད༷ང་།' (Tibetan), (, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Chinese meaning). Starting from the limbs of ascertainment, on the paths of seeing and familiarization, whichever Bodhisattvas abide, here is the group of non-returners. After speaking thus, there are about six lines extra: Signs of turning away from form, etc., through the explanation of twenty aspects, this is the characteristic of non-return, abiding in the limbs of ascertainment. Turning away from form, etc. Subhuti asks: Blessed One, what kind of aspect? Then there are five sheets and five lines extra: Doubt. Subhuti. Other. Then there are about four and a half lines missing: Exhaustion of non-leisure. Subhuti. Then there are about four and a half lines missing: Oneself abides in virtue, and places others in that. Subhuti. Then there is one sheet: Dependence on others, generosity, etc. Subhuti. Other. Then there are about nine and a half lines missing.
་ཙམ་ན། བམ་པོ་བརྒྱད་པ། ཟབ་མོའི་དོན་ལའང་སོམ་ཉི་མེད། །རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ལྷག་པ་ན། བྱམས་ལུས་སོགས་དང་། རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། སྒྲིབ་པ་ནི། །རྣམ་པ་ལྔ་དང་མི་འགྲོགས་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། བག་ལ་ཉལ་ཀུན་འཇོམས་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། དྲན་པ་དང་ནི་ཤེས་བཞིན་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། གོས་ལ་སོགས་པ་གཙང་བ་དང་། །རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ལུས་ལ་སྲིན་བུ་རྣམས་མི་འབྱུང་། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། མི་འགྱུར། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། གྱ་གྱུ་མེད་སེམས། དེ་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་པ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། སྦྱངས་པ་ནི། །ལེན་དང་། རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། སེར་སྣ་མེད་སོགས་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཆོས་ཉིད་ལྡན་པར་འགྲོ་ཉིད་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། སེམས་ཅན་དོན་དུ་དམྱལ་ཚོལ་དང་། །རབ་འབྱོར། དེ་ལ་གལ་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་དགུ་ཅུང་མེད་ན། གཞན་གྱིས་བཀྲི་བར་མི་བཏུབ་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། གལ་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བདུན་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་ཆད་པ་ན། ལམ་གཞན་ཉེ་བར་སྟོན་བདུད་ལ། །བདུད་ཅེས་བྱ་བར་རྟོགས་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། སངས་རྒྱས་དགྱེས་པའི་སྤྱོད་པ་སྟེ། །རྟགས་ནི་ཉི་ཤུ་དེ་དག་གིས། །དྲོད་དང་རྩེ་མོ་བཟོད་བཅས་དང་། །ཆོས་མཆོག་རྣམས་ལ་གནས་པ་ནི། །རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ལས་མི་ལྡོག །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། མཐོང་བའི་ལམ་ལ་བཟོད་པ་དང་། །ཤེས་ 4-185 པའི་སྐད་ཅིག་བཅུ་དྲུག་ནི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མི་ལྡོག་པའི། །མཚན་ཉིད་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ། །གཟུགས་སོགས་འདུ་ཤེས་ལྡོག་པ་དང་། །དེ་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་པ་དང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཞི་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བཞི་བཅུའོ།། །། ༈ ལེའུ་བཞི་བཅུ་གཅིག ཚུལ་གྱིས་ལེའུ། ༈ བམ་པོ་དགུ་པ། སེམས་བརྟན། རབ་འབྱོར་གཞན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཆད་པ་ན། ཐེག་པ་དམན་དག་ལས། །རྣམ་ལོག །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ན། བསམ་གཏན་ལ་སོགས་པའི། །ཡན་ལག་ཡོངས་སུ་ཟད་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ལུས་སེམས་ཡང་བ་ཉིད་དང་ནི། །རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། འདོད་ལ་སྤྱོད་པ་ཐབས་མཁས་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག
【現代漢語翻譯】 第八品 對於甚深之義也無疑惑。 善現（Subhuti，佛陀的弟子名）：其他，從那以後超過十一行，關於慈身等。 善現：其他，從那以後兩行半，關於障礙： 與五種形態不相伴。 善現：其他，從那以後幾乎沒有兩行，關於摧毀所有習氣。 善現：其他，從那以後超過一行，關於正念和覺知。 善現：其他，從那以後超過三行，關於衣服等潔凈。 善現：從那以後超過兩行，關於身體不生蟲。 善現：其他，不變。從那以後五行半，關於無諂誑之心。如是宣說之後，從那以後六行半，關於修習： 接受。 善現：其他，從那以後四行半，關於無慳吝等。 善現：其他，從那以後超過兩行，關於具有法性而行。 善現：其他，從那以後超過三行，關於為眾生利益而尋覓地獄。 善現：對此，如果，從那以後幾乎沒有九行，關於不被他人引誘。 善現：其他，如果，從那以後七頁半，缺少半行，關於向他人展示其他道路的魔。 被理解為魔。 善現：其他，菩提（bodhi，覺悟）。從那以後兩頁和十一行幾乎沒有，關於令佛歡喜的行為： 以二十種徵兆，安住于暖位、頂位、忍位和勝法位，不會從圓滿菩提退轉。 善現：其他，從那以後一頁和兩行幾乎沒有，關於見道位的忍位，以及十六個剎那： 應知這是菩薩不退轉的特徵，以及色等觀念的止息。如是宣說之後，從那以後一頁和四行左右，出自《十萬頌般若經》，第四十章。 第四十一章 儀軌品 第九品 心堅固。善現：其他，從那以後一頁缺少一行，關於從下乘中，完全轉變。 從那以後，具壽善現，從那以後一頁，關於禪定等的支分完全滅盡。 善現：其他，從那以後超過十二行，關於身心輕安。 善現：其他，從那以後一頁和五行半，關於以方便善巧享用欲妙。 善現：其他，從那以後一頁。
【English Translation】 Chapter Eight There is no doubt about the profound meaning. Subhuti: Others, from then on, more than eleven lines, about loving bodies, etc. Subhuti: Others, from then on, two and a half lines, about obstacles: Not associating with the five forms. Subhuti: Others, from then on, almost no two lines, about destroying all latent tendencies. Subhuti: Others, from then on, more than one line, about mindfulness and awareness. Subhuti: Others, from then on, more than three lines, about clean clothes, etc. Subhuti: From then on, more than two lines, about no worms appearing in the body. Subhuti: Others, unchanging. From then on, five and a half lines, about a mind without deceit. After saying this, from then on, six and a half lines, about practice: Acceptance. Subhuti: Others, from then on, four and a half lines, about no stinginess, etc. Subhuti: Others, from then on, more than two lines, about going with the nature of Dharma. Subhuti: Others, from then on, more than three lines, about seeking hell for the benefit of sentient beings. Subhuti: To this, if, from then on, almost no nine lines, about not being seduced by others. Subhuti: Others, if, from then on, seven and a half pages, missing half a line, about the demon who shows others another path. Being understood as a demon. Subhuti: Others, Bodhi (enlightenment). From then on, two pages and eleven lines almost missing, about the actions that please the Buddha: With twenty signs, abiding in the positions of warmth, peak, forbearance, and supreme Dharma, one will not regress from perfect Bodhi. Subhuti: Others, from then on, one page and two lines almost missing, about the forbearance in the path of seeing, and the sixteen moments: It should be known that this is the characteristic of a Bodhisattva who does not regress, and the cessation of perceptions such as form. After saying this, from then on, about one page and four lines, from the Hundred Thousand Verse Prajnaparamita Sutra, Chapter Forty. Chapter Forty-one: The Chapter on Rituals Chapter Nine The mind is firm. Subhuti: Others, from then on, one page missing one line, about completely transforming from the lower vehicle. From then on, the Venerable Subhuti, from then on, one page, about the complete exhaustion of the limbs of meditation, etc. Subhuti: Others, from then on, more than twelve lines, about the lightness of body and mind. Subhuti: Others, from then on, one page and five and a half lines, about skillfully enjoying sensual pleasures with skillful means. Subhuti: Others, from then on, one page.
་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ཆད་པ་ན། རྟག་ཏུ་ཚངས་པར་སྤྱོད་ཉིད་དང་། །རབ་འབྱོར། ཕྱིར་མི་ལྡོག །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། འཚོ་བ་རྣམ་པར་དག་ཉིད་དང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ཙམ་ན། ཕུང་སོགས། རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལོགས་གཅིག་ཙམ་ན། བར་ཆད་བྱེད་རྣམས་དང་། །དེ་རྐུན་པོའི་གཏམ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཚོགས་དང་། དེ་ཡུལ་གྱི། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ན། དབང་སོགས་བཅས་པ་ཡི། །གཡུལ་འགྱེད། དམག་གི་གཏམ། དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་ལྷག་པ་ན། སེར་སྣ་ལ་སོགས་པ། །སྦྱོར་དང་རྗེས་སུ་སྦྱོར་བ་ཡི། །གནས་པ་སོ་སོར་བཀག་པ་དང་། །དེ་སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཆོས་ནི་རྡུལ་ཙམ་མི་དམིགས་ཉིད། །རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལྷག་ཙམ་ཆད་པ་ན། རང་གི་ས་ལ་ངེས་པ་ཉིད། །ས་གསུམ་ལ་ནི་གནས་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ཙམ་ན། ཆོས་ཀྱི་དོན་དུ་སྲོག་གཏོང་བ། །དེ་འདྲའི་སྐད་ཅིག་བཅུ་དྲུག་ནི། །བློ་ལྡན་མཐོང་བའི་ལམ་གནས་པའི། །ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་རྟགས་དག་ཡིན། །རབ་འབྱོར། གལ་ཏེ་བདུད་སྡིག་ཏོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ཙམ་ན། ཆབ་མི་འཚལ། དེ་ཆུད་མི་ཟ་བ་ལགས། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ན། ཚུལ་གྱིས་ལེའུ་སྟེ། བཞི་བཅུ་གཅིག་གོ། །། ༈ ལེའུ་བཞི་བཅུ་གཉིས། བམ་པོ་བཅུ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བདུན་ཙམ་ན། སྒོམ་པའི་ལམ་ནི་ཟབ་པ་སྟེ། །རབ་འབྱོར་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། ཟབ་མོ་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་སོགས། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ལྷག་པ་ན། བྱ་བ་འདི་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། སྟོང་པའི་གཞི་མ་ནོར་བ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི། དེ་བཞིན་དུ། འདི་ནི་མཚན་མ་མེད་པའི། གཞི་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ན། གང་། གཟོད་ནས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས། མྱ་ངན་ལས་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། རང་བཞིན་གཉུག་མ་གཤིས་ལུགས་ལ་བཞུགས་པ་ནི་དོན་དམ་གྱི། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི། རབ་འབྱོར་ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི། གཟུགས་ཀྱང་ 4-186 ཟབ་བོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདིར་གཟུགས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་གཟུགས་ཀྱི་ཚིག་ཏུ་བརྗོད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། རབ་འབྱོར། ཆོས་ཀྱི། མིག་ཀྱང་། ཟབ་བོ། །རབ་འབྱོར། དོན་དམ་གྱི། གཟུགས་ཀྱང་ཟབ་བོ། །རབ་འབྱོར། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། རབ་འབྱོར། མྱང་འདས་ཆེན་པོ་ནི། མིག་གི་འདུས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། རབ་འབྱོར། དོན་དམ་གྱི། མིག་གི་འདུས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། རབ་འབྱོར། ཆོས་ཉིད་ཀྱི། སའི་ཁམས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། རབ་འབྱོར། འགོག་བདེན་གྱི། མ་རིག་པ་ཡང
【現代漢語翻譯】 如果少了大約一行，總是行梵行。（梵行：清凈的行為） 善現（Subhuti），不再退轉。然後少了半行和九行，生活完全清凈。菩薩（Bodhisattva）。然後少了半行和十行左右，蘊等等。善現，此外。然後少了一頁紙左右，製造障礙者們。那是盜賊的話語。然後一行，集會。那是國家的。然後一行左右，包括權力等等的。戰爭。軍隊的話語。然後多了八行，吝嗇等等。結合和隨之結合的。各自安住被禁止。那是佈施的彼岸。然後多了十一行，法連微塵都不存在。善現，其他。然後少了大約兩頁紙，確定在自己的地上。安住在三地上。善現，菩提（Bodhi）。然後大約十行，爲了法的意義而捨棄生命。像那樣的十六個剎那，是具有智慧者見到道路所安住的，不再退轉的真正的標誌。善現，如果惡魔作惡。然後少了二頁半紙和半行左右，不洗。那是不浪費。然後一頁紙，儀軌的章節，第四十一（章節的名稱）。 第四十二章 第十卷。然後大約少了七行，禪修的道路是深奧的。善現請問。然後少了稍微不到十一行，深奧的空性等等。世尊（Bhagavan）說。然後多了十一行，這個行為是所有世俗的法。空性的基礎不錯誤，如實。如是。這是無相的。基礎。然後一行左右，誰。從一開始自性就是。寂滅（Nirvana）。然後多了一行，安住在原始的自性習性中是勝義諦。所有的法是。善現，圓成實性（Parinispanna）的。色也是 4-186 深奧啊！』 這樣說的是，在這裡，對於色的如實性，用色的語言來表達。』 中觀派（Madhyamaka）這樣說。同樣地結合起來。善現，法的。眼也是。深奧啊！善現，勝義諦的。色也是深奧啊！善現，法性的眼識。然後多了一行，善現，大涅槃（Mahaparinirvana）是。眼的集合。然後多了一行，善現，勝義諦的。眼的集合。然後大約兩行，善現，法性的。地的界。然後多了一行，善現，滅諦的。無明也是。
【English Translation】 If about one line is missing, always practice pure conduct (Brahmacharya). Subhuti, non-retrogression. Then half a line and nine lines are missing, life is completely pure. Bodhisattva. Then about half a line and ten lines are missing, aggregates, etc. Subhuti, moreover. Then about one page is missing, those who create obstacles. That is the speech of thieves. Then one line, assembly. That is of the country. Then about one line, including power, etc. War. The speech of the army. Then eight more lines, stinginess, etc. Combining and subsequently combining. Residing separately is prohibited. That is the other shore of giving. Then eleven more lines, Dharma does not exist even as a mote of dust. Subhuti, other. Then about two pages are missing, certainty on one's own ground. Abiding on the three grounds. Subhuti, Bodhi. Then about ten lines, giving up life for the sake of the meaning of Dharma. Sixteen moments like that are the true signs of non-retrogression, where the wise abide on the path of seeing. Subhuti, if the evil demon does evil. Then about two and a half pages and half a line are missing, do not wash. That is not wasting. Then one page, the chapter of rituals, forty-first (chapter name). Chapter Forty-Two Volume Ten. Then about seven lines are missing, the path of meditation is profound. Subhuti asks. Then slightly less than eleven lines are missing, profound emptiness, etc. The Bhagavan said. Then eleven more lines, this action is all conventional Dharmas. The basis of emptiness is not mistaken, suchness. Thus. This is without characteristics. Foundation. Then about one line, who. From the beginning, the nature is. Nirvana. Then one more line, abiding in the original nature is the ultimate truth. All Dharmas are. Subhuti, the Parinispanna. 4-186 Form is also profound!』 This is said, 'Here, for the suchness of form, it is expressed in the language of form.' The Madhyamaka says this. Combine it similarly. Subhuti, of Dharma. The eye is also. Profound! Subhuti, of ultimate truth. Form is also profound! Subhuti, the consciousness of the nature of Dharma's eye. Then one more line, Subhuti, the Great Nirvana is. The collection of the eye. Then one more line, Subhuti, of ultimate truth. The collection of the eye. Then about two lines, Subhuti, of the nature of Dharma. The element of earth. Then one more line, Subhuti, of the truth of cessation. Ignorance is also.
་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། རབ་འབྱོར། ཆོས་སྐུའི། སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། རབ་འབྱོར། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི། ནང་སྟོང་པ་ཉིད། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ལྷག་པ་ན། རབ་འབྱོར། ཆོས་ཉིད་ཀྱི། དྲན་པ་ཉེ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། རབ་འབྱོར། ཡང་དག་མཐའ། འཕགས་པའི་བདེན་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། རབ་འབྱོར། ཆོས་སྐུའི། དེ་བཞིན་གཤེགས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། རབ་འབྱོར། རབ་འབྱོར་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི། རྒྱུན་དུ་ཞུགས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས། ཕྱེད་དང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། གཟུགས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད། ཟབ་པ། ཇི་ལྟ་བ་དེ་བཞིན་དུ། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི། གཟུགས། རྣམ་པར་སྣང་མཛད་མེ་ལོང་ཡེ་ཤེས། ཟབ་བོ། །ཞེས་བྱ་བས་དེ་བཞིན་ཉིད་ཁོ་ན་ཡིན་པར་བསྟན་ཏེ། རྣམ་པ་གང་གིས་དེ་བཞིན་ཉིད་ཟབ་པའི་རྣམ་པ་དེས་གཟུགས་ཟབ་བོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་བཞིན་དུ། ཚོར་བ། རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་མཉམ་ཉིད་ཡེ་ཤེས། ཟབ་བོ། །འདུ་ཤེས་སྣང་བ་མཐའ་ཡས་སོར་རྟོགས་ཡེ་ཤེས། ཟབ་བོ། །འདུ་བྱེད་དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་བྱ་གྲུབ་ཡེ་ཤེས་ཟབ་བོ། །རྣམ་པར་ཤེས་པ། མི་བསྐྱོད་པ་ཆོས་དབྱིངས་ཡེ་ཤེས། ཟབ་བོ། །མིག་གི །དེ་བཞིན་ཉིད། ཟབ་པ། ཇི་ལྟ་བ། དེ་བཞིན་དུ། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི། མིག་ཟབ་བོ། །དེ་བཞིན་དུ། སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། ཟབ་པ་དེ་ནི་སྒྲོ་འདོགས་དང་། །སྐུར་བའི་མཐའ་ལས་གྲོལ་བ་ཉིད། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། གཟུགས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་ཇི་ལྟ་བུ་ལགས། ཞེས། ཞུ་བ་ལ་ཅི་ལས་དགོངས་ཞེ་ན། དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པ་སྟེ། གཟུགས་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་དམ། གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ལ་རག་ལུས་པ་ཡང་མ་ཡིན་ན། གཟུགས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། ཚོར་བའི་དེ་བཞིན་ཞེས་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་ཏུ་ཇི་ལྟར་བརྗོད། ཞེས་ཞུས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ཙམ་ན། རབ་འབྱོར། གཟུགས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། གཟུགས་ཀྱང་། དབྱེར་མེད་དུ། མེད། དོན་དམ་གྱི། གཟུགས་ལས། དེ་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་སྤངས་ཏེ། ཀུན་བཏགས་པ་ལས་ཐ་དད་པར་གྱུར་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་སྟེ། གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་སྒྲར་བརྗོད་དུ་མི་རུང་ངོ་། །གང་བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ལ་ 4-187 སོགས་པ་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་དང་གཞན་དུ་བརྗོད་དུ་མི་རུང་བ་དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་དེའི་གནས་སྐབས་ཉེ་བར་མཚོན་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་སྒྲ་ལ་སྒྲོ་བཏགས་ཏེ་ཐ་སྙད་དུ་བྱས་སོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་
【現代漢語翻譯】 然後，在兩行中：善現（Subhuti），法身（Dharmakaya）的，佈施波羅蜜（Dānapāramitā）。然後，在兩行半多一點的地方：善現，真如（Tathātā）的，內空性（adhyātma-śūnyatā）。然後，在四行多一點的地方：善現，法性（Dharmatā）的，正念（smṛti）。然後，在兩行半的地方：善現，真實邊際（bhūta-koṭi），聖諦（ārya-satya）。然後，在三行半的地方：善現，法身（Dharmakaya）的，如來（Tathāgata）。然後，在兩行半的地方：善現，善現，真如（Tathātā）的，入流（srotaāpanna）。然後，在兩張半紙少一點的地方：色的真如（Tathātā），甚深，如是（yathā），真如（Tathātā）的，色，大圓鏡智（ādarśa-jñāna），甚深。通過這些話語表明了唯有真如（Tathātā），以何種方式真如（Tathātā）是甚深的，以那種方式色是甚深的。這是總結性的詞語。這是中觀派（Madhyamaka）的說法。同樣地，受（vedanā），寶生平等性智（ratnasambhava-samatā-jñāna），甚深。想（saṃjñā），無量光妙觀察智（amitābha-pratyavekṣaṇā-jñāna），甚深。行（saṃskāra），不空成就成所作智（amoghasiddhi-kṛtyānuṣṭhāna-jñāna），甚深。識（vijñāna），不動法界體性智（akṣobhya-dharmadhātu-jñāna），甚深。眼的，真如（Tathātā），甚深，如是（yathā），真如（Tathātā）的，眼，甚深。同樣地，結合起來。然後，在三張紙少一點的地方：甚深即是遠離增益和損減的邊際。祈請：世尊（Bhagavan），色的真如（Tathātā）是怎樣的呢？當被問及從何意出發時，真如（Tathātā）這個詞是一種相狀，既不是無色的體性，也不依賴於色等，那麼如何能說色的真如（Tathātā）和受的真如（Tathātā）等，將色等作為詞語來表達呢？這是中觀派（Madhyamaka）的說法。然後，在三張半紙和半行的地方：善現，色的真如（Tathātā），對於它，世俗（saṃvṛti）的，色，也沒有區別，勝義（paramārtha）的，色，也是如此。像這樣的話語是捨棄了遍計所執，從遍計所執中分離出來的真如（Tathātā），完全成立的，那是遠離一切相狀的，不能用色等的詞語來表達。那些凡夫俗子所遍計的色等，以及真如（Tathātā）和不能作為其他來表達的，具有染污的真如（Tathātā），爲了近似地表示它的狀態，將色等的詞語安立為增益，作為術語來使用。這是所要表達的。這是中觀派（Madhyamaka）的說法。 Then, in two lines: Subhuti, the Perfection of Giving of the Dharmakaya (Body of Dharma). Then, in two and a half lines plus a little: Subhuti, the Suchness (Tathātā) of, the Inner Emptiness (adhyātma-śūnyatā). Then, in four lines plus a little: Subhuti, the Nature of Dharma (Dharmatā), Mindfulness (smṛti). Then, in two and a half lines: Subhuti, the Ultimate Reality (bhūta-koṭi), the Noble Truths (ārya-satya). Then, in three and a half lines: Subhuti, of the Dharmakaya (Body of Dharma), the Tathāgata (Thus-Gone). Then, in two and a half lines: Subhuti, Subhuti, of Suchness (Tathātā), Stream-Enterer (srotaāpanna). Then, in two and a half pages minus a little: The Suchness (Tathātā) of Form, is profound, as it is, the Suchness (Tathātā) of, Form, Mirror-like Wisdom (ādarśa-jñāna), is profound. These words indicate that it is only Suchness (Tathātā), in whatever way Suchness (Tathātā) is profound, in that way Form is profound. This is a summary statement. This is what the Madhyamaka (Middle Way School) says. Similarly, Feeling (vedanā), Ratnasambhava Equality Wisdom (ratnasambhava-samatā-jñāna), is profound. Perception (saṃjñā), Amitabha Discriminating Wisdom (amitābha-pratyavekṣaṇā-jñāna), is profound. Mental formations (saṃskāra), Amoghasiddhi Accomplishing Wisdom (amoghasiddhi-kṛtyānuṣṭhāna-jñāna), is profound. Consciousness (vijñāna), Akshobhya Dharma-dhatu Wisdom (akṣobhya-dharmadhātu-jñāna), is profound. Of the Eye, Suchness (Tathātā), is profound, as it is, the Suchness (Tathātā) of, the Eye, is profound. Similarly, combine them. Then, in three pages minus a little: Profound is that which is liberated from the extremes of superimposition and denial. Request: Bhagavan (Blessed One), what is the Suchness (Tathātā) of Form like? When asked, from what intention is it? The word Suchness (Tathātā) is an aspect, it is neither the nature of being without form, nor does it depend on form, etc., so how can one say the Suchness (Tathātā) of Form and the Suchness (Tathātā) of Feeling, etc., using form, etc., as words? This is what was asked. This is what the Madhyamaka (Middle Way School) says. Then, in three and a half pages and half a line: Subhuti, the Suchness (Tathātā) of Form, for it, the conventional (saṃvṛti), Form, is also, without difference, the ultimate (paramārtha), Form, is also like that. Such words are abandoning what is imputed, the Suchness (Tathātā) that is separated from what is imputed, is completely established, that is devoid of all aspects, and cannot be expressed in words of form, etc. Those forms, etc., that are imputed by ordinary people, and the Suchness (Tathātā), and the Suchness (Tathātā) with defilements that cannot be expressed as other, in order to approximately represent its state, the words of form, etc., are established as superimpositions, and used as terms. This is what is to be expressed. This is what the Madhyamaka (Middle Way School) says.
【English Translation】 Then, in two lines: Subhuti, the Perfection of Giving of the Dharmakaya (Body of Dharma). Then, in two and a half lines plus a little: Subhuti, the Suchness (Tathātā) of, the Inner Emptiness (adhyātma-śūnyatā). Then, in four lines plus a little: Subhuti, the Nature of Dharma (Dharmatā), Mindfulness (smṛti). Then, in two and a half lines: Subhuti, the Ultimate Reality (bhūta-koṭi), the Noble Truths (ārya-satya). Then, in three and a half lines: Subhuti, of the Dharmakaya (Body of Dharma), the Tathāgata (Thus-Gone). Then, in two and a half lines: Subhuti, Subhuti, of Suchness (Tathātā), Stream-Enterer (srotaāpanna). Then, in two and a half pages minus a little: The Suchness (Tathātā) of Form, is profound, as it is, the Suchness (Tathātā) of, Form, Mirror-like Wisdom (ādarśa-jñāna), is profound. These words indicate that it is only Suchness (Tathātā), in whatever way Suchness (Tathātā) is profound, in that way Form is profound. This is a summary statement. This is what the Madhyamaka (Middle Way School) says. Similarly, Feeling (vedanā), Ratnasambhava Equality Wisdom (ratnasambhava-samatā-jñāna), is profound. Perception (saṃjñā), Amitabha Discriminating Wisdom (amitābha-pratyavekṣaṇā-jñāna), is profound. Mental formations (saṃskāra), Amoghasiddhi Accomplishing Wisdom (amoghasiddhi-kṛtyānuṣṭhāna-jñāna), is profound. Consciousness (vijñāna), Akshobhya Dharma-dhatu Wisdom (akṣobhya-dharmadhātu-jñāna), is profound. Of the Eye, Suchness (Tathātā), is profound, as it is, the Suchness (Tathātā) of, the Eye, is profound. Similarly, combine them. Then, in three pages minus a little: Profound is that which is liberated from the extremes of superimposition and denial. Request: Bhagavan (Blessed One), what is the Suchness (Tathātā) of Form like? When asked, from what intention is it? The word Suchness (Tathātā) is an aspect, it is neither the nature of being without form, nor does it depend on form, etc., so how can one say the Suchness (Tathātā) of Form and the Suchness (Tathātā) of Feeling, etc., using form, etc., as words? This is what was asked. This is what the Madhyamaka (Middle Way School) says. Then, in three and a half pages and half a line: Subhuti, the Suchness (Tathātā) of Form, for it, the conventional (saṃvṛti), Form, is also, without difference, the ultimate (paramārtha), Form, is also like that. Such words are abandoning what is imputed, the Suchness (Tathātā) that is separated from what is imputed, is completely established, that is devoid of all aspects, and cannot be expressed in words of form, etc. Those forms, etc., that are imputed by ordinary people, and the Suchness (Tathātā), and the Suchness (Tathātā) with defilements that cannot be expressed as other, in order to approximately represent its state, the words of form, etc., are established as superimpositions, and used as terms. This is what is to be expressed. This is what the Madhyamaka (Middle Way School) says.
གསུངས། རབ་འབྱོར། ཚོར་བའི་དེ་བཞིན་ཉིད། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ཆད་པ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡང་བསྟན། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་ཟ་བ་པོ། །ཞེས་བྱ་བ་དེས་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ལས་ནི་བཟློག་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། ཞེས་ཐེག་ཆེན་གྱི་མདོ་རྒྱུད་ཟབ་མོ་ཤིན་ཏུ་མང་པོ་དང་། མཐུན་ལ་སེམས་འགྲེལ་སྐོར་གསུམ་ལ་སོགས་པ་རྫོགས་ལྡན་གྱི་ཆོས་རྣམས་དང་མཐུན་པའོ། །ཀུན་རྫོབ་ཀྱི། ཚོར་བ། དོན་དམ་གྱི། མྱ་ངན། ཀུན་བཏགས་ཀྱི། འདུ་ཤེས། ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི། མྱ་ངན། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། འདུ་བྱེད་ལས་ཀྱང་བཟློག །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ལས་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡང་བསྟན་པ་དེ་ནི། བཀའ་མདོ་རྒྱུད་ཟབ་མོ་ཀུན་གྱི་ངེས་དོན་མཐར་ཐུག་ཐམས་ཅད་གཅིག་ཏུ་འདུས་པ་ཡིན་པས། ངོ་མཚར་ཆེའོ། །ངེས་འབྱེད་ཡན་ལག་དང་མཐོང་བའི། །ལམ་དང་སྒོམ་པའི་ལམ་ཉིད་ལ། །ཡང་དང་ཡང་དུ་སེམས་པ་དང་། །འཆལ་དང་ངེས་རྟོག་སྒོམ་པའི་ལམ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ན། དེ་ནི་རྒྱུན་ཆགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། །ཆུང་དང་། རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། འབྲིང་དང་། རབ་འབྱོར། དེ་ཇི་སྙམ་དུ་སེམས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཅུ་ན། ཆེན་པོ་རྣམས། །ཆུང་ངུའི་ཆུང་སོགས་དབྱེ་བ་ཡིས། །རྣམ་པས་རྣམ་པ་འགྱུར་བཞེད་དོ། །རབ་འབྱོར། དེ་ཇི་སྙམ་དུ་སེམས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཞི་ལྷག་པ་ན། གྲངས་མེད་ལ་སོགས་བསྟན་པ་རྣམས། །དམ་པའི་དོན་དུ་བཟོད་མ་ཡིན། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ཙམ་ན། ཚད་མེད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གྲངས་དང་ཚད་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་རྣམས་ལ་ཡོད་ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་ནི་མེད་དེ། འདི་ནི་བྱེ་བྲག་གོ །དེ་བས་ན་གཟུགས་ནི་སྟོང་པའོ། །ཞེས་བྱེ་བྲག་ཏུ་མཛད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན། ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ནི་ཐུགས་བརྩེ་བའི། །རྒྱུ་མཐུན་དེ་དག་ཐུབ་པ་བཞེད། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ན། དངོས་པོ་བརྗོད་དུ་མེད་པ་ལ། །ཉམས་པ་དང་ནི་འཕེལ་མི་རུང་། །སྒོམ་ཞེས་བྱ་བའི་ལམ་གྱིས་ནི། །ཅི་ཞིག་ཉམས་ཤིང་ཅི་ཞིག་འཐོབ། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ན། བྱང་ཆུབ་ཇི་ལྟ་དེ་བཞིན་དུ། །འདི་ནི་འདོད་པའི་དོན་སྒྲུབ་བྱེད། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ཙམ་ན། བྱང་ཆུབ་དེ་བཞིན་ཉིད་མཚན་ཉིད། །དེ་ཡང་དེ་ཡི་མཚན་ཉིད་བཞེད། །གསོལ་པ། ཇི་ལྟ་བུ་ལགས། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་དང་། ཐ་དད་པ་མ་ 4-188 ཡི
【現代漢語翻譯】 佛說：『善現，感受的真如是這樣的。』從那裡開始，少了七張紙，每張紙兩行字。 第十一卷，也闡述了涅槃。』名為『吞噬色者』，由此所假立的色，與逆轉之法性的色，涅槃，是所闡述的。』這是偉大的中觀派學者世親所說。這與許多深刻的大乘經續，以及《解深密經》三部等圓滿的佛法相符。 世俗諦的感受，勝義諦的涅槃，假立的意識，圓成實的涅槃，同樣地運用，也從行中逆轉。』從那裡開始，少了三張半紙，每張紙一行字。 也闡述了涅槃，這是所有佛語經續深刻含義的究竟彙集，非常奇妙！ 『爲了辨別和見道的支分，以及修道本身，反覆地思考，放逸和決定的修道之路。』 世尊開示。從那裡開始，少了一張紙：『因為那是常有的。』 『小』，善現，『其他』。從那裡開始，少了一張紙和兩行半字：『中等』，善現，『你認為如何？』 從那裡開始，少了一張紙和十行字：『偉大的那些。』 『以小之小等的差別，以相而想要改變相。』善現，『你認為如何？』 從那裡開始，少了二張紙和四行多字：『所闡述的無數等，對於勝義諦來說是無法忍受的。』 提問：『世尊。』從那裡開始，少了大約十行字：『是無量的。』 名為『無量』，數字和量等存在於假立的事物上，但在空性的法界中則不存在，這是差別。因此，色是空性。』這是所作的差別。這是中觀派所說。 從那裡開始，少了五行字：『在世俗諦中，以慈悲，相似的因，諸佛所欲。』 世尊開示。從那裡開始，少了一張紙：『對於不可言說的法，衰退和增長是不可能的。以名為修道的道路，什麼衰退，又獲得什麼？』 提問。從那裡開始，少了二張紙和八行字：『菩提如何，同樣地，這實現了所希望的意義。』 世尊開示。從那裡開始，少了一張紙左右：『菩提的真如是自性，那也是它的自性。』 提問：『如何是呢？』名為『色等，以及不同。』
【English Translation】 The Buddha said, 'Subhuti, suchness of feeling is like that.' From there, seven sheets of paper were missing, with two lines missing on each sheet. Volume Eleven, also explains Nirvana. 'Named 'the one who devours form',' by which the imputed form, and the form of the reversed nature, Nirvana, is what is explained.' This is what the great Madhyamaka scholar Vasubandhu said. This is in accordance with many profound Mahayana sutras and tantras, and the three sections of the Samdhinirmocana Sutra and other perfect Dharmas. Conventional truth of feeling, ultimate truth of Nirvana, imputed consciousness, perfect accomplishment of Nirvana, apply similarly, and also reverse from action.' From there, three and a half sheets of paper were missing, with one line missing on each sheet. Also explains Nirvana, which is the ultimate gathering of all the definitive meanings of the Buddha's words in sutras and tantras, it is very wonderful! 'In order to distinguish and see the limbs of the path, and the path of meditation itself, repeatedly think, the path of laxity and definite contemplation.' The Blessed One taught. From there, one sheet of paper is missing: 'Because that is constant.' 'Small', Subhuti, 'other'. From there, one sheet of paper and two and a half lines are missing: 'Medium', Subhuti, 'What do you think?' From there, one sheet of paper and ten lines are missing: 'The great ones.' 'With the distinction of smallness of smallness, etc., with aspects, they wish to change aspects.' Subhuti, 'What do you think?' From there, two sheets of paper and four extra lines are missing: 'The explained countless, etc., are not tolerable for the ultimate meaning.' Asked: 'Blessed One.' From there, about ten lines are missing: 'Is immeasurable.' Named 'immeasurable', numbers and measures, etc., exist on imputed things, but do not exist in the realm of emptiness, this is the difference. Therefore, form is emptiness.' This is the distinction made. This is what the Madhyamaka school says. From there, five lines are missing: 'In conventional truth, with compassion, similar causes, the Buddhas desire.' The Blessed One taught. From there, one sheet of paper is missing: 'For the inexpressible thing, decline and increase are impossible. By the path called meditation, what declines and what is attained?' Asked. From there, two sheets of paper and eight lines are missing: 'How is enlightenment, similarly, this accomplishes the desired meaning.' The Blessed One taught. From there, about one sheet of paper is missing: 'The suchness of enlightenment is the characteristic, that is also its characteristic.' Asked: 'How is it?' Named 'form, etc., and different.'
ན་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དེ་ཡང་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞུས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། ཉིད་གང་ཡིན་པ། འགྱུར་མེད་ཡོངས་གྲུབ་དོན་དམ་པའི་དབྱིངས་རིག་དབྱེར་མེད་ཀུན་འགྲོ། ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་དེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། གང་ཡིན་པ། སངས་རྒྱས་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་དེ། གང་ཡིན་པ། རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན། དེ་བླ་ན་མེད། གང་ཡིན་པ། སྣང་བ་མཐའ་ཡས་དེ། གང་ཡིན་པ། དོན་ཡོད་གྲུབ་པ་དེ་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་གང་ཡིན་པ། མི་བསྐྱོད་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་ན། གང་ཡིན་པ། དོན་དམ་དབྱིངས་རིག་དབྱེར་མེད། དེ་བླ་ན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་གང་ཡིན་པ། འགོག་བདེན་ཟབ་མོ་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་བདེ་བ་ཆེན་པོ། མཁའ་ཁྱབ་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ལྷ་ཚོགས་མང་པོར་རྟག་ཏུ་བཞུགས་པ། རྟོག་གེ་རྣམ་ཤེས་ལས་འདས་ཤིང་སོ་སོ་རང་རིག་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་གང་ཡིན་པ་སྟེ། རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་མཐར་ཐུག་པ་སྟེ། རབ་ཞི་རྣམ་ངེས་སུ་ཡང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་སངས་རྒྱས་ཏེ་སངས་རྒྱས་ནི་ཡང་དག་པའི་མཐའོ། །ཞེས་སོགས་དང་། ཤེར་ཕྱིན་བདུན་བརྒྱ་པར་ཡང་། འདི་ལྟར་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཉིད། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དེ་ཉིད་བྱང་ཆུབ་བོ། །ཞེས་སོགས་དང་། རྒྱན་སྟུག་པོར་ཡང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ནི་རྟག་པ་བརྟན་པ་ཐེར་ཟུག་མི་འཇིག་པ་སྟེ། སངས་རྒྱས་རྗེས་སུ་དྲན་པ་བསྒོམ་པའི་རྣལ་འབྱོར་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་ཏེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཞེས་བསགས་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དབྱིངས་དང་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུར་མི་འཇིག་པ་སྟེ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་སྒྲ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་ཚིག་གིས་འདས་པ་དང་། བྱུང་བ་དང་། འབྱུང་བའི་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། འདི་ལྟར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་བྱུང་ཡང་རུང་། མ་བྱུང་ཡང་རུང་། ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་དང་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དང་ཆོས་སྐྱོན་པ་མེད་པ་འདི་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ། །ཞེས་སོགས་དང་། དཀོན་མཆོག་སྤྲིན་ལས་ཀྱང་། དེ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །ཡང་དག་པའི་མཐའ་ཞེས་བྱའོ། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་དང་། ཆོས་འཕགས་ཀྱི་ལེའུར་ཡང་། རིགས་ཀྱི་བུ། མི་སྐྱེ་བ་ནི་འགྲོ་བའམ། འོང་བ་མེད་དེ། མི་སྐྱེ་བ། གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ། ཡང་དག་པའི་མཐའ་དང་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དང་། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་དང་འགོག་པ་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། གསུངས་ཤིང་གཞན་ཡང་མདོ་རྒྱུད་བསྟན་བཅོས་རྣམ་དག་ཤིན་ཏུ་མང་པོར་གསུངས་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད། དེ་ནི། ཚོགས་གཉིས་གློ་བུར་བསགས་པས། འཕེལ་
བ་ཡང་མེད་དོ། །སྒྲིབ་གཉིས་གློ་བུར་བ་ཟད་པས་ཡོངས་སུ་འགྲིབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། དོན་དམ་འདུས་མ་བྱས་མཁའ་ཁྱབ་ཀྱི། སྦྱིན་པའི། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། ཚུལ་ཁྲིམས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། འཕེལ་བའི་རྟོག་པ་མེད་པ་དང་། 4-189 ཡོངས་སུ་འགྲིབ་པའི་རྟོག་པ། མེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཚུལ་གྱིས། ཅིར་ཡང་མི་རྟོག་ཅིང་མི་སེམས་ལ་ཅིར་ཡང་མི་དམིགས་པའི། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་གཅིག་པུ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་སྤྱོད་པ་ཡིན་པར་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། སེམས་ནི་སྔ་མས་བྱང་ཆུབ་བར། །རིགས་མིན་ཕྱི་མས་ཀྱང་མ་ཡིན། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ཅི་ལགས། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། མར་མེ་དཔེ་ཡི་ཚུལ་གྱིས་ནི། །ཟབ་མོའི་ཆོས་ཉིད་རྣམ་པར་བརྒྱད། །རབ་འབྱོར། དེ་ཇི་སྙམ་དུ་སེམས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། རབ་འབྱོར། དཀར་པོ་རྣམ་པར་མཐོང་བའི་ས། བཟོད་པ་མན་ཆད་ལྷག་མཐོང་གི་ཚེ། ཡོངས་སུ་རྫོགས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། རིགས་ཀྱིས། འཇིག་རྟེན་ཆོས་མཆོག །ཡོངས་སུ་རྫོགས། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཅིག་ན། བརྒྱད་པའི་ས། རྒྱུན་ཞུགས་ལ་ཞུགས་པ། ཡོངས་སུ་རྫོགས། མཐོང་བའི་ས། དེའི་འབྲས་བུ། ཡོངས་སུ། བསྲབས་པའི་ས། ཕྱིར་འོང་། ཡོངས་སུ། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་ས། ཕྱིར་མི་འོང་། ཡོངས་སུ། བྱས་པ་རྟོགས་པའི་ས། དགྲ་བཅོམ། ཡོངས་སུ་རྫོགས། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། སྐྱེ་བ་དང་ནི། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན། གང་འགགས་པ། འདུས་མ་བྱས། དེའི་ཕྱིར་སྐྱེ་བར་འགྱུར། འགག་པ་དང་། །བཅོམ་ལྡན་འདས། སེམས་གང་སྐྱེས་པ་འདུས་བྱས། དེ་འགག །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས། འགག་པ་གཉིས་པ་མེད་པས། དེ་ནི་མ་ལགས་སོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། རྟག་པའི་མཐར། མི་འགྱུར་རམ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་མུ་སྟེགས་ཅན་རྟག་པར་ལྟ་བ་རྣམས་དང་མི་འདྲ་བར་བསྟན་པའི། ཕྱིར་དྲིས་པའོ། །མ་ལགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བས་མུ་སྟེགས་ཅན་ནི་དངོས་པོ་ཡོད་པ་ལས་རྟག་པར་ལྟའི། འདི་ནི་དངོས་པོ་མེད་པ་ལས་གཞན་དུ་མི་འགྱུར་བ་ལས་དེ་བཞིན་ཉིད་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་གནས་པ་ཞེས་བྱ་བར་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་རྟག་པར་ལྟ་བ་འདྲ་བར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པ་གཉིས་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཤེས་བྱ་དང་། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། ཉིད་དམ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཅི་འདུས་བྱས་ཀྱི་སེམས་གང་ཡིན་པ་དེ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་ནམ། ཞེས་དྲིས་པའོ། །ཞེས་དང་། མ་ལགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དྲི་མ་བཅས་པའི་ཕྱིར་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་ལགས་སོ། །ཞེས་སླར་གསོལ
【現代漢語翻譯】 也沒有。兩種障礙突然消失而完全消失。然後，如果兩條線都沒有，那麼就將勝義諦（don dam， परमार्थ，paramārtha，勝義）與無為法（'dus ma byas，असंस्कृत，asaṃskṛta，非造作）結合起來，遍佈虛空的佈施，同樣地結合起來，戒律。然後，如果半張紙都沒有，就沒有增長的念頭和完全消失的念頭。以沒有等等的方式，什麼也不想，心裡也不執著什麼。與般若波羅蜜多（shes rab kyi pha rol tu phyin pa，प्रज्ञापारमिता，prajñāpāramitā，智慧到彼岸）結合起來。這表明這是唯一的般若波羅蜜多的行為。中觀派（dbu ma pa）這樣說：『心不是先前的菩提，也不是後來的非種姓。』 提問：世尊（bcom ldan 'das，भगवान्，bhagavān，薄伽梵），那是什麼？然後，如果六條線都沒有，就像燈的例子一樣，甚深之法的自性有八種。』 善現（rab 'byor，सुभूति，subhūti，善現），你怎麼想？然後，如果十一條線都沒有，善現，看到白色的地方，從忍位（bzod pa）開始，在勝觀（lhag mthong）時完全圓滿。然後，如果一條線都沒有，通過種姓，世間最勝法（'jig rten chos mchog）完全圓滿。然後，如果又一條線都沒有，第八地，入流（rgyun zhugs）的入流者完全圓滿。見道位，它的果，完全。薄地的果，一來（phyir 'ong）完全。離欲地，不來（phyir mi 'ong）完全。已作已辦的地，阿羅漢（dgra bcom）完全圓滿。然後，如果一張紙都沒有，生和。 提問：然後，如果五條線都沒有，什麼滅盡了？無為法。因此會生，滅盡。世尊，什麼心生起？有為法（'dus byas）。它滅盡。然後，如果兩條半線都沒有，世尊，沒有第二個滅盡，所以不是。如是性（de bzhin nyid）和。世尊開示說：然後，如果兩條半線都沒有，常恒的邊際，不會改變嗎？』 這是爲了表明與外道（mu stegs can）的常見（rtag pa）觀點不同而提出的問題。『不是。』 這表明外道認為事物是常恒的，而這裡是從無事物中不會改變，如是性如其所是地存在，這與外道的常見觀點不同。』 二俱胝（gnyis 'bum tig）這樣說：然後，如果一條線都沒有，所知和。世尊開示說：是嗎？』 這是問：『什麼是有為法的心，它就是如是性的自性嗎？』 回答：『不是。』 這是說：『因為有垢染，所以不是如是性的自性。』 再次提問。
【English Translation】 There is also not. The two obscurations are completely eliminated by the sudden exhaustion. Then, if there are no two rows, then combine the ultimate truth (don dam) with the unconditioned ( 'dus ma byas), the giving that pervades the sky, and similarly combine it with discipline. Then, if half a sheet of paper is missing, there is no thought of increase and no thought of complete disappearance. In the manner of having nothing, etc., not thinking of anything and not fixating on anything in the mind. It should be combined with the Perfection of Wisdom (shes rab kyi pha rol tu phyin pa). This shows that this is the sole practice of the Perfection of Wisdom. The Madhyamaka (dbu ma pa) says: 'The mind is not the previous Bodhi, nor is it the later non-lineage.' Question: 'Venerable One (bcom ldan 'das), what is that?' Then, if there are no six lines, like the example of a lamp, the nature of the profound Dharma has eight aspects.' Subhuti (rab 'byor), what do you think? Then, if there are no eleven lines, Subhuti, the place of seeing white, starting from patience (bzod pa), is completely perfected at the time of higher seeing (lhag mthong). Then, if there is no one line, through lineage, the supreme Dharma of the world ('jig rten chos mchog) is completely perfected. Then, if there is no one more line, the eighth ground, the one who has entered the stream (rgyun zhugs) is completely perfected. The place of seeing, its fruit, completely. The fruit of the thinned ground, the once-returner (phyir 'ong) completely. The ground of detachment, the non-returner (phyir mi 'ong) completely. The ground of having done what has to be done, the Arhat (dgra bcom) is completely perfected. Then, if there is no one sheet, birth and. Question: Then, if there are no five lines, what has ceased? The unconditioned. Therefore, it will be born, cease. Venerable One, what mind has arisen? The conditioned ('dus byas). It ceases. Then, if there are no two and a half lines, Venerable One, since there is no second cessation, it is not. Suchness (de bzhin nyid) and. The Venerable One said: Then, if there are no two and a half lines, the extreme of permanence, will it not change?' This is a question asked to show that it is different from the eternalist views of the Tirthikas (mu stegs can). 'It is not.' This shows that the Tirthikas view things as permanent from existence, while here it does not change from non-existence, and Suchness remains as it is, which is different from the eternalist view of the Tirthikas. The Two Kotis (gnyis 'bum tig) said: Then, if there is no one line, knowable and. The Venerable One said: Is it?' This is asking: 'Is the mind of the conditioned the very nature of Suchness?' Answer: 'It is not.' This is saying: 'Because it is stained, it is not the very nature of Suchness.' Asked again.
་བའོ། །ཞེས་དང་། གུད་ན་ཡོད་དམ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདུས་བྱས་ཀྱི་སེམས་དེ་དེ་བཞིན་ཉིད་ལས་གཞན་ནམ། ཞེས་དྲིས་པའོ། །ཞེས་དང་། མ་ལགས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཀུན་བཏགས་པ་ནི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ལས་དེ་བཞིན་ཉིད་དམ། གཞན་དུ་བསྙད་དུ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་སླར་གསོལ་པའོ། །ཞེས་པ་རྣམས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། སེམས་ལ་དེ་བཞིན་ཉིད་རྟེན་ན་བརྟེན་པའི་དངོས་པོ་ཡོད་དམ། དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་སེམས། རྟེན་དང་བརྟེན་པའི་དངོས་པོར་ཡོད་དམ། [ཞེས་[ཤེས་?] དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་བཞིན་ཉིད། དམིགས་བྱ་དམིགས་མེད་ཐ་དད་དུ། ཡང་དག་པར་སྤྱོད་དང་། བཅོམ་ལྡན་ 4-190 འདས་ཀྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། སྤྱོད་པ་དེ་ནི། མཚན་མའི་ཚུལ་ལམ། དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས། ཅི་ལ་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། གནས་པ་ལ། སེམས་སེམས་བྱུང་དང་། ལས་རླུང་། ཡོངས་སུ་རྒྱུ། དེ་ཉིད་ལ་ཡང་། རླུང་སེམས། གང་ལ་ཡང་རྒྱུ། གཉིས་མེད་དང་། །བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། དེ་ནི་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས། གང་ལ་གཟུང་འཛིན་གཉིས་དང་། བདག་གཞན་གཉིས་དང་། ཡོད་མེད་གཉིས་ལ་སོགས་པ། གཉིས་ཀྱི་དོན་དམ་པ། རང་བཞིན་འོད་གསལ། རྣམ་པ་ཀུན་ལྡན་རྣམ་པ་མེད་པ་ལ་སྤྱོད་དོ། །སྤྱོད་པ་སྟེ། རླུང་སེམས། ཡོངས་སུ་རྒྱུ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས། མཚན་མའི་འདུ་ཤེས་གཅིག་པར་རྟོག་པ། དེ་ནི་མ་ལགས་སོ། །ཐབས་མཁས་པ་ལ་ཟབ་པ་ཉིད། །བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། མི་སྦྱོར་ཏེ། རླུང་སེམས་ཀྱི་འགྱུ་བ་འགགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། འཚང་མི་རྒྱ་སྟེ། རྣམ་ཤེས་ཚོགས་བརྒྱད་འཁོར་དང་བཅས་པ་དང་། དབུགས་ཉི་ཁྲི་གཅིག་སྟོང་དྲུག་བརྒྱ་པོ་ཐམས་ཅད་མ་འགགས་པར། སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས། རླུང་སེམས་ངང་གིས་འགག་པའི་ཐབས་ཟབ། འདི་ནི་དངོས་པོར་ཡང་། སེམས་པར་མི་བགྱིད། ཡང་སེམས་པར་མི་བགྱིད་དོ། །དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བཞི་བཅུ་གཉིས་སོ།། །། ༈ ལེའུ་བཞི་བཅུ་གསུམ། ༈ དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། སློ༷བ་མ༷་ཕྱི༷ར་མི༷་ལྡོ༷ག་པ༷འི་ཚོ༷གས། །ཞེས་པ་དོན་བརྒྱད་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། ཆོས་རྣམས་རྨི་ལམ་འདྲ་བའི་ཕྱིར། །སྲིད་དང་ཞི་བར་མི་རྟོག་པ། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། ལས་མེད་ལ་སོགས་ཀླན་ཀ་ཡི། །ལན་ནི་ཇི་སྐད་བཤད་པར་ཟད། །སྨྲས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་དགུ་ཅུང་མེད་ན། འཚང་རྒྱ་བར་འགྱུར་རོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། སྲི༷ད་ད༷ང་ཞི༷་བ༷་མཉ༷མ་ཉི༷ད་ད༷ང་། །ཞེས་པ་དོན་དགུ་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། །སེམས་ཅན་འཇིག་རྟེན་དེ་བཞིན་དུ། །སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་མ་དག་པ། །
【現代漢語翻譯】 『是分離的嗎？』這意味著，所造作的心識與真如是分離的嗎？這是提出的問題。 『不是的。』這意味著，遍計所執是圓成實，即真如嗎？因為無法說成是其他的，所以再次提問。這些是大中觀派所說的。 如果心識以真如為所依，那麼有所依之物存在嗎？真如是心識的所依嗎？有所依和能依之物存在嗎？[知道？]並且，世尊！真如，所緣和無所緣是不同的嗎？正確地行持嗎？世尊！從那之後的兩行中，行持是相狀的方式嗎？還是以所緣的方式？對於任何事物。從那之後的一行中，安住於此。心和心所，以及業和風，完全執行。在那之中，風和心，在任何事物上執行。無二。世尊！從那之後的一行中，那是無分別智。對於任何抓住和被抓住的二者，以及自我和他人的二者，以及存在和不存在的二者等等。二者的究竟，自性光明，具足一切相又無相中行持。行持是風和心，完全執行。從那之後的二行半中，世尊！將相狀的意識執著為一，不是這樣的。對於善巧方便者來說，這是甚深的。世尊！從那之後的兩行中，不結合，因為風和心識的流動停止了。從那之後的兩行多中，不會成佛，因為八識聚及其眷屬，以及二萬一千六百次呼吸全部沒有停止。因此，不可能成佛。因此，世尊！風和心識自然停止的方法是甚深的。這也不是事物。也不作意。也不作意。 從那之後的一頁中，從十萬頌中，第四十二章。 第四十三章 通過這些，不再退轉的弟子眾。第八個意義已經講完。 第十二卷，諸法如夢，不執著于輪迴和寂滅。從那之後，具壽舍利弗之子，從那之後的五行半中，對於無業等的責難，回答已經如實陳述。說：從那之後的兩頁和九行中，將會成佛。通過這些，輪迴和寂滅是平等的。眾生世界也是如此，器世界是不清凈的。
【English Translation】 'Is it separate?' means, is the fabricated mind separate from Suchness? This is the question asked. 'No.' means, is the completely imputed the perfectly established, i.e., Suchness? Because it cannot be said to be other, it is asked again. These are what the great Madhyamikas say. If the mind relies on Suchness, does the object of reliance exist? Is Suchness the reliance of the mind? Do the object of reliance and the reliant exist? [Know?] And, Bhagavan! Is Suchness, the object of focus and the absence of focus, different? Do you practice correctly? Bhagavan! From the two lines after that, is the practice in the manner of characteristics? Or in the manner of focus? For anything. From the one line after that, abide in this. Mind and mental factors, and karma and wind, completely circulate. In that, wind and mind, circulate on anything. Non-dual. Bhagavan! From the one line after that, that is non-conceptual wisdom. For any grasping and being grasped, and the two of self and other, and the two of existence and non-existence, etc. The ultimate of the two, self-nature luminosity, practice in possessing all aspects and being without aspects. Practice is wind and mind, completely circulate. From the two and a half lines after that, Bhagavan! To perceive the consciousness of characteristics as one, it is not like that. For those skilled in means, this is profound. Bhagavan! From the two lines after that, do not combine, because the movement of wind and mind has stopped. From the two lines more after that, one will not attain Buddhahood, because the eight aggregates of consciousness and their retinue, and all twenty-one thousand six hundred breaths have not stopped. Therefore, it is impossible to attain Buddhahood. Therefore, Bhagavan! The method of wind and mind naturally stopping is profound. This is also not a thing. Also do not conceptualize. Also do not conceptualize. From the one page after that, from the Hundred Thousand Verses, the forty-second chapter. Chapter Forty-Three Through these, the assembly of disciples who do not turn back. The eighth meaning has been spoken. Twelfth fascicle, all phenomena are like dreams, not clinging to samsara and nirvana. From then on, the son of Sharadvati, from the five and a half lines after that, the answer to the accusations of having no karma, etc., has been stated as it is. Said: From the two pages and nine lines after that, one will attain Buddhahood. Through these, samsara and nirvana are equal. The sentient being world is also like that, the container world is impure.
དེ་ལ་དག་པར་བསྒྲུབས་པ་ཡིས། །སངས་རྒྱས་ཞིང་ནི་དག་པ་ཉིད། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བཞི་བཅུ་གསུམ་མོ།། །། ༈ བཞི་བཅུ་བཞི། གང་གཱའི་ལྷ་མོའི་ལེའུ། ༈ དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། གང་གཱའི་ལྷ་མོའི་ལེའུ་སྟེ་བཞི་བཅུ་བཞིའོ།། །། ༈ ལེའུ་བཞི་བཅུ་ལྔ། ༈ དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ཞི༷ང་ད༷ག་བླ༷་ན༷་མེ༷ད་པ༷་ནི༷། །ཞེས་པ་དོན་བཅུ་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། །བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། ཡུལ་དང་། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ཕྲེང་གསུམ་ན། སྦྱོར་བ་ཅན་འདི་ནི། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། དགྲ་རྣམས་ལས་ནི་འདས་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། 4-191 དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ན། མི་གནས། རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། ཅི་བཞིན་ཤུགས་དང་ནི། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་མཚན་ཉིད་དང་། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་ཙམ་ན། མ་ཆགས་པ་དང་། རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ན། མི་དམིགས་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན། (གསལ་བཤད། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་ལས། མཚན་མ། ཞེས་པ་འདིར་མི་བཞུགས་པར་དཔགས་ན་འདིའི་གོང་འོག་ཞིག་ནས་ཚིག་ཁ་ཤས་ཆད་སྙམ།)དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ན། སྨོན་ལམ་ཟད་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ན། དེ་ཡི་རྟགས་དང་། རབ་འབྱོར། གཞན། བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཚད་མེད་པ། །ཐབས་ལ་མཁས་པ་རྣམ་པ་བཅུ། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བཞི་བཅུ་ལྔའོ།། །། ༈ ལེའུ་བཞི་བཅུ་དྲུག ༈ དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། རྣ༷མ་ཀུ༷ན་མངོ༷ན་རྫོ༷གས་རྟོ༷གས་པ༷་སྟེ༷། །འདི༷་ནི༷་ཐ༷བས་མཁ༷ས་བཅ༷ས་པ༷་ཡི༷ན། །ཞེས་པ་དོན་བཅུ་གཅིག་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། །ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མན་ངག་གི་བསྟན་བཅོས་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་ཅེས་བྱ་བ་ལས། རྣམ་ཀུན་མངོན་རྫོགས་ཀྱི་སྦྱོར་བའི་སྐབས་ཏེ་བཞི་པའོ།། །། ༄། །ལྔ་པ། རྩེ་མོའི་སྦྱོར་བའི་སྐབས། ༈ བམ་པོ་བཅུ་བཞི་པ། རྨི་ལམ་ན་ཡང་ཆོས་རྣམས་ཀུན། །རྨི་ལམ་ལྟ་བུར་ལྟ་ལ་སོགས། །རྩེ་མོར་ཕྱིན་པའི་སྦྱོར་བའི་རྟགས། །རྣམ་པ་བཅུ་གཉིས་དག་ཏུ་བཞེད། །དེ་ནས་ཡང་བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ཆད་པ་ན། བམ་པོ་བཅོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་མཚན་ཉིད་གང་ཡང་མེད་ད
【現代漢語翻譯】 因此，通過徹底的凈化，佛土即是清凈的。 接下來，具壽（指佛陀的弟子）。接下來，在第十一張半頁上，出自《十萬頌般若經》，第四十三品結束。
第四十四品：恒河女神品
接下來，在第二張紙和大約十行上，出自《十萬頌般若經》，恒河女神品，即第四十四品結束。
第四十五品
通過這些，『境清無上』，第十個意義已經闡述完畢。 第十三卷，國家。接下來，具壽善現（Subhuti）問。接下來，在第一張紙和三行上，『具有加行者』。世尊說。接下來，在第三張紙和十二行少許處，『從諸敵中解脫』。善現，例如這樣： 接下來，在一張紙上，『不住』。善現，例如這樣。接下來，在五行半處，『如其力』。善現，例如這樣。接下來，在六行處，『不共特徵』。提問。接下來，在八行左右處，『不執著』。善現，另外。接下來，在第二張紙和半行處，『無所緣』。善現，另外。（註釋：根據《現觀莊嚴論》，此處『相』字未出現，推測此處前後可能遺漏了一些詞句。）接下來，在第一張紙和十一行少許處，善現，另外。接下來，在第一張紙和十二行處，『愿盡』。善現，另外。接下來，在第二張紙和十二行處，『彼之相』。善現，另外。菩提。接下來，在第一張紙和兩行處，『無量』。十種善巧方便。提問。接下來，在六行左右處，出自《十萬頌般若經》，第四十五品結束。
第四十六品
通過這些，『一切圓滿現證』，這是第十一個意義已經闡述完畢。 《般若波羅蜜多教授論——現觀莊嚴論》中，一切圓滿現證之加行，即第四品結束。
第五品：頂加行之品
第十四卷，『夢中一切法，如夢觀』等，頂加行之相，共有十二種。 接下來，世尊又說。接下來，缺少第十三張紙和三行左右的內容。 第十五卷，接下來，在第三張紙和十行半處，《般若波羅蜜多》沒有任何特徵。
【English Translation】 Therefore, through thorough purification, the Buddha-field is pure. Then, the venerable one (referring to the Buddha's disciple). Then, on the eleventh and a half folio, from the Hundred Thousand Verses, Chapter Forty-three ends.
Chapter Forty-four: The Ganges Goddess Chapter
Then, on the second folio and about ten lines, from the Hundred Thousand Verses, the Ganges Goddess Chapter, that is, Chapter Forty-four ends.
Chapter Forty-five
Through these, 'Field Pure Supreme', the tenth meaning has been explained. Thirteenth fascicle, country. Then, the venerable Subhuti asked. Then, on the first folio and three lines, 'This with application'. The Blessed One said. Then, on the third folio and twelve lines less, 'Gone beyond enemies'. Subhuti, like this: Then, on one folio, 'Non-abiding'. Subhuti, like this. Then, on five and a half lines, 'As its power'. Subhuti, like this. Then, on six lines, 'Uncommon characteristics'. Asked. Then, on about eight lines, 'Non-attachment'. Subhuti, furthermore. Then, on the second folio and half a line, 'Non-objective'. Subhuti, other. (Explanation: According to the Ornament for Clear Realization, the word 'characteristic' is not present here, it is speculated that some words may be missing before or after this point.) Then, on the first folio and eleven lines less, Subhuti, other. Then, on the first folio and twelve lines, 'Aspiration exhausted'. Subhuti, other. Then, on the second folio and twelve lines, 'Its sign'. Subhuti, other. Bodhi. Then, on the first folio and two lines, 'Immeasurable'. Ten skillful means. Asked. Then, on about six lines, from the Hundred Thousand Verses, Chapter Forty-five ends.
Chapter Forty-six
Through these, 'All aspects manifest complete enlightenment', this is the eleventh meaning that has been explained. From the Treatise on the Instructions of the Prajnaparamita, called the Ornament for Clear Realization, the occasion of the application of all aspects of complete manifestation, that is, the fourth chapter ends.
Fifth Chapter: The Occasion of the Peak Application
Fourteenth fascicle, 'Even in dreams, all phenomena, are viewed as dreams', etc., the signs of the peak application, are considered to be twelve aspects. Then again, the Blessed One. Then, thirteen folios and about three lines are missing. Fifteenth fascicle, then, on the third folio and ten and a half lines, the Prajnaparamita has no characteristics whatsoever.
ོ། །ཞེས་བྱ་བས་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་གཞན་གང་གི་མཚན་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ལ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མཚན་ཉིད་ཀྱང་ཅི་ཡང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དངོས་པོའི་ངོ་བོ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། ཀྱིས་སྟོང་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱིས། དབེན་བྲལ་བ་ནི་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་སྟེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དོ། །དེ་བས་ན་དེ་དག་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། ཉེ་བར་གྱུར་པ་ལགས་སོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། དེ༷་ཡི༷་རྟ༷གས་ད༷ང་། ཞེས་པ་དོན་དང་པོ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། འཛམ་བུའི་གླིང་གི་སྐྱེ་བོ་སྙེད། །སངས་རྒྱས་མཆོད་པའི་དགེ་ལ་སོགས། །རྣམ་མང་དུ་ནི་དཔེར་མཛད་ནས། །རྣམ་འཕེལ་བཅུ་དྲུག་བདག་ཉིད་དོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བདུན་ན། བམ་པོ་བཅུ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་ 4-192 བཅུ་བདུན་ན། བམ་པོ་བཅུ་བདུན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་ལྷག་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བཞི་བཅུ་དྲུག་གོ། །། ༈ ལེའུ་བཞི་བཅུ་བདུན། ༈ དེ་ནས་ཤོག་གུ་དགུ་ལྷག་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཉི་ཤུ་ལྷག་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་དྲུག་ན། བམ་པོ་ཉི་ཤུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བཞི་བཅུ་བདུན་ནོ།། །། ༈ ལེའུ་བཞི་བཅུ་བརྒྱད་པ། ༈ དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། རྣ༷མ་འཕེ༷ལ་ད༷ང་། །ཞེས་པ་དོན་གཉིས་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། །ཀུན་མཁྱེན་ཉིད་གསུམ་ཆོས་རྣམས་ཀྱི། །ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་བླ་མེད་པ། །སེམས་ཅན་དོན་ཡོངས་མི་གཏོང་བ། །བརྟན་པ་ཞེས་ནི་མངོན་པར་བརྗོད། །དེ་ནས་ལྷའི་དབང་པོ་བརྒྱ་བྱིན་འདི་སྙམ་དུ་སེམས་པར་གྱུར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། ཞེས་རྟོགས་པར་བགྱིད་དེ། དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། བརྟ༷ན་ད༷ང་། ཞེས་པ་དོན་གསུམ་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། གླིང་བཞི་པ་དང་སྟོང་དག་དང་། །སྟོང་གཉིས་གསུམ་དག་དཔེར་མཛད་ནས། །བསོད་ནམས་མང་པོ་ཉིད་ཀྱིས་ནི། །ཏིང་འཛིན་ཡོངས་སུ་བསྒྲགས་པ་ཡིན། །བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ལྟར་ཐེག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། བསྔོ་བར་བྱའོ། །འཇུག་པ་དང་ནི། ཀོའུ་ཤི་ཀ །དེ་ནི་ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན། དེ་ལྟར་ཡོངས་སུ་བསྔོ་བར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་དག་གི་སེམས་བསྐྱེད་པ་གང་ཡིན་པ་དང་། བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ། གང་ཡིན་པ་དེ་དག་དོན་དམ་པར་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་དག་གི་དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་རྣམ་པར་དག་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བ་ཡིན་པས། དེའ
【現代漢語翻譯】 如是說，般若波羅蜜多（Prajnaparamita，智慧到彼岸）不是其他任何事物的體性，般若波羅蜜多的體性也一無所有，不是事物的自性。這是在闡釋這個道理。這是中觀派的觀點。然後，『三句皆無，即是空性』，意思是說，遠離了遍計所執的諸法，就是圓成實性，也就是一切法的自性。因此，它們在自性上是空性的。這是總結性的說法。這是偉大的中觀派的觀點。然後，兩張紙和三行，是接近完成的部分。它們是『彼之相』，第一個意義已經闡述完畢。 對於贍部洲（Jambudvipa，我們所居住的大陸）的眾生來說，供養佛陀的善行等等，以多種方式作為例子，是十六種增長的自性。世尊（Bhagavan，佛陀的尊稱）如是說。然後，七張半紙，是第十六品。然後，十七張半紙，是第十七品。然後，六張多一點的紙，出自《十萬頌》，是第四十六節。 第四十七節 然後，九張多一點的紙，是第十八品。然後，二十張多一點的紙，是第十九品。然後，十六張紙，是第二十品。然後，十三張半紙和十行，出自《十萬頌》，是第四十七節。 第四十八節 它們是『增長』，第二個意義已經闡述完畢。遍知（Sarvajna，佛陀的稱號）的三種自性，是圓滿無上的諸法，不捨棄眾生利益，被稱為堅定。然後，天帝釋（Indra，眾神之王）心中想：然後，一張紙和五行半，是理解的部分。它們是『堅定』，第三個意義已經闡述完畢。 以四大部洲和千世界，以及二千、三千大千世界為例，以眾多的福德，完全宣說了三摩地（Samadhi，禪定）。世尊，如是乘（Yana，交通工具，引申為修行方法）。然後，差一點兩張紙，應該回向。進入和， कौषिक (kauśika, kausika, कौषिक, 喬尸迦，因陀羅的另一個名字), 那是怎樣的？然後，五行，應該如是完全迴向。』意思是說，它們的發心，以及無上正等覺（Anuttara-samyak-sambodhi，無上圓滿的覺悟），在究竟意義上不是不同的，因為它們的真如（Tathata，事物的本性）是被清凈所區分的。
【English Translation】 Thus it is said, the Prajnaparamita (Perfection of Wisdom) is not the characteristic of anything else, and the characteristic of Prajnaparamita is also nothing, it is not the essence of things. This is to show this. This is the view of the Madhyamaka (Middle Way School). Then, 'If the three phrases are all absent, it is emptiness,' which means that what is separated from the phenomena of imputation is the perfectly established nature, which is the essence of all phenomena. Therefore, they are empty in nature. This is the concluding statement. This is the view of the great Madhyamaka. Then, two sheets of paper and three lines are close to completion. They are 'the sign of that,' and the first meaning has been explained. For the beings of Jambudvipa (the continent we live on), the merits of offering to the Buddha, etc., are exemplified in many ways, and are the nature of sixteenfold increase. The Bhagavan (the Blessed One, an epithet of the Buddha) said so. Then, seven and a half sheets of paper are the sixteenth chapter. Then, seventeen and a half sheets of paper are the seventeenth chapter. Then, six more sheets of paper, from the Hundred Thousand Verses, are the forty-sixth section. The Forty-seventh Section Then, nine more sheets of paper are the eighteenth chapter. Then, twenty more sheets of paper are the nineteenth chapter. Then, sixteen sheets of paper are the twentieth chapter. Then, thirteen and a half sheets of paper and ten lines, from the Hundred Thousand Verses, are the forty-seventh section. The Forty-eighth Section They are 'increase,' and the second meaning has been explained. The three natures of the Omniscient (Sarvajna, a title of the Buddha) are the perfect and unsurpassed dharmas, which do not abandon the benefit of sentient beings, and are called steadfast. Then, Indra (the king of the gods) thought: Then, one sheet of paper and five and a half lines are the part of understanding. They are 'steadfast,' and the third meaning has been explained. Taking the four continents and a thousand worlds, and two thousand and three thousand great thousand worlds as examples, with many merits, Samadhi (meditative concentration) is fully proclaimed. Bhagavan, thus the Yana (vehicle, implying a method of practice). Then, almost two sheets of paper, one should dedicate. Entering and, कौषिक (kauśika, kausika, कौषिक, Kausika, another name for Indra), what is that like? Then, five lines, one should dedicate completely in this way.' It means that their generation of bodhicitta (the mind of enlightenment), and the Anuttara-samyak-sambodhi (unsurpassed perfect enlightenment), are not different in the ultimate sense, because their Tathata (suchness, the nature of things) is distinguished by purity.
ི་ཕྱིར་གཉིས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་སུ་མི་འགྱུར་རོ། །གཉིས་ནི་དྲི་མ་དང་བཅས་པ་དང་། དྲི་མ་མེད་པའི་བྱེ་བྲག་ལས་ཐ་དད་པ་ཡོད་པས་གཉིས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་སུ་ཡང་འགྱུར་རོ། །དེ་བས་ན་གཅིག་པའི་ཕྱིར་གཉིས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་སུ་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སངས་རྒྱས་གཉིས་པ་ལྟ་བུ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས་སོ། །ཞེས་སྔར་གསུངས་པ་དེ་མངོན་རྟོགས་འདིའི་གཞུང་དུ་སྦྱར་རོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། སེ༷མས་ཀུ༷ན་གན༷ས་པ༷་ད༷ང་། །ཞེས་པ་དོན་བཞི་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། །འདི་ཡར་བཅད་ཀྱི་པ་པ་སྟེ་པོ་ཏི་བཅུ་གསུམ་པ་རྫོགས་སོ།། །། ༈ ཕ༽ ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ། བམ་པོ་དང་པོ། སྐབས་འདི་ནས་མདོ་དང་མངོན་རྟོགས་ཀྱི་གོ་རིམ་མི་མཐུན་པ་ལྔ་བྱུང་ཞིང་། ཉི་ཁྲི་ལེ་བརྒྱད་མར་མཐུན་པར་བཀོད་དོ། །གལ་ཏེ་གཟུང་དོན་དེ་བཞིན་མེད། །དེ་དག་གང་གི་འཛིན་པར་འདོད། །དེ་ལྟར་དེ་དག་འཛིན་པ་ཡི། །ངོ་བོས་སྟོང་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །ངོ་བོ་ཉིད་དང་། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས། དེ་ནས་ཕྲེང་དགུ་ན། མ་མཆིས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྒྱུ་མ་དང་འདྲ་བར་ཡོད་ 4-193 དོ། །ཞེས་བྱ་བའམ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བར་བརྗོད་དུ་མི་རུང་ལ། ཡོད་པ་ཡང་མ་ཡིན། མེད་པ་ཡང་མ་ཡིན། ཞེས་དང་། བརྗོད་དུ་མི་རུང་ངོ་། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཆོས་གང་ཡིན་པ་དེ་ཡང་དངོས་པོའི། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་དབེན་པའི་ཕྱིར་ཡོད་དོ། །ཞེས་བརྗོད་དུ་མི་རུང་ངོ་། །བརྗོད་དུ་མེད་པ་དབེན་པའི་རང་བཞིན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་མེད་དོ། །ཞེས་ཀྱང་བརྗོད་དུ་མི་རུང་ངོ་། །ཡོད་དོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་སྙད་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཀྱང་བརྗོད་དུ་མི་རུང་ངོ་། །མེད་དོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་སྙད་ཡོད་པའི་ཕྱིར་མེད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཀྱང་བརྗོད་དུ་མི་རུང་ངོ་། །དེ་བས་ན་གཉིས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་དང་། གཉིས་སུ་མེད་པའི་འདུ་ཤེས་མི་རིགས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པ་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཡོངས་སུ་མ་མཆིས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པར་བྱུང་བ་དང་རྣམ་པར་བྱང་བར་གྱུར་པའི་ཆོས་རྣམས་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་གནས་སྐབས་ན་ཡང་ནམ་མཁའ་བཞིན་དུ་རང་བཞིན་གྱིས་དབེན་པའི་ཕྱིར། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མེད་དོ། །དེ་མེད་པ་ཉིད་ཀྱི་དབྱིངས། སྔོན་མ་བྱུང་བའི། རྣམ་པར་བྱང་བ་ཡང་མེད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། རིགས་དང་ནི། །བཅོམ་ལྡན་འདས། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། ལམ་ནི་ཡང་དག་འགྲུབ་པ་དང་། །བཅོམ་ལྡན་འདས།
【現代漢語翻譯】 因此，不會轉變為二的觀念。二是因為有染污和無染污的差別而存在差異，所以也會轉變為二的觀念。因此，因為一的緣故，不會轉變為二的觀念。』這樣說。這是偉大的中觀派，如同第二佛陀一般的世親所說。先前所說的這些，被應用於此《現觀莊嚴論》的論著中。這些內容講述了第四個意義，即『心安住』。這是向上劃分的『pa』，第十三部書結束。 智慧到彼岸（般若波羅蜜多）十萬頌，第一卷。從這裡開始，出現了經部和《現觀莊嚴論》的五個不一致之處，而兩萬五千頌則被安排為一致。如果所執持的意義並不存在，那麼想要執持什麼呢？如果像那樣執持，其自性即是空性。從自性開始，然後具壽善現說，從第九行開始，不會不存在。』這是說，凡是遍計所執的法，都如幻象一般。如同幻象一般存在嗎？或者不存在嗎？這是不可說的。既不是存在，也不是不存在。』等等，都是不可說的。凡是圓成實性的法，因為遠離一切事物的相狀，所以是存在的嗎？這也是不可說的。因為具有不可說的空性自性，所以是不存在的嗎？』這也是不可說的。因為有『存在』這個詞語，所以不是存在嗎？』這也是不可說的。因為有『不存在』這個詞語，所以不是不存在嗎？』這也是不可說的。因此，二的觀念和非二的觀念都是不合理的。』這是偉大的中觀派，全知第二導師世親所說。從那之後的兩行，完全不存在。』這是說，凡是染污和清凈的法，都不是存在的，因為即使在有染污的狀態下，也如虛空一般，自性空性。沒有染污，那無染污的體性，先前未曾出現的清凈也是不存在的。』這是偉大的中觀派所說。從那之後的第七張紙和兩行左右，種姓等等。世尊。例如這樣。從那之後的第三行，道路是完全成就的。世尊。
【English Translation】 Therefore, it will not transform into the notion of two. Two is because there is a difference between defiled and undefiled, so it will also transform into the notion of two. Therefore, because of one, it will not transform into the notion of two.' Thus it is said. This is what the great Madhyamaka, like the second Buddha, Vasubandhu, said. What was said earlier is applied to this treatise of the 'Abhisamayalankara'. These contents speak of the fourth meaning, that is, 'mind abiding'. This is the upward division of 'pa', the thirteenth book ends. The Perfection of Wisdom in One Hundred Thousand Lines, Volume One. From here, five inconsistencies arise between the Sutra and the 'Abhisamayalankara', while the Twenty-Five Thousand Lines are arranged to be consistent. If the meaning to be grasped does not exist, then what does one want to grasp? If one grasps like that, its nature is emptiness. Starting from self-nature, then the Venerable Subhuti said, starting from the ninth line, it will not not exist.' This is to say that whatever is imputed is like an illusion. Does it exist like an illusion? Or does it not exist? This is unspeakable. It is neither existence nor non-existence.' And so on, are all unspeakable. Is it that whatever is perfectly established, because it is devoid of all aspects of things, exists? This is also unspeakable. Because it has the unspeakable nature of emptiness, does it not exist?' This is also unspeakable. Because there is the term 'existence', is it not existence?' This is also unspeakable. Because there is the term 'non-existence', is it not non-existence?' This is also unspeakable. Therefore, the notion of two and the notion of non-two are both unreasonable.' This is what the great Madhyamaka, the omniscient second teacher Vasubandhu, said. From the two lines after that, it does not exist at all.' This is to say that all defiled and purified dharmas do not exist, because even in the state of defilement, they are like space, empty in nature. There is no defilement, then the nature of undefilement, the previously unarisen purification, also does not exist.' This is what the great Madhyamaka said. From the seventh sheet and about two lines after that, lineage and so on. World Honored One. For example, like this. From the third line after that, the path is completely accomplished. World Honored One.
འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། ཤེས་པའི་དམིགས་པ་མ་འཁྲུལ་དང་། །བཅོམ་ལྡན་འདས། མི་མཐུན་ཕྱོགས་དང་གཉེན་པོ་དང་། །བཅོམ་ལྡན་འདས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། རང་གི་རྟོགས་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། བྱེད་པ་དང་། །བཅོམ་ལྡན་འདས། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། དེ་ཡི་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། བྱའི་འབྲས་བུ་ལ། །འཇུག་པའི་ཕྱོགས་ཀྱི་རྟེན་ཅན་གྱི། །རྣམ་རྟོག་དེ་ནི་རྣམ་དགུར་འདོད། །བཅོམ་ལྡན་འདས། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། འཇུག་པ་དང་ནི་ལྡོག་པ་ལ། །གཟུང་བའི་རྣམ་རྟོག་སོ་སོར་དེ། །དགུ་ཡི་བདག་ཉིད་ཅི་བཞིན་ཡུལ། །མིན་པའི་བདག་ཉིད་དག་ཤེས་བྱ། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་དགུ་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བཞི་བཅུ་བརྒྱད་པའོ།། །། ༈ ལེའུ་བཞི་བཅུ་དགུ་པ། ༈ སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་འཕགས་དབྱེ་བས། །སེམས་ཅན་རྫས་དང་བཏགས་ཡོད་པར། །རྣམ་རྟོག་འཛིན་པ་དག་ཏུ་འདོད། །དེ་དག་སོ་སོར་དགུ་བདག་ཉིད། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བཞི་ཙམ་ན། བམ་པོ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་མ་བྱུང་ཡང་རུང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ཡོད་དེ། དེ་ནི་གནས་པ་ཡིན་ནོ། །དེའི་དོན་དུ་ 4-194 གནས་པ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། སྒྲུབ་པ་ཞེས་བྱ་བ་གང་ཡང་མེད་དེ། དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་ནི་གནས་པ་དང་སྒྲུབ་པ་དང་། མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པར་བྱེད་པ་གང་ཡང་མེད་དོ། །ཞེས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བྱང་ཆུབ་ལ་གཞན་སྟོན་པ་དང་། །དེ་ནས་ལྷའི་དབང་པོ་བརྒྱ་བྱིན་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ལྷག་པ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བཞི་བཅུ་དགུ་པའོ།། །། ༈ ལེའུ་ལྔ་བཅུ། ༈ དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ལྔ་ཙམ་ན། བམ་པོ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ལྷག་ཙམ་ན། དེ་ཡི་རྒྱུ་ནི་ཡོངས་གཏོད་དང་། །དགའ་བོ། རིགས་ཀྱི་བུའམ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བདུན་ན། དེ་ཐོབ་བར་ཆད་མེད་པའི་རྒྱུ། །བསོད་ནམས་མང་པོའི་མཚན་ཉིད་དོ། །དགའ་བོ། གལ་ཏེ་ཁྱོད་ཀྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཞི་ཙམ་ན། དྲི་མ་ཟད་དང་མི་སྐྱེ་བའི། །ཡེ་ཤེས་བྱང་ཆུབ་ཅེས་བརྗོད་དོ། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཅིའི་སླད་དུ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་དགུ་ན། ཟད་མེད་སྐྱེ་མེད་ཕྱིར་དེ་དག །གོ་རིམ་བཞིན་དུ་ཤེས་པར་བྱ། །དེ་ནས་བཅོམ་
【現代漢語翻譯】 如此這般，從半行到四行：對於認知的目標不迷惑。（世尊）不相符的方面和對治。（世尊）智慧的彼岸。從三行到幾乎沒有：自我的證悟。（世尊）如此這般，從兩行：行為。（世尊）如此這般，從四行到幾乎沒有：那樣的業。（世尊）如此這般，從兩行到幾乎沒有：對於所作的果實，進入的方面具有所依之物，那樣的分別念被認為是九種。（世尊）如此這般，從半行到三行：對於進入和退回，所取的分別念各自是九種自性，如其本性，應知不是境的自性。 之後，具壽夏拉達瓦蒂之子說，從三張紙到大約九行：在《十萬頌》中，第四十八章結束。 第四十九章 區分凡夫和聖者，對於有情、實物和假立之物，分別念執著于這些，那些各自具有九種自性。 之後，具壽夏拉達瓦蒂之子說，從四張紙到大約四行： 第二卷。從十張紙到大約一行：即使如來沒有出現，無上正等覺也始終存在，它是常住的。爲了那個目的，沒有所謂的『安住』和『修行』，因為在如是性中，沒有安住、修行和現證菩提。這樣宣說。這是大中觀派所說。從半行到三行：對於菩提，向他人指示。之後，天界主宰因陀羅。之後，多出一張紙：在《十萬頌》中，第四十九章結束。 第五十章 從四張紙到大約五行：第三卷。從一張紙到多出大約三行半：那樣的因是完全的給予。（善男子）種姓之子啊！從半張紙到七張紙：獲得那個的無間斷之因，是眾多福德的特徵。（善男子）如果你的。從半張紙到四張紙：無垢和不生的智慧菩提，這樣說。提問：世尊，爲了什麼緣故？從一張紙到九行：爲了無盡和不生，那些應該按照順序來了解。之後，世尊
【English Translation】 Thus, from half a line to four lines: For the object of cognition, not being confused. (Lord) Incompatible aspects and antidotes. (Lord) The perfection of wisdom. From three lines to almost none: Self-realization. (Lord) Thus, from two lines: Action. (Lord) Thus, from four lines to almost none: That karma. (Lord) Thus, from two lines to almost none: For the fruit of what is to be done, the aspects of entering have a basis, that kind of conceptualization is considered to be ninefold. (Lord) Thus, from half a line to three lines: For entering and returning, the conceptualizations of what is grasped are each of ninefold nature, as they are, one should know that they are not the nature of objects. After that, the venerable Sharadvatiputra said, from three sheets of paper to about nine lines: In the 'Hundred Thousand Verses,' the forty-eighth chapter ends. Chapter Forty-Nine Distinguishing ordinary beings from noble ones, for sentient beings, entities, and imputed things, conceptualizations cling to these, those each have ninefold nature. After that, the venerable Sharadvatiputra said, from four sheets of paper to about four lines: Second Volume. From ten sheets of paper to about one line: Even if the Tathagatas do not appear, unsurpassed perfect enlightenment always exists, it is abiding. For that purpose, there is no such thing as 'abiding' and 'practice,' because in suchness, there is no abiding, practice, and manifest enlightenment. Thus it is taught. This is what the great Madhyamikas say. From half a line to three lines: For enlightenment, pointing out to others. After that, the lord of the gods, Indra. After that, one extra sheet of paper: In the 'Hundred Thousand Verses,' the forty-ninth chapter ends. Chapter Fifty From four sheets of paper to about five lines: Third Volume. From one sheet of paper to about three and a half lines extra: That cause is complete giving. (Good man) Son of the lineage! From half a sheet of paper to seven sheets: The uninterrupted cause of obtaining that is the characteristic of many merits. (Good man) If you. From half a sheet of paper to four sheets: Stainless and unborn wisdom enlightenment, thus it is said. Question: Lord, for what reason? From one sheet of paper to nine lines: For the sake of endlessness and unbornness, those should be understood in order. After that, the Lord
ལྡན་འདས་ཀྱི་ལྗགས་ཀྱི། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ལྔ་བཅུའོ།། །། ༈ ལེའུ་ལྔ་བཅུ་གཅིག ༈ བམ་པོ་བཞི་པ། འགོག་པ་མེད་པའི་རང་བཞིན་ལ། །མཐོང་ཞེས་བྱ་བའི་ལམ་གྱིས་ནི། །རྣམ་པར་རྟོག་རིགས་ཅི་ཞིག་ཟད། །སྐྱེ་མེད་རྣམ་པ་ཅི་ཞིག་འཐོབ། །གཞན་གྱི་ཆོས་རྣམས་ཀྱང་ཡོད་ལ། །ཤེས་བྱ་ལ་ཡང་སྟོན་པ་ཡི། །སྒྲིབ་པ་ཟད་པར་བརྗོད་པ་གང་། །དེ་ལ་ཁོ་བོས་མཚར་དུ་རྩིས། །འདི་ལ་བསལ་བྱ་ཅི་ཡང་མེད། །གཞག་པར་བྱ་བ་ཅུང་ཟད་མེད། །ཡང་དག་ཉིད་ལས་ཡང་དག་བལྟ། །ཡང་དག་མཐོང་ན་རྣམ་པར་གྲོལ། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། རབ་འབྱོར། གཟུགས། བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས། གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་མི་ཟད་པ་ཉིད་ལ་དམིགས་ན། ཤེས་རབ་བསྐྱེད་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ན། མངོན་པར་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། ནམ་མཁའ་ལ་དམིགས་ནས་ཡང་དེ་དག་ཟད་མི་ཤེས་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་རབ་བསྐྱེད་པར་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་དང་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ནས། བམ་པོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་དགུ་ཙམ་ན། སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་རེ་རེ་ནི། །དེ་དག་ཕན་ཚུན་བསྡུས་པ་གང་། །སྐད་ཅིག་གཅིག་པའི་བཟོད་པ་ཡིས། །བསྡུས་པ་དེ་འདིར་མཐོང་བའི་ལམ། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལྷག་ན། ལེའུ་ལྔ་བཅུ་གཅིག་གོ། །། ༈ ལེའུ་ལྔ་བཅུ་གཉིས། ༈ དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ཙམ་ཆད་པ་ན། བམ་པོ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་ལ། ནང་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ནང་སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བར་མི་དམིགས་ 4-195 སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདི་ནི་ནང་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །སྙམ་དུ། རྣམ་པར་མི་རྟོག་གོ །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། གཟུགས་སྟོང་ཞེས་བྱ་བའམ་མི་སྟོང་ཞེས་བྱ་བར་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་ཡང་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ན། སེང་གེ་རྣམ་པར་བསྒྱིངས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་འདི་ལ་སྙོམས་པར་འཇུག་གོ །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། མཐོ༷ང་ཞེ༷ས་བྱ༷་ད༷ང་། དེ་ནས་སེང་གེ་རྣམ་བསྒྱིངས་པའི། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་སྙོམས་ཞུགས་ནས། །རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་ལུགས་མཐུན་དང་། །ལུགས་མི་མཐུན་ལ་རྟོག་པར་བྱེད། །རྟེན་འབྲེལ་ལུགས་མཐུན་ལུགས་བཟློག་སྟོན་པའི་མདོ་སྐབས་གཞན་ན་མང་པོར་ཡོད་ཀྱང་། སྐབས་འདིར་ཡུམ་རྒྱས་འབྲིང་བསྡུས་པ་གསུམ་ཅར་དུ་མ་བྱུང་ཞིང་། ཉི་ཁྲི་སྣང་བ་འཕགས་པ་གྲོལ་སྡེ་དང་། སློབ་དཔོན་སེང་བཟང་ལ་སོགས་པ
【現代漢語翻譯】 世尊的教言中，從第十一行半左右開始，在《十萬頌般若經》中，有第五十章。 第五十一章 第四卷：于無滅之自性中，以名為『見』之道，何種分別念止息？獲得何種無生之相？他法亦存在，且於所知境亦宣說，何者稱為遮障盡除？我對此甚為讚歎。於此無須去除任何事物，亦無須安立任何事物。以真實觀照真實，若見真實則得解脫。之後，具壽，從第四行開始，妙吉祥（梵文：Mañjuśrī，含義：文殊菩薩），色蘊（梵文：rūpa，含義：物質）應修習！等等，緣於色蘊等諸法之不滅性而生起智慧。此為總結之語。這是中觀派的觀點。之後，三頁紙之後，應現證！這是緣於色蘊等之真如（梵文：tathātā，含義：事物的真實本性）與虛空（梵文：ākāśa，含義：沒有阻礙的空間）而了知彼等之不滅性，從而生起智慧。這是偉大的中觀派的觀點。之後，從十三頁紙和一頁紙的背面開始。 第五卷：之後，從四頁紙和第九行左右開始，佈施等一一法，彼等相互攝持，一剎那之忍（梵文：kṣānti，含義：安忍）所攝持，此攝持即是此處所見之道。之後，具壽善現（梵文：Subhūti，含義：空生）。之後，多出兩頁紙，第五十一章結束。 第五十二章 之後，在十一頁紙上缺少四行半左右。 第六卷：之後，在七頁紙上，不執著于內空性為內空性。這是指：此乃內空性！如此不作分別念。此為總結之語。這是中觀派的觀點。之後，從第六行開始，不執著於色為空或不空。這是因為不對任何事物作分別念。這是中觀派的觀點。之後，從七頁紙和第三行左右開始，于獅子奮迅三摩地中入定。彼等以，『見』。 之後，于獅子奮迅之，三摩地中入定后，于隨順緣起之理，及不隨順之理作分別。雖然在其他經中有很多關於隨順緣起和違逆緣起的闡述，但在此處，無論廣、中、略三種《般若經》中都未出現，在《二萬五千頌般若經》中，聖解脫部（梵文：Ārya Vimuktisena）和獅子賢論師（梵文：Haribhadra）等。
【English Translation】 In the Blessed One's teachings, starting from about eleven and a half lines, in the 《Hundred Thousand Verse Prajñāpāramitā Sutra》, there is the fiftieth chapter. Chapter Fifty-one Volume Four: In the self-nature of non-cessation, with the path called 'seeing', what kind of conceptual thoughts cease? What kind of unborn aspect is attained? Other dharmas also exist, and it is also taught in the knowable realm, what is said to be the exhaustion of obscurations? I consider that wonderful. There is nothing to be removed here, and there is nothing to be placed. Look at the truth with truth, and if you see the truth, you will be liberated. Then, the venerable, starting from the fourth line, Mañjuśrī (梵文：Mañjuśrī，meaning: 文殊菩薩), form (梵文：rūpa，meaning: matter) should be cultivated! And so on, focusing on the non-exhaustion of the dharmas of form, etc., wisdom should be generated. This is the concluding statement. This is the view of the Madhyamaka school. Then, after three pages, it should be manifested! This is to generate wisdom by focusing on the suchness (梵文：tathātā，meaning: the true nature of things) of form, etc., and space (梵文：ākāśa，meaning: unobstructed space), and knowing that they are inexhaustible. This is the view of the great Madhyamaka school. Then, starting from thirteen pages and one page back. Volume Five: Then, starting from about four pages and nine lines, each of the giving, etc., whatever those gather together, held by the forbearance (梵文：kṣānti，meaning: patience) of one moment, that gathering is the path of seeing here. Then, the venerable Subhūti (梵文：Subhūti，meaning: 空生). Then, with two extra pages, Chapter Fifty-one ends. Chapter Fifty-two Then, on eleven pages, about four and a half lines are missing. Volume Six: Then, on seven pages, one does not focus on emptiness of the interior as emptiness of the interior. This means: This is emptiness of the interior! One does not conceptualize in this way. This is the concluding statement. This is the view of the Madhyamaka school. Then, from the sixth line, one does not focus on form as empty or not empty. This is because one does not conceptualize anything. This is the view of the Madhyamaka school. Then, from about seven pages and three lines, one enters into the samādhi of the lion's complete exertion. Those with, 'seeing'. Then, having entered into the samādhi of the lion's complete exertion, one contemplates the way that accords with dependent origination and the way that does not accord. Although there are many explanations of dependent origination and its reversal in other sutras, here, in all three of the extensive, medium, and concise 《Prajñāpāramitā Sutras》, it does not appear, in the 《Twenty-five Thousand Verse Prajñāpāramitā Sutra》, Ārya Vimuktisena (梵文：Ārya Vimuktisena) and Haribhadra (梵文：Haribhadra) and others.
་ལེ་བརྒྱད་མ་དང་སྦྱར་ནས་སྐབས་འདིར་བཀོད་དོ། །འགོག་དང་བཅས་པའི་སྙོམས་དགུ་དང་། །རྣམ་པ་གཉིས་སུ་སོང་འོངས་ནས། །འདོད་པར་གཏོགས་པའི་རྣམ་པར་ཤེས། །མཉམ་བཞག་མིན་པའི་མཚམས་བཟུང་སྟེ། །ཐོད་རྒལ་དུ་ནི་སྙོམས་འཇུག་པ། །གཅིག་དང་གཉིས་གསུམ་བཞི་དང་ལྔ། །དྲུག་དང་བདུན་དང་བརྒྱད་བརྒལ་ནས། །འགོག་པའི་བར་དུ་མི་འདྲར་འགྲོ། །རབ་འབྱོར། བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ལྔ་བཅུ་གཉིས་སོ།། །། ༈ ལེའུ་ལྔ་བཅུ་རྩ་གསུམ། ༈ བམ་པོ་བདུན་པ། སྲིད་དང་ཞི་བར་ལྟུང་བའི་ཕྱིར། །རྟོགས་པ་དམན་པ་ཉིད་དང་ནི། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་མེད་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། ལམ་གྱི་རྣམ་པ་མ་ཚང་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་གསུམ་ན། གཞན་གྱི་རྐྱེན་གྱིས་འགྲོ་བ་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་གཉིས་ན། ཆེད་དུ་བྱ་བ་ལོག་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཉི་ཚེ་བ་དང་། རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། སྣ་ཚོགས་ཉིད། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། གནས་དང་འཇུག་ལ་རྨོངས་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་ཙམ་ན། རྗེས་ལ་འགྲོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ། །རྣམ་རྟོག་དགུ་ཡི་བདག་ཉིད་འདི། །ལྡོག་པའི་ཕྱོགས་ཀྱི་རྟེན་ཅན་ཏེ། །ཉན་ཐོས་ལ་སོགས་ཡིད་ལས་འབྱུང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོའི་འཁོར་ལོ་རིན་པོ་ཆེ་དང་། བློན་པོ་རིན་པོ་ཆེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། ལྔའི་རབ་ཅེས་བགྱི། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཐ་དད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཁྱབ་པར་མེད་དེ་གཅིག་པ་ལ་མཆོག་ཅེས་བྱ་བ་མི་རིགས་སོ་ཞེས་དགོངས་པའོ་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་གཉིས་ན། དེ་དེ་བཞིན་ཏེ། ཞེས་བྱ་བའི་དགོངས་པ་ནི་འདི་ཡིན་ཏེ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པས་ཡོངས་སུ་ཟིན་ན་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་ 4-196 པ་ལྔ་པོ་ཐ་དད་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། དེ་བས་ན་ཐ་དད་པ་མེད་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ་ལ་རག་ལས་པའི་ཕྱིར་དེ་ལ་མཆོག་ཅེས་བྱ་སྟེ། འདི་ཡང་རི་རབ་ཀྱི་དཔེས་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ཅུང་མེད་ཙམ་ན། གང་ཞིག་མཆིས། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དོན་གྱི་རྗེས་སུ་ཞུགས་པའི་གང་ཟག་ལ་ཆོས་གང་ཡང་བྱེ་བྲག་ཏུ་མི་སྣང་། དེ་བཞིན་དུ་དོན་དམ་གྱི་དབང་གིས་རྣམས་བྱེ་བྲག་གང་ཡང་མེད་དེ། དེ་བས་ན་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཁོ་ན་མཆོག་ཅེས་བརྗོད་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་ཞུས་པའོ།
【現代漢語翻譯】 與八種解脫結合，在此處進行安排。 包括滅盡定在內的九種次第定， 以兩種方式來回往復， 屬於欲界的識， 持有非等持的界限， 以超越的方式進入等持。 超越一、二、三、四和五， 超越六、七和八， 直到滅盡定，以不同的方式行進。 拉巴覺（Rabjor，尊者須菩提），菩提心。 從那裡開始，大約兩張紙和十一行，出自《十萬頌般若經》，第五十二品。 第五十三品 第七卷，爲了墮入有和寂滅， 以及證悟低下。 之後，具壽拉巴覺（Rabjor，尊者須菩提）說。 從那裡開始，一張紙和兩行，沒有完全執取。 拉巴覺（Rabjor，尊者須菩提）：例如， 從那裡開始，三行，道的相貌不完整。 拉巴覺（Rabjor，尊者須菩提）：例如， 從那裡開始，三行半，被其他因素所牽引。 拉巴覺（Rabjor，尊者須菩提）：例如， 從那裡開始，兩行半，特別的行為顛倒。 拉巴覺（Rabjor，尊者須菩提）：例如， 從那裡開始，兩行半，短暫。 拉巴覺（Rabjor，尊者須菩提）：例如， 從那裡開始，超過一行，多樣性。 拉巴覺（Rabjor，尊者須菩提）：例如， 從那裡開始，超過一行，對處所和進入感到迷惑。 拉巴覺（Rabjor，尊者須菩提）：例如， 從那裡開始，超過三行，被稱為隨行。 這九種分別唸的自性， 是退轉方的所依， 聲聞等從意念中產生。 拉巴覺（Rabjor，尊者須菩提）：例如， 轉輪王的寶輪和寶臣。 從那裡開始，不到三張半紙，被稱為五種殊勝。 之所以說『沒有差別』，是因為沒有普遍性，因為對於相同的事物，說『殊勝』是不合理的，這是中觀派大德的觀點。 從那裡開始，兩行半，『正是如此』，其含義是，如果被般若波羅蜜多完全掌握，那麼五種波羅蜜多就不會變得不同。 因此，沒有差別，這依賴於真如，因此稱其為殊勝，這也用須彌山的例子來表示，這是中觀派的觀點。 從那裡開始，不到一張紙，『有什麼？』，意思是說，對於追隨意義的人來說，任何法都不會顯得特別。 同樣，從勝義的角度來看，任何事物都沒有差別，因此不應該僅僅說般若波羅蜜多是殊勝的，這是所問。
【English Translation】 Combined with the eight liberations, arranged here. The nine successive absorptions including cessation, Coming and going in two ways, The consciousness belonging to the desire realm, Holding the boundary of non-equanimity, Entering absorption in a transgressive way. Transgressing one, two, three, four, and five, Transgressing six, seven, and eight, Going differently until cessation. Rabjor (Venerable Subhuti), Bodhicitta. From there, about two sheets and eleven lines, from the Hundred Thousand Verses, Chapter Fifty-Two. Chapter Fifty-Three Volume Seven, because of falling into existence and peace, And inferior realization. Then, the venerable Rabjor (Venerable Subhuti) said. From there, one sheet and two lines, without complete grasping. Rabjor (Venerable Subhuti): For example, From there, three lines, the aspect of the path is incomplete. Rabjor (Venerable Subhuti): For example, From there, three and a half lines, going by the cause of others. Rabjor (Venerable Subhuti): For example, From there, two and a half lines, special actions are reversed. Rabjor (Venerable Subhuti): For example, From there, two and a half lines, ephemeral. Rabjor (Venerable Subhuti): For example, From there, more than one line, diversity. Rabjor (Venerable Subhuti): For example, From there, more than one line, confused about the place and entry. Rabjor (Venerable Subhuti): For example, From there, more than three lines, called following. This nature of nine kinds of conceptualization, Is the support of the reversing side, Arising from the mind, such as the Shravakas. Rabjor (Venerable Subhuti): For example, The precious wheel of the Chakravartin king and the precious minister. From there, less than three and a half sheets, called the five excellences. The reason for saying 'without difference' is that there is no pervasiveness, because it is not reasonable to say 'excellence' for the same thing, this is the view of the great Madhyamika. From there, two and a half lines, 'it is just so', the meaning is that if it is completely grasped by the Prajnaparamita, then the five Paramitas will not become different. Therefore, there is no difference, this depends on Suchness, therefore it is called excellence, this is also shown by the example of Mount Meru, this is the view of the Madhyamika. From there, less than one sheet, 'What is there?', meaning that for a person who follows the meaning, no Dharma appears to be distinct. Similarly, from the point of view of ultimate truth, there is no difference in anything, therefore one should not only say that Prajnaparamita is excellent, this is the question.
།ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། དེ་དེ་བཞིན་ཏེ། ཞེས་བྱ་བས་ནི་འདི་སྐད་བསྟན་ཏེ། དོན་གྱི་རྗེས་སུ་ཞུགས་པ་དེ་ཉིད་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་དབང་གིས་འགྱུར་ཏེ། དེ་བས་ན་མཆོག་ཅེས་བྱའོ། །འདི་ལྟར་བྱེ་བྲག་མེད་ཀྱང་འཇིག་རྟེན་ན་བརྡའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བས་འདི་ནི་སྦྱིན་པའོ། །འདི་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་སོ། །འདི་ནི་བཟོད་པའོ། །ཞེས་འདོགས་པར་བྱེད་དེ། འདོགས་པ་དེ་ཡང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་རྒྱུ་ལས་འགྱུར་གྱི། གཞན་ལས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། འདི་ཡང་བུད་མེད་རིན་པོ་ཆེའི་དཔེས་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ཙམ་ན། འཛིན་པ་དང་ནི་འདོར་བ་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། གཏོང་བ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གལ་ཏེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཆོས་འགའ་ཞིག་འཛིན་ན། དེ་ཉིད་མངོན་པར་ཞེན་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་རོ། །གལ་ཏེ་གཏོང་ན་དེའི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་གྲུབ་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། དེ་བས་ན་མི་འཛིན་མི་གཏོང་ངོ་། །ཡང་ན་ཀུན་བཏགས་པའི་དབང་གིས་ནི་མི་འཛིན་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་དབང་གིས་ནི་མི་གཏོང་ངོ་། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ན། ཡིད་ལ་བྱེད་དང་། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་བས་ན་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་ན། གཟུགས་ཡོངས་སུ་མ་བཟུང་མ་བཏང་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡོངས་སུ་མི་འཛིན་ཞེས་བྱ་བ་གང་ཡང་མེད་ཀྱི། ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པ་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡིད་ལ་མི་བྱེད་པ་ཉིད་ཡོངས་སུ་མི་འཛིན་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་དང་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ན། བམ་པོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ཙམ་ཆད་པ་ན། འཕེལ་བར་འགྱུར་ཏེ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཆོས་རྣམས་དངོས་པོ་མེད་པའི་བདག་ཉིད་དུ་ཡོངས་སུ་ཤེས་ནས། ཡིད་ལ་མི་བྱེད་པ་ཉིད་དགེ་བའི་རྩ་བ་འཕེལ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། ཁམས་རྣམས་ནི། །གསུམ་པོ་དག་དང་ཉེར་འབྲེལ་དང་། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། གནས་དང་། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་ཆད་པ་ན། མངོན་པར་ཞེན་པ་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཅིས་སླད་དུ། 4-197 དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཅུང་མེད་ན། ཆོས་ཀྱི་དངོས་པོར་བཏགས་པ་དང་། །གལ་ཏེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། ཉམས་པར་འགྱུར་ཏེ་ཞེས་བྱ་བའི་མཚན་མར་དམིགས་པའི་ཉེས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། ཆག
【現代漢語翻譯】 大中觀派（藏文：དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ།）說。然後，在兩行中，'如是，如是'（藏文：དེ་དེ་བཞིན་ཏེ།）表明，追隨意義本身會因般若波羅蜜多（智慧到彼岸）的力量而轉變，因此被稱為殊勝。就像這樣，雖然沒有區別，但在世間，人們追隨習俗，稱'這是佈施'，'這是戒律'，'這是忍辱'。這種稱謂也源於般若波羅蜜多的因，而不是其他。這也可以用珍貴女性的比喻來表示。大中觀派無著（藏文：དབྱིག་གཉེན།，梵文：Vasubandhu）說。然後，在十行左右，'執取和捨棄'（藏文：འཛིན་པ་དང་ནི་འདོར་བ་དང་།）。請問，世尊（藏文：བཅོམ་ལྡན་འདས།）。然後，在一行多一點的地方，'沒有捨棄'（藏文：གཏོང་བ་མེད་དོ།）的意思是，如果菩薩執著于某些法，那就會變成執著的過失。如果捨棄，則無法成就一切相智的智慧，因此不執取也不捨棄。或者，由於遍計所執（分別念）的力量而不執取，由於法性的力量而不捨棄。大中觀派說。然後，在三張紙和十行半的地方，'作意'（藏文：ཡིད་ལ་བྱེད་དང་།）。請問，世尊（藏文：བཅོམ་ལྡན་འདས།）。因此，在兩張紙和十行的地方，'色蘊沒有完全執取也沒有捨棄'（藏文：གཟུགས་ཡོངས་སུ་མ་བཟུང་མ་བཏང་བ་ཡིན་ནོ།）的意思是，沒有什麼叫做完全不執取，因為不真實的事物是不存在的。不作意本身就叫做完全不執取。大中觀派無著（藏文：དབྱིག་གཉེན།，梵文：Vasubandhu）說。然後，在六張紙和三行左右的地方。 第八品（藏文：བམ་པོ་བརྒྱད་པ།）。然後，在第五張紙上缺少四行半的地方，'會增長'（藏文：འཕེལ་བར་འགྱུར་ཏེ་）的意思是，完全瞭解不存在的法沒有實體的自性，不作意本身就是善根增長的原因。這就是所要表達的。大中觀派說。然後，在三張紙和五行半的地方，'諸界'（藏文：ཁམས་རྣམས་ནི།），'與三者及二十相連'（藏文：གསུམ་པོ་དག་དང་ཉེར་འབྲེལ་དང་།）。世尊開示（藏文：བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ།）。然後，在兩行中，'處'（藏文：གནས་དང་།）。請問，世尊（藏文：བཅོམ་ལྡན་འདས།）。然後，在兩張紙上缺少半行的地方，'執著'（藏文：མངོན་པར་ཞེན་པ་དང་།）。請問，世尊（藏文：བཅོམ་ལྡན་འདས།），爲了什麼？ 4-197 然後，在幾乎沒有三行的地方，'施設為法的實體'（藏文：ཆོས་ཀྱི་དངོས་པོར་བཏགས་པ་དང་།）。如果菩薩（藏文：གལ་ཏེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ།）。然後，在一張紙和五行的地方，'會退失'（藏文：ཉམས་པར་འགྱུར་ཏེ་）的意思是，執著于相的過失。中觀派說。然後，在幾乎沒有五張紙的地方，'貪'（藏文：ཆག）。
【English Translation】 The Great Madhyamika (Tibetan: དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ།) said. Then, in two lines, 'Thus, thus' (Tibetan: དེ་དེ་བཞིན་ཏེ།) indicates that following the meaning itself will transform due to the power of Prajnaparamita (Perfection of Wisdom), and therefore it is called supreme. Like this, although there is no difference, in the world, people follow customs and say 'This is giving,' 'This is discipline,' 'This is patience.' This designation also originates from the cause of Prajnaparamita, not from others. This can also be shown by the analogy of a precious woman. The Great Madhyamika Vasubandhu (Tibetan: དབྱིག་གཉེན།, Sanskrit: Vasubandhu) said. Then, in about ten lines, 'Grasping and abandoning' (Tibetan: འཛིན་པ་དང་ནི་འདོར་བ་དང་།). Asked, Bhagavan (Tibetan: བཅོམ་ལྡན་འདས།). Then, in a little more than one line, 'There is no abandoning' (Tibetan: གཏོང་བ་མེད་དོ།) means that if a Bodhisattva clings to some dharmas, it will become the fault of clinging. If abandoning, the wisdom of all-knowingness will not be accomplished, therefore, neither grasping nor abandoning. Or, due to the power of imputation (conceptualization), not grasping, and due to the power of the nature of reality, not abandoning. The Great Madhyamika said. Then, in three sheets and ten and a half lines, 'Attention' (Tibetan: ཡིད་ལ་བྱེད་དང་།). Asked, Bhagavan (Tibetan: བཅོམ་ལྡན་འདས།). Therefore, in two sheets and ten lines, 'Form is neither completely grasped nor abandoned' (Tibetan: གཟུགས་ཡོངས་སུ་མ་བཟུང་མ་བཏང་བ་ཡིན་ནོ།) means that there is nothing called completely not grasping, because what is unreal does not exist. Non-attention itself is called complete non-grasping. The Great Madhyamika Vasubandhu (Tibetan: དབྱིག་གཉེན།, Sanskrit: Vasubandhu) said. Then, in about six sheets and three lines. Eighth Chapter (Tibetan: བམ་པོ་བརྒྱད་པ།). Then, on the fifth sheet, where four and a half lines are missing, 'Will increase' (Tibetan: འཕེལ་བར་འགྱུར་ཏེ་) means that completely understanding that non-existent dharmas have no nature of entity, non-attention itself is the cause of increasing roots of virtue. This is what is being shown. The Great Madhyamika said. Then, in three sheets and five and a half lines, 'The elements' (Tibetan: ཁམས་རྣམས་ནི།), 'Connected with the three and twenty' (Tibetan: གསུམ་པོ་དག་དང་ཉེར་འབྲེལ་དང་།). The Bhagavan taught (Tibetan: བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ།). Then, in two lines, 'Place' (Tibetan: གནས་དང་།). Asked, Bhagavan (Tibetan: བཅོམ་ལྡན་འདས།). Then, on two sheets where half a line is missing, 'Clinging' (Tibetan: མངོན་པར་ཞེན་པ་དང་།). Asked, Bhagavan (Tibetan: བཅོམ་ལྡན་འདས།), for what reason? 4-197 Then, in almost no three lines, 'Designated as the entity of dharma' (Tibetan: ཆོས་ཀྱི་དངོས་པོར་བཏགས་པ་དང་།). If a Bodhisattva (Tibetan: གལ་ཏེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ།). Then, in one sheet and five lines, 'Will decline' (Tibetan: ཉམས་པར་འགྱུར་ཏེ་) means the fault of focusing on signs. The Madhyamika said. Then, in almost no five sheets, 'Attachment' (Tibetan: ཆག).
ས་པ་དང་ནི། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་ཆགས་པ་མེད་པ་སྟེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། བམ་པོ་དགུ་པ། གཉེན་པོ་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཇི་ལྟར་འདོད་བཞིན་འགྲོ་ཉམས་ལ། །འཛིན་པ་དང་པོར་ཤེས་པར་བྱ། །འོ་ན་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཡང་ཇི་ལྟར་མངོན་པར་བསྒྲུབ་པར་བགྱི། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གལ་ཏེ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ངོ་བོ་ཉིད་དང་མ་བྲལ་བ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་ཇི་ལྟར་དེ་དག་གི་དགེ་བའི་རྩ་བ་ལ་སོགས་པས་ཉེ་བར་བཟུང་བར་བྱ། ཞེས་ཞུས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། གཟུགས་སོ་ཞེས་བྱ་བར་མངོན་པར་ཆགས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་འདི་སྐད་སྟོན་ཏེ། ཆོས་ནི་ཆོས་མངོན་པར་མི་སྒྲུབ་སྟེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་མངོན་པར་ཞེན་པ་མེད་པ་དང་། ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་མི་མཐོང་བས་ཆོས་ཀྱིས་མཚན་ཉིད་ཇི་ལྟ་ཇི་ལྟ་བུར་གནས་པ་ཡང་དག་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་རྟོགས་པ་ཉིད་མངོན་པར་སྒྲུབ་པ་ཞེས་བྱའོ། །གཞན་དུ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འཁོར་ལོས་བསྒྱུར་བའི་དཔེ་དང་། འཁོར་ལོ་བསྒྱུར་བའི་དཔེས་ཀྱང་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་ལ་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ཆད་པ་ན། ཆེད་བཞིན་ངེས་པར་མི་འབྱུང་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། འཁོར་ལོར་བསྒྱུར་བའི་རྒྱལ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། ལམ་ལ་ལམ་མིན་ངེས་འཛིན་དང་། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་ཙམ་ན། འགོག་དང་བཅས་པའི་སྐྱེ་བ་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། ཉིད་དུ་དམིགས་ཏེ་ཞེས་བྱ་བ་ལགས་པས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་འདི་སྐད་གསུངས་ཏེ། ཇི་ཞིག་བསྐྱེད་པར་བྱའོ། །སྙམ་མམ། ཇི་ཞིག་འགག་པར་སྙམ་དུ་བསམ་སྟེ། ཚོགས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་མི་བྱའི། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་འབའ་ཞིག་ཏུ་ཡོངས་སུ་བསྔོས་ནས། ཚོགས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱའོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལོགས་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། དངོས་པོ་ལྡན་དང་མི་ལྡན་དང་། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཙམ་ན། གནས་དང་། རབ་འབྱོར། གཞན། བརྩོན་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་རྣམ་པར་སྨིན་པ་ཡིད་དུ་འོང་བའི་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་སོགས་པ་ལ་གནས་པར་བྱའོ། །ཞེས་སྙམ་པའམ། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ལ་ 4-198 ཡང་འབྲས་བུའི་ཚུལ་དུ་གནས་པར་བྱའོ། །སྙམ་དུ་བརྩོན་པར་མི་བྱའོ། །དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ལྔ་ན། ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི། གཟུགས་ནི་གང་ལ་ཡང་། འབྲེལ་ཏེ་མི་གནས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀ
【現代漢語翻譯】 之後，以及具壽·拉布（Rab），之後兩句是：一切法皆無執著。之後三句是： 第九品 對治與祈請。世尊，如果兩張紙和十二行字都沒有，如何能如意而行呢？首先要了解執著。那麼，如何才能現證般若波羅蜜多呢？如果一切法皆不離自性，那麼如何以其善根等來攝持呢？這是所問。這是中觀派的說法。之後一張紙和四行半是：對於名為『色』的事物，沒有明顯的執著。以此等方式顯示：法不現證法，因為對於一切法沒有執著，並且不正確地隨順觀察，所以如實地證悟法以其自性如何存在，這才是現證。否則就不是了。要以轉輪王的例子和轉輪王的例子來理解。這是中觀派的說法。之後大約十三張紙是： 第十品 之後大約十五張紙，少了三行是：不會特意地確定不生。拉布（Rab），例如，轉輪王。之後三行是： 第十一品 對於道與非道確定執著。祈請。之後多了三行左右是：具有止息的生。祈請。世尊。之後三張紙多了三行是：專注于自身，這是所說的。世尊如此說道：要生起什麼呢？或者要滅盡什麼呢？不要完全圓滿資糧，而是完全迴向於一切種智，然後圓滿資糧。這是所教導的。這是中觀派的說法。之後多了一張紙左右是：具有事物與不具有事物。祈請。之後大約三張半紙是：安住與拉布（Rab）。不要精勤。以此等方式，對於成熟的悅意五蘊等，要安住。或者要精勤于以果的方式安住於一切種智。中觀派的說法。之後兩張紙和五行半是：圓成實的色不與任何事物相關聯而存在。這是法性的……
【English Translation】 Then, and then the venerable Rab, then two lines: all dharmas are without attachment. Then three lines: Chapter 9 Antidote and supplication. World Honored One, if there are no two sheets of paper and twelve lines, how can one go as desired? First, one must understand attachment. Then, how can one directly realize the Prajnaparamita? If all dharmas are inseparable from their own nature, then how can one be embraced by their roots of virtue, etc.? This is the question. This is the statement of the Madhyamaka school. Then one sheet of paper and four and a half lines: there is no manifest attachment to what is called 'form.' In this way, it is shown that dharma does not directly realize dharma, because there is no attachment to all dharmas, and by not correctly following and observing, the very realization of how dharma exists in its own nature is called direct realization. Otherwise, it is not. It should be understood by the example of the Chakravartin and the example of the Chakravartin. This is the statement of the Madhyamaka school. Then about thirteen sheets of paper are: Chapter 10 Then about fifteen sheets of paper, missing three lines: one will not intentionally determine non-arising. Rab, for example, the Chakravartin. Then three lines are: Chapter 11 Determined attachment to the path and non-path. Supplication. Then about three more lines: birth with cessation. Supplication. World Honored One. Then three sheets of paper with three more lines: focusing on oneself, this is what is said. The World Honored One said this: What should be generated? Or what should be ceased? Do not completely perfect the accumulation, but completely dedicate it to the omniscient wisdom, and then perfect the accumulation. This is what is taught. This is the statement of the Madhyamaka school. Then about one more sheet of paper: having things and not having things. Supplication. Then about three and a half sheets of paper: abiding and Rab. Do not strive. In this way, one should abide in the matured, pleasing five aggregates, etc. Or one should strive to abide in the omniscient wisdom in the manner of a result. The statement of the Madhyamaka school. Then two sheets of paper and five and a half lines: the perfectly established form does not exist in relation to anything. This is the nature of dharma...
ྱི་གཟུགས་ལ་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། རིགས་ནི་འཇིག་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། དོན་དུ་གཉེར་དང་། རབ་འབྱོར། དེ་ལྟ་བས་ན་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྷག་པ་ན། རྒྱུ་མེད་དང་། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ན། ཕྱིར་རྒོལ་བ་ནི་དམིགས་པ་ལ། །འཛིན་པའི་རྣམ་རྟོག་གཞན་ཡིན་ནོ། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ཙམ་ན། ཅི་ནས་ཀྱང་སྦྱིན་པ་ལ་མི་དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་དགོངས་པ། དེ་ལྟར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་ཡང་མི་དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་དགོངས་པ་མཛད་དོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཅུ་ན། མདོར་བསྡུས་རྒྱས་དང་། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོས་རྗེས་ཐོབ་ཏུ། གནས་མང་། མཉམ་བཞག་ལ་ཟློ་བའི་ཚིག་སྐབས་སུ། གང་ལ་ཡང་། དམིགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་བསླབ་པར་མི་བགྱིའོ། །དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ལྷག་པ་ན། གཟུགས་ཀྱི་མདོ་དང་རྒྱས་པ་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་གི་ཚེ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཙམ་དུ་ཤེས་པ་དེའི་ཚེ། མདོ་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། །གང་གི་ཚེ་ཡོངས་སུ་མ་དག་ཅིང་ཡོངས་སུ་མ་གྲུབ་པ་གཟུགས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། ཚོར་བའི་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་སོགས་པའི་ཤེས་པ་དེའི་ཚེ། རྒྱས་པ་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་དྲུག་ན། གནས་པ་ལས་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་མི་དམིགས་པ་རང་བཞིན་ལྷན་སྐྱེས། རང་བཞིན་འགྱུར་མེད་ཀྱི་བདེ་བ་ཆེན་པོ། བདེན་དོན་རྣམ་པ་བཅུ་གཉིས། དེ་ཉིད་བཅུ་དྲུག །རྡོ་རྗེའི་ཉི་ཟླ། ཨེ་ཝཾ་ཡི་གེ །རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ། མ་ནིང་གི་གོ་འཕང་། དོན་དམ་པའི་དུས་འཁོར། བདེ་དགྱེས་གསང་འདུས་ལ་སོགས་པ་གཞི་འབྲས་ངོ་བོ་དབྱེར་མེད་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ལྷ་དང་། སྔགས་དང་། རྒྱུ་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་དང་ཕྱག་རྒྱ་དང་། མཁའ་ཁྱབ་པྲ་ཕབ་པ་དང་མཚུངས་པ། རྣམ་ཤེས་དང་། རྟོག་གེ་དང་། རྟེན་འབྲེལ་དང་། སྐད་ཅིག་ལས་འདས་པས་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བའི་དབང་པོ་རྣམས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པ། མཆོག་གི་དབང་པོའི་སྤྱོད་ཡུལ། སོ་སོ་རང་རིག་རང་བྱུང་གི་ཡེ་ཤེས་དང་། ཤེས་བཅུ་རྣམ་དག་གི་བདག་ཉིད་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདག་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྟོང་པའི་གཞི་དེ་བཞིན་ཉིད་བདག་དག་པའི་བདག །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དབྱིངས་འདི་ནི་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་མཉམ་བཞག་ལ་ཟློ་བའི་ཚུལ་དང་རྗེས་ཐོབ་ཏུ་ཤན་ཐང་འབྱེད་པའི་ཚུལ་གྱིས་བསླབ་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཤོག་ 4-199 གུ
【現代漢語翻譯】 ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། (According to the Madhyamaka school) 如是結合。然後，在一張紙和十一行中，種類是毀滅，以及，羅布覺（梵文：Ratnakara，意為寶生）。例如，然後，在四行中，尋求意義，以及，羅布覺。因此，菩提（梵文：Bodhi，意為覺悟）。然後，在半張紙和更多中，沒有原因。為什麼呢？然後，在一張紙和半行中，反駁者是針對目標。執著的分別念是另一種。羅布覺。例如，然後，在半張紙和兩張紙以及半行左右中，無論如何，都應以不執著于佈施的方式來思考。同樣，菩薩（梵文：Bodhisattva，意為覺有情）也應以不執著的方式來思考。然後，在半張紙和三張紙中。 第十二品。然後，在一張紙和十行中，簡略和廣博，以及，祈請。世尊（梵文：Bhagavan，意為薄伽梵），菩薩摩訶薩（梵文：Bodhisattva-Mahasattva，意為大菩薩）在後得位中，安住于許多地方。在等持（梵文：Samadhi，意為三摩地）中唸誦的詞句中，對任何事物，都不應以執著的方式來學習。然後，在一張多餘的紙上，將瞭解色蘊（梵文：Rupa-skandha，意為色蘊）的經文和廣博。當完全成就時，僅僅瞭解真如（梵文：Tathata，意為如是）之時，將瞭解經文。當尚未完全清凈和尚未完全成就時，瞭解色的真如和受的真如等等之時，將瞭解廣博。正如偉大的中觀派（梵文：Madhyamaka，意為中觀）學者功德光（梵文：Vasubandhu，意為世親）所說。然後，在三張紙和六行中，不執著于從安住之外的轉變，自性俱生。自性不變的大樂。十二種真諦。十六種真如。金剛（梵文：Vajra，意為金剛）的日月。ཨེ་ཝཾ་（藏文，梵文天城體：एवं，梵文羅馬擬音：evam，漢語字面意思：如是）。金剛薩埵（梵文：Vajrasattva，意為金剛薩埵）。無性別的地位。勝義（梵文：Paramartha，意為勝義）的時輪（梵文：Kalacakra，意為時輪）。勝樂金剛（梵文：Cakrasamvara，意為勝樂）、喜金剛（梵文：Hevajra，意為喜金剛）、密集金剛（梵文：Guhyasamaja，意為密集）等等，基、果、體性無別的無為之本尊（梵文：Istadevata，意為本尊），以及，咒語（梵文：Mantra，意為真言），以及，因，以及，壇城（梵文：Mandala，意為壇城）和手印（梵文：Mudra，意為手印），以及，與遍虛空的普拉帕帕（梵文：Prapapa）相同。以及，識（梵文：Vijnana，意為識），以及，推理，以及，緣起（梵文：Pratityasamutpada，意為緣起），以及，超越瞬間，不是依賴和相關的諸根的行境。是殊勝諸根的行境。各自自證自生的智慧，以及，清凈十種智慧的自性，空性一切世俗之我的基礎，真如清凈之我。不可思議的法界（梵文：Dharmadhatu，意為法界）是菩薩摩訶薩在等持中唸誦的方式和在後得位中區分的方式來學習的。然後，紙 4-199
【English Translation】 ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། (According to the Madhyamaka school) Combine it accordingly. Then, in one sheet and eleven lines, the type is destruction, and, Ratnakara (meaning 'Born of Jewels'). For example, then, in four lines, seeking meaning, and, Ratnakara. Therefore, Bodhi (meaning 'Enlightenment'). Then, in half a sheet and more, without cause. Why? Then, in one sheet and half a line, the opponent is aimed at the target. The clinging conceptualization is another. Ratnakara. For example, then, in half a sheet and two sheets and about half a line, in any case, one should contemplate in a way that does not cling to generosity. Likewise, Bodhisattvas should also contemplate in a way that does not cling. Then, in half a sheet and three sheets. Twelfth Chapter. Then, in one sheet and ten lines, brief and extensive, and, supplication. Bhagavan, Bodhisattva-Mahasattvas, in the post-attainment state, abide in many places. In the context of words recited in Samadhi, one should not learn in a way that clings to anything. Then, on one extra sheet, one will understand the Sutra and the extensive explanation of the Rupa-skandha. When it is fully accomplished, at the time of knowing only Suchness, one will understand the Sutra. When it is not fully purified and not fully accomplished, at the time of knowing the Suchness of Rupa and the Suchness of Vedana, etc., one will understand the extensive explanation. As the great Madhyamaka scholar Vasubandhu said. Then, in three sheets and six lines, not clinging to the transformation from abiding, innate nature. The great bliss of unchanging nature. Twelve truths. Sixteen Suchnesses. Vajra Sun and Moon. ཨེ་ཝཾ་(Tibetan, Devanagari: एवं, Romanized Sanskrit: evam, Literal meaning: Thus). Vajrasattva. The state of being genderless. The ultimate Kalacakra. Cakrasamvara, Hevajra, Guhyasamaja, etc., the uncreated deities of the base, result, and essence being inseparable, and, mantras, and, causes, and, mandalas and mudras, and, equal to the Prapapa pervading the sky. And, Vijnana, and, reasoning, and, Pratityasamutpada, and, beyond the moment, not the domain of the senses that depend and relate. It is the domain of the supreme senses. The self-aware and self-arisen wisdom, and, the nature of the ten pure knowledges, the basis of emptiness of all conventional selves, the Suchness, the pure self. This inconceivable Dharmadhatu is to be learned by Bodhisattva-Mahasattvas in the way of reciting in Samadhi and in the way of distinguishing in the post-attainment state. Then, sheet 4-199
་བཅུ་གསུམ་ལྷག་པ་ན་མཐའ་མེད་པ་ནི་ཡང་དག་པའི་མཐའ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི། མཐའ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་རྩེ་མོའི་དོན་དེ་དཔེར་ན་རིའི་རྩེ་མོ་ཞེས་བྱ་བ་ལྟ་བུའོ། །ཁ་ཅིག་ཏུ་མཐའ་ལ་བྱ་སྟེ་དཔེར་ན་རྒྱ་མཚོའི་མཐའ་ཞེས་བྱ་བ་ལྟ་བུའོ། །མཐའ་དེ་ལྟ་བུ་དེ་གཉིས་ཀ་ཡང་དེ་ལ་མེད་དེ། དེ་ལ་རྩེ་མོའི་མཐའ་མེད་པ་ནི་མཐའ་གང་ལ་ཆད་པ་མེད་ཅིང་ཞེས་བྱ་བར་གསུངས་པའོ། །མཐའ་མེད་པ་ནི་ཡོངས་སུ་ཆད་པ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་པ་སྟེ། དེ་བས་ན་ཡང་དག་པའི་མཐའ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་ཁོ་ན་ངེས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་གང་ལགས། ཞེས་བྱ་བའི་ཐེག་པ་ཆུང་ངུའི་གཞུང་ལྟར་ན་རྫས་བདུན་ལ་ཡང་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཞེས་བྱ། ཆོས་རྣམས་སྐྱེ་ཞིང་འབྱུང་བའི་རྒྱུའམ་གནས་པ་ཡང་དབྱིངས་ཞེས་བྱ་རང་གི་མཚན་ཉིད་འཛིན་པ་ལ་ཡང་དབྱིངས་ཞེས་བྱ། སྐབས་འདིར་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཞེས་བྱ་བ་གང་ལ་ཞེས་ཞུས་པའོ། །དབྱིངས་མེད་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཐེག་པ་ཆུང་ངུའི་གཞུང་ལས་བྱུང་བའི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་གོང་དུ་སྨྲོས་པའི་རྣམ་གསུམ་ལ་སོགས་པའི་དངོས་པོ་མེད་པ་ལ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཡོངས་སུ་ཆད་མི་དམིགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཏེ་མི་འབྱུང་བར་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། ཆད་པ་དང་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་མེད་དོ་ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་པ་གསུམ་འབུམ་ཏིག་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཅི་ནས་ཀྱང་། དོན་དམ་གྱི། ཆོས་ཐམས་ཅད། ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དངོས་པོ་མེད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་གཉིས་ཀར་ཡང་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བཞི་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱིས། །བཏང་བའི་ཡོངས་སུ་མ་བཟུང་དང་། །གལ་ཏེ་ཅི་སྐད་དུ་བསྟན་པ་ནི། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཉིས་ནི། དུས་གསུམ་ཡོན་ཏན་མེད་པ་དང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ཕྲེང་དགུ་ཙམ་ན། གཅིག་གི་ལྷག་པའི་ཚིག་སྟེ་ཚིག་བླ་དྭགས་ལ་མཁས་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་གྲངས་ཤེས་པ་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། བུད་མེད་ཀྱི་ལྷག་པའི་ཚིག་ལ་མཁས་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་ནི་རྟགས་ཤེས་པ་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བདུན་ལ་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ཆད་པ་ན། བམ་པོ་བཅུ་བཞི་པ། ལེགས་པར་ལམ་ནི་རྣམ་གསུམ་ལ། །གཟུང་བའི་རྣམ་རྟོག་འདི་གཅིག་སྟེ། །སྦྱོར་བའི་རྣམ་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་ཅན། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། ཇི་ལྟར། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། གཟུགས། དངོས་པོ་འགོག་པས། ཞི་བ་དང་གཟུགས་རྐྱེན་གྱི་དབང་ཡིན་པས
【現代漢語翻譯】 第十三卷多出的部分，『無邊即是正邊』，這句話的意思是：『邊』這個詞的意思是頂端，例如『山頂』。在某些情況下，『邊』指的是邊緣，例如『海邊』。這兩種『邊』都不存在於它（指某種狀態或概念）之中。沒有頂端的『邊』，意味著沒有終結之處。『無邊』意味著完全沒有終結。因此，『正邊』這個詞的意思是『確定無疑』，這是中觀派大師所說的。接下來是兩行半。 第十三卷：『什麼是法界？』按照小乘的論典，七種事物也被稱為法界。諸法生起和存在的因或處所也被稱為『界』，執持自性也被稱為『界』。這裡詢問的是，『法界』指的是什麼？『無法界即是法界』，這句話的意思是，從小乘論典中出現的法界，即上面所說的三種事物等不存在，這被稱為法界。『完全不執著』，這句話的意思是，法界不會生起，因為它是完全成立的，沒有斷滅和改變。三藏法師如是說。接下來多出了一行。 『無論如何，必須瞭解真實的諸法。』因為沒有事物存在，所以兩者都不會改變，這是中觀派所說的。接下來是三張紙和四行：『佛陀所捨棄的未取之物，如果如實宣說，』接下來是一張紙和十二行半：『過去、現在、未來沒有功德，菩薩。』接下來是一張紙和大約九行：『多餘的一個詞，要精通術語。』等等，這是在展示對數字的瞭解，這是中觀派所說的。接下來是兩行半：『要精通對女性多餘詞彙的理解。』等等，這是在展示對符號的瞭解，這是中觀派所說的。接下來是十七張紙，少了大約三行。 第十四卷：『善道有三種，這是執取的分別念，是結合之相的行境。』祈請者：『世尊，如何？』接下來是一行：『色，事物止息，寂靜，是色之緣故。』
【English Translation】 The additional part of the thirteenth volume, 'The boundless is the true boundary,' means: The word 'boundary' means the summit, like 'the summit of a mountain.' In some cases, 'boundary' refers to the edge, like 'the edge of the ocean.' Neither of these two 'boundaries' exists in it (referring to a certain state or concept). Having no summit boundary means there is no end. 'Boundless' means completely without end. Therefore, the word 'true boundary' means 'absolutely certain,' as said by the great Madhyamaka master. Next is two and a half lines. Thirteenth volume: 'What is the Dharmadhatu?' According to the Hinayana scriptures, seven things are also called Dharmadhatu. The cause or place where all dharmas arise and exist is also called 'dhatu,' and holding one's own characteristics is also called 'dhatu.' Here it is asked, 'What does Dharmadhatu refer to?' 'No Dharmadhatu is the Dharmadhatu,' which means that the Dharmadhatu appearing from the Hinayana scriptures, that is, the three things mentioned above, etc., do not exist, and this is called Dharmadhatu. 'Completely non-attachment,' which means that the Dharmadhatu does not arise because it is completely established, without cessation and change. The Tripitaka Master said so. Next, there is one more line. 'In any case, one must understand the true dharmas.' Because there is no thing, neither will change, this is what the Madhyamaka school says. Next are three sheets of paper and four lines: 'What the Buddha abandoned and did not take, if truthfully declared,' Next is one sheet of paper and twelve and a half lines: 'Past, present, and future have no merit, Bodhisattva.' Next is one sheet of paper and about nine lines: 'An extra word, one must be proficient in terminology.' And so on, this is showing understanding of numbers, this is what the Madhyamaka school says. Next is two and a half lines: 'One must be proficient in understanding the extra words for women.' And so on, this is showing understanding of symbols, this is what the Madhyamaka school says. Next are seventeen sheets of paper, missing about three lines. Fourteenth volume: 'The good path has three aspects, this is the discriminating mind of grasping, it is the object of conduct of the aspect of combination.' Petitioner: 'Bhagavan, how?' Next is one line: 'Form, the cessation of things, is peaceful, it is due to the condition of form.'
། རག་ལས་པ་དང་གཟུགས། རང་བཞིན་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་པས། གསོག་དང་གཟུགས། རྣམ་པར་དཔྱད་བཟོད་པས་ན། སྙིང་པོ་མེད་པས། སྤྱད་པར་བྱའོ། །ཞེས་པ་རྣམ་གྲོལ་སྡེ་གཉིས་གསུངས། 4-200 དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན། གཉིས་པ་སེམས་དང་སེམས་བྱུང་རྣམས། །འཇུག་པའི་ཡུལ་ཅན་ཡིན་བཞེད་དེ། །སེམས་མི་སྐྱེ་དང་། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཉེ་བར་བཟུང་སྟེ། བྱང་ཆུབ་ཀྱི། །སྙིང་པོ་ཡིད་ལ་མི་བྱེད་དང་། །སྙིང་པོ་བྱང་ཆུབ། ཐེག་པ་དམན་པ་ཡིད་བྱེད་དང་། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཡིད་མི་བྱེད། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། མི་རྒྱུ་བ་དེ་ལྟར་སྤྱད་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གནས་འགྱུར་གྱི་བར་དུ་ཞེས་བྱ་བ་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། སྒོམ་དང་། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། ཅི་ལགས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། སྒོམ་པ་མེད་པ་དང་། །གསོལ་པ། འོ་ན་ཅི་ལགས། དེ་དག་ལས་ནི་ལྡོག་ཉིད་དང་། །གསོལ་པ། འོ་ན་ཅི་ལགས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཇི་བཞིན་དོན་མིན་རྣམ་རྟོག་པ། །སྒོམ་པའི་ལམ་ལ་ཤེས་པར་བྱ། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། སེམས་ཅན་བཏགས་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་དང་། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཅི་ལྟ་བ་བཞིན་ནོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ཕྲེང་བཅུ་གཉིས་ཙམ་ན། རབ་འབྱོར། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ནི་གདགས་སུ་མེད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ན་བརྗོད་དུ་མེད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་ཙམ་ན། སེམས་ཅན་དུ་གདགས་པ་དམིགས་སུ་ཡོད་དམ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་སེམས་ཅན་དམྱལ་བ་ལ་སོགས་པ་ཀུན་བཏགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་མེད་པ་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་བཏགས་པ་སྟེ། བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ལ་ཕན་གདགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ལྷག་པ་ན། ཆོས་བཏགས་པ་དང་། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། སྟོང་མིན་ཉིད། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། གཟུགས་ལ། དབྲི་བའམ། དོར་བ་དང་བསྣན་པ་མེད་པར་བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡོད་པ་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་པ་ནི་འདོར་བའོ། །མེད་པ་ལ་སྒྲོ་འདོགས་པའི་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ན། འགག་པ་མེད་པ་བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སྐྱེ་བོ་མེད་པར་བསླབ་པ་ནི། སྒྲོ་འདོགས་པ་མེད་པར་རོ། །འགག་པ་མེད་པར་བསླབ་པ་ནི། སྐུར་བ་འདེབས་པ་མེད་པར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། གཟུགས་ཀྱིས་སྟོང་པར་བལྟའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ནི་གཟུགས་ཉིད་དུ་མེད་པ་སྟེ་གཟུགས་ཀྱི་
【現代漢語翻譯】 『依賴性和形式，其自性是空性。』因為積聚和形式，可以被分析，所以沒有本質，應該被捨棄。這是解脫部的兩種說法。 然後是五句：第二，心和心所，被認為是具有進入的對象。『心不生』，祈請，世尊（Bhagavan）。然後多出一句：『緊緊抓住，菩提的，本質不要放在心上』，『本質菩提，不要放在心上的小乘』，祈請。 然後多出一句：『不要放在心上的圓滿菩提，一切形式。』然後是兩句半：『不移動，應該那樣實行。』這被稱為直到位置改變的最後一句話。這是中觀派的說法。禪修，祈請，世尊，是什麼？ 然後是兩句半：『沒有禪修』，祈請，『那麼是什麼？』『從那些中解脫出來』，祈請，『那麼是什麼？』然後是兩句半：『不如實意的分別念，應該知道是禪修的道路。』祈請，世尊。 然後是兩句：『眾生假立的行境，和法界的如實性。』然後是一張紙，大約十二句：『善現（Subhuti），般若波羅蜜多是不可施設的。』這被稱為不可言說的最後一句話。這是中觀派的說法。然後是一張紙和多出五句左右：『眾生可以施設嗎？』等等，因為眾生，地獄等等，都是假立的，所以在沒有的地方假立為世俗，爲了利益各個凡夫而宣說的。這是中觀派的說法。 然後多出四句：『法假立』，祈請，世尊。然後多出兩張半紙：『非空性』，世尊開示，『對於色，沒有減少，沒有捨棄，沒有增加，應該這樣學習。』這被稱為對於存在的事物進行誹謗是捨棄，對於不存在的事物進行增益的教導。這是偉大的中觀派的說法。然後是五張紙和十句半：『不滅應該學習。』這被稱為學習沒有生者，是沒有增益。學習沒有滅者，是沒有誹謗。這是偉大的中觀派的說法。然後是四句半：『以色觀空。』這被稱為假立的色不是色本身，而是色的
【English Translation】 'Dependence and form, its nature is emptiness.' Because accumulation and form can be analyzed, it has no essence and should be abandoned. These are the two statements of the Liberation School. Then there are five lines: Second, mind and mental events are considered to have an entering object. 'Mind does not arise,' request, Bhagavan (Blessed One). Then one more line: 'Grasping tightly, the essence of Bodhi should not be kept in mind,' 'Essence Bodhi, the Hinayana (lesser vehicle) should not be kept in mind,' request. Then one more line: 'Complete Bodhi should not be kept in mind, all forms.' Then two and a half lines: 'Not moving, it should be practiced that way.' This is called the last word until the position changes. This is the statement of the Madhyamaka School. Meditation, request, Bhagavan, what is it? Then two and a half lines: 'There is no meditation,' request, 'Then what is it?' 'Liberation from those,' request, 'Then what is it?' Then two and a half lines: 'The non-true meaning of discrimination should be known as the path of meditation.' Request, Bhagavan. Then two lines: 'The object of beings' imputation and the suchness of the Dharmadhatu (realm of phenomena).' Then one sheet of paper, about twelve lines: 'Subhuti, Prajnaparamita (perfection of wisdom) is not demonstrable.' This is called the last word of unspeakable. This is the statement of the Madhyamaka School. Then one sheet of paper and about five more lines: 'Can beings be imputed?' etc., because beings, hells, etc., are all imputed, so imputing conventionally where there is nothing, for the benefit of various ordinary people. This is the statement of the Madhyamaka School. Then four more lines: 'Dharma imputation,' request, Bhagavan. Then two and a half more sheets of paper: 'Non-emptiness,' the Bhagavan taught, 'For form, there is no decrease, no abandonment, no increase, one should learn like this.' This is called slandering what exists is abandonment, and the teaching of adding to what does not exist. This is the statement of the great Madhyamaka School. Then five sheets of paper and ten and a half lines: 'Non-cessation should be learned.' This is called learning without birth is without addition. Learning without cessation is without slander. This is the statement of the great Madhyamaka School. Then four and a half lines: 'View emptiness with form.' This is called the imputed form is not form itself, but the form of
མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྟོང་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ན། ཕྱིན་པའི་སྤྱོད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་དམིགས་སུ་མེད་པའི་ཕྱིར། གང་ལ་ཡང་མི་སྤྱོད་པ་ཉིད་སྤྱོད་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། བམ་པོ་བཅོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ཙམ་ན། བསླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གལ་ཏེ་ལས་དང་པོ་པ་ལ། དོན་དམ་པའི་སྤྱོད་པ་མེད་དུ་ཟིན་ཀྱང་དེའི་ཕྱིར་བསླབ་པར་བྱ་སྟེ། བསླབ་ 4-201 པ་ཉིད་སྤྱད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ཙམ་ན། མི་དམིགས་པ་ཡང་མ་ཡིན་གྱི། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དམིགས་སུ་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཉམ་པ་ཉིད་ཡོད་པའི་ཕྱིར་མི་དམིགས་པ་དམིགས་སུ་མེད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། མཉམ་པ་ཉིད་ལ། ལ་ཟློ་བའི་ཚུལ་གྱིས་བསླབ་པར་བྱའོ། །ཆགས་དང་། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། རབ་འབྱེད་བདག་ཉིད་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། གལ་ཏེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། དངོས་པོར་བྱེད་དང་། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། གལ་ཏེ་དེ་ལྟར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལྷག་ཙམ་ན། གཟུགས་ཀྱི་དོན་དུ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་མི་སྤྱོད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་འདི་སྐད་བསྟན་ཏོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ཕྱིར་མི་སྤྱོད་ཀྱི། ཆོས་ཐམས་ཅད་དམིགས་སུ་མེད་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་སྤྱོད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། སྔར་སྨྲས་པའི་དམིགས་སུ་ཡོད་པ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཐ་སྙད་ཡིན་གྱི། དོན་དམ་པར་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཐེག་གསུམ་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས་གལ་ཏེ་དེ་ལྟར་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། དམིགས་སུ་མེད་དེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཐེག་པ་རྣམ་པར་དགོད་པ་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་ཡིན་ཏེ། དོན་དམ་པར་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དགོངས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དྲུག་དང་ཕྲེང་ལྔ་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་པ་ན། སྩལ་པ། དེ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དོན་དམ་པར་ཕུང་པོ་གསུམ་དུ་གཏོགས་པའི་སེམས་ཅན་གང་ཡང་དམིགས་སུ་མེད་ཀྱི། ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཆོས་རྣམས་ལ་ཡང་དག་པར་འཛིན་པ་དེ་དག་འཇིག་རྟེན་གྱི་དོན་དུ་སླར་བཟློག་པར་ཟད་དེ། མིང་དུ་དེས་ཐ་སྙད་དུ་འདོགས་ཀྱི་དོན་དམ་པར་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་པ་ཅུང་མེད་ན། སངས་རྒྱས་ཞི་བའི་བློ་གྲོས་ཀྱིས། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དུས་ལ་བབ་པ
【現代漢語翻譯】 『因為自性是空性。』這是中觀派的觀點。從那裡開始，在第四張紙和九行半的地方，『是行持。』這意味著因為一切法都沒有目標，所以不對任何事物行持才是真正的行持。這是中觀派的觀點。 第十五卷。從那裡開始，大約五行的地方，『應當學習。』這意味著即使對於初學者來說，沒有勝義的行持，也應該學習，因為學習本身就是一種行持。這是所要表達的。這是中觀派的觀點。從那裡開始，在第四張紙和九行半的地方，『也不是非目標。』這意味著因為無目標的自性存在於一切法的平等性中，所以非目標不是無目標。這是這句話的含義。這是中觀派的觀點。在平等性中，應該以重複的方式學習。執著和祈請。從那裡開始，六行半的地方，『自性是分別。』祈請。世尊。如果。從那裡開始，在第三張紙和五行半的地方，『成為事物。』祈請。世尊。如果那樣。從那裡開始，大約兩張紙的地方，『爲了色的目的，不對般若波羅蜜多行持。』等等，這樣表達：菩薩不對色等法行持，而是爲了所有法都沒有目標而行持。這意味著，之前所說的有目標是世俗的說法，而不是勝義諦。這是所要表達的。這是偉大的中觀派的觀點。從那裡開始，在第三張紙和兩行半的地方，『三乘。』祈請。世尊，如果那樣。從那裡開始，大約兩行的地方，『沒有目標。』這意味著區分三乘是假立的，而不是勝義諦。這是他的意圖。這是中觀派的觀點。從那裡開始，在第六張紙和五行的地方。 第十六卷。從那裡開始，五行多的地方，『給予。那不是。』這意味著在勝義諦中，沒有屬於三界（譯者註：此處疑為「蘊」的筆誤）的眾生可以作為目標，但對於那些將非真實的法執著為真實的人，只是爲了世界的利益而讓他們返回，只是在名義上這樣稱呼，而不是在勝義諦中。這就是所要表達的。這是偉大的中觀派無著的觀點。從那裡開始，在第一張紙和十行半的地方，稍微少一點，『佛陀寂靜慧』，涅槃的時刻到來了
【English Translation】 'Because the nature is emptiness.' This is the view of the Madhyamaka school. From there, on the fourth sheet and nine and a half lines, 'It is practice.' This means that because all dharmas have no object, not practicing anything is the real practice. This is the view of the Madhyamaka school. Volume Fifteen. From there, about five lines, 'Should be learned.' This means that even if there is no ultimate practice for beginners, they should still learn, because learning itself is a practice. This is what is being taught. This is the view of the Madhyamaka school. From there, on the fourth sheet and nine and a half lines, 'It is also not non-objective.' This means that because the nature of non-objectivity exists in the equality of all dharmas, non-objectivity is not non-objective. This is the meaning of the statement. This is the view of the Madhyamaka school. In equality, one should learn by way of repetition. Attachment and supplication. From there, six and a half lines, 'The nature is discrimination.' Supplication. Bhagavan (世尊). If. From there, on the third sheet and five and a half lines, 'Becoming things.' Supplication. Bhagavan. If so. From there, about two sheets, 'For the sake of form, one does not practice the Perfection of Wisdom.' And so on, it is expressed like this: A Bodhisattva does not practice for the sake of form and other dharmas, but practices for the sake of all dharmas having no object. This means that what was previously said to have an object is a conventional term, but not ultimately. This is what is being taught. This is the view of the great Madhyamaka school. From there, on the third sheet and two and a half lines, 'Three vehicles.' Supplication. Bhagavan, if so. From there, about two lines, 'No object.' This means that distinguishing the three vehicles is imputed, but not ultimately. This is his intention. This is the view of the Madhyamaka school. From there, on the sixth sheet and five lines. Volume Sixteen. From there, more than five lines, 'Given. That is not.' This means that in the ultimate truth, there is no sentient being belonging to the three realms (translator's note: there is suspicion that it is a mistake of 'skandhas' here) that can be targeted, but for those who cling to non-real dharmas as real, it is only to make them return for the benefit of the world, and it is only nominally called that, but not in the ultimate truth. This is what is being expressed. This is the view of the great Madhyamaka master Vasubandhu (世親). From there, on the first sheet and eleven and a half lines, a little less, 'Buddha Peaceful Wisdom', the time of Nirvana has come
འི་ཚེ་ཕྱི་ནས་དམ་པའི་ཆོས་གཅད་ཅིང་སེམས་ཅན་དོན་བྱེད་དུ་གཞུག་ཏུ་རུང་བའི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལུང་བསྟན་དུ་གསོལ། མ་གཟིགས་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྐུ། འདྲ་བའི་སྤྲུལ་པ་ཞིག་སྤྲུལ་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། འདས་པར་གྲགས་ཏེ། དེ་ལྟར་མཛད་པ་ཡང་ལེ་ལོ་ཅན་རྣམས་བསྐུལ་བ་དང་སྤྲུལ་པས་འདུལ་པའི་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཕན་གདགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་མེད་ཀྱང་སྤྲུལ་པ་ལ། དེ་ནས་ཡང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཡོན་ནི་དག་པ་མ་ཡིན་དང་། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། སྤྱོད་པ་རྣམ་པར་འཁྲུགས་པ་ལ། །འཛིན་པར་བྱེད་པ་དང་པོར་དེ། །ཤེས་པར་བྱ་བ་བསྒྲགས་པ་ཡིན། །རབ་འབྱོར། དེ་ལྟར་བྱང་ཆུབ་སེམས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བཅུ་ན། དཀྲུགས་ 4-202 པར་མ་གྱུར་ཏེ། བྱ་བ་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཆོས་རྣམས་ཡོད་པ་ཉིད་དུ་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དང་། ཆོས་ཉིད་བསྟན་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་འཇིག་རྟེན་པའི་ཐ་སྙད་དུ་བྱིས་པའི་ཡོངས་སུ་རྟོག་པ་ཞལ་གྱིས་བཞེས་སོ། །གཞན་དུ་ན་བརྗོད་པར་ཟད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། སེམས་ཅན་བཏགས་དང་དེ་ཡི་རྒྱུ། །ཡུལ་ཅན་དེ་ཡིས་རྣམ་འཇོམས་པས། །སྒོམ་པའི་ལམ་དང་འབྲེལ་བ་ཡི། །མི་མཐུན་ཕྱོགས་གཞན་རྣམ་པ་དགུ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ན། བདག་ཉིད་ཅི་བཞིན་ཀུན་མཁྱེན་ནི། །གསུམ་གྱི་སྒྲིབ་པ་རྣམ་གསུམ་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ན། ཤེས་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ནི། འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་པ་དང་། ཟག་བཅས་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་བདག་མེད་པ་སྟེ། མཚན་ཉིད་གསུམ་དང་བདེན་པ་བཞིའི་སྒོ་ནས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་རྨོངས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ལ་བྱའོ། །ལམ་གྱི་ཤེས་པ་ཉིད་ནི་སེམས་དང་པོ་བསྐྱེད་པ་ནས་མོས་པ་སྤྱོད་པའི་ས་ནས་བཟུང་སྟེ། ས་བཅུ་པ་ལ་ཐུག་གི་བར་དུ་ལམ་གྱི་རྣམ་པས་འཇུག་པའི་ཕྱིར། བྱང་ཆུབ་སེམས་མཁྱེན་པ་ཉིད་ནི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས། ནམ་མཁའི་ཁམས་ཀྱི་མཐའ་གཏུགས་པར་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་གྱི་རྒྱུན་མ་བཅད་པ། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་རབ་ཏུ་རྟོགས། བག་ཆགས་ཀྱི་མཚམས་སྦྱོར་རབ་ཏུ་སྤངས་པ་འབྲས་བུའི་ཡེ་ཤེས་ཏེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་ཞུགས་པའི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན། སངས་རྒྱས་རྣམས་ལ་བྱའོ། །ཞེས་པ་འདི་གསུམ་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོའི་གསུངས་བཞིན་བཀོད་དོ། །དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། ཞི་ལམ། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ན། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་རྟོག་པ་དང་། རྣམ་པར་རྟོག་པའི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་རབ་ཏུ་ཞི་ཞིང
【現代漢語翻譯】 如果未來有菩薩能夠斷除邪法，利益眾生，請您為我授記。 如果沒有，請化現如來之身，或者化現相似的化身。如果比丘的戒臘超過一位，就被稱為圓寂。這樣做是爲了策勵懈怠者，並利益那些需要通過化身來調伏的眾生。 即使沒有上述情況，對於化身而言，如果比丘的戒臘超過一位，那麼他的功德就不清凈了。 提問者：如果比丘的戒臘超過十一位，他的行為就會變得混亂，最初的執著就會顯現出來，這是需要了解的。 善現（梵文：Subhūti，舍衛城中一位富有的長者，是佛陀的十大弟子之一，以『解空第一』著稱）。菩薩就是這樣。 從三張紙和十個比丘的戒臘開始，就不會再有混亂，因為所說的是不存在的事物實際上存在。 並闡述了法性。這意味著在世俗的語境中，接受了凡夫的分別念。否則，就只是說說而已。這是中觀派的觀點。 從幾乎沒有兩行開始：眾生和他們的因，以及能摧毀它們的有境，與禪修之道相關的九種不同的違品。 世尊開示說：從一張紙和八個比丘的戒臘開始：完全了知自性，以及三種障礙和三種遮蔽。 提問者：世尊！從大約三個比丘的戒臘開始：所謂『知』，是因為對於一切有為法都是無常的，一切有漏法都是痛苦的，一切法都是無我的，通過這三種特徵和四聖諦，對於一切法都沒有迷惑。這是為聲聞和獨覺所說的。 道的『知』是從初發心到勝解行地，直到十地為止，以道的方式進入。菩薩的『知』是諸佛的智慧，直至虛空界的盡頭，眾生的利益之流不會斷絕，完全證悟法身，完全斷除習氣的連線，這是果位的智慧，因為這是進入一切法之中的果位。這是為諸佛所說的。這三點是按照偉大的中觀派的觀點來安排的。 從幾乎沒有一張紙開始：寂靜之道。提問者：從十個比丘的戒臘開始：所謂『一切種智』，是指如來完全證悟，並且一切分別念和妄想都完全寂靜。
【English Translation】 If in the future there are Bodhisattvas who can cut off evil doctrines and benefit sentient beings, please grant me a prophecy. If not, please emanate a form of the Tathagata, or emanate a similar emanation. If a Bhikshu's monastic age exceeds one, he is known as having passed away. This is done to encourage the lazy and to benefit those sentient beings who need to be tamed through emanations. Even if the above is not the case, for an emanation, if a Bhikshu's monastic age exceeds one, then his merit is not pure. Questioner: If a Bhikshu's monastic age exceeds eleven, his behavior will become chaotic, and the initial attachment will manifest, which needs to be understood. Subhūti (梵文：Subhūti, a wealthy elder in Shravasti, one of the Buddha's ten great disciples, known as 'First in Understanding Emptiness'). That is how a Bodhisattva is. Starting from three sheets of paper and ten Bhikshu's monastic age, there will be no more chaos, because what is said is that non-existent things actually exist. And elucidates the nature of reality. This means that in the context of worldly language, the conceptualizations of ordinary people are accepted. Otherwise, it is just talking. This is the view of the Madhyamaka school. Starting from almost no two lines: Sentient beings and their causes, and the objects that can destroy them, nine different opposing factors related to the path of meditation. The Bhagavan taught: Starting from one sheet of paper and eight Bhikshu's monastic age: Completely knowing one's own nature, and the three obscurations and three veils. Questioner: Bhagavan! Starting from about three Bhikshu's monastic age: The so-called 'knowing' is because all conditioned phenomena are impermanent, all defiled phenomena are suffering, and all dharmas are without self, through these three characteristics and the Four Noble Truths, there is no confusion about all dharmas. This is said for the Shravakas and Pratyekabuddhas. The 'knowing' of the path is from the initial generation of the mind to the stage of adhimukti-carya-bhumi, up to the tenth bhumi, entering in the manner of the path. The Bodhisattva's 'knowing' is the wisdom of the Buddhas, until the end of the realm of space, the stream of benefit for sentient beings is not cut off, completely realizing the Dharmakaya, completely abandoning the connection of habitual tendencies, this is the wisdom of the fruit, because this is the fruit of entering into all dharmas. This is said for the Buddhas. These three points are arranged according to the view of the great Madhyamaka school. Starting from almost no one sheet of paper: The path of peace. Questioner: Starting from ten Bhikshu's monastic age: The so-called 'Sarvākārajñatā' refers to the complete realization of the Tathagatas, and all conceptualizations and delusions are completely pacified.
་རབ་ནུས་པས། སེམས་ཅན་གྱི་འཇིག་རྟེན་མཐའ་དག་དང་བྲལ་བ་ཁམས་གསུམ་དུ་མ་གཏོགས་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་མ་ཡིན་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་དྲ་བ་འགགས་པར་གྱུར་པ་ན། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཞུགས་པ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་བདག་ཉིད་ཤིན་ཏུ་ཞི་བའི་རྣམ་པ་ཡིན་པ། དེ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྣམ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཅེས་བྱ་བ་སྟེ། རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུར་ཞུགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རང་བཞིན་དེ་ལྟ་བུ་ལ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད། ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཅུ་ན། སྐྱེ་བོ་ཀུན་དང་ཐུན་མོང་ཡིན། ཡང་རང་གཞན་ལ། གནོད་པར་འགྱུར་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མི་མངའ་ཞིང་མི་དམིགས་སོ། །འདི་མན་ཆད་ཀྱི་འབུམ་འགྲེལ་མ་ཚང་ངོ་། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་གཉིས་ན། ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་ཏེ། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱ་བའོ། །ཡང་ན་དམ་ 4-203 པའི་སྒྲ་ནི་དོན་དམ་པ་ལ་བྱ་སྟེ། དམ་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཕྱིར། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཡང་དམ་པའི་སྒྲ་ནི་དོན་དམ་པ་ལ་བྱ་སྟེ། དམ་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཕྱིར་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་སྟེ། དོན་དམ་པ་ལས་དམིགས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཕྱིར། དོན་དམ་པ་ལས་བྱུང་བ་ཞེས་བྱའོ། །མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་མཚན་ཉིད་དོན་དམ་པ་ཆོས་ཐམས་ཅད་མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱི་རང་བཞིན་ལ་དམིགས་ནས་བྱུང་བའི་ཤེས་རབ་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་སྟེ། ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། དེ་བཞིན་ཉིད་སོགས་དང་། །[མཚུངས་པར་ལྡན་དང་]མི་ལྡན་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། མི་མཉམ། རབ་འབྱོར། གཞན། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཙམ་ན། སྡུག་བསྔལ་ལ་སོགས་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ལྷག་པ་ན། ཉོན་མོངས་རྣམས་ཀྱི་རང་བཞིན་དང་། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། དོན་མ་ཡིན་ཞེས་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ནི་དོན་དང་གནོད་པ་ཐ་དད་པར་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཡང་བསལ་བར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་ནི་དེ་ལྟ་བུར་འཇུག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་མ་སྐྱེས་ཀྱང་རུང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་འདི་སྐད་བསྟན་ཏེ། གང་ཡང་དོན་དམ་གནོད་པ་ཅི་ཡང་མི་བྱེད་དེ། ཞེས་བྱ་བ་ཆོས་གནས་པ་འདི་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཁོ་ན་སྟེ། འདི་ལྟར་འདི་དེ་ལྟར་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་དགུ་ན། གཉིས་སུ་མེད་ལ་ཀུན་རྨོངས་ལ། །རྣམ་པར་རྟོག་
【現代漢語翻譯】 以其殊勝能力，當衆生世界完全脫離，且在三界之外，非如理作意之網止息之時，法界極度清凈，融入平等性中，自然成就，乃是法身之體性，是極度寂靜之相。因此，它是諸法之相，故稱為一切相。如是安住於此相之智慧自性，即稱為一切相智。這是大中觀派學者世親（Vasubandhu）所說。 之後，在第十五行，『與一切眾生共同』。又，『不會對自他造成損害』。之後，在第十六行，『無有，亦不可得』。此後《十萬頌般若釋論》不完整。之後，具壽（Ayushman），之後，在一頁紙和第二行，『到達彼岸』。如此宣說，因為能使到達彼岸，故名到達彼岸。或者，『殊勝』一詞指的是勝義諦，因為是從勝義諦中產生的，故名到達彼岸。又，『殊勝』一詞指的是勝義諦，因為是從勝義諦中產生的，故名到達彼岸，因為是從勝義諦的對境中產生的。故名從勝義諦中產生。不住涅槃之相，是勝義諦，以諸法平等性之自性為對境而產生的智慧，即是智慧波羅蜜多。這是大中觀派學者世親所說。之後，在第一行，『如是性等』，『[具有相似]和不具有』，『善現（Subhuti）』，『其他』。之後，在第三行，『不平等』，『善現』，『其他』。之後，大約在第四行，『痛苦等』，『善現』，『還有』。之後，超過第四行，『煩惱之自性』，『祈請』。之後，超過第二行，『不應視為無意義而行持』。如此等等，也應消除對意義和損害的分別念。如此宣說，因為如是性中沒有這樣的安住。如此教導。這是中觀派所說。之後，在第六頁紙的一半，『如來（Tathagata）們即使不出現也可以』。如此教導說，無論如何，勝義諦不會造成任何損害。如此安住之法，唯是自性，如此這般安住。如此教導。這是大中觀派學者所說。之後，在第九行，『於二元對立中皆是愚昧，分別念』
【English Translation】 By the power of great ability, when the world of sentient beings is completely separated and outside the three realms, when the net of non-virtuous thoughts ceases, the realm of Dharma is extremely pure, entering into equality, spontaneously accomplished, being the nature of the Dharmakaya (chos kyi sku, the Body of Dharma), being the aspect of extreme peace. Therefore, it is the aspect of all dharmas, hence it is called 'all aspects'. Such a nature of wisdom that enters into such an aspect is called 'all-knowingness'. This was said by the great Madhyamaka (dBu ma pa, the Middle Way school) scholar Vasubandhu. Then, at the fifteenth line, 'Common to all beings'. Also, 'It does not cause harm to oneself or others'. Then, at the sixteenth line, 'Without possession and without objectification'. From here onwards, the commentary on the Hundred Thousand Verses is incomplete. Then, the venerable one (Ayushman), then, on one page and two lines, 'Gone beyond'. Thus it is said, because it causes one to go beyond, it is called Gone Beyond. Or, the word 'supreme' refers to the ultimate truth, because it arises from the ultimate truth, it is called Gone Beyond. Again, the word 'supreme' refers to the ultimate truth, because it arises from the ultimate truth, it is called Gone Beyond, because it arises from the object of the ultimate truth. Therefore, it is called arising from the ultimate truth. The characteristic of non-abiding Nirvana (mya ngan las 'das pa, liberation from suffering), the ultimate truth, the wisdom that arises from focusing on the nature of the equality of all dharmas, is the Prajnaparamita (shes rab kyi pha rol tu phyin pa, Perfection of Wisdom). This was said by the great Madhyamaka scholar Vasubandhu. Then, at the first line, 'Suchness (de bzhin nyid, tathata) etc.', '[Having similarity] and not having', 'Subhuti', 'Other'. Then, at the third line, 'Unequal', 'Subhuti', 'Other'. Then, around the fourth line, 'Suffering etc.', 'Subhuti', 'Also'. Then, more than four lines, 'The nature of afflictions', 'Petition'. Then, more than two lines, 'One should not act as if it is meaningless'. Thus and so on, one should also eliminate the discrimination between meaning and harm. Thus it is said, because there is no such abiding in suchness. Thus it is taught. This is what the Madhyamaka school says. Then, on half of the sixth page, 'The Tathagatas (de bzhin gshegs pa, thus-gone ones) can also not appear'. Thus it is taught, in any case, the ultimate truth does not cause any harm. This abiding Dharma is only the nature, thus it abides in this way. Thus it is taught. This was said by the great Madhyamaka scholar. Then, at the ninth line, 'In duality, all are ignorant, discrimination'
པ་ཐ་མར་བཞེད། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བཞི་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ལྔ་བཅུ་རྩ་གསུམ་མོ།། །། ༈ ལེའུ་ལྔ་བཅུ་བཞི། ༈ བམ་པོ་བཅུ་བདུན་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཡམས་ནད་འདི་རྣམས་ཟད་ནས་ནི། །ཡུན་རིང་ལོན་ནས་དབུགས་ཕྱིན་ལྟར། །རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བ་ཡི། །བདེ་སྒྲུབ་ཡོན་ཏན་ཕུན་ཚོགས་ཀུན། །རྒྱ་མཚོ་ཆེ་ལ་ཆུ་བོ་བཞིན། །འབྲས་བུ་མཆོག་གིས་སྤ་བ་ཡི། །སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་དེ་ལ་ནི། །རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་རྟེན་པར་བྱེད། །བཅོམ་ལྡན་འདས། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ལྷག་པ་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པར་གདགས་པ་དང་། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཁོང་དུ་ཆུད་ཅིང་རྟོག་པའི་ཕྱིར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་བཞིན་ཉིད་འདི་ལ་ཡང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། ལྷ་དང་མི་དང་ལྷ་མ་ཡིན་དུ་བཅས་པའི་འཇིག་རྟེན་གྱིས་ཕྱག་བྱ་བར་འོས་པའོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། བསྒོ༷མ་པ༷་ཞེ༷ས། །བྱ༷་བ༷འི་ལ༷མ་ནི༷་སོ༷་སོ༷་ལ༷། །རྣ༷མ་པ༷ར་རྟོ༷ག་པ༷་རྣ༷མ་བཞི༷་ཡི༷། །གཉེ༷ན་པོ༷་རྣ༷མ་པ༷་བཞི༷་ད༷ང་ནི༷། །ཞེས་པ་དོན་ལྔ་པ་དང་དྲུག་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། 4-204 སྟོང་གསུམ་སྐྱེ་བོ་ཉན་ཐོས་དང་། །བསེ་རུའི་རྟོགས་པ་ཕུན་ཚོགས་དང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྐྱོན་མེད་ལ། །བཀོད་པའི་དགེ་རྣམས་དཔེར་མཛད་ནས། །བསོད་ནམས་མང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་ནི། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ཀྱི་བར་མེད་དེ། །བར་ཆད་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཆད་པ་ན། དེ་ནི་རྣམ་པ་ཀུན་མཁྱེན་ཉིད། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། འདི་ཡི་དམིགས་པ་དངོས་མེད་དེ། །བདག་པོ་དྲན་པ་ཡིན་པར་བཞེད། །རྣམ་པ་ཞི་ཉིད། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ནི། དངོས་པོའི་ཆོས་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར། དངོས་པོ་མེད་པ། རང་དང་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར། མཚན་ཉིད་མེད་པ། མིང་དང་མཚན་མ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར། མཚན་མ་མེད་པ། རྩོལ་བའི་མེད་པའི་ཕྱིར། བྱེད་པ་མེད་པའམ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ། འདུས་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར། སྐྱེ་བ་མེད་པ། གནས་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འབྱུང་བ་མེད་པ་སྟེ། ཞེས་པ་རྣམས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། མེད་པ་ཡིན་ཏེ། འདིས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་ཞི་བར་བརྗོད་པ་ཡིན་གྱི་དངོས་པོ་འགོག་པས་ནི་ཞི་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གྲོལ་སྡེ་གཉིས་གསུངས། འདི་ནི་མཚན་ཉིད་དོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། བ༷ར་ཆ༷ད་མེ༷ད་པ༷འི་ཏི༷ང་ངེ༷་འཛི༷ན། །ཞེས་པ་དོན་བདུན་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། འདི་ལ་ནི། །རབ་ཏུ་སྨྲ་རྣམས་རྒྱུད་མར་རྒོལ།
【現代漢語翻譯】 པ་ཐ་མར་བཞེད། (pa tha mar bzhed) 完成於此。祈請文：從那裡開始，大約三又二分之一行，在《千部經》中，第五十三品結束。 ༈ 第五十四品 ༈ 第十七卷 從那裡開始，三又二分之一行，這些瘟疫都將止息，如同長久之後氣息停止一般。在各種情況下，所有眾生的安樂成就和圓滿功德，如同河流匯入大海。以殊勝的果實來莊嚴，對於那位偉大的菩薩，在各種情況下都要依止。世尊！就像這樣，從那裡開始，兩張紙和多出二分之一行，被稱為如來，這是因為他已經理解並證悟了真如，所以被稱為如來。對於這個真如，也稱為般若波羅蜜多。這是偉大的中觀派所說。從那裡開始，三張紙和六又二分之一行，值得天、人以及阿修羅所供養。他們唸誦：བསྒོ༷མ་པ༷་ཞེ༷ས། །བྱ༷་བ༷འི་ལ༷མ་ནི༷་སོ༷་སོ༷་ལ༷། །རྣ༷མ་པ༷ར་རྟོ༷ག་པ༷་རྣ༷མ་བཞི༷་ཡི༷། །གཉེ༷ན་པོ༷་རྣ༷མ་པ༷་བཞི༷་ད༷ང་ནི༷། (bsgom pa zhes/ bya ba'i lam ni so so la/ rnam par rtog pa rnam bzhi yi/ gnyen po rnam pa bzhi dang ni) 『修』，『行』之道，各各，『分別』，四種，『對治』，四種。第五和第六個意義已經講完。 三千世界聲聞眾，以及圓滿的獨覺證悟，還有菩薩的無瑕功德，以這些功德作為榜樣，通過眾多的福德，與成佛之間沒有間隔，無有障礙的等持。祈請文：世尊！從那裡開始，四張紙缺少二分之一行，那就是一切種智。祈請文：從那裡開始，一行，此處的所緣非實有，認為是主人的憶念。寂靜的相狀。祈請文：從那裡開始，兩又二分之一行，所謂『自性』，是因為超越了實有之法，所以是無實有。因為遠離了自相和共相，所以是無相。因為遠離了一切名言和表相，所以是無表相。因為沒有勤作，所以是無作或任運成就。因為是非為作，所以是無生。因為是安住的相狀，所以是不生。這些都是中觀派所說。從那裡開始，多出一行，是不存在的。這是指自性寂靜，而不是通過斷滅事物來達到寂靜。這是兩個解脫部所說。這是它的相狀。他們唸誦：བ༷ར་ཆ༷ད་མེ༷ད་པ༷འི་ཏི༷ང་ངེ༷་འཛི༷ན། (bar chad med pa'i ting nge 'dzin) 無有障礙的等持。第七個意義已經講完。 對於此，善辯者們連續不斷地辯論。
【English Translation】 pa tha mar bzhed. It is completed here. Supplication: From there, about three and a half lines, in the 'One Hundred Thousand Collection', the fifty-third chapter ends. ༈ Chapter Fifty-Four ༈ Volume Seventeen. From there, three and a half lines, these plagues will cease, as if breath stops after a long time. In all ways, the happiness, accomplishments, and perfect qualities of all beings, like rivers flowing into the great ocean. Adorning with supreme fruits, one should rely on that great Bodhisattva in all ways. Bhagavan! Just like this, from there, two sheets of paper and half a line more, is called Tathagata, because he has understood and realized Suchness, therefore he is called Tathagata. For this Suchness, it is also called Prajnaparamita. This is what the great Madhyamika said. From there, three sheets of paper and six and a half lines, worthy of being worshiped by the world with gods, humans, and asuras. They recite: བསྒོ༷མ་པ༷་ཞེ༷ས། །བྱ༷་བ༷འི་ལ༷མ་ནི༷་སོ༷་སོ༷་ལ༷། །རྣ༷མ་པ༷ར་རྟོ༷ག་པ༷་རྣ༷མ་བཞི༷་ཡི༷། །གཉེ༷ན་པོ༷་རྣ༷མ་པ༷་བཞི༷་ད༷ང་ནི༷། (bsgom pa zhes/ bya ba'i lam ni so so la/ rnam par rtog pa rnam bzhi yi/ gnyen po rnam pa bzhi dang ni) 'Meditation', the path of 'doing', each, 'discrimination', four kinds, 'antidote', four kinds. The fifth and sixth meanings have been explained. The Shravakas of the three thousand worlds, and the perfect realization of the Pratyekabuddhas, and the flawless merits of the Bodhisattvas, taking these merits as examples, through many merits, there is no gap between them and Buddhahood, the Samadhi without obstacles. Supplication: Bhagavan! From there, four sheets of paper lacking half a line, that is the Omniscient One. Supplication: From there, one line, the object of focus here is not real, it is considered to be the remembrance of the master. The aspect of peace. Supplication: From there, two and a half lines, the so-called 'Suchness', because it transcends the phenomena of reality, therefore it is unreal. Because it is separated from self-characteristics and general characteristics, therefore it is without characteristics. Because it is separated from all names and signs, therefore it is without signs. Because there is no effort, therefore it is without action or spontaneously accomplished. Because it is unconditioned, therefore it is unborn. Because it is the aspect of abiding, therefore it is unarisen. These are what the Madhyamikas said. From there, a little more than one line, it is non-existent. This refers to the peace of self-nature, not the peace achieved by eliminating things. This is what the two liberation groups said. This is its characteristic. They recite: བ༷ར་ཆ༷ད་མེ༷ད་པ༷འི་ཏི༷ང་ངེ༷་འཛི༷ན། (bar chad med pa'i ting nge 'dzin) The Samadhi without obstacles. The seventh meaning has been explained. For this, the eloquent ones continuously debate.
།དམིགས་པ་འཐད་དང་། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། དེ་ཡི་ནི། །ངོ་བོ་ཉིད་ངེས་གཟུང་བ་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟར་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་དྲུག་ཅུང་མེད་ན། རྣམ་ཀུན་མཁྱེན་ཉིད་ཡེ་ཤེས་དང་། །དེ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྱན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་། གཉིས་ན། བམ་པོ་བཅོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་དང་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ན། ཆོས་ཡོངས་སུ་འཚོལ་བར་མི་རུང་སྟེ། ནམ་མཁས་ནི་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུའོ། །བར་མི་རུང་ངོ་། །དཔེར་ན་ནམ་མཁའ་སྒྱུར་མའི་མིང་བཞིན་ནོ། །བར་མི་ཉུང་ངོ་། །དཔེར་ན་སྒྱུ་མའི་མིས་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་པའི་དཔེ་རྣམས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། དམ་པའི་དོན་དང་ཀུན་རྫོབ་དང་། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཡིན་ཡང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཀུན་རྫོབ་ཞེས་བྱ་བ་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་ཉིད་དོན་དམ་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ལྔ་བཅུ་བཞིའོ།། །། ༈ ལེའུ་ལྔ་བཅུ་ལྔ། ༈ སྦྱོར་དང་། དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ན། དཀོན་མཆོག་གསུམ་པོ་དང་། །དེ་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་པ་དང་། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། གང་གི་ཚིག་བླ་དྭགས་ལགས། ཞེས་བྱ་བ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱང་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་བསྟན་ཏེ། ངོ་བོ་ཉིད་དང་མཚན་ཉིད་དང་ངེས་པའི་ཚིག་གིས་སོ། །དེ་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱང་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། ཡོངས་ 4-205 སུ་གྲུབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དང་ཀུན་བཏགས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དོ། །དེ་ལ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། བྱང་ཆུབ་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་བསྟན་ཏོ། །ཀུན་བཏགས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ནི། མཚན་མ་ཙམ་སྟེ། དེའི་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་བསྟན་ཏོ། །མཚན་ཉིད་ནི། རབ་འབྱོར། དོན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བས་བསྟན་ཏོ། །དོན་དམ་པའི་མཚན་ཉིད་ནི་ཡང་དག་པའི་ཞེས་བྱའོ། །ངེས་པའི་ཚིག་ནི་རྣམ་པ་གསུམ་གྱིས་བསྟན་ཏེ། དེ་ལ་ཀུན་བཏགས་པའི་མཚན་ཉིད་རྟོགས་པའི་ངེས་པའི་ཚིག་ནི་དེའི་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་བསྟན་ཏོ། །རབ་འབྱོར། གཞན་གྱི་དབང་རྟོགས་པས་གནས་གྱུར་པའི་མཚན་ཉིད་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་ཚུལ་ནི། ཞེས་བྱ་བས་བསྟན་ཏོ། །ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་མཚན་ཉིད་རྟོགས་པ་ནི། རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། འདི་ལྟར། དེའི་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བས་བསྟན་ཏེ། ཞེས་པ་རྣམས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་དགུ་ལྷག་པ་ན། བྱང་ཆུབ་ནི་ཆོས་གང་ཡང་། སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་དགེ་བའི་རྩ་བ་རྣམས་ཚོགས། སེར་སྣ་དང་། འཆལ་པའི་ཚུལ་ཁྲ
【現代漢語翻譯】 『Dmigspa Thad』（專有名詞，意義待考）和『Gsolpa』（專有名詞，意義待考）。之後，如果紙張少了四張紙，每行少了一行，那麼，它的 自性是需要確定的。『Rabjyor』（專有名詞，意義待考）。就像這樣，之後如果紙張少了半張和六張，那麼， 一切種智的智慧，那就是佛的眼睛。之後，如果半行和兩行， 第十八品。之後，如果八行和大約一行，那麼， 不應該完全尋求法，就像虛空看待虛空一樣。不允許有間隔。例如，就像魔術師的名字一樣。不允許太少。例如，就像魔術師看待虛空一樣。這些例子是中觀派所說的。之後，如果多了兩行， 勝義諦和世俗諦。『Gsolpa』（專有名詞，意義待考）。之後，如果少了大約兩行， 『雖然』這個詞是世間的世俗諦，也就是色等一切法的真如，那就是勝義諦的真如。這是總結性的詞語。這是中觀派所說的。之後，如果是三行， 出自《十萬頌》，第五十四品。 第五十五品 『Sbyor』（專有名詞，意義待考）。之後，具壽。之後，如果紙張是四張紙和八行， 三寶。這樣說道。之後，如果少了大約四行， 『什麼是至尊之語？』也就是說，菩提也顯示為三種：自性、相和決定義。其中，自性也有兩種：完全 成立的自性和遍計所執的自性。其中，完全成立的自性是：世尊。之後，如果是三行， 稱為菩提。這樣說道。遍計所執的自性僅僅是相，因此稱為菩提。這樣說道。相是：『Rabjyor』（專有名詞，意義待考），意義。這樣說道。勝義諦的相是『真實』。決定義通過三種方式顯示：其中，了知遍計所執的相的決定義是：因此稱為菩提。這樣說道。『Rabjyor』（專有名詞，意義待考），了知依他起的相，轉依的相，法身的體性是：這樣說道。了知完全成立的相是：『Rabjyor』（專有名詞，意義待考），此外，就像這樣，因此稱為菩提。這樣說道。』這些都是偉大的中觀派所說的。之後，如果多了一張紙和九行， 菩提不是任何法，佈施等善根聚集，吝嗇和邪淫的戒律。
【English Translation】 'Dmigspa Thad' (Proper noun, meaning to be determined) and 'Gsolpa' (Proper noun, meaning to be determined). Then, if the paper is short of four sheets and each line is short of one line, then its essence needs to be determined. 'Rabjyor' (Proper noun, meaning to be determined). Just like this, then if the paper is short of half a sheet and six sheets, then, the wisdom of all-knowingness, that is the eye of the Buddha. Then, if it is half a line and two lines, Eighteenth chapter. Then, if it is eight lines and about one line, then, one should not completely seek the Dharma, just as space looks at space. No intervals are allowed. For example, like the name of a magician. Not too little is allowed. For example, like a magician looking at space. These examples are what the Madhyamaka school says. Then, if there are two more lines, Ultimate truth and conventional truth. 'Gsolpa' (Proper noun, meaning to be determined). Then, if there are about two lines less, The word 'although' is the worldly conventional truth, that is, the suchness of all phenomena such as form, which is the suchness of the ultimate truth. This is a summary word. This is what the Madhyamaka school says. Then, if it is three lines, From the 'Hundred Thousand Verses', chapter fifty-four. Chapter fifty-five 'Sbyor' (Proper noun, meaning to be determined). Then, the venerable one. Then, if the paper is four sheets and eight lines, The Three Jewels. Thus it was said. Then, if there are about four lines less, 'What is the supreme word?' That is to say, Bodhi is also shown in three ways: essence, characteristic, and definitive word. Among them, essence also has two types: completely established essence and imputed essence. Among them, the completely established essence is: Bhagavan. Then, if it is three lines, is called Bodhi. Thus it is said. The imputed essence is merely a characteristic, therefore it is called Bodhi. Thus it is said. The characteristic is: 'Rabjyor' (Proper noun, meaning to be determined), meaning. Thus it is said. The characteristic of the ultimate truth is 'true'. The definitive word is shown in three ways: among them, the definitive word for understanding the imputed characteristic is: therefore it is called Bodhi. Thus it is said. 'Rabjyor' (Proper noun, meaning to be determined), understanding the dependent arising characteristic, the transformed characteristic, the nature of the Dharmakaya is: thus it is said. Understanding the completely established characteristic is: 'Rabjyor' (Proper noun, meaning to be determined), moreover, just like this, therefore it is called Bodhi. Thus it is said.' These are all what the great Madhyamaka school says. Then, if there is one more sheet and nine lines, Bodhi is not any Dharma, generosity and other roots of virtue gather, stinginess and the precepts of immoral conduct.
ིམས་ལ་སོགས་པ། འགྲིབ་པར་བྱ་བའམ། ནག་པོའི་ཕྱོགས་རྣམས། འགོག དཀར་པོའི་ཕྱོགས་རྣམས། འཕེལ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་མ་སྐྱེས་པ་རྣམས། སྐྱེ་བར་བྱ་བའམ། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་སྐྱེས་པ་རྣམས་འགག །དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་གནས་སྐབས་ནས། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པར་བྱ་བར། དྲི་མ་མེད་པའི་གནས་སྐབས་ན། རྣམ་པར་བྱ་བ། མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་བྱང་ཆུབ་ནི་དམིགས་པ་ཐམས་ཅད་སེལ་བའི་རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་གསུངས་སོ། །ཞེས་པ་རྣམས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ལྷག་ཙམ་ན། སྦྱིན་པའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་མི་སྤྱོད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱིར་འདི་བྱའོ། །སྙམ་དུ་དམིགས་པར་བྱ་བ་དང་། དམིགས་པར་བྱེད་པ་གཉིས་ཀྱི་དངོས་པོར་རྣམ་པར་བརྟགས་ནས་མི་སྤྱོད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ཆད་པ་ན། དགེ་བའི་རྩ་བ་རྣམ་པར་འཕེལ་བར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཉིས་སུ་མེད་པར་སྤྱོད་པ་ཁོ་ན་དགེ་བའི་རྒྱུ་ཡིན་གྱི་གཉིས་སུ་སྤྱོད་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྟན་ཏེ་འདི་ནི་གཉིས་སུ་མེད་པར་སྤྱོད་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། ཐབས་བཅས། གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ལྔ་བཅུ་ལྔའོ།། །། ༈ ལེའུ་ལྔ་བཅུ་དྲུག ༈ བམ་པོ་བཅུ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ལྔ་བཅུ་དྲུག་གོ། །། ༈ ལེའུ་ལྔ་བཅུ་བདུན། ༈ དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱད་ལྷག་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ལྔ་བཅུ་བདུན་ནོ།། །། 4-206 ༈ ལེའུ་ལྔ་བཅུ་བརྒྱད། ༈ དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཞི་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་ལྔ་བཅུ་བརྒྱད་དོ།། །། ༈ ལེའུ་ལྔ་བཅུ་དགུ། ༈ དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། ཐུབ་པའི་རྟོགས་པ་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། ཅི་ལགས། བགྱི་བར་ནུས་སམ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་བཞིའི་མངོན་པར་རྫོགས་པར་བྱང་ཆུབ་པར་ནི་དེ་ལྟ་བུའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་སྤྲོར་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདི་ལ་ཤེས་པར་བྱེད་པ་མེད་དོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ལྷག་པ་ན། སྤྲོས་པ་མེད་ཅིང་སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་བ་ནི་མངོན་པར་རྟོགས་པའོ། །མངོན་པར་རྟོགས་པ་མེད་པར་ཐལ་བ་དང་། མུ་བཞི་ལས་བཟློག་པས་དངོས་པོ་དང་དངོས་པོ་མེད་པ་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་མཐོང་བ་ནི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ཉིད་ཡིན་པར་ཞལ་གྱིས་བཞེས་པས་གང་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གྲོལ་སྡེ་གཉིས་གསུངས། ཕྱིན་ཅི་ལོག་ནི། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཤ
【現代漢語翻譯】 減少等。阻止黑色的方面，增加白色的方面。對於未產生的佛法，使其產生；對於已產生的煩惱，使其止息。從有垢染的狀態到完全的煩惱，在無垢染的狀態中，不是去區分。因為菩提（覺悟）的自性是消除一切所緣境，所以這樣說。這些是中觀派所說。 之後，在一張紙和三又二分之一行多一點的地方寫著：『不應用於佈施的波羅蜜多（度，到彼岸）。』這是爲了菩提而做這件事。認為應該專注于所緣境和能緣境二者的實有，所以不應用。這是這句話的總結。這是中觀派所說。 之後，在兩張紙上少了兩個行的地方寫著：『善根不會增長。』這是說，唯有無二的行持才是善的因，二元的行持則不是。因此，這被稱為無二行持的般若波羅蜜多（智慧度，到彼岸）。這是偉大的中觀派所說。 之後，在兩張紙和十一行的地方寫著：『具足方便。』祈請者：『世尊。』 之後，在一張紙多一點的地方寫著：出自《十萬頌般若經》，第五十五品。 第五十六品 第十九卷。之後，在一張紙和五行的地方寫著：出自《十萬頌般若經》，第五十六品。 第五十七品 之後，在八行多一點的地方寫著：出自《十萬頌般若經》，第五十七品。 第五十八品 之後，在兩張紙和四行的地方寫著：出自《十萬頌般若經》，第五十八品。 第五十九品 之後，在四張紙和五又二分之一行的地方寫著：『如來的證悟』。祈請者：『世尊，是什麼？我能做到嗎？』對於這些問題，因為四種分別唸的現觀菩提（證悟）不是那種可以擴充套件分別唸的，所以對此沒有認識。這是中觀派所說。世尊。 之後，在一張紙多一點的地方寫著：『無戲論且遠離戲論即是現觀。』如果認為沒有現觀，或者從四句中反推，認為事物和非事物是平等性，那麼承認見到這些就是現觀。這是解脫部的兩位大師所說。顛倒的是：祈請者。之後，在一張紙...
【English Translation】 Decreasing, etc. Blocking the black aspects, increasing the white aspects. For the Buddha's teachings that have not arisen, causing them to arise; for the afflictions that have arisen, causing them to cease. From the state of being with defilements to complete affliction, in the state of being without defilements, it is not to differentiate. Because the nature of Bodhi (enlightenment) is to eliminate all objects of focus, therefore it is said thus. These are what the Madhyamaka (Middle Way School) says. Then, on a sheet of paper and a little more than three and a half lines, it says: 'Not to be practiced in the perfection of giving (pāramitā).' This is to do this for the sake of Bodhi. Thinking that one should focus on the reality of both the object of focus and the one who focuses, therefore it is not to be practiced. This is the summary of the statement. This is what the Madhyamaka says. Then, on two sheets of paper with two lines missing, it says: 'The roots of virtue will not increase.' This is to say that only non-dual practice is the cause of virtue, and dual practice is not. Therefore, this is called the Prajñāpāramitā (perfection of wisdom) of non-dual practice. This is what the great Madhyamaka says. Then, on two sheets of paper and eleven lines, it says: 'With skillful means.' Petitioner: 'Bhagavan (Blessed One).' Then, on a little more than one sheet of paper, it says: From the Hundred Thousand Verse Sutra, the fifty-fifth chapter. The fifty-sixth chapter The nineteenth fascicle. Then, on one sheet of paper and five lines, it says: From the Hundred Thousand Verse Sutra, the fifty-sixth chapter. The fifty-seventh chapter Then, on a little more than eight lines, it says: From the Hundred Thousand Verse Sutra, the fifty-seventh chapter. The fifty-eighth chapter Then, on two sheets of paper and four lines, it says: From the Hundred Thousand Verse Sutra, the fifty-eighth chapter. The fifty-ninth chapter Then, on four sheets of paper and five and a half lines, it says: 'The realization of the Thubpa (Buddha)'. Petitioner: 'Bhagavan, what is it? Can I do it?' For these questions, because the Abhisamaya-bodhi (manifest enlightenment) of the four discriminations is not the kind that can expand discriminations, therefore there is no knowing about this. This is what the Madhyamaka says. Bhagavan. Then, on a little more than one sheet of paper, it says: 'Without elaboration and free from elaboration is Abhisamaya (manifestation)'. If one thinks there is no Abhisamaya, or infers from the four extremes, thinking that things and non-things are equality, then acknowledging seeing these is Abhisamaya itself. This is what the two masters of the Liberation School say. The opposite is: Petitioner. Then, on one sheet of paper...
ོག་གུ་བཅུ་གསུམ་ན། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོའི་སྤྲོས་པའོ། །འདི་ཡར་བཅད་ཀྱི་ཕ་པ་སྟེ་པོ་ཏི་བཅུ་བཞི་པ་རྫོགས་སོ།། །། ༈ བ༽ སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ། གླེགས་བམ་བཅོ་ལྔ་པ། བམ་པོ་དང་པོ། སྤྱོད་པ་མཉམ་བཞག་ལ་ཟློ་བའི་ཚེ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་ལྷག་པ་ན། རང་བཞིན་གཉུག་མའི། ངོ་བོ་ཉིད་ནི་ངོ་བོ་ཉིད། དངོས་པོ་མེད་པའི་གཞི། ཡང་དངོས་པོ་མེད། ལྷ་བུ་གང་ཡང་མེད་དོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན་བཅོས་མ་གློ་བུར་བའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རི་བོང་གི་རྭ་ལྟར་གཤིས་ལ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རབ་འབྱོར། དེ་ལྟ་བས་ན། དོན་དམ་གཟུགས། དེ་བཞིན་དུ་ཕྱི་མ་རྣམས་ལའང་སྦྱར་ཏེ། དོན་དམ་གྱི་ཚོར་བ་ནི་སྤྲོར་མེད་པའོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དོན་དམ་གྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་སྤྱད་པར་བྱའོ། །འདི་ལྟར་ཡང་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་གཟུགས། དེ་བཞིན་དུ་ཕྱི་མ་རྣམས་ལའང་སྦྱར་ཏེ། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཚོར་བ་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་དོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་དགུ་ལྷག་ན། གང་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པའི་གཞི། དོན་དམ། དེ་ནི་སྤྲོར་མེད་པ་སྟེ། རབ་འབྱོར། དེའི་ཕྱིར་ན། དོན་དམ་གྱི་གཟུགས་ནི་སྤྲོར་མེད་པའོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། བམ་པོ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་ཅིག་ན། ལམ་བཅས་དང་། །གསོལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། བརྡ་ཐམས་ཅད་བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཡོངས་སུ་བཟུང་བར་བྱ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་སེམས་ཅན་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་སྐད་དང་མཐུན་པར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། དེ་དེ་བཞིན་ཏེ། ཞེས་བསྔགས་པ་མཛད་དེ་ཆོས་གང་ལ་ཡང་སྒྲུབ་པར་མི་བྱེད་དེ། ཆོས་རྣམས་གནས་པའི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་མོད་ཀྱི་བྱིས་པ་རྣམས་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱ་བའི་ཐབས་སུ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་འདི་མཛད་དེ། རིམ་པ་འདིས་ཤེས་པར་གྱུར་ནས་ཡིད་དེ་བཞིན་དུ་བསྒྲུབས་འཚང་རྒྱ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་ 4-207 པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། གཉེན་པོ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་དག་དང་། །རབ་འབྱོར། དེ་ནི་འདི་ལྟར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། འཕགས་པའི་ཆོས་འདུལ་བ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་པ་འདུལ་བ་དང་སྒྲུབ་པས་འདུལ་བར་གནས་པའི་མཚན་ཉིད་དུ་སྟོན་ཏེ། འཕགས་པའི་ཆོས་འདུལ་པ་འདི་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས་པས། དེ་ལྟ་བུའི། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་དགུ་ལྷག་ཙམ་ན། མཚན་ཉིད་དང་ནི། རབ་འབྱོར། འདི་ནི་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བཞི་ན། སྒོམ་པ་ལ། །སྨྲ་བ་རྣམས་ཀྱི་ལོག་རྟོག་པ། །རྣམ་པ་ཀུན་མཁྱེན་ཉིད་རྟེན་ཅན།
【現代漢語翻譯】 在第十三張紙上，是菩薩摩訶薩的展開。這是向上截斷的父本，第十四部書結束。 ༈ བ）十萬頌般若經，第十五卷，第一品。當唸誦行為平等時，在超過一半又十張紙之後，是自性本然的。本體即是本體。無事物的基。又無事物。沒有任何天神。其原因是，所有虛假的、偶然的法，都像兔角一樣，本性上不存在。善現，因此，勝義諦的色，同樣適用於其餘的，勝義諦的感受是無所展開的。在超過一半又兩張紙之後，應在勝義諦的如是性中修行。像這樣，世俗諦的色，同樣適用於其餘的，世俗諦的感受是無自性的。在超過一張紙和九行之後，在無自性的基上，勝義諦，那是無所展開的。善現，因此，勝義諦的色是無所展開的。在超過一半又兩張紙之後。 第二品。在其中一張紙上，有道和祈請。在兩張紙和五行之後，應完全接受所有表達方式，這與各種眾生的語言相符。這是中觀派所說。在超過兩張紙和一行之後，就像那樣，讚歎它，不對任何法進行實證，因為法的特徵是安住。雖然如此，爲了讓孩子們理解，在世俗諦中這樣做，通過這個次第來了解，心就會像那樣被實證，從而證得菩提。這是中觀派所說。在超過一行之後，對治與不相符的方面。善現，就像這樣。在幾乎不到兩張紙之後，聖法毗奈耶，這意味著通過自性來調伏貪慾等，並通過實證來調伏，顯示安住的特徵。這部聖法毗奈耶被稱為般若波羅蜜多。這是中觀派所說，因此，應學習這樣的般若波羅蜜多。在一張紙和九行左右之後，特徵和。善現，這是菩提。在三張紙和四行之後，在禪修中。論者們的邪見。一切相智具有所依。
【English Translation】 On the thirteenth sheet, it is the unfolding of the Bodhisattva Mahasattva. This is the upwardly truncated father text, the fourteenth book is complete. ༈ བ) The Hundred Thousand Prajñāpāramitā, the fifteenth volume, the first chapter. When reciting the practice of equanimity, after more than half and ten sheets of paper, it is the nature of the inherent. The essence is the essence. The basis of non-things. And there are no things. There are no gods whatsoever. The reason is that all false, accidental dharmas, like rabbit horns, do not exist in nature. Subhuti, therefore, the form of ultimate truth, similarly applies to the rest, the feeling of ultimate truth is without unfolding. After more than half and two sheets of paper, one should practice in the thusness of ultimate truth. Like this, the form of conventional truth, similarly applies to the rest, the feeling of conventional truth is without self-nature. After more than one sheet and nine lines, on the basis of no self-nature, ultimate truth, that is without unfolding. Subhuti, therefore, the form of ultimate truth is without unfolding. After more than half and two sheets of paper. The second chapter. On one of the sheets, there is the path and the prayer. After two sheets and five lines, all expressions should be fully accepted, which is in accordance with the languages of various sentient beings. This is what the Madhyamaka school says. After more than two sheets and one line, just like that, praise it, and do not prove any dharma, because the characteristic of dharmas is to abide. Even so, in order to make the children understand, do this in conventional truth, and through this sequence to understand, the mind will be realized in that way, thereby attaining Bodhi. This is what the Madhyamaka school says. After more than one line, the antidote and the incompatible aspects. Subhuti, just like this. After almost less than two sheets, the Holy Dharma Vinaya, which means to subdue desire and so on by nature, and to subdue by realization, showing the characteristic of abiding. This Holy Dharma Vinaya is called Prajñāpāramitā. This is what the Madhyamaka school says, therefore, one should study such Prajñāpāramitā. After about one sheet and nine lines, characteristics and. Subhuti, this is Bodhi. After three sheets and four lines, in meditation. The wrong views of the speakers. Omniscience has a basis.
།རྣམ་པ་བཅུ་དྲུག་དག་ཏུ་བཞེད། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། གལ་ཏེ་དེ་ལྟར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། ཆོས་ཐམས་ཅད། སྒོམ་པ་རྣམ་པར་འཇིག་པ་ནི། །རྣམ་པར་སྒོམ་པ་བསྒོམ་པ་ནི། །ཞེས་ཡུམ་བསྡུས་པའི་འགྱུར་ལ་བྱུང་བ་ལེགས། འགྲེལ་པ་དང་ཡང་མཐུན་ནོ། །གཟུགས་ལ་སོགས་པ་འོག་མ་རྣམས་ལ་ཡང་སྦྱོར་ཅིག །ཆོས་ཐམས་ཅད་སྒོམ་པ་རྣམ་པར་འཇིག་པ། རྣམ་པར་སྒོམ་པ་བསྒོམ་པ་རྣམ་པའི་འོག་ཏུ་ཡང་ཐེན་མཆན་འདི་དགོས། སྒོམ་པ་ནི་ཤེས་རབ་གཟུགས། སྒོམ་པ་རྣམ་པར་འཇུག་པ་ནི་ཚོར་བ་ལ་སོགས་པ་ཕྱི་མ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ཏེ། རྣམ་པར་སྒོམ་པ་བསྒོམ་པ་ནི། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་ལྷག་པ་ན། བམ་པོ་གསུམ་པ། གཟུགས་དངོས་པོ་ཡོད་ཅེས་བྱ་བར་མི་སྒོམ་མོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་དངོས་པོ་ཡོད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་དོ། །སྙམ་དུ་མི་སྒོམ་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་ཙམ་ཆད་པ་ན། མཐའ་གཉིས་ལ་ཆགས་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དངོས་པོའི་འདུ་ཤེས་ཅན་དེ་འདི་ནི་བདག་སྟེ། གུད་ན་ཡོད་དོ། །ཞེའམ། བདག་ནི་གཟུགས་སོ། །བདག་ནི་ཚོར་བའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྟག་པ་དང་ཆད་པའི་མཐའ་གཉིས་ལ་ཆགས་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བཅུ་ཅུང་མེད་ན། གཟུགས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་ནི་གཉིས་སོ། །སྙམ་པའི་འདུ་ཤེས་ཡོད་པ་དེ་ལ་ཡོད་པ་དང་མེད་པའམ། དངོས་པོ་དངོས་པོ་མ་ཡིན་པར་རྟག་པ་གདོན་མི་ཟ་བར་འབྱུང་བར་འགྱུར་རོ། །ཡང་ན་གཟུང་བ་དང་། འཛིན་པའི་དངོས་པོར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། གཉིས་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་ལྔ་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ། ལེའུ་ལྔ་བཅུ་དགུའོ།། །། ༈ ལེའུ་དྲུག་ཅུ། ༈ དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཙམ་ན། ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་མངའ་བསྒྱུར་བའི་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་བོ། །ཡུལ་ལ་བརྙེས་པར། ཞེས་བྱ་བ་ནི་མངོན་པར་ཤེས་པ་དང་དབང་བཅུའོ། །ཞེས་པ་གཉིས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་ལ་སྤྱོད་པའི་ཚེ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་དེ་སྟོན་ཏེ། ཕ་རོལ་ 4-208 ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་རྣམས་ལ་སྤྱོད་ཅིང་མངོན་པར་ཤེས་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་ན། དེ་ལ་མཚན་མ་དང་རློམ་སེམས་དང་། རོ་མྱང་བ་དང་དམིགས་པའི་འདུ་ཤེས་རྣམས་བསལ་ཏེ། རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པའི་འདུ་ཤེས་སྐྱེད་ཅིང་སྦྱང་ནས་ནམ་མཁའ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་ནས་ཕྱིས་རྗེས་ལ་ཐོབ་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་འཕགས་པའི་བདེན་པ་བཞི་མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་ནས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་མངོན་སུམ་དུ་བྱས་ཏེ། ཀུན་རྫོབ་ཡིད་ལ་བྱེད་པས་སེམས་ཅན་རྣ
【現代漢語翻譯】 認為有十六種相。問：世尊，如果這樣，那麼在一張紙上缺了一行字時，『諸法，修習完全毀滅，修習是修習』，在《略品般若經》的翻譯中出現是很好的，也與註釋相符。對於色等下面的內容也同樣適用。『諸法，修習完全毀滅，修習是修習』，在『修習』的下面也需要這個附註。修習是智慧色，修習完全進入是受等之後的所有法也同樣，修習是修習。之後多了十三張紙。 第三卷。『不應修習色是實有』，這句話的意思是色是實有的自性。不應思念。這是中觀派的觀點。之後缺了四張紙，大約兩行字。『執著于兩個邊』，這句話的意思是，具有實有觀念的人認為『這是我，與我 अलग (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思)（ātman，我）是分開存在的』，或者『我是色，我是受』等等，執著于常斷二邊的說法。這是偉大的中觀派的觀點。之後少了三張紙和大約十行字。『色的觀念是二』，對於認為有這種觀念的人來說，有和沒有，或者實有和非實有，一定會產生常的觀念。或者因為會變成能取和所取的實有，所以說是二。這是偉大的中觀派的觀點。之後大約是七張紙和五行字。《十萬頌般若經》，第五十九品。 第六十品。 之後大約是兩張半紙。『在一切法上獲得自在』，這句話的意思是正等覺。『獲得境』，這句話的意思是神通和十力。這兩點是中觀派的觀點。之後是一行字。『在行持六度時』等等，這表明，在行持六度並進入神通等時，消除對相、傲慢、味著和所緣的執著，生起並修習自性清凈的觀念，以虛空為意，在那時現證成佛，之後以隨得的智慧現證四聖諦，現證佛法，以世俗為意來利益眾生。
【English Translation】 It is considered to have sixteen aspects. Question: Blessed One, if that is so, then when a line is missing on a piece of paper, 'All dharmas, cultivation is completely destroyed, cultivation is cultivation,' it is good that it appears in the translation of the Condensed Perfection of Wisdom Sutra, and it also agrees with the commentary. Apply the same to the subsequent ones such as form. 'All dharmas, cultivation is completely destroyed, cultivation is cultivation,' this footnote is also needed below 'cultivation'. Cultivation is wisdom-form, cultivation completely enters is the same for all subsequent dharmas such as feeling, cultivation is cultivation. Then there are thirteen extra sheets of paper. Volume 3. 'One should not cultivate that form is truly existent,' this means that form is the nature of being truly existent. One should not think. This is the view of the Madhyamaka school. Then four sheets of paper are missing, about two lines. 'Attached to the two extremes,' this means that those who have a concept of reality think, 'This is me, अलग (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思)（ātman，self）exists separately,' or 'I am form, I am feeling,' etc., attached to the two extremes of permanence and annihilation. This is the great Madhyamaka school's view. Then three sheets of paper and about ten lines are missing. 'The concept of form is two,' for those who have the concept of thinking this, existence and non-existence, or reality and non-reality, will inevitably arise as a permanent concept. Or because it will become the reality of the grasped and the grasper, it is called two. This is the great Madhyamaka school's view. Then about seven sheets of paper and five lines. The Hundred Thousand Verse Perfection of Wisdom Sutra, chapter fifty-nine. Chapter Sixty. Then about two and a half sheets of paper. 'Having dominion over all dharmas,' this means perfect complete enlightenment. 'Having attained the realm,' this means clairvoyance and the ten powers. These two points are the view of the Madhyamaka school. Then one line. 'When practicing the six perfections' etc., this shows that when practicing the six perfections and entering into clairvoyance etc., eliminating the concepts of characteristics, arrogance, savoring, and object of focus, generating and cultivating the concept of self-nature being completely pure, focusing on space, at that very moment, one becomes perfectly enlightened, and later, with the wisdom attained, one perfectly realizes the four noble truths, manifests the dharmas of the Buddha, and benefits sentient beings with conventional thought.
མས་ཕུང་པོ་གསུམ་དུ་ལུང་བསྟན་པར་འགྱུར་ཏེ། དེ་བས་ན་མི་དམིགས་པ་ཉིད་ཀྱིས་སྤྱད་པ་དག་མི་དམིགས་པ་ཉིད་ཀྱིས་བྱང་ཆུབ་པར་འགྱུར་བས་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་བཞི་ན། སྡིག་ཏོ་མི་དགེ་བའི་ཆོས་རྣམས་ལ་དངོས་པོ་ཞིག་ཡོད་དེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར། ཐམས་ཅད་འགྲུབ་ཀྱི་གཞན་དུ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྟན་ཏེ་གང་གི་ཕྱིར་འདོད་པ་རྣམས་དང་སྡིག་པ་མི་དགེ་བའི་ཆོས་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པས་དེའི་ཕྱིར་ལུང་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་སོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ལོ༷ག་པ༷ར་བསྒྲུ༷བ་ད༷ང་བཅ༷ས་པ༷་ནི༷། །རྩེ༷་མོ༷འི་མངོ༷ན་རྟོ༷གས། ཞེས་པ་དོན་བརྒྱད་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མན་ངག་གི་བསྟན་བཅོས་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་ཅེས་བྱ་བ་ལས། རྩེ་མོའི་སྦྱོར་བའི་སྐབས་ཏེ་ལྔ་པའོ།། །། ༄། །དྲུག་པ། མཐར་གྱིས་པའི་སྦྱོར་བའི་སྐབས། ༈ སྦྱིན་པ་ཤེས་རབ་བར་དག་དང་། །རབ་འབྱོར་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་པ་ན། བགྱི་བ་མཆིས་པར་གྱུར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཇི་ལྟར་སྒྱུ་མའི་གླང་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པ་དམིགས་པ་དང་མི་དམིགས་པ་འཕྲལ་ཁོ་ན་ལ་འགྱུར་བ་དེ་བཞིན་དུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡང་འཕྲལ་ཁོ་ན་ལ་དམིགས་སུ་མེད་པ་རྟོགས་པར་འགྱུར་གྱི་རིམ་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །སྙམ་དུ་དགོངས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཞི་པ། སངས་རྒྱས་ལ་སོགས་དྲན་དང་ཆོས། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དགུ་ཅུང་མེད་ན། ཐེག་པ་གཞན་ལ་མི་རྟེན་པས། མ་རལ་བ། ཡང་བར་སྐྱེ་བ་སྤངས་པས། མ་ཞིག་པ། སྐྱེ་བོ་ངན་པ་དང་ཉོན་མོངས་པ་དང་མ་འདྲེས་པས། མ་འདྲེས་པ་དཀར་པོའི་ཆོས་ཀྱི་ཆ་གཅིག་ཏུ་རྣམ་པར་འཕེལ་བས་སྐྱོན་མེད་པ། སྐྱེ་བར་སྨོན་ལམ་འདི་འདེབས་པས། མཉམས་པས། ཇི་ལྟར་འགྲོ་བ་འདོད་པ་ཉིད་ཀྱིས་ནི། མཐུ་དང་ལྡན་པ། མཁས་པས་མ་སྨད་པས། མཁས་པས་བསྔགས་པ། དབང་པོ་རྣམས་བསྲུངས་པ་ཤིན་ཏུ་རྫོགས་པ་བསམ་གཏན་གྱི་ཡན་ལག་གི་ཚོགས་རྒྱས་པས། ཏིང་ངེ་འཛིན། གནས་པ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་པའི་འབྲུ་གནོན་རྣམས་བཙུན་པ་གྲོལ་སྡེའི་གསུངས་བཞིན་བཀོད། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་ན། 4-209 དངོས་མེད་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་དེ། །མཐར་གྱིས་པ་ཡི་བྱ་བར་བཞེད། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བརྒྱད་ཅུང་མེད་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་དྲུག་ཅུའོ།། །། ༈ ལེའུ་དྲུག་ཅུ་རྩ་གཅིག ༈ བམ་པོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན། མི་དམིགས་པ་ཉིད་མངོན་པར་རྟོགས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་མི་དམིགས
【現代漢語翻譯】 將預言為三個蘊（梵文：skandha，蘊，堆積），因此，以無所緣（梵文：anupalambha，不可得）而行持，以無所緣而證悟，沒有過失。』這是總結語。這是中觀派（梵文：Madhyamaka）所說。 然後，在一張紙和四行上，『對於罪惡和不善之法存在著實體。』等等，因為沒有實體的自性，所以一切都能成就，否則則不然。』這樣教導說，因為慾望和罪惡、不善之法是沒有實體的自性，所以才預言。這是中觀派所說。 然後，在十一行上，『現證菩提。』對於這些，『伴隨著錯誤的建立。』是頂峰的現觀。第八個意義已經講完。 《般若波羅蜜多（梵文：Prajñāpāramitā，智慧到彼岸）教授論——現觀莊嚴論》中，頂峰加行之品第五。 第六品，漸次加行。 施捨（梵文：dāna，佈施）直到智慧（梵文：prajñā，智慧）清凈，以及善現（梵文：Subhūti，須菩提）的祈請。然後，在三行之後，『將會存在行為』，就像幻化的象等等，所緣和無所緣僅僅是瞬間的變化一樣，菩薩（梵文：bodhisattva，菩提薩埵）也是僅僅在瞬間證悟無所緣，而不是逐漸地。這樣思忖。這是中觀派所說。然後，在五張紙左右的地方。 第四卷，憶念佛（梵文：Buddha，覺者）等等和法（梵文：Dharma，法）。善現。此外，然後，在幾乎沒有九張紙的地方，不依賴於其他乘（梵文：yāna，交通工具），不破損。已經捨棄了下賤的轉生，不毀壞。不與惡劣之人和煩惱（梵文：kleśa，煩惱）混雜，不混雜，白法的成分增長，沒有過失。因為種下這個出生的願望，平等。如欲而行，具有力量。不被智者誹謗，被智者讚歎。守護諸根非常圓滿，禪定（梵文：dhyāna，禪那）支分之集合增長，三摩地（梵文：samādhi，等持）。是安住，這些詞語的含義如尊者解脫軍所說的那樣安排。然後，在七張紙的地方。 無實體的自性，是漸次的行為。善現。此外，菩提。然後，在幾乎沒有七張半紙的地方，《十萬頌般若經》中，第六十品。 第六十一品。 第五卷，然後，在五行上，『現證無所緣』，這是無所緣。
【English Translation】 It will be prophesied as the three skandhas (Tibetan: phung po, Sanskrit: skandha, meaning 'heap' or 'aggregate'), therefore, practicing with non-apprehension (Tibetan: mi dmigs pa, Sanskrit: anupalambha, meaning 'unobtainable'), one will become enlightened through non-apprehension, without fault.' This is the concluding statement. This is what the Madhyamaka (Tibetan: dbu ma pa, Sanskrit: Madhyamaka) school says. Then, on one sheet and four lines, 'For sinful and non-virtuous dharmas, there exists a substance.' and so on, because it is the nature of non-substance, therefore everything is accomplished, otherwise not.' Thus it is taught that because desires and sinful, non-virtuous dharmas are the nature of non-substance, therefore it is prophesied. This is what the Madhyamaka school says. Then, on eleven lines, 'Perfectly enlightened.' For those, 'Accompanied by the establishment of error.' is the peak realization. The eighth meaning has been explained. From the Treatise on the Secret Instructions of the Perfection of Wisdom (Prajñāpāramitā) called 'Ornament of Clear Realization (Abhisamayālaṅkāra),' the fifth chapter, the occasion of the Peak Application. Chapter Six, the Occasion of Gradual Application. Giving (Tibetan: sbyin pa, Sanskrit: dāna) up to the purification of wisdom (Tibetan: shes rab, Sanskrit: prajñā), and the request of Subhūti (Tibetan: Rab 'byor, Sanskrit: Subhūti). Then, after three lines, 'There will be action,' just as the illusory elephant and so on, apprehension and non-apprehension change only momentarily, likewise, the Bodhisattva (Tibetan: byang chub sems dpa', Sanskrit: bodhisattva) also realizes non-apprehension only momentarily, not gradually. Thus he contemplates. This is what the Madhyamaka school says. Then, in about five sheets of paper. Volume Four, Remembering the Buddha (Tibetan: sangs rgyas, Sanskrit: Buddha) and so on, and the Dharma (Tibetan: chos, Sanskrit: Dharma). Subhūti. Furthermore, then, in almost no nine sheets of paper, not relying on other vehicles (Tibetan: theg pa, Sanskrit: yāna), not broken. Having abandoned base rebirths, not destroyed. Not mixing with evil people and afflictions (Tibetan: nyon mongs pa, Sanskrit: kleśa), not mixed, the elements of white dharma increase, without fault. Because planting this aspiration for birth, equal. As one wishes to go, possessing power. Not reviled by the wise, praised by the wise. Guarding the senses is extremely complete, the collection of the limbs of meditation (Tibetan: bsam gtan, Sanskrit: dhyāna) increases, Samādhi (Tibetan: ting nge 'dzin, Sanskrit: samādhi). It is abiding, the meanings of these words are arranged as stated by the Venerable Vimuktisena (Tibetan: grol sde). Then, in seven sheets of paper. The nature of non-substance, is the gradual action. Subhūti. Furthermore, Bodhi. Then, in almost no seven and a half sheets of paper, from the Hundred Thousand Verse Prajñāpāramitā, the sixtieth chapter. The sixty-first chapter. Volume Five, then, on five lines, 'Clearly realizing non-apprehension,' this is non-apprehension.
་པའི་ཐོབ་པ་དང་མི་དམིགས་པའི་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ཞེས་བརྗོད་ན། ཐོབ་པར་བྱ་བ་དང་མངོན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མི་དམིགས་པ་ཡོད་པར་འགྱུར་ཏེ། དེ་ལྟ་ན་ནི་དམིགས་པའི་སྐྱོན་ཆེན་པོར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་མི་དམིགས་པ་ཉིད་ཐོབ་པ་དང་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་བོ། །ཞེས་ཀྱང་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ལ་ཕྲེང་ཙམ་ཆད་པ་ན། ཚུགས་པར་དཀའ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། མཐ༷ར་གྱི༷ས་པ༷། །རྣ༷མ་གསུ༷མ་རྣ༷མ་བཅུ༷། ཞེས་པ་མཐར་གྱིས་པའི་དོན་བཅུ་གསུམ་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མན་ངག་གི་བསྟན་བཅོས་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་ཅེས་བྱ་བ་ལས། མཐར་གྱིས་པའི་སྦྱོར་བའི་སྐབས་ཏེ་དྲུག་པའོ།། །། ༄། །བདུན་པ། སྐད་ཅིག་མའི་སྦྱོར་བའི་སྐབས། ༈ སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་རེ་རེས་ཀྱང་། །ཟག་མེད་ཆོས་ཀུན་བསྡུས་པའི་ཕྱིར། །ཐུབ་པའི་སྐད་ཅིག་གཅིག་པ་ཡི། །རྟོགས་པ་འདི་ནི་ཤེས་པར་བྱ། །ཇི་ལྟར་སྐྱེས་བུས་བཟོ་ཆུན་རྒྱུད། །རྟོགས་ཐབས་གཅིག་གིས་བསྐྱོད་པ་ན། །ཐམས་ཅད་གཅིག་ཆར་འགུལ་བ་ལྟར། །སྐད་ཅིག་གཅིག་ཤེས་དེ་བཞིན་ནོ། །དེ་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་པ་དང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ན། ཡོངས་སུ་ཟིན་པ་ལས་ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་པ་ལས་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པས་ཡོངས་སུ་ཟིན་པའི་ཕྱིར། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །གཞན་དུ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་གཅིག་ཁོ་ནར་རོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བདུན་ཙམ་ན། བམ་པོ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བཅུ་ན། མི་བརྟན་པ་ཡོངས་སུ་བཏང་བ་དེས་ཇི་ཞིག་བྱ་ཞེས་ཟེར་ན། ཞེས་བྱ་བ་ནི་བདུད་ཀྱི་རིས་རྣམས་སྨྲ་བའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཉིས་ན། བམ་པོ་བདུན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། གང་ཚེ་ཆོས་དཀར་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །རང་བཞིན་ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །རྣམ་སྨིན་ཆོས་ཉིད་གནས་སྐབས་སྐྱེས། །དེ་ཚེ་སྐད་ཅིག་གཅིག་ཡེ་ཤེས། །རབ་འབྱོར། ཇི་ལྟར་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། བམ་པོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་དགུ་ཅུང་མེད་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་དྲུག་ཅུ་རྩ་གཅིག་གོ། །། 4-210 ༈ ལེའུ་དྲུག་ཅུ་གཉིས། ༈ བམ་པོ་དགུ་པ། སྦྱིན་ལ་སོགས་པའི་སྤྱོད་པ་ཡིས། །ཆོས་ཀུན་རྨི་ལམ་འདྲ་གནས་ནས། །ཆོས་རྣམས་མཚན་ཉིད་མེད་པ་ཉིད། །སྐད་ཅིག་མ་ནི་གཅིག་གིས་རྟོགས། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ན། ཡིད་དང་ཆོས་ནི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོའི་དམིགས་པའོ། །འདི་ད
【現代漢語翻譯】 如果說『獲得』和『不可得的證悟』，那麼爲了獲得和證悟，就會有不可得，這樣就成了執著的巨大過失。因此，不可得本身就是圓滿究竟的菩提。』這樣教導。這是中觀派的觀點。之後，三張紙的行文有些缺失，難以辨認。那些內容是：『次第，三種，十種。』這裡講完了次第的第十三個意義。 《般若波羅蜜多教授論——現觀莊嚴論》中，次第瑜伽品第六。 第七，剎那瑜伽品。 即使是佈施等任何一種，因為包含了所有無漏法，所以應當瞭解佛陀的剎那證悟。就像一個人用一種方法轉動水車，所有的水桶都會一起轉動一樣，瞭解一個剎那也是如此。』這樣教導。之後，一張紙上說，『因為完全被掌握』，意思是由於般若波羅蜜多完全掌握，所有的眾生也會合為一體。』這樣教導。不是其他，而只是一個。』這是總結。這是中觀派的觀點。之後，大約十七張紙。 第六卷。之後，四張紙和十行上說，『放棄不穩定的東西，那要做什麼呢？』這是魔眾所說。這是中觀派的觀點。之後，十二張半紙。 第七卷。之後，五張紙和五行上說，『當一切白法的自性，般若波羅蜜多，成熟的法性，狀態產生時，那時一個剎那的智慧。』 善現（Subhuti）。『如何菩薩摩訶薩。』 之後，十一張紙和五行。 第八卷。之後，十九張半紙，幾乎沒有內容。《十萬頌般若經》第六十一品。 第六十二品。 第九卷。『佈施等行為，諸法如夢般存在，諸法無相，一個剎那證悟。』 之後，具壽善現（Subhuti）。之後，十三張紙和五行上說，『意和法是菩薩摩訶薩的所緣。』 這個是...
【English Translation】 If it is said 'attainment' and 'non-attainment of realization', then for the sake of attainment and realization, there will be non-attainment, which would become a great fault of clinging. Therefore, non-attainment itself is the complete and perfect Bodhi. ' Thus it is taught. This is the view of the Madhyamaka school. After that, the writing on three sheets of paper is somewhat missing, making it difficult to recognize. Those contents are: 'Gradual, three kinds, ten kinds.' Here, the thirteenth meaning of gradualness has been explained. In the Treatise on the Perfection of Wisdom Instructions, the Ornament of Clear Realization, the sixth chapter is the section on gradual yoga. Seventh, the section on instantaneous yoga. Even if it is just one of the giving etc., because it includes all uncontaminated dharmas, therefore, this one moment of realization of the Thus-Gone One should be known. Just as when a person moves a series of water wheels with one method, all the buckets move together, likewise, knowing one moment is the same. ' Thus it was taught. After that, on one sheet of paper, it says, 'Because it is completely grasped', meaning that because the Perfection of Wisdom completely grasps, all sentient beings will also become one. ' Thus it is taught. It is not other, but only one. ' This is the conclusion. This is the view of the Madhyamaka school. After that, about seventeen sheets of paper. Volume Six. After that, on four sheets of paper and ten lines, it says, 'Giving up the unstable, what is to be done?' This is what the hosts of demons say. This is the view of the Madhyamaka school. After that, twelve and a half sheets of paper. Volume Seven. After that, on five sheets of paper and five lines, it says, 'When the nature of all white dharmas, the Perfection of Wisdom, the ripening nature, the state arises, at that time, one moment of wisdom.' Subhuti. 'How does a Bodhisattva Mahasattva.' After that, eleven sheets of paper and five lines. Volume Eight. After that, nineteen and a half sheets of paper, with almost no content. From the Hundred Thousand Verse Perfection of Wisdom Sutra, Chapter Sixty-one. Chapter Sixty-two. Volume Nine. 'Acts of giving etc., all dharmas exist like dreams, dharmas are without characteristics, one moment is realized by one.' After that, the venerable Subhuti. After that, on thirteen sheets of paper and five lines, it says, 'Mind and Dharma are the objects of a Bodhisattva Mahasattva.' This is...
ག་ནི་དཔལ་ཀྱེའི་རྡོ་རྗེའི་རྒྱུད་དུ། ཀྱེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམ་པར་མ་དག་པ་གང་ལགས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། གཟུགས་ལ་སོགས་པའོ། །དེ་ཅིའི་སླད་དུ་ཞེ་ན། གཟུང་བ་དང་འཛིན་པའི་དངོས་པོའི་ཕྱིར་རོ། །ཀྱེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་གཟུང་བ་དང་འཛིན་པའང་གང་ལགས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། མིག་གིས་གཟུགས་ནི་གཟུང་བར་བྱ། །སྒྲ་ནི་རྣ་བས་མཉན་པར་བྱ། །དྲི་ནི་སྣ་ཡིས་ཚོར་བར་བྱ། །ལྕེ་ཡིས་རོ་ནི་རེག་པར་བྱ། །དངོས་པོ་ལུས་ཀྱིས་རེག་པར་བྱ། །ཡིད་ཀྱིས་བདེ་སོགས་ཐོབ་པ་ནི། །ཞེས་གསུངས་པ་དབུ་མ་པ་དང་དགོངས་པ་གཅིག་གོ །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་བཞི་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ཆད་པ་ན། རྨི་ལམ་དང་ནི་དེ་མཐོང་ཉིད། །གཉིས་ཀྱི་ཚུལ་དུ་མི་མཐོང་ལྟར། །ཆོས་རྣམས་གཉིས་སུ་མེད་པ་ཡི། །དེ་ཉིད་སྐད་ཅིག་གཅིག་གིས་མཐོང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་དྲུག་ལྷག་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་དྲུག་ཅུ་གཉིས་སོ།། །། ༈ དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། སྐ༷ད་ཅི༷ག་མ༷། །གཅི༷ག་གི༷ས་མངོ༷ན་རྫོ༷གས་བྱ༷ང་ཆུ༷བ་པ༷། །མཚ༷ན་ཉི༷ད་ཀྱི༷ས་ནི༷་རྣ༷མ་པ༷་བཞི། །ཞེས་པ་སྐད་ཅིག་མའི་དོན་བཞི་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མན་ངག་གི་བསྟན་བཅོས་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་ཅེས་བྱ་བ་ལས། སྐད་ཅིག་མའི་སྦྱོར་བའི་སྐབས་ཏེ་བདུན་པའོ།། །། ༄། །བརྒྱད་པ། ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་སྐབས། ༈ ལེའུ་དྲུག་ཅུ་གསུམ། ༈ གང་གིས་སྲིད་པ་ཇི་སྲིད་པར། །འགྲོ་ལ་ཕན་པ་སྣ་ཚོགས་དག །མཉམ་དུ་མཛད་པའི་སྐུ་དེ་ནི། །ཐུབ་པའི་སྤྲུལ་སྐུ་རྒྱུན་མི་ཆད། །དེ་བཞིན་འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་འདི། །ལས་ནི་རྒྱུན་མི་ཆད་པར་བཞེད། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་ན། འགྲོ་རྣམས་ཞི་བའི་ལས་དང་ནི། ། བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཉིས་དང་ཕྲེང་གསུམ་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་ཙམ་ན། བསྡུ་བ་རྣམ་བཞི་བགོད་པ་དང་། །རབ་འབྱོར་ངས་ཀྱང་འདི་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྱན་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཅིག་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་དགུ་ཙམ་ན། ཐུབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྐུ་ནི། །ཟག་པ་མེད་པའི་ཆོས་གང་དག །ཐོབ་གྱུར་རྣམ་ཀུན་རྣམ་དག་པ། །དེ་དག་རང་བཞིན་མཚན་ཉིད་ཅན། །རབ་འབྱོར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཙམ་ན། བྱང་ 4-211 ཆུབ་ཕྱོགས་མཐུན། རབ་འབྱོར། དེ་ལ་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་བཞི་གང་ཞེ་ན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། ཚད་མེད་དང་། །ཞེས་པའི་མདོ་སྐབས་འདིར་མ་བྱུང་ཡང་སྐབས་གཞན་དུ་བྱུང་ལ་དགོངས་སོ། །ཞེས་ཤེས་པར་
【現代漢語翻譯】 在《吉祥黑汝嘎續》中：『嘿，薄伽梵（Bhagavan，擁有財富者），什麼是不清凈的？』薄伽梵回答說：『色等（指色蘊等五蘊）。』為什麼呢？因為有能取和所取的實物。』『嘿，薄伽梵，什麼是能取和所取呢？』薄伽梵回答說：『眼睛取色，耳朵聽聲，鼻子嗅香，舌頭嘗味，身體觸物，意識獲得樂等。』這與中觀派的觀點一致。之後大約兩張紙和四行。 第十卷。之後大約四張紙少一行：『夢境以及所見之物，不像二取那樣顯現，諸法無二的實相，剎那間即可證悟。』提問：『薄伽梵。』之後大約六張半紙：出自《十萬頌般若經》，第六十二品。 這些是：『剎那間，一剎那間現證菩提，以特徵而言有四種。』這裡講完了剎那四義。 《現觀莊嚴論》，是關於般若波羅蜜多竅訣的論著，第七品是關於剎那瑜伽。 第八品，法身之品。 第六十三品。 『以其存在的一切時間裡，為利益眾生而平等行持各種事業之身，是能仁（釋迦牟尼佛）的化身，永不間斷。』同樣，只要輪迴存在，業力也不會停止。之後，具壽（擁有壽命者）善現（Subhuti，須菩提）問。之後是整整十張紙：『引導眾生走向寂靜之業。』 第十一卷。之後大約十二張紙和三行。 第十二卷。之後大約十張半紙：『四攝的分配。』善現，我也從這裡以佛眼。之後大約四張紙和半行。 第十三卷。之後大約三張紙和九行：『能仁的自性身，是無漏之法，獲得一切圓滿清凈，彼等具有自性特徵。』善現，菩薩。之後大約四行：菩提順品。善現，什麼是四念住呢？之後一張紙和六行：無量。』雖然此經中沒有出現，但在其他地方出現過，請知曉。
【English Translation】 In the Guhyasamaja Tantra: 'Hey, Bhagavan, what is impure?' The Bhagavan replied: 'Form, etc. (referring to the five skandhas).' Why is that? Because of the reality of the grasper and the grasped.' 'Hey, Bhagavan, what are the grasper and the grasped?' The Bhagavan replied: 'The eye grasps form, the ear hears sound, the nose senses smell, the tongue tastes flavor, the body touches objects, and the mind obtains pleasure, etc.' This is consistent with the view of the Madhyamaka school. After about two sheets of paper and four lines. Tenth fascicle. After about four sheets of paper, missing one line: 'Dreams and what is seen, do not appear as dualistic; the reality of phenomena being non-dual, is seen in a single instant.' Question: 'Bhagavan.' After about six and a half sheets of paper: From the Hundred Thousand Verses Prajnaparamita Sutra, the sixty-second chapter. These are: 'In an instant, in a single instant, perfect enlightenment is manifested; in terms of characteristics, there are four types.' Here, the four meanings of an instant are explained. The Ornament for Clear Realization, a treatise on the instructions of the Prajnaparamita, the seventh chapter is about the yoga of an instant. Eighth chapter, the chapter on the Dharmakaya. Sixty-third chapter. 'The body that equally performs various deeds to benefit beings for as long as existence lasts, is the emanation body of the Thubpa (Shakyamuni Buddha), never ceasing.' Likewise, as long as samsara exists, karma will not cease. Then, the venerable Subhuti asked. Then there are exactly ten sheets of paper: 'Leading beings to the work of peace.' Eleventh fascicle. After about twelve sheets of paper and three lines. Twelfth fascicle. After about ten and a half sheets of paper: 'The distribution of the four means of gathering.' Subhuti, I also, from here, with the eye of the Buddha. After about four sheets of paper and half a line. Thirteenth fascicle. After about three sheets of paper and nine lines: 'The nature body of the Thubpa, is the unpolluted dharma, having obtained all complete purity, those have the characteristics of self-nature.' Subhuti, Bodhisattva. After about four lines: Concordant with enlightenment. Subhuti, what are the four mindfulnesses? After one sheet of paper and six lines: Immeasurable.' Although it does not appear in this sutra, it has appeared elsewhere, please know.
བྱའོ། །དེ་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གསུམ་གང་ཞེ་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་ན། རྣམ་པར་ཐར་དང་། རྣམ་པར་ཐར་པ་བརྒྱད་གང་ཞེ་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། མཐར་གྱིས་ནི། །སྙོམས་འཇུག་དགུ་ཡི་བདག་ཉིད་དང་། །མཐར་གྱིས་གནས་པའི་སྙོམས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ལྷག་པ་ན། ཟད་པར་བཅུ་ཡི་བདག་ཉིད་དང་། །དེ་ལ་མཐའ་དག་གི་སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་གང་ཞེ་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ན། ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་སྐྱེ་མཆེད་ནི། །རབ་ཏུ་དབྱེ་བས་རྣམ་བརྒྱད་དང་། །དེ་ལ་ཟིལ་གྱིས་གནོན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་ན། ཉོན་མོངས་མེད་དང་། དེ་ལ་ཉོན་མོངས་པ་གང་ཞེ་ན། ཞེས་བྱ་བ་ནི་བདག་གི་ཕྱིར། གཞན་དང་ཉོན་མོངས་པར་མ་གྱུར་ཅིག །ཅེས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས། ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་སྙོམས་པར་ཞུགས་ཏེ་སྔོན་གྱི་སྨོན་ལམ་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་གཞན་གྱི་རྒྱུད་ལ་ཉོན་མོངས་པ་སྐྱེ་བའི་སྐབས་མི་འབྱེད་པ་དེ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པའི་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། སྨོན་མཁྱེན་དང་། །དེ་ལ་སྨོན་ལམ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། མངོན་ཤེས། དེ་ལ་མངོན་པར་ཤེས་པ་དྲུག །དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དག་བཞི་དང་། །དེ་ལ་ཡོངས་སུ་དག་པ་བཞི་གང་ཞེ་ན། བག་ཆགས་ཐམས་ཅད་ཉོན་མོངས་པའི་གནས་ངན་ལེན་ཐམས་ཅད་གནས་དང་བྲལ་བར་གྱུར་པ་དང་། བདག་གི་ལུས་ཀྱང་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་ལེན་པ་དང་། གནས་དང་འཆི་འཕོ་རྣམས་ལ་རང་དབང་ཏུ་གྱུར་པ་ནི། ལུས་སམ། གནས་ཡོངས་སུ་དག་པ་དང་། སྤྲུལ་པ་དང་ཡོངས་སུ་བསྒྱུར་བའི་གྲངས་སུ་གཏོགས་པ་དང་དམིགས་པ་ཐམས་ཅད་དབང་དུ་གྱུར་པ་ནི། དམིགས་པ་སེམས་ཀྱི་གནས་ངན་ལེན་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་སེམས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་དམ་ཚིག་འཕེལ་བ་ནི། སེམས་ཡོངས་སུ་མ་རིག་པའི་ཕྱོགས་ཀྱི་གནས་ངན་ལེན་ཐམས་ཅད་བྲལ་བས་ཤེས་པར་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་ལ་ཤེས་པའི་སྒྲིབ་པ་མེད་པ་དབང་ཏུ་གྱུར་པ་ནི། ཡེ་ཤེས་ཡོངས་སུ། དབང་བཅུ་དང་ནི། དེ་ལ་དབང་བཅུ་གང་ཞེ་ན། ཇི་སྲིད་འདོད་པ་དེ་སྲིད་དུ་འཇུག་པ་ཚེ་ལ་དབང་བ་དང་། བསམ་གཏན་དང་ཚད་མེད་པ་ལ་སོགས་པ་གང་གིས་སེམས་ཅན་གནས་པར་འདོད་པ་དེས་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་གནས་པས། སེམས་ལ་དབང་བ་དང་། བསམ་པ་ཙམ་གྱིས་ཡོ་བྱད་ཅི་འདོད་པ་འབྱོར་བ། ཡོ་བྱད་ལ་དབང་པ་དང་། སྐྱེ་བར་འདོད་པའི་ལས་ཐམས་ཅད་ལ་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་བསྒྱུར་བ་ལས་ལ་དབང་བ་དང་། སྐྱེ་གནས་གང་འདོད་པར་འདོད་པར་སྐྱེ་བ་སྐྱེད་ལ་དབང་བ་དང་། དངོས་པོ་གང་དང་གང་ལ་མོས་པ་བྱས་པ་བཞིན་དུ་འགྱུར་བ། མོས་པ་ལ་དབང་བ་དང་། སྨོན་ལམ་ཐམས་ཅད་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་འགྲུབ་པ། སྨོན་ལམ་ལ་དབང་བ་དང་། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་ཇི་ 4-212 ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་སྒྲུབ་པ། རྫུ་འཕྲུལ་ལ་དབ
【現代漢語翻譯】 然後，什麼是三摩地（ting nge 'dzin，專注）三種？從那裡再過三行，是解脫（rnam par thar）和八解脫（rnam par thar pa brgyad）是什麼？從那裡再過四行：次第（mthar gyis ni），是九次第住（snyoms 'jug dgu yi bdag nyid）的自性，以及次第而住的等持（mthar gyis gnas pa'i snyoms）。從那裡再過十行：是十遍處（zad par bcu yi bdag nyid）的自性，什麼是十一切處（de la mtha' dag gi skye mched bcu）？從那裡再過一行半：勝伏一切處（zil gyis gnon pa'i skye mched ni），通過詳細區分有八種。什麼是勝伏（de la zil gyis gnon）？從那裡再過一頁半：無煩惱（nyon mongs med dang）。什麼是煩惱（de la nyon mongs pa）？爲了自己，不要成為他人和煩惱。這樣加持后，進入三摩地，以先前願力的力量，不開啟他人相續中生起煩惱的因緣，這被稱為無煩惱的等持（nyon mongs pa med pa'i snyoms par 'jug pa）。這是中觀派（dbu ma pa）所說。從那裡再過一行：愿智（smon mkhyen dang）。什麼是願力（de la smon lam）？從那裡再過兩行：神通（mngon shes）。什麼是六神通（de la mngon par shes pa drug）？從那裡再過一行半：四清凈（rnam pa thams cad dag bzhi dang）。什麼是四種完全清凈（de la yongs su dag pa bzhi gang zhe na）？所有的習氣（bag chags）和所有煩惱的過患（nyon mongs pa'i gnas ngan len）都與處所分離，並且自己的身體也如所愿地取用，對於處所和死亡轉移等獲得自在，這是身體或處所的完全清凈（lus sam gnas yongs su dag pa）。屬於化身和完全轉變的範疇，並且所有對境都獲得自在，這是對境，心與所有心的過患分離，心在所有方面都增長誓言，這是心的完全清凈（sems yongs su）。無明的方面的所有過患都已分離，因此對於所有應知的事物都沒有知識的障礙而獲得自在，這是智慧的完全清凈（ye shes yongs su）。十自在（dbang bcu dang ni）。什麼是十自在（de la dbang bcu gang zhe na）？隨心所欲地進入，對壽命自在（tshe la dbang ba）；禪定和無量等，以任何方式希望眾生安住，就如所愿地安住，對心自在（sems la dbang ba）；僅僅通過思考就能獲得所需的物品，對物品自在（yo byad la dbang pa）；對於所有想要出生的業，如所愿地轉變，對業自在（las la dbang ba）；在任何想要出生的地方如願出生，對出生自在（skyed la dbang ba）；對任何事物產生興趣，就會如所愿地轉變，對興趣自在（mos pa la dbang ba）；所有願望都如所愿地實現，對願望自在（smon lam la dbang ba）；所有神變的行為都如所愿地成就，對神變自在（rdzu 'phrul la dbang）
【English Translation】 Then, what are the three Samadhis? After three lines, what are the Liberations and the Eight Liberations? After four lines: Gradual, the nature of the Nine Successive Abidings, and the Samadhi of Gradually Abiding. After ten more lines: the nature of the Ten Exhaustions, and what are the Ten All-Encompassing Spheres? After one and a half lines: the Spheres of Overcoming, with eight divisions. What is Overcoming? After one and a half pages: Without Afflictions. What are Afflictions? For the sake of self, may it not become others and afflictions. Having blessed thus, entering into Samadhi, by the power of previous aspirations, not opening the occasion for afflictions to arise in the continuum of others, this is called the Samadhi Without Afflictions. This is what the Madhyamika says. After one more line: Aspiration Wisdom. What is Aspiration? After two lines: Clairvoyance. What are the Six Clairvoyances? After one and a half lines: Four Purities. What are the Four Completely Pure? All habitual tendencies and all the faults of afflictions are separated from their place, and one's own body is taken as desired, and one has mastery over places and death transitions, this is the complete purity of body or place. Belonging to the category of emanation and complete transformation, and all objects are mastered, this is the object, the mind is separated from all the faults of the mind, the mind increases vows in all ways, this is the complete purity of mind. All the faults of the side of ignorance are separated, so there is no obscuration of knowledge for all that should be known, and one has mastery, this is the complete purity of wisdom. Ten Powers. What are the Ten Powers? Entering as long as desired, mastery over life; whichever sentient beings one wishes to abide in meditation and immeasurables, they abide as desired, mastery over mind; obtaining whatever one desires with just a thought, mastery over possessions; transforming all actions of desired birth as desired, mastery over action; being born as desired in any place of birth, mastery over birth; whatever one is interested in, it transforms as desired, mastery over interest; all aspirations are fulfilled as desired, mastery over aspiration; all miraculous actions are accomplished as desired, mastery over miracles.
ང་བ་དང་། ཤེས་བྱ་ཟབ་པ་ཤེས་པར་འདོད་པ་རྣམས་མྱུར་དུ་ཤེས་པ། ཡེ་ཤེས་ལ་དབང་བ་དང་། མིང་གི་ཚོགས་ལ་སོགས་པ་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་ཐོབ་པ་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཡང་དག་པར་རྣམ་པར་དགོད་པ་ལ་མཁས་པ། ཆོས་ལ་དབང་བ་སྟེ། བཅུ་པོ་འདི་དག་གོ །དེ་ལྟར་ཡོངས་སུ་དག་པ་བཞི་དང་། དབང་བཅུའི་བཤད་པ་དབུ་མ་པའི་གསུངས་བཞིན་བཀོད་དོ། །སྟོབས་བཅུ་དང་། །རབ་འབྱོར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། མི་འཇིགས་པ་ནི་བཞི་དག་དང་། །རབ་འབྱོར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་མི་འཇིགས་པ་བཞི་གང་ཞེ་ན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། སོ་སོ་ཡང་དག་རིག །ངེས་པའི་སོ་སོ་ཡང་དག་པར་རིག་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། བསྲུང་བ་མེད་པ་རྣམ་གསུམ་དང་། །རབ་འབྱོར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་བསྲུང་། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་རྣམ་གསུམ་དང་། །དེ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་དགོངས། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། བསྙེལ་བ་མི་མངའི་ཆོས་ཉིད་དང་། །དེ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཉམས་པ་མེད། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན་མི་འདའ་བ་སྟེ། དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ན་དེ་རྣམས་ཀྱི་མཛད་པ་འབྲས་བུ་ཡོད་པར་འདོད་པ་འཐད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཉི་ཁྲི་སྣང་བ་གསུངས། བག་ཆགས་ཡང་དག་བཅོམ་པ་དང་། །དེ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི། སྤངས་ཀྱང་དེ་དག་ལ་ཉོན་མོངས་པ་མ་སྤངས་པ་ལྟ་བུར་སྤྱོད་པའི། ལུས་ཀྱི་འགྱུར་བ་ཡོད་ཀྱི། སྐྱེ་ལ་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་། །དེ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ་ན། མཛད་ཅེས་བྱ་སྟེ། ཇི་ལྟར་རྟོག་ཅེ་ན། སུ་ནི་དགེ་བའི། རྩ་བ་ཡོངས་སུ་སྨིན་སུ་ནི་དགེ་བའི་རྩ་བ་ཡོངས་སུ་མ་སྨིན། སུ་ནི་མངོན་པར་མཐོང་བ་བསྟན་པའི་སྣོད་ཡིན། སུ་ནི་ངེས་པར་ལེགས་པ་བསྟན་པའི་སྣོད་ཡིན། ཡང་སུ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འབྱོར་བའི་སྣོད་ཡིན། གང་ཞིག་ལ་ཅི་ཞིག་བྱ། ཞེས་སོ་སོར་རྟོག་ཞེས་གྲོལ་སྡེ་གཉིས་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། ཐུབ་པ་ཁོ་ནའི་མ་འདྲེས་ཆོས། །བཅོ་བརྒྱད་བཤད་པ་གང་ཡིན་དང་། །རབ་འབྱོར། དེ་བཞིན་གཤེགས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་དང་། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བརྗོད་པ་ཡིན། །རབ་འབྱོར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་གང་ཞེ་ན། ཁ་ཅིག་ནི་བདེན་པ་བཞི་ལ་དམིགས་པའི་ཤེས་པ་རྣམ་པ་བཅུ་དྲུག་གིས་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །གཞན་དག་ནི། དེ་ཡང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ངོ་བོ་མེད་པ་དང་། མ་སྐྱེས་པ་དང་། མ་འགག་པ་དང་། གཟོད་མ་ནས་ཞི་བ་དང་། རང་བཞིན་གྱིས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི། རྣམ་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །གཞན་དག་འདིར་གཉེན་པོའི་ཕྱོགས་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་རྣམ་པ་བརྗོད་པར་ནི་འདོད་ཀྱིས། ཡིད་བཞི
【現代漢語翻譯】 對於那些想要迅速瞭解深刻知識的人，爲了掌握智慧，爲了如願獲得各種名稱，爲了精通正確辨析一切事物，爲了掌握佛法，這十種能力是必不可少的。這便是關於四種完全清凈和十種能力的闡述，依照中觀派的觀點進行編排。《十力》。 尊者，如來。如果那時一張紙和兩行字稍微缺失，那麼 四無畏是純凈的。 尊者，如來的四無畏是什麼呢？如果那時一張紙和兩行字有多餘，那麼 種種清凈的智慧。對於決定的種種清凈的智慧。如果那時兩行字稍微缺失，那麼 三種無守護。 尊者，如來的守護。如果那時是五行半，那麼 三種正念的安立。對於如來的意念。如果那時是六行，那麼 不忘失的法性。對於如來沒有衰損。如果那時是一行，那麼不會退轉。因此，他們的行為被認為是具有成果的，這是合理的。《二萬頌》中說道。 徹底摧毀習氣。對於如來。 即使已經斷除，但他們的行為就像沒有斷除煩惱一樣，身體會有變化。對於眾生的慈悲之心。對於如來。 如果那時多出一行左右，那麼被稱為事業。如何理解呢？誰是善根完全成熟的？誰是善根尚未完全成熟的？誰是顯現可見之物的容器？誰是決定良善之事的容器？還有誰是佛陀功德的容器？應該對誰做什麼？像這樣分別思考，這是解脫部的兩種觀點。 如果那時是一行，那麼 只有佛陀才有的不共之法，十八種不共之法是什麼呢？ 尊者，如來。 如果那時是六行半，那麼 被稱為一切種智和法身。 尊者，如來的一切種智是什麼呢？有些人認為是包含以四聖諦為對境的十六種智慧。有些人認為，它是包含一切事物無自性、不生不滅、本初寂靜、自性涅槃之相的智慧。還有些人認為，這裡想要表達的是包含對治品的智慧方面，但意念是四種。
【English Translation】 For those who wish to quickly understand profound knowledge, to master wisdom, to obtain various names as desired, to be proficient in correctly distinguishing all things, and to master the Dharma, these ten powers are indispensable. This is the explanation of the fourfold purity and the ten powers, arranged according to the views of the Madhyamaka school. 'The Ten Powers.' Venerable, Tathagata. If at that time a sheet of paper and two lines are slightly missing, then The four fearlessnesses are pure. Venerable, what are the four fearlessnesses of the Tathagata? If at that time a sheet of paper and two lines are extra, then Various pure wisdoms. For the determined various pure wisdoms. If at that time two lines are slightly missing, then Three without protection. Venerable, the protection of the Tathagata. If at that time it is five and a half lines, then Three establishments of mindfulness. For the intention of the Tathagata. If at that time it is six lines, then The Dharma nature of non-forgetfulness. For the Tathagata, there is no decline. If at that time it is one line, then there is no regression. Therefore, their actions are considered to have results, which is reasonable. It is said in the 'Twenty Thousand Verses'. Completely destroy habitual tendencies. For the Tathagata. Even though they have been abandoned, their actions are like not abandoning afflictions, and there will be changes in the body. For the great compassion towards beings. For the Tathagata. If at that time there is about one line extra, then it is called activity. How to understand it? Who is the one whose roots of virtue are fully matured? Who is the one whose roots of virtue are not yet fully matured? Who is the vessel for showing visible things? Who is the vessel for definitely good things? And who is the vessel for the merits of the Buddha? What should be done to whom? Thinking separately like this, these are the two views of the liberation section. If at that time it is one line, then The unique Dharma of the Buddha alone, what are the eighteen unique Dharmas? Venerable, Tathagata. If at that time it is six and a half lines, then It is called omniscience and Dharmakaya. Venerable, what is the omniscience of the Tathagata? Some consider it to be the sixteen kinds of wisdom that include the Four Noble Truths as their object. Some consider it to be the wisdom that includes the aspects of all things being without self-nature, unborn, unceasing, primordially peaceful, and naturally in Nirvana. Still others think that what is intended here is to express the aspect of wisdom that includes the antidotes, but the intention is fourfold.
ན་ནོར་བུ་ལྟར་དེ་ལས་སེམས་ཅན་གྱིས་དོན་དུ་གཉེར་བའི་དོན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །ཡང་གཞན་དག་ནི་སྤངས་པའི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གཞི་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདིའི་རྣམ་པ་ཐམས་ 4-213 ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་སྟེ། དེ་ལ་ནི་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པ་དང་། ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་དང་། བག་ཆགས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་སྤངས་པའི་རྣམ་པ་གསུམ་ཆར་ཡང་མང་བ་ཡིན་ནོ། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་རྣམ་པར་འགྲེལ་བ་འདི་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ལེགས་ན། སློབ་དཔོན་བཟང་སྐྱོང་གིས་སྐབས་སུ་བབ་པ་ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལ་སོགས་པ་ཤེས་བྱ་རྣམ་པ་བཅུས་བསྡུས་པའི་སྙིང་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་ཤིན་ཏུ་ལེགས་ཏེ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ལ་དམིགས་པའོ། །ཞེས་འཕགས་པ་གྲོལ་སྡེས་ཉི་ཁྲི་སྣང་བ་གསུངས་ཤིང་། བཙུན་པ་གྲོལ་སྡེས་ཀྱང་འདི་དང་མཐུན་པར་གསུངས་སོ། །མཁྱེན་པ་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། ། ཉན་ཐོས་ཉོན་མོངས་མེད་པའི་ལྟ། །མི་ཡི་ཉོན་མོངས་ཡོངས་སྤངས་ཉིད། །གྲོངས་སོགས་སུ་དེའི་ཉོན་མོངས་རྣམས། །རྒྱུན་གཅོད་རྒྱལ་བའི་ཉོན་མོངས་མེད། །སངས་རྒྱས་སྨོན་ནས་མཁྱེན་པ་ནི། །ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་དང་ཆགས་སྤངས་དང་། །ཐོགས་པ་མེད་དང་རྟག་གནས་དང་། །འདྲི་བ་ཀུན་ལན་འདེབས་པར་བཞེད། །རྒྱུ་ནི་ཡོངས་སུ་སྨིན་གྱུར་ནས། །གང་དང་གང་ལ་གང་དང་ནི། །གང་ཚེ་བྱ་བ་འཕན་གྱུར་པ། །དེ་དང་དེ་ལ་དེ་སྣང་ངོ་། །ལྷ་ཡི་རྒྱལ་པོས་ཆར་བབ་ཀྱང་། །ས་བོན་མི་རུང་མི་འཁྲུངས་ལྟར། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ནི་བྱུང་གྱུར་ཀྱང་། །སྐལ་བ་མེད་པས་བཟང་མི་མྱོང་། །དེ་ལྟར་མཛད་པ་རྒྱ་ཆེའི་ཕྱིར། །སངས་རྒྱས་ཁྱབ་པར་ངེས་པར་བརྗོད། །དེ་ཉིད་ཟད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། །རྟག་པ་ཞེས་ཀྱང་བརྗོད་པ་ཡིན། །མཚན་ནི་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་། །དཔེ་བྱད་བརྒྱད་ཅུའི་བདག་ཉིད་འདི། །ཐེག་ཆེན་ཉེ་བར་ལོངས་སྤྱོད་ཕྱིར། །ཐུབ་པའི་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་སྐུར་བཞེད། །དེ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་མི་ཆེན་པོའི་མཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་གང་ཞེ་ན། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་པ་ན། ཕྱག་ཞབས་འཁོར་ལོས་མཚན་དང་། དེ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཕྱག་དང་ཞབས་ཀྱི་མཐིལ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ནས། རུ་སྦལ་ཞབས། །ཞབས་ཀྱི་མཐིལ། ཕྱག་དང་ཞབས་སོར་དྲ་བས་འབྲེལ་བ་དང་། །ངང་བའི་རྒྱལ་པོ་ལྟར། ཕྱག་ནི་ཞབས་བཅས་འཇམ་ཞིང་གཞོན་ཤ་ཆགས། །ཤིང་བལ་གྱི་ཡལ་ལེའུ་ལྟར། འདི་ཡི་སྐུ་ནི་བདུན་དག་མཐོ་བ་དང་། །ཕྱག་དང་ཞབས་དང་། སོར་མོ་རིང་དང་། ཕྱག་དང་ཞབས། རྟིང་ཡངས། རྟིང་པ་རིང་བ་དང་། སྐུ་ཆེ་དྲང་། །སྐུ་ལག་པ་བདུན། ཞབས་འབུར་མི་མངོན། པུས་མོ་ལྷ་ང་། སྦུ་ནི་གྱེན་དུ་ཕྱོགས། །སྤུ་གྱེན་དུ་གཡས། བྱིན་པ་ཨེ་ན་ཡ་འདྲ། རི་དྭགས་ཨེ་ནྱ། ཕྱག་རིང་མཛེ
【現代漢語翻譯】 就像如意寶珠一樣，眾生可以從中毫不費力地獲得他們想要的東西。』有人這樣說。 還有人說：『因為這是所有斷除的基礎，所以被稱為一切種智（Skt. Sarvākārajñatā）。因為對於它來說，煩惱障、所知障和習氣障這三種斷除都非常多。』如果對一切種智的這種解釋都很好，那麼善護論師（Vasubandhu）所說『由於一切種智是包含了與時機相關的阿賴耶識等十種所知事物的精華』就非常好了。聖者解脫軍（Ārya Vimuktisena）在《二萬頌般若經》（Nyi khri snang ba）中說：『這是非常好的，因為它專注于完全成就。』尊者解脫軍也說了與此相似的話。被稱為一切種智。 聲聞沒有煩惱的見解，人完全斷除了煩惱。在死亡等等之中，他們的煩惱被根除，勝者的煩惱不存在。 諸佛發願的智慧，是任運成就、離貪、無礙、恒常，並且樂於回答所有問題。 當原因完全成熟時，在何時何地，什麼行為變得有益，就在何時何地顯現。 即使天王降下雨水，不合適的種子也不會生長。同樣，即使諸佛出現，沒有福報的人也無法體驗到美好。 因此，由於其廣大的事業，佛陀被確定為遍在。由於其永不耗盡，也被稱為常。 這具有三十二相和八十隨形好的自性，爲了大乘的近取受用，被認為是能仁（釋迦牟尼佛）的圓滿報身。 那麼，什麼是如來（Tathāgata）的三十二大丈夫相呢？從那裡開始，超過五串念珠的長度，是手足有輪相。如來的手和足的掌心。超過一串念珠的長度，是足跟豐滿。足底，手和足的指間有蹼相，像鵝王一樣。手柔軟，雙足平整。像迦尸迦布一樣，這個身體是七處隆滿的。手和足，手指修長，手和足，腳後跟寬大，腳後跟長，身體高大端正。身體七處隆滿。腳踝不外露。膝蓋像鹿王。陰藏隱密。體毛向上生長。體毛向上向右旋。身體像埃尼亞鹿王一樣。手臂修長美觀。
【English Translation】 Like a wish-fulfilling jewel, sentient beings effortlessly obtain what they desire from it.' Some say. Others say, 'Because it is the basis of all abandonment, it is called Sarvākārajñatā (all-knowingness). Because for it, the abandonment of the afflictive obscurations, the cognitive obscurations, and the habitual obscurations are all very numerous.' If this explanation of Sarvākārajñatā is all good, then Vasubandhu's statement that 'because Sarvākārajñatā is the essence that encompasses the ten knowable things such as the Ālayavijñāna (store consciousness) related to the occasion' is very good. Ārya Vimuktisena said in the Twenty Thousand Verse Prajñāpāramitā, 'This is very good because it focuses on complete accomplishment.' Venerable Vimuktisena also said something similar to this. It is called Sarvākārajñatā. The Śrāvakas (listeners) have a view free from afflictions, and humans completely abandon afflictions. In death, etc., their afflictions are eradicated, and the Victorious One's afflictions do not exist. The wisdom of the Buddhas' aspirations is spontaneously accomplished, free from attachment, unimpeded, constant, and willing to answer all questions. When the cause is fully ripened, whenever and wherever, whatever action becomes beneficial, it appears at that time and place. Even if the king of gods rains down water, unsuitable seeds will not grow. Similarly, even if the Buddhas appear, those without merit cannot experience goodness. Therefore, due to its vast activity, the Buddha is determined to be omnipresent. Due to its never being exhausted, it is also called constant. This nature, possessing the thirty-two major marks and eighty minor marks, is considered the Sambhogakāya (enjoyment body) of the Muni (Shakyamuni Buddha) for the sake of the Great Vehicle's near enjoyment. So, what are the thirty-two major marks of a great being of the Tathāgata? Starting from there, exceeding the length of five rosaries, are the feet and hands marked with wheels. The palms of the hands and soles of the feet of the Tathāgata. Exceeding the length of one rosary, are the full heels. The soles of the feet, the fingers and toes are connected by webbing, like the king of geese. The hands are soft, and the feet are flat. Like the Kāśika cloth, this body is full in seven places. The hands and feet, the fingers are long, the hands and feet, the heels are wide, the heels are long, the body is tall and upright. The body is full in seven places. The ankles are not visible. The knees are like the deer king. The genitals are concealed. The body hair grows upwards. The body hair spirals upwards to the right. The body is like the Eṇeya deer king. The arms are long and beautiful.
ས། །བརླ་དྲང་བོར་བཞག །འདོམས་ཀྱི་སྦ་བ་སྦུབས་སུ་ནུབ་པ་དང་། །གླང་པོ་དང་རྟ་ཅང་ཤེས། པགས་པ་གསེར་མདོག །ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ། པགས་པ་སྲབ་པ་དང་། །གསེར་དང་དངུལ། སྤུ་ནི་རེ་རེ་ནས་གཡས་ལེགས་འཁྲུངས་དང་། །ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་ཕྱེ་བའི། ཞལ་མཛོད་སྤུས་བརྒྱན། མེ་ཏོག་ཀུནྡ་དང་། ཟླ་བ་དང་། རོ་སྟོད་སེང་གེ་འདྲ། །རོ་སྟོད་ཆེ། འདི་ཡི་དཔུང་བའི་མགོ་ཟླུམ། མགུར་དང་རྒྱུད། ཐལ་གོང་རྒྱས། །གསེར་གྱི་གཏན་པ། འདི་ལ་རོ་མི་ཞིམ་པ་རོ་ 4-214 མཆོག་སྣང་། །རླུང་དང་མཁྲིས་པ་དང་། སྐུ་ནི་ནྱ་གྲོ་ཏ་ལྟར་ཆུ་ཞེང་གབ། །སྐུ་ཆེ་ཞིང་འདོམ་དུ་མཉམ། གཙུག་ཏོར་འབུར་ལྡན། སྤྱི་གཙུག་འབུར་ལྡན། སྤྱི་གཙུག་ཟླུམ། ལྗགས་རིང་མཛེས་པ་དང་། །མེ་ཏོག་ཨུཏྤལ་དམར་པོའི་འདབ་མའི་ཁ་དོག །ཚངས་དབྱངས། ཚངས་པ། འགྲམ་པ་སེང་གེའི་འདྲ་དང་། འགྲམ་པ་མེ་ལོང་། ཚེམས། །ཤིན་ཏུ་དཀར་དང་། མེ་ཏོག་ཀུནྡ་དང་། ཚད་མཉམ། ཚེམས་ལ། ཐགས་བཟང་དང་། །ཚེམས་ལ་མཚམས་མེད་དོ། །གྲངས་ནི་བཞི་བཅུ་ཐམ་པ་ཚང་བ་དང་། །བླ་འོག་ཏུ་གྱེ་གུག་མེད། སྤྱན་ནི་མཐོན་འཐིང་། དཀར་ནག་གི་ཆ། སྤྱན་རྫི་བ་མཆོག་གི །འདྲ་བ་འདི་དག་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་མཚན། །རྫི་མ་བླ་འོག་ཤིན་ཏུ་མ་འཛིངས་པས་བའི་རྫི་མ་ལྟ་བུའོ། །འདི་ལ་མཚན་ནི་གང་གང་གི །སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་གང་ཡིན། །དེ་དང་དེ་ནི་རབ་རྫོགས་པས། །མཚན་ནི་འདི་དག་ཡང་དག་འགྲུབ། །བླ་མ་སྐྱེལ་ལ་སོགས་པ་དང་། །དེ་ལ་བླ་མའི་བསུ་བསྐྱལ་དང་། ཡང་དག་བླངས་པ་བརྟན་པ་དང་། །ཡི་དམ་ལ་བརྟན་པས། བསྡུ་བ་བསྟེན་དང་། སྦྱིན་པ་དང་། གྱ་ནོམ་པའི། །དངོས་པོ་སྦྱིན་དང་། བཟའ་བ་དང་། བཅའ་བ་དང་། བསད་བྱ་བ། །ཐར་བར་བྱེད་དང་། བཅིངས་པ་བགྲོལ། དགེ་བ་ནི། །ཡང་དག་བླངས་པ་སྤེལ་ལ་སོགས། །སྒྲུབ་བྱེད་རྒྱུ་ཡི་མཚན་ཉིད་དེ། །མདོ་ལས་ཇི་སྐད་འབྱུང་བ་བཞིན། །དགེ་བའི་ཆོས་ཡང་དག་བླངས་པ་དང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། ཐུབ་པའི་སེན་མོ་ཟངས་མདོག་དང་། །དེ་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་དཔེ་བྱད་བཟང་པོ་བརྒྱད་ཅུ་གང་ཞེ་ན། མདོག་སྣུམ། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས། མཐོ་དང་། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ནི་རིགས་དང་། སོར་མོ་རྣམས། །ཟླུམ། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམས། རྒྱས། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམས་ནི་དགེ །བྱིན་གྱིས་ཕྲ་བ་དང་། །སངས་རྒྱས། རྩ་མི་མངོན་དང་། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས། མདུད་པ་མེད། །སངས་རྒྱས། ལོང་བུ་མི་མངོན། སངས་རྒྱས། ཞབས་མཉམ་དང་། །སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས། སེང་གེ། སངས་རྒྱས། གླང་ཆེན། སངས་རྒྱས། བྱ་དང་ནི། །སངས་རྒྱས། ཁྱུ་མཆོག་སྟབས་གཤེགས། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས། གཡས་ཕྱོགས་དང་། །སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས། མཛེས་གཤེགས། སངས་རྒ
【現代漢語翻譯】 雙腿正直放置，陰莖隱沒于陰囊之中；如象王、馬王般通曉一切；面板呈金色，極其柔順，膚薄；如金銀般，毛髮一根根向右生長，極其分明；面容莊嚴，飾以吉祥之毛；如昆達花、月亮般皎潔；上半身如雄獅；上半身寬大；此尊雙臂圓潤；頸項與血脈豐滿；如金柱般堅實；對此尊而言，無不美味之物，皆顯殊勝；調和風、膽；身如榕樹般，四方等量；身軀高大，與臂展相等；頂髻凸起；頭頂圓滿；舌頭修長美妙；如紅色烏 উৎপལ་（梵文：utpala，梵文羅馬擬音：utpala，漢語字面意思：烏 উৎপལ་）花瓣之色；具梵天之音；如梵天般；面頰如雄獅；面頰如明鏡；牙齒潔白如昆達花，大小均等，排列整齊，無有縫隙；數量具足四十顆；上下無有缺損；雙眼青藍；黑白分明；睫毛殊勝；此等三十二相；睫毛上下不雜亂，如母牛之睫毛；此等相好，以何為因？以彼等圓滿之因，方能成就此等妙相；以上師之迎接送別等；以上師之迎接送別，如理受持堅定不移；依止本尊；修習攝受、佈施、豐饒之物；佈施飲食、資具、殺生之解脫、束縛之解脫；善法之如理受持增長等；乃成就之因，如經中所說；善法如理受持；乃至一張紙、兩串念珠亦無有；佛之指甲呈銅色；何為如來之八十隨形好？色澤光潤；諸佛世尊；高大；諸佛世尊之種姓；手指圓潤；諸佛世尊增長；諸佛世尊乃善；足跟纖細；諸佛；足背之筋脈不顯；諸佛世尊；無有結節；諸佛；踝骨不顯；諸佛；雙足平正；諸佛世尊；如獅子；諸佛；如象王；諸佛；如鳥王；諸佛；如牛王般行走；諸佛世尊；右旋；諸佛世尊；行止優雅；諸佛 雙腿正直放置，陰莖隱沒于陰囊之中；如象王、馬王般通曉一切；面板呈金色，極其柔順，膚薄；如金銀般，毛髮一根根向右生長，極其分明；面容莊嚴，飾以吉祥之毛；如昆達花、月亮般皎潔；上半身如雄獅；上半身寬大；此尊雙臂圓潤；頸項與血脈豐滿；如金柱般堅實；對此尊而言，無不美味之物，皆顯殊勝；調和風、膽；身如榕樹般，四方等量；身軀高大，與臂展相等；頂髻凸起；頭頂圓滿；舌頭修長美妙；如紅色烏 उत्पལ་（藏文：ཨུཏྤལ་，梵文天城體：उत्पल，梵文羅馬擬音：utpala，漢語字面意思：烏 उत्पལ་）花瓣之色；具梵天之音；如梵天般；面頰如雄獅；面頰如明鏡；牙齒潔白如昆達花，大小均等，排列整齊，無有縫隙；數量具足四十顆；上下無有缺損；雙眼青藍；黑白分明；睫毛殊勝；此等三十二相；睫毛上下不雜亂，如母牛之睫毛；此等相好，以何為因？以彼等圓滿之因，方能成就此等妙相；以上師之迎接送別等；以上師之迎接送別，如理受持堅定不移；依止本尊；修習攝受、佈施、豐饒之物；佈施飲食、資具、殺生之解脫、束縛之解脫；善法之如理受持增長等；乃成就之因，如經中所說；善法如理受持；乃至一張紙、兩串念珠亦無有；佛之指甲呈銅色；何為如來之八十隨形好？色澤光潤；諸佛世尊；高大；諸佛世尊之種姓；手指圓潤；諸佛世尊增長；諸佛世尊乃善；足跟纖細；諸佛；足背之筋脈不顯；諸佛世尊；無有結節；諸佛；踝骨不顯；諸佛；雙足平正；諸佛世尊；如獅子；諸佛；如象王；諸佛；如鳥王；諸佛；如牛王般行走；諸佛世尊；右旋；諸佛世尊；行止優雅；諸佛
【English Translation】 The thighs are placed upright; the penis is retracted into the sheath of the scrotum; like the elephant king and the horse king, knowing everything; the skin is golden in color, extremely supple, and thin; like gold and silver, each hair grows to the right, very distinct; the face is dignified, adorned with auspicious hair; as pure as the Kunda flower and the moon; the upper body is like a lion; the upper body is broad; this尊's arms are round; the neck and veins are full; as firm as a golden pillar; for this尊, there is nothing that is not delicious, all appear excellent; harmonizing wind and bile; the body is like a banyan tree, with equal dimensions in all directions; the body is tall, equal to the arm span; the crown of the head is raised; the top of the head is round; the tongue is long and beautiful; the color is like the petals of a red Utpala (Tibetan: ཨུཏྤལ་, Sanskrit Devanagari: उत्पल, Sanskrit Romanization: utpala, Chinese literal meaning: Utpala) flower; possessing the voice of Brahma; like Brahma; the cheeks are like a lion; the cheeks are like a mirror; the teeth are as white as Kunda flowers, of equal size, arranged neatly, without gaps; the number is fully forty; there are no defects above and below; the eyes are blue; black and white are distinct; the eyelashes are excellent; these are the thirty-two marks; the eyelashes are not mixed up and down, like the eyelashes of a cow; what are the causes for these marks and characteristics? With the complete causes, these excellent marks can be accomplished; such as the welcoming and sending off of the guru; with the welcoming and sending off of the guru, properly upholding and being steadfast; relying on the yidam; practicing gathering, giving, and abundant things; giving food, resources, liberation from killing, liberation from bondage; properly upholding and increasing virtuous dharmas, etc.; these are the characteristics of the causes of accomplishment, as stated in the sutras; properly upholding virtuous dharmas; even without a single piece of paper or two strings of beads; the Buddha's nails are copper-colored; what are the eighty minor marks of a Tathagata? The color is lustrous; the Buddhas, the Bhagavat; tall; the lineage of the Buddhas, the Bhagavat; the fingers are round; the Buddhas, the Bhagavat, increase; the Buddhas, the Bhagavat, are good; the heels are slender; the Buddhas; the veins on the back of the feet are not visible; the Buddhas, the Bhagavat; there are no knots; the Buddhas; the ankles are not visible; the Buddhas; the feet are level; the Buddhas, the Bhagavat; like a lion; the Buddhas; like an elephant king; the Buddhas; like a bird king; the Buddhas; walking like a bull king; the Buddhas, the Bhagavat; rightward rotation; the Buddhas, the Bhagavat; walking gracefully; the Buddhas The thighs are placed upright; the penis is retracted into the sheath of the scrotum; like the elephant king and the horse king, knowing everything; the skin is golden in color, extremely supple, and thin; like gold and silver, each hair grows to the right, very distinct; the face is dignified, adorned with auspicious hair; as pure as the Kunda flower and the moon; the upper body is like a lion; the upper body is broad; this尊's arms are round; the neck and veins are full; as firm as a golden pillar; for this尊, there is nothing that is not delicious, all appear excellent; harmonizing wind and bile; the body is like a banyan tree, with equal dimensions in all directions; the body is tall, equal to the arm span; the crown of the head is raised; the top of the head is round; the tongue is long and beautiful; the color is like the petals of a red Utpala (Tibetan: ཨུཏྤལ་, Sanskrit Devanagari: उत्पल, Sanskrit Romanization: utpala, Chinese literal meaning: Utpala) flower; possessing the voice of Brahma; like Brahma; the cheeks are like a lion; the cheeks are like a mirror; the teeth are as white as Kunda flowers, of equal size, arranged neatly, without gaps; the number is fully forty; there are no defects above and below; the eyes are blue; black and white are distinct; the eyelashes are excellent; these are the thirty-two marks; the eyelashes are not mixed up and down, like the eyelashes of a cow; what are the causes for these marks and characteristics? With the complete causes, these excellent marks can be accomplished; such as the welcoming and sending off of the guru; with the welcoming and sending off of the guru, properly upholding and being steadfast; relying on the yidam; practicing gathering, giving, and abundant things; giving food, resources, liberation from killing, liberation from bondage; properly upholding and increasing virtuous dharmas, etc.; these are the characteristics of the causes of accomplishment, as stated in the sutras; properly upholding virtuous dharmas; even without a single piece of paper or two strings of beads; the Buddha's nails are copper-colored; what are the eighty minor marks of a Tathagata? The color is lustrous; the Buddhas, the Bhagavat; tall; the lineage of the Buddhas, the Bhagavat; the fingers are round; the Buddhas, the Bhagavat, increase; the Buddhas, the Bhagavat, are good; the heels are slender; the Buddhas; the veins on the back of the feet are not visible; the Buddhas, the Bhagavat; there are no knots; the Buddhas; the ankles are not visible; the Buddhas; the feet are level; the Buddhas, the Bhagavat; like a lion; the Buddhas; like an elephant king; the Buddhas; like a bird king; the Buddhas; walking like a bull king; the Buddhas, the Bhagavat; rightward rotation; the Buddhas, the Bhagavat; walking gracefully; the Buddhas
ྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས། དྲང་དང་། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས། འཁྲིལ་བག་ཆགས། །སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས། བྱི་དོར་བྱས་འདྲ། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས། རིམ་པར་འཚམ། །སངས་རྒྱས། གཙང་དང་། སངས་རྒྱས། འཇམ་དང་། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས། དག་པའི་སྐུ། །སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས། མཚན་ནི་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དང་། །སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས། སྐུ་ཡི་ཁོ་ལག་ཡངས་ཤིང་བཟང་། །སངས་རྒྱས། གོམ་སྙོམས་པ་དང་། སངས་རྒྱས། (གསལ་བཤད། མངོན་རྟོགས་རྒྱན་ལས། སྤྱན་གཉིས་ནི། །དག་དང་། ཞེས་འདིར་མི་བཞུགས་པར་དཔགས་ན་འདིའི་གོང་འོག་ཞིག་ནས་ཚིག་ཁ་ཤས་ཆད་སྙམ།)གཞོན་ཤ་ཅན་ཉིད་དང་། །སངས་རྒྱས། སྐུ་ཞུམ་མེད་དང་། སངས་རྒྱས། རྒྱས་པ་དང་། །སངས་རྒྱས། ཤིན་ཏུ་གྲིམས་པའི་སྐུ་ཉིད་དང་། །སངས་རྒྱས། 4-215 ཡན་ལག་ཤིན་ཏུ་རྣམ་འབྱེས་དང་། །སངས་རྒྱས། གཟིགས་པ་སྒྲིབ་མེད་དག་པ་དང་། །སངས་རྒྱས། དཀུ་ཟླུམ། སངས་རྒྱས། སྐབས་ཕྱིན། སངས་རྒྱས། མ་རྙོངས་དང་། །སངས་རྒྱས། ཕྱང་ངེ་བ་དང་། སངས་རྒྱས། ལྟེ་བ་ནི། །ཟབ་དང་། སངས་རྒྱས། གཡས་ཕྱོགས་འཁྱིལ་བ་དང་། །སངས་རྒྱས། ཀུན་ནས་བལྟ་ན་སྡུག་པ་དང་། །སངས་རྒྱས། ཀུན་སྤྱོད་གཙང་དང་། སངས་རྒྱས། སྐུ་ལ་ནི། །སྨེ་བ་ནག་བག་མེད་པ་དང་། །སངས་རྒྱས། ཕྱག་ནི་ཤིང་བལ་ལྟར་འཇམ་དང་། སངས་རྒྱས། ཕྱག་རིས་མདངས་ཡོད། སངས་རྒྱས། ཟབ། དང་། སངས་རྒྱས། རིང་དང་། །སངས་རྒྱས། ཞལ་ནི་ཧ་ཅང་མི་རིང་དང་། །སངས་རྒྱས། མཆུ་ནི་བིམ་པ་ལྟར་དམར་དང་། །སངས་རྒྱས། ལྗགས་མཉེན་པ་དང་། སངས་རྒྱས། སྲབ་པ་དང་། །སངས་རྒྱས། དམར་དང་། སངས་རྒྱས། འབྲུག་གི་སྒྲ་ཉིད་དང་། །སངས་རྒྱས། གསུང་གཉེན་འཇམ་དང་། སངས་རྒྱས། མཆེ་བ་ཟླུམ། །སངས་རྒྱས། རྣོ་དང་། སངས་རྒྱས། དཀར་དང་། སངས་རྒྱས། མཉམ་པ་དང་། །སངས་རྒྱས། བྱིན་གྱིས་ཕྲ་དང་། སངས་རྒྱས། ཤངས་མཐོ་དང་། །སངས་རྒྱས། མཆོག་ཏུ་དག་པ་དག་དང་ནི། །སངས་རྒྱས། སྤྱན་ཡངས་པ་དང་། སངས་རྒྱས། སྤྱན་གཉིས་ནི། དག་དང་། སངས་རྒྱས། རྫི་མ་སྟུག །སངས་རྒྱས། པད་མའི་འདབ་མ་འདྲ་བ་དང་། །སངས་རྒྱས། སྨིན་ཚུགས་རིང་དང་། སངས་རྒྱས། འཇམ་པ་དང་། །སངས་རྒྱས། སྤུ་ནི་མཉམ་པ་དང་། །སངས་རྒྱས། སྣུམ་དང་། སངས་རྒྱས། ཕྱག་རིང་རྒྱས་དང་། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམས་ནི། ཆེས་མཆོག་ཏུ་ཡངས་ཤིང་། དོན་དང་ལྡན་པ་མདའ་བ་སྟེ། སྙན་ལེགས་ཤིང་སྙན་ཤལ་རིང་བ་ཡིན། ཞེས་པ་དོན་སྣང་། སྙན་མཉམ་དང་། །སངས་རྒྱས། ཉམས་པ་རྣམ་པར་སྤངས་པ་དང་། །སངས་རྒྱས། དཔྲལ་བར་ལེགས་པར་འབྱེས་པ་དང་། །སངས་རྒྱས། དབྱེས་ཆེ་བ་དང་། སངས་རྒྱས། དབུ་རྒྱས་དང་། །སངས་རྒྱས། དབུ་སྐྲ་བུང་བ་ལྟར་གནག་དང་། །སངས་རྒྱས། སྟུག་དང་། སངས་རྒྱས། འཇམ་དང་། མ་འཛིངས་དང
【現代漢語翻譯】 世尊！正直！佛世尊！ 纏綿的習氣！佛世尊！ 如擦拭般！佛世尊！ 依次相合！佛！ 清凈！佛！ 柔和！佛世尊！ 清凈之身！佛世尊！ 名號圓滿！佛世尊！ 身之肢體寬廣美好！佛！ 行步穩健！佛！ （說明：根據《現觀莊嚴論》，『雙目清凈』在此處未出現，推測此處前後可能缺失一些詞句。）年輕美貌！佛！ 身不萎縮！佛！ 廣大！佛！ 身極堅實！佛！ 肢體極其分明！佛！ 觀視無礙清凈！佛！ 腰圓！佛！ 應時！佛！ 不衰老！佛！ 筆直！佛！ 臍！ 深！佛！ 右旋！佛！ 處處觀看皆悅意！佛！ 行止清凈！佛！ 身無！ 黑痣！佛！ 手如木棉般柔軟！佛！ 手紋光亮！佛！ 深！佛！ 長！佛！ 面容不太長！佛！ 唇如頻婆果般紅潤！佛！ 舌柔軟！佛！ 薄！佛！ 紅！佛！ 具龍之音！佛！ 語調溫和！佛！ 牙齒圓！佛！ 銳利！佛！ 白！佛！ 齊！佛！ 齒縫微細！佛！ 鼻樑高挺！佛！ 極其清凈！佛！ 眼廣！佛！ 雙目清凈！佛！ 睫毛濃密！佛！ 如蓮花瓣！佛！ 眉長！佛！ 柔和！佛！ 毛髮齊整！佛！ 潤澤！佛！ 手指修長豐滿，佛世尊們！ 最為寬廣，且具意義，箭桿般直！ 耳朵美好，耳垂長！ 意義顯現，雙耳齊平！佛！ 遠離衰損！佛！ 額頭開闊！佛！ 寬廣！佛！ 頭顱豐滿！佛！ 頭髮如蜂般黑亮！佛！ 濃密！佛！ 柔順！不雜亂！
【English Translation】 Venerable One! Honest! Buddha, Venerable One! Entwined habits! Buddha, Venerable One! Like being wiped clean! Buddha, Venerable One! Suitably aligned! Buddha! Pure! Buddha! Gentle! Buddha, Venerable One! Body of purity! Buddha, Venerable One! Name is complete! Buddha, Venerable One! Limbs of the body are wide and beautiful! Buddha! Steady in gait! Buddha! (Explanation: According to the 'Ornament of Clear Realization', 'eyes are pure' does not appear here, it is speculated that some words may be missing before or after this point.) Young and beautiful! Buddha! Body without shrinking! Buddha! Vast! Buddha! Body extremely firm! Buddha! Limbs extremely distinct! Buddha! Viewing unobstructed and pure! Buddha! Waist is round! Buddha! Timely! Buddha! Not aging! Buddha! Straight! Buddha! Navel! Deep! Buddha! Turning to the right! Buddha! Delightful to behold everywhere! Buddha! Conduct is pure! Buddha! Body without! Black moles! Buddha! Hands as soft as cotton! Buddha! Palm lines are bright! Buddha! Deep! Buddha! Long! Buddha! Face is not too long! Buddha! Lips as red as the bimba fruit! Buddha! Tongue is soft! Buddha! Thin! Buddha! Red! Buddha! Possessing the sound of a dragon! Buddha! Tone of voice is gentle! Buddha! Teeth are round! Buddha! Sharp! Buddha! White! Buddha! Even! Buddha! Gaps between teeth are fine! Buddha! Nose is high! Buddha! Extremely pure! Buddha! Eyes are wide! Buddha! Eyes are pure! Buddha! Eyelashes are thick! Buddha! Like lotus petals! Buddha! Eyebrows are long! Buddha! Gentle! Buddha! Hair is even! Buddha! Smooth! Buddha! Fingers are long and full, Buddhas, Venerable Ones! Most vast, and meaningful, straight as an arrow shaft! Ears are beautiful, earlobes are long! Meaning is apparent, ears are level! Buddha! Away from decay! Buddha! Forehead is broad! Buddha! Wide! Buddha! Head is full! Buddha! Hair is black like a bee! Buddha! Thick! Buddha! Soft! Not tangled!
་། །སངས་རྒྱས། མི་བཤོར། སངས་རྒྱས། དྲི་ཞིམ་སྐྱེས་བུ་ཡི། །ཡིད་ནི་འཕྲོག་པར་བྱེད་པ་དང་། །སངས་རྒྱས། དཔལ་གྱི་བེའུ་དང་བཀྲ་ཤིས་ནི། །གཡུང་དྲུང་འཁྱིལ་པས་བརྒྱན་པ་སྟེ། །སངས་རྒྱས་དཔེ་བྱད་བཟང་པོར་བཞེད། །སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམས་ནི། ཕྱག་དང་ཞབས་དཔལ་གྱི་བེའུ་དང་བཀྲ་ཤིས་དང་། དགའ་བ་འཁྱིལ་པས་བརྒྱན་པ་ཡིན། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་བཞི་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་བཅུ་ཅུང་མེད་ན། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་བཅས་པ་ཡི། །རྣམ་པར་བྱང་བ་རྟོགས་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། གཞན་ཡང་། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། སྟོན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི་བསྒྲུབ་པ་ཨ་ཞེས་བྱ་བའི་ནང་དུ་ཡི་གེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི་གཞན་དག་འདུས་པར་སྒོམས་ཤིག་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བརྒྱད་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཆད་པ་ན། གཟུགས་མ་བཅིངས་མ་གྲོལ་བ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དྲི་མ་དང་བཅས་པའི་གནས་སྐབས་ན་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ 4-216 གཟུགས་ཀུན་བཏགས་པས་རང་གཞན་གྱིས་བདེན་པའི་ཕྱིར་མ་བཅིངས་པའོ། །དྲི་མ་མེད་པའི་གནས་སྐབས་ན་ཡང་གློ་བུར་གྱི་རྣམ་པར་བྱང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་མ་གྲོལ་བའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ཆད་པ་ན། གཟུགས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་མ་བཅིངས་པ། ཉིད་དང་མ་གྲོལ་བ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པའི་གནས་སྐབས་ཡིན་ཏེ། དེ་ཀུན་བཏགས་པའི་གཟུགས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ཆད་པ་ན། གཟུགས་ནི་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་ཞེས་བྱ་བར་དགོངས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་ལྔ་ན། དངོས་པོ་མེད་པ་ལ་དངོས་པོ་མེད་པ་མི་གནས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་མི་རྟེན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དཔེར་ན་ནམ་མཁའ་ལ་ནམ་མཁའ་མི་གནས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན། ཆོས་ཉིད་དེ་རྗེས་སུ་རྟོགས་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཆོས་ཐམས་ཅད་དང་། མངོན་པར་རྟོགས་པ་གཅིག་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་བསྟན་ཏེ་དབུ་མ་པ་གསུངས། འདི་འདིའོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་འཆད་པའི་ཚེ། དེ་དག་ལས་མི་འདའ་བའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། མཐའ་ནི་འདའ་བ་མེད་དེ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སྟེ་འདའ་བ་མེད་དོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་འདའ་བ་མེད་དོ། །རང་སངས་རྒྱས་དང་ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱི་ཡང་དག་པའི་མཐའ་འདའ་བ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བར་བྱེ་བྲག་ཏུ་ཕྱེ་སྟེ་གཟུང་བར་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། བམ་པོ་བཅོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ཙམ
【現代漢語翻譯】 佛陀！不捨棄！佛陀！散發香氣的聖者啊！心意被奪走了！佛陀！吉祥結和吉祥物啊！以卍字元（藏文：གཡུང་དྲུང་འཁྱིལ་པ།）裝飾！佛陀具有美好的相好！佛陀薄伽梵們的手和腳都以吉祥結、吉祥物和喜旋裝飾。然後是三串。 第十四卷。然後如果沒有十串，那麼從一切煩惱中完全清凈的證悟。 善現（Subhuti）！此外，如果沒有四串，就開示。名為『無生三摩地』，在名為『阿』（藏文：ཨ།，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：無）的字母中，觀想一切字母的三摩地都聚集在一起。這是大中觀派所說。然後，如果八張紙上缺少一半和兩串，那麼『色』不被束縛也不被解脫。這是說在有垢染的狀態下，法性的色被遍計所執，因為自他和他的真實性沒有被束縛。在無垢染的狀態下，也沒有暫時的完全清凈，所以沒有被解脫。這是大中觀派所說。然後，如果兩張紙上缺少兩串，那麼『不是色』。這是說不被束縛，自身和不被解脫自身是圓滿成就的狀態。那不是遍計所執的色的自性，這是它的定義。這是中觀派所說。然後，如果四張紙上缺少兩串，那麼『色是極其清凈的』。這是指自性。這是中觀派所說。然後，如果是五張半紙，那麼『無事物不住于無事物』。這是因為不依賴，例如虛空不住于虛空。這是中觀派所說。然後，如果是五串，那麼『證悟法性』，這是說一切法和證悟都是一體的。這是所要表達的，中觀派所說。『這是這個』，這是說在講法的時候，不會超出這些。這是中觀派所說。『邊際是不可超越的』，這是說諸佛薄伽梵們的法界是法身，是不可超越的。菩薩們的真如是不可超越的。獨覺和聲聞們的真實邊際是不可超越的。應該區分開來理解。這是大中觀派世親（Vasubandhu）所說。 第十五卷。然後多出一串左右。
【English Translation】 Buddha! Do not abandon! Buddha! O, fragrant being! The mind is captivated! Buddha! Auspicious emblems and auspicious signs! Adorned with swastikas (Tibetan: གཡུང་དྲུང་འཁྱིལ་པ།)! Buddha possesses excellent marks and signs! The hands and feet of the Buddhas, the Bhagavat, are adorned with auspicious emblems, auspicious signs, and joyful spirals. Then there are three strings. Volume Fourteen. Then, if there are not ten strings, then the complete purification of enlightenment from all defilements. Subhuti! Furthermore, if there are not four strings, then teach. The 'Samadhi of Non-Origination,' in the letter 'A' (Tibetan: ཨ།, Sanskrit Devanagari: अ, Sanskrit Romanization: a, Literal meaning: without), contemplate the samadhi of all letters gathered together. This is what the great Madhyamaka school says. Then, if half and two strings are missing on eight sheets, then 'form' is neither bound nor liberated. This is to say that in the state of being defiled, the form of Dharmata is conceptualized, because the self and its reality are not bound. In the state of being undefiled, there is also no temporary complete purification, so it is not liberated. This is what the great Madhyamaka school says. Then, if two strings are missing on two sheets, then 'not form.' This is to say that not being bound, self, and not being liberated self, is the state of perfect accomplishment. That is not the nature of conceptualized form, this is its definition. This is what the Madhyamaka school says. Then, if two strings are missing on four sheets, then 'form is extremely pure.' This refers to self-nature. This is what the Madhyamaka school says. Then, if it is five and a half sheets, then 'no thing abides in no thing.' This is because it does not rely, just as space does not abide in space. This is what the Madhyamaka school says. Then, if it is five strings, then 'realizing the nature of Dharma,' this is to say that all dharmas and enlightenment are one. This is what is to be expressed, the Madhyamaka school says. 'This is this,' this is to say that when teaching the Dharma, one does not go beyond these. This is what the Madhyamaka school says. 'The boundary is insurmountable,' this is to say that the Dharmadhatu of the Buddhas, the Bhagavat, is the Dharmakaya, which is insurmountable. The Suchness of the Bodhisattvas is insurmountable. The true boundary of the Pratyekabuddhas and Shravakas is insurmountable. It should be distinguished and understood. This is what the great Madhyamaka master Vasubandhu says. Volume Fifteen. Then, about one string more.
་ན། མ་མཆིས་ན། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་འདི་སྐད་དུ་གཟུགས་དང་། ཚོར་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་རྣམ་པར་འགྱུར་བའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པས་འདའ་བར་སྣང་ན། འདི་ལྟར་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ལ་ནི་འདའ་བ་ཡོད་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་སོགས་པ་ལ་མེད་པ་དེའི་ཚེ་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་དང་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་སོགས་པ་ཐ་དད་པ་ཡོད་དམ་ཞེས་ཞུས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། རབ་འབྱོར། དེ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་གཟུགས་དང་ཚོར་བ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་སོགས་པ་གསུམ་ཐ་དད་པ་མེད་པར་བསྟན་ཏོ། །དེའི་དགོངས་པ་ནི་འདི་ཡིན་ཏེ། དོན་དམ་པའི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ལ་ནི་འདའ་བ་མེད་དོ། །སྙམ་དུ་དགོངས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཙམ་ཆད་པ་ན། ཡང་དག་པའི་མཐའ་ཡང་གཞན་པ་མ་ལགས། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་འདི་སྐད་ཞུས་ཏེ་གལ་ཏེ་གཟུགས་དང་ཚོར་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་སོགས་པ་ལ་ཐ་དད་པ་མེད་ན་འོ་ན་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་སོགས་པ་བཞིན་དུ་ཆོས་ཐམས་ཅད་འདུས་མ་བྱས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དགེ་བ་དང་མི་དགེ་ 4-217 བའི་ལས་ཀྱི་འབྲས་བུ་རྣམ་པར་འགོད་པ་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ཞུས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་དང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་ན། རབ་འབྱོར། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པ་ཚད་མར་བྱས་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་འདི་སྐད་དུ་ཆོས་ཐམས་ཅད་འདུས་མ་བྱས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་དུ་ཟིན་ཀྱང་། འོན་ཀྱང་བྱིས་པ་ཀུན་བཏགས་པ་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་བྱེད་རྣམས་ལ་དགེ་བ་དང་མི་དགེ་བ་ཀུན་བཏགས་པ་རྣམས་ཡོད་དེ། དེའི་དབང་གིས་རྣམ་པར་སྨིན་པ་དཀར་པོ་དང་ནག་པོ་ཡང་ཡོད་དོ། །དེའི་དབང་གིས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པའི་ཚུལ་དུ་དེ་དག་བཤད་ཀྱི། དོན་དམ་པར་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པས་ལས་དང་རྣམ་པར་སྨིན་པར་དགོད་པ་བསྟན་པར་མི་ནུས་སོ་། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དོན་དམ་གྱི། ཆོས། དེ་བཞིན་ཉིད། དེ་ནི། ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྣམ་པར་བརྟག་ཏུ་མེད་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ན། རྣམ་པར་བྱང་བ་མེད་པ་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་མེད་པའི་ཆོས་རྣམས་དང་གཟུགས་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་བཟུང་ངོ་། །མིང་ཞེས་བྱ་བ་དང་གཟུགས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པའི་ཚུལ་ལོ། །དོན་དམ་པ་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་དོ། །དེ་ནི་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་སྟེ་ཡོངས་སུ་གྲུབ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །བསྙད་དུ་མེད་པ་ནི་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྐྱེ་བ་མེད་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འགག་པ་མེད་པ་ནི་སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཀུན་ནས་ཉོན་མོ
【現代漢語翻譯】 『如果不是這樣，』等等，這是說，色和受等是變異的自性，所以看起來會消逝。如果這樣，色等有消逝，而法界等沒有，那麼色等和法界等是不同的嗎？』這是提問的內容。這是偉大的中觀派學者友軍（Vasubandhu）所說。 接著，少了五行左右，『善現，不是這樣的。』等等，顯示了色和受等諸法與法界等三者沒有差別。其意是說，勝義諦的色等是沒有消逝的。這是友軍所想的。 接著，少了五行半左右，『真實的邊際也不是其他的。』等等，這是這樣提問的：『如果色和受等與法界等沒有差別，那麼像法界等一樣，一切法都是非為所作，因此善與非善之業的果報就無法安立了。』這是提問的內容。這是中觀派所說。 接著，多了五行一行左右，『善現，以世俗諦為衡量。』等等，這是說，即使一切法都是非為所作的自性，然而，對於那些以孩童的分別念為行境的人來說，善與非善的分別念是存在的，因此，依仗於此，清凈與不清凈的異熟果也是存在的。依仗於此，世尊以世俗諦的方式宣說這些，但在勝義諦中，一切法都是如是的自性，因此無法宣說業和異熟果的安立。』這是所顯示的內容。這是偉大的中觀派學者所說。勝義諦的法，是如是，是如是的自性，因為是完全成立的，所以是不可分別的。 接著，少了一行左右，『沒有完全的清凈，』這是指攝取了無色法和有色法。『名』和『色』是指世俗諦的方式。勝義諦是如是。那是不可分別的，因為是完全成立的。不可言說是由於不可說。無生是由於非為所作。無滅是由於無生。完全的煩惱
【English Translation】 'If not, ' etc., this means that form and sensation, etc., are of the nature of change, so it seems to disappear. If so, form, etc., have disappearance, but the Dharmadhatu, etc., do not. Are form, etc., and the Dharmadhatu, etc., different?' This is the content of the question. This is what the great Madhyamika scholar Vasubandhu said. Then, with about five lines missing, 'Subhuti, it is not so.' etc., shows that form and sensation, etc., and the Dharmadhatu, etc., are not different. The meaning is that the ultimate truth of form, etc., has no disappearance. This is what Vasubandhu thought. Then, with about five and a half lines missing, 'The true limit is not other.' etc., this is the question: 'If form and sensation, etc., and the Dharmadhatu, etc., are not different, then like the Dharmadhatu, etc., all dharmas are unconditioned, so the results of good and non-good karma cannot be established.' This is the content of the question. This is what the Madhyamika school said. Then, with about five lines and one line extra, 'Subhuti, measure by conventional truth.' etc., this means that even if all dharmas are of the nature of unconditioned, however, for those who use the conceptualizations of children as their field of activity, there are conceptualizations of good and non-good, so depending on this, there are also pure and impure Vipaka (fruits). Depending on this, the Bhagavan speaks of these in the manner of conventional truth, but in ultimate truth, all dharmas are of suchness, so it is not possible to show the establishment of karma and Vipaka.' This is what is shown. This is what the great Madhyamika scholar said. The ultimate truth of Dharma, is Suchness, is the nature of Suchness, because it is completely established, so it is indivisible. Then, with about one line missing, 'There is no complete purification,' this refers to the grasping of formless dharmas and form dharmas. 'Name' and 'form' refer to the manner of conventional truth. Ultimate truth is Suchness. That is non-conceptual, because it is completely established. Unspeakable is because it is unspeakable. Unborn is because it is unconditioned. Unceasing is because it is unborn. Complete affliction
ངས་པ་མེད་པ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་བདེན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྣམ་པར་བྱང་བ་མེད་པ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལོགས་གཅིག་ན། འབྲས་བུ་འཐོབ་པར་བགྱི་བ་མཆིས་སམ། ཞེས་པ་ནི་ཅི་ལམ་བསྒོམས་པའི་རྒྱུས་འབྲས་བུ་འབྱུང་བར་འགྱུར་རམ། འབྲས་བུ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རམ། ཞེས་དེ་སྐད་ཞུས་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་གྱུར་ན་དེ་ཡང་དོན་དམ་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བྱ་བའོ། །འབྲས་བུ་འཐོབ་པར་བྱ་བ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལམ་དང་འབྲས་བུ་གཉིས་ཀ་ཡང་ཀུན་བཏགས་པ་ཡིན་པས་དགག་པ་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །ཞེས་པ་གསུམ་དབུ་མ་པ་གསུངས། བྱ་བ་ཡང་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བས་ནི་ཀུན་བཏགས་པ་ཡིན་དུ་ཟིན་ཀྱང་ངེས་པར་བསྟན་པའོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། དགོད་པ་མ་མཆིས་ན། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་གནས་བརྟན་གྱིས་འདི་སྐད་ཞུས་ཏེ། ཅིའི་ཕྱིར་ཡོད་པ་དང་། ལམ་དང་འབྲས་བུ་དག་རིས་སུ་གཅོད། དེ་རྣམ་པར་དགོད་པ་མཛད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན། ཞུགས་པའི་འབྲས་བུའམ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་འདི་སྐད་དུ། དོན་དམ་པར་ཡོངས་སུ་ཤེས་པས་རབ་ཏུ་རྟོག་པའི་རིམ་པས་དེ་དག་ནི་བདེན་པ་མ་ཡིན་པ་ཁོ་ན་སྟེ་འདི་ལྟར་རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པའི་འབྲས་བུ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་འདུས་མ་བྱས་པ་སྟེ། དེ་དག་ལ་རིམ་པར་དབྱེ་བ་ཉིད་མེད་དོ། །དེ་བས་ན་དེ་དག་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་རབ་ཏུ་ 4-218 རྟོགས་པ་ན་ཚར་གཅད་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་དང་། ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ལེའུ་དྲུག་ཅུ་གསུམ་མོ།། །། ༈ ལེའུ་དྲུག་ཅུ་བཞི། མཉམ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ། ༈ བམ་པོ་བཅུ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དགུ་ཙམ་ན། དེ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རྣམ་པར་དཀྲུགས་པར་མི་འགྱུར་རམ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་མཚན་ཉིད་མེད་པ་རྣམས་ལ་མཚན་ཉིད་དུ་རྟོགས་ན་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཅན་རྣམས་ལ་སོ་སོར་ཐ་དད་དུ་འཛིན་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དཀྲུགས་པར་ཡང་འགྱུར་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་འདི་སྐད་དུ། དེ་ལྟར་རྟོག་ཏུ་ཟིན་ཀྱང་ཕྱིས་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཐ་དད་པ་མེད་པར་རབ་ཏུ་རྟོགས་ཏེ་དེ་བས་ན་དཀྲུགས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ན། འདི་ལྟར་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་སོ། །དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། ཇི་ལྟར་གཟུགས་ལ་བསླབ་པར་བགྱི། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཙམ་དུ་ཟད་ན། གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཤིན་ཏུ་མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་སློབ་ན་ཕྱིན་ཅི་ལོག་དང་མཚུངས་པར་འ
【現代漢語翻譯】 『無有自性，因為其自性是真實的。』『無有清凈，因為其自性是完全清凈的。』這是偉大的中觀派所說。 然後在一張紙上寫著：『是否能獲得果？』這是指通過修習道，是否會產生果？是否能獲得果？這是如此詢問的。如果那樣，那也將變成勝義諦。』 『不能獲得果。』這是說，道和果兩者都是假立的，因此予以否定。』這三句是中觀派所說。 『也沒有行為。』這是說，即使是假立的，也是必須指出的。 然後，在多餘的兩行中，『如果沒有歡喜……』等等，常住者如此詢問：『為什麼存在，道和果被區分開來，並且被歡喜？』這是中觀派所說。 然後，在五行中，『入流果嗎？』等等，這是說：『通過勝義諦的完全理解，以次第分別，那些都不是真實的，例如入流果等等，那些都是非複合的，對那些沒有次第的區分。因此，當完全理解那些都是空性時，就沒有阻礙。』這是所教導的。這是中觀派所說。 然後，在多餘的兩張紙和一行中，第六十三品結束。 第六十四品：宣說平等性。 第十六卷：然後，在十一張紙和九行半左右，『那不會擾亂法界嗎？』這是指，如果將無相執為有相，那麼對於具有真如自性者，就會執著于各自的差別。』這是其含義。這是偉大的中觀派所說。 『也會擾亂。』等等，世尊如此教導：『即使如此執著，後來通過智慧，完全理解一切法在法界的自性中沒有差別，因此不會擾亂。』這是所教導的。這是中觀派所說。 然後，在五行中，『如此，一切法的真如即是法界。』 然後，在幾乎沒有五行的地方，『如何學習色？』這是指，如果一切法都只是法界，那麼由於色等法完全不存在，因此學習它們就等同於顛倒。』
【English Translation】 'There is no essence, because its essence is true.' 'There is no purification, because its essence is completely pure.' This is what the great Madhyamika said. Then on a piece of paper: 'Is it possible to obtain the fruit?' This refers to whether the fruit will arise through the practice of the path? Is it possible to obtain the fruit? This is how it was asked. If so, that would also become the ultimate truth. 'It is not possible to obtain the fruit.' This is saying that both the path and the fruit are imputed, therefore it is negated.' These three sentences are what the Madhyamika said. 'There is also no action.' This is saying that even if it is imputed, it must be pointed out. Then, in the extra two lines, 'If there is no joy...' etc., the Sthavira asked thus: 'Why do existence, path, and fruit get distinguished and rejoiced over?' This is what the Madhyamika said. Then, in five lines, 'Stream-enterer fruit?' etc., this is saying: 'Through the complete understanding of ultimate truth, by the order of discrimination, those are not true, such as the stream-enterer fruit etc., those are uncompounded, and there is no order of distinction for those. Therefore, when completely understanding that all those are emptiness, there is no obstruction.' This is what was taught. This is what the Madhyamika said. Then, in the extra two sheets and one line, the sixty-third chapter ends. The sixty-fourth chapter: Showing Equality. Volume sixteen: Then, in about eleven sheets and nine and a half lines, 'Will that not disturb the Dharmadhatu?' This refers to, if one perceives characteristics in those without characteristics, then for those possessing the nature of Suchness, one will grasp them as separate and distinct.' This is its meaning. This is what the great Madhyamika said. 'It will also disturb.' etc., the Bhagavan taught thus: 'Even if one perceives it that way, later through wisdom, one will completely understand that all dharmas are without distinction in the nature of the Dharmadhatu, therefore it will not disturb.' This is what was taught. This is what the Madhyamika said. Then, in five lines, 'Thus, the Suchness of all dharmas is the Dharmadhatu.' Then, in almost no five lines, 'How should one train in form?' This refers to, if all dharmas are merely the Dharmadhatu, then because dharmas such as form are completely non-existent, training in them is equivalent to being inverted.'
གྱུར་རོ། །ཞེས་ཞུས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་དགུ་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་བདུན་པ། ཀུན་བཏགས་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱང་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ལས་ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི་གཟུགས་ཉིད། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཉིད་ཀྱང་ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི། གཟུགས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། ཚོར་བ་ཡང་། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ན། ཡོངས་གྲུབ་ཀྱི་གཟུགས་ཉིད་ཀྱང་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་དབྱིངས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། ཚོར་བ་ཉིད་ཀྱང་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་སོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཞི་ན། གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་སུ་ཤེས་རབ་ཀྱི་གཞན་དུ་མ་དམིགས་ནས། ཐབས་མཁས་པས་གཞན་ལ་ཆོས་དབྱིངས་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ཐམས་ཅད། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་ཆད་པ་ན། སེམས་ཅན་རྣམས་དོན་ཇི་བཞིན་གྱི། །དོན་དང་། རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཞི་དང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། ཕ་རོལ་ཕྱིན་དྲུག་དང་། །བདག་ཀྱང་སྦྱིན་པ་གཏོང་བ་ཡིན། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ཙམ་ན། སངས་རྒྱས་ལམ་དང་། བདག་ཀྱང་དགེ་བ་བཅུའི། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་བཞི་ན། རང་བཞིན་གྱིས། །སྟོང་པ་ཉིད་དང་། རབ་འབྱོར། གལ་ཏེ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། བར་དུ་ཡང་དེ་བཞིན་མ་ཡིན་དུ་ཟིན་ན་ནི། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་འདི་སྐད་བསྟན་ཏེ། འདི་ལ་ཆོས་སྔོན་བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོའི་དུས་ན་ནི་མ་དག་པ་ཡིན། བར་དུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་དུས་ན་ནི་དག་པ་དང་མ་དག་པ་ཡིན། ཕྱིས་ཐ་མར་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་དེ་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི་དེས་དེ་ལ་བྱེ་བྲག་ཡོད་པར་ཤེས་པར་མི་བྱ་སྟེ། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་ཉིད་ 4-219 དོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། མཉམ་ཉིད་དུ་བསྟན་པའི་ལེའུ་སྟེ་དྲུག་ཅུ་བཞིའོ།། །། ༈ ལེའུ་དྲུག་ཅུ་ལྔ་པ། ༈ བམ་པོ་བཅོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། ཡང་དག་པའི་མཐའ་ཚད་མར་བྱས་ཤིང་། ཞེས་བྱ་བས་ནི་འདི་སྐད་དུ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དུ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་མི་སྤྱོད་ཀྱི་ཡང་དག་པའི་མཐའི་དོན་དུ་སྤྱོད་དེ། འདི་ལྟར་མེད་པ་ཉིད་ཀྱིས་སེམས་ཅན་མེད་པ་ཡོངས་སུ་བཏང་བས་ཡང་དག་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ལས་རབ་ཏུ་འགོད་དེ་སེམས་ཅན་གྱི་མཐའ་ཉིད་ཡང་དག་པའི་མཐར་བྱེད་དོ། །ཞེས་བསྟན་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་བཞི་ན། སེམས་ཅན་གྱི་མཐའ་ཡས་གཞན་མ་ལགས་ན། ཞེས་བྱ་བ་འདིས་ནི་འདི་སྐད་དུ་གལ་ཏེ་ཡང་དག་པའི་མཐའ་མ་གཏོགས་པར་སེམས་ཅན་གྱི་མཐའ་ཞེས་བྱ་བ་མེད་ན། དེ་ལྟར་ན་སེམས་ཅན་རྣམས་དང་ཡང་དག་པའི་མ
【現代漢語翻譯】 已完成。』這是中觀派的說法。之後大約三張紙和九行。 第十七卷：遍計所執的色也是法界，真如的色即是圓成實的色。法界本身也是圓成實的色。同樣地類推，受也是。之後七張紙和十一行：圓成實的色本身也是真如的法界。同樣地類推，受本身也是法界。之後四張半紙：所有色等諸法，在法界中不執著于智慧的異體，以善巧方便為他人指示法界，一切法。 之後兩張紙，半行缺失：眾生如實之義。以及，善現（Subhuti）。例如。之後四張半紙和多一行：六度波羅蜜多，我也是佈施的施主。之後大約六行：成佛之道，我也是十善業的。 之後三張紙和四行：自性空。以及，善現（Subhuti）。如果法界，中間也不是那樣，那麼。等等，這樣指示：對此法，最初在凡夫位是不清凈的，中間在菩薩位是清凈與不清凈的，後來最終是極度清凈的。對此，僅此而已，不應因此而認為有差別，因為自性在一切時分都是極度清凈的。 這是所指示的。』這是偉大的中觀派的說法。之後幾乎沒有四行。《百千頌》中，指示平等的章節，即第六十四。 第六十五章節 第十八卷：之後三行半：以真實的邊際作為衡量。』這是說，菩薩爲了眾生的利益，不修行般若波羅蜜多，而是爲了真實的邊際而修行，如此以無有而捨棄眾生，從真實的自性中安置，眾生的邊際即是真實的邊際。』這是所指示的。』這是中觀派的說法。之後四行半：如果眾生的無邊際不是其他的。』這是說，如果除了真實的邊際之外，沒有所謂的眾生邊際，那麼眾生和真實的邊際
【English Translation】 Completed.』 This is what the Madhyamika (the Middle Way school) said. Then, about three sheets of paper and nine lines. Volume 17: The form of the imputed is also the Dharmadhatu (the realm of Dharma). The form of suchness is the very form of the perfectly established. The Dharmadhatu itself is also the perfectly established form. Similarly, apply this to feeling as well. Then, seven sheets of paper and eleven lines: The very form of the perfectly established is also the Dharmadhatu of suchness. Similarly, apply this to feeling as well. Then, four and a half sheets of paper: All phenomena such as form, without focusing on otherness of wisdom in the Dharmadhatu, with skillful means, to show the Dharmadhatu to others, all phenomena. Then, two sheets of paper with half a line missing: The meaning of beings as they are. And, Subhuti. For example. Then, four and a half sheets of paper and one line extra: The six perfections (Paramitas), I am also a giver of generosity. Then, about six lines: The path of the Buddha, I am also of the ten virtues. Then, three sheets of paper and four lines: By nature, emptiness. And, Subhuti. If the Dharmadhatu, even in the middle, it is not so, then. And so on, this is what is indicated: For this Dharma, initially, in the state of ordinary beings, it is impure. In the middle, in the state of Bodhisattvas, it is pure and impure. Later, finally, it is extremely pure. For that, that is all, one should not know that there is a difference because of that, because the essence is extremely pure at all times. This is what was indicated.』 This is what the great Madhyamika said. Then, almost without four lines. From the Hundred Thousand Verses, the chapter on showing equality, which is the sixty-fourth. Sixty-fifth chapter Volume 18: Then, three and a half lines: Having made the ultimate limit as the measure. This means that a Bodhisattva, for the sake of sentient beings, does not practice the Perfection of Wisdom, but practices for the sake of the ultimate limit of reality. Thus, by means of non-existence, he abandons sentient beings, and establishes them from the very nature of reality, making the limit of sentient beings the very limit of reality. This is what is indicated. This is what the Madhyamika said. Then, four and a half lines: If the infinite limit of sentient beings is not other. This means that if there is no such thing as the limit of sentient beings apart from the ultimate limit of reality, then sentient beings and the ultimate limit of reality
ཐའ་གཅིག་པའི་ཕྱིར་གང་འདི་སྐད་དུ་སེམས་ཅན་རྣམས་ཡང་དག་པའི་མཐའ་ལ་འགོད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་དེ་མི་རིགས་ཏེ། དེ་ཉིད་དེ་ལ་འགོད་ན་ནི། ཡང་དག་པའི་མཐའ་ལ་ཡང་དག་པའི་མཐའ་རབ་ཏུ་འཇོག་གོ །ཞེས་པར་འགྱུར་ཏེ། དེ་ཡང་མི་རིགས་སོ་ཞེས་ཞུས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ན། འཁྲུག་པར་བྱེད་དོ། །ཞེས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །ངོ་བོ་ཉིད་ན་ངོ་བོ་ཉིད་ལ་རབ་ཏུ་མི་འཇོག་གོ །ཀུན་བཏགས་པའི་སེམས་ཅན་གྱི་མཐའ་ཀུན་བཏགས་པའི་སེམས་ཅན་གྱི་དངོས་པོ་བསལ་ནས། ཤིན་ཏུ་ཡོངས་སུ་དག་པ། དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ལ་ཐབས་མཁས་པས་དགོངས་པ་ལ། ཡང་དག་པའི་མཐའ་ལས་རབ་ཏུ་འགོད། ཅེས་བྱ་སྟེ། དེ་བས་ན་སེམས་ཅན་གྱི་མཐའ་ནི་མི་ཐ་དད་ཅིང་གཅིག་སྟེ་གཉིས་སུ་མེད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དགུ་དང་ཕྲེང་བརྒྱད་ལྷག་པ་ན། ཆོས་མ་ལགས་པ་ཡང་མི་དམིགས་ཅིག །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་འདི་སྐད་དུ་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་པ་ཡིན་ན་ནི། སེམས་ཅན་དང་ཆོས་དང་། ལམ་རྣམས་མེད་པར་ཇི་ལྟར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི་སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱས་ནས་ལམ་གྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཉིད་བསྒོམས་ཏེ། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ལ་གནས་པར་བྱེད་ཅེས་ཞུས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་ཙམ་ན། སྟོང་པ་ཞིག་མ་ཡིན་ན་ནི། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་འདི་སྐད་དུ་གལ་ཏེ་ཆོས་སམ། ལམ་དག་སོ་སོ་ནས་ཡོད་དེ་འགའ་ཞིག་དམིགས་པར་གྱུར་ན། དེ་ལྟར་ན་ནི་དེ་བཞིན་དུ་སེམས་ཅན་དང་སྲོག་ལ་སོགས་པ་ཡང་མེད་པར་འགྱུར་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་གནས་པས་སངས་རྒྱས་སུ་ཡང་མི་འགྱུར་ལ། གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་བཤད་པར་འགྱུར་བ་ཞིག་ན། གང་གི་ཕྱིར་རང་བཞིན་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཆོས་སམ། ལམ་དག་མེད་པ་དེའི་ཕྱིར་ 4-220 སྟོང་པ་ཉིད་དེ་གྲུབ་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་བས་ན་སྟོང་པ་ཉིད་དེ་ལ་གནས་ནས་སངས་རྒྱས་སུ་ཡང་འགྱུར་ལ། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཆོས་བཤད་པར་ཡང་འགྱུར་ཏེ། དེ་བས་ན་རང་བཞིན་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་དབང་ཁོ་ནས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ལ་འཇུག་པ་འགྲུབ་བོ། །ཞེས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། དེ་སྐད་བཀའ་སྩལ་ནས་ཡང་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཉེ་ཚེ་སྟོང་པར་མ་ཟད་ཀྱི་ནང་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་སོགས་པ་སྟོང་པ་ཉིད་བཅུ་དྲུག་པོ་དག་ཀྱང་རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་པར། རབ་འབྱོར། གལ་ཏེ་ནང་སྟོང་པ་ཉིད་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་པ་མ་ཡིན་ནི། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་སྟོན་ཏེ། གལ་ཏེ་ནང་སྟོང
【現代漢語翻譯】 大乘中觀派說：『因為唯一，所以將眾生安置於正道之邊。』這種說法不合理，如果將彼安置於此，那麼就變成了在正道之邊安置正道之邊，這也是不合理的。 接著，在第四行說：『會造成混亂。』世尊如此說道。自性不會安置在自性之上。將虛構的眾生之邊，從虛構的眾生的事物中去除，以善巧方便領悟完全清凈的真如自性，從而安置於正道之邊。因此，眾生之邊並非不同，而是一，是無二的同義詞。大乘中觀派如此說道。 接著，在第九頁第八行多餘的部分說：『連非法也無法辨認。』等等，因為如果一切法自性為空，那麼眾生、法和道路都不存在，菩薩如何使眾生完全成熟，使佛法完全成熟，然後修習道的各種相，從而安住於一切相智之中呢？大乘中觀派如此說道。 接著，在多餘的兩行左右說：『如果不是空性……』等等，因為如果法或道路各自存在，並且可以辨認，那麼眾生和生命等也將不存在。因此，安住于空性的菩薩也不會成佛，如果說色等一切法都宣說為空性，那麼，因為自性空性中沒有法或道路，所以空性才能成立。因此，安住于空性也能成佛，也能宣說空性之法。因此，僅僅依靠自性空性的力量，才能成就進入一切相智。如此宣說。大乘中觀派如此說道。 接著，在第三頁第一行多餘的部分說：如此說道之後，世尊又說，不僅色等諸法在近處是空性的，而且內空性等十六空性也都是自性空性。『善現，如果內空性不是自性空性……』等等，如此宣說。如果內空
【English Translation】 The Great Madhyamika said: 'Because it is unique, it places sentient beings on the edge of the right path.' This statement is unreasonable. If it places that on this, then it becomes placing the edge of the right path on the edge of the right path, which is also unreasonable. Then, in the fourth line, it says: 'It will cause confusion.' Thus spoke the Blessed One. Self-nature will not be placed on self-nature. Removing the edge of fabricated sentient beings from the things of fabricated sentient beings, skillfully comprehending the completely pure Suchness self-nature, thereby placing it on the edge of the right path. Therefore, the edge of sentient beings is not different, but one, a synonym for non-duality. Thus spoke the Great Madhyamika. Then, in the extra part of the ninth page, eighth line, it says: 'Even what is not Dharma cannot be discerned.' etc., because if all dharmas are empty of self-nature, then sentient beings, dharmas, and paths do not exist. How can a Bodhisattva fully mature sentient beings, fully mature the Buddhadharma, and then practice the various aspects of the path, thereby abiding in all-knowing wisdom? Thus spoke the Great Madhyamika. Then, in the extra two lines or so, it says: 'If it is not emptiness...' etc., because if dharmas or paths exist separately and can be discerned, then sentient beings and life, etc., will also not exist. Therefore, a Bodhisattva abiding in emptiness will also not become a Buddha. If it is said that all dharmas such as form are declared to be empty, then, because there is no dharma or path in self-nature emptiness, emptiness can be established. Therefore, abiding in emptiness can also become a Buddha, and the Dharma of emptiness can also be declared. Therefore, solely relying on the power of self-nature emptiness, the entry into all-knowing wisdom can be achieved. Thus it is declared. Thus spoke the Great Madhyamika. Then, in the extra part of the third page, first line, it says: After speaking thus, the Blessed One also said that not only are dharmas such as form empty in the near sense, but also the sixteen emptinesses such as inner emptiness are all empty of self-nature. 'Subhuti, if inner emptiness is not empty of self-nature...' etc., thus it is declared. If inner emptiness
་པ་ཉིད་ལ་སོགས་པས་ཡང་རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་པ་ཡིན་དུ་ཟིན་ན། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་བཤད་པ་མ་འགྲུབ་བོ། །ཞེས་པ་གཉིས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱང་བཤིག་པར་འགྱུར་ན། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ནང་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་སོགས་པ་རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་པ་མ་ཡིན་དུ་ཟིན་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་བྱ་བ་ཉམས་པར་འགྱུར་ཏེ་ཞིག་པར་འགྱུར། ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། འདུས་མ་བྱས་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུའི། རྟག་པ་ཐེར་ཟུག་མ་ཡིན་ཏེ་ཕྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་ནས། གཉིས་ཟད་དང་། །རབ་འབྱོར། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ཙམ་ན། ཕྱིན་ཅི་ལོག་མ་ཡིན་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གནས་དེ་ཉིད་སྔོན་ཀུན་བཏགས་པའི་གནས་སྐབས་ན་ནི་ཕྱིན་ཅི་ལོག་པའོ། །ཡོངས་སུ་དག་པའི་གནས་སྐབས་ན་ནི་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལྷག་པ་ན། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་མེད་དོ། །འདིར་ཡར་བཅད་ཀྱི་བ་པ་སྟེ། པོ་ཏི་བཅོ་ལྔ་པ་རྫོགས་སོ།། །། ༈ མ༽ ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ། གླེགས་བམ་ཐ་མ། བམ་པོ་དང་པོ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཙམ་ཆད་པ་ན། རྣམ་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་ལ་སོགས་པ་ཀུན་བཏགས་པ་ཡིན་གྱི་དོན་དམ་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་སྟེ། རང་བཞིན་སྟོང་པ་ཉིད་དེ་ཡང་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། རང་བཞིན་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱང་གཟུགས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་གསོལ་ཏེ། འདི་ལྟར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་གཟུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ལ་སྤྱོད་པ་ན། གཟུགས་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ཀྱང་གཞན་ལ། རང་བཞིན་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱང་གཞན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་མེད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་མཐོང་བ་སྟེ། ངོ་མཚར་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་དྲུག་ཙམ་ན། 4-221 བམ་པོ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་ཉི་ཤུ་ལྷག་པ་ན། བམ་པོ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། འཁྲུག་པར་མི་བྱེད། ཅེས་བྱ་བ་ནི་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དང་། གཟུགས་རྣམ་པར་འཁྲུག་པར་མི་བྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཉིས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་སོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་ལ་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ཆད་པ་ན། འཁྲུག་པ་དེ་ལྟ་བུའི་རང་བཞིན་མེད་དོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དངོས་པོའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། གཟུགས་ལ་མི་སྤྱོད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ན
【現代漢語翻譯】 如果像『空性』等本身就是空性的，那麼所有法都說是空性就不成立了。這是中觀派的觀點。 如果連一張紙和兩行字都沒有，空性也會被破壞。這句話的意思是，如果『內空性』等本身不是空性，那麼所有法本身是空性的說法就會失效，會被破壞。這是中觀派的總結。 『無為』就像虛空一樣，不是恒常不變的，最終會消失。 從第四張紙開始，『二者滅盡』。 善現（Subhuti）。 例如。 從一張紙的側面開始，『不是顛倒的』。 這句話的意思是，在最初被虛妄分別的階段是顛倒的，在完全清凈的階段就不是顛倒的。這是偉大的中觀派的觀點。 從多出的一張紙開始，『沒有一切種智』。 這裡是向上截斷的『哇』。第十五卷結束。 《般若波羅蜜多十萬頌》，最後一函，第一品。從缺少兩張紙和一行字開始，『不是那樣的相』。 這句話的意思是，『正念』等是虛妄分別，不是勝義諦。 這是總結，本身空性也稱為『波羅蜜多』。 這是中觀派的觀點。 從缺少五張紙和一行字開始，『本身空性也是色』。 這樣祈請道：當菩薩行於色等諸法時，色等是『他』，本身空性也是『他』，不是這樣的，而是色等本身就被視為『空性』，真是稀有！ 這是偉大的中觀派的觀點。 從第十五張紙和六行半字左右開始。 第二品。從多出二十張紙一半開始。 第三品。從兩行半字開始，『不擾亂』。 這是因為『無二』。 並且，『不擾亂色』。 這是因為『二』的分別念。 這是中觀派的觀點。 從缺少七張紙和兩行半字左右開始，『沒有那種擾亂的自性』，意思是『沒有實體的自性』。 這是中觀派的觀點。 從缺少五行字左右開始，『不行於色』。
【English Translation】 If things like 'emptiness' are inherently empty, then the assertion that all phenomena are empty would not hold true. This is the view of the Madhyamaka school. If even a single piece of paper and two lines of text are missing, emptiness would be destroyed. This means that if 'inner emptiness' and so on are not inherently empty, then the assertion that all phenomena are inherently empty would fail and be destroyed. This is the conclusion of the Madhyamaka school. 'Unconditioned' is like the sky, not permanent and unchanging, but will eventually disappear. Starting from the fourth sheet, 'two are exhausted.' Subhuti. For example. Starting from the side of one sheet, 'not inverted.' This means that in the state of initial conceptualization, it is inverted, but in the state of complete purification, it is not inverted. This is the view of the great Madhyamaka school. Starting from one extra sheet, 'there is no omniscience.' Here is the 'ba' of upward cutting. The fifteenth volume is complete. The Hundred Thousand Verses on the Perfection of Wisdom, the last fascicle, the first chapter. Starting from the lack of two sheets and one line, 'not such an aspect.' This means that 'mindfulness' and so on are conceptual constructs, not ultimate truth. This is the conclusion, and inherent emptiness is also called 'paramita'. This is the view of the Madhyamaka school. Starting from the lack of five sheets and one line, 'inherent emptiness is also form.' Thus it is requested: When a Bodhisattva practices on phenomena such as form, form and so on are 'other,' and inherent emptiness is also 'other,' it is not like that, but form and so on are themselves seen as 'emptiness,' it is truly wonderful! This is the view of the great Madhyamaka school. Starting from about fifteen sheets and six and a half lines. Second chapter. Starting from more than half of twenty sheets. Third chapter. Starting from two and a half lines, 'do not disturb.' This is because of 'non-duality.' And, 'do not disturb form.' This is because of the concept of 'two.' This is the view of the Madhyamaka school. Starting from the lack of about seven sheets and two and a half lines, 'there is no such nature of disturbance,' meaning 'there is no nature of substantial entity.' This is the view of the Madhyamaka school. Starting from the lack of about five lines, 'does not practice on form.'
ི་བྱང་ཆུབ་ལ་གཉིས་སུ་བྱས་ནས། གཟུགས་ལ་མི་སྤྱོད་དེ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་བྱང་ཆུབ་ལ་སྤྱོད་ཅེས་བྱ་བར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱང་གཉིས་སུ་བྱས་ནས། གཟུགས་ལ་མི་སྤྱོད་དོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་ན། བྱང་ཆུབ་ནི་འཛིན་པ་སྟེ་མཚན་མ་ལ་མི་སྤྱོད་དོ། །དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། གཟུགས་ཀྱི་རང་བཞིན་ལ་གནས། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟུགས་ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་གནས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ན། །སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་དྲུག་ཅུ་ལྔ་པའོ།། །། ༈ ལེའུ་དྲུག་ཅུ་དྲུག ༈ བམ་པོ་བཞི་པ། དམིགས་པ་མེད་པ་དང་། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་ཐམ་པ་དང་ཕྲེང་བཞི་ཅུང་མེད་ན། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་ལ་བརྩོན་པར་བགྱིད་པ་ལགས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གལ་ཏེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་ཐམས་ཅད་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་དྲུག་ན། མངོན་པར་འགྲུབ་པར་འགྱུར། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན། བམ་པོ་ལྔ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཙམ་ན། ལུས་ཅན་རྣམས་ནི་ཡོངས་སྨིན་དང་། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། ཐབས་མཁས་པ་གང་གིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་དགུ་ཙམ་ན། མེད་པར་འགྱུར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་མངོན། དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་གཟུང་ལ་ཕྱིས་མེད་པར་གཟུང་ན་ནི། ཉེས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་བཞིན་གཤེགས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་དྲུག་ན། བམ་པོ་དྲུག་པ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ལམ་དང་ནི། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་གང་ལགས། ཞེས་བྱ་བ་ནི་སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་སྨིན་པར་བྱ་བ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་ཡོངས་སུ་དག་པར་བྱ་བས་བསྡུས་པའི་ལམ་ཞུས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་ལྷག་ཙམ་ན། 4-222 བམ་པོ་བདུན་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བཞི་ལ་ཕྲེང་གཉིས་ཙམ་ཆད་པ་ན། བམ་པོ་བརྒྱད་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅོ་ལྔ་དང་ཕྲེང་དགུ་ཙམ་ན། བམ་པོ་དགུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཅུ་བཞི་དང་ཕྲེང་བཅུ་གཅིག་ཙམ་ན། བམ་པོ་བཅུ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བདུན་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་དྲུག་ཅུ་དྲུག་གོ། །། ༈ ལེའུ་དྲུག་ཅུ་བདུན། ༈ དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་ལ་ཕྲེང་ཅིག་ཆད་པ་ན། མངོན་པར་ཞེན་པ་བཟློག་པ་དང་། །རབ་འབྱོར། དེ་ལ་བྱང་ཆུབ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ལྔ་ལྷག་པ་ན། དུམ་བུ་ཐ་མ། བམ་པོ་བཅུ་གཅིག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ལྔ་ལྷག་པ་ན། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པར་བགྱི
【現代漢語翻譯】 如果將菩提分為二，不對色法進行修行，而是說菩薩對菩提進行修行，那麼菩薩和菩提也被分爲了二，不對色法進行修行。這是它的結論。這是中觀派的說法。 接下來在第五張紙上說：『菩提是不執著，不對相進行修行。』 接下來在第三張紙和兩行左右的地方說：『安住於色的自性。』 這意味著安住於色的空性。這是中觀派的說法。 接下來在第七張紙和兩行左右的地方，《十萬頌》的第六十五章結束。 第六十六章 第四卷，關於無所緣。然後，具壽善現問。 接下來在第十張紙和幾乎沒有四行的地方說：『努力于菩提之道。』 這意味著如果所有的菩提之道都不是實有的，這是它的結論。這是中觀派的說法。 接下來在第六張半紙上說：『將會現前證得。』 這意味著因為它是非實有的。這是中觀派的說法。 接下來在第三張半紙上。 第五卷。接下來在第十一張紙和一半多兩行的地方說：『有情眾生得以成熟。』 祈請。世尊。以何種善巧方便？ 接下來在第一張紙和九行左右的地方說：『將會消失。』 這意味著顯現。如果將一切都執著為實有，之後又執著為非實有，那將是錯誤的。這是它的結論。如來。 接下來在第三張紙和六行的地方。 第六卷。菩薩之道。 接下來，具壽。接下來幾乎沒有兩行的地方。 什麼是菩提之道？ 這是詢問關於以成熟有情和清凈佛土所概括的道。這是中觀派的說法。 接下來在十五張紙多一點的地方。 第七卷。 接下來在第十四張紙上少了大約兩行的地方。 第八卷。 接下來在第十五張紙和九行左右的地方。 第九卷。 接下來在第十四張紙和十一行左右的地方。 第十卷。 接下來在第七張半紙上，《十萬頌》的第六十六章結束。 第六十七章 接下來在第三張紙上少了一行的地方，是關於遣除現前執著。善現。關於菩提。 接下來在五張多一點的紙上，是最後一部分。 第十一卷。接下來在第三張紙和五行多一點的地方，是如何修行菩提之道？
【English Translation】 If bodhi is divided into two, and one does not practice on form, but says that a bodhisattva practices on bodhi, then the bodhisattva and bodhi are also divided into two, and one does not practice on form. This is its conclusion. This is what the Madhyamaka school says. Next, on the fifth sheet, it says: 'Bodhi is non-attachment, and one does not practice on characteristics.' Next, on the third sheet and about two lines, it says: 'Abiding in the nature of form.' This means abiding in the emptiness of form. This is what the Madhyamaka school says. Next, on the seventh sheet and about two lines, Chapter Sixty-Five of the Hundred Thousand Verses ends. Chapter Sixty-Six Volume Four, on non-objectification. Then, the venerable Subhuti asked. Next, on the tenth sheet and almost four lines missing, it says: 'Diligently striving on the path to bodhi.' This means that if all paths to bodhi are not real, this is its conclusion. This is what the Madhyamaka school says. Next, on the sixth and a half sheet, it says: 'Will become manifestly accomplished.' This means because it is non-existent. This is what the Madhyamaka school says. Next, on the third and a half sheet. Volume Five. Next, on the eleventh sheet and one and a half more than two lines, it says: 'Sentient beings are fully matured.' Request. Bhagavan. By what skillful means? Next, on the first sheet and about nine lines, it says: 'Will disappear.' This means manifest. If all of these are grasped as existent and later grasped as non-existent, then it will be a fault. This is its conclusion. Tathagata. Next, on the third sheet and six lines. Volume Six. The path of the Bodhisattva. Next, Venerable. Next, almost two lines missing. What is the path to bodhi? This is asking about the path that is summarized by maturing sentient beings and purifying the Buddha-fields. This is what the Madhyamaka school says. Next, on fifteen sheets and a little more. Volume Seven. Next, on the fourteenth sheet with about two lines missing. Volume Eight. Next, on the fifteenth sheet and about nine lines. Volume Nine. Next, on the fourteenth sheet and about eleven lines. Volume Ten. Next, on the seventh and a half sheet, Chapter Sixty-Six of the Hundred Thousand Verses ends. Chapter Sixty-Seven Next, on the third sheet with one line missing, it is about reversing manifest attachment. Subhuti. About Bodhi. Next, on five sheets and a little more, is the last part. Volume Eleven. Next, on the third sheet and five lines more, how does one practice the path to bodhi?
། ཞེས་བྱ་བ་ནི་མ་སྐྱེས་པ་རྣམས་བསྐྱེད་པར་བྱ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་མི་རིགས་སོ། །སྙམ་དུ་དགོངས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ན། མ་སྐྱེས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་དག་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་གནས་ནས་བསོད་ནམས་དང་། བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པ་ལ་སོགས་པ་ཅི་ཡང་མངོན་པར་འདུ་མི་བྱེད་པ་དེ་དག་ཉིད་ལ་ནི་མ་སྐྱེས་པའོ། །བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་གང་དག་ཡོངས་སུ་མི་ཤེས་པས་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་དེ་དག་ལ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྐྱེས་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་མ་བྱུང་ཡང་རུང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་གནས་བརྟན་གྱིས་འདི་སྐད་ཞུས་ཏེ། ཆོས་ཉིད་ནི་དུས་ཐམས་ཅད་དུ། ཐམས་ཅད་དུ་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ན། དེ་བྱིས་པ་རྣམས་ལ་ནི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཅན་དུ་འགྱུར་ལ། མཁས་པ་རྣམས་ལ་ནི་མི་འགྱུར་བ་དེ་ཇི་ལྟར་རིགས་པར་འགྱུར་ཞེས་བྱ་བའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། རབ་འབྱོར། དེ་དེ་བཞིན་ནོ། །དེ་དེ་བཞིན་ཏེ། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་དེ་སྟོན་ཏེ་ཆོས་ཉིད་ལ་ནམ་ཡང་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཡོད་པ་མ་ཡིན་གྱི། བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་མི་ཤེས་པའི་ཉེས་པ་ཀུན་བཏགས་པའི་ཆོས་རྣམས་སྐྱེ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ཀུན་བཏགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྐྱེ་བ་ཀུན་བཏགས་པ་ཁོ་ན་ལ་དགོངས་ཏེ། བཤད་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ལ་དགོངས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ཅུང་མེད་ན། བྱང་ཆུབ་ཐོབ་དང་། གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ལྔ་ཅུང་མེད་ན། ལམ་ཉིད་ཀྱང་བྱང་ཆུབ་བོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་འདི་སྐད་དུ། གཉིས་ཀ་ཡང་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པས་རབ་ཏུ་ཕྱེ་བའི་ཕྱིར། བྱང་ཆུབ་དང་ལམ་དག་ལ་ཐ་དད་པ་གང་ཡང་མེད་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་སྔོན་གྱི་གནས་སྐབས་ནི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལམ་ཞེས་བྱ་ཕྱི་མའི་གནས་སྐབས་ལ་བྱང་ཆུབ་ཅེས་བྱའོ། །དོན་དམ་པར་ནི་དེ་གཉིས་ཀ་འཐད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལམ་གྱིས་བྱང་ཆུབ་འཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེའམ། ལམ་མ་ཡིན་པས་འཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བརྗོད་དུ་མི་རུང་བར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་དབྱིགས་གཉེན་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་དང་ཕྲེང་དྲུག་ན། 4-223 སངས་རྒྱས་ཞིང་། །རྣམ་པར་དག་དང་། རབ་འབྱོར་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་ལྷག་ཙམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་དྲུག་ཅུ་བདུན་ནོ།། །། ༈ ལེའུ་དྲུག་ཅུ་བརྒྱད། ༈ ངེས་པ་དང་། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཉིས་ལ་ཕྲེང་གཅིག་ཆད་པ་ན། བྱོལ་སོང་གི་སྐྱེ་གནས་སུ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ས་བརྒྱད་པ་ཡན་ཆད་ནི། དེའི་ལས་ཐམས་ཅད་འཕགས་པ་ཟག་པ་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེ
【現代漢語翻譯】 『所謂的「未生」，是爲了產生未生之物』，這種說法是不合理的！』這是他們的想法。這是中觀派的說法。接下來的一段是：『未生』，指的是那些安住于無分別的禪定中，不顯現地積聚福德和非福德等任何事物的人，對他們來說才是未生。而那些無知的凡夫俗子，由於完全不瞭解而顯現地積聚事物，對他們來說，一切法都是已生的。』這是中觀派大師的說法。『即使如來沒有出現也可以』等等，是說常啼菩薩這樣問道：『如果法性在任何時候，任何地方，都是不變異的，那麼對於凡夫來說，它就成了生滅之法，而對於智者來說，它就不會改變，這怎麼會合理呢？』這是中觀派大師的說法。『善現，確實如此！確實如此！』等等，是爲了說明法性永遠不會變異，只是由於凡夫俗子的無知，才將虛構的法執著為生滅。』這是指虛構者執著于虛構的生滅，而不是指法性。』這是中觀派大師的說法。接下來缺少兩行：『獲得菩提』和『祈請』。接下來缺少五行：『道路本身就是菩提』，這是說世尊這樣說道：『菩提和道路，兩者都因為法界完全清凈而有所區別，雖然沒有任何差別，但由於先前的狀態是因，所以稱為道路，而後面的狀態稱為菩提。』究竟而言，兩者都是不可取的，所以不能說道路能獲得菩提，或者非道路能獲得菩提。』這是中觀派大師世親的說法。接下來缺少一頁和六行： 『佛土』，『完全清凈』，以及善現的祈請。接下來缺少七頁多：出自《十萬頌般若經》，第六十七品。 第六十八品 『確定』，以及接下來具壽善現。接下來缺少兩頁少一行：『將轉生為旁生』，指的是八地菩薩以上，他們的所有行為都是聖者無漏的。
【English Translation】 'The so-called 'unborn' is to generate the unborn,' this statement is unreasonable!' This is what they thought. This is the statement of the Madhyamaka school. The next paragraph is: 'Unborn' refers to those who abide in non-conceptual samadhi, and do not manifestly accumulate merit and non-merit, etc. For them, it is unborn. But for those ignorant ordinary people who manifestly accumulate things because they do not fully understand, for them, all dharmas are born.' This is the statement of the great Madhyamaka master. 'Even if the Tathagatas do not appear, it is fine,' etc., is saying that Sadāprarudita Bodhisattva asked: 'If the nature of dharma is unchanging at all times and in all places, then for ordinary people, it becomes the law of birth and death, but for the wise, it will not change. How can this be reasonable?' This is the statement of the great Madhyamaka master. 'Subhuti, it is so! It is so!' etc., is to explain that the nature of dharma never changes, but due to the ignorance of ordinary people, they cling to the fabricated dharmas as birth and death. This refers to the fabricated clinging to the fabricated birth and death, not referring to the nature of dharma.' This is the statement of the great Madhyamaka master. The following two lines are missing: 'Obtaining Bodhi' and 'Request'. The following five lines are missing: 'The path itself is Bodhi,' which means that the Blessed One said: 'Bodhi and the path are both distinguished by the complete purification of the dharma realm, although there is no difference, but because the previous state is the cause, it is called the path, and the later state is called Bodhi.' Ultimately, both are undesirable, so it cannot be said that the path can attain Bodhi, or the non-path can attain Bodhi.' This is the statement of the Madhyamaka master Vasubandhu. The following one page and six lines are missing: 'Buddha-field', 'Completely pure', and Subhuti's request. The following seven pages are missing: From the Hundred Thousand Prajnaparamita Sutra, Chapter Sixty-seven. Chapter Sixty-eight 'Certainty', and then the venerable Subhuti. The following two pages less one line are missing: 'Will be born as an animal', refers to the eighth bhumi bodhisattvas and above, all their actions are noble and without outflows.
ས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ལྷག་པ་ན། སེམས་ཅན་དོན་ནི་ཚད་མེད་དང་། །བཅོམ་ལྡན་འདས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ཅུང་མེད་ན། སངས་རྒྱས་བསྟེན་སོགས་ཡོན་ཏན་དང་། །དེ་ནས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རབ་འབྱོར་གྱིས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གཅིག་ན། བམ་པོ་བཅུ་གཉིས་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་བདུན་ལྷག་པ་ན། བམ་པོ་བཅུ་གསུམ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བདུན་དང་ཕྲེང་གསུམ་ན། བྱང་ཆུབ་ཡན་ལག །རབ་འབྱོར་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དགུ་ཅུང་མེད་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་དྲུག་ཅུ་བརྒྱད་དོ།། །། ༈ ལེའུ་དྲུག་ཅུ་དགུ། ༈ དེ་ནས་ཕྲེང་བརྒྱ་ན། ལས་རྣམས་ནི། །ཆུད་མི་ཟ་དང་། རབ་འབྱོར་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་དྲུག་ན། ངན་པར་སྤྱད་པ་ནི་འདིར། བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པའི་ལས་ཏེ། དེའམ་ལེགས་པར་སྤྱད་པ་ནི་འདིར་བསོད་ནམས་ཀྱི་ལས་ཏེ་དེའམ་ལེགས་པར་སྤྱད་པའི་ལས་ཀྱིས་འདོད་པའི་ཁམས་ཀྱི་ལྷ་དང་མིར་སྐྱེའོ། །ཉམས་པ་མེད་པ་སྟེ་མི་གཡོ་བའི་ལས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་གཉིས་ན། བམ་པོ་བཅུ་བཞི་པ། བདེན་མཐོང་དང་། །རབ་འབྱོར་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་ཕྱེད་དང་བདུན་ན། མྱ་ངན་ལས་འདའ་བར་འགྱུར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གལ་ཏེ་སྡུག་བསྔལ་དང་། ཀུན་འབྱུང་ལ་སོགས་པས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདའ་བར་འགྱུར་བ་ན་ནི། བྱིས་པ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པར་གྱུར་ཏེ། དེ་དག་ལ་ཡང་སྡུག་བསྔལ་དང་། ཀུན་འབྱུང་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཅི་སྟེ་སྡུག་བསྔལ་ཤེས་པ་དང་ཀུན་འབྱུང་བ་ཤེས་པས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདའ་བར་འགྱུར་ན་ནི། དེ་ལྟ་ན་ཉན་ཐོས་བཞིན་དུ་རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པའི་འབྲས་བུ་ལ་སོགས་པ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །སྙམ་དུ་དགོངས་ནས་ཞུས་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་རྣམ་པ་གཉིས་ཀ་ལྟར་ཡང་མྱ་ངན་ལས་འདའ་བར་མི་འགྱུར་གྱི། དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་རབ་ཏུ་རྟོགས་པས་མྱ་ངན་ལས་འདའ་བར་འགྱུར་བར་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ན། བདེན་པར་རྟོགས་པ། ནང་གི་ཕུང་པོ་ལྔའམ། བདེན་པར་མ་རྟོགས་པ། ཕྱི་རོལ་ཀྱི་ཕུང་པོའི་ཆོས་ཐམས་ཅད། དེ་ནས་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། སྤྱི་བོར་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་ཏེ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། 4-224 དེ་ལ་ཆོས་ལ་འདུན་པའི་སྤང་བ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་ན་སེམས་མི་སྐྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྔར་བཤད་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཡོངས་སུ་འདྲིས་པའི་ཤེས་པས་འབའ་ཞིག་ཏུ་བྱེད་ཀྱི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སར་ལྟུང་དུ་དོགས་པའི་ཕྱིར་སེམས་བཅུ་དྲུག་པོ་དག་གིས་དེ་མངོན་སུམ་དུ་བྱ
【現代漢語翻譯】 鄔瑪巴（Madhyamaka）如是說。之後多出一張紙，『眾生之利益不可估量』，世尊（Bhagavan）菩提薩埵（Bodhisattva）。之後少了一張紙，『依止佛陀等功德』。之後，具壽（Ayushman）善現（Subhuti）言。之後一張紙。 第十二卷。之後多出十七張半紙，第十三卷。之後七張紙和三串字，菩提之支分。善現請問。之後少了九張紙，《十萬頌般若經》。第六十八章。 第六十九章。 之後一百串字，『諸業不虛耗』。善現請問。之後六串字，『惡行於此乃非福業』，善行於此乃福業，善行之業使生於欲界之天人。無損耗，不動搖之業。之後三張紙和兩串半字。 第十四卷，『見真諦』。善現請問。之後七串半字，『將證得寂滅』，若因痛苦和集等而證得寂滅，則所有凡夫俗子亦皆證得寂滅，因彼等亦有痛苦和集等。若因知痛苦和知集而證得寂滅，則如聲聞（Sravaka）般，將獲得入流果等。如是思惟而請問。鄔瑪巴大師如是說。之後多出兩串字。之後，世尊開示，無論以何種方式皆不得寂滅，唯有如實了知真如（Tathata）之平等性方能證得寂滅。鄔瑪巴如是說。世尊開示。之後兩串字，『如實了知』，內在之五蘊，『不如實了知』，外在之蘊處界一切法。之後多出一串字，『不墮頂』， 於此，於法有欲者無捨棄。此乃總結之語。鄔瑪巴如是說。之後多出兩串字，『不生心』，如是說者，乃以先前所說之方式，僅以串習之知識而行，因恐墮入聲聞之地，故以十六心現證之。
【English Translation】 The Madhyamaka said thus. Then, if there is one page extra, 'The benefit of sentient beings is immeasurable,' the Bhagavan Bodhisattva. Then, if there is a little less than one page, 'Relying on the Buddha and other merits.' Then, the venerable Subhuti said. Then one page. Volume twelve. Then, if there are seventeen and a half pages extra, volume thirteen. Then, seven pages and three strings of words, the limbs of enlightenment. Subhuti asked. Then, if there are nine pages missing, from the 'Hundred Thousand Verses Prajnaparamita Sutra.' Chapter sixty-eight. Chapter sixty-nine. Then, a hundred strings of words, 'Actions are not wasted.' Subhuti asked. Then, six strings of words, 'Bad deeds here are non-meritorious actions,' good deeds here are meritorious actions, and good deeds cause rebirth as gods and humans in the desire realm. Without loss, unwavering action. Then, three pages and two and a half strings of words. Volume fourteen, 'Seeing the Truth.' Subhuti asked. Then, seven and a half strings of words, 'Will attain Nirvana,' if Nirvana is attained through suffering and accumulation, etc., then all ordinary people will also attain Nirvana, because they also have suffering and accumulation, etc. If Nirvana is attained through knowing suffering and knowing accumulation, then, like the Sravakas, one will attain the fruit of entering the stream, etc. Thinking thus, he asked. The great Madhyamaka master said thus. Then, two strings of words are extra. Then, the Bhagavan taught that Nirvana cannot be attained in either way, but Nirvana is attained by fully realizing the equality of Suchness (Tathata). The Madhyamaka said thus. The Bhagavan taught. Then, two strings of words, 'Truly realizing,' the five aggregates within, 'Not truly realizing,' all phenomena of the external aggregates, realms, and spheres. Then, one string of words is extra, 'Will not fall on the head,' Here, there is no abandonment for those who desire the Dharma. This is the concluding statement. The Madhyamaka said thus. Then, two strings of words are extra, 'Does not generate mind,' as it is said, it is done solely with the knowledge of familiarity in the manner previously described, because of the fear of falling into the Sravaka's ground, therefore, the sixteen minds directly realize it.
ས་ནས། མཐོང་བར་ནི་མི་བྱེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་བཞི་ཙམ་ན། དངོས་པོ་མེད་པ་ནི་བྱང་ཆུབ་སྟེ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་དངོས་པོ་ནི་འདུས་བྱས་དང་འདུས་མ་བྱས་པ་དང་། བརྟགས་པ་དང་། མ་བརྟགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཏེ། དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་དོན་དམ་པ་བརྗོད་དུ་མེད་པར་གནས་པའི་བྱང་ཆུབ་ལ་དངོས་པོ་མེད་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་དྲུག་ཅུ་དགུའོ།། །། 4-225 གྱུར་པ་ནི་དོན་མ་གཟིགས་ན་ཇི་ཞིག་མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས་པར་འགྱུར་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ན། རྟོགས་པར་འགྱུར་བ་མེད་དེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་གལ་ཏེ་འདུས་བྱས་སམ། འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་དངོས་པོ་འགའ་ཞིག་མཐོང་ན་ནི། གཉིས་སུ་མངོན་པར་རྟོགས་པར་འགྱུར་རོ། །གལ་ཏེ་རི་བོང་གི་རྭ་ལ་སོགས་པ་བཞིན་དུ་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་ན། ཡང་གཉིས་སུ་མེད་པར་མངོན་པར་རྟོགས་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་བས་ན་རྣམ་པར་གཉིས་ཀ་ལས་བཟློག་པ་མཉམ་པ་ཉིད་རབ་ཏུ་རྟོགས་པ་ནི་མངོན་པར་རྟོགས་པའོ། །ཞེས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཤོག་གུ་བཞི་དང་ཕྲེང་གཅིག་ལྷག་པ་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་མཐུའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དོན་དམ་པའི་བདེན་པས་ནི་མི་གཡོ་ལ། ཀུན་རྫོབ་ཏུ་རྣམ་པར་དགོད་པ་མཛད་པའོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། བམ་པོ་བཅུ་དྲུག་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། འདུས་བྱས་འདུས་མ་བྱས་པ་ལ། །ཐ་དད་ཡོངས་སུ་མི་ཤེས་དང་། །རབ་འབྱོར་གྱིས་གསོལ་པ། དེ་ནས་ཤོག་གུ་དགུ་དང་ཕྲེང་གཉིས་ན། འདུས་མ་བྱས་ནས་གུད་ན་ཡང་འདུས་བྱས་དམིགས་སུ་མེད་དེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདི་ལ་ཕུང་པོ་དང་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་ལ་སོགས་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་མ་དག་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཕུང་པོ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ལས་ལོགས་ཤིག་ན་དམིགས་སུ་མེད་ལ། ཕུང་པོ་ལ་སོགས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་ཀྱང་དེ་བཞིན་ཉིད་མ་གཏོགས་པར་གུད་ན་དམིགས་སུ་མེད་དེ། དེ་བཞིན་ཉིད་མ་དག་པ་ནི་དེ་དག་ལས་དེ་ཉིད་དང་གཞན་རྗེས་སུ་བརྗོད་དུ་མི་རུང་ངོ་། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། གཉིས་ཀ་ཡང་གཅིག་གོ །ཞེས་བརྗོད་དུ་མི་རུང་བས་ལྡན་པ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །ཐ་དད་དུ་ཞེས་ཀྱང་བརྗོད་དུ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་མི་ལྡན། གཟུགས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ཞིག་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་ཚིག་གི་བསྟན་དུ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར། བསྟན། དབང་པོའི་ཡུལ་གྱིས་ཐོགས་པ་མེད་པ་དང་། གཟུང་བ་དང་འཛིན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཐོགས་པ་མེད་པ། གཉིས་ཀ་ཡང་མཚན་ཉིད་མེད་པར་མཚན་ཉིད་གཅིག་པའི་ཕྱིར། མཚན་ཉིད། མཚན་ཉིད་མེད་པའོ། །དེ་ལ་འདུས་བྱས་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མཚན་ཉིད་མེད་པའོ། །དེ་
{ "translations": [ "『不顯現可見。』這是總結性的詞語。」中觀派如此說。之後大約四行：『無事物即是菩提』，所謂事物，即指有為法與無為法，以及分別與非分別之諸法。因為遠離了它們的自性，所以證悟到安住于不可言說的勝義諦菩提，稱為無事物。」偉大的中觀派如此說。之後三行：《百千頌》中，第六十九章。", "如果不能如實見，又如何能現證圓滿成佛呢？』中觀派如此說。之後三行：『不會證悟』，意思是說，如果見到任何有為或無為的事物，就會顯現為二元對立的證悟。如果像兔角一樣，其自性是無事物，那麼也會證悟到無二元對立。因此，從二者中解脫出來，徹底證悟平等性，就是現證。」這是所要表達的意義。偉大的中觀派如此說。之後四張紙多一行：『如來之威力』，意思是說，以勝義諦而言，是不可動搖的，但在世俗諦中，則能善巧地進行分別。」中觀派如此說。", "第十六品。之後兩張半紙多一點：『有為與無為，完全不能知差別。』須菩提請問。之後九張紙多兩行：『從無為中，也無有可指定之有為。』意思是說，在此，蘊、界、處等不清凈的真如，與蘊等事物是各自分離而不可指定的。而蘊等事物，除了真如之外，也無法指定其為分離的。不清凈的真如，與這些事物之間，既不能說是相同，也不能說是相異。」中觀派如此說。「二者也是一」，因為不可言說，所以不具備。因為不可說是「差別」，所以不具備。因為不是有色之物，所以不分別。因為不能用有色之詞來表示。表示。因為沒有感官的對象所觸及，沒有能取和所取，所以沒有阻礙。二者都是無自性，因為自性相同。自性。無自性。因此，有為不是存在，所以是無自性。因此" ], "english_translations": [ "'It does not appear visible.' This is a concluding word." The Madhyamika (中觀派, Zhōngguān pài, The Middle Way School) said. Then about four lines: 'The absence of things is Bodhi (菩提, Pútí, Enlightenment),' the so-called things refer to conditioned (有為, yǒu wéi, having action) and unconditioned (無為, wú wéi, without action) dharmas (法, fǎ, dharma), as well as discriminated and non-discriminated dharmas. Because it is separated from their essence, therefore, realizing the Bodhi that abides in the inexpressible ultimate truth (勝義諦, shèng yì dì, ultimate truth) is called the absence of things." The great Madhyamika said. Then three lines: From the 'Hundred Thousand Verses,' chapter sixty-nine.", "If you do not see the truth, how can you become perfectly enlightened?' The Madhyamika said. Then three lines: 'There will be no realization,' meaning that if one sees any conditioned or unconditioned things, it will appear as a dualistic realization. If, like a rabbit's horn, its nature is the absence of things, then one will also realize non-dualism. Therefore, liberation from both, and thoroughly realizing equality, is realization." This is the meaning to be expressed. The great Madhyamika said. Then four sheets of paper plus one line: 'The power of the Tathagata (如來, Rúlái, Thus Come One),' meaning that in terms of ultimate truth, it is immovable, but in conventional truth (世俗諦, shì sú dì, conventional truth), it can skillfully distinguish." The Madhyamika said.", "Sixteenth fascicle. Then two and a half sheets of paper plus a little: 'Conditioned and unconditioned, cannot know the difference completely.' Subhuti (須菩提, Xūpútí, One of the principal disciples of the Buddha) asked. Then nine sheets of paper plus two lines: 'From the unconditioned, there is also no conditioned to be specified.' This means that here, the impure Suchness (真如, zhēn rú, Suchness) of the skandhas (蘊, yùn, aggregates), dhatus (界, jiè, elements), ayatanas (處, chù, sense bases), etc., is separate from the skandhas and cannot be specified. And the skandhas, etc., cannot be specified as separate from Suchness. The impure Suchness cannot be said to be the same or different from these things." The Madhyamika said. 'The two are also one,' because it is inexpressible, so it does not possess. Because it cannot be said to be 'difference,' so it does not possess. Because it is not a form, it does not discriminate. Because it cannot be expressed by words of form. Expressed. Because it is not touched by the objects of the senses, and there is no grasper and grasped, so there is no obstruction. Both are without characteristics, because the characteristics are the same. Characteristic. Without characteristics. Therefore, the conditioned is not existent, so it is without characteristics. Therefore" ] }
ལ་འདུས་བྱས་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་མཚན་ཉིད་མེད་པའོ། །འདུས་མ་བྱས་ནི་མཚན་མ་མེད་པས་མཚན་མར་བཟུང་དུ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་མཚན་ཉིད་མེད་པའོ། །ཞེས་པ་རྣམས་དབུ་མ་པ་ཆེན་པོ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གསུམ་ལྷག་ན། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ལེའུ་བདུན་ཅུ་གཅིག་གོ། །། ༈ ལེའུ་བདུན་ཅུ་རྩ་གཉིས། ཆོས་ཉིད་མི་འགྱུར་བ་བསྟན་པའི་ལེའུ། ༈ དེ་ནས་ཤོག་གུ་གསུམ་དང་ཕྲེང་དགུ་ན། ཁྱུ་མཆོག་གི་མཐུན་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་མཛད་པ་ནི་རྣམ་པར་རིག་པར་བྱ་བ་ཙམ་དུ་ཟད་དེ། གལ་ཏེ་སེམས་ཅན་རྣམས་བདག་ཉིད་ཀྱིས་ཤེས་པར་གྱུར་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་མི་ 4-226 དགོས་སོ། །ཞེས་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་དབུ་མ་པ་གསུངས། མྱ་ངན་འདས་ལ་དགོད་པ་སྟེ། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཡི་འཕྲིན་ལས་ནི། །རྣམ་པ་ཉི་ཤུ་བདུན་དུ་བཞེད། །གསོལ་པ། བཅོམ་ལྡན་འདས། དེ་ཅིས་སྟོང་པ་ལགས། ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཅི་ཞིག་མེད་པས་སྟོང་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ །འདུ་ཤེས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྟོང་སྟེ། ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་ལ་གང་དུ་འདུས་བྱས་སོ། །སྙམ་དུ་འདུ་ཤེས་པ་མཚན་མར་འཛིན་པའི་བདག་ཉིད་དེ་མེད་པས་སྟོང་ངོ་། །ཞེས་པ་གཉིས་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་དགུ་ཅུང་མེད་ན། ལ་ལ་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱིས་སྤྲུལ་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཚིག་རྣམ་པ་བཞིས་དྲན་པ་ཉེ་བར་གཞག་པ་ལ་སོགས་པ་འཇིག་རྟེན་པ་དང་། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཆོས་རྣམས་བསྟན་ཏོ། །ལ་ལ་ནི་ཉོན་མོངས་པས་སྤྲུལ་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་སེམས་ཅན་དང་སྲོག་ལ་སོགས་པ་བསྟན་པའོ། །ལ་ལ་ནི་ལས་ཀྱི་སྤྲུལ་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཕུང་པོ་དང་ཁམས་དང་། སྐྱེ་མཆེད་ལ་སོགས་པ་བསྟན་པའོ། །ཞེས་པ་གསུམ་དབུ་མ་པ་གསུངས། དེ་ནས་ཕྲེང་གཉིས་ལྷག་པ་ན། བཀག་པའི་ཆོས། འདུས་བྱས། གང་དུ་ཅི་ཡང་རུང་སྟེ། འགག་པ་ཡང་མེད་པ་ཡང་དོན་དམ་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་ཆོས་དེ་ནི་མ་སྤྲུལ་པའོ། །དེ་ནས་ཤོག་ལོགས་གཅིག་ལྷག་པ་ན། དེ་ལ་གང་ཡོངས་སུ་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ལྟ་ཡོད་པར་འགྱུར་རེ་ཀན། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས། ཆོས་ཉིད་མི་འགྱུར་བ་བསྟན་པའི་ལེའུ་སྟེ་ལེའུ་བདུན་ཅུ་རྩ་གཉིས་སོ།། །། ༈ དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ངོ༷་བོ༷་ཉི༷ད་ལོ༷ངས་རྫོ༷གས་བཅ༷ས་ད༷ང་། །དེ༷་བཞི༷ན་གཞ༷ན་པ༷་སྤྲུ༷ལ་པ༷་ནི༷། །ཆོ༷ས་སྐུ༷་མཛ༷ད་པ༷་ད༷ང་བཅ༷ས་པ༷། །རྣ༷མ་པ༷་བཞི༷ར་ནི༷་ཡ༷ང་ད༷ག་བརྗོ༷ད། །ཅེས་པ་ཆོས་སྐུའི་སྐབས་ཀྱི་དོན་བཞི་པ་གསུངས་ཟིན་ཏོ། །ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མན་ངག་གི་བསྟན་བཅོས་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་ཅེས་བྱ་བ་ལས། ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་སྐབས་ཏེ་བརྒྱད་པའོ།། །། ༈ མཚན་ཉིད་དེ་ཡི་སྦྱོར་བ་དང་། །དེ་རབ་དེ་ཡི་གོ་རིམ་དང་། །དེ་མཐའ་དེ་ཡི་རྣམ་སྨ
【現代漢語翻譯】 『因為有為法不是真實存在的，所以它是無相的。非有為法因為沒有相，所以不能被執取為相，因此也是無相的。』這些都是偉大的中觀派所說的。 之後，過了三行，出自《十萬頌般若經》第七十一品。 第七十二品：宣說法性不變之品。 之後，過了三張紙和九行：『不會像群牛一樣改變。』所說的意思是，如來的事業僅僅是能被完全理解的。如果眾生自己能夠了知，那就不需要如來了。這是所要表達的。』這是中觀派所說。 在涅槃中歡笑，法身的利生事業，被認為是二十七種。 提問者：『世尊，這是什麼空性呢？』所說的意思是，用什麼不存在來定義空性呢？ 『一切概念皆空』，所說的意思是，『在那裡什麼是有為法呢？』像這樣認為，執取概念作為相的自性是不存在的，所以是空性。』這兩句是中觀派所說。 之後，過了幾乎九行：『有些人是聲聞所化現的。』所說的等等，用四種方式的詞語，宣說了念住等世間和出世間的法。 『有些人是被煩惱所化現的。』所說的意思是，宣說了眾生和生命等等。 『有些人是被業所化現的。』所說的意思是，宣說了蘊、界、處等等。 這三句是中觀派所說。 之後，過了兩行：被遮止的法，有為法。無論在哪裡，滅盡也是不存在的，究竟的有為法不是化現的。 之後，過了一張紙：『在那裡，什麼是應該完全了知的自性呢？』如果說空性是存在的，那麼，出自《十萬頌般若經》，宣說不變法性之品，即第七十二品。 通過這些，自性、圓滿受用、以及，如來、其他化身，與法身的事業一起，以四種方式完全宣說。』這是關於法身的第四個意義已經說完。 出自《般若波羅蜜多經》的竅訣論著《現觀莊嚴論》，法身品，即第八品。 彼之體性之結合，彼之殊勝彼之次第，彼之究竟彼之圓滿。
【English Translation】 'Because conditioned phenomena are not real, they are without characteristics. Unconditioned phenomena, because they have no characteristics, cannot be grasped as characteristics, therefore they are also without characteristics.' These are what the great Madhyamikas say. After that, after three lines, from the Perfection of Wisdom in One Hundred Thousand Lines, chapter seventy-one. Chapter Seventy-two: The chapter on teaching the unchanging nature of phenomena. After that, after three pages and nine lines: 'It will not change like a herd of cows.' What is said is that the deeds of the Tathagata are only to be fully understood. If sentient beings could know for themselves, then there would be no need for the Tathagata. This is what it teaches.' This is what the Madhyamikas say. Laughing at Nirvana, the enlightened activity of the Dharmakaya, is considered to be twenty-seven kinds. Questioner: 'Bhagavan, what is emptiness?' What is said is, what is empty because of what is absent? 'All concepts are empty,' what is said is, 'Where are conditioned phenomena there?' Thinking like this, the nature of grasping concepts as characteristics is non-existent, therefore it is emptiness.' These two sentences are what the Madhyamikas say. After that, after almost nine lines: 'Some are emanations of the Shravakas.' What is said, and so on, with words in four ways, teaches the worldly and transworldly dharmas such as mindfulness. 'Some are emanations of afflictions.' What is said is, it teaches sentient beings and life, and so on. 'Some are emanations of karma.' What is said is, it teaches the aggregates, elements, and sense bases, and so on. These three sentences are what the Madhyamikas say. After that, after two lines: The dharma that is prevented, conditioned phenomena. Wherever, cessation is also non-existent, the ultimate unconditioned dharma is not an emanation. After that, after one page: 'There, what is the nature that should be fully known?' If it is said that emptiness exists, then, from the Perfection of Wisdom in One Hundred Thousand Lines, the chapter on teaching the unchanging nature of phenomena, which is chapter seventy-two. Through these, the nature, perfect enjoyment, and, the Tathagata, other emanations, together with the deeds of the Dharmakaya, are fully proclaimed in four ways.' This is the fourth meaning regarding the Dharmakaya that has been said. From the instruction treatise on the Perfection of Wisdom Sutra, the Ornament of Clear Realization, the chapter on the Dharmakaya, which is the eighth chapter. The combination of that characteristic, that excellence, that order, that ultimate, that complete.
ིན་ནི། །དོན་བསྡུས་གཞན་ཏེ་རྣམ་པ་དྲུག །ཡུལ་ནི་རྣམ་པ་གསུམ་པོ་རྒྱུ། །སྦྱོར་བ་བཞི་ཡི་བདག་ཉིད་དང་། །ཆོས་སྐུ་འཕྲིན་ལས་འབྲས་བུ་ནི། །དོན་བསྡུས་གཞན་ཏེ་རྣམ་པ་གསུམ། །འཕགས་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མན་ངག་གི་བསྟན་བཅོས་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་ཅེས་བྱ་བ། རྒྱལ་བ་བྱམས་པས་མཛད་པ་རྫོགས་སོ།། །། རྒྱ་གར་གྱི་མཁན་པོ་བིརྱ་ཀཱ་ར་པྲ་བྷ་དང་། ཞུས་ཆེན་གྱི་ལོཙྪ་བ་བན་དྷེ་དཔལ་བརྩེགས་ཀྱིས་བསྒྱུར་ཅིང་ཞུས་ཏེ་གཏན་ལ་ཕབ་པའོ། །སླད་ཀྱི་པཎྜི་ཏ་དཔལ་གོ་མི་འཆི་མེད་ལ་སོགས་པ་དང་། ལོཙྪ་བ་དགེ་སློང་བློ་ལྡན་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ལེགས་པར་གཏན་ལ་ཕབ་པའོ།། །། འདིར་ཡོངས་གྲུབ་དགུ་ལ་སོགས་པ་དབུ་མར་བྱེད་ན། སློབ་དཔོན་སེང་བཟང་ལ་སོགས་པ་གྲགས་པ་ཅན་མང་པོས་ནི་སེམས་ཙམ་དུ་བཞེད་ཅིང་། སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་དང་། ཕྱོགས་གླང་ལ་སོགས་པ་སེམས་ཙམ་པར་བྱས་ནས། དེ་དག་གིས་ཡུམ་ཡང་སེམས་ཙམ་ 4-227 དུ་བཀྲལ་ཞེས་ཡོངས་སུ་གྲགས་པ་འདི་དང་འགལ་ལོ། །ཞེ་ན། འགལ་བ་བདེན་མོད། སྐྱོན་ནི་མེད་དེ། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་རང་ཉིད་ཀྱིས་གསུངས་པའི་རང་འགྲེལ་ཁྱད་འཕགས་རྣམས་ཀྱི་ཁོང་ཆོད་མ་ཆོད་ཀྱི་དབང་གིས་གྲུབ་མཐའ་དང་། བཤད་སྲོལ་བཟང་ངན། ཤིན་ཏུ་ཁྱད་པར་ཆེ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། སྣང་མུན་བཞིན་ནོ། །དེས་ན་རང་འགྲེལ་གྱི་ལུགས་སུ་འཆད་པ་རྣམས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དགོངས་པ་དང་མཐུན་གྱི་རང་འགྲེལ་དང་འགལ་བ་རྣམས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དགོངས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར། དུག་དང་གཡང་ས་བཞིན་དུ་སྤང་བྱ་ཡིན་པས་འདིར་ཡང་དེ་རྣམས་དོར་ནས། རང་འགྲེལ་རྣམས་དང་དེ་རྣམས་དང་མཐུན་པའི་འགྲེལ་མཆོག་ཁྱད་འཕགས་བྱ་རྒོད་ཀྱི་ལྟ་ལུགས་ཀྱིས་བརྒྱན་པའི་སྲོལ་བཞིན་བཀོད་པའོ།། །།མིག་མང་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། །རྡེའུ་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། །རང་འགྲེལ་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། །གཞན་འགྲེལ་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། །རྫོགས་ལྡན་རྒྱ་དང་མ་འབྲེལ་ན། །གསུམ་ལྡན་མང་ཡང་ཤི་རོ་ཡིན། །དབང་གི་རྒྱལ་པོ་རྙེད་ན་གསེར་ཡང་འདོར། །བདུད་རྩི་རྙེད་ན་ཟས་གཞན་འདོར་བ་བཞིན།། །།མངྒ་ལཾ། བྷ་ཝན་ཏུ། ཞུས་སོ།། མ་དཔེ་ནི་འཛམ་ཐང་པར་མ་ཡིན།
【現代漢語翻譯】 如是。意義的另一種概括是六種相，所緣是三種行相，本體是四種加行，法身是事業，果是意義的另一種概括，是三種。 《聖妙吉祥真實名經》的教授論著《現觀莊嚴論》，由勝者慈氏所著，至此圓滿。 印度堪布維爾亞嘎拉布拉巴，以及校勘師班智達華則校譯並最終確定。之後，班智達果米阿瑪拉等，以及譯師比丘洛丹謝饒完善確定。 此處，如果將圓成實性等九法視為空性，那麼像導師僧賢等許多著名人士則認為是唯識。導師世親和陳那等被認為是唯識宗，他們也將般若母經解釋為唯識。 這與廣為人知的觀點相矛盾。如果有人這樣認為，那麼矛盾是真實存在的。但沒有過失，因為佛陀薄伽梵自己所說的殊勝自釋，由於理解與否的差異，宗派、解釋的好壞，存在著非常大的差異，就像光明與黑暗一樣。因此，按照自釋的觀點來解釋，是符合佛陀的意圖的，而與自釋相違背的，則是與佛陀的意圖相違背的。如同毒藥和懸崖一樣，應當捨棄，因此這裡也捨棄那些觀點，而採用與自釋以及與自釋相符的殊勝註釋，以鷲峰山的觀點來莊嚴。 如果眼睛多卻不關聯繩子，再多的石子也是死屍。如果自釋不關聯繩子，再多的其他解釋也是死屍。如果圓滿具備卻不關聯根本，再多的三者具備也是死屍。如果找到自在的國王，即使是黃金也會捨棄。如同找到甘露，也會捨棄其他食物一樣。 吉祥！愿吉祥！校勘完畢！ 底本為瞻塘印經院版本。
【English Translation】 Thus it is. Another summary of the meaning is the six aspects. The object is the three aspects of the basis. The essence is the four applications. The Dharmakaya is the activity, and the fruit is another summary of the meaning, which is three. The teaching treatise on the instructions of the noble Prajnaparamita, called 'Ornament of Clear Realization,' composed by the Victor Maitreya, is completed. The Indian Abbot Viryakara Prabha, and the reviser Bandhe Pal Tseg, translated, revised, and finalized it. Later, the Pandit Pal Gomi Amara and others, and the translator Gelong Lodan Sherab, perfected it. Here, if one considers the nine perfections, such as the fully accomplished nature, as emptiness, then many famous individuals, such as the teacher Sengzang, consider it to be only mind. The teachers Vasubandhu and Dignāga are considered to be Mind-Only, and they also explain the Mother Prajna as Mind-Only. This contradicts the well-known view. If someone thinks so, then the contradiction is true. But there is no fault, because the Buddha Bhagavan himself spoke of the excellent self-commentaries, and due to the difference in understanding or not understanding them, there are very large differences in tenets, good or bad explanations, just like light and darkness. Therefore, explaining according to the self-commentaries is in accordance with the Buddha's intention, while contradicting the self-commentaries is contrary to the Buddha's intention. Like poison and a cliff, it should be abandoned, so here too, those views are abandoned, and the excellent commentaries that are in accordance with the self-commentaries are arranged in the style of the Vulture Peak, adorned with its view. If many eyes are not connected to the rope, then many pebbles are also a corpse. If the self-commentary is not connected to the rope, then many other commentaries are also a corpse. If fully endowed but not connected to the root, then many with the three qualities are also a corpse. If one finds the king of power, one abandons even gold. Just as when one finds nectar, one abandons other foods. Mangalam! Bhavantu! Revised! The original text is the Dzamtang printing house version.