篤補巴·喜饒堅贊大師全集JDol5ཚོགས་ཆོས་བདེན་བཞི་གསལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། 2-200 ༄༅། །ཚོགས་ཆོས་བདེན་བཞི་གསལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། ༄། །སྡུག་བསྔལ་བདེན་པ་གཏན་ལ་དབབ་པ། ༈ གྲངས་ཀྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པ། ༄༅། །ཚོགས་ཆོས་བདེན་བཞི་གསལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །ཨོཾ་གུ་རུ་བུདྡྷ་བོ་དྷི་སཏྭེ་བྷྱཿ གང་ཞིག་རང་བཞིན་དབྱིངས་ལ་གནས་ཀྱང་གང་འདུལ་སྣ་ཚོགས་སྤྲུལ་པ་སྟོན། །མཐའ་ཡས་སེམས་ཅན་གྲོལ་བར་མཛད་ཀྱང་མཐའ་བྲལ་དབྱིངས་སུ་མཉམ་ཉིད་དགོངས། །དེ་འདྲ་གང་ཡིན་རྒྱལ་བ་སྲས་བཅས་དེ་ལ་གུས་པས་ལན་བརྒྱར་འདུད། །རྒྱལ་གསུང་ཤིང་རྟ་ཆེན་པོའི་ལམ་སྲོལ་རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ཀྱི་དགོངས་བཞིན་བཤད། ། འདིར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོས་འགྲོ་བ་མཐའ་དག་སྨིན་ཅིང་གྲོལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དུ། མ་ལུས་ཤིང་ལུས་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྒོ་འབྱེད་པར་མཛད་པ་ལས། དང་པོ་ཉིད་དུ་བདེན་པ་བཞིའི་གཏམ་གྱི་བདུད་རྩིའི་ཆར་ཆེན་པོ་འབེབས་པར་མཛོད་དེ། ཞེས་ཐོས་སོ། །འདིར་བདེན་པ་ནི་མི་བསླུ་བའི་དོན་ཡིན་ལ། ཁམས་གསུམ་གྱི་འཁོར་བ་ཇི་ལྟར་སྣང་བ་འདི། རྒྱུ་མེད་པར་ནི་མ་ཡིན་པས། རྒྱུ་ལས་དང་ཉོན་མོངས་ཀྱི་རྟེན་འབྲེལ་ལས། འབྲས་བུ་ཁམས་གསུམ་དུ་སྣང་བ་འདི་རྒྱུ་འབྲས་བསླུ་བ་མེད་པའི་ཚུལ་དུ་འབྱུང་བ་ནི་བདེན་པ་དང་པོ་གཉིས་ཡིན་ལ། གང་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ཐོབ་པ་ཡང་རྒྱུ་མེད་པ་མ་ཡིན་པས། རྣམ་པར་བྱང་བའི་རྒྱུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་ལ་འབད་པས་ཞི་བ་གྱ་ནོམ་པའི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་དེ་ཡང་ངེས་ཤིང་མ་འཁྲུགས་ལ་མི་བསླུ་བ་ཉིད་ཀྱིས་ན་བདེན་པའོ། །དངོས་པོ་ལ་དེ་ལྟར་ཡིན་ཡང་། སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་མི་ཤེས་ཏེ། འཕགས་པ་རྣམས་ཉག་གཅིག་གིས་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་འཕགས་པའི་བདེན་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་། སྡུག་བསྔལ་དང་། ཀུན་འབྱུང་དང་། འགོག་པ་དང་། ལམ་སྟེ་བཞིའོ། ། དེ་ལ་དང་པོར་སྡུག་བསྔལ་བདེན་པ་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི། རྟོག་དཔྱོད་ཀྱི་ 2-201 སར། གྲངས་དང་གནས་དང་ཚད་རྣམས་དང་། །ཚེ་ཡི་ཚད་དང་ལོངས་སྤྱོད་དང་། །སྐྱེ་བ་དང་ནི་ལུས་རྣམས་དང་། །རྒྱུ་དང་རྐྱེན་རྣམས་རྒྱ་ཆེར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་བརྒྱད་ལས། དང་པོ་གྲངས་ཀྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི། ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཁམས་ཀྱིས་ཕྱེ་ན་ཁམས་གསུམ་ཡིན་ཞིང་། སེམས་ཅན་མི་འདྲ་བས་ཕྱེ་ན་དགུར་ཡང་འགྱུར་མོད། རིགས་ཀྱིས་ཕྱེ་ན་འགྲོ་བ་དྲུག་སྟེ། ཡབ་སྲས་མཇལ་བའི་མདོ་ལས། སེམས་ཅན་ཚོགས་ཀྱི་འགྲོ་དྲུག་གང་བསྟན་པ། །སེམས་ཅན་དམྱལ་བ་དུད་འགྲོ་ཡི་དྭགས་དང་། །ལྷ་མིན་རིས་དང་མི་དང་ལྷ་རྣམས་སུ། །མི་ཡི་སེང་གེ་ཀུན་རྫོབ་བཏགས་པ་མཛད། །ཅེས་སོ། །རྒྱུད་དང་ལམ་གྱི་སྒོ་ནས་ལྔར་ཡང་གསུངས་ཏེ། སྲེད་སྲིད་མ་རིག་དབང་གིས་སྐྱེ་བོ་རྣམས། །མི་དང་ལྷ་གནས་ང
【現代漢語翻譯】
篤補巴·喜饒堅贊大師全集JDol5，題為《顯明四聖諦之會供法》 2-200 ༄༅། །《顯明四聖諦之會供法》 ༄། །確立苦諦 ༈ 以數量確立 ༄༅། །《顯明四聖諦之會供法》
༄༅། །嗡 咕嚕 布達 菩提薩埵 貝（Om Guru Buddha Bodhisattvaya）
誰于自性法界中安住，為調伏眾生而示現種種化身；雖令無量眾生解脫，然于離邊之法界中證悟平等性；如是之聖者——諸佛及菩薩眷屬，我以恭敬之心百次頂禮。我將依循佛陀之教言及大車之道軌，如諸佛子之意而宣說。
在此，世尊以大悲心，為使一切眾生皆得成熟與解脫，開啟無餘且無遺的法門。最初，便降下了四聖諦之甘露法雨。如是聽聞。此處，『諦』意為不虛妄。三界輪迴的顯現，並非無因而生，而是由業及煩惱之因緣所致。三界之顯現，乃是因果不虛之理，此為前二諦。獲得解脫者，亦非無因而得，乃是因清凈之因——精進于菩提之方便道，而得寂靜涅槃之果，此亦真實不虛，故名『諦』。事物本然如是，然凡夫不解，唯有聖者方能證悟，故名『聖諦』。即：苦、集、滅、道四者。
首先，確立苦諦。于思擇之境 2-201 如經中所說：『數量、處所與尺度，壽命之量與受用，生處與身，因與緣，皆甚廣大。』如是共有八種。
首先，以數量確立。一切若以界劃分，則為三界；若以眾生之不同劃分，則可分為九類。若以種類劃分，則為六道。如《父子相見經》云：『眾生之聚有六道，即地獄、餓鬼、畜生、阿修羅、人與天。人中獅子，此乃世俗假立。』又從續部與道之門徑而言，則有五種。如雲：『由貪愛、有與無明之故，眾生流轉於人、天、』
【English Translation】 The Complete Works of Tokden Sherab Gyaltsen JDol5, entitled 'Clarifying the Four Noble Truths Assembly Dharma' 2-200 ༄༅། ། The Assembly Dharma Clarifying the Four Noble Truths ༄། ། Establishing the Truth of Suffering ༈ Establishing by Number ༄༅། ། The Assembly Dharma Clarifying the Four Noble Truths ༄༅། ། Om Guru Buddha Bodhisattvaya. One who abides in the realm of self-nature, yet manifests various emanations to tame beings; though liberating limitless sentient beings, yet contemplates equality in the boundless realm; such a being—the Victorious Ones and their sons—I prostrate to them a hundred times with reverence. I will explain according to the teachings of the Buddha and the path of the great chariot, as intended by the sons of the Victorious Ones. Here, the Bhagavan, with great compassion, in order to ripen and liberate all beings, opened the door of the Dharma completely and without omission. In the beginning, he showered the great rain of nectar of the discourse on the Four Noble Truths. Thus it is heard. Here, 'Truth' means non-deceptive. The appearance of the three realms of samsara is not without cause, but arises from the interdependence of karma and afflictions. The appearance of the three realms as a result of cause and effect is the way of non-deception, which is the first two truths. Those who attain liberation are also not without cause, but attain the fruit of peaceful nirvana by striving on the path of purification, which is the cause of enlightenment. This is also certain, not confused, and non-deceptive, hence it is called 'Truth'. Although things are thus in reality, ordinary beings do not understand, and only the noble ones realize it, hence it is called 'Noble Truth'. That is, suffering, origin, cessation, and path. First, establishing the Truth of Suffering. In the place of contemplation, 2-201 As it is said in the sutra: 'Numbers, places, and measures, the measure of life and enjoyment, birth and bodies, causes and conditions, are all vast.' Thus, there are eight. First, establishing by number. Everything, if divided by realms, is the three realms; if divided by the differences of sentient beings, it can be divided into nine categories. If divided by types, there are six realms. As it is said in the Sutra of Meeting Father and Son: 'The six realms of sentient beings are hell beings, animals, hungry ghosts, asuras, humans, and gods. Lion among humans, this is a conventional designation.' Also, from the perspective of tantra and the path, there are five. As it is said: 'Due to craving, existence, and ignorance, beings wander in the realms of humans, gods,'
ན་སོང་ལམ་གསུམ་མོ། །འགྲོ་བ་ལྔ་པོ་དག་ཏུ་མི་མཁས་འཁོར། །དཔེར་ན་རྫ་མཁན་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བ་བཞིན། །ཞེས་པ་དང་། རྒྱུད་བླ་མར་ཡང་། འཁོར་བའི་སྐྱེ་འཆི་ཐོག་མ་མེད། །འགྲོ་བའི་ལམ་ནི་རྣམ་པ་ལྔ། །ཞེས་པ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་མངོན་པའི་བསྟན་བཅོས་མཛོད་ལས་ཀྱང་། དེར་ནི་དམྱལ་སོགས་འགྲོ་བ་ལྔ། །རང་གི་མིང་གིས་བསྟན་དེ་དག ། ཉོན་མོངས་ཅན་མིན་ལུང་བསྟན་མིན། །སེམས་ཅན་ཞེས་བྱ་བར་སྲིད་མིན། །ཞེས་ཁམས་གསུམ་པ་དེར་འགྲོ་བ་རྣམས་རིགས་ལྔར་འདུས་ཤིང་། འགྲོ་བའི་ངོ་བོ་མ་བསྒྲིབས་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་ལ། སྲིད་པ་བར་མ་ནི་སྐྱེ་གནས་བཞིས་བསྡུས་ཀྱང་འགྲོ་བ་ལྔས་མ་བསྡུས་པར་བཤད་དོ། །ལྷ་མ་ཡིན་ནི་མདོ་སྡེ་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ལས། དུད་འགྲོར་བསྡུས་པ་ནི། མི་བླུན་པོ་ལ་བ་གླང་ཞེས་དམད་པ་ལྟ་བུའོ། །ས་སྡེ་ལས། ལོངས་སྤྱོད་ལྷ་དང་འདྲ་བ་ལ་སོགས་པས་ལྷའི་འགྲོ་བར་བསྡུས་ཤིང་། མདོ་གཞན་ལས་ཀྱང་། འདི་དག་ནི་སྔོན་ནས་ལྷ་ཉིད་ལགས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །མིའམ་ཅི་དང་ཀླུ་དང་ནམ་མཁའ་ལྡིང་ 2-202 དང་ལྟོ་འཕྱེ་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་པ་ཡང་དུད་འགྲོར་བསྡུས་ཤིང་། གྲུལ་བུམ་དང་། སྲུལ་པོ་དང་། ལུས་སྲུལ་པོ་དང་། སྨྱོ་བྱེད་དང་། རྗེད་བྱེད་དང་། གྲིབ་གནོན་དང་། ནམ་གྲུའི་གདོན་དང་། བྱའི་གདོན་ལ་སོགས་པ་ནི་ཡི་དྭགས་སོ། །ཞེས་ཀྱང་འཆད་དོ། །མདོར་བསྡུ་ན། ངན་འགྲོ་དང་། བདེ་འགྲོ་གཉིས་སོ། ། ༈ གནས་ཀྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པ། གནས་ཀྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ། འདོད་པའི་ཁམས་ན་གནས་གཞན་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་སྟེ། ཉེ་འཁོར་བ་ནི་འཁོར་ཡིན་ཞིང་། ཉེ་འཚེ་བ་ནི་གཞན་ནའང་ཡོད་པས་ལོགས་སུ་མི་བགྲང་བར། ཚ་དམྱལ་བརྒྱད། གྲང་དམྱལ་བརྒྱད། ཡི་དྭགས་དང་། ལྷ་མ་ཡིན་དེ་བཅོ་བརྒྱད། དུད་འགྲོ་ནི་ལྷ་མི་དང་ཡང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་རྒྱུ་བས་ལོགས་སུ་མི་བགྲང་བར། མི་ལ་གླིང་བཞི་དང་གླིང་ཕྲན་བརྒྱད་དེ། བཅུ་གཉིས་དང་། འདོད་ལྷའི་གནས་དྲུག་པོ་རྣམས་སོ། ། མཛོད་དུ་ནི། དམྱལ་བ་ཡི་དྭགས་དུད་འགྲོ་དང་། །མི་རྣམས་དང་ནི་ལྷ་དྲུག་རྣམས། །འདོད་པའི་ཁམས་ཡིན་དམྱལ་བ་དང་། །གླིང་དབྱེ་བ་ལས་དེར་ཉི་ཤུ། །ཞེས་དམྱལ་བ་བརྒྱད་དང་། ཡི་དྭགས་དུད་འགྲོ་གཉིས་ཏེ། ངན་འགྲོའི་གནས་བཅུ་དང་། མིའི་གླིང་བཞི་དང་། ལྷའི་གནས་དྲུག་སྟེ། བདེ་འགྲོའི་གནས་བཅུ་རྣམས་བསྡོམས་པས་ཉི་ཤུར་བསྟན་ཏོ། །གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་ན་གནས་གཞན་བཅོ་བརྒྱད་དེ། འདུ་ཤེས་མེད་པ་ནི་འབྲས་བུ་ཆེ་བའི་ནང་དུ་གཏོགས་པས། བསམ་གཏན་བཞི་ལ་ས་བཞི་གསུམ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བའི་བཅུ་གཉིས་དང་། གནས་གཙང་མ་ལྔའོ། །བཅུ་བདུན་གྱི་སྟེང་དུ་གནས་གཙང་མ་ལས་ཀྱང་འདས་པ་ན། དབང་ཕྱུག་ཆེན་མོའི་གནས་ཞེས་བྱ་བ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཁོ་ན་བཞུགས་པའི་འོག་མིན་ཆེན་པོ་དང་བཅས་པའོ། །ད
【現代漢語翻譯】
正如經文所說：『趨入三有輪迴道，五道眾生不善巧，譬如陶匠輪盤轉。』《寶性論》中也說：『輪迴生死無始端，眾生道有五種相。』同樣，《俱舍論》中也說：『彼處地獄等五道，以各自之名而顯示，非煩惱性亦非授記性，稱為有情亦非實有。』因此，三界中的眾生聚集為五類，眾生的本性既不隱沒也不被預示，而中陰身雖然包含在四生之中，卻不包含在五道之中。關於非天（Asura），《念住經》中說，將其歸入旁生道，就像愚人被貶低為牛一樣。在《本地分》中，與天人相似的享受等被歸入天道。其他經中也說：『這些本來就是天人。』彌摩子（Manava，人非人）、龍（Naga）、迦樓羅（Garuda，金翅鳥）和大腹行等也被歸入旁生道。而餓鬼包括：腹行鬼、腐爛鬼、身腐爛鬼、癲狂鬼、失憶鬼、魘鬼、奪精氣鬼和鳥鬼等。總而言之，就是惡趣和善趣兩種。 以處所來確定：欲界有三十六處。近處是眷屬，近害者在其他地方也有，所以不單獨計算。八熱地獄、八寒地獄、餓鬼和非天共十八處。旁生與人天共同遊走，所以不單獨計算。人有四大部洲和八小洲，共十二處。還有欲界六天。在《俱舍論》中說：『地獄餓鬼旁生與，人類以及六慾天，是為欲界地獄等，洲之差別彼為二十。』即八大地獄，餓鬼和旁生兩處，共十處惡趣。人類四大部洲和六慾天，共十處善趣，總共顯示為二十處。色界有十八處。無想天屬於廣果天，四禪分為四三十二處，加上五凈居天。在十七處之上，還有超越凈居天的地方，即名為大自在天之處，只有菩薩居住，包括大樂。'
【English Translation】 As the scriptures say: 'Entering the three realms of samsara, beings in the five realms are unskilled, like a potter's wheel turning.' The Ratnagotravibhāga also says: 'The cycle of birth and death has no beginning, and the paths of beings have five aspects.' Similarly, the Abhidharmakośa also says: 'In that place, the five realms such as hell are shown by their respective names, neither of a defiled nature nor of a prophetic nature, and being called sentient beings is not real.' Therefore, beings in the three realms are gathered into five categories, and the nature of beings is neither obscured nor predicted, while the intermediate state (antarābhava) is included in the four births but not included in the five realms. Regarding Asuras, the Satipaṭṭhāna Sūtra says that they are classified into the animal realm, just as a fool is degraded as an ox. In the Bhūmivastu, enjoyments similar to those of gods are classified into the god realm. Other sutras also say: 'These were originally gods.' Manavas, Nagas, Garudas, and large-bellied beings are also classified into the animal realm. And pretas include: crawling ghosts, decaying ghosts, body-decaying ghosts, mad ghosts, amnesiac ghosts, nightmare ghosts, spirit-snatching ghosts, and bird ghosts. In short, there are two types: evil realms and good realms. Determining by location: There are thirty-six places in the desire realm. Nearby places are retinues, and harmful places also exist elsewhere, so they are not counted separately. There are eighteen places in total: eight hot hells, eight cold hells, pretas, and asuras. Animals roam together with humans and gods, so they are not counted separately. Humans have four continents and eight subcontinents, totaling twelve places. There are also the six heavens of the desire realm. The Abhidharmakośa says: 'Hells, pretas, animals, humans, and the six desire heavens are the desire realm, and the differences in continents there are twenty.' That is, eight great hells, two places for pretas and animals, totaling ten evil realms. The four continents of humans and the six desire heavens, totaling ten good realms, are shown as twenty in total. There are eighteen places in the form realm. The non-conceptual realm belongs to the Bṛhatphala, and the four dhyānas are divided into four, three, and twelve places, plus the five pure abodes. Above the seventeen places, there is also a place beyond the pure abodes, called the Great Maheśvara, where only Bodhisattvas reside, including the Great Akanishtha.
ེ་ནི་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པ་དངོས་མ་ཡིན་ཡང་གཟུགས་ཁམས་ཡིན་པས་ཞར་ལས་བྱུང་བའོ། །མཛོད་ལས་ཀྱང་། གོང་མའི་གནས་རྣམས་བཅུ་བདུན་ 2-203 ནི། །གཟུགས་ཁམས་ཡིན་དེར་སོ་སོ་ཡི། །བསམ་གཏན་ས་བཞི་གསུམ་པ་ཡིན། །བཞི་པ་ས་བཞི་བརྒྱད་པ་ཡིན། ། ཞེས་སོ། །ཆོས་མངོན་པ་གོང་འོག་དེང་སང་། ཕྱོགས་འདིར་ཡོད་པ་རྣམས་ནས་ནི། གཟུགས་མེད་ན་གཟུགས་ཡེ་མེད་དུ་འཆད་པའི་ལུགས་ཏེ། གཟུགས་མེད་པའི་ཁམས་ན་ནི། གཟུགས་མེད་པའི་ཕྱིར། གནས་གཞན་ཐ་དད་པ་མེད་ཅིང་། སྐྱེ་བ་ལེན་ཚུལ་གྱིས་རྣམ་པ་བཞི་ཡིན་ཏེ། གཟུགས་མེད་ཁམས་ན་གནས་མེད་དོ། །སྐྱེ་བ་ལས་ནི་རྣམ་པ་བཞི། །ཞེས་སོ། །འོན་ཀྱང་ཕལ་པོ་ཆེ་སོགས་ལས་གནས་གཞལ་མེད་ཁང་སོགས་བཤད་པས། གཟུགས་ཡེ་མེད་མ་ཡིན་མོད། ཤིན་ཏུ་དྭངས་པ་རྣམ་ཤེས་དང་འདྲ་བས་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ལུས་ནི་ཡོད་ཅིང་གནས་ཀྱང་ཡོད་དོ། །འོན་ཀྱང་རགས་པ་མེད་པ་ལ་དགོངས་ཤིང་། དེ་རྣམས་ས་དགུར་འཇོག་པ་ན། འདོད་པས་ཁམས་ས་གཅིག་དང་། གཟུགས་ཁམས་བསམ་གཏན་བཞི་པོ་ས་བཞི་དང་། གཟུགས་མེད་བཞིའང་ས་བཞིའོ། །དེ་ལ་ཁམས་ནི་སྲིད་པའི་རིས་སུ་བཅད་ཅིང་ལྟ་བས་བདག་གིར་བྱས་པ་ཡིན་ལ། ས་ནི་འདོད་པ་ལ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་ན་བསམ་གཏན་དང་པོ་ཐོབ་པ་ལྟ་བུ་ཆགས་བྲལ་གྱི་རིམ་པ་ཡིན་པས། ས་དགུས་ཁམས་གསུམ་བསྡུས་ཀྱང་། ཁམས་གསུམ་གྱིས་ནི་ས་དགུ་མ་བསྡུས་ཏེ། བསམ་གཏན་དང་པོ་ནས་ཅི་ཡང་མེད་པའི་བར་ལ་མཐོང་ལམ་ལ་སོགས་པ་བརྟེན་པ་ན། ཁམས་ཟག་བཅས་ཡིན་ཡང་ས་ཟག་མེད་དུ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་བསྡུས་བར་ཀུན་ཤེས་པའི་དབང་པོ་ལ་སོགས་ས་གསུམ་ཁམས་ཀྱིས་མ་བསྡུས་ཤིང་སས་བསྡུས་པར་བཤད་དོ། ། ༈ ལུས་ཀྱིས་ཚད་གཏན་ལ་དབབ་པ། ལུས་ཀྱིས་ཚད་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ། དོན་དངོས་དང་འཇལ་བྱེད་གཉིས་ལས། དངོས་ནི། ཆོས་མངོན་པར་ངན་སོང་གསུམ་གྱི་ལུས་ཚད་ངེས་པ་མ་བཤད་ཀྱང་། རྒྱལ་བའི་ཡུམ་དུའང་དམ་པའི་ཆོས་སྤོང་བ་དམྱལ་བར་སྐྱེ་བའི་ལུས་ཚད་བཤད་དུ་མི་རུང་བར་གསུངས་མོད་ཀྱི། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ 2-204 ཏུ། མཚམས་མེད་གཅིག་ནས་ལྔའི་བར་དུ་བྱས་པའི་མནར་མེད་ཀྱི་ལུས་ལ་དཔག་ཚད་གཅིག་ནས་ལྔའི་བར་དུ་ཡོད་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཤིང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་མདོར། མཚམས་མེད་བརྒྱད་བྱས་པའི་ལུས་ལ་དཔག་ཚད་བརྒྱད་ཁྲི་ཡོད་ཀྱང་། གཅིག་ལ་གཅིག་ཐོགས་པ་མེད་པར་བཤད་ལ། དཀོན་མཆོག་ཏཱ་ལའི་མདོར། ཐེག་ཆེན་ལ་སྐུར་བ་བཏབ་པའི་དམྱལ་བའི་ལུས་སྤྱི་ལ་ཡང་དཔག་ཚད་འབུམ་ཡོད་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས། ཉི་མའི་སྙིང་པོའི་མདོར། ཡི་དྭགས་ཆུང་བ་ལ་མཐོ་གང་དང་ཆེ་བ་ལ་དཔག་ཚད་སྟོང་ཡོད་པར་གསུངས་ཤིང་། དུད་འགྲོ་ཆུང་བ་ལ་སྐྲའི་རྩེ་མོའི་ལྔ་བཅུའི་ཆ་ཙམ་དང་། ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་ཙམ་དང་། རྒྱ་ཤུག་གི་ཚིག་གུའི་ཚད་ཙམ་དང་། ཆེ་བ་ལ་དཔག་ཚད་ཁྲ
【現代漢語翻譯】
雖然色界不是痛苦的真實本質，但因為是色法，所以是間接產生的。《俱舍論》中也說：『上面的十七處，是色界，在那裡，各自的禪定，初禪有四處，二禪有三處，三禪有三處，四禪有八處。』如今，上下阿毗達磨（Chos mngon pa）中，在此處，解釋為無色界根本沒有色法。因為無色界沒有色法，所以沒有其他不同的處所，只有受生方式上的四種差別。無色界沒有處所，從受生來說有四種差別。』然而，在《華嚴經》等經典中，有關於無量宮殿等的描述，所以並非完全沒有色法。只是因為非常清凈，類似於識，所以有識的身體和處所。雖然如此，這是指沒有粗大的色法。將這些處所歸為九地時，欲界為一地，色界四禪為四地，無色界四地也為四地。其中，『界』是將有情眾生劃分爲不同的生存領域，並被視為『我』的執著對像；而『地』是指從對欲界的貪戀中解脫，如獲得初禪，是逐漸脫離貪戀的過程。因此，雖然九地包含了三界，但三界並未包含九地。因為從初禪到無所有處，可以依賴見道等，所以即使是具有煩惱的界，也可以產生無漏的『地』。因此，具有完全知曉包含與被包含關係的智慧者說，三地未被界包含，但被地所包含。 確定身體的量： 關於確定身體的量，分為實際情況和衡量標準兩方面。實際情況是：雖然在《阿毗達磨》中沒有明確說明三惡道的身體大小，但在《勝鬘經》中說，誹謗正法者轉生到地獄，其身體大小是無法描述的。但在《念住經》中說，從造作一個無間罪到五個無間罪的眾生，其于無間地獄的身體大小有一逾繕那到五逾繕那等等。在《涅槃經》中說，造作八個無間罪的眾生，其身體大小有八萬逾繕那，但彼此之間互不障礙。在《寶積經》中說，誹謗大乘佛法的地獄眾生，其身體大小普遍有一百萬逾繕那等等。《日藏經》中說，小餓鬼的身高有一拃，大餓鬼的身高有一千逾繕那。小旁生的身體大小如毛髮尖端的五十分之一，或如陽光中的微塵，或如芥子的種子；大的旁生身體大小有一萬逾繕那。
【English Translation】 Although the Form Realm is not the actual truth of suffering, it arises indirectly because it is form. The Treasury states: 'The seventeen abodes above are the Form Realm, where each of the meditations has four places in the first dhyana, three in the second, three in the third, and eight in the fourth.' Nowadays, in both the upper and lower Abhidharma, it is explained that there is no form in the Formless Realm. Because there is no form in the Formless Realm, there are no other distinct places, only four types of birth. There is no place in the Formless Realm; there are four types of birth.' However, in the Avatamsaka Sutra and others, there are descriptions of immeasurable palaces, so it is not entirely without form. However, because it is extremely pure, like consciousness, there is a body of consciousness and a place. Nevertheless, this refers to the absence of gross form. When these are placed in the nine grounds, the Desire Realm is one ground, the four dhyanas of the Form Realm are four grounds, and the four Formless Realms are also four grounds. Here, 'Realm' (khams) divides beings into realms of existence and is possessed by views as 'self,' while 'Ground' (sa) is the gradual separation from desire, such as attaining the first dhyana upon detachment from desire. Therefore, although the nine grounds encompass the three realms, the three realms do not encompass the nine grounds. Because from the first dhyana to Nothingness, one relies on the path of seeing, etc., even though it is a realm with outflows, it is born as a ground without outflows. Therefore, those with the power to fully understand inclusion and non-inclusion say that the three grounds are not included by the realms but are included by the grounds. Determining the Measure of the Body: Regarding determining the measure of the body, there are two aspects: the actual situation and the measuring standard. The actual situation is: Although the Abhidharma does not explicitly state the size of the bodies in the three lower realms, the Queen Mother Sutra states that the size of the body of those who renounce the sacred Dharma and are born in hell is indescribable. However, the Mindfulness Sutra states that the bodies in the Avici Hell, created by committing one to five of the five heinous crimes, range from one to five yojanas, and so on. The Nirvana Sutra states that the bodies of those who commit eight of the five heinous crimes are eighty thousand yojanas in size, yet they do not obstruct each other. The Jewel Heap Sutra states that the bodies of hell beings who slander the Great Vehicle are generally one hundred thousand yojanas in size, and so on. The Heart of the Sun Sutra states that small pretas are one span tall, and large pretas are one thousand yojanas tall. Small animals are about one-fiftieth of the tip of a hair, or like a mote of dust in sunlight, or like the size of a mustard seed; large animals are ten thousand yojanas in size.
ི་ཡོད་པའི་བར་དུ་གསུངས་ལ། གཞན་ཡང་། གླང་པོ་རབ་བརྟན་དང་ས་སྲུང་གི་བུ་ལ་མཐའ་བསྐོར་དུ་དཔག་ཚད་བདུན་ཡོད་པ་དང་། ཆུ་སྲིན་ཉའི་རིགས་ལ་དཔག་ཚད་ལྔ་བརྒྱ་ཡོད་པ་དང་། ཉ་མིད་ཀྱིས་དེའང་མིད་པར་ནུས་པ་དང་། དེ་མིད་ཀྱིས་ཉ་མིད་ཀྱང་མིད་པར་ནུས་པར་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །ལས་བརྒྱ་པར། ཆུ་སྲིན་ཆེ་བ་ལ་དཔག་ཚད་ཉིས་སྟོང་བདུན་བརྒྱ་ཡོད་པར་བཤད་ཅིང་། ཉི་མའི་སྙིང་པོར། ཀླུའི་རྒྱལ་པོ་རྣམས་ཀྱིས་རྒྱ་མཚོ་ལས་ལུས་མ་འཕགས་པར། སྟོད་ཀྱིས་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་དུ་ཕྱིན་ནས་སྟོན་པ་ལ་ཆོས་ཉན་པ་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པ་འཕོ་བའི་མདོར། ཀླུའི་རྒྱལ་པོ་དགའ་བོ་དང་། ཉེར་དགའི་ལུས་ཀྱི་རི་རབ་ཀྱང་གཡོ་ཞིང་། དབུགས་ཀྱི་དུག་གིས་རྒྱ་མཚོའང་བཏུང་དུ་མི་རུང་བར་བྱེད་པ་དང་། ལུང་དུ། ཀླུ་གཉིས་ཀྱིས་རི་རབ་ལ་ལན་གསུམ་གསུམ་དཀྲིས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །ཀླུ་སོགས་ཀྱི་སྤྲུལ་པ་ཡིན་པའང་སྲིད་མོད་དེ་ལྟར་འབྱུང་བའང་། མི་འགལ་ལོ། །ས་སྡེ་ལས། ངན་སོང་གསུམ་གྱི་ལུས་ཚད་ནི། སྡིག་པ་ཇི་ལྟར་ཆེ་བ་བཞིན་དུ་ལུས་ཆེ་ཞིང་། དེ་ལ་བརྟེན་པའི་སྡུག་བསྔལ་ཡང་ཆེ་ 2-205 ལ། སྡིག་པ་ཆུང་པ་ལྟར་ལུས་ཆུང་ཞིང་། སྡུག་བསྔལ་ཡང་ཆུང་བས་མཐའ་གཅིག་ཏུ་ངེས་པ་མེད་པར་གསུངས་སོ། །བདེ་འགྲོ་བ་ལ་མི་རྣམས་ཀྱི་ལུས་ཚད་ནི། འཛམ་བུ་གླིང་པ་རྣམས་ཀྱི་ཚད། ། ཁྲུ་བཞི་པ་དང་ཕྱེད་དང་བཞི། །ཤར་དང་བ་ལང་སྤྱོད་དང་ནི། །བྱང་ཞེས་བྱ་བ་ཉིས་འགྱུར་བསྐྱེད། །ཅེས་འཛམ་བུ་གླིང་པའི་མི་རྣམས་བསྐལ་པ་དང་པོའི་དུས་ན་ཆེ་ཞིང་། སྙིགས་མའི་དུས་ན་ཆུང་ཡང་། ཕལ་ཆེར་རང་རང་གི་ཁྲུ་བཞི་པའམ་ཕྱེད་དང་བཞི་པར་ངེས་ལ། ཤར་ལུས་འཕགས་པོའི་མི་རྣམས་ལ་རང་རེའི་སྟོན་པ་བཞུགས་དུས་ཀྱི་འཛམ་བུ་གླིང་པའི་ལུས་ཀྱི་ཉིས་འགྱུར་དང་། ནུབ་བ་ལང་སྤྱོད་པ་ལ་ཤར་གྱིའང་ཉིས་འགྱུར་དང་། བྱང་སྒྲ་མི་སྙན་པ་ལ་ནུབ་ཀྱིའང་ཉིས་འགྱུར་གྱིས་ཆེ་བ་སྟེ། ས་སྡེར་དེ་རྣམས་ཀྱང་རང་རང་གི་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་བཞི་པ་ཡིན་ལ་ལུས་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བར་གསུངས་སོ། །བསོད་ནམས་དང་ལྡན་པའི་མི་འགའ་ཞིག་ནི་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པ་དང་མཉམ་པ་སྟེ། ཡབ་སྲས་མཇལ་བར། རྒྱལ་པོ་སྤྱི་བོ་སྐྱེས་དང་། བརྒྱ་བྱིན་གཉིས་གདན་གཅིག་ལ་འདུག་པ་ན་མིག་འབྱེད་འཛུམ་ཙམ་མ་གཏོགས་པ་ཁྱད་པར་མི་སྣང་བར་གསུངས། ལྷ་མ་ཡིན་རྣམས་ཀྱི་ལུས་ཚད་དང་། ཚེ་ཚད་དང་ལོངས་སྤྱོད་ནི། ས་སྡེ་ལས། སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པ་དང་འདྲ་བ་གསུངས། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ལས། ཚེ་ཚད་སོགས་ཅུང་ཟད་མི་འདྲ་བར་ཡང་བཤད་དོ། ། འདོད་ལྷ་རིགས་དྲུག་གི་ལུས་ཚད་ནི། འདོད་དང་ལྡན་པ་ལྷ་ཡི་ལུས། །བཞི་ཆ་ནས་ནི་རྒྱང་གྲགས་དག །ཕྱེད་དང་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་བསྐྱེད། །ཅེས་པ་ལྟར། རྒྱལ་ཆེན་རིགས་བཞི་པ་ལ། རྒྱང་གྲགས་བཞི་ཆ་གཅི
【現代漢語翻譯】
還說到，像王堅固（Glang po rab brtan）和護地（Sa srung）之子的周圍有七逾繕那（dpag tshad），水族（Chu srin nya'i rigs）有五百逾繕那，魚吞（Nya mid）能吞下它們，而吞魚（De mid）也能吞下魚吞等等。《百業經》（Las brgya pa）中說，大水族有二千七百逾繕那。《日藏經》（Nyi ma'i snying po）中說，龍王們沒有從海中顯露身體，上半身到達三十三天（Sum cu rtsa gsum），聽聞佛法。《轉識經》（Rnam par shes pa 'pho ba'i mdo）中說，龍王難陀（dGa' bo）和近難陀（Nyer dga'i）的身體搖動須彌山（Ri rab），氣息中的毒氣使海水也無法飲用。經文中還說，兩條龍纏繞須彌山三次等等。雖然龍等也可能是化現，但這樣出現也沒有矛盾。《地品》（Sa sde）中說，三惡趣（Ngan song gsum）的身體大小，取決於罪業的大小，罪業越大，身體越大，所承受的痛苦也越大；罪業越小，身體越小，痛苦也越小，並非一概而論。對於善趣（Bde 'gro ba），人類的身體大小，《地品》中說：『贍部洲（'Dzam bu gling pa）人的身高，四肘半；東勝身洲（Shar）和西牛貨洲（Ba lang spyod），增加兩倍；北俱盧洲（Byang）也是。』也就是說，贍部洲的人在最初的劫（bskal pa）時身材高大，在末劫（snyigs ma'i dus）時身材矮小，但大多固定在各自的四肘或四肘半。東勝身洲的人的身高是釋迦牟尼佛住世時贍部洲人的兩倍，西牛貨洲的人的身高是東勝身洲人的兩倍，北俱盧洲的人的身高是西牛貨洲人的兩倍。《地品》中說，他們各自的身高也是四肘半，但身體非常高大。有些有福報的人與三十三天的人一樣高大。《父子相見經》（Yab sras mjal ba）中說，轉輪王頂生王（rGyal po spyi bo skyes）和帝釋天（brGya byin）同坐一個座位時，除了睜眼閉眼之外，沒有其他區別。關於非天（Lha ma yin）的身高、壽命和受用，《地品》中說，與三十三天的人相同。《念住經》（Dran pa nyer bzhag）中也說，壽命等略有不同。 關於欲界六天（'Dod lha rigs drug）的身高，《地品》中說：『具有慾望的天人的身體，從四分之一到一由旬（rgyang grags），增加到一半和兩由旬之間。』也就是說，四大天王天（rGyal chen rigs bzhi pa）的身高是四分之一由旬。
【English Translation】 Furthermore, it is said that the Elephant King Firm (Glang po rab brtan) and the son of Earth Protector (Sa srung) have a circumference of seven yojanas (dpag tshad), and the aquatic creatures (Chu srin nya'i rigs) have five hundred yojanas. The Fish Swallower (Nya mid) can swallow them, and the Swallower of Fish (De mid) can also swallow the Fish Swallower, and so on. In the Hundred Karmas Sutra (Las brgya pa), it is said that the great aquatic creatures have two thousand seven hundred yojanas. In the Essence of the Sun Sutra (Nyi ma'i snying po), it is said that the Naga kings do not raise their bodies from the ocean, but their upper bodies reach the Thirty-Three Heavens (Sum cu rtsa gsum) to listen to the Dharma. In the Sutra on the Transference of Consciousness (Rnam par shes pa 'pho ba'i mdo), it is said that the bodies of the Naga kings Nanda (dGa' bo) and Upananda (Nyer dga') shake Mount Meru (Ri rab), and the poison in their breath makes the ocean water undrinkable. It is also said in the scriptures that two Nagas coil around Mount Meru three times, and so on. Although Nagas and others may be emanations, there is no contradiction in their appearing in this way. The Earth Section (Sa sde) states that the body size of the three lower realms (Ngan song gsum) depends on the magnitude of the sin; the greater the sin, the larger the body and the greater the suffering; the smaller the sin, the smaller the body and the smaller the suffering. There is no fixed rule. Regarding the body size of beings in the happy realms (Bde 'gro ba), the Earth Section states: 'The height of the people of Jambudvipa ('Dzam bu gling pa) is four and a half cubits; the people of Purvavideha (Shar) and Aparagodaniya (Ba lang spyod) are twice that size; and the people of Uttarakuru (Byang) are also twice that size.' That is, the people of Jambudvipa were tall in the first kalpa (bskal pa) and short in the degenerate age (snyigs ma'i dus), but mostly fixed at four or four and a half cubits. The people of Purvavideha are twice the size of the people of Jambudvipa at the time of Shakyamuni Buddha, the people of Aparagodaniya are twice the size of the people of Purvavideha, and the people of Uttarakuru are twice the size of the people of Aparagodaniya. The Earth Section states that their height is also four and a half cubits, but their bodies are very large. Some fortunate people are as tall as the beings of the Thirty-Three Heavens. In the Meeting of Father and Son Sutra (Yab sras mjal ba), it is said that when the Chakravartin King Mandhata (rGyal po spyi bo skyes) and Indra (brGya byin) sat on the same seat, there was no difference except for the opening and closing of their eyes. Regarding the height, lifespan, and enjoyments of the Asuras (Lha ma yin), the Earth Section states that they are similar to those of the Thirty-Three Heavens. The Mindfulness Sutra (Dran pa nyer bzhag) also states that there are slight differences in lifespan, etc. Regarding the body size of the six desire realms ( 'Dod lha rigs drug), the Earth Section states: 'The bodies of the gods with desires range from one-quarter to one yojana (rgyang grags), increasing to between half and two yojanas.' That is, the height of the Four Great Kings (rGyal chen rigs bzhi pa) is one-quarter of a yojana.
ག་དང་། སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པ་ལ་རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་དང་། འཐབ་བྲལ་པ་ལ་རྒྱང་གྲགས་བཞི་ཆ་གསུམ་དང་། དགའ་ལྡན་པ་ལ་རྒྱང་གྲགས་གཅིག་དང་། འཕྲུལ་དགའ་བ་ལ་རྒྱང་གྲགས་གཅིག་དང་བཞི་ཆ་དང་། གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་པ་ལ་རྒྱང་ 2-206 གྲགས་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཏེ། འདོམ་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་ནས་ཕྱེད་དང་བརྒྱད་བརྒྱའི་བར་རོ། །གཟུགས་ཁམས་པ་རྣམས་ཀྱི་ལུས་ཚད་ནི། གཟུགས་ཅན་དང་པོ་དཔག་ཚད་ཕྱེད། ། དེ་ཡི་གོང་མ་ཕྱེད་ཕྱེད་བསྐྱེད། །འོད་ཆུང་རྣམས་ཀྱི་ལྟག་ཡན་ཆད། །ལུས་ནི་ཉིས་འགྱུར་ཉིས་འགྱུར་ཏེ། །སྤྲིན་མེད་དཔག་ཚད་གསུམ་དོར་རོ། །ཞེས་པ་ལྟར་ཚངས་རིས་པའི་ལུས་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་། འདུན་ན་འདོན་པ་ལ་གཅིག་དང་། ཚངས་ཆེན་པ་ལ་ཕྱེད་དང་གཉིས་དང་། འོན་ཆུང་བ་ལ་གཉིས་དང་། ཚད་མེད་འོད་པ་ལ་བཞི་དང་། འོད་གསལ་བ་ལ་བརྒྱད་དང་། དགེ་ཆུང་བ་ལ་བཅུ་དྲུག་དང་། ཚད་མེད་དགེ་བ་ལ་སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་དང་། དགེ་རྒྱས་པ་ལ་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་དང་། སྤྲིན་མེད་པ་ལ་དེའི་ཉིས་འགྱུར་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་རྩ་བརྒྱད་ལས་གསུམ་དོར་བས། བརྒྱ་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་དང་། བསོད་ནམས་སྐྱེས་པ་ལ་ཉིས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་དང་། འབྲས་བུ་ཆེ་བ་ལ་ལྔ་བརྒྱ་དང་། མི་ཆེ་བ་ལ་སྟོང་དང་། མི་གདུང་བ་ལ་ཉིས་སྟོང་སྟེ་འཛམ་བུ་གླིང་གི་དཀྱུས་དང་མཉམ་པ་དང་། གྱ་ནོམ་སྣང་བ་ལ་བཞི་སྟོང་དང་། ཤིན་ཏུ་མཐོང་བ་ལ་བརྒྱད་སྟོང་དང་། འོག་མིན་པའི་ལུས་ལ་དཔག་ཚད་ཁྲི་དྲུག་སྟོང་སྟེ། འཛམ་བུ་གླིང་གི་དཀྱུས་ལ་ནི་དེའི་མཐོ་གང་ངོ་། །གཟུགས་མེད་པའི་ཁམས་ན་ལུས་ཀྱི་ཚད་ངེས་པ་མེད་དོ། ། འཇལ་བྱེད་ཀྱི་ཚད་ནི། གཟུགས་མིང་དུས་མཐའ་རྡུལ་ཡིག་དང་། །སྐད་ཅིག་ཕྲ་རབ་རྡུལ་དང་ནི། །རྡུལ་ཕྲན་དག་ནི་དེ་བཞིན་དུ། །ལྕགས་ཆུ་རི་བོང་ལུག་དང་གླང་། །ཉི་ཟེར་རྡུལ་དང་སྲོ་མ་དང་། །དེ་ལས་བྱུང་དང་དེ་བཞིན་ནས། །སོར་ཚིགས་ཞེས་བྱ་གོང་བདུན་བསྒྱུར། །ཞེས་པ་ལྟར། གཟུགས་ཀྱི་མཐའ་རྡུལ་ཕྲ་རབ་དང་། དུས་ཀྱི་མཐའ་སྐད་ཅིག་མ་དང་། མིང་གི་མཐའ་ཡི་གེ་ཡིན་པས། འདིར་ནི་གཟུགས་ཀྱི་ཆུང་ཤོས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་པར་གྱུར་པ། རྡུལ་ཕྲ་རབ་ནི་གྲུ་མཐའ་ནས་བཞག་པ་ཐོགས་པ་མེད་པ་ཡིན་ལ། དེ་བདུན་ 2-207 ལ་རྡུལ་ཕྲན་ཞེས་བྱ་ཞིང་། དེ་བཞིན་དུ། དེ་བདུན་ལ། ལྕགས་རྡུལ་དང་། ཆུ་རྡུལ་དང་། རི་བོང་གི་རྡུལ་དང་། ལུག་གི་རྡུལ་དང་། གླང་གི་རྡུལ་དང་། ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་དང་། སྲོ་མ་དང་། དེ་ལས་བྱུང་བ་ཤིག་དང་། ནས་རྣམས་ཀྱང་སྔ་མ་བདུན་ནི་ཕྱི་མའི་ཚད་དེ། ནས་བདུན་ལ་སོར་གང་ཞེས་བྱའོ། །གདགས་པ་དང་རྒྱ་ཆེར་རོལ་པ་ལ་སོགས་པར་བར་བ་རྣམས་ཀྱི་མིང་དང་གོ་རིམ་མི་འདྲ་བ་གསུངས་ཀྱང་གྲངས་མཐུན་པས་སོར་ནི་མཉམ་པ་ཉིད་དོ། ། སོར་མོ་ཉི་ཤུ་བཞི་ལ་ཁྲུ། །ཁྲུ་བཞི་ལ་ནི་གཞི་གང་ངོ་། །
【現代漢語翻譯】
關於處所，三十三天（Trayastrimsa）的處所是半由旬，離諍天（Yamadeva）的處所是四分之三由旬，兜率天（Tusita）的處所是一由旬，樂變化天（nirmanarati）的處所是一又四分之一由旬，他化自在天（paranirmita-vasavartin）的處所是二分之一又二由旬，從一百二十五由旬到八百由旬之間。 關於色界眾生的身量：『最初有色者，身量半由旬，其上遞增半。少光天以上，身量倍倍增，無雲天減三。』如是，梵眾天（brahma-parisadya）的身量是半由旬，梵輔天（brahma-purohita）是一由旬，大梵天（maha-brahman）是二分之一又二由旬，少光天（parittabha）是二由旬，無量光天（apramanabha）是四由旬，極光凈天（abhasvara）是八由旬，少凈天（parittasubha）是十六由旬，無量凈天（apramanasubha）是三十二由旬，遍凈天（subhakrtsna）是六十四由旬，無雲天（anabhraka）是其二倍一百二十八由旬減三，即一百二十五由旬，福生天（punyaprasava）是二百五十由旬，廣果天（brhatphala）是五百由旬，無煩天（avrha）是一千由旬，與贍部洲（Jambudvipa）的直徑相等，無熱天（atapa）是四千由旬，善現天（sudrsa）是八千由旬，色究竟天（akanistha）的身量是一萬六千由旬，是贍部洲直徑的高度。 無色界的眾生沒有確定的身量。 關於度量的方法：『色名時之極，塵字與剎那，極微塵與彼，鐵水兔羊牛，日塵虱與麥，彼生及如是，指節名七增。』如是，色的極微是極微塵，時間的極微是剎那，名的極微是字母。此處，色法的最小單位是極微塵，從邊際處安立，沒有阻礙。七個極微塵稱為極微。同樣，七個極微是鐵塵，水塵，兔塵，羊塵，牛塵，日塵，虱子，虱子所生之蟲，麥子等，都是前者的七倍是後者的量。七個麥子稱為一指節。在《施設論》和《大遊戲經》等中，關於中間的名稱和順序的說法不同，但數量相同，所以指節是相同的。 二十四指節為一肘，四肘為一張弓。
【English Translation】 Regarding the abodes, the abode of Trayastrimsa (Thirty-three Gods) is half a yojana, the abode of Yamadeva (God of Strife-free) is three-quarters of a yojana, the abode of Tusita (Contented Gods) is one yojana, the abode of Nirmanarati (Gods Delighting in Creation) is one and a quarter yojanas, and the abode of Paranirmita-vasavartin (Gods Wielding Power over Others' Creations) is one-half and two yojanas, ranging from one hundred and twenty-five to eight hundred yojanas. Regarding the body sizes of beings in the Form Realm: 'The first with form, body half a yojana, above that increasing by half. Above the Minor Light Gods, bodies double and double, the Cloudless Gods subtract three.' Thus, the body size of Brahma-parisadya (Brahma Assembly Gods) is half a yojana, Brahma-purohita (Brahma Retinue Gods) is one yojana, Maha-brahman (Great Brahma) is two and a half yojanas, Parittabha (Minor Light Gods) is two yojanas, Apramanabha (Immeasurable Light Gods) is four yojanas, Abhasvara (Radiant Light Gods) is eight yojanas, Parittasubha (Minor Virtue Gods) is sixteen yojanas, Apramanasubha (Immeasurable Virtue Gods) is thirty-two yojanas, Subhakrtsna (Universal Virtue Gods) is sixty-four yojanas, Anabhraka (Cloudless Gods) is twice that, one hundred and twenty-eight minus three, which is one hundred and twenty-five yojanas, Punyaprasava (Merit-born Gods) is two hundred and fifty yojanas, Brhatphala (Great Fruit Gods) is five hundred yojanas, Avrha (No Affliction Gods) is one thousand yojanas, equal to the diameter of Jambudvipa, Atapa (No Heat Gods) is four thousand yojanas, Sudrsa (Well-seeing Gods) is eight thousand yojanas, and the body of Akanistha (Highest Gods) is sixteen thousand yojanas, which is the height of the diameter of Jambudvipa. Beings in the Formless Realm have no definite body size. Regarding the methods of measurement: 'The limit of form, name, and time, dust-letter and instant, minute dust and that, iron water rabbit sheep ox, sun dust louse and barley, that born and thus, finger joint named seven increase.' Thus, the smallest unit of form is the minute dust, the smallest unit of time is the instant, and the smallest unit of name is the letter. Here, the smallest unit of form is the minute dust, established from the edge, without obstruction. Seven minute dusts are called a minute particle. Similarly, seven of those are iron dust, water dust, rabbit dust, sheep dust, ox dust, sun dust, louse, the insect born from the louse, and barley, each preceding seven being the measure of the following. Seven barleycorns are called one finger joint. In the Treatises on Establishment and Great Play, etc., the names and order of the intermediate ones are said to be different, but the number is the same, so the finger joint is the same. Twenty-four finger joints are one cubit, and four cubits are one bow.
དེ་དག་ལྔ་བརྒྱ་རྣམས་ལ་ནི། ། རྒྱང་གྲགས་དེ་ལ་དགོན་པར་འདོད། །དེ་བརྒྱད་དཔག་ཚད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་སོར་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་ལ་གྲུ་གང་དང་། ཁྲུ་བཞི་ལ་གཞུ་འདོམ་གང་དང་། འདོམ་ལྔ་བརྒྱ་ལ་རྒྱང་གྲགས་ཞེས་བྱ་ཞིང་། གྲོང་ལས་རྒྱང་གྲགས་ཡན་ཆད་འཕགས་པ་ནི་དགོན་པའི་ཚད་ཡིན་ལ། རྒྱང་གྲགས་བརྒྱད་ལ་ནི་དཔག་ཚད་ཅེས་བྱའོ། ། ༈ ཚེ་ཚད་ཀྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པ། ཚེ་ཚད་ཀྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལའང་གཉིས་ལས། དོན་དངོས་ནི། མིའི་ཚེ་ཚད་ནས་བརྩམས་ཏེ་བཤད་ན་གོ་སླ་བས། སྒྲ་མི་སྙན་ན་ཚེ་སྟོང་སྟེ། །གཉིས་ན་ཕྱེད་ཕྱེད་སྤངས་པའོ། །འདི་ནི་མ་ངེས་ཐ་མར་ནི། །ལོ་བཅུ་དང་པོ་དཔག་ཏུ་མེད། །ཅེས་པ་ལྟར་སྒྲ་མི་སྙན་ན་ཚེ་ལོ་སྟོང་པ་དང་། བ་གླང་སྤྱོད་ན་ལྔ་བརྒྱ་པ་དང་། ལུས་འཕགས་པོ་ན་ཉིས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་པར་ངེས་ཤིང་། འཛམ་བུ་གླིང་འདི་ན་མཐའ་གཅིག་ཏུ་མ་ངེས་པར་ཐུང་ཤོས་ལ་ཚེ་ལོ་བཅུ་པ་དང་། བསྐལ་པ་དང་པོ་ཚེ་ལོ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་དང་། བར་སྐབས་སུ་བརྒྱད་ཁྲི་པ་ལ་སོགས་པར་འགྱུར་རོ། ། འདོད་ལྷ་དྲུག་གི་ཚེ་ཚད་ནི། མི་རྣམས་ཀྱི་ལོ་ལྔ་བཅུ་ལ། །འདོད་ལྷ་འོག་མའི་ཉིན་ཞག་སྟེ། །དེ་ཡི་ཚེ་ལོ་ལྔ་བརྒྱའོ། །གོང་མ་གཉིས་ཀ་ཉིས་འགྱུར་ཉིད། །ཅེས་པ་ལྟར། མི་ལོ་ལྔ་བཅུ་ནི། རྒྱལ་ཆེན་རིགས་བཞི་པའི་ཉིན་ཞག་ 2-208 གཅིག་ཡིན་ལ། དེས་ནི་ཞག་ཆེན་པོ་སྟེ་སུམ་ཅུ་ལ་ཟླ་བ་དང་། དེ་བཅུ་གཉིས་ལ་ལོར་བྱས་པའི་ཚེ་ལོ་ལྔ་བརྒྱ་ཐུབ་ཅིང་། དེ་བཞིན་དུ་མི་ལོ་བརྒྱ་ནི། སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པའི་ཞག་གཅིག་སྟེ། དེས་དེ་བསགས་པའི་ལོ་སྟོང་དང་། མི་ལོ་ཉིས་བརྒྱ་འཐབ་བྲལ་བའི་ཞག་གཅིག་སྟེ། དེས་ལོ་ཉིས་སྟོང་དང་། མི་ལོ་བཞི་བརྒྱ་ནི་དགའ་ལྡན་པའི་ཞག་གཅིག་སྟེ། དེས་ལོ་བཞི་སྟོང་དང་། མི་ལོ་བརྒྱད་བརྒྱ་ནི་འཕྲུལ་དགའ་བའི་ཞག་གཅིག་སྟེ། དེས་ལོ་བརྒྱད་སྟོང་དང་། མི་ལོ་སྟོང་དྲུག་བརྒྱ་ནི་གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་པའི་ཞག་གཅིག་སྟེ། དེས་ལོ་ཁྲི་དྲུག་སྟོང་ཐུབ་པའོ། །རི་གཉའ་ཤིང་འཛིན་ཡན་ཆད་ན་ཉི་ཟླ་མེད་ཀྱང་། པདྨ་དང་ཀུ་མུད་བཞིན་དུ་མེ་ཏོག་གི་ཁ་བྱེ་ཟུམ་དང་། བྱ་རྣམས་སྐད་འབྱིན་མི་འབྱིན་དང་། གཉིད་སངས་པ་དང་བྲོ་བ་ལས་ཉིན་མཚན་དུ་འཇོག་ཅིང་། སྣང་བའི་བྱ་བ་ནི་རང་གི་ལུས་ཀྱི་འོད་ཀྱིས་བྱེད་པར་བཤད་དོ། ། ངན་སོང་གསུམ་གྱི་ཚེ་ཚད་ནི། ཡང་སོས་ལ་སོགས་དྲུག་རིམ་བཞིན། །འདོད་ལྷའི་ཚེ་དང་ཉིན་ཞག་མཉམ། །དེ་ཡིས་དེ་དག་རྣམས་ཀྱི་ཚེ། །འདོད་པའི་ལྷ་དང་མཉམ་པ་ཡིན། ། ཞེས་པ་ལྟར། དམྱལ་བ་ཡང་སོས་པས་རྒྱལ་ཆེན་རིགས་བཞི་པའི་ཚེ་ཚད་ལ་ཞག་གཅིག་ཏུ་བྱས་པའི་ལོ་ལྔ་བརྒྱ་དང་། ཐིག་ནག་པས་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་ཚེ་ཚད་ལ་ཞག་གཅིག་ཏུ་བྱས་པའི་ལོ་སྟོང་དང་། བསྡུས་འཇོམས་པས་འཐབ་བྲལ་བའི་ཚེ་ཚད་ལ་ཞག་གཅིག་ཏུ་
【現代漢語翻譯】
對於那五百，『遠聲』被認為是寂靜處。那八個被稱為『由旬』。』正如所說，二十四指為一『肘』，四肘為一『弓』，五百弓為一『遠聲』，超過村莊一『遠聲』的聖地是寂靜處的標準，八『遠聲』為一『由旬』。 關於以壽命來確定：以壽命來確定也有兩種。實際情況是：從人的壽命開始講述更容易理解。『聲音不好則壽命為千，二則減半捨棄。』這並非絕對，最終為十年，最初為無量。』正如所說，聲音不好則壽命為一千年，行牛事則為五百年，身體高大則確定為二百五十年。在此贍部洲，並非絕對，最短的壽命為十年，最初劫的壽命為無量，中間則變為八萬歲等等。 六慾天（指欲界六個天界）的壽命是：『人們的五十年，是下層欲天的日夜，他們的壽命為五百歲，上面兩個都是兩倍。』正如所說，人間五十年是四大天王（四大天王天）的一天一夜，三十天為一月，十二個月為一年，壽命為五百歲。同樣，人間一百年是三十三天（三十三天）的一天一夜，以此積累為一千年。人間二百年是夜摩天（夜摩天）的一天一夜，以此為二千年。人間四百年是兜率天（兜率天）的一天一夜，以此為四千年。人間八百年是樂變化天（樂變化天）的一天一夜，以此為八千年。人間一千六百年是他化自在天（他化自在天）的一天一夜，以此為一萬六千年。在持雙山（指須彌山）以上沒有日月，但像蓮花和睡蓮一樣，通過花朵的開放和閉合，鳥類的鳴叫與否，以及睡眠和清醒來確定白天和夜晚，據說光明的活動是由自身的光芒來完成的。 三惡道的壽命是：『復活等地獄依次，與欲天的壽命和日夜相同，因此，它們的壽命與欲天相同。』正如所說，復活地獄（等活地獄）以四大天王的壽命為一天一夜，壽命為五百年；黑繩地獄（黑繩地獄）以三十三天的壽命為一天一夜，壽命為一千年；眾合地獄（眾合地獄）以夜摩天的壽命為一天一夜
【English Translation】 For those five hundred, 'distant sound' is considered a solitary place. Those eight are called 'yojana.' As it is said, twenty-four fingers are one 'cubit,' four cubits are one 'bow,' five hundred bows are one 'distant sound,' and a sacred place more than one 'distant sound' away from a village is the standard for a solitary place, and eight 'distant sounds' are one 'yojana.' Regarding determining by lifespan: There are two ways to determine by lifespan. The actual situation is: it is easier to understand if we start by talking about human lifespan. 'If the sound is bad, the lifespan is a thousand; if two, then halve and abandon. This is not absolute, the final is ten years, the first is immeasurable.' As it is said, if the sound is bad, the lifespan is one thousand years; if one engages in bovine behavior, it is five hundred years; if the body is tall, it is determined to be two hundred and fifty years. In this Jambudvipa (Earth), it is not absolute; the shortest lifespan is ten years, the lifespan of the first kalpa (aeon) is immeasurable, and in between, it changes to eighty thousand years, and so on. The lifespan of the six desire realm gods (referring to the six heavens of the desire realm) is: 'Fifty years of humans are the days and nights of the lower desire gods, their lifespan is five hundred years, and the upper two are twice as much.' As it is said, fifty human years are one day and night of the Four Great Kings (Cāturmahārājika heaven), thirty days are a month, and twelve months are a year, with a lifespan of five hundred years. Similarly, one hundred human years are one day and night of the Thirty-three (Trāyastriṃśa heaven), accumulating to one thousand years. Two hundred human years are one day and night of the Yama heaven (Yāmadeva), making two thousand years. Four hundred human years are one day and night of the Tuṣita heaven (Tuṣita), making four thousand years. Eight hundred human years are one day and night of the Nirmāṇarati heaven (Nirmāṇarati), making eight thousand years. Sixteen hundred human years are one day and night of the Paranirmitavaśavartin heaven (Paranirmitavaśavartin), making sixteen thousand years. Above the Yoke-Bearing Mountain (referring to Mount Sumeru), there are no sun and moon, but like lotuses and water lilies, day and night are determined by the opening and closing of flowers, the sounds of birds, and sleeping and waking, and it is said that the activities of light are accomplished by the light of their own bodies. The lifespans of the three lower realms are: 'The reviving hells and so on, in order, are the same as the lifespans and days and nights of the desire gods; therefore, their lifespans are the same as the desire gods.' As it is said, the reviving hell (Saṃjīva) takes the lifespan of the Four Great Kings as one day and night, with a lifespan of five hundred years; the black line hell (Kālasūtra) takes the lifespan of the Thirty-three as one day and night, with a lifespan of one thousand years; the crushing hell (Saṃghāta) takes the lifespan of the Yama heaven as one day and night
བྱས་པའི་ལོ་ཉིས་སྟོང་དང་། ངུ་འབོད་པས་དགའ་ལྡན་པའི་ཚེ་ཚད་ལ་ཞག་གཅིག་ཏུ་བྱས་པའི་ལོ་བཞི་སྟོང་དང་། ངུ་འབོད་ཆེན་པོ་པས་འཕྲུལ་དགའ་བའི་ཚེ་ཚད་ལ་ཞག་གཅིག་ཏུ་བྱས་པའི་ལོ་བརྒྱད་སྟོང་དང་། ཚ་བ་པས་གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་པའི་ཚེ་ཚད་ལ་ཞག་གཅིག་ཏུ་བྱས་པའི་ལོ་ཆེན་པོ་ཁྲི་དྲུག་སྟོང་ཐོབ་པའོ། །རབ་ཏུ་ཚ་བྱེད་མནར་མེད་ནི། །བར་གྱི་བསྐལ་པའོ་དུད་འགྲོ་རྣམས། །མཆོག་རིང་བསྐལ་པའོ་ཡི་དྭགས་རྣམས། །ཟླ་བ་ཉིན་ཞག་གིས་ལྔ་ 2-209 བརྒྱ། །ཞེས་པ་ལྟར་རབ་ཏུ་ཚ་བའི་ཚེ་ཚད་བར་བསྐལ་ཕྱེད། མནར་མེད་པའི་ཚེ་ཚད་བར་བསྐལ་གཅིག་སྟེ། གདགས་པར། དམྱལ་བ་འདི་དག་དང་། རིམ་པ་ལྟར་ཚངས་རིས་པ་དང་། མདུན་ན་འདོན་པ་ཚེ་ཚད་མཉམ་པར་བཤད་དོ། ། དུད་འགྲོ་རྣམས་ནི་ཚེ་ཚད་ངེས་པ་མེད་པ་ཡིན་ཡང་། མཆོག་ཏུ་རིང་ན་བསྐལ་པར་གནས་པ་ཡང་ཡོད་དེ། དགེ་སློང་དག་ཀླུ་བརྒྱད་པོ་ནི་ཀླུ་ཆེན་པོ་སྟེ་བསྐལ་པར་གནས་པ་ས་འཛིན་པའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །ཡི་དྭགས་རྣམས་ཀྱིས་ནི་མིའི་ཟླ་བ་ལ་ཞག་གཅིག་ཏུ་བྱས་པའི་ལོ་ལྔ་བརྒྱ་པ་སྟཻ། བཤེས་སྤྲིང་དུ། ལྔ་སྟོང་དག་དང་ཁྲིར་ཡང་འཆིར་མི་རུང་། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །ཉི་མའི་སྙིང་པོའི་མདོར། དུད་འགྲོ་ཚེ་ཐུང་པས་ཡུད་ཙམ་དང་། རིང་བས་བསྐལ་བར་ཐུབ་པ་དང་། ཡི་དྭགས་ཚེ་ཐུང་བས་ལོ་སྟོང་དང་། རིང་བས་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱད་ཅུ་ཐུབ་པར་ཡང་གསུངས་སོ། ། གྲང་དམྱལ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ཏིལ་སྦྱངས་ནང་ནས་ལོ་བརྒྱ་ཞིག །ཏིལ་གཅིག་ཕྱུང་བས་ཟད་གྱུར་པ། །ཆུ་བུར་ཅན་གྱི་ཚེ་ཡིན་ཏེ། །གཞན་ཀྱི་ཚེ་ནི་ཉི་ཤུར་བསྒྱུར། །ཞེས་པ་ལྟར། མ་གྷ་དྷའི་ཏིལ་ཁལ་བརྒྱད་ཅུས་གང་བའི་བང་བ་ནས། ལོ་བརྒྱ་བརྒྱ་ན་ཏིལ་རེ་རེ་ཕྱུང་བས་ཟད་པར་གྱུར་པ་ན། ཆུ་བུར་ཅན་གྱི་ཚེ་ཚད་ཡིན་ལ། ཆུ་བུར་རྡོལ་བ་ལ་སོགས་པ་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་རྣམས་ནི་སྔ་མ་སྔ་མ་ལས་ཉི་ཤུ་འགྱུར་གྱིས་རིང་བ་སྟེ། ཉེ་འཁོར་བ་དང་ཉི་ཚེ་བའི་ཚེ་ཚད་མ་ངེས་པར་གསུངས་སོ། ། ཁམས་གོང་མ་དག་ནི། གཟུགས་ཅན་ཉིན་མཚན་མེད་ཚེ་ནི། །རང་ལུས་གཞལ་བའི་བསྐལ་པ་ཡིན། །འོད་ཆུང་ནས་བཟུང་བསྐལ་ཆེན་ཏེ། །དེ་ཡི་འོག་མ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཡིན། ། ཞེས་པ་ལྟར། གཟུགས་ཁམས་ན་ཉིན་མཚན་མེད་པས་ལོའི་སྒོ་ནས་མི་འཇོག་པར། རང་གི་ལུས་ལ་དཔག་ཚད་གང་ཡོད་པ། དེའི་ 2-210 གྲངས་དང་མཉམ་པའི་བསྐལ་པ་ལ་འཇོག་གོ ། དེའི་འོག་མ་གསུམ་ལ་ནི། བསྐལ་ཆེན་ཕྱེད་ལ་བསྐལ་པར་བྱས་པའི་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅེས་བྱ་སྟེ། ཚངས་རིས་པས་བར་བསྐལ་ཉི་ཤུ་དང་། མདུན་ན་འདོན་པས་བཞི་བཅུ་དང་། ཚངས་ཆེན་པས་དྲུག་ཅུ་ཐུབ་ཅིང་། འོད་ཆུང་བས་བསྐལ་ཆེན་གཉིས་དང་། ཚད་མེད་འོད་པས་བསྐལ་ཆེན་བཞི་དང་། འོད་གསལ་བས་བརྒྱད་དང་། དགེ་ཆུང་བས་བཅུ་དྲུག་དང་། སྤྲིན་མེད་པས་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་དང་། མི་ཆེ
【現代漢語翻譯】
做了兩千年，歡呼者使兜率天的壽命為一天，四千年；大聲歡呼者使樂變化天的壽命為一天，八千年；熱惱者使他化自在天的壽命為一天，獲得六萬大劫。極熱地獄和無間地獄是中劫，旁生是極長劫，餓鬼是以人間的月為一天，五百年的壽命。 如是，極熱地獄的壽命是中劫的一半，無間地獄的壽命是一個中劫。在《俱舍論》中說：『這些地獄和梵眾天、梵前天壽命相同。』 旁生的壽命不確定，但最長可以住一個大劫。如《律藏》中說：『諸比丘，八大龍王是大龍，能住一個大劫。』 餓鬼的壽命是以人間的月為一天，五百年。《親友書》中說：『五千或萬年中，亦難死亡。』《日藏經》中說：『旁生壽命短者瞬間，長者可住一劫；餓鬼壽命短者千年，長者可住八萬年。』 寒地獄的壽命是：『百年提一麻，盡麻水泡終。』意思是說，從裝滿八十卡車的摩揭陀芝麻的倉庫中，每過一百年取出一粒芝麻，直到取完，這是水泡地獄的壽命。水泡破裂等地獄的壽命，依次是前者的二十倍。近邊地獄和孤獨地獄的壽命沒有確定。 上界的壽命是：『有色無晝夜，壽量等自身，少光至廣果，下下各減半。』意思是說，色界沒有晝夜，所以不用年來計算，而是用自身的身量來衡量，其劫數與自身量相等。 以下三者，以大劫的一半為劫，再減半。梵眾天是二十中劫，梵前天是四十中劫，大梵天是六十中劫。少光天是二大劫，無量光天是四大劫，極光天是八大劫，少凈天是十六大劫，無雲天是一百二十五大劫，福生天是二百五十個大劫。
【English Translation】 Two thousand years having passed, the lifespan of Tushita (喜足天) is four thousand years, with one day being the equivalent. For those who shout loudly, the lifespan of Paranirmitavasavartin (樂變化天) is eight thousand years, with one day being the equivalent. For the hot ones, the lifespan of Vasavartin (他化自在天) is sixty thousand great kalpas (劫). The extremely hot hell and Avici (無間地獄) are intermediate kalpas, animals are extremely long kalpas, and pretas (餓鬼) have a lifespan of five hundred years, with one day being a human month. Thus, the lifespan of the extremely hot hell is half an intermediate kalpa, and the lifespan of Avici is one intermediate kalpa. In the Abhidharmakosha (俱舍論), it is said: 'These hells have the same lifespan as the Brahmas (梵眾天) and Brahmapurohitas (梵前天).' The lifespan of animals is uncertain, but the longest can be a kalpa. As it is said in the Vinaya (律藏): 'Monks, the eight great Nagas (龍王) are great Nagas, and can live for a kalpa.' The lifespan of pretas is five hundred years, with one day being a human month. The Suhrllekha (親友書) says: 'Even in five thousand or ten thousand years, it is difficult to die.' The Suryagarbha Sutra (日藏經) says: 'The lifespan of animals is short, a moment; the long can live for a kalpa; the lifespan of pretas is short, a thousand years; the long can live for eighty thousand years.' The lifespan of the cold hells is: 'One sesame seed every hundred years, the blister is exhausted.' This means that from a warehouse filled with eighty cartloads of Magadha sesame seeds, one sesame seed is taken out every hundred years until they are all gone, which is the lifespan of the Arbuda hell (水泡地獄). The lifespans of the Nyarbuda (水泡破裂) and other hells are twenty times longer than the previous ones. The lifespans of the Utsada (近邊地獄) and solitary hells are not fixed. The lifespans of the upper realms are: 'Form has no day or night, lifespan equals self, Little Light to Extensive Fruit, each lower one is halved.' This means that the Form Realm (色界) has no day or night, so it is not calculated in years, but measured by the size of one's own body, and the number of kalpas is equal to the size of oneself. The following three, half of a great kalpa is a kalpa, and then halved again. The Brahmas are twenty intermediate kalpas, the Brahmapurohitas are forty intermediate kalpas, and the Mahabrahma (大梵天) is sixty intermediate kalpas. The Parittabha (少光天) is two great kalpas, the Apramanabha (無量光天) is four great kalpas, the Abhasvara (極光天) is eight great kalpas, the Parittasubha (少凈天) is sixteen great kalpas, the Anabhraka (無雲天) is one hundred and twenty-five great kalpas, and the Punyaprasava (福生天) is two hundred and fifty great kalpas.
་བས་སྟོང་དང་། འོག་མིན་པས་བསྐལ་ཆེན་ཁྲི་དྲུག་སྟོང་ཐུབ་ཅེས་བྱ་བའི་བར་ནི་སྔར་གྱི་རིགས་པས་ཤེས་སོ། ། གཟུགས་མེད་བསྐལ་པ་སྟོང་ཕྲག་ནི། །ཉི་ཤུ་ལྷག་པས་ལྷག་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར། ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས་པས་བསྐལ་ཆེན་ཉི་ཁྲི་དང་། རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས་པས་བཞི་ཁྲི་དང་། ཅི་ཡང་མེད་པ་པས་དྲུག་ཁྲི་དང་། སྲིད་པའི་རྩེ་མོ་པས་བསྐལ་ཆེན་བརྒྱད་ཁྲི་ཐུབ་པའོ། །དེ་དག་ལ་ཡང་འཆི་ཞེས་པའི་སྒྲ་མི་སྙན་པའི་ཚེ་ཚད་ནི་ངེས་པ་ཅན་ཡིན་ལ། སྒྲ་མི་སྙན་མ་གཏོགས་པར་གཞན་རྣམས་ལ་ནི་ཚེ་ཚད་མ་རྫོགས་པར་འཆི་བ་ཡོད་དོ། །འོན་ཀྱང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྐྱེ་བ་གཅིག་གིས་ཐོགས་པ་དགའ་ལྡན་ན་བཞུགས་པ་དང་། སྲིད་པ་ཐ་མ་པ་དང་། རྒྱལ་བས་ལུང་བསྟན་པ་དང་། རྒྱལ་བའི་དྲུང་དུ་བསྔགས་པའི་ཕོ་ཉ་བ་དང་། དད་པས་ཆོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བ་མངལ་ན་ཡོད་པའི་ཡུམ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལའང་བར་སྐབས་སུ་འཆི་བ་མེད་དོ། ། འཇལ་བྱེད་ནི། སྐད་ཅིག་མ་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་ལ། །དེ་ཡི་སྐད་ཅིག་དེ་རྣམས་ཀྱང་། །དྲུག་ཅུ་ལ་ནི་ཐང་ཅིག་གོ །ཡུད་ཙམ་ཉིན་ཞག་ཟླ་བ་གསུམ། །གོང་ནས་གོང་དུ་སུམ་ཅུ་འགྱུར། །ཞག་མི་ཐུབ་དང་བཅས་པ་ཡི། །ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་ལ་ལོ་གཅིག །ཅེས་པ་ལ། རྣམ་འགྲེལ་དུ། རྡུལ་གཅིག་བསྒྲེལ་དུས་ཐུང་ 2-211 བ་ཡི། །མཐར་ཐུག་དུས་ནི་སྐད་ཅིག་འདོད། །ཅེས་པའམ། ཆོས་མངོན་པ་བ་རྣམས་ནི། སྐྱེས་བུ་སྟོབས་ལྡན་གྱིས་སེ་གོལ་གཏོགས་པ་ཙམ་གྱིས་སྐད་ཅིག་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་འདའོ། །ཞེས་པའི་ཚད་དང་ལྡན་པའི་སྐད་ཅིག་མ་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་ལ། དེའི་སྐད་ཅིག་མ་དང་། དེ་དྲུག་ཅུ་ལ་ཐང་ཅིག་དང་། ཐང་ཅིག་སུམ་ཅུ་ལ་ཡུད་ཙམ་དང་། ཡུད་ཙམ་སུམ་ཅུ་ལ་ཉིན་ཞག་དང་། ཉིན་ཞག་སུམ་ཅུ་ལ་ཟླ་བ་དང་། ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་ལ་ལོ་གཅིག་ཅེས་བྱའོ། ། ༈ ལོངས་སྤྱོད་ཀྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པ། ལོངས་སྤྱོད་ཀྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ། སྡུག་བསྔལ་དང་། བདེ་བ་དང་། ཁ་ཟས་དང་། འཁྲིག་པའི་ལོངས་སྤྱོད་དང་བཞི་ལས། ༈ སྡུག་བསྔལ་གྱི་ལོངས་སྤྱོད། སྡུག་བསྔལ་གྱི་ལོངས་སྤྱོད་ནི། ཚ་དམྱལ་བརྒྱད་ན་འོག་ཐམས་ཅད་ལྕགས་བསྲེགས་ཀྱི་ས་གཞི་མེ་ལྕེ་རབ་ཏུ་འབར་བས་ཁྱབ་ཅིང་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་ལྕགས་ཀྱི་རྭ་བས་ཀུན་ནས་བསྐོར་ཏེ། མེ་ལྕེ་དཔག་ཚད་དུ་མར་འཕྲོ་བའི་ནང་དུ། བསྐལ་པ་འཇིག་དུས་ཀྱི་མེ་བས་ཀྱང་ཡང་སོས་ཀྱི་མེ་ཚ་ཞིང་། དེ་བས་ཀྱང་འོག་མ་འོག་མ་བཞི་འགྱུར་གྱིས་ཚ་བའི་མེས་རྒྱུན་མི་ཆད་པར་སྲེག་པའི་སྡུག་བསྔལ་དང་ལྡན་ལ། ཁྱད་པར་དུ་ཡང་སོས་པ་རྣམས་ལ། ལས་ཀྱི་དབང་གིས་རལ་གྲི་ལ་སོགས་པའི་མཚོན་ཆ་རྣོན་པོ་སྣ་ཚོགས་པ་ལག་ཏུ་བྱུང་སྟེ། ཐམས་ཅད་ཕན་ཚུན་དགྲའི་འདུ་ཤེས་སུ་གྱུར་ནས་བསྣུན་རེས་བྱས་པས། ཤིན་ཏུ་སྡུག་བསྔལ་ནས་བརྒྱལ་
【現代漢語翻譯】
從有頂天到無熱天（藏文：འོག་མིན་པ，字面意思：非下），能住六萬大劫，這可以通過之前的理證來了解。 如《俱舍論》所說：『無色界諸天壽，超過二萬大劫。』 因此，空無邊處天能住二萬大劫，識無邊處天能住四萬大劫，無所有處天能住六萬大劫，有頂天能住八萬大劫。對於這些天界來說，『死亡』這個不悅耳的聲音是必然會發生的，除了不悅耳的聲音之外，其他天界都有可能未盡天壽而死亡。然而，對於一生補處菩薩（指下一世將成佛的菩薩）居住在兜率天（藏文：དགའ་ལྡན，梵文：तुषित，羅馬轉寫：Tuṣita，漢語字面意思：喜足）的菩薩，以及最後有者（指不再輪迴者），以及受到佛陀授記的菩薩，以及佛陀面前被讚頌的使者，以及以信心追隨佛法的修行者，以及菩薩和轉輪聖王的母親等，在中間階段是沒有死亡的。 衡量時間的方法是：一百二十個剎那（藏文：སྐད་ཅིག་མ，梵文：kṣaṇa，羅馬轉寫：kṣaṇa，漢語字面意思：瞬間）為一怛剎那，六十個怛剎那為一臘縛，三十個臘縛為一牟呼栗多，三十個牟呼栗多為一日夜，三十個日夜為一月，十二個月為一年。 如《釋量論》中說：『極微聚合為塵，最短時間為剎那。』或者，按照《阿毗達磨》的說法：一個力士彈指頃，能過六十四剎那。按照這個標準，一百二十個剎那為一怛剎那，六十個怛剎那為一臘縛，三十個臘縛為一牟呼栗多，三十個牟呼栗多為一日夜，三十個日夜為一月，十二個月為一年。 以所受用進行分類： 以所受用進行分類，可以分為四種：痛苦的受用、快樂的受用、食物的受用和性愛的受用。 痛苦的受用： 痛苦的受用是：在八熱地獄中，所有下方都被燒熱的鐵地覆蓋，火焰熊熊燃燒，四面八方都被鐵墻環繞，無數火焰沖天而起。在這樣的地獄中，劫末之火也比不上覆活地獄的火焰熾熱，而且越往下，火焰的溫度就以四倍遞增，持續不斷地焚燒，充滿痛苦。特別是，在復活地獄中，由於業力的作用，各種鋒利的刀劍等武器會出現在受苦者手中，他們都互相視為仇敵，互相砍殺，痛苦至極，以至於昏厥。
【English Translation】 From Bhavagra to Akanistha (Tibetan: འོག་མིན་པ, Wylie: 'og min pa, meaning 'Not Below'), one can reside for 60,000 great kalpas, which can be understood through previous reasoning. As stated in the Abhidharmakośa: 'The lifespan of the formless realm gods exceeds 20,000 great kalpas.' Therefore, the gods of the Realm of Infinite Space can reside for 20,000 great kalpas, the gods of the Realm of Infinite Consciousness can reside for 40,000 great kalpas, the gods of the Realm of Nothingness can reside for 60,000 great kalpas, and the gods of the Peak of Existence can reside for 80,000 great kalpas. For these realms, the unpleasant sound of 'death' is certain to occur, and apart from the unpleasant sound, there is the possibility of dying before the end of their lifespan. However, for a Bodhisattva destined to be enlightened in one lifetime residing in Tushita (Tibetan: དགའ་ལྡན, Wylie: dga' ldan, Sanskrit: तुषित, Romanization: Tuṣita, meaning 'Joyful'), the last existence, those prophesied by the Buddha, the messengers praised in the presence of the Buddha, those who follow the Dharma with faith, and the mothers of Bodhisattvas and Chakravartins (wheel-turning kings) in the womb, there is no death in the intermediate state. The method of measuring time is: one hundred and twenty kshanas (Tibetan: སྐད་ཅིག་མ, Wylie: skad cig ma, Sanskrit: kṣaṇa, Romanization: kṣaṇa, meaning 'instant') is one tatkshana, sixty tatkshanas is one lava, thirty lavas is one muhurta, thirty muhurtas is one day and night, thirty days and nights is one month, and twelve months is one year. As stated in the Pramāṇavārttika: 'The aggregation of atoms is dust, the shortest time is kshana.' Or, according to the Abhidharma: a strong man snaps his fingers, and sixty-four kshanas pass. According to this standard, one hundred and twenty kshanas is one tatkshana, sixty tatkshanas is one lava, thirty lavas is one muhurta, thirty muhurtas is one day and night, thirty days and nights is one month, and twelve months is one year. Classifying according to enjoyment: Classifying according to enjoyment, there are four types: the enjoyment of suffering, the enjoyment of pleasure, the enjoyment of food, and the enjoyment of sexual intercourse. The enjoyment of suffering: The enjoyment of suffering is: in the eight hot hells, all the lower parts are covered with scorched iron ground, flames are blazing, and all directions are surrounded by iron walls, with countless flames shooting up. In such a hell, even the fire at the end of a kalpa is not as hot as the fire of the Reviving Hell, and the temperature of the flames increases fourfold as one goes further down, continuously burning, full of suffering. In particular, in the Reviving Hell, due to the force of karma, various sharp weapons such as swords appear in the hands of the sufferers, and they all regard each other as enemies, slashing and stabbing each other, suffering so much that they faint.
ཞིང་ས་ལ་འགྱེལ་བ་ན། ནམ་མཁའ་ལས་ཁྱེད་རྣམས་ཡང་སོས་པར་གྱུར་ཅིག །ཅེས་པའི་སྒྲ་བྱུང་བའམ། རླུང་གྲང་མོ་ལངས་པས། སླར་ཡང་སོས་ཏེ་སྔ་མ་ལྟར་སྡུག་བསྔལ་དྲག་པོ་ལས་མ་ཟད་ཀྱི་བར་དུ་འབྱུང་བ་དང་། ཐིག་ནག་པ་རྣམས་ཀྱི་ལུས་ལ་དམྱལ་སྲུང་རྣམས་ཀྱིས་ཐིག་ཆ་བཞིའམ། བརྒྱད་དམ། བཅུ་དྲུག་ལ་སོགས་པ་དུ་མར་བཏབ་ནས་ལྕགས་ཀྱི་སྲོག་ལེ་མེ་འབར་བས་གཤགས་པ་དང་། སྟེའུ་དང་སྟ་རེ་ལ་སོགས་པས་བཞོག་པའི་སྡུག་བསྔལ་དང་། བསྡུས་འཇོམས་པ་རྣམས་ཀྱི་ 2-212 ལུས་གཅིག་ཏུ་ཚོགས་པ་ན་དམྱལ་སྲུང་གིས་ལྕགས་ཀྱི་རི་རའི་གདོང་པ་ལྟ་བུ་དང་། ལུག་དང་རྟ་དང་གླང་པོ་ཆེ་དང་། སེངྒེ་དང་། སྟག་གི་གདོང་པ་ལྟ་བུའི་བར་དུ་འཇུག་ཅིང་། དེ་མ་ཐག་རི་དེ་དག་གིས་བཙིར་བས་བུ་ག་ཐམས་ཅད་ནས་ཁྲག་གི་རྒྱུན་འབབ་པ་དང་། ཡང་འདུས་པ་ན། ལྕགས་ཀྱི་འཁྲུལ་འཁོར་ཆེན་པོས་བུར་ཤིང་ལྟར་པ་ཙིར་བ་དང་། ཡང་འདུས་པ་ན་ལྕགས་བསྲེགས་ཀྱི་གཞི་ལ་ལྕགས་ཀྱི་ཕ་བོང་གི་ཆར་འབབ་པས་བརྡུང་ཞིང་འཇོམས་པའི་སྡུག་བསྔལ་དང་། ངུ་འབོད་པ་རྣམས་ཀྱིས་གནས་ཚོལ་དུ་ཕྱིན་པ་ནི། ལྕགས་ཀྱི་ཁང་པ་རྙེད་དེ། དེར་ཞུགས་མ་ཐག་སྒོ་འགགས་ཤིང་། ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་ནས་མེ་འབར་བས་བསྲེགས་པས་ངུ་ཞིང་། ཉམ་ཐག་པས་འབོད་ཀྱང་སྐྱབས་མི་སྙེད་པའི་སྡུག་བསྔལ་དང་། ངུ་འབོད་ཆེན་པོ་པས་གཞན་སྔར་དང་འདྲ་བ་ལ། ལྕགས་ཀྱི་ཁང་པ་ཉིས་རིམ་ལ་སོགས་པར་ཚུད་པས་སྡུག་བསྔལ་ཤིན་ཏུ་དྲག་པོར་མྱོང་བ་དང་། ཚ་བ་པ་རྣམས་ཀྱི་ལུས་ཀྱི་ཕྲུ་བ་དཔག་ཚད་དུ་མ་ཡོད་པ་མེ་འབར་བའི་ནང་དུ་བཅུག་ནས་ཉ་བཞིན་དུ་འཚེད་པ་དང་། ལྕགས་ཀྱི་གསལ་ཤིང་འབར་བས་བཤང་ལམ་ནས་སྤྱི་བོར་ཕུག་སྟེ། བུ་ག་དང་བ་སྤུའི་ཁུང་བུ་ཐམས་ཅད་ནས་མེ་འབར་བ་དང་། ལྕགས་བསྲེགས་ཀྱི་ས་གཞི་ལ་བསྒྱེལ་ནས་ལྕགས་ཀྱི་ཐོ་བ་ཆེན་པོ་མེ་འབར་བས་བརྡུང་བའི་སྡུག་བསྔལ་དང་། རབ་ཏུ་ཚ་བ་པ་རྣམས་ཀྱི་ལུས་ལ་ལྕགས་ཀྱི་གསལ་ཤིང་རྩེ་གསུམ་མེ་འབར་བས་བཤང་ལམ་ནས་སྤྱི་བོ་དང་ཕྲག་པ་གཉིས་སུ་ཕུག་སྟེ། དབང་པོའི་སྒོ་ཐམས་ཅད་ནས་མེ་རབ་ཏུ་འབར་བ་དང་། ལྕགས་ཀྱི་ལེབ་མ་མེ་ཆེན་པོ་འབར་བས་ལུས་ལ་ཀུན་ནས་འཁྲི་བ་དང་། ལྕགས་ཟངས་འགྱུར་བྱེད་ཁོལ་བས་གང་བར་སྤྱིའུ་ཚུགས་སུ་བཅུག་ནས་འཚེད་པ་དང་། ཤ་ཁྲག་ཟད་ནས་ཀེང་རུས་ཙམ་ལུས་པ་དང་། ལྕགས་ཀྱི་ས་གཞི་ལ་བཀྲམ་པས་ཤ་ཁྲག་འཕྲལ་དུ་སྐྱེས་མ་ཐག་སླར་ཡང་འཚེད་པ་ལ་ 2-213 སོགས་པའི་སྡུག་བསྔལ་དང་། མནར་མེད་པ་རྣམས་ཀྱི་ལུས་ལ་ལྕགས་ཀྱི་ས་གཞི་ལས་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་ནས་མེ་རབ་ཏུ་འབར་བས་འོངས་ཏེ། དེའི་པགས་པ་དང་། ཤ་དང་། རྒྱུས་པ་དང་། རུས་པ་དང་། རྐང་གི་བར་དུ་བསྲེག་ཅིང་། མེའི་ཕུང་པོ་འབའ་ཞིག་ཏུ་སྣང་ལ། ཉམ་ཐག་པའི་སྐད་འབྱིན་པ་ལས་སེམས་ཅན་དུ་མངོན་ཙམ་དང་། ལྕགས་ཀ
【現代漢語翻譯】
當他們倒在地上時，會聽到來自天空的聲音：『愿你們復活！』或者，當冷風吹起時，他們會再次復活，像以前一樣遭受劇烈的痛苦，直到業力耗盡。那些黑線地獄的眾生，獄卒會在他們的身體上畫上四道、八道或十六道等等的線，然後用燃燒的鐵鋸鋸開，或者用斧頭等劈砍。那些合攏地獄的眾生， 2-212 當他們聚集在一起時，獄卒會把他們夾在鐵山的表面之間，或者夾在羊、馬、大象、獅子和老虎的頭之間。當他們被夾住時，鮮血會從所有的孔中流出。當他們再次聚集時，會被巨大的鐵輪像壓榨甘蔗一樣碾壓。當他們再次聚集時，燃燒的鐵地上會降下鐵雹，擊打併摧毀他們。那些哭喊的眾生，爲了尋找庇護所，會找到一座鐵房子。當他們進入時，門會立即關閉，四面八方燃起大火，他們哭喊著，痛苦地呼救，卻找不到庇護。那些大聲哭喊的眾生，和其他人一樣，會進入兩層或多層的鐵房子，遭受極其劇烈的痛苦。那些熱地獄的眾生，身體上有無數的膿皰，會被扔進燃燒的火焰中像魚一樣烹煮。燃燒的鐵串會從肛門插入，從頭頂穿出，所有的孔和毛孔都會噴出火焰。他們會被扔在燃燒的鐵地上，用燃燒的鐵錘猛擊。那些極熱地獄的眾生，燃燒的三叉鐵串會從肛門插入，穿過頭頂和雙肩，所有的感官之門都會噴出火焰。燃燒的鐵板會緊緊地纏繞在他們的身體上。他們會被倒吊在裝滿沸騰鐵銅的容器中烹煮，直到血肉耗盡，只剩下骨架。當他們被鋪在鐵地上時，血肉會立即重生，然後再次被烹煮， 2-213 等等的痛苦。那些無間地獄的眾生，燃燒的火焰會從鐵地面的四面八方涌出，燃燒他們的面板、血肉、筋、骨頭，甚至骨髓。他們看起來只是一堆火焰，只能發出痛苦的呻吟，勉強能辨認出是眾生。鐵的...
【English Translation】 When they fall to the ground, a voice will come from the sky: 'May you be revived!' Or, when a cold wind rises, they will be revived again, suffering intense pain as before, until their karma is exhausted. For those beings in the Black Line Hell, the hell-guards will draw four, eight, or sixteen lines, etc., on their bodies, and then saw them apart with burning iron saws, or chop them with axes, etc. For those beings in the Crushing Hell, 2-212 when they gather together, the hell-guards will squeeze them between the faces of iron mountains, or between the heads of sheep, horses, elephants, lions, and tigers. When they are squeezed, streams of blood will flow from all the holes. When they gather again, they will be crushed by huge iron wheels like sugarcane. When they gather again, iron hail will fall on the burning iron ground, striking and destroying them. Those crying beings, seeking refuge, will find an iron house. When they enter, the door will immediately close, and flames will blaze from all directions, and they will cry out, desperately calling for help, but finding no refuge. Those beings who cry out loudly, like the others, will enter two-story or multi-story iron houses, suffering extremely intense pain. Those beings in the Hot Hells, with countless pustules on their bodies, will be thrown into burning flames and cooked like fish. Burning iron skewers will be inserted from the anus and pierce through the crown of their heads, and flames will erupt from all the holes and pores. They will be thrown on the burning iron ground and struck with burning iron hammers. Those beings in the Very Hot Hells, burning three-pronged iron skewers will be inserted from the anus, piercing through the crown of their heads and both shoulders, and flames will erupt from all the sense-gates. Burning iron plates will tightly wrap around their bodies. They will be hung upside down in containers filled with boiling iron-copper and cooked until their flesh and blood are exhausted, leaving only skeletons. When they are spread on the iron ground, flesh and blood will immediately be reborn, and then they will be cooked again, 2-213 and so on. For those beings in the Avici Hell, burning flames will come from all directions from the iron ground, burning their skin, flesh, sinews, bones, and even marrow. They appear to be just a pile of flames, only able to utter painful groans, barely recognizable as beings. The iron...
ྱི་ཞིབ་མ་ཆེན་པོར་ལྕགས་ཀྱི་འདག་མེ་འབར་བ་དང་བསྲེས་ནས་རྔོད་པ་དང་། ལྕགས་ཀྱི་རི་ཆེན་པོ་མེ་འབར་བ་ལ་འབབ་འཛེག་བྱེད་དུ་འཇུག་པ་དང་། ལྕེ་ཕྱུང་སྟེ་ལྕགས་བསྲེགས་ཀྱི་ས་གཞི་ལ་རྒྱངས་ནས་ལྕགས་ཀྱི་ཕུར་བ་མང་པོས་འདེབས་པ་དང་། པགས་པ་བཤུས་ཏེ་ལྕགས་ཀྱི་ས་གཞི་མེ་འབར་བ་ལ་གན་རྐྱལ་དུ་བསྒྱེལ་ནས། ཁ་ལྕགས་ཀྱི་འབྱེད་བཅད་ཀྱིས་ཕྱེ་ནས་ལྕགས་ཀྱི་ཐོ་ལུམ་འབར་བ་དང་། ཟངས་ཞུན་བསྐོལ་བ་བླུག་པས་ཁ་དང་ལྐོག་མ་དང་ནང་ཁྲོལ་རྣམས་བསྲེགས་ཤིང་སྨད་ནས་ཕྱིར་སྤྱད་འབྱུང་བ་ལ་སོགས་པའི་སྡུག་བསྔལ་དྲག་ཅིང་རྩུབ་ལ་རྒྱུན་མི་ཆད་པ་མྱོང་བ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། གཤིན་རྗེའི་སྐྱེས་བུས་པགས་པ་མ་ལུས་བཤུས་པས་ཤིན་ཏུ་ཉམ་ཐག་ཅིང་། །རབ་ཏུ་ཚ་བའི་མེ་ཡིས་བཞུས་པའི་ཟངས་ཞུན་ལུས་ལ་བླུག་གྱུར་ལ། །འབར་བའི་རལ་གྲི་མདུང་ཐུང་གིས་བསྣུན་ཤ་ཡི་དུམ་བུ་བརྒྱར་བརླགས་ཤིང་། ། ཤིན་ཏུ་འབར་བའི་ལྕགས་ཀྱི་ས་གཞིར་ལྷུང་བ་མི་དགེ་མང་པོས་འགྱུར། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། ། འདི་རྣམས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་འགའ་ཞིག་ཡན་མན་དུའང་ཡོད་ལ། གོང་མ་གོང་མའི་སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་ནི་འོག་མ་འོག་མ་ལ་ཚང་བར་ཡོད་ཅིང་། ནད་རིགས་བཞི་བརྒྱ་རྩ་བཞི་པོ་ཐམས་ཅད་ཚང་བས་ཀྱང་སྡུག་བསྔལ་བར་གནས་པའོ། ། ཉེ་འཁོར་བ་ནི། བརྒྱད་པོ་ཀུན་ལས་ལྷག་བཅུ་དྲུག །དེ་དག་གི་ནི་ངོས་བཞི་ན། །མེ་མ་མུར་དང་རོ་མྱགས་འདམ། །སྤུ་གྲི་ལམ་སོགས་ཆུ་བོ་ཡིན། །ཞེས་ 2-214 པས་དམྱལ་བ་བརྒྱད་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཕྱོགས་བཞི་པོ་རེ་རེ་ནའང་། མེ་མ་མུར་ལ་སོགས་པ་བཞི་བཞི་ཡོད་པས་ན་བཅུ་དྲུག་སྟེ། དེ་ཡང་མེ་མ་མུར་གྱི་ཐང་ཆེན་པོ་པུས་མོ་ནུབ་ཙམ་ལ་ཕྱིན་པ་ན། རྐང་པ་བཞག་མ་ཐག་པགས་པ་དང་། ཤ་ཁྲག་རྣམས་བསྲེག་ཅིང་བཏེག་མ་ཐག་འཚོ་བ་དང་། རོ་མྱགས་ཕྱི་སའི་འདམ་རྫབ་ཤིན་ཏུ་དྲི་ང་བར་ལུས་བྱིང་བ་ན་སྲིན་བུ་མཆུ་རྣོན་པོ་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་པགས་པ་ནས་རྐང་གི་བར་དུ་ཕུག་སྟེ་ཟ་བ་དང་། སྤུ་གྲིའི་སོ་གྱེན་དུ་བསྟན་ནས་བསླང་སྟེ་གཏམས་པའི་ལམ་ལ་ཕྱིན་པ་ན། རྐང་པ་བཞག་མ་ཐག་གཅོད་ཅིང་། བཏེག་མ་ཐག་འཚོ་བ་དང་། རལ་གྲི་ལོ་མའི་ནགས་ཚལ་དུ་གྲིབ་མ་ལ་འཁོད་པ་ན། རལ་གྲི་རྣམས་ལྷུང་པས་ཡན་ལག་དང་ཉིང་ལག་ཐམས་ཅད་གཅོད་ཅིང་། དར་བརྒྱལ་ཏེ་འགྱེལ་བ་ན། ཁྱྀ་སྲེ་བོ་དག་ལྷགས་ནས་བཤུལ་ཤ་འཐོག་ཅིང་ཟ་བ་དང་། ལྕགས་ཀྱི་ཤིང་ཤལ་མ་ལའི་ནགས་ཚལ་དུ་ཕྱིན་པ་ན། ཚེར་མ་རྣོན་པོ་སོར་བཅུ་དྲུག་པ་ཡན་མན་དུ་ལྟ་བ་ལ་འབབ་འཛེག་བྱས་པས། ལུས་ཀུན་ནས་འབིགས་ཤིང་དེར་བྱ་ཁྭ་ཏ་ལྕགས་ཀྱི་མཆུ་ཅན་འོངས་ཏེ་ཕྲག་པ་ལ་འཁོད་ནས་མིག་འབྲས་འཐོག་ཅིང་ཟ་བ་རྣམས་དང་། ཆུ་བོ་རབ་མེད་ཅེས་བྱ་བ་ཐལ་ཚན་ནམ་འགྱུར་བྱེད་ཀྱི་ཆུ་ཁོལ་བས་གང་བར་ལུས་ལྟུང་སྟེ་ངོས་གཉིས་ནས་སྐྱེས་བུ་མཚོན་ཆ་ས
【現代漢語翻譯】
在極熱地獄中，受苦眾生會被燒紅的鐵錘擊打，與燃燒的鐵塊混合後進行烹煮；他們會被迫在燃燒的鐵山上攀爬上下；他們的舌頭會被拉出，釘在燒紅的鐵地上，用許多鐵釘固定；他們的面板會被剝掉，然後仰面躺在燃燒的鐵地上；他們的嘴巴會被鐵製切割器切開，然後灌入燃燒的鐵水和沸騰的銅液，燒燬他們的嘴巴、喉嚨和內臟，從下身流出。他們會遭受劇烈、殘酷且持續不斷的痛苦。正如經文所說：『閻羅的使者剝去他們所有的面板，使他們極度痛苦；滾燙的熔融銅液傾倒在他們身上；燃燒的刀劍和短矛刺擊他們，將他們的肉體撕成碎片；他們墜入燃燒的鐵地，這是由無數惡業造成的。』
這些地獄的痛苦程度略有不同，但更高級地獄的所有痛苦都包含在低階地獄中。所有四百零四種疾病也都在那裡折磨著眾生。
近邊地獄是：『十六苦楚勝八熱，四面乃有四火坑，燃火之坑與尸泥，刀刃之路及河流。』
這意味著，在八個熱地獄的每個方向，都有四個額外的地獄，總共十六個。例如，當衆生在巨大的灰燼坑中行走時，灰燼沒及膝蓋，每當他們放下腳，面板、肉和血就會被燒焦，抬起腳時又會恢復原狀。當他們沉入惡臭的尸泥中時，身體會被尖嘴的蟲子從面板到骨頭啃食。當他們走在刀刃朝上的道路上時，每當他們放下腳，腳就會被切斷，抬起腳時又會恢復原狀。當他們在刀葉森林中尋求陰涼時，落下的刀片會切斷他們所有的四肢。當他們因疲憊而倒下時，野狗會跑來撕咬他們的肉。當他們走到鐵刺樹林時，必須攀爬上下十六指長的尖刺，身體會被刺穿。鐵嘴烏鴉會飛來，停在他們的肩膀上，啄食他們的眼睛。當他們掉進名為『無邊河』的河流中時，河裡充滿了滾燙的灰水或腐蝕性液體，手持武器的人會從兩岸攻擊他們。
【English Translation】 In the Great Hot Hells, beings are pounded with red-hot iron hammers and cooked after being mixed with burning iron; they are made to climb up and down great mountains of burning iron; their tongues are pulled out and stretched across a burning iron ground, and pinned down with many iron nails; their skin is peeled off and they are laid supine on a burning iron ground; their mouths are pried open with iron cutters, and molten iron and boiling copper are poured in, burning their mouths, throats, and entrails, and exiting from their lower body. They experience intense, cruel, and unceasing suffering. As it is said: 'The messengers of Yama peel off all their skin, causing them extreme distress; molten copper, heated by intense fire, is poured into their bodies; burning swords and short spears strike them, destroying their flesh into a hundred pieces; they fall onto a burning iron ground, transformed by many unwholesome deeds.' The suffering in these hells varies somewhat, but all the suffering of the higher hells is contained in the lower hells. All four hundred and four types of diseases are also present, causing suffering. The Peripheral Hells are: 'Sixteen more terrible than the eight hot ones, on each of their four sides, are four pits of embers, putrid corpses, a path of razors, and rivers.' This means that on each of the four sides of all eight hot hells, there are four additional hells, totaling sixteen. For example, when beings walk in the great plain of embers, the embers reach their knees, and as soon as they put their feet down, their skin, flesh, and blood are burned, and as soon as they lift their feet, they are restored. When they sink into the extremely foul mud of corpses, sharp-beaked worms bore into their bodies from their skin to their bones and devour them. When they walk on the path filled with razors pointing upwards, as soon as they put their feet down, they are cut off, and as soon as they lift their feet, they are restored. When they sit in the shade in the forest of sword-leaf trees, the falling swords cut off all their limbs. When they collapse from exhaustion, wild dogs come and tear off their flesh and eat it. When they go to the forest of iron thorn trees, they must climb up and down the sharp thorns, which are about sixteen fingers long, piercing their bodies all over. Crows with iron beaks come and perch on their shoulders, pecking out their eyeballs and eating them. When they fall into the river called 'Rapturous,' which is filled with boiling water of ashes or corrosive liquid, beings holding weapons attack them from both sides.
ྣ་ཚོགས་ཐོགས་པས་བསྲུང་ཞིང་། ཤ་ཁྲག་ཐམས་ཅད་ཟད་ནས། རུས་གོང་རྣམས་མེ་ཏོག་ཀུན་ད་ལྟར་གྱུར་གྱི་བར་དུ་འཚེད་ལ་བར་བར་དུ་ལྕགས་ཀྱུས་ཕྱུང་ནས། གན་རྐྱལ་དུ་བཞག་སྟེ། ཅི་འདོད་དྲིས་པ་ན། བདག་ཅག་གིས་ནི་ཅི་ཡང་མི་ཤེས་མི་མཐོང་མོད། འོན་ཀྱང་བཀྲེས་སོ་སྐོམ་མོ། །ཞེས་པ་ལ་ཐུ་ལུམ་འབར་བ་དང་། ཟངས་ཞུན་ཁོལ་བ་ཁར་བླུག་པ་ལ་སོགས་པའི་སྡུག་བསྔལ་མྱོང་བའོ། །དེ་དག་ལས་སྤུ་གྲི་དང་། ནགས་ཚལ་དང་། ཤལ་མ་ལི་རྣམ་རིགས་གཅིག་ཏུ་བསྡོམས་པས་ཉེ་འཁོར་བ་བཞི་པོ་དེ་དག་གོ །གྲང་ 2-215 དམྱལ་བརྒྱད་ན་ཉི་ཟླ་ལ་སོགས་པའི་སྣང་བ་མེད་པའི་གནས་མུན་པའི་ཁྲོད་འཁྱག་པའི་སྦུབས་ཆེན་པོ་རྣམས་སུ། ལུས་དང་སྒྲའི་རྣམ་འགྱུར་དང་མཐུན་པར་ཤིན་ཏུ་གྲང་བའི་སྡུག་བསྔལ་འོག་མ་འོག་མ་རྣམས་ཆེས་དྲག་པ་མྱོང་བ་སྟེ། དེ་ཡང་ས་དེ་ཉིད་ན་ཡོད་པའི་རླུང་ཆེན་པོས་བཏབ་ནས་གྲང་བས་ཉེན་པས་ལུས་ཐམས་ཅད་ཆུ་བུར་དུ་གྱུར་པ་ཅན་དང་། དེ་བས་ཀྱང་གྲང་བར་གྱུར་པས། ཆུ་བུར་དེ་ཡང་བརྡོལ་བ་ཅན་དང་། ཤིན་ཏུ་གྲང་ཆེས་པས་སོ་ཐམ་ཐམ་པ་དང་། ཨ་ཆུ་ཞེས་ཤིབ་ཤིབ་པོ་ཟེར་བ་དང་། ཀྱེ་ཧུད་ཉེན་སྐད་ཙམ་ཟེར་བ་དང་། པགས་པ་སྔོན་པོར་གྱུར་ནས་ཁ་ལྔའམ་དྲུག་ཏུ་གྱེས་པ་ཨུཏྤལ་ལྟར་གས་པ་དང་། སྔོ་བ་ལས་ཀྱང་ཐལ་ནས་དམར་པོར་གྱུར་ཅིང་ཁ་བཅུའམ། དེ་བས་ཀྱང་ལྷག་པར་གྱེས་པ་པདྨ་ལྟར་གས་པ་དང་། ཤིན་ཏུ་དམར་བར་གྱུར་ནས་བརྒྱའམ་སྟོང་ལ་སོགས་པར་གྱེས་པ་པདྨ་ལྟར་ཆེས་གས་པའི་སྡུག་བསྔལ་མི་ཟད་པ་དང་ལྡན་པའོ། །ཉེ་ཚེ་བའི་སྡུག་བསྔལ་ནི་གཤེད་མ་འགའ་ཞིག་ཐལ་གོང་དང་ཁ་སྣ་ལ་བྱ་གཅན་གྱིས་འཐོག་པར་སྐྱེ་བ་དང་། བཤན་པའི་སློབ་མ་རུས་གོང་དྲི་ང་བ་ལ་བྱ་རོག་ལ་སོགས་པས་འཐོག་པར་སྐྱེ་བ་དང་། ཉ་བ་འགའ་ཞིག་ལུས་ལྕགས་ཀྱིས་དཀྲིས་པར་སྐྱེས་པ་ལ་སོགས་པ་མདོ་སྡེར་གསུངས་པ་དང་། གཞན་ཡང་དགེ་འདུན་བསྲུངས་དང་། གྲོ་བཞིན་སྐྱེས་ཀྱི་རྟོགས་བརྗོད་ལས་འབྱུང་བ་ལྟ་བུའོ། །བཤེས་སྤྲིང་དུ། འདི་ན་ཉིན་གཅིག་མདུང་ཐུང་སུམ་བརྒྱ་ཡིས། །རབ་ཏུ་དྲག་བཏབ་སྡུག་བསྔལ་གང་ཡིན་པ། །དེས་ནི་དམྱལ་བའི་སྡུག་བསྔལ་ཆུང་ངུའི་ཡང་། །འོལ་ཡང་མི་མཆི་ཆར་ཡང་མི་ཕོད་དོ། །ཞེས་པ་ལྟར་དམྱལ་བའི་སྡུག་བསྔལ་ནི་དཔག་ཏུ་མེད་ཅིང་ཤིན་ཏུ་ཉམ་ང་བ་སྟེ། རྒྱས་པར་ནི། དམ་པའི་ཆོས་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ལ་སོགས་པ་ལས་ཤེས་པར་བྱའོ། ། ཡི་དྭགས་ལ་རིགས་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་ཡོད་ཀྱང་། བསྡུས་ན་གསུམ་ལས། ཟས་ 2-216 སྐོམ་ལ་ཕྱིའི་སྒྲིབ་པ་ཅན་ནི། བཀྲེས་པ་དང་སྐོམ་པས་ཉམ་ཐག་པའི་པགས་པ་དང་ཤ་ཁྲག་རྣམས་བསྐམས་ནས་ལུས་སྡོང་དུམ་མེས་ཚིག་པ་ལྟར་གྱུར་ཏེ། ཁ་སྐམ་པ་ལ་ལྕེ་ལྡག་ཅིང་། རྫིང་བུ་ལ་སོགས་པར་རྒྱུག་པ་ན་མཚོན་ཆ་སྣ་ཚོགས་ཐོགས་པས་བསྲུངས་ནས་འཐུང་དུ་མི་འཇུ
【現代漢語翻譯】
被手持各種武器者守護，所有血肉耗盡，直到骨骸如茉莉花般，不斷地煮，並用鐵鉤撈出，仰面朝天放置。無論問什麼，回答都是：『我們什麼也不知道，什麼也看不見，只是又餓又渴。』他們遭受著諸如吞嚥燃燒的煤塊和沸騰的熔銅等痛苦。那些（守護者）與剃刀、森林和刺槐等同屬一類。這四種（痛苦）是近邊地獄。
在八寒地獄中，沒有日月等光明，在黑暗的地方，巨大的冰凍氣泡中，體驗著與身體和聲音的形態相符的極度寒冷的痛苦，而且越來越強烈。在那裡，由於地面的大風吹襲，身體因寒冷而佈滿水泡；更加寒冷時，水泡破裂；極度寒冷時，牙齒打顫，發出『阿秋』的細微聲音，以及『哎喲』的呻吟聲；面板變成藍色，裂成五六瓣，如青蓮般裂開；從青色變成灰色，再變成紅色，裂成十瓣或更多，如蓮花般裂開；變成深紅色，裂成一百或一千瓣等，遭受著無盡的痛苦。近邊地獄的痛苦是，一些劊子手轉生為禿鷲和烏鴉啄食灰燼堆和垃圾堆；屠夫的學徒轉生為烏鴉等啄食散發惡臭的骨骸；一些漁夫轉生為身體被鐵絲纏繞等等，這些在經藏中都有記載。此外，還有如《守護僧團》和《稻穗生》的本生故事中所述。在《親友書》中說：『此地一日受三百短矛，猛烈刺擊之痛苦，不及地獄小苦之萬一，亦不能忍受，何況大苦。』因此，地獄的痛苦是無法估量且極其可怕的，詳細內容可從《正法念處經》等經典中瞭解。
餓鬼有三十六種，歸納起來有三種。外障于飲食者，因飢渴而精疲力竭，面板和血肉乾枯，身體像被燃燒的樹幹一樣。口渴時舔舐舌頭，奔向水池等處，卻被手持各種武器者守護，不讓飲用。
【English Translation】 Guarded by those wielding various weapons, all flesh and blood exhausted, until the bones become like jasmine flowers, constantly being cooked, and pulled out with iron hooks, placed face up. Whatever is asked, the answer is: 'We know nothing, see nothing, only hungry and thirsty.' They suffer torments such as swallowing burning coals and molten copper. Those (guards) are of the same kind as razors, forests, and silk-cotton trees. These four (sufferings) are the near-border hells. In the eight cold hells, there is no light from the sun and moon, in dark places, in huge frozen bubbles, experiencing extremely cold suffering that matches the form of the body and sound, and it becomes more and more intense. There, due to the great wind blowing from the ground, the body is covered with blisters due to the cold; when it becomes even colder, the blisters burst; when it is extremely cold, the teeth chatter, making a subtle 'Achuu' sound, and a groan of 'Aye'; the skin turns blue and splits into five or six petals, splitting like a blue lotus; turning from blue to gray, then to red, splitting into ten petals or more, splitting like a lotus; turning deep red and splitting into a hundred or a thousand petals, etc., enduring endless suffering. The suffering of the near-border hells is that some executioners are reborn as vultures and crows pecking at ash heaps and garbage heaps; butcher apprentices are reborn as crows, etc., pecking at foul-smelling bones; some fishermen are reborn with their bodies wrapped in iron wire, etc., which are all recorded in the sutras. In addition, there are stories such as those in the Vinaya-raksha and the Jatakamala. In the Suhrllekha, it says: 'Here, the pain of being stabbed violently by three hundred short spears in one day is not even a fraction of the small suffering of hell, let alone the great suffering.' Therefore, the suffering of hell is immeasurable and extremely terrifying, and detailed information can be found in the Saddharma-smṛtyupasthāna-sūtra and other scriptures. There are thirty-six kinds of pretas, which can be summarized into three types. Those with external obstructions to food and drink are exhausted by hunger and thirst, their skin and flesh are withered, and their bodies are like burning tree trunks. When thirsty, they lick their tongues and run to ponds, etc., but are guarded by those wielding various weapons, preventing them from drinking.
ག་ལ། གལ་ཏེ་མ་བསྲུངས་ཀྱང་ཆུ་དེ་རྣག་ཁྲག་ལ་སོགས་པར་མཐོང་ནས་བཏུང་དུ་མི་རུང་བའི་སྡུག་བསྔལ་དང་། ནང་གི་སྒྲིབ་པ་ཅན་ནི། ཁ་ཅིག་ཁ་ནི་ཁབ་ཀྱི་མིག་ཙམ་ལ། ། ལྟོ་བ་རི་ཡི་གཏོས་ཙམ་བཀྲེས་པས་ཉེན། །མི་གཙང་གྱི་ནར་བོར་བ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་། །འཚལ་བའི་མཐུ་དང་ལྡན་པ་མ་ལགས་སོ། །ཞེས་པ་ལྟར། གལ་ཏེ་ཟས་སྐོམ་རྙེད་ཀྱང་ཁར་མི་ཤོང་བ་ལ་སོགས་པའི་སྒོ་ནས་བཟའ་བཏུང་མི་ནུས་པའི་སྡུག་བསྔལ་དང་། ཟས་སྐོམ་གྱི་སྒྲིབ་པ་ཅན་ནི། གལ་ཏེ་བཟའ་བཏུང་ནུས་ཀྱང་། དེ་དག་མེ་ལྕེའི་ཕྲེང་བ་ལ་སོགས་པར་གྱུར་ནས་བསྲེགས་པ་དང་། གཤང་གཅི་དང་། དྲི་ང་བ་དང་། དུག་དང་། མཆིལ་མ་དང་། ངར་སྣབས་ལ་སོགས་པ་ལྗན་ལྗིན་ཟ་བའི་སྡུག་བསྔལ་དང་ལྡན་པའོ། ། དུད་འགྲོ་རྣམས་ནི་ཆེ་བས་ཆུང་བ་མིད་དེ་ཟ་བ་དང་། ཆུང་བས་ཆེ་བའི་ལུས་ཕུག་སྟེ་ཟ་བ་ལ་སོགས་པ་ཕན་ཚུན་གཅིག་གིས་གཅིག་གསོད་ཅིང་ཟ་བའི་སྡུག་བསྔལ་དང་ལྡན་ཞིང་། ཁྱད་པར་ཀླུ་རྣམས་ནི་ཉིན་རེ་ཞིང་བྱེ་ཚན་གྱི་ཆར་བས་ཤ་ཐམས་ཅད་རུས་པ་ལ་ཐུག་པར་སྲེག་པ་དང་། ནམ་མཁའ་ལྡིང་གིས་ཟ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྡུག་བསྔལ་དང་ལྡན་ལ། ཁ་འཐོར་བ་རྣམས་ཀྱང་རང་དབང་མེད་པར། གསོད་པ་དང་། བརྡེག་བཙོག་དང་། བཀོལ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྡུག་བསྔལ་སྣ་ཚོགས་དང་ལྡན་པའོ། །ཁ་ཅིག་མུ་ཏིག་བལ་དང་རུས་པ་ཁྲག ། ཤ་དང་པགས་པའི་ཆེད་དུ་འཆི་བར་འགྱུར། །དབང་མེད་གཞན་ནི་རྡོག་པ་ལག་པ་དང་། ། ལྕགས་དང་ལྕགས་ཀྱུ་རྣམས་ཀྱིས་བཏབ་སྟེ་བཀོལ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །མི་རྣམས་ཀྱང་བཀྲེས་སྐོམ་དང་། ཚ་གྲང་དང་། 2-217 འགྲོ་འོང་དང་། ངལ་དུབ་དང་། འཐབ་རྩོད་དང་། གནོད་འཚེ་དང་། སྐྱེ་རྒ་ན་འཆི་ལ་སོགས་པའི་སྡུག་བསྔལ་བརྒྱད་དང་ཡང་ལྡན་ཞིང་། འབྱོར་ལྡན་རྣམས་ནི། འཁོར་དང་ལོངས་སྤྱོད་ཅི་ཙམ་ཆེ་བ་ཆེ་བ་ལྟར་དེ་དག་བསྲུང་བའི་སྡུག་བསྔལ་ཡང་ཆེ་ལ། དབུལ་པོ་རྣམས་ནི་འདོད་པའི་ཡོ་བྱད་ཀྱིས་འཕོངས་ནས་ཉམ་ཐག་པས་བཙལ་ཡང་མ་རྙེད་པ་ལ་སོགས་པའི་སྡུག་བསྔལ་དང་ལྡན་པ་སྟེ། སྐྱེས་རབས་ལས། གཅིག་ནི་སྲུང་བས་ཉོན་མོངས་ལ། །གཉིས་པ་ཚོལ་བས་ཤ་ཐང་ངོ་། །ཕྱུག་གམ་ཡང་ན་དབུལ་ཡང་རུང་། །གང་ནའང་དགའ་བ་མེད་འགྱུར་བ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །འདོད་ལྷ་རྣམས་ལ། བཤེས་སྤྲིང་དུ། ལུས་ཀྱི་ཁ་དོག་མི་སྡུག་འགྱུར་བ་དང་། །གདན་ལ་མི་དགའ་མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྙིང་དང་། །གོས་ལ་དྲི་མ་ཆགས་དང་ལུས་ལ་ནི། །སྔོན་ཆད་མེད་པའི་རྔུལ་འབྱུང་ཞེས་བགྱི་བ། །མཐོ་རིས་འཆི་འཕོ་སྒྲོན་བྱེད་འཆི་ལྟས་ལྔ། །ཞེས་པ་ཐབས་ཀྱིས་མི་བཟློག་པ་རྩ་བའི་འཆི་ལྟས་ལྔ་དང་། གོས་དང་རྒྱན་ལ་སྒྲ་མི་སྙན་པ་འབྱུང་བ་དང་། འོད་ཆུང་བ་དང་། ཁྲུས་ཀྱི་ཆུ་ཐིགས་ལུས་ལ་འཆགས་པ་དང་། གཡོ་བའི་བདག་ཉིད་ཅན་ཡང་། བློ་ཡུལ་གཅིག་ལ་མི་གནས་པ་དང་། མིག་འབྱ
【現代漢語翻譯】
此外，即使不守護，也會因為將水視為膿血等而無法飲用，從而遭受痛苦。內在的障礙是，有些人『嘴巴只有針眼那麼小，肚子卻像山一樣大，飢餓難耐，想要尋找一點不潔之物，也沒有能力得到』。就像這樣，即使找到食物，也會因為嘴巴無法容納等原因而無法飲食，從而遭受痛苦。食物的障礙是，即使能夠飲食，那些食物也會變成火焰的鏈條等，被焚燒，或者遭受吃糞便、尿液、惡臭、毒藥、唾液、鼻涕等污穢之物的痛苦。
動物們互相吞食，大的吞食小的，小的鉆入大的身體里吞食，互相殘殺吞食，遭受痛苦。特別是龍族，每天遭受沙礫般的雨點灼燒身體，直至只剩骨頭，還被鵬鳥吞食等，遭受痛苦。被驅使的動物們也無法自主，遭受被殺害、毆打、役使等各種痛苦。正如《本生經》所說：『有些爲了珍珠、羊毛、骨頭、血、肉和皮而死去。無助的眾生被腳踢、手打，用鐵和鐵鉤擊打役使。』人類也遭受飢渴、寒熱、行走、疲勞、爭鬥、傷害、生老病死等八種痛苦。富人擁有的眷屬和享受越多，守護這些的痛苦也越大。窮人則因為缺乏所需之物而困苦不堪，即使努力尋找也無法得到，從而遭受痛苦。正如《本生經》所說：『一個因守護而煩惱，一個因尋找而精疲力盡。無論富有還是貧窮，都不會感到快樂。』對於欲界天神，《親友書》中說：『身體的顏色變得難看，不喜歡自己的座位，花鬘凋謝，衣服沾染污垢，身體出現前所未有的汗水，』這五個是天界死亡的預兆，是無法避免的根本死相。還有衣服和裝飾發出不悅耳的聲音，光芒減弱，沐浴的水滴附著在身上，即使是善於遊動的天人，心識也無法 স্থির在同一個地方，眼睛眨動等。
【English Translation】 Furthermore, even if not guarded, one suffers because the water is seen as pus and blood and cannot be drunk. The inner obstacles are that some have 'mouths as small as the eye of a needle, but stomachs as large as mountains, suffering from hunger. They have no power to find even a little bit of impurity.' Like this, even if food is found, one suffers from not being able to eat due to the mouth not being able to accommodate it. The obstacles of food are that even if one can eat, those foods turn into chains of flames and are burned, or one suffers from eating filth such as feces, urine, foul odors, poison, saliva, and mucus. Animals devour each other, the big ones swallowing the small ones, and the small ones burrowing into the bodies of the big ones to eat, killing and eating each other, suffering pain. In particular, the Nagas (龍族) suffer from the rain of gravel burning their bodies every day until only bones remain, and being eaten by Garudas (鵬鳥), suffering pain. Those who are driven also have no autonomy and suffer various pains such as being killed, beaten, and exploited. As the Jataka (本生經) says: 'Some die for pearls, wool, bones, blood, meat, and skin. Helpless beings are kicked, beaten, and exploited with iron and iron hooks.' Humans also suffer from eight kinds of suffering such as hunger and thirst, heat and cold, going and coming, fatigue, fighting, harm, birth, old age, sickness, and death. The more retinue and enjoyment the rich have, the greater the suffering of guarding them. The poor suffer from being impoverished by the lack of desired objects, and even if they try to find them, they cannot, thus suffering pain. As the Jataka says: 'One is troubled by guarding, and the other is exhausted by searching. Whether rich or poor, there is no happiness anywhere.' For the desire realm gods, the 'Friendly Letter' says: 'The color of the body becomes unsightly, one dislikes one's seat, the flower garlands wither, the clothes become stained, and the body produces sweat that was never there before.' These five are the omens of death in the heavenly realms, the five root signs of death that cannot be avoided. Also, unpleasant sounds come from clothes and ornaments, the light diminishes, drops of bathwater cling to the body, and even those who are good at moving, the mind does not remain in one place, and the eyes blink, etc.
ེད་འཛུམ་སྟེ་ཐབས་ཀྱིས་ཟློག་རུང་ཉེ་བའི་འཆི་ལྟས་ལྔ་ལྷའི་ཞག་ལྔའི་གོང་དུ་འབྱུང་བ་དང་། རང་གི་ལྷ་མོ་རྣམས་གཞན་དང་དགའ་མགུར་སྤྱོད་པ་ན། སྡུག་བསྔལ་དང་ཡིད་མི་བདེ་བ་ཆེན་པོ་འབྱུང་ཞིང་། ཁྱད་པར་ངན་སོང་དུ་སྐྱེ་ན་སྐྱེ་གནས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་མངོན་སུམ་སུ་མཐོང་ནས། སེམས་ཀྱི་གདུང་བ་དམྱལ་བ་བས་ཀྱང་ཆེས་དྲག་པ་འབྱུང་སྟེ། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ལས། ལྷ་ཡི་གནས་ནས་ལྷུང་བ་ན། ། སྡུག་བསྔལ་རབ་ཏུ་སྐྱེ་བ་གང་། །དེ་ལ་སེམས་ཅན་དམྱལ་བ་ཡིས། །བཅུ་དྲུག་ཆར་ཡང་མི་ཕོད་དོ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །གཞན་ཡང་ལྷ་བསོད་ནམས་ཆེ་བ་མཐོང་ན་ཆུང་བ་རྣམས་དཔའ་རྐོང་བ་དང་། མཐུ་ཆེ་བ་ཆུང་ངུ་བསྐྲོད་པའི་སྡུག་ 2-218 བསྔལ་ཡོད་ཅིང་། འོག་མ་གཉྀས་ལ་ལྷ་མ་ཡིན་དང་། འཐབ་པ་ན་གཅོད་འདྲལ་དང་། གསོད་པའི་སྡུག་བསྔལ་ཡང་ཡོད་དེ། དེ་ཡང་ལྷ་རྣམས་ལྷ་མ་ཡིན་གྱི་བུ་མོ་མཛེས་མ་འདོད་པ་དང་། ལྷ་མ་ཡིན་རྣམས་ལྷའི་བདུད་རྩི་བཟང་པོ་འདོད་པས་ཞེ་འགྲས་ནས། རི་རབ་ཀྱི་འོག་གི་ཁོང་སེང་ནས་ལྷ་མ་ཡིན་གྱི་དཔུང་ཚོགས་ཡན་ལག་བཞི། གསེར་དང་དངུལ་དང་བཻཌཱུཪྻ་དང་མན་ཤེལ་གྱི་གོ་ཆ་གྱོན་ཏེ། རལ་གྲི་དང་མདུང་དང་འཕང་མདུང་དང་མདའ་གཞུ་ལ་སོགས་པའི་མཚོན་ཆ་ཐོགས་ནས་ཆས་པ་དང་། དམག་གི་ཤུགས་ཀྱིས་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་གདན་འགུལ་བ་ལས་དམག་འོང་བ་ཤེས་སོ། །དེ་ནས་ཀླུ་དང་བང་རིམ་བཞིའི་ལྷ་སྟེ། སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པའི་སྲུང་མ་ལྔ་གོ་མཚོན་སྔར་དང་འདྲ་བ་བཟུང་བ་རྣམས་དང་རིམ་གྱིས་འཐབ་ཅིང་། དང་པོར་ཀླུ་རྣམས་དང་འཐབ་པས། ལྷ་མིན་ཕམ་ན་རང་གི་གནས་སུ་ཟློག་ལ། གལ་ཏེ་རྒྱལ་ན་ཆུ་མཚམས་ནས་འཐོན་ཏེ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་ནམ་མཁའ་འཕགས་ནས་བང་རིམ་བཞིའི་ལྷ་རྣམས་དང་འཐབ་བོ། །དེའི་ཚེ་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ཏུ། ལྷའི་གནས་མི་གསལ་བར་བྱ་བའི་ཆེད་དུ། སྒྲ་གཅན་འཛིན་གྱིས་ཉི་མ་དང་ཟླ་བ་ལག་པས་སྒྲིབ་ཅིང་། དེ་དག་གི་རྒྱལ་ཕམ་དང་སྐྱེ་དགུའི་བདེ་སྡུག་འཛམ་བུ་གླིང་པའི་དགེ་སྡིག་ལ་རག་ལས་པར་ཡང་གསུངས་ལ། དེ་དག་གིས་མ་ཐུབ་ན་རྒྱལ་ཆེན་བཞིས་བརྒྱ་བྱིན་ལ། ལྷའི་དབང་པོ་མཁྱེན་པར་མཛོད་ཅིག །བདག་ཅག་སྲུང་མ་རྣམས་ནི་ལྷ་མིན་གྱིས་ཕམ་པར་བྱས་ནས། རི་རབ་ཀྱི་སྟེང་དུ་འོངས་སོ་ཞེས་གསོལ་བ་བཏབ་པ་དང་། དབང་པོས་གཞན་རྣམས་ལ་བཀའ་བསྒོ་ཞིང་། གླང་པོ་ཆེ་རབ་བརྟན་ཡང་དབང་པོའི་བསམ་པ་ཤེས་ནས་འཁོར་དང་བཅས་པ་འཕྲལ་ལ་འོངས་ཏེ་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་ནས་དཔུང་གི་ཚོགས་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ཆས་ནས་ཐོག་མར་རྩུབ་འགྱུར་གྱི་ཚལ་དུ་ཕྱིན་པ་ན་འཐབ་པར་འདོད་པའི་བློ་སྐྱེ་ཞིང་། 2-219 ལུས་ཀྱང་རྩུབ་པོར་འགྱུར་ལ། དེ་ནས་གྲོང་ཁྱེར་གྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་ཐོན་ནས། རི་རབ་ཀྱི་ལྷོ་འམ་ནུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་སུ་འཐབ་བོ། །དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ཏུ། ལྷ་མ་ཡིན་རྣམས་རི་འཕེན
【現代漢語翻譯】
當諸天（Deva）面露微笑，並且可以通過方便法門來避免時，臨近死亡的五種預兆會在天界生命結束前的五天顯現。當他們的天女與其他天人一同享樂時，他們會感到巨大的痛苦和不悅。特別是，如果他們投生到惡趣（Durgati）之中，他們會親眼目睹投生之苦，內心的痛苦比地獄還要強烈。《念住經》中說：『從天界墮落時，所產生的巨大痛苦，地獄眾生，連十六分之一也無法忍受。』此外，當小天人看到大福報的天人時，會感到自卑；而強大的天人則會驅逐弱小的天人，使他們遭受痛苦。下二道眾生，即阿修羅（Asura）之間，在戰鬥時會有砍殺和殺戮的痛苦。這是因為天人貪戀阿修羅的美麗女兒，而阿修羅則貪戀天人的甘露，因此彼此嫉妒。阿修羅的軍隊由四個部分組成，他們從須彌山（Sumeru）下的空隙中出來，身穿金、銀、琉璃和硨磲製成的盔甲，手持刀劍、長矛、標槍和弓箭等武器。由於軍隊的強大力量，帝釋天（Indra）的寶座震動，他因此得知戰爭即將到來。然後是龍族（Naga）和四個天階的神祇，以及三十三天（Trayastrimsa）的五位護法神，他們都穿著與之前相似的盔甲，依次與阿修羅戰鬥。最初是龍族與阿修羅戰鬥，如果阿修羅戰敗，他們會退回自己的住所；如果他們獲勝，他們會從水域中出來，憑藉神通飛昇到空中，與四個天階的神祇戰鬥。那時，《念住經》中說，爲了使天界不明顯，羅睺（Rahu）會用手遮蔽太陽和月亮。這些天人的勝負以及眾生的幸福與痛苦，都取決於贍部洲（Jambudvipa）的善行與惡行。如果他們無法抵抗阿修羅，四大天王（Four Great Kings）會向帝釋天稟告：『天主（Lord of the Devas），請您知曉！我們這些護法神已經被阿修羅擊敗，來到了須彌山頂。』帝釋天聽后，會命令其他天人。大象伊羅婆那（Airavata）也知道帝釋天的想法，立即帶著眷屬前來，三十三天的無數軍隊出發，首先到達粗暴變化的樹林，在那裡他們生起了戰鬥的念頭，身體也變得粗暴。然後他們走出城市，在須彌山的南面或西面戰鬥。《念住經》中說，阿修羅會投擲山峰。
【English Translation】 When the Devas smile and can be averted by skillful means, the five signs of impending death appear five days before the end of their divine life. When their goddesses enjoy themselves with other gods, they experience great suffering and discomfort. In particular, if they are born into the lower realms (Durgati), they will directly witness the suffering of rebirth, and the anguish in their hearts will be more intense than that of hell. As it says in the 'Mindfulness Sutra': 'When falling from the realm of the gods, the intense suffering that arises, even a sixteenth part of it cannot be endured by beings in hell.' Furthermore, when the lesser gods see the greater merit of the higher gods, they feel inferior, and the more powerful gods drive out the lesser ones, causing them suffering. The two lower realms, the Asuras, also experience the suffering of cutting, tearing, and killing during battles. This is because the gods desire the beautiful daughters of the Asuras, and the Asuras desire the good nectar of the gods, leading to mutual jealousy. The Asura armies, composed of four divisions, emerge from the hollows beneath Mount Sumeru (Sumeru), clad in armor made of gold, silver, lapis lazuli, and crystal, wielding weapons such as swords, spears, javelins, and bows and arrows. The force of the army causes Indra's throne to shake, signaling the approach of war. Then come the Nagas and the gods of the four celestial tiers, along with the five guardians of the Thirty-Three (Trayastrimsa), all armed with similar armor, who fight in succession with the Asuras. Initially, the Nagas fight the Asuras; if the Asuras are defeated, they retreat to their abodes; if they win, they emerge from the waters, ascend into the sky by means of their miraculous powers, and fight the gods of the four celestial tiers. At that time, the 'Mindfulness Sutra' states that to obscure the divine realm, Rahu obscures the sun and moon with his hands. The victory or defeat of these gods, and the happiness or suffering of beings, depend on the virtuous and non-virtuous deeds of Jambudvipa. If they cannot resist the Asuras, the Four Great Kings report to Indra: 'Lord of the Devas, be aware! We, the guardians, have been defeated by the Asuras and have come to the summit of Mount Sumeru.' Upon hearing this, Indra commands the other gods. The elephant Airavata, also knowing Indra's thoughts, immediately comes with his retinue, and countless armies from the Thirty-Three set out, first reaching the grove of rough transformation, where they develop the intention to fight and their bodies become rough. Then they exit the city and fight on the south or west side of Mount Sumeru. The 'Mindfulness Sutra' states that the Asuras hurl mountains.
་ཅིང་དེ་རྣམས་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་རྡོ་རྗེས་བཅོམ་པའི་དུམ་བུ་རོལ་མཚོ་རྣམས་སུ་ལྷུང་བས་སྲོག་ཆགས་མང་པོ་ཤི་ནས། མཚོ་རྣམས་དམར་པོར་འགྱུར་བར་གསུངས་སོ། །ལྷ་རྣམས་ནི་མགོ་བོ་དང་སྐེད་པ་བཅད་ན་འཆི་ཡི་ཡན་ལག་དང་ཉིང་ལག་བཅད་པ་ལས་ནི་སྡུག་བསྔལ་དྲག་པོ་འབྱུང་ཡང་། སླར་སྐྱེ་ཤིང་འཚོ་ལ། ལྷ་མ་ཡིན་རྣམས་ནི་མི་ལྟར་གནད་དུ་ཕོག་པ་ལས་འཆི་སྟེ། དེ་རྣམས་ཀྱི་གཟུགས་བརྙན་གསེར་གྱི་ས་གཞིའི་སྟེང་ན་མཚོ་ཀུན་སྣང་ཞེས་བྱ་བ་ལ་ཤར་ནས། དམག་མ་ལོག་པའི་སྔོན་དུ་ཉེ་དུ་རྣམས་མྱ་ངན་གྱིས་གདུང་བར་གསུངས་སོ། །ཕལ་ཆེར་ནི་ལྷ་རྒྱལ་ཞིང་གང་ཕམ་པ་དེ་དག་རང་རང་གི་གྲོང་ཁྱེར་དུ་ཞུགས་པ་ལས་ཕན་ཚུན་གནོད་པས་མི་ཚུགས་སོ། །ལྷ་མ་ཡིན་རྣམས་ནི་ལྷའི་འབྱོར་བ་ཆེན་པོ་མཐོང་ནས། ཕྲག་དོག་གིས་ཡིད་མི་བདེ་བས་ཀྱང་རྟག་ཏུ་སྡུག་བསྔལ་དང་ལྡན་པའོ། །གཟུགས་དང་གཟུགས་མེད་པ་དག་ན་སྡུག་བསྔལ་གྱི་སྡུག་བསྔལ་མེད་ཀྱང་། ཉོན་མོངས་དང་ལྡན་ཞིང་སྒྲིབ་པ་དང་བཅས་པས་འཆི་འཕོ་བ་དང་། སྐྱེ་བ་ལ་རང་དབང་མེད་པའི་ཕྱིར། འདུ་བྱེད་གནས་ངན་ལེན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་དང་ལྡན་པས་འཁོར་བ་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་ལ་སྤྱོད་པ་སྟེ། མི་གཙང་བ་ལ་དྲི་ཞིམ་མེད་བཞིན་འགྲོ་ལྔ་དག་ན་བདེ་བ་མེད། །དེ་ཡི་སྡུག་བསྔལ་དྲག་ཏུ་མེ་མཚོན་རྒྱ་ཚྭ་ལ་སོགས་རེག་སྐྱེས་བཞིན། ། ཞེས་པ་ལྟར་རོ། ། ༈ བདེ་བའི་ལོངས་སྤྱོད། བདེ་བའི་ལོངས་སྤྱོད་ལ། ས་སྡེར། དམྱལ་བ་གཞི་ན་བདེ་བ་མྱོང་བ་མེད། །ཅེས་གསུངས་པ་ནི། རྣམ་སྨིན་ལས་སྐྱེས་པ་མེད་པས་བདེ་བ་ཆེན་པོ་མེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་གྱི། རྒྱུ་མཐུན་ལས་སྐྱེས་པ་ཅུང་ཟད་ཡོད་དེ། ཤཱ་རིའི་བུས་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་མཐུས་བདེ་བ་མྱོང་བ་དང་། བཅོམ་ལྡན་ 2-220 འདས་ཀྱིས་བྱིན་རླབས་ལས་ལྷས་བྱིན་གྱིས་བདེ་བ་མྱོང་བར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཛོད་འགྲེལ་དུ། མནར་མེད་དུ་བདེ་བ་གཏན་མེད་ལ། གཞན་ཡང་སོས་ལ་སོགས་པ་རྣམས་རླུང་བསིལ་བའི་རེག་པ་ལ་སོགས་པའི་བདེ་བ་རྒྱུ་མཐུན་ལས་སྐྱེས་པ་ཡོད་པར་གསུངས་སོ། །ཡི་དྭགས་རྫུ་འཕྲུལ་ཆེ་བ་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་གཤིན་རྗེ་དང་། དུད་འགྲོ་ཀླུའི་རྒྱལ་པོ་འགའ་ཞིག་ལ་ནི་ལྷའི་དཔལ་ལ་སྤྱོད་པ་ལྟ་བུའི་བདེ་བ་ཡོད་ཅིང་། གླང་པོ་ཆེ་རབ་བརྟན་དང་ས་སྲུངས་ཀྱི་བུ་དང་། རྟ་རིན་ཆེན་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་བདེ་བ་ཅི་རིགས་པར་ཡོད་དོ། །མི་རྣམས་ནི་གདགས་པར། འཛམ་བུ་གླིང་ན་གཙོ་ཆེར་གསེར་དང་དངུལ་ལ་ཉོ་ཚོང་དང་། ལོངས་སྤྱོད་དུ་བྱེད་ཅིང་། ཤར་ན་རས་དང་བེའུ་རས་དང་། ནུབ་ན་བ་གླང་དང་ནོར་བུ་ལ་སྤྱོད་དེ། བྱང་ན་ནི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་མེད་དོ། །འདི་ན་ཁ་ཟས། འབྲས་ཆན་དང་། འཁུར་བ་དང་། ཟན་དང་ཕྱེ་དང་། ཤ་ཆང་ལ་སོགས་པར་ཡོད་པ་ལྟར། ཤར་དང་ནུབ་ནའ
【現代漢語翻譯】
據說，那些被因陀羅（Śakra，帝釋天）的金剛杵擊碎的碎片落入羅剎（Rākṣasa）之海，導致許多生物死亡，海水也變成了紅色。天神如果頭部或腰部被砍斷就會死亡，但如果肢體被砍斷，只會感到劇烈的痛苦，之後會再生並復活。而阿修羅（Asura）則像人類一樣，被擊中要害就會死亡。他們的身影會倒映在金色的地面上，在名為『眾相之海』的地方顯現，在戰爭結束之前，他們的親屬都會沉浸在悲傷之中。大多數情況下，天界獲勝或失敗，他們各自返回自己的城市，互相傷害也無法阻止。阿修羅看到天神的巨大財富，因嫉妒而心煩意亂，也總是充滿痛苦。在有形和無形的世界中，雖然沒有苦苦，但由於他們充滿煩惱和障礙，無法自主地經歷死亡和再生，因此他們遭受行苦。因此，輪迴中的一切都充滿痛苦。正如不凈之物沒有香味一樣，五道之中沒有快樂。正如經文所說：『那裡的劇烈痛苦就像火、武器、鹽海等所帶來的觸覺一樣。』 幸福的享受： 關於幸福的享受，《俱舍論》（Abhidharmakośa）中說：『在地獄中沒有幸福的體驗。』這是指沒有由異熟果產生的巨大幸福。但由等流果產生的幸福是存在的。例如，舍利弗（Śāriputra）通過禪定的力量體驗幸福，世尊（Bhagavat）加持使天神體驗幸福。在《俱舍論釋》（Abhidharmakośa Bhāṣya）中說：『在無間地獄（Avīci）中，絕對沒有幸福。』此外，在復活地獄（Sañjīva）等地方，存在由涼風等帶來的觸覺所產生的等流果幸福。餓鬼（Preta）中擁有巨大神通的法王閻羅（Yama），以及一些龍王（Nāga）也擁有像天神一樣的幸福。大象拉巴丹（Rab-brtan）、土地守護神的兒子以及寶馬等也各自擁有相應的幸福。關於人類，《設定論》（Prajñapti）中說：『在贍部洲（Jambudvīpa），主要用黃金和白銀進行貿易和享受；東方使用絲綢和棉布；西方使用牛和寶石；北方則沒有任何享受。』在這裡，食物有米飯、饅頭、糌粑、麵粉、肉和酒等。東方和西方也是如此。
【English Translation】 It is said that those fragments shattered by Śakra's (Indra's) vajra fell into the Rākṣasa's sea, causing many creatures to die, and the sea turned red. Gods die if their heads or waists are cut off, but if their limbs are cut off, they experience intense suffering, after which they regenerate and revive. Asuras, on the other hand, die like humans when struck in a vital spot. Their reflections appear on the golden ground, manifesting in a place called the 'Sea of All Reflections,' and before the war ends, their relatives are immersed in sorrow. In most cases, the heavenly realms either win or lose, and they return to their respective cities, unable to prevent mutual harm. Asuras, seeing the great wealth of the gods, are constantly filled with suffering due to jealousy and unease. In the realms of form and formlessness, although there is no suffering of suffering, they are filled with afflictions and obscurations, and they lack autonomy over death and rebirth, thus suffering from the suffering of conditioned existence. Therefore, all in saṃsāra experience suffering. Just as there is no fragrance in impurity, there is no happiness in the five realms. As the scripture says, 'The intense suffering there is like the tactile sensations caused by fire, weapons, salt seas, and so on.' Enjoyment of Happiness: Regarding the enjoyment of happiness, the Abhidharmakośa states, 'There is no experience of happiness in hell.' This refers to the absence of great happiness arising from vipāka-phala (resultant fruit). However, happiness arising from nisyanda-phala (flowing-on result) does exist. For example, Śāriputra experiences happiness through the power of samādhi, and the Bhagavat blesses the gods to experience happiness. In the Abhidharmakośa Bhāṣya, it is said, 'In Avīci hell, there is absolutely no happiness.' Furthermore, in places like Sañjīva hell, there is happiness arising from nisyanda-phala, such as the tactile sensation of cool breezes. Some pretas with great magical powers, like Dharma King Yama, and some nāga kings also possess happiness like that of the gods. Elephants like Rab-brtan, the sons of earth guardians, and precious horses also possess various kinds of happiness. Regarding humans, the Prajñapti states, 'In Jambudvīpa, gold and silver are mainly used for trade and enjoyment; the East uses silk and cotton; the West uses cattle and jewels; and the North has no enjoyment at all.' Here, food includes rice, dumplings, tsampa, flour, meat, and alcohol. The same is true in the East and West.
ང་ཡོད་ལ། བྱང་ན་ནི་མ་རྨོས་མ་བཏབ་པའི་འབྲས་ས་ལུ་འབའ་ཞིག་ལ་ལོངས་སྤྱོད་དོ། །འདི་ན་ཆར་འབབ་མཁས་མི་མཁས་ལས་ལོ་ལེགས་ཉེས་དང་། དེ་དག་ལ་བརྟེན་པའི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་འཕེལ་འགྲིབ་དང་། ཉོ་ཚོང་དང་། ཁ་དོག་དུ་མ་དང་། ཁང་པ་ཆེད་དུ་བྱས་པ་དང་། གོས་སྟན་ལྗི་བ་དང་། བག་མ་གཏོང་ལེན་དང་། རྗེ་ཁོལ་དང་དེ་དག་ལ་ཞེན་པ་ཡོད་པ་ལྟར། ཤར་དང་ནུབ་ནའང་ཡོད་ཅིང་། བྱང་ན་ནི་མེད་དེ། དེ་ན་ཁ་དོག་ཀྱང་དཀར་པོ་ཁོ་ན་དང་། ཁང་པའང་ཆེད་དུ་མ་བྱས་པའི་ཁང་བཟང་འབའ་ཞིག་དང་། གོས་ཀྱང་དཔག་བསམ་གྱི་ཤིང་ལས་བྱུང་བའི་སྲང་གཅིག་པ་ཁོ་ན་ཡོད་ལ། གང་ལ་ཡང་ཡོད་འཛིན་མེད་པར་བྱིས་པ་རྣམས་ཀྱང་སྐྱེས་མ་ཐག་འདོར་ཞིང་། རང་གི་མཐེ་བོ་ལས་ནུ་ཞོ་བྱུང་བས་འཚོ་བས་བཤད་དོ། །མིའི་ནང་ནས་འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བའི་བདེ་བ་ནི་མཆོག་ཡིན་ཅིང་། དེ་ 2-221 འཇིག་རྟེན་དུ་བྱུང་བ་ན། རིན་པོ་ཆེ་སྣ་བདུན་འབྱུང་སྟེ། དེ་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལ་ཁྲུས་བྱས་ནས་གསོ་སྦྱོང་ལ་གནས་ཤིང་། བློན་པོའི་ཚོགས་ཀྱིས་བསྐོར་ཏེ་འདུག་པ་ན། ལྷའི་འཁོར་ལོ་རིན་པོ་ཆེ་རྩིབས་སྟོང་དང་ལྡན་པ་ལྟེ་བ་མུ་ཁྱུད་དང་བཅས་པ་དག་ཅིང་གཙང་བ། བརྒྱ་བྱིན་གྱི་བཀས་བཟོ་བ་ལས་ཐམས་ཅད་པས་སྤྲུལ་ཏེ། རྒྱལ་ཆེན་བཞི་ལ་བརྒྱུད་ནས། ལྷའི་ཕོ་ཉ་བས་ཤར་ཕྱོགས་ནས་འབུལ་བར་གསུངས་ཤིང་། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ཏུ། གསེར་གྱི་འཁོར་ལོ་དཔག་ཚད་ལྔ་བརྒྱ་ཡོད་པ་རྩིབས་སྟོང་རང་ལྡན་ཞིང་མཛེས་པ། ཉི་མ་གཅིག་གིས་ནམ་མཁའ་ལ་དཔག་ཚད་འབུམ་དུ་འགྲོ་བར་ནུས་པ། དེའི་མཐུས་གླིང་བཞི་དང་ལྷའི་རིས་སུ་ཡང་གླང་པོ་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་འགྲོ་བ། རྒྱལ་པོས་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་ཅིང་། འགྲན་ཟླ་སུ་ཡང་མེད་པར་བྱེད་པའོ། །ནོར་བུ་ནི་ཟུར་བརྒྱད་དང་ལྡན་པ། འོད་སྣ་ཚོགས་པ་འཕྲོ་ཞིང་། མཚན་མོ་དཔག་ཚད་བརྒྱར་འོད་འབྱུང་བ་ཉིན་པར་ཚ་བ་ན་བསིལ་བར་བྱེད་ཅིང་། སྐོམ་པ་ན་ཆུ་ཡན་ལག་བརྒྱད་དང་ལྡན་པ་འབྱུང་བ། རྒྱལ་པོས་ཅི་བསམ་པ་ཐམས་ཅད་འབྱུང་ཞིང་། ལས་ཐམས་ཅད་ཇི་ལྟར་འདོད་པ་བཞིན་འགྲུབ་པ། དཔག་ཚད་བརྒྱད་ནད་མེད་པར་བྱེད་ཅིང་། མྱ་ངམ་དང་གཡང་སའི་ཡུལ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ལྗོན་ཤིང་དང་འཚེའུ་ལ་སོགས་པའི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་བ། མི་རྣམས་ལ་དུས་མ་ཡིན་པའི་འཆི་བ་མེད་པར་བྱེད་ཅིང་སྲོག་ཆགས་གདུག་པ་ཅན་གང་གིས་ཀྱང་། གནོད་པ་མེད་པར་བྱེད་པ་ཞིག་ལྷའི་དབང་པོས་གནང་བར་འགྱུར་རོ། །བཙུན་མོ་ནི་ལུས་ལ་ཙནྡན་དང་ཁ་ལས་ཨུཏྤལའི་དྲི་འབྱུང་ཞིང་། རེག་པ་ན་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པར་འགྱུར་བ། གླིང་དེའི་བཀྲེས་སྐོམ་དང་མྱ་ངན་སེལ་བར་བྱེད་ཅིང་། རྒྱལ་པོས་མཐོང་བ་ན་གྲང་དུས་སུ་དྲོ་བ་དང་། དྲོ་དུས་སུ་བསིལ་བར་བྱེད་པ། མ་དང་སྲིང་མོ་ལྟར་ 2-222 ཐམས་ཅད་ཀྱི་བསམ་པ་དང་མཐུན་
【現代漢語翻譯】
我存在於此，而在北方，人們僅僅享用未經耕種的稻米。在這裡，收成的好壞取決於降雨的技巧，而依賴於此的享受則有增有減，還有貿易、各種顏色、特意建造的房屋、沉重的地毯、婚姻的嫁娶、統治者和奴隸以及對這些的執著。東方和西方也有這些，但北方沒有。在那裡，顏色只有白色，房屋也只有未經特意建造的宮殿，衣服也只有從如意樹上產生的一種布料。對任何事物都沒有佔有慾，孩子們一生下來就被拋棄，依靠從自己拇指流出的乳汁為生。在人類之中，轉輪王的幸福是至高無上的。當他出現在世間時，會出現七寶。在每月十五，他沐浴並安住于齋戒之中，被大臣們圍繞著。這時，天神的寶輪，具有千輻，帶有輪轂和輪輞，純凈而潔凈，由百神的命令所造，一切皆由其化現，經過四大天王，天神的使者從東方將其供養。
在《正念安住經》中提到，金輪有五百由旬（Yojana，古印度長度單位），具有千輻，非常美麗，一天之內能在天空中行進十萬由旬。憑藉它的力量，能夠到達四大部洲和天界，包括象等一切眾生。國王能夠獲得未曾獲得之物，並且變得無人能敵。如意寶具有八個棱角，放射出各種光芒，夜晚能在一百由旬內發光，白天在炎熱時帶來涼爽，口渴時涌出具有八支功德的水。國王所想的一切都能實現，一切事業都能如願完成。它能使八十由旬內的人們免受疾病，並將荒涼和危險之地轉變為充滿樹木和水池等美好事物的地方。它能使人們免於非時而死，並且沒有任何兇猛的生物能夠造成傷害，這是天神之王所賜予的。王妃的身體散發著旃檀（Candana，一種香木）的香味，口中散發著青蓮（Utpala，睡蓮）的香味，接觸時能使人遠離煩惱。她能消除那個部洲的飢渴和悲傷，國王見到她時，寒冷時感到溫暖，炎熱時感到涼爽，像母親和姐妹一樣順應所有人的心意。
【English Translation】 I exist here, while in the north, people only enjoy uncultivated rice. Here, the quality of the harvest depends on the skill of rainfall, and the enjoyment dependent on it increases and decreases, along with trade, various colors, specially built houses, heavy carpets, the giving and taking of marriage, rulers and slaves, and attachment to these things. The east and west also have these, but the north does not. There, the color is only white, the houses are only palaces not specially built, and the clothes are only of one kind of cloth produced from the wish-fulfilling tree. There is no possessiveness towards anything, and children are abandoned as soon as they are born, living by the milk that flows from their own thumbs. Among humans, the happiness of a Chakravartin (Universal Monarch) is supreme. When he appears in the world, the seven treasures will appear. On the fifteenth of each month, he bathes and abides in fasting, surrounded by ministers. At this time, the divine precious wheel, with a thousand spokes, with a hub and rim, pure and clean, made by the command of the hundred gods, everything is manifested by it, passing through the Four Great Kings, the messenger of the gods offers it from the east. In the 'Mindfulness Sutra', it is mentioned that the golden wheel is five hundred yojanas (Yojana, an ancient Indian unit of distance) in size, has a thousand spokes, and is very beautiful, capable of traveling a hundred thousand yojanas in the sky in one day. Through its power, it can reach the four continents and the heavenly realms, including all beings such as elephants. The king can obtain what he has not obtained and become invincible. The wish-fulfilling jewel has eight edges, radiates various lights, shines for a hundred yojanas at night, brings coolness during the day when it is hot, and when thirsty, springs forth water with eight qualities. Everything the king thinks of can be realized, and all undertakings can be accomplished as desired. It can make people within eighty yojanas free from disease and transform desolate and dangerous places into places full of trees and ponds and other beautiful things. It can prevent people from untimely death, and no fierce creatures can cause harm, which is granted by the lord of the gods. The queen's body emits the fragrance of sandalwood (Candana, a type of fragrant wood), and her mouth emits the fragrance of blue lotus (Utpala, water lily), and contact with her removes afflictions. She can eliminate hunger, thirst, and sorrow in that continent, and when the king sees her, he feels warm in cold weather and cool in hot weather, and she is in accordance with the thoughts of everyone like a mother and sister.
པ། ཁྱྀམ་ཐབ་བུད་མེད་གཞན་དང་འགྲོགས་ཀྱང་ཕྲག་དོག་མི་འབྱུང་ཞིང་། འདོད་ཡོན་གྱི་དབང་དུ་མི་འགྱུར་བ་ཞིག་བློན་པོས་འབུལ་ཏེ་ཤི་འཕོས་ནས་ལྷར་སྐྱེ་བའོ། །བློན་པོ་ནི་མཁས་ཤིང་གསལ་ལ་གཞུངས་པས། བྱ་བ་ཐམས་ཅད་མ་བསླབ་པར་ཤེས་ནས། རྒྱལ་པོའི་བསམ་པ་དང་མཐུན་པར་སྒྲུབ་པ་ལ་སྐྱོ་བ་མེད་པ། མི་དགེ་བ་སྤངས་ཤིང་སྐྱེ་རྒུ་ཐམས་ཅད་ལ་ཕ་མ་ལྟར་ཕན་འདོགས་པའོ། ། གླང་པོ་ནི་ཅང་ཤེས་ཤིང་བཀའ་ཉན་པ། ཆུ་དང་སྐམ་དང་བར་སྣང་ལ་གཡུལ་འགྱེད་ཅིང་ཕ་རོལ་ལས་རྒྱལ་བར་བྱེད་པ། ཉིན་གཅིག་ལ་འཛམ་བུའི་གླིང་ལན་གསུམ་དུ་བསྐོར་བར་ནུས་པ། རྐུད་པས་ཀྱང་དཀྲིར་རུང་ཞིང་རྒྱལ་པོས་ཞོན་པ་ན་གང་འདོད་པར་བསྐུལ་མི་དགོས་བར་དལ་གྱིས་འགྲོ་བ་ཞིག་བརྒྱ་བྱིན་གྱི་བཀའ་གནང་བར་འགྱུར་ཏེ་གླང་པོ་རབ་བརྟན་གྱི་བུ་ཐུ་བོའི་ཞེས་སོ། །རྟ་མཆོག་ཀྱང་ཀུན་མུད་དང་དུང་ལྟར་དཀར་གླང་པོ་དང་ཡོན་ཏན་མཚུངས་པ་ཞིག་དབང་པོས་གནང་སྟེ། རྟའི་རྒྱལ་པོ་སྤྲིན་གྱི་ཤུགས་ཅན་གྱི་བུ་ཐུ་བོར་གསུངས་སོ། །ཁྱིམ་བདག་ནི་ལོངས་སྤྱོད་ཆེ་ཞིང་། ལྷའི་མིག་གིས་གཏེར་མཐོང་བ། བང་མཛོད་ཐམས་ཅད་རིན་པོ་ཆེས་འགེངས་ཤིང་། །ནོར་གྱི་སྒོ་ནས་རྒྱལ་པོས་དོན་སྒྲུབ་པ། །གཡོ་སྒྱུ་མེད་ཅིང་གཞན་ལ་མི་གནོད་པ། །སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་དགའ་བར་བྱེད་པའོ། ། རྒྱལ་པོ་སྲས་ཀྱིས། ཁྱིམ་བདག་ནི་མཛོད་ཀྱི་སྤྱན་ལྟ་བུ་དང་བློན་པོ་ནི་དམག་གི་སྤྱན་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ། རལ་གྲི་པགས་པ་ཁང་པ་ཚལ། །མལ་ཆ་གོས་དང་ལྷམ་གྱི་མཆོག །ཅེས་ཉེ་བའི་རིན་པོ་ཆེ་བདུན་ཡང་འབྱུང་སྟེ། རྒྱལ་པོ་དང་འགལ་བར་བྱེད་འདོད་པ་དེར་སོང་ནས་མ་བཏབ་ཀྱང་། ཀུན་གྱིས་འདུད་པར་བྱེད་པའི་རལ་གྲི་དང་། ཀླུའི་པགས་པ་མཆུར་དཔག་ཚད་བཅུ་དང་ཞེང་དུ་ལྔ་ཡོད་པ། ཆར་གྱིས་མི་བརླན་ཞིང་། རླུང་གིས་མི་བསྐྱོད་པ། གྲང་དུས་ན་དྲོ་ 2-223 ཞིང་། དྲོ་དུས་ན་བསིལ་བར་བྱེད་པ། བུད་མེད་མི་སྡུག་པ་མི་མཐོང་ཞིང་། ཉི་ཟླའི་འོད་སྣང་བའི་པགས་པ་དང་། མཆུར་དཔག་ཚད་བཅུ་གཉིས་དང་ཞེང་དུ་དཔག་ཚད་བདུན་ཡོད་པ། རིན་པོ་ཆེ་དང་། ཟླ་བ་དང་རྒྱུ་སྐར་རྣམས་ཀྱང་ལྟ་བར་འདོད་ན་དེ་ཉིད་དུ་འོང་བ། བདེ་བར་གཉིད་དུ་འགྲོ་ཞིང་རྨི་ལམ་དགེ་བ་མཐོང་བ། གྲང་དུས་སུ་དྲོ་ཞིང་དྲོ་དུས་སུ་བསིལ་བའི་ཁང་པ་དང་། ལྷ་རྫས་ཀྱི་མེ་ཏོག་དང་། ལྗོན་ཤིང་ལ་སོགས་པས་བརྒྱན་ཅིང་། ལྷའི་བུ་མོ་རྣམས་འོང་ནས། རོལ་མོ་སྣ་ཚོགས་པ་བྱེད་པ་དང་། ལྷན་ཅིག་འདོད་ཡོན་ལ་རྩེ་བའི་ཚལ་དང་། ཡངས་ཤིང་འཇམ་ལ་བསམ་གཏན་དང་མཐུན་པ། དེར་འདུག་ན་རྣམ་པར་གྲོལ་ཞིང་། བློ་གསལ་ལ་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མི་འབྱུང་བའི་ལམ་ཆ་དང་། ཐགས་བཟང་ཞིང་འཇམ་ལ་དྲི་མ་མེད་པ་གྱོན་པ་ན། ཚ་གྲང་དང་བཀྲེས་སྐོམ་དང་། ངལ་
【現代漢語翻譯】
此外，大臣進獻的妻子，即使與其他女子交往也不會嫉妒，不為慾望所左右，死後可以轉生為天神。大臣需要聰明、明智且公正，無需教導就能明白一切事務，能夠按照國王的心意辦事而不感到厭倦，遠離惡行，像父母一樣利益所有百姓。 大象需要聰明、聽話，能在水陸空作戰中戰勝敵人，一天之內能繞瞻部洲三圈，用繩索也能馴服，國王騎乘時無需催促也能緩慢行走，這樣的大象會得到帝釋天的恩賜，被稱為『象中之寶，幼子』。 駿馬也需要像海螺和貝殼一樣潔白，擁有與大象相同的優點，這樣的馬會得到自在天的恩賜，被稱為『馬中之王，云之神力之子』。 居士需要擁有巨大的財富，能用天眼看到寶藏，所有的倉庫都裝滿珍寶，能用財富幫助國王成就事業，沒有欺騙，不傷害他人，讓所有人都感到快樂。 王子說：『居士就像倉庫的眼睛，大臣就像軍隊的眼睛。』 同樣，還有七種近侍珍寶，分別是寶劍、皮革、房屋、園林、臥具、衣服和鞋子。如果有人想與國王作對，只要帶著這些珍寶去到那裡，即使不採取任何行動，所有人都會臣服。寶劍具有這種威力。 龍皮的長度有十由旬，寬度有五由旬，雨水無法浸濕，風也無法吹動，寒冷時溫暖，炎熱時涼爽。還有一種皮革，能讓人看不到醜陋的女人，能看到日月的光芒，長度有十二由旬，寬度有七由旬。 房屋裡充滿了珍寶，如果想看月亮和星星，它們就會立刻出現。能讓人舒適地入睡，夢到吉祥的夢境，寒冷時溫暖，炎熱時涼爽。 園林里裝飾著天界的鮮花和樹木等，天女們會前來演奏各種音樂，並一起享受欲樂。 臥具寬敞、柔軟，適合禪修，坐在上面能獲得解脫，頭腦清醒，不會產生任何煩惱。 衣服的質地優良、柔軟、潔凈，穿上后能抵禦寒冷、炎熱、飢餓、乾渴和疲勞。
【English Translation】 Furthermore, a minister should present a wife who, even when associating with other women, does not become jealous and is not swayed by desires, so that after death, she may be reborn as a deity. The minister should be intelligent, clear-minded, and just, understanding all matters without being taught, able to act in accordance with the king's wishes without weariness, abstaining from evil deeds, and benefiting all beings like a parent. The elephant should be intelligent, obedient, able to wage war in water, on land, and in the air, and be victorious over enemies. It should be capable of circling Jambudvipa three times in a single day, be tamable even with ropes, and when the king rides it, it should walk slowly without needing to be urged. Such an elephant will receive the blessing of Indra and be called 'Chief among elephants, firstborn son'. The excellent horse should be as white as a conch shell and possess the same qualities as the elephant. Such a horse will be granted by Brahma and be called 'King of horses, son of Cloud Power'. The householder should possess great wealth, be able to see treasures with divine eyes, fill all the treasuries with jewels, help the king accomplish his goals through wealth, be without deceit, not harm others, and make everyone happy. The prince said, 'The householder is like the eye of the treasury, and the minister is like the eye of the army.' Similarly, there are also seven attendant jewels: the sword, the leather, the house, the garden, the bedding, the clothes, and the shoes. If someone desires to oppose the king, simply going there with these jewels, even without taking any action, will cause everyone to submit. Such is the power of the sword. The dragon skin is ten yojanas in length and five yojanas in width, impervious to rain and unmoved by wind, warm in cold weather and cool in hot weather. There is also a leather that prevents one from seeing ugly women and allows one to see the light of the sun and moon, twelve yojanas in length and seven yojanas in width. The house is filled with jewels, and if one wishes to see the moon and stars, they will appear immediately. It allows one to sleep comfortably and dream auspicious dreams, warm in cold weather and cool in hot weather. The garden is adorned with celestial flowers and trees, and celestial maidens will come to play various musical instruments and enjoy sensual pleasures together. The bedding is spacious, soft, and conducive to meditation. Sitting on it leads to liberation, clarity of mind, and the absence of all afflictions. The clothes are of excellent quality, soft, and clean. Wearing them protects against cold, heat, hunger, thirst, and fatigue.
དུབ་ཀྱིས་མི་གནོད་ལ། མེས་མི་ཚུགས་ཤིང་མཚོན་གྱིས་མི་ཆོད་པའི་གོས་དང་། གོན་པ་ན་ཆུ་ལ་མི་བྱིང་ཞིང་། ཡུད་ཙམ་གྱིས་དཔག་ཚད་བརྒྱར་འགྲོ་བ་ལ་ཡང་ངལ་བ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མི་འབྱུང་བའི་ལྷམ་རྣམས་སོ། །གཞན་ཡང་བཙུན་མོའི་འཁོར་དཔག་ཏུ་མེད་པ་དང་། མི་སྟོང་ཕྲག་རེ་ཐུབ་པའི་བུ་སྟོང་དང་། དཔུང་གི་ཚོགས་ཡན་ལག་བཞི་པ་དང་། དགྲ་སྡེ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པའི་མདའ་གཞུ་དང་། རིན་པོ་ཆེའི་ཁྱད་པར་ཨིནྡྲ་ནཱི་ལ་ལ་སོགས་པ་འཁོར་དང་ལོངས་སྤྱོད་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དང་ལྡན་པའོ། ། འབྱུང་བའི་དུས་ནི། འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བ་འབྱུང་བ་ནི། སྟོང་ཕྲག་བརྒྱད་ཅུ་ལས་མི་འཕྱི། ཞེས་པ་ལྟར་ཏེ། དེ་མན་ཆད་དུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་ཁྱད་པར་རྣམས་མི་རྫོགས་པས་ཚེ་ལོ་དཔག་མེད་ནས་བརྒྱད་ཁྲིའི་བར་ལ་འབྱུང་སྟེ། བསྐལ་པ་འདིའི་ལོ་འདི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་འདིའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །ཁྱད་པར་ནི། གསེར་དངུལ་ཟངས་ལྕགས་འཁོར་ལོ་ཅན། །དེ་དག་གླིང་གཅིག་གླིང་གཉིས་དང་། །གསུམ་དང་བཞི་ལ་མས་ 2-224 རིམ་བཞིན། །ལྷན་ཅིག་གཉིས་མིན་སངས་རྒྱས་བཞིན། །ཞེས་པ་ལྟར་གླིང་བཞི་ཀ་ལ་དབང་བྱེད་པ་གསེར་གྱི་འཁོར་ལོ་ཅན་དང་། བྱང་མ་གཏོགས་པ་གསུམ་ལ་དབང་བྱེད་པ་དངུལ་གྱི་འཁོར་ལོ་ཅན་དང་། འདི་དང་ཤར་ལ་དབང་བྱེད་པ་ཟངས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཅན་དང་། འདི་ཁོ་ན་ལ་དབང་བྱེད་པ་ལྕགས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཅན་ཏེ་བཞིའོ། །དེ་རྣམས་ཀྱང་མ་དག་པའི་ཞིང་ཁམས་གཅིག་ཏུ་སངས་རྒྱས་གཉིས་ཅིག་ཆར་མི་འབྱུང་བ་ལྟར། མངའ་རིས་གཅིག་ལ་རྒྱལ་པོ་གཉིས་ཆར་མི་འབྱུང་བར་རིམ་གྱིས་འབྱུང་སྟེ། འགྲན་ཟླ་མེད་པའི་ལས་ཀྱིས་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་དག་གིས་རྒྱལ་བར་བྱེད་ཚུལ་ཡང་། ཕས་བསུ་རང་འགྲོ་གཡུལ་བཤམས་དང་། །མཚོན་བརྩམས་པས་རྒྱལ་གནོད་པ་མེད། །ཅེས་པ་ལྟར་གསེར་གྱི་འཁོར་ལོ་ཅན་གང་དུ་བགྲོད་པའི་ཕྱོགས་དེར་ཁམས་ཀྱི་རྒྱལ་ཕྲན་རྣམས་ཀྱིས་བསུས་ནས་ཕྱག་འཚལ་ཏེ། འབྱོར་བ་རྒྱས་པ་དང་། བདེ་བ་དང་། ལོ་ལེགས་པ་དང་། སྐྱེ་བོ་མང་པོས་གང་བའི་ལྗོངས་འདི་དག་ནི་ལྷའི་ལགས་ཀྱིས། ལྷས་འདི་དག་ལ་ལེགས་པར་རྗེས་སུ་བསྟན་དུ་གསོལ། བདག་ཅག་ནི་ལྷའི་རྗེས་སུ་འཆི་བ་ལགས་སོ། །ཞེས་གསོལ་བ་དང་། དེས་གཙོ་བོ་དག་དེའི་ཕྱིར་ཁྱེད་ཅག་རང་རང་གི་རིགས་སུ་གཏོགས་པ་རྣམས་ལ་ཆོས་ཀྱིས་རྗེས་སུ་སྟོན་ཅིག །ཆོས་མ་ཡིན་པ་མ་བྱེད་ཅིག་ཁྱེད་ཀྱིས་ཆོས་མ་ཡིན་པ་སྤྱོད་པ་དང་ལོག་པར་སྤྱོད་པ་རྣམས་ཡུལ་དུ་འདུག་དུ་མ་གཞུག་ཅིག་ཅེས་བཀའ་བསྒོ་ཞིང་། དེ་བཞིན་དུ་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པར་ཡང་བྱེད་དོ། ། དངུལ་གྱི་འཁོར་ལོ་ཅན་གྱིས་དེ་དག་གི་ཐད་དུ་རང་ཉིད་སོང་བ་ཙམ་གྱིས་འདུལ་ཞིང་། ཟངས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཅན་གྱིས་སོང་སྟེ་གཡུལ་བཤམས་པ་ཙམ་གྱིས་འདུལ་ལ། ལྕགས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ཅན་གྱ
【現代漢語翻譯】
不會被灰塵沾染，不會被火燒燬，不會被武器砍斷的衣服；穿上后不會沉入水中的鞋子；即使瞬間行走百逾繕那，也不會感到絲毫疲勞。此外，還有數不勝數的妃嬪眷屬，能養活千人的千子，由象兵、馬兵、車兵、步兵組成的四兵種軍隊，以及能壓制敵軍的弓箭，還有諸如藍寶石等各種珍寶，具備難以想像的眷屬和受用。 出現的時間是：轉輪王出現的時間不會超過八萬歲。正如經文所說，因為在此之下，圓滿的功德不完備，所以從無量壽到八萬歲之間出現。這個劫的年齡是相對於這個世界的範圍而言的。特點是：金輪王、銀輪王、銅輪王、鐵輪王，分別統治四大部洲、三個部洲、兩個部洲和一個部洲。如同一個不清凈的剎土中不會同時出現兩位佛陀一樣，一個統治區域內也不會同時出現兩位國王，而是依次出現，因為他們是通過無與倫比的業力成就的。 他們征服的方式是：迎接、自行前往、擺設戰場和使用武器征服，不會造成損害。正如經文所說，無論金輪王前往何方，那個地方的各個小國王都會前來迎接並頂禮膜拜，稟告說：『這個富饒、安樂、豐收和人口眾多的地方，是天王您的。請天王您好好地教導我們。我們是追隨天王的。』然後，金輪王會告誡他們說：『各位首領，因此，你們要用正法教導各自的種族，不要做非法之事。你們不要讓行非法和邪行的人居住在你們的國土上。』並且也會同樣地遵照執行。 銀輪王僅憑自己前往那些地方就能調伏他們；銅輪王前往擺設戰場就能調伏他們；鐵輪王則需要動用武力才能征服。
【English Translation】 Clothes that are not harmed by dust, not burned by fire, and not cut by weapons; shoes that do not sink in water when worn; even when walking hundreds of yojanas in an instant, there is not the slightest fatigue. In addition, there are countless retinues of consorts, a thousand sons capable of supporting a thousand people each, an army of four divisions consisting of elephants, horses, chariots, and infantry, as well as bows and arrows that can suppress enemy forces, and various treasures such as lapis lazuli, possessing unimaginable retinues and enjoyments. The time of appearance is: the appearance of a Chakravartin (轉輪王, zhuǎn lún wáng, wheel-turning king) does not exceed eighty thousand years. As the scripture says, because the perfections are not complete below that, they appear from immeasurable life to eighty thousand years. The age of this kalpa (劫, jié, eon) is relative to the scope of this world. The characteristics are: the gold wheel king, the silver wheel king, the copper wheel king, and the iron wheel king, respectively ruling the four continents, three continents, two continents, and one continent. Just as two Buddhas do not appear simultaneously in one impure Buddha-field, two kings do not appear simultaneously in one dominion, but appear in succession, because they are accomplished through incomparable karma. The way they conquer is: by welcoming, going themselves, setting up battlefields, and conquering with weapons, without causing harm. As the scripture says, wherever the gold wheel king goes, the minor kings of that place come to greet him and prostrate themselves, reporting: 'This prosperous, peaceful, bountiful, and populous land is yours, O King. Please teach us well. We follow the King.' Then, the gold wheel king will admonish them, saying: 'Therefore, you leaders, teach your respective clans with Dharma (ཆོས།, धर्म, dharma, law/teachings), do not do what is unlawful. Do not allow those who practice unlawful and evil deeds to live in your land.' And he will also follow through in the same way. The silver wheel king subdues them merely by going to those places himself; the copper wheel king subdues them by going and setting up a battlefield; the iron wheel king needs to use force to conquer.
ིས་གཡུལ་བཤམས་ནས་བརྡེག་མི་དགོས་པར་མཚོན་ཆ་གཟས་པའམ་བརྩམས་པ་ཙམ་གྱིས་འདུལ་ཏེ། ཐམས་ཅད་ལས་རྒྱལ་ཡང་གནོད་པ་མེད་པར་ཁྲིམས་དགེ་བ་ 2-225 བཅུ་ལ་བཀོད་ནས། རྒྱལ་སྲིད་ཆོས་དང་མཐུན་པར་སྐྱོང་བ་ཕྱི་མ་ལ་ལྷར་སྐྱེ་བར་གསུངས་སོ། །དེ་དག་ནི་སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོའི་མཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཀྱིས་ཀྱང་མི་གཞན་ལས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པ་སྟེ། རིན་ཆེན་འཕྲེང་བར། འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བ་ཐམས་ཅད་ལ། །འདི་དག་ཡོད་པར་འདོད་མོད་ཀྱི། །དག་དང་མཛེས་དང་གསལ་བ་ནི། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཆར་མི་ཕོད། །ཅེས་པ་ལྟར་རོ། ། འདིའི་རྒྱུ་ནི་མཆོད་རྟེན་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་བཞེངས་པ་དང་། བྱམས་པ་སྒོམ་པ་ལ་སོགས་ཏེ། མཛངས་བླུན་དུ། སེངྒེ་ཡི་དམ་བརྟན་པས་རང་ཉིད་གསོད་པའི་རྔོན་པ་ལ་བྱམས་པ་སྒོམ་པས། བསྐལ་པ་འབུམ་དུ་འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བར་སྐྱེས་པར་བཤད་པ་ལྟར་རོ། ། འདོད་ལྷའི་བདེ་བ་ནི་ཐམས་ཅད་ན་ས་གཞི་ཤིང་བལ་གྱི་འདབ་མ་ལྟར་རེག་ན་འཇམ་པ་ཚོན་སྣ་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་གིས་མིག་མང་རིས་སུ་བྲིས་པ་དང་། ཡན་ལག་བརྒྱད་དང་ལྡན་པའི་ཆུས་ཡོངས་སུ་གང་བའི་རྫིང་བུ་ཡིད་དུ་འོང་བ་དང་། མཚོ་མེ་ཏོག་སྣ་ཚོགས་དང་བྱ་སྐད་སྙན་པ་འབྱིན་པས་བརྒྱན་པ་དང་། འདོད་ཡོན་ལ་རྩེ་བའི་སྐྱེད་མོས་ཚལ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཡོད་ཅིང་། གནས་གསེར་དང་དངུལ་དང་བཻ་ཌཱུཪྻ་དང་མན་ཤེལ་ལས་གྲུབ་པའི་གཞལ་མེད་ཁང་དང་བ་གམ་དང་བསིལ་ཁང་དང་སྟེགས་བུ་དང་སྐར་ཁུང་དྲ་བ་ཅན་ནོར་བུའི་ཚོགས་ཀྱིས་སྤྲས་པ། འོད་ཟེར་སྣ་ཚོགས་པའི་སྣང་བ་འགྱེད་པས་མཆོག་ཏུ་མཛེས་ཤིང་ཉམས་དགའ་བར་ལུས་ཕྱི་ནང་ཐམས་ཅད་གཙང་ཞིང་རྡུལ་དང་། དྲི་མ་དང་། རུས་པ་དང་། རྩ་རུས་དང་། ནང་ཁྲོལ་དང་། བཤང་གཅི་མེད་པ། འོད་དང་ལྡན་ཞིང་རབ་ཏུ་མཛེས་པ་གོས་སྲབ་ཅིང་འཇམ་ལ་སྲང་ཕྱེད་ནས་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་ཆའི་བར་ཤིན་ཏུ་ཡངས་པ། རེག་ན་བདེ་བ་ཁ་དོག་སྣ་ཚོགས་པ་གསེར་གྱིས་སྤྲས་པ་རྣམས་གྱོན་ཞིང་། རྒྱན་རིན་ཆེན་སྣ་ཚོགས་ 2-226 ལས་གྲུབ་པའི་ནོར་བུ་དང་། རྣ་རྒྱན་དང་། གདུ་བུ་དང་། མགུལ་རྒྱན་དང་། སྐེ་རགས་དང་། དོ་ཤལ་ལ་སོགས་པས་རྣམ་པར་བརྒྱན་ནས། འཁོར་ལྷའི་བུ་དང་བུ་མོ་གཞོན་ནུ་སིལ་སྙན་དང་རོལ་མོ་སྣ་ཚོགས་པ་འཛིན་པས་ཡོངས་སུ་བསྐོར་ཏེ། ལོངས་སྤྱོད་བཟའ་བ། བདུད་རྩི་སྔོན་པོ་དང་སེར་པོ་དང་དཀར་པོ་དང་། དམར་པོ་རྣམས་འབྱུང་བའི་ལྗོན་ཤིང་དང་། བཏུང་བ་སྦྲང་རྩི་དང་། སྤྲང་ཆང་ལ་སོགས་པ་འབྱུང་བའི་ལྗོན་ཤིང་དང་། གཞོན་པ་ཤིང་རྟ་དང་འགྱོགས་དང་གཡོག་ལ་སོགས་པ་འབྱུང་བའི་ལྗོན་ཤིང་དང་། གོས་དང་རྒྱན་གྱི་ཁྱད་པར་སྣ་ཚོགས་པ་འབྱུང་བའི་ལྗོན་ཤིང་དང་། སྤོས་དང་། བདུག་པ་དང་། མེ་ཏོག་དང་། ཕྲེང་བ་རྣམས་འབྱུང་བའི་ལྗོན་ཤིང་དང་། བཞད་གད་དང་། ག
【現代漢語翻譯】
無需通過戰爭部署來征服，僅通過持有或製造武器就能馴服，即使征服一切也不會造成傷害，而是將他們安置在十善業中，並教導他們以符合佛法的方式治理國家，來世將轉生為天神。這些是偉人的三十二相，使他們比其他人更卓越。如《寶鬘論》所說：『所有轉輪王，都被認為具有這些相，但純凈、美麗和清晰，卻無法與佛陀相比。』 此果的因是建造佛塔和寺廟，以及修持慈愛等等。如《賢愚經》所說：獅子因堅守誓言，對殺死自己的獵人修持慈愛，因此在數百萬劫中轉生為轉輪王。天界的快樂在於，所有地方的地面都像棉花般柔軟，用一百零一種顏色繪製成精美的圖案，池塘里充滿了八功德水，裝飾著各種鮮花和發出美妙鳥鳴，以及各種享樂的樂園。住所由黃金、白銀、琉璃和瑪瑙製成的宮殿、陽臺、涼亭、平臺和帶窗戶的網格構成，裝飾著各種珍寶，散發出各種光芒，極其美麗和令人愉悅。身體內外都乾淨，沒有灰塵、污垢、骨頭、血管、內臟、糞便和尿液，充滿光芒且極其美麗，穿著輕薄柔軟的衣服，寬度從半個薩朗到六十四分之一薩朗不等，觸感舒適，顏色各異，並用黃金裝飾。佩戴著各種珍寶製成的珠寶、耳環、手鐲、項鍊、腰帶和鏈條等裝飾品，周圍環繞著持有各種樂器的天子和天女，享受著食物，如產生藍色、黃色、白色和紅色甘露的樹木，以及產生蜂蜜和酒等飲料的樹木，以及產生年輕的馬車、快馬和僕人等的樹木，以及產生各種衣服和裝飾品的樹木，以及產生香、薰香、鮮花和花環的樹木，以及歡笑和
【English Translation】 Without needing to conquer through war deployment, they are tamed merely by holding or crafting weapons. Even conquering all, there is no harm, but they are placed in the ten virtues, and it is taught that governing the kingdom in accordance with Dharma leads to rebirth as a god in the future. These are the thirty-two major marks of a great being, which make them superior to others. As stated in the 'Ratnavali': 'All Chakravartins, are thought to possess these, but purity, beauty, and clarity, cannot compare to those of the Buddhas.' The cause for this is building stupas and temples, and practicing loving-kindness, etc. As stated in the 'Damamūka Nidāna Sūtra': A lion, firm in its vow, practiced loving-kindness towards the hunter who killed it, and as a result, was born as a Chakravartin for hundreds of thousands of kalpas. The bliss of the desire realm gods is that everywhere the ground is as soft as cotton, painted with intricate designs in one hundred and one colors, delightful ponds filled with water possessing eight qualities, adorned with various flowers and birdsong, and abundant pleasure gardens for enjoyment. Residences consist of palaces, balconies, pavilions, platforms, and latticed windows made of gold, silver, beryl, and crystal, adorned with collections of jewels, radiating various lights, supremely beautiful and delightful. The body, both inside and out, is clean, without dust, dirt, bones, veins, internal organs, feces, and urine, filled with light and exceedingly beautiful, wearing thin and soft garments, ranging in width from half a srang to one sixty-fourth of a srang, comfortable to the touch, of various colors, and adorned with gold. Adorned with various jewels made of precious stones, earrings, bracelets, necklaces, belts, and chains, surrounded by retinues of young gods and goddesses holding various musical instruments, enjoying food, such as trees that produce blue, yellow, white, and red nectar, and trees that produce drinks such as honey and liquor, and trees that produce young chariots, swift horses, and servants, and trees that produce various kinds of clothes and ornaments, and trees that produce incense, perfumes, flowers, and garlands, and laughter and
ླུ་གར་དང་། རོལ་མོའི་སྒྲ་སྣ་ཚོགས་པ་འབྱུང་བའི་ལྗོན་ཤིང་དང་། སྣོད་སྤྱད་དང་ཡོ་བྱད་སྣ་ཚོགས་པ་འབྱུང་བའི་ལྗོན་ཤིང་རྣམས་ལས་གང་དང་གང་འདོད་པ་དེ་དང་དེ་མདུན་དུ་བྱུང་བ་ལ་སྤྱོད་ཅིང་། དུས་དུས་སུ་བག་མེད་པ་ལས་སྐུལ་བར་བྱེད་པའི་རྔ་བོ་ཆེའི་སྒྲ་ལ་བརྟེན་ནས་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་བདེ་བ་ལའང་སྤྱོད་དོ། །ཐམས་ཅད་ན་ན་བ་དང་། རྒ་བ་དང་། བཀྲེས་པ་དང་། སྐོམ་པ་དང་ཕོངས་པའི་སྡུག་བསྔལ་ནི་མེད་ལ། ས་གཞི་ཐམས་ཅད་མེ་ཏོག་མན་དཱ་ར་བ་པུས་ནུབ་ཙམ་གྱིས་མཛེས་པར་ཁེབ་པའི་རྙིང་པ་རྣམས་རླུང་གིས་འདོར་ཞིང་། གསར་པ་རྣམས་ལེགས་པར་འགྲེམས་པའི་བདེ་བ་དང་ཡང་ལྡན་ཏེ། ལྷ་རྣམས་བསོད་ནམས་དབང་རྐྱེན་གྱིས། །ལྷ་ཡི་དྲུང་དུ་རླུང་ཆེན་ལྡང་། །མེ་ཏོག་རྙིང་པ་འདོར་བྱེད་ཅིང་། ། མེ་ཏོག་གསར་བ་ལེགས་པར་འགྲེམས། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། ། ཁྱད་པར་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་པའི་རྩེ་ཚུལ་ནི། ཤིང་རྟ་སྣ་ཚོགས་ཀྱི་ཚལ་ན་གླང་པོ་ཆེ་ས་སྲུང་གི་བུ་གཟུགས་བཟང་ཞིང་མཛེས་པ་དཀར་བ། ཡན་ལག་བདུན་ལེགས་པར་གནས་པ་མགོ་དམར་བ་མཆེ་བ་དྲུག་དྲུག་དང་ལྡན་པ། 2-227 སྲིད་དུ་དཔག་ཚད་གཅིག་དང་འཁོར་ཡུག་ཏུ་བདུན་ཡོད་པ། འཁོར་གླང་པོ་བརྒྱ་སྟོང་དང་ལྡན་པ་གནས་ཏེ། སྐྱེད་མོས་ཚལ་དུ་འགྲོ་བ་ན། དེའི་མགོ་བོ་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་དུ་སྤྲུལ་ཞིང་། མགོ་བོ་རེ་རེ་ལ་མཆེ་བ་དྲུག་དྲུག་དང་། མཆེ་བ་རེ་རེ་ལ་རྫིང་བུ་བདུན་བདུན་དང་། རྫིང་བུ་རེ་རེ་ལ་པདྨའི་སྡོང་པོ་བདུན་བདུན་དང་། པདྨ་རེ་རེ་ལ་ལྷ་མོ་བདུན་བདུན་དང་། ལྷ་མོ་རེ་རེ་ལ་གཡོག་མོ་བདུན་བདུན་དང་། གཡོག་མོ་རེ་རེ་ལ་འཁོར་སིལ་སྙན་འཁྲོལ་བ་བདུན་བདུན་ཡོད་པར་སྤྲུལ་ནས་མགོ་བོ་འབུས་མ་ལ་དབང་པོ་དང་། གཞན་རྣམས་ལ་ཉིད་དབང་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་། གླང་པོ་གཞན་རྣམས་ལ་འཁོར་རྣམས་ཞོན་ཏེ། འགྲོ་བ་མི་མངོན་པ་ལྟ་བུའི་མགྱོགས་པས་ཡུད་ཙམ་གྱིས་སྐྱེད་མོས་ཚལ་ཡིད་དུ་འོང་བར་ཕྱིན་ནས། གླང་པོ་འང་ལྷའི་ལུས་སུ་སྤྲུལ་ཞིང་ཐམས་ཅད་འདོད་པའི་ཡོན་ཏན་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པར་གསུང་ངོ་། །དེ་བས་ཀྱང་གོང་མ་གོང་མ་རྣམས་འདོད་ཡོན་གྱི་བདེ་བ་ལྷག་པར་ཡོད་ལ། དགའ་ལྡན་པ་ནི་ས་བཅུའི་དབང་ཕྱུག་གི་དྲུང་ན་རྟག་ཏུ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཆོས་ལ་སྤྱོད་པས་ཀྱང་ལྷག་ཅིང་དེར་འགྲོ་བར་འདོད་པས་ནི། དམ་པའི་ཆོས་ལ་འབད་པར་རིགས་ཏེ། དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ཏུ། ཐོས་པ་མང་དང་ཆོས་འཛིན་དང་། །ཤེས་རབ་ལྡན་ཞིང་ཐར་པ་འདོད། །ཡོན་ཏན་རྣམས་ལ་དགའ་བའི་མི། ། དེ་རྣམས་དགའ་ལྡན་ཉེ་བར་འགྲོ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །ཁམས་ཀྱི་གོང་མ་དག་ནི་འདོད་ཡོན་གྱི་བདེ་བ་ལ། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་ནས། ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་མཉམ་པར་བཞག་པའི་བདེ་བ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་ལྡན་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ས་སྡེར། གཟུགས་ཁམས་བསམ་གཏན་བཞི་པ
【現代漢語翻譯】
在歌舞和各種樂器的聲音中，從能生出各種樹木和器物的樹木中，隨心所欲地取用所需之物。時時沉溺於放逸，憑藉那催促的大鼓之聲，也能享受神聖佛法的安樂。所有地方都沒有生病、衰老、飢餓、乾渴和貧困的痛苦。整個大地都被曼陀羅花（mandārava-puspa，天界之花）覆蓋，美麗至極，舊花被風吹落，新花則完美地鋪展開來，充滿了安樂。正如偈頌所說：『諸天因福德之力量，在天界之中大風起，吹落舊日之花朵，新花完美地鋪展開。』 特別是三十三天（Trayastrimsa，佛教宇宙觀中位於須彌山頂的天界）的享樂方式是：在各種車乘的花園中，有大象守護大地，其形象美好而莊嚴，潔白無瑕，七肢完美，頭部呈紅色，長有六對像牙，身長一由旬（yojana，古印度長度單位），周長七由旬，周圍環繞著成百上千的大象。當它前往花園時，會將自己的頭幻化成三十三個頭，每個頭上都有六根象牙，每根象牙下有七個水池，每個水池裡有七棵蓮花，每朵蓮花上有七位天女，每位天女有七位侍女，每位侍女有七位演奏樂器的侍從。像頭神（Airavata，因陀羅的坐騎）自己控制著主頭，其餘三十二個頭由其他神靈控制，其他大象則由隨從騎乘。以迅雷不及掩耳之勢，瞬間到達令人心曠神怡的花園。大象也幻化成天人的身體，所有天人都享受著感官的快樂。因此，越往上的天界，感官享樂就越加殊勝。兜率天（Tushita，佛教六慾天之一，彌勒菩薩所在之處）的人們，在十地菩薩（Dashabhumika，證得十地果位的菩薩）的座前，恒常修習大乘佛法，因此更加殊勝，並且渴望前往那裡，所以應該努力修習神聖的佛法。正如《念住經》（Dhyanasutra）所說：『多聞且持法，具足智慧欲解脫，歡喜功德之人，彼等親近兜率天。』色界（Rupadhatu，佛教三界之一，無情慾但有色相的境界）之上的眾生，對於感官的快樂，已經沒有貪戀，而是安住于禪定（Dhyana，精神集中狀態）之中，擁有圓滿的安樂。正如《地論》（Bhumi Shastra）所說：色界四禪...
【English Translation】 In the sounds of songs, dances, and various musical instruments, from the trees that produce various objects and instruments, one uses whatever one desires. Constantly indulging in carelessness, one also enjoys the bliss of the sacred Dharma, relying on the sound of the great drum that urges one on. Everywhere, there is no suffering of sickness, old age, hunger, thirst, or poverty. The entire earth is covered with mandārava-puspa (celestial flowers), beautiful beyond compare, the old flowers blown away by the wind, and the new ones perfectly spread out, filled with bliss. As the verse says: 'By the power of merit, great winds arise in the heavens, blowing away the old flowers, and the new flowers are perfectly spread out.' In particular, the way of enjoyment in the Trayastrimsa (the Heaven of Thirty-Three, a celestial realm in Buddhist cosmology located on the summit of Mount Meru) is as follows: In the gardens of various vehicles, there are elephants guarding the earth, their forms beautiful and majestic, pure white, with seven limbs perfectly formed, red heads, and six pairs of tusks, one yojana (an ancient Indian unit of length) in length and seven yojanas in circumference, surrounded by hundreds of thousands of elephants. When it goes to the garden, it transforms its head into thirty-three heads, each head having six tusks, each tusk having seven ponds, each pond having seven lotus plants, each lotus having seven goddesses, each goddess having seven attendants, and each attendant having seven servants playing musical instruments. Airavata (Indra's mount) himself controls the main head, the other thirty-two heads are controlled by other deities, and the other elephants are ridden by attendants. With a speed like lightning, it instantly arrives at the delightful garden. The elephant also transforms into the body of a deva (god), and all the devas enjoy the pleasures of the senses. Therefore, the higher the realm, the more excellent the sensory pleasures. The beings in Tushita (a celestial realm in Buddhist cosmology, the abode of Maitreya Bodhisattva) constantly practice the Mahayana Dharma in the presence of the Dashabhumika (Bodhisattvas who have attained the ten bhumis), and therefore it is even more excellent, and desiring to go there, one should diligently practice the sacred Dharma. As the Dhyanasutra (Sutra on Mindfulness) says: 'Those who are learned and uphold the Dharma, possess wisdom and desire liberation, and rejoice in virtues, those ones draw near to Tushita.' The beings above the Realm of Form (Rupadhatu, one of the three realms in Buddhism, a realm without desire but with form) have no attachment to the pleasures of the senses, but abide in Dhyana (a state of mental concentration), possessing perfect bliss. As the Bhumi Shastra (Treatise on the Stages of the Path) says: The four Dhyanas of the Realm of Form...
ོ་རྣམས་སུ་བཏང་སྙོམས་དང་དྲན་པ་ཡོངས་སུ་དག་པ་དག་པ་དང་། ཞི་བའི་བདེ་བ་མི་གཡོ་བ་ཅན་མྱོང་བ་དང་། གཟུགས་མེད་པ་རྣམས་སུ་ཞི་བ་དང་། རྣམ་པར་ཐར་པའི་བདེ་བ་ཁྱད་པར་ཅན་མྱོང་བར་གསུངས་སོ། ། 2-228 ༈ ཁ་ཟས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད། ཁ་ཟས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ། ས་སྡེར། དམྱལ་བ་ནི་རླུང་རྒྱུ་བའི་ཁ་ཟས་ཕྲ་བས་གནས་པར་གསུངས་ཤིང་། ཐུ་ལུམ་དང་ཟངས་ཞུན་དག་ཀྱང་བཀྲེས་པ་དང་། སྐོམ་པ་སེལ་བའི་ཁ་ཟས་ཡིན་ལ། ཉེ་ཚེ་བ་རྣམས་ལ་ཁ་ཟས་མི་དང་འདྲ་བར་ཡོད་པར་ཡང་བཤད་དོ། །ཡི་དྭགས་དང་དུད་འགྲོ་དང་མི་རྣམས་ནི་ཁ་ཟས་རགས་པས་འཚོ་ཞིང་། བསྐལ་པ་དང་པོའི་མི་དང་། མེར་མེར་པོ་ལ་སོགས་པའི་སེམས་ཅན་དང་། བར་དོ་དང་ལྷ་རྣམས་ནི་ཁ་ཟས་ཕྲ་བས་འཚོ་ལ། ཁམས་གོང་མ་དག་ནི་ཁ་ཟས་ལ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའོ། ། ༈ འཁྲིག་པའི་ལོངས་སྤྱོད། འཁྲིག་པའི་ལོངས་སྤྱོད་ནི། དམྱལ་བ་ན་སྡུག་བསྔལ་དྲག་པོ་རྒྱུན་དུ་འབྱུང་བས་མེད་ལ། ཡི་དྭགས་དང་དུད་འགྲོ་དང་མི་རྣམས་ལ་ཡོད་ཅིང་ཁུ་བ་འཕོ་བ་ཡང་ཡོད་པའོ། །འདོད་ལྷ་རྣམས་ལ། གཉིས་གཉིས་འཁྱུད་དང་ལག་བཅིངས་དང་། །རྒོད་དང་ལྟ་བས་འཁྲིག་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་དང་པོ། (རིགས་བཞི་པ་རྩ་གསུམ་པ།)གཉིས་ན་གཉིས་གཉིས་སྤྲོད་པ་དང་། གོང་མ་བཞིན་རིམ་པ་ལྟར་(མཐའ་བྲལ་ན་)འཁྱུད་པ་དང་། (དགའ་ལྡན་ན་)ལག་པ་ནས་འཛིན་པ་དང་། (འཕྲུལ་དགའ་ན་)རྒོད་པ་དང་། (གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་ན་)མིག་ཚུགས་སུ་བལྟ་བའི་འཁྲིག་པ་ཡོད་དེ། ཁུ་བ་འབྱུང་བ་ནི། མེད་ཅིང་མཚན་གྱི་སྒོ་ནས་རླུང་ཉེ་ཚེ་བྱུང་བའི་གདུང་བ་དང་བྲལ་བར་བྱེད་དོ། །གླིང་གསུམ་དང་ཡི་དྭགས་རྫུ་འཕྲུལ་ཆེ་བ་དང་། འདོད་ལྷ་འོག་མ་བཞི་ལ་བག་མ་གཏོང་ལེན་དང་། ཆུང་མ་འཆང་བ་ཡོད་ཅིང་། སྒྲ་མི་སྙན་པ་དང་གོང་མ་གཉིས་ན་མེད་ཅིང་། ལྷ་མོ་རྣམས་ཀྱིས་ཕྲག་པའམ། པང་པར་རྫུས་ཏེ་སྐྱེས་པ་ལ་ཕ་མའི་ཐ་སྙད་བྱེད་དོ། །དེ་ཡང་འདོད་ལྷ་དྲུག་ཏུ་རིམ་པ་ལྟ(རིས་བཞི་པ)ར་བྱིས་པ་ལོ་ལྔ་ལོན་པ་ནས་ལོ་བཅུ་པ(གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་པ)འི་བར་གྱི་བོང་ཚོད་དུ་སྐྱེ་ལ། གཟུགས་ཁམས་ཡན་ཆད་འཁྲིག་པ་ལ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་ཞིང་། ལུས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་གོས་དང་བཅས་པ་ 2-229 སྐྱེ་སྟེ། བྱིས་པ་ལོ་ལྔ་པ་ནས་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་ལྟར་བུའི་བར། དེ་དག་ཏུ་སྐྱེ་གཟུགས་ཅན་རྣམས། ཀུན་རྫོབ་གོས་དང་བཅས་པ་ཉིད། །ཅེས་པ་ལྟར་རོ། །འདོད་ཁམས་པ་ནི། ངོ་ཚ་ཁྲེལ་ཡོད་ཤས་ཆུང་བས་ཕལ་ཆེར་གཅེར་བུ་སྐྱེ་ཞིང་རྒྱལ་བུ་དོན་འགྲུབ་དང་ཁྱེའུ་གསེར་མདོག་ལ་སོགས་པ་གོས་དང་བཅས་པ་སྐྱེ་བའང་ཡོད་ལ། བརྒྱ་བྱིན་ནི་ལུས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་སྐྱེ་བས། སྔ་ཕྱི་བརྗེ་བའང་མི་ཤེས་ཏེ། འདོད་ལྷ་གཞན་རྣམས་ཀྱང་ལུས་མྱུར་དུ་རྫོགས་པར་འགྱུར་རོ། ། ༈ སྐྱེ་ཚུལ་གྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པ
【現代漢語翻譯】
在這些境界中，體驗舍（藏文：བཏང་སྙོམས།，梵文天城體：उपेक्षा，梵文羅馬擬音：upekṣā，漢語字面意思：舍）和完全清凈的憶念（藏文：དྲན་པ་ཡོངས་སུ་དག་པ།，梵文天城體：स्मृति परिशुद्धि，梵文羅馬擬音：smṛti pariśuddhi，漢語字面意思：憶念完全清凈），以及寂靜、不動的喜樂；在無色界中，體驗寂靜和殊勝的解脫喜樂。 2-228 食物的享受： 關於食物的享受，地獄眾生依靠風為食，食物極其微細。沸騰的銅鐵和熔化的鐵水也是爲了消除飢渴的食物。對於近邊有情來說，有類似於人類的食物。餓鬼、旁生和人類依靠粗糙的食物為生。最初劫的人類、梅梅波等有情、中陰身和天神依靠精細的食物為生。上界眾生則對食物沒有貪執。 性愛的享受： 關於性愛的享受，地獄中由於劇烈的痛苦持續不斷，所以沒有性愛。餓鬼、旁生和人類有性愛，並且有精液的轉移。對於欲界天神來說：『二二相擁和手牽手，歡笑和對視即是性愛。』如同第一重天（四大王眾天）和第二重天（三十三天）是二二相擁，如同上面所說依次是（離邊天）擁抱，（兜率天）手牽手，（樂變化天）歡笑，（他化自在天）目光對視。沒有精液的產生，而是通過性器官產生風息，從而擺脫痛苦。贍部洲、東西勝身洲、北俱盧洲和具有大神通的餓鬼，以及下四欲界天有嫁娶和擁有妻子的行為。聲音不悅耳的天和上面兩層天沒有這些行為。天女們在肩膀或懷抱中化生，並稱呼男性為父母。這些欲界六天依次（四大王眾天）從五歲到（他化自在天）十歲的孩童大小。色界及以上的眾生對性愛沒有貪執，身體完全具足，穿著衣服出生：『在這些地方出生的有色眾生，都穿著衣服，如同五歲到十歲的孩童一般。』欲界眾生由於不知羞恥，大多赤身裸體出生，但也有些像王子義成和金黃色童子一樣穿著衣服出生的。帝釋天出生時身體完全具足，所以無法分辨先後。其他欲界天神也迅速地具足身體。 2-229 以出生方式來確定：
【English Translation】 In those realms, one experiences equanimity (Tibetan: བཏང་སྙོམས།, Sanskrit Devanagari: उपेक्षा, Sanskrit Romanization: upekṣā, Literal meaning: equanimity) and completely pure mindfulness (Tibetan: དྲན་པ་ཡོངས་སུ་དག་པ།, Sanskrit Devanagari: स्मृति परिशुद्धि, Sanskrit Romanization: smṛti pariśuddhi, Literal meaning: completely pure mindfulness), and the unwavering bliss of peace; in the formless realms, one experiences peace and the extraordinary bliss of liberation. 2-228 Enjoyment of Food: Regarding the enjoyment of food, it is said that hell beings subsist on wind, and their food is extremely subtle. Boiling copper and molten bronze are also food for relieving hunger and thirst. For the near-living beings, it is also said that there is food similar to that of humans. Hungry ghosts, animals, and humans live on coarse food. The humans of the first kalpa, beings such as the Mermerpo, intermediate beings, and gods live on subtle food. The beings of the higher realms are free from attachment to food. Enjoyment of Sexual Intercourse: Regarding the enjoyment of sexual intercourse, there is none in hell because intense suffering is constant. Hungry ghosts, animals, and humans have sexual intercourse, and there is also the transfer of semen. For the desire gods: 'Embracing and holding hands, laughing and looking are sexual intercourse.' As in the first (Cāturmahārājika) and second (Trāyastriṃśa) heavens, they embrace, as mentioned above, in order (Paranirmita-vaśavartin) to embrace, (Tuṣita) to hold hands, (Nirmāṇarati) to laugh, and (Paranirmita-vaśavartin) to look at each other. There is no production of semen, but through the sexual organ, wind arises, freeing them from suffering. Jambudvīpa, Pūrvavideha, Uttarakuru, and hungry ghosts with great magical powers, and the lower four desire heavens have marriage and the possession of wives. The heavens with unpleasant sounds and the two above do not have these behaviors. Goddesses are born in the shoulders or laps and call the male parents. These six desire heavens in order (Cāturmahārājika) are from the size of a five-year-old child to (Paranirmita-vaśavartin) the size of a ten-year-old child. Beings in the form realm and above are free from attachment to sexual intercourse, and their bodies are fully complete, born with clothes: 'In these places, colored beings are born with clothes, like children from five to ten years old.' Desire realm beings are mostly born naked because they have little shame, but some, like Prince Siddhartha and the golden boy, are born with clothes. Indra is born with a fully complete body, so it is impossible to distinguish the before and after. Other desire gods also quickly complete their bodies. 2-229 Determining by the manner of birth:
། སྐྱེ་ཚུལ་གྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི། འདོད་པ་སྐྱེ་བ་གསུམ་པོ་ནི། །འདོད་པའི་ལྷ་དང་མིར་བཅས་རྣམས། །བདེ་བ་སྐྱེ་བ་གསུམ་པོ་ནི། །བསམ་གཏན་གསུམ་ལས་ས་དགུ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་མི་དང་འདོད་ལྷ་དང་པོ་བཞི་འདོད་པ་(གྲུབ་ཟིན་)ཉེ་བར་བྱས་པ་ལ་དབང་བྱེད་པས་སྐྱེ་བ་དང་། འཕྲུལ་དགའ་བ་འདོད་པ་རང་གི་སྤྲུལ་པ་ལ་དབང་བྱེད་པའི་སྐྱེ་བ་དང་། གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་པ། འདོད་པ་གཞན་གྱིས་སྤྲུལ་པ་ལ་དབང་བྱེད་པའི་སྐྱེ་བ་སྟེ་འདོད་པའི་སྐྱེ་བ་གསུམ་དང་། བསམ་གཏན་དང་པོ་ན་དབེན་པ་ལས་སྐྱེས་པའི་བདེ་བ་ཅན་དང་། གཉིས་པ་ན་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་སྐྱེས་པའི་བདེ་བ་ཅན་དང་། གསུམ་པ་ན་དགའ་བ་མེད་པའི་བདེ་བ་ཅན་གྱི་སྐྱེ་བ་སྟེ་བདེ་བའི་སྐྱེ་བ་གསུམ་ལ་གནས་གཞན་གསུམ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བས་དགུའོ། །གཞན་ཡང་། དེར་ནི་སྒོ་ང་ལས་སྐྱེས་སོགས། །སེམས་ཅན་སྐྱེ་གནས་བཞི་དག་ཏུ། །མི་དང་དུད་འགྲོ་རྣམ་པ་བཞི། །དམྱལ་བ་རྣམས་དང་ལྷ་རྣམས་དང་། །སྲིད་པ་བར་མ་རྫུས་ཏེ་སྐྱེ། །ཡི་དྭགས་མངལ་ནས་སྐྱེ་བའང་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་སྐྱེ་གནས་གཞིས་བསྡུས་ཤིང་། མི་དང་དུད་འགྲོ་གཉིས་ལ་བཞི་ཀ་ཚང་བར་ཡོད་དོ། །མི་སྒོ་ང་ལས་སྐྱེས་པ་ནི། ཁྲུང་ཁྲུང་མོ་ལས་སྐྱེ་བ་གནས་བརྟན་བྲག་དང་ཉེ་བའི་བྲག་དང་། རི་དྭགས་འཛིན་མའི་ 2-230 བུ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་། རྒྱལ་པོ་ལྔ་ལེན་གྱི་བུ་ལྔ་བརྒྱ་ལྟ་བུ་ཡིན་ཞིང་། དྲོད་གཤེར་ལས་སྐྱེས་པ་ནི། རྒྱལ་པོ་གསོ་སྤྱོང་འཕགས་ཀྱི་སྤྱི་བོ་ནས་ང་ལས་ནུ་དང་། དེའི་བརླ་གཡས་པ་ལས་མཛེས་པ་དང་། གཡོན་པ་ལས་ཉེར་མཛེས་དང་། ཆུ་ཤིང་གི་སྡོང་པོ་ལས་ཨ་མྲ་སྐྱོང་མ་སྐྱེས་པ་ལྟ་བུ་ཡིན་ལ། རྫུས་སྐྱེས་ནི་བསྐལ་པ་དང་པོའི་མི་ལྟ་བུའོ། །དུད་འགྲོ་ཅི་རིགས་ལའང་། སྐྱེ་གནས་བཞི་ཀ་ཡོད་ཅིང་། ཁྱད་པར་ཀླུ་དང་ནམ་མཁའ་ལྡིང་ལྟ་བུ་རེ་རེ་ལའང་ཚང་བར་ཡོད་དོ། །གདགས་པར། ནམ་མཁའ་ལྡིང་རྫུས་སྐྱེས་ཀྱིས་ཀླུ་སྐྱེ་གནས་བཞི་ཀ་དང་། དྲོད་གཤེར་ལས་སྐྱེས་ཀྱྀས་རྫུས་སྐྱེས་མ་གཏོགས་པ་གསུམ་དང་། མངལ་སྐྱེས་ཀྱི་མངལ་སྐྱེས་སྒོང་སྐྱེས་གཉིས་དང་། སྒོང་སྐྱེས་ཀྱིས་སྒོང་སྐྱེས་ཁོ་ནར་ཟ་བར་བཤད་པ་ལྟ་བུའོ། །རྫུས་སྐྱེས་ལ་རོ་མེད་ཀྱང་མ་ཤེས་པར་བཟའ་པའི་ཆེད་དུ་འདྲེན་པ་ཡང་ཡོད་དེ་མ་ཤི་བར་དུ་ཟ་བའོ། །དམྱལ་བ་དང་ལྷ་དང་བར་དོ་ཐམས་ཅད་རྫུས་སྐྱེས་ཡིན་ལ། ཡི་དྭགས་ཀྱང་ཕལ་ཆེར་རྫུས་སྐྱེས་ཡིན་ཞིང་། མངའ་སྐྱེས་ཀྱང་ཡོད་དེ། མོའུ་འགལ་གྱི་བུ་ལ་ཡི་དྭགས་མོས་སྨྲས་པ། བདག་གིས་མཚན་མོ་བུ་ལྔ་དང་། །དེ་བཞིན་ཉིན་མོ་བུ་ལྔ་དག །བསྐྱེད་ནས་དེ་དག་ཟ་མོད་ཀྱི། །འོན་ཀྱང་བདག་ནི་ཚིམ་པ་མེད། །ཅེས་པ་ལྟར། སྒོང་སྐྱེས་དང་། མངལ་སྐྱེས་དང་། དྲོད་གཤེར་སྐྱེས་དང་། རྫུས་སྐྱེས་
【現代漢語翻譯】
關於生起方式的決定：如偈頌所說：『欲界三種生，欲天及人等，安樂三種生，三禪九地是。』意思是說，欲界有三種生起方式：欲天和人等，通過對已經成就的慾望（གྲུབ་ཟིན་）的親近而獲得自在的生起；樂於變化（འཕྲུལ་དགའ་བ་）的生起，對自己的變化具有自在；以及他化自在（གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་པ），對他人的變化具有自在的生起。這是欲界的三種生起方式。禪定中，初禪具有由遠離而生的喜樂，二禪具有由禪定而生的喜樂，三禪具有無喜之樂的生起。安樂的三種生起方式，分為其他三個三個，所以是九種。此外，如偈頌所說：『彼處卵生等，有情生處四，人與畜生四，地獄諸天眾，中有皆化生，餓鬼胎生亦。』意思是說，一切有情都包含在四種生處中。人與畜生具備全部四種生起方式。人卵生，如從鶴母所生的住于巖石附近的地方神，以及持地（རི་དྭགས་འཛིན་མ་）的 三十二個兒子，以及五五百國王（ལྔ་ལེན་）的五百個兒子等。濕生，如國王善修（གསོ་སྤྱོང་འཕགས་）的頭頂生出的我樂（ང་ལས་ནུ་），以及他的右腿生出的美貌（མཛེས་པ་），左腿生出的近美（ཉེར་མཛེས་），以及從水樹的樹幹生出的芒果女（ཨ་མྲ་སྐྱོང་མ་）等。化生，如最初劫的人類。各種畜生也具備四種生起方式。特別是龍和迦樓羅等，各自都具備全部四種生起方式。《俱舍論》中說，迦樓羅以化生吞食龍的四種生起方式，以濕生吞食除化生外的三種，以胎生吞食胎生和卵生兩種，以卵生只吞食卵生。化生沒有味道，但爲了讓人誤以為有味而引誘，直到吃掉為止。地獄、天和中陰的所有眾生都是化生。餓鬼也大多是化生，也有胎生的。如目犍連之母對兒子說：『我夜生五子，如是晝生五，生已皆食之，然我未曾飽。』意思是說，餓鬼也有卵生、胎生、濕生和化生。
【English Translation】 Determining the manner of birth: As the verse states: 'The three births of desire, gods and humans of desire, the three births of bliss, are the nine grounds of the three dhyanas.' This means that in the desire realm, there are three ways of being born: gods and humans of desire, who are born by having power over the enjoyment of desires (གྲུབ་ཟིན་); the birth of those who delight in transformation (འཕྲུལ་དགའ་བ་), who have power over their own transformations; and the birth of those who control others' transformations (གཞན་འཕྲུལ་དབང་བྱེད་པ), who have power over the transformations of others. These are the three births of desire. In dhyana, the first dhyana has bliss born of solitude, the second has bliss born of samadhi, and the third has bliss without joy. The three births of bliss are divided into three other grounds each, so there are nine. Furthermore, as the verse states: 'There, egg-born, etc., sentient beings have four places of birth, humans and animals have four forms, hell beings and gods, and the intermediate state are all miraculously born, and pretas are also born from the womb.' This means that all sentient beings are included in the four places of birth. Humans and animals possess all four ways of being born. Humans are born from eggs, such as the local deity born from a crane mother who lives near a rock, and the thirty-two sons of the earth-holder (རི་དྭགས་འཛིན་མ་), and the five hundred sons of King Five-Hundred (ལྔ་ལེན་). They are born from moisture, such as I-Nanda (ང་ལས་ནུ་) born from the crown of King Gso-syong-'phags (གསོ་སྤྱོང་འཕགས་), and Beauty (མཛེས་པ་) born from his right thigh, and Near-Beauty (ཉེར་མཛེས་) born from his left thigh, and Amra-kyong-ma (ཨ་མྲ་སྐྱོང་མ་) born from the trunk of a water tree. They are miraculously born, like the humans of the first kalpa. Various animals also possess four ways of being born. In particular, nagas and garudas each possess all four ways of being born. The Abhidharmakosha states that garudas miraculously born eat nagas of all four ways of being born, those born from moisture eat three except for the miraculously born, those born from the womb eat those born from the womb and eggs, and those born from eggs eat only those born from eggs. Although the miraculously born have no taste, they are lured to be eaten because they are mistaken for having taste, until they are eaten. All beings in hell, gods, and the intermediate state are miraculously born. Most pretas are also miraculously born, but there are also those born from the womb. As the mother of Maudgalyayana said to her son: 'I give birth to five sons at night, and likewise five during the day, and after giving birth, I eat them all, but I am never satisfied.' This means that pretas are also born from eggs, the womb, moisture, and miraculously.
རྣམས་ནི་སྐྱེ་བར་རང་གི་ཕྱོགས་ནས་སྡུག་བསྔལ་ཆུང་བས་རིམ་པ་ལྟར་སྐྱེ་ཚུལ་ཕྱི་མ་བཟང་ཞིང་། ཁྱད་པར་རྫུས་སྐྱེས་ལ་བརྟེན་པ་ནི་མང་བར་ཡང་གནས་སོ། ། དེ་ལྟར་ཡིན་ཡང་གཞོན་ནུ་དོན་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པ་ལྟ་བུ་ཡང་མངལ་སྐྱེས་ལ་བརྟེན་པ་ནི་ཉེ་དུའི་འབྲེལ་བའི་ཤཱཀྱའི་རིགས་ཆེན་པོ་ཆོས་ལ་གཟུང་བའི་ཕྱིར་དང་། འདི་འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བའི་རིགས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་རིམ་གྲོ་བསྐྱེད་དུ་གཞུག་པའི་ཕྱིར་དང་། མིར་གྱུར་བས་ཀྱང་གྲུབ་པ་འདི་ཐོབ་བོ། །ཞེས་གདུལ་བྱ་རྣམས་སྤྲོ་བ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། མུ་ 2-231 སྟེགས་པའི་གཞུང་ལས། སྒྱུ་མ་མཁས་གྱི་སྒྱུ་མས་འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་བསླུ་བར་འགྱུར་རོ། ། ཞེས་འབྱུང་བས། དེ་ལྟར་བུར་དོགས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་དང་། སྐུ་གདུང་རིང་བསྲེལ་གྱིས་ཀྱང་སེམས་ཅན་དཔག་ཏུ་མེད་པ་མཐོ་རིས་དང་ཐར་པ་ལ་དགོད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ ལུས་ཀྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པ། ལུས་ཀྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི། ལུས་ཐོབ་པ་འཆི་འཕོ་ཚུལ་གྱྀ་སྒོ་ནས་བྱེ་ན་མུ་བཞི་སྟེ། དེ་ཡང་ལུས་ཐོབ་པ་གང་རང་གི་སེམས་ཀྱིས་འཆི་འཕོ་ཡི་གཞན་གྱི་སེམས་ཀྱིས་མ་ཡིན་པ་འདོད་པའི་ལྷ་རྩེད་མོས་མྱོས་པ་དང་། ཡིད་འཁྲུག་པར་བྱེད་པ་དང་། གཞན་གྱི་སེམས་ཀྱིས་འཆི་འཕོ་ཡི་རང་གིས་མ་ཡིན་པ་མངལ་ན་གནས་པ་དང་། སྒོ་ང་ན་གནས་པ་རྣམས་དང་། རང་གི་སེམས་དང་གཞན་གྱི་སེམས་གཉིས་ཀའི་རྐྱེན་གྱིས་འཆི་འཕོ་བ་འདོད་པའི་ཁམས་སུ་སྐྱེས་ཤིང་། དབང་པོ་རྫོགས་པ་ཕལ་ཆེ་བ་རྣམས་དང་། རང་གཞན་གཉིས་ཀའི་སེམས་ཀྱིས་མ་ཡིན་པར་འཆི་འཕོ་བ་གཟུགས་དང་གཟུགས་མེད་པའི་ལྷ་རྣམས་དང་། དམྱལ་བ་དང་། ཡི་དྭགས་དང་། རྒྱལ་བས་བཏང་བའི་ཕོ་ཉ་བ་དང་། མཐོང་ལམ་པ་དང་། འགོག་པ་དང་། བྱམས་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་མེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་སྙོམས་པར་ཞུགས་པ་དང་། བར་དོ་དང་། སྔར་དུས་མིན་དུ་མི་འཆི་བར་བཤད་པ་རྣམས་སོ། ། ༈ རྒྱུན་རྐྱེན་གྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པ། རྒྱུན་རྐྱེན་གྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི། མདོར་བསྡུས་ན་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཅན་ཡིན་ཡང་། གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པའི་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་དབང་གིས་ཉོན་མོངས་པ་འབྱུང་། དེས་ཀུན་ནས་བསླང་བའི་ལས་ཟག་པ་དང་བཅས་པ་སྤྱད་པ་ལས། འཁོར་བའི་ཕུང་པོ་དང་ཁམས་དང་སྐྱེ་མཆེད་རྣམས་གྲུབ་པ་སྟེ། རྒྱུད་བླ་མར། ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་ཡིད་བྱེད་ནི། །སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་ལ་གནས་ཏེ། །ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་ 2-232 ཡིད་བྱེད་ཀྱིས། །ལས་དང་ཉོན་མོངས་རབ་ཏུ་ཕྱེ། །ལས་དང་ཉོན་མོངས་ཆུ་ལས་ནི། ། ཕུང་པོ་སྐྱེ་མཆེད་ཁམས་རྣམས་འབྱུང་། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །དེ་ཡང་ལས་མི་དགེ་བ་སྤྱད་པ་ལས། ངན་འགྲོའི་ཕུང་པོ་སོགས་འ
【現代漢語翻譯】
這些眾生各自因痛苦較少，所以下一世的生處依次更好。特別是化生，停留的時間更長。雖然如此，如同青年頓塔薩達格熱巴（一切義成）一樣，也是依託胎生，因為與釋迦族有近親關係，且釋迦族重視佛法，並且認為這是轉輪王的種姓，爲了逐步引入佛法，也因為轉世為人才能成就。爲了激發被教化者的興趣，以及爲了消除外道典籍中『魔術師用幻術欺騙整個世界』的說法引起的疑慮，也爲了讓舍利能夠引導無量眾生升入天界和獲得解脫。 以身體確定： 以身體確定，如果從獲得身體到死亡和轉生的方式來區分，有四種情況：獲得身體，由自己的心死亡和轉生，而不是由他人的心，比如沉溺於嬉戲娛樂的天神；由他人的心死亡和轉生，而不是由自己的心，比如處於胎中或卵中的眾生；由自己和他人的心共同作用而死亡和轉生，比如生於欲界且多數根器完備的眾生；不由自己和他人的心而死亡和轉生，比如色界和無色界的天神，地獄眾生，餓鬼，以及佛陀派出的使者，見道者，滅盡定者，慈悲者，處於無煩惱禪定中的眾生，中陰身，以及之前所說的非時而死者。 以因緣確定： 以因緣確定，簡而言之，所有眾生的心性本質都是光明，具有如來藏，但由於突如其來的污垢，如不如理作意等分別唸的影響，產生煩惱。由此引發的具有遺漏的業，導致輪迴的蘊、界、處產生。如《寶性論》所說：『不如理作意，存在於心性中，由不如理作意，產生業和煩惱。由業和煩惱，產生蘊、處、界。』 也就是說，造作不善業，會導致惡趣的蘊等。
【English Translation】 These beings each have less suffering from their own side, so the next life is better in order. In particular, those born by transformation stay longer. Even so, like the youth Donthamschadgrubpa (All Meaning Accomplished), he also relied on womb birth, because of the close kinship with the Shakya clan, and because the Shakya clan values the Dharma, and also believes that this is the lineage of the Chakravartin (Wheel-Turning King), in order to gradually introduce the Dharma, and also because being reborn as a human being can achieve this. In order to inspire the beings to be taught, and also to dispel the doubts caused by the saying in the heretical scriptures that 'magicians deceive the whole world with illusions,' and also to allow the relics to guide countless beings to rise to the heavens and attain liberation. Determining by Body: Determining by body, if we differentiate from the way of obtaining a body to death and transmigration, there are four situations: obtaining a body, dying and transmigrating by one's own mind, not by the mind of others, such as gods who are intoxicated by play and amusement; dying and transmigrating by the mind of others, not by one's own mind, such as beings dwelling in the womb or in eggs; dying and transmigrating by the cause of both one's own mind and the mind of others, such as those born in the desire realm and mostly with complete faculties; dying and transmigrating not by the mind of both oneself and others, such as the gods of the form and formless realms, hell beings, hungry ghosts, and the messengers sent by the Buddhas, those who have attained the path of seeing, those in cessation, those in loving-kindness, those absorbed in samadhi without afflictions, the intermediate state, and those who were previously said not to die untimely. Determining by Cause and Condition: Determining by cause and condition, in short, the nature of the mind of all sentient beings is luminosity, possessing the Tathagatagarbha (Buddha-nature), but due to sudden defilements, such as the influence of non-virtuous thoughts like improper attention, afflictions arise. From this, the contaminated karma that is accumulated leads to the formation of the aggregates, elements, and sense bases of samsara. As stated in the Uttaratantra (Sublime Continuum): 'Improper attention, dwells in the nature of the mind, by improper attention, karma and afflictions are fully distinguished. From karma and afflictions, the aggregates, sense bases, and elements arise.' That is to say, engaging in non-virtuous karma leads to the aggregates of the lower realms, etc.
གྲུབ་ཅིང་། །དགེ་བ་སྤྱད་པ་ལས་བདེ་འགྲོའི་ཕུང་པོ་སོགས་འགྲུབ་སྟེ། རིན་ཆེན་ཕྲེང་བར། མི་དགེ་བ་ལས་སྡུག་བསྔལ་ཀུན། །དེ་བཞིན་ངན་འགྲོ་ཐམས་ཅད་དེ། །དགེ་ལས་བདེ་འགྲོ་ཐམས་ཅད་དང་། །རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་བདེ་བ་དག ། ཅེས་པ་ལྟར་རོ། །དེ་བས་ན་སྡུག་བསྔལ་སྤང་བར་འདོད་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། སྡིག་པ་མི་དགེ་བར་འགྱུར་བ་མཐའ་དག་སྤང་བར་བྱ་སྟེ། སྤྱོད་འཇུག་ལས། སྡིག་པ་བྱེད་པ་བདེ་(བ་)འདོད་(ཅིང་དོན་དོན་དུ་གཉེར་)ཀྱང་། །(འགྲོ་བ་)གང་དང་གང་དུ་འགྲོ་(བར་)འགྱུར་བ(འི་སྐྱེ་གནས)། ། དེ་དང་དེར་ནི་སྡིག་པ་(བྱས་པ་)དེས། །སྡུག་བསྔལ་མཚོན་གྱིས་(གཅོད་པར་བྱེད་པས་ན་དོན་དུ་གཉེར་པའི་བདེ་འབྲས་)རྣམས་འཇོམས་(པར་)འགྱུར(རོ)། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བདེ་བ་ལ་སྤྱད་པར་འདོད་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། དགེ་བའི་རྩ་བ་ལ་ཅི་ནུས་སུ་འབད་པར་བྱ་སྟེ། ཡིད་ལ་བསམ་པའི་དགེ་(བ་སྟེ་བསོད་ནམས་)བྱས་པས། །(ཁམས་གསུམ་)གང་དང་གང་དུ་འགྲོ་(བར་)འགྱུར་བ། ། དེ་དང་དེར་ནི་དགེ་བ་(སྟེ་བསོད་ནམས་ཀྱི་ལས་)དེས། །(མངོན་པར་འདོད་པའི་)འབྲས་བུ(ཐོབ་པར་བྱེད་པ)འི་ཡོན་གྱིས་(ཏེ་བདེ་བས་)མངོན་(པར་)མཆོད་འགྱུར(ཏེ)། །ཅེས་གསུངས་པའོ།། །། ༈ ཀུན་འབྱུང་བདེན་པ་གཏན་ལ་དབབ་པ། ༈ གཉིས་པ་ཀུན་འབྱུང་བདེན་པ་ནི། གང་ལས་སྡུག་བསྔལ་ཀུན་འབྱུང་བའི་གཞིར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཀུན་འབྱུང་ཞེས་བྱ་ལ། དེ་ལ་ཉོན་མོངས་པ་དང་། དེའི་དབང་གིས་འབྱུང་བའི་ལས་གཉིས། ༈ ཉོན་མོངས་པ། དང་པོ་ལ། རྒྱུ་ངོ་བོ་རྣམ་པའི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། མཛོད་དུ། ཕྲ་རྒྱས་སྤངས་པ་མ་ཡིན་དང་། །ཡུལ་ནི་ཉེ་བར་གྱུར་པ་དང་། །ཚུལ་བཞི་མ་ཡིན་ཡིད་བྱེད་ལས། །ཉོན་ 2-233 མོངས་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། རིགས་ཕྲ་མོ་ལས་རྣམ་སྨིན་རྒྱས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ས་བོན་ནི་ཕྲ་རྒྱས་ཏེ། ཉོན་མོངས་པ་གང་ཡིན་ཀྱང་རང་རང་གི་ཕྲ་རྒྱས་སྤངས་པ་མ་ཡིན་པ་(འདོད་ཆགས་ཀྱི་ཆགས་ཡུལ་ལྟ་བུ་)དམིགས་པའི་རྐྱེན་གྱི་ཡུལ་ཉེ་བར་གནས་པར་གྱུར་པ། ཡུལ་ལ་སྤྱོད་འདོད་ལྟ་བུ་ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པའི་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་གསུམ་ལས་ཉོན་མོངས་པ་འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་པ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བ་ལྟ་བུས་མཚོན་པ་རྣམས་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ངོ་བོ་ནི། ཉོན་མོངས་པ་དེ་སེམས་རྒྱུད་གང་ལ་བྱུང་བ་ན། སེམས་རྒྱུད་རབ་ཏུ་མ་ཞི་བར་བྱེད་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ནོ། ། གསུམ་པ་རྣམ་པའི་རབ་དབྱེ་ནི། རྩ་བའི་ཉོན་མོངས་པ་དྲུག །དེའི་ལྟ་བ་ལ་ལྔར་ཕྱེ་བས་བཅུ། རྩ་ཉོན་ལྟར་ཉོན་མོངས་པར་མི་བྱེད་ཀྱང་དེ་དང་ཉེ་བར་ཉོན་མོངས་པར་བྱེད་པའི་དོན་ཅན་གྱི་ཉེ་ཉོན་ཉི་ཤུའོ། །སྤྱིར་ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་ཀུན་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ཀྱང་། འཁོར་བའི་རྒྱུའི་གཙོ་བོའ
【現代漢語翻譯】
成就。行善能成就善趣之身等。《寶鬘論》中說：『一切痛苦皆由不善生，同樣一切惡趣亦如是。一切善趣皆由善產生，以及各種各樣的安樂。』因此，想要避免痛苦的人，應該避免一切會導致罪惡不善的行為。《入行論》中說：『造罪業者雖欲求安樂，然無論其往何處，罪惡皆如利刃斬其首，摧毀其所求之樂果。』因此，想要享受安樂的人，應該盡力行善。《入行論》中說：『以善意所作之善業，無論其往何處，善業皆以所欲之果報，以安樂供養之。』 ༈ 諦實確立集起 ༈ 第二個是集起諦。從它產生一切痛苦，是痛苦產生的基礎，因此稱為集起。它包括煩惱和由煩惱引起的業兩種。 ༈ 煩惱 首先，分為原因、體性和分類三種。第一點，如《俱舍論》中所說：『微細隨眠未斷除，對境現前及不如理作意，能生諸煩惱。』意思是說，從微細的種子中，異熟果得以增長，因此種子是微細隨眠。無論是什麼煩惱，只要其各自的微細隨眠未斷除（如貪慾的貪戀之境），作為所緣的對境現前，以及產生想要對境行事的意樂等不如理作意這三種條件，就會產生貪慾等煩惱。這些都是例子。 第二點，體性是指，煩惱在哪個心相續中產生，它具有使心相續無法調伏的特性。 第三點，分類是指，六種根本煩惱，及其分為五種的見，共計十種。以及雖然不像根本煩惱那樣直接是煩惱，但與煩惱相近，起到煩惱作用的二十種近煩惱。總的來說，一切煩惱都是產生痛苦的原因，但輪迴的主要原因是
【English Translation】 Accomplishment. Performing virtuous deeds leads to the attainment of happy realms and bodies. As stated in the 'Garland of Jewels': 'All sufferings arise from non-virtue, likewise all evil destinies. All happy realms arise from virtue, and all kinds of happiness.' Therefore, those who wish to avoid suffering should abandon all actions that lead to sin and non-virtue. As stated in the 'Guide to the Bodhisattva's Way of Life': 'Those who commit sins, though desiring happiness, wherever they go, their sins, like a sharp sword, will cut off their heads, destroying the fruits of happiness they seek.' Therefore, those who wish to enjoy happiness should strive to cultivate the roots of virtue as much as possible. As stated in the 'Guide to the Bodhisattva's Way of Life': 'By the virtuous deeds done with good intention, wherever they go, those virtuous deeds, with the desired fruits, will offer them with happiness.' ༈ Establishing the Truth of Origin ༈ Secondly, the Truth of Origin (kun 'byung bden pa) is so-called because it is the basis from which all sufferings arise. It includes two aspects: afflictions (nyon mongs pa) and actions (las) arising from the power of afflictions. ༈ Afflictions Firstly, there are three divisions: cause, essence, and classification. The first point, as stated in the 'Treasury of Knowledge': 'Subtle predispositions not abandoned, objects being present, and improper attention, cause the arising of afflictions.' This means that from subtle seeds, the fully ripened result grows. Therefore, the seed is the subtle predisposition. Whatever affliction it may be, as long as its respective subtle predisposition is not abandoned (such as the object of attachment for desire), the object of focus is present, and the three conditions of improper attention, such as generating the desire to act on the object, arise, then afflictions such as desire arise. These are all examples. The second point, essence, refers to the characteristic of making the mind-stream untamed in whichever mind-stream the affliction arises. The third point, classification, refers to the six root afflictions, and the five types of views into which they are divided, totaling ten. And the twenty near afflictions, which, although not directly afflictions like the root afflictions, are close to afflictions and function as afflictions. In general, all afflictions are the cause of the arising of suffering, but the main cause of samsara is
མ་རྩ་བར་གྱུར་པའི་ཀུན་འབྱུང་ནི་མ་རིག་པའོ། །འོ་ན་ཆོས་མངོན་པ་སོགས་ནས་ཀུན་འབྱུང་སྲིད་པ་ལ་བཤད་པ་ཅི་ཞེ་ན། སྲིད་པས་ནི་ཡང་སྲིད་དེ་མ་ཐག་ཏུ་འཕེན་པར་བྱེད་པ་དང་། འཁོར་བར་ཉིང་མཚམས་སྦྱོར་བའི་རྒྱུའི་གཙོ་བོར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་དུ་བཤད་དེ། རྣམ་འགྲེལ་ལས། མི་ཤེས་(པ་སྟེ་མ་རིག་པ་དེ་)སྲིད་པའི་(ཡང་)རྒྱུ་(ཀུན་འབྱུང་)ཡིན་ཀྱང་། །(མ་རིག་པ་ཀུན་འབྱུང་)མ་བརྗོད་(པར་)སྲེད་པ་ཉིད་(ཀུན་འབྱུང་)བཤད་པ(ཅི་ཞེ་ན)། །རྒྱུ་ནི་འཕེན་པར་བྱེད་ཕྱིར་དང་། །དེ་མ་ཐག་ཕྱིར་ལས་ཀྱང་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་བླང་དོར་གྱི་གནས་ལ་ཤིན་ཏུ་གལ་ཆེ་བར་དགོངས་ནས། ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་བ་དགུ་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། དབུས་དང་མཐའ་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ལས། སྐྱོ་བ་དང་ནི་བཏང་སྙོམས་དང་། །དེ་ཁོ་ན་ 2-234 ཉིད་མཐོང་ལ་སྟེ། །འཇིག་ཚོགས་ལྟ་དང་དེ་གཞི་དང་། །འགོག་དང་ལམ་དང་དཀོན་མཆོག་དང་། །རྙེད་པ་དང་ནི་བཀུར་བསྟི་དང་། །ཡོ་བྱད་སྙུང་བས་ཡོངས་ཤེས་ལའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་འཁོར་བ་ལ་ཡིད་ངེས་པར་འབྱུང་བའི་སྐྱོ་ཤེས་དང་། སྡུག་བསྔལ་གྱི་རྒྱུ་ལ་ཡིད་ལ་མི་འཐད་པའི་ཞེ་བརྣག་ཅིང་རྒྱུ་བ་སྤངས་པའི་བཏང་སྙོམས་དང་། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ལ་སེམས་མ་འཁྲུལ་བར་གནས་པ་དང་། དཀོན་མཆོག་ལ་ཡིད་ཆེས་པའི་དད་པ་དང་། རྙེད་པ་དང་བཀུར་བསྟི་ལ་མི་སྲེད་པ་དང་། ཡོ་བྱད་ལ་མ་ཆགས་པ་རྣམས་འཇོམས་པར་གྱུར་ན། འཁོར་བ་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཞི་བའི་གནས་བདེ་བླག་ཏུ་ཐོབ་པར་འགྱུར་བ་ལས། དེ་རྣམས་ལ་སྒྲིབ་པ་ནི་ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་བ་དགུ་སྟེ། སྐྱོ་བ་ལ་སྒྲིབ་པ་རྗེས་ཆགས་ཀྱི་ཀུན་སྦྱོར་དང་། བཏང་སྙོམས་ལ་སྒྲིབ་པ་ཁོང་ཁྲོའི་ཀུན་སྦྱོར་དང་། འཇིག་ཚོགས་ལྟ་བ་ཤེས་པ་ལ་སྒྲིབ་པ་ང་རྒྱལ་ཀྱི་ཀུན་སྦྱོར་དང་། འཇིག་ལྟའི་གཞི་ཕུང་པོ་ཤེས་པ་ལ་སྒྲིབ་པ་མ་རིག་པའི་ཀུན་སྦྱོར་དང་། འགོག་བདེན་ཤེས་པ་ལ་སྒྲིབ་པ་ལྟ་བའི་ཀུན་སྦྱོར་དང་། ལམ་བདེན་ཤེས་པ་ལ་སྒྲིབ་པ་མཆོག་འཛིན་གྱི་ཀུན་སྦྱོར་དང་། དཀོན་མཆོག་གི་ཡོན་ཏན་ཤེས་པ་ལ་སྒྲིབ་པ་ཐེ་ཚོམ་གྱི་ཀུན་སྦྱོར་དང་། སྙེད་བཀུར་གྱི་ཉེས་དམིགས་ཤེས་པ་ལ་སྒྲིབ་པ་ཕྲག་དོག་གི་ཀུན་སྦྱོར་དང་། ཡོ་བྱད་སྙུང་བའི་ཕན་ཡོན་ཤེས་པ་ལ་སྒྲིབ་པ་སེར་སྣའི་ཀུན་སྦྱོར་རོ། །དེ་ལ་རྗེས་ཆགས་ནི་ཁམས་གསུམ་གྱི་ལུས་དང་ལོངས་སྤྱོད་དང་། ཚོར་བ་ལ་ཆགས་པའི་འདོད་ཆགས་ཏེ། འདི་ཡོད་ན་ཆགས་པའི་དབང་གིས་འཁོར་བ་ལ་ཡིད་མི་འབྱུང་ཞིང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་མི་འཚོལ། ལམ་ལ་འཇུག་པ་ལ་བར་དུ་གཅོད་པར་བྱེད། ང་རྒྱལ་ལ་སོགས་པ་ཉོན་མོངས་པ་གཞན་ཡང་སྐྱེད། འགྲོ་བ་དྲུག་ཏུ་ཉིང་འཚམས་སྦྱོར་བའི་བྱ་བ་དངོས་སུ་བྱེད། དོན་དམ་པའི་ཐབས་ལ་ལྟོས་པའི་དགེ་བ་ལ་མི་སྦྱོར། མི་དག
【現代漢語翻譯】
根本因是無明。（無明：avidyā） 那麼，為什麼在《法蘊論》等論著中，生起被解釋為有（存在）呢？因為有（存在）能立即投生到下一個存在，並且是連線輪迴的主要原因，所以這樣解釋。如《釋量論》中說：『雖說無知是有的因，（無知：avidyā）/（生起：samudaya）未說貪愛說為因，/因能投生故，/是故貪愛是近取。』 而且，考慮到認識取捨之處非常重要，所以說了九種遍縛。 就像《辨中邊論》中所說：『厭離及舍與，/見彼真實性，/有身見及彼，/所依止息道，/及佛法僧寶，/利養與恭敬，/資具慳吝者，/于彼當遍知。』 也就是說，如果對輪迴生起厭離之心，對痛苦之因生起不悅之感，捨棄貪執，安住于真如實性而不迷亂，對三寶生起信心，不貪戀利養恭敬，不執著于資具，那麼就能輕易地從輪迴中解脫，獲得寂靜的涅槃。然而，障礙這些的是九種遍縛：對厭離的障礙是隨喜的遍縛，對舍的障礙是嗔恚的遍縛，對認識有身見的障礙是傲慢的遍縛，對認識有身見之基礎——蘊的障礙是無明的遍縛，對認識滅諦的障礙是邪見的遍縛，對認識道諦的障礙是執持為最勝的遍縛，對認識三寶功德的障礙是懷疑的遍縛，對認識利養恭敬之過患的障礙是嫉妒的遍縛，對認識資具慳吝之利益的障礙是慳吝的遍縛。 其中，隨喜是對三界之身、受用和感受的貪戀，如果存在這種貪戀，就會因為貪戀的緣故而不厭離輪迴，不尋求涅槃，阻礙進入解脫道，並且還會產生傲慢等其他煩惱，直接進行連線六道輪迴的行為，不致力于與究竟解脫之方便相關的善行，不行善。
【English Translation】 The root cause is ignorance (無明，avidyā). Then, why is 'arising' explained as existence (有) in texts like the Abhidharma? Because existence immediately propels one into the next existence and is the primary cause for connecting to samsara, it is explained as such. As stated in the Pramāṇavārttika (釋量論): 'Although ignorance is the cause of existence, / (無知，avidyā) / (生起，samudaya) it is not said that craving is the cause, / Because the cause propels, / Therefore, craving is the immediate cause.' Moreover, considering it very important to know what to accept and reject, nine pervasive bonds are taught. As stated in the Madhyāntavibhāga (辨中邊論): 'Disgust and equanimity, / Seeing that very reality, / Belief in the aggregates and that, / Which is relied upon, cessation, path, / And the Rare and Supreme Ones, / Gain and reverence, / Those stingy with possessions, / Should be thoroughly known.' That is, if one develops a sense of disgust towards samsara, feels displeasure towards the cause of suffering, abandons attachment, abides in the true nature without confusion, has faith in the Three Jewels, does not crave gain and reverence, and is not attached to possessions, then one can easily be liberated from samsara and attain the peaceful state of nirvana. However, the obstacles to these are the nine pervasive bonds: the obstacle to disgust is the pervasive bond of attachment, the obstacle to equanimity is the pervasive bond of anger, the obstacle to knowing the view of the aggregates is the pervasive bond of pride, the obstacle to knowing the basis of the view of the aggregates—the skandhas—is the pervasive bond of ignorance, the obstacle to knowing the truth of cessation is the pervasive bond of wrong views, the obstacle to knowing the truth of the path is the pervasive bond of holding to what is supreme, the obstacle to knowing the qualities of the Three Jewels is the pervasive bond of doubt, the obstacle to knowing the faults of gain and reverence is the pervasive bond of jealousy, and the obstacle to knowing the benefits of being stingy with possessions is the pervasive bond of miserliness. Among these, attachment is the craving for the body, enjoyments, and feelings of the three realms. If this attachment exists, one will not be disgusted with samsara due to the power of attachment, will not seek nirvana, will obstruct entering the path to liberation, and will also generate other afflictions such as pride, directly engaging in the act of connecting to the six realms of samsara, and not dedicating oneself to virtuous deeds related to the means of ultimate liberation, not doing good.
ེ་བ་ལ་སྦྱོར་བའོ། །དེའི་དགེ་བ་ནི། ཟག་ 2-235 མེད་འབའ་ཞིག་ཡིན་ལ། དེའི་མི་དགེ་བ་ནི་ཟག་བཅས་ཀྱི་ལས་ཐམས་ཅད་ཡིན་ནོ། །ཁོང་ཁྲོ་ནི་གནོད་བྱེད་སེམས་ཅན་ཡིན་ཡང་རུང་། གནོད་པ་ཚོར་བ། སྡུག་བསྔལ་ཉིད་ཡིན་ཡང་རུང་། གནོད་པ་འབྱུང་བའི་གནས་མཚོན་ཆ་དང་སྒྲ་མི་སྙན་པ་དང་། གྲང་དྲོ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ཡང་རུང་། དེ་རྣམས་ཡིད་ཡུལ་དུ་མི་བདེ་ཞིང་། ཞེ་ལ་མི་སྡུག་པའི་མནར་སེམས་པ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་འདིས་བདག་ལ་གནོད་པ་བྱས་སོ་བྱེད་བཞིན་པའོ། །བྱེད་པར་འགྱུར་བའོ། །བདག་གི་མཛའ་བ་ཤེས་སོགས་ལ་གནོད་པ་བྱས་སོ། །བྱེད་དེ་བྱེད་པར་འགྱུར་རོ། །བདག་གི་དགྲ་ལ་ཕན་བཏགས་སོ། ། འདོགས་སོ། །འདོགས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་མནར་སེམས་ཀྱི་རྒྱུ་དགུ་ལས་འབྱུང་བའི་གནོད་སེམས་མི་འདོར་ཞིང་། ཕར་ལ་གནོད་པ་བྱེད་འདོད་ཅིང་། ཕར་ལ་གནོད་པ་བྱེད་འདོད་པ་ལ་སོགས་པས་ཟག་བཅས་ཀྱི་ལས་ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་ཞིང་། རྟག་ཏུ་ལུས་སེམས་བདེ་བ་མེད་པར་བྱེད་དེ། དེ་ལྟར་ཡང་། ཞེ་སྡང་ཟུག་ངུའི་སེམས་འཆང་ན། །ཡིད་ནི་ཞི་བ་ཉམས་མི་མྱོང་། ། དགའ་དང་བདེ་བའང་མི་ཐོབ་ལ། །གཉིད་མི་འོང་ཞིང་བརྟན་མེད་འགྱུར། །ཞེས་སོ། །ང་རྒྱལ་ནི། ཕ་རོལ་མཆོག་དམན་འབྲིང་གསུམ་གང་ཡང་རུང་བ་ལ་བལྟས་ནས་རང་གི་གནས་ལུས་ལོངས་སྤྱོད་ཡོན་ཏན་སོགས་ལ་བཟང་པོར་འཛིན་ཅིང་། ཕ་རོལ་ལས་མཆོག་གམ་མཉམ་པར་ལྟ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྒོ་ནས་སེམས་ཁེངས་པ་སྟེ། ང་རྒྱལ་དེ་ཡང་རྣམ་པ་བདུན་ལ་སོགས་པའི་དབྱེ་བ་ཅན་ནོ། ། དེ་ཡོད་ན་བདག་དང་བདག་གིར་ལྟ་བའི་ཉེས་དམིགས་མི་ཤེས། གཞན་ཁྱད་པར་དུ་གསོད་པ་ལ་སོགས་པར་འགྱུར། ཡོན་ཏན་གོང་ནས་གོང་དུ་འཕེལ་བར་མི་འགྱུར་ཞིང་དམ་པ་ལ་འདུད་པར་མི་བྱེད་ལ། ཟག་བཅས་ཀྱི་ལས་ལ་སྦྱོར་བ་ཡིན་ནོ་དེ་ལྟར་ཡང་། ངན་འགྲོར་ང་རྒྱལ་གྱིས་འཁྲིད་ཅིང་། །མི་ཡི་དགའ་སྟོན་བཅོམ་པ་དང་། །གཞན་གྱི་ཟས་ཟའི་བྲན་དང་ནི། །གླེན་པ་མི་སྡུག་ཉམ་ 2-236 ཆུང་དང་། །ཐམས་ཅད་དུ་ནི་བརྙས་པར་འགྱུར། །ཞེས་སོ། །མ་རིག་པ་ནི་ཤེས་བྱའི་ཁྱད་པར་འགའ་ཞིག་མི་ཤེས་པ་ཙམ་ནི། ཉོན་མོངས་ཅན་མ་ཡིན་ལ། འདི་ནི་རིག་པ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཡིན་པས། ལས་འབྲས་དང་དཀོན་མཆོག་སོགས་བདེན་པ་བཞིའི་གནས་ལུགས་ལ་ཀུན་ཏུ་རྨོངས་པ་སྟེ། འདི་ལས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་བཞི་སོགས་དང་། ཉོན་མོངས་གཞན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་འབྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དེ་ཉིད་ཕྱྀར་ན་ཉེས་རྣམས་ཀྱི། །རྒྱུ་ནི་གཏི་མུག་ཡིན་པར་གསུངས། ། ཞེས་སོ། །གཞན་ཡང་སྡིག་པ་ལ་ཉེས་དམིགས་ཡོད་པར་མ་ཤེས་པས་དེ་ལ་འཇུག །དགེ་བ་ཕན་ཡོན་ཅན་དུ་མ་ཤེས་པས་དེ་ལ་འཇུག་པར་མི་འདོད། དཀོན་མཆོག་གི་ཡོན་ཏན་མ་ཤེས་པས་དང་བའི་དད་པ་མི་སྐྱེ། གསུང་རབ་ཆོས་ཀྱི་འཐད་པ་མགོ་བས་ཆོས་ནས་བཤད་པ་ལ་ཡིད་མི
【現代漢語翻譯】
與之結合。它的善是純粹的無漏，它的不善是所有有漏的業。憤怒是無論是傷害者，還是感受到的傷害，痛苦本身，還是傷害產生的處所，如武器、不悅耳的聲音、寒冷和炎熱等，對這些不悅意且令人厭惡的事物感到苦惱。這是因為他傷害了我，正在傷害我，將會傷害我。他傷害了我的朋友等等，正在傷害，將會傷害。他幫助了我的敵人，正在幫助，將會幫助。這樣，從九種苦惱之因中產生的不悅之心不捨棄，想要傷害他人，想要傷害他人等等，與所有有漏之業相結合，總是使身心不適。就像這樣：『懷著嗔恨的痛苦之心，內心不會體驗到平靜，不會獲得喜悅和快樂，無法入睡且不穩定。』我慢是，無論是觀察到他人優越、低劣或中等，都認為自己的地位、財富、功德等是好的，並以認為自己比他人優越或平等的方式而產生的內心的驕傲。我慢也有七種分類等等。如果存在我慢，就不會知道執著于『我』和『我的』的過患，會導致殺害他人等惡行，功德不會越來越增長，不會敬拜聖者，並且會與有漏之業相結合。就像這樣：『我慢將人帶入惡趣，摧毀人類的歡樂，成為吃他人食物的奴隸，愚蠢、醜陋、可憐，並且總是被鄙視。』無明是不瞭解某些應知事物的狀態，這不是一種煩惱。因為這是智慧的違品，所以是對業果、三寶等四諦的實相完全迷惑的狀態。從這裡產生四顛倒等等，以及所有其他的煩惱。正如所說：『因此，愚癡被稱為所有罪惡的根源。』此外，由於不知道罪惡的過患，所以會投入其中。由於不知道善行的利益，所以不想投入其中。由於不知道三寶的功德，所以不會生起歡喜的信心。由於不相信佛經的道理，所以不相信從佛法中解釋的道理。 與之結合。它的善是純粹的無漏，它的不善是所有有漏的業。憤怒是無論是傷害者，還是感受到的傷害，痛苦本身，還是傷害產生的處所，如武器、不悅耳的聲音、寒冷和炎熱等，對這些不悅意且令人厭惡的事物感到苦惱。這是因為他傷害了我，正在傷害我，將會傷害我。他傷害了我的朋友等等，正在傷害，將會傷害。他幫助了我的敵人，正在幫助，將會幫助。這樣，從九種苦惱之因中產生不悅之心不捨棄，想要傷害他人，想要傷害他人等等，與所有有漏之業相結合，總是使身心不適。就像這樣：『懷著嗔恨的痛苦之心，內心不會體驗到平靜，不會獲得喜悅和快樂，無法入睡且不穩定。』我慢是，無論是觀察到他人優越、低劣或中等，都認為自己的地位、財富、功德等是好的，並以認為自己比他人優越或平等的方式而產生的內心的驕傲。我慢也有七種分類等等。如果存在我慢，就不會知道執著於『我』和『我的』的過患，會導致殺害他人等惡行，功德不會越來越增長，不會敬拜聖者，並且會與有漏之業相結合。就像這樣：『我慢將人帶入惡趣，摧毀人類的歡樂，成為吃他人食物的奴隸，愚蠢、醜陋、可憐，並且總是鄙視。』無明是不瞭解某些應知事物的狀態，這不是一種煩惱。因為這是智慧的違品，所以是對業果、三寶等四諦的實相完全迷惑的狀態。從這裡產生四顛倒等等，以及所有其他的煩惱。正如所說：『因此，愚癡被稱為所有罪惡的根源。』此外，由於不知道罪惡的過患，所以會投入其中。由於不知道善行的利益，所以不想投入其中。由於不知道三寶的功德，所以不會生起歡喜的信心。由於不相信佛經的道理，所以不相信從佛法中解釋的道理。
【English Translation】 To be associated with it. Its virtue is purely unpolluted, and its non-virtue is all polluted karma. Anger is whether it is a harmful being, or the harm felt, suffering itself, or the place where harm arises, such as weapons, unpleasant sounds, cold and heat, etc., being tormented by these unpleasant and hateful things. This is because he has harmed me, is harming me, and will harm me. He has harmed my friends, etc., is harming, and will harm. He has helped my enemies, is helping, and will help. Thus, not abandoning the unpleasant mind arising from the nine causes of torment, wanting to harm others, wanting to harm others, etc., being associated with all polluted karma, always making body and mind uncomfortable. Just like this: 'Holding a mind of anger and pain, the mind will not experience peace, will not obtain joy and happiness, unable to sleep and unstable.' Pride is, whether observing others as superior, inferior, or middling, considering one's own status, wealth, merits, etc., as good, and the pride in one's heart arising from seeing oneself as superior or equal to others. Pride also has seven divisions, etc. If pride exists, one will not know the faults of clinging to 'I' and 'mine,' it will lead to killing others, etc., merits will not increase more and more, one will not worship the holy ones, and will be associated with polluted karma. Just like this: 'Pride leads to evil destinies, destroys human joy, becomes a slave eating the food of others, foolish, ugly, pitiful, and is always despised.' Ignorance is not knowing some of the objects of knowledge, this is not an affliction. Because this is the opposite of wisdom, it is a state of complete delusion about the reality of karma, the Three Jewels, etc., the Four Noble Truths. From here arise the four perversions, etc., and all other afflictions. As it is said: 'Therefore, ignorance is said to be the root of all evils.' Furthermore, because one does not know the faults of sin, one engages in it. Because one does not know the benefits of virtue, one does not want to engage in it. Because one does not know the qualities of the Three Jewels, joyful faith does not arise. Because one does not believe in the reasons of the scriptures, one does not believe in the reasons explained from the Dharma.
་ཆེས། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ཤེས་རབ་སོགས་ཀྱི་ཕན་ཡོན་མ་ཤེས་པས་ལམ་ལ་སློབ་པའི་འདུན་པ་མི་འབྱུང་། མ་ཤེས་ཤིང་རྨོངས་པས་ཐེ་ཚོམ་དང་ཡིད་གཉིས་ཟ། ཆགས་པར་མི་འོས་པ་ལ་ནི་ཆགས། སྡང་བར་མི་འོས་པ་ལ་ནི་སྡང་། སྐྱོན་ལ་ནི་བཟང་པོར་རློམ། དོགས་པ་མི་དགོས་པ་ལ་ནི་དོགས། ཕན་པ་ལ་ནི་གནོད་པར་གོ ། གནོད་པ་ལ་ནི་མཆོག་ཏུ་འཛིན། ལྟ་བ་ངན་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། མ་རིག་པ་ཁོ་ན་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །ལྟ་བ་ནི། ལྟ་བ་གསུམ་སྟེ། ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་ངར་འཛིན་པ་དང་། གནས་ལུས་ལོངས་སྤྱོད་ལ་ང་ཡིར་འཛིན་པ་ནི་འཇིག་ཚོགས་ལ་ལྟ་བ་དང་། བདག་རྟག་པའམ་ཆད་པར་འཛིན་པ་ནྀ་མཐར་འཛིན་པའི་ལྟ་བ་དང་། བདེན་བཞི་རྒྱུ་འབྲས་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་པ་ལོག་པར་ལྟ་བའོ། །འཇིག་ལྟ་དང་མཐར་ལྟས་བདག་ཏུ་དམིགས་ནས་ཆགས་སྡང་ལ་སོགས་པ་ཉོན་མོངས་གཞན་ཐམས་ཅད་སྐྱེད་ཅིང་། གལ་ཏེ་ཐར་པ་ཐོབ་པར་འདོད་ཀྱང་ལོག་པའི་ལམ་ཚོལ་ཞིང་དེ་ལ་ཞེན་པར་བྱེད་དོ། །ལོག་ལྟ་ལས་རྒྱུ་འབྲས་མཐའ་དག་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་པ་ 2-237 ཡིན་ན་ནི། ནག་པོ་ཟངས་རྐྱང་དུ་འགྱུར་ལ། སངས་རྒྱས་པ་ལ་ཐར་པ་མེད་དོ་ཞེས་སེམས་པ་ལྟ་བུ་ཡང་བདེན་པ་ཕྱི་མ་གཉིས་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་པ་ཡིན་ཞིང་ལོག་པའི་ལམ་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བ། ཚོལ་བར་འདོད་པ་ཡང་ཡིན་ནོ། །མཆོག་འཛིན་ནི། ལྟ་བ་ངན་པ་དང་། ལྟ་བ་ངན་པ་བརྟེན་པའི་ཕུང་པོ་དང་། དེ་སྟོན་པར་བྱེད་པ་པོ་རྣམས་མཆོག་ཏུ་རློམ་པ་ནི། ལྟ་བ་མཆོག་འཛིན་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། བརྟུལ་ཞུགས་ངན་པས་གྲོལ་བར་འདོད་པ་ནི། ཚུལ་ཞུགས་མཆོག་འཛིན་ཏེ་ལོག་པའི་སྟོན་པ་དང་། ལྟ་སྤྱོད་ལོག་པ་ལ་ཡིད་བརྟན་འཆའ་བས་ཐབས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ལ་མངོན་པར་ཞེན་པའོ། །ཐེ་ཚོམ་ནི། ས་ཕྱོགས་འདི་ན་ལྷ་ཡོད་དམ་མེད་སྙམ་པ་ལྟ་བུ། ཤེས་སྒྲིབ་ཁོ་ནས་བསྡུས་པའང་ཡོད་མོད་ཀྱི་འདིར་ནི་བདེན་བཞིའི་དོན་ལ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བ་སྟེ། ཐེ་ཚོམ་དང་ལྡན་པ་ཁོ་ནས་འདུན་པ་དང་། ཡིད་ཆེས་མི་སྐྱེ་ལ། ཡང་དག་པའི་བླང་དོར་ལ་མི་འཇུག་པ་ཡིན་ནོ། །ཕྲག་དོག་ནི། རང་གི་རྙེད་པ་དང་བཀུར་བསྟི་ལ་ཡོངས་སུ་ཆགས་པའི་རྒྱུ་ལས། ཕ་རོལ་གྱི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ལ་མི་བཟོད་ཅིང་སེམས་ཁོང་ནས་འཁྲུགས་པ་སྟེ། དེ་ཡོད་པས་བླང་དོར་གྱི་ཆོས་ལ་གཅེས་པར་མི་འཛིན། རང་གི་རྙེད་གྲགས་བཀུར་བསྟི་གསུམ་ཁོ་ན་ལ་གཙོ་བོར་འཛིན་ལ། སྡིག་པའི་ལས་མང་པོ་ལ་ཡང་སྦྱོར་བར་བྱེད་པ། འདི་ཞེ་སྡང་གི་ཆར་གཏོགས་པའོ། །སེར་སྣ་ནི། ཚོར་བ་བདེ་བའི་རྐྱེན་དུ་རློམ་པར་འདོད་པ། ཟས་ནོར་ཁང་ཁྱིམ་ཡུལ་ཕྱོགས་ལ་སོགས་པ། འདོད་པའི་ཡུལ་ལྔ་སྲིད་པའི་ཡོ་བྱད་རྣམས་ལ། སེམས་ཀྱིས་གཏོང་མི་བྲ་བར་ཀུན་ནས་དམ་པོར་འཛིན་པ་སྟེ། མི་མཁོ་བ་དང་། ངན་ངོན་ཙམ་གྱི་ཡོ་བྱད་ཀྱང་གསོག་ཅིང་གཅེས་སྤྲས་སུ་འཛིན་ན། མ
【現代漢語翻譯】
大德們，由於不瞭解戒律、禪定和智慧等的利益，就不會產生修習佛法的意願。由於無知和愚昧，就會產生懷疑和猶豫。對不該執著的產生執著，對不該憎恨的產生憎恨，把缺點當成優點，對不該懷疑的產生懷疑，把利益當成損害，把損害當成最好的。所有錯誤的見解，都是從無明中產生的。見解有三種：將五蘊執著為『我』，將處所、身體、受用執著為『我所』，這是有身見；執著『我』是常恒不變的，或者執著『我』是斷滅的，這是邊執見；否認四聖諦的因果關係，這是邪見。由於有身見和邊執見執著于『我』，從而產生貪嗔等所有煩惱。即使想要獲得解脫，也會尋求錯誤的道路並執著於它。由於邪見否認一切因果關係，就會變成徹底的黑業，就像認為信奉佛教的人沒有解脫一樣，這也是對后兩種真諦的否定，必定會導致錯誤的道路，並且想要去尋求它。 認為最好的：將錯誤的見解，以及依賴於錯誤見解的蘊，以及宣揚這些見解的人，都認為是最好的，這是見取見；想要通過錯誤的戒律和苦行獲得解脫，這是戒禁取見，即相信錯誤的導師，對錯誤的見解和行為深信不疑，從而執著于顛倒的方法。懷疑：例如，懷疑這個地方是否有神等。雖然有些懷疑僅僅是知識上的障礙，但這裡指的是對四聖諦的意義產生懷疑，只有心懷懷疑，才不會產生意願和信心，也不會進入正確的取捨之道。嫉妒：由於貪戀自己的利養和恭敬，無法忍受他人的圓滿，內心感到煩躁不安。由於嫉妒的存在，就不會珍惜取捨之法，只重視自己的名利和恭敬，甚至會去做許多惡業，這屬於嗔恨的範疇。吝嗇：想要將感受視為快樂的根源，對於食物、財富、房屋、住所等，以及五種慾望的對象和生存的資具等，內心吝嗇而不願施捨，緊緊地抓住不放。即使是不需要的或者很差的資具，也會積攢起來並珍愛，更不用說好的東西了。因此，爲了摧毀這些，應該修習佈施。
【English Translation】 O Great Ones, not knowing the benefits of ethics, samadhi, and wisdom, etc., the desire to study the path does not arise. Due to ignorance and delusion, doubt and hesitation arise. Attachment arises towards what should not be attached to, and hatred arises towards what should not be hated. Faults are mistaken for virtues, and doubt arises where there should be no doubt. Benefit is perceived as harm, and harm is held as supreme. All wrong views arise solely from ignorance. There are three types of views: Holding the five aggregates as 'I', and holding places, bodies, and possessions as 'mine' is the view of the aggregates; Holding the self as permanent or as annihilated is the extreme view; Denying the cause and effect of the Four Noble Truths is the wrong view. By clinging to the self through the view of the aggregates and the extreme view, all other afflictions such as attachment and hatred are generated. Even if one desires to attain liberation, one seeks and clings to the wrong path. Since wrong views deny all cause and effect, they turn into utter darkness, like thinking that Buddhists have no liberation, which is also a denial of the latter two truths and necessarily arises from the wrong path, and one desires to seek it. Holding as supreme: Considering wrong views, the aggregates that rely on wrong views, and those who teach them as supreme is holding views as supreme; Wanting to be liberated by wrong ethics and asceticism is holding ethics as supreme, that is, believing in wrong teachers, having deep faith in wrong views and behaviors, and thus clinging to inverted methods. Doubt: For example, wondering whether there are gods in this place or not. Although some doubts are merely intellectual obstacles, here it refers to doubting the meaning of the Four Noble Truths. Only with doubt in mind will desire and faith not arise, and one will not enter the correct path of acceptance and rejection. Jealousy: Due to attachment to one's own gains and respect, one cannot tolerate the perfections of others and feels agitated from within. Because of the existence of jealousy, one does not cherish the Dharma of acceptance and rejection, but only values one's own fame, gain, and respect, and even engages in many sinful actions, which belongs to the category of hatred. Stinginess: Wanting to regard feelings as the source of happiness, one is attached to food, wealth, houses, residences, etc., as well as the objects of the five desires and the means of existence, and one's mind is stingy and unwilling to give, holding on tightly. Even unnecessary or poor resources are accumulated and cherished, let alone good things. Therefore, in order to destroy these, one should practice generosity.
ཁོ་བ་དང་། བཟང་པོ་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས་ཏེ། མི་དགེ་བའི་ལས་དུ་མ་ཞིག་སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་འདོད་ཆགས་ཀྱི་ཆར་གཏོགས་པའི་རྣམ་རྟོག་ཞིག་གོ །དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་ཟག་ 2-238 བཅས་ཀྱི་ལས་ཀུན་ནས་སློང་། ལས་ཀྱིས་སྐྱེ་བ་མངོན་པར་འགྲུབ་པར་བྱེད་པས་སྡུག་བསྔལ་ལ་ཀུན་ཏུ་སྦྱོར་བ་ཡིན་ནོ། །ཕྲག་དོག་དང་སེར་སྣ་འདི་གཉིས། ཉེ་བའི་ཉོན་མོངས་པ་ཡིན་ཀྱང་། མི་དགེ་བའི་ལས་བྱེད་པ་ལ་སྟོབས་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བའི་ཕྱིར། འདིར་རྩ་ཉོན་རྣམས་དང་མཚུངས་པར་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད། གང་ཕྱིར་གཉིས་ཀའང་གཅིག་ཏུ་ནི། །མི་དགེ་རང་དབང་དེ་ཡི་ཕྱིར། །ཕྲག་དོག་སེར་སྣ་དེ་དག་ལས། །ལོགས་ཤིག་ཀུན་སྦྱོར་གཉིས་སུ་བཤད། །ཅེས་སོ། ། ལྟ་བ་ངན་པ་ཞེས་པ་གཅིག་ཏུ་བཤད་པ་ལས། གཉིས་སུ་དབྱེ་བའི་རྒྱུ་མཚན་དང་། ལྟ་བ་ལྔའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ལྟར་ན། གཉིས་སུ་བསྡུ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། སྒྲིབ་པའི་ཡུལ་འགོག་ལམ་གཉིས་ཀྱི་དབྱེ་བས་སམ། ཡང་ན་ལྟ་ངན་དངོས་དང་། དེ་ལ་བཟང་པོར་རློམ་པའི་སྒོ་ནས་རྒྱབ་སྐྱོར་བའི་དབྱེ་བས་ཀྱང་ཡིན་ནོ། །ང་རྒྱལ་དང་། མ་རིག་པ་དང་། ལྟ་བ་དང་། མཆོག་འཛིན་བཞི་ནི། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མཐོང་བ་ལ་སྒྲིབ་པ་དངོས་ཡིན་ལ། ཐེ་ཚོམ་སོགས་གསུམ་ནི་དེའི་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་ལས་ང་རྒྱལ་དང་། ལྟ་བ་ངན་པ་དང་། ཐེ་ཚོམ་ནི་མ་རིག་པའི་ནང་དུ་འདུ་བར་དགོངས་ནས་དུག་ལྔར་གསུངས་པ་དང་། གོང་དུ་བཤད་པ་ལྟར། གཉིས་པོའང་ཆགས་སྡང་དུ་འདུས་པས་འདོད་ཆགས་ཞེ་སྡང་གཏི་མུག་གསུམ་དུ་ཉོན་མོངས་ཐམས་ཅད་འདུས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་རང་རྒྱུད་ལ་ཉོན་མོངས་དེ་དག་ནམ་སྐྱེས་པ་ན་ངོས་ཟིན་པར་བྱས་ནས་རྩ་བ་ནས་བཟློག་པར་བྱའོ། ། ༈ དེའི་དབང་གིས་འབྱུང་བའི་ལས། གཉིས་པ་དེའི་དབང་གིས་བྱུང་བའི་ལས་ལ། ངོ་བོ། དབྱེ་བ། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ལ་སོགས་པའི་ཁྱད་པར་དང་གསུམ་ལས། ༈ ངོ་བོ། དང་པོ་ནི། མཛོད་དུ། འཇིག་རྟེན་སྣ་ཚོགས་ལས་ལས་སྐྱེས། །ལས་ནི་སེམས་པ་དང་དེས་བྱས། །སེམས་པའང་ཡིད་ཀྱི་ལས་ཡིན་ནོ། ། དེས་བསྐྱེད་ལུས་དང་ངག་གི་ 2-239 ལས། །ཞེས་གསུངས་པའི་ངེས་པས། སེམས་པའི་ལས་དང་བསམ་པའི་ལས་གཉིས། དང་པོ་ནི། དགེ་མི་དགེ་གང་ཡང་རུང་བའི་ལས། མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པའི་རྒྱུའི་ཀུན་སློང་གི་སེམས་པའོ། །ཡུལ་ལ་སེམས་གཡོ་བའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ཏེ། སེམས་བྱུང་ཀུན་འགྲོ་ལྔའི་སེམས་པ་དང་གཅིག་གོ །གཉིས་པ་ལས། མངོན་པར་འདུ་བྱེད་བཞིན་པའི་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་དང་འབྲེལ་བའི་དུས་ཀྱི་ཀུན་སློང་གི་སེམས་པའོ། ། ༈ དབྱེ་བ། གཉིས་པ་དབྱེ་བ་ནི། བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པའི་ལས། བསོད་ནམས་ཀྱི་ལས། མི་གཡོ་བའི་ལས་སོ། ། ༈ བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པའི་ལས། དེ་གསུམ་གྱི་དང་པོས་ངན་འགྲོར་འཕེན་པར་བྱེད་ལ། གཉིས་པས་ནི་འདོད་པའི་བདེ་འག
【現代漢語翻譯】
更不用說 Koba（人名） 和 Zangpo（人名） 了，貪慾會滋生許多不善的行為。所有這些都會引發有漏洞的行為，而行為會導致顯現的生命，從而與痛苦緊密相連。嫉妒和吝嗇雖然是近分的煩惱，但由於它們在造作不善業方面力量強大，因此在這裡被視為與根本煩惱相同。正如所說：『因為兩者都是不善的，所以嫉妒和吝嗇與自在相關，它們被認為是兩種不同的結。』 將邪見說成一種，而不是分成兩種的原因，以及按照五種見解的方式，歸納為兩種的原因是：可以通過所遮障的對境（止和道）的區分，或者通過邪見本身和支援它的方式（認為它是好的）來區分。我慢、無明、見和執持為最勝這四者，是對見真實性的直接障礙，而懷疑等三者是它們的支分。考慮到我慢、邪見和懷疑包含在無明之中，所以說了五毒，並且如上所述，兩者也包含在貪和嗔之中，因此所有的煩惱都包含在貪、嗔、癡三種之中。因此，當這些煩惱在自相續中生起時，要認識到它們，並從根本上斷除。 由其引發之業 第二，由其引發之業，分為本體、分類和不可思議的差別三種。 本體 第一，在《俱舍論》中說：『世界種種由業生，業即是思及思所作，思即是意之業，彼所生即身語之業。』因此，業分為思業和思已業兩種。第一種是：無論是善或不善的業，都是發起顯現的動機之思。其特徵是心念在對境上搖動，與五種遍行心所中的思相同。第二種是：與正在顯現的身語意三者相關的動機之思。 分類 第二，分類為：福業、非福業和不動業。 非福業 在這三種業中，第一種能將眾生拋向惡趣，第二種能帶來欲界的安樂。
【English Translation】 Not to mention Koba (name) and Zangpo (name), attachment gives rise to many non-virtuous actions. All of these also give rise to contaminated actions, and actions cause manifest life, thus being constantly associated with suffering. Although jealousy and miserliness are near afflictions, because they are very powerful in doing non-virtuous deeds, they are shown here to be the same as the root afflictions. As it is said: 'Because both are also one, non-virtue is its own power, from jealousy and miserliness, a separate binding is explained as two.' The reason why wrong view is explained as one, rather than divided into two, and the reason for summarizing into two according to the five views, is: it can be distinguished by the difference between the objects to be obscured (cessation and path), or by the difference between the wrong view itself and the way of supporting it (thinking it is good). Pride, ignorance, view, and holding as supreme are the direct obstacles to seeing reality, while doubt and the other three are their branches. Considering that pride, wrong view, and doubt are included in ignorance, the five poisons are spoken of, and as mentioned above, the two are also included in attachment and aversion, so all afflictions are included in the three: attachment, aversion, and ignorance. Therefore, when these afflictions arise in one's own mindstream, one must recognize them and eliminate them from the root. Actions Arising from It Second, actions arising from it are divided into three: essence, classification, and inconceivable differences. Essence First, in the Treasury of Knowledge it says: 'The world is diverse, born from actions, actions are thought and what is done by it, thought is also the action of mind, what is born from it is the action of body and speech.' Therefore, actions are divided into two types: mental action and action after thought. The first is: whether it is virtuous or non-virtuous action, it is the motivation of the mind that activates manifestation. Its characteristic is the movement of the mind towards the object, the same as the thought of the five omnipresent mental factors. The second is: the motivation of the mind at the time of being associated with the three doors of body, speech, and mind that are being manifested. Classification Second, the classification is: non-meritorious action, meritorious action, and unwavering action. Non-Meritorious Action Of these three actions, the first throws beings into the lower realms, and the second brings happiness in the desire realm.
ྲོ་དང་། གསུམ་པས་ནི་ཁམས་གོང་མ་གཉིས་ལ་འཕེན་པར་བྱེད་དོ། ། དེའི་དང་པོ་བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པའི་ལས་ལ་མི་དགེ་བའི་ལས་དང་། ལས་ཀྱི་ལམ་གྱི་དབྱེ་བ་ཇི་སྙེད་ཡོད་དུ་ཟིན་ཀྱང་། འདིར་རིགས་སམ་གཙོ་བོ་བསྡུས་ཏེ་མི་དགེ་བའི་ལས་ལམ་བཅུ་དེ་རེ་རེ་ལ་ཡང་ངོ་བོ་དང་། འབྲས་བུའི་ཁྱད་པར་གསུམ། མི་དགེ་བ་བཅུ་པོ་དེའང་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་པ་ལས། ༈ མི་དགེ་བའི་ལས་ལམ་བཅུའི་ངོ་བོ། དང་པོ་ལུས་ཀྱི་ལས་གསུམ་གྱི་དང་པོ་སྲོག་གཅོད་ནི། སྲོག་བཅོད་པ་ནི་བསམ་བཞིན་དུ་མ་ནོར་བར་ནི་གཞན་བསད་པའོ། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར། གཞི། བསམ། སྦྱོར་བ། ཉོན་མོངས། མཐར་ཐུག་པ་སྟེ་ཡན་ལག་ལྔ་ལས། དང་པོ་ནི། གང་གསད་བྱའི་གཞི་དེ་རང་ལས་རྒྱུད་ཐ་དད་པའི་སེམས་ཅན་དུ་གཏོགས་པའོ། །གཉིས་པ་ཐོ་ཡོར་ལ་མིར་སེམས་པའམ། ལྷའི་སྦྱྀན་ལ་མཆོད་སྦྱིན་དུ་འདུ་ཤེས་པ་ལྟ་བུའི་འཁྲུལ་བ་མ་ཡིན་པར། གང་བསད་བྱ་དེ་མ་ནོར་བར་གསོད་འདོད་ཀྱི་བསམ་པ་སྦྱོར་བའི་བར་དུ་རྒྱུ་འབྲེལ་བ། གསུམ་པ་དུག་མཚོན་དང་རིག་སྔགས་སོགས་ཀྱི་སྦྱོར་བས་སྲོག་གཅོད་རང་གིས་བགྱིས་པ་དང་། གཞན་བགྱིད་དུ་བརྩལ་བའོ། །བཞི་པ་ཉོན་མོངས་པ་དུག་གསུམ་ 2-240 དང་འབྲེལ་བ་ལས། ཁྱད་པར་རྫོགས་བྱེད་ཉོན་མོངས་པ་ཞེ་སྡང་ངོ་། །ལྔ་པ་ནི། བསམ་སྦྱོར་དེ་ལྟ་བུས་གསད་བྱ་དེ་རང་མ་ཤི་བའི་སྔ་རོལ་ཏུ་སྲོག་གིའི་དབང་པོ་འགགས་ནས་ཤི་བ་སྟེ་སྲོག་གཅོད་ཀྱི་ལས་ལམ་རྫོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་ནི། མ་བྱིན་ལེན་པ་གཞན་གྱི་ནོར། །མཐུ་དང་འཇབ་བུས་བདག་གིར་བྱེད། །ཅེས་འབྱུང་བ་ལྟར། གཞི། བསམ། སྦྱོར་བ། ཉོན་མོངས། མཐར་ཐུག་སྟེ་ལྔ་ལས། དང་པོ་ནི། རང་ལས་ཡོངས་སུ་བཟུང་པ་ཐ་དད་པའི་རྫས་རིན་ཐང་ཚང་མ་ཚང་གང་ཡང་རུང་བ་དག་དང་། དངོས་སུ་བདག་གིར་བྱེད་པོ་མེད་ཀྱང་། དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་བསྔོས་པའི་ཡོ་བྱད་དང་། མིའི་འགྲོ་བའི་བདག་པོ་དངོས་མེད་ཀྱང་ཡོད་མེད་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བའི་གཏེར་རྣམས་སོ། །བསམ་པ་ནི། གཞན་གྱི་རྫས་ལ་རང་གི་རྫས་སུ་འདུ་ཤེས་པ་ལྟ་བུ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་བའི་སྒོ་ནས་བུ་ལོན་དང་། བཅོལ་པོ་གཏམས་པ་དང་། ཤོ་གམ་སོགས་ལ་དོར་བྱེད་འདོད་པ་དང་། གཡོ་སྒྱུའི་སེམས་དང་། མཐུ་དང་འཇབ་བུས་ལེན་པར་འདོད་པའི་ཀུན་སློང་། སྦྱོར་བ་ནི། གཞི་བསམ་དེ་ལྟ་བུས་ལས་དེ་ལུས་ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དུ་ཐོན་པར་རང་གིས་བགྱིས་པ་དང་། གཞན་བགྱིད་དུ་རྩལ་བ། ཉོན་མོངས་པ་ནི། དུག་གསུམ་དང་སྤྱིར་འབྲེལ་བ་ལས། ཁྱད་པར་འདོད་ཆགས་སེར་སྣའི་ངང་ཚུལ་ཅན། མཐར་ཐུག་པ་ནི། བསམ་སྦྱོར་དེ་ལྟར་བུས་རྫས་དེ་གནས་ན་ཡོད་པར་སྤོས་སམ་མ་སྤོས་ཀྱང་རུང་། ཐོབ་བློ་ནམ་སྐྱེས་པ་རྣམས་ཀྱིས་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ལས་ལམ་རྫོགས་པའོ། །ཅི་དཀོན་མཆོག་གསུམ་
【現代漢語翻譯】
第三者將眾生拋向更高的兩個界。其中，第一種非福業是不善業，雖然業的道路的區分有很多種，但在這裡，歸納其類別或主要部分，即十不善業，每一個都具有本體和果報的三種差別。這十種不善業也由身、語、意三者所涵蓋。 不善業道的本體： 首先，身體的三種行為中的第一種是殺生。如經中所說：『殺生是蓄意且無誤地殺死他人。』它包括五個分支：所依、意樂、加行、煩惱和究竟。第一，所依是屬於與自己相異的眾生。第二，意樂不是將冰雹誤認為人，或將祭品誤認為供品之類的錯誤認知，而是不錯誤地想要殺死對象的意願，並在加行之間保持因果關係。第三，加行是通過毒藥、武器或咒語等手段親自殺生，或指使他人去做。第四，煩惱與貪嗔癡三毒相關聯，特別是圓滿行為的煩惱是嗔恨。第五，通過這樣的意樂和加行，在被殺對像死亡之前，斷絕其生命力，即完成了殺生的業道。 第二，不予取（偷盜）：如經中所說：『不予取是盜取他人的財物，通過武力或秘密手段據爲己有。』它包括五個分支：所依、意樂、加行、煩惱和究竟。第一，所依是與自己完全分離的任何有價值的物品，無論是全部還是部分；以及雖然沒有實際的所有者，但獻給三寶的物品；以及雖然沒有實際的人類所有者，但對其存在與否存在疑問的寶藏。意樂是對於他人的財物，不產生『這是我的財物』之類的錯誤認知，而是想要通過債務、抵押、賭博等方式放棄，或者產生欺騙的心，或者想要通過武力或秘密手段獲取的動機。加行是通過這樣的所依和意樂，使該行為以身語的形式表現出來，無論是自己做還是指使他人做。煩惱是與三毒普遍相關聯，特別是具有貪婪和吝嗇的性質。究竟是無論該物品是否移動，只要產生『我得到了』的想法，就完成了不予取的業道。如果獻給三寶的物品被盜取，會怎麼樣？
【English Translation】 The third throws beings into the two higher realms. Among these, the first non-meritorious action is the non-virtuous action, and although there are many distinctions in the paths of action, here, summarizing their categories or main parts, the ten non-virtuous actions, each has its own nature and three differences in results. These ten non-virtuous actions are also encompassed by body, speech, and mind. The nature of the ten paths of non-virtuous actions: First, the first of the three actions of the body is killing. As it is said in the scriptures: 'Killing is intentionally and without error killing another.' It includes five branches: basis, intention, action, affliction, and completion. First, the basis is that which belongs to a sentient being separate from one's own continuum. Second, the intention is not a mistaken perception such as mistaking hail for a person, or perceiving offerings as sacrifices to gods, but the desire to kill the object without error, and maintaining a causal relationship between the action. Third, the action is killing oneself through means such as poison, weapons, or mantras, or instructing others to do so. Fourth, the affliction is related to the three poisons of greed, hatred, and delusion, especially the affliction that completes the action is hatred. Fifth, through such intention and action, before the object to be killed dies, the life force is cut off, thus completing the path of killing. Second, taking what is not given (stealing): As it is said in the scriptures: 'Taking what is not given is stealing the property of others, taking it as one's own through force or secret means.' It includes five branches: basis, intention, action, affliction, and completion. First, the basis is any valuable item that is completely separate from oneself, whether in whole or in part; and items dedicated to the Three Jewels, even though they do not have an actual owner; and treasures for which there is no actual human owner, but whose existence is doubtful. The intention is not a mistaken perception such as perceiving the property of others as one's own, but the motivation to abandon it through debt, mortgage, gambling, etc., or to have a deceitful mind, or to want to obtain it through force or secret means. The action is through such basis and intention, causing the action to manifest in the form of body and speech, whether doing it oneself or instructing others to do it. The affliction is generally related to the three poisons, especially having the nature of greed and stinginess. The completion is whether the item is moved or not, as long as the thought 'I have obtained it' arises, the path of taking what is not given is completed. What if items dedicated to the Three Jewels are stolen?
གྱི་རྫས་དང་། གཏེར་སོགས་ཡུལ་གང་ལ་མ་བྱིན་པར་བླངས་པར་འགྱུར་ཞེ་ན། དང་པོ་ནི། དཀོན་མཆོག་གསུམ་ཉིད་དམ། རྟེན་དེའི་སྦྱྀན་པ་དག་ལས་མ་བྱིན་པར་བླངས་པར་འགྱུར་ལ། ཕྱི་མ་ནི། གཏེར་དེ་ཡུལ་གང་ན་གནས་པའི་རྒྱལ་པོའམ། གཏེར་དེ་བསྲུང་བའི་མི་མ་ཡིན་པ་ལས་མ་བྱིན་པར་བླང་བར་འགྱུར་ཞིང་། ཁྱད་པར་བྱང་ 2-241 ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡོམ་པ་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་གིས། རང་གིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་ཐམས་ཅད་གཞན་དོན་དུ་བཏང་ནས། རང་གི་ཡོ་བྱད་ཐམས་ཅད་གཞན་གྱི་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་བརྟན་པ་ན་རྗེད་ངས་པའི་དབང་གིས་རང་དོན་དུ་སྤྱད་པ་ལས། རིན་ཐང་དུ་ལོངས་ན་ཕམ་པའམ་མ་ཕམ་འདྲ་དང་མ་ལོངས་ན་སྦོམ་པོའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ། ། གསུམ་པ་ལོག་གཡེམ་ནི། མཛོད་དུ། བསྒྲོད་མིན་བསྒྲོད་པར་འདོད་པ་ནི། །ལོག་པར་གཡེམ་པ་རྣམ་པ་བཞི། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར། གཞི། བསམ། སྦྱོར་བ། ཉོན་མོངས། མཐར་ཐུག་པ་སྟཻ་ལྔ་ལས། དང་པོ་ལ་བཞི་ལས། ཐོག་མར་བསྒྲོད་བྱ་མ་ཡིན་པའི་ཟླས་དྲངས་པའི་བསྒྲོད་བྱའི་ཡུལ་གང་ཞེ་ན། ཆུང་ངུའི་དུས་ནས་གཉེན་བྱས་པ་སོགས་ཀྱིས་བདག་གིར་བྱས་པའི་རང་གི་ཆུང་མ། གླ་རྔན་བྱིན་པའི་སྨད་འཚོང་མ། གཞན་གྱིས་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཆེད་དུ་བྱིན་པ་ལྟ་བུ་རྣམས་ཡིན་ལ། བསྒྲོད་བྱ་མ་ཡིན་པ་ནི། གཞན་གྱིས་བདག་གིར་བཟུང་བ་སོགས་ཀྱི་ཆུང་མ་གཞན་གྱིས་གླ་རྔན་བྱིན་པ་ལས་ཡོན་མ་སྦྱངས་པའི་སྨད་འཚོང་མ། ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་གྱིས་བསྲུང་བའི་རབ་ཏུ་བྱུང་མ་དགེ་སློང་མ། དགེ་སློབ་མ། ཚངས་སྤྱོད་དགེ་བསྙེན་མ་ལྟ་བུ། ཕ་མའི་རུས་བདུན་རྒྱུད་ཚུན་ཆད་ཀྱི་ཉེ་དུ། ཕ་མ་སོགས་ཀྱིས་བསྲུང་བའི་གཞོན་ནུ་མ། ཟ་མ་མ་ནིང་སོགས་སོ། །ཡུལ་མ་ཡིན་པ་ཁ་དང་བཤང་ལམ། གནས་མ་ཡིན་པ་མཆོད་རྟེན་དང་གཙུག་ལག་ཁང་ལ་སོགས་པ་དང་། སྐྱེ་བོ་མང་པོའི་མངོན་སུམ་གྱི་མདུན་ས་དང་། བསྒྲོད་བྱ་ལ་གནོད་པའི་འོག་གཞི་འབར་འབུར་དང་སྲ་མཁྲེགས་ལ་སོགས་པའོ། །དུས་མ་ཡིན་པ་ནི། བསྒྲོད་བྱ་ཡིན་ཀྱང་ཟླ་མཚན་ན་དང་ལྡན་པ། ནུ་ཞོ་འབབ་པ། མངལ་ཡོངས་སུ་སྨིན་པ། བསྒྲོད་པར་མི་འོས་པ་ནད་ཀྱིས་བཏབ་པའམ། དེ་ལས་དེ་ལྡང་བ། འདོད་པའི་ངོམ་མི་ཤེས་པ་ལྷག་པར་སྤྱོད་པ་རྣམས་སོ། །བསམ་པ་ནི། གཞན་གྱི་ཆུང་མ་ལ་རང་ 2-242 གི་ཆུང་མར་འདུ་ཤེས་པ་ལྟ་བུའི་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་བ་མ་ཡིན་པར། བསྒྲོད་བྱ་མ་ཡིན་པའི་གནས་གང་ཡང་རུང་བ་ལ་ཡན་ལག་བཞི་ཀ་ཚང་བའང་གང་རུང་གིས་བསྒྲོད་པར་འདོད་པའི་ཀུན་སློང་། སྦྱོར་བ་གཞི་བསམ་དེ་ལྟ་བུ་ལ་བརྟེན་ནས་ལས་དེ་ལུས་ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དུ་ཐོན་པ། ཉོན་མོངས་ནི། དུག་གསུམ་དང་སྤྱིར་འབྲེལ་བ་ལས། ཁྱད་པར་རྫོགས་བྱེད་འདོད་ཆགས། མཐར་ཐུག་ནི། དབང་པོ་གཉིས་རེག་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཚོར་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་སྲེད་པས་བདག་
【現代漢語翻譯】
如果未經允許取走了別人的財物或寶藏，會觸犯哪些對象呢？首先，會觸犯三寶（དཀོན་མཆོག་གསུམ་，triratna，त्रिरत्न，three jewels），或是從供養三寶的財物中未經允許取走。其次，會觸犯寶藏所在地的國王，或是守護寶藏的非人。特別是，對於具有菩薩戒（བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ，bodhisattva，बोधिसत्त्व，enlightenment being）的修行者來說，如果他將自己所擁有的一切都奉獻給他人，並堅信自己的一切物品都屬於他人，那麼如果他因為疏忽而為了自己的利益使用這些物品，如果他因此獲得了價值，那麼他將會犯根本墮（ཕམ་པ，parajika，पराजय，defeat），或者可能不犯；如果他沒有獲得價值，那麼他將會犯粗罪（སྦོམ་པོ，sthulatyaya，स्थुलात्यय，gross transgression）。 第三，邪淫（ལོག་གཡེམ，kama mithyacara，काममिथ्याचार，sexual misconduct）方面，《俱舍論》（མཛོད，Abhidharmakosa，अभिधर्मकोश，Treasury of Knowledge）中說：『不應行而欲行者，是為邪淫之四相。』也就是說，從所依、意樂、加行、煩惱、究竟五個方面來分析。首先，在所依方面有四種：什麼是不應行之對象呢？包括從小訂婚的妻子等被視為自己所有的妻子、支付報酬的妓女、為了積累功德而奉獻的對象等。不應行之對象包括：被他人擁有的妻子、未支付報酬的妓女、受持比丘尼戒（དགེ་སློང་མ，bhiksuni，भिक्षुणी，nun）的尼師、沙彌尼（དགེ་སློབ་མ，siksamana，शिक्षमाणा，probationary nun）、持梵行（ཚངས་སྤྱོད，brahmacarya，ब्रह्मचर्य，celibacy）的近事女（དགེ་བསྙེན་མ，upasika，उपासिका，female lay follower）等。還有父母七代以內的親屬、受父母等保護的年輕女子、以及變性人等。非處包括口和排泄道。非處所包括佛塔（མཆོད་རྟེན，caitya，चैत्य，stupa）和寺廟（གཙུག་ལག་ཁང，vihara，विहार，monastery）等，以及眾人面前的場所，和對行淫對像有害的凹凸不平或堅硬的地面等。非時包括：行淫對象雖然可以行淫，但正值月經期、哺乳期、懷孕期，或是不適合行淫的患病或剛從疾病中恢復，以及過度放縱性慾等。意樂方面，不是將他人的妻子誤認為自己的妻子，而是想要與任何不應行之對象，在四肢全部具足或部分具足的情況下行淫的動機。加行是基於上述所依和意樂，將行為轉化為身語的表現。煩惱是與三毒（དུག་གསུམ，tri visa，त्रिविष，three poisons）普遍相關，特別是圓滿行為的貪欲（འདོད་ཆགས，raga，राग，desire）。究竟是兩個根門接觸所產生的感受，並被貪愛所佔有。
【English Translation】 If one takes possessions or treasures without permission, against whom does one transgress? Firstly, one transgresses against the Three Jewels (དཀོན་མཆོག་གསུམ་，triratna，त्रिरत्न，three jewels), or takes without permission from offerings made to the Three Jewels. Secondly, one transgresses against the king of the land where the treasure is located, or against the non-human being who guards the treasure. In particular, for a practitioner who holds the Bodhisattva Vows (བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ，bodhisattva，बोधिसत्त्व，enlightenment being), if he dedicates all that he possesses to others and firmly believes that all his belongings belong to others, then if he uses these items for his own benefit due to negligence, if he gains value from it, he will commit a root downfall (ཕམ་པ，parajika，पराजय，defeat), or perhaps not; if he does not gain value, then he will commit a gross transgression (སྦོམ་པོ，sthulatyaya，स्थुलात्यय，gross transgression). Thirdly, regarding sexual misconduct (ལོག་གཡེམ，kama mithyacara，काममिथ्याचार，sexual misconduct), the Abhidharmakosa (མཛོད，Abhidharmakosa，अभिधर्मकोश，Treasury of Knowledge) states: 'Wanting to engage with what should not be engaged with is the four aspects of sexual misconduct.' That is, analyzed from five aspects: basis, intention, action, affliction, and culmination. Firstly, in terms of the basis, there are four: What are the objects that should not be engaged with? These include one's own wife who is considered one's own, such as a wife betrothed from a young age, a prostitute who has been paid, objects offered for the sake of accumulating merit, and so on. Objects that should not be engaged with include: a wife possessed by another, a prostitute who has not been paid, a bhiksuni (དགེ་སློང་མ，bhiksuni，भिक्षुणी，nun) who is protected by the Dharma, a siksamana (དགེ་སློབ་མ，siksamana，शिक्षमाणा，probationary nun), a female lay follower (དགེ་བསྙེན་མ，upasika，उपासिका，female lay follower) who observes celibacy (ཚངས་སྤྱོད，brahmacarya，ब्रह्मचर्य，celibacy), and so on. Also, relatives within seven generations of one's parents, young women protected by parents, and transgender individuals, etc. Non-places include the mouth and excretory passages. Non-locations include stupas (མཆོད་རྟེན，caitya，चैत्य，stupa) and monasteries (གཙུག་ལག་ཁང，vihara，विहार，monastery), as well as places in front of many people, and uneven or hard ground that is harmful to the object of engagement. Non-times include: even if the object of engagement is permissible, being in menstruation, lactating, being fully pregnant, or being ill or recovering from illness, which is not suitable for engagement, and excessively indulging in sexual desire. In terms of intention, it is not mistaking another's wife for one's own wife, but the motivation to engage with any object that should not be engaged with, with all four limbs complete or partially complete. The action is based on the aforementioned basis and intention, transforming the action into a physical or verbal expression. The affliction is generally related to the three poisons (དུག་གསུམ，tri visa，त्रिविष，three poisons), especially the attachment (འདོད་ཆགས，raga，राग，desire) that completes the action. The culmination is the feeling that arises from the contact of the two sense organs, and is possessed by craving.
གིར་བྱས་པ་རྣམས་ལས་ལོག་པར་གཡེམ་པའི་ལས་ལམ་རྫོགས་པའོ། ། དེ་ནས་ངག་གི་ལས་ལམ་རྣམ་པ་བཞིའི་དང་པོ་རྫུན་སྨྲ་ནི། མཛོད་དུ། རྫུན་ཚིག་འདུ་ཤེས་གཞན་སྒྱུར་ནས། །ཚིག་དོན་མངོན་པར་གོ་ནའོ། །ཞེས་འབྱུང་པ་ལ། གཞི། བསམ། སྦྱོར་བ། ཉོན་མོངས། མཐར་ཐུག་སྟེ་ལྔ་ལས། དང་པོ། རང་ལས་ཐ་དད་པའི་སེམས་ཅན་གྱི་རྒྱུད་དུ་གཏོགས་པ། གཉིས་པ་གཞན་བསླུ་སེམས་ཀྱིས་ཤེས་བཞིན་དུ་མ་མཐོང་བ་ལ་མཐོང་དང་། མ་ཐོས་པ་ལ་ཐོས་ཞེས་སོགས་སྨྲ་འདོད་ཀྱི་ཀུན་སློང་། གསུམ་པ་ལས་དེ་ལུས་ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་སོགས་སུ་ཐོན་པ། བཞི་པ་དུག་གསུམ་གང་རུང་གིས་འཕེན་ཅིང་རུང་གིས་རྫོགས་པ། ལྔ་པ་ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་བ་སྟེ། དེ་རྣམས་ལས་རྫུན་དུ་སྨྲ་བའི་ལས་ལམ་རྫོགས་པའོ། །འདིའི་སྦྱོར་བ་དག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཁོ་ནར་མ་ངེས་ཏེ། ལུས་ཀྱི་བརྡ་ལས་རྫུན་དུ་འགྱུར་བ་ཡོད་པ་དང་། གནས་བརྟན་གྱིས་ཡོངས་དག་དྲིས་པ་ན་ལྷུང་བ་དང་བཅས་པ་བཞིན་དུ་ཅི་ཡང་མ་སྨྲས་པ་ལས་རྫུན་སྨྲ་འགྱུར་བར་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ཕྲ་མ་ནི། མཛོད་དུ། ཕྲ་མ་ཕ་རོལ་དབྱེ་བའི་ཕྱིར། །ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་སེམས་ཀྱི་ཚིག །ཅེས་འབྱུང་བ་ལྟར། གཞི། བསམ། སྦྱོར་བ། ཉོན་མོངས། མཐར་ཐུག་སྟེ་ལྔ་ལས། དང་པོར་རང་ལས་ཐ་དད་པའི་སེམས་ཅན་གྱི་རྒྱུད་ 2-243 དུ་གཏོགས་པའི་སྔར་ནས་མཐུན་མཐུན་ཤས་ཆེ་བ་དང་། མི་མཐུན་པ་འདུམ་པར་རྩོམ་པའོ། །གཉིས་པ་མཐུན་པ་དབྱེ་བར་འདོད་པ་དང་། མི་མཐུན་པ་འདུམ་པར་རྩོམ་པ་སླར་མི་འདུམ་པར་འདོད་པའི་ཀུན་སློང་ངོ་། ། གསུམ་པ་ལས་དེ་དག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་སོགས་སུ་ཐོན་པ། བཞི་པ་དུག་གསུམ་དང་། སྤྱིར་འབྲེལ་བ་ལས། རྫོགས་བྱེད་ཀྱང་གསུམ་པོ་གང་རུང་ངོ་། །ལྔ་པ་ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་བ་སྟེ། དེ་རྣམས་ལས་ཕྲ་མའི་ལས་ལམ་རྫོགས་པའོ། ། གསུམ་པ་ཚིག་རྩུབ་ནི། མཛོད་དུ། ཚིག་རྩུབ་པོ་ནི་མི་སྙན་བརྗོད། །ཅེས་འབྱུང་བ་ལ། གཞི། བསམ། སྦྱོར་བ། ཉོན་མོངས། མཐར་ཐུག་སྟེ་ལྔ་ལས། དང་པོ་ནི་སེམས་ཅན་གྱི་རྒྱུད་དུ་གཏོགས་པ། གཉིས་པ་གཞན་ལ་ཞེ་རེ་འདེབས་པའི་ཚིག་མི་སྙན་པར་བརྗོད་པར་འདོད་པའི་ཀུན་སློང་། གསུམ་པ་ལས་དེ་དག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དུ་བརྗོད་པ། བཞི་པ་དུག་གསུམ་དང་སྤྱི་འབྲེལ་བ་ལ་རྫོགས་བྱེད་ཞེ་སྡང་མཐར་ཐུག་ཕ་རོལ་པོས་ཐོས་ཤིང་དོན་གོ་བ་ལས། ཚིག་རྩུབ་གྱི་ལས་ལམ་རྫོགས་པའོ། ། བཞི་པ་ངག་ཀྱལ་པ་ནི། མཛོད་དུ། ཉོན་མོངས་ཅན་ཀུན་ཀྱལ་པ་ཉིད། ། ཅེས་འབྱུང་བ་ལ། གཞི། བསམ། སྦྱོར་བ། ཉོན་མོངས། མཐར་ཐུག་སྟེ་ལྔ་ལས། དང་པོ་རང་ལས་ཐ་དད་པའི་སེམས་ཅན་དུ་གཏོགས་པ། གཉིས་པ་རྫུན་ཕྲ་མ་ཚིག་རྩུབ་མ་གཏོགས་ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་ཚིག་ཐམས་ཅད། གསུམ་པ། ཁ་གསག་གླུ་དང་ཟློས་གར་བཞིན། །བསྟན་བཅོས་ངན་བཞིན་
【現代漢語翻譯】
因此，邪淫的業道就完成了。 接下來是語業的四種業道，首先是妄語。《俱舍論》中說：『妄語意圖改變他人，使人明白詞句的意義。』其中有五個方面：所依、意樂、行為、煩惱、究竟。第一，屬於與自己不同的有情相續。第二，以欺騙他人的心，明知未見說見，未聞說聞等，想要說妄語的動機。第三，行為表現爲身體或語言的表相。第四，由三毒中的任何一種引發並完成。第五，對方理解其意義。這些就是妄語的業道完成。 這裡的行為不一定是語言的表相，也有身體的暗示導致妄語的情況。如長老被問及清凈與否時，像墮落一般什麼也不說，也被認為是妄語。 第二是離間語。《俱舍論》中說：『離間語意在分裂他人，是具有煩惱之心的言語。』其中有五個方面：所依、意樂、行為、煩惱、究竟。第一，屬於與自己不同的有情相續，原本關係親密或正在調解不和之人。第二，意圖使親密之人分離，或意圖使正在調解的不和之人再次不和的動機。第三，行為表現爲身體或語言的表相。第四，與三毒有關，完成也與三毒中的任何一種有關。第五，對方理解其意義。這些就是離間語的業道完成。 第三是粗惡語。《俱舍論》中說：『粗惡語是不悅耳的言語。』其中有五個方面：所依、意樂、行為、煩惱、究竟。第一，屬於有情相續。第二，想要說出使他人不悅的粗惡言語的動機。第三，行為表現爲語言的表相。第四，與三毒有關，完成是嗔恨，究竟是對方聽到並理解其意義。這些就是粗惡語的業道完成。 第四是綺語。《俱舍論》中說：『所有具有煩惱的都是綺語。』其中有五個方面：所依、意樂、行為、煩惱、究竟。第一，屬於與自己不同的有情。第二，除了妄語、離間語、粗惡語之外，所有具有煩惱的言語。第三，如諂媚、歌舞等，以及惡劣的論典。
【English Translation】 Thus, the path of action of sexual misconduct is completed. Next are the four paths of action of speech, the first of which is lying. The Abhidharmakośa states: 'Lying intends to change others, causing them to understand the meaning of the words.' It has five aspects: basis, intention, action, affliction, and completion. First, belonging to the continuum of sentient beings different from oneself. Second, with the intention of deceiving others, knowingly saying 'I have seen' when not seen, 'I have heard' when not heard, and so on, the motivation to speak falsehoods. Third, the action manifests as physical or verbal expressions. Fourth, caused and completed by any of the three poisons. Fifth, the other person understands the meaning. These complete the path of action of lying. Here, the action is not necessarily a verbal expression; there are also cases where physical gestures lead to lying. For example, when an elder is asked whether he is pure or not, and he says nothing, as if fallen, it is also considered lying. Second is divisive speech. The Abhidharmakośa states: 'Divisive speech intends to separate others; it is speech with an afflicted mind.' It has five aspects: basis, intention, action, affliction, and completion. First, belonging to the continuum of sentient beings different from oneself, those who were previously close or are in the process of reconciling. Second, the motivation to separate those who are close, or to make those who are reconciling become unreconciled again. Third, the action manifests as physical or verbal expressions. Fourth, related to the three poisons, and completion is also related to any of the three poisons. Fifth, the other person understands the meaning. These complete the path of action of divisive speech. Third is harsh speech. The Abhidharmakośa states: 'Harsh speech is unpleasant language.' It has five aspects: basis, intention, action, affliction, and completion. First, belonging to the continuum of sentient beings. Second, the motivation to speak unpleasant, harsh words that cause others displeasure. Third, the action manifests as verbal expressions. Fourth, related to the three poisons, completion is anger, and the ultimate result is that the other person hears and understands the meaning. These complete the path of action of harsh speech. Fourth is idle chatter. The Abhidharmakośa states: 'All that is afflicted is idle chatter.' It has five aspects: basis, intention, action, affliction, and completion. First, belonging to sentient beings different from oneself. Second, all afflicted speech other than lying, divisive speech, and harsh speech. Third, such as flattery, songs, and dances, as well as bad treatises.
ཞེས་འབྱུང་བ་རྣམས་ངག་གི་ལས་སུ་འདོན་པ། བཞི་པ་གླུ་ལ་སོགས་པའི་འདོད་ཆགས་དང་། ཕྱི་རོལ་པའི་བསྟན་བཅོས་ངན་པ་ལ་བརྟེན་པའི་གཏི་མུག་གིས་རྫོགས་པའོ། ། ལྔ་པ་ཕ་རོལ་པོས་ཐོས་པ་སྟེ། དེ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱལ་པའི་ལས་ལམ་རྫོགས་པའོ། ། 2-244 གསུམ་པ་ཡིད་ཀྱི་ལས་གསུམ་གྱི། དང་པོ་བརྣབ་སེམས་ལ། མཛོད་དུ། བརྣབ་སེམས་ནི། ལོག་པས་གཞན་གྱི་ནོར་ལ་ཆགས། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལ། གཞི། བསམ། སྦྱོར་བ། ཉོན་མོངས། མཐར་ཐུག་སྟེ་ལྔ་ལས། དང་པོ་སེར་སྣའི་ཀུན་དཀྲིས་སྐྱེ་བའི་རང་ལས་ཐ་དད་པའི་ཕྱི་དང་ནང་གི་རྫས། གཉིས་པ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཀུན་སློང་དང་འདྲ་བ་ལས། ཁྱད་པར་རྙེད་བཀུར་གྱི་རྒྱུས་གཞན་རང་འདོད་པ་ཆུང་བ་ལ་སོགས་པར་ཡིད་ཆེས་སུ་རེ་བ། རྗེ་དཔོན་དང་མཁན་སློབ་ལ་སོགས་པའི་རྫས་ལ་རེ་བ་རྣམས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། ཀུན་སློང་དེས་འཕངས་པའི་ལས་ཡང་ཡང་དུ་སེམས་བཞིན་པའི་གནས་སྐབས་དང་། བཞི་པ་ནི། དུག་གསུམ་དང་སྤྱིར་འབྲེལ་བ་ལས་རྫོགས་བྱེད་འདོད་ཆགས། ལྔ་པ་ལས་དེ་ཡང་ཡང་དུ་བྱེད་པ། ཁྲེལ་དང་ངོ་ཚའི་བློ་ཅུང་ཟད་ཙམ་ཡང་མི་སྐྱེད་ལ། དེ་ལ་ཡོན་ཏན་དུ་ལྟ་བ། གཉེན་པོ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་བསྟེན་འདོད་མེད་པ་སྟེ། དེ་རྣམས་ཀྱིས་ཀུན་དཀྲིས་ཆེན་པོར་རྫོགས་པ་ལས། མཐར་ཕྱིན་པའམ་ཟིན་པའམ་ཚར་ཕྱིན་པར་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་གནོད་སེམས་ནི། མཛོད་དུ། གནོད་སེམས་སེམས་ཅན་ལ་སྡང་བ། །ཞེས་བྱུང་བ་ལ། ཡན་ལག་ལྔའི་དང་པོ། རང་ལས་ཐ་དད་པའི་སེམས་ཅན་གྱི་རྒྱུད་དུ་གཏོགས་པ། གཉིས་པ་སྲོག་གཅོད་པའི་ཀུན་སློང་དང་འདྲ་བ་ལས། བཅིང་བརྡེག་གོ་རར་གཞུགས་པར་འདོད་པའི་ཀུན་སློང་ངོ་། །གསུམ་པ་དེས་འཕངས་པའི་ཡང་ཡང་སེམས་བཞིན་པའི་གནས་སྐབས། བཞི་པ་དུག་གསུམ་དང་སྤྱི་འབྲེལ་བ་ལས་ཁྱད་པར་ཞེ་སྡང་། ལྔ་པ་ཀུན་དཀྲིས་ཆེན་པོར་རྫོགས་པ་ལས་ལས་ལམ་མཐར་ཕྱིན་པར་འགྱུར་རོ། ། གསུམ་པ་ལོག་ལྟ་ནི། མཛོད་ལས། དགེ་དང་མི་དགེ་མེད་ལྟ་བ། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལ། གཞི། བསམ། སྦྱོར་བ། ཉོན་མོངས་མཐར་ཐུག་སྟེ་ལྔ་ལས། དང་པོ་ནི། དགེ་དང་མི་དགེ་བའི་ཆོས་རྣམས་སོ། །གཉིས་པ་དགེ་མི་དགེ་མེད་པར་ལྟ་བ་ 2-245 དང་། རྒྱུ་འབྲས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་ལྟ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །གསུམ་པ་དེས་འཕངས་པའི་ལས་དེ་ཡང་དང་ཡང་དུ་སེམས་བཞིན་པའི་གནས་སྐབས། བཞི་པ་དུག་གསུམ་དང་སྤྱིར་འབྲེལ་བ་ལས་རྫོགས་བྱེད་གཏི་མུག །ལྔ་པ་ཀུན་དཀྲིས་ཆེན་པོ་རྫོགས་པ་ན་འགྱུར་རོ། །ཡན་ལག་དེ་ལྔས་རྫོགས་པའི་མི་དགེ་བ་བཅུ་པོ་དེ་རྣམས་ཁམས་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་ས་གང་དང་གང་ལ་ཇི་ལྟར་དུ་ལྡན་ཞེ་ན། ངན་སོང་གསུམ་གྱིས་དམྱལ་བ་ན། ངག་གི་ལས་ཚིག་རྩུབ་དང་ཀྱལ་བ། ཡིད་ཀྱི་ལས་གནོད་སེམས་རྣམས་མངོན་གྱུར་དུ་ཡོད། གཞན་མི་དགེ་བ་བདུན་པོ་ལྡན་པའམ། ས་བོན་གྱི་ཚུལ་
【現代漢語翻譯】
這些行為都屬於口業。第四種是沉迷於歌舞等慾望，以及依賴外道的邪惡論典而產生的愚癡。第五種是被他人聽到，這些行為構成了綺語的完整過程。 三、意三業： 第一，貪心。《俱舍論》中說：『貪心是對他人財物的邪見。』 包括五個方面：基礎、意圖、行為、煩惱和最終結果。第一，由吝嗇的纏縛所產生的與自身不同的內外之物。第二，與不予而取的意圖相似，但特別之處在於，因為貪圖名利，而希望他人少欲知足，從而對上師、堪布等人的財物產生期望。第三，是不斷思念由這些意圖所引發的行為的狀態。第四，與三毒普遍相關，特別是貪慾。第五，反覆進行這些行為，不產生絲毫的羞恥心，反而認為這是優點，不願尋求對治之法。這些行為導致巨大的纏縛，最終完成、結束或達到終點。 第二，害心。《俱舍論》中說：『害心是對眾生的憎恨。』 包括五個方面：第一，屬於與自身不同的眾生相續。第二，與殺生的意圖相似，但意圖是將眾生囚禁、毆打或置於困境。第三，是不斷思念由這些意圖所引發的狀態。第四，與三毒普遍相關，特別是嗔恨。第五，這些行為導致巨大的纏縛，最終完成惡業。 第三，邪見。《俱舍論》中說：『邪見是認為沒有善惡。』 包括五個方面：基礎、意圖、行為、煩惱和最終結果。第一，善與非善之法。第二，認為沒有善惡，或者顛倒因果關係等。第三，是不斷思念由這些意圖所引發的行為的狀態。第四，與三毒普遍相關，特別是愚癡。第五，這些行為導致巨大的纏縛，最終完成。 這五個方面構成了完整的十不善業。那麼，這十不善業在三界中的哪些地方以何種方式存在呢？在地獄三惡道中，惡語和害心是顯現的，其他七種不善業要麼存在，要麼以種子的形式存在。
【English Translation】 These actions are all part of speech karma. The fourth is being addicted to desires such as singing and dancing, and being completed by the ignorance arising from relying on the evil treatises of externalists. The fifth is being heard by others; these actions constitute the complete process of frivolous talk. 3. Three Mental Actions: First, Greed. The Abhidharmakośa says: 'Greed is the perverse attachment to the wealth of others.' It includes five aspects: basis, intention, action, affliction, and ultimate result. First, external and internal objects that are different from oneself, arising from the entanglement of stinginess. Second, similar to the intention of taking what is not given, but the difference lies in hoping that others will be content with little due to the desire for gain and honor, thereby expecting the wealth of teachers, abbots, etc. Third, is the state of constantly thinking about the actions caused by these intentions. Fourth, universally related to the three poisons, especially desire. Fifth, repeatedly performing these actions, not generating the slightest shame, but rather viewing it as a virtue, and not wanting to seek remedies. These actions lead to great entanglement, ultimately completing, ending, or reaching the end point. Second, Harmful Intent. The Abhidharmakośa says: 'Harmful intent is hatred towards sentient beings.' It includes five aspects: first, belonging to the continuum of sentient beings different from oneself. Second, similar to the intention of killing, but the intention is to imprison, beat, or place sentient beings in distress. Third, is the state of constantly thinking about the actions caused by these intentions. Fourth, universally related to the three poisons, especially hatred. Fifth, these actions lead to great entanglement, ultimately completing the negative karma. Third, Wrong View. The Abhidharmakośa says: 'Wrong view is the view that there is no good or bad.' It includes five aspects: basis, intention, action, affliction, and ultimate result. First, the phenomena of good and non-good. Second, believing that there is no good or bad, or viewing cause and effect in a reversed manner, etc. Third, is the state of constantly thinking about the actions caused by these intentions. Fourth, universally related to the three poisons, especially ignorance. Fifth, these actions lead to great entanglement, ultimately completing. These five aspects constitute the complete ten non-virtuous actions. So, in which places of the three realms and in what ways do these ten non-virtuous actions exist? In the hell realms of the three lower realms, harsh speech and harmful intent are manifest, while the other seven non-virtuous actions either exist or exist in the form of seeds.
དུ་ཡོད་ལ། མངོན་འགྱུར་དུ་མེད་དོ། །མིའི་འགྲོ་བ་ལས། བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་པ་ལ་ངག་ཀྱལ་མངོན་གྱུར་དུ་ཡོད། ལྷག་མ་དགུ་པོ་ལྡན་པའམ། ས་བོན་གྱི་ཚུལ་དུ་ཡོད་པ་ལ། གླིང་གཞན་རྣམས་ལ་འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བ་བྱོན་པའི་དུས་སུ། དེའི་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཤུགས་ཀྱིས་མི་དགེ་བ་བཅུ་ཀ་མངོན་འགྱུར་དུ་མེད་དོ། །གཞན་འདོད་པའི་ཁམས་པ་ཐམས་ཅད་ན་མངོན་གྱུར་ཏུ་ཡོད་ལ། ཁམས་གོང་མ་གཉིས་ན་ནི་ལྡན་པའི་ཚུལ་ཙམ་མ་གཏོགས་མེད་དོ། ། ༈ འབྲས་བུའི་ཁྱད་པར། གཉིས་པ་འབྲས་བུའི་ཁྱད་པར་ལ། མཛོད་དུ། ཐམས་ཅད་བདག་པོ་རྒྱུ་མཐུན་དང་། ། རྣམ་སྨིན་འབྲས་བུས་འབྱིན་པར་འདོད། །ཅེས་འབྱུང་བའི་ཕྱི་མ་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་འབྲས་བུ་ལ། བི་སཱ་ཀ་ཞེས་པའམ། རྣམ་པར་སྨིན་པའམ། ཁྱད་པར་དུ་སྨིན་པ། ཡང་ན་བི་ཤེ་ཥ་སཱ་ཀ་ཞེས་པ། ཡི་གེ་བསྣན་པའི་ངེས་ཚིག་གིས་མི་འདྲ་བར་སྨིན་པ་ཞེས་ཏེ། རྒྱུ་ཆུང་ངུ་སྤྱད་པ་ལས་འབྲས་བུ་ཆེས་ཆེན་པོ་སྨིན་པ་སྟེ། རྒྱུ་དེས་འབྲས་བུའི་ཆ་ཙམ་ཡང་མཚོན་མི་ནུས་པར་སྨིན་པ་ལས་དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ཤེས་པར་བྱས་ནས། ཀུན་སློང་དྲག་པོས་འཕངས་པའི་ལས་མི་དགེ་བ་དེ་དང་དེ་ཆེན་པོར་སྤྱད་པ་ལས་འབྲས་བུ་དམྱལ་བ། འབྲིང་དུ་སྤྱད་པས་ཡི་དྭགས། ཆུང་དུ་སྤྱད་པས་དུད་འགྲོར་ 2-246 འཕེན་པར་བྱེད་ལ། གདགས་པ་ལས་ཡི་དྭགས་དང་དུད་འགྲོ་གོ་བཟློག་ཏུའང་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་རྒྱུ་མཐུན་དང་བདག་པོའི་འབྲས་བུ་ནི། མཐོ་རིས་ཀྱི་རྟེན་ལའང་སྨིན་པར་འགྱུར་བ་ལས་རྒྱུ་མཐུན་ལ། བྱེད་པ་རྒྱུ་མཐུན་དང་། མྱོང་བ་རྒྱུ་མཐུན་གཉིས་ལས། དང་པོ་སྔོན་ལས་ཀྱིས་འཕངས་པའི་ལས་དེ་དང་དེ་སྐྱེས་ཐོབ་ཀྱིས་བྱེད་པར་སྤྲོ་ཞིང་བྱེད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། རིན་ཆེན་ཕྲེང་བ་ལས། གསོད་པ་ཡི་ནི་ཚེ་ཐུང་འགྱུར། །རྐུ་བ་ཡིས་ནི་ལོངས་སྤྱོད་འཕོངས། །བྱི་བོ་བྱེད་པའི་དགྲ་ཟླར་བཅས། །རྫུན་དུ་སྨྲ་བས་བཀུར་བ་ཉུང་། །ཕྲ་མ་ཡིས་ནི་བཤེས་དང་འབྱིད། །ཚིག་རྩུབ་པོས་ནི་མི་སྙན་ཐོས། །ཀྱལ་པ་ཡིས་ནི་ངག་མི་བཙུན། །བརྣབ་སེམས་ཡིད་ལ་རེ་བ་འཇོམས། །གནོད་སེམས་འཇིགས་པ་སྦྱིན་པར་བྱེད། ། ལོག་པར་ལྟ་བས་ལྟ་ངན་ཉིད། །ཅེས་འབྱུང་བ་རྣམས་སོ། ། གསུམ་པ་བདག་པོའི་འབྲས་བུ་ནི། ཕྱིའི་ཡུལ་ལ་སྨིན་པར་འགྱུར་བ་ལས། སྲོག་བཅད་པའི་བདག་འབྲས་ཡུལ་ལ་སྨིན་པས། ལྗོན་ཤིང་དང་ལོ་ཏོག་འབྲས་བུ་སོགས་ཕྱི་ནང་གི་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་མཐུ་དང་གཟི་བརྗིད་ཆུང་བར་གྱུར་པ་དང་། མ་བྱིན་པར་ལེན་པས་ལོ་ཏོག་སོགས་སད་སེར་སོགས་མི་མཐུན་པའི་རྐྱེན་གྱིས་མ་རུངས་པར་འགྱུར་བ་དང་། ལོག་གཡེམ་གྱིས་ས་གཞི་རྡུལ་དང་། ཁུག་རྣ་དང་། ཆར་རྡུལ་ལ་སོགས་པས་འཁྲེགས་ཏེ། ཡིད་དུ་མི་འོང་པར་གྱུར་པ་དང་། རྫུན་དུ་སྨྲས་པའི་སའི་ཕྱོགས་དྲི་ང་ཞིང་། ཡི
【現代漢語翻譯】
存在，而不會顯現。在人類中，北俱盧洲的語言不悅耳，妄語會顯現。其餘九者以潛在或種子形式存在。當其他洲出現轉輪王時，憑藉其福德力，所有十不善業都不會顯現。其他欲界眾生都會顯現，但在色界和無色界，只有潛在的形式。 ༈ 果的差別 第二，關於果的差別。《俱舍論》中說：『一切由自在，等流及異熟，果生。』這裡所說的異熟果，梵文是『Visāka』（異熟），或者『Vipāka』（成熟），或者『Viśeṣa Sāka』（特殊成熟），通過增加字母來表示不同尋常的成熟，即從微小的因產生巨大的果，因無法代表果的任何部分。因此，要理解這一點，由強烈的動機引發的重大不善業會導致地獄果報，中等程度會導致餓鬼果報，輕微程度會導致畜生果報。根據《施設論》，餓鬼和畜生的順序也可以顛倒。 第二，等流果和自在果也會在天界成熟。等流果分為造作等流果和感受等流果。前者指由先前業力引發的某種行為，天生就樂於去做。後者如《寶鬘論》所說：『殺生短命，偷盜貧窮，邪淫怨敵多，妄語少尊敬，離間友誼斷，惡語聞惡聲，綺語語無力，貪心願望毀，害心施恐怖，邪見生惡見。』 第三，自在果會在外境上成熟。例如，殺生的自在果在外境上成熟，導致樹木和莊稼等內外一切事物的力量和光輝減小。不予而取的自在果會導致莊稼等遭受冰雹等不利因素的破壞。邪淫會導致土地變得粗糙，充滿塵土、污垢和雨塵，變得令人不悅。妄語會導致土地散發惡臭。
【English Translation】 exists, but does not manifest. Among humans, in Uttarakuru, the language is unpleasant, and false speech manifests. The remaining nine exist in a latent or seed form. When a Chakravartin (universal monarch) appears in other continents, by the power of their merit, all ten non-virtuous actions do not manifest. In all other desire realm beings, they manifest, but in the form and formless realms, only the potential form exists. ༈ The Distinction of Results Second, regarding the distinction of results. In the Abhidharmakośa, it says: 'All are produced by the lord, the cause in common, and the result of maturation.' The latter refers to the result of complete maturation, in Sanskrit 'Visāka' (異熟), or 'Vipāka' (成熟), or 'Viśeṣa Sāka' (特殊成熟), which means maturing differently by adding letters, that is, a great result matures from a small cause, and the cause cannot represent any part of the result. Therefore, having understood this, a great non-virtuous action propelled by a strong motivation leads to the result of hell, a medium action leads to the result of a hungry ghost, and a small action leads to the result of an animal. According to the Treatise on Designations, the order of hungry ghosts and animals can also be reversed. Second, the result in common and the result of the lord also mature in the support of the heavens. The result in common is divided into the result in common of action and the result in common of experience. The former refers to the fact that one is naturally happy to do and does the action propelled by previous karma. The latter is as stated in the Precious Garland: 'Killing leads to short life, stealing leads to poverty, adultery leads to many enemies, lying leads to little respect, slander leads to the separation of friends, harsh words lead to hearing unpleasant things, idle talk leads to powerless speech, greed destroys hopes in the mind, harmful thoughts give fear, and wrong views lead to wrong views.' Third, the result of the lord matures in the external environment. For example, the result of the lord of killing matures in the external environment, causing all things, both internal and external, such as trees and crops, to become small in power and glory. The result of the lord of taking what is not given causes crops and other things to be ruined by unfavorable conditions such as hail. Adultery causes the earth to become rough, full of dust, dirt, and rain dust, becoming unpleasant. Lying causes the land to emit a foul odor.
ད་དུ་མི་འབབ་པའི་ལྗན་ལྗིན་གྱིས་གང་བ་དང་། ཕྲ་མས་ས་གཞི་གཡང་ས་དང་། ངམ་གྲོག་དང་རང་རོད་ཅན་སོགས་སུ་འགྱུར་བ་དང་། ཚིག་རྩུབ་ཀྱིས་ས་ཕྱོགས་ཐང་སྐྱ་བོ་དང་། ཚེར་མ་ཅན་དང་། ཚ་སྒོ་ཅན་དང་། དགོན་དུང་ཅན་ལ་སོགས་པར་འགྱུར་བ་དང་། ཀྱལ་པས་ནམ་ཟླ་དུས་བཞིའི་འགྱུར་བ་ཚུལ་མིན་དུ་འགྱུར་བ་དང་། བརྣབ་སེམས་ཀྱིས་འབྲས་བུ་ལ་སོགས་པ་ངན་ 2-247 ངོན་དང་ཤིན་ཏེར་འགྱུར་བ་དང་། གནོད་སེམས་ཀྱིས་རོ་བཅུད་བཟང་པོ་རྣམས་ངན་པར་འགྱུར་བ་དང་། ལོག་ལྟས་འབྲས་བུ་སོགས་མང་པོ་འབྱུང་བ་རྣམས་ཉུང་ངུ་ནས་གཏན་མེད་པའི་བར་དུ་འགྱུར་བ་སོགས་སོ། །མི་དགེ་བའི་ལས་ལམ་བཅུ་པོ་དེ་བདག་ཉིད་ཀྱིས་སྤྱད་པ་ལས་ལས་ཀྱི་ལམ་རྫོགས་པར་འགྱུར་བར་མ་ཟད་བསམ་སྦྱོར་མཚུངས་ན་དམག་གི་འདུ་བའི་ནང་དུ། མི་གཅིག་གིས་སྲོག་གཅོད་ཀྱི་ལས་བྱས་པ་ན། དེར་འདུས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ལས་ལམ་རྫོགས་པར་འགྱུར་ཏེ། དམག་ལ་སོགས་པ་དོན་གཅིག་ཕྱིར། །ཐམས་ཅད་བྱེད་པ་པོ་བཞིན་ལྡན། །ཞེས་འབྱུང་བའི་ངེས་པ་ལས་ཏེ། མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་ཆེད་དུ། ཇག་ཆོམས་སོགས་ལ་འདུས་པ་རྣམས་ལའང་མཚུངས་ལ། ལོག་གཡེམ་མ་གཏོགས་ལས་ཀྱི་ལམ་དེ་རྣམས་གཞན་བགྱིད་དུ་རྩལ་བ་ལས་ཀྱང་ལས་ལམ་རྫོགས་པར་འགྱུར་ཞིང་། གཞན་གྱིས་བགྱིས་པ་ལ་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བ་ལས་ཀྱང་ཆ་མཐུན་གྱི་ལས་ཀྱིས་གོས་པར་འགྱུར་ཏེ། ཇི་ལྟར་དགེ་བ་གཞན་གྱིས་སྤྱད་པ་ལ་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བསྒོམས་པས་དགེ་རྩ་མཉམ་དུ་ཐོབ་པ་ལྟ་བུའོ། །ལོག་གཡེམ་ལ། གཞན་བགྱིད་དུ་རྩལ་བ་ཙམ་གྱིས་ལས་ལམ་དུ་མི་འགྱུར་ཀྱང་། གཞན་གྱི་ཆུང་མ་ཆུད་གཟོན་པའི་ཆེད་དུ་གཞན་བགྱིད་དུ་རྩལ་བ་སོགས་ནི་གནོད་སེམས་དང་འབྲེལ་བའི་ལས་གནག་དཀའ་བས་གོས་པར་འགྱུར་རོ། ། ༈ བསོད་ནམས་ཀྱི་ལས། གཉིས་པ་བསོད་ནམས་ཀྱི་ལས་ལ་ཇི་སྙེད་ཡོད་དུ་ཟིན་ཀྱང་། མཛོད་དུ། དེ་ལས་ཆེ་ལོང་བསྡུས་ནས་ནི། །དགེ་དང་མི་དགེ་ཅི་རིགས་པར། །ལས་ཀྱི་ལམ་ནི་བཅུར་གསུངས་སོ། ། ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར། དགེ་བའི་ལས་ལམ་བཅུ་སྟེ། དེ་ཡང་སྲོག་གཅོད་པ་སྤོང་བའི་སེམས་པ་ནས་ལོག་ལྟ་སྤོང་བའི་སེམས་པའི་བར་རོ། །ལས་ལམ་དེ་ཁྱད་པར་ཅན་དུ་འགྱུར་བ་ནི། སྲོག་གཅོད་པ་སྤངས་པ་ཙམ་ལས། སྡོམ་པས་བསྡམས་པ་དང་། སྲོག་སྐྱབས་པ་དང་། ཚེ་སྤེལ་བའི་ 2-248 ཐབས་སྦྱིན་པ་སོགས་ཀྱིས་དགེ་བའི་ལས་ཁྱད་པར་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་འབྲས་བུ་ལ་སོགས་པའི་ཁྱད་པར་ནི། རྣམ་སྨིན་དང་། རྒྱུ་མཐུན་དང་། བདག་པོའི་འབྲས་བུ་རྣམས་ནི། མི་དགེ་བ་བཅུའི་འབྲས་བུ་རྣམ་སྨིན་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་ལས་ལྡོག་སྟེ། རྣམ་སྨིན་ཡིད་དུ་འོང་བ་ཁོ་ནར་རིམ་པ་བཞིན་འབྱུང་ངོ་། ། ༈ མི་གཡོ་བའི་ལས། གསུམ་པ་མི་གཡོ་བའི་ལས་ནི། རྣམ་པར་སྨིན་པ་གཞན་དུ་མི་གཡོ་བའི་ལས་ཤེས་བྱ་ལ། དེ་ཡ
【現代漢語翻譯】
如果人們不行善，就會導致以下後果：由於吝嗇，土地變得貧瘠；由於嫉妒，土地變成懸崖、峽谷和多巖石的地方；由於惡語，土地變成荒地、荊棘地、鹽堿地和墳墓地；由於謊言，四季變化失常；由於貪婪，果實等變得質量低劣；由於惡意，好的味道和營養變得糟糕；由於邪見，原本會大量生長的果實等變得稀少甚至完全消失。如果親自實踐這十種不善業，不僅會完成惡業之道，而且如果思想和行為一致，就像在戰場上，一個人殺生，那麼所有參與者都會完成惡業之道，因為戰爭等是爲了一個共同的目標，所有人都像執行者一樣參與其中。同樣，爲了偷盜等目的而聚集在一起的強盜等也是如此。除了邪淫之外，其他惡業之道也可以通過唆使他人去做來完成。如果隨喜他人所作的惡業，也會被相似的惡業所染污，就像隨喜他人所作的善業可以共同獲得善根一樣。對於邪淫，僅僅唆使他人去做並不能完成惡業之道，但是爲了引誘他人的妻子而唆使他人去做等，會因為與惡意相關聯而染上沉重的罪業。 關於善業： 第二，關於善業，雖然有很多種，但如《俱舍論》所說：『從這些中，簡要概括，善與不善，各有十種業道。』也就是說，有十種善業之道，即從斷除殺生的意念到斷除邪見的意念。這些業道變得特殊，不僅僅是斷除殺生，而是通過持戒、救護生命和施予延續生命的方法等，使善業變得特殊。第二，關於果報等的差別，即異熟果、等流果和增上果，與十不善業的異熟果令人不悅相反，善業的異熟果依次都是令人愉悅的。 關於不動業： 第三，關於不動業，要知道這是指異熟果不會改變的業。
【English Translation】 If people do not practice virtue, it will lead to the following consequences: due to stinginess, the land becomes barren; due to jealousy, the land turns into cliffs, canyons, and rocky places; due to harsh words, the land becomes wasteland, thorny ground, saline-alkali land, and graveyards; due to lies, the four seasons change erratically; due to greed, fruits and other produce become of poor quality; due to malice, good tastes and nutrients become bad; due to wrong views, fruits and other things that would grow abundantly become scarce or even disappear completely. If one personally practices these ten non-virtuous deeds, not only will the path of negative karma be completed, but if thought and action are aligned, like on a battlefield where one person kills, all participants will complete the path of negative karma, because war and the like are for a common goal, and all participate as if they were the executor. Similarly, those who gather together for the purpose of theft and the like are also the same. Except for sexual misconduct, the other paths of negative karma can also be completed by instigating others to do them. If one rejoices in the negative karma done by others, one will also be tainted by similar negative karma, just as rejoicing in the virtuous deeds done by others can jointly obtain the roots of virtue. For sexual misconduct, merely instigating others to do it does not complete the path of negative karma, but instigating others to do it in order to seduce another's wife, etc., will be tainted with heavy sins because it is associated with malice. About virtuous actions: Second, regarding virtuous actions, although there are many kinds, as the Abhidharmakośa says: 'From these, briefly summarized, both virtuous and non-virtuous, there are ten paths of action.' That is to say, there are ten paths of virtuous action, from the intention to abandon killing to the intention to abandon wrong views. These paths of action become special, not just abandoning killing, but by upholding vows, protecting life, and giving methods to prolong life, etc., making virtuous actions special. Second, regarding the differences in results, such as the fully ripened result, the result similar to the cause, and the dominating result, in contrast to the unpleasant fully ripened result of the ten non-virtuous actions, the fully ripened results of virtuous actions are all pleasant in sequence. About unwavering actions: Third, regarding unwavering actions, know that this refers to actions whose fully ripened result will not change.
ང་བསམ་གཏན་བཞི་དང་གཟུགས་མེད་བཞིའི་སྙོམས་འཇུག་དངོས་གཞི་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སེམས་པ་ལ་བརྗོད་དོ། །བསོད་ནམས་དང་བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པའི་ལས་དེ་དག་ལའང་། འཕེན་རྫོགས་མུ་བཞིའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ། རྣམ་སྨིན་མྱུར་བུལ་གྱི། སྣང་ཚུལ་གྱི། སྟོབས་ཆེ་ཆུང་གི །བསམ་སྦྱོར་རིགས་མཐུན་མི་མཐུན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་སྟེ་ལྔ་ལས། དང་པོ་ལ་མུ་བཞི་སྟེ། འཕེན་བྱེད་དགེ་བས་བྱས་ལ། རྫོགས་བྱེད་མི་དགེ་བས་རྫོགས་པ་ལ་བདེ་འགྲོའི་རྟེན་ལ་སྡུག་བསྔལ་ཤས་ཆེར་སྤྱོད་པ་ལྟ་བུ། དེ་ལས་འཕེན་རྫོགས་གོ་ལྡོག་པ་དུད་འགྲོའི་རྟེན་ཀླུ་ལྟ་བུ་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་བདེ་བ་ལ་ཤས་ཆེར་སྤྱོད་པ་ལྟ་བུ། འཕེན་རྫོགས་གཉིས་ཀ་དགེ་བ་ལས་བདེ་འགྲོའི་རྟེན་ལ་བདེ་བ་འབའ་ཞིག་སྤྱོད་པ་ལྟ་བུ། འཕེན་རྫོགས་གཉིས་ཀ་མི་དགེ་བ་དམྱལ་བ་བའི་རྟེན་ལ་སྡུག་བསྔལ་འབའ་ཞིག་སྤྱོད་པ་ལྟ་བུའོ། ། གཉིས་པ་ལ(རྣམ་སྨིན་མྱུར་བུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་)། མཐོང་ཆོས་མྱོང་འགྱུར། སྐྱེས་ནས་མྱོང་འགྱུར། ལན་གྲངས་གཞན་ལ་མྱོང་འགྱུར་གསུམ་ལས། དང་པོ་ཞིང་མཆོག་དང་། བསམ་སྦྱོར་དྲག་པོས་འཕངས་པའི་ལས་མཐོང་བའི་ཆོས་ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་རྣམ་པར་སྨིན་པར་འགྱུར་བ། ལྷ་སྦྱིན་གྱིས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་སེན་མོའི་དུག་རྩོམ་པར་གཟས་པ་ལས། དེ་ཉིད་དུ་དམྱལ་བའི་མེ་གྲུབ་པ་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་སྐྱེ་བ་འདིའི་རྗེས་ཐོགས་སྐྱེ་བ་ཕྱི་མར་སྐྱེས་ 2-249 པའི་དེ་མ་ཐག་ཏུ་མྱོང་བར་འགྱུར་བ་མཚམས་མེད་ལྔའི་ལས་ལྟ་བུ། གསུམ་པ་སྐྱེ་བ་གསུམ་ཕན་ཆད་ནས་བརྒྱ་སྟོང་གི་བར་དུ་མྱོང་བར་འགྱུར་བའི་ལས་རྣམས་སོ། ། གསུམ་པ་སྣང་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ལ། སྣང་བ་ཐུན་མོང་བ་སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་དང་། མྱོང་འགྱུར་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་སྣོད་ཀྱི་སེམས་ཅན་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལས་མཐུན་སྣང་བ་བསགས་པ་ལས་སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་གྱི་སྣང་བ་མཐོང་སྣང་གཅིག་ཏུ་འཆར་བ་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་སེམས་ཅན་རང་གི་ལས་སྣང་གིས་བསྒྲུབས་པའི་གནས་ལུས་ལོངས་སྤྱོད་སོ་སོར་བདེ་སྡུག་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ལྟ་བུའོ། ། བཞི་པ་སྟོབས་ཆེ་ཆུང་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ནི། མཚམས་མེད་སོགས་ལས་ཚན་ཆེན་པོས་གོས་པ་ཡང་། སྟོབས་བཞིའི་ལས་ལྟ་བུས་སྦྱང་གཞིའི་ལས་དེའི་གཉེན་པོར་གྱུར་པ་ཙམ་དུ་མ་ཟད་རྣམས་སྨིན་ཁྱད་པར་ཅན་གཞན་འདྲེན་པ་ལྟ་བུའོ། །སྟོབས་ཆུང་བ་ནི་དེ་ལས་ལྡོག་པའོ། ། ལྔ་པ་བསམ་སྦྱོར་རིགས་མཐུན་མི་མཐུན་གྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ནི། གཅིག་ཏུ་དཀར་པ་དང་། གནག་པ་དང་། འདྲེས་མའི་ལས་གསུམ་སྟེ། དེ་ཡང་བསམ་པ་དཀར་ཞིང་གཅིག་ཏུ་སྦྱོར་བ་དཀར་བ། དགེ་བཅུའི་ལས་ལམ་རྫོགས་པ་ལྟ་བུ། བསམ་པ་གནག་ཅིང་གཅིག་ཏུ་སྦྱོར་བ་གནག་པ། མི་དགེ་བའི་ལས་ལམ་རྫོགས་པ་ལྟ་བུ། བསམ་པ་དཀར་ཞིང་སྦྱོར་བ་གནག་པ། སློབ་མའི
【現代漢語翻譯】
我將闡述四禪定和四無色定的特殊心境。此外，善業和非善業可以通過四種方式進行區分，即推動和完成的四種方式。還可以根據果報的快慢、顯現的方式、力量的大小以及意圖和行為的相似與否進行五種區分。首先，關於第一種區分方式（推動和完成的四種方式）：以善業推動，以非善業完成，例如，在善趣的身體中體驗到大量的痛苦。反之，以非善業推動，以善業完成，例如，像龍一樣，在畜生道的身體中體驗到大量的享樂。善業同時推動和完成，例如，在善趣的身體中只體驗到快樂。非善業同時推動和完成，例如，在地獄道的身體中只體驗到痛苦。 第二種區分方式（根據果報的快慢）：分為三種，即現世報、來世報和多次報。第一種，通過殊勝的福田和強烈的意圖和行為所產生的業，在今生今世就會成熟。例如，提婆達多試圖用指甲上的毒藥加害於世尊，結果立刻墮入地獄之火。第二種，在今生之後的下一世立即體驗到的果報，例如，五無間罪。第三種，從第三世到百千世之間體驗到的果報。 第三種區分方式（根據顯現的方式）：分為共同顯現的外器世界和非共同顯現的有情眾生兩種。第一種，通過積累共同的業力顯現，外器世界以統一的方式顯現。第二種，有情眾生根據各自的業力，在各自的處境、身體和享用中體驗苦樂。 第四種區分方式（根據力量的大小）：即使被極重的罪業所染污，也可以通過四力懺悔等方法，不僅可以成為對治所凈之業的對治力，還可以引生其他的殊勝果報。力量小的則與此相反。 第五種區分方式（根據意圖和行為的相似與否）：分為純粹的善業、惡業和混合業三種。純粹的善業是指意圖和行為都是純粹的善，例如，圓滿的十善業道。純粹的惡業是指意圖和行為都是純粹的惡，例如，圓滿的十不善業道。意圖是善的，行為是惡的，例如，學者的...
【English Translation】 I will explain the special states of mind of the four Dhyanas and the four Formless Absorptions. Furthermore, virtuous and non-virtuous actions can be distinguished in four ways, namely, the four ways of propelling and completing. They can also be distinguished in five ways according to the speed of fruition, the manner of manifestation, the magnitude of power, and the similarity or dissimilarity of intention and action. First, regarding the first distinction (the four ways of propelling and completing): propelled by virtuous actions and completed by non-virtuous actions, for example, experiencing a large amount of suffering in a Sugata realm body. Conversely, propelled by non-virtuous actions and completed by virtuous actions, for example, like a Naga, experiencing a large amount of enjoyment in an animal realm body. Both propelled and completed by virtuous actions, for example, experiencing only happiness in a Sugata realm body. Both propelled and completed by non-virtuous actions, for example, experiencing only suffering in a hell realm body. The second distinction (according to the speed of fruition): divided into three types, namely, immediately ripening, subsequently ripening, and repeatedly ripening. The first, actions generated through a supreme field of merit and strong intention and action, will ripen in this very lifetime. For example, Devadatta attempted to harm the Bhagavan with poison on his fingernails, and as a result, he immediately fell into the fires of hell. The second, the fruition experienced immediately after being born in the next life following this life, such as the five heinous crimes. The third, actions that will be experienced from the third life to hundreds of thousands of lives. The third distinction (according to the manner of manifestation): divided into the common manifestation of the outer world and the non-common manifestation of sentient beings. The first, through the accumulation of common karmic appearances, the outer world appears as a unified manifestation. The second, sentient beings experience happiness and suffering in their respective situations, bodies, and enjoyments, according to their own karmic appearances. The fourth distinction (according to the magnitude of power): even if defiled by extremely heavy sins, through methods such as the Four Powers of Confession, one can not only become an antidote to the actions to be purified but also generate other extraordinary fruits. Small power is the opposite of this. The fifth distinction (according to the similarity or dissimilarity of intention and action): divided into three types: purely virtuous actions, purely non-virtuous actions, and mixed actions. Purely virtuous actions refer to intentions and actions that are purely virtuous, such as the complete path of the ten virtuous actions. Purely non-virtuous actions refer to intentions and actions that are purely non-virtuous, such as the complete path of the ten non-virtuous actions. Intention is virtuous, and action is non-virtuous, for example, the scholar's...
་རྒྱུད་ལ་ཡོན་ཏན་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་དུ་སློབ་དཔོན་གྱིས་བརྡེག་བཙོག་དང་མི་སྙན་པར་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ། བསམ་པ་གནག་ལ་སྦྱོར་བ་དཀར་བ་གཞན་བསད་པའི་ཆེད་དུ་ཁ་ཟས་བཟང་པོ་ལ་དུག་སྦྱོར་ཏེ་སྟེར་བའི་གནས་སྐབས་ལྟ་བུའོ། །དེ་དག་ལ་སོགས་པ་ལས་ཀྱི་དབྱེ་བ་མཐའ་ཡས་པར་རིགས་པར་བྱའོ།། །། ༄། །འགོག་པའི་བདེན་པ་གཏན་ལ་དབབ་པ། ༈ གསུམ་པ་འགོག་པའི་བདེན་པའི་རྣམ་བཞག་བཤད་པ་ལ། འཁོར་བ་སྲིད་ 2-250 པའི་ཆོས་གང་དུ་འགོག་པའི་གཞི་སྟོང་པ་(འདིར་རང་བཞིན་རྣམ་དག་གི་འགོག་བདེན་ཡིན་ཀྱང་གློ་བུར་དྲི་མ་ད་དུང་མ་དག་ན་དག་པ་གཅིག་ལྡན་ཙམ་མོ།།)ཉིད་དང་། འགོག་བདེན་དག་པ་གཉིས་ལྡན་གྱི་མཚན་ཉིད་གཏན་ལ་ཕབ་པའོ། ། ༈ འཁོར་བ་སྲིད་པའི་ཆོས་གང་དུ་འགོག་པའི་གཞི་སྟོང་པ་ཉིད་གཏན་ལ་ཕབ་པ། དང་པོ་ནི། དབུས་དང་མཐའ་རྣམ་པར་འབྱེད་པར། སྟོང་པ་ཉིད་ནི་མདོར་བསྡུ་ན། མཚན་ཉིད་དང་ནི་རྣམ་གྲངས་དང་། །དེ་ཡི་དོན་དང་དབྱེ་བ་དང་། །བསྒྲུབ་པ་དག་སྟེ་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པ་ལྟར་ལྔ་ལས། ༈ མཚན་ཉིད། མཚན་ཉིད་ནི། ཀུན་རྫོབ་གཟུང་བ་དང་འཛིན་པས་སྟོང་ཞིང་། དོན་དམ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀྱིས་མི་སྟོང་པས་ཡོད་མེད་ཀྱི་མཐའ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། ཆོས་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཆོས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པས་ཐ་དད་མ་ཡིན་ཞིང་། ཆོས་ཉིད་འདུས་མ་བྱས་དང་ཆོས་ཅན་འདུས་བྱས་རྣམས་མཚན་ཉིད་མི་མཐུན་པས་གཅིག་པ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཉིད་དང་གཞན་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ཏེ། གཉིས་དངོས་མེད་པའི་དངོས་ཡོད་པ། །དངོས་པོ་སྟོང་པའི་མཚན་ཉིད་དེ། །ཡོད་པ་མ་ཡིན་མེད་པའང་མིན། །ཐ་དད་གཅིག་པའི་མཚན་ཉིད་མིན། །ཞེས་སོ། ། ༈ རྣམ་གྲངས། རྣམ་གྲངས་ནི། སྟོང་པ་ཉིད་ལ་མིང་གི་དབྱེ་བ་མཐའ་ཡས་པ་ཡོད་ཀྱང་། མདོར་བསྡུ་ན་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་སོགས་པ་ལྔ་སྟེ། སྟོང་པ་ཉིད་ནི་མདོར་བསྡུ་ན། །དེ་བཞིན་ཉིད་དང་ཡང་དག་མཐའ། །མཚན་མ་མེད་དང་དོན་དམ་དང་། །ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རྣམས་རྣམ་གྲངས་སོ། ། ༈ དེ་ཡི་དོན། ཞེས་དེའི་དོན་ནི། ནམ་ཡང་གཞན་དུ་མི་འགྱུར་བའི་ཆ་ནས་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། ཕྱིན་ཅི་ལོག་མེད་པའི་དམིགས་པ་ཡིན་པའི་ཆ་ནས་ཡང་དག་པའི་མཐའ་དང་། སྤྲོས་པའི་མཚན་མ་ཐམས་ཅད་འགགས་པའི་ཆ་ནས་མཚན་མ་མེད་པ་དང་། འཕགས་པའི་ཡེ་ཤེས་དམ་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་ཡིན་པའི་ཆ་ནས་དོན་དམ་པ་དང་། འཕགས་ 2-251 པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་དེ་ལ་དམིགས་ནས་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཆ་ནས་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཞེས་བྱ་སྟེ། གཞན་མིན་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་དང་། །དེ་འགགས་འཕགས་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་དང་། །འཕགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་རྒྱུ་ཡི་ཕྱིར། །རྣམ་གྲངས་དོན་ནི་གོ་རིམ་བཞིན། །ཞེས་པའོ། ། ༈ དབྱེ་བ། དབྱེ་བ་ནི། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་བཅས་པ་འཁོར་བའི་
【現代漢語翻譯】
例如，爲了在弟子的相續中生起功德，上師進行打罵或說不悅耳的話。又如，心懷惡意，行為卻裝作善良，爲了殺死他人，在美味的食物中摻入毒藥並給予的情況。諸如此類，業的分類可以無限地推知。 斷滅之諦的決定 第三，講述斷滅之諦的分類，分為兩個方面：一是輪迴有寂之法在何處斷滅之基為空性（此處雖然是自性清凈的斷滅諦，但如果暫時的垢染尚未清凈，則僅是具有一分清凈而已）；二是斷滅諦具有清凈二分的體性之決定。 輪迴有寂之法在何處斷滅之基為空性之決定 首先，在《中邊分別論》中說：『空性總攝而言之，即體性、類別、意義、差別與，成立，應當知曉。』共有五種。 體性 體性是：遠離了世俗的能取和所取，又不為空性，不空于勝義的法界，因此是具有從有無二邊中解脫的體性。法性空性遍及一切法，因此不是他體；法性是無為法，法是為法，它們的體性不一致，因此也不是一體。因此，是具有從彼和此中解脫的體性。如雲：『二者無實之實有，事物空性之體性，非有亦非無，非異亦非一。』 類別 類別是：空性的名稱分類雖然有無量，但總攝而言有五種，即如來藏等。如雲：『空性總攝而言之，即如來藏、真實際，無相、勝義與，法界，是為類別。』 意義 意義是：從永不改變的方面說是如來藏；從沒有顛倒的對境的方面說是真實際；從一切戲論的相都止息的方面說是無相；從聖者的智慧是清凈的行境的方面說是勝義；從聖者的一切法都依此而生起之因的方面說是法界。如雲：『非異、未顛倒，彼滅、聖者之行境，聖者之法之因故，類別之義次第說。』 差別 差別是：具有一切煩惱的輪迴的...
【English Translation】 For example, in order to generate qualities in the disciple's mind-stream, the teacher may scold or say unpleasant things. Or, like having a dark intention but acting kindly, like mixing poison into delicious food and giving it in order to kill someone. These and other such distinctions of karma can be understood limitlessly. Establishing the Truth of Cessation Third, explaining the classification of the Truth of Cessation, there are two aspects: first, establishing the emptiness of the basis where the Dharma of cyclic existence and existence cease (here, although it is the Truth of Cessation of self-nature purity, if the adventitious stains are not yet purified, then it is only possessing one aspect of purity); second, the determination of the characteristic of the Truth of Cessation possessing two aspects of purity. Establishing the Emptiness of the Basis Where the Dharma of Cyclic Existence and Existence Cease First, in the Distinguishing the Middle from the Extremes: 'Emptiness, in summary, is to be known as: characteristic, categories, meaning, distinctions, and establishment.' There are five. Characteristic The characteristic is: being empty of the conventional grasper and grasped, and not being empty, not empty of the Dharmadhatu of ultimate reality, therefore having the characteristic of being liberated from the extremes of existence and non-existence. The Dharma-nature emptiness pervades all phenomena, therefore it is not different; the Dharma-nature is unconditioned and the phenomena are conditioned, their characteristics are not the same, therefore it is also not one. Therefore, it has the characteristic of being liberated from that and other. As it is said: 'The real existence of the unreal two, the characteristic of the emptiness of things, is neither existent nor non-existent, neither different nor one.' Categories The categories are: although there are limitless divisions of names for emptiness, in summary there are five, such as the Tathagatagarbha. As it is said: 'Emptiness, in summary, is: the Suchness, the Correct Limit, the Signless, the Ultimate, and the Dharmadhatu, these are the categories.' Meaning The meaning is: from the aspect of never changing to other, it is Suchness; from the aspect of being an undeluded object, it is the Correct Limit; from the aspect of all the signs of elaboration ceasing, it is the Signless; from the aspect of the noble wisdom being the pure field of activity, it is the Ultimate; from the aspect of all the noble Dharmas arising relying on it as the cause, it is called the Dharmadhatu. As it is said: 'Not other, not deluded, that cessation, the field of activity of the noble, because it is the cause of the noble Dharma, the meanings of the categories are explained in order.' Distinctions The distinctions are: the cyclic existence with all the afflictions...
གནས་སྐབས་ན་དྲི་བཅས་དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། རྣམ་པར་དག་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་གནས་སྐབས་ན་དྲི་མེད་དེ་བཞིན་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་གཉིས་སུ་ཡང་འབྱེད་ལ། དྲི་བཅས་དྲི་མེད་དུ་འགྱུར་ཡང་ངོ་བོ་ནི་གཞན་དུ་མི་འགྱུར་བ་སྟེ། ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་རྣམ་པར་དག །དེ་ནི་དྲི་བཅས་དྲི་མ་མེད། །ཆུ་ཁམས་གསེར་དང་ནམ་མཁའ་རྣམས། །དག་པ་བཞིན་དུ་དག་པར་འདོད། ། ཅེས་པ་ལྟར་རོ། ། ཡང་རྒྱས་པར་ཕྱེ་ན་སྟོང་པ་ཉིད་བཅུ་དྲུག་ནི། ནང་དང་ཕྱི་དང་ཕྱི་ནང་ཆེན་པོ་དང་། ། སྟོང་ཉིད་དོན་དམ་འདུས་བྱས་འདུས་མ་བྱས། །མཐའ་འདས་ཐོག་མཐའ་འདོར་མེད་རང་བཞིན་དང་། །རང་མཚན་ཆོས་ཀུན་དངོས་མེད་ངོ་བོ་ཉིད། །ཅེས་པ་རྣམས་བར་སྐབས་ཀྱི་སྡོམ་དུ་བྱས་ནས། ཟབ་པོ་མིག་ལ་སོགས་པ་ནང་གི་སྐྱེ་མཆེད་རྣམས་ཀྱི་སྟོང་པ་ནི་ནང་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། བཟའ་བར་བྱ་བ་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཕྱིའི་སྐྱེ་མཆེད་རྣམས་ཀྱི་སྟོང་པ་ནི་ཕྱི་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། ཕྱི་ནང་གི་སྐྱེ་མཆེད་དེ་དག་གི་ལུས་སམ་ཁོག་པའི་སྟོང་པ་ནི་ཕྱི་ནང་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། གནས་ཀྱི་གཞི་སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་རྒྱ་ཆེན་པོའི་སྟོང་པ་ནི་ཆེན་པོ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། ནང་གི་སྐྱེ་མཆེད་ལ་སོགས་པ་དེ་ཡང་གང་གིས་སྟོང་པར་མཐོང་ཞིང་ཤེས་པའི་སྟོང་པ་ནི་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། ཇི་ལྟར་དོན་དམ་པའི་རྣམ་པར་མཐོང་བ་དེའི་སྟོང་པ་ནི་དོན་དམ་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་ལམ་གྱི་དགེ་བ་ 2-252 འདུས་བྱས་ཀྱི་སྟོང་པ་ནི་འདུས་བྱས་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དགེ་བ་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་སྟོང་པ་ནི་འདུས་མ་བྱས་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། ཕན་གདགས་པར་བྱ་བའི་སེམས་ཅན་མཐའ་ཡས་པའི་སྟོང་པ་ནི་མཐའ་ལས་འདས་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། བློས་མི་བཏང་བར་བྱ་བ་འཁོར་བ་མཐའ་མེད་པའི་སྟོང་པ་ནི་ཐོག་མ་དང་ཐ་མ་མེད་པ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། ལྷག་མེད་ཀྱི་མྱང་འདས་སུའང་དགེ་བ་མི་ཟད་པར་བྱ་བའི་སྟོང་པ་ནི་དོར་བ་མེད་པ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། རིགས་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པ་དྲི་མས་ཀྱང་དག་པར་བྱ་བའི་སྟོང་པ་ནི་རང་བཞིན་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། ཐོབ་པར་བྱ་བ་མཚན་དང་དཔེ་བྱད་རྣམས་ཀྱི་རང་གི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྟོང་པ་ནི་རང་གི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། དག་པར་བྱ་བ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་སྟོབས་ལ་སོགས་པའི་སྟོང་པ་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། དེ་ལྟར་སྟོང་པ་ཉིད་བཅུ་བཞི་པོ་རྣམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་མདོར་བསྡུ་ན། ཀུན་རྫོབ་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་གང་ཟག་དང་ཆོས་ཀྱི་བདག་མཐའ་དག་གི་དངོས་པོ་མེད་པ་ནི་དངོས་པོ་མེད་པ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། དོན་དམ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་བདག་མཐའ་དག་གིས་སྟོང་པ་དེའི་ངོ་བོར་ཡོད་པ་ནི་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་དེ། དང་པོ་བཞི་གཟུང་བ་མེད་པ་དང་། དེ་ནས་གཉིས
【現代漢語翻譯】
在世俗諦中，有垢染的真如，而在清凈涅槃的勝義諦中，則有無垢染的真如，這兩者是可以區分的。雖然有垢染可以轉變為無垢染，但其本質不會改變。正如：『一切煩惱皆清凈，即是有垢亦無垢。如水界、金與虛空，清凈如是應了知。』 進一步詳細區分，則有十六空性，即：內、外、內外、大、空性、勝義、有為、無為、邊無邊、無始無終、無舍、自性、自相、諸法、無物性、無物自性。這些是中間的總結。深刻的，如眼等內六處之空為空性，可食之色等外六處之空為外空性，內外六處之身體或容器之空為內外空性，廣大處所之器世間之空為大空性，內六處等以何空見、空知之空為空性，如實勝義之所見之空為勝義空性，菩提薩埵所修之道之有為善法之空為有為空性，涅槃之善法無為之空為無為空性，所利益之無量有情之空為邊無邊空性，不捨棄之無始無終輪迴之空為無始無終空性，于無餘涅槃亦不盡之善法之空為無舍空性，自性清凈之自性，以垢亦可清凈之空為自性空性，所獲得之相好等之自相之空為自相空性，所清凈之佛法力等之空為一切法空性。如是十四空性之體性，總而言之，世俗諦中，所有能被執著的，無論是補特伽羅和我，還是法，所有暫時的垢染，其無實有為空性；勝義諦中，法界，所有無我的空性，其體性存在即是無物自性空性。前四者是不可執取的，之後兩者...
【English Translation】 In the relative truth, there is the Suchness with defilements, and in the ultimate truth of pure Nirvana, there is the Suchness without defilements. These two can be distinguished. Although the defiled can be transformed into the undefiled, its essence does not change. As it is said: 'All afflictions are purified, that is, defiled and undefiled. Like the water element, gold, and space, purity should be understood as such.' Further detailed distinctions include the sixteen emptinesses, which are: internal, external, internal-external, great, emptiness, ultimate, conditioned, unconditioned, boundless, beginningless-endless, non-abandonment, self-nature, self-characteristic, all dharmas, non-object, and non-object-nature. These are the intermediate summaries. The emptiness of the profound, such as the internal sense bases like the eye, is internal emptiness; the emptiness of the external sense bases like edible forms is external emptiness; the emptiness of the body or container of the internal and external sense bases is internal-external emptiness; the emptiness of the vast container world of the place is great emptiness; the emptiness of seeing and knowing the internal sense bases, etc., with what emptiness is emptiness; the emptiness of seeing the ultimate truth as it is is ultimate emptiness; the emptiness of the conditioned virtuous dharmas of the path practiced by Bodhisattvas is conditioned emptiness; the emptiness of the unconditioned virtuous dharmas of Nirvana is unconditioned emptiness; the emptiness of the immeasurable sentient beings to be benefited is boundless emptiness; the emptiness of the beginningless and endless cycle of existence that is not abandoned is beginningless and endless emptiness; the emptiness of the virtuous dharmas that are inexhaustible even in the Nirvana without remainder is non-abandonment emptiness; the emptiness of the self-nature that is pure by nature, which can also be purified by defilements, is self-nature emptiness; the emptiness of the self-characteristic of the signs and marks to be obtained is self-characteristic emptiness; the emptiness of the Buddha's powers, etc., to be purified is all dharmas emptiness. Thus, the nature of the fourteen emptinesses, in summary, in the relative truth, all that can be grasped, whether it is the person and the self, or the dharma, all temporary defilements, their non-substantiality is non-object emptiness; in the ultimate truth, the dharma-dhatu, the emptiness of all selflessness, its essence exists as non-object-nature emptiness. The first four are ungraspable, and the next two...
་འཛིན་པ་མེད་པ། ཕྱི་མ་གཉིས་གཉིས་སྟོང་ཡེ་ཤེས་རྟོགས་པར་བྱེད་པ་སྟེ། གནས་ཚུལ་གཏན་ལ་དབབ་པའི་ཆེད་དུ་གསུངས་ལ། ལྷག་མ་བརྒྱད་ནི་སྒྲུབ་པ་རྣམས་ཀྱི་དམིགས་པའི་ཡུལ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཟ་བོ་(དབང་པོ་ནང་)བཟའ་བ་(ཕྱིའི་ཡུལ་གཟུགས་སོགས་) དེ་ཡི་(ཡུལ་གྱི་)ལུས(ཁོག་ཕྱི་ནང་དབང་བརྟེན་རྣམས)། །གནས་ཀྱི་གཞི་ཡི་(སྣོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་)སྟོང་པ་(ཆེན་པོ་) ཉིད། །(ནང་གི་སྐྱེ་མཆེད་སོགས་)དེ་ཡང་གང་གིས་(དེ་བཞི་སྟོང་པར་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་སྟོང་པར་)ཇི་ལྟར་མཐོང་(ཞེ་ན་གཟུང་འཛིན་ 2-253 བདེན་མེད་དུ་རྟོགས་པའི་ཤེས་པས་དེ། སྟོང་པ་དེ་དོན་དམ་དུ་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་དང་དྲུག་པོ་བདེན་པར་མཛད་པ་རིམ་བཞིན་ནང་སྟོང་པ་ཉིད་སོགས་ཡིན་ནོ)། །གང་(གི་)ཕྱིར་དེ་ཡང་སྟོང་པ་(དེའི་སྟོང་པ་ཉིད་ལྔ་པ་)ཉིད། །དགེ་གཉིས་(དགེ་བ་འདུས་བྱས་ཀྱི་སྟོང་ཉིད་ནི་འདུས་བྱས་སྟོང་ཉིད་དང་ཅིག་ཤོས་ཀྱི་སྟོང་ཉིད་ནི་འདུས་མ་བྱས་སྟོང་ཉིད་དང་)ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། །རྟག་ཏུ་(སེམས་ཅན་ལ་ཕན་གདགས་པར་བྱའོ་བསམ་པའི་སྟོང་ཉིད་ནི་མཐའ་འདས་སྟོང་པ་ཉིད་དང་)སེམས་ཅན་ཕན་བྱའི་ཕྱིར། །འཁོར་བ་(དེའི་སྟོང་ཉིད་ནི་ཐོག་མ་དང་ཐ་མ་མེད་པ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་)བཏང་བར་མི་བྱའི་ཕྱིར། །དགེ་བ་(དེའི་སྟོང་ཉིད་དོར་མེད་སྟོང་པ་ཉིད་དང་)མི་ཟད་བྱ་བའི་ཕྱིར། །རིགས་ཀྱང་(དེའི་སྟོང་ཉིད་རང་བཞིན་སྟོང་པ་ཉིད་དང་)རྣམ་པར་དག་བྱའི་ཕྱིར། ། མཚན་དང་(དེའི་སྟོང་ཉིད་ནི་རང་གི་མཚན་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་དང་)དཔེ་བྱད་ཐོབ་བྱའི་ཕྱིར། །(དེའི་སྟོང་པ་ཉིད་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་དང་)སངས་རྒྱས་ཆོས་རྣམས་དག་བྱའི་ཕྱིར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྒྲུབ་པར་བྱེད། །གང་ཟག་དང་ནི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི། །(བདག་གི་)དངོས་པོ་མེད་(པ་ནི་)འདིར་(བཅོ་ལྔ་པ་ངོ་བོ་མེད་པ་)སྟོང་པ་ཉིད། །(དགག་བྱ་)དེ་(ནི་)དངོས་(པོ་)མེད་པ(དེ)འི་དངོས་(ཏེ་ངོ་བོར་)ཡོད་པ(ནི)། །(དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་དེ། གཉིས་སུ་འཇོག་སྟེ་སྟོང་ཉིད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་བསྟན་པས་རིམ་པ་གང་ཟག་དང་ཆོས་ཀྱི་སྒྲོ་འདོགས་པས། དེའི་སྟོང་ཉིད་ལ་བསྐུར་འདེབས་བསལ་བའི་ཕྱིར་བསྟན་ཏོ།།)དེ་(གཉིས་)ནི་དེ་ལས་(ཐ་མ་)སྟོང་ཉིད་གཞན། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། ། ༈ བསྒྲུབ་པ། སྒྲུབ་ཚུལ་ནི། གལ་ཏེ་གཉེན་པོ་མ་བསྒོམས་ཀྱང་ཉོན་མོངས་པ་མེད་པར་འགྱུར་ན། ལུས་ཅན་རྣམས་འབད་མེད་དུ་གྲོལ་བར་འགྱུར་ཞིང་། ཅི་སྟེ་ 2-254 གཉེན་པོ་བསྒོམས་ཀྱང་རྣམ་པར་དག་པར་མི་འགྱུར་ན་ཐར་པའི་དོན་དུ་འབད་པ་དོན་མེད་པར་འགྱུར་བས་ཆོས་ཉིད་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་ཅིང་འོད་གསལ་བ་མངོན་སུམ་དུ་འགྱུར་བར་བྱེད་པ་ལ། ཆོས་ཅན་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་རྣམས་རྣམ་པར་སྦྱང་བའི་ཆ
【現代漢語翻譯】
沒有執著。後面的兩個（內空和外空）是爲了證悟空性智慧，爲了確定情況而說的。剩下的八個是爲了證悟修行者的目標。感官（內在的感官能力）和所感知的（外在的對境，如色等），以及它們的身體（內外感官的依賴），存在的根基（容器世界）本身就是空性（偉大的空性）。那麼，如何通過什麼（內在的感官等）來看到它呢（這四者如何被空性智慧所證悟呢）？通過認識到能取和所取（主客二元）的無實有，通過證悟空性的智慧，這六者被認為是真實的，依次是內空等。 因為那也是空性（第五個空性）。爲了獲得兩種善（有為善的空性和無為善的空性），爲了永遠利益眾生（認為應該利益眾生的空性是無邊空性），爲了不捨棄輪迴（它的空性是無始無終空性），爲了不耗盡善（它的空性是無散空性），爲了凈化種姓（它的空性是自性空性），爲了獲得相和好相（它的空性是自相空性），爲了凈化諸佛之法（它的空性是諸法空性），菩薩行持。 人與法的（自我的）實體不存在，這就是（第十五個）空性。那（所否定的）是不存在的（事物），那（不存在的事物）的實體（即本質）是存在的（不存在的事物的本質即是空性）。（不存在的事物的本質空性，分為兩種，通過揭示空性的特徵，爲了消除對人與法的執著，爲了消除對空性的誹謗而揭示）。那兩個（空性）與那（最後的空性）不同。 如是說。修習：修習的方法是：如果即使不修習對治法，煩惱也會消失，那麼眾生將毫不費力地解脫。如果即使修習對治法，也不能完全清凈，那麼為解脫而努力將變得毫無意義。因此，自性清凈且光明的法性會顯現出來，而有為法的突發污垢會被清除。
【English Translation】 Without clinging. The latter two (internal emptiness and external emptiness) are to realize the wisdom of emptiness, spoken to establish the situation. The remaining eight are for realizing the goal of practitioners. Senses (internal sensory abilities) and what is sensed (external objects, such as form, etc.), and their body (dependence of internal and external senses), the basis of existence (the container world) itself is emptiness (great emptiness). Then, how is it seen through what (internal senses, etc.) (how are these four realized by the wisdom of emptiness)? By recognizing the non-reality of the taker and the taken (subject-object duality), through the wisdom of realizing emptiness, these six are considered true, in order, as internal emptiness, etc. Because that is also emptiness (the fifth emptiness). In order to obtain two kinds of good (the emptiness of conditioned good and the emptiness of unconditioned good), in order to benefit sentient beings forever (the emptiness of thinking that sentient beings should be benefited is boundless emptiness), in order not to abandon samsara (its emptiness is beginningless and endless emptiness), in order not to exhaust good (its emptiness is inexhaustible emptiness), in order to purify lineage (its emptiness is self-nature emptiness), in order to obtain marks and good marks (its emptiness is self-characteristic emptiness), in order to purify all Buddha's dharmas (its emptiness is all dharmas emptiness), Bodhisattvas practice. The entity of person and dharma (of self) does not exist, this is (the fifteenth) emptiness. That (what is negated) is non-existent (things), the entity (i.e., essence) of that (non-existent things) exists (the essence of non-existent things is emptiness). (The emptiness of the essence of non-existent things is divided into two types, by revealing the characteristics of emptiness, in order to eliminate attachment to person and dharma, and to reveal in order to eliminate slander of emptiness). Those two (emptinesses) are different from that (the last emptiness). As it is said. Practice: The method of practice is: if even without practicing the antidote, afflictions will disappear, then sentient beings will be liberated effortlessly. If even after practicing the antidote, one cannot be completely purified, then striving for liberation will become meaningless. Therefore, the nature of dharma, which is self-purifying and luminous, will manifest, and the sudden defilements of conditioned dharmas will be purified.
ེད་དུ། སྟོང་ཉིད་ཟབ་མོ་རྟོགས་ནས་སྒོམ་པ་ལ་འབད་པར་བྱ་སྟེ། གལ་ཏེ་ཉོན་མོངས་དེ་མ་གྱུར། །ལུས་ཅན་ཐམས་ཅད་གྲོལ་བར་འགྱུར། །གལ་ཏེ་རྣམ་དག་དེ་མ་གྱུར། །འབད་པ་འབྲས་བུ་མེད་པར་འགྱུར། །ཉོན་མོངས་མ་ཡིན་མི་མོངས་མིན། །དེ་ནི་དག་དང་མ་དག་མིན། །ཞེས་སོགས་དེ་ཡང་ཀུན་བཏགས་གང་ཟག་དང་ཆོས་ཀྱི་བདག་ཏུ་བཏགས་པའི་ཆ་དོན་ལ་ཅི་ཡང་མེད་པ་ལ་མེད་པར་ཤེས་པ་དང་། གཞན་དབང་རྟོག་བྱེད་ཀྱི་ཤེས་པ་རྒྱུ་རྐྱེན་ལ་རག་ལས་པས་སྣང་ཙམ་དུ་ཡོད་ཀྱང་དེ་བཞིན་དུ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པར་ཤེས་པ་དང་། ཡོངས་གྲུབ་ཆོས་ཉིད་འགྱུར་བ་མེད་པའི་རང་བཞིན་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པར་ཤེས་པ་ནི་སྟོང་ཉིད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་རྣམ་པར་དག་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྒྱན་ལས། མེད་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་ཤེས་ཤིང་། །དེ་བཞིན་ཡོད་པའི་སྟོང་ཉིད་དང་། །རང་བཞིན་སྟོང་པ་ཉིད་ཤེས་ན། །སྟོང་ཉིད་ཤེས་པར་དེ་བརྗོད་དོ། །ཞེས་སོ། ། དེས་ན་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་དོན་ནི། ཀུན་རྫོབ་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་ཉོན་མོངས་པ་ལ་སོགས་པ་འཁོར་བ། སྲིད་པ་རྣམ་ཤེས་སྣང་བ་དང་བཅས་པ་རྣམས་དཔྱད་ན་བདེན་པར་མེད་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི་དོན་དམ་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། གཏད་ནས་མེད་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པར། འོ་ན་རྒྱལ་བའི་གསུངས་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་སྟོན་པའི་མདོ་རྣམས་ཀྱིས་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་བསྟན་པས་འོད་གསལ་ཡང་ཡིན་ལུགས་ལ་བཀག་པ་མིན་ནམ། མདོ་དེ་དག་གི་དགོངས་པ་གང་ཞེ་ན། སྟོང་པ་ཉིད་ནི་སྟོན་(བྱེད་ཡུམ་ལ་སོགས་)པའི་མདོ། །རྒྱལ་བས་ཇི་སྙེད་ 2-255 གསུངས་པ(འི་དགོངས་པ་)གང་། །(མདོ་)དེ་དག་ཀུན་གྱིས་(བདག་འཛིན་གྱི་)ཉོན་མོངས་ལྡོག(པར་བྱེད་ནི།)།ཁམས་དེ་ཉམས་(ཤིང་འགོག་) པར་བྱེད་(པ་ནི་)མ་ཡིན(ནོ)། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་དེ་དག་ལས་སྟོང་ཉིད་བཅུ་དྲུག་པོ་ཡང་ཤེས་བྱ་ཀུན་ལ་ཁྱབ་པ་ཡིན་གྱི། ནང་ལ་ནང་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། ཕྱི་ལ་ཕྱི་སྟོང་པ་ཉིད་གནས་པ་ལྟ་བུར་དུམ་དུམ་ཁྲིགས་སུ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཀུན་ཁྱབ་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཉིད་ནང་སྟོང་པ་ཉིད་ནས་དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་བར་དུ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་ཀུན་བཏགས་གཞན་དབང་གི་མིག་སོགས་གདོད་མ་ནས་ཟད་པ་སོགས་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །ནང་གི་སྐྱེ་མཆེད་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་གདོད་མ་ནས་ཡོད་པ་མི་སྲིད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ཆོས་གང་དང་གང་ཡིན་པ་དེ་ཐམས་ཅད་ནང་སོགས་དེའི་ངོ་བོར་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པས། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནང་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་དོན་ལ་དྲང་དོན་དང་། ངེས་དོན་དབྱེ་བ་ཕྱེད་པར་བྱས་ཏེ་རྒྱལ་བས་གསུངས་པའི་དོན་ལ་དགོངས་པ་དང་དགོངས་མིན་གྱི་དབྱེ་བ་ལ་མཁས་པར་བྱའོ། ། ༈ འགོག་བདེན་དག་པ་གཉིས་ལྡན་གྱི་མ
【現代漢語翻譯】
因此，在通達甚深空性之後，應當努力修習。如果煩惱沒有轉變，一切有情眾生都將解脫。如果不能獲得完全的清凈，那麼一切努力都將毫無成果。煩惱非有亦非無，因此，它既非清凈亦非不清凈。這些都是對於遍計所執的補特伽羅（梵文：Pudgala，意為'人'或'個體'）和法（梵文：Dharma，意為'事物'或'現象'）的自性，實際上並不存在，要認識到這一點。並且，認識到依他起的分別識是依賴於因緣而生起的，僅僅是顯現，並非真實存在。以及，對於圓成實（梵文：Parinispanna，意為'完全成就的'）的法性（梵文：Dharmata，意為'法的本性'）不變的自性，如實了知，這就是通達空性的清凈智慧。《現觀莊嚴論》中說：『了知無之空性，如是了知有之空，以及了知自性空，即說彼爲了知空。』 因此，空性的含義是：對於世俗諦（梵文：Saṃvṛti-satya，意為'遮蔽的真理'）中，如客塵般的污垢，煩惱等等輪迴（梵文：Saṃsāra，意為'輪迴'），以及有生滅的阿賴耶識（梵文：Ālayavijñāna，意為'藏識'）的顯現等等進行觀察時，認識到它們並非真實存在。但並非是否認勝義諦（梵文：Paramārtha-satya，意為'最高的真理'）中，自性清凈的法界（梵文：Dharmadhātu，意為'法界'）。並非完全否定。在《法界贊》中說：『那麼，諸佛所說的宣講空性的經典，是否因為宣講一切皆空，而否定了光明（藏文：འོད་གསལ།）的實相呢？這些經典的密意是什麼呢？』宣講空性之經（如《般若經》），如來所說之密意，彼等一切經（之目的），為遣除（我執之）煩惱，非是毀壞（法）界（之體性）。』因此， 從這些經文中可知，十六空性遍及一切所知，並非像內空（藏文：ནང་སྟོང་པ་ཉིད།，梵文：adhyātma-śūnyatā，梵文羅馬擬音：adhyātma-shunyata，漢語字面意思：內里空性）和外空（藏文：ཕྱི་སྟོང་པ་ཉིད།，梵文：bahirdhā-śūnyatā，梵文羅馬擬音：bahirdha-shunyata，漢語字面意思：外在空性）那樣，各自獨立存在。而是普遍存在於一切事物之中，如來藏（梵文：Tathāgatagarbha，意為'如來胎'）的體性，從內空到無物自性空（藏文：དངོས་པོ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད།）都是如此。因為遍計所執和依他起的眼等，從本初以來就是壞滅的。內部的處（藏文：སྐྱེ་མཆེད།）等等，從本初以來就不可能存在，因此，任何法都不存在於內空等的自性之中。所以，一切法都是內空性等等。 因此，對於空性的含義，要區分了義（梵文：Nītārtha，意為'明確的意義'）和不了義（梵文：Neyārtha，意為'需要解釋的意義'），並且要精通如來所說之意的需要解釋和不需要解釋之處。 接下來是具有清凈和寂滅二相的滅諦（梵文：Nirodha-satya，意為'止滅的真理'）。
【English Translation】 Therefore, having realized the profound emptiness, one should strive to meditate. If the afflictions are not transformed, all sentient beings will be liberated. If complete purity is not attained, then all efforts will be fruitless. Afflictions are neither existent nor non-existent, therefore, they are neither pure nor impure. These are all regarding the imputed self of the Pudgala (person or individual) and Dharma (things or phenomena), which in reality do not exist, and one should recognize this. Furthermore, recognize that the dependent arising consciousness is dependent on causes and conditions, and is merely an appearance, not truly existent. And, for the perfectly established nature of Dharmata (the nature of Dharma), the unchanging nature, know it as it is without distortion, this is called the pure wisdom of realizing emptiness. As it says in the Ornament for Clear Realization: 'Knowing the emptiness of non-existence, likewise knowing the emptiness of existence, and knowing the emptiness of self-nature, it is said that one knows emptiness.' Therefore, the meaning of emptiness is: regarding the temporary defilements of conventional truth, such as afflictions and the cycle of samsara, and the appearances of the Alaya consciousness with its arising and ceasing, when observed, recognize that they are not truly existent. But it is not a denial of the ultimate truth, the self-nature pure Dharmadhatu. It is not a complete negation. In the Praise of Dharmadhatu, it says: 'Then, do the sutras that the Buddhas spoke, which teach emptiness, negate the clear light of reality by teaching that everything is empty? What is the intention of these sutras?' The sutras that teach emptiness (such as the Prajnaparamita Sutra), the intention of what the Tathagatas said, all those sutras (aim) to avert (the clinging to self) afflictions, not to destroy the (essence) of the Dharmadhatu.' Therefore, From these sutras, it can be known that the sixteen emptinesses pervade all knowable objects, and are not like the emptiness of the internal (Tibetan: ནང་སྟོང་པ་ཉིད།, Sanskrit: adhyātma-śūnyatā, Romanized Sanskrit: adhyātma-shunyata, literal meaning: emptiness of the internal) and the emptiness of the external (Tibetan: ཕྱི་སྟོང་པ་ཉིད།, Sanskrit: bahirdhā-śūnyatā, Romanized Sanskrit: bahirdha-shunyata, literal meaning: emptiness of the external), each existing independently. Rather, they are universally present in all things, the nature of the Tathagatagarbha, from the emptiness of the internal to the emptiness of the nature of non-things. Because the imputed and dependent arising eyes, etc., are destroyed from the beginning. The internal ayatanas (Tibetan: སྐྱེ་མཆེད།), etc., are impossible to exist from the beginning, therefore, any Dharma does not exist in the nature of the emptiness of the internal, etc. Therefore, all Dharmas are the emptiness of the internal, etc. Therefore, regarding the meaning of emptiness, one should distinguish between the definitive meaning (Sanskrit: Nītārtha) and the interpretable meaning (Sanskrit: Neyārtha), and one should be proficient in the interpretable and non-interpretable aspects of the meaning spoken by the Tathagatas. Next is the cessation of suffering, which has the two aspects of purity and cessation.
ཚན་ཉིད་གཏན་ལ་ཕབ་པ། གཉིས་པ་འགོག་བདེན་དག་པ་གཉིས་ལྡན་གྱི་མཚན་ཉིད་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ་བཞི་སྟེ། མཚན་ཉིད། ཟབ་ཚུལ། དབྱེ་བ། རྣམ་གྲངས་སོ། །དེ་ལ་མཚན་ཉིད་ནི། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དེ་བཞིན་ཉིད་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པར་བྱས་པ་ལ་ལམ་བསྒོམས་པ་ལས་སྐྱེས་བུ་དེ་ཉིད་ཀྱྀ་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་དག་ནས་དག་པ་གཉིས་ལྡན་དུ་གང་ཟག་དེ་ལ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་སྟེ། རྒྱན་ལས། ཆོས་རྣམས་ཀུན་གྱི་དེ་བཞིན་ཉིད། །སྒྲིབ་གཉིས་དག་པའི་མཚན་ཉིད་དེ། །ཞེས་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་ཤེས་ཐམས་ཅད་ནས། །བསྒོམ་པ་ལས་ནི་ཡང་དག་བྱུང་། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཤིང་། ཆོས་མངོན་པ་ལས་ཀྱང་། རྣམ་གྲངས་འདིས་ནི་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་དམིགས་ 2-256 པ་གང་དུ་ཟག་པ་དང་བཅས་པའི་དངོས་པོ་འགས་པ་དེ་འགོག་པའི་མཚན་ཉིད་དེ། ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། ཟབ་ཚུལ་ནི། སྟོང་ཉིད་ཀྱི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་དང་འདྲ་སྟེ། ཆོས་ཅན་འདུ་བྱེད་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་དེ་བཞིན་ཉིད་དེ། འདུས་བྱེད་མ་ཡིན་པས་དེ་དག་གཅིག་པ་ཡང་མ་ཡིན་ལ། རང་བཞིན་དུ་དབྱེར་མེད་པར་ཁྱབ་པས་ཐ་དད་པ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཤིན་ཏུ་རྟོགས་དཀའ་ཞིང་ཟབ་པ་ཉིད་དེ། དགོངས་པ་ངེས་པར་འགྲེལ་པ་ལས། འདུ་བྱེད་ཁམས་དང་དོན་དམ་དེ་བཞིན་ཉིད། །གཅིག་དང་ཐ་དད་བྲལ་བའི་མཚན་ཉིད་དེ། །གཅིག་དང་དུ་མ་ཉིད་དུ་གང་རྟོགས་པ། །དེ་དག་ཚུལ་མིན་ལྟ་ལ་ཞུགས་པ་ཡིན། །ཞེས་དང་། རྒྱན་ལས་ཀྱང་། དེ་ནི་ཆོས་དཀར་རང་བཞིན་ཡང་། །དེ་ཡིས་དེ་ནི་བརྗོད་མ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཤིང་། དཔལ་ཕྲེང་གིས་ཞུས་པ་ལས་ཀྱང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཡུལ་ལས་འདས་པ། སྡུག་བསྔལ་འགོག་པའི་བདེན་པ་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་སྟེ། ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཤེས་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ལགས་སོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། དབྱེ་བ་ནི། ཐུན་མོང་དུ་གྱུར་པའི་འགོག་པ་དང་། ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པའི་འགོག་པ་གཉིས། ཐུན་མོང་བ་ནི། འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་གྱི་ས་བོན་ཉམས་སྨད་པ་བརྡའི་འགོག་པ་དང་། འཕགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ས་བོན་ཀུན་ཏུ་བཅོམ་པ་དོན་དམ་པའི་མིང་ཅན་གྱི་འགོག་པ་དང་། སློབ་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཉོན་མོངས་པ་ཅི་རིགས་པ་སྤངས་པ་ཡོངས་སུ་མ་རྫོགས་པའི་འགོག་པ་དང་། མི་སློབ་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྤང་བྱ་མཐའ་དག་སྤངས་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་འགོག་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་སོ། །ཁྱད་པར་བ་ནི། མངོན་པ་ལས། སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ 2-257 ལས་འདས་པ་བསྡུས་པའི་འགོག་པ་གང་ཡིན་པ་སྟེ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཕན་པ་དང་བདེ་བའི་གནས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །དེ་ཡང་ཀུན་རྫོབ་ཆོས་ཅན་རྟེན་འབྲེལ་གཙོ་བོར་གཏན་ལ་
【現代漢語翻譯】
正性的確定： 第二，確定具有二重清凈之相的滅諦，分為四部分：相、甚深之理、分類、名稱。 相： 法界的真如（chos kyi dbyings de bzhin nyid），其自性清凈，通過修習道，使補特伽羅（skyes bu）的客塵煩惱也得以清凈，從而使該補特伽羅顯現二重清凈。如《寶性論》云：『諸法之真如，二障凈之相。』又云：『真如於一切智，由修習而生。』等。如《阿毗達磨》所說：『以這種方式，專注于真如，任何與煩惱相關的法之滅，即是滅之相。』 甚深之理： 與空性（stong nyid）的解釋相似，即有為法（'du byed）的法性（chos nyid）是真如。因為它不是有為法所造，所以與有為法不是一體；又因為它無差別地遍及一切，所以與有為法也不是他體。因此，它極難理解且甚深。如《解深密經》云：『有為界與勝義真如，非一非異之相。若執為一或異，皆入于非理之見。』又如《寶性論》云：『彼是白法之自性，然彼不能言說彼。』等。如《華鬘經》所問：『世尊，眾生之識所不及，滅苦之諦不可思議，非聲聞（nyan thos）與獨覺（rang sangs rgyas）之識所行。』等。 分類： 分為共同的滅和特殊的滅兩種。共同的滅包括：世間道（'jig rten pa'i lam）的種子衰損的損減滅（brda'i 'gog pa），以及聖者智慧的種子完全摧毀的勝義滅（don dam pa'i ming can gyi 'gog pa）；還有有學道（slob pa）者斷除各自煩惱的不圓滿滅，以及無學道（mi slob pa）者斷除一切應斷之物的圓滿滅等。特殊的滅是指：《阿毗達磨》中說，佛陀和菩薩的不住涅槃（mi gnas pa'i mya ngan las 'das pa）所包含的滅，因為這是利益一切眾生安樂之處。 也就是說，世俗（kun rdzob）的法以緣起（rten 'brel）為主。
【English Translation】 Establishing the Definition: Secondly, establishing the definition of the Truth of Cessation (འགོག་བདེན, 'gog bden) which possesses the two purities, has four aspects: definition, profound manner, divisions, and terms. Definition: The Dharmadhatu (ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་, chos kyi dbyings), Suchness (དེ་བཞིན་ཉིད, de bzhin nyid), is naturally pure. Through cultivating the path, the adventitious stains of afflictions (ཉོན་མོངས་པ་, nyon mongs pa) of that individual (སྐྱེས་བུ་, skyes bu) are also purified, and thus the two purities manifest to that person. As stated in the Ratnagotravibhāga (རྒྱན་, rgyan): 'The Suchness of all dharmas is the characteristic of being purified from the two obscurations.' And: 'Suchness, from all knowledge, arises correctly from meditation.' etc. Also, as stated in the Abhidharma (ཆོས་མངོན་པ་, chos mngon pa): 'Through this aspect, focusing on Suchness, whatever cessation of contaminated things is the characteristic of cessation.' Profound Manner: Similar to what was explained in the context of emptiness (སྟོང་ཉིད་, stong nyid), the Dharmata (ཆོས་ཉིད, chos nyid) of conditioned phenomena (འདུ་བྱེད་, 'du byed) is Suchness. Because it is not created by conditioned phenomena, it is not the same as them. And because it pervades without differentiation, it is not different from them. Therefore, it is extremely difficult to realize and is profound. As stated in the Saṃdhinirmocana Sūtra (དགོངས་པ་ངེས་པར་འགྲེལ་པ་, dgongs pa nges par 'grel pa): 'The conditioned realm and ultimate Suchness are characterized by being free from one and different. Those who perceive them as one or many have entered into improper views.' And as stated in the Ratnagotravibhāga (རྒྱན་, rgyan): 'That is also the nature of white dharmas; by that, that is not expressed.' etc. Also, as asked in the Śrīmālādevī Siṃhanāda Sūtra (དཔལ་ཕྲེང་གིས་ཞུས་པ་, dpal phreng gis zhus pa): 'Bhagavan, the cessation of suffering, which is beyond the object of consciousness of sentient beings, is inconceivable; it is not the domain of knowledge of all Śrāvakas (ཉན་ཐོས་, nyan thos) and Pratyekabuddhas (རང་སངས་རྒྱས་, rang sangs rgyas).' etc. Divisions: There are two types: common cessation and particularly superior cessation. Common cessation includes: the cessation of deterioration of the seed of the worldly path (འཇིག་རྟེན་པའི་ལམ་, 'jig rten pa'i lam), which is the cessation of decline (བརྡའི་འགོག་པ་, brda'i 'gog pa); the cessation of the ultimate meaning (དོན་དམ་པའི་མིང་ཅན་གྱི་འགོག་པ་, don dam pa'i ming can gyi 'gog pa), which is the complete destruction of the seed of the wisdom of the noble ones; the incomplete cessation of those in training (སློབ་པ་, slob pa) who have abandoned whatever afflictions are appropriate; and the complete cessation of those who are beyond training (མི་སློབ་པ་, mi slob pa) who have abandoned all that is to be abandoned, etc. The particularly superior cessation is: as stated in the Abhidharma (མངོན་པ་, mngon pa), the cessation included in the non-abiding Nirvana (མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་, mi gnas pa'i mya ngan las 'das pa) of the Buddhas and Bodhisattvas (བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་, byang chub sems dpa'), because it is the place of benefit and happiness for all sentient beings. That is to say, conventional (ཀུན་རྫོབ་, kun rdzob) phenomena are primarily established based on dependent origination (རྟེན་འབྲེལ་, rten 'brel).
འབེབས་པའི་སྐབས་ཀྱི་འགོག་བདེན་ཡིན་གྱི་ངེས་པའི་དོན་དུ་འགོག་གཞི་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཉིད་འགོག་བདེན་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་ནོ། ། རྣམ་གྲངས་ཀྱང་དེ་ཉིད་ལས་མ་ལུས་པར་སྤངས་པ་དང་། ངེས་པར་སྤངས་པ་དང་བྱང་བར་འགྱུར་བ་དང་ཟད་པ་དང་། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་དང་འགོག་པ་དང་རྣམ་པར་ཞི་བ་དང་ནུབ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནས། འདུས་མ་བྱས་པ་དང་། ཟག་པ་མེད་པ་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དང་། སྐྱེ་བ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་བར་རྒྱ་ཆེར་འབྱུང་བ་རྣམས་སོ།། །། ༄། །ལམ་གྱི་བདེན་པ་གཏན་ལ་དབབ་པ། ༈ བཞི་པ་ལམ་གྱི་བདེན་པ་ལ་བཞི་སྟེ། མཚན་ཉིད། བྱེད་ལས། དབྱེ་བ། རང་བཞིན་ནོ། ། ༈ མཚན་ཉིད། དེ་ལ་མཚན་ཉིད་ནི། ཐབས་དང་ཤེས་རབ་ཟུང་དུ་འབྲེལ་བའི་དགེ་བ་གང་ཞིག །རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་འཇུག་ངོགས་སུ་གྱུར་པ་སྟེ། མདོ་ལས། ཐབས་དང་བཅས་པའི་ཤེས་རབ་ནི་ལམ་མོ། །ཤེས་རབ་དང་བཅས་པའི་ཐབས་ནི་ལམ་མོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། ༈ བྱེད་ལས། བྱེད་ལས་ནི། ཟག་པ་དང་བཅས་པ་འབྲས་བུའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་དུ་ཤེས་པར་བྱས་ནས། དེའི་རྒྱུ་ལས་དང་ཉོན་མོངས་པ་སྤོང་ཞིང་། དེ་དག་གིས་རྣམ་པར་དག་པ་མངོན་སུམ་དུ་བྱ་བའི་ཆེད་དུ་ཟག་པ་མེད་པའི་དགེ་བའི་རྩ་བ་རྣམས་བསྟེན་པ་སྟེ། ཆོས་མངོན་པ་ལས། ལམ་གང་གིས་སྡུག་བསྔལ་ཡོངས་སུ་ཤེས་པ་དང་། ཀུན་འབྱུང་སྤོང་བ་དང་། འགོག་པ་མངོན་དུ་བྱེད་པ་དང་། ལམ་སྒོམ་པ་སྟེ་འདི་ནི་ལམ་གྱི་མཚན་ཉིད་མདོར་བསྡུས་པའོ། ། ཞེས་གསུངས་ལྟར་རོ། ། 2-258 ༈ དབྱེ་བ་དང་རང་བཞིན། དབྱེ་བའང་དེ་ཉིད་ལས། ལམ་རྣམ་པར་ལྔ་སྟེ། ཚོགས་ཀྱི་ལམ་དང་། སྦྱོར་བའི་ལམ་དང་། མཐོང་བའི་ལམ་དང་། སྒོམ་པའི་ལམ་དང་། མཐར་ཕྱིན་པའི་ལམ་མོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །རང་བཞིན་ལའང་དེ་ལྟར་ལྔ་ལས། ༈ ཚོགས་ཀྱི་ལམ། ཚོགས་ཀྱི་ལམ་ནི། ལས་དང་པོ་པ་རྣམས་ཀྱི་ཐར་པའི་ཆ་དང་མཐུན་པའི་དགེ་བའི་རྩ་བ་རྒྱུད་ཡོན་ཏན་གྱི་ཚོགས་ཀྱིས་འགེངས་ཤིང་། རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་འཇུག་ངོགས་སུ་གྱུར་པ་སྟེ། དེ་ཡང་སྤྱོད་འཇུག་ལས། སྤོངས་པའི་སེམས་ནི་ཐོབ་པ་ལས། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པར་བཤད། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། མདོ་ལས། མིག་གིས་གཟུགས་རྣམས་མཐོང་སྟེ་མཚན་མར་མི་འཛིན་མངོན་བཏགས་སུ་མི་འཛིན་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པ་ལྟར་དབང་པོའི་སྒོ་སྡོམ་པ་དང་། བཤེས་པའི་ཕྲིན་ཡིག་ལས། ཁ་ཟས་སྨན་དང་འདྲ་བར་རིག་བྱས་ནས། །འདོད་ཆགས་ཞེ་སྡང་མེད་པར་བསྟེན་བགྱིས་ཏེ། །རྒྱགས་ཕྱིར་མ་ལགས་སྒེགས་པའི་ཕྱིར་མ་ལགས། །འཚིགས་ཕྱིར་མ་ལགས་ལུས་གནས་འབའ་ཞིག་ཕྱིར། །ཞེས་པ་ལྟར་ཟས་ཀྱི་ཚོད་རིག་པ་དང་། དེ་ཉིད་ལས། རིགས་པའི་བདག་ཉིད་ཉིན་པར་ཐམས་ཅད་དང་། །མཚན་མོའང་སྟོད་སྨད་དག
【現代漢語翻譯】
在闡述止滅諦時，就其確切含義而言，作為止滅之基礎的空性智慧本身，就是一種特殊的止滅諦。 其範疇也廣泛，從完全斷除、必定斷除、變得清凈、滅盡、離欲、止息、完全寂靜、消逝等等，直到非因緣和合、無漏、涅槃、不生等等。 第四個真實是道諦，它有四個方面：定義、作用、分類和自性。 定義： 定義是：任何與方便和智慧相結合的善行，都成為解脫的入口。正如經部所說：『與方便相結合的智慧是道，與智慧相結合的方便是道。』 作用： 作用是：在認識到所有具有煩惱的果報之法皆是痛苦之後，斷除其因——業和煩惱，並且爲了通過這些來顯現清凈，而修習無漏的善根。正如《阿毗達磨》所說：『通過何道完全瞭解痛苦，斷除集諦，顯現滅諦，修習道諦，這就是道諦的簡要定義。』 分類和自性： 分類也如《阿毗達磨》所說：『道有五種：資糧道、加行道、見道、修道和究竟道。』自性也有這五種。 資糧道： 資糧道是：對於初學者來說，與解脫部分相應的善根，以功德的積累來充實相續，併成為解脫的入口。正如《入菩薩行論》所說：『捨棄之心勝於獲得，是為戒律波羅蜜。』正如經部所說，對於別解脫戒，『眼睛看到事物時，不執取相，不執取隨相』等等，如是守護根門。正如《親友書》所說：『食物應如藥，知已無貪嗔，不為驕不為壯，唯為身存活。』如是知量而食。又如《親友書》所說：『具慧之人日夜皆，初后二分不放逸。』
【English Translation】 In the context of explaining the Truth of Cessation ('bebs pa'i skabs kyi 'gog bden'), in the definitive sense, the wisdom of emptiness ('stong pa nyid kyi ye shes') that is the basis of cessation is itself a special Truth of Cessation ('gog bden khyad par can'). Its categories are also extensive, ranging from complete abandonment ('ma lus par spangs pa') and definite abandonment ('nges par spangs pa'), to becoming purified ('byang bar 'gyur ba'), exhausted ('zad pa'), free from desire (''dod chags dang bral ba'), cessation (''gog pa'), complete pacification ('rnam par zhi ba'), and disappearance ('nub pa'), and so on, up to the unconditioned (''dus ma byas pa'), the unpolluted ('zag pa med pa'), Nirvana ('mya ngan las 'das pa'), and unborn ('skye ba med pa'), and so forth. The fourth truth is the Truth of the Path, which has four aspects: definition, function, classification, and nature. Definition: The definition is: any virtue that is combined with skillful means and wisdom, which becomes an entrance to liberation. As stated in the Sutra: 'Wisdom combined with skillful means is the path; skillful means combined with wisdom is the path.' Function: The function is: having understood that all contaminated ('zag pa dang bcas pa') phenomena of results are suffering, abandoning their cause—karma and afflictions—and cultivating uncontaminated ('zag pa med pa'i') roots of virtue for the sake of actualizing purity through them. As stated in the Abhidharma: 'By which path one fully understands suffering, abandons the origin, actualizes cessation, and cultivates the path—this is the concise definition of the path.' Classification and Nature: The classification is also as stated in the Abhidharma: 'There are five paths: the path of accumulation, the path of preparation, the path of seeing, the path of meditation, and the path of consummation.' The nature is also these five. The Path of Accumulation: The path of accumulation is: for beginners, the roots of virtue that are in accordance with the aspect of liberation, filling the continuum with a collection of qualities, and becoming an entrance to liberation. As stated in the Bodhicharyavatara: 'The mind of renunciation is said to be superior to attainment; it is the perfection of discipline.' As stated in the Sutra, regarding the Pratimoksha vows, 'Seeing forms with the eyes, not grasping at characteristics, not grasping at details,' and so forth, thus guarding the doors of the senses. As stated in the Letter to a Friend: 'Knowing food to be like medicine, partake without desire or hatred, not for pride, not for strength, but solely for the sake of sustaining the body.' Thus, knowing the measure of food. And as stated in the same text: 'The wise one, both day and night, in all the first and last parts, does not neglect.'
་ཏུ་ཐུན་བཟླས་ནས། ། མནལ་ཚོའང་འབྲས་མེད་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་བར། །དྲན་ལྡན་དེ་ཉིད་བར་དུ་མནལ་བར་འཛོད། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་ནམ་གྱི་ཆ་སྟོད་དང་ཆ་སྨད་ལ་མི་ཉལ་བར་རྣལ་འབྱོར་ལ་བརྩོན་པ་དང་། སྤྱོད་འཇུག་ལས། ལུས་དང་སེམས་ཀྱི་གནས་སྐབས་ལ། །ཡང་དང་ཡང་དུ་བརྟག་བྱ་བ། །དེ་ཉིད་ཁོ་ན་མདོར་ན་ནི། །ཤེས་བཞིན་བསྲུང་བའི་མཚན་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། ཤེས་བཞིན་དུ་གནས་པར་མངོན་པར་དགའ་བ་སྟེ་ཐར་པའི་རྒྱུ་ཆོས་ལ་སློབ་པ་རྣམས་ཡིན་ཞིང་། དེ་བཞིན་དུ། དད་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་གཏོང་དང་ཐོས་པ་དང་། །དྲི་མེད་ངོ་ཚ་ཤེས་དང་ཁྲེལ་ཡོད་དང་། །ཤེས་རབ་ནོར་བདུན་ལགས་ 2-259 པར་ཐུབ་པས་གསུངས། ། ནོར་གཞན་ཕལ་བ་དོན་མ་མཆིས་རྟོགས་མཛོད། །ཅེས་འབྱུང་བ་ལྟར། འཕགས་པའི་ནོར་བདུན་བསྟེན་པ་དང་། ལེགས་པར་གྲུབ་པ་ལས། ཉིན་པར་བག་མེད་བྱས་པ་ཀུན། །མཚན་མོ་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ། །མཚན་མོ་བྱས་པའང་ནང་བར་བཤགས། །ལེགས་པར་བྱས་ལ་མངོན་དགར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། སྡིག་པ་བཤགས་པ་ལ་སོགས་པ་སྒྲུབ་པ་དང་། རྒྱན་ལས། རྒྱས་སྲས་སྤྱོད་ཚེ་ཇི་ལྟ་ཇི་ལྟ་བུར། །དབང་པོའི་སྤྱོད་ཡུལ་སྣ་ཚོགས་འཇུག་འགྱུར་བ། །དེ་དང་དེ་ལ་རིགས་པ་མཐུན་ཚིག་གིས། །སེམས་ཅན་ཕན་ཕྱིར་དེ་མངོན་འདུ་བྱེད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། སྤྱོད་ཡུལ་རྣམས་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བ་དང་། དབུས་མཐའ་ལས་གསུངས་པའི་དོན་སྔར་བཤད་པ་ལྟར་ཆོས་སྤྱོད་བཅུ་སྒྲུབ་པ་ལ་སོགས་པ་འཕགས་པའི་ལམ་གྱི་རྒྱུར་གྱུར་པའི་དགེ་བ་གཞན་ཡང་ཡོད་ལ། ཡིད་ཆེས་པའི་གསུང་རབ་ཐོས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཤེས་རབ་དང་། དེའི་དོན་རིགས་པས་བསམ་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཤེས་རབ་དང་། དེ་དག་དང་མི་འགལ་བར་སྒོམ་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཤེས་རབ་ལ་ཚུལ་བཞིན་དུ་སློབ་པ་རྣམས་ཀྱང་ཡིན་པས། འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་སྤངས་ནས་ཐར་པའི་བདེ་བ་ཐོབ་པར་འདོད་པའི་ལས་དང་པོ་པ་རྣམས་ཀྱིས་དེ་དག་ལ་ཅི་ནུས་ཀྱི་བསླབ་པར་བྱའོ། ། གཞན་ཡང་། ཚོགས་ལམ་ཆུང་ངུའི་གནས་སྐབས་སུ་ལུས་དང་། ཚོར་བ་དང་། སེམས་དང་། ཆོས་ཏེ་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་བཞི་གཙོ་ཆེར་བསྒོམ་པར་བྱ་ཞིང་། འབྲིང་པོའི་གནས་སྐབས་སུ་སྡུག་པ་སྐྱེས་པ་རྣམས་སྤང་བ་དང་། མ་སྐྱེས་པ་རྣམས་མི་བསྐྱེད་པ་དང་། དགེ་བ་མ་སྐྱེས་པ་རྣམས་བསྐྱེད་པ་དང་། སྐྱེས་པ་རྣམས་སྤེལ་བ་སྟེ། ཡང་དག་པར་སྤོང་བ་བཞི་དང་། ཆེན་པོའི་གནས་སྐབས་སུ་འདུན་པ་དང་བརྩོན་འགྲུས་དང་སེམས་དང་དཔྱོད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དེ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་བཞི་རྣམས་ཀྱང་གཙོ་ཆེར་བསྒོམ་པར་བྱའོ། ། 2-260 ༈ སྦྱོར་བའི་ལམ། སྦྱོར་བའི་ལམ་ནི། ཚོགས་བསགས་པ་ལས་མོས་པ་སྤྱོད་པ་རྣམས་ཀྱིས་ངེས་པར་འབྱེད་པའི་ཆ་དང་མཐུན་པའི་དགེ་བའི་རྩ་བ་བདེན་པ་རྣམས་མངོན་པར་རྟོག་པ་ལ་རིམ་གྱིས་སྦྱ
【現代漢語翻譯】
如是念誦，睡眠亦不徒然，具念者應于其中睡眠。』如是說故，于上半夜與下半夜不睡眠，而勤于瑜伽。如《入行論》云：『身心之狀態，應屢屢觀察，總之唯此乃是，守護正念之特徵。』如是說故，樂於安住于正念，乃是學習解脫之因的修行者。同樣：『信與戒律施與聞，無垢慚愧知慚愧，智慧七財佛所說，了知余財皆無義。』如是所說，應依止七聖財。又從善成中說：『白日所作諸不善，夜晚應一一懺悔，夜晚所作亦于晨，懺悔善行應隨喜。』如是說故，應修懺悔罪業等。如《寶鬘論》云：『佛子行持如何行，根門對境起種種，以理相應之言辭，為利有情而顯現。』如是說故，應清凈諸境。如《辨中邊論》所說之義，如前所說，修持十法行等，亦有成為聖道之因的其他善行。以及如理修學由聽聞可信經論而生之智慧，由以理思維其義而生之智慧，以及與彼等不相違背之由修習而生之智慧。因此，欲捨棄輪迴之苦而獲得解脫之樂的初學者，應盡力修學彼等。 此外，于資糧道小位時，應主要修習身、受、心、法四念住；于中位時，應修斷除已生之苦，不生未生之苦，生起未生之善，增長已生之善，即四正斷；于大位時，應主要修習欲、勤、心、觀之等持，即四神足。 ༈ 加行道 加行道者，由積聚資糧，以勝解行者，以順抉擇分之善根，次第修習現證諸諦。
【English Translation】 Thus, by reciting, sleep also does not become futile; the mindful one should sleep in between.』 As it is said, one should not sleep in the first and last parts of the night, but diligently practice yoga. As it is said in the Bodhicharyavatara: 『The state of body and mind, should be repeatedly examined; in short, this alone is the characteristic of guarding mindfulness.』 As it is said, those who delight in abiding in mindfulness are those who study the Dharma, the cause of liberation. Similarly: 『Faith, discipline, generosity, and learning, stainless shame, knowing shame, and wisdom are the seven noble riches spoken by the Buddha. Understand that other riches are meaningless.』 As it says, one should rely on the seven noble riches. Also, from the Subhutasamgraha it says: 『All the misdeeds done during the day, should be confessed separately at night; what was done at night should be confessed in the morning; one should rejoice in what was done well.』 As it is said, one should practice confessing sins, etc. As it says in the Garland of Jewels: 『How does a Bodhisattva act when the senses engage in various objects? With words that accord with reason, he manifests for the benefit of sentient beings.』 As it is said, one should purify all objects. As the meaning spoken in the Madhyantavibhaga, as previously explained, practicing the ten practices of Dharma, etc., there are also other virtues that become the cause of the noble path. And also, properly studying the wisdom that arises from hearing credible scriptures, the wisdom that arises from thinking about its meaning with reason, and the wisdom that arises from meditating without contradicting them. Therefore, beginners who wish to abandon the suffering of samsara and attain the bliss of liberation should strive to study them as much as they can. Furthermore, in the stage of the small accumulation path, one should mainly meditate on the four mindfulnesses: body, feeling, mind, and phenomena; in the middle stage, one should abandon sufferings that have arisen, not generate those that have not arisen, generate virtues that have not arisen, and increase those that have arisen, i.e., the four right abandonments; in the great stage, one should mainly meditate on the samadhi of aspiration, diligence, mind, and investigation, i.e., the four legs of miraculous power. ༈ The Path of Preparation The path of preparation is that, by accumulating merit, those who practice aspiration, with the roots of virtue in accordance with the part of ascertainment, gradually practice the direct realization of the truths.
ོར་ཞིང་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་འཇུག་ངོགས་སུ་གྱུར་པ་སྟེ། དེ་ཡང་དྲོད་ཐོབ་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་པ་སྔར་བཤད་པ་རྣམས་ཀྱང་ཡིན་ཞིང་། ཁྱད་པར་དུ་ཡང་། མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མཉམ་བཞག་པས། །ཡིད་ཀྱི་བརྗོད་པ་མ་གཏོགས་པར། །དོན་ཀུན་རབ་ཏུ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། བདེན་པ་རྣམས་ལ་སྣང་བ་ཐོབ་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ཤེས་རབ་མཚུངས་པར་ལྡན་པ་དང་བཅས་པ་དྲོ་བར་གྱུར་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་འཕེལ་བྱའི་ཕྱིར་བརྩོན་འགྲུས་བརྟན་པ་རྟག་ཏུ་རྩོམ། ། ཞེས་པ་ལྟར། བདེན་པ་རྣམས་ལ་སྣང་བ་མཆེད་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ཤེས་རབ་མཚུངས་པར་ལྡན་པ་དང་བཅས་པ་རྩེ་མོར་གྱུར་པ་དང་། དེ་ནས་དོན་དུ་སྣང་བ་ཀུན། །སེམས་སུ་རབ་ཏུ་སྣང་བ་འགྱུར། །ཞེས་པ་ལྟར། བདེན་པ་རྣམས་ལ་ཕྱོགས་གཅིག་ལ་ཞུགས་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། ཤེས་རབ་མཚུངས་པར་ལྡན་པ་དང་བཅས་པ་བདེན་པའི་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་བཟོད་པ་དང་། དེ་ཚེ་བར་ཆད་མེད་པ་ཡི། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་མྱུར་དུ་རེག །ཅེས་པ་ལྟར། བདེན་པ་རྣམས་ལ་དེ་མ་ཐག་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། ཤེས་རབ་མཚུངས་པར་ལྡན་དང་བཅས་པ་འཇིག་རྟེན་པའི་ཆོས་ཀྱི་མཆོག་རྣམས་ཡིན་ལ། དེ་དག་རེ་རེ་ལ་ཡང་ཆུང་ངུ་དང་འབྲིང་དང་ཆེན་པོའི་དབྱེ་བས་རྣམ་པ་གསུམ་གསུམ་དུའང་འགྱུར་རོ། །བཞི་པོ་དེ་རྣམས་ཀྱི་དང་པོ་གཉིས་སུ་ནི། དད་པ་དང་། བརྩོན་གྲུས་དང་། དྲན་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། ཤེས་རབ་སྟེ་དབང་པོ་ལྔ་གཙོ་ཆེར་བསྒོམ་པར་བྱ་ཞིང་། ཕྱི་མ་གཉིས་སུ་ནི་དེ་དག་སྟོབས་སུ་གྱུར་པ་ལྔ་གཙོ་ཆེར་བསྒོམ་པར་བྱ་སྟེ། དབུས་མཐའ་ལས། དབང་པོ་རྣམས་དང་སྟོབས་ 2-261 རྣམས་ལས། །ངེས་འབྱེད་ཡན་ལག་གཉིས་གཉིས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། ༈ མཐོང་བའི་ལམ། མཐོང་བའི་ལམ་ནི། འཇིག་རྟེན་པའི་ཆོས་ཀྱི་མཆོག་གི་འཇུག་ཐོག་ཏུ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་འཕགས་པའི་བདེན་པ་རྣམས་གཟུང་བ་དང་འཛིན་པ་མི་དམིགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། ཤེས་རབ་མཚུངས་པར་ལྡན་པ་དང་བཅས་པ་ཆོས་ཉིད་མངོན་སུམ་གྱིས་གསར་དུ་མཐོང་ཞིང་། རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་འཇུག་ངོགས་སུ་གྱུར་པ་སྟེ། རྒྱན་ལས། དེ་ནས་དེ་ན་འཇིག་རྟེན་ལས། །འདས་པའི་ཡེ་ཤེས་བླ་མེད་པ། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་དྲི་མ་མེད། །འཛིན་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བ་ཐོབ། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །དེ་ཡང་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་ལས། བདེན་དང་བདེན་ལ་བཟོད་པ་དང་། །ཤེས་པའི་སྐད་ཅིག་རྣམ་བཞི་ཡིས། །ལམ་ཤེས་ཉིད་ལ་མཐོང་བའི་ལམ། །ཕན་ཡོན་བཅས་པ་འདི་བཤད་དོ། ། ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། སྡུག་བསྔལ་བ་དང་། ཀུན་འབྱུང་བ་དང་། འགོག་པ་དང་། ལམ་རྣམས་ལ་དམིགས་ནས། སོ་སོའི་མཐོང་སྤང་གི་སྒྲིབ་པ་སྤོང་བ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་དང་།
【現代漢語翻譯】
是解脫之門。 此外，直至暖位（指四加行位的第一個階段）為止的凡夫之戒律等如前所述。 特別是，如《現觀莊嚴論》所說：『菩薩于等持中，除心之言說外，一切事物皆不見。』 如是，與獲得諸真諦之顯現的等持和智慧無別而具足者，即是暖位。 『為使法之顯現增長，恒常精進堅固。』 如是，與諸真諦之顯現增長的等持和智慧無別而具足者，即是頂位。 『其後，一切事物之顯現，皆轉為心之顯現。』 如是，與趨向一境之諸真諦的等持和智慧無別而具足者，即是忍位（真諦隨順忍）。 『彼時，速證無間之等持。』 如是，與諸真諦之無間等持和智慧無別而具足者，即是世間法之最勝位。 彼等每一位，亦可分為小、中、大三種。 此四者之前二者，應主要修習信、精進、念、定、慧五根；后二者，應主要修習彼等轉為力之五力。 如《中邊分別論》所說：『根與力中，抉擇分之二二。』 見道：見道是處於世間法之最勝位的入口，以出世間之智慧，取證聖者之真諦，是與能取、所取皆不可得之等持和智慧無別而具足者，是全新現見法性，是解脫之門。 如《現觀莊嚴論》所說：『于彼時，獲得無上之出世間智慧，無分別，無垢染，離能取所取。』 如《現觀莊嚴論》所說：『以真諦與真諦之忍，以及智之四剎那，說此見道及其利益。』 如是，緣于苦、集、滅、道，斷除各自之見斷所斷之障，即是法智忍。
【English Translation】 It is the gateway to liberation. Furthermore, the morality and so on of ordinary individuals up to the stage of warmth (referring to the first stage of the four preparatory practices) are as previously explained. In particular, as stated in the Ornament of the Sutras: 'Bodhisattvas in meditative equipoise do not see any objects except for the expressions of the mind.' Thus, those who are endowed with both samadhi and wisdom, inseparable from each other, having attained the appearance of the truths, are in the stage of warmth. 'To increase the appearance of the Dharma, constantly engage in steadfast diligence.' Thus, those who are endowed with both samadhi and wisdom, inseparable from each other, with the appearance of the truths increasing, are in the stage of the peak. 'Thereafter, the appearance of all objects transforms into the appearance of the mind.' Thus, those who are endowed with both samadhi and wisdom, inseparable from each other, having entered into one aspect of the truths, are in the stage of acceptance (tolerance in accordance with the truths). 'At that time, quickly attain the samadhi without interruption.' Thus, those who are endowed with both samadhi and wisdom, inseparable from each other, with the immediate samadhi of the truths, are the supreme of worldly dharmas. Each of these can also be divided into three types: small, medium, and large. In the first two of these four, one should mainly cultivate the five faculties of faith, diligence, mindfulness, samadhi, and wisdom; in the latter two, one should mainly cultivate the five powers that have transformed into strength. As stated in the Discrimination of the Middle and the Extremes: 'From the faculties and the powers, two each are the limbs of definite emergence.' The Path of Seeing: The Path of Seeing is the entrance to the supreme of worldly dharmas, grasping the truths of the noble ones with transcendental wisdom, being endowed with both samadhi and wisdom, inseparable from each other, where the grasper and the grasped are not perceived, newly seeing the nature of reality directly, and being the gateway to liberation. As stated in the Ornament of Realization: 'Then, in that state, one obtains the unsurpassed transcendental wisdom, without conceptualization, without defilement, and free from the two graspings.' As stated in the Ornament of Realization: 'With the four moments of truth and acceptance of truth, and wisdom, this Path of Seeing and its benefits are explained.' Thus, focusing on suffering, origin, cessation, and path, abandoning the obscurations to be abandoned by seeing for each, is the acceptance of the knowledge of Dharma.
སྒྲིབ་པ་སྤངས་ནས་ཀྱང་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱེད་པ་ཆོས་ཤེས་པ་དང་། དེ་ལྟར་སྐད་ཅིག་དང་པོ་གཉིས་པོ་འཕགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུར་རྟོགས་པ་རྗེས་སུ་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་དང་། སྐད་ཅིག་གསུམ་པོ་དེ་ཉིད་རང་རིག་པའི་ཚུལ་གྱིས་འཛིན་པ་རྗེས་སུ་ཤེས་པ་སྟེ། བདེན་པ་སོ་སོ་ལ་སྐད་ཅིག་བཞི་བཞིའི་དབྱེ་བ་སྐད་ཅིག་མ་བཅུ་དྲུག་རིམ་ཅན་དུ་སྐྱེ་ཞིང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱིས་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ས་དང་པོ་ཡང་ཐོབ་སྟེ། རྒྱན་ལས། དེ་ནས་དེས་ནི་ས་དང་པོར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེའི་བདག་ཉིད། ། ཀུན་དང་མཉམ་དང་འཇིག་རྟེན་ལས། །འདས་པའི་ཡེ་ཤེས་བླ་མེད་ཐོབ། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །དེ་དག་ཏུ་ནི་དྲན་པ་དང་། 2-262 ཆོས་རབ་ཏུ་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་དང་། བརྩོན་འགྲུས་དང་། དགའ་བ་དང་། ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། བཏང་སྙོམས་ཡང་དག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་རྣམ་ཀྱང་བསྒོམ་པར་བྱའོ། །དེ་རྣམས་ལ་དགོངས་ནས་མདོ་ལས་ཀྱང་། ཆོས་རྣམས་ལ་ཆོས་ཀྱི་མིག་རྡུལ་མེད་ཅིང་དྲི་མ་དང་བྲལ་བ་རྣམ་པར་དག་པ་སྐྱེས་སོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་སོ། ། ༈ སྒོམ་པའི་ལམ། སྒོམ་པའི་ལམ་ནི། བདེན་པ་བཞིའི་ཆོས་ཉིད་མཐོང་ཟིན་གོམས་པར་བྱེད་པ་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་འཇུག་ངོགས་སུ་གྱུར་པ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་ཁམས་གསུམ་གྱི་ས་དགུ་པོ་ཟག་པ་མེད་པར་གྱུར་པ་ལ། གནས་ནས་གཉེན་པོ་ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་ལ་སོགས་པ་རིམ་གྱིས་སྐྱེ་བས་སྤང་བྱ་ཆེན་པོའི་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་པ་སྤོང་བར་བྱེད་པ་སྟེ། མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་ལས། ས་དགུ་ལ་ནི་ཆེན་པོ་ཡི། །ཆེན་པོ་ལ་སོགས་དྲི་མ་ཡི། །གཉིས་པོ་ཆུ་ངུའི་ཆུང་ངུ་ལ། །སོགས་པའི་ལམ་ནི་དག་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །ཁྱད་པར་དུ་ཡང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ནི་ས་དང་པོའི་མཐོང་ལམ་རྫོགས་པའི་ལྷག་མ་ནས་བརྩམས་ཏེ་ས་བཅུ་པའི་བར་ལ་ཚོགས་གཉིས་ཁྱད་པར་ཅན་རིམ་གྱིས་འཕེལ་བར་བྱེད་པ་སྟེ། རྒྱན་ལས། དེ་ནས་དེ་ནི་ལྷག་མ་ཡི། །ས་རྣམ་སྒོམ་པའི་ལམ་འདི་ལ། །ཡེ་ཤེས་རྣམ་པ་བཞི་པོ་དག །སྒོམ་ཕྱིར་རབ་ཏུ་སྤྱོད་པར་བྱེད། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །དེ་རྣམས་སུ་ནི་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་དང་རྟོག་པ་དང་ངག་དང་ལས་ཀྱི་མཐའ་དང་འཚོ་བ་དང་རྩོལ་བ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏེ་འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་རྣམས་ཀྱང་བསྒོམ་པར་བྱའོ། ། ༈ མཐར་ཕྱིན་པའི་ལམ། མཐར་ཕྱིན་པའི་ལམ་ནི། རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟེན་ནས་གནས་ངན་ལེན་ཐམས་ཅད་སྤངས་ཤིང་གནས་མ་ལུས་པ་ཡོངས་སུ་གྱུར་པས་ཟད་པ་དང་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པའི་ཡེ་ཤེས་མཐར་ཐུག་པ་ཐོབ་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ཉན་ 2-263 ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ནི་གོང་དུ་འགྲོ་བ་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར་ལམ་མཚན་ཉིད་པ་དང་འབྲས་བུ་བཏགས་པ་བ
【現代漢語翻譯】
通過斷除障礙，體驗解脫，即為知法。如此，最初的兩個剎那，領悟到是聖法的因，是隨信行忍。第三個剎那，以自證的方式執持，是隨信行。因此，在每個諦（satya，真理）中，都有四個剎那的區分，十六個剎那依次生起。菩薩們也隨之獲得初地。如《現觀莊嚴論》所說：『此後彼為初地中，菩薩之自性，獲得勝過一切，等同及世間，無上之智慧。』如是宣說。在這些剎那中，也要修習念住、擇法、精進、喜、輕安、禪定、舍等七覺支。考慮到這些，經中也廣說：『于諸法生起離塵垢，離垢之法眼清凈。』等等。 修道： 修道，即是串習已經見到的四諦之法性，成為趣入解脫之門。也就是將三界九地轉為無漏，從微小的對治力開始，逐漸生起，從而斷除極大的所斷。如《現觀莊嚴論》所說：『於九地中，大中之大等，垢之二者，于小中之小等，之道乃清凈。』如是宣說。特別是，菩薩們從初地見道之餘開始，直到十地之間，次第增上殊勝的二資糧。如《現觀莊嚴論》所說：『此後彼為余，此道修習地，為修四種智，故而勤精進。』如是宣說。在這些地中，也要修習正見、正思、正語、正業、正命、正精進、正念、正定等八正道。 究竟道： 究竟道，即是依靠金剛喻定，斷除一切煩惱障，以及所知障，獲得證知滅盡和不生的究竟智慧。而且，聲聞和緣覺們，爲了超越，其道具有相，其果具有名。
【English Translation】 Experiencing liberation by eliminating obscurations is knowing the Dharma. Thus, the first two moments, realizing that they are the cause of the noble Dharmas, is the acceptance of following belief. The third moment, grasping it in the manner of self-awareness, is following belief. Therefore, in each Truth (satya), there is a distinction of four moments, and sixteen moments arise in sequence. Bodhisattvas also attain the first bhumi (stage) along with it. As stated in the Ornament: 'Thereafter, in the first bhumi, that one, the nature of a Bodhisattva, attains unsurpassed wisdom that surpasses all, is equal to, and transcends the world.' Thus it is said. In these moments, one should also cultivate the seven branches of enlightenment: mindfulness, discrimination of Dharma, diligence, joy, tranquility, concentration, and equanimity. Considering these, the sutras also extensively state: 'In the Dharmas, the Dharma eye, free from dust and defilement, is born pure.' and so on. The Path of Meditation: The path of meditation is to familiarize oneself with the nature of the Four Noble Truths that have already been seen, becoming the gateway to liberation. That is, transforming the nine grounds of the three realms into the unpolluted, gradually generating from the smallest antidote, thereby eliminating the greatest of what is to be abandoned. As stated in the Ornament: 'In the nine grounds, the greatest of the great, etc., the two of defilement, in the smallest of the small, etc., the path is pure.' Thus it is said. In particular, for Bodhisattvas, from the remainder of the path of seeing of the first bhumi up to the tenth bhumi, the two accumulations of merit and wisdom are gradually increased. As stated in the Ornament: 'Thereafter, that one is the remainder, on this path of meditation of the bhumis, for the sake of meditating on the four kinds of wisdom, one should diligently practice.' Thus it is said. In these bhumis, one should also cultivate the eightfold noble path: right view, right thought, right speech, right action, right livelihood, right effort, right mindfulness, and right concentration. The Path of Completion: The path of completion is to rely on the Vajra-like Samadhi, abandoning all afflictive obscurations and completely transforming all that remains, thereby attaining the ultimate wisdom of knowing exhaustion and non-arising. Moreover, for Hearers (Shravakas) and Solitary Buddhas (Pratyekabuddhas), in order to surpass, their path has characteristics, and their fruit has a name.
་ཡིན་ལ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་པ་རྣམས་ཀྱི་ནི་སྤངས་རྟོགས་ཕུལ་དུ་དབྱུང་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར་ལམ་བཏགས་པ་བ་དང་འབྲས་བུ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ཞིང་། དེ་ཉིད་ལ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཐོབ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྒྱན་ལས། རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། །རྟོགས་པས་མི་ཤིགས་ཐོབ་ནས་ནི། །གནས་གཞན་གྱུར་པ་མཐར་ཐུག་པ། །སྒྲིབ་པ་ཀུན་གྱི་དྲི་མེད་དང་། །གང་ལ་གནས་ན་སེམས་ཅན་ཀུན། །ཕན་ཕྱིར་རབ་ཏུ་སྒྲུབ་བྱེད་པ། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཡི། ། གོ་འཕང་བླ་ན་མེད་པ་ཐོབ། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། ༄། །བདེན་པ་དེ་དག་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤོང་བ། ད་ནི་བདེན་པ་དེ་དག་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤོང་བ་ལ། འགོག་བདེན་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ་དང་། ལམ་བདེན་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བའོ། ། ༈ འགོག་བདེན་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ། དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། (དང་པོ་)འདུས་བྱས་སུ་ཡོད་པ་སྤང་བ་ནི། ཁ་ཅིག་འགོག་པ་ནི་ལམ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདུས་བྱས་ཀྱི་དངོས་པོར་ཡོད་དམ་སྙམ་དུ་སེམས་ན། དེ་ལྟར་ནི་མི་བསམ་སྟེ། ལམ་སྒོམ་པ་ལས། ཀུན་བཏགས་གཞན་དབང་གཉིས་ཀྱི་བསྡུས་པ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་དང་བྲལ་བ་ཙམ་ལ་ལམ་གྱིས་དག་པའི་འབྲས་བུ་ཞེས་བྱའི་དོན་དམ་པ་ཡོངས་གྲུབ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་དེ་རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་གསར་དུ་བསྐྱེད་པའི་འབྲས་བུར་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ནམ་ཡང་གཞན་དུ་མི་འགྱུར་ཞིང་འདུས་མ་བྱས་པའི་རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་དཔལ་ཕྲེང་གིས་ཞུས་པ་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་འཕགས་པའི་བདེན་པ་བཞི་པོ་དེ་དག་ལས་བདེན་པ་གསུམ་ནི་མི་རྟག་པ་ལགས་སོ། །བདེན་པ་གཅིག་ནི་རྟག་པ་ལགས་སོ། ། ཞེས་པ་ནས། བཅོམ་ལྡན་འདས་འདི་ལ་བདེན་པ་གཅིག་ནི་འདུས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་ཡུལ་ལས་འདས་པ་ལགས་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་གང་འདུས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ 2-264 ཉིད་ཀྱི་ཡུལ་ལས་འདས་པ་དེ་ནི་རྟག་པ་ལགས་སོ། །གང་རྟག་པ་དེ་ནི་མི་བསླུ་བའི་ཆོས་ཅན་ལགས་སོ། ། ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ཉིད་འབྲས་བུར་འཇོག་པ་ཡང་དཔེར་ན་ནམ་མཁའ་སྤྲིན་དང་བྲལ་བ་དང་། གསེར་དྲི་མས་དག་པ་དང་། ཆུ་རྙོག་པ་དང་བཅས་པ་རྣམས་བྲལ་བའི་འབྲས་བུའི་དཔེ་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པ་ཡིན་གྱི་སྐྱེད་འབྲས་གསར་དུ་བསྒྲུབས་པ་ནི་མ་ཡིན་པ་བཞིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། རྟག་ཏུ་གཉིས་བྲལ་འཁྲུལ་བའི་རྟེན་གང་ཡིན་དང་གང་ཞིག་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །བརྗོད་པར་ནུས་མ་ཡིན་ཞིང་སྤྲོས་པ་མེད་པའི་རང་བཞིན་དེ་ཁོ་ན། །ཤེས་བྱ་སྤང་བྱ་རང་བཞིན་དྲི་མེད་འདོད་གང་རྣམ་པར་སྦྱང་བྱ་སྟེ། ། དེ་ནི་ནམ་མཁའ་གསེར་དང་ཆུ་དང་ཉོན་མོངས་པ་ལས་རྣམ་དག་འདོད། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། (གཉིས་པ་)གཏན་མེད་དུ་འདོད་པ་སྤང་བ་ནི། ཡང་ཁ་ཅིག་སྤང་བྱ་འགག་པ་ཙམ་གྱིས་མེད་དགག་ནམ
【現代漢語翻譯】
是的。對於大乘行者來說，由於其斷證功德無與倫比，因此既是道，又是果。證得此果，即稱為證得一切種智。如《寶性論》所說：『金剛喻定不可摧，證得之後至究竟，轉至他處為終極，遠離一切垢染污。何者安住利益眾，精進修持為利他，獲得無上之勝位，是為一切種智者。』 現在，爲了遣除對這些真諦的錯謬認知，我們將分別闡述如何破除對滅諦和道諦的錯誤理解。 首先，我們將破除關於滅諦的三種錯誤觀點。第一，破除認為滅諦是『有為法』的觀點：有些人認為，滅諦是道的果，因此是『有為法』。但事實並非如此。通過修道，僅能使『遍計所執』和『依他起』二者所攝的世俗『客塵』得以清除。道所凈化的果，即勝義『圓成實』，也就是法界，其本性清凈。此清凈法界並非由因緣新產生的果，而是永恒不變、無為的自性。正如《華嚴經》〈寶莊嚴童子品〉所說：『世尊，於此四聖諦中，三諦無常，一諦常。』乃至『世尊，此一諦超越有為法之範疇，此超越有為法之範疇者，即是常。此常者，即是不欺誑之法。』等等廣說。 將滅諦視為果，也如同虛空遠離雲翳，黃金去除雜質，清水去除渾濁一樣，這些都是顯而易見的例子，說明了去除障礙即是果，而非新創造的果。正如經文所說：『恒時離二執，何者為依處，何者於一切，不可言說性，無戲論自性，彼即應知性，當舍自性垢，所欲當凈治，彼如虛空金，水及離煩惱。』 第二，破除認為滅諦是『斷滅』的觀點：有些人認為，滅諦僅僅是所斷之法的滅除，是『無遮』，如同虛空一般，一無所有。但事實並非如此。滅諦是遠離一切戲論的寂滅，是真實存在的。正如《寶性論》所說：『若謂滅盡更無餘，是則彼同於虛空，經說滅盡是解脫，故知滅盡非虛空。』
【English Translation】 Yes. For Mahayana practitioners, because their abandonment and realization are unparalleled, it is both the path and the fruit. Attaining this fruit is called attaining omniscience. As stated in the Ornament [of Clear Realization]: 'The vajra-like samadhi, once attained, is indestructible by realization, reaching the ultimate state of transformation, free from the impurities of all obscurations. Whoever abides to benefit all sentient beings, diligently striving for their sake, attains the unsurpassed state of omniscience.' Now, to dispel erroneous beliefs about these truths, we will separately explain how to refute misconceptions about the cessation of suffering and the path. First, we will refute three misconceptions about the truth of cessation. First, refuting the view that cessation is 'conditioned': Some think that cessation is the result of the path, therefore it exists as a 'conditioned' phenomenon. But this is not the case. Through cultivating the path, only the temporary defilements of the conventional, which are encompassed by 'imputation' and 'dependence on others,' are removed. The fruit purified by the path, which is the ultimate 'perfected nature,' the realm of dharma, is extremely pure. This pure realm of dharma is not a newly created fruit through causes and conditions, but is eternally unchanging and of an unconditioned nature. As stated in the 'Questions of Shri Mala Sutra': 'World Honored One, among these four noble truths, three truths are impermanent, and one truth is permanent.' And further, 'World Honored One, this one truth transcends the realm of conditioned characteristics; World Honored One, that which transcends the realm of conditioned characteristics is permanent; that which is permanent is of a non-deceptive nature.' And so on, extensively explained. Regarding cessation as a fruit is also like the sky being free from clouds, gold being purified from impurities, and water being cleared of turbidity. These are obvious examples of how removing obstacles is the fruit, not a newly created fruit. As it is said: 'Always free from duality, whatever is the basis of delusion, whatever in all ways, cannot be spoken of, and is of a nature without elaboration, that alone is to be known, what is to be abandoned is the naturally stainless, whatever is desired is to be purified, that is like the sky, gold, water, and freedom from afflictions.' Second, refuting the view that cessation is 'annihilation': Some think that cessation is merely the cessation of what is to be abandoned, a 'non-affirming negation,' like empty space, completely devoid of anything. But this is not the case. Cessation is the peace of liberation from all elaborations, and it truly exists. As stated in the Essence of the Sugata: 'If it is said that cessation is utterly nothing, then it is the same as empty space. The sutras say that cessation is liberation, therefore cessation is not empty space.'
་མཁའ་ལ་འཇའ་ཡལ་བ་ལྟར་ཅི་ཡང་མེད་པར་འགྱུར་བ་ནི། འགོག་པའི་བདེན་པའོ། །སྙམ་དུ་མངོན་པར་ཞེན་ན། དེ་ལྟར་ཡང་རིག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སྤང་བྱ་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་འགག་པར་ཟད་མོད། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་མེད་པར་འགྱུར་བ་ནི་མ་ཡིན་ཞིང་། རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་ཉིད་ལྷག་པར་མངོན་གསུམ་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དཔེར་ན་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེ་འོད་གསལ་བ་ལ་སྒྲིབ་པ་བྱེད་པའི་འདམ་རྫབ་བསལ་ཡང་ནོར་བུ་མེད་པར་མི་འགྱུར་ཞིང་འོད་གསལ་བ་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པ་བཞིན་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་སུ་བསྟོད་པ་ལས། ཇི་ལྟར་རིན་ཆེན་བཻ་ཌཱུཪྻ། །དུས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་འོད་གསལ་ཡང་། །ས་ཡི་ནང་ན་གནས་གྱུར་ན། །དེ་ཡི་འོད་ནི་གསལ་མ་ཡིན། །དེ་བཞིན་ཉོན་མོངས་ཀྱིས་བསྒྲིབས་པའི། ། ཆོས་དབྱིངས་ཤིན་ཏུ་དྲི་མེད་པའང་། །འཁོར་བར་འོད་ནི་གསལ་མ་ཡིན། །མྱ་ངན་འདས་ན་འོད་གསལ་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །ཅི་སྟེ་ 2-265 གཏན་ནས་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ནི་ཉན་ཐོས་སྡེ་གཉིས་འདོད་པ་ལྟར་གྱི་ཉན་ཐོས་དང་། རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འགོག་པ་དང་། ཡང་ཁྱད་པར་མེད་པར་འགྱུར་ཞིང་། གཞི་མེད་པའི་ཕྱིར་ཡོན་ཏན་ཁྱད་པར་ཅན་རྣམས་ཀྱང་མེད་པར་འགྱུར་ལ། དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཕན་པ་དང་། བདེ་བ་སྒྲུབ་པའི་འཕྲིན་ལས་ཀྱང་མེད་པར་ཐལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཉེས་པ་མང་པོ་ཡོད་ཅིང་མདོ་ལས་ཀྱང་། སྡུག་བསྔལ་འགོག་པའི་བདེན་པ་ཉིད་ནི་ཡང་དག་པར་ན་བདེན་པ་དང་། རྟག་པ་དང་སྐྱབས་ལགས་སོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པས་ཀྱང་གནོད་པར་འགྱུར་རོ། ། (གསུམ་པ་)ཕྱོགས་རེ་ལ་ཞེན་པ་སྤང་བ་ནི། དཔེར་ན་ཚ་བའི་རེག་པ་སྤངས་ནས་མེད་ཀྱང་ལྕགས་གྲང་མོ་ཡོད་པ་དང་། རབ་རིབ་སྤངས་ནས་མེད་ཀྱང་། མིག་གསལ་པོ་ཡོད་པ་བཞིན་དུ་རྣམ་པར་ཤེས་པ་གློ་བུར་དྲི་མ་མཐའ་དག་སྤངས་ནས་མེད་པ་ཡིན་ཡང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་རྟག་ཏུ་མི་འགྱུར་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། རྣམ་པར་མ་བརྟགས་པར་ཡོད་མེད་མཐའ་གཅིག་ཏུ་ངེས་པ་མི་བཟུང་སྟེ། རྒྱན་ལས། ཇི་ལྟར་ལྕགས་ལ་ཚ་བ་དང་། །མིག་ལ་རབ་རིབ་ཞི་བ་ལྟར། །སངས་རྒྱས་སེམས་དང་ཡེ་ཤེས་ལ། །ཡོད་དང་མེད་པར་མི་བརྗོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། ༈ ལམ་བདེན་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ། གཉིས་པ་ལམ་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཚོགས་མེད་པར་གྲོལ་བ་སྤང་བ་དང་། ཚོགས་གཉིས་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤངས་པའོ། ། ༈ ཚོགས་མེད་པར་གྲོལ་བ་སྤང་བ། དང་པོ་ནི། ཕྱི་རོལ་པ་འགའ་ཞིག་གིས་ཚོགས་གཉིས་མ་བསགས་ཀྱང་ལྟ་བ་ངན་པ་སྣ་ཚོགས་པ་རྟོགས་པ་དང་། འདོད་པའི་ཡོན་ཏན་ལྔ་ལ་འཛེམ་མེད་དུ་ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་། སྲོག་བཅད་ནས་ལྷ་མཉེས་པར་བྱས་པ་ཙམ་གྱིས་ཐར་པ་ཐོབ་པར་འདོད་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དུས་གསུམ་གྱིས་ཀུན་ནས་བསླང་བའི་མི་དགེ་བ
【現代漢語翻譯】
就像彩虹消失在天空中一樣，什麼都不存在，這就是滅諦（'gog pa'i bden pa'o）。如果執著于這種想法，那麼這種理解也是不正確的。雖然應該斷除的煩惱止息了，但法界（chos kyi dbyings）並非變得不存在，而是自性光明更加顯現。例如，即使去除了遮蔽光明寶珠的污泥，寶珠也不會消失，而且光明會更加顯現。正如《法界贊》（chos kyi dbyings su bstod pa）中所說：『如同珍貴的琉璃寶，無論何時都光明，但若處於地中，其光芒則不顯。同樣，被煩惱遮蔽的，極清凈的法界，在輪迴中光芒不顯，于寂滅時方顯光明。』如果完全不存在，那麼就會像聲聞部（nyan thos sde gnyis）所認為的那樣，與聲聞（nyan thos）和獨覺（rang sangs rgyas）的滅盡沒有區別。因為沒有基礎，所以特殊的功德也不會存在。正因為如此，利益一切眾生和成辦安樂的事業也會不成立，等等，會有許多過失。經典中也說：『滅苦之諦才是真實、常恒和救護。』這些說法也會受到妨害。 （三）斷除偏執：例如，捨棄熱觸后，即使熱不存在了，但冷的鐵依然存在；捨棄眼翳后，即使眼翳不存在了，但明亮的眼睛依然存在。同樣，即使如客塵般的染污全部捨棄，不再存在，但智慧之身，勝義諦的佛陀，是常恒不變存在的。因此，不應不加辨別地執著于存在或不存在的極端。如《寶性論》（rgyan las）中說：『如鐵離熱，如眼離翳，于佛心與智慧，不應說有或無。』 第二，斷除對道的錯解，分為二：斷除不積資糧而解脫的觀點；斷除對二資糧的錯解。 第一，有些外道認為，即使不積累二資糧，僅僅通過領悟各種邪見，無所顧忌地享用五欲，或者通過殺生來取悅天神，就能獲得解脫，這是不合理的。因為三時所造的一切不善業
【English Translation】 Just as a rainbow disappears into the sky, becoming nothing, that is the Truth of Cessation (Nirodha Satya). If one clings to such a notion, that understanding is also incorrect. Although the afflictions to be abandoned cease, the Dharmadhatu (chos kyi dbyings) does not become non-existent; rather, the naturally luminous nature becomes even more manifest. For example, even if the mud that obscures a luminous jewel is removed, the jewel does not disappear, and its luminosity becomes manifest. As it is said in the 'Praise of Dharmadhatu': 'Like a precious lapis lazuli, always luminous, but when it is in the earth, its light is not clear. Similarly, the Dharmadhatu, obscured by afflictions, is extremely pure, but its light is not clear in samsara; it becomes clear in nirvana.' If it were completely non-existent, then it would be no different from the cessation of the Shravakas (nyan thos) and Pratyekabuddhas (rang sangs rgyas) as asserted by the two Shravaka schools (nyan thos sde gnyis). Because there is no basis, special qualities would also not exist. For that very reason, the activity of benefiting all sentient beings and accomplishing happiness would also be impossible, and so on, there would be many faults. The sutras also say: 'The Truth of the Cessation of Suffering is truly the Truth, the Permanent, and the Refuge.' These statements would also be contradicted. (3) Abandoning Attachment to One Side: For example, having abandoned the sensation of heat, even though the heat is gone, the cold iron remains; having abandoned cataracts, even though the cataracts are gone, the clear eye remains. Similarly, even though all adventitious stains are abandoned and no longer exist, the Body of Wisdom, the ultimate Buddha, is eternally unchanging and exists. Therefore, one should not hold to a single extreme of existence or non-existence without discrimination. As it is said in the Ornament (Ratnagotravibhāga): 'Just as heat leaves iron, just as cataracts leave the eye, one should not say of the Buddha's mind and wisdom that they exist or do not exist.' Second, abandoning wrong views about the path, there are two aspects: abandoning the view that liberation is possible without accumulating merit; abandoning wrong views about the two accumulations. First, some non-Buddhists believe that liberation can be attained simply by understanding various wrong views without accumulating the two accumulations, by indulging in the five objects of desire without restraint, or by pleasing the gods through killing. This is unreasonable because all non-virtuous actions motivated by the three times
་སྤྱད་པས་ནི་འཁོར་བ་སྡུག་བསྔལ་འབའ་ཞིག་སྐྱེད་ 2-266 པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ལྷ་གཞན་མཉེས་པར་བྱས་ཀྱང་དེ་དག་ལ་ཐར་བ་སྟེར་བའི་ནུས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཡང་དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་ལས། ལུས་དང་ངག་དང་ཡིད་ཀྱི་ལས། ། དགེ་དང་མི་དགེ་གང་བྱེད་པ། །དེ་འབྲས་སེམས་ཅན་ལོངས་སྤྱད་དེ། །ལྷ་གཞན་འབྲས་བུ་སྟེར་བ་མིན། །ཞེས་པ་དང་། རིན་ཆེན་ཕྲེང་བ་ལས་ཀྱང་། མི་དགེ་བ་ལས་སྡུག་བསྔལ་ཀུན། ། དེ་བཞིན་ངན་འགྲོ་ཐམས་ཅད་དེ། །ཞེས་གསུངས་ལ། སྤྱོད་འཇུག་ལས་ཀྱང་། སྡིག་པ་བྱེད་པ་བདེ་འདོད་ཀྱང་། །གང་དང་གང་དུ་འགྲོ་འགྱུར་བ། །དེ་དང་དེར་ནི་སྡིག་པ་དེས། ། སྡུག་བསྔལ་མཚོན་གྱིས་རྣམ་པར་འཇོམས། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ། ནང་པར་ཁས་འཆེ་བ་འགའ་ཞིག་ཀྱང་ཀུན་རྫོབ་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་འདི་ཐམས་ཅད་ནི་རང་རང་ངོ་བོས་སྟོང་པའོ། །ཞེས་བྱ་བར་སྟོན་ཏོ། །དེ་ལྟར་རྟོགས་པ་དང་། དོན་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་ཏོ་སྙམ་དུ་བསམས་ནས། ད་ནི་བླ་མའི་བཀའ་དྲིན་གྱིས་ཅིག་ཆར་ལེགས་པར་གྲོལ་ལོ། །དེའི་ཕྱིར་བགྲོད་པར་བྱེད་པའི་ས་དང་ལམ་མེད་དོ། ། བགྲོད་པར་བྱ་བའི་ཐར་པ་གཞན་མེད་དོ། །འཁོར་བ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དག་ལ་དགག་པ་དང་། སྒྲུབ་པ་མེད་དོ། །དེ་རྣམས་ཡོད་པར་གསུངས་པ་ནི་དྲང་བའི་དོན་ཏེ་བརྫུན་པའོ། །ཞེས་བྱ་བར་རྟོགས་ན། དེ་ལྟར་ཡང་མཐའ་གཅིག་ཏུ་མི་བསམ་སྟེ། ཀུན་རྫོབ་རང་རང་གི་ངོ་བོས་སྟོང་པར་ཐོས་བསམ་དང་མྱོང་བ་ཙམ་གྱིས་རྟོགས་པས་ཀྱང་དངོས་པོ་ལ་མངོན་པར་ཞེན་པ་ཅུང་ཟད་ལྡོག་མོད། གཟུང་འཛིན་དུ་སྣང་བ་རྣམས་མ་འགགས་པར་དེ་ཙམ་གྱིས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་མངོན་དུ་གྱུར་པར་ཡང་ཇི་ལྟར་འགྱུར། ཚོགས་གཉིས་རིམ་གྱིས་མ་བསགས་ཀྱང་བཀའ་ཙམ་གྱིས་གྲོལ་བ་འགྱུར་ན་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པའི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཐབས་ཤིན་ཏུ་སླ་བ་དེ་རྣམས་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཅིའི་ཕྱིར་མི་སྟོན། ས་དང་ལམ་རིམ་གྱིས་བགྲོད་པ་ 2-267 དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྒོམ་པ་ལ་སོགས་པ་ཐབས་མཐའ་ཡས་པ་འདི་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཅི་ཞིག་བྱ། དེ་ལྟ་བས་ན་ལམ་མ་བསྒོམས་ཀྱང་བཀའ་ཙམ་གྱིས་ཐར་པ་ཐོབ་པར་འདོད་པ་ནི་རྣམ་པར་མ་བརྟགས་པ་ཉིད་དེ། དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་ལས། བཀའ་ཡི་ཀུན་སྤྱོད་ཆོས་རྣམས་ནི། །འགས་ཀྱང་སྲོག་ཆགས་ཐར་སྟེར་མིན། །ལམ་ཉེར་སྟོན་བྱེད་གང་གིས་ན། །རྒྱལ་བ་བཀའ་ཡིས་ཐར་སྟེར་མིན། །གལ་ཏེ་བླ་མའི་དྲིན་གྱིས་ནི། ། ལུས་ཅན་རྣམས་ནི་གྲོལ་འགྱུར་ན། །དེ་ཚེ་ཐར་པ་སྙིང་རྗེ་ཅན། །ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་སྟོན་མི་འགྱུར། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་ཚོགས་གཉིས་མ་བསགས་ཀྱང་དེ་ཁོ་ནས་སངས་རྒྱས་སོ། །སྙམ་དུ་བསམ་པ་ཙམ་གྱིས་དེ་ལྟར་འགྱུར་ན་ནི་བསོད་ནམས་དམན་པ་འགའ་ཞིག་
【現代漢語翻譯】
因為沉溺於世俗只會滋生痛苦，而且即使取悅其他神靈，他們也沒有能力給予解脫。正如《無垢光經》所說：『身語意之業，善與不善所為，其果報眾生享用，他神不賜果。』又如《寶鬘論》所說：『一切痛苦皆從不善生，同樣一切惡趣亦如是。』《入行論》中也說：『罪惡之人慾求樂，彼復奔赴何處所，罪惡之果於彼處，以苦痛箭而摧毀。』等等。同樣，有些自稱是佛教徒的人也宣稱，所有這些顯現為各種各樣的世俗現象，本質上都是空性的。他們如此理解，並認為證悟了勝義諦的法身，現在依靠上師的恩德，一下子就徹底解脫了。因此，沒有需要行走的道路和道次第，沒有需要獲得的涅槃，對於輪迴和涅槃，既沒有需要否定的，也沒有需要肯定的。所有關於這些存在的說法都是方便之說，是虛假的。』如果這樣理解，那就是一種極端的想法。僅僅通過聞思和體驗來認識到世俗的自性是空性的，雖然可以稍微減少對事物的執著，但是，在顯現為能取和所取的情況下，僅僅如此又怎麼能證悟法身呢？如果沒有逐漸積累二資糧，僅僅依靠口頭上的教導就能解脫，那麼具有大悲心的諸佛為什麼不向眾生展示這些極其簡便的方法呢？逐漸行走于道次第，修持禪定等等無量方便又有何用？因此，認為不修道也能僅僅依靠口頭教導就能獲得解脫，這是一種沒有經過深思熟慮的想法。《無垢光經》中說：『口頭上的行為和法，絲毫不能給予眾生解脫。指示道路者是誰呢？諸佛不以口頭給予解脫。如果依靠上師的恩德，眾生就能獲得解脫，那麼具有慈悲者，就不會通過禪定來指示（解脫之道）。』等等。此外，僅僅因為認為沒有積累二資糧也能成佛，如果僅僅是這樣想就能成佛，那麼福德淺薄的一些人
【English Translation】 Because indulging in samsara only breeds suffering, and even if one pleases other gods, they have no power to grant liberation. As it is said in the 'Vimalaprabha': 'The actions of body, speech, and mind, whatever good or bad is done, its fruits are enjoyed by sentient beings, other gods do not give the fruit.' Also, as it is said in the 'Ratnavali': 'All sufferings arise from non-virtue, likewise all evil destinies are the same.' It is also said in the 'Bodhicharyavatara': 'Sinful people desire happiness, wherever they go, the result of sin in that place, with painful arrows are destroyed.' and so on. Similarly, some who claim to be Buddhists also proclaim that all these various samsaric appearances are empty of inherent existence. They understand it that way, and think that they have realized the Dharmakaya (法身) of ultimate truth, and now, by the grace of the Guru (上師), they are completely liberated all at once. Therefore, there is no path and stages to be traversed, there is no other liberation to be attained, and for samsara and nirvana, there is neither negation nor affirmation. All statements about their existence are provisional and false.' If one understands in this way, that is an extreme view. Merely through hearing, thinking, and experiencing that samsara is empty of inherent existence, although it can slightly reduce attachment to phenomena, however, with the appearance of grasper and grasped, how can one realize the Dharmakaya (法身) by that alone? If one does not gradually accumulate the two accumulations, and one can be liberated merely by verbal instructions, then why do the Buddhas (佛) with great compassion not show these extremely easy methods to sentient beings? What is the use of gradually traversing the stages of the path, practicing samadhi (禪定), and so on, with countless methods? Therefore, the idea that one can attain liberation merely by verbal instructions without practicing the path is an unexamined thought. As it is said in the 'Vimalaprabha': 'Verbal actions and dharmas, do not give liberation to any living beings. Who is the one who shows the path? The Buddhas (佛) do not give liberation by words. If by the grace of the Guru (上師), beings can be liberated, then those with compassion would not indicate (the path to liberation) through samadhi (禪定).' and so on. Furthermore, just because one thinks that one can attain Buddhahood (佛) without accumulating the two accumulations, if one can become a Buddha (佛) just by thinking that way, then some with little merit
ཀྱང་ང་རྒྱལ་བོའོ་སྙམ་དུ་བསམ་པས་དེ་ལྟར་འགྱུར་དགོས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཉེས་པ་མང་བར་འགྱུར་རོ། །དེའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་འདོད་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་བསོད་ནམས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་གཉིས་ཉེ་བར་བསགས་དགོས་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཀྱང་། བསོད་ནམས་ལྡན་པ་བསོད་ནམས་ཚོགས། །ཡེ་ཤེས་ཡེ་ཤེས་འབྱུང་གནས་ཆེ། །ཡེ་ཤེས་ལྡན་པ་ཡོད་མེད་ཤེས། །ཚོགས་གཉིས་ཚོགས་ནི་བསགས་པ་པོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ ཚོགས་གཉིས་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤངས་པ། གཉིས་པ་ཚོགས་གཉིས་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། བསོད་ནམས་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ་དང་། ཡེ་ཤེས་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤངས་པའོ། ། ༈ བསོད་ནམས་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ། དང་པོ་ལ་ཡང་གཉིས་ལས། (དང་པོ་) ངོ་བོ་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ་ནི། འགའ་ཞིག་ལྷ་དང་བླ་མ་དང་ཕ་མེས་ལ་སོགས་པའི་ཆེད་དུ། སེམས་ཅན་གྱི་སྲོག་བཅད་ནས་མཆོད་སྦྱིན་བྱས་པ་ལས་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་སུ་འགྱུར་བར་འདོད་མོད། དེ་དག་ནི་ལེགས་པར་བརྟགས་ན་ཤིན་ཏུ་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སེམས་ཅན་ལ་གནོད་པ་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་ལས། 2-268 བསོད་ནམས་ཀྱང་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་བཏགས་པ་ལས་འགྱུར་གྱི་ལྷ་དང་ཕ་མེས་ཀྱི་བྱ་བ་ལ་སྲོག་བཅད་པ་ལས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །སེམས་ཅན་ལ་གནོད་པ་བྱས་པ་ལས་ནི་སངས་རྒྱས་ལ་སོགས་པའི་དམ་པ་རྣམས་དགེས་པར་ཡང་མི་འགྱུར་ཏེ། ཇི་ལྟར་ལུས་ལ་ཀུན་ནས་མེ་འབར་བ། །འདོད་པ་ཀུན་གྱིས་ཡིད་བདེར་མི་འགྱུར་བ། །དེ་བཞིན་སེམས་ཅན་གནོད་ཆེན་བྱེད་ན་ཡང་། །ཐུགས་རྗེ་ཅན་རྣམས་དགྱེས་པའི་ཐབས་མེད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། (གཉིས་པ་)འབྲས་བུ་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ་ནི། ཡང་ཁ་ཅིག་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་ཡུལ་དུ་གཟུགས་བརྙན་སྒོམ་པ་ལ་སོགས་པ་བརྟགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་རྣམས་ལས། འབྲས་བུ་ལམ་དུ་བྱེད་པའོ་སྙམ་དུ་བསམ་ནས་དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་འགྲུབ་པར་འདོད་མོད། དེ་དག་ལས་ནི་ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་འགྲུབ་པར་འགྱུར་གྱི་མཆོག་གི་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། འཁོར་བའི་རྒྱུ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མཐའ་དག་སྤང་བར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་ནི། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་ཀྱི་འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་མ་ལུས་པ་སྤངས་པ་ལས་འགྲུབ་སྟེ། མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་ལས། སྡུག་བསྔལ་གསུམ་གྱིས་སྡུག་བསྔལ་ཞི། །གསུམ་སེལ་མཐའ་ཡས་དོན་གསུམ་ཐོབ། །སྒྲིབ་པ་ཀུན་ལས་ངེས་པར་གྲོལ། །མཁའ་ལྟར་མཉམ་པ་ཉིད་ལ་གནས། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་ལས་ཀྱང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གསུངས་འདིའི་ཕྱིར་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་གཟུགས་སྒོམ་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་ནི་རྣལ་འབྱོར་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པར་མི་འགྱུར་རོ། ། ཞེས་པ་དང་། གཟུགས་ལ་སོགས་པར་རྟོ
【現代漢語翻譯】
如果自認為『我就是國王』，就會產生諸多過失。因此，想要證得佛果的人，必須積累福德和智慧二資糧。正如薄伽梵（梵文：Bhagavan，含義：世尊）所說：『具福者，福德之聚；智慧者，智慧之大源。具智慧者，知有無；積二資糧，乃積聚者。』 捨棄對二資糧的錯謬認知 第二部分是捨棄對二資糧的錯謬認知，分為兩點：捨棄對福德的錯謬認知和捨棄對智慧的錯謬認知。 捨棄對福德的錯謬認知 第一點又分為兩部分：（第一）捨棄對本體的錯謬認知。有些人爲了神、上師、祖先等，宰殺牲畜進行祭祀，認為這樣可以積累福德資糧。但仔細觀察，這種做法非常不合理，因為這會傷害眾生。正如《無垢光經》所說：『福德源於利益眾生，而非宰殺牲畜祭祀神靈和祖先。』傷害眾生，諸佛等聖者也不會歡喜。正如偈頌所說：『如身燃遍火，難令諸欲樂，如是害眾生，無有悅慧尊。』 （第二）捨棄對果的錯謬認知。還有些人認為，通過觀想分別念境中的形象等分別唸的禪定，就能將這些作為證道的途徑，從而證得究竟的佛果。但這些禪定只能成就共同的成就，而不能成就殊勝的成就，因為它們無法斷除輪迴之因——一切分別念。究竟的佛果，是通過無分別唸的禪定和智慧資糧，斷除一切輪迴痛苦而成就的。正如《文殊真實名經》所說：『三苦息滅除三毒，斷三有得三無邊，永脫一切諸障蔽，住于虛空平等性。』《無垢光經》也說：『薄伽梵說，因此，通過觀想分別唸的形象的力量，瑜伽士無法成為一切智者。』以及，觀想色等
【English Translation】 If one thinks, 'I am the king,' many faults will occur. Therefore, those who desire to attain Buddhahood must accumulate the two accumulations of merit and wisdom. As the Bhagavan (Sanskrit: Bhagavan, meaning: The Blessed One) said: 'The one with merit is the accumulation of merit; the one with wisdom is the great source of wisdom. The one with wisdom knows existence and non-existence; the one who accumulates the two accumulations is the accumulator.' Abandoning Erroneous Beliefs about the Two Accumulations The second part is abandoning erroneous beliefs about the two accumulations, which is divided into two points: abandoning erroneous beliefs about merit and abandoning erroneous beliefs about wisdom. Abandoning Erroneous Beliefs about Merit The first point is further divided into two parts: (First) Abandoning erroneous beliefs about the essence. Some people kill animals to make offerings to gods, gurus, ancestors, etc., believing that this will accumulate merit. However, upon careful examination, this is very unreasonable because it harms sentient beings. As stated in the 'Stainless Light Sutra': 'Merit arises from benefiting sentient beings, not from killing animals to sacrifice to gods and ancestors.' Harming sentient beings will not please the Buddhas and other holy beings. As the verse says: 'Just as a body burning with fire cannot be made happy by desires, so too, harming sentient beings is not a way to please those with compassion.' (Second) Abandoning erroneous beliefs about the result. Some people think that by contemplating images in the realm of conceptual thought, etc., they can use these conceptual concentrations as a path to enlightenment, thereby attaining the ultimate Buddhahood. However, these concentrations can only achieve common accomplishments, not supreme accomplishments, because they cannot eliminate the cause of samsara—all conceptual thoughts. Ultimate Buddhahood is achieved through non-conceptual concentration and the accumulation of wisdom, eliminating all the sufferings of samsara. As stated in the 'Manjushri Real Name Sutra': 'The three sufferings are extinguished, the three poisons are removed, the three existences are cut off, and three infinities are attained, forever freed from all obscurations, abiding in the equality of space.' The 'Stainless Light Sutra' also says: 'The Bhagavan said, therefore, by the power of contemplating conceptual images, yogis will not become omniscient.' And, contemplating forms, etc.
ག་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི། །འཁོར་ལོ་བསྒོམ་པ་གོམས་པར་གྱུར་པས་ནི། །གྲུབ་པ་འཇིག་རྟེན་པ་དག་འགྲུབ་གྱུར་གྱི། །འདོད་པའི་དངོས་གྲུབ་ཆེན་པོ་ག་ལ་ཞིག །ཅེས་ 2-269 གསུངས་ལ། དཔལ་ལྡན་རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོའི་འགྲེལ་པར་ཡང་། དང་པོར་རྟོག་མེད་རྒྱུ་ལས་ནི། །རྟོག་མེད་འབྲས་བུ་འབྱུང་འགྱུར་གྱི། །ཁྲེ་ཚེ་ལས་ནི་ས་ལུ་ཉིད། །རྣམ་ཡང་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། ༈ ཡེ་ཤེས་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤངས་པ། ཡེ་ཤེས་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ་ལ་གཉིས་ལས། (དང་པོ་)མཆོག་གི་ཡེ་ཤེས་བསམ་མེད་དུ་འདོད་པ་སྤང་བ་ནི། དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་ལས། བླ་མ་དམ་པའི་མན་ངག་དང་བྲལ་ཞིང་། ཆད་པ་ཆེན་པོར་ལྷུང་བར་གྱུར་པའི་གདུག་པའི་བླ་མ་རྣམས་ཀྱིས་བྱིས་པའི་བློ་ཅན་ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེ་བའི་ཆོས་ལ་ཡོངས་སུ་བརྟགས་པ་མི་བྱེད་པ་རྣམས་ལ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་སྟོན་པ་འགྱུར་ཏེ། ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པ་ལྟར། འགའ་ཞིག་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པར་བསྟན་པའི་དགོངས་པ་མ་ཤེས་པར་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཅི་ཡང་བསམ་དུ་མེད་ལ། གང་གི་ཚེ་བསམ་པ་རབ་ཏུ་འཇུག་ན་དེའི་ཚེ་འདོད་པ་ལ་ཆགས་པ་དང་། མི་འདོད་པ་ལ་ཆགས་བྲལ་གྱིས་དབང་གིས་དེ་དག་ལ་དགག་སྒྲུབ་དང་བཅས་པ་ནི་འཁོར་བ་ཡིན་ཞིང་། བསམ་པ་མེད་པ་ལས་ནི་ཆགས་པ་དང་ཆགས་བྲལ་ལ་དགག་སྒྲུབ་དང་བཅས་པའི་འཁོར་བ་མེད་པའི་སངས་རྒྱས་སུ་གྱུར་རོ། །སྙམ་དུ་སེམས་ན་དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། གནས་སྐབས་སུ་ཡང་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་བླང་དོར་ལེགས་པར་དཔྱད་དགོས་ཤིང་། མཐར་ཐུག་དོན་དམ་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི་སོ་སོར་རང་གིས་རིག་པར་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཅི་སྟེ་བསམ་པ་མེད་པ་མཆོག་གི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ན་ནི་སེམས་ཅན་རྣམས་གདོད་མ་ནས་གྲོལ་བར་འགྱུར་བ་དང་སོ་སོ་རང་གིས་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་མེད་པར་ཐལ་པ་ལ་སོགས་པ་ཉེས་པ་མང་པོར་འགྱུར་ཞིང་། དེ་ལྟར་ཡང་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་ལས། འདིར་གལ་ཏེ་བསམ་པ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་སངས་རྒྱས་ཉིད་སྟེར་བར་ 2-270 བྱེད་པ་ཡིན་ན་ནི་དེའི་ཕྱིར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་སུ་ཅིའི་ཕྱིར་མ་གྱུར། འདི་རྣམས་ཀྱི་གཉིད་འཐུག་པོ་ལ་བསམ་པ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་རབ་ཏུ་འཇུག་ཅིང་འདོད་པའི་དངོས་པོ་རྣམས་ལ་ཆགས་པ་དང་། མི་འདོད་པའི་དངོས་པོ་རྣམས་ལ་ཆགས་པ་དང་བྲལ་བ་མེད་དེ། ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཤིང་། མདོ་ལས་ཀྱང་། རིན་ཆེན་སྒྲོན་མེ་ལ་སོགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་མང་པོས་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བར་གསུངས་ལ། རྒྱུད་ལས་ཀྱང་། བདག་རིག་གཞན་རིག་ཐམས་ཅད་པ། །ཀུན་ལ་ཕན་པའི་གང་ཟག་མཆོག ། དཔེར་བྱ་ཀུན་ལས་འདས་པ་སྟེ། །ཤེས་དང་ཤེས་བྱའི་བདག་པོ་མཆོག །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་པའི་ཕྱི
【現代漢語翻譯】
如經中所說：『僅僅通過觀想嘎巴拉（頭蓋骨）壇城之輪，只能成就世俗的悉地（成就），又怎能獲得偉大的如意成就呢？』 《吉祥金剛藏論》中也廣為闡述：『最初從無分別的因中，產生無分別的果。正如從青稞中只能長出青稞，絕不可能長出稻穀。』 遣除對智慧的錯解 遣除對智慧的錯解分為兩部分：（第一部分）遣除將殊勝智慧視為無思的觀點。如《無垢光經》所說：『遠離上師的口訣，墮入斷見深淵的惡劣上師們，對於心智不成熟、不深入研究廣深佛法之人，會宣講般若波羅蜜多。』 有些人不理解宣說諸法無自性的密意，認為一切法皆是空性，因此無需任何思慮。他們認為，一旦產生思慮，就會因貪戀所喜之物、厭惡所不喜之物，而陷入取捨的輪迴。而無思則能脫離貪戀和厭惡，從而成就佛果。這種想法是錯誤的。因為，即使在修行的過程中，也需要運用分別智來明辨取捨。而究竟的勝義智慧，是需要各自通過內證才能證得的。 如果無思是殊勝智慧，那麼一切眾生從本初就應已解脫，並且會陷入無法生起各自內證智慧的過失。這不合乎邏輯。如《無垢光經》所說：『如果無思之智慧夠直接賜予佛果，那麼為何一切眾生沒有成佛？這是因為眾生沉睡于深厚的無明之中，無思之智無法 проникнуть (penetrate) ，他們仍然貪戀所喜之物，厭惡所不喜之物。』 此外，經典中也說，通過如《寶燈經》等眾多三摩地（禪定），可以使心性的光明得以顯現。續部中也廣為闡述：『通達自知與他知，利益一切眾生的殊勝之人，超越一切譬喻，是智慧和所知的主宰。』
【English Translation】 As it is said in the scriptures: 'By merely contemplating the wheel of the Kapala (skull) mandala, one can only attain mundane siddhis (achievements), how can one attain great wish-fulfilling achievements?' The glorious Vajra Essence Commentary also extensively elaborates: 'Initially, from a non-conceptual cause, a non-conceptual result arises. Just as from barley, only barley can grow, it is impossible for rice to grow.' Dispelling Misconceptions about Wisdom Dispelling misconceptions about wisdom is divided into two parts: (First part) Dispelling the view that supreme wisdom is thoughtless. As stated in the 'Stainless Light Sutra': 'Those evil gurus who are separated from the oral instructions of the noble guru and have fallen into great nihilism will teach the Prajnaparamita to those with childish minds who do not fully investigate the profound and vast Dharma.' Some, not understanding the intent of teaching emptiness of inherent existence, think that since all phenomena are emptiness, there is no need for any thought. They believe that when thought arises, one becomes attached to what is desired and averse to what is not, thus being bound in samsara by acceptance and rejection. They think that from thoughtlessness, one becomes a Buddha, free from the acceptance and rejection of attachment and aversion. This is not correct, because even during practice, one must use discriminating wisdom to carefully examine what to accept and reject. And ultimate, true wisdom is to be realized individually by oneself. If thoughtlessness were supreme wisdom, then all sentient beings would be liberated from the beginning, and it would be a fault that individual self-realized wisdom would not arise. This is not logical. As the 'Stainless Light Sutra' says: 'If thoughtless wisdom directly bestows Buddhahood, then why have all sentient beings not become Buddhas? This is because these beings are asleep in deep ignorance, and thoughtless wisdom does not penetrate, and they are still attached to desirable objects and not free from aversion to undesirable objects.' Furthermore, the sutras also state that through many samadhis (meditative stabilizations) such as the 'Jewel Lamp Sutra', the luminosity of the mind's nature is revealed. The tantras also extensively elaborate: 'Knowing oneself and others, the supreme being who benefits all, is beyond all comparisons, the master of knowledge and the knowable.'
ར་རོ། ། (གཉིས་པ་)འཕགས་པའི་ཡེ་ཤེས་སྣང་མེད་དུ་འདོད་པ་སྤང་བ་ནི། ཡང་ཁ་ཅིག་འགའ་ཡང་མཐོང་བ་མེད་པ་ནི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མཐོང་བའོ། །ཞེས་པ་དང་། གང་ཚེ་དངོས་དང་དངོས་མེད་དག །བློ་ཡི་མདུན་ན་མི་གནས་པ། །དེ་ཚེ་རྣམ་པ་གཞན་མེད་པས། །དམིགས་པ་མེད་པར་རབ་ཏུ་ཞི། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱི་མཉམ་བཞག་མཐར་ཐུག་པའི་ཚེ་ན་ཡུལ་ཅི་ཡང་སྣང་བ་མེད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བར་རྟོག་མོད། དེ་དག་ནི་བྱིས་པ་རྣམས་ལ་སྣང་ཞིང་མ་དག་པ་གཟུང་འཛིན་གློ་བུར་བའི་དམིགས་པ་མེད་པ་ལ་དགོངས་ནས་གསུངས་པ་ཡིན་གྱི་འཕགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་རང་བཞིན་དོན་དམ་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཡང་དག་པའི་སྣང་བ་མེད་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དབུ་མ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། བྱིས་པ་ཡང་དག་ཉིད་བསྒྲུབས་ནས། །ཡང་དག་མ་ཡིན་ཀུན་ཏུ་སྣང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེ་བསལ་ནས། །ཡང་དག་ཉིད་ནི་ཀུན་ཏུ་སྣང་། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཤིང་། ཆོས་མངོན་པ་ལས་ཀྱང་། ཅིའི་ཕྱིར་ཡང་དག་པའི་མཐའ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན་ཕྱིར་ཅི་ལོག་མེད་པའི་དམིགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་དང་། ཅིའི་ཕྱིར་ 2-271 དོན་དམ་པ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན་འཕགས་པའི་ཡེ་ཤེས་དམ་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། དེ་ལ་ཁ་ཅིག་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཇི་ལྟ་བ་དང་ཇི་སྙེད་པའི་དོན་མངོན་སུམ་དུ་གསལ་བར་མཐོང་བ་ཅན་ཡིན་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་དང་ཁྱད་པར་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སྨྲ་ཡང་། སྐྱོན་དེ་ནི་མེད་དེ། རྒྱ་ཆེ་ཆུང་དང་། ཕུལ་དུ་ཕྱིན་མ་ཕྱིན་གྱི་ཁྱད་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ནི་སྤང་བྱ་མ་ལུས་པ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་རྟོགས་པ་མཐར་ཐུག་ཅིང་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ཡིན་ལ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ནི་སྤང་བྱ་ལྷག་མ་ཅི་རིགས་པ་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར་དེ་ལྟར་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་ཟླ་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བ་དང་། ཆ་ཤས་ཅུང་ཟད་མངོན་སུམ་སུ་མཐོང་བ་ལྟ་བུའམ། ཉི་མ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་མཐོང་བ་དང་། སྤྲིན་བར་ནས་ཅུང་ཟད་མཐོང་བ་ལྟ་བུའོ། ། ༄། །འབྲས་བུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་བཞུགས་ཚུལ་དགོས་སུ་ཅུང་ཟད་གཅིག་གཏན་ལ་དབབ་པ། དེ་ལྟར་བདེན་པ་བཞིའི་མཚན་ཉིད་སྤྱི་ལྡོག་ནས་གཏན་ལ་ཕབ་པས་གཞི་དང་ལམ་གྱི་མཚན་ཉིད་དང་སྡོད་ཚུལ་གསལ་བར་གོ་ནུས་པ་ཡིན་ལ། འབྲས་བུའི་ཆོས་རྣམས་ཞོར་བྱུང་དུ་གཏན་ལ་ཕབ་པ་ཡིན་མོད་ཀྱིས། ད་ནི་གསལ་བར་གོ་བའི་ཕྱིར་འབྲས་བུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་བཞུགས་ཚུལ་དགོས་སུ་ཅུང་ཟད་གཅིག་གཏན་ལ་དབབ་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ལ་འབྲས་བུའི་བསྐོར་འདི་རྣམས་བདེན་པ་བཞི་ལས་གཙོ་བོར་འགོག་པ་དང་། ཕལ་བའི་ཚུལ་དུ་ལམ་གྱིས་བསྡུས་པར་རིག་པར་བྱ་དགོས་སོ།
【現代漢語翻譯】
ར་རོ། (第二部分)駁斥認為聖者的智慧中沒有顯現的觀點：又有些人認為，『什麼也見不到才是見到實相。』並且，『當事物和非事物，不在意識前顯現時，由於沒有其他顯現，便能達到無所緣的寂靜。』因此，聖者們在達到究竟的等持時，不會有任何對境顯現。』他們這樣臆測。但這些話是針對凡夫而言的，指的是凡夫心中顯現不清凈的能取所取以及突發的無所緣狀態。這並不是說聖者的智慧所證悟的自性、勝義諦的如是性中沒有真實的顯現。《大乘經莊嚴論》中說：『凡夫成就真實后，非真實則普遍顯現；菩薩遣除此（非真實）后，真實則普遍顯現。』等等。並且，《阿毗達磨》中也說：『為什麼稱為真實之邊際？因為是無有顛倒之所緣。』以及『為什麼稱為勝義諦？因為是聖者殊勝智慧之行境。』等等，有大量的論述。 對此，有些人說：『如果菩薩們的智慧能夠清楚地現見如所有性和盡所有性，那將與佛陀的智慧沒有差別。』但這種說法是不對的，因為在廣大的程度和是否達到圓滿的程度上存在差別。也就是說，諸佛已經斷除了所有應斷之法，因此證悟是究竟和圓滿的。而菩薩們仍然存在著不同程度的未斷之法，因此並非如此。例如，就像完整地見到圓月，和只見到一部分月亮；或者完整地見到太陽，和從云縫中見到一部分太陽一樣。 ༄། ། 略微確定果位菩提的安住方式的必要性 像這樣，通過從總體和個別方面確定四聖諦的體性，就能清楚地理解基礎和道的體性和安住方式。雖然果位的法在附帶的情況下已經被確定，但現在爲了更清楚地理解，有必要略微確定果位菩提的安住方式。對此，需要了解的是，這些關於果位的討論主要與滅諦相關，而道諦則以次要的方式包含在其中。
【English Translation】 ར་རོ། (Second Part) Refuting the View That There Is No Appearance in the Wisdom of the Noble Ones: Some people think, 'Seeing nothing is seeing reality.' And, 'When things and non-things do not appear before the mind, because there is no other appearance, one attains the peace of non-objectification.' Therefore, they speculate that in the ultimate samadhi of the noble ones, no object appears. But these words are spoken with reference to children, referring to the impure grasping and apprehended and the sudden state of non-objectification that appears in the minds of ordinary people. It is not that there is no true appearance of suchness, the ultimate reality of self-nature, in the realm of the wisdom of the noble ones. The Ornament of the Great Vehicle Sutra says: 'After children have accomplished the truth, the non-truth appears everywhere; after the Bodhisattva has removed this (non-truth), the truth appears everywhere.' And the Abhidharma also says: 'Why is it called the edge of truth? Because it is the object of non-perversion.' And 'Why is it called ultimate reality? Because it is the object of the noble wisdom.' And so on, there are many discussions. To this, some say: 'If the wisdom of the Bodhisattvas can clearly see the suchness and the extent of all things, then there will be no difference from the wisdom of the Buddhas.' But this is not right, because there is a difference in the extent of the vastness and whether or not it has reached perfection. That is, the Buddhas have abandoned all that should be abandoned, so the realization is ultimate and complete. But the Bodhisattvas still have some things that have not been abandoned, so it is not like that. For example, it is like seeing the full moon completely, and seeing only a part of the moon; or seeing the sun completely, and seeing a part of the sun through the clouds. ༄། ། Briefly Determining the Necessity of the Abiding Mode of the Fruition of Bodhi In this way, by determining the characteristics of the Four Noble Truths from the general and individual aspects, one can clearly understand the characteristics and abiding mode of the basis and the path. Although the qualities of the fruition have been determined incidentally, now, in order to understand more clearly, it is necessary to briefly determine the abiding mode of the fruition of Bodhi. In this regard, it is necessary to understand that these discussions about the fruition are mainly related to cessation, and the path is included in a secondary way.
།དེ་ལ་དྲི་མེད་བྱང་ཆུབ་མདོར་བསྟན་པ་དང་། རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། ༈ དྲི་མེད་བྱང་ཆུབ་མདོར་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་བླ་མ་ལས། ངོ་བོ་རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་དང་། །ལས་དང་ལྡན་དང་འཇུག་པ་དང་། །དེ་ལྟར་བསམ་མི་ཁྱབ་ཉིད་ཀྱིས། །སངས་རྒྱས་པ་ནི་རྣམ་པར་བཞག །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར། སྒྲིབ་པ་གཉིས་ 2-272 དག་པ་ངོ་བོའི་དོན་དང་། ཐོབ་བྱེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་རྒྱུའི་དོན་དང་། དྲི་མ་དང་བྲལ་བ་འབྲས་བུའི་དོན་དང་། རང་བཞིན་གྱི་དོན་གཉིས་ལས་ཀྱི་དོན་དང་། དེའི་རྟེན་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པའི་དོན་དང་། སྐུ་གསུམ་གྱི་དབྱེ་བས་འཇུག་པའི་དོན་དང་། ཇི་སྲིད་དུ་དེ་དག་རྟག་པའི་དོན་དང་། ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དོན་ཏོ། ། ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་པ་བརྒྱད་ལས། ༈ ངོ་བོ་དོན། ངོ་བོ་དོན་ནི། སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་དབྱེར་མེད་པ། ། དག་པའི་ཆོས་ཀྱིས་རབ་ཕྱེ་བ། །ཉི་མ་མཁའ་བཞིན་ཡེ་ཤེས་དང་། །སྤངས་པ་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དེ། །ཞེས་པ་ལྟར་དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་དབྱིངས་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པ་འཁོར་འདས་ཐམས་ཅད་ལ་དབྱེར་མེད་པར་ཁྱབ་པ་དེ་ཉིད་སྤང་བྱ་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་མཐའ་དག་དང་ཡང་བྲལ་ནས་དག་པ་གཉིས་ལྡན་དུ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་སྟེ། ཉི་མ་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་བཞིན་དུ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འོད་གསལ་བའི་རྟོགས་པ་དང་། ནམ་མཁའ་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པ་བཞིན་དུ་སྒྲིབ་པ་གཉིས་རྣམ་པར་དག་པའི་སྤངས་པ་དང་ཡང་ལྡན་པས། སྤངས་རྟོགས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པའོ། ། ༈ རྒྱུའི་དོན། རྒྱུའི་དོན་ནི། སྒྲིབ་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བ་ཡི། །རྒྱུ་ནི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཡིན་ཏེ། །མི་རྟོག་པ་དང་དེ་ཡི་ནི། །རྗེས་ཐོབ་དེ་ནི་ཡེ་ཤེས་འདོད། །ཅེས་པ་ལྟར། སྤང་བྱ་ཉོན་མོངས་པ་དང་། ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བའི་འབྲས་བུ་དག་པ་གཉིས་ལྡན་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་ནི། ཇི་ལྟ་བ་དང་ཇི་སྙེད་པ་རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཟུང་དུ་འབྲེལ་བར་བསྒོམ་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་མཉམ་བཞག་ཁམས་གསུམ་པའི་གཉེན་པོ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་གཙོ་ཆེར་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པ་སྦྱོང་བ་དང་། རྗེས་ཐོབ་ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བ་ལ་སོགས་པ་ཤེས་བྱ་ཇི་སྙེད་པ་རྟོགས་པའི་དོན་རྣམ་པར་འབྱེད་ 2-273 པས་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་གཙོ་ཆེར་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་རྣམ་པར་སྦྱོང་བས། དེ་དག་དང་འབྲེལ་བའི་ལམ་བསྒོམ་པ་ལ་འབད་པར་བྱའོ། ། ༈ འབྲས་བུའི་དོན། འབྲས་བུའི་དོན་ནི། ཆུ་མཚོ་སོགས་བཞིན་འདོད་ཆགས་སོགས། །གློ་བུར་ཉོན་མོངས་དག་པ་ནི། །མདོར་ན་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །འབྲས་བུ་ཡིན་པར་རབ་ཏུ་བརྗོད། །ཅེས་པ་ལྟར། དབྱིངས་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པ་དེ་ཉིད་ཆུ་རྙོག་པས་དག་པ་དང་ཟླ་བ་སྒྲ་གཅན་ལ
【現代漢語翻譯】
這是對無垢菩提的簡要闡述和詳細解釋。 無垢菩提簡要闡述 首先，如《大乘經莊嚴論》所說：『本體、因、果，業、具足、入，如是不可思議，佛陀之安立。』 因此，（佛的）本體是指清凈二障；因是指獲得（佛果）的智慧；果是指遠離垢染；業是指自性之義；具足是指具有功德的所依；入是指以三身之差別而入；（佛的）常恒是指如是之法恒常不變；不可思議是指如實之理不可思議。 詳細解釋 其次，詳細解釋分為八個方面： 本體之義 本體之義是：『佛陀自性無差別，以清凈之法而顯別，如日虛空般，是智慧與斷證之體性。』 如是，勝義諦之佛陀自性清凈，遍及一切輪涅無有差別，遠離一切應斷之客塵垢染，顯現清凈二者。如太陽般自性光明，是智慧光明之證悟；如虛空般自性清凈，是二障清凈之斷證。因此，具有斷證圓滿二者之體性。 因之義 因之義是：『遠離二障之因，即是二種智慧，無分別及其後得，彼即是智慧。』 如是，獲得遠離所斷煩惱障和所知障二障之果，即是清凈二者之因，是雙運修持如所有性和盡所有性之二種智慧。其中，于入定（mnyam bzhag）時，以對治三界之無分別智為主，清凈煩惱障；于出定（rjes thob）時，以分別甚深和廣大等所知之義的智慧為主，清凈所知障。因此，應努力修持與彼等相關聯之道。 果之義 果之義是：『如水池等，貪慾等，客塵煩惱之清凈，總而言之，是無分別智之果。』 如是，自性清凈之法界，如水清凈，如月亮脫離羅睺羅（藏文：སྒྲ་གཅན་，梵文天城體：राहु，梵文羅馬擬音：Rāhu，漢語字面意思：羅睺）遮蔽。
【English Translation】 This is a brief explanation and a detailed explanation of the Stainless Bodhi. Brief Explanation of Stainless Bodhi Firstly, as it says in the Uttaratantra (Great Vehicle Treatise on the Sublime Continuum): 'Essence, cause, and result, action, possession, and entry, thus, through the inconceivable, Buddhahood is established.' Therefore, (the Buddha's) essence refers to the purification of the two obscurations; the cause refers to the wisdom that obtains (the fruit of Buddhahood); the result refers to being free from defilements; the action refers to the meaning of self-nature; possession refers to the basis possessing qualities; entry refers to entering through the distinction of the three bodies; (the Buddha's) constancy refers to the permanence of such dharmas; inconceivable refers to the incomprehensibility of suchness. Detailed Explanation Secondly, the detailed explanation is divided into eight aspects: The Meaning of Essence The meaning of essence is: 'Buddhahood itself is without difference, distinguished by pure dharma, like the sun and space, it is the nature of wisdom and abandonment.' Thus, the ultimate Buddha-nature is naturally pure, pervading all samsara and nirvana without difference, and is also free from all adventitious defilements to be abandoned, manifesting as possessing both purities. Like the sun, which is naturally radiant, it is the realization of the radiant light of wisdom; like the sky, which is naturally pure, it also possesses the abandonment of the two obscurations. Therefore, it possesses the nature of both perfect abandonment and realization. The Meaning of Cause The meaning of cause is: 'The cause of being free from the two obscurations is the two wisdoms, non-conceptual and subsequent, that is considered wisdom.' Thus, the cause of obtaining the fruit of being free from the two obscurations of afflictive emotions and cognitive obscurations is the dual cultivation of the two wisdoms that realize suchness and the extent of suchness. Among them, during meditative equipoise (mnyam bzhag), the non-conceptual wisdom that is the antidote to the three realms mainly purifies the obscuration of afflictive emotions; during post-meditation (rjes thob), the wisdom that discerns the meaning of the extent of suchness, such as profundity and vastness, mainly purifies the cognitive obscuration. Therefore, one should strive to cultivate the path associated with these. The Meaning of Result The meaning of result is: 'Like water ponds, etc., attachment, etc., the purification of adventitious afflictions, in short, is said to be the result of non-conceptual wisdom.' Thus, the naturally pure dharmadhatu, like water being purified, like the moon being freed from the eclipse of Rahu (Tibetan: སྒྲ་གཅན་, Sanskrit Devanagari: राहु, Sanskrit Romanization: Rāhu, Chinese literal meaning: Rahu).
ས་ཐར་བ་དང་། ཉི་མ་སྤྲིན་ལས་གྲོལ་བ་བཞིན་དུ། སྤང་བྱ་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་ཉོན་མོངས་པ་འདོད་ཆགས་དང་ཞེ་སྡང་དང་གཏི་མུག་ལ་སོགས་པའི་སྒྲིབ་པ་དག་ནས་སྤངས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་སྐུ་ཐོབ་པ་ནི་མཉམ་བཞག་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་ཞིང་། དེ་བཞིན་དུ། རྣམ་པ་ཀུན་གྱི་མཆོག་ལྡན་པའི། །སངས་རྒྱས་སྐུ་ནི་དེས་མཐོང་བ། །དེ་ནི་རྗེས་ལ་ཐོབ་པ་ཡི། །ཡེ་ཤེས་འབྲས་བུ་ཡིན་པར་བསྟན། །ཞེས་པ་ལྟར། རྟོགས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་སྟོང་ཉིད་འོད་གསལ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཆོག་དང་ལྡན་པའི་སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སོ་སོ་རང་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་མཐོང་བ་ནི་རྗེས་ཐོབ་འཇིག་རྟེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བའི་ཆོས་ལ་ཐོས་པ་ལ་སོགས་པ་བྱས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འབྲས་བུ་མངོན་དུ་གྱུར་པའོ། ། ༈ ལས་ཀྱི་དོན། ལས་ཀྱི་དོན་ནི། མདོར་ན་ཡེ་ཤེས་གཉིས་པོ་ཡི། །ལས་སུ་འདི་ནི་ཤེས་བྱ་སྟེ། །གྲོལ་བའི་སྐུ་ནི་རྫོགས་པ་དང་། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་སྤྱོད་པའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་ལ་མཉམ་བཞག་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་གོམས་པ་ལས་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་སྐུ་སྤངས་པ་མཐར་ཕྱིན་པ་དང་། རྗེས་ཐོབ་ཇི་སྙེད་པ་རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་གོམས་པ་ལས་སྟོབས་སོགས་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་དུ་གྱུར་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཤེས་བྱ་མཐའ་དག་ལ་ཁྱབ་ 2-274 པའི་རྟོགས་པ་མཐར་ཕྱིན་པ་ཐོབ་པས་ནི་འདུས་མ་བྱས་མངོན་དུ་གྱུར་པ་རང་དོན་མཐར་ཕྱིན་པ་འགྲུབ་ཅིང་དེ་ཉིད་དཀར་པོའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྟེན་ཡིན་པས། གཞན་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའང་འགྲུབ་པའོ། ། ༈ ལྡན་པའི་དོན། ལྡན་པའི་དོན་ནི། རྣམ་གྲོལ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དག་གིས། །རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་བསྟན་ཏེ། ། རང་གཞན་དོན་རྟེན་དེ་ལ་ནི། །བསམ་མི་ཁྱབ་སོགས་ཡོན་ཏན་ལྡན། །ཞེས་པ་ལྟར་སྤངས་རྟོགས་མཐར་ཕྱིན་པར་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་ཆོས་ཀྱྀ་སྐུ་དེ་དག་གིས་ནི་རང་གཞན་གྱི་དོན་གཉིས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་འགྲུབ་པ་བསྟན་ཅིང་སྐུ་གཉིས་པོ་དེ་དག་ལ་ནི། བསམ་མེད་རྟག་བརྟན་ཞི་བ་གཡུང་དྲུང་ཉིད། །ཅེས་པ་ལ་སོགས་པ་བློས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དང་། སྐྱེ་རྒ་ན་འཆི་ལས་གྲོལ་བས་རྟག་པ་དང་། བརྟན་པ་དང་། ཞི་བ་དང་། གཡུང་དྲུང་ལ་སོགས་པ་དོན་དམ་པའི་ཡོན་ཏན་མཐའ་ཡས་པ་དང་ལྡན་པའོ། ། ༈ འཇུག་པའི་དོན། འཇུག་པའི་དོན་ལས། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ནི། ཐོག་མ་དབུས་མཐའ་མེད་ཅིང་རྣམ་དབྱེ་མེད། །གཉིས་མེད་གསུམ་བྲལ་དྲི་མེད་རྣམ་རྟོག་མེད། །ཆོས་དབྱིངས་རང་བཞི་གང་ཡིན་དེ་རྟོགས་པ། །མཉམ་པར་བཞག་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་ཡིས་མཐོང་། །ཞེས་པ་ལྟར་ཐོག་མཐའ་བར་གསུམ་དུ་སྐྱེ་འཇིག་གནས་གསུམ་དང་བྲལ་བ་འདུ
【現代漢語翻譯】
如同太陽從雲層中解脫出來一樣，修行者從突如其來的污垢，也就是煩惱，如貪慾、嗔恨、愚癡等等的遮蔽中解脫出來，獲得圓滿的解脫之身，這是等持（Samahita）超越世間的無分別智慧的果實。同樣地，如經文所說：『具足一切最勝相，佛身由此而得見，此乃隨後所證得，智慧之果如是說。』 證悟圓滿功德之所依，空性光明，具足一切最勝相的佛法身，由各自的自證智慧所見，這是后得（Post-cognition）世間智慧，通過聽聞等方式對深廣之法進行修習所產生的智慧之果顯現。 事業的意義：總而言之，這應被理解為兩種智慧的事業：解脫之身是圓滿，法身是行持。』 如是，從等持無分別智慧的串習中，從突如其來的污垢及其習氣中解脫出來的解脫之身，是斷證究竟圓滿；從后得如所有盡所有的智慧串習中，成為力量等功德之所依的法身，是對一切所知境無所不遍的證悟究竟圓滿，由此便能成就無為法顯現，自利究竟圓滿，而此本身就是一切白法的所依，因此，利他也能圓滿成就。 具足的意義：『解脫法身諸功德，示現自他二利事，自他二利所依者，具足無量不思議。』 如是，斷證究竟圓滿的解脫身和法身，能示現自他二利圓滿成就，而這兩個身，具有『不可思議、常恒穩固寂滅性』等等，以及從生老病死中解脫的常恒、穩固、寂滅、永恒等等無量勝義功德。 進入的意義：從進入的意義上說：『法性之身無始無中亦無終，無有分別二取離三垢，無垢無念證法界，等持瑜伽行者乃得見。』 如是，遠離初始、中間、結尾三者，也就是生、住、滅三者，是無為法。
【English Translation】 Just as the sun is liberated from the clouds, the practitioner, having purified and abandoned the obscurations of sudden defilements, such as afflictions like desire, hatred, and ignorance, attains the perfectly liberated body. This is the fruit of Samahita (meditative equipoise), the non-conceptual wisdom that transcends the world. Similarly, as the scripture says: 'The Buddha's body, endowed with all supreme aspects, is seen by this; it is shown to be the fruit of the wisdom that is subsequently attained.' The basis of perfectly complete realization, the clear light of emptiness, the Dharmakaya (Body of Dharma) of the Buddha, endowed with all supreme aspects, is seen by the wisdom of individual self-awareness. This is the manifestation of the fruit of wisdom, which arises from studying the profound and vast Dharma through means such as hearing, by the post-cognition (subsequent realization) worldly wisdom. The meaning of activity: In short, this should be understood as the activity of the two wisdoms: the liberated body is perfection, and the Dharmakaya is action.' Thus, from the habituation of Samahita, the non-conceptual wisdom, the liberated body, freed from sudden defilements and their imprints, is the ultimate perfection of abandonment and realization. From the habituation of the wisdom that realizes all that exists and how it exists, the Dharmakaya, which becomes the basis of qualities such as strength, is the ultimate perfection of realization that pervades all knowable objects. By this, the unconditioned is manifested, and the ultimate fulfillment of self-benefit is accomplished. Since this itself is the basis of all white dharmas, the perfect accomplishment of benefiting others is also achieved. The meaning of possessing: 'The liberated Dharmakaya shows the benefit of oneself and others; the basis of the benefit of oneself and others possesses countless inconceivable qualities.' Thus, the liberated body and the Dharmakaya, which are the ultimate perfection of abandonment and realization, demonstrate the perfect accomplishment of the benefit of oneself and others. These two bodies possess 'inconceivable, constant, stable, peaceful nature,' and so on, as well as limitless ultimate qualities such as permanence, stability, peace, and eternity, which are liberated from birth, aging, sickness, and death. The meaning of entering: From the meaning of entering: 'The Svabhavikakaya (Body of Essence) has no beginning, middle, or end, no distinctions, non-duality, free from the three stains, without defilement, without conceptualization, realizing whatever is the Dharmadhatu (Realm of Dharma) nature, is seen by the yogi in meditative equipoise.' Thus, being free from the three—beginning, middle, and end—that is, the three of arising, abiding, and ceasing, is the unconditioned.
ས་མ་བྱས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་ཟག་པ་མེད་པའི་དབྱིངས་དང་མཐར་ཕྱིན་པའི་ཡེ་ཤེས་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པར་རྣམ་པར་དབྱེར་མེད་པ་དང་། ཡོད་པ་དང་མེད་པ་ལ་སོགས་པ་ལས་གྲོལ་བས་སྒྲོ་འདོགས་པ་དང་སྐུར་བ་འདེབས་པའི་མཐའ་གཉིས་སུ་ལྷུང་བ་མེད་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་དང་ཤེས་བྱ་དང་སྙོམས་འཇུག་གི་སྒྲིབ་པ་གསུམ་དང་བྲལ་བ་དང་། དྲི་མ་མེད་ཅིང་རྣམ་རྟོག་གི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་དབྱེར་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དེ་ཉིད་མཉམ་པར་བཞག་པའི་རྣལ་ 2-275 འབྱོར་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་མངོན་སུམ་དུ་གཟིགས་པ་འོད་གསལ་བ་སྟེ། མཚན་ཉིད་ལྔ་དང་ལྡན་པའོ། །ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་ནི། སྣ་ཚོགས་དམ་ཆོས་འོད་ཟེར་མངའ་བའི་སྐུས། །འགྲོ་བའི་རྣམ་གྲོལ་དོན་འགྲུབ་ལ་བརྩོན་པ། །མཛད་པ་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུའི་རྒྱལ་བཞིན་ཏེ། །སྣ་ཚོགས་དངོས་ཀྱང་དེ་ཡི་རང་བཞིན་མིན། །ཞེས་པ་ལྟར་ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བ་སྣ་ཚོགས་པའི་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་འོད་ཟེར་ཀྱི་སྣང་བ་འགྱེད་པས་གསུང་གི་བརྗོད་པ་རྒྱུན་མི་ཆད་པ་དང་། མཚན་དང་དཔེ་བྱད་བཟང་པོ་མཐའ་ཡས་པ་མངའ་བའི་སྒོ་ནས་སྐུའི་སྣང་བ་སྟོན་པ་རྒྱུན་མི་ཆད་པ་དང་། གདུལ་བྱ་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་མང་པོའི་རྒྱུད་ལ་རྣལ་གྲོལ་གྱི་དོན་སྒྲུབ་པ་ལ་བརྩོན་པས་མཛད་པའི་འཕྲིན་ལས་རྒྱུན་མི་ཆད་པ་དང་། དེ་ལྟར་མཛད་པ་ལའང་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུས་རེ་འདོད་སྐོང་བ་བཞིན་དུ་འབད་རྩོལ་མེད་ཅིང་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་འཇུག་པ་དང་། གདུལ་བྱའི་བསམ་པ་དང་མཐུན་པར་ཁ་དོག་དང་ཚན་ལ་སོགས་པ་སྣ་ཚོགས་པར་སྟོན་ཀྱང་དེའི་རང་བཞིན་དུ་བདེན་པ་མིན་པ་སྟེ་ཁྱད་པར་ལྔ་དང་ལྡན་པའོ། །སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ནི། འཇིག་རྟེན་ཞི་བའི་ལམ་ལ་འཇུག་པ་དང་། ། རབ་ཏུ་སྨིན་དང་ལུང་སྟོན་རྒྱུ་ཡི་གཟུགས། །གང་ཡིན་དེ་ཡང་འདིར་ནི་རྟག་གནས་ཏེ། ། ནམ་མཁའི་ཁམས་སུ་གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་བཞིན་ནོ། །ཞེས་པ་ལྟར་འཇིག་རྟེན་ཐ་མལ་པ་ལམ་ལ་མ་ཞུགས་པ་རྣམས་སྲིད་པ་གསུམ་ལ་སྐྱོ་བ་སྐྱེད་ནས་ཞི་བ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ལམ་ལ་འཇུག་པར་མཛད་པ་དང་། ཐར་པའི་ལམ་ལ་ཞུགས་པ་རྣམས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེ་བ་ལ་བཀོད་ནས་རབ་ཏུ་སྨིན་པར་མཛད་པ་དང་། ཐེག་ཆེན་གྱིས་རབ་ཏུ་སྨིན་པ་རྣམས་དག་པའི་ས་ལ་རིམ་གྱིས་བཀོད་ནས་རྣམ་པར་གྲོལ་བར་ལུང་སྟོན་པར་མཛད་པ་སྟེ་ཆོས་གསུམ་དང་ལྡན་པའི་སྒོ་ནས་འཕྲིན་ལས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་རྒྱུར་གྱུར་པ་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་དེ་ནི། འདུས་མ་ 2-276 བྱས་ནམ་མཁའི་ཁམས་སུ་འདུས་བྱས་ཀྱི་གཟུགས་སྐྱེ་འཇིག་རྒྱུན་མི་ཆད་པ་བཞིན་དུ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་འགྱུར་བ་མེད་པའི་དབྱིངས་འདིར་ནི་འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་པར་རྟག་ཏུ་གནས་ནས་གང་ལ་གང་འདུལ་གྱི་རྣམ་པས་འགྲོ་བའི་དོན་མཛོད་པའོ། །ཁྱད་པར་མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུས་མཛད་པ་བཅུ
【現代漢語翻譯】
如同未造作的自性，以及如是性（tathatā）無漏的法界（dhātu）與究竟圓滿的智慧（jñāna）無別融合，從有和無等解脫，不墮入增益和損減的二邊，遠離煩惱障、所知障和等持障這三重障礙，無垢且與分別唸的行境無別的法界，安住於此等性的瑜伽士，如來親眼所見的光明，具足五種特徵。化身佛是：以各種殊勝正法光芒所擁有的身，致力於眾生的解脫，事業如意寶王般，雖然顯現各種事物卻非其自性。如是甚深且廣大的各種殊勝正法之光芒照耀，語的表達 непрерывно，具足無量相好，身的顯現 непрерывно，對於眾多最上根器的有情相續，致力於解脫之義，事業的加持 непрерывно，如是事業也如同如意寶珠般滿足願望，無需勤作自然成就，與所化眾生的想法一致，雖然顯現顏色和種類等各種形象，卻並非其自性，具足五種 особенность。化身佛是：進入寂靜之道，令成熟和授記之因的身，無論為何，於此恒常存在，如同虛空界中的色蘊。如同引導未進入世間凡俗之道者生起對三有的厭離，進入寂靜涅槃之道，引導已進入解脫道者安立於甚深且廣大的大乘，令其成熟，引導已由大乘成熟者次第安立於清凈地，並授記其解脫，以具足三種法的形式，成為事業圓滿的因，此化身佛，如同未造作的虛空界中，造作的色蘊生滅 непрерывно般，于不變的法身界中，只要輪迴存在就恒常存在，以 соответствующий的方式利益眾生。殊勝化身佛的事業有十二種。 殊勝化身佛的事業有十ニ種。
【English Translation】 Like the uncreated nature, and the suchness (tathatā), the undefiled realm of reality (dhātu) and the ultimate perfect wisdom (jñāna) are indistinguishably merged into one, liberated from existence and non-existence, etc., not falling into the two extremes of addition and subtraction, free from the three obscurations of afflictions, knowledge, and meditative absorption, the realm of reality that is immaculate and indistinguishable from the domain of conceptual thought, the yogi who abides in this equanimity, the clear light seen directly by the Tathagata, possesses five characteristics. The Sambhogakaya (Enjoyment Body) is: 'With a body possessing various excellent Dharma rays, striving for the liberation of beings, its activity is like a wish-fulfilling jewel king, although various things appear, they are not its nature.' As it says, the light of various profound and vast excellent Dharmas shines continuously with the expression of speech, possessing infinite marks and excellent signs, the appearance of the body is shown continuously, striving to accomplish the meaning of liberation in the minds of many supreme beings, the activity of the enlightened actions is непрерывно, and even in such activity, like a wish-fulfilling jewel fulfilling desires, it is effortless and spontaneously accomplished, in accordance with the thoughts of the beings to be tamed, although various colors and types are shown, it is not true to its nature, possessing five special characteristics. The Nirmanakaya (Emanation Body) is: 'Entering the path of peace in the world, the form of the cause for ripening and prophecy, whatever it is, remains here constantly, like the realm of form in the realm of space.' As it says, guiding those who have not entered the ordinary path of the world to generate weariness with the three realms and enter the path of peaceful nirvana, guiding those who have entered the path of liberation to establish themselves in the profound and vast Mahayana, causing them to ripen, guiding those who have ripened through the Mahayana to gradually establish themselves in the pure lands and prophesying their liberation, with the form of possessing three dharmas, becoming the cause for the perfection of enlightened actions, this Nirmanakaya, like the continuously arising and ceasing of the created form in the uncreated realm of space, in this unchanging realm of the Dharmakaya, remains constantly as long as samsara exists, benefiting beings in appropriate ways. The activities of the supreme emanation body are twelve. The activities of the supreme emanation body are twelve.
་གཉིས་སྟོན་ཚུལ་ནི། ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོས་འཇིག་རྟེན་མཁྱེན། །འཇིག་རྟེན་ཀུན་ལ་གཟིགས་ནས་ནི། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལས་མ་གཡོས་པར། །སྤྲུལ་པའི་རང་བཞིན་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས། །ཞེས་པ་ལྟར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་ལས་བསྒྲལ་བར་བཞེད་པའི་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པས། ཇི་སྙེད་པ་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ལ་གཟིགས་ནས། ཇི་ལྟ་བ་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལས་མ་གཡོས་བཞིན་དུ། སྤྲུལ་པའི་རང་བཞིན་སྣ་ཚོགས་པའི་སྒོ་ནས་སྨད་དུ་བྱུང་བའི་མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་སྟོན་པ་སྟེ། དེ་ཡང་སྟོན་པ་འདི་ཉིད་ལ་ཉེ་བར་མཚོན་ན། སྐྱེ་བ་མངོན་པར་སྐྱེ་བ་དང་། །དགའ་ལྡན་གནས་ནས་འཕོ་བ་དང་། །ལྷུམས་སུ་འཇུག་དང་བལྟམས་པ་དང་། །བཟོ་ཡི་གནས་ལ་མཁས་པ་དང་། །བཙུན་མོའི་འཁོར་དགྱེས་རོལ་པ་དང་། །ངེས་འབྱུང་དཀའ་བ་སྤྱོད་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོར་གཤེགས་པ་དང་། །བདུད་སྡེ་འཇོམས་དང་རྫོགས་པར་ནི། །བྱང་ཆུབ་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དང་། །མྱ་ངན་འདས་པར་གཤེགས་མཛད་རྣམས། །ཡོངས་སུ་མ་དག་ཞིང་རྣམས་སུ། །སྲིད་པ་ཇི་སྲིད་གནས་པར་སྟོན། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། མདོ་རྣམས་ལས་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་པར་དག་གོ ། ༈ རྟག་པའི་དོན། རྟག་པའི་དོན་ནི། རྒྱུ་མཐའ་ཡས་དང་སེམས་ཅན་ཟད་མེད་དང་། །བརྩེ་དང་འཁྲུལ་དང་མཁྱེན་དང་ཕུན་ཚོགས་དང་། །ཆོས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་འཆི་བའི་བདུད་བཅོམ་དང་། །ངོ་བོ་མེད་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་མགོན་པོ་རྟག །ཅེས་ཏེ། གང་ལ་ཡང་ཆགས་པ་མེད་པར་དམ་པའི་ཆོས་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པ་རྒྱུ་ 2-277 མཐའ་ཡས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་འདུལ་བར་ཞལ་གྱིས་བཞེས་ཤིང་གདུལ་བྱའི་སེམས་ཅན་ལ་ཟད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། གཞན་དོན་གྱི་ཀུན་སློང་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་རྒྱུན་མི་ཆད་པའི་ཕྱིར་དང་། གང་ལ་གང་འདུལ་གྱི་རྫུ་འཕྲུལ་ལ་དབང་འབྱོར་བའི་ཕྱིར་དང་། སྲིད་ཞིའི་རང་བཞིན་མཉམ་ཉིད་དུ་མཁྱེན་པས་ནམ་ཡང་སྐྱོ་བ་མི་མངའ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་བདེ་བ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་ལྡན་པས་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་གནོད་པ་མི་མངའ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་འཇིག་རྟེན་དུ་བཞུགས་ཀྱང་དེའི་ཉེས་པ་ནམ་ཡང་མི་གོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྒྱུ་མཚན་བདུན་གྱིས་སྒོ་ནས་གཟུགས་སྐུས་གཞན་དོན་མཛད་པ་རྟག་ཏུ་རྒྱུན་མི་ཆད་ཅིང་འཆི་བ་མེད་པའི་གོ་འཕང་བརྙེས་པས་འཆི་བདག་གིས་བདུད་ཐམས་ཅད་བཅོམ་པའི་ཕྱིར་དང་། གདོད་མ་ནས་འདུས་མ་བྱས་པས་འདུས་བྱས་ཀྱི་ངོ་བོར་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཕྱི་མའི་མཐར་ཐུག་པར་འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྐྱབས་དང་མགོན་པོར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྒྱུ་མཚན་གསུམ་གྱི་སྒོ་ནས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་འགྱུར་བ་མེད་པས་རྟག་པའི་ཉིད་དོ། ། ༈ བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དོན། བསམ་གྱིས
【現代漢語翻譯】
關於如何示現二身：如頌云：『大悲憫知世，觀視一切世，不離於法身，種種化身性。』如是，以欲救度一切有情眾生脫離輪迴痛苦的大悲心，以如所有智（梵文：yathāvad-jñāna，含義：如實知），觀視一切世間；以盡所有智（梵文：yāvat-sarva-jñāna，含義：盡一切所有之智）不離法身，通過種種化身之性，示現降臨人間的十二事業。具體而言，就此導師而言，即如頌云：『降生顯現與，從兜率降臨，入胎與誕生，工巧處精通，后妃眷屬悅，出離修苦行，菩提樹前行，摧魔及圓滿，菩提轉法輪，涅槃示寂等，于不凈剎土，有生即示現。』等等，並在諸經中廣為宣說。 關於常恒之義：如頌云：『因無盡眾生，無盡悲與幻，智與諸圓滿，法自在摧魔，無性故世尊，恒常為怙主。』即對於任何事物都無執著，堅持正法等，從無盡之因中產生；發誓調伏一切眾生，且所化之眾生無有窮盡；為利他之發心，大悲心相續不斷；對於應以何種方式調伏眾生之幻化具有自在力；以平等性了知輪迴與寂滅之自性，故永不疲倦；具有圓滿之禪定樂，故不受痛苦之侵擾；為一切法之自在主，安住於世間卻永不被其過失所染污。因此，通過七種理由，色身利他之事業恒常相續不斷，並獲得不死之果位，故能摧伏一切死主之魔軍；從本初即非造作，故無有造作之自性；最終成為一切世間之救怙主。因此，通過三種理由，法身不變，故為常恒之自性。 關於不可思議之義：
【English Translation】 Regarding how to manifest the two bodies: As the verse says, 'Great compassion knows the world, observes all the world, without moving from the Dharmakāya (法身，Dharmakāya，Dharmakāya，法身), with various emanated natures.' Thus, with great compassion that desires to liberate all sentient beings from the suffering of samsara (輪迴，saṃsāra，samsara，輪迴), with the wisdom of knowing as it is (yathāvad-jñāna), observing all the world; with the wisdom of knowing as much as there is, without moving from the Dharmakāya, through various emanated natures, manifesting the twelve deeds of descending into the world. Specifically, regarding this teacher, it is as the verse says, 'Manifesting birth and descending from Tuṣita (兜率，Tuṣita，Tushita，兜率), entering the womb and being born, being skilled in crafts, delighting in the retinue of consorts, renouncing and practicing austerities, going before the Bodhi tree (菩提樹，Bodhi tree，Bodhi tree，菩提樹), destroying the armies of Māra (魔，Māra，Mara，魔) and attaining perfection, turning the wheel of Dharma (法輪，Dharma wheel，Dharma wheel，法輪) of Bodhi, passing into Nirvāṇa (涅槃，Nirvāṇa，Nirvana，涅槃) and so forth, in impure realms, showing existence as long as it lasts.' And so on, and widely proclaimed in the sutras. Regarding the meaning of permanence: As the verse says, 'Endless causes and sentient beings, endless love and illusion, wisdom and all perfections, Dharma's sovereignty destroys Māra (魔，Māra，Mara，魔), without essence, therefore the world's protector is permanent.' That is, without attachment to anything, upholding the sacred Dharma and so forth, arising from endless causes; vowing to subdue all sentient beings, and the sentient beings to be tamed are inexhaustible; the motivation for benefiting others, the great compassion, is continuous; having power over the illusion of how to tame sentient beings; knowing the nature of samsara and Nirvana as equality, therefore never weary; possessing the perfection of the bliss of samādhi (禪定，samādhi，samadhi，禪定), therefore not harmed by suffering; being the sovereign of all Dharmas, abiding in the world but never stained by its faults. Therefore, through seven reasons, the activities of the Rūpakāya (色身，Rūpakāya，Rupakaya，色身) for benefiting others are constantly continuous, and having attained the state of immortality, therefore destroying all the armies of the Lord of Death; from the beginning, being unconditioned, therefore without the nature of the conditioned; ultimately becoming the refuge and protector of all the world. Therefore, through three reasons, the Dharmakāya is immutable, therefore it is the nature of permanence. Regarding the meaning of inconceivability:
་མི་ཁྱབ་པའི་དོན་ནི། ངག་ཡུལ་མིན་ཕྱིར་དོན་དམ་གྱིས་བསྡུས་ཕྱིར། ། རྟོག་ནས་མིན་ཕྱིར་དཔེ་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར། །བླ་ན་མེད་ཕྱིར་སྲིད་ཞིའི་མ་བསྡུས་ཕྱིར། ། རྒྱལ་ཡུལ་འཕགས་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་བསམ་མི་ཁྱབ། །ཅེས་ཏེ། སྒྲའི་བརྗོད་བྱ་ལས་འདས་པས་ངག་གི་སྤྱོད་ཡུལ་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། སོ་སོ་རང་གི་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དོན་དམ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་པར་རྟོག་པས་བརྟག་པར་བྱ་བའི་གནས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། འཇལ་བྱེད་ཀྱི་དཔེ་དང་རྟགས་ལ་སོགས་པ་ལས་ཡང་དག་པར་འདས་པའི་ཕྱིར་དང་། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རབ་ཀྱི་མཐར་ཕྱིན་པ་བླ་ན་མེད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ་རྒྱུ་མཚན་ལྔའི་སྒོ་ནས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་བསམ་གྱིས་མི་ 2-278 ཁྱབ་ཅིང་། སྲིད་པ་འཁོར་བ་དང་ཞི་བ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་མཐའ་གཉིས་ཀྱིས་མ་བསྡུས་པའི་ཕྱིར་གཟུགས་སྐུ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་སྟེ། དེ་དག་གི་ཇི་ལྟ་བའི་དོན་ནི། རྒྱལ་བ་ཐམས་ཅན་མཁྱེན་པ་ཁོ་ནའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་སྤྱོད་ཡུལ་ཡིན་གྱི་འཕགས་པ་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ན་ཕལ་པ་རྣམས་ཀྱིས་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས། འོན་ཀྱང་ལུང་རྣམ་དག་ལ་བརྟེན་ནས་ཡིད་ཆེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་ཁ་ཅིག་རང་གིས་ཟབ་དོན་མ་མཐོང་བ་དང་། ལུང་ལས་ཀྱང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པར་གསུངས་པ་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་ནས་སངས་རྒྱས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བརྟགས་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི་དོན་ལ་གྲུབ་པ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་དོ། །ཞེས་ཟེར་བ་ནི་ཤིན་ཏུ་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སྔར་བསྟན་པ་ལྟར་ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་ནི་གདུལ་བྱ་ལ་སྣང་ཙམ་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། དོན་དམ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་སོ་སོར་རང་རིག་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་རྟག་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །མ་མཐོང་བ་ནི་སྒྲིབ་པ་མ་དག་པས་ཡིན་གྱིས་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པར། ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་སེམས་ཅན་གྱིས། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས། ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པར་གསུངས་པའང་ཆགས་སོགས་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་རྣམས་མེད་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི་དག་པ་གཉིས་ལྡན་གྱི་སངས་རྒྱས་ནི་སྐྱབས་གནས་མཐར་ཐུག་པར་ཡོད་པ་ཁོ་ནའོ། །དེ་ཉིད་ལས། འདོད་ཆགས་ཟད་པས་མྱང་ངན་འདས། །ཞེ་སྡང་གཏི་མུག་ཟད་པ་དང་། །དེ་དག་འགགས་པས་སངས་རྒྱས་ཉིད། ། ལུས་ཅན་ཀུན་གྱི་སྐྱབས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་རྟག་པ་དང་ཡོད་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པ་ཐམས་ཅད་དྲང་བའི་དོན་ཡིན་ཞིང་མེད་པར་གསུངས་པ་ཐམས་ཅད་ངེས་པའི་དོན་ཡིན་པས་སངས་རྒྱས་ལ་སོགས་པ་བདེན་པར་གྲུབ་པ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་དོ་སྙམ་ན། སངས་རྒྱས་ལ་སྐུར་བ་ 2-279 འདེབས་པ། ཆད་ལྟ་ཆེན་པོ་ལྟུང་བ། སྐལ་བ་ཤིན་ཏུ་དམན་པ་ཡིན་པས། དེ་དག་ལ་ནི་བཅོས་པའི་ཐབས་ཇི་ཞིག་བྱ་སྟེ
【現代漢語翻譯】
『不可思議』的含義是：因為不是言語的範圍，因為被勝義所攝；因為不是分別念，因為超越了譬喻；因為是無上的，因為沒有包含輪迴和寂滅。諸佛國土的聖者們也無法思議。』這是說，因為超離了語言的表達對象，所以不是言語的活動範圍；因為是各自自證智慧的活動範圍，是勝義諦；因為不是分別念所能測度的對象；因為完全超越了衡量工具的譬喻和標誌等；因為是超越世間的究竟圓滿的無上境界。通過這五個理由，法身是不可思議的。又因為沒有包含輪迴的此岸和寂滅的彼岸，所以色身是不可思議的。這些道理是說，只有諸佛的智慧才能完全了知，即使是偉大的聖者們也無法思議，更何況是普通人呢？然而，我們應該依靠清凈的教證來產生信心。 有些人因為自己沒有見到甚深之義，又以經中說一切法無自性為理由，就說所謂的『佛』只是假立的概念，實際上沒有任何真實的成就。這種說法是極其不合理的。如前所述，世俗的色身只是爲了調伏眾生而顯現；勝義的法身則是各自自證智慧的活動範圍，恒常存在。沒有見到是因為被遮蔽所障，而不是因為本來就沒有。《法界贊》中說：『煩惱障覆的有情，不能見到如來。』所說的無自性，是指沒有貪嗔等暫時的垢染，而具有二種清凈的佛陀，是究竟的皈依處。還是在那部經中說：『貪慾滅盡故，得涅槃寂靜，嗔恨愚癡滅盡故，彼等止息即是佛，是諸有情之怙主。』 即使如此，如果有人認為，所有關於『常』和『有』等的說法都是不了義，而所有關於『無』的說法都是了義，因此佛等沒有任何真實的成就。那麼，這種誹謗佛陀的行為，是墮入斷見深淵的重罪，是極其不幸的。對於這些人，我們又能有什麼補救的方法呢？
【English Translation】 The meaning of 'inconceivable' is: because it is not within the realm of speech, because it is encompassed by the ultimate truth; because it is not conceptual thought, because it transcends metaphors; because it is unsurpassed, because it does not include samsara and nirvana. Even the noble ones in the Buddha-fields cannot conceive it.' This means that because it transcends the objects of expression of language, it is not within the scope of speech; because it is the activity of individual self-aware wisdom, it is the ultimate truth; because it is not a state to be examined by conceptual thought; because it completely transcends the metaphors and symbols used for measurement; because it is the unsurpassed ultimate perfection that transcends the world. Through these five reasons, the Dharmakaya is inconceivable. Furthermore, because it does not include the two extremes of samsara and nirvana, the Rupakaya is inconceivable. The meaning of these is that only the wisdom of all Buddhas can fully know it, and even the great noble ones cannot conceive it, let alone ordinary people? However, we should rely on pure scriptural authority to generate faith. Some people, because they have not seen the profound meaning themselves, and also use the sutras that say all dharmas are without self-nature as a reason, say that the so-called 'Buddha' is just a hypothetical concept, and in reality there is no real achievement. This statement is extremely unreasonable. As mentioned earlier, the conventional Rupakaya only appears to tame sentient beings; the ultimate Dharmakaya is the activity of individual self-aware wisdom, and it always exists. Not seeing it is because it is obscured by obscurations, not because it does not exist. The 'Praise of Dharmadhatu' says: 'Sentient beings covered by afflictions cannot see the Tathagata.' The so-called selflessness refers to the absence of temporary defilements such as attachment and the like, and the Buddha with two kinds of purity is the ultimate refuge. It is still said in that sutra: 'Because attachment is exhausted, one attains nirvana and peace, because hatred and ignorance are exhausted, their cessation is the Buddha, the protector of all beings.' Even so, if someone thinks that all statements about 'permanence' and 'existence' are provisional, and all statements about 'non-existence' are definitive, so there is no real achievement of the Buddha and so on. Then, this act of slandering the Buddha is a serious crime of falling into the abyss of nihilism, which is extremely unfortunate. What remedy can we do for these people?
། ཡང་དེ་ཉིད་ལས། ཇི་ལྟར་ཡི་དྭགས་རྣམས་ཀྱིས་ནི། །རྒྱ་མཚོ་སྐམ་པར་མཐོང་བ་ལྟར། །དེ་བཞིན་མི་ཤེས་པས་བསྒྲིབས་པས། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱང་མེད་པར་བཏགས། །དམན་པ་བསོད་ནམས་དམན་པ་ལ། ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཅི་བགྱིར་མཆིས། །ཇི་ལྟར་དམུས་ལོང་ལག་པ་རུ། །རིན་ཆེན་མཆོག་ནི་བཞག་པ་འདྲ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །ཡང་ཁ་ཅིག །སེམས་འགགས་པ་དེ་སྐུ་ཡིས་མངོན་དུ་མཛོད། །ཅེས་པ་ལ་སོགས་པས་སངས་རྒྱས་ལ་ཡེ་ཤེས་མེད་པར་འདོད་པའང་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སེམས་འགགས་པ་ནི། རྒྱུད་ལས། རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཆོས་ཉིད་འདས། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། ཀུན་རྫོབ་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་སེམས་འགགས་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ཚུལ་འཆང་བ། ། ཞེས་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་སྐུ་སྟེ་རང་བྱུང་བ། །ཞེས་པ་དང་། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་མཚོ། །ཞེས་པ་དང་། བདག་རིག་གཞན་རིག་ཐམས་ཅད་པ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། མདོ་ལས། སེམས་ནི་སེམས་མ་མཆིས་པ་སྟེ། །སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བའོ། ། ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་དོན་དམ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སེམས་འགགས་པ་ནི་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཅི་སྟེ་ཡེ་ཤེས་མེད་ན་རྟོགས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་མེད་པར་འགྱུར་ཞིང་། དེ་ལྟར་ན་ཡང་སྤངས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡང་མེད་པར་མཚུངས་ལ། དེའི་ཕྱིར་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་ལྡན་པས་གཞན་དོན་དུ་ཆོས་སྟོན་པ་ལ་སོགས་པའང་མེད་པར་འགྱུར་ཏེ། མདོ་ལས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཐོབ་པར་མ་བགྱིས་པར་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བར་མི་ནུས་སོ། །ཞེས་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་མེད་ན་ཡོན་ཏན་འཕེལ་མེད་བྱང་ཆུབ་མེད། །རྒྱ་ 2-280 མཚོ་འདྲ་བའི་སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱང་མེད་པར་འགྱུར། ། ཞེས་པ་ལ་སོགས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡོད་ཀྱང་ནོར་བ་སྤང་བ་ལ་ཁ་ཅིག་ཕུང་པོ་ལྔ་རྒྱལ་བ་རིགས་ལྔར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། སེམས་ཅན་གྱི་ལུས་འདི་ཉིད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྲུལ་པའི་སྐུའོ་ཞེ་ན། དེ་ལྟར་གསུངས་པ་ནི་རང་བཞིན་རྣམ་དག་སྒྲིབ་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། གློ་བུར་བ་ཟག་པ་དང་བཅས་པ་རྣམས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་མ་ཡིན་ཏེ། དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་ལས། འདིར་རྨོངས་པ་རྣམས་ཀྱི་སེམས་ཅན་གྱི་ལུས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྲུལ་པའི་སྐུའོ། །ཞེས་བརྗོད་པར་བྱ་བ་གང་ཡིན་པ་གང་ཞིག་ཡོངས་སུ་བརྟགས་ན་མི་འགྲིགས་པ་འདི་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་གསུངས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་དང་། རུལ་བའི་ལུས་འདི་ནི་ལྷའི་སྐུར་བརྗོད་པར་མི་ནུས་ཏེ་སྙིང་པོ་མེད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། ། ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ཁ་ཅིག་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་པས་ཅི་ཡང་མ་གྲུབ་ཅིང་། སངས་རྒྱས་དངོས་ནི་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། སངས་རྒྱས་ལ་ཡང་བདེ
【現代漢語翻譯】
此外，在同一部經中說：『正如餓鬼們看到大海乾涸一樣，同樣，由於無知的遮蔽，他們認為佛陀不存在。對於卑劣、福德淺薄之人，世尊又能做什麼呢？就像將珍貴的寶物放在盲人的手中一樣。』正如經文所說。還有一些人認為：『心識止息即是佛身顯現。』等等，認為佛陀沒有智慧，這也是不合理的。心識止息，如經中所說：『識的自性已超越。』指的是世俗名言的識心止息，而不是指持守二元對立的智慧。如『無二智慧持守者』，『智慧身即是自生』，『遍知智慧如大海』，『自知他知一切知』等等。經中也說：『心非心，心的自性是光明。』因此，心的自性光明，並非指勝義智慧的心識止息。如果佛陀沒有智慧，那麼圓滿的證悟就不可能存在，同樣，圓滿的斷證也不可能存在。因此，由於具備一切種類的智慧，為利益他人而說法等行為也不可能存在。經中說：『未獲得一切種智，就無法轉動法輪。』又說：『若無智慧，功德無增，菩提亦無，如海般的佛法也將不復存在。』 即使存在，也要避免謬誤。有些人說，五蘊被認為是五部佛，因此，眾生的身體就是佛陀的化身。這樣說是指自性清凈、無有遮蔽的法界而言，而不是指暫時的、有漏洞的五蘊。在《無垢光經》中說：『在此，愚昧之人說眾生的身體是佛陀的化身。如果仔細觀察，這種說法是不合理的，這不是如來所說。』又說：『腐爛的身體不能說是天神的身體，因為它沒有精華。』還有些人認為，法身是空性，什麼也不成立，真正的佛陀只是色身。』對於佛陀來說，也應有安樂...
【English Translation】 Furthermore, it says in the same scripture: 'Just as pretas (hungry ghosts) see the ocean as dried up, similarly, obscured by ignorance, they posit that Buddhas do not exist. What can the Bhagavan (Blessed One) do for the inferior, those with little merit? It is like placing a supreme jewel in the hand of a blind person.' As it is said. Some also think that 'the cessation of mind is the manifestation of the body,' and so on, believing that Buddhas have no wisdom, which is also unreasonable. The cessation of mind, as stated in the scripture: 'The nature of consciousness has passed beyond,' refers to the cessation of the conventional consciousness, not the wisdom that holds the nature of non-duality. As in 'Holder of non-dual wisdom,' 'The wisdom body is self-arisen,' 'The ocean of omniscient wisdom,' 'Self-knowing, other-knowing, all-knowing,' and so on. The sutra also says: 'Mind is no-mind, the nature of mind is clear light.' Therefore, the clear light nature of mind is not the cessation of ultimate wisdom. If there is no wisdom, then perfect realization would not exist, and similarly, perfect abandonment would also not exist. Therefore, without possessing all kinds of wisdom, teaching the Dharma for the benefit of others, and so on, would also not be possible. The sutra says: 'Without attaining the all-knowing state, one cannot turn the wheel of Dharma.' And: 'If there is no wisdom, there is no increase of qualities, no enlightenment, and the Buddha's teachings, vast as the ocean, would also cease to exist.' Even if it exists, one must avoid errors. Some say that the five skandhas (aggregates) are considered the five Buddha families, therefore, the body of sentient beings is the emanation body of the Buddha. This is said with reference to the Dharmadhatu (sphere of reality) that is naturally pure and without obscurations, not with reference to the temporary, defiled skandhas. In the 'Immaculate Light Sutra,' it says: 'Here, ignorant people say that the body of sentient beings is the emanation body of the Buddha. If one examines this closely, this statement is unreasonable; it is not the word of the Tathagata (Thus-Gone One).' And: 'This decaying body cannot be said to be the body of a deity, because it has no essence.' Some also think that the Dharmakaya (Dharma Body) is emptiness, nothing is established, and the real Buddha is only the Rupakaya (Form Body).' For the Buddha, there should also be ease...
ན་གཉིས་རྣམ་དབྱེ་ཤེས་དགོས་པས་དེ་ཉིད་གཞན་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་མཐར་ཕྱིན་པ་ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་ཀྱི་སྐུའི་སངས་རྒྱས་ཡིན་མོད་ཀྱི། དོན་དམ་འདུས་མ་བྱས་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུའི་སངས་རྒྱས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་ལས། འདིར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་སྒྲུབ་པ་ནི་ལོག་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་བྱིས་པའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་བརྗོད་པར་བྱ་བ་གང་ཡིན་པ་འདི་ནི། དེ་ལྟར་བདེན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གང་གི་ཕྱིར་སྐྱེ་བ་དང་། འཇུག་པའི་ཆོས་ཅན་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་དང་། གཟུགས་ཀྱི་སྐུས་གཤེགས་ནས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་མཛད་པ་ནི་བསྐལ་པ་དུ་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་མི་ནུས་སོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཁོ་ན་ཡིན་ཏེ། སྤྲིན་ཆེན་པོའི་ 2-281 མདོ་ལས། བཅོམ་ལྡན་སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། ། བཅོམ་ལྡན་སྐུ་ནི་དེ་འདྲ་ལ། །ཆོས་བསྟན་པ་ཡང་དེ་དང་འདྲ། །ཞེས་པ་དང་། རྔ་བོ་ཆེའི་མདོ་ལས། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་གང་དག་ཡོངས་སུ་འདས་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ནི་རྟག་པ་བརྟན་པ་ཞི་བ་ཐེར་ཟུག་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །ཡང་ཁ་ཅིག་གཟུང་བ་དང་འཛིན་པའི་དངོས་པོ་འདི་དག་རང་རང་གི་ངོ་བོས་སྟོང་པར་རྟོགས་པ་ཙམ་གྱིས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་མངོན་དུ་གྱུར་པའོ་སྙམ་དུ་སེམས་པ་དེ་དག་ཀྱང་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པར། སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་པོ་རྣམ་དག་པ། །འདི་ནི་དེ་ཉིད་མཚན་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། ཆོས་སྐུ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ལ་འཁྲུལ་བའི་སྣང་བ་འདི་དག་འགག་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་འགའ་ཞིག་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཡུལ་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་འདི་རྣམས་ནང་སེམས་སུ་ཐག་ཆོད་ཅིང་། སེམས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་འདི་ཉིད་རང་སྟོང་དུ་གོ་བས་ཆོས་སྐུ་མངོན་དུ་གྱུར་པའོ། །ཞེས་འདོད་པ་དེ་དག་ཀྱང་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རྒྱུད་ལས། ཀུན་ཏུ་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་དབྱིངས་མི་ཟད། །ཅེས་པ་དང་། རྣམ་རྟོག་མ་རིག་ཆེན་པོ་སྟེ། ། འཁོར་བའི་རྒྱ་མཚོར་ལྟུང་བྱེད་ཡིན། །མི་རྟོག་ཏིང་འཛིན་ལ་གནས་ན། །མཁའ་བཞིན་དྲི་མ་མེད་པར་འགྱུར། །ཞེས་པ་དང་། སེམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེའི་བསྟོད་པར་ཡང་། འཁོར་བ་རྣམ་རྟོག་ཙམ་ཉིད་དེ། །རྣམ་པར་རྟོག་མེད་ཐར་པ་ཡིན། །ཞེས་ལ་སོགས་པས་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཐོབ་པ་ལ་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་ཁྱད་པར་ཐམས་ཅད་འགག་དགོས་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་བས་ན་འཁྲུལ་བའི་ཆ་ཐམས་ཅད་སྤངས་ནས་ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་ཐོབ་པའི་དོན་དུ་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་པ་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་དང་། དོན་དམ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ 2-282 ཐོབ་པའི་དོན་དུ་མི་རྟོག་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་
【現代漢語翻譯】
因為需要了解二種差別，所以爲了他者利益圓滿究竟的世俗色身佛是，但勝義無為自生智慧法身佛不是。如《無垢光經》中說：『在此，薄伽梵成就色身是不會退轉的。』這是孩童之輩所說之語，但並非如此真實，因為其具有生和滅的法性。』又說：『以色身利益一切有情，即使是無數劫也無法做到。』等等。勝義諦的佛唯是法身，如《大云經》中說：『薄伽梵佛是法身，如來是法界。薄伽梵身如是，所說法亦如是。』又如《大鼓經》中說：『諸佛薄伽梵所有已般涅槃者，彼等一切皆是常、堅、寂、恒。』等等。還有一些人認為，僅僅是了悟所取和能取的諸法自性本空，就是現證了法身，這種想法也是不合理的。如《法界贊》中說：『六處完全清凈，此即彼之體性。』如是說，現證法身必須斷滅這些錯亂的顯現。還有一些人認為，外境顯現的種種現象，確信是內心所顯，並且認為心之分別念本身就是自空，這就是現證了法身。這種觀點也是不合理的。如續部中說：『斷除一切遍計，無分別界無盡。』又說：『分別念是巨大的無明，是墮入輪迴大海的原因。安住于無分別的禪定中，如虛空般無垢。』又如《心之金剛贊》中說：『輪迴唯是分別念，無分別即是解脫。』等等，爲了獲得無分別智慧法身，必須斷滅一切分別唸的差別。因此，斷除一切錯亂之分，爲了獲得世俗色身，利益有情，積累福德資糧；爲了獲得勝義法身，修持無分別的禪定。 因為需要了解二種差別，所以爲了他者利益圓滿究竟的世俗色身佛是，但勝義無為自生智慧法身佛不是。如《無垢光經》中說：『在此，薄伽梵成就色身是不會退轉的。』這是孩童之輩所說之語，但並非如此真實，因為其具有生和滅的法性。』又說：『以色身利益一切有情，即使是無數劫也無法做到。』等等。勝義諦的佛唯是法身，如《大云經》中說：『薄伽梵佛是法身，如來是法界。薄伽梵身如是，所說法亦如是。』又如《大鼓經》中說：『諸佛薄伽梵所有已般涅槃者，彼等一切皆是常、堅、寂、恒。』等等。還有一些人認為，僅僅是了悟所取和能取的諸法自性本空，就是現證了法身，這種想法也是不合理的。如《法界贊》中說：『六處完全清凈，此即彼之體性。』如是說，現證法身必須斷滅這些錯亂的顯現。還有一些人認為，外境顯現的種種現象，確信是內心所顯，並且認為心之分別念本身就是自空，這就是現證了法身。這種觀點也是不合理的。如續部中說：『斷除一切遍計，無分別界無盡。』又說：『分別念是巨大的無明，是墮入輪迴大海的原因。安住于無分別的禪定中，如虛空般無垢。』又如《心之金剛贊》中說：『輪迴唯是分別念，無分別即是解脫。』等等，爲了獲得無分別智慧法身，必須斷滅一切分別唸的差別。因此，斷除一切錯亂之分，爲了獲得世俗色身，利益有情，積累福德資糧；爲了獲得勝義法身，修持無分別的禪定。
【English Translation】 Because it is necessary to understand the distinction between the two, the conventional form body (世俗色身，saṃvṛti-rūpakāya) of the Buddha, which is the complete and ultimate fulfillment of benefiting others, is indeed [a Buddha], but the ultimate, unconditioned, self-arisen wisdom body (無為自生智慧法身，anutpāda-svabhāva-jñānakāya) of the Buddha is not. As it is said in the 'Stainless Light': 'Here, the Bhagavan (薄伽梵，bhagavat) achieving the form body will not regress.' This is what childish beings say, but it is not true, because it has the nature of arising and ceasing. It is also said: 'To benefit all sentient beings with the form body cannot be done even in countless eons.' And so on. The ultimate Buddha is only the Dharma body (法身，dharmakāya), as it is said in the 'Great Cloud Sutra': 'The Bhagavan Buddha is the Dharma body, the Tathagata (如來，tathāgata) is the realm of Dharma (法界，dharmadhātu). The Bhagavan's body is like that, and the teaching is also like that.' And as it is said in the 'Great Drum Sutra': 'All those Buddhas, the Bhagavat, who have passed away, all of them are permanent, stable, peaceful, and everlasting.' And so on. Furthermore, some people think that merely realizing that these objects of grasping and being grasped are empty in their own nature is the same as manifesting the Dharma body. This is also not reasonable. As it is said in the 'Praise of the Dharmadhatu': 'The six sense bases are completely pure; this is the characteristic of that.' As such, to manifest the Dharma body, these deluded appearances must cease. Furthermore, some people believe that all these diverse appearances of external objects are definitely within the mind, and that understanding this very conceptual mind as self-empty is the same as manifesting the Dharma body. This view is also not reasonable. As it is said in the tantras: 'Abandon all conceptualizations; the realm of non-conceptualization is inexhaustible.' And: 'Conceptual thought is great ignorance; it causes one to fall into the ocean of samsara. Abiding in non-conceptual samadhi (禪定，samādhi), one becomes stainless like the sky.' And also in the 'Praise of the Vajra Mind': 'Samsara is merely conceptual thought; non-conceptualization is liberation.' And so on, because to attain the non-conceptual wisdom Dharma body, all the distinctions of conceptual thought must cease. Therefore, abandoning all aspects of delusion, in order to attain the conventional form body, benefit sentient beings and accumulate merit; and in order to attain the ultimate Dharma body, practice non-conceptual samadhi. Because it is necessary to understand the distinction between the two, the conventional form body (世俗色身，saṃvṛti-rūpakāya) of the Buddha, which is the complete and ultimate fulfillment of benefiting others, is indeed [a Buddha], but the ultimate, unconditioned, self-arisen wisdom body (無為自生智慧法身，anutpāda-svabhāva-jñānakāya) of the Buddha is not. As it is said in the 'Stainless Light': 'Here, the Bhagavan (薄伽梵，bhagavat) achieving the form body will not regress.' This is what childish beings say, but it is not true, because it has the nature of arising and ceasing. It is also said: 'To benefit all sentient beings with the form body cannot be done even in countless eons.' And so on. The ultimate Buddha is only the Dharma body (法身，dharmakāya), as it is said in the 'Great Cloud Sutra': 'The Bhagavan Buddha is the Dharma body, the Tathagata (如來，tathāgata) is the realm of Dharma (法界，dharmadhātu). The Bhagavan's body is like that, and the teaching is also like that.' And as it is said in the 'Great Drum Sutra': 'All those Buddhas, the Bhagavat, who have passed away, all of them are permanent, stable, peaceful, and everlasting.' And so on. Furthermore, some people think that merely realizing that these objects of grasping and being grasped are empty in their own nature is the same as manifesting the Dharma body. This is also not reasonable. As it is said in the 'Praise of the Dharmadhatu': 'The six sense bases are completely pure; this is the characteristic of that.' As such, to manifest the Dharma body, these deluded appearances must cease. Furthermore, some people believe that all these diverse appearances of external objects are definitely within the mind, and that understanding this very conceptual mind as self-empty is the same as manifesting the Dharma body. This view is also not reasonable. As it is said in the tantras: 'Abandon all conceptualizations; the realm of non-conceptualization is inexhaustible.' And: 'Conceptual thought is great ignorance; it causes one to fall into the ocean of samsara. Abiding in non-conceptual samadhi (禪定，samādhi), one becomes stainless like the sky.' And also in the 'Praise of the Vajra Mind': 'Samsara is merely conceptual thought; non-conceptualization is liberation.' And so on, because to attain the non-conceptual wisdom Dharma body, all the distinctions of conceptual thought must cease. Therefore, abandoning all aspects of delusion, in order to attain the conventional form body, benefit sentient beings and accumulate merit; and in order to attain the ultimate Dharma body, practice non-conceptual samadhi.
བསྒོམ་པ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་ལ་འབད་པར་བྱ་སྟེ། རིན་ཆེན་ཕྲེང་བ་ལས། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ། །བསོད་ནམས་ཚོགས་ལས་ཡང་དག་འཁྲུངས། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དེ་མདོར་བསྡུས་ན། །རྒྱལ་པོ་ཡེ་ཤེས་ཚོགས་ལས་འཁྲུངས། །དེ་ལྟ་བས་ན་ཚོགས་འདི་གཉིས། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་ཐོབ་པའི་རྒྱུ། །དེ་ལྟས་མདོར་ན་བསོད་ནམས་དང་། །ཡེ་ཤེས་འདི་ནི་རྟག་བརྟེན་མཛོད། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། བསོད་ནམས་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་ལ་ནན་ཏན་དུ་བྱའོ། །དེ་ལྟར་མདོ་ཙམ་བཤད་པར་གྱུར་མོད་ཀྱང་། །ཆོས་ཀྱི་ཕ་མཐའ་ཟད་པར་ག་ལ་འགྱུར། ། ཆུ་གཏེར་ཆེ་ལས་སྐྲ་ཡི་རྩེ་མོ་ཡིས། །ཆུ་ཐིགས་གཅིག་བླངས་ཟད་པར་འགྱུར་རམ་ཅི། ། དེ་ལྟར་མོད་ཀྱི་འདི་ཙམ་ཤེས་པས་ཀྱང་། །བླང་དོར་གནས་ལ་བསླུ་མེད་ཐོབ་པར་འགྱུར། ། འདི་ལས་དགེ་བ་ཇི་སྙེད་ཐོབ་གྱུར་པ། །དེ་ཡང་འགྲོ་ཀུན་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་ཕྱིར་བསྔོ། །ཚོགས་ཆོས་བདེན་བཞི་གསལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ཡང་རེ་ཞིག་ལེགས་པར་གྲུབ་པའོ། ། འདི་ནི་སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ་དང་། སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་བློ་གྲོས་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ་སྐུ་མཆེད་གྱིས་བསྐུལ་ནས། ཆོས་རྗེ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་རྟོན་པ་བཞི་ལྡན་གྱིས་མཛད་པའོ།། །།མངྒ་ལཾ། དགེ་ལེགས་འཕེལ།(མ་དཔེ་ནི་འཛམ་ཐང་པར་མ་ཁོ་ན་ཡིན།) 2-262 ཆོས་རབ་ཏུ་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་དང་། བརྩོན་འགྲུས་དང་། དགའ་བ་དང་། ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། བཏང་སྙོམས་ཡང་དག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་རྣམ་ཀྱང་བསྒོམ་པར་བྱའོ། །དེ་རྣམས་ལ་དགོངས་ནས་མདོ་ལས་ཀྱང་། ཆོས་རྣམས་ལ་ཆོས་ཀྱི་མིག་རྡུལ་མེད་ཅིང་དྲི་མ་དང་བྲལ་བ་རྣམ་པར་དག་པ་སྐྱེས་སོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་སོ། ། ༈ སྒོམ་པའི་ལམ། སྒོམ་པའི་ལམ་ནི། བདེན་པ་བཞིའི་ཆོས་ཉིད་མཐོང་ཟིན་གོམས་པར་བྱེད་པ་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་འཇུག་ངོགས་སུ་གྱུར་པ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་ཁམས་གསུམ་གྱི་ས་དགུ་པོ་ཟག་པ་མེད་པར་གྱུར་པ་ལ། གནས་ནས་གཉེན་པོ་ཆུང་ངུའི་ཆུང་ངུ་ལ་སོགས་པ་རིམ་གྱིས་སྐྱེ་བས་སྤང་བྱ་ཆེན་པོའི་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་པ་སྤོང་བར་བྱེད་པ་སྟེ། མངོན་པར་རྟོགས་པའི་རྒྱན་ལས། ས་དགུ་ལ་ནི་ཆེན་པོ་ཡི། །ཆེན་པོ་ལ་སོགས་དྲི་མ་ཡི། །གཉིས་པོ་ཆུ་ངུའི་ཆུང་ངུ་ལ། །སོགས་པའི་ལམ་ནི་དག་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །ཁྱད་པར་དུ་ཡང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ནི་ས་དང་པོའི་མཐོང་ལམ་རྫོགས་པའི་ལྷག་མ་ནས་བརྩམས་ཏེ་ས་བཅུ་པའི་བར་ལ་ཚོགས་གཉིས་ཁྱད་པར་ཅན་རིམ་གྱིས་འཕེལ་བར་བྱེད་པ་སྟེ། རྒྱན་ལས། དེ་ནས་དེ་ནི་ལྷག་མ་ཡི། །ས་རྣམ་སྒོམ་པའི་ལམ་འདི་ལ། །ཡེ་ཤེས་རྣམ་པ་བཞི་པོ་དག །སྒོམ་ཕྱིར་རབ་ཏུ་སྤྱོད་པར་བྱེད། །ཅེས་གསུ
【現代漢語翻譯】
應當努力積聚智慧資糧。《寶鬘論》中說：『諸佛之色身，從福德資糧中真實生起；法身若略而言之，乃從智慧資糧中生起。因此，這二種資糧，是獲得佛陀果位的因。因此，總而言之，應當恒常依止福德與智慧。』如是說，爲了獲得圓滿正等覺果位，應當精勤于福德與智慧資糧的積聚。 雖然只是略說，但佛法的邊際又怎能窮盡呢？猶如從大海中，用頭髮尖端取出一滴水，又怎能窮盡海水呢？雖然如此，僅僅瞭解這些，也能在取捨之處獲得無欺的認知。從中獲得的任何善根，都回向給一切眾生，愿他們獲得菩提果位。這部名為《資糧、法、四諦之闡明》的論著，至此也算圓滿完成了。 此乃由大導師法幢吉祥賢與大導師智吉祥賢昆仲勸請，由一切智法王具四依者所著。吉祥圓滿！善妙增長！（底本僅為瞻塘印本。） 還應當修習擇法、精進、喜、輕安、禪定和舍等七覺支。考慮到這些，經中也廣說：『于諸法中，生起無塵、離垢、清凈的法眼。』等等。 禪修之道：禪修之道，乃是于見諦后串習四諦之法性，是趨向解脫之門。也就是將三界九地轉為無漏，從下品之下開始，次第生起對治，從而斷除上品之上等所斷之法。《現觀莊嚴論》中說：『於九地中，有大之大等，二者微小之微小等，之道是清凈的。』如是說。特別地，菩薩們從初地見道圓滿的剩餘部分開始，直到十地之間，次第增上殊勝的二資糧。《現觀莊嚴論》中說：『從彼之後乃剩餘，此地修道之此道，為修四種之智慧，故而精進修持。』如是說。
【English Translation】 One should strive to accumulate the accumulation of wisdom. As it is said in the 'Ratnavali': 'The form bodies of the Buddhas are truly born from the accumulation of merit. The Dharma body, in brief, is born from the accumulation of wisdom. Therefore, these two accumulations are the cause of attaining Buddhahood. Therefore, in short, always rely on merit and wisdom.' Thus it is said, in order to attain the perfect and complete enlightenment, one should diligently engage in the accumulation of merit and wisdom. Although it is only a brief explanation, how can the limits of the Dharma be exhausted? It is like taking a drop of water from the great ocean with the tip of a hair; how can the seawater be exhausted? Even so, just understanding this much will lead to unerring knowledge of what to accept and reject. Whatever merit is gained from this, may it be dedicated to all beings, may they attain the state of Bodhi. This treatise called 'Clarification of Accumulations, Dharma, and the Four Noble Truths' is now completed. This was written by the all-knowing Dharma Lord, the one with the four reliances, at the request of the great teachers Chokyi Gyaltsen Pal Zangpo and Lodro Gyaltsen Pal Zangpo, brothers. Mangalam! May virtue and goodness increase! (The original is only the Dzamtang edition.) One should also cultivate the seven branches of enlightenment: discrimination of dharmas, diligence, joy, tranquility, samadhi, and equanimity. Considering these, the sutras also extensively state: 'In all dharmas, the pure Dharma eye, free from dust and defilement, is born.' and so on. The Path of Meditation: The path of meditation is to familiarize oneself with the nature of the Four Noble Truths after having seen them, which becomes the gateway to liberation. That is, transforming the nine grounds of the three realms into the unconditioned, from the smallest of the small, gradually generating antidotes, thereby abandoning the greatest of the great to be abandoned. As it is said in the 'Ornament of Clear Realization': 'In the nine grounds, there is the greatest of the great, etc., the two are the smallest of the small, etc., the path is pure.' Thus it is said. In particular, from the remainder of the completion of the path of seeing of the first ground of the Bodhisattvas up to the tenth ground, they gradually increase the special two accumulations. As it is said in the 'Ornament': 'From then on, it is the remainder, this path of meditation of this ground, for the sake of meditating on the four kinds of wisdom, therefore, one should diligently practice.'
ངས་པ་ལྟར་རོ། །དེ་རྣམས་སུ་ནི་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་དང་རྟོག་པ་དང་ངག་དང་ལས་ཀྱི་མཐའ་དང་འཚོ་བ་དང་རྩོལ་བ་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏེ་འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་རྣམས་ཀྱང་བསྒོམ་པར་བྱའོ། ། ༈ མཐར་ཕྱིན་པའི་ལམ། མཐར་ཕྱིན་པའི་ལམ་ནི། རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བརྟེན་ནས་གནས་ངན་ལེན་ཐམས་ཅད་སྤངས་ཤིང་གནས་མ་ལུས་པ་ཡོངས་སུ་གྱུར་པས་ཟད་པ་དང་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པའི་ཡེ་ཤེས་མཐར་ཐུག་པ་ཐོབ་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ཉན་ 2-263 ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ནི་གོང་དུ་འགྲོ་བ་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར་ལམ་མཚན་ཉིད་པ་དང་འབྲས་བུ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་ལ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་པ་རྣམས་ཀྱི་ནི་སྤངས་རྟོགས་ཕུལ་དུ་དབྱུང་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར་ལམ་བཏགས་པ་བ་དང་འབྲས་བུ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ཞིང་། དེ་ཉིད་ལ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཐོབ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྒྱན་ལས། རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན། །རྟོགས་པས་མི་ཤིགས་ཐོབ་ནས་ནི། །གནས་གཞན་གྱུར་པ་མཐར་ཐུག་པ། །སྒྲིབ་པ་ཀུན་གྱི་དྲི་མེད་དང་། །གང་ལ་གནས་ན་སེམས་ཅན་ཀུན། །ཕན་ཕྱིར་རབ་ཏུ་སྒྲུབ་བྱེད་པ། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཡི། ། གོ་འཕང་བླ་ན་མེད་པ་ཐོབ། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། ༄། །བདེན་པ་དེ་དག་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤོང་བ། ད་ནི་བདེན་པ་དེ་དག་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤོང་བ་ལ། འགོག་བདེན་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ་དང་། ལམ་བདེན་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བའོ། ། ༈ འགོག་བདེན་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ། དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། (དང་པོ་)འདུས་བྱས་སུ་ཡོད་པ་སྤང་བ་ནི། ཁ་ཅིག་འགོག་པ་ནི་ལམ་གྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདུས་བྱས་ཀྱི་དངོས་པོར་ཡོད་དམ་སྙམ་དུ་སེམས་ན། དེ་ལྟར་ནི་མི་བསམ་སྟེ། ལམ་སྒོམ་པ་ལས། ཀུན་བཏགས་གཞན་དབང་གཉིས་ཀྱི་བསྡུས་པ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་དང་བྲལ་བ་ཙམ་ལ་ལམ་གྱིས་དག་པའི་འབྲས་བུ་ཞེས་བྱའི་དོན་དམ་པ་ཡོངས་གྲུབ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་དག་པ་དེ་རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས་གསར་དུ་བསྐྱེད་པའི་འབྲས་བུར་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ནམ་ཡང་གཞན་དུ་མི་འགྱུར་ཞིང་འདུས་མ་བྱས་པའི་རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་དཔལ་ཕྲེང་གིས་ཞུས་པ་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་འཕགས་པའི་བདེན་པ་བཞི་པོ་དེ་དག་ལས་བདེན་པ་གསུམ་ནི་མི་རྟག་པ་ལགས་སོ། །བདེན་པ་གཅིག་ནི་རྟག་པ་ལགས་སོ། ། ཞེས་པ་ནས། བཅོམ་ལྡན་འདས་འདི་ལ་བདེན་པ་གཅིག་ནི་འདུས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་ཡུལ་ལས་འདས་པ་ལགས་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་གང་འདུས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ 2-264 ཉིད་ཀྱི་ཡུལ་ལས་འདས་པ་དེ་ནི་རྟག་པ་ལགས་སོ། །གང་རྟག་པ་དེ་ནི་མི་བསླུ་བའི་ཆོས་ཅན་ལགས་སོ། ། ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ཉིད་འབྲས་བུར་འཇོག་པ་ཡང་དཔེར་ན་ནམ་མཁའ་སྤྲིན་དང་བྲལ་བ་དང་། གསེར་དྲི་མས་དག་པ་དང་། ཆུ་རྙོ
【現代漢語翻譯】
如前所說。在這些（正見、正思、正語、正業、正命、正精進、正念、正定）中，也應當修習八正道。 趨入究竟之道 趨入究竟之道，是指依靠金剛喻定，斷除一切惡趣，完全轉變所有狀態，從而獲得了知滅盡和不生的究竟智慧。對於聲聞和緣覺乘來說，這是具有向上進階的道路，因此是具有特徵的道和假立的果。對於大乘行者來說，由於斷證無法超越，因此是假立的道和具有特徵的果。獲得此果即稱為獲得一切種智。如《現觀莊嚴論》所說：『金剛喻定得，證悟不壞后，轉至極究竟，無垢一切障，何者若安住，為利諸有情，精勤作饒益，即得一切智，無上之果位。』 遣除對諦的錯謬 現在遣除對諦的錯謬，分為遣除對滅諦的錯謬和遣除對道諦的錯謬。 遣除對滅諦的錯謬 首先分為三點。第一，遣除認為滅諦是『有為法』的觀點：有些人認為滅是道的果，因此懷疑它是否是有為之物。不應如此認為，修道之後，僅是從二取（遍計所執和依他起）所攝的世俗的、暫時的垢染中解脫，這被稱為道所清凈之果。而勝義的圓成實性、法界極度清凈，並非由因緣新產生的果，因為它是永不改變且無為的自性。如《華嚴經》中《寶莊嚴童子品》所說：『世尊，于彼四聖諦中，三諦是無常，一諦是常。』乃至『世尊，此一諦，超過有為之相。世尊，何者超過有為之相，彼是常。何者是常，彼是不欺誑法。』等等廣說。 將滅諦安立為果，也如虛空遠離雲翳，黃金去除雜質，水澄清一樣。
【English Translation】 As mentioned before. In these (right view, right thought, right speech, right action, right livelihood, right effort, right mindfulness, right concentration), one should also cultivate the Noble Eightfold Path. The Path of Ultimate Fulfillment The Path of Ultimate Fulfillment is the attainment of the ultimate wisdom of knowing cessation and non-arising by relying on the Vajra-like Samadhi, abandoning all evil destinies, and completely transforming all states. For the Shravakas and Pratyekabuddhas, this is a path with upward progression, therefore it is a path with characteristics and a imputed result. For the Mahayana practitioners, since the abandonment and realization cannot be surpassed, it is an imputed path and a characteristic result. The attainment of this is called the attainment of Sarvajnana (all-knowingness). As stated in the Ornament for Clear Realization: 'Having obtained the Vajra-like Samadhi, after realizing the indestructible, transforming to the ultimate state, without the stain of all obscurations, whoever abides in it, diligently works for the benefit of all sentient beings, attains the all-knowing, unsurpassed state.' Dispelling Misconceptions about the Truths Now, dispelling misconceptions about the truths is divided into dispelling misconceptions about the Truth of Cessation and dispelling misconceptions about the Truth of the Path. Dispelling Misconceptions about the Truth of Cessation First, it is divided into three points. First, dispelling the view that the Truth of Cessation is 'conditioned': Some people think that cessation is the result of the path, so they doubt whether it is a conditioned thing. One should not think like that. After cultivating the path, it is only liberation from the worldly, temporary defilements included in the two grasps (Parikalpita and Paratantra), which is called the result purified by the path. The ultimate Parinishpanna-svabhava (perfected nature), the extremely pure Dharmadhatu (realm of phenomena), is not a result newly produced by causes and conditions, because it is an unchanging and unconditioned nature. As stated in the 'Adornment of the Precious Garland' chapter of the Avatamsaka Sutra: 'World Honored One, among these four noble truths, three truths are impermanent, and one truth is permanent.' And 'World Honored One, this one truth transcends the realm of conditioned characteristics. World Honored One, whatever transcends the realm of conditioned characteristics is permanent. Whatever is permanent is of the nature of non-deception.' and so on, extensively explained. Establishing cessation as a result is also like the sky being free from clouds, gold being purified from impurities, and water becoming clear.
ག་པ་དང་བཅས་པ་རྣམས་བྲལ་བའི་འབྲས་བུའི་དཔེ་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པ་ཡིན་གྱི་སྐྱེད་འབྲས་གསར་དུ་བསྒྲུབས་པ་ནི་མ་ཡིན་པ་བཞིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། རྟག་ཏུ་གཉིས་བྲལ་འཁྲུལ་བའི་རྟེན་གང་ཡིན་དང་གང་ཞིག་རྣམ་ཀུན་ཏུ། །བརྗོད་པར་ནུས་མ་ཡིན་ཞིང་སྤྲོས་པ་མེད་པའི་རང་བཞིན་དེ་ཁོ་ན། །ཤེས་བྱ་སྤང་བྱ་རང་བཞིན་དྲི་མེད་འདོད་གང་རྣམ་པར་སྦྱང་བྱ་སྟེ། ། དེ་ནི་ནམ་མཁའ་གསེར་དང་ཆུ་དང་ཉོན་མོངས་པ་ལས་རྣམ་དག་འདོད། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། (གཉིས་པ་)གཏན་མེད་དུ་འདོད་པ་སྤང་བ་ནི། ཡང་ཁ་ཅིག་སྤང་བྱ་འགག་པ་ཙམ་གྱིས་མེད་དགག་ནམ་མཁའ་ལ་འཇའ་ཡལ་བ་ལྟར་ཅི་ཡང་མེད་པར་འགྱུར་བ་ནི། འགོག་པའི་བདེན་པའོ། །སྙམ་དུ་མངོན་པར་ཞེན་ན། དེ་ལྟར་ཡང་རིག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སྤང་བྱ་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་འགག་པར་ཟད་མོད། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་མེད་པར་འགྱུར་བ་ནི་མ་ཡིན་ཞིང་། རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་ཉིད་ལྷག་པར་མངོན་གསུམ་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དཔེར་ན་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེ་འོད་གསལ་བ་ལ་སྒྲིབ་པ་བྱེད་པའི་འདམ་རྫབ་བསལ་ཡང་ནོར་བུ་མེད་པར་མི་འགྱུར་ཞིང་འོད་གསལ་བ་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པ་བཞིན་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་སུ་བསྟོད་པ་ལས། ཇི་ལྟར་རིན་ཆེན་བཻ་ཌཱུཪྻ། །དུས་རྣམས་ཀུན་ཏུ་འོད་གསལ་ཡང་། །ས་ཡི་ནང་ན་གནས་གྱུར་ན། །དེ་ཡི་འོད་ནི་གསལ་མ་ཡིན། །དེ་བཞིན་ཉོན་མོངས་ཀྱིས་བསྒྲིབས་པའི། ། ཆོས་དབྱིངས་ཤིན་ཏུ་དྲི་མེད་པའང་། །འཁོར་བར་འོད་ནི་གསལ་མ་ཡིན། །མྱ་ངན་འདས་ན་འོད་གསལ་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །ཅི་སྟེ་ 2-265 གཏན་ནས་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ནི་ཉན་ཐོས་སྡེ་གཉིས་འདོད་པ་ལྟར་གྱི་ཉན་ཐོས་དང་། རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འགོག་པ་དང་། ཡང་ཁྱད་པར་མེད་པར་འགྱུར་ཞིང་། གཞི་མེད་པའི་ཕྱིར་ཡོན་ཏན་ཁྱད་པར་ཅན་རྣམས་ཀྱང་མེད་པར་འགྱུར་ལ། དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཕན་པ་དང་། བདེ་བ་སྒྲུབ་པའི་འཕྲིན་ལས་ཀྱང་མེད་པར་ཐལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཉེས་པ་མང་པོ་ཡོད་ཅིང་མདོ་ལས་ཀྱང་། སྡུག་བསྔལ་འགོག་པའི་བདེན་པ་ཉིད་ནི་ཡང་དག་པར་ན་བདེན་པ་དང་། རྟག་པ་དང་སྐྱབས་ལགས་སོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པས་ཀྱང་གནོད་པར་འགྱུར་རོ། ། (གསུམ་པ་)ཕྱོགས་རེ་ལ་ཞེན་པ་སྤང་བ་ནི། དཔེར་ན་ཚ་བའི་རེག་པ་སྤངས་ནས་མེད་ཀྱང་ལྕགས་གྲང་མོ་ཡོད་པ་དང་། རབ་རིབ་སྤངས་ནས་མེད་ཀྱང་། མིག་གསལ་པོ་ཡོད་པ་བཞིན་དུ་རྣམ་པར་ཤེས་པ་གློ་བུར་དྲི་མ་མཐའ་དག་སྤངས་ནས་མེད་པ་ཡིན་ཡང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་རྟག་ཏུ་མི་འགྱུར་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། རྣམ་པར་མ་བརྟགས་པར་ཡོད་མེད་མཐའ་གཅིག་ཏུ་ངེས་པ་མི་བཟུང་སྟེ། རྒྱན་ལས། ཇི་ལྟར་ལྕགས་ལ་ཚ་བ་དང་། །མིག་ལ་རབ་རིབ་ཞི་བ་ལྟར། །སངས་རྒྱས་སེམས་དང་ཡེ་ཤེས་ལ། །ཡོད་དང
【現代漢語翻譯】
就像遠離了所有塵垢的果實，其清凈的本性自然顯現，而不是新創造出來的。正如經文所說：'永遠遠離二元對立，迷惑的根源，無論何時何地，都無法用言語表達，沒有造作的自性。所知、所斷的自性，無垢無染，所有希求都應徹底凈化。它如虛空、黃金和水一般，遠離煩惱，純凈至極。' (第二，)駁斥斷滅論：有些人認為，斷除所斷之物就等於斷滅，就像彩虹消失在空中一樣，什麼都不存在了，這就是'滅諦'。但這種觀點是不正確的。雖然斷除了所斷的煩惱，但法界（Dharmadhatu）並不會消失，反而自性光明會更加顯現。例如，一塊光亮的寶石，即使去除了遮蔽它的泥土，寶石也不會消失，反而會更加明亮。正如《法界贊》中所說：'就像珍貴的琉璃寶，無論何時都光芒四射，但當它埋藏在地下時，它的光芒就不會顯現。同樣，被煩惱遮蔽的法界，雖然極其純凈，但在輪迴中光芒無法顯現。當證得涅槃時，光明才會顯現。' 如果真的什麼都不存在，那麼就會像聲聞乘（Shravakayana）的兩個部派所認為的那樣，與聲聞和獨覺（Pratyekabuddha）的滅盡相同，沒有任何差別。由於沒有基礎，特殊的功德也會消失。因此，利益一切眾生、帶來安樂的事業也會停止。此外，經典中也說：'滅苦之諦才是真正的真諦、常恒和皈依處。'這些經文也駁斥了斷滅論。 (第三，) 駁斥偏執一端：例如，當熱觸消失後，冷的鐵依然存在；當眼翳消失後，清晰的視力依然存在。同樣，當所有暫時的染污消失後，智慧之身，即究竟的佛陀，是常恒不變的。因此，不應執著于非此即彼的極端觀點。正如《寶性論》所說：'就像鐵離開了熱，眼睛離開了眼翳，佛陀的意和智慧也是如此，有和無...'。
【English Translation】 Just as the fruit that is free from all defilements, its pure nature manifests naturally, rather than being newly created. As the scripture says: 'Always free from duality, the root of delusion, which cannot be expressed in words at any time or place, the self-nature without fabrication. The self-nature of what is to be known and what is to be abandoned, immaculate and pure, all desires should be thoroughly purified. It is like space, gold, and water, far from afflictions, and extremely pure.' (Second,) Refuting nihilism: Some people think that the cessation of what is to be abandoned is equal to annihilation, just like a rainbow disappearing in the sky, nothing exists anymore, which is the 'Truth of Cessation'. But this view is incorrect. Although the afflictions to be abandoned are ceased, the Dharmadhatu (the realm of Dharma) will not disappear, but the self-nature luminosity will manifest even more. For example, a bright gem, even if the mud covering it is removed, the gem will not disappear, but will become brighter. As the 'Praise of Dharmadhatu' says: 'Like a precious lapis lazuli, it shines brightly at all times, but when it is buried in the ground, its light will not be revealed. Similarly, the Dharmadhatu obscured by afflictions, although extremely pure, its light cannot be revealed in Samsara. When Nirvana is attained, the light will be revealed.' If nothing really exists, then it would be the same as the cessation of the Shravakas (Disciples) and Pratyekabuddhas (Solitary Buddhas) as believed by the two schools of Shravakayana, without any difference. Since there is no basis, special merits will also disappear. Therefore, the activities of benefiting all sentient beings and bringing happiness will also cease. In addition, the sutras also say: 'The Truth of the Cessation of Suffering is the true truth, permanence, and refuge.' These scriptures also refute nihilism. (Third,) Refuting clinging to one extreme: For example, when the sensation of heat disappears, the cold iron still exists; when the cataract disappears, clear vision still exists. Similarly, when all temporary defilements of consciousness disappear, the Wisdom Body, that is, the ultimate Buddha, is permanent and unchanging. Therefore, one should not cling to a definite view of existence or non-existence without discrimination. As the 'Ornament of Clear Realization' says: 'Just as heat leaves iron, and cataracts leave the eyes, so it is with the mind and wisdom of the Buddha, existence and non-existence...'
་མེད་པར་མི་བརྗོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། ༈ ལམ་བདེན་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ། གཉིས་པ་ལམ་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཚོགས་མེད་པར་གྲོལ་བ་སྤང་བ་དང་། ཚོགས་གཉིས་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤངས་པའོ། ། ༈ ཚོགས་མེད་པར་གྲོལ་བ་སྤང་བ། དང་པོ་ནི། ཕྱི་རོལ་པ་འགའ་ཞིག་གིས་ཚོགས་གཉིས་མ་བསགས་ཀྱང་ལྟ་བ་ངན་པ་སྣ་ཚོགས་པ་རྟོགས་པ་དང་། འདོད་པའི་ཡོན་ཏན་ལྔ་ལ་འཛེམ་མེད་དུ་ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་། སྲོག་བཅད་ནས་ལྷ་མཉེས་པར་བྱས་པ་ཙམ་གྱིས་ཐར་པ་ཐོབ་པར་འདོད་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དུས་གསུམ་གྱིས་ཀུན་ནས་བསླང་བའི་མི་དགེ་བ་སྤྱད་པས་ནི་འཁོར་བ་སྡུག་བསྔལ་འབའ་ཞིག་སྐྱེད་ 2-266 པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ལྷ་གཞན་མཉེས་པར་བྱས་ཀྱང་དེ་དག་ལ་ཐར་བ་སྟེར་བའི་ནུས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཡང་དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་ལས། ལུས་དང་ངག་དང་ཡིད་ཀྱི་ལས། ། དགེ་དང་མི་དགེ་གང་བྱེད་པ། །དེ་འབྲས་སེམས་ཅན་ལོངས་སྤྱད་དེ། །ལྷ་གཞན་འབྲས་བུ་སྟེར་བ་མིན། །ཞེས་པ་དང་། རིན་ཆེན་ཕྲེང་བ་ལས་ཀྱང་། མི་དགེ་བ་ལས་སྡུག་བསྔལ་ཀུན། ། དེ་བཞིན་ངན་འགྲོ་ཐམས་ཅད་དེ། །ཞེས་གསུངས་ལ། སྤྱོད་འཇུག་ལས་ཀྱང་། སྡིག་པ་བྱེད་པ་བདེ་འདོད་ཀྱང་། །གང་དང་གང་དུ་འགྲོ་འགྱུར་བ། །དེ་དང་དེར་ནི་སྡིག་པ་དེས། ། སྡུག་བསྔལ་མཚོན་གྱིས་རྣམ་པར་འཇོམས། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ། ནང་པར་ཁས་འཆེ་བ་འགའ་ཞིག་ཀྱང་ཀུན་རྫོབ་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་འདི་ཐམས་ཅད་ནི་རང་རང་ངོ་བོས་སྟོང་པའོ། །ཞེས་བྱ་བར་སྟོན་ཏོ། །དེ་ལྟར་རྟོགས་པ་དང་། དོན་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་ཏོ་སྙམ་དུ་བསམས་ནས། ད་ནི་བླ་མའི་བཀའ་དྲིན་གྱིས་ཅིག་ཆར་ལེགས་པར་གྲོལ་ལོ། །དེའི་ཕྱིར་བགྲོད་པར་བྱེད་པའི་ས་དང་ལམ་མེད་དོ། ། བགྲོད་པར་བྱ་བའི་ཐར་པ་གཞན་མེད་དོ། །འཁོར་བ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དག་ལ་དགག་པ་དང་། སྒྲུབ་པ་མེད་དོ། །དེ་རྣམས་ཡོད་པར་གསུངས་པ་ནི་དྲང་བའི་དོན་ཏེ་བརྫུན་པའོ། །ཞེས་བྱ་བར་རྟོགས་ན། དེ་ལྟར་ཡང་མཐའ་གཅིག་ཏུ་མི་བསམ་སྟེ། ཀུན་རྫོབ་རང་རང་གི་ངོ་བོས་སྟོང་པར་ཐོས་བསམ་དང་མྱོང་བ་ཙམ་གྱིས་རྟོགས་པས་ཀྱང་དངོས་པོ་ལ་མངོན་པར་ཞེན་པ་ཅུང་ཟད་ལྡོག་མོད། གཟུང་འཛིན་དུ་སྣང་བ་རྣམས་མ་འགགས་པར་དེ་ཙམ་གྱིས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་མངོན་དུ་གྱུར་པར་ཡང་ཇི་ལྟར་འགྱུར། ཚོགས་གཉིས་རིམ་གྱིས་མ་བསགས་ཀྱང་བཀའ་ཙམ་གྱིས་གྲོལ་བ་འགྱུར་ན་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པའི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཐབས་ཤིན་ཏུ་སླ་བ་དེ་རྣམས་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་ཅིའི་ཕྱིར་མི་སྟོན། ས་དང་ལམ་རིམ་གྱིས་བགྲོད་པ་ 2-267 དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྒོམ་པ་ལ་སོགས་པ་ཐབས་མཐའ་ཡས་པ་འདི་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཅི་ཞིག་བྱ། དེ་ལྟ་བས་ན་ལམ་མ་བསྒོམས་ཀྱང
【現代漢語翻譯】
正如所說的那樣。 第二，斷除對道的錯謬，分為兩種：斷除不積聚資糧而解脫的錯謬，以及斷除對二資糧的錯謬。 第一種，斷除不積聚資糧而解脫的錯謬：有些外道認為，即使不積聚二資糧，僅僅通過領悟各種邪見，無所顧忌地享用五妙欲，以及殺生祭祀天神，就能獲得解脫，這不合道理。因為以三時所引發的不善業，只會產生輪迴的痛苦；即使取悅了其他天神，他們也沒有賜予解脫的能力。正如《無垢光經》所說：『身語意之業，善與不善何者行，其果眾生自享用，他神不能賜果報。』又如《寶鬘論》所說：『不善生諸苦，以及一切惡趣。』《入行論》中也說：『罪惡之人慾求樂，彼於何處將往赴，罪惡之劍即于彼，摧殘割截盡無餘。』等等。 同樣，有些自稱是內道佛教徒的人也宣稱：『顯現的各種世俗現象，其自性皆空。』他們這樣領悟，並認為已經現證了勝義法身，心想：『現在依靠上師的恩德，一下子就徹底解脫了。』因此，沒有需要行走的道和地，沒有需要獲得的解脫，對於輪迴和涅槃，既沒有否定，也沒有肯定。說它們存在，只是方便之說，是虛假的。』如果這樣理解，也是一種極端。僅僅通過聞思和體驗，瞭解到世俗現象的自性是空性，雖然可以稍微減少對實有的執著，但如果顯現的能取和所取沒有止息，又怎麼能僅僅憑此就現證法身呢？如果不次第積聚二資糧，僅僅依靠口頭上的說法就能解脫，那麼具有大悲心的諸佛，為什麼不把這些極其容易的方法教給眾生？次第修習道和地，以及修習三摩地等等無量方便，又有什麼用呢？因此，不修道也……
【English Translation】 As it is said. Second, refuting errors about the path, which has two aspects: refuting liberation without accumulating merit, and refuting errors about the two accumulations. First, refuting liberation without accumulating merit: Some non-Buddhists believe that even without accumulating the two accumulations, merely by realizing various wrong views, indulging unreservedly in the five desirable qualities, and pleasing the gods by sacrificing lives, they can attain liberation. This is unreasonable because actions of non-virtue, motivated by the three times, only generate the suffering of samsara; even if other gods are pleased, they do not have the power to grant liberation. As it is said in the Vimalaprabha (Stainless Light): 'Whatever deeds of body, speech, and mind, whether virtuous or non-virtuous, sentient beings enjoy their fruits; other gods do not give the fruits.' Also, as it is said in the Ratnavali (Precious Garland): 'From non-virtue comes all suffering, and all the lower realms.' It is also said in the Bodhicharyavatara (Guide to the Bodhisattva's Way of Life): 'The wicked, though desiring happiness, wherever they go, by their wickedness, are utterly destroyed by suffering's swords.' And so on. Similarly, some who claim to be Buddhists also proclaim: 'All these various conventional appearances are empty of their own nature.' They realize this and think that they have directly realized the ultimate Dharmakaya, thinking: 'Now, through the kindness of the guru, I am completely liberated all at once.' Therefore, there is no ground or path to traverse, no other liberation to be attained, and there is neither negation nor affirmation of samsara and nirvana. To say that they exist is merely a provisional statement, a falsehood.' If one understands in this way, it is also an extreme. Merely through hearing, contemplating, and experiencing that conventional appearances are empty of their own nature, although attachment to entities may be slightly reduced, how can the Dharmakaya be directly realized by that alone, without the cessation of the appearance of grasper and grasped? If liberation could be attained merely by words without gradually accumulating the two accumulations, why would the Buddhas, who possess great compassion, not teach these extremely easy methods to sentient beings? What is the use of gradually traversing the grounds and paths, and the countless other methods such as meditating on samadhi? Therefore, even without practicing the path...
་བཀའ་ཙམ་གྱིས་ཐར་པ་ཐོབ་པར་འདོད་པ་ནི་རྣམ་པར་མ་བརྟགས་པ་ཉིད་དེ། དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་ལས། བཀའ་ཡི་ཀུན་སྤྱོད་ཆོས་རྣམས་ནི། །འགས་ཀྱང་སྲོག་ཆགས་ཐར་སྟེར་མིན། །ལམ་ཉེར་སྟོན་བྱེད་གང་གིས་ན། །རྒྱལ་བ་བཀའ་ཡིས་ཐར་སྟེར་མིན། །གལ་ཏེ་བླ་མའི་དྲིན་གྱིས་ནི། ། ལུས་ཅན་རྣམས་ནི་གྲོལ་འགྱུར་ན། །དེ་ཚེ་ཐར་པ་སྙིང་རྗེ་ཅན། །ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་སྟོན་མི་འགྱུར། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་ཚོགས་གཉིས་མ་བསགས་ཀྱང་དེ་ཁོ་ནས་སངས་རྒྱས་སོ། །སྙམ་དུ་བསམ་པ་ཙམ་གྱིས་དེ་ལྟར་འགྱུར་ན་ནི་བསོད་ནམས་དམན་པ་འགའ་ཞིག་ཀྱང་ང་རྒྱལ་བོའོ་སྙམ་དུ་བསམ་པས་དེ་ལྟར་འགྱུར་དགོས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཉེས་པ་མང་བར་འགྱུར་རོ། །དེའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་འདོད་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་བསོད་ནམས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་གཉིས་ཉེ་བར་བསགས་དགོས་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཀྱང་། བསོད་ནམས་ལྡན་པ་བསོད་ནམས་ཚོགས། །ཡེ་ཤེས་ཡེ་ཤེས་འབྱུང་གནས་ཆེ། །ཡེ་ཤེས་ལྡན་པ་ཡོད་མེད་ཤེས། །ཚོགས་གཉིས་ཚོགས་ནི་བསགས་པ་པོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ ཚོགས་གཉིས་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤངས་པ། གཉིས་པ་ཚོགས་གཉིས་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། བསོད་ནམས་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ་དང་། ཡེ་ཤེས་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤངས་པའོ། ། ༈ བསོད་ནམས་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ། དང་པོ་ལ་ཡང་གཉིས་ལས། (དང་པོ་) ངོ་བོ་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ་ནི། འགའ་ཞིག་ལྷ་དང་བླ་མ་དང་ཕ་མེས་ལ་སོགས་པའི་ཆེད་དུ། སེམས་ཅན་གྱི་སྲོག་བཅད་ནས་མཆོད་སྦྱིན་བྱས་པ་ལས་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་སུ་འགྱུར་བར་འདོད་མོད། དེ་དག་ནི་ལེགས་པར་བརྟགས་ན་ཤིན་ཏུ་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སེམས་ཅན་ལ་གནོད་པ་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་ལས། 2-268 བསོད་ནམས་ཀྱང་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་བཏགས་པ་ལས་འགྱུར་གྱི་ལྷ་དང་ཕ་མེས་ཀྱི་བྱ་བ་ལ་སྲོག་བཅད་པ་ལས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །སེམས་ཅན་ལ་གནོད་པ་བྱས་པ་ལས་ནི་སངས་རྒྱས་ལ་སོགས་པའི་དམ་པ་རྣམས་དགེས་པར་ཡང་མི་འགྱུར་ཏེ། ཇི་ལྟར་ལུས་ལ་ཀུན་ནས་མེ་འབར་བ། །འདོད་པ་ཀུན་གྱིས་ཡིད་བདེར་མི་འགྱུར་བ། །དེ་བཞིན་སེམས་ཅན་གནོད་ཆེན་བྱེད་ན་ཡང་། །ཐུགས་རྗེ་ཅན་རྣམས་དགྱེས་པའི་ཐབས་མེད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། (གཉིས་པ་)འབྲས་བུ་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ་ནི། ཡང་ཁ་ཅིག་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་ཡུལ་དུ་གཟུགས་བརྙན་སྒོམ་པ་ལ་སོགས་པ་བརྟགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་རྣམས་ལས། འབྲས་བུ་ལམ་དུ་བྱེད་པའོ་སྙམ་དུ་བསམ་ནས་དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་འགྲུབ་པར་འདོད་མོད། དེ་དག་ལས་ནི་ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་འགྲུབ་པར་འགྱུར་གྱི་མཆོག་གི་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། འཁོར་བའི་རྒྱུ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མཐའ་དག་སྤང་བར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་དམ་
【現代漢語翻譯】
認為僅僅通過閱讀經文就能獲得解脫，這是一種未經深思熟慮的觀點。在《無垢光經》中說：『經文的實踐行為，絲毫不能給予眾生解脫。誰能指示道路？諸佛的經文不能給予解脫。如果眾生能因上師的恩德而解脫，那麼解脫就是慈悲的，禪定就不會顯現。』等等原因。 此外，如果有人認為即使沒有積累二資糧也能成佛，僅僅是這樣想就能成佛的話，那麼一些福德淺薄的人也會因為認為自己很了不起而變得了不起，這樣就會產生很多過失。因此，想要獲得佛果的人必須積累福德和智慧二資糧。正如薄伽梵所說：『具足福德者，乃福德之源；具足智慧者，乃智慧之大源。具足智慧者，知有知無；積累二資糧者，乃積累之士。』等等。 破除對二資糧的誤解 第二，破除對二資糧的誤解，分為兩部分：破除對福德的誤解和破除對智慧的誤解。 破除對福德的誤解 第一部分也分為兩部分：（第一）破除對本體的誤解。有些人爲了神、上師、祖先等，殺害眾生進行祭祀，認為這樣可以積累福德資糧。但仔細分析，這是非常不合理的，因為這傷害了眾生。正如《無垢光經》所說： 『福德來自於利益眾生，而不是通過為神和祖先的祭祀而殺害生命。』傷害眾生並不能使佛等聖者歡喜。正如：『如果身體被火焰包圍，慾望無法使內心感到快樂。同樣，如果對眾生造成巨大的傷害，也無法取悅具有慈悲心的人。』 （第二）破除對果的誤解。還有些人認為，通過觀想分別唸的對境，例如觀想形象等，這些有分別的禪定，可以作為證果的道路，從而成就究竟的佛果。然而，這些只能成就共同的成就，而不能成就殊勝的成就，因為它們無法斷除輪迴的根本——分別念。究竟的...
【English Translation】 To think that liberation can be attained merely by reading the scriptures is an unexamined view. In the Vimalaprabha it says: 'The practices of the scriptures, not even a little, give liberation to beings. Who shows the path? The Buddhas' scriptures do not give liberation. If beings are liberated by the kindness of the guru, then liberation is compassion, and samadhi will not appear.' and so forth. Furthermore, if one thinks that one can become a Buddha simply by thinking that one can become a Buddha without accumulating the two accumulations, then some who are deficient in merit would also become great simply by thinking that they are great, and many faults would occur. Therefore, those who wish to attain Buddhahood must accumulate the two accumulations of merit and wisdom. As the Bhagavan said: 'One who possesses merit is the source of merit; one who possesses wisdom is the great source of wisdom. One who possesses wisdom knows what exists and what does not; one who accumulates the two accumulations is an accumulator.' and so forth. Refuting Misconceptions about the Two Accumulations Second, refuting misconceptions about the two accumulations is divided into two parts: refuting misconceptions about merit and refuting misconceptions about wisdom. Refuting Misconceptions about Merit The first part is also divided into two parts: (First) refuting misconceptions about the essence. Some people, for the sake of gods, gurus, ancestors, etc., kill sentient beings and make offerings, thinking that this will accumulate a collection of merit. But upon careful examination, this is very unreasonable, because it harms sentient beings. As it is also said in the Vimalaprabha: 'Merit comes from benefiting sentient beings, not from killing living beings for the sake of gods and ancestors.' Harming sentient beings does not please the holy ones such as the Buddhas. Just as: 'If the body is completely ablaze with fire, desires will not make the mind happy. Similarly, even if one causes great harm to sentient beings, there is no way to please those who have compassion.' (Second) refuting misconceptions about the result. Some people think that by meditating on images, etc., which are objects of conceptual thought, these conceptual samadhis can be used as the path to attain the ultimate Buddhahood. However, these can only achieve common siddhis, not the supreme one, because they cannot abandon all conceptual thoughts, which are the cause of samsara. The ultimate...
པའི་སངས་རྒྱས་ནི། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་ཀྱི་འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་མ་ལུས་པ་སྤངས་པ་ལས་འགྲུབ་སྟེ། མཚན་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་ལས། སྡུག་བསྔལ་གསུམ་གྱིས་སྡུག་བསྔལ་ཞི། །གསུམ་སེལ་མཐའ་ཡས་དོན་གསུམ་ཐོབ། །སྒྲིབ་པ་ཀུན་ལས་ངེས་པར་གྲོལ། །མཁའ་ལྟར་མཉམ་པ་ཉིད་ལ་གནས། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་ལས་ཀྱང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གསུངས་འདིའི་ཕྱིར་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་གཟུགས་སྒོམ་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་ནི་རྣལ་འབྱོར་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པར་མི་འགྱུར་རོ། ། ཞེས་པ་དང་། གཟུགས་ལ་སོགས་པར་རྟོག་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི། །འཁོར་ལོ་བསྒོམ་པ་གོམས་པར་གྱུར་པས་ནི། །གྲུབ་པ་འཇིག་རྟེན་པ་དག་འགྲུབ་གྱུར་གྱི། །འདོད་པའི་དངོས་གྲུབ་ཆེན་པོ་ག་ལ་ཞིག །ཅེས་ 2-269 གསུངས་ལ། དཔལ་ལྡན་རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོའི་འགྲེལ་པར་ཡང་། དང་པོར་རྟོག་མེད་རྒྱུ་ལས་ནི། །རྟོག་མེད་འབྲས་བུ་འབྱུང་འགྱུར་གྱི། །ཁྲེ་ཚེ་ལས་ནི་ས་ལུ་ཉིད། །རྣམ་ཡང་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། ། ༈ ཡེ་ཤེས་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤངས་པ། ཡེ་ཤེས་ལ་འཁྲུལ་བ་སྤང་བ་ལ་གཉིས་ལས། (དང་པོ་)མཆོག་གི་ཡེ་ཤེས་བསམ་མེད་དུ་འདོད་པ་སྤང་བ་ནི། དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་ལས། བླ་མ་དམ་པའི་མན་ངག་དང་བྲལ་ཞིང་། ཆད་པ་ཆེན་པོར་ལྷུང་བར་གྱུར་པའི་གདུག་པའི་བླ་མ་རྣམས་ཀྱིས་བྱིས་པའི་བློ་ཅན་ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེ་བའི་ཆོས་ལ་ཡོངས་སུ་བརྟགས་པ་མི་བྱེད་པ་རྣམས་ལ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་སྟོན་པ་འགྱུར་ཏེ། ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པ་ལྟར། འགའ་ཞིག་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པར་བསྟན་པའི་དགོངས་པ་མ་ཤེས་པར་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཅི་ཡང་བསམ་དུ་མེད་ལ། གང་གི་ཚེ་བསམ་པ་རབ་ཏུ་འཇུག་ན་དེའི་ཚེ་འདོད་པ་ལ་ཆགས་པ་དང་། མི་འདོད་པ་ལ་ཆགས་བྲལ་གྱིས་དབང་གིས་དེ་དག་ལ་དགག་སྒྲུབ་དང་བཅས་པ་ནི་འཁོར་བ་ཡིན་ཞིང་། བསམ་པ་མེད་པ་ལས་ནི་ཆགས་པ་དང་ཆགས་བྲལ་ལ་དགག་སྒྲུབ་དང་བཅས་པའི་འཁོར་བ་མེད་པའི་སངས་རྒྱས་སུ་གྱུར་རོ། །སྙམ་དུ་སེམས་ན་དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། གནས་སྐབས་སུ་ཡང་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་བླང་དོར་ལེགས་པར་དཔྱད་དགོས་ཤིང་། མཐར་ཐུག་དོན་དམ་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི་སོ་སོར་རང་གིས་རིག་པར་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཅི་སྟེ་བསམ་པ་མེད་པ་མཆོག་གི་ཡེ་ཤེས་ཡིན་ན་ནི་སེམས་ཅན་རྣམས་གདོད་མ་ནས་གྲོལ་བར་འགྱུར་བ་དང་སོ་སོ་རང་གིས་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་མེད་པར་ཐལ་པ་ལ་སོགས་པ་ཉེས་པ་མང་པོར་འགྱུར་ཞིང་། དེ་ལྟར་ཡང་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་ལས། འདིར་གལ་ཏེ་བསམ་པ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་སངས་རྒྱས་ཉིད་སྟེར་བར་ 2-270 བྱེད་པ་ཡིན་ན་ནི་དེའི་ཕྱིར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་སངས་ར
【現代漢語翻譯】
至於證得佛陀果位，是通過斷除所有由無分別禪定智慧之集合所產生的輪迴痛苦而成就的。《名稱最勝贊》中說：『以三苦息滅諸苦，斷三苦獲得無邊三義，從一切障礙中解脫，安住于如虛空般的平等性中。』《無垢光經》中也說：『世尊說，憑藉觀想分別念之形象的力量，瑜伽士不會成為一切智者。』又說：『觀想形象等之壇城，通過習慣於觀想輪，能成就世間的成就，但如何能獲得所欲的大成就呢？』 《吉祥金剛藏釋》中也說：『最初從無分別之因中，產生無分別之果，如從稻種中產生稻米，不會產生其他。』等等，如廣說一般。 破除對智慧的錯解 破除對智慧的錯解分為兩部分：（第一部分）破除認為勝義智慧是無思的觀點。如《無垢光經》中說：『遠離上師的口訣，墮入大斷滅的惡劣上師們，會向不善於對深廣之法進行辨析的愚昧之人宣說般若波羅蜜多。』等等。有些人不理解顯示無自性的密意，認為一切法皆是空性，因此什麼都不用思考。如果開始思考，就會因為對所喜之物的貪執和對所厭之物的厭惡，而產生取捨，這便是輪迴。沒有思考，就不會有貪執和厭惡，以及取捨的輪迴，從而成為佛。如果這樣想，那是不對的。因為在現階段，也需要用分別智慧來仔細辨別取捨。究竟的勝義智慧是各自需要自己去證悟的。如果無思是勝義智慧，那麼眾生從本初就應該解脫，並且會陷入沒有各自證悟智慧的過失等等。這樣說也是不合理的。如《無垢光經》中說：『如果無思之智慧能直接賜予佛果，那麼一切眾生都應成佛。』
【English Translation】 As for attaining Buddhahood, it is achieved by abandoning all the sufferings of cyclic existence that arise from the collection of non-conceptual samadhi wisdom. The 'Namasangiti' (Names of Manjushri) says: 'Extinguishing suffering with the three sufferings, eliminating the three, obtaining the infinite three meanings, being liberated from all obscurations, abiding in equality like space.' The 'Vimalaprabha' (Stainless Light) also says: 'The Bhagavan said that by the power of meditating on the form of conceptual thought, yogis will not become all-knowing.' It also says: 'Meditating on the mandala of forms, etc., by becoming accustomed to meditating on the wheel, worldly accomplishments are achieved, but how can one achieve the great accomplishment of desires?' The 'Glorious Vajra Essence Commentary' also says: 'Initially, from the cause of non-conceptuality, the result of non-conceptuality arises, just as rice arises from a rice seed, not something else.' And so on, as extensively explained. Refuting Misconceptions about Wisdom Refuting misconceptions about wisdom is divided into two parts: (First part) Refuting the view that ultimate wisdom is non-thinking. As the 'Vimalaprabha' (Stainless Light) says: 'Those evil gurus who are separated from the oral instructions of the noble guru and have fallen into great nihilism will teach the Prajnaparamita to those with childish minds who do not thoroughly investigate the profound and vast Dharma.' And so on. Some people do not understand the intent of showing no self-nature, thinking that all dharmas are emptiness, therefore there is nothing to think about. If one starts to think, then due to attachment to what is liked and aversion to what is disliked, acceptance and rejection arise, which is samsara. Without thinking, there will be no attachment and aversion, and no samsaric cycle of acceptance and rejection, thus becoming a Buddha. If one thinks like this, it is not correct. Because even in the present state, one needs to carefully discern what to accept and reject with discriminating wisdom. The ultimate wisdom of ultimate truth is something that each individual needs to realize for themselves. If non-thinking is the ultimate wisdom, then sentient beings should be liberated from the beginning, and there would be the fault of not having individual realization of wisdom, and so on. Such a view is also unreasonable. As the 'Vimalaprabha' (Stainless Light) says: 'If the wisdom of non-thinking directly bestows Buddhahood, then all sentient beings should become Buddhas.'
ྒྱས་སུ་ཅིའི་ཕྱིར་མ་གྱུར། འདི་རྣམས་ཀྱི་གཉིད་འཐུག་པོ་ལ་བསམ་པ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་རབ་ཏུ་འཇུག་ཅིང་འདོད་པའི་དངོས་པོ་རྣམས་ལ་ཆགས་པ་དང་། མི་འདོད་པའི་དངོས་པོ་རྣམས་ལ་ཆགས་པ་དང་བྲལ་བ་མེད་དེ། ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཤིང་། མདོ་ལས་ཀྱང་། རིན་ཆེན་སྒྲོན་མེ་ལ་སོགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་མང་པོས་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བར་གསུངས་ལ། རྒྱུད་ལས་ཀྱང་། བདག་རིག་གཞན་རིག་ཐམས་ཅད་པ། །ཀུན་ལ་ཕན་པའི་གང་ཟག་མཆོག ། དཔེར་བྱ་ཀུན་ལས་འདས་པ་སྟེ། །ཤེས་དང་ཤེས་བྱའི་བདག་པོ་མཆོག །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། (གཉིས་པ་)འཕགས་པའི་ཡེ་ཤེས་སྣང་མེད་དུ་འདོད་པ་སྤང་བ་ནི། ཡང་ཁ་ཅིག་འགའ་ཡང་མཐོང་བ་མེད་པ་ནི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མཐོང་བའོ། །ཞེས་པ་དང་། གང་ཚེ་དངོས་དང་དངོས་མེད་དག །བློ་ཡི་མདུན་ན་མི་གནས་པ། །དེ་ཚེ་རྣམ་པ་གཞན་མེད་པས། །དམིགས་པ་མེད་པར་རབ་ཏུ་ཞི། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱི་མཉམ་བཞག་མཐར་ཐུག་པའི་ཚེ་ན་ཡུལ་ཅི་ཡང་སྣང་བ་མེད་པའོ། །ཞེས་བྱ་བར་རྟོག་མོད། དེ་དག་ནི་བྱིས་པ་རྣམས་ལ་སྣང་ཞིང་མ་དག་པ་གཟུང་འཛིན་གློ་བུར་བའི་དམིགས་པ་མེད་པ་ལ་དགོངས་ནས་གསུངས་པ་ཡིན་གྱི་འཕགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་རང་བཞིན་དོན་དམ་པའི་དེ་བཞིན་ཉིད་ཡང་དག་པའི་སྣང་བ་མེད་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དབུ་མ་ཆེན་པོ་མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། བྱིས་པ་ཡང་དག་ཉིད་བསྒྲུབས་ནས། །ཡང་དག་མ་ཡིན་ཀུན་ཏུ་སྣང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེ་བསལ་ནས། །ཡང་དག་ཉིད་ནི་ཀུན་ཏུ་སྣང་། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ཤིང་། ཆོས་མངོན་པ་ལས་ཀྱང་། ཅིའི་ཕྱིར་ཡང་དག་པའི་མཐའ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན་ཕྱིར་ཅི་ལོག་མེད་པའི་དམིགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་དང་། ཅིའི་ཕྱིར་ 2-271 དོན་དམ་པ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན་འཕགས་པའི་ཡེ་ཤེས་དམ་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། དེ་ལ་ཁ་ཅིག་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཇི་ལྟ་བ་དང་ཇི་སྙེད་པའི་དོན་མངོན་སུམ་དུ་གསལ་བར་མཐོང་བ་ཅན་ཡིན་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་དང་ཁྱད་པར་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སྨྲ་ཡང་། སྐྱོན་དེ་ནི་མེད་དེ། རྒྱ་ཆེ་ཆུང་དང་། ཕུལ་དུ་ཕྱིན་མ་ཕྱིན་གྱི་ཁྱད་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ནི་སྤང་བྱ་མ་ལུས་པ་སྤངས་པའི་ཕྱིར་རྟོགས་པ་མཐར་ཐུག་ཅིང་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ཡིན་ལ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་ནི་སྤང་བྱ་ལྷག་མ་ཅི་རིགས་པ་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར་དེ་ལྟར་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་ཟླ་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བ་དང་། ཆ་ཤས་ཅུང་ཟད་མངོན་སུམ་སུ་མཐོང་བ་ལྟ་བུའམ། ཉི་མ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་མཐོང་བ་དང་། སྤྲིན་བར་ནས་ཅུང་ཟད་མཐ
【現代漢語翻譯】
為何會沒有轉變呢？這是因為他們的睡眠深沉，沒有思維，智慧難以進入，並且對所欲之物執著，對不欲之物也無法擺脫執著。』等等經文。此外，在經中也說：『通過如珍寶燈等眾多三摩地，心的自性是光明的。』在續部中也說：『自知他知一切知，利益一切之勝士，譬如超越一切者，知與所知之主尊。』等等廣為宣說。 (第二，)駁斥認為聖者的智慧不顯現的觀點：又有些人認為，什麼也見不到才是見到實相。』以及『何時有與無，皆不存於心前，此時別無他相故，無緣寂滅最為勝。』因為這樣說，所以聖者們在達到究竟的等持時，什麼景象也不會顯現。』他們這樣認為。但這些是針對孩童們所顯現的不清凈的、突發的能取所取之相而說的，並非指聖者智慧的行境中，自性勝義諦的如實顯現不存在。《大乘經莊嚴論》中說：『孩童如實勤修后，非真之相皆顯現，菩薩遣除彼等后，真實之相皆顯現。』等等經文。在《阿毗達磨》中也說：『為何稱為真實之邊際？因為是無有顛倒之對境。』以及『為何稱為勝義諦？因為是聖者殊勝智慧之行境。』等等廣為宣說。 對此，有些人說：『如果菩薩們的智慧能夠如實、如量地清楚見到一切事物，那就會與佛陀的智慧沒有差別了。』但這種說法沒有道理，因為在廣度、程度以及是否圓滿上存在差別。也就是說，諸佛已經斷除了所有應斷之物，因此證悟是究竟且圓滿的。而菩薩們仍然存在或多或少的應斷之物，因此並非如此。例如，就像完整地見到圓月，以及只見到一部分月亮；或者完整地見到太陽，以及從云縫中只見到一部分太陽一樣。
【English Translation】 Why would there be no transformation? It is because their sleep is deep, they have no thought, wisdom is difficult to enter, and they are attached to desired objects, and unable to be free from attachment to undesired objects.' and so on. Furthermore, in the Sutra it is said: 'Through many samadhis such as the Jewel Lamp, the nature of mind is luminous.' In the Tantra it is also said: 'Self-knowing, other-knowing, all-knowing, the supreme person who benefits all, is like one who has transcended all, the supreme lord of knowledge and the knowable.' and so on, which are widely proclaimed. (Second,) Refuting the view that the wisdom of the noble ones does not appear: Some also think that seeing nothing is seeing reality. 'And when existence and non-existence, do not remain before the mind, then there is no other aspect, and it is most excellent to be pacified without an object.' Because it is said like this, therefore, the noble ones, when they reach the ultimate samadhi, no phenomena will appear.' They think like this. But these are spoken with reference to the impure, sudden objects of grasping and being grasped that appear to children, and it is not that the true appearance of the ultimate reality of self-nature does not exist in the realm of the noble ones' wisdom. The Ornament of the Great Vehicle Sutra says: 'After children have truly strived, all untrue appearances appear, after the Bodhisattvas have removed them, all true appearances appear.' and so on. In the Abhidharma it is also said: 'Why is it called the edge of reality? Because it is an object without inversion.' and 'Why is it called ultimate reality? Because it is the realm of the noble and supreme wisdom.' and so on, which are widely proclaimed. To this, some say: 'If the wisdom of the Bodhisattvas can clearly see all things as they are and in their entirety, then there would be no difference from the wisdom of the Buddhas.' But this statement is not valid, because there is a difference in breadth, degree, and whether it is complete or not. That is to say, the Buddhas have abandoned all that should be abandoned, therefore their realization is ultimate and complete. But the Bodhisattvas still have some things that should be abandoned, so it is not like that. For example, it is like seeing the full moon completely, and seeing only a part of the moon; or seeing the sun completely, and seeing only a part of the sun through the clouds.
ོང་བ་ལྟ་བུའོ། ། ༄། །འབྲས་བུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་བཞུགས་ཚུལ་དགོས་སུ་ཅུང་ཟད་གཅིག་གཏན་ལ་དབབ་པ། དེ་ལྟར་བདེན་པ་བཞིའི་མཚན་ཉིད་སྤྱི་ལྡོག་ནས་གཏན་ལ་ཕབ་པས་གཞི་དང་ལམ་གྱི་མཚན་ཉིད་དང་སྡོད་ཚུལ་གསལ་བར་གོ་ནུས་པ་ཡིན་ལ། འབྲས་བུའི་ཆོས་རྣམས་ཞོར་བྱུང་དུ་གཏན་ལ་ཕབ་པ་ཡིན་མོད་ཀྱིས། ད་ནི་གསལ་བར་གོ་བའི་ཕྱིར་འབྲས་བུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་བཞུགས་ཚུལ་དགོས་སུ་ཅུང་ཟད་གཅིག་གཏན་ལ་དབབ་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ལ་འབྲས་བུའི་བསྐོར་འདི་རྣམས་བདེན་པ་བཞི་ལས་གཙོ་བོར་འགོག་པ་དང་། ཕལ་བའི་ཚུལ་དུ་ལམ་གྱིས་བསྡུས་པར་རིག་པར་བྱ་དགོས་སོ། །དེ་ལ་དྲི་མེད་བྱང་ཆུབ་མདོར་བསྟན་པ་དང་། རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། ༈ དྲི་མེད་བྱང་ཆུབ་མདོར་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་བླ་མ་ལས། ངོ་བོ་རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་དང་། །ལས་དང་ལྡན་དང་འཇུག་པ་དང་། །དེ་ལྟར་བསམ་མི་ཁྱབ་ཉིད་ཀྱིས། །སངས་རྒྱས་པ་ནི་རྣམ་པར་བཞག །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར། སྒྲིབ་པ་གཉིས་ 2-272 དག་པ་ངོ་བོའི་དོན་དང་། ཐོབ་བྱེད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་རྒྱུའི་དོན་དང་། དྲི་མ་དང་བྲལ་བ་འབྲས་བུའི་དོན་དང་། རང་བཞིན་གྱི་དོན་གཉིས་ལས་ཀྱི་དོན་དང་། དེའི་རྟེན་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པའི་དོན་དང་། སྐུ་གསུམ་གྱི་དབྱེ་བས་འཇུག་པའི་དོན་དང་། ཇི་སྲིད་དུ་དེ་དག་རྟག་པའི་དོན་དང་། ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དོན་ཏོ། ། ༈ རྒྱས་པར་བཤད་པ། གཉིས་པ་རྒྱས་བཤད་པ་བརྒྱད་ལས། ༈ ངོ་བོ་དོན། ངོ་བོ་དོན་ནི། སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་དབྱེར་མེད་པ། ། དག་པའི་ཆོས་ཀྱིས་རབ་ཕྱེ་བ། །ཉི་མ་མཁའ་བཞིན་ཡེ་ཤེས་དང་། །སྤངས་པ་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དེ། །ཞེས་པ་ལྟར་དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་དབྱིངས་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པ་འཁོར་འདས་ཐམས་ཅད་ལ་དབྱེར་མེད་པར་ཁྱབ་པ་དེ་ཉིད་སྤང་བྱ་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་མཐའ་དག་དང་ཡང་བྲལ་ནས་དག་པ་གཉིས་ལྡན་དུ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་སྟེ། ཉི་མ་རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བ་བཞིན་དུ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འོད་གསལ་བའི་རྟོགས་པ་དང་། ནམ་མཁའ་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པ་བཞིན་དུ་སྒྲིབ་པ་གཉིས་རྣམ་པར་དག་པའི་སྤངས་པ་དང་ཡང་ལྡན་པས། སྤངས་རྟོགས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པའོ། ། ༈ རྒྱུའི་དོན། རྒྱུའི་དོན་ནི། སྒྲིབ་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བ་ཡི། །རྒྱུ་ནི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཡིན་ཏེ། །མི་རྟོག་པ་དང་དེ་ཡི་ནི། །རྗེས་ཐོབ་དེ་ནི་ཡེ་ཤེས་འདོད། །ཅེས་པ་ལྟར། སྤང་བྱ་ཉོན་མོངས་པ་དང་། ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བའི་འབྲས་བུ་དག་པ་གཉིས་ལྡན་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་ནི། ཇི་ལྟ་བ་དང་ཇི་སྙེད་པ་རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ཟུང་དུ་འབྲེལ་བར་བསྒོམ་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་མཉམ་བཞག་ཁམས་གསུམ་པའི་གཉེན་པོ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་གཙ
【現代漢語翻譯】
猶如蓮花一般。 略微確定果位菩提之安住方式。 如是，通過對四諦之體性進行總別分析，能夠清楚理解基和道的體性及安住方式。雖然果之法已作為附帶內容確定，但爲了更清楚地理解，現在需要略微確定果位菩提之安住方式。對此，果位之內容主要包含在滅諦中，並以輔助方式包含在道諦中。 對此，無垢菩提可分為簡述和廣述。 無垢菩提之簡述： 首先，《大乘經莊嚴論》中說：『本體、因、果、業、具、入、如是不可思議性，是為佛陀之安立。』 如是，二障（煩惱障和所知障）清凈是本體之義，獲得之智慧是因之義，遠離垢染是果之義，自性之義是業之義，其所依之功德具足是具之義，以三身之差別是入之義，如是恒常不變是如是之義，以及如實不可思議之義。 廣述： 其次，廣述分為八個方面： 本體之義： 本體之義是：『佛陀自性無差別，以清凈之法而顯現，如日虛空般，具足智慧與斷證之體性。』 如是，勝義諦之佛陀自性，即是法界自性清凈，與輪涅一切萬法無差別地周遍。此自性遠離一切應斷之客塵垢染，顯現為具足二種清凈之狀態。猶如太陽自性光明一般，具有智慧光明之證悟；又如虛空自性清凈一般，具有二障徹底清凈之斷證。因此，具足斷證圓滿之二種體性。 因之義： 因之義是：『遠離二障之因，即是二種智慧，無分別及其後得，彼即是智慧。』 如是，獲得遠離應斷之煩惱障和所知障二障之果位，具足二種清凈之因，即是證悟如所有性和盡所有性之二種智慧雙運修持。其中，等持是三界之對治，以無分別智為主。
【English Translation】 Like a lotus. To slightly ascertain the way of abiding of the Fruition Bodhi. Thus, by ascertaining the characteristics of the Four Noble Truths in general and specific terms, one can clearly understand the characteristics and abiding of the ground and the path. Although the qualities of the fruition have been ascertained as an aside, for the sake of clearer understanding, it is now necessary to slightly ascertain the way of abiding of the Fruition Bodhi. In this regard, these aspects of the fruition are mainly included in the cessation truth and, in a secondary way, included in the path truth. Regarding this, the stainless Bodhi can be presented in brief and in detail. The brief presentation of the stainless Bodhi: Firstly, as it appears in the Great Vehicle Treatise Uttaratantra: 'Essence, cause, fruit, function, possession, application, and thus, inconceivable nature, are the ways in which Buddhahood is established.' Thus, the purification of the two obscurations (kleshavarana and jneyavarana) is the meaning of essence; the wisdom that obtains it is the meaning of cause; being free from defilements is the meaning of fruit; the meaning of intrinsic nature is the meaning of function; possessing the qualities that are its basis is the meaning of possession; the distinction of the three kayas is the meaning of application; the meaning of their permanence as long as samsara exists; and the meaning of being inconceivable as it is. Detailed explanation: Secondly, the detailed explanation is divided into eight aspects: The meaning of essence: The meaning of essence is: 'Buddhahood itself is without difference, distinguished by pure qualities, like the sun and the sky, it is the nature of both wisdom and abandonment.' Thus, the ultimate nature of Buddhahood itself, which is the naturally pure essence of reality, pervades all of samsara and nirvana without difference. This very nature, being free from all adventitious stains that should be abandoned, manifests as possessing two purities. Just as the sun is naturally radiant with light, it possesses the realization of the clear light of wisdom; and just as the sky is naturally pure, it possesses the abandonment of the two obscurations, which are completely purified. Therefore, it possesses the nature of both complete abandonment and realization. The meaning of cause: The meaning of cause is: 'The cause of being free from the two obscurations is the two wisdoms, non-conceptual and its subsequent attainment; that is what is meant by wisdom.' Thus, the cause for obtaining the fruition of being free from the two obscurations that should be abandoned—the afflictive obscurations and the cognitive obscurations—and possessing two purities, is the dual practice of the two wisdoms that realize suchness and the extent of reality. Among these, meditative equipoise is the antidote to the three realms, with non-conceptual wisdom as the main aspect.
ོ་ཆེར་ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པ་སྦྱོང་བ་དང་། རྗེས་ཐོབ་ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བ་ལ་སོགས་པ་ཤེས་བྱ་ཇི་སྙེད་པ་རྟོགས་པའི་དོན་རྣམ་པར་འབྱེད་ 2-273 པས་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་གཙོ་ཆེར་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པ་རྣམ་པར་སྦྱོང་བས། དེ་དག་དང་འབྲེལ་བའི་ལམ་བསྒོམ་པ་ལ་འབད་པར་བྱའོ། ། ༈ འབྲས་བུའི་དོན། འབྲས་བུའི་དོན་ནི། ཆུ་མཚོ་སོགས་བཞིན་འདོད་ཆགས་སོགས། །གློ་བུར་ཉོན་མོངས་དག་པ་ནི། །མདོར་ན་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །འབྲས་བུ་ཡིན་པར་རབ་ཏུ་བརྗོད། །ཅེས་པ་ལྟར། དབྱིངས་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པ་དེ་ཉིད་ཆུ་རྙོག་པས་དག་པ་དང་ཟླ་བ་སྒྲ་གཅན་ལས་ཐར་བ་དང་། ཉི་མ་སྤྲིན་ལས་གྲོལ་བ་བཞིན་དུ། སྤང་བྱ་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་ཉོན་མོངས་པ་འདོད་ཆགས་དང་ཞེ་སྡང་དང་གཏི་མུག་ལ་སོགས་པའི་སྒྲིབ་པ་དག་ནས་སྤངས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་སྐུ་ཐོབ་པ་ནི་མཉམ་བཞག་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཡིན་ཞིང་། དེ་བཞིན་དུ། རྣམ་པ་ཀུན་གྱི་མཆོག་ལྡན་པའི། །སངས་རྒྱས་སྐུ་ནི་དེས་མཐོང་བ། །དེ་ནི་རྗེས་ལ་ཐོབ་པ་ཡི། །ཡེ་ཤེས་འབྲས་བུ་ཡིན་པར་བསྟན། །ཞེས་པ་ལྟར། རྟོགས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་སྟོང་ཉིད་འོད་གསལ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཆོག་དང་ལྡན་པའི་སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སོ་སོ་རང་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་མཐོང་བ་ནི་རྗེས་ཐོབ་འཇིག་རྟེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བའི་ཆོས་ལ་ཐོས་པ་ལ་སོགས་པ་བྱས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་འབྲས་བུ་མངོན་དུ་གྱུར་པའོ། ། ༈ ལས་ཀྱི་དོན། ལས་ཀྱི་དོན་ནི། མདོར་ན་ཡེ་ཤེས་གཉིས་པོ་ཡི། །ལས་སུ་འདི་ནི་ཤེས་བྱ་སྟེ། །གྲོལ་བའི་སྐུ་ནི་རྫོགས་པ་དང་། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་སྤྱོད་པའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་ལ་མཉམ་བཞག་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་གོམས་པ་ལས་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་སྐུ་སྤངས་པ་མཐར་ཕྱིན་པ་དང་། རྗེས་ཐོབ་ཇི་སྙེད་པ་རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་གོམས་པ་ལས་སྟོབས་སོགས་ཡོན་ཏན་གྱི་རྟེན་དུ་གྱུར་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཤེས་བྱ་མཐའ་དག་ལ་ཁྱབ་ 2-274 པའི་རྟོགས་པ་མཐར་ཕྱིན་པ་ཐོབ་པས་ནི་འདུས་མ་བྱས་མངོན་དུ་གྱུར་པ་རང་དོན་མཐར་ཕྱིན་པ་འགྲུབ་ཅིང་དེ་ཉིད་དཀར་པོའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྟེན་ཡིན་པས། གཞན་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའང་འགྲུབ་པའོ། ། ༈ ལྡན་པའི་དོན། ལྡན་པའི་དོན་ནི། རྣམ་གྲོལ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དག་གིས། །རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་བསྟན་ཏེ། ། རང་གཞན་དོན་རྟེན་དེ་ལ་ནི། །བསམ་མི་ཁྱབ་སོགས་ཡོན་ཏན་ལྡན། །ཞེས་པ་ལྟར་སྤངས་རྟོགས་མཐར་ཕྱིན་པར་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་ཆོས་ཀྱྀ་སྐུ་དེ་དག་གིས་ནི་རང་གཞན་གྱི་དོན་གཉིས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་འགྲུབ་པ་བསྟན་ཅིང་སྐུ་གཉིས་པོ་དེ་དག་ལ་ནི། བསམ་མེད་རྟག་
【現代漢語翻譯】
通過區分，智慧主要凈化所知障，從而理解如廣闊深奧的后得等所有應知事物，因此應努力修習與這些相關的道。 果之義： 如經中所說：『如水與湖泊等，貪慾等，突發煩惱的清凈，簡而言之，是無分別智慧的果。』 如同自性清凈的虛空，如水清澈，如月亮從羅睺星中解脫，如太陽從雲中解脫一樣，去除應斷除的突發污垢，煩惱，貪嗔癡等障礙后，獲得圓滿的斷證功德，獲得解脫之身，這是等持出世間無分別智慧的果。 同樣，如經中所說：『具足一切殊勝相的佛身由此可見，這是后得智慧的果。』 如同圓滿證悟功德之基，空性光明，具足一切殊勝相的佛法身，由各自自證智慧所見，這是后得世間智慧通過聽聞等方式獲得的深廣之法的智慧之果顯現。 業之義： 如經中所說：『簡而言之，這應知是二種智慧的業，解脫之身是圓滿，法身是行持。』 如同從等持無分別智慧的串習中，從突發污垢及其習氣中解脫出來的解脫之身，是斷證究竟圓滿；從后得證悟一切的智慧串習中，成為力量等功德之基的法身，是證悟周遍一切所知，獲得究竟圓滿，從而成就無為法顯現，自利究竟圓滿，並且因為它是所有白凈法的所依，所以他利也能圓滿成就。 功德之義： 如經中所說：『解脫法身等，示現自他之利，自他利之基，具足不可思議等功德。』 如同斷證究竟圓滿的解脫身和法身，示現了自他二利的圓滿成就，這兩個身具足不可思議等功德。
【English Translation】 By distinguishing, wisdom mainly purifies the obscurations of knowable objects, thereby understanding all knowable things such as vast and profound post-meditation, so one should strive to practice the paths related to these. The Meaning of the Result: As it is said in the sutras: 'Like water and lakes, attachment, etc., the purification of sudden afflictions, in short, is the result of non-conceptual wisdom.' Just as the naturally pure space, like clear water, like the moon freed from Rahu, like the sun freed from clouds, removing the sudden defilements that should be abandoned, afflictions, obstacles such as attachment, hatred, and ignorance, after obtaining the perfection of abandonment and realization, obtaining the body of liberation, this is the result of meditative transcendental non-conceptual wisdom. Similarly, as it is said in the sutras: 'The Buddha's body, which possesses all excellent aspects, can be seen by this, this is the result of post-meditation wisdom.' Like the basis of perfect realization qualities, emptiness and luminosity, the Dharma body of the Buddha, which possesses all excellent aspects, is seen by the wisdom of individual self-awareness, this is the manifestation of the result of post-meditation worldly wisdom through hearing and other means to obtain the wisdom of profound and vast Dharma. The Meaning of the Action: As it is said in the sutras: 'In short, this should be known as the action of the two wisdoms, the body of liberation is complete, and the Dharma body is the activity.' Like the body of liberation that is liberated from sudden defilements and their habitual tendencies from the practice of meditative non-conceptual wisdom, it is the ultimate perfection of abandonment and realization; from the practice of post-meditation wisdom that realizes everything, the Dharma body that becomes the basis of qualities such as strength, is the realization that pervades all knowable objects, obtaining ultimate perfection, thereby accomplishing the manifestation of the unconditioned Dharma, the ultimate perfection of self-benefit, and because it is the basis of all white and pure Dharmas, the benefit of others can also be perfectly accomplished. The Meaning of Possession: As it is said: 'The bodies of liberation and Dharma, show the benefit of self and others, the basis of self and others' benefit, possess inconceivable qualities.' Like the bodies of liberation and Dharma that have perfected abandonment and realization, they demonstrate the perfect accomplishment of the benefit of self and others, these two bodies possess inconceivable qualities.
བརྟན་ཞི་བ་གཡུང་དྲུང་ཉིད། །ཅེས་པ་ལ་སོགས་པ་བློས་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་དང་། སྐྱེ་རྒ་ན་འཆི་ལས་གྲོལ་བས་རྟག་པ་དང་། བརྟན་པ་དང་། ཞི་བ་དང་། གཡུང་དྲུང་ལ་སོགས་པ་དོན་དམ་པའི་ཡོན་ཏན་མཐའ་ཡས་པ་དང་ལྡན་པའོ། ། ༈ འཇུག་པའི་དོན། འཇུག་པའི་དོན་ལས། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ནི། ཐོག་མ་དབུས་མཐའ་མེད་ཅིང་རྣམ་དབྱེ་མེད། །གཉིས་མེད་གསུམ་བྲལ་དྲི་མེད་རྣམ་རྟོག་མེད། །ཆོས་དབྱིངས་རང་བཞི་གང་ཡིན་དེ་རྟོགས་པ། །མཉམ་པར་བཞག་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་ཡིས་མཐོང་། །ཞེས་པ་ལྟར་ཐོག་མཐའ་བར་གསུམ་དུ་སྐྱེ་འཇིག་གནས་གསུམ་དང་བྲལ་བ་འདུས་མ་བྱས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་ཟག་པ་མེད་པའི་དབྱིངས་དང་མཐར་ཕྱིན་པའི་ཡེ་ཤེས་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པར་རྣམ་པར་དབྱེར་མེད་པ་དང་། ཡོད་པ་དང་མེད་པ་ལ་སོགས་པ་ལས་གྲོལ་བས་སྒྲོ་འདོགས་པ་དང་སྐུར་བ་འདེབས་པའི་མཐའ་གཉིས་སུ་ལྷུང་བ་མེད་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་དང་ཤེས་བྱ་དང་སྙོམས་འཇུག་གི་སྒྲིབ་པ་གསུམ་དང་བྲལ་བ་དང་། དྲི་མ་མེད་ཅིང་རྣམ་རྟོག་གི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་དབྱེར་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དེ་ཉིད་མཉམ་པར་བཞག་པའི་རྣལ་ 2-275 འབྱོར་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པས་མངོན་སུམ་དུ་གཟིགས་པ་འོད་གསལ་བ་སྟེ། མཚན་ཉིད་ལྔ་དང་ལྡན་པའོ། །ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་ནི། སྣ་ཚོགས་དམ་ཆོས་འོད་ཟེར་མངའ་བའི་སྐུས། །འགྲོ་བའི་རྣམ་གྲོལ་དོན་འགྲུབ་ལ་བརྩོན་པ། །མཛད་པ་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུའི་རྒྱལ་བཞིན་ཏེ། །སྣ་ཚོགས་དངོས་ཀྱང་དེ་ཡི་རང་བཞིན་མིན། །ཞེས་པ་ལྟར་ཟབ་པ་དང་རྒྱ་ཆེ་བ་སྣ་ཚོགས་པའི་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་འོད་ཟེར་ཀྱི་སྣང་བ་འགྱེད་པས་གསུང་གི་བརྗོད་པ་རྒྱུན་མི་ཆད་པ་དང་། མཚན་དང་དཔེ་བྱད་བཟང་པོ་མཐའ་ཡས་པ་མངའ་བའི་སྒོ་ནས་སྐུའི་སྣང་བ་སྟོན་པ་རྒྱུན་མི་ཆད་པ་དང་། གདུལ་བྱ་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་མང་པོའི་རྒྱུད་ལ་རྣལ་གྲོལ་གྱི་དོན་སྒྲུབ་པ་ལ་བརྩོན་པས་མཛད་པའི་འཕྲིན་ལས་རྒྱུན་མི་ཆད་པ་དང་། དེ་ལྟར་མཛད་པ་ལའང་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུས་རེ་འདོད་སྐོང་བ་བཞིན་དུ་འབད་རྩོལ་མེད་ཅིང་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པར་འཇུག་པ་དང་། གདུལ་བྱའི་བསམ་པ་དང་མཐུན་པར་ཁ་དོག་དང་ཚན་ལ་སོགས་པ་སྣ་ཚོགས་པར་སྟོན་ཀྱང་དེའི་རང་བཞིན་དུ་བདེན་པ་མིན་པ་སྟེ་ཁྱད་པར་ལྔ་དང་ལྡན་པའོ། །སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ནི། འཇིག་རྟེན་ཞི་བའི་ལམ་ལ་འཇུག་པ་དང་། ། རབ་ཏུ་སྨིན་དང་ལུང་སྟོན་རྒྱུ་ཡི་གཟུགས། །གང་ཡིན་དེ་ཡང་འདིར་ནི་རྟག་གནས་ཏེ། ། ནམ་མཁའི་ཁམས་སུ་གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་བཞིན་ནོ། །ཞེས་པ་ལྟར་འཇིག་རྟེན་ཐ་མལ་པ་ལམ་ལ་མ་ཞུགས་པ་རྣམས་སྲིད་པ་གསུམ་ལ་སྐྱོ་བ་སྐྱེད་ནས་ཞི་བ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ལམ་ལ་འཇུག་པར་མཛད་པ་དང་། ཐར་པའི་ལམ་ལ་ཞུགས་པ་རྣམས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ཟབ་ཅིང་རྒྱ་ཆེ་བ་ལ་
【現代漢語翻譯】
རྟག་བརྟན་ཞི་གཡུང་དྲུང་ཉིད། (rtag brtan zhi g.yung drung nyid) 意為永恒、堅固、寂靜、不變。這些都是無法用思維衡量的，超越了生老病死的束縛，是永恒的、堅固的、寂靜的、不變的，具備了無量勝義的功德。 འཇུག་པའི་དོན། (『jug pa』i don) 入門之義： ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ནི། ཐོག་མ་དབུས་མཐའ་མེད་ཅིང་རྣམ་དབྱེ་མེད། །གཉིས་མེད་གསུམ་བྲལ་དྲི་མེད་རྣམ་རྟོག་མེད། །ཆོས་དབྱིངས་རང་བཞི་གང་ཡིན་དེ་རྟོགས་པ། །མཉམ་པར་བཞག་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་ཡིས་མཐོང་། ། 法身：無始無中亦無終，無有分別離二元，遠離三垢凈無染，斷絕分別證法界，瑜伽行者等持見。 如經文所說，法身在始、中、末三際，遠離生、住、滅三相，是無為法的特徵。真如與無漏法界、圓滿智慧融為一體，不可分割。超越了有和無等概念，不落入斷常二邊。遠離煩惱障、所知障、等持障三障。清凈無染，不是分別念所能及的法界，唯有等持的瑜伽行者才能如實證見，光明照耀，具足五種特徵。 ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་ནི། སྣ་ཚོགས་དམ་ཆོས་འོད་ཟེར་མངའ་བའི་སྐུས། །འགྲོ་བའི་རྣམ་གྲོལ་དོན་འགྲུབ་ལ་བརྩོན་པ། །མཛད་པ་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུའི་རྒྱལ་བཞིན་ཏེ། །སྣ་ཚོགས་དངོས་ཀྱང་དེ་ཡི་རང་བཞིན་མིན། ། 報身：殊勝妙法光輝身，度脫有情勤精進，利樂事業如意寶，示現萬象非自性。 報身具有甚深廣大的殊勝妙法之光，以不間斷的音聲宣說佛法，以無量好的相好莊嚴示現不間斷的身相，爲了使眾多殊勝的所化眾生獲得解脫，精勤地行持利他事業，如同如意寶一般，無需勤作，自然成就一切。雖然爲了適應所化眾生的根器，示現各種顏色和形態，但這些都不是報身的真實自性，具足五種殊勝。 སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ནི། འཇིག་རྟེན་ཞི་བའི་ལམ་ལ་འཇུག་པ་དང་། ། རབ་ཏུ་སྨིན་དང་ལུང་སྟོན་རྒྱུ་ཡི་གཟུགས། །གང་ཡིན་དེ་ཡང་འདིར་ནི་རྟག་གནས་ཏེ། ། ནམ་མཁའི་ཁམས་སུ་གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་བཞིན་ནོ། ། 化身：引導世間入寂道，成熟有情作授記，如是應化恒常住，猶如虛空容色相。 化身爲了引導尚未進入解脫道的世間凡夫對三有輪迴生起厭離，從而進入寂滅涅槃之道；爲了使已進入解脫道的眾生在甚深廣大的大乘道上趨於成熟；爲了對已成熟的眾生進行授記，而示現各種形象。這些化身恒常存在，猶如虛空包含色相一般。
【English Translation】 rtag brtan zhi g.yung drung nyid means eternal, firm, peaceful, and unchanging. These are beyond comprehension and free from birth, aging, sickness, and death. They are eternal, firm, peaceful, and unchanging, possessing infinite ultimate qualities. 『jug pa』i don: The meaning of entering: ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ནི། ཐོག་མ་དབུས་མཐའ་མེད་ཅིང་རྣམ་དབྱེ་མེད། །གཉིས་མེད་གསུམ་བྲལ་དྲི་མེད་རྣམ་རྟོག་མེད། །ཆོས་དབྱིངས་རང་བཞི་གང་ཡིན་དེ་རྟོགས་པ། །མཉམ་པར་བཞག་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་ཡིས་མཐོང་། ། The Dharmakaya: Without beginning, middle, or end, without distinctions, non-dual, free from three, stainless, without conceptualization, realizing the nature of Dharmadhatu, seen by yogis in equanimity. As the scripture says, the Dharmakaya is free from the three phases of arising, abiding, and ceasing in the beginning, middle, and end. It is characterized by the unconditioned. The Suchness is indivisible, merging into one with the stainless realm of reality and perfect wisdom. Transcending concepts such as existence and non-existence, it does not fall into the two extremes of affirmation and negation. It is free from the three obscurations of afflictions, knowledge, and meditative absorption. It is pure and stainless, and the Dharmadhatu, which is beyond the reach of conceptual activity, is directly seen by yogis in equanimity, shining with light, possessing five characteristics. ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་ནི། སྣ་ཚོགས་དམ་ཆོས་འོད་ཟེར་མངའ་བའི་སྐུས། །འགྲོ་བའི་རྣམ་གྲོལ་དོན་འགྲུབ་ལ་བརྩོན་པ། །མཛད་པ་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུའི་རྒྱལ་བཞིན་ཏེ། །སྣ་ཚོགས་དངོས་ཀྱང་དེ་ཡི་རང་བཞིན་མིན། ། The Sambhogakaya: With a body possessing the light of various sacred teachings, diligently working to liberate beings, activities like a wish-fulfilling jewel, manifesting various forms but not its true nature. The Sambhogakaya possesses the light of profound and vast sacred teachings, continuously proclaiming the Dharma with its voice, and continuously manifesting its form with infinite good marks and characteristics. In order to liberate many supreme disciples, it diligently performs activities for the benefit of others, like a wish-fulfilling jewel, effortlessly accomplishing everything naturally. Although it manifests various colors and forms to suit the minds of disciples, these are not the true nature of the Sambhogakaya, possessing five superiorities. སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ནི། འཇིག་རྟེན་ཞི་བའི་ལམ་ལ་འཇུག་པ་དང་། ། རབ་ཏུ་སྨིན་དང་ལུང་སྟོན་རྒྱུ་ཡི་གཟུགས། །གང་ཡིན་དེ་ཡང་འདིར་ནི་རྟག་གནས་ཏེ། ། ནམ་མཁའི་ཁམས་སུ་གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་བཞིན་ནོ། ། The Nirmanakaya: Leading the world into the path of peace, maturing beings and giving prophecies, such manifestations are always present here, like the realm of form in the realm of space. The Nirmanakaya manifests various forms in order to lead ordinary beings who have not yet entered the path of liberation to develop aversion to the three realms of existence, thereby entering the path of peace and Nirvana; to mature beings who have already entered the path of liberation on the profound and vast Mahayana path; and to give prophecies to beings who have already matured. These Nirmanakayas are always present, like the realm of form contained in the realm of space.
བཀོད་ནས་རབ་ཏུ་སྨིན་པར་མཛད་པ་དང་། ཐེག་ཆེན་གྱིས་རབ་ཏུ་སྨིན་པ་རྣམས་དག་པའི་ས་ལ་རིམ་གྱིས་བཀོད་ནས་རྣམ་པར་གྲོལ་བར་ལུང་སྟོན་པར་མཛད་པ་སྟེ་ཆོས་གསུམ་དང་ལྡན་པའི་སྒོ་ནས་འཕྲིན་ལས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་རྒྱུར་གྱུར་པ་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་དེ་ནི། འདུས་མ་ 2-276 བྱས་ནམ་མཁའི་ཁམས་སུ་འདུས་བྱས་ཀྱི་གཟུགས་སྐྱེ་འཇིག་རྒྱུན་མི་ཆད་པ་བཞིན་དུ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་འགྱུར་བ་མེད་པའི་དབྱིངས་འདིར་ནི་འཁོར་བ་ཇི་སྲིད་པར་རྟག་ཏུ་གནས་ནས་གང་ལ་གང་འདུལ་གྱི་རྣམ་པས་འགྲོ་བའི་དོན་མཛོད་པའོ། །ཁྱད་པར་མཆོག་གི་སྤྲུལ་སྐུས་མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་སྟོན་ཚུལ་ནི། ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོས་འཇིག་རྟེན་མཁྱེན། །འཇིག་རྟེན་ཀུན་ལ་གཟིགས་ནས་ནི། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལས་མ་གཡོས་པར། །སྤྲུལ་པའི་རང་བཞིན་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས། །ཞེས་པ་ལྟར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་ལས་བསྒྲལ་བར་བཞེད་པའི་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པས། ཇི་སྙེད་པ་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ལ་གཟིགས་ནས། ཇི་ལྟ་བ་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལས་མ་གཡོས་བཞིན་དུ། སྤྲུལ་པའི་རང་བཞིན་སྣ་ཚོགས་པའི་སྒོ་ནས་སྨད་དུ་བྱུང་བའི་མཛད་པ་བཅུ་གཉིས་སྟོན་པ་སྟེ། དེ་ཡང་སྟོན་པ་འདི་ཉིད་ལ་ཉེ་བར་མཚོན་ན། སྐྱེ་བ་མངོན་པར་སྐྱེ་བ་དང་། །དགའ་ལྡན་གནས་ནས་འཕོ་བ་དང་། །ལྷུམས་སུ་འཇུག་དང་བལྟམས་པ་དང་། །བཟོ་ཡི་གནས་ལ་མཁས་པ་དང་། །བཙུན་མོའི་འཁོར་དགྱེས་རོལ་པ་དང་། །ངེས་འབྱུང་དཀའ་བ་སྤྱོད་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོར་གཤེགས་པ་དང་། །བདུད་སྡེ་འཇོམས་དང་རྫོགས་པར་ནི། །བྱང་ཆུབ་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་དང་། །མྱ་ངན་འདས་པར་གཤེགས་མཛད་རྣམས། །ཡོངས་སུ་མ་དག་ཞིང་རྣམས་སུ། །སྲིད་པ་ཇི་སྲིད་གནས་པར་སྟོན། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། མདོ་རྣམས་ལས་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་པར་དག་གོ ། ༈ རྟག་པའི་དོན། རྟག་པའི་དོན་ནི། རྒྱུ་མཐའ་ཡས་དང་སེམས་ཅན་ཟད་མེད་དང་། །བརྩེ་དང་འཁྲུལ་དང་མཁྱེན་དང་ཕུན་ཚོགས་དང་། །ཆོས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་འཆི་བའི་བདུད་བཅོམ་དང་། །ངོ་བོ་མེད་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་མགོན་པོ་རྟག །ཅེས་ཏེ། གང་ལ་ཡང་ཆགས་པ་མེད་པར་དམ་པའི་ཆོས་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པ་རྒྱུ་ 2-277 མཐའ་ཡས་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་འདུལ་བར་ཞལ་གྱིས་བཞེས་ཤིང་གདུལ་བྱའི་སེམས་ཅན་ལ་ཟད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། གཞན་དོན་གྱི་ཀུན་སློང་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་རྒྱུན་མི་ཆད་པའི་ཕྱིར་དང་། གང་ལ་གང་འདུལ་གྱི་རྫུ་འཕྲུལ་ལ་དབང་འབྱོར་བའི་ཕྱིར་དང་། སྲིད་ཞིའི་རང་བཞིན་མཉམ་ཉིད་དུ་མཁྱེན་པས་ནམ་ཡང་སྐྱོ་བ་མི་མངའ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་བདེ་བ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་ལྡན་པས་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་གནོད་པ་མི་མངའ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ད
【現代漢語翻譯】
安置並使其成熟，以及用大乘使成熟者依次安置於清凈之地並預言其解脫，以具備三種法的方式，成為事業圓滿的因緣，化身是：如同未造作的虛空界中，造作之色身生滅不斷一樣，于不變法身之界中，恒常安住直至輪迴未空，以應機調伏之相利益眾生。特別是殊勝化身示現十二事業的方式是：『大悲憫知曉世間，觀照一切世間后，不離法身，以化身之種種自性。』如是，以欲從輪迴痛苦中解脫一切有情之大悲心，以知曉所有之智慧觀照一切世間，以知曉如是之智慧不離法身，以化身之種種自性示現殊勝之十二事業。又，就此導師而言，顯現降生，從兜率天降臨，入胎與誕生，精通工巧之業，于妃嬪眷屬中嬉戲，出離、苦行，趨往菩提樹，降伏魔軍，圓滿正覺，轉法輪，示現涅槃等，于不清凈之剎土中，示現存續直至輪迴未空。等等，于諸經中廣說。 恒常之義是：『因無盡、有情無盡，慈愛、幻化、知曉、圓滿，以及，證得佛法自在、戰勝死亡之魔，因無自性故，世間怙主恒常。』即，對於任何事物皆無執著，因從受持正法等無盡之因而生，發誓調伏一切有情且所調伏之有情無盡，利他之發心大悲心相續不斷，于應機調伏之神變自在，以平等了知輪涅之自性故，永不厭倦，以具足禪定之圓滿安樂故，不為痛苦所擾，以及，通達一切法之……
【English Translation】 Arranging and maturing them, and for those matured by the Mahayana, gradually arranging them in pure lands and prophesying their liberation. With the three Dharmas, it becomes the cause for the perfection of activities. The Nirmanakaya (emanation body) is: Just as in the unconditioned realm of space, the conditioned form body arises and ceases continuously, in this unchanging realm of the Dharmakaya (body of truth), it constantly abides until samsara is empty, benefiting beings with forms that tame according to their needs. In particular, the supreme Nirmanakaya shows the twelve deeds as follows: 'Great compassion knows the world, having looked upon all the world, without moving from the Dharmakaya, with various natures of the Nirmanakaya.' Thus, with great compassion wishing to liberate all sentient beings from the suffering of samsara, with the wisdom of knowing all, looking upon all the world, with the wisdom of knowing as it is, without moving from the Dharmakaya, with various natures of the Nirmanakaya, showing the supreme twelve deeds. Moreover, concerning this teacher himself, manifesting birth, descending from Tushita, entering the womb and being born, being skilled in crafts, delighting in the company of consorts, renunciation, practicing austerities, going to the Bodhi tree, defeating the Maras, attaining complete enlightenment, turning the wheel of Dharma, showing Parinirvana, etc., in impure realms, showing existence as long as samsara lasts. And so on, as extensively taught in the sutras. The meaning of permanence is: 'Endless causes and endless sentient beings, love and illusion and knowledge and perfection, and mastery over Dharma, conquering the Mara of death, because of no essence, the protector of the world is permanent.' That is, without attachment to anything, because it arises from endless causes such as upholding the sacred Dharma, having vowed to tame all sentient beings and the sentient beings to be tamed are endless, the motivation of benefiting others, great compassion, is continuous, being empowered in the miraculous transformations that tame according to need, knowing the nature of samsara and nirvana as equal, never becoming weary, possessing the perfect bliss of samadhi, not being harmed by suffering, and understanding all Dharmas...
བང་ཕྱུག་འཇིག་རྟེན་དུ་བཞུགས་ཀྱང་དེའི་ཉེས་པ་ནམ་ཡང་མི་གོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྒྱུ་མཚན་བདུན་གྱིས་སྒོ་ནས་གཟུགས་སྐུས་གཞན་དོན་མཛད་པ་རྟག་ཏུ་རྒྱུན་མི་ཆད་ཅིང་འཆི་བ་མེད་པའི་གོ་འཕང་བརྙེས་པས་འཆི་བདག་གིས་བདུད་ཐམས་ཅད་བཅོམ་པའི་ཕྱིར་དང་། གདོད་མ་ནས་འདུས་མ་བྱས་པས་འདུས་བྱས་ཀྱི་ངོ་བོར་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཕྱི་མའི་མཐར་ཐུག་པར་འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྐྱབས་དང་མགོན་པོར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྒྱུ་མཚན་གསུམ་གྱི་སྒོ་ནས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་འགྱུར་བ་མེད་པས་རྟག་པའི་ཉིད་དོ། ། ༈ བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དོན། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དོན་ནི། ངག་ཡུལ་མིན་ཕྱིར་དོན་དམ་གྱིས་བསྡུས་ཕྱིར། ། རྟོག་ནས་མིན་ཕྱིར་དཔེ་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར། །བླ་ན་མེད་ཕྱིར་སྲིད་ཞིའི་མ་བསྡུས་ཕྱིར། ། རྒྱལ་ཡུལ་འཕགས་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་བསམ་མི་ཁྱབ། །ཅེས་ཏེ། སྒྲའི་བརྗོད་བྱ་ལས་འདས་པས་ངག་གི་སྤྱོད་ཡུལ་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། སོ་སོ་རང་གི་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དོན་དམ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་པར་རྟོག་པས་བརྟག་པར་བྱ་བའི་གནས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། འཇལ་བྱེད་ཀྱི་དཔེ་དང་རྟགས་ལ་སོགས་པ་ལས་ཡང་དག་པར་འདས་པའི་ཕྱིར་དང་། འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་རབ་ཀྱི་མཐར་ཕྱིན་པ་བླ་ན་མེད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ་རྒྱུ་མཚན་ལྔའི་སྒོ་ནས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་བསམ་གྱིས་མི་ 2-278 ཁྱབ་ཅིང་། སྲིད་པ་འཁོར་བ་དང་ཞི་བ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་མཐའ་གཉིས་ཀྱིས་མ་བསྡུས་པའི་ཕྱིར་གཟུགས་སྐུ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་སྟེ། དེ་དག་གི་ཇི་ལྟ་བའི་དོན་ནི། རྒྱལ་བ་ཐམས་ཅན་མཁྱེན་པ་ཁོ་ནའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་སྤྱོད་ཡུལ་ཡིན་གྱི་འཕགས་པ་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ན་ཕལ་པ་རྣམས་ཀྱིས་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས། འོན་ཀྱང་ལུང་རྣམ་དག་ལ་བརྟེན་ནས་ཡིད་ཆེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་ཁ་ཅིག་རང་གིས་ཟབ་དོན་མ་མཐོང་བ་དང་། ལུང་ལས་ཀྱང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པར་གསུངས་པ་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་ནས་སངས་རྒྱས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བརྟགས་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི་དོན་ལ་གྲུབ་པ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་དོ། །ཞེས་ཟེར་བ་ནི་ཤིན་ཏུ་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སྔར་བསྟན་པ་ལྟར་ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་ནི་གདུལ་བྱ་ལ་སྣང་ཙམ་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། དོན་དམ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ནི་སོ་སོར་རང་རིག་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་རྟག་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །མ་མཐོང་བ་ནི་སྒྲིབ་པ་མ་དག་པས་ཡིན་གྱིས་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པར། ཉོན་མོངས་ཅན་གྱི་སེམས་ཅན་གྱིས། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་མི་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས། ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པར་གསུངས་པའང་ཆགས་སོགས་གློ་བུར་གྱི་དྲི་མ་རྣམས་མེད་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི་དག་པ་གཉིས་ལྡན་གྱི་སངས་རྒྱས་ནི་སྐྱབས་
【現代漢語翻譯】
雖然富有者住在世間，但永遠不會沾染世間的過失。因為通過七個原因，以色身利益眾生，恒常不斷，並且獲得了不死的果位，因此死主摧毀了一切魔障。從原始以來就是非造作的，因此在造作的自性中不存在。在究竟的未來，成為一切世間的救護和怙主。通過三個原因，法身不變，因此是常恒的自性。 甚深不可思議之義： 不可思議之義是：非言語之境故，以勝義諦攝持故；非分別念故，超離譬喻故；無上之故，不攝輪迴涅槃故；諸佛聖者亦難思。因為超離言語所詮，故非言語之境；是各自自證智慧之境，是勝義諦；因為不是分別念所能測度之處；因為真實超離了度量的譬喻和徵象等；因為是超離世間，達到究竟圓滿的無上之境，因此通過五個原因，法身是不可思議的。因為不被輪迴和寂滅涅槃的二邊所攝持，所以色身是不可思議的。這些的如實之義是：諸佛的智慧才能證悟，即使是聖者也難以思議，何況是凡夫俗子？然而，應當依靠清凈的教證而生起信解。有些人因為自己沒有見到甚深之義，並且以經典中宣說一切法無自性為理由，就說所謂的佛只是假立的，實際上沒有任何真實的成就。這種說法是極其不合理的。如前所述，世俗的色身只是爲了調伏眾生而顯現的，而勝義的法身則是各自自證智慧的境界，恒常存在。沒有見到是因為被遮蔽所染污，而不是因為不存在的緣故。《法界贊》中說：『煩惱有情眾，不能見如來。』所說無自性，是指沒有貪嗔等暫時的垢染，而具足二種清凈的佛陀是救護。 Although the wealthy one dwells in the world, he is never tainted by its faults. Because through seven reasons, he benefits beings with his physical form, constantly and without interruption, and because he has attained the state of immortality, the Lord of Death has destroyed all demons. From the beginning, he is unconditioned, therefore he does not exist in the nature of conditioned things. In the ultimate future, he becomes the refuge and protector of all worlds. Through three reasons, the Dharmakaya (法身, dharmakāya, 法身, Dharma body) is immutable, therefore it is of a permanent nature. The Inconceivable Meaning: The inconceivable meaning is: because it is not an object of speech, because it is encompassed by ultimate truth; because it is not conceptual thought, because it transcends examples; because it is supreme, because it does not encompass samsara and nirvana; even the noble ones of the victorious realm cannot conceive it. Because it transcends what is expressed by words, it is not an object of speech; it is the object of individual self-aware wisdom, it is ultimate truth; because it is not a place to be examined by conceptual thought; because it truly transcends the examples and signs of measurement; because it is supreme, having transcended the world and reached ultimate perfection, therefore, through five reasons, the Dharmakaya (法身, dharmakāya, 法身, Dharma body) is inconceivable. Because it is not encompassed by the two extremes of samsara and nirvana, the Rupakaya (色身, rūpakāya, 色身, Form body) is inconceivable. The true meaning of these is: only the wisdom of the all-knowing Buddhas can realize it, even the great Bodhisattvas cannot conceive it, so what need is there to mention ordinary people? However, one should rely on pure scriptures and generate faith. Some people, because they have not seen the profound meaning themselves, and because the scriptures say that all phenomena are without inherent existence, say that the so-called Buddha is merely a fabrication, and that there is no real accomplishment at all. This is extremely unreasonable. As mentioned before, the conventional Rupakaya (色身, rūpakāya, 色身, Form body) only appears to beings to be tamed, while the ultimate Dharmakaya (法身, dharmakāya, 法身, Dharma body) is the realm of individual self-aware wisdom, and is eternally present. Not seeing it is because of the obscurations, not because it does not exist. In the Dharmadhatu Praise it says: 'Sentient beings with afflictions, do not see the Tathagata (如來, tathāgata, 如來, Thus-gone one).' The statement that there is no inherent existence refers to the absence of temporary stains such as attachment, but the Buddha who possesses the two purities is a refuge.
【English Translation】 Although the wealthy one dwells in the world, he is never tainted by its faults. Because through seven reasons, he benefits beings with his physical form, constantly and without interruption, and because he has attained the state of immortality, the Lord of Death has destroyed all demons. From the beginning, he is unconditioned, therefore he does not exist in the nature of conditioned things. In the ultimate future, he becomes the refuge and protector of all worlds. Through three reasons, the Dharmakaya is immutable, therefore it is of a permanent nature. The Inconceivable Meaning: The inconceivable meaning is: because it is not an object of speech, because it is encompassed by ultimate truth; because it is not conceptual thought, because it transcends examples; because it is supreme, because it does not encompass samsara and nirvana; even the noble ones of the victorious realm cannot conceive it. Because it transcends what is expressed by words, it is not an object of speech; it is the object of individual self-aware wisdom, it is ultimate truth; because it is not a place to be examined by conceptual thought; because it truly transcends the examples and signs of measurement; because it is supreme, having transcended the world and reached ultimate perfection, therefore, through five reasons, the Dharmakaya is inconceivable. Because it is not encompassed by the two extremes of samsara and nirvana, the Rupakaya is inconceivable. The true meaning of these is: only the wisdom of the all-knowing Buddhas can realize it, even the great Bodhisattvas cannot conceive it, so what need is there to mention ordinary people? However, one should rely on pure scriptures and generate faith. Some people, because they have not seen the profound meaning themselves, and because the scriptures say that all phenomena are without inherent existence, say that the so-called Buddha is merely a fabrication, and that there is no real accomplishment at all. This is extremely unreasonable. As mentioned before, the conventional Rupakaya only appears to beings to be tamed, while the ultimate Dharmakaya is the realm of individual self-aware wisdom, and is eternally present. Not seeing it is because of the obscurations, not because it does not exist. In the Dharmadhatu Praise it says: 'Sentient beings with afflictions, do not see the Tathagata.' The statement that there is no inherent existence refers to the absence of temporary stains such as attachment, but the Buddha who possesses the two purities is a refuge.
གནས་མཐར་ཐུག་པར་ཡོད་པ་ཁོ་ནའོ། །དེ་ཉིད་ལས། འདོད་ཆགས་ཟད་པས་མྱང་ངན་འདས། །ཞེ་སྡང་གཏི་མུག་ཟད་པ་དང་། །དེ་དག་འགགས་པས་སངས་རྒྱས་ཉིད། ། ལུས་ཅན་ཀུན་གྱི་སྐྱབས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟ་ན་ཡང་རྟག་པ་དང་ཡོད་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པ་ཐམས་ཅད་དྲང་བའི་དོན་ཡིན་ཞིང་མེད་པར་གསུངས་པ་ཐམས་ཅད་ངེས་པའི་དོན་ཡིན་པས་སངས་རྒྱས་ལ་སོགས་པ་བདེན་པར་གྲུབ་པ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་དོ་སྙམ་ན། སངས་རྒྱས་ལ་སྐུར་བ་ 2-279 འདེབས་པ། ཆད་ལྟ་ཆེན་པོ་ལྟུང་བ། སྐལ་བ་ཤིན་ཏུ་དམན་པ་ཡིན་པས། དེ་དག་ལ་ནི་བཅོས་པའི་ཐབས་ཇི་ཞིག་བྱ་སྟེ། ཡང་དེ་ཉིད་ལས། ཇི་ལྟར་ཡི་དྭགས་རྣམས་ཀྱིས་ནི། །རྒྱ་མཚོ་སྐམ་པར་མཐོང་བ་ལྟར། །དེ་བཞིན་མི་ཤེས་པས་བསྒྲིབས་པས། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱང་མེད་པར་བཏགས། །དམན་པ་བསོད་ནམས་དམན་པ་ལ། ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཅི་བགྱིར་མཆིས། །ཇི་ལྟར་དམུས་ལོང་ལག་པ་རུ། །རིན་ཆེན་མཆོག་ནི་བཞག་པ་འདྲ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །ཡང་ཁ་ཅིག །སེམས་འགགས་པ་དེ་སྐུ་ཡིས་མངོན་དུ་མཛོད། །ཅེས་པ་ལ་སོགས་པས་སངས་རྒྱས་ལ་ཡེ་ཤེས་མེད་པར་འདོད་པའང་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སེམས་འགགས་པ་ནི། རྒྱུད་ལས། རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཆོས་ཉིད་འདས། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། ཀུན་རྫོབ་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་སེམས་འགགས་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་ཚུལ་འཆང་བ། ། ཞེས་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་སྐུ་སྟེ་རང་བྱུང་བ། །ཞེས་པ་དང་། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་མཚོ། །ཞེས་པ་དང་། བདག་རིག་གཞན་རིག་ཐམས་ཅད་པ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། མདོ་ལས། སེམས་ནི་སེམས་མ་མཆིས་པ་སྟེ། །སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བའོ། ། ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་དོན་དམ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སེམས་འགགས་པ་ནི་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཅི་སྟེ་ཡེ་ཤེས་མེད་ན་རྟོགས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་མེད་པར་འགྱུར་ཞིང་། དེ་ལྟར་ན་ཡང་སྤངས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཡང་མེད་པར་མཚུངས་ལ། དེའི་ཕྱིར་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པའི་ཡེ་ཤེས་དང་ལྡན་པས་གཞན་དོན་དུ་ཆོས་སྟོན་པ་ལ་སོགས་པའང་མེད་པར་འགྱུར་ཏེ། མདོ་ལས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཐོབ་པར་མ་བགྱིས་པར་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བསྐོར་བར་མི་ནུས་སོ། །ཞེས་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་མེད་ན་ཡོན་ཏན་འཕེལ་མེད་བྱང་ཆུབ་མེད། །རྒྱ་ 2-280 མཚོ་འདྲ་བའི་སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱང་མེད་པར་འགྱུར། ། ཞེས་པ་ལ་སོགས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡོད་ཀྱང་ནོར་བ་སྤང་བ་ལ་ཁ་ཅིག་ཕུང་པོ་ལྔ་རྒྱལ་བ་རིགས་ལྔར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། སེམས་ཅན་གྱི་ལུས་འདི་ཉིད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྲུལ་པའི་སྐུའོ་ཞེ་ན། དེ་ལྟར་གསུངས་པ་ནི་རང་བཞིན་རྣམ་དག་སྒྲིབ་པ་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། གློ་བུར་བ་ཟག་པ་དང་བཅས་པ་རྣམས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་མ
【現代漢語翻譯】
只有到達最終的歸宿才是解脫。正如經文所說：『貪慾止息故得涅槃，嗔恨愚癡止息時，彼等止息即成佛，乃是眾生之怙主。』即使如此，如果有人認為所有關於常恒和存在的說法都是引導性的，而所有關於不存在的說法都是決定性的，因此佛陀等真實存在的事物根本不存在，那麼這就是對佛陀的誹謗。 這是巨大的斷見，是極大的墮落，是非常不幸的。對於這些人，應該如何補救呢？正如經文所說：『如餓鬼見大海枯竭，如是不知被障蔽，妄稱諸佛皆無有。』對於卑劣、福德淺薄之人，世尊又能做什麼呢？如同盲人手中握有珍寶一般。』 還有一些人，因為『心已止息，請以身示現』等說法，認為佛陀沒有智慧，這也是不合理的。所謂『心已止息』，正如經文所說：『識之自性已超越。』這是指世俗分別識的心已止息，而不是指二元對立的智慧。經文還說：『持有無二智慧之體性』，『智慧之身，自然而生』，『遍知一切之智慧海』，『自知他知一切知』等等。此外，經中還說：『心非心，心之自性乃光明。』因此，心之自性光明，並非指勝義智慧之心已止息。 如果佛陀沒有智慧，那麼就不會有圓滿的證悟，同樣也不會有圓滿的斷證。因此，由於不具備一切種類的智慧，為利益他人而說法等行為也就不可能存在。正如經文所說：『未獲得一切種智，則無法轉動法輪。』又說：『若無智慧，則功德無增，菩提亦無，如海之佛法亦不存。』 即使存在，也要斷除錯誤。有些人認為，五蘊被說成是五部佛，因此眾生的身體就是佛陀的化身。這種說法是指自性清凈、無有遮蔽的法界而言，而不是指暫時的、具有煩惱的蘊界是佛陀的化身。
【English Translation】 Only reaching the ultimate destination is liberation. As the scripture says: 'Nirvana is attained by the cessation of desire, and when hatred and ignorance cease, their cessation is Buddhahood, the protector of all beings.' Even so, if someone thinks that all statements about permanence and existence are guiding, and all statements about non-existence are definitive, therefore things like Buddhas do not truly exist at all, then this is a slander against the Buddha. This is a huge nihilistic view, a great downfall, and extremely unfortunate. What remedy should be applied to these people? As the scripture says: 'Like hungry ghosts seeing the ocean dry up, similarly, obscured by ignorance, they falsely claim that all Buddhas do not exist.' What can the Bhagavan do for the inferior, those with little merit? It is like placing a precious jewel in the hand of a blind person. There are also some who, because of statements like 'Mind has ceased, please manifest with the body,' think that the Buddha has no wisdom, which is also unreasonable. The so-called 'mind has ceased,' as the scripture says: 'The nature of consciousness has transcended.' This refers to the cessation of the mind of conventional consciousness, not the non-dual wisdom. The scriptures also say: 'Holding the nature of non-dual wisdom,' 'The body of wisdom, naturally arising,' 'The ocean of wisdom that knows all,' 'Knowing self, knowing others, knowing all,' and so on. Furthermore, the sutra says: 'Mind is not mind, the nature of mind is luminosity.' Therefore, the luminous nature of mind does not mean that the heart of ultimate wisdom has ceased. If the Buddha has no wisdom, then there would be no perfect realization, and similarly, there would be no perfect abandonment. Therefore, since he does not possess all kinds of wisdom, it would be impossible to teach the Dharma for the benefit of others. As the scripture says: 'Without attaining all-knowing wisdom, one cannot turn the wheel of Dharma.' It also says: 'If there is no wisdom, there is no increase in qualities, no Bodhi, and the Buddha's Dharma, like the ocean, would not exist.' Even if it exists, one must abandon errors. Some people think that the five skandhas are said to be the five Jinas (five Buddha families), therefore the body of sentient beings is the emanation body of the Buddha. This statement refers to the Dharmadhatu, which is pure in nature and without obscurations, not that the temporary, afflicted skandhas are the body of the Buddha.
་ཡིན་ཏེ། དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་ལས། འདིར་རྨོངས་པ་རྣམས་ཀྱི་སེམས་ཅན་གྱི་ལུས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྲུལ་པའི་སྐུའོ། །ཞེས་བརྗོད་པར་བྱ་བ་གང་ཡིན་པ་གང་ཞིག་ཡོངས་སུ་བརྟགས་ན་མི་འགྲིགས་པ་འདི་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་གསུངས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་དང་། རུལ་བའི་ལུས་འདི་ནི་ལྷའི་སྐུར་བརྗོད་པར་མི་ནུས་ཏེ་སྙིང་པོ་མེད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། ། ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ཁ་ཅིག་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སྟོང་པ་ཉིད་ཡིན་པས་ཅི་ཡང་མ་གྲུབ་ཅིང་། སངས་རྒྱས་དངོས་ནི་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། སངས་རྒྱས་ལ་ཡང་བདེན་གཉིས་རྣམ་དབྱེ་ཤེས་དགོས་པས་དེ་ཉིད་གཞན་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་མཐར་ཕྱིན་པ་ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་ཀྱི་སྐུའི་སངས་རྒྱས་ཡིན་མོད་ཀྱི། དོན་དམ་འདུས་མ་བྱས་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུའི་སངས་རྒྱས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དྲི་མ་མེད་པའི་འོད་ལས། འདིར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་སྒྲུབ་པ་ནི་ལོག་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་བྱིས་པའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་བརྗོད་པར་བྱ་བ་གང་ཡིན་པ་འདི་ནི། དེ་ལྟར་བདེན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གང་གི་ཕྱིར་སྐྱེ་བ་དང་། འཇུག་པའི་ཆོས་ཅན་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་དང་། གཟུགས་ཀྱི་སྐུས་གཤེགས་ནས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་མཛད་པ་ནི་བསྐལ་པ་དུ་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་མི་ནུས་སོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དོན་དམ་པའི་སངས་རྒྱས་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཁོ་ན་ཡིན་ཏེ། སྤྲིན་ཆེན་པོའི་ 2-281 མདོ་ལས། བཅོམ་ལྡན་སངས་རྒྱས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས། ། བཅོམ་ལྡན་སྐུ་ནི་དེ་འདྲ་ལ། །ཆོས་བསྟན་པ་ཡང་དེ་དང་འདྲ། །ཞེས་པ་དང་། རྔ་བོ་ཆེའི་མདོ་ལས། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་གང་དག་ཡོངས་སུ་འདས་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ནི་རྟག་པ་བརྟན་པ་ཞི་བ་ཐེར་ཟུག་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །ཡང་ཁ་ཅིག་གཟུང་བ་དང་འཛིན་པའི་དངོས་པོ་འདི་དག་རང་རང་གི་ངོ་བོས་སྟོང་པར་རྟོགས་པ་ཙམ་གྱིས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་མངོན་དུ་གྱུར་པའོ་སྙམ་དུ་སེམས་པ་དེ་དག་ཀྱང་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་དབྱིངས་བསྟོད་པར། སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་པོ་རྣམ་དག་པ། །འདི་ནི་དེ་ཉིད་མཚན་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། ཆོས་སྐུ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ལ་འཁྲུལ་བའི་སྣང་བ་འདི་དག་འགག་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་འགའ་ཞིག་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཡུལ་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་འདི་རྣམས་ནང་སེམས་སུ་ཐག་ཆོད་ཅིང་། སེམས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་འདི་ཉིད་རང་སྟོང་དུ་གོ་བས་ཆོས་སྐུ་མངོན་དུ་གྱུར་པའོ། །ཞེས་འདོད་པ་དེ་དག་ཀྱང་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རྒྱུད་ལས། ཀུན་ཏུ་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས། །རྣམ་པར་མི་རྟོག་དབྱིངས་མི་ཟད། །ཅེས་པ་དང་། རྣམ་རྟོག་མ་རིག་ཆེན་པོ་སྟེ། ། འཁོར་བའི་རྒྱ་མཚོར་ལྟུང་
【現代漢語翻譯】
然而，在《無垢光經》中說：『在此，愚昧眾生的身體是佛陀的化身。』如果對這種說法進行徹底考察，就會發現這是不合理的，不是如來所說。』以及『這個腐爛的身體不能被認為是天神的身體，因為它沒有精華。』等等。因此，有些人認為法身是空性，什麼也沒有成就，真正的佛陀只是色身。但是，對於佛陀也需要了解二諦的區別。爲了他眾的圓滿，究竟的世俗色身是佛陀，但勝義的無為自生智慧身不是佛陀。正如《無垢光經》所說：『在此，世尊成就色身不會改變，這是凡夫俗子的說法。』但事實並非如此，因為色身具有生和滅的性質。』以及『即使經過無數劫，色身示寂后利益一切眾生也是不可能的。』等等。勝義諦的佛陀只是法身。正如《大云經》所說：『世尊佛陀是法身，如來是法界。世尊的身體就是如此，所宣說的法也與此相同。』以及《大鼓經》所說：『所有已經逝去的佛陀世尊都是常、堅、寂、恒的。』等等。還有些人認為，僅僅是認識到能取和所取的對境在自性上是空性的，就能證得法身。這種想法也是不合理的。正如《法界贊》所說：『六處清凈，這就是它的特徵。』因此，爲了證得法身，必須止息這些錯亂的顯現。還有些人認為，將外境的各種顯現確定為內心，並理解心的分別念是自空的，就能證得法身。這種觀點也是不合理的。正如續部所說：『捨棄一切分別念，無分別的法界是無盡的。』以及『分別念是巨大的無明，會墮入輪迴的海洋之中。
【English Translation】 However, in the 'Vimalaprabha Sutra' it says, 'Here, the bodies of ignorant beings are the manifestations of the Buddha.' If this statement is thoroughly examined, it is found to be unreasonable and not spoken by the Tathagata.' And 'This decaying body cannot be considered the body of a deity, because it has no essence.' etc. Therefore, some people think that the Dharmakaya (法身，Dharmakāya，法身，Body of Dharma) is emptiness, and nothing is accomplished, and the real Buddha is only the Rupakaya (色身，Rūpakāya，色身，Body of Form). However, it is also necessary to understand the distinction between the two truths for the Buddha. For the sake of the perfection of others, the ultimate conventional Rupakaya is the Buddha, but the ultimate unconditioned self-born wisdom body is not the Buddha. As the 'Vimalaprabha Sutra' says, 'Here, the Bhagavan (世尊，Bhagavān，薄伽梵，The Blessed One) achieving the Rupakaya will not change, this is what ordinary people say.' But this is not true, because the Rupakaya has the nature of birth and death.' And 'Even after countless kalpas (劫波，kalpa，劫，eon), it is impossible to benefit all beings after the Rupakaya has passed away.' etc. The Buddha of ultimate truth is only the Dharmakaya. As the 'Mahamegha Sutra' says, 'The Bhagavan Buddha is the Dharmakaya, the Tathagata is the Dharmadhatu (法界，Dharmadhātu，法界，Realm of Dharma). The body of the Bhagavan is like this, and the Dharma (法，Dharma，法，Law) that is preached is also the same.' And as the 'Mahabheri Sutra' says, 'All the Buddhas, the Bhagavan, who have passed away are permanent, steadfast, peaceful, and eternal.' etc. Some people think that merely realizing that the objects of grasping and being grasped are empty in their own nature can lead to the realization of the Dharmakaya. This idea is also unreasonable. As the 'Dharmadhatu Praise' says, 'The six pure sense bases, this is its characteristic.' Therefore, in order to realize the Dharmakaya, these deluded appearances must cease. Some people think that determining the various appearances of external objects as the inner mind, and understanding that the mind's conceptual thoughts are self-empty, can lead to the realization of the Dharmakaya. This view is also unreasonable. As the Tantra (密續，Tantra，怛特羅，Treatise) says, 'Abandon all conceptual thoughts, the non-conceptual Dharmadhatu is endless.' And 'Conceptual thought is great ignorance, it will fall into the ocean of samsara (輪迴，saṃsāra，輪迴，cyclic existence).
བྱེད་ཡིན། །མི་རྟོག་ཏིང་འཛིན་ལ་གནས་ན། །མཁའ་བཞིན་དྲི་མ་མེད་པར་འགྱུར། །ཞེས་པ་དང་། སེམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེའི་བསྟོད་པར་ཡང་། འཁོར་བ་རྣམ་རྟོག་ཙམ་ཉིད་དེ། །རྣམ་པར་རྟོག་མེད་ཐར་པ་ཡིན། །ཞེས་ལ་སོགས་པས་མི་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཐོབ་པ་ལ་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་ཁྱད་པར་ཐམས་ཅད་འགག་དགོས་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་བས་ན་འཁྲུལ་བའི་ཆ་ཐམས་ཅད་སྤངས་ནས་ཀུན་རྫོབ་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་ཐོབ་པའི་དོན་དུ་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་པ་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་དང་། དོན་དམ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ 2-282 ཐོབ་པའི་དོན་དུ་མི་རྟོག་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྒོམ་པ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་ལ་འབད་པར་བྱ་སྟེ། རིན་ཆེན་ཕྲེང་བ་ལས། སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ། །བསོད་ནམས་ཚོགས་ལས་ཡང་དག་འཁྲུངས། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དེ་མདོར་བསྡུས་ན། །རྒྱལ་པོ་ཡེ་ཤེས་ཚོགས་ལས་འཁྲུངས། །དེ་ལྟ་བས་ན་ཚོགས་འདི་གཉིས། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་ཐོབ་པའི་རྒྱུ། །དེ་ལྟས་མདོར་ན་བསོད་ནམས་དང་། །ཡེ་ཤེས་འདི་ནི་རྟག་བརྟེན་མཛོད། །ཅེས་གསུངས་ཏེ། རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། བསོད་ནམས་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་ལ་ནན་ཏན་དུ་བྱའོ། །དེ་ལྟར་མདོ་ཙམ་བཤད་པར་གྱུར་མོད་ཀྱང་། །ཆོས་ཀྱི་ཕ་མཐའ་ཟད་པར་ག་ལ་འགྱུར། ། ཆུ་གཏེར་ཆེ་ལས་སྐྲ་ཡི་རྩེ་མོ་ཡིས། །ཆུ་ཐིགས་གཅིག་བླངས་ཟད་པར་འགྱུར་རམ་ཅི། ། དེ་ལྟར་མོད་ཀྱི་འདི་ཙམ་ཤེས་པས་ཀྱང་། །བླང་དོར་གནས་ལ་བསླུ་མེད་ཐོབ་པར་འགྱུར། ། འདི་ལས་དགེ་བ་ཇི་སྙེད་ཐོབ་གྱུར་པ། །དེ་ཡང་འགྲོ་ཀུན་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་ཕྱིར་བསྔོ། །ཚོགས་ཆོས་བདེན་བཞི་གསལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ཡང་རེ་ཞིག་ལེགས་པར་གྲུབ་པའོ། ། འདི་ནི་སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ་དང་། སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་བློ་གྲོས་རྒྱལ་མཚན་དཔལ་བཟང་པོ་སྐུ་མཆེད་གྱིས་བསྐུལ་ནས། ཆོས་རྗེ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་རྟོན་པ་བཞི་ལྡན་གྱིས་མཛད་པའོ།། །།མངྒ་ལཾ། དགེ་ལེགས་འཕེལ།(མ་དཔེ་ནི་འཛམ་ཐང་པར་མ་ཁོ་ན་ཡིན།)
【現代漢語翻譯】
『如安住于無分別禪定，如虛空般無垢』。又如《心之金剛贊》所說：『輪迴唯是分別念，無分別即是解脫』。諸如此類，皆因證得無分別智慧法身，必須斷絕一切分別之差別。因此，爲了捨棄一切錯謬之分，爲了證得世俗色身，應精勤于利益眾生的福德資糧；爲了證得勝義法身，應努力修持無分別之禪定智慧資糧。《寶鬘論》中說：『諸佛之色身，從福德資糧中真實生；彼法身略而言之，乃從智慧資糧中生。因此，此二資糧，乃是證得佛陀之因；故應恒常依止福德與智慧。』如是說，爲了證得圓滿佛陀之果位，應精勤于福德與智慧之資糧。 如是略說，然佛法之邊際豈能窮盡？如從大海中，以發端取一滴水，豈能窮盡海水？雖是如此，僅憑此少許之知，亦能于取捨之處獲得無謬之決斷。愿由此所獲之任何善德，皆為利益一切眾生證得菩提而回向。此《四法印》之闡釋，至此圓滿完成。此乃應大導師法幢吉祥賢及大導師慧幢吉祥賢昆仲之勸請，由一切智法王具四依者所著述。吉祥圓滿！善妙增長！（底本僅為瞻塘印經院版本。）
【English Translation】 'If one abides in non-conceptual samadhi, one becomes stainless like the sky.' And as it is said in 'Praise of Vajra Mind': 'Samsara is merely conceptual thought; non-conceptualization is liberation.' Thus, because to attain the Dharmakaya (ཆོས་ཀྱི་སྐུ་, dharmakāya, dharmakāya, 法身) of non-conceptual wisdom, all distinctions of conceptualization must be ceased. Therefore, having abandoned all aspects of delusion, one should strive for the accumulation of merit, which benefits sentient beings, for the sake of attaining the Rupakaya (གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་, rūpakāya, rūpakāya, 色身); and one should strive for the accumulation of wisdom, meditating on non-conceptual samadhi, for the sake of attaining the ultimate Dharmakaya (ཆོས་ཀྱི་སྐུ་, dharmakāya, dharmakāya, 法身). As it is said in the 'Ratnavali': 'The Rupakaya (གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་, rūpakāya, rūpakāya, 色身) of the Buddhas truly arises from the accumulation of merit; that Dharmakaya (ཆོས་ཀྱི་སྐུ་, dharmakāya, dharmakāya, 法身), in brief, arises from the accumulation of wisdom. Therefore, these two accumulations are the cause of attaining Buddhahood; thus, always rely on merit and wisdom.' Thus, for the sake of attaining the state of perfect Buddhahood, one should diligently engage in the accumulation of merit and wisdom. Although this has been briefly explained, how could the limits of the Dharma ever be exhausted? Like taking a single drop of water from the great ocean with the tip of a hair, could the ocean ever be exhausted? Even so, by knowing just this much, one can attain unerring discernment in what to adopt and what to abandon. May whatever merit has been gained from this be dedicated to the benefit of all beings attaining enlightenment. This explanation of the 'Four Seals of Dharma' is hereby completed. This was written by the omniscient Dharma Lord, the one with the four reliances, at the request of the great teachers Chokyi Gyaltsen Pal Zangpo and Lodro Gyaltsen Pal Zangpo, the two brothers. Mangalam! May virtue and goodness increase! (The original text is only the Dzamtang edition.)